Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: ΙΒ, Σύνοδος: (Θέρος '09), Συνεδρίαση: ΣΤ' 23/06/2009

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρακάτω Πρακτικό δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές, συντακτικές και νομοτεχνικές διορθώσεις.


ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΣΤ΄
Τρίτη 23 Ιουνίου 2009

Αθήνα, σήμερα στις 23 Ιουνίου 2009, ημέρα Τρίτη και ώρα 18.03΄ συνήλθε στην Αίθουσα συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου το Τμήμα Διακοπής Εργασιών της Βουλής (Α΄ Σύνθεση) για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Α’ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΟΥΡΛΑ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
(Ανακοινώνονται προς το Σώμα από τον κύριο Ιωάννη Αμοιρίδη, Βουλευτή Πιερίας, τα ακόλουθα:
Ο Βουλευτής Αθηνών κ. Απόστολος Κακλαμάνης κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης ζητεί τη διαμόρφωση ενός νέου θεσμικού πλαισίου επιλογής των στελεχών της εκπαίδευσης.
Οι Βουλευτές κ.κ. Σταύρος Σκοπελίτης και Παναγιώτα-Εύα Μελά κατέθεσαν αναφορά με την οποία το Νομαρχιακό Συμβούλιο Σάμου ζητεί την άμεση ενεργοποίηση και στήριξη της Διεθνούς Ικάριας Αεραθλητικής Ακαδημίας.
Ο Βουλευτής Αττικής κ. Μαυρουδής Βορίδης κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Λαυρεωτικής ζητεί την έγκριση της πολεοδομικής μελέτης ΒΙΠΑ-ΒΙΟΠΑ για την εξυγίανση της περιοχής του.
Ο Βουλευτής Ιωαννίνων κ. Μιχαήλ Παντούλας κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Δωδώνης Νομού Ιωαννίνων ζητεί την άμεση συντήρηση του Βυζαντινού Ναού των Ταξιαρχών Κωστάνιανης.
Οι Βουλευτές κ.κ. Αντώνιος Σκυλλάκος, Αχιλλέας Κανταρτζής και Νικόλαος Γκατζής κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Δήμος Λιβαδίου Νομού Λάρισας διαμαρτύρεται για την παράνομη τοποθέτηση κεραιών κινητής τηλεφωνίας στην περιοχή του.
Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. Μιχαήλ Καρχιμάκης κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Ερασιτεχνών Αλιέων Ιεράπετρας Νομού Λασιθίου ζητεί την άμεση κατάθεση της μελέτης για την κατασκευή του Λιμένα της Ιεράπετρας.
Ο Βουλευτής Ηρακλείου κ. Ιωάννης Σκουλάς κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Πολιτιστικός Σύλλογος Κρητών Σύρου ζητεί τη μόνιμη ακτοπλοϊκή σύνδεση Σύρου-Κρήτης δια μέσω της δρομολογιακής γραμμής Θεσσαλονίκη-Σποράδες-Κυκλάδες-Ηράκλειο.
(XF)


(KO)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Αμοιρίδη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στη συζήτηση των
ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
Πρώτη είναι η με αριθμό 18/18.6.2009 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Ιωάννη Αμοιρίδη προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, ,σχετικά με την κατασκευή και λειτουργία νέων διοδίων κατά μήκος του Νομού Πιερίας κ.λπ.
Η ερώτηση του κ. Αμοιρίδη έχει ως εξής:
«Όπως είναι γνωστό σε όλους τους Έλληνες πολίτες και προφανώς και σε εσάς, διόδια υποχρεούμαστε να καταβάλουμε για τη διέλευση των εθνικών οδών. Πλην, όμως, σύμφωνα με τη σχετική οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο δρόμος Ν.Πόροι-Λεπτοκαρυά δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί «εθνική οδός», ακριβώς γιατί δεν υπάρχουν τα χαρακτηριστικά εκείνα τα προβλεπόμενα για τις εθνικές οδούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Πριν ενάμιση χρόνο περίπου με σύμβαση παραχώρησης η οποία κυρώθηκε από την Ελληνική Βουλή, η οδός από Μαλιακό έως Κλειδί παραχωρήθηκε σε επιχειρηματικό όμιλο για εκμετάλλευση με βασικό όρο την ανασχεδίαση, ανακατασκευή και συντήρησή της ώστε να πληροί προφανώς τις προβλεπόμενες προϋποθέσεις, σύμφωνα και με την οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρόσφατα δε η παραχωρησιούχος εταιρία καταχρηστικά, ετσιθελικά και ίσως ανεπίτρεπτα, αύξησε το ποσό των διοδίων της Λεπτοκαρυάς από 2 ευρώ σε 4,60 ευρώ όταν μάλιστα έχουν αρχίσει έργα, τα οποία καθιστούν ακόμα περισσότερο επικίνδυνη τη διέλευση και την κυκλοφορία της οδού, η οποία πλέον σε πολλά σημεία είναι και εργοτάξιο.
Προχωρά σε κατασκευή νέων διοδίων (πλαϊνά σε Λεπτοκαρυά, μετωπικά στο Αιγίνιο) χωρίς να ολοκληρωθούν έργα νέου αντιολισθητικού ασφαλτοτάπητα και χωρίς να έχουν κατασκευασθεί δρόμοι.
Μετά όλα τα ανωτέρω.
Ερωτάται ο κύριος Υπουργός:
1. Υποχρεούμαστε να καταβάλουμε διόδια εθνικής οδού για τη διέλευση ενός δρόμου που δεν έχει τα χαρακτηριστικά της εθνικής οδού, σύμφωνα με τη σχετική οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
2. Θα επιτρέψει η Κυβέρνηση την κατασκευή και λειτουργία νέων διοδίων (μετωπικών ή πλευρικών) κατά μήκος του Νομού Πιερίας πριν κατασκευασθούν οι παραπάνω δρόμοι;»
Στην ερώτηση του κ. Αμοιρίδη θα απαντήσει ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων κ. Ξανθόπουλος.

(BA)
(XF)
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κατ’ αρχήν θα πρέπει να επισημάνω, κύριε Βουλευτά –το ξέρετε, γιατί γνωρίζω πόσο επιμελής είστε- ότι κατ’ επανάληψη αναφέρθηκε και από εμάς, αλλά και από τον Επίτροπο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αρμόδιο για θέματα μεταφορών, πως η Οδηγία στην οποία αναφέρεστε έχει καταργηθεί και έχει αντικατασταθεί από την Οδηγία 2006/38, η οποία ρητά αναφέρει: «Κάθε κράτος-μέλος μπορεί να επιβάλλει διόδια σε οποιοδήποτε δρόμο, αρκεί να είναι μέρος του ευρωπαϊκού δικτύου, αλλά και εκτός αυτού». Έχουμε καταθέσει και αντίγραφα των σχετικών νέων Οδηγιών στη Βουλή. Καλώς ή κακώς, επιτρέπεται να εφαρμόζονται διόδια και στο κομμάτι που αναφέρεστε. Και μάλιστα ξεχνάμε επίσης ότι τα διόδια αυτά δεν είναι σημερινή εφεύρεση, εφαρμόστηκαν για πρώτη φορά το 1959, καλώς ή κακώς, επαναλαμβάνω. Δέχομαι δηλαδή μία αντίρρηση γενική επί των διοδίων που έχουν μερικά αριστερά κόμματα, των οποίων σέβομαι την ιδεολογία, αλλά τουλάχιστον τα δύο μεγάλα κόμματα έχουν υποστηρίξει τα διόδια –ορθώς κατά τη γνώμη μου- εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
Δεύτερο σημαντικό σημείο είναι το εξής: πρέπει να θυμίσουμε ότι το ύψος των διοδίων και ο τρόπος καταβολής τους, αλλά και η θέση τους ακόμα είχαν κατ’ αρχήν ανακοινωθεί στους παραχωρησιούχους σε ένα προσχέδιο σύμβασης παραχώρησης που μοιράστηκε το Φεβρουάριο του 2004, χωρίς να υπάρχουν οι μελέτες για τη διακήρυξη των δρόμων κ.λπ., και το οποίο διατηρήσαμε, γιατί το βρήκαμε σωστό και λογικό.
Πάμε τώρα στην ουσία της ερώτησής σας, που είναι πράγματι σοβαρή. Έγινε τέτοια θεαματική αύξηση των διοδίων; Τα διόδια αυξήθηκαν από 2 ευρώ σε 2,30 ευρώ σήμερα προς τη μία κατεύθυνση. Συνολικά ο αριθμός των σταθμών διοδίων, αλλά και το σύνολό τους, μετά την εφαρμογή και του νέου σταθμού στο Αιγίνειο, μειώνονται. Σας λέω χαρακτηριστικά, για να το ξέρετε –το ανακοίνωσε και ο Υπουργός επίσημα δύο φορές σε όλους τους συναρμόδιους τοπικούς διοικητικούς φορείς νομάρχες, δημάρχους κ.λπ.- ότι τα διόδια προς Θεσσαλονίκη πρακτικώς μένουν τα ίδια στους διερχόμενους το δρόμο Πιερίας, ενώ αντιθέτως τα διόδια προς Αθήνα, προς Λάρισα κ.λπ. μειώνονται κατά 1,30 ευρώ, για τον απλό λόγο ότι στη Λεπτοκαρυά θα μειωθούν στο 1 ευρώ όταν γίνει ο Σταθμός του Αιγινείου και στα Μάλγαρα θα γίνει 1 ευρώ από 2 που είναι σήμερα. Συνεπώς, από έλλειψη πληροφόρησης, για την οποία ίσως είμαι και εγώ υπεύθυνος και γενικώς το Υπουργείο, υπάρχει αυτή η αναταραχή για τα επιπλέον διόδια.
Τέλος, πρέπει να τονίσω –γιατί ασφαλώς και εσείς περιφέρεστε στην περιοχή, για να δείτε ακριβώς τι συμβαίνει- ότι παντού αυτή τη στιγμή υπάρχει ένας οργασμός έργων, με τα οποία αναβαθμίζεται θεαματικά ο υπάρχων δρόμος, στρώνονται συνεχώς νέοι τάπητες αντιολισθηροί και εκτιμάμε ότι μέχρι τέλος του τρέχοντος καλοκαιριού θα έχουν τελειώσει όλα τα επίμαχα κομμάτια και μάλιστα πολύ πιο νωρίτερα απ’ ό,τι προβλέπει η σύμβαση παραχώρησης. Δηλαδή έργα γίνονται, ακολουθούμε το πρόγραμμα που υπήρχε προηγουμένως και πιστεύω ότι όλα θα πάνε καλά από πλευράς τουλάχιστον αντιδράσεων του κόσμου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο ερωτών συνάδελφος κ. Αμοιρίδης έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Κατ’ αρχήν, κύριε Υπουργέ, δεν περιφέρομαι στο νομό. Φαντάζομαι ήταν ατυχής η έκφραση.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Ήταν ατυχής η έκφρασή μου.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Υπουργέ.
Ο Νομός Πιερίας έχει βασικό πυλώνα οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης τον τουρισμό. Χρόνια προσπαθούμε να κάνουμε το νομό μας τόπο προορισμού και μετά να πάμε στη διαχείριση του προορισμού. Αυτό, όμως, με τις ενέργειες που γίνονται σήμερα καθίσταται σχεδόν αδύνατον, όταν για να ταξιδέψει κάποιος από τη Θεσσαλονίκη στον Πλαταμώνα και να γυρίσει θα χρειαστεί 10 ευρώ.
(PM)


(1BA)
Καταλαβαίνετε πόσο μεγάλη είναι η επιβάρυνση και καταλαβαίνετε ότι όσα χρήματα και αν επενδυθούν από τους ιδιώτες και από το κράτος στα καταλύματα και σε άλλες υποδομές, όταν η πρόσβαση θα είναι ακριβή δεν θα υπάρχει τουριστικός προορισμός για την Πιερία.
Θα σας θυμίσω κάτι, κύριε Υπουργέ: Επειδή λέτε ότι είναι νόμος και οι νόμοι δεν αλλάζουν, είχε προβλεφθεί μέσα στο νομοσχέδιο της σύμβασης να γίνουν τρεις νέοι κόμβοι μετά την Κατερίνη. Στο παράρτημα της σύμβασης ξαφνικά είδαμε δύο ημικόμβους. Μετά από αντίδραση των πολιτών του νομού και σε συνάντηση πέρσι τον Απρίλη με τον αντίστοιχο Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, εκείνος δεσμεύτηκε για τρεις νέους κόμβους μετά την Κατερίνη. Ένα χρόνο μετά έχει διαλυθεί η ΠΑΘΕ Θεσσαλονίκης η οποία θα έκανε τις μελέτες και θα επέβλεπε το έργο. Ένα χρόνο μετά γίνεται άλλη μία συνάντηση στην οποία εγώ δεν παρέστην για θεσμικούς λόγους και υποσχέθηκαν ξανά τα ίδια. Πέρσι ήλθε ένα κλιμάκιο και είδε την περιοχή. Ξαναήλθε τώρα ένα κλιμάκιο που δεν έδωσε καμία συνέντευξη και δεν μίλησε στους δημοσιογράφους για να μάθουν οι πολίτες τι συμβαίνει. Ένα χρόνο μετά η ίδια κοροϊδία. Εσείς τουλάχιστον μπορείτε να κρατήσετε τη δέσμευσή σας. Δια ζώσης σε τηλεοπτικό σταθμό σε ερώτησή μου απαντήσατε ότι δεν θα μπουν διόδια αν δεν ολοκληρωθούν οι παράδρομοι. «Είναι προφανές», μου είπατε. Έχω στα χέρια μου και θα καταθέσω στα Πρακτικά μία περσινή εφημερίδα που λέει: «Διόδια στη βόρεια Αττική θα μπουν αφού γίνουν πρώτα οι παράδρομοι». Είναι δική σας υπόσχεση στους κατοίκους του Κρυονερίου και του Αγίου Στεφάνου. Την ίδια υπόσχεση δώσατε σε μένα και φαντάζομαι στους πολίτες της Πιερίας ότι αν δεν γίνουν οι παράπλευροι δρόμοι που θα ενώνουν την Κατερίνη με τη Θεσσαλονίκη και αν δεν γίνουν και οι γέφυρες στον Αλιάκμονα, στον Αξιό, σ’ όλο αυτό το κομμάτι της Πιερίας, δεν θα γίνουν καινούργια διόδια.
Οι πολίτες της Πιερίας ζητούν επαναδιαπραγμάτευση της σύμβασης και όχι καινούργια διόδια, να μην πέσει ούτε ένα κυβικό μπετόν, να μην κατασκευαστεί κανένα διόδιο, είτε πλευρικό, είτε μετωπικό, αν δεν κατασκευαστούν τουλάχιστον οι παράπλευροι δρόμοι, όποτε και αν γίνουν αυτοί. Δεν θα το ανεχθούν και δεν θα το δεχθούν, γι’ αυτό έχουν κάνει και προσφυγή στα διοικητικά δικαστήρια για ασφαλιστικά μέτρα κατά της κατασκευής των διοδίων και φαντάζομαι ότι κάθε πολιτικός έχει την ευαισθησία να ακούσει τη φωνή των πολιτών. Είναι μια κραυγή αγωνίας σε μια δύσκολη εποχή οικονομικής κρίσης και νομίζω ότι η φωνή των πολιτών πρέπει να ακουστεί. Πιστεύω ότι έχετε την ευαισθησία. Φαντάζομαι ότι ο κύριος Υπουργός διαμέσου υμών θα ακούσει αυτά που σήμερα καταθέτω στη Βουλή. Όταν θέλει να ακούσει, ακούει. Πιστεύω ότι το 70% που εισπράττει το κράτος από τα διόδια μπορεί να αφαιρεθεί και να μειωθεί το κόστος των διοδίων και να παραμείνουν τα διόδια ως έχουν. Όλα αυτά τα δεκαπέντε-είκοσι χρόνια έχουμε πληρώσει τα διόδια των Μαλγάρων και νομίζω ότι και αυτά θα πρέπει να φύγουν και να μην επιβαρύνουμε και με άλλα διόδια το νομό.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κύριο Αμοιρίδη.
Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ): Κύριε Πρόεδρε, καταρχήν πρέπει να επισημάνουμε ότι αυτές τις συμβάσεις που διαχρονικά έχουν γίνει αποδεκτές και από τα δύο μεγάλα κόμματα δεν είναι εύκολο να λέμε να τις επαναδιαπραγματευθούμε για τον απλούστατο λόγο ότι αυτό δυστυχώς οδηγεί σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις στην παρούσα οικονομική κρίση.
Πέραν αυτού, οφείλουμε να κοιτάξουμε το μέλλον μας και κυρίως εσείς, κύριε Αμοιρίδη, ως νέος πολιτικός οφείλετε να κοιτάξετε το μέλλον της περιοχής και των δρόμων στην Ελλάδα που δεν είναι μόνο οι αυτοκινητόδρομοι. Είναι και ένα σωρό άλλοι δρόμοι οι οποίοι έχουν τα χάλια τους και το ξέρετε και οι οποίοι ευτυχώς θα φτιαχτούν γιατί είχε προβλέψει ο κύριος Σουφλιάς να βάλει αυτή την παράγραφο βάσει της οποίας πράγματι, όπως σωστά είπατε, το 70% των εισπράξεων, δηλαδή δεκάδες δις ευρώ, επανέρχεται στο κράτος ειδικώς για δρόμους που έχουν πρόβλημα στην Ελλάδα πλην των αυτοκινητοδρόμων.
Πάμε τώρα στους κόμβους και τα υπόλοιπα. Ασφαλώς κι εσείς από λάθος, όπως κι εγώ προηγουμένως, μιλήσατε περί κοροϊδίας. Ουδείς κοροϊδεύει κάποιον. Είναι βέβαιο ότι αυτοί οι κόμβοι θα γίνουν. Εν πάση περιπτώσει, διόδια δεν θα μπουν, όπως σωστά επισημάνατε, πριν δυνηθεί ο κάθε χρήστης να πάρει ένα παράπλευρο δρόμο και να πάει ασφαλώς στον προορισμό του χωρίς να πληρώσει διόδια, πράγμα το οποίο δεν συμβαίνει σήμερα και συμφωνώ μαζί σας.
Επιπλέον, για να κλείσω μ’ αυτό, νομίζω ότι οι υποσχέσεις δεν είναι μόνο δεσμευτικές, είναι και ουσιαστικές. Όταν η κάθε σύμβαση προβλέπει αυτή τη δυνατότητα χρήσης παραπλεύρων για την προσθήκη διοδίων, κάθε κυβέρνηση –και η παρούσα- οφείλει να τη σεβαστεί. Νομίζω όμως ότι το βασικότερο απ’ όλα είναι η αναβάθμιση του υπάρχοντος δρόμου.
Θα ήθελα να κάνω ένα ρητορικό ερώτημα: Εσείς που πράγματι αγωνίζεστε γυρίζοντας στο νομό για να δείτε τα προβλήματα του τόπου, δεν βλέπετε αυτή τη θεαματική αναβάθμιση που συντελείται αυτή τη στιγμή;
(SX)


(1PM)
Αυτό δεν είναι ένα αισιόδοξο μήνυμα για το μέλλον, όταν μάλιστα γίνουν κάποια στιγμή και οι σήραγγες σε Πλαταμώνα και Τέμπη, οπότε πράγματι θα είναι εύκολη η ζωή των κατοίκων της περιοχής, αλλά και οι προσβάσεις προς και από Πιερία;
Τέλος, επαναλαμβάνω και πάλι όσον αφορά το επιπλέον χαράτσι στις προσβάσεις –το λέω εγώ, δεν το είπατε εσείς- το εξής: Οι προσβάσεις προς Πιερία, σε αυτό το θαυμάσιο, πράγματι, μέρος, με την παραλία χιλιομέτρων, δεν θα είναι ακριβότερες στο μέλλον. Σας είπα και σας ξαναλέω, ότι μειώνονται ουσιαστικώς τα διόδια και στα Μάλγαρα και στη Λεπτοκαρυά τόσο ώστε να παραμείνουν ίδιες οι χρεώσεις που ήταν και προ των έργων βελτίωσης του αυτοκινητοδρόμου. Συνεπώς, η περιοχή θα αναδειχθεί και δεν πρόκειται να μειωθεί η προσβασιμότητά της και η αξία της από τουριστική άποψη.
Κάθε ένας από εμάς –κι εσείς κι εγώ- ακούμε με προσοχή τους κατοίκους και επιχειρούμε να κάνουμε το καθήκον μας στα πλαίσια των δυνατοτήτων κάθε σύμβασης που έχει υπογραφεί διεθνώς.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Δεύτερη είναι η με αριθμό 22/18.6.2009 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Σπυρίδωνος Χαλβατζή προς τον Υπουργό Εσωτερικών, σχετικά με τις απελάσεις Πακιστανών μεταναστών – προσφύγων κλπ.
Αναλυτικότερα ο κ. Χαλβατζής αναφέρει στην ερώτησή του:
«Η Κυβέρνηση, εναρμονισμένη με τα αντιδραστικά και απάνθρωπα μέτρα που εφαρμόζει η Ευρωπαϊκή Ένωση απέναντι στους πρόσφυγες και μετανάστες, όπως η επαναπροώθηση στις χώρες προέλευσης ή απλώς διέλευσης, προχώρησε σε ομαδική απέλαση πενήντα πέντε Πακιστανών με ειδική πτήση τσάρτερ, σε συνεργασία με τον πρεσβευτή της χώρας.
Η πράξη αυτή είναι αντίθετη με τη Σύμβαση του Ο.Η.Ε. για τους πρόσφυγες που απαγορεύσει τις μαζικές απελάσεις.
Υπάρχουν βάσιμοι φόβοι ότι οι απελαθέντες διατρέχουν κινδύνους λόγω της απέλασης, με δεδομένο ότι στο Πακιστάν κυβερνά ένα αυταρχικό, αμερικανόδουλο καθεστώς και η χώρα βρίσκεται στο επίκεντρο πολεμικών επιχειρήσεων των ιμπεριαλιστών με δυόμισι εκατομμύρια πρόσφυγες.
Ο ισχυρισμός της Κυβέρνησης ότι οι απελαθέντες δεν έχουν ζητήσει πολιτικό άσυλο, δεν αποτελεί εγγύηση ότι δεν κινδυνεύουν, με δεδομένη την απροθυμία των ελληνικών κυβερνήσεων να χορηγούν πολιτικό άσυλο και τα χίλια μύρια εμπόδια που βάζουν, ακόμη και σε ανθρώπους που σύμφωνα με τον Ο.Η.Ε. είναι πρόσφυγες.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας επανειλημμένα έχει ζητήσει να δοθεί λύση που θα σέβεται τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα των προσφύγων και μεταναστών για νομιμοποίηση της προσωρινής ή μακροβιότερης παραμονής τους στη χώρα μας (παροχή ασύλου ή ανθρωπιστικού καθεστώτος, άδεια διαμονής), για διευκόλυνση της οικειοθελούς μετακίνησής τους σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για εγκατάστασή τους σε ανοικτούς χώρους φιλοξενίας που θα πληρούν τις στοιχειώδεις προδιαγραφές αξιοπρεπούς διαβίωσης.
Επειδή οι πρόσφυγες και μετανάστες είναι θύματα των επεμβάσεων και της εκμετάλλευσης του ιμπεριαλισμού, ερωτάται ο κύριος Υπουργός αν θα σταματήσουν οι απελάσεις των προσφύγων και μεταναστών κι αν θα πάρει μέτρα για λύσεις που θα σέβονται τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα προσφύγων και μεταναστών.»
Στην ερώτηση του κ. Χαλβατζή θα απαντήσει ο Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών κ. Χρήστος Μαρκογιαννάκης.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το πρόβλημα είναι γνωστό. Είναι ένα πρόβλημα σημερινό, ένα πρόβλημα που υπήρχε και χθες, ένα πρόβλημα που πιθανότατα θα υπάρχει και αύριο.
Για να κάνω μία συζήτηση και να κατανοήσουμε όλοι –και αυτοί που μας ακούν- το μέγεθός του και την πορεία του, θα πρέπει να κάνουμε μία αναδρομή στο παρελθόν, μία ανασκόπηση του σήμερα και μία πρόβλεψη του αύριο.
Είναι γνωστό ότι πριν από δεκαπέντε, είκοσι χρόνια αρχικά η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και των καθεστώτων των Ανατολικών χωρών και στη συνέχεια άλλα γεγονότα τα οποία συνέβησαν στην Ασία -συρράξεις, καθεστώτα αυταρχικά- είχαν ως αποτέλεσμα κυριολεκτικά να εισβάλουν στη χώρα μας κατά κύματα δεκάδες χιλιάδες, εκατοντάδες χιλιάδες εξαθλιωμένων συνανθρώπων μας, οι οποίοι αναζητούσαν μία καλύτερη τύχη.
Θα έλεγα ότι μέχρι το 2003, κύριοι συνάδελφοι, με δεδομένο ότι η χώρα μας στην πραγματικότητα, κυρίως για τους προερχομένους από την Ασία και την Αφρική, χρησιμοποιείτο ως χώρος διέλευσης προς την υπόλοιπη Ευρώπη, η κατάσταση ήταν υποφερτή, διότι είτε με νόμιμους τρόπους είτε με παράνομους το μεγαλύτερο μέρος όσων προερχόντουσαν από την Ασία και την Αφρική περνούσαν από την Ελλάδα -δεν παρέμεναν στην Ελλάδα- και πήγαιναν στον τελικό προορισμό που ήταν η υπόλοιπη Ευρώπη.


(TS)
( SX)
Από το 2003 όμως που υπεγράφη η Συνθήκη Δουβλίνο ΙΙ και που δυστυχώς η Ελλάδα, ίσως χωρίς να προσμετρήσει την εποχή εκείνη τις συνέπειες την υπέγραψε, την απεδέχθη, το πρόβλημα άρχισε να γίνεται εντονότερο, να γίνεται μεγαλύτερο. Γιατί; Διότι η χώρα από χώρα διέλευσης έγινε πλέον χώρα οριστικής διαμονής. Όλοι αυτοί οι οποίοι έρχονται από τα ανατολικά σύνορα, από την Τουρκία, με σκοπό να περάσουν από την Ελλάδα, δεν μπορούν πλέον να φύγουν. Και δεν μπορούν να φύγουν διότι σύμφωνα με τη Συνθήκη Δουβλίνο 2 κάθε χώρα είναι υποχρεωμένη να διαχειρίζεται τους μη νόμιμους μετανάστες τους οποίους δέχεται στο έδαφός της. Έτσι, οποιοσδήποτε απ’ αυτούς καταφέρει και ξεφύγει προς τη Δυτική Ευρώπη, αυτόματα όταν συλληφθεί επανέρχεται στη χώρα μας, που ήταν η πρώτη χώρα που τον υποδέχτηκε ως μη νόμιμο μετανάστη.
Αντιλαμβάνεσθε τώρα τι συμβαίνει σε αυτό τον τόπο, όταν καθημερινά προστίθενται εκατοντάδες εξαθλιωμένων ανθρώπων, οι οποίοι έρχονται για μια καλύτερη τύχη στην Ευρώπη και παραμένουν σε αυτό τον τόπο. Θα σας πω ότι χθες μόνο παρεδόθησαν οικειοθελώς περίπου τετρακόσιοι πενήντα άνθρωποι προερχόμενοι από τα θαλάσσια σύνορα -σε μία ημέρα τετρακόσιοι πενήντα άνθρωποι- που καθιστά το πρόβλημα ακόμη εντονότερο και οι προοπτικές του μέλλοντος, εάν δεν ενεργοποιηθούμε και αν δεν εφαρμόσουμε τα μέτρα τα οποία εξαγγέλθηκαν προ ημερών θα είναι για τη χώρα μας απίστευτες. Εγώ θα σας πω μόνο δύο παραμέτρους.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει επανειλημμένα το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού).
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Στη δευτερολογία σας τα υπόλοιπα, κύριε Υπουργέ.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών): Ναι, κύριε Πρόεδρε, τελειώνω.
Να σκεφθεί ο καθένας σας στο σύστημα υγείας, σε αυτό το σύστημα με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, τι επιβάρυνση υπάρχει από τους χιλιάδες ανθρώπους καθημερινά που επισκέπτονται τα νοσοκομεία και νοσηλεύονται δωρεάν, αλλά και στο σύστημα παιδείας από τις εκατοντάδες χιλιάδες παιδιών τα οποία σπουδάζουν στα ελληνικά σχολεία και υπάρχει το γνωστό σε όλους μας πρόβλημα, όπου όλοι λέμε περισσότερα χρήματα για την παιδεία και όλα τα άλλα.
Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι κανείς δεν είναι ευχαριστημένος με το να κάνει μια πολιτική που στεναχωρεί ανθρώπους, που δημιουργεί πρόβλημα, αλλά καμιά φορά αυτό είναι μονόδρομος.
Θα επανέλθω στη δευτερολογία μου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο ερωτών συνάδελφος κ. Χαλβατζής έχει το λόγο.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κάματε, κύριε Υπουργέ, μια αναδρομή στο παρελθόν, αλλά καλό είναι να πάμε και λίγο παραπίσω και να θυμηθούμε πριν από μερικές δεκάδες χρόνια εκατοντάδες Έλληνες μετανάστες που ξενιτεύτηκαν στα πέρατα του κόσμου για να χορτάσουν ψωμί. Αυτή είναι μια πραγματικότητα και το πώς έζησαν τα πρώτα χρόνια όλοι το γνωρίζουμε.
Και επειδή μιλήσατε με μια ορισμένη ανησυχία, τα στοιχεία του ΟΗΕ είναι τρομακτικά. Δεκαέξι εκατομμύρια πρόσφυγες και είκοσι οκτώ εκατομμύρια εσωτερικοί μετανάστες υπάρχουν σήμερα στον κόσμο. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τροφίμων ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα ότι ξεπέρασαν πλέον το ένα δισεκατομμύριο –είναι ένα δισεκατομμύριο εκατόν είκοσι πέντε εκατομμύρια- οι άνθρωποι οι οποίοι λιμοκτονούν. Το μέλλον προδιαγράφεται ζοφερό. Και ξέρετε πολύ καλά ότι η πείνα δεν έχει μάτια. Συνεπώς, είναι προβλήματα καινούργια, προβλήματα που σχετίζονται και με τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε όλο τον κόσμο, αλλά και με τις κλιματικές αλλαγές.
Πάντως, η κατάσταση για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες σήμερα μέρα με τη μέρα χειροτερεύει. Διαμορφώνεται ένα αρνητικό κλίμα σε βάρος τους. Οι συνθήκες διαβίωσής τους είναι άθλιες στις περισσότερες των περιπτώσεων. Προσπαθούν πολλοί να δουλέψουν για να ζήσουν και εσείς τους κυνηγάτε. Έχουμε «σκούπες», έχουμε φυλακίσεις, απελάσεις, έχουμε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ανησυχούμε πολύ, γιατί αυτές οι ομαδικές απελάσεις είναι αντίθετες με τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.
Στο Πακιστάν κινδυνεύουν οι απελαθέντες. Τους στείλατε στο στόμα του λύκου. Εκεί υπάρχουν δυόμισι εκατομμύρια εσωτερικοί πρόσφυγες. Και βέβαια το Πακιστάν βρίσκεται στο επίκεντρο ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και γεγονότων.

(PE)





(1TS)
Υπάρχει το πρόβλημα του ασύλου. Το 2008 εξετάστηκαν είκοσι εννιά χιλιάδες πεντακόσιες εβδομήντα τρεις αιτήσεις για άσυλο και δόθηκαν από την πρωτοβάθμια επιτροπή μόνο δεκατέσσερις -δηλαδή, μόνο δεκατέσσερις άνθρωποι πήραν άσυλο- ενώ σε δεύτερο βαθμό δόθηκαν τριακόσιες σαράντα τέσσερις. Τώρα προετοιμάζετε προεδρικό διάταγμα, για να καταργήσετε το δεύτερο βαθμό εξέτασης. Είναι πολύ επικίνδυνη αυτή η κατάσταση.
Βεβαίως, αυτή η πολιτική που ακολουθείτε ως Νέα Δημοκρατία, αυτή η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την οποία στηρίζει και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. με τη μηδενική ανοχή, είναι πολιτική εγκληματική. Είναι η πολιτική η οποία καλλιεργεί κλίμα ρατσισμού, ξενοφοβίας και είναι μια επικίνδυνη πολιτική. Σπέρνετε ανέμους και θα θερίσετε θύελλες. Οι δύο κτηνοτρόφοι στη Μανωλάδα, οι οποίοι πήραν στα χέρια τους το νόμο, διαπόμπευσαν μετανάστες, βασανίζοντάς τους, διέπραξαν εγκληματικές πράξεις. Πού το πάμε; Θα πάμε στο «νόμο του Λήντς»;
Τα κοινωνικά προβλήματα, όπως όλοι γνωρίζουμε, λύνονται με μέτρα που σέβονται τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών και των προσφύγων. Χρειάζεται, κατά την άποψή μας, νομιμοποίηση της προσωρινής ή μακροβιότερης παραμονής τους στη χώρα μας, παροχή ασύλου ή ανθρωπιστικού καθεστώτος, άδεια παραμονής, διευκολύνσεις οικειοθελούς μετακίνησής τους σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πράγμα το οποίο επιθυμεί η μεγάλη πλειοψηφία αυτών των ανθρώπων, μεταναστών και προσφύγων, που έρχονται στη χώρα μας. Πείτε ένα «όχι» στο «Δουβλίνο II». Εμείς επιμένουμε στην αξιοπρεπή ανθρώπινη διαβίωση αυτών των ανθρώπων.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών κ. Μαρκογιαννάκης.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών): Είπατε, κύριε συνάδελφε, ότι θα πρέπει να κάνουμε μία αναδρομή πιο πίσω και να θυμηθούμε ότι και από τη χώρα μας κάποτε χιλιάδες συμπατριώτες μας είχαν παρόμοια τύχη, καταφεύγοντας τότε σε άλλες χώρες για να έχουν μία καλύτερη ζωή. Διαφεύγει, όμως, της προσοχής σας ότι κατά κανόνα, από τότε ακόμα, η μετανάστευση ήταν μέσα στα πλαίσια μιας συγκεκριμένης διαδικασίας, ήταν νόμιμη.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ: Όχι στις Ηνωμένες Πολιτείες στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών): Και όταν ακόμα δεν ήταν νόμιμη, προφανώς θα ήταν σε κατάσταση και συνθήκες, όπως ήταν και στη χώρα μας, όταν ήρθαν οι πρώτοι μη νόμιμοι μετανάστες, οι οποίοι και δουλειά βρήκαν και αναμφίβολα συνεισέφεραν στην ανάπτυξη της χώρας. Κανείς δεν το αρνείται αυτό το πράγμα. Όμως, εγώ θα ήθελα να ακούσω από κάποιον από τους θιασώτες του δόγματος «να μη φύγει κανείς» να μας πει τι υπολογίζει ότι θα γίνει σ' αυτόν τον τόπο ή τι προβλέπει ότι θα γίνει μετά από κάποιο χρόνο.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ: Να αφήσετε να πάνε στην Ευρώπη, στον Καναδά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Μην κάνετε διάλογο, κύριε Χαλβατζή.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών): Προφανώς δεν με παρακολουθήσατε στην πρωτολογία μου, όταν σας είπα ότι με την υπογραφή της Συνθήκης «Δουβλίνο II» έκλεισε η πόρτα προς την Ευρώπη. Την υπέγραψε, δυστυχώς, και η Ελλάδα.
Έρχομαι τώρα στη διαδικασία παροχής ασύλου. Κύριε συνάδελφε, θα ξέρετε πολύ καλά ότι το άσυλο δίδεται κάτω από συγκεκριμένες υποθέσεις. Ξέρουμε πολύ καλά ότι παλαιότερα, προτού να έχουμε το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε σήμερα, όταν ακούγαμε ότι κάποιος ζήτησε πολιτικό άσυλο, τι εννοούσαμε; Έναν αθλητή που έφευγε από τις ανατολικές χώρες για να πάει στις δυτικές, ένα διπλωμάτη που έφευγε από τις δυτικές για να πάει στις ανατολικές χώρες και τότε εκινείτο διαδικασία πολιτικού ασύλου. Ήταν ένα γεγονός. Σήμερα, εκείνοι οι οποίοι έρχονται ως μη νόμιμοι μετανάστες πέφτουν συχνά και θύματα κυκλωμάτων -λυπάμαι που το λέω- και δικηγόρων ακόμα, οι οποίοι αθρόως τους πηγαίνουν να υποβάλουν αιτήματα ασύλου και τουλάχιστον δεν τους υποδεικνύουν να επικαλούνται λόγους νομιμοφανείς. Οι περισσότεροι από αυτούς οι οποίοι υποβάλουν αίτημα ασύλου επικαλούνται οικονομικούς λόγους: «Έφυγα από τη χώρα μου για οικονομικούς λόγους». Με ένα τέτοιο περιεχόμενο, το αίτημα ασύλου πώς θα γίνει αποδεκτό από την οποιαδήποτε επιτροπή;
Εν πάση περιπτώσει, να έχετε υπ' όψιν σας το εξής πράγμα. Οι επιτροπές λειτουργούν χωρίς να υπάρχει η οποιαδήποτε καθοδήγηση.
Να σας πω και κάτι άλλο; Για τη χώρα μας, μακάρι, να συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις παροχής ασύλου όλων όσων μας έρχονται εδώ. Εάν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις, να είστε βέβαιοι ότι θα ήταν για τη χώρα μας ευχής έργον. Διότι όλοι αυτοί, στη συνέχεια, θα έφευγαν από τη χώρα και θα πήγαιναν στην υπόλοιπη Ευρώπη. Θα ήταν το πράγμα πάρα πολύ εύκολο. Αλλά δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις.
(GH)



(PE)
Και τελειώνω λέγοντάς σας το εξής. Τα έγγραφα τα οποία επικαλούνται οι μη νόμιμοι μετανάστες δυστυχώς είναι ουσιαστικά ανύπαρκτα. Οι δουλέμποροι τους τα εξαφανίζουν, διαμαρτύρονται και δεν υπάρχει οτιδήποτε άλλο.
Όσον αφορά δε τους τελευταίους 55 οι οποίοι έφυγαν και πήγαν στο Πακιστάν είχε προηγηθεί για όλους η διαδικασία χορήγησης ασύλου, πρωτοβάθμια επιτροπή, δευτεροβάθμια, πάλι κάποιοι πάνε στο Συμβούλιο της Επικρατείας για να χρονοτριβήσουν και σε κάθε περίπτωση είχαν εξαντληθεί όλα τα μέσα τα οποία δίδουν τη δυνατότητα σε οποιοδήποτε από αυτούς να μην φύγει από τη χώρα μας.
Είναι μία κατάσταση αγαπητέ συνάδελφε, κύριε Χαλβατζή για την οποία και εμείς και ο καθένας λυπάται. Λυπάται όταν βλέπει συνανθρώπους του δυστυχισμένους οι οποίοι έκαναν χιλιάδες μίλια και έπεσαν θύματα δουλεμπόρων και άλλων εκμεταλλευτών και είμαστε υποχρεωμένοι με πόνο ψυχής να τους υποχρεώσουμε να γυρίσουν από εκεί που ξεκίνησαν.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Τμήμα ότι οι Υπουργοί Μεταφορών και Επικοινωνιών και Δικαιοσύνης και ο Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Ταυτοποίηση των κατόχων και χρηστών εξοπλισμού και υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας».
(Παραπέμπεται στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπής)
Προχωρούμε στη με αριθμό 24/18-6-2009 επίκαιρη ερώτηση του ΣΤ’ Αντιπροέδρου της Βουλής και Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Ιωάννη Δραγασάκη προς τον Υπουργό Ανάπτυξης, σχετικά με τις καταργήσεις –συγχωνεύσεις δημοσίων οργανισμών κ.λπ.
Η ερώτηση του κυρίου Δραγασάκη αναλυτικότερα έχει ως εξής:
«Το Υπουργείο Ανάπτυξης, στο πλαίσιο της κατάργησης ή συγχώνευσης φορέων του Δημοσίου και του ευρύτερου τομέα που αποφάσισε η Κυβέρνηση, ανακοίνωσε πρόσφατα, μεταξύ άλλων την κατάργηση της αυτοτέλειας του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ) και την ένταξή του στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (ΕΙΕ), την ταυτόχρονη αποδυνάμωση του διεπιστημονικού χαρακτήρα και των οικονομικών δυνατοτήτων του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών.
Η ανακοίνωση του Υπουργείου Ανάπτυξης προκάλεσε την έντονη αντίδραση των ερευνητών και του προσωπικού των ερευνητικών κέντρων για τους λόγους ότι:
α) Δεν προηγήθηκε διάλογος με τους ενδιαφερόμενους φορείς, β) δεν υπάρχει οικονομοτεχνική μελέτη η οποία να αποδεικνύει το «οικονομικό πλεονέκτημα» των προτεινόμενων αλλαγών, επομένως και τη σκοπιμότητα και αναγκαιότητά τους, γ) η σχεδιαζόμενη «αναδιάταξη» δεν οδηγεί στον εξορθολογισμό αλλά στην αποδιοργάνωση ερευνητικών φορέων και δ) οι όποιες αλλαγές δεν εντάσσονται σε κάποια λογική οικοδόμησης μιας εθνικής στρατηγικής για την έρευνα με την ανάλογη οργανωτική δομή και εθνική χρηματοδότηση.
Κατόπιν των ανωτέρω, ερωτάται ο Υπουργός.
1. Προτίθεται να αποσύρει την πρότασή της και να προχωρήσει σε ουσιαστικό διάλογο με την ερευνητική κοινότητα και τους αρμόδιους φορείς, με στόχο τον πραγματικό εξορθολογισμό και την ενίσχυση των ερευνητικών κέντρων;
Σχετικά με την αξιοποίηση ειδικότερα των σημαντικής οικονομικής και αρχιτεκτονικής αξίας κτιριακών εγκαταστάσεων του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών υπάρχει πρόθεση πώλησής τους σε ιδιώτες με μεθόδους sale & lease back ή με άλλον τρόπο ή αλλαγής των χρήσεών τους;».
Το λόγο έχει ο Υφυπουργός Ανάπτυξης κ. Μπούγας.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΟΥΓΑΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Κύριε συνάδελφε, νομίζω ότι η ερώτησή σας μας δίνει την ευκαιρία να διευκρινίσουμε ορισμένες ασάφειες οι οποίες υπάρχουν σχετικά με την πρωτοβουλία της Κυβέρνησης για την αναδιάταξη των ερευνητικών κέντρων. Δύο είναι τα σημεία στα οποία θα ήθελα να δώσω έμφαση.
Πρώτον, στο ότι αυτό το οποίο γίνεται είναι όχι κατάργηση αλλά είναι μία πραγματική αναδιάταξη σε θεματοκεντρικά ερευνητικά κέντρα και σαφώς επαναλαμβάνω δεν υπάρχει καμία απολύτως κατάργηση ερευνητικού κέντρου.
Το δεύτερο είναι το εξής. Η αναδιάταξη την οποία υλοποιούμε είναι μία εξαιρετικά σοβαρή διαδικασία η οποία έχει ξεκινήσει από το 2005. Από τότε ελήφθη αυτή η πρωτοβουλία και έχει ξεκινήσει ο διάλογος και με την επιστημονική κοινότητα αλλά και με τους φορείς και με τους ερευνητές και τους εργαζόμενους στα ερευνητικά κέντρα.
Ειδικότερα αυτή η διαδικασία αποτελεί μία στρατηγική επιλογή της Κυβέρνησης, μία μεταρρυθμιστική πρωτοβουλία με σκοπό τη δημιουργία καλύτερων αποτελεσμάτων σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη και την εργασία στα ερευνητικά κέντρα.
Σκοπεύουμε στο να μπορέσουμε να έχουμε καλύτερα αποτελέσματα σε ό,τι αφορά την εργασία του ανθρώπινου δυναμικού και να αξιοποιήσουμε καλύτερα τον τεχνολογικό εξοπλισμό τον οποίον έχουν τα κέντρα αυτά αλλά και με την κατάλληλη χρηματοδότηση, ιδιαίτερα μέσω των πόρων του Δ΄ Κ.Π.Σ. να μπορέσουμε να αναδείξουμε το εθνικό ερευνητικό σύστημα σε ευρωπαϊκό αλλά και σε διεθνές επίπεδο.

(XA)







(GH)
Η επιλογή αυτή υπαγορεύθηκε από την ανάγκη την οποία νομίζω ότι όλοι μας διαπιστώνουμε και ομολογούμε, να προωθηθεί η κοινωνία και η οικονομία της γνώσης και της αριστείας.
Σε ό,τι αφορά τώρα τα ερωτήματα, τα οποία θέτετε με την ερώτησή σας, νομίζω ότι ουδείς μπορεί να ισχυριστεί βάσιμα ότι αυτή η πολυδιάσπαση την οποία υφίσταται σήμερα του ερευνητικού αντικειμένου μπορεί να είναι αποτελεσματική και η διερεύνηση του ίδιου επιστημονικού ή ερευνητικού αντικειμένου από περισσότερους φορείς μπορεί να προσφέρει κάτι περισσότερο, κάτι επιπλέον στις μέρες μας. Υπάρχουν περιπτώσεις –και νομίζω ότι και σεις τις έχετε εντοπίσει- που το ίδιο ερευνητικό ή επιστημονικό αντικείμενο θεραπεύεται από δύο ή και περισσότερα ερευνητικά κέντρα και από διαφορετικά ινστιτούτα. Κάτι τέτοιο αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι μόνο προβλήματα μπορεί να δημιουργήσει στην ερευνητική αποτελεσματικότητα την οποία βεβαίως δεν μπορεί να εξυπηρετήσει.
Διάβασα προσεκτικά από το φάκελο τα συμπεράσματα μιας ημερίδας που οργάνωσε το ΕΚΕ. Η κριτική, πρέπει να σας πω –και νομίζω ότι προκύπτει αν κανείς τα αναγνώσει με προσοχή- στην απόφαση της κυβέρνησης φαίνεται μάλλον να επιδιώκει τη διατήρηση ενός ιδιαίτερου εργασιακού στάτους το οποίο όμως επιδιώκεται να διατηρηθεί με πολύ ασθενή επιχειρήματα. Σχεδόν σε όλον τον ανεπτυγμένο κόσμο τα ερευνητικά κέντρα είναι θεματικά και τα αντικείμενα που θεραπεύουν έχουν επιστημονική αλλά και θεματική ενότητα.
Επειδή δεν επαρκεί ο χρόνος και θα συνεχίσω στη δευτερολογία μου, πρέπει να πω όσον αφορά το ερώτημα της ενδεχόμενης πώλησης σε ιδιώτες των κτηριακών εγκαταστάσεων του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, σαφώς και σας το δηλώνω κατηγορικά δεν υπάρχει τέτοια πρόθεση από την πλευρά της κυβέρνησης.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
Ο ερωτών συνάδελφος και Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Δραγασάκης έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ (ΣΤ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Κύριε Πρόεδρε, ευχαριστώ πολύ.
Κύριε Υφυπουργέ, η εκτίμησή μου για το πρόσωπό σας είναι δεδομένη και το γνωρίζετε, αλλά θα ήταν καλό να ήταν σήμερα εδώ ο Υπουργός όχι για να τιμήσει εμένα απαντώντας στην ερώτησή μου, αλλά για να δείξει έστω και με έναν τρόπο συμβολικό το ενδιαφέρον του για την έρευνα.
Ούτε εσείς, κύριε Υπουργέ, είστε ειδικός στο αντικείμενο, όπως προέκυψε από τις απαντήσεις ούτε εγώ είμαι ειδικός. Έτσι διατρέχουμε όλοι να μιλούμε για πράγματα τα οποία δεν γνωρίζουμε.
Μου είπατε και με διαβεβαιώσατε ότι έγινε διάλογος. Μα, το όργανο διαλόγου είναι το ΑΣΕΤ. Το ΑΣΕΤ έχει διατυπώσει άποψη γι’ αυτή την πρόταση; Όχι μόνο δεν έχει διατυπώσει άποψη, όχι μόνο δεν ρωτήθηκε, αλλά και η έκθεση την οποία έχει καταθέσει δεν προτείνει αυτά τα οποία γίνονται σήμερα. Θα καταθέσω για τα Πρακτικά της Βουλής την πρόταση της σχετικής ομάδας εργασίας με τίτλο «Αναδιάρθρωση Ερευνητικού Ιστού» όπου οι πλέον αρμόδιοι δεν εισηγούνται αυτά τα οποία εσείς κάνετε. Και ερωτώ: Ποιος τα αποφάσισε αυτά; Ο Υπουργός με τη συμβουλή τίνων; Ποιος είναι εκείνος και με ποια αρμοδιότητα που είπε ότι πρέπει να γίνει αυτό και όχι το άλλο; Αφού το θεσμικό όργανο που υποχρεούσθε να ρωτήσετε –δεν είστε υποχρεωμένοι να δεχθείτε την πρότασή του- δεν ρωτήθηκε.
Δεύτερον, μου είπατε διάφορα, «επιδιώκουμε αυτό, επιδιώκουμε εκείνο». Η μελέτη κύριε Υπουργέ. Δώστε μου τη μελέτη η οποία λέει ότι η προτεινόμενη διάταξη θα έχει αυτά ή εκείνα τα πλεονεκτήματα έναντι κάποιας άλλης αναδιάταξης. Δεν υπάρχει καμία μελέτη.
Τρίτο ερώτημα. Μελέτη εφαρμογής. Λέτε να φύγουν εκατόν πενήντα ή εκατόν τριάντα βιολόγοι –ως παράδειγμα το λέω- και να πάνε στο Φλέμινγκ. Υπάρχει χώρος στο Φλέμινγκ για να στεγαστούν; Λέτε να φύγουν από το Ίδρυμα Ερευνών, κάποια Ινστιτούτα και να πάνε αλλού. Οι κοινές υποδομές τι θα γίνουν; Η βιβλιοθήκη τι θα γίνει; Πώς θα λειτουργεί; Φέρτε μας μελέτη εφαρμογής.
Κύριε Υπουργέ, το δίλημμα δεν είναι αλλαγές ή μη αλλαγές. Σε ό,τι αφορά εμάς εμείς ζητούμε αλλαγές, ζητούμε τομές, ζητούμε εθνική στρατηγική έρευνας με εθνική χρηματοδότηση ως βάση και συμπληρωματικά ευρωπαϊκή χρηματοδότηση. Φέρτε ένα εθνικό σχέδιο έρευνας. Κάντε σήμερα αυτό που έπρεπε να γίνει πριν από είκοσι χρόνια.
(MT)


(1XA)
Μη λέτε όμως για τις αλλαγές που κάνετε και κατηγορείτε τους ερευνητές ότι δεν θέλουν αλλαγές. Δεν είναι δίκαιο ούτε σωστό.
Επίσης, βλέπετε και εσείς τι έχει γίνει και πόσες αντιφάσεις υπάρχουν. Σταματήστε αυτό που γίνεται, παγώστε τα πάντα. Έτσι και αλλιώς υπάρχει, απ’ ό,τι γνωρίζω, ραντεβού του Υπουργού με τον Πρόεδρο του Εθνικού Ερευνητικού Ιδρύματος.
Κάντε έναν σοβαρό διάλογο, οργανώστε τη μελέτη, φέρτε προτάσεις, σχεδιάστε εναλλακτικά σενάρια, ούτως ώστε να μπορούν να παρθούν σωστές αποφάσεις και να μη μετανιώσετε και εσείς αύριο, διότι η έρευνα στην Ελλάδα έχει ταλαιπωρηθεί.
Δέχομαι τη διαβεβαίωσή σας σε ό,τι αφορά την περιουσία του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. Πείτε το άλλη μια φορά για να το ακούσει και το Υπουργείο Οικονομικών.
(Στο σημείο αυτό ο ΣΤ' Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Δραγασάκης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο κύριος Υπουργός.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΟΥΓΑΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Κύριε συνάδελφε, θα απαντήσω πολύ σύντομα και από αυτά που θα σας πω θα καταδειχθεί το ενδιαφέρον και του Υπουργού Ανάπτυξης αλλά και το ενδιαφέρον της Κυβέρνησης σχετικά με την έρευνα. Θα σας απαντήσω βάσει στοιχείων.
Κατ’ αρχάς, απ’ όσα είπα και από την επιχειρούμενη αναδιάταξη, σε καμία περίπτωση δεν αποδυναμώνεται ο τομέας των κοινωνικών επιστημών. Προσπαθούμε, σύμφωνα άλλωστε και το Έβδομο Πρόγραμμα-Πλαίσιο να μπορέσουμε να συγκεντρώσουμε σε θεματικές περιοχές την έρευνα. Νομίζω ότι αυτό γίνεται σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τώρα, σε ό,τι αφορά τα κονδύλια τα οποία διατίθενται και πρόκειται στο εγγύς μέλλον να διατεθούν για την έρευνα, θα σας πω τα εξής. Ανακοινώσαμε όπως γνωρίζετε από το Υπουργείο Ανάπτυξης πρόσφατα το Πρόγραμμα «Συνεργασία» για τη διασύνδεση των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων με τα ερευνητικά κέντρα.
Στο πρόγραμμα αυτό για πρώτη φορά περιλαμβάνονται και οι ανθρωπιστικές επιστήμες με ποσοστό που αντιστοιχεί στο 5% του συνολικού προγράμματος, δηλαδή συνολικά 15 εκατομμύρια ευρώ. Είναι λοιπόν προφανές ότι κάθε άλλο παρά προτιθέμεθα να υποβαθμίσουμε τις ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες.
Τώρα, σχετικά με το ζήτημα το οποίο θίξατε και είναι πάρα πολύ σημαντικό, της χρηματοδότησης της έρευνας στη χώρα μας, κατ’ αρχάς πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι όταν αναφερόμαστε σε χρηματοδότηση οφείλουμε να έχουμε ένα κοινό μέτρο. Όταν μιλάμε λοιπόν για ποσοστό χρηματοδότησης ως προς το Α.Ε.Π. παγκοσμίως, αναφερόμεθα στο σύνολο των δαπανών και όχι μόνο στο ποσό που δίδεται με δημόσια συμμετοχή.
Τα ποσοστά λοιπόν του Α.Ε.Π. που διατίθενται παγκοσμίως συμπεριλαμβάνουν τη συμμετοχή και του ιδιωτικού τομέα, που στις αναπτυγμένες χώρες φτάνει –ή και υπερβαίνει πολλές φορές- το 70% όταν στη χώρα μας αυτό το ποσοστό δεν υπερβαίνει το 15%. Αντίθετα, η δημόσια δαπάνη την οποία δίδουμε και πηγαίνει στην έρευνα είναι μια από τις υψηλότερες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Βεβαίως, δεν ισχυρίζομαι σε καμία περίπτωση ότι δεν έχει ανάγκη περαιτέρω χρηματοδότησης η έρευνα. Θα πρέπει όμως να σημειώσω ότι η πρόθεσή μας είναι να ανέλθουν τα ποσά τα οποία διατίθενται στην έρευνα στο 1,5% του Α.Ε.Π. έως το 2015. Ήδη, μέσω του Ε.Σ.Π.Α. διαθέτουμε 1,5 δισεκατομμύριο ευρώ. Όπως σας επεσήμανα, είναι τριπλάσιο ποσοστό περίπου από αυτό που έχει διατεθεί στο Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης.
Υπάρχουν ήδη προγράμματα που έχουν ανακοινωθεί από το Υπουργείο Ανάπτυξης. Είναι τα κουπόνια καινοτομίας, το Πρόγραμμα Συνεργασίας στο οποίο αναφέρθηκα, το Πρόγραμμα για τις καινοτόμες επιχειρήσεις, καθώς επίσης και το Πρόγραμμα για τις ομάδες επιχειρήσεων.
Επαναλαμβάνω αυτό που θέλατε να πω, σε ό,τι αφορά και το εργασιακό καθεστώς των εργαζομένων, αλλά και σε ό,τι αφορά τις κτιριακές εγκαταστάσεις και τον υπόλοιπο εξοπλισμό. Αυτός σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να πουληθεί ή να μεταβληθεί το νομικό καθεστώς, αλλά θα διατηρηθεί η κυριότητα του δημοσίου.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Εισερχόμεθα στη συζήτηση της υπ. Αριθμ. 23/18-6-2009 επίκαιρης ερώτησης του Ζ΄ Αντιπροέδρου της Βουλής και Βουλευτής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Βαΐτση Αποστολάτου προς τον Υπουργό Εσωτερικών σχετικά με τη λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης στον Πειραιά κ.λπ.
Η ερώτηση έχει ως εξής:
«Αυξημένη είναι η ανησυχία των κατοίκων όλων των περιοχών του Πειραιά δεδομένου του σοβαρού προβλήματος γκετοποίησης που παρατηρείται στο κέντρο της πόλης και στο λιμάνι. Οι μεγάλες διαστάσεις του λαθρομεταναστευτικού φαινομένου και η ανεξέλεγκτη εξάπλωση του παράνομου υπαίθριου εμπορίου στον Πειραιά αποτελούν τις δύο βασικές αιτίες του προβλήματος, το οποίο χρήζει άμεσης αποτελεσματικής αντιμετώπισης.
Συνεπώς, ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός:
Τι συγκεκριμένα μέτρα προτίθεται να λάβει σχετικά, προκειμένου να διασφαλιστεί η ασφάλεια της πόλης και των κατοίκων του Πειραιά;
(MB)
(KO)
Και είπε ο Νικολά Σαρκοζί, είναι ιδιώνυμο η χρήση της κουκούλας στις διαδηλώσεις και θα συλλαμβάνεται επί τόπου από τη γαλλική αστυνομία όστις φοράει κουκούλα στις διαδηλώσεις, δηλαδή αυτά που είπε ο κ. Καρατζαφέρης εδώ πριν από τρεις μήνες και λέγατε διάφοροι εδώ ότι είναι ακραία και γελούσαν κάποιοι του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.. Μετά τις ευρωεκλογές τα γελάκια κόπηκαν για ευνόητους λόγους.
Ερώτηση: Αφού εσείς για λόγους αρχής δεν συνεργάζεστε με ακραίους τύπους, γιατί δεν ζητάτε την αποπομπή του Νικολά Σαρκοζί από την ευρωκοινοβουλευτική σας ομάδα, κύριε Υπουργέ; Να βγείτε με θάρρος εσείς οι διαπρύσιοι κήρυκες της δημοκρατίας του μεσαίου χώρου να καταγγείλετε τον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας ως φορέα ακροδεξιών ιδεών και να ζητήσετε την αποπομπή του από την ευρωκοινοβουλευτική του ομάδα. Εσείς ως Υπουργός Δικαιοσύνης θα κάθεστε στα ίδια έδρανα με έναν φασίστα Υπουργό Γάλλο που έφερε στη γαλλική Εθνοσυνέλευση ως ιδιώνυμο την κουκούλα;
Γιατί τα λέω όλα αυτά, κύριοι συνάδελφοι; Γιατί και εσείς της Νέας Δημοκρατίας ξέρετε πάρα πολύ καλά πόσο γελοία είναι αυτά τα επιχειρήματα.
Επί της ουσίας μας φέρνετε στη Βουλή ένα μέτρο το οποίο εμείς θα το υπερψηφίσουμε για λόγους αρχής, γιατί κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, γνωρίζοντας ότι δεν πρόκειται να λύσει κανένα απολύτως πρόβλημα.
Είπε πριν ο κ. Γείτονας για το Δεκέμβριο. Μα, δεν έχετε καταλάβει ακόμα ποια είναι η ουσία του Δεκεμβρίου, κύριοι συνάδελφοι. Δεν κατέβασε το κράτος ασπίδες που είπε ο κ. Γείτονας, έτσι. Κατέβασε το κράτος τις ασπίδες πράγματι με την αμυντική αστυνομία του κυρίου Παυλόπουλου, διότι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δρα υπό την ιδεολογική τρομοκρατία του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.. Και ερωτώ τώρα εγώ: Άντε, δρούσε υπό την ιδεολογική τρομοκρατία του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., όσο ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. είχε 18%, τώρα που ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. έχει 4,7% και δεν ξέρουμε και αν θα είναι εδώ στην επόμενη Βουλή όπως πάει, εξακολουθεί να είναι υπό την ιδεολογική τρομοκρατία του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.; Μα, δεν ντρέπεστε; Δεν ντρέπεστε πραγματικά;
Δύο λύσεις υπάρχουν: Ή θεωρείτε το μέτρο ακροδεξιό και άρα βγαίνετε με θάρρος και ζητάτε την αποπομπή του αντιστοίχου γαλλικού κόμματος, γιατί εσείς δεν κάθεστε με δεινούς φασίστες τέτοιοι δημοκράτες που είστε, ή δεν το θεωρείτε ακροδεξιό και άρα αποδέχεστε να κάθεστε με τους Γάλλους στα ίδια έδρανα και τότε έρχεστε και μας εξηγείτε επί της ουσίας γιατί το αρνείστε. Για να κάνουμε επιτέλους σοβαρό διάλογο εδώ μέσα και να σταματήσουμε τους χαρακτηρισμούς και τις συζητήσεις.
Στο τελευταίο λεπτό που μου απομένει, θέλουμε μια σοβαρή απάντηση, κύριε Υπουργέ. Είστε σοβαρός άνθρωπος, έγκριτος νομικός και πρέπει να μας εξηγήσετε πρακτικά, το μέτρο που φέρνετε και που ταλαιπωρείτε το Σώμα με αυτή τη συζήτηση, πώς θα συμβάλλει στη σύλληψη ενός έστω ανθρώπου; Εγώ ως ένας από τους πολίτες που έχω δεινοπαθήσει δεκατρείς φορές από αυτούς τους κάφρους, δεν αισθάνομαι ότι θα με βοηθήσετε καθόλου με αυτό το μέτρο και πρέπει να μου δώσετε απάντηση.
Έρχομαι πολύ γρήγορα στο θέμα της σχετικής τροπολογίας με τους αλλοδαπούς. Ένα πράγμα μόνο θα πω. Είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, ωραία, τα είπαμε. Ακούστε όμως, η ουσία του μεταναστευτικού είναι απλή. Η πρώτη συζήτηση που πρέπει να γίνει πλην οιασδήποτε άλλης και πρέπει να ζητήσετε ει δυνατόν και εν Ολομέλεια το Σώμα, να έρθουμε εδώ και οι τριακόσιοι και να το συζητήσουμε με θάρρος, είναι: πόσους μετανάστες χωράει η Ελλάδα.
Πρέπει να συναποφασίσουμε πόσους μετανάστες χωράει η Ελλάδα. Εμείς λέμε 3%, εσείς μπορείτε να πείτε 53%, ο άλλος μπορεί να πει 153%, αλλά πρέπει να δούμε πόσοι. Αφού συναποφασίσουμε και βρούμε το πόσοι, μετά θα συζητήσουμε πώς θα επαναπροωθήσουμε τους επιπλέον, πώς θα σφραγιστούν τα σύνορα για να μην μπαίνει κανένας, τι πολιτικές ένταξης θα κάνουμε γι’ αυτούς οι οποίοι τελικά θα μείνουν. Αλλά το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να απαντήσουμε στο «πόσοι». Γιατί, κύριε Υπουργέ, και με αυτό θα κλείσω και με το πόσοι, -ακούστε έχει ενδιαφέρον- η Κυβέρνησή σας είχε την ίδια επιτυχία με την κουκούλα. Στην πρώτη συζήτηση που κάναμε εδώ περί μεταναστών, το Μάρτιο το θυμάται και ο κ. Βελόπουλος που είχαμε τη λέξη ποσόστωση, σηκώθηκε ο κ. Προκόπης Παυλόπουλος ο «ήρωας» του Δεκεμβρίου –ο «ήρωας» τον έχουν σε αφίσα οι αναρχικοί και λένε «ο άγιος Προκόπης Παυλόπουλος»- και τι μας είπε; Μας είπε είναι ακροδεξιό το μέτρο της ποσοστώσεως.
Δεν πέρασαν έξι μήνες και το έφερε ο Νικολά Σαρκοζί στην Γαλλία. Και ερωτώ: Εκεί δεν αντέδρασε η δημοκρατική σας συνείδηση; Μα, ακροδεξιός ο Σαρκοζί, ακροδεξιός ο Μπερλουσκόνι και εσείς κάθεστε εκεί μαζί τους στα ίδια έδρανα; Μα, κάπως πρέπει να αντιδράσετε, κύριε Υπουργέ, σ’ αυτή την επέλαση της άκρα δεξιάς στην ευρωπαϊκή ήπειρο και να τους δώσετε τα «φώτα» του μεσαίου χώρου σας.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)


(XF)
(MT)
Στην επίκαιρη ερώτηση του κ. Αποστολάτου θα απαντήσει ο Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών κ. Μαρκογιαννάκης.
Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Αγαπητέ συνάδελφε, το πρόβλημα το οποίο περιγράφετε στην επίκαιρη ερώτησή σας είναι γνωστό, έχει επισημανθεί επανειλημμένως μέσα στην Αίθουσα και ειλικρινώς σας λέω ότι καταβάλλεται μια πολύ μεγάλη προσπάθεια για να αντιμετωπιστεί. Και μιλώ για το παρεμπόριο, γιατί όσον αφορά το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης τα έχουμε τόσες πολλές φορές. Και προηγουμένως απαντούσα σε ερώτηση του συναδέλφου κ. Χαλβατζή. Δεν θα τα επαναλάβω, αν και θα μπορούσα να πω ότι όταν η κριτική υπάρχει και εκ δεξιών και εξ αριστερών σημαίνει ότι πορευόμαστε μάλλον σωστά, κάπου στη μέση.
Πράγματι υπάρχει πολύ μεγάλο πρόβλημα με το παρεμπόριο τόσο στον Πειραιά όσο και στην Αθήνα. Και όταν έχουμε το παρεμπόριο είναι γνωστό ότι οι κίνδυνοι οι οποίοι υπάρχουν είναι πάρα πολλοί. Πρώτα απ’ όλα είναι η εξαπάτηση του καταναλωτικού κοινού, η φοροδιαφυγή και το πρόβλημα το οποίο δημιουργείται στους καταστηματάρχες και στους εμπόρους οι οποίοι προκειμένου να μπορέσουν να προχωρήσουν αξιοπρεπώς στο επάγγελμά τους είναι υποχρεωμένοι, πληρώνοντας φόρους, ασφαλιστικά Ταμεία και τόσα άλλα, να αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Γενικότερα το παρεμπόριο μόνο προβλήματα δημιουργεί.
Για το λόγο αυτό καταβάλλεται μια συστηματική προσπάθεια, μία προσπάθεια η οποία έχει ξεκινήσει από το Υπουργείο Εσωτερικών με συσκέψεις επανειλημμένες, με συμμετοχή πολλών Υπουργείων και Υπηρεσιών. Έχει συσταθεί μία μόνιμη διαϋπηρεσιακή Επιτροπή στο Υπουργείο που συνεχώς ερευνά και εξετάζει το πρόβλημα. Στον Πειραιά, δε, όπου και αναφέρεστε, θα έχετε υπόψη σας ότι η αστυνόμευση η οποία γίνεται είναι όσο είναι δυνατόν καλύτερη, με εποχούμενες περιπολίες, με πεζές περιπολίες, με αστυνομικούς προερχόμενους από τη ΓΑΔΑ ή και από άλλες Υπηρεσίες. Ήδη συνεστήθησαν και από 1/7 θα λειτουργήσουν ομάδες «ΔΕΛΤΑ» και στον Πειραιά για ταχεία επέμβαση όπου θα χρειάζεται και σε κάθε περίπτωση καταβάλλεται μεγάλη προσπάθεια προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα. Δεν είναι εύκολο και έχει να κάνει ασφαλώς και με το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης. Συναρτάται το ένα με το άλλο. Εκτός βεβαίως από τους λαθρομετανάστες έχουμε και ειδικές κοινωνικές ομάδες, οι οποίες και αυτές επιδίδονται στο παρεμπόριο, και όντως είναι ορισμένες περιοχές όπου το πρόβλημα είναι δυσβάσταχτο. Εκτιμώ ότι σιγά σιγά με την προσπάθεια που καταβάλλεται στα πλαίσια της αστυνόμευσης αλλά και της όσο το δυνατόν λιγότερης παρουσίας λαθρομεταναστών στη χώρα θα αμβλυνθεί πολύ σύντομα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
Ο συνάδελφος κ. Αποστολάτος έχει το λόγο.
ΒΑΪΤΣΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ (Ζ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, είναι παρήγορο και αισιόδοξο το ότι γνωρίζετε τόσο πολύ καλά το πρόβλημα στον Πειραιά. Εγώ απλώς θα είμαι επαναληπτικός προκειμένου να εμπεδώσετε καλύτερα το τραγικό πρόβλημα που βιώνουμε εμείς εκεί κάτω στο Λιμάνι. Είναι δυστυχώς κοινή διαπίστωση ότι ο Πειραιάς αποτελεί πλέον νέο, ενδιάμεσο σταθμό συγκέντρωσης εξαθλιωμένων λαθρομεταναστών και είναι εστία δυστυχισμένων ανθρώπων από τρίτες χώρες, ενώ η ευρύτερη περιοχή του Λιμανιού εξαιτίας της εξάπλωσης του παράνομου υπαίθριου εμπορίου γκετοποιείται επικίνδυνα μεταφέροντας το μεγαλύτερο σημερινό κοινωνικό πρόβλημα μόνιμα πλέον στην πόλη του Πειραιά, στην περιοχή μας.
(GK)

(1MB)
Είναι επίσης γνωστό και κοινό μυστικό ότι το παζάρι την Κυριακή και το ανεξέλεγκτο καθημερινό παραεμπόριο στον Πειραιά δεν προσφέρει δουλειά στους Έλληνες. Αντίθετα, συντηρεί ομάδες εκμετάλλευσης οικονομικών μεταναστών.
Και βεβαίως μετά την Ομόνοια, τον Άγιο Παντελεήμονα, την Πλατεία Βικτωρίας, την Κυψέλη, τα Πατήσια, καταγράφεται πλέον και ο Πειραιάς στις νέες γκετοποιημένες περιοχές με ορδές αλλοδαπών, Αφγανών, Πακιστανών, Ιρανών, Κούρδων και Αφρικανών κυρίως που έχουν επιλέξει για τις παράνομες δραστηριότητές τους το κέντρο του Πειραιά και για τη διαμονή τους τις γύρω συνοικίες και δήμους.
Ήδη, η παλιά Κοκκινιά, ένα μεγάλο μέρος από τη Νίκαια, από το Δήμο Κορυδαλλού είναι γκετοποιημένες περιοχές. Η ανησυχία των μονίμων κατοίκων αλλά και των επιχειρηματιών για τους χιλιάδες πλέον νόμιμους και μη αλλοδαπούς μετατρέπεται σιγά-σιγά σε φόβο με τέτοια ένταση και έντονη διαμαρτυρία που παραπέμπει στο ρατσισμό.
Τόσο, λοιπόν, ο φόβος και η ανασφάλεια όσο και η εκμετάλλευση και η εξαθλίωση από πλευράς των αλλοδαπών δημιουργούν ένα επικίνδυνο σύνδρομο και αναδεικνύουν επίσης μια δυσάρεστη, άσχημη, φρικτή πραγματικότητα.
Σαφώς, υπάρχουν δύο πλευρές και δύο προσεγγίσεις, η αλήθεια όμως είναι μία. Η χώρα μας έχει γίνει κράτος εισαγωγής μεταναστών, χωρίς να είναι προετοιμασμένη, χωρίς να διαθέτει υποδομές και λύσεις.
Φυσικά και δεν ευθύνονται οι αλλοδαποί για τα τελευταία δέκα-δεκαπέντε χρόνια που τους επετράπη να εισβάλουν στη χώρα. Βεβαίως, το Δουβλίνο II είναι το βασικό πρόβλημα. Οπωσδήποτε η Τουρκία πρέπει –να την πείσουμε πρώτα;- να εξαναγκαστεί να δεχθεί αυτούς που μας στέλνει.
(Στο σημείο αυτό χτυπά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Αντιπροέδρου)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Ο διαχωρισμός μεταξύ των νόμιμα και μόνιμα εγκατεστημένων αλλοδαπών με αυτούς που διέρχονται και βρίσκονται λαθραία στη χώρα δεν είναι ακρότητα. Ο έλεγχος, όμως, δημιουργεί αυτή την απαράδεκτη για μια ευνομούμενη πολιτεία κατάσταση που ζούμε.
Ζητάμε, λοιπόν, εφαρμογή των νόμων. Ζητάμε νέους νόμους και μέτρα. Ειλικρινά εγώ προσωπικά σας πιστεύω. Η θέση μου δεν είναι καθόλου διαφορετική από αυτή που άκουσα από τον κ. Χαλβατζή. Και αυτό δεν είναι αριστερά σας και δεξιά σας. Είμαστε όλοι για έναν κοινό διάλογο.
Εκείνο που θέλω είναι να αποδείξετε ότι μπορείτε –εμείς θα σας κάνουμε ήρωα μας στον Πειραιά- όλα αυτά τα μέτρα που είπατε να γίνουν πραγματικότητα και βεβαίως να βρεθούν λύσεις χωρίς ίχνος ρατσισμού. Και το τονίζω αυτό. Γιατί είμαι εγώ πρώτος που λέω ότι οι άνθρωποι αυτοί πρέπει να έχουν δουλειά –αυτοί όμως που χωράνε στη χώρα τούτη- πρέπει να έχουν φάρμακα, πρέπει να υπάρχει κοινωνική μέριμνα, αλλά ούτε ένας παραπάνω από αυτούς που μπορεί να χωρέσει η μικρή Ελλάδα.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε.
Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών): Δυο λόγια, κύριε Πρόεδρε.
Ασφαλώς, η ανάδειξη των προβλημάτων σε έναν τόπο είναι καθήκον όλων μας και ασφαλώς εκείνων οι οποίοι κυβερνούν είναι η προσπάθεια επίλυσης των όποιων προβλημάτων.
Εκείνο το οποίο θέλω να πω στη δευτερολογία μου είναι το εξής: Το να αναδεικνύουμε τα προβλήματα είναι σωστό. Το να τα εκτιμά ο καθένας από τη δική του τη σκοπιά και αυτό είναι κατανοητό. Θα πρέπει όμως όλοι μας να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί να μην οδηγήσουμε αυτό το λαό, έναν λαό φιλόξενο, έναν λαό ο οποίος δεν έχει γνωρίσματα ρατσιστικά και ξενοφοβίες, στην κατάσταση που είναι κάποιοι άλλοι λαοί που συμπεριφέρονται κατά τρόπο απάνθρωπο στους λαθρομετανάστες ή, για να ακριβολογώ, στους μη νόμιμους μετανάστες.
Δεν καταλογίζω τέτοια πρόθεση σε κανέναν. Είναι όμως ενδεχόμενο κάποια στιγμή από την υπερβολή, η οποία δίδεται στην ανάδειξη ενός προβλήματος, να οδηγηθούμε κάπου που κι εμείς οι ίδιοι δεν επιθυμούμε. Το τελευταίο το οποίο θα μπορούσαμε να διανοηθούμε είναι να φθάσουμε στο σημείο ως Έλληνες να γίνουμε διώκτες κάποιων συνανθρώπων μας, οι οποίοι βρέθηκαν στον τόπο μας για ένα κομμάτι ψωμί.
Το αν ευρίσκονται σήμερα στον Πειραιά άνθρωποι οι οποίοι ασχολούνται με το παραεμπόριο, είναι προφανές ότι αυτό οφείλεται στο ότι εξαιτίας του μεγάλου, απεριόριστου αριθμού –τόσου που δεν χωράνε στον τόπο μας ξένων- δεν μπορούν να βρουν ένα μεροκάματο, δεν μπορούν να εξοικονομήσουν τα προς το ζην με τη δουλειά τους και καταφεύγουν σ’ αυτό τον ημιπαράνομο τρόπο επιβίωσης.

(DP)
(GK)
Έργο δικό μας είναι να αμβλύνουμε τις προϋποθέσεις-ευθύνες που υφίστανται και οδηγούν σε αυτή την κατάσταση. Και ποιο είναι αυτό; Μόνο εάν μπορέσουμε με πολιτικές προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και προς την Τουρκία να μειωθεί ο αριθμός. Όταν στη χώρα θα μειωθεί ο αριθμός των μη νόμιμων μεταναστών, είμαι βέβαιος ότι όλα αυτά τα προβλήματα και οι «παράμετρες απώλειες», είτε εννοούμε εγκληματικότητα, είτε παραεμπόριο ή οτιδήποτε άλλο, θα αμβλυνθούν.
Θα ήθελα, όμως, να διαφωνήσω σ’ ένα σημείο μαζί σας. Βάλατε περίπου στο ίδιο καλάθι και τους νόμιμους και τους μη νόμιμους μετανάστες, γιατί κάποια στιγμή είπατε «τα προβλήματα τα οποία δημιουργούνται από τους μη νόμιμους και νόμιμους μετανάστες»...
ΒΑΪΤΣΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ (Ζ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Μην μου κάνατε μάθημα, κύριε Υπουργέ. Ασχοληθείτε με το θέμα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών): Πιστεύω ότι έχετε άδικο σ' αυτό, διότι μετανάστες οι οποίοι έχουν έρθει στην πατρίδα μας πριν από κάποια χρόνια ήδη συνεισέφεραν σημαντικά στην ανάπτυξη της χώρας, δούλεψαν και μάλιστα για να είμαστε ειλικρινείς όχι υπό καθεστώς ισοπολιτείας με τους ημεδαπούς εργάτες και τώρα σιγά-σιγά αφομοιώνονται στην ελληνική κοινωνία. Αυτούς ας τους ξεχωρίσουμε.
Το πρόβλημα είναι οι υπόλοιποι, οι οποίοι γκετοποιούν ορισμένες περιοχές της χώρας, Αθήνα, κέντρο της Αθήνας, Άγιος Παντελεήμονας, πλατεία Βικτωρίας, Πειραιάς, Πάτρα, Κόρινθος όπου αρχίζει τώρα και μαζεύεται ένας μεγάλος αριθμός, διότι υπάρχει απευθείας σύνδεση με την Ιταλία και τα προβλήματα εκεί πράγματι είναι πάρα πολύ μεγάλα. Αυτά τα παραδεχόμαστε όλοι και γι’ αυτό με σύνεση, με προσοχή, με νομιμότητα, με σεβασμό στην προσωπικότητα του καθενός, θα πρέπει από κοινού να καταβάλουμε μία προσπάθεια το πρόβλημα να αμβλυνθεί όσο γίνεται ταχύτερα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κύριο Υπουργό.
Ολοκληρώθηκε η συζήτηση των επικαίρων ερωτήσεων.
Κύριοι συνάδελφοι, πριν εισέλθουμε στην ημερήσια διάταξη νομοθετικής εργασίας, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Τμήμα ότι σήμερα Τρίτη 23 Ιουνίου 2009 και ώρα 13.30΄ συνεδρίασε η Διαρκής Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου με θέμα ημερήσιας διάταξης:
Ενημέρωση των μελών της Επιτροπής από τον Υπουργό Ανάπτυξης κ. Χατζηδάκη, σύμφωνα με το άρθρο 36, παράγραφος 7 του Κανονισμού της Βουλής για το υπό κατάθεση νομοσχέδιο του Υπουργείου Ανάπτυξης «Αναθεώρηση Διατάξεων περί Ανταγωνισμού».


ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Θα γίνει προεκφώνηση των νομοσχεδίων που είναι γραμμένα στην ημερήσια διάταξη.
Υπουργείου Ανάπτυξης
Ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου: «Εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών, όσον αφορά την πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες και την παροχή αυτών και άλλες διατάξεις».
Το νομοσχέδιο θα ψηφιστεί στο σύνολο στη συνέχεια.
Υπουργείου Δικαιοσύνης
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Μεταρρυθμίσεις στην οργάνωση της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας, στη θεραπευτική μεταχείριση χρηστών ναρκωτικών ουσιών και άλλες διατάξεις».
Το νομοσχέδιο θα συζητηθεί κατά τη σημερινή συνεδρίαση.
Του ιδίου Υπουργείου
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση του Πρωτοκόλλου στη Συνθήκη περί αμοιβαίας εκδόσεως εγκληματιών μεταξύ Ελλάδος και Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, που υπογράφηκε στις 6 Μαΐου 1931, και στο Ερμηνευτικό Πρωτόκολλο αυτής, που υπογράφηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 1937, όπως προβλέπεται στο άρθρο 3(2) της Συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής σχετικά με την έκδοση, που υπογράφηκε 25 Ιουνίου 2003».
Το νομοσχέδιο θα συζητηθεί στην αυριανή πρωινή συνεδρίαση.
Του ιδίου Υπουργείου.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση του Πρωτοκόλλου στη Σύμβαση αμοιβαίας δικαστικής συνδρομής σε ποινικές υποθέσεις μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, που υπογράφηκε στις 26 Μαΐου 1999, όπως προβλέπεται στο Άρθρο 3(2) της Συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής σχετικά με την αμοιβαία δικαστική συνδρομή, που υπογράφηκε στις 25 Ιουνίου 2003».
Το νομοσχέδιο θα συζητηθεί, επίσης, στην αυριανή πρωινή συνεδρίαση.
Κύριοι συνάδελφοι, επανερχόμαστε στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Ανάπτυξης.
Ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου: «Εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών, όσον αφορά την πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες και την παροχή αυτών και άλλες διατάξεις».
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο και στο σύνολο;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το νομοσχέδιο έγινε δεκτό και στο σύνολο κατά πλειοψηφία.
Συνεπώς, το νομοσχέδιο του Υπουργείου Ανάπτυξης «Εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών, όσον αφορά την πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες και την παροχή αυτών και άλλες διατάξεις», έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία σε μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής:
(Να καταχωριστεί το κείμενο του νομοσχεδίου)










ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριοι συνάδελφοι, παρακαλώ το Τμήμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ’ ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών της σημερινής συνεδρίασης ως προς την ψήφιση στο σύνολο του παραπάνω νομοσχεδίου.
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το Τμήμα παρέσχε τη ζητηθείσα εξουσιοδότηση.
Εισερχόμαστε στη συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Δικαιοσύνης.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Μεταρρυθμίσεις στην οργάνωση της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας, στη θεραπευτική μεταχείριση χρηστών ναρκωτικών ουσιών και άλλες διατάξεις».
Η Διάσκεψη των Προέδρων αποφάσισε στη συνεδρίασή της, τη συζήτηση του νομοσχεδίου σε τρεις συνεδριάσεις.



(ad)
(DP)
Στη σημερινή συνεδρίαση θα συζητηθεί το νομοσχέδιο επί της αρχής.
Κύριε Υπουργέ, θέλετε να λάβετε το λόγο;
ΝΙΚΟΛΑΟΣ-ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα απλώς να κάνω κάποιες φραστικές βελτιώσεις και προσθήκες στο σχέδιο νόμου πριν εισέλθουμε στη συζήτηση.
Κατ’ αρχήν, στην παράγραφο 1 του άρθρου 2 το δεύτερο και το τρίτο εδάφιο μεταφέρονται μετά το υφιστάμενο τέταρτο εδάφιο, το οποίο καθίσταται πλέον δεύτερο εδάφιο. Είναι λάθος στην εκτύπωση του νομοθετήματος. Τυπώθηκε με λάθος σειρά. Φαίνεται καθαρά, αν το διαβάσετε, ότι είναι σε λάθος θέση το τέταρτο εδάφιο.
Δεύτερη φραστική βελτίωση. Στο τέλος της παραγράφου 2 του άρθρου 14 προστίθεται εδάφιο ως εξής: «Δεύτερη αίτηση επιτρέπεται μετά την πάροδο έξι μηνών από την απόρριψη της πρώτης».
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Αυτό δεν είναι φραστική αλλαγή, κύριε Υπουργέ.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ-ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Τρίτη φραστική βελτίωση. Η περίπτωση β΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 17 αναδιατυπώνεται ως ακολούθως: «β) έναν προϊστάμενο Διεύθυνσης της Κεντρικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Δικαιοσύνης, αναπληρούμενο από προϊστάμενο άλλης Διευθύνσεως της ίδιας Κεντρικής Υπηρεσίας». Είναι «έναν», αντί «τρεις».
Τέταρτον, η παράγραφος 1 του άρθρου 29 του νομοσχεδίου αποσύρεται και έτσι, οι υφιστάμενες παράγραφοι 2 και 3 αναριθμούνται σε 1 και 2.
Πέμπτον, στον πέμπτο στίχο της παραγράφου 2 του άρθρου 35 απαλείφονται οι λέξεις «εφάπαξ παροχή» και αντί αυτών τίθενται οι λέξεις «στη θεμελίωση του δικαιώματος σε εφάπαξ παροχή και τον καθορισμό του ύψους της». Αυτό γίνεται κατόπιν συνεννόησης με την Εισηγήτρια του Κομμουνιστικού Κόμματος στην Επιτροπή.
Έκτον, στο άρθρο 35 προστίθεται παράγραφος 3 ως εξής: «3. Οι διατάξεις αυτού του άρθρου δεν καταλαμβάνουν τις εκκρεμείς κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος υποθέσεις».
Έβδομον, στο τέλος του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 2 του άρθρου 39 απαλείφονται οι λέξεις «δημοσιονομικής τους διαχείρισης» και αντί αυτών τίθενται οι λέξεις «δημοσιονομικής διαχείρισης των καταστημάτων κράτησης».
Και όγδοον, οι περιπτώσεις ε΄ και στ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 42 αναριθμούνται σε περιπτώσεις δ΄ και ε΄.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Παρακαλώ, κύριε Υπουργέ, να κατατεθούν για τα Πρακτικά και να διανεμηθούν στους συναδέλφους προκειμένου να ενημερωθούν.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ-ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Βεβαίως, κύριε Πρόεδρε, καταθέτω αυτές τις φραστικές βελτιώσεις-προσθήκες για τα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Νικόλαος-Γεώργιος Δένδιας καταθέτει για τα Πρακτικά τις προαναφερθείσες φραστικές βελτιώσεις-προσθήκες, οι οποίες έχουν ως εξής:

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Χαλβατζής ορίζει ως Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο το Βουλευτή κ. Σκυλλάκο. Ο κ. Χαλβατζής, επίσης, ορίζει ως Ειδικό Αγορητή τη Βουλευτή κα Λιάνα Κανέλλη.
Ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλαβάνος ορίζει Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο το Βουλευτή κ. Κουράκη και Ειδική Αγορήτρια τη Βουλευτή κα Σοφία Ανδριοπούλου.
Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Μαυρουδής Βορίδης ορίζει ως Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο τον κ. Βελόπουλο Κυριάκο και ως Ειδικό Αγορητή τον υπογράφοντα.
Το λόγο τώρα έχει ο κ. Γεροντόπουλος, Εισηγητής της Πλειοψηφίας.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΓΕΡΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριοι συνάδελφοι, κατ’ αρχάς θα ήθελα να επισημάνω ότι η διαδικασία συζήτησης του παρόντος νομοσχεδίου στην αρμόδια κοινοβουλευτική Επιτροπή μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση. Η ενδελεχής μελέτη οδήγησε σε συγκλίσεις και σε κοινές προτάσεις απ’ όλα τα κόμματα που έγιναν δεκτές από τον κύριο Υπουργό που έτσι έδειξε ότι δεν διακατέχεται από το αλάθητο της Έδρας. Αυτό αποδεικνύει πως όταν ξεφεύγουμε από τη στείρα αντιπαράθεση, μπορούμε να φθάσουμε σε κοινούς τόπους προς το συμφέρον της ελληνικής κοινωνίας.

(ΚΟ)



(1AD)
Κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο έχει έξι κεφάλαια. Με τις διατάξεις του πρώτου κεφαλαίου ρυθμίζονται θέματα οργάνωσης και λειτουργίας της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας.
Με τις διατάξεις του δευτέρου, τρίτου και τετάρτου κεφαλαίου εισάγονται μέτρα για τη βελτίωση του σωφρονιστικού συστήματος, τη διασφάλιση της κοινωνικής ειρήνης και την επιτάχυνση της δίκης ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Περαιτέρω, με τις διατάξεις του πέμπτου κεφαλαίου ρυθμίζονται θέματα του Ελεγκτικού Συνεδρίου, ενώ με τις διατάξεις του έκτου κεφαλαίου ρυθμίζονται διάφορα άλλα ζητήματα.
Συγκεκριμένως τώρα, με τις διατάξεις του κεφαλαίου Α΄ επανακαθορίζεται η διοικητική διάρθρωση της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας. Εφεξής συγκροτείται από την Ιατροδικαστική Υπηρεσία Αθηνών, τις περιφερειακές ιατροδικαστικές υπηρεσίες και τις τοπικές ιατροδικαστικές υπηρεσίες. Καθορίζεται η αρμοδιότητα των ιατροδικαστικών υπηρεσιών για τη διενέργεια ιατροδικαστικών πράξεως στις οποίες συμπεριλαμβάνονται οι ψυχιατρικές πραγματογνωμοσύνες.
Προβλέπεται η δυνατότητα διενέργειας των εν λόγω ιατροδικαστικών πράξεων υπό τις αυτές προϋποθέσεις από τα εργαστήρια Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας των πανεπιστημίων αποκλειστικώς από ιατροδικαστές μέλη του διδακτικού ερευνητικού προσωπικού, καθώς και η κατ’ εξαίρεση διενέργειά τους από άλλες υπηρεσίες ή φορείς.
Επανακαθορίζονται οι οργανικές θέσεις του προσωπικού της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας, η διαδικασία πρόσληψης και η υπηρεσιακή τους εξέλιξη.
Τέλος, προβλέπεται η κατάρτιση Κανονισμού λειτουργίας της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας με υπουργική απόφαση.
Στο Β΄ Κεφάλαιο του υπό ψήφιση νομοσχεδίου περιλαμβάνονται μέτρα για τη βελτίωση του σωφρονιστικού συστήματος. Εντάσσονται -έστω και καθυστερημένα, κύριε Υπουργέ- στο Εθνικό Σύστημα Υγείας τα ειδικά θεραπευτικά καταστήματα του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Δίνεται δε η δυνατότητα απεξάρτησης των φυλακισμένων σε ειδικά κέντρα και σε συνεργασία πάντα με τον ΟΚΑΝΑ. Και αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία, διότι ως τώρα αυτό δεν επιτρεπόταν.
Επίσης, επανακαθορίζεται η ελάχιστη ποσότητα κάνναβης που τεκμαίρεται μαχητά ότι προορίζεται για προσωπική χρήση αυτού που την κατέχει.
Το άρθρο 16 είναι πολύ σημαντικό, διότι δίνεται η δυνατότητα μετατροπής της ποινής φυλάκισης που επιβλήθηκε σε κάποια γυναίκα η οποία έχει ανήλικο τέκνο και το οποίο δεν συμπλήρωσε το πέμπτο έτος της ηλικίας του και δίνεται η δυνατότητα να παρέχει κοινωφελή εργασία.
Εδώ, κύριε Υπουργέ, δείχνετε την κοινωνική σας ευαισθησία. Όμως, ζητήσαμε στην Επιτροπή και ζητάμε και τώρα το εξής: Είναι απαραίτητο να καταβάλετε στη μητέρα ένα ποσό για να μπορέσει να ζήσει τον εαυτό της και το παιδί της, διότι αλλιώς αυτή η μητέρα δεν θα μπορέσει να προσφέρει την κοινωνική εργασία την οποία χρειάζεται, δεν θα μπορέσει να ζήσει και το παιδί της και θα αναγκαστεί και πάλι να καταφύγει σε κάποιες παράνομες πράξεις.
Ζητούμε, λοιπόν, να υπάρχει ένας μισθός ο οποίος μπορεί να είναι το ελάχιστο του ανειδίκευτου εργάτη και συγχρόνως να υπάρχει μια υγειονομική κάλυψη τουλάχιστον γι’ αυτή και για το παιδί της.
Επίσης, στη συγκεκριμένη ενότητα υπάρχει και η δυνατότητα της απόλυση υπό όρους ορισμένων κατηγοριών από τους καταδικασθέντες. Και εδώ, όμως, χρειάζεται προσοχή, διότι ο νόμος τους υποχρεώνει να απεμπολήσουν το δικαίωμα έφεσης, κάτι που θα μπορούσε να κριθεί από τα δικαστήρια ως αντισυνταγματικό.
Ακόμα, στην παρούσα ενότητα υπάρχουν διατάξεις για την καλύτερη λειτουργία των φυλακών, όπως επίσης η απαγόρευση χρήσης κινητών τηλεφώνων από τους τροφίμους των φυλακών και πιο κάτω για τους εργαζομένους στις φυλακές. Επίσης, η αποκατάσταση συγγενών φυλάκων που απεβίωσαν ή κατέστησαν ανίκανοι εν υπηρεσία και ένεκα ταύτης και η δημιουργία ειδικών φυλακών για επικίνδυνους κρατουμένους.
Στο Κεφάλαιο Γ΄ προβλέπονται μέτρα για τη διασφάλιση της κοινωνικής ειρήνης, με κυριότερα τα άρθρα που επιβάλλουν αυστηρότερες ποινές σε όσους βιαιοπραγούν σε δημόσιες συναθροίσεις με καλυμμένα πρόσωπα και αλλοιωμένα χαρακτηριστικά ή καταδικάζονται για ανθρωποκτονία αστυνομικού, λιμενικού, πυροσβέστη ή υγειονομικού υπαλλήλου.
(ML)
(KO)
Στο σημείο αυτό και με αφορμή την επανεμφάνιση της τρομοκρατίας και τη στυγερή δολοφονία του αστυνομικού της Αντιτρομοκρατικής, μία εβδομάδα πριν, θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι οι δράσεις είναι κοινοί δολοφόνοι και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να εμφανίζουν τις ιδεολογικές τους αναφορές προς άλλοθι.
Όσο δε για τη δράση των αποκαλούμενων κουκουλοφόρων, πρέπει να καταλάβουμε ότι άλλο η διαδήλωση, όσο μαχητική και να είναι και άλλο χουλιγκανισμός.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να επισημάνω κάποιες –ας μου επιτραπεί μία αδόκιμη έκφραση- μαύρες τρύπες. Αλήθεια, καταδικάζουμε πιο αυστηρά αυτόν που έχει αλλοιωμένο το πρόσωπο, τα χαρακτηριστικά του και ο οποίος κάνει μία βιαιοπραγία, αυτόν, όμως, που πηγαίνει στη διαδήλωση και κουβαλάει μία πέτρα, κουβαλάει ένα τσεκούρι ή κουβαλάει κάποιο άλλο αντικείμενο με το οποίο μπορεί να προκαλέσει ζημιά, τι τον κάνουμε;
Επίσης, θέλω να αναφερθώ και σε κάποια επιχειρήματα που θα έχουμε σε μία δίκη, που κυρίως οι κατηγορούμενοι ή και οι συνήγοροί τους θα μπορέσουν να βρουν. Θα μας πουν ότι η κουκούλα είναι μόδα, ότι φορούσε το κασκόλ επειδή έπεφταν τα δακρυγόνα και επομένως έπρεπε να προφυλαχθεί. Θα μας πουν επίσης, ότι φορούσε το κράνος γιατί οδηγούσε τη μηχανή. Υπάρχουν, λοιπόν, διάφορα επιχειρήματα τα οποία θα χρησιμοποιηθούν και πολύ φοβάμαι ότι θα απονευρώσουν το συγκεκριμένο άρθρο του νόμου.
Στο άρθρο 29, που αφορά την άρση του απορρήτου των επικοινωνιών, χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή ώστε να μη θίγονται βασικές ατομικές ελευθερίες και δικαιώματα. Επίσης, δεν είναι δυνατόν να εξισώνουμε το δουλέμπορο με τον οικονομικό μετανάστη.
Με τις διατάξεις του Δ΄ Κεφαλαίου λαμβάνονται μέτρα για την επιτάχυνση της δίκης στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Με αφορμή τη συζήτηση στην Ολομέλεια θα επαναφέρω ένα ερώτημα που έκανα εγώ ως μη νομικός προς τους εκπροσώπους των νομικών και δικαστικών αρχών στην Επιτροπή. Γιατί στην Ελλάδα δεν έχει αποδώσει η εξωδικαστική επίλυση των διαφορών; Είναι κάτι το οποίο αποσυμφορεί τα δικαστήρια. Τι φταίει; Η δικομανία των Ελλήνων; Η πολυνομία; Ο μεγάλος αριθμός δικηγόρων που αναγκαστικά επιζητούν δικηγορική ύλη; Η έλλειψη εμπειρίας των δικαστών; Είναι θέματα τα οποία εάν μπορούσαμε να τα απαντήσουμε και μπορούσαμε να προωθήσουμε αυτή την περιβόητη εξωδικαστική επίλυση, πιστεύω ότι θα επιταχύναμε την απόδοση της δικαιοσύνης.
Τέλος, στο Ε΄ Κεφάλαιο επιλύονται θέματα του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Στο τελευταίο κεφάλαιο, ως συνήθως, μπαίνουν διατάξεις ετερόκλητες όπως για παράδειγμα, μέχρι και η ανακήρυξη του Αγίου Λογγίνου –βοήθειά μας, κύριοι συνάδελφοι- σε προστάτη άγιο των φυλάκων. Τώρα γιατί χρειαζόταν ειδική νομοθετική ρύθμιση για την ανακήρυξή του ως αγίου, δεν μπορώ να το καταλάβω. Εκτός εάν ο νόμος χρειάζεται για να προσθέσουμε μία ακόμη δημοσιοϋπαλληλική αργία.
Με αφορμή το άρθρο 45 και την προ μηνών επίθεση στη μετανάστρια συνδικαλίστρια, θα ήθελα να επισημάνω πως σε περίοδο αυξήσεως της ανεργίας οφείλουμε να προασπίσουμε τα δικαιώματα των εργαζομένων που δουλεύουν στις εταιρείες καθαριότητας, συντήρησης και φύλαξης και τα οποία καταπατώνται από κάποιους εκμεταλλευτές εργοδότες. Με αυτόν τον τρόπο αντί να μειωθεί η ανεργία, σίγουρα αυξάνεται, κύριε Υπουργέ.
Κύριοι συνάδελφοι, παρ’ όλο που στην Ελλάδα δεν πάσχουμε από έλλειψη νόμων -με την εφαρμογή κυρίως έχουμε πρόβλημα- το παρόν νομοσχέδιο αποδεικνύει την πρόθεση της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Δικαιοσύνης να προωθήσει λύσεις σε θέματα που χρονίζουν, αναλαμβάνοντας και την πολιτική ευθύνη.

(TR)
(ML)
Σαφώς και επικροτούμε την προσπάθεια του κυρίου Υπουργού και των υπολοίπων μελών της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Δικαιοσύνης, όμως και αυτός ο νόμος, όπως και κάθε νόμος, θα κριθεί στην πράξη. Είναι βασική αρχή αυτή, κύριε Υπουργέ, διότι ένας νόμος όσο καλός και να είναι, φαίνεται στην πράξη πόσο μπορεί και αποδίδει.
Εγώ θα ήθελα να καλέσω την Ολομέλεια να ψηφίσουμε το νόμο, να δώσουμε την ευκαιρία στην Κυβέρνηση να πράξει αυτό που νομίζει ορθό, έτσι ώστε να μπορέσουμε να την κρίνουμε στη συνέχεια.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Γεροντόπουλο.
Περιεκτικός και σύντομος.
Η κυρία Τζάκρη έχει το λόγο ως εισηγήτρια της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
ΘΕΟΔΩΡΑ ΤΖΑΚΡΗ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αναφορικά με το προτεινόμενο προς ψήφιση νομοσχέδιο, θα πρέπει να παρατηρήσω αρχικά ότι το περιεχόμενο των διατάξεων ελάχιστη σχέση έχει με τον τίτλο του νομοθετήματος και τους σκοπούς αυτού, όπως αυτοί τουλάχιστον διακηρύσσονται πανηγυρικά στην αιτιολογική έκθεση που ετέθη υπ’ όψιν μας.
Οι ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται για την αναδιοργάνωση της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας αντί να την αναβαθμίζουν δυστυχώς μας πάνε τουλάχιστον εκατό χρόνια πίσω. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι όλοι οι ιατροδικαστές της χώρας με εξαίρεση κάποια συγκεκριμένα άτομα που ευνοούνται, έχουν ξεσηκωθεί από τις διατάξεις που περιλαμβάνονται στο τερατούργημα που φέρατε προς ψήφιση στη Βουλή και που στην πραγματικότητα αποδιοργανώνει την Ιατροδικαστική Υπηρεσία, μετατρέποντάς τη σε όμηρο του εκάστοτε Υπουργού Δικαιοσύνης και του προϊσταμένου αυτής, ο οποίος πλέον με εξουσίες που ακόμα και ένας αυτοκράτορας θα ζήλευε, θα κάθεται σε ένα γραφείο στην Αθήνα και θα διατάζει τις υπηρεσίες σε όλη την Ελλάδα, ή για να το πω πιο σωστά, τους υπηκόους του ανά την Ελλάδα.
Θέλω να τονίσω αρχικά ότι σε καμία χώρα του προηγμένου δυτικού κόσμου δεν υπάρχει αυτό το τόσο συγκεντρωτικό σύστημα που προβλέπει το νομοσχέδιο. Οι ιατροδικαστικές υπηρεσίες θα έπρεπε να είναι ανεξάρτητες μεταξύ τους και οι έδρες τους να ακολουθούν τις υγειονομικές περιφέρειες της χώρας και όχι βέβαια να ακολουθείται αυτό το συγκεντρωτικό σύστημα της ιεραρχικής εξάρτησης από την Ιατροδικαστική Υπηρεσία Αθηνών που προτείνεται με το παρόν νομοσχέδιο. Και το ερώτημα που προκύπτει άμεσα είναι από πού προκύπτει αυτή η ανάγκη.
Ποια είναι τα στοιχεία που έχετε, κύριε Υπουργέ, που να υποστηρίζουν την αναγκαιότητα μιας τέτοιας ρύθμισης; Ακόμα και αν δεχτούμε ότι πράγματι υπάρχουν προβλήματα διοίκησης και λειτουργίας των ιατροδικαστικών υπηρεσιών της χώρας μας, αυτά θα μπορούσαν να επιλυθούν με άλλους τρόπους που έχουν προτείνει διάφοροι ιατροδικαστές, όπως για παράδειγμα με τη δημιουργία μίας Γενικής Διεύθυνσης του Υπουργείου Δικαιοσύνης με Γενικό Διευθυντή έναν πρώην ιατροδικαστή που θα έχει μόνο διοικητικές ευθύνες και δεν θα μπορεί επ’ ουδενί να επεμβαίνει στο επιστημονικό έργο των δικαστών. Και βέβαια, μόνο ως αστεία ακούγεται η δικαιολογία ότι δεν θέλετε να δημιουργήσετε άλλη μία διεύθυνση για οικονομικούς λόγους, τη στιγμή που αυτή η Κυβέρνηση στα πλαίσια της επανίδρυσης του κράτους, ίδρυσε μέσα σε μόλις πέντε χρόνια εξακόσιες ενενήντα πέντε νέες υπηρεσίες και τετρακόσιες εξήντα επτά αμειβόμενες νέες επιτροπές και ομάδες εργασίες οι οποίες επιβαρύνουν τον ελληνικό λαό με περίπου ένα δισεκατομμύριο ευρώ το χρόνο.
Οι υπερεξουσίες που παραχωρούνται στον προϊστάμενο της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών δεν σταματούν βέβαια εδώ, καθώς ως μέλος του Υπηρεσιακού Συμβουλίου των ιατροδικαστών αποκτά και τον πλήρη έλεγχο σε ό,τι αφορά την πρόσληψη νέων ιατροδικαστών, οι οποίοι μάλιστα με τις ρυθμίσεις που φέρατε αντί να αναβαθμίζονται τα κριτήρια πρόσληψής τους, όπως για παράδειγμα με βάση τα κριτήρια πρόσληψης των γιατρών του ΕΣΥ, θέλετε να τους προσλαμβάνετε ουσιαστικά χωρίς κανένα προσόν και εκτός ΑΣΕΠ. Του παραχωρείτε ακόμα και τον απόλυτο έλεγχο αναφορικά με το ποιοι ιατροδικαστές θα προάγονται σε βαθμό Α΄ Τάξης από Β΄.
Το μόνο παρήγορο είναι ότι τουλάχιστον αποσύρατε άρον-άρον τις διατάξεις με τις οποίες επιχειρήσατε την κατάργηση του ισχύοντος μέχρι σήμερα συστήματος άσκησης της ιατροδικαστικής επιστήμης κατά τρόπο επιεικώς απαράδεκτο, πρόχειρο και προσβλητικό για τους πανεπιστημιακούς ιατροδικαστές. Ουσιαστικά, προσπαθήσατε να διαλύσετε τα ιατροδικαστικά εργαστήρια, αφήνοντας τους πανεπιστημιακούς και τους ειδικευόμενους άνευ αντικειμένου και να καταργήσετε την υφιστάμενη ισοτιμία μεταξύ των εργαστηρίων ιατροδικαστικής και όλων των ιατροδικαστικών υπηρεσιών της χώρας.
Το γεγονός ότι αποσύρατε συγκεκριμένες διατάξεις αποδεικνύει περίτρανα την προχειρότητα με την οποία έγινε ή μάλλον δεν έγινε η διαβούλευση με την πανεπιστημιακή κοινότητα.
Θέλω να έρθω τώρα στο δεύτερο κεφάλαιο που επιγράφεται «Μέτρα για τη βελτίωση του σωφρονιστικού συστήματος» του επίμαχου νομοσχεδίου, με το οποίο έρχεστε πάλι και προκειμένου να αποσυμφορήσετε τις φυλακές όπως-όπως, χωρίς σκέψη και διάκριση, αποφυλακίζετε κρατούμενους που έχουν καταδικαστεί σε πολυετείς ποινές φυλάκισης για πολύ σοβαρά οικονομικά ή άλλα αδικήματα που τράπηκαν σύμφωνα με το νόμο σε χρηματικές.
Με την ανωτέρω ρύθμιση, επομένως, δουλέμποροι, μαστροποί, δράστες αδικημάτων ενδοοικογενειακής βίας και άλλοι κρατούμενοι που καταδικάστηκαν σε πολυετείς ποινές φυλάκισης και των οποίων οι ποινές τράπηκαν σε χρηματικές, αφήνονται ελεύθεροι με μία απλή εισαγγελική διάταξη και δίχως να ληφθεί υπ’ όψιν ούτε η βαρύτητα της πράξης τους, ούτε η συμπεριφορά τους μέσα στη φυλακή, ούτε το έννομο αγαθό που επλήγη, ούτε πολύ περισσότερο ο κοινωνικός και προληπτικός χαρακτήρας της ποινής που επιβλήθηκε.
(XF)
(TR)
Αν πιστεύετε ότι με αυτή την ωμή παρέμβαση στη λειτουργία της δικαιοσύνης και την αμνήστευση στην πραγματικότητα βαρύτατων ποινών προσφέρετε υπηρεσία στην κοινωνία, πλανάστε πλάνην οικτρά. Αντί να αφήσετε άκριτα ελεύθερους όλους αυτούς τους ανωτέρω μεγαλοκακοποιούς θα έπρεπε προκειμένου να επιτύχετε την αποσυμφόρηση των φυλακών, να σκεφτείτε να αφήστε ελεύθερους δράστες συγκεκριμένων αδικημάτων και όχι συγκεκριμένων ποινών και δη μόνο μετά από έλεγχο των δικαστικών συμβουλίων.
Η δικαιοσύνη δεν είναι λογιστικά και δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται έτσι. Γιατί έτσι υποθάλπουμε την αδικία αντί να υπηρετούμε τη δικαιοσύνη. Και συνεχίζετε τη σκανδαλώδη απελευθέρωση των μεγαλοκακοποιών καθώς με τις επόμενες διατάξεις του νομοσχεδίου που συζητούμε, επιτρέπετε πια σε κρατούμενους που έχουν καταδικαστεί ακόμη και σε ποινές κάθειρξης έως 5 ετών, οι οποίες ασφαλώς δεν έχουν μετατραπεί σε χρηματικές από το δικαστήριο που τις επέβαλε, να υποβάλουν αίτημα στα δικαστήρια που τους καταδίκασε, να εγκρίνει τη μετατροπή της ποινής τους και μάλιστα σε τιμές ευκαιρίας, μόλις με 3 ευρώ την ημέρα. Και ακόμα χειρότερο είναι ότι το συγκεκριμένο δικαστήριο που θα κρίνει την αίτηση του συγκεκριμένου καταδίκου, θα είναι κατά κανόνα υποχρεωμένο να δεχτεί την αίτησή του αυτή ενώ για να την απορρίψει θα πρέπει να αιτιολογήσει ειδικά την άρνησή του. Δηλαδή όταν καταδικάζεται κάποιος για παραβίαση του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας ή γιατί δεν κατέβαλε το ΤΕΒΕ του και η ποινή του εύλογα μετατρέπεται σε χρηματική, τότε θα πρέπει να ακυρώσει τη μετατροπή της ποινής του προς 10 ευρώ ημερησίως. Όταν όμως, είναι καταδικασμένος για μαστροπεία, για βιασμό, για κλοπές ή απάτες, για βαριές σωματικές βλάβες και άλλα κακουργήματα και η ποινή του δεν ξεπερνά τα 5 έτη, θα μπορεί να απαιτήσει και να πετυχαίνει τη μετατροπή της ποινής του σε χρηματική με 3 ευρώ ημερησίως.
Και ο παραλογισμός του υπό ψήφιση νόμου δεν σταματά εδώ. Συνεχίζει ακόμη χειρότερα καθώς επιτρέπετε σ’ αυτούς τους κρατούμενους να πάνε ένα βήμα παραπέρα και να μπορούν να απαιτήσουν να μετατραπούν οι υπόψη ποινές του σε κοινωφελή εργασία ώστε να μην πληρώσουν ούτε αυτή την εξευτελιστική χρηματική ποινή που τους επεβλήθη και που υποχρεώνει μάλιστα τη δικαιοσύνη να αποδεχτεί το σχετικό αίτημα του κρατουμένου, εφόσον αυτός το υποβάλλει και είναι εφικτό για τον ίδιο να παράσχει κοινωφελή εργασία.
Αλήθεια, κύριε Υπουργέ, έχετε συναίσθηση τι σημαίνει για ένα δικαστή να υποβάλει ποινή φυλάκισης 5 ετών για πλημμέλημα ή για κακούργημα; Έχετε συναίσθηση τι αδικήματα έχει τελέσει κάποιος για να φτάσει να υποστεί μια τέτοια ποινή, που εσείς με περισσή ευκολία αντιμετωπίζετε σαν λογιστές με ένα κομπιούτερ και κοιτάτε από τη μια να αποσυμφορήσετε τις φυλακές και από την άλλη να μαζέψετε χρήματα; Έχετε συναίσθηση τη σημαίνει ποινικός σωφρονισμός και ποια η αποστολή των σωφρονιστικών καταστημάτων και των καταστημάτων κράτησης; Σκεφτείτε μόνο το παράλογο του νόμου που φέρνετε σήμερα προς ψήφιση: Από τη μια μεριά να θεσμοθετείτε εξοντωτικές ποινές για αδικήματα που τελούνται από δράστη που φορά κουκούλα και να θεσπίζετε τη λαθρομεταφορά ως κακούργημα και από την άλλη να αποφυλακίζετε άτομα που διέπραξαν πραγματικά σοβαρά αδικήματα και δη παράνομη μεταφορά λαθρομεταναστών αρκεί να πληρώσουν την ποινή τους, την ποινή που έχει μετατραπεί. Δηλαδή από τη μια πόρτα με λίγα λόγια τους βάζετε στη φυλακή και από την άλλη πόρτα τους βγάζετε τους ίδιους αυτούς μεγαλοκακοποιούς.
Αν βρείτε λογική στις ρυθμίσεις αυτές, θα σας παρακαλούσα να μου εξηγήσετε και μένα, γιατί πραγματικά δυσκολεύομαι να την κατανοήσω.
Συνεχίζω τις παρατηρήσεις μου στον υπό ψήφιση νόμο, κύριε Υπουργέ. Πρέπει να αναφερθώ και στην αύξηση των ποσοτικών κριτηρίων που θεσπίσατε με το ν.3727/2008 για τις περιπτώσεις των ναρκωτικών. Τότε μας είπατε ότι ποσότητα ως 20 γραμμαρίων ακατέργαστης κάνναβης και ως 1,5 γραμμαρίου ηρωίνης ή κοκαΐνης συνιστούν μικροποσότητα και τώρα ανεβάζετε τα αντίστοιχα όρια σε 50 γραμμάρια για την κάνναβη και σε 5 γραμμάρια για την ηρωίνη και την κοκαΐνη.
Το σημαντικότερο πρόβλημα στην προκείμενη περίπτωση είναι ότι και πάλι αντιμετωπίζετε το ζήτημα με ένα μπακαλίστικο, θα μου επιτραπεί, και αντιδικαιϊκό τρόπο που δείχνει ότι είστε πράγματι πολύ μακριά από την πραγματικότητα των ναρκωτικών στη χώρα μας. Αν δηλαδή κάποιος συλληφθεί να φέρει πάνω του 4,5 γραμμάρια ηρωίνης σε μικρά «φιξάκια» του 1,5 γραμμαρίου και μια ζυγαριά ακριβείας και ένα σοβαρό χρηματικό ποσό, είναι δεδομένο ότι τα κατέχει για ίδια χρήση και δεν τελεί κακούργημα κατοχής με σκοπό την εμπορία; Και ποιος σας είπε ότι οι έμποροι όταν βγαίνουν στα στέκια των χρηστών για να πωλήσουν ηρωίνη κουβαλούνε μεγαλύτερη ποσότητα ναρκωτικών πάνω τους; Και πως υποχρεώνετε τον εισαγγελέα να παραπέμψει έναν τέτοιο συλληφθέντα στο Μονομελές Πρωτοδικείο για κατοχή ή για ίδια χρήση όταν είναι πασιφανές ότι ο ανωτέρω είναι έμπορος ναρκωτικών και επιτρέπεται μόνο στο δικαστήριο που θα τον καταδικάσει, να αντιληφθεί ότι πρόκειται για κατοχή με σκοπό την εμπορία και να γυρίσει τη δικογραφία στον εισαγγελέα για να πάει στην ανάκριση; Κι αν στο μεταξύ ο συλληφθείς αφεθεί ελεύθερος, πράγμα λογικό αφού ώσπου να παραπεμφθεί στην ανάκριση αυτός κατηγορείται μόνο για πλημμέλημα, τότε ποια είναι η θέση αυτού του νόμου;
Πώς να χαρακτηρίσω το γεγονός ότι ήδη με το ν.3727/2008 εξομοιώσατε τους εμπόρους ναρκωτικών στο επίπεδο των ζητημάτων της υπό όρους απόλυσης από την φυλακή με όλους αυτούς που έχουν καταδικαστεί για κακουργηματική πράξη, δείχνοντας για μια ακόμη φορά το επιεικές πρόσωπο της δικαιοσύνης στους εμπόρους, όχι στους χρήστες των ναρκωτικών δηλαδή στους θύτες και όχι στα θύματα των ναρκωτικών και τους εξομοιώνετε με τους λοιπούς κακοποιούς;



(BA)
(XF)
Αλλά η Δικαιοσύνη, όπως αντιλαμβάνεστε, δεν μπορεί να είναι σκληρή με τους μεγαλοεγκληματίες, καθώς η σκληρότητα και η πυγμή της αναλώνεται στους μαθητές και στους κάθε λογής αδύναμους αυτής της κοινωνίας. Επισπεύσατε αρχικά με τον παρόντα νόμο να μειώσετε ακόμη περισσότερο το χρόνο που θα πρέπει να παραμένουν στη φυλακή οι υπότροποι και κατ’ επάγγελμα έμποροι ναρκωτικών και αυτοί που διαθέτουν ναρκωτικά σε σχολεία και γυμναστήρια, ώστε να αποφυλακίζονται με όρο. Ενόψει όμως της συνολικής κατακραυγής όλων μας αναγκαστήκατε και επισύρατε την επίμαχη κατάπτυστη ρύθμιση.
Αλήθεια, καμιά ρύθμιση για τα θύματα των ναρκωτικών αυτή η Κυβέρνηση δεν μπορεί να σκεφθεί; Τόσοι και τόσοι κρατούνται σήμερα στις φυλακές -γιατί ως εξαρτημένοι χρήστες ναρκωτικών ελήφθησαν να πωλούν ναρκωτικά σε άλλους χρήστες, ενεργώντας δηλαδή σαν βαποράκια των μεγαλεμπόρων . Μία ρύθμιση γι’ αυτούς τους κρατούμενους δεν μπορέσατε να σκεφθείτε μέχρι τώρα; Δίνετε στον κάθε μεγαλοκακοποιό και στον κάθε μεγαλέμπορο ναρκωτικών που έχει κανονική δύναμη, προερχόμενη από τις παράνομες και εγκληματικές δραστηριότητές του, την ευκαιρία να αποφυλακιστεί με σκανδαλώδεις ευνοϊκούς όρους, για να συνεχίσει τη δράση του, αλλά δεν έχετε καμία σκέψη και καμία πρόβλεψη για τα θύματα του καθενός από αυτούς. Καμία δυνατότητα οι χρήστες ναρκωτικών να αποφυλακιστούν με τον όρο «παρακολούθησης εγκεκριμένων προγραμμάτων απεξάρτησης». Δεν μπορούσε να προβλεφθεί; Τι συμβαίνει τελικά με την Κυβέρνησή σας; Έχετε συναίσθηση της απαξίας των αδικημάτων; Έχετε συναίσθηση του ρόλου της Δικαιοσύνης σε μία πολιτεία;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κάθε προτεινόμενος νόμος έχει και έναν προσανατολισμό. Ο προσανατολισμός αυτού του νόμου ποιος είναι εν τέλει; Επίδειξη δύναμης και εξουσίας στον αδύναμο και γονυκλισίας στον ισχυρό; Αυτό εκλαμβάνει όποιος διαβάζει το παρόν νομοσχέδιο και γνωρίζει στοιχειώδη νομικά και έχει τη νοημοσύνη του μέσου συνετού ανθρώπου. Γιατί; Τι άλλο μπορεί να σκεφθεί κανείς όταν βλέπει στο υπό ψήφιση νομοσχέδιο από τη μια να απελευθερώνεται με συνοπτικές διαδικασίες ο μεγαλοκακοποιός και από την άλλη να ποινικοποιείτε την κουκούλα και να την καθιστάτε ιδιώνυμο αδίκημα και να επιβάλλετε γι’ αυτήν εξοντωτικές ποινές, θεωρώντας προφανώς πιο επικίνδυνο για την κοινωνία το διαδηλωτή σε μία πορεία που φορά κουκούλα από το μεγαλέμπορο των ναρκωτικών που διακινεί το βέβαιο θάνατο και την εξαθλίωση πάρα πολλών νέων ανθρώπων!
Και οι παραλογισμοί, δυστυχώς, του υπό ψήφιση νομοσχεδίου συνεχίζονται και στη ρύθμιση που θέλετε να θεσπίσετε, σύμφωνα με την οποία: αν μια γυναίκα τελέσει κακούργημα που τιμωρείται με ποινή κάθειρξης μέχρι δέκα ετών, εφόσον έχει ανήλικο παιδί μέχρι πέντε ετών, να έχει τη δυνατότητα, εφόσον το θέλει, αντί να φυλακίζεται να παρέχει κοινωφελή εργασία. Και αναρωτιέμαι: Μία μητέρα που προκάλεσε βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη στο σύζυγό της, ή σε τρίτον, ή ακόμη και στο παιδί της, αλήθεια πού θα την απασχολήσετε; Αν έχει καταδικαστεί για κατοχή και εμπορία ναρκωτικών, για τα οποία προβλέπεται κάθειρξη από πέντε μέχρι είκοσι χρόνια, πού θα τη βάλετε να δουλέψει παρέχοντας κοινωφελή εργασία; Πόσο ικανή και ακίνδυνη είναι η συγκεκριμένη κατάδικος; Να ρωτήσω και το εξής: Γιατί με την ίδια λογική δεν θα πρέπει να μετατραπεί σε κοινωφελή εργασία η αντίστοιχη ποινή για τον πατέρα του ανηλίκου κάτω των πέντε ετών; Αν πράγματι σας απασχολεί, κύριε Υπουργέ, να μη μεγαλώνουν ανήλικα παιδιά σε φυλακές μαζί με τις μητέρες τους, να δώσετε το συγκεκριμένο προνόμιο σε μητέρες ακόμη και ανηλίκων μεγαλύτερης ηλικίας, που όμως να έχουν τελέσει ελαφρά πλημμελήματα που να μη σχετίζονται και με την άσκηση της γονικής μέριμνας από τις ίδιες και να μη συνεπάγεται επικινδυνότητα για τα ίδια τους τα παιδιά. Επίσης, γιατί να μην υπάρχει υγιές συγγενικό πλαίσιο για να φιλοξενήσει τα παιδιά όσο η μητέρα θα βρίσκεται στη φυλακή;
Και ερχόμαστε στο έτερο κρίσιμο κεφάλαιο του παρόντος νομοσχεδίου που αφορά τα λεγόμενα μέτρα για τη διασφάλιση της κοινωνικής ειρήνης. Σε όλες τις περιπτώσεις των ανωτέρω αδικημάτων ουσιαστικά τυποποιείτε στο νόμο την παραβατική ενέργεια που γίνεται από δράστη με καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου του. Η όλη προβληματική του νομοσχεδίου σας ξεκίνησε στην πραγματικότητα από την προσπάθειά σας να εξηγήσετε γιατί στις διαδηλώσεις και στις πορείες που έλαβαν χώρα κάποια στιγμή το Δεκέμβρη του προηγούμενου έτους και συνεχίστηκαν και στις οποίες, παρόλο που έγινε σωρεία καταστροφών σε καταστήματα, σε σπίτια, σε αυτοκίνητα και λεηλατήθηκαν περιουσίες από άτομα που όχι μόνο δεν συμμετείχαν στις πορείες για να διαδηλώσουν, αλλά αντίθετα έτρεχαν να σπάσουν βιτρίνες καταστημάτων και να κλέψουν οτιδήποτε βρουν μπροστά τους, από κινητά έως ρολόγια και ρούχα, η αστυνομία και το Υπουργείο Εσωτερικών της Κυβέρνησής σας δεν κατόρθωσε να συλλάβει κανέναν, μα κανέναν πραγματικό δράστη και προσπαθείτε με το παρόν νομοσχέδιο να πείσετε τον ελληνικό λαό ότι η αδυναμία σας να κάνετε αυτό για το οποίο σας έχει τάξει ο ίδιος ο λαός οφείλεται στο ότι οι δράστες φορούν κουκούλες και γι’ αυτό αδυνατείτε να τους αναγνωρίσετε. Αλήθεια, η κουκούλα σας εμπόδισε να συλλάβετε έστω και έναν απ’ αυτούς που διέλυαν καταστήματα και αυτοκίνητα μπροστά στα μάτια των αστυνομικών; Γιατί κρύβετε ότι εσείς δώσατε εντολή να μη γίνουν συλλήψεις επειδή πολύ απλά φοβηθήκατε την κατακραυγή του κόσμου για τη σωρεία των σκανδάλων που καταπνίγουν την Κυβέρνησή σας και την ανέχεια που έχετε επιβάλλει, με αποτέλεσμα να εξωθείτε τον ελληνικό λαό σε πορείες για να βρουν έτσι την ευκαιρία να παρεισφρήσουν σε αυτές όλοι εκείνοι οι εγκληματίες που λεηλάτησαν τις περιουσίες του κόσμου; Έτσι, λοιπόν, για μία ακόμα φορά κρύβετε την ανικανότητα της αστυνομίας να κάνει τη δουλειά της πίσω από μεγαλόσχημα νομοσχέδια και αυστηρές ποινές. (DE)
(BA)
Κατά τη γνώμη μας, η δημιουργία διακεκριμένων μορφών σε εγκλήματα με μόνο κριτήριο την αλλοίωση των χαρακτηριστικών του προσώπου από πλευράς του δράστη δεν εξυπηρετεί σε τίποτε άλλο παρά σε ψηφοθηρία και εσωτερική κατανάλωση, δεν ευρίσκει δικαιοπολιτικό έρεισμα στο νόμο και στο Σύνταγμα και μοναδικό σκοπό έχει να δημιουργήσει μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας στον Έλληνα πολίτη, που τόσο έχει ταλαιπωρηθεί και ταλαιπωρείται από την αύξηση της εγκληματικότητας, χωρίς, όμως, στην πραγματικότητα να προσφέρει την παραμικρή προστασία απέναντι στο πραγματικό έγκλημα που καταδυναστεύει τη ζωή του.
Περαιτέρω, θεωρώ ότι ήταν παντελώς αντισυνταγματική η προσπάθειά σας να θεσπίσετε στο υπό ψήφιση νομοσχέδιο μια σειρά μέτρων που απαγορεύουν τη δυνατότητα των δικαστηρίων να αναστείλουν ή να μετατρέψουν περαιτέρω τις ποινές αυτές και ευτυχώς που η γενική αποδοκιμασία σάς ανάγκασε να αποσύρετε τις επίμαχες διατάξεις, έστω και την τελευταία στιγμή.
Εξίσου άδικο και μονόπλευρο είναι το παρόν νομοσχέδιο και στις ρυθμίσεις που αφορούν τα εγκλήματα κατά των υπαλλήλων στην ώρα της υπηρεσίας τους, καθώς με τις ρυθμίσεις αυτές καταδικάζετε αυτόν που, παραδείγματος χάρη, σκότωσε έναν υπάλληλο εν υπηρεσία, σε κάθε περίπτωση να εκτίσει τη συνολική ποινή που του επιβλήθηκε και να μην έχει δικαίωμα στην υφ’ όρων απόλυση, την ίδια στιγμή που θεσπίζετε εξαιρετικά ευνοϊκούς όρους για την αποφυλάκιση μεγαλοκακοποιών και μεγαλεμπόρων ναρκωτικών.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Θα ήθελα και επειδή δε διαθέτω άλλο χρόνο σε σχέση με τις προτεινόμενες τροπολογίες να σταθώ στην πλέον ουσιώδη, σε αυτήν που καθιστά κακούργημα την παράνομη μεταφορά και προώθηση λαθρομεταναστών στο εσωτερικό της χώρας, εξαιτίας της οποίας έχουμε φτάσει στο απαράδεκτο σημερινό κοινωνικό φαινόμενο της έκρηξης του μεταναστευτικού ρεύματος στη χώρα μας.
Ωστόσο, θέλω να επισημάνω ότι δεν μπορούμε μονίμως να καλύπτουμε την ανεπάρκεια του Υπουργείου Εσωτερικών και την παντελή του αδυναμία να αντιμετωπίσει μια κατάσταση, που την τελευταία τετραετία αφέθηκε ανεξέλεγκτη, με την κακουργηματοποίηση του συνόλου των αδικημάτων στη χώρα αυτή. Αυτό που πρέπει πρώτιστα να γίνει και που έπρεπε να έχει γίνει πολύ καιρό πριν, είναι να κινητοποιήσουμε την Ευρώπη για το εντεινόμενο πρόβλημα και την προβληματική στάση της Τουρκίας, που, ενεργώντας με προφανή σχεδιασμό, ουσιαστικά έχει πνίξει τη χώρα μας με λαθρομετανάστες τους οποίους δεν δέχεται πίσω, όταν τους συλλαμβάνουμε και επιχειρούμε να τους επαναπροωθήσουμε σ’ αυτή από όπου ήρθαν και από το έδαφος της οποίας προέρχονται, παρά το γεγονός ότι έχει υπογράψει σχετική συνθήκη και όχι να περιμένουμε τη δικαιοσύνη να βγάζει κάθε φορά τα κάστανα από τη φωτιά.
Η δικαιοσύνη, κύριε Υπουργέ, έχει το δικό της κομμάτι και η πολιτεία το δικό της. Είναι απαράδεκτο να προσπαθείτε διαρκώς μέσω της δικαιοσύνης να ασκείτε πολιτική στη χώρα αυτή, ξεχνώντας ότι εδώ ήρθατε να κυβερνήσετε τη χώρα και όχι να πουλάτε επικοινωνιακή πολιτική στο λαό.
Τέλος, θεωρώ απαράδεκτο το να επιτρέπετε να κρατούνται σε φυλακές οι υπό απέλαση αλλοδαποί για έξι έως δώδεκα μήνες, έως ότου καταστεί εφικτή η απέλασή τους. Εδώ αποφυλακίζουμε τους δουλεμπόρους και τους εμπόρους ναρκωτικών και θα φυλακίζουμε για ένα χρόνο ανθρώπους που δεν μπορούμε ως πολιτεία να απελάσουμε και να προωθήσουμε στη χώρα από όπου προήρθαν; Αυτό είναι ανθρώπινα και δικαιικά απαράδεκτο και να το θυμηθείτε ότι, εφόσον ψηφιστεί κάτι τέτοιο, θα μας αποδοκιμάσει και θα μας καταδικάσει ολόκληρη η Ευρώπη.
Πρέπει να κινητοποιηθείτε έστω και τώρα και παρά την καθυστέρηση τόσων ετών, να εξασφαλίσετε τη δυνατότητα άμεσης επαναπροώθησης των λαθρομεταναστών στον τόπο προέλευσής τους ή προώθησή τους παραπέρα, σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, μέσα από ένα συντονισμένο πανευρωπαϊκό πρόγραμμα, που αυτή τη στιγμή εκπονείτε ερήμην και μακριά από εσάς, μέσα στην Ευρώπη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συμπερασματικά, θέλω να πω ότι το εν λόγω νομοσχέδιο είναι ένα νομοσχέδιο προβληματικό, προχειρογραμμένο, ύποπτα και μονόπλευρα επιεικές σε κάποιες περιπτώσεις και επικίνδυνα αυστηρό στις περισσότερες. Το χειρότερο σημείο του υπό ψήφιση νομοσχεδίου είναι ο προσανατολισμός του, που δείχνει ότι για την Κυβέρνησή σας το πιο μεγάλο και σοβαρό κακούργημα στη χώρα αυτή τελικά δεν είναι ο φόνος, δεν είναι η βαριά σωματική βλάβη, δεν είναι οι κακουργηματικές απάτες και οι εκβιάσεις, αλλά η κουκούλα. Ειλικρινά, δεν έχω συναντήσει έως σήμερα πιο εξωνομικό πιο εξωδικαιικό και πιο ηθικώς επιλήψιμο νομοσχέδιο για τη δικαιοσύνη και δεν μπορώ να καταλάβω πώς ένα τέτοιο νομοσχέδιο συντάχθηκε από νομικούς και από ανθρώπους που ζουν στην κοινωνία.
Θέλω να σας παρακαλέσω να προσέξετε πολύ πριν υιοθετήσετε άκριτα τον υπό ψήφιση νόμο και να θυμάστε πάντα ότι η δικαιοσύνη χωρίς σύνεση και χωρίς επιείκεια είναι ωμή βία. Μην επιβάλετε αυτή τη βία στην ελληνική κοινωνία.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε την κυρία Τζάκρη.
Έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Τμήμα τα εξής:
1. Οι Υπουργοί Εθνικής Άμυνας, Οικονομίας και Οικονομικών, Εξωτερικών και Δικαιοσύνης κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Κύρωση Συμφωνίας Συνεργασίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργικού Συμβουλίου της Δημοκρατίας της Αλβανίας σχετικά με την Αναζήτηση, την Εκταφή, τον Προσδιορισμό της ταυτότητας και τον Ενταφιασμό των Ελλήνων Πεσόντων Στρατιωτικών σε Πολεμικές Επιχειρήσεις στην Αλβανία κατά τη διάρκεια του Ελληνο-Ιταλικού Πολέμου του 1940-1941 και την Κατασκευή Κοιμητηρίων στο Έδαφος της Δημοκρατίας Αλβανίας για τον Ενταφιασμό τους».
Θα ήθελα να προσθέσω και να θυμίσω ότι πρόκειται για τη μεγαλύτερη εθνική εκκρεμότητα, κατά τη γνώμη μου, αφού 7.936 πεσόντες στα πεδία της Βορείου Ηπείρου παραμένουν άταφοι ή προσωρινά θαμμένοι εξήντα οχτώ ολόκληρα χρόνια.
(PM)
(2DE)
2. Οι Υπουργοί Εσωτερικών, Οικονομίας και Οικονομικών, Εξωτερικών, Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Δικαιοσύνης και Πολιτισμού κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας σχετικά με την ίδρυση και λειτουργία Κέντρου Επαφής για τη συνεργασία μεταξύ των υπηρεσιών για την ασφάλεια των συνόρων, της Αστυνομίας, των Τελωνείων και των Υπηρεσιών Διοικητικού Ελέγχου Αλλοδαπών».
3. Οι Υπουργοί Εσωτερικών, Οικονομίας και Οικονομικών, Εξωτερικών, Δικαιοσύνης και Μεταφορών και Επικοινωνιών κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας για κοινό έλεγχο σε σχέση με τη διέλευση των συνόρων».
4. Οι Υπουργοί Εξωτερικών, Εσωτερικών, Οικονομίας και Οικονομικών, Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, Δικαιοσύνης και Μεταφορών και Επικοινωνιών κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Κύρωση της Συμφωνίας Έδρας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Δημοσίου Δικαίου».
5. Οι Υπουργοί Μεταφορών και Επικοινωνιών, Οικονομίας και Οικονομικών, Εξωτερικών, Ανάπτυξης, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, Εσωτερικών και Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Κύρωση Μνημονίου Κατανόησης για την Ανάπτυξη του Πανευρωπαϊκού διαδρόμου μεταφορών Χ και του συναφούς σ’ αυτό Πρωτοκόλλου για τη Διασυνοριακή Συνεργασία κατά μήκος του Πανευρωπαϊκού διαδρόμου Χ».
6. Οι Υπουργοί Πολιτισμού, Εσωτερικών, Οικονομίας και Οικονομικών, Εξωτερικών και Δικαιοσύνης κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ του Ομοσπονδιακού Συμβουλίου της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας περί εισαγωγής, διαμετακόμισης και επαναπατρισμού πολιτιστικών αγαθών».
Παραπέμπονται στις αρμόδιες Διαρκείς Επιτροπές.
Το λόγο έχει η ειδική αγορήτρια του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κυρία Κανέλλη.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα μου επιτρέψετε να ξεκινήσω με μία τεχνική παρατήρηση απευθυνόμενη προς το Προεδρείο. Έχω εννιά χρόνια στη Βουλή. Σε κάθε σοβαρή συζήτηση στην Ολομέλεια μόλις μιλήσουν τα δύο μεγάλα κόμματα ακολουθεί μία «παρένθεση» για να ξεχωρίσουμε τα υπόλοιπα και αυτή η «παρένθεση» είναι πάντα διαδικαστική. Εκείνη την ώρα θα διαβαστούν αναφορές, καταθέσεις Υπουργών κ.λπ. έτσι ώστε να ξεχωρίσουν τα δύο κόμματα εξουσίας απ’ όλα τα υπόλοιπα. Είναι πείρα εμπεδωμένη που αποδεικνύεται από οποιαδήποτε ανάγνωση οποιωνδήποτε Πρακτικών. Δεν την προσωποποιώ ως ευθύνη, δυστυχώς όμως είναι ένα «έθιμο» που θα έπρεπε κάποια στιγμή να καταργηθεί γιατί είναι απίστευτο να μιλάνε οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι και οι ειδικοί αγορητές των δύο μεγάλων κομμάτων, να γίνεται μία «παρένθεση» και να χάνεται ο ειρμός και η συνέχεια ωσάν να διακυβευόταν η διαδικασία απόψε αν για παράδειγμα αυτά που διάβασε ο κύριος Πρόεδρος τώρα ως αναφορές των Υπουργών κ.λπ. τα διάβαζε στο τέλος, μετά τους ειδικούς αγορητές.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Μου επιτρέπετε, κυρία Κανέλλη; Το μόνο που δεν σκέφτηκα ήταν αυτό. Εν τιμή σας το λέω.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Σας είπα ότι δεν το προσωποποιώ, αλλά το καταθέτω εδώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Θα ληφθεί υπόψη. Ούτε πρόθεση υπάρχει, ούτε σκοπιμότητα υπάρχει σε καμία περίπτωση.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Το έκανα μάλιστα εις βάρος του χρόνου μου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Θα σας δώσουμε χρόνο από την αρχή.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Δεν με πειράζει καθόλου. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
Είναι κουραστικό και επώδυνο σε πολύ μεγάλα ζητήματα και σε πολύ ουσιαστικής αξίας νομοσχέδια όπως είναι αυτό να καταναλώνεται χρόνος είτε απ’ αυτό εδώ το Βήμα στην Αίθουσα της Ολομέλειας είτε στην Επιτροπή για άσκηση σκληρής, έντονης, φραστικής, βερμπαλιστικής, ουσιαστικής, αν θέλετε, μικροπολιτικής σ’ ένα επίπεδο αντιπολίτευσης προς την εξουσία, χωρίς να γίνεται βαθύτερη ιδεολογική πολιτική συζήτηση γι’ αυτά. Όταν μιλάμε για ένα νομοσχέδιο το οποίο καθ’ ομολογία συζητήσαμε όσο γινόταν πιο εξαντλητικά, οφείλουμε όλοι να παραδεχθούμε ότι τα τελευταία άρθρα και τα δύο τελευταία κεφάλαια έγιναν με μία διαδικασία επίσπευσης στην Επιτροπή γιατί ήταν οι ονομαστικές ψηφοφορίες και «σερνόμασταν» οι Βουλευτές χωρίς να μπορεί ο ένας να ακούει τον άλλο γιατί έτσι έγινε αυτή η διαδικασία.
Εδώ μιλάμε όμως για περίπου εφτά νομοσχέδια όπου θα μπορούσε το καθένα να έχει τη φιλοσοφία του και το καθένα τη μελέτη του. Έχουμε ένα νομοσχέδιο-«σκούπα». Η πολιτική προσέγγιση αυτών των ζητημάτων δεν προσφέρεται για ad hoc παρουσίαση μεμονωμένων περιπτώσεων.
(SX)






(2PM)
Ειδικά, δε, το Ποινικό Δίκαιο προσφέρεται σε τέτοιο βαθμό, που μπορεί κάποιος εξαιρετικά λαϊκιστικά να γίνει προσφιλής. Να φαίνεται προστάτης των αδικημένων. Να φαίνεται ο άνθρωπος ο οποίος είναι υπέρ των ελευθεριών, να θέλει να διασφαλίσει βασικές αξίες της κοινωνίας. Κι αν διαβάσεις ολόκληρο το άρθρο και όλες τις παραγράφους επί της ουσίας, να παραμένουν πράγματα τα οποία είναι συγκλονιστικά.
Κάνατε, για παράδειγμα, μία τροποποίηση φραστική –την οποία φέρατε τώρα- μετά από επιμονή του Κομμουνιστικού Κόμματος, να μη διακυβεύεται το ζήτημα του εφάπαξ και της σύνταξης, κυρίως της σύνταξης. Και επιμέναμε στην Επιτροπή, ότι αυτό έχει εξαιρετική σημασία για πάρα πολύ κόσμο, γιατί σε εποχή διαδοχικής ασφάλισης το ύψος –και όχι μόνο η θεμελίωση του δικαιώματος- και ο καθορισμός της σύνταξης ενίοτε μπορεί να φέρει ανθρώπους στα όρια της απελπισίας για 200, 300 ή 500 ευρώ.
Το κάνατε αυτό. Μα, δεν αλλάξατε την πρώτη παράγραφο. Θες 40.000 για να πας στο δικαστήριο από τα 6.000 που ήθελες. Από τα 6.000 πήγε στα 40.000. Τέτοια επικαιροποίηση τούτο εδώ το νομοσχέδιο με όλη του τη σπονδυλωτή μορφή, που δεν αφήνει τίποτα όρθιο. Από τον ταξιτζή -ως τροπολογία- που θα μεταφέρει μετανάστη και θα βρεθεί κατηγορούμενος για κακούργημα και υπεύθυνος που δεν ελέγχει τη νομιμότητα ή μη του εισερχόμενου στο ταξί. Για καλοσκεφτείτε το!
Εμείς είμαστε υπέρ του κακουργήματος της δουλεμπορίας. Αν το φέρουμε στο ποδάρι, ανοίγουμε ένα φάσμα και ξαφνικά ο ταξιτζής που παραλαμβάνει από τον ΟΣΕ, που δεν έχει ελεγχθεί, παράνομο μετανάστη και πιάνεται σε μπλόκο – σκούπα, θα φάει ένα κακούργημα. Πώς θα το φάει; Μπορεί; Μπορεί.
(Θόρυβος από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Μην επιμένετε. Από την ώρα που στην Ελλάδα –και δεν απαντάω σε διαλόγους από κάτω, γιατί δεν το επιτρέπει ο Κανονισμός της Βουλής…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Μην απαντάτε και παρακαλώ να μη διακόπτετε την κα Κανέλλη.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Από την ώρα που στην Ελλάδα υπάρχει δικαστής στον οποίο παρουσιάζονται διαδηλωτές και η πρώτη ερώτηση είναι –γιατί έχει ασκηθεί δίωξη εναντίον τους- «θα ξανακάνετε απεργία;», «εδώ τώρα να μου δηλώσετε, θα ξανακάνετε απεργία, θα ξανακάνετε κινητοποιήσεις;», έχει τελειώσει το ζήτημα της «κατά περίπτωση».
Εμείς διακρίνουμε σε αυτό το νομοσχέδιο μία αυστηροποίηση ενός κράτους το οποίο έχει λειτουργήσει σε ό,τι αφορά την απονομή της δικαιοσύνης, την οργάνωση της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας, τις διαδικασίες του Ελεγκτικού Συνεδρίου, τις διαδικασίες του Συμβουλίου της Επικρατείας, μπάχαλο. Και το μπάχαλο ξαφνικά αυστηροποιείται. Σφίγγει λουριά! Σφίγγει λουριά προς πάσα κατεύθυνση. Πρέπει να χτυπηθούν κεφάλια που θα σηκωθούν και πρέπει οι τάξεις να είναι διακριτές. Ο φτωχός δεν έχει στον ήλιο μοίρα και πρέπει να το θεσμοθετήσουμε εδώ. Δεν έχεις λεφτά; Δεν πας σε ανώτατο δικαστήριο. Αυτή είναι η αλήθεια. Κόψε το λαιμό σου και δανείσου τα. Θα πηγαίνεις με πιστωτική κάρτα. Έχεις τη δυνατότητα να παζαρέψεις την επίδοση; Πάει καλώς. Θα την παζαρέψεις. Έχεις τα μέσα; Δεν τα έχεις; Τελείωσε.
Έχετε καταφύγει και σε κάποιες –ειλικρινά απορεί κανείς- λεπτομέρειες, οι οποίες έχουν προκύψει προφανώς από συζητήσεις, από μικροσυμφέροντα, από χίλια δυο άλλα πράγματα. Είχαμε ένα επεισόδιο: Απόδραση από τις φυλακές με ένα κινητό. Νομοθετούμε, λοιπόν, τώρα για τα κινητά μέσα στις φυλακές, δαιμονοποιώντας την τεχνολογία, δημιουργώντας ζητήματα.
Κι ενώ αυτό μοιάζει εξωτερικά καλό –επί της αρχής είναι η συζήτηση, τα πολλά θα τα πούμε στα άρθρα- γιατί να γίνεται εμπόριο τηλεφώνων μέσα στις φυλακές, στο ίδιο κεφάλαιο το Κράτος το Ελληνικό το 2009 παζαρεύει τα δικαιώματα τα συνταξιοδοτικά και ασφαλιστικά του θύματος που θα σκοτωθεί μέσα στις φυλακές και των συγγενών του για το διορισμό. Πρέπει να παραιτηθείς από ασφαλιστικά δικαιώματα για να διοριστείς. Παζαρεύουμε τη ζωή, το δικαίωμα, τη σύνταξη.
Η δικαιοσύνη δεν είναι φάντασμα. Ασκείται από την κυρίαρχη τάξη και το κυρίαρχο σύστημα. Βελτιώσεις μπορεί να έχουν επέλθει. Μπορώ να σας πω και αρκετές, που τις είδα, μετά από κοπιαστική και επίμονη δουλειά. Κι, όμως, βλέπεις, έτσι όπως είναι συγκροτημένο, ότι και να θες δεν μπορείς να το ψηφίσεις.
Βεβαίως, θα σας πω «ναι» που δεχθήκατε εκείνες τις εννιά δυστυχισμένες γυναίκες, που τα παιδιά τους είναι στη φυλακή, να μην είναι κάτω από αυτές τις συνθήκες. Θα σας πει κανένας «όχι»;

(TS)


(SX)
Αλλά εάν αρχίσω και τα παίρνω ένα-ένα, βεβαίως θα σας πω ναι -είναι δύο ή τρία τα «ναι» που θα πω- για παράδειγμα που δεχθήκατε να μη μετατάσσονται σε άλλες δημόσιες υπηρεσίες οι νεκροτόμοι. Μα, έλεος! Δεν έπρεπε να υπάρχει καν αυτό. Τι να πάει να κάνει ο νεκροτόμος; Πού θα πάει να το κάνει ο νεκροτόμος αυτό και να μεταταγεί; Θετικό είναι.
Θα ήθελα να μιλήσουμε για τα καινούργια εδώ, συνάδελφοι, για τις εξελίξεις, για την κατεύθυνση της αυθαιρεσίας, της σκληρότητας, της ισχυροποίησης των διωκτικών μηχανισμών και του εφοδιασμού της δικαιοσύνης με εκείνα τα όπλα που να μην επιτρέπεται παρά μόνο η «σκουπιδούν» αντίληψη απονομής της δικαιοσύνης για μια προσωρινή κατευναστική αντίληψη της επίμονα καλλιεργημένης από την κυρίαρχη πολιτική φοβίας.
Εάν μου ζητούσατε να βάλω τίτλο δημοσιογραφικό σε αυτό το νομοσχέδιο θα έλεγα ότι είναι τρομοκρατικό νομοσχέδιο και όχι αντιτρομοκρατικό. Εμποιεί στην πραγματικότητα -σε μας που το μελετήσαμε εδώ και το βλέπουμε- φόβο σε έμφρονα άνθρωπο, δεν τον χαλαρώνει, δεν τον κάνει να έχει εμπιστοσύνη στο δικαιϊκό σύστημα. Μπορεί να είναι καλό, για παράδειγμα, που λέτε να ξεχωρίσετε τους κρατούμενους και να μην τους έχετε αδιαφόρως των αδικημάτων και των ποινών όλους μαζί, αλλά σε ποιες φυλακές; Σε φυλακές που είναι προφανές από εδώ μέσα ότι τις πάτε με τη διαδικασία των μάνατζερς σε ιδιωτικοποίηση.
Να ιεραρχήσουμε πολιτικά, συνάδελφοι, το μείζον και το έλασσον. Με μάνατζερς θα πάμε; Με το Ελεγκτικό Συνέδριο να παρεμβαίνει; Εμείς δεν σας είπαμε ότι θέλουμε να ανοίξουν οι φυλακές στην κοινωνία; Πού; Στο Συνήγορο του Πολίτη; Αυτό είναι άνοιγμα στην κοινωνία; Δεν ανοίγουν στις εφορίες, δεν ανοίγουν σε δικηγορικούς συλλόγους, δεν ανοίγουν στη Βουλή. Δεν ανοίγουν οι φυλακές να πάμε να τις δούμε. Όχι!
Είναι καλό πράγμα, δεν λέω ότι δεν είναι καλό, να ξεχωρίσετε τους κρατούμενους. Με ποιες φυλακές; Ζούμε στη χώρα στην οποία πληρώνουμε ακόμη μεγαρόσημο. Για κάθε αυθαιρεσία, για κάθε υπερτίμηση κτίσματος δικαστικού μεγαρόσημο πληρώνουν οι πολίτες.
Ακριβαίνει το κόστος της δικαιοσύνης. Χωρίζεται η Ελλάδα, για παράδειγμα, στο κεφάλαιο που αφορά την Ιατροδικαστική Υπηρεσία -πάρτε ένα κομμάτι των μετατάξεων- σε εκτός Αθηνών και εντός Αθηνών. Στα μεγάλα αστικά κέντρα (Αθήνα, Θεσσαλονίκη) διαφορετική μεταχείριση στους υπαλλήλους σε σχέση με τη μετάθεση υπαλλήλων από άλλες υπηρεσίες.
Ερχόμαστε εδώ και θεσμοθετούμε ότι οι δουλέμποροι με τις καθαρίστριες πρέπει να πάρουν τα λεφτά τους, γιατί έχουν κάνε τη δουλειά. Μα, είναι ευρωπαϊκή η πολιτική. Σας άκουσα πριν να λέτε και για τους μετανάστες και για τους δώδεκα μήνες. Με συγχωρείτε, αλλά η σοσιαλδημοκρατία στην Ευρώπη, αγαπητέ συνάδελφε, έχει δεχθεί τη δεκαοκτάμηνη κράτηση των μεταναστών σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Τη δεκαοκτάμηνη, όχι την εξάμηνη ή τη δωδεκάμηνη.
Να σταθώ σε ένα, δύο πράγματα. Δεχθήκατε μετά από έντονη δουλειά τα εργαστήρια τοξικολογίας και ιατροδικαστικής των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων να διενεργούν ισοτίμως ιατροδικαστικές πράξεις με τα εργαστήρια της Ιατροδικαστικής. Θα σας έλεγε κανείς ότι είναι κακό; Όχι, δεν είναι κακό, το σύνολο όμως των άρθρων για την Ιατροδικαστική Υπηρεσία την εξαρθρώνει, την αναδιαρθρώνει συγκεντροποιημένα. Δίνει υπερεξουσίες σε προϊσταμένους και στον Υπουργό.
Ως παράδειγμα φέρνω για την επίρρωση του ισχυρισμού μου το εξής: Στο άρθρο 6 για τη θέση του Προϊσταμένου της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών, βάζετε τον όρο και αλλάζετε της προϋπηρεσίας αντί τα είκοσι έτη τα δεκαπέντε. Γιατί; Φωτογραφικό είναι; Νομιμοποιούμαι το σκεφθώ. Μέχρι τώρα ήταν είκοσι έτη. Τώρα τα κάνετε δεκαπέντε. Γιατί να μην σκεφθώ εγώ ότι είναι φωτογραφικό; Ποιος θα με εμποδίσει; Δεν κάνω μικροπολιτική, αλλά θέλω μια απάντηση. Γιατί δεκαπέντε; Θα μου πείτε ότι δεν σας περισσέψανε; Μπορεί. Δεν υπάρχουν, πήραν σύνταξη, κάτι άλλο, έφυγαν. Θα μου πείτε αυτό ή δεν περισσεύει κανένας δικός σας που να μην έχει είκοσι χρόνια και τον κατεβάζετε στα δεκαπέντε; Είμαι υποχρεωμένη να τα σκεφθώ αυτά. Τους ακούσαμε. Δεν είναι κανένας ευχαριστημένος. Τηλέφωνα ευγνωμοσύνης είμαι σίγουρη ότι θα πήραν άπειροι συνάδελφοι από εδώ μέσα αν είχαν αντιρρήσεις.
Στο κεφάλαιο Β’ αφαιρέσατε τη δεύτερη παράγραφο στο άρθρο 15 που εξομοίωνε τις προϋποθέσεις υφ’ όρων απόλυσης των εμπόρων ναρκωτικών, παραμένουν όμως οι αιτιάσεις της παραγράφου 1. Έχετε, λοιπόν, ένα ψήγμα βελτίωσης μετά από κοπιαστική δουλειά, αλλά μένει η κεντρική φιλοσοφία. Και η κεντρική φιλοσοφία είναι τιμολόγηση των αδικημάτων, ταξική αξιοποίηση των δικαιωμάτων, τιμολόγηση και ταξική αξιοποίηση της προσβασιμότητας προς τα δικαστήρια.
(PE)



(2TS)
Στο άρθρο 21 βάλατε μια πολύ σωστή παραλλαγή –όπως φωνάζαμε εμείς- να νοσηλεύονται στα κρατικά νοσοκομεία χρήστες ναρκωτικών και άνθρωποι οι οποίοι είναι άρρωστοι πραγματικά από τη χρήση των ναρκωτικών, να πηγαίνουν στο νοσοκομείο της περιφέρειάς τους. Και εάν δεν υπάρχει νοσοκομείο της περιφέρειας; Μα, θα σας έλεγε κανείς όχι για κάτι τέτοιο; Είναι το αυτονόητο. Τι δείχνει όμως; Γύμνια δείχνει. Πού είναι αυτά τα υποκαταστήματα; Μιλάμε γι’ αυτά, σας είπαμε «πάρτε όσα λεφτά θέλετε για να τα φτιάξετε», αλλά η γύμνια παραμένει.
Στο άρθρο 26, στο κεφάλαιο Γ΄, αφαιρέσατε τις δύο πρώτες παραγράφους. Εάν δεν τις είχατε αφαιρέσει, εδώ μέσα, ξαφνικά, θα έπρεπε στ’ αλήθεια να αρχίσουμε να μιλάμε για τακτική τρομοκρατικής αντίληψης οποιασδήποτε μαζικής κινητοποίησης με αφορμή την κουκούλα. Τις αφαιρέσατε.
Για παράδειγμα, η πρώτη παράγραφος απέκλειε τη μετατροπή της στερητικής της ελευθερίας ποινής σε χρηματική για τα αδικήματα του Κώδικα. Να μην τα πω τώρα, τα ξέρουν οι συνάδελφοι. Το άρθρο 173, το άρθρο 189 παράγραφος 3, το άρθρο 308 παράγραφος 3 του Ποινικού Κώδικα, το άρθρο 310. Ε, είναι λογικό; Παραμένει η διαφορετική ζυγαριά της αξίας της ζωής του πολίτη και του αστυνομικού. Είναι δυνατόν να καθόμαστε εδώ και να αποτιμούμε διαφορετικά, με μέγεθος, με επιταγή, μια επιταγή που γράφει το δικαιϊκό σύστημα ότι άλλο βάρος έχει η ζωή του ένστολου και άλλο βάρος η ζωή του πολίτη. Πώς μπορούμε να το δεχτούμε αυτό και να θεωρούμε ότι είναι «καλμαριστικό» για την κοινωνία; Είναι δυνατόν; Στο ίδιο πράγμα, στο οποίο σας λέω ότι γίνεται κάτι θετικό, είναι δυνατόν να παραμένει η ουσία της άρνησης;
Στη δεύτερη παράγραφο είχατε αποκλείσει την αναστολή γι’ αυτά τα αδικήματα του Κώδικα. Και οι δύο αφαιρέσεις είναι θετικές. Αφαιρούσατε ένα δικαιϊκό. Σας παρακολούθησα επισταμένως και ξέρετε κάτι; Κάνατε λαϊκά προβεβλημένες δικονομικές διευκολύνσεις σε ό,τι αφορά τα δικαιώματα του κατηγορουμένου, για να μείνει η ουσία. Είναι σαν να πασπαλίσουμε με χρυσόσκονη ένα πράγμα το οποίο είναι στην ουσία του λάθος, στην οργάνωσή του.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Ένα λεπτό θέλω, κύριε Πρόεδρε.
Αφαιρέσατε στο άρθρο 28 την παράγραφο που απέκλειε το ανασταλτικό αποτέλεσμα της άσκησης έφεσης κατά των καταδικαστικών αποφάσεων των αδικημάτων με κουκούλα. Είναι θετικό και σας είχαμε πει ότι εάν συνέβαινε αυτό, θα ψηφίζαμε το συγκεκριμένο άρθρο.
Δεν θέλω να μείνω σε περισσότερα. Θα ήθελα να σταθώ σε κάτι θεμελιώδες. Προσέξτε, κύριοι συνάδελφοι, τον τρόπο ορισμού της έννοιας του «αλλοδαπού» και του χαρακτηρισμού του ως «παρανόμου» στην υπουργική τροπολογία. Στην υπουργική τροπολογία, έτσι όπως είναι φτιαγμένη, κάθε αλλοδαπός είναι εξ ορισμού παράνομος. Και σας το λέω, γιατί δεν γίνεται απλώς παράνομος, αλλά είναι καταρχήν, εξ ορισμού, επικίνδυνος και μετά καθίσταται παράνομος. Όταν χωρίς καταδικαστική απόφαση, με μόνη την άσκηση δίωξης, όταν γίνεται για πλημμελήματα με ποινές των τριών μηνών ο άλλος να απελαύνεται μόνο με την άσκηση δίωξης, να σας πω δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα; Αντίσταση κατά της αρχής. Ξέρετε κανένα φυγά που τρέχει, ο οποίος θα κάτσει να τον πιάσουν; Ξέρετε κάποιον παράνομο που ήρθε με πλαστογραφημένα χαρτιά από το δουλέμπορο, ο οποίος δεν είναι υπόλογος για το αδίκημα της πλαστογραφίας, ενδεχομένως και χωρίς να ξέρει τη γλώσσα; Συνηθισμένα αδικήματα. Να τους αντιμετωπίσουμε αυστηρότερα ως προς ποια διαδικασία; Κάτω από ποιο πλέγμα νομοθεσίας; Κάτω από ποιο Δουβλίνο; Κάτω από ποια ευρωπαϊκή θέση; Αυστηρότερα γιατί; Αυστηρότερα για τους ίδιους και ανθρωπιστικότερα, όχι με τη μετατροπή τους σε εν δυνάμει χειροβομβίδες παρανομίας με μόνο το γεγονός ότι κάποιος, από τον ταξιτζή μέχρι αυτόν που ανοίγει την πόρτα του νύχτα σε κάποιον, από κάποιον που πηδά ένα φράχτη με το διαβατήριο του Αφγανιστάν, του Πακιστάν –την όψη στην πραγματικότητα, δεν μιλάτε καν για διαβατήριο- είναι εξ ορισμού επικίνδυνος.
Αυτές οι κοινωνίες θυμίζουν ένα πράγμα και με αυτό τελειώνω, κύριε Πρόεδρε. Είναι για το σύνολο του νομοσχεδίου. Προχώρησε η κοινωνία. Σε αυτόν εδώ το τόπο η προσβολή νεκρού παραμένει μεγάλο αδίκημα και το ξέρετε. Πριν από μερικά χρόνια δεν θα συζητούσαμε για την καύση των νεκρών. Τώρα συζητάμε για την καύση των νεκρών.

(GH)








(PE)
Ειλικρινά συζητάμε για την καύση των νεκρών και μπορεί πάρα πολλοί αύριο το πρωί να έχουν τη δυνατότητα να καίνε τους νεκρούς τους, να παίρνουν τη λήκυθο με τη στάχτη της γιαγιάς και να την πηγαίνουν στο σπίτι και να τη βάζουν στο τζάκι.
Ξέρετε τι σκούπα είναι αυτό το νομοσχέδιο; Η ηλεκτρική σκούπα της φιλιπινέζας η οποία κατά λάθος και αγνοούσα και τη γλώσσα και το σπίτι έριξε τη λήκυθο, έπεσε η στάχτη της γιαγιάς, πέρασε η σκούπα και την πήρε. Θα την κρεμάσετε για προσβολή νεκρού!
Βεβαίως, καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο. Και με τέτοιες σκούπες δεν λύνονται τα προβλήματα, δεν προσβάλλονται μόνο οι νεκροί αλλά προσβάλλεται και ο πολιτισμός ο ηθικός, ο μεταναστευτικός. Είμαστε η χώρα που δεν μπήκε σε εκκλησία και έχτισε την πόρτα για τον Παυσανία! Αυτά να μην τα ξεχνάμε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρία Κανέλλη, όπως βλέπετε και χρόνο σας δώσαμε. Άδικα, λοιπόν, διαμαρτύρεστε.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Ευχαριστώ για το χρόνο, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει η κυρία Ανδριοπούλου, ειδική αγορήτρια του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. που κάνει απ’ ότι γνωρίζω και την πρώτη αγόρευσή της.
Κυρία Ανδριοπούλου θα έχετε και άνεση χρόνου αν χρειαστείτε.
ΣΟΦΙΑ ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, λόγω της σοβαρότητας της τροπολογίας για τους μετανάστες, θα ξεκινήσω και θα τελειώσω από εκεί.
Ως Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς θεωρούμε ότι η τροπολογία που κατατέθηκε για τους μετανάστες κινείται στα όρια της Συνταγματικότητας. Το άρθρο 72 του Συντάγματος συγκεκριμένα προβλέπει νομοσχέδια για την άσκηση και την προστασία των ατομικών δικαιωμάτων να συζητούνται μόνο στην Ολομέλεια της Βουλής και σε συνδυασμό με την παράγραφο 2, του άρθρου 5 όσοι βρίσκονται στην ελληνική επικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής, γλώσσας και θρησκευτικών και πολιτικών πεποιθήσεων.
Κατά τη γνώμη μας, λοιπόν, ζητούμε από τον κύριο Υπουργό να λάβει υπ’ όψιν τους τις επιφυλάξεις μας, να μελετήσει το θέμα και ίσως να αποσύρει την τροπολογία για να έρθει πιο μελετημένα στην Ολομέλεια.
Σήμερα έχουμε να συζητήσουμε ένα νομοσχέδιο με πολλές διαφορετικές και συνταγματικές διατάξεις, τακτική ιδιαίτερα προσφιλή στην Κυβέρνηση που κανονικά θα έπρεπε να έχουμε περισσότερο χρόνο να τη συζητήσουμε την κάθε μία ξεχωριστά.
Θα προσπαθήσω, όμως σε σύντομο χρόνο και ζητώντας και την κατανόησή σας λόγω της πρώτης μου ομιλίας, να αναφερθώ σε όλα.
Το σημαντικό ζήτημα της οργάνωσης της ιατροδικαστικής υπηρεσίας προσεγγίζεται από το συγκεκριμένο νομοσχέδιο αυθαίρετα και ανυπόστατα. Καταλήγει σε μια συγκεντρωτικού τύπου εγκαθίδρυση ενός οργανισμού απόλυτα ελεγχόμενο από τον κάθε Υπουργό, με ενισχυμένες εξουσίες του ιατροδικαστή της Αθήνας, εντελώς αποξενωμένου από την ανεξάρτητη επιστημονική διαδικασία ως προ της πορεία της επιστημονικής έρευνας σε μια περίοδο που η πολιτική βούληση της Κυβέρνησης περιορίζει την επιστημονική έρευνα όπως καταδεικνύεται και από την προσπάθεια συγχώνευσης ή κατάργησης ερευνητικών κέντρων, όπως είναι το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, το ΕΚΚΕ, το ΙΓΜΕ.
Αντιμετωπίζει καταγεγραμμένες παθογένειες το νομοσχέδιο αυτό; Προωθεί τον εξορθολογισμό; Ανταποκρίνεται σε σύγχρονες επιστημονικές εξελίξεις; Η δική μας άποψη είναι πως όχι.
Στο κεφάλαιο για το σωφρονιστικό σύστημα συνεχίζουμε για μια ακόμη φορά να το αντιμετωπίζουμε αποσπασματικά χωρίς πολιτική βούληση για καίριες τομές. Νέα κέντρα απεξάρτησης χρηστών κρατουμένων χωρίς να έχουν υποστηριχθεί οι ήδη υπάρχουσες δομές και χωρίς να διαφαίνεται ότι θα υπάρχει κάτι το διαφορετικό στο μέλλον. Οριοθέτηση ελαχίστων ποσοτήτων ναρκωτικών ουσιών για να χαρακτηριστεί κάποιος χρήστης με δικαίωμα του δικαστηρίου να αποφασίσει άλλος χωρίς όμως να υποχρεώνεται από το νόμο για πλήρη και αιτιολογημένη απάντηση. Μαζικές αποφυλακίσεις κρατουμένων για να αντιμετωπιστεί ένα μεγάλο θέμα της συμφόρησης των φυλακών, μέτρο που θεωρούμε θετικό όπως και το μέτρο για τις μητέρες με τα ανήλικα παιδιά, χωρίς, όμως ο νόμος να τολμά να επεκταθεί και στους πατεράδες που ασκούν μόνοι τους τη γονική μέριμνα. Σχεδόν το ίδιο αποτρόπαιο είναι μικρό παιδί να είναι στη φυλακή με τη μητέρα του όσο και να είναι μόνο του σε ορφανοτροφείο. Μέτρα θετικά χωρίς, όμως προοπτική αναβάθμισης του ίδιου του συστήματος.
Ποια είναι όμως, η πολιτική βούληση για το σωφρονιστικό σύστημα; Δεν προηγήθηκε ακρόαση της πρωτοβουλίας για τα δικαιώματα των κρατουμένων. Πού είναι ο κοινωνικός διάλογος που πρέπει να προηγείται των νομοθετικών ρυθμίσεων;

(ML)


(2GH)
Με αποσπασματικές ρυθμίσεις που έρχονται να δώσουν πρόσκαιρη ανακούφιση σε έξαρση προβλημάτων, δεν γίνονται μεταρρυθμίσεις στις φυλακές. Όταν στην Ελλάδα η κυρία ποινή για όλα τα αδικήματα είναι μόνο η φυλάκιση και η μόνη εναλλακτική η μετατροπή σε χρηματική ποινή, αντιλαμβανόμαστε ότι σε περίοδο οικονομικής κρίσης, οι φυλακές θα γεμίσουν. Όταν οι εναλλακτικές ποινές έχουν παραμείνει, ως επί το πλείστον, σχέδια επί χάρτου, όταν οι φυλακές αποτελούν για την ελληνική Κυβέρνηση απλά αποθήκες ψυχών, για την απομόνωση των κρατουμένων από την κοινωνία χωρίς καμία δομή και καμία βούληση για επανένταξη αυτών των ανθρώπων, αποσπασματικές ρυθμίσεις δεν μπορούν να φέρουν ούτε καν ανακούφιση.
Θα πρέπει να καταλάβουμε ότι το επίπεδο μιας κοινωνίας αντανακλάται και προσδιορίζεται από τις φυλακές της και τους νόμους της. Ο ίδιος ο πολιτισμός μας κρίνεται από τις φυλακές μας.
Ας δούμε λοιπόν το περιβόητο κεφάλαιο τρίτο. Στην Ελλάδα η λύση των προβλημάτων αντιμετωπίζεται, εσφαλμένα, με αύξηση των ποινών και των νόμων. Αντιμετώπιση που γίνεται για λόγους επικοινωνιακούς και εντυπωσιασμού, για να καλύψει την αναποτελεσματικότητα του κρατικού μηχανισμού και την επικαιρότητα του λαϊκισμού. Η συγκυρία όμως δεν μπορεί να νομοθετεί. Καμία ποινή χωρίς νόμο, καμία ποινή χωρίς πράξη, καμία πράξη χωρίς εξατομίκευση, καμία εξατομίκευση με βάση το φρόνημα. Αυτές είναι βασικές αρχές του κράτους δικαίου και της ποινικής δίκης. Το αν φορά κουκούλα ο δράστης δεν αναιρεί την απαξία της πράξης, όπως αυτή προβλέπεται από τον ποινικό νόμο, αλλά ούτε μπορεί να επαυξάνει την απαξία. Οι παράνομες πράξεις χωρίς κουκούλα παραμένουν πλημμελήματα, ενώ η χρήση κουκούλας με παράνομη πράξη, γίνεται κακούργημα.
Αυτή η διπλή παράλογη προσέγγιση μιας εξωτερικής συμπεριφοράς, όπως αυτή της ενδυμασίας, είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει σοβαρές παραβιάσεις ως προς την αρχή της εξατομίκευσης. Είναι βέβαιο ότι αν συλληφθεί κάποιος που φορά κουκούλα ή την έχει στην τσέπη του, θα εκλαμβάνεται ως τεκμήριο ενοχής. Και αυτό το τεκμήριο ανατρέπει το βάρος της απόδειξης, κύριε Υπουργέ. Σε μια τέτοια περίπτωση ο εισαγγελέας δεν χρειάζεται να αποδείξει την ενοχή, αλλά απαιτείται ο κατηγορούμενος να αποδείξει την αθωότητά του.
Και πάλι όμως να καθίσουμε να το συζητήσουμε. Για να μπορέσουμε να κρίνουμε κατά πόσο είναι αναγκαία μια ρύθμιση, θα πρέπει να έχουμε εξαντλήσει τη διαδικασία που προβλέπει το υφιστάμενο δίκαιο, να εκτιμήσουμε δηλαδή τις ανεπάρκειες και από εκεί και πέρα να προχωρήσουμε σε διαδικασία τροποποίησης είτε της αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος, είτε της επιβαρυντικής περίπτωσής της.
Εδώ θα παραθέσω αυτούσια τη θέση του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά. Οι εκτεταμμένες προσβολές της κοινωνικής ειρήνης αποτελούν σύμπτωμα ευρύτατης παθογένειας της κοινωνίας μας και ως τέτοιες πρέπει να αντιμετωπιστούν, όπως άλλωστε και η ανεπάρκεια της πολιτείας να εμπνεύσει εμπιστοσύνη και ασφάλεια στους πολίτες. Η ποινικοποίηση της κουκούλας είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει περισσότερα προβλήματα απ’ όσα ευαγγελίζεται ότι θα επιλύσει για ακόμη μία φορά.
Όσον αφορά στην προ δεκαπενταετίας καταργηθείσα διάταξη της περιύβρισης αρχής, κατά την οποία θα διώκεται αυτεπαγγέλτως οποιαδήποτε λόγω ή έργω εξύβριση σε βάρος δημοσίου λειτουργού, θεωρούμε ότι ένα τέτοιο ενδεχόμενο αποτελεί ουσιαστικά νομικά αναχρονισμό και ομολογεί την αδυναμία της πολιτείας να προστατεύσει το κύρος των οργάνων της. Η διάταξη αυτή, απομεινάρι άλλων εποχών και καθεστώτων, αν τελικώς επαναφερθεί σε ισχύ, ενέχει τον κίνδυνο ποινικοποίησης κάθε έντονης δημόσιας κριτικής ή ακόμα και απαρέσκειας του πολίτη προς τον δημόσιο λειτουργό.
Σε σχέση με την επιβάρυνση των ποινών αν ο δράστης φορά κουκούλα, είναι άλλο να επιμετράται μια βαρύτερη ποινή, αλλά μέσα στα προβλεπόμενα πλαίσια και άλλο να επιβαρύνεται το ίδιο το πλαίσιο της προβλεπόμενης ποινής και μάλιστα σε υπέρμετρο βαθμό. Στη δεύτερη περίπτωση ελλοχεύει ο κίνδυνος να παραγνωρισθεί η εγγύηση της αναλογικότητας, όταν το μέτρο της ποινής θα αποσυνδέεται με τη βαρύτητα των αποτελεσμάτων. Τι θα γίνεται με συμπεριφορές αναγκαστικές, όπως μαντήλια λόγω δακρυγόνων, όπως κουκούλες και αδιάβροχα σε περίπτωση βροχής; Ή, τι θα ισχύει για αστυνομικούς με καλυμμένα πρόσωπα;
Σε κάθε περίπτωση η θέση μας είναι ότι αυτού του είδους τα προβλήματα δεν λύνονται με νομική καταστολή, αλλά με γενναίες πολιτικές παρεμβάσεις στα ίδια τα αίτια. Δεν πρέπει να ασχοληθούμε καθόλου με κοινωνικούς όρους, με τα αίτια της βίας; Αντιπροτείνουμε απλά τη διάθεση μιας διμοιρίας σε κάθε γειτονιά; Αντί να δούμε την κοινωνική, την πολιτισμική, την πολιτική διάσταση της κρίσης νομιμοποίησης της Αστυνομίας, διαλέγουμε τη θωράκιση μιας αυθαίρετης εξουσίας για να μην την εξυβρίσουν; Διαλέγουμε την παραπέρα ποινικοποίηση και την εξάντληση της αυστηρότητας του νόμου για να αντιμετωπίσουμε την ανικανότητά μας ως κοινωνία να αντιπαρατεθούμε σε τέτοια φαινόμενα, καθώς και την αναποτελεσματικότητα της Αστυνομίας να συλλάβει κουκουλοφόρους ή μη που βιαιοπραγούν;
Ακόμα και υπέρμετροι υποστηρικτές του ιδιωνύμου της κουκούλας καταδεικνύουν πόσο αναποτελεσματικά είναι αυτά τα επιβαρυντικά μέτρα, αν πάρουμε ως παράδειγμα το σχετικό άρθρο της ίδιας της κυρίας Μαραγκοπούλου.
(XA)
(ML)
Στο πλαίσιο αυτό οι ανήλικοι ή σε μετεφηβική ηλικία παραβάτες αντιμετωπίζονται μέσα στο ίδιο εξοντωτικό πλαίσιο; Ο ρόλος του νομοθέτη δεν είναι να παρακολουθεί την επικαιρότητα και εν θερμώ να ανταποκρίνεται βιαστικά και αποσπασματικά σε προβλήματα της κοινωνίας, αλλά να προβλέπει καταστάσεις και να προσπαθεί να επηρεάσει τις αιτίες που εν δυνάμει μπορεί να δημιουργήσουν προβληματικές καταστάσεις. Σε περίοδο ανασφάλειας είναι αυτά τα μέτρα που θα κάνουν την κοινωνία να νοιώσει ασφαλής; Η υπερποινικοποίηση, η υπεραστυνόμευση και η καταστολή;
Ας πάμε τώρα στο άλλο μεγάλο θέμα της τροπολογίας για τη μετανάστευση. Όπως σας είπα, μ' αυτό θα κλείσω κιόλας. Είναι μια τροπολογία ιδιαίτερα σημαντική που διέπεται και αυτή από την ίδια λογική, αποσπασματικότητα χωρίς στρατηγικό σχεδιασμό καταπατώντας βασικές αρχές του Συντάγματος και του ποινικού μας δικαίου. Έρχεται μόνο ως απάντηση της κυβέρνησης και πάλι στην επικαιρότητα. Αρχής γενομένης από την παραδοχή ότι όντως στα εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης το φαινόμενο των παράνομων μεταναστευτικών ρευμάτων θα είναι εντονότερο σε μας από ό,τι μπορεί να είναι στο Βέλγιο, ας μιλήσουμε περί μεταναστευτικής πολιτικής ή για να είμαστε ειλικρινείς για την απουσία της.
Ποιος είναι ο πραγματικός στόχος της τροπολογίας αυτής; Συμφωνούμε ότι η παράνομη διακίνηση μεταναστών και προσφύγων πρέπει να χτυπηθεί. Η μετατροπή σε κακούργημα μπορεί ίσως να αναδείξει πόσο σοβαρά αντιμετωπίζει η κοινωνία μας την εγκληματική αυτή συμπεριφορά. Η αποτελεσματικότητα όμως των διατάξεων αυτών ως προς την ανακάλυψη των κυκλωμάτων αυτών και τη διάλυσή τους δεν είναι σε ευθεία εξάρτηση με την αυστηροποίηση των επαπειλούμενων ποινών. Η αυστηροποίηση του νόμου όπως υποστηρίξαμε και προηγουμένως δεν έχει ποτέ αποδειχθεί ότι έχει σοβαρά αποτελέσματα ως προς την αντιμετώπιση του ίδιου του φαινομένου.
Από την άλλη πλευρά η τροπολογία προτείνει άμεσα και την ποινικοποίηση οποιουδήποτε προβαίνει ακόμα και σε πράξη αλληλεγγύης όπως η παροχή καταλύματος και φαγητού. Μπορεί κανείς να αντιληφθεί πόσο προβληματικό μπορεί να γίνει αυτό, ιδίως όσον αφορά τους πολιτικούς πρόσφυγες που αναγκαστικά από τη φύση του ίδιου του προβλήματος πρέπει να εξέλθουν της χώρας τους παράνομα και παράνομα να εισέλθουν και σε μια άλλη.
Ας μιλήσουμε όμως και για την ουσία. Η μεταναστευτική πολιτική της Ελλάδας νοσεί. Αρχικά δεν ήμασταν προετοιμασμένοι. Όμως, τώρα είκοσι χρόνια μετά τα πρώτα μαζικά μεταναστευτικά κύματα δεν καταλαβαίνω ποια είναι η δικαιολογία μας. Το όνειδος για την Ελλάδα, που είναι η Υπηρεσία Αλλοδαπών στην Πέτρου Ράλλη, αντί να την αντιμετωπίσουμε με προοπτική και κυρίως με πολιτική βούληση, ανεβάζουμε το όριο κράτησης των αλλοδαπών σε έξι με δώδεκα μήνες. Και μιλάμε για δώδεκα μήνες συνολικά. Είναι αυτή η πραγματικότητα ή μιλάμε για έξι μήνες συν δώδεκα μήνες παράτασης, δηλαδή δεκαοκτώ μήνες συνολικά; Θα ήθελα πάρα πολύ να το διευκρινίσει ο Υπουργός αυτό. Και αργότερα αν δούμε ότι ούτε αυτοί οι μήνες φθάνουν σε πόσους μήνες θα ανεβάσουμε την κράτηση; Είναι κράτηση σε άθλιες συνθήκες χωρίς μεταφραστή τις περισσότερες φορές, χωρίς δικηγόρο και δικαιώματα δηλαδή χωρίς προοπτική.
Στο άρθρο 1 ο αλλοδαπός θεωρείται επικίνδυνος για τη δημόσια τάξη ή ασφάλεια ιδίως όταν σε βάρος του ασκηθεί ποινική δίωξη για αδίκημα που τιμωρείται με στερητική της ελευθερίας ποινή τουλάχιστον τριών μηνών. Κατ’ αρχήν, ποιος αλλοδαπός; Ο νόμιμα διαμένων ή ο παράνομα; Και ποιος θα το κρίνει αυτό; Ο αστυνομικός που θα τον συλλάβει; Ο παράνομα διαμένων απελαύνεται με άλλες διατάξεις του νόμου περί αλλοδαπών. Με ποινή τουλάχιστον τριών μηνών, δηλαδή μιλάμε για όλο τον ποινικό κώδικα και τους ποινικούς νόμους. Και το σημαντικότερο, αν του έχει ασκηθεί ποινική δίωξη και όχι αν έχει καταδικαστεί; Έρχεται ο ίδιος ο νομοθέτης να καταργήσει τη βασικότερη αρχή του ποινικού δικαίου, δηλαδή το τεκμήριο της αθωότητας; Δηλαδή αν έχουμε έναν αλλοδαπό που του έχει ασκηθεί δίωξη για παράβαση, ακόμα και του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, αυτός αυτόματα για εμάς θεωρείται επικίνδυνος για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια; Και σε αυτή την περίπτωση, κύριοι συνάδελφοι, δεν καταλαβαίνω. Αν ασκηθεί δίωξη σε μένα για παράβαση του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, γιατί δεν είναι επικίνδυνη για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια της χώρας;
Για ακόμα μια φορά λειτουργούμε αποσπασματικά και ουσιαστικά δεν προσφέρουμε στην ίδια την κοινωνία. Την κατ΄ αρχήν υποχρέωση της πολιτείας να έχει δομές να αντιμετωπίζουν ένα κοινωνικό φαινόμενο παρόν πλέον στην ελληνική κοινωνία, από το να κρατάμε σε συνεχή ημιπαράνομη κατάσταση το σύνολο των μεταναστών δεν φαίνεται ότι ουσιαστικά την εκπληρώνει η παρούσα νομοθετική παρέμβαση. Αν δεν δημιουργήσουμε δομές υποστήριξης και ενσωμάτωσης των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία, θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε επανειλημμένα εντάσεις και κρίσεις. Εάν δεν σεβαστούμε τα ανθρώπινα δικαιώματα όπως αυτά προστατεύονται από τις διεθνείς συμβάσεις, τι είδους δημοκρατία θέλουμε να ευαγγελιζόμαστε;
Ως Ελλάδα γνωρίζουμε καλά τι σημαίνουν διώξεις και πρόσφυγες. Αν δεν είμαστε εμείς που κατ’ εξοχήν θα προστατεύσουμε την έννοια και την ουσία του πολιτικού ασύλου, οι ίδιοι θα γίνουμε ασεβείς προς την ιστορία μας και προς τη δημοκρατία. Και δεν είναι σε αυτή την κατεύθυνση παραδείγματος χάρη η ουσιαστικά αναστολή λειτουργίας του Ιατρικού Κέντρου Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων.
(XP)

(XA)
Είναι τα μέτρα αυτά που θα βοηθήσουν να ενδυναμωθεί το αίσθημα ασφάλειας του κοινωνικού συνόλου και ταυτόχρονα θα ενδυναμωθεί και το αίσθημα ασφάλειας των ίδιων των μεταναστών που ζουν και εργάζονται εδώ δίπλα μας;
Τέλος, θα πρέπει να αποφασίσουμε τι είναι το επίδικο, πώς πρέπει να προστατεύσουμε την κοινωνία και για να θυμηθώ έναν καθηγητή μου, τον Αλεσάντρο Μπαράτα, το δικαίωμα στην ασφάλεια ή την ασφάλεια των δικαιωμάτων;
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ο ειδικός αγορητής του ΛΑ.Ο.Σ. κ. Μαυρουδής Βορίδης έχει το λόγο.
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να μην αναφερθώ εκτεταμένα στα τετριμμένα, ότι αυτό είναι ένα νομοσχέδιο το οποίο έχει πολλά διαφορετικά και ασύνδετα μεταξύ τους κεφάλαια. Η μόνη σύνδεση που έχουν αυτά τα κεφάλαια μεταξύ τους είναι ότι αφορούν το Υπουργείο Δικαιοσύνης. Μάλιστα, εδώ έρχεται και μια τροπολογία εξαιρετικά σημαντική και ενδιαφέρουσα που έρχεται με πρωτοβουλία του Υπουργείου Εσωτερικών.
Εκείνο στο οποίο θα πρέπει να καταλήξουμε κάποια στιγμή είναι πολύ δύσκολο. Θα πω κατευθείαν ότι αυτό ρυθμίζει πολλά και σημαντικά θέματα και ορισμένα από αυτά θεωρώ ότι αδικούνται στη δημόσια συζήτηση ακριβώς γιατί γίνεται με αυτόν το συνοπτικό τρόπο. θα έπρεπε να συζητήσουμε πολύ περισσότερο και πολύ πιο εκτεταμένα το θέμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου, τα ζητήματα της επιτάχυνσης της διοικητικής δικαιοσύνης. Δεν θα μπορέσουμε να το κάνουμε, γιατί υπάρχουν πιο έντονα πολιτικά ζητήματα τα οποία θα πρέπει να αντιμετωπιστούν στην παρούσα φάση.
Εισάγετε, ωστόσο, σε αυτό το σχέδιο νόμου την αναδιοργάνωση της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας. Το ερώτημα είναι τι είναι εκείνο που σας ώθησε σε αυτήν την αναδιοργάνωση. Οι ιατροδικαστικές υπηρεσίες λειτουργούν. Το πρόβλημα αυτήν τη στιγμή στην Ελλάδα δεν είναι η κακή οργάνωσή τους, αλλά είναι η κακή υποδομή τους, το γεγονός ότι αυτήν τη στιγμή στην Αθήνα δεν υπάρχει καν νεκροτομείο. Λόγω του εμπρησμού του κτηρίου της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας δεν λειτουργεί με επάρκεια η Κεντρική Ιατροδικαστική Υπηρεσία. Το βασικό, λοιπόν, πρόβλημα είναι πρόβλημα υποδομών. Αυτό πρέπει να λυθεί και αυτό δεν είναι ζήτημα αναδιοργάνωσης της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας, αλλά είναι ζήτημα διοικητικών πρωτοβουλιών. Τι θα καλύψει τώρα εδώ η διοικητική αναδιοργάνωση της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας;
Επιτρέψτε μου εδώ να κάνω μία πονηρή σκέψη. Επισημάνθηκε, αλλά έχει παραμείνει. Επιμένετε στην αρχική σας ρύθμιση. Όταν τίθεται το ζήτημα της επιλογής των προϊσταμένων, ακούστε τα κριτήρια που τίθενται. Για την επιλογή στη θέση του προϊσταμένου της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών λαμβάνονται υπ’ όψιν κατά κύριο λόγο τα στοιχεία του προσωπικού μητρώου του κρινόμενου ιατροδικαστή. Ακούστε τώρα αντικειμενικά κριτήρια: Η άρτια επαγγελματική κατάρτιση και οι επιστημονικές γνώσεις, η δραστηριότητα στην Υπηρεσία –κάποιος είναι δραστήριος-, η ικανότητα ανάληψης πρωτοβουλιών, η ευχέρεια προγραμματισμού και συντονισμού, η ικανότητα παρακίνησης των νεοϋφισταμένων για την επίτευξη στόχων.
Αφού έχει θέσει αυτά τα ενδιαφέροντα κριτήρια ο νομοθέτης, εν συνεχεία λέει, επίσης συνεκτιμώνται, η συμμετοχή σε προγράμματα μετεκπαίδευσης. Αυτό έπεται. Πρώτα θα εκτιμήσουμε την ικανότητα παρακίνησης και μετά αν έχει κάποιος διδακτορικό, ας πούμε. Οι διδακτορικοί και μεταπτυχιακοί τίτλοι σπουδών που συνδέονται με το γνωστικό αντικείμενο της ιατροδικαστικής. Εδώ πάντως μπορεί να δημιουργηθεί μία σκέψη –δεν λέω ότι το σκεφτήκατε εσείς έτσι, αλλά κάποιος άλλος μπορεί να το σκεφτεί- ότι όλο αυτό είναι για να κάνετε αξιολογήσεις οι οποίες είναι διάτρητες. Και επειδή δεν συνδέεται με το πρόσωπό σας, γιατί η δική σας κρίση είναι πάντοτε ορθή και δικαία και μονίμως αδιάβλητος, ωστόσο κάποιος επόμενος Υπουργός μπορεί να το αξιοποιήσει αυτό για να κάνει κακή χρήση των συγκεκριμένων διατάξεων. Εδώ, λοιπόν, αυτή η συγκεκριμένη αναδιοργάνωση τι εξυπηρετεί ειδικώς όταν είναι έτσι;
(MT)
(XP)
Εμείς δεν έχουμε πειστεί καθόλου για την αναγκαιότητα. Είδαμε ότι και οι ιατροδικαστές δεν έχουν πειστεί για την αναγκαιότητα και υπ’ αυτήν την έννοια όλο αυτό το κεφάλαιο σας λέμε ότι θα το καταψηφίσουμε. Δεν βλέπουμε πού είναι το πρόβλημα εδώ, τι επιτυγχάνεται με αυτό και κυρίως θεωρούμε ότι εάν πραγματικά υπήρχε μία πρόθεση στην Κυβέρνηση να πάει σε μία διαφορετική κατεύθυνση, θα ξεκινούσε από τις υποδομές.
Δεύτερο κεφάλαιο, μέτρα για τη βελτίωση του σωφρονιστικού συστήματος. Το σωφρονιστικό σύστημα έχουμε πει ότι είναι ένα τεράστιο ζήτημα και είναι πολύ σημαντικό να ξεκαθαρίσετε τη φιλοσοφία σας. Θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι βρίσκεστε σε πολύ μεγάλη σύγχυση ως προς τη φιλοσοφία σας για το σωφρονιστικό σύστημα.
Τι είναι εκείνο το οποίο πρέπει να κάνει το σωφρονιστικό σύστημα; Πρέπει να κάνει απλά πράγματα. Πρέπει να κοιτάζει, ανθρώπους που είναι παραβατικοί, να τους εντάξει σε μία διαδικασία μη παραβατικότητας. Αυτή είναι η βασική δουλειά του σωφρονιστικού συστήματος.
Καθίστε, λοιπόν, να σκεφθείτε προς αυτήν την κατεύθυνση τι είναι αυτό που πρέπει να γίνει, πώς θα λειτουργήσουν οι φυλακές, πώς θα λειτουργήσει η επανένταξή τους, πώς μέσα στις φυλακές θα υπάρξει σωφρονισμός αντί να υπάρχει περαιτέρω εγκληματικότητα. Αυτά είναι τα βασικά ζητούμενα. Είναι μία μεγάλη συζήτηση και μία ολόκληρη επιστήμη το πώς γίνεται αυτό.
Προσέξτε, όμως: Ιδρύεται ένα κέντρο απεξάρτησης. Εμείς να ψηφίσουμε την ίδρυση του κέντρου απεξάρτησης. Έχει καμία σημασία; Φτιάξαμε τώρα τίποτα επειδή βάλαμε ένα άρθρο που λέμε ότι ιδρύουμε ένα κέντρο απεξάρτησης;
Αυξάνεται τις θέσεις στο προσωπικό. Μπορεί να αξιοποιηθεί καλά, μπορεί να αξιοποιηθεί κακά. Το βασικό ζήτημα με το θέμα του προσωπικού είναι κυρίως πώς γίνεται η διαχείριση αυτού του προσωπικού. Δεν είναι ο αριθμός. Το έχω πει πάρα πολλές φορές. Έχουμε πάρα πολλούς σε διάφορα επίπεδα. Δεν είναι ότι λείπει το προσωπικό, λείπει η ορθή του διαχείριση.
Ένταξη στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Εδώ αυτό, χωρίς επιφύλαξη, είναι ένα σωστό μέτρο για τα θεραπευτικά καταστήματα του Υπουργείου Δικαιοσύνης.
Πάμε, όμως, στα επόμενα. Ρύθμιση του άρθρου 14. Λέτε εδώ «Όσοι δεν την κατέβαλαν τη χρηματική ποινή, δηλαδή την ποινή φυλακίσεως που έχει μετατραπεί σε χρηματική ποινή, λόγω αδυναμίας καταβολής του ποσού». Πώς θα κρίνει το δικαστήριο την αδυναμία, πώς θα τη διακριβώσει; Μετά τη διάταξη αυτή –επιτρέψτε μου- υπάρχει ένας, ο οποίος θα καταβάλει χρηματική ποινή;
Εγώ πάντως θα συμβούλευα –ειδικώς δε μετά τη βελτίωση που κάνατε, πως μετά από εξάμηνο μπορεί να επανέλθει- όλους τους εντολείς μου να μην πληρώσουν καμία ποινή. Θα τους συμβούλευα να υποβάλλουν αιτήσεις επικαλούμενοι αδυναμία πληρωμής. Γιατί να πληρώσουν την ποινή; Τι σημαίνει αδυναμία πληρωμής; Πώς θα πειστεί το δικαστήριο ότι είναι έτσι ή αλλιώς; Δεν έχετε κανένα κριτήριο. Είναι προφανές ότι η έννοια της αδυναμίας είναι τελείως αόριστη. Θα πρέπει να εξειδικεύεται κάθε φορά υπ’ αυτήν την έννοια τα δικαστήρια και βεβαίως έτσι ανοίγει μία τεράστια πόρτα.
Ακούστε δε το ακόμη χειρότερο. Εξομοιώνετε –εδώ θα μου επιτρέψετε να πω ότι είναι αδαής πλέον η προσέγγιση αυτή- την πενταετή φυλάκιση με την πενταετή κάθειρξη. Άνθρωποι που δεν γνωρίζουν ποινικό δίκαιο λένε πέντε χρόνια είναι και αυτά, πέντε είναι και εκείνα. Γιατί αυτά τα πέντε χρόνια της κάθειρξης να έχουν χειρότερη μεταχείριση από τα πέντε χρόνια της φυλάκισης; Έτσι σκέφτεται αυτός που δεν γνωρίζει.
Δεν γνωρίζει, λοιπόν, κάποιος ότι η φυλάκιση αποδίδεται στα πλημμελήματα που είναι μικρότερης ηθικοκοινωνικής απαξίας αδικήματα, η κάθειρξη δε στα κακουργήματα που είναι μεγάλης ηθικοκοινωνικής απαξίας αδικήματα. Όταν λέει, λοιπόν, πενταετή κάθειρξη ο νομοθέτης, δεν θέλει προφανώς ούτε να μπορούν να εξαγοραστούν, ούτε να μπορούν να μετατραπούν, ούτε τίποτα. Θέλει να πάνε να εκτίσουν την ποινή φυλακίσεως, διότι οι πράξεις αυτές είναι πράξεις μεγάλης ηθικοκοινωνικής απαξίας. Αυτό είναι στοιχειώδες. Γιατί το εξομοιώνετε; Τι λόγο έχει εδώ στα πλαίσια του σωφρονισμού η εξομοίωση;
Πάμε παρακάτω, για τις ναρκωτικές ουσίες. Σας τα είχαμε πει και την προηγούμενη φορά. Ανατρέξτε στα Πρακτικά. Σας είπαμε ότι ο επιμερισμός σε ποσότητες θα σας οδηγήσει σε αδιέξοδο. Πότε το ψηφίσατε αυτό; Τη συγκεκριμένη τροποποίηση την ψηφίσατε το 2008. Αν θυμάμαι καλά και πότε είχε έρθει το νομοσχέδιο, ήταν κοντά στο Δεκέμβρη, ήταν τέλη του χρόνου.
Πριν ο αλέκτωρ λαλήσει τρεις έρχεστε και αυξάνετε την ποσότητα. Έχετε σοβαρή πολιτική για τα ναρκωτικά; Τι άλλαξε από το Νοέμβριο που τα ψηφίζατε μέχρι σήμερα, που το τροποποιείτε διπλασιάζοντας τις ποσότητες;
Σας είπαμε, όπου ο Υπουργός κατέστη αυστηρότερος; Ο κ. Δένδιας είναι γνωστός για την επιείκειά του σε δικαιοπροληπτικό επίπεδο. Επομένως, δεν μπορεί να είναι αυτό. Ουσιαστικά κατανοούν την αδυναμία να λειτουργήσει η συγκεκριμένη διάταξη και επίσης ότι η συγκεκριμένη διάταξη στην πραγματικότητα έχει οδηγήσει ήδη μέσα στις πιάτσες των εμπόρων σε πολιτικές κατατμήσεως των ποσοτήτων τέτοιες, ώστε όταν συλλαμβάνονται να επικαλούνται ότι είναι διά ιδίαν χρήση.
(MB)
(MT)
Αυτό είναι το λάθος με τις ποσότητες, ότι ουσιαστικά καθοδηγείς την εμπορία στον τρόπο με τον οποίο θα χρησιμοποιεί τις ποσότητες. Αυτό είναι το τεράστιο σφάλμα. Αυτό όμως είναι δομικό σφάλμα. Εκτός κι αν καταλήξετε –και προσέξτε, τώρα πάτε στην άλλη άκρη- να κάνετε τόσο μεγάλες τις ποσότητες για ιδία χρήση ώστε κατ’ αναλογίαν κάποια στιγμή να μην μπορεί αυτό να εξειδικεύεται και μέσα από το ίδιο το δικαστήριο και την πρακτική τη δικαστηριακή, που είχε τη δυνατότητα τώρα ακόμα και σε ορισμένες περιπτώσεις σε μεγάλες ποσότητες να το κρίνει και να το εξειδικεύσει όπως νομίζει ο δικαστής. Βάζετε εδώ και περιορισμό. Θέλω να πω ότι και από δω και από εκεί υπάρχει πρόβλημα.
Άκουσα εδώ τον ανθρωπισμό να εκφράζεται για εκείνες τις νέες γυναίκες που κρατούνται με τα παιδιά τους μέσα στη φυλακή και ομολογώ ότι είναι πράγματι μια πολύ σκληρή εικόνα ένα παιδί μέσα στη φυλακή μαζί με τη μητέρα του. Διερωτώμαι τώρα: Το έγκλημα το εξετάσαμε; Διότι αυτές για να είναι μέσα στη φυλακή σημαίνει ότι έχουν διαπράξει κακουργηματικές πράξεις σοβαρές. Στη φυλακή δεν μπαίνει ο κόσμος έτσι, δεν μπαίνει εύκολα. Εάν λοιπόν κάποια πωλεί και εμπορεύεται ναρκωτικά και έχει ένα παιδάκι τριών ετών, αυτό είναι λόγος για επιεική αντιμετώπιση; Να αφήσουμε τα ναρκωτικά; Να πάμε σε άλλα αδικήματα: Για μαστροπεία, για σωματεμπορία. Η άλλη λοιπόν όταν κάνει τέτοια βαριά αδικήματα η ιδία το παιδάκι της δεν το σκέφθηκε; Διότι εγώ θα σας πω ότι αυτό, δηλαδή μια τέτοια συμπεριφορά, μπορεί να αποτελεί λόγο για αφαίρεση της επιμέλειας, για κακή γονική μέριμνα. Αυτό αποτελεί λόγο ώστε να μην δικαιούται ένας άνθρωπος, ο οποίος κάνει τέτοιες πράξεις, να κάθεται να μεγαλώνει παιδί. Εδώ λοιπόν το μετατρέπουμε σ’ αυτό. Και βεβαίως ακούστηκε το επιχείρημα –και δικαίως και ορθώς ακούστηκε- «γιατί όχι και τον πατέρα;» Γιατί όχι και τον πατέρα; Γιατί μόνο η μητέρα; Ο πατέρας δεν έχει σχέση με το παιδί του; Κι ο πατέρας λοιπόν. Να το εντάξουμε και να το διευρύνουμε. Και κατ’ αποτέλεσμα έτσι θα λειτουργήσει αυτή η διάταξη.
Δεν θα πάω στα υπηρεσιακά -θεωρώ ότι είναι επιμέρους, θα τα πούμε στις επιμέρους διατάξεις- και αφήνω βεβαίως και το ευχολόγιο, το οποίο το έχουμε ακούσει δεκαεφτά φορές, περί διαχωρισμού των σωφρονιστικών καταστημάτων. Αυτό είναι ένα από τα ωραία και μεγάλα ανέκδοτα της ελληνικής Δημοκρατίας: ο διαχωρισμός των κρατουμένων! Το ακούμε από τα χρόνια του Πανεπιστημίου ότι πρέπει να γίνεται διαχωρισμός των κρατουμένων και συνεχίζουμε να το λέμε. Μακάρι να γίνουν όλα αυτά, δεν λέω ότι είναι κακό, αλλά εν πάση περιπτώσει, δεν είναι εκεί το ζήτημα.
Αφήνω τα θέματα των επισκέψεων στην φυλακή για την αυριανή ημέρα και πηγαίνω στο τρίτο Κεφάλαιο που αφορά τη διασφάλιση της κοινωνικής ειρήνης. Κύριε Υπουργέ, εγώ είπα εξαρχής ότι αυτό, δηλαδή την επαύξηση του αξιοποίνου για όσους φορούν κουκούλα, το εκλαμβάνω κυρίως στο επίπεδο μιας σημειολογίας, μιας συμβολικής της αντιμετώπισης αυτών των ακροτήτων που ζήσαμε το Δεκέμβριο. Το καταλαβαίνω έτσι και υπ’ αυτή την έννοια είμαστε θετικοί.
Πάμε όμως παραπέρα. Την κατάλαβα την πρόθεση της Κυβερνήσεως. Εμείς καταθέσαμε μια συγκεκριμένη πρόταση και αυτή ήταν: «Κάντε το «ιδιώνυμο»». Δεν το καταθέσαμε γιατί είμαστε κακοί ή γιατί είμαστε σκληροί ή γιατί θέλουμε να φαινόμαστε έτσι. Το καταθέσαμε για πρακτικούς λόγους. Ποιο είναι το πρόβλημά σας με την κουκούλα, κύριε Υπουργέ; Ποιο είναι το πρόβλημα της Ελληνικής Αστυνομίας; Ποιο είναι το πρόβλημα του κράτους με την κουκούλα; Είναι το ότι ο δράστης αυτών των πράξεων δεν μπορεί να συλληφθεί γιατί ακριβώς δεν τον βλέπουμε. Ο στόχος του αποκρύβοντας τα χαρακτηριστικά του είναι να αποφύγει τη σύλληψη και την τιμωρία. Μάλιστα. Μπορώ να ρωτήσω πώς με την επαύξηση του αξιοποίνου επιτυγχάνετε τη σύλληψη; Τι σχέση έχει το ένα με το άλλο; Το πρόβλημα δεν είναι ότι είναι μια βαριά αντικοινωνική πράξη αυτή καθεαυτή η κουκούλα. Βαριά αντικοινωνική πράξη είναι η κουκούλα σε συνδυασμό με την τέλεση του αδικήματος. Αν δεν δώσετε τη δυνατότητα να συλληφθούν τη στιγμή που προετοιμάζεται η πράξη, δηλαδή τη στιγμή που διαδηλώνουν ακόμα και φορέσανε την κουκούλα, που σημαίνει ότι ετοιμάζονται για ενέργειες, άρα προσπαθώντας να προλάβει η Αστυνομία τη δράση τους την αξιόποινη, αυτή που έχει φανερωθεί με το που τη φόρεσαν, να έχουν τη δυνατότητα να συλληφθούν -αυτό είναι το «ιδιώνυμο», εκεί υπάρχει η ηθικοκοινωνική απαξία- ήδη με το που φορέσανε την κουκούλα, τότε με συγχωρείτε αλλά πότε θα τους πιάσετε; Αφού τα έχουν σπάσει, αφού τα έχουν κάψει;
(GK)

(2MB)
Μα, τότε ούτως ή άλλως μπορείτε να τους πιάσετε. Μα, ούτως ή άλλως χρησιμοποίησαν κακουργηματικά εκρηκτικά. Ούτως ή άλλως έκαναν διακεκριμένες φθορές. Ούτως ή άλλως έκαναν απρόκλητα σωματικές βλάβες και ορισμένες και βαριές σκοπούμενες. Τα έχουμε πια όλα αυτά! Τα έχουν κάνει!
Τι το χρειαζόμαστε το παραπάνω; Για να είναι –θα μου πείτε- βαρύτερη η τιμωρία. Θα τους αποτρέψει αυτή η ρύθμιση; Δηλαδή, κάποιος ο οποίος αποφάσισε να ενωθεί, να τα κάψει, να λεηλατήσει, να τα σπάσει, έχει κάνει εγκληματική οργάνωση, τα έχει κάνει όλα αυτά, θα πει «αφού αποφάσισα να τα κάνω όλα αυτά, τώρα ας μην βάλω την κουκούλα μήπως και τιμωρηθώ βαρύτερα». Αυτό θα πει; Έτσι θα λειτουργήσει η συγκεκριμένη ρύθμιση;
Τι είναι αυτά; Κάντε το ιδιώνυμο. Αυτή είναι η αποτελεσματική αντιμετώπιση! Αυτοτελής ηθικοκοινωνική απαξία. Εδώ δεν πρόκειται να λειτουργήσει καθόλου.
(Στο σημείο αυτό χτυπά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Αν μου επιτρέπετε, κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα δυο λεπτά ακόμα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Παρακαλώ συνεχίστε.
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ πάρα πολύ.
Επιτρέψτε μου να πω κάτι ακόμα και να τελειώσω ως προς αυτό το θέμα. Εμείς είπαμε ότι θα ψηφίσουμε αυτή τη ρύθμιση. Εκτός κι αν αποφασίσετε να τη βελτιώσετε, οπότε θα την ψηφίσουμε πανηγυρικότερα. Αλλά, εν πάση περιπτώσει, λέω ξανά ότι στην κατεύθυνση του να αντιμετωπίσουμε πραγματικά το συγκεκριμένο πρόβλημα, οφείλω να πω ότι το ψηφίζουμε. Είναι θετικότερη η ρύθμιση απ’ αυτή που ήταν πριν.
Όμως, να μην παραπλανηθεί κανείς από εμάς. Τα γεγονότα του Δεκεμβρίου δεν αντιμετωπίζονται μόνο σε ένα επίπεδο καταστολής. Το δε πρόβλημα του Δεκεμβρίου δεν ήταν η έλλειψη νομοθεσίας. Το πρόβλημα του Δεκεμβρίου ήταν η αμυντική αστυνομία. Αυτό ήταν το πρόβλημα του Δεκεμβρίου!
Το πρόβλημα του Δεκεμβρίου δεν ήταν ότι δεν είχατε ποινικό οπλοστάσιο. Το πρόβλημα του Δεκεμβρίου ήταν ότι αποφασίσατε να κατεβάσετε τα χέρια και να παραδώσετε την Αθήνα στις ορδές των βαρβάρων. Αυτό ήταν το πρόβλημα του Δεκεμβρίου!
Άρα, λοιπόν, στην πραγματικότητα, δεν πρόκειται να λυθεί αυτό ούτε και να κοροϊδέψετε κανέναν ούτε και την κοινή γνώμη, μέχρις ότου να δουν αποτελεσματική και πραγματική αστυνόμευση! Μέχρι τότε δεν έχετε κάνει τίποτε! Δεν μετρά υπέρ σας.
Πάμε τώρα σε κάτι ακόμα. Φέρνετε εδώ τις ρυθμίσεις που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν κυρίως τη λαθρομετανάστευση. Για να συνεννοούμαστε σ’ αυτή την Αίθουσα, μιλά για τη διοικητική απέλαση εδώ. Όλες οι ρυθμίσεις αφορούν στη διοικητική απέλαση. Άρα, δεν δημιουργούν κανένα πρόβλημα συνταγματικότητας και κανένα πρόβλημα νομιμότητας. Μια χαρά είναι, συνταγματικότατες είναι οι ρυθμίσεις και είναι ξεκάθαρο το ζήτημα ως προς τις συνέπειές του.
Όσον δε αφορά την ερμηνεία που γίνεται εδώ για την ποινική δίωξη –δηλαδή, τι;- ότι ο αλλοδαπός θεωρείται επικίνδυνος για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια, όταν ασκηθεί σε βάρος του ποινική δίωξη, τι κάνει; Είναι μια συγκεκριμένη κατεύθυνση προς τις διοικητικές αρχές. «Πότε, κύριοι, πρέπει να επιβάλλετε τη διοικητική απέλαση; Όταν γίνει αυτό.»
Να πω κάτι; Διότι ετέθησαν ερωτήματα. Παραδείγματος χάριν, στον νόμιμο ή στον παράνομο; Ποιον παράνομο; Ο παράνομος απελαύνεται διοικητικώς ούτως ή άλλως. Κύρωση για την παράνομη παραμονή στη χώρα και την παράνομη είσοδο στη χώρα σε διοικητικό επίπεδο είναι διοικητική απέλαση.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Όχι!
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Βεβαίως και είναι! Για την είσοδο; Είναι 100%.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Αφού εισέλθει.
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Από τη στιγμή που εισέλθει. Αφού προϋποθέτει απόδειξη...
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Ως πού...;
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Άλλο είναι αυτό. Τεχνικό θέμα. Θα βγάλει τη διοικητική απέλαση και εν συνεχεία, ουσιαστικά, μη εκτελεσθείσης της πράξεως, γυρνάμε στο εξής:
Όλη πάλι η συζήτηση εδώ δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία, παρά μόνο ως προς το αν θα υπάρξει η πραγματική πολιτική βούληση να πάμε σε πολιτικές επαναπατρισμού και επαναπροωθήσεως. Το νομοθετικό πλαίσιο, για μια ακόμη φορά, υπάρχει. Επαναλαμβάνω, για μια ακόμη φορά υπάρχει.
Η πρόσθετη ρύθμιση που υπάρχει εδώ και η οποία είναι αξιόλογη και σημαντική –που απ’ ό,τι αντελήφθην δεν την πιστώνεστε εσείς ως εκπρόσωπος της Κυβερνήσεως, αλλά το Υπουργείο Εσωτερικών- είναι η επέκταση της περιόδου της κρατήσεως στο δωδεκάμηνο. Σημαντικό. Αυτό πράγματι είναι σημαντικό.

(DP)
(GK)
Να κάνετε όμως και κάτι άλλο; Θέλετε να αρχίσετε να διεκπεραιώνετε καμία αίτηση για πολιτικό άσυλο που κρατάνε τώρα δύο χρόνια και τους έχουμε εδώ δύο χρόνια να περιμένουν μέχρι να τους απορρίψετε τις αιτήσεις για πολιτικό άσυλο; Θέλετε να κάνετε καμία υπηρεσία …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Βορίδη, παρακαλώ να ολοκληρώνετε.
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ ιδιαιτέρως για την ανοχή σας, κύριε Πρόεδρε και τελειώνω αμέσως.
Ομοίως θετική και θα την υπερψηφίσουμε, το γεγονός ότι κάνατε κακουργηματική την πράξη της διακινήσεως. Και επειδή ακούστηκαν επιφυλάξεις για την εφαρμογή της και ότι δήθεν αθώοι και άσχετοι άνθρωποι θα τιμωρηθούν, θα πω ότι γι’ αυτό έχουμε τα δικαστήρια προκειμένου να εξειδικεύουν και να κρίνουν τις κατηγορίες. Κανείς αθώος, εν πάση περιπτώσει στο μέτρο του δυνατού, δεν πρόκειται να τιμωρηθεί.
Επί της αρχής, λοιπόν, θα καταψηφίσουμε το σχέδιο νόμου κυρίως γιατί δεν έχει αρχή και κυρίως διότι έτσι όπως το φέρνετε όλο μαζί, είναι προφανώς ότι με άλλα συμφωνούμε και με άλλα διαφωνούμε. Και μιας και διαφωνούμε, θα επιλέξουμε τη διαφωνία και γι’ αυτό θα καταψηφίσουμε το νομοσχέδιο επί της αρχής.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Εισερχόμαστε τώρα στον κατάλογο των συναδέλφων Βουλευτών που έχουν ζητήσει το λόγο.
Η Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κα Όλγα Κεφαλογιάννη έχει το λόγο.
ΟΛΓΑ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης αποτελεί μία αναγκαία πολυεπίπεδη νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργείου. Το σύνολο των 48 άρθρων του περιλαμβάνει διατάξεις για την αναδιοργάνωση της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας με στόχο την ενίσχυση της αποτελεσματικότητάς της, την αναβάθμιση του σωφρονιστικού συστήματος με έμφαση την κοινωνική επανένταξη των κρατουμένων, την προστασία της κοινωνικής ειρήνης απέναντι σε κάθε μορφή ανεξέλεγκτης βίας και τέλος, για την επιτάχυνση της απονομής της δικαιοσύνης στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
Στο πλαίσιο της πρώτης δέσμης μέτρων επιδιώκουμε με το παρόν σχέδιο νόμου την καλύτερη διοικητική οργάνωση και την πιο αποτελεσματική λειτουργία της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας. Στο πρώτο κεφάλαιο μεταξύ των άλλων, προβλέπεται η οργάνωση των ιατροδικαστικών υπηρεσιών σε μία συγκροτημένη υπηρεσία με την αναγωγή της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών σε Κεντρική Υπηρεσία η οποία θα ελέγχει, θα εποπτεύει και θα συντονίζει το έργο όλων των τοπικών και περιφερειακών ιατροδικαστικών υπηρεσιών. Καθορίζονται οι αναγκαίες οργανικές θέσεις για την εύρυθμη της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας και προσδιορίζεται το αντικείμενο αρμοδιότητας των ιατροδικαστικών υπηρεσιών, καθώς επίσης, τίθενται οι όροι υπό τους οποίους μπορεί να ανατεθεί η διενέργεια ιατροδικαστικής πράξης σε άλλη κατάλληλη δημόσια υπηρεσία.
Αναφορικά με τη δεύτερη δέσμη μέτρων για τη βελτίωση του σωφρονιστικού συστήματος υπογραμμίζω κατ’ αρχήν ότι το παρόν σχέδιο νόμου έρχεται σε συνέχεια του πρόσφατου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης μεταξύ των άλλων και για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και την αποσυμφόρηση των καταστημάτων κράτησης με το οποίο κάναμε ένα πρώτο σημαντικό βήμα για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης στις υπεράριθμες φυλακές της χώρας.
Σήμερα με το παρόν σχέδιο νόμου συνεχίζουμε αυτή την πορεία. Και εδώ σε αυτό το σημείο εντοπίζεται η πρώτη μεγάλη κοινωνική καινοτομία του παρόντος νομοσχεδίου. Στο πλαίσιο προβλεπόμενων ρυθμίσεων μπαίνουν τα θεμέλια για την αποτελεσματική λειτουργία του Κέντρου Απεξάρτησης Τοξικομανών Κρατουμένων με τον προσδιορισμό των θέσεων επιστημονικού και φυλακτικού προσωπικού. Προβλέπεται η δυνατότητα να εφαρμοστούν στα Κέντρα αυτά τα ειδικά προγράμματα υποκατάστασης που εφαρμόζει ο Ο.ΚΑ.ΝΑ. για τους μη κρατούμενους τοξικομανείς. Εντάσσονται στο Ε.Σ.Υ. τα θεραπευτικά καταστήματα με σκοπό να αναβαθμιστεί η ποιότητα της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης των κρατουμένων. Παράλληλα και αυτό αποτελεί μία σημαντική κοινωνική τομή στο σωφρονιστικό σύστημα, στεκόμαστε με ιδιαίτερη ευαισθησία στο ζήτημα της μητέρας κρατούμενης προβλέποντας ότι όσες έχουν παιδιά έως πέντε ετών μπορούν υπό προϋποθέσεις αντί της φυλάκισης να προσφέρουν κοινωφελή εργασία.
Στο πλαίσιο της τρίτης δέσμης μέτρων για τη διασφάλιση της κοινωνικής ειρήνης μεταξύ των άλλων, προστατεύουμε ως οφείλουμε το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών, ένα αίσθημα που θυμίζω ότι αποτελεί ατομικό δικαίωμα και δεν θα έπρεπε να υπόκειται στο λαϊκισμό των κομμάτων της Αντιπολίτευσης.
Με το παρόν σχέδιο νόμου ορίζεται αυστηρότερη ποινική μεταχείριση αυτών που ενεργούν με καλυμμένα ή αλλοιωμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους όταν τελούν εγκλήματα βιαιοπραγίας σε δημόσιες συναθροίσεις. Ακόμα μετατρέπεται σε κακούργημα η συμμετοχή σωφρονιστικού ή αστυνομικού υπαλλήλου σε απόδραση και τίθενται αυστηρότατοι όροι στην αποτροπή αποδράσεων.

(DE)

(DP)
Τέλος, η τέταρτη δέσμη μέτρων προβλέπει μέτρα για αποτελεσματικότερη απονομή δικαιοσύνης και ειδικότερα για την επιτάχυνση της δίκης στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
Πριν κλείσω, θέλω να σταθώ στην τροπολογία που υποβλήθηκε από τον Υπουργό Δικαιοσύνης και αφορά ένα σημαντικό θέμα που τίθεται σήμερα στην ελληνική κοινωνία, τις συνέπειες της μη νόμιμης μετανάστευσης.
Είναι γνωστό ότι η ανεξέλεγκτη συσσώρευση μεταναστευτικών πληθυσμών χωρίς άδεια παραμονής στη χώρα μας έχει προκαλέσει έντονα κοινωνικά προβλήματα. Η παρούσα τροπολογία αποτελεί μια ουσιαστική προσπάθεια να ανταποκριθούμε σε αυτά. Επαναπροσδιορίζει τον όρο «επικίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια και τάξη αλλοδαπός». Παρατείνει το διάστημα κράτησης του ύποπτου φυγής ή επικίνδυνου για τη δημόσια τάξη αλλοδαπού στους έξι ή και δώδεκα μήνες μέχρι την έκδοσή του.
Και οι δύο αυτές διατάξεις αποσκοπούν στην αποκλιμάκωση της βίας και της εγκληματικότητας που καταλογίζεται σε παράνομους μετανάστες, κατ’ επέκταση στην αποκλιμάκωση των δυσάρεστων κοινωνικών επιπτώσεων και τη σταδιακή αποκατάσταση της κοινωνικής ισορροπίας.
Τέλος, η τροπολογία αυστηροποιεί τις ποινικές και διοικητικές κυρώσεις για όσους μεταφέρουν παράνομα μετανάστες στη χώρα, με σκοπό να ανακοπεί το σύγχρονο δουλεμπόριο που ακμάζει σήμερα όχι μόνο στα σύνορα της Ελλάδας, αλλά ολόκληρης της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα έχει ξεκάθαρες, μεγάλες κοινωνικές προεκτάσεις. Παρά την ανευθυνότητα, τον καιροσκοπισμό και το λαϊκισμό με τον οποίο αντιμετωπίζει τα θέματα η Αντιπολίτευση, η Κυβέρνηση δεν προτίθεται να αφήνει προβλήματα να διαιωνίζονται.
Γνωρίζουμε ότι η διαρκής βελτίωση των υπηρεσιών της δικαιοσύνης είναι καθήκον μας, η λειτουργία των κέντρων απεξάρτησης στις φυλακές και η πρόνοια για τις κρατούμενες μητέρες είναι αναγκαία για ένα κράτος που θέλει να λογίζεται πως είναι σύγχρονο και προοδευτικό.
Η λήψη μέτρων για την πιο αποτελεσματική διεκπεραίωση του έργου των σωφρονιστικών υπαλλήλων είναι απαραίτητη για την ορθή λειτουργία του σωφρονιστικού συστήματος. Η λήψη μέτρων για τη διασφάλιση της κοινωνικής ειρήνης είναι όχι απλώς αναγκαία, αλλά απολύτως επιβεβλημένη, έπειτα από το κύμα βίας που είδαμε να ξεσπά ανεξέλεγκτο σε ολόκληρη τη χώρα πριν από μερικούς μήνες και έπειτα από τα μείζονα κοινωνικά προβλήματα που εμφανίστηκαν ως αποτέλεσμα της μη νόμιμης μετανάστευσης.
Αυτά είναι μέτωπα που η Κυβέρνηση δε διανοείται να αφήσει ανοικτά. Σε ένα σχέδιο νόμου δίνει πολλαπλές λύσεις για την αντιμετώπισή τους, για πιο αποτελεσματική δικαιοσύνη, για μια πιο ειρηνική και πιο δίκαιη κοινωνία.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ο κ. Κωνσταντίνος Γείτονας.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε άλλο ένα νομοσχέδιο-σκούπα, συρραφή διατάξεων, κεφαλαίων άσχετων μεταξύ τους. Είναι πια σύνδρομο κυβερνητικό η υποβάθμιση του νομοθετικού έργου.
Αρχή δεν υπάρχει σε όλο το νομοσχέδιο. Δε διατρέχει αρχή το νομοσχέδιο για να τοποθετηθεί κανένας επί της αρχής, έτσι θα αναφερθώ σε ορισμένα θέματα αρχής και κυρίως όσον αφορά τα θέματα των ναρκωτικών, κύριε Υπουργέ. Και ξεκινάω πρώτα με την πολιτική.
Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια υπάρχει μία πλήρης απορρύθμιση της πολιτικής για τα ναρκωτικά. Το εθνικό σχέδιο δράσης βρίσκεται ακόμα σε διαβούλευση. Είναι ατέρμονη η διαβούλευση, παρ’ όλο που είναι και υποχρέωσή μας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Κυβέρνηση κινείται χωρίς πλάνο δράσεων και δε διαθέτει τους απαραίτητους πόρους. Όλες οι μονάδες και οι υπηρεσίες που ασχολούνται με ναρκωτικά λειτουργούν στο κόκκινο, υποχρηματοδοτούνται. Ο εγγεγραμμένος προϋπολογισμός στον Ο.ΚΑ.ΝΑ. για το 2009 προβλέπει μόνο 32.000.000 ευρώ, ποσό που μετά βίας φτάνει για τα λειτουργικά έξοδα.
Όλα, λοιπόν, είναι στον αέρα και αυτό φαίνεται από τη λίστα αναμονής των χρηστών για υποκατάστατα που έχει διπλασιαστεί -φτάνει τους 5.000 σήμερα- ενώ παράλληλα, κύριε Υπουργέ Δικαιοσύνης, το παράνομο εμπόριο υποκαταστάτων ανθεί και παράνομα ιδιωτικά κέντρα απεξάρτησης, που πουλάνε απεξάρτηση, ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια, θέτοντας σε κίνδυνο ζωές παιδιών.
Γιατί τα λέω αυτά; Διότι και η κατάσταση με τους φυλακισμένους τοξικομανείς είναι πραγματικά τραγική.
Και θα ήθελα να σας ρωτήσω, κύριε Υπουργέ. Με το άρθρο 11 έρχεστε τώρα να βάλετε όρους λειτουργίας σε μια μονάδα που ήταν έτοιμη από το 2004 -στο Κέντρο Απεξάρτησης Τοξικομανών στην Κασσάνδρα- και να ιδρύσετε και μια νέα, χωρίς, μάλιστα, να μας λέτε με ποιους όρους και ποια είναι η έδρα.
(AD)
(DE)
Όμως, πριν απ’ αυτό, ερωτώ: Η Μονάδα Απεξάρτησης στον Ελαιώνα Θηβών, η οποία προβλεπόταν να έχει τριακόσιες θέσεις –και έχει τη δυνατότητα να έχει τριακόσιες θέσεις- γιατί λειτουργεί με ογδόντα; Πήγατε εκεί και τις γυναικείες φυλακές.
Ενώ, λοιπόν, ουσιαστικά απαξιώνετε και δεν λειτουργείτε έτοιμες και σε πλήρη δυναμικότητα δομές, τώρα εξαγγέλλετε νέες δομές στον αέρα. Αυτό κάνετε με το άρθρο 11. Εδώ οφείλετε μία απάντηση. Γι’ αυτό μίλησα για πλήρη απορύθμιση της πολιτικής για ναρκωτικά απ’ αυτήν την Κυβέρνηση.
Έρχομαι τώρα στο άλλο θέμα που έχει σχέση πάλι με τα ναρκωτικά, στο οποίο αναφέρθηκε προηγουμένως και ο κ. Βορίδης. Με το άρθρο 15 επανακαθορίζονται πιο ελαστικά –δηλαδή αυξάνετε- τις μικροποσότητες που συνιστούν προσωπική χρήση.
Εγώ προσωπικά θα έλεγα το εξής: Εντάξει, κανένας δεν θα μπορούσε να έχει αντίρρηση σ’ αυτό. Οδηγεί όμως σε λύση; Δεν λύνεται το πρόβλημα με τις ποσότητες. Η ουσία του προβλήματος, κύριε Υπουργέ –και μιλώ ως πρώην Υπουργός Υγείας- είναι αλλού. Η ουσία του προβλήματος σε σχέση με το χρήστη είναι στη συνολική αξιολόγηση και σχετική εκτίμηση του χρήστη, προκειμένου να θεωρηθεί ως χρήστης και να παραπεμφθεί σε θεραπευτικό πρόγραμμα, αντί για τη φυλακή.
Όμως, αυτό, δηλαδή η εκτίμηση του χρήστη –προσέξτε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι- προϋποθέτει πραγματογνωμοσύνη των ειδικών. Η πραγματογνωμοσύνη, κύριε Υπουργέ, αναφέρεται ρητά ως υποχρέωση στο ν. 3459/2006 που κωδικοποίησε όλη τη νομοθεσία για τα ναρκωτικά. Αναφέρομαι στο άρθρο 3. Όπως αναφέρεται εκεί, ο ενεργών την προανάκριση ή την κύρια ανάκριση, εφόσον ο συλληφθείς δηλώνει ότι είναι τοξικομανής, διατάσσει την πραγματογνωμοσύνη εντός είκοσι τεσσάρων ωρών και μάλιστα εντός σαράντα οκτώ ωρών επιβάλλει να υπάρχει η σχετική έκθεση.
Εδώ, λοιπόν, βρίσκεται η ουσία του θέματος. Εφόσον παρακάμπτεται αυτό το οποίο είναι ουσιαστικό, δηλαδή η πραγματογνωμοσύνη για να προσδιοριστεί ο χρήστης ή όχι, τότε δεν μπορούμε με τις ποσότητες να λύσουμε το θέμα. Μπορούμε να οδηγηθούμε σ’ έναν φαύλο κύκλο.
Στο λίγο χρόνο που έχω, όσον αφορά στο άρθρο 13 και την ένταξη των Μονάδων των Ειδικών Θεραπευτηρίων του Υπουργείου Δικαιοσύνης στο Ε.Σ.Υ., θα μπορούσε να πει κανένας ότι αυτό είναι σε σωστή κατεύθυνση. Όμως, κύριε Υπουργέ, αρκεί να μη μείνει στα χαρτιά. Και φοβάμαι ότι θα μείνει στα χαρτιά γιατί πραγματικά το Υπουργείο Υγείας είναι «στο κόκκινο» από πλευράς Προϋπολογισμού, διότι δεν μπορεί να αντιμετωπίσει δικές του ανάγκες. Εάν παίρνει τώρα νέες αρμοδιότητες και δεν πάρει αντίστοιχους πόρους, πάλι δεν θα κάνουμε τίποτα.
Επομένως, είναι σωστό να αλλάξει, είναι προς τη θετική κατεύθυνση και εγώ συμφωνώ διότι πραγματικά η κατάσταση είναι άθλια. Γίνεται εμπόριο πιστοποιητικών. Ξέρουμε τι ρόλο παίζουν οι μονάδες σήμερα και αναφέρομαι και στην ψυχιατρική μονάδα και ιδιαίτερα στο νοσοκομείο. Δεν υπάρχει επίσης κάλυψη για τα μεταδοτικά νοσήματα που έχουν σχέση ούτε ψυχιατρική κάλυψη για τους κρατούμενους που χρειάζεται να υπάρχει σε μία εικοσιτετράωρη βάση.
Είναι σωστή, λοιπόν, η κατεύθυνση, αλλά αν δεν εξασφαλιστούν οι πόροι, θα έχουμε πάλι ένα ιδιότυπο καθεστώς και θα μείνει και αυτή η πρωτοβουλία στα χαρτιά.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε –για να είμαι εντάξει στο χρόνο μου- κάνοντας μία αναφορά στα μέτρα κοινωνικής διασφάλισης της κοινωνικής ειρήνης.
Θέλω να σας πω, κύριε Υπουργέ, ότι νομοθετείτε εν θερμώ και με κίνητρο τον εντυπωσιασμό και τον κατευνασμό της λαϊκής αγανάκτησης της κοινής γνώμης από την ανασφάλεια που νοιώθουν. Με κουκούλες ή όχι, το ζήτημα είναι να συλλαμβάνεται ο δράστης. Αν δεν συλλαμβάνεται, είτε φοράει είτε δεν φοράει κουκούλα, δεν τρέχει τίποτα, δεν αλλάζει τίποτα.
Και εδώ, κύριε Υπουργέ, το θέμα του Δεκέμβρη δεν ήταν οι κουκούλες. Το θέμα του Δεκέμβρη είναι ότι το κράτος σήκωσε τα χέρια, έριξαν τις ασπίδες. Και αυτό πρέπει να το καταλάβουμε. Πληρώνουμε, δηλαδή, με τα θέματα της ασφάλειας, τα επίχειρα της ανερμάτιστης πολιτικής της Κυβέρνησης που έδωσε λάθος μηνύματα σε αστυνομικούς, οδήγησε σε χαλαρότητα, ανέτρεψε σύγχρονους σχεδιασμούς, αποδυνάμωσε μάχιμους μηχανισμούς απέναντι στο έγκλημα.

(ΚΟ)


(3AD)
Δυστυχώς, το έγκλημα δεν αστειεύεται, κύριε Υπουργέ, αλλά τιμωρεί και οργανώνεται πιο γρήγορα, όταν μάλιστα η Αστυνομία αποδιοργανώνεται και χαλαρώνει.
Και ο νέος και ιδιαίτερα απειλητικός και επικίνδυνος κύκλος της τρομοκρατίας –και μ’ αυτό τελειώνω- πρέπει και μπορεί να σπάσει εν τη γενέσει του τώρα πριν να είναι αργά με συντονισμένες ενέργειες και άμεση ανασυγκρότηση της Αντιτρομοκρατικής.
Ασφαλώς μετράει πολύ η στάση της κοινωνίας η οποία θα πρέπει να παραμείνει ομόθυμη, αλλά η ευθύνη ανήκει στις αρμόδιες αρχές και στην Κυβέρνηση που πρέπει να δράσουν με σχέδιο και με τη μέγιστη αποτελεσματικότητα, διότι αν γίνουν τα λάθη που έγιναν ιδιαίτερα στην περίοδο ’74-’81 –και ο νοών νοείτω τι εννοώ- σε σχέση με την τρομοκρατία, θα πληρώσουμε μεγάλο κόστος και τότε θα είναι πολύ αργά.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ. κ. Άδωνις Γεωργιάδης.
Κύριε Γεωργιάδη, εκ μέρους και όλων των συναδέλφων σας ευχόμαστε τις πιο θερμές μας ευχές για το γάμο σας που πραγματοποιήθηκε χθες. Σας ευχόμαστε «ευτυχισμένη ζωή».
ΣΠΥΡΙΔΩΝ-ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε, όπως και όλους τους συναδέλφους για τις ευχές τους.
Κύριε Υπουργέ, θα μπω κατευθείαν στο θέμα. Δεν θα ερχόμουν να μιλήσω στο Κοινοβούλιο σήμερα πρώτη μέρα μετά το γάμο μου εάν δεν υπήρχε ένα θέμα τόσο πολύ ενδιαφέρον και αν δεν πίστευα πραγματικά ότι είστε ιδιαιτέρως οξυδερκής. Οπότε, δεν θεωρώ το χρόνο μου χαμένο.
Θέλω, λοιπόν, να πάω κατευθείαν στο σημείο που με ενδιαφέρει. Όλα τα πρώτα, τα περί Ιατροδικαστικής, τα είπε ο Μάκης ο Βορίδης πάρα πολύ καλά και με καλύπτουν απόλυτα.
Πάμε, λοιπόν, στο Γ΄ Κεφάλαιο περί διασφαλίσεως της κοινωνικής ειρήνης.
Νομίζω ότι ο Ντεγκ Ξιάο Πινγκ είχε πει «μαύρη γάτα, άσπρη γάτα δεν έχει σημασία, αρκεί να πιάνει τα ποντίκια». Τι εννοεί ο μέγας κομμουνιστής, ηγέτης της Κίνας, κύριοι του ΚΚΕ; Εννοεί ότι η ουσία στην πολιτική είναι να έχουμε αποτέλεσμα. Ο λόγος που ερχόμαστε εδώ δεν είναι για να χάνουμε το χρόνο μας, αλλά για να λύνουμε προβλήματα.
Θέλω, λοιπόν, κύριε Υπουργέ, όταν θα σας ακούσω να μας μιλάτε, να μας εξηγήσετε πρακτικά με ποιον ακριβώς τρόπο η ρύθμιση που φέρνετε για τις κουκούλες θα φτάσει να βοηθήσει την Ελληνική Αστυνομία να συλλάβει έστω και έναν επιπλέον κουκουλοφόρο από όσους έχει συλλάβει μέχρι σήμερα. Θέλω να μας πείτε συγκεκριμένα. Να μας πείτε, δηλαδή, ότι λόγω αυτής της διάταξης, περιμένουμε ότι αύριο, από εκεί που δεν πιάναμε μέχρι σήμερα κανέναν, θα πιάσουμε πέντε, δέκα, δεκαπέντε.
Και έρχομαι τώρα λίγο στην ιστορία, σε ένα θέμα που έχει ενδιαφέρον.
Ο Γιώργος Καρατζαφέρης από αυτό εδώ το Βήμα, το Δεκέμβριο, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, είπε για πρώτη φορά ότι η χρήση της κουκούλας στις διαδηλώσεις πρέπει να γίνει ιδιώνυμο αδίκημα. Ποιος ήταν ο λόγος; Ο λόγος είναι απλός και τον εξήγησε πολύ ωραία ο Μάκης ο Βορίδης. Διότι η Αστυνομία πρέπει να μπορεί να προλαμβάνει το έγκλημα. Αυτή είναι η όλη ουσία. Πώς μπορεί να προλαμβάνει το έγκλημα η Αστυνομία;
Για ποιο λόγο κάποιος διαδηλωτής σήμερα στη δημοκρατική Ελλάδα πάει να βάλει κουκούλα συμμετέχοντας σε μία διαδήλωση; Πιστεύει κανένας στ’ αλήθεια -πλην του ΚΚΕ για τους δικούς του λόγους- ότι σήμερα στην Ελλάδα υφίστανται πολιτικές διώξεις και ότι έχει κάποιον άλλο λόγο πλην τού να εγκληματήσει κάποιος που συμμετέχει σε μία διαδήλωση και βάζει κουκούλα; Όχι.
Όμως, όταν έκανε αυτή τη δήλωση ο Γιώργος Καρατζαφέρης από εδώ –δείτε πόσο ενδιαφέρον έχει η εξέλιξη- βγήκε ο κ. Αλαβάνος –ο «κυρ Μανώλης» του Συνασπισμού και είπε, λοιπόν, ότι είναι αστεία πράγματα και να μην φοράμε κουκούλες και αν βγει κάποιος και βρέχει και βάλει κουκούλα, θα τον συλλάβουν και κάτι τέτοια.
Ένα λεπτό! Αν θυμάμαι δε καλά, κύριε Υπουργέ, είχατε κάνει και εσείς κάποια στιγμή στη διαδρομή σας –ατυχώς- κάποιες σχετικές δηλώσεις για το πόσο ακραίο μέτρο είναι το ιδιώνυμο της κουκούλας.
Δείτε, όμως, τώρα την ιστορία της υποθέσεως που έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον.
Κύριοι συνάδελφοι, έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον και θα ήθελα να το ακούσετε.
Ας υποθέσουμε, λοιπόν, κ. Βορίδη, ότι για λόγους αρχής αυτή η Κυβέρνηση του μεσαίου χώρου της Νέας Δημοκρατίας αρνείται να συμπράξει με οιονδήποτε φορέα ακραίων ιδεών και μάλιστα θεωρεί το ιδιώνυμο της κουκούλας ακραίο μέτρο. Πολύ ωραία. Εγώ το δέχομαι για λόγους αρχής και θέλω να πειστώ ότι αυτό είναι το σημείο της εκκίνησης σας.
Δεν περνάνε δύο μήνες από την ώρα που το είπε ο Καρατζαφέρης και περίπου είκοσι μέρες από τότε που κάνατε εσείς, κύριε Υπουργέ, τις σχετικές δηλώσεις περί του ότι είναι ακραίο μέτρο το ιδιώνυμο και ο Νικολά Σαρκοζί στη Γαλλία το ανακοίνωσε Δευτέρα και την άλλη Δευτέρα το είχε φέρει νόμο να το ψηφίσει στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση.
(TR)
(TR)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει η Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κυρία Αικατερίνη Παπακώστα.
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Βεβαίως και έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον αυτή η συζήτηση με αφορμή τη σωστή νομοθετική πρωτοβουλία της Κυβέρνησης και ιδίως του Υπουργείου Δικαιοσύνης, να θεσμοθετήσουμε και επομένως να γίνει νόμος του κράτους, μία σειρά από ζητήματα εξόχως σημαντικά. Ήθελα να μιλήσω με τη σειρά που η αιτιολογική έκθεση βάζει τα ζητήματα όσον αφορά τα κεφάλαια του σχεδίου νόμου, το οποίο τίθεται προς συζήτηση και μάλιστα επί της αρχής στην Ολομέλεια της Εθνικής μας Αντιπροσωπείας. Όμως, η πορεία της συζήτησης έτσι όπως διεξήχθη και μάλιστα με τους προλαλήσαντες συναδέλφους, μου επιβάλλει και εγώ να πω δύο τρία πράγματα αλλάζοντας τη σειρά που είχα επιλέξει να τοποθετηθώ στα ζητήματα.
Και ξεκινώ πρώτα απ’ όλα με το περίφημο άρθρο 25, το οποίο έχει να κάνει με τις διατάξεις για τις κουκούλες, στο οποίο θέλω να πω το εξής, κύριε Πρόεδρε και αγαπητοί συνάδελφοι. Πρέπει να σας πω ότι είναι αλήθεια ότι η ρύθμιση που φέρνουμε για τους λεγόμενους κουκουλοφόρους είναι η πλέον μετριοπαθής, η πλέον ήπια, η οποία υπάρχει αυτή την ώρα σε όλη την Ευρώπη. Αυτό είναι ένα δεδομένο το οποίο τελεί σε γνώση της Κυβέρνησης φαντάζομαι, διότι δεν το αρνείται ο Υπουργός, δεν το αρνείται η έχουσα τη νομοθετική πρωτοβουλία Κυβέρνηση.
Θέλω από την άλλη πλευρά, προσωπικά εκτιμώντας πως στη Βρετανία παραδείγματος χάρη ψηφίζουν πέντε έως οκτώ νόμους το χρόνο και στην Ελλάδα ψηφίζουμε εκατοντάδες νόμους, να πω ότι μια τέτοια ρύθμιση θα πρέπει πραγματικά να έχει αποτέλεσμα, να είναι δηλαδή αποτελεσματική και να χτυπά το πρόβλημα στη ρίζα.
Ακριβώς, λοιπόν, επειδή κανείς δεν θέλει να κατηγορηθεί από τη μία ότι δεν λύνει το πρόβλημα, αλλά και από την άλλη ότι χρησιμοποιεί το μέτρο για να βγάλει απωθημένα, θεωρώ ότι αυτό το οποίο πρέπει να κάνουμε και στη χώρα μας ασκώντας τη νομοθετική μας λειτουργία, είναι όχι απλά κάποιος να τιμωρείται βαρύτερα επειδή κάνει κάποιες αξιόποινες πράξεις για τις οποίες πηγαίνει ουσιαστικά με καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του. Δηλαδή δεν θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει τόσο η επιβαρυντική περίπτωση, η οποία έχει να κάνει με το ότι κάποιος αλλοιώνει τα χαρακτηριστικά του με την κουκούλα. Αλλά έχω την εντύπωση και την άποψη ως νομικός αλλά και ως Βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου και μάλιστα στη Β’ εκλογική περιφέρεια της Αθήνας, ότι θα πρέπει να ακολουθήσουμε τη ρύθμιση εκείνη την οποία έχει υιοθετήσει προ πολλού η Γερμανία, τη ρύθμιση εκείνη την οποία έχει υιοθετήσει προ πολλού η Ελβετία, τη ρύθμιση εκείνη την οποία έχει υιοθετήσει η Ιταλία και βεβαίως και η Γαλλία.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
Κατά συνέπεια, λοιπόν, θεωρώ ότι όταν η Κυβέρνηση έχει τη νομοθετική πρωτοβουλία και το Υπουργείο Δικαιοσύνης, για τη νομοτεχνική επεξεργασία και την υπερψήφιση ή την κατά πλειοψηφία ψήφιση ενός νομοσχεδίου, μπαίνουμε στη διαδικασία των νομοτεχνικών βελτιώσεων, των ουσιαστικών προτάσεων, των τροπολογιών. Έχω την αίσθηση και θα παρακαλούσα πάρα πολύ την Κυβέρνηση και μάλιστα το Υπουργείο το οποίο έχει και ασκεί κατά το Σύνταγμα και κατά το νόμο τη νομοτεχνική πρωτοβουλία, να μη μπορούν στις πορείες να συμμετέχουν τα άτομα εκείνα τα οποία έχουν καλυμμένο το πρόσωπό τους με κουκούλα, διότι έτσι δρούμε προληπτικά, αφού μετά βεβαιότητας συνάγεται και αβίαστα το συμπέρασμα ότι εκείνος ο οποίος αλλοιώνει τα χαρακτηριστικά του προφανέστατα οδηγείται σ’ αυτή την επιλογή για να οδηγηθεί σε κάποιες πράξεις οι οποίες είναι έκνομες ή σε κάποιες πράξεις βίας. Αυτή είναι η δική μου η πρόταση όσον αφορά το περίφημο αυτό ζήτημα για να τελειώνουμε με αυτήν την ιστορία.
Θέλω να πάω σε ένα άλλο ζήτημα το οποίο θεωρώ εξόχως σημαντικό και το οποίο έχει να κάνει, κύριε Πρόεδρε και αγαπητοί συνάδελφοι, με το ζήτημα των διατάξεων που αφορούν τους χρήστες ναρκωτικών ουσιών.
(BA)
(XF)
Ως έχουσα την τιμή να είμαι Πρόεδρος της Ειδικής Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής για το σωφρονιστικό σύστημα της χώρας και τη βελτίωση των όρων και των συνθηκών της κρατήσεως των κρατουμένων, είχαμε την τιμή να καλέσουμε -και να παραστούν- στη Διακομματική αυτή Επιτροπή της Βουλής – δεν βλέπω συναδέλφους από όλες τις πτέρυγες να παρίστανται σε αυτή τη συζήτηση απόψε- τόσο τον ΟΑΕΔ, όσο και τον Πρόεδρο του νομικού προσώπου κ. Κουράκη του «ΕΠΑΝΟΔΟΣ», καθώς επίσης και τους εκπροσώπους της ΓΣΕΕ και της Κοινωνικής Οργάνωσης Υποστήριξης Νέων «Η ΑΡΣΙΣ». Αναφέρομαι λοιπόν, σε αυτή τη συνεδρίαση που κάναμε, γιατί εκεί διαπιστώσαμε το εξής κορυφαίο ζήτημα: Διαπιστώσαμε στο κομμάτι που αφορά την κοινωνική επανένταξη των ατόμων που έκαναν χρήση ουσιών και εξέτισαν ποινή και κλήθηκε η πολιτεία να τα επανεντάξει -και τα ίδια βεβαίως ζήτησαν την συνδρομή της πολιτείας για την κοινωνική τους επανένταξη- ότι στις ηλικίες των νέων από 16 έως 24 ετών δεν έχει υλοποιηθεί καθόλου το σχετικό πρόγραμμα. Και στην ερώτηση των μελών της Επιτροπής και της ομιλούσας ως Προέδρου αυτής γιατί αυτό δεν έχει υλοποιηθεί, μας είπαν ότι στα προγράμματα αυτά υπάρχει ένα σοβαρό κώλυμα. Ποιο είναι αυτό το σοβαρό κώλυμα κύριοι συνάδελφοι; Αν κάποιος έχει εκτίσει ποινή για ναρκωτικά αυτός αποκλείεται από τη συμμετοχή του σε οποιοδήποτε πρόγραμμα, διότι δεν αποτελεί μεν κώλυμα των ατόμων να μπουν στο πρόγραμμα, είναι όμως κώλυμα των εργοδοτών, διότι, αφενός μεν, τα άτομα αυτά δεν έχουν καμιά εκπαίδευση -δεν έχει φροντίσει κανείς γι ‘αυτά όταν βρίσκονται μέσα στη φυλακή- αφετέρου δε, ορισμένα από αυτά δεν έχουν καν τελειώσει την υποχρεωτική εκπαίδευση και από τρίτου βεβαίως το ποινικό τους μητρώο, επειδή έχουν εκτίσει ποινή για ναρκωτικά, καθιστά απαγορευτική την ένταξή τους σε αυτά τα προγράμματα και με αυτή την έννοια καθίστανται ανενεργός η ειλικρινής προσπάθεια της πολιτείας –εγώ δεν έχω καμία αμφιβολία ότι είναι ειλικρινής- να ενταχθούν οι νέοι αυτοί άνθρωποι ομαλά στην κοινωνία στη συνέχεια.
Θέλω επίσης να πω, κύριε Πρόεδρε και αγαπητοί συνάδελφοι, με αφορμή το σχέδιο νόμου -το οποίο πραγματικά σε ορισμένες διατάξεις του διαπνέεται ακριβώς από εκείνο το πνεύμα που όλα τα μέλη της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής είχαμε κινηθεί για το Συνήγορο του Πολίτη, που ορθά μπαίνει μέσα στα σωφρονιστικά καταστήματα για διοικητικής φύσεως ζητήματα και για τα ζητήματα που έχουν να κάνουν με την ένταξη των σωφρονιστικών στο Εθνικό Σύστημα Υγείας- ότι δεν είδαμε –και νομίζω είναι μια λαμπρή ευκαιρία, κύριε Υπουργέ, σε επόμενη νομοθετική πρωτοβουλία να έλθει- το ζήτημα της ενδοσωματικής έρευνας. Σε ό,τι αφορά στο θέμα της ενδοσωματικής έρευνας έχετε ομόφωνη επιστολή και πρόταση της αρμόδιας Διακομματικής Επιτροπής ότι αυτό προσβάλλει, έτσι όπως διενεργείται σήμερα, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την προσωπικότητα των κρατουμένων γυναικών και πρέπει και εκεί να υιοθετήσουμε αυτά τα οποία γίνονται σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Σε καμία άλλη χώρα της Ευρώπης –σας βεβαιώνω- δεν εφαρμόζεται κάτι τέτοιο, αφού η ενδοσωματική έρευνα γίνεται, είτε με υπερήχους, είτε με το μηχάνημα ελέγχου των επισκεπτηρίων.
Τελειώνοντας, κύριε Πρόεδρε -και σας ευχαριστώ για την ανοχή σας- θέλω να θίξω και ένα άλλο ευαίσθητο θέμα. Υπάρχει ένα ζήτημα με κρατουμένους -δεν είδα τη νομοθετική αυτή ρύθμιση, σας τη θέτω υπ' όψιν σας, αν δεν μπορείτε στη παρούσα νομοθετική πρωτοβουλία, στην αμέσως επόμενη αυτό να συμβεί- που είναι άτομα με αναπηρία. Εδώ υπάρχει αδικία, είτε λόγω παράλειψης της γραφειοκρατίας, είτε λόγω του ότι δεν είχε τεθεί το ζήτημα -ετέθη τώρα, το θέτω υπ' όψιν της Εθνικής Αντιπροσωπείας και κυρίως ενώπιον της Κυβέρνησης- ότι δηλαδή για παράδειγμα ο ν. 3727/2008 στο άρθρο 20 αναφέρει απολύσεις κρατουμένων υπό όρων με τις κάτωθι ασθένειες. Έχει μία σειρά από ασθένειες, δεν θέλω να τις πω εδώ. Για να απολυθεί το συγκεκριμένο άτομο απαιτείται ποσοστό αναπηρίας 67% και δεν απολύεται κάποιος ή κάποιοι που έχουν ποσοστό αναπηρίας 80%.
(PM)

(3BA)
Προτείνω λοιπόν αυτό να ειδωθεί. Υπάρχουν τέτοια θέματα. Είμαι στη διάθεση του Υπουργείου για να δούμε αυτά τα ζητήματα που νομίζω ότι κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση.
Ένα άλλο ζήτημα που θέλω να θίξω, κύριε Πρόεδρε, είναι η ορθή διάταξη που αναφέρει την εναλλακτική μετατροπή σε κοινωφελείς εργασίες για τις μητέρες κρατούμενες οι οποίες έχουν παιδιά τα οποία είναι ηλικίας μέχρι πέντε ετών. Θα πρέπει να δούμε όμως το αν μπορεί η γυναίκα κρατούμενη η οποία μπαίνει σ’ αυτό το ευεργέτημα να ασκεί την επιμέλεια του τέκνου και εξηγούμαι: Παραδείγματος χάρη, στην περίπτωση της βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης η οποία συντελείται από μητέρα σε βάρος του παιδιού της, θα απολαύσει και αυτή του ίδιου ευεργετήματος; Αυτό είναι ένα ερώτημα το οποίο θέτω προς προβληματισμό. Στην Επιτροπή είδαμε αυτό το ζήτημα και θεωρούμε ότι αυτό πρέπει να μας κρατήσει επιφυλακτικούς.
Κατά τα άλλα υπερψηφίζω τις διατάξεις του σχεδίου νόμου με τις προτάσεις τις οποίες κατέθεσα και οι οποίες νομίζω ότι είναι ρεαλιστικές και απολύτως λογικές. Κινούνται στο πνεύμα της αποτελεσματικότητας του νόμου, δεν προσβάλλουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ανθρώπινες ελευθερίες, αλλά αντίθετα διασφαλίζουν αυτά που ο νομοθέτης θέλει να προστατεύσει.
Σας ευχαριστώ θερμά.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κύριος Σγουρίδης.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα προσπαθήσω να γίνω πιο πρακτικός μιλώντας επί της αρχής αυτού του νομοσχεδίου.
Ψηφίζουμε νόμους επί νόμων μέσα σ’ αυτό το Ελληνικό Κοινοβούλιο, όμως για να σεβαστεί ο πολίτης το κράτος πρέπει το κράτος να εμπνέει σεβασμό. Ο σεβασμός εμπνέεται όμως όταν οι λειτουργίες του κράτους ασκούνται μέσα σ’ ένα πολιτισμένο περιβάλλον. Όσες «αυστηροποιήσεις» ποινών και να κάνουμε για τους κουκουλοφόρους ή για τους λαθρομετανάστες, όσες διοικητικές διαρθρώσεις και να πραγματοποιούμε εν προκειμένω για το σώμα των ιατροδικαστικών υπηρεσιών στο πρώτο κεφάλαιο, όσες ιδρύσεις κέντρων απεξάρτησης κρατουμένων τοξικομανών μέσα στις φυλακές και όσες εντάξεις θεραπευτηρίων των φυλακών στο ΕΣΥ και να προχωρούμε –εν προκειμένω διατάξεις του δευτέρου κεφαλαίου- όσες νομοθετικές ρυθμίσεις και να κάνουμε για το Συμβούλιο της Επικρατείας, όσα οργανογράμματα και να ψηφίζουμε για το Ελεγκτικό Συνέδριο, όταν δεν υπάρχουν οι σωστές και σύγχρονες υποδομές στέγασης τα νομοθετικά αυτά πλαίσια θα υπολειτουργούν.
Πιστεύω ότι όλοι μας έχουμε επισκεφθεί φυλακές. Εγώ έχω επισκεφθεί. Έχω επισκεφθεί επίσης και χώρους κράτησης, έχω επισκεφθεί και κάποια δικαστικά κέντρα. Ευτυχώς με το «ΘΕΜΙΣ» πολλά δικαστικά κέντρα έχουν γίνει. Έχω επισκεφθεί νεκροτομεία και έχω επισκεφθεί και χώρους φύλαξης. Έχουμε ένα χώρο φύλαξης στην Ξάνθη που είναι απαράδεκτος.
Κύριοι συνάδελφοι, θα καταλάβετε γιατί τα λέω όλα αυτά και γιατί τα υπογραμμίζω. Οι προϋποθέσεις εύρυθμης και αποτελεσματικής λειτουργίας του κράτους είναι οι υποδομές. Υπάρχουν δικαστήρια όπου σωρεύονται δικαστικοί λειτουργοί και πολίτες σε ακατάλληλο, υποβαθμισμένο και ασυντήρητο περιβάλλον, σε ασυντήρητα κτίρια όπου γράφουν ακόμα με το χέρι, όπου δένουν τους φακέλους με το σπάγκο, όπου δεν υπάρχει μηχανοργάνωση, όπου χάνονται φωτοτυπίες. Αυτοί δεν μπορεί να ονομάζονται χώροι απονομής δικαιοσύνης. Οι τριτοκοσμικές φυλακές με ανεκπαίδευτο προσωπικό δεν είναι τόπος σωφρονισμού. Τα αστυνομικά τμήματα σε ακατάλληλους χώρους δεν μπορούν να εμπνέουν σεβασμό στον πολίτη. Εκεί οι συνθήκες εργασίας των αστυνομικών είναι ακατάλληλες και δεν εξασφαλίζονται η ασφάλεια και η εξυπηρέτηση του πολίτη.
Και όμως, κύριοι συνάδελφοι, το 2005 η Νέα Δημοκρατία ψήφισε με «τυμπανοκρουσίες» ένα νόμο για τη σύμπραξη δημοσίου και ιδιωτικού τομέα που διαφημίστηκε ως ο νόμος επανίδρυσης του κράτους.
(ΖΕ)


(PM)
Τι σημαίνει σύμπραξη δημοσίου και ιδιωτικού τομέα; Είναι ο ιδιωτικός τομέας, που υπό την εποπτεία του κράτους σχεδιάζει, χρηματοδοτεί και κατασκευάζει και σε κάποιες περιπτώσεις λειτουργεί δημόσιες υποδομές.
Στη βόρεια Ευρώπη αναβαθμίστηκαν και εκσυγχρονίστηκαν σχολεία, νοσοκομεία, φυλακές, αστυνομικά τμήματα, δημόσια κτίρια, με περιβαλλοντολογικό σχεδιασμό, με υψηλή αισθητική, με χαμηλή κατανάλωση ενέργειας, με καθαριότητα και όλα αυτά δημιουργούν ευχάριστο περιβάλλον, και για τους εργαζόμενους και για τους πολίτες.
Δυστυχώς, στην Ελλάδα τα ΣΔΙΤ για τη Νέα Δημοκρατία έχουν εξελιχθεί σε προπαγανδιστικό μηχανισμό. Μια προπαγάνδα, η οποία εντάσσει όλα τα ορφανά έργα του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων μέσα στο πρόγραμμα το ΣΔΙΤ με τον τίτλο από κάτω «Προσεχώς θα κατασκευάσουμε». Από τα τριακόσια είκοσι επτά ΣΔΙΤ συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα προαναγγέλθηκαν εδώ και τρία χρόνια, πέρασαν αυτά τα τρία χρόνια, πέντε χρόνια από την ψήφιση του νόμου και μόνο μια σύμβαση υπογράφηκε για επτά πυροσβεστικούς σταθμούς.
Και ακούστε με, κύριε Υπουργέ, στο δικό σας τομέα πόσα έργα εντάχθηκαν: Δύο δικαστικά μέγαρα, το ένα στο Ηράκλειο και το άλλο στην Αχαΐα. Ένα τμήμα φύλαξης στη Θεσπρωτία. Τρία καταστήματα κράτησης σε Μαγνησία, Θεσσαλονίκη και Κόρινθο. Αυτά έχουν ενταχθεί και ουσιαστικά είναι σταγόνα στον ωκεανό. Δεν θα μπορούσαν να ενταχθούν οι φυλακές Κορυδαλλού να πάνε σε άλλο χώρο να μεταστεγαστούν σε σύγχρονες φυλακές και ολόκληρο αυτό το οικόπεδο των φυλακών Κορυδαλλού να γίνει το επόμενο μεγάλο πάρκο μέσα στον αστικό ιστό της Αθήνας; Τι να πω; Αδιαφορία; Ανικανότητα; Εξαπάτηση ή όλα μαζί;
Τώρα τα υπόλοιπα τα έχουν αναπτύξει οι συνάδελφοί μου και η δική μας εισηγήτρια, αλλά και άλλοι συνάδελφοι από το ΠΑΣΟΚ και συνάδελφοι από τα άλλα κόμματα ότι οι νομοθετικές σας πρωτοβουλίες ακολουθούν τα γεγονότα, δεν τα προλαβαίνουν. Έσκασε η βόμβα της λαθρομετανάστευσης και αποδεικνυόμαστε ότι ήμασταν απόντες από τα κέντρα εκείνα που θα έπρεπε να ζητήσουμε συνδρομή. Ακόμα και την τελευταία στιγμή ο κύριος Πρωθυπουργός πήγε στην Ευρωπαϊκή Ένωση να ζητήσει τη συνδρομή των εταίρων μας και εισέπραξε όχι νομική δέσμευση, αλλά προαιρετική, αν θέλετε, βοήθεια αλληλεγγύη από κάποιες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η βία και οι κουκουλοφόροι μας προέκυψαν και έρχεστε εκ των υστέρων να αυστηροποιήσετε τις ποινές. Ποτέ η αυστηροποίηση των ποινών δεν έλυσε προβλήματα.
Τα ναρκωτικά στις φυλακές δίνουν και παίρνουν. Η ποσότητα μας έμεινε; Ουσιαστικά το εμπόριο γίνεται μέσα στις φυλακές. όσο και να το νομιμοποιήσετε αν δεν πατάξετε το εμπόριο των ναρκωτικών μέσα στις φυλακές, δεν πρόκειται να βρεθεί λύση. Υπάρχουν ολόκληρα κυκλώματα, ολόκληρες σπείρες, οι οποίες διακινούν τα ναρκωτικά, εξωθούν φυλακισμένους να προσκυνήσουν. Και πού υπάρχει το κράτος να τους προστατεύσει;
Όσο δε για το θέμα των άλλων διατάξεων, αφού είχαμε αποδράσεις περίπου τύπου κινηματογραφικού, φθάσαμε στο σημείο να έχουμε διατάξεις για το σωφρονιστικό μας σύστημα και τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους.
Για όλους αυτούς τους λόγους εγώ προσωπικά καταψηφίζω το νομοσχέδιο επί της αρχής. Κάποιες διατάξεις τις οποίες θεωρώ θετικές θα τις ψηφίσω σύμφωνα με αυτά που λέει και το κόμμα μου.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Αναστάσιος Καραμάριος.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΑΜΑΡΙΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κάθε φορά που συζητάμε νομοσχέδιο για τη δικαιοσύνη, ο κύριος στόχος και η δομή του νομοσχεδίου είναι ο άνθρωπος, δηλαδή πώς θα μπορέσουμε περισσότερο είτε να απονείμουμε δικαιοσύνη, είτε να φτιάξουμε τις υποδομές της δικαιοσύνης, είτε να δούμε με την πείρα τόσων χρόνων στα ποινικά δικαστήρια τι είναι εκείνο που μπορεί καλύτερα να ρυθμίσει τον άνθρωπο μπροστά στον κολασμό των ποινών, οι οποίες προβλέπονται για οποιαδήποτε πράξη την οποία ενδεχομένως να διαπράξει.
(SX)

(3ZE)
Τι κάνει από την πλευρά του ο σημερινός μας Υπουργός; Και είναι προς τιμήν του, κύριε Πρόεδρε. Φέρνει ένα νομοσχέδιο, το οποίο έχει πάρα πολύ καλές διατάξεις. Κι αν εξαιρέσει κανείς την αξιότιμη Εισηγήτρια του ΠΑ.ΣΟ.Κ., η οποία, βέβαια, συμπεριφέρθηκε πολύ σκληρά -με εκφράσεις- εις ό,τι αφορά το νομοσχέδιο, όλοι οι άλλοι γενικά παραδέχθηκαν ότι υπάρχουν σωστές διατάξεις, τις οποίες άλλοι μεν θα ψηφίσουν, άλλοι θα καταψηφίσουν και άλλοι πρότειναν διαφορετικό τρόπο επίλυσης των θεμάτων, τα οποία διαλαμβάνει το νομοσχέδιο.
Θα έλεγα, λοιπόν, σήμερα εγώ, με την πείρα που έχω τόσα χρόνια στα δικαστήρια, για το πρώτο θέμα που διαλαμβάνει το νομοσχέδιο, που είναι η Ιατροδικαστική Υπηρεσία, τα εξής: Αμφιβάλει κανείς ότι χρειάζεται μία αναμόρφωση λειτουργικής δομής της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας; Αμφιβάλει κανείς ότι οι διατάξεις, οι οποίες εδώ περιγράφονται, είναι προς τη σωστή κατεύθυνση ή, σε κάθε περίπτωση, διορθώνει την υπάρχουσα κατάσταση;
Ας πάμε στην πραγματική διάσταση αυτών των Υπηρεσιών, οι οποίες πράγματι έχουν μία έλλειψη υποδομής: Αν, αγαπητοί μου συνάδελφοι, που εσείς κατακρίνετε αυτή τη στιγμή την Κυβέρνηση, φτιάχνατε κτίρια υποδομών, σήμερα θα είχαμε ανάγκη να λέμε ότι πρέπει να αναβαθμίσουμε τα Ιατροδικαστικά μας Καταστήματα είτε κεντρικά είτε περιφερειακά;
Γιατί, λοιπόν, είστε επικριτικοί και δεν λέτε: Αυτά έχουμε σήμερα. Τι προσπαθούμε να κάνουμε; Ναι, βεβαίως το ένα πρόβλημα του πρώτου μέρους είναι η Ιατροδικαστική Υπηρεσία σαν λειτουργία και το δεύτερο είναι οι υποδομές.
Για τις υποδομές αυτές, κύριε Υπουργέ, επειδή πλέον τις αναβαθμίζετε περιφερειακά, θα ήθελα να σας πω ότι είναι μία ευκαιρία κι εσείς να δείξετε την καλύτερη κατανόηση -την οποία ήδη επιδεικνύετε- στη διαμόρφωση ειδικών υπηρεσιών στις Υπηρεσίες της επαρχίας. Και όσον αφορά τη Ρόδο, η οποία θα είναι περιφέρεια της Δωδεκανήσου, εις ό,τι αφορά τις δομές, θέλουμε να μεταφερθούν σε ένα μεγάλο κτίριο ιταλικής κατοχής, το κτίριο του παλαιού Νοσοκομείου της Ρόδου, όπου εκεί θα στεγάσουμε όλες τις Υπηρεσίες τις δικαστικές, όλες τις μορφές.
Θα πάμε στο δεύτερο θέμα του σωφρονιστικού προβλήματος.
Κύριοι συνάδελφοι, τις φυλακές τις ξέρετε. Ξέρουμε όλοι πώς λειτουργούν, πού υπάρχει η έλλειψη και ποιες είναι οι δυνατότητες του Κράτους. Κι εδώ θα επανέλθω να πω: Εάν υπήρχαν καλύτερες υποδομές, δεν θα είχαμε αυτά τα φαινόμενα, τα κακά, που υπάρχουν σήμερα.
Εκείνο, λοιπόν, που έχει σημασία, είναι τι προσπαθούμε να κάνουμε εδώ. Βάζουμε διατάξεις τέτοιες που στο θέμα, στο στόχο «άνθρωπος», αυτοί οι οποίοι καταδικάζουμε για τον άλφα ή βήτα λόγο, είτε γυναίκες με παιδιά ή οτιδήποτε άλλο, να έχουν καλύτερη μεταχείριση. Αρνείστε την κατεύθυνση αυτή; Εσείς, δηλαδή, λέτε ότι δεν πρέπει να συμπεριφερθούμε καθ’ ον τρόπο εδώ συμπεριφερόμεθα;
Και θα έλεγα για εκείνους που σχολίασαν το θέμα των ναρκωτικών: Πραγματικά ο ΟΚΑΝΑ κάνει μία πολύ καλή δουλειά. Και επειδή, όπως ξέρετε, είχα την ατυχία - τύχη να είμαι μέλος της Επιτροπής των ναρκωτικών για χρόνια, είδα το μεγάλο πρόβλημα των ναρκομανών και αυτών των δυστυχών ανθρώπων.
Από την άλλη, όμως, πλευρά όταν αυτή τη στιγμή άλλα δικαστήρια πολλές φορές στην πράξη –και ξέρουν οι αξιότιμοι κύριοι συνάδελφοι- αποφαίνονται ότι τόσα γραμμάρια δεν είναι για ιδίαν χρήση, άλλα που είναι πέντε γραμμάρια λένε «όχι» και άλλα για τα σαράντα λένε «ναι», ποιον βλάπτει αυτή τη στιγμή -σε τι βλάπτει τη δικαιοσύνη;- το να έχει ο δικαστής μπροστά του ένα θεσμικό πλαίσιο, το οποίο να του καθορίζει ότι αυτές οι δόσεις χαρακτηρίζονται έτσι; Σε τι βλάπτει; Για να αφήνουμε υπονοούμενα ότι κάποια δικαστήρια δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους και να κυνηγάμε τη δικαιοσύνη; Γιατί ακούω σήμερα εδώ πάλι εναντίον της δικαιοσύνης;
Τη δικαιοσύνη εμείς την καθορίζουμε, εμείς τη νομοθετούμε και η ίδια η Πολιτεία είναι εκείνη που την κρίνει. Και πολλές φορές την αδικούμε εξαιτίας κακών δικών μας συμπεριφορών.
Άρα, λοιπόν, το τρίτο και το τέταρτο μέρος που αναφέρονται στη λειτουργικότητα και την απονομή της δικαιοσύνης του Συμβουλίου Επικρατείας, είναι ένας θεσμός, κύριε Υπουργέ, που πράγματι θέλει ριζική αναθεώρηση. Είναι ένας θεσμός ο οποίος είναι πεπαλαιωμένος και ξεχνάει κανείς πότε έκανε προσφυγή και πότε θα βγει το αποτέλεσμα, η αίτηση στο Συμβούλιο Επικρατείας. Γιατί εκείνη η ενδιάμεση διαδικασία του Εισηγητού και του δικαιώματος της ακροάσεως των διαδίκων -που πολλά μπορούν να λεχθούν- καθυστερούν την απονομή της δικαιοσύνης. Και καταντάει πλέον ο έλεγχος των διοικητικών πράξεων της Πολιτείας, να είναι όχι ανέφικτος, αλλά εντελώς άδικος για εκείνους οι οποίοι αποβλέπουν στο Συμβούλιο της Επικρατείας για την επίλυση μιας διοικητικής τους διαφοράς ή οποιασδήποτε άλλης πράξης.

(TS)

( SX)
Ελέχθησαν πολλά πράγματα για τη συμπεριφορά του νομοσχεδίου εις ό,τι αφορά τη μεταχείριση των δραστών εκείνων με την περίφημη κουκούλα. Θα ξεχνάτε, αγαπητοί συνάδελφοι, χρόνια πριν με τα γιαούρτια που πετούσαν τότε, που φτιάξαμε ιδιώνυμο. Ήταν αυστηρός ο νόμος με αποτέλεσμα να εξαφανιστούν αυτά τα φαινόμενα.
Ερχόμαστε σήμερα και λέμε ότι αυτοί οι άνθρωποι διαπράττουν αδικήματα. Ο σκοπός του νομοθέτη ποιος είναι εδώ, αγαπητοί κύριοι συνάδελφοι; Είναι ο εξής: Εάν εκείνος που θέλει να διαπράξει ένα αδίκημα, ήξερε εκ των προτέρων ότι η κουκούλα είναι επιβαρυντική περίπτωση δεν θα το έκανε ενδεχομένως. Αυτό πάμε να προλάβουμε.
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Αυτά είναι κακουργήματα.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΑΜΑΡΙΟΣ: Σας παρακαλώ! Σας άκουσα με πολλή προσοχή.
Άρα, λοιπόν, τι λέμε σήμερα; Θέλεις, κύριε, να διαπράξεις αδίκημα; Εάν έχεις το θάρρος, να πας όπως είσαι να διαδηλώσεις, γιατί το δικαίωμα συνταγματικώς κατοχυρωμένο, αλλά δεν θα μου κρύβεις το πρόσωπό σου πίσω από κάποιο μανδύα για να μην μπορώ να σε ανακαλύψω. Και απορώ γιατί όταν λέμε ότι είναι ακόμη χειρότερη η επιβαρυντική περίπτωση όταν αυτός ο οποίος προσβάλλεται είναι αστυνομικό όργανο που εμείς βάζουμε για να μας προστατεύει, εξανίστανται ορισμένοι επειδή έχει ειδικότερη προστασία.
Θέλω να καταλήξω, κύριε Πρόεδρε, λέγοντας ότι όλες οι ρυθμίσεις που αφορούν και το Συμβούλιο Επικρατείας και το Ελεγκτικό Συνέδριο είναι ρυθμίσεις οι οποίες γίνονται εξ ανάγκης και εκ των πραγμάτων για την καλύτερη απονομή της δικαιοσύνης στα μέρη αυτά. Γενικά όλο το νομοσχέδιο είναι μια προσπάθεια προς τον άνθρωπο, ούτως ώστε αυτός που θέλει την προστασία του να ξέρει ότι θα προστατευτεί από εκείνους οι οποίοι θέλουν να διαπράξουν εγκλήματα, αλλά και να είναι έτοιμοι και εκείνοι οι εγκληματίες να αποδεχτούν την ποινή που ο νόμος θα προβλέπει με το νομοσχέδιο αυτό.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Εμμανουήλ Στρατάκης.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα έλεγα στον αγαπητό συνάδελφο κ. Καραμάριο ότι εμείς πράγματι τις διατάξεις που εκτιμούμε ότι είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, ιδιαίτερα στο κεφάλαιο Β΄, τις ψηφίζουμε. Αυτή η λογική που προσπαθείτε να διαπεράσετε μέσα στην Αίθουσα, δηλαδή ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. καταψηφίζει ανεξάρτητα εάν οι διατάξεις είναι σωστές ή λάθος, νομίζω ότι δεν απηχεί την πραγματικότητα, σε αντίθεση με αυτό που κάνει η Κυβέρνηση.
Κύριε Υπουργέ, για το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου υπάρχει ένα μείζον θέμα. Και το μείζον θέμα αφορά το ότι η Κυβέρνηση αυτή τη στιγμή δεν έχει την πλειοψηφία της Βουλής προκειμένου να το περάσει ως σχέδιο νόμου. Και θα σας εξηγήσω αμέσως τι εννοώ. Δεν αναφέρομαι στο αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Αναφέρομαι στο ότι δύο Βουλευτές σας έχουν δηλώσει δημόσια –υπάρχουν δημοσιεύματα στις εφημερίδες και δηλώσεις στα ραδιόφωνα- ότι δεν θα ψηφίσουν από τούδε και στο εξής κανένα σχέδιο νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης, που σημαίνει στην πράξη ότι ως Υπουργοί, ως Κυβέρνηση στο συγκεκριμένο τομέα δεν έχετε τη δεδηλωμένη, διότι από τους εκατόν πενήντα ένας, όταν δύο δηλώνουν ότι δεν θα ψηφίσουν κανένα νομοσχέδιο, σημαίνει ότι έχετε φθάσει στο εκατόν σαράντα εννέα. Άρα υπάρχει μείζον πολιτικό ζήτημα, που νομίζω ότι προσπαθείτε να το παραβλέψετε. Μάλιστα αυτοί οι δύο Βουλευτές ήταν μέλη του Α΄ Θερινού Τμήματος της Βουλής και αντικαταστάθηκαν. Αυτό δεν σας λέει τίποτε; Αυτή είναι η ευαισθησία του Υπουργείου Δικαιοσύνης;
Κύριε Υπουργέ, για τη συμπεριφορά των συναδέλφων της Νέας Δημοκρατίας δεν είσθε άμοιροι ευθυνών. Έχετε τεράστιες ευθύνες, διότι όταν υπάρχουν γραπτές ανακοινώσεις του Υπουργείου για συγκεκριμένα ζητήματα που απασχολούν κοινωνίες τοπικές κ.λπ. και εσείς προσπαθείτε αυτές να τις παραβιάσετε με έμμεσο τρόπο, αντιλαμβανόμαστε όλοι μας ότι υπάρχει μείζον πρόβλημα. Θα έλεγα ότι αυτή η αναξιοπιστία του Υπουργείου Δικαιοσύνης δημιουργεί τεράστια προβλήματα στη λειτουργία του κοινοβουλευτικού μας συστήματος, τα οποία καταγράφονται και από τη συμπεριφορά των άλλων Βουλευτών.

(PE)



(3TS)
Έχετε εδώ τη διάταξη για τις κουκούλες, όπως συνηθίζουμε να τη λέμε κοινώς, και βγαίνει η συνάδελφος της Νέας Δημοκρατίας, η κυρία Παπακώστα, και λέει ότι ταυτίζεται με το γερμανικό δίκαιο σε ό,τι αφορά τη συγκεκριμένη περίπτωση, στην ουσία δηλαδή καταφερόμενη ενάντια στη ρύθμιση την οποία εσείς φέρνετε.
Άρα, λοιπόν, υπάρχουν τεράστια πολιτικά ζητήματα. Πώς νομοθετείτε αυτήν τη στιγμή; Με ποια πλειοψηφία; Νομίζω ότι αυτό πρέπει να καταγραφεί, κύριε Πρόεδρε, διότι κατά την άποψή μου είναι μείζον θέμα.
Πέραν αυτού, όμως, υπάρχει και κάτι άλλο, που δείχνει ποια είναι η περιρρέουσα ατμόσφαιρα στο κυβερνητικό κόμμα. Είμαστε εγγεγραμμένοι έντεκα ομιλητές και μόνο τρεις Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας επεδίωξαν να πάρουν το λόγο, για να στηρίξουν αυτό το σχέδιο νόμου, κάτι που σημαίνει στην πράξη ότι όχι μόνο δεν έχετε τη δεδηλωμένη, σύμφωνα με την ανάλυση που έκανα πριν, αλλά δεν έχετε ούτε καν τη στήριξη των Βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας ή της μεγάλης Πλειοψηφίας, όπως θα έπρεπε, αφού η Πλειοψηφία σας είναι οριακή και το ξέρετε πάρα πολύ καλά. Εάν δε όλα αυτά τα συνδέσουμε και με το αποτέλεσμα των πρόσφατων ευρωεκλογών, αντιλαμβανόμαστε ποια κατάσταση υπάρχει στο πολίτευμα της χώρας μας.
Κύριε Υπουργέ, θα ήθελα στη συνέχεια, όταν θα πάρετε το λόγο, να δεσμευθείτε εδώ ότι τουλάχιστον ένα ζήτημα ηθικής τάξης, που είναι να τηρούμε το λόγο μας και αυτά τα οποία υπογράφουμε ως χαρτιά, θα το τηρήσετε, διότι δημιουργείται μείζον ζήτημα και αυτό δεν πρέπει να το ξεπεράσετε έτσι εύκολα, στο ντούκου, όπως συνηθίζουμε να λέμε. Πραγματικά είναι τεράστιο το πρόβλημα και πρέπει να το αντιληφθείτε και να σταθμίσετε ότι οι κυβερνήσεις έχουν συνέχεια. Βεβαίως, πρέπει να έχουν και συνέπεια, την οποία δυστυχώς δεν την διαπιστώνουμε στην Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Έρχομαι στο σχέδιο νόμου. Όσον αφορά το πρώτο κεφάλαιο που αναφέρεται στις μεταρρυθμίσεις για την οργάνωση της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας, θεωρώ ότι με τον όρο και τον ορισμό που δίνετε ουσιαστικά κακοποιείτε τον όρο «μεταρρυθμίσεις». Γιατί, εάν θεωρείτε μεταρρύθμιση το να δημιουργείτε ένα συγκεντρωτικό, ένα ρουσφετολογικό σύστημα και μια νέα δομή οργάνωσης που δεν εξυπηρετεί κανέναν, για την οποία όλοι έχουν καταφερθεί εναντίον, αντιλαμβανόμαστε ότι αυτό δεν αποτελεί μεταρρύθμιση. Μάλλον απορρύθμιση θα μπορούσε να την χαρακτηρίσει κανείς παρά μεταρρύθμιση.
Άρα, λοιπόν, το πρώτο κεφάλαιο που αναφέρεται στην οργάνωση της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας είναι μία λάθος επιλογή της Κυβέρνησης σε πολλά σημεία, όπως επισημάνθηκε από την εισηγήτριά μας και άλλους συναδέλφους, και νομίζω ότι θα πρέπει να το αποσύρετε ή να μην το προχωρήσετε, διότι έτσι διαμορφώνεται ένα κλειστό, αυστηρά ιεραρχικά περιβάλλον, όπου μόνο τρεις νέες θέσεις δημιουργούνται. Δεν θα έχετε κανένα αποτέλεσμα στην πράξη και το ξέρουμε αυτό, διότι εκείνο που προέχει, όπως είπε κάποιος συνάδελφος, είναι οι υποδομές και άλλα πράγματα τα οποία πρέπει να γίνουν. Εμείς, ασφαλώς, καταψηφίζουμε όλα αυτά τα άρθρα, διότι θεωρούμε ότι πηγαίνουν προς τη λάθος κατεύθυνση.
Εν πάση περιπτώσει, στα υπόλοιπα κεφάλαια που είναι για τη βελτίωση του σωφρονιστικού συστήματος, εμείς σε πολλά από αυτά τα άρθρα δεν έχουμε αντίρρηση. Λέτε, όμως, για παράδειγμα, στο άρθρο 11 ότι ιδρύετε ένα κέντρο απεξάρτησης από τα ναρκωτικά, χωρίς να λέτε το πού, το πότε, με ποιες διαδικασίες, παρόλο που παρακάτω προβλέπετε με ποιο αριθμό υπαλλήλων θα στελεχωθεί. Να ιδρυθεί το κέντρο, στην πράξη όμως θα έπρεπε να δείτε το εξής, ότι από τη στιγμή που οι έγκλειστοι των φυλακών εξαιτίας των ναρκωτικών είναι, δυστυχώς, ένας πολύ μεγάλος αριθμός, θα έπρεπε ενδεχομένως το νομικό πλαίσιο που δημιουργείτε εδώ να προβλέπει την ίδρυση σε όσα μέρη χρειάζεται τέτοιων κέντρων απεξάρτησης. Αυτό είναι το ζητούμενο και όχι να δημιουργήσουμε ένα, για να κάνουμε ένα ρουσφέτι ενδεχομένως σε μία περιοχή ή περιφέρεια που υπάρχει έντονο πρόβλημα. Πρόβλημα υπάρχει σε όλες τις ελληνικές περιφέρειες, σε όλα τα σωφρονιστικά καταστήματα. Εάν πάτε να δείτε ποια είναι η σύνθεση των κρατουμένων, θα διαπιστώσετε αυτό που σας λέω, ότι ένα πολύ μεγάλο ποσοστό, που σε κάποιες περιπτώσεις προσεγγίζει ίσως και το 40%, είναι έγκλειστοι αυτής της κατηγορίας. Άρα, λοιπόν, θα έπρεπε να προβλέψουμε σε μία σωστή νομοθετική ρύθμιση να ιδρύονται με υπουργική απόφαση –εγώ δεν λέω να κάνουμε κάθε φορά νόμο- τέτοια κέντρα, όπου υπάρχει ανάγκη, και όλα να εντάσσονται στις ίδιες διαδικασίες και όχι έτσι όπως προσπαθείτε να το κάνετε τώρα.
Επιπλέον, εμείς δεν διαφωνούμε με την ένταξη των θεραπευτικών κέντρων από το Υπουργείο Δικαιοσύνης στο Υπουργείο Υγείας. Θεωρούμε ότι είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Αυτό, όμως, επίσης είναι κάτι το οποίο πρέπει να προβλεφθεί και για άλλες ενδεχομένως περιπτώσεις, εάν υπάρχουν. Και το λέμε αυτό, διότι η οργάνωση της πολιτείας και του σωφρονιστικού συστήματος πρέπει να είναι τέτοια που να εξυπηρετεί καταστάσεις.
Τα υπόλοιπα που αναφέρονται στα άλλα κεφάλαια και έχουν να κάνουν με τη διασφάλιση της κοινωνικής ειρήνης, τα μέτρα για την επιτάχυνση της δίκης στο Συμβούλιο της Επικρατείας είναι μέτρα για τα οποία θα μπορούσε κανείς ενδεχομένως να πει ότι κάποια από αυτά είναι προς τη σωστή κατεύθυνση.

(ML)

(PE)
Κύριε Υπουργέ, όταν υπάρχουν αυτή τη στιγμή τριάντα χιλιάδες εκκρεμούσες υποθέσεις στο Συμβούλιο της Επικρατείας, όταν κατατίθενται δέκα χιλιάδες έγγραφα ετησίως, αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι υπάρχει μείζον ζήτημα και δεν μπορεί να ξεπεραστεί με αυτά που κάνετε εσείς, τα οποία χαρακτηρίζονται ως σταγόνα στον ωκεανό, γιατί αυτή είναι η πραγματικότητα. Και δεν είναι μόνο το πρόβλημα του Συμβουλίου της Επικρατείας, είναι το πρόβλημα όλων των δικαστηρίων της χώρας. Εκατοντάδες, για να μην πω χιλιάδες οι εκκρεμούσες υποθέσεις που δεν μπορούν να διεκπεραιωθούν και εν πάση περιπτώσει μιλάμε για τη δικαιοσύνη και δεν εξετάζουμε τη σημαντικότερη παράμετρο που είναι πώς θα προχωρήσουμε στην απονομή της, που να έχει στόχο και σκοπό η απονομή αυτής της δικαιοσύνης. Προς αυτή την κατεύθυνση δεν κάνετε τίποτε με αυτό το σχέδιο.
Θα έλεγε κανείς ότι ασφαλώς η Κυβέρνηση δεν έχει τον πολιτικό χρόνο που χρειάζεται για να λειτουργήσει προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά τουλάχιστον μη δημιουργείτε διατάξεις τέτοιες που δημιουργούν περισσότερα προβλήματα απ’ αυτά που πάνε να λύσουνε. Επισημάνθηκε και από άλλους συναδέλφους, και εγώ θα πω μόνο μια κουβέντα γι’ αυτό. Για παράδειγμα με τη διάταξη που πάτε να βάλετε για την κουκούλα θα δημιουργηθούν τεράστια προβλήματα χωρίς ουσιαστικά κανένα αποτέλεσμα.
Ακούστε λοιπόν τους συναδέλφους που έχουν μελετήσει σε βάθος το πρόβλημα, ακολουθείστε τις προτάσεις που γίνονται ώστε να μην οδηγηθούμε σε καταστάσεις που ενδεχομένως αύριο θα τις βρούμε ξανά μπροστά μας χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Για όλους αυτούς τους λόγους εμείς καταψηφίζουμε επί της αρχής το νομοσχέδιο. Σας λέμε όμως και σας προτείνουμε ότι υπάρχουν διατάξεις που θα μπορούσαν πράγματι με μια διαφορετική αντιμετώπιση από την πλευρά σας να δημιουργήσουν κάποιο θετικότερο αποτέλεσμα απ’ αυτό που έχουμε σήμερα, χωρίς να σημαίνει ότι μπορούμε να λύσουμε ουσιαστικά τα προβλήματα της δικαιοσύνης, όπως τα βιώνουμε σήμερα και όπως τα πολλαπλασιάζετε, με τις όποιες παρεμβάσεις έχετε κάνει μέχρι σήμερα. Αυτό θεωρώ ότι είναι το αρνητικότερο στοιχείο της πολιτικής σας διαδρομής στην Κυβέρνηση, ένα ζήτημα τεράστιας σημασίας που το αντιλαμβάνεται ο ελληνικός λαός και γι’ αυτό θα συμπεριφερθεί ανάλογα την ώρα που πρέπει.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Ανδρέας Λοβέρδος.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Τελικά, κύριε Υπουργέ, νομομαθής ο Υπουργός Δικαιοσύνης, μη νομομαθής, με δικηγορική εμπειρία, χωρίς δικηγορική εμπειρία, καλώς ή κακώς, ό,τι και να είναι, η νομοτεχνική ακαταστασία στα νομοθετήματα αυτού του Υπουργείου, βασιλεύει.
Θα μπορούσατε για τα επιμέρους θέματα, τα οποία ρυθμίζει αυτό το σχέδιο νόμου, να έχετε κάνει αυτοτελείς νομοθετικές παρεμβάσεις. Θα μπορούσατε να έχετε προκαλέσει μια συζήτηση σε βάθος για τα πολύ σοβαρά θέματα τα οποία θέλει να ρυθμίσει το Υπουργείο Δικαιοσύνης με το παρόν σχέδιο νόμου. Δεν το κάνατε αυτό, ήρθατε στη Βουλή με ένα σχέδιο νόμου – σκούπα, αλλά στο εσωτερικό του οποίου υπάρχουν ρυθμίσεις που προβλέπουν εξοντωτικές ποινές, εγώ δεν λέω καλώς ή κακώς, εγώ λέω ότι αυτή είναι η δεδομένη κατάσταση, παρεμβαίνει η Κυβέρνηση αυστηροποιώντας τις ποινές και μια τέτοια νομοθετική πρωτοβουλία θέλει ενδελεχή έλεγχο, θέλει πολύ σοβαρή συζήτηση και δεν θέλει μια μη σοβαρή διαδικασία σε σχέση με τα θέματα των ποινικών αξιολογήσεων, τουλάχιστον.
Εάν κανείς αναζητούσε να βρει μια αρχή, για να κάνει παρέμβαση δια της αρχής για αυτό το νομοσχέδιο, η μόνη που θα μπορούσε να προκύψει είναι η αυστηροποίηση των ποινών. Στα πολλά θέματα που το σχέδιο νόμου αυτό ρυθμίζει κοινή συνισταμένη είναι η επαύξηση του αξιοποίνου.
Επί της αρχής αυτής λοιπόν εγώ τοποθετούμαι αρνητικά και καταψηφίζω, διότι θεωρώ απολύτως απαράδεκτο να νομοθετείς σε επίπεδο ποινικό, με το μάτι, χωρίς αξιολογήσεις της απαξίας συγκεκριμένων συμπεριφορών, χωρίς να έχεις ήδη μετρήσει ποια ποινή είναι αυτή που μπορεί να επιτύχει γενική πρόληψη και ποια είναι αυτή που δεν μπορεί να πετύχει γενική πρόληψη. Χωρίς να έχεις σταθμίσει τα θέματα αυτά παρεμβαίνεις και λες «για να ακουστώ εκτός Αιθούσης», για να φανεί ότι κάτι κάνω, ανάγω σε κακουργήματα τα πάντα και αυξάνω τις ποινές για τα κακουργήματα αυτά.
Κύριε Υπουργέ, υπάρχει ένα ερώτημα που προκύπτει από το 2004 και εντεύθεν και νομίζω ότι είναι πολύ αποκαλυπτικό για τον δημαγωγικό και απαράδεκτο τρόπο που το Υπουργείο Δικαιοσύνης νομοθετεί σταθερά από το Μάρτιο του 2004. Τον Απρίλιο του 2004, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μετατράπηκε η ποινική απαξία της απιστίας και το πλημμέλημα κατέστη κακούργημα.
Μετά από πέντε χρόνια ο Υπουργός Δικαιοσύνης έχοντας έλεγχο της λειτουργίας της δικαιοσύνης, έχοντας υπόψη του δηλαδή τι κάνει η δικαιοσύνη, τι θετικό έχει προκύψει στα θέματα της διαφθοράς της δημόσιας διοίκησης;

(GH)

(ML)
Πέντε χρόνια έχουν παρέλθει. Πώς επιτεύχθηκε η γενική πρόληψη με την μετατροπή του πλημμελήματος σε κακούργημα; Αν αυτό το είχατε αποπειραθεί, αν είχατε κάνει αυτή την αξιολόγηση, αν μπορούσατε να στηριχθείτε σε αξιολογήσεις παρόμοιες και για το νομοθέτημα που έχετε φέρει σήμερα στη Βουλή, θα μπορούσε να προκληθεί ένας διάλογος. Τώρα, ο διάλογος δεν είναι ουσιαστικός. Τώρα ο διάλογος είναι κοινοβουλευτικά και πολιτικά προσχηματικός. Τώρα το παρόν σχέδιο νόμου δεν πρόκειται τουλάχιστον σύμφωνα με τις πρώτες αξιολογήσεις που μπορούμε να κάνουμε να βοηθήσει.
Πάμε σε ορισμένα παραδείγματα από ρυθμίσεις του. Στο άρθρο 25, αναφέρθηκε και η εισηγήτριά μας η κυρία Τζάκρη και ο κ. Βορίδης και ο κ. Γείτονα και ο κ. Γεωργιάδης και ο κ. Σγουρίδης και ο κ. Στρατάκης, όλοι σχεδόν όσοι μίλησαν, επαυξάνεται το αξιόποινο συμπεριφορών που σχετίζονται με την κάλυψη του προσώπου του δράστη ή την αλλοίωση των χαρακτηριστικών του.
Εγώ αναρωτιέμαι, επειδή έχουμε παρακολουθήσει όχι μόνο τα γεγονότα του Δεκεμβρίου, αλλά τα γεγονότα της τελευταίας δεκαετίας τουλάχιστον στην Αθήνα, πότε ήταν πρόβλημα το πρόσωπο του νεαρού, το πρόσωπο του αποκληθέντος ταραξία, το πρόσωπο του αναρχικού ή του οποιουδήποτε; Πότε ήταν εκεί το πρόβλημα για τη δημόσια τάξη και τελικά για τη δικαιοσύνη; Δεν ήταν ποτέ. Ειδικά στα γεγονότα των τελευταίων χρόνων αυτό έχει αποκαλυφθεί, το λέει όλος ο κόσμος. Διαπράξεις αδικημάτων από πρόσωπα που έφεραν και δεν έφεραν κουκούλα είχαν το ίδιο αποτέλεσμα. Ουδείς μπόρεσε να καταλάβει εάν κάποιος από αυτούς έχει συλληφθεί και τι προβλήματα αντιμετωπίζει με τη δικαιοσύνη.
Επειδή εσείς φταίτε ως πολιτικώς αρμόδια κυβέρνηση –δεν αναφέρομαι σε σας προσωπικά- επειδή η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας φταίει, γιατί στο πεδίο της πράξης δεν μπορεί να δώσει κανένα αποτέλεσμα, έρχεται να αλλοιώσει την πραγματικότητα για να κρυφτεί πίσω από αυτή την αλλοίωση, να δημιουργήσει προσχήματα για να κρυφτεί πίσω από τα προσχήματα και μας λέει ότι φταίνε τα θέματα αυτά, ότι δηλαδή δεν έχει υπάρξει αύξηση αξιοποίνου για το δράστη εκείνον ο οποίος κρύβει το πρόσωπό του.
Το ίδιο ακριβώς και για τα θέματα του άρθρου 24. Σας έφταιγε η νομοθεσία που δύο φορές με τον ίδιο τρόπο απέδρασε ο Παλαιοκώστας; Τι από αυτά τα οποία εσείς ρυθμίζετε με νέο τρόπο τώρα στο άρθρο 24, ήταν αυτά που γέννησαν τουλάχιστον τη δεύτερη φορά την πρακτική αυτής της απόδρασης η οποία εξέθεσε και τη κυβέρνηση αλλά και τη χώρα; Εσείς φταίτε επαναλαμβάνω –όχι προσωπικά- η κυβέρνησή σας φταίει. Δεν φταίει σε καμία περίπτωση η νομοθεσία.
Επιβαρύνετε το αξιόποινο, δημαγωγείτε και έτσι δύσκολα μπορεί κανείς να σας πει όχι. Εγώ σας το λέω. Ως θέση αρχής είμαι αντίθετος και καταψηφίζω. Αλλά στον κοινωνικό στίβο θέλετε να δημιουργήσετε κάποιες εντυπώσεις και παράλληλα θέλετε να καλύψετε τη δική σας ανεπάρκεια στο πεδίο της πράξης με τις αυξήσεις του αξιοποίνου.
Ακριβώς ίδια κριτική θέλω να κάνω και στο θέμα της λαθρομετανάστευσης. Τροπολογία υποτίθεται. Κύριε Πρόεδρε, είναι σχέδιο νόμου και μάλιστα σχέδιο νόμου με πάρα πολλές ελλείψεις, διότι τα βασικά θέματα της λαθραίας μετανάστευσης, παράνομης μετανάστευσης δεν τα ρυθμίζει. Πάλι, όμως, με την αύξηση του αξιοποίνου θέλει να παρέμβει όσο και αν εδώ κανείς μπορεί και να συμφωνήσει, θέλει να παρέμβει στη κοινή γνώμη και να πει και να δείξει ότι κάτι κάνει.
Κύριε Πρόεδρε, είχα μία εμπειρία πριν από δέκα μέρες. Ήμουν σε ΝΑΤΟϊκό φόρουμ με κοινοβουλευτική αποστολή, όπου κατεγράφοντο σε επίπεδο ΝΑΤΟ οι ροές λαθραίας μετανάστευσης προς την Ευρώπη. Καταγραφόταν το Μαρόκο προς την Ισπανία, η Τυνησία προς Γαλλία, η Λιβύη προς Ιταλία. Όλοι αυτοί προς Μάλτα. Η Ελλάδα δεν καταγραφόταν.
Το Υπουργείο Εξωτερικών με είχε εξοπλίσει με στοιχεία από τα οποία προέκυπτε η ραγδαία αύξηση του ρυθμού της παράνομης μετανάστευσης με κριτήριο όσους συλλαμβάνονται. Όχι φυσικά με κριτήριο αυτούς που παραβιάζουν την άδεια παραμονής που έχουν, τη βίζα τους ή αυτούς που μπαίνουν λαθραία και κανείς δεν το παίρνει χαμπάρι, αλλά αυτούς που δηλώνονται. Ο ρυθμός είναι απίστευτος, είναι διπλάσιος κάθε ροής από Λιβύη προς Ιταλία, από Τυνησία προς Γαλλία, από Μαρόκο προς Ισπανία. Είναι υπερδιπλάσιος αυτών των ροών. Όμως, όλες αυτές οι χώρες, η Ισπανία, η Γαλλία, η Ιταλία, ακόμα η Μάλτα, η Κύπρος, προασπίζουν τα συμφέροντά τους, έχουν πείσει την Ευρωπαϊκή Ένωση για το τι πρόβλημα αντιμετωπίζουν. Η Ελλάδα δεν υπάρχει στις εκθέσεις.
(XA)


(3GH)
Εξ ου και εξηγείται η απροθυμία της Συνόδου Κορυφής σε επίπεδο πια Ευρωπαϊκής Ένωσης να αποδεχθεί τα επιχειρήματα ότι πρέπει η Ευρώπη να αντιμετωπίσει το φαινόμενο ενιαία. Υπάρχουν χώρες τελικοί προορισμοί, χώρες όπως η Ολλανδία, όπως η Γερμανία, όπως η Σουηδία, χώρες που ξέρουν ότι αντιμετωπίζουν το πρόβλημα σε δεύτερη φάση μετά τις πύλες, κύρια των οποίων είναι η Ελλάδα. Και δεν υπάρχει η τελική απόφαση η οποία να αφορά κοινή δράση των είκοσι επτά διότι και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει πεισθεί, γιατί και στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει γίνει εγκαίρως η δουλειά ούτως ώστε να κινητοποιηθεί εγκαίρως η γραφειοκρατική και πολιτική μηχανή.
Έρχεται τώρα εδώ ο Υπουργός με τροπολογία, συναρμόδιος μαζί με τον Αναπληρωτή Υπουργό Εσωτερικών και τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών να μας πουν ότι το πρόβλημα θα λυθεί με την αύξηση του αξιοποίνου. Συμφωνώ. Και αν είχαμε χρόνο, θα μπορούσαμε να κάνουμε και εκτεταμένη ανάλυση. Για το λαθρεμπόριο ανθρώπων, για τους δουλέμπορους, υπάρχει θέμα το οποίο πρέπει ειδικώς να δούμε. Το πρόβλημα όμως της λαθραίας μετανάστευσης στις συνιστώσες που έχει δεν είναι μόνο αυτό.
Κάπου αναφέρεσθε –και μου έκανε εντύπωση- στην ανάγκη συνεννόησης με τον λαθραίο μετανάστη διά της μετάφρασης, διά της διερμηνείας. Μπορείτε να μου πείτε πόσες διαλέκτους καλύπτουμε; Μπορείτε να μου πείτε ποιες είναι οι πληροφορίες και οι γνώσεις σας για την επάρκεια της συνεννόησης με τον μετανάστη με τον οποίο είμαστε σε επαφή για να δούμε τι θα τον κάνουμε; Μπορείτε να μου πείτε επίσης πώς δουλεύουν τα θέματα του πολιτικού ασύλου; Ποιες είναι οι καθυστερήσεις και ποιες παρεμβάσεις έχετε κάνει εκεί; Μπορείτε να μου πείτε επίσης πώς δουλεύει η διαδικασία έρευνας και διάσωσης; Μπορείτε να μου πείτε πώς αντιμετωπίζεται το φαινόμενο σε σχέση με την Τουρκία και πώς αντιμετωπίσατε το φαινόμενο διά της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της FRONTEX, μιας υπηρεσίας στην οποία οι κανονισμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης απονέμουν ρητά την αρμοδιότητα οι είκοσι επτά μαζί της να διαμορφώνουν σχέδιο επαναπροώθησης και να υπογράφουν συμφωνίες επαναπροώθησης; Έχετε αντιμετωπίσει τα θέματα αυτά συνολικά, να τα φέρετε εδώ στη Βουλή να δούμε όλο το θέμα;
Φέρνετε μία διάταξη για να δημαγωγείτε εκτός Αιθούσης και το πρόβλημα παραμένει ακέραιο όπως ακριβώς είναι. Και μάλιστα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις που η Κυβέρνησή σας κάνει αυξάνεται ο αριθμός των λαθραίως εισερχομένων μεταναστών και για το έτος 2009, το τρέχον έτος.
Θεωρώ, κύριε Πρόεδρε, ότι είναι απολύτως επιβεβλημένη η αντίδραση για έναν Βουλευτή που σέβεται τον εαυτό του να καταψηφίσει αυτό το σχέδιο νόμου επί της αρχής.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ζητήσει στο σημείο αυτό ο Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Νικόλαος Δένδιας.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο για δεκαοκτώ λεπτά.
ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ: Ας μιλούσαμε και εμείς. Τρεις Βουλευτές είμαστε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Αυτό είναι θέμα που αποφασίζει ο Υπουργός. Έχουν απομείνει τρεις Βουλευτές.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Αν μου το είχατε πει, δεν θα είχα την παραμικρή αντίρρηση. Απλώς ο κ. Λοβέρδος μου το ζήτησε και γι’ αυτό επελήφθην. Τι να σας πω τώρα;
ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ: Τρεις απομένουμε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Θα μπορούσε ο κύριος Υπουργός να ακούσει και τους τρεις. Θέλει όμως να κάνει την παρέμβαση τώρα. Εγώ δεν μπορώ να του αρνηθώ το δικαίωμα. Θα κάνει την κανονική του ομιλία και μετά θα ακολουθήσουν οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι των κομμάτων.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Οφείλω να πω ότι η διαδικασία στο Ελληνικό Κοινοβούλιο είναι πάντα ζωντανή και δεν παύει να εκπλήσσει. Και αναφέρομαι, αγαπητέ συνάδελφε κύριε Λοβέρδο, στην εξαιρετικά ενδιαφέρουσα σκέψη σας για την επανατροπή της ευρύτερης αντιμετώπισης της διαφθοράς στο δημόσιο τομέα από κακούργημα σε πλημμέλημα. Θα μου επιτρέψετε να πω ότι τόσο αναντίστοιχη με το πνεύμα των καιρών τοποθέτηση δεν περίμενα να ακούσω από εσάς. Και αναρωτιέμαι -και θα μου επιτρέψετε ευθέως να το διατυπώσω- εάν αυτό είναι και η άποψη του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Είναι πολύ ενδιαφέρον να το δούμε αυτό αύριο στην Επιτροπή Θεσμών που ξεκινάει η σχετική συζήτηση.
Οφείλω να πω πάντως ότι είναι ενδεικτικό μιας αντίληψης η οποία εμάς δεν μας βρίσκει σύμφωνους. Εμείς επιμένουμε στην επιλογή του κακουργήματος. Επιμένουμε για πολύ συγκεκριμένους λόγους.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Σας ρώτησα τι αποτελέσματα είχατε.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Εάν επιθυμείτε εκ του αποτελέσματος να κρίνετε, σας παρακαλώ επειδή πρόκειται για κακουργήματα τα οποία δεν παραγράφονται για όλους, μη βιάζεστε να τα κρίνετε. Έχουμε πολύ και μακρύ χρόνο για να κριθούν τα κακουργήματα.
(XP)


(3XA)
Λοιπόν, σας παρακαλώ μη βιάζεστε να κρίνετε εκ του αποτελέσματος και αυτό πέραν αυτού που λέμε ότι ο νόμος έχει και μια παιδαγωγική ισχύ και ότι αποτελεί εκδήλωση προθέσεων προς την κοινωνία. Επιτρέψτε μου να πω ότι το λιγότερο και το χειρότερο που μπορεί να κάνει το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης σήμερα είναι να μετατρέπει τη διαφθορά στο δημόσιο τομέα ως διακήρυξη από κακούργημα σε πλημμέλημα.
Έρχομαι τώρα να κουβεντιάσουμε τώρα για τα ευρύτερα θέματα του νομοθετήματος που είναι καλό να τα συζητήσουμε εδώ. Δεν θα μπω στα άρθρα διότι έχουμε καιρό να το κάνουμε αυτό αύριο. Θα παραδεχθώ ευθέως αυτό που ομολόγησα και στην Επιτροπή, ότι αυτό το νομοθέτημα θα μπορούσε να είναι τέσσερα διαφορετικά νομοθετήματα. Ίσως νομοτεχνικά αυτό να ήταν το ορθό και το άρτιο. Υπογράφω απολύτως αυτή την παρατήρηση. Οφείλεται, όμως, αυτή η ανάγκη στις πραγματικότητες τις οποίες οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε. Επιτρέψτε μου να πω ότι αυτό το νομοθέτημα αντιμετωπίζει ζητήματα της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας και τις επιμέρους ρυθμίσεις εάν θέλετε να τις συζητήσουμε. Όμως να σταθώ σε μία γιατί είναι δηλωτικό προθέσεων. Αναφέρομαι στο άρθρο 6 παράγραφος 2 για τα κριτήρια επιλογής του προϊσταμένου τα οποία σχολίασαν πάρα πολλοί συνάδελφοι στην Επιτροπή και εδώ ο Ειδικός Αγορητής του ΛΑ.Ο.Σ.
Εγώ ήμουν έτοιμος να αλλάξω τα κριτήρια, κύριε Βορίδη και το είχα πει στην Επιτροπή. Δεν τα άλλαξα γιατί ακριβώς τα ίδια κριτήρια υπάρχουν στο Δημοσιοϋπαλληλικό Κώδικα. Και ενώ το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αγόρευε στην Επιτροπή εναντίον της συγκεκριμένης ρύθμισης, την οποία απέδιδε σε μένα ή στους νομοτεχνικούς πριν από την υπουργοποίησή μου ως ύποπτη, απεκαλύφθη από την έρευνα ότι η ρύθμιση είναι ακριβής αντιγραφή του άρθρου του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα, ο οποίος είχε ψηφισθεί επί ΠΑ.ΣΟ.Κ. Καταλαβαίνετε ότι θα ήταν εντελώς αναντίστοιχο στη δική μας πλευρά να έρθουμε σε αντίθεση με τον Κώδικα που ισχύει για ολόκληρο το δημόσιο τομέα. Γι’ αυτό το άρθρο είναι ως έχει και όχι γιατί υπάρχουν κάποιες ύποπτες σκέψεις στο Υπουργείο Δικαιοσύνης που μας αποδώσατε.
Έρχομαι τώρα στα ευρύτερα θέματα που είναι και τα σημαντικότερα. Τέθηκε θέμα φιλοσοφίας και σ’ αυτή τη φιλοσοφία θα ήθελα να αναφερθώ. Υπάρχει φιλοσοφία στη δημόσια τάξη και φιλοσοφία στο σωφρονιστικό σύστημα. Πάμε στη δημόσια τάξη. Η Κυβέρνηση και τα συναρμόδια Υπουργεία Εσωτερικών, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης έχουν εκδώσει μία σαφή ατζέντα. Έχουν πει σαφέστατα τι προτίθενται να πράξουν. Επιτρέψτε μου να σας τα πω από τώρα ξεκάθαρα. Θα έρθουν σε μία σειρά νομοθετημάτων. Το πρώτο που περνάει με αυτό το νομοθέτημα, είναι η επιβαρυντική περίπτωση της αλλοίωσης χαρακτηριστικών. Θα επανέλθω για να εξηγήσω γιατί αυτή είναι η δόκιμη αντιμετώπιση και δεν είναι δόκιμη αντιμετώπιση η προτεινόμενη από άλλες πτέρυγες της Βουλής.
Δεύτερον, καρτοκινητά. Έρχεται συγκεκριμένη ρύθμιση από το Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών.
Τρίτον, άρση απορρήτου των επικοινωνιών συνολικά για τα κακουργήματα. Και γι’ αυτό θα φέρουμε σχετική ρύθμιση.
Τέταρτον, τράπεζα DNA. Θα φέρουμε σχετική ρύθμιση.
Πέμπτον, ενεργοποίηση καμερών. Θα φέρουμε σχετική ρύθμιση.
Έκτον, λαθρομετανάστευση. Φέρνουμε σχετική τροπολογία μέσα στο συγκεκριμένο νομοθέτημα. Μιλάμε για έξι διαφορετικές ρυθμίσεις. Τις φέρνουμε γιατί πιστεύουμε ότι μπορούμε με αυτές τις ρυθμίσεις να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα των καιρών, γιατί πιστεύουμε ότι μπορούμε με αυτές τις ρυθμίσεις να δημιουργήσουμε ένα πλαίσιο ασφάλειας στο κέντρο των πόλεων. Γιατί πιστεύουμε ότι με αυτές τις ρυθμίσεις μπορούμε να σταθούμε δίπλα σ’ αυτόν που σ’ αυτή τη φάση απειλείται, δηλαδή δίπλα στο μέσο πολίτη, στο μέσο καταστηματάρχη, στο μέσο άνθρωπο, σ’ αυτόν που είδε το βιός του να καταστρέφεται, σ’ αυτόν που είδε το αυτοκίνητό του να καίγεται, σ’ αυτόν που είδε την περιουσία του να λεηλατείται. Η Κυβέρνηση είχε ξεκαθαρίσει ότι επιθυμεί, ότι επιδιώκει, ότι θα πράξει ό,τι χρειάζεται για να σταθεί δίπλα σ’ αυτόν τον άνθρωπο. Αυτόν πρέπει να καλύψουμε, σ’ αυτόν πρέπει να συμπαρασταθούμε. Και μας αφήνουν αδιάφορους φωνές, όσο και αν θέλουμε να ακούμε τα πάντα, που μας μιλούν για κίνδυνο καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με την υπάρχουσα ρύθμιση για την αλλοίωση των χαρακτηριστικών. Σ’ αυτή τη ρύθμιση καταλήξαμε παρ’ ότι κατηγορηθήκαμε για το αντίθετο, όχι επί του γονάτου της επικαιρότητας. Δεν βιαστήκαμε να νομοθετήσουμε. Δεν βιαστήκαμε να ακολουθήσουμε ξένο παράδειγμα, δεν βιαστήκαμε να ακολουθήσουμε την εύκολη οδό που θα ήταν η απλή αντιγραφή μιας ξένης διάταξης. Εξετάσαμε τα πάντα, μιλήσαμε με όλους και μιλήσαμε αναλυτικά. Και καταλήξαμε σ’ αυτή τη ρύθμιση γιατί πιστεύουμε ότι αυτή η ρύθμιση είναι τελέσφορη. Δεν είναι εύκολη, δεν είναι συμπαθητική, δεν είναι αγαπητή. Δεν είναι μας αρέσει, δεν μας αρέσει. Είναι τελέσφορη ρύθμιση. Και αποκλείσαμε ακριβώς για λόγους έλλειψης τελέσφορου, όλα αυτά τα οποία επικαλείται το ΛΑ.Ο.Σ.
Έχουμε διαφορετική ατζέντα, κύριε συνάδελφε, Ειδικέ Αγορητά του ΛΑ.Ο.Σ., διότι πιστεύουμε ότι κάνετε λάθος. Δεν έχουμε καμία διάθεση να σας βάλουμε οποιαδήποτε ταμπέλα. Είμαι ξεκάθαρος σ’ αυτό. Ο αγαπητός συνάδελφος κ. Γεωργιάδης που λυπάμαι ειλικρινά που τον στέρησα αυτές τις δύο ώρες από τη σύζυγό του –ελπίζω να μου το συγχωρήσει και αυτή- αδίκως έχασε το χρόνο του. Το παράδειγμα το οποίο μετέφερε στη Βουλή των Ελλήνων, παράδειγμα Σαρκοζί, ήταν παράδειγμα λανθασμένο και εξηγώ γιατί. Διότι ο κ. Σαρκοζί επέβαλε απλό πρόστιμο 1.500 ευρώ για τη χρήση της κουκούλας και πρόστιμο 3.000 ευρώ για την επανάληψη. Και η μορφή του νομοθετήματος δεν είναι δια της Γαλλικής Εθνοσυνελεύσεως αλλά δια Προεδρικού Διατάγματος. Αυτό το λέω διότι είμεθα έτοιμοι να δεχθούμε κάθε υπόδειξη και κάθε πραγματική τοποθέτηση. Όμως αυτό δεν είναι σωστό, δεν είναι έτσι. Δεν το έκαναν έτσι ούτε οι Γάλλοι. Αλλά και εν πάση περιπτώσει, δεν έχουμε κανένα λόγο να αντιγράψουμε οτιδήποτε. Δεν έχουμε κανένα λόγο να μιμηθούμε οποιονδήποτε, δεν έχουμε κανένα λόγο να ακούσουμε οποιονδήποτε όταν έχουμε σαφή αντίληψη μετά από πολλούς μήνες έρευνας για το τι θέλουμε να κάνουμε και πώς μπορούμε να το κάνουμε σωστά.
Έρχομαι τώρα στο θέμα του σωφρονιστικού συστήματος το οποίο επίσης, θέλω να εξηγήσουμε. Έχω πει ξεκάθαρα ότι το σωφρονιστικό σύστημα της χώρας δεν είναι σε καλή κατάσταση. Δεν ήρθα εδώ ούτε για να καυχηθώ ούτε για να σας παρουσιάσω παραδείσους οι οποίοι δεν υπάρχουν. Βεβαίως, δεν μου αρέσει καθόλου η προερχόμενη από την Αξιωματική Αντιπολίτευση υποκρισία, η οποία τώρα ανακαλύπτει ότι υπάρχουν προβλήματα στο σωφρονιστικό σύστημα της χώρας λες και δεν υπήρχαν το 2004. Τώρα ανακαλύπτει ότι δεν έχουν καινούργιες φυλακές λες και δεν ήταν πολύ χειρότερες το 2004. Έχουμε προσθέσει πέντε καινούργιες φυλακές. Λες και δεν υπήρχαν προβλήματα σε δικαστικά μέγαρα το 2004. Λες και μας παρέδωσε νομικούς Παρθενώνες και άψογα εξελιγμένα συστήματα τα οποία διελύθησαν αυτά τα πέντε χρόνια.
Η πραγματικότητα είναι ότι η Αξιωματική Αντιπολίτευση έχει τεράστια ευθύνη. Τώρα προσπαθεί με έναν υστερίζοντα και λαϊκίζοντα λόγο να διατυπώσει καινοφανείς απόψεις. Η ευθύνη της είναι ότι δεν κατάλαβε το τεράστιο πρόβλημα που έρχεται από δύο διαφορετικές πηγές προς το σωφρονιστικό σύστημα της χώρας, πράγμα που ήταν απολύτως ορατό από το 2000, δηλαδή η λαθρομετανάστευση και τα ναρκωτικά. Η Αξιωματική Αντιπολίτευση είχε όλο τον καιρό να ενεργήσει πριν αυτές οι ανάγκες γίνουν πιεστικότατες. Και δεν αντελήφθη τίποτα, δεν κατάλαβε τίποτα και εκοιμάτο τον ύπνο του δικαίου. Και όχι μόνο εκοιμάτο τον ύπνο του δικαίου, αλλά έρχεται τώρα να μας κάνει φροντιστήριο, πώς θα αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα που επί είκοσι χρόνια δεν αντιμετώπισε.
Δεν έχω καμία αντίρρηση να συνεργαστούμε αλλά να συνεργαστούμε όχι υπό συνθήκες φροντιστηρίου όπου ο χθεσινός ένοχος καταδεικνύει στο σημερινό διαχειριστή του προβλήματος τι πρέπει να πράξει αγνοώντας ότι δεν έπραξε ούτε τα μισά από αυτά που λέει σήμερα ότι πρέπει να γίνουν.
Έρχομαι στο σωφρονιστικό σύστημα. Και εκεί έχουμε μία σαφή ατζέντα που ξεκινάει πρώτον, από το γεγονός ότι το σωφρονιστικό σύστημα στερείται στελεχών. Αυτό είναι το βασικό πρόβλημα. Δεν υπάρχουν άνθρωποι να υπηρετήσουν το σωφρονιστικό σύστημα. Έχουμε έναν καλό σωφρονιστικό Κώδικα και δεν έχουμε αρκετά στελέχη. Βέβαια, παντού υπάρχουν ικανοί άνθρωποι αλλά δεν έχουμε αρκετά στελέχη για να υπηρετήσουν αυτό το σύστημα. Παλεύουμε από την αρχή να φτιάξουμε μία σχολή στελεχών όχι γιατί θα βρούμε τα στελέχη αύριο το πρωί, αλλά για να δημιουργήσουμε εκείνες τις βάσεις που δεν θα επιτρέπουν σε διαδόχους μου να λένε αυτά που λέω εγώ τώρα. Δεύτερον, ξεκινάμε μία πολιτική διαχωρισμού των εγκληματιών με τις νέες φυλακές που οι προκάτοχοί μου με περισσή επιμέλεια έκαναν και που εμείς συνεχίζουμε τώρα. Προχωράμε σε μία συγκεκριμένη τροποποίηση για να δημιουργήσουμε φυλακές τύπου Γ΄, ώστε να μπορέσουμε ορισμένους επικίνδυνους κρατούμενους όπως επιβάλλει ο σύγχρονος Σωφρονιστικός Κώδικας και οι σύγχρονες θεωρίες περί σωφρονισμού, να τους έχουμε υπό διαφορετικές συνθήκες και να αντιμετωπίσουμε τον κάθε κρατούμενο ανάλογα με το αδίκημα και όχι όλους συλλήβδην ως πρόβατα.
Πέραν αυτού, πάμε σε μια πολιτική αντιμετώπισης της χρήσης ναρκωτικών μέσα στις φυλακές. Υπάρχει πρόβλημα και μέσα στις φυλακές και δεν έχουμε κανένα λόγο να το κρύψουμε. Ξεκινάμε μία διαδικασία να προμηθευτούμε μηχανήματα τα οποία είναι εξαιρετικά ακριβά και τα προμηθευόμαστε από το υστέρημα του Έλληνα φορολογούμενου και για περίεργους λόγους χαλάνε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και συντηρούνται σε απίθανα σύντομο χρονικό διάστημα αλλά δεν επαναλειτουργούν τόσο σύντομα όσο επαναλειτουργούν σε όλη την άλλη Ευρώπη. Όλα τα περίεργα εδώ συμβαίνουν.
Προχωράμε, λοιπόν, σε μία πολιτική προμήθειας μηχανημάτων και σε μία πολιτική εκπαίδευσης ειδικών σκύλων ώστε να αντιμετωπίσουμε τα ναρκωτικά μέσα στις φυλακές.

(MT)

(03XP)
Αντιμετωπίζουμε τα κινητά μέσα στις φυλακές με το υπάρχον νομοθέτημα, γιατί είναι απαραίτητο, γιατί υπάρχει εμπόριο κινητών μέσα στις φυλακές, γιατί τα κινητά μέσα στις φυλακές είναι παράγοντες δημιουργίας εγκληματικότητας και μέσα και έξω από τις φυλακές.
Πέρα από αυτά, προχωράμε στη μετασωφρονιστική μέριμνα, διότι το πρόβλημα είναι να δούμε τι γίνεται όταν φεύγει ο κρατούμενος από τις φυλακές. Εδώ θα είμαι ειλικρινής, η επάνοδος, το κύριο εργαλείο μας, δεν λειτουργεί όπως έπρεπε. Κάνουμε ό,τι μπορούμε για να στηρίξουμε τους ανθρώπους αυτούς που με γενναιότητα παλεύουν τη μετασωφρονιστική αγωγή, αλλά δεν τους έχουμε στηρίξει αρκετά.
Προσπαθούμε, επίσης, σαν κορωνίδα όλων αυτών να δημιουργήσουμε μία επαρκή επιθεώρηση φυλακών. Η επιθεώρηση φυλακών δεν ιδρύθηκε από τις δικές μας κυβερνήσεις. Μας παρεδόθη ως αποστεωμένος μηχανισμός προβλεπόμενος μόνο σε νομοθέτημα. Οι προκάτοχοί μου προσπάθησαν να της δώσουν οντότητα.
Επί των δικών μου ημερών μετακινούμε άτομα από άλλα μέρη και του Υπουργείου και της ΘΕΜΙΔΑΣ Κατασκευαστικής, ώστε να μπορέσουμε να στελεχώσουμε με επάρκεια τη συγκεκριμένη δομή, για να μπορούμε να επιθεωρούμε τις φυλακές, διότι χωρίς επιθεώρηση κανένας μηχανισμός δεν ζει μέσα σε καθεστώς νομιμότητας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εδώ πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι. Πρέπει να ξέρουμε τι επιδιώκουμε, πρέπει να ξέρουμε τι θέλουμε και πρέπει να ξέρουμε και πώς θα το επιτύχουμε. Ξαναλέω πως αυτό που δεν ωφελεί καθόλου είναι η υποκρισία, δηλαδή δεν ωφελεί καθόλου να αφήνουμε «κορώνες» εναντίον της απελευθέρωσης επτά, οκτώ, εννιά ατόμων, εννέα μητέρων που κρατούνται στις φυλακές σήμερα, ως σαν αυτές να αποτελούσαν απειλή κατά της έννομης τάξης της χώρας, όταν υπάρχει συγκεκριμένη διάταξη εδώ η οποία ορίζει σε ποιες περιπτώσεις δεν πρέπει η μητέρα να αφήνεται ελεύθερη, όταν θεωρούμε δηλαδή ότι για το έγκλημα του ενός πρέπει να τιμωρούνται δύο και ο δεύτερος να είναι ένα παιδάκι τεσσάρων χρόνων που να μεγαλώνει πίσω από τα κάγκελα.
Θα μου επιτρέψετε να πω ότι αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα και δεν μπορούμε να εξισώσουμε την αντίδραση στην αλλοίωση των χαρακτηριστικών, για να παραστήσουμε προς την κοινωνία ότι δήθεν και εμείς είμαστε σκληροί απέναντι στο έγκλημα.
Αυτό το νομοθέτημα είναι νομοθέτημα ισολογισμένο. Είναι ισολογισμένη η επιείκεια και η σκλήρυνση, διότι έτσι πρέπει να είναι, διότι ο νομοθέτης οφείλει και δεν πρέπει να είναι σκληρός. Οφείλει κατ’ ουσίαν να είναι επιεικής εκεί που χρειάζεται. Οφείλει, όμως, να προστατεύει αυτά που πρέπει να προστατευθούν.
Μου κάνει εντύπωση ότι, στην αναφορά που έγινε για την τροποποίηση του ν. 3727 του προκατόχου μου, του κ. Χατζηγάκη, φάνηκε να αγνοείτε τελείως τα αναφερόμενα στα πέντε έτη είτε αυτό είναι φυλάκιση είτε είναι κάθειρξη. Ανοίγω παρένθεση και λέω ότι αυτό ήταν νομοθετημένο από την προηγούμενη Βουλή.
Αυτό που γίνεται εδώ συνιστά απλή επεξήγηση του αυτονοήτου, ότι αυτό δεν είναι αυτόματο, αλλά παρεμβαίνουν κάποιοι δικαστές στη μέση, παρεμβαίνει ένα δικαστήριο. Δεν πηγαίνει ο κρατούμενος στην έξοδο της φυλακής, παρουσιάζεται στο δεσμοφύλακα και του λέει «πέντε χρόνια πήρα εγώ, παρακαλώ, απολύσατέ με». Δεν είναι αυτή η διαδικασία. Υπάρχει διαδικασία στην οποία παρεισφρέει δικαστήριο.
Δεν μου λέτε, έχουμε αποφασίσει τώρα ότι το δικαστήριο δεν προστατεύει επαρκώς την κοινωνία, για να το καταλάβω, για να καταλάβω εάν και κατά πόσο θεωρούμε ότι οι δικαστές δεν είναι επαρκείς.
Επιτρέψτε μου να πω, επειδή αναφερόμαστε και στις ποινές, ότι πρέπει να είμαστε και σε αυτό ειλικρινείς, γιατί αν πρόκειται να πάμε σε κάποιες μεταρρυθμίσεις, έχει έννοια να πάμε στις μεταρρυθμίσεις όταν αντιλαμβανόμαστε την αλήθεια των πραγμάτων.
Υπάρχει στο ελληνικό νομικό σύστημα, στο σύστημα του ποινικού δικαίου πλήρης ανειλικρίνεια όσον αφορά το θέμα των ποινών. Βλέπεις δέκα χρόνια στον Κώδικα και σημαίνει δύο χρόνια στην πράξη. Βλέπεις δεκαπέντε, είκοσι, τριάντα χρόνια, που σημαίνουν δύο-τρία χρόνια στην πράξη.
Πρέπει να πάμε σε ένα νέο σύστημα. Πρέπει να πάμε σε ένα νέο Ποινικό Κώδικα και σε ένα νέο Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, όπου και οι δύο να χαρακτηρίζονται κυρίως από την ειλικρίνεια. Πρέπει να πάμε και σε έναν καινούριο Ποινικό Κώδικα, ο οποίος να ανταποκρίνεται στις προκλήσεις των καιρών.
Είναι δυνατόν η χώρα να πηγαίνει μπροστά με έναν Ποινικό Κώδικα ο οποίος έχει κεφάλαιο για τη μονομαχία και δεν έχει κεφάλαιο για τα εγκλήματα κατά του περιβάλλοντος; Είναι δυνατόν αυτός ο Ποινικός Κώδικας να είναι το όπλο με το οποίο η έννομη τάξη της Ελλάδας πορεύεται στον 21ο αιώνα; Είναι δυνατόν να πάμε στον 21ο αιώνα με έναν Κώδικα Ποινικής Δικονομίας που εν πάση περιπτώσει, όπως και αν περιέχει, όπως και αν προβλέπει την προσωρινή κράτηση, στην πραγματικότητα η προσωρινή κράτηση είναι υπό την απόλυτη κρίση του ανακριτή και του εισαγγελέα;
Είναι δυνατόν να δεχτούμε ότι υπάρχουν στην Ελλάδα σχεδόν τρεις χιλιάδες οκτακόσιοι προσωρινά κρατούμενοι, ο τριπλάσιος αριθμός από οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρώπης; Είναι δυνατόν αυτές τις προκλήσεις να μην τις βλέπουμε και να μην καταλαβαίνουμε ότι οφείλουμε και πρέπει να τις αντιμετωπίσουμε;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μια και συζητάμε το θέμα επί της αρχής και στα άρθρα θα μπορώ να συζητήσω αναλυτικά αύριο, καταλήγω με το εξής.
(MB)
(3MT)
Αντιμετωπίζουμε συνολικά ως σύστημα και δικαίου και σωφρονιστικό σύστημα μια μέγιστη πρόκληση. Ο τρόπος να ανταποκριθούμε σ’ αυτή τη μέγιστη πρόκληση είναι να μιλήσουμε μεταξύ μας ειλικρινά, να αγνοήσουμε τις σειρήνες του λαϊκισμού, να αγνοήσουμε την προσπάθεια εύκολου εντυπωσιασμού, να καταλάβουμε πού είναι τα προβλήματα και να κινηθούμε για να αντιμετωπίσουμε αυτά τα προβλήματα, με ειλικρίνεια, με σοβαρότητα, αλλά κυρίως με εμπιστοσύνη στο μέλλον του τόπου και του Έλληνα πολίτη.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ο κύριος Βενιζέλος έχει το λόγο.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, μετά θα ήθελα παρακαλώ κι εγώ το λόγο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, πληροφορηθήκαμε από τα μέσα ενημέρωσης ότι μια τρομοκρατική οργάνωση, η «Σέχτα τρομοκρατών», με προκήρυξή της σε ημερήσια απογευματινή εφημερίδα ανέλαβε την ευθύνη για τη στυγερή δολοφονία του αστυνομικού πριν από λίγες μέρες και με την ίδια προκήρυξη διατυπώνει απειλές, προσπαθεί να δημιουργήσει ένα κλίμα γενικευμένου φόβου στην ελληνική κοινωνία. Είμαι βέβαιος πως διερμηνεύω τα αισθήματα όλης της Βουλής λέγοντας ότι η ελληνική κοινωνία αντιδρά απέναντι στην απειλή και το φόβο, ομόθυμα, ομόψυχα αντιτάσσεται σε κάθε προσπάθεια επιβολής του νόμου της βίας. Και θέλω να τονίσω πως από την άποψη αυτή η σκληρή κριτική που ασκούμε για τις ανεπάρκειες και τις αδυναμίες της Ελληνικής Αστυνομίας, για την επιδείνωση της κατάστασης στο χώρο της Αστυνομίας από το 2004 μέχρι σήμερα, η κριτική αυτή κινείται σε άλλο επίπεδο από το επίπεδο της κοινής στάσης όλων των πολιτικών δυνάμεων και όλης της κοινωνίας απέναντι στο φαινόμενο της τρομοκρατίας και του οργανωμένου εγκλήματος. Έχει τη στήριξη όλων των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων η Κυβέρνηση, η εκάστοτε κυβέρνηση της χώρας, αρκεί βέβαια να υπάρχει μια κυβέρνηση που έχει συνείδηση ευθύνης και έχει στοιχειώδη ικανότητα διαχείρισης των πραγμάτων. Αυτό είναι που λείπει. Δεν λείπει η πολιτική μας βούληση, δεν λείπει η κοινωνική ενότητα. Λείπει η ικανότητα πολιτικής αντίληψης και διαχείρισης βασικών θεμάτων.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι σε σχέση με το 2004 -και λυπάμαι που κάνω αυτή τη σύντομη αναδρομή- σε σχέση δηλαδή με την περίοδο καταστολής της «17ης Νοεμβρίου», σε σχέση με την περίοδο της ασφαλούς και υποδειγματικής διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων η κατάσταση στη χώρα μας έχει επιδεινωθεί. Έχουμε κάνει πολλά βήματα προς τα πίσω. Κυριαρχεί ένα κλίμα γενικευμένης ανασφάλειας, με όλες τις έννοιες του όρου «ανασφάλεια». Υπάρχει πολύ σοβαρό πρόβλημα στην καθημερινή ζωή και βεβαίως υπάρχει πολύ σοβαρό πρόβλημα, όπως είπα και προηγουμένως, σε διάφορες μορφές οργανωμένου εγκλήματος.
Το Σύνταγμά μας, όπως συμβαίνει με τα συντάγματα όλων των ευνομούμενων, θεσμικά εκσυγχρονισμένων χωρών, έχει προβεί διαχρονικά, ιστορικά σε ορισμένες θεμελιώδεις και ανυπέρβλητες σταθμίσεις ως προς τη σχέση ασφάλειας και ελευθερίας και ελπίζω να συμφωνούμε όλοι γύρω από το αυτονόητο, το ιστορικά και θεσμικά αυτονόητο, πως χωρίς ελευθερία, χωρίς κράτος δικαίου, χωρίς δικονομικές εγγυήσεις, χωρίς ανθρώπινα δικαιώματα δεν μπορεί να διασφαλιστεί το μείζον αγαθό της ασφάλειας, δεν μπορεί να προστατευθεί το δικαίωμα στην ασφάλεια. Χωρίς την προστασία του δικαιώματος στην ελευθερία δεν προστατεύεται ούτε το δικαίωμα στην ασφάλεια.
Μόνη ασφαλής μέθοδος για την υπεράσπιση του πολίτη, για την υπεράσπιση της ζωής, της τιμής και της περιουσίας του είναι ο σεβασμός της νομιμότητας, ο σεβασμός των εγγυήσεων του κράτους δικαίου. Αυτή η ισορροπία αποτυπώνεται στις συνταγματικές διατάξεις, αποτυπώνεται στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αποτυπώνεται στο Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
(GK)
(3MB)
Δεν πρέπει ούτε να ταλαντευόμαστε ούτε να πειραματιζόμαστε. Γιατί όσες φορές παραβιάζουμε αυτόν τον κλειστό κανόνα, το αποτέλεσμα είναι να πλήττεται η ελευθερία και το κράτος δικαίου, χωρίς να πλήττεται το οργανωμένο έγκλημα και χωρίς να καταστέλλεται η τρομοκρατία.
Έχει, λοιπόν, πάρα πολύ μεγάλη σημασία να συνεννοηθούμε γύρω από αυτό και λυπάμαι, όταν βλέπω μια Κυβέρνηση και μια κοινοβουλευτική πλειοψηφία πανικόβλητη, μετά το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών, να σύρεται πίσω από τις πολιτικές πρωτοβουλίες του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού και του κ. Καρατζαφέρη, να υιοθετεί με βιασύνη μια ατζέντα που δεν την έχει επεξεργαστεί και να σπεύδει να κάνει μια επίδειξη –υποτίθεται- αποφασιστικότητας, σκληρότητας, βολονταρισμού, ενώ από πίσω δεν υπάρχει απολύτως τίποτα.
Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς και έντιμοι, όταν απευθυνόμαστε στην κοινωνία. Όποιος επιχειρεί να εξαπατήσει την κοινωνία, προσφέροντάς της ψευδαισθήσεις παροδικές και στιγμιαίες, θα τιμωρηθεί σκληρότερα από την τιμωρία που επεβλήθη την 7η Ιουνίου στις Ευρωεκλογές.
Δεν μπορούμε να λέμε ψέματα στον πολίτη ότι ψηφίζοντας αυστηρούς ποινικούς νόμους, αντιμετωπίζουμε πράγματι το πρόβλημα ανασφάλειας, αντιμετωπίζουμε την κατάσταση εθνικής ανομίας που επικρατεί στη χώρα μας.
Να πω και κάτι άλλο; Μακάρι τα πράγματα να ήταν τόσο απλά. Μακάρι μέσα από την αυστηροποίηση, τη διαρκή και αλόγιστη αυστηροποίηση ποινικών διατάξεων να φτάναμε στην καταστολή του εγκλήματος, στην εξάλειψη των φαινομένων του οργανωμένου εγκλήματος, στην οριστική καταπολέμηση της τρομοκρατίας.
Δεν γίνεται έτσι! Διότι το πρόβλημα δεν είναι η τιμωρία ενός δράστη που συλλαμβάνεται και συνοδευόμενος από όλες τις αναγκαίες αποδείξεις εισάγεται στο ποινικό δικαστήριο, προκειμένου να καταδικαστεί σε αυστηρή ποινή.
Το πρόβλημα είναι να φτάσουμε στον εντοπισμό και τη σύλληψη των δραστών! Το πρόβλημα είναι να έχουμε μία αστυνομία με επαγγελματισμό, με ανοικτό μυαλό, με σύγχρονα μέσα, με επαρκή εξοπλισμό, ανοικτή στις νέες μεθόδους, χωρίς στερεότυπα, χωρίς προκαταλήψεις, που ενεργεί με αποτελεσματικότητα και συλλαμβάνει το δράστη.
Από εκεί και πέρα, υπάρχει ποινικός εξοπλισμός άφθονος. Δεν λείπουν ποινικές διατάξεις για τον κατάλληλο και αυστηρό χαρακτηρισμό των εγκλημάτων και για την επιβολή αυστηρών ποινών, αλλά είναι απόπειρα εξαπάτησης μιας φοβισμένης και ανασφαλούς κοινωνίας το να λέει η Κυβέρνηση, δια στόματος του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Δημόσιας Τάξης και του Υπουργού Δικαιοσύνης, ότι βρήκαμε τη μέθοδο: Θα κάνουμε ακόμη πιο αυστηρό τον Ποινικό Κώδικα, θα επιβάλλουμε δρακόντειες ποινές, ενώ έχουμε δρακόντειες ποινές. Έχουμε έναν κατάλογο κακουργημάτων που δεν υπάρχει σε άλλη χώρα. Έχουμε έναν ποινικό νόμο που απειλεί ισόβια κάθειρξη για σωρεία εγκλημάτων, κάτι που δεν συμβαίνει σε καμία άλλη χώρα.
Να είμαστε λοιπόν έντιμοι και σοβαροί. Υπάρχει τεράστιο πρόβλημα ανασφάλειας. Υπάρχει τεράστιο πρόβλημα με τις νέες μορφές τρομοκρατίας. Υπάρχει πρόβλημα στην καθημερινή ζωή του απλού ανθρώπου, αλλά δεν θα του λέτε ψέματα ότι με τέτοιου είδους νομοσχέδια δίνετε απάντηση στην αγωνία του. Διότι δεν μας λείπει η διάταξη για την τιμωρία. Μας λείπει η υποδομή, το σύστημα, η αστυνομία, η αποφασιστικότητα, η ικανότητα, ο επαγγελματισμός. Αυτά δεν υπάρχουν.
Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στη βία των κουκουλοφόρων! Κατηγορηματικά! Θέλουμε να κατασταλεί το φαινόμενο αυτό και μπορεί να κατασταλεί. Όμως, δεν θα κατασταλεί παραβιάζοντας πλήρως την αρχή της αναλογικότητας των ποινικών διατάξεων, ανατρέποντας δηλαδή όλη την ισορροπία του Ποινικού Κώδικα, παίρνοντας αδικήματα που τιμωρούνται με ποινή φυλάκισης –και μάλιστα μεσαία ποινή φυλάκισης- και μετατρέποντάς τα σε κακουργήματα –και μάλιστα πάνω από μεσαία κακουργήματα- επειδή ο δράστης είναι πιο επικίνδυνος γιατί φοράει κουκούλα.
Ο δράστης μπορεί να συλληφθεί, γιατί και τώρα η ληστεία είναι κακούργημα. Μπορεί να συλληφθεί, γιατί και τώρα τιμωρείται η διακεκριμένη φθορά ξένης ιδιοκτησίας. Μπορεί να συλληφθεί, γιατί και τώρα η βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη τιμωρείται βαρύτατα και η θανατηφόρα είναι πάρα πολύ αυστηρό κακούργημα.

(DP)
(GK)
Ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι και η μόνη διάταξη η οποία υπάρχει στον Κώδικά μας από το 1976 που καθιστά στοιχείο αυξημένης επικινδυνότητας την κουκούλα, έχει δυστυχώς μείνει ανενεργός επί τόσα χρόνια, από το 1976. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι τέτοιου είδους ρυθμίσεις δεν αποδίδουν.
Άρα, ας στραφούμε εκεί που πρέπει χωρίς να ανατρέπουμε την ισορροπία της ποινικής μας νομοθεσίας. Δεν υπάρχει αρχή μέση και τέλος πια. Οι διατάξεις είναι ασυνάρτητες, άδικες, άνισες και γι’ αυτό σε πολύ μεγάλο βαθμό ανεφάρμοστες. Χρειάζεται επειγόντως ένταξη πολλών ειδικών ποινικών νόμων στον Ποινικό Κώδικα και επανεξέταση εκ του μηδενός της κλίμακας των ποινών στον Ποινικό Κώδικα για να είμαστε δίκαιοι και σοβαροί, διότι αλλιώς θα μας διαφεύγουν μεγάλα εγκλήματα με μικρές ποινές και θα εμφανίζονται μεγάλες ποινές σε μικρότερης απαξίας πράξεις. Αυτή τη στιγμή έχει γίνει διάτρητη όλη η ποινική νομοθεσία. Έχει, δηλαδή, ανατραπεί ένας βασικός πυλώνας του κράτους δικαίου.
Άρα, είμαστε έτοιμοι να συμπαραταχθούμε στην αποτελεσματική καταστολή της βίας των κουκουλοφόρων, αλλά δεν συμπράττουμε στη διατύπωση μιας ψευδαίσθησης προς την κοινωνία: ότι αν ψηφιστούν οι διατάξεις αυτές θα κατασταλεί το φαινόμενο. Θα σας πούμε λεπτομέρειες στη συζήτηση επί των άρθρων
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Το ίδιο συμβαίνει και σε σχέση με το σωφρονιστικό σύστημα, κύριε Υπουργέ, και σας κρούω κώδωνα κινδύνου. Είναι φορτισμένη η κατάσταση στις φυλακές, το είπα και χθες το βράδυ σε μια εκδήλωση του Συμβουλίου Επικρατείας στον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Υπάρχει πρόβλημα. Ενδεχομένως υπάρχουν πολύ σοβαρές διασυνδέσεις μεταξύ τρομοκρατίας και κοινού εγκλήματος. Η κατάσταση πρέπει να ελεγχθεί και πρέπει να λάβετε όλα τα αναγκαία μέτρα. Και βλέπετε πως διαψεύδεται ο προκάτοχός σας, ο οποίος εμφάνισε στη Βουλή υπεραισιόδοξους αριθμούς για την αποσυμφόρηση των φυλακών με την εφαρμογή του προηγούμενου νομοσχεδίου που είναι νόμος του κράτους και είχε εισηγηθεί στη Βουλή και βλέπετε ότι τώρα βρίσκεστε στην ανάγκη να έλθετε να διορθώσετε, να βελτιώσετε με την ελπίδα ότι πράγματι θα φύγουν κάποιοι κρατούμενοι. Να φύγουν όμως, οι σωστοί κρατούμενοι με μία κλιμάκωση σε σχέση με τις ποινές και την απαξία των εγκλημάτων, όχι όποιοι-όποιοι κρατούμενοι. Δεν είναι στατιστικό πρόβλημα ούτε το σωφρονιστικό σύστημα, ούτε η ποινική δικαιοσύνη και γι’ αυτό θεωρώ ότι είναι τυχαία τα θέματα που αντιμετωπίζετε. Δεν υπάρχει καμία ιεράρχηση, δεν υπάρχει κανένα σύστημα.
Έτσι κάνετε και στο θέμα των ναρκωτικών. Δεν υπάρχει νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης με το οποίο να μην ανατρέπεται η νομοθεσία περί ναρκωτικών.
Και προσέξτε τώρα: Ένα μόνο σημείο εντοπίζω σε σχέση με τα υποκατάστατα στις φυλακές, στα Κέντρα Απεξάρτησης, διότι πρέπει να δούμε αν αυτή η χορήγηση υποκαταστάτων θα είναι διαρκής ή αν θα σταματά όταν ολοκληρώνεται η σωματική αποτοξίνωση και μετά θα προβλέπεται η ένταξη σε στεγνά προγράμματα για να μη μετατρέπουμε εκατοντάδες κρατουμένους σε ζόμπι μέσα στη φυλακή, οι οποίοι βρίσκονται μέσα στη φυλακή και επιδιώκουν να παραμείνουν για να έχουν εύκολη πρόσβαση στη χορήγηση του υποκατάστατου. Τεράστιο πρόβλημα.
Και βέβαια αναφέρομαι τώρα, όσο μπορώ πιο σύντομα στη προβληματική τροπολογία που είναι ένα αυτοτελές νομοσχέδιο για το φαινόμενο της παράνομης, της μη καταγεγραμμένης μετανάστευσης.
Θέλω κατ΄ αρχάς να καταθέσω στα Πρακτικά της Βουλής –με την παράκληση να το διαβάσετε και να το λάβετε σοβαρά υπ' όψιν σας- το κείμενο της εισήγησης του Συνηγόρου του Πολίτη προς την Ολομέλεια της Εθνικής Επιτροπής Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, η οποία συνέρχεται αύριο για να συζητήσει επειγόντως τα ζητήματα που θέτει τροπολογία αυτή.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ευάγγελος Βενιζέλος καταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα εισήγηση, η οποία βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Και λέω κατ’ αρχάς το εξής ανατριχιαστικό: Ενώ όλοι νομίζουμε ότι η τροπολογία αυτή στοχεύει στην καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης –της εισόδου, δηλαδή, από τα θαλάσσια σύνορά μας κυρίως μη καταγεγραμμένων μεταναστών- στη πραγματικότητα υψώνει μία σπάθη απειλητική πάνω από τα κεφάλια όλων των νόμιμων μεταναστών.


(DE)
(03DP)
Διότι με την πρώτη διάταξη αυτής της τροπολογίας ο κάθε αλλοδαπός, άρα και ο νόμιμος μετανάστης μετατρέπεται σε εν δυνάμει επικίνδυνο για τη δημόσια τάξη άτομο και ο νόμιμα ευρισκόμενος στη χώρα μας αλλοδαπός, εάν του ασκηθεί ποινική δίωξη για οποιαδήποτε αδίκημα, ακόμα και για αδίκημα που απειλείται πολύ μικρή ποινή φυλάκισης, ακόμα και αδίκημα του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, μπορεί να βρεθεί χωρίς κανένα καθεστώς προστασίας, να τελεί υπό άμεση απέλαση. Και δεν αναφέρομαι σε αυτόν που τα δουλεμπορικά σκάφη φέρνουν από την Τουρκία, αλλά αναφέρομαι σε αυτόν που ζει και εργάζεται χρόνια με την οικογένειά του στην Ελλάδα και συνεισφέρει στην ελληνική οικονομία.
Ως προς τις άλλες δε διατάξεις, τις οποίες θα αξιολογήσουμε στην κατ’ άρθρο συζήτηση, θέλω να σας πω ότι απλώς δεν υπάρχει καμία λογική.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, σε ένα λεπτό.
Το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης στην Ελλάδα, μην έχετε καμία αμφιβολία ότι το δημιούργησε σε πολύ μεγάλο βαθμό η αδυναμία μας να διαπραγματευθούμε στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η μεγάλη αιτία, η κορυφαία αιτία του προβλήματος δεν είναι ο ταλαίπωρος άνθρωπος που ζητάει μία καλύτερη μοίρα στον κόσμο, επειδή προέρχεται από εμπόλεμες περιοχές, από περιοχές στις οποίες κινδυνεύει η ζωή του και δεν μπορεί να επιβιώσει. Το πρόβλημα το δημιούργησε η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση με τον Κανονισμό «Δουβλίνο ΙΙ», που επιβάλλει στην Ελλάδα να λειτουργεί ως χώρος αποθήκευσης μεταναστών που επιθυμούν να μεταβούν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά δε μπορούν να κάνουν αυτό που επιθυμούν, γιατί εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να τους κρατούμε εδώ, είτε υπό άθλιες συνθήκες σε χώρους κράτησης, είτε υπό άθλιες συνθήκες στο κέντρο της Αθήνας ή άλλων μεγάλων πόλεων.
Και επισημαίνω μόνο ότι η σχετική Κοινοτική Οδηγία, η τελευταία, η 115 του 2008 εξαιρεί ρητά από το πεδίο εφαρμογής της αυτούς που έχουν ζητήσει τη χορήγηση καθεστώτος ασύλου. Άρα, φοβούμαι ότι από ένα σημείο και μετά, όλα αυτά είναι ένας εντυπωσιασμός χωρίς κανένα αποτέλεσμα, πέραν του ότι πάλι έχουμε αποσπασματικές ρυθμίσεις και δεν έχουμε ένα ενιαίο σχέδιο νόμου για τη μεταναστευτική πολιτική.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Παρακαλώ, ολοκληρώστε.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Δεν υπάρχει μεταναστευτική πολιτική. Δεν μπορείτε να θέσετε σε όλα τα επίπεδα που είναι κρίσιμα το ζήτημα αυτό και το αποτέλεσμα είναι να εμφανίζεστε πάντα ως επιμηθείς, να τρέχετε πίσω από τα προβλήματα, να τα θυμάστε τα προβλήματα αυτά, όταν έχει χτυπήσει πολύ ηχηρά το κουδούνι του συναγερμού λόγω της ήττας την οποία είχατε στις ευρωεκλογές…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ολοκληρώστε, παρακαλώ, κύριε Βενιζέλο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: …αλλά δεν υπάρχει, κύριε Υπουργέ, όταν νομοθετούμε για θέματα δικαιωμάτων και ποινικού δικαίου, χειρότερος σύμβουλος από τον πολιτικό πανικό ή την εκλογική σκοπιμότητα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κλείστε, παρακαλώ.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Προσέξτε, ο δρόμος αυτός είναι αναποτελεσματικός και επικίνδυνος.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, ο κ. Πάνος Παναγιωτόπουλος έχει το λόγο.
Ορίστε, κύριε Παναγιωτόπουλε.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όντως πληροφορηθήκαμε σήμερα το βράδυ ότι εστάλη προκήρυξη από τους φερομένους ως δράστες της αποτρόπαιας και άνανδρης δολοφονίας του υπαρχιφύλακα της Αντιτρομοκρατικής σε μεγάλη απογευματινή εφημερίδα. Με την προκήρυξη αυτή, κλείνει κατ’ αρχήν μία αιματηρή παράγραφος στο μεγάλο κεφάλαιο της τρομοκρατίας στην Ελλάδα που ταλανίζει τον τόπο μας τα τελευταία τριάντα πέντε χρόνια.
Από κάποια βασικά σημεία του περιεχομένου, που πληροφορηθήκαμε από τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, προκύπτει ότι και σε αυτήν την περίπτωση αναζητείται από τους δράστες ιδεολογικό και πολιτικό άλλοθι.
Είμαι βέβαιος ότι η ελληνική κοινωνία μετά τα όσα διαδραματίστηκαν τις τελευταίες δεκαετίες, γνωρίζει πολύ καλά το φαινόμενο και αντιλαμβάνεται τα αντικοινωνικά και κακοποιά κίνητρα των δραστών και πρωτεργατών του, οποιοδήποτε άλλοθι και αν επικαλούνται. Η ελληνική κοινωνία πρέπει να παραμείνει ελεύθερος χώρος διακίνησης ιδεών, όλων των ιδεών, ιδεών που κινούνται μέσα στο σύστημα της αστικής Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, αλλά και ιδεών που κινούνται εκτός του συστήματος και αντισυστημικών απόψεων και ιδεών. Και αυτές τις απόψεις έχει ανάγκη η ελληνική κοινωνία.
Αυτό, όμως το οποίο πρέπει να ξεκαθαρίσουμε είναι ότι η κοινωνία μας πρέπει να αντιπαρατεθεί με τη βία, όχι παθητικά.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
Θα παρακαλέσω, κύριε Πρόεδρε, να υπάρχει μία ησυχία στην Αίθουσα, τουλάχιστον κάτι το οποίο ακολουθώ και εγώ και υπήρξε για όλους τους άλλους ομιλητάς.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι, ησυχία.
(AD)
( 3DE)
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Λέω, λοιπόν, ότι η ελληνική κοινωνία πρέπει να παραμείνει ένας ελεύθερος και προνομιακός χώρος διακίνησης ιδεών και αυτών που εντάσσονται μέσα στο σύστημα, αλλά και αυτών που ασκούν κριτική στο σύστημα ή πρεσβεύουν την ανατροπή του αστικού συστήματος, αρκεί να μη μετέρχεται κανείς των μέσων της βίας. Η «κόκκινη γραμμή» την οποία πρέπει να χαράξουμε, αφορά τη συνολική αντιπαράθεσή μας με τα φαινόμενα βίας από οπουδήποτε και αν προέρχονται.
Τις τελευταίες μέρες, με αφορμή αυτήν την αποτρόπαια πράξη της δολοφονίας, είμαστε όλοι μάρτυρες μιας σκληρής, ακραίας, υπερβολικής, άδικης κριτικής που ασκείται από μέλη της ηγετικής ομάδας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. προς την Κυβέρνηση, αλλά και προς την Ελληνική Αστυνομία.
Δεν θα αρνηθεί κανείς ότι η Ελληνική Αστυνομία δίνει καθημερινή μάχη με την εγκληματικότητα, με το έγκλημα του κοινού Ποινικού Δικαίου, με την τρομοκρατία, με ταραξίες παντός είδους και πάσης προέλευσης. Ασφαλώς υπάρχουν προβλήματα δομής, λειτουργίας, επιχειρησιακά προβλήματα. Και αυτά πρέπει να διορθωθούν άμεσα. Όμως, άλλο αυτό και άλλο να γίνεται λόγος από την πλευρά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, από την πλευρά μελών της ηγετικής ομάδας του ΠΑ.ΣΟ.Κ., για «διαλυμένη Ελληνική Αστυνομία», για «διαλυμένη «Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία».
Κάνουν λόγο για μεταθέσεις και για τοποθετήσεις ημετέρων. Επανειλημμένως έχω θέσει υπ' όψιν συναδέλφων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. τα ονόματα –είναι γνωστά τα ονόματα, είναι δημόσιοι λειτουργοί- των βασικών επικεφαλής διευθυνόντων και τμηματαρχών της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας σήμερα. Από την ανάγνωση των στοιχείων προκύπτει ότι όλοι αυτοί έκαναν την καριέρα τους και ανήλθαν στα ανώτερα κλιμάκια της ιεραρχίας της Ελληνικής Αστυνομίας επί κυβερνήσεως ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Αυτή είναι η αλήθεια! Επί κυβερνήσεως ΠΑ.ΣΟ.Κ. έφθασε στα ανώτερα κλιμάκια της ιεραρχίας και ο σημερινός Αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας κ. Τσιατούρας, ο ΓΑΔΑρχης κ. Ραχωβίτσας, ο Διοικητής Ασφαλείας κ. Δηκόπουλος, ο Διοικητής της Αντιτρομοκρατικής κ. Χωριανόπουλος. Για παράδειγμα, επί Ολυμπιακών Αγώνων υπηρετούσε ως υπεύθυνος πληροφοριών της κρατικής ασφάλειας!
Ακόμη, στελέχη της Αντιτρομοκρατικής, όπως ο κ. Φραγκίσκος Παπαγεωργίου –μόλις πριν από ένα μήνα έφυγε- ο κ. Γρεκούσης και άλλοι πολλοί ήταν οι βασικοί υπηρεσιακοί συντελεστές των επιτεύξεων της Αντιτρομοκρατικής το 2002-2003 επί υπουργίας Χρυσοχοϊδη και της συλλήψεως της 17ης Νοέμβρη. Αυτοί ήταν.
Θα παρακαλέσω, λοιπόν, οι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να ρίξουν τους τόνους. Εμείς δεν λέμε ότι όλα κινούνται στην εντέλεια. Υπάρχουν σοβαρότατα προβλήματα, διοικητικά, επιχειρησιακά, λειτουργικά. Χρειάζονται ορισμένες μονάδες ασφαλείας, πλήρη ανασυγκρότηση. Η δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία πρέπει να εκλείψει άπαξ και διά παντός. Όμως, άλλο αυτό και άλλο να ομιλούν περί διαλύσεως της Ελληνικής Αστυνομίας και της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας. Το μήνυμα που εκπέμπεται είναι εντελώς εσφαλμένο.
Άκουσα πολλές κατηγορίες για το σημερινό υπό συζήτηση νομοσχέδιο. Άκουσα ότι κινείται σε μια ακραία λογική, ότι εισάγει ποινές ακραίας αυστηρότητας. Τίποτα απ’ όλα αυτά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι! Όσοι έχουμε θητεύσει στη δικηγορία και μάλιστα έχουμε βρεθεί πολλές φορές σε ποινικά ακροατήρια, μπορούμε χωρίς φόβο και πάθος να διαπιστώσουμε ότι αυτό το νομοσχέδιο κινείται προς τον άξονα του νομικού και θεσμικού ορθολογισμού.
Μη μου πείτε ότι δεν αποτελούσε μέχρι σήμερα διακωμώδηση. Και εκεί πρέπει να αναλάβουμε, κύριε Υπουργέ και τις δικές μας ευθύνες ως Νέα Δημοκρατία, ίσως γιατί αργήσαμε. Πρέπει να έχουμε το θάρρος να το πούμε. Μη μου πείτε λοιπόν ότι δεν ηχεί στα αυτιά του μέσου πολίτη ως στοιχείο που διακωμωδεί την έννομη τάξη και τον Ποινικό Κώδικα στην Ελλάδα, το γεγονός ότι σε μία χώρα που υποφέρει τόσο πολύ από λαθραία μετανάστευση, το αδίκημα του δουλεμπόρου ήταν μέχρι σήμερα πλημμέλημα.
(KO)





(3AD)
Μη μου πείτε, λοιπόν, ότι δεν ηχεί στα αυτιά του μέσου πολίτη ως στοιχείο που διακωμωδεί την έννομη τάξη, διακωμωδεί τον ποινικό κώδικα στην Ελλάδα το γεγονός ότι σε μία χώρα που υποφέρει τόσο πολύ από τη λαθραία μετανάστευση το αδίκημα του δουλεμπόρου ήταν μέχρι σήμερα πλημμέλημα. Μη μου πείτε, λοιπόν, ότι αυτό ότι δεν ηχεί σαρκαστικά, ειρωνικά, υπονομευτικά για την έννομη τάξη.
Και ορθώς έρχεται η Κυβέρνηση και προχωρεί στη διόρθωσή του. Δεν είναι, λοιπόν, ούτε αυστηροποίηση ούτε ακραία τοποθέτηση ή αλλαγή ή στροφή προς τα άκρα, αλλά είναι νομικός και θεσμικός ορθολογισμός. Να το πω πιο απλά, σοβαρεύεται επιτέλους η έννομη τάξη στην Ελλάδα. Σοβαρεύεται επιτέλους! Ανταποκρίνεται στα δεδομένα και στα ζητούμενα των καιρών. Άλλαξε η εποχή μας.
Όμως, όσον αφορά τους συναδέλφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που καμώνονται ότι δεν κατάλαβαν τίποτα, θα καλέσω ορισμένους από αυτούς οι οποίοι έχουν θητεύσει ως δικηγόροι στα ποινικά δικαστήρια.
Μα, αγαπητοί συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., από τη δεκαετία του ’90, από το 1994, 1995, 1996, 1997 πηγαίναμε να δικάσουμε –θυμάμαι- στο μεταβατικό Εφετείο Ναυπλίου που συνεδριάζει σε τακτές ημερομηνίες –συνεδρίαζε τότε στην Καλαμάτα- και από τις είκοσι πέντε υποθέσεις του πινακίου, οι είκοσι, οι είκοσι δύο, οι είκοσι τρεις αφορούσαν την εμπορία ναρκωτικών.
Από πότε εισέρευσε, έγινε η έκρηξη αυτής της εγκληματικής παραβατικότητας στην Ελλάδα; Αυτή η έκρηξη κυριάρχησε μετά την πτώση του υπαρκτού Σοσιαλισμού -αυτή είναι η αλήθεια, το ’89-’90 συνέβησαν αυτά τα γεγονότα- και η έκρηξη συνέβη τη δεκαετία που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κυβερνούσε μέχρι το 2004.
Αυτά τα αποτελέσματα, αυτά τα προϊόντα εκλήθημεν, κύριε Υπουργέ, να διαχειριστούμε. Αυτή είναι η αλήθεια. Και μην παριστάνουν οι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι δεν κατάλαβαν τίποτα, ότι δεν γνωρίζουν τίποτα και ότι όλα αυτά προέκυψαν σήμερα.
Επίσης, είναι γνωστό ότι σωστά οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχαν υπογράψει με την Τουρκία τα περίφημα πρωτόκολλα επαναπροώθησης, χωρίς όμως σ’ αυτά τα πρωτόκολλα να υπάρξουν δικλείδες οι οποίες θα υποχρέωναν την Τουρκία να τα σεβαστεί, να τα εφαρμόσει και να τα τηρήσει στην πράξη. Και τι έγινε; Η Τουρκία έγραψε την υπογραφή της και την υπογραφή μας στα παλαιότερα υποδήματά της και βεβαίως εξακολούθησε να διακινεί μέσα από την επικράτειά της καραβάνια λαθρομεταναστών ή να διοργανώνει –επιτρέψτε μου να πω- η ίδια την αποστολή λαθρομεταναστών στην Ελλάδα με τις πλάτες και την ανοχή των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών.
Γιατί μη μου πείτε πως η παντοδύναμη τουρκική ΜΙΤ δεν παίρνει είδηση για τα τουρκικά σύνορα που γίνονται κόσκινο, όταν χρειάζεται να φύγουν τα καραβάνια και να πάνε από την Τουρκία στην Ελλάδα. Όταν τα καραβάνια πρέπει να γυρίσουν πίσω, εκεί συναντούν τείχη. Είναι θωρακισμένη η Τουρκία. Όταν, όμως, πρόκειται να διακινηθούν, να πάνε προς την καημένη την Ελλάδα, εκεί οι τουρκικές υπηρεσίες ούτε γνωρίζουν ούτε συνεργάζονται.
Μ’ αυτό, λοιπόν, το σχέδιο νόμου η ελληνική έννομη τάξη επιτέλους σοβαρεύεται. Τα θέματα της ασφάλειας ακουμπούν ολόκληρο τον ελληνικό λαό και ειδικότερα ακουμπούν τον οικονομικά αδύνατο. Τους ακουμπούν όλους, αλλά πριν από όλα τον οικονομικά αδύνατο, διότι ο οικονομικά ισχυρός έχει βρει τρόπους. Εκμισθώνει σωματοφύλακες, εταιρείες φύλαξης, έχει ηλεκτρονικά συστήματα προστασίας κ.ο.κ. Ο οικονομικά αδύνατος αισθάνεται ότι συνθλίβεται. Του αφαιρείται ένα από τα βασικότερα ατομικά δικαιώματα, να κινείται ο ίδιος και να ζει σε συνθήκες ασφάλειας, σταθερότητας, δημόσιας προστασίας.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κλείνω, κύριε Πρόεδρε. Αύριο θα πούμε περισσότερα.
Οι γειτονιές της Αθήνας μαρτυρούν τα δεινά των απλών συμπολιτών μας. Και σήμερα, έρχεται επιτέλους η Κυβέρνηση να πάρει μέτρα. Και τα μέτρα αυτά κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση.
(TR)
(KO)
Και περίμενε κανείς από τους εκπροσώπους της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης μία άλλη στάση. Μία στάση κοντά στα ζητούμενα, στα αιτήματα του μέσου πολίτη, γιατί τα ίδια προβλήματα έχει και ο πολίτης που ψηφίζει ΠΑ.ΣΟ.Κ. ή Αριστερά, όταν δεν μπορεί να κυκλοφορήσει στον Άγιο Παντελεήμονα. Τα ίδια προβλήματα έχει όταν πάει να διασχίσει το ιστορικό κέντρο της Αθήνας και βλέπει μικροδιακινητές ή συμμορίες ημεδαπών ή αλλοδαπών, να έχουν καταλάβει έναν κοινωνικό χώρο που του ανήκει, χώρο καθημερινότητας.
Κατά συνέπεια, εμείς περιμένουμε προτάσεις, περιμένουμε σοβαρή κριτική, περιμένουμε βελτιωτικές παρεμβάσεις και πρωτοβουλίες. Δεν περιμένουμε αυτή τη μηδενιστική κριτική και αυτή την προσπάθεια αποδόμησης που εκδηλώθηκε μέχρι τώρα σ’ αυτή την Αίθουσα από τους συναδέλφους της ηγετικής ομάδας του ΠΑ.ΣΟ.Κ., η οποία συμπεριφορά περισσότερο εκθέτει εκείνους παρά την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Άφησα ανέγγιχτο το κεφάλαιο της κουκούλας γιατί θα έχουμε την ευκαιρία να αναφερθούμε διεξοδικά αύριο, απλώς μία κουβέντα θα πω. Δεν θεσπίζεται κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κανένα ιδιώνυμο αδίκημα. Θεσπίζονται συνθήκες επαύξησης του αξιοποίνου, συνθήκες επιβαρυντικές του αξιοποίνου.
Αλλά για να καταλάβω, από πού και έως πού ο πολιτικός κόσμος έχει λόγους να στέκεται αλληλέγγυος και να συνηγορεί υπέρ κάποιου πολίτη που θεωρεί απαραίτητο να κρύψει την ταυτότητά του για να προβεί σε οποιαδήποτε πράξη; Από πού και έως πού; Ποιο είναι το κίνητρο, ποιο αγαθό πάμε να προστατεύσουμε, ποιο αγαθό θέλουμε να προστατεύσουμε;
Θα παρακαλούσα αυτό να μου το διευκρινίσετε, γιατί τονίζω ότι δεν διώκεται κανείς πολίτης που θέλει για τον άλφα ή βήτα λόγο να κυκλοφορεί με το πρόσωπό του σκεπασμένο. Ουδείς! Και όποιος αυτό το υποστηρίζει νομίζω ότι το κάνει διαστρέφοντας συνειδητά την αλήθεια.
Επιβαρύνεται το αξιόποινο όταν τελείται αξιόποινη πράξη, όχι όταν δεν τελείται αξιόποινη πράξη. Άρα, ποιο είναι το πρόβλημα; Γιατί θέλετε να συνηγορήσετε; Υπέρ ποίου θέλετε να συνηγορήσετε; Ποιο ατομικό δικαίωμα, ποιο πολιτικό ή κοινωνικό δικαίωμα υφίσταται επίθεση από αυτό το νομοθέτημα; Ποιο δικαίωμα απειλείται; Ποιο αγαθό του πολίτη απειλείται;
Ας εκλογικευτεί, λοιπόν, και ο τόνος της κριτικής και η κριτική ας δώσει τη θέση της στις καλόπιστες παρεμβάσεις για ουσιαστικές προτάσεις. Δεν λέμε ότι η Κυβέρνηση έχει το αλάθητο, λέμε ότι κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση του νομικού και θεσμικού εξορθολογισμού και ανταποκρίνεται σε υπαρκτά αιτήματα των συμπολιτών μας, οτιδήποτε και αν ψηφίζουμε. Γι’ αυτό εισηγούμεθα την υπερψήφιση του νομοθετήματος, που είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό νομοθέτημα.
Σε κάθε περίπτωση θα πω για μία ακόμα φορά, κύριε Υπουργέ, και διαβεβαιώστε το, ότι δεν ετοιμάστηκε από το βράδυ των εκλογών και μετά. Δεν προσέρχεται νύκτα στη Βουλή ο κ. Δένδιας υπό την πίεση των αποτελεσμάτων της 7ης Ιουνίου. Το είχε προαναγγείλει ήδη, το είχε δρομολογήσει ήδη και ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να το φέρει στη Βουλή να ψηφιστεί και να γίνει νόμος του κράτους.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Το λόγο έχει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ ο κ. Αντώνης Σκυλάκος.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΑΚΟΣ: Γιατί έρχονται αυτές οι βασικές διατάξεις με τις οποίες εμείς έχουμε αντίρρηση αυτή τη στιγμή;
Άκουσα τον κ. Βενιζέλο που έχει εν μέρει δίκιο να λέει ότι είναι η πίεση που νοιώθει η Νέα Δημοκρατία από το ΛΑΟΣ για το ζήτημα των μεταναστών και το ζήτημα της αντιμετώπισης της εγκληματικότητας. Εδώ θα προσθέσω και κάτι ακόμα. Υπάρχει πίεση και από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. για ανίκανη κυβέρνηση, ανίκανη αστυνομία, άρα ανασφαλείς πολίτες. Σ’ αυτή την πίεση προσπαθεί να απαντήσει εσπευσμένα η Κυβέρνηση και φέρνει αυτές τις διατάξεις για λόγους επικοινωνιακούς σε μεγάλο βαθμό, διότι ούτε η μη νόμιμη μετανάστευση θα σταματήσει. Όσο υπάρχει φτώχεια και όσο υπάρχουν πόλεμοι θα αυξάνεται όχι μόνο προς την Ελλάδα προς όλες τις άλλες χώρες. Ούτε το ζήτημα της εγκληματικότητας αντιμετωπίζεται με λίγο καλύτερη ή λίγο χειρότερη αστυνομία, όταν τα κοινωνικά προβλήματα μεγαλώνουν και μάλιστα σε συνθήκες κρίσης.
(XF)



(TR)
Είναι επίσης αλήθεια αυτό που είπε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας ότι τα είχαν έτοιμα στο συρτάρι, δεν ήρθαν λόγω του αποτελέσματος των εκλογών.
Εγώ πιστεύω πράγματι ότι τα είχαν στο συρτάρι, διότι όλες οι χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης σκληραίνουν τη στάση τους απέναντι στα λαϊκά κινήματα, στους απεργούς, στους διαδηλωτές, στους μετανάστες, στους μελλοντικούς απεργούς και διαδηλωτές ενόψει και της οικονομικής κρίσης και των κοινωνικών αντιδράσεων. Αυτή είναι ευρωπαϊκή πολιτική και την ακολουθεί και η Νέα Δημοκρατία και τα κόμματα της αντιπολίτευσης που συμφωνούν προς αυτή την κατεύθυνση και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και το ΛΑ.Ο.Σ.
Άρα, η αλήθεια είναι πως και στα συρτάρια υπήρχαν, αλλά και για λόγους επικοινωνιακούς έρχονται τώρα βιαστικά. Εμείς δεν θα κάνουμε κριτική σε επιμέρους ζητήματα σήμερα. Τα επιμέρους προβλήματα είναι υπαρκτά. Ακούστηκαν από διάφορες πλευρές. Αλλά δεν καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο για επιμέρους ζητήματα.
Έχουμε διαφορετική φιλοσοφία σε τρία βασικά ζητήματα: Στο ζήτημα των ναρκωτικών, στο ζήτημα που έχει να κάνει με τις κουκούλες και τα δημοκρατικά δικαιώματα και στο ζήτημα των μεταναστών. Καλό είναι ότι γίνονται κάποια καταστήματα, ένα, στην πορεία δύο, για προσπάθεια απεξάρτησης. Καλός είναι και ο διαχωρισμός ανάλογα με το αδίκημα και με τις ποινές των κρατουμένων. Εντάξει αυτά. Όμως, το ζήτημα της αντιμετώπισης των ναρκωτικών στις φυλακές δεν αντιμετωπίζεται από άποψη απλώς ποσοτικής, πόσα κέντρα θα υπάρχουν. Είναι και το ποιοτικό στοιχείο. Δηλαδή είμαστε εντελώς αντίθετοι, κάθετα αντίθετοι με τη λογική της υποκατάστασης. Αυτό είναι το μεγάλο θέμα. Δηλαδή και εκτός φυλακών και εντός φυλακών. Δεν υπήρξε αποτέλεσμα με την υποκατάσταση. Παίρνουν τα υποκατάστατα και είτε τα καταναλώνουν είτε τα πουλάνε ή παραλλήλως κάνουν και χρήση ναρκωτικών. Κι αυτό θα γίνει στις φυλακές. Δεν αντιμετωπίζεται το ζήτημα.
Ταυτόχρονα έχουμε ένα σωφρονιστικό σύστημα που δεν βγάζει από τη φυλακή ανθρώπους αναμορφωμένους, γιατί αυτοί χρειάζονται μόρφωση, χρειάζονται ψυχαγωγία, χρειάζονται εργασία μέσα στη φυλακή, χρειάζονται στήριξη ψυχολογική. Είναι πράγματα, τα οποία δεν υπάρχουν και βγαίνουν χειρότεροι απ’ ό,τι μπήκαν. Πολύ περισσότερο λοιπόν και γι’ αυτούς τους λόγους.
Η δεύτερη άποψη. Υπάρχει μια στάση στην Ευρωπαϊκή Ένωση που λέει όσο το δυνατόν να περιορίζουμε τους νόμους που θεωρούν αδίκημα τα ναρκωτικά. Κάνουν διαχωρισμό σε σκληρά σε μαλακά.
Εμείς δεν είμαστε υπέρ της άποψης της ποινικοποίησης της χρήσης των ναρκωτικών. Αλλά από το σημείο ότι θέλουμε αυτοί που είναι χρήστες και όχι έμποροι ναρκωτικών, να βρεθούν υγιείς αύριο μεθαύριο, να αποκατασταθεί η ψυχολογία τους η υγείας του κ.λπ. μέχρι να πούμε ότι θα καταργήσουμε τη νομοθεσία, είμαστε αντίθετοι. Είμαστε αντίθετοι με τη λογική άλλων χωρών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κομμάτων ή και Βουλευτών σ’ αυτή τη Βουλή που κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση. Τώρα ξέρουμε πολύ καλά ότι από ναρκομανή σε ναρκομανή οι ποσότητες διαφέρουν. Όμως, με βάσει τη στάση αρχών και τη διαφορετική φιλοσοφία στο ζήτημα, είμαστε αντίθετοι με την αύξηση, με τον υπερδιπλασιασμό της ποσότητας που μπαίνει για προσωπική χρήση. Μπορεί να υπάρξουν δικαστές εξειδικευμένοι και να κρίνουν και να πάνε στα «στεγνά» προγράμματα που σημαίνει κοινότητες και κοινότητες και στο σωφρονιστικό σύστημα. Κι αν είναι απλώς χρήστες και δεν ήταν έμποροι ταυτόχρονα, να βγαίνουν από τη φυλακή και να πηγαίνουν στα «στεγνά» προγράμματα, που σημαίνει χρηματοδότηση νέων κοινοτήτων. Αυτή είναι η δική μας φιλοσοφία και γι’ αυτό διαφωνούμε με τις ρυθμίσεις αυτές.
Το δεύτερο θέμα σε σχέση με την κοινωνική ειρήνη, τις κουκούλες κ.λπ. Αν περιορίσουμε τη συζήτηση στις κουκούλες θα κρύψουμε την αλήθεια. Ποια είναι η αλήθεια; Ότι έχουμε σταθερή κατάργηση, περιορισμό, συρρίκνωση και ανατροπή των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων όχι μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα και στον κόσμο ολόκληρο.

(BA)
(4XF)
Αυτή είναι η κυρίαρχη πολιτική, την οποία τα διάφορα κόμματα που κυβερνούν τον τόπο μας, τα κόμματα εξουσίας και άλλα κόμματα, σπρώχνουν την υπόθεση σε βάρος των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων, στο όνομα της ασφάλειας ή να αντιμετωπιστεί η τρομοκρατία, που σε μεγάλο βαθμό είναι πρόσχημα για να θωρακίζεται το κράτος με νόμους και πρακτικές ώστε να εφαρμόζονται με τις λιγότερες κοινωνικές αντιδράσεις οι αντιλαϊκές πολιτικές. Στρέφονται κατά των λαϊκών κινημάτων. Αυτή είναι η φιλοσοφία, αυτή είναι η λογική, για να είμαστε ειλικρινείς και να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας.
Είναι καινούργιο θέμα –δεν είναι στην Αίθουσα ο κύριος Υπουργός, αλλά πιστεύω ότι μας παρακολουθεί- η κουκούλα; Από πότε υπάρχει κουκούλα στην Ελλάδα; Στη δικτατορία δεν είχαμε κουκούλες. Μόλις έπεσε η χούντα, εμφανίστηκαν οι πρώτοι κουκουλοφόροι. Επί τριάντα πέντε χρόνια έχουμε κουκουλοφόρους, τους έχουμε χαρακτηρίσει όλοι γνωστούς-άγνωστους, οι κυβερνήσεις εναλλάσσονται και κανένας δεν μπορεί να τους αντιμετωπίσει όλα αυτά τα χρόνια. Το φαινόμενο της κουκούλας πολλαπλασιάστηκε για ειδικούς λόγους τον περασμένο Δεκέμβριο. Τι γινόταν πριν από το Δεκέμβριο; Γιατί δεν αντιμετωπιζόταν και από τα δύο κόμματα; Τόσοι Υπουργοί πέρασαν και δεν αντιμετώπισαν το ζήτημα. Δεν υπάρχουν μυστικές υπηρεσίες, ντόπιες και ξένες, που θέλουν αυτή την κατάσταση; Το ίδιο δεν ισχύει και για την τρομοκρατία; Βεβαίως, θλιβόμαστε και συλλυπούμαστε για τα θύματα και για το συγκεκριμένο θύμα της τρομοκρατίας. Αλλά η «Σέχτα Επαναστατών» ή η 17 Νοέμβρη ή τα φρούτα που ωριμάζουν ή τα καινούργια λουλούδια που φυτρώνουν, δεν έχουν σχέση με μυστικές υπηρεσίες; Και δεν λέω για αυτούς που είναι οι εκτελεστές, για αυτούς που θα πετάξουν την πέτρα και θα σπάσουν τη βιτρίνα ή που θα πυροβολήσουν έναν αστυνομικό, μιλάω για τους ιθύνοντες που κρύβονται από πίσω. Ποιος κερδίζει από αυτή την υπόθεση; Αυτό είναι το ερώτημα. Από το θάνατο του αστυνομικού από την τρομοκρατία ποιος κερδίζει πολιτικά; Αυτοί που είναι υπέρ των περιορισμών των πολιτικών δικαιωμάτων, που είναι υπέρ του να χρεώσουν τις ευθύνες στην «άκρα Αριστερά», αλλά να συμπαρασυρθεί η μη άκρα Αριστερά –ας το πω έτσι, για να μπορέσουμε να συνεννοηθούμε. Η «άκρα Αριστερά» είναι αυτοί που κάνουν αυτές τις ενέργειες ή που φορούν κουκούλες και στην πραγματικότητα δεν είναι Αριστερά, αλλά διευκολύνουν το σύστημα. Ας είμαστε λοιπόν ειλικρινείς. Όλες οι Κυβερνήσεις δεν ήθελαν να αντιμετωπιστεί το ζήτημα της κουκούλας. Γι’ αυτό είναι υποκριτική η προσπάθεια αυτή και στρέφεται ευθέως κατά των λαϊκών κινημάτων. Θα σας αποδείξω με συγκεκριμένα παραδείγματα ότι στρέφεται κατά των λαϊκών κινημάτων. Αν εξαιρέσω το αδίκημα της ληστείας, όλα τα υπόλοιπα αδικήματα, για να μπορέσει να χρησιμοποιηθεί η επιβαρυντική περίπτωση της κουκούλας, έχουν σχέση με διαδηλώσεις. Εξάλλου, δεν το κρύβει η Κυβέρνηση. Εδώ το ΛΑ.Ο.Σ. υποστήριξε ιδιώνυμο αδίκημα που είναι ακραία άποψη –δεν θέλω να δώσω άλλον χαρακτηρισμό- διότι πάμε στη λογική να καταδικάζεται η πρόθεση, η σκέψη και αυτό είναι επικίνδυνο για το ποινικό μας σύστημα, γυρνάμε σε άλλες εποχές. Όποιος φοράει κουκούλα στο δρόμο σε μία διαδήλωση έχει σκοπό να σπάσει.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Το Κ.Κ.Ε. δεν φοράει κουκούλα.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Εμείς δεν φοράμε κουκούλα, αλλά μπορεί να φορέσουμε κράνος για να μη μας χτυπήσει ο αστυνομικός με το γκλόμπς και να μη φαίνονται όλα τα χαρακτηριστικά. Στην Ιαπωνία κ.λπ. διαδηλώνουν μαζικά πολλοί άνθρωποι με κράνος για να μην τρώνε ξύλο.
Να φέρω συγκεκριμένα παραδείγματα. Το άρθρο 189, αν δεν κάνω λάθος, μιλάει για τους διαδηλωτές που θα συγκρουστούν και θα βιαιοπραγήσουν κατά αστυνομικών, ή θα βιαιοπραγήσουν οι αστυνομικοί και θα αμυνθούν οι διαδηλωτές.
(ZE)
(BA)
Το ίδιο είναι και με τη φθορά ξένης ιδιοκτησίας. Μπορεί αυτό να συμβεί σε μια διαδήλωση. Το ίδιο είναι και με τις σωματικές βλάβες σπρώχνει ο ένας, σπρώχνει ο άλλος, κάποιος θα τραυματιστεί.
Για όλους αυτούς τους λόγους, λοιπόν, είμαστε αντίθετοι με την ποινικοποίηση της κουκούλας σαν επιβαρυντική περίπτωση. Είμαστε εντελώς αντίθετοι επίσης με το να μετράται η ζωή ή η υγεία ενός δημοσίου υπαλλήλου, ενός αστυνομικού, άμα θέλετε, περισσότερο από ό,τι για τον απλό πολίτη. Δεν θέλουμε να ανοίξει η πόρτα ούτε για την επαναφορά της περιύβρισης αρχής διότι ανοίγει μια πόρτα με τη συγκεκριμένη διάταξη.
Και κλείνω με το ζήτημα των μεταναστών και θα είμαι σύντομος. Τα κόμματα που φωνάζουν για τη λεγόμενη λαθρομετανάστευση υποστηρίζουν όλες τις πολιτικές όπου συμμετέχουν είτε στην Ευρωπαϊκή Ένωση είτε εκπροσωπούν στις γενικές συνελεύσεις στις κοινοβουλευτικές στο ΝΑΤΟ ή οπουδήποτε, υποστηρίζουν την πολιτική των επεμβάσεων σε χώρες Αφγανιστάν, Ιράκ, κύματα προσφύγων. Δεύτερον, την εκμετάλλευση του τρίτου κόσμου. Την υποστηρίζουν αυτή είναι η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και υπάρχει και ανταγωνισμός με τις Ηνωμένες Πολιτείες ποιος θα πάρει τα πετρέλαια εδώ, ποιος θα ελέγχει το φυσικό αέριο εκεί και με πόλεμο και με πολιτικά και οικονομικά μέσα. Αυτή είναι η αιτία και την αιτία αυτή την κρύβουν τα άλλα κόμματα.
Εν πάση περιπτώσει, μετά το αποτέλεσμα των εκλογών εντάθηκαν από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, από το Υπουργείο Εσωτερικών και οι «σκούπες», οι ενέργειες μαζικά να πιάνονται λαθρομετανάστες ανακοινώθηκαν στρατόπεδα συγκέντρωσης και έρχονται και αυτές οι συγκεκριμένες διατάξεις. Πράγματι, οι διατάξεις αυτές στρέφονται κατά των νόμιμων μεταναστών με του ψύλλου πήδημα ακόμη και με κατάχρηση από την αστυνομία του δικαιώματος να τον μηνύσουν για αντίσταση κατά της αρχής, ή για ψύλλου πήδημα να μπορεί κάποιος που είναι νόμιμος και έχει την οικογένειά του εδώ και ζει χρόνια να απελαθεί, να υπάρξει διοικητική απέλαση. Είμαστε εντελώς αντίθετοι.
Δεύτερον, είμαστε αντίθετοι με την επέκταση στους δώδεκα μήνες. Ούτε πιστεύουμε ότι μπορεί να γίνουν στρατόπεδα που να έχουμε αξιοπρεπή διαβίωση. Αυτό το γνωρίζουμε πολύ καλά. Εξάλλου και άλλες αμφισβητήσεις σοβαρές γι’ αυτό το θέμα βάζει και η ύπατη αρμοστεία του ΟΗΕ που μας έστειλε και πιστεύω έστειλε και στην κυβέρνηση τις αντιρρήσεις της.
Όλα αυτά ξεκινούν όχι μόνο από την Ελλάδα αλλά από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τώρα το ποιος είναι καλύτερος διαχειριστής της αντιμετώπισης των μεταναστών σαν ανθρώπους που τους εκμεταλλευόμαστε και μετά τους ξαποστέλνουμε, ποιος είναι καλύτερος διαχειριστής της πολιτικής να προωθηθούν μέτρα ασφάλειας σε βάρος των ατομικών δικαιωμάτων, αν ήταν οι προηγούμενες κυβερνήσεις ή είναι οι σημερινές, αυτό ο ελληνικός λαός το κρίνει και το βλέπει ότι συνεχίζονται οι ίδιες πολιτικές που ξεκινούν από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Μετά λύπης μου άκουσα τα επιχειρήματα του κυρίου Πρωθυπουργού ότι μας άκουσαν στις Βρυξέλες και ότι θέλουμε περισσότερη αξιοποίηση των μονάδων της Ευρωπαϊκής Ένωσης που εμποδίζουν να πλησιάζουν οι λαθρομετανάστες με τα καράβια. Θα πνίγουμε έτσι περισσότερους, θα σκοτώνουμε περισσότερους. Αν αυτό είναι ανθρωπισμός, αν αυτό είναι ατομικό και πολιτικό δικαίωμα, τότε δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε, κύριε Σκυλλάκο.
Το λόγο έχει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αναστάσιος Κουράκης.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν μπω στο κυρίως θέμα θα ήθελα να κάνω μνεία για την αιφνιδιαστική απόφαση της οικογένειας Θόδωρου και Γιάννας Αγγελοπούλου ιδιοκτητών των εφημερίδων ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ και ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ και του ραδιοσταθμού CITY 99,5 που είχε ως αποτέλεσμα 450 εργαζόμενοι να πεταχτούν στους δρόμους.
(PM)

(4ZE)
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να πω ότι οι δημοσιογράφοι, οι τεχνικοί, οι διοικητικοί υπάλληλοι και οι τυπογράφοι πρέπει να ξέρουν ότι έχουν τη συμπαράσταση της κοινωνίας και όλη η κοινωνία πρέπει να είναι αποφασισμένη να μην επιτρέψει να γίνουν εξιλαστήρια θύματα στο βωμό των κερδοσκοπικών παιχνιδιών άσκησης εξουσίας και ιδιοκτησίας των μέσων μαζικής επικοινωνίας. Αυτό είναι εξαιρετικά τραγικό και βεβαίως θα έχει άμεσες συνέπειες και στην ποιότητα της ενημέρωσης. Ως Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς θέλουμε να πούμε ότι πρέπει να υπάρξει απόλυτη διαφάνεια του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των μέσων μαζικής επικοινωνίας και θα πρέπει οι εργοδοτικές οργανώσεις και η Κυβέρνηση να αναλάβουν τις ευθύνες τους στον τομέα αυτό. Δυστυχώς φοβούμαστε ότι το «ντόμινο» αυτό θα επεκταθεί και στα υπόλοιπα μέσα.
Σχετικά με το νομοσχέδιο που συζητάμε θεωρώ ότι το πιο σημαντικό σημείο όσον αφορά τη διάσταση του νομικού μας πολιτισμού, κύριε Υπουργέ, είναι η τροπολογία σχετικά με τους μετανάστες. Έχω πει πάρα πολλές φορές ότι θα επιθυμούσα το Υπουργείο ως επίσημη αρχή -όπως έκανε και ο κύριος Βενιζέλος εκ μέρους της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης- να χρησιμοποιεί τον όρο «οικονομικοί μετανάστες» ή έστω «παράνομοι μετανάστες» παρά «λαθρομετανάστες» καθώς δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι ούτε λαθραίες ζωές.
Δεν νομίζω ότι στο τέλος θα επιμείνετε στο ότι ο αλλοδαπός θεωρείται επικίνδυνος για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια όταν σε βάρος του ασκηθεί ποινική δίωξη. Θεωρώ ότι είναι μία τρομακτική υποχώρηση στο νομικό μας πολιτισμό το να καταργηθεί το τεκμήριο της αθωότητας, δηλαδή ούτε καν να προσαχθεί σε δίκη, ούτε καν να τελεσιδικήσει. Μόλις του ασκηθεί ποινική δίωξη -και μάλιστα αν είναι για αδίκημα το οποίο τιμωρείται με στερητική της ελευθερίας ποινή τουλάχιστον τριών μηνών, δηλαδή σχεδόν για το σύνολο των αδικημάτων- αυτός ο άνθρωπος χαρακτηρίζεται επικίνδυνος για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια της χώρας και απελαύνεται.
Μάλιστα εδώ, όπως ελέχθη και από άλλους συναδέλφους, μιλάτε γενικώς για αλλοδαπούς, δηλαδή για ανθρώπους οι οποίοι είναι εγκατεστημένοι εδώ για χρόνια με τις οικογένειές τους και τα παιδιά τους πάνε στο σχολείο. Αν τους ασκηθεί ποινική δίωξη, κατά παράβαση του τεκμηρίου της αθωότητας το οποίο είναι κεκτημένο του νομικού μας πολιτισμού, αυτοί οι άνθρωποι θεωρούνται επικίνδυνοι και μπορεί να απελαθούν. Μου είναι αδιανόητο να σκεφθώ ότι αύριο το βράδυ θα έχουμε ψηφίσει ένα νόμο που καταργεί αυτό το τεκμήριο της αθωότητας.
Πρέπει να σας πω –και το γνωρίζετε πολύ καλά- ότι έχουμε υπογράψει διεθνείς συμβάσεις ότι η απέλαση γίνεται σε αυστηρά καθορισμένα όρια και όχι ανεξέλεγκτα και βεβαίως δεν μπορούμε να παραβιάσουμε τις συμφωνίες που προασπίζονται το δικαίωμα αυτό που είπα και προηγουμένως. Λόγου χάρη, το άρθρο 6 της παραγράφου 2 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου λέει ότι παν πρόσωπο κατηγορούμενο επί αδικήματι τεκμαίρεται ότι είναι αθώο μέχρι της νομίμου αποδείξεως της ενοχής του. Δεν τολμώ να πιστέψω ότι θα προχωρήσετε στην ψήφιση αυτής της τροπολογίας.
Το δεύτερο εδάφιο αυτής της ίδιας τροπολογίας λέει ότι επειδή έχουμε αδυναμία να κρατήσουμε τους αλλοδαπούς προ της απέλασης για τρεις μήνες, το επεκτείνουμε στους έξι μήνες. Μάλιστα δεν ξέρω αν σας έχει διαφύγει, κύριε Υπουργέ, ότι με τον τρόπο που υπάρχει η διατύπωση δεν μπορεί να παραταθεί μέχρι τους δώδεκα μήνες αλλά στους έξι προστίθενται και οι δώδεκα με τον τρόπο που είναι διατυπωμένο. Λέει δηλαδή ότι η κράτηση του αλλοδαπού είναι δυνατό να παραταθεί για περιορισμένο χρόνο που δεν υπερβαίνει τους δώδεκα μήνες, δηλαδή αυτός ο χρόνος προστίθεται στους έξι. Έχουμε δηλαδή ανθρώπους που επειδή υπάρχει αδυναμία επαναπροώθησης, διευρύνουμε το χρόνο και ζουν μέσα σε άθλιες συνθήκες σε «στρατόπεδα συγκέντρωσης». Εδώ καταργείται μία δεύτερη αρχή, αυτή της αναλογικότητας η οποία γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι λέει πως τα μέτρα που υιοθετούμε σε κάθε περίπτωση πρέπει να βρίσκονται σε εύλογη σχέση, δηλαδή σε αναλογία προς το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.
(SX)


(4PM)
Εδώ, επειδή υπάρχει αδυναμία επαναπροώθησης των παράνομων οικονομικών μεταναστών ή των προσφύγων, παρατείνεται η κράτησή τους δώδεκα ή δεκαοκτώ μήνες, όπως είπα και προηγουμένως.
Τέλος, πάλι στην ίδια τροπολογία, θέλοντας να πατάξετε τα κυκλώματα διακίνησης, έχουμε και την ποινικοποίηση της στέγης, δηλαδή της φιλοξενίας, καθώς –λέει- ότι είναι κακούργημα η εξασφάλιση σε αυτούς τους παράνομους, τέλος πάντων, καταλύματος ή η απόκρυψή τους. Δηλαδή, κάποιος ο οποίος δεν θέλει να δώσει στην Αστυνομία έναν οικονομικό μετανάστη, ο οποίος πέρασε τη θάλασσα κινδυνεύοντας να θαλασσοπνιγεί ή τον κρύβει, διώκεται για κακούργημα.
Αυτά είναι εξωφρενικά πράγματα και θέλω να πιστεύω ότι δεν θα επιμείνετε μέχρι τέλους σε αυτές τις διατάξεις.
Εμείς θεωρούμε ότι, πέρα από όλα τα άλλα, η χώρα μας θα πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλία για τη διαμόρφωση μιας νέας ευρωπαϊκής πολιτικής, που πρωτίστως θα δίνει βάρος στην πρόληψη του φαινομένου της μετανάστευσης και όχι στην ανακύκλωσή του, όπως συμβαίνει σήμερα από την επικέντρωση σε αστυνομικού χαρακτήρα μέτρα, και βεβαίως θα συμβάλει στην αντιμετώπιση των αιτίων της μετανάστευσης, ώστε οι άνθρωποι να μην αναγκάζονται να μεταναστεύουν.
Πέρα από αυτό, όμως, οι προτάσεις οι δικές μας σκοπεύουν και αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της γκετοποίησης των περιοχών. Δημιουργούνται πάρα πολλές εντάσεις. Και δεν μπορούμε καθόλου να συμφωνήσουμε ότι οι μετανάστες, οι οποίοι, όπως λέτε και στην Αιτιολογική Έκθεση, τελικώς παραμένουν στη χώρα και διαβιούν ομαδικά υπό άθλιες συνθήκες με κινδύνους για τη δημόσια υγεία –λες και φταίνε οι ίδιοι για την κατάσταση αυτή- προβαίνουν στη διάπραξη σοβαρών εγκλημάτων, λες και υπάρχει μέσα στο DNA αυτών των ανθρώπων η εγκληματική προδιάθεση. Λέτε ότι δημιουργούνται φαινόμενα ρατσισμού. Προφανώς με μία τέτοια πολιτική, πολλοί κάτοικοι αντιμετωπίζουν συμπεριφορές, δεν θα έλεγα ρατσιστικές, αλλά άμυνας μπροστά στην κατάσταση στην οποία βρίσκονται.
Ωθούμε τους ανθρώπους να αντιμετωπίσουν -αλλοδαπούς και Έλληνες- τέτοιες συμπεριφορές ακραίες, ενώ θα μπορούσαμε να πάρουμε μέτρα απογκετοποίησης των περιοχών των αστικών κέντρων, όπου είναι πάρα πολύ έντονο το φαινόμενο. Θα μπορούσαμε να πάρουμε μέτρα υγειονομικής παρέμβασης στους χώρους μαζικής διαμονής μεταναστών με τη συστηματική παροχή ιατρικής φροντίδας με στόχο την πρόληψη, αλλά και την περίθαλψη, όπου είναι αναγκαίο, με μέριμνα των δημοτικών ιατρείων, να πάρουμε μέτρα με τη συγκρότηση, σε μόνιμη βάση, κοινωνικών υπηρεσιών, να πάρουμε μέτρα για άμεσες παρεμβάσεις των υποβαθμισμένων λαϊκών γειτονιών, με τη δημιουργία ελεύθερων χώρων, σχολείων, πολιτιστικών κέντρων. Έτσι αντιμετωπίζονται φαινόμενα σαν του Αγίου Παντελεήμονα αλλά και άλλων περιοχών, κύριε Υπουργέ.
Βεβαίως, εμείς θα λέγαμε ότι πρέπει να στηριχθούν οι μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις στις περιοχές που έχουν γκετοποιηθεί, εκεί, δηλαδή, που αποδεδειγμένα οι επιχειρηματίες αυτοί –και οι μικρομεσαίοι- έχουν πάρα πολύ χαμηλό τζίρο, εξαιτίας όλων αυτών των φαινομένων, για τα οποία βεβαίως δεν ευθύνονται οι ίδιοι.
Σε κάθε περίπτωση εμείς λέμε ότι θα πρέπει να αλλάξει το καθεστώς ομηρίας, στο οποίο έχουν εγκλωβιστεί χιλιάδες μετανάστες, που ζουν κι εργάζονται στη χώρα μας. Πρέπει να ξεκινήσει μία νέα ανοιχτή διαδικασία νομιμοποίησης των μεταναστών με προϋποθέσεις, που δεν θα έχουν βέβαια ως στόχο να αποκλείσουν τους μετανάστες από τη δυνατότητα μιας νόμιμης ζωής, αλλά να τους εντάξουμε στα ασφαλιστικά ταμεία, να χορηγηθεί άσυλο στους πολιτικούς πρόσφυγες. Μην ξεχνάμε ότι και η χώρα μας ευθύνεται για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται αυτοί οι άνθρωποι.
Να θυμίσουμε ότι το 2001, που άρχισε ο πόλεμος με το Αφγανιστάν, με ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις, στις οποίες συμμετείχε και η Ελλάδα, είχαμε συλλήψεις είκοσι πέντε χιλιάδων Αφγανών πολιτών. Υπάρχουν, βέβαια, πολλοί περισσότεροι. Και μη ξεχνάμε ότι η χώρα μας διέθετε στρατεύματα και διαθέτει κονδύλια, βάσεις για όλους αυτούς τους πολέμους που δημιούργησαν αυτές τις χιλιάδες των μεταναστών.
Ακόμη, θα ήθελα να πω σχετικά με τα υπόλοιπα στοιχεία του νομοσχεδίου και σε σχέση με αυτά που είπατε προηγουμένως, κύριε Υπουργέ, ότι δεν αισθάνθηκα καθόλου άνετα όταν είπατε ότι θα φέρετε και νέες ρυθμίσεις, πέρα από την ποινικοποίηση της αμφίεσης, δηλαδή τις κουκούλες και τις κάμερες, ρυθμίσεις γύρω από το DNA, την άρση του απορρήτου.

(TS)

(4SX)
Όλα αυτά δημιουργούν ένα ασφυκτικό πλαίσιο που θα έλεγα ότι σε καμία περίπτωση δεν αντιμετωπίζει την κατάσταση, αλλά προετοιμάζει το έδαφος για να αντιμετωπίσει τους νέους κοινωνικούς αγώνες που θα ξεσπάσουν την επόμενη περίοδο μπροστά στην όξυνση των κοινωνικών προβλημάτων που έχουμε μπροστά μας.
Σχετικά με το νομοσχέδιο και το θέμα των φυλακών, υπάρχουν ορισμένα θετικά μέτρα, όπως είναι η καθιέρωση του να μπορεί ο Συνήγορος του Πολίτη να επισκέπτεται τις φυλακές και να συντάσσει εκθέσεις βελτίωσης. Αυτό θα έλεγα ότι θα μπορούσε να επεκταθεί και στους δικηγορικούς συλλόγους. Μόνο ωφέλεια θα είχαμε να δούμε απ’ αυτή τη διαφάνεια. Ξέρω ότι το αναγνωρίζετε και το εκτιμώ ιδιαίτερα. Επίσης, θα μπορούσαμε να δούμε και την καθιέρωση γραφείου σε κάθε φυλακή του Συνηγόρου του Πολίτη, ώστε να παταχθεί με τον τρόπο αυτόν η αυθαιρεσία των σωφρονιστικών υπαλλήλων και των διοικητικών και άλλων υπηρεσιών.
Σχετικά με την ενδοσωματική έρευνα μου δόθηκε η εντύπωση ότι αντιμετωπίζετε πολύ σοβαρά το να οδηγηθούμε μέσω μηχανημάτων στην κατάργηση αυτού του εξευτελιστικού ελέγχου σε άνδρες και γυναίκες.
Επίσης, θεωρώ θετικό το ότι αποφασίζετε να αντιμετωπίσετε το θέμα των ναρκωτικών με την πολιτική της μείωσης της βλάβης μέσω των προγραμμάτων Ο.ΚΑ.ΝΑ. Εμείς θα διαφωνήσουμε με άλλα κόμματα. Θεωρούμε ότι πρέπει να προωθηθεί η πολιτική πρωτίστως της πρόληψης και της απεξάρτησης με κάθε πρόγραμμα που μπορεί να επιλέξει ο εξαρτημένος κρατούμενος σ’ αυτήν την περίπτωση και που μπορεί να τον βοηθήσει να απεξαρτηθεί –οποιοδήποτε είναι αυτό, δεν θα επιλέξουμε εμείς τον τρόπο, ό,τι επιλέξει αυτός θα το ενισχύσουμε- και να ενισχύσουμε τα προγράμματα του ΚΕΘΕΑ. Είχα την ευκαιρία να επισκεφθώ στον Κορυδαλλό το πρόγραμμα του ΚΕΘΕΑ, το οποίο είναι εξαιρετικό και κάνει και εξαιρετική δουλειά. Να τα καθιερώσουμε και σε άλλες φυλακές.
Βεβαίως, είμαστε και υπέρ της πολιτικής της μείωσης της βλάβης, δηλαδή των προγραμμάτων του Ο.ΚΑ.ΝΑ. Είναι εξαιρετικά λυπηρό ότι πριν από μια, δυο εβδομάδες πέθανε κρατούμενος στις φυλακές του Βόλου εξαιτίας χρήσης ναρκωτικών. Νομίζω ότι εκεί θα είχαν να προσφέρουν τα πρόγραμμα μείωσης της βλάβης.
Μην ξεχάσουμε, κύριε Υπουργέ, σε επόμενο νομοθέτημα –θα ήθελα να είχε έρθει σ’ αυτό, το αναφέρατε και εσείς ήδη- το μεγάλο αριθμό των προφυλακισμένων. Αναφέρατε ότι ο αριθμός είναι τρομακτικά μεγάλος στο σύνολο των κρατουμένων. Αναφέρατε ότι είναι 3.800 προφυλακισμένοι -έτσι είναι, όπως το λέτε- στους 12.500 περίπου κρατούμενους. Νομίζω ότι πρέπει να το αντιμετωπίσουμε απολύτως αποτελεσματικά.
Θα ήθελα, θα ήταν επιθυμία μου δηλαδή, με αυτή την έννοια το λέω, εάν μπορείτε να μιλήσουμε με συγκεκριμένα νούμερα και χρονοδιαγράμματα για το τι αριθμός υπολογίζεται με βάση τις στατιστικές υπηρεσίες του Υπουργείου, που ξέρω ότι μειονεκτούν στο ζήτημα αυτό, να αποφυλακιστεί το προσεχές διάστημα. Έχουμε συζητήσει και άλλες φορές το ζήτημα της συμφόρησης των φυλακών. Είναι τρομακτικό και όχι μόνο για τις φυλακές αλλά και για τα κρατητήρια.
Θα ήθελα να πάμε πολύ συντεταγμένα σε ένα χρονοδιάγραμμα με συγκεκριμένα μέτρα, ώστε να δούμε πώς αντιμετωπίζεται αυτό το ζήτημα του υπερπληθυσμού. Θέλει συγκεκριμένα νομοθετήματα. Θεωρώ ότι αυτό που έχετε φέρει, αντιμετωπίζει εν μέρει ορισμένα ζητήματα –θα μιλήσουμε και στην κατ’ άρθρον συζήτηση- αλλά θέλω να μας πείτε και τα σχέδιά σας για τα προσεχή νομοθετήματα και το συγκεκριμένο αριθμό που θα έχουμε ωφέλεια στο ζήτημα αυτό.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει επανειλημμένα το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή).
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ολοκληρώστε, σας παρακαλώ.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ: Σε κάθε περίπτωση νομίζουμε ότι και το ζήτημα της επανόδου που αναφέρατε και της μετασωφρονιστικής πολιτικής έχει το νόημά του. Έχουμε πολλά να κάνουμε. Ξέρουμε ότι αυτή τη στιγμή δυσπραγεί η επάνοδος και το ζήτημα της μετασωφρονιστικής πολιτικής και σ’ αυτό χρειάζονται συγκεκριμένα βήματα.
Με όλα αυτά που είπα, το κόμμα μας είναι αντίθετο στη φιλοσοφία του νομοσχεδίου έτσι όπως έρχεται. Κυρίως θα ήθελα να μείνετε, κύριε Υπουργέ, ιδιαίτερα στα πρώτα σημεία της ομιλίας μου όσον αφορά την προσβολή του νομικού μας πολιτισμού στο σημείο που ανέφερα, δηλαδή το δικαίωμα κάποιος να θεωρείται αθώος μέχρι να καταδικαστεί.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε, κύριε Κουράκη.
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Κυριάκος Βελόπουλος.

(PE)
(04TS)
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ πολύ.
Ξεκινώντας, θα ήθελα να πω ότι σαφώς είναι αυτονόητη η καταδίκη -φαντάζομαι όλων ημών- για το «κτύπημα» και την προκήρυξη την οποία σήμερα διάβασα και εγώ, η οποία μου δημιουργεί πάρα πολλά ερωτηματικά για το ποιος φταίει τελικά. Δεν πιστεύω ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι ιδεολόγοι, ούτε μπορεί να είναι Έλληνες ιδεολόγοι άνθρωποι που καρφώνουν είκοσι τέσσερις σφαίρες στο σώμα ενός ανθρώπου που αμείβεται με 700 ή 800 ευρώ το μήνα. Το να ρέει αίμα αστυνομικού ή πολίτου, για μένα, είναι το ίδιο πράγμα. Κοστίζει, είναι μία ανθρώπινη ψυχή.
Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι τις πταίει. Πιστεύω –βέβαια, δεν είναι του παρόντος να το συζητήσουμε- ότι φταίμε λίγο ή πολύ και εμείς, γιατί δίνουμε άλλοθι με τα λάθη που κάνουμε ως πολιτικό σύστημα, είτε με τη σκανδαλολογία, είτε με τη διαφθορά, είτε με τις εικοτολογίες που συζητούμε γενικόλογα εδώ μέσα, είτε με το ότι δεν συναινούμε σε απλά πράγματα, είτε γιατί δεν βλέπουμε τη λογική.
Θα ήθελα να κάνω μία μικρή παρένθεση και να πω ότι σήμερα τετρακόσιοι συνάδελφοί μου –ως δημοσιογράφος δεν ξεχνώ και την ιδιότητά μου- έμειναν στο δρόμο, απελύθησαν. Αισθάνομαι, λοιπόν, την υποχρέωση να πω ότι το κεφάλαιο και η πλουτοκρατία μετρά μόνο το κέρδος και όχι τις ψυχές. Τα καπρίτσια του οποιουδήποτε, που θέλει να παίξει με τα Μέσα Μαζικής Ενημερώσεως, κύριε Υπουργέ, γιατί εσείς ως Κυβέρνηση και η προηγούμενη επί είκοσι έτη αφήσατε άναρχα να λειτουργεί το τηλεοπτικό σύστημα είτε μέσω των εκδοτών είτε των καρτέλ και των διαπλεκομένων, δυστυχώς οδηγεί σε αυτήν τη διαδικασία. Τετρακόσιοι άνθρωποι, τετρακόσιες ψυχές μένουν άνεργοι. Οι εργαζόμενοι και πάλι την πληρώνουν αυτήν τη διαδικασία, είτε την οικονομική κρίση είτε τις λάθος επιλογές κάποιων προσώπων. Συμπαρίσταμαι, λοιπόν, στον αγώνα των συναδέλφων, εύχομαι να βρεθεί λύση, γιατί είναι δύσκολες οι ημέρες για τα Μέσα Μαζικής Ενημερώσεως και την εργασία.
Θα ήθελα να πω στον κ. Βενιζέλο, ο οποίος δεν είναι εδώ, ότι δεν πρέπει να λυπάται, διότι η Κυβέρνηση, όπως είπε, σύρεται πίσω από το Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό, σύρεται από εμάς. Του λέω, λοιπόν, τούτο: Ο ίδιος ο Πρόεδρός του μίλησε για μηδενική ανοχή στη λαθρομετανάστευση. Δύο τινά συμβαίνουν: Ή σύρεται και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ο Πρόεδρός του πίσω από τη δική μας πολιτική ή και πάλι έχουμε διαφωνία στο χώρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Ένα από τα δύο συμβαίνει, δεν υπάρχει άλλη λύση, διότι για μηδενική ανοχή μίλησε και ο Γιώργος Παπανδρέου. Βέβαια, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. μας έχει συνηθίσει στο δίπολο αυτό, είναι δικό τους πρόβλημα, αλλά εάν σύρονται πίσω από εμάς, να μας το πουν δημοσίως. Σύρεται όλο το πολιτικό σύστημα, λοιπόν.
Πάμε, λοιπόν, στην κουκουλοφορία, κύριε Υπουργέ. Είναι ένα από τα «αγαπημένα» θέματα, γιατί η μισή αλήθεια εμένα με ενοχλεί. Η κουκουλοφορία αποτελεί επιβαρυντική περίσταση και όχι αυτοτελές αδίκημα. Αυτό μας λέει ο νομοθέτης τώρα. Δεν θα διαφωνούσα, αλλά θα σας πω κάτι. Η κάλυψη προσώπου παρεμποδίζει, κύριε Υπουργέ, την ταύτιση προσώπου και δράστη. Θα σας πω ένα παράδειγμα. Γίνονται επεισόδια. Ο κουκουλοφόρος σπάει ένα αυτοκίνητο ή ένα μαγαζί. Τον συλλαμβάνει ο αστυνομικός. Να σας πω την εξέλιξη; Πενήντα, εκατό ή διακόσιοι προοδευτικοί, ψευτοδιεθνιστές, ψευτοδημοκράτες είναι έξω από το δικαστήριο. Πηγαίνουν μάρτυρες είκοσι από αυτούς, λένε ότι ο αστυνομικός κάνει λάθος και δεν είναι ο κουκουλοφόρος, δεν φορούσε πράσινα, κόκκινα, κίτρινα ρούχα ή παπούτσια και αθωώνεται ο κουκουλοφόρος. Δεν υπάρχει ταύτιση, κύριε Υπουργέ.
Άρα, λοιπόν, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Σε πόσα δικαστήρια έχουν αθωωθεί κατ’ αυτόν τον τρόπο ακριβώς οι κουκουλοφόροι που έσπασαν τη βιτρίνα, που έκαψαν το μαγαζί του μεροκαματιάρη; Το ξέρετε; Ψάχνω να βρω από το μεσημέρι τον αριθμό και δεν μπορώ να τον βρω, κύριε Υπουργέ. Ξέρετε πόσες καταδίκες κουκουλοφόρων είχαμε, κύριε Υπουργέ; Ψάχνω να βρω τον αριθμό και δεν μπορώ να τον βρω.
Αυτό σημαίνει, λοιπόν, ότι υπάρχει ένα κενό, ένα ουσιαστικό κενό. Εάν ήθελε το πολιτικό σύστημα να σταματήσει αυτή η ιστορία, υπήρχε τρόπος, κύριε Υπουργέ. Θα σας τον προτείνω. Να επιβληθεί σε όσους κάνουν πορείες το αυτονόητο, η περιφρούρηση των πορειών και κατά το νόμο υπεύθυνοι να είναι αυτοί που περιφρουρούν τις συγκεντρώσεις. Δηλαδή, κάνει το Κ.Κ.Ε. πορεία, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ο ΛΑ.Ο.Σ., η Νέα Δημοκρατία; Να υπάρχει περιφρούρηση, εάν θέλουν κάποιοι να φορούν κουκούλα, γιατί είναι, λέει, αμφίεση η κουκούλα. Εγώ πρώτη φορά βλέπω αμφίεση με κουκούλα. Εγώ θυμάμαι ότι κουκούλα φορούσαν η Κου-Κλουξ-Κλαν, οι δήμιοι και κάποιοι δοσίλογοι το 1940 και δεν ξέρω τι είδους αμφίεση είναι αυτή, που κάποιοι είπαν ότι είναι αμφίεση. Λέω, λοιπόν, το εξής: Να περιφρουρείται η πορεία, η διαδήλωση ή συγκέντρωση και αν συμβεί το παραμικρό, να ξέρουμε ποιοι είναι στην ομάδα περιφρούρησης και να τιμωρηθούν αυτοί για ηθική αυτουργία. Υπάρχει λύση, κύριε Υπουργέ, αλλά δεν θέλει το πολιτικό σύστημα να δώσει λύση, ίσως γιατί κάποιοι παίζουν με τα ποσοστά τους, υποθάλποντας παρόμοιες συγκεντρώσεις ακραίων στοιχείων, φασιστικών στοιχείων, τα οποία σπάνε, καίνε δυστυχώς τον καθημερινό μόχθο του πολίτου. Γιατί δεν καίνε κάτι άλλο, κάτι αποκομμένο. Αυτή είναι η αλήθεια. Στο κέντρο της Αθήνας είναι μικρομάγαζα τα περισσότερα, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Αυτό έκαναν, κύριε Υπουργέ.
(GH)
(4PE)
Θα σας πω τώρα μερικά παραδείγματα για να φρεσκάρω τη μνήμη σας. Είστε πολύ έγκριτος νομικός και πολύ καλός δικηγόρος εξ όσων γνωρίζω. Θα σας πω το εξής: Γερμανία. Ξέρετε το νόμο εκεί, κύριε Υπουργέ; Έζησα στη Γερμανία. Θέλετε να σας τον πω; Απαγορεύεται σε απόσταση εκατό μέτρων από αστυνομικό τμήμα να περνά κουκουλοφόρος. Δεν μιλάει για συγκεντρώσεις. Η Γερμανία θέτει όριο εκατό μέτρων. Αν πλησιάσει κουκουλοφόρος στα δέκα μέτρα ο αστυνομικός πυροβολεί, κύριε Υπουργέ. Εγώ δεν θέλω να πυροβολήσει ο αστυνομικός, έστω και αν φορά κουκούλα ο άλλος. Είναι αδιανόητος πράξη. Το λέει όμως η Γερμανία.
Οι Η.Π.Α., νόμος «αντιμάσκ», ισχύει σε 49 πολιτείες. Ποιος είναι αυτός ο νόμος; Είναι συγκεκριμένος νόμος κουκούλας.
Το ίδιο Αυστρία, Ελβετία. Να πάμε τώρα και στη Γαλλία, κύριε Υπουργέ. Αμφισβητήσατε την τοποθέτηση του συναδέλφου κ. Γεωργιάδη, ότι στη Γαλλία ισχύει ο νόμος για την κουκούλα και είναι πλέον νόμος απαγορευτικός.
Κύριε Υπουργέ, η μισή αλήθεια δεν είναι αλήθεια. Επιτρέψτε μου να πω ότι αυτό που κάνατε δεν κοσμεί με την παρουσία του Υπουργού το Κοινοβούλιο, διότι αυτό το νομοθετικό διάταγμα αντιμετωπίζει αυτοτελώς το αδίκημα. Τι σημαίνει αυτό; Όστις φοράει κουκούλα και περνάει δίπλα από πορεία -όχι είναι μέλος της πορείας- έχει επιπτώσεις. Αν θέλετε μπορώ να σας το διαβάσω. Λέει: «Ή βρίσκεται κοντά σε διαδηλωτές σε δημόσιο δρόμο και καλύπτει ηθελημένα το πρόσωπό του για να μην αναγνωρίζεται υπό συνθήκες που γεννούν το φόβο πρόκλησης επιθέσεων στη δημόσια τάξη». Και μόνο που περνάει από δίπλα, είναι περαστικός με κουκούλα. Πρόστιμο; Είναι 1.500 ευρώ. Και αν υποτροπιάσει το πρόστιμο είναι 3.000 ευρώ. Αλλά τα 1.500 ευρώ, κύριε Υπουργέ, ισοδυναμούν με πέντε μήνες εξαγοράς επί ποινή φυλάκισης. Το καταλάβαμε, κύριε Υπουργέ;
Άρα, λοιπόν, να μη στρογγυλεύουμε και να μη λέμε τις μισές αλήθειες. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Υπάρχει ένα πρόβλημα και αυτό είναι το πρόβλημα της κουκούλας. Λύνεται. Ιδιώνυμο. Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω δημοκρατία στην οποία να χρειάζεται κουκούλα. Μόνο σε φασιστικά, ολιγαρχικά και απολυταρχικά καθεστώτα χρειάζεται κουκούλα είτε για να καρφώσει ο δοσίλογος τον οποιοδήποτε αντιρρησία εκείνου του καθεστώτος είτε γιατί είναι κου-κλουξ-κλαν είτε γιατί είναι δήμιος. Αν λοιπόν ο κουκουλοφόρος θέλει να φοράει την κουκούλα του ας την φοράει, δικαίωμά του, σπίτι του. Στο σπίτι του να τη φοράει και να παίζει αν θέλει και την τυφλόμυγα. Πρόβλημά του. Δεν μπορεί όμως να κυκλοφορεί, να τρομοκρατεί να εκβιάζει, να καίει, να σπάζει, να ρημάζει την Ελλάδα. Η Ελλάδα ανήκει σε όλους τους Έλληνες και κυρίως στους φιλήσυχους πολίτες.
Άκουσα με ιδιαίτερη προσοχή το συνάδελφο κοινοβουλευτικό εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας να λέει για «καημένη Ελλάδα». Είπε ότι στέλνει η Τουρκία στην «καημένη Ελλάδα». Όταν ακούω εγώ κύριοι συνάδελφοι «καημένη Ελλάδα» αγανακτώ. Η «καημένη Ελλάδα» δεν φταίει αυτή γιατί είναι «καημένη», αλλά είναι «καημένη» γιατί φταίτε όλοι εσείς που κυβερνήσατε. Την καταντήσατε «καημένη».
Τώρα σε σχέση με τους λαθρομετανάστες να πω το εξής: Το είπε ο κ. Παναγιωτόπουλος και όχι εγώ. Είπε ότι η Τουρκία είναι θωρακισμένη. Άρα, η Ελλάδα δεν είναι θωρακισμένη, είναι ξέφραγο αμπέλι. Εγώ θα συμφωνήσω με το Κ.Κ.Ε., διότι λέμε τη μισή αλήθεια και ακούστε ποια είναι η μισή αλήθεια.
Θωρακιζόμαστε. Παίρνουμε για το Αιγαίο με εντολή του ΝΑΤΟ φρεγάτες και κορβέτες που δεν χρειάζονται, γιατί χρειαζόμαστε ευέλικτα σκάφη, μικρές ακταιωρούς και πυραυλακάτους, κύριοι συνάδελφοι. Αντίθετα το ΝΑΤΟ μας επιβάλλει να παίρνουμε αυτά τα άλλα πλοία και να τα στέλνουμε στο Σουέζ και να κάνουν περιπολίες. Χρειάζονται για το στόλο μας, αλλά γιατί να εξυπηρετήσω εγώ τα αμερικάνικα συμφέροντα στην περιοχή αυτή ή στο Αφγανιστάν με το όπιο και τα ναρκωτικά και να μην έχω εγώ θωρακισμένο το Αιγαίο όπως το έχει η Τουρκία.
Γιατί να είναι θωρακισμένη η Τουρκία και να μας τους στέλνει εδώ στην «καημένη Ελλάδα»; Κατακαημένη Ρούμελη θα έλεγα εγώ τι σου ‘μελε να πάθεις για να το συνεχίσω.
Εγώ θέλω ειλικρινά να δίνουμε λύσεις. Και ποια είναι η λύση; Άκουσα κύριοι συνάδελφοι κορυφαίους Υπουργούς να λέμε ψιθυρίζοντας ότι αν η Τουρκία συνεχίσει να αθετεί τη συμφωνία και την υπογραφή της, θα θέσουμε βέτο στην ενταξιακή προοπτική της. Για γέλια και για κλάματα. Δεν χρειάζεται να το κάνουμε εμείς, κύριε Υπουργέ. Το κάνει ο Σαρκοζί.

(XA)
(4GH)
Κάτι που κάνει ήδη άλλος θα το κάνετε εσείς; Μα, εσείς αναφανδόν υπερασπίζεστε, παρακαλείτε, εκλιπαρείτε την Ευρωπαϊκή Ένωση να βάλετε τους Τούρκους στην Ευρωπαϊκή Ένωση! Θα τρελαθούμε. Κάνετε κάτι που το κάνουν οι άλλοι. Κάντε κάτι άλλο, κύριε Υπουργέ.
Σε ερώτηση δική μου και του συναδέλφου Κώστα Αϊβαλιώτη για το πόσα είναι τα χρήματα που παίρνει η Τουρκία –και επικαλούμαι πάντα τις πηγές μου εγώ- λέω το εξής: Πόσα χρήματα παίρνει κατ’ έτος κύριε Σκυλλάκο η Τουρκία από τα ευρωπαϊκά πρωτόκολλα; Εκατόν πενήντα εκατομμύρια ευρώ. Κόψτε κύριοι. Κόψτε τα αύριο το πρωί. Βέτο. Κομμένη ιστορία. Δεν παίρνετε μια κύριοι. Υπάρχουν λύσεις. Με ευχολόγια και υμνολόγια και εικοτολογίες δεν δίνεις λύσεις. Θα θέσουμε βέτο. Ποιο βέτο; Αφού υπάρχει η Γαλλία, η Γερμανία με τη Μέρκελ που διαφωνούν με την είσοδο της Τουρκίας. Θα κάνετε κάτι που το κάνουν οι άλλοι; Κοιτάξτε. Με ψευτοηρωισμούς και νταηλίκια δεν λύνεις τα προβλήματα. Υπάρχουν λύσεις αλλά δεν τις κάνετε. Ξέρετε γιατί; Γιατί συμπεριφέρεστε σαν μια αδύναμη Κυβέρνηση.
Το πρόβλημα είναι ότι ο Έλληνας ζει φοβισμένος. Φοβάται στον Άγιο Παντελεήμονα. Φοβούνται να κυκλοφορήσουν οι Έλληνες. Φοβούνται να βγουν στους δρόμους. Φοβούνται σε άλλες περιοχές. Η Ελλάδα σαφώς και πρέπει να είναι μια χώρα όπου η φιλανθρωπία διαπρέπει. Είμεθα φιλάνθρωποι. Ανόητοι μη γίνουμε. Γιατί είναι ανοησία πολλά από όσα λέγονται.
Και θα σας πω ένα και μόνο παράδειγμα. Ακούω τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων να μιλούν για τους καλούς μετανάστες, να μιλούν με συμπόνια, με φιλανθρωπία. Θα τους πω όμως το εξής. Δεν έχω ακούσει ποτέ έναν καλό λόγο για τους Έλληνες εδώ μέσα από συγκεκριμένες πτέρυγες. Ακούω μόνο για τους μετανάστες, τους οικονομικούς μετανάστες, τους κακομοίρηδες τους λαθρομετανάστες που είναι τόσο κακόμοιροι, που όλα εμείς οι κακοί Έλληνες τα κάνουμε. Και ερωτώ: Μια συμπόνια για τον κάτοικο του Αγίου Παντελεήμονα, τον κάτοικο στη Θεσσαλονίκη που φοβάται να κυκλοφορήσει στο δρόμο δεν θα δείξει το ελληνικό κοινοβούλιο; Τόσο πολύ λοιπόν;
Ξέρετε όμως, κύριε Υπουργέ, όταν μένεις στην Εκάλη και στην Πεντέλη και είσαι βολεμένος σε ασφαλές κτήριο, οι λαθρομετανάστες είναι καλοί. Ας πάνε να μείνουν στον Άγιο Παντελεήμονα οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να έρθουν να τα πουν σε μένα.
Και μη μου πουν πάλι για ρατσισμό γιατί οι κύριοι αυτοί δεν γνώρισαν ποτέ τι σημαίνει μετανάστης. Εγώ μεγάλωσα στη Γερμανία. Είκοσι χρόνια οι γονείς μου. Στα ανθρακωρυχεία δούλευε ο πατέρας μου στη Γερμανία. Ήταν μετανάστης. Ήμουν γιος μεταναστών. Ήμουν μαυροκέφαλος. Ένιωσα στο πετσί μου τον ρατσισμό. Αλλά εκεί υπήρχε κυρίαρχο κράτος, υπήρχε νομιμότητα, υπήρχε σωφροσύνη και ο μετανάστης υπόκειτο σε έλεγχο. Αυτό είναι το πρόβλημα στην Ελλάδα, κύριε Υπουργέ. Δεν ελέγχεται ποιος μπαίνει και ποιος βγαίνει, δεν ελέγχεται πού μένει ο κάθε εγκληματίας, που μένει ο καθένας από αυτούς.
Και κλείνω, κύριε Πρόεδρε, για να μην καταχρώμαι το χρόνο, ως εξής. Είστε μια Κυβέρνηση φοβική. Ας τολμήσει ένας Υπουργός να πει το αυτονόητο ή να πει αυτό που θα σας πω. Και τολμώ και το λέω για όλους αυτούς που είναι δημοκράτες, που είναι προοδευτικοί. Η μπούργκα προσβάλλει την αξιοπρέπεια των γυναικών. Τολμάτε κύριοι να το πείτε εσείς που είστε πολύ ευγενικοί με τους μετανάστες; Τολμάτε να πείτε ότι η μπούργκα προσβάλλει την αξιοπρέπεια των γυναικών, ότι καταπατώνται τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών των μουσουλμάνων που τις κλείνουν και τις μαντρώνουν σε ένα σπίτι; Το είπε σήμερα το Σαρκοζί. Μπορεί να το πει κανείς εδώ μέσα; Το είπε σήμερα το απόγευμα.
Λέω λοιπόν το εξής. Ας αγωνιστούμε για τα ανθρώπινα δικαιώματα των Ελλήνων πρώτα και ας κοιτάξουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα των υπολοίπων.
Ζητάτε, κύριε Υπουργέ, συναίνεση και βοήθεια σε πολλές από τις επιλογές σας. Θα σας πω τι μου θυμίζετε και κλείνω εδώ. Μου θυμίζετε τον πνιγμένο που φωνάζει «Βοήθεια, βοήθεια. Στη θάλασσα πνίγομαι», του πετάς το σωσίβιο αλλά δεν του αρέσει το χρώμα. Μου θυμίζετε επίσης ότι αρνείστε να πάρετε το σωσίβιο για να σωθείτε γιατί πολύ απλά το σωσίβιο προήλθε λέει από τα άκρα και επειδή δεν παίρνουμε από τα άκρα σωσίβια –έτσι τα λέτε εσείς;- πνίγεστε. Και δυστυχώς με αυτές τις ακρότητες στο τέλος θα πνιγείτε οι ίδιοι και θα πάτε αύτανδροι.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Επανερχόμαστε στον κατάλογο.
Το λόγο έχει η Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο νομό Τρικάλων κ. Αθανασία Μερεντίτη για επτά λεπτά.
ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ: Κύριοι συνάδελφοι, παίρνοντας αφορμή από το πώς έκλεισε ο προηγούμενος ομιλητής, το θέμα είναι ποιος θα δώσει σωσίβιο στην Ελλάδα, στην καημένη Ελλάδα κατά τα δεδομένα της Νέας Δημοκρατίας. Και το είπε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος γιατί μέσα σας μονίμως την Ελλάδα, κύριε Υπουργέ, έτσι τη βλέπατε. Ποτέ δεν μπορέσατε να τη δείτε, να την οραματιστείτε και να συμφιλιωθείτε με το όραμα και την πραγματικότητα που παραδώσαμε εμείς το 2004 της ισχυρής και μεγάλης Ελλάδας.

(ML)

(XA)
Σήμερα, λοιπόν, ακόμα μία φορά μας εκπλήσσετε με τον τρόπο που νομοθετείτε -το είπατε, κύριε Υπουργέ, και μου κάνει εντύπωση, ότι το είπατε, αλλά έτσι είναι- με τη συνήθειά σας να στοιβάζετε μία σειρά μεγάλων σοβαρών θεμάτων που απασχολούν την κοινωνία, έτσι σε ένα νομοσχέδιο. Δεν μπορεί να γίνει σοβαρή συζήτηση, δεν μπορεί να παραχθεί ουσιαστικό νομοθετικό έργο και να συμβάλλουμε και εμείς, στο βαθμό που μπορούμε και θέλουμε, σε αυτό το θέμα. Μας αφοπλίζετε και μας περιορίζετε. Επιλογή σας και ξέρουμε όλοι γιατί. Διότι υποβαθμίζετε και δεν θέλετε να δώσετε ουσιαστικό ρόλο σε αυτήν την Αίθουσα και σε αυτά που συζητούνται και όσα αποφασίζονται εδώ.
Όσον αφορά το νομοσχέδιο δεν ξέρει κανείς από πού να αρχίσει και πού να τελειώσει. Σε κάθε περίπτωση πάντως καθόλου δεν συνάδει με τους σκοπούς που περιγράφονται μετά παρρησίας στην αιτιολογική έκθεση. Δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα, με τα όσα οι τρεις Υπουργοί πριν από σας, κύριε Υπουργέ της Δικαιοσύνης, της τελευταίας πενταετίας, ανακοίνωναν κατά καιρούς, έμπλεοι ενθουσιασμού, συνήθως μετά από κάποια εξέγερση ή απόδραση, περί άμεσου εκσυγχρονισμού του σωφρονιστικού μας συστήματος και νοικοκυρέματος των φυλακών. Επίσης δεν συνάδει καθόλου και με τις δυναμικές δηλώσεις που ακολούθησαν τα καταστροφικά γεγονότα του περασμένου Δεκεμβρίου, όταν χάθηκε άδικα μία ανθρώπινη ζωή και όταν καταστρέφονταν οι μεγάλες πόλεις και ιδίως η Αθήνα και κυρίως παρακολουθούσαν οι Έλληνες την απαθή Κυβέρνηση και την αμέτοχη αστυνομία. Αυτή ήταν η παρουσία σας. Και έρχεστε σήμερα, μετά από κατά καιρούς δεσμεύσεις με μεγάλα λόγια, να μας φέρετε αυτό το νομοθέτημα. Και είστε ικανοποιημένος, κύριε Υπουργέ; Με αυτό το νομοθέτημα απαντάτε στην κατάσταση των φυλακών; Με αυτό απαντάτε στην κατάσταση που υπήρχε και εύχομαι να μην επαναληφθεί, στο δρόμο των Αθηνών και όχι μόνο;
Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια η ελληνική κοινωνία γίνεται μάρτυρας της διάλυσης, της απαξίωσης, της κατάπτωσης και της διαφθοράς στην οποία έχει περιέλθει τόσο το σωφρονιστικό σύστημα, όσο και η δημόσια τάξη. Τι να πρωτοθυμηθούμε; Τις δύο κινηματογραφικές αποδράσεις του Παλαιοκώστα με ελικόπτερο και τίποτα ακόμα; Τα γεγονότα του περασμένου Δεκεμβρίου που εκτός από τον τραγικό θάνατο έφεραν το τελειωτικό χτύπημα –και φοβούμαι χωρίς επιστροφή- στο εμπορικό κέντρο των Αθηνών; Τις απαράδεκτες και απάνθρωπες συνθήκες που υπάρχουν στις φυλακές;
Έχετε επισκεφθεί φυλακές, κύριε Υπουργέ; Έχετε επισκεφθεί. Εσείς νομοθετείτε και κάθε πέντε μήνες. Εγώ ξέρω και όλοι εμείς εδώ ξέρουμε, και όλη η Ελλάδα ήξερε τέλος πάντων, πριν από την παρουσία σας στην Κυβέρνηση, την παρουσία της παράταξής σας, ότι οι νόμοι γίνονται για ένα βάθος χρόνου, με μία προοπτική, να αντιμετωπίσουμε και αυτά που θα έρθουν. Εσείς νομοθετείτε κάθε πέντε μήνες. Αναρωτιέμαι, τόσο δεν μπορείτε να προβλέπετε τα μελούμενα ή ο κάθε Υπουργός όταν έρχεται θέλει διά των νομοθετημάτων του να αποδείξει ότι ο προκάτοχός του δεν ήταν ικανός όσο τουλάχιστον ο ίδιος;
Το μισό του πληθυσμού περίπου των ελληνικών φυλακών είναι για ναρκωτικά. Και αντί να φέρετε εδώ να συζητήσουμε την κοινωνική εργασία, να το δούμε, να μιλήσουμε για το πώς θα γίνει αποσυμφόρηση των φυλακών, η όποια ειρήνη υπάρχει στις φυλακές είναι σε ένα τεντωμένο σχοινί.
Επίσης οι εργαζόμενοι στις φυλακές εργάζονται με πάρα πολύ άσχημες συνθήκες. Και απαντάτε με αυτό το νομοθέτημα στις οικογένειές τους, στους φυλακισμένους, σε αυτούς που ζουν γύρω από τις φυλακές; Δεν έχω δει να κάνετε τίποτα, πέρα από μεγάλα λόγια.
Μπορώ να σας πω κάτι που δεν κάνατε, που αφορά το νομό μου. Στις 12-8-2007, υπήρχε μία κοινή υπουργική απόφαση που προέβλεπε τη λειτουργία ειδικού θεραπευτικού τμήματος απεξάρτησης τοξικομανών στο κατάστημα κράτησης Τρικάλων -καινούργιο κατάστημα, εμείς το κάναμε, εσείς δεν μπορείτε στοιχειωδώς να το αξιοποιήσετε- τύπου Β, όπου θα εφαρμοζόταν στεγνό πρόγραμμα απεξάρτησης από ψυχότροπες ουσίες από το ΚΕΘΕΑ. Τίποτα από κει και πέρα. Μόνο υπουργική απόφαση, φωτογραφίες, ανακοινώσεις και η ατελέσφορη πολιτική σας, με την αδιαφορία και την επιπολαιότητά σας, επιδεινώνει σε όλα τα σημεία και σε όλα τα μέρη την κατάσταση. Και τώρα έρχεστε να μας πείτε ότι μπορούν να αποφυλακίζονται κάποιοι κρατούμενοι, όχι γιατί είναι η κατάστασή τους ή η παρουσία τους, η συμπεριφορά τους ή το αδίκημα που διέπραξαν, που να δούμε πώς και θα αποφυλακίζονται, αλλά αν έχουν χρήματα.
(MT)
(ML)
Εδώ δηλαδή κάποια αδικήματα που φέρουν πολλά χρήματα θα δίνουν και τη δυνατότητα στον κακοποιό, με τα χρήματα αυτά, να αποφυλακίζεται πολύ γρηγορότερα και να αφήνουμε τα θύματα των εμπόρων ναρκωτικών μέσα στις φυλακές για να γίνονται χειρότερα εξαρτώμενα άτομα από αυτούς που τους εκμεταλλεύονται μέσα και έξω από τη φυλακή.
Αυτή είναι η δικαιοσύνη. Έτσι την καταλαβαίνετε. Όποιος δηλαδή έχει χρήματα, μπορεί να εξαγοράσει τα πάντα, πέρα από συνειδήσεις, ακόμα και την ίδια την πολιτεία. Αυτά όμως, κύριε Υπουργέ, δεν μπορεί να είναι νομοθετήματα μιας δημοκρατικής ευνομούμενης πολιτείας και σε καμία περίπτωση δεν είναι ισοπολιτεία, δεν είναι δικαιοσύνη.
Εγώ πραγματικά δυσκολεύθηκα, διαβάζοντας το νομοσχέδιο, να πιστέψω ότι νομοθετείτε τέτοια πράγματα. Δεν έχω χρόνο να συνεχίσω και να σχολιάσω όλα αυτά που γίνονται και με τους ιατροδικαστές, αλλά για την κουκούλα έχω να πω μόνο ένα πράγμα.
Ποινικοποιείτε την κουκούλα και αυτή την ώρα οι έμποροι των Αθηνών, οι Έλληνες -των οποίων κάηκαν τα αυτοκίνητα, η περιουσία τους, που περάσαμε όλα αυτά το Δεκέμβριο και όχι μόνο- είναι ήσυχοι, τελειώσαμε. Θα πατάξετε δηλαδή την ιστορία αυτή και θα το λύσετε το πρόβλημα, αν δεν εξετάσουμε και τα φαινόμενα που προκαλούν την κουκούλα.
Γιατί βγάζουν τους νέους μας στους δρόμους; Τι είναι αυτά που εξαναγκάζουν όλα αυτά τα φαινόμενα; Να θεραπεύσουμε και μετά να έλθουμε και να παίρνουμε μέτρα, γιατί και πάλι παίρνετε αποσπασματικά μέτρα. Γιατί όταν εσείς καταστρατηγείτε κάθε έννοια δικαίου, κάθε έννοια αξιοκρατίας σε αυτή την χώρα, κάθε έννοια δίκαιης διεκδίκησης των αιτημάτων ή των ονείρων των νέων, αυτά τα φαινόμενα θα πολλαπλασιάζονται.
Σας άκουσα με προσοχή, κύριε Υπουργέ. Πέρα από αυτά που λέτε για το ΠΑ.ΣΟ.Κ., μας είπατε πάλι κάποια οράματα, τι θα κάνετε. Για την ταμπακέρα δεν είπατε τίποτα. Πρέπει να συζητήσουμε εδώ πως θα ξαναφτιάξουμε την κοινωνική συνοχή, πώς θα εμπεδωθεί και πάλι το αίσθημα εμπιστοσύνης ανάμεσα στο κράτος και στον πολίτη. Να υπάρχει σεβασμός στα δικαιώματα των πολιτών, στην προστασία τους, στην ασφάλειά τους. Να υπάρχει εμπιστοσύνη του πολίτη απέναντι στην πολιτεία.
Όλα αυτά τα διαλύσατε. Μέσα σε πέντε χρόνια κάνατε την Ελλάδα ακριβώς στα μέτρα σας ή προσπαθείτε να την κάνετε, τη φτωχή Ελλάδα όπως πάντα. Αυτό υπηρετούσατε. Έτσι τη βλέπει η δεξιά. Έτσι θέλει πάλι να την ξαναφέρει. Δεν θα σας δώσουμε όμως αυτό το δικαίωμα και ελπίζω πολύ γρήγορα ο ελληνικός λαός να έχει την ευκαιρία να σας δώσει την απάντηση.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε, κυρία Μερεντίτη.
Κλείνουμε τη συζήτηση επί της αρχής με την αγόρευση του κυρίου Χάρη Καστανίδη, Βουλευτή Θεσσαλονίκης για επτά λεπτά.
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θέλω να δευτερολογήσω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ξέρετε πόσο έχετε μιλήσει στην πρωτολογία σας, κύριε Βορίδη;
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Τη ανοχή του Προεδρείου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Μα, αυτό πλέον καθίσταται ενοχή. Αν η ανοχή θεμελιώνει δικαίωμα για περαιτέρω παραβίαση, έλεος και μάλιστα όταν η ώρα πλησιάζει τη δωδεκάτη.
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Τρία λεπτά μόνο, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Αν το τηρήσετε, θα συναινέσω.
Κύριε Καστανίδη, έχετε το λόγο.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση ισχυρίζεται «για να αντιμετωπίσω το κοινό έγκλημα, το οργανωμένο έγκλημα, την εγκληματική δράση των κουκουλοφόρων και τη λαθρομετανάστευση, πρέπει να επαυξηθούν οι ποινικές κυρώσεις». Θεωρεί δηλαδή η Κυβέρνηση ότι η αντιμετώπιση του εγκληματικού φαινομένου είναι λυσιτελής και αποτελεσματική όταν επαυξάνει τις ποινικές κυρώσεις.
Η Αξιωματική Αντιπολίτευση ισχυρίζεται ότι η αντιμετώπιση όλων αυτών των μορφών εγκληματικής δραστηριότητας σχετίζεται με την αποτελεσματική δράση των αρμοδίων κρατικών υπηρεσιών. Αυτή είναι η τεράστια διαφορά μας. Παραπλανά η Κυβέρνηση τον ελληνικό λαό, στον οποίο απευθυνόμενη του κλείνει τα μάτια λέγοντας ότι εάν αυξηθούν οι ποινικές κυρώσεις θα λυθεί και το πρόβλημά του, ενώ στην πραγματικότητα αυτό που συμβαίνει είναι ότι η αδράνεια, η διάλυση, η μη ορθή λειτουργία των κρατικών υπηρεσιών δεν οδηγεί στην αντιμετώπιση του εγκλήματος. Η Αξιωματική Αντιπολίτευση λέει το αληθές, η Κυβέρνηση ψεύδεται και παραπλανά.
(mb)
(MT)
Από το 2004 υπάρχει μία διαρκώς αυξανόμενη τάση της Κυβέρνησης να υπερποινικοποιεί τη δημόσια δραστηριότητα και την κοινωνική συμπεριφορά και να επαυξάνει τις ποινές. Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον, κύριε Υπουργέ της Δικαιοσύνης, με τις Υπηρεσίες σας να θέσετε σε όσους μπορούν να το ερευνήσουν, το εξής απλό ερώτημα: Από την απιστία περί την Υπηρεσία μέχρι τα εγκλήματα που αφορούν τη γενετήσια ελευθερία, όπου είχαμε αύξηση των ποινικών κυρώσεων σημειώθηκε μείωση της εγκληματικότητας; Αν από την έρευνά σας αποδειχθεί ότι σ’ αυτές τις περιπτώσεις που κατονόμασα, σ’ αυτή την ευρεία γκάμα ποινικά αξιόποινων συμπεριφορών η αύξηση των ποινών οδήγησε σε μείωση της εγκληματικότητας τότε θα εδικαιούσασταν σήμερα να λέτε -και θα προσυπέγραφα εγώ τη διακήρυξή σας- ότι η αύξηση των ποινών αρκεί για να καταστείλει το κοινό ή το οργανωμένο έγκλημα, τη λαθρομετανάστευση ή τους κουκουλοφόρους.
Και επειδή ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας μας έψεξε διότι μιλήσαμε για διάλυση της Αντιτρομοκρατικής, θα σας δώσω ένα απλό παράδειγμα που κατανοεί –φαντάζομαι- κάθε Έλληνας πολίτης, κύριε Υπουργέ της Δικαιοσύνης, χωρίς να σχολιάσω την αξία του προσώπου στο οποίο θα αναφερθώ. Είναι πεπραγμένα των δικών σας Κυβερνήσεων, των Υπουργών της ίδιας Κυβέρνησης, της δικής σας Κυβέρνησης.
Προ δύο-τριών ετών στην Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία υπηρετούσε ως Υποδιευθυντής ο σημερινός Διευθυντής και επικεφαλής της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας. Προ δύο-τριών ετών, επαναλαμβάνω, υπηρετούσε ως Υποδιευθυντής. Ο προηγούμενος Υπουργός Δημόσιας Τάξης έκρινε ότι δεν κάνει καλά τη δουλειά του –εννοώ ο προηγούμενος Υπουργός Δημόσιας Τάξης του κόμματός σας- και τον μετέθεσε στη Νοτιοανατολική Αττική. Ο επόμενος Υπουργός Δημόσιας Τάξης, δηλαδή ο σημερινός, αυτός που χειρίζεται θέματα στα πλαίσια του Υπουργείου Εσωτερικών, τον επανέφερε ως Διευθυντή. Θα ήθελα λοιπόν να θέσω το απλό ερώτημα: Η αξιολόγηση ποίου Υπουργού της Νέας Δημοκρατίας ήταν η ορθή; Αυτού που τον έδιωξε ή αυτού που τον επανέφερε; Και επειδή αυτό δεν αφορά άλλη Κυβέρνηση, αλλά αφορά τη δική σας Κυβέρνηση, θέτω το ερώτημα για να κατανοήσουμε με ποια κριτήρια ή να κάνουμε μια προσπάθεια να κατανοήσουμε με ποια κριτήρια οργανώνονται και δρουν οι Υπηρεσίες μετά τη στελέχωση που επιλέγουν οι Υπουργοί της Νέας Δημοκρατίας.
Κύριε Πρόεδρε, θέλω να πω στον κύριο Υπουργό της Δικαιοσύνης, ο οποίος άλλωστε δεν έχει πολλούς μήνες στο Υπουργείο, ότι σ’ αυτή την Αίθουσα υπάρχει μία μικρή ιστορία. Θα σας προειδοποιήσω γι’ αυτή την ιστορία. Πολλές φορές στις συζητήσεις ποινικών νομοσχεδίων έχω μιλήσει για αντινομίες, δραματικές αντινομίες στις οποίες περιπίπτουν οι συντάκτες των νομοσχεδίων του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Συνήθως στο τέλος της συζήτησης η απάντηση που μου εδίδετο από τους προκατόχους σας Υπουργούς Δικαιοσύνης ήταν: «Μάλλον έχετε δίκιο, κύριε Καστανίδη. Στο επόμενο νομοσχέδιο θα το διορθώσουμε». Συνήθως το επόμενο νομοσχέδιο κάνει χειρότερα απ’ ό,τι τα προηγούμενα. Σας προειδοποιώ λοιπόν γι’ αυτή τη μικρή ιστορία, γιατί για τις αντινομίες του νομοσχεδίου που εσείς συντάξατε με τους συνεργάτες σας θα σας μιλήσω τώρα μόνον παραδειγματικά. Πολύ περισσότερα θα σας πω στη συζήτηση επί των άρθρων.
Ο νομοθέτης δεν μπορεί να επιβάλλει όποτε θέλει όποια ποινή θέλει για οποιαδήποτε πράξη επιλέξει. Στο επίπεδο της συνταγματικής περιωπής έχουν καθιερωθεί θεμελιώδεις αρχές που αποτελούν κριτήριο για την αξιολόγηση κάθε ποινικής ρύθμισης. Για να το κάνω σαφέστερο, κύριε Υπουργέ, το άρθρο 7 του Συντάγματος προβλέπει ότι μία ποινή επιβάλλεται όταν συνδέεται με συγκεκριμένη πράξη. Άρα ευθέως προκύπτει από τη διάταξη του άρθρου 7 του Συντάγματος ότι και αν επαυξηθεί η ποινή προϋποτίθεται ότι υπάρχει αυξημένο άδικο ή αυξημένη ενοχή. Είναι προφανές ότι δεν μπορείτε να επιβάλλετε αυξημένη ποινή εάν δεν έχουμε αυξημένο άδικο ή αυξημένη ενοχή.
(GK)

(4MB)
Αλλά στις προκείμενες περιπτώσεις των πέντε εγκλημάτων που τις προβλέπετε ως διακεκριμένα εγκλήματα με τις αντίστοιχες επιβαρυντικές περιπτώσεις, υπάρχει αυξημένο άδικο ή αυξημένη ενοχή που να δικαιολογεί, με βάση το άρθρο 7 του Συντάγματος, και την αυξημένη ποινή;
Αυτός που καταστρέφει το αυτοκίνητο, απλά καταστρέφει το αυτοκίνητο. Δεν υπάρχει αυξημένο άδικο, διότι η καταστροφή είναι μία είτε φοράει την κουκούλα είτε δεν φοράει κουκούλα. Το άδικο είναι δεδομένο.
(Στο σημείο αυτό χτυπά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Αν μου επιτρέπετε, κύριε Πρόεδρε, ολοκληρώνω σε λίγα λεπτά.
Το άδικο είναι δεδομένο! Δεν αλλάζει! Είναι ίδια η απαξία του εγκλήματος και από αυτόν που αλλοιώνει τα χαρακτηριστικά του και από αυτόν που δεν αλλοιώνει τα χαρακτηριστικά του.
Υπάρχει αυξημένη ίσως ενοχή; Ούτε κατ’ ανάγκη προκύπτει αυτό. Θα μπορούσατε να μου πείτε ότι η αυξημένη ενοχή προκύπτει, επειδή αλλοιώνει τα χαρακτηριστικά του.
Σας απαντώ, όπως προσφυώς παρατηρήθηκε από ανθρώπους της ποινικής επιστήμης, ότι η αλλοίωση των χαρακτηριστικών του προσώπου συνιστά στην εσχάτη των περιπτώσεων αυτοϋπόθαλψη, αλλά η αυτοϋπόθαλψη δεν τιμωρείται από το ποινικό μας σύστημα, όπως δεν τιμωρείται και η υπόθαλψη συγγενικών προσώπων. Άρα, δεν υπάρχει ούτε αυξημένο άδικο ούτε αυξημένη ενοχή και δεν δικαιολογείται ούτε η αυξημένη ποινή.
Για να δώσω, κύριε Πρόεδρε, μόνο ένα παράδειγμα των αντινομιών του νομοσχεδίου –τα υπόλοιπα θα τα πω στα άρθρα- για εξηγήστε μου, κύριε Υπουργέ, το εξής: Όταν κάποιος διαπράττει ληστεία, σύμφωνα με τις ρυθμίσεις που εισηγείστε, και έχει αλλοιώσει τα χαρακτηριστικά του με κουκούλα, το έγκλημα της ληστείας, σύμφωνα με τις ρυθμίσεις σας, επισύρει επαυξημένη ποινή.
Για εξηγήστε μου, λοιπόν, γιατί αυτός ο οποίος τελεί το έγκλημα της απαγωγής –εις δε το έγκλημα της απαγωγής, οι απαγωγείς φορούν πάντα κουκούλα- εκεί πέρα δεν προβλέπεται επαυξημένη ποινή; Και γιατί στην αρπαγή ανηλίκου, όπου και πάλι συνήθως οι άρπαγες του ανηλίκου φορούν κουκούλα, δεν τιμωρείται με αυξημένη ποινή;
Ερμηνευτικά κατά το Σύνταγμα και κατά τη βασική αρχή του ποινικού μας συστήματος που είναι η ισορροπία των ποινών, για εξηγήστε μου πώς αντιλαμβάνεστε εσείς ότι ο μεν διαπράττων το αδίκημα της ληστείας, επειδή είναι κουκουλοφόρος, το αδίκημά του επισύρει αυξημένη ποινή, αλλά αυτός ο οποίος κάνει την απαγωγή ή την αρπαγή ανηλίκου, δεν τιμωρείται με αυξημένη ποινή.
Για εξηγήστε μου σας παρακαλώ, με βάση την αρχή της αναλογίας των ποινών, γιατί τιμωρείται με αυξημένες ποινές η μη σκοπούμενη βαριά βλάβη, αλλά η θανατηφόρα βλάβη από τον κουκουλοφόρο δεν επισύρει αυξημένη ποινή.
(Στο σημείο αυτό χτυπά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, τελειώνω με μία φράση.
Για εξηγήστε μου σας παρακαλώ το εξής και θα το πω διαφορετικά, για να το καταλάβει ο ελληνικός λαός τι κάνετε. Ο κουκουλοφόρος, ο οποίος θα προκαλέσει θανατηφόρα βλάβη, τιμωρείται χωρίς αυξημένη ποινή. Ο κουκουλοφόρος που θα προκαλέσει μη σκοπούμενη βαριά βλάβη, τιμωρείται με αυξημένη ποινή.
Για πείτε μου σε ποιο ποινικό σύστημα της Ευρώπης έχετε διδαχθεί –όχι εσείς προσωπικά, οι συντάκτες του νομοσχεδίου- ότι μπορείτε να νομοθετείτε όπως θέλετε, όποτε θέλετε, να επιβάλετε όποιες ποινές θέλετε, ανατρέποντας βασικές αρχές του ποινικού μας πολιτισμού.
Στη συνέχεια των άρθρων αύριο θα σας πω και για τη λαθρεμπορία. Ο κ. Παναγιωτόπουλος έπρεπε να έχει μελετήσει –λυπάμαι που δεν είναι εδώ-...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ολοκληρώστε παρακαλώ, κύριε Καστανίδη.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Και η δουλεμπορία, αλλά και η διευκόλυνση εισόδου μετανάστη από τρίτη χώρα είναι έγκλημα κατά το 187, όπως προβλέφθηκε με την τροποποίηση του ν. 3658. Το επισημαίνω, για να μη λέτε ψέματα συλλήβδην ως Κυβέρνηση ότι μέχρι τώρα ήταν πλημμέλημα κι ότι «εμείς το κάνουμε κακούργημα».
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ολοκληρώστε παρακαλώ.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Είναι οργανωμένο έγκλημα. Πρόκειται για το άρθρο 187 και υπήχθη το 2008 και το έγκλημα της διευκόλυνσης παρανόμου εισόδου, περίπτωση 87 του ν. 3368, με το ν. 3658 εισήχθη στο 187.
Θα σας εξηγήσω επίσης τι κάνετε με...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε Καστανίδη, σας παρακαλώ! Έχω εξαντλήσει κάθε δυνατότητα. Δεν το εκτιμάτε καθόλου αυτό.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Σας ευχαριστώ πολύ.
Τελειώνω λέγοντας ότι θα σας εξηγήσω ορισμένα πράγματα αύριο και με την εξύβριση.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε Βορίδη, έχετε το λόγο για τρία λεπτά. Παρακαλώ να τηρήσετε αυτό το χρόνο.
(DP)
( GK)
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Θα είμαι πολύ σύντομος, κύριε Πρόεδρε.
Να συμφωνήσουμε, κύριε Υπουργέ, στα εξής: Στα μέτρα για τη βελτίωση του σωφρονιστικού συστήματος εκείνο το οποίο κάνετε είναι να ακολουθείτε μια σειρά από επιεικείς ρυθμίσεις για την έκτιση της ποινής. Δηλαδή, με δύο λόγια δίνετε τη δυνατότητα εξαγοράς μιας ποινής η οποία δεν είχε μετατραπεί και δίνετε τη δυνατότητα να μετατραπεί με δικαστική απόφαση –όπως το είπατε, δεν έχω εγώ εκεί θέμα- η πενταετής κάθειρξη σε χρηματική ποινή. Στη πραγματικότητα και στο θέμα της ρυθμίσεως της ποσότητας των ναρκωτικών, αυξάνετε τις ποσότητες που είναι δυνατόν να θεωρηθούν ως ποσότητες για χρήση και την ίδια δυνατότητα έχετε για το περίφημο ζήτημα των γυναικών που έχουν το ανήλικο παιδί. Επομένως, η κατεύθυνση αυτού του κεφαλαίου είναι επιεικής. Επιεικής έκτιση.
Στα ζητήματα που λέτε «διασφάλιση για την κοινωνική ειρήνη» προχωράτε σε επαυξήσεις του αξιοποίνου. Για την κουκούλα επαύξηση του αξιοποίνου, για το θέμα της τελέσεως εγκλημάτων κατά αστυνομικών, λιμενικών κ.λπ. επαύξηση του αξιοποίνου, για μια σειρά από άλλα αδικήματα που όλα έχουν το θέμα της αλλοιώσεως επαύξηση του αξιοποίνου, όπως επίσης επαυξάνεται το αξιόποινο και όταν γίνεται το αδίκημα της διακινήσεως λαθρομεταναστών. Την κάνετε κακουργηματική.
Εσείς βλέπετε νοηματική συνέχεια; Διότι θέλετε και πιστεύετε ότι μέσα από την αυστηροποίηση ενός πλαισίου θα έχετε αποτελεσματικότερη αντιεγκληματική πολιτική, πράγμα που προφανώς αφορά και το θέμα της έκτισης; Δεν είναι δυνατόν να βαραίνεις τις ποινές, αλλά στην έκτιση να του λες «θα σε βγάζω». Εσείς βλέπετε καμία λογική συνέχεια σε αυτό το οποίο κάνετε, για να συνεννοούμαστε;
Να πω κάτι; Ακούστηκαν παρατηρήσεις από συναδέλφους τις απόψεις των οποίων εγώ εν μέρει συμμερίζομαι, που λένε τι; Ότι σε τελευταία ανάλυση από μόνη της η αυστηροποίηση της ποινικής νομοθεσίας δεν λύνει το ζήτημα της αντιεγκληματικής πολιτικής. Χρειάζεται η σύλληψη, χρειάζεται η διασφάλιση, χρειάζεται η αστυνόμευση, χρειάζονται όλα τα υπόλοιπα. Από μόνο του αυτό το κομμάτι δεν κάνει τίποτα.
Εγώ όμως θα συζητήσω για το δικό σας το κομμάτι, του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Στο κομμάτι του Υπουργείου Δικαιοσύνης τι από τα δύο θέλετε να κάνετε; Τι ακριβώς σας συμβαίνει; Ή πρέπει να πείτε ότι η αυστηροποίηση πρέπει να οδηγεί και σε αυστηροποίηση της εκτίσεως, ώστε αυτό να είναι ένα συνολικό μήνυμα στην κοινωνία, το οποίο να λέει ότι όχι, από εδώ και πέρα όποιος εγκληματεί θα τιμωρείται και θα τιμωρείται αυστηρά, άλλως πώς είναι δυνατόν μέσα στο ίδιο σχέδιο νόμου να έχετε δύο εντελώς ξεχωριστές και αντικρουόμενες αντιεγκληματικές φιλοσοφίες;
Αυτό είναι που λέω ότι άλλα έτσι, άλλα αλλιώς, πολιτευόμαστε κατά το δοκούν και όπως μας φανεί κάθε στιγμή, ώστε να μη βγαίνει και νόημα στο τέλος.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε και νομίζω ότι ήμουν ακριβής.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ήσασταν απολύτως συνεπής. Ευχαριστώ εγώ.
Το λόγο έχει για τρία λεπτά ο κ. Γεροντόπουλος και κλείνουμε.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΓΕΡΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Στην πρωτομιλία μου, κύριοι συνάδελφοι, είχα εξάρει το γεγονός ότι στην αρμόδια Επιτροπή υπήρξε συνεργασία μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων, υπήρξε ενδελεχής συζήτηση και τελικά κοινές προτάσεις, οι οποίες έγιναν δεκτές από τον κύριο Υπουργό. Μάλιστα είπα ότι απ’ αυτό το γεγονός αποδεικνύεται ότι όταν θέλουμε να συνεργαστούμε, μπορούμε να πάρουμε αποφάσεις οι οποίες είναι προς το συμφέρον της ελληνικής κοινωνίας.
Δυστυχώς, στη συζήτηση που έγινε εδώ στην Ολομέλεια φαίνεται ότι τα φώτα της δημοσιότητας χάλασαν την οικογενειακή ατμόσφαιρα την οποία είχαμε στην Επιτροπή. Ακούσαμε θεωρίες περί του άσπρου μαύρου, περί του φωτός, των παρατάξεων που εκπροσωπούν το φως και το σκοτάδι και των παρατάξεων που εκπροσωπούν την αλήθεια και το ψεύδος. Νομίζω ότι κάτω από αυτές τις κάθετες κατηγοριοποιήσεις είναι αδύνατον να μπορέσουμε να συνεργαστούμε και να χτυπήσουμε την τρομοκρατία, το κοινό έγκλημα ή οποιασδήποτε άλλη μορφή παραβατικότητας, όπως θα θέλαμε και θα το ήθελε και η ελληνική κοινωνία. Αυτά ως προς την Αξιωματική Αντιπολίτευση.
Ως προς τα κόμματα της ελάσσονος αντιπολίτευσης φοβάμαι ότι μπέρδεψαν το επιθυμητό με το εφικτό, μπέρδεψαν το ιδεατό με αυτό που πραγματικά μπορεί να γίνει, διότι όλοι μας θέλουμε αυτός ο τόπος να είναι καθαρός, να μην έχει προβλήματα, να μην υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι έρχονται από το εξωτερικό και πιθανότατα αυξάνουν την παραβατικότητα κ.λπ.


(DE)



(DP)
Όμως, θα ήθελα επιτέλους να πούμε κάτι για τη μετανάστευση. Η μετανάστευση έχει ως αιτία τις δικτατορίες, τους πολέμους και τη φτώχεια. Πιστεύετε εσείς ότι ο πατέρας που αισθάνεται ότι το παιδί του θα πεθάνει έτσι και αλλιώς, εάν του βάλουμε ηλεκτροφόρα καλώδια, εάν του βάλουμε πολυβόλα, θα τον σταματήσουν και δε θα προσπαθήσει να πάρει το παιδί του και να πάει σε κάποια άλλη χώρα που είναι πιο ασφαλής και που κατά τεκμήριο υπάρχει πιθανότητα το παιδί του να επιβιώσει;
Εάν νομίζετε ότι τα πράγματα θα είναι διαφορετικά, θα θέλαμε εδώ πέρα να μας το πείτε. Όλοι μας θέλουμε αυτόν τον τόπο διαφορετικό από αυτόν που είναι. Και προς αυτή την κατεύθυνση κινείται και η Κυβέρνηση και κινούμαστε όλοι μας. Όμως, για να μπορέσουμε να το πετύχουμε χρειάζεται να συνεργαστούμε και να προτείνουμε λύσεις οι οποίες είναι εφικτές και πάνω από όλα, να μην προσπαθούμε να λαϊκίσουμε και να υποκλέψουμε την ψήφο του ελληνικού λαού.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ, κύριε Γεροντόπουλε.
Ανακοινώνεται προς το Τμήμα ότι οι Υπουργοί Οικονομίας και Οικονομικών, Εσωτερικών, Ανάπτυξης, Μεταφορών και Επικοινωνιών και Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Κανόνες Τεκμηρίωσης Ενδοομιλικών Συναλλαγών, Κανόνες Υποκεφαλαιοδότησης Επιχειρήσεων, Διαδικασία Ταχείας Αδειοδότησης και άλλες διατάξεις».
Παραπέμπεται στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της αρχής του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης: «Μεταρρυθμίσεις στην οργάνωση της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας, στη θεραπευτική μεταχείριση χρηστών ναρκωτικών ουσιών και άλλες διατάξεις».
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο επί της αρχής;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό,δεκτό.
ΘΕΟΔΩΡΑ ΤΖΑΚΡΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Συνεπώς, το νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης: «Μεταρρυθμίσεις στην οργάνωση της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας, στη θεραπευτική μεταχείριση χρηστών ναρκωτικών ουσιών και άλλες διατάξεις» έγινε δεκτό επί της αρχής κατά πλειοψηφία.
Κύριοι συνάδελφοι, με τη συναίνεση του Τμήματος και ώρα 23.50’ λύεται η συνεδρίαση για αύριο, Τετάρτη 24 Ιουνίου 2009 και ώρα 10.00’, με αντικείμενο εργασιών του Τμήματος νομοθετική εργασία α) Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου των Συμβάσεων του Υπουργείου Δικαιοσύνης και β) Συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης: «Μεταρρυθμίσεις στην οργάνωση της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας, στη θεραπευτική μεταχείριση χρηστών ναρκωτικών ουσιών και άλλες διατάξεις».

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ

PDF:

es20090623.pdf

TXT:

es090623.doc

Επιστροφή