Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Θ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ), Σύνοδος: Δ', Συνεδρίαση: ϞΒ' 23/02/2000

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ 23-2-2000 (ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ)
ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ƒΒ'
Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2000 (απόγευμα)
ΘΕΜΑΤΑ
Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1. Επικύρωση Πρακτικών, σελ.
2. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές από: το 7ο
Γυμνάσιο Αθήνας, και τη Σχολή Παπασπύρου, σελ.
Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΛΓΧΟΣ
1. Κατάθεση αναφορών, σελ.
2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
3. Ανακοίνωση του δελτίου επικαίρων ερωτήσεων της Πέμπτης 24-2-2000, σελ.
4. Συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων:
α) Προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων: i) σχετικά με την ίδρυση πανεπιστημιακών σχολών και τμημάτων τεχνολογικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων στο Νομό Ηλείας κλπ., σελ.
ii) σχετικά με τις νέες ρυθμίσεις στο σύστημα εισαγωγής στην
τριτοβάθμια εκπαίδευση των Ελλήνων του εξωτερικού, σελ.
β) Προς τον Υπουργό Οικονομικών σχετικά με την επιστροφή του φόρου προστιθέμενης αξίας σε πληγέντες από καιρικά φαινόμενα αγρότες που δεν διαθέτουν παραστατικά κλπ., σελ.
γ) Προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης σχετικά με τις προθέσεις του Υπουργείου να παρατείνει την ισχύ του πίνακα επιτυχόντων δοκίμων Ειρηνοδικών κλπ, σελ.
δ) Προς τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων σχετικά με την αύξηση του επιδόματος ανεργίας των εποχιακά απασχολουμένων ξενοδοχοϋπαλλήλων, σελ.
Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
1. Συζήτηση και ψήφιση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων "Κύρωση της από 4-12-1999 πράξης νομοθετικού περιεχομένου "Ομαλή λειτουργία δημοσίων σχολείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης", σελ.
ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Α. Επί των επικαίρων ερωτήσεων:
ΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ Ι., σελ.
ΑΝΟΥΣΑΚΗ Ε., σελ.
ΑΡΣΕΝΗΣ Γ., σελ.
ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ., σελ.
ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ Ε., σελ.
ΔΡΥΣ Γ., σελ.
ΛΟΥΛΕ Α., σελ.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ Σ., σελ.
ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ Χ., σελ.
ΡΟΚΟΣ Γ., σελ.
Β. Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων:
ΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ Ι., σελ.
ΑΡΑΠΗ-ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ Β., σελ.
ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ Ι., σελ.
ΚΑΛΟΣ Γ., σελ.
ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ Α., σελ.
ΚΟΥΝΑΛΑΚΗΣ Π., σελ.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ Μ., σελ.
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
Θ' ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Δ'
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ?Β'
Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2000 (απόγευμα)
-----------------
Αθήνα, σήμερα στις 23 Φεβρουαρίου 2000, ημέρα Τετάρτη και ώρα 18.10' συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια, για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Β' Αντιπροέδρου αυτής
κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΓΟΥΡΙΔΗ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
(Ανακοινώνονται προς το Σώμα από την κ. Ελένη Ανουσάκη, Βουλευτή Α'
Αθηνών, τα ακόλουθα:
(To κείμενο των ανακοινώσεων υπάρχει στο
τεύχος των Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το δελτίο των επικαίρων ερωτήσεων της Πέμπτης 24 Φεβρουαρίου2000.
Α. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Πρώτου Κύκλου ('Αρθρο 130 παρ.4 Καν.Βουλής)
1. Η με αριθμό 660/16.2.2000 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του
Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Γεωργίου Αδαμόπουλου προς τους Υπουργούς Υγείας και Πρόνοιας, Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με το διαγωνισμό πρόσληψης προσωπικού από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας.
2. Η με αριθμό 678/21.2.2000 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Γεωργίου Καλαντζή προς τον Υπουργό Εθνικής Οικονομίας, σχετικά με την ένταξη στο Γ' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης έργων της Περιφέρειας της Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης.
3. Η με αριθμό 676/21.2.2000 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του
Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Απόστολου Τασούλα προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με την πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας για τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα κλπ.
4. Η με αριθμό 672/21.2.2000 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του
Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου κ. Σπυρίδωνος Δανέλλη προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων 'Εργων, σχετικά με την πολεοδομική ανασυγκρότηση των περιοχών που επλήγησαν από το σεισμό της 7ης Σεπτεμβρίου.
5. Η με αριθμό 668/18.2.2000 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του
Δημοκρατικού Κοινωνικού Κινήματος κ. Γεωργίου Καρατάσου προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων 'Εργων, σχετικά με την υλοποίηση της Προγραμματικής Σύμβασης μεταξύ του Υπουργείου και του Δήμου Ελευσίνας.
Β. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Δευτέρου Κύκλου ('Αρθρο 130 παρ.4 Καν.Βουλής) 1. Η με αριθμό 662/16.2.2000 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας
Δημοκρατίας κ. Γεωργίου Σαλαγκούδη προς τους Υπουργούς Ανάπτυξης, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων 'Εργων, Γεωργίας σχετικά με τα προβλήματα των καλλιεργητών μυδιών στο Θερμαϊκό Κόλπο από τη μόλυνση της θάλασσας κλπ.
2. Η με αριθμό 677/21.2.2000 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του
Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Νικολάου Γκατζή προς την Υπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, σχετικά με τον αποκλεισμό των ατόμων με ειδικές ανάγκες από το διαγωνισμό πρόσληψης προσωπικού στις τράπεζες κλπ.
3. Η με αριθμό 671/21.2.2000 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του
Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου κ. Ιωάννη Δραγασάκη προς τους Υπουργούς Οικονομικών, Υγείας και Πρόνοιας, σχετικά με την καταβολή των οφειλόμενων υπερωριών στους νοσοκομειακούς γιατρούς κλπ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε
στη συζήτηση των
ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
Επίκαιρες ερωτήσεις πρώτου κύκλου:
Πρώτη επίκαιρη ερώτηση είναι η με αριθμό 661/16.2.2000 του Βουλευτή
του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Δημητρίου Γεωργακόπουλου προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με την ίδρυση Πανεπιστημιακών Σχολών και Τμημάτων Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων στο Νομό Ηλείας κλπ.
Η επίκαιρη ερώτηση του κ. Γεωργακόπουλου σε περίληψη έχει ως εξής:
"Πριν από λίγες ημέρες ανακοινώθηκαν είκοσι εννέα τμήματα νέων πανεπιστημιακών σχολών και τμημάτων ΤΕΙ σε πολλές πόλεις σε όλη την Ελλάδα. Για άλλη μια φορά ο Νομός Ηλείας βρίσκεται εκτός, παρά τις επανειλημμένες υποσχέσεις που είχαμε αποσπάσει. Ο ηλειακός λαός δεν μπορεί να κατανοήσει, γιατί ο Νομός Ηλείας συνεχίζει να βρίσκεται σε αυτό
το περίεργο εμπάργκο σχετικά με την ίδρυση σχολών Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων.
Ερωτάται ο κύριος Υπουργός Παιδείας:
Τι πρόκειται να κάνει άμεσα, έτσι ώστε να αρθεί αυτή η αδικία, η
οποία συνεχίζεται σε βάρος του Νομού Ηλείας, για να μη μείνουμε πάλι σε υποσχέσεις".
Ο Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Αρσένης έχει το λόγο για τρία λεπτά, για να πρωτολογήσει.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΑΡΣΕΝΗΣ (Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κύριε Πρόεδρε, όπως γνωρίζουν οι συνάδελφοι, ένας από τους βασικούς άξονες της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης είναι η σημαντική και ουσιαστική διεύρυνση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Σε αυτό το πλαίσιο εγκρίθηκαν εβδομήντα περίπου νέα τμήματα πανεπιστημίων και ΤΕΙ. Μερικά από αυτά τα τμήματα λειτουργούν ήδη κατά το τρέχον ακαδημαϊκό έτος. Τα άλλα είκοσι εννέα θα λειτουργήσουν από το επόμενο ακαδημαϊκό έτος.
Σημειώνω εδώ ότι η πρωτοβουλία για ίδρυση νέων τμημάτων ανήκει στα
ιδρύματα.
Στα αιτήματα, που υπεβλήθησαν στο Υπουργείο, δεν υπήρχε πρόταση για
λειτουργία τμήματος στο Nομό Ηλείας. Γνωρίζω ότι το ΤΕΙ Πάτρας είχε μελετήσει τη λειτουργία τμήματος στο Nομό Ηλείας. Η πρόταση όμως αυτή τελικά δεν προωθήθηκε για έγκριση στο Υπουργείο.
Τώρα εισερχόμαστε στη δεύτερη φάση διεύρυνσης της τριτοβάθμιας
εκπαίδευσης για το ακαδημαϊκό έτος 2001-2002. Και αυτή η διεργασία θα πάρει μερικούς μήνες. Πληροφορούμαι ότι το ΤΕΙ Πάτρας προτίθεται τώρα να συμπεριλάβει στα αιτήματά του και στον προγραμματισμό του τη λειτουργία τμήματος στο Nομό Ηλείας. Σ' αυτήν την περίπτωση, θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι το Υπουργείο θα δει θετικά ένα τέτοιο αίτημα και ελπίζω αυτή η δήλωση να ικανοποιήσει τον κύριο συνάδελφο και τον ηλειακό λαό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Γεωργακόπουλος έχει το λόγο
για δύο λεπτά, για να αναπτύξει την επίκαιρη ερώτησή του.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Υπουργέ, λυπάμαι ειλικρινά τόσο για
το Πανεπιστήμιο της Πάτρας όσο και για τα ΤΕΙ της Πάτρας. Θα σας παρακαλούσαμε να μας υπαγάγετε και μας στο νέο πανεπιστήμιο που ιδρύεται στην Τρίπολη, στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, για να μπορούμε να συνεννοηθούμε. Επανειλημμένως δημόσια ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Πατρών
έχει πει ότι έχει κάνει πρόταση στο Υπουργείο Παιδείας για ίδρυση σχολών. Προχθές συνάντησα τον πρόεδρο των ΤΕΙ Πατρών και μου είπε ότι ήδη έχει στείλει την πρότασή του στο Υπουργείο Παιδείας για την ίδρυση τμημάτων
ΤΕΙ στο Νομό Ηλείας. Σήμερα ακούμε από σας ότι αυτό βρίσκεται στη σφαίρα θα έλεγα του μέλλοντος. Δεν μας ικανοποιεί αυτό, γιατί ο Νομός Ηλείας απαιτούσε άμεσα τη λειτουργία σχολής ή τμημάτων ΤΕΙ μέσα στο 2000. Αυτή ήταν η προοπτική, έτσι το είχαμε ζητήσει, αυτό μας είχαν υποσχεθεί. Γίνεται το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, ο Νομός Ηλείας μένει απέξω. Το Πανεπιστήμιο Πατρών αδιαφορεί παντελώς για το Νομό Ηλείας και ο Νομός Ηλείας μένει πάλι απέξω. Δεν μπορούμε πλέον να απολογούμεθα συνεχώς στο λαό της Ηλείας για θέματα για τα οποία έχουν ευθύνη οι άλλοι. Κάποια στιγμή θα πρέπει και το Υπουργείο να πάρει την απόφαση ή να συνεννοηθεί με τους πρυτάνεις ή με τους προέδρους των ΤΕΙ ή, εν πάση περιπτώσει, δεν ξέρω πώς. Πώς ιδρύονται άλλες σχολές και τμήματα των ΤΕΙ και στο Νομό
Ηλείας πάντα πάμε από χρόνο σε χρόνο; Το αποτέλεσμα είναι απογοητευτικό. Σας πληροφορώ ότι ο Νόμος Ηλείας είναι απογοητευμένος απ' αυτήν την κατάσταση και γενικώς ο λαός περίμενε σήμερα να ακούσουμε κάτι το πιο θετικό και όχι αυτήν την υπόσχεση την οποία έχουμε ξανακούσει. Μας ικανοποιεί που λέτε το 2001-2002, αλλά βλέπουμε το χρόνο πάρα πολύ
μακριά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ορίστε, κύριε Υπουργέ.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΑΡΣΕΝΗΣ (Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κύριε συνάδελφε, συνηθίζω να λέω μόνο θετικά και βέβαια πράγματα. Σας είπα και εναλαμβάνω ότι η πρωτοβουλία υποβολής αιτημάτων ανήκει αποκλειστικά στα ιδρύματα. 'Εχω τη διαβεβαίωση του ΤΕΙ Πατρών, ότι θα υποβάλει σε μας για την επόμενη φάση διεύρυνσης αίτημα που συμπεριλαμβάνει και αίτημα λειτουργίας τμήματος ΤΕΙ Πάτρας στην Ηλεία.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Μας είπε ότι το έχει υποβάλει.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΑΡΣΕΝΗΣ (Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κύριε
συνάδελφε, εγώ σας λέω ακριβώς πώς έχει η πραγματικότητα. Και σ' αυτήν
την περίπτωση -και αυτή είναι η διαβεβαίωση που σας δίνουμε- εμείς θα
δούμε θετικά αυτό το αίτημα.
'Οσον αφορά το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου με έδρα την Τρίπολη, το
οποίο ακόμη δεν έχει λειτουργήσει, δεν έχει εγκατασταθεί και η διοικούσα επιτροπή, θέλω να σας πληροφορήσω ότι έχει τη δυνατότητα να ιδρύσει σχολές ή τμήματα και σε άλλες πόλεις της Πελοποννήσου. Θα σας συμβούλευα να έρθετε σε επαφή με τη διοικούσα επιτροπή, όταν θα εγκατασταθεί. Από τη δική μας την πλευρά, το Υπουργείο Παιδείας θα ήθελε να βοηθήσει σ' αυτήν τη διαδικασία συνεννοήσεως και να στείλει ένα μικτό κλιμάκιο στο Νομό Ηλείας, για να συζητήσει και αυτήν τη δυνατότητα. Από τη δική μας τη μεριά θέλουμε να βοηθήσουμε όσο γίνεται προς την κατεύθυνση την οποία έχετε θέσει. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Και εμείς οι γαμπροί από την Ηλεία συναινούμε στο αίτημα του κ. Γεωργακόπουλου!
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας "ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ" "Πεντακόσια χρόνια έντυπης παράδοσης του Νεοελληνισμού", σαράντα πέντε μαθητές και τέσσερις συνοδοί-καθηγητές από το 7ο Γυμνάσιο Αθήνας και δέκα μαθητές και δύο συνοδοί-καθηγητές από τη Σχολή Παπασπύρου.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα απ' όλες τις πτέρυγες)
'Εχουμε κοινοβουλευτικό έλεγχο και βρίσκονται οι Βουλευτές οι οποίοι ερωτούν και οι Υπουργοί οι οποίοι απαντούν.
Τρίτη είναι η με αριθμό 675/21.2.2000 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Σταύρου Παναγιώτου προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με τις νέες ρυθμίσεις στο σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση των Ελλήνων του εξωτερικού κλπ..
Η επίκαιρη ερώτηση του κ. Παναγιώτου είναι η ακόλουθη:
"Τις τελευταίες μέρες βρίσκονται σε εξέλιξη έντονες κινητοποιήσεις των συλλόγων γονέων και των μαθητών των αμιγώς ελληνικών σχολείων της Γερμανίας, διότι με τις νέες ρυθμίσεις, που προωθούνται για το σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση των Ελλήνων του εξωτερικού, χειροτερεύουν δραματικά οι όροι και οι προϋποθέσεις πρόσβασης στην εργασία και την τριτοβάθμια εκπαίδευση για τα παιδιά των μεταναστών και δεν αναγνωρίζονται στην πράξη οι οικονομικές κοινωνικές και γλωσσικές αντιξοότητες που συναντούν. Συγκεκριμένα: α) αποκλείεται από τις ειδικές ρυθμίσεις η κατηγορία των μαθητών που παρ' ότι πραγματοποίησαν το μεγαλύτερο μέρος σπουδών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στο εξωτερικό, δεν ολοκλήρωσαν τη Γ' Λυκείου, γιατί επαναπατρίσθηκαν. β) Καταργείται το δικαίωμα των παιδιών των μεταναστών να εισάγονται με το απολυτήριο του λυκείου τους στα ΤΕΙ. γ) Αμφισβητείται η ισοτιμία των απολυτηρίων των ελληνικών Ενιαίων Λυκείων του εξωτερικού με τα αντίστοιχα του εσωτερικού.
Ερωτάται ο κύριος Υπουργός, αν προτίθεται:
Να επαναφέρει τις προϋποθέσεις που μέχρι σήμερα ισχύουν για:
'Ενταξη στις ειδικές ρυθμίσεις όλων των παιδιών των μεταναστών και υπαλλήλων του εξωτερικού που έχουν φοιτήσει για τρία τουλάχιστον χρόνια σε ελληνικά σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης
Ειδική μέριμνα για τα παιδιά των μεταναστών και των υπαλλήλων του εξωτερικού που έχουν φοιτήσει στις δύο τελευταίες τάξεις του λυκείου στο εξωτερικό,
Ελεύθερη πρόσβαση των μαθητών που έχουν απολυτήριο των ελληνικών
Ενιαίων Λυκείων του εξωτερικού στα ΤΕΙ.
Να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της ισοτιμίας και αντιστοιχίας των απολυτηρίων των ελληνικών Ενιαίων Λυκείων του εξωτερικού με τα αντίστοιχα του εσωτερικού, όσον αφορά την πρόσβαση στην αγορά εργασίας στην Ελλάδα και το εξωτερικό."
Ο Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Ανθόπουλος έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων):
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Από τις 8 Φεβρουαρίου του 2000 έχει φθάσει σε όλες τις ελληνικές διπλωματικές στο εξωτερικό εγκύκλιος του Υπουργείου Παιδείας με αναλυτικές λεπτομέρειες σχετικά με τις ειδικές ρυθμίσεις που γίνονται για τους μαθητές των ελληνικών σχολείων εξωτερικού αναφορικά με τις διαδικασίες πρόσβασής τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Πέραν του γεγονότος ότι δεν μεταβάλλεται τίποτε, αλλά βελτιώνονται τα περισσότερα με βάση το ν. 2413/1996, εισάγονται και μεταβατικές ρυθμίσεις στο κεφάλαιο Γ', όπου ρυθμίζονται μεταβατικά τα δικαιώματα των μαθητών των Ελληνοπαίδων, των Ελλήνων ομογενών και των υπαλλήλων εξωτερικού μέχρι το 2002 έως το 2003 ακαδαμαϊκό έτος.
Διατηρούμε τα ποσοστά όπως καθορίστηκαν μετά το ν. 2413/1996, 3% για τα παιδιά των μεταναστών, 1% για τα παιδιά υπαλλήλων του εξωτερικού και 1% επίσης, για τα Ελληνόπουλα εκείνα που παίρνουν απολυτήριο ξένου σχολείου στο εξωτερικό και έρχονται στην Ελλάδα. Με βάση το νέο αριθμό εισακτέων, που θα είναι ογδόντα πέντε χιλιάδες από σαράντα δύο χιλιάδες στο παρελθόν, το 5% από δύο χιλιάδες που μας έδινε στο παρελθόν αριθμητικό αποτέλεσμα εισακτέων πηγαίνει στις τέσσερις χιλιάδες διακόσιες πενήντα φέτος. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην εισαχθεί κανείς εκ των Ελληνοπαίδων εξωτερικού που στο σύνολό τους μαζί με τη Γερμανία και όλες τις άλλες χώρες δεν ξεπερνούν τις δύο χιλιάδες. Δύο χιλιάδες, λοιπόν, η ζήτηση, τέσσερις χιλιάδες διακόσιες πενήντα η προσφορά. Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.
'Οσον αφορά το τελευταίο σας ερώτημα, εάν αναγνωρίζεται η ισοτιμία
του απολυτηρίου του λυκείου εξωτερικού με το λύκειο εσωτερικού, αυτό έχει παγιωθεί με το ν. 2413 και ήδη οσονούπω εκδίδεται και η σχετική υπουργική απόφαση, στην οποία επί λέξει αναγράφεται ότι "Οι απολυτήριοι τίτλοι που χορηγούνται στους αποφοίτους από τα ενιαία λύκεια της Ελλάδας είναι ισότιμοι με τους απολυτήριους τίτλους που χορηγούνται στους αποφοίτους από τα ενιαία λύκεια του εξωτερικού."
Τώρα όσον αφορά τις κινητοποιήσεις, δεν θέλω να επαναλάβω τα ίδια. Είναι κινητοποιήσεις αδικαιολόγητες. Αυτές οι ρυθμίσεις έχουν ανακοινωθεί πριν από τρεις μήνες κατόπιν συμφωνίας και διαλόγου με όλους τους φορείς και τους εκπροσώπους των Ελλήνων του εξωτερικού και νομίζω ότι εκ του πονηρού δημιουργείται μία κατάσταση, όταν έχει παγιωθεί η λύση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Παναγιώτου έχει το λόγο.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ: Τι θα μπορούσαν να περιμένουν οι μετανάστες μας
από το νόμο που ψηφίσατε, όταν αυτός αποκλείει τη δυνατότητα να
αποκτήσει απολυτήριο η πλειοψηφία των παιδιών των λαϊκών στρωμάτων στη χώρα μας.
Το γεγονός, κύριε Υφυπουργέ, ότι δεν προβλέψατε τίποτε στο νόμο για τα παιδιά των μεταναστών, δείχνει την αδιαφορία σας, για να μην πούμε την περιφρόνηση έως για το πιο φτωχό και το πιο αδικημένο κομμάτι του ελληνικού λαού, που υποχρεώθηκε να μεταναστεύσει.
'Οσον αφορά τις ρυθμίσεις που προβλέπονται από την εγκύκλιο που αναφέρατε της 8ης Φεβρουαρίου 2000 το γεγονός ότι έρχεται με πολύ μεγάλη,
αδικαιολόγητη, θα έλεγε κανείς, καθυστέρηση, αποδεικνύει τις ευθύνες σας. Αλλά και αυτή δεν λύνει τα προβλήματα που απασχολούν τα παιδιά των μεταναστών. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που αντιδρούν και
αγωνίζονται. Αν τα πράγματα ήταν όντως όπως ισχυρίζεστε, τότε δεν θα
είχαν κανένα λόγο να πραγματοποιούν καταλήψεις.
Συνεπώς, εκείνο που πρέπει να σημειώσει κανείς είναι ότι εσείς και ο νόμος που ψηφίσατε υποκινούν τους μετανάστες μας σε αυτές τις ενέργειες. Πάντως τα προβλήματα που απασχολούν τους μετανάστες είναι τι θα γίνει
μετά τη μεταβατική περίοδο 2000-2003 με τα παιδιά που παλιννοστούν; Τι σκοπεύετε να κάνετε με αυτά; Η εγκύκλιος πρέπει να σας πω ότι δεν προβλέπει τίποτε. Ξέρετε ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με τα παιδιά που έχουν ήδη παλιννοστήσει και φοιτούν σήμερα στη Γ' Λυκείου και έχουν επιλέξει την τεχνολογική εκπαίδευση. Είναι γνωστό γιατί στην πλειοψηφία τους προτιμούν και επιλέγουν την τεχνολογική κατεύθυνση. Τι θα γίνει με όλα αυτά τα παιδιά, που μετά τις 8 Φεβρουαρίου δεν μπορούν να αλλάξουν κατεύθυνση; Η εγκύκλιος ήρθε μεταγενέστερα, τα παιδιά δεν το ήξεραν όταν επέλεξαν την τεχνολογική κατεύθυνση. Δεν έχετε ευθύνη γι'αυτό το
πρόβλημα;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων):
Δεν σας ενημέρωσαν, αγαπητέ συνάδελφε.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ: Στην εγκύκλιο μιλάτε για "τίτλο απόλυσης" από ενιαίο λύκειο του εξωτερικού ισότιμο με το αντίστοιχο απολυτήριο της ημεδαπής. Γιατί στερείτε, λοιπόν, απ' αυτά τα παιδιά τη δυνατότητα εγγραφής τους στα Τ.Ε.Ι.; Επειδή θα υπάρξει πρόβλημα ισοτιμίας και αντιστοιχίας των τίτλων απόλυσης από τα ελληνικά Ενιαία Λύκεια του
εξωτερικού με τα αντίστοιχα του εσωτερικού, όσον αφορά την πρόσβασή τους στην αγορά εργασίας και στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, προτείνουμε ο τίτλος αυτών των σχολείων να μετατρέπεται σε απολυτήριο Ενιαίου Λυκείου, όταν ο μέσος όρος στα πέντε εξεταζόμενα μαθήματα είναι πάνω από τη βάση. Επίσης, να εξακολουθήσει να ισχύει η ελεύθερη πρόσβαση των μαθητών, όπως προηγούμενα στα Τ.Ε.Ι.
Τέλος, υπάρχει ένα πρόβλημα, αν ένας μαθητής, που για διάφορους λόγους ύστερα από εννέα χρόνια διαμονής και φοίτησης σε σχολείο του εξωτερικού υποχρεώνεται να παλιννοστήσει και να συνεχίσει τις σπουδές του στην Ελλάδα, βρίσκεται στην ίδια μοίρα -και εδώ υπάρχει μια πονηριά- με ένα μαθητή που φοιτά και τελειώνει μόνο τη Γ' Λυκείου στο λύκειο του εξωτερικού. Γιατί αυτό; Εμείς προτείνουμε να ισχύσουν οι προϋποθέσεις που ίσχυαν μέχρι τώρα, δηλαδή πέντε χρόνια τουλάχιστον στο εξωτερικό, από τα οποία τα τρία στη Μέση Εκπαίδευση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ορίστε, κύριε Υφυπουργέ έχετε το
λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Θα σας πω τι εννοούμε με την ισοτιμία των τίτλων, για να συνεννοηθούμε. Το παιδί το οποίο έχει αποφοιτήσει από το Ενιαίο Λύκειο εξωτερικού αν και παίρνει το απολυτήριό του με διαφορετική διαδικασία, όχι με τις πανελλήνιες εξετάσεις, που παίρνει ο μαθητής στην Ελλάδα, αλλά με εσωτερικές εξετάσεις παλαιού τύπου, εντός δηλαδή του Ενιαίου Λυκείου του εξωτερικού, παρ' όλα αυτά, ευνοϊκά διακείμενη η Κυβέρνηση σε αυτά τα παιδιά, ισοτιμεί τον τίτλο τους όσον αφορά στην κατάληψη δημόσιας θέσης. Πρέπει να σας πω ότι έρχονται στην Ελλάδα με αυτόν τον τίτλο και διεκδικούν με ποσοστά 3% και 1%, ανάλογα αν είναι παιδιά μεταναστών ή υπαλλήλων, συγκρινόμενα μεταξύ τους, θέσεις οι οποίες είναι περισσότερες από τον αριθμό τους. Δεν θα υπάρχει κανένας μαθητής που να μην μπει, είτε σε τμήμα Α.Ε.Ι. είτε σε Τ.Ε.Ι. Μου λέτε εσείς ότι καταργήσαμε το δικαίωμα της εγγραφής με το απολυτήριο στο Τ.Ε.Ι. Θα σας πω τι θέλουμε. Με το απολυτήριο που παίρνουμε του παλαιού τύπου, να μπει σε ένα Α.Ε.Ι. ή Τ.Ε.Ι. δίνοντας εξετάσεις και εδώ του παλαιού τύπου, για τρία μεταβατικά χρόνια. Στη συνέχεια, εάν και πάλι δεν λύσουμε το τεχνικό πρόβλημα για να γίνονται ταυτόχρονα και εκεί οι πανελλήνιες εξετάσεις, τότε θα συνεχισθεί αυτό το σύστημα. Εάν προχωρήσαμε σε αυτήν τη μεταβατική ρύθμιση για τα παιδιά του Ενιαίου Λυκείου του εξωτερικού, είναι γιατί δεν λύσαμε το τεχνικό πρόβλημα. Και επειδή δεν λύσαμε εμείς το τεχνικό πρόβλημα, δεν
ήταν λογικό δυσμενείς συνέπειες να επιρριφθούν στις πλάτες των μαθητών. 'Οχι, οι μαθητές διετήρησαν όλο το άνετο προνομιακό καθεστώς του
παρελθόντος. Συνεπώς δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα απ' αυτήν την πλευρά. Τώρα δεν καταλαβαίνω γιατί ανησυχείτε εσείς, ενώ δεν ανησυχούν οι
μαθητές; Δεν υπάρχει η τεχνολογική κατεύθυνση στο εξωτερικό. Μας ζήτησαν οι μαθητές και οι γονείς των λυκείων του εξωτερικού να υπάρχει μόνο μία κατεύθυνση, η θεωρητική, γιατί λειτουργούσαν μόνο ως γενικά λύκεια. Και αποδεχθήκαμε το αίτημά τους και είπαμε να λειτουργήσει μία μόνο κατεύθυνση, αλλά όπως ξέρετε, με το σύστημα, ανεξάρτητα από την κατεύθυνση που είχαν στο λύκειο, μπορούν να πάνε σε οποιαδήποτε κατεύθυνση πανεπιστημιακής σχολής ή σε Τ.Ε.Ι. 'Αρα, ούτε και εδώ αδικούνται. Γι' αυτό σας είπα ότι αδικούν τον εαυτόν τους εκείνοι που δημιουργούν κρίση κυβερνητική σήμερα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Η δεύτερη επίκαιρη ερώτηση με αριθμό 663/16.2.2000 του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, κ. Ιωάννη Χωματά προς τον Υπουργό Τύπου και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, σχετικά με τη λήψη μέτρων για έλεγχο της ποιότητας των τηλεοπτικών προγραμμάτων κλπ., διαγράφεται λόγω κωλύματος του ερωτώντος Βουλευτή.
Τέταρτη είναι η με αριθμό 670/21.2.2000 επίκαιρη ερώτηση της
Βουλευτου του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου κ. Ανδριανής Λουλέ προς τον Υπουργό Οικονομικών, σχετικά με την επιστροφή του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας σε πληγέντες από καιρικά φαινόμενα αγρότες, που δεν διαθέτουν παραστατικά κλπ.
Η επίκαιρη ερώτηση της κ. Λουλέ έχει ως εξής:
"Με την ισχύουσα νομοθεσία επιστροφής του ΦΠΑ στους αγρότες, οι
αγρότες οι οποίοι πλήττονται από διάφορα καιρικά φαινόμενα δεν διαθέτουν τα απαιτούμενα παραστατικά (τιμολόγια πώλησης προϊόντων τους) για να
ενταχθούν στο ειδικό αυτό καθεστώς.
Αποτέλεσμα, να μην επιστρέφεται σε αυτούς μέρος του ΦΠΑ που κατέβαλαν για φάρμακα, σπόρους κλπ.
Ερωτάται ο κύριος Υπουργός: Θα προβεί στις απαιτούμενες ενέργειες, ώστε να συμπεριληφθεί στα απαιτούμενα δικαιολογητικά βεβαίωση του ΕΛΓΑ, όπου θα φαίνονται τόσο το ποσοστό ζημιάς όσο και το ύψος της αποζημίωσης βάσει της οποίας θα γίνεται επιστροφή του ΦΠΑ στους πληγέντες αγρότες;"
Ο κύριος Υφυπουργός Οικονομικών έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, κυρία και κύριοι συνάδελφοι, όπως είναι γνωστό, οι αγρότες της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης είναι υποκείμενοι στο σύστημα του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (ΦΠΑ).
Οι αγρότες όμως, λόγω του τρόπου άσκησης της αγροτικής των εκμετάλλευσης και τις ελλείψεις οργάνωσης που εμφανίζουν, δύνανται με επιλογή τους να ενταχθούν στο ειδικό καθεστώς ΦΠΑ των αγροτών και όχι στο κανονικό καθεστώς.
Ο υπολογισμός του προς επιστροφή φόρου προστιθέμενης αξίας γίνεται
με βάση τα πραγματικά ακαθάριστα έσοδα των αγροτών κατά τη διάρκεια μιας διαχειριστικής περιόδου, με την εφαρμογή κατ' αποκοπήν συντελεστών επιστροφής ως εξής:
Για προϊόντα αλιείας, δασοκομίας και παροχής υπηρεσιών, συντελεστής
4%. Για προϊόντα φυτικής παραγωγής, συντελεστής 5% και για την παραγωγή προϊόντων ζωικής παραγωγής 6%. Σύμφωνα, λοιπόν, με ρητές διατάξεις της έκτης οδηγίας της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, δεν εξομειώνεται με πώληση και δεν δίδεται επιστροφή για τις αποζημιώσεις που λαμβάνουν οι αγρότες για την αποκατάσταση των ζημιών της αγροτικής των παραγωγής, παραδείγματος χάρη ζημίες από παγετό, χαλάζι κλπ., καθώς επίσης και για τις διάφορες επιδοτήσεις που λαμβάνουν.
Οι παροχές αυτές δεν αποτελούν αντίτιμο πώλησης των προϊόντων, αλλά
έχουν το χαρακτήρα αποζημίωσης, η οποία δίδεται για την κάλυψη του κόστους παραγωγής των αγαθών που κατεστράφησαν.
Επομένως οι αποζημιώσεις αυτές και κατά συνέπεια οι αγρότες που τις λαμβάνουν δεν έχουν δικαίωμα επιστροφής του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας των εισροών που αντιστοιχούν στις καλλιέργιες των. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Η κ. Λουλέ έχει το λόγο.
ΑΝΔΡΙΑΝΗ ΛΟΥΛΕ: Κύριε Υπουργέ, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία επιστροφής ΦΠΑ στους αγρότες, που ανήκουν στο ειδικό αυτό καθεστώς, έχουμε εκείνους που, όταν πουλούν τα προϊόντα τους, παίρνουν ένα μέρος του ΦΠΑ που έχουν δώσει στα λιπάσματα, στα φάρμακα, στα καύσιμα κλπ. Αυτά για εκείνους που όλα πάνε καλά.
Για εκείνους τους αγρότες που οι καλλιέργειές τους πλήττονται από διάφορα καιρικά φαινόμενα και δεν διαθέτουν τα απαιτούμενα παραστατικά, για να συμπεριληφθουν σ' αυτό το ευεργετικό μέτρο, που ουσιαστικά δεν διαφέρουν από τους άλλους οι οποίοι θα έχουν πληγεί, και οι μεν τα πλήρωσαν και οι δε τα πλήρωσαν, μέχρι να τα πουλήσουν, δηλαδή μέχρι να γίνει κάτι από τα καιρικά φαινόμενα, τα έχουν πληρώσει.
Επομένως έχουμε δύο ταχυτήτων αγρότες. Εκείνοι οι οποίοι δεν έχουν
πληγεί και παίρνουν πίσω το ΦΠΑ, γιατί πούλησαν τα προϊόντα τους κανονικά, και εκείνοι που τιμωρήθηκαν δύο φορές και από τη φύση και από την πολιτεία. Και εδώ πιστεύω ότι θα πρέπει να συμπεριλάβει στα παραστατικά επιστροφής ΦΠΑ επίσημη βεβαίωση του ΕΛΓΑ, από την οποία να φαίνεται τόσο το ποσοστό ζημιάς όσο και το ύψος της αποζημίωσης και με βάση αυτή να επιστρέφεται ένα μέρος του ΦΠΑ που κατέβαλαν, πάντα μιλάω για εκείνους που έχουν πληγεί από καιρικά φαινόμενα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κύριος Υφυπουργός έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, κατανοώ την
αναπτυχθείσα συλλογιστική από την κυρία συνάδελφο, αλλά θέλω να γνωρίζουμε όλοι ότι ο ΦΠΑ δεν είναι ένας εθνικός φόρος. Είναι ένας Κοινοτικός φόρος, ο οποίος διέπεται από ορισμένες Κοινοτικές διατάξεις. Θέλω λοιπόν να σας διαβεβαιώσω, κυρία συνάδελφε, ότι σε καμία χώρα της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, όπου και εκεί έχουν αντίστοιχα καιρικά φαινόμενα, δεν υπάρχει καθεστώς επιστροφής ΦΠΑ για τις καταστροφές της αγροτικής παραγωγής, λόγω καιρικών φαινομένων.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Εισερχόμαστε στη συζήτηση των
επικαίρων ερωτήσεων δευτέρου κύκλου.
Πρώτη είναι η με αριθμό 664/17.2.2000 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Ελένης Ανουσάκη προς τον
Υπουργό Δικαιοσύνης, σχετικά με τις προθέσεις του Υπουργείου να παρατείνει την ισχύ του πίνακα επιτυχόντων δοκίμων Ειρηνοδικών κλπ.
Η επίκαιρη ερώτηση της κ. Ανουσάκη έχει ως εξής:
"Από το διαγωνισμό πρόσληψης δοκίμων Ειρηνοδικών Δ' Τάξεως της
25.10.1997 προσλήφθηκαν ογδόντα τέσσερις επιτυχόντες Ειρηνοδίκες, ενώ παραμένουν ακόμη αδιόριστοι εκατό περίπου επιτυχόντες.
Δεδομένου ότι η ισχύς του πίνακα επιτυχόντων έληξε στις 31.12.1999,
οι παραπάνω θα στερηθούν τη δυνατότητα πρόσληψής τους παρά τον υψηλό
βαθμό επιτυχίας τους.
Κατά πάγια νομοθετική πρακτική, στους προηγούμενους διαγωνισμούς δινόταν παράταση στην ισχύ του πίνακα, προκειμένου να διορισθούν όλοι οι επιτυχόντες και να καλυφθούν οι τεράστιες ανάγκες στην απονομή της δικαιοσύνης.
Ερωτάται ο κύριος Υπουργός της Δικαιοσύνης, γιατί παρά τις δεσμεύσεις του δεν έχει ακόμα καταθέσει τη σχετική τροπολογία παράτασης της ισχύος του πίνακα."
Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Κύριε Πρόεδρε, διενεργήθηκε, πράγματι, διαγωνισμός για την κατάληψη ή τη συμπλήρωση των θέσεων των Ειρηνοδικών των κενών θέσεων των Ειρηνοδικείων. Ο διαγωνισμός αυτός σχεδόν λειτούργησε, όσον αφορά τη συμπλήρωση των κενών. Δηλαδή,
όταν έγινε ο διαγωνισμός, οι κενές θέσεις ήταν σαράντα τέσσερις. Η έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου, όσον αφορά τη συμπλήρωση αυτών των κενών, έγινε για σαράντα τέσσερις Ειρηνοδίκες, οι οποίοι προσελήφθησαν.
Ζήτησε το Υπουργείο μας αργότερα την αύξηση των θέσεων σε τριάντα,
για να συμπληρωθούν και άλλα κενά, τα οποία, είτε εν τω μεταξύ θα προέκυπταν ως κενά είτε θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε τη λειτουργία των Ειρηνοδικείων με μία προοπτική που είχαμε να ενώσουμε τον πρώτο βαθμό δικαιοδοσίας των πρωτοδικείων, προάγοντας τους Ειρηνοδίκες σε Πρωτοδίκες. Αυτή η προσπάθεια του Υπουργείου σχεδόν ναυάγησε από αντιδράσεις και κυρίως του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, που ενώ ήταν σύμφωνο στην αρχή, εδώ στη Βουλή ούτε λίγο ούτε πολύ μίλησε για αντισυνταγματικότητα, για παραβίαση της νομοθεσίας περί δικαστικών λειτουργών κλπ. και αναγκάστηκα ως Υπουργός να αποσύρω αυτήν τη διάταξη τότε.
Εν τω μεταξύ πήραμε άλλες δέκα θέσεις με έγκριση πάλι του Γενικού Λογιστηρίου και έτσι, ενώ τα σαράντα τέσσερα κενά είχαν συμπληρωθεί από τον πίνακα, διορίστηκαν άλλοι σαράντα, σύνολο ογδόντα τέσσερις.
Παρά τις προσπάθειες του Υπουργείου να αυξήσει πάλι τις θέσεις με μια προοπτική οπωσδήποτε της συμπλήρωσης, της συγκρότησης του πρώτου βαθμού δικαιοδοσίας της δικαιοσύνης, δεν επετεύχθη αυτή η προσπάθεια του Υπουργείου και έτσι ο πίνακας αυτός έληξε τέλος Δεκεμβρίου του
παρελθόντος έτους. Δεν μπορούσε να γίνει παράταση του πίνακος, γιατί από το νόμο περί καταστάσεως δικαστικών λειτουργών, όπως ισχύει ως κώδικας των δικαστικών λειτουργών με αριθμό 1756/1988, απαγορεύεται τούτο δηλαδή δεν επιτρέπεται η παράταση του πίνακα και δεν μπορέσαμε να παρατείνουμε τον πίνακα. 'Ετσι έχει το θέμα, χωρίς βέβαια το Υπουργείο να μπορέσει να συμπληρώσει αυτήν την πολιτική που είχε, γιατί θεωρήθηκε ότι οι θέσεις ήταν αρκετές, ότι προβλέπεται κατάργηση των Ειρηνοδικείων και συνεπώς δεν χρειάζονται άλλοι Ειρηνοδίκες. 'Ετσι έχει το θέμα.
Λυπάμαι για την κατάληξη αυτού του θέματος, αλλά, κυρία Ανουσάκη,
αυτή είναι η πραγματική αλήθεια.
Δεν θα αντιδικήσω με ορισμένους όψιμους ειρηνοδίκες που βγήκαν σε μια εκπομπή και μας σκυλόβρισαν. Νομικοί, δικηγόροι, νέοι επιστήμονες της Νομικής, δεν ομιλούν κατ' αυτόν τον τρόπο, διότι τα άκουσα με τα αυτιά μου. 'Ετυχε να παρακολουθήσω αυτήν την εκπομπή. Νέοι είναι. Διετύπωσαν παράπονα, αλλά θα έπρεπε με κάποια ευπρέπεια να διατυπώσουν τις απόψεις τους προς τα έξω.
'Εχει ο Θεός, θα γίνει κι άλλος διαγωνισμός μετά τις εκλογές. Τώρα
δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε άλλο. Βεβαίως ο πίνακας δεν ισχύει. Και οι υποψήφιοι ας φροντίσουν για άλλες εξετάσεις.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Η κ. Ανουσάκη έχει το λόγο.
ΕΛΕΝΗ ΑΝΟΥΣΑΚΗ: Κύριε Υπουργέ, με επισκέφθηκαν οι ειρηνοδίκες στο
γραφείο μου, στη Βουλή. Γνωρίζοντας δε προσωπικά το σεβασμό και την υποστήριξη που δείχνετε προς τους νέους ανθρώπους και το αίσθημα δικαίου που σας διακατέχει, θεώρησα σωστό, αν και είμαστε λίγο πριν τις εκλογές,
να φέρω στο Σώμα αυτό το δίκαιο αίτημα των εργαζομένων.
Θεωρώ ότι το θέμα αυτό έχει βαλτώσει. Οι άνθρωποι ήταν απογοητευμένοι. Το αίτημα όλων των παραγόντων απονομής της δικαιοσύνης είναι η παράταση της ισχύος του πίνακα επιτυχόντων και όχι ο άμεσος διορισμός όλων των επιτυχόντων. Δικαιολογημένη ήταν η ελπίδα των επιτυχόντων ότι τούτο θα συνέβαινε τελικώς, επειδή έτσι συνέβαινε όλα τα χρόνια. 'Οπως δε μου είπαν, όλο αυτό το διάστημα είχε καλλιεργηθεί η εντύπωση ότι τουλάχιστον η παράταση ισχύος του πίνακα επιτυχόντων θα δινόταν.
Σας θυμίζω δε, όπως παράλληλα μου είπαν, ότι το καλοκαίρι είχατε
καταθέσει τροπολογία με θέμα την αύξηση των οργανικών θέσεων των ειρηνοδικών κατά τριάντα, όπως και σεις είπατε. Το ερώτημα είναι, γιατί αυτό δεν προχώρησε.
Η παράταση της ισχύος του πίνακα των αδιόριστων επιτυχόντων ειρηνοδικών στο διαγωνισμό του 1998 αποτελεί ένα σοβαρό θέμα. Αφορά, όπως και σεις είπατε, νέους ανθρώπους. Σας βεβαιώ, δε ότι δεν παρακολούθησα την εκπομπή που είπατε και στην οποία ακούστηκαν αυτές οι υβριστικές φράσεις. Πρόκειται όμως για ένα ζήτημα που αφορά έναν πολύ ευαίσθητο τομέα, όπως είναι ο τομέας της δικαιοσύνης. 'Οπως όλοι γνωρίζουμε, υπάρχει θέμα έλλειψης δικαστών στο χώρο της δικαιοσύνης.
Θα σας θυμίσω δε, πώς έγινε ο διαγωνισμός: Από τον πρόεδρο και
εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, από αρεοπαγίτες και από καθηγητές
πανεπιστημίου καταρτίστηκε πίνακας επιτυχόντων, που ίσχυε μέχρι 31.12.99. και Θεωρώ ότι είναι εύλογο να ζητούν αυτοί οι άνθρωποι να διοριστούν.
Τώρα εσείς με αφοπλίσατε με αυτά που είπατε, ότι, δηλαδή, δεν μπορεί να γίνει τίποτα. Εγώ δεν σας εκλιπαρώ ούτε σας παρακαλώ, αλλά είναι υποχρέωσή μας να δοθεί μια λύση, που να βοηθάει και αυτούς και τη δικαιοσύνη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο Υπουργός της Δικαιοσύνης κ.
Γιαννόπουλος έχει το λόγο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Πολύ καλά κάνατε, κυρία Ανουσάκη και φέρατε αυτό το θέμα. 'Ηταν οπωσδήποτε μια έκφραση διαμαρτυρίας αυτών των παιδιών σε μια προσμονή ελπίδας που είχαν, η οποία ελπίδα δεν ευοδόθηκε.
'Οταν έγινε ο διαγωνισμός, επαναλαμβάνω, οι κενές θέσεις ήταν σαράντα
τέσσερις. Οι εξετάσεις έφεραν ως επιτυχόντες νέους και νέες τριακόσιους. Δεν ήταν δυνατόν και οι τριακόσιοι να απορροφηθούν. Διότι υπήρχαν 44 κενά στον πρώτο βαθμό, και διότι υπάρχει μια προσπάθεια δική μου στελέχωσης
της δικαιοσύνης με νέους νομικούς. Είχε όμως σαν αποτέλεσμα όλη αυτή η διεργασία τον αριθμό που είπα προηγουμένως, δηλαδή άλλοι νέοι και νέες, σαράντα νομικοί να μπουν στον κλάδο. Μέχρι πριν από δεκαπέντε, είκοσι ημέρες, νομίζω, μπήκαν οι τελευταίοι εννιά.
Ο πίνακας είναι πίνακας επιτυχόντων. Μια νομοθετική ρύθμιση μπορεί να γίνει και μετά, δηλαδή, να παρατείνει τον πίνακα, έστω και αν ο πίνακας έληξε, αλλά αυτό θα το δούμε μετά τις εκλογές. Πάντως εγώ, με τη δική μου νοοτροπία, με το ότι θα πρέπει η δικαιοσύνη να στελεχωθεί και με νέους ανθρώπους, οι οποίοι θα δώσουν πνοή με τη νιότη τους στην εργασία και την προσφορά υπηρεσιών, δοθέντος και του ότι υπάρχουν ελλείψεις στη δικαιοσύνη, ας υπάρχει η ελπίδα...
ΕΛΕΝΗ ΑΝΟΥΣΑΚΗ: Δεν επιβαρύνει και τον προϋπολογισμό.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Βαρύνεται ο προϋπολογισμός. Αλλά σας λέγω, ειλικρινά, ότι δεν υπήρχε αντίρρηση από το Υπουργείο Οικονομικών για άλλες δέκα, δεκαπέντε θέσεις που λέγαμε, ακριβώς για να βοηθήσουμε τους νέους ανθρώπους, οι οποίοι πράγματι πέτυχαν. Αλλά πιστέψτε ότι και οι τριακόσιοι επιτυχόντες, δεν μπορούσαν να διοριστούν.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Η δεύτερη με αριθμό 674/21.2.2000 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Αναστασίου Παπαληγούρα προς τον Υπουργό Γεωργίας, σχετικά με το πρόγραμμα αναδιάρθρωσης για τους καλλιεργητές εσπεριδοειδών κλπ., διαγράφεται λόγω κωλύματος του κυρίου Βουλευτή.
Επανερχόμαστε στις επίκαιρες ερωτήσεις πρώτου κύκλου.
Θα συζητηθεί η πέμπτη με αριθμό 667/18.2.2000 επίκαιρη ερώτηση του
Βουλευτή του Δημοκρατικού Κοινωνικού Κινήματος κ. Γεωργίου Ρόκου προς τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, σχετικά με την αύξηση του επιδόματος ανεργίας των εποχιακά απασχολουμένων ξενοδοχοϋπαλλήλων.
Η επίκαιρη ερώτηση του κ. Ρόκου έχει ως εξής:
"Στις εξαγγελίες του κυρίου Πρωθυπουργού το Σεπτέμβριο συμπεριλαμβανόταν και η δέσμευση για αύξηση του επιδόματος ανεργίας των εποχιακά απασχολουμένων εργαζομένων κατά 10%.
Η αύξηση αυτή αφορούσε και το σύνολο των ξενοδοχοϋπαλλήλων, οι οποίοι εργάζονται το καλοκαίρι και επιδοτούνται το χειμώνα με το επίδομα ανεργίας από τον ΟΑΕΔ.
Λαμβάνοντας τα έντυπα πληρωμής οι ξενοδοχοϋπάλληλοι και προσερχόμενοι στον ΟΑΕΔ για πληρωμή διαπιστώνουν ότι η αύξηση δεν καταβάλλεται.
Ερωτάται ο κύριος Υπουργός:
Εάν και πότε θα καταβληθεί η αύξηση του 10% στους επιδοτούμενους."
Ο Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, κ. Πρωτόπαπας έχει
το λόγο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ (Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων): Κύριε Πρόεδρε, θα μπορούσαμε να είχαμε απαντήσει και γραπτώς στον κύριο συνάδελφο ή και με οποιονδήποτε άλλον τρόπο. Δεν ξέρω αν αυτά αποτελούν θέματα επικαίρων ερωτήσεων. 'Ενα τεχνικό πρόβλημα δυσκόλεψε τον ΟΑΕΔ στο να μπορέσει να δώσει τις αυξήσεις κάθε μήνα. 'Επρεπε να εκδώσει χιλιάδες νέα βιβλιάρια, κάτι που δεν γινόταν πρακτικά. Θα δώσει δε την αύξηση των επιδομάτων στην εκκαθάριση που θα γίνει με τη λήξη της εποχιακής απασχόλησης το Μάρτιο. Σε τρεις δηλαδή μήνες.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Είναι δηλαδή τεχνικό το θέμα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ (Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων):
Καθαρά τεχνικό, λογιστικό του ΟΑΕΔ. Θα έπρεπε να υπάρξει ένα τεράσιο κόστος και διάθεση ανθρωποωρών, το οποίο δεν θα ωφελούσε κιόλας, γιατί θα πηγαίναμε ούτως ή άλλως πίσω. Κάθε αύξηση που επηρεάζει τα ήδη χορηγούμενα επιδόματα ανεργίας, ειδικά των εποχικών, δεν περνάει αυτόματα. Δεν υπάρχει ακόμη τέτοιο σύστημα στον ΟΑΕΔ. Πρέπει να περνάει μέσα στο βιβλιάριό του. Αυτό σημαίνει ότι θα έπρεπε να εκδοθούν από την αρχή νέα βιβλιάρια, για να μπορεί να περάσει την αύξηση κάθε μήνα. Προτίμησε, λοιπόν, ο ΟΑΕΔ να τους δώσει απολογιστικά το Μάρτιο. 'Ετσι λοιπόν θα δοθεί και δεν θα υπάρχει κανένα πρόβλημα. Θα μπορούσα δε αυτό να σας το πω οποιαδήποτε στιγμή.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Ρόκος έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΡΟΚΟΣ: Η απάντηση του ότι θα δοθούν τα χρήματα είναι θετική, αλλά γενομένης της επίκαιρης, θα ήθελα να πω στον κύριο Υφυπουργό ότι υπήρχε μία δυσπιστία αναφορικά με ένα γνωστό γεγονός. Αν ενθυμείστε, κύριε Πρόεδρε, επί πολλά χρόνια παγιωμένο σύστημα ήταν ο Πρωθυπουργός της χώρας να εξαγγέλλει κάποια οικονομικά μέτρα από τη ΔΕΘ κάθε Σεπτέμβριο. Φέτος ακολουθήθηκε μια παράδοξη μέθοδος, που ανέτρεπε το παρελθόν, εξαγγέλλοντας τα μέτρα από την Αθήνα. Και επειδή όλα είχαν αλλάξει φοβηθήκαμε ότι θα αλλάξουν και άλλες συνήθειες. Δηλαδή, αν ακολουθούνται ή όχι αυτά που εξαγγέλλονται. Από τη στιγμή που μας διαβεβαιώνει γι' αυτό ο κύριος Υφυπουργός, δεν υπάρχει πρόβλημα, αν και θα πρέπει να καταλάβει ότι ιδιαίτερα σ' αυτόν τον τομέα των εποχικά απασχολούμενων εργαζόμενων ήδη είναι επιβαρημένη η οικονομική τους κατάσταση και οποιαδήποτε καθυστέρηση δημιουργεί επιπλέον προβλήματα. Δεν πρόκειται απλώς για έναν εργαζόμενο που περιμένει οπωσδήποτε την αύξησή του. Πρόκειται για τον εποχικά εργαζόμενο που ζει και το χειμώνα με τα χρήματα και τον κόπο του καλοκαιριού.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο Υφυπουργός Εργασίας και
Κοινωνικών Ασφαλίσεων κ. Πρωτόπαπας έχει το λόγο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ (Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων): Κύριε Πρόεδρε, κάποτε θα πρέπει να βάλουμε μια τάξη στη συζήτηση μεταξύ μας. Δεν μπορεί να αμφισβητούνται οι δηλώσεις του Πρωθυπουργού της χώρας, επειδή κι άλλες φορές στο παρελθόν... Αυτά στην Ελλάδα του σήμερα έχουν τελειώσει. Στην Ελλάδα του σήμερα, στην Ελλάδα που έχει Πρωθυπουργό τον Κώστα Σημίτη, όταν λέμε κάτι, το εννοούμε και νομίζω ότι έχει αποδειχθεί αυτό. Μπορεί να διαφωνεί κάποιος. Δεν υποχρεούται να συμφωνεί. Μπορεί, επαναλαμβάνω, και να διαφωνεί. Δεν μπορεί όμως, πιστεύω, να μας αμφισβητεί την αξιοπιστία. Αυτό είναι πάνω απ' όλα. Δεν το λέω για το συνάδελφο, αλλά μιλάω γενικά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί των επικαίρων ερωτήσεων.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε
στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων: "Κύρωση της από 4.12.1999 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου "Ομαλή λειτουργία δημοσίων σχολείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης"."
Με επιστολή της η Νέα Δημοκρατία ορίζει ως Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο στη συζήτηση αυτή το Βουλευτή Α' Πειραιά κ. Γεώργιο Καλό.
Επίσης με επιστολή του ο Πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς και
της Προόδου κ. Νίκος Κωνσταντόπουλος ορίζει ως ειδικό αγορητή στη συζήτηση αυτή τον κ. Πέτρο Κουναλάκη.
Με επιστολή του, επίσης, ο Πρόεδρος του ΔΗ.Κ.ΚΙ. κ. Δημήτρης Τσοβόλας ορίζει ως ειδική αγορήτρια την κ. Βασιλική Αράπη-Καραγιάννη στο νομοσχέδιο αυτό.
Επίσης, ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Ορέστης Κολοζώφ με επιστολή του ορίζει ως Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο το Βουλευτή κ. Απόστολο Τασούλα και ως ειδικό αγορητή τον
κ. Αχιλλέα Κανταρτζή.
Ο κ. Γιαννάκης έχει το λόγο.
IΩΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με το συζητούμενο
σήμερα σχέδιο νόμου προτείνεται η κύρωση της από 4.12.1999 πράξης νομοθετικού περιεχομένου που φέρει τον τίτλο "Ομαλή λειτουργία δημοσίων σχολείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, η οποία εκδόθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ύστερα από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου και δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης την 4η Δεκεμβρίου 1999.
Η συζητούμενη πράξη νομοθετικού περιεχομένου, όπως όλοι γνωρίζουμε,
εκδόθηκε σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 44 παράγραφος 1 του Συντάγματος, με την οποία και παρέχεται η δυνατότητα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ύστερα από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου να εκδίδει πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, οι οποίες υποβάλλονται στη Βουλή προς κύρωση εντός σαράντα ημερών από της εκδόσεώς τους σε έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης.
Κύριοι συνάδελφοι, είναι γεγονός ότι η δέσμη μέτρων που προτείνεται με την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση αφορούν και επηρεάζουν το σύνολο των βαθμίδων της εκπαίδευσης και στοχεύουν στην ποιοτική αναβάθμιση του εκπαιδευτικού μας συστήματος, ενός εκπαιδευτικού συστήματος διευρυμένων εκπαιδευτικών επιλογών για όλους τους πολίτες, ανεξαρτήτως ηλικίας, ικανού να αποτελέσει το θεμέλιο για την πρόοδο της ελληνικής κοινωνίας και την ανάπτυξη της χώρας σε μια περίοδο παγκοσμίων διαρθρωτικών αλλαγών.
Oι μεταρρυθμίσεις που έχουν προωθηθεί και προωθούνται δεν έρχονται να αντιμετωπίσουν ευκαιριακά τα συσσωρευμένα προβλήματα. 'Εχουν μακροπρόθεσμο χαρακτήρα και στηρίζονται στις αρχές της δημοκρατίας, της παροχής ίσων ευκαιριών σε όλους, της ενίσχυσης του δημοσίου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης, της ανθρωπιστικής παιδείας, της καλλιέργειας της γλώσσας, της πολιτισμικής παράδοσης και της διά βίου εκπαίδευσης.
Η ποιοτική αναβάθμιση της εκπαίδευσης θα αποτελέσει την αιχμή του
δόρατος στην αναπτυξιακή προσπάθεια της χώρας και θα θέσει τα θεμέλεια ενός σύγχρονου και κοινωνικού κράτους στις αρχές του 21ου αιώνα. 'Ομως, αυτός ο μεγάλος εθνικός μας στόχος για την υλοποίηση του οποίου η Κυβέρνηση επιβεβαιώνοντας με το πλέον χαρακτηριστικό τρόπο την κοινωνική διάσταση της πολιτικής της διαθέτει σημαντικούς και διαρκώς αυξανόμενους πόρους για την υλοποίηση προγραμμάτων, έργων και δράσεων στον τομέα της παιδείας. Δεν μπορεί να είναι έργο ενός Υπουργού, μιας κυβέρνησης, ενός κόμματος. Απαιτείται ευρύτερη κοινωνική συμφωνία και συναίνεση, που δεν περιλαμβάνει μόνο τους φορείς της εκπαίδευσης αλλά και τον κάθε 'Ελληνα πολίτη, που αγωνιά για το αύριο και απαιτεί μια εκπαίδευση και μια παιδεία που θα επιτρέψει στην πατρίδα μας να διαδραματίσει το ρόλο που της πρέπει τις επόμενες δεκαετίες στην Ευρώπη και στον κόσμο.
Γι'αυτό και η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση είναι μια πρόκληση για όλη
την ελληνική κοινωνία, ώστε στις αρχές του 21ου αιώνα το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα να είναι ποιοτικά αναβαθμισμένο, ανοικτό και ευέλικτο.
Η αποτελεσματική, δηλαδή, υλοποίηση όλων των προτεινόμενων μέτρων,
δεν εξασφαλίζεται μόνο από τον κατάλληλο συνδυασμό ή και την πολιτική βούληση. Απαιτείται ακόμη, αφ'ενός η ενεργοποίηση και συνεργασία όλων των
φορέων που εμπλέκονται στην εκπαιδευτική διαδικασία, μαθητών, γονέων και ιδιαίτερα των εκπαιδευτικών, δασκάλων και καθηγητών, που καλούνται να μετουσιώσουν τις θεσμικές αλλαγές σε εκπαιδευτική πράξη και αφ'ετέρου, η στήριξη όλης της κοινωνίας σε όλα τα στάδια της μεγάλης αυτής αναπτυξιακής προσπάθειας που διαμορφώνει μια νέα εποχή για το εκπαιδευτικό μας σύστημα.
Είναι γεγονός πλέον ότι οι αλλαγές, που προτείνονται και υλοποιούνται, αναδεικνύουν τον κοινωνικό και ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα της παιδείας μας, μιας δωρεάν παιδείας δημόσιας, υψηλής ποιότητας, που θα εξασφαλίζει ίσες ευκαιρίες και θα προάγει την πολιτική και οικονομική δημοκρατία. Μιας παιδείας των ανοικτών οριζόντων, που απαιτεί αναβαθμισμένη ποιότητα, νέους μηχανισμούς αξιολόγησης αλλά και νέες ευθύνες για τους φορείς της εκπαιδευτικής διαδικασίας σε ένα κοινωνικό και παραγωγικό πεδίο που συνεχώς μεταβάλλεται, που απαιτεί πολύπλευρη γνώση, ανάπτυξη της κριτικής σκέψης, της καλλιέργειας δεξιοτήτων και της δημιουργικής πρωτοβουλίας και απαλλάσσει το μαθητή και τη μαθήτρια από
τη στείρα αποστήθιση και παθητική παρακολούθηση, που απαιτεί την ενεργοποίηση όλων των δημιουργικών εσωτερικών δυνάμεων των μαθητών για την επίλυση προβλημάτων, τη διατύπωση ξεκάθαρων απόψεών τους με συγκροτημένη επιχειρηματολογία, την αποτελεσματική συνεργασία, την πρόσβαση και αποτελεσματική χρήση των νέων μέσων πληροφόρησης που κατακλύζουν τον κόσμο μας.
Με τη σταδιακή κατάργηση του κλειστού αριθμού εισακτέων δίνεται η
ευκαιρία στο Ενιαίο Λύκειο να λειτουργήσει ως αυτοτελής βαθμίδα εκπαίδευσης. Με την κατάργηση των δεσμών οι νέοι διευρύνουν τα ενδιαφέροντά τους και αποκτούν μια στέρεη γενική παιδεία. Αυτό είναι και το σύγχρονο οπλοστάσιό τους για όλη τους τη ζωή.
Αν, όπως διατείνονται μερικοί, η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση περιοριζόταν στο νηπειαγωγείο ή στο δημοτικό, τότε θα αφαιρούσαμε το δικαίωμα στη γνώση μιας ολόκληρης γενιάς νέων ανθρώπων, που καλούνται να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις του 21ου αιώνα με νέα εφόδια και περισσότερες δεξιότητες. Η καθιέρωση ολοήμερου νηπειαγωγείου και δημοτικού με ιδιαίτερη απήχηση στους εργαζόμενους γονείς, η εκπόνηση νέων αναλυτικών προγραμμάτων και η συγγραφή σύγχρονων βιβλίων με παράλληλη παραγωγή εκπαιδευτικού λογισμικού και λοιπού διδακτικού υλικού, η κατασκευή αιθουσών διδασκαλίας, η δημιουργία σχολικών βιβλιοθηκών, η εδραίωση της χρήσης της πληροφορικής στα σχολεία, η ενίσχυση της διδασκαλίας ξένων γλωσσών, η καθιέρωση της ενισχυτικής διδασκαλίας σε μαθητές μειωμένης απόδοσης, η λήψη ιδιαίτερης μέριμνας για άτομα με ειδικές ανάγκες, η ενίσχυση του επαγγελματικού προσανατολισμού, η υλοποίηση δράσεων που αφορούν την περιβαλλοντική εκπαίδευση, η λειτουργία των εσπερινών σχολείων, η αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού, που ενισχύεται από το πρόγραμμα επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών και, τέλος, η θεσμική κατοχύρωση της διαδικασίας αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου μέσω της αντικειμενικής εκτίμησης τυχόν αδυναμιών και επισήμανσης προβλημάτων που αντιμετωπίζει κάθε σχολική μονάδα, αποτελούν μερικές από τις ενέργειες, που τα αποτελέσματά τους είναι πλέον ορατά και αναβαθμίζουν την παρεχόμενη εκπαίδευση.
'Oπως κάθε μεταρρύθμιση όμως, έτσι και η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση στη χώρα μας, που μια από τις κεντρικές επιλογές της σε όλη τη διαδρομή μετάβασης είναι η ανοικτή πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και η κατοχύρωση της κοινωνίας των ίσων ευκαιριών, που δεν θα αποκλείει κανένα μέλος της από το δικαίωμα της γνώσης, είναι φυσικό λόγω των μεγάλων διαρθρωτικών αλλαγών, που επιχειρούνται, να συγκρουστεί με κατεστημένα νοοτροπιών και αντιλήψεων, καθώς και ομάδες εξυπηρέτησης μικροπολιτικών και συντεχνιακών συμφερόντων, που αδυνατούν να παρακολουθήσουν τις νέες προκλήσεις στο χώρο της γνώσης και αρνούνται να στηρίξουν τις μεγάλες προσπάθειες που επιχειρούνται, αποπροσανατολίζουν δε τους πολίτες και την εκπαιδευτική κοινότητα από τους κοινωνικά αποδεκτούς στόχους της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης και οδηγούν, ευτυχώς, λιγοστούς απ'αυτούς σε ακραίες εκδηλώσεις.
'Ολοι βιώσαμε την κατάσταση που επικρατούσε πέρυσι σε όλα τα δημόσια σχολεία με τις τρεις χιλιάδες καταλήψεις, όπως όλοι διαπιστώσαμε ότι η
Κυβέρνηση επεδίωξε το διάλογο με όλη την εκπαιδευτική κοινότητα.
Καμία πράξη νομοθετικού περιεχομένου δεν εκδόθηκε την περσινή χρονιά, γιατί η Κυβέρνηση πίστευε ότι έπρεπε να εξαντληθούν τα πολιτικά μέσα επίλυσης τόσο ευαίσθητων προβλημάτων.
'Οταν όμως διαπιστώθηκε, στο ξεκίνημα της νέας σχολικής χρονιάς, ότι σε μια μόνο μέρα έγιναν ταυτόχρονα διακόσιες τριάντα οκτώ καταλήψεις σχολικών κτιρίων, προϊόν ενός οργανωμένου επιχειρησιακού σχεδίου, ενός συγκεκριμένου κομματικού χώρου, όταν διαπιστώθηκε ότι το σχολικό έθιμο της κατάληψης είχε καταντήσει καταστροφικό για το σύνολο της μαθητικής κοινότητας, όταν διαπιστώθηκε ότι η σχολική κοινότητα ήταν πλέον υποκειμενικά και αντικειμενικά αδύνατη να προστατεύσει τον εαυτό της και το δικαίωμα της μείζονος πλειοψηφίας των μαθητών, η Κυβέρνηση έπρεπε να πάρει τις αποφάσεις της για να λειτουργήσουν τα δημόσια σχολεία. 'Επρεπε να προστατεύσει το ατομικό δικαίωμα του ενός μαθητή για μάθηση, να σταματήσει την άσκηση ψυχολογικής βίας από μαθητή σε μαθητή, τις βιαιοπραγίες, την καλπονοθεία, την ανάπτυξη μιας sui generis εγκληματικότητας μέσα στο σχολικό χώρο. 'Επρεπε να μη νομιμοποιήσει τις καταλήψεις, που κανείς δεν νομιμοποιεί. Διότι και με το νόμο περί μαθητικών κοινοτήτων η επιδίωξη ήταν να λειτουργήσει το δημόσιο σχολείο και όχι να κλείσει.
Με τη συζητούμενη πράξη νομοθετικού περιεχομένου, που εκδόθηκε από
τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ύστερα από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου, δεν προστατεύεται η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Προστατεύεται το δημόσιο κρατικό σχολείο και ικανοποιείται η απαίτηση της πολύ μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, να λειτουργήσει ομαλά η σχολική μονάδα.
Για όλους τους παραπάνω λόγους πιστεύω ότι ορθά εκδόθηκε η συζητούμενη πράξη νομοθετικού περιεχομένου και προτείνω στο Σώμα την ψήφιση και την κύρωσή της.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Η κ. Κωνσταντοπούλου έχει το λόγο.
ΜΑΡΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, καλούμεθα σήμερα να κυρώσουμε
την πράξη νομοθετικού περιεχομένου με τίτλο "Ομαλή λειτουργία δημοσίων σχολείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης". Πρόκειται για ένα βραχύλογο νομοθέτημα που θεσπίζει την αυτεπάγγελτη δίωξη όσων παρεμποδίζουν τη λειτουργία των σχολείων ή παραμένουν απλώς στους χώρους τους απειλώντας τους με ελάχιστη ποινή φυλάκισης έξι μηνών.
Η πράξη αυτή αποτελεί το αποκορύφωμα της προσπάθειας να επιβληθεί διά της βίας η αποτυχημένη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση της Κυβέρνησης.
Η εκπαιδευτική πολιτική του ΠΑ.ΣΟ.Κ., από απόψεως περιεχομένου, παρά τα κάποια θετικά της στοιχεία, χαρακτηρίζεται από τόσο σοβαρές ατέλειες, που προδικάζουν ότι θα ανατραπεί μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, όποια και εάν είναι η επόμενη κυβέρνηση στη χώρα. Και ο φόβος είναι μήπως μαζί με τα ξερά καούν και τα χλωρά!
Η εκπαιδευτική πολιτική, που χάραξε το Υπουργείο Παιδείας, έχει τρία χαρακτηριστικά:
Πρώτον, έχει λανθασμένη επικέντρωση πολύτιμης και αξιόλογης προσπάθειας σε ένα χώρο που δεν αποτελούσε χώρο πρώτης προτεραιότητας στην ελληνική εκπαίδευση. Και δεν θέλω να υποτιμήσω την αξιόλογη προσπάθεια που κάνει το Υπουργείο.
Δεύτερον, επικεντρώνεται σε ένα χώρο εξαιρετικά κρίσιμο και εκρηκτικό, λόγω της ηλικίας των μαθητών, του λυκείου.
Τρίτον, ρυθμίζει ένα θέμα εξαιρετικά ευαίσθητο για την ελληνική κοινωνία με ριζική αλλαγή του συστήματος εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Ειδικότερα, η προσπάθεια του Υπουργείου Παιδείας επικεντρώνεται στην αναβάθμιση του λυκείου. Ο χώρος, όμως, του λυκείου δεν παρουσίαζε σημαντικές ελλείψεις. Από πουθενά δεν προκύπτει ότι το ελληνικό λύκειο προσέφερε χαμηλής ποιότητας εκπαίδευση σε σύγκριση με τα λύκεια των ευρωπαϊκών και των άλλων αναπτυγμένων χωρών. Πολλά Ελληνόπουλα πηγαίνουν να σπουδάσουν στο εξωτερικό, σε αναπτυγμένες χώρες. Τα περισσότερα, μάλιστα, από αυτά έχουν αποτύχει να εισαχθούν στην ελληνική τριτοβάθμια εκπαίδευση. Κανένα από αυτά τα παιδιά δεν παραπονέθηκε ότι έχει κενά ή ελλείψεις σε σύγκριση με τα παιδιά που έχουν αποφοιτήσει από τα λύκεια της χώρας στην οποία σπουδάζει. Αντιθέτως, τα περισσότερα Ελληνόπουλα, που σπουδάζουν στις αναπτυγμένες χώρες του εξωτερικού, παρακολουθούν με μεγάλη άνεση τις σπουδές τους.
Πώς φανταστήκαμε ότι οι ελλείψεις στο χώρο αυτόν ήταν τόσο
σημαντικές; Αντιθέτως, όλες οι εκθέσεις των εγχωρίων και ξένων εμπειρογνωμόνων εντοπίζουν τις ελλείψεις και τις τρομερές αδυναμίες του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος στην τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση. Αυτήν την εκπαίδευση όχι μόνο την παραμέλησε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά την εξάρθρωσε σχεδόν τελείως. Ελπίζουμε -και χαιρόμαστε που παρατηρούμε κάποιες ενδείξεις- ότι η εξάρθρωση αυτή είναι παροδική και θα ανατραπεί κάποια στιγμή. Είναι, όμως, κρίμα που έγινε, όχι μόνο γιατί στην τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση εντοπιζόταν η μεγαλύτερη αδυναμία μας, αλλά γιατί αφορά εκπαίδευση άμεσα συνδεδεμένη με τις ανάγκες της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας μας και απευθύνεται σε μαθητές που προέρχονται από κοινωνικοοικονομικά στρώματα, που χρήζουν ιδιαίτερης βοήθειας και υποστήριξης.
Δεύτερον, η εκπαιδευτική πολιτική επικεντρώθηκε σε μαθητές που βρίσκονταν σε πολύ κρίσιμη ηλικία. Είναι έφηβοι και δεν χρειάζεται να είναι κανείς ψυχολόγος για να ξέρει ότι στην ηλικία αυτή τα άτομα αμφισβητούν τις αυθεντίες και τις κατεστημένες αξίες και πολλές φορές επαναστατούν εναντίον τους.
Ειδικά στη χώρα μας οι μαθητές του λυκείου είναι ιδιαίτερα καταπιεσμένοι και κουράζονται πάρα πολύ για να ανταποκριθούν στις δικές τους φιλοδοξίες και πολλές φορές στις φιλοδοξίες των γονιών τους, που όλοι ελπίζουμε να δούμε τα παιδιά μας να σπουδάζουν στο πανεπιστήμιο.
Η πίεση υπό την οποία βρίσκονται τα Ελληνόπουλα στην ηλικία αυτή,
είναι μεγαλύτερη και οι προσπάθειες που καταβάλλουν εντονότερες από όλες αυτές των συνομιλήκων τους σε οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα.
Αυτά λοιπόν τα παιδιά, που βρίσκονται στην κρίσιμη αυτή ηλικία, που είναι τόσο πιεσμένα, ήρθαμε να τα καταπιέσουμε ακόμα περισσότερο. Από εκεί που χρειαζόταν να δώσουν βάρος σε τέσσερα μαθήματα, μετά την τελευταία χρονιά του λυκείου, δίνουν τώρα δύο χρονιές εξετάσεις σε είκοσι οκτώ μαθήματα αντί για τέσσερα, δίνουν εξετάσεις αντί για μία χρονιά, δύο χρονιές, από εκεί που παρακολουθούσαν φροντιστήρια μόνο τα καλοκαίρια, το φροντιστήριο καθιερώθηκε ως συνεχής παράλληλη εκπαίδευση και η παραπαιδεία γιγαντώθηκε. Μέχρι και φροντιστήρια για παιδιά του δημοτικού ακούσαμε να δημιουργούνται.
Και ενώ η αξιολόγηση στο παλιό σύστημα ήταν εντελώς απρόσωπη, στο νέο σύστημα μπορεί ο μαθητής να προσωποποιήσει την ευθύνη της αποτυχίας του, να μπει σε ίδρυμα της πρώτης του προτίμησης σε αυτόν ή εκείνον τον καθηγητή που υπήρξε αυστηρός και δεν τον πριμοδότησε αρκετά, ίσως μάλιστα και να τον αδίκησε σε σχέση με άλλους.
Τα δυσμενή αποτελέσματα του συστήματος αυτού δεν έχουν ακόμα
εκδηλωθεί πλήρως, αν και εμφανίστηκαν ήδη έξω από μερικά λύκεια επιγραφές αντίδρασης στους αυστηρούς καθηγητές και εντάσεις στις σχέσεις καθηγητών, γονέων και μαθητών. Περιμένετε και θα δείτε τι εκρηκτικές καταστάσεις θα αναπτυχθούν και πόσο θα χειροτερέψει το κλίμα τα λύκεια, εάν δεν ανατραπεί το σύστημα αυτό γρήγορα.
Τρίτον, η εκπαιδευτική πολιτική άλλαξε ριζικά τους όρους εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, που αποτελεί ένα θέμα εξαιρετικά ευαίσθητο για την ελληνική κοινωνία. 'Εκανε την πρόσβαση δυσκολότερη, αλλά υποσχέθηκε στους νέους ότι θα μπαίνουν όλοι στα πανεπιστήμια. Διερωτώμαι πώς θα τηρηθεί η υπόσχεση αυτή. Το Σεπτέμβριο θα έλθει η συναλλαγματική για εξαργύρωση. Τι θα κάνει άραγε αυτός που θα κάθεται στην καρέκλα σας, κύριε Υπουργέ;
Οι νέοι, που θα τελειώσουν το λύκειο, εκτιμάται ότι υπερβαίνουν κατά πολύ τις θέσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Και έχουμε και τα παιδιά που αποφοίτησαν πέρυσι ή και τα προηγούμενα χρόνια, που κατά κανόνα καταλάμβαναν περισσότερες από τις μισές θέσεις -το 70% τα τελευταία χρόνια- των νεοεισαγομένων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Πού θα μπουν όλα αυτά τα παιδιά;
Πιστεύω ότι ένας σοβαρός λόγος για την προκήρυξη πρόωρων εκλογών, εάν όχι ο σοβαρότερος, ήταν η αποφυγή αντιμετώπισης αυτής της έκρηξης, η οποία πλησιάζει αμείλικτα.
Η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση νομοθετήθηκε βιαστικά, λάθρα θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς, αφού ένα τόσο σοβαρό νομοσχέδιο ήλθε μέσα στο κατακαλόκαιρο σε Τμήμα Διακοπής της Βουλής. Επίσης, νομοθετήθηκε χωρίς καμία συνεργασία με τα κόμματα της Αντιπολίτευσης και παρά τις σοβαρότατες αντιρρήσεις των τελευταίων.
Τέλος, η μεταρρύθμιση εφαρμόστηκε υπό τις χειρότερες δυνατές
συνθήκες, δηλαδή χωρίς να ενημερωθούν εγκαίρως οι εμπλεκόμενοι φορείς, γονείς και μαθητές και παρά την κάθετη και σφοδρότατη αντίθεση του σώματος των καθηγητών.
'Ολα αυτά τα αρνητικά στοιχεία συντέλεσαν στη δημιουργία μιας
πρωτοφανούς αναστάτωσης, που διέσυρε τη χώρα μας διεθνώς. Τι να πρωτοθυμηθώ; Τους γονείς, που γρονθοκοπιούνταν μπροστά στα μάτια των παιδιών τους; Τους μαθητές, που ξεμάλλιαζαν τις μητέρες των συμμαθητών τους; Τους πατεράδες, που χτυπούσαν με ρόπαλα τους συμμαθητές των παιδιών τους; Τους δασκάλους και τους μαθητές, που κυνηγιόντουσαν στις αυλές και τους διαδρόμους των αμπαρωμένων σχολείων; Τους έξαλλους οδηγούς, που εκτόξευαν ακατονόμαστες ύβρεις και απειλούσαν τους νέους με καραμπίνες;
'Ολες αυτές οι θλιβερές εικόνες έκαναν το γύρο του κόσμου και με
εξευτελιστικές για τη χώρα μας λεζάντες. Τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία διέδιδαν ότι τα Eλληνόπουλα δεν θέλουν να μάθουν γράμματα, ότι κλείνουν τα σχολεία, παρεμποδίζουν την κυκλοφορία στους δρόμους, επιτίθενται στους περαστικούς με αυγά, γιαούρτια και οπωροκηπευτικά.
'Ετσι, ένα από τα αποτελέσματα της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης ήταν
να διασυρθεί η πατρίδα μας εντελώς άδικα. Γιατί η αγάπη μας για την παιδεία έχει αποδειχθεί περίτρανα και μέσα και έξω από αυτήν τη χώρα, έχει διαπιστωθεί και προσυπογραφεί απο ξένους εμπειρογνώμονες, ακόμα και πρόσφατα στην έκθεση του ΟΟΣΑ για την κατάσταση στο ελληνικό σύστημα εκπαίδευσης του 1995.
Είναι ψέμα, είναι ντροπή, είναι κρίμα να διασύρεται ο ελληνικός λαός με αυτόν τον τρόπο. Το Υπουργείο αγνόησε τις θέσεις των κομμάτων στο θέμα της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης. Αγνόησε τη θέση των καθηγητών, δεν ενδιαφέρθηκε να ενημερώσει τους γονείς και τους μαθητές, τους περιφρόνησε όλους με πλήρη κάλυψη της Κυβέρνησης. Και ξεκίνησαν όλοι πλησίστιοι προς το χάος. Γιατί το διέπραξαν; Γιατί η εκσυγχρονιστική μας Κυβέρνηση έχει την αλαζονεία να πιστεύει ότι ο ελληνικός λαός της έδωσε την εντολή να νομοθετεί και να δέρνει, να εφαρμόζει τους νόμους με τα ΜΑΤ και τον εισαγγελέα και με τις κυρούμενες σήμερα αυτεπάγγελτες διώξεις.
Αυτό μας το είπε και ο Πρωθυπουργός στις 11 Ιανουαρίου του 1999 στη
Βουλή, όταν συνεζητείτο η πρόταση δυσπιστίας προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας. Είπε ο Πρωθυπουργός ότι ο ελληνικός λαός ψήφισε το ΠΑΣΟΚ για να εφαρμόσει το πρόγραμμά του. Ο ν.2525 είναι νόμος του κράτους και είναι υποχρέωσή μας να το εφαρμόσουμε.
Κατά την άποψη, λοιπόν, του εκσυγχρονιστή Πρωθυπουργού μας, το
42%-43% που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ είναι ο ελληνικός λαός. Το υπόλοιπο 57%
είμαστε διαθέσιμοι για μεταγραφή σε άλλο έθνος. Μα, σίγουρα την αξίζουμε
τη μαύρη τούτη τύχη εμείς και οι οπαδοί μας, κύριοι της Αντιπολίτευσης. Γιατί πώς μπορούμε στα αλήθεια να ανταγωνιστούμε τους ψηφιφόρους του
κ. Σημίτη; Αυτοί οι τελευταίοι είναι προφανώς υπεράνθρωποι, γιατί όχι μόνο γνώριζαν το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ απέξω και ανακατωτά, αλλά γνώριζαν και τις λεπτομέρειες της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, η οποία στις παραμονές των εκλογών του'96 υπήρχε μόνο στη φαντασία των συμβούλων του κ. Αρσένη. Και είχαν προβλέψει οι υπεράνθρωποι αυτοί ότι ο κ. Αρσένης θα γινόταν Υπουργός Παιδείας, κάτι που ίσως και ο ίδιος να μην το γνώριζε τότε.
Για να μιλήσουμε όμως πιο σοβαρά: εκείνο που θα περίμενε κανείς από έναν πραγματικά μοντέρνο Πρωθυπουργό, θα ήταν να παρουσιαστεί στη Βουλή και να πει: Ευχαριστώ το 43% του ελληνικού λαού, που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ για να εφαρμόσει το πρόγραμμά του και που χάρη στον εκλογικό νόμο μου δίνει και το δικαίωμα να νομοθετώ.
Γνωρίζουμε όλοι, όμως, ότι στην πατρίδα μας εκείνο που χρειαζόμαστε είναι να κάνουμε νόμους σεβαστούς. Και ο σεβασμός των νόμων επιβάλλεται από τη συμπεριφορά όλων των πολιτών, όχι από τους οπαδούς ενός κόμματος
ή από τα ΜΑΤ και τους εισαγγελείς. Γι' αυτό θα χρησιμοποιηθεί η δύναμη που παρέχει ο εκλογικός νόμος, για να προωθηθούν νόμοι που θα έχουν την ευρύτερη δυνατή κοινωνική συναίνεση, ειδικά σε κρίσιμα θέματα. Θα ενημερώνονται οι εμπλεκόμενοι φορείς, θα λαμβάνεται υπόψη η γνώμη τους προτού νομοθετήσουμε και θα σεβόμαστε τα θεμιτά τους συμφέροντα. Και αν ένας νόμος που ψηφίστηκε αποδειχθεί στην πράξη ότι δημιουργεί προβλήματα πολύ σοβαρά, είτε στην πλειοψηφία των πολιτών είτε και σε κάποια μειοψηφία, θα αναστέλλεται, εκτός εάν η αναστολή δημιουργεί μεγαλύτερη
αναστάτωση, μέχρις ότου ενημερωθούν όλοι, συζητηθούν τα προβλήματα και ξεκαθαρισθούν οι οποιεσδήποτε παρεξηγήσεις.
'Ετσι κάνουν οι μοντέρνες κυβερνήσεις. 'Ετσι έκαναν στη Γαλλία όπου ανέστειλαν την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και ζήτησαν τη γνώμη εκατοντάδων χιλιάδων εκπαιδευτικών, μαθητών και γονέων. 'Ετσι έκαναν στη Γερμανία όπου νομοθέτησαν για να εφαρμόσουν το νόμο μετά από τέσσερα χρόνια, μετά δηλαδή, από μία περίοδο, κατά τη διάρκεια της οποίας θα είχαν όλοι το χρόνο να ενημερωθούν και να αντιδράσουν.
Τι έκανε όμως η δική μας Κυβέρνηση όταν ξέσπασε άγρια αντίδραση;
'Εγιναν κάποιες συζητήσεις στο Υπουργείο με απειροελάχιστο δείγμα μαθητών, ξεχνώντας ότι στην εποχή μας υπάρχουν μέσα επικοινωνίας πανεθνικής εμβέλειας και άρχισαν οι εκπτώσεις και οι υποχωρήσεις: Δεν θα μετρήσει από φέτος υποχρεωτικά η βαθμολογία για τη Β' λυκείου ούτε από του χρόνου. Μειώνεται η ύλη, ξαναμειώνεται η ύλη. Προαναγγέλλονται εκπτώσεις, νέα μείωση της ύλης, το Μάϊο. Συνιστώνται επιτροπές για να δεχθούμε τις προτάσεις τους και να υποχωρήσουμε ευπροσώπως.
Οι αντιδράσεις ξανάρχισαν το περασμένο Φθινόπωρο με καταλήψεις σχολείων και απειλούμενες καταστροφές της υποδομής τους. Πώς θέλησε η Κυβέρνηση να αντιμετωπίσει αυτές τις αντιδράσεις; Με πράξη νομοθετικού περιεχομένου, που καθιστά αυτεπάγγελτη τη δίωξη όσων εμποδίζουν τη λειτουργία των σχολείων και απειλώντας τους με ελάχιστη ποινή εξάμηνη φυλάκιση. Δηλαδή, με μια διαδικασία που εφαρμόζεται σε περιστάσεις έκτακτης ανάγκης, όταν δεν λειτουργεί η Βουλή. Και γιατί διάλεξε τη διαδικασία αυτή η Κυβέρνησή μας; Γιατί δεν έφερε νόμο στη Βουλή που θα μπορούσε να ψηφιστεί σε ελάχιστο χρόνο;
Στις 4 Δεκεμβρίου που υπογράφτηκε η πράξη αυτή λειτουργούσε η Βουλή και δεν είχε αρχίσει η συζήτηση του προϋπολογισμού. Γιατί δεν προσάρτησε άρθρο ή τροπολογία σε ψηφιζόμενο νομοσχέδιο; Μήπως έκρινε ότι δεν υπήρχε σχετικό νομοσχέδιο προς ψήφιση; Ελάχιστα είναι τα νομοσχέδια που ψηφίστηκαν από την παρούσα Βουλή, που δεν περιέχουν διατάξεις παντελώς άσχετες με το κύριο θέμα τους. Σίγουρα δεν είναι αυτός ο λόγος.
Η επιλογή της πράξης νομοθετικού περιεχομένου και μάλιστα, όταν δεν
υπάρχει ιδιαίτερη ανάγκη γι' αυτό, έχει συμβολική σημασία. Η έκδοση πράξεων νομοθετικού περιεχομένου προβλέπεται στο άρθρο 44 παράγραφος 1 του Συντάγματος. Εκδίδονται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ύστερα από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου. Η έκδοσή τους δικαιολογείται σε περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσες και απρόβλεπτης ανάγκης. Από απόψεως τυπικής ισχύος είναι ισότιμες με τους νόμους και επομένως, μπορούν να ρυθμίζουν θέματα για τα οποία έχει αρμοδιότητα μόνο το νομοθετικό Σώμα.
Με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου θα μπορούσε να ρυθμιστούν θέματα
παραδείγματος χάρη, τώρα που η Βουλή θα διαλυθεί για τις εκλογές αν χρειαστεί να γίνει κάτι που χρειάζεται να έχει ισχύ νόμου.
Προσέξτε όμως, με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου νομοθετούν κατά
κανόνα οι δικτατορίες, ειδικά αυτές που διαδέχονται δημοκρατικά καθεστώτα, με το πρόσχημα ότι αποτελούν προσωρινή κατάσταση. Και αυτό γιατί διαλύουν τη Βουλή, οπότε νομοθετεί το Υπουργικό Συμβούλιο και το μόνο που χρειάζονται είναι η συναίνεση του επικεφαλής του πολιτεύματος του Βασιλέως ή του Προέδρου, ο οποίος όταν δεν συναινεί αντικαθίσταται, μέχρι να βρεθεί αυτός που θα συναινέσει. Υπήρχαν τέτοιες προϋποθέσεις στην Ελλάδα στις 4 Δεκεμβρίου του 1999;
Στην έκθεσή της επί του σχεδίου νόμου η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής, αποφεύγει να πάρει θέση στο θέμα του εάν συνέτρεχαν ή όχι οι συνταγματικές προϋποθέσεις για την έκδοση της παρούσης πράξεως νομοθετικού περιεχομένου. Αναφέρει αντίθετα ότι η εκτίμηση της συνδρομής ή μη των προϋποθέσεων αυτών ανήκει στην αρμοδιότητα της Βουλής, η οποία με την έγκαιρη κύρωση της πράξης αποδέχεται, τόσο το έγκυρο της έκδοσης όσο και το συγκεκριμένο ρυθμιστικό της περιεχόμενο. Τονίζει μάλιστα ότι σύμφωνα με τη νομολογία η συνδρομή των προϋποθέσεων δεν υπόκειται σε δικαστικό έλεγχο, άρα είναι αποκλειστική αρμοδιότητα της Βουλής να την αποδεχθεί ή να την απορρίψει.
'Οπως ανέφερα ήδη, η προσφυγή σε πράξη νομοθετικού περιεχομένου είναι συμβολική. Η Κυβέρνηση θέλει να δείξει πυγμή. Θέλει να δείξει ότι θα αναγκάσει όσους αντιτίθενται στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση να
υποταχθούν στη βούλησή της διά της βίας. Είναι μια γροθιά στα μούτρα του οποιουδήποτε πολίτη επιλέγει να αντιταχθεί στην πολιτική της, παρεμποδίζοντας την εφαρμογή της μεταρρύθμισης. Στα μούτρα οποιουδήποτε πολίτη δεν αρκείται στις εκπτώσεις στους ακρωτηριασμούς και στις περικοπές της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, στις οποίες μεγαθύμως από καιρού εις καιρόν προβαίνει ή υπόσχεται να προβεί ο Υπουργός Παιδείας.
Δεν φαντάζομαι να περιμένατε, κύριε Υπουργέ, από τη Νέα Δημοκρατία να
συναινέσει στη μεθόδευσή σας αυτή. Καταδικάζουμε βέβαια, απερίφραστα την κατάληψη σχολείων, τη καταστροφή της υποδομής τους, την παρεμπόδιση της λειτουργίας τους και την κυκλοφορία στους δρόμους. Αρνούμαστε όμως να κυρώσουμε την πράξη νομοθετικού περιεχομένου. Αρνούμαστε, γιατί διαφωνούμε με τον τρόπο, που θεσπίσατε και εφαρμόζετε την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και με τον τρόπο που διαλέγετε για να αντιμετωπίσετε τις αντιδράσεις προς αυτήν και γιατί δεν πιστεύουμε ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις της παραγράφου 1 του άρθρου 44 του Συντάγματος για την έκδοση πράξης νομοθετικού περιεχόμενου.
Δεν ξέρω πόσο θα καταφέρετε να εντυπωσιάσετε στις επόμενες εκλογές
τον ελληνικό λαό με τη διαφήμιση που κάνατε με χρηματοδότηση της Κοινότητας: με τις μακέτες των έργων που μοιάζουν να λειτουργούν, αλλά θα γίνουν αργότερα, με έργα που όντως έγιναν, αλλά που θα έπρεπε να έχουν γίνει ήδη εδώ και χρόνια και που η εκτέλεσή τους καθυστέρησε εξ υπαιτιότητας των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ επί δεκαετίες. Δεν ξέρω πόσο θα συγκινήσει η κυβέρνηση τον ελληνικό λαό αποδεικνύοντας ότι κατάφερε μετά από τόσα χρόνια και τόσες θυσίες να επαναφέρει την ελληνική οικονομία στην κατάσταση που ήταν λίγο πριν την παραλάβει το ΠΑΣΟΚ για να την καταχρεώσει: στην κατάσταση που ήταν όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής την ενέταξε στην Κοινότητα, παρά τις αντιρρήσεις του κόμματός σας, οπότε πληρούσε τις περίφημες συνθήκες της ΟΝΕ, τις οποίες τώρα προσπαθούμε με τόσο αγώνα να ξαναεπιτύχουμε. Εάν όμως η Κυβέρνηση επρόκειτο να κριθεί από την εκπαιδευτική της πολιτική στις επερχόμενες εκλογές, όπως δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα αποτύγχανε παταγωδώς. Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Κανταρτζής έχει το λόγο.
ΑΧΙΛΛΕΥΣ ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, έρχεται σήμερα για
συζήτηση και κύρωση στη Βουλή η γνωστή πράξη νομοθετικού περιεχομένου, που έχει τον ψευδεπίγραφο τίτλο την ομαλή λειτουργία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Ακούσαμε προηγουμένως τον εισηγητή της Πλειοψηφίας να πλέκει το εγκώμιο της λεγόμενης εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, της πολιτικής που προωθεί η Κυβέρνηση στο χώρο της παιδείας. Βεβαίως η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική και έρχεται να επιβεβαιώσει αυτά τα οποία το κόμμα μας από την πρώτη στιγμή είχε επισημάνει όταν συζητούνταν εδώ αυτές οι αλλαγές, ότι δηλαδή η λεγόμενη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση δεν έχει ως στόχο την αναβάθμιση της δημόσιας παιδείας, αλλά έρχεται να προσαρμόσει το χώρο της εκπαίδευσης στις απαιτήσεις των βιομηχάνων, των μεγαλοεπιχειρηματιών που θέλουν να προετοιμάσουν το αυριανό φθηνό εργατικό δυναμικό, εργάτες χωρίς δικαιώματα προσαρμοσμένους στις εργασιακές σχέσεις τις οποίες έχουν ήδη προδιαγράψει με τη Λευκή Βίβλο και τις άλλες ανεργατικές, αντιλαϊκές αποφάσεις της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης.
Μπαίνουν νέοι φραγμοί στη μόρφωση των παιδιών που προέρχονται από τα
φτωχά λαϊκά στρώματα, τα οποία τα εξωθούν διά της βίας έξω από το χώρο της εκπαίδευσης. Αυτό το δείχνουν πλέον τα ίδια τα στοιχεία. Πέρυσι περισσότεροι από εξήντα πέντε χιλιάδες μαθητές υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν "εθελοντικά" τις σπουδές τους και να στραφούν στα τεχνικά επαγγελματικά εκπαιδευτήρια, εξαντλημένοι από την ψυχοφθόρα λειτουργία των λυκείων και το κόστος των φροντιστηρίων, ενώ χιλιάδες μαθητές που εγκαταλείπουν το λύκειο δεν συνεχίζουν ούτε στα ΤΕΕ και γενικά αποβάλλονται από την εκπαιδευτική διαδικασία.
'Ετσι δεν είναι μακρά η ημέρα που θα συμβεί και στη χώρα μας αυτό που συμβαίνει και στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης, όπου ήδη έχουν εφαρμοστεί τα μέτρα αυτά, να φθάσουν δηλαδή στο σημείο να παίρνει απολυτήριο λυκείου το 30% μόνο των μαθητών, γεγονός άλλωστε που
προαναγγέλλει ο Υπουργός σε συνέντευξή του, λέγοντας "μην ξεχνάμε ότι στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση το 70% προσανατολίζεται στα ΤΕΕ και μόνο το 30% πάει στα λύκεια".
Βέβαια αυτοί που "πληρώνουν τα σπασμένα" είναι για μία ακόμα φορά τα παιδιά των εργαζομένων, των βιοπαλαιστών, της φτωχομεσαίας αγροτιάς. Μία ανάλυση μόνο στα ποσοστά αποτυχίας στις πανελλαδικές εξετάσεις έρχεται να δείξει ότι τα ποσοστά αποτυχίας κυμαίνονται από 50% έως 70% στις εργατικές συνοικίες, στην ύπαιθρο και αποτυπώνουν ανάγλυφα το βαθιά ταξικό, αντιεκπαιδευτικό χαρακτήρα της πολιτικής, την οποία προωθεί η Κυβέρνηση.
'Οσον αφορά τα παιδιά της "αφρόκρεμας", της ολιγαρχίας έχει πάρει τα μέτρα της, αφού τα σχολεία που είναι ενταγμένα στο διεθνές απολυτήριο απαλλάσσονται από τις πανελλαδικές εξετάσεις της Β' λυκείου. Βεβαίως στα σχολεία αυτά φοιτούν τα παιδιά των ανώτερων εισοδηματικά στρωμάτων.
Αυτή η εκπαιδευτική πολιτική είναι ο πραγματικός υποκινητής των
μαθητικών αγώνων, τους οποίους δεν μπόρεσαν να σταματήσουν και να κάμψουν τα πρωτοφανή αυταρχικά, αντιδημοκρατικά μέτρα στο χώρο των σχολείων, αποβολές των μαθητών, τα γνωστά μαθητοδικεία.
Η πολιτική της Κυβέρνησης είναι ο πραγματικός υποκινητής και ας
αφήσει κατά μέρος η Κυβέρνηση, αλλά και ο κύριος Υφυπουργός τα όσα ευτράπελα ακούστηκαν κατά τη συζήτηση στην επιτροπή για δήθεν κομματικό σχέδιο καταλήψεων. Αυτά τα ακούσαμε πολλές φορές στο παρελθόν. Τα ίδια λέγατε κάθε φορά που ο λαός μας βρισκόταν σε κινητοποιήσεις. Τα ίδια λέγατε όταν οι αγρότες βρίσκονταν στους δρόμους για να παλαίψουν ενάντια στην αντιαγροτική πολιτική. Τα ίδια λέγατε με τους ναυτεργάτες. Τα ίδια λέτε κάθε φορά που κάποια στρώματα του λαού μας διεκδικούν τα δικαιώματά τους. Παντού ανακαλύπτετε το δάκτυλο του Κ.Κ.Ε..
Για να δικαιολογήσετε την ανοικτή βία και την τρομοκρατία στην οποία κατέφυγε η Κυβέρνηση χρησιμοποιείτε τα γνωστά επιχειρήματα του παρελθόντος για δήθεν φθορές στα σχολεία, για αναρχία, για ναρκωτικά. Είναι ακριβώς τα ίδια επιχειρήματα τα οποία χρησιμοποίησε ο Παπαδόπουλος πριν από είκοσι επτά χρόνια για να δικαιολογήσει την επέμβαση των τανκς στο Πολυτεχνείο και να καταστείλει την εξέγερση εκείνη που έριξε τις μάσκες του εκδημοκρατισμού. Βλέπετε ότι η προώθηση αντιλαϊκών μέτρων οδηγεί πάντα στην ίδια τακτική, στον αυταρχισμό.
Ο κύριος Υφυπουργός είπε ότι η πράξη νομοθετικού περιεχομένου έχει παιδαγωγικό χαρακτήρα. Παιδαγωγικό χαρακτήρα έχουν οι παρεμβάσεις των εισαγγελέων και της Αστυνομίας που ρίχτηκε πάνω σε δεκαπεντάχρονα και δεκαεξάχρονα παιδιά για να κάμψει το αγωνιστικό τους φρόνημα; Με τον ίδιο τρόπο δικαιολογούσαν και οι ιεροεξεταστές την πράξη τους, όταν έριχναν τα θύματά τους στην πυρά. Μόνο που τότε έλεγαν ότι τους ρίχνουν για να γίνει η αποκάθαρση της ψυχής τους.
Φυσικά άλλη θα ήταν η εξέλιξη αν και εκείνα τα κόμματα, τα οποία διακηρύσσουν ότι είναι αντίθετα με αυτήν την πολιτική της Κυβέρνησης, εκείνη την κρίσιμη στιγμή δεν έστρωναν με την τακτική τους το δρόμο για να μπορέσει να προχωρήσει η Κυβέρνηση στον αυταρχισμό. Η Νέα Δημοκρατία έλεγε, "δίκιο έχουν οι μαθητές, αλλά να μη γίνονται καταλήψεις", προετοιμάζοντας έτσι το δρόμο για να περάσει έτσι η γνωστή πράξη νομοθετικού περιεχομένου. Τα ίδια περίπου ακούγαμε και από την πλευρά του Συνασπισμού.
Εδώ που έχουν φθάσει τα πράγματα, όμως, το ζήτημα είναι πολύ πιο
σοβαρό. Το ζήτημα δεν είναι απλά αν συμφωνεί κανείς ή όχι με την εκπαιδευτική πολιτική, αλλά η κατεύθυνση και τα μέτρα που χρησιμοποιεί η Κυβέρνηση για να επιβάλει την πολιτική της. Επιβεβαιώνεται έτσι για μία ακόμα φορά ότι αντιλαϊκά μέτρα και αυταρχισμός πάνε μαζί.
Η πράξη νομοθετικού περιεχομένου με την οποία επιχειρείται η καλλιέργεια κλίματος τρομοκρατίας δεν είναι ασφαλώς ξεκρέμαστη ούτε έρχεται αποσπασματικά από τη γενικότερη πολιτική που ακολουθεί η Κυβέρνηση. Αποτελεί ένα ακόμα βήμα στον ολισθηρό και επικίνδυνο κατήφορο, τον οποίο έχει επιλέξει, ποινικοποιώντας συνδικαλιστικούς και πολιτικούς αγώνες. 'Ερχεται σαν συνέχεια της πολιτικής που ορθώνει ολοένα και περισσότερο το αυταρχικό της οπλοστάσιο για να αντιμετωπίσει τους αγώνες αυτούς. 'Ερχεται σαν συνέχεια της πολιτικής της απαγόρευσης των διαδηλώσεων. 'Ερχεται σαν συνέχεια των μέτρων εκείνων που αναβιώνουν τους
γνωστούς μηχανισμούς χαφιεδισμού, παρακολούθησης των διαδηλωτών, χρησιμοποίησης προβοκατόρικων μηχανισμών, για να χτυπηθούν οι λαϊκές κινητοποιήσεις. 'Ερχεται σαν συνέχεια εκείνων των μέτρων που θέλουν να κηρύσσονται παράνομες και καταχρηστικές το 90% και πλέον των απεργιών. 'Ερχεται σαν συνέχεια της επιχείρησης "βουλκανιζατέρ" και των γνωστών αγροτοδικείων με τα οποία "μπαίνουν στο γύψο" βασικά ατομικά και πολιτικά δικαιώματα.
Είναι πρωτοφανές το αντιδημοκρατικό κλίμα, που δημιουργείται στη χώρα μας με ευθύνη της Κυβέρνησης, ένα κλίμα το οποίο δεν έχει προηγούμενο την τελευταία εικοσιπενταετία.
Φθάσαμε πλέον στην κατάσταση ο Υπουργός Δικαιοσύνης να περιφέρεται στα κανάλια βρίζοντας τους πολιτικούς του αντιπάλους, ακόμα και τους εσωκομματικούς, να καταθέτει σωρηδόν μηνύσεις κατά εφημερίδων, οι οποίες στέκονται εμπόδιο στο δρόμο τους, όπως έγινε πρόσφατα με τις απανωτές διώξεις του "ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ" και μηνύσεις και αγωγές για αποζημίωση στο περιοδικό "ΝΕΜΕΣΙΣ" και μία σειρά άλλες εφημερίδες, διώξεις που έχουν καθαρά πολιτικό περιεχόμενο.
Φθάσαμε στο σημείο να εκτοξεύονται απειλές από τον Υπουργό Δικαιοσύνης ότι θα κάτσει στο σκαμνί τη Γενική Γραμματέα του Κ.Κ.Ε., του κόμματός μας. Οι απειλές κατά του Κ.Κ.Ε. δεν πιάνουν, γιατί οι κομμουνιστές δεν πτοούνται. "Μαθημένα τα βουνά από τα χιόνια". 'Ολα αυτά στοχεύουν στο να δημιουργήσουν ένα κλίμα για να μπορέσουν να περάσουν το χτύπημα των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, ώστε να καμφθεί η αντίσταση του λαού μας.
Οι απειλές αυτές, όμως, περί νομιμότητας του Κ.Κ.Ε, που συχνά ακούμε το τελευταίο διάστημα έχουν και ένα άλλο συγκεκριμένο στόχο, να βάλουν εμπόδιο σε ανθρώπους που προβληματίζονται, που ανησυχούν, που αγανακτούν από τη σημερινή πολιτική και αναζητούν δρόμους κοινής δράσης με τους κομμουνιστές.
Γι' αυτό δεν διστάζουν να καταφύγουν ακόμη και στη λασπολογία σε βάρος τους προκειμένου να χτυπήσουν αυτήν τη συσπείρωση, αυτήν την προσπάθεια που είναι ο πραγματικός και ουσιαστικός αντίπαλος της αντιλαϊκής πολιτικής, την οποία ακολουθεί η Κυβέρνηση και γενικότερα εκείνες οι δυνάμεις, οι οποίες στηρίζουν τα νεοφιλελεύθερα μέτρα. Εκείνος που έχει ξεπεράσει κάθε όριο νομιμότητας πλέον είναι η ίδια η Κυβέρνηση, η οποία στην επιδίωξή της να περάσει τις αντιλαϊκές επιλογές, έχει καταφύγει στον ανοιχτό αυταρχισμό, στην ανοιχτή βία και την τρομοκρατία.
Τα προβλήματα βεβαίως δεν αντιμετωπίζονται με την καταστολή όσο ωμή
και απροκάλυπτη και αν είναι. Καμία τρομοκρατία δεν στάθηκε ικανή να σταματήσει τους κοινωνικούς αγώνες, την πάλη των λαών για την κοινωνική πρόοδο.
Είναι απαράδεκτο φαινόμενο το κλίμα που καλλιεργείται να βάζετε εισαγγελείς και αστυνομικούς να κυνηγούν δεκαπεντάχρονα και δεκαεξάχρονα παιδιά, να στήνονται τα γνωστά μαθητοδικεία και μαθητές να σέρνονται σωρηδόν στα δικαστήρια αυτά. Είχαμε την πρόσφατη απόφαση στο δικαστήριο Κατερίνης με τα παιδιά του δεκαπενταμελούς του Γυμνασίου Πλαταμώνα. Χιλιάδες τέτοιες διώξεις προωθούνται. Μάλιστα την ίδια στιγμή προωθείτε την αποποινικοποίηση της χρήσης των ναρκωτικών, τη στιγμή που μειώνετε τις ποινές των εμπόρων αυτών που διακινούν τα ναρκωτικά έξω από τα σχολεία, από του Βήματος αυτού με τη νομοθετική ρύθμιση, που ψηφίσατε το Μάη μήνα.
Είναι απαράδεκτο να βάζετε τους καθηγητές σε ρόλο χαφιέ, υπονομεύοντας έτσι το ρόλο και το κύρος τους. Είναι απαράδεκτο να προσπαθεί να στρέψει η Κυβέρνηση τους γονείς εναντίον των παιδιών τους.
Η πράξη νομοθετικού περιεχομένου που συζητάμε είναι πάνω απ' όλα
αντισυνταγματική. Η ΟΛΜΕ αντιδρώντας σ' αυτόν τον αντιδημοκρατικό κατήφορο, όχι μόνο κατήγγειλε αυτήν την πράξη, αλλά κάλεσε και τους καθηγητές να απέχουν όπου σημειώνονται παρεμβάσεις εισαγγελέων και αστυνομικών.
Είναι αντισυνταγματική η πράξη νομοθετικού περιεχομένου. 'Ερχεται σε αντίθεση με το Σύνταγμα. Τι λέει το Σύνταγμα; Σε έκτακτες περιπτώσεις, εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης. Ποια ήταν η έκτακτη περίπτωση; Ποια ήταν η εξαιρετικά επείγουσα και απρόβλεπτη ανάγκη; Τέτοιες περιπτώσεις θα μπορούσαν να θεωρηθούν οι θεομηνίες, τα απρόβλεπτα
γεγονότα, οι απρόβλεπτες φυσικές καταστροφές. Δεν μπορούν να θεωρούνται ως εξαιρετικά επείγουσα και απρόβλεπτη ανάγκη οι συνδικαλιστικοί και
πολιτικοί αγώνες του λαού. Εάν αποδεχτούμε αυτήν τη ρύθμιση τότε πραγματικά ανοίγουν οι ασκοί του Αιόλου. Δηλαδή η κάθε κυβέρνηση κάθε φορά που θα νιώθει την πίεση από τις λαϊκές κινητοποιήσεις, από την πάλη των εργαζομένων, θα καταφεύγει σε δικτατορικού τύπου πραξικοπήματα παρακόπτοντας ακόμα και την ίδια τη Βουλή, βάζοντας στο γύψο δικαιώματα βασικά, ατομικά και πολιτικά.
Επομένως καταλαβαίνετε ότι και μόνο το γεγονός αυτής της κύρωσης
ανοίγει έναν επικίνδυνο και ολισθηρό δρόμο.
Πέρα όμως απ' αυτό, μας γυρίζει σε καταδικασμένες εποχές της
προπολεμικής περιόδου, στα γνωστά ιδιώνυμα. Τι λέει η πράξη νομοθετικού περιεχομένου; Μέσα από τη γενική της διάταξη λέει ότι όποιος με οποιονδήποτε τρόπο παρεμποδίζει, διαταράσσει ή διακόπτει την ομαλή λειτουργία των δημοσίων σχολείων, θα τιμωρείται με τις ποινές που προβλέπονται. Τι σημαίνει αυτό το πράγμα; 'Οτι μπαίνουν στο γύψο όλα μα όλα τα δημοκρατικά δικαιώματα, όσα μπόρεσαν να κατακτήσουν οι μαθητές μέσα από αγώνες τα προηγούμενα χρόνια.
Τι σημαίνει "όποιος με οποιονδήποτε τρόπο παρεμποδίζει"; Λέτε ότι δήθεν φέρατε την πράξη αυτή, προχωρήσατε στην έκδοση της πράξης για να αντιμετωπίσετε τις καταστροφές των καταλήψεων. Είναι ψέμα και αυτό. Μα, εδώ καταργείτε τα πάντα, την αποχή, ακόμη και τη συνέλευση, που μπορεί να γίνεται. Δεν μένει τίποτα, μα, τίποτα όρθιο.
Αν εφαρμοστεί ο νόμος αυτός, θα οδηγηθούμε σε τραγελαφικά αποτελέσματα. Ακόμη και μαθητές που μπορεί να παίζουν μπάλα στο προαύλιο του σχολείου, θα θεωρείται ότι διαταράσσουν την ομαλή λειτουργία και θα σπεύδουν οι εισαγγελείς να ακολουθήσουν την αυτόφωρη διαδικασία. Καταλαβαίνετε σε τι εποχές μας οδηγείτε; Αντιλαμβάνεσθε σε τι εποχές μας οδηγείτε, πού μας γυρίζετε;
Γι' αυτό λέμε ότι το ζήτημα της πράξης νομοθετικού περιεχομένου και
της στάσης του κάθε κόμματος, του καθενός, μέσα σ' αυτήν την Αίθουσα, είναι ζήτημα βαθύτατα πολιτικό, είναι ζήτημα δημοκρατίας. Βάζει στο γύψο βασικά συνδικαλιστικά δικαιώματα, ατομικές και πολιτικές ελευθερίες και σαν τέτοιο θα πρέπει να το καταδικάσουμε. Ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του.
Εμείς, όχι μόνο καταψηφίζουμε την πράξη νομοθετικού περιεχομένου, αλλά καλούμε και την Κυβέρνηση έστω και τώρα, έστω και την τελευταία στιγμή, να αναλογιστεί και τις ευθύνες της και να πάρει πίσω το έκτρωμα αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Κουναλάκης έχει το λόγο εκ
μέρους του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου.
ΠΕΤΡΟΣ ΚΟΥΝΑΛΑΚΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μόλις η Κυβέρνηση αποφάσισε να θέσει σε εφαρμογή την πράξη νομοθετικού περιεχομένου, ο Συνασπισμός θεώρησε απαράδεκτη την ενέργεια αυτή, την αποδοκίμασε, την κατήγγειλε. Δεν έχουν, λοιπόν, καμία θέση εδώ αυτά τα οποία είπε ο κ. Κανταρτζής σε μία παραληρηματική ομιλία, αλλά να μην ανησυχεί μαζί με την κ. Κανέλλη και τον κ. Ζουράρη θα οικοδομήσετε το συνεπές αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο, το οποίο θα προχωρήσει στις μεγάλες κοινωνικές αλλαγές που έχει ανάγκη ο τόπος.
ΑΧΙΛΛΕΥΣ ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ: Για τις καταλήψεις τι λέγατε;
ΠΕΤΡΟΣ ΚΟΥΝΑΛΑΚΗΣ: Είναι ντροπή να καταγγέλλετε το Συνασπισμό εσείς και να λέτε ότι ο Συνασπισμός δεν αποδοκίμασε αυτά τα οποία συνέβησαν.
ΑΧΙΛΛΕΥΣ ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ: Καταλαβαίνουμε τον πόνο σας.
ΠΕΤΡΟΣ ΚΟΥΝΑΛΑΚΗΣ: Βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο, αλλά δεν έχετε το δικαίωμα να ψεύδεσθε μέσα στο Κοινοβούλιο.
ΑΧΙΛΛΕΥΣ ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ: Πέστε μας τι θέσεις έχετε για τις καταλήψεις.
ΠΕΤΡΟΣ ΚΟΥΝΑΛΑΚΗΣ: Φτιάξτε με τον Ζουράρη και την Κανέλλη και τους
όμοιούς τους το μεγάλο συνεπές αντιιμπεριαλιστικό και αντιμονοπωλιακό μέτωπο. Θα γελάσει το παρδαλό κατσίκι.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Αυτό είναι εκσυγχρονισμός!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριε Σπυριούνη, δεν ξέρετε ότι
όταν μαλώνουν δύο και μπει κάποιος ανάμεσα τις τρώει αυτός;
ΠΕΤΡΟΣ ΚΟΥΝΑΛΑΚΗΣ: Η πράξη νομοθετικού περιεχομένου είναι μια
ενέργεια αυταρχική με την οποία βέβαια δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα και οι μεγάλες αντιδράσεις, που έχουν προκαλέσει τα λανθασμένα και πρόχειρα κυβερνητικά μέτρα, για τα οποία έχουμε ασκήσει επανειλημμένα αυστηρή κριτική.
Η πράξη νομοθετικού περιεχομένου μπορεί να ανέβαλε τις αντιδράσεις
και τις κινητοποιήσεις των μαθητών αυτήν την περίοδο, αλλά οι εκκρεμότητες και τα προβλήματα παραμένουν. Οι αντιδράσεις θα εκδηλωθούν αργά ή γρήγορα. Μόνο μια σύγχρονη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, που θα είναι αποτέλεσμα ευρύτατου διαλόγου και συναίνεσης, θα λύσει τις σημερινές μεγάλες εκκρεμότητες, θα δώσει τη δυνατότητα στη χώρα και στη νέα γενιά να αντιμετωπίσουν τις μεγάλες προκλήσεις του 21ου αιώνα, ο οποίος ορθώς έχει αποκληθεί ο αιώνας της γνώσης.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική 'Εδρα καταλαμβάνει ο Δ' Αντιπρόεδρος
της Βουλής κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ)
Η Κυβέρνηση οφείλει να αντιληφθεί ότι καμιά εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και καμιά ουσιαστική αναβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης δεν είναι δυνατόν να στηριχτεί σε εισαγγελικές παρεμβάσεις και σε ποινικές διώξεις εναντίον ανήλικων παιδιών.
Καλούμε έστω και τώρα την Κυβέρνηση, αλλά και όλους τους άλλους
παράγοντες που μετέχουν στην εκπαιδευτική διαδικασία, να εγκαταλείψουν τη λογική της πυγμής και των αλληλοτροφοδοτούμενων ακραίων αντιδράσεων και να υιοθετήσουν τη μοναδική πρόταση ομαλής διεξόδου από τη σημερινή παρατεταμένη κρίση σε όλα τα επίπεδα του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Πρέπει να αρχίσει το ταχύτερο δυνατό -αμέσως βέβαια μετά τις εκλογέςένας υπεύθυνος και εντατικός διάλογος ανάμεσα σε όλους όσους ενδιαφέρονται για να προωθηθούν οι αναγκαίες αλλαγές, αφού επανεξεταστεί το συνολικό θεσμικό πλαίσιο.
Και μη μου πείτε, κύριε Υπουργέ, ότι γι' αυτήν τη μεταρρύθμιση ζητήσατε τη γνώμη και άλλων. 'Ακουσα τον κ. Βόρο ότι επρόκειτο για μια ομάδα φάντασμα, η οποία έφτιαξε αυτήν τη μεταρρύθμιση. 'Εχω ακούσει κατ' επανάληψη από εκπαιδευτικούς που είχαν μεγάλες ευαισθησίες και θα ήθελαν να μετάσχουν ότι δεν είχαν καμία συμμετοχή, καμία ιδέα, καμία πληροφόρηση γι' αυτήν την υπόθεση. Αυτό είναι το μεγάλο λάθος που κάνατε και για το οποίο θα πληρώσετε και εσείς, κυρίως όμως η νέα γενιά της χώρας μας.
Τα προβλήματα που έχουν ανακύψει στον τομέα της εκπαίδευσης γίνονται φανερά και αυτές τις μέρες. Τα ΤΕΙ είναι κλειστά. Οι πρυτάνεις των ΑΕΙ ζητούν επιπλέον οικονομικές χορηγήσεις και ενίσχυση των γενικότερων υποδομών της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης για να ανταποκριθούν στον αυξημένο αριθμό εισαγόμενων φοιτητών στην επόμενη περίοδο.
Τα ΤΕΕ είναι σε άθλια κατάσταση. Υπάρχει γενικός αναβρασμός. Και δεν είναι τυχαίο ότι περισσότερες από εκατόν είκοσι τροπολογίες έχουν
κατατεθεί στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας για την ειδική αγωγή. Ξέρετε τι δείχνει; Τις φοβερές εκκρεμότητες, τα τεράστια προβλήματα που
υπάρχουν στην εκπαίδευση σε όλους τους τομείς. Εγώ δεν συμφωνώ με τα
δημοσιεύματα αυτών των ημερών ότι οι τροπολογίες είναι ρουσφετολογικού περιεχομένου. Ποτέ στη ζωή μου δεν έχω υποστηρίξει και υπογράψει -και ούτε πρόκειται να το κάνω ποτέ- ρουσφετολογικές τροπολογίες. Αλλά έρχονται εδώ ολόκληροι κλάδοι ανθρώπων, έρχονται χιλιάδες εργαζόμενοι, εκπρόσωποι φορέων πολύ σημαντικών και μας περιγράφουν μία κατάσταση θλιβερή. Είναι δυνατόν να μη στηρίξει κανείς αυτά τα δίκαια αιτήματα; Και από πότε έγιναν ρουσφετολογικές τροπολογίες που υπογράφουν και καταθέτουν Βουλευτές και είναι θαυμάσιες και μη ρουσφετολογικές οι τροπολογίες που έρχονται από τα Υπουργεία; Το αντίθετο συμβαίνει. Εγώ δεν ψηφίζω πολλές τροπολογίες που φέρνετε παρ' όλο που είναι ωραία διατυπωμένες γιατί μου λένε ότι πίσω από αυτά κρύβονται τακτοποιήσεις ορισμένων, ενός, δύο κλπ.
Επομένως δεν είναι έτσι τα πράγματα. Το λέω και προς τις εφημερίδες
που αυτές τις μέρες γράφουν "όλα είναι ρουσφέτια, ρουσφετολογικές τροπολογίες, οι Βουλευτές αγωνιούν να επανεκλεγούν". Εγώ δεν έχω καμία τέτοια αγωνία. Και θα στηρίξω την Τρίτη όλες εκείνες τις τροπολογίες που πραγματικά προωθούν και λύνουν προβλήματα. Το ελπίζω και εσείς με τον ίδιο τρόπο να συμπεριφερθείτε.
Επομένως όλα αυτά αποδεικνύουν το χάος που επικρατεί, τα τεράστια προβλήματα που παραμένουν εκκρεμή σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Επαναλαμβάνω ότι η θέση του Συνασπισμού είναι απολύτως σαφής. Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι με την πράξη αυτή, καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο αυτό, θεωρούμε ότι είναι αυταρχική, αντιδημοκρατική, αντισυνταγματική και αποτελεί μία απαράδεκτη απάντηση της Κυβέρνησης στην αγωνία και στην εύλογη ανησυχία του μαθητικού κόσμου.
Θέλω να τελειώσω μερικές σκέψεις: Θα συνεχιστεί και μετά τις εκλογές αυτή η κυβερνητική συμπεριφορά; Πρέπει να διερωτηθούμε ποιος θα είναι στο μέλλον ο ρόλος του ελληνικού Κοινοβουλίου. Η κυβερνητική Πλειοψηφία ασφαλώς θα εγκρίνει σήμερα την πράξη νομοθετικού περιεχομένου, αλλά τα προβλήματα θα παραμείνουν. Θα μείνει όμως το Κοινοβούλιο απαθές και μετά τις εκλογές, στα μεγάλα προβλήματα που έχουν προκύψει από την εκπαιδευτική κυβερνητική μεταρρύθμιση και στα άλλα εκκρεμή προβλήματα της παιδείας; Αν συνεχιστεί η ίδια συμπεριφορά, τότε δεν θα πρέπει να διαμαρτυρόμεθα και να διερωτώμεθα, γιατί οι πολίτες αμφισβητούν το ρόλο και την αποτελεσματικότητα του Κοινοβουλίου, γιατί έπαψε στα μάτια τους να είναι κορυφαίος θεσμός του δημοκρατικού πολιτεύματος το κέντρο των πολιτικών ζυμώσεων και εξελίξεων.
Εγώ εξακολουθώ να είμαι αισιόδοξος και ελπίζω ότι μετά τις εκλογές το ελληνικό Κοινοβούλιο θα ακολουθήσει ένα καινούριο δρόμο και ότι θα επιδιώξει τόσο η Ολομέλεια όσο και η Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων να πρωταγωνιστήσουν στη διαδικασία μιας εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης που έχει ανάγκη η χώρα. Γιατί βεβαίως δεν πρέπει να μείνουμε στην ακινησία, βεβαίως δεν πρέπει να επιστρέψουμε στα παλιά, βεβαίως και ορισμένες πτυχές του ν. 2525 είναι θετικές. Αλλά πρέπει να ξαναδούμε όλα τα προβλήματα από την αρχή αν θέλουμε πραγματικά να ανταποκριθούμε στο χρέος μας απέναντι στη νέα γενιά και να μη δημιουργήσουμε μία γενιά που θα είναι μετέωρη, που δεν θα μπορεί να παρακολουθεί τις εξελίξεις, που θα μείνει στο περιθώριο και θα καταργιέται δικαιολογημένα όλους εμάς, που δεν κάναμε αυτό που οφείλαμε. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Η ειδική αγορήτρια του Δημοκρατικού
Κοινωνικού Κινήματος κ. Αράπη-Καραγιάννη έχει το λόγο.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΑΡΑΠΗ-ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ; Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υφυπουργέ, ερχόμενη αυτήν τη στιγμή στο Βήμα ένιωθα για όλους αυτούς που έχουν αγωνιστεί, τους νέους μας για το 114, το Πολυτεχνείο, την Εθνική Αντίσταση αν θέλετε, μία ενοχή και να μου λένε με μία κραυγή "πού πάει η δημοκρατία"; 'Οτι, κύριε Υπουργέ, θα φθάναμε αυτήν τη στιγμή στην πράξη νομοθετικού περιεχομένου με την οποία τιμωρούνται με φυλάκιση έξι μηνών οι σύγχρονοι ταραξίες της εκπαίδευσης, δεν εκπλήσσει, αλλά θεωρείται ως λογικό επακόλουθο όλων των παραλείψεων του Υπουργείου Παιδείας.
Πρώτον, υπάρχει η έλλειψη σοβαρής προετοιμασίας δημόσιου διαλόγου με φορείς εκπαίδευσης όπως πανεπιστήμια, ΟΛΜΕ, συλλόγους γονέων και κηδεμόνων κλπ., δεύτερον η εμμονή σε αδιέξοδες επιλογές, εκ μέρους του Υπουργείου Παιδείας αλαζονεία του αλάθητου με πρόταξη του κύρους όχι του ορθού και του δίκαιου και της σωστής ενέργειας, αδυναμία συσπείρωσης εκπαιδευτικών, μαθητών, γονιών μπροστά στον υποτιθέμενο κοινό στόχο. Αντίθετα ο Υπουργός επέδειξε ιδιαίτερο ζήλο για τη διάσπαση του εκπαιδευτικού μετώπου προκειμένου να διασώσει το κύρος του.
'Ετσι σε πρώτη φάση εκδηλώθηκε η απόπειρα κατασυκοφάντησης καθηγητών -τους απεκάλεσε τεμπέληδες, ανίκανους- μαθητών -κοπανατζήδες, ανεύθυνοιγονιών -υποθάλπουν την αταξία και την ανευθυνότητα. Εδώ, κύριε Υπουργέ, διαφαίνεται ο τρόπος με τον οποίο θέλει η σημερινή κοινωνία να βάζει κοινωνικές ομάδες έναντι κοινωνικών ομάδων.
Δυστυχώς για μία άλλη φορά η παιδεία βρέθηκε στο στόχαστρο αδίκων επικρίσεων. Αλήθεια, ποια τα πρότυπα της κοινωνίας από τα οποία αντλούν οι νέοι τρόπου συμπεριφοράς; Δεν είναι τα δείγματα διαφθοράς σε όλους τους ευαίσθητους τομείς της δημόσιας ζωής; Δεν είναι το πνεύμα του τζόγου με τα "ΤΖΟΚΕΡ", τα "ΞΥΣΤΟ", το "ΛΟΤΤΟ", το Χρηματιστήριο; Δεν είναι το γενικότερο κλίμα περί ήσσονος προσπάθειας που αλλοτριώνει τις συνειδήσεις τους;
Και φθάνουμε εντελώς αναίτια σε μία παιδεία υποταγμένη στους κανόνες της παγκόσμιας αγοράς, μία παιδεία ανταγωνιστική που θεοποιεί το βαθμό, αδιαφορώντας για την ανεργία, που περιμένει ακόμα και τους καλούς μαθητές που θα τελειώσουν τα πανεπιστήμια.
Δείτε, κύριε Υπουργέ, τους εκατό πενήντα χιλιάδες άνεργους πτυχιούχους των φοιτητικών σχολών, οι οποίοι στο τέλος της επόμενης πενταετίας θα έχουν διπλασιαστεί. Τι λέει η πολιτεία σ' αυτά τα παιδιά; Ποιος χρεώνεται την κατάσταση του συνταγματικού τους δικαιώματος στην άσκηση των επαγγελμάτων του; Η κατασυκοφάντησή τους, η υπονόμευσή τους
δεν αποτελεί την καλύτερη απάντηση σ' αυτό. Αυτά βλέπουν οι νέοι μαθητές του λυκείου και αγωνίζονται για να ανατρέψουν, ώστε να αλλάξει και η δική τους μοίρα. Προτείνουν την άλλη λύση που η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας και η Κυβέρνηση αρνείται να δει, εμμένοντας σε μία τακτική ολοκληρωτικής ισοπέδωσης, που λέει ότι οι απόψεις τους αποτελούν μονόδρομο, αρνούμενη να αντιληφθεί τα αδιέξοδα.
Η πρωτόγνωρη αυτή συμπεριφορά ολοκληρωτισμού που επέδειξε το Υπουργείο Παιδείας είναι ξένη προς τις παραδόσεις μας ως χώρος, που ανέδειξε τη διαλεκτική, ως βασικό στοιχείο της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας, αλλά και των ελληνοχριστιανικών παραδόσεων όπου ακόμη και στο Βυζάντιο υπήρξε τεράστια ανοχή στις αντίθετες απόψεις που υπεδείχθησαν. Μόνο ο Στάλιν εξόντωνε όσους διατύπωναν αντίθετη άποψη από τη δική τους κατηγορώντας τους ως πράκτορες της δύσης.
Ενόχλησαν οι αγώνες της νεολαίας ενάντια στο ν. 2525/97, της ψευδομεταρρύθμισης; Ενόχλησε η αντίστασή τους γι' αυτό; Επινοήθηκε μία αντιδημοκρατική πρακτική για να κτυπηθούν, για να ακινητοποιηθούν; Βέβαια δεν υποστηρίζουμε ότι οι καταλήψεις και πολύ περισσότερο οι καταστροφές των σχολείων είναι σωστές, αλλά επιτρέψτε μου στο σημείο αυτό να ισχυριστώ ότι οι περισσότερες ήταν προβοκατόρικες. Μάλιστα σε επισκέψεις που έκανα σε ορισμένα σχολεία, είδα τα παιδιά να καθαρίζουν, να διατηρούν καθαρό το χώρο τους, να φέρουν από το σπίτι τους διάφορα αντικείμενα για να στολίσουν το χώρο που έμεναν. Φυσικά εξυπηρετούσαν το μαθητικό κίνημα.
Γνωρίζετε πολύ καλά, κύριε Υφυπουργέ, ότι πάντα εξωσχολικοί ήταν
εκείνοι που έκαναν τις καταστροφές.
Επανέρχομαι: Δεν θεωρούμε ότι οι καταλήψεις αποτελούν τον καλύτερο τρόπο αντίδρασης στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. 'Ομως τα παιδιά δεν είναι άψυχες μαριονέτες για να υποταχθούν σ' αυτό που θα τους υποδεικνύαμε. 'Εχουν τις δικές τους απόψεις, αισθήματα, αυθορμητισμό, απειρία, όνειρα και κυρίως αγωνία για το μέλλον τους, που δεν έχει εξασφαλιστεί. Και κάποιοι φυσικά είναι υπεύθυνοι γι' αυτό.
Για το ΔΗΚΚΙ η πράξη νομοθετικού περιεχομένου είναι μια πρόφαση που μοναδικό στόχο έχει να επιβάλει την ονομαζόμενη εκπαιδευτική μεταρύθμιση, να σταματήσει κάθε μορφή αντίστασης και αμφισβήτησης.
Κύριε Υπουργέ, φτιάχνετε μία κοινωνία που άλλοι θα αποφασίζουν για τους πολίτες τους, χωρίς οι ίδιοι να μπορούν να αντιδράσουν. Φυσικά σας ενοχλεί το τραγούδι των νέων που λέει "φοβάμαι γι αυτούς που αποφασίζουν για μένα, χωρίς εμένα". 'Ετσι μέσω της πράξης νομοθετικού περιεχομένου δώσατε στους νέους το πρώτο μάθημα ότι πρέπει να αποδέχονται να υπακούουν σε αυτά που αποφασίζονται γι αυτούς από την άρχουσα τάξη, από την οικονομική ελίτ της χώρας.
Τόσο καιρό δεν είχατε στείλει αστυνομικούς και εισαγγελείς στα ξέφραγα λύκεια όπου γίνεται εμπόριο ναρκωτικών για να συλλάβετε τους εμπόρους. Φαίνεται ότι αυτό δεν ήταν στις προτεραιότητές σας μέχρι που προχθές είδαμε στην Κόρινθο να μαζεύουν ένα μαθητή, που είχε κάνει χρήση ναρκωτικών.
Αντίθετα σας ενόχλησε η οργή των μαθητών και η αντίδρασή τους. Εδώ όμως διαλύεται η παιδεία. Η κοινωνία έχει πάρει τον κατήφορο. Εσείς όμως κυνηγάτε τα παιδιά με τέτοιες πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Νομίζετε ότι έτσι θα αποκαταστήσετε την κοινωνική συνοχή και ότι θα δώσετε πίστη στους νέους για το μέλλον. Είναι πάντως λυπηρό διότι τέτοιο στίγμα βίας και ολοκληρωτικής καταστολής στα σχολεία μας δεν έχει υπάρξει τα τελευταία πενήντα χρόνια από αυταρχικές κυβερνήσεις, αλλά από μια υποτιθέμενη σοσιαλιστική. Αυτό το στίγμα θα το κουβαλάτε στη συνέχεια της πολιτικής σας ζωής χωρίς να μπορέσετε ποτέ να το αποτινάξετε. Το περιεχόμενο της πράξης νομοθετικού περιεχομένου μου θύμησε τη χούντα το βράδυ της 17ης Νοεμβρίου 1973 στο Πολυτεχνείο. 'Ιδιο σκηνικό, ίδια ορολογία.
Επικαλεσθήκατε το Σύνταγμα για να καλύψετε την πρόθεση καταστολής που έχετε. Δεν το επιχειρήσατε πέρυσι όταν οι καταλήψεις ήταν τετραπλάσιες, επειδή φοβηθήκατε την κοινωνική έκρηξη. Φέτος λειτουργήσατε εκ του ασφαλούς. Αυτή η ενέργειά σας πλήττει τη δημοκρατία και το ψυχολογικό κλίμα του σχολείου.
Η γνώση για την οποία συνεχώς μιλάτε, κύριε Υπουργέ, για να καλλιεργηθεί απαιτεί κλίμα ελευθερίας και όχι καταστολής και τρομοκρατίας. Το πρώτο μάθημα πολιτικής αγωγής, που δώσατε στους μαθητές
του λυκείου ήταν αυτό της περιφρόνησης των απόψεών τους των θέσεών τους και των συμβουλίων τους. Ανοίξατε έναν επικίνδυνο δρόμο για τη δημοκρατία και το σχολείο. Τώρα η κοινωνία μοιάζει να είναι υποτονική και κουρασμένη από όσα έχει υποστεί. Αύριο να είστε βέβαιος ότι θα σας αναγκάσει να κάνετε δημόσια την αυτοκριτική σας.
Οι εικόνες των μαθητικών κινητοποιήσεων με τους ξυλοδαρμούς, με τους αστυνομικούς έξω από τις πόρτες με τα ΜΑΤ, έκαναν το γύρο όλου του
κόσμου δημιουργώντας την εντύπωση ότι τα Ελληνόπουλα δεν θέλουν να μάθουν γράμματα. 'Ομως πρέπει να γνωρίζετε πολύ καλά, κύριε Υπουργέ -εγώ το γνωρίζω καλύτερα από σας- ότι το εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι φοβερά καταπιεστικό από το δημοτικό μέχρι και το πανεπιστήμιο. Αν κάνετε ένα ταξίδι και επισκεφθείτε ένα πανεπιστήμιο του εξωτερικού θα δείτε εκεί φοιτητές μας, που έχουν τελειώσει εδώ το λύκειο, από τα πρώτα κιόλας έτη να κάνουν μαθήματα σε άλλους φοιτητές. Τους το αναθέτουν οι καθηγητές τους, διότι είναι πάρα πολύ καλοί στη θεωρία. Φυσικά στην πράξη δεν είναι τόσο καλοί, διότι εμείς εδώ δεν έχουμε τεχνολογικό εξοπλισμό.
Και πρέπει να σας υπενθυμίσω ότι αυτές τις μέρες γίνεται μεγάλος
σάλος για τους 'Ελληνες χάκερς φοιτητές των πανεπιστημίων μας, οι οποίοι κατόρθωσαν να μπουν στα συστήματα κωδικών του Υπουργείου 'Αμυνας των Ηνωμένων Πολιτειών. Δεν σας λέει αυτό, κύριε Υπουργέ, ότι οι φοιτητές μας είναι πάρα πολύ έξυπνοι, αλλά δεν έχουν τα μέσα;
Οι νέοι έχουν ανάγκη από δημοκρατικό τρόπο συμπεριφοράς. Είναι σκληρή και ακατάπαυστη η πάλη ανάμεσα στις επιθυμίες και στην πραγματικότητα. Η πραγματικότητα όμως είναι μία. Το Υπουργείο Παιδείας πρέπει να
αντιμετωπίζει το μαθητή με παιδαγωγική ευθύτητα και κοινωνική ετοιμότητα. Αυτό δεν το κάνετε, κύριε Υπουργέ. Φαίνεται αυτό από το ν. 2525/87 για
τον οποίο δεν ρωτήσατε κανέναν, δεν κάνατε κανένα διάλογο.
Να γιατί φτάσατε στο σημείο να σταματήσετε με μια αυταρχική πράξη
τους μαθητές από το να διατρανώνουν ελεύθερα τις απόψεις τους. Στο κάτω κάτω της γραφής το να απεργούν ή να διαδηλώνουν είναι κάτι δημοκρατικό.
Καταδικάζουμε αυτήν την αντιδημοκρατική σας συμπεριφορά. Πρέπει να
δίνουμε ένα ύφος και ένα ήθος στα παιδιά. Σας καλούμε την τελευταία στιγμή να ανακαλέσετε αυτήν την πράξη νομοθετικού περιεχομένου διότι αν δεν το κάνετε η Κυβέρνηση θα δείξει μέχρι την τελευταία στιγμή την φασιστική της συμπεριφορά στα νέα παιδιά, στις επερχόμενες γενιές.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Ο κ. Σπυριούνης έχει το λόγο.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Κύριοι συνάδελφοι, το θέμα της παιδείας είναι
τόσο ιερό, ώστε έχουμε την υπέρτατη ευθύνη να συμφωνήσουμε κάποτε για το πώς θα τη σχεδιάσουμε, πώς θα την προσαρμόσουμε, πώς θα την υλοποιήσουμε, ώστε να μπορεί να καλύψει τον υπέρτατο εθνικό της προορισμό.
Εάν ανατρέξουμε στην ιστορία μας θα διαπιστώσουμε χωρίς μεγάλη προσπάθεια ότι και τον ιερό χώρο της παιδείας τον έχουμε εντάξει μέσα στους κομματικούς ανταγωνισμούς μέσα στη μόνιμη ασυνενοησία μας, μέσα σε μία μη κολακεύουσα το πολιτικό μας σύστημα ψηφοθηρία.
Η παιδεία προετοιμάζει τον άνθρωπο για το γνωστό ευ ζην. Του δίνει τα όπλα για να αποκτά τις αναγκαίες γνώσεις να συγκροτεί το χαρακτήρα του και την προσωπικότητά του που σμιλεύεται μέχρι είκοσι τεσσάρων χρονών έτσι που να εντάσσεται σαν οργανικό μόριο μέσα στον κοινωνικό οργανισμό με υπέρτατο κατά το δυνατόν αίσθημα συλλογικής ευθύνης. Τουτέστιν να νιώθει ότι αποτελεί στην πραγματικότητα ένα μόριο του οργανισμού.
Ακόμη η παιδεία ανυψώνει τον άνθρωπο στο δημοκρατικό επίπεδο της
καταξίωσης της ανθρώπινης προσωπικότητας.
Η δημοκρατία θέλει και αυτό το στοιχείο της παιδείας. Το βάθος της,
στην απαίτηση της αρμονίας των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων, προσδιορίζει σαν προϋπόθεση τη δυνατότητα του ανθρώπου να μπορεί να το αντιληφθεί και να μπορεί εμπλουτισμένος μέσα σε αυτό το βάθος να προσδιορίσει την προσωπική του ευθύνη έναντι του εαυτού του και της κοινωνίας, μόριο της οποίας αποτελεί.
'Εγιναν πολλές προσπάθειες μεταρρύθμισης. 'Ολες συνάντησαν κατά
κανόνα, ανεξαρτήτως του περιεχομένου και του επιδιωκόμενου σκοπού, μόνιμα ενωμένη την Αντιπολίτευση. Και τότε που το δικό μου κόμμα ήταν στην αντιπολίτευση, αγαπητοί συνάδελφοι, και ήσασταν κυβέρνηση, ήταν ενωμένο με τη λοιπή αντιπολίτευση στην αντίθεση να μην προχωρήσει η μεταρρύθμιση,
όποια και αν ήταν.
Είναι μόνιμο το φαινόμενο να αποφασίζει μία κυβέρνηση και να συναντάει για τα δρώμενα της παιδείας μόνιμα μία απόλυτη άρνηση της αντιπολίτευσης. 'Ετσι λείπει το συνεκτικότερο στοιχείο, η βασικότερη προϋπόθεση, ο ουσιοδέστερος παράγοντας, που είναι ότι η παιδεία θέλει εθνική συνεννόηση. Είναι καλύτερα να επιλεγούν πέντε από τα είκοσι αναγκαία στοιχεία, μέτρα, και να έχουν την ενωμένη προσπάθεια του συνόλου του πολιτικού κόσμου, των κομμάτων, παρά να επιλεγούν είκοσι και αυτά τα μέτρα να υπονομεύονται σχεδόν από το σύνολο του αντιπολιτευτικού κόσμου, από το σύνολο της Αντιπολίτευσης.
Πέραν του ότι δημιουργείται η γνωστή σύγχυση, εμφιλοχωρεί πιο βαθιά ακόμα ο κομματισμός, η κομματική σκοπιμότητα και αναιρεί εκ των πραγμάτων αυτόν τον ουσιώδη παράγοντα της συνεννόησης, της ενωμένης προσπάθειας, το συντονισμένο πνεύμα, τη συλλογική δράση. Και αυτή η σύγχυση ολισθαίνει και διαχέεται στο σύνολο της κοινωνίας. Το αποτέλεσμα είναι πάντοτε λιγότερο από εκείνο που θα μπορούσε να είναι με βάση το περιεχόμενο της κάθε μεταρρύθμισης.
'Ομως, κάποτε συμβαίνει και για τα κράτη, όπως και για τους ανθρώπους.
Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται κάποτε η ώρα, που πρέπει να πουν το
μεγάλο "ναι" ή το μεγάλο "όχι". Πιστεύω ότι η πρόκληση των αλλαγών σε οικουμενική διάσταση της ευρύτητας του ανταγωνισμού χωρίς σύνορα γιγαντώνεται μετά τον διπολισμό και την οικονομία της ελεύθερης ή ασύδοτης αγοράς, μετά την παγκοσμιοποίηση στην επικοινωνία και όλες τις ηλεκτρονικές εξελίξεις που συμπαρασύρουν την κοινωνία σε μία καταναλωτική αντίληψη.
Η χώρα μας ευρισκομένη μπροστά σε αυτόν τον κυματισμό, τον ποσειδώνειο στρόβιλο της ιστορίας, πρέπει να το "ναι" ή το "όχι", πρέπει να απαντήσει με τρόπους που να την καταστήσουν ικανή. 'Οχι μόνο να παίξει το γεωστρατηγικό της ρόλο, το γεωφυσικό της ρόλο, αλλά να παίξει τον παραδοσιακό της, τον ιστορικό της ρόλο.
Σε ένα κλίμα ισοτιμίας, με την έννοια ότι θα έχει θεμελιώσει τις
προϋποθέσεις που η συμμετοχή της σε αυτόν τον ακούσιο ή εκούσιο ανταγωνισμό να της εξασφαλίζει τη στήριξη των εθνικών συμφερόντων, των εθνικών δικαίων, το "ναι" ή το "όχι" του Καβάφη περισσότερο από κάθε άλλη εποχή επιβάλλεται σήμερα και θα κερδίσουν εκείνοι που θα πουν το "όχι" στη νοοτροπία, στην τελματωμένη εξέλιξη των πραγμάτων, στην ακινησία του "δεν βαριέσαι, δεν χάλασε ο κόσμος, αύριο βλέπουμε".
Αυτά σήμερα δεν περνάνε. Σήμερα οι ερεθισμοί, οι ανάγκες, οι απαιτήσεις είναι τόσο έντονες, που πρέπει πλέον να αναθεωρήσουμε το συνολικό μας σκεπτικό. Η δημοκρατία από την άλλη μεριά απαιτεί εθνική συνεννόηση.
Κύριοι συνάδελφοι και κύριε Υπουργέ, παρά τις επιμέρους προσπάθειες όλων των παραγόντων, δεν επετεύχθη στη διάρκεια της Μεταπολίτευσης αυτή η εθνική συνεννόηση στα αυτονόητα.
Να πάμε τώρα να δούμε την πράξη νομοθετικού περιεχομένου υπό ποίες συνθήκες και αν είναι πράγματι παράνομη ή δεν είναι, αν καλύπτεται από την αντίστοιχη διάταξη του άρθρου 44 παράγραφος 1 του Συντάγματος ή είναι στο περιθώριο αυτής της συνταγματικής κατοχύρωσης. Ποιες ήταν οι συνθήκες που αναγκάσθηκε, που πιέσθηκε άκον το Υπουργικό Συμβούλιο να καταφύγει σ'αυτήν την πράξη νομοθετικού περιεχομένου στις 4.12.1999; Είχαμε προηγηθείσα την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του ν.2525, είχε εμπαιδωθεί ένα σύστημα διαδοχικής αλλαγής στο κατεστημένο σύστημα της παιδείας, με βασικό περιεχόμενο να παρέχεται η γνώση, η κριτική ικανότητα, η ποιότητα στην παιδεία, οι ίσες ευκαιρίες κάτω από το δημόσιο προσανατολισμό και τη δωρεάν παροχή της, ώστε ο νέος, αναπτύσσοντας το σύνολο των δεξιοτήτων, την κριτική και την πρωτοβουλία του, να μπορεί να ενταχθεί και διά της διά βίου εκπαιδεύσεως να ενταχθεί σ'αυτό το ποσειδώνειο στροβιλισμό της παγκοσμιότητας.
Μία μειοψηφία αναστάτωσε την παιδεία. Επί σειρά ημερών και εβδομάδων παρακωλύονταν εκείνοι που ήθελαν να μάθουν. Πρέπει να καθορίσουμε την έννοια της ελευθερίας: Η ελευθερία είναι το δικαίωμά μου να αποφασίζω
στο δικό μου τον κύκλο χωρίς να προσβάλλω την ελευθερία του άλλου. Αυτή είναι η έννοια της ελευθερίας και θα πρέπει να την εναρμονίσουμε με μία μορφή εξουσίας, θα πρέπει να τη δούμε προβαλλομένη μέσα στο σύστημα της Πλειοψηφίας, της δύναμης της Πλειοψηφίας, της επιβολής της Πλειοψηφίας.
Υπό τις συνθήκες αυτές, του δέοντος γενέσθαι, αποφάσισε η Κυβέρνηση να προτείνει και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να εκδώσει. Είναι σύννομο, είναι σύμφωνο με το Σύνταγμα; Για να δούμε ποιες είναι οι προϋποθέσεις. 'Ηταν έκτακτη η περίσταση; Μα, όταν προσβάλλεται το αγαθό της παιδείας, προσβάλλεται το πιο ουσιώδες εθνικό αγαθό, είναι σαν να μην υπερασπίζεσαι τη δημοκρατία και οφείλεις να την υπερασπισθείς. Το ακροτελεύτιο άρθρο 120 του Συντάγματός μας λέει: "Οφείλεις να υπερασπισθείς τη δημοκρατία, οφείλεις να υπερασπισθείς την παιδεία".
Τα προβλήματα μακάρι να έληγαν με μία μεταρρύθμιση. Θα ήμασταν πάρα
πολύ αισιόδοξοι, αν περιμέναμε να λυθούν αυτομάτως όλα τα προβλήματα, όταν έχουμε και μία κατεστημένη νοοτροπία. 'Οταν, κύριε Υπουργέ, έχουμε πεινώντες καθηγητές, μην περιμένετε από τη μια στιγμή στην άλλη να μπούμε σε έναν παράδεισο, που έκαστος θα επιτελεί το καθήκον του με υψηλό πνεύμα ευθύνης όσο απαιτεί ο ρόλος και η λειτουργία της παιδείας.
Είναι, λοιπόν, οι περιστάσεις έκτακτες. Πληρούται ο πρώτος όρος. Η ανάγκη -είναι ο δεύτερος όρος- πρέπει να είναι εξαιρετική και πρέπει να είναι απρόβλεπτη, επείγουσα. Υπήρχε αυτό; 'Επρεπε να λειτουργήσει η παιδεία. Και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας με βάση αυτές και την πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου -έτσι λέει το Σύνταγμά μας- έρχεται να εκδώσει την πράξη νομοθετικού περιεχομένου.
Θα συμφωνήσω και εγώ ότι πρέπει να έχουμε περισσότερη δημοκρατία, με την καλή του όρου έννοια, όχι εκείνο το ασύδοτο και το αχαλίνωτο εγωιστικό δικαίωμα του καθενός να αντιτάσσεται στους πάντες και τα πάντα.
Αλλά μιλώ για εκείνη τη γόνιμη ελευθερία που αρμονίζεται και είναι
θέμα εποχής το ότι θα αρμονίσουμε το ατομικό δικαίωμα με τον κοινωνικό περιορισμό, δηλαδή το πού θα πάει το άτομο. Θα τραβήξει εντασσόμενο μέσα στο κοινωνικό σύνολο; Θα είναι παραγωγικό μόριο ή τραβά το δικό του το δρόμο, τον εγωιστικό, τον εσωστρεφή του ρόλο και χάνεται;
Πιστεύω πρώτον, ότι χρειάζεται εθνική συνεννόηση, χρειάζεται πράγματι δημοκρατία στο σχολείο. Επίσης χρειάζεται πράγματι να κοιτάξουμε με περισσότερη ευαισθησία τους εκπαιδευτικούς παράγοντες και είναι ο εκπαιδευτικός κόσμος αναμφισβητήτως, μέσα βεβαίως στις δυνατότητες του κράτους.
'Οταν σήμερα υπάρχουν πεντακόσιες χιλιάδες άνεργοι, όταν υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος με συντάξεις κάτω η γύρω από τις εκατό χιλιάδες, αντιλαμβάνεσθε ότι είναι περιορισμένες οι δυνατότητες. Είναι και η συγκριτική πορεία που επέβαλε ειδικούς όρους. Πιστεύω ότι μπορούμε να αρμονίσουμε τις επιβαλλόμενες απαιτήσεις με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις και να πετύχουμε καλύτερη μοίρα για την παιδεία μας. Τη δικαιούται ο λαός.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Ο Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και
Θρησκευμάτων κ. Ανθόπουλος έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων):
Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ζούμε στην εποχή της κοινωνίας της γνώσης με παιδεία ανοικτών οριζόντων, η οποία όμως δεν μπορεί να ολοκληρωθεί με κλειστό σχολείο. Ζήσαμε πέρσι έντονα το φαινόμενο των καταλήψεων. Ποια ήταν η αιτία που παρήγαγε αυτό το αποτέλεσμα; 'Ηταν η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, όπως είπαν οι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης γενικά; Τι ήταν;
Νομίζω ότι η βασική αιτία ήταν ο φόβος και ο πανικός που προκλήθηκε από μια συστηματική παραπληροφόρηση των μαθητών και των γονέων. Αυτό το βασικό αίτιο προκάλεσε την έκρηξη του βασικού ενστίκτου του μαθητή, που είναι η αυτοσυντήρησή του και η εξέλιξή του μέσα στον εκπαιδευτικό χώρο.
Θυμίζω ότι τα περισσότερα παιδιά πανικόβλητα και με τη συναίνεση των
γονέων τους ακύρωσαν τη λειτουργία των σχολείων πέρυσι, γιατί πίστεψαν ότι πέφτοντας σε ένα και μόνο μάθημα κάτω από τη βάση είτε δεν επρόκειτο να προαχθούν είτε δεν επρόκειτο να μπουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Πίστεψαν ότι καταλύονται όλα τα μαθητικά δικαιώματα, ότι δυσκολεύεται
η πρόσβασή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και όλη εκείνη η κατάσταση δημιούργησε το τελικό αποτέλεσμα, που είχε τις βασικές του παρενέργειες στις πλάτες πάλι του μαθητή. Η κατάληψη είναι μια αυτοκαταστροφική πράξη, η οποία πλήττει σοβαρά την υγεία του δημόσιου σχολείου και ιδιαίτερα την υγεία του μαθητή.
Λίγο πριν από το τέλος αυτής της χρονιάς, κατά το μήνα Οκτώβρη και
χωρίς λόγο, ενώ οι μαθητές ήταν στα σχολεία, ενώ η μεταρρύθμιση διήνυε το τρίτο έτος εφαρμογής της, ενώ η συντριπτική πλειονότητα της κοινωνίας την είχε αποδεχθεί, ενώ το σύνολο των εκπαιδευτικών εργαζόταν για να την υλοποιήσει και οι μαθητές ήθελαν άνεση χρόνου και ηρεμία στη σχολική τους ζωή για να αποδώσουν στα πλαίσια της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, οργανώθηκε μέσα σε μια βραδιά η κατάληψη ενός μεγάλου αριθμού σχολείων στα πλαίσια νυχτερινής επιχείρησης.
Είχαμε πριν κάποιες καταλήψεις που αναβόσβηναν σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας -γύρω στις είκοσι περίπου- και μέσα σε μια βραδιά, την άλλη μέρα είχαμε διακόσιες τριάντα περίπου καταλήψεις.
Πέρυσι τις καταλήψεις τις επέβαλαν οι μαθητές. Αυτό το σχολικό έτος
τις καταλήψεις τις επέβαλαν στους μαθητές. Οι μαθητές βρήκαν κατειλημμένα τα σχολεία τους. Και αυτή ήταν μία πολύ μεγάλη διαφορά, η οποία αποτελεί και την αιτιολογική βάση της πράξης νομοθετικού περιεχομένου. Γιατί η εύλογη ερώτηση που δεν διατυπώθηκε, αλλά που νομίζω ότι πλανάται σε όλους σας είναι γιατί δεν το κάνατε πέρυσι και το κάνατε φέτος; Διότι πέρυσι διαπιστώσαμε ότι το βασικό αίτιο της μαθητικής κινητοποίησης ήταν η μεθοδική, συστηματική παραπληροφόρηση και η πρόκληση πανικού και τρόμου στους μαθητές. Και γι'αυτό εντατικοποιήσαμε το διάλογο προκειμένου να άρουμε τις όποιες φοβίες και ανασφάλειες των μαθητών.
Οι ανασφάλειες των μαθητών είχαν ήδη διαλυθεί ήδη το περασμένο καλοκαίρι μετά τις εξετάσεις της Β' λυκείου, διότι τα παιδιά ομολόγησαν ότι έπεσαν θύματα παραπληροφόρησης, όταν διαπίστωσαν ότι τα θέματα στα οποία εξετάστηκαν δεν ήταν έξω από την ύλη που διδάχθηκαν. Δεν ήταν θέματα "τρίπλες", ήταν θέματα βατά, όπως τα χαρακτηρίζουν συνήθως, δηλαδή αν το ερμηνεύσουμε εμείς κάπως πιο απλά, ήταν θέματα στα οποία μπορούσε να βαίνει ο μαθητής ακώλυτα, εάν και εφόσον είχε παρακολουθήσει τα μαθήματα και είχε ετοιμαστεί για τις εξετάσεις.
Οι οργανωμένες, λοιπόν, καταλήψεις επί τη βάσει επιχειρησιακού
σχεδίου, αποτέλεσαν την αιτία να προσφύγει η Κυβέρνηση στην πράξη νομοθετικού περιεχομένου που προβλέπεται από το άρθρο 44 του Συντάγματος και δεν είναι καθόλου αντισυνταγματική και δεν είναι καθόλου δικτατορική, όπως άκουσα να χαρακτηρίζεται από την εισηγήτρια της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Δικτατορία με Σύνταγμα δεν ξέρω αν συνυπάρχουν, αλλά στην ιστορία τουλάχιστον δεν συνυπήρξαν τέτοιες μορφές αυθαίρετης λειτουργίας προσώπων και θεσμών.
Η πράξη νομοθετικού περιεχομένου τι κάνει στην ακρίβεια; Αν δώσετε λίγη προσοχή θα δείτε ότι το μόνο που κάνει είναι να επαναδιατυπώνει το άρθρο 334 παράγραφος 3 που προστατεύει την οικιακή ειρήνη με τη διαφορά ότι οριοθετεί και εξειδικεύει αφ'ενός το πεδίο εφαρμογής της στα δημόσια σχολεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και αφ'ετέρου εισάγει την αυτεπάγγελτη διώξη, διότι διαπιστώθηκε εκ των πραγμάτων ότι ο υπεύθυνος να προκαλέσει την εισαγγελική παρέμβαση για να αποκατασταθεί η λειτουργία του δημόσιου χώρου που λέγεται "σχολείο", ο διευθυντής δηλαδή της σχολικής μονάδας, είχε ένα αντικειμενικό ή συναισθηματικό κώλυμα. Δεν μπορούσε δηλαδή να έρθει σε μία αντίθεση και αντιπαλότητα με τους μαθητές εκείνους, οι οποίοι παραβίαζαν το δικαίωμα των άλλων και καταργούσαν τη λειτουργία των σχολείων.
Αυτή είναι η μόνη ουσιαστική διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στη ρύθμιση της παραγράφου 3 και 4, του άρθρου 334 του Ποινικού Κώδικα και στην πράξη νομοθετικού περιεχομένου, που σήμερα καλείται να κυρώσει η Βουλή.
Για να δούμε όμως τι σημαίνει σχολείο ανοικτό, τι σημαίνει σχολείο
υπό κατάληψη και τι σημαίνει σχολείο δημοκρατικό.
Ξεκινώ από το τελευταίο. Σχολείο δημοκρατικό είναι εκείνο το σχολείο όπου λειτουργεί η αρχή της συλλογικότητας. Τρεις είναι οι βασικοί συντελεστές που επιβάλλουν τη λειτουργία του δημοκρατικού σχολείου.
Είναι ο σύλλογος των διδασκόντων, ο σύλλογος των γονέων και τα
μαθητικά συμβούλια. 'Ολα αυτά συναπαρτίζουν το σχολικό συμβούλιο, που αποτελεί τη θεσμοθετημένη έκφραση και την εγγύηση της δημοκρατικής λειτουργίας της σχολικής μονάδας.
Δεν νομιμοποιείται με κανέναν τρόπο η κατάληψη και κυρίως με
αποφάσεις, που θα λαμβάνονονται είτε από το σύλλογο διδασκόντων είτε από τα μαθητικά συμβούλια. Δεν μπορεί να υπάρχει νομιμοποιητική ενέργεια των
συλλογικών εκφραστών του σχολείου, για να κλείσει το σχολείο, διότι κατά νόμο αυτά τα όργανα είναι μόνο για τη λειτουργία του σχολείου.
Θα σας θυμίσω -πέρα από την πρόσφατη νομοθεσία για τα σχολικά
συμβούλια- το νόμο του Τρίτση, με τον οποίο οργανώθηκε η δημοκρατική ζωή των μαθητών μέσα στο σχολείο. Μέσα στο σχολείο δεν υπήρχε μαθητική δραστηριότητα με δημοκρατικούς κανόνες, δεν υπήρχε καν ο στοιχειώδης εθισμός των μαθητών στις δημοκρατικές διαδικασίες. Για πρώτη φορά οι Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ εισήγαγαν με νόμο τη θεσμοθετημένη δημοκρατική λειτουργία των μαθητικών συμβουλίων, αφ' ενός για να εθίζονται στις δημοκρατικές διαδικασίες οι αυριανοί πολίτες μέσα στο σχολικό χώρο, που αποτελεί τον προθάλαμο της κοινωνίας και αφ' ετέρου για να μάθουν να οργανώνονται μέσα στο εν λειτουργία σχολείο, σε ομίλους πολιτιστικής δραστηριότητας.
Δυστυχώς, έχουμε μια τρομερή εκτροπή και από το γράμμα και από το πνεύμα εκείνης της βασικής ρύθμισης του αείμνηστου Τρίτση ως Υπουργού Παιδείας. Τα μαθητικά συμβούλια, δυστυχώς -είναι μια θλιβερή διαπίστωσηδεν ανταποκρίθηκαν σε αυτήν την τόσο δημοκρατική αποστολή και λειτουργία τους. Αντίθετα, ελεγχόμενα δυστυχώς μερικές φορές και από εξωσχολικούς χώρους, κατέληξαν στην αναίρεση της λειτουργίας του δημοκρατικού σχολείου.
Αγαπητοί συνάδελφοι, αν θέλουμε να υπάρχει το δημοκρατικό σχολείο, θα πρέπει να το κρατούμε ανοιχτό και μέσα σε αυτό να διατυπώνονται οι διαμετρικά αντίθετες αντιλήψεις, ιδέες, για να μπορεί να υπάρχει η λεγόμενη παραγωγική και δημιουργική σύνθεση, που αποτελεί πραγματικά το άριστο προϊόν της δημοκρατικής διαδικασίας.
Γίναμε μάρτυρες ενός φαινομένου, όπου μειοψηφίες δυναμικές και
μαχητικές ακύρωναν βασικά δημοκρατικά δικαιώματα των άλλων, που ήθελαν το αυτονόητο δικαίωμά τους, να έχουν ακώλυτη πρόσβαση στη μάθηση.
Επίσης, ζούμε σε μια εποχή που έχει παγκοσμιοποιηθεί σε ένα μεγάλο βαθμό και η ευαισθητοποίηση των ανθρώπων απέναντι στην προστασία των ατομικών δικαιωμάτων τους και των συλλογικών ελευθεριών. Αν κάποιοι από εμάς είναι τόσο ευαίσθητοι στην αγωνιστική και μαχητική διάθεση κάποιων μαθητών, γιατί να μην είναι εξίσου ευαίσθητοι και στους μαθητές εκείνους, που θέλουν να έχουν κατοχυρωμένη και εγγυημένη, μέσα στο σχολικό δημοκρατικό χώρο, την άσκηση του βασικού τους δικαιώματος για μάθηση;
Θα πρέπει εδώ να σταθμίσουμε πολλά γεγονότα, πολλές καταστάσεις, να
ξεφύγουμε από υποκειμενικές ή μικροκομματικές σκέψεις και αντιλήψεις και να σταθούμε πραγματικά αποστασιοποιημένοι απέναντι σε μια πραγματικότητα.
Στο δημοκρατικό σχολείο δεν υπάρχουν περιορισμοί στην έκφραση της
γνώμης, στην έκφραση της δημοκρατικής δραστηριότητας, στην κίνηση και ολοκλήρωση μιας δημοκρατικής διαδικασίας.
Σήμερα τα παιδιά στα σχολεία, όχι μόνο εκφράζονται ελεύθερα, όχι μόνο αντιδικούν με την καλή έννοια του ρήματος-ελεύθερα, αλλά εκδίδουν και εφημερίδες, έχουν και πρόσβαση σε ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς, διατυπώνουν ελεύθερα τα αιτήματά τους, αναπτύσσουν την επιχειρηματολογία τους και έχουμε μια λειτουργία δημοκρατική, που δεν ξέρω κατά πόσο χρειάζεται την προσφυγή σε βίαιες ενέργειες, που καταλύουν τη λειτουργία του σχολείου.
Η δημόσια εκπαίδευση, αγαπητοί συνάδελφοι, κατά το Σύνταγμα είναι υπόθεση του κράτους. Και η Κυβέρνηση με βάση την αρχή της δημοκρατικής πλειοψηφίας εισηγείται στη Βουλή και ψηφίζει τα νομοσχέδιά της για να ρυθμίσει τη ζωή, το παρόν και το μέλλον της δημόσιας εκπαίδευσης της χώρας.
Οι νόμοι ψηφίζονται για να εφαρμόζονται και όχι για να μην εφαρμόζονται. Σας άκουσα να λέτε βέβαια ότι είστε όλοι υπέρ των σεβαστών νόμων. Αλλά τι σημαίνει σεβαστός νόμος; 'Οτι, εάν τυχόν δεν ικανοποιεί τις προσωπικές μας βλέψεις, επιδιώξεις, θα πρέπει να τον αναιρέσουμε; Εάν δηλαδή υπάρχει ατομική σύγκρουση με μία νομοθετική αρχή και ένα νόμο σε εφαρμογή θα πρέπει να τον ανατρέπουμε; Βεβαίως εγώ δεν θα προσέφευγα εύκολα στην σωκρατική αρχή της εφαρμογής και του κακού νόμου, του κατάφωρα κακού νόμου, αλλά, εν πάση περιπτώσει, σήμερα ξέρετε ότι οι νόμοι έρχονται στη Βουλή μετά από μία προδικασία που αποτελεί και αυτή βασική δημοκρατική αρχή του πολιτεύματος. Τα κόμματα εκθέτουν προεκλογικά τα σχέδιά τους, λαμβάνουν την έγκριση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού,
προσέρχονται στο αρμόδιο νομοθετικό Σώμα, ψηφίζονται στη Βουλή οι νόμοι και στη συνέχεια εκτελούνται από την εκτελεστική εξουσία, που λέγεται Κυβέρνηση. Οι νόμοι όμως αυτοί προηγουμένως, ως νομοσχέδια, περνούν από μία διαδικασία ουσιαστικού κοινωνικού και πολιτικού διαλόγου. Και βέβαια κάποιοι έχουν αμφισβητήσει εάν τηρήθηκε ή όχι η διαδικασία του δημοκρατικού κοινωνικού διαλόγου. Εν πάση περιπτώσει, εδώ έχουμε υποκειμενικές αντιλήψεις, στάσεις και συμπεριφορές. Η Κυβέρνηση αυτή, πριν φέρει το νόμο της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, τον συζήτησε με όσους ήθελαν να εμπλακούν στη συζήτηση. Και κάλεσε πολλούς για να εμπλακούν στη συζήτηση, αλλά πολλοί δεν πίστεψαν ότι η Κυβέρνηση ήθελε να κάνει μεταρρύθμιση και όταν η Κυβέρνηση έκανε την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, τότε θέλησαν εκ των υστέρων να εμπλακούν.
Δεν αρνούμεθα σε καμία φάση της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης την εμπλοκή όσων θέλουν το διάλογο και την υλοποίησή της. 'Εχουμε ανοικτές τις πόρτες του διαλόγου, αλλά ενός διαλόγου που έχει αρχή, έχει και κατάληξη, έχει επιχειρήματα, έχει και αποφάσεις. 'Οχι διάλογο για το διάλογο για να περνάει η ώρα. Ζούμε σε μία εποχή με ταχείες, ραγδαίες εξελίξεις και δεν μπορούμε να χρησιμοποιούμε το διάλογο για να προκαλούμε κυβερνητικές αδράνειες και να καταγγέλουμε μετά αναποτελεσματικές κυβερνήσεις.
Με την ευκαιρία της κύρωσης της πράξης νομοθετικού περιεχομένου, θα
ήθελα να πω ότι μέσα στο σημερινό δημοκρατικό ανοικτό σχολειό, που το θεωρούμε ως γέφυρα της κοινωνικής μετάβασης του ατόμου, πρέπει να διδάξουμε στα παιδιά μας τη δημοκρατία, την ευαισθησία, το διάλογο, αλλά και την βασική κοινωνική πειθαρχία, που εγγυάται την πρόοδο των κοινωνιών.
Θα ήθελα να υπενθυμίσω σε όλους τους συναδέλφους ότι το σχολείο έχει τάξεις, όχι αταξίες, έχει βασικούς κανόνες πειθαρχίας, έχει ως βασική αρχή του την κοινωνική αλληλεγγύη, αλλά και την εκπαιδευτική αλληλεπίδραση. Εάν αναιρέσουμε όλα αυτά τα στοιχεία, εάν ξεφύγουμε από το βασικό σκοπό, που είναι η μάθηση, η ανάπτυξη σχολικών δραστηριοτήτων, η καλλιέργεια πολιτιστικών εκδηλώσεων, τότε έχουμε ξεφύγει από την έννοια του σχολείου και έχουμε πάει σε άλλες έννοιες τις οποίες δεν ήθελα να χαρακτηρίσω.
Αλλά αυτήν τη στιγμή, το ξέρετε πολύ καλά, ο τόπος μας χρειάζεται
δημιουργικό σχολείο γιατί στην κοινωνία της γνώσης που ζούμε διαμορφώνεται, στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης, ένα καθεστώς ανταγωνισμού σκληρό, αδυσώπητο που επιβάλλει στις πολιτείες να εφαρμόσουν νόμους, που θα διασφαλίσουν, στους αυριανούς πολίτες, την ύπαρξη όλων εκείνων των εφοδίων, όλων εκείνων των δεξιοτήτων για να μη βρεθούν ξυπόλητοι στα αγκάθια. Είναι χρέος της σημερινής πολιτείας να ετοιμάσει τη νέα γενιά του επερχόμενου αιώνα και της νέας χιλιετηρίδας. Είναι χρέος να δώσει όλα τα φώτα και τα εφόδια για να μην είναι η κατηγορουμένη του μέλλοντος. Είναι χρέος της δημοκρατικής πολιτείας μέσα στο δημοκρατικό σχολείο να διαμορφώσει εκείνες τις συνειδήσεις στους μαθητές και στους αυριανούς πολίτες, που θα τους κάνει όχι ενεργούμενα της αγοράς, αλλά διαμορφωτές της αγοράς. Εάν δεν δώσουμε όλη αυτήν τη δέσμη εφοδίων, τότε πραγματικά ο φόβος του ΚΚΕ θα επαληθευτεί. Σε τυφλούς και αμόρφωτους ανθρώπους ελλοχεύει ο κίνδυνος να είναι τα ενεργούμενα και οι μαριονέτες της αγοράς εργασίας, που θα ρυθμίζει τα πάντα. Και αν θέλουμε να σώσουμε τον αυριανό πολίτη απ' αυτό το ενδεχόμενο, πρέπει να κρατήσουμε ανοικτό το σχολείο, να του μάθουμε πώς θα αυτοπροστατεύεται και πώς θα επιτίθεται σε μια νέα αυριανή απειλή, διότι ο αμόρφωτος πολίτης, ο αναλφάβητος λειτουργικά πολίτης, ο τεχνολογικά, ο τεχνογνωσιακά αναλφάβητος πολίτης θα είναι ο περιθωριακός πολίτης του αύριο. Και αν δεν θέλουμε εμείς αυτό το περιθώριο, αυτόν το νέο κοινωνικό αποκλεισμό πρέπει να εφαρμόσουμε την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση προχωρώντας με συνέπεια, οπωσδήποτε με προβλήματα, πάντοτε με διάλογο και φυσικά με συνεχείς βελτιώσεις επί τη βάσει των εμπειριών που θα προκύπτουν στη διαδικασία της εφαρμογής της.
'Ακουσα με έκπληξη ότι καταδικάζεται ο 'Ελληνας μαθητής και αυριανός
πολίτης στο να βγει στην κοινωνία, χωρίς επαγγελματική κατοχύρωση. 'Ακουσα πολλές κουβέντες σ' αυτήν την Αίθουσα και στα πλαίσια συζήτησης σχετικών νομοσχεδίων και στα πλαίσια του κοινοβουλευτικού ελέγχου και
επαναλάβαμε ότι στη χώρα μας, δυστυχώς, έτσι όπως εξελίχθηκαν τελευταία τα πράγματα, δεν υπήρχε τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση. Για πρώτη φορά επαναθεμελιώνουμε μια τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση που θα πατάξει το φαινόμενο του επαγγελματικού αναλφαβητισμού.
'Ενα σημαντικό ποσοστό της σημερινής ανεργίας οφείλεται στο ότι παρά το γεγονός ύπαρξης θέσεων εργασίας, δεν υπάρχει εργαζόμενος με δεξιότητες για να τις καλύψει. Και είναι εγκληματικό να κλείνουμε τα μάτια μπροστά σ' αυτή την πραγματικότητα. Δεκάδες αγγελίες στις εφημερίδες επαναλαμβάνονται για πολλές ημέρες, ζητώντας εξειδικευμένους τεχνίτες, βοηθούς τεχνιτών, εφοδιασμένους, δηλαδή, εργαζόμενους και αυτές οι αγγελίες μένουν άκαρπες γιατί δεν υπάρχει ανταπόκριση.
Αυτό το φαινόμενο δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί με μια τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση, με βιβλία της δεκαετίας του '60 και του '70 και φυσικά με ειδικότητες που δεν έχουν καμία σχέση με την αγορά εργασίας και τον κόσμο της παραγωγής.
Ξεκινήσαμε με πάρα πολλές δυσκολίες, με πολύ γρήγορους ρυθμούς, με
εντατικοποίηση της εργασίας όλων των εκπαιδευτικών που έχουν επιστρατευθεί και πιστεύουμε ότι στο φυσιολογικό χρόνο για την αξιολόγηση μιας εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης θα είναι ορατά και χειροπιαστά τα αποτελέσματα, ανεξάρτητα απ' αυτά που βλέπουμε σε βραχυπρόθεσμη εξέλιξη.
Υπενθυμίζω ότι όταν άρχισε η οικονομική μεταρρύθμιση αυτής της Κυβέρνησης το 1994, διότι από εκεί ξεκίνησε και εντατικοποιήθηκε μετά το 1996 -έτυχε να είμαι και εγώ Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας από το 1994 μέχρι το 1996- ακριβώς την ίδια κριτική δεχόμασταν σχετικά με τα ενδεχόμενα αποτελέσματά της.
Αλλά πολιτική, αγαπητοί συνάδελφοι, δεν γίνεται με καταδίκη προθέσεων, δεν γίνεται μόνο με αρνητικές προβλέψεις, δεν γίνεται με αφορισμούς και κατάρες. Γίνεται με λογική, με υπομονή, με συνέπεια και επιμονή στους στόχους.
Ακριβώς γι'αυτόν το λόγο η οικονομική μεταρρύθμιση του 1994 απέδωσε
καρπούς το 2000.
Η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του 1997 θα αποδώσει καρπούς τουλάχιστον μετά από μια πενταετία, διότι ακόμη και σε πολύ πιο προηγμένες χώρες, από εκπαιδευτική άποψη, από την Ελλάδα, οι εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις απέδωσαν αποτέλεσμα μετά την πρώτη δεκαετία και στα πλαίσια της δεύτερης δεκαετίας.
'Ηδη, όμως, η σημερινή Κυβέρνηση με απόλυτη σιγουριά προχωρεί στην
ολοκλήρωση της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης και έχει να πει ότι το καλοκαίρι που μας έρχεται ογδόντα πέντε χιλιάδες κάτοχοι απολυτηρίου, αλλά και προηγουμένων ετών, θα έχουν πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Τι σημαίνει αυτό: Είναι ένας αριθμός που πριν από τρία χρόνια
εθεωρείτο ουτοπικός. Σήμερα, όμως, αποτελεί πραγματικότητα και αποδείχθηκε, διότι πέρσι βάλαμε εβδομήντα δύο χιλιάδες στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Το 1996 οι εισακτέοι ήταν σαράντα δύο χιλιάδες πεντακόσιοι. Το 2000 οι εισακτέοι θα είναι ογδόντα πέντε χιλιάδες. Το 1996 οι αιτούντες ήταν εκατόν ενενήντα χιλιάδες και σαράντα δύο χιλιάδες οι εισακτέοι. Φέτος θα είναι εκατόν τριάντα χιλιάδες περίπου οι αιτούντες την εισαγωγή τους και ογδόντα πέντε χιλιάδες οι εισακτέοι.
Πριν, αυτοί οι οποίοι δεν εισήρχοντο έφευγαν στο εξωτερικό. Φέτος, το πρώτο αποτέλεσμα, από τη μαζική είσοδο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, θα είναι ο κατακόρυφος περιορισμός της εξόδου των φοιτητών μεταναστών στο εξωτερικό. Και αυτό βέβαια δεν είναι το μόνο.
Υπάρχει και το Ανοικτό Πανεπιστήμιο, το οποίο του χρόνου θα έχει διπλάσιο αριθμό, δηλαδή, θα έχει περίπου δεκαπέντε χιλιάδες φοιτητές και τα προγράμματα σπουδών επιλογής, τα οποία οπωσδήποτε και αυτά θα έχουν διπλάσιο αριθμό σπουδαστών, φοιτητών.
Αυτό και μόνο το μέτρο, πέρα απ'όλα τα άλλα, δημιουργεί μια αίσθηση ασφάλειας και ηρεμίας στους μαθητές και γι'αυτό ακριβώς οι μαθητές δεν επρόκειτο να κάνουν καμία κινητοποίηση. Διότι είδαν το φως το αληθινό και κατάλαβαν πραγματικά ότι αυτή η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση δεν είναι η μεταρρύθμιση του κοινωνικού αποκλεισμού, δεν είναι η μεταρρύθμιση του μαθητικού εξοβελισμού από τα σχολεία, αλλά είναι η μεταρρύθμιση που θέλει τους μαθητές στο σχολείο, που δίνει όλη τη βοήθεια στο μαθητή τον αδύνατο, που δίνει όλη την προωθητική δύναμη στο μαθητή το δυνατό.
Πιστεύουμε ότι με την πολλαπλότητα, την ποικιλία των νέων προγραμμάτων η εκπαιδευτική αυτή μεταρρύθμιση θα αλλάξει πραγματικά το γενικότερο εθνικό μας περιβάλλον διότι θα δώσει, με το ποιοτικό της αποτέλεσμα, το νέο, δυναμικό, εφοδιασμένο άνθρωπο.
Δεν θα ήθελα να σας ταλαιπωρήσω περισσότερο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Απλούστατα θα ήθελα να σας πω, να μην καταφεύγετε εύκολα σε χαρακτηρισμούς και αφορισμούς που δεν τιμούν ούτε εσάς τους ίδιους αλλά ούτε και αυτόν το χώρο της δημοκρατίας. Καλύτερα να είμαστε φειδωλοί στους χαρακτηρισμούς και πλουσιότεροι στα επιχειρήματα. Και μη βιάζεστε να προλαβαίνετε και τις κάλπες. Σε λίγο καιρό ο ελληνικός λαός, με πλήρη γνώση, θα δώσει και πάλι την εμπιστοσύνη του αναγνωρίζοντας το έργο αυτής της Κυβέρνησης, που για πρώτη φορά ανέτρεψε έναν κακό κανόνα του παρελθόντος. Για πρώτη φορά δημιούργησε μια νέα γραμμική σχέση ανάμεσα στο λόγο και την πράξη. Δίνει περίσσια έργων παρά περίσσια λόγων. Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Θέλετε το λόγο, κύριε Καλέ, ως
Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ: 'Εχω το δικαίωμα, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός ): 'Εχετε το δικαίωμα, αλλά δεν τον
ζητήσατε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ: Δεν κάνω συνήθως τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο στην Αίθουσα αυτή και δεν γνωρίζω τη διαδικασία. Αλλά μισώ και την Αίθουσα όταν είναι αίθουσα του μονολόγου των Κοινοβουλευτικών Εκπροσώπων.
Σας το καταθέτω ως απλός Βουλευτής αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός ): Μπορείτε να μη μιλήσετε τότε, για να μην κάνετε κάτι το οποίο μισείτε!
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ: Νομίζω ότι κάνω κάτι με φιλότιμο, επειδή είναι και
ανάγκη να το κάνει κάποιος και είναι ανάγκη να απαντήσει...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Εξ ανάγκης όλοι ορμώμενοι, κάνουν το ίδιο με εσάς!
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να δώσω σ' αυτήν την πολύ σημαντική συζήτηση που κάνουμε απόψε για ένα πολύ καυτό θέμα το οποίο το αδικεί ο χρόνος της συζητήσεως, να συνεισφέρω με τις απαντήσεις μου πάνω σε αρκετές σημειώσεις, των λεχθέντων, σημειώσεις που κράτησα από τα λεχθέντα του εισηγητού της Πλειοψηφίας και του κυρίου Υπουργού.
Κατ' αρχάς, θα ήθελα να πω και να δώσω συγχαρητήρια στην εισηγήτρια της Νέας Δημοκρατίας, την εκλεκτή μας καθηγήτρια, η οποία με την ανάλυσή της για την ποιότητα των νόμων και το κύρος που τους προσθέτει ή τους αφαιρεί η εφαρμογή τους στην πράξη, κατέστησε, νομίζω, εκ των πραγμάτων δύσκολη τη θέση του κυρίου Υπουργού και τον ανάγκασε να μας κάνει εδώ και κάποιες διαλέξεις περί του νομοθετικού έργου το οποίο συμφέρει στον άλφα ή βήτα χρόνο, μια κυβέρνηση η οποία έφτασε στα όρια της αυθαιρεσίας.
Θα ήθελα, λοιπόν, πρώτα από όλα να πω : Ας δούμε, κύριε Πρόεδρε και
κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτήν την πράξη νομοθετικού περιεχομένου και το περιεχόμενο του ενός και μοναδικού άρθρου της γιατί είναι μοναδικό και θα μείνει μοναδικό στην ιστορία της περιόδου αυτής του κοινοβουλευτικού έργου, να δούμε τι λέει και να δούμε εν πάση περιπτώσει προς ποιους απευθύνεται.
Λέει, λοιπόν, το άρθρο μόνο που δείχνει μόνη την Κυβέρνηση της αυθαιρεσίας, η οποία το συνυπέγραψε και το προώθησε στη Βουλή -λέω το συνυπέγραψε γιατί το συνυπέγραψαν όλοι οι Υπουργοί εν σώματι- ότι όποιος καθ' οιονδήποτε τρόπο παρεμποδίζει, διαταράσσει ή διακόπτει την ομαλή λειτουργία των δημοσίων σχολείων πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ή παραμένει κλπ.κλπ. στους χώρους, τιμωρείται με φυλάκιση.
Ποιος είναι εκείνος, ο οποίος παρακωλύει ή δημιουργεί αναστάτωση στη
λειτουργία των σχολείων; Εκείνος που υπογράφει , ο πρωταίτιος, δηλαδή, η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, ο Υπουργός, ο οποίος με τη μεταρρύθμιση και με όλες τις επιπτώσεις που την ακολούθησαν , ήρθε να αναστατώσει όχι απλώς τα σχολεία ως πυρήνες της εκπαιδευτικής διαδικασίας, αλλά το σύνολο της εκπαιδευτικής ελληνικής οικογένειας, γονείς μαθητές καθηγητές.
'Εχουμε, λοιπόν, ένα πρωτοφανές δημιούργημα. Εκείνος ο οποίος ευθύνεται για την μετ' επιτάσεως, αν θέλετε μετά μεγάλου πολιτικού πείσματος, επιβολής όλων αυτών που κατά συρραφήν ονομάστηκαν από το
περίφημο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο που είναι συνυπεύθυνο για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και για τις ιδέες της νομοθέτημα αυτός έρχεται και ζητάει ευθύνες, ενώ είναι ο πρωταίτιος, από άλλους οι οποίοι παρακωλύουν -εννοείται με τις καταλήψεις, εννοείται με τις αντιδράσεις τους τις μαζικές τις φετινές- την εκπαιδευτική διαδικασία.
Για να δούμε, λοιπόν. Εγώ θα σας έλεγα, κύριε Υπουργέ, περισσότερη
αιδώς όταν χρησιμοποιούμε και εκκλησιαστικές ρήσεις. Αυτό που είπατε τώρα τελευταία ότι οι μαθητές είδαν το φως το αληθινό, το φως της μεταρρυθμίσεως, είναι ακριβώς αυτό που λέμε στον ψαλμό όταν οι ιερείς δίδουν το αντίδωρο σε όσους έχουν παρακολουθήσει τη λειτουργία.
Ε, λοιπόν είδον το φως το αληθινό κατά τη δική σας άποψη, εγώ λέω δε το υπόλοιπο, ότι δυστυχώς δεν έλαβον πνεύμα επουράνιον και κυρίως, δεν έλαβαν παρά ψίχουλα ως αντίδωρον της εκπαιδευτικής σας μεταρρυθμίσεως στην πράξη, στη διαδικασία, στην εκπαιδευτική εάν θέλετε, λειτουργία.
Πάμε, λοιπόν, να δούμε ουσιαστικά τι είπε ο εισηγητής της
Πλειοψηφίας. Σημείωσα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, την πρώτη παρατήρηση. Απαιτείται είπε, ευρεία συναίνεση για να πετύχει μία μεταρρύθμιση, ως πρόκληση για την ελληνική κοινωνία.
Συμφωνώ μαζί σας, κύριε συνάδελφε. Πρόκληση στο σύνολό της. 'Οχι μόνο κατά σύλληψη η μεταρρύθμιση, αλλά πρόκληση και ως μέθοδος εφαρμογής στην πράξη. Πρόκληση, επειδή απλούστατα όταν επικαλείσθε τη συναίνεση, θα πρέπει να ξέρετε ότι συναίνεση σε στυλ ουράς, δεν μπορεί να υπάρξει. Είναι μόνο στη σκέψη εκείνων που προσυπογράφουν ή αν θέλετε δέχονται τη λειτουργία των αυθαίρετων καθεστώτων.
Η συναίνεση προϋποθέτει διάλογο. Και διάλογο, όσα και αν είπε, όσα
και αν φαντάσθηκε ο κύριος Υπουργός απόψε εδώ, δεν μας πείθει ότι κάνατε. Για να έχετε συναίνεση, σημαίνει ότι θα έπρεπε σε κάθε στάδιο σύλληψης, ψήφισης και εφαρμογής στην πραξη αυτού του πολύ σπουδαίου νομοθετήματος -πολύ σημαντικού εννοείται ως προς τα αποτελέσματα που έπρεπε να
παραγάγει, όχι ως προς εκείνα που παρήγαγε- να είχατε σκεφθεί ότι η διαδικασία διαλόγου θα έπρεπε να έστεφε και να ουσιαστικοποιούσε και να έδινε κύρος στη διαδικασία.
Να, λοιπόν, γιατί ήταν πρόκληση και να, λοιπόν, και γιατί απαιτείται μεν ευρεία συναίνεση, αλλά δεν καταλαβαίνετε ή δεν μπορούμε εμείς να καταλάβουμε ή δεν μπορεί ο ελληνικός λαός να καταλάβει από ποιους τη ζητάτε τη συναίνεση και πως εσείς τη θεμελιώσατε, πως την προτείνατε.
Δεύτερο και σημαντικό. Είπατε ότι η μεταρρύθμιση -επειδή μας κάνατε
και μία εκτενέστατη αναφορά κατά τα ειωθότα της Κυβέρνησης και κατά τις σκέψεις που πολλές φορές τις έχει δημόσια δηλώσει η Κυβέρνηση- επιτέλους αυτή η μεταρρύθμιση, εξασφάλισε ίσες ευκαιρίες σε όλους τους νέους. Ε, αυτός είναι ο μύθος ότι αυτοί που εξεγέρθηκαν, αυτοί που κατέλαβαν τα σχολεία, αυτοί που κατέβηκαν στους δρόμους και πάλι επί ένα ολόκληρο δίμηνο φέτος και που είχαν κατέβει και πέρυσι, εκείνο που σας αμφισβητούν είναι το πρώτο, αυτό που είπατε εσείς ότι δεν θεμελιώσατε, αν θέλετε ότι δεν θεσμοθετήσατε τις ίσες ευκαιρίες για τους νέους. Και ξέρετε γιατί; Γιατί αυτό το εξεταστικοκεντρικό σύστημα, το οποίο το είπατε "μεταρρύθμιση" και το φέρατε εδώ στην κορύφωση της αυθαιρεσίας να το επιβάλετε, ακριβώς καταστρέφει τις ίσες ευκαιρίες.
'Οταν φούντωσε η παραπαιδεία, όταν όλοι οι μαθητές έτρεξαν στα φροντιστήρια εξαιτίας και του φόβου που είπατε, κύριε Υπουργέ, για τα αποτελέσματα και για τις εξετάσεις, όταν φθάσαμε -με δεδομένα της στατιστικής και όχι της Νέας Δημοκρατίας ή οποιουδήποτε κόμματος μέσα σ' αυτήν την Αίθουσα- να καμαρώνουμε διακόσια τοις εκατό αύξηση στην προσφυγή των νοικοκυριών με τα γλίσχρα οικονομικά, σε δύσκολη οικονομική περίοδο στα φροντιστήρια, τότε για ποιες ίσες ευκαιρίες μας μιλάτε και για ποια δημόσια εκπαίδευση ποιότητος εσείς κόπτεσθε;
Να πω και κάτι άλλο. Πώς έδωσε η μεταρρύθμιση, κύριε Υπουργέ, ίσες ευκαιρίες; Αφού είναι έτσι σχεδιασμένη ώστε να κόβει τους μισούς μαθητές από την Α' λυκείου και να τους αποσύρει -σε εκείνο που το λέω, θα το λέω, θα το ακούτε, θα εκνευρίζεσθε, που όμως είναι η πραγματικότητα μέχρι να διορθωθεί- στη χωματερή εκείνη που δυστυχώς σήμερα λέγεται Τεχνική και Επαγγελματική Εκπαίδευση. Τα ΤΕΕ σας, αυτά που τα εμπνευσθήκατε, που με αδυναμία περισσή δεν μπορέσατε να τα λειτουργήσετε, είναι η χωματερή της
απόσυρσης των μισών, ώστε να πάνε οι άλλοι μισοί στις ογδόντα χιλιάδες θέσεις, εννοείται που τους έχετε διασφαλίσει, με τρόπο μάλιστα που δεν φαίνεται να τον θέλουν ή να τον προκρίνουν ως ορθό.
Τρίτον, είπατε, κύριε εισηγητά, ότι λιγοστοί, ευτυχώς, είναι εκείνοι που οδηγήθηκαν στις αντιδράσεις. Τότε προς τι φτάσατε να κορυφωθεί η αυθαιρεσία σας με μία τέτοια πράξη νομοθετικού περιεχομένου, που είτε σας αρέσει είτε όχι -πολύ ορθά το είπε η κ. Κωνσταντοπούλου και οι εισηγητές των άλλων κομμάτων- είναι δείγμα νοοτροπίας αυθαιρέτων καθεστώτων και -συμφωνώ με τον κύριο Υπουργό- δεν ταιριάζει με τη δημοκρατία; Αν ήταν λιγοστοί, τι φοβηθήκατε; Φτιάξατε, δηλαδή, ένα τέτοιο όπλο που σας εξέθεσε πολιτικά στο σύνολο του ελληνικού λαού για να αντιμετωπίσετε τους λιγοστούς; Να γιατί αντιφάσκετε.
Τέταρτον, είπατε -το σημείωσα και δεν πρέπει να το αμφισβητήσετε- ότι μία πράξη νομοθετικού περιεχομένου δεν εκδόθηκε την περσινή χρονιά. Αυτό είναι πολύ sick, επιτρέψτε μου να σας πω. Δηλαδή, κάθε χρονιά θα έπρεπε στις δυσκολίες της εφαρμογής αυτού του δύσκολου νόμου να έχουμε έκδοση πράξεως νομοθετικού περιεχομένου; Γιατί δεν το τολμήσατε, αφού λέτε ότι πέρσι δεν εκδόθηκε; Θα αναφερθώ στο πώς το δικαιολόγησε ο κύριος Υπουργός στο ίδιο σημείο και θα του δώσω την απάντηση.
Να δούμε, λοιπόν, τι είπατε, κύριε Υπουργέ. Πρώτον, είπατε ότι κόπτεσθε, υποστηρίζετε, θεσμοθετήσατε με αυτό το νομοθέτημα παιδεία ανοιχτών οριζόντων. Κάνατε μάλιστα και την contrandiction. Πώς όμως, με κλειστά σχολεία; Εγώ θα σας έλεγα ότι κάνατε παιδεία κλειστών οριζόντων και είχατε την απαίτηση τα σχολεία να είναι ανοιχτά. Δεν το λέω ως λογοπαίγνιο. Αυτή είναι η ουσία.
'Ερχεσθε να αντιστρέψετε την ουσία, για να παρουσιάσετε τη νύχτα ως μέρα. Θα σας συμβούλευα το εξής: Είπατε ότι βασική αιτία των καταλήψεων είναι το βασικό ένστικτο. Επειδή και κινηματογραφικά πολλά μας φέρνει στο νου το "Βασικό 'Ενστικτο", να το αφήσετε στην άκρη, γιατί θα σας μιλήσουμε τότε περί βιασμού της θελήσεως του ελληνικού λαού, ο οποίος στη συντριπτική του πλειοψηφία, απ' ό,τι έδειχναν και θα δείχνουν τα γκάλοπ, που έγιναν στα ελληνικά νοικοκυριά, θέλει να έχει το βασικό ένστικτο της αυτοάμυνας απέναντι σε τέτοιες ιδεοληψίες και σε τέτοια νομοθετήματα και να το διατηρεί.
Είπατε επίσης ότι χωρίς λόγο φέτος ξέσπασαν οι αντιδράσεις και οι
καταλήψεις που "αναβόσβηναν". Πέρσι είπατε ότι τις καταλήψεις τις επέβαλαν οι μαθητές. Φέτος είπατε ότι τις επέβαλαν στους μαθητές. Εγώ λέω ότι έστω και αν φτιάχνετε τέτοιες προτάσεις, καλό θα ήταν να σταματήσετε το "κυνήγι των μαγισσών".
Βασική αιτία για τις καταλήψεις και τις αντιδράσεις της νεολαίας και για την καταφυγή σε μεθόδους που μία νεολαία δεν πιστεύω ότι εύκολα τις υιοθετεί στο σύνολό τους, ήταν ακριβώς πρώτον οι χαμένες ευκαιρίες, γιατί δεν μπορέσατε να πείσετε τους μαθητές ότι γι' αυτές δουλεύετε, να τις αναιρέσετε. Δεύτερον και σημαντικό το ότι βλέπουν πως από την Α' λυκείου τους παρεμβάλλετε προσκόματα και τη δωδεκάχρονη εκπαίδευση ως υποχρεωτική την κάνετε "άπιαστο όνειρο" ότι δεν παίρνουν απολυτήριο ότι τους βάλατε μπροστά σε ένα φαύλο κύκλο εξετάσεων και σε ένα τεράστιο όγκο ύλης για την οποία έστω κι αν ξεκινήσατε πολύ νωρίς όχι εμπορικές αλλά εκπαιδευτικές εκπτώσεις, δεν τους πείσατε να σταματήσουν. Δηλαδή, δεν τους πείσατε ότι με τέτοιες μεθόδους θα λύσετε το πρόβλημα.
Είπατε ακόμα, κύριε Υπουργέ, ότι εντατικοποιήσατε το διάλογο για να άρετε τις αντιδράσεις των μαθητών. Δεν χρειάζεται να το σχολιάσω. Εμείς φέραμε εδώ νομοθέτημα πριν από ενάμιση χρόνο, με το οποίο ζητήσαμε να θεσμοθετήσουμε έναν εθνικό διάλογο για την παιδεία και σας τείναμε χείρα βοηθείας, ώστε ό,τι βγει από αυτόν να είναι αυτοδεσμευτικό για όλους για μία εικοσαετία, για να δώσουμε στον ελληνικό λαό δείγματα συναινέσεως μέσα απ' αυτήν την Αίθουσα, να συνομοθετήσουμε για το μέλλον του ελληνικού λαού, χωρίς να ζητάμε κομματικές περγαμηνές εμείς ή εσείς.
Και εσείς δεν το κάνατε. 'Αρα, στο σπίτι του κρεμασμένου δεν πρέπει
να μιλάτε για σκοινί.
Τέλος, είπατε ότι ήταν θαυμάσιες και βατές οι περσινές εξετάσεις της Β' λυκείου και τα θέματα στρωτά. Τα αποτελέσματα τι ήταν; Τα αποτελέσματα που προσπαθήσατε να τα ετεροχρονίσετε ως προς την ανάλυσή τους, να τα δώσετε στη δημοσιότητα έγκαιρα -και τα δώσατε μετά από ενάμιση μήνα- ήταν
καταλυτικά. Και μόνο αυτά που τα έζησε στο πετσί του ο ελληνικός λαός έδειξαν ένα τεράστιο κύμα φυγής από την Α' λυκείου κιόλας και αμέσως μετά με τους μετεξεταστέους και όλους αυτούς που δεν τους αναγνωρίσατε. Μετά έδειξαν μια μεγάλη αποτυχία την οποία δεν την περιμένατε, προσπαθήσατε να τη φτιασιδώσετε. Είπατε ότι είναι 12%, ότι είναι λίγο πιο πολύ αυξημένη σε σχέση με την αποτυχία που έδεινε το παλιό σύστημα των εισαγωγικών εξετάσεων. Αλλά δεν έπαψε να φθάνει τα όρια του 20% και ότι και αν πείτε εκ του ασφαλούς θα είναι λάθος αν τα αμφισβητήσετε.
Τέλος, είπατε ότι σας ενοχλεί ο όρος αυθαιρεσία γι' αυτά που σας είπε η εισηγήτρια της Νέας Δημοκρατίας. Μα, εγώ πιστεύω ότι η διαδρομή σας σε αυτό το νομοθέτημα και όταν νομοθετούσατε εδώ και από εκεί και μετά όταν αγωνιούσατε να το βάλετε να κινηθεί στην πράξη και να επιφέρει αποτελέσματα, ήταν ακριβώς η πορεία της αυθαιρεσίας. Βήμα προς βήμα οι αδυναμίες του νομοθετήματος σας ανάγκασαν να κάνετε έναν κύκλο αυθαιρεσίας. Η Βουλή αυτή περατώνει τις εργασίες της, ολοκληρώνει τον κύκλο της. Και πώς τον ολοκληρώνει; Τον κλείνει ψηφίζοντας πράξη νομοθετικού περιεχομένου για τις αδυναμίες της μεταρρύθμισης. Ε, αυτό τα λέει και μόνο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων):
Δεν τελειώνει σήμερα. 'Εχουμε και το νομοσχέδιο της ειδικής αγωγής.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ: Και στην ειδική αγωγή δυστυχώς νομοσχέδιο ειδικών
αναγκών έχετε φτιάξει. Θα τα πούμε και μεθαύριο. Αυτό το λέω επειδή χαριτολογείτε.
Δεν χρειάζονται διαλέξεις για το τι σημαίνει ανοιχτό σχολείο. Νομίζω ότι ξεθάψατε και το συγχωρεμένο τον Τρίτση, έτσι ως να μη ώφειλε να τον ξεθάψετε απόψε, ο οποίος αν ζούσε -εγώ παραδέχομαι και πιστεύω και τιμώ τη μνήμη του- δεν θα σας άφηνε να φθάσετε σε πράξη νομοθετικού περιεχομένου, τουλάχιστον όχι αυτός του οποίου τις ευαισθησίες τις γνωρίζαμε για την ελληνική νεότητα.
Τέλος κάνατε και μία διάλεξη περί εφαρμογής των νόμων. Εγώ θα σας
έλεγα ότι όταν οι νόμοι δεν περνούν από δημοκρατικό και κοινωνικό διάλογο, τότε βέβαια έχουν πρόβλημα στην εφαρμογή τους. Και εδώ θα έπρεπε να σκεφθείτε ότι το ίδιο το επιχείρημα που χρησιμοποιήσατε, είναι ο αντίλογος του συνόλου της πρακτικής που ακολουθήσατε.
Θέση δική μας, της Νέας Δημοκρατίας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ότι την Κυβέρνηση δυστυχώς δεν τη συγκίνησαν τα αφύλακτα σχολεία, δεν τη συγκίνησε ο ξεπεσμός της εκπαιδευτικής διαδικασίας, δεν τη συγκίνησαν οι ελλείψεις επί τρία χρόνια της μεταρρύθμισης, οι ελλείψεις σε διδακτικό προσωπικό. Δεν τη συγκίνησαν τα ΤΕΕ που φυλλοροούν ως θεσμός. Δεν τη συγκίνησε η αυξημένη εγκληματικότητα που αγγίζει την καρδιά της ελληνικής νεότητας στα σχολεία μας. Αλλά ήλθε με κατασταλτικά μέτρα να διδάξει ότι εμείς οι μεγαλύτεροι μένουμε απέναντι στην ελληνική νεότητα, στα παιδιά μας ως πρότυπα. Στα παιδιά που τα έχουμε "διδάξει" τις αγωνιστικές μεθόδους.
Αναλογιστείτε την ιστορία σας, αναλογιστείτε τι διδάξατε, αναλογιστείτε τι λέγατε επί Τεμπονέρα και πώς εκείνον που εσείς ονομάζατε ως ηθικό αυτουργό, τον αγκαλιάσατε και τον φέρατε τώρα για τις εκλογικές σας ανάγκες και είσαστε μέσα, κλείσατε ως σύνολο, ήλθατε και κλείσατε και δέσατε πάρα πολύ όμορφα.
'Οταν λέω όλα αυτά ως πρότυπα τα έχουμε διδάξει στους νέους, μένει μία παράγραφος: Να τους διδάξετε με το παράδειγμά σας ότι όταν έρχονται αντίθετοι προς εκείνα που τους διδάξατε, έχετε και πάλι πρότυπο, την εισαγγελική και αστυνομική παρέμβαση. Αυτό τα λέει όλα.
Μετά βδελυγμίας, λοιπόν, όχι απλώς καταψηφίζουμε, αλλά καταδικάζουμε και την πρακτική και αν θέλετε, την ιδεολογία που υποκρύπτει. Εύχομαι, επειδή είπατε να μην επικαλούμεθα τις εκλογές, ο ελληνικός λαός να δώσει με την ψήφο του στις αυριανές εκλογές την απάντηση τουλάχιστον σ'αυτό το θέμα. Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του
Κ.Κ.Ε. κ. Τασούλας έχει το λόγο.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, συζητάμε απόψε την πράξη νομοθετικού περιεχομένου για την οποία τόσες προσπάθειες έκανε ο Υπουργός να την εμφανίσει σαν μια πράξη δημοκρατικού κιόλας χαρακτήρα. Συζητάμε αυτήν την πράξη για την οποία άλλος Υπουργός, ο Υπουργός Δικαιοσύνης δήλωσε ότι αισθάνεται περήφανος. Συζητάμε για μια
πράξη η οποία με εντελώς θολό και ασαφή τρόπο μπορεί οποιονδήποτε να τον στείλει στη φυλακή, είτε είναι μαθητής είτε είναι γονιός είτε είναι δάσκαλος. Μια πράξη η οποία με αυθαίρετο τρόπο μπορεί να ερμηνεύει ότι οποιαδήποτε ενέργεια οποιουδήποτε ανθρώπου μπορεί να παρακωλύει τη λειτουργία του σχολείου και την εκπαιδευτική διαδικασία.
Θα μείνει στην ιστορία αυτή η πράξη. Και εύχομαι με την ίδια πράξη
αυτή η νεολαία να σας δικάσει μια μέρα. Και δεν αποκλείεται να γίνει αυτό μια μέρα και μάλιστα σύντομα.
Μιλάτε για δημοκρατία στα σχολεία. Ποια δημοκρατία; 'Οταν οι μαθητές κάθονταν να συζητήσουν το πρόβλημα, τους κυνηγούσατε. 'Οταν έμπαιναν στο σχολείο για να συζητήσουν τι θα κάνουν, με τα δικά τους μυαλά, τη δική τους θέληση, τους στέλνατε λοστοφόρους και αλυσιδοφόρους. Και δεν φθάνει αυτό. Για να ποινικοποιήσετε τις πράξεις και τη σκέψη τους ήρθατε εδώ και παλαιότερα και σήμερα και λέτε ότι κάποιοι -συγκεκριμένα για το Κ.Κ.Ε.σχεδίασαν και οργάνωσαν την κατάληψη των σχολείων. Είσθε εδώ, κύριοι Βουλευτές, όλοι έχοντας εμπειρίες. Και θέλω να σας θυμίσω ότι παρόμοιο ήταν το επιχείρημα των δικτατόρων το 1967. 'Ολοι θυμάσθε ποια ήταν η δικαιολογία, τα όπλα της ΕΔΑ. Δεν ξέρω εάν ψάξετε και βρείτε τίποτα τέτοια. Πάντως, μια και μιλάτε για επιχειρήματα, είναι το ίδιο επιχείρημα, ασχέτως οργάνου. Αυτό λέτε. Και το λέτε γιατί δεν μπορείτε να στοιχειοθετήσετε για ποιο λόγο εκδώσατε αυτήν την πράξη.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Εκ του αποτελέσματος κρινόμαστε.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Και βεβαίως η χούντα των συνταγματαρχών έμεινε
επτά χρόνια. Το ξεχνάτε αυτό;
Και δεν ήταν μόνο αυτή. 'Ολες οι χούντες έτσι έκαναν.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων):
Δεν θα κατέβουμε στο επίπεδό σας. Εδώ μέσα είναι το άντρο της δημοκρατίας.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Αν το έχετε και άντρο και δημοκρατία τότε ο Θεός και η ψυχή του.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα απέρριψε αυτήν την εκπαιδευτική πολιτική. Το έχουμε πει χιλιάδες φορές. 'Ομως εκείνο που σας ενόχλησε είναι ότι αυτή η πολιτική απορρίφθηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών, των γονιών και των εκπαιδευτικών. Αυτό ήταν που σας ανάγκασε να επιβάλετε την πολιτική σας με πράξη νομοθετικού περιεχομένου.
Τι θέλατε να κάνουν οι μαθητές που δεν τους ρωτήσατε και τους πετάξατε στα λεγόμενα ΤΕΕ. Πάνω από το 50% των μαθητών είναι εκεί. Γιατί τους κοροϊδεύετε; Δεν ξέρετε ότι δεν πρόκειται να έχουν κανένα επαγγελματικό δικαίωμα; Δεν ξέρετε ότι δεν τους παρέχετε εκπαίδευση σήμερα; 'Εχετε τα χαιρετίσματα του 60% των άνεργων νέων κάτω των τριάντα χρονών από την πατρίδα μου την 'Ηπειρο. Αυτοί σας κρίνουν δίκαια.
Αυτή είναι η πραγματικότητα. Πετάτε τους νέους στα ΤΕΕ βορά σε όσους ενδιαφέρονται για φθηνή εργασία χωρίς δικαιώματα. Είτε τους έχετε στο λύκειο χωρίς να τους παρέχετε ουσιαστική μόρφωση είτε τελειώνουν τα πανεπιστήμια και δεν βρίσκουν δουλειά. 'Ετσι αναγκάζονται να βρίσκουν δουλειές του ποδαριού χωρίς ασφάλιση. Και αυτούς που έχετε στα ΤΕΕ τους κοροϊδεύετε και τους λέτε ότι βρίσκονται σε ανώτατα ιδρύματα ή σε τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Θα απολαύσετε τους καρπούς αυτής της πολιτικής σας. Πιθανόν να
χρειαστείτε και άλλη πράξη νομοθετικού περιεχομένου και να ψάχνετε σε μας για να βρείτε τις αιτίες. 'Εχουν κάθε λόγο να απορρίψουν την πολιτική σας. 'Οταν αυτά τα παιδιά απορρίπτουν την πολιτική σας, τότε δείχνετε το πραγματικό σας πρόσωπο. Δεν έχετε καμιά σχέση με τη δημοκρατία. 'Οταν διακυβεύονται τα συμφέροντα αυτών που υπηρετείτε τότε πετάτε τις μάσκες και δικάζετε δεκατετράχρονα παιδιά.
Δεν είναι μόνο οι μαθητές. Είναι και οι αγρότες. 'Εξι χιλιάδες είναι στα δικαστήρια. 'Ηλθατε και τους είπατε να μην καλλιεργήσουν το μισό κάμπο. Αυτό δεν το ανέχονται. Θέλουν να ζήσουν. Βρίσκουν τρόπους. Πιάνονται από τα μαλλιά τους. Κάπως πρέπει να αντιδράσουν. Εσείς τους πάτε στα δικαστήρια και τους δικάζετε.
Και πάτε στην καρδιά των αγροτών στη Θεσσαλία, τον κ. Μπέρνς, μάλλον αυτός σας πάει, δεν τον πάτε και σας κάνει μαθήματα και έρχεστε εσείς εδώ και τα διδάσκετε από αυτό το Βήμα και σας είπε ότι δεν πρέπει να λαμβάνετε υπόψη τις μειοψηφίες. 'Ετσι τις βάφτισε. Ποιοι, αυτοί που για τον ίδιο λόγο που και εσείς υπερασπίζεστε σε άλλο τόπο και σε άλλο χρόνο
και με άλλες εκδηλώσεις έχουν κατασφάξει τους λαούς και τελευταία το γειτονικό Γιουγκοσλαβικό λαό. Γιατί δεν κάνετε πράξη νομοθετικού περιεχομένου να μην περάσουν τα στρατεύματά τους;
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Τι λέτε, κύριε συνάδελφε!
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Συνάδελφε, λέω αυτό που θα έπρεπε να κάνει κάθε πατριώτης. Δεν το κάνατε. Και ξέρετε ότι ο ελληνικός λαός είναι κατά 98% αντίθετος.
Κύριοι Βουλευτές, σήμερα όταν έφυγα το μεσημέρι από εδώ πήρα το μετρό και κατέβηκα στο σταθμό της Αττικής για να πάρω από εκεί τον ηλεκτρικό, μπροστά στα μάτια μου είδα έναν άνθρωπο εκεί να κυνηγάει έναν
παππού ηλικίας περίπου εβδομήντα ετών. Τον έπιασε. Τον έβαλε κάτω και του έριξες κάμποσες. Οι περισσότεροι σκεφτήκαμε πως πρέπει να του άρπαξε το πορτοφόλι και γι' αυτό γίνεται αυτό το πράγμα. 'Ομως δεν ήταν αυτό. Τον έσυρε κυριολεκτικά και τον πήγε στο φυλάκιο του σταθμού. Πήγα και εγώ σαν Βουλευτής να δω τι γίνεται. Η όλη φασαρία έγινε γιατί δεν είχε κανονικό εισιτήριο. Αυτό έγινε στις τρεις παρά τέταρτο αν σας ενδιαφέρει.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Υπάρχουν και κακοί τι να κάνουμε;
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Ηθικοί αυτουργοί του περιστατικού είναι οι συντάκτες και οι προαγωγοί της πράξης νομοθετικού περιεχομένου. Ηθικοί αυτουργοί γι' αυτούς που στέκονται με τα αυτόματα στους σταθμούς του μετρό -και δεν ξέρω πόσοι από εμάς αισθάνονται άσχημα γι' αυτό- είναι οι πολιτικές που στηρίζονται σε τέτοιες πράξεις νομοθετικού περιεχομένου.
Το ΚΚΕ δεν έκρυψε ποτέ τι επιδιώκει, τι θέλει. Εσείς βιάζεστε να μας
αποδώσετε επιτυχίες που εμείς δεν εκτιμάμε ότι τις έχουμε ακόμα. Μας λέτε ότι υπακούουν σε μας όλα αυτά τα παιδιά, οι αγρότες, οι εργάτες που αγωνίζονται και πώς ό,τι τους λέμε εμείς το κάνουν. Αν αυτό είναι πραγματικά εκτίμησή σας, είναι μια πρόοδος στην κοινωνία. Εμείς δεν εκτιμάμε ότι έγινε αυτό ακόμα. Θα γίνει. Δεν ξέρω πόσο καιρό θα πάρει αλλά θα γίνει.
Η Δημοκρατία έχει σε κάθε κοινωνία τα χαρακτηριστικά της και το
περιεχόμενό της.
Εσείς βαφτίζετε δημοκρατία το να μη συζητούν οι μαθητές, το να μη διαδηλώνουν οι πολίτες, οι εργαζόμενοι, γιατί τάχα με αυτόν τον τρόπο εμποδίζουν τον υπόλοιπο κόσμο. Και αυτό έρχεστε εδώ και το λέτε από το Βήμα της Βουλής και ισχυρίζεστε ότι είναι και συνταγματική επιταγή.
Δεν γνωρίζετε ότι το Σύνταγμα κατοχυρώνει το δικαίωμα του ενός να
διαδηλώνει; Δεν γνωρίζετε ότι το συνέρχεσθαι και συνεταιρίζεσθαι δεν αφορά την πλειοψηφία αλλά οποιονδήποτε άνθρωπο και έναν και δύο και πέντε και δέκα; Τα γνωρίζετε όλα αυτά, απλά νομίζετε ότι η εποχή σας ευνοεί. Βλέπετε, ζούμε σε μία εποχή που χωρίς πολύ περίσκεψη και πολλοί είναι αυτοί που μιλούν για παγκοσμιοποίηση, για ανταγωνισμό, για αγορά κι αισθάνονται κοσμοπολίτες.
Στο τέλος δεν θα γίνουν έτσι τα πράγματα. Θα βρεθούν οι δυνάμεις κι εμείς θα κάνουμε ό,τι μπορούμε. Οι δυνάμεις αυτές θα συσπειρωθούν και θα αμφισβητήσουν και την πολιτική σας και τη δραστηριότητα όλων αυτών που ενδιαφέρονται τάχα για την παγκοσμιοποίηση. Δεν πρόκειται για καμία παγκοσμιοποίηση, αλλά πρόκειται για την παγκόσμια κυριαρχία του κεφαλαίου. Θα αμφισβητήσουν και τη νέα τάξη πραγμάτων και θα την κατανικήσουν. Κι εδώ στη χώρα μας αυτοί που θα το κάνουν αυτό, θα είναι συσπειρωμένοι σε ένα μέτωπο, που από τα χαρακτηριστικά του θα το λένε αντιιμπεριαλιστικό, αντιμονοπωλιακό και δημοκρατικό. Εμείς γι' αυτό δουλεύουμε και θα κρατήσουμε την πράξη νομοθετικού περιεχόμενου στην άκρη, θα την πολεμήσουμε και μια μέρα, όπως σας είπα και πριν, να είστε σίγουροι ότι οι νέοι άνθρωποι, οι ερχόμενες γενιές, θα σας δικάσουν με αυτήν την πράξη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Η κ. Κωνσταντοπούλου έχει το λόγο.
ΜΑΡΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, δε νομίζω ότι ο κύριος Υπουργός απάντησε, εκτός από το να με κατηγορήσει που αναφέρθηκα στη δικατορία. Αλλά αυτό είναι φυσικό: όλοι το ξέρουν ότι οι δικτατορίες με αυτόν τον τρόπο νομοθετούν.
Απάντησε στο θέμα του, γιατί χρειάστηκε πράξη νομοθετικού περιεχομένου και είπε ότι ήταν απρόβλεπτες οι καταλήψεις. Ποιες ήταν απρόβλεπτες; 'Ολα τα μέσα ενημέρωσης έλεγαν από το τέλος του καλοκαιριού ότι θα υπάρξει αναστάτωση στο χώρο της παιδείας, καταλήψεις κλπ. Αν η Κυβέρνηση θεωρεί ότι ήταν απρόβλετες, τότε είναι εντελώς ανίκανη να προβλέψει οτιδήποτε, άρα είναι επικίνδυνη. Και δεν είναι έκτακτες οι
περιστάσεις. Δεν λειτουργούσε η Βουλή; 'Εκτακτο είναι κάτι που έρχεται μέσα στις διακοπές της Βουλής, τα Χριστούγεννα, το Πάσχα, ανάμεσα στην τακτική σύνοδο και στα θερινά τμήματα, όταν έχει διαλυθεί η Βουλή. Τι έκτακτο υπήρχε; 'Ηταν μήπως ένα απότομο γεγονός που έπρεπε να νομοθετηθεί εκείνην τη στιγμή, το βράδυ;
Εξάλλου δέκα μέρες πριν γίνει η πράξη νομοθετικού περιεχομένου κυκλοφορούσε η είδηση ότι επρόκειτο να γίνει η πράξη νομοθετικού περιεχομένου. Τότε τι έκτακτο υπήρχε; Στη Βουλή μπορούσε να περάσει τρεις μέρες αυτή η διάταξη. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για την έκδοση πράξης νομοθετικού περιεχομένου.
Εκείνο που παρατηρώ με θλίψη είναι ότι ο κύριος Υπουργός λέει "εμείς νομοθετούμε και δεν μας ενδιαφέρει ότι έχετε κάποια αντίθεση;" Το πρόβλημα της χώρας μας -και δεν ξέρω πόσο το έχουν καταλάβει βαθιά- είναι ότι οι νόμοι δεν εφαρμόζονται. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα. Και για να έχουμε νόμους σεβαστούς, πρέπει να φροντίζουμε να νομοθετούμε πράγματα που θα τα υποστηρίξει η πλειοψηφία των πολιτών. 'Οταν νομοθετούμε στον αέρα, όπως με τις πολεοδομικές ρυθμίσεις, τότε βλέπουμε τα εκατομμύρια των αυθαιρεσιών, των παρανομιών και των καταστρατηγήσεων. Και καλά θα έκανε η Βουλή να φτιάξει μια υπηρεσία να κοιτάζει πόσοι από τους νόμους που ψηφίζουμε εδώ μέσα εφαρμόζονται. Αυτό θα ήταν πολίτιμο.
'Υστερα λέτε "οι φοιτητές, οι μαθητές είδαν το φως το αληθινό που
μπήκαν στα πανεπιστήμια". Αυτό ήταν το φως το αληθινό; Εν πάση περιπτώσει, ποια σχέση συνδέει την ελεύθερη πρόσβαση με την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Και με το υπάρχον σύστημα της εισαγωγής θα μπορούσαν να αυξηθούν οι θέσεις στα πανεπιστήμια και να δουν το φως το αληθινόν. 'Εχετε πράγματι κάνει καμία έρευνα αγοράς να δείτε πώς αντιδρούν, αν θέλουν οι μαθητές το καινούριο σύστημα; Η πλειοψηφία λέει ότι της αρέσει το καινούριο σύστημα; Αποσυνδέστε τα θέματα. Μην τους πείτε ότι με το
καινούριο σύστημα θα μπαίνετε ενώ με το παλιό δεν θα μπαίνετε στα Α.Ε.Ι.. Ποιο προτιμούν τότε; Το καινούριο ή το παλιό σύστημα;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Το
90% το θέλει.
ΜΑΡΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Α, 90%! Δεν ξέρω πού τους βρήκατε! Μήπως ήταν μιλημένοι; Ειδικό το δείγμα; Γιατί εμείς εδώ έχουμε τελείως διαφορετική άποψη. Υπάρχει καθολική αντίθεση των μαθητών στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση.
'Υστερα λέτε ότι δεν θα μπουν όλοι στα ΑΕΙ. Απ' ό,τι μας
πληροφορήσατε τώρα οι έξι στους δέκα θα μπουν, παρά το ότι τους έχετε υποσχεθεί ότι θα μπαίνουν όλοι. Είπατε ογδόντα πέντε στους εκατόν τριάντα χιλιάδες. Αυτό είναι περίπου 60%.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων):
'Ολοι οι απόφοιτοι του ενιαίου λυκείου.
ΜΑΡΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Και οι άλλοι, οι περσινοί, τι θα γίνουν; Αλλά δεν ξέρω πού θα τους βάλετε και πώς από εβδομήντα δύο θα πάνε ογδόντα
πέντε χιλιάδες οι θέσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Δεν ξέρω αν σας έστειλαν την απόφαση, αλλά η Σύγκλητος του δικού μας πανεπιστημίου είπε ότι και ένα φοιτητή να στείλετε παραπάνω θα παραιτηθεί όλη η Σύγκλητος και θα μείνει ακέφαλο το ίδρυμα. Τι θα αλλάξει ως το Σεπτέμβριο; Αυτό που θα καταφέρετε θα είναι να υποβαθμίσετε την ποιότητα. Η ποιότητα εκπαίδευσης έχει υποβαθμιστεί τραγικά στο δικό μας τουλάχιστον πανεπιστήμιο. Αν αυτό δεν σας ενδιαφέρει, τότε τι σας ενδιαφέρει; Να τους βάλετε όλους και να τους βγάλετε ημιμαθείς; Ε, τέτοιου είδους παιδεία δεν νομίζω ότι την θέλει κανένας.
Αυτά ήθελα να πω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Ο κ. Κανταρτζής έχει το λόγο.
ΑΧΙΛΛΕΥΣ ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ: Μίλησε πάλι ο κύριος Υφυπουργός για υποκινητές. Είναι γνωστό το άλλοθι για να παρθούν αντιδημοκρατικά μέτρα. Οι αγροτικές κινητοποιήσεις, οι εργατικές, οι μαθητικές, γενικότερα οι λαϊκές κινητοποιήσεις υποκινούμενες, το άλλοθι για να καταφύγει στα γνωστά αντιδημοκρατικά μέτρα επιβεβαιώνοντας για άλλη μία φορά το γνωστό που έχει βγει μέσα από την πολύχρονη εμπειρία των αγώνων του λαού μας ότι ο αντικομμουνισμός είναι το προπέτασμα του καπνού για να προωθηθούν αντιδημοκρατικά, αντιλαϊκά μέτρα. Εν πάση περιπτώσει, πρέπει η Κυβέρνηση να αναλογιστεί και να απαντήσει πού θα το φτάσετε επιτέλους. Ποινικοποίηση των αγώνων. Μέχρι πού θα το φτάσετε; Πάνω από δέκα χιλιάδες αγρότες στα δικαστήρια. Χιλιάδες μαθητές με την πράξη νομοθετικού
περιεχομένου που ψηφίζετε θα οδηγηθούν στα δικαστήρια. Οι εργάτες που παλεύουν για το ψωμί τους, για τα δικαιώματά τους στα δικαστήρια. Πού θα φθάσει τέλος πάντων αυτή η κατάσταση; Πάντως είστε γελασμένοι αν νομίζετε ότι με τέτοια μέτρα θα μπορέσετε να κάμψετε τους αγώνες του λαού, θα μπορέσετε να τους σταματήσετε. Εμπόδια μπορεί να βάλετε, δυσκολίες μπορεί να ορθώσετε, αλλά τους αγώνες τελικά δεν θα τους εμποδίσετε.
Και δεν πρέπει να ξεχνάτε και κάτι άλλο ακόμη, ότι πολλοί στο
παρελθόν και πολλές φορές προετοίμασαν τέτοια μέτρα και δημιούργησαν το έδαφος, πιστεύοντας ότι θα κτυπήσουν τους άλλους, για να έρθει τελικά και η δική τους η σειρά. Η ιστορία μας είναι γεμάτη από τέτοια παραδείγματα.
Ακούσαμε και το άλλο από τον κύριο Υπουργό ότι εφόσον ψηφίστηκε ο
νόμος, πρέπει να εφαρμοσθεί. Κατ'αρχήν, η Κυβέρνηση δεν δικαιούται να μιλάει εξ ονόματος του ελληνικού λαού. Με το 42% που πήρε σε εκείνες τις εκλογές, δεν είναι ή δεν εκφράζει την πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Αυτό είναι το ένα θέμα.
Το δεύτερο ζήτημα είναι ότι νόμους υπόγραφαν και οι βασιλιάδες ότι νόμους υπόγραφαν και οι τύραννοι. Αν οι λαοί πειθαρχούσαν και έσκυβαν το κεφάλι απέναντι σε τέτοιες καταστάσεις, θα ήμασταν ακόμη στην εποχή της φεουδαρχίας, θα ήμασταν ακόμη στην εποχή των τσιφλικάδων, θα ήμασταν ακόμη στην εποχή που οι εργάτες δούλευαν από το πρωί μέχρι το βράδυ χωρίς δικαιώματα.
'Ολη η κοινωνική πρόοδος, όλα τα δικαιώματα, με τους αγώνες των λαών κατακτήθηκαν και αυτούς δεν θα μπορέσετε να τους σταματήσετε όσους νόμους και αν θέλετε να ψηφίσετε. Είναι μεγάλος και ολισθηρός ο κατήφορος, τον οποίο επέλεξε η Κυβέρνηση.
Σήμερα, με την πράξη νομοθετικού περιεχομένου που αφορά τις μαζικές κινητοποιήσεις και αύριο μεθαύριο στριμωγμένοι από λαϊκές κινητοποιήσεις δίνετε το πάτημα στην οποιαδήποτε κυβέρνηση στο μέλλον, της δίνετε το έδαφος να καταφεύγει σε τέτοια πρωτοφανή αντιδημοκρατικά μέτρα, παρακάμπτοντας ακόμη και την ίδια τη Βουλή, προκειμένου να μπορέσει να προστατέψει την εξουσία της.
Ανοίγετε έναν επικίνδυνο και ολισθηρό δρόμο. Είναι ένας ακόμη λόγος, ο οποίος δεν πρέπει να αφήσει κανέναν αδιάφορο, ακόμη και ανεξάρτητα από τη γνώμη την οποία μπορεί να έχει όσον αφορά τους αγώνες των μαθητών, όσον αφορά τις μορφές πάλης που χρησιμοποίησαν για να εμποδίσουν την αντιεκπαιδευτική πολιτική.
Κλείνω με μία αναφορά στον εισηγητή του Συνασπισμού. Ο κ. Κουναλάκης, ο εισηγητής του Συνασπισμού, έβαλε στο στόμα μου πράγματα που δεν είπα, για να μπορέσει να μιλήσει για άλλα θέματα, τα οποία δεν είχαν φυσικά σχέση και με τη σημερινή συζήτηση.
Τι είπα εγώ; Εγώ δεν είπα ότι ο Συνασπισμός επικρότησε την πράξη νομοθετικού περιεχομένου. Είπα άλλο πράγμα ότι και ορισμένα κόμματα με τη στάση την οποία κράτησαν εκείνη την κρίσιμη περίοδο -όταν έλεγαν "δίκιο έχουν οι μαθητές, αλλά προς Θεού, όχι καταλήψεις" και αναφέρθηκα στη Νέα Δημοκρατία- ουσιαστικά έστρωσαν το έδαφος για να μπορέσει να περάσει η πράξη νομοθετικού περιεχομένου.
Και μάλιστα, συμπλήρωσα ότι την ίδια περίπου στάση κράτησε και ο Συνασπισμός και ότι άλλη θα ήταν η κατάσταση αν εκείνες οι δυνάμεις οι οποίες έλεγαν ότι δίκιο έχουν οι μαθητές, στήριζαν στην πράξη και όχι στα λόγια τις μαθητικές κινητοποιήσεις.
Δεν είναι έτσι, κύριε Κουναλάκη; Παρερμηνεύουμε τη θέση του Συνασπισμού; Απαντήστε σε αυτά τα ζητήματα. Πάντως, μην παραποιείτε τα όσα είπαμε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Ο κ. Κουναλάκης έχει το λόγο.
ΠΕΤΡΟΣ ΚΟΥΝΑΛΑΚΗΣ: Σε δύο θέματα θα αναφερθώ μόνο. Το μεγάλο λάθος της Κυβέρνησης και της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας είναι ότι δεν αναγνωρίζει ότι αυτή η μεταρρύθμιση έχει τεράστια προβλήματα και οποιαδήποτε κινητοποίηση υπάρξει, είτε από την πλευρά των εκπαιδευτικών είτε από την πλευρά των μαθητών, θεωρεί ότι είναι υποκινούμενη.
Δηλαδή η θεωρία η δική σας, κύριε Υπουργέ, είναι η εξής: Κάναμε μία καταπληκτική μεταρρύθμιση, είναι όλα θαύμα, είναι εξαιρετικά σύγχρονα, τα πάντα και όποιος κινητοποιείται και αντιδρά, είτε πάσχει από φοβίες, αυτό είπατε, είτε είναι υποκινούμενος. Αυτό, ξέρετε ότι είναι πάρα πολύ κακός σύμβουλος, διότι αυτό σας οδηγεί στο να μη δείτε τα τεράστια προβλήματα που έχουν ανακύψει από τη μεταρρύθμιση αυτή.
Εγώ θέλω να πω δυο τρία πράγματα: Πού οφείλεται η τρομακτική άνθηση
της παραπαιδείας; Πού οφείλεται το συνεχές άγχος; Δε βλέπετε τι γίνεται με έρευνες που δημοσιεύονται καθημερινά στον Τύπο ότι υπάρχει μία εξαιρετικά άσχημη κατάσταση για τα παιδιά, για τους γονείς κλπ. ότι ξοδεύονται εκατοντάδες δισεκατομμύρια κάθε χρόνο;
'Ολα αυτά τα πράγματα δεν σας προβληματίζουν, για να καταλάβετε ότι κάτι εδώ δεν πάει σωστά και πρέπει όλοι μαζί να το ξαναδούμε και να το αναθεωρήσουμε, αλλά έχετε κάνει τέτοιες κατασκευές στο μυαλό σας;
Tώρα, θέλω να πω δύο λόγια περί των καταλήψεων και αν θέλετε τις
προσωπικές μου θέσεις, αλλά και τις θέσεις του Συνασπισμού.
Ο κ. Ανθόπουλος μια και είναι σοσιαλιστής θα έπρεπε να έχει πάρει στα νιάτα του μέρος σε αγώνες. Δεν πήρατε μέρος σε αγώνες; Δεν καταλάβατε ποτέ τίποτα, κανένα πανεπιστήμιο, κανένα σχολιό; Εγώ χρόνια έκανα καταλήψεις.
Το θέμα, λοιπόν, δεν είναι τώρα να ερχόμαστε έντρομοι και συντηρητικά να λέμε ότι η κατάληψη είναι κάτι φοβερό και τρομερό. Εδώ είναι και η διαφορά μου ...
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων):
Την κατάληψη την έκανα εγώ, δεν μου την έκαναν άλλοι.
ΠΕΤΡΟΣ ΚΟΥΝΑΛΑΚΗΣ: Α, μπράβο! Εδώ είναι η διαφορά μου με το ΚΚΕ.
'Οτι η κατάληψη δεν είναι εκ προοιμίου κάτι αρνητικό και απαράδεκτο, αλλά πρέπει να υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις για να έχει κάποιο θετικό χαρακτήρα. Πρώτα-πρώτα να είναι με την έγκριση της πλειοψηφίας των μαθητών και δεύτερον να είναι λειτουργική η κατάληψη.
Εγώ αυτό το έλεγα πάντοτε στα παιδιά που ερχόντουσαν τότε εδώ πέρα
και κουβεντιάζαμε ότι όταν εμείς καταλαμβάναμε πανεπιστήμια στην Γερμανία γινόμασταν σοφοί μέσα στις καταλήψεις, γιατί συζητούσαμε για τα προβλήματα της παιδείας, έρχονταν καθηγητές, κάναμε αντιπαραθέσεις κλπ. Από την κατάληψη βγαίναμε σαν να είχαμε πάρει ένα δεύτερο πανεπιστημιακό δίπλωμα.
Εγώ διαφωνώ με αυτές τις καταλήψεις που έγιναν αυτό το διάστημα και
αυτό δεν κατάλαβε ο κ. Κανταρτζής. 'Οτι δεν είναι δυνατό να λες "ζήτω" οποιαδήποτε κατάληψη, ούτε όμως "κάτω" οποιαδήποτε κατάληψη, όπως υποστηρίζει ο κ. Ανθόπουλος. Υπάρχουν ορισμένες προϋποθέσεις στη βάση των οποίων μια κατάληψη μπορεί να είναι εξαιρετικά θετική, να πιέσει ουσιαστικά και να ενημερώσει και τους μαθητές για τα προβλήματα της εκπαίδευσης και ποιες πρέπει να είναι οι θέσεις και οι προοπτικές τους.
Αυτή ήταν η άποψή μου. Με την έννοια αυτή βεβαίως δεν έχουν καμιά
σχέση με την πραγματικότητα αυτά τα οποία είπε ο κ. Κανταρτζής.
Θέλω να του πω και κάτι ακόμα, το οποίο μου διέφυγε πριν μέσα στην οργή μου. Περίπου είπε ότι έκανε εγκληματική πράξη η Κυβέρνηση διότι μείωσε τις ποινές και κινείται προς την κατεύθυνση της αποποινικοποίησης της χρήσης των ναρκωτικών και θεώρησε ότι σημαίνει ότι βγάζουμε τους εμπόρους έξω.
Κύριε Κανταρτζή, πρέπει να σας πω πάλι κάτι. Δυστυχώς, είσαστε η μόνη προοδευτική και αριστερή δύναμη στην Ευρώπη που θεωρεί την αποποινικοποίηση της χρήσης των ναρκωτικών ως κάτι το αρνητικό.
Δεν υπάρχει προοδευτικός άνθρωπος σε όλον το κόσμο που να μη λέει ότι ο χρήστης είναι ένας ασθενής, ότι πρέπει έτσι να τον αντιμετωπίσουμε και όχι φυλακίζοντάς τον. Δεν μπορώ να καταλάβω αυτές τις θέσεις. 'Ερχονται από πολύ μακριά, δυστυχώς δεν έχουν καμιά σχέση με τις προοδευτικές
ιδέες των σύγχρονων αριστερών δυνάμεων, όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά παντού. Πρέπει να πούμε "ζήτω στην αποποινικοποίηση", να προχωρήσει η Κυβέρνηση, όχι των εμπόρων ναρκωτικών, αλλά των χρηστών. 'Αλλος είναι ο χρήστης και άλλος είναι ο έμπορος. Πρέπει να μάθουμε να ξεχωρίζουμε μερικά πράγματα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Ο κ. Σπυριούνης έχει το λόγο.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα επικαλεστώ πάλι ορισμένους
παράγοντες που προσιδιάζουν ή επιβάλλονται από τη δημοκρατία.
Το πρώτο είναι η μνήμη των αγώνων της δημοκρατίας στις διάφορες διατάσεις της οικουμενικής γεωγραφίας. Δεν έχουμε πολλά στοιχεία να επαινέσουμε το σύστημα στο οποίο ανήκει το ΚΚΕ, γιατί σε όποια χώρα επεβλήθη όχι μόνο δεν εγένετο σεβασμός της μειοψηφίας, αλλά είναι γνωστές οι μέθοδοι που χρησιμοποίησε το μονοκομματικό μοντέλο για να καταπνίξει κάθε άλλη άποψη.
Δεύτερον, θέλει αλήθεια η δημοκρατία, κύριε Πρόεδρε, από όλους μας. Δεν θέλει τη χρησιμοποίηση του ψέματος που οδηγεί στην παραπλάνηση, στην
παραπληροφόρηση. Και γίνεται όχι απλώς χρήση ψευδολογιών, γίνεται κατάχρηση ψέματος και παραπληροφόρησης.
Και τρίτον, η δημοκρατία, κύριε Πρόεδρε, έχει όρια, που ξέρετε πολύ καλύτερα από μένα. Σε κανέναν δεν διδάσκω, όλοι συμφωνούμε σε αυτά, αλλά τα επικαλούμαι σαν περιγραφή της στιγμής. 'Εχει όρια η δημοκρατία και ποια είναι τα όρια; Η νομιμότητα. Ποια είναι τα όρια; Ο σεβασμός της πλειοψηφίας. Ποια είναι τα όρια; Να επιτρέπει στην πλειοψηφία να πάρει απόφαση. 'Οταν βγαίνει μια δυναμική μειοψηφία τριών ατόμων και επιβάλλει τη σιωπή, επομένως και τη θέλησή της σε τριάντα, για ποια όρια δημοκρατίας και ελευθερίας θα μιλήσουμε;
Επιπλέον εγώ θα ήθελα να μου δώσετε ένα παράδειγμα που να έγινε σεβαστή η μειοψηφία στις κομμουνιστικές χώρες. 'Ενα μόνο παράδειγμα.
Θα πω και κάτι άλλο για να συμφωνήσω με τον Συνασπισμό.
Κύριοι συνάδελφοι -και είστε σεβαστοί- προσπαθείστε να αντικρύσετε
τον νέο κόσμο, απομακρυνθείτε από την σταλινική αγκύλωση. Δεν σας ωφελεί. θα μένετε μόνιμα στο 4,5%. Εγώ θα ήθελα να σας δω στο 10%. Αλλά ανοίξτε
τον ορίζοντά σας. Σας τα είπε ο κ. Κωστόπουλος εμμέσως.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Δεν ξέρω μόνο, από πού θα θέλατε να
πάρουν τη διαφορά μεταξύ 4,5% και 10% .
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Για τη μεταρρύθμιση, σαφώς θα συμφωνήσω ότι έχει
προβλήματα. Κύριε Υπουργέ, θα πρέπει να το αποδεχθούμε αυτό.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Εγώ
δεν είπα όχι.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Σαφώς, λοιπόν, και έχει προβλήματα. Κατ' αρχήν έχει το μεγάλο πρόβλημα ότι σκοντάφτει σε μια κεκτημένη νοοτροπία, την οποία όλοι ξέρουμε, σκοντάφτει σε μια διστακτική στήριξη απο τον εκπαιδευτικό κόσμο, σκοντάφτει στην ψηφοθηρία ότι, δηλαδή, εισβάλουμε
όλοι στο χώρο της παιδείας. Δώσαμε και εμείς αντίστοιχα παραδείγματα. Μη στεναχωριέστε, κύριε Υπουργέ, που μας τα λένε. Και εμείς πρωτοστατήσαμε σε παρόμοιες αντιθέσεις.
Το θέμα είναι, προσπαθούμε όλοι να βρούμε τα σημεία εκείνα που θα
αμβλύνουν τα προβλήματα; Αυτό είναι το πρόβλημα και αυτό είναι το καθήκον.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Τελειώνετε παρακαλώ, κύριε συνάδελφε. ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Τελειώνω με αυτό, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, έγινε ένας διαγωνισμός μέσα από περιπέτειες, δοκιμασίες και αντιδημοκρατικά φαινόμενα, παρακωλύθηκαν άνθρωποι που ήθελαν να λάβουν μέρος κλπ. και πέτυχαν κάποιοι εκπαιδευτικοί. Θα πρέπει να καταβληθεί μια προσπάθεια αυτοί να απορροφηθούν, γιατί διάβασαν, ξενύχτησαν, ταλαιπωρήθηκαν, υβρίστηκαν.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Είμαι βέβαιος ότι όλοι συμφωνούν με
αυτά.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Το βάζω σαν προβληματισμό, κύριε Πρόεδρε,
παρ' ότι είναι άσχετο. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Η κ. Αράπη έχει το λόγο.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΑΡΑΠΗ-ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ: Κύριε Πρόεδρε, ξεκινώ από την τελευταία φράση του συναδέλφου μου κ. Σπυριούνη. Είπε μια αλήθεια. Είπε ότι θέλει αλήθεια η δημοκρατία. Και πραγματικά η αλήθεια και η δικαιοσύνη είναι πάρα πολύ σκληρή και άτεγκτη.
Κύριε Υπουργέ, είπατε ότι το 1996 μπήκαν στο πανεπιστήμιο σαράντα
έξι χιλιάδες φοιτητές και έδωσαν εκατόν ενενήντα χιλιάδες. Επαίρεσθε ότι φέτος θα μπούν ογδόντα πέντε χιλιάδες συν το Ανοικτό Πανεπιστήμιο που του χρόνου θα φοιτούν δεκαπέντε χιλιάδες.
Εγώ θα έλεγα να μπουν όλοι, όλα τα παιδιά να περάσουν στο Πανεπιστήμιο. Εκπλήσσομαι όμως, πώς είναι δυνατόν, όταν πέρυσι και φέτος ακόμη κάποιοι φοιτητές από την Γιουγκοσλαβία χίλιοι οκτακόσιοι τον αριθμό δεν χωρούν στα πανεπιστήμια, να έρχεσθε αυτήν τη στιγμή και να λέτε ότι ογδόντα πέντε χιλιάδες φοιτητές θα μπουν στο πανεπιστήμιο.
Κάνουν έκκληση οι πρυτάνεις λέγοντας "δεν έχουμε υλικοτεχνική
υποδομή, δεν έχουμε αίθουσες". Τι γίνεται, κύριε Υπουργέ, με τις εκκλήσεις των πρυτάνεων των πανεπιστημίων; Είπατε ότι θα δώσετε κάποια οικονομική ενίσχυση. Για να γίνουν όμως οι αίθουσες χρειάζονται τρία με τέσσερα χρόνια, ώστε να μπορέσουν να καλύψουν τις ανάγκες τόσων χιλιάδων φοιτητών.
Κύριε Υπουργέ, έχουμε καταθέσει μια τροπολογία για μεθαύριο. Ελπίζω
να την δείτε με σοβαρότητα από όλες τις πλευρές.
Εκείνο που μου προξένησε πολύ μεγάλη εντύπωση είναι ότι μιλήσατε για δημοκρατία και είπατε ότι έχει γίνει μια προδιαδικασία από τη Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή σχετικά με το νομοσχέδιο.
Ναι, κύριε Υπουργέ, υπάρχει. Εγώ σαν Βουλευτής δεν μπορούσα να έχω
στα χέρια μου το νομοσχέδιο της Ειδικής Αγωγής, με τις τόσες σελίδες και τα χιλιάδες θέματα, τρεις μέρες πριν το καταθέσετε. Ποια δημοκρατία, λοιπόν υπάρχει, όταν σαν Βουλευτής δεν μπορούσα να έχω το νομοσχέδιο, στο οποίο έπρεπε να είμαι εισηγήτρια; 'Επρεπε, λοιπόν, να είμαι πάνσοφη για να μελετήσω όλα αυτά τα θέματα μέσα σε δύο μέρες. Παρακαλούσα το Υπουργείο, έπαιρνα κατ' επανάληψη τηλέφωνο, ζητώντας το νομοσχέδιο και μου απαντούσαν "δεν μπορούμε".
Αυτή, κύριε Υπουργέ, είναι η προδιαδικασία και οι δημοκρατικές
διαδικασίες που χρησιμοποιούμε;
Για τα ΤΕΕ που επαίρεσθε, θέλουν πέντε χρόνια. Είμαστε στο προστάδιο. Πείτε μου, κύριε Υπουργέ, πόσες μελέτες σας έδωσαν τα εργοστάσια, οι
βιομηχανίες, για την απορρόφηση ποιων ειδικοτήτων σ' αυτά τα παιδιά. Να μας φέρετε στοιχεία από εργοστάσια, από βιομηχανίες, από εταιρείες, τι ειδικότητες χρειάζεται η αγορά για να κατευθυνθούν αυτά τα παιδιά και να έχουν έναν επαγγελματικό προσανατολισμό τέτοιο που να μπορούν να έχουν εργασία μετά. Καμία. Στην τύχη τους, χωρίς βιβλία, χωρίς υποδομή, χωρίς καθηγητές, χωρίς τίποτα, κύριε Υπουργέ. Και μιλάμε μετά γιατί ο νόμος 2525/97 ξεσήκωσε τους μαθητές, τους καθηγητές; 'Ολοι αυτοί ήταν συνεννοημένοι; Ανήκαν σε έναν κομματικό χώρο όλοι; Και οι καθηγητές και οι γονείς και οι μαθητές; Αφήστε τους μαθητές, είναι μικρά, παρασύρονται κλπ. Οι καθηγητές, η Ε.Ι.Ν.Α., ο πρόεδρος, ανήκουν σε καμία συγκεκριμένη παράταξη; Δεν σας κάνει έκπληξη κάθε φορά ότι δεν έχει να γίνει διάλογος και πρέπει να γίνει για την παιδεία;
Κύριε Υπουργέ, θα πρέπει όταν μιλάμε για την παιδεία, γιατί είναι
πολύ ευαίσθητο και πάρα πολύ σοβαρό, διότι από την παιδεία μας εξαρτάται και το μέλλον της πατρίδας μας, θα πρέπει να είμαστε και λίγο σοβαροί και να μη μιλάμε εδώ για να περνάει η ώρα μας. Δεν κάνω αντιπολίτευση. Απλώς και μόνο είπα μερικά σημεία, για να δείτε ότι δεν λειτουργεί η δημοκρατία μας. Και μέσα σ'αυτό το τελείωμα μιας εποχής από το '96 μέχρι τώρα, έρχεστε να κλείσετε τη Βουλή ψηφίζοντας μια τέτοια πράξη νομοθετικού περιεχομένου.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Ο κ. Τασούλας έχει το λόγο.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Πολύ σύντομα θα ήθελα να αναφερθώ σε δυο τρια ζητήματα. Δεν θα ασχοληθώ με τον κ. Σπυριούνη, έχει κάποιο παραλήρημα, ας το έχει, τι να τον κάνουμε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Με αυτά που είπε ο κ. Σπυριούνης θα
ασχοληθείτε. 'Οχι με τον ίδιο.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Φυσικά, με τα λεγόμενά του. 'Ετσι και αλλιώς με
την προσωπική του ζωή δεν θα ασχολιόμασταν ποτέ.
'Ηθελα όμως να απαντήσω σ' ένα ζήτημα που έρχεται εδώ τάχα και αφήνει
να εννοηθεί ότι οι μαθητές δεν έπαιρναν δημοκρατικά τις αποφάσεις τους. Δίδαξαν δημοκρατία οι μαθητές, άσχετα αν η απόφασή τους άρεσε ή δεν άρεσε
σε μας, σε σας ή στον καθένα. Με μαζικότατη συμμετοχή και με συντρηπτική πλειοψηφία έπαιρναν τις αποφάσεις τους. Και όλοι σας ξέρετε, αν κάποιος τους αμφισβητούσε την απόφαση, κάθονταν κάτω και ξανάπαιρναν απόφαση. Και όταν φώναζαν οι διάφοροι Υπουργοί στα κανάλια και στα παράθυρα, αυτά τα δεκαπεντάχρονα παιδιά, ο κόσμος ήξερε τι γνώμη σχημάτιζε και για τους Υπουργούς και για τους μαθητές.
'Οσον αφορά τη μορφή πάλης, δεν θα τους πούμε ούτε εμείς ούτε κανείς άλλος για το ποια μορφή αποφάσιζαν. Ξέρετε γιατί αποφάσιζαν καταλήψεις; Γιατί τους κυνηγούσατε στους δρόμους, γιατί τους κλείνατε τα σχολεία, γιατί τους φοβερίζατε ότι και στο δρόμο δεν θα τους αφήσετε, διότι και εκεί θα φτιάξετε πράξη νομοθετικού περιεχομένου. Αυτό ειπώθηκε εδώ, μέσα στη Βουλή και βρήκαν αυτή σαν μια πρόσφορη μορφή αγώνα. 'Ετσι νόμιζαν, έτσι ήταν και καλά έκαναν.
Μια απάντηση για τον κ. Κουναλάκη. Δεν ξέρω εάν θέλει ο κ. Κουναλάκης με τα ναρκωτικά να έχει αυτήν τη θέση, μπορεί να την έχει.
ΠΕΤΡΟΣ ΚΟΥΝΑΛΑΚΗΣ: Πάντα την είχαμε αυτήν τη θέση. 'Οχι στις φυλακές οι χρήστες, σε βαριές καταδίκες οι έμποροι.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Καλά κάνετε. Τα είπατε και σας ακούσαμε και ξέρουμε τις θέσεις σας. Τώρα, αν συνιστά προοδευτισμό και αν είναι
αριστερή πολιτική αυτή που συνιστά ουσιαστικά στη νεολαία να κάνει χρήση ναρκωτικών, κάντε το.
Πάντως ο κ. Κανταρτζής σας είπε μια κουβέντα. 'Οτι μειώθηκαν οι
ποινές των εμπόρων που συλλαμβάνονται να διακινούν έξω από τα σχολεία. Και το ξέρετε. Αν δεν το ξέρετε δεν πειράζει. Τι να σας πω; Και αντί να τοποθετηθείτε σ' αυτό το πράγμα, λέτε άλλα. Πέστε ότι θέλετε.
Πάντως εμείς το ΚΚΕ -και έχει να κάνει αυτό που θα πω και με την εκπαίδευση- είμαστε εναντίον σε όλα τα ναρκωτικά, είμαστε εναντίον της αποποινικοποίησης. Και μια και λέτε ότι ασχολείστε, μην μπερδεύετε την αποποινικοποίηση της χρήσης με την αποποινικοποίηση του χρήστη. Και όσοι ασχολούνται με τα νομικά ξέρουν τη διαφορά.
Επομένως είμαστε εναντίον σε σκληρά ή μαλακά, είμαστε εναντίον στη συντήρηση με μεθαδόνες. Εσείς είσαστε υπέρ. Με γεια σας, με χαρά σας!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Κύριε Υπουργέ, θέλετε το λόγο;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων):
'Οχι, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων: "Κύρωση της από 4 Δεκεμβρίου 1999 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου "Ομαλή λειτουργία δημοσίων σχολείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης" και ερωτάται το Σώμα αν γίνεται δεκτό επί της αρχής.
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΕΤΡΟΣ ΚΟΥΝΑΛΑΝΑΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΑΡΑΠΗ-ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων: "Κύρωση της από 4 Δεκεμβρίου 1999 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου "Ομαλή λειτουργία δημοσίων σχολείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης" έγινε δεκτό επί της αρχής κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο πρώτο;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΕΤΡΟΣ ΚΟΥΝΑΛΑΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΑΡΑΠΗ-ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Συνεπώς το άρθρο πρώτο έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία.
'Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο δεύτερο;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΕΤΡΟΣ ΚΟΥΝΑΛΑΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΑΡΑΠΗ-ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Συνεπώς το άρθρο δεύτερο έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα αν γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο και στο σύνολο.
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΕΤΡΟΣ ΚΟΥΝΑΛΑΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΑΡΑΠΗ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Το νομοσχέδιο έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία και στο σύνολο.
Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων: "Κύρωση της από 4 Δεκεμβρίου 1999 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου "Ομαλή λειτουργία δημοσίων σχολείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης" έγινε δεκτό, κατά πλειοψηφία σε μόνη συζήτηση, κατ' αρχήν, κατ' άρθρον και στο συνόλο και έχει ως εξής:
(To κείμενο του ψηφισθέντος νομοσχεδίου υπάρχει στο τεύχος των Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Κύριοι συνάδελφοι, παρακαλώ το Σώμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ' ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών ως προς την ψήφιση του ως άνω νομοσχεδίου.
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Νικόλαος Κατσαρός): Συνεπώς παρεσχέθη η ζητηθείσα
εξουσιοδότηση.
Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 21.55' λύεται η συνεδρίαση για
αύριο Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2000 και ώρα 10.00' με αντικείμενο εργασιών του Σώματος: α) Κοινοβουλευτικό 'Ελεγχο, συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β) Νομοθετική Εργασία, συζήτηση επί της πρότασης νόμου: "Σύσταση και λειτουργία Εθνικής Επιτροπής Ενέργειας".
O ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ

PDF:

SYN-23200apog.pdf

TXT:

Es000223a.txt

Επιστροφή