Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: ΙΓ΄ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ), Σύνοδος: Α΄ , Συνεδρίαση: ΞΖ' 17/02/2010

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρακάτω Πρακτικό δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές, συντακτικές και νομοτεχνικές διορθώσεις.


ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΓ’ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α’
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΞΖ’
Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2010

Αθήνα, σήμερα στις 17 Φεβρουαρίου 2010, ημέρα Τετάρτη και ώρα 10.04’ συνήλθε στην Αίθουσα συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία της Ε’ Αντιπροέδρου αυτής κυρίας ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
(ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ: Σύμφωνα με την από 16 Φεβρουαρίου 2010 εξουσιοδότηση του Σώματος επικυρώθηκαν με ευθύνη του Προεδρείου τα Πρακτικά της ΞΣΤ’ συνεδριάσεώς του, της Τρίτης 16 Φεβρουαρίου 2010 σε ό,τι αφορά την ψήφιση στο σύνολο των σχεδίων νόμων:
«Διαρρυθμίσεις στη φορολογία των πετρελαιοειδών προϊόντων»
«Κύρωση της Ευρωπαϊκής Σύμβασης του Τοπίου»)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της Πέμπτης 18 Φεβρουαρίου 2010.
«Α. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Πρώτου Κύκλου (Άρθρο 130 παρ.2 και 3 Καν. Βουλής)
1. Η με αριθμό 424/12-2-2010 Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Μιχαήλ Κατρίνη προς την Υπουργό Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, σχετικά με την άμεση εφαρμογή του Ν. 3794/2009 για τη μονιμοποίηση αναπληρωτών – ωρομίσθιων εκπαιδευτικών με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω κ.λπ..
2. Η με αριθμό 422/12-2-2010 Επίκαιρη Ερώτηση της Βουλευτού της Νέας Δημοκρατίας κυρίας Φωτεινής Πιπιλή προς την Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με τις κρατικές δαπάνες για τις αγροτικές συνομοσπονδίες κ.λπ..
3. Η με αριθμό 432/12-2-2010 Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Σταύρου Σκοπελίτη  προς τους Υπουργούς Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, σχετικά με την ακτοπλοϊκή σύνδεση της Ικαρίας με την ηπειρωτική χώρα κ.λπ..
4. Η με αριθμό 435/12-2-2010 Επίκαιρη Ερώτηση του ΣΤ΄ Αντιπροέδρου της Βουλής και Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Βαϊτση Αποστολάτου προς την Υπουργό Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, σχετικά με την ακτοπλοϊκή σύνδεση των νησιών του Αργοσαρωνικού με το λιμάνι του Πειραιά κ.λπ..
5. Η με αριθμό 437/12-2-2010 Επίκαιρη Ερώτηση της Βουλευτού του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κυρίας Ευαγγελίας Αμμανατίδου - Πασχαλίδου προς την Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με την κατάργηση της πρόωρης συνταξιοδότησης των αγροτών κ.λπ..
  Β. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Δεύτερου Κύκλου (Άρθρο 130 παρ.2 και 3  Καν. Βουλής)
  1. Η με αριθμό 426/12-2-2010 Επίκαιρη Ερώτηση της Βουλευτού του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κυρίας Αικατερίνης Φαρμάκη-Γκέκη προς τον Υπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, σχετικά με τις προθέσεις του Υπουργού για επέκταση του νέου προαστιακού σιδηρόδρομου προς Λουτράκι, με ενδιάμεσο σταθμό στον Ισθμό κ.λπ..
  2. Η με αριθμό 431/12-2-2010 Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Μάριου Σαλμά προς την Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με τη συνέχιση και εφαρμογή της αντικαπνιστικής πολιτικής κ.λπ..
  3. Η με αριθμό 433/12-2-2010 Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Απόστολου Νάνου προς τον Υπουργό Εργασίας, και Κοινωνικής Ασφάλισης, σχετικά με τα εργατικά ατυχήματα και απολύσεις στο εργοστάσιο ΚΟΝΤΙ στο Βόλο κ.λπ..
  4. Η με αριθμό 434/12-2-2010 Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Άγγελου Κολοκοτρώνη προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, σχετικά με τη λειτουργία των ιατροδικαστικών υπηρεσιών κ.λπ..  
  5. Η με αριθμό 438/12-2-2010 Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Νικολάου Τσούκαλη προς τους Υπουργούς Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, σχετικά με το ειδικό πρόγραμμα ανασυγκρότησης των Νομών Αχαΐας και Ηλείας κ.λπ..»
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Συνέχιση της συζήτησης επί των σχεδίων νόμων του Υπουργείου Οικονομικών:
α) «Κύρωση του Απολογισμού του Κράτους, οικονομικού έτους 2008»
β) «Κύρωση του Ισολογισμού του Κράτους, οικονομικού έτους 2008»
Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Ανδρέας Μακρυπίδης, Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ., για δώδεκα λεπτά.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΚΡΥΠΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρία και κύριοι συνάδελφοι, για να δούμε τον Απολογισμό και τον Ισολογισμό του 2008 θα πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να δούμε πρώτα και κύρια τις πολιτικές και οικονομικές συνθήκες που ψηφίστηκε ο Προϋπολογισμός για το 2008 και στη συνέχεια να δούμε τον Απολογισμό του.
Αν, όμως, η οικονομική πολιτική και η δημοσιονομική διαχείριση της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας για τον τελευταίο χρόνο διακυβέρνησης, το 2009, ήταν λαθεμένη, θα έλεγα απαράδεκτη και άστοχη και σίγουρα μικροκομματική, σε συνδυασμό με τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις που είχαμε το 2009, η οικονομική πολιτική και η διαχειριστική δημοσιονομική πολιτική της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας το 2008, ήταν, κατά τη γνώμη μου, και όπως προκύπτει και από τα στοιχεία του Ισολογισμού και του Απολογισμού οικονομικά εγκληματική.
Ο Προϋπολογισμός του 2008 έρχεται να μας αποδείξει ότι η επιλογή της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας για τις εκλογές του 2007 ήταν επιλογή που είχε να κάνει πρώτα και κύρια με τα αδιέξοδα που είχε η ίδια δημιουργήσει. Όλοι ενθυμούμεθα ότι η Νέα Δημοκρατία είχε επικαλεστεί πρόωρες εκλογές για να προχωρήσει σε μία σωστή και σώφρονα οικονομική πολιτική και μία υπεύθυνη δημοσιονομική διαχείριση των πραγμάτων. Γι’ αυτό και ζήτησε πρόωρες εκλογές το 2007. Και ψήφισε έναν προϋπολογισμό που έλεγε το Δεκέμβρη του 2007, ότι το 2008 θα είναι ένας προϋπολογισμός που θα μας βγάλει από τα αδιέξοδα και θα δημιουργήσει προοπτικές ανάπτυξης.
Και πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις, στα μέσα του 2008, δια στόματος του πιο υπεύθυνου πολιτικού, που ήταν τότε ο Υπουργός Οικονομίας κ. Αλογοσκούφης, ομολογείτο η αποτυχία. Δεν χρειαζόταν για εμάς να έρθουμε σήμερα, μετά περίπου από ενάμισι χρόνο, για να δούμε τον Απολογισμό.
Ήδη ο κ. Αλογοσκούφης τον Ιούλιο του 2008 έλεγε, πιάσαμε πάτο, όσον αφορά τα έσοδα. Συγχρόνως, με την κυνικότατη ομολογία του, παραδεχόταν ότι είχαμε και υπέρβαση στις δαπάνες. Άρα, αυτός ο προϋπολογισμός που κατά τη Νέα Δημοκρατία ήταν τόσο φιλόδοξος, ήδη στα μέσα του χρόνου, με την ομολογία, φαινόταν πλέον ότι ήταν μακρινό όνειρο και μακρινός στόχος το νοικοκύρεμα των δημοσιονομικών από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Και είχαμε και μειωμένα έσοδα και υπέρβαση στις δαπάνες.

(PS)


 
(SX)
Σημαντική υστέρηση στα φορολογικά έσοδα βεβαιώνεται από τον απολογισμό, που ενώ ήταν στόχος 13,7%, όπως είπε και ο εισηγητής μας ο κ. Κουσελάς, αυτά μετά βίας έφτασαν στο 3,5%, δηλαδή είχαμε μια υστέρηση εσόδων το 2008 της τάξεως των 4,5 δισεκατομμυρίων ευρώ, εκ των οποίων τα 3 δισεκατομμύρια ευρώ ήταν απώλεια ή μείωση των εσόδων από την έμμεση φορολογία, κυρίως του ΦΠΑ και του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης.
Για να αξιολογήσουμε σωστά αυτή την υστέρηση των εσόδων θα σας υπενθυμίσω, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, ότι το 2008 είχαμε 50.000 επιτηδευματίες που δεν υπέβαλλαν καθόλου φορολογική δήλωση εισοδήματος. Είχαμε 70.000 επιτηδευματίες, επιχειρήσεις και ελεύθερουςι επαγγελματίες, που δεν υπέβαλλαν ή υπέβαλλαν έναντι δήλωση Φόρου Προστιθέμενης Αξίας, που σημαίνει πολύ απλά ότι είχαμε απώλειες εσόδων από την έμμεση φορολογία, από το ΦΠΑ και τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης, της τάξεως των 3 και πλέον δισεκατομμυρίων ευρώ, που σημαίνει ότι έκαναν πάρτι οι φοροφυγάδες γιατί η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας τότε αδρανούσε, είχε αχρηστεύσει και είχε απαξιώσει το μηχανογραφικό σύστημα, το TAXIS και φυσικά, δεν προχωρούσε στις ηλεκτρονικές διασταυρώσεις.
Εάν πούμε ότι για τα έσοδα έφταιγε η διεθνής οικονομική κρίση, για τις δαπάνες ποιος είναι ο λόγος που είχαμε αυτή τη μεγάλη υπέρβαση; Σίγουρα ήταν ο ημετερισμός, ο παραγοντισμός, η σπατάλη και οι καταχρήσεις που γινόντουσαν από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, η αδιαφάνεια και η διαφθορά. Και γι’ αυτό το 2008 είχαμε υπέρβαση των δαπανών της τάξεως των 27 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Θα πω μόνο δύο στοιχεία, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, ότι οι δαπάνες το 2006 ήταν στο ύψος 42,9% του ΑΕΠ και το 2009, μέσα σε τρία χρόνια, έφτασαν να είναι στο 52% του ΑΕΠ, που σημαίνει 9,1% αύξηση των δαπανών μέσα σε τρία χρόνια. Απλά αυτό σημαίνει 22,5 με 23 δισεκατομμύρια ευρώ υπέρβαση των δαπανών τα τρία χρόνια, όσο είναι σήμερα το έλλειμμα συνολικά.
Αυτό σημαίνει ότι, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, όχι μόνο δεν μπορέσατε να ανταποκριθείτε στις υποχρεώσεις και στους σχεδιασμούς και στον προϋπολογισμό για τα έσοδα, αλλά είχατε ήδη προχωρήσει σε υπέρμετρες σπατάλες με αύξηση των δαπανών και γι’ αυτό οδηγήσατε το 2008 σε μια διόγκωση του ελλείμματος της τάξεως του 7,7%.
Επειδή, όμως, ακούσαμε κατ’ επανάληψη σ’ αυτή την Αίθουσα να μιλάνε και οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και κυρίως ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας για το δημόσιο χρέος, τα στοιχεία και οι αριθμοί αποκαλύπτουν τις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας διαχρονικά για τη διόγκωση του δημόσιου χρέους.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ: Όχι των δικών σας! Καθόλου!
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΚΡΥΠΙΔΗΣ: Να απαντήσω, αν θέλετε συνάδελφοι. Και των δικών μας!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Παρακαλώ, όχι διακοπές!
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ: Συγγνώμη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Συνεχίστε, κύριε Μακρυπίδη.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΚΡΥΠΙΔΗΣ: Εγώ δέχομαι τις διακοπές, κυρία Πρόεδρε και θα απαντήσω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ο χρόνος είναι συγκεκριμένος, κύριε συνάδελφε.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΚΡΥΠΙΔΗΣ: Θα απαντήσω στο ερώτημά σας.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ: Είκοσι πέντε χρόνια.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΚΡΥΠΙΔΗΣ: Δεκαεπτά χρόνια κυβέρνηση. Ξέρετε πόσο ήταν η αύξηση του δημόσιου χρέους στα δεκαεπτά χρόνια κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ; Ήταν 114 δισεκατομμύρια ευρώ. Δεκαεπτά χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ το δημόσιο χρέος αυξήθηκε συγκεκριμένα 114,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Δέκα χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία, 1989 – 1993, 2004 – 2009, ξέρετε πόσο αυξήθηκε, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας; Αυξήθηκε 168 δισεκατομμύρια ευρώ.
Αν κάνουμε και μια αναλογία κατ’ έτος, επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, αυξανόταν το χρέος κατά 6,7 δισεκατομμύρια ευρώ. Επί κυβερνήσεως της Νέας Δημοκρατίας, αυξανόταν κατά 16 δισεκατομμύρια ευρώ κατ’ έτος. Γι’ αυτό τα δέκα χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία έχουμε 168 δισεκατομμύρια αύξηση του δημόσιου χρέους.
Δεν είναι μόνο οι αριθμοί. Εδώ θα διερωτηθούμε τα 168 δισεκατομμύρια ευρώ που αυξήθηκε το δημόσιο χρέος επί κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας -επαναλαμβάνω 1990-1993 του κ. Μητσοτάκη και 2004-2009 επί κυβερνήσεων του κ. Καραμανλή- που πήγαν; Έγιναν έργα υποδομής; Αυξήθηκε το κοινωνικό κράτος; Στηρίξατε τις επενδύσεις; Είχαμε ανάπτυξη; Γι’ αυτό και σήμερα σας εγκαλούμε και σας λέμε που πήγαν αυτά τα λεφτά; Που πήγαν τα 168 δισεκατομμύρια ευρώ που αυξήσατε το δημόσιο χρέος επί κυβερνήσεώς σας;
Η απάντηση πολιτικά έχει δοθεί από τον ελληνικό λαό -σας έχει στείλει εκεί που είστε σήμερα- όμως, εδώ υπάρχουν και ευθύνες πολιτικές, προσωπικές και ενδεχόμενα και ποινικές. Αυτές τις ευθύνες είμαστε σήμερα σαν κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ υποχρεωμένοι, απέναντι στη δέσμευση που έχουμε δώσει στον ελληνικό λαό, να καταλογίσουμε σε όποιους ανήκουν και για την υπέρμετρη διόγκωση του δημόσιου χρέους και για τις σπατάλες, αλλά και για την παραποίηση των στοιχείων που είχε σαν αποτέλεσμα την απαξίωση της χώρας μας σε όλα τα ευρωπαϊκά φόρα και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στο ECOFIN και στο EUROGROUP.
Επειδή θα πρέπει να τελειώσει πλέον αυτό το παραμύθι σε σχέση με το δημόσιο χρέος, μόνο το 2009 το δημόσιο χρέος αυξήθηκε κατά 40 και πλέον δισεκατομμύρια ευρώ.
Κυρίες και κύριοι, η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. σε επόμενα νομοσχέδια, σε νομοθετικές πρωτοβουλίες που θα φέρει, θα στοχεύσει όχι μόνο στο να αντιμετωπίσει τη δύσκολη οικονομική κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα μέσα από μια σφικτή, περιοριστική θα έλεγα, εισοδηματική πολιτική, με μέτρα σίγουρα επώδυνα για τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, αλλά θα προχωρήσει και σε μια σειρά από νομοθετικές πρωτοβουλίες, όπως το φορολογικό νομοσχέδιο, μέσα από το οποίο θα απονείμει φορολογική και κοινωνική δικαιοσύνη, για να κληθούν επιτέλους, να πληρώσουν και αυτοί που χρόνια τώρα ήταν στο απυρόβλητο.
Θα ήθελα, όμως, να κλείσω την παρέμβασή μου με μια αναφορά που έχει να κάνει με ένα γεγονός που παρεμβάλλεται μέσα στον Απολογισμό και στον Ισολογισμό του 2008. Είναι για το θέμα που ανέφερε ο εισηγητής μας ο κ. Κουσελάς σε σχέση με την περιβόητη πλέον, ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗ ΑΧΕΠΕΥ.
Τα ανείσπρακτα το 2004 ήταν 11 δισεκατομμύρια ευρώ. Συμπτωματικά το 2008 έφτασαν τα 31 δισεκατομμύρια ευρώ. Συγκεκριμένα, για την επίμαχη χρονική περίοδο 2008 έχουμε διπλασιασμό των διαγραφέντων…
(Στο σημείο αυτό κτυπάει προειδοποιητικά το κουδούνι λήξης του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Πρέπει να ολοκληρώσετε για να τηρηθούν οι χρόνοι από όλους. Υπάρχει πρόβλημα σήμερα.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΚΡΥΠΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε, τελειώνω. Έχουμε διπλασιασμό των διαγραφέντων οφειλών το 2008 σε σχέση με το 2007, γιατί σε σχέση με το 2003 έχουμε τριπλασιασμό. Σύμπτωση. Θα έλεγα, όμως, ότι σε σχέση με την συγκεκριμένη εταιρεία διαπιστώνω, πέρα των όσων έχουμε πει κατ’ επανάληψη και τρεις πρόσθετες συμπτώσεις.

(AS)
( PS)
Πρώτη σύμπτωση: Έχουμε για πρώτη φορά –γεγονός όχι σύνηθες- γνωμάτευση του Ειδικού Γραφείου Νομικού Συμβούλου Φορολογίας, σε σχέση με την προβλεπόμενη προθεσμία υποβολής ένστασης από τον φορολογούμενο και όχι από εφαρμογή του νόμου, όπως έχουμε σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, με απόφαση του προϊσταμένου ΔΟΥ. Για πρώτη φορά –ή ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις- έχουμε απόφαση του γραφείου του Νομικού Συμβούλου Φορολογίας.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε συνάδελφε, πρέπει να ολοκληρώσετε.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΚΡΥΠΙΔΗΣ: Τελειώνω, δώστε μου μισό λεπτό, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Όχι, κύριε συνάδελφε, δε γίνεται να σας δώσω μισό λεπτό. Σας παρακάλεσα ειδικά σήμερα, να τηρείται ο χρόνος ομιλίας
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΚΡΥΠΙΔΗΣ: Δεύτερη σύμπτωση: Κοινοποιήθηκε το Φύλλο Ελέγχου στις 5 Ιουλίου, περίοδο καλοκαιριού, που εκεί θα μπορούσε να αμφισβητηθεί ο χρόνος έναρξης της υποχρέωσης υποβολής.
Τελειώνω με το εξής: Τρίτη σύμπτωση, κυρία Πρόεδρε, είναι ότι η παραπάνω ημερομηνία, 13 Νοεμβρίου που έχουμε την προσφυγή που έγινε από την «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ Χρηματιστηριακή», είναι τρεις ημέρες πριν λήξει η νέα προθεσμία των εξήντα ημερών και μόλις οκτώ ημέρες πριν τη δημοσίευση του νόμου που άλλαξε την προθεσμία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Μακρυπίδη, έχετε ολοκληρώσει.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΚΡΥΠΙΔΗΣ: Μάλιστα, κυρία Πρόεδρε.
Τρεις συμπτώσεις, να τις δεχτούμε. ‘Ομως, αν ήταν σύμπτωση ή σκοπιμότητα θα αποδειχθεί από την ένορκη διοικητική εξέταση που έχει διατάξει το Υπουργείο Οικονομικών. Εκεί νομίζω θα αποκαλυφθεί η αλήθεια σε όλο το βάθος.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Σας ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε.
Θα παρακαλούσα κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ιδιαίτερα σήμερα ο χρόνος θα τηρείται ακριβώς. Υπάρχει πρόβλημα, πρέπει να ολοκληρώσουμε στις 14.00΄ γιατί ο Υπουργός θα παραβρεθεί σε άλλη Επιτροπή. Ιδιαίτερα παρακαλώ τους Βουλευτές της Συμπολίτευσης, οι οποίοι είναι και περισσότεροι, να είναι σύντομοι.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΛΑΟΣ, κ. Χρυσανθακόπουλος. Κύριε συνάδελφε έχετε το λόγο ακριβώς για επτά λεπτά.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είμαστε μπροστά σ’ ένα φαινόμενο να συζητάμε –και είναι σωστό αυτό- επιτέλους απολογισμούς και ισολογισμούς παρελθόντων ετών, αλλά υπό το πρίσμα νέων δεδομένων, ότι τελικά στο λογιστικό επίπεδο υπάρχουν αλλοιώσεις στατιστικών στοιχείων και σαφώς οι αριθμοί μας ξεγελούν.
Η αλήθεια είναι ότι το τεράστιο έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου, έξω απ’ αυτά που περιγράφει ο Κρατικός Προϋπολογισμός, είναι ο δείκτης της οικονομίας μας, δείχνει δηλαδή, τη διακηρυγματική πορεία, η οποία σταδιακά θα μας φέρει κάποια στιγμή σε δύσκολη θέση. Και αυτή η κρίση κορυφώνεται μέσα από ένα διεθνές πλαίσιο, το οποίο είναι εντελώς αρνητικό για μας και είναι το πλαίσιο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, ανακατάταξης οικονομικών εξουσιών.
Βέβαια, η Ελλάδα με το 2% του ΑΕΠ σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν μπορεί να επηρεάσει τόσο πολύ το ευρώ και είναι υπερτιμημένη η κρίση εξαιτίας της Ελλάδας, θα έλεγε κανείς ότι είναι πλασματική. Είναι μια κρίση, όπου δεν αντιμετωπίζει το ευρώ τόσα πολλά προβλήματα από εμάς, όσο από τις δικές του εγγενείς αδυναμίες, από τη δική του θέση στο παγκόσμιο σύστημα.
Είμαστε στη φάση μιας παγκόσμιας οικονομικής ανακατάταξης -όπως είπα- από την οποία μπορούν να προκύψουν και νέα νομίσματα, μία συνεργασία Κίνας και Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής και πιθανόν των Ηνωμένων Πολιτειών με την Ευρώπη. Έχει ακουστεί από την άνοιξη του 2009, η συζήτηση για το AMEURO ή άλλη συζήτηση των ΗΠΑ με την Κίνα.
Αυτές είναι οι εξελίξεις, τις οποίες πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη για να αντιληφθούμε τη δίνη στην οποία οι υπερδινιζόμενοι δεν έχουν την επίγνωση των βασικών αιτίων και δυστυχώς, υπάρχει μια λογιστική αντίληψη της οικονομίας σε επίπεδο κυβερνητικό. Και η Αξιωματική Αντιπολίτευση στην ίδια λογική κινείται.
Δεν είναι λογιστικό το οικονομικό πρόβλημα της χώρας. Δεν χρειάζεται δημιουργική λογιστική ή τεχνάσματα για να αντιμετωπιστεί αυτό το ζήτημα. Βέβαια, υπάρχει και η αντίφαση, ο Προϋπολογισμός να καταψηφίζεται από την τότε αντιπολίτευση, αλλά ο Ισολογισμός του συγκεκριμένου Προϋπολογισμού και Απολογισμού να υπερψηφίζεται από την τότε Αντιπολίτευση που τον καταψήφισε σήμερα. Αυτό είναι η αντίφαση και η γελοιοποίηση μιας θεσμικής λειτουργίας. Βέβαια, η Κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει αλλιώς γιατί θα εκπέσει το δημόσιο λογιστικό. Αυτό όμως, το επισημαίνω για να κατανοήσετε κι εσείς ότι όλη η συζήτηση έχει προσχηματικό χαρακτήρα.
Το βασικό πρόβλημα του παραγωγικού τέλματος, της έλλειψης προοπτικής, της έλλειψης σχεδιασμού, της αδυναμίας να υπάρχουν συγκροτημένες διαρθρωτικές πρωτοβουλίες εκ μέρους της Κυβέρνησης, το αντιμετωπίζουμε μακροχρόνια. Και η ίδια δεν μπαίνει στην λογική ότι η ύφεση μπορεί να διαρκέσει τρία, τέσσερα, πέντε ή περισσότερα χρόνια. Στο τέλος θα έχει μία διέξοδο. Αντίθετα μπαίνουν στη λογική ότι ανάπτυξη σημαίνει αύξηση και διόγκωση και υπερμεγέθυνση συντελεστών. Αυτό δεν είναι ανάπτυξη. Ανάπτυξη είναι η δυναμική μίας χώρας που καλύπτει τις εσωτερικές τις ανάγκες μ’ έναν σχεδιασμό.
Μήπως υπάρχουν παραγωγικές δραστηριότητες, οι οποίες έχουν κατανεμηθεί σε ζώνες στον πρωτογενή τομέα ή σε μεταποιητικές επιχειρήσεις, οι οποίες συμπληρώνουν αυτό τον στόχο και στο τέλος να καλυφθεί η εσωτερική αγορά; Όχι, υπάρχει η λογική της αυτορυθμιζόμενης οικονομίας, η οποία είναι πλασματική λογική, είναι λαθεμένη λογική , είναι καπιταλιστική λογική, είναι νεοφιλελεύθερη αντίληψη, είναι ισοπεδωτική λογική και μέσα σ’ αυτήν συνεπιφέρεται και η καταστροφή του κοινωνικού ιστού της χώρας, η πτώχευση τεράστιων τμημάτων της παραγωγικής μας κοινωνικής δυναμικής και η χρεοκοπία της δημόσιας διαχείρισης.
Βέβαια, οι τράπεζες, οι οποίες έχουν καταληστέψει τα αποθεματικά των Ταμείων, στην πρώτη φάση, με το κάτι τι στα Προεδρεία τους -γιατί ήταν η προτίμηση της τράπεζας, η οποία έπαιρνε τσάμπα χρήμα και ήταν μεγάλη πρόκληση- άρχισε η διαφθορά στο πρώτο επίπεδο. Στη συνέχεια, εξελίχθηκε στα δομημένα ομόλογα, όμως, δεν υπάρχει επιστροφή χρημάτων από τις τράπεζες. Αντίθετα, αυτές τώρα θα κληθούν να συγχωνευτούν κάποιες μεταξύ τους για να επιβιώσουν μέσα στην απραξία, την οποία έχουν περιέλθει ελλείψει ρευστού και δεν έχουν τη δυνατότητα να δανείσουν.
Άρα, λοιπόν, αυτό το βασικό κριτήριο που μια τράπεζα φτάνει στα έσχατά της, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με ταχύτατες πρωτοβουλίες συγχώνευσης. Τα μεγέθη τους είναι τέτοια που δεν επιτρέπουν επιβίωση, αν δεν αλληλοστηριχθούν και δεν συγχωνευθούν. Βέβαια, όπως ξέρετε, οι διαχειριστές είναι αυτοί που υποκλέπτουν στο τέλος το μεγάλο όφελος, δηλαδή αυτοί που παίρνουν στα χέρια τους το δημόσιο χρήμα, το χρήμα του καταθέτη και σαφώς, δεν ενδιαφέρονται για κάτι τέτοιο. Πρέπει να είναι μια αναγκαστική απόφαση. Δεν θέλουμε να έλθει απ’ έξω, πρέπει να είναι μια απόφαση στο εσωτερικό της χώρας για να έχουμε εξέλιξη.
Και βέβαια, το μοντέλο της μεταπολίτευσης κλείνει. Θέλω να πω δηλαδή, ότι οι σαράντα επιχειρηματίες, εθνικοί προμηθευτές, εθνικοί κατασκευαστές, εθνικοί εκμαυλιστές, οι σαράντα μεγάλοι διαφθορείς του πολιτικού κόσμου με τους εκάστοτε τριακοσίους, που συλλήβδην ο ελληνικός λαός θεωρεί διεφθαρμένους, μένουν στο απυρόβλητο, διότι το πολιτικό προσωπικό θεωρείται υπαλληλικό απέναντί τους και σαφώς, δεν μπορεί να αντιδράσει και να τους κατονομάσει ή να απαιτήσει, η κάστα η συγκεκριμένη που συσσώρευσε τον τεράστιο πλούτο να τα επιστρέψει και να πληρώσει το κόστος του σημερινού οικονομικού αδιεξόδου.
Αυτή είναι όμως μία εξέλιξη, η οποία δεν έχει να κάνει πλέον μ’ αυτούς, διότι ο κ. Παπανδρέου μεταφέρει το κέντρο των αποφάσεων στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, στην Παγκόσμια Τράπεζα, σε Υπερεθνικούς Οργανισμούς στη λογική της παγκόσμιας διακυβέρνησης, δηλαδή, της «οικονομικής δικτατορίας» και μ’ αυτό τον τρόπο, οι συγκεκριμένοι σαράντα μένουν στη γωνία. Τώρα θα συνειδητοποιήσουν ότι τέλειωσε γι’ αυτούς, όπως τελείωσε και για όλο το πολιτικό σύστημα, το παλιό μοντέλο εσωτερικής διανομής του εξωτερικού χρέους. Αυτή η εξέλιξη μεταφοράς στο διεθνή παράγοντα των εξουσιών της χώρας μας, είναι μια εξέλιξη οδυνηρή και εκφράστηκε στα λόγια του Πρωθυπουργού ως εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας, η οποία συνεπιφέρει μέγιστη υποχώρηση και στα εθνικά ζητήματα και αλλού.
Για να προχωρήσουμε, το κλείσιμο αυτού του θεατρικού σκηνικού του παραλόγου θα είναι ότι αφού μας γονατίσουν, να μας φέρουν ως φυσιολογική τη συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο, όπου η προσφερόμενη στην Ελλάδα παλαιότερα παροχή, αντιπαροχή 12% της αποκλειστικής εκμετάλλευσης, θα διαιρεθεί διά του δύο και στη συνέχεια σε τεταρτημόρια και μπορεί να φτάσει και στο 3% και στο 1% και να λέμε και ευχαριστώ ως ελληνικός λαός, που μας οδήγησαν σε μια τέτοια εξέλιξη.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ολοκληρώστε παρακαλώ, κύριε συνάδελφε.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ολοκληρώνω, κυρία Πρόεδρε.
Κλείνω με την εξής προτροπή: Οι εργαζόμενοι στη χώρα μας δεν μπορούν να σηκώσουν μονομερώς αυτοί, όλο το βάρος της οικονομικής κρίσης. Για να υπάρχει δικαιοσύνη χρειάζεται αναλογική κατανομή των βαρών σε όλα τα επίπεδα των οικονομικών συντελεστών.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Κωνσταντίνος Καρτάλης ζητεί άδεια ολιγοήμερης απουσίας στο εξωτερικό. Η Βουλή εγκρίνει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Η Βουλή ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια.
Συνεχίζουμε με τον κ. Σάββα Αναστασιάδη, Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας.
Κύριε συνάδελφε, έχετε το λόγο για δέκα λεπτά.

( RG)
(AS)
ΣΑΒΒΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Η απόφαση της Κυβέρνησης, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να προχωρήσει σήμερα στην κύρωση του Απολογισμού και Ισολογισμού του έτους 2008 είναι κάτι που όλες οι πλευρές του Κοινοβουλίου το ζητούσαν και είναι κάτι που κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, είναι μια σωστή πρωτοβουλία. Με τη σημερινή συζήτηση επιτελείται η λογοδοσία της τότε κυβέρνησης, σχετικά με την εκτέλεση του Προϋπολογισμού. Εάν πράγματι δηλαδή οι δεσμεύσεις του Προϋπολογισμού έχουν τηρηθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση να διερευνηθεί και να εντοπιστούν ενδεχόμενες αποκλίσεις του Προϋπολογισμού από τους στόχους που είχαν τεθεί και να αναζητηθούν τα αίτια, πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά που οδήγησαν σε αυτές τις ενδεχόμενες αποκλίσεις.
Το 2008, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η παγκόσμια κοινότητα γνώρισε τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση που ζήσαμε ποτέ. Ισχυρές οικονομίες του πλανήτη έχουν εισέλθει σε περίοδο στασιμότητας ή και ύφεσης. Οικονομικοί κολοσσοί έχουν καταρρεύσει, ως χάρτινοι πύργοι. Η κρίση, αν και καθυστερημένα επηρέασε και την οικονομία της χώρας μας. Ο Προϋπολογισμός του 2008 υλοποιήθηκε μέσα σ’ αυτό το άσχημο κλίμα, εν μέσω της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα. Ήταν ένας δύσκολος Προϋπολογισμός σε έναν πολύ δύσκολο χρόνο. Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προχώρησε άμεσα και έγκαιρα σε λήψη συγκεκριμένων μέτρων, για να έχουμε τις λιγότερο δυνατόν επιπτώσεις από την οικονομική κρίση. Τέτοια μέτρα ήταν ο πενταπλασιασμός του ελάχιστου εγγυημένου ποσού καταθέσεων στις ελληνικές τράπεζες των φυσικών προσώπων, από 20.000 δηλαδή σε 100.000 ευρώ, η ενίσχυση της ρευστότητας της οικονομίας, η καθιέρωση του Ταμείου Εγγυοδοσίας των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων, το γνωστό σε όλους μας ΤΕΜΠΜΕ. Προχώρησε σε αποκλιμάκωση της φορολογικής επιβάρυνσης των φυσικών προσώπων και επίσης στην ίδρυση ταμείου συνοχής, καθώς και στη λήψη άλλων παράλληλων μέτρων στήριξης της οικονομίας. Ο ρυθμός ανάπτυξης του έτους 2008 διαμορφώθηκε στο 2%, χαμηλότερο από αυτό του έτους του 2007, σημαντικά υψηλότερο, όμως, από τον αντίστοιχο κοινοτικό μέσο όρο. Τα έσοδα του 2008 υπολείπονται κατά 3 δισεκατομμύρια σε σχέση με την πρόβλεψη του Προϋπολογισμού, αλλά είναι αυξημένα κατά 2,5 δισεκατομμύρια σε σχέση με το έτος 2007.
Πρέπει επίσης να τονιστεί ότι τα καθαρά μη φορολογικά έσοδα ανήλθαν σε 4,2 δισεκατομμύρια ευρώ, αυξημένα έναντι των προβλέψεων, κατά 813 εκατομμύρια ευρώ. Αυτό οφείλεται κυρίως στα έσοδα που προήλθαν από την κατάργηση των ειδικών λογαριασμών. Παράλληλα, μαζί με τις δαπάνες για τόκους παρουσίασαν αύξηση έναντι των προβλέψεων, κατά 477 εκατομμύρια ευρώ. Η αύξηση αυτή οφείλεται στα κονδύλια που διατέθηκαν για δαπάνες, για συντάξεις, για αυξήσεις και αναπροσαρμογές, για επιπλέον πληρωμές σε εξοπλιστικά προγράμματα στις Ένοπλες Δυνάμεις, για την πληρωμή επιπλέον δαπανών για τόκους λόγω της ανόδου των επιτοκίων εξαιτίας της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης και οι δαπάνες για την πληρωμή τόκων για το 2008 ανήλθαν σε 11,2 δισεκατομμύρια ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στο 4,7% του Α.Ε.Π., αυξημένο κατά 1,4 δισεκατομμύρια ευρώ σε σχέση με το 2007.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εξαιτίας των πρωτοβουλιών που πήρε η Κυβέρνηση, οι επιπτώσεις που δέχθηκε η χώρα μας ήταν από τις ηπιότερες σε σχέση με τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σήμερα η οικονομία μας αντιμετωπίζει αντίστοιχα και ίσως και μεγαλύτερα προβλήματα. Αυτά για να αντιμετωπιστούν απαιτούν ταχύτητα, τόλμη και αποφασιστικότητα. Δυστυχώς, όμως, από τις εκλογές μέχρι σήμερα έχει χαθεί πολύτιμος πολιτικός χρόνος. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι αγορές να μην πείθονται από τις προθέσεις της Κυβέρνησης, να πιέζουν και να αυξάνεται το κόστος δανεισμού με σημαντικές επιπτώσεις στην ήδη προβληματική οικονομία μας. Τα μέτρα της Κυβέρνησης είναι ακριβώς αντίθετα από αυτά που υπόσχονταν προεκλογικά. Οι ανεύθυνες και επιπόλαιες δηλώσεις για χρεοκοπία της χώρας οδήγησαν την αγορά σε πανικό, σε φυγή κεφαλαίων στο εξωτερικό και σε άνοδο των επιτοκίων δανεισμού.
Ο Πρωθυπουργός που σήμερα ζητά συναίνεση και την έχει, γιατί εμείς είμαστε και ως Αντιπολίτευση υπεύθυνοι, πριν από δυο χρόνια στις 12 Μαρτίου, την ίδια περίπου περίοδο του 2008 κατέβαινε στη διαδήλωση μαζί με την ΑΔΕΔΥ. Και τότε η οικονομία μας αντιμετώπιζε τεράστια προβλήματα εξαιτίας της κρίσης. Και τότε ο Πρωθυπουργός της χώρας ο Κώστας ο Καραμανλής ζητούσε συναίνεση. Ξέρετε τι δήλωνε τότε ο σημερινός Πρωθυπουργός; Είμαστε όλοι εδώ για να παλεύουμε για τα δίκαια των εργαζομένων. Δεν θα περάσουν με αιφνιδιασμό και επικοινωνιακά τρικ τα αντιλαϊκά μέτρα της Κυβέρνησης. Την ίδια περίοδο σε συζήτηση για το ασφαλιστικό, δήλωνε: Δεν μπορείτε να κοιτάξετε, κύριε Πρωθυπουργέ –απευθυνόμενος στον τότε Πρωθυπουργό- τους εργαζόμενους στα μάτια. Πώς να αντέξουν την αύξηση των ορίων ηλικίας οι εργαζόμενες μητέρες με ανήλικα παιδιά; Προχθές, κύριε Πρωθυπουργέ, γιατί δεν πήγατε στη διαδήλωση της ΑΔΕΔΥ, γιατί δεν πήγατε στα μπλόκα των αγροτών, όπως κάνατε πέρυσι; Αντέχουν σήμερα οι εργαζόμενες γυναίκες την αύξηση των ορίων ηλικίας; Τολμάτε εσείς σήμερα να κοιτάξετε τους εργαζόμενους στα μάτια; Όχι φυσικά, δεν το τολμάτε γιατί είπατε ψέματα στον κόσμο, τους εξαπατήσατε. Γιατί άλλα τους τάξατε προεκλογικά και άλλα εφαρμόζετε σήμερα. Πού είναι το έτοιμο σχέδιο που εξαγγείλατε, κύριε Υπουργέ; Κάνετε συνεχώς λάθη και ένα από τα σημαντικότερα και τα τελευταία είναι αυτό με την αύξηση των καυσίμων. Ενώ εξαγγείλατε την αύξηση, αφήσατε να περάσουν δέκα μέρες, έτσι ώστε οι επιτήδειοι να κερδοσκοπήσουν με την ανοχή σας, γιατί αγόρασαν φθηνά, έκαναν μεγάλες αποθεματοποιήσεις και πουλούν σήμερα ακριβά. Σε 40.000.000 ευρώ ανέβαζαν την Κυριακή οι εφημερίδες το κέρδος εις βάρος του κόσμου των επιτήδειων εξαιτίας αυτής της αμέλειάς σας.
Η χώρα, κύριε Υπουργέ, χρειάζεται σήμερα μια αναπτυξιακή διέξοδο και εσείς από ό,τι φαίνεται δεν είστε ικανοί να τη δώσετε. Το να εισπράττει κανείς είναι το πολύ εύκολο. Το να δημιουργεί είναι το δύσκολο και το ζητούμενο και στην πολιτική της Κυβέρνησής σας, η αναπτυξιακή προοπτική είναι ανύπαρκτη. Δεν αντιλαμβάνεστε ότι όταν μειώνετε τους μισθούς και τις συντάξεις, μειώνετε την αγοραστική δύναμη του πολίτη, άρα μειώνετε την κατανάλωση και αυτό επιφέρει μείωση των άμεσων και έμμεσων φόρων για το κράτος. Δεν αντιλαμβάνεστε ότι όταν εφαρμόζετε φορομπηχτική πολιτική, φοροεπιδρομή σκληρή, στεγνώνετε την αγορά και άρα αυξάνετε την ανεργία, άρα αυξάνετε τις δαπάνες του κράτους για επιδόματα ανεργίας και άλλα μέτρα στήριξης των ανέργων; Κάθε φορά που ο Πρωθυπουργός -και όχι μόνο- μιλάει για ανάπτυξη επαναλαμβάνει στερεότυπα, τα περί πράσινης ανάπτυξης. Με συγχωρείτε, κύριε Υπουργέ, αλλά εγώ και νομίζω και πάρα πολλοί μαζί με εμένα δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει πράσινη ανάπτυξη. Μπορείτε να μας εξηγήσετε πρακτικά τι είναι αυτή η πράσινη ανάπτυξη και πώς θα βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο, όπως εσείς ισχυρίζεστε;
Παγώσατε το ΕΣΠΑ. Πριν από λίγο διάστημα ορίσατε Γενικό Γραμματέα του ΕΣΠΑ, ο οποίος με μικρούς υπολογισμούς θέλει τρεις μήνες να ενημερωθεί, άλλους τέσσερις μήνες να αποφασίσει, ο χρόνος τελείωσε. Ο αναπτυξιακός νόμος δεν λειτουργεί. Τα ΣΔΙΤ πάγωσαν. Πώς θα γίνει ανάπτυξη, με το νεφελώδες και θεωρητικό κατασκεύασμα της πράσινης ανάπτυξης;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς ακολουθούμε εντελώς διαφορετική πολιτική από αυτή που ακολούθησαν οι συνάδελφοι της Κυβέρνησης, οι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Στεκόμαστε υπεύθυνα απέναντι στα προβλήματα του πολίτη, στηρίζουμε κάθε μέτρο που κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση και προς την εξυπηρέτηση του πολίτη. Θα σταθούμε, όμως, σκληρά απέναντί σας σε κάθε είδους αυθαιρεσία, παλινωδία και ανακολουθία. Η Νέα Δημοκρατία έκανε μεγάλη προσπάθεια, πήρε τολμηρές αποφάσεις το έτος 2008 και παρά τη δική σας αρνητική ανεύθυνη, λαϊκίστικη και ισοπεδωτική στάση, με σοβαρότητα, ευθύνη και ετοιμότητα αντιμετώπισε τη λαίλαπα της οικονομικής κρίσης, διατηρώντας θετικό το αναπτυξιακό πρόσημο στο 2% της χώρας το 2008, όταν σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το πρόσημο αυτό ήταν αρνητικό.
Ψηφίζουμε, λοιπόν, τον Προϋπολογισμό του έτους 2008.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από το Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς για τη σημερινή συζήτηση ορίζεται Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος ο Βουλευτής κ. Παναγιώτης Λαφαζάνης.
(EP)


(RG)
Επίσης, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, τριάντα εννέα μαθητές και μαθήτριες και δύο εκπαιδευτικοί συνοδοί τους από το 1ο και 6ο Δημοτικό Σχολείο Γέρακα Αττικής.
Η Βουλή σας καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες)
Συνεχίζουμε με τη Βουλευτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ κα Παπαθανάση Αφροδίτη.
Ορίστε, κυρία συνάδελφε, έχετε το λόγο για 12 λεπτά.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ: Η κυρία συνάδελφος έχει περισσότερο χρόνο…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Είναι συγκεκριμένος ο χρόνος, κύριε συνάδελφε. Σας ακούω ότι σχολιάζετε. Οι χρόνοι έχουν δοθεί από τα κόμματα.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ: Το εξηγώ στον κύριο συνάδελφο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Ορίστε, κυρία συνάδελφε.
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΗ: Κυρία Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, καλούμαστε σήμερα -πάλι με υστέρηση- σε μια διαδικασία συζήτησης για την κύρωση του Απολογισμού και Ισολογισμού, αυτή τη φορά για το έτος 2008. Η συζήτηση αυτή πραγματοποιείται κάτω από μια σειρά επώδυνων και αναγκαίων βημάτων για την ελληνική οικονομία και κοινωνία και κάτω από τη θεώρηση της μεγαλύτερης πρόκλησης, που αντιμετωπίζει σήμερα η ελληνική οικονομία και η κοινωνία, όμως, από τη Μεταπολίτευση και μετά.
Καλούμαστε να κάνουμε σημαντικές αλλαγές τάχιστα. Καλούμαστε να πάρουμε μέτρα όχι απαραίτητα ευχάριστα, αλλαγές και μέτρα που αφορούν το ασφαλιστικό, το φορολογικό, την πρόκληση ανάπτυξης και αλλαγής του παραγωγικού προτύπου της χώρας και μέτρα που αφορούν την εισοδηματική πολιτική. Οι αλλαγές και τα μέτρα αυτά οφείλουν να υπακούν και υπακούν στον κανόνα της δικαιοσύνης. Δηλαδή, τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα να προστατεύονται και με μεγαλύτερη προοδευτικότητα να συνεισφέρουν τα υψηλά εισοδήματα. Υπήρχε άλλη επιλογή; Δε συμφωνούμε όλοι ότι η χώρα οφείλει να αφήσει πίσω, οριστικά και δια παντός, ένα καλό παρελθόν, αυτό του κράτους των πολλών ταχυτήτων, της σπατάλης, του κράτους των συντεχνιών, του κράτους της ψηφοθηρικής συναλλαγής.
Στα χρόνια που έρχονται πρέπει πρώτον, για τις γενιές που έρχονται και δεύτερον, για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης, να αλλάξουν όλα. Να αλλάξει ο κακός δημόσιος τομέας, να θωρακιστεί με αξιοκρατία, να αλλάξουμε εμείς το πολιτικό δυναμικό, να αλλάξουμε ακόμα κι εμείς συμπεριφορά και στάση ζωής. Θέλουμε περισσότερο από ποτέ την αλλαγή προτύπων και μία χώρα που να μπορεί ξανά να δημιουργεί ευκαιρίες.
Και γνωρίζουμε και θέλουμε συμμάχους για τις αλλαγές αυτές. Και ξέρουμε και γνωρίζουμε ότι οι σύμμαχοί μας αυτοί πρέπει να είναι και οι εργαζόμενοι και η παραγωγική βάση της χώρας αυτής. Η χώρα πρέπει να βγει σήμερα από την κερδοσκοπική κρίση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να αντιδράσει, να δει τις κοινωνίες διαφορετικά.
Βέβαια, η κρίση που βιώνουμε στην Ελλάδα σήμερα δεν είναι ουδέτερη πολιτικά, ούτε προήλθε τυχαία. Είναι γνωστή σε όλους η τελευταία περιπέτεια των αριθμών, η απόφαση της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας που -αντί να θωρακίσει τη χώρα- έστελνε παραμονές εκλογών στοιχεία, που απλά βόλευαν τη συγκυρία, καταδικάζοντας την αξιοπιστία της χώρας. Επειδή, ο προηγούμενος συνάδελφος έκανε αναφορά σε διάφορα προγράμματα, για ποιο λόγο σε ένα πρόγραμμα όπως το «Μπαλτατζής», που έχει 300 εκατομμύρια ευρώ βάλατε 1.300.000.000 ευρώ;
Για ποιο λόγο να καθόμαστε σήμερα, αντί να τρέχουμε να κάνουμε πράγματα, να υλοποιούμε έργα, να ξεσκαρτάρουμε ποια θα πρέπει να μείνουν και ποια να φύγουν. Για ποιο λόγο συνέβησαν αυτά; Για ποιο στα τομεακά προγράμματα δεν έχουν καθόλου λεφτά μέσα; Για ποιο λόγο στα περιφερειακά προγράμματα δεν υπάρχουν λεφτά μέσα και είναι τα προγράμματα σκορπισμένα παντού; Για ποιο λόγο, βλέπω εγώ στην περιφέρειά μου, να υπάρχουν παρατάσεις συμβάσεων εργολάβων μέχρι 30 Σεπτεμβρίου; Ποιόν εξυπηρετεί αυτό; Για ποιο λόγο η παράταση συμβάσεων εργολάβων μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου;
Σήμερα, η αξιολόγηση των πεπραγμένων και της υλοποίησης του Προϋπολογισμού, σαφώς αναδεικνύει τα αίτια και μας οδηγεί σε οριστικά συμπεράσματα για τα προβλήματα που ταλανίζουν τα δημόσια οικονομικά. Φέρνει στο φως αποδείξεις αδράνειας ή και κακής δράσης από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Φέρνει στο φως αποκαλυπτικά στοιχεία για τα δημόσια οικονομικά και ερμηνεύει, εν πολλοίς, την κρίση του συστήματος.
Το 2008 ήταν η χρονιά που η παγκόσμια οικονομική κρίση έπληξε τις περισσότερες αναπτυγμένες χώρες, ενώ στην Ελλάδα ακόμα εξακολουθούσε να υπάρχει θετικός ρυθμός ανάπτυξης. Παρά το δυσμενές γίγνεσθαι, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν πήρε τα μέτρα τα οποία ήταν αναγκαία για να θωρακιστεί η χώρα. Ας δούμε κάποια ειδικά στοιχεία:
Το 2008 ήταν η χρονιά που το έλλειμμα στο ισοζύγιο των συναλλαγών έχει εκτοξευθεί σχεδόν στα 15% του Α.Ε.Π., κάνοντας φανερό το σημαντικό έλλειμμα ανταγωνιστικότητας των ελληνικών προϊόντων και υπηρεσιών. Οι ακάλυπτες επιταγές κατέγραψαν αύξηση ρεκόρ. Είναι αυξημένες κατά 40% σε σχέση με το 2007, φθάνοντας στο 1,3 δις ευρώ.
Οι πρωτογενείς δαπάνες από 38,5 δισεκατομμύρια ευρώ το 2005, έφθασαν στα 59 δις ευρώ το 2009. Δηλαδή, μέσα σε μία τετραετία αυξήθηκαν κατά 20 δισεκατομμύρια ευρώ. Και εδώ είναι το ερώτημα: Οφείλει ή όχι η προηγούμενη Κυβέρνηση να μας εξηγήσει, πως οι πρωτογενείς δαπάνες σε μία τετραετία ανέβηκαν κατά 20 δις ευρώ και σε ποια ανάπτυξη πήγαν τα χρήματα αυτά;
Σε σύγκριση με το 2003, οι ανείσπρακτες οφειλές από 11,5 δις ευρώ εκτινάχθηκαν το 2007 στα 31 δις ευρώ. Δηλαδή, τριπλασιάστηκαν μέσα σε τέσσερα χρόνια. Τα φορολογικά έσοδα είχαν πρόβλεψη στο 13,7, αυξήθηκαν, όμως, μόνο κατά 3,6 σε σχέση με το προηγούμενο έτος.
Οι έμμεσοι φόροι, παρά τον στόχο αύξησής τους κατά 15% περίπου, αυξήθηκαν μόνο στο 3,7% και υστέρησαν κατά 3 δις ευρώ έναντι των προβλέψεων. Και αυτό οφείλεται στην κοινώς ομολογούμενη αδυναμία των ελεγκτικών και εισπρακτικών μηχανισμών.
Η συνεχής διόγκωση των ανείσπρακτων οφειλών, από τα βεβαιωθέντα τακτικά έσοδα, αποδεικνύει την πλήρη αποτυχία της φορολογικής πολιτικής της προηγούμενης κυβέρνησης, της Νέας Δημοκρατίας αλλά και τη συνεχιζόμενη υποβάθμιση, την συνεχιζόμενη κατάρρευση των φοροεισπρακτικών μηχανισμών.
Τα πιστωτικά έσοδα του τακτικού προϋπολογισμού, δηλαδή ο εσωτερικός και εξωτερικός δανεισμός, έφθασαν περίπου τα 70 δις ευρώ, έναντι προβλέψεων περίπου 35 δις ευρώ. Το 2007 είχαν φθάσει τα 57 δις ευρώ, έναντι προβλέψεων 30,5 δις ευρώ. Αυξήθηκαν, δηλαδή, έναντι των προϋπολογισμένων κατά 35 δις ευρώ ή κατά 101,55%.
Το 2008 είναι η πρώτη χρονιά που το μεγαλύτερο μέρος των δανειακών εσόδων της χώρας προέρχεται από εξωτερικό δανεισμό. Γι’ αυτό οι αγορές, οι διεθνείς πιστωτές και τα συμφέροντά τους, απέκτησαν και αποκτούν δυστυχώς όλο και μεγαλύτερο λόγο στη δημοσιονομική μας διαχείριση με ό,τι αυτό συνεπάγεται σήμερα.
Τέλος, να σημειώσω και τις διαγραφές των βεβαιωμένων ανείσπρακτων οφειλών, που εμφανίζονται τριπλάσιες σε σχέση με το 2003 και σχεδόν διπλάσιες έναντι του προηγούμενου έτους το 2007.
Κύριοι συνάδελφοι, σήμερα εμείς οφείλουμε να ανατάξουμε την ελληνική οικονομία. Θα πούμε αλήθειες τόσο για το χθες και τη καταστροφική διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, όσο και για το σήμερα. Οφείλουμε να ανακτήσουμε την καταρρακωμένη αξιοπιστία της χώρας στις ευρωπαϊκές και διεθνείς αγορές και να προασπίσουμε το μέλλον της χώρας μας. Οφείλουμε με αίσθημα ευθύνης και αίσθημα δικαίου να βαδίσουμε αυτό το δύσκολο μονοπάτι. Οι θυσίες -γιατί υπάρχουν θυσίες- πρέπει να έχουν αποτέλεσμα. Να τηρήσουμε το πρόγραμμα σταθερότητας όχι σε λογικές διαχείρισης, αλλά και λογικές αλλαγών και μεταρρυθμίσεων για μία τροχιά ανάπτυξης.
Χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ την αλλαγή του παραγωγικού προτύπου, ενός νέου παραγωγικού προτύπου που ανταποκρίνεται στις ανάγκες των πολιτών. Χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ την ορθολογική διαχείριση των χρημάτων και της περιουσίας του ελληνικού λαού και τη διαφάνεια στα δημόσια οικονομικά.
Σε σχέση με τη διαφάνεια κάνουμε αμέσως βήματα. Έχουμε εξαγγείλει συγκεκριμένες ενέργειες: την αναβάθμιση και την ενίσχυση της Επιτροπής Απολογισμού και Ισολογισμού. Την έγκαιρη αποστολή στοιχείων και τακτική ενημέρωση από τον Υπουργό για την πορεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού. Τη συγκρότηση Ειδικής Επιστημονικής Γραμματείας στη Βουλή, για την παρακολούθηση των εσόδων και των δαπανών. Τη διευκόλυνση του έργου των Βουλευτών, για να μπορεί η Βουλή να αξιολογεί ό,τι στοιχεία καταθέτει το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Μιλήσαμε και καταθέτουμε σήμερα στην Επιτροπή το νομοσχέδιο για την ανεξαρτητοποίηση της Στατιστικής Υπηρεσίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρώτιστο καθήκον μας στις συνθήκες αυτές είναι να σώσουμε την οικονομία, να μειώσουμε το χρέος, επιδιώκοντας κάθε φορά πιο δίκαιες λύσεις τις λύσεις που προστατεύουν -στο μέτρο του δυνατού- τους ασθενέστερους και την μεσαία τάξη. Οι συνθήκες επιβάλουν να επιταχύνουμε στο μέτωπο της ανάπτυξης. Πρέπει να επιταχύνουμε στην εφαρμογή αναπτυξιακών μέτρων, διαφορετικά το κόστος και οι συνέπειες θα είναι ακόμα μεγαλύτερες. Τα δύσκολα μέτρα που αναγκαζόμαστε να λάβουμε είναι ένας πρόσθετος λόγος για να επιταχύνουμε το σύνολο των πρωτοβουλιών, κυρίως αυτών που έχουν θεσμική υπόσταση. Πρέπει να αλλάξει όχι το παραγωγικό μοντέλο, αλλά το ίδιο το κράτος. Η ίδια η δομή του κρατικού μηχανισμού. Πρέπει να αλλάξει η ίδια η συμπεριφορά στο δημόσιο τομέα. Αυτό που ζητούμε είναι η ανακούφιση του πολίτη στην καθημερινότητα, καλύτερες υπηρεσίες από το κράτος, καλύτερη ποιότητα ζωής.
(SS)
(EP)
Το μεγάλο στοίχημα παραμένει, βέβαια, η ανασυγκρότηση της παραγωγικής μας βάσης και η δίκαιη ανακατανομή του πλούτου. Και για εμάς το πρόγραμμα σταθερότητας και ανάπτυξης αποτελεί το δεσμευτικό μας σχέδιο για τις μεγάλες αλλαγές που χρειάζεται η χώρα. Είναι ένα σχέδιο συγκεκριμένων και μόνιμων μέτρων με ριζικές αλλαγές στον Προϋπολογισμό, στη φορολογία, στο παραγωγικό μας πρότυπο και, όπως είπα και νωρίτερα και είναι εξίσου σημαντικό, στον τρόπο λειτουργίας του κράτους. Και αυτό το χρωστάμε στις γενιές που έρχονται.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ, κυρία Παπαθανάση. Ήσασταν και πάρα πολύ σύντομη.
Συνεχίζουμε με το Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνο Τσιάρα. Ορίστε, έχετε το λόγο για δέκα λεπτά.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ: Σας ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είχα προετοιμαστεί να μιλήσω για τον οικονομικό Απολογισμό και Ισολογισμό του έτους 2008. Ακούγοντας, όμως, τους συναδέλφους της κυβερνητικής παράταξης, είμαι υποχρεωμένος να απαντήσω σε κάποια θέματα, τα οποία έθιξαν.
Είναι προφανές, κύριοι συνάδελφοι, ότι καμία πραγματικότητα δεν προέρχεται από παρθενογένεση. Είναι προφανές επίσης, ότι αυτό το οποίο ζεί σήμερα η ελληνική κοινωνία ως μείζον πρόβλημα με πολύ συγκεκριμένη αναφορά στα οικονομικά της δεδομένα, δεν είναι αποτέλεσμα μίας και μόνο διακυβέρνησης. Και το λέω αυτό, γιατί κάποια στιγμή αν θέλουμε όντως να ανακτήσουμε την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος και να δώσουμε μία άλλη διάσταση στον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί απέναντι στην κοινωνία και στους πολίτες, πρέπει πρώτα και πάνω απ’ όλα να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας. Δεν αρκεί να καταγγέλλουμε, εάν την ίδια στιγμή η προσπάθειά μας δεν εδράζεται σε μία ειλικρινή καταγραφή της πραγματικότητας, πολύ περισσότερο σε μία ειλικρινή πρόθεση να αλλάξουμε αυτήν την κακή πραγματικότητα. Και αυτό το λέω, γιατί εκτιμώ ότι ακόμα και μέσα σε αυτή την Κυβέρνηση υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι θέλουν όντως να αλλάξουν αυτήν την κακή πραγματικότητα. Όσο, όμως, η προσπάθεια τους θα συνεπικουρείται από φωνές συναδέλφων -που θα καταγγέλλουν και θα λένε ότι για όλα φταίει μία κακή πραγματικότητα μιας προηγούμενης διακυβέρνησης, ενώ όλα τα άλλα ήταν πραγματικά άμεμπτα και αμόλυντα- τόσο, σας επαναλαμβάνω, ότι θα φαίνεται ότι είμαστε αναξιόπιστοι απέναντι στους Έλληνες πολίτες και την ελληνική κοινωνία.
Θέλετε να πω λέξεις; Τελευταία: Goldman Sachs. Σας λέει τίποτα, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Αυτό το ξεπερνάμε; Αβρόχοις ποσί; Δεν υπάρχει τίποτε; Δεν συζητάμε καθόλου γι’ αυτό; Δεν συνέβαλε μία συγκεκριμένη πρακτική των δικών σας κυβερνήσεων στην αύξηση του δημοσίου χρέους; Επαναλαμβάνω για άλλη μία φορά. Η σημερινή πραγματικότητα, την οποία ζει η ελληνική κοινωνία –εγώ εξαιρώ τις κυβερνήσεις, τις αφήνω εκτός πραγματικότητας, μάλλον τις αφήνω εκτός ευθυνών στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή- δεν έχει μία πολύ συγκεκριμένη αναφορά σ' αυτά που έγιναν και σ' αυτά που δεν έγιναν στο παρελθόν;
Και εν πάση περιπτώσει, εάν θέλουμε να πούμε και μία αλήθεια η μεγαλύτερη ευθύνη των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. –δεν είχα πρόθεση να κάνω πραγματικά αντιπολίτευση μέσα απ’ αυτή τη συζήτηση, αλλά είμαι αναγκασμένος να το κάνω- το μεγαλύτερο πρόβλημα που δημιούργησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην ελληνική κοινωνία εδραζόταν σε δύο συγκεκριμένα στοιχεία.
Το ένα ήταν ότι κατάφερε να κάνει το κράτος μοναδικό εργοδότη και μοναδικό μοχλό ανάπτυξης, με αποτέλεσμα οτιδήποτε λειτουργεί γύρω από την ελληνική κοινωνία, να στηρίζεται είτε στη χρηματοδότηση την κρατική, ή εν πάσηπεριπτώσει στην όποια πολιτική επιλογή μέσω των κυβερνήσεων.
Και το δεύτερο, είναι ότι δυστυχώς πέρασε μία παιδεία μέσα από την ελληνική κοινωνία, ότι μπορεί ανά πάσα στιγμή να κάνει αυτό που θέλει, να αυθαιρετεί, να παρανομεί ο καθένας, να λειτουργεί με τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεται και επιθυμεί. Και βεβαίως, αυτό ενισχύεται από το συγκεκριμένο παράδειγμα που ακούστηκε, μόλις, νωρίτερα.
Όταν ο ίδιος ο Πρωθυπουργός προσέτρεχε στις διαδηλώσεις της ΑΔΕΔΥ, είτε στα μπλόκα των αγροτών και σήμερα βρίσκεται ακριβώς στην αντίθετη θέση, αντιλαμβάνεστε ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει παιδαγωγικά απέναντι στην ελληνική κοινωνία και στους Έλληνες πολίτες. Και η ελληνική κοινωνία τι περιμένει από την πολιτική; Να λειτουργήσει ως παιδαγωγός, πρώτα και πάνω απ’ όλα! Ποιο είναι, λοιπόν, το παράδειγμα το οποίο δίνουμε μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία ή ακόμα και μέσα απ’ αυτή τη συγκεκριμένη συζήτηση που κάνουμε σήμερα;
Δυστυχώς, δεν είναι θετικό και το ξέρετε πάρα πολύ καλά. Αν εγώ πρέπει από τη δική μου πλευρά ως Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας να υπερασπιστώ το 2008, σας πληροφορώ ότι θα βρω δεκαπέντε-είκοσι ή τριάντα διαφορετικούς λόγους, όπως βεβαίως, και εσείς θα βρείτε άλλους τόσους αντίθετους λόγους. Εκεί, όμως, πρέπει να σταθεί αυτή η συζήτηση; Δεν πρέπει να κάνουμε ένα βήμα μπροστά ως πολιτικοί; Γιατί, επαναλαμβάνω, ότι οι Έλληνες πολίτες μας κρίνουν, οι Έλληνες πολίτες ξέρουν πολύ καλά τι συμβαίνει και προφανώς, είναι πολύ μπροστά από την πολιτική. Η συναίνεση την οποία, βεβαίως, ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας έχει ουσιαστικά ανακοινώσει προς την Κυβέρνηση για τη στήριξη σε αυτή τη δύσκολη προσπάθεια να βγάλουμε τη χώρα μας από το αδιέξοδο, πρέπει να έχει και έναν αποδέκτη, δηλαδή εσάς. Αν δεν τη θέλετε τη συναίνεση, προφανώς δεν μπορεί να υπάρχει συναίνεση. Και δεν το λέω γιατί κάποιοι άλλοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. λένε ότι τη συναίνεση τη λέμε μόνο στα λόγια, αλλά δεν την κάνουμε πράξη. Εγώ είμαι ο πρώτος που έρχομαι να αποδείξω ότι προτίθεμαι να συναινέσω σε αυτή τη δύσκολη προσπάθεια.
Όταν, όμως, όλη η προσπάθεια όλων των συναδέλφων της Κυβέρνησης που στηρίζουν την Κυβερνητική πλειοψηφία, έρχεται απλά και μόνο να απορρίψει το παρελθόν με τέτοιους συγκεκριμένους χαρακτηρισμούς, αντιλαμβάνεστε ότι δεν υπάρχει τοπίο έδρασης αυτής της συναίνεσης. Είναι πολύ απλά και πολύ συγκεκριμένα τα πράγματα.
Βεβαίως, αν πρέπει να κάνω μία πολύ μικρή αναφορά στο 2008, θα σας πω ότι ήταν η χρονιά της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, ήταν η χρονιά που ο σημερινός Πρωθυπουργός, ο αρχηγός σας, έβλεπε ότι δεν υπάρχει κρίση, αλλά σήμερα ανακάλυψε ότι όλα υπάρχουν. Και βεβαίως, ήταν η χρονιά των μεγάλων ιστορικών αλλαγών στις ευρωπαϊκές οικονομίες, στην παγκόσμια οικονομία.
Τι έκανε τότε η Νέα Δημοκρατία; Συγκεκριμένα βήματα. Συγκεκριμένες προσπάθειες. Φορολογική μεταρρύθμιση, ασφαλιστική μεταρρύθμιση, στήριξε την αύξηση του ΕΚΑΣ στα 230 ευρώ, τη στήριξη και την αύξηση της σύνταξης του ΟΓΑ στα 330 ευρώ, την αύξηση του επιδόματος ανεργίας στα 404 ευρώ. Έδωσε τη δυνατότητα στις τρίτεκνες οικογένειες να έχουν το λεγόμενο πολυτεκνικό επίδομα, χρηματοδότησε το Εθνικό Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής. Έδωσε αυτά τα περιβόητα 28 δισεκατομμύρια ευρώ με τους διαφορετικούς τρόπους στις Τράπεζες –αμφιλεγόμενη επιλογή, όλοι το γνωρίζουμε- προκειμένου να στηριχθεί η ρευστότητα, αλλά κυρίως και να δοθεί και μία δυνατότητα να εγγυηθούμε το πενταπλάσιο των καταθέσεων σε σχέση με το τι ίσχυε στο παρελθόν. Και βεβαίως, μέσω της στήριξης του ΤΕΜΠΜΕ του Ταμείο Εγγυοδοσίας των Μικρών και Πολύ Μικρών Επιχειρήσεων, το ξέρουμε όλοι πολύ καλά δόθηκε και μία δυνατή ανάσα σε όλες αυτές τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Βεβαίως, για πρώτη φορά εκείνη την περίοδο επιχειρήθηκε μέσω του Προϋπολογισμού η καθιέρωση προϋπολογισμών προγραμμάτων, για τομείς όπως ο αθλητισμός, η θρησκεία και ο πολιτισμός.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ένα κράτος δεν μπορεί να είναι αποτελεσματικό, όταν δεν μπορεί να αξιολογήσει την αποτελεσματικότητα των δαπανών του. Δεν αρκεί μόνο να δαπανάς πολλά για να πετύχεις το στόχο σου. Απαιτείται παράλληλα οι πόροι που διαθέτεις να πιάνουν τόπο και να εξυπηρετούν το σκοπό για τον οποίο προορίζονται. Επομένως, αυτό το οποίο χρειαζόμαστε και είναι κάτι το οποίο έχει ήδη προαναγγείλει η Κυβέρνηση, είναι ένας σύγχρονος τρόπος σύνταξης των Προϋπολογισμών, που να δίνει στο κράτος τη δυνατότητα του μακροχρόνιου προγραμματισμού. Να δίνεται η δυνατότητα να αξιολογούνται τα ετήσια αποτελέσματα και αντίστοιχα, να μπορούν να προσαρμόζονται τα μέσα και οι πόροι, ώστε να επιτυγχάνεται το επιθυμητό αποτέλεσμα στο συντομότερο δυνατό χρόνο, με τους λιγότερους πόρους. Γι’ αυτό θα πρέπει να αναπτύξουμε ένα σύστημα που θα αυξήσει τη διαφάνεια, θα επιτρέπει τον έλεγχο και την αξιολόγηση του αποτελέσματος της δαπάνης.
Χαίρομαι, που φαίνεται ότι η ιδέα αυτή ωριμάζει σιγά-σιγά και περιμένουμε από την Κυβέρνηση να αναλάβει τις σχετικές πρωτοβουλίες για την πλήρη αναμόρφωση του συστήματος κατάρτισης και παρακολούθησης του Προϋπολογισμού, όπως και προεκλογικά είχε υποσχεθεί.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός του 2008 ήταν, όπως σας είπα και νωρίτερα, ένας πολύ δύσκολος Προϋπολογισμός, γιατί και η συγκυρία ήταν ιδιαίτερα δύσκολη. Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αγωνίστηκε με σοβαρότητα, με αποφασιστικότητα, με αυξημένο αίσθημα ευθύνης, να προστατεύσει τη χώρα και την κοινωνία από τις επιπτώσεις της κρίσης. Είναι βέβαιο πως αργά ή γρήγορα η ελληνική οικονομία θα αντιμετωπίσει μεγαλύτερη κρίση απ’ αυτή που φαίνεται μέχρι τώρα, διότι θα πρέπει να περάσουμε μέσα από Συμπληγάδες. Γι’ αυτό και ο στόχος όλων μας σήμερα πρέπει να είναι η προστασία και η πρόοδος της χώρας και της κοινωνίας μας. Πώς θα μετατρέψουμε την κρίση σε ευκαιρία -γνωστή ρήση του Πρωθυπουργού- πώς θα δημιουργήσουμε προοπτικές για το παρόν και το μέλλον του τόπου. Αυτό πρέπει να επιδιώκουμε και να προάγουμε ως πολιτική. Με την καταστροφολογία και τις στείρες αντιπαραθέσεις το ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι δεν πρόκειται να κερδίσει κανείς τίποτα.
Όμως, για να κλείσω με μία συγκεκριμένη σκέψη, επειδή όλη αυτή η διαδικασία που γίνεται στο προσκήνιο της πολιτικής, προφανώς δεν γίνεται μόνο για το δικό μας μικρόκοσμο, αλλά γίνεται για όλους τους πολίτες που μας παρακολουθούν και για όλη την κοινωνία, η οποία ζει μία πραγματικά δύσκολη στιγμή, ένα πολύ δύσκολο παρόν, πρέπει, επαναλαμβάνω, αυτή η προσπάθεια να γίνει χωρίς τις γνωστές μάσκες της πολιτικής.
(SM)


(SS)
Δεν υπάρχει περιθώριο, κύριε Υφυπουργέ –γνωρίζετε την άποψή μου για την προσπάθειά σας και το έργο σας- αυτή η συζήτηση να παραμένει στη γνωστή λογική των μικροκομματικών αντιπαραθέσεων. Όσο θα συνεχίζουμε αυτή την πρακτική, τόσο θα ξεμακραίνουμε από το στόχο μας που είναι το πώς θα μπορέσουμε να στηρίξουμε την εθνική μας οικονομία και να δώσουμε ελπίδα στο αύριο και στο μέλλον του Έλληνα πολίτη.
Βεβαίως, σε ό,τι αφορά τον Απολογισμό και τον Γενικό Ισολογισμό του έτους 2008 στη συνηθισμένη πρακτική θα ήθελα να πω ότι τον υπερψηφίζω, διότι με μια πρακτική που έχει συνηθίσει να λειτουργεί το Κοινοβούλιο είμαστε αναγκασμένοι να συνεχίσουμε χωρίς να σημαίνει ότι δεν πρέπει να αναλάβουμε διαφορετικές πρωτοβουλίες για το άμεσο μέλλον.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ, κύριε Τσιάρα.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Άδωνις Γεωργιάδης.
Ορίστε, κύριε Γεωργιάδη, έχετε το λόγο για επτά λεπτά.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ-ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Ευχαριστώ πολύ κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συνήθως τέτοιου είδους συζητήσεις στο Κοινοβούλιο έχουν διαδικαστικό χαρακτήρα και όχι κάποιο αυξημένο ενδιαφέρον από την κοινή γνώμη. Η παρούσα, όμως, συγκυρία μας αναγκάζει να δούμε όλη αυτή τη συζήτηση με τελείως διαφορετικό μάτι και ίσως να αναλογιστούμε τις ευθύνες που το σύνολο του πολιτικού μας συστήματος φέρει για την κατάντια στην οποία βρίσκεται σήμερα η χώρα.
Πέραν αυτού του οποίου έχει λεχθεί -άλλωστε πολλές φορές πριν από εμένα- ότι είναι οξύμωρο να έρχεται μία επόμενη Κυβέρνηση και να μας παρουσιάζει έναν Ισολογισμό Απολογισμό του οποίου όλες τις δράσεις καταψήφισε ως Αντιπολίτευση και αυτό γίνεται για να δείξουμε απλώς πως πρέπει να βρίσκουμε ένα τρόπο να συνεχίζει να λειτουργεί αυτό το σύστημα. Θα μου επιτρέψετε, κύριε Υπουργέ, να σας θέσω ορισμένες σκέψεις τις οποίες θα θέλω να αξιολογήσετε γιατί δεν γίνονται ούτε από προϊόν κομματικής αντιπαραθέσεως ούτε από προϊόν αντιπολιτευτικής δράσεως, αλλά είναι οι απλές σκέψεις ενός μικρομεσαίου, ενός απλού εκδότου ο οποίος έχει ζήσει την καθημερινότητα σ’ αυτό που λέγεται αγορά και οικονομία στην πατρίδα μας. Η πρώτη μου αίσθηση μόλις μπήκα στο Κοινοβούλιο και άρχισα περίπου να συνειδητοποιώ πώς κυβερνούμε αυτό το κράτος, είναι –και σας μιλάω ειλικρινά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι- ότι αν ο οποιοσδήποτε μικρομεσαίος επιχειρηματίας διαχειριζόταν τα χρήματά του με τον τρόπο που το κάνουμε εμείς για το ελληνικό δημόσιο, θα είχε μπει στη φυλακή από τα χρέη πάρα πολύ γρήγορα. Είναι απαράδεκτο πραγματικά αυτό το οποίο συμβαίνει.
Και θέλω να δώσω μερικά συγκεκριμένα παραδείγματα ιδιαίτερα ορμώμενος από την ωραίων τόνων και στοιχειοθετημένη τοποθέτηση του προηγούμενου συναδέλφου στο Βήμα. Ήταν Αύγουστος του 2008 όταν από αυτό εδώ το Βήμα είχε έρθει ο κ. Αλογοσκούφης –τότε πανίσχυρος Υπουργός- και είχε προτείνει διάφορα έκτακτα οικονομικά μέτρα λόγω της επελαύνουσας οικονομικής κρίσεως. Τότε από αυτό το Βήμα εγώ ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΛΑΟΣ του είχα πει, «κύριε Υπουργέ, πρώτη φορά ακούω να βρισκόμαστε σε οικονομική κρίση και ο ένας Υπουργός να ζητάει έκτακτα οικονομικά μέτρα και ο άλλος Υπουργός -η κυρία Πετραλιά- να μας φέρνει νόμους για το διορισμό 20.000 ανθρώπων στους ΟΤΑ».
Και είχα πει ένα απλό πράγμα ως κόμμα, όχι ως πρόσωπο. Γιατί δεν παγώνουμε τις προσλήψεις στο δημόσιο για την επόμενη δεκαετία, εφόσον λέμε ότι έχουμε πρόβλημα και ότι οι δαπάνες είναι πάρα πολύ μεγάλες. Και είναι τόσο μεγάλες που δεν μπορεί να ανταπεξέλθει και είναι τόσο μεγάλες που πρέπει να πάρουμε έκτακτα οικονομικά μέτρα. Γιατί συνεχίζουμε να διευρύνουμε αυτές τις δαπάνες κατά τρόπον παράλογο που κανένας άνθρωπος δεν θα έκανε στο δικό του μαγαζί, στη δική του επιχείρηση αν είχε αναλάβει μία παρόμοια απόφαση. Και η απάντηση τότε του κυρίου Υπουργού ήταν ότι αυτά δεν γίνονται στην Ελλάδα.
Και έρχεται τώρα η κυβέρνησή σας, μετά από την πίεση της Ευρώπης και της αδήριτης οικονομικής πραγματικότητας -διότι ό,τι και να λέμε εμείς εδώ και όσους νόμους και να βγάλουμε το αν θα έχει λεφτά ή χώρα ή δεν θα έχει λεφτά η χώρα δεν θα κριθεί από το παραγόμενο νομοθετικό έργο, θα κριθεί από τη δουλειά που θα κάνουμε- για να μας πει; Πρέπει να παγώσουμε τις προσλήψεις. Μα αν, κύριοι συνάδελφοι, το είχαμε κάνει δυο χρόνια πριν θα είχαμε γλιτώσει δύο χαμένα χρόνια. Αυτά είναι, κύριοι συνάδελφοι, που καταλογίζουμε στη Νέα Δημοκρατία.
Όταν η Νέα Δημοκρατία, εσείς ανεβήκατε στην εξουσία το 2004 –και σας μιλάω ειλικρινά, εγώ τον είχα ψηφίσει τον Κώστα Καραμανλή μέχρι το 2000 και τον πίστευα- και είπατε τι; Ότι θέλετε να επανιδρύσετε το κράτος, θέλετε να φτιάξετε μία καινούργια Ελλάδα. Και τι κάνατε; Συνεχίσατε ακριβώς τα ίδια που έκαναν οι προηγούμενοι, δεν τολμήσατε να συγκρουστείτε ούτε με μία συντεχνία ούτε με ένα οργανωμένο συμφέρον. Και αυτό όλο αποτυπώνεται στον Ισολογισμό και Απολογισμό του έτους 2008, όπως και όλων των προηγουμένων ετών που διακυβέρνησε η Νέα Δημοκρατία. Αυτό είναι το μείζον.
Και τώρα ερχόμαστε στο σήμερα. Πράγματι, αυτή η πολύ δύσκολη στιγμή, στην οποία βρισκόμαστε μπορεί να αποτελέσει την αφετηρία μιας αναγεννήσεως, μιας καινούργιας πορείας και αυτό ευχόμαστε όλοι. Και εμείς ως κόμμα, κύριε Υπουργέ -το έχετε διαπιστώσει- προσπαθούμε να κάνουμε σε όλα προτάσεις. Και χαιρόμαστε που σειρά προτάσεων του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού τις έχει υιοθετήσει τώρα η Κυβέρνηση Παπανδρέου.
Είμαστε σ’ αυτή τη Βουλή, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι –πρώτη ομιλία για το φορολογικό μόλις είχα πρωτοεκλεγεί Βουλευτής- και έλεγε ο Γιώργος ο Καρατζαφέρης από το Βήμα να υιοθετεί το μέτρο των αποδείξεων στις φορολογικές δηλώσεις, ότι κυνηγάμε τη φοροδιαφυγή. Μας έλεγε τότε ο κ. Αγογοσκούφης, δεν γίνεται αυτό στην Ελλάδα, να που έγινε και καλά κάνατε που το πήρατε αυτό το μέτρο.
Λέγαμε εδώ και οκτώ χρόνια ένα ταμείο, όχι εκατόν δέκα. Τα έκανε η κυρία Πετραλιά δεκατρία, τώρα ο κ. Λοβέρδος τρία. Λέγαμε μία εθνική σύνταξη και από εδώ και πέρα όλο το υπόλοιπο ανταποδοτικό. Άκουσα τις ανακοινώσεις του κ. Λοβέρδου, υιοθετεί και σ’ αυτό τις θέσεις του ΛΑΟΣ. Εμείς, βεβαίως, θα χειροκροτήσουμε όταν βλέπουμε να παίρνετε μία θέση η οποία είναι στηριγμένη στη λογική. Φωνάζαμε κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Θυμάμαι τον εαυτό μου στα προεκλογικά παράθυρα – είναι γνωστό ότι η φωνή μου είναι και λίγο οξεία- και λέγαμε να παρθούν μέτρα άρσεως του πόθεν έσχες για την εισροή κεφαλαίου στη χώρα. Και άκουγα κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τα μύρια όσα στα παράθυρα. Μου έλεγε θυμάμαι σε μία εκπομπή ο αξιότιμος συνάδελφος κ. Νάσος Αλευράς «είσαι υπέρ της φοροδιαφυγής». Και προχθές το ανακοίνωσε ο κ. Παπακωνσταντίνου κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Αυτό που έλεγε δύο χρόνια πριν ο κ. Καρατζαφέρης στον κ. Καραμανλή το νομοθέτησε η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Γιατί, όμως, χάσαμε δύο χρόνια. Δεν υπάρχουν ευθύνες γι’ αυτά τα χαμένα χρόνια;
Λέγαμε, κύριε Ντινόπουλε -πέρυσι τέτοια εποχή όταν ο κ. Καραμανλή ζητούσε τη συναίνεση- να φέρουμε τον κ. Λουκά Παπαδήμα να μας βοηθήσει που έχει την εμπειρία, πέσανε όλοι να μας φάνε. Τώρα, μας τα λέει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Άρα, λοιπόν, πρέπει να αρχίσουμε να λέμε τις αλήθειες κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Και αυτό δεν σηκώνει κομματική αντιπαράθεση διότι η οικονομική χρεοκοπία της χώρας δεν θα πλήξει μόνο τους ψηφοφόρους του ΛΑΟΣ ή μόνο τους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας ή του ΚΚΕ ή του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ή οποιουδήποτε άλλου. Θα πλήξει όλο τον ελληνικό λαό και πρέπει όλοι να βοηθήσουμε, για να περάσουμε αυτή τη δύσκολη στιγμή στην οποία βρισκόμαστε.
Και θέλω κλείνοντας, κύριε Υπουργέ, να σας πω και το εξής και θέλω να το εκτιμήσετε, διότι αυτό που σας λέμε δεν είναι προϊόν κομματικής αντιπαραθέσεως. Χθες ο κ. Παπουτσής έκανε μία πρόταση για τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για την οικονομία. Κύριε Υπουργέ, εσείς που έχετε βαθιά γνώση του προβλήματος και της σκληρής πραγματικότητας που αντιμετωπίζει η χώρα να ασκήσετε την επιρροή σας να μην υλοποιηθεί αυτή η απόφαση εν μέσω αυτής της οικονομικής κρίσεως. Διότι αυτό το οποίο θα γίνει και είδαμε χθες τον κ. Κεφαλογιάννη ο οποίος -για να υπερασπιστεί το κόμμα του και τη Νέα Δημοκρατία ως όφειλε ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος- άρχισε να λέει για τα στοιχεία βάσει των οποίων μπήκαμε στην ΟΝΕ και να αμφισβητεί αυτά τα στοιχεία βάσει των οποίων μπήκαμε στην ΟΝΕ. Αυτά θα κάνετε μεταξύ σας τα δύο κόμματα μέσα στην επιτροπή. Και αυτά που θα λέτε, κύριε Υπουργέ, μέσα στην επιτροπή ο ένας για να κατηγορήσει τον άλλο θα είναι πρωτοσέλιδα στις οικονομικές εφημερίδες και σε όλα τα οικονομικά δελτία του πλανήτη. Και αυτά θα ανεβάζουν τα spread και τα επιτόκια που δανείζεται η Ελλάδα. Και στο τέλος δεν θα πληρώσει ο κ. Κεφαλογιάννης, ούτε εσείς θα πληρώσετε ούτε ο κ. Παπανδρέου. Όλος ο ελληνικός λαός θα πληρώσει…
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Έχει τελειώσει ο χρόνος σας, κύριε Γεωργιάδη.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ-ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Τελειώνω, αμέσως κυρία Πρόεδρε.
Κάντε πίσω σ’ αυτήν σας την απόφαση. Είναι τρομερά λανθασμένη.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ, κύριε Γεωργιάδη.
Συνεχίζουμε με τον Βουλευτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Εμμανουήλ Στρατάκη.
Ορίστε, κύριε Στρατάκη, έχετε το λόγο για δώδεκα λεπτά.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Είναι αλήθεια, κύριε Γεωργιάδη, ότι όταν μιλάμε για οικονομική πολιτική κάποια στιγμή σ’ αυτήν την Αίθουσα θα πρέπει όχι να συμφωνήσουμε κατ’ ανάγκη, αλλά να μιλήσουμε με διαφορετική αντίληψη από αυτή που μιλάμε μέχρι σήμερα. Και αυτό γιατί; Και θέλω να το δικαιολογήσω. Γιατί εκ των πραγμάτων ζούμε σε ένα παγκοσμιοποιημένο σύστημα με αντιθέσεις και που αυτές οι αντιθέσεις –καλώς- εκφράζονται από τη μια άκρη μέχρι την άλλη και στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Αλλά, όμως, είμαστε υποχρεωμένοι εάν πραγματικά θέλουμε να οδηγήσουμε την οικονομία και τη χώρα στο σωστό δρόμο, να συνθέσουμε μέσα από αυτές τις αντιθέσεις. Και να δούμε ποιες είναι εκείνες οι τομές και οι πολιτικές που χρειάζονται ώστε η χώρα να πορευτεί στο σωστό δρόμο όχι μόνο προς όφελος κάποιων καταστάσεων και κάποιων δεδομένων, αλλά κυρίως προς όφελος του λαού της. Και θεωρώ ότι εκεί εδράζεται -αν θέλετε- και η φιλοσοφία της όποιας αντίληψης αποπνέει το κάθε κόμμα και η κάθε παράταξη εδώ μέσα.

(AM)



















(SM)
Εμείς εκτιμούμε ότι λειτουργούμε προς την κατεύθυνση, για την οποία δεσμευτήκαμε προεκλογικά και πάνω σε αυτό θα μπορούσε να πει κανείς πολλά.
Όμως, θέλω να έρθω -λίγο πριν μπω σ’ αυτό το θέμα- σ’ αυτά που ειπώθηκαν πριν, από τον αγαπητό συνάδελφο κ. Τσιάρα, ότι δήθεν η Νέα Δημοκρατία προσπαθεί να επιδείξει συναίνεση και ότι ευθύνη ουσιαστικά για την κατάσταση που υπάρχει στη χώρα –και αυτό το ακούσαμε και κατά τη συζήτηση του φετινού Προϋπολογισμού- έχει το ΠΑ.ΣΟ.Κ..
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ: Δεν είπα αυτό. Η ευθύνη είναι όλων μας.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ: Θα έρθω και σε αυτά που είπατε ακριβώς. Τα έχω σημειώσει, κύριε συνάδελφε.
Είπατε, λοιπόν, ότι ευθύνεται το ΠΑ.ΣΟ.Κ. επειδή δημιούργησε ένα κράτος που ήταν μοναδικός εργοδότης και ένα κράτος που ήταν μοναδικός μοχλός ανάπτυξης. Εγώ, λοιπόν, θέλω να θυμίσω στον κ. Τσιάρα τα εξής δυο απλά πράγματα:
Πρώτον, η παράταξη του ήταν εκείνη, η οποία κρατικοποίησε ιδιωτικές επιχειρήσεις, όπως η Ολυμπιακή και βέβαια, στη συνέχεια, ήρθε και τις ξεπούλησε ξανά, στην κυριολεξία, σε ιδιώτες.
Δεύτερον, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήταν εκείνο, το οποίο πραγματικά δημιούργησε ένα κλίμα αισιοδοξίας και ανάτασης, μέσα από τους ρυθμούς ανάπτυξης που είχε επιτύχει, έστω κι αν αυτοί οι ρυθμοί δεν ήταν προς την απόλυτα σωστή κατεύθυνση. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε και βεβαίως, σε ό,τι αφορά την ασυδοσία, με την οποία εμείς παιδαγωγήσαμε –όπως μας κατηγορείτε- την κοινή γνώμη, εγώ θα έρθω να πω μόνο δυο κουβέντες, κύριε Τσιάρα.
Αυτές οι δυο απλές κουβέντες λένε ότι από την παράταξή σας ακούστηκε αυτό που λέει ότι «το νόμιμον είναι και ηθικόν». Από την παράταξή σας έγιναν αυτές οι ανταλλαγές του νερού της Λίμνης της Βιστωνίδας με «φιλέτα» του Δημόσιου. Δεν έγιναν από καμία άλλη παράταξη. Άρα, νομίζω ότι περιττεύει να δίδετε μαθήματα ηθικής, εσείς που δημιουργήσατε αυτές τις προϋποθέσεις και διδάξατε μ’ αυτήν την πρακτική και μ’ αυτές τις θέσεις, την ελληνική κοινωνία προς την αρνητική κατεύθυνση. Και νομίζω ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να αναλάβετε την ευθύνη, ως παράταξη και να πείτε τι τεράστια ζημιά έχετε δημιουργήσει στον ελληνικό λαό.
Εμείς δεν λέμε ότι είμαστε ανεύθυνοι σε ό,τι έχουμε κάνει και ότι όλα τα κάναμε τέλεια, γιατί εκτιμούμε ότι αυτός που δουλεύει κάνει και λάθη, μπορεί να προκύψουν και αδυναμίες από την εφαρμογή του προγράμματός του και στη συνέχεια να δει και αλλά πράγματα. Εμείς το έχουμε αποδεχθεί αυτό, στα πλαίσια της αυτοκριτικής που έχουμε κάνει στο παρελθόν, πολλές φορές και εν πάση περιπτώσει, αυτό το ξέρει και ο ελληνικός λαός.
Όμως, για να ξεκαθαρίσει και να τελειώσει αυτό το παραμύθι –γιατί για παραμύθι πρόκειται- θα πρέπει και είναι ανάγκη να λειτουργήσει αυτή η Εξεταστική Επιτροπή -για την οποία κάποιοι μας ζητούν να τη σταματήσουμε, γιατί θέλουν ξανά να υπάρξει το «κουκούλωμα»- για να ξεκαθαρίσει το τοπίο μέσα από αυτήν την κατάσταση, να δούμε πού πραγματικά είναι οι ευθύνες και να πούμε στον ελληνικό λαό πού είναι το πρόβλημα.
Το πρόβλημα είναι ναι μεν στο δημοσιονομικό έλλειμμα και στο τεράστιο δημόσιο χρέος, αλλά πρέπει να δούμε πού πήγαν αυτά τα χρήματα που δανείστηκε όλα αυτά τα χρόνια το ελληνικό δημόσιο. Και εκείνο που έχει αναδειχθεί τουλάχιστον και είναι πασιφανές στον κάθε απλό πολίτη, είναι το ότι τα όσα χρήματα πήρε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. -για λογαριασμό του κράτους ασφαλώς- πήγαν κυρίως, στο να δημιουργηθούν προϋποθέσεις, να επέλθει μια κοινωνική ισορροπία και να συντελεστεί ακόμη μεγαλύτερη κοινωνική συνοχή. Βέβαια, πήγαν σε κοινωνικές ομάδες που είχαν τεθεί στο περιθώριο, όπως οι αγρότες και άλλοι, από την μία πλευρά και από την άλλη, μέσα από τα χρήματα αυτά, έγινε ένα τεράστιο αναπτυξιακό έργο, με ορατά μεγάλα έργα στην Ελλάδα, που άλλαξαν τη μορφή της χώρας.
Αυτά έχει να επιδείξει η πολιτική του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και οι κυβερνήσεις του, τα προηγούμενα είκοσι χρόνια. Εκείνα, όμως, που έχει να επιδείξει η πολιτική της Νέας Δημοκρατίας, κυρίως τα τελευταία χρόνια, είναι αυτά τα οποία διαπιστώνονται και από τον Απολογισμό και Ισολογισμό του 2008 που συζητάμε σήμερα. Και είναι το πώς οδηγηθήκαμε σε ένα διπλασιασμό του χρέους μέσα σε πολύ λίγα χρόνια, είναι το πώς οδηγηθήκαμε σε αδιέξοδες καταστάσεις, οι οποίες δημιουργούν τεράστια προβλήματα και τα οποία βιώνουμε σήμερα. Κι ερχόμαστε εμείς να αντιμετωπίσουμε αυτά τα τεράστια προβλήματα.
Το ευτύχημα είναι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι ηγείται το τιμόνι της χώρας ένας άνθρωπος που γνωρίζει ποια είναι η διεθνή πραγματικότητα, που έχει τη δυνατότητα να επιβάλλει απόψεις και κυρίως, γνωρίζει το πώς θα χειριστεί αυτά τα τεράστια ζητήματα που έχουν προκύψει, χωρίς η χώρα να τεθεί στο περιθώριο και να υποστεί τις τεράστιες ζημιές, που μπορεί να προκύψουν από κακούς χειρισμούς σ’ αυτήν την κρίσιμη φάση, σ’ αυτήν την δύσκολη καμπή.
Εμείς, βεβαίως, ψηφίζουμε και είμαστε υποχρεωμένοι να κυρώσουμε τον Απολογισμό και Ισολογισμό του 2008, στα πλαίσια μιας πρακτικής που έχει εφαρμοστεί. Όμως, εκείνο που θέλουμε να τονίσουμε είναι ότι οι δικές μας απόψεις και πολιτικές ουσιαστικά καταγράφονται στο δικό μας Προϋπολογισμό, που ψηφίσαμε πριν από λίγο καιρό στη Βουλή. Και βεβαίως, είναι τεράστιες οι διαφορές, παρόλο που ο Προϋπολογισμός του 2008 -του οποίου τον Απολογισμό και Ισολογισμό ψηφίζουμε σήμερα- έγινε μετά από διαδικασίες μιας εκλογικής αναμέτρησης. Δήθεν, έγινε αυτός ο Προϋπολογισμός, στα πλαίσια μιας καινούριας εντολής που πήρε τότε η Νέα Δημοκρατία, για να λυθούν προβλήματα μέσα από αυτόν τον Προϋπολογισμό. Όμως, τι διαπιστώνουμε από τον Απολογισμό και Ισολογισμό; Ότι, όχι μόνο δεν τηρήθηκε εκείνος ο Προϋπολογισμός που ψηφίστηκε εκείνη την περίοδο, από τη Νέα Δημοκρατία, αλλά αντίθετα φτάσαμε σε έναν Προϋπολογισμό που δείχνει πώς πραγματικά φτάσαμε σ’ αυτήν την κρίση που είμαστε σήμερα.
Βέβαια, πρέπει να πούμε ότι εσωτερική κρίση είχε προηγηθεί από τη διεθνή κρίση, η οποία την επιδείνωσε, ερχόμενη στη συνέχεια. Και αυτό είναι μια αδήριτη πραγματικότητα, την οποία δεν μπορεί ν’ αγνοήσει κανείς. Κι εμείς λέμε ότι αυτά είναι ζητήματα που ασφαλώς, πρέπει να ξεκαθαριστούν. Γιατί αν δεν ξεκαθαριστούν κι ο καθένας έχει την δική του άποψη και εκτίμηση για τις εξελίξεις και τα γεγονότα, είναι σίγουρο ότι δεν θα μπορέσουμε ποτέ να ομονοήσουμε και να φτάσουμε σ’ αυτό, να μιλάμε με ειλικρίνεια για το πώς πρέπει να διαχειριστούμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, τα τεράστια ζητήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα μας.
Εμείς, με το δικό μας Προϋπολογισμό, δείξαμε ποια είναι η κατεύθυνση που θέλουμε να δώσουμε στις πολιτικές και ποια κατεύθυνση θέλουμε να ακολουθήσουμε. Και οι πολιτικές μας είναι συγκεκριμένες και σαφείς. Έχουν κοινωνικό πρόσωπο και αναπτυξιακό πρόσημο και κινούνται -κι αυτό πρέπει να το τονίσουμε- προς κάθε κατεύθυνση. Προκύπτει δε από συγκεκριμένα στοιχεία, που μπορεί να είναι λίγα σε αυτή τη φάση, αλλά δείχνουν τον προσανατολισμό μας και προς ποια κατεύθυνση πορευόμαστε. Γιατί, μέσα από τον Προϋπολογισμό προκύπτει αύξηση των εξόδων για την παιδεία. το 1.000.000.000 ευρώ που είχαμε δεσμευθεί και είχαμε υποσχεθεί στον ελληνικό λαό, προκύπτει ο διορισμός τριών χιλιάδων νοσηλευτών και γιατρών για την ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας και βεβαίως, προκύπτει και η αύξηση των δημόσιων δαπανών κατά 4% που είναι το αναπτυξιακό πρόσημο αυτής της κατάστασης, όπως πρέπει να τη λειτουργήσουμε και να τη βιώσουμε στη συνέχεια.
Εμείς εκτιμούμε ότι μέσα από αυτές τις λειτουργίες, πράγματι θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε την κρίση, επί της ουσίας, γιατί ας μην γελιόμαστε, αυτή τη στιγμή μας επιβάλλονται ή επιβάλλεται να πάρουμε μέτρα, που για μας είναι προς την αντίθετη κατεύθυνση, αλλά είμαστε υποχρεωμένοι για την εικόνα της χώρας να τα εφαρμόσουμε. Και είναι γεγονός ότι η Νέα Δημοκρατία προεκλογικά, ο κ. Καραμανλής υποσχόταν αυτά που υποτίθεται σήμερα δεν θέλει να γίνουν από την πλευρά του ΠΑ.ΣΟ.Κ., γιατί ήξερε ότι θα τα επέβαλλε η Ευρωπαϊκή Ένωση που τον στήριζε τόσα χρόνια και δεν φανέρωνε ποια ήταν τα πραγματικά ελλείμματα της ελληνικής οικονομίας και που βέβαια, μόλις ήρθε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., ήρθαν όλα αυτά στην επιφάνεια, γιατί ακριβώς κάποιοι δεν θέλησαν και δεν θέλουν να αναδειχθεί μέσα από τις πολιτικές που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. θέλει να εφαρμόσει, ότι υπάρχιε και άλλος δρόμος και άλλη κατεύθυνση μέσα από την οποία μπορούμε να λύσουμε συνολικά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε και ως χώρα αλλά και ως Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ας μην γελιόμαστε ότι εδώ υπάρχουν και αντικρουόμενες καταστάσεις. Και οι αντικρουόμενες καταστάσεις λένε για κάποιους ότι ενδεχομένως για να μπορεί η Ευρώπη να σταθεί στο νέο διεθνές παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον, με μια Αμερική και με μια Κίνα που ανταγωνίζονται και που προσπαθούν να βάλουν και την Ευρώπη στο περιθώριο, είναι να «αδυνατίσει» λίγο το ευρώ. Και από την άλλη, ερχόμαστε και εφαρμόζουμε πολιτικές για να ενισχυθεί το ευρώ. Δεν υπάρχει, δηλαδή, μια συνολική αντιμετώπιση και μια ολοκληρωμένη αντιμετώπιση της κατάστασης για το πώς και η χώρα μας και η Ευρώπη συνολικά θα ξεπεράσει υπαρκτά προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι οικονομίες τους.
Και εγώ θέλω να πω το εξής. Ότι με αφορμή αυτήν την κρίση και στην Ευρώπη και παγκόσμια και τις πολιτικές που μας επιβάλλονται να ακολουθήσουμε, πρέπει να έρθει ξανά στην επιφάνεια κάτι που ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε πει τα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Ήταν η εμβάθυνση των οικονομιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εάν πραγματικά θέλουμε να ξεφύγουμε από προβλήματα αυτής της μορφής, που σημαίνει, δηλαδή, ότι τουλάχιστον τις χώρες της ζώνης του ευρώ θα πρέπει να υπάρξουν πολιτικές ενίσχυσης προς την κατεύθυνση που θα αυξηθεί το εισόδημα, που θα αυξηθεί η είσπραξη από τον διεθνή καταμερισμό που είναι -αν θέλετε- το ζητούμενο για κάθε χώρα, αλλά και για την Ευρωπαϊκή Ένωση συνολικά.
Σε αυτήν την κατεύθυνση, εγώ νομίζω ότι πρέπει να πορευθούμε και αυτό είναι το ζήτημα που πρέπει να ξεκαθαρίσουμε και να το τηρήσουμε από την μια πλευρά και με κάθε τρόπο να το εφαρμόσουμε στην πράξη για να έχουμε τα αποτελέσματα που πρέπει να έχουμε από αυτήν την πολιτική.
Εμείς γνωρίζουμε ότι ζούμε σε αυτό το παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον με τις αντιθέσεις, που κυριαρχούν τα συμφέροντα και προσπαθούν να κυριαρχήσουν ακόμα περισσότερα και βέβαια, δεν αρκούμαστε μόνο στις διαπιστώσεις, όπως πολλοί συνηθίζουμε μέσα σε αυτήν την Αίθουσα. Οι διαπιστώσεις είναι συγκεκριμένες και είναι γνωστές σε όλους μας. Κανείς δεν αμφισβητεί ότι οι επιπτώσεις ενός συστήματος είναι αρνητικές για τη χώρα μας.
(XS)
(AM)
Το θέμα είναι όμως –και απ’ αυτό θα κριθούμε- αν θα μπορέσουμε να αναδείξουμε με ποιες πολιτικές μπορούμε να ξεφύγουμε απ’ αυτή την κατάσταση, να ξεφύγουμε και να βγάλουμε τη θηλιά από το λαιμό όπως τα έφεραν οι περιστάσεις σ’ αυτήν την κρίσιμη στιγμή που βρισκόμαστε και κυρίως το πώς θα οδηγήσουμε τη χώρα σε μια νέα αναπτυξιακή τροχιά.
Θέλω να τονίσω, στον αγαπητό συνάδελφο που προλάλησε, ότι το πρότυπό μας, της πράσινης ανάπτυξης είναι αυτό που ταιριάζει και στη χώρα μας και στην οικονομία μας και κυρίως ταιριάζει σε μια προοπτική που θέλουμε να δώσουμε για τις επόμενες γενιές, γιατί αν οδηγηθούμε σε ένα πρότυπο ανάπτυξης, όπως αυτό που είχαμε σήμερα, που είναι στην ανάλωση των βασικών πόρων ή αν θέλετε των πλουτοπαραγωγικών πόρων της κάθε χώρας και την εξάντλησή τους, νομίζω ότι αυτό δεν οδηγεί πουθενά.
Πρέπει να πάμε λοιπόν σε μια ανάπτυξη με αειφορία σε μια ανάπτυξη που θα έχει προοπτική και σε μια ανάπτυξη που θα δημιουργεί εισροές από το παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον και κυρίως από την παγκόσμια κατανομή.
Άρα λοιπόν, εμείς θεωρούμε ότι είμαστε προς τη σωστή κατεύθυνση, αυτό προσπαθούμε να περάσουμε και μέσα από τον προϋπολογισμό μας και τις πολιτικές μας, έστω κι αν σ’ αυτή την κρίσιμη στιγμή είμαστε πολλές φορές υποχρεωμένοι να ασκούμε και κάποιες πολιτικές που μας επιβάλλονται πέρα και έξω απ’ αυτά που εμείς οι ίδιοι πιστεύουμε. Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ κύριε Στρατάκη.
Το λόγο έχει τώρα ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, κ. Αργύρης Ντινόπουλος. Έχετε το λόγο για δέκα λεπτά.
ΑΡΓΥΡΗΣ ΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό για την πράσινη ανάπτυξη, αγαπητέ κύριε συνάδελφε, τι το θέλατε; Το ακούγαμε προεκλογικά, τώρα μετεκλογικά πολύ σπάνια διατυπώνονται προτάσεις για πράσινη ανάπτυξη.
Όσο αφορά δε, σε αυτό που είπατε για τη Βιστωνίδα και για τα Βατοπαίδια, εγώ θα συμπλήρωνα ότι, το μέτρο του σεβασμού προς το δημόσιο χρήμα και προς τη δημόσια περιουσία το έχετε δώσει εσείς, στη μακρινή βεβαίως δεκαετία του 1980, με την περίφημη ρήση του ιδρυτή του κινήματός σας για εκείνο το δωράκι στη ΔΕΗ των τότε 500 εκατομμυρίων δραχμών. Άρα λοιπόν, μην αιτιάσθε τώρα την Νέα Δημοκρατία.
Βεβαίως το θέμα μας είναι ο προϋπολογισμός του 2008. Τότε είχαμε το ξέσπασμα της διεθνούς οικονομικής κρίσης και έτσι αντηχούν στ’ αυτιά μου τα λόγια του σημερινού Πρωθυπουργού από τη Θεσσαλονίκη που έλεγε: «Κρίση, μα ποια κρίση, που την είδατε την οικονομική κρίση;». Και τότε ήταν -για να κάνουμε έτσι και μια πολιτική αναφορά στο πολύ πρόσφατο παρελθόν- στα τέλη του 2008 που ξεκινήσατε εσείς τον πολιτικό εκβιασμό για το θέμα των εκλογών.
Εσείς εκβιάζατε τις εκλογές με αφορμή την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας και έτσι μπήκε η χώρα σε μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο και είναι γεγονός ότι σε μια τέτοια πολιτική περίοδο αστάθειας και τα δημοσιονομικά ξεφεύγουν από τον έλεγχο. Επέρχεται μια χαλαρότητα, όσον αφορά στους δημοσιονομικούς ελέγχους. Έτσι λοιπόν και με δική σας ευθύνη, είχαμε μια παρατεταμένη χρονική περίοδο στην διάρκεια της οποία, λόγω ακριβώς του πολιτικού εκβιασμού τον οποίο κάνατε, δεν μπορούσε να υπάρχει μια σφιχτή οικονομική πολιτική.
Αυτό δεν ήταν επειδή ήταν η Νέα Δημοκρατία κυβέρνηση. Διαχρονικά όποια κυβέρνηση κι αν είναι -και νομίζω όχι μόνο στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες- όταν έχουμε μια τέτοια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο, συμβαίνουν ακριβώς αυτά τα οποία συνέβησαν και εδώ. Στη διάρκεια αυτής της παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου και όταν πλησιάζαμε και προς τις εκλογές και τι δεν ακούσαμε; Πλειοδοτήσατε σε υποσχέσεις, αλλά το πρόβλημα δεν είναι ότι πλειοδοτήσατε σ’ αυτές τις υποσχέσεις, είναι ότι την επαύριον των εκλογών, ήσασταν δέσμιοι αυτών των υποσχέσεων.
Θυμάστε τι έλεγε ο σημερινός Πρωθυπουργός στην Έκθεση Θεσσαλονίκης: «Λεφτά υπάρχουν.» Και μετά από το, λεφτά υπάρχουν, πέσαμε στο ότι δεν υπάρχει σάλιο. Εμένα αυτό το, λεφτά υπάρχουν, έτσι ως προεκλογικό σύνθημα -και μια που κάνουμε και λόγω της φύσεως της συζήτησης αυτής και μια αναφορά στο παρελθόν να πάω λίγο και στο πιο μακρινό παρελθόν- μου θυμίζει εκείνο το προεκλογικό σύνθημα του ΠΑΣΟΚ το 1985 με την Αννούλα. Το θυμάστε; Που είχε πάρει το κοριτσάκι στην αγκαλιά του, ο τότε Πρωθυπουργός, ο Ανδρέας Παπανδρέου και το σύνθημα ήταν για ακόμα καλύτερες ημέρες.
Από το 1985 αγαπητοί συνάδελφοι, έχουν περάσει καμιά εικοσιπενταριά χρόνια. Η τότε Αννούλα, είναι τώρα τριάντα, τριάντα πέντε χρονών και μην ξεχνάτε ότι στις γυναίκες και σε αυτή την ηλικία των τριάντα, τριάντα συν, τα ποσοστά της ανεργίας, αν δεν κάνω λάθος, κυμαίνονται γύρω στο 25 με 30%. Και επειδή η ανεργία είναι ένα κοινωνικό και οικονομικό μέγεθος, διαχρονικό και μακροοικονομικό, πρέπει να πούμε ότι, σε αυτά τα είκοσι πέντε χρόνια που πέρασαν, τα οκτώ χρόνια περίπου κυβέρνησε η Νέα Δημοκρατία και τα δεκαέξι εσείς. Άρα λοιπόν είναι και οι δικές σας ευθύνες βαριές, για τη σημερινή κατάσταση της οικονομίας και σε καθαρά δημοσιονομικό επίπεδο και σε κοινωνικό επίπεδο.
Να περάσουμε και στην επαύριο των εκλογών, την επόμενη ημέρα μετά τις εκλογές. Τι κάνατε, κύριε Υπουργέ; Ακριβώς επειδή ήσασταν δέσμιοι των προεκλογικών σας υποσχέσεων, επειδή είχατε τάξει τα πάντα στους πάντες και γνωρίζατε ποια είναι η κατάσταση της οικονομίας, διότι και ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας είχε ενημερώσει τον κ. Παπανδρέου για το που ήταν το έλλειμμα, τότε πολιτικά τι έπρεπε να κάνετε; Τι έπρεπε να πείτε σε όλους αυτούς που τους είχατε τάξει, αυτά που τους τάξατε αλλά μετά δεν μπορούσατε να πραγματοποιήσετε τις υποσχέσεις σας και δεν μπορούσατε και το ξέρατε αυτό και πριν από τις εκλογές; Βρήκατε εύκολο στόχο, τον πιο απλό, τον πιο πρόσφορο εκείνη την ώρα: «Για όλα φταίει η Νέα Δημοκρατία». Κοντά στη Νέα Δημοκρατία όμως, καταφέρατε να απαξιώσετε και όλη τη χώρα, όλη την ελληνική οικονομία.
Όταν ο κ. Παπακωνσταντίνου, φουσκώνει το έλλειμμα και το πάει στο 12,7% και βγαίνει μετά στην Ευρώπη, οι Ευρωπαίοι τι θέλετε να μας πούνε όταν εμείς πηγαίνουμε και τους λέμε ότι ξέρετε, είμαστε Υπουργοί μιας χώρας η οποία είναι αναξιόπιστη και η οποία είναι διεφθαρμένη;
ΑΝΤΩΝΙΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ: Εμείς το είπαμε; Οι Ευρωπαίοι δεν βλέπουν;
ΑΡΓΥΡΗΣ ΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ: Τι θέλετε να κάνουν οι Ευρωπαίοι τι θα μας πουν; Έρχονται λοιπόν στη συνέχεια και όλοι αυτοί οι κύριοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης και επιβάλλουν κυρία Αντωνίου. Όταν βγαίνετε έξω κυρία Αντωνίου, αν θέλετε να σας πάω όχι στην επαύριον των εκλογών…
ΑΝΤΩΝΙΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ: Να μην λέμε ό,τι θέλουμε…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Παρακαλώ όχι διάλογο μεταξύ σας. Παρακαλώ κυρία Αντωνίου και κύριε Ντινόπουλε.
ΑΡΓΥΡΗΣ ΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ: Σας ενοχλεί να ακούτε τις αλήθειες βλέπω. Εγώ να σας πάω στο χθεσινό δημοσίευμα της «Ελευθεροτυπίας», ανοίξτε τη χθεσινή «Ελευθεροτυπία» δήλωση του κ. Παπακωνσταντίνου ………..
ΑΝΤΩΝΙΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ: Να μην λέμε ό, τι θέλουμε. Έλεος δηλαδή.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κυρία Αντωνίου θα απαντήσετε. Έχετε το λόγο μετά.
ΑΡΓΥΡΗΣ ΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ: Ενοχλήστε άμα ακούτε αλήθειες. Δήλωση του κ. Παπακωνσταντίνου: «Θα αλλάξουμε την πορεία του Τιτανικού». Μα όταν εσείς οι ίδιοι χαρακτηρίζετε τη χώρα, χαρακτηρίζετε την οικονομία Τιτανικό τότε τι θέλετε να σας πουν οι Ευρωπαίοι;
Θα σας πω και κάτι ακόμα, να μιλήσουμε και με τα νούμερα. Το Νοέμβριο δεν ήσασταν κυβέρνηση; Ποιος ήταν κυβέρνηση; Το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν; Τότε ήταν γνωστό το έλλειμμα, αυτό το φουσκωμένο έλλειμμα ότι ήταν στο 12,7%. Τα spread όμως -γιατί όλη η ιστορία εκεί είναι, από το ύψος του δανεισμού της χώρας, από εκεί προέρχεται το έλλειμμα- ποιος τα εκτίναξε από το Νοέμβριο και τα φτάσατε στο τέλος Γενάρη να έχουν ξεπεράσει και τις 400 μονάδες βάσης. Μήπως το έκανε αυτό η Νέα Δημοκρατία ή μήπως δεν ήταν γνωστό το έλλειμμα σε όλη αυτή την χρονική περίοδο; Άρα λοιπόν οι δικοί σας λανθασμένοι και εν πολλοίς -επιτρέψτε μου να πω- ερασιτεχνικοί πολιτικοί χειρισμοί μας έφεραν στην κατάσταση στην οποία μας έφεραν σήμερα.
Είδαμε σε όλη αυτή την χρονική περίοδο και τον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Εθνικής Οικονομίας τον κ. Παπακωνσταντίνου σε πάρα πολλά τηλεοπτικά δίκτυα. Και που δεν έδωσαν συνεντεύξεις; Με μια σταθερή -αν το θέλετε- πάντοτε φιλοσοφία σε όλες αυτές τις συνεντεύξεις και το ακούγαμε να επαναλαμβάνεται και όποιος έχει μια στοιχειώδη γνώση της παγκόσμιας, αλλά και της εγχώριας τηλεοπτικής πραγματικότητας, θα ξέρει ότι όταν βγαίνει κάποιος και λέει συνέχεια ότι, η χώρα είναι στα πρόθυρα να πτωχεύσει, να πτωχεύσει, να πτωχεύσει, πέρασε παντού σε όλη την υφήλιο το νόημα και την εικόνα ότι η Ελλάδα είναι ο παρίας της διεθνούς κοινότητας.

(FT)
(XS)
Εμείς όποιο κανάλι και να ανοίγαμε βλέπαμε τον κύριο Παπανδρέου και τον κύριο Παπακωνσταντίνου -στην προσπάθειά τους βέβαια οι άνθρωποι να υπερασπισθούν την Ελλάδα- να λένε διαρκώς ότι η Χώρα είναι στο μεγάλο κίνδυνο της πτώχευσης. Και πέρασε παντού η εικόνα ότι η Ελλάδα πράγματι είναι μία χώρα που είναι κάτι μεταξύ τριτοκοσμικής και παρία –όπως είπα- όχι μόνο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και της παγκόσμιας κοινότητας.
Θα σας έλεγα, λοιπόν, να μη μένετε προσκολλημένοι και στις προεκλογικές σας υποσχέσεις, αλλά και στον έμφυτο λαϊκισμό που διαχρονικά διέπει την πολιτική σας. Τα πράγματα είναι πάρα πολύ σοβαρά και νομίζω ότι χρειάζεται μεγάλη υπευθυνότητα.
Εγώ θα κλείσω με κάτι τελευταίο, κύριε Υπουργέ, χρειάζεται και μία εθνική υπερηφάνεια. Γιατί εγώ όχι μόνο σαν βουλευτής του κόμματος της Αντιπολίτευσης, αλλά και σαν Έλληνας πιστεύω πως η εικόνα ενός πρωθυπουργού ο οποίος βγαίνει από τα ευρωπαϊκά fora με κατεβασμένο το κεφάλι -και ως Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς συνοδευόμενος από το Γάλλο Πρόεδρο ή τη Γερμανίδα Καγκελάριο- ως εκπρόσωπος μιας Χώρας η οποία είναι στα όρια της διαφθοράς και της πτώχευσης, είναι μία εικόνα που δεν μας τιμά καθόλου.
(Χειρoκροτήματα απ ό την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο Υφυπουργός Οικονομικών κ. Φίλιππος Σαχινίδης.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Σας ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η σημερινή συζήτηση μπορεί να θεωρηθεί από όσους μας παρακολουθούν ως μία άχαρη συζήτηση. Άχαρη γιατί αναφέρεται στο παρελθόν, αφορά τα πεπραγμένα μίας Κυβέρνησης που πριν από τέσσερις μήνες ο Ελληνικός Λαός καταψήφισε και μάλιστα της έδωσε το χαμηλότερο ποσοστό στην ιστορίας της, από τότε που συγκροτήθηκε ως παράταξη.
Οι πολίτες σήμερα δεν ενδιαφέρονται ενδεχομένως να ακούσουνε τι έκανε η κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας το 2008. Είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι αυτό το οποίο προβληματίζει τους έλληνες πολίτες είναι να ακούσουν και θέλουν να ακούν από τους βουλευτές, όταν συζητούν μέσα στη Βουλή, ποια είναι η πορεία που θα ακολουθήσει η Χώρα από τη στιγμή αυτή, για να μπορέσουμε να ξεφύγουμε από τη μεγαλύτερη μεταπολεμική κρίση την οποία αντιμετωπίζουμε. Ποιο είναι το μέλλον τελικά και ποια είναι η προοπτική της Χώρας. Και όταν βλέπει κανείς νέους ανθρώπους είμαι σίγουρος ότι αυτό που τους προβληματίζει είναι εάν αυτή η προσπάθεια που κάνουν μέσα στο σχολείο, μέσα στο πανεπιστήμιο είναι μία προσπάθεια η οποία θα παράξει αποτελέσματα, θα τους δώσει ελπίδα και προοπτική.
Εκτιμώ, λοιπόν, πως προϋπόθεση για να μπορέσουμε να δώσουμε απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα, για να μπορέσουμε να αξιολογήσουμε τις πολιτικές πρωτοβουλίες που παίρνει η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τους τέσσερις αυτούς μήνες, για να μπορέσει να οδηγήσει τη Χώρα έξω από την κρίση με την οποία βρισκόμαστε αντιμέτωποι, είναι να αξιολογήσουμε τις πρακτικές του παρελθόντος, τις πρακτικές εκείνες που μας οδήγησαν σε αυτό το σημείο.
Γι’ αυτό η συζήτηση για την κύρωση του Απολογισμού και Ισολογισμού για το έτος 2008 έχει μία ιδιαίτερη σημασία. Γιατί τελικά αντιλαμβανόμαστε, όλοι μας, ότι η αξιολόγηση των πεπραγμένων του 2008 στην τρέχουσα συγκυρία αναδεικνύει αίτια και μας οδηγεί σε συμπεράσματα για τα προβλήματα που ταλανίζουν τα δημόσια οικονομικά της Χώρας. Εκτιμώ πως δεν χρειάζεται να μπω σε λεπτομέρειες για το πραγματικά δυσμενές περιβάλλον που αντιμετωπίζουμε σήμερα, ούτε και για τις προσπάθειες που καταβάλλουμε για την αποκατάσταση του δημοσιονομικού εκτροχιασμού.
Θέλω να τονίσω ότι πέρα από τις δημοσιονομικές δυσκολίες και την αποτελματωμένη ανάπτυξη -και προσπάθεια αυτής της Κυβέρνησης είναι να βγάλει τη Χώρα από αυτή την ύφεση και να τη βάλει ξανά σε μία θετική αναπτυξιακή τροχιά- η μεγαλύτερη πρόκληση που τονίζουμε –και είναι κάτι το οποίο έχει επαναλάβει και ο Πρωθυπουργός και ο Υπουργός Οικονομικών- είναι το έλλειμμα αξιοπιστίας των ελληνικών εθνικολογιστικών στοιχείων. Τι μπορείς να πεις όταν προσέρχεσαι στα διεθνή fora, όταν σε αμφισβητούν κατά πρόσωπο όχι μόνο οι εταίροι σου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και έξω από την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση και βέβαια οι αγορές; Και το τελευταίο είναι που στοιχίζει πάρα πολύ ακριβά, γιατί τροφοδοτεί ακραία και εξωπραγματικά σενάρια για τη Χώρα.
Το αποτέλεσμα είναι να πληρώνουμε τελικά πολύ περισσότερα για τον δανεισμό από ότι θα ήμασταν διατεθειμένοι. Και δυστυχώς, έτσι λειτουργούν οι αγορές, τις οποίες εμείς δεν καθαγιάζουμε, αλλά δεν έχουμε τη δυνατότητα ούτε να τις αλλάξουμε -να αλλάξουν τον τρόπο λειτουργίας από μόνες τους- αλλά ούτε και να τις αγνοήσουμε. Εκείνο το οποίο μπορούμε να πούμε είναι ότι οι αγορές θα συνεχίσουν να δοκιμάζουν το επίπεδο των αντοχών μας, μέχρι που να πειστούν οριστικά, μέχρι δηλαδή να αποκατασταθεί η αξιοπιστία μας από τα αποτελέσματα εκτέλεσης του Προϋπολογισμού. Να δουν, δηλαδή, ότι αυτή η Κυβέρνηση κυριολεκτικά εννοεί ότι θα εφαρμόσει κατά γράμμα αυτά τα οποία προβλέπονται στο πρόγραμμα σταθερότητας και ανάπτυξης και τα πρόσθετα μέτρα τα οποία ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός.
Και έχει ιδιαίτερη σημασία αυτό, γιατί τελικά αυτό που ταλαιπωρεί τη Χώρα μας είναι η ανακολουθία και η ασυνέπεια των προηγούμενων κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας, η οποία μπορεί να αποχώρησε, αλλά δυστυχώς η έλλειψη αξιοπιστίας και η ανακολουθία είναι ένα στίγμα που ταλανίζει τη Χώρα. Και αυτό το στίγμα είναι δύσκολο να εξαλειφθεί. Γι’ αυτό και η σημερινή συζήτηση αποκτά έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα.
Για να δούμε λοιπόν ποιες είναι οι πρωτοβουλίες που έχει πάρει αυτή η Κυβέρνηση στους τέσσερις μήνες, για να μπορέσει να αντιμετωπίσει αυτά τα ελλείμματα.
Πριν από δύο μόλις μήνες ψηφίσαμε μέσα στην Αίθουσα αυτή της Ολομέλειας τον Απολογισμό και τον Ισολογισμό του Κράτους για το έτος 2007 και θυμάμαι, από την εποχή που το ΠΑΣΟΚ ήταν στη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, πως είχαμε τονίσει ότι μία από τις πρώτες πρωτοβουλίες που θα πάρουμε είναι να καταστήσουμε επίκαιρη τη συζήτηση για τον Απολογισμό της προηγούμενης χρονιάς. Αυτή, λοιπόν, η συζήτηση που κάνουμε σήμερα είναι το πρώτο βήμα για να γεφυρώσουμε το χάσμα ανάμεσα στην εκτέλεση ενός προϋπολογισμού και στη συζήτηση για τα πεπραγμένα αυτού του Προϋπολογισμού. Και δεν έχει σημασία το ότι είναι ένας προϋπολογισμός της Νέας Δημοκρατίας, γιατί μας εγκαλούν πολλοί «πως είναι δυνατόν να ασκείται κριτική στα πεπραγμένα της εκτέλεσης ενός προϋπολογισμού τον οποίο είχατε καταψηφίσει και ταυτόχρονα να τον ψηφίζετε». Το έχουμε ξεκαθαρίσει ότι λόγοι κοινοβουλευτικής τάξης επιτάσσουν να υπερψηφίσουμε αυτόν τον Προϋπολογισμό. Αλλά αυτό δεν αναιρεί την ανάγκη για να γίνει μία συζήτηση ουσίας για το τι ακριβώς συνέβη το 2008.
Είχαμε πει, λοιπόν, στην προηγούμενη συζήτηση ότι με την πρώτη ευκαιρία, μόλις δηλαδή κατατεθεί η Έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, θα προχωρήσουμε άμεσα στη συζήτηση για τα πεπραγμένα του 2008. Η σημερινή συζήτηση αποδεικνύει ότι είμαστε συνεπείς.
Σήμερα είμαστε εδώ πέρα και έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε έναν πρώτο απολογισμό για το 2008, το οποίο είναι μία ιδιαίτερη χρονιά. Και να υπενθυμίσω ότι ο Προϋπολογισμός του έτους 2008 ήταν που οδήγησε τον Ελληνικό Λαό στις εκλογές του 2007. Να σας υπενθυμίσω, επίσης, ότι το καλοκαίρι του 2007 ο τότε Πρωθυπουργός της Χώρας είχε ζητήσει από τους Έλληνες πολίτες να ανανεώσουν την εντολή προκειμένου –και χρησιμοποιώ δικά του λόγια- να προχωρήσει στην κατάρτιση του πρώτου διαφανούς προϋπολογισμού, προϋπολογισμού κοινωνικής αλληλεγγύης, έτσι ακριβώς τον χαρακτήριζε.
Και βέβαια έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά το 2008, γιατί είναι μία χρονιά που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, αλλά δεν έχει έρθει ακόμα στην Ελλάδα. Στοιχεία κρίσης υπάρχουν στην Ελλάδα, αλλά δεν σχετίζονται με τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση, σχετίζονται με την κρίση του παραγωγικού προτύπου, όπως αυτή αποτυπώνεται στο έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών. Και να σας υπενθυμίσω ότι από τη ημέρα που ανέλαβε την διακυβέρνηση της Χώρας η Νέα Δημοκρατία, το 2004 μέχρι και το 2008, είχαμε μία συνεχόμενη διεύρυνση του ελλείμματος στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, αλλά αυτό που αποκτά ιδιαίτερη σημασία είναι ότι τελικά ταυτόχρονα βιώναμε και μία κρίση στα δημοσιονομικά στοιχεία της Χώρας.
Και έχει ιδιαίτερα σημασία αυτό, δηλαδή το γεγονός ότι εμείς είχαμε ελλείμματα τα οποία δεν τα διορθώναμε, διότι και το 2008 ήταν μία χρονιά κατά την οποία η χώρα εξακολουθούσε να έχει θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Και έχω πει επανειλημμένως στην Αίθουσα αυτή ότι είναι κακό για μία Χώρα η οποία έχει θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, να μη φροντίζει εκείνες τις χρονιές να συμμαζεύει τις δαπάνες της και να επιδιώκει να ενισχύει τα έσοδά της, ουσιαστικά δηλαδή να μηδενίζει τα ελλείμματα και να δημιουργεί πλεονάσματα, για να μπορέσει να δώσει τη δυνατότητα στη Χώρα να αντιμετωπίζει συνθήκες κρίσης και περιορισμένης ζήτησης μέσα από μία επεκτατική δημοσιονομική πολιτική.
Σήμερα λοιπόν, δώδεκα μήνες μετά την υλοποίηση του Προϋπολογισμού του 2008, καταλήγουμε σε ορισμένες απογοητευτικές διαπιστώσεις, τις οποίες επιβεβαιώνει και η Έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, η οποία είναι και αρκούντος αποκαλυπτική.
(PM)
(1FT)
Τι μας λέει η έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου; Ότι διαπιστώνεται σημαντική απόκλιση από τις προβλέψεις του Προϋπολογισμού τόσο ως προς το σκέλος των εσόδων, όσο και ως προς το σκέλος των δαπανών. Μάλιστα επισημαίνεται ότι εφόσον υπήρχε αυτή η απόκλιση, έπρεπε να είχε κατατεθεί συμπληρωματικός και διορθωτικός Προϋπολογισμός προς ψήφιση στη Βουλή. Υπάρχει μία απόκλιση στα έσοδα και βέβαια υπάρχει μία απόκλιση στις δαπάνες. Κοιτώντας μάλιστα τα στατιστικά στοιχεία και κάνοντας μία αναδρομή, διαπίστωσα ότι οι πρωτογενείς δαπάνες από τα 38,5 δις το 2005 έφτασαν στα 59 δις το 2009, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υφυπουργού)
Σας παρακαλώ να μου δώσετε λίγο χρόνο από τη δευτερολογία μου, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Κύριε Υφυπουργέ, προσπαθήστε να ολοκληρώσετε.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Επειδή αυτή τη στιγμή τίθεται ένα μεγάλο ερώτημα απ’ όλους για το πού πήγαν τα λεφτά, ειλικρινά καλώ τους συναδέλφους της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης οι οποίοι το τελευταίο διάστημα σε όλες τις συζητήσεις μας λένε ότι υπήρχε μία καλή διαχείριση των δημόσιων οικονομικών, να μας εξηγήσουν πώς κατάφερε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να προχωρήσει από τα 38,5 δις πρωτογενείς δαπάνες το 2005 στα 59 δις το 2009. Δεν άκουσα κανέναν από τους συναδέλφους μου να προσπαθεί να εξηγήσει πώς συμβαδίζει αυτή η αύξηση μ’ αυτό το οποίο έλεγαν προεκλογικά το 2004.
Να τους υπενθυμίσω τι έλεγαν το 2004; Ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θα προχωρήσει σε περικοπή της σπατάλης κατά 10 δισεκατομμύρια. Όχι μόνο δεν είχαμε περικοπή της σπατάλης, αλλά, όπως επισήμανα και προηγουμένως, φτάσαμε τελικά να έχουμε μία αύξηση των πρωτογενών δαπανών κατά 20 δισεκατομμύρια, χωρίς αυτά να έχουν κατευθυνθεί προς κάποια παραγωγική επένδυση η οποία θα διασφάλιζε ότι η χώρα μας θα μπορούσε να πάει μπροστά, ότι η χώρα μας πραγματικά θα μπορούσε να μπει μέσα σε μια αναπτυξιακή διαδικασία η οποία θα είναι διατηρήσιμη. Το αποτέλεσμα της σπατάλης ξέρετε ποιο ήταν; Το αποτέλεσμα της σπατάλης σας ήταν το 2009 να είναι η πρώτη χρονιά μετά από πολλά χρόνια που η χώρα είχε ύφεση, είχε αρνητικό ρυθμό ανάπτυξης της τάξης του μείον 2%.
Δεν είναι μόνο αυτό. Ταυτόχρονα εσείς οι ίδιοι κλονίσατε και την αξιοπιστία της χώρας γιατί διαπιστώνω από τη συζήτηση που γίνεται εδώ πέρα ότι εγκαλείτε εμάς ότι προχωρούσαμε σε αναθεώρηση των στοιχείων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να σας υπενθυμίσω ποιο έτος είναι το 2008; Είναι το έτος κατά το οποίο, σύμφωνα με τον Προϋπολογισμό που συζητήσαμε το Δεκέμβρη του 2007 μέσα στη Βουλή, εσείς λέγατε ότι το έλλειμμα θα ανερχόταν στο 1,6%. Τελικά προχωρήσαμε από το 1,6% σε διαδοχικές αναθεωρήσεις οι οποίες δεν έγιναν από την Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αλλά έγιναν από την ίδια την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και η πρώτη αναθεώρηση του 1,6% οδήγησε στο 2,5%, η δεύτερη αναθεώρηση οδήγησε στο 3,7%, η τρίτη αναθεώρηση οδήγησε στο 5% -αυτή έγινε το Μάρτιο του 2009- και τελικά μία εβδομάδα πριν οδηγηθούμε στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου του 2009 το τελικό στοιχείο το οποίο κατέθεσε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για το ποιο τελικά ήταν το έλλειμμα του 2008 ήταν 5,6%. Βέβαια όταν εμείς κάναμε μία αποτύπωση των δεδομένων για το ποιο ήταν τελικά το έλλειμμα του 2008, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι αυτό ήταν της τάξης του 7,7%. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Να σας πω και κάτι ακόμα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι από τη Νέα Δημοκρατία; Την αναθεώρηση αυτή δεν την έκανε ένα τυχαίο στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας. Την έκανε ο εκ των υστέρων Υπουργός Οικονομικών της Νέας Δημοκρατίας ο οποίος όμως συμμετείχε στο οικονομικό επιτελείο της προηγούμενης κυβέρνησης, δηλαδή ήταν ένας άνθρωπος ο οποίος ήξερε από μέσα ποια ήταν τα πραγματικά δημοσιονομικά δεδομένα.
Αυτές λοιπόν οι συνεχείς αναθεωρήσεις που έγιναν από την ίδια την κυβέρνηση είναι που έχουν κλονίσει το κύρος και την αξιοπιστία της χώρας. Είναι αυτά που δεν επιτρέπουν στο σημερινό Υπουργό, όταν πηγαίνει στα διάφορα fora, όταν πηγαίνει και συζητά με τους Ευρωπαίους εταίρους, να έχει τη δυνατότητα να τους πείσει ότι εμείς πραγματικά θα διορθώσουμε τα κακώς κείμενα. Αυτοί λοιπόν τον αμφισβητούν συνεχώς.
Τι κάνουμε λοιπόν εμείς σήμερα για να αντιμετωπίσουμε αυτά τα προβλήματα; Έχουμε πάρει ορισμένες σημαντικές αποφάσεις. Όπως πολύ καλά γνωρίζετε, σήμερα το απόγευμα στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων θα συζητήσουμε το νομοσχέδιο για την Ανεξάρτητη Εθνική Στατιστική Υπηρεσία.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει επανειλημμένα το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υφυπουργού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Κύριε Υφυπουργέ, κοντεύετε να εξαντλήσετε και τη δευτερολογία σας. Πρέπει να ολοκληρώσετε.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Ολοκληρώνω, κυρία Πρόεδρε.
Ταυτόχρονα, για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα που σχετίζονται με τη δυνατότητα των Βουλευτών να παρακολουθούν αποτελεσματικά την πορεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού, αλλά και να αξιολογούν τον Προϋπολογισμό που καταθέτει η Κυβέρνηση, έχουμε ήδη προχωρήσει σε συζήτηση με τον Πρόεδρο της Βουλής για τη συγκρότηση μιας Ειδικής Ανεξάρτητης Αρχής η οποία θα λειτουργεί στη Βουλή και αυτή η επιστημονική γραμματεία της Βουλής θα δίνει τη δυνατότητα να ενημερώνονται οι Βουλευτές τόσο για την πορεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού, όσο και για τις προϋποθέσεις που ενσωματώνονται στον Προϋπολογισμό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Έχει τελειώσει ο χρόνος σας. Σας παρακαλώ να ολοκληρώσετε.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Αυτά είναι τα μέτρα, αυτές είναι οι πρωτοβουλίες που έχει πάρει η Κυβέρνηση προκειμένου να καταστήσει πιο αξιόπιστη τη διαδικασία της συζήτησης μέσα στο Κοινοβούλιο.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ, κυρία Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Κι εμείς σας ευχαριστούμε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γίνεται γνωστό στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής, 40 μαθητές και μαθήτριες και 3 εκπαιδευτικοί συνοδοί τους από το 5ο Γυμνάσιο Περιστερίου.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες)
Το λόγο έχει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κύριος Εμμανουήλ Κεφαλογιάννης για έξι λεπτά.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Ο κύριος Υπουργός σήμερα κατέβασε αισθητά τους τόνους μετά τη χθεσινή παρέμβαση του Πρωθυπουργού από τη Μόσχα και του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που πρότεινε στη Βουλή τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για τα στοιχεία της οικονομίας. Μακάρι να είχε μία γραμμή η Κυβέρνηση. Μακάρι να ήταν όλο αυτό το διάστημα η γραμμή που ακούσαμε σήμερα από τον παριστάμενο Υπουργό. Μακάρι να είχε πιάσει το χέρι βοηθείας που έχει απλώσει σύσσωμη σχεδόν η Αντιπολίτευση -και κυρίως η Αξιωματική Αντιπολίτευση- διότι στα πολλαπλά αδιέξοδα στα οποία βρίσκεται σήμερα η ελληνική οικονομία κυρίως λόγω των δικών της αδυναμιών, αλλά βεβαίως και των προβλημάτων που δημιουργήθηκαν από τη διεθνή οικονομική κρίση, θα έπρεπε όλοι ενωμένοι να ατενίσουμε και να αντιμετωπίσουμε αυτή την κρίση για να βγει η χώρα από το αδιέξοδο.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Λειτουργείτε σε κενό, κύριε συνάδελφε.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Πίστευα ότι αυτή η Κυβέρνηση με την πάροδο των μηνών και του χρόνου θα μπορούσε να αποκτήσει τη σχετική εμπειρία που πρέπει να δείχνει μία κυβέρνηση που καλείται να διαχειριστεί μία τέτοια κρίση και όχι να συνεχίζει τις ερασιτεχνικές πολιτικές που ακολούθησε το προηγούμενο διάστημα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω εδώ έναν πίνακα που θα καταθέσω στη συνέχεια στη Βουλή ο οποίος δείχνει πώς η Νέα Δημοκρατία διαχειρίστηκε το 2004 ένα έλλειμμα που παρέλαβε από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ύψους 8,2% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος, όταν στον Προϋπολογισμό της, μιας και μιλάμε για τον Απολογισμό του 2007, είχε προβλέψει εκείνη την εποχή έλλειμμα 1,2. Τι έκανε; Ήλθε στη Βουλή, είπε ότι όντως το έλλειμμα και με βάση την απογραφή είναι 8,2, αλλά αντί να πάει να πει στην Ευρωπαϊκή Ένωση ότι έχουμε πλαστά στοιχεία, διπλά βιβλία και διπλά ταμεία, αντί να ρίξει το ανάθεμα στην προηγούμενη κυβέρνηση, έκανε το απλό που κάνει κάθε σοβαρή χώρα: Επιμέρισε την αύξηση αυτού του ελλείμματος στους δεκαοκτώ επόμενους μήνες. Κι ενώ βεβαίως ταυτοποιήθηκε ποιο ήταν το πραγματικό έλλειμμα και λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 όπου μόνο από τους Ολυμπιακούς Αγώνες ξεπέρασαν οι Προϋπολογισμοί του ΠΑ.ΣΟ.Κ. –για να δείτε τι Προϋπολογισμούς έκανε η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. εκείνη την εποχή- κατά 6 δισεκατομμύρια ευρώ…
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Πόσους μήνες κυβέρνησε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 2004;
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: …ούτε 1% δεν αυξήθηκαν τα spread, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Οι ερασιτεχνικοί χειρισμοί της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και του Πρωθυπουργού και του οικονομικού επιτελείου με όλες αυτές τις δηλώσεις περί εθνικής κυριαρχίας, περί καταστροφής της ελληνικής οικονομίας, περί «Τιτανικού», όπως είπε πρόσφατα ο Υπουργός Οικονομικών και όλα αυτά τα οποία είπαν έδωσαν το μήνυμα στις αγορές: «Βαράτε την Ελλάδα ως αδύναμο κρίκο στο πρόβλημα που έχει το ευρώ με τα άλλα διεθνή νομίσματα». Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Βγαίνουν τώρα και καταθέτουν πρόταση Εξεταστικής Επιτροπής για έναν και μόνο λόγο, διότι με βάση το άρθρο 107 της Συνθήκης του Μάαστριχτ παράγραφος 9, θα λαμβάνονται τα μέτρα για την Ελλάδα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, για μας και χωρίς εμάς. Το κάνουν για να αποπροσανατολίσουν. Έτσι παρουσιάστηκε το θέμα σήμερα στον τύπο. Αν διαβάσετε τις εφημερίδες σήμερα θα δείτε ότι τα πρωτοσέλιδα είναι για την Εξεταστική Επιτροπή και όχι για τα μέτρα τα οποία επίκεινται τον επόμενο μήνα. Ξεκινάει μία ιστορία εσωστρέφειας, να βγουν όλα τα «άπλυτα» του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κυρίως στη φόρα, να εγκαλούνται η ελληνική οικονομία και η ελληνική Κυβέρνηση και η Ελλάδα από τους διεθνείς οργανισμούς και κυρίως από την Ευρωπαϊκή Ένωση για ανερμάτιστες πράξεις, παραλείψεις και πολιτικές του παρελθόντος.
(SX)

(2PM)
Και αυτό γιατί γίνεται, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Γιατί η Κυβέρνηση μέσα στο μήνα θα αυξήσει το Φ.Π.Α.. Θα τον αυξήσει στο 21%. Και θα αυξήσει τα κατώτερα όρια του Φ.Π.Α. από 9% που είναι για τα είδη λαϊκής κατανάλωσης, αυτά, δηλαδή, που πωλούνται στα super markets, τα είδη διατροφής, στο 15%, διότι έχει πρόβλημα. Και μπορεί να καταργήσει το 14ο μισθό.
Εγώ θα επιμείνω και πάλι και θα ήθελα και πάλι να μου το διαψεύσει. Και κάθε φορά που το διαψεύδει, το σημειώνω. Διότι θα οδηγηθεί η Κυβέρνηση, σύντομα δυστυχώς, να μειώσει το μισθό των δημοσίων υπαλλήλων στο 80% με παράλληλη μείωση των εργάσιμων ημερών στις τέσσερις.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Γι’ αυτό το κρυφό χρέος το οποίο δημιουργήσατε –και κλείνω, κυρία Πρόεδρε- με την Goldman Sacks και τα 300.000.000 ευρώ που πήρε προμήθεια η Goldman Sacks γι’ αυτά τα 3.000.000.000 ευρώ, ακούστε κύριοι συνάδελφοι –θα το καταθέσω στα Πρακτικά- το εξής: Εάν η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. τότε, που με μοναδικό σκοπό να σπρώξει το χρέος στο μέλλον, να το διαγράψει από τα βιβλία το 2000 για να μπούμε με ξύλινα πόδια στην ΟΝΕ και να στείλει και το λογαριασμό στο 2004-2019, το έκανε με τη σωστή διαδικασία, δηλαδή με απλά ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου και με ηυξημένο επιτόκιο euribor συν 25 μονάδες που ήταν εκείνη την εποχή, θα πλήρωνε το Ελληνικό Δημόσιο 5,7 δισεκατομμύρια ευρώ. Ξέρετε πόσα θα πλήρωνε το Ελληνικό Δημόσιο με τη διαδικασία που το ξεκίνησε το ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Θα πλήρωνε 9,7 δισεκατομμύρια.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τέσσερα δισεκατομμύρια ευρώ φέσι στην πλάτη του ελληνικού λαού για να κρύψει η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. –γι’ αυτό δεν λέμε «greek statistics», λέμε «greek Simitics», ήταν η πολιτική του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ήταν η πολιτική των κυβερνήσεων του Σημίτη, επιλεγμένο στέλεχος της οποίας ήταν ο κ. Παπανδρέου…
(Στο σημείο αυτό κτυπάει ξανά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κι έβαζαν φέσι στον Έλληνα φορολογούμενο επιπλέον 4 δισεκατομμύρια ευρώ. Κι έπρεπε να παρέμβει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, να έρθει αυτό το χρέος το 2005, να το αγοράσει η Εθνική Τράπεζα…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Κεφαλογιάννη, πρέπει να ολοκληρώσετε.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: …για να πάει το 2035 και να έρθει ξανά στην φυσιολογική πληρωμή των επιτοκίων.
Το καταθέτω για τα Πρακτικά, κυρία Πρόεδρε.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Εμμανουήλ Κεφαλογιάννης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Επίσης, επειδή ρώτησε ο κύριος Υπουργός, επικαλούμενος, μάλιστα, και εκθέσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου…
(Στο σημείο αυτό κτυπάει ξανά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Και από τη δευτερολογία μου σας παρακαλώ, κυρία Πρόεδρε.
Θα του διαβάσω από την Έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου -18 Νοεμβρίου 2002- τι έκανε το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Νόμος 1422, Νοέμβριος του 2000: Προείσπραξη από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων 2 δισεκατομμύρια ευρώ. Νόμος 1503, Δεκέμβριος 2000: Προείσπραξη εσόδων από τα κρατικά λαχεία 1,7 δισεκατομμύρια ευρώ. Νόμος 1343/2001: Προείσπραξη εσόδων από το Γ’ Κ.Π.Σ.. Νόμος 1660, Δεκέμβριος του 2001: Προείσπραξη εσόδων από το EUROCONTROL.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Κεφαλογιάννη, καταθέστε το στα Πρακτικά. Έχει τελειώσει ο χρόνος σας.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Κλείνω, κυρία Πρόεδρε.
Προεισέπραξε, δηλαδή, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έσοδα από το 2001 έως το 2019, τα έβαζε στους προϋπολογισμούς του κι έστελνε το λογαριασμό στο μέλλον. Αυτή είναι η πολιτική σας.
Γι’ αυτό σας λέμε, καλοδεχούμενοι στην εξεταστική επιτροπή. Θα πείτε το Χριστό, Μανώλη. Θα απολογηθείτε…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Σας ευχαριστώ. Έχει τελειώσει ο χρόνος σας.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Θα απολογηθείτε για τις πράξεις και τις παραλείψεις. Και θα βγουν όλα στη φόρα από το 1980, που έχετε δημιουργήσει αυτό το τεράστιο, δυσβάσταχτο χρέος στην πλάτη του ελληνικού λαού και θα το πληρώσουν οι μελλοντικές γενιές και τα παιδιά μας.
Σας ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΤΟΝΙΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ: Εσείς δεν πήρατε κανένα μήνυμα από τον ελληνικό λαό;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Σας ευχαριστώ.
Ο κ. Σαχινίδης έχει ζητήσει το λόγο για δύο λεπτά.
Ορίστε, κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Ο κατά τα άλλα εκλεκτός συνάδελφος σήμερα, ο κ. Κεφαλογιάννης, ακολουθεί και υπηρετεί μία πολύ περίεργη…
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Καθ’ όλα είπαμε.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Καθ’ όλα μέχρι χθες. Κατά τα άλλα, σήμερα.
Υπηρετεί μία πολύ περίεργη λογική. Όταν αξιολογούμε τα δημοσιονομικά του έτους 2004, αυτά όλα οφείλονται στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., παρά το γεγονός ότι οι εκλογές, αν δεν απατώμαι, έγιναν στις 7 Μαρτίου. Επομένως, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήταν υπεύθυνο για τον Ιανουάριο, το Φεβρουάριο και τις 7 ημέρες του Μαρτίου και για το υπόλοιπο χρονικό διάστημα υπεύθυνη ήταν η Νέα Δημοκρατία. Όταν, όμως, ερχόμαστε στα δημοσιονομικά πεπραγμένα του 2009, ευθύνεται το ΠΑ.ΣΟ.Κ., το οποίο ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας στις 5 Οκτωβρίου.
Επιτέλους, κύριε Κεφαλογιάννη, δώστε έναν κανόνα για να μπορέσει ο ελληνικός λαός, που παρακολουθεί αυτή τη συζήτηση, να ξέρει τελικά πότε είναι υπόλογη και υπεύθυνη μία κυβέρνηση. Είναι υπόλογη και υπεύθυνη όταν έχει τους δύο από τους δώδεκα μήνες διαχείρισης ή όταν έχει τους δέκα από τους δώδεκα μήνες διαχείρισης; Διότι δεν μπορεί να ακολουθείτε αυτό που έχω επανειλημμένως πει μέσα στη Βουλή, εμ έτσι, εμ αλλιώς, άλλον κανόνα το 2004, άλλον κανόνα το 2009.
Κι ένα άλλο στοιχείο, επειδή βλέπω ότι το τελευταίο διάστημα εντρυφείτε πάρα πολύ στους αριθμούς και στα μαθηματικά και μάλιστα προσπαθείτε να μας πείτε ότι το πρόβλημα της αξιοπιστίας των στατιστικών στοιχείων είναι απόρροια πολιτικών επιλογών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και όχι της Νέας Δημοκρατίας.
Θέλω δημόσια να έρθετε και να υπερασπιστείτε μία συγκεκριμένη πολιτική πράξη της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, η οποία μία εβδομάδα ακριβώς πριν προχωρήσουμε στις εκλογές, κατέθεσε στατιστικά στοιχεία όπου δήλωνε ότι το έλλειμμα της κυβέρνησης ήταν της τάξης του 6% του Α.Ε.Π..
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα το λόγο για να δευτερολογήσω.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Καταθέτω, για την ενημέρωση των συναδέλφων Βουλευτών, στοιχεία από την Τράπεζα της Ελλάδας, τα οποία αποκαλύπτουν ότι το Σεπτέμβριο –προσέξτε, όχι τον Οκτώβριο, τον Σεπτέμβριο- το έλλειμμα της Κεντρικής Κυβέρνησης ήταν της τάξης των 25 δισεκατομμυρίων, δηλαδή περίπου στο 10%.
(Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Οικονομικών κ. Φίλιππος Σαχινίδης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα στοιχεία, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Και αναρωτιέμαι, κύριε Κεφαλογιάννη, ποιον κορόιδευε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας όταν έβγαινε δημόσια κι έλεγε –γιατί μας λέτε ότι γνωρίζαμε εμείς κι εσείς δεν γνωρίζατε- στην Ευρώπη: Ξέρετε κάτι; Το έλλειμμα είναι 6%. Ενώ από τα επίσημα στοιχεία, τα οποία υπήρχαν για το ταμειακό έλλειμμα της Κεντρικής Κυβέρνησης, ήδη είχαμε ξεφύγει από τα 25 δισεκατομμύρια. Με ποιο μαγικό τρόπο θα οδηγούσατε εσείς το έλλειμμα πίσω στα 18 δισεκατομμύρια;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Υφυπουργέ, σας ευχαριστώ.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Δυστυχώς, αυτή η κίνηση που κάνατε, αναδεικνύει το έλλειμμα αξιοπιστίας, αλλά και την αδυναμία σας να απαντήσετε στους Έλληνες πολίτες για το πώς ακριβώς φτάσαμε μέχρι εδώ.
Σας ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, μία φράση μόνο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Κεφαλογιάννη, πρέπει να εξαντληθούν οι πρωτολογίες των Κοινοβουλευτικών Εκπροσώπων και θα έρθει η σειρά σας.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, θα φύγω στο εξωτερικό με αποστολή της Βουλής.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής, δώδεκα μαθητές και μαθήτριες καθώς και ένας συνοδός εκπαιδευτικός από το 38ο Δημοτικό Σχολείο Περιστερίου.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα)
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Χρήστος Παπουτσής για έξι λεπτά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ακούγοντας τον κ. Κεφαλογιάννη, τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας, μόνο μία φράση μου έρχεται αμέσως στο στόμα: Αιδώς Αργείοι! Ντροπή φαρισαίοι υποκριτές της Νέας Δημοκρατίας! Ντροπή για την κατάντια στην οποία οδηγήσατε τη χώρα! Κι έχετε το θράσος να έρχεστε εδώ στη Βουλή και να γίνεστε εσείς τιμητές της αξιοπιστίας της χώρας!
Επιτέλους, κάποτε πρέπει να σταματήσει αυτή η υπόθεση. Όπως, επίσης, πρέπει να σταματήσουν και οι κορώνες και όλων των υπόλοιπων, οι οποίοι με κάθε τρόπο επιχειρούν να χρεώσουν ανευθυνότητα σε όλα τα πολιτικά κόμματα, σε όλο το πολιτικό σύστημα της χώρας, λες και δεν υπάρχει ευθύνη για όλους μας. Λες και το θέμα της οικονομίας είναι μόνο θέμα δομών, μόνο θέμα λειτουργιών, δεν είναι θέμα νοοτροπίας, δεν είναι θέμα αντίληψης, δεν είναι θέμα νοοτροπίας την οποία όλοι μας –χωρίς καμία απολύτως εξαίρεση- καλλιεργήσαμε στον ελληνικό λαό. Λες και δεν αναγνωρίζουμε την πραγματικότητα, την ανάγκη να αλλάξουμε την πορεία της χώρας.
Για να αλλάξουμε, όμως, την πορεία της χώρας, χρειάζεται μία γραμμή. Μία γραμμή καθαρή με το παρελθόν, με όλες τις λογικές, με όλες τις λανθασμένες πολιτικές επιλογές, με όλες τις πρακτικές οι οποίες ακολουθήθηκαν. Μα πάνω απ’ όλα, με βάση την κουλτούρα την οποία διαμορφώσαμε όλοι μας, εντός και εκτός αυτής της Αιθούσης. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε περισσότερη υπευθυνότητα.
Επίσης, δεν δεχόμαστε τα μαθήματα υπευθυνότητας από ορισμένους άλλους, οι οποίοι στο όνομα της υπευθυνότητας και της ενότητας γενικότερα του πολιτικού κόσμου σε μία κρίσιμη στιγμή, τι μας λένε; Όχι στην εξεταστική επιτροπή για την Οικονομία. Να αφήσουμε τα πράγματα όπως είναι, μέσα στη σύγχυση, μέσα στον παραλογισμό, μέσα στον αποπροσανατολισμό της Νέας Δημοκρατίας, μέσα στον αποπροσανατολισμό και την ταύτιση την οποία επιχειρούν κάποιοι άλλοι, από την άλλη πλευρά, προκειμένου να ισοπεδώσουν τους πάντες σε ένα πολιτικό σύστημα το οποίο έχει ανάγκη για μία νέα αρχή, σε μία οικονομία η οποία έχει ανάγκη να ξεκινήσει μία διαφορετική πορεία. Και πάνω απ’ όλα σε έναν ελληνικό λαό ο οποίος αγωνιά για το αύριο, αλλά είναι έτοιμος να συνδράμει σε μία προσπάθεια με μία προϋπόθεση: Ότι θα υπάρχει δίκαιη κατανομή των βαρών και δίκαιη απόδοση των ευθυνών για εκείνους οι οποίοι οδήγησαν την κατάσταση της οικονομίας της χώρας μας στο σημερινό επίπεδο.

(PS)


















(SX)
Αυτή την πραγματικότητα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, οφείλετε να την δείτε κατάματα, όπως επίσης όλοι πρέπει να δουν και να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Βρισκόμαστε σε μία απίθανη κινδυνολογία, σε έναν απίθανο εκφοβισμό όλων των κοινωνικών τάξεων και των πολιτών αυτή την περίοδο. Ακούμε διάφορα. Ακούμε το τι σκέφτεται η κα Μέρκελ, το τι λέει ο κ. Σαρκοζί, το τι λέει ο ένας, το τι λέει ο άλλος και δεν θέλουμε να μάθουμε ποια ακριβώς είναι η πραγματικότητα μέσα στην οποία βιώνουμε, μέσα στην οποία λειτουργούμε.
Επιχειρούμε να εσωτερικεύσουμε στην ελληνική πολιτική ζωή και να καταστήσουμε εθνικό πρόβλημα ένα καθαρά πολιτικό ευρωπαϊκό ζήτημα. Ποιο είναι αυτό; Είναι η έλλειψη μηχανισμού αντίδρασης της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης σε περιόδους κρίσης. Είναι η έλλειψη μηχανισμού υποστήριξης εκείνων των κρατών της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης και του ευρώ, παρακαλώ, και του ευρωπαϊκού νομίσματος σε περιόδους ύφεσης.
Αυτή είναι η πραγματικότητα, την οποία οφείλουν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να δουν και να αντιμετωπίσουν. Και εμείς εδώ προσπαθούμε να βγάλουμε τα μάτια μας μόνοι μας, επιχειρώντας με κάθε τρόπο να δυσφημίσουμε ο ένας τον άλλον. Αυτή η ιστορία πρέπει να τελειώνει.
Γι’ αυτό η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., η κοινοβουλευτική Πλειοψηφία, πρότεινε τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για την οικονομία, όχι γενικώς και αορίστως για την οικονομία, αλλά κυρίως για την παραποίηση των οικονομικών στοιχείων, τα οποία προκάλεσαν την σημερινή κατακραυγή σε διεθνές επίπεδο. Αυτά τα στοιχεία έχουν στοιχεία με ημερομηνίες και υπογραφές και πίσω από τις υπογραφές υπάρχουν πολιτικές εντολές, εντολές των προϊσταμένων, πολιτικές επιλογές της Κυβέρνησης και Υπουργών, αυτά θα αναδειχθούν. Τα υπόλοιπα είναι παραφιλολογία και αποπροσανατολισμός.
Δεν μπορούμε να ακούμε συνέχεια τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας να αναφέρεται στο ομόλογο της Goldman Sachs, του 2001. Δεν κατάλαβα, ο κ. Αλογοσκούφης δεν είναι αυτός ο οποίος επεξέτεινε τη λειτουργία αυτού του ομολόγου μέχρι το 2039; Νομίμως; Παρανόμως; Τι έκανε;
Και επιπλέον το 2001 σας θυμίζω ότι αυτού του είδους οι χρηματιστηριακές και οι δημοσιονομικές πρακτικές, επετρέποντο από ολόκληρη την κοινοτική νομοθεσία, όπως ακόμη και σήμερα θα μπορούσε κανείς υπό την ευρεία έννοια να το δεχθεί, όπως ο ίδιος ο Όλι Ρεν, ο νέος Επίτροπος επί των δημοσιονομικών, δήλωσε μόλις προχθές.
Αλλά αυτά, γιατί να τα διαβάζει και να τα ακούει η Νέα Δημοκρατία, αφού εκείνο που την ενδιαφέρει είναι πώς θα αποπροσανατολίσει τη συζήτηση, πώς θα πάμε τα θέματα στο παρελθόν, πώς δεν θα συζητήσουμε το παρόν και το μέλλον.
Λοιπόν, εμείς είμαστε εδώ για να συζητήσουμε το παρόν και το μέλλον. Να συζητήσουμε τις τύχες του ελληνικού λαού, τις τύχες της ελληνικής οικονομίας και αυτό θα πράξουμε. Και θα το πράξουμε με απόλυτη συνέπεια, με θεσμική προσήλωση, το τονίζω αυτό, και πάνω από όλα με υπευθυνότητα απέναντι στις πολιτικές δυνάμεις, στα πολιτικά Κόμματα, στα πρόσωπα και τους θεσμούς.
Αλλά δεν μπορούμε να αφήσουμε τις ίδιες ρωγμές στο σύστημα που λειτουργεί όλα αυτά τα χρόνια, τις ρωγμές εκείνες οι οποίες οδήγησαν τη χώρα στην καταστροφή. Δεν μπορούμε να αφήσουμε ανοιχτά ξανά όλα τα κενά, τα οποία έδιναν τη δυνατότητα σε διάφορους αεριτζήδες να κερδοσκοπούν εις βάρος του ελληνικού λαού και να κάνουν και πολιτική μάλιστα και δημόσιες σχέσεις σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Πάντοτε εις βάρος του ελληνικού λαού. Δεν έχει καμία υποχρέωση ο Έλληνας πολίτης να πληρώσει τα σπασμένα όταν οι υπεύθυνοι παραμένουν αλώβητοι και χωρίς ποτέ καμία ανάδειξη των ευθυνών τους.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Γι’ αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιμένουμε και θα επιμένουμε όχι μόνο στην Εξεταστική Επιτροπή, αλλά θα επιμένουμε παρά τον παραλογισμό, θα μπορούσε να πει κανείς, ότι κύριοι αφού κατακρίνετε τον Προϋπολογισμό του 2008, γιατί ψηφίζετε τον ισολογισμό και τον απολογισμό του;
Εμείς θα επιμένουμε γιατί αυτή είναι η θεσμική μας ευθύνη, γιατί πιστεύουμε ότι δεν πρέπει να αναδείξουμε νέα ζητήματα, αλλά από πολιτικής απόψεως όμως, υπάρχει εδώ ο Υπουργός, η δέσμευση της Κυβέρνησης, η κοινοβουλευτική Πλειοψηφία για μία αναμόρφωση του εθνικού προϋπολογισμού με νέες ιεραρχήσεις, νέες δομές, νέες προτεραιότητες και πάνω από όλα η δέσμευση και η υποχρέωση για τη διαφάνεια και τον κοινοβουλευτικό έλεγχο για την ενίσχυση της Βουλής, έτσι ώστε μέσα από διαδικασίες πραγματικές, καθαρές, ανοιχτές σε όλο το χρονικό διάστημα της εφαρμογής του προϋπολογισμού, κάθε χρόνο να ελέγχεται η εφαρμογή του, όπως ακριβώς, δηλαδή, η Ευρωπαϊκή Ένωση αυτή τη στιγμή πράττει μέσα από τη διαδικασία της Συνθήκης.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Και για να τελειώνουμε πλέον και με την απόλυτη κινδυνολογία του κυρίου Κεφαλογιάννη, όσον αφορά την εφαρμογή της Συνθήκης, αγαπητέ μου συνάδελφε, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά για κάθε κράτος – μέλος της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης, όταν μπαίνει σε διαδικασία επιτήρησης, αυτό προβλέπει η Συνθήκη, εκείνος ο οποίος έχει τη δυνατότητα και την ευθύνη ελέγχου στο επίπεδο της εκτελεστικής εξουσίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δηλαδή, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αξιολογεί και εισηγείται στο Συμβούλιο Υπουργών, Ecofin, δηλαδή των δεκαεπτά Υπουργών κρατών – μελών που συμμετέχουν στην ΟΝΕ και όχι των υπόλοιπων κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ποια είναι η εκτίμησή της και ποια κατά τη γνώμη της είναι τα μέτρα που θα μπορούσαν να παρθούν. Όχι, να επιβάλλουμε μέτρα …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Πρέπει να ολοκληρώσετε, κύριε Παπουτσή.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Ολοκληρώνω, κυρία Πρόεδρε, αλλά είναι εξαιρετικής σημασίας το σημείο αυτό.
Γι’ αυτό το λόγο και σε αυτό το σημείο οι χώρες οι οποίες είναι ελεγχόμενες, είναι αυτές οι οποίες δεν ψηφίζουν, αλλά αυτό δεν ισχύει για την Ελλάδα ότι μας έβαλαν στη γωνία, θα ισχύσει αύριο για την Ισπανία, θα ισχύσει για τη Γαλλία, για την Ιταλία, για κάθε χώρα γιατί αυτό λέει η Συνθήκη, την οποία κύρωσαν όλα τα Κοινοβούλια των κρατών – μελών της Ένωσης, που ομόφωνα αποδέχθηκαν την κοινή ευρωπαϊκή πορεία. Τα υπόλοιπα είναι καλαμπούρια. Είναι καλαμπούρια της Νέας Δημοκρατίας απλώς για να δημιουργούν σύγχυση στον ελληνικό λαό …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Έχει τελειώσει ο χρόνος σας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: … και να θίγουν την αξιοπιστία και το κύρος της ελληνικής Κυβέρνησης.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Σας ευχαριστώ.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Κυρία Πρόεδρε…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Κεφαλογιάννη, τι θέλετε;
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, νομίζω ότι υπάρχει ένα προσωπικό θέμα, το οποίο δημιούργησε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ένα λεπτό, παρακαλώ.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ: Θα μιλήσουμε κι εμείς κάποτε, κυρία Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Υπάρχει Προεδρείο, ένα λεπτό παρακαλώ. Κύριε Κεφαλογιάννη, προσωπικό θέμα δεν υπάρχει. Σας δίνω ακριβώς ένα λεπτό.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Νομίζω ότι ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. παραφέρθηκε και παραφέρθηκε για έναν λόγο, γιατί τον βοηθάει η Κυβέρνηση. Αυτά που είπε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος, έπρεπε να τα πει η Κυβέρνηση για να μην χρειάζεται να υβρίζει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος. Αλλά αν αυτά που είπα εγώ είναι «αιδώς Αργείοι», τι είναι λοιπόν αυτό που είπα; Είπα το νόμο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. 1422/2000 για προείσπραξη, το ν. 503 του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για προείσπραξη λαχείων, το ν. 1343 του ΠΑ.ΣΟ.Κ., …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Κεφαλογιάννη, δεν είναι προσωπικό αυτό που απαντάτε, παρακαλώ, ολοκληρώστε.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Είναι «αιδώς Αργείοι», όταν εγώ αναφέρομαι σε στοιχεία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και με υβρίζει κατ’ αυτόν τον τρόπο; Τότε, αν αυτά, κύριε Παπουτσή είναι «αιδώς Αργείοι», τι είναι αυτό που υπέγραψε ο κ. Δρυς, 21 Ιουνίου 2001, για τα δεκαοκτώ swap που λέει συμφωνώ με την πρόταση. Ποιά πρόταση; Να αποπληρωθεί κατά την περίοδο 2004 – 2019 …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Παρακαλώ, καταθέστε το στα Πρακτικά.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: … είναι η εξάλειψη οριστικά ενός μέρους του χρέους. Το «αιδώς Αργείοι», μάλλον για το Κόμμα σας πρέπει να απευθυνθεί.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κι εγώ σας ευχαριστώ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων δεκαπέντε μέλη του Πολιτιστικού Ομίλου Πεντέλης.
Η Βουλή τους καλωσορίζει και ιδιαίτερα η Προεδρεύουσα Αντιπρόεδρος και ο Βουλευτής της Β’ Πειραιά, κ. Λιντζέρης, γιατί μεταξύ των μελών σας υπάρχουν και εκλεκτοί φίλοι Νικαιώτες.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες)
Το λόγο έχει τώρα οι Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, κ. Καραθανασόπουλος, για έξι λεπτά.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Και η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι και οι δύο υπόλογοι και υπεύθυνοι για τα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζει η λαϊκή οικογένεια.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ)
Και βέβαια, σ’ αυτό το παιχνίδι του αποπροσανατολισμού, δεν μπορεί να είναι μόνο ένας. Θέλει δύο για να παιχθεί αυτό το παιχνίδι του αποπροσανατολισμού. Δύο, οι οποίοι ενώ λεκτικά τσακώνονται, Νέα Δημοκρατία και ΠΑ.ΣΟ.Κ., συμφωνούν στο αντιλαϊκό τσουνάμι, το οποίο έχει επιδράμει απέναντι στις πλάτες του ελληνικού λαού.
Στο όνομα, λοιπόν, της αποκατάστασης της αξιοπιστίας της χώρας ποδοπατάτε στην κυριολεξία την λαϊκή αξιοπρέπεια, από τις Συμπληγάδες βάζετε τον λαό στο κρεβάτι του Προκρούστη για να αφαιρέσετε νέα εργασιακά, ασφαλιστικά δικαιώματα, να συμπιέσετε ακόμη περισσότερο το βιοτικό τους επίπεδο.
Αξιοποιείτε και οι δύο τις κερδοσκοπικές πιέσεις των χρηματοπιστωτικών -κατά τα άλλα- ομίλων που αποτελούν μία, την πιο φανερή, έκφραση της όξυνσης των ενδοιμπεριαλιστικών αντιθέσεων, πιέσεις που άμεσα σχετίζονται με την τάση αμφισβήτησης του δολαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος, πού δηλαδή θα αποταμιευθούν τα τεράστια αποθέματα της Κίνας και των πλούσιων Αραβικών χωρών.
(AS)
(PS)
Τσακώνονται δηλαδή, τα βουβάλια με θύματα τα μυρμήγκια. Και τα μυρμήγκια δεν είναι απλά και μόνο οι μικρότερες σε μέγεθος χώρες, τα μυρμήγκια είναι οι λαοί.
Η Κυβέρνηση και το μαύρο μέτωπο, το οποίο την στηρίζει δηλαδή, το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός, οι κεφαλαιοκράτες, η Ευρωπαϊκή Ένωση και όλο αυτό το πολιτικό και υπαλληλικό σύστημα της πλουτοκρατίας με τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, αξιοποιεί ακριβώς αυτή τη συμφωνία για να κλιμακώσει την αντιλαϊκή επίθεση, προβάλλοντας το φόβητρο του δημοσιονομικού εκτροχιασμού και του κινδύνου χρεοκοπίας, αλλά και την αυταπάτη ταυτόχρονα ότι μπορεί να προσφέρει μια φιλολαϊκή διέξοδο από την καπιταλιστική κρίση, αξιοποιώντας το νέο πρότυπο της πράσινης ανάπτυξης.
Αξιοποιείται έτσι, η καπιταλιστική κρίση από την Κυβέρνηση, ως αφορμή για να επιταχυνθούν και να επεκταθούν οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, για να αυξηθεί ο βαθμός εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και βεβαίως, να διευρυνθεί η συγκέντρωση του πλούτου σε όλο και λιγότερα χέρια.
Τα μέτρα αυτά τα οποία ήδη έχει λάβει η Κυβέρνηση, τα αντιλαϊκά, τα ταξικά και αυτά που πρόκειται να πάρει το επόμενο διάστημα, δεν αποτελούν ελληνική ιδιομορφία, όσο και αν προσπαθείτε να πείσετε τον ελληνικό λαό, εξαιτίας του δημοσιονομικού εκτροχιασμού. Αντίστοιχα μέτρα, στον ίδιο βαθμό λαμβάνονται και σε όλες τις χώρες που είναι μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν είναι τίποτα άλλο, παρά η ίδια αντιλαϊκή Στρατηγική της Λισαβόνας, προσαρμοσμένη στις συνθήκες της κρίσης, ανεξάρτητα το επίπεδο του δημοσιονομικού εκτροχιασμού. Διότι ακριβώς, μέσα από αυτή την κρίση, θέλετε να ενισχύσετε αποφασιστικότατα την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλιακών, ευρωενωσιακών ομίλων και αυτή η ανταγωνιστικότητα ενισχύεται μόνο μέσα από την ποδοπάτηση των εργασιακών, ασφαλιστικών δικαιωμάτων και την συντριβή της φθηνής εργατικής δύναμης.
Εμείς το λέμε καθαρά, είναι μια ψευδεπίγραφη αντιπαράθεση αυτή που γίνεται ανάμεσα στο ΠΑ.ΣΟ.Κ και τη Νέα Δημοκρατία -αλλά και που άλλα κόμματα συμμετέχουν σ' αυτό το παιχνίδι- να εμφανίσει τη διόγκωση του χρέους ως ζήτημα προβληματικής διαχείρισης, ενώ κατά τα άλλα συμφωνούν στον αντιλαϊκό χαρακτήρα της διαχείρισης.
Πρέπει λοιπόν, να αποδειχθεί ότι πίσω από αυτή την αύξηση του δημόσιου χρέους βρίσκονται οι υπέρογκες φοροελαφρύνσεις και η τεράστια προκλητική, σκανδαλώδης, κρατική χρηματοδότηση προς το μεγάλο κεφάλαιο, βρίσκονται οι υπέρογκες δαπάνες εξοπλισμού για τα επιθετικά, ιμπεριαλιστικά σχέδια του ΝΑΤΟ και είναι αποτέλεσμα της έκθεσης της εγχώριας παραγωγής στον ανταγωνισμό της απελευθερωμένης αγοράς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από την οποία επωφελούνται οι μονοπωλιακοί όμιλοι.
Έτσι λοιπόν, αυτή η διόγκωση του δημόσιου χρέους αλλά και των δίδυμων ελλειμμάτων, αντανακλά την επιδείνωση της δημοσιονομικής θέσης της χώρας μας, αλλά και την θέση της παραγωγικής της βάσης, σε συνθήκες όξυνσης του ανταγωνισμού, ανακατατάξεων στο συσχετισμό δυνάμεων στις αγορές και τα προβλήματα που προέρχονται από την ανισομετρία της καπιταλιστικής παραγωγής, οι οποίες οξύνθηκαν στις νέες συνθήκες απελευθέρωσης του ανταγωνισμού.
Έτσι λοιπόν, πρέπει για ακόμα μια φορά να υπενθυμίσουμε, πώς ακόμα και αν επιτευχθεί η όποια επενδυτική τομή στους τομείς της πράσινης οικονομίας και ανάπτυξης, αυτή θα συνοδευθεί με μαθηματικό τρόπο από την προσπάθεια θεαματικής αύξησης του βαθμού εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και συρρίκνωσης των εργατικών δικαιωμάτων.
Τί βρίσκεται πίσω από όλα αυτά; Βρίσκεται η Συνθήκη του Μάαστριχτ. Θα θυμάστε, στις αρχές της δεκαετίας του ’90, τότε σύσσωμο το πολιτικό σύστημα της αστικής τάξης χειροκροτούσε τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και κατηγορούσε το Κ.Κ.Ε. ως απολίθωμα ιστορικό, ως οπισθοδρομικό κόμμα. Όμως, αυτό –κατά τη γνώμη σας- το οπισθοδρομικό κόμμα, επιβεβαιώθηκε μέχρι και τελευταίας τελείας για τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και τις συνέπειες που ζούμε σήμερα. Και σήμερα, με απαξιωτικό τρόπο και υποτιμητικούς όρους αναφέρεστε στο Κ.Κ.Ε.
Όμως το Κ.Κ.Ε. αποδεικνύεται το πλέον σύγχρονο και ρεαλιστικό κόμμα, γιατί πάει κόντρα στο ρεύμα και η ιστορία πάντα δικαιώνει στο τέλος τους καινοτόμους και τους ριζοσπάστες.
Κάποιοι μιλάνε για κυριαρχία και πατριωτισμό. Όμως, η κυριαρχία στις σημερινές συνθήκες εκφράζεται έξω από τους ιμπεριαλιστικές δομές, έξω από το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση και ο πατριωτισμός είναι σήμερα αυτό που εξυπηρετεί τον ελληνικό λαό, τα λαϊκά στρώματα. Γιατί που ήταν ο πατριωτισμός όλων των άλλων πολιτικών δυνάμεων, όταν το 2000, με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ δεχόσασταν την απελευθέρωση των αγορών και την μεταφορά των παραγωγικών δραστηριοτήτων της χώρας μας σε άλλες χώρες; Πού ήταν ο πατριωτισμός αυτών των κομμάτων, όταν σύσσωμο το πολιτικό σύστημα που εξυπηρετεί τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας -πλην Κ.Κ.Ε. και τότε- ψήφιζε και αποδεχόταν το Σύμφωνο Ανασυγκρότησης των Βαλκανίων;
Έτσι λοιπόν, εμείς το λέμε καθαρά: Καμία εμπιστοσύνη στο πολιτικό σύστημα της πλουτοκρατίας, καμία εμπιστοσύνη στην Κυβέρνηση, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στα φερέφωνά τους. Σήμερα, αυτό το οποίο χρειάζεται είναι λαϊκή απειθαρχία. Αυτό είναι που τρομάζει τους πλουτοκράτες και το πολιτικό τους προσωπικό. Αυτό το σάλπισμα ελπίδας και προοπτικής, αλλά πάνω από όλα λαϊκής αξιοπρέπειας, αναδεικνύει το Κ.Κ.Ε στις σημερινές συνθήκες. Γιατί στη μοιρολατρία και το ραγιαδισμό, στην υποταγή στις διεθνείς αγορές και στα κελεύσματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Κ.Κ.Ε. σαλπίζει το δρόμο της αντίστασης, της ανυπακοής και της ρήξης, ως τη μόνη διέξοδο από τις σημερινές συνθήκες προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων.
Ο λαός πρέπει να έχει μία τεράστια εμπιστοσύνη στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας γιατί ποτέ δεν τον κορόιδεψε, γιατί επιβεβαιώθηκε σε όλα όσα τον είχε προειδοποιήσει. Αυτή είναι η ικανότητα του Κουμουνιστικού Κόμματος που τους τρομοκρατεί, ότι έχει την ικανότητα να ξεσηκώνει το λαό, να κηρύσσει την κοινωνική ενότητα των λαϊκών στρωμάτων που συνθλίβονται από αυτήν την πολιτική, προβάλλοντας ταυτόχρονα το δρόμο της προοπτικής που είναι ο δρόμος της ρήξης με το σύστημα της κεφαλαιοκρατίας, το οικονομικό σύστημα, που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των πλουτοκρατών για κέρδη και στη θέση του θέλει να οικοδομήσει ένα τέτοιο κοινωνικοοικονομικό σύστημα, που στο επίκεντρό του είναι η ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, με βάση τον παραγωγικό πλούτο που παράγουν οι ίδιοι οι λαοί.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Και εμείς σας ευχαριστούμε.
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Μαυρουδής Βορίδης , για έξι λεπτά.
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Σας ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε.
Αν υπάρχει δυνατότητα να χρησιμοποιήσω και το χρόνο της δευτερολογίας μου, ας τον προσμετρήσετε.
Κύριε Πρόεδρε, κατ’ αρχάς νομίζω ότι οφείλω μια εξήγηση στην πλευρά του ΠΑ.ΣΟ.Κ, ή μάλλον μία απάντηση. Ποτέ δεν είπαμε ότι δεν θέλουμε να διερευνηθεί το μείζον ζήτημα της αξιοπιστίας των στατιστικών στοιχείων. Ίσα-ίσα, όσοι ήσαν παρόντες στη συνεδρίαση Επιτροπής Οικονομικών που εξέτασε το συγκεκριμένο πόρισμα, ξέρουν ότι η πλευρά του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού υπήρξε εξαιρετικά αυστηρή στο ζήτημα του καταλογισμού των ευθυνών.
Και για να μην μένουμε στα λόγια, εμείς αυτό το οποίο είπαμε, ήδη σήμερα το έχουμε κάνει πράξη. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, κατατίθεται στην Εισαγγελία Πρωτοδικών αναφορά αξιόποινων πράξεων και προσκομίζεται συνημμένα το πόρισμα της συγκεκριμένης Επιτροπής, αλλά και τα Πρακτικά της συνεδριάσεως της Επιτροπής Οικονομικών, προκειμένου να κρίνει ο αρμόδιος κύριος Εισαγγελέας, εάν υπάρχουν αξιόποινες πράξεις υπηρεσιακών παραγόντων ή ενδεχομένως και πολιτικών προσώπων, προκειμένου να αποδοθούν αυτά που πρέπει.
Σε τί διαφωνούμε; Λέμε ότι αυτό που ήδη έχει ξεκινήσει, αυτό που παρακολουθούμε όλοι μεταξύ της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ , αυτό το οποίο είναι η φυσική συνέπεια της Εξεταστικής Επιτροπής, δηλαδή τί: Ότι θα ξεκινήσει μια Εξεταστική Επιτροπή πάνω στο πόρισμα για την αξιοπιστία των στατιστικών στοιχείων και προφανώς δεν θα περιοριστεί σ' αυτό. Θα ανοίξει ένας ευρύς διάλογος, ένα μεγάλο ζήτημα για το ποιες ήταν οι στατιστικές και ποια ήταν τα στοιχεία, τα οποία δεν θα μείνουν βεβαίως στη διαχείριση της Νέας Δημοκρατίας –και υπό μία έννοια ευλόγως γιατί θα περιοριστούνε σ' αυτό- βεβαίως, θα ανοίξει συζήτηση και λέμε ότι αυτή η συζήτηση, τώρα, τη συγκεκριμένη στιγμή είναι μια κακή συζήτηση για την χώρα.
Όταν ο αγώνας που κάνει ο Υφυπουργός Οικονομικών, ο Υπουργός Οικονομικών και ο Πρωθυπουργός, είναι να προσπαθήσει να πείσει ότι η χώρα εξελίσσεται, ότι η χώρα συγκεντρώνεται στους δημοσιονομικούς της στόχους και επομένως, αυτό να περάσει σαν ένα πολιτικό μήνυμα στις αγορές και να μη χρειάζεται ο ελληνικός λαός να πληρώνει χρήματα πανάκριβα για τον δανεισμό του, με τη μορφή της καταβολής των επιτοκίων, όταν αυτή είναι η προσπάθεια, εμείς λέμε ότι δεν είναι καλή η ιδέα να ξεκινήσει μία τέτοια συζήτηση μέσα στο Κοινοβούλιο.
(RG)
(AS)
Είναι ένα ζήτημα χρόνου. Δεν είπαμε να μην γίνει ποτέ, είπαμε ότι δεν είναι καλή ιδέα να γίνει τώρα και κάλλιστα για να μη χαθεί και κανένα δικαίωμα, μπορεί αυτό να γίνει και να αξιολογηθεί στο επίπεδο της ποινικής δικαιοσύνης. Αυτή ήταν η θέση μας. Και θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι επιμένουμε σε αυτή τη θέση. Επιμένουμε υπό την έννοια ότι θεωρούμε ότι όντως είναι μια υπεύθυνη θέση και θεωρούμε ότι η Κυβέρνηση παίρνει έναν πολύ μεγάλο κίνδυνο με αυτήν της την κίνηση, κίνδυνο τον οποίο δύσκολα θα ερμηνεύσει αύριο.
Επιτρέψτε μου να πω το εξής: Δεν είναι καθόλου βέβαιο το πώς θα αντιδράσουν οι διεθνείς αγορές σε αυτή την κίνηση. Θα πουν άραγε, να, βαδίζουν στην κάθαρση, βαδίζουν στη συγκρότηση ενός νέου αρχιτεκτονήματος, για τα στατιστικά στοιχεία ας τους επιβραβεύσουμε; Ή θα πουν, ρε, συ, αυτοί διαχρονικά είναι μπαταχτσήδες, είναι απατεώνες, είναι ψεύτες και άρα θα προχωρήσουν σε περαιτέρω τιμωρία της χώρας. Αυτό είναι που επισημάναμε. Ελπίζουμε να συμβεί το πρώτο. Αλλά εάν ήμασταν στη θέση της Κυβέρνησης, δεν θα διακινδυνεύαμε να συμβεί το δεύτερο, ειδικά σε αυτήν την κρίσιμη στιγμή.
Το δεύτερο, το οποίο θέλω να πω, γιατί άκουσα πάλι τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Έ, όχι, δεν είμαστε όλοι υπεύθυνοι, ούτε για τις πολιτικές επιλογές, γιατί αυτοί που δεν κυβέρνησαν, πώς είναι υπεύθυνοι για τις πολιτικές επιλογές; Αυτοί που δεν συνέπραξαν καν με τη ψήφο τους στο Κοινοβούλιο, πώς είναι υπεύθυνοι για τις πολιτικές επιλογές; Δηλαδή ξαφνικά τα δύο Κόμματα εξουσίας που έχουν διαχειριστεί την τύχη αυτού του τόπου από το 1974 μέχρι σήμερα, έχουν τον ίδιο βαθμό ευθύνης μ' αυτό που έχουμε αυτοί, που είτε δεν συμμετείχαν καθόλου στο Κοινοβούλιο, είτε, εν πάση περιπτώσει, αν συμμετείχαν, καταψήφισαν τις συγκεκριμένες επιλογές. Ε, πώς έχουμε όλοι την ίδια ευθύνη; Αλλά και στο επίπεδο της νοοτροπίας, έχουμε, κύριε Πρόεδρε, όλοι την ίδια ευθύνη; Δηλαδή και αυτοί που κάναμε κομματικούς και φαυλοκρατικούς διορισμούς έχουμε την ίδια ευθύνη με αυτούς που δεν έκαναν; Και αυτοί οι οποίοι από την πρώτη μέρα που πατήσαμε το πόδι μας εδώ μέσα, λέμε για το ζήτημα της δημοσιονομικής πειθαρχίας, λέμε για την ακεραιότητα στη δημόσια διοίκηση, έχουμε την ίδια ευθύνη με αυτούς οι οποίοι χρησιμοποίησαν κάθε δυνατό θεσμό για να αλλοιώσουν αυτή την πραγματικότητα; Όλοι έχουμε την ίδια ευθύνη; Ε, δεν θα τις μοιραστούμε όλοι τις ευθύνες το ίδιο. Θα πάρει ο καθένας το δικό του κομμάτι και ορισμένοι θα πούμε ότι, όχι, δεν έχουμε και καμία ευθύνη. Απολύτως καμία ευθύνη γι’ αυτό το οποίο συμβαίνει!
Το επόμενο. Επιτρέψτε μου, γιατί υπάρχουν και ορισμένα πράγματα τα οποία δεν τα καταλαβαίνω. Δηλαδή, συγκεκριμένα διαβάζω από την έκθεση της συγκεκριμένης Επιτροπής. Το Γενικό Λογιστήριο θα πληροφορηθεί ότι ο Υπουργός παίρνει χρήματα με μία υπογραφή, πολύ αργότερα, μέχρι και δεκαοκτώ μήνες μετά, όταν θα ζητηθούν πιστώσεις από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους δεν έχει τη δυνατότητα να παρακολουθεί τις αναλήψεις νέων υποχρεώσεων από τα Υπουργεία και αυτό συνδέεται κι άμεσα με τη συζήτησή μας. Τα τελευταία χρόνια η ανάληψη νέων υποχρεώσεων σε ετήσια βάση από τους Υπουργούς που δεν παρακολουθεί το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, ανέρχεται περίπου σε 1 δισεκατομμύριο ευρώ κατά μέσο όρο και ερχόμαστε εδώ να εγκρίνουμε τώρα απολογιστικά αυτές τις ενδιαφέρουσες πρακτικές των Υπουργών, χωρίς κανενός την εντολή. Κατά παράβαση του Προϋπολογισμού, κατά παράβαση του ψηφισθέντος νόμου, πρέπει εμείς να έρθουμε να το εγκρίνουμε. Αυτό, με συγχωρείτε, κύριε Πρόεδρε, εμείς το κάναμε, του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού; Εμείς ψηφίσαμε αυτό το δημόσιο λογιστικό; Εμείς ανεχθήκαμε τη λειτουργία αυτού του πράγματος; Εμείς είμαστε υπεύθυνοι; Δεν είναι υπεύθυνο το ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Δεν είναι υπεύθυνη η Νέα Δημοκρατία για την ανοχή όλα αυτά τα χρόνια;
Όπως επίσης δεν καταλαβαίνω την άλλη κριτική, επειδή εμείς βγαίνουμε και λέμε ότι, ναι, σε αυτή τη δύσκολη στιγμή αυτό που μας απασχολεί είναι να μπορέσει η Κυβέρνηση να βρει αυτά που πρέπει να δανειστεί για να πληρώσει αυτά που πρέπει να πληρώσει σε μισθούς και συντάξεις του δημοσίου, για να έχουν κάποιοι να πληρωθούν τον Απρίλιο και το Μάιο που έχει ένα εκτεταμένο πρόγραμμα δανεισμού που πρέπει να καλύψει η Κυβέρνηση. Ναι, μας ενδιαφέρει. Εγώ δεν κατάλαβα, υπάρχουν δυνάμεις σε αυτή την Αίθουσα που δεν τους ενδιαφέρει αυτό; Δεν τους ενδιαφέρει το πώς θα πληρωθούν οι εργαζόμενοι; Γιατί το ακούω και αυτό. Υπάρχουν –λέει- σήμερα δύο μεγάλες δυνάμεις, τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών και τα συμφέροντα των άλλων. Διακόσια εξήντα δισεκατομμύρια είναι οι καταθέσεις στις Τράπεζες. Αυτά είναι των κεφαλαιοκρατών; Δεν είναι οι μικροκαταθέσεις; Δεν είναι οι καταθέσεις των εργαζομένων; Αν δηλαδή καταρρεύσει το τραπεζικό σύστημα, αυτοί δεν θα χάσουν χρήματα; Οι εργαζόμενοι θέσεις εργασίας δεν θέλουν; Δεν τους απασχολεί αυτό; Άρα, εμείς λέμε ότι αυτό το συγκεκριμένο σύστημα πρέπει να λειτουργήσει –άλλο σε μαξιμαλιστικές λογικές, άλλο σε άλλο κοινωνικοπολιτικό σύστημα, αυτό είναι μία άλλη κουβέντα- ότι μέσα σ' αυτό το συγκεκριμένο σύστημα μας ενδιαφέρει να υπάρχουν θέσεις εργασίας, μας ενδιαφέρει να είναι προστατευμένες οι καταθέσεις στις τράπεζες, μας ενδιαφέρει να είναι διασφαλισμένοι οι μισθοί, μας ενδιαφέρει σε τελευταία ανάλυση να μπορούν να πληρωθούν αύριο οι υποχρεώσεις του κράτους και στους εργαζόμενούς του. Όταν το λέμε αυτό και λέμε ότι πρέπει να ληφθούν μέτρα για να επιτευχθεί αυτό, τότε τι κάνουμε; Στηρίζουμε την Κυβέρνηση ή στηρίζουμε τους εργαζόμενους; Ή στηρίζουμε ουσιαστικά την ελληνική κοινωνία, η οποία φυσικά έχει και μία οικονομική διάσταση;
Να μου επιτρέψετε, λοιπόν, να πω μιλώντας και για το συγκεκριμένο Απολογισμό, ότι εμείς, βεβαίως και καταψηφίζουμε το συγκεκριμένο Απολογισμό, γιατί ακριβώς δεν τηρεί όλα όσα έπρεπε να έχει τηρήσει. Διότι σε τελευταία ανάλυση κάποια στιγμή όλο αυτό πρέπει να τελειώνει και δεν μπορεί αυτή η διαδικασία η σημερινή να είναι μία ακόμη τυπική διαδικασία στην οποία απλώς συμπράττει το Κοινοβούλιο, επικυρώνοντας σειρά εκνόμων πράξεων που έχουν συμβεί διαχρονικά από τις κυβερνήσεις εν προκειμένω από τις κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας. Και για να τελειώνω, υπάρχει ένας ισχυρισμός από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας ότι είναι ανεύθυνη; Ότι γι’ αυτό το πράγμα το οποίο ζούμε σήμερα η Νέα Δημοκρατία δεν φέρει ευθύνη; Αυτό λέτε σήμερα; Αντί δηλαδή να έχετε μία προσέγγιση αυτοκριτική, αντί να έχετε μία προσέγγιση παραγωγική, αντί να λέτε να δούμε πώς θα πάμε πέρα απ’ αυτή την κατάσταση, η οποία δημιουργήθηκε, σήμερα ο ισχυρισμός είναι ότι δεν φταίμε εμείς, αλλά φταίνε κάποιοι άλλοι, μετά από πέντε χρόνια διακυβερνήσεως και μετά απ’ αυτή την κατάσταση που αν τη διαβάσετε, κυριολεκτικά θα μείνετε άναυδοι από τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το ελληνικό δημόσιο επί των ημερών σας και όχι μόνο. Αλλά το «και όχι μόνο» δεν σημαίνει ότι εσείς δεν έχετε ευθύνες.
Κύριε Πρόεδρε, εμείς θα καταψηφίσουμε, όπως είπα, αυτόν τον Απολογισμό και θα τον καταψηφίσουμε για λόγους αρχής, γιατί αρνούμεθα να συμπράξουμε σε μία απεικόνιση των δημόσιων λογιστικών, η οποία είναι κατά πλήρη παράβαση του Προϋπολογισμού που έχει ψηφιστεί από το Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Ο Υφυπουργός Οικονομικών ο κ. Σαχινίδης έχει το λόγο.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, ζήτησα το λόγο, γιατί ακούγοντας τον εκλεκτό κύριο συνάδελφο, υπάρχει και ο κίνδυνος να διαμορφώσει κάποιος την αντίληψη ότι η Κυβέρνηση δεν κάνει το παραμικρό για να αντιμετωπίσει το τεράστιο πρόβλημα της έλλειψης αξιοπιστίας των στοιχείων και αν κατάλαβα καλά από τα λεγόμενά του είπε έμμεσα περιμένετε ότι θα βελτιωθεί το έλλειμμα αξιοπιστίας μέσα από την πιθανή αναζήτηση ευθυνών για τα πεπραγμένα του παρελθόντος.
Αγαπητέ κύριε συνάδελφε, κατά την τοποθέτησή μου ήμουν απόλυτα σαφής σε ό,τι αφορά τις πρωτοβουλίες, τις οποίες έχουμε αναλάβει, προκειμένου να διασφαλίσουμε ότι έχουμε διαφάνεια, έλεγχο και λογοδοσία. Όλα αυτά τα χρόνια δυστυχώς δεν υπήρχε σταθερή και διαφανής ροή της πληροφόρησης. Αυτό εμπόδιζε τον έλεγχο και τελικά δεν είχαμε τη λογοδοσία. Ποιες είναι οι πρωτοβουλίες που πήραμε μέσα σε αυτούς τους τέσσερις μήνες για να διασφαλίσουμε τελικά ότι έχουμε έγκυρα και αξιόπιστα στατιστικά στοιχεία;
Σήμερα, πολύ καλά γνωρίζετε ότι στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων λίγο αργότερα θα συζητήσουμε για την Ανεξάρτητη Στατιστική Υπηρεσία. Μία επιλογή της Κυβέρνησης αυτής που επικροτήθηκε και από τους εταίρους μας. Είναι ένα βήμα, το οποίο ανατρέπει το μεγάλο πρόβλημα, την παθογένεια στην παραγωγή στατιστικών στοιχείων για τη χώρα μας.
Ποιο είναι το δεύτερο μεγάλο βήμα. Το δεύτερο μεγάλο βήμα είναι να δημιουργήσουμε μία Ανεξάρτητη Επιστημονική Γραμματεία στη Βουλή, η οποία θα δίνει τη δυνατότητα στους Βουλευτές να παρακολουθούν την πορεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού. Δημιουργούμε δηλαδή δύο ασφαλιστικές δικλείδες. Τη μία τη νομοθετούμε ήδη, η επόμενη θα νομοθετηθεί μέχρι τον Ιούνιο, για να έχουμε πλέον λύσει το τεράστιο πρόβλημα της παραγωγής, αλλά και της παρακολούθησης των στατιστικών στοιχείων. Και βέβαια, για να ενισχύσουμε τη διαφάνεια, για να ενισχύσουμε την έγκαιρη πληροφόρηση των συναδέλφων εδώ στη Βουλή, έχουμε αποφασίσει να προχωρούμε σε ανάρτηση των στοιχείων σε δημοσιονομική βάση στις πρώτες δώδεκα ημέρες μετά τη μηνιαία εκτέλεση, δηλαδή 12 Φεβρουαρίου έχετε στη διάθεσή σας τα στοιχεία τα οποία είναι προσωρινά σε δημοσιονομική βάση και αφορούν την εκτέλεση του Ιανουαρίου. Με αυτόν τον τρόπο, κύριε συνάδελφε, σκέφτεται η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να απαντήσει στο μεγάλο έλλειμμα αξιοπιστίας το οποίο υπήρχε. Συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και ως προς αυτές θα παρακαλούσα να τοποθετήστε άλλη φορά και να αξιολογείτε και όχι ως πιθανές επιλογές οι οποίες μπορούν να γίνουν στο μέλλον.
Ευχαριστώ πάρα πολύ, κύριε Πρόεδρε.
(EP)
(RG)
ΠΡΟΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Παναγιώτης Λαφαζάνης, έχει το λόγο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Εκτιμώ τον κύριο Υφυπουργό, που με υπομονή κάθεται σ’ αυτή την Αίθουσα, αλλά επιτρέψτε μου, κύριε Πρόεδρε, να εκφράσω μία απορία.
Μας κοροϊδεύει αυτή η κυβέρνηση; Γιατί υποτιμά τη νοημοσύνη μας, τη νοημοσύνη όλων των συναδέλφων; Διότι, αυτή την ώρα που ερχόσαστε και ψηφίζετε τον Ισολογισμό και Απολογισμού του Κράτους για το 2008, την ίδια ώρα μας λέτε ότι θα κάνετε σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής, για να διερευνήσετε τα πλαστά στοιχεία του 2008 και άλλων ετών.
Θα τρελαθούμε επιτέλους; Πώς είναι δυνατόν να εγκρίνετε αυτόν τον Ισολογισμό και Απολογισμό και την ίδια ώρα να ζητάτε Εξεταστική Επιτροπή, γι’ αυτά τα οποία εγκρίνετε με την ψήφο σας; Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω αυτή τη λογική.
Επίσης, μας είπατε ότι τα μέτρα που λαμβάνετε πλέον ως κυβέρνηση κινούνται στην λογική διαφάνειας, ελέγχου και λογοδοσίας. Μας κοροϊδεύετε;
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Καθόλου!
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Ρητορική είναι η ερώτηση και λέτε όχι. Δεν μας κοροϊδεύετε, προφανώς. Αλίμονο να λέγατε ότι μας κοροϊδεύατε!
Ψηφίσατε έναν προϋπολογισμό, πρόσφατα, για το έτος 2010. Πού είναι αυτός ο προϋπολογισμός της διαφάνειας, της λογοδοσίας, του ελέγχου; Πού πήγε; Μπορείτε να μας πείτε; Αυτός ο προϋπολογισμός είναι νόμος του κράτους. Να σας πω εγώ πού πήγε και το ξέρετε πολύ καλά. Κουρελόχαρτο έγινε. Πετάχτηκε, αμέσως μετά αφού ψηφίστηκε, στον κάδο των αχρήστων. Κατευθείαν.
Θα έρθει το Ελεγκτικό Συνέδριο, λοιπόν, και θα πει αυτά τα οποία γράφει στις εκθέσεις του. Ότι υπήρχε ένας προϋπολογισμός κάποτε, που ψήφισε η Βουλή, ο οποίος δεν τηρήθηκε καθόλου, έγινε κουρελόχαρτο, έγινε φύλλο και φτερό και εσείς θα μιλάτε ύστερα για διαφάνεια, έλεγχο και λογοδοσία. Τι υποτίθεται ότι εφαρμόζεται τώρα στη χώρα; Γιατί ο προϋπολογισμός αυτός μας τελείωσε. Τι εφαρμόζεται; Το Πρόγραμμα Σταθερότητας. Ούτε αυτό, όμως, εφαρμόζεται, που δεν το έχει εγκρίνει η Βουλή. Δύο ώρες το φέρατε εδώ για συζήτηση, για τα μάτια του κόσμου…
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Είχε ξαναέλθει, κύριε συνάδελφε.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Ούτε και αυτό το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης, παρ’ όλο που το συζήτησαν οι κοινοτικοί το εγκρίναν -και καλά έκαναν οι άνθρωποι, που λέει ο λόγος- αλλά εμείς εδώ ούτε γνώμη δεν εκφράσαμε. Άρπα κόλα και δύο ώρες για να ξεπετάξουμε το θέμα. Ούτε και αυτό το Πρόγραμμα Σταθερότητας εφαρμόζεται πλέον. Και αυτό έχει περιθωριοποιηθεί.
Ήρθε ο κύριος Πρωθυπουργός και ανακοίνωσε μετά το Νταβός αυτά τα μέτρα γενικής εκποίησης και κοινωνικής κατεδάφισης, αλλά δεν τελειώνει εκεί η υπόθεση. Τώρα ακολουθούν νέα μέτρα, έρχεται νέο πακέτο μέτρων, πέρα από αυτά που ανακοίνωσε ο κ. Παπανδρέου σε ένα ατέλειωτο φαύλο κύκλο. Ποια θα είναι τα νέα μέτρα; Δέκατος τέταρτος μισθός, αύξηση του Φ.Π.Α., εκείνο, το άλλο κ.λπ. Δηλαδή, μιλάμε ότι πάτε με την πολιτική σας να κατεδαφίσετε, κυριολεκτικά, ό,τι έχει απομείνει από κατακτήσεις δεκαετιών σ’ αυτή τη χώρα των εργαζομένων και του ελληνικού λαού.
Αυτό είναι το αδιέξοδό σας. Αυτή είναι η αδιέξοδη πολιτική και πορεία που ακολουθείτε σε πλήρη διάσταση με τις προεκλογικές σας εξαγγελίες. Αυτό το αδιέξοδο πώς πάτε να το αντιμετωπίσετε τώρα; Με έναν ευτελή και κακότεχνο αντιπερισπασμό, με μία κίνηση αποπροσανατολισμού, με μια κίνηση πόλωσης με τη Νέα Δημοκρατία, ώστε να μην έρχονται στην επιφάνεια και στο προσκήνιο οι πελώριες πολιτικές ευθύνες για το αδιέξοδο στο οποίο οδηγείτε τη χώρα. Οι πελώριες ευθύνες για τη γενική κοινωνική κατεδάφιση, την οποία έχετε σχεδιάσει σε βάρος του ελληνικού λαού. Οι πελώριες ευθύνες σας για το ότι έχετε οδηγήσει τη χώρα σε μία ιδιότυπη οικονομική κατοχή. Πρωτοφανές αυτό, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα: Ιδιότυπη οικονομική κατοχή υπό την επιτροπεία της Κομισιόν …
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου;
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Όχι. Της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και με καπέλο, βεβαίως, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Προεκλογικά λέγατε αναθεώρηση του Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, εξετάσεις στις ΗΠΑ δίνατε. Χθες πήγατε στη Μόσχα, και ο κ. Μεντβεντεφ, ο Πρόεδρος της Ρωσίας, σας είπε ότι η καλύτερη λύση, αν όχι και η μόνη - δημοσίως το είπε, άκουσον, άκουσον, Πρόεδρος χώρας- είναι να πάτε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Δηλαδή, οδηγείτε τη χώρα στην καταστροφή. Γι’ αυτό προσπαθείτε με τέτοιου είδους κινήσεις, όχι να ρίξετε φως στα δημοσιονομικά στοιχεία και να ανοίξετε θετικούς δρόμους για το μέλλον, αλλά να αποπροσανατολίσετε την κοινή γνώμη. Να φύγουμε από την ουσία της πολιτικής που ασκείται και να περάσουμε στο δικομματικό καυγά, σε ένα ατέλειωτο δικομματικό αποπροσανατολιστικό καυγά εδώ, σαν το πολιτικό θέατρο που είδαμε να παίζεται και χθες και σήμερα. Σκεφθείτε τι θα γίνει τις επόμενες μέρες.
Και σας ρωτώ. Δεν ξέρετε τη δημοσιονομική διαχείριση της περιόδου που ήταν κυβέρνηση το ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Δεν τη γνωρίζετε; Δεν ήσασταν σ’ αυτήν τη χώρα; Και αν δεν τη γνωρίζετε, εδώ συστήσατε μία ανεξάρτητη επιτροπή –άλλη καινοτομία και αυτή: διορίζω μία επιτροπή και τη βαφτίζω ανεξάρτητη- η οποία εδώ έκανε μία έκθεση για την αξιοπιστία των δημοσιονομικών στοιχείων…
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Εάν δεν είναι ανεξάρτητη, τότε γιατί την κάναμε;
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Κοιτάξτε. Από τις κακοτεχνίες αυτές, το να διορίζω μία επιτροπή και να την βαφτίζω άκομψα ανεξάρτητη, με συγχωρείτε μη φτάνετε στο σημείο να μην χρησιμοποιούμε καθόλου και τα στοιχεία της και να τα πετάμε. Όχι, εμείς δεν πετάμε αυτό το χαρτί, το οποίο φτιάχτηκε. Αλλά τι λέει αυτό το χαρτί, αν δεν γνωρίζετε τη δημοσιονομική διαχείριση της περιόδου των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Λέει: Τα βασικά προβλήματα πίσω από τις αναθεωρήσεις των ελληνικών δημοσιονομικών στοιχείων για την περίοδο μέχρι το 2004, μπορούν να συνοψιστούν στα ακόλουθα.
Ακούστε, κύριοι συνάδελφοι. Υπερεκτίμηση του πλεονάσματος των ασφαλιστικών οργανισμών, τα λέει η επιτροπή αυτά. Υπερεκτίμηση των φορολογικών εσόδων, ελλιπής καταγραφή των αμυντικών δαπανών, αξιοπιστία. Μη ακριβής καταχώρηση της ανάληψης χρεών, ακούστε κομψή έκφραση! Θαυμάστε, αξιοπιστία! Μη ακριβής καταγραφή της κεφαλαιοποίησης των τόκων. Δηλαδή, καταλαβαίνετε τι κάνατε εδώ. Όχι απλώς αλχημείες, αλλά και πράγματα που χρήζουν άλλης αντιμετώπισης. Μη ορθή ταξινόμηση των κεφαλαιακών μεταβιβάσεων. Δεν είχατε αφήσει τίποτε όρθιο από τη δημοσιονομική διαχείριση, πλήρης δημοσιονομική αταξία. Και τα λέει αυτά η επιτροπή, η οποία συστήσατε για τη δημοσιονομική διαχείριση μέχρι το 2004.
Ξέρετε τι θα γίνει έτσι; Πάτε να κάνετε την πολιτική ζωή μια ζούγκλα, γιατί ακριβώς, δεν έχετε πρόταση για το μέλλον. Και θα μου πείτε, είναι μονόδρομος αυτά που κάνετε; Όχι βεβαίως, δεν είναι μονόδρομος. Μονόδρομος είναι για μία κυβέρνηση, η οποία έχει μετατραπεί σε επιτροπή διαχείρισης των κεφαλαιαγορών και των νεοφιλελεύθερων διευθυντηρίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γι’ αυτήν την κυβέρνηση, βεβαίως, είναι μονόδρομος, που έχει μετατραπεί σε τέτοιου είδους επιτροπή διαχείρισης και διεκπεραίωσης εντολών.
Αλλά υπάρχει και άλλος δρόμος για τη χώρα. Ο δρόμος της αντίστασης, ο δρόμος των εναλλακτικών προτάσεων απέναντι στις διεθνείς κεφαλαιαγορές, απέναντι στους τραπεζίτες, απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο. Αυτός ο εναλλακτικός δρόμος είναι υπαρκτός και είναι σχεδόν μονόδρομος, για να βγούμε από την κρίση με ένα θετικό τρόπο για τον ελληνικό λαό.
ΠΡΟΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Ολοκληρώστε, παρακαλώ.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Τελειώνω.
Επ’ αυτού του δρόμου έχουμε κάνει συγκεκριμένες και συγκροτημένες προτάσεις, οι οποίες δίνουν μια συνολική κατεύθυνση για τον προσανατολισμό της χώρας. Αλλά δεν θέλετε να πάτε προς αυτή τη λογική.
(SS)
(EP)
Θέλετε να ακολουθείτε και να παρακολουθείτε τα funds του Λονδίνου, τους τραπεζίτες των Ηνωμένων Πολιτειών. H J.P. Morgan και η Goldman Sachs, αυτές κυβερνούν την χώρα. Αυτές νέμονται όλον τον πλούτο ή τον περισσότερο σχεδόν πλούτο από αυτήν την χώρα. Να ακολουθείτε και να παρακολουθείτε την MIG που συγχωνεύεται τώρα με την AEGEAN και φτιάχνει μονοπώλιο για να νέμεται τις κρατικές επιδοτήσεις.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Ολοκληρώστε, παρακαλώ κύριε Λαφαζάνη.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Και κατά τα άλλα ο δέκατος τέταρτος μισθός είναι το πρόβλημα! Δέκατος τέταρτος μισθός για να αγοράσουμε Εurofighters και φρεγάτες; Να επιδοτούμε την MIG και την AEGEAN; Και να πάμε ύστερα να κόψουμε και τον δέκατο τρίτο; Πόσοι μισθοί θα μείνουν από τον κόσμο τελικά;
Υπάρχει, λοιπόν, εναλλακτικός δρόμος. Δεν τον ακολουθείτε. Κάνετε κινήσεις αντιπερισπασμού και αποπροσανατολισμού για να αποφύγετε τα προβλήματα, όμως δεν θα πείσετε κανέναν. Ο χρόνος της πολιτικής καταδίκης σας πλησιάζει. Και θα είναι καταδίκη και της Κυβέρνησής σας και της Νέας Δημοκρατίας και των πολιτικών που ακολουθήθηκαν και συνεχίζουν να ακολουθούνται για το αύριο.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Ο κ. Ευστάθιος Κουτμερίδης, βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ., έχει το λόγο για δέκα λεπτά.
ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΚΟΥΤΜΕΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Άκουσα τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας πραγματικά να κάνει μια απέλπιδα προσπάθεια να υπερασπιστεί την οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.
Αγαπητέ συνάδελφε, η οικονομική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας κρίθηκε από τον ελληνικό λαό πριν από λίγους μήνες. Και κρίθηκε με ένα πολύ μεγάλο ποσοστό και μ’ έναν πολύ δυναμικό τρόπο.
Δεν μας προκαλείτε όταν λέτε ότι η σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής θα αναφερθεί και στο παρελθόν των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Το έχουμε δηλώσει παρά πολλές φορές και το ξαναλέμε ότι είμαστε υπερήφανοι για το παρελθόν μας, ότι έχουμε να επιδείξουμε ένα τεράστιο έργο στην ελληνική κοινωνία και ότι αυτό το παρελθόν μας, εγγυάται ένα ελπιδοφόρο μέλλον. Το δικό σας όμως παρελθόν, κύριε συνάδελφε, εγγυάται ένα απαισιόδοξο μέλλον.
‘Ηθελα να πω προς τον αγαπητό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ ότι εμείς και προϋπολογισμό ψηφίσαμε στη Βουλή, τον οποίο απαρέγκλιτα θα εκτελέσουμε, αλλά και πρόγραμμα σταθερότητας και ανάπτυξης για πρώτη φορά φέραμε στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων. Εγκρίθηκε το πρόγραμμα σταθερότητας και ανάπτυξης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και είναι σίγουρο πως όλες οι προσπάθειες της Κυβέρνησης συντελούν προς μια κατεύθυνση, ότι η χώρα μας θα βγει από αυτό το αδιέξοδο που μας έχουν οδηγήσει οι προηγούμενες κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κυρώνουμε σήμερα τον Ισολογισμό και τον Απολογισμό του έτους 2008. Έχει όμως ιδιαίτερο ενδιαφέρον, προτού μπούμε στη συζήτηση για την κύρωση, να αναφερθώ και να ενημερώσω την Ολομέλεια πως στο πλαίσιο μιας συνολικής αναβάθμισης των κοινοβουλευτικών μας θεσμών, όπως ακριβώς αναφέρθηκε και δεσμεύτηκε ο Πρωθυπουργός της χώρας μας αλλά και ο Πρόεδρος της Βουλής, για να ψηφίζουμε εδώ στη Βουλή καλύτερους και ποιοτικότερους νόμους, για περισσότερο έλεγχο, διαφάνεια και λογοδοσία της εκάστοτε Κυβέρνησης στη Βουλή, υπάρχει μια ξεκάθαρη πολιτική βούληση πως η Επιτροπή μας δηλαδή, η Επιτροπή Ισολογισμού και Απολογισμού και Ελέγχου του Προϋπολογισμού, πρέπει να αναβαθμίσει το έργο της και τον ρόλο της.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι γεγονός πως τα προηγούμενα χρόνια αυτή η Επιτροπή είχε έναν τυπικό και άχαρο ρόλο διεκπεραίωσης της κύρωσης του Ισολογισμού και του Απολογισμού. Όπως γνωρίζουμε όλοι στην τελευταία αναθεώρηση του Κανονισμού της Βουλής η επιτροπή αυτή ονομάστηκε σε Επιτροπή Απολογισμού και του Γενικού Ισολογισμού του Κράτους, αλλά παράλληλα και Ελέγχου της Εκτέλεσης του Προϋπολογισμού του Κράτους.
Σήμερα, πάντοτε με τις πρωτοβουλίες της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Οικονομικών και μέσα από μια θετική συνεργασία που έχουμε, έχουν δρομολογηθεί μια σειρά από πρωτοβουλίες και διαδικασίες, οι οποίες στόχο θα έχουν μια συνολική αναβάθμιση της Επιτροπής, τόσο όσον αφορά το σκέλος της κύρωσης του Ισολογισμού και του Απολογισμού, αλλά και όσον αφορά το σκέλος της διαδικασίας ελέγχου του Προϋπολογισμού.
Θέλω να αναφερθώ καταρχάς, όσον αφορά το πρώτο σκέλος στην κύρωση Απολογισμού και του Γενικού Ισολογισμού του Κράτους. Αυτό που έχουμε δηλώσει είναι ότι μεταβαίνουμε σιγά-σιγά σε ένα καθεστώς όπου θα μπορούμε να κυρώνουμε τον Ισολογισμό και τον Απολογισμό του Κράτους μετά το τέλος του προηγούμενου οικονομικού έτους.
Αυτό έχει παρά πολύ μεγάλη σημασία, διότι σήμερα και στη συζήτησή μας βρισκόμαστε σε μια δύσκολη και αντιφατική θέση να κυρώσουμε έναν Ισολογισμό και Απολογισμό του 2008, ο οποίος είχε ψηφιστεί από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και είχε καταψηφιστεί από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., ως αντιπολίτευση τότε. Για να αλλάξει αυτός ο φαύλος κύκλος, δηλαδή, της καταψήφισης ενός υπολογισμού και εκ των υστέρων της κύρωσης του Ισολογισμού από τις επόμενες κυβερνήσεις, επισπεύδουμε τη διαδικασία αυτήν σε μια συνεργασία με το Υπουργείο Οικονομικών.
Έτσι, πριν από λίγους μήνες είχαμε την δυνατότητα μέσα στο 2009 να κυρώσουμε τον Ισολογισμό και τον Απολογισμό για το 2008. Τα στοιχεία ήταν όλα έτοιμα από το Υπουργείο Οικονομικών, αλλά δεν υπήρχε μια κενή ημερομηνία για συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής και γι’ αυτό σήμερα, αρχές του 2010 κυρώνουμε τον Ισολογισμό και τον Απολογισμό του 2008.
Θεωρώ δεδομένο ότι μέσα στο 2010 θα κυρώσουμε τον Ισολογισμό και Απολογισμό του προηγούμενου οικονομικού έτους, δηλαδή του 2009 και έτσι από εδώ και στο εξής έχουμε μια φυσική, φυσιολογική, λογική, οικονομική σειρά, όπου θα κυρώνουμε τον επόμενο χρόνο τον Ισολογισμό και Απολογισμό του προηγούμενου έτους.
Γιατί, αγαπητές συναδέλφισσες και αγαπητοί συνάδελφοι, αυτό που συνέβαινε στο παρελθόν να κυρώνουμε Ισολογισμό και Απολογισμό ενός έτους μετά από τρία και τέσσερα χρόνια, ήταν πραγματικά κοινοβουλευτικά απαράδεκτο. Αυτό άλλωστε ήταν και ένα αίτημα όλων των βουλευτών, όλων των κομμάτων, με συνεχείς αναφορές και τοποθετήσεις τους στην Επιτροπή και στην Ολομέλεια της Βουλής.
Όσον αφορά το δεύτερο σκέλος των αρμοδιοτήτων της Επιτροπής που είναι ο έλεγχος της εκτέλεσης του Προϋπολογισμού και εδώ η Κυβέρνηση με τη συνεργασία του Υπουργείου Οικονομικών προχωρεί στη δημιουργία μιας ανεξάρτητης υπηρεσίας, μιας τεχνοκρατικής επιτροπής ελέγχου του Προϋπολογισμού, μιας υπηρεσίας η οποία θα βρίσκεται εντός του Κοινοβουλίου. Εγώ πιστεύω, κύριε Υπουργέ, ότι θα βρίσκεται στις αρμοδιότητες της Επιτροπής μας, γιατί αυτή η επιτροπή είναι καθ’ ύλην αρμόδια και έτσι θα υπάρχει η δυνατότητα, τόσο στα μέλη της Επιτροπής, αλλά και σε όλους τους Βουλευτές, σε ολόκληρο το Κοινοβούλιο, να έχουμε μια έγκαιρη και έγκυρη ενημέρωση όσον αφορά την πορεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού.
Πέρα από την λογοδοσία, την διαφάνεια και τον έλεγχο της Κυβέρνησης, η παρακολούθηση της διαχρονικής εξέλιξης των οικονομικών μεγεθών κατά την πορεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού θα παρέχει και συμβουλευτικό ρόλο προς την Κυβέρνηση, όσον αφορά την υστέρηση των εσόδων και την υπέρβαση των δαπανών. Για να μην φτάσουμε σε αυτήν την σημερινή, κακή κατάσταση άλλον Ισολογισμό να ψηφίζουμε και τελικά άλλον να εκτελούμε.
Με βάση, λοιπόν, αυτά τα στοιχεία θεωρώ ότι βρισκόμαστε σε πολύ σωστό δρόμο, ώστε να εκπληρωθούν όλες οι παρατηρήσεις όλων των Βουλευτών όλων των κομμάτων που μιλούσαν για μια ουσιαστική αναβάθμιση του ρόλου και του έργου της Επιτροπής, όπως συμβαίνει και με όλες τις σύγχρονες κοινοβουλευτικές δημοκρατίες της Ευρώπης και του κόσμου.
Προχωρώντας τη συζήτηση για την κύρωση του Ισολογισμού και Απολογισμού του Κράτους για το έτος 2008, θα περιοριστώ σε μερικά μόνο βασικά σημεία της έκθεσης του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Πρώτον, η σημαντική υστέρηση των φορολογικών εσόδων κατά 4,65 δις ευρώ. Δεύτερον, η σημαντική επιδείνωση της σχέσης έμμεσων και άμεσων φόρων. Τρίτον, η σημαντική υστέρηση εισπραχθέντων εσόδων έναντι των βεβαιωθέντων, η οποία αγγίζει το 31,5%, έναντι πρόβλεψης 24,6%. Τέταρτον, τετραπλασιασμός μέσα σε τέσσερα χρόνια των ανείσπρακτων οφειλών. Εντύπωση μου προκαλεί η αύξηση του ύψους των διαγραφέντων εξόδων κατά 72,94%, έναντι του προηγούμενου έτους δηλαδή, σε 6.000.000.000 ευρώ που αφορούσαν πρόστιμα σε βάρος ενός και μόνο οφειλέτη του Δημοσίου.
(SM)

(SS)
Πέμπτον, η εκτίναξη του δανεισμού έναντι του προηγούμενου έτους κατά 8,29 δισ. ευρώ.
Και τέλος, όσον αφορά τις δαπάνες παρατηρούνται σημαντικές υπερβάσεις οι οποίες άγγιξαν τα 127 δισεκατομμύρια ευρώ, έναντι προβλέψεων 110 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός του 2008 ήταν η απαρχή μιας σκοτεινής και άναρχης δημοσιονομικής εποχής για τη χώρα μας. Ήταν η απαρχή για έναν δημοσιονομικό εκτροχιασμό μιας παραπολιτικής και παρασιτικής εποχής που έριξε τη χώρα μας στο τέλμα της αδιαφάνειας, της διαφθοράς, της οικονομικής ύφεσης και της αναξιοπιστίας.
Ωστόσο, όμως, για λόγους δημοσιονομικής συνέχειας και κοινοβουλευτικής ευταξίας, κυρώνουμε την έκθεση για την Απολογισμό και τον Γενικό Ισολογισμό του κράτους οικονομικού έτους 2008. Για λόγους όμως, δημοσιονομικής εξυγίανσης και κοινοβουλευτικής συνέπειας, πήραμε πρωτοβουλίες για την αναβάθμιση του κοινοβουλευτισμού στη χώρα μας, κυρίως όσον αφορά τη σύνταξη, την εκτέλεση και κυρίως τον έλεγχο του Προϋπολογισμού.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Πρωθυπουργός της χώρας μας και η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αποδεικνύουν καθημερινά ότι είναι αποφασισμένοι να διορθώσουν τα κακώς κείμενα που κληρονομήσαμε. Να αναστρέψουμε το κλίμα αναξιοπιστίας που έχει δημιουργηθεί για τη χώρα μας.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξης του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Σε ένα λεπτό τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Να εργαστούμε σκληρά για την αξιόπιστη εκτέλεση του Προϋπολογισμού και την επιτυχή υλοποίηση του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, το μεγαλύτερο πρόβλημα που μας κληροδότησε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν είναι μόνο τα μεγάλα δημοσιονομικά, πολιτικά και κοινωνικά ελλείμματα, αλλά είναι κυρίως το έλλειμμα αξιοπιστίας.
Παίρνουμε μια σειρά από θεσμικά μέτρα για να αλλάξουμε αυτή τη θεσμική διαδικασία, να αλλάξουμε τη δημοσιονομική λειτουργία της χώρας μας και να αποκαταστήσουμε επιτέλους, την αξιοπιστία μας, τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό.
Προχωρούμε στην ανεξαρτητοποίηση της ΕΣΥΕ. Αλλάζουμε τον τρόπο κατάρτισης, εκτέλεσης και ελέγχου του Προϋπολογισμού. Από τούδε και στο εξής θα ψηφίζουμε προγραμματικούς Προϋπολογισμούς. Δημιουργούμε εντός της Βουλής Επιστημονική Επιτροπή για τον έλεγχο του Προϋπολογισμού. Δημιουργούμε μια ενιαία αρχή για τους μισθούς στο δημόσιο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Πρωθυπουργός της χώρας μας περιοδεύει ανά την Ευρώπη και τον κόσμο, συνομιλεί με πολιτικούς ηγέτες άλλων κρατών και προσπαθεί να αποκαταστήσει τη χαμένη αξιοπιστία της χώρας μας. Μια αξιοπιστία, η οποία έχει κλονιστεί και τρωθεί με τον πιο απαράδεκτο τρόπο. Αγγίζει πραγματικά και τα όρια της εθνικής μειοδοσίας, από μια συγκεκριμένη κυβέρνηση, από συγκεκριμένες πολιτικές όπου ξεγελούσαν πρόσκαιρα τον ελληνικό λαό και τους Ευρωπαίους εταίρους μας, στέλνοντας διαφοροποιημένα στοιχεία στην Ευρωπαϊκή Ένωση για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας.
Η προηγούμενη κυβέρνηση μείωσε πλασματικά το δημοσιονομικό έλλειμμα για να καλύψει το δικό της πολιτικό έλλειμμα. Αυτή η κατάσταση επιτέλους, πρέπει να αλλάξει. Δεν πρέπει ποτέ ξανά και δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν, με τις ενέργειές του να δυσφημεί και να απαξιώνει τη χώρα μας. Δεν πρέπει ποτέ ξανά και δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν, να βάζει το προσωπικό του συμφέρον, το κομματικό του όφελος πάνω από το εθνικό συμφέρον.
Είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε αυτή την οικονομική κρίση μια δημιουργική ευκαιρία. Είμαστε αποφασισμένοι αυτή την απαξίωση της ελληνικής οικονομίας να την κάνουμε μια καινούργια αρχή, για μια δημοσιονομική εξυγίανση στην χώρα μας, που θα βάλει ένα οριστικό τέλος σε αυτούς που επιθυμούν να κερδοσκοπήσουν στην ελληνική οικονομία και στην ελληνική κοινωνία.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Και εμείς ευχαριστούμε τον κ. Κουτμερίδη.
Γίνεται γνωστό στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίαση, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής 31 μαθητές και μαθήτριες και 5 εκπαιδευτικοί συνοδοί τους από το 2ο Γυμνάσιο Λειβαδιάς Βοιωτίας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες)
Το λόγο έχει ο Ελευθέριος Αυγενάκης, Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας.
Ορίστε, κύριε Αυγενάκη, έχετε το λόγο για δέκα λεπτά.
Θα παρακαλούσα να τηρούμε τους χρόνους.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΥΓΕΝΑΚΗΣ: Δεν θα χρειαστώ όλο το χρόνο, κύριε Πρόεδρε, θα σας διευκολύνω.
Κατ’ αρχήν κύριε συνάδελφε, άκουσα με προσοχή και με έκπληξη τη φράση εθνική μειοδοσία. Εγώ θα έλεγα να είμαστε λίγο προσεκτικότεροι σε τέτοιου είδους χαρακτηρισμούς, ειδικά την περίοδο τούτη και ειδικά με τη σημερινή Κυβέρνηση.
Σχετικά τώρα με την κύρωση του Απολογισμού του 2008 που σήμερα συζητάμε για δεύτερη μέρα. Όλοι γνωρίζουμε ότι το 2008 υπήρξε μια χρονιά με ιδιαίτερες δυσκολίες, όχι μόνο για την ελληνική, αλλά και για την παγκόσμια οικονομία. Είναι η περίοδος, όπου οι επιπτώσεις της διεθνούς οικονομικής κρίσης αποτυπώνονται ξεκάθαρα και σε όλη την ένταση, τόσο στην πραγματική οικονομία, όσο και στα δημοσιοοικονομικά μεγέθη όλων των Ευρωπαϊκών χωρών. Και δυστυχώς, τα στοιχεία μας επιβεβαιώνουν ότι το τελευταίο τρίμηνο του 2008 και το πρώτο τρίμηνο του 2009 η πορεία της ευρωπαϊκής οικονομίας υπήρξε χειρότερη από κάθε πρόβλεψη.
Όπως διαπιστώνεται και στον Προϋπολογισμό του 2010, η σταδιακή επιβάρυνση του ρυθμού ανάπτυξης της Ελλάδας είχε αρχίσει να διαφαίνεται από τις αρχές του 2008, ενώ η ουσιαστική επιβράδυνση της οικονομικής δραστηριότητας ξεκίνησε το τρίτο τρίμηνο του 2008. Ως εκ τούτου, ο ρυθμός ανάπτυξης από το 2,8% το πρώτο εξάμηνο του 2008, επιβραδύνθηκε στο 0,7% το τέταρτο τρίμηνο του έτους, για να διαμορφωθεί 2% για το 2008, πολύ χαμηλότερο για το 2007, αλλά πολύ υψηλότερο από τον αντίστοιχο κοινοτικό μέσο όρο.
Η οικονομική κρίση επηρέασε και τα βασικά μεγέθη του Προϋπολογισμού. Συνεπώς, είναι λογικό τα στοιχεία του Απολογισμού του οικονομικού έτους 2008 να αποκλίνουν από τους στόχους που είχαν τεθεί με τον Προϋπολογισμό, κυρίως λόγω της υστέρησης που παρουσίασαν τα έσοδα, εξαιτίας της χαμηλής ζήτησης αλλά και της αυξημένης επιστροφής φόρων. Ταυτόχρονα, η οικονομική κρίση ανέδειξε -με τον πλέον εμφανή τρόπο- χρόνιες παθογένειες και αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας. Αδυναμίες που οδηγούν σε υψηλό δημοσιονομικό έλλειμμα και έλλειμμα ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, αλλά και υψηλό δημόσιο και εξωτερικό χρέος, το οποίο μάλιστα ανήλθε στο ποσό των 262 δισεκατομμυρίων ευρώ στο τέλος του 2008.
Υπάρχει, όμως, και μια σημαντική αδυναμία, η οποία επανήλθε ιδιαιτέρως έντονα στο προσκήνιο και σήμερα εμφανίζεται ιδιαίτερα επίκαιρη. Αναφέρομαι στις παθογένειες του δημοσίου τομέα, του τεράστιου και βραδυκίνητου κράτους που όλα αυτά τα χρόνια καταφέραμε να δημιουργήσουμε, αλλά και στην ανάγκη του περιορισμού των δημοσίων δαπανών. Και είναι άκρως επίκαιρη αυτή εδώ η παράμετρος.
Ωστόσο, επιτρέψτε μου να υπογραμμίσω ότι το ίδιο το κράτος δεν ξέρει πόσο προσωπικό ακριβώς απασχολούν οι δημόσιες υπηρεσίες του, ποιες και τι ύψους δαπάνες παράγει το ίδιο το κράτος, πού πάνε εν τέλει όλα αυτά τα χρήματα που πληρώνει ο ελληνικός λαός. Και ναι, όλοι το σκεφτόμαστε, αλλά στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν πουθενά συγκεντρωμένα τα στοιχεία, ούτε το ίδιο το ελληνικό δημόσιο δεν ξέρει ακριβώς τι συμβαίνει. Βέβαια, αυτό δεν είναι μόνο ευθύνη της σημερινής Κυβέρνησης.
Μια αναφορά επιτρέψτε μου εδώ για μια πρόσφατη έρευνα που ολοκλήρωσαν, μια αναλυτική και ενδελεχή έρευνα -δύο και πλέον ετών- στόχος της οποίας ήταν να προσεγγίσουμε, να αναλύσουμε, αλλά και να αναδείξουμε με ποσοτικά και ποιοτικά στοιχεία, κενά και αδυναμίες του ίδιου του κράτους, κατ’ αρχήν στο νομό Ηρακλείου όπου εκλέγομαι.
Τα στοιχεία που προέκυψαν από την πολύμηνη και αναλυτική αυτή έρευνα είναι εντυπωσιακά. Είναι χαρακτηριστικά για το μέγεθος και το κόστος λειτουργίας του κράτους σε επίπεδο νομού, ενός εκ των πενήντα δύο νομών της χώρας μας. Χαρακτηριστικά επιτρέψτε μου, κύριε Υπουργέ, να σας ενημερώσω ότι στο νομό Ηρακλείου οι δημόσιοι υπάλληλοι φθάνουν τους 16.600 και πλέον μονίμους. Προσθέτω μάλιστα, ότι συνολικά λειτουργούν στο νομό Ηρακλείου 102 αποκεντρωμένες υπηρεσίες, δομές και εποπτευόμενοι φορείς των Υπουργείων.
Αξιοσημείωτο είναι, επίσης, ότι το κόστος λειτουργίας και συντήρησης των είκοσι έξι δήμων του νομού, είναι σχεδόν διπλάσιο απ’ ό,τι καταφέρνουν να δαπανήσουν για κοινωφελή έργα και για έργα υπέρ του κοινωνικού συνόλου. Τα συνολικά τα έξοδα για μισθώματα ξεπερνούν τα 2 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, ενώ υπάρχει σημαντική ακίνητη δημόσια περιουσία, η οποία παραμένει σε πάρα πολλές περιπτώσεις ανεκμετάλλευτη.
Πως είναι λοιπόν, δυνατόν να βάλουμε τάξη στο σπίτι μας εάν δεν ξέρουμε ακριβώς τι έχει και φυσικά τι ξοδεύουμε; Πως μπορούμε να συζητήσουμε για φορολογική συνείδηση όταν οι ίδιοι εμείς οι πολιτικοί και ειδικά όσοι βρίσκονται στο τιμόνι ενός Υπουργείου, δεν δείχνουν σεβασμό στη δημόσια περιουσία, στα δημόσια χρήματα και φυσικά στην εξουσία που κατέχουν;
Πρέπει κατά την γνώμη μου της όποιας προσπάθειας νοικοκυρέματος, να προηγείται μια αυστηρή και αναλυτική καταγραφή όλων των κακώς κειμένων και των ελλειμμάτων του δημοσίου.
(AM)
(SM)
Γιατί εάν το κάνατε αυτό, αγαπητά στελέχη της Κυβέρνησης, είμαι σίγουρος ότι θα μπορούσαν να εξοικονομηθούν σημαντικοί πόροι και θα συζητάγαμε για πραγματικό περιορισμό δημοσίων δαπανών, αλλά και για προϋπολογισμούς που υπάρχουν πολλές πιθανότητες να εφαρμοσθούν. Πρέπει να κερδίσουμε την αξιοπιστία των πολιτών. Οι πολίτες σήμερα ψάχνουν από εμάς, τους πολιτικούς, προτάσεις -πολιτικές, βεβαίως- ρεαλιστικές, αλλά και εφαρμόσιμες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν κλείσω, θέλω να κάνω και μία αναφορά στο περιεχόμενο των αποσπασματικών –κατά τη γνώμη μου- οικονομικών μέτρων, που ανακοίνωσε πρόσφατα ο ίδιος ο Πρωθυπουργός.
Όσον αφορά, λοιπόν, στον τεχνικό χαρακτήρα των μέτρων -όπως έχει επανειλημμένα δηλώσει το Κόμμα μας- εμείς διαφωνούμε κατηγορηματικά για την αύξηση της φορολογίας στα καύσιμα, γιατί το συγκεκριμένο μέτρο θα δημιουργήσει μία οριζόντια επιβάρυνση σε όλους τους πολίτες, ενώ αναμφισβήτητα θα προκαλέσει αύξηση-«ντόμινο» σε πολλούς τομείς της οικονομικής δραστηριότητας, αλλά και σχεδόν σε όλα τα προϊόντα. Δεδομένου, επίσης, ότι η κατανάλωση των καυσίμων θα μειωθεί λόγω του αυξημένου κόστους ουσιαστικά, άρα θα μειωθούν και τα έσοδα από τα καύσιμα, επομένως η αποτελεσματικότητα του μέτρου είναι περιορισμένη.
Επιπροσθέτως, το «πάγωμα» των μισθών του Δημοσίου είναι μέτρο, που ως Κόμμα είχαμε το θάρρος να εξαγγείλουμε προεκλογικά, ενώ εσείς, δηλαδή το ΠΑ.ΣΟ.Κ., μας κατηγορούσατε τότε. Όμως, η δική μας πρόταση λίγους μήνες πριν, περιείχε ειδική πρόνοια στήριξης για τους χαμηλόμισθους και τους χαμηλοσυνταξιούχους. Την ίδια πρόνοια ζητάμε και σήμερα.
Βεβαίως, δεδομένο είναι ότι το «πάγωμα» των μισθών, μαζί με την αύξηση της τιμής των καυσίμων, θα προκαλέσει αναδιανομή εισοδήματος, αντίστροφη και εκείνης που είχε υποσχεθεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ., ενώ θα λειτουργήσει τελικά -κατά την άποψή μας- εις βάρος των αδυνάτων.
Πάνω απ’ όλα, ζητάμε να δοθούν επιτέλους αναπτυξιακές ανάσες στήριξης στην οικονομία. Χωρίς αυτές τις αναπτυξιακές ανάσες, η ύφεση θα βαθύνει, το έλλειμμα δεν θα μειωθεί και η ανεργία θα αυξηθεί απότομα. Ενώ η Κυβέρνηση καθυστερεί χαρακτηριστικά, τα προβλήματα παραμένουν άλυτα και βεβαίως, διογκώνονται διαρκώς.
Αναφέρω, χαρακτηριστικά, ότι η τετράμηνη καθυστέρηση λήψης διαρθρωτικών μέτρων για την καταπολέμηση του ελλείμματος από την Κυβέρνηση, είχε σαν αποτέλεσμα να αυξηθεί δραματικά το κόστος δανεισμού της χώρας μας, ενώ καλύφθηκε η κοινοπρακτική έκδοση των ξένων ομολόγων, περιμένοντας, κατά 3,5% το μέσο κόστος δανεισμού των χωρών της ευρωζώνης στους αντίστοιχους τίτλους πενταετούς διάρκειας, ενώ το επιτόκιο δανεισμού των 8 δισεκατομμυρίων ευρώ διαμορφώθηκε, παρά το ισχυρό ενδιαφέρον, στο 6,2%, σκαρφαλώνοντας στο υψηλότερο ιστορικά σημείο από τη στιγμή ένταξης της Ελλάδας στην Ο.Ν.Ε.
Δυστυχώς, η Κυβέρνηση με τη στάση της, αντί της ουσίας, επέλεξε, για μία ακόμη φορά, την τεχνική της επικοινωνίας για να ανακοινώσει επώδυνα οικονομικά μέτρα για όλους τους πολίτες, ενώ από την άλλη πλευρά, ουσιαστικές παρεμβάσεις περιορισμού των δημοσίων δαπανών δεν λαμβάνονται, παρά μόνο εξαγγέλλονται. Και σήμερα η Κυβέρνηση κρίνεται αυστηρά, όχι μόνο από τον ελληνικό λαό, αλλά πλέον και από τα αρμόδια ή λιγότερο αρμόδια όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σήμερα, για να βγούμε μία και καλή από τη δίνη της οικονομικής αναταραχής, δεν είναι καιρός για υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα, αλλά για πράξεις και συγκεκριμένα μέτρα που μπορούν να εφαρμοσθούν. Σήμερα απαιτούνται άμεσες, αλλά και μόνιμες λύσεις, σκληρές, αποτελεσματικές και χρήσιμες για τη χώρα μας.
Απαιτείται να κινηθείτε γρηγορότερα, αλλά και αποτελεσματικότερα, κύριε Υπουργέ. Αρκετά πια με τη διαρκή διαβούλευση για όλα τα θέματα. Αρκετά πια με τις ασυμφωνίες ή ασυναρτησίες της Κυβέρνησης που προκύπτουν μέσα από τις συναρμόδιες υπηρεσίες, οργανισμούς, αλλά και από τους Υπουργούς, που πολλές φορές δεν καταφέρνουν να συνεννοηθούν μεταξύ τους.
Εύχομαι να έχουμε γρήγορα και καλύτερα αποτελέσματα για το καλό της χώρας και το καλό των πολιτών.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Εμείς ευχαριστούμε τον κ. Αυγενάκη.
Τον λόγο έχει η Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κυρία Αντωνία Αντωνίου για δέκα λεπτά.
ΑΝΤΩΝΙΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όπως επεσήμανε και ο Εισηγητής μας, είναι η πρώτη φορά που συζητείται στη Βουλή ο Απολογισμός- Ισολογισμός του Κράτους, μόλις ένα χρόνο μετά την εκτέλεσή του, ενώ η συνήθης πρακτική μέχρι σήμερα ήταν από δύο χρόνια και πάνω.
Αυτό δείχνει την αποφασιστικότητα της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να έρθουν όλα στο φως, να υπάρξει «νοικοκύρεμα» και να αποκατασταθεί το κύρος και η αξιοπιστία των στοιχείων για τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας μας. Είναι μία υποχρέωση που έχουμε, όχι μόνο απέναντι στους εταίρους μας, αλλά πρώτα απ’ όλα απέναντι στον ίδιο μας τον εαυτό.
Όπως αποδεικνύεται, όμως, ο Απολογισμός του 2008 δεν είναι ένας οποιοσδήποτε Απολογισμός. Ξετυλίγει μπροστά μας ένα μέρος από το χρονικό του προαναγγελθέντος θανάτου της αξιοπιστίας της χώρας μας και του εκτροχιασμού των δημόσιων οικονομικών. Αποτυπώνει τα πραγματικά στοιχεία από την εκτέλεση του Προϋπολογισμού του 2008, δηλαδή του Προϋπολογισμού εκείνου που ήταν και η επίσημη πρόφαση του κυρίου Καραμανλή για να ζητήσει πρόωρες εκλογές τον Σεπτέμβριο του 2007. Είπαν ότι ζητούν εκλογές ώστε να μπορέσουν απερίσπαστοι να συντάξουν εκείνον τον Προϋπολογισμό και βλέπουμε σήμερα ποια ήταν τα αποτελέσματα.
Ο Απολογισμός-Ισολογισμός του 2008 εμφανίζει όλα εκείνα τα στοιχεία που απέκρυψε και διαστρέβλωσε το οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, όταν θριαμβολογούσε στο τέλος του 2008 και έλεγε ότι οι επιδόσεις της είναι οι καλύτερες οικονομικές επιδόσεις οποιασδήποτε κυβέρνησης μετά το 1981.
Από αυτή την άποψη, το ενημερωτικό σημείωμα του Δεκεμβρίου του 2008 για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, αποτελεί σήμερα, πλέον, μνημείο θράσους, εξαπάτησης και λαθροχειρίας αριθμών. Το καταθέτω στα Πρακτικά της Βουλής.
(Στο σημείο αυτό η Βουλευτής κ. Αντωνία Αντωνίου καταθέτει για τα Πρακτικά της Βουλής το προαναφερθέν έγγραφο το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Διαβάζουμε σε αυτό το σημείωμα ότι το 2008 ήταν η χρονιά που το έλλειμμα μειώθηκε στο 2,5% του ΑΕΠ, ότι η ανεργία μειώθηκε στο χαμηλότερο επίπεδο από το 1990, ότι αυξήθηκε η απασχόληση, ότι ενισχύθηκαν οι επενδύσεις και ότι οι πόροι του Γ’ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης αξιοποιήθηκαν αποτελεσματικά.
Με τέτοιου είδους στοιχεία εικονικής πραγματικότητας, η Κυβέρνηση Καραμανλή τροφοδοτούσε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή επί πέντε χρόνια, αφού πρώτα προχώρησε στο μεγάλο ολίσθημα της διαβόητης απογραφής, κλονίζοντας σοβαρά την αξιοπιστία και την διεθνή θέση της χώρας μας.
Ο κύριος Μπαρόζο, αντί να αμφισβητήσει έγκαιρα αυτά τα στοιχεία, παρείχε πολιτική στήριξη στον κύριο Καραμανλή για να λάβει και εκείνος τη δική του στήριξη για την νέα θητεία στην Προεδρεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Οι πολιτικές και ιδεολογικές συγγένειες αποδείχθηκαν για τους εταίρους μας ισχυρότερες από τα αντανακλαστικά τους, απέναντι σε αυτό που φαινόταν να κυοφορείται. Δεν έβλεπαν την θρυαλλίδα στα θεμέλια των δημοσίων οικονομικών και της ελληνικής οικονομίας. Δεν έβλεπαν ότι όλοι, ανεξαιρέτως, οι προϋπολογισμοί της Νέας Δημοκρατίας έπεσαν έξω και αναθεωρήθηκαν πάρα πολλές φορές. Δεν έβλεπαν την κατασπατάληση των πόρων του Γ’ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, την πρωτοφανή αδιαφάνεια και κακοδιαχείριση, τις συστηματικές παραβιάσεις της εθνικής κι ευρωπαϊκής νομοθεσίας, τα έργα-«μαϊμού» που στέρησαν τη χώρα μας -και ιδιαίτερα την ελληνική περιφέρεια- από τεράστιους πόρους και σημαντικά έργα υποδομής και ανάπτυξης. Δεν άκουγαν τις δικές μας ανησυχίες και καταγγελίες.
Η συγκάλυψη του τεράστιου σκανδάλου στη διαχείριση του Γ’ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης είχε συνεργούς και οι συνεργοί αυτοί δεν ήταν μόνο στην Ελλάδα. Βρίσκονταν και εκεί απ’ όπου θα έπρεπε να υπάρχει ο έλεγχος. Και όταν ζητούσαμε να κατατεθούν έγγραφα μέσα από τον Κοινοβουλευτικό Έλεγχο, δεν μας τα έδιναν με διάφορες προφάσεις, προφανώς στο πλαίσιο της πολιτικής συνεννόησης και συναλλαγής.
Σήμερα και ο κ. Μπαρόζο και οι ισχυροί εταίροι μας αποφάσισαν να εξαντλήσουν την αυστηρότητά τους απέναντι στην Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και στην Ελλάδα και μας πιέζουν να πάρουμε σκληρότερα μέτρα για τον εξευμενισμό των διεθνών αγορών, μέτρα που δεν εκφράζουν σε καμία περίπτωση την Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά, αγαπητοί συνάδελφοι, είμαστε υποχρεωμένοι να τα πάρουμε λόγω της κακής κατάστασης της ελληνικής οικονομίας, που βέβαια, εδώ, υπάρχουν υπεύθυνοι που αυτή τη στιγμή η χώρα μας περνά τη μεγαλύτερη οικονομική -και όχι μόνο- κρίση από το 1974 και μετά.
Οι βάσεις γι’ αυτά τα αδιέξοδα τέθηκαν από το 2008, όταν για πρώτη φορά ο εξωτερικός δανεισμός ξεπέρασε τον εσωτερικό. Αυτό είχε ως συνέπεια οι διεθνείς πιστωτές και τα συμφέροντά τους να αποκτήσουν όλο και μεγαλύτερο λόγο στη δημοσιονομική μας διαχείριση.
Όταν ο κύριος Καραμανλής προκήρυξε τις εκλογές, υποσχέθηκε στον ελληνικό λαό ότι θα λάβει σκληρά μέτρα εάν κερδίσει ξανά την εξουσία. Προφανώς, ήξερε αυτό που όλοι οι υπόλοιποι διαπιστώσαμε στη συνέχεια, γι’ αυτό και αποφάσισε από μόνος του να δραπετεύσει από τις ευθύνες, προκειμένου να βγάλουν άλλοι το φίδι από την τρύπα και ο ίδιος να εμφανίζεται και από πάνω ως δήθεν ειλικρινής.
(XS)

(AM)
Η ειλικρίνειά του όμως και το ήθος της κυβέρνησής του ζυγίστηκαν, μετρήθηκαν και βρέθηκαν ελλιπή, για όλα τα χρόνια που κυβέρνησαν αυτόν τον τόπο και μας έφεραν στη σημερινή τραγική κατάσταση.
Στα δημοσιονομικά ελλείμματα και κυρίως στο έλλειμμα αξιοπιστίας της χώρας μας βρήκαν πάτημα οι διεθνείς κερδοσκόποι, προκειμένου να εκτινάξουν το κόστος δανεισμού σε ασύλληπτα ύψη, να βάλουν τη χώρα μας σε χειρότερη θέση από αυτή που θα της αναλογούσε δίκαια και αντικειμενικά και να αμφισβητούν σκόπιμα και κακόβουλα την ικανότητα της νέας Κυβέρνησης να τραβήξει διαχωριστική γραμμή σε σχέση με τις συμπεριφορές των τελευταίων ετών, αλλά και τις χρόνιες παθογένειες που μας έφεραν στο σημερινό αδιέξοδο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η κρίση στην Ελλάδα όμως έφερε και την Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμέτωπη με τις ίδιες της τις αδυναμίες και κυρίως με την αδυναμία της να προχωρήσει με τολμηρά βήματα, στην εμβάθυνση της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ολοκλήρωσής της. Έφερε στην επιφάνεια για μία ακόμη φορά, τα αδιέξοδα και τις αντιφάσεις του σκληρού νεοφιλελευθερισμού, που με τις ακρότητες και την ανεξέλεγκτη ασυδοσία των αγορών, οδήγησε ολόκληρο τον πλανήτη στη μεγαλύτερη μεταπολεμική οικονομική κρίση. Έφερε στο προσκήνιο, την απουσία συστήματος διαφάνειας και ελέγχου των διεθνών αγορών και όλων αυτών που με τις αξιολογήσεις τους ρυθμίζουν τις τύχες ολόκληρων εθνών, ενώ έκαναν τα στραβά μάτια απέναντι στα παιχνίδια των τραπεζών με τα τοξικά ομόλογα, που προκάλεσαν την παγκόσμια κρίση.
Μόνο που από το ναυάγιο της παγκόσμιας οικονομίας, κατάφεραν προς το παρόν να σωθούν τελικά, μόνο εκείνοι που την προκάλεσαν και να διασφαλίσουν τα δικά τους συμφέροντα με κρατική βοήθεια, χωρίς να δώσουν κανένα αντάλλαγμα. Αυτοί που μιλούσαν για λιγότερο κράτος, προσέφυγαν στο κράτος για τη δική τους στήριξη, αλλά αρνούνται το ρόλο του κράτους για τη στήριξη των πιο αδύναμων, των χαμηλών εισοδημάτων της μεσαίας τάξης και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η προσπάθεια που ξεκίνησε η νέα Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., από την πρώτη στιγμή ήταν και είναι πραγματικά τιτάνια. Μια προσπάθεια να περάσει τη στενωπό της κρίσης ανάμεσα στη Σκύλα των ελλειμμάτων και τη Χάρυβδη των κερδοσκόπων. Μια τέτοια προσπάθεια για να έχει αίσιο αποτέλεσμα, απαιτεί να πάνε χέρι-χέρι η δημοσιονομική εξυγίανση με την κοινωνική δικαιοσύνη, η διαχείριση με τη διαφάνεια και τη λογοδοσία, η οικονομική σταθερότητα με την ανάπτυξη.
Η μόνη ανάπτυξη που μπορεί να είναι βιώσιμη είναι η ανάπτυξη που βασίζεται στις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου μας και όχι στο δανεισμό όπως είδαμε να συμβαίνει για πολλά χρόνια. Γι’ αυτό σήμερα χρειάζεται να επιταχυνθούν οι ρυθμοί απορρόφησης των πόρων του ΕΣΠΑ που η Νέα Δημοκρατία άφησε για τρία ολόκληρα χρόνια εντελώς ανενεργό, γι’ αυτό πρέπει να μπει αμέσως σε κίνηση, το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, γι’ αυτό και πρέπει να προχωρήσουμε με σταθερά και σοβαρά βήματα στην υλοποίηση της μεταρρύθμισης του κράτους και της διοικητικής του μεταρρύθμισης.
Όμως, αγαπητοί συνάδελφοι, το μεγάλο διακύβευμα σήμερα δεν είναι μόνο για την Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά είναι για όλους μας να στηρίξουμε αυτή την προσπάθεια της Κυβέρνησης, της σημερινής Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για να μπορεί αυτή η χώρα να έχει παρόν και μέλλον. Όμως, για να καταφέρουμε να έχουμε παρόν και μέλλον χρειάζεται -όπως έχουμε πει όλοι μας σ’ αυτήν την Αίθουσα εδώ- αλλαγή νοοτροπίας, χρειάζεται οριστική ρήξη με τις συμπεριφορές και τις παθογένειες του παρελθόντος.
Το ερώτημα που μας θέτει ο ελληνικός λαός, είναι το εάν είμαστε έτοιμοι ως Ελληνικό Κοινοβούλιο να συγκρουστούμε με όλα αυτά, που απ’ αυτό το Βήμα το έχουμε καταγγείλει πάρα πολλές φορές, με αυτές τις νοοτροπίες και με αυτές τις λογικές.
Πιστεύω ότι δεν έχουμε άλλα περιθώρια από το να συγκρουστούμε. Και πρέπει να σας πω ότι ένας από τους λόγους που αποφάσισε η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να οδηγηθούμε σε Εξεταστική Επιτροπή, είναι όλοι αυτοί οι λόγοι.
Όταν αναλάβαμε τη διακυβέρνηση του τόπου, είπαμε ότι αυτή η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική. Είναι πολιτική, είναι θεσμική, είναι κοινωνική, είναι ηθική και το γνωρίζουν πάνω απ’ όλα οι Έλληνες πολίτες. Πρέπει να δώσουμε μια μάχη για την αξιοπιστία της χώρας, όχι μόνο στο εξωτερικό, αλλά και στο εσωτερικό και πρέπει να αποδείξει όλος ο πολιτικός κόσμος ότι πλέον γυρίζουμε σελίδα. Δεν μπορεί, αγαπητοί συνάδελφοι, αυτή τη στιγμή να ζητούμε θυσίες από τον ελληνικό λαό, να έρθουν να πληρώσουν το τίμημα πάλι οι αθώοι και αυτοί που έχουν την ευθύνη να κρύβονται ή ακόμα και να χαμογελούν, καθώς μας βλέπουν εδώ μέσα.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο ΣΤ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΒΑΪΤΣΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ)
Πρέπει να γίνει Εξεταστική Επιτροπή, να δούμε ποιοι έχουν τις ευθύνες, διότι αυτό θα ανεβάσει το κύρος και της χώρας. Δεν είναι εικόνα αυτή που δείχναμε τα τελευταία χρόνια, διότι άκουσα τους αγαπητούς συναδέλφους της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αλλά θέλω να τους υπενθυμίσω τι γινόταν εδώ και πέντε χρόνια.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Τελειώνω, αγαπητέ Πρόεδρε.
Για δύο χρόνια λειτούργησε το Ελληνικό Κοινοβούλιο, που είχαμε να ασχοληθούμε με το Βατοπέδι, με τα ομόλογα, με τον Παυλίδη, με το Ζαχόπουλο; Πρέπει να σας πω ότι περίμενα μεγαλύτερη υπευθυνότητα, από το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και περίμενα την πρόταση για την Εξεταστική να την κάνει ο κ. Σαμαράς και πολύ λυπάμαι, γιατί η Αξιωματική Αντιπολίτευση δεν πήρε το μήνυμα από τον ελληνικό λαό, δεν πήρε το μήνυμα από τους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας.
Μιλώ στη Φθιώτιδα, μιλώ με όλους τους πολίτες και μου λένε άνθρωποι -που είτε ψήφισαν είτε δεν ψήφισαν τη Νέα Δημοκρατία- πρέπει να πάμε στην Εξεταστική Επιτροπή, πρέπει να βγουν όλα τα στοιχεία στο φως, διότι δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να χρεώνεται όλος ο πολιτικός κόσμος, όλοι οι Βουλευτές, όταν κάποιοι δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους και κατασπατάλησαν το δημόσιο πλούτο. Μέχρι εδώ και μη παρέκει, λέει ο ελληνικός λαός. Το μήνυμα μας το είπε σ’ αυτές τις εκλογές, πρέπει να το πάρουμε και να το κάνουμε πράξη.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ)

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Ελήφθη. Ευχαριστούμε πολύ την κυρία Αντωνίου.
Ο κ. Κωνσταντίνος Μουσουρούλης από τη Νέα Δημοκρατία, από το Νομό Χίου έχει το λόγο για δέκα λεπτά ακριβώς, παρακαλώ.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΟΥΣΟΥΡΟΥΛΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, αγαπητή κυρία συνάδελφε, μέχρι να γίνουν όλα αυτά που είπατε τουλάχιστον ας αποφασίσει η Κυβέρνηση να κάνει το έργο της….
ΑΝΤΩΝΙΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ: Να απολογηθείτε, γιατί είχατε την ευθύνη του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Όχι, διάλογο, και στους δύο παρακαλώ. Όχι διάλογο, απαγορεύεται.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΟΥΣΟΥΡΟΥΛΗΣ: …να δουλέψει, να κυβερνήσει.
Η καλύτερη παρακολούθηση του Προϋπολογισμού είτε λέγεται αναβάθμιση της Επιτροπής Απολογισμού και Ισολογισμού, είτε λέγεται δημιουργία Ειδικής Επιστημονικής Γραμματείας στη Βουλή, είναι πάντα χρήσιμη. Όμως η αχίλλειος πτέρνα του Προϋπολογισμού δεν είναι αυτό, είναι το σύστημα κατάρτισής του και βέβαια είναι ο έλεγχος της ποιότητας και της αποτελεσματικότητας της κρατικής δραστηριότητας, κάθε κρατικής δραστηριότητας, δηλαδή, το πόσο αφαιρεί ή προσθέτει οικονομική αξία και για ποιο λόγο. Μόνο έτσι θα αναδειχθεί η μόνιμη ασθένεια της διαχείρισης, εξανθήματα της οποίας είναι το δημόσιο χρέος και τα ελλείμματα.
Εδώ θα πρέπει η Κυβέρνηση να μας πει τι ακριβώς σχεδιάζει γι’ αυτό, δηλαδή, για το πώς θα αλλάξει το σύστημα κατάρτισης του Προϋπολογισμού και βέβαια πώς θα ελέγχει την ποιότητα και την ποσότητα των αποτελεσμάτων κάθε κρατικής δραστηριότητας. Εδώ θέλω να τονίσω, κύριε Υπουργέ, ότι παρακολουθούμε και συζητούμε έναν Ισολογισμό και Απολογισμό, ο οποίος βασίζεται μόνο σε χρηματικά στοιχεία και όχι σε ποιοτικά ή ποσοτικά. Δηλαδή, σε είδος, όπως θα έπρεπε για να έχουμε μία σωστή αξιολόγηση.
Τώρα με βάση τα κείμενα που έχουμε μπροστά μας, αλλά και τα στοιχεία αυτά εγώ θα αναδείξω πέντε σημεία.
Πρώτον, είναι γεγονός ότι η χρηματοδότηση των μακροοικονομικών αναγκών της οικονομίας μας είναι πολύ ευάλωτη στην εκάστοτε οικονομική συγκυρία και αυτό το χρησιμοποιούμε καμιά φορά σαν άλλοθι, ωστόσο έρχονται οι διεθνείς οργανισμοί και μας το επιβεβαιώνουν.
Παράδειγμα είναι η Ετήσια Έκθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για το 2008, η οποία ανέδειξε δύο βασικά ζητήματα, τα οποία επηρέασαν, για να μην πω συγκλόνισαν τις οικονομίες όλου του κόσμου. Το πρώτο, είναι η ραγδαία άνοδος των τιμών του πετρελαίου το πρώτο εξάμηνο του 2008 -θυμίζω 100 δολάρια το βαρέλι τον Ιανουάριο 150 δολάρια το βαρέλι τον Ιούνιο- πράγμα που οδήγησε σε αύξηση των επιτοκίων λόγω πληθωριστικών πιέσεων. Και δεύτερον, η χρηματοπιστωτική κρίση, η οποία οδήγησε σε μείωση δανεισμού και άρα, σε μείωση οικονομικής δραστηριότητας.
Άρα, λοιπόν, οι εξωγενείς αυτοί παράγοντες επηρέασαν την εκτέλεση του Προϋπολογισμού και εδώ να θυμίσω σε όλους τι έλεγε η σημερινή Κυβέρνηση τότε, ότι η κρίση είναι ας πούμε ανύπαρκτη, είναι μία πρόφαση της Κυβέρνησης, της τότε Κυβέρνησης, να μη δώσει παροχές.
Δεύτερο στοιχείο. Η φορολογική διοίκηση δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τους στόχους του Προϋπολογισμού. Το ερώτημα λοιπόν σήμερα, με βάση τη συζήτηση που γίνεται για την οικονομική κρίση, δεν είναι γιατί η Νέα Δημοκρατία δεν κατόρθωσε να εισπράξει -ας πούμε- 3 δισεκατομμύρια ευρώ από έμμεσους φόρους ή 1,7 δισεκατομμύρια ευρώ από άμεσους φόρους, όπως λένε τα στοιχεία. Το ερώτημα είναι εσείς τι θα κάνετε ως Κυβέρνηση, ποιες είναι οι δομικές αλλαγές που προωθείτε γι’ αυτό.
Το τρίτο στοιχείο είναι ότι τα ελληνικά προϊόντα και οι υπηρεσίες έχουν πρόβλημα ανταγωνιστικότητας.

(FT)










(2XS)
Αυτό φαίνεται, βεβαίως, στο έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, το οποίο φτάνει το 15% του ΑΕΠ.
Εμείς κάναμε πολλά και θα μπορούσα να μιλώ ώρες για αυτά που έκανε η Κυβέρνησή μας, προκειμένου να βελτιώσει όσο γίνεται περισσότερο τους όρους με τους οποίους ανταγωνίζονται προϊόντα και υπηρεσίες, μέσα από προγράμματα, μέσα από αναπτυξιακό νόμο, μέσα από το Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Η απάντηση όμως σε ότι αφορά την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι πολύ χειρότερη από ένα απλό τίποτα.
Κύριε Υπουργέ, πέρα από την ακύρωση των αναπτυξιακών εργαλείων που είχατε στην διάθεσή σας, όπως για παράδειγμα ο Αναπτυξιακός Νόμος, προχωρήσατε αυτούς τους τελευταίους τέσσερις μήνες σε μία πλήρη ακινησία του Κράτους. Και άκουσα αγαπητούς συναδέλφους να μιλούν, για παράδειγμα για παρατάσεις, για την καθυστέρηση του ΕΣΠΑ κ.λπ.. Τους τέσσερις τελευταίους μήνες έξι μόνο προσκλήσεις βγήκαν προς τους φορείς για να υποβάλουν προτάσεις. Ρωτήστε οποιοδήποτε καλοπροαίρετο στέλεχος, έναν του ΠΑΣΟΚ, τι σημαίνει αυτή η ακινησία για τα προγράμματα του ΕΣΠΑ ή για το κλείσιμο του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης.
Τέταρτη παρατήρηση. Για άλλη μια φορά οι εξωτερικοί πόροι διασφαλίζουν την εκτέλεση του Προϋπολογισμού. Τα έσοδα ήταν μία αύξηση 486.000.000 ευρώ, η οποία προήλθε από τους κοινοτικούς πόρους, δηλαδή η επιτάχυνση του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης βοήθησε το 2008 να έχουμε μία αύξηση των εσόδων και τα έξοδα αυξήθηκαν κατά 309.000.000 ευρώ –μιλάω πάντα για το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων- ακριβώς λόγω αυτής της επιτάχυνσης.
Επειδή η κυρία Αντωνίου κατέθεσε μία έκθεση του 2008, σε σχέση με την πολιτική της Κυβέρνησης, αντίγραφο από αυτήν την Έκθεση σας διαβάζω τώρα σε ότι αφορά δηλώσεις, τότε, της Κοινοτικής Επιτρόπου για το Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Λέει η Επίτροπος στις 30 Μαρτίου του 2007: «Οι Κοινοτικές επενδύσεις μεταμορφώνουν την Ελλάδα προς όφελος των πολιτών και της οικονομικής ανάπτυξης. Η πρόοδος που παρατηρείται στις επενδύσεις των κονδυλίων, που παρέχονται από τα Ταμεία Περιφερειακής Ανάπτυξης και Συνοχής, επιβεβαιώνει το εντυπωσιακό έργο που επιτελείται στην πράξη». Αλλάξαμε τα στοιχεία; Τροποποιήσαμε κάτι και δεν το ξέρουμε;
Είναι γνωστό ότι η διαχείριση του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης γίνεται μέσα από ένα σύστημα όσο γίνεται πιο καθαρό, όσο γίνεται πιο διαφανές, όσο γίνεται πιο λειτουργικό. Αυτή είναι και μία έμμεση απάντηση στους υπαινιγμούς που άφησε η κυρία Αντωνίου, χρησιμοποιώντας βαρύτατες εκφράσεις, όπως για παράδειγμα ότι η διαχείριση του Γ΄ ΚΠΣ ήταν ένα σκάνδαλο. Εδώ θέλω και εσείς δημοσίως, κύριε Υπουργέ, να αναγνωρίσετε ότι η προσπάθεια που κατέβαλε η κυβέρνηση η δική μας τότε δεν αποτυπώνεται μόνο στα έσοδα του Προϋπολογισμού, αλλά αποτυπώνεται και στο κλείσιμο του Γ΄ ΚΠΣ, το οποίο έγινε με τους καλύτερους δυνατούς όρους για τη χώρα και για να μη θυμηθώ ότι το 2004 το παραλάβαμε εκτός κοινοτικής νομιμότητας, στον πέμπτο χρόνο λειτουργίας του και με απαράδεκτες απορροφήσεις.
Προχωρώ τώρα στην πέμπτη παρατήρησή μου. Τα δημόσια έσοδα δεν τροφοδοτούν την οικονομική δραστηριότητα, αλλά την αποπληρωμή του χρέους. Το 2008 δαπανήσαμε ως χώρα 117.000.000.000 ευρώ για τη λειτουργία και 10.000.000.000 ευρώ για την ανάπτυξή μας, σύνολο 127.000.000.000 ευρώ. Τα 70.000.000.000 από αυτά τα 127.000.000.000 τα δανειστήκαμε, δηλαδή για κάθε 100 ευρώ 45 ευρώ βάλαμε εμείς και 55 οι δανειστές μας. Από αυτά τα 55 μόνο 4 ευρώ επενδύθηκαν για την ανάπτυξη. Τα υπόλοιπα που πήγαν; Σε τοκοχρεολύσια, σε εξοπλισμούς, αλλά και στο δαπανηρό στη λειτουργία του Κράτος. Και εδώ μπορούμε να κάνουμε μία πολύ μεγάλη συζήτηση για το τι είναι αυτό που η δική σας Κυβέρνηση θα κάνει έτσι ώστε να μειώσει τις λειτουργικές δαπάνες του Κράτους, όχι με τις περιστολές αυτές, οι οποίες είναι μία ασπιρίνη στον καρκίνο, αλλά με την αναδιοργάνωση, τη ριζική αναδιοργάνωση των κρατικών μηχανισμών.
Το ιδανικό, βέβαια, θα ήταν τα τακτικά έσοδα να καλύπτουν τα τακτικά έξοδα. Αυτό είναι το ιδανικό. Και το έλλειμμα να προέρχεται μόνο από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και βέβαια να είναι κάτω από το 3%, δηλαδή εκεί επιτρέπεται ο δανεισμός. Πως όμως θα γίνει αυτό όταν ζούμε με δανεικά, χωρίς να δημιουργούμε πλούτο, όταν δανειζόμαστε περισσότερα από όσα μπορούμε να αποπληρώσουμε και όταν τα χρέη αποκτούν μία δική τους αυτοτροφοδοτούμενη δυναμική; Εδώ να κάνω μία παρένθεση και να πω ότι σύμφωνα με υπολογισμούς, το 1/3 περίπου του χρέους που αναλογεί σε κάθε πολίτη οφείλεται στην δαπανηρή λειτουργία κυρίως των ΔΕΚΟ.
Χωρίς τους εξωτερικούς πόρους, τους κοινοτικούς και δεύτερον χωρίς τον δανεισμό, με βάση το πρόβλημα ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, η προοπτική βιωσιμότητας της Χώρας είναι περιορισμένη. Πού θα βασιστεί, λοιπόν, η ανάπτυξη;
Μιλήσατε, κύριε Υπουργέ, την προηγούμενη εβδομάδα, για ένα νέο παραγωγικό πρότυπο, για μία δίκαιη ανακατανομή του πλούτου. Βέβαια, πριν ο πλούτος κατανεμηθεί δίκαια ή άδικα πρέπει να παραχθεί. Πόσο, λοιπόν, θα περιμένουμε ακόμα να αποσαφηνίσει η Κυβέρνηση ποιο είναι αυτό το νέο παραγωγικό πρότυπο, που θα επιφέρει πλούτο στη Χώρα;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι κρίσεις δεν συγκλονίζουν μόνο τις κυβερνήσεις, αλλά πρέπει και να τις αφυπνίζουν, να τις υποχρεώνουν να κάνουν αυτά που άλλοτε δεν μπορούσαν ή δεν τολμούσαν. Φτάνει όμως να υπάρχουν κυβερνήσεις που ξέρουν τι θέλουν. Φτάνει να υπάρχουν κυβερνήσεις που έχουν σχέδιο χειρισμού της κρίσης και ενιαία γραμμή πλεύσης.
Όμως αντί αυτών τι βλέπουμε; Βλέπουμε δομικούς πειραματισμούς στη λειτουργία της κυβέρνησης, γενικές διακηρύξεις για τον επανασχεδιασμό της Χώρας, απαξίωση της ελληνικής οικονομίας στο εξωτερικό και βέβαια πολυφωνία Υπουργών, ακριβώς λόγω της αβεβαιότητας ως προς την γραμμή πλεύσης. Ένα παράδειγμα αποτελεί η πρόταση ενός νέου φόρου ή ενός νέου ασφαλιστικού πόρου για το Ταμείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης, το οποίο ήταν σε πλήρη αναντιστοιχία με όσα υποσχεθήκαμε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο πρόγραμμα σταθερότητας.
Και μιας που αναφέρομαι στην Ευρώπη, στις Βρυξέλλες, να σας πω -και με βάση αυτά που είπε ο κύριος Παπουτσής- ότι δεν πρόκειται μόνο για συστάσεις που απήυθυνε το Συμβούλιο ή που θα απευθύνει το Συμβούλιο μέσω της Επιτροπής, αλλά και η απόφαση του Συμβουλίου. Μάλιστα, είναι η πρώτη φορά που εφαρμόζεται συγχρόνως το άρθρο 121 παρ. 4 και το άρθρο 126 παρ. 9 της Συνθήκης με σύσταση και απόφαση. Και μέσα στην απόφαση, δηλαδή στη λήψη πρόσθετων μέτρων με συγκεκριμένη προθεσμία, αναφέρω μείωση μέσου όρου μισθών σε ονομαστικούς όρους, πάγωμα προσλήψεων, περικοπή μεταβιβάσεων στην κοινωνική ασφάλιση, εφαρμογή ενιαίας προοδευτικής φορολογικής κλίμακας για όλα τα εισοδήματα, αύξηση φόρων στην ακίνητη περιουσία. Είναι σχέδιο απόφασης που εισηγείται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο Συμβούλιο, το οποίο σας υποχρεώνει να τα κάνετε όλα αυτά και μάλιστα μέσα σε συγκεκριμένη προθεσμία.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνοντας κύριε Πρόεδρε, θέλω να απευθυνθώ και στους συναδέλφους του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος που μέσα στην σημερινή συγκυρία…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ολοκληρώστε όμως, κύριε συνάδελφε.
ΜΟΥΣΟΥΡΟΥΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ: …εξακολουθούν να καλλιεργούν την νοοτροπία ότι το Κράτος μπορεί να εξασφαλίσει μια πλούσια ζωή για όλους, αρκεί αυτοί που κυβερνούν να το θέλουν. Πρέπει να μας πουν ποια είναι η αριστερή πολιτική, που στις σημερινές συνθήκες μπορεί να εξασφαλίσει ευημερία και να βάλει τη Χώρα σε τροχιά ανάπτυξης. Για εσάς η πολιτική αυτή είναι κρατικοποιήσεις, οι οποίες όμως απειλούν και δεν ενισχύουν το κοινωνικό κράτος.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειρoκροτήματα απ ό την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ τον κύριο Μουσουρούλη.
Ο κύριος Εμμανουήλ Όθωνας από το Νομό Ρεθύμνου έχει το λόγο από του Βήματος, για δέκα λεπτά ακριβώς.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΌΘΩΝΑΣ: Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε.
Το 2008, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ήταν ένας χρόνος με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, αφού ήταν η χρονιά εκείνη που η παγκόσμια κρίση ήταν σε εξέλιξη σε όλες τις προηγμένες οικονομίες και ήταν ορατή παντού, επομένως και από τη Χώρα μας, παρά το γεγονός ότι λόγω των ιδιαιτεροτήτων και των διαρθρωτικών δομών της ελληνικής οικονομίας η κρίση στη Χώρα μας δεν είχε ξεκινήσει ακόμα.
Όμως η κρίση, τα σημάδια της κρίσης ήταν εδώ, η ψυχολογία της κρίσης είχε ήδη αρχίσει να διαμορφώνεται και εδώ και επομένως υπήρχε ένα περιθώριο συγκρότησης ενός αποτελεσματικού σχεδίου αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης, υπήρχε ο διαθέσιμος χρόνος στην τότε Κυβέρνηση να αξιοποιήσει αυτή τη διαφορά εισόδου που είχε η Χώρα μας στην εξελισσόμενη παγκόσμια κρίση για την καλύτερη αντιμετώπισή της.
Τι έκανε τότε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με αυτά τα πραγματικά και αδιαμφισβήτητα δεδομένα ενόψει της; Κανένα σχέδιο, αποσπασματικά μέτρα χωρίς αποτελεσματικότητα και κυρίως καμία συναίσθηση ότι ακριβώς λόγω των διαρθρωτικών πάγιων προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας οι συνέπειες της κρίσης, όταν αναπόφευκτα αυτή θα έμπαινε στη Χώρα μας, θα ήταν οδυνηρές.
Το πάρτι συνεχίστηκε, το σύνδρομο του Τιτανικού χαρακτήρισε τα έργα και τις ημέρες της διακυβέρνησης και εκείνης της χρονιάς και έτσι αφού αφήσαμε ανεκμετάλλευτο αυτό τον κρίσιμο χρόνο -όπως αποτυπώνεται και στα μεγέθη του οικονομικού έτους που σήμερα ως απολογισμό συζητάμε- επιδοθήκαμε στη συνέχεια στην οργάνωση της απόδρασης.
(PM)

(2FT)
Η επόμενη χρονιά ακριβώς ήταν η χρονιά της απόφασης δραπέτευσης από το δημοσιονομικό περιβάλλον το οποίο η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δημιούργησε και μάλιστα απόδραση μ’ έναν τρόπο, με μία επιπολαιότητα και με μία εγκληματική -θα έλεγα- χαιρεκακία ούτως ώστε ο επόμενος «νοικοκύρης» που θα έμπαινε στο σπίτι -λες κι αυτό το σπίτι δεν ήταν δικό μας αλλά είμαστε «μουσαφίρηδες»- να μην έβρισκε τίποτα όρθιο, αν είναι δυνατόν.
Για όλη αυτή την πολιτική συμπεριφορά είναι προφανές ότι υπάρχουν αυταπόδεικτες πολιτικές και ίσως όχι μόνο πολιτικές ιστορικές ευθύνες. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο είναι διάχυτος ο εκνευρισμός στους συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας μετά την ανακοίνωση της πολιτικής απόφασης να ασχοληθεί η Βουλή θεσμικά, αξιόπιστα, με σοβαρότητα και με ψυχραιμία με την αναζήτηση των αιτιών αλλά και των ευθυνών εκείνων που οδήγησαν τη χώρα σ’ αυτή την κατάσταση. Είναι ο εκνευρισμός της ενοχής, ο εκνευρισμός της αποκάλυψης, ο εκνευρισμός της έλλειψης αισθήματος ευθύνης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ούτε ο εκνευρισμός σας, ούτε η ανησυχία σας, ούτε η προσπάθεια συμψηφισμού την οποία επιχειρείτε παραπέμποντας τη συζήτηση πολλά χρόνια, ακόμα και δεκαετίες πίσω, δεν πρόκειται να σας απαλλάξουν από τη βάσανο της συζήτησης, της διερεύνησης, της αποκάλυψης και της απόδοσης ευθυνών όπου και σε όποιον αυτές ανήκουν. Μη ματαιοπονείτε. Είναι αδιαπραγμάτευτη η πολιτική μας απόφαση, είναι σαφής η πολιτική μας δέσμευση απέναντι στους πολίτες που δικαιούνται επιτέλους να μάθουν όσο γίνεται διαυγέστερα την αλήθεια γιατί αυτή η αλήθεια, αυτή η γνώση των πολιτών που καλούνται σήμερα να σηκώσουν το βάρος της κρίσης που δημιουργήθηκε είναι προϋπόθεση πάνω στην οποία μπορεί να βασιστεί η προσπάθεια ανάκαμψης, η προσπάθεια επιτυχίας ενός νέου εθνικού σχεδίου επιβίωσης όπως αυτό που η Κυβέρνηση σήμερα παλεύει με συστηματικότητα, με δυσκολίες, με πολλά προβλήματα, αλλά με μία σαφή στόχευση να επιτύχει. Οι Έλληνες πολίτες δικαιούνται και θα μάθουν ποιοι, πότε και πώς μετέτρεψαν τα γνωστά μας διαρθρωτικά οικονομικά προβλήματα, τη γνωστή μας δημοσιονομική απειθαρχία, τη συνεχώς τροφοδοτούμενη ανάγκη χρηματοδότησής μας. Ναι, αλλά όλα αυτά απέχουν απ’ αυτό τον εφιάλτη που δημιουργήσατε και που ζούμε σήμερα, αυτή τη «σφιχτή θηλιά» που βάλατε στο λαιμό του εθνικού κορμού, της πατρίδας μας κι έτσι ζούμε σήμερα την πιο επώδυνη μεταπολεμική περιπέτεια που βιώσαμε ως χώρα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συμμερίζομαι ότι υπάρχει ένα εύλογο ερώτημα που διατυπώνεται ως εξής: «Καλά, εσείς, κόμμα εξουσίας με κυβερνητικό παρελθόν, δεν γνωρίζατε την κατάσταση;». Το ερώτημα αυτό το απευθύνετε σε μας κι εσείς αλλά και καλοπροαίρετα αρκετοί πολίτες. Απαντώ λοιπόν: Ναι, γνωρίζαμε γιατί και είχαμε την ευθύνη να ψάξουμε στοιχεία και είχαμε την αγωνία πού θα βασίσουμε τη νέα προσπάθεια που ήταν φανερό ότι είχε ανάγκη η χώρα, όμως δεν ξέραμε –και το λέμε με κάθε ειλικρίνεια- την έκταση, την ένταση και το βάθος του προβλήματος γιατί ουδείς μπορούσε να διανοηθεί ως πού μπορούσε να φθάσει η επιπόλαιη στα όρια της εγκληματικότητας απερισκεψία σας. Κυρίως όμως δεν ξέραμε πόσο άμεσα και πόσο εύκολα θα στοχοποιείτο η χώρα από διάφορα κερδοσκοπικά ανά την υφήλιο συμφέροντα. Αυτό είναι που για μας άλλαξε δραματικά τα δεδομένα και όχι η δραματικότητα της οικονομικής κατάστασης με την οποία είχατε «προικοδοτήσει» τη νέα Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και το Γιώργο Παπανδρέου.
Επίσης ίσως δεν μπορούσαμε να εκτιμήσουμε τον εύκολο «μεταμορφισμό» της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπου από μία όχι απλά αδιαφορία, όχι απλά ανοχή, αλλά από μία προκλητική αβάντα στα έργα και στα πεπραγμένα των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας, οι Ευρωπαίοι μετατράπηκαν στις 5 Οκτωβρίου σε άτεγκτους και πολύ αυστηρούς επιτιμητές για πράγματα τα οποία όφειλαν να γνωρίζουν ότι γίνονταν σ’ αυτή τη χώρα επί πέντε χρόνια και στα οποία συνέβαλε η δική τους στάση και ανοχή για να συμβούν.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήταν πράγματι ενδιαφέρον, μαζί με την Εξεταστική Επιτροπή που η Βουλή θεσμικά θα συγκροτήσει για να εξετάσει το πώς δημιουργήθηκε αυτή η οικονομική κατάσταση και πώς «μαγειρεύονταν» τα στοιχεία με τα οποία τροφοδοτούσαμε τους διεθνείς οργανισμούς τα τελευταία πέντε χρόνια, αν μπορούσαμε να δούμε και πώς η Ευρωπαϊκή Ένωση και συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα και όργανα που έχουν διακριτό και συγκεκριμένο ρόλο ακόμα και σήμερα, συνέβαλαν δια πράξεων ή δια παραλείψεων στο να έλθει η χώρα μας σ’ αυτή την κατάσταση και πώς σήμερα δεν αφήνουν κανένα περιθώριο μήπως και πετύχει το λεγόμενο ελληνικό πείραμα. Ποιο πείραμα δηλαδή; Το πείραμα ότι μπορεί να υπάρξει αποτελεσματική διόρθωση μιας πορείας βασισμένης στην αντιμετώπιση των αιτιών που παράγουν την κρίση και το πρόβλημα και όχι τα συμπτώματά της, πώς αυτό μπορεί να γίνει μέσα από διαφάνεια, κανόνες κοινωνικού δικαίου, πολιτικής αποτελεσματικότητας, ανταποδοτικότητας και αναλογικότητας στην κατανομή των βαρών. Ίσως δεν επιθυμούν στην Ευρώπη αυτό το πείραμα να ανοίξει νέους δρόμους και έπρεπε να καταπνιγεί και να υποστεί μία αφόρητη πολιτική και οικονομική πίεση έγκαιρα ούτως ώστε να προκαταληφθεί η όποια αποτυχία του.
Θέλω να πιστεύω ότι και αυτή η λογική ματαιοπονεί διότι η προσπάθειά μας διατρέχεται από την αξιοπιστία παντού. Η αξιοπιστία παντού, προς τα έξω σημαίνει όχι άλλα λογιστικά «μαγειρέματα», πιστή τήρηση του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης, ριζικές ανατροπές στο πολιτικό σύστημα, στο κράτος, στην οικονομία, στους θεσμούς, παντού. Αυτό συνοδεύεται από την Κυβέρνησή μας και από την προστασία της αξιοπιστίας μας και προς τα μέσα, δηλαδή απέναντι στους πολίτες που καλούμε μαζί μας για να πάρουμε και να διεκπεραιώσουμε αυτό το φοβερό πολιτικό και οικονομικό βάρος. Γι’ αυτό η Κυβέρνηση θέτει –και πολύ καλά κάνει- μία σαφή οριοθέτηση, μία «κόκκινη γραμμή» απέναντι σε όλους γιατί οι πολίτες και η κοινωνία έχουν όρια αντοχών και ανοχών που κανείς δεν μπορεί να υπερβεί.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ τον κύριο συνάδελφο.
Γίνεται γνωστό στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής, 50 μαθητές και μαθήτριες από την Αρκαδία, από το 10ο Δημοτικό Σχολείο Τρίπολης και 4 εκπαιδευτικοί συνοδοί τους.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες)
Ο Βουλευτής Β΄ Περιφέρειας Πειραιώς και Σαλαμίνας κύριος Δημήτριος Λιντζέρης από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει το λόγο για δέκα λεπτά.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητείται σήμερα στη Βουλή η κύρωση του Απολογισμού και Ισολογισμού του Κράτους του οικονομικού έτους 2008. Για λόγους κοινοβουλευτικής τάξης και συνέχειας του κράτους το νομοσχέδιο θα υπερψηφιστεί, όμως αυτός ο Απολογισμός έχει καταψηφιστεί από τον πλέον αρμόδιο κριτή, τον ελληνικό λαό, με την εκκωφαντική ψήφο του τον προηγούμενο Οκτώβρη. Καταψηφίστηκε στη συνείδηση της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων. Στην ανάλυση των στοιχείων αυτού του Προϋπολογισμού αποτυπώνονται με σαφή τρόπο τα αίτια της οικονομικής κατάρρευσης από την οποία απειλείται σήμερα η χώρα μας.
Κρίνοντας επιφανειακά κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι αυτή η συζήτηση δεν έχει κανένα πολιτικό ενδιαφέρον αφού αναφέρεται σ’ ένα καταδικασμένο παρελθόν.
(SX)

(3PM)
Κατά την άποψή μου αυτή η συζήτηση έχει μεγάλο ενδιαφέρον ακριβώς γιατί η ανάλυση των αιτίων που οδήγησαν τη χώρα μας στο ζοφερό σήμερα, ο παραδειγματισμός μας από τις πρακτικές και τα λάθη του παρελθόντος, αποτελούν προϋπόθεση για τη νέα αρχή. Αρκεί όλες οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις να κατανοήσουν το τι έφταιξε και τι δεν πρέπει να επαναληφθεί στο μέλλον από τα όποια ζοφερά του παρελθόντος. Και, βεβαίως, αρκεί να συμφωνήσουμε στη συνετή εφαρμογή ενός προγράμματος που θα βγάλει τη χώρα μας από το τέλμα και θα την οδηγήσει σε ένα καλύτερο μέλλον, σε ένα μέλλον που αξίζει σε εμάς και τα παιδιά μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση με τη μέχρι τώρα πολιτική της έχει αποδείξει ότι το πήρε το μάθημα και με σταθερά βήματα οδηγεί τη χώρα στην έξοδο από την κρίση. Η Κυβέρνηση θα πράξει αυτό που οφείλει απέναντι στον ελληνικό λαό. Το ζήτημα είναι τι θα πράξουν, τι οφείλουν να πράξουν, και οι άλλες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις και ιδιαίτερα η Νέα Δημοκρατία. Κι αν δεν μπορούν να συνεισφέρουν στη μεγάλη πορεία ανάκαμψης που ξεκίνησε ο ελληνικός λαός, τουλάχιστον ας σιωπούν, ας μην προκαλούν, ας κάνουν την αυτοκριτική τους, να μην προκαλούν τον ελληνικό λαό υπερασπιζόμενοι σήμερα καταδικασμένες πρακτικές. Ας πάψουν, επιτέλους, τώρα που είναι Αντιπολίτευση, να ζουν σε μία πλαστή πραγματικότητα σύμφωνη με αυτή που ζούσαν στη φάση που ήταν κυβέρνηση.
Ο Εισηγητής της Πλειοψηφίας μας, ο κ. Κουσελάς, με αδιάψευστα στοιχεία που στηρίζονται στην Έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, αποκάλυψε με αριθμούς την κακοδαιμονία του χθες. Κατέδειξε την αναξιοπιστία των προϋπολογισμών της Νέας Δημοκρατίας. Η αναξιοπιστία αυτή δεν ήταν μόνο λογιστική. Ήταν βαθιά οικονομική, διοικητική, θεσμική και ηθική κρίση. Αποτύπωνε την κρίση στο φορολογικό μας σύστημα, την κρίση στις σχέσεις εφορίας - φορολογουμένου και στους μηχανισμούς ελέγχου και διακανονισμού.
Πώς θα μπορούσε, όμως, να ήταν αλλιώτικα όταν οι Υπουργοί τότε δίδασκαν φοροδιαφυγή και επιδίδονταν στο στήσιμο off shore εταιρειών, όταν τις ταύτιζαν με το ηθικό, με το νόμιμο;
Και, βέβαια, να θυμίσω ότι το σύνολο της κυβέρνησης τότε έπλεε σε πελάγη ευτυχίας και επαίρετο αυτάρεσκα και με περισσή αλαζονεία για τα υποτιθέμενα επιτεύγματά της στον τομέα της οικονομίας. Και η ευτυχία και τα επιτεύγματα αυτά αποδείχθηκαν πλαστά και φρούδα. Και τα μόνα που έμειναν είναι τα πελάγη δυστυχίας στα οποία οδήγησαν οι άφρονες αυτές πολιτικές τον ελληνικό λαό.
Και αξίζει να θυμηθεί κανείς ότι ο Προϋπολογισμός αυτός που συζητάμε σήμερα, καταρτίστηκε μετά τις πρόωρες εκλογές του 2007, τις οποίες ο κ. Καραμανλής εκήρυξε με το επιχείρημα της κατάρτισης ενός σοβαρού και αξιόπιστου προϋπολογισμού.
Ήταν ένας πλαστός προϋπολογισμός. Καμιά πρόβλεψη δεν επαληθεύτηκε.
Οι σημαντικότερες, βέβαια, υπερβάσεις προβλέψεων έγιναν στον εξωτερικό δανεισμό όταν αντί του 1,4 δισεκατομμυρίων ευρώ που προβλέπετο, τελικά ελήφθησαν 34,7 δισεκατομμύρια παρακαλώ.
Με τέτοιους προϋπολογισμούς φτάσαμε στη σημερινή πλαστή πραγματικότητα, η οποία είναι πολύ σκληρή. Και αποδείχθηκε ότι το πλαστό περιβάλλον, στο οποίο εσείς προσπαθούσατε να βυθίσετε εμάς και την Ευρωπαϊκή Ένωση, στην ουσία βυθίζει τη χώρα και το λαό της.
Φτάσαμε, λοιπόν, σήμερα σε μία σκληρή πραγματικότητα, σε ένα δημόσιο χρέος με 300 δισεκατομμύρια ευρώ και με ετήσιο έλλειμμα 12,5% του Α.Ε.Π., με τα κρατικά ταμεία άδεια, με το δανεισμό να τρέχει με τρελούς ρυθμούς και βέβαια με τη διεθνή αξιοπιστία της χώρας μας στο χαμηλότερο επίπεδο.
Επιγραμματικά θα μπορούσα να πω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι η 5ετία της Νέας Δημοκρατίας χρέωσε τη χώρα μας πάνω από 100 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτή είναι η αλήθεια. Και αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγήν τρόπου διακυβέρνησης της χώρας.
Κυρίες και κύριοι, η σημερινή Κυβέρνηση έχει λάβει ισχυρή εντολή για την αναγέννηση της πατρίδας μας, με πρώτο στόχο τη διάσωση της χώρας μέσω της δημοσιονομικής της εξυγίανσης και συγχρόνως να την οδηγήσει στην ανάπτυξη.
Αυτό πράττει με μέθοδο και αποφασιστικότητα, όπως φαίνεται από τη μέχρι τώρα πορεία της.
Το πλαίσιο της φορολογικής και εισοδηματικής πολιτικής, που ανακοινώθηκε, κινείται στην κατεύθυνση της φορολογικής δικαιοσύνης που έλειπε από τη χώρα.
Ο Προϋπολογισμός του 2010 φέρνει στοιχεία διαφάνειας και ελέγχου του Κοινοβουλίου όσον αφορά την παρακολούθηση της εξέλιξής της.
Και, βέβαια, με τη γενικότερη πολιτική της επιδιώκει να δημιουργήσει ένα Κράτος στρατηγείο, που θα στηρίξει τη μικρομεσαία επιχείρηση, τη ραχοκοκαλιά της κοινωνίας και της οικονομίας.
Κυρίες και κύριοι, δράττομαι της ευκαιρίας, πριν κλείσω, για να καταθέσω κάποιες σκέψεις και προτάσεις, που ίσως αποβούν χρήσιμες.
Η χώρα μας σήμερα υφίσταται απροσχημάτιστους εκβιασμούς από διεθνούς εμβέλειας κερδοσκόπους, αφού αποτελεί τον ασθενή κρίκο της Ευρωζώνης. Θα έλεγα ότι υφίσταται οικονομική τρομοκρατία.
Φαίνεται ότι την τύχη της χώρας μας οσονούπω θα ακολουθήσουν και χώρες της Ιβηρικής Χερσονήσου και η Ιρλανδία. Πιο προφανές, όμως, είναι ότι η μεταχείριση που υφίσταται η χώρας μας, αλλά και οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες που ανέφερα, από οργανωμένα κέντρα του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, δεν είναι σύμφωνη ούτε με τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς ούτε με τους κανόνες καλής πίστης.
Η δημιουργία κλίματος ανασφάλειας, αβεβαιότητας, φόβου με σκοπό την αποκόμιση κερδών, τα οποία υπό κανονικές συνθήκες δεν θα αποκόμιζαν, αποτελούν πρόκληση δημοσίου συμφέροντος για ίδιον όφελος.
Αυτή την κρίσιμη ώρα για την Ευρώπη πρέπει να τεθούν κανόνες, οι οποίοι να ρυθμίζουν με σωστό τρόπο τη διακίνηση των κεφαλαίων και του όλου συστήματος που ονομάζουμε διεθνείς αγορές.
Κρίσιμο ρόλο σε αυτό το σύστημα παίζουν οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης, οι εκθέσεις των οποίων αφορούν άμεσα και καθοριστικά τις οικονομικές εξελίξεις και το μέλλον για την ανάπτυξη των χωρών.
Η λειτουργία σήμερα των διεθνών οίκων αξιολόγησης έχει καταγραφεί και αποκαλυφθεί από οικονομολόγους διεθνούς κύρους όπως ο Γκαλμπρέιθ και στο Στρίγκλιτζ, οι οποίοι καταλήγουν στην ανάγκη διεθνούς παρέμβασης και αποτελεσματικού ελέγχου στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Πρωθυπουργοί, μεταξύ των οποίων και ο δικός μας, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας, ο Γιώργος Παπανδρέου, μιλούν δημόσια για εκβιασμό.
Κυρίες και κύριοι, μπροστά σε αυτή την πραγματικότητα νομίζω ότι τα Εθνικά Κοινοβούλια πρέπει και μπορούν να δραστηριοποιηθούν. Το πρότεινα και σε μία συνεδρίαση της Επιτροπής Οικονομικών, το προτείνω κι εδώ.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Κύριε συνάδελφε, αν θέλετε ολοκληρώστε.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ: Μπορούμε να αναλάβουμε την πρωτοβουλία, το Προεδρείο της Επιτροπής Οικονομικών της Βουλής για παράδειγμα, για κοινή συνεδρίαση με τις επιτροπές της Πορτογαλίας, της Ισπανίας, της Ιταλίας, της Ιρλανδίας σε πρώτη φάση, προκειμένου να διερευνηθεί από κοινού η δυνατότητα δημιουργίας ευρωπαϊκού, δημόσιου, αξιόπιστου Οργανισμού για την αξιολόγηση της πιστοληπτικής δυνατότητας των ευρωπαϊκών χωρών στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Τράπεζας, όπως και τη δυνατότητα δημιουργίας ελεγκτικών μηχανισμών για την αντιμετώπιση της διεθνούς οικονομικής τρομοκρατίας.
Αποτελεί αυτή ένα περίγραμμα, μία πρόταση που με περαιτέρω ανάλυση θα μπορούσε να στηρίξει τον αγώνα που δίνει σήμερα ο Πρωθυπουργός, ο Υπουργός Οικονομικών, ο Υφυπουργός Οικονομικών στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Θα ήταν χρήσιμο και για τώρα, αλλά και για το μέλλον.
Ας αξιολογηθεί από τους αρμοδίους.
Κυρίες και κύριοι, η διέξοδος από την κρίση δεν μπορεί παρά να είναι ευρωπαϊκή.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Η βαθιά κρίση, στην οποία έχει περιπέσει η χώρα, μπορεί να αποτελέσει την ευκαιρία για την αναγέννηση της πατρίδας μας. Η Κυβέρνηση…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Κύριε Λιντζέρη, δεν έχουμε χρόνο. Παράκληση…
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ: Να ολοκληρώσω τη φράση μου, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ναι. Ευχαριστώ.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ: Η Κυβέρνηση βαδίζει στη σωστή κατεύθυνση. Ο λαός μας τη στηρίζει και απαιτεί από εμάς σύνεση, συνεννόηση, συναίνεση και γιατί όχι και συστράτευση. Συστράτευση στα έργα και όχι στα λόγια, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Κύριε Λιντζέρη, σας ευχαριστούμε πάρα πολύ.
Οι επόμενοι συνάδελφοι, με κοινή συναίνεση, θα μιλήσουν από πέντε λεπτά αντί για δέκα.
Πρώτος είναι ο κ. Γιαννάκης Μιχαήλ και ακολουθούν ο κ. Αθανάσιος Αλευράς και ο κ. Αηδόνης Χρήστος.
Κύριε Γιαννάκη, έχετε το λόγο. Σας ευχαριστώ.
ΜΙΧΑΗΛ ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ: Κι εγώ σας ευχαριστώ.
Κύριε Πρόεδρε, ο προηγούμενος ομιλητής, ο συνάδελφος από τη Συμπολίτευση, ζήτησε συστράτευση. Και αλίμονο αν σε μία τέτοια κρίσιμη συγκυρία δεν υπάρξει συστράτευση.
Βέβαια, στα λόγια είναι πολύ εύκολο. Πρέπει στην πράξη, με το παράδειγμά μας ο καθένας, να σφυρηλατήσουμε αυτή την ενότητα και τη συστράτευση που έχει ανάγκη ο τόπος.

(PS)

(SX)
Πολύ φοβάμαι ότι τα μηνύματα που η Κυβέρνηση στέλνει στην ελληνική κοινωνία κάθε άλλο παρά βοηθούν στην αντιμετώπιση αυτής της τεράστιας κρίσης. Μιλάει για συναίνεση, για συστράτευση, για κοινή αντιμετώπιση των τεράστιων προβλημάτων, αλλά στην πράξη πολύ φοβάμαι ότι με άστοχες ενέργειες δυναμιτίζει αυτή την προσπάθεια που σε τελική ανάλυση η ίδια η ελληνική κοινωνία απαιτεί από εμάς.
Άλλωστε, η οικονομική κρίση δεν παρουσιάστηκε ξαφνικά. Αν δεν προϋπήρχε η κρίση αρχών, αξιών, η κρίση του πολιτικού συστήματος, της αξιοπιστίας μας δεν θα είχαμε φτάσει στο σημείο αυτό. Και γι’ αυτό σαφώς όλοι είμαστε συνυπεύθυνοι. Θα μπορούσε πολύ εύκολα όποιος συνάδελφος είτε από τη Νέα Δημοκρατία είτε από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. να βρει σαράντα πενήντα λόγους για να στηρίξει τον απολογισμό, τον ισολογισμό από την πλευρά τη δική μας ή να καταψηφίσει, να κάνει αυστηρή κριτική από την πλευρά του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Οδηγεί, άραγε, πουθενά όλη αυτή η συζήτηση και η αντιπαράθεση; Σαφώς όχι. Επειδή το μέλλον είναι εξαιρετικά δύσκολο, θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί και στον τρόπο συμπεριφοράς, αλλά και στο πώς τοποθετείται ο κάθε συνάδελφος από αυτό το Βήμα.
Ιδιαίτερα, κύριε Υπουργέ, θα πρέπει να είναι προσεκτική η Κυβέρνηση γιατί τα μηνύματα δεν είναι μόνο προς το εσωτερικό αυτή τη δύσκολη στιγμή, είναι και στις διεθνείς αγορές. Όταν ο επικεφαλής του οικονομικού επιτελείου ο κ. Παπακωνσταντίνου μιλάει για Τιτανικό, όταν ο ίδιος είναι καπετάνιος στον Τιτανικό, καταλαβαίνετε πώς αυτό μεταφράζεται στις διεθνείς αγορές και στον Έλληνα πολίτη. Ζητάμε θυσίες και σωστά το κάνουμε, αλλά από την άλλη πλευρά πρέπει να δώσουμε και ελπίδα. Αν πρόκειται να κάνουμε θυσίες για να οδηγήσουμε τον Τιτανικό στο παγόβουνο, τότε δεν έχει νόημα. Χρειάζεται, λοιπόν, ιδιαίτερη προσοχή από όλους μας.
Το ότι σ’ αυτή την συγκυρία συζητούμε τον Απολογισμό και τον Ισολογισμό του 2008 δεν θα είχε ενδεχομένως κανένα ενδιαφέρον, αν μέσα από αυτή τη συζήτηση δεν προέκυπταν συμπεράσματα και στοιχεία, τα οποία θα είναι ωφέλιμα στο πώς πρέπει να διαχειριστούμε τα οικονομικά τα επόμενα χρόνια, τι πρωτοβουλίες πρέπει να πάρουμε, πού ενδεχομένως η όλη διαδικασία δεν βοηθάει ώστε να έχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Το 2008 γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά ότι ήταν μια χρονιά εξαιρετικά δύσκολη. Μεγαθήρια οικονομικά κατέρρεαν και είναι λογικό όλα αυτά να επηρέασαν και την δική μας οικονομία. Και στις δύσκολες στιγμές αντί να έχουμε μια υπεύθυνη στάση από την Αξιωματική, τότε, Αντιπολίτευση θυμάστε πολύ καλά τι λέγατε, ποια ήταν η στάση σας. Θα σας αναφέρω μόνο ένα παράδειγμα. Όταν ήταν σε εξέλιξη η συζήτηση για τα 28 δισεκατομμύρια ευρώ της ενίσχυσης της ρευστότητας στην αγορά, τότε ακούγαμε κορώνες από την Αξιωματική Αντιπολίτευση ότι χαρίζουμε 28 δισεκατομμύρια ευρώ στις τράπεζες.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Αυτό ήταν το επιχείρημα και αυτό πέρασε στην ελληνική κοινωνία με καταστρεπτικά αποτελέσματα. Και σήμερα έρχεται η ίδια η Κυβέρνηση, η κυρία Κατσέλη, και προτρέπει τις τράπεζες, τα υπόλοιπα 16 δισεκατομμύρια ευρώ -γιατί μέχρι 12 δισεκατομμύρια ευρώ εκμεταλλεύτηκαν- να τα χρησιμοποιήσουν μέσα από το ίδιο πακέτο ώστε να ενισχυθεί η ρευστότητα στην ελληνική αγορά.
Αυτό δείχνει πραγματικά ότι όταν είμαστε Αντιπολίτευση θα πρέπει εξίσου υπεύθυνα να συμπεριφερόμαστε και όταν είμαστε Κυβέρνηση. Έδωσα ένα παράδειγμα για να δείξω πώς πραγματικά από ανευθυνότητα όλων μας, για εντυπωσιασμό πολλές φορές και για μικροπολιτικούς λόγους, δίνουμε λάθος μηνύματα στην κοινωνία, τα οποία, δυστυχώς, στην πορεία όταν γινόμαστε Κυβέρνηση δεν μπορούμε να τα μαζέψουμε.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Επίσης το θέμα της Εξεταστικής για την Οικονομία. Δεν θα υπάρξει συνάδελφος σ’ αυτή την Αίθουσα που να διαφωνήσει. Όλοι θέλουμε τη διαφάνεια, ειδικά εμείς οι νέοι Βουλευτές που δεν διαχειριστήκαμε ούτε ένα ευρώ. Γιατί να απολογούμαι στην περιφέρειά μου εγώ, όλοι οι συνάδελφοι που είχαμε την τύχη ή την ατυχία να μην διαχειριστούμε δημόσιο χρήμα.
Το ερώτημα που γεννάται μέσα από αυτή την διαδικασία είναι αν θα βγει ενισχυμένη η κοινωνία από το πολιτικό μας σύστημα ή θα στείλουμε πάλι λάθος μηνύματα, τα οποία θα φέρουν μεγαλύτερη ζημιά από ότι ενδεχομένως θέλουμε όλοι, την αλήθεια και την σωστή κατάληξη αυτής της διαδικασίας, δηλαδή, να βγει στο φως το πώς ακριβώς διαχειριστήκαμε όλα αυτά τα χρόνια το δημόσιο χρήμα, ώστε να μπει ένα τέρμα σ’ αυτή την κακοδιαχείριση.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Ευχαριστώ ιδιαιτέρως τον κ. Μιχάλη Γιαννάκη.
Ο κ. Αθανάσιος Αλευράς έχει το λόγο από τη θέση του για πέντε λεπτά παρακαλώ.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Και εμείς.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Θα ήθελα να παρατηρήσω καταρχάς για την αξιοπιστία της διαδικασίας ότι για μια ακόμα φορά αποκαλύπτεται και μέσα από αυτές τις διαδικασίες το πρόβλημα που υπάρχει όσον αφορά την οικονομική διαχείριση στη χώρα. Αποκαλύπτεται διότι με ενάμισι χρόνο, συνέβαινε και στο παρελθόν, καθυστέρηση έρχεται το ελληνικό κράτος και το Υπουργείο Οικονομικών να υποβάλει στο Κοινοβούλιο τον Απολογισμό της διαχείρισης, όταν φσε οποιαδήποτε σοβαρή μεγάλη επιχείρηση, αλλά και μικρή επιχείρηση, μια τέτοια πρακτική δεν θα ήταν αποδεκτή.
Είναι προφανές ότι η μεγάλη χρονική υστέρηση επιτρέπει και εγείρει πολιτικά ερωτήματα. Πιστεύω ότι αν διαβάσει κανένας προσεκτικά τις παρατηρήσεις του πορίσματος της Επιτροπής για τον έλεγχο της αξιοπιστίας των στατιστικών στοιχείων, την οποία συζητήσαμε πριν από λίγες ημέρες στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων, θα διαπιστώσει γιατί συμβαίνει αυτό. Γιατί συζητάμε οικονομικό απολογισμό του κράτους με καθυστέρηση ενάμισι έτους. Όπως θα διαπιστώσει κανένας γιατί το Ελεγκτικό Συνέδριο, το οποίο είναι υπεύθυνο για την ορθή δημοσιονομική διαχείριση, υποβάλλει εκθέσεις με δυο χρόνια καθυστέρηση. Πώς όλα αυτά μπορούν κάποτε να συγκεφαλαιωθούν και να δώσουν μπούσουλα για ορισμένες αναγκαίες διαρθρωτικές παρεμβάσεις και αλλαγές;
Δεν μπορούν, είναι απλό. Και εκεί μιας διαφωτίζει το πόρισμα της Επιτροπής, διότι σε μεγάλη έκταση η συλλογή των στατιστικών στοιχείων της χώρας, αλλά και της οικονομικής διαχείρισης, δεν γίνεται όπως θα ανέμενε κανένας με ηλεκτρονικό τρόπο, με ένα σύγχρονο λογιστικό σύστημα, ηλεκτρονικό, αλλά γίνεται με την υποβολή ερωτηματολογίων, με την συλλογή στοιχείων με απαντήσεις σε ερωτηματολόγια. Φτάνουμε, λοιπόν, σ’ αυτή την κατάσταση κατά την οποία ο επιβεβλημένος κοινοβουλευτικός έλεγχος δεν μπορεί παρά να είναι ατελής.
Αν αντίθετα συζητούσαμε για την οικονομική διαχείριση με τρόπο συγκεκριμένο, ενδελεχή και λεπτομερειακό, όπως θα έπρεπε, τρεις μήνες μετά την λήξη του οικονομικού έτους, θα είχαμε τη δυνατότητα ασφαλώς να βγάλουμε πολύ περισσότερα συμπεράσματα και όχι μόνο συμπεράσματα, αλλά να παρακινήσουμε και την Κυβέρνηση και το Υπουργείο Οικονομικών κάθε φορά σε έναν τρόπο καλύτερης διαχείρισης.
Έτσι εδώ, λοιπόν, φτάνουμε να συζητάμε για το 2008 που είναι το πρώτο έτος του εκτροχιασμού της δημοσιονομικής διαχείρισης από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Εκτροχιασμός ο οποίος πιστοποιείται σήμερα με τόσο μεγάλη καθυστέρηση και με τόσο τεράστιο οικονομικό και πολιτικό κόστος για τη χώρα και από τον οποίο προκύπτει ότι η Ελλάδα το 2008 είχε προϋπολογίσει ότι θα χρειαστεί να δανειστεί λίγα δισεκατομμύρια ευρώ και τελικά κατέφυγε στο να δανειστεί πολλαπλάσια. Γιατί συνέβη αυτό; Ποιος μπορεί πολιτικά να μας πει και πώς προκύπτει από τον Απολογισμό τι ακριβώς έχει συμβεί;
Είναι προφανές, λοιπόν, κύριε Πρόεδρε, ότι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αν διαβάσει κανένας νούμερο προς νούμερο τα χαρακτηριστικά του Απολογισμού τον οποίο συζητάμε, διαπιστώνει ότι έχουμε έναν σημαντικό εκτροχιασμό στις δημόσιες δαπάνες, εξ’ ου και σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση έρχεται και μας λέει: περιορίστε τις δημόσιες δαπάνες, δώστε έμφαση στον περιορισμό των δημοσίων δαπανών. Έναν εκτροχιασμό των δημοσίων δαπανών ο οποίος δεν συνοδεύτηκε από αντίστοιχο θετικό αποτέλεσμα στην παροχή υπηρεσιών στους πολίτες, γιατί τα χρήματα τα οποία ξοδεύει το κράτος, η δημόσια δαπάνη εάν αυξάνεται έν τινι μέτρω, οφείλει ταυτόχρονα να υπηρετεί καλύτερες υπηρεσίες στους πολίτες.
Ερχόμαστε, λοιπόν, σήμερα να συζητήσουμε με Εξεταστική Επιτροπή για την οικονομική διαχείριση, κάτι που δεν θα έπρεπε να το κάνουμε εάν τα πράγματα είχαν εξελιχθεί ομαλά, εάν τα πράγματα είχαν εξελιχθεί σύμφωνα με τους κανόνες μιας πολιτικά ομαλής διαχείρισης των οικονομικών στοιχείων της χώρας και οφείλουμε να αξιοποιήσουμε την ευκαιρία της Εξεταστικής Επιτροπής, όχι, για να δείξουμε ρεβανσισμό και διάθεση τιμωρητική απέναντι στους διαχειριστές, αλλά για να αντλήσουμε πολιτικά συμπεράσματα ωφέλιμα για το τι ακριβώς έχει συμβεί και για το τι ακριβώς δεν πρέπει να ξανασυμβεί στην οικονομική διαχείριση της χώρας.
(AS)
(PS)
Γιατί η προσπάθεια που καταβάλλουν ορισμένοι κύκλοι του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης τις τελευταίες ώρες να παρουσιάσουν ένα SWAP, το οποίο πολλάκις κατά τη διάρκεια που ήταν κυβέρνηση το ΠΑ.ΣΟ.Κ είχαν αναφέρει οι ίδιοι μέσα στη Βουλή, να προσπαθούν τώρα να εμφανίζεται ότι δεν γνώρισαν τίποτα για το SWAP, το οποίο ήταν απόλυτα νόμιμο και απόλυτα σύμφωνο με τους κανόνες της δημοσιονομικής διαχείρισης σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, είναι τουλάχιστον ατυχής.
Νομίζω ότι είναι πολύ καλύτερο να κοιτάξουν –και ολοκληρώνω με αυτή την πρόταση, κύριε Πρόεδρε- και να εξηγήσουν στον ελληνικό λαό και σε εμάς, τί ακριβώς συνέβη με τη διαχείριση επί των ημερών τους.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Σας ευχαριστώ, πάρα πολύ κύριε Αλευρά.
Ο κ. Χρήστος Αηδόνης από του Βήματος, έχει το λόγο για πέντε λεπτά, παρακαλώ.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΗΔΟΝΗΣ: Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βρισκόμαστε σήμερα σε μία ιδιαίτερη γνωστική διαδικασία που μέσα από την Απολογιστική Έκθεση των πεπραγμένων του 2008, προσπαθούμε να αντιληφθούμε και να κατανοήσουμε με τον καλύτερο τρόπο, πώς οδήγησαν τη χώρα μας οι ιθύνοντες της περιόδου 2004-2009 στην ιστορικά τραγική, οικονομική, κοινωνική, πολιτισμική κατάσταση. Μια πρωτοφανής κατάσταση που είναι απόρροια των αυθαίρετων προϋπολογισμών των παρελθόντων χρόνων, χωρίς φυσικά να αποτελεί εξαίρεση το οικονομικό έτος του 2008. Είναι μία διαδικασία που μέσα από τον εντοπισμό των λαθών και των παραλείψεων θα βγάλουμε ασφαλή και χρήσιμα συμπεράσματα για το μέλλον, υιοθετώντας πολιτικές προς όφελος του κοινωνικού συνόλου και της χώρας μας.
Ο εισηγητής μας ο κ. Κουσελάς κατέδειξε με τον πλέον αναλυτικό τρόπο τα οικονομικά πεπραγμένα και τις αστοχίες του Προϋπολογισμού του 2008. Υπογράμμισε τα αναληθή στοιχεία της διακυβέρνησης της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία, που ήταν προϊόν βαθυστόχαστης πρωτοποριακής έμπνευσης και φαντασίας. Όλα αυτά βέβαια, αποδεικνύονται από το αποτέλεσμα και αποτελούν βασικό σημείο αναφοράς της έκθεσης του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Τα φορολογικά έσοδα παρουσιάζουν σημαντική υστέρηση, η είσπραξη άμεσων φόρων υπολείπεται και οι έμμεσοι φόροι υστέρησαν ως προς τον προβλεπόμενο στόχο. Η διαφορά των μεγεθών αυτών, φυσικά οφείλεται στην ενδογενή παθογένεια του συστήματος, που ακούει στο όνομα «αδυναμία είσπραξης». Και φυσικά, αυτό το γεγονός δεν μας εκπλήσσει.
Από την ανάληψη της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, ακολουθήθηκαν πιστά πολιτικές που συνέβαλαν σταδιακά στην κατάρρευση των εσόδων του κράτους, όπως η κατάργηση των ελεγκτικών μηχανισμών του ΣΔΟΕ. Τα διαγραφέντα χρέη προς το δημόσιο που ανέρχονται στα 6.000.000.000 ευρώ, ασφαλώς και πρέπει να μας προβληματίσουν. Οι χαριστικές αυτές ρυθμίσεις αφορούν απόλυτα τους μεγαλο-οφειλέτες του δημοσίου. Με την ανοχή της προηγούμενης κυβέρνησης, επήλθε μία γιγάντωση της εισφοροδιαφυγής, της φοροδιαφυγής, της διαφθοράς, των καρτέλ, της αισχροκέρδειας και της παραοικονομίας.
Καταγράφεται επίσης, ένας κρυφός δανεισμός, μια πρωτόγνωρη διόγκωση του δανεισμού με σημαντικές υπερβάσεις στις προβλέψεις. Η ελλειμματική υλοποίηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων συνέδραμε καθοριστικά στην αύξηση του δημοσίου ελλείμματος, στερώντας από την περιφέρεια σημαντικά έργα κοινωνικών υποδομών και ανάπτυξης.
Όπως επεσήμαναν και οι προλαλήσαντες συνάδελφοι μου, τα προϋπολογισθέντα ποσά απείχαν παρασάγγας από τα πραγματοποιηθέντα. Αυτό οφείλεται στην εφαρμογή πολιτικών που δημιουργούν και αναπαράγουν δημόσια ελλείμματα και χρέη σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μπορούμε να μιλάμε σήμερα για απώλεια και ταπείνωση του κύρος της χώρας μας και ταυτόχρονα και του δικού μας κύρους πρωτίστως.
Ο συγκεκριμένος τρόπος διαχείρισης των δημοσίων οικονομικών της χώρας μας από τη Νέα Δημοκρατία, είναι η κύρια αιτία της τραγικής κατάστασης που βιώνουμε σήμερα, μιας κατάστασης που δεν μας τιμά ως χώρα και ως κοινωνία.
Η Νέα Δημοκρατία πρόταξε την απογραφή, η οποία εξελίχθηκε σε μια περιπέτεια επιτήρησης της οικονομίας και κόλαφο για την ίδια, εκθέτοντας ανεπανόρθωτα τη χώρα μας, προσβάλλοντας καίρια το κύρος μας. Με το εφεύρημα της ήπιας λογιστικής, κατάφερε με δημιουργικές λογιστικές και στατιστικά μαγειρέματα αριθμών και στοιχείων να παραπλανήσει ακόμα και τους εταίρους μας, ισοπεδώνοντας την τιμή και την υπόληψή μας διεθνώς.
Αυτό που διαπιστώνουμε είναι πως πολλοί συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ακόμα και σήμερα, μετά από τις επανειλημμένες εκθέσεις των αρμοδίων οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι καταπέλτης για την κατάσταση της οικονομίας μας, αρνούνται πεισματικά να αντικρύσουν την πραγματικότητα. Απαξιούν να έλθουν αντιμέτωποι με την αλήθεια των αριθμών και των στοιχείων. Έχουν εθιστεί –βλέπετε- στη δημιουργική λογιστική, παραπλάνηση του λαού, την αδιαφάνεια και την αναξιοπιστία. Αδιαφορούν πεισματικά για τις όποιες επιπτώσεις. Η στάση απόσυρσης των ευθυνών που τους αναλογούν σε μία περίοδο άκρως εξαιρετικά δύσκολη διεθνή συγκυρία, είναι μια ανεύθυνη πολιτική στάση για την οποία μας κρίνει ο λαός.
Οι πολίτες σήμερα απαιτούν από εμάς βαθιές τομές για να ξεπεράσουμε την κρίση των αξιών και των θεσμών που έχει επισκιάσει τη χώρα μας. Απαιτούν πολιτικές αναδιανομής που θα κατανέμουν δίκαια τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις σε όλους, ώστε να μπορέσουμε να βγούμε από το τέλμα και την ισοπέδωση, να ξαναφέρουμε την αισιοδοξία, την ελπίδα, το όραμα και την προοπτική στη χώρα, μέσα από μία αναπτυξιακή δυναμική της οικονομίας μας.
Με σοβαρότητα και υπευθυνότητα η παρούσα Κυβέρνηση, μέσα από τον Προϋπολογισμό, καλείται να αποκαταστήσει τη σχέση αξιοπιστίας, το περί δικαίου αίσθημα κάθε πολίτη, καθώς και να επανακτήσει τη χαμένη μας εμπιστοσύνη σε διεθνές επίπεδο. Το βέβαιο, είναι ότι απαιτούνται γενναίες πολιτικές αποφάσεις, αλλαγές και ανατροπές, νοικοκύρεμα, ανάταξη και αναδιανομή για να σταματήσει ο κατήφορος προς το χάος και τη χρεοκοπία και να επανέλθουμε στην ελπιδοφόρα προοπτική της κοινωνικής ευημερίας και της προόδου.
Γεγονός είναι πως σήμερα -απόρροια των οικτρών πολιτικών επιλογών της προηγούμενης κυβέρνησης- έχουμε να τιθασεύσουμε ένα τεράστιο δημοσιονομικό έλλειμμα που οφείλεται στην αδυναμία είσπραξης προβλεπόμενων εισφορών και εσόδων.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Μισό λεπτό κύριε Πρόεδρε, ολοκληρώνω.
Η Κυβέρνηση σήμερα επιδίδεται σε έναν άνισο αγώνα, εντός και εκτός. Αφενός στην αξιόπιστη εκτέλεση του Προϋπολογισμού και αφετέρου να φανεί συνεπής στην πραγμάτωση του νέου Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Τα πρόσφατα μέτρα που εξήγγειλε η Κυβέρνηση είναι εναρμονισμένα με τη στήριξη του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης.
Θέλουμε να τονίσουμε -και πρέπει να τονίσουμε- ότι η προστασία και η στήριξη των οικονομικά ασθενέστερων ομάδων του πληθυσμού και των μικρομεσαίων στρωμάτων, όπως το αποδείξαμε στο σύντομο χρονικό διάστημα της διακυβέρνησής μας, αποτελούν το κοινωνικό μας συμβόλαιο.
Μπροστά στα τεράστια προβλήματα που ορθώνονται, εκείνο που διακυβεύεται σήμερα είναι η κοινωνική συνοχή, η αλληλεγγύη των γενιών, η ευαισθησία και η ευρυθμία της κοινωνίας μας και προέχει η αποκατάσταση του δικού μας κύρους και της κλονισμένης εμπιστοσύνης των πολιτών προς την πολιτική. Αυτά είναι δεσμεύσεις, οι οποίες θα αποτελέσουν πράξη από την πολιτική μας.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Χρήστο Αηδόνη.
Ο κ. Κωνσταντίνος Αίβαλιώτης έχει το λόγο για πέντε λεπτά, για να κλείσουμε με τον εισηγητή της Πλειοψηφίας.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΙΒΑΛΙΩΤΗΣ: Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Πρόεδρε, ζούμε την απόλυτη παράκρουση. Ο Προϋπολογισμός του 2007, τον οποίο το ΠΑ.ΣΟ.Κ αποδόμησε στη Βουλή πριν δυόμιση χρόνια, σήμερα έρχεται ως Απολογισμός και τον υπερψηφίζει το ΠΑ.ΣΟ.Κ, παρότι τα μεγέθη του είναι απείρως χειρότερα του Προϋπολογισμού του 2008. Μάλιστα, πρέπει να πούμε ότι οι τελικές πληρωμές έπεσαν έξω, σε σχέση με τις προϋπολογισθείσες, κατά 27%.
Αυτό λοιπόν, το ναυάγιο μας το παρουσιάζει σήμερα περήφανα ο κ. Σαχινίδης και οι Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ το υπερψηφίζουν. Μιλάμε για τον τελευταίο Προϋπολογισμό του κυρίου Αλογοσκούφη.
Εμείς -που συνέπεσε να έχουμε καθηγητή τον κ. Αλογοσκούφη στο τμήμα Μάστερ στην ΑΣΟΕ- δικαιολογούμαστε να έχουμε κάποια συμπάθεια. Το να γίνεται όμως, το ΠΑ.ΣΟ.Κ «Αλογοσκουφικότερο» του Αλογοσκούφη, αυτό είναι ο ορισμός της απόλυτης παράκρουσης.
Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί έχετε αναγάγει, κύριε Υφυπουργέ εσείς στην Κυβέρνηση -δεν αναφέρομαι προσωπικά σε εσάς, φυσικά – την ασυνέπεια και το είπα- ξείπα σε επιστήμη.
Τί λέγατε για τον Προϋπολογισμό του 2008 πριν δυόμιση χρόνια; Σήμερα λέτε «ναι» στις ξεσαλωμένες δαπάνες; Λέτε «ναι» στις υπερβάσεις έως 426%; Λέτε «ναι» στη διαγραφή του προστίμου των 5,5 δισεκατομμυρίων ευρώ, σε μία εταιρεία που έχει κατηγορηθεί για 2,5 δισεκατομμύρια εικονικές συναλλαγές, σε μια εταιρεία που έχει αναμειχθεί το όνομά της στα δομημένα ομόλογα; Τί μας λέγατε πριν δυόμιση χρόνια για την «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗ»; Τί λέγατε εδώ για το εκτοξευόμενο δημόσιο χρέος και τις δαπάνες που αναπαρήγαγαν την κοινωνική αδικία;
Περιέργως, τίποτα δεν ακούστηκε σε αυτά που ανέφερα την περασμένη βδομάδα, για τις σπατάλες με τα κυβερνητικά τζετ και τα χλιδάτα ταξιδάκια των 6.000 ευρώ την ώρα. Τόσο κοστίζει η πτήση των κυβερνητικών Learjet, λες και η Ελλάδα είναι η Ελβετία. Η Ελβετία έχει τρία κυβερνητικά Learjet, με ενημέρωσε ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, ο κύριος Βενιζέλος και κοστίζουν 6.000 ευρώ την ώρα.
Εξηγήστε μας, τί γίνεται κύριε Υπουργέ με το Ινστιτούτο Μεταναστευτική Πολιτικής; Εδώ είναι το χαρτί, η απάντηση του κυρίου Ραγκούση, όχι δικό μου έγγραφο: «Υπουργείο Εσωτερικών, κ. Ραγκούσης». Ο κ. Ραγκούσης, λοιπόν, με ενημερώνει για το Ινστιτούτο Μεταναστευτικής Πολιτικής.
Στην ερώτηση για τα οκτακοσάρια που εξακολουθείτε να δίνετε σε δενδρίτες, σε σκηνίτες, Αλβανούς, Πακιστανούς κ.λπ., δεν τα καταφέρατε καλά πριν λίγες μέρες, αφού δεν μπορείτε να μας πείσετε ότι συζητήσατε επί μακρόν παρουσία του Πρωθυπουργού, σε Υπουργικό Συμβούλιο για τρία ειδοποιητήρια.
Ξέρετε καλά ότι 22.000 είναι τα ειδοποιητήρια, αγαπητέ κύριε Σαχινίδη και γι’ αυτό τα συζητήσατε στο Υπουργικό Συμβούλιο. Για τρία, δεν συζητάτε. Για 22.000 συζητάτε.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Δεν τα προσκομίσατε, σας ζήτησα να τα προσκομίσετε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΙΒΑΛΙΩΤΗΣ: Όμως επειδή σωστά αναφερθήκατε στο Γιάννη Μαρίνο, ο οποίος είναι ο μεγαλύτερος εν ζωή Έλληνας δημοσιογράφος, σωστά λέτε ότι μας δίδαξε όλους να είμαστε ακριβείς και επίμονοι, εσείς στην Κυβέρνηση προφανώς έχετε πολλούς σαν τον Γιάννη Μαρίνο, γι’ αυτό και καταργήσατε την Επιτροπή που υπήρχε για τις διαδοχικές μεταρρυθμίσεις της ελληνικής οικονομίας, στην οποία προήδρευε. Την καταργήσατε την Επιτροπή, ο κύριος Μαρίνος παρέδωσε προχθές -όπως πολύ καλά ξέρετε- παρότι τα μέλη της προσφέρθηκαν να εργαστούν δωρεάν.
(RG)

(1AS)
Αισθάνεστε, λοιπόν, φαίνεται όλοι σας στην Κυβέρνηση πολύ επαρκείς. Έχετε πολλούς Γιάννηδες Μαρίνους στην Κυβέρνηση με εξήντα χρόνια εμπειρία και δεν σας χρειάζεται ο μεγαλύτερος στη ζωή Έλληνας δημοσιογράφος και ο κορυφαίος οικονομικός δημοσιογράφος που ανέδειξε αυτός ο τόπος. Άρα, το πώς εκτιμάτε στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. όσους έχουν γνώση, αλλά δεν σας ψηφίζουν, αποδεικνύεται από τις πράξεις σας.
Απαντήστε μας, όμως, εδώ για το Ινστιτούτο Μεταναστευτικής Πολιτικής, τι προσφέρει στον Έλληνα πολίτη; Μιλάμε για σπατάλες. Τρία εκατομμύρια ευρώ πήρε πέρσι το Ινστιτούτο Μεταναστευτικής Πολιτικής, θα πάρει δυόμισι φέτος. Για ποιο λόγο φεύγουν αυτά τα λεφτά; Μαθαίνουμε ότι έχει και πιστωτική κάρτα ο πρόεδρός του. Για ποιο λόγο γίνονται αυτά τα πράγματα στην Ελλάδα που έχει τρελαθεί ο κόσμος με τα ΕΤΑΚ, τα χαράτσια, τις έκτακτες εισφορές, τις περαιώσεις και όλα τα υπόλοιπα; Δεν θα μπορούσαν να ανακουφιστούν με αυτά τα λεφτά δέκα χιλιάδες συνταξιούχοι του ΟΓΑ, παίρνοντας άλλη μία σύνταξη; Θα το καταθέσω στα Πρακτικά. Τι ευαισθησία εν τω μεταξύ είναι αυτή που δείχνετε εσείς και φυσικά, η Νέα Δημοκρατία σε αυτά τα πανάκριβα ινστιτούτα;
Απαντήστε μας επίσης, γιατί εδώ μιλάμε για Προϋπολογισμό, Ισολογισμό, Απολογισμό, για ποιο λόγο από τα 48,5 εκατομμύρια που δώσαμε πέρσι, ως βοήθεια στα ξένα κράτη –εδώ είναι το έγγραφο του Πρωθυπουργού, με υπογραφή του Πρωθυπουργού του κ. Παπανδρέου, ως Υπουργού Εξωτερικών- θα δώσετε σε ξένες χώρες 55,7. Γιατί; Στο δρόμο τα βρίσκετε τα λεφτά; Από το παράθυρο πετάμε λεφτά και δίνουμε σε χώρες και ποιες χώρες; Ακούστε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι: Τουρκία, Σκόπια, Αλβανία. Είναι λεφτά του Έλληνα φορολογούμενου. Σε ξένες χώρες βοήθεια, από το υστέρημα του Έλληνα, από τον Κρατικό Προϋπολογισμό.
Θα καταθέσω και αυτό το έγγραφο στα Πρακτικά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Κύριε συνάδελφε, ολοκληρώστε παρακαλώ.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ: Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε, στο χρόνο μου είμαι.
Τουρκία, Αλβανία, Σκόπια! ‘Ενα σωρό λεφτά σκορπάμε από το παράθυρο σε δεκάδες εθνικιστικές χώρες με ακρότητες. Ο Πρωθυπουργός, λοιπόν, υπογράφει, κύριε Σαχινίδη. Εμείς έχουμε μάθει να επιχειρηματολογούμε με δικά σας έγγραφα, όχι με δικά μας και απαντήστε μας, αν μπορείτε, γιατί σκορπάτε από το παράθυρο τα χρήματα που μαζεύει με τόσο κόπο ο ελληνικός λαός.
Ευχαριστώ.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε τον κ. Αϊβαλιώτη.
Ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας κ. Χρήστος Σταϊκούρας έχει το λόγο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΤΑΪΚΟΥΡΑΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Ο λόγος που παίρνω το λόγο για δεύτερη φορά είναι διότι ετέθησαν πολλές φορές εδώ τα ζητήματα των περίφημων Εξεταστικών Επιτροπών για την οικονομία.
Θα επαναλάβω ότι η Νέα Δημοκρατία λέει «ναι» στην πρωτοβουλία για συγκρότηση Εξεταστικής Επιτροπής. Ζητάμε, όμως, νομίζω το αυτονόητο. Η συγκεκριμένη έρευνα να ξεκινήσει από το 1980 για να διαπιστώσουμε σε τι κατάσταση παρέδωσαν την οικονομία οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Κωδικοποιημένα μόνο να θυμίσω, πρώτον, ότι το 2004 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέφρασε τις επιφυλάξεις της για την ποιότητα των δημοσιονομικών στοιχείων της χώρας. Προχώρησε σε εκτεταμένες αναταξινομήσεις, αναθεωρήσεις των δημοσιονομικών στοιχείων, καθώς οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. σε έντεκα περιπτώσεις έδιναν παραπλανητικές αναφορές στη EUROSTAT, κατά την περίοδο 2000-2003.
Δεύτερον, αυτή η εικόνα αποτέλεσε το εφαλτήριο για την EUROSTAT μέσα από συνεχείς μεθοδολογικές επισκέψεις, γραπτά υπομνήματα, εκτενή σχέδια δράσης, να εκφράσει αρκετές φορές αμφιβολίες, ενστάσεις για την ποιότητα των στοιχείων. Καταγράφεται βελτίωση από τότε σε πολλούς τομείς, κάτι που μπορεί να το δει κανένας και στις μελέτες της EUROSTAT.
Τρίτον, η εικόνα αυτή επιβαρύνεται ακόμη περισσότερο από τη δημοσιοποίηση των πρακτικών, συστηματικών και μεθοδικών, διαχείρισης και απόκρυψης του δημόσιου χρέους από τις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και προκαλεί εντύπωση πώς όλοι εμείς από τον Προϋπολογισμό και παλαιότερα, μιλούσαμε γι’ αυτό το θέμα και κανένας δεν αναφερόταν.
Η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 2001, μέσω πράξεων μετατροπής συναλλαγματικού χρέους από ξένα νομίσματα σε ευρώ, καρπώθηκε το συναλλαγματικό όφελος, όπου αυτό ήταν θετικό, ενώ το χρέος όπου υπήρχε συναλλαγματική ζημία, το απέκρυψε μέσω κρυφού δανεισμού, με μυστικές πράξεις ανταλλαγής επιτοκίων, τις οποίες συμφώνησε με την Goldman Sachs με επαχθείς όρους.
Πήρε συνεπώς τα κέρδη, απέκρυψε τις ζημιές. Απ’ αυτή τη συναλλαγή η κερδοφορία της Goldman Sachs ανήλθε στα 300 εκατομμύρια δολάρια και το στέλεχός της που την έκλεισε, έγινε partner της Εταιρείας. Αυτά πρέπει να αξιολογήσουμε γι’ αυτήν την υπόθεση.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, διαπιστώνω μια διάθεση των συναδέλφων της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να αντιμετωπίζουν πάρα πολύ επιλεκτικά τις εκθέσεις οι οποίες παράγονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Είχα τη δυνατότητα και στο παρελθόν να απαντήσω στους συναδέλφους για το περιεχόμενο της Έκθεσης που κατέθεσε πρόσφατα η EUROSTAT. Παρά τις αναφορές που έκανε ο κύριος συνάδελφος στα λάθη τα οποία υπήρχαν στα δημοσιονομικά δεδομένα της χώρας και στον τρόπο με τον οποίο καταρτίζονταν από το 2000 μέχρι το 2004, η EUROSTAT κατέληξε στην τελευταία της έκθεση να αναγνωρίζει ρητά ότι τελικά επί της ουσίας τίποτα δεν βελτιώθηκε και όχι μόνο δεν βελτιώθηκε, αλλά συνεχίσαμε να έχουμε και αποκλίσεις. Και λέω πολύ παραστατικά ορισμένα περιστατικά, τα οποία αποτυπώνονται μέσα σε εκείνη την έκθεση, τα οποία τα διάβασα και για λόγους κοινοβουλευτικής συνέπειας, θα τα διαβάσω για άλλη μια φορά.
Πρώτον, στην περίπτωση των εισροών από την Ευρωπαϊκή Ένωση γινόταν συστηματικά και μεθοδολογικά λάθος, όσον αφορά την αποτύπωσή τους, αλλά από ένα σημείο και μετά, δηλαδή συγκεκριμένα στις 2 Οκτωβρίου, δεν ήταν μεθοδολογικό το πρόβλημα, αλλά ήταν λανθασμένη αναφορά.
Στα ζητήματα της κοινωνικής ασφάλισης, τον Απρίλιο του 2009 έγινε λάθος, το οποίο ήταν αποτέλεσμα μεθοδολογικών αβεβαιοτήτων. Αλλά στην περίπτωση του χρέους τι ήταν; Έχουμε έγγραφο από το Γενικό Γραμματέα της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, ο οποίος απευθύνεται στη EUROSTAT και λέει ότι τα χρέη των ελληνικών νοσοκομείων ήταν της τάξεως των 2 δισεκατομμυρίων.
Την προηγούμενη μέρα, κύριε Πρόεδρε, εδώ στη Βουλή σε ερώτηση που είχε καταθέσει ο συνάδελφός μου ο κ. Σκουλάκης, πήρε την απάντηση από τον τότε Υπουργό Υγείας τον κ. Αβραμόπουλο, ότι το χρέος των νοσοκομείων ήταν της τάξεως των 6,2 δισεκατομμυρίων.
Ποια ακριβώς αλήθεια υπηρετούσε εκείνη την εποχή η κυβέρνηση, ποια ακριβώς σωστή αποτύπωση των δημοσιονομικών στοιχείων επιτύγχανε εκείνη την περίοδο η κυβέρνηση; Και ακούω τους συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας να έρχονται και να επανέρχονται στην υπόθεση του swap που έγινε το 2001.
Κύριοι συνάδελφοι, εδώ τίθεται το εξής ερώτημα. Υπήρχε κάτι το παράνομο στην υπόθεση του swap το 2001; Εάν υπήρχε κάτι το παράνομο, τότε ελέγχεστε γιατί ήρθατε στην κυβέρνηση το 2004 και δεν πήρατε καμία πρωτοβουλία. Δεν απευθυνθήκατε στη δικαιοσύνη, για να τιμωρήσετε εκείνους οι οποίοι συμπεριφέρθηκαν με δόλιο τρόπο, όπως εσείς υποστηρίζετε.
Τι κάνατε πεντέμισι ολόκληρα χρόνια, εάν πιστεύατε ότι υπήρχαν παρανομίες στη συγκεκριμένη υπόθεση; Τι έκανε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και αν ήταν παράνομο; Γιατί πήρατε το συγκεκριμένο swap και το μετατρέψατε σε ένα το οποίο έληγε το 2039;
Ποιον ακριβώς προσπαθείτε να κοροϊδέψετε μέσα σε αυτή τη Βουλή; Ποιον ακριβώς προσπαθείτε να κοροϊδέψετε όταν κάνετε αναφορές σε ένα θέμα, το οποίο είναι γνωστό και από τον Προϋπολογισμό; Γιατί υπάρχει ευθεία αναφορά στον Προϋπολογισμό και αναζητήστε τον Προϋπολογισμό του 2002, για να δείτε ότι υπήρξε αναφορά σας συγκεκριμένη.
Επομένως, ούτε υπηρεσίες στους Έλληνες πολίτες προσφέρετε, αλλά ούτε και στην αλήθεια, όταν έρχεστε εδώ πέρα να κάνετε τους τιμητές. Αυτές οι επιλογές σας, αυτή η στάση σας, αυτή η συμπεριφορά σας τα τελευταία πεντέμισι χρόνια σας οδήγησαν στη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Σας ευχαριστώ και εγώ.
Ο κ. Κουσελάς έχει το λόγο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Πρόεδρε, η εκτέλεση του Προϋπολογισμού του 2008 που συζητάμε σήμερα καταδεικνύει με τον πλέον περίτρανο τρόπο την κατακόρυφη από τη μία πλευρά, μείωση των εσόδων και από την άλλη, τη μεγάλη αύξηση των δαπανών που πιστοποιούν ότι ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός, ο οποίος είναι μπροστά μας σήμερα, δεν αφορά τη διεθνή κρίση, αλλά τις ταξικές και πελατειακές λογικές που άσκησαν τα τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, λοιπόν, αντί να αναγνωρίσει τότε τα λάθη της και να αλλάξει πορεία, συνέχισε, θα έλεγα, με μεγαλύτερη ένταση της πελατειακές και αδιέξοδες πολιτικές της και ταυτόχρονα, επιχείρησε χρησιμοποιώντας, όχι μόνο τη δημιουργική λογιστική, όπως είχε συνηθίσει, αλλά παραποιώντας τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους και τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος να αποκρύψει και από τους Έλληνες πολίτες, αλλά και από την Ευρωπαϊκή Ένωση την πραγματική κατάσταση. Και αυτά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι δικοί μας ισχυρισμοί. Αυτά αποτυπώνονται με καθαρό και διαυγή τρόπο στην Έκθεση της Ανεξάρτητης Επιτροπής, η οποία παρουσιάστηκε πριν από λίγες ημέρες στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων. Το αποτέλεσμα; Το αποτέλεσμα είναι ότι η χώρα μας δεν αντιμετωπίζει πλέον μόνο τα δίδυμα ελλείμματα, δημόσιο χρέος και δημοσιονομικό έλλειμμα, αλλά το μεγάλο έλλειμμα αξιοπιστίας και αυτό είναι το χειρότερο.
(EP)





(RG)
Επιχειρούμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μέσα από το πρόγραμμα σταθερότητας και ανάπτυξης να βγάλουμε τη χώρα από την κρίση και την ανυποληψία. Επιχειρούμε να ανασυγκροτήσουμε εκ βάθρων ένα διαλυμένο, αλλά και σπάταλο κράτος, που η Νέα Δημοκρατία του συμπεριφέρθηκε, δυστυχώς, σαν να ήταν λάφυρο.
Όλα αυτά τα επιχειρούμε χωρίς να υπάρχει καμία μα καμία βοήθεια. Το λέω αυτό γιατί η χώρα μας βρίσκεται αντιμέτωπη -και το γνωρίζετε όλοι- από τη μια πλευρά με τους διεθνείς κερδοσκόπους και από την άλλη δεν έχει ουσιαστική στήριξη.
Δυστυχώς, έχουμε μία Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία αρκείται σε φραστικές στηρίξεις και πολλές φορές σε απειλές. Είδατε εσείς κανένα συγχρονισμό, είδατε εσείς καμία αλληλεγγύη σε ό,τι αφορά όχι την Ελλάδα, αλλά την Ευρωζώνη και το ευρώ; Γιατί σήμερα, κύριε Πρόεδρε, δε χτυπιέται η χώρα μας, χτυπιέται συνολικά η Ευρωπαϊκή Ένωση. Κατά τα άλλα όλοι είναι αθώοι του αίματος.
Πέρα από τις σοβαρότατες ευθύνες που έχει η προηγούμενη Κυβέρνηση εγώ ερωτώ: Όλα αυτά τα χρόνια η Eurostat δεν έβλεπε, δεν γνώριζε, δεν άκουγε, δεν ήλεγχε, δεν είχε πάρει είδηση, δηλαδή τι γινόταν σήμερα στην Ελλάδα;
Αναμφισβήτητα, η αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης, αυτών των προβλημάτων, προϋποθέτει και μια ευρύτατη συσπείρωση. Θα έλεγα ότι προϋποθέτει την ανασυγκρότηση ενός ευρέως πατριωτικού μετώπου. Συσπείρωση, όμως, δε σημαίνει συγκάλυψη των όποιων ευθυνών υπάρχουν. Η συγκάλυψη θα ήταν κατά τη γνώμη μου ένα ιστορικό λάθος απέναντι στο ίδιο το πολιτικό σύστημα, του οποίου θα μείωνε έτι περαιτέρω την αξιοπιστία.
Το μήνυμα που θα εξέπεμπε είναι ότι κάποιοι μπορεί να φθάνουν τη χώρα να χάνει μέρος της εθνικής της κυριαρχίας, όπως είπε ο Πρωθυπουργός και Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., Γιώργος Παπανδρέου, αλλά αυτοί οι κάποιοι είναι στο απυρόβλητο και μένουν στο απυρόβλητο στα πλαίσια αυτής της συσπείρωσης, αυτής της ενότητας που πρέπει να υπάρξει για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Την ίδια στιγμή, αυτοί οι οποίοι δεν ευθύνονται καλούνται να πληρώσουν και εκείνοι τις συνέπειες της κρίσης. Αυτό το μήνυμα, ερωτώ εγώ όλους εσάς, το Εθνικό μας Κοινοβούλιο, θέλουμε να περάσει σήμερα στον ελληνικό λαό; Πιστεύω πως όχι. Χρειάζεται, λοιπόν, με ψυχραιμία και νηφαλιότητα, χωρίς ρεβανσιστικές λογικές ξεκαθαρίσματος λογαριασμών, να φωτίσουμε τις γκρίζες ζώνες που υπάρχουν, να ενημερώσουμε αντικειμενικά τον ελληνικό λαό για το τι έγινε το τελευταίο χρονικό διάστημα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Γιατί δεν μπορεί, κύριε Πρόεδρε, και μ’ αυτό κλείνω, όλοι αυτοί οι οποίοι δημιούργησαν την κρίση να έρχονται σήμερα και να μας λένε ότι εμείς σκόπιμα φουσκώνουμε και τους λογαριασμούς. Πρέπει, λοιπόν, να χυθεί άπλετο φως σε όλη αυτή την υπόθεση. Θα πρέπει αυτοί που ευθύνονται να αναλάβουν τις ευθύνες τους και ο ελληνικός λαός ξέρει πολύ καλά ποιοι ευθύνονται.
Από κει και πέρα πρέπει να προχωρήσουμε όλοι μαζί, στην υλοποίηση με συνέπεια του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης, που είναι η μόνη διέξοδος και η μόνη προοπτική για την έξοδο της χώρας από την κρίση.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Κουσελά.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γίνεται γνωστό στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων πενήντα δύο μαθήτριες και μαθητές και τρεις συνοδοί δάσκαλοι από το 2ο Δημοτικό Σχολείο Τρίπολης Αρκαδίας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση των σχεδίων νόμων του Υπουργείου Οικονομικών α) Κύρωση του Απολογισμού του Κράτους Οικονομικού Έτους 2008 και β) Κύρωση του Ισολογισμού του Κράτους Οικονομικού Έτους 2008.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Κύρωση του Απολογισμού του Κράτους Οικονομικού Έτους 2008»;
Παρακαλώ, όσοι το αποδέχονται να εγερθούν.
(Εγείρονται οι αποδεχόμενοι το σχέδιο νόμου)
Προφανώς ηγέρθησαν οι περισσότεροι.
Συνεπώς, το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Κύρωση του Απολογισμού του Κράτους Οικονομικού Έτους 2008» έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία σε μόνη συζήτηση και έχει ως εξής:
(Να καταχωρισθεί το σχέδιο νόμου)











Επίσης ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Κύρωση του Ισολογισμού του Κράτους Οικονομικού Έτους 2008»;
Παρακαλώ όσοι το αποδέχονται να εγερθούν.
(Εγείρονται οι αποδεχόμενοι το σχέδιο νόμου)
Προφανώς ηγέρθησαν οι περισσότεροι.
Συνεπώς, το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Κύρωση του Ισολογισμού του Κράτους Οικονομικού Έτους 2008» έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, σε μόνη συζήτηση και έχει ως εξής:
(Να καταχωριστεί το σχέδιο νόμου)











ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Παρακαλώ το Σώμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ’ ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών των συνεδριάσεων της Τετάρτης 10 Φεβρουαρίου 2010 και της Τετάρτης 17 Φεβρουαρίου 2010, στις οποίες περιλαμβάνεται η συζήτηση και η ψήφιση του Απολογισμού και Ισολογισμού του Κράτους Οικονομικού Έτους 2008.
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Το Σώμα παρέσχε τη ζητηθείσα εξουσιοδότηση.
Έχουν διανεμηθεί τα Πρακτικά της Τρίτης 26 Ιανουαρίου 2010 και της Τρίτης 2 Φεβρουαρίου 2010 και ερωτάται το Σώμα αν τα επικυρώνει.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεπώς, τα Πρακτικά των συνεδριάσεων της Τρίτης 26 Ιανουαρίου 2010 και της Τρίτης 2 Φεβρουαρίου 2010 επικυρώθηκαν.
Κύριοι συνάδελφοι, στο σημείο αυτό δέχεστε να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 14.27΄ λύεται η συνεδρίαση για αύριο Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010 και ώρα 9.30΄ με αντικείμενο εργασιών του Σώματος α) κοινοβουλευτικό έλεγχο, συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β) νομοθετική εργασία, μόνη συζήτηση επί της αρχής των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής «Κύρωση και τροποποίηση της από 2.11.2009 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, αναπροσαρμογή των τελών κυκλοφορίας οχημάτων καθώς και διατάξεων της από 16.9.2009 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, μέτρα για την αντιμετώπιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης ΦΕΚ 181 Α΄, όπως αυτή διορθώθηκε και δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 222 Α΄».


Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ




Τελευταία Αποθήκευση: 17/2/2010 5:09:00 μμ Από: X.sousta
Εκτυπώθηκε: 17/2/2010 11:26:00 πμ

PDF:

es20100217.pdf

TXT:

es100217_1.doc

Επιστροφή