Παράκαμψη βοηθητικών συνδέσμων
English
|
Français
|
Ελληνικά
|
Επικοινωνία
|
Χάρτης Πλοήγησης
|
Οδηγίες
|
Ανοιχτά Δεδομένα
|
Αναζήτηση
Η Βουλή
|
Οργάνωση & Λειτουργία
|
Βουλευτές
|
Διοικητική Οργάνωση
|
Διεθνείς Δραστηριότητες
|
Ενημέρωση
|
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΕΡΓΟ
Νομοθετική Διαδικασία
Ημερ. Διάταξη Ολομέλειας
Εβδομαδιαίο Δελτίο
Κατατεθέντα Σ/Ν ή Π/Ν
Επεξεργασία στις Επιτροπές
Συζητήσεις & Ψήφιση
Ψηφισθέντα Σ/Ν
Αναζήτηση
ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
Διαδικασίες
Μέσα Κοινοβουλευτικού Ελέγχου
Ειδικές Διαδικασίες
Ειδικές Συζητήσεις και Αποφάσεις
Εβδομαδιαίο Δελτίο
Ειδικές Ημερήσιες Διατάξεις
Ημερήσιες Διατάξεις Επερωτήσεων
Δελτίο Επίκαιρων Ερωτήσεων
ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ
Κατηγορίες
Συνεδριάσεις/Πρακτικά
Εκθέσεις - Πορίσματα
Ευρετήρια Πρακτικών Επιτροπών
Δραστηριότητες
Εβδομαδιαίο Δελτίο
Μηνιαίο Δελτίο
ΠΡΑΚΤΙΚΑ
Συνεδριάσεις Ολομέλειας
Ευρετήρια Πρακτικών Ολομέλειας
Αναθεωρήσεις Συντάγματος
Διάσκεψη Προέδρων ΙΣΤ' Περ.
Οπτικο-ακουστικό υλικό Ολομέλειας
Οπτικο-ακουστικό υλικό Κοινοβουλευτικών Επιτροπών
Σύνδεσμοι
ΠΡΑΚΤΙΚΑ
Συνεδριάσεις Ολομέλειας
Περίδος: ΙΒ, Σύνοδος: Β΄, Συνεδρίαση: Γ΄ 08/10/2008
(Σημείωση: Ο παρακάτω πίνακας περιεχομένων δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές και συντακτικές διορθώσεις)
ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΙΒ’ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Β’
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Γ΄
Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2008
ΘΕΜΑΤΑ
Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1. Επικύρωση Πρακτικών, σελ.
2. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές από το 7ο Δημοτικό Σχολείο Αιγάλεω, το 20ο Δημοτικό Σχολείο Ιλίου και το Λύκειο Κολεγίου Ψυχικού, σελ.
3. Επί Προσωπικού θέματος, σελ.
4. Ειδική Ημερήσια Διάταξη.
Συζήτηση και λήψη απόφασης για τις αιτήσεις άρσης ασυλίας των Βουλευτών κ. Κ. Αϊβαλιώτη, Α. Φιλίνη και Α. Ράγιου-Μεντζελοπούλου, σελ.
5. Επί του Κανονισμού, σελ.
6. Επί Διαδικαστικού θέματος, σελ.
Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
1. Κατάθεση αναφορών, σελ.
2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
3. Ανακοίνωση του δελτίου επικαίρων ερωτήσεων της Πέμπτης 9 Οκτωβρίου 2008, σελ.
Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
1. Συζήτηση επί της αρχής του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Πολιτισμού: «Ίδρυση Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου με την επωνυμία: «ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ»», σελ.
2. Κατάθεση Εκθέσεως Διαρκούς Επιτροπής.
Η Διαρκής Επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων καταθέτει την Έκθεσή της στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εξωτερικών: «Οργάνωση του συστήματος επίσημης μετάφρασης, σύσταση Μεταφραστικής Υπηρεσίας στο Υπουργείο Εξωτερικών, ορκωτοί μεταφραστές και άλλες διατάξεις», σελ.
ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Α. Επί Προσωπικού θέματος:
ΔΑΜΑΝΑΚΗ Μ., σελ.
ΣΑΛΜΑΣ Μ., σελ.
Β. Επί της Ειδικής Ημερήσιας Διάταξης:
ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ Κ., σελ.
Γ. Επί του Κανονισμού:
ΣΟΥΡΛΑΣ Γ., σελ.
Δ. Επί Διαδικαστικού θέματος:
ΑΛΕΥΡΑΣ Α., σελ.
ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ Γ., σελ.
ΛΙΑΠΗΣ Μ., σελ.
ΣΟΥΡΛΑΣ Γ., σελ.
Ε. Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Πολιτισμού:
ΑΛΕΥΡΑΣ Α., σελ.
ΑΥΓΕΝΑΚΗΣ Ε., σελ.
ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ Κ., σελ.
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ Ε., σελ.
ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ Α., σελ.
ΔΑΜΑΝΑΚΗ Μ., σελ.
ΚΑΖΑΚΟΣ Κ., σελ.
ΚΑΝΤΕΡΕΣ Ν., σελ.
ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ Γ., σελ.
ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ Λ., σελ.
ΛΙΑΠΗΣ Μ., σελ.
ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ Κ., σελ.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ Π., σελ.
ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Ε., σελ.
ΠΛΕΥΡΗΣ Α., σελ.
ΡΑΠΤΗ Σ., σελ.
ΣΑΛΜΑΣ Μ., σελ.
ΣΚΟΥΛΑΣ Ι., σελ.
ΦΙΛΙΝΗ Α., σελ.
ΨΑΡΙΑΝΟΣ Γ., σελ.
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΒ’ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Β’
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Γ’
Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2008
Αθήνα, σήμερα στις 8 Οκτωβρίου 2008, ημέρα Τετάρτη και ώρα 10.10΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Α’ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΟΥΡΛΑ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
(Ανακοινώνονται προς το Σώμα από τον κ. Ηλία Πολατίδη, Βουλευτή Σερρών, τα ακόλουθα:
Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ
1) Ο Βουλευτής Β΄ Αθηνών κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Αρκαδίας διαμαρτύρεται για την αναστολή λειτουργίας της Α΄ Τάξης του Εσπερινού Γυμνασίου Τρίπολης κ.λπ..
2) Ο Βουλευτής Ηρακλείου κ. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Καψαλάκης Ζαχαρίας, Αιρετός Α.Π.Υ.Σ.Π.Ε. Κρήτης ζητεί την πρόσληψη διδακτικού προσωπικού στα ειδικά σχολεία της Κρήτης και τη βελτίωση των κτηριακών τους εγκαταστάσεων.
3) Η Βουλευτής Α΄ Αθηνών κ. ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πανελλήνια Ένωση Εργοληπτών Γεωπόνων Έργων Πρασίνου ζητεί την εξόφληση λογαριασμών από την ηγεσία του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. για έργα που εκτελέσθηκαν από μέλη του.
4) Οι Βουλευτές, Α΄ Αθηνών κ. ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ και Β΄ Αθηνών κ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΨΑΡΙΑΝΟΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Προπονητών Κανόε-Καγιάκ ζητεί την αναστολή λειτουργίας της Σχολής Προπονητών Κανόε -Καγιάκ Α΄ Κατηγορίας κ.λπ..
5) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Αθανασόπουλος Αλέξης, Εκπρόσωπος των Εργαζομένων στο Δ.Σ. ΕΛ.ΠΕ. Α.Ε. διαμαρτύρεται για τη μεταβίβαση στη Λιβύη, δικαιωμάτων έρευνας και παραγωγής υδρογονανθράκων.
6) Η Βουλευτής Α΄ Αθηνών κ. ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Αφάντου Δωδεκανήσου ζητεί τη λύση του αποχετευτικού προβλήματος του Δήμου του που επηρεάζει την υγεία των κατοίκων και την αναπτυξιακή προοπτική του.
7) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η ΒΙΟΠΑ ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ Α.Ε. ζητεί τη χρηματοδότηση των εξωτερικών έργων υποδομής του Βιοτεχνικού Πάρκου στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης.
8) Ο Βουλευτής Β΄ Αθηνών κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Επιτροπή Αγώνα για τη Σωτηρία του Πάρκου «Αντώνης Τρίτσης» ζητεί τη λήψη μέτρων για τη συντήρηση και ανάπλαση του πιο πάνω Πάρκου.
9) Οι Βουλευτές Λαρίσης, κ. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ, Τρικάλων κ. ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ και Μαγνησίας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία το Λαογραφικό Ιστορικό Μουσείο Λάρισας ζητεί την επίλυση οικονομικών και λειτουργικών προβλημάτων του πιο πάνω Μουσείου.
10) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Σωματείο Υπαλλήλων και Εργατοτεχνιτών Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων Αιγίου διαμαρτύρεται για τις ενέργειες της Γενικής Διεύθυνσης του εργοστασίου της εταιρίας, στο Αίγιο.
11) Οι Βουλευτές, Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ και Β΄ Πειραιώς κ. ΒΑΡΒΑΡΑ (ΒΕΡΑ) ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ κατέθεσαν αναφορά με την οποία το Σωματείο Συνταξιούχων Ι.Κ.Α. Λουτρακίου-Περαχώρας διαμαρτύρεται για τις ελλείψεις γιατρών από το Ι.Κ.Α. Λουτρακίου.
12) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου διαμαρτύρεται για την κατάργηση του αφορολόγητου ορίου των 10.500 ευρώ.
13) Οι Βουλευτές, Α΄ Θεσσαλονίκης κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ και κ. ΣΟΦΙΑ ΚΑΛΑΝΤΙΔΟΥ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Κυμίνων Θεσσαλονίκης ζητεί τιμή παρέμβασης που να καλύπτει το κόστος παραγωγής κ.λπ..
14) Οι Βουλευτές, Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ και Λαρίσης κ. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία το Σωματείο Εργαζομένων Υ.Ε.Θ.Α.-Εργοστασίου Αράξου ζητεί την πρόσληψη πολιτικού προσωπικού στο εργοστάσιο ΜΜ-ΕΕ Αράξου της Π.Α..
15) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Αγίου Νικολάου Νομού Λασιθίου ζητεί την ένταξη σε αναπτυξιακό πρόγραμμα του έργου της τριτοβάθμιας επεξεργασίας λυμάτων Αγίου Νικολάου-Ελούντας κ.λπ..
16) Οι Βουλευτές, Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ και Τρικάλων κ. ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία η Ένωση Υπαλλήλων Πυροσβεστικού Σώματος Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος-Κεφαλληνίας-Ζακύνθου ζητεί την επίλυση προβλημάτων πυρόσβεσης στην περιοχή της.
17) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Αναπτυξιακή Λασιθίου, Αναπτυξιακή Ανώνυμη Εταιρία ΟΤΑ ζητεί την υποστήριξη του τοπικού προγράμματος LEADER για το Νομό Λασιθίου.
18) Οι Βουλευτές, Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ και Τρικάλων κ. ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία η Ένωση Προσωπικού Λιμενικού Σώματος Κεφαλληνίας-Ιθάκης ζητεί την κάλυψη των κενών οργανικών θέσεων, τον εφοδιασμό με σύγχρονη υλικοτεχνική υποδομή κ.λπ..
19) Οι Βουλευτές, Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ και Τρικάλων κ. ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία η Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Κεφαλληνίας-Ιθάκης ζητεί τη στελέχωση και λειτουργία των υπηρεσιών του Τμήματος Τροχαίας Αργοστολίου κ.λπ..
20) Οι Βουλευτές, Β΄ Αθηνών κ. ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ και Α΄ Αθηνών κ. ΓΑΡΥΦΑΛΛΙΑ (ΛΙΑΝΑ) ΚΑΝΕΛΛΗ κατέθεσαν αναφορά με την οποία η Πανελλήνια Ένωση Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων ζητεί να πληροφορηθεί για τον τρόπο παραχώρησης δημοσίων εκτάσεων στη Μονή Βατοπεδίου.
21) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Ζαχαρίας Καψαλάκης, Αιρετός Α.Π.Υ.Σ.Π.Ε. Κρήτης ζητεί την πρόσληψη εκπαιδευτικού προσωπικού στα ειδικά σχολεία της Κρήτης και τη βελτίωση των κτηριακών τους υποδομών.
22) Οι Βουλευτές, Αιτωλοακαρνανίας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΩΡΑΪΤΗΣ και Ιωαννίνων κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΛΥΣΑΝΔΡΑΚΗΣ κατέθεσαν αναφορά, με την οποία οι σχολικοί φύλακες του Δήμου Μεσολογγίου ζητούν την καταβολή δεδουλευμένων αποδοχών τους.
23) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Μπουμπάρης Κωνσταντίνος ζητεί τη σύννομη λειτουργία της Ένωσης Νοσηλευτών Ελλάδος.
24) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΜΙΧΑΗΛ ΜΠΕΚΙΡΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Πολιτιστικός Σύλλογος Παραλίας Κάτω Αλισσού ζητεί την υλοποίηση της μελέτης κατασκευής τεχνικών έργων στις εκβολές του ποταμού Πείρου.
25) Ο Βουλευτής Σάμου κ. ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Δημοτικό Συμβούλιο Βαθέος Σάμου διαμαρτύρεται για τις συνθήκες κράτησης στα τοπικά αστυνομικά τμήματα.
26) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Γραφανάκης Ιωάννης διαμαρτύρεται για τη διακοπή επιδόματος θεραπενίδας που έπαιρνε από το Τ.Α.Π.-Ο.Τ.Ε..
27) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Σώμα Επίλεκτων Μεταφραστών-Διερμηνέων ζητεί την επαγγελματική αναγνώριση των πτυχιούχων μεταφραστών-διερμηνέων.
28) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ένωση Πτυχιούχων Τεχνικών Αεροπλάνων Ολυμπιακής Αεροπορίας εκφράζει τις απόψεις της για την οικονομική κατάσταση της εταιρίας κ.λπ..
29) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Εθνική Ομοσπονδία Κινητικά Αναπήρων ζητεί τη μεταστέγαση σε κτήριο του Ολυμπιακού Χωριού του Κέντρου Αποκατάστασης Αναπήρων.
30) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Εθνική Ομοσπονδία Κινητικά Αναπήρων ζητεί τη χορήγηση οικονομικής ενίσχυσης από τον ΟΠΑΠ Α.Ε.
31) Η Βουλευτής Ηλείας κ. ΚΡΙΝΙΩ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας σχετικά με την ανάγκη άμεσου καθαρισμού του Αλφειού Ποταμού.
32) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ένωση Καταναλωτών «η Ποιότητα της Ζωής» ζητεί την επανεξέταση της πολιτικής που ακολουθεί η Τράπεζα της Ελλάδος, λαμβάνοντας υπόψη τις επιταγές της νομοθεσίας για την προστασία των καταναλωτών.
33) Η Βουλευτής Ηλείας κ. ΚΡΙΝΙΩ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας το οποίο αναφέρεται στην ανάγκη κατασκευής έργων στην περιοχή της Αρχαίας Ήλιδας.
34) Ο Βουλευτής Ζακύνθου κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Διευθυντής της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ζακύνθου ζητεί την επίλυση του κτιριακού προβλήματος του σχολικού συγκροτήματος Αγίου Κηρύκου.
35) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Σπηλιόπουλος Βασίλειος ζητεί τη μεταγραφή του από το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης Κρήτης, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
36) Οι Βουλευτές, Ζακύνθου κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ και Β΄ Πειραιώς κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Δικηγορικός Σύλλογος Ζακύνθου ζητεί την κάλυψη με το αναγκαίο προσωπικό των Δικαστηρίων της Ζακύνθου και την ανακαίνιση του Δικαστικού Μεγάρου Ζακύνθου.
37) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία επαναπατριζόμενοι των οποίων καταπατήθηκαν τα κτήματά τους κατά τη διάρκεια της απουσίας τους στις Ανατολικές Χώρες ζητούν την επιστροφή των καταπατηθέντων κτημάτων τους.
38) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο.κ. Ιωάννης Μπελαντάκης διαμαρτύρεται για τη διαδικασία επιλογής πτυχιούχων στο Ε.Π.ΠΑΙ.Κ. της Α.Σ.ΠΑΙ.ΤΕ.
39) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Ρουτσώνης Δημήτριος ζητεί την άμεση χορήγηση των αναγκαίων πιστώσεων στα Ειδικά Γυμνάσια -Λύκεια Ηλιούπολης και Ιλίου για τις ανάγκες των μαθητών τους.
40) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδας-Τμήμα Ανατολικής Κρήτης ζητεί την ενίσχυση της διαφάνειας του Κρατικού Προϋπολογισμού, τον έλεγχο των δημοσίων δαπανών κ.λπ..
41) Οι Βουλευτές, Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ και Β΄ Πειραιώς κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σωματείων Γονέων και Κηδεμόνων Ατόμων με Αναπηρία ζητεί τη λήψη μέτρων για την εύρυθμη λειτουργία του Ειδικού Γυμνασίου-Λυκείου Αθηνών.
42) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας ζητεί τη συμμετοχή εκπροσώπων της, στη σύσκεψη που αφορά στα σχέδια βελτίωσης μέχρι 50.000 ευρώ για τις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις.
43) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Σητείας Νομού Λασιθίου Κρήτης ζητεί το λιμάνι της Σητείας να είναι προορισμός της επιδοτούμενης γραμμής προς Δωδεκάνησα.
44) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Πανελλήνιος Σύλλογος Εργαζομένων στον Ο.Π.Α.Δ. ζητεί την αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας του Οργανισμού κ.λπ..
45) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία οι Πανελλήνιες Ενώσεις, Μεταφραστών και Επαγγελματιών Μεταφραστών Πτυχιούχων Ιονίου Πανεπιστημίου διαμαρτύρονται για το περιεχόμενο του σχεδίου νόμου με θέμα «Οργάνωση του συστήματος επίσημης μετάφρασης κ.λπ.».
46) Η Βουλευτής Ευβοίας κ. ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΕΡΛΕΠΕ - ΣΗΦΟΥΝΑΚΗ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Αιδηψού Νομού Εύβοιας ζητεί την άμεση σηματοδότηση της παράκαμψης Λ. Αιδηψού-Χωριού Αιδηψός.
47) Ο Βουλευτής Ρεθύμνου κ. ΗΛΙΑΣ ΛΑΜΠΙΡΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο «Συνήγορος του Πολίτη» ζητεί τη άμεση τροποποίηση της οικοδομικής μελέτης ιδιοκτησίας οικοδομικού συνεταιρισμού των υπαλλήλων του ΥΠΠΟ, στην περιοχή Ξηρόκαμπος Ρεθύμνης.
48) Ο Βουλευτής Πρεβέζης κ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Νομού Πρέβεζας και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων ζητούν να μη προωθηθεί το σχέδιο Π/γματος που αφορά στις μεταθέσεις των αστυνομικών υπαλλήλων.
49) Η Βουλευτής Πέλλης κ. ΠΑΡΘΕΝΑ ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΔΟΥ - ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Οδοντιατρικός Σύλλογος Πέλλας ζητεί την υποστήριξη των ιδιωτικά εργαζομένων Οδοντιάτρων.
50) Η Βουλευτής Κερκύρας κ. ΑΓΓΕΛΙΚΗ (ΑΝΤΖΕΛΑ) ΓΚΕΡΕΚΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Κέρκυρας ζητεί τη χρηματοδότηση των Κέντρων Πρόληψης και τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας για τους εργαζόμενους σ αυτά.
51) Ο Βουλευτής Τρικάλων κ. ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΑΪΔΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Μεγάλων Καλυβίων Νομού Τρικάλων ζητεί την άμεση απομάκρυνση χοιροτροφικής μονάδας από την περιοχή.
52) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΒΕΡΡΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Αροανίας Νομού Αχαΐας ζητεί οικονομική επιχορήγηση για τη βελτίωση αθλητικών εγκαταστάσεων.
53) Ο Βουλευτής Κοζάνης κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΙΑΡΤΣΙΩΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Α/θμιας Εκπαίδευσης Κοζάνης διαμαρτύρεται για την ίδρυση τμημάτων Νηπιαγωγείων στους παιδικούς σταθμούς των Δήμων και των ιδιωτικών Σχολείων.
54) Ο Βουλευτής Κοζάνης κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΙΑΡΤΣΙΩΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Νομού Κοζάνης ζητεί την προώθηση του οικιστικού προγράμματος του Ο.Ε.Κ. για τους δικαιούχους εργαζόμενους της περιοχής κ.λπ..
55) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ένωση Κονσερβοποιών Ελλάδος ζητεί τη λήψη δασμολογικών μέτρων για την υπεράσπιση της Ευρωπαϊκής Αγοράς από τις εισαγόμενες κομπόστες φρούτων τρίτων χωρών.
56) Ο Βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης κ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΓΕΡΑΝΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία οι απολυόμενοι της «TATE & LYLE» (ΒΙΑΜΥΛ) ζητούν ίση αντιμετώπιση με τους απολυμένους της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης.
57) Ο Βουλευτής Μεσσηνίας κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δικηγορικός Σύλλογος Καλαμάτας ζητεί την άμεση αντιμετώπιση του προβλήματος είσπραξης των δικαστικών ποινών, από τους υπαλλήλους του Πρωτοδικείου Καλαμάτας.
58) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η κ. Νικολιδάκη Ελένη ζητά να ενημερωθεί για την καθυστέρηση χορήγησης βιβλιαρίου υγείας από τον Ο.Γ.Α..
59) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η ΠΑ.Σ.Κ. Γεωπόνων Νομού Λάρισας διαμαρτύρεται για προσλήψεις δημοσιογράφων στον Ο.Π.Ε.Γ.Ε.Π. ή «Agrocert», υπηρεσία εποπτευόμενη από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης.
60) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Σητείας Νομού Λασιθίου ζητεί να είναι το λιμάνι της Σητείας προορισμός της επιδοτούμενης γραμμής προς τα Δωδεκάνησα.
61) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Αντινομάρχης Λασιθίου ζητεί τη νομιμότητα Προγραμματικών Συμβάσεων που έχει υπογράψει η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Λασιθίου με το ΚΤΕ Κρήτης για την υλοποίηση διαφόρων έργων.
62) Ο Βουλευτής Πρεβέζης κ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία οι εργαζόμενοι στους παιδικούς σταθμούς και το ΚΔΑΠ ζητεί τη συνέχιση της λειτουργίας των προνοιακών δομών.
63) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Αγίου Νικολάου Νομού Λασιθίου ζητεί την ανέγερση εργατικών κατοικιών στα Δημοτικά Διαμερίσματα, Κριτσάς και Ελούντας.
64) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ομοσπονδία Συνταξιουχικών Τραπεζικών Οργανώσεων Ελλάδος διαμαρτύρεται για την προώθηση διάταξης που αφορά στην ένταξη του Επικουρικού Ταμείου της Εθνικής Τράπεζας στο Ε.Τ.Α.Τ..
65) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Ιατρικό Κέντρο Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων ζητεί άμεση οικονομική ενίσχυση για τη συνέχιση της λειτουργίας του.
66) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Κυριάκος Βαρβεράκης, εργαζόμενος στην Καπνοβιομηχανία «ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΣ ΑΒΕΣ» ζητεί την επίλυση του προβλήματος μετακίνησης των εργαζομένων στην πιο πάνω Καπνοβιομηχανία.
67) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Ίδρυμα Μαραγκοπούλου για τα δικαιώματα του ανθρώπου ζητεί την απόσυρση και περαιτέρω επεξεργασία του Σχεδίου Νόμου «Μεταρρυθμίσεις για την Οικογένεια, το Παιδί και την Κοινωνία».
Β΄ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
1. Στην με αριθμό 2332/23-7-2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Μάρκου Μπόλαρη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 205/11-8-2008 έγγραφο από τον Υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Μ. Μπόλαρης, για τα θέματα της αρμοδιότητάς μας, σας πληροφορούμε τα εξής:
Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων στο πλαίσιο χάραξης και άσκησης μιας νέας δασικής πολιτικής, έχει θέσει την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος στο επίκεντρο της στρατηγικής του, σε συνεργασία πάντα με τα συναρμόδια Υπουργεία.
Για την επίτευξη του παραπάνω στόχου προωθεί μεταξύ διαφόρων ενεργειών και την πλήρη αναδιοργάνωση της Δασικής Υπηρεσίας ανοίγοντας τη συζήτηση για την κάθετη οργάνωση αυτής, τη στελέχωση με προσωπικό όλων των ειδικοτήτων, τη διαρκή επιμόρφωση των ήδη υπηρετούντων και μεσοπρόθεσμα τη δημιουργία του ενιαίου Φορέα Δασοπροστασίας.
Για το σκοπό αυτό έχει αποσταλεί το με αριθμ. πρωτ. 91718/764/29-04-2008 έγγραφο του Προϊσταμένου της Γενικής Διεύθυνσης Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος προς τις Περιφερειακές Δασικές Υπηρεσίες με το οποίο ζητείται η υποβολή σε πίνακα όλων των κενών οργανικών θέσεων όλων των ειδικοτήτων, (Δασολόγων - Δασοπόνων -Δασοφυλάκων κ.λπ.) ώστε στη συνέχεια να προγραμματίσουμε όλες τις απαραίτητες ενέργειες πλήρωσής τους.
Κατά την τρέχουσα περίοδο για τη δασοπροστασία αλλά και την αποτελεσματική πρόληψη από τις δασικές πυρκαγιές καταρτίσθηκε και ήδη εκτελείται ανάλογο πρόγραμμα που περιλαμβάνει ποικίλες δράσεις όπως :
- καθημερινή συμμετοχή των δασικών υπαλλήλων της Γενικής Διεύθυνσης Δασών του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων στο Συντονιστικό Κέντρο Δασοπροστασίας (191), στο Συντονιστικό Κέντρο Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας και στο Συντονιστικό Κέντρο του Πυροσβεστικού Σώματος (199 Σ.Κ.Ε.Δ.),
- αναβάθμιση και ευρεία δημοσιοποίηση της ύπαρξης λειτουργίας σε καθημερινή βάση του Συντονιστικού Κέντρου Δασοπροστασίας, με τηλέφωνο κλήσης το 191 και ωράριο λειτουργίας 07:00 π.μ. έως 22:00 μ.μ. (σχετικός σύνδεσμος υπάρχει και στο διαδίκτυο, στην κεντρική ιστοσελίδα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων),
- λειτουργία-επιφυλακή των Περιφερειακών Δασικών Υπηρεσιών τις απογευματινές ώρες και τις εξαιρέσιμες ημέρες και αργίες με εκπομπή εποχούμενων περιπόλων για τη συνεχή εποπτεία του δασικού χώρου (έχει ήδη αποσταλεί η σχετική εγκύκλιος ενώ στις 07/05/2008 πραγματοποιήθηκε σχετική σύσκεψη με τους Διευθυντές Δασών των Περιφερειών για την καλύτερη οργάνωση και συντονισμό),
- συμμετοχή των Περιφερειακών Δασικών Υπηρεσιών στα Συντονιστικά Νομαρχιακά Όργανα (ΣΝΟ), καθώς και επιτόπια σε περιστατικά πυρκαγιών όπου αυτό κριθεί αναγκαίο,
- προώθηση, κατόπιν συνεργασίας μαζί μας, από τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας του Υπουργείου Εσωτερικών, νομοθετικής διάταξης για τη σύσταση Υποστηρικτικών Ομάδων διαχείρισης Δασικών Πυρκαγιών μεγάλης έκτασης που θα αποτελούνται από επιστημονικό και ειδικευμένο προσωπικό του κλάδου Π.Ε. Γεωτεχνικών Δασολόγων των Περιφερειακών Δασικών Υπηρεσιών.
Όσον αφορά την ευαισθητοποίηση των πολιτών και την ενεργοποίηση φορέων για τη λήψη μέτρων για την αποτροπή εκδήλωσης πυρκαγιών έχει γίνει εκπόνηση του εθνικού προγράμματος «Έμφαση στα Δάση» ένα μέρος του οποίου αφορά την ευαισθητοποίηση των πολιτών και ενδυνάμωση της εθελοντικής δράσης με συνεχείς καταχωρήσεις στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο πανελλαδικά, αλλά και με τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά σπότ. Για το εν λόγω πρόγραμμα διατέθηκαν 930.000 ευρώ (χωρίς το ΦΠΑ).
Παρόμοιες δράσεις υλοποιούνται από το συναρμόδιο Υπουργείο Εσωτερικών δια της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας και τους φορείς Νομαρχιακής και Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Η υλοποίηση του προγράμματος αυτού πέραν των άλλων δράσεων, περιλαμβάνει και τη χρηματοδότηση των Περιφερειακών Δασικών Υπηρεσιών, στο πλαίσιο πιστώσεων που έχουν εγγραφεί στον τακτικό προϋπολογισμό, για τη συγκρότηση συνεργείων από εποχικούς υπαλλήλους τρίμηνης απασχόλησης που θα απασχοληθούν σε εργασίες αποτροπής του κινδύνου εκδήλωσης πυρκαγιάς (απομάκρυνση ξερών χόρτων, θάμνων, φρύγανων, κλαδεύσεις δέντρων κ.λπ.) σε περιοχές υψηλού κινδύνου.
Συγκεκριμένα, με το αριθμ. 283059/11-04-2008 έγγραφο του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ζητήθηκε, από την αρμόδια Επιτροπή της Π.Υ.Σ. 33/2006, να εγκριθεί η πρόσληψη 2.793 ατόμων για 8μηνη απασχόληση και 1.300 ατόμων για 3μηνη απασχόληση, για κάλυψη εποχικών αναγκών των Δασικών Περιφερειακών Υπηρεσιών.
Ήδη με την ΔΙΠΠ/Φ.ΕΓΚΡ 6./184/7719/12-06-2008 απόφαση της Π.Υ.Σ. 33/2006 εγκρίθηκε η πρόσληψη χιλίων εκατό σαράντα (1140) ατόμων με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, διάρκειας τριών (3) μηνών για τις Περιφερειακές Δασικές Υπηρεσίες.
Με την αριθμ. πρωτ. 299493/19-06-2008 απόφαση του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κατανεμήθηκε το εν λόγω εποχικό προσωπικό στις Δασικές Υπηρεσίες της Περιφέρειας.
Η εν λόγω δράση λειτουργεί συμπληρωματικά αντίστοιχης δράσης που ήδη υλοποιούν οι ΟΤΑ και για την οποία έχουν χρηματοδοτηθεί από το Υπουργείο Εσωτερικών.
Ειδικότερα, για τις δασικές υπηρεσίες των Περιφερειών Δυτικής Μακεδονίας, κεντρικής Μακεδονίας και Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, εγκρίθηκε η πρόσληψη 40, 160 και 108 αντιστοίχως ατόμων διαφόρων ειδικοτήτων τρίμηνης απασχόλησης, οι οποίοι απασχολούνται ήδη σε εργασίες αποτροπής του κινδύνου εκδηλώσεως πυρκαγιάς, ενώ για την υλοποίηση του προγράμματος δασοπροστασίας μεταφέρθηκαν στους προϋπολογισμούς τους πιστώσεις ύψους 206.350,00 ευρώ, 610.660,00 ευρώ και 434.000,00 ευρώ αντίστοιχα.
Με την 89115/2270/19.5.2008 απόφαση του Υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων «Κατανομή του ορίου πληρωμών της ΣΑΕ 084 του ΠΔΕ 2008» κατανεμήθηκαν συνολικά στις Περιφερειακές Δασικές Υπηρεσίες για το ενάριθμο έργο 2001ΣΕ0840000 «Διάνοιξη - Συντήρηση - Βελτίωση -Ασφαλτόστρωση Δασικών Δρόμων» πιστώσεις 4.560.000,00 ευρώ από τα 6.500.000,00 ευρώ που έχουν διατεθεί για τον «τομέα Δάση».
Οι πιστώσεις που κατανεμήθηκαν στις Δ/νσεις Δασών των ανωτέρω Περιφερειών διατέθηκαν με σχετικές αποφάσεις του Υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και ανέρχονται σε 954.650,00 ευρώ.
Σε ό,τι αφορά τα διαλαμβανόμενα στην έκθεση της 11ης Ιουλίου 2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αρκετές από τις παρατηρήσεις της, συμπεριλαμβάνονται στο σχέδιο αντιπυρικής προστασίας των δασών της Ελλάδας που καταρτίστηκε από τη Δ/νση Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος και διαβιβάστηκε με το 95200/2364/30-07-2007 σχετικό στις Περιφέρειες της χώρας.
Μετά την ισχύ των διατάξεων του Ν. 2503/97 (ΦΕΚ 107/Α') για τη «Διοίκηση Οργάνωση και Στελέχωση της Περιφέρειας», η ευθύνη της προστασίας, διαχείρισης και ανάπτυξης των δασών και δασικών εκτάσεων της χώρας ανάγεται στις αρμοδιότητες της οικείας Περιφέρειας.
Ως εκ τούτου, διαβιβάζονται: α) το με αριθμ. πρωτ. 5685/2854/01-08-2008 έγγραφο του γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας -Θράκης, β) το με αριθμ. πρωτ. 3245/05-08-2008 έγγραφο του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας με συνημμένα το με αριθμ. πρωτ. 7722/31-07-2008 έγγραφο της Δ/νσης Δασών ΠΚΜ και το με αριθμ. πρωτ. 856/01-08-2008 έγγραφο της Δ/νσης Πολιτικής Προστασίας ΠΚΜ και γ) το με αριθμ. πρωτ. 79765/2408/04-08-2008 έγγραφο του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας.
Ο Υφυπουργός
Κ. ΚΙΛΤΙΔΗΣ»
Σημ: Τα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
2. Στην με αριθμό 1591/16-7-2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Βαΐτση Αποστολάτου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1305/12-8-08 έγγραφο από τον Yφυπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση των ανωτέρω σχετικών ερωτήσεων, σε θέματα αρμοδιότητας του Υπουργείου μας και σύμφωνα με τα στοιχεία των αρμόδιων Υπηρεσιών, σας ενημερώνουμε για τα εξής:
1. Με εντολή του Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ και με θέμα το έργο «ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΖΗΜΙΩΝ ΣΤΟΝ ΛΙΜΕΝΑ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΚΕΑΣ» πραγματοποιήθηκε η ανάθεση για την εκπόνηση όλων των αναγκαίων συμπληρωματικών μελετών και την πλήρη αποκατάσταση των ζημιών και ατελειών του μώλου στο λιμάνι της Κέας. Οι μελέτες ολοκληρώνονται μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου. Εξασφαλίστηκε η χρηματοδότηση και αμέσως μετά τη λήξη της τουριστικής περιόδου θα αρχίσουν οι κατασκευαστικές εργασίες, οι οποίες θα ολοκληρωθούν εντός δύο μηνών.
2. Υπενθυμίζεται ότι ο προσήνεμος μώλος του Λιμένα Κέας επέστη σοβαρές ζημιές από τη θεομηνία τη 22.01.2004. Η μελέτη αποκατάστασης του έργου συντάχθηκε κατόπιν διαγωνισμού που έγινε από το ΥΠΕΧΩΔΕ και ολοκληρώθηκε στις 24-9-2005. Μετά από διαγωνισμό που έλαβε χώρα στις 13-10-2005, το έργο με προϋπολογισμό 3.150.000 ευρώ ανατέθηκε στον μειοδότη και χρηματοδοτήθηκε από την Περιφέρεια Νοτίου Ελλάδας.
3. Κατά τη διάρκεια εκτέλεσης των εργασιών διαπιστώθηκε καθίζηση στο ακρομώλιο. Αμέσως οι υπηρεσίες του ΥΠΕΧΩΔΕ διενέργησαν έρευνα που περιελάμβανε υποβρύχια επιθεώρηση και ύφαλη βιντεοσκόπηση, προκειμένου να διαπιστωθούν τα αίτια που την προκάλεσαν. Διαπιστώθηκαν κακοτεχνίες ως προς τη θεμελίωση του ακρομωλίου καθώς και ελλιπής θωράκισή του.
4. Στη συνέχεια έλαβε χώρα Γεωτεχνική Έρευνα που εκπονήθηκε από εξειδικευμένη σε γεωτεχνικά εταιρεία ενώ τον Μάιο του 2008 δόθηκε νέα εντολή του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. για Εμπειρογνωμοσύνη από γεωτεχνικό Καθηγητή του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου για τις συνθήκες ευστάθειας του υπόψη προσήνεμου μώλου. Με την εμπειρογνωμοσύνη αυτή διαπιστώθηκαν γεωτεχνικά δεδομένα τα όποια δεν είχαν ληφθεί υπόψη στην αρχική μελέτη και επομένως απαιτούνταν η συμπλήρωσή της.
5. Ο Δήμος Κέας δεν επιτρέπει την κατασκευή λιμενικών έργων μέσα σε τουριστική περίοδο η δε επιβατική κίνηση μπορεί να εξυπηρετηθεί από το εσωτερικό κρηπίδωμα του λιμένα. Επομένως η μη ολοκλήρωση της κατασκευής του έργου δεν εμποδίζει την λειτουργία του λιμένα κατά την φετινή θερινή περίοδο.
Ο Υφυπουργός
Θ. ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ»
3. Στην με αριθμό 12092/13-5-2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Θεόδωρου Καράογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1060541/1101/Α0012/2-6-2008 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομίας και Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην 12092/13.5.2008 ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Θεόδωρος Καραόγλου, αναφορικά με το πιο πάνω θέμα, στο πλαίσιο της φορολογίας εισοδήματος, σας πληροφορούμε τα ακόλουθα:
1. Με τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 8 του ν. 3610/2007 προβλέπεται η έκπτωση από το ακαθάριστο εισόδημα όλων γενικά των ακινήτων ποσοστού μέχρι 40% αυτού για ασφάλιστρα κατά του κινδύνου πυρκαγιάς ή άλλων κινδύνων, για δικαστικές δαπάνες, για αμοιβή δικηγόρου για δίκες μισθωτικών διαφορών ή διαφορών μεταξύ ιδιοκτητών και διαχειριστών ιδιοκτησίας κατ' ορόφους και στη συνέχεια για δαπάνες επισκευής και συντήρησης αυτών, με την προσκόμιση των οικείων δικαιολογητικών.
Σε περίπτωση που καταβάλλονται σε υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους, ελαιοχρωματιστές και λοιπά επαγγέλματα, που αφορούν επισκευή και συντήρηση οικοδομών, δαπάνες για παροχή υπηρεσιών, οι οποίες δεν καλύπτονται από το ποσό της έκπτωσης που διενεργείται σύμφωνα με τα ανωτέρω από το ακαθάριστο εισόδημα του ακινήτου, το υπερβάλλον ποσό αυτών μεταφέρεται να εκπεσθεί από το συνολικό εισόδημα του φορολογούμενου σύμφωνα με τις διατάξεις της υποπερ. δδ΄ της περίπτ. η΄ της παρ. 1 άρθρου 8 του Κ.Φ. Εισοδήματος.
2. Επίσης, με τις διατάξεις της υποπερ. δδ΄ της περπτ. η΄ της παρ. 1 του άρθρου 8 του ν. 3610/2007 προβλέπεται η έκπτωση από το συνολικό εισόδημα του φορολογούμενου κατά ποσοστό 40% μεταξύ άλλων και του ποσού της δαπάνης που καταβάλλει ο ίδιος, η σύζυγός του και τα τέκνα που τους βαρύνουν για παροχή υπηρεσιών σε υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους, ελαιοχρωματιστές και λοιπά επαγγέλματα που αφορούν επισκευή και συντήρηση οικοδομών, η οποία δεν μπορεί να υπερβεί το ποσό των 8.000 ευρώ.
3. Με τις ρυθμίσεις αυτές υπερκαλύπτεται η ειδική έκπτωση ποσοστού 30%, που διενεργείτο προηγούμενα από το ακαθάριστο εισόδημα των διατηρητέων ακινήτων, δηλαδή παρέχεται πλέον μεγαλύτερη έκπτωση και στους ιδιοκτήτες των διατηρητέων κτιρίων κατά ποσοστό 10%.
Ο Υφυπουργός
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΕΖΑΣ»
4. Στην με αριθμό 12092/13-5-2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Θεόδωρου Καράογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΥΠΠΟ/ΓΡ.ΥΠ./Κ.Ε./978/6-6-2008 έγγραφο από τον Υπουργό Πολιτισμού η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της με αριθμ. πρωτοκόλλου 12092/13-5-2008 ερώτησης του Βουλευτή κ. Θεόδωρου Καράογλου και σύμφωνα με τα στοιχεία που έθεσαν υπόψη μας οι αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού, σας γνωρίζουμε τα εξής:
Η αρμόδια Διεύθυνση Νεώτερης και Σύγχρονης Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της έχει μεριμνήσει για το χαρακτηρισμό ως μνημείων, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 1469/1950 και του Ν. 3028/2002, πλέον των τριακοσίων κτηρίων του Δήμου Θεσσαλονίκης με σκοπό την προστασία της νεώτερης και σύγχρονης αρχιτεκτονικής και ιστορικής κληρονομιάς της πόλης της Θεσσαλονίκης, καθώς και για το χαρακτηρισμό ως ιστορικού τόπου της ίδιας της πόλης με σκοπό τον έλεγχο της δόμησης ώστε να μην αλλοιωθεί η πολεοδομική και αρχιτεκτονική φυσιογνωμία της. Επίσης, το Υπουργείο Πολιτισμού έχει ξεκινήσει τη διαδικασία αναγκαστικής απαλλοτρίωσης ή απευθείας εξαγοράς διατηρητέων κτηρίων ή βιομηχανικών συγκροτημάτων, όπως το κτήριο επί των οδών Αγ. Σοφίας 31 και Ερμού 52, το κτήριο επί των οδών Φράγκων 15 και Λέοντος Σοφού, το βιομηχανικό συγκρότημα ΦΙΞ, ούτως ώστε να επιτευχθεί ουσιαστική και αποτελεσματική προστασία, προβολή και ανάδειξη των μνημείων και στη συνέχεια με την απόδοση σε αυτά πολιτιστικών χρήσεων να ενισχυθεί η πολιτιστική σημασία περιοχών της Θεσσαλονίκης και να αναβαθμιστεί το ιστορικό τους απόθεμα.
Τα οικονομικά κίνητρα που ισχύουν για τους ιδιοκτήτες διατηρητέων κτηρίων είναι:
1. Η μεταφορά συντελεστή δόμησης που δεν έχει καλυφθεί από το υπάρχον ακίνητο, σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις (παρ. 1, άρθρο 48 Ν. 3028/2002).
2. Η επιχορήγηση του επιτοκίου των δανείων για την αποκατάσταση των κτηρίων σε ποσοστό 50% και μέχρι ποσού 100.000,00 ευρώ (Τροποποίηση Απόφασης Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών στο ΦΕΚ 964/τ.Β΄/15.6.2007).
3. Οι επιχορηγήσεις σε ιδιοκτήτες διατηρητέων κτηρίων, με διαδικασία, όρους και προϋποθέσεις που θα περιληφθούν σε Προεδρικό Διάταγμα που θα εκδοθεί μετά από πρόταση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων και Πολιτισμού (παρ. 2 του άρθρου 48 του Ν. 3028/2002).
Σε ό,τι αφορά στο δεύτερο σκέλος της ερώτησης σας ενημερώνουμε ότι το Υπουργείο Πολιτισμού έχει ασχοληθεί με πρόγραμμα για την εξαγορά ή απαλλοτρίωση διατηρητέων νεότερων μνημείων στην πόλη της Θεσσαλονίκης και έχουν εξεταστεί από το ΚΣΝΜ οι παρακάτω υποθέσεις:
- Βιομηχανικό συγκρότημα ΥΦΑΝΕΤ (έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία εξαγοράς)
- Κτήριο (πρώην Οθωμανική Τράπεζα) ιδ. Ι.Κ.Α., στις οδούς Φράγκων - Λ. Σοφού, που στεγάζει το Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης
- Βιομηχανικό συγκρότημα ΦΙΞ
- Κτήριο στην πλατεία Αγ. Σοφίας, με την επωνυμία «Κόκκινο Σπίτι».
- Η αποδοχή της δωρεάς στο Υπουργείο Πολιτισμού (χωρίς επιβάρυνση) του κτιρίου της οδού Βασ. Όλγας 105, ιδιοκτησίας Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού (πρόσφατα ενημερωθήκαμε ότι έχει εξαγοραστεί από ιδιώτη).
Επίσης, πρόκειται να εισαχθούν στο ΚΣΝΜ για την κατά νόμο γνωμοδότηση μόλις συμπληρωθούν οι φάκελοι οι υποθέσεις:
- Το κτήριο της οδού Βασ. Όλγας 110
- Το κτήριο της οδού Παρασκευοπούλου 3, Σπάρτης και Βυζαντίου
- Το κτήριο της οδού Βελισαρίoυ 48
- Το κτήριο των οδών Δελφών 14 - Παρασκευοπούλου και Κωνσταντινίδη 25
- Το κτήριο των οδών Γραβιάς 25 και Βασ. Όλγας γωνία.
Ο Υπουργός
ΜΙΧΑΛΗΣ ΛΙΑΠΗΣ»
5. Στην με αριθμό 7566/29-2-2008 ερώτηση της Βουλευτού κ. Παρθένας Φουντουκίδου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1233/12-5-2008 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσε η Βουλευτής κ. Π. Φουντουκίδου, σας πληροφορούμε τα εξής:
Το κοινοτικό πρόγραμμα της δωρεάν διανομής τροφίμων σε απόρους υλοποιείται σε ετήσια βάση από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και αφορά τη διανομή μακαρονιών, ρυζιού και τυριού φέτας ανάλογα με τον εγκεκριμένο κάθε φορά προϋπολογισμό.
Τα κριτήρια επιλεξιμότητας για τους απόρους και η διαδικασία υποβολής δικαιολογητικών από τους φορείς εκπροσώπησής τους περιγράφονται στην υπ'αριθ. 40946/2005 ΚΥΑ (ΦΕΚ 448/Β'), περί κριτηρίων επιλεξιμότητας δικαιούχων δωρεάν διανομής προϊόντων.
Οι τελικές ποσότητες κατανομής προϊόντων ανά δικαιούχο, προβλέπονται σε Υπουργική Απόφαση και προκύπτουν κάθε φορά από τη συνολική διαθέσιμη, ποσότητα προσμετρώντας τυχόν έκτακτες περιπτώσεις και ανάγκες.
Η δωρεάν διανομή τροφίμων για το έτος 2007 έχει ολοκληρωθεί και οι σύλλογοι Καρκινοπαθών Γιαννιτσών και Διαβητικών Ν. Πέλλας ήταν μεταξύ των δικαιούχων δωρεάν διανομής τροφίμων και οι οποίοι έλαβαν τις ποσότητες μακαρονιών που αιτήθηκαν.
Λόγω όμως της έκτακτης περίπτωσης των πυρκαγιών κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 2007 με το μεγάλο αριθμό δικαιούχων πυρόπληκτων περιοχών και την περιορισμένη προς διανομή ποσότητα ρυζιού και τυριού φέτας, δεν κατέστη δυνατό να λάβουν όλες οι κατηγορίες δικαιούχων ποσότητα ρυζιού και τυριού φέτας μιας και δόθηκε προτεραιότητα στις πυρόπληκτες περιοχές και στους συλλόγους πολυτέκνων.
Όσον αφορά το πρόγραμμα διανομής τροφίμων έτους 2008 σας γνωρίζουμε ότι θα γίνει διανομή μόνο μακαρονιών και η οποία θα υλοποιηθεί το φθινόπωρο του τρέχοντος έτους. Οι προς διανομή ποσότητες που εγκρίθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι κατά πολύ μεγαλύτερες από αυτές του 2007 και ως εκ τούτου θα ικανοποιηθούν τα αιτήματα όλων των δικαιούχων φορέων.
Τέλος, επισημαίνεται ότι οι σύλλογοι Καρκινοπαθών Γιαννιτσών και Διαβητικών Ν. Πέλλας παραμένουν στο μητρώο δικαιούχων και όπως προβλέπεται στην ανωτέρω υπ' αριθ. 40946/2005 ΚΥΑ (ΦΕΚ 448/Β'), μπορούν να συμμετάσχουν εάν το επιθυμούν στις επόμενες δωρεάν διανομές τροφίμων που θα υλοποιηθούν από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, ακολουθώντας την προβλεπόμενη από την ΚΥΑ διαδικασία.
Ο Υπουργός
Α. ΚΟΝΤΟΣ»
6. Στην με αριθμό 7659/3-3-2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Μάρκου Μπόλαρη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1243/12-5-2008 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στις παραπάνω ερωτήσεις που κατέθεσαν οι Βουλευτές κ.κ.. Μ. Mπόλαρης, Θ. Τζάκρη, σας πληροφορούμε τα εξής:
Η Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος, τόσο κατά το τρέχον έτος, όσο και κατά τα προηγούμενα έτη, για τα ποσά που λαμβάνουν οι αγρότες με πίστωση του τραπεζικού λογαριασμού τους, πέρα από το ποσό και την ημερομηνία αναγράφει και την «Αιτιολογία» πίστωσης.
Η «Αιτιολογία», σε όλες τις Τράπεζες, λόγω του περιορισμένου χώρου του βιβλιαρίου, είναι σύντομη και συνήθως είναι τα τρία πρώτα γράμματα της ενίσχυσης που πληρώνεται.
Κάθε φορά που υπάρχει κάποιο νέο είδος πληρωμής ενίσχυσης, όπως η Ενιαία Ενίσχυση κατά τον προηγούμενο χρόνο, οι κεντρικές διευθύνσεις της Τράπεζας δίνουν οδηγίες στο δίκτυο των καταστημάτων τους για να μπορούν να ενημερώσουν τους αγρότες.
Επίσης, κατά τακτά διαστήματα οι κεντρικές διευθύνσεις της Τράπεζας ενημερώνουν το δίκτυο καταστημάτων με «Πίνακα Αιτιολογιών», τον οποίο αναρτούν σε εμφανές σημείο.
Επισημαίνεται ότι, γενικά η αιτιολογία κάθε ενίσχυσης παραμένει η ίδια και δεν απαιτείται οι αγρότες να ταλαιπωρούνται για να επισκέπτονται την Τράπεζα.
Για καλύτερη εξυπηρέτηση των αγροτών σας κάνουμε γνωστό ότι αυτοί μπορούν να ενημερώνονται από τα Καταστήματα της Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδος τηλεφωνικά.
Τέλος, οι Υπηρεσίες του Οργανισμού Πληρωμών και Ελέγχου Κοινοτικών Ενισχύσεων Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε.) θα επιδιώξουν, σε συνεργασία με την Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος, για την αναλυτικότερη ενημέρωση των αγροτών, να διευθετηθούν κάποια προβλήματα αυτού του είδους που έχουν παρατηρηθεί στην πίστωση των λογαριασμών των δικαιούχων.
Ο Υπουργός
Α. ΚΟΝΤΟΣ»
7. Στην με αριθμό 7691/3-3-2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Βασιλείου Κεγκέρογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1248/12-5-2008 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Β. Κεγκέρογλου, σας πληροφορούμε τα εξής:
Σύμφωνα με την με αριθμ. 609/23.03.2005 ΚΥΑ, στους νέους αγρότες η υπολογισθείσα ενίσχυση κατά περίπτωση δικαιούχου καταβάλλεται σε δύο δόσεις. Η πρώτη δόση χορηγείται άμεσα και εφόσον ο δικαιούχος κάνει αποδεκτή την απόφαση ένταξής του, ενώ η δεύτερη δόση δύναται να χορηγηθεί από το επόμενο έτος της ένταξής του και εφόσον ο δικαιούχος αποκτήσει τις προϋποθέσεις και τους δεσμευτικούς στόχους του Σχεδίου Δράσης, όπως αυτοί προσδιορίζονται κατά μεμονωμένο δικαιούχο στην απόφαση ένταξης.
Για τη χορήγηση της δεύτερης δόσης ο δικαιούχος θα πρέπει να υποβάλει μεταξύ άλλων δικαιολογητικών όλα τα λογιστικά και άλλα παραστατικά (π.χ. τίτλος δικαιωμάτων Ενιαίας Ενίσχυσης) στοιχεία της εκμετάλλευσης, προκειμένου να αποδείξει την επίτευξη επιπέδου οικονομικής βιωσιμότητας της γεωργικής εκμετάλλευσης για το οποίο έχει δεσμευτεί.
Προκειμένου οι νέοι αγρότες - δικαιούχοι δικαιωμάτων Ενιαίας Ενίσχυσης να ενημερωθούν σχετικά με τα ατομικά τους δικαιώματα Ενιαίας Ενίσχυσης που κατέχουν μετά το πρώτο έτος ενεργοποίησης (2006) ή με την χορήγηση της Ενιαίας Ενίσχυσης του εν λόγω έτους πρέπει να απευθύνονται στις Ενώσεις Αγροτικών Συνεταιρισμών που ανήκουν δεδομένου ότι στις κατά τόπους ΕΑΣ έχουν αποσταλεί τα ατομικά δελτία πληρωμών του έτους 2006 όπου αποτυπώνονται τόσο αριθμός και η αξία των δικαιωμάτων Ενιαίας Ενίσχυσης που κατέχουν οι παραγωγοί όσο και οι πραγματοποιηθείσες πληρωμές. Επομένως, οι νέοι αγρότες μπορούν να κάνουν χρήση του εν λόγω δελτίου πληρωμών ως δικαιολογητικό στοιχείο της ως άνω περιγραφείσας β' δόσης.
Ο Υπουργός
Α. ΚΟΝΤΟΣ»
8. Στην με αριθμό 8834/19.3.2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Ευσταθίου Κουτμερίδη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1408/12.5.2008 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
«Aπαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Σ. Κουτμερίδης, σας πληροφορούμε τα εξής:
Βασικός στόχος της πολιτικής του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κατά την τρέχουσα Προγραμματική Περίοδο είναι η βελτίωση της ποιότητας των γεωργικών προϊόντων με στόχους:
* Την επίτευξη προστιθέμενης αξίας στα προϊόντα του πρωτογενή τομέα.
* Στην παροχή εγγυήσεων στους καταναλωτές για την ποιότητα και ασφάλεια των προϊόντων αυτών.
* Τη βελτίωση της αγοράς τους.
* Την προστασία του περιβάλλοντος.
Τα μέσα χρηματοδότησης για την επίτευξη της πολιτικής αυτής αποτελούν το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης για την Ελλάδα 2007-2013 «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΠΑΛΤΑΤΖΗΣ» και οι Κοινές Οργανώσεις Αγοράς (ΚΟΑ).
Ειδικότερα πέραν της δυνατότητας για την πραγματοποίηση επενδύσεων στον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα καθιερώθηκαν και τα ακόλουθα καθεστώτα ενίσχυσης στο πλαίσιο του ΠΑΑ 2007-2013.
* Καθεστώς ενίσχυσης των γεωργών που συμμετέχουν σε συστήματα για την ποιότητα των τροφίμων.
* Καθεστώς ενίσχυσης Ομάδων παραγωγών για την προώθηση των προϊόντων ποιότητας και την ενημέρωση των καταναλωτών.
* Καθεστώς ενίσχυσης της βιολογικής παραγωγής στο πλαίσιο του μέτρου των γεωργοπεριβαλλοντικών ενισχύσεων.
Ειδικότερα κατά περίπτωση καθεστώτος ισχύουν θα ακόλουθα:
Α. ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΤΩΝ ΓΕΩΡΓΩΝ ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΕ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΤΡΟΦΙΜΩΝ
Η στήριξη παρέχεται στους παραγωγούς προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις σταθερές δαπάνες (π.χ. αμοιβή Πιστοποιητικού Οργανισμού) που προκύπτουν από την ένταξη στα ακόλουθα, κατ' αρχήν, συστήματα ποιότητας:
? ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ
* Από το ΠΑΑ 2007-2013 ενισχύονται τα ακόλουθα προϊόντα:
- Ελιές επιτραπέζιες - ελαιοποίησης.
- Δημητριακά.
- Βρώσιμα όσπρια.
- Οινάμπελοι, σταφιδάμπελοι, επιτραπέζια.
- Αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά.
- Εκτροφές αιγοπροβάτων, βοοειδών, χοίρων, πουλερικών για την παραγωγή κρέατος ή και γάλακτος ή και αυγών.
- Έλαια-λίπη.
- Προϊόντα αλευροποιίας ζαχαροπλαστικής, ζυμαρικά.
- Οίνος, όξος.
- Προϊόντα γαλακτοκομίας.
- Παρασκευάσματα κρεάτων.
Το ύψος ενίσχυσης φθάνει μέχρι:
- 1.700 ΕΥΡΩ/ετησίως ανά εκμετάλλευση για τις δενδρώδεις καλλιέργειες και το αμπέλι.
- 1.500 ΕΥΡΩ/ ετησίως ανά εκμετάλλευση για τα φυτά μεγάλης καλλιέργειας
- 1.800 ΕΥΡΩ/ ετησίως ανά κτηνοτροφική μονάδα.
* Τα οπωροκηπευτικά ενισχύονται (Κοινοτική απαίτηση) από την αντίστοιχη ΚΟΑ.
? ΣΥΣΤΗΜΑ OΛOΚΛHPΩΜENHΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΣΤΗ ΦΥΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ (AGRO 2)
* Από το ΠΑΑ 2007-2013 ενισχύονται τα ακόλουθα:
- ελιές επιτραπέζιες- ελαιοποίησης.
- Δημητριακά.
- Βρώσιμα όσπρια.
- Οινάμπελοι, σταφιδάμπελοι, επιτραπέζια.
- Αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά.
Το ύψος ενίσχυσης φθάνει για όλες τις καλλιέργειες μέχρι 1.400 ΕΥΡΩ / ετησίως ανά εκμετάλλευση.
* Τα οπωροκηπευτικά ενισχύονται (Κοινοτική απαίτηση) από την αντίστοιχη ΚΟΑ.
? ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΧΟΙΡΕΙΟΥ ΚΡΕΑΤΟΣ (AGRO 3)
Στο καθεστώς ενίσχυσης μπορεί να ενταχθεί το σύνολο των χοιροτροφικών μονάδων, εφόσον ενταχθεί στο σύστημα της ολοκληρωμένης διαχείρισης σύμφωνα με το πρότυπο AGRO 3. Η ενίσχυση φθάνει μέχρι 3.000 ΕΥΡΩ/ετησίως ανά μονάδα.
Β. ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΤΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΕ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗ - ΕNΗΜEΡΩΣΗ
Στο πλαίσιο του μέτρου αυτού ενισχύονται με 70% οι δαπάνες που πραγματοποιούν Ομάδες παραγωγών προϊόντων ποιότητας για την ενημέρωση των καταναλωτών, την προώθηση των προϊόντων και την διαφήμισή τους στην εσωτερική αγορά.
Γ. ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΓΕΩΡΓΙΑ - ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΩΝ ΓΕΩΡΓΟΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΕΝΙΣΧΥΣΕΩΝ
Επειδή η βιολογική παραγωγή λόγω των ήπιων μεθόδων που χρησιμοποιεί (αντικατάσταση των χημικών εισροών με βιοθρεπτικά και βιοθεραπευτικά) πέραν της ασφάλειας που παρέχει στους καταναλωτές, της προστιθέμενης αξίας στους παραγωγούς συμβάλλει και στην προστασία του περιβάλλοντος και εκ του λόγου αυτού εντάσσεται πέραν των άλλων και στο καθεστώς των γεωργοπεριβαλλοντικών ενισχύσεων.
Γ΄ Προγραμματική Περίοδος 2000-2006
Την περίοδο αυτή τα ύψη ενίσχυσης υπολογίσθηκαν από τις Υπηρεσίες του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων με βάση:
* Την απώλεια εισοδήματος υπολογιζομένων και των άμεσων ενισχύσεων.
* Του πρόσθετου κόστους υπολογιζομένων και των δαπανών προς τρίτους (δαπάνες πιστοποίησης, δαπάνες Γεωπόνου).
* Κινήτρου που έφθανε το 20% των ανωτέρω.
Δ΄ Προγραμματική Περίοδος 2007-2013
Την περίοδο αυτή τα ύψη ενίσχυσης υπολογίσθηκαν (Κανονιστική απαίτηση) από ανεξάρτητο φορέα (Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών) από δημοσιευμένα στοιχεία τριετίας (RICA) και με βάση:
* Την απώλεια εισοδήματος μη συμπεριλαμβανομένων των άμεσων ενισχύσεων δηλαδή των επιδοτήσεων, που πλέον δίνονται ανεξάρτητα της νέας παραγωγής, βάσει των ιστορικών δικαιωμάτων.
* Του πρόσθετου κόστους μη συμπεριλαμβανομένου του κόστους πιστοποίησης για τα τρόφιμα (καλύπτεται από το προαναφερθέν μέτρο για την ποιότητα) και αμοιβής του Γεωπόνου (5 ΕΥΡΩ/ στρέμμα) που μετά από Κανονιστική Απαίτηση μπορεί να καλυφθεί από το μέτρο της χρήσης των Υπηρεσιών Παροχής Γεωργικών Συμβουλών.
* Ενώ δεν υπολογίσθηκε το κίνητρο (το αποκλείει ο Κανονισμός).
Με βάση τις ανωτέρω Κανονιστικές Απαιτήσεις το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών προχώρησε σε ενδεικτικούς υπολογισμούς σε ορισμένα προϊόντα προκειμένου να εγκριθεί το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης 2007-2013 και να τεθούν αντίστοιχα σε διαβούλευση .
Είναι πέραν πάσης λογικής και χρηστής διαχείρισης όμως η αντίδραση και απαίτηση των εταιριών πιστοποίησης να αμείβονται με τον παλαιό τρόπο και όχι με τον ισχύοντα πλέον υπολογισμό που είναι πλέον διαφανής αφού η αμοιβή τους είναι εξασφαλισμένη και καταβάλλεται άμεσα αλλά με άνω όριο, γεγονός που ίσως σημαίνει ότι κάτι άλλο συνέβαινε μέχρι σήμερα που η αμοιβή ήταν ενιαία με τους παραγωγούς.
Ήδη η διαδικασία διαβούλευσης με σκοπό την οριστικοποίηση συμπλήρωση των υπολογισμών με βάση νεώτερα δημοσιευμένα στοιχεία RICA 2004-5-6 σε όλες τις ομάδες προϊόντων έχει σχεδόν ολοκληρωθεί και αμέσως μετά θα υποβληθεί Πρόταση Αναθεώρησης του Προγράμματος για όλα τα προϊόντα πλην οπωροκηπευτικών τα οποία (απαίτηση της Ε.Ε.) θα ενισχύονται από τις πιστώσεις της αντίστοιχης ΚΟΑ.
Ο Υπουργός
Α. ΚΟΝΤΟΣ»
9. Στην με αριθμό 9281/28.3.08 ερώτηση της Βουλευτού κ. Χρύσας Αράπογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 2155Β/16.5.08 έγγραφο από τον Yφυπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στο ανωτέρω σχετικό, σας γνωρίζουμε τα εξής:
Τα Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια που εκπονούνται και εγκρίνονται με ευθύνη του Οργανισμού Θεσσαλονίκης στο Πολεοδομικό Συγκρότημα Θεσσαλονίκης καθορίζουν το πλαίσιο λειτουργίας και ανάπτυξης της πόλης προβλέποντας εκτός των άλλων την ικανοποίηση των αναγκών των κατοίκων στην απαραίτητη κοινόχρηστη και κοινωφελή υποδομή.
Η υλοποίηση των παραπάνω προβλέψεων αφορά αρμοδιότητες άλλων φορέων και υπηρεσιών όπως η νομαρχιακή αυτοδιοίκηση και ο εκάστοτε οικείος Δήμος.
Αναλυτικά για την αξιοποίηση των ελεύθερων χώρων σας ενημερώνουμε:
Το Βιομηχανικό συγκρότημα των Μύλων Αλλατίνη στην περιοχή του Ντεπό (Ανθέων και Θεμιστοκλή Σοφούλη) στο Δήμο Θεσσαλονίκης, τελεί. υπό την προστασία του ΥΠΠΟ, το οποίο έχει χαρακτηρίσει, με αντίστοιχες αποφάσεις Υπουργού, διατηρητέα τα περισσότερα κτήρια που περιλαμβάνονται στον περίβολο καθώς και τον περιβάλλοντα χώρο τους και έχει εγκρίνει προσθήκη στον ακάλυπτο χώρο.
Το θέμα του Γερμανικού Προξενείου είναι αντικείμενο διακρατικής συμφωνίας μεταξύ των Κυβερνήσεων της Ελλάδος και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (ΟΔΓ) και έχει ως εξής:
* Με το από 23.11.1962 Β.Δ. (ΦΕΚ 161/10.12.62) όλα τα οικόπεδα κατά μήκος της νέας παραλιακής λεωφόρου (Μ. Αλεξάνδρου σήμερα) που προέκυψαν από την επιχωμάτωση του παλαιού αιγιαλού, χαρακτηρίσθηκαν ως οικοδομικές μονάδες (Ο Μ) και καθορίσθηκαν οι όροι δόμησής τους.
* Το συγκεκριμένο οικόπεδο προέκυψε μετά την συντέλεση της απαλλοτρίωσης στην περιοχή για την κατασκευή της νέας παραλίας και παραχωρήθηκε από το Ελληνικό Δημόσιο στο Γερμανικό Δημόσιο ως αποζημίωση έναντι άλλης ιδιοκτησίας του με σκοπό την ανέγερση του Γερμανικού Προξενείου.
* Με το Ν. 1053/1980 (ΦΕΚ 151Α/28.6.80) κυρώθηκε η από 21.7.1978 υπογραφείσα συμφωνία μεταξύ των Κυβερνήσεων της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, για την μεταβίβαση της κυριότητας του εν λόγω οικοπέδου επί των οδών Παραλιακής Λεωφόρου και Στρατηγού Κακκάβου στην Θεσσαλονίκη, όπως φαίνεται ακριβέστερα στο συνημμένο στην συμφωνία σχεδιάγραμμα. Το σχεδιάγραμμα αυτό απεικονίζει την ΟΜ. 42 του εγκεκριμένου σχεδίου πόλης. Στην παράγραφο 2 του άρθρου 1 της συμφωνίας ορίζεται ότι η ΟΔΓ θα ανεγείρει στο εν λόγω οικόπεδο κτίριο στο οποίο θα στεγασθούν οι υπηρεσίες του Γενικού Προξενείου της ΟΔΓ στην Θεσσαλονίκη, ενδεχομένως η κατοικία του Γενικού Προξένου της ΟΔΓ και ενδεχομένως σε ιδιαίτερη πτέρυγα τα γραφεία του Γερμανικού Ινστιτούτου Γκαίτε. Στην δε παράγραφο 3 του ίδιου άρθρου συμφωνείται ότι «ετέρα χρήσις του οικοπέδου πλην των ανωτέρω αναφερομένων θα είναι δυνατή μόνον μετά προηγουμένην διαβούλευσιν μεταξύ των δύο Κυβερνήσεων» .
* Μετά από αίτημα της Γερμανικής Πρεσβείας για την χορήγηση άδειας πωλήσεως του επιμάχου ακινήτου ή εναλλακτικά της αξιοποιήσεώς του με το σύστημα της αντιπαροχής, ανταλλαγή απόψεων και σχετικού ερωτήματος του Νομ. Συμβούλου του Υπ. Εξωτερικών, το Β΄ τμήμα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους γνωμοδότησε κατά πλειοψηφία ότι η μεταβίβαση της κυριότητας του ανωτέρω ακινήτου θα είναι μόνον κατόπιν διαβουλεύσεων.
* Στις 29.10.98 διεξήχθησαν διαβουλεύσεις μεταξύ εκπροσώπων της Γερμανικής Πρεσβείας στην Αθήνα και του Ελληνικού Υπ. Εξωτερικών, οπότε η Ελληνική πλευρά πληροφόρησε την Γερμανική ότι δεν έχει αντίρρηση για την πώληση ή αξιοποίηση με το σύστημα της αντιπαροχής του εν λόγω οικοπέδου. Τα δύο μέρη προέβλεψαν περαιτέρω την σύνταξη σχετικής συμβολαιογράφου. Για τις διαβουλεύσεις συντάχθηκε σχετικό πρακτικό το οποίο υπογράφηκε από εκπροσώπους των δύο πλευρών. Στη συνέχεια οι δύο Κυβερνήσεις με τους εκπροσώπους τους υπέγραψαν την αριθ. 3587/1.7.99 δήλωση της συμβολαιογράφου Αθηνών Βασ. Δημητρέλου, σύμφωνα με την οποία η Κυβέρνηση της ΟΔΓ μπορεί είτε να πωλήσει σε οποιονδήποτε το επίμαχο ακίνητο, είτε να το αξιοποιήσει με το σύστημα της αντιπαροχής για την ανέγερση κτηρίου σε αυτό. Η δήλωση αυτή μεταγράφηκε νομίμως.
* Οι ισχύοντες όροι δόμησης στην ΟΜ 42, σύμφωνα με έγγραφο της Δ/νσης Πολεοδομίας Ν.Α.Θ., καθορίσθηκαν με το από 23.11.62 Β.Δ. (ΦΕΚ 161Δ/62) και συμπληρώθηκαν ή τροποποιήθηκαν με τα ΦΕΚ 68Δ/1963, ΦΕΚ 186Δ/1965, ΦΕΚ 202Δ/1977 και ΦΕΚ 440Δ/1979 και προβλέπουν περίγραμμα δόμησης και απόλυτο μέγιστο υψόμετρο 30,10 μ. από την επιφάνεια της θάλασσας. Ο χώρος δεν έχει χαρακτηρισθεί ως χώρος ειδικού προορισμού.
* Σύμφωνα με τους παραπάνω όρους δόμησης εκδόθηκε η με αριθ. 1672/16.11.07 οικ. άδεια της Δ/νσης Πολεοδομίας Ν.Α.Θ. για ανέγερση 80ρόφου κτηρίου κατοικιών και γραφείων στην Ο.Μ.42.
Περιοχή Σαράντα Εκκλησιών
Ο συγκεκριμένος χώρος (που γειτνιάζει με την Εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου), δεν βρίσκεται επί οδού του βασικού οδικού δικτύου και κατά συνέπεια η αρμοδιότητα έγκρισης τροποποίησης του ρυμοτομικού σχεδίου για τον χαρακτηρισμό του ως κοινόχρηστου χώρου ανήκει στον οικείο Νομάρχη. Ωστόσο, υπάρχει η ευχέρεια στις περιπτώσεις που συντρέχουν σοβαροί πολεοδομικοί λόγοι να επανεπιβάλλεται η ρυμοτόμηση σε συγκεκριμένο χώρο, εφ’ όσον ταυτόχρονα εξασφαλίζονται και οι οικονομικοί πόροι για την άμεση αποζημίωση των ιδιοκτησιών που ρυμοτομούνται με την προσήκουσσα αποζημίωση. Η δαπάνη απαλλοτρίωσης κοινόχρηστων χώρων βαρύνει τον αντίστοιχο Δήμο.
Δήμος Καλαμαριάς
Για την Παραλιακή Ζώνη στο Καραμπουράκι:
Η περιοχή του Δ. Καλαμαριάς που βρίσκεται μεταξύ των οδών Αργοναυτών - Θ. Σοφούλη- Ναυτικής Διοίκησης Β.Ε. και θάλασσας εντάχθηκε στο σχέδιο με το από 29.5.26 Π.Δ. (ΦΕΚ 178Α/ 2.6.1926) όπως αυτό τροποποιήθηκε με το από 26.10.32 Π.Δ. (ΦΕΚ 384Α /29.10.1932).
Η τροποποίηση με τον χαρακτηρισμό της περιοχής ως χώρου πρασίνου που έγινε με το από 2.9.63 Β.Δ/(ΦΕΚ175Δ/21.10.63) ακυρώθηκε από το ΣτΕ με την αρ. 1305/1965 απόφασή του.
Με την υπ' αρ. ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Β1/Φ34/13400/421/17.5.89 Απόφαση Υπουργού Πολιτισμού έγινε η κήρυξη ευρύτερης περιοχής εντός της οποίας εμπίπτει και η εν λόγω περιοχή ως αρχαιολογικού χώρου. Με την υπ' αρ. ΥΠΠΟ/ΔΝΣΑΚ/113869/3187/11.1.07 Απόφαση χαρακτηρίσθηκε ως μνημείο το συγκρότημα των κτηρίων του Ναυτικού Ομίλου Θεσ/νίκης με τις εγκαταστάσεις του Λιμενίσκου στην οδό Θ.Σοφούλη 112 του Δ. Καλαμαριάς.
Επιπλέον των ανωτέρω με σημειακές τροποποιήσεις εγκρίθηκαν στην περιοχή: ο χαρακτηρισμός χώρου για την ανέγερση κτηρίου Ναυτικής Διοίκησης Βορείου Αιγαίου (ΦΕΚ 63Δ/18.3.75), ο καθoρισμός τμήματος κοινόχρηστου χώρου ως εκτός σχεδίου περιοχή (ΦΕΚ 557Δ/26.10.78) καθώς και ο χαρακτηρισμός χώρου για ανέγερση του Β' Λυκείου Καλαμαριάς (ΦΕΚ 405Δ/24.8.82) και χαρακτηρισμός συμπληρωματικού χώρου .(ΦΕΚ 594Δ/7.11.85). Χαρακτηρισμός της περιοχής ως ιδιαιτέρου φυσικού κάλους- δεν έχει θεσμοθετηθεί.
Από το ισχύον Γ.Π.Σ. του Δ. Καλαμαριάς (απόφαση Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ με αρ. 12122/1761/13.5.99, ΦΕΚ 419/14.6.99) η συγκεκριμένη περιοχή προβλέπεται ως ζώνη ανάπλασης με την υπαγωγή της στο άρθρο 8 του Ν. 2508/97 (ΦΕΚ 124 Α/97).
Για τnv έκτασn του στρατοπέδου Κόδρα:
Με το αρχικό ΓΠΣ (ΦΕΚ 1019 Δ/14.10.87) χαρακτηρίσθηκε ως χώρος πρασίνου.
Με την τροποποίησή του (ΦΕΚ 419 Δ/14.6.99) καθορίσθηκαν πολιτιστικές εγκαταστάσεις και χώροι αθλητισμού μετά από ειδική μελέτη.
Με την αριθ. 288/2003 απόφαση του ΣτΕ ακυρώθηκε η προηγούμενη απόφαση έγκρισης του ΓΠΣ όσον αφορά τον καθορισμό χρήσεων γης στην περιοχή του στρατοπέδου Κόδρα.
Με την αριθ. ΥΠΠΟ/ΟIΚΟΝ/Γ/37649/2.8.95 απόφαση Υπουργού Πολιτισμού (ΦΕΚ 727 Β/24.8.95) κηρύχθηκε αρχαιολογικός χώρος στην έκταση του στρατοπέδου και επιπλέον με την αριθ. ΥΠΠΟ/ΔΝΣΑΚ/43539/1141/28.6.05 απόφαση Υφυπουργού Πολιτισμού χαρακτηρίσθηκε ως ιστορικός τόπος ο χώρος του πρώην στρατοπέδου Κόδρα, ως το συνημμένο διάγραμμα.
Επιπλέον των ανωτέρω εκκρεμούν τόσο στο Δήμο Καλαμαριάς όσο και στην Δ/νση Πολεοδομικού Σχεδιασμού/ΥΠΕΧΩΔΕ αιτήματα πολιτών για άρση απαλλοτρίωσης ιδιοκτησιών τους μέσα στην έκταση του στρατοπέδου (αρχικά αιτήματα χωρίς δικαστικές αποφάσεις).
Ο Υφυπουργός
ΣΤΑΥΡΟΣ ΕΛ. ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ»)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Πολατίδη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της Πέμπτης 9 Οκτωβρίου 2008.
Α. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Πρώτου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφος 2 και 3 του Κανονισμού της Βουλής)
1. Η με αριθμό 82/6-10-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Παναγιώτη Μπεγλίτη προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με τα προβλήματα λειτουργίας και την αναπτυξιακή προοπτική στην περιοχή της Διώρυγας Κορίνθου, κ.λπ..
2. Η με αριθμό 92/6-10-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Αντωνίου Σκυλλάκου προς τον Υπουργό Εσωτερικών, σχετικά με το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για τις μεταθέσεις-αποσπάσεις του προσωπικού της ΕΛ.Α.Σ., κ.λπ..
3. Η με αριθμό 87/6-10-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Φωτίου Κουβέλη προς τους Υπουργούς Ανάπτυξης και Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με τη λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση της οικονομικής κατάστασης της Δ.Ε.Η., κ.λπ..
4. Η με αριθμό 90/6-10-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Βαΐτση Αποστολάτου προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικά με τη λειτουργία των μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας στον Πόρο, τις επιπτώσεις στο περιβάλλον, κ.λπ.
Β. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Δεύτερου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφος 2 και 3 του Κανονισμού της Βουλής)
1. Η με αριθμό 86/6-10-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Εμμανουήλ Σκουλάκη προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με την κατασκευή νοσοκομείων μέσω συμπράξεων δημοσίου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) κ.λπ.
2. Η με αριθμό 93/6-10-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Νικολάου Καραθανασόπουλου προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με την ανέγερση νέων σχολικών μονάδων σε Ηλεία και Αχαΐα μετά τον καταστρεπτικό σεισμό του Ιουνίου, κ.λπ..
3. Η με αριθμό 88/6-10-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αθανασίου Λεβέντη προς τους Υπουργούς Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων και Ανάπτυξης, σχετικά με τη δημιουργία Τεχνολογικού Πάρκου στον ορεινό όγκο της Πάρνηθας, κλ.π..
4. Η με αριθμό 89/6-10-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Αστερίου Ροντούλη προς τον Υπουργό Εσωτερικών, σχετικά με το σχέδιο προεδρικού φιατάγματος για τις μεταθέσεις του προσωπικού της ΕΛ.Α.Σ., κ.λπ..
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Πολιτισμού: «Ίδρυση νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ»».
Η Διάσκεψη των Προέδρων στη συνεδρίασή της στις 2-10-2008 αποφάσισε να γίνει η συζήτηση σε δύο συνεδριάσεις. Στη σημερινή συνεδρίαση θα συζητηθεί το νομοσχέδιο επί της αρχής.
Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Σπυρίδωνας Χαλβατζής ορίζει Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο την κα Εύα Μελά και Ειδικό Αγορητή τον κ. Κωνσταντίνο Καζάκο.
Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΛΑ.Ο.Σ. κ. Αστέριος Ροντούλης ορίζει Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο τον κ. Βελόπουλο και Ειδικό Αγορητή τον κ. Άδωνι Γεωργιάδη.
Κύριε Υπουργέ, θα θέλατε να λάβετε το λόγο;
ΜΙΧΑΗΛ-ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΠΗΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Όχι, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Επομένως, συνεχίζουμε.
Επειδή, απ’ ό,τι βλέπω, απουσιάζουν προς το παρόν οι εισηγητές των κομμάτων, δηλαδή ο κ. Σαλμάς, ο κ. Αλευράς και ο κ. Γεωργιάδης, το λόγο έχει ο κ. Καζάκος.
Ορίστε, κύριε Καζάκο, έχετε το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΖΑΚΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς δεν μπορούμε αυτό το νομοσχέδιο να το δούμε ξεκομμένο από τη γενική κατάσταση που επικρατεί σήμερα, γιατί μία σειρά νομοσχεδίων, πολύ σημαντικών για τη ζωή των Ελλήνων, είναι προς την ίδια κατεύθυνση.
Σήμερα, σε μία περίοδο όπου ολόκληρη η ζωή των ανθρώπων έχει υποταχθεί στους νόμους του εμπορίου και στη λογική του μέγιστου κέρδους, που έχει φέρει την ανθρωπότητα σ’ αυτήν την κατάσταση που βιώνουμε, με τα τρομακτικά αδιέξοδα και με την οικονομική κρίση που υπάρχει, για τη διαχείρισή της, ακόμα και προχθές στην τελευταία σύνοδο των εκπροσώπων της Ευρωπαϊκής Ένωσης –μέσα σ’ αυτό το σκληρό πυρήνα δεν είδαμε να μετέχει η Ελλάδα, όλα καλά της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσα μας συμφέρουν, αλλά στα οικονομικά όχι και στην τσέπη του καθενός, γιατί ο καθένας θα διαχειριστεί την κρίση μόνος του- πέρασε η πρόταση της κ. Μέρκελ.
Και βλέπετε μία κατάσταση κατά την οποία κινδυνεύουν ακόμα και οι καταθέσεις των ανθρώπων στις τράπεζες. Και πρέπει τα κράτη να πάρουν μέτρα και να εγγυηθούν τις καταθέσεις των πελατών των τραπεζών. Είναι μία περίοδος που, όπως λέγεται από πολλά στόματα απ’ όλες τις μεριές, θυμίζει παραμονές κήρυξης παγκοσμίου πολέμου, μία πιθανότητα που δεν είναι καθόλου θεωρητική.
Σήμερα, φτάσαμε να γίνονται προσπάθειες να θέσουμε ακόμα και τα ζητήματα του πολιτισμού -τα οποία ειδικά για μας τους Έλληνες, για τον τόπο μας έχουν μια ιδιαίτερη σημασία και έπαιξαν έναν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στην ιστορία του τόπου- στη διάθεση των επιχειρήσεων, της ιδιωτικής επιχείρησης.
Όλα τα νομοσχέδια ανοίγουν δρόμους για την κερδοσκοπία της ιδιωτικής επιχείρησης. Τώρα, μπήκε στο στόχαστρο και αυτό που λέμε συνήθως και έχει καταντήσει λίγο μελό «τα ιερά και τα όσια της φυλής». Διότι στην πραγματικότητα γι’ αυτήν την κληρονομιά, για ό,τι απέμεινε, για ό,τι περισώθηκε απ’ αυτή τη λαίλαπα των δύο χιλιάδων ετών δουλείας του τόπου -από τη ρωμαϊκή κατάκτηση, μέχρι την Παλιγγενεσία- για ό,τι περισώθηκε για τους Έλληνες, για τον τόπο μας, ο πολιτισμός ήταν ζωντανός, ήταν παρών.
Αυτά τα αρχιτεκτονικά μνημεία ανάμεσα στα οποία ζούσαν οι εξαθλιωμένοι Έλληνες, οι ραγιάδες, κινδύνεψαν να εξαφανιστούν. Κινδύνεψε να χαθεί αυτό το γένος, όπως το λέμε, των Ελλήνων, επειδή ακριβώς ζούσε ανάμεσα σ’ αυτές τις γκρεμισμένες κολώνες, σ’ αυτούς τους χώρους -την Ακρόπολη, τους Δελφούς, την Ολυμπία, τα αρχαία θέατρα- ανάμεσα σ’ αυτά τα αγάλματα και τα μνημεία του λόγου που περισώθηκαν, αυτά τα ελάχιστα, αυτή την Αρχαία Γραμματεία, που λέμε.
Με τα υπόλοιπα της φιλοσοφίας, της επιστήμης και της τέχνης, κατόρθωσαν οι εξαθλιωμένοι Έλληνες να περισώσουν τα ουσιώδη της ζωής τους, εξαιτίας της παρουσίας αυτού του ζωντανού πολιτισμού. Περιέσωσαν τη γλώσσα τους, τις υγιείς παραδόσεις –όσες κατάφεραν να περισώσουν- και ήταν η γενεσιουργός αιτία, η θρυαλλίδα που μετά την έκρηξη του Διαφωτισμού, από τη Γαλλική Επανάσταση, άναψε τη φλόγα της ελευθερίας σ’ αυτόν τον τόπο.
Δεν είναι οποιοσδήποτε, δεν είναι καθόλου τουριστικής σημασίας αυτός ο πολιτισμός για τους Έλληνες. Ήταν η ουσία της ζωής τους, ήταν το περιεχόμενο της ζωής τους, από πολύ παλιά. Από την τουρκοκρατία ακόμα, άνθρωποι διανοούμενοι απ’ αυτούς τους διαφωτιστές, απ’ αυτούς που δημιούργησαν και τη Φιλική Εταιρεία και όλο αυτό το ρεύμα της Επανάστασης που ξέσπασε το ’21, εκεί στηρίχθηκαν, αυτά είχαν στο μυαλό τους, αυτό ήταν το επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Και μην ξεχνάμε τα τρομερά γεγονότα, που συνέβησαν στη διάρκεια της Επανάστασης, κατά την οποία οι ίδιοι οι αγωνιστές έδιναν βόλια στους Τούρκους να τους σκοτώνουν, για να μη χαλάνε τις κολώνες και να μην παίρνουν το μολύβι μέσα από αυτά τα αρχιτεκτονήματα. Αυτό ήταν ένα πατριωτικό αγνό αίσθημα, το οποίο στην εποχή μας έχει εξαφανιστεί και δεν υπάρχει πια, κάτι που αποτελεί το πιο θλιβερό στοιχείο των ημερών μας.
Και τώρα, επιχειρείται για πρώτη ίσως φορά να αποδυναμωθεί αυτή η περίφημη Αρχαιολογική Υπηρεσία.
Αυτοί οι επιστήμονες αρχαιολόγοι έχουν πολύ μεγάλη και βαθιά ιστορία στον τόπο μας από πολύ παλιά, από τα πολύ δύσκολα χρόνια, όπου με αυτοθυσία και ηρωισμό περιέσωσαν, έσκαψαν και έβγαλαν ευρήματα. Τα διέσωσαν, τα έκρυβαν, όταν γινόταν πόλεμος, τα αξιοποίησαν, τα προέβαλαν, έκαναν και όλη τη χειρωνακτική εργασία, αλλά έκαναν και πολύ σπουδαία φιλοσοφική εργασία. Γιατί, ως κατέχοντες τη γνώση, ήταν οι μόνοι αρμόδιοι να ερμηνεύσουν αυτά τα ευρήματα και να μας ζωντανέψουν τις συνθήκες της ζωής των ανθρώπων που τα έφτιαξαν με τα χέρια τους. Αυτό ήταν το πιο σημαντικό έργο τους: Ζωντάνεψαν το παρελθόν, που για τους Έλληνες ήταν συνεχώς παρόν. Κυκλοφορούσαν ανάμεσά τους.
Τώρα έγινε το Μουσείο της Ακρόπολης, αυτό το καινούργιο κτήριο που έφερε σε μεγάλη σύγχυση όλους τους διανοούμενους του τόπου μας. Μίλησαν πολλοί υπέρ του. Οι περισσότεροι, όμως, αγανάκτησαν με τη μορφή που πήρε αυτό το κτήριο, ένα μαύρο κτήριο κοντά στο βράχο, κοντά σε αυτό το πάμφωτο έργο του αττικού πολιτισμού. Για μας είναι μουσολινικής εμπνεύσεως κτήριο και δεν έχει καμμία σχέση με αυτά που θα εκθέτει μέσα. Μπορεί να είναι πολυτελέστατο, να έχει χώρους τεράστιους, αλλά ο σκοπός –απ’ ό,τι φαίνεται και από το νομοσχέδιο- είναι να γίνει αυτό το μουσείο, όπως όλα τα μεγάλα μουσεία στον κόσμο, αυτά τα πολυσυλλεκτικά, τα μουσεία συλλογών, που έχουμε κι εδώ στην Ελλάδα και μάλιστα πάνε και πολύ καλά. Για παράδειγμα, το Μουσείο Μπενάκη κάνει τρομερή δουλειά. Όμως, αυτά είναι μουσεία συλλογών.
Το Μουσείο της Ακρόπολης είναι ένα μουσείο που θα περιλάβει τα κινητά μέρη, αλλά και τα τμήματα των αρχιτεκτονημάτων που θα φύγουν από την Ακρόπολη και θα στεγαστούν στου Μακρυγιάννη.
Μα, Μουσείο της Ακρόπολης, όπως και να το κάνουμε, είναι ο ίδιος ο βράχος! Είναι ο Παρθενώνας! Είναι το Ερεχθείο! Είναι ο Ναός της Νίκης! Είναι το Θέατρο του Διονύσου, ο Άρειος Πάγος, η Πνύκα και όλος ο περιβάλλων χώρος αυτού του βράχου, που είναι το κέντρο της ιστορικής μνήμης του τόπου μας! Πώς μπορεί να αποχωριστεί το μουσείο που θα περιέχει τα κινητά μέρη, αυτά τα πανέμορφα αντικείμενα του Φειδία, από τον αρχαιολογικό του χώρο, να φύγει από την ευθύνη της Εφορείας και να γίνει ένα Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου, που όλες τις αρμοδιότητες θα τις έχει ο εκάστοτε Υπουργός Πολιτισμού;
Δηλαδή θα διορίζει τα συμβούλια, τους προέδρους, τους γενικούς διευθυντές, το προσωπικό που θα προσλαμβάνεται με αόριστες συνθήκες; Δεν ξέρει κανείς με τι τρόπο θα δουλεύουν οι άνθρωποι που θα προσληφθούν, δηλαδή αν θα είναι ωρομίσθιοι ή με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, που το Διοικητικό Συμβούλιο ή ο Γενικός Διευθυντής θα έχει το δικαίωμα να απολύει και να προσλαμβάνει. Στην Αρχαιολογική Υπηρεσία, τουλάχιστον, είναι φανερό πως οι συνθήκες εργασίας είναι η γνωστή μονιμότητα του δημοσίου, μιας και οι αρχαιολόγοι δεν έχουν άλλο τομέα δραστηριότητας, παρά μόνο το δημόσιο. Δεν μπορούν να πάνε να δουλέψουν αλλού.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Ε΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ)
Και παρά την ιστορία που έχουν πίσω τους, ο τρόπος που δούλεψαν ήταν με απουσία του κράτους. Η απουσία του κράτους ήταν μόνιμη. Και μάλιστα, όταν παρενέβαινε, έκανε και καταστροφές, όπως όταν παραχώρησε το δικαίωμα στις ξένες αρχαιολογικές υπηρεσίες τον προπερασμένο αιώνα, οι οποίες λεηλάτησαν τις αρχαιότητες. Σε πολλές περιπτώσεις προσέφεραν έργο, αλλά είχαν το δικαίωμα να έχουν ιδιοκτησία τους το 50% από τα ευρήματα. ΄
Και με τον αγώνα των αρχαιολόγων, των φωτισμένων ανθρώπων, στην αρχή της περίφημης Αρχαιολογικής Εταιρείας, η οποία ιδρύθηκε το 1834 -τους Ραγκαβήδες, τους Ρίζους, τους Νερουλούς κ.λπ.- κατάφεραν μαζί με κάποιους φωτισμένους ηγέτες, δύο-τρεις, να θωρακίσουν την Αρχαιολογική Υπηρεσία νομοθετικά, έτσι ώστε να είναι κυρίαρχο σώμα, ένας θεσμός, ο οποίος έμεινε –και περιέργως- αλώβητος από τη διαφθορά και τη σήψη που έχει κατακλύσει την κοινωνία μας σήμερα. Είναι η μόνη, για την οποία ο κόσμος ξέρει. Έχει το κεφάλι του ήσυχο ότι στα χέρια των αρχαιολόγων οι αρχαιότητες είναι καλά φυλαγμένες, ότι εκεί δεν χωράει μέσον, δεν χωράει λάδωμα, δεν χωράει τίποτα. Έχει πάρει διαστάσεις το πράγμα στη συνείδηση των Ελλήνων. Αυτό τώρα πάει να αποκοπεί εντελώς από την ευθύνη τους και με κάποιες καινούριες τροπολογίες όλο και αποδυναμώνεται η Αρχαιολογική Υπηρεσία. Αυτό μας ανησυχεί πάρα πολύ. Και γι’ αυτό επί της αρχής του νομοσχεδίου είμαστε άκρως αντίθετοι. Δεν θα το ψηφίσουμε. Θα δούμε παρακάτω στα άρθρα τι θα συμπληρώσουμε.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κι εγώ σας ευχαριστώ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν δώσω το λόγο στον εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας κ. Σαλμά, σας ενημερώνω ότι κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για το Μουσείο της Ακρόπολης ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξανδρος Αλαβάνος ορίζει ειδική αγορήτρια τη Βουλευτή κ. Άννα Φιλίνη.
Κύριε Σαλμά, έχετε το λόγο.
ΜΑΡΙΟΣ ΣΑΛΜΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι πολίτες του κόσμου έχουν έναν επιπλέον σημαντικό λόγο να επισκέπτονται τη χώρα μας, έχουν έναν ακόμη ιερό τόπο να συναντήσουν, έχουν μία ακόμη ευκαιρία να δουν από κοντά την αρχαία Ελλάδα, να έρθουν σε επαφή με τον ελληνικό πολιτισμό, με την ελληνική ιστορία, με την ταυτότητα της Αθήνας. Το Μουσείο της Ακρόπολης είναι πραγματικότητα. Ένα μουσείο, που σύντομα θα πάρει τη θέση του ανάμεσα στα κορυφαία πολιτιστικά ιδρύματα του κόσμου. Ένα όραμα δεκαετιών, ένας χώρος που εκτός των άλλων θα στεγάσει τα μάρμαρα του Παρθενώνα, τα οποία σύντομα ελπίζω ότι θα επιστρέψουν από το Βρετανικό Μουσείο, για να αντικαταστήσουν τα ομοιώματα, που υπάρχουν τώρα στο φυσικό τους χώρο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτά που μας ενώνουν είναι περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν. Ένα από αυτά που μας ενώνει είναι ο πολιτισμός. Σήμερα είναι ευκαιρία να το αποδείξουμε εμπράκτως ψηφίζοντας το παρόν νομοσχέδιο. Και είμαι βέβαιος, αναφερόμενος στους συναδέλφους της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ότι θα σεβαστείτε τη Μελίνα, που βρίσκεται εκεί ψηλά και δεν θα επαναλάβετε το λάθος που κάνατε στην επιτροπή, να καταψηφίσετε δηλαδή το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.
Το νέο Μουσείο της Ακρόπολης, ουσιαστικά δημιουργήθηκε για να διαφυλάξει και να αναδείξει τα κινητά μνημεία της Ακρόπολης και τα αρχιτεκτονικά γλυπτά των κτηρίων της. Ως μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς θα παίξει ένα σημαντικό επιπρόσθετο ρόλο, για την κατανόηση της κοινής ευρωπαϊκής πολιτιστικής ιστορίας.
Φιλοδοξεί να αποτελέσει ένα ακόμη ολοκληρωμένο έργο, στο ευρύτερο πλαίσιο των δράσεων και του στρατηγικού σχεδιασμού για την ενίσχυση της παρουσίας της χώρας μας και του πολιτισμού μας σε όλα τα επίπεδα.
Είναι ένα μουσείο θεματικό και ταυτόχρονα πολυεπίπεδο και περιλαμβάνει τα μνημεία του Ιερού Βράχου, κρατώντας το βλέμμα στραμμένο μέσω αυτού σε ολόκληρο τον κόσμο.
Η δημιουργία του επιβλήθηκε κατ’ αρχήν από το γεγονός ότι ο χώρος στο παλαιό Μουσείο της Ακρόπολης ήταν περιορισμένος, με αποτέλεσμα να μην επιτρέπεται η ανάπτυξη περισσότερων θεματικών ενοτήτων, οι οποίες ουσιαστικά παρέμεναν κλεισμένες στους αποθηκευτικούς χώρους του παλαιού Μουσείου. Επίσης, το παλαιό Μουσείο της Ακρόπολης δεν επέτρεπε την μέγιστη ανάδειξη των γλυπτών που υπήρχαν. Για όλους αυτούς τους λόγους, έπρεπε να μετακινηθούν ακόμη και για την προστασία τους.
Στο νέο Μουσείο της Ακρόπολης συγκεντρώνονται αρχαιότητες, που αποκαλύφθηκαν διαχρονικά, κατά τις παλαιές ανασκαφές στον Ιερό Βράχο και στις κλιτύες της Ακρόπολης και θα δημιουργήσουν ολοκληρωμένες εκθεσιακές ενότητες. Στο νέο μουσείο έχει προβλεφθεί η δυνατότητα για την πλήρη παρουσίαση και έκθεση όλων των γλυπτών του Παρθενώνα, τόσο αυτών που βρίσκονται στην Ελλάδα, όσο και εκείνων που βρίσκονται στα Μουσεία του εξωτερικού.
Θα ήθελα στο σημείο αυτό να αναφέρω μία από τις βασικές ιδιομορφίες του. Το μουσείο αυτό είναι ένα προϊόν μιας δημόσιας συζήτησης και αντιπαράθεσης, η οποία κράτησε πάνω από τριάντα χρόνια. Επομένως, δεν είναι μία απλή περίπτωση κατασκευής ενός μουσείου. Όταν η πολιτεία βρέθηκε σε αδιέξοδο μετά από τρεις διαγωνισμούς που απέτυχαν, αποφάσισε να ιδρύσει το 1994, μ’ έναν ειδικό νόμο, τον Οργανισμό Ανέγερσης του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης.
Μετά από αυτό, ο Οργανισμός κατάφερε να αντιμετωπίσει πάνω από εκατό δίκες και στη συνέχεια να καταστεί δυνατόν να κατασκευαστεί το Μουσείο. Η διάρκεια της κατασκευής του μουσείου δεν ήταν εν συνεχεία ένα απλό έργο, αλλά έπρεπε να ξεπεραστούν πάρα πολλά στερεότυπα του παρελθόντος.
Ο σχεδιασμός του μουσείου δεν ήταν απλώς σχεδιασμός του οράματος ενός αρχιτέκτονα. Ήταν προϊόν επίπονης εργασίας επιτροπών, που σκέφθηκαν όλες τις παραμέτρους και μία από αυτές, ίσως η πιο σημαντική, είναι ότι το μουσείο αυτό έχει μια πάρα πολύ έντονη εξωστρέφεια στην αρχιτεκτονική του. Είναι το πρώτο μουσείο, το οποίο τολμά να βάλει το φυσικό περιβάλλον γύρω του, να βάλει το ιστορικό περιβάλλον στο εσωτερικό του με τα γυάλινα υαλοστάσιά του και να περιλάβει ακόμη και την Αθήνα, όπως είναι σήμερα, γιατί και αυτή η Αθήνα είναι δημιούργημα δικό του.
Επομένως, υπάρχει μια σειρά χαρακτηριστικών του μουσείου, που το κάνουν να έχει μια ιδιαιτερότητα. Το μουσείο αυτό αντιμετωπίζει το προϊόν του ως ένα κοινωνικό αγαθό, το οποίο πρέπει να διαχειριστεί με τον αποδοτικότερο δυνατόν και εθνικά επωφελέστερο τρόπο. Και αυτό, κατά τη γνώμη μας, εξυπηρετείται από τη σύγχρονη και σύμφωνη με τα διεθνή πρότυπα νομική μορφή λειτουργίας του, που θα είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου.
Επειδή ουσιαστικά, κατά τη συζήτηση στην Επιτροπή, οι ενστάσεις της Αντιπολίτευσης εστιάστηκαν στο γεγονός ότι με αυτή την καινοτομία δεν θα υπάγεται η διοίκηση και ο έλεγχος του νέου μουσείου στην Εφορία Αρχαιοτήτων και ότι με τον τρόπο αυτό διακόπτεται το ενιαίο του αρχαιολογικού χώρου και του μουσείου, θα ήθελα να αναπτύξω την επιχειρηματολογία, που υποστηρίζει και δικαιώνει τη νομοθετική αυτή πρωτοβουλία.
Όπως γνωρίζετε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου είναι δημόσιο, αλλά σίγουρα έχουν πιο ευέλικτη μορφή. Και αυτή η ευελιξία χρειάζεται όταν πρέπει να οδηγηθεί αυτό το νέο μουσείο στην κορυφή των μουσείων του κόσμου. Και αυτή η διαδρομή είναι δύσκολη, γιατί η διεθνής συγκυρία είναι ιδιαίτερα αντίξοη.
Τα μεγάλα μουσεία στον κόσμο διέρχονται μια κρίση και χαρακτηρίζονται από μείωση της επισκεψιμότητας και μείωση των εσόδων τους. Τα περισσότερα μεγάλα κρατικά Μουσεία του κόσμου είναι ζημιογόνα και για να βγουν από αυτή τη μεγάλη κρίση επιστρατεύουν εκθέσεις, παραρτήματα, ευέλικτες νομικές μορφές. Και επειδή αναφέρθηκα σε εκθέσεις και παραρτήματα, ενδεικτικά θα ήθελα στο σημείο αυτό να αναφέρω το ρεκόρ εισιτηρίων που έκανε η έκθεση του Αδριανού του Βρετανικού Μουσείου, αλλά και τα διάφορα παραρτήματα που έχει το Βρετανικό Μουσείο, όπως ήδη στην Αγία Πετρούπολη ή στο Χέρμιταζ και το Μουσείο του Λούβρου, που ετοιμάζει τώρα παράρτημα στο Αμπού Ντάμπι.
Θα πρέπει όμως να σταθούμε στο πώς λειτουργούν, τι οργανωτικές δομές έχουν και τι υπηρεσίες παρέχουν τα μεγάλα μουσεία του εξωτερικού.
Στη Μεγάλη Βρετανία, τα εθνικά μουσεία, όπως το Βρετανικό Μουσείο και το National Portrait Gallery, διοικούνται από ανεξάρτητα συμβούλια προσωπικοτήτων που υποδεικνύονται είτε από τον Πρωθυπουργό είτε από τον Γραμματέα της Κυβέρνησης.
Λαμβάνουν χρηματοδότηση μέσω οικονομικών προγραμματικών συμβάσεων από το Υπουργείο Πολιτισμού, το Υπουργείο Μέσων Ενημέρωσης και το Υπουργείο Αθλητισμού. Πολλά μουσεία στη Μεγάλη Βρετανία ανήκουν σε πανεπιστήμια, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, αλλά και σε ιδιώτες.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής η χρηματοδότηση είναι ομοσπονδιακή μέσω του Institute of Museum and Library Services του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας, του Εθνικού Ιδρύματος Επιστημών της Εθνικής Αρχής Επικοινωνιών και Πληροφοριών και άλλων ιδρυμάτων. Από τα οκτώ χιλιάδες διακόσια μουσεία στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, το 60% είναι υπό τη μορφή μη κερδοσκοπικών εταιρειών, που λειτουργούν με ιδιωτικού δικαίου κριτήρια, ενώ το 40% είναι ομοσπονδιακά και είτε χρηματοδοτούνται από το state είτε από την Τοπική Κυβέρνηση.
Στη Γαλλία, τα μεγάλα εθνικά μουσεία ανήκουν στο δημόσιο και διοικούνται από συμβούλιο διευθυντών. Σ’ αυτά ανήκει το Μουσείο του Λούβρου και ο Πύργος των Βερσαλλιών. Τα μικρότερα διοικούνται απευθείας από τη Διεύθυνση Μουσείων του Υπουργείου Πολιτισμού.
Στη Γερμανία, τα μουσεία χρηματοδοτούνται από την ομοσπονδιακή Κυβέρνηση, χωρίς να διοικούνται από αυτήν ή είναι συγχρηματοδοτούμενα από τα Καντόνια και την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Πρωσικό Ίδρυμα της Πολιτιστικής Κληρονομιάς, το μεγαλύτερο πολιτιστικό δίκτυο στη Γερμανία που περιλαμβάνει μουσεία και στα δεκαέξι καντόνια.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε παγκόσμιο επίπεδο υπάρχει ένας διάλογος για το άνοιγμα των μουσείων στην κοινωνία. Κι αυτόν τον διάλογο δεν μπορούμε να τον αγνοήσουμε όταν δημιουργούμε τη νομική μορφή και τους όρους που θα λειτουργήσει αυτό το ιστορικό μουσείο στη χώρα μας.
Θέλετε να δούμε την ελληνική πραγματικότητα; Υπάρχουν εκατόν ογδόντα ένα μουσεία, ετοιμάζονται άλλα είκοσι μουσεία και μέχρι το τέλος του χρόνου θα έχουμε φτάσει τα διακόσια μουσεία. Η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία κατέγραψε μείωση των εισιτηρίων των μουσείων κατά 43,5% σε σχέση με το περσινό αντίστοιχο διάστημα, και 41,1% μείωση για τους αρχαιολογικούς χώρους. Τα μουσεία στη χώρα μας, όπως είναι σήμερα, δεν είναι ευέλικτα και αυτό το γνωρίζουμε όλοι. Παρ’ όλα αυτά, οι ανάγκες της εποχής είναι μεγάλες και αυτό αποδεικνύεται από τα ολοένα και περισσότερα αιτήματα δανεισμού αρχαιοτήτων που εγκρίνει το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, προκειμένου να παρουσιαστούν σε κάποιες εκθέσεις στο εξωτερικό.
Για το λόγο αυτό, το νέο μουσείο επισημαίνεται ότι θα λειτουργεί υπό τον αυστηρό έλεγχο και την εποπτεία του Υπουργείου Πολιτισμού. Η νομική του μορφή επιτρέπει να διατηρήσει τις αναγκαίες αποστάσεις ασφαλείας τόσο από τον ιδιωτικό τομέα, αλλά όσο και από το παραδοσιακό δημόσιο, ώστε να είναι περισσότερο αποτελεσματικό στη διαχείριση του ρόλου που του ανατίθεται.
Στο σχέδιο νόμου καθορίζεται ο σκοπός του μουσείου. Το μουσείο, εκτός από τη διαφύλαξη, τη συντήρηση, την προβολή, την αρχειοθέτηση, την τεκμηρίωση των μνημείων, αλλά και τη δημοσίευση επιστημονικών μελετών, μπορεί να συγκροτήσει συλλογές κινητών μνημείων, έργων τέχνης, γλυπτικής, χαρακτικής είτε με αγορές είτε με δωρεές και κληροδοτήματα και να μπορεί να εκθέτει αυτές τις συλλογές με τη διοργάνωση περιοδικών εκθέσεων αυτοτελώς είτε σε συνεργασία με άλλα μουσεία. Μπορεί να ιδρύει παραρτήματα στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Μπορεί να ενθαρρύνει την ίδρυση συλλόγου φίλων του μουσείου, προκειμένου να ενσωματώσει προσωπικότητες αλλά και ανθρώπους του πολιτισμού απ’ όλο τον κόσμο και να τους φέρει σε στενή συνεργασία με το μουσείο.
Στο σχέδιο νόμου ρυθμίζονται επίσης θέματα της περιουσίας του μουσείου καθώς και οι πόροι του. Καθορίζονται τα όργανα διοίκησης, όπου υπάρχει ένα Διοικητικό Συμβούλιο και ένας προϊστάμενος μιας Γενικής Διεύθυνσης, όπου το Διοικητικό Συμβούλιο ορίζεται, όπως στα μεγάλα μουσεία της Βρετανίας και της Γαλλίας, με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού, από προσωπικότητες του χώρου.
Ο τρόπος που θα λειτουργήσει το νέο Μουσείο Ακρόπολης δεν είναι ανατροπή. Είναι απλά μια επιθυμία να λειτουργήσει κάτω από ευνοϊκότερες συνθήκες διαχείρισης. Να έχει πιο μεγάλη ευελιξία, πολυφωνία, πλουραλισμό απόψεων, κίνητρα για περισσότερα έσοδα, για καλύτερη εξυπηρέτηση των επισκεπτών, για μέγιστη προβολή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Δηλαδή, η τελική εικόνα, το τελικό προϊόν που θα δώσουμε σήμερα, πρέπει να είναι πολύ ανταγωνιστικό τουλάχιστον στο επίπεδο των αρχαιοτήτων που φιλοξενεί το μουσείο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η σημαντικότητα αυτού του νομοσχεδίου καθιστά να επιδείξουμε όλοι μία υπεύθυνη στάση. Και οφείλω να ομολογήσω, ότι αυτήν τη στάση προσωπικά δεν τη διαπίστωσα στη συζήτηση που κάναμε για την επεξεργασία του συγκεκριμένου σχεδίου νόμου στην επιτροπή.
Θα σας πω χαρακτηριστικά, ότι θα πρέπει τα κόμματα να πάρουν πολύ συγκεκριμένη θέση πάνω σε αυτό. Τα μικρότερα κόμματα πήραν. Το κόμμα όμως της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης οφείλω να ομολογήσω ότι μας έχει πάλι σε θέση τέτοια που να μην έχουμε καταλάβει ακόμα τι θα κάνει.
Θα σας πω χαρακτηριστικά τις αντιφάσεις στις οποίες υπέπεσε το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Διαβάζω στο site του ΠΑ.ΣΟ.Κ. όπως το εκτύπωσα: «Εφόσον εξασφαλίζεται ο δημόσιος έλεγχος, το εάν θα λειτουργεί κάποιο μουσείο ως δημόσια υπηρεσία, Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου, ή Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου, δεν είναι το βασικό θέμα. Η πορεία του νέου μουσείου εξαρτάται από τις επιστημονικές, διοικητικές και οικονομικές προϋποθέσεις, που θα προικιστεί, και από τις συνθήκες λειτουργίας του και την ποιότητα της στελέχωσής του», δηλαδή αυτά που κάνουμε εμείς στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο.
Κυρία Δαμανάκη, επειδή σας είδα που χαμογελάσατε, θα διαβάσω και μία δική σας δήλωση. Δεν θα το έκανα, αλλά θα το κάνω.
Η κ. Δαμανάκη, λοιπόν, ως υπεύθυνη πολιτισμού, λέει σε συνέντευξή της στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» στις 3.7.2008: «Εφόσον εξασφαλίζεται ο δημόσιος έλεγχος και αν θα λειτουργεί κάποιο μουσείο ως δημόσια υπηρεσία, Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου, ή Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου, δεν είναι το βασικό θέμα».
Πείτε τα αυτά στον κ. Αλευρά, που είναι ο εισηγητής σας, ο οποίος στην επιτροπή μας είπε: «Η Κυβέρνηση επέλεξε να οργανώσει το νέο Μουσείο της Ακρόπολης με τη μορφή του Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου. Η Επιλογή αυτή μας βρίσκει αντίθετους, όπως αντίθετη είναι και η Επιστημονική Κοινότητα.» Τώρα ξεκαθαρίστε. Σύμφωνους σας βρίσκει, αντίθετους σας βρίσκει; Ποια είναι η θέση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Πείτε το μας, να το καταλάβουμε.
ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Μπορώ να απαντήσω;
ΜΑΡΙΟΣ ΣΑΛΜΑΣ: Σε τελική ανάλυση, επειδή, κυρία Δαμανάκη, με διακόπτετε και επειδή προφανώς η θέση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο site είναι ότι θέλουμε να είναι υπό τον έλεγχο του κράτους, πράγμα το οποίο κάνουμε, πείτε το τότε και στον κ. Λιάνη, που στην επιτροπή στη συζήτηση του νομοσχεδίου λέει: «Όλοι θέλουμε μία Ελλάδα με λιγότερο κράτος στον αθλητισμό, στον πολιτισμό και ξαφνικά το κράτος όλο μακραίνει σαν το χέρι του Καραγκιόζη».
Λέει ο κ. Λιάνης: «Εγώ θα ήθελα λιγότερο κράτος στον πολιτισμό και στον αθλητισμό». Άρα, λοιπόν, θα πρέπει να ξεκαθαρίσετε την ιδεολογική σύγχυση που έχετε και να αποφασίσετε. Θέλετε περισσότερο κράτος, λιγότερο κράτος, σας ενοχλεί ένα Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου, δεν σας ενοχλεί; Καταλαβαίνω τη σύγχυση, αλλά εδώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ιστορική μέρα. Συζητούμε ένα πολύ σημαντικό νομοσχέδιο και πρέπει η Αξιωματική Αντιπολίτευση να πάρει θέση. Ζητώ, λοιπόν, να υποστηρίξετε και να υπερψηφίσετε το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδριάσή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής τριάντα έξι μαθητές και μαθήτριες και δύο συνοδοί-δάσκαλοι από το 7ο Δημοτικό Σχολείο Αιγάλεω.
Η Βουλή τους καλοσωρίζει.
(Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Έχω αίτημα από την κ. Δαμανάκη, η οποία ζητά το λόγο επί προσωπικού.
Κυρία Δαμανάκη, δεν υπάρχει προσωπικό θέμα, αλλά εν πάση περιπτώσει για ένα λεπτό εξηγείστε μας.
ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Ο κ. Σαλμάς είχε την καλοσύνη να διαβάσει μία δική μου δήλωση, η οποία είναι πανομοιότυπη με τη θέση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., όπως έχει δημοσιευτεί στην ιστοσελίδα μας.
Θέλω να κάνω την εξής διευκρίνιση: Η θέση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που διάβασε ο κ. Σαλμάς αφορά γενικά τα μουσεία. Λέμε με πολύ μεγάλη σαφήνεια ότι εμείς δεν έχουμε αντίρρηση κάποιο μουσείο, εφόσον εξασφαλίζεται ο δημόσιος έλεγχος, να είναι Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου, Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου ή δημόσια υπηρεσία.
Παρακάτω λέμε, ότι ειδικά για το Μουσείο της Ακρόπολης για μία σειρά…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Δεν υπάρχει προσωπικό πρόβλημα.
ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Με συγχωρείτε, να τελειώσω τη φράση μου. Διευκρινίζω, κυρία Πρόεδρε. Ειδικά για το Μουσείο της Ακρόπολης –θα παρακαλέσω τον κ. Σαλμά να διαβάσει και παρακάτω τι λέμε- επειδή δεν θέλουμε να αποκοπεί από τον Ιερό Βράχο και για μία σειρά λόγους τους οποίους θα αναπτύξει ο εισηγητής μας, επιλέγουμε τη μορφή της αποκεντρωμένης δημόσιας υπηρεσίας.
Είναι πλήρως διαστρεβλωτική η άποψη του κ. Σαλμά. Παρακαλώ να τον ανακαλέσετε στην τάξη.
ΜΑΡΙΟΣ ΣΑΛΜΑΣ: Κυρία Πρόεδρε, θέλω να μιλήσω για την ανάκληση στην τάξη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Σαλμά, δεν θα ανοίξουμε συζήτηση.
ΜΑΡΙΟΣ ΣΑΛΜΑΣ: Παρακαλώ, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Έχετε το λόγο για ένα λεπτό ακριβώς.
ΜΑΡΙΟΣ ΣΑΛΜΑΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Επειδή η ανάπτυξη απόψεων, ακόμη και αν αφορούν τη σύγχυση στην οποία βρίσκεται η Αξιωματική Αντιπολίτευση, δεν συνιστά θέμα ανάκλησης στην τάξη αυτού που θέτει το θέμα, καταθέτω στη Βουλή το έντυπο από το site του ΠΑ.ΣΟ.Κ. με τίτλο: «Οι θέσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για το νέο Μουσείο της Ακρόπολης». Για να διαψεύσω και για να εκθέσω την κ. Δαμανάκη, διαβάζω αυτολεξεί: «Η πορεία του νέου μουσείου» -νέο μουσείο είναι αυτό της Ακρόπολης, δεν έχουμε άλλο μουσείο, γι’ αυτό είναι ο τίτλος- «στο σύγχρονο γίγνεσθαι δεν εξαρτάται κυρίως από τη νομική του υπόσταση».
ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Κυρίως!
ΜΑΡΙΟΣ ΣΑΛΜΑΣ: Πείτε το στον κ. Αλευρά για να μην θέτει…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Σε λίγο θα πάρει το λόγο ο κ. Αλευράς και θα μας τα πει.
ΜΑΡΙΟΣ ΣΑΛΜΑΣ: Εφόσον εξασφαλίζεται ο δημόσιος έλεγχος, το αν θα λειτουργεί κάποιο μουσείο ως δημόσια υπηρεσία, Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου ή Ιδιωτικού δεν μας ενδιαφέρει.
ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: «Κάποιο μουσείο». Διαβάστε παρακάτω!
ΜΑΡΙΟΣ ΣΑΛΜΑΣ: Κατάλαβαν οι συνάδελφοι, είμαι σαφής. Το καταθέτω και στη Βουλή.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Σαλμάς καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Το λόγο έχει ο εισηγητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Αλευράς.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για να συνεισφέρω στις αγωνίες του εισηγητού της Πλειοψηφίας θα μπορούσα να του προτείνω να δει την ταινία «Χαμένοι στο διαδίκτυο» πριν τον βοηθήσω –πιστεύω- με την εισήγησή μου να αναζητήσει μία άλλη ταινία, «Χαμένοι στο μουσείο».
Αληθινά πιστεύω ότι τούτη την ώρα η Κυβέρνηση θα έπρεπε να σκύψει με πολύ μεγαλύτερη προσοχή και ευθύνη πάνω στο ζήτημα της λειτουργίας του νέου Μουσείου της Ακρόπολης που έρχεται ως το επιστέγασμα μιας δύσκολης, σκληρής και επίπονης προσπάθειας για την οποία οφείλω να πω ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τα στελέχη του που διαχρονικά πέρασαν από το Υπουργείο Πολιτισμού με πρώτη την οραματίστρια του μουσείου, την αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη, είναι περήφανα γιατί βοήθησαν ώστε αυτό που υπήρξε το όραμα και το όνειρο δεκαετιών να γίνει μία πραγματικότητα για την οποία σήμερα χαιρόμαστε όλοι οι Έλληνες, όλος ο ελληνισμός.
Θα θυμίσω ότι αυτή η προσπάθεια που ξεκίνησε από τη Μελίνα το 1989 και μπήκε στην τελική ευθεία δέκα χρόνια μετά, το 1999, ήταν μια προσπάθεια πάρα πολύ δύσκολη, με σημαντικές αντιξοότητες, με σημαντικές εμπλοκές, με εκτεταμένες ανασκαφές, με σοβαρές αντιδικίες, αλλά βεβαίως οφείλω να υπενθυμίσω και με σοβαρές αντιδράσεις. Θα πρέπει να θυμηθούμε για την ιστορία κυρίως πια -αλλά δεν πρέπει να λησμονούμε- τις αντιδράσεις οι οποίες προήλθαν από στελέχη της σημερινής κυβερνώσας παράταξης οι οποίες μάλιστα είχαν φθάσει μέχρι του σημείου της κατάθεσης μηνύσεως ενώπιον του αρμοδίου εισαγγελέα.
Όλα αυτά σήμερα είναι παρελθόν. Το μουσείο είναι μια πραγματικότητα η οποία πιστεύουμε ότι θα αναδείξει τη μοναδική ομορφιά, την αυθεντική ομορφιά του ιερού χώρου της Ακρόπολης, του ιερού χώρου των Αθηνών.
Ανέφερα ευθύς εξαρχής ότι η Κυβέρνηση θα όφειλε να οργανώσει το διάλογο με την επιστημονική κοινότητα η οποία δεν είναι απλώς ο κοινωνικός εταίρος στην προκειμένη περίπτωση. Είναι κάτι πολύ περισσότερο. Είναι ο φορέας εκείνος που εκφράζει και εκπροσωπεί τις αγωνίες, το ενδιαφέρον, το μόχθο των Ελλήνων αρχαιολόγων που για δεκαετίες δούλεψαν γύρω από τους ιερούς χώρους των Αθηνών και που πρωταγωνίστησαν στο να έλθουν στο φως τα δεκάδες, εκατοντάδες, χιλιάδες ευρήματα τα οποία θα κοσμήσουν τις προθήκες του μουσείου αυτού.
Αυτόν λοιπόν τον κοινωνικό εταίρο, αυτόν λοιπόν τον εταίρο ζωής στην προσπάθεια για το Μουσείο της Ακρόπολης η Κυβέρνηση τον αγνόησε προκλητικά, όπως προκλητικά είχε αγνοήσει δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους που καθημερινά βιώνουν την αναλγησία της πολιτικής της σε όλα τα επίπεδα. Με την επιλογή της η Κυβέρνηση αποφάσισε να οργανώσει το Μουσείο της Ακρόπολης ως νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου με το επιχείρημα εξασφάλισης μιας οργανωτικής διοικητικής ευελιξίας.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι αντίθετο σε αυτήν τη θέση γιατί πιστεύει ότι εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με ένα οποιοδήποτε μουσείο. Δεν έχουμε καν να κάνουμε με ένα από τα, εξαίρετα κατά τα άλλα, μουσεία που υπάρχουν σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες τα οποία είναι μουσεία εκθεμάτων, συλλογών αλλά όχι μουσεία άμεσα σχετιζόμενα με έναν συγκεκριμένο αρχαιολογικό χώρο. Και για τον λόγο αυτό το ΠΑ.ΣΟ.Κ. προτείνει ότι θα έπρεπε η διοικητική μορφή που θα επιλεγεί για την οργάνωση του νέου μουσείου να εξασφαλίζει την ενότητα μουσείου και αρχαιολογικού χώρου, την ενότητα η οποία οφείλει και πρέπει να είναι λειτουργικά αδιάσπαστη. Και αυτό γιατί αφορά όχι ένα μουσείο αθροίσματος συλλογών ή εκθεμάτων από όλο τον κόσμο. Είναι ένα μουσείο αποκλειστικά αφιερωμένο στον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης, ένα μουσείο το οποίο θα λειτουργήσει με εκθέματα από τον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης και στο οποίο πριν από λίγους μήνες ακόμη εισφέρθηκαν σημαντικά μνημεία του βράχου της Ακροπόλεως προκειμένου να τοποθετηθούν στο νέο αυτό μουσείο.
Αυτή η ενότητα διασπάται δυστυχώς με το νομοσχέδιο και θα μπορούσε να πει κανένας ότι δεν είναι μια δογματική αντίθεση αυτή ως προς τη νομική μορφή, όπως είπε ο κ. Σαλμάς. Πολύ περισσότερο είναι μια ουσιαστική ανησυχία και σας παρακαλώ έτσι να την διαβάσετε. Ως μια ουσιαστική ανησυχία για το πώς θα εξασφαλιστεί η επιτυχημένη λειτουργία του μουσείου που δεν είναι ένας απλός εκθεσιακός χώρος πια αλλά περιέχει σημαντικά αναγκαίες επιστημονικές δράσεις που έχουν να κάνουν με την συντήρηση, την προβολή αρχαιοτήτων που συνδέονται αναπόσπαστα με τον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης.
Και ρωτά κάποιος και πιστεύω δικαιολογημένα: με ποιον τρόπο θα εξασφαλιστούν τα κινητά μνημεία τα οποία εισφέρθηκαν στο μουσείο και αποκόπηκαν από τον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης; Στον μεν αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης θα υπάρχει εφορεία στο δε μουσείο θα υπάρχει μια άλλη υπηρεσία συντήρησης των εκθεμάτων. Με ποιον τρόπο θα εξασφαλίζεται η ενότητα των δράσεων. Αυτό δεν αποτυπώνεται πουθενά στο νομοσχέδιο.
Και μετά από τις πιέσεις μας στην επιτροπή ο κύριος Υπουργός εδέχθη να αυξήσει τον αριθμό των μελών του διοικητικού συμβουλίου, να τον ανεβάσει σε εννέα προκειμένου να μπει ex officio ο διευθυντής της 1ης Εφορείας.
Πιστεύουμε όμως ότι τα ζητήματα τα οποία γεννώνται είναι πάρα πολύ σημαντικά για να παραγνωριστούν. Και είναι πάρα πολύ σημαντικά για να υποβαθμιστούν με την αναζήτηση απλώς ενός σχήματος διοικητικής ευελιξίας.
Η πρότασή μας ήταν σαφής. Πιστεύουμε, όπως πιστεύει και η επιστημονική κοινότητα, ότι το Μουσείο της Ακρόπολης, ακριβώς επειδή συνδέεται άρρηκτα με τον χώρο, θα πρέπει να οργανωθεί σε μια ειδική περιφερειακή υπηρεσία στο πλάι της οποίας θα μπορούσε κάλλιστα να υπάρχει κάτι, που δεν προβλέπεται και στο νομοσχέδιο: μια διεθνής επιστημονική επιτροπή η οποία θα συνδράμει το έργο της και θα εξασφαλίσει ευρύτητα σκέψεων και προβληματισμών για την λειτουργία αυτής της υπηρεσίας.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα μουσείο αφιερωμένο. Δεν έχουμε να κάνουμε με ένα μουσείο προβολής. Και πιστεύω ότι αυτό το επιχείρημα δεν το έχει αντιμετωπίσει κανένας πειστικός λόγος εκ μέρους της Κυβέρνησης.
Δεν έχει απαντήσει κανένας πώς θα γίνεται η επικοινωνία της υπεύθυνης εφορείας με το αυτόνομο μουσείο, ποιος θα οργανώνει και θα έχει την ευθύνη παρουσίασης του συνόλου κινητών και ακινήτων στο κοινό, πώς θα εξασφαλίζεται η ενιαία πληροφόρηση και θα αποφεύγεται η σύγχυση στους επισκέπτες και γιατί οι παράλληλες δράσεις που αναπόφευκτα θα αναπτύσσονται –και το γνωρίζουν όλοι οι συνάδελφοι που έχουν μια εμπειρία από το δημόσιο τομέα- από το μουσείο και την εφορεία δεν θα έχουν ως αποτέλεσμα τη διαρροή πόρων και όλη την εξοικονόμησή τους.
Έχουμε γι’ αυτούς τους λόγους την άποψη ότι η Κυβέρνηση έχει αποτύχει στην προσέγγισή της. Και έχει αποτύχει στην προσέγγισή της, ακριβώς γιατί κυρίως αυτή έγινε με τρόπο δογματικό και χωρίς να σκύψει στις ανάγκες του ουσιαστικού διαλόγου που απαιτείται.
Θα ήθελα να εστιάσω την προσοχή των συναδέλφων και σε ορισμένα επίσης πολύ σημαντικά θέματα τα οποία επισημαίνω. Πέρα από τη νομική μορφή, εκείνο το οποίο επισημαίνει κάποιος, είναι ότι ο Υπουργός Πολιτισμού επιδιώκει να είναι ο αποκλειστικός ρυθμιστής της λειτουργίας του μουσείου, αντίθετα απ’ ό,τι επιβάλλουν οι κανόνες διαφάνειας. Είναι αυτός ο οποίος ορίζει το Διοικητικό Συμβούλιο. Είναι αυτός ο οποίος επιλέγει το Γενικό Διευθυντή. Και αναρωτιέται κάποιος: Οι εγγυήσεις διαφάνειας, οι εγγυήσεις αξιοκρατίας για τις οποίες μας μιλά εδώ και πέντε χρόνια σε δραματικούς τόνους η Κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός, πού πήγαν περίπατο; Πριν από λίγες ημέρες ο κύριος Πρωθυπουργός ζήτησε με μια καινούργια παράσταση ενθουσιασμού, διαφάνεια και αξιοκρατία. Σήμερα συζητάμε ένα νομοσχέδιο με το οποίο ρυθμίζεται ότι το γενικό διευθυντή του μουσείου αντί να τον επιλέγει το Διοικητικό Συμβούλιο με ανοικτές και διαφανείς διαδικασίες, με αξιοκρατικά προσόντα και κριτήρια, τον επιλέγει αποκλειστικά ο Υπουργός.
Από τη μια μεριά ζητάμε, δήθεν, αυτονομία του μουσείου, από την άλλη εκεί που είναι το ψητό, επιτρέψτε μου την έκφραση, έρχεται ο Υπουργός και αποφασίζει το γενικό διευθυντή. Αυτά δεν είναι πράγματα που συνάδουν με μια ορθολογική προσέγγιση του ζητήματος. Από τη μια μεριά μιλάμε για διαφάνεια, αξιοκρατία και Α.Σ.Ε.Π. και από την άλλη έχουμε μια ασαφή και αδιαφανή διαδικασία επιλογής προσωπικού. Από τη μια μεριά προετοιμαζόμαστε για τη λειτουργία του μουσείου και από την άλλη, παρά τα επίμονα ερωτήματα στην επιτροπή, δεν έχουμε μάθει ακόμη τίποτε για το πώς προετοιμάζεται να ανοίξει τις πόρτες του το μουσείο, ποιοι υπάλληλοι θα υπάρξουν εκεί, πότε θα διοριστούν, με ποια κριτήρια θα προσληφθούν, με ποιες εγγυήσεις αξιοκρατίας και πότε θα προλάβουν να εξοικειωθούν με το έργο το οποίο θα αναλάβουν. Σιωπή για όλα αυτά.
Σιωπή, όμως, επίσης και για το γεγονός ότι στο νομοσχέδιο προστίθεται μια τροπολογία απαράδεκτη, ανεπίτρεπτη, η οποία θα έπρεπε να είχε προβληματίσει πολύ περισσότερο την Κυβέρνηση απ’ ό,τι φαίνεται ότι την προβλημάτισε, δηλαδή καθόλου. Μια τροπολογία η οποία δεν αξιοποιεί τις δυσάρεστες, τραγικές εμπειρίες που όλοι γνωρίσαμε με το σκάνδαλο Ζαχόπουλου και με την οποία στην ουσία μεταφέρονται πόροι από το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων με το εντυπωσιακό επιχείρημα ότι έχει πλεόνασμα το Ταμείο -σε άλλα νομικά πρόσωπα, Ανώνυμες Εταιρείες του Υπουργείου Πολιτισμού, με μοναδικό σκοπό να δημιουργηθεί ένας νέος ειδικός λογαριασμός στη διάθεση του αρμόδιου Υπουργού, μέσω του οποίου θα μπορεί να εξυπηρετεί σκοπιμότητες και ανάγκες που αυτός γνωρίζει.
Θεωρούμε απαράδεκτο το γεγονός και καλούμε την Κυβέρνηση έστω και τώρα να σκεφθεί τις ευθύνες που αναλαμβάνει από τη μια μεριά να εμπαίζει τους Έλληνες πολίτες λέγοντας ότι καταργεί τους ειδικούς λογαριασμούς και από την άλλη να θεσμοθετεί ένα νέο ειδικό λογαριασμό στην ουσία μέσα από την τροπολογία αυτή.
Πιστεύω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι το νομοσχέδιο αφορά πράγματι μια σημαντική στιγμή στην πολιτιστική ζωή της χώρας. Αφορά όχι απλώς ένα μουσείο, αλλά ένα μουσείο–σταθμό στην πολιτιστική μας ζωή. Δυστυχώς, όμως, και σε αυτόν τον τομέα η Κυβέρνηση αποδεικνύει ότι δεν διαθέτει την ικανότητα να νομοθετήσει ορθά. Για το λόγο αυτό το ΠΑ.ΣΟ.Κ. καταψηφίζει.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Συνεχίζουμε με την ειδική αγορήτρια του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κ. Άννα Φιλίνη.
Ορίστε, κυρία Φιλίνη, έχετε το λόγο.
ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ίδρυση του Μουσείου της Ακρόπολης είναι ένα ζήτημα υψίστης σημασίας για τον πολιτισμό, για την παιδεία, για όλη τη νεότερη ιστορία μας. Είναι ένα μουσείο, που αρχικά εμπνεύστηκε και προώθησε η Μελίνα Μερκούρη. Σήμερα η ίδρυσή του πρέπει επιπλέον να παίξει έναν καθοριστικό και ιδιαίτερο ρόλο, για να αποκτήσει ξανά ο λαός και η χώρα μας τα ιερά μάρμαρα, τα γλυπτά του Παρθενώνα, τα οποία έκλεψε ο Έλγιν επί τουρκοκρατίας και τα οποία παρανόμως κατακρατεί ακόμη το Βρετανικό Μουσείο στο Λονδίνο.
Θα ήθελα εδώ να θυμίσω τα λόγια του Μακρυγιάννη: «Γι’ αυτά τα μάρμαρα παλέψαμε». Νομίζω ότι αυτή η ρήση πρέπει να μας εκφράζει όλους. Θεωρούμε ότι όλα αυτά τα αρχαία μνημεία είναι συνυφασμένα με την ιστορία μας, καθώς και με την προσωπική, τελικά, ιστορία του καθένα μας.
Αγωνιούμε για το μέλλον της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Σήμερα βλέπουμε να ιδρύεται ένα μουσείο που αποσπάται διοικητικά από τον Ιερό Βράχο, από την Εφορεία Αρχαιοτήτων της Ακρόπολης, από την Αρχαιολογική Υπηρεσία και μέσα από το νομοσχέδιο αυτό, τελικά, υποβαθμίζεται η συμβολή και ο ρόλος όλα αυτά τα χρόνια των Ελλήνων αρχαιολόγων, από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους μέχρι και σήμερα. Ο ρόλος τους ώστε να αναδειχθούν, να συντηρηθούν, να μελετηθούν όλες αυτές οι αρχαιότητες.
Ή μήπως θεωρούμε ότι το έργο αυτό έχει τελειώσει; Με την ίδρυση αυτού του μουσείου, εμείς θεωρούμε ότι δεν αρκεί μόνο να είναι μία έκθεση αρχαιοτήτων. Δεν νομίζω ότι ο Υπουργός Πολιτισμού, άλλος Βουλευτής ή άνθρωπος που ασχολείται με την παιδεία και την τέχνη θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι έχει κλείσει αυτός ο κύκλος. Εμείς νομίζουμε ότι η μελέτη της Ακρόπολης, η ανακάλυψη και ανάδειξη της αρχαίας Αθήνας δεν έχει ολοκληρωθεί, αλλά πρέπει να συνεχιστεί. Από ποιον όμως; Θα συνεχιστεί σίγουρα από την Αρχαιολογική Υπηρεσία, το Υπουργείο Πολιτισμού και τους Έλληνες αρχαιολόγους.
Θέλω να αναφέρω ξανά –το είπα και στην επιτροπή- ότι είχα τη μεγάλη τιμή να γνωρίσω ως παιδί ανθρώπους σαν τον Γιάννη Μηλιάδη, που ήταν διευθυντής του Μουσείου της Ακρόπολης, ο οποίος μάλιστα σε δύσκολα χρόνια, όταν αξιόλογοι αρχαιολόγοι ήθελαν να υπηρετήσουν στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης και αλλού και η πολιτεία δεν τους προσελάμβανε τότε, επειδή δεν είχαν τα περιβόητα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων, άνθρωποι σαν τον Μηλιάδη τους πήραν και τους είχαν, ως έκτακτους βέβαια, εκεί, ώστε να προσφέρουν. Σε αυτούς όλους τους ανθρώπους τότε και στη συνέχεια αποτίουμε φόρο τιμής.
Δεν μπορούμε αυτήν τη στιγμή να συμφωνήσουμε να δοθούν όλα αυτά που έχουν μελετήσει, έχουν εργαστεί γι’ αυτά, για τα οποία έχουν δώσει τη ζωή τους, σε ένα Διοικητικό Συμβούλιο, για το οποίο δεν αναφέρεται καν στο νομοσχέδιο αυτό που συζητούμε ποια προσόντα πρέπει να έχουν. Ενδιαφερόμαστε να κατοχυρώσουμε για το μέλλον τις γενιές που έρχονται.
Θα συνεχίσω, λέγοντας, ότι και στο παρελθόν είχαν υπάρξει πάρα πολλές διαφωνίες και διαφορετικές προτάσεις από αξιόλογους αρχιτέκτονες της χώρας μας και έξω από τη χώρα μας για τη θέση αυτού του Μουσείου της Ακρόπολης.
Επίσης, εκφράστηκαν και από άλλους διαφωνίες για το αν θα μπορούσε αυτό το μουσείο και αν θα έπρεπε να κτιστεί, πάνω από τις ανασκαφές τμήματος της αρχαίας Αθήνας. Είχε έλθει τότε και στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων προς ψήφιση το θέμα της συμφωνίας, ή μη, του Δημοτικού Συμβουλίου για το ξεκίνημα αυτού του μουσείου. Παρά τις διαφωνίες που είχαν εκφραστεί και εγώ τελικά είχα τότε συμφωνήσει, υπέρ του να ξεκινήσει η ανέγερση αυτού του μουσείου, δεν το έχω μετανιώσει μέχρι σήμερα. Αυτήν τη στιγμή, όμως, πρέπει να πούμε ότι υπάρχει η διαφωνία μας για τη συγκεκριμένη μέθοδο με την οποία πάει να ιδρυθεί αυτό το μουσείο. Και αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι διαφωνούμε γενικά με το μουσείο αυτό, κάθε άλλο. Αλλά θεωρούμε ότι το συγκεκριμένο αυτό νομοσχέδιο δεν κατοχυρώνει, ούτε τα αρχαία μας, ούτε αυτήν την αναπόσπαστη σύνδεση που πρέπει να έχει το μουσείο αυτό από τον Ιερό Βράχο.
Το Μουσείο της Ακρόπολης με τους αρχαιολογικούς θησαυρούς που φιλοξενεί, τελεί και οφείλει να τελεί σε αδιάσπαστη ενότητα με τα ίδια τα αρχαία μνημεία πάνω στον Ιερό Βράχο. Θέλω μάλιστα να υπενθυμίσω ότι η επιχειρηματολογία του Υπουργείου Πολιτισμού, υπέρ του να πέσουν τα δύο νεοκλασικά και art deco κτήρια επί της Διονυσίου Αρεοπαγίτου είχε στηριχθεί παλαιότερα πάνω στην αναγκαιότητα να μείνει αδιάσπαστος ο χώρος του Μουσείου με τον Ιερό Βράχο. Και τώρα έρχεται τελικά η πολιτεία, η Κυβέρνηση, να προτείνει η ίδια αυτήν τη διάσπαση, ανάμεσα στον Ιερό Βράχο και το Μουσείο.
Εμείς υποστηρίζουμε ότι το μουσείο πρέπει να ζει με αδιάσπαστη τη συνέχεια της πόλης γύρω του. Και πρέπει να πούμε ότι η αρχιτεκτονική λύση που δόθηκε, προσπαθεί να υποστηρίξει αυτήν την αντίληψη και αυτήν τη συνέχεια. Από τη σύγχρονη Αθήνα που βλέπουμε μέσα από αυτό το μουσείο, τη νεοκλασική Αθήνα, τη βυζαντινή Αθήνα, όλη αυτήν τη βλέπουμε να κορυφώνεται μέχρι τον Ιερό Βράχο. Αυτή είναι η αλήθεια της πόλης μας, η τραχιά και τρυφερή μαζί, βγαλμένη από τα σπλάχνα της ίδιας της γης της Αττικής και των ανθρώπων της. Αυτή είναι η αισθητική της πόλης μας και αυτή δεν μπορούμε να την ανατρέψουμε.
Έχουμε καταθέσει και εμείς και άλλοι, την αντίθεσή μας στην απόσπαση αυτού του νέου μουσείου από το Υπουργείο Πολιτισμού και από την εφορεία της Ακρόπολης. Και όμως, αυτό γίνεται με την ανεξαρτητοποίησή του από τον αρχαιολογικό χώρο και με τη μετατροπή του σε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου. Βέβαια, το νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου δεν είναι ακόμη μία πλήρης απόσπαση από το δημόσιο. Όμως, επιμένουμε ότι ανοίγει αυτός ο δρόμος.
Και αυτήν τη στιγμή θα ήθελα να διαβάσω τη γνωμοδότηση, την οποία έστειλε στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής που συζητούσε πριν έλθει στην Ολομέλεια αυτό το νομοσχέδιο, του Διευθυντή του Βυζαντινού Μουσείου του κ. Κωνστάντιου, ο οποίος αναφέρεται ρητά πάνω σε αυτό το ζήτημα και για την ιδιαιτερότητα αυτού του Μουσείου. Γράφει ότι πρόκειται για κλασικά Μουσεία ευρύτερων ανοικτών μουσείων, όπως είναι ο αρχαιολογικός χώρος της Ακρόπολης, όπως είναι δηλαδή και το μουσείο και ο αρχαιολογικός χώρος των Δελφών, το μουσείο και ο αρχαιολογικός χώρος της Ολυμπίας. Ο κλειστός χώρος φιλοξενεί φορητά αντικείμενα που δεν μπορούν να εκτεθούν στην ύπαιθρο, αλλά αποτελούν ενιαίο όλων με τα ακίνητα μνημεία του χώρου από τα οποία προέρχονται.
Η αρχαιολογική αυτή ενότητα, συνεχίζει ο Διευθυντής του Βυζαντινού Μουσείου, για τη διαχείρισή της απαιτεί και διοικητική ενότητα, έναν φορέα ο οποίος θα πρέπει να είναι κρατικός, λόγω της ύπαρξης αρχαιολογικού χώρου και της ανάγκης άσκησης κρατικής εξουσίας, σύμφωνα με τους νόμους και το Σύνταγμα. Δηλαδή μία ειδική περιφερειακή υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού, η οποία θα είναι υπεύθυνη για όλο τον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης, το παλαιό και το νέο μουσείο και τα αρχαία που υπόκεινται του νέου Μουσείου.
Μέσα σ’ αυτό το νομοσχέδιο τελικά δεν κατοχυρώνεται και η ποιότητα του ίδιου του διοικητικού συμβουλίου του μουσείου. Δεν κατοχυρώνεται ότι το διοικητικό συμβούλιο αυτού του μουσείου πρέπει απαραιτήτως να είναι αρχαιολόγοι. Είναι σαφές ότι έτσι όπως διατυπώνεται το σχετικό νομοσχέδιο ανοίγει ο δρόμος να γίνουν μέλη του διοικητικού συμβουλίου και εκπρόσωποι, ενδεχομένως, πολιτιστικών ή άλλων οργανισμών, ιδιωτικών φορέων, μεγάλων συγκροτημάτων ή άλλων πολιτιστικών ιδιωτικών οργανισμών που με τη συμμετοχή τους στο διοικητικό συμβούλιο του Μουσείου της Ακρόπολης, θα μπορούν να συμβάλουν με τη γνώση τους και την προετοιμασία τους, που ταυτόχρονα όμως, θα προωθούν και τα συμφέροντα αυτών των ιδιωτικών πολιτιστικών οργανισμών και φορέων, τους οποίους θα εκπροσωπούν εκεί μέσα.
Επίσης, θέλω να τονίσω ότι εάν σήμερα πιθανόν να μπορεί το Υπουργείο Πολιτισμού, στην αρχική διαμόρφωση του διοικητικού συμβουλίου του μουσείου, να εξασφαλίσει μια ποιοτική συμμετοχή, η αλήθεια όμως είναι ότι δεν κατοχυρώνεται το μέλλον, δεν κατοχυρώνονται οι νέες γενιές σχετικά με το ποιόν αυτού του διοικητικού συμβουλίου. Το ίδιο, βέβαια, ισχύει και για τον γενικό διευθυντή του μουσείου, όπου δεν διασφαλίζονται καθόλου τα ποιοτικά κριτήρια και οι προϋποθέσεις για την ύπαρξή του μέσα σ’ αυτό το μουσείο.
Επαναλαμβάνω ότι εμείς θέλουμε τα αρχαιολογικά μουσεία της χώρας μας, τα οποία είναι ταυτισμένα με τους συγκεκριμένους αρχαιολογικούς χώρους, από τους οποίους έχουν βγει τα εκθέματά τους -από την άγια γη από την οποία προέρχονται- να μην αποσπώνται από αυτούς τους χώρους, όπως είναι οι Δελφοί, η Ολυμπία, στο μέλλον. Δεν θέλουμε κομμάτια από τα μνημεία αυτά, όπου μάλιστα στο συγκεκριμένο Μουσείο της Ακρόπολης θα είναι πάρα πολλά αρχιτεκτονικά μέλη –όχι μόνο γλυπτά, αλλά και αρχιτεκτονικά μέλη από τον Παρθενώνα, το Αέτωμα, οι Μετώπες, καθώς επίσης οι Καρυάτιδες από το Ερεχθείο- δεν θέλουμε τα πολύτιμα αυτά αρχιτεκτονικά μέλη και τμήματα των ιερών ναών να αποσπαστούν από τον Ιερό Βράχο.
Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, όπως ανέφερα πριν και ο Διευθυντής του Βυζαντινού Μουσείου, κ. Κωνστάντιος, έχει κάνει συγκεκριμένη πρόταση σε σχέση με αυτό το ζήτημα. Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων έχει καταθέσει εναλλακτική πρόταση για τη δημιουργία ειδικής περιφερειακής υπηρεσίας με τίτλο «Εφορεία Μνημείων Ακρόπολης», η οποία θα υπάγεται στη Γενική Διεύθυνση Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς και θα έχει ως αρμοδιότητα την προστασία, αποκατάσταση και διαχείριση των μνημείων του αρχαιολογικού χώρου, καθώς και του νέου Μουσείου της Ακρόπολης.
Εδώ θέλω να αναφέρω ότι γι’ αυτό το στόχο ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων και οι εργαζόμενοι στο Υπουργείο Πολιτισμού, έχουν κηρύξει απεργία για σήμερα και αύριο. Λυπάμαι πάρα πολύ -και με την παρουσία εδώ της ηγεσίας του Υπουργείου Πολιτισμού- που έχει προσπαθηθεί από αυτήν την ηγεσία η απεργία των Ελλήνων αρχαιολόγων να θεωρηθεί παράνομη και να διωχθούν άνθρωποι οι οποίοι παλεύουν μαζί με εμάς -που αγωνιζόμαστε και εμείς εδώ σήμερα- για τη διατήρηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και για την υπεράσπισή της.
Πιστεύω ότι πρέπει τέτοιες αποφάσεις να ανακληθούν.
Τέλος, θέλω και εγώ να τονίσω την πλήρη διαφωνία μας με την τροπολογία, σχετικά με το Τ.Α.Π. και τη διάλυση τελικά του Τ.Α.Π. και της προσφοράς του που έχει προς τα μνημεία, τις ανασκαφές, τις απαλλοτριώσεις για τα αρχαία μνημεία μας. Αλλά αυτά θα τα πούμε πιο αναλυτικά και στη συζήτηση κατ’ άρθρον.
Κλείνω λέγοντας ότι αγαπούμε την πολιτιστική μας κληρονομιά. Όμως, αυτό το συγκεκριμένο μουσείο, ακριβώς επειδή την αγαπούμε, έτσι όπως πάει να το ιδρύσει και να το αναπτύξει η Κυβέρνηση και το Υπουργείο Πολιτισμού δεν είναι προς όφελος. Γι’ αυτό καταψηφίζουμε το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Το λόγο έχει ο ειδικός αγορητής του ΛΑ.Ο.Σ. κ. Γεωργιάδης.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ-ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μπαίνουμε στη συζήτηση του νόμου για την ίδρυση νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «Μουσείο Ακρόπολης». Και πριν εξηγήσουμε τους λόγους για τους οποίους θα καταψηφίσουμε αυτό το σχέδιο νόμου, οφείλω να κάνω μια γενική αναφορά στην ίδρυση αυτού του μουσείου που τη θεωρώ πολύ σοβαρή. Και είναι ιδιαίτερα σημαντικό ότι έχουμε στην Αίθουσα και τον νυν Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. τον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, Υπουργό Πολιτισμό τότε που πρωταγωνίστησε στη δημιουργία αυτού του μουσείου, αλλά και τον επ’ εσχάτως και λεγόμενο «αντάρτη» κ. Πέτρο Τατούλη, ο οποίος διεδέχθη στην ουσία τον κ. Βενιζέλο στο Υπουργείο Πολιτισμού. Και το λέω γιατί θέλω να υπενθυμίσω σ’ αυτήν την Αίθουσα ότι η ίδρυση και μόνο η ίδρυση και η δημιουργία αυτού του Μουσείου Ακροπόλεως πάνω στο συγκεκριμένο χώρο, κύριε Τατούλη, είχε δημιουργήσει μια τρομακτική αντίδραση στην ελληνική κοινωνία, στο χώρο των Ελλήνων Αρχαιολόγων και όλων των ανθρώπων οι οποίοι ασχολούνται και ευαισθητοποιούνται γύρω από το θέμα της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΕΛΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ)
Θέλω να υπενθυμίσω φερ’ ειπείν στο Σώμα –εσείς, κύριε Υπουργέ, φαντάζομαι τα γνωρίζετε αυτά- ότι αυτό το νέο Μουσείο Ακροπόλεως -για την αισθητική του οποίου δεν θα κάνουμε ιδιαίτερη αναφορά διότι η αισθητική εν πολλοίς είναι και ένα υποκειμενικό θέμα το οποίο είναι συζητήσιμο- έγινε μετά από απόφαση της πολιτείας για να τιμήσει δήθεν το μεγαλύτερο έμβλημα του κλασικού πολιτισμού που είναι η Ακρόπολη. Σε όποιο μέρος του κόσμου και αν βρεθείς, όταν θέλεις να μιλήσεις για το κλασικό ιδεώδες, σε όποια γλώσσα του κόσμου και αν το κάνεις, το σύμβολο το οποίο προτάσσεις είναι ο Παρθενώνας, είναι η Ακρόπολη. Τι είναι η Ακρόπολης και τι είναι ο Παρθενώνας; Είναι η αποθέωση του μέτρου, η αποθέωση της αρμονίας. Αυτό στην ουσία είναι το μήνυμα της κλασικής τέχνης, η αρμονία, το κάλος.
Εμείς πήγαμε ως νεοέλληνες για να αποδείξουμε δυστυχώς ότι έχουμε εκβαρβαρωθεί πλήρως, να τιμήσουμε δήθεν το έμβλημα του μέτρου με ένα μουσείο, που όποιος έχει πάει και το έχει δει από κοντά, το πρώτο που καταλαβαίνει είναι ότι –επαναλαμβάνω ότι δεν θα μιλήσω καθόλου για την αισθητική του- και μόνο λόγω του μεγέθους και του όγκου του -όπου δεν χωράει στο χώρο που βρίσκεται, όπου για να αποκτήσει μια σχετική σχέση αρμονίας με τον περιβάλλοντα χώρο θα έπρεπε να γκρεμισθεί όλη η γύρω Αθήνα- μόνο τιμή προς την Ακρόπολη δεν περιποιεί. Είναι το ακριβώς αντίθετο. Από τη μια έχουμε το έμβλημα του κάλους, της αρμονίας και του μέτρου και από κάτω εμείς πήγαμε και κτίσαμε το «έμβλημα της ύβρεως», το οποίο βεβαίως ταιριάζει με τη συνολική αισθητική της πόλεώς μας, την οποία προ πολλού έχουμε χάσει.
Δεν φτάνει, λοιπόν, που φτιάξαμε αυτό το πράγμα, που είναι σαν να έχει προσγειωθεί ένα διαστημόπλοιο στη μέση της Αθήνας που δεν χωράει, που δεν μπορεί να αναπνεύσει, που μόνο που το βλέπεις σε πιάνει η καρδιά σου εκεί μέσα εγκλωβισμένο που είναι και αισθάνεσαι ότι πρέπει να πας να το απελευθερώσεις από την πίεση που δέχεται από τον περιβάλλοντα χώρο, τελείως αντίθετα με το μέτρο, επαναλαμβάνω, αλλά πήγαμε και κτίσαμε πού; Πάνω σ’ ένα από τα πιο ζωτικά σημεία ανασκαφών των Αρχαίων Αθηνών.
Κάτω από αυτό το μουσείο έχει βρεθεί η εν άστει Ακαδημία του Πλάτωνος. Κάτω από αυτό το μουσείο! Γκρεμίσαμε ένα τμήμα της εν άστει Ακαδημίας του Πλάτωνος για να φτιάξουμε το νέο Μουσείο Ακροπόλεως, για να τιμήσουμε δήθεν και τον Πλάτωνα. Μα, ποιοι αποφάσισαν αυτά τα πράγματα; Πρόκειται περί μιας πράξεως, μιας αποφάσεως και μιας διαδρομής της ελληνικής πολιτείας που οι επόμενες γενιές θα την παρακολουθούν, θα προσπαθούν να βρουν λογική εξήγηση και δεν θα βρίσκουν.
Και μας είπατε το παραμύθι ότι πρέπει να φτιάξουμε γρήγορα το μουσείο διότι θα μας δώσουν έτσι οι Άγγλοι τα ιερά γλυπτά του Παρθενώνος. Αρνούμαι να τα πω Ελγίνεια. Δεν πρέπει να διαφημίζουμε τον κλέφτη. Φυσικά ουδέποτε οι Βρετανοί εξεδήλωσαν τέτοιο ενδιαφέρον είτε με νέο Μουσείο Ακροπόλεως είτε με παλαιό Μουσείο Ακροπόλεως είτε με πλωτό Μουσείο Ακροπόλεως είτε με εναέριο Μουσείο Ακροπόλεως διότι οι Βρετανοί δεν θέλουν να τα δώσουν. Άρα αυτό ήταν ένα ψεύτικο επιχείρημα, μόνο και μόνο για να προχωρήσει η ελληνική πολιτεία σ’ αυτήν την τρομακτική σπατάλη και την καταστροφή των αρχαιοτήτων.
Και βέβαια, θέλω να υπενθυμίσω στο Σώμα ότι ο τότε –εννοώ επί ΠΑ.ΣΟ.Κ.- Βουλευτής Αρκαδίας της Νέας Δημοκρατίας κ. Πέτρος Τατούλης ήταν αποφασισμένος να καταγγείλει αυτή τη δημιουργία του μουσείου. Είχαν καταγγείλει την καταστροφή των αρχαιοτήτων. Είχαν στραφεί δικαστικά κατά του ελληνικού δημοσίου για αυτήν του την απόφαση. Περιέργως όμως, όπως συνήθως συμβαίνει κύριε συνάδελφε, στην ελληνική πολιτεία, ο Πέτρος Τατούλης, Βουλευτής Αρκαδίας τότε της Αντιπολιτεύσεως εστρέφετο δικαστικά κατά του μουσείου. Όταν εκδικάστηκαν όμως οι μηνύσεις και οι αγωγές του Πέτρου Τατούλη, ο Πέτρος Τατούλης ήταν Υφυπουργός Πολιτισμού του ελληνικού δημοσίου. Και στο δικαστήριο κατέθετε ο Υφυπουργός Πολιτισμού Πέτρος Τατούλης εναντίον του Βουλευτού Αρκαδίας της Νέας Δημοκρατίας Πέτρου Τατούλη! Ήταν η δίκη Τατούλης εναντίον Τατούλη! Αυτό δεν έχει ξαναγίνει στην ιστορία. Αυτό είναι πρωτοφανές! Αυτό το διεκδικεί ο «αντάρτης» συνάδελφος κ. Τατούλης ως παγκόσμια πρωτοτυπία. Ο Υφυπουργός Τατούλης κατέθετε εναντίον του Βουλευτού Τατούλη!
Αυτά γιατί τα αναφέρω, κύριε Υπουργέ; Γιατί θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό το νομοσχέδιο που φέρνετε σήμερα είναι ένας κρίκος σε μια μακρά αλυσίδα λαθών. Δεν φέρνετε εσείς την ευθύνη για όλα αυτά. Αν θέλετε, η ευθύνη σας έγκειται στο εξής: Παραλάβατε το Υπουργείο Πολιτισμού όταν το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο με ισοψηφία και με επιμέτρηση της ψήφου του κ. Ζαχοπούλου ως διπλής ψήφου αποφάσισε να δώσει την άδεια για την κατεδάφιση των δύο διατηρητέων κτηρίων του πεζοδρόμου της Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Και όπως θυμάμαι καλά, σας είχα κάνει και εγώ και η κ. Φιλίνη επίκαιρη ερώτηση γι’ αυτό το θέμα και σας είχαμε πει ότι δεν μπορεί ο ευπατρίδης Λιάπης να ακολουθεί τη λογική του «σκαφάτου» Βουλγαράκη και να γκρεμίζει τα κτήρια της Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Δυστυχώς δεν μας ακούσατε και δεν λάβατε την πρωτοβουλία να ακυρώσετε αυτήν την απόφαση που ήταν άλλη μια αίσχιστη πρωτοβουλία του ελληνικού κράτους.
Γιατί υπενθυμίζω, για να δείτε πώς γράφεται η ιστορία στην Ελλάδα, ότι όταν προκηρύχθηκε ο διαγωνισμός για τη δημιουργία αυτού του Μουσείου Ακροπόλεως, ρητώς αναφερόταν ότι εξαιρούνται τα δύο διατηρητέα κτήρια από οποιαδήποτε απόπειρα κατεδαφίσεως. Και αφού φτιάχτηκε το νέο Μουσείο Ακροπόλεως, ήρθε να καταργήσει, όπως πριν λέγαμε ο Τατούλης τον Τατούλη –αυτό είναι ήσσονος σημασίας θέμα και θα πάω στο μείζονος σημασίας θέμα- το ελληνικό δημόσιο, το Υπουργείο Πολιτισμού της Ελλάδος, δηλαδή η ελληνική πολιτεία, δια της υπογραφής να κατεδαφιστούν τα δύο διατηρητέα κτήρια, την ελληνική πολιτεία, η οποία είχε δεσμευθεί με το διαγωνισμό ιδρύσεως του μουσείου ότι δεν θα κατεδαφίσει τα κτήρια.
Δηλαδή, είχαμε σε αυτήν την υπόθεση τους νέους Έλληνες εναντίον των Αρχαίων Ελλήνων με την έννοια της τέχνης και της ύβρεως, τη νέα Ελλάδα εναντίον του Παρθενώνος με την έννοια αυτού του εκτρώματος το οποίο έχετε ονομάσει μουσείο -μόνο για γκαράζ αυτοκινήτων κάνει- τον Τατούλη εναντίον του Τατούλη, την ελληνική πολιτεία εναντίον της ελληνικής πολιτείας!
Και έρχεστε τώρα για να μπω στο προκείμενο –ευτυχώς τα κτήρια δεν θα κατεδαφιστούν γιατί υπάρχουν και δικαστήρια που έχουν πιο πολύ μυαλό από την ελληνική πολιτεία- και τι κάνετε; Μας λέτε ότι πρέπει να μας πείσετε ότι πρέπει να ιδρύσετε ένα ξεχωριστό νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «Μουσείο Ακροπόλεως».
Γιατί; Διότι μ' αυτόν τον τρόπο θα μπορέσετε να κάνετε τη δουλειά σας καλύτερα. Και εμείς, όπως ξέρετε, ως κόμμα το έχουμε αποδείξει. Δεν έχουμε καμμία μεγάλη αντίρρηση να πούμε ναι, αν κάτι είναι σωστό. Θέλουμε, λοιπόν, να μας ακούσετε και να ακούσετε γιατί λέμε όχι. Εάν έχετε σοβαρά επιχειρήματα να μας πείσετε ότι με αυτήν την τρομακτική σπατάλη πόρων πρόκειται να έχετε ένα σπουδαίο όφελος για το ελληνικό δημόσιο, τότε πράγματι πρέπει να συζητήσουμε ότι είναι μια, ας το πούμε, καλή ιδέα. Όταν όμως έρχεστε, κύριε Υπουργέ, σ’ αυτήν την εποχή, προσέξτε, σ' αυτό το Κοινοβούλιο έχετε δηλώσει εσείς πολλάκις ότι το Υπουργείο Πολιτισμού είναι ένα φτωχό Υπουργείο, όταν σας ζητάμε πάρα πολλές φορές να μας πείτε, παραδείγματος χάριν, γιατί δεν συντηρείται η οικία του Παύλου Μελά, μας λέτε ότι δεν υπάρχουν οι αναγκαίες πιστώσεις. Χρωστάει το Υπουργείο Πολιτισμού «της Μιχαλούς»!
Εγώ να σας πω τώρα για τον αγγειογράφο και αγγειοπλάστη, ο οποίος δίνει κατ’ αποκλειστικότητα τα ομοιώματα των αρχαίων αγγείων σε όλα τα εκθετήρια των ελληνικών μουσείων, δουλεύει μόνο για το ελληνικό δημόσιο, του κλείνουν σήμερα το εργαστήριο, η εφορία τον κλείνει σήμερα γιατί δεν έχει πληρώσει το Φ.Π.Α., γιατί του χρωστάει το Υπουργείο Πολιτισμού 60.000 ευρώ και δεν έχει να πάρει από πουθενά και μπαίνουν οι τράπεζες και του τα παίρνουν και δεν θα έχετε αγγεία σε λίγο στα εκθετήρια. Γιατί του λέτε ότι δεν τον πληρώνετε, που σας έχει πληρώσει τιμολόγια και του χρωστάτε; «Γιατί δεν έχουμε». Ωραία, δεν έχετε.
Δεν έχετε για το στέγαστρο στη Σαντορίνη που έχει καταρρεύσει τρία χρόνια και είναι κλειστός ο αρχαιολογικός χώρος. Πηγαίνουν τα κρουαζιερόπλοια με χιλιάδες τουρίστες κάθε μέρα, είναι κλειστό το Ακρωτήρι, χάνετε εκατομμύρια ευρώ από εισιτήρια κάθε χρόνο που είναι κλειστό το Ακρωτήρι που πήγα φέτος. Έχουν περάσει τρία χρόνια, κύριε Τατούλη, από την εποχή σας και ακόμα δεν έχει σηκωθεί μία πέτρα. Παραμένει η ίδια τρία χρόνια. Για βάλτε τρία χρόνια όλα τα εκατομμύρια που πήγαιναν στη Σαντορίνη και που δεν παίρνει το ελληνικό δημόσιο ούτε ένα ευρώ. Αφήστε τη ζημιά που γίνεται στην εικόνα του. Γιατί δεν το κάνετε το στέγαστρο; Δεν έχετε. Γιατί δεν πληρώνετε τους προμηθευτές σας; Δεν έχετε. Γιατί δεν φτιάχνετε την οικία του Παύλου Μελά; Δεν έχετε. Βγαίνουν οι Έλληνες αρχαιολόγοι και λένε ότι καταρρέει η Κνωσός, με συνέντευξη Τύπου. Απάντηση του Υπουργείου Πολιτισμού: «Δεν έχουμε».
Και έρχεται αυτό το Υπουργείο Πολιτισμού που δεν έχει και μας λέει τι εδώ; Ακούστε, κύριε Υπουργέ. Μας λέτε ότι θα φτιάξετε ένα ξεχωριστό διοικητικό συμβούλιο, το οποίο θα σας κοστίζει 70.000 ευρώ το χρόνο. Σαράντα χιλιάδες χρωστάτε στον αγγειοπλάστη, Δημήτρης Σταθόπουλος λέγεται και αύριο του κλείνουν το μαγαζί και δεν θα έχετε αγγεία. Σας το λέω από εδώ, γιατί μπορεί να μην τα ξέρετε. Χρωστάει το κράτος σας, το Υπουργείο σας σ’ έναν εργάτη που δούλευε μέσα στο εργαστήριο, μέσα στη φωτιά για να έχετε εσείς τα αγγεία και να τα πουλάτε στους τουρίστες. Έχετε εισπράξει τα λεφτά και δεν τα έχετε δώσει και πάει η εφορία και του ζητάει το Φ.Π.Α. και πάει στην τράπεζα και δανείζεται για να πληρώσει το Φ.Π.Α. για 40.000 ευρώ. Και δεν έχετε μου λέτε 70.000 ευρώ!
Πάμε παρακάτω. Κάνετε ένα Γενικό Διευθυντή Μουσείο, φαντάζομαι τον κ. Παντερμαλή. Φαντάζομαι. Δεν έχω προσωπικά, αλλά είναι γνωστό ότι το σύστημα «ΠΑ.ΣΟ.Κ - Ν.Δ. Α.Ε.» στον πολιτισμό δουλεύει άριστα. Ο ίδιος πριν, ο ίδιος μετά. Δεν μπαίνω σε αυτό. Δικαίωμά σας. Εκατόν δώδεκα χιλιάδες ευρώ θα παίρνει ο κ. Παντερμαλής. Μα, δώστε τα 40.000 στον άνθρωπο σας λέω που καταρρέει, που του παίρνουν το μαγαζί! Όλα αυτά και άλλα, όσα γράφονται εδώ πέρα.
Εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ το χρόνο πεταμένα. Γιατί; Για να κάνετε τι; Τι μας λέτε; Μας λέτε ότι πρέπει να κάνετε αυτήν τη σπατάλη, πρέπει να ξοδέψετε αυτά τα λεφτά, διότι μόνο μ' αυτό το νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου θα μπορέσετε να φτιάξετε ένα λειτουργικό και ευέλικτο σχήμα που θα μπορέσει να λειτουργήσει αυτό το μουσείο όπως πρέπει.
Ο αντίλογος, πρώτον, αυτή είναι μία τρομακτική μορφή στις Εφορείες Αρχαιοτήτων, στους Έλληνες αρχαιολόγους και κατά βάση είναι μια τρομακτική μομφή από τον Υπουργό Πολιτισμού, στο Υπουργείο Πολιτισμού, διότι, εάν αυτό ισχύει ως γενικός κανόνας και ανεξαρτήτως προσώπων ως γενική αρχή δεχόμαστε πως ό,τι αναλαμβάνει το Υπουργείο Πολιτισμού το κάνει λάθος και πρέπει να έχουμε ξεχωριστά νομικά πρόσωπα για να δουλεύουν, τότε να σας καταργήσουμε. Να κάνουμε ένα νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου για τον Υπουργό Πολιτισμού, να κάνουμε ένα πολυπληθές διοικητικό συμβούλιο και να πηγαίνουν όλα καλύτερα. Γιατί έχουμε εσάς;
Άρα αυτό το επιχείρημα δεν μπορεί να είναι ως γενική αρχή. Αυτό που θα πρέπει να εξηγήσετε είναι. Εάν κάνετε τις σωστές επιλογές προσώπων στους διευθυντές που θα διευθύνουν το κάθε μουσείο, θα μπορούσε να δουλέψει το μουσείο σωστά, χωρίς να γίνει αυτή η σπατάλη πόρων; Απάντηση, αναμφίβολα ναι, κύριε Τζαβάρα, που σας βλέπω να με ακούτε με ενδιαφέρον και σας ευχαριστώ.
Θα σας πω μόνο ότι στη Θεσσαλονίκη το Βυζαντινό Μουσείο πρόπερσι, υπαγόμενο στο κράτος, πήρε το πρώτο βραβείο στην Ευρώπη, ως το καλύτερο μουσείο της Ευρώπης, ανταγωνιζόμενο με όλα τα μουσεία της Ευρώπης, είτε είναι ιδρύματα είτε είναι ιδιωτικά είτε είναι δημόσια. Το Βυζαντινό Μουσείο με τον κατάλληλο άνθρωπο στην κατάλληλη θέση –είναι έπαινος αυτό για το Υπουργείο Πολιτισμού- βγήκε ως το πρώτο και καλύτερο μουσείο στο είδος του στην Ευρώπη. Άρα, δεν είναι το νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου που θα μας δώσει ένα καλό μουσείο. Είναι η σωστή επιλογή του προσώπου, αν έχει μεράκι, αν έχει όρεξη, αν θέλει να είναι εκεί όλη την ημέρα, αν θέλει να τρέχει, αν έχει ιδέες που θα μας δώσει ένα καλό μουσείο.
Τι να το κάνω, κύριε Υπουργέ, να μου φτιάξετε αυτό το πολυπληθές διοικητικό συμβούλιο και να είναι οι ίδιοι. Θα πληρώνονται, θα παίρνουν από τα λίγα λεφτά, που σωστά λέτε ότι έχετε. Εγώ δεν το αμφισβητώ, σωστά λέτε ότι έχετε λίγα. Και να δώσουμε ως Κοινοβούλιο όλοι αγώνα για να πιέσουμε την Κυβέρνηση να δώσει περισσότερα χρήματα στο Υπουργείο Πολιτισμού. Ναι, αυτό είναι σωστό. Γιατί, αν λέμε ως κράτος ότι πράγματι μας ενδιαφέρει ο πολιτισμός πρέπει, εδώ όλοι, να πούμε έχει δίκιο ο Μιχάλης Λιάπης, του δίνει λίγα η Κυβέρνηση, του δίνει λίγα ο Αλογοσκούφης, θα μπορούσε να πάρει περισσότερα. Αυτό, ναι.
‘Όχι όμως να μας λέτε ότι από τα λίγα που παίρνετε τα σπαταλάτε σ’ ένα νέο διοικητικό συμβούλιο με νέους υμετέρους, με 100.000 ευρώ. Για να κάνετε τελικά τι; Και εσείς, κύριοι συνάδελφοι της Συμπολιτεύσεως υποτίθεται ότι είστε ένα φιλελεύθερο κόμμα, δηλαδή ένα κόμμα που έχει την οικονομία κλίμακος σε πρώτη προτεραιότητα. Πες ότι οι άλλοι είναι σοσιαλιστές και σκορπάνε τα χρήματα. Μα, εσείς τι κάνετε; Δεν εξεγείρεστε; Έτσι μοιράζετε τα λεφτά; Εγώ, είμαι ένας απλός βιβλιοπώλης και τα βλέπω αυτά και μου σηκώνονται τα μαλλιά της κεφαλής μου!
Κλείνοντας, κύριε Υπουργέ, λέω ότι εμείς θα καταψηφίσουμε το νομοσχέδιο, γιατί πιστεύουμε ότι σ’ αυτές τις δύσκολες ώρες που περνάει η πατρίδα μας δεν υπάρχουν περιθώρια για σπατάλη. Εάν παλαιότερα ήμασταν υπεύθυνοι μια φορά για τα χρήματα του Ελληνα φορολογούμενου, τώρα είμαστε δέκα.
Θα καταψηφίσουμε και την τροπολογία σε σχέση με το Τ.Α.Π. για τον ίδιο λόγο. Το να μας πείτε ότι από το μικρό στην ουσία ταμείο Τ.Α.Π., ξέρετε πόσοι Ελληνες πολίτες περιμένουν τα χρήματα των απαλλοτριώσεών τους και δεν τα έχουν πάρει; Εκατοντάδες, χιλιάδες στην Ελλάδα. Αφού δεν φτάνουν τα λεφτά του Τ.Α.Π.. Να μας πείτε λοιπόν ότι από ένα ταμείο του οποίου τα λεφτά δεν επαρκούν θα πάτε να μοιράσετε και σε άλλους παθογενείς οργανισμούς του Υπουργείου Πολιτισμού, δεν έχει νόημα. Πείτε μας πως να σας βοηθήσουμε για να αποκτήσετε περισσότερα χρήματα ως Υπουργείο Πολιτισμού και να χρηματοδοτήσετε σωστά και την εταιρεία ενοποιήσεως Αρχαιολογικών Χώρων και τον Οργανισμό Προώθησης Ελληνικού Πολιτισμού και όλα τα ωραία που πρέπει να έχει το Υπουργείο Πολιτισμού. Να πούμε στον κ. Καραμανλή και στον κ. Αλογοσκούφη, δώστε λεφτά και για τον πολιτισμό. Αλλά, το να λέμε μοιράζουμε τη φτώχεια μας δεξιά και αριστερά για να την κάνουμε φτωχότερη, νομίζω πως δεν είναι μια σωστή πολιτική.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (΄Ελσα Παπαδημητρίου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων είκοσι δύο μαθητές και μαθήτριες και δύο συνοδοί-δάσκαλοι από το 20ο Δημοτικό Σχολείου Ιλίου.
Τους καλωσορίζουμε στο Κοινοβούλιο.
(Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Συνεχίζουμε τώρα με τους αγορητές από τον κατάλογο.
Ο κ. Μπαντουβάς, έχει το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η δημιουργία του νέου Μουσείου Ακροπόλεως έχει ιδιαίτερο συμβολικό αλλά και ουσιαστικό χαρακτήρα τόσο διότι αφορά στο πλέον σημαντικό κομμάτι της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, τον Ιερό Βράχο των Αρχαίων Ελλήνων και σύμβολο της γέννησης της Δημοκρατίας, όσο και επειδή θα στεγάσει την με αξιώσεις και όχι απλά προσδοκίες απαίτηση όλων των Ελλήνων πολιτών για την επανένωση των γλυπτών του Παρθενώνα.
Είναι ένα μουσείο σύγχρονο και ασφαλές, ένα μουσείο έργο που αποτελεί την καλύτερη απάντηση σε όποιους αρνούνταν τόσα χρόνια πεισματικά αυτό που ανήκει δικαιωματικά στη χώρα μας.
Ο χαρακτήρας και η λειτουργία των μουσείων έχει αλλάξει σε μεγάλο βαθμό, αγαπητοί συνάδελφοι, και αυτό σημαίνει ότι δεν αποτελούν πλέον απλούς και απρόσωπους χώρους συγκέντρωσης και προβολής εκθεμάτων. Αντιθέτως –και αυτό επιχειρείται και στην περίπτωση του Μουσείου της Ακροπόλεως- οι δραστηριότητές τους χαρακτηρίζονται και, αν θέλετε, αξιολογούνται κιόλας βάσει του εκπαιδευτικού τους ύφους και του κοινωνικού τους ρόλου.
Έτσι, στο Μουσείο της Ακροπόλεως, πέρα από τη φύλαξη, προστασία, σωστή διατήρηση και προβολή των εκθεμάτων προβλέπεται η συμμετοχή του σε επιστημονικά και διαπανεπιστημιακά προγράμματα, η δημιουργία Εντύπων και ηλεκτρονικών βάσεων πληροφοριών, η παροχή πληροφοριών -τόσο επιστημονικών όσο και εκλαϊκευμένων, ώστε να καταστεί ο πλούτος του Μουσείου προσιτός όχι μόνο στους ειδικούς- η δημιουργία εκπαιδευτικών συνεδρίων, διαλέξεων και εκθέσεων, καθώς και πλήθος άλλων εκδηλώσεων, κοινών μεταξύ τους στο στοιχείο της προώθησης του πολιτισμού, της ανάδειξης του κοινωνικού και παιδευτικού ρόλου των σύγχρονων μουσείων και τέλος η δημιουργία ενός ανεξάρτητου και προσβάσιμου πόλου πολιτισμού.
Το σίγουρο είναι, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι η χώρα μας μαστίζεται από τη γραφειοκρατία και για να μπορέσουν να γίνουν όλα αυτά που προανέφερα, είναι αναγκαίο το νέο Μουσείο Ακροπόλεως να μην καταστεί μέρος της γραφειοκρατίας αυτής. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο και επιλέγεται η μορφή του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου, η οποία προσφέρει στο μουσείο τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του δημοσίου, αποκόπτοντάς το, όμως, από την παραδοσιακή γραφειοκρατία του αμιγούς δημοσίου τομέα, ενώ παράλληλα του προσδίδει την απαιτούμενη διοικητική αυτονομία και οικονομική αυτοτέλεια, στοιχεία απαραίτητα, αν θέλουμε να είναι ευέλικτο και αποτελεσματικό στους στόχους του.
Κύριε Υπουργέ, ορμώμενος από τις πάμπολλες ανάγκες που έχει η πόλη του Ηρακλείου και εμπίπτουν στις αρμοδιότητες του Υπουργείου σας θέλω να σταθώ σε μερικά σημεία.
Το πρώτο είναι οι αρχαιολογικές ζώνες, κυρίως στις περιοχές της Κνωσού και της Φορτέτσας, καθώς και στον Προφήτη Ηλία –τώρα τελευταία- του Δήμου Τεμένους, αλλά και γενικότερα στο ρόλο του Κ.Α.Σ.. Είναι διάχυτο, κύριε Υπουργέ, το αίσθημα ότι η Αρχαιολογική Υπηρεσία και το Κ.Α.Σ. προβαίνουν σε ανύποπτο χρόνο σε επέκταση αρχαιολογικών χώρων, με αποτέλεσμα να δεσμεύονται τεράστιες εκτάσεις με μεγάλες παραγωγικές δυνατότητες, καθώς και μεγάλες περιουσίες συμπολιτών μας, οι οποίοι βρίσκονται έπειτα στο έλεος αυτών των δύο υπηρεσιών.
Διάβασα την τοποθέτησή της, στη σχετική με το Μουσείο Ακροπόλεως επιτροπή και συμφωνώ απολύτως στο γεγονός ότι οι εκτάσεις, κύριε Υπουργέ, των αρχαιολογικών ζωνών στοχεύουν στην προστασία και την ανάδειξη του πολιτισμικού μας πλούτου. Σας διαβεβαιώ ότι θα ήμουν ο τελευταίος που θα πρότεινε να θάψουμε τον πλούτο αυτόν, προκειμένου να αξιοποιηθούν μερικά στρέμματα γης και κάποιες περιουσίες.
Βεβαίως, λοιπόν, και είναι υποχρέωσή μας να φροντίζουμε για την πολιτισμική μας κληρονομιά, αλλά πρέπει ωστόσο να μην προκαλούμε το κοινό αίσθημα αδιαφορώντας για την περιουσία των πολιτών. Αυτό ακριβώς γίνεται στις περιοχές που προανέφερα, Κνωσό, Φορτέτσα και Προφήτη Ηλία. Πρέπει επιτέλους να δοθεί μία λύση και σύντομα μάλιστα.
Το άλλο σημείο που θέλω να σταθώ, κύριε Υπουργέ, είναι το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου και το Μουσείο της Μεσαράς. Αμφότερα αποτελούν βασικά αιτήματα των Ηρακλειωτών και όχι αδικαιολόγητα, καθώς το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου έχει «κολλήσει» στις εργασίες ανακαίνισης, με αποτέλεσμα το δεύτερο σε επισκεψιμότητα μουσείο της χώρας να έχει χάσει πολύ από την αίγλη του και την αξία του, με έντονες τις επιπτώσεις στην τουριστική ακμή της πόλεως.
Σας έχω στείλει αρκετές επιστολές και ερωτήσεις σχετικά με την πρόοδο των εργασιών στο εν λόγω μουσείο και θέλω και σήμερα, απ’ αυτό εδώ το Βήμα, να σας παρακαλέσω να επιταχύνετε τους ρυθμούς, κύριε Υπουργέ. Διότι στο Μουσείου του Ηρακλείου οι εργασίες έχουν κολλήσει και φοβάμαι ότι δεν θα έχουν τελειώσει ούτε μετά από δύο χρόνια. Όπως έχω πληροφορηθεί, δεν υπάρχουν καν μελέτες για να ενταχθεί στο Ε.Σ.Π.Α..
Όλα αυτά αντιλαμβάνεστε ότι προκαλούν εκνευρισμό. Δεν είναι δυνατόν οι κυβερνήσεις, από όποιον χώρο και αν προέρχονται, να κτίζουν μουσεία δισεκατομμυρίων στην Αθήνα και να αφήνετε το Ηράκλειο χωρίς μουσείο τρία χρόνια τώρα και ποιος γνωρίζει για πόσο χρόνο ακόμα.
Και δεν είναι δυνατόν να σπαταλούνται χρήματα σε εκδηλώσεις και σε δημοσιοσχετίστικες εκδηλώσεις και από την άλλη να χρωστά το Υπουργείο Πολιτισμού χρήματα στο προσωπικό του Υπουργείου σας στο Ηράκλειο από το 2007 και ολόκληρο το 2008.
Ξέρετε, κύριε Υπουργέ –είμαι σίγουρος ότι δεν το γνωρίζετε, αλλά συζητείστε με τις αρμόδιες υπηρεσίες- οι εξωτερικοί αρχαιοφύλακες στο Ηράκλειο πληρώνουν από την τσέπη τους τη βενζίνη για να επισκεφθούν τους αρχαιολογικούς χώρους που φυλάττουν. Έχουν δύο χρόνια να πάρουν χρήματα! Με τι καρδιά και με ποιες ευαισθησίες καλούνται, λοιπόν, κύριε Υπουργέ, οι άνθρωποι αυτοί να διαφυλάξουν την πολιτισμική μας κληρονομιά;
Όσον δε αφορά εις το Μουσείο της Μεσαράς, είναι προσωπική μου εκτίμηση –εξ ου και οι παρεμβάσεις μου στο Υπουργείο σας- ότι πλέον ο κυρίως όγκος των αρχαιολογικών ευρημάτων προέρχεται από την ενδοχώρα του νομού και ειδικά από την περιοχή της Μεσαράς, ενώ πλήθος ευρημάτων φυλάσσεται ήδη στο υπόγειο του Αρχαιολογικού Μουσείου Ηρακλείου.
Θεωρώ, κύριε Υπουργέ, ότι το Μουσείο της Μεσαράς αποτελεί δίκαιο αίτημα των τοπικών κοινωνιών αλλά και δικαιολογημένο. Είναι κρίμα να μένει ένας μεγάλος όγκος αρχαιολογικών θησαυρών ανέκθετος και αναξιοποίητος μόνο και μόνο επειδή δεν υπάρχει ένας οργανωμένος και κατάλληλος χώρος για το σκοπό αυτόν.
Εγώ στηρίζω το νομοσχέδιό σας, κύριε Υπουργέ, θέλω όμως κι εσείς να σκύψετε στο Νομό Ηρακλείου.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Η κ. Δαμανάκη έχει το λόγο.
ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριοι συνάδελφοι, επειδή πολλά ακούστηκαν για τη δημοκρατική διάρθρωση του μουσείου και το δημοκρατικό διάλογο που προηγήθηκε αυτού του νομοσχεδίου, θέλω να ξεκινήσω με ένα μικρό σχόλιο.
Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων είχε προκηρύξει απεργία για τη σημερινή ημέρα, που εδώ στη Βουλή συζητούμε αυτό το θέμα, με τα επιχειρήματά του, τα οποία ανεξάρτητα από το αν συμφωνεί κάποιος ή όχι είναι απολύτως σεβαστά.
Το Υπουργείο προσέφυγε στα δικαστήρια, για να κηρύξει την απεργία παράνομη. Το ερώτημα είναι γιατί έγινε αυτό. Γιατί έγινε αυτό; Όταν συζητούμε ένα σοβαρό θέμα που αφορά τους Έλληνες αρχαιολόγους με τον πιο άμεσο τρόπο, υπάρχει λόγος το Υπουργείο να καταφεύγει στα δικαστήρια;
Δεν αμφιβάλλω ότι και επιχειρήματα θα είχε και δικαιολογίες θα υπάρχουν και τα δικαστήρια, αλλά ρωτώ επί της ουσίας: Υπάρχει λόγος να συνδεθεί αυτή η συζήτηση για ένα πολύ μεγάλο έργο –όπως είπαν όλοι οι συνάδελφοι, ανεξαρτήτως της ιδεολογικοπολιτικής τους τοποθέτησης- με μια τέτοια μικρόψυχη στάση του Υπουργείου;
Και, εν πάση περιπτώσει, έχω να σημειώσω ότι ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, ανεξαρτήτως των θέσεων που διατυπώνει –εμείς συνήθως συμφωνούμε, αλλά ανεξαρτήτως εάν συμφωνούμε ή όχι, υπάρχουν και στιγμές που δεν συμφωνούμε- κάνει ένα πολύ σημαντικό έργο. Και οι άνθρωποι αυτοί γενικά έχουν κρατήσει αντίσταση σε σειρήνες της εποχής, του χρήματος και άλλων καταστάσεων, όταν –αν θέλετε- τα οικονομικά συμφέροντα, τα χρηματιστηριακά και χρηματικά συμφέροντα προσπαθούν να καταστρέψουν ό,τι έχει μείνει. Νομίζω, λοιπόν, ότι θα ήταν καλύτερο αν αφήναμε τη συζήτηση να εξελιχθεί μέσα στο καλύτερο δυνατό πλαίσιο.
Επειδή έχω λίγο χρόνο, έρχομαι κατευθείαν στο θέμα ουσίας. Το νέο Μουσείο της Ακρόπολης είναι μια πολύ μεγάλη κατάκτηση για τη χώρα μας. Είναι ένα όραμα πολλών ανθρώπων για πάρα πολλά χρόνια. Ξεκίνησε από την έμπνευση της Μελίνας Μερκούρη που το είχε δει σαν μια ζωντανή διεκδίκηση με ένα θετικό και δημιουργικό τρόπο της επιστροφής των Μαρμάρων του Παρθενώνα στην Ελλάδα, στην Αθήνα.
Και γι’ αυτό το όραμα δούλεψαν πάρα πολλοί άνθρωποι, κατ’ αρχάς επώνυμοι. Εγώ βλέπω απέναντί μου το Βαγγέλη Βενιζέλο. Υπάρχουν Υπουργοί του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που δούλεψαν επί χρόνια και άλλοι, όπως ο Θόδωρος Πάγκαλος, ο Σταύρος Μπένος, ο Νίκος Σηφουνάκης, ο Θάνος Μικρούτσικος –ελπίζω να μην ξεχνώ κανέναν- …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Η κυρία Μπενάκη …
ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Εγώ αναφέρθηκα στους ανθρώπους του ΠΑΣΟΚ. Και η κ. Μπενάκη, λοιπόν, μια και το προσθέτετε, κυρία Πρόεδρε. Δεν είχα την εξουσιοδότηση να αναφερθώ στο όνομά της.
Λέω, λοιπόν, ότι δούλεψαν πολλοί άνθρωποι από το χώρο μας και αυτό το λέω για να πω ότι μας πονά, μας ενδιαφέρει και θέλουμε να λειτουργήσει σωστά. Δεν έχουμε διάθεση να κάνουμε κριτική απλώς για αντιπολιτευτικούς λόγους.
Η κριτική μας έχει να κάνει με τη διάθεση το Μουσείο της Ακρόπολης να έχει πραγματικά όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο διεθνή χώρο τη θέση που του αξίζει και με τη διάθεση να προικοδοτηθεί από τη Βουλή, από τη συζήτηση αυτή, από αυτό το νομοσχέδιο, με τους καλύτερους δυνατούς όρους.
Πράγματι, η συζήτηση για το πού θα εγκατασταθεί το νέο Μουσείο της Ακρόπολης, πώς θα είναι αρχιτεκτονικά, άρχισε πριν από είκοσι-τριάντα χρόνια. Και ανεξάρτητα από τις όποιες επιφυλάξεις μπορεί να έχει κανείς ή την όποια γνώμη για το χώρο, για τη χωροθέτηση, για την αρχιτεκτονική του κτηρίου ή δεν ξέρω τι άλλο, το Μουσείο της Ακρόπολης είναι γεγονός. Υπάρχει. Έρχεται ένα νομοσχέδιο που υποτίθεται ότι λύνει τα λειτουργικά, τα διοικητικά και τα οικονομικά προβλήματα. Εμείς ενδιαφερόμαστε να λειτουργήσει με τους καλύτερους δυνατούς όρους.
Εγώ σέβομαι όλες τις διαφορετικές απόψεις που υπάρχουν και ακούγονται εδώ είτε για την αισθητική του κτηρίου είτε για τη χωροθέτηση είτε για οτιδήποτε άλλο, αλλά θέλω να πω ότι αυτές οι απόψεις έχουν σε μεγάλο βαθμό στοιχεία υποκειμενικά. Είναι γεγονός -εμείς πρόσφατα επισκεφθήκαμε το μουσείο- ότι τουλάχιστον τα εκθέματα βρήκαν έναν πολύ καλό χώρο για να εκτεθούν και από αυτήν την άποψη νομίζω ότι η κριτική μας μπορεί να περιοριστεί στα υπόλοιπα.
Ποια είναι η θέση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Ξεκινώ από αυτή. Είναι πολύ σαφής και συγκεκριμένη. Η θέση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι ότι το νέο Μουσείο της Ακρόπολης δεν πρέπει να αποκοπεί από τον ιερό βράχο, για πολλούς λόγους τους οποίους ανέπτυξε με πολύ μεγάλη σαφήνεια ο εισηγητής μας.
Δεν έχουμε ένα οποιοδήποτε μουσείο, κύριοι Βουλευτές. Δεν έχουμε ένα μουσείο, όπως παραδείγματος χάριν, είναι το πολύ μεγάλο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το οποίο έχει συλλογές από διάφορα σημεία της χώρας σε διάφορες περιόδους. Εδώ έχουμε ένα μουσείο που συνδέεται αναπόσπαστα με το συγκεκριμένο χώρο. Είναι μουσείο του χώρου. Άρα, όλη του η οργάνωση, η διοικητική, η επιστημονική, πρέπει να ανταποκρίνεται σε αυτόν το ρόλο. Φτιάχνουμε ένα μουσείο για την Ακρόπολη, δεν φτιάχνουμε ένα μουσείο γενικώς για την αρχαιολογική ή την εθνική κληρονομιά.
Ένα δεύτερο θέμα είναι ότι το μουσείο πρέπει να έχει όλα τα εχέγγυα να γίνει όχι ένα μόρφωμα εκθετηριακό, που θα εκθέτει απλώς κάποια μάρμαρα, αλλά μια λειτουργική μονάδα που θα μπορεί να συνδυάζεται με γεγονότα, με την προσέλκυση νέων ανθρώπων, με τη δυνατότητα να είναι ελκυστικό το μουσείο σε κόσμο πέρα από τους ειδικούς, έτσι ώστε πραγματικά να ανεβάσει στη χώρα μας και τα επίπεδα επισκεψιμότητας, που είναι πολύ χαμηλά.
Όμως, κυρία Πρόεδρε, επειδή αναφέρθηκε ο εισηγητής της Πλειοψηφίας στο θέμα αυτό, θέλω να πω ότι αυτό δεν οφείλεται μόνο στις αδυναμίες. Οφείλεται στο γεγονός, παραδείγματος χάριν, ότι φέτος τα μουσεία ήταν κλειστά το απόγευμα μέχρι τον Ιούνιο.
Ο τρίτος βασικός άξονας των θέσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι ότι χρειάζεται να στηριχθεί με ουσιαστικό τρόπο και η οικονομική του και η επιστημονική του λειτουργία, έτσι ώστε να έχει διεθνείς συνεργασίες και διεθνή ακτινοβολία.
Τι κάνει το νομοσχέδιο απέναντι σε όλα αυτά; Το νομοσχέδιο επικεντρώνεται σε ένα και μόνο θέμα, στο θέμα της νομικής μορφής. Το μουσείο θα γίνει νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου και έτσι, τάχα, θα λυθούν όλα τα προβλήματα. Μα, έτσι θα λυθούν; Είναι δυνατόν σήμερα στο νέο Μουσείο της Ακροπόλεως να έχουμε διευθυντή του οποίου τα προσόντα δεν αναφέρονται καν στο νομοσχέδιο; Αυτό το οποίο φτιάχνουμε εδώ, είναι απλώς ένα υπουργοκεντρικό κατασκεύασμα. Ο Υπουργός θα διορίζει το διοικητικό συμβούλιο, θα διορίζει το διευθυντή, χωρίς καμμία απολύτως προδιαγραφή.
Δεν υπάρχουν αυτά στη διεθνή πρακτική. Αυτά είναι απλώς εφευρέσεις για να συνεχιστεί μία κατάσταση αυθαιρεσίας που υπάρχει γενικότερα στα όσα αφορούν τον πολιτισμό μας.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Όσον αφορά τη διοικητική μορφή -και τελειώνω με αυτό, επειδή έγινε συζήτηση- επαναλαμβάνω ότι δεν αντιμετωπίζουμε το Μουσείο της Ακρόπολης ως ένα οποιοδήποτε μουσείο. Ένα οποιοδήποτε μουσείο μπορεί να είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, δημόσια υπηρεσία, ανάλογα με τις ανάγκες. Αλλά το συγκεκριμένο μουσείο πρέπει να είναι αποκεντρωμένη περιφερειακή υπηρεσία, όπως ανέπτυξε ο εισηγητής μας, γιατί αυτή είναι η μορφή που μπορεί να ενώσει τον ιερό βράχο με το μουσείο, να ενώσει τις δυνάμεις όλων και να μας βοηθήσει να προχωρήσουμε μπροστά.
Κλείνοντας, κυρία Πρόεδρε, θέλω να πω ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. καταψηφίζει το νομοσχέδιο, θα στηρίξει τη λειτουργία του Μουσείου της Ακρόπολης, πραγματικά επειδή αισθανόμαστε ευγνωμοσύνη και τιμή που ανήκουμε σε μια παράταξη που ανέδειξε αυτό το θέμα και το προχώρησε. Από εκεί και πέρα, όμως, οι λειτουργικές, οικονομικές και διοικητικές προϋποθέσεις κάθε άλλο παρά εξασφαλίζονται με το σημερινό νομοσχέδιο του κ. Λιάπη.
Καταθέτω στα Πρακτικά της Βουλής το έγγραφο με τη θέση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., όπως έχει συμπεριληφθεί πράγματι στην ιστοσελίδα μας, που αποσαφηνίζει τα πάντα και παρακαλώ τον κ. Σαλμά να τη διαβάσει.
(Στο σημείο αυτό η Βουλευτής κυρία Μαρία Δαμανάκη καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Η κ. Καφαντάρη έχει το λόγο.
ΛΙΛΑ ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Σήμερα, τη συζήτηση αυτή για το συγκεκριμένο νομοσχέδιο την υποδέχεται η απεργία των αρχαιολόγων που θα επαναληφθεί αύριο στη συζήτηση επί των άρθρων.
Καταγγέλλουμε, λοιπόν, το Υπουργείο Πολιτισμού που προσέφυγε στη δικαιοσύνη, ώστε να κηρυχθεί αυτή η απεργία παράνομη.
Παρανομούν ποιοι; Οι αρχαιολόγοι που έχουν σταθεί ιστορικά και συνεχίζουν να στέκονται ως φύλακες των αξιών της χώρας μας; Είναι οι μεγάλοι παράνομοι ένας κλάδος που, παρά τη σχέση του με το δημόσιο, δεν χρηματίστηκε και, αντίθετα, παλεύουν οι άνθρωποι απλήρωτοι, με μόνο όπλο την αγάπη τους για την ιστορία και τον πολιτισμό μας;
Καταγγέλλουμε, λοιπόν, τη στάση του Υπουργείου Πολιτισμού, κύριε Υπουργέ! Το θεωρούμε απαράδεκτο αυτό που γίνεται!
Με ένα 0,56% στον προϋπολογισμό, με αρχαιότητες να καταρρέουν, με μουσεία αφύλακτα, με εργαζόμενους απλήρωτους, με ελαστικές σχέσεις εργασίας, με προγράμματα STAGE, όταν χρωστάτε στους ανθρώπους αυτούς μόνο για τα εκτός έδρας 2.000.000, όταν το Υπουργείο χρωστάει στην Υπηρεσία 10.000.000 και όταν δίνετε 6.000.000 για την προβολή μόνο του Μουσείου της Ακρόπολης, κάνετε ολοφάνερο το στόχο!
Όλα τα νομοσχέδια για τον πολιτισμό έχουν ανατριχιαστική συνέπεια ως προς τον ενταφιασμό του πολιτισμού και της μετατροπής του σε προϊόν, τη σύνδεσή του με τον τουρισμό. Είναι μία σαφής στρατηγική με προσδιορισμένο πολιτικό στόχο!
Τι είναι πολιτισμός; Τι είναι μνημείο; Είναι αξία!
Τουρισμός, προϊόν, ανταγωνισμός, κέρδος, επιχειρηματικότητα, εμπόρευμα!
Όταν κάνετε νομοθετική ταύτιση αυτών των εννοιών, αξίας και εμπορεύματος-προϊόντος, κάνετε ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Έγκλημα δεν είναι μόνο να σκοτώνεις κάποιον αλλά να σκοτώνεις και τις αξίες που τον αναδεικνύουν ως ανώτερο ον. Ο άνθρωπος χωρίς τις αξίες του δεν ξέρουμε καν σε ποια κατηγορία ζωής ανήκει. Σκοτώνοντας, λοιπόν, τον πολιτισμό, μετατρέπετε την ανθρωπότητα σε μάζα ανθρωποειδών, προγραμματισμένων να υπηρετούν τα οικονομικά συμφέροντα των λίγων.
Από τη μια, αυτό το νομοσχέδιο είναι πολύ μεγαλύτερο σκάνδαλο απ’ όλα τα σκάνδαλά σας μαζί. Από την άλλη, συντελείται και η αποκάλυψη της πολιτικής σας στο μέσο πολίτη. Για την ακρίβεια, αποκαλύπτεται η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και αυτήν την αποκάλυψη που προσπαθείτε χρόνια τώρα, όλες οι κυβερνήσεις με όλα τα μέσα να την αποφύγετε, καλά κάνετε και τη φοβάστε! Διότι όσο και να οργανώνετε την καταστολή και να βγάζετε παράνομες τις απεργίες –όπως και σήμερα των αρχαιολόγων- όσο και να εξουθενώνετε και να τρομοκρατείτε το λαό, γνωρίζετε πολύ καλά ότι ο δίκαιος θυμός δεν καταπνίγεται!
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο κ. Ψαριανός.
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΨΑΡΙΑΝΟΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριοι συνάδελφοι και κύριε Υπουργέ, έχουμε πει ξανά και στην επιτροπή και στην Ολομέλεια με πολλές ευκαιρίες που μας δόθηκαν ότι ο πολιτισμός στην Ελλάδα είναι ο φτωχότερος συγγενής. Είναι ένας συγγενής πένητας, εξαθλιωμένος, ρακένδυτος. Είναι ρακοσυλλέκτης στην Ελλάδα που λέμε ότι είναι η κοιτίδα του πολιτισμού και έχει γίνει ένας πρόχειρος κοιτώνας πολιτισμού. Δηλαδή, ο πολιτισμός «κοιμάται» και μάλιστα όχι αναπαυτικά!
Για να το καταλάβουμε αυτό, αρκεί να αναφέρουμε ποιο είναι το ποσό που διατίθεται στον πολιτισμό από τον κρατικό προϋπολογισμό, ποιο είναι το ποσό που διατίθεται στην κοιτίδα του πολιτισμού που γέννησε όλο αυτό το μεγαλείο για το οποίο καυχόμαστε.
Το ποσό από τον προϋπολογισμό που διατίθεται για τον πολιτισμό είναι μόλις 0,56%, δηλαδή κάτω από τη μονάδα! Και αυτό, σε μία χώρα όπου ο πολιτισμός είναι η ψυχή της. Η τέχνη, τα μνημεία, οι αρχαιολογικοί χώροι, η ιστορία της χώρας μας, όλα αυτά χρηματοδοτούνται με 0,56%, όταν αγοράζουμε δεκάδες καταδιωκτικά, βομβαρδιστικά και υπερσύγχρονα όπλα για να «τσακίσουμε» τους πολυπληθείς εχθρούς της πατρίδας και όταν δισεκατομμύρια ευρώ χάνονται σε ειδικούς λογαριασμούς ή μέσω ειδικών λογαριασμών ή φεύγουν με μαύρες ή γκρίζες σακούλες και εξαφανίζονται προς άγνωστες κατευθύνσεις ή προς γνωστές τσέπες οι οποίες είναι συνεχώς τρύπιες και πρέπει να επανατροφοδοτούνται!
Το Υπουργείο Πολιτισμού έχει αποφασίσει να φτιάξει το Μουσείο της Ακρόπολης αποκομμένο από τον Ιερό Βράχο, από το βασικό μνημείο και μάλιστα έχει αποφασίσει να κόβει κομμάτια από το βασικό μνημείο -από το Βράχο της Ακρόπολης, από τον Παρθενώνα, από το Ερέχθειο και από όλα τα κτίσματα- και να τα βάζει μέσα στο μουσείο για να προφυλάσσονται, περιμένοντας να πάρουμε και τα κλεμμένα μάρμαρα της Ακροπόλεως από το εξωτερικό ή από τα «εξωτερικά», γιατί δεν είναι μόνο στην Αγγλία.
Πρόκειται για ένα μουσείο το οποίο δεν θέλω να το συζητήσουμε αισθητικά, γιατί καθένας μπορεί να έχει την άποψή του, την εκτίμησή του και τη δική του αισθητική. Αυτή, όμως, ήταν η αισθητική των ελληνικών κυβερνήσεων που ανέθεσαν να γίνει έτσι το έργο. Και αυτό αν μας αρέσει! Αν δεν μας αρέσει, δεν μπορούμε να το γκρεμίσουμε. Το χτίσαμε πάνω στα αρχαία και με γυάλινα πατώματα, για να μπορούμε να βλέπουμε τα μνημεία μας από κάτω. Πρόκειται για ένα ωραίο τέχνασμα, με το οποίο μπορεί να «φωτίσουμε» τα μνημεία μας. Όμως, το δάπεδο του μουσείου είναι ένας γυάλινος «τάφος» για τα ζωντανά μνημεία που είναι από κάτω και τα οποία δεν είναι πια ζωντανά.
Είναι φοβερό, αλλά όλο το καλοκαίρι βοούσαν οι εφημερίδες και τα κανάλια –διαβάζαμε κάθε μέρα δημοσιεύματα- για τις απεργίες των υπαλλήλων των αρχαιολογικών χώρων και των αρχαιολόγων, για την επισκεψιμότητα που δεν είχαν τα παρατημένα μνημεία και οι αρχαιολογικοί χώροι, για τη φύλαξη που δεν υπήρχε και για τα ωράρια, βάσει των οποίων στις 15.00΄ σχολούσαν και οι λίγοι αρχαιολόγοι που υπήρχαν, όπου υπήρχαν.
Έχω βρεθεί σε δεκάδες αρχαιολογικούς χώρους στην Ελλάδα –οι πιο κοντινοί είναι εδώ στην Αττική, όπως η Ραμνούντα- οι οποίοι είναι γεμάτοι ζωή, αλλά ζωή από το βαθύ παρελθόν. Δεν υπάρχει καμμία σημερινή ζώσα ζωή και κανένας φύλακας στους λίγους αρχαιολογικούς χώρους που ήταν επισκέψιμοι έως τις 15.00΄. Υπήρχαν τρομακτικά προβλήματα τα οποία γράφονταν κάθε λίγο και λιγάκι στις εφημερίδες. Ποιος ήταν ο προϋπολογισμός που θα κάλυπτε αυτές τις πάγιες ανάγκες του προσωπικού, των αρχαιολόγων, των φυλάκων κ.λπ.; Ο προϋπολογισμός είναι υποπολλαπλάσιος, δηλαδή μικρή υποδιαίρεση των ποσών που δίνονται για φιέστες, για γκλαμουριές, για βιτρινάτα εγκαίνια και μεγάλες τελετές.
Θα επαναλάβω ότι πληρώσαμε την Ολυμπιάδα με τεράστια ποσά για να δυναμώσουμε τον τουρισμό και την ελληνική λάμψη παγκόσμια. Ούτε το ένα δυναμώσαμε ούτε το άλλο.
Μας έμεινε το χρέος και ακόμη θα κυνηγάμε τα χρέη της Ολυμπιάδας.
Προϋπολογίζονται 6.000.000 ευρώ για τα εγκαίνια και για την προβολή των εγκαινίων και του μουσείου. Μάλιστα λέγεται ότι θα γίνεται σε βάθος χρόνου. Σε πόσο βάθος; Ας πούμε σε είκοσι χρόνια; Για πόσο βάθος χρόνου μιλάμε; Δεν πάνε για κανένα βάθος χρόνου. Πάνε για ένα «τόσο» βάθος χρόνου, για τίποτα. Είναι ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε σήμερα και ό,τι δώσουμε σήμερα, δηλαδή 6.000.000 ευρώ. Με 6.000.000 ευρώ, εβδομήντα θεατρικές ομάδες, εβδομήντα θίασοι θα έβγαζαν πέντε χρόνια λειτουργίας, ζωής και δημιουργικού έργου.
Δεν είπαμε να μη δοθεί ένα ποσό για τα εγκαίνια ούτε για την προβολή του μουσείου, όπως έγινε και αφού έγινε και εφόσον υπάρχει. Δεν θα συζητήσω για τα δύο κτήρια που θα γκρεμιστούν. Η Κυβέρνηση αναιρεί τον εαυτό της και η μία κυβέρνηση αναιρεί την άλλη. Κρίθηκαν διατηρητέα. Μετά κρίνονται κατεδαφιστέα και πάμε για την κατεδάφισή τους. Δεν θα το κρίνω αυτό. Δεν το συζητώ ούτε αυτό.
Θα μείνουμε επί της ουσίας σε αυτό το πράγμα, όπως έχει δρομολογηθεί ως νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, δηλαδή ως ένα υπουργικό βιλαέτι. Ξεκάθαρα: Ο εκάστοτε Υπουργός θα λύνει και θα δένει, θα παίρνει, θα βάζει, θα βγάζει και θα κάνει ό,τι γουστάρει, ενώ θα μπορούσε το μουσείο να υπάγεται κανονικά στο Υπουργείο Πολιτισμού. Δηλαδή σε μια χώρα που δίνει αυτά τα χρήματα για τον πολιτισμό δεν μπορούμε να έχουμε καμμία απαίτηση. Θα πρέπει να είμαστε απαθείς και να παρακολουθούμε αυτού του τύπου τις ευκολίες, τις προχειρότητες και τις σπατάλες σε μια χώρα που παραχωρεί αρχαιολογικές εκτάσεις σε μοναστήρια, σε μια χώρα που παραχωρεί αρχαιολογικές εκτάσεις στην εκμετάλλευση οποιουδήποτε ιερομόναχου και των off-shore εταιρειών, που θα εκμεταλλευτούν τις παράκτιες αρχαιολογικές περιοχές ή χώρους που δεν έχουν ακόμη αποχαρακτηριστεί.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κυρία Πρόεδρε, θέλω μονάχα μισό λεπτό.
Για πρώτη φορά οργανώνεται στην Ελλάδα ένα μουσείο ως νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, ως υπουργικό «βιλαέτι», με το επιχείρημα ότι στην Αγγλία, στη Γαλλία, στην Ισπανία είναι πολύ ευέλικτα αυτού του τύπου τα σχήματα. Βέβαια, η ευελιξία αυτού του τύπου μπορεί να προσελκύσει καλλιτέχνες, όπως τη Jennifer Lopez να ανέβει στον ιερό βράχο ή στην «ταράτσα» της Ακρόπολης και να διαφημίσει διάφορα «κόλπα». Και όχι μόνο η Jennifer Lopez. Υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες που περιμένουν στην ουρά να έρθουν εδώ, να «αξιοποιήσουν» τις αρχαιότητες και να γυρίσουν τα βιντεάκια τους. Είναι καλή ευελιξία!
Εμείς δεν μπορούμε να επιτρέψουμε αυτό το μουσείο παγκόσμιας κληρονομιάς, όπως οι ίδιοι το χαρακτηρίζουμε, να υποστεί μια τέτοια διαχείριση, για να τακτοποιηθούν κάποιοι υμέτεροι. Εμείς συμφωνούμε με τους αρχαιολόγους των οποίων η προσφορά στον τόπο είναι μεγάλη, παρ’ όλα τα προβλήματα -γιατί ξέρετε πως όλα στην Ελλάδα επαφίενται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, δηλαδή στην προσωπική αυτοδιάθεση, στον προσωπικό πατριωτισμό και στο πείσμα μερικών ανθρώπων- ότι τα εκθέματα του μουσείου συνδέονται άρρηκτα με τον αρχαιολογικό χώρο και ότι πρέπει να υπόκεινται σε μια ενιαία οργανωτική ενότητα διοίκησης.
Το πλεονέκτημα των ελληνικών αρχαιολογικών μουσείων είναι ότι έχουν ανεξάντλητα αποθέματα. Και οι αρχαιολογικοί χώροι είναι, επίσης, ανεξάντλητοι, αλλά είναι ξέφραγα αμπέλια: Και η Σαντορίνη και η Δωδώνη και η Κνωσός και οι Μυκήνες και οι Δελφοί και η Αρχαία Ολυμπία. Υπάρχουν εκατοντάδες άλλοι χώροι –θα το ξαναπώ- όπου στις τρεις η ώρα το μεσημέρι μες στο καλοκαίρι, στην εποχή αιχμής του τουρισμού δεν μπορούσαν οι επισκέπτες να τους δουν, γιατί εκείνη την ώρα έκλειναν. Έκλειναν μάλιστα ακόμη και αυτοί οι αρχαιολογικοί χώροι που είχαν έναν ή δύο ανθρώπους να τους προσέχουν.
Όσον αφορά τα συγκεκριμένα άρθρα θα ξαναμιλήσουμε και αναλυτικότερα. Όμως, εμείς θεωρούμε πως στην Ελλάδα του 0,56% για τον πολιτισμό δεν μπορούμε να περιμένουμε απολύτως τίποτα από καμμία κυβέρνηση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Το λόγο έχει ο κ. Πλεύρης.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΛΕΥΡΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριοι συνάδελφοι, κύριε Υπουργέ, ήδη τοποθετήθηκε ο εισηγητής μας, ο ειδικός αγορητής, επί του θέματος και για μια τελείως διαφορετική φιλοσοφία που έχουμε για το πώς έχει γίνει αυτό το Μουσείο της Ακροπόλεως, στο οποίο θα αναφερθώ και εγώ. Θα ήθελα, όμως, να ξεκινήσω από μια γενικότερη διαφορετική φιλοσοφία που υπάρχει. Το θέμα είναι πώς αντιμετωπίζουμε τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, πώς αντιμετωπίζουμε την Ακρόπολη. Το πρόβλημα είναι ότι κάποιοι εδώ μέσα και κάποιες πλευρές εδώ μέσα έχουν την εντύπωση ότι οι Έλληνες έχουν μπει στο μουσείο, ότι είμαστε Ασσύριοι, Βαβυλώνιοι και πρέπει να μπούμε στο μουσείο.
Ο ελληνικός λαός, το ελληνικό έθνος υπάρχει, κύριε Υπουργέ. Κι εμείς είμαστε οι κτήτορες αυτού του πολιτισμού, ο οποίος θέλετε να λέγεται παγκόσμιο δημιούργημα, ευρωπαϊκό δημιούργημα. Ελληνικό δημιούργημα είναι. Ούτε οι Σάξονες ούτε οι Τεύτονες ούτε οι Γαλάτες ήρθαν εδώ πέρα για να κάνουν αυτόν τον πολιτισμό. Ποια είναι λοιπόν η ουσία; Η ουσία είναι ότι εμείς θεωρούμε ότι ο χώρος της Ακροπόλεως θα έπρεπε να ήταν κατά τέτοιον τρόπο δομημένος, ώστε να μπορούσε πραγματικά ο Έλληνας να βρίσκεται εκεί πέρα, να τον βλέπει και να μην τον αντιμετωπίζει ως μουσειακό έκθεμα. Πρέπει να γίνει ένα μ' αυτόν το χώρο.
Πόσα χρόνια ακόμα θα κρατήσει αυτή η αναστήλωση του Παρθενώνα και δεν μπορεί κανένας να προχωρήσει και να τον δει και πρέπει συνεχώς να αναστηλώνεται; Είκοσι χρόνια έκανε να χτιστεί η Ακρόπολη. Πόσα χρόνια θέλει το νέο ελληνικό κράτος για να φέρει την Ακρόπολη σε μια τέτοια θέση, ώστε να μπορεί ο Έλληνας να πηγαίνει να περπατάει, τα μικρά παιδιά να περπατάνε μέσα από αυτές τις κολώνες και να βλέπουν όλα αυτά τα δημιουργήματα και να τα αισθάνονται κτήμα τους;
Εσείς προτιμάτε μιαν άλλη κατεύθυνση ως φιλοσοφία: Να βάλετε όλον αυτόν τον πολιτισμό από το φυσικό του χώρο, που είναι ο βράχος της Ακροπόλεως, μέσα σε ένα μουσείο. Και σας το λέμε: Δεν έχουμε μπει σε μουσείο. Ίσως να μην το γνωρίζετε. Δεν είμαστε Ασσύριοι, δεν είμαστε Βαβυλώνιοι.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
Ξέρουμε πώς έχει γίνει η Ακρόπολη. Υπάρχει ακόμη το μάρμαρο της Πεντέλης. Για ποιο λόγο δεν γίνεται πλήρης αναστήλωση της Ακρόπολης και του Παρθενώνα; Για ποιο λόγο δεν πρέπει αυτό το δημιούργημα να γίνει όπως ήταν και να μπορεί να το θαυμάζει ο Έλληνας πολίτης;
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
Δηλαδή, οι αρχαίοι ημών πρόγονοι θα περίμεναν; Ξέρετε πόσες φορές έχουν αναστηλώσει την Ακρόπολη; Πάμπολλες φορές. Κάηκε και στους Περσικούς πολέμους και πάλι την αναστήλωσαν. Δεν είπαν «είναι ένα δημιούργημα, να το κρατήσουμε, να το βλέπουμε» μέχρι τελικά να καταρρεύσει. Το ίδιο συμβαίνει λόγου χάρη –το βλέπαμε χθες σε ένα ρεπορτάζ- με την Αγία Σοφία, την οποίαν οι Τούρκοι έχουν υπό διάλυση και καταρρέει. Αυτοί όμως δεν έχουν καμμία σχέση μ' αυτό το μνημείο, ώστε να αισθάνονται ότι πρέπει να το διατηρήσουν. Κατακτητές είναι που βεβήλωσαν αυτό το μνημείο και αυτό δείχνει τον πολιτισμό τους. Εμείς, όμως, είμαστε οι απόγονοι αυτών που έφτιαξαν όλα αυτά. Και όλα αυτά θα έπρεπε να ήταν πλήρως αναστηλωμένα. Και θα έπρεπε να ήταν η πρώτη προτεραιότητα της κάθε κυβέρνησης. Δεν μπορεί όλα να καταρρέουν γύρω μας και να μην ευθύνεται το Υπουργείο Πολιτισμού.
Αν θέλετε, υπάρχει και μια ηθική διάσταση. Εγώ σας λέω ότι για κάποιο λόγο η Κυβέρνησή σας λέει «άλλο οι αρχαίοι Έλληνες, δεν τους υπολογίζουμε, τους βάζουμε στο μουσείο, δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε καμμία σχέση του νέου Έλληνα με τον αρχαίο και γι’ αυτό το λόγο λέμε και για παγκόσμια κληρονομιά». Και εμείς επιμένουμε: Ποια παγκόσμια κληρονομιά; Είναι κληρονομιά ο Παρθενώνας του Άγγλου, του Έλγιν, που ήρθε και έκλεψε τα ιερά γλυπτά; Είναι κληρονομιά του Γερμανού, είναι κληρονομιά του Τούρκου, είναι κληρονομιά του Ισπανού; Κληρονομιά του Έλληνα είναι. Αυτός είναι που συνδέεται με το χώρο. Οι άλλοι απλώς τα θαυμάζουν.
Ερχόμαστε λοιπόν και λέμε, κύριε Υπουργέ, είναι δυνατόν να καταρρέουν όλα; Υπάρχει ηθική διάσταση. Πόσα λεφτά βγάζει το κράτος από τους αρχαιολογικούς χώρους και πόσα λεφτά επιστρέφονται στους αρχαιολογικούς χώρους; Παίρνετε όλα αυτά τα χρήματα για να πληρώσετε μισθούς, να πληρώσετε συντάξεις, να κάνετε υποτιθέμενη κοινωνική πολιτική, να καλύψετε τα ελλείμματα που υπάρχουν και δεν τα επιστρέφετε εκεί πέρα που τα φέρνουν. Και είναι βέβαιο ότι αν είχατε δημιουργήσει σε όλες αυτές τις αρχαιολογικές εστίες τις κατάλληλες υποδομές, θα έφερναν ακόμα περισσότερο χρήμα.
Πολύ σωστά είπε και ο Άδωνις Γεωργιάδης και ο Ψαριανός από το ΣΥ.ΡΙΖ.Α., τι γίνεται με τη Σαντορίνη, πόσο καιρό ακόμη θα είναι κλειστός ο αρχαιολογικός χώρος στη Σαντορίνη; Ποια είναι η πολιτική σας στον πολιτισμό; Υπάρχει πολιτική σας στον πολιτισμό; Υπάρχει Υπουργείο Πολιτισμού ή υπάρχει ένα Υπουργείο που απλώς κάνει μια διαχείριση των κονδυλίων που υπάρχουν;
Δεν θα μπω στη διαδικασία να πω ότι πολύ εύκολα έχετε δώσει χρήματα για να αναστηλωθούν κάποια μνημεία που μας θυμίζουν την Οθωμανική Αυτοκρατορία και την Τουρκοκρατία, για να ακριβολογούμε –και αυτό είναι δικαίωμά σας να το κάνετε- αλλά δώστε τα απαιτούμενα κονδύλια ώστε επιτέλους η Ακρόπολη να μπορεί να λειτουργήσει, να μπορεί να βρεθεί ο κόσμος στον φυσικό χώρο. Αυτή τη στιγμή πηγαίνει και βλέπει σκαλωσιές παντού, βλέπει κάποια ερείπια ενός πολιτισμού που υπήρξε. Για ποιον λόγο κύριε Υπουργέ;
Επιτέλους, μπορείτε να μας πείτε ποιο είναι το πρόγραμμα ώστε τελικά να έχει τελειώσει όλη αυτή η διαδικασία της αναστήλωσης της Ακρόπολης; Πόσον καιρό θα πάρει ακόμη; Δέκα χρόνια ακόμη, είκοσι χρόνια, τριάντα χρόνια, εκατό χρόνια, διακόσια χρόνια; Πείτε μας ένα χρονοδιάγραμμα.
Έρχομαι τώρα σε αυτό το περίφημο μουσείο. Λίγο-πολύ ειπώθηκε, κάποιοι είπαν ότι δεν θέλουν να το κρίνουν από αισθητική άποψη, αλλά εγώ θα το κρίνω και από αισθητική άποψη. Είναι ένα μουσείο που δεν είναι αντάξιο του περιεχομένου που θα βρεθεί σε αυτό το μουσείο. Δεν είναι αντάξιο του κάλους και της αρμονίας της αρχαίας Ελλάδας. Βέβαια εδώ μπορεί να υπάρχει ένα επιχείρημα, το οποίο δεν μπορώ να αντιπαρέλθω. Ίσως να επιλέξατε να κάνετε το μουσείο κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να φαίνεται ακόμη πιο ισχυρή η διαφορά του αρχαίου ελληνικού κάλους, που έχει ως γνώμονα το μέτρο, που ένα τερατούργημα ογκωδέστατων διαστάσεων, που θυμίζει το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» ή το αεροδρόμιο της Φραγκφούρτης. Και για να καταλάβετε ποια ήταν η αρχή του μέτρου που είχε η αρχαία Ελλάδα και διατηρούσε ακόμη και στο θέμα της αισθητικής και ποιό είναι το μέτρο το οποίο έχει η νέα Ελλάδα, υπό αυτή την έννοια λοιπόν, εάν θέλατε να αναδείξετε αυτή τη διαφορά, μπορώ να το καταλάβω. Μικρόψυχοι βέβαια δεν μπορούμε να είμαστε. Έπρεπε να γίνει αυτό το Μουσείο της Ακροπόλεως, καλώς έγινε –που διαφωνούμε με τον τρόπο τον οποίο έγινε- όμως, δεν θέλουμε τελικά η όλη φιλοσοφία κύριε Υπουργέ, να οδηγήσει στο να μπούμε σε ένα μουσείο.
Θέλουμε πραγματικά οι αρχαιολογικές εστίες, οι αρχαιολογικοί χώροι να γίνουν λειτουργικοί, να μην καταρρέουν. Αυτό θέλουμε. Δεν έχουμε μπει ακόμη στο μουσείο, ούτε πρέπει να μπούμε στο μουσείο. Πρέπει να υπάρχουν, πρέπει να φυλάσσονται τα εκθέματα, αλλά παράλληλα πρέπει να δοθούν όλα αυτά τα κονδύλια που θα λειτουργούν οι αρχαιολογικοί χώροι. Αυτός είναι ο δεσμός που θα ενώσει τον νέο με τον αρχαίο Έλληνα και θα κάνει κτήμα του νέου Έλληνα αυτόν τον πολιτισμό. Εάν μας βάλετε στα Μουσεία θα το βλέπουμε σαν κάτι ξένο και είναι βέβαιο ότι μουσεία που πρέπει να γίνουν, γίνονται και καλώς γίνονται, δεν χρειάζονται διοικήσεις νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου. Μπορούν να λειτουργήσουν μέσα στα πλαίσια του Υπουργείου Πολιτισμού.
Τέλος, επειδή υπάρχει μια ανησυχία κύριε Υπουργέ, θα θέλαμε να μας διευκρινίσετε τι θα γίνει με το προσωπικό που υπάρχει αυτή τη στιγμή στον Οργανισμό Ανέγερσης Νέου Μουσείου. Θα μεταφερθεί στο νέο μουσείο; Έχουν μια ανησυχία αυτοί οι άνθρωποι. Είναι πολλοί που είναι και με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Πιστεύω ότι μπορείτε να μας πείτε ποιές είναι οι θέσεις της Κυβερνήσεως ως προς αυτή την κατεύθυνση.
Σε κάθε περίπτωση, επιθυμούμε να στηρίξουμε τον πολιτισμό, δεν ξέρουμε όμως εάν αυτή η Κυβέρνηση έχει κάποια σχέση με τον πολιτισμό.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σας ευχαριστούμε κύριε συνάδελφε.
Η Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Παπαδημητρίου, έχει το λόγο για δύο λεπτά και αρχίζει αμέσως η ψηφοφορία.
Ορίστε κυρία Παπαδημητρίου, έχετε το λόγο.
ΕΛΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ (Β’ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Κύριε Υπουργέ, κύριοι συνάδελφοι, ζήτησα το λόγο για να τοποθετηθώ μόνο σε δύο πράγματα που ελέχθησαν και το θεωρώ υποχρέωσή μου.
Επί του νομοσχεδίου, το μόνο που έχω να πω στον κύριο Υπουργό, είναι να τον συγχαρώ που δεν προσπάθησε, όπως γίνεται πολλές φορές σε αυτή την Αίθουσα, να τετραγωνίσει τον κύκλο. Διάλεξε ένα σχήμα διαχείρισης, που όπως το διαβάζω εγώ, καταλαβαίνω ότι θα έχει τους έγκριτους από τους χώρους που απαιτούνται και τον ευχαριστώ πολύ, ως Ελληνίδα πολίτης, γι’ αυτό.
Ακούστηκε μία αθλιότης για τον κ. Παντερμαλή, με τον οποίο ως μέλος της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων αλλά και ως άνθρωπος, παρακολούθησα το μουσείο από την πρώτη σύναξη του Τεχνικού Επιμελητηρίου και του Αρχιτεκτονικού Συλλόγου προ πολλών ετών. Το ότι ένας άνθρωπος επιλέγεται επειδή ανήκει σε ένα κόμμα είναι αίσχιστο. Αλλά να μην επιλέγεται ένας άνθρωπος επειδή έχει υπηρετήσει ένα κόμμα, είναι χειρότερο να λέγεται σ’ αυτή την Αίθουσα απ’ όσα καταγγέλλουμε για όσους μας έχουν εξευτελίσει, κύριοι συνάδελφοι.
Δεν ξέρω ποιον έχετε σκοπό να χρησιμοποιήσετε, κύριε Λιάπη. Αν ρωτούσατε τη γνώμη μου θα σας έλεγα Παντερμαλής.
Δεύτερον και κλείνω, κύριε Πρόεδρε. Ξέρω ότι όλοι οι Έλληνες είναι αρκετά επαΐοντες περί την ιατρική και απόλυτα επαΐοντες περί την αρχιτεκτονική. Αλλά είναι ντροπή σ’ αυτή την Αίθουσα να μην έχει ακουστεί το όνομα Τσούμη, να μην γίνει μνημείο Τσούμη έξω από το Μουσείο και να ξεσκίζουμε…
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Και Φωτιάδη.
ΕΛΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ (Β’ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Εντάξει ο Φωτιάδης είναι μηχανικός εφαρμογής. Επιτρέψτε μου να πω ότι η σύνθεση είναι Τσούμη και είναι Τσούμη.
Θέλω να πω ότι είναι –και προς τιμή του κ. Βενιζέλου- ο μοναδικός εξαιρετικά γενόμενος αρχιτεκτονικός διεθνής διαγωνισμός που έγινε σ’ αυτή τη χώρα. Ας κάνουμε και άλλους. Τι σχέση έχει το αεροδρόμιο, η πύλη της Ευρώπης, που κάνατε κολλώντας σε κολλάζ τα σχέδια των αποθηκών της Φρανκφούρτης, με αυτόν τον εξαιρετικό διαγωνισμό, με μία επιτροπή που είχε από τον Καλατράβα μέχρι τους πρυτάνεις των καλύτερων αρχιτεκτονικών σχολών;
Δεν μπορεί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να ξεσκίζουμε σ’ αυτή την Αίθουσα ό,τι έχει αξία. Ας γραφτεί, λοιπόν, για τα Πρακτικά ότι τουλάχιστον –και απ’ ότι βλέπω υπάρχουν περισσότεροι- υπάρχει το δικό μου όνομα ότι είμαι βαθύτατα ευγνώμον στον Τσούμη και σε όλες τις πολιτικές ηγεσίες με μεγάλο ρόλο της κ. Μπενάκη για την έναρξη του πρώτου διαγωνισμού και όλων των Υπουργών, που επιτέλους αποκτήσαμε ένα εξαιρετικό κτήριο για το οποίο τα παιδιά μας και αυτών που σήμερα άλλα λέγουν, θα μας ευγνωμονούν.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστώ, κυρία Παπαδημητρίου.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στο σημείο αυτό παρακαλώ να διακόψουμε τη συζήτηση του νομοσχεδίου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην
ΕΙΔΙΚΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ
Συζήτηση και λήψη απόφασης, σύμφωνα με το άρθρο 62 του Συντάγματος και 83 του Κανονισμού της Βουλής, για τις αιτήσεις άρσης ασυλίας των Βουλευτών κ.κ. Κωνσταντίνου Αϊβαλιώτη, Άννας Φιλίνη και Αναστασίας Ράγιου Μεντζελοπούλου.
Θυμίζω ότι η συζήτηση διεξάγεται με τη διαδικασία του άρθρου 108 παράγραφος 1, εδάφιο 2 και επομένως το λόγο δικαιούται να πάρει ο Βουλευτής που έχει αντίρρηση στην αίτηση του εισαγγελέα για την άρση ασυλίας. Ο λόγος δίδεται πάντα εφόσον ζητηθεί στο Βουλευτή στον οποίο αφορά η αίτηση και στους Κοινοβουλευτικούς Εκπροσώπους, οι οποίοι ομιλούν μετά τους τυχόν ομιλητές της κάθε υπόθεσης.
Σύμφωνα με το άρθρο 83 του Κανονισμού της Βουλής, η Βουλή δεν εισέρχεται στην ουσία στων υποθέσεων, αλλά ερευνάται μόνο αν η πράξη, για την οποία ζητείται η άρση ασυλίας, συνδέεται με την πολιτική δραστηριότητα του Βουλευτή ή αν η δίωξή του υποκρύπτει πολιτική σκοπιμότητα ή αποσκοπεί ενδεχομένως να αλλοτριωθεί το κύρος της Βουλής ή του Βουλευτή ή να παρακωλυθεί ουσιαστικώς η άσκηση του λειτουργήματός του ή να επηρεαστεί η λειτουργία της Βουλής ή της κοινοβουλευτικής ομάδας, στην οποία ανήκει ο Βουλευτής.
Τέλος, υπενθυμίζω ότι έχουμε δεχθεί επί των αιτήσεων άρσης ασυλίας η Βουλή να αποφασίζει με ονομαστική ψηφοφορία για να αποφεύγεται η οποιαδήποτε σύγχυση στην καταμέτρηση των ψήφων και στην εξαγωγή του αποτελέσματος, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε αμφισβητήσεις των αποτελεσμάτων και για τη διευκόλυνση και μόνο της ονομαστικής ψηφοφορίας να καταρτίζεται ψηφοδέλτιο. Το ψηφοδέλτιο στο οποίο κάθε συνάδελφος θα αναγράφει το όνομά του και την εκλογική του περιφέρεια, θα καταχωρίζεται στα αντίστοιχα Πρακτικά. Ανταποκρινόμεθα έτσι στις διατάξεις του άρθρου 83 που απαιτεί φανερή ψηφοφορία.
Αφού λοιπόν, ολοκληρωθεί η συζήτηση επί των τριών περιπτώσεων της σημερινής Ειδικής Ημερήσιας Διάταξης, θα προχωρήσουμε στην ονομαστική ψηφοφορία, όπως σας περιέγραψα.
Η πρώτη υπόθεση αφορά στο συνάδελφο κ. Κωνσταντίνο Αϊβαλιώτη. Η δεύτερη αφορά στη συνάδελφο κ. Άννα Φιλίνη και η τρίτη υπόθεση αφορά στη συνάδελφο κ. Αναστασία Ράγιου-Μεντζελοπούλου.
Οι λεπτομέρειες και των τριών υποθέσεων αναφέρονται στο σχετικό ενημερωτικό σημείωμα που διενεμήθη μαζί με την Ειδική Ημερήσια Διάταξη.
Επί της αιτήσεως που αφορά στον κ. Αϊβαλιώτη υπάρχει συνάδελφος που ζητά το λόγο κατά το άρθρο 108 του Κανονισμού;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ: Μάλιστα, κύριε Πρόεδρε. Θα Ήθελα το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ορίστε, κύριε Αϊβαλιώτη. Έχετε το λόγο για πέντε λεπτά.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Θα χρειαστώ λιγότερο χρόνο.
Να πω ότι έχω μοιράσει στις θυρίδες των συναδέλφων, έχω στείλει και με e-mail το έγγραφο με το οποίο η στρατολογία στις 12 Σεπτεμβρίου 2008 ακύρωσε την ανυποταξία. Τις λεπτομέρειες του εγγράφου τις έχω δώσει στους συναδέλφους. Το λέω πάλι για τους συναδέλφους που δεν πρόλαβαν να δουν το e-mail τους ή την θυρίδα τους. Κατόπιν τούτου η άρση ασυλίας καθίσταται άνευ περιεχόμενου.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Αϊβαλιώτη.
Υπάρχει άλλος συνάδελφος που ζητά το λόγο;
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Θα τοποθετηθείτε επ’ αυτού;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το Προεδρείο δεν μπορεί να τοποθετηθεί επ’ αυτού. Εγώ είμαι Πρόεδρος της Επιτροπής Δεοντολογίας και εξέθεσα της απόψεις μου. Έγινε ευρεία συζήτηση. Δεν μπορώ όμως, ως Προεδρεύων, να τοποθετηθώ επ’ αυτού. Μόνο αν θέλει κάποιος από εσάς να πάρει το λόγο. Αλλιώς προχωράμε στην δεύτερη υπόθεση.
Επί της αιτήσεως που αφορά στην κ. Άννα Φιλίνη υπάρχει συνάδελφος που ζητά το λόγο κατά το άρθρο 108 του Κανονισμού;
Κανείς.
Επί της αιτήσεως που αφορά στην κ. Αναστασία Ράγιου- Μεντζελοπούλου υπάρχει συνάδελφος που ζητά το λόγο κατά το άρθρο 108 του Κανονισμού;
Κανείς.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στο σημείο αυτό θα διεξαχθεί ονομαστική ψηφοφορία. Έχει καταρτιστεί ψηφοδέλτιο με τα ονόματα των συναδέλφων για τους οποίους ζητείται η άρση ασυλίας και στην οποία έχει καταγραφεί και η σχετική πρόταση της Επιτροπής Κοινοβουλευτικής Δεοντολογίας.
Κάθε συνάδελφος θα σημειώνει την ψήφο του δίπλα στο όνομα του συναδέλφου για τον οποίο ζητείται η άρση ασυλίας.
Εκείνος που ψηφίζει υπέρ της άρσης ασυλίας σημειώνει την προτίμησή του δίπλα στο όνομα του Βουλευτή και στην στήλη «ΝΑΙ». Δηλαδή, λέει «ΝΑΙ» στην αίτηση του εισαγγελέα που ζητά την άρση ασυλίας.
Εκείνος που ψηφίζει κατά της άρσης ασυλίας σημειώνει δίπλα στο όνομα του Βουλευτή και στην στήλη «ΟΧΙ», αντιστοίχως «ΟΧΙ».
Εκείνος που ψηφίζει «ΠΑΡΩΝ» θα το σημειώνει στην αντίστοιχη στήλη του ψηφοδελτίου.
Στο ψηφοδέλτιο θα αναγράφει κάθε συνάδελφος το όνομά του –μην το ξεχάσετε αυτό- την εκλογική του περιφέρεια και θα υπογράφει. Όνομα, εκλογική περιφέρεια και υπογραφή διότι η ψηφοφορία είναι ονομαστική. Στην συνέχεια και μετά την εκφώνηση του ονόματός του από τους επί του καταλόγου συναδέλφους θα παραδίδει το ψηφοδέλτιο στους συναδέλφους κ. Κωνσταντίνο Τζαβάρα από την Νέα Δημοκρατία και την κ. Συλβάνα Ράπτη από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. οι οποίοι θα μονογράφουν και θα ανακοινώνουν ότι ο Βουλευτής ψήφισε.
Μετά το τέλος της ψηφοφορίας θα γίνει η καταμέτρηση των ψήφων, από τους συναδέλφους που προανέφερα, όπως θα προκύψουν από τα ψηφοδέλτια τα οποία θα καταχωριστούν μαζί με το πρωτόκολλο της ψηφοφορίας στα Πρακτικά της σημερινής συνεδρίασης.
Συμφωνεί το Σώμα;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το Σώμα συμφώνησε ομοφώνως.
Καλούνται επί του καταλόγου οι Βουλευτές κύριοι Σπήλιος Λιβανός από τη Νέα Δημοκρατία και Φίλιππος Σαχινίδης από το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Θα γίνει με ησυχία στην Αίθουσα η ψηφοφορία με τάξη για να αποφευχθούν τα όποια σχόλια θα μπορούσαν να γίνουν. Θα προσπαθήσουμε να έχουμε ένα γρηγορότερο ρυθμό αλλά όχι να συνωστίζονται μπροστά στην κάλπη οι συνάδελφοι. Παρακαλώ να διευκολύνετε και με την σιωπή σας στην Αίθουσα και με την προσέλευσή σας σε χρόνο που θα εκφωνούν οι δυο συνάδελφοι.
Παρακαλώ να αρχίσει η ανάγνωση του καταλόγου.
(ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ)
(ΜΕΤΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΛΟΓΟΥ)
(Κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Πρόεδρος της Βουλής κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Υπάρχει συνάδελφος που δεν άκουσε το όνομά του; Κανείς.
Κηρύσσεται περαιωμένη η ψηφοφορία και παρακαλώ τους κυρίους ψηφολέκτες να προβούν στην καταμέτρηση των ψήφων και τη διεξαγωγή του αποτελέσματος.
Κύριοι συνάδελφοι, θα καθίσετε στα αριστερά έδρανα για να βγάλετε τα αποτελέσματα και στο μεταξύ να ειδοποιηθεί ο Υπουργός για να μπει στην Αίθουσα.
(ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΣΗ)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι η Διαρκής Επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων καταθέτει την Έκθεσή της στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εξωτερικών: «Οργάνωση του συστήματος επίσημης μετάφρασης, σύσταση Μεταφραστικής Υπηρεσίας στο Υπουργείο Εξωτερικών, ορκωτοί μεταφραστές και άλλες διατάξεις».
Επανερχόμαστε στη συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Πολιτισμού: «Ίδρυση νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία “ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ”».
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και πρώην Υπουργός κ. Βενιζέλος.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το Μουσείο της Ακρόπολης δεν είναι ένα απλό μουσείο, δεν είναι ούτε καν ένα πολύ σημαντικό μουσείο, είναι ένα διεθνές πολιτιστικό σύμβολο.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΕΛΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ)
Η Μελίνα Μερκούρη όταν συνέλαβε και προώθησε την ιδέα του Μουσείου της Ακρόπολης τη συνέδεσε με τη μεγάλη προσπάθεια για τον επαναπατρισμό και την επανένωση των μαρμάρων του Παρθενώνα, των γλυπτών του Παρθενώνα. Το Μουσείο της Ακρόπολης είναι το πιο σημαντικό επιχείρημα που έχουμε απευθυνόμενοι στη διεθνή κοινή γνώμη και την παγκόσμια πολιτιστική κοινότητα για τον επαναπατρισμό και την επανένωση των γλυπτών του Παρθενώνα. Είναι μια υποχρέωσή μας αυτή, είναι μια ιστορική υποχρέωση να διεκδικήσουμε την επιστροφή των μαρμάρων.
Είναι σήμερα υποχρέωση της Βουλής των Ελλήνων να επιβεβαιώσει, να επαναλάβει και να επικυρώσει αυτήν μας τη στρατηγική που δεν είναι μία εθνική στρατηγική, ούτε πολύ περισσότερο μία εθνικιστικού ή υπερπατριωτικού χαρακτήρα στρατηγική, αλλά είναι μία υποχρέωσή μας έναντι του μνημείου της Ακροπόλεως, του μνημείου του Παρθενώνα που ανήκει όχι στην Ελλάδα και τους Έλληνες, αλλά στην παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά. Αυτή είναι μία πολύ μεγάλη στιγμή για τη Βουλή των Ελλήνων γιατί πρέπει απευθυνόμενη στα κοινοβούλια όλου του κόσμου, πρέπει απευθυνόμενη στους διεθνείς οργανισμούς, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ιδιαίτερα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, να στείλει αυτό το καθαρό μήνυμα.
Πρέπει επίσης να στείλουμε έναν χαιρετισμό τιμής και αναγνώρισης σε όλες τις επιτροπές που λειτουργούν διεθνώς για την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα και κυρίως να στείλουμε έναν χαιρετισμό τιμής και αναγνώρισης στη βρετανική επιτροπή για την επιστροφή των μαρμάρων που είναι ο κόμβος αυτής της προσπάθειας εδώ και δεκαετίες.
Η επιστροφή των μαρμάρων, το Μουσείο της Ακρόπολης και η ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων της Αθήνας ήταν το μεγάλο τρίπτυχο της Μελίνας Μερκούρη. Χαίρομαι γιατί επί χρόνια ως Υπουργός Πολιτισμού είχα τη δυνατότητα να συμβάλω στην προώθηση αυτού του στόχου να παραδώσω μία ολοκληρωμένη στρατηγική σε εξέλιξη για την επιστροφή των μαρμάρων που πρέπει να συνεχιστεί -θα αναφερθώ σ’ αυτήν-, να παραδώσουμε σε εξέλιξη το 2004 την κατασκευή του Μουσείου της Ακρόπολης που πέρασε όχι από σαράντα, αλλά από τετρακόσια κύματα και να παραδώσουμε εγκαινιασμένο τον ενιαίο αρχαιολογικό χώρο της Αθήνας.
Είναι κρίμα που η Κυβέρνηση δεν βρήκε τη γενναιοδωρία, έστω κατά τη δική της αντίληψη, για τη μορφή του μουσείου αυτού, που είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου σύμφωνα με το νομοσχέδιο, να διατηρηθεί η εκπροσώπηση του Ιδρύματος «Μελίνα Μερκούρη», ως στοιχειώδης οφειλή απέναντι σε ένα ίδρυμα που και με τη Μελίνα Μερκούρη και με τον Ζυλ Ντασέν ήταν ο καταλύτης για την ανέγερση του νέου Μουσείου της Ακρόπολης. Είναι δείγμα μικροψυχίας και έλλειψη ιστορικής μνήμης το γεγονός ότι απουσιάζει από το σχήμα διοίκησης και οργάνωσης του νέου μουσείου το Ίδρυμα «Μελίνα Μερκούρη».
Είναι, επίσης, πολύ σημαντικό να επαναλάβουμε στην Αίθουσα αυτή πως το βασικό αίτημά μας στο όνομα του μουσείου για την επανένωση των στοιχείων, δηλαδή του γλυπτού διακόσμου της Ακρόπολης, δεν βασίζεται σε μια νομική ή πολύ περισσότερο νομικιστική βάση, αλλά στο όνομα της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς και της ακεραιότητας του μνημείου, θέλουμε να έρθουν τα Μάρμαρα στην Ελλάδα και να προβληθούν με ενιαίο τρόπο στο νέο Μουσείο της Ακρόπολης, ακόμη και αν το Βρετανικό Μουσείο θεωρεί ότι έχει τυπικά την ιδιοκτησία, ακόμη και αν το Βρετανικό Μουσείο θεωρεί ότι παράρτημά του λειτουργεί στο εσωτερικό του νέου Μουσείου της Ακρόπολης.
Μπορεί να επιλεγεί με ευελιξία οποιοδήποτε νομικό σχήμα, προκειμένου να ξεπεράσουμε επιφυλάξεις, αντιδράσεις ή προσχήματα, αρκεί να ενωθούν τα Μάρμαρα και να βρουν όλα μαζί τη θέση τους στο νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Η δε εκθεσιακή επιλογή να αναδεικνύονται τα κενά, να αναδεικνύεται ο ακρωτηριασμός του μνημείου, είναι μια σωστή επιλογή, που δεν γίνεται για λόγους προπαγάνδισης μιας εθνικής ή πολύ περισσότερο μιας εθνικιστικής θέσης, αλλά για λόγους επιστημονικής εντιμότητας και αξιοπιστίας. Πρέπει να στηρίξουμε και να προβάλλουμε αυτή τη βασική εκθεσιακή επιλογή.
Βεβαίως, όλα αυτά απαιτούν πολιτική αποφασιστικότητα, χειρισμούς και στη διεθνή διπλωματία της κοινωνίας των πολιτών και στη διεθνή διακρατική διπλωματία, απαιτούν σταθερότητα, επικοινωνιακή και επιστημονική υποστήριξη. Καλώ και παρακαλώ την Κυβέρνηση να συνεχίσει την προσπάθεια από το σημείο που τη βρήκε το 2004, γιατί αυτό συνιστά ιστορική και πολιτιστική υποχρέωση οποιουδήποτε τυχαίνει να είναι Πρωθυπουργός και οποιουδήποτε τυχαίνει να είναι Υπουργός Πολιτισμού της χώρας αυτής.
Θεωρώ παράδοξο το γεγονός ότι εισάγεται ένα νομοσχέδιο για την οργάνωση και διοίκηση του νέου Μουσείου της Ακρόπολης, χωρίς να αντιμετωπίζεται η τύχη του υφιστάμενου εδώ και χρόνια Οργανισμού για την Ανέγερση του νέου Μουσείου της Ακρόπολης. Ο Οργανισμός αυτός που στηρίχθηκε στις πρωτοβουλίες του Ιδρύματος «ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ» υπάρχει, λειτουργεί ως νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, επιτέλεσε το βασικό του καθήκον που ήταν η ανέγερση του Μουσείου, όμως, στο νομοσχέδιο δεν βλέπουμε ποια θα είναι η τύχη και το μέλλον του Οργανισμού. Δεν εκκαθαρίζονται αυτομάτως αυτά τα κρατικά νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου. Είναι για εμένα εξαιρετικά παράδοξο το γεγονός ότι το νομοσχέδιο σιωπά σε σχέση με την τύχη, την εκκαθάριση ή το μελλοντικό ρόλο του Οργανισμού ανέγερσης του νέου Μουσείου της Ακρόπολης.
Είναι, επίσης, απολύτως αναγκαίο να αλλάξουν οι κυβερνητικές αποφάσεις σε σχέση με το σχεδιασμό των εγκαινίων του νέου Μουσείου. Τα εγκαίνια του νέου Μουσείου πρέπει να προσλάβουν χαρακτήρα έντονα επιστημονικό και έντονα επίσης πολιτικό.
Το καλλιτεχνικό μέρος έχει πολύ μεγάλη σημασία, αλλά πολύ μεγαλύτερη σημασία έχει η επαναπροβολή των επιστημονικών και πολιτικών, δηλαδή ιστορικών επιχειρημάτων που αφορούν στην επανένωση των μαρμάρων του Παρθενώνα.
Αντιλαμβάνομαι ότι χρειάζεται μία εκστρατεία προβολής. Η προκήρυξη που έχει γίνει δεν καλύπτει, παρά μόνο δύο μήνες. Κατά τη γνώμη μου, πρέπει αυτή η εκστρατεία να είναι μακρά, να ενταχθεί στην ενιαία εκστρατεία για τον επαναπατρισμό και την επανένωση των μαρμάρων, να συνδεθεί με την ετήσια εκστρατεία τουριστικής προβολής της χώρας μας και με το σύνολο των δράσεων του Υπουργείου Πολιτισμού και του Οργανισμού Προβολής της Ελληνικής Πολιτιστικής Κληρονομιάς, του Ο.Π.Ε.Π..
Δεν υπάρχουν αυτά τα στοιχεία στην προκήρυξη. Η προκήρυξη γεννά ερωτηματικά και είναι «κολοβή». Πρέπει πρωτίστως να δοθεί βάρος σε αυτόν το συνολικό σχεδιασμό που αφορά τον κεντρικό ρόλο του Μουσείου, στη στρατηγική μας για την επανένωση των μαρμάρων.
Ένα νομοσχέδιο, λοιπόν, το οποίο δεν λύνει αυτά τα θέματα είναι ένα νομοσχέδιο εκ γενετής «κολοβό», ανεπαρκές και ως εκ τούτου είναι δικαιολογημένη η καχυποψία και η αντίρρηση σύσσωμης της Αντιπολίτευσης.
Αγωνιστήκαμε πολύ, για να γίνει το Μουσείο της Ακρόπολης. Πρέπει να ξέρει η Βουλή των Ελλήνων ότι η τελική δίκη στο Συμβούλιο της Επικρατείας για την ανέγερση του Μουσείου κερδήθηκε με διαφορά μιας ψήφου. Υπήρξε σφοδρή αντιδικία. Και δεν υπήρξε μία σφοδρή αντιδικία μόνο στο όνομα αντιλήψεων -σεβαστών απολύτως- αισθητικού, αρχιτεκτονικού, πολεοδομικού ή αρχαιολογικού χαρακτήρα, αλλά υπήρξε και σύγκρουση με συμφέροντα, τα οποία είναι επενδεδυμένα με την αστική γη. Υπήρξε πολύ μεγάλη σύγκρουση. Και χαίρομαι πραγματικά, γιατί επί των ημερών μας και των ημερών μου ως Υπουργού Πολιτισμού διεξήχθη ο αρτιότερος και πληρέστερος διεθνής αρχιτεκτονικός διαγωνισμός, που ανέδειξε τη λύση Τσούμη–Φωτιάδη, η οποία επελέγη με απόλυτη διαφάνεια, με όλα τα σχέδια ανηρτημένα επί μέρες σε κοινή θέα και μέσα από μία επιτροπή διεθνούς πραγματικά σύνθεσης.
Είναι μακρά η συζήτηση για τη χωροθέτηση του Μουσείου. Όλες οι θέσεις είχαν πρόβλημα, αρχαιολογικό πρόβλημα. Και η θέση του σημερινού «Διόνυσου» και η Κοίλη και όλες οι άλλες ιδέες, οι οποίες κατά καιρούς προτάθηκαν. Θεωρώ, όμως, ότι η λύση που δόθηκε σε σχέση με τα αρχαία που βρέθηκαν «in situ», εκεί στον τόπο ανέγερσης του Μουσείου, είναι η καλύτερη. Φανταστείτε, να είχε αφεθεί αυτός ο αρχαιολογικός χώρος ακάλυπτος και αναξιοποίητος! Θα είχαμε οδηγηθεί σε αποσάρθρωση των ευρημάτων αυτών, όπως έχει γίνει δυστυχώς σε πολλά άλλα σημεία. Ακόμη προσπαθούμε να λύσουμε προβλήματα στην Πλατεία Διοικητηρίου ή στην οδό Λυκείου. Ως εκ τούτου, θεωρώ ότι η επιλογή αυτή ήταν η καλύτερη δυνατή.
Σε σχέση με το οργανωτικό σχήμα και τις αντιρρήσεις κυρίως της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, της αρχαιολογικής κοινότητας, αλλά και των κομμάτων της Αντιπολίτευσης, θέλω να πω με πολύ ειλικρινή τρόπο το εξής. Στη χώρα μας εδώ και δεκαετίες υπάρχει μια πολυτυπία νομική, σε σχέση με τους φορείς που ασχολούνται με την προστασία και ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς. Υπάρχουν νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου ιδρυματικού χαρακτήρα, που επιτελούν πολύ σημαντικό ρόλο, όπως είναι το Μουσείο Μπενάκη ή το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Υπάρχουν νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου ή υπάρχουν υβριδικά νομικά πρόσωπα, όπως το Μουσείο Κανελλοπούλου. Η Εθνική Πινακοθήκη είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου. Τα Μουσεία Σύγχρονης Τέχνης, το Εθνικό και το Κρατικό στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη αντίστοιχα, είναι κρατικά νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει προειδοποιητικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Η πολιτιστική κληρονομιά δεν σταματάει κάπου. Συνεχίζεται, εισχωρεί στο χώρο της σύγχρονης τέχνης. Το θέμα είναι να υπάρχει μία ενιαία λογική. Και η ενιαία λογική που είχαμε επιλέξει, μετά από εκτενή δημόσια συζήτηση και είχαμε νομοθετήσει με τον αρχαιολογικό νόμο, με μεγάλη πλειοψηφία στη Βουλή αυτή, ήταν τα Αρχαιολογικά και Βυζαντινά Μουσεία του Υπουργείου Πολιτισμού, τα οποία όταν είναι μικρά, να είναι ταυτισμένα με τις οικείες αρχαιολογικές εφορείες των κλασικών και προϊστορικών αρχαιοτήτων ή βυζαντινών αρχαιοτήτων και όταν είναι μεγάλα, να ανεξαρτητοποιούνται με τη μορφή ειδικής περιφερειακής υπηρεσίας. Και έτσι έγινε με το Βυζαντινό Μουσείο στη Θεσσαλονίκη, με το Αρχαιολογικό Μουσείο στη Θεσσαλονίκη, με το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου. Και ήταν αυτό, ούτως ή άλλως, καθεστώς με το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο Αθηνών, το Νομισματικό Μουσείο, όπως και με το Επιγραφικό Μουσείο.
Υπάρχει ένα σχήμα, το οποίο έχει μία λογική και η λογική αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία στην Ακρόπολη, γιατί εκεί έχουμε πολλές οντότητες και πολλές δράσεις. Έχουμε ούτως ή άλλως ένα μουσείο που είναι μουσείο αρχαιολογικού χώρου. Άρα, πρέπει να υπάρχει διοικητική και λειτουργική ενότητα του χώρου, του μουσείου και της Εφορείας. Έχουμε την Επιτροπή Συντήρησης Μνημείων Ακροπόλεως, την Υπηρεσία Συντήρησης Μνημείων Ακροπόλεως την Α΄ Εφορεία και το Μουσείο. Χωρίς τριβές, χωρίς προβλήματα. Άρα, ειδικά για την περίπτωση αυτή, η καλύτερη λύση είναι το ενιαίο οργανωτικό σχήμα, με τη μορφή μιας ειδικής υπηρεσίας περιφερειακής, που μπορεί να έχει ταυτόχρονα και την ευελιξία που έχει η Επιτροπή Συντήρησης Μνημείων Ακροπόλεως και όλα τα ευεργετήματα των Επιτροπών του Ταμείου Διαχείρισης Πιστώσεων, για την εκτέλεση αρχαιολογικών έργων.
Σεβαστείτε τη γνώμη των αρχαιολόγων. Τιμώ τους Έλληνες αρχαιολόγους. Η Αρχαιολογική Υπηρεσία είναι ίσως η σημαντικότερη δημόσια υπηρεσία. Η επιστημονική στελέχωση, οι τίτλοι σπουδών, το επιστημονικό έργο, οι δημοσιεύσεις, συνθέτουν μία κοινότητα επιστημονική και όχι μία τυπική δημόσια υπηρεσία. Κάθε εφορεία και κάθε ειδική υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού και κάθε μουσείο, είναι μία οντότητα που παράγει, είναι μία παραγωγική μονάδα με την καλή έννοια του όρου και θέλω από το Βήμα αυτό, επίσης, να τιμήσω τους Έλληνες αρχαιολόγους, για την αγωνία, τον αγώνα τους, τη γνώση τους, την ευαισθησία τους, την εμμονή τους και την αξιοπρέπειά τους.
Κύριε Υπουργέ, συζητούμε για τα θέματα αυτά, εν μέσω μιας διεθνούς οικονομικής κρίσης.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε Βενιζέλο, ολοκληρώστε παρακαλώ.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Ζητώ την ανοχή σας, για δύο λεπτά, κυρία Πρόεδρε.
Θεωρώ ότι έχει αυτοτέλεια η πολιτιστική πολιτική, αλλά για μία χώρα που περιμένει παραπάνω από το 20% του Α.Ε.Π. της από τον τουρισμό, έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία ό,τι κάνουμε να το εξετάζουμε και υπό το πρίσμα της θετικής επιρροής που μπορεί να έχει στην τουριστική μας πολιτική.
Ο τουρισμός μας έχει έναν ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Και η οικονομική κρίση στην Ευρώπη θα προκαλέσει κρίση στην ελληνική πραγματική οικονομία και ο τομέας του τουρισμού είναι αυτός που θα δεχθεί πολύ έντονες πιέσεις ήδη από τη χρονιά αυτή. Είναι μία ωραία ευκαιρία, τουλάχιστον για το σκέλος του πολιτιστικού τουρισμού, να αξιοποιηθεί όλη αυτή η η συζήτηση, προκειμένου να δημιουργηθούν τα αναγκαία αντισώματα για να βοηθήσουμε την τουριστική μας βιομηχανία, για να βοηθήσουμε σε όλους τους κλάδους της οικονομίας τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Γιατί δεν είναι μόνον το χρηματοπιστωτικό σύστημα που δέχεται πιέσεις, δεν χρειάζεται μόνον εγγύηση της σταθερότητας του τραπεζικού και γενικότερα του χρηματοπιστωτικού συστήματος και μάλιστα εγγύηση νομοθετική, δεν αρκεί να αυξήσουμε το όριο των εγγυημένων καταθέσεων στα πιστωτικά ιδρύματα, αλλά και πρακτικά πρέπει το σύνολο των καταθέσεων να είναι εγγυημένο, εφόσον είναι εγγυημένη η σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Πρέπει να κοιτάζουμε την πραγματική οικονομία. Πρέπει να βλέπουμε τις επιχειρήσεις που αγωνίζονται να βρουν κεφάλαια κίνησης. Να σκεφτόμαστε ότι είναι δύσκολο να προεξοφληθούν επιταγές. Να βλέπουμε το πρόβλημα των επιτοκίων και των στεγαστικών δανείων και να βλέπουμε τομείς ευαίσθητους. Και ο κατ’ εξοχήν ευαίσθητος τομέας είναι για την ελληνική οικονομία που είναι μια οικονομία υπηρεσιών ο τουριστικός τομέας και εκεί χρειάζονται μέτρα, τα οποία να έχουν μία ευρηματικότητα, να έχουν έναν δυναμισμό, να σημαίνουν κάτι για την οικονομία και για τη χώρα.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
Έχετε, λοιπόν, υποχρέωση να απαντήσετε, κύριε Υπουργέ…
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΥΓΕΝΑΚΗΣ: Έλεος, κυρία Πρόεδρε!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε Βενιζέλο, δυσανασχετούν όλοι οι συνάδελφοι!
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Και σας καλώ να συμπληρώσετε το νομοσχέδιό σας, να επιφέρετε τις αναγκαίες αλλαγές και να το ξανακαταθέσετε στη Βουλή, διότι τώρα νομίζω ότι αδικείτε την κοινή υποχρέωση όλων μας, να υπηρετήσουμε την υπόθεση του Μουσείου της Ακρόπολης και της επανένωσης των μαρμάρων.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε Βενιζέλο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να σας ανακοινώσω ότι από τα Άνω Δυτικά Θεωρεία τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής είκοσι εννέα μαθήτριες και μαθητές και τρεις συνοδοί-καθηγητές από το Λύκειο Κολεγίου Ψυχικού.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Κύριε Κοινοβουλευτικέ Εκπρόσωπε του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, εάν δεν έχετε αντίρρηση, να δώσουμε το λόγο τώρα στο συνάδελφο, κ. Αυγενάκη, ο οποίος έχει μία προκαθορισμένη σημαντική σύσκεψη.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχω αντίρρηση, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ο συνάδελφος κ. Αυγενάκης, έχει το λόγο.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΥΓΕΝΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε και ευχαριστώ το συνάδελφο, που μου παραχώρησε τη θέση του.
Μιλάμε για πολιτισμό και ένα δείγμα είναι να τηρούμε τουλάχιστον τους χρόνους, κύριε Βενιζέλο. Νομίζω ότι πρέπει να υπάρχει ένας σεβασμός και στους νεότερους…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε συνάδελφε, όταν προεδρεύσετε, στο μέλλον…
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΥΓΕΝΑΚΗΣ: Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η μοναδικότητα και το μεγαλείο του ελληνικού πολιτισμού προσδίδουν στη χώρα μας μία ξεχωριστή θέση στον κόσμο. Την καθιστούν κληρονόμο και κοινωνό ενός αξιοθαύμαστου πολιτιστικού αγαθού, παγκόσμιας εμβέλειας και σημασίας.
Σήμερα η χώρα μας καλείται να προστατεύσει αυτήν την πλούσια κληρονομιά, να τη διαφυλάξει και να την αναδείξει. Η σημερινή μας συζήτηση εστιάζει σε ένα τόσο σημαντικό θέμα πολιτισμού, ένα θέμα που αφορά όλον τον ελληνισμό, όλους τους πολίτες του κόσμου. Το νέο Μουσείο της Ακρόπολης, το οποίο και αποτελεί το αντικείμενο του συγκεκριμένου σχεδίου νόμου, αποτέλεσε το όραμα όλων ανεξαρτήτως των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων από το 1975. Σήμερα το όραμα αυτό συνιστά απτή πραγματικότητα και σύντομα θα ανοίξει τις πόρτες του στο κοινό.
Σκοπός του νέου Μουσείου, όπως σαφώς ορίζεται στο δεύτερο άρθρο του παρόντος νομοσχεδίου, είναι η συγκέντρωση, μελέτη, ανάδειξη και προβολή των μνημείων του Ιερού Βράχου της Ακρόπολης, τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο, καθώς και η διαφύλαξη και ανάδειξη των κινητών μνημείων της Ακρόπολης και των αρχιτεκτονικών γλυπτών των κτηρίων της, ενώ αποτελεί προσπάθεια διαφύλαξης μιας παγκόσμιας πολιτισμικής και πολιτιστικής κληρονομιάς.
Σύμφωνα με τον παρόντα νόμο προβλέπεται η συγκέντρωση στο νέο Μουσείο της Ακρόπολης των αρχαιοτήτων που αποκαλύφθηκαν διαχρονικά στον Ιερό Βράχο και τις κλιτύες της Ακρόπολης, οι οποίες θα δημιουργήσουν ολοκληρωμένες εκθεσιακές ενότητες. Ταυτόχρονα, το νέο Μουσείο φροντίζει να γίνουν προσιτοί οι αρχαιολογικοί θησαυροί σε όλους τους επισκέπτες του και τους επιστήμονες και συμβάλλει στην προώθηση της γνώσης, αλλά και την αισθητική καλλιέργεια. Διευκολύνοντας την πρόσβαση στα πολιτιστικά αγαθά σε άτομα με ειδικές ανάγκες, μεριμνά για την ανάπτυξη εκπαιδευτικών προγραμμάτων και νεοτερικών εκπαιδευτικών λειτουργιών για την εφαρμογή συστημάτων ψηφιακής τεχνολογίας και αναπτύσσει διεθνείς συνεργασίες με όλα τα μουσεία του κόσμου.
Η νομική μορφή που επελέγη για τη σύσταση του νέου Μουσείου εξυπηρετεί κατά το βέλτιστο βαθμό το ευρύ πεδίο δράσης του, εξασφαλίζει τη μεγαλύτερη δυνατή διοικητική, αλλά και οικονομική αυτοτέλειά του. Ως Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου θα τελεί υπό τον αυστηρό έλεγχο και την εποπτεία του Υπουργείου Πολιτισμού, για τη βέλτιστη διαχείριση του πολιτιστικού αγαθού που του ανατίθεται, ενώ η ιδιοκτησία του θα παραμείνει πάλι στο κράτος. Η νομική του μορφή του επιτρέπει να τηρεί αποστάσεις τόσο από τον ιδιωτικό τομέα, όσο και από τον παραδοσιακό δημόσιο και του εξασφαλίζει ευελιξία και αυτοτέλεια για την αποτελεσματική εκπλήρωση των στόχων, αλλά και της αποστολής του.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νέο Μουσείο της Ακρόπολης αποτελεί μία ακόμη συμβολή στην πολιτική της ελληνικής Κυβέρνησης για την ενίσχυση της παρουσίας της χώρας μας και του πολιτισμού μας σε όλα τα επίπεδα. Η αρχιτεκτονική του, αφήνοντας άπλετο χώρο στο αττικό φως, δίνει τη δυνατότητα στον επισκέπτη να έλθει σε επαφή με τον αρχαίο κόσμο, με ένα μοναδικό τρόπο, σεβόμενος το χθες και συνάμα αντικατοπτρίζοντας την εξέλιξη και τις κατακτήσεις του ανθρώπου στον 21ο αιώνα. Αποτελεί «γέφυρα» του παρελθόντος με το παρόν.
Φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι από εμάς εδώ στην Αίθουσα το έχουμε ήδη επισκεφτεί και προτρέπω όσους δεν το έχουν ήδη κάνει, να το πράξουν. Το να περπατάει κάποιος επάνω σε γυάλινες επιφάνειες στο ισόγειο και να βλέπει τα θεμέλια της αρχαίας πόλης είναι κάτι που δεν υπάρχει σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου. Ο εκθεσιακός χώρος καλύπτει περισσότερο από δεκατέσσερις χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα, ενώ το συνολικό εμβαδόν του Μουσείου είναι μόλις είκοσι ένα χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα. Αποτελείται από δύο υπόγειους ορόφους, σε έναν πυρήνα περιορισμένης έκτασης, ισόγεια, δύο ορόφους και περιβάλλοντα χώρο, ο οποίος λειτουργεί και ως ανοιχτό μουσείο-ανασκαφή. Στους κάτω χώρους υπάρχουν εκθέματα διαφόρων περιόδων της αρχαιότητας, χώροι συντήρησης και εκδηλώσεων, ενώ εκεί τοποθετούνται σταδιακά τα γλυπτά του παλαιού μουσείου της Ακρόπολης.
Η τόσο επιτυχημένη σύζευξη του αρχαίου και του σύγχρονου δεν ξενίζει. Αντίθετα, μας γεμίζει δέος για το μεγαλείο του ιστορικού παρελθόντος. Το νέο Μουσείο υπενθυμίζει σε όλους μας με τον πιο έκδηλο τρόπο, το μεγάλο χρέος μας απέναντι στον κόσμο, απέναντι σ΄ εμάς τους ίδιους.
Ο τελευταίος όροφος του Μουσείου, ο οποίος αποτελείται από μία ορθογώνια γυάλινη αίθουσα του Παρθενώνα, η οποία συγκλίνει κατά είκοσι τρεις μοίρες από τον προσανατολισμό του υπόλοιπου κτηρίου, έχει διάταξη παράλληλη με τον Παρθενώνα, προκειμένου ο επισκέπτης να έχει τη δυνατότητα να δει τα μάρμαρα που εκτίθενται σε παράλληλη διάταξη και να φανταστεί τις θέσεις τους στο κτήριο του Παρθενώνα, που φαίνεται ακριβώς απέναντι.
Δυστυχώς, η Αίθουσα αυτή έχει ένα σημαντικό ψεγάδι. Και δεν αναφέρομαι στην αρχιτεκτονική του. Αναφέρομαι στα μάρμαρα από τη Ζωοφόρο του Παρθενώνα, τα οποία εκτίθενται στο Βρετανικό Μουσείο και τα οποία η βρετανική Κυβέρνηση αρνείται να επιστρέψει.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν από μερικά χρόνια ο Τόνι Μπλερ αποδέχθηκε το σχέδιο επαναπατρισμού των μαρμάρων, αλλά δυστυχώς, δεν μπόρεσε να τηρήσει την υπόσχεσή του. Το ξέρω ότι είναι δύσκολο, αλλά ο βρετανικός λαός πρέπει να δείξει θάρρος και να αποδεχθεί τον επαναπατρισμό. Πάντοτε υποστήριζα και συνεχίζω να υποστηρίζω αυτή την ιδέα, αυτό το όνειρο της αείμνηστης Μελίνας Μερκούρη και όλων των Υπουργών Πολιτισμού που πέρασαν από εκεί και μετά από αυτήν.
Και νομίζω πως όλοι γνωρίζουμε τις λεπτομέρειες και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες τμήμα της Ζωοφόρου του Παρθενώνα κατέληξε στην Αγγλία. Δεν νομίζω ότι είναι αναγκαίο να το εξιστορήσω. Θεωρώ, όμως, χρέος μου να υπογραμμίσω ότι τα αυτονομαζόμενα Ελγίνεια Μάρμαρα αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του Παρθενώνα και ανήκουν σ’ αυτόν, μαζί με το υπόλοιπο μέρος. Είναι αναπόσπαστο μέρος της πλούσιας ιστορικής και πολιτισμικής μας κληρονομιάς. Τα μάρμαρα αυτά ανήκουν σε όλους μας, ανήκουν σε όλους τους Έλληνες, ανήκουν σε όλον τον κόσμο.
Είναι πολύ καλύτερο και εξάλλου αναγκαίο για την ιστορία μας και την προέλευση τους να εκτίθενται στην Αθήνα και όχι στο Λονδίνο. Ακόμα και για τους ίδιους τους Βρετανούς είναι προτιμότερο να τα βλέπουν ενιαία στον τόπο που τα γέννησε και που χρόνια τα φιλοξένησε.
Δυστυχώς, ο υπολογισμός του πολιτικού κόστους υπερισχύει. Το γνωστό επιχείρημα του Βρετανικού Μουσείου ότι με το να μένουν τα γλυπτά εκεί όλα αυτά τα χρόνια έχουν προφυλαχθεί από την ατμοσφαιρική ρύπανση της Αθήνας είναι πλήρως ανεδαφικό και ανυπόστατο. Είναι αποδεδειγμένο ότι το περίφημο δυτικό διάζωμα, το οποίο και έμεινε στον Παρθενώνα, είναι σε ασύγκριτα καλύτερη κατάσταση από το μέρος που εκτίθεται στο Βρετανικό Μουσείο. Επίσης, ανυπόστατο είναι το επιχείρημα ότι τα μάρμαρα αποκτήθηκαν νομίμως την περίοδο μάλιστα που η Ελλάδα ήταν υπό οθωμανική κατοχή. Όλοι το γνωρίζουμε αυτό. Και το ευτυχές είναι ότι το γνωρίζει και σημαντικό μέρος της παγκόσμιας κοινής γνώμης και η πλειοψηφία της παγκόσμιας ακαδημαϊκής κοινότητας, που τάσσονται υπέρ της επιστροφής τους στην Αθήνα.
Σήμερα, μετά από σχεδόν εκατόν ογδόντα χρόνια, με την ευκαιρία της έναρξης λειτουργίας του νέου Μουσείου της Ακρόπολης είναι καιρός οι Βρετανοί να πράξουν το σωστό. Είναι καιρός να μας επιστραφεί ό,τι δικαιωματικά μας ανήκει.
Θέλω να κλείσω με μία ευχή. Το νέο Μουσείο της Ακροπόλεως να «σηματοδοτήσει το σύντομο επαναπατρισμό των μαρμάρων του Παρθενώνα». Γιατί όπως γράφει και ο μεγάλος μας ποιητής Γιάννης Ρίτσος, εκφράζοντας το αίσθημα όλου του ελληνικού λαού, «αυτές οι πέτρες δεν βολεύονται με λιγότερο ουρανό».
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (΄Ελσα Παπαδημητρίου): Το λόγο έχει ο κ. Βελόπουλος, Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ξεκινήσω με κάτι που άκουσα με πολύ ενδιαφέρον από τον εισηγητή κ. Σαλμά και αναγκαστικά θα το τονίσω, διότι στην αγωνία του να μας πείσει ότι έχει δίκιο η Νέα Δημοκρατία, χρησιμοποίησε επιχειρήματα τα οποία είναι το λιγότερο αντιφατικά, τουλάχιστον για τη λογική τη δική μας. Έκανε μία αναδρομή μιλώντας για την Αμερική, για τη Γερμανία, φέρνοντας ως παράδειγμα το καθεστώς εκείνων των χωρών. Και ερωτώ: Έχει Ακρόπολη η Γερμανία και δεν το ξέρω εγώ; Έχει η Αμερική Αιγές, έχει Βεργίνα; Συγκρίνουμε δηλαδή χώρες οι οποίες εν πάση περιπτώσει δεν έχουν την ίδια πολιτιστική παράδοση με την Ελλάδα; Και εδώ μπορείς να ανακαλύψεις και μία αντίφαση, διότι τα γαλλικά μουσεία –και θα πάμε και στην αισθητική του χώρου- τα αγγλικά μουσεία στον εξωτερικό τους περίβολο και το χώρο, θυμίζουν αρχαία ελληνικά δημιουργήματα. Εσείς και οι προηγούμενοι κάνατε ένα τερατούργημα. Άρα, λοιπόν, χρησιμοποιούμε επιμεριστικά τα επιχειρήματα, γιατί το λιγότερο είναι έωλα.
Επίσης, αν συγκρίνουμε παρόμοιους πολιτισμούς με το δικό μας, το νομικό καθεστώς στην Ιταλία είναι τελείως διαφορετικό απ’ ό,τι το δικό μας, κύριε Υπουργέ. Δεν έχει καμμία σχέση η σύγκριση Γερμανίας, Αμερικής και Ελλάδας ή Ιταλίας.
Άκουσα και κάτι άλλο από τον κ. Σαλμά, το οποίο μου προκαλεί εντύπωση. Μας είπε ότι μόνο αν είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου το συγκεκριμένο μουσείο θα μπορεί να συνεργάζεται με άλλα μουσεία και να έχει και φίλους. Δηλαδή αν είναι δημόσιο, δεν μπορεί να έχει φίλους, θα έχει μόνο εχθρούς; Δεν το κατάλαβα.
Είναι κάποια επιχειρήματα τα οποία επαναλαμβάνω ότι τουλάχιστον εμένα δεν με έπεισαν.
Ξέρετε, υπάρχει και μία υποψία αντισυνταγματικότητας, κύριε Υπουργέ. Και είναι μία υποψία που μιλώντας με συνταγματολόγους χθες το απόγευμα και σήμερα το πρωί, εστιάζεται στο γεγονός ότι υπάρχει ρητή συνταγματική επιταγή, σύμφωνα με την οποία το πολιτιστικό περιβάλλον ανήκει αποκλειστικώς στο κράτος, σύμφωνα με το άρθρο 24, παράγραφος 1 του Συντάγματος.
Επίσης, πρέπει να σας πω ότι δεν επιτρέπεται η ανάθεση σε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου εν όλω ή εν μέρει αρμοδιοτήτων οι οποίες κατά το Σύνταγμα πρέπει να ασκούνται από το ίδιο το κράτος. Είναι, λοιπόν και υποψία αντισυνταγματικότητας αυτό που πάτε να κάνετε.
Και να προσθέσω και το εξής: Εγώ να συμφωνήσω ότι είναι μία επιλογή μεταρρυθμιστική, δηλαδή πηγαίνουμε προς τα μπροστά, αλλάζουμε ένα καθεστώς, αλλάζουμε κάτι. Δηλαδή, θα ισχύει για το Μουσείο Ακροπόλεως κάτι άλλο, αλλά για τα άλλα μουσεία κάτι άλλο; Θα υπάρχει άλλο καθεστώς για τα υπόλοιπα μουσεία, άλλο για το Μουσείο Ακρόπολης; Είναι αντιφατικό. Κάντε ένα σοβαρό σχεδιασμό, δηλαδή, να συζητήσουμε σοβαρά εδώ μέσα. Πείσετε και εμάς ότι για το «όλον» θα ισχύει αυτό που πάτε να κάνετε και είμαστε μαζί σας. Αλλά δεν μπορεί κάποια μουσεία να είναι υποδεέστερα του Μουσείου Ακροπόλεως ή δεν μπορεί το Μουσείο Ακροπόλεως να έχει άλλο καθεστώς από τα υπόλοιπα μουσεία. Ή θα σχεδιάσουμε συνολικά, ολικά ή επιμεριστικά. Τουλάχιστον εμείς δεν δεχόμαστε ότι είναι σωστή η κατεύθυνση των επιλογών σας.
Ο κ. Σαλμάς και ο κ. Βενιζέλος μίλησαν για την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα. Έχει δίκιο ο συνάδελφος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., δεν είναι «Ελγίνεια». Τους κλέφτες τους αποκαλείς κλέφτες, δεν τους δίνεις και όνομα της πολιτισμικής κληρονομιάς. Θα σας πω μόνο τούτο. Γιατί κανείς, πλην του Κ.Κ.Ε. -γιατί εγώ θέλω να είμαι ακριβοδίκαιος- δεν έχει μιλήσει για τα εγκλήματα που έκαναν οι ναζιστές και οι φασίστες Ιταλοί το ’41, το ’42, το ’43, το ’44 στην Ελλάδα; Εγκλήματα κλοπής αρχαιολογικών ευρημάτων, κύριε Υπουργέ. Θα προάγετε εθνικό κέρδος, εθνικό καλό, αν εσείς ξεκινήσετε να ψάξετε τα ευρήματα αυτά. Και αν δεν μπορείτε να τα βρείτε, εγώ θα σας υπομνήσω κάτι. Υπάρχει ένα βιβλίο του 1946 του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων. Λέγεται, «Ζημίαι Αρχαιοτήτων». Εκεί μας λέει ξεκάθαρα τι μας κατέκλεψαν οι Γερμανοί και οι Ιταλοί. Να σας απαριθμήσω μερικά και ας φάω από το χρόνο μου ένα μικρό κομμάτι. Κεραμεικός: Δράστες Γερμανοί στρατιώτες, κλοπές δεκάδων αντικειμένων εξαιρετικής τέχνης. Αίγινα, 8.9.1941: Κλάπηκαν τέσσερα-πέντε κιβώτια αρχαία. Δράστης ο αρχαιολόγος Βέντλερ. Δελφοί, 10.7.1941. Κλοπή μαρμάρων. Δράστης ο Γερμανός αρχαιολόγος, Γκλάιρερ. Ποτίδαια, Απρίλιος του ’41. Δράστες Γερμανοί στρατιώτες. Άρπαξαν ολόκληρη την αρχαιολογική συλλογή. Σάμος, 23.11.1943. Ο δράστης ήταν Γερμανός. Είναι μία ολόκληρη λίστα, κύριε Υπουργέ. Μην μείνουμε στα μάρμαρα του Παρθενώνος, όπου εκεί υπάρχει μία αγκύλωση από το Βρετανικό Μουσείο. Ψάξτε επιτέλους να δείτε τι μας χρωστάνε και οι υπόλοιποι. Δηλαδή τους ναζιστές και τους φασίστες δεν τους κυνηγάμε σήμερα εμείς; Οι Εβραίοι -και καλά κάνουν- τους κυνηγάνε όπου τους βρουν. Μας κατέκλεψαν, μας ρήμαξαν και δεν το λέω εγώ, το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων το 1946 είχε ολόκληρο εγχειρίδιο. Θα υπάρχει στου κ. Στυλιανίδη το γραφείο. Ψάξτε και βρείτε το. Το Κ.Κ.Ε. έκανε αγώνα πριν από τρία χρόνια γι’ αυτήν την ιστορία, μίλησε, φώναξε, αλλά φωνή «βοώντος εν τη ερήμω». Είμαστε, λοιπόν, μαζί τους. Είμαστε με τη λογική. Γιατί είπαμε ότι ιδεολογικές αγκυλώσεις εμείς δεν έχουμε, δεν είμαστε μονομανείς, ούτε δεκανίκια ούτε στηρίζουμε κανέναν χωρίς λόγο. Όταν υπάρχει λόγος, θα σας στηρίξουμε. Εδώ, λοιπόν, δεν σας στηρίζουμε.
Θα σας πω κάτι που με ενόχλησε. Άκουσα τον πρώην Υπουργό Πολιτισμού κ. Βενιζέλο, κύριε Υπουργέ, να μας μιλάει. Ξέρετε, αυτά λεκτικά μου αρέσουν και εμένα. Ακούστε λογική: Πολυτυπία νομική. Και το λέει ένας έγκριτος δικηγόρος, ποινικολόγος, συνταγματολόγος, όπως θέλετε πείτε το. Λέει για «πολυτυπία» νομική, λέτε και ήταν Υπουργός Πολιτισμού στην Ιταλία ή ήταν Υπουργός Πολιτισμού της Μεγάλης Βρετανίας. Δηλαδή αυτή η «πολυτυπία» η νομική που δημιουργεί αγκυλώσεις, στρεβλώσεις στις γραφειοκρατικές δομές δεν μπορεί κάποια στιγμή οικουμενικά να συμφωνήσουμε; Μιλάμε για τον πολιτισμό μας, δεν μιλάμε για κάτι αφηρημένο. Ξέρετε, είναι ο πολιτισμός, δεν είναι η οικονομική πολιτική που μπορούμε να διαφωνούμε σε μερικά πράγματα. Είναι η ιστορία μας. Είναι αυτό το γεγονός που μας κάνει και νοιώθουμε περήφανοι.
Ένα άλλο γεγονός, κύριε Υπουργέ, και θέλω να με ακούσετε, γιατί εδώ αποδεικνύει την αβελτηρία μας και ξέρω ότι ο κ. Παναγιωτόπουλος θα συμφωνήσει μαζί μου. Παρακολούθησα, κύριε Υπουργέ, χθες έναν τηλεοπτικό δίαυλο, το «ALTER», την εκπομπή του κ. Κώστα Χαρδαβέλα και το λέω δημοσίως. Τα εγκλήματα που γίνονται στην Αγιά-Σοφιά μας, κύριε Υπουργέ, δεν έχουν όριο. Δεν μιλώ για εκθέσεις και επιδείξεις μόδας με μαγιό. Αυτό είναι βεβήλωση ενός χώρου θρησκευτικού, τον οποίο δεν σέβονται οι φίλοι μας οι Τούρκοι. Εδώ υπάρχει κίνδυνος να καταρρεύσει το σύμβολο της ελληνικής ιστορίας και του Χριστιανισμού. Υπάρχει κίνδυνος να καταρρεύσει το οικοδόμημα από ένα μικρό σεισμό. Και ερωτώ την Κυβέρνησή σας: Τι έχει κάνει σε επίσημο επίπεδο, όταν από την άλλη πλευρά οι Τούρκοι έχουν κάνει διαβήματα κατά καιρούς για τα τεμένη κ.λπ., όταν η Ελλάδα, όπως ξέρει και η κ. Δραγώνα και καλά κάνει η Ελλάδα, αναπαλαιώνει τεμένη σε όλη την Ελλάδα; Τεμένη. Εμείς έχουμε την Αγιά Σοφιά και την αφήνουμε να καταρρέει.
Ξέρετε ότι η Σαουδική Αραβία πριμοδοτεί και επιδοτεί για να γίνει το τζαμί στην Αθήνα, κύριε Παναγιωτόπουλε; Εμείς δεν μπορούμε να δώσουμε κάποια χρήματα από τη δεξίωση που πάτε να κάνετε, τα εγκαίνια των έξι εκατομμυρίων ευρώ ή από οπουδήποτε αλλού, από δεξιώσεις, για να βοηθήσουμε οικονομικά την UNESCO, για να γίνει επιτέλους η αναστήλωση της Αγιά-Σοφιάς; Αυτά είναι, λοιπόν, αυτά τα απλά αλλά και πολύ μεγάλα ζητήματα που πρέπει να προβληματίσουν όλους τους Έλληνες. Δεν είναι δυνατόν, λοιπόν, να δίνουμε χρήματα για αναπαλαιώσεις τεμενών στην Ελλάδα και να μη δίνουμε χρήματα για την Αγιά-Σοφιά. Δεν είναι δυνατόν να αφήνουμε την Τουρκία να παίζει με την ιστορική κληρονομιά μας, με την Ορθοδοξία. Είναι σύμβολο πολιτισμού και από την UNESCO, δεν είμαστε μόνοι μας, έχουμε την UNESCO. Να σας πω ότι το ξενοδοχείο «Four Seasons» στην Κωνσταντινούπολη χτίζει πάνω στο παλάτι του Μεγάλου Κωνσταντίνου το ξενοδοχείο του.
Και αυτά, όταν η UNESCO λέει ακριβώς τα αντίθετα. Πού είναι η ελληνική πολιτική; Προς Θεού, εσείς δεν είστε υπεύθυνος; Σας εκτιμώ δεόντως. Το έχω πει χιλιάδες φορές. Και όταν είχατε μια προσωπική περιπέτεια, ήμουν ο μόνος που σας υπερασπίστηκε. Βγήκα δημοσίως και είπα, ότι ανακαλύψαμε τώρα την Αμερική. Αυτό δείχνει ότι τιμώ το πρόσωπο. ‘Όμως, μερικά πράγματα πρέπει να λέγονται. Το τονίζω ακόμη μια φορά. Δεν μπορεί το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού να δίνει χρήματα σε ανύπαρκτα σωματεία ή υπαρκτά και να μην κάνουμε όλοι μαζί μια συμφωνία κοινής στρατηγικής.
Και όσον αφορά την Αγία Σοφία, δεν μπορούμε να αφήνουμε αυτό το σύμβολο όχι της Ορθοδοξίας και του Χριστιανισμού, αλλά αυτό το ιστορικό μνημείο που δεν έχει δημιουργηθεί άλλη φορά στον κόσμο, όπως η Ακρόπολη που είναι το άλλο σύμβολό μας, να καταρρέει. Είναι αδιανόητα αυτά που συμβαίνουν. Και συζητάμε εδώ αν το διοικητικό συμβούλιο του Μουσείου Ακροπόλεως χρειάζεται ή αν δεν χρειάζεται.
Κύριε Υπουργέ, χρειάστηκαν είκοσι χρόνια στην αρχαιότητα για να φτιαχτεί το κομψοτέχνημα που λέγεται Ακρόπολη. Πόσα χρόνια θα χρειαστούν για να γίνει η αναστύλωση του Παρθενώνα, είκοσι, σαράντα, πενήντα; Δώστε ένα χρονικό όριο για να γνωρίζουμε και εμείς. Να δούμε δηλαδή πότε θα γίνει η αναπαλαίωση, η αναστύλωση;
Με τον κ. Καζάκο διαφωνώ σε ένα πράγμα και συμφωνώ σε ένα άλλο. Είπε ότι το κτίριο που κατασκευάσατε θυμίζει εποχή Μουσολίνι. ‘Εχετε απόλυτο δίκιο, αλλά θυμίζει και Σταλινική περίοδο γιατί έτσι γίνονταν τότε τα κτίρια. Η διαφορά μας, κύριε Καζάκο, δεν είναι ιδεολογική. ‘Εχουμε αισθητική συμφωνία. Απλώς, εσείς βλέπετε μόνον τον Μουσολίνι αλλά εγώ βλέπω και τον Στάλιν. ‘Ηταν τα ίδια καθεστώτα. Τετράγωνα κτίρια για να μαντρώνουν μέσα τον κοσμάκη. Εμάς δεν μας αρέσει η μονομανία. Θα λέμε και καλά και τα στραβά. Δεν είναι από κακία. Είναι από διάθεση αγάπης και εκτίμησης.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Στο Μεσοπόλεμο υπήρξε σχολή.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Το ξέρω. Είναι σχολή που ακόμα την έχουν. Ακόμη και σήμερα χρησιμοποιούμε λάθος τον όρο. Μουσείο στην αρχαιότητα ήταν ένα συγκεκριμένο κτίριο με μια συγκεκριμένη τεχνοτροπία, στο οποίο εστοιβάζετο όλη η γνώση της εποχής. ‘Ηταν βιβλιοθήκες. Δεν κάνω λάθος. Είχαν όμως συγκεκριμένη δομή και συγκεκριμένο εξωτερικό χώρο. Εμείς κάναμε ένα τετράγωνο κτίριο, ένα κτίριο που δεν έχει καμία συνέχεια και αισθητική με το χώρο. Σκεφθείτε τον Ιερό Βράχο της Ακροπόλεως και από κάτω αυτό το κτίριο. Εγώ όταν το είδα φοβήθηκα. Πήγα την κόρη μου που είναι οκτώ χρονών στο Μουσείο και μου είπε ότι δεν είναι δυνατόν, δεν υπάρχει συνέχεια αυτού του χώρου. Υπάρχει ακαλαίσθητη αταξία.
Και η κ. Παπαδημητρίου, που τη σέβομαι δεόντως, μίλησε για αθλιότητες. Κυρία Παπαδημητρίου, θα σας πω το εξής: Ευγνώμων εγώ θα είμαι σε κάποιον που θα είναι εθνικός ευεργέτης της Ελλάδας. Ευγνώμονες θα είμαστε το κόμμα μου και εγώ στον οποιοδήποτε Αβέρωφ, στον οποιοδήποτε Ζάππα, στον οποιοδήποτε έδωσε χρήματα από την τσέπη του για να γίνει κάτι. Και όχι στις κυρίες που μνημονεύσατε εσείς που πληρώθηκαν. Δωρεάν το έκαναν αυτό το σχέδιο; Αυτό το τετράγωνο κτίριο χρειάστηκε πολύ μυαλό για να γίνει; Τι ευγνωμοσύνη λοιπόν λέει η κυρία Αντιπρόεδρος της Βουλής οφείλω εγώ ο Βουλευτής ο εκπρόσωπος του ελληνικού λαού στον οποιοδήποτε μου έκανε ένα τετράγωνο κτίριο το οποίο ουσιαστικά βρωμίζει την αισθητική μας; Το υπογραμμίζω αυτό. Η τέχνη βέβαια είναι υποκειμενική. ‘Εχουμε μια άλλη αντίληψη, εν πάση περιπτώσει και δεν έχει καμία σχέση η δική μας αισθητική με την αισθητική των τετράγωνων κτιρίων. Εμείς θέλουμε χώρους όπου τουλάχιστον αισθητικά θα βοηθούν όλους μας.
Κύριε Υπουργέ, να πάμε μαζί σε έναν οποιονδήποτε πολίτη των πεντακοσίων ευρώ και να του πούμε, άκουσε μπορεί να σπούδασες, είσαι νέος τριάντα τριών χρονών, δεν έχεις δουλειά, είσαι σε πρόγραμμα stage. Αλλά, ο δικός μας, ο διευθυντής του μουσείου ή ο πρόεδρος για τον οποίο εσείς δεν ορίζετε τις προϋποθέσεις για να γίνει πρόεδρος θα παίρνει εκατόν δώδεκα χιλιάδες το χρόνο. Να πάμε σε έναν πολίτη στην Πέλλα, στη Φλώρινα, που περιμένει με τη σύνταξη των 300 ευρώ να ζήσει και να του πούμε ότι το διοικητικό που θα συνεδριάζει μια φορά το μήνα θα παίρνει 70.000 ευρώ ετησίως. Κοιτάξτε, στην πολιτική πρέπει να υπάρχει και συναίσθημα, αυτό που πολλές φορές έχουμε πει, ο ανθρώπινος παράγοντας. Δεν είμαστε νούμερα, κύριε Υπουργέ. Δεν μπορεί να λες πάρε 112.000 ευρώ, κύριε πρόεδρε. Κατ’ αρχήν, μόνος του ο οποιοσδήποτε πρόεδρος θα έπρεπε να έρθει αφιλοκερδώς να προσφέρει στην πατρίδα και όχι να τον πληρώνουμε κιόλας. Είναι αδιανόητο αυτό το πράγμα.
Από πού και ως πού θα παίρνει περισσότερα χρήματα από τον οποιονδήποτε πολίτη, ο οποίος αγωνιά καθημερινά για να τα βγάλει πέρα;
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
Είναι πρόκληση και τα 6.000.000 ευρώ που θέλετε εσείς –έτσι γράφτηκε στον Τύπο, μακάρι να είναι λάθος, κύριε Υπουργέ- για τα εγκαίνια. Είναι τουλάχιστον έξι χιλιάδες μισθοί των 1.000 ευρώ ή, αν θέλετε, δώδεκα χιλιάδες μισθοί των 700 ευρώ.
Καλά τα σχέδια, καλά τα νομοσχέδια, αλλά πρέπει να κάνετε και σχέδια για τον ελληνικό λαό. Δυστυχώς τα σχέδιά σας είναι μονομερή υπέρ της διαπλοκής -δυστυχώς το λέω αυτό- υπέρ του κεφαλαίου, υπέρ της πλουτοκρατίας. Ακόμα και τα νομοσχέδια που φέρνετε για τον πολιτισμό δεν έχουν εκείνο το έρεισμα της έξωθεν καλής μαρτυρίας, γι’ αυτό εμείς το καταψηφίζουμε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κ. Παναγιωτόπουλος, Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας έχει το λόγο.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επειδή ακούστηκαν διάφορα από τον προλαλήσαντα Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τον κ. Βενιζέλο και επειδή η συζήτηση για ένα τόσο σημαντικό νομοσχέδιο διεξάγεται σήμερα που έχουμε ευρύτερες απεργιακές κινητοποιήσεις, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι η Κυβέρνηση δεν είναι αντίθετη με τους εργαζομένους, η Κυβέρνηση δεν αντιπαρατίθεται με τους εργαζομένους, η Κυβέρνηση δεν αντιπαρατίθεται ούτε με τα συνδικάτα, ούτε με τους απεργούς.
Η Κυβέρνηση επεξεργάζεται θέσεις και νομοθετικές πρωτοβουλίες, ικανές να απαντήσουν στα προβλήματα του σήμερα και του αύριο, εστιάζοντας την προσοχή της στις ανάγκες του μικρομεσαίου νοικοκυριού, προσπαθώντας να δώσει απάντηση στα προβλήματα του κόσμου της εργασίας. Αυτό για να το ξεκαθαρίσουμε.
Η κοινωνική ευαισθησία, η πρόνοια, η φροντίδα για τον κόσμο της εργασίας δεν είναι μονοπώλιο καμιάς παράταξης στη Βουλή. Από τη στιγμή που σας αναγνωρίζουμε την ευαισθησία αυτή, παρακαλώ να μας αναγνωρίζετε εις το ακέραιο και τη δική μας κοινωνική ευαισθησία, που δεν είναι φιλανθρωπία, είναι πολιτική θέση.
Τώρα, στα ζητήματα της πολιτικής διαχείρισης δεν υπάγονται μόνο τα θέματα που αφορούν τα δημοσιονομικά, τα δημόσια οικονομικά. Υπάγονται και τα ζητήματα στα οποία αναμετρώμεθα με το παρελθόν, με το παρόν και το μέλλον.
Το νομοσχέδιο το οποίο συζητούμε σήμερα είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό νομοσχέδιο. Είναι σημαντικό νομοσχέδιο, διότι νομίζω, κύριε Καζάκο, ότι θα συμφωνήσουμε όλοι από όλες τις πτέρυγες ότι σε μία εποχή παγκοσμιοποίησης των αγορών, αλλά ταυτόχρονα σε μία εποχή που επιχειρούν ορισμένοι να μας πείσουν ότι οι λαοί θα είναι περίπου κάτι σαν το φεστιβάλ της «EUROVISION», θα μιλάνε την ίδια γλώσσα, θα εκφράζονται με τον ίδιο περίπου τρόπο, θα αναμηρυκάζουν τις ίδιες συνήθειες, τα ίδια ήθη και έθιμα και θα αποτελούν αθύρματα μιας ενιαίας παγκόσμιας εκβαρβαρισμένης αντίληψης για τον πολιτισμό, για την ιστορία, για τις γλώσσες, για τις εθνικές και τοπικές ιδιαιτερότητες, άνθρωποι και πολιτικοί προερχόμενοι από διαφορετικές πτέρυγες της Βουλής, νομίζω ότι συμφωνούμε -από την αριστερά μέχρι την δεξιά- ότι πρέπει να ενισχύσουμε το στίγμα της διαχρονικότητας του ελληνισμού και της ελληνικότητας.
Νομίζω ότι συμφωνούμε. Αν λοιπόν συμφωνούμε, είναι εύκολο να καταλήξουμε στο συμπέρασμα, στο αυτονόητο συμπέρασμα, ότι ο καλύτερος πρεσβευτής του ελληνισμού και της ελληνικότητας είναι η ελληνική κλασική αρχαιότητα. Όχι μόνο αυτή, σύμφωνοι, αλλά -εν αμφιβολία που λέμε- ο καλύτερος, ο ισχυρότερος πρεσβευτής είναι η ελληνική κλασική αρχαιότητα. Και βεβαίως, όταν μιλάμε για ελληνική κλασική αρχαιότητα, αυτό συνοψίζεται, εστιάζεται, απεικονίζεται κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο από την Ακρόπολη και τον Παρθενώνα.
Ακούστηκαν πριν συγκεκριμένες ενστάσεις και συγκεκριμένοι προβληματισμοί. Δεν ήμουν συνεχώς στην Αίθουσα, αλλά έχω παρακολουθήσει όλες τις ομιλίες των συναδέλφων, σημαντικές ομιλίες, όπως και τη δική σας, κύριε Καζάκο. Θα συμφωνήσουμε σε ορισμένα πράγματα, θα διαφωνήσουμε σε άλλα. Αυτό σημαίνει δημοκρατία.
Ακούστηκε πολύ σωστά από συναδέλφους ότι αυτό που χαρακτηρίζει την περίοδο εκείνη πριν απ’ όλα και πάνω απ’ όλα είναι η αντίληψη και η έννοια του μέτρου σε όλα τα επίπεδα, του πολιτισμού, των τεχνών, της πολιτικής, των θεσμών, της συμπεριφοράς, κοινωνικής και προσωπικής, της αισθητικής.
Πέρα απ’ αυτό, όμως, επειδή παρίσταται στην Αίθουσα και ο αρμόδιος Υπουργός Πολιτισμού ο καλός συνάδελφος και φίλος ο κ. Λιάπης ανοίγω μια παρένθεση, μια και σε λίγο συζητούμε τον Εθνικό Προϋπολογισμό μέσα στις συμπληγάδες της διεθνούς οικονομικής κρίσης που εισέβαλλε- δεν χτυπάει την πόρτα μας, έχει εισβάλλει στο νοικοκυριό μας, στο σπιτικό μας- και λέγω ότι κάποια στιγμή πρέπει να έλθει η ώρα για το πολιτικό σύστημα, για να μιλήσουμε και για τις στρατηγικές προτεραιότητες αυτού του τόπου, αυτού του Έθνους.
Μιλάνε όλοι για τη διαχείριση των συμβόλων του πολιτισμού μας, τη διαχρονικότητα του πολιτισμού, τη στήριξη της ελληνικότητας, την προβολή της διεθνώς. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι πρέπει να αναδιατάξουμε τις ιστορικές μας και τις στρατηγικές προτεραιότητες του σήμερα και του αύριο. Πρέπει να αντιληφθούμε ότι ναι υπάρχουν προβλήματα, ναι βρισκόμαστε στη στενωπό τη δημοσιονομική, ναι έχουμε πρόβλημα συμπληγάδων, περνάμε ανάμεσα σε υφάλους και σε σκοπέλους της διεθνούς οικονομικής κρίσης, ναι έχουμε και τα δικά μας προβλήματα, την ελληνική ιδιαιτερότητα με τις δυνατότητες και τις αδυναμίες της, αλλά θα πρέπει κάποια στιγμή να αποφασίσουμε για την αναδιάταξη των εθνικών μας προτεραιοτήτων και να το αποφασίσουμε ως πολιτικό σύστημα, να το αποφασίσουμε ως εκπρόσωποι του Έθνους και να το διατηρήσουμε ανεξαρτήτως της εναλλαγής των Κομμάτων στην εξουσία.
Σε αυτό το πλαίσιο θα συμφωνήσουμε ότι ο πολιτισμός δεν μπορεί παρά να είναι μεταξύ της μιας, των δύο, των τριών εθνικών και στρατηγικών προτεραιοτήτων.
Τι να την κάνει η Ευρώπη την Ελλάδα; Ως έναν εταίρο; Δηλαδή προσερχόμεθα στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Τι κομίζουμε στις βαλίτσες μας, τι έχουμε μέσα; Τη βαριά μας βιομηχανία; Χάσαμε και την τρίτη και την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση. Τι κομίζουμε; Κομίζουμε πριν απ’ όλα, τον πολιτισμό μας, την παράδοσή μας, την ιστορία μας, με κορυφαία αιχμή την ελληνική κλασσική αρχαιότητα.
Αν, λοιπόν, δεν το αντιληφθούμε, δεν αναδιατάξουμε τις προτεραιότητές μας και εάν δεν δώσουμε περισσότερα, δεν θα πετύχουμε τίποτα. Έχω κουραστεί να διαβάζω ότι ο Λιάπης γκρινιάζει. Σήμερα γκρινιάζει ο Λιάπης στο φίλο μου τον Γιώργο τον Αλογοσκούφη και δικαίως γκρινιάζει, χθες γκρίνιαζε ο Βενιζέλος στον μη φίλο μου, συμπαθή κατά τα άλλα, Νίκο Χριστοδουλάκη κ.ο.κ.. Αυτό δεν είναι θέμα ούτε του Λιάπη, ούτε του Αλογοσκούφη, ούτε του Βενιζέλου, ούτε του Χριστοδουλάκη. Είναι θέμα συνολικό. Να αναδιατάξουμε τις προτεραιότητές μας. Τι θέλουμε, ποια θα είναι η αιχμή του δόρατος για την ιδιοπροσωπία του Έθνους μας τα επόμενα χρόνια; Έχουμε αυτή την αγωνία ή δεν την έχουμε; Αριστεροί, Κεντρώοι, Κομμουνιστές, Πασόκοι, Νεοδημοκράτες, οπαδοί του ΛΑ.Ο.Σ., έχουμε αυτήν την αγωνία; Πιστεύω ότι την έχουμε αυτήν την αγωνία. Να καθίσουμε, λοιπόν, να κουβεντιάσουμε και να αφήσουμε τις μιζέριες, να αφήσουμε τις γκρίνιες, να αναδιατάξουμε τις προτεραιότητες και να προχωρήσουμε μπροστά.
Η Κυβέρνηση επιχειρεί να κάνει κάτι θετικό, κατά τη γνώμη μου. Πριν πάω στο αντικείμενο και στο περιεχόμενο του νομοσχεδίου, θα πω ότι συμφωνώ με τον κ. Καζάκο. Έχω παρακολουθήσει το δημόσιο διάλογο στις περισσότερες πτυχές του για το θέμα του Μουσείου της Ακρόπολης. Θεωρώ ότι ενώ στο εσωτερικό του, τα υαλοστάσια είπε ο κ. Σαλμάς, πολύ ωραία, τα εκθετήρια, η διάρθρωσή του, η επαφή με τον περιβάλλοντα χώρο και το αττικό τοπίο -όσο μπορεί κανείς να συλλάβει το αττικό τοπίο σε αυτή την περιοχή- είναι όλα σημαντικά, η εξωτερική αισθητική του προσβάλλει, κατά την ταπεινή μου άποψη, το αρχιτεκτονικό και ιστορικό σύνολο της περιοχής.
Έχει μια έμπνευση, αρχιτεκτονική και αισθητική, του Μεσοπολέμου –φουτουριστές, Μαρινέτι κ.λπ.- μια σχολή, η οποία βρέθηκε κοντά στο μουσολινισμό. Αυτή είναι η αλήθεια, κύριε Καζάκο. Τι να κάνουμε; Και όποιος δεν το αντιλαμβάνεται, ας διαβάσει λίγο περισσότερο. Αυτή είναι η αλήθεια!
Έγινε όμως. Έγινε. Κάθε φορά που περνάω από εκεί, κοιτάω και δεν εισέρχομαι στο εσωτερικό. Κοιτάω τον περιβάλλοντα χώρο και με προβληματίζει με ποιες παρεμβάσεις θα μπορούσε κανείς να ελαχιστοποιήσει αυτή την αντίδραση του αυτόπτη παρατηρητή που διερωτάται «μα, πώς βρέθηκε αυτό το κτήριο εδώ, με αυτό το ρυθμό, με αυτή την αισθητική;». Δεν το ξέρω. Θα πρέπει να το αναζητήσουμε.
Είναι, όμως, ένα κτήριο που ως προς την αισθητική του είναι ξένο προς τις γραμμές και το αρχιτεκτονικό και αισθητικό ύφος της κλασικής, αλλά και της νεοκλασικής σχολής. Καθαρές δουλειές, καθαρές κουβέντες.
Μπορεί να λειτουργήσει το Μουσείο της Ακρόπολης μέσα από τα γρανάζια και τις δομές της παραδοσιακής δημόσιας διοίκησης; Κατά τη γνώμη μου, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όχι.
Έχω βαθύτατο σεβασμό και μεγάλη εκτίμηση προς το σώμα των Ελλήνων και Ελληνίδων αρχαιολόγων. Πιστεύω ότι πραγματικά κάνουν εξαιρετική δουλειά. Προσφέρουν πολλά και θα εξακολουθήσουν να προσφέρουν, αλλά υπόκεινται κι αυτοί στις δεσμεύσεις, στα γρανάζια, στις δουλείες, στις αδράνειες, στην αποτελμάτωση της δημόσιας διοίκησης. Αυτή είναι η πραγματικότητα και το ζούμε σε όλα τα επίπεδα.
Θα έπρεπε, λοιπόν, η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού να εντάξει το Μουσείο της Ακρόπολης σε μία από τις δομές της δημόσιας διοίκησης και να το αφήσει εκεί να αποτελματωθεί; Όχι.
Δημιουργείται, λοιπόν, ένα ευέλικτο Διοικητικό Συμβούλιο, ένα ίδρυμα υπό τη μορφή του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου, υπό τον πλήρη δημόσιο έλεγχο. Νομίζω γνωρίζουμε όλοι νομικά και μπορούμε να καταλάβουμε τι σημαίνει ίδρυμα-νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου: πλήρης δημόσιος έλεγχος και διά του δημοσίου, πλήρης κοινωνικός έλεγχος.
Διαγράφεται το πλαίσιο της διοίκησης. Διαγράφεται το πλαίσιο αρμοδιοτήτων και αμοιβών και όλα δείχνουν ότι υπό διαδικασία πλήρους διαφάνειας θα αναλάβουν τα όργανα της διοίκησης, θα μπουν πρόσωπα ευρύτερου κύρους. Δεν νομίζω ότι διανοείται κάποιος Υπουργός, οποιουδήποτε κόμματος που εκπροσωπείται στο ελληνικό Κοινοβούλιο, να βάλει είτε κολλητούς είτε «κλαδικάριους». Για το όνομα του Θεού! Πρόσωπα διεθνούς κύρους θα στελεχώσουν αυτές τις θέσεις.
Και, όπως γνωρίζετε, το θέμα των μουσείων δεν κερδίζεται μόνο μέσα στα ελληνικά σύνορα. Κερδίζεται και διεθνώς. Είναι μια υπόθεση και ένα πεδίο –δεν μου επιτρέπει ο χρόνος να αναφερθώ- στο οποίο δίνουν εξετάσεις πολλά μουσεία. Βλέπετε τη συζήτηση που γίνεται για το πού θα ανοίξει –για παράδειγμα- παράρτημα το Λούβρο. Ολόκληρη συζήτηση! Μετατοπίζονται μουσεία από τις μητροπολιτικές χώρες της Ευρώπης και τις μητροπόλεις του πολιτισμού και του καπιταλισμού της παραδοσιακής ευρωπαϊκής κοιτίδας στον τρίτο κόσμο. Ανοίγουν παραρτήματα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κλείνω, κύριε Πρόεδρε.
Σ’ αυτή την προοπτική κινείται και το νομοσχέδιο που φέρνει προς ψήφιση η Κυβέρνηση.
Κλείνοντας, νομίζω ότι αδικείτε τον Υπουργό κ. Λιάπη για το θέμα των 6.000.000 ευρώ. Και εγώ όταν το άκουσα σκανδαλίστηκα. Μα –λέω- 6.000.000 ευρώ κέτερινγκ; Τι θα κάνει; Έξι εκατομμύρια ευρώ δεξίωση, κοινωνική εκδήλωση, κοσμική εκδήλωση;
Όχι, βέβαια! Έξι εκατομμύρια ευρώ είναι το συνολικό κόστος της διεθνούς προβολής και επικοινωνιακής εκστρατείας γύρω από το θέμα των εγκαινίων του Μουσείου της Ακρόπολης. Αυτή είναι η αλήθεια. Και ο Υπουργός είμαι βέβαιος ότι θα εξηγήσει ακριβώς τα διάφορα επίπεδα, στα οποία θα εξελιχθεί αυτή η πρωτοβουλία και αυτή η στρατηγική επικοινωνίας και προβολής.
Πρέπει να αποφασίσουμε –και κλείνω- κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι ο πολιτισμός, η διπλωματία του πολιτισμού αποτελεί για την Ελλάδα ένα συγκριτικό πλεονέκτημα σε διεθνές επίπεδο. Δεν θα το χρησιμοποιήσουμε; Και αν δεν δώσουμε τα απαραίτητα κονδύλια, πώς θα φέρουμε αυτή την επιλογή μας σε πέρας;
Θεωρώ, λοιπόν -και σας καλώ να στηρίξετε το σχετικό νομοθέτημα- ότι είναι στη σωστή κατεύθυνση. Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού έχει αποδείξει ότι ξέρει να συνεργάζεται με τους Βουλευτές όλων των παρατάξεων στην Αίθουσα του Κοινοβουλίου -και εντός της Αιθούσης και εκτός της Αιθούσης-και σας καλώ να προχωρήσουμε, πέρα από την ψήφιση του νομοσχεδίου, σε αυτήν την απαραίτητη δημόσια συζήτηση για την αναδιάταξη των προτεραιοτήτων και των επιλογών μας σε σχέση με τον ελληνικό πολιτισμό.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστώ τον κ. Παναγιωτόπουλο.
Επανερχόμαστε στον κατάλογο των ομιλητών Βουλευτών. Το λόγο έχει ο κ. Σκουλάς.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΚΟΥΛΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το σημερινό νομοσχέδιο θα μπορούσε σε κανονικές συνθήκες να δημιουργήσει σε όλους μας αίσθημα χαράς, υπερηφάνειας, ίσως και ηθικής ανάτασης, καθώς ένα όνειρο ετών παίρνει επιτέλους σάρκα και οστά.
Για μια φορά ακόμα, όμως, αυτή η Κυβέρνηση και το Υπουργείο κατόρθωσαν να παρουσιαστούν, κατά τη γνώμη μου, κατώτεροι των περιστάσεων και να μας οδηγήσουν αναπόφευκτα στην αποδοκιμασία των προτάσεών τους. Ειδικά από τον κ. Λιάπη θα περίμενα ένα άλλο νομοσχέδιο.
Είναι χρήσιμο, όμως, να κάνουμε μία σύντομη ιστορική αναδρομή για το Μουσείο της Ακρόπολης. Το Μουσείο της Ακρόπολης συνδέεται άμεσα με τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ή τις αγωνιώδεις προσπάθειες της Μελίνας Μερκούρη, προσπάθειες που ξεκίνησαν από το 1989 και ολοκληρώθηκαν το 2003, όταν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κατάφερε να εξασφαλίσει τη χρηματοδότηση του έργου από το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης.
Ενώ προχωρήσαμε τότε με πλήρεις, διαφανείς διαδικασίες στη διεξαγωγή διεθνούς αρχιτεκτονικού διαγωνισμού, όμως, η αντίδραση της τότε Αντιπολίτευσης και του τότε Βουλευτή και εν συνεχεία, Υφυπουργού σας δεν θυμίζουν τώρα και σε τίποτα τους σημερινούς διθυράμβους, αφού με χειρισμούς και εκφράσεις τουλάχιστον ατυχείς τότε, προσπαθήσατε να απαξιώσετε το έργο και εν συνεχεία, προχωρήσατε και σε καταγγελίες για καταστροφή αρχαιοτήτων, για να έρθετε το 2005 και στην ειδική ανακρίτρια για να αναιρέσετε τότε τις παλαιότερες δηλώσεις. Αυτά για την ιστορία.
Η πρώτη παρατήρηση αναφορικά με το νέο Μουσείο της Ακρόπολης προκύπτει από τον τρόπο της οργάνωσης του Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου, πρακτική διεθνώς εγκαταλελειμμένη για μουσεία, καθώς οδηγεί αναπόφευκτα στην αποκοπή του Μουσείου από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης, όπως και από τους υπόλοιπους αρχαιολογικούς χώρους της περιοχής.
Ακόμα, δημιουργείται με αυτόν τον τρόπο ένα παράδοξο: Από τη μία πλευρά, το Μουσείο της Ακρόπολης θα λειτουργεί υπό την ευθύνη του Διοικητικού Συμβουλίου και από την άλλη πλευρά, ο αρχαιολογικός χώρος θα παραμείνει στην ευθύνη της Α΄ Εφορίας Αρχαιοτήτων. Επιπλέον, προκαλεί ανακολουθία σε σχέση με τα υπόλοιπα μουσεία που βρίσκονται στον ελληνικό χώρο, καθώς υπάρχουν μουσεία δύο ταχυτήτων και εργαζόμενοι δύο ταχυτήτων.
Για τη σημαντική καθυστέρηση των έξι μηνών στη λειτουργία του μουσείου δεν θα πω πολλά. Δεν θα πω τίποτα περισσότερο, εκτός του ότι ακολουθείτε τη γενική καθυστέρηση που επιδεικνύετε σε όλους τους τομείς των έργων. Θα πω, όμως, περισσότερα για τον τρόπο με τον οποίο σκοπεύετε να διοικήσετε το μουσείο. Και σε αυτήν την περίπτωση, δεν ξεφεύγετε από τις πρακτικές του παρελθόντος, με ένα επταμελές Διοικητικό Συμβούλιο και ένα Γενικό Διευθυντή αμειβόμενο με 112.000 ευρώ το χρόνο, που θα διορίζονται απευθείας από τον εκάστοτε Υπουργό Πολιτισμού, χωρίς τον παραμικρό έλεγχο εκ μέρους του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου.
Δείχνετε ξεκάθαρα έτσι τις προθέσεις σας, προθέσεις που παραπέμπουν σε ένα βεβαρυμμένο πολιτικό σας παρελθόν, ένα παρελθόν αδιαφάνειας, ρουσφετολογίας και καταστρατήγησης κάθε έννοιας δικαίου. Αυτό το παρελθόν επιχειρείτε να επαναφέρετε.
Και σαν μην φθάνουν όλα αυτά, δεν δίνετε καν τη δυνατότητα στη Βουλή να ελέγχει μέσω κοινοβουλευτικής ακρόασης τον Πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου και να ενημερώνεται για το νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Αρμόδιος για τον έλεγχο και την ενημέρωση για την πορεία του μουσείου θα είναι μονάχα η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού, τακτικές που, κατά τη γνώμη μας, μας γυρίζουν δεκαετίες πίσω.
Τέλος, αξίζει να αναφερθεί ότι με το άρθρο 11, επεκτείνεται το καθεστώς της αδιαφάνειας στις προσλήψεις και στο υπόλοιπο προσωπικό του μουσείου. Η απουσία κάθε αναφοράς στις προσλήψεις μέσω Α.Σ.Ε.Π. δεν θα μπορούσε, βεβαίως, να προκαλέσει την παραμικρή έκπληξη. Έκπληξη, ωστόσο, προκαλεί το γεγονός ότι στη διάρθρωση των υπηρεσιών δεν υπάρχει Διεύθυνση Διεθνούς Προβολής και Σχέσεων, με στόχο τη συνεργασία με μουσεία του εξωτερικού.
Από την άλλη μεριά, με τις τροπολογίες προκύπτουν σημαντικά προβλήματα, όπως με το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων (Τ.Α.Π.Α.) και τη μεταφορά τους σε τρεις διαφορετικούς φορείς του Υπουργείου Πολιτισμού.
Με αυτόν τον τρόπο κάνετε ένα νέο ειδικό λογαριασμό αποκλειστικής αρμοδιότητας και διάθεσης του Υπουργού με ό,τι αυτό συνεπάγεται, ενώ παράλληλα αποκόπτετε για μία ακόμα φορά το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο από την εκφορά γνώμης για τη στελέχωση των μελών του διοικητικού συμβουλίου του Τ.Α.Π.Α..
Θεωρώ σκόπιμο να αναφερθώ στα δημοσιεύματα των εφημερίδων για την απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού να προχωρήσει σε διεθνή διαγωνισμό 6.000.000 ευρώ για τα εγκαίνια του νέου Μουσείου της Ακρόπολης. Πιθανόν να είναι έτσι όπως το είπε ο συνάδελφος κ. Παναγιωτόπουλος για τα έξοδα της διαφήμισης, όμως είναι μία απόφαση που αποτελεί πρόκληση. Αποτελεί πρόκληση για την κοινωνία όσο και για τους εργαζόμενους στο Υπουργείου Πολιτισμού.
Η απόφαση αυτή γίνεται προκλητικότερη μέσα στο οικονομικό περιβάλλον που ζούμε με το 20% του ελληνικού πληθυσμού να βρίσκονται κάτω από τα όρια της φτώχειας, την ίδια στιγμή που υπάρχουν εργαζόμενοί σας στο Υπουργείο Πολιτισμού, που δεν έχουν καν από την αρχή του χρόνου λάβει το επίδομα των 130 ευρώ, ενώ οι συμβάσεις των εργαζομένων των 700 ευρώ δεν ανανεώνονται και οι υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού σε Αθήνα και περιφέρεια παραμένουν δίχως τους απαραίτητους πόρους.
Την ίδια στιγμή που θα δοθούν 6.000.000 ευρώ σε αυτήν τη φιέστα και σε δημόσιες σχέσεις, την ίδια στιγμή το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου, ένα από τα σημαντικότερα της Ευρώπης, το δεύτερο σε επισκεψιμότητα στην Ελλάδα, είναι κλειστό από το Νοέμβριο του 2006. Η επανέκθεση που θα καθορίσει τη νέα εικόνα του μουσείου, δυστυχώς δεν έχει προωθηθεί, μουσειογραφική και μουσειολογική μελέτη και προμελέτη δεν υφίστανται, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν υπάρχουν τα 6.000.000 ευρώ που χρειάζονται.
Ορίστε, δώστε 1.000.000 ευρώ για το Μουσείο της Ακρόπολης, τα υπόλοιπα 5.000.000 ευρώ στο Μουσείο Ηρακλείου. Την ίδια στιγμή η διευθύντρια του Μουσείου η κ. Δημοπούλου, είπε ότι δεν υπάρχει σαφές χρονοδιάγραμμα πότε θα ανοίξει το μουσείο έως το 2010. Και τι κάνατε μέσα στο καλοκαίρι; Απομακρύνατε την κ. Δημοπούλου από τη διεύθυνση του Μουσείου Ηρακλείου.
Η «GUARDIAN» το καλοκαίρι έγραψε ότι το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου, παραμένει κλειστό μέχρι το 2010 και επιπλέον έκανε εκτενή αναφορά για όλους τους αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας, που κλείνουν στις 15.00΄ το μεσημέρι.
Η αδιαφορία που επιδεικνύετε για τα ενετικά τείχη του Ηρακλείου, είναι έξω από κάθε συζήτηση. Δεν υπάρχει οριστική μελέτη για στατική αποκατάσταση, δεν υπάρχει στατική μελέτη για την πύλη του Παντοκράτωρα που καταρρέει και όλα αυτά, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν υπάρχουν χρήματα. Από την άλλη μεριά 6.000.000 ευρώ ξέρουμε να τα κάνουμε κομματική φιέστα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα μπορούσε το νομοσχέδιο αυτό, να ήταν μία ιστορία χαράς. Θα έπρεπε να είναι η ιστορία αυτή διαφορετικά γραμμένη. Θα έπρεπε να είναι γραμμένη με τέτοιο τρόπο που κάθε Ελληνίδα και Έλληνας να ένιωθε περηφάνια και ενθουσιασμό για τη λειτουργία του. Όμως η δική σας πολιτική, είναι συνώνυμη τελικά της ευνοιοκρατίας και του κομματικού κράτους, γι’ αυτόν το λόγο δεν μπορούμε να ψηφίσουμε το νομοσχέδιο.
Ευχαριστώ.
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΣΗ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να σας ανακοινώσω το αποτέλεσμα της διεξαχθείσης ονομαστικής ψηφοφορίας επί των αιτήσεων άρσεως ασυλίας των συναδέλφων Βουλευτών.
Ψήφισαν συνολικά 209 Βουλευτές.
Για το συνάδελφο κ. Κωνσταντίνο Αϊβαλιώτη υπέρ της άρσεως ασυλίας ψήφισαν 102, κατά 102, παρών 5.
Συνεπώς η ψηφοφορία, σύμφωνα με τα άρθρα 67 του Συντάγματος και 24 του Κανονισμού της Βουλής, θα επαναληφθεί λόγω της ισοψηφίας.
Για τη συνάδελφο κ. Άννα Φιλίνη υπέρ της άρσεως ασυλίας ψήφισαν 4, κατά 201, παρών 4.
Συνεπώς η αίτηση της εισαγγελικής αρχής απορρίπτεται.
Για τη συνάδελφο κ. Αναστασία Ράγιου-Μεντζελοπούλου υπέρ της άρσεως ασυλίας ψήφισαν 84, κατά 117, παρών 8.
Συνεπώς η αίτηση της εισαγγελικής αρχής απορρίπτεται.
(Το πρωτόκολλο και τα ψηφοδέλτια της διεξαχθείσης ονομαστικής ψηφοφορίας καταχωρίζονται στα Πρακτικά και έχουν ως εξής:
«ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΓΙΑ ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΑΡΣΗΣ ΑΣΥΛΙΑΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
EΠIKPATEIAΣ Έβερτ Μιλτιάδης Σουφλιάς Γεώργιος Ρουσόπουλος Θεόδωρος Χηνοφώτης Παναγιώτης Πατριανάκου Φεβρωνία + Κατσέλη Λούκα + Παπαδημητρίου Γεώργιος Ραγκούσης Ιωάννης + Δραγώνα Θάλεια + Κουβέλης Σπυρίδων + Καζάκος Κωνσταντίνος + Μπανιάς Ιωάννης + Α΄ ΑΘΗΝΩΝ Μπακογιάννη Θεοδώρα (Ντόρα) Αβραμόπουλος Δημήτριος Αλογοσκούφης Γεώργιος Παυλόπουλος Προκόπιος Βουλγαράκης Γεώργιος + Πιπιλή Φωτεινή Μπενάκη-Ψαρούδα Άννα + Σκανδαλίδης Κωνσταντίνος + Διαμαντοπούλου Άννα + Παπουτσής Χρήστος + Ράπτη Αναστασία - Συλβάνα + Αλευράς Αθανάσιος (Νάσος) + Κανέλλη Γαρυφαλλιά (Λιάνα) Καφαντάρη Ευθαλία (Λίλα) + Φιλίνη Άννα + Κοροβέσης Περικλής - Ηλίας + Πλεύρης Αθανάσιος + Β΄ ΑΘΗΝΩΝ Μητσοτάκης Κυριάκος + Μεϊμαράκης Ευάγγελος -Βασίλειος Γιακουμάτος Γεράσιμος + Ζαγορίτης Ελευθέριος (Λευτέρης) + Λιάπης Μιχάλης -Γιώργος + Σπηλιωτόπουλος Αριστόβουλος (Άρης) Χατζηδάκης Κωνσταντίνος Παπακώστα-Σιδηροπούλου Κατερίνα Πετραλιά-Πάλλη Φάνη Καμμένος Παναγιώτης (Πάνος) Ντινόπουλος Αργύριος + Βαρβιτσιώτης Μιλτιάδης Πολύδωρας Βύρων Παναγιωτόπουλος Παναγιώτης (Πάνος) + Σταθάκης Αριστοτέλης (Άρης) + Κασίμης Θεόδωρος Παπαθανασίου Γιάννης Λοβέρδος Ανδρέας + Ανδρουλάκης Δημήτριος (Μίμης) Χρυσοχοΐδης Μιχαήλ + Αποστολάκη Ελένη-Μαρία (Μιλένα) + Δημαράς Ιωάννης + Δαμανάκη Μαρία + Κακλαμάνης Απόστολος + Ευθυμίου Πέτρος + Παπανδρέου Βασιλική (Βάσω) + Παπαδόπουλος Αλέξανδρος (Αλέκος) + Γείτονας Κωνσταντίνος + Ξενογιαννακοπούλου Μαρία-Ελίζα (Μαριλίζα) + Σακοράφα Σοφία + Χυτήρης Τηλέμαχος + Παπαρήγα Αλεξάνδρα Χαλβατζής Σπυρίδων Μαυρίκος Γεώργιος Πρωτούλης Ιωάννης Μελά Παναγιώτα - Εύα + Κουβέλης Φώτιος-Φανούριος + Δραγασάκης Ιωάννης + Παπαγιαννάκης Μιχαήλ + Ψαριανός Γρηγόριος + Γεωργιάδης Σπυρίδων - Άδωνις + Αϊβαλιώτης Κωνσταντίνος + ΝΟΜΟΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ Μαγγίνας Βασίλειος + Σαλμάς Μάριος + Λιβανός Σπυρίδωνας - Παναγιώτης (Σπήλιος) + Σταμάτης Δημήτριος + Μωραΐτης Αθανάσιος (Θάνος) Βερελής Χρήστος + Γιαννακά Σοφία Μωραΐτης Νικόλαος ΝΟΜΟΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ Μανώλης Ιωάννης + Παπαδημητρίου Ελισάβετ (Έλσα) + Μανιάτης Ιωάννης + ΝΟΜΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ Τατούλης Πέτρος + Λυκουρέντζος Ανδρέας Ρέππας Δημήτριος + ΝΟΜΟΣ ΑΡΤΗΣ Παπασιώζος Κωνσταντίνος + Παπαγεωργίου Γεώργιος Τσιρώνης Δημήτριος + ΝΟΜΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ Βλάχος Γεώργιος Δούκας Πέτρος + Καντερές Νικόλαος + Σταύρου Απόστολος + Μπούρας Αθανάσιος + Πάγκαλος Θεόδωρος Χριστοφιλοπούλου Παρασκευή (Εύη) + Οικονόμου Βασίλειος + Βρεττός Κωνσταντίνος (Ντίνος) + Γκιόκας Ιωάννης Λεβέντης Αθανάσιος + Βορίδης Μαυρουδής (Μάκης) + ΝΟΜΟΣ ΑΧΑΪΑΣ Μπεκίρης Μιχαήλ + Παπαδημάτος Νικόλαος + Ράγιου-Μεντζελοπούλου Αναστασία (Νατάσα) + Παπανδρέου Γεώργιος Κατσιφάρας Απόστολος + Βέρρας Μιλτιάδης + Σπηλιόπουλος Κωνσταντίνος + Καραθανασόπουλος Νικόλαος Τσούκαλης Νικόλαος + ΝΟΜΟΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ Μπασιάκος Ευάγγελος Γιαννάκης Μιχαήλ + Κουτσούμπας Ανδρέας + Τόγιας Βασίλειος ΝΟΜΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ Φώλιας Χρήστος ΝΟΜΟΣ ΔΡΑΜΑΣ Δαϊλάκης Σταύρος + Τζίμας Μαργαρίτης Αηδόνης Χρήστος + ΝΟΜΟΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ Παυλίδης Αριστοτέλης Βαληνάκης Ιωάννης Καραμάριος Αναστάσιος + Νικητιάδης Γεώργιος + Ζωΐδης Νικόλαος + ΝΟΜΟΣ ΕΒΡΟΥ Δερμεντζόπουλος Αλέξανδρος + Γεροντόπουλος Κυριάκος + Κελέτσης Σταύρος + Ντόλιος Γεώργιος + ΝΟΜΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ Κεδίκογλου Συμεών (Σίμος) + Μαρκόπουλος Κωνσταντίνος + Λιάσκος Αναστάσιος + Περλεπέ-Σηφουνάκη Αικατερίνη + Παπαγεωργίου Γεώργιος Μαρίνος Γεώργιος ΝΟΜΟΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ Καρανίκας Ηλίας + ΝΟΜΟΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ Βαρβαρίγος Δημήτριος + ΝΟΜΟΣ ΗΛΕΙΑΣ Κοντογιάννης Γεώργιος + Κανελλοπούλου Κρινιώ + Αδρακτάς Παναγιώτης + Τζαβάρας Κωνσταντίνος + Κουτσούκος Γιάννης + Κατρίνης Μιχάλης + ΝΟΜΟΣ ΗΜΑΘΙΑΣ Χαλκίδης Μιχαήλ Φωτιάδης Ηλίας + Τσαβδαρίδης Λάζαρος + Σιδηρόπουλος Αναστάσιος + ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ Κεφαλογιάννης Εμμανουήλ + Αυγενάκης Ελευθέριος + Μπαντουβάς Κωνσταντίνος + Κεγκέρογλου Βασίλειος Στρατάκης Εμμανουήλ + Σκουλάς Ιωάννης + Σκραφνάκη Μαρία Αλαβάνος Αλέξανδρος ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ Μπέζας Αντώνιος Α΄ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Καραμανλής Κωνσταντίνος Γκιουλέκας Κωνσταντίνος Ιωαννίδης Ιωάννης Ορφανός Γεώργιος + Ράπτη Ελένη + Καλαφάτης Σταύρος Τζιτζικώστας Απόστολος - Ιωάννης + Βενιζέλος Ευάγγελος + Καστανίδης Χαράλαμπος + Αράπογλου Χρυσή Καϊλή Ευδοξία - Εύα + Μαγκριώτης Ιωάννης + Ζιώγας Ιωάννης Καλαντίδου Σοφία Κουράκης Αναστάσιος Καρατζαφέρης Γεώργιος + Β΄ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Καράογλου Θεόδωρος + Σαλαγκούδης Γεώργιος + Ρεγκούζας Αδάμ Γερανίδης Βασίλειος Τσιόκας Θεοχάρης + Αμμανατίδου - Πασχαλίδου Ευαγγελία (Λίτσα) + Βελόπουλος Κυριάκος + NOMOΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ Καλογιάννης Σταύρος + Τασούλας Κωνσταντίνος Παντούλας Μιχαήλ + Αργύρης Ευάγγελος + Αλυσανδράκης Κωνσταντίνος ΝΟΜΟΣ ΚΑΒΑΛΑΣ Καλαντζής Γεώργιος Παναγιωτόπουλος Νικόλαος + Χριστοφιλογιάννης Δημήτριος + Τιμοσίδης Μιχαήλ + ΝΟΜΟΣ ΚΑΡΔΙΤΣΗΣ Σιούφας Δημήτριος + Τσιάρας Κωνσταντίνος Ταλιαδούρος Σπυρίδων Αναγνωστόπουλος Γεώργιος + Ρόβλιας Κωνσταντίνος + ΝΟΜΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ Μπουζάλη Παρασκευή + Πετσάλνικος Φίλιππος ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ Δένδιας Νικόλαος-Γεώργιος + Γκερέκου Αγγελική (Άντζελα) + Χαραλάμπους Χαράλαμπος ΝΟΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ Παρίσης Αλέξανδρος + ΝΟΜΟΣ ΚΙΛΚΙΣ Κιλτίδης Κωνσταντίνος Τσιτουρίδης Σάββας Φλωρίδης Γεώργιος + ΝΟΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ Κασαπίδης Γεώργιος + Τσιαρτσιώνης Νικόλαος + Παπαδόπουλος Μιχάλης + Παπακωνσταντίνου Γεώργιος + Αθανασιάδης Αλέξανδρος + ΝΟΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ Παπαληγούρας Αναστάσιος-Πέτρος Κόρκα-Κώνστα Αθηνά + Κόλλιας Κωνσταντίνος + Μπεγλίτης Παναγιώτης + ΝΟΜΟΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ Βρούτσης Ιωάννης + Μανούσου - Μπινοπούλου Αριάδνη + Ρήγας Παναγιώτης + ΝΟΜΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ Σκανδαλάκης Παναγιώτης + Αποστολάκος Γρηγόριος + Γρηγοράκος Λεωνίδας + ΝΟΜΟΣ ΛΑΡΙΣΗΣ Χαρακόπουλος Μάξιμος + Ζώης Χρήστος Αγοραστός Κωνσταντίνος + Έξαρχος Βασίλειος + Νασιώκας Έκτορας + Σαχινίδης Φίλιππος + Σκυλλάκος Αντώνιος Ροντούλης Αστέριος + ΝΟΜΟΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ Πλακιωτάκης Ιωάννης Καρχιμάκης Μιχαήλ + ΝΟΜΟΣ ΛΕΣΒΟΥ Γιαννέλλης-Θεοδοσιάδης Ιωάννης + Σηφουνάκης Νικόλαος Σκοπελίτης Σταύρος ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ Σολδάτος Θεόδωρος
+ ΝΟΜΟΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ Νάκος Αθανάσιος Σούρλας Γεώργιος + Καρτάλης Κωνσταντίνος + Ζήση Ροδούλα + Γκατζής Νικόλαος ΝΟΜΟΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ Λαμπρόπουλος Ιωάννης + Σαμαράς Αντώνιος + Σαμπαζιώτης Δημήτριος + Καλαντζάκου Σοφία Κουσελάς Δημήτριος + ΝΟΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ Κοντός Αλέξανδρος Μάντατζη Τσετίν + Σγουρίδης Παναγιώτης + Α΄ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Μιχαλολιάκος Βασίλειος Μελάς Παναγιώτης + Σημίτης Κωνσταντίνος Μανωλάκου Διαμάντω Δρίτσας Θεόδωρος Αποστολάτος Βαΐτσης (Βάης) + Β΄ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Τραγάκης Ιωάννης + Νεράντζης Αναστάσιος Νιώτης Γρηγόρης + Λιντζέρης Δημήτριος + Διαμαντίδης Ιωάννης + Νικολαΐδου Βαρβάρα (Βέρα) Λαφαζάνης Παναγιώτης Αράπογλου Δήμητρα + ΝΟΜΟΣ ΠΕΛΛΗΣ Καρασμάνης Γεώργιος + Τζαμτζής Ιορδάνης (Δάνης) + Φουντουκίδου - Θεοδωρίδου Παρθένα + Τζάκρη Θεοδώρα + ΝΟΜΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ Κωνσταντόπουλος Γεώργιος Κουκοδήμος Κωνσταντίνος + Καρπούζας Αντώνιος + Αμοιρίδης Ιωάννης + ΝΟΜΟΣ ΠΡΕΒΕΖΗΣ Τρυφωνίδης Γεώργιος + Παπαχρήστος Ευάγγελος + ΝΟΜΟΣ ΡΕΘΥΜΝΗΣ Κεφαλογιάννη Όλγα Λαμπίρης Ηλίας + ΝΟΜΟΣ ΡΟΔΟΠΗΣ Στυλιανίδης Ευριπίδης Χατζή Οσμάν Αχμέτ + Πεταλωτής Γεώργιος + ΝΟΜΟΣ ΣΑΜΟΥ Θαλασσινός Θαλασσινός + ΝΟΜΟΣ ΣΕΡΡΩΝ Καραμανλής Αχιλλέας Κόλλια-Τσαρουχά Μαρία + Λεονταρίδης Θεόφιλος + Καριπίδης Αναστάσιος + Κουτμερίδης Ευστάθιος + Μπόλαρης Μάρκος + Πολατίδης Ηλίας + ΝΟΜΟΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ Χατζηγάκης Σωτήριος Λέγκας Νικόλαος + Χάϊδος Χρήστος + Μερεντίτη Αθανασία (Σούλα) + Κανταρτζής Αχιλλέας + ΝΟΜΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ Γιαννόπουλος Αθανάσιος + Σταϊκούρας Χρήστος + Σταυρογιάννης Νικόλαος + Καλλιώρας Ηλίας Αντωνίου Αντωνία (Τόνια) + ΝΟΜΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ Κωνσταντινίδης Ευστάθιος + Λιάνης Γεώργιος + ΝΟΜΟΣ ΦΩΚΙΔΟΣ Μπούγας Ιωάννης + ΝΟΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ Βαγιωνάς Γεώργιος + Φλωρίνης Αθηναίος + Δριβελέγκας Ιωάννης + ΝΟΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ Μαρκογιαννάκης Χρήστος + Βολουδάκης Μανούσος - Κωνσταντίνος + Νικηφοράκης Στυλιανός + Σκουλάκης Εμμανουήλ + ΝΟΜΟΣ ΧΙΟΥ Κοσμίδης Ιωάννης + Τσουρή Ελπίδα +
ΣΥΝΟΛΟ ΨΗΦΙΣΑΝΤΩΝ 209
Η ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ»
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να συμφωνήσουμε τι ώρα θα ολοκληρώσουμε τη σημερινή μας συνεδρίαση, που βεβαίως θα ψηφίσουμε το νομοσχέδιο επί της αρχής. Θα ήθελα να ακούσω τις προτάσεις σας για να προσδιορίσουμε το χρόνο.
Ορίστε, κύριε Αλευρά.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, δεν έχουμε αντίρρηση να ολοκληρωθεί η συζήτηση στις 15.00΄. Εκείνο το οποίο εκτιμώ, βέβαια, είναι ότι υπάρχει ένα πρόβλημα επειδή είναι σημαντικός ο αριθμός των εγγεγραμμένων ομιλητών επί της αρχής και δεν ξέρω εάν θα επαρκέσει ο χρόνος αύριο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Αύριο έχουμε βέβαια και κοινοβουλευτικό έλεγχο, οκτώ ερωτήσεις, θα απαιτηθεί χρόνος και θα πάει αργά η απογευματινή συνεδρίαση. Νομίζω, όμως, ότι θα δοθεί η δυνατότητα να αναπτυχθούν όλες οι απόψεις, θα υπάρχει μία άνεση χρόνου. Έχουμε συντάξει το πρόγραμμα για την αυριανή συζήτηση και θα δοθεί περισσότερος χρόνος.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Θα έχουμε και τα άρθρα αύριο, κύριε Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Αύριο θα έχουμε τα άρθρα. Κοιτάξτε, αύριο θα μιλήσουν όσοι θα μείνουν σήμερα επί της αρχής και μετά, όσοι εγγραφούν στα άρθρα. Συνήθως, όμως, στα άρθρα δεν εγγράφονται πολλοί συνάδελφοι διότι εξαντλούν τις θέσεις τους, τις τοποθετήσεις τους επί της αρχής.
Επομένως η πρόταση είναι να λήξουμε τη συνεδρίαση στις 15.00΄ η ώρα.
Κύριε Υπουργέ, συμφωνείτε;
ΜΙΧΑΗΛ – ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΠΗΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Εγώ συμφωνώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Οι εκπρόσωποι των κομμάτων συμφωνούν να λήξουμε τη συνεδρίαση στις 15.00΄ η ώρα;
ΕΥΑ ΜΕΛΑ: Εφ’ όσον θα συνεχιστεί αύριο η συζήτηση, δεν υπάρχει πρόβλημα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Εντάξει, αύριο θα δοθεί περισσότερος χρόνος.
Επομένως θα μιλήσει και ο κύριος Υπουργός και ζητάει το λόγο και ο Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού. Αφού έχουμε πει να τελειώσουμε στις 15.00΄, πιστεύω ότι θα μπορεί να μιλήσει ακόμα μόνο η κ. Ράπτη.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Να τελειώσουμε κατά τις 15.30΄, κύριε Πρόεδρε. Να μιλήσουν ακόμα μερικοί συνάδελφοι.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Υπουργέ, τι λέτε επ’ αυτού;
ΜΙΧΑΗΛ – ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΠΗΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Δυστυχώς, πρέπει να φύγω, κύριε Πρόεδρε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Καθίστε, κύριε Υπουργέ, μισή ώρα ακόμα! Είναι πολύ σοβαρό το ζήτημα.
ΜΙΧΑΗΛ – ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΠΗΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Σας ακούω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ό,τι θέλετε, να το αποφασίσετε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Εμείς ζητάμε να τελειώσει στις 15.30΄ η ώρα, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Μπορεί να πάει δηλαδή και μετά τις 15.00΄, αλλά όχι μετά τις 15.30΄ η ώρα, απ’ ό,τι κατάλαβα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Μισή ώρα είναι ακόμα πέντε ομιλητές. Να τους εξυπηρετήσουμε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το Προεδρείο αντέχει.
Κύριε Πρόεδρε, θέλετε να λάβετε το λόγο;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Μάλιστα, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Δέκα λεπτά σας φθάνουν;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Είναι αρκετά, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Επομένως ο Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού έχει το λογο.
Ορίστε, έχετε το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Κύριε Υπουργέ, είναι σίγουρο ότι αν μπορούσε να έρθει σήμερα, την εποχή που ζούμε, το πνεύμα του Φειδία, θα ανατρίχιαζε μ’ αυτό το οικοδόμημα! Το πνεύμα του Φειδία θα ανατρίχιαζε! Αυτό που κάνατε –όχι εσείς, όλοι δηλαδή- μ’ αυτό που εκείνος δημιούργησε, δεν έχει καμμία αντιστοιχία! Τίποτα! Είναι ένα ξένο πράγμα! Είναι ένα εντυπωσιακό κτήριο, που εν πάση περιπτώσει θα μπορούσε κάποιος να το δει στην Ιταλία του Μουσολίνι ή στη Γερμανία, αλλά όχι στην Ελλάδα! Όχι στην Ελλάδα! Εμείς έχουμε διδάξει αρχιτεκτονική εδώ και τέσσερις χιλιάδες χρόνια! Δεν είναι δυνατόν να πηγαίνεις στην Ουάσιγκτον ή σε οποιαδήποτε χώρα της Ευρώπης, όπως για παράδειγμα μέσα στο Παρίσι ή στη Βιέννη και να βλέπεις ιωνικό, δωρικό, κορινθιακό ρυθμό και να ερχόμαστε εδώ σ’ αυτήν την αρχιτεκτονική αρρυθμία! Δεν το κατάλαβα! Είναι ένα εξάμβλωμα μέσα στην πόλη! Δεν μπορεί να είναι αυτή η Ελλάδα σήμερα! Η Ελλάδα της τέχνης δεν μπορεί να εξαντλείται σ’ αυτό το κτήριο! Εμένα σαν Έλληνα με προσβάλλει! Και απ’ ό,τι άκουσα, προσβάλλει πολλούς μέσα στην Αίθουσα! Και θα μπορούσε κάποιος κακόπιστος να πει ότι οι ιδέες του Καρατζαφέρη, οι ιδιαίτερα πατριωτικές, ενοχλούνται! Μα όλος ο κόσμος εδώ έχει την ίδια αίσθηση!
Κύριε Υπουργέ, ίσως δεν έχετε συνειδητοποιήσει και εσείς και άλλοι ότι οι Έλληνες γυρίζουν σε αρχές, αξίες και παραδόσεις σε εθνικό επίπεδο. Προσπεράστηκαν όλες εκείνες οι σειρήνες του διεθνισμού και της παγκοσμιοποίησης τώρα και γυρίζουν προς την πατρίδα. Απόδειξη είναι ότι τα βιβλία που σπάνε ρεκόρ κυκλοφορίας, είναι αυτά που ασχολούνται με την κλασσική Ελλάδα. Ο «ΚΑΚΤΟΣ», ένας προοδευτικός εκδότης, λέει και ξαναλέει ότι σήμερα συντηρείται από τη σειρά «ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ».
Επομένως, ενώ όλη η Ελλάδα γυρίζει προς τα εκεί, εμείς προσφέρουμε αυτό το εξάμβλωμα! Φοβάται το Υπουργείο Πολιτισμού να τονώσει και να τονίσει αυτό το μεγάλο κομμάτι πλούτου που έχουμε! Και μιλάμε για πλούτο και ουσιαστικό, αλλά και μεταφορικό, με την έννοια των χρημάτων.
Μίλησε ο κ. Βενιζέλος για ? του Α.Ε.Π.. Είναι κάτι παραπάνω. Το ? του Α.Ε.Π. έρχεται από τον τουρισμό. Οι τουρίστες έρχονται για δύο πράγματα, για θάλασσα και για αρχαία. Και εμείς, λοιπόν, αντί αυτά να τα αναδείξουμε όσο περισσότερο μπορούμε, έχουμε μία πολιτική πολύ στενή. Έχουμε μία πολιτική με παρωπίδες.
Βλέπω τα αγάλματα της Αθήνας. Ενώ στο καλύτερο σημείο έχουμε αυτό το τζαμένιο πράγμα, έργο τέχνης, που αν φυσήξει και κανένας βοριάς και πέσει κανένα τζάμι θα μας κόψει το λαιμό και δεν υπάρχει στην Αθήνα ένα άγαλμα του Θεμιστοκλέους.
Κάθε μέρα ο Σκοπιανός στήνει και ένα άγαλμα για τον Αλέξανδρο και σε όλη την Αθήνα δεν έχουμε ένα άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Είναι στις αποθήκες. Δεν έχουμε ένα άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου!
Δεν αναδεικνύεται ο χώρος, όπου δόθηκε η μεγάλη, η καθοριστική για την επιβίωση όχι μόνο του έθνους μας, αλλά όλης της Ευρώπης, ναυμαχία στη Σαλαμίνα, γιατί είναι χώρος ιδιοκτησίας συγγενούς σας! Δεν υπάρχει ευαισθησία σ’ αυτό το θέμα; Δεν υπάρχει ευαισθησία; Δεν υπάρχει ευαισθησία γι’ αυτόν το χώρο, όπου έγινε η ναυμαχία της Σαλαμίνας, για την οποία προχθές στο γραφείο μου με τον Πρέσβη του Ιράν κάναμε ολόκληρη κουβέντα και εμείς έχουμε εκεί ιδιωτικό χώρο για να αυξήσουμε τα εισοδήματά μας, τα ήδη πολλά εισοδήματα! Και δεν λέτε «αυτό είναι για την Ελλάδα, ένα μνημείο». Και μη βάλετε καθόλου λεφτά εσείς στο Υπουργείο. Αφήστε αυτοί που μπορούμε και έχουμε διασυνδέσεις με την ομογένεια να κάνουμε ένα μεγάλο άγαλμα του Θεμιστοκλέους, αντίστοιχο, ανάλογο, αν θέλετε -ή περίπου- με το άγαλμα της Ελευθερίας. Και να φαίνεται από το Αιγαίο, εκείνος ο οποίος σταμάτησε την επέλαση των βαρβάρων εις την Ευρώπη. Καμμία τέτοια λογική. Απλά αύριο να πάω να βάλω και εγώ συρματόπλεγμα γύρω από την Ακρόπολη, όπως η οικογένεια του συγγενούς σας στον Τύμβο του Μαραθώνα.
Έχουμε μία μεγάλη ιστορία. Ντρεπόμαστε γι’ αυτήν την ιστορία; Ντρεπόμαστε; Πίσω από το «ΧΙΛΤΟΝ» υπάρχει ένα άγαλμα ενός στρατηγού μιας χώρας της Νοτίου Αμερικής. Ούτε ξέρω τι έκανε ούτε τι προσέφερε ούτε τι είναι. Δεν τον ξέρει κανείς. Αν ρωτήσουμε εκατό ανθρώπους, κύριε Υπουργέ, και τον γνωρίζει έστω και ένας, τότε εγώ θα πω «μπράβο, έχω άδικο». Και δεν βάζουμε δικά μας αγάλματα, αγάλματα ανθρώπων που τίμησαν την ιστορία, ανθρώπων που μας έκαναν υπερήφανους!
Και βεβαίως έχω μία μικρή διαφωνία με τον κ. Βενιζέλο.
Κύριε Βενιζέλο, δεν είναι ο Παρθενώνας…
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Μας προβληματίσατε με τον Νοτιαμερικάνο!
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Ναι, ο Νοτιαμερικάνος.
ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Τον Μπολιβάρ τον έχει υμνήσει ο Εγγονόπουλος!
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Εν πάση περιπτώσει, προτιμώ το Θεμιστοκλή, προτιμώ τον Περικλή, προτιμώ εκείνους οι οποίοι έδωσαν σ’ αυτό τον τόπο τα φώτα! Προτιμώ το Σοφοκλή, προτιμώ τον Ευριπίδη, προτιμώ τον Αριστοφάνη, προτιμώ τον Ιπποκράτη! Τι να κάνουμε; Έχω το δικαίωμα να λέω τι προτιμώ. Προτιμώ να αναδείξουμε αυτές τις προσωπικότητες. Και αν θέλετε, βάλτε και τον Μήτρου, ο οποίος είναι ο ιδρυτής του κράτους της Αργεντινής και δεν τον ξέρει κανείς.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Ποιος;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Ο Μήτρου, Βορειοηπειρώτης από τη Χιμάρα, ο ιδρυτής του κράτους της Αργεντινής. Και στο Μπουένος Άιρες η δική τους λεωφόρος Συγγρού είναι η «Μήτρου».
Εν πάση περιπτώσει, έχουμε περισσότερους από ογδόντα αυτοκράτορες και δεν υπάρχει το άγαλμα κανενός. Δηλαδή, τι θα μας έκοπτε, κάθε πεντακόσια μέτρα στο δρόμο από το αεροδρόμιο μέχρι εδώ -που είναι σαράντα πέντε χιλιόμετρα- να έχουμε και έναν αυτοκράτορα και να έρχεται ο κάθε Αμερικανός, η κ. Κοντολίζα Ράις, και να βλέπει τον Ιουστινιανό, τον Ηράκλειο, τον Λέοντα τον Σοφό, τον Τσιμισκή, τον Βασίλειο το Βουλγαροκτόνο και να σκέφτεται ότι αυτοί εκεί έχουν ένα Άλαμο και έναν Ουάσιγκτον και να καταλαβαίνει σε ποια χώρα έρχεται;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΖΑΚΟΣ: Εμείς τους είχαμε αυτούς;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Έχουμε κάνει αυτά τα εξαμβλώματα της Ομονοίας -η οποία έχει γίνει τρίγωνη, τετράγωνη, πολύγωνη- και δεν έχει σκεφτεί κάποιος να κάνει κάτι πολύ απλό, να βάλει γύρω-γύρω τους επτά σοφούς, τους οποίους δεν ξέρω αν τους γνωρίζετε κιόλας, κύριε Υπουργέ! Θα μπορούσαμε να βάλουμε, λοιπόν, γύρω-γύρω τους επτά σοφούς, οι οποίοι καταδεικνύουν πολλά. Καταδεικνύουν ότι η Ελλάδα πατάει στα δύο ποδάρια. Οι μισοί είναι από εδώ, από Αθήνα, Σπάρτη, από Κόρινθο και οι άλλοι είναι από την άλλη πλευρά του Αιγαίου, Κλεόβουλος και άλλοι.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Αυτός είναι από εδώ.
ΜΙΧΑΗΛ – ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΠΗΣ (Υπουργός Πολιτισμού): …
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Υπάρχουν και ευφυείς Ρόδιοι, κύριε Υπουργέ!
Η αλήθεια είναι, λοιπόν, ότι δεν τους τιμάμε. Δεν τιμάμε αυτήν την ιστορία. Δεν αναδεικνύουμε αυτήν την ιστορία! Φοβόμαστε γι’ αυτήν την ιστορία;
Και έρχομαι επί της ουσίας του νομοσχεδίου σας. Να γίνει ένας φορέας, δηλαδή στην ουσία να κάνουμε Δ.Ε.Κ.Ο. Να κάνουμε μία Δ.Ε.Κ.Ο.. Ωραία, εμείς να προστρέξουμε στη σκέψη σας και να γίνει μία Δ.Ε.Κ.Ο.. Γιατί αυτό το μουσείο και όχι το άλλο μουσείο; Δηλαδή, το ένα μουσείο θα διοικείται έτσι και το άλλο μουσείο με διαφορετικό τρόπο;
Εάν κρίνετε και πιστεύετε και μας πείσετε ότι αυτός είναι ο σωστός τρόπος, να προστρέξουμε σ’ όλα τα μουσεία. Αυτό το κάνετε για ένα λόγο: για να μπορέσετε να δώσετε μισθούς που δεν θα μπορούσατε να δώσετε, άμα ήταν απευθείας στο Υπουργείο. Αυτός είναι ο λόγος. Ομολογήστε το. Δεν υπάρχει κανένας άλλος λόγος!
Εκατόν δώδεκα χιλιάδες ευρώ το χρόνο, όταν ο μέσος όρος που παίρνει ένας νέος επιστήμονας είναι 600 ευρώ, όταν βρισκόμαστε σε μία δίνη, όταν το πρωί είχε βουίξει η Αθήνα ότι παραιτήθηκε ο Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας κ. Προβόπουλος για διαφωνία στην οικονομική πολιτική, για να το μαζέψουν μετά και να γίνονται διορθώσεις, όταν έχουμε αυτόν τον οικονομικό περίγυρο, όταν πνιγόμαστε οικονομικά, όταν ξέρουμε ότι υπάρχει κίνδυνος να πέσουν τράπεζες, κύριε Υπουργέ. Και εμείς λέμε να δώσουμε 6.000.000 ευρώ, για να κάνουμε εγκαίνια και δεν τολμάτε να πάρετε αρνητική θέση 6.000.000 ευρώ.!
Υπάρχουν, βεβαίως, σημαντικότατα –τα σημαντικότερα- στοιχεία του πολιτισμού σε μουσεία του εξωτερικού. Να καταγγείλουμε όλους αυτούς ότι είναι κλεπταποδόχοι. Ο μεν κατάπτυστος Έλγιν τα έκλεψε. Αυτοί που τα έχουν, κλεπταποδόχοι!
Και ελάτε όλοι –και οι τριακόσιοι της Βουλής- να κάνουμε ένα ψήφισμα και να στείλουμε μια επιστολή στην Κυβέρνηση ή μάλλον στα ομόλογα κοινοβούλια, να αναλάβουν ευθύνες ότι είναι κλεπταποδόχοι αυτής της ιστορίας αυτού του τόπου! Και εκείνοι στην Αγγλία, αλλά και στη Γαλλία και στην Ιταλία. Αυτά είναι δικά μας! Μας ανήκουν! Να τα διεκδικήσουμε! Όχι μόνο με μια τοποθέτηση. Από τότε που η αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη έκανε εκείνη την προσπάθεια, έχω την αίσθηση πως οι τόνοι δεν έχουν ανέβει λίγο παραπάνω.
Αν, λοιπόν, θέλετε να προσφέρετε μια υπηρεσία σ’ αυτό το Υπουργείο, ξεκινήστε αυτήν τη μεγάλη εκστρατεία, κύριε Υπουργέ. Εκστρατεία, να επιστρέψουν τα γλυπτά, τα αγάλματα εδώ στην Ελλάδα, στην κοιτίδα τους. Αυτή είναι η σωστή πορεία και όχι αυτές οι μεθοδεύσεις για το Μουσείο της Ακροπόλεως, αυτό το αρνητικό οπτικό στοιχείο, το οποίο και εσείς στηρίξατε και το οποίο, εν πάση περιπτώσει, δεν προάγει, αλλά προσβάλλει τον πολιτισμό.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει η κ. Ράπτη.
ΣΥΛΒΑΝΑ ΡΑΠΤΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Σήμερα σ’ αυτήν την Αίθουσα, ακούστηκαν πάρα πολλές φορές δύο πράγματα: Το όνομα της Μελίνας και η επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα. Ακούστηκαν, αλλά δεν υπάρχουν πουθενά καταγεγραμμένα. Έχω εδώ την έκθεση από την Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων.
Διάβασα με πολλή προσοχή τα Πρακτικά. Δεν συμμετείχα στο θερινό Τμήμα. Πουθενά μέσα σ’ αυτό εδώ το νομοσχέδιο δεν είναι γραμμένο ότι ένας από τους βασικούς σκοπούς της ίδρυσης αυτού του μουσείου –αν όχι ο βασικός και κύριος σκοπός- είναι να λειτουργήσει ως κύριο όπλο, ως βασικό, λειτουργικό και ζων επιχείρημα, για να προωθηθεί οι ύψιστος εθνικός σκοπός, όπως τον χαρακτήρισε ο κ. Υπουργός στην επιτροπή, δηλαδή η επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα. Πουθενά!
Εντάξει, αυτό δεν γίνεται, αλλά το ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής: Κύριε Υπουργέ, συγγνώμη, το μουσείο, γιατί ακριβώς το έχουμε φτιάξει; Θέτω το ερώτημα, γιατί διαβάζοντας αυτό το νομοσχέδιο, δημιουργείται η εντύπωση και στον πλέον καλόπιστο συμπολίτη μας ότι εδώ υπάρχει μια ανάγκη. Η ανάγκη είναι άμεση και πιεστική: Θέλουμε φιέστα. Θέλουμε εγκαίνια. Τα θέλουμε γρήγορα. Δεν ξέρουμε τι μπορεί να γίνει μέχρι τότε και αν θα τα προκάμουμε.
Άνοιξη, στις 22 Μαΐου –αν θυμούμαι σωστά- είχε εκδοθεί Δελτίο Τύπου από το Υπουργείο Πολιτισμού. Το Δελτίο Τύπου έλεγε πως το φθινόπωρο θα γίνουν τα εγκαίνια. Στις 19 Σεπτεμβρίου βγαίνει άλλο Δελτίο Τύπου: «Την άνοιξη θα γίνουν τα εγκαίνια.»
Στο μεταξύ, μέσα στο κατακαλόκαιρο, πάρα πολύ γρήγορα –για να μη χρησιμοποιήσω τη λέξη «στα μουλωχτά»- φέρνουμε στη Βουλή ένα νομοσχέδιο, το οποίο ακόμη και κατά τη συζήτηση στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων και ο Πρόεδρος, αλλά και άλλοι συνάδελφοι, δυστυχώς, της Συμπολίτευσης είπαν: «Βρε παιδιά, δεν χρειάζονται δυο-τρεις ή τέσσερις συνεδριάσεις. Σε μια συνεδριασούλα θα το βγάλουμε το νομοσχέδιο. Δεν είναι δα και τίποτα φοβερό! Ρυθμίζει κάποια ζητήματα.»
Και από την άλλη μεριά είναι σημαντικό το νομοσχέδιο, μιλάει για το Μουσείο της Ακρόπολης. Διαλέξτε: Είναι σημαντικό το νομοσχέδιο; Είναι διαδικαστικό το νομοσχέδιο; Διαλέξτε, πείτε μας. Όχι μόνο σε μας εδώ, σ’ αυτή την Αίθουσα, σ’ όλο τον ελληνικό λαό, να καταλάβει τι ακριβώς θέλετε, τι ακριβώς εννοείτε και τελικά τι ακριβώς πιστεύετε.
Για μας, για το ΠΑ.ΣΟ.Κ., το νομοσχέδιο αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό, κύριε Υπουργέ. Όχι γιατί το ξεκινήσαμε εμείς, όχι γιατί μόχθησε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. πολύ γι’ αυτήν την υπόθεση. Δεν θεωρούμε ότι είναι των κομμάτων ο πολιτισμός. Ο πολιτισμός είναι για όλο τον ελληνικό λαό. Ο πολιτισμός είναι για τα παιδιά μας. Και βλέπουμε ότι δεν δείχνετε την απαραίτητη μέριμνα και φροντίδα.
Οργανώνετε το μουσείο σε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου και λέτε ότι δεν το κάνω να είναι μέσα στην υπηρεσία του Υπουργείου, το κάνω νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου για να έχει ευελιξία, βρε παιδί μου, να μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε, όποτε θέλουμε και άρα να λειτουργεί το μουσείο τέλεια. Ουδέν ψευδέστερον.
Και δεν το λέω εγώ με τα καθόλου νομικά που ξέρω, γιατί έχω τελειώσει οικονομικές επιστήμες, το λέει ο εκπρόσωπος των εργαζομένων, το λέει με το δικό του τρόπο, που θα αναφέρω ακολούθως, ο ίδιος ο κ. Παντερμαλής. Να σας διαβάσω τι γράφει ο κ. Παντερμαλής, ο οποίος έχει μοχθήσει γι’ αυτό το μουσείο πάρα πολύ, για να το φθάσει σ’ αυτό το σημείο που το έφθασε. Και λέει ο άνθρωπος «κοιτάξτε να δείτε, εγώ θεωρώ ότι το νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, είναι η πιο δειλή αλλαγή που μπορεί να γίνει για να μπορέσει κάπως κάποιος να λειτουργήσει». Και θα πει κάποιος: Και τι να γίνει; Να ενταχθεί το μουσείο και η διοίκησή του στο δημόσιο λογιστικό όπου βλέπουμε μονίμως να υπάρχουν δυσκολίες, αγκυλώσεις και να μη μπορεί να λειτουργήσει το μουσείο όπως δεν λειτουργεί ή πλημμελώς λειτούργησε όλο το καλοκαίρι το σύνολο των μουσείων της χώρας; Όχι.
Έχουμε πρόταση ως ΠΑ.ΣΟ.Κ. και λέμε: Ειδική υπηρεσία μέσα στο Υπουργείο, η οποία με ειδική νομοθετική ρύθμιση, μπορεί να αποκτήσει την ευελιξία που χρειάζεται το μουσείο.
Αλλά εδώ μας μπαίνουν και πονηρές σκέψεις. Πονηρές σκέψεις, διότι από τη μία μεριά λέμε ότι το μουσείο θα είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου και από την άλλη μεριά τίθενται τα ερωτήματα: Ποιος θα διορίσει το διοικητικό συμβούλιο; Ποιος θα τοποθετεί το γενικό διευθυντή; Ποιος θα έχει, με άλλα λόγια, το πάνω χέρι σ’ όλη αυτήν την υπόθεση με πλήρη αδιαφάνεια; Ο Υπουργός πολιτισμού.
Με όλο το σεβασμό και την εκτίμηση που σας έχω, κύριε Υπουργέ και δεν αφορά το πρόσωπό σας, αφορά αντιλαμβάνεστε τον θεσμό, γιατί θα πρέπει ο κάθε Υπουργός Πολιτισμού σε όποιο κόμμα κι αν ανήκει, αυτός μόνο εν κρυπτώ και παραβύστω, να κάνει ό,τι θέλει ή ό,τι δεν θέλει με το Μουσείο της Ακρόπολης;
Υπάρχει και κάτι άλλο, το οποίο αναφέρεται μέσα στο νομοσχέδιο, το οποίο μάλιστα το επισημαίνει και η νομοτεχνική υπηρεσία της Βουλής στην έκθεσή της, την οποία πήρα μόλις χθες. Υπάρχει το θέμα των συνεδριάσεων του διοικητικού συμβουλίου. Συνεδριάζει το διοικητικό συμβούλιο, κρατούνται πρακτικά, αλλά τα πρακτικά αυτά δεν μπορεί να τα πάρει ο καθένας. Όχι, μόνο αν έχει έννομο συμφέρον. Με συγχωρείτε, είναι λάθος αυτό. Δεν το λέω εγώ και πάλι, το λέει η νομοτεχνική υπηρεσία της Βουλής.
Αυτά, όπως καταλαβαίνετε, είναι ζητήματα που έχουν να κάνουν με τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τη λειτουργία του κράτους, τη λειτουργία της κυβέρνησης, τη λειτουργία μας συνολικά ως πολιτεία. Γι’ αυτό και μας βρίσκει εντελώς αντίθετους αυτό το νομοσχέδιο.
Η Μελίνα –μας παρακολουθεί θέλω να πιστεύω από μια γωνιά- ρίχνει τη ματιά της και σίγουρα θα λέει με εκείνο το γνωστό της ύφος «δεν μ’ αρέσετε» και θα έχει δίκιο. Διότι αυτό το όνειρο, το οποίο δεν είναι όνειρο-εμμονή, η επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα είναι εθνικός στόχος, αγγίζει τον καθένα μας, από τον Πρωθυπουργό μέχρι τον πιο μικρό σε ηλικία πολίτη αυτής της χώρας.
Και κλείνοντας έχω ένα ακόμη ερώτημα. Ξεκίνησα μ’ ένα ερώτημα, τι ακριβώς θέλετε να κάνετε, γιατί δεν βγαίνει άκρη μ’ αυτό το νομοσχέδιο.
Το ερώτημα είναι: Τα εγκαίνια, αν υποθέσουμε ότι θα γίνουν την άνοιξη, όπως λέτε, τι στόχο ακριβώς θα έχουν; Υποτίθεται ότι ο στόχος, ακριβώς, θα είναι να διαφημιστεί το Μουσείο της Ακρόπολης, να διαφημιστεί η αρχαία κληρονομιά μας και να αποτελέσουμε πόλο έλξης για τον τουρισμό. Μα όλα αυτά πως θα τα κάνουμε, εάν δεν μπορέσουμε να λειτουργήσουμε, κύριε Πρόεδρε, το μουσείο; Γιατί το μουσείο για να λειτουργήσει, δεν χρειάζεται μόνο νόμους, οι οποίοι να περνούν από τη Βουλή, ή να καταγράφονται σε χαρτιά, αλλά χρειάζονται χρήματα, όχι τα 6.000.000 ευρώ για τα εγκαίνια, αλλά για το προσωπικό, χρειάζονται χρήματα για χίλιες άλλες υποθέσεις μέσα στο μουσείο και αυτά τα χρήματα δεν τα βλέπουμε. Για να μη σας θυμίσω ότι μέσα στον προϋπολογισμό που κατατέθηκε μόλις προχθές, το Υπουργείο Πολιτισμού στις Δημόσιες Επενδύσεις έχει το μικρότερο ποσοστό τα τελευταία τρία χρόνια.
Κλείνοντας, κύριε Υπουργέ, θα παρακαλούσα -και όταν λέω θα παρακαλούσα, το εννοώ, γιατί επαναλαμβάνω ότι ο πολιτισμός δεν θεωρούμε ότι έχει κόμμα ή χρώμα- να λάβετε υπ’ όψιν σας όλα αυτά που συμβουλεύει και παρατηρεί η Αντιπολίτευση, προκειμένου αυτό το νομοσχέδιο, να μπορέσει να κάνει το μουσείο λειτουργικό και την λειτουργία του αποτελεσματική, προς όφελος της χώρας, προς όφελος των Ελλήνων πολιτών.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κ. Καντερές έχει το λόγο και θα ολοκληρώσουμε την συζήτησή μας με την αγόρευση του κυρίου Υπουργού.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Θα χρειαστεί να απαντήσουμε!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): ‘Όλοι θα απαντήσετε. Είπαμε στις 15.00΄ το πολύ στις 15.30΄ ότι θα τελειώσουμε. Δεν μπορούμε να ανοίξουμε τον κύκλο των δευτερολογιών. Να σημειωθεί ότι δεν έχουν πρωτολογήσει οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι!
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Θα το δούμε. Έχουμε ώρα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Θα το δούμε. Έχουμε ώρα, αλλά οι ώρες δεν τελειώνουν, είναι συνεχόμενες!
Ο κ. Καντερές έχει το λόγο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΝΤΕΡΕΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να τονίσω ότι οι προσδοκίες και η επιθυμία όλων των Ελλήνων αλλά και πολλών ξένων φιλελλήνων, αρχαιολατρών και επιστημόνων, έχουν λάβει πλέον υπόσταση.
Το νέο Μουσείο της Ακρόπολης, το όραμα όλων των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων, είναι πλέον γεγονός και αυτό είναι ένα νέο που υπερβαίνει τα όρια της πατρίδας μας. Πολλοί υπήρξαν οι λόγοι που υπαγόρευαν τη δημιουργία του νέου μουσείου. Αρχικά η έκταση του παλαιού μουσείου υπήρξε απαγορευτική για την έκθεση της πληθώρας του διαθέσιμου αρχαιολογικού υλικού, που κατά αυτόν τον τρόπο, παρέμεινε υποχρεωτικά περιορισμένη και ανεκμετάλλευτη στους αποθηκευτικούς χώρους. Από την άλλη ούτε η παρουσίαση των ήδη υπαρχόντων στο μουσείο έργων ήταν η ενδεδειγμένη, με αποτέλεσμα πολλές φορές να μην αναδεικνύεται πλήρως το μεγαλείο των συγκεκριμένων έργων. Σημαντικότερη ωστόσο, υπήρξε η ανάγκη επαρκούς φυλάξεως και συντηρήσεως των έργων σε χώρο, που να πληροί απόλυτα τις σχετικές προδιαγραφές.
Στόχος του νέου μουσείου θα είναι η συγκέντρωση, η προστασία, η μελέτη, η ανάδειξη και η προβολή των μνημείων του Ιερού Βράχου της Ακρόπολης, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.
Τα κινητά αρχαία μνημεία του Ιερού Βράχου της Ακρόπολης, θα στεγάζονται στο κτήριο του μουσείου για στήριξη, συντήρηση, έρευνα και παρουσίαση στο ελληνικό και διεθνές κοινό, γεγονός που από μόνο του, καθιστά το έργο αυτό πολύ σπουδαίο. Η σπουδαιότητα, λοιπόν, του έργου αλλά και ο χώρος κατασκευής του ήγειραν πλήθος συζητήσεων για το θέμα σε τέτοιο μέτρο, ώστε σε κανένα άλλο σύγχρονο δημόσιο ή ιδιωτικό κτήριο δεν είχε προκαλέσει.
Και είναι προς τιμήν μας, κύριοι συνάδελφοι, εάν ως έθνος δείχνουμε τόση ευαισθησία για θέματα πολιτιστικής φύσεως. Το όλο έργο, εντάσσεται στη γενικότερη προσπάθεια κατανόησης της κοινής ευρωπαϊκής κληρονομίας και αποτελεί μία από τις δυναμικότερες ίσως παρουσίες της χώρας μας στο εν λόγω πεδίο.
Το μουσείο είναι θεματικό και ταυτόχρονα πολυεπίπεδο, καθώς σ’ αυτό περιλαμβάνονται και τα μνημεία του Ιερού Βράχου.
Στο μουσείο προβλέπεται να συγκεντρωθούν τα ευρήματα που ανακαλύφθηκαν τόσο στον Ιερό Βράχο όσο και στις πλαγιές της Ακροπόλεως, προκειμένου να δημιουργηθούν οι συγκεκριμένες εκθεσιακές και θεματικές ενότητες.
Παράλληλα, εξίσου σημαντικό θεωρώ το γεγονός ότι υπάρχει πρόβλεψη και δυνατότητα για παρουσίαση και έκθεση όλων των γλυπτών του Παρθενώνα τόσο αυτών που βρίσκονται στην Ελλάδα όσο κι αυτών που βρίσκονται στο εξωτερικό.
Θεωρώ, λοιπόν, σημαντική την πρόβλεψη για διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια και αυτονομία του μουσείου προκειμένου να επιτευχθεί η κατά το δυνατόν απρόσκοπτη και συστηματική λειτουργία του. Διοικητικά το μουσείο θα υπάγεται στον έλεγχο και την εποπτεία του Υπουργείου Πολιτισμού, ωστόσο θα διατηρεί τις αναγκαίες αποστάσεις ασφαλείας με απώτερο στόχο την εύρυθμη λειτουργία του και την αποτελεσματικότερη διαχείρισή του.
Το μουσείο μέσα από μια πλειάδα ενεργειών και δραστηριοτήτων θα μπορέσει πρώτον να διαφυλάξει, να συντηρήσει και να προβάλει τις συλλογές σύμφωνα με τις σύγχρονες και αποτελεσματικές μουσειολογικές προδιαγραφές, δεύτερον, να αρχειοθετήσει και να τεκμηριώσει τις συλλογές με τη χρήση σύγχρονων ηλεκτρονικών μέσων, να συντάξει καταλόγους των έργων και να δημοσιεύσει επιστημονικές μελέτες που θα συμβάλουν στην προώθηση της έρευνας και στην ανάπτυξη της ιστορίας της τέχνης, τρίτον, να συγκροτήσει συλλογή κινητών μνημείων, έργων ζωγραφικής, γλυπτικής και αντικειμένων τέχνης, χαρακτικής και νέων μορφών τέχνης, τέταρτον, να εκθέσει σε μόνιμη βάση τις συλλογές σύμφωνα με τις σύγχρονες επιστημονικές μεθόδους, πέμπτον, να διοργανώσει περιοδικές εκθέσεις αυτοτελώς ή σε συνεργασία με άλλα μουσεία, έκτον, να εκπονήσει εκπαιδευτικά προγράμματα και να πραγματοποιήσει ξεναγήσεις και σεμινάρια, έβδομον, να συμμετάσχει σε ερευνητικά εκπαιδευτικά προγράμματα, όγδοον, να δημιουργήσει μία εθνική βάση δεδομένων σε ψηφιακή μορφή για συγκέντρωση, καταγραφή και μελέτη των αρχαιολογικών δεδομένων του πολιτισμού μας, ένατον, να δημιουργήσει πρότυπα εργαστήρια συντήρησης και επιστημονικής μελέτης των αρχαιολογικών ευρημάτων και των έργων τέχνης, δέκατον, να διοργανώσει διαλέξεις, συνέδρια, προβολές, παραστάσεις, συναυλίες και άλλα αφιερώματα καλλιτεχνικού και διεπιστημονικού χαρακτήρα, ενδέκατον, να χρησιμοποιήσει τα σύγχρονα τεχνολογικά μέσα για να εμπλουτίσει κατάλληλο ιστοχώρο με διαδραστικό περιεχόμενο που θα απευθύνεται στο παγκόσμιο κοινό και δωδέκατον, να ιδρύσει παραρτήματα ανάλογης τεχνογνωσίας στο εξωτερικό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η παιδεία είναι η πιο μακροπρόθεσμη επένδυση που μπορούμε να κάνουμε σαν έθνος. Με την ίδρυση του νέου Μουσείου της Ακροπόλεως έρχεται να καλυφθεί ένα σημαντικό κενό στα πολιτιστικά μας πράγματα. Μέσα από τη χρήση και τη λειτουργία του ευελπιστούμε ότι όχι μόνο θα προστατευθούν και θα αναδειχθούν οι αρχαιολογικοί μας θησαυροί, αλλά και ότι θα προαχθούν γενικότερα τα πολιτιστικά πράγματα στη χώρα μας. Φυσικά υπερψηφίζω το νομοσχέδιο.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο. Δικαιούστε δεκαοκτώ λεπτά στην πρωτολογία σας.
ΜΙΧΑΗΛ-ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΠΗΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Θα πάρω χρόνο και από τη δευτερολογία μου, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Η δευτερολογία σας είναι άλλα πέντε. Μόλις τελειώσει η πρωτολογία σας, θα σας διευκολύνουμε.
Ορίστε, έχετε το λόγο.
ΜΙΧΑΗΛ-ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΠΗΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, καλούμαστε σήμερα να ορίσουμε το νομικό πλαίσιο του νέου Μουσείου της Ακρόπολης. Στην πραγματικότητα καλούμαστε να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε απλοί διαχειριστές της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, αλλά άξιοι κληρονόμοι της. Καλούμαστε να αποδείξουμε πως δεν παραλάβαμε απλά έναν αρχαιολογικό θησαυρό, αλλά μια ζωντανή «κιβωτό» πολιτισμού που μπορούμε να την εμπλουτίσουμε προσθέτοντας το δικό μας κρίκο στην αλυσίδα της ιστορίας της. Μιλώντας για το νομικό πλαίσιο του νέου Μουσείου της Ακρόπολης στην πραγματικότητα μιλάμε για την καθημερινότητά του, περιγράφουμε τη σχέση μας μαζί του, μια σχέση που κείται υπεράνω ημών, αφού τελικά αφορά κυρίως τις γενιές του μέλλοντος.
Απέναντι στην επιταγή της ιστορίας, η Κυβέρνηση εμφορούμενη από πνεύμα συναίνεσης και λαμβάνοντας ασφαλώς υπ’ όψιν και τις απόψεις όλων των εμπλεκομένων φορέων, παρουσιάζει στο Σώμα ένα σχέδιο νόμου που στόχος του είναι να καλύψει τις πολυσχιδείς ανάγκες ενός σύγχρονου μουσείου, αλλά και να διασφαλίσει το μέλλον του.
Τίποτα απ’ όλα όσα σχετίζονται με το μουσείο αυτό δεν ήταν ούτε εύκολο, ούτε προφανές. Θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε με ασφάλεια ότι κανένα άλλο ζήτημα που άπτεται της πολιτιστικής μας κληρονομιάς δεν πέρασε από τη διαδικασία της δημόσιας διαβούλευσης για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Άλλωστε δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, αφού μιλάμε για το μουσείο ενός από τα σημαντικότερα μνημεία της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.
Από το 19ο όμως αιώνα που η αρχαιολογία συγκροτήθηκε ως επιστήμη και τα μουσεία λειτούργησαν περισσότερο ως χώροι έκθεσης αρχαίων χώρων τέχνης έχουν αλλάξει πάρα πολλά. Αφενός άλλαξε η αντίληψη για τη μελέτη του παρελθόντος και αφετέρου αναθεωρήσαμε ριζικά την άποψη για το ρόλο που πρέπει να έχουν τα μουσεία μέσα στην κοινωνία. Από ψυχρές συλλογές εντυπωσιακών εκθεμάτων προσιτές μόνο στους λίγους και στους επαΐοντες εξελίχθηκαν σε ζωντανά κομμάτια της καθημερινότητας των πολλών και απέκτησαν πρωτίστως έναν εκπαιδευτικό και κοινωνικό ρόλο μέσα στην κοινωνία, ακόμη και ψυχαγωγικό.
Τα σύγχρονα μουσεία διοργανώνουν εκδηλώσεις σύγχρονου πολιτισμού, εκθέσεις σύγχρονης τέχνης, εκπαιδευτικά προγράμματα. Ακόμη και ψυχαγωγικές εκδηλώσεις όπως μουσικά δρώμενα. Και όλα αυτά, για να προσελκύσουν περισσότερο κόσμο, ειδικότερα νέο.
Για να το καταφέρουν αυτό χρειάζονται όπως άλλωστε όλοι ομολογήσαμε σ’ αυτήν την Αίθουσα, ευέλικτες διαδικασίες, διοικητική αυτονομία, οικονομική αυτοτέλεια χρειάζεται μ’ άλλα λόγια ένα σύγχρονο μάνατζμεντ.
Ο σημαντικότερος στόχος του νέου Μουσείου της Ακρόπολης είναι η διαφύλαξη και ανάδειξη των κινητών μνημείων της Ακρόπολης και των αρχιτεκτονικών γλυπτών των κτηρίων της. Φιλοδοξούμε να φτιάξουμε ένα μουσείο θεματικό αλλά ταυτόχρονα και πολυεπίπεδο που περιλαμβάνει τα μνημεία του Ιερού Βράχου, κρατώντας το βλέμμα στραμμένο μέσω αυτού σ’ ολόκληρο τον κόσμο.
Σύμφωνα με τον παρόντα νόμο προβλέπεται η συγκέντρωση στο νέο Μουσείο της Ακρόπολης όλων των αρχαιοτήτων που αποκαλύφθηκαν διαχρονικά κατά τις παλιές ανασκαφές στον Ιερό Βράχο και στις κλιτύες της Ακρόπολης με στόχο να δημιουργήσουν ολοκληρωμένες εκθεσιακές ενότητες. Το νέο Μουσείο της Ακρόπολης θα κληθεί να δώσει λύση σε μια σειρά από ζητήματα, όπως παραδείγματος χάριν ο συντονισμός των φίλων του μουσείου που βρίσκονται διάσπαρτοι ανά τον κόσμο για την αποτελεσματικότερη οργάνωσή τους στην προσπάθεια της διεκδίκησης των γλυπτών του Παρθενώνα. Έτσι στο νέο μουσείο έχει προβλεφθεί η δυνατότητα για την πλήρη παρουσίαση και έκθεση όλων των γλυπτών του Παρθενώνα, τόσο αυτών που βρίσκονται στην Ελλάδα, όσο και εκείνων που βρίσκονται σε μουσεία του εξωτερικού. Η επανένωση των γλυπτών είναι μια εθνική υπόθεση. Και το νέο μουσείο σύγχρονο και ασφαλές πια είναι η πειστικότερη απάντηση σ’ αυτούς που πεισματικά αντιστέκονται σ’ αυτή την οικουμενική αξίωση.
Η νομική μορφή για τη σύσταση του νέου Μουσείου της Ακρόπολης επιλέχθηκε με γνώμονα την κατά το δυνατόν μεγαλύτερη διοικητική και οικονομική του αυτοτέλεια. Δεδομένης μάλιστα τόσο της πρόβλεψης για άμεση εποπτεία του από το Υπουργείο Πολιτισμού όσο και την υποχρέωση τήρησης της κάθε φοράς ισχύουσας εθνικής νομοθεσίας περί πολιτιστικής κληρονομιάς κρίθηκε ότι η καταλληλότερη μορφή για τη λειτουργία του είναι αυτή του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου. Διατηρεί, λοιπόν, το δημόσιο χαρακτήρα του και ταυτόχρονα απολαμβάνει περισσότερες ελευθερίες κινήσεων στη διαχείριση των τρεχουσών υποθέσεων απαλλαγμένο από τη γραφειοκρατία της αμιγούς δημόσιας υπηρεσίας.
Το νέο μουσείο επισημαίνεται και πάλι ότι θα λειτουργεί υπό τον αυστηρό έλεγχο και την εποπτεία του Υπουργείου Πολιτισμού. Η νέα του όμως μορφή του επιτρέπει να διατηρήσει τις αναγκαίες αποστάσεις ασφαλείας τόσο από τον ιδιωτικό τομέα όσο και από τον παραδοσιακό δημόσιο και να είναι περισσότερο αποτελεσματικό στη διαχείριση του ρόλου του, αυτού του ρόλου που του ανατίθεται.
Και προφανώς -για να δώσω μερικές εξηγήσεις- στο μουσείο ανατίθεται μόνο η διαχείριση του αγαθού που αναφέρεται στο σκοπό του όχι η ιδιοκτησία του η οποία και ασφαλώς παραμένει στο κράτος.
Τονίζω για ακόμη μια φορά ότι οι αρχαιότητες που θα φυλάσσονται σ’ αυτό, η προστασία και η διαχείρισή τους, βρίσκονται υπό τον απόλυτο έλεγχο του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, όπως γίνεται και με τα υπόλοιπα μουσεία της Ελλάδας. Και αυτό το μουσείο, δηλαδή, θα λειτουργεί σύμφωνα με τις επιταγές του ισχύοντος αρχαιολογικού νόμου και οι αποφάσεις για την τύχη των μνημείων που στεγάζει, θα λαμβάνονται μόνο από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, κάτι που ισχύει και για όλα τα άλλα μουσεία, ενώ ο εκάστοτε Υπουργός Πολιτισμού δεν είναι τίποτε άλλο από αιρετός εκπρόσωπος του λαού για να διαφυλάσσει, με τον καλύτερο θα έλεγα τρόπο, τον πιο φερέγγυο τρόπο, τη δημόσια περιουσία. Είναι αυτός που εποπτεύει και ελέγχει τη λειτουργία του νέου Μουσείου της Ακρόπολης.
Το εννεαμελές διοικητικό του συμβούλιο αποσκοπεί στο να εξασφαλιστεί η σύνδεση του μουσείου με τον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης. Γι’ αυτό, όπως άλλωστε το τροποποιήσαμε, συμμετέχουν ex officio ο έφορος της Ακρόπολης και ένα μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Υ.Σ.Μ.Α..
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γίνεται σ’ όλους φανερό ότι το νομοσχέδιο στοχεύει στην οργάνωση ενός αυτόνομου μουσείου, που λειτουργεί προς όφελος των πολλών και όχι των λίγων, των ειδικών, των αρχαιολόγων. Καλούμαστε σήμερα όχι μόνο να διασφαλίσουμε το παρόν του, αλλά να δημιουργήσουμε τις συνθήκες εκείνες που θα του επιτρέψουν την απρόσκοπτη λειτουργία του και στο μέλλον.
Από τότε που ανέλαβα Υπουργός Πολιτισμού, δεν χάνω την ευκαιρία να εξάρω τις πραγματικά ηρωικές προσπάθειες των Ελλήνων αρχαιολόγων για τη διάσωση και προστασία των αρχαιοτήτων. Ακούσαμε με προσοχή τις απόψεις τους, αλλά δεν πειστήκαμε. Δεν θα σχολιάσω τις ατυχείς στιγμές του δημόσιου αυτού διαλόγου, όπου μίλησε η συντεχνία και όχι η επιστημονική κοινότητα. Άλλωστε, ο καθένας φέρει και την ευθύνη όσων λέγει. Προτιμώ να σταθώ σε μια διαπίστωση, που αφορά σε μια εκπεφρασμένη ανάγκη των Ελλήνων πολιτών σε σχέση με την Αρχαιολογική Υπηρεσία.
Κάποια στιγμή, λοιπόν, έρχεται η ώρα που πρέπει να λάβουμε αποφάσεις, να κινηθούμε προς τα μπρος, να βάλουμε μια τελεία στις ατέρμονες θεωρητικές συζητήσεις και να επιδείξουμε έργο. Αυτό κάνουμε σήμερα εμείς, αλλά σίγουρα αυτό που πρέπει να εξασφαλίσουμε, είναι ότι το νέο Μουσείο της Ακρόπολης δεν θα έχει την τύχη ορισμένων επαρχιακών μουσείων που ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια, μόνο και μόνο για να μαραζώσουν σε λίγους μήνες κι αυτό γιατί στερούνται ενός σύγχρονου και ευέλικτου μοντέλου διοίκησης, μιας απλής λογικής που λέει ότι η επένδυση πρέπει να προκαλεί και σχετικό όφελος, να αποσβένονται τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων που εκτιμούν και περηφανεύονται για την πολιτιστική τους κληρονομιά, αλλά απαιτούν ταυτόχρονα τα χρήματά τους να πιάνουν και τόπο, να υπάρχει με άλλα λόγια μια ισόρροπη σχέση μεταξύ κόστους και οφέλους, οικονομικού κόστους με ανταπόδοση σε πολιτιστικό και κοινωνικό όφελος.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νέο Μουσείο της Ακρόπολης είναι ένα έργο που κινείται υπεράνω όλων μας, καθώς διατρέχει την ελληνική ιστορία. Η Κυβέρνηση ψηφίστηκε για να κάνει το καθήκον της και στην προκειμένη περίπτωση το καθήκον είναι να στηρίξει το νέο Μουσείο της Ακρόπολης, κοιτάζοντας μπροστά, κοιτάζοντας στο μέλλον.
Εδώ επιτρέψτε μου, μπαίνοντας πλέον σε ορισμένες αντιρρήσεις και διαφωνίες των συναδέλφων της Αντιπολίτευσης, να δώσω μερικές συγκεκριμένες και αναλυτικές απαντήσεις.
Πρώτον, έγινε πολλή συζήτηση στην επιτροπή για τη δυνατότητα μεγαλύτερης ευελιξίας που θα έχει το μουσείο ως νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου. Αμφισβητήθηκε, λοιπόν, αυτό, ιδίως από τους συναδέλφους της Μείζονος Αντιπολίτευσης. Μα, είναι προφανές ότι με το νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου θα έχει μεγαλύτερη ευελιξία. Κατ’ αρχάς θα έχει διοικητική αυτοτέλεια. Άλλο ο μάνατζερ με συλλογικό μάλιστα όργανο το διοικητικό συμβούλιο να μοιράζει ρόλους και καθήκοντα σε επαΐοντες και άλλο ο παραδοσιακός διευθυντής μουσείου που πρέπει να τα κάνει όλα μόνος του.
Να συνδυάζει, μ’ άλλα λόγια, την αρχαιολογική επιστήμη, την επιμέλεια εκδόσεων, την οργάνωση εκθέσεων, τις ανταλλαγές με μουσεία του εξωτερικού, μέχρι την οικονομική διαχείριση ενός προκαθορισμένου, μάλιστα τις περισσότερες φορές και στενού, προϋπολογισμού, όπως και τη διοίκηση του μόνιμου προσωπικού. Και όλα αυτά, με ασφυκτικές άδειες, με υπογραφές γραφειοκρατικές της ιεραρχίας, που στα απλά ελληνικά σημαίνουν εμπόδια, καθυστερήσεις και έλλειψη προσαρμογής στα νέα δεδομένα.
Ακόμη και η ευελιξία του ωραρίου των μουσείων φαίνεται ως μία διαφορά στον τρόπο που λειτουργούν αυτά τα δύο μοντέλα. Στο παραδοσιακό μουσείο εφαρμόζεται ένα προκαθορισμένο, δεσμευτικό ωράριο, ενώ στο νέο μουσείο αυτό το ωράριο μπορεί να είναι πολύ πιο ευέλικτο, να διαφοροποιείται ανάλογα με την προσέλευση των επισκεπτών, ακόμη και αργά τις απογευματινές ώρες του καλοκαιριού.
Υπάρχει, όμως, και μια άλλη διάσταση, η οικονομική αυτοτέλεια. Όχι μόνο θα έχει το μουσείο τους δικούς του πόρους, αλλά κι αυτό το ίδιο, με σχετική ελευθερία, θα τους διαχειρίζεται. Δεν θα είναι, με άλλα λόγια, πλήρως εξαρτώμενο από την ιεραρχία του Υπουργείου, όπως τα παραδοσιακά μουσεία που έχουν συγκεκριμένο προϋπολογισμό, αλλά θα μπορεί να έχει έναν προϋπολογισμό που θα συγκροτείται βάσει των εσόδων και των εξόδων του, μ’ άλλα λόγια ενός επιτυχούς μάνατζμεντ. Ακόμη και τις δικές του χορηγίες μπορεί πολύ πιο εύκολα και με λιγότερη γραφειοκρατία να τις διαχειρίζεται. Αποφεύγει, μ’ άλλα λόγια, τον ασφυκτικό εναγκαλισμό του δημοσίου, αποφεύγει τα γραφειοκρατικά στάδια της ιεραρχίας του Υπουργείου Πολιτισμού. Και όλα αυτά, ασφαλώς, δεν σημαίνουν ότι δεν θα υπάγεται στον αποκλειστικό έλεγχο του δημόσιου λογιστικού.
Ένα δεύτερο θέμα που ηγέρθη στην επιτροπή είναι αυτό της διάσπασης του Ιερού Βράχου και του μουσείου, διάσπασης τάχα των δύο αυτών χώρων. Και εδώ επιτρέψτε μου να πω ότι καλλιεργήθηκε ένας μύθος.
Κατ’ αρχάς, μην ξεχνάμε ότι το νέο πρόσωπο είναι δημοσίου δικαίου, άρα αυθεντικά δημόσιο. Άρα, υπόκειται στις αρχές και τους νόμους της κεντρικής διοίκησης του Υπουργείου και έχει υποχρέωση να υπηρετεί το νόμο και την πολιτιστική μας κληρονομιά, αυτόν το νόμο, δηλαδή, που ισχύει σήμερα. Δεσμεύεται για την εφαρμογή του και ελέγχεται γι’ αυτό. Και ασφαλώς, ελέγχεται από τον ίδιο τον Υπουργό που διορίζει το διοικητικό συμβούλιο. Δεν είναι ανεξέλεγκτος ο οργανισμός, δεν βρίσκεται πάνω και έξω από το Υπουργείο, αλλά είναι υποχρεωμένος να συνεργάζεται μ’ όλους τους συναρμόδιους φορείς, όπως πρωτίστως είναι η Εφορεία Αρχαιοτήτων της Ακρόπολης, πολλώ μάλλον όταν στο διοικητικό συμβούλιο συμμετέχει ex officio ο αρμόδιος έφορος και ένα μέλος της Υ.Σ.Μ.Α.. Και δεν είναι υποχρεωτικό να συνεργάζονται; Θα έλεγα προφανές είναι να συνεργάζονται, αλλά και προς όφελος του μουσείου να έχει αγαστή συνεργασία και συνέργειες με την Εφορεία της Ακρόπολης. Άλλωστε, τον ίδιο σκοπό υπηρετούν, την προστασία και ανάδειξη του μνημείου. Περισσεύει, λοιπόν, και εδώ η υποκρισία.
Άλλωστε, Θα σας πω και ένα παράδειγμα. Και τώρα που μιλάμε πολλές αρχαιότητες, πολλά μνημεία της Ακρόπολης βρίσκονται διάσπαρτα, όπως βρίσκονται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Έχει τεθεί μέχρι σήμερα θέμα συνεργασίας του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου με την Εφορεία του Ιερού Βράχου; Ποτέ.
Και επειδή η υποκρισία δεν έχει όρια, ξέρετε πάρα πολύ καλά -το είπαν πολλοί συνάδελφοι σήμερα- ότι οι άνθρωποι κάνουν τους θεσμούς. Συμφωνώ απόλυτα. Εάν υπάρχει καλή πίστη, κοινή λογική, η συνεργασία διαφόρων φορέων που σχετίζονται με τον Ιερό Βράχο είναι αυτονόητη, είναι μονόδρομος.
Και θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Γιατί η Υ.Σ.Μ.Α., που είναι κι αυτή αυτόνομη υπηρεσία και που έχει, όπως είναι γνωστό, την επιστημονική ευθύνη της αναστήλωσης, τόσα χρόνια συνεργάζεται άριστα με την αντίστοιχη Εφορεία της Ακρόπολης;
Και γιατί δεν έχετε αντιρρήσεις σ’ αυτό το σχήμα συνεργασίας και έχετε στο άλλο; Είναι δυο μέτρα και δύο σταθμά. Όταν μάλιστα είναι γνωστό ότι ακόμη και μέσα στις διευθύνσεις του Υπουργείου υπάρχουν διαφωνίες, υπάρχουν διαφορετικές απόψεις, υπάρχουν διαφορετικές επιστημονικές προσεγγίσεις, με συνέπεια να καθυστερούν πάρα πολλές υποθέσεις. Μην, κατηγορούμε, λοιπόν, το μοντέλο λειτουργίας, αλλά τους ανθρώπους. Διότι όλοι πρέπει να συμφωνήσουμε ότι στο θέμα της Ακρόπολης δεν χωράνε μικροσυμφέροντα, δεν χωράνε μικροψυχίες. Δεν χωράνε λογικές ποιος είναι πρώτος κα ποιος είναι δεύτερος. Είναι ένα θέμα που μας υποχρεώνει όλους να συνεργαστούμε για το καλό του τόπου μας.
Ένα τρίτο θέμα που μου θέσατε...
(Στο σημείο αυτό κτυπάει προειδοποιητικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
Κύριε Πρόεδρε, θα πάρω και το χρόνο της δευτερολογίας μου.
Ένα άλλο θέμα για το οποίο έγινε μεγάλη συζήτηση και υπήρχαν αρκετές ενστάσεις είναι ότι τάχα το σύστημα διοίκησης που επελέγη για το νέο μουσείο είναι υπουργοκεντρικό. Πρέπει να σας πω, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι το θέμα έχει λυθεί προ καιρού από τη νομική θεωρία, αλλά και την πράξη. Μπορεί να είναι υπουργοκεντρική η διοίκηση ενός νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου, επειδή τα μέλη της διοίκησής του ορίζονται από τον εκάστοτε εποπτεύοντα Υπουργό; Τότε, ας αναρωτηθούμε όλοι μαζί, εάν υπάρχει στη δημόσια τάξη νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου του οποίου η διοίκηση δεν ορίζεται μ’ αυτόν τον τρόπο. Ας αναρωτηθούμε επίσης, εάν προβλέπεται από το Σύνταγμα και τους νόμους κάποιος άλλος τρόπος ίδρυσης νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου.
Αξίζει να σας αναφέρω –και ο κ. Βενιζέλος μπορεί να το επιβεβαιώσει, λόγω της εμπειρίας του στο Υπουργείο- ότι στα εποπτευόμενα από το Υπουργείο Πολιτισμού νομικά πρόσωπα, διαχρονικά έχει επιλεγεί απ’ όλες τις πολιτικές ηγεσίες, η σύσταση και η συγκρότηση συλλογικών οργάνων, τα μέλη των οποίων διορίζονται με απόφαση του Υπουργού. Αρκεί να επισημάνω δύο παραδείγματα, για να γίνει κατανοητό ότι η επιλογή των προσώπων στα συλλογικά αυτά όργανα από τον εκάστοτε Υπουργό, δεν αποτελεί διακινδύνευση, αλλά πρόκριμα επιτυχούς πορείας.
Πρώτον, το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο και δεύτερον το Κεντρικό Συμβούλιο Νεότερων Μνημείων αποτελούν, ως γνωστό, συλλογικά όργανα αυξημένου κύρους. Είναι τα ανώτατα γνωμοδοτικά όργανα του Υπουργείου Πολιτισμού. Ιδίως το Κ.Α.Σ. έχει υπό την ευθύνη του το κρίσιμο κομμάτι της ερμηνείας και εφαρμογής των διατάξεων που διέπουν την πολιτιστική μας κληρονομιά στον ευαίσθητο τομέα των κλασικών και προϊστορικών αρχαιοτήτων. Τα μέλη, λοιπόν, αυτών των συλλογικών οργάνων ορίζονται από τον εκάστοτε Υπουργό, όπως και τα μέλη των νομικών προσώπων που εποπτεύονται απ’ αυτόν. Αυτό ισχύει στο Υπουργείο Πολιτισμού. Δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Όχι μόνο.
ΕΥΑ ΜΕΛΑ: Όχι όλα, κύριε Υπουργέ.
ΜΙΧΑΗΛ-ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΠΗΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Μιλάμε ειδικά για το Υπουργείο Πολιτισμού. Και είναι μία διαχρονική πολιτική.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με το βλέμμα στο μέλλον επίσης θα καταθέσουμε και την τροπολογία για το Τ.Α.Π.Α. και εδώ έγινε μεγάλη συζήτηση. Η δομή του Υπουργείου Πολιτισμού, παρακολουθώντας τις κοινωνικές εξελίξεις έχει αλλάξει ασφαλώς. Πολλά πράγματα έχουν αλλάξει από την εποχή που ιδρύθηκε το Τ.Α.Π.Α., πριν από τριάντα ένα χρόνια. Παράλληλα άλλαξε και η άποψη για τον τρόπο που πρέπει να προβάλλεται ο ελληνικός πολιτισμός, όχι μόνο στον τόπο μας, αλλά και στο εξωτερικό.
Από το 2004, έως σήμερα, τα οικονομικά του Τ.Α.Π.Α. συμμαζεύτηκαν και το λένε όλοι. Και μόνο τελευταία, επί των ημερών μας, άρχισε να λειτουργεί ορθολογικότερα, για να εξυπηρετεί τους πραγματικούς σκοπούς που θέτει ο νόμος. Σκοπούς που εμείς τους αξιολογούμε, τους ιεραρχούμε, για να είναι πιο αποτελεσματικές και πιο χρήσιμες οι δαπάνες που γίνονται, να πιάνουν τόπο. Δεν τα σκορπάμε τα λεφτά σε αμφίβολης σκοπιμότητας υποθέσεις, γι’ αυτό έχουμε και περίσσευμα που με πολλή περίσκεψη θα αποφασίσουμε πού θα διοχετεύσουμε και ποιες ανάγκες του Υπουργείου θα καλύψουμε.
Σήμερα, λοιπόν, αυτό που κάνουμε, είναι να διευρύνουμε τους σκοπούς που υπηρετεί και μέσω αυτού στηρίζουμε τον Ο.Π.Ε.Π., όσο και τους σκοπούς του ταμείου διαχείρισης πιστώσεων για την εκτέλεση αρχαιολογικών έργων και της ανώνυμης εταιρείας ενοποίησης αρχαιολογικών χώρων της Αθήνας.
Τρεις δραστηριότητες που εξυπηρετούν ακριβώς τις σύγχρονες απαιτήσεις για την προαγωγή του ελληνικού πολιτισμού, όπως αναφέρθηκα πιο πάνω.
Τα έργα και ημέρες της διοίκησης του Τ.Α.Π.Α., αποδεικνύουν με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι έχουμε την αξιοπιστία να εγγυηθούμε ότι οι πολίτες ούτε θα ταλαιπωρούνται ούτε θα αδικούνται και ότι τα χρήματά τους θα επενδύονται σε παραγωγικούς για τον πολιτισμό σκοπούς.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε λίγους μήνες το νέο Μουσείο της Ακρόπολης θα ανοίξει τις πόρτες του στους πολίτες του κόσμου.
Η χώρα μας θα βρεθεί στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, όχι ως ένα νοητό εθνικό σχήμα ελαφρώς ξεπερασμένο, αλλά ως μια ζωντανή κιβωτός του πολιτισμού και των ανθρωπιστικών εκείνων αξιών του δυτικού πολιτισμού.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
Μας έλαχε η μοναδική τύχη, να βρισκόμαστε όλοι εμείς, οι Έλληνες του σήμερα, στην προνομιακή θέση να σηκώσουμε στις πλάτες μας αυτό το υψηλό φορτίο.
Μας δόθηκε επίσης, η μοναδική ευκαιρία να ανοίξουμε τους νέους δρόμους, δρόμους που οδηγούν στην καρδιά των εξελίξεων της σύγχρονης πολιτιστικής δημιουργίας κι αυτό όχι για εμάς αλλά κυρίως για τα παιδιά μας.
Η Κυβέρνηση αυτήν την ευκαιρία σκοπεύει να την αδράξει. Το κάνουμε τώρα, σήμερα και μ’ αυτήν την ευκαιρία επιτρέψτε μου να σας ζητήσω την υπερψήφιση του νομοσχεδίου.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
Δεν υπάρχει άλλος ομιλητής για σήμερα.
ΕΥΑ ΜΕΛΑ: Κύριε Πρόεδρε, είπαμε ότι θα συνεχίσουμε αύριο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Αύριο θα μιλήσετε και επί της αρχής. Έχει καθιερωθεί αυτό. Εσείς θα κάνετε κανονικά την αγόρευσή σας. Τώρα θα προχωρήσουμε στην ψήφιση του νομοσχεδίου επί της αρχής.
Συνεπώς κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της αρχής του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Πολιτισμού: «Ίδρυση νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ»».
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο επί της αρχής;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΥΑ ΜΕΛΑ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς, το νομοσχέδιο του Υπουργείου Πολιτισμού: «Ίδρυση νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ»» έγινε δεκτό επί της αρχής κατά πλειοψηφία.
Κύριοι συνάδελφοι, στο σημείο αυτό δέχεστε να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 15.05΄ λύεται η συνεδρίαση για αύριο ημέρα Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2008 και ώρα 9.30΄ με αντικείμενο εργασιών του Σώματος: α) κοινοβουλευτικό έλεγχο, συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β) νομοθετική εργασία, συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Πολιτισμού: «Ίδρυση νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ»», σύμφωνα με την ημερησία διάταξη που έχει διανεμηθεί.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ
2
PDF:
es20081008.pdf
TXT:
es081008.txt
Επιστροφή