Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: ΙΓ΄ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ), Σύνοδος: Α΄ , Συνεδρίαση: ΛΑ΄ 15/12/2009

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρακάτω Πρακτικό δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές, συντακτικές και νομοτεχνικές διορθώσεις.
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΓ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΛΑ ΄
Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009

Αθήνα, σήμερα στις 15 Δεκεμβρίου ημέρα Τρίτη και ώρα 18.07΄ συνήλθε στην Αίθουσα συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία της Ε’ Αντιπροέδρου αυτής κυρίας ΒΕΡΑΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται ο κύριος Γραμμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
(Ανακοινώνονται προς το Σώμα από την Ελισσάβετ (Ελίζα) Βόζεμπεργκ, Βουλευτή Α΄ Αθήνας τα εξής:
Η Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής και Βουλευτής Μαγνησίας κ. Ροδούλα Ζήση κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Αργαλαστής Μαγνησίας ζητεί επιχορήγηση για την αποκατάσταση των ζημιών στην περιοχή από πλημμυρικά φαινόμενα.
Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. Αθανάσιος Νάκος, κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Φερών Μαγνησία ζητεί την ενίσχυση με προσωπικό του Αστυνομικού Τμήματος Βελεστίνου.
Ο Ζ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής και Βουλευτής Αττικής κ. Αθανάσιος Λεβέντης κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος κατοίκων «Φανερωμένη-Δημιουργία» Νεόκτιστα Ασπροπύργου ζητεί τη λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση της μόλυνσης του περιβάλλοντος από την ανεξέλεγκτη λειτουργία Βιομηχανιών και την εγκατάσταση σκηνιτών ROMA στην περιοχή.
Ο Βουλευτής Γρεβενών κ. Αθανάσιος Χανταβάς κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύνδεσμος Συνταξιούχων Νομού Γρεβενών ζητεί στη στελέχωση με ιατρικό προσωπικό των ιατρείων του Ι.Κ.Α. στο Νομό.
Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. Παναγιώτης Ρήγας κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Κορθίου Άνδρου Κυκλάδων ζητεί την αναστολή έκδοσης οικοδομικών αδειών για τις περιοχές απόλυτης προστασίας της Άνδρου.
Ο Βουλευτής Λαρίσης κ. Έκτορας Νασιώκας κατέθεσε αναφορά με την οποία η ‘Ένωση Συλλόγων Γονέων Μαθητών Δήμου Γιάννουλης Λάρισας ζητεί να καλυφθούν οι ελλείψεις σε διδακτικό προσωπικό και σχολικές αίθουσες των σχολείων της περιοχής.
(XA)

(1PN)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι η Διαρκής Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων καταθέτει την έκθεσή της στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Κύρωση του Κρατικού Προϋπολογισμού και των προϋπολογισμών ορισμένων ειδικών ταμείων και υπηρεσιών οικονομικού έτους 2010».
Κατατίθεται στα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό κατατίθεται στα Πρακτικά η προαναφερθείσα έκθεση η οποία έχει ως εξής:











ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι οι Υπουργοί Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Οικονομικών κατέθεσαν σχέδιο νόμου «Προστασία δασών και δασικών εκτάσεων του νομού Αττικής, σύσταση Ειδικής Γραμματείας Επιθεώρησης Περιβάλλοντος και Ενέργειας και λοιπές διατάξεις».
Επίσης οι Υπουργοί Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Οικονομικών, Εξωτερικών, Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και Πολιτισμού και Τουρισμού κατέθεσαν σχέδιο νόμου «Κύρωση της Ευρωπαϊκής Σύμβασης του Τοπίου».
Παραπέμπονται στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή.
Επίσης θα ήθελα να σας ανακοινώσω ότι ο Βουλευτής Γεώργιος Χαραλαμπόπουλος ζητεί ολιγοήμερη άδεια απουσίας στο εξωτερικό από 24 έως 29 Δεκεμβρίου.
Η Βουλή εγκρίνει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Η Βουλή ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στη συζήτηση των
ΑΝΑΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
Θα συζητηθεί η με αριθμό 966/12-11-2009 ερώτηση της Βουλευτού του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κας Αικατερίνης Φαρμάκη-Γκέκη προς την Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης σχετικά με την έναρξη λειτουργίας του Κέντρου Αποθεραπείας Φυσικής και Κοινωνικής Αποκατάστασης (ΚΑΦΚΑ) Κορίνθου.
Η επίκαιρη ερώτηση της κυρίας Φαρμάκη-Γκέκη έχει ως εξής:
«Από το έτος 2004, η τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας εξήγγειλε επανειλημμένα την λειτουργία, του Κέντρου Αποθεραπείας Φυσικής και Κοινωνικής Αποκατάστασης (ΚΑΦΚΑ) Κορίνθου.
Η απελθούσα κυβέρνηση προφασιζόμενη γραφειοκρατικά προβλήματα, επί πέντε χρόνια δικαιολογούσε την ανύπαρκτη κοινωνική πολιτική της στο Νομό Κορινθίας, εξαγγέλλοντας από καιρού εις καιρόν για λόγους προσχηματικούς και δημιουργίας εντυπώσεων ένα έργο, το οποίο ποτέ δεν λειτούργησε και ποτέ δεν παραδόθηκε στα άτομα με ειδικές ανάγκες του νομού, παρατείνοντας την αγωνία τους και επιτείνοντας τα χρόνια προβλήματα που αντιμετωπίζουν.
Η ανωτέρω κατάσταση είναι προφανές ότι έχει προκαλέσει την αγανάκτηση των πολιτών του νομού Κορινθίας και χρήζει της άμεσης προσοχής και ευαισθησίας σας, προκειμένου να παραχθεί επιτέλους κοινωνικό έργο στο νόμο μας.
Κατόπιν των ανωτέρω, ερωτάται σήμερα η αρμόδια Υπουργός:
1. Ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα που θέτουν οι υπηρεσίες του Υπουργείου σας για την παράδοση του εν λόγω κέντρου σε λειτουργία;
2. Πόσα άτομα και πότε διορίστηκαν στο εν λόγω κέντρο; Πόσα είναι τα ετήσια λειτουργικά έξοδα; Ποιοι είναι οι λόγοι για τους οποίους το εν λόγω κέντρο δεν έχει παραδοθεί ακόμα στους πολίτες της Κορινθίας;
3. Έχει ολοκληρωθεί ο υλικοτεχνικός εξοπλισμός του συγκεκριμένου κέντρου; Τι υπολείπεται προκειμένου να παραδοθεί σε λειτουργία;».

(XP)




(1XA)
Η Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Ξενογιαννακοπούλου έχει το λόγο.
ΜΑΡΙΑ-ΕΛΙΖΑ ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε, και ζητώ την κατανόησή σας που καθυστέρησα λίγο σήμερα.
Καταρχήν θα ήθελα να συμμεριστώ τις διαπιστώσεις της αγαπητής συναδέλφου ότι συνολικά ο τομέας της κοινωνικής αλληλεγγύης και της πρόνοιας υποβαθμίστηκε πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια. Η συγκεκριμένη περίπτωση που αναφέρεται στο νομό σας είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση προβλημάτων παλινωδιών, και υποσχέσεων που τελικά με δυσκολία προχώρησαν.
Να σας δώσω κάποια στοιχεία όσον αφορά το προσωπικό. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουμε από τις υπηρεσίες υπηρετούν είκοσι επτά υπάλληλοι. Από εκεί και πέρα έχει γίνει το αίτημα –έχει γίνει η προώθηση στο Α.Σ.Ε.Π. από το Υπουργείο Υγείας- να πληρωθούν εννέα κενές οργανικές θέσεις προκειμένου να υπάρξει μεγαλύτερη ενίσχυση στο προσωπικό.
Όσον αφορά το ίδιο το κέντρο από τον Ιούλιο που μας πέρασε έχει ολοκληρωθεί και έχει γίνει η εγκατάσταση του ιατρικού και τεχνολογικού εξοπλισμού. Ζητήσαμε να υπάρξει μια επιτάχυνση ώστε να μπορέσει επιτέλους αυτό το κέντρο το οποίο είναι κρίσιμο να λειτουργήσει αποτελεσματικά. Έχουμε τη διαβεβαίωση –θα το παρακολουθήσουμε στενά- ότι στις αρχές της επόμενης χρονιάς θα ξεκινήσει η πλήρης λειτουργία αυτού του κέντρου προκειμένου να μπορεί να εξυπηρετεί τα άτομα που έχουν ανάγκη αποθεραπείας για φυσική και κοινωνική αποκατάσταση. Τα άτομα θα παραπέμπονται από το νοσοκομεία της Κορίνθου για να εξυπηρετηθούν από το συγκεκριμένο κέντρο. Σε αυτή τη φάση κάνουμε και τις ανάλογες κινήσεις ώστε να υπάρξει και γιατρός που θα έχει την ευθύνη και τον συντονισμό στη λειτουργία αυτού του κέντρου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Η κ. Φαρμάκη έχει το λόγο.
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΦΑΡΜΑΚΗ: Κυρία Υπουργέ, καταρχήν σας ευχαριστώ για την παρουσία σας εδώ για να απαντήσετε σε αυτό το τόσο σημαντικό ζήτημα για το Νομό Κορινθίας. Οφείλω να σας πω και τα συγχαρητήριά μου γιατί άμεσα κάνατε τη σύσταση χιλίων οργανικών θέσεων γιατρών. Πιστεύω ότι από αυτό και μόνο θα επωφεληθεί και το Νοσοκομείο Κορίνθου ένα νοσοκομείο που τα τελευταία χρόνια λειτουργεί με πάρα πολλές ελλείψεις.
Όσον αφορά το Κέντρο Αποθεραπείας και Φυσικής Αποκατάστασης είναι ένα έργο που σήμερα καλύπτει 5.500 τ.μ. Η επίσκεψή μου εκεί μου έδωσε την εικόνα ενός άρτια εξοπλισμένου κέντρου έτοιμο να λειτουργήσει. Δαπανήθηκαν πάρα πολλά χρήματα όχι μόνο για τις κτιριακές υποδομές αλλά και για τον εξοπλισμό του ο οποίος όπως προκύπτει από εκτιμήσεις εξειδικευμένων υπαλλήλων δεν υπάρχει στην περιφέρεια Πελοποννήσου αλλά ίσως και στο Πανελλήνιο ένα έργο τόσο τέλεια εξοπλισμένο και τόσο άρτιο στις υποδομές. Δυστυχώς για εμάς αυτό το έργο χρόνια τώρα με παλινωδίες και καθυστερήσεις για χάρη κάποιων ιδιωτικών συμφερόντων πιστεύω κάποιοι αρνούνται να το λειτουργήσουν.
(1XP)
Το ότι αυτή τη στιγμή το προσωπικό το οποίο υπάρχει, είναι αποσπασμένο στα νοσοκομεία και στα κέντρα υγείας, αυτό σημαίνει ότι όλο αυτό το διάστημα υποβαθμίστηκε το γεγονός της λειτουργίας του ΚΑΦΚΑ και αφέθηκε να υποβαθμίζεται ακριβώς για χάρη κάποιων συμφερόντων.
Δεν είναι μόνο ότι ζημιώνονται οι Κορίνθιοι πολίτες και γενικότερα οι Έλληνες πολίτες, ζημιώνεται και το κράτος, αφενός μεν γιατί έχουν δαπανηθεί τόσα πολλά χρήματα και αφετέρου διότι συντηρείται ένα τεράστιο σε έκταση αυτή τη στιγμή κτήριο, πληρώνεται το προσωπικό και απαξιώνεται, αν θέλετε, με τα χρόνια και ο εξοπλισμός.
Άρα, αυτή τη στιγμή είναι επείγον για εμάς να προχωρήσετε σε άμεση στελέχωση του Κέντρου. Πιστεύω ότι δεν είναι αρκετά μόνο τα εννέα άτομα, γιατί οι οργανικές θέσεις είναι πολύ περισσότερες. Επίσης να έρθουν στις θέσεις τους αυτοί οι οποίοι είναι αποσπασμένοι και να γίνουν γρήγορα οι συμβάσεις με τα ασφαλιστικά ταμεία, που σας πληροφορώ ότι μόνο με τον ΟΓΑ και κατόπιν πολλών παρεκκλίσεων έχουν γίνει. Το Ι.Κ.Α. αρνείται να συμβληθεί με το εν λόγω Κέντρο. Θεωρώ ότι η ευαισθησία σας έχει διατυπωθεί και πιστεύω ότι δεν θα χαθεί άλλος πολύτιμος χρόνος για το Νομό Κορινθίας.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κυρία Υπουργέ, έχετε τρία λεπτά για να δευτερολογήσετε.
ΜΑΡΙΑ-ΕΛΙΖΑ ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Καταρχάς, είναι αλήθεια ότι χρειάζεται να στηριχθεί και το Νοσοκομείο της Κορίνθου, στο οποίο ξέρουμε και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.
Ακριβώς όπως και εσείς αναφέρατε, με βάση και την ψηφοφορία που έγινε στον πρόσφατο νόμο για την έκτακτη ενίσχυση αλληλεγγύης, όπου δίνει την εξουσιοδότηση στον Υπουργό Υγείας να προχωρήσει στη σύσταση χιλίων θέσεων -πέραν των οργανικών θέσεων που προβλέπονται από τα νοσοκομεία- αυτό είναι μία μεγάλη δυνατότητα την οποία θα αξιοποιήσουμε αμέσως από τη νέα χρονιά, προκειμένου να μπορέσουμε αφενός να είμαστε συνεπείς στις ανάγκες του συστήματος εφημεριών, αφετέρου να στηριχθούν και οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας.
Τώρα, όσον αφορά το συγκεκριμένο Κέντρο, θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι αυτή την πρόβλεψη που έλαβα από τις υπηρεσίες θα την παρακολουθήσουμε πάρα πολύ στενά, προκειμένου στις αρχές της επόμενης χρονιάς όντως ένα τέτοιο Κέντρο, που και εσείς επιβεβαιώνετε την ενημέρωση που και εγώ έχω -γιατί δεν το έχω επισκεφθεί ακόμα η ίδια, αλλά θα χαρώ πολύ να μπορέσουμε να το δούμε όταν θα μπει σε πλήρη λειτουργία στην Κόρινθο- να έχει τον αναγκαίο ιατρικό εξοπλισμό. Από εκεί και πέρα υπάρχει ανάγκη να υπάρχει η επαρκής στελέχωση.
Βέβαια, πολλές φορές είναι αλήθεια ότι τα νοσοκομεία χρειάζεται να αποσπούν, προκειμένου να καλύψουν τις δικές τους ανάγκες, ιδιαίτερα σε μία περίοδο που ξέρετε ότι οι ανάγκες είναι πολύ οξυμμένες. Επειδή, όμως, προχωράει με ταχύτατους ρυθμούς και η πρόσληψη των νοσηλευτών, θεωρώ ότι και από εκεί θα υπάρχει μία απελευθέρωση, προκειμένου να μπορούν και οι αποσπασμένοι να γυρίσουν στη βάση τους και έτσι να μην υπάρχει πια και αυτό το άλλοθι για τη μη λειτουργία του συγκεκριμένου Κέντρου.
Τώρα, το θέμα που αναφέρατε για τη δυνατότητα συνεργασίας του Κέντρου αυτού με το Ι.Κ.Α., το κρατάω για να το εξετάσω με τους αρμόδιους συναδέλφους μου στο Υπουργείο Εργασίας.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Η με αριθμό 43/5-11-2009 αναφορά του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Σπυρίδωνος Γαληνού προς την Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, με την οποία το Δημοτικό Διαμέρισμα Λουτρών Δήμου Μυτιλήνης Λέσβου, ζητεί αυτοψία για τα αίτια και το μέγεθος της ζημιάς από την πτώση του ελαιοκάρπου στις καλλιέργειες της περιοχής του δεν ζητείται λόγω κωλύματος του Υπουργού.
Εισερχόμαστε στην με αριθμό 334/27-10-2009 ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Σπυρίδωνος Χαλβατζή προς την Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με την επίλυση των προβλημάτων λειτουργίας της Μονάδας Νεογνών στο Νοσοκομείο «Αλεξάνδρα».
Η ερώτηση του κυρίου συναδέλφου έχει ως εξής:
«Με το τραγικό γεγονός του θανάτου τεσσάρων νεογνών στη Μονάδα Νεογνών του Νοσοκομείου Αλεξάνδρα από ενδονοσοκομειακή λοίμωξη, αναδεικνύονται σοβαρά και διαχρονικά προβλήματα στο συγκεκριμένο χώρο, για τα οποία ευθύνονται όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων τουλάχιστον δεκαπέντε χρόνων. Οι ίδιοι οι επιστημονικοί φορείς εκτιμούν ότι η επαρκής στελέχωση των μονάδων, η τήρηση των προδιαγραφών, η επάρκεια των χώρων της Μονάδας σε σχέση με τον αριθμό των νοσηλευομένων, η εκπαίδευση και η εξειδίκευση του προσωπικού είναι παράγοντες καθοριστικοί για την πρόληψη των λοιμώξεων που ιδιαίτερα στις μονάδες, μπορεί να έχουν σοβαρές επιπτώσεις, ακόμη και την απώλεια της ζωής.
(MB)
(1MT)
Στο «Αλεξάνδρα» το Τμήμα Νεογνών συνολικά καλύπτεται και στις τρεις βάρδιες από δεκαεπτά μαίες. Στη Μονάδα με έντεκα-δώδεκα θερμοκοιτίδες, ενώ έπρεπε να υπάρχει μία μαία ανά ένα-δύο το πολύ νεογνά, υπάρχει μία μαία ανά τρία το λιγότερο στην πρωινή βάρδια, στην απογευματινή ανά τέσσερα νεογνά και το βράδυ ανά έξι. Στη Μονάδα Ενδιάμεσης Νοσηλείας αντί η αναλογία να είναι μία μαία ανά τρία νεογνά, σήμερα είναι ανά δώδεκα έως και δεκαπέντε νεογνά. Το ίδιο προσωπικό –από τις δεκαεπτά μαίες- καλύπτει και το Τμήμα 24ωρης παραμονής των νεογνών, καθώς επίσης και τη φροντίδα για τη σίτισή τους. Πολλές φορές νοσηλεύονται περισσότερα νεογνά σε σχέση με τις δυνατότητες του χώρου, γεγονός που επιδεινώνει την κατάσταση. Δεν υπάρχει, επίσης, βοηθητικό προσωπικό σε όλες τις βάρδιες. Η καθαριότητα έχει εκχωρηθεί σε εργολάβους με προσωπικό που μετακινείται από τμήμα σε τμήμα, σε βάρος της εκπαίδευσης και της εξειδίκευσης που απαιτείται για τη διασφάλιση των όρων υγιεινής και ασφάλειας.
Συνολικά αυτή η κατάσταση δημιουργεί τις προϋποθέσεις, ώστε να πολλαπλασιάζονται οι κίνδυνοι μετάδοσης λοιμώξεων, να αυξάνεται η εντατικοποίηση της εργασίας με επιπτώσεις στο επίπεδο και την ποιότητα της φροντίδας προς τα νεογνά.
Ερωτάται η κυρία Υπουργός τι μέτρα θα πάρει, ώστε άμεσα να δοθεί λύση στα σοβαρά αυτά προβλήματα και πιο συγκεκριμένα:
1. Άμεση πρόσληψη μόνιμου προσωπικού, μαιών, νοσηλευτών και βοηθών για τη λειτουργία της Μονάδας Νεογνών και της Μονάδας Ενδιάμεσης Λειτουργίας, σύμφωνα με τις ανάγκες και τις επιστημονικά αποδεκτές προδιαγραφές, καθώς και μόνιμου προσωπικού καθαριότητας, που μαζί με την εξασφάλιση της εκπαίδευσης να διασφαλίζονται οι όροι ασφάλειας που απαιτεί ο συγκεκριμένος χώρος.
2. Αύξηση των δημόσιων μονάδων νεογνών σε όλη τη χώρα, με επαρκή στελέχωση, προκειμένου να καλύπτονται πλήρως, δωρεάν και με ασφάλεια όλες οι ανάγκες, να μην εξαναγκάζονται οι οικογένειες να καταφεύγουν στον ιδιωτικό τομέα ή να συνωστίζονται τα νεογνά στις ανεπαρκείς σήμερα μονάδες ή και ορισμένες φορές να χάνονται ζωές από την έλλειψή τους».
Στην ερώτηση του κ. Χαλβατζή θα απαντήσει η Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κυρία Ξενογιαννακοπούλου.
Σήμερα έχετε την τιμητική σας, απ’ ό,τι φαίνεται!
ΜΑΡΙΑ-ΕΛΙΖΑ ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Είναι φυσικό, αγαπητή κυρία Πρόεδρε, γιατί η Υγεία είναι στην προτεραιότητα δυστυχώς…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και υπάρχουν και πολλά προβλήματα.
ΜΑΡΙΑ-ΕΛΙΖΑ ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης):...και με τα προβλήματά της, αλλά και επειδή όλοι οι συνάδελφοι είναι λογικό να έχουν ιδιαίτερη ευαισθησία γύρω απ’ αυτά τα θέματα.
Θα ήθελα λοιπόν κατ’ αρχάς να ενημερώσω τον αγαπητό συνάδελφο κ. Χαλβατζή ότι μόλις προκλήθηκε αυτό το πρόβλημα στην Μονάδα Νεογνών του «Αλεξάνδρα» εμείς αμέσως διατάξαμε να υπάρξει έρευνα από το Σώμα Επιθεωρητών Υγείας.
Από εκεί και πέρα είναι αλήθεια ότι υπάρχουν προβλήματα και πάρα πολλές ελλείψεις, οι οποίες πάντα καταλήγουν στο ίδιο θέμα: Έχουμε τρομακτική έλλειψη κυρίως σε νοσηλευτικό προσωπικό και από εκεί και πέρα και σε ιατρικό και εξειδικευμένο προσωπικό.
Να ενημερώσω ότι σύμφωνα με τους Οργανισμούς των δημοσίων νοσοκομείων της χώρας υπάρχει η πρόβλεψη και λειτουργούν τριάντα Μονάδες Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών και Πρόωρων, οι οποίες είναι δυναμικότητας τριακοσίων σαράντα θερμοκοιτίδων.
Από εκεί και πέρα υπάρχει το πρόβλημα του νοσηλευτικού προσωπικού, το οποίο το αντιμετωπίζουμε ήδη. Όπως είχα την ευκαιρία και με άλλη ερώτηση συναδέλφου να απαντήσω ότι και με το ΑΣΕΠ, μέσα από μία γρήγορη διαδικασία που δείχνει ότι όταν υπάρχει πολιτική βούληση το ΑΣΕΠ πάει με γρήγορους χρόνους, ήδη πήραν ΦΕΚ οι πρώτοι διακόσιοι έντεκα μόνιμοι νοσηλευτές -έχει σημασία που λέω «μόνιμοι νοσηλευτές»- και ήδη έχουν πάει οι συγκεκριμένοι διορισμοί στα νοσοκομεία, προκειμένου να κληθούν να αναλάβουν υπηρεσία και θα υπάρχουν άλλοι τετρακόσιοι μόνιμοι υπάλληλοι νοσηλευτές από τους κυλιόμενους πίνακες του ΑΣΕΠ.
Επίσης να ενημερώσω το συνάδελφο κ. Χαλβατζή ότι πέραν του «Αλεξάνδρα» στις επόμενες εβδομάδες πρόκειται να ενεργοποιηθούν επιπλέον κλίνες ΜΕΘ στο «Αγλαΐα Κυριακού», στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία», στο Γενικό Νοσοκομείο Παίδων Πεντέλης, όπως επίσης και στο Νοσοκομείο της Πάτρας, μέσα από ειδική στελέχωση που γίνεται κατεπειγόντως αυτή την περίοδο, προκειμένου να στηριχθούν συνολικά οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας που αφορούν τα παιδιά και τα νεογνά.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(DP)

(MB)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ, κυρία Ξενογιαννακοπούλου.
Το λόγο έχει ο επερωτών Βουλευτής κ. Χαλβατζής.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ: Κυρία Υπουργέ, σας άκουσα με προσοχή. Το πρόβλημα είναι πάρα πολύ σοβαρό και βέβαια ο θάνατος των τεσσάρων νεογνών έφερε ξανά στην επιφάνεια με πολύ δραματικό τρόπο τις τεράστιες ελλείψεις προσωπικού. Αυτό που ακούσαμε είναι ότι το σταγονόμετρο συνεχίζει να λειτουργεί. Είκοσι τρεις με είκοσι τέσσερις χιλιάδες είναι οι ελλείψεις προσωπικού, διακόσιοι έντεκα είναι αυτοί οι οποίοι προσλήφθηκαν. Τελικά πότε θα γίνουν μαζικές προσλήψεις;
Το ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ είναι ένα από τα ελάχιστα δημόσια νοσοκομεία-μαιευτήρια. Οι ελλείψεις προσωπικού, υποδομών και χώρων ειδικά στις μονάδες νεογνών οδηγούν τα προβλήματα σε πολύ μεγάλη όξυνση. Υπάρχουν γενικότερα προβλήματα στο χώρο της υγείας. Ειδικότερα υπάρχουν ελλείψεις και τεράστια κενά σε γυναικολογικά τμήματα και μαιευτικές κλινικές σε όλη τη χώρα. Οι γυναίκες της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων δυσκολεύονται ακόμα και να φέρουν στη ζωή τα παιδιά τους. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Την ίδια ώρα ο ιδιωτικός τομέας και ειδικά στα μαιευτήρια γιγαντώνεται. Τα κέρδη τους είναι τεράστια. Ο ιδιωτικός τομέας έρχεται για να καλύψει αυτές τις τεράστιες ανάγκες για το κέρδος και στο όνομα του κέρδους καλύπτει αυτές τις ανάγκες των λαϊκών οικογενειών. Και εσείς και ως γυναίκα γνωρίζετε πολύ καλά ποιο είναι το τεράστιο κόστος για μία γέννα, πόσο πληρώνει μία λαϊκή οικογένεια, όταν πρόκειται και για γέννα με καισαρική.
Είναι χαρακτηριστικό ότι μια μελέτη της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας τονίζει ότι κρίσιμος παράγοντας είναι το αυξημένο ποσοστό της ιδιωτικής δαπάνης στην Ελλάδα που προσεγγίζει το 47%, ενώ ο μέσος όρος του ΟΟΣΑ είναι 27%. Κυρίως τα μαιευτήρια είναι ένας από τους πιο κερδοφόρους τομείς της ελληνικής οικονομίας. Με απέραντο κυνισμό –και καταγγέλλουμε αυτό το κυνισμό αυτής της έκθεσης της Εθνικής Τράπεζας- λέει ότι υπάρχει μεγάλο κέρδος διότι στα μαιευτήρια η πληρωμή είναι άμεση. Είναι φοβερό, δηλαδή. Δεν θα σου δώσουν το παιδί άμα δεν πληρώσεις. Και το ποσοστό κέρδους ανά κλίνη φθάνει το 28% στα μαιευτήρια σε σύγκριση με τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας που φθάνει στο 16,5%.
Εδώ έχουμε ορισμένα καινούρια φαινόμενα. Η δράση του μεγάλου κεφαλαίου επεκτείνεται. Εφοπλιστές, βιομήχανοι, ακόμα και έμποροι όπλων επενδύουν στον τομέα της υγείας και ειδικά στα μαιευτήρια γιατί εδώ είναι το κέρδος. Όλα αυτά ασφαλώς δεν είναι τυχαία. Είναι αποτέλεσμα της ταξικής πολιτικής, η οποία ακολουθείται χρόνια τώρα και από τη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και από τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Είναι το αποτέλεσμα της εμπορευματοποίησης της ιδιωτικοποίησης της υγείας. Είναι επιλογή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η πολιτική των μονοπωλίων.
Ως Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας είμαστε το μοναδικό κόμμα, το οποίο ζητάμε να καταργηθεί η επιχειρηματική δραστηριότητα στον τομέα της υγείας και νομίζουμε ότι πρέπει να πάρετε άμεσα μέτρα: Να καλύψετε αυτές τις επείγουσες ανάγκες σε προσωπικό, πρωτίστως σε νοσηλευτικό και σε άλλο προσωπικό. Οι εργαζόμενοι πληρώνουν μια ζωή στα ασφαλιστικά τους ταμεία. Πληρώνουν μέσα από τη φορολογία. Ε, δεν μπορεί να βασανίζονται μ' αυτό τον τρόπο.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε, σε τέσσερα δευτερόλεπτα.
Άλλωστε, κυρία Πρόεδρε, ένα από τα αιτήματα της απεργίας στις 17 του Δεκέμβρη είναι η δωρεάν δημόσια και αναβαθμισμένη υγεία και όλες οι υπηρεσίες της υγείας απέναντι στους εργαζόμενους. Εμείς σε αυτή την κατεύθυνση θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Έχετε το λόγο κυρία Ξενογιαννακοπούλου.
ΜΑΡΙΛΙΖΑ ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Θα ήθελα κατ’ αρχάς να επιβεβαιώσω άλλη μία φορά ότι για την Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. η υγεία, η αναγέννηση και η ανάπτυξη του Εθνικού Συστήματος Υγείας αποτελεί μεγάλη δέσμευση και προτεραιότητά μας.
(DE)


(1DP)
Και μάλιστα, ακόμα και σε αυτήν την τόσο δύσκολη οικονομική συγκυρία, μόλις χθες ο Πρωθυπουργός της χώρας, ο Γεώργιος Παπανδρέου, στο Ζάππειο, στην ομιλία που είχε με τους κοινωνικούς εταίρους, έθεσε ξανά την υγεία ως προτεραιότητα και συνολικά το κοινωνικό κράτος και επεσήμανε ότι, ενώ σε άλλους τομείς της οικονομίας θα υπάρξει εξ ανάγκης μια προσπάθεια μεγάλης εξοικονόμησης, δεν είναι η υγεία σε αυτούς τους τομείς. Η υγεία και στον Προϋπολογισμό του 2010, που θα αρχίσουμε να συζητάμε από το ερχόμενο Σάββατο, έχει αύξηση δαπανών και έχει πλήρη πρόβλεψη για τρεις χιλιάδες νέες θέσεις νοσηλευτών.
Όμως, θα ήθελα με αυτήν την ευκαιρία να σας ενημερώσω ότι, αν ανέφερα ως παράδειγμα ταχύτητας τις διακόσιες έντεκα μόνιμες θέσεις νοσηλευτών που ήδη πήραν Φ.Ε.Κ. και οδεύουν προς τα νοσοκομεία, ταυτόχρονα, όμως, προχωράει για το χρόνο 2009 η μεγάλη προκήρυξη για δυο χιλιάδες εξακόσιες περίπου θέσεις νοσηλευτών, οι οποίες είναι μόνιμες θέσεις και θα προχωρήσουν και υπάρχει αποτύπωση στον Προϋπολογισμό του 2010 με τη νέα χρονιά επιπλέον τρεις χιλιάδες θέσεις νοσηλευτών πέραν των συνταξιοδοτήσεων, το οποίο μας κάνει σύνολο γύρω στις έξι χιλιάδες νέες θέσεις νοσηλευτών.
Αυτό, λοιπόν, δείχνει ότι σε μια τόσο δύσκολη οικονομική συγκυρία είμαστε συνεπείς σε αυτή την πολύ μεγάλη ανάγκη του να μπορέσουμε να στηρίξουμε πραγματικά με το αναγκαίο νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό.
Αναφέρθηκα και προηγούμενα, αγαπητέ συνάδελφε, στις νέες χίλιες θέσεις ιατρών πέραν των οργανικών θέσεων, οι οποίες υλοποιούνται, δεν είναι μεγάλα λόγια, δεν είναι εύκολα λόγια. Είναι θέσεις οι οποίες ήδη υλοποιούνται.
Όσον αφορά την αναφορά που κάνατε σε σχέση με την εμπορευματοποίηση της υγείας, είναι σαφές ότι για εμάς η υγεία είναι δημόσιο αγαθό, η υγεία είναι δικαίωμα του πολίτη, η υγεία είναι υποχρέωση ενός ευνομούμενου δημοκρατικού, κοινωνικού κράτους. Και θα ήθελα εδώ να επισημάνω ότι μια από τις πρώτες κινήσεις που κάναμε, όταν αναλάβαμε το Υπουργείο Υγείας, ήταν να καταργήσουμε ένα Προεδρικό Διάταγμα που βρήκαμε, το οποίο είχε δημοσιευθεί δυο μέρες πριν από τις εκλογές από την προηγούμενη Κυβέρνηση και πολιτική ηγεσία που άνοιγε την πλήρη εμπορευματοποίηση όσον αφορά τα διαγνωστικά κέντρα και την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας.
Και ήταν από τις πρώτες μας κινήσεις, ήταν ένα δείγμα γραφής στις πρώτες δέκα μέρες ότι αυτό το Προεδρικό Διάταγμα καταργήθηκε και φυσικά, θα έρθει μια διάταξη στην Βουλή την οποία θα μπορέσουμε να συζητήσουμε μαζί, ακριβώς το πώς θα μπορέσουμε να θεσμοθετήσουμε, διαφυλάττοντας την υγεία ως δημόσιο αγαθό και ως δικαίωμα.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Ακολουθεί η με αριθμό 828/9-11-2009 ερώτηση του ΣΤ’ Αντιπροέδρου της Βουλής και Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Βαΐτση Αποστολάτου προς την Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με την κάλυψη των κενών σε προσωπικό στο αντικαρκινικό νοσοκομείο Μεταξά στον Πειραιά.
Η ερώτηση του κ. Αποστολάτου έχει ως εξής:
«Το Αντικαρκινικό Νοσοκομείο Μεταξά του Πειραιά είναι το μοναδικό νοσοκομείο της χώρας που εφημερεύει για ογκολογικά περιστατικά και που δέχεται καθημερινά τόσο μεγάλο όγκο περιστατικών.
Δεδομένων των καταγγελιών των εργαζομένων του Νοσοκομείου για τις σοβαρές ελλείψεις προσωπικού στο Νοσοκομείο, ερωτάται η αρμόδια Υπουργός:
Πόσες από τις οργανικές θέσεις ιατρικού και νοσηλευτικού του Νοσοκομείου παραμένουν κενές και τι μέτρα προτίθεται να λάβει για την άμεση κάλυψή τους και τη διασφάλιση της ομαλής λειτουργίας του Νοσοκομείου;».
Στην ερώτηση του κ. Αποστολάτου θα απαντήσει η Υπουργός κυρία Ξενογιαννακοπούλου.
ΜΑΡΙΑ-ΕΛΙΖΑ ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κατ’ αρχάς, θα ήθελα να ενημερώσω τον κύριο Αντιπρόεδρο ότι, όσον αφορά τους μόνιμους γιατρούς του Ε.Σ.Υ., παραμένουν σήμερα είκοσι επτά κενές θέσεις στο Νοσοκομείο Μεταξά, όσον αφορά τους ειδικευόμενους γιατρούς, παραμένουν δώδεκα κενές θέσεις και όσον αφορά το νοσηλευτικό προσωπικό διαφόρων κατηγοριών παραμένουν κενές θέσεις εξήντα εννιά. Άλλη μια φορά ακριβώς αναδεικνύεται το μεγάλο πρόβλημα που υπάρχει όσον αφορά το νοσηλευτικό προσωπικό.
Πρέπει, λοιπόν, να σας πω ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία των αρμόδιων υπηρεσιών, θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι για τις δεκατέσσερις θέσεις των ιατρών από τις είκοσι επτά έχουν ήδη κινηθεί οι διαδικασίες προκήρυξής τους και από εκεί και πέρα, έχουν προσληφθεί και οκτώ επικουρικοί γιατροί, ώστε στο ενδιάμεσο να μπορέσουν να στηρίξουν μια προσπάθεια που σε ένα Νοσοκομείο είναι στην πρώτη γραμμή φυσικά για να μπορέσει να εξυπηρετήσει τις ανάγκες.
(NP)
(1DE)

Επίσης, όσον αφορά τους ειδικευόμενους γιατρούς, και εκεί θα υπάρξει μια προσπάθεια, προκειμένου να μπορέσουμε να προχωρήσουμε στην πρόσληψη επιπλέον ειδικευομένων γιατρών.
Επίσης, να σας πούμε ότι όσον αφορά το νοσηλευτικό προσωπικό –είναι η ίδια απάντηση που έδωσα στον κύριο Χαλβατζή- υπάρχει πρόβλεψη μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία και μονίμου προσωπικού. Σε αυτή θα προχωρήσουμε είτε άμεσα μέσα από τις γρήγορες διαδικασίες του ΑΣΕΠ, αλλά κυρίως μέσα από τις δυο μεγάλες προκηρύξεις –η μία θα γίνει τώρα, στο τέλος της χρονιάς, και η άλλη στο πρώτο εξάμηνο του επόμενου έτους- ώστε να μπορέσουμε να καλύψουμε το μεγαλύτερο μέρος αυτών των κενών σε ένα νοσοκομείο, που θέλω να επαναλάβω ότι είναι στην πρώτη γραμμή, πραγματικά, της μάχης που δίδεται.
Θα ήθελα, επίσης, να αναφέρω ότι σε όλη αυτήν την προσπάθεια είναι σαφές ότι υπάρχει και μια ειδική μέριμνα, για να δούμε συνολικά τη λειτουργία του νοσοκομείου, να δούμε συνολικά τη λειτουργία των εφημεριών, ένα θέμα που και εκεί ξέρετε ότι με διάταξη που περάσαμε στη Βουλή με τον πρώτο νόμο που έφερε η Κυβέρνηση μπορέσαμε και αυξήσαμε το περίφημο πλαφόν. Και νομικό πρόβλημα υπήρχε, αλλά και πολιτικά δεν υπήρξε η αναγκαία βούληση με την προηγούμενη Κυβέρνηση, για να επιλυθεί. Έτσι, είχαμε μια αύξηση και από τις 5.150 ευρώ του πλαφόν των εφημεριών φθάνουμε πλέον στις 6.500 ευρώ.
Όπως καταλαβαίνετε, μέσα από μια ορθολογική πλέον οργάνωση των εφημεριών θα μπορέσουν να λειτουργήσουν ακόμη πιο αποτελεσματικά και τα νοσοκομεία της χώρας και, φυσικά, το νοσοκομείο Μεταξά.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Το λόγο έχει ο επερωτών Βουλευτής και Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Βαΐτσης Αποστολάτος.
ΒΑΪΤΣΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ (Στ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Κυρία Πρόεδρε, ευχαριστώ.
Κυρία Υπουργέ, πρώτα απ’ όλα θέλω να σας ευχαριστήσω για το πολύ ενημερωτικό και παρήγορο, αν θέλετε, της υπόθεσης αυτής απ’ αυτά που μου απαντήσατε. Μακράν όχι εμού, αλλά καθενός να σας προσάψει οτιδήποτε για τη λειτουργικότητα του συστήματος. Ο αντιπολιτευτικός μας ρόλος, όμως, μας υποχρεώνει να σας πιέσουμε, ειδικά για το νοσοκομείο αυτό του Πειραιά, όχι απλώς ως γιατρός του Πειραιά που γνωρίζω προσωπικά, έχοντας υπηρετήσει στην ευρύτερη περιοχή και στο Τζάνειο, αλλά επειδή ήδη γνωρίζετε πολύ καλά ότι είναι ένα νοσοκομείο αντικαρκινικό, που καλύπτει τη μισή Ελλάδα, από τη μέση και κάτω: Πελοπόννησο, Νότιο Ελλάδα, Δυτική Ελλάδα κ.λπ.
Θα μου επιτρέψετε στο τρίλεπτο που έχω να σας θυμίσω με έμφαση ότι εκτελεί χρέη γενικού νοσοκομείου για την περιοχή του Πειραιά και αποτελεί το μοναδικό ογκολογικό νοσοκομείο της Δυτικής Αττικής, το οποίο και λόγω της γεωγραφικής του θέσης καλύπτει Δυτική Αττική, Πελοπόννησο, Κεντρική και Νησιωτική Ελλάδα και δέχεται όλους τους ασθενείς που διέρχονται από το λιμάνι του Πειραιά.
Πρόκειται, λοιπόν, για ένα μοναδικό νοσοκομείο που εφημερεύει για ογκολογικά περιστατικά και αυτό έχει ως αποτέλεσμα η προσέλευση ασθενών απ’ όλη την Ελλάδα στα εξωτερικά ιατρεία του να αυξάνεται κατά 20% το χρόνο και ο αριθμός των χημειοθεραπειών στην κλινική μιας ημέρας να έχει διπλασιαστεί στατιστικά συνεχώς.
Να σημειωθεί δε ότι για τόσο μεγάλο όγκο περιστατικών η Δυτική Αττική διαθέτει ένα μόνο ογκολογικό νοσοκομείο, τη στιγμή που άλλες περιοχές, όπως η Ανατολική Αττική διαθέτουν δύο ή και πολύ περισσότερα αντικαρκινικά, καθώς και το ότι σε ολόκληρη τη Δυτική Αττική λειτουργεί μόνο μια μονάδα αιματολογίας-ογκολογίας –εννοώ πάντα το Μεταξά- γεγονός που δεν αφήνει κανένα περιθώριο υποστελέχωσης, έλλειψης μηχανημάτων και υπολειτουργίας.
Οι συγκεκριμένες απαιτήσεις του γεννούν και τις αντίστοιχες ανάγκες στο επίπεδο ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, ανάγκες που πρέπει να καλυφθούν, όμως, με ταχύτατους ρυθμούς, ώστε να μην τεθεί και πάλι ζήτημα αδυναμίας κάλυψης και μάλιστα επιτυχούς κάλυψης των περιστατικών.
(XF)
(1NP)
Μας ενημερώσατε -και γνωρίζω ότι έχετε απόλυτο δίκιο- από τις αρμόδιες υπηρεσίες ότι το ιατρικό προσωπικό έχει κενές είκοσι επτά θέσεις, ενώ σε ειδικευομένους γιατρούς δώδεκα θέσεις. Σε νοσηλευτικό προσωπικό το κενό είναι στις εξήντα εννέα θέσεις, οι οποίες βρίσκονται σε διαδικασία έγκρισης, προκήρυξης ή πρόσληψης.
Το ζητούμενο για όλα αυτά τα κενά είναι να ορισθεί σαφώς και συγκεκριμένα, αν μπορέσετε εσείς να το κάνετε -όχι βέβαια τώρα- το χρονοδιάγραμμα όλων των προβλεπομένων προσλήψεων, δηλαδή πότε ακριβώς θα ολοκληρωθούν, πώς θα μπορέσουν να καλυφθούν οι υφιστάμενες ελλείψεις. Γιατί, όπως εσείς ξέρετε ως Υπουργός και εγώ ως γιατρός, όσες προσλήψεις και αν γίνουν, εάν δεν επαρκούν -και το τονίζω- το πρόβλημα θα παραμείνει, θα διαιωνίζεται και θα φτάσουμε πάλι στο σημείο να κάνουμε λόγο για δυσχερή λειτουργία του.
Επίσης σε ό,τι αφορά τις συμβάσεις, με το πρόγραμμα STAGE που απασχολούνται δεκατρείς νοσηλευτές, είναι απαραίτητη η σαφής διευκρίνιση για την αντιμετώπισή τους με την λήξη τους, την ίδια στιγμή που εκκρεμεί η έγκριση εξήντα οκτώ θέσεων βοηθών θαλάμου και τεσσάρων τραυματιοφορέων, που έχει ήδη κωλυσιεργήσει, καθυστερήσει. Με την πλήρωση των θέσεων αυτών διευκολύνεται ο σημαντικός όγκος δουλειάς, που αυτή την ώρα υποχρεούνται να κάνουν γιατροί και νοσηλευτές, ενώ επίσης ανοίγουν θέσεις για εβδομήντα τέσσερα άτομα.
Ένα ακόμα θέμα, που πρέπει να δείτε, αφορά την Ογκολογική Ορθοπεδική Κλινική που λειτουργεί αυτή την ώρα στο Νοσοκομείο ΜΕΤΑΞΑ και που ουσιαστικά ανήκει στο Νοσοκομείο των Αγίων Αναργύρων. Μόλις, όμως, αυτό επανέλθει εκεί, δεν θα υπάρχει καμία Ορθοπεδική Ογκολογική Κλινική για την Δυτική Ελλάδα, την Δυτική Αττική κ.λπ. Οπότε καταλαβαίνετε ότι είναι τεράστιο πρόβλημα που θα πάει ο μεγάλος αριθμός περιστατικών, τι θα γίνει.
Δεδομένης αυτής της επικρατούσας κατάστασης, που αποτελεί μέρος της γενικότερης χρόνιας αποδιοργάνωσης που διέπει το Εθνικό Σύστημα Υγείας, θεωρώ ότι πρέπει να επαναπροσδιοριστεί η προοπτική, η στρατηγική που είπατε ότι θα κάνετε όσον αφορά το αντικαρκινικό ΜΕΤΑΞΑ του Πειραιά, με γνώμονα το κύριο βάρος της αντιμετώπισης των καρκινοπαθών στο λεκανοπέδιο Αττικής -που το έχει αναλάβει το συγκεκριμένο ιστορικό αυτό νοσοκομείο- και με μοναδικό στόχο τη βελτίωση των παρεχομένων υπηρεσιών, με κέντρο πάντα τον άνθρωπο και τη διασφάλιση υγείας των πολιτών, της ζωής και της ποιότητας των Ελλήνων. Αυτό ήταν, αν θέλετε και το μήνυμα, το οποίο δώσατε μόλις καταλάβετε τις θέσεις αυτές.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ. )
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Έχετε το λόγο, κυρία Υπουργέ.
ΜΑΡΙΑ-ΕΛΙΖΑ ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Κατ’ αρχάς θέλω να διαβεβαιώσω τον αγαπητό συνάδελφο ότι ο κοινοβουλευτικός έλεγχος, όχι απλώς είναι καλοδεχούμενος, είναι ιδιαίτερα χρήσιμος. Και πρέπει να σας πω ότι έχει βοηθήσει και εμένα πάρα πολύ σ’ αυτό τον τόσο δύσκολο χώρο, η επισήμανση των προβλημάτων που οι συνάδελφοι αναδεικνύουν μέσα από τον κοινοβουλευτικό έλεγχο. Μπορούμε πολλές φορές να αναδεικνύουμε προβλήματα και να έχουμε και μια άμεση αντιμετώπιση τους, πέραν των γενικών προβλημάτων που ούτως ή άλλως τα έχουμε συζητήσει και αναδείξει πολλές φορές.
Είναι σαφές ότι η προτεραιότητά μας η άμεση είναι να προχωρήσουμε σε γρήγορη πρόσληψη μονίμου προσωπικού και μονίμων ιατρών και μονίμων νοσηλευτών. Αν ανέφερα το παράδειγμα των διακοσίων έντεκα θέσεων, που μέσα σε είκοσι μέρες μπορέσαμε με τους κυλιόμενους πίνακες του ΑΣΕΠ να προσλάβουμε, είναι γιατί ήθελα να αποδείξω ότι μέσα από μια καλή συνεργασία με το ΑΣΕΠ προχωρήσαμε σ’ αυτή την πρόσληψη των διακοσίων έντεκα νοσηλευτών, με προτεραιότητα τις ΜΕΘ και άλλων τετρακοσίων νοσηλευτών πάλι στις αρχές Ιανουαρίου. Και πρέπει να σας πω ότι με τον κ. Βέη τον Πρόεδρο, καθίσαμε τρεις ώρες για να βρούμε λύση -όπου με πολύ μεγάλη ευαισθησία μας βοήθησε να προχωρήσουμε- και πήραμε ΦΕΚ μέσα σε είκοσι μέρες από επιλαχόντες προηγούμενων διαγωνισμών, της προηγούμενης χρονιάς.
Ταυτόχρονα να σας διαβεβαιώσω, αγαπητέ συνάδελφε, ότι προχωρούν οι δυο μεγάλες προκηρύξεις. Προχωράει η προκήρυξη των δυο χιλιάδων εξακοσίων περίπου θέσεων -θα εξαρτηθεί πόσο θα κλείσει η δεύτερη δόση των κυλιόμενων πινάκων- και επίσης των τριών χιλιάδων θέσεων μονίμου νοσηλευτικού προσωπικού, πέραν των συνταξιοδοτήσεων. Φυσικά σε αυτές τις μεγάλες προκηρύξεις, θέλω να σας διαβεβαιώσω προσωπικά ότι θα υπάρχει και η ανάλογη κάλυψη των αναγκών ενός νοσοκομείου όπως είναι το Νοσοκομείο ΜΕΤΑΞΑ, που αναγνωρίζουμε πλήρως ότι είναι στην πρώτη γραμμή όλων αυτών των αναγκών που και εσείς τονίσατε.

(TR)

(1XF)
Μία κουβέντα επίσης όσον αφορά τα “stage”. Η δική μας επιλογή είναι οι μόνιμες θέσεις νοσηλευτών και γι’ αυτό είπαμε ότι πάμε με γρήγορους ρυθμούς.
Πέραν αυτού και στο σχέδιο νόμου που θα ξεκινήσει σε λίγη ώρα να συζητιέται εδώ, όσον αφορά το νέο νόμο για τις προσλήψεις, μέσα από πολύ καλή συνεργασία από το συνάδελφο Υπουργό Εσωτερικών υπάρχουν ειδικές προβλέψεις μέσα που αφορούν ακριβώς τις ανάγκες να υπάρχουν διαδικασίες για το νοσηλευτικό προσωπικό.
Υπάρχουν, λοιπόν, αυτές οι ρυθμίσεις μέσα στο σχέδιο νόμου που τώρα θα ξεκινήσετε να συζητάτε, ακριβώς για να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε στο έπακρο όλες τις αναγκαίες αυτές νομοθετικές δυνατότητες και να πάμε γρήγορα στο στόχο να καλύψουμε αυτές τις θέσεις νοσηλευτικού προσωπικού.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Η με αριθμό 585/3.11.2009 ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κυρίου Βασιλείου Κεγκέρογλου προς την Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με την ενεργοποίηση των προγραμμάτων αγροτικού εξηλεκτρισμού, δεν συζητείται λόγω κωλύματος της κυρίας Υπουργού.
Θα συζητηθεί τώρα η με αριθμό 496/2.11.2009 ερώτηση της Βουλευτού της Νέας Δημοκρατίας κυρίας Ελισσάβετ (Ελίζας) Βόζεμπεργκ προς την Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με την πλήρη εξομοίωση των τριτέκνων οικογενειών με τις πολύτεκνες.
Η ερώτηση της κυρίας Βόζεμπεργκ έχει ως εξής:
«Πάγιο αίτημα των συλλόγων τριτέκνων οικογενειών είναι η πλήρης εξομοίωση των τριτέκνων οικογενειών με τις πολύτεκνες.
Το ανωτέρω αίτημα κρίνεται ως απολύτως εύλογο και δικαιολογημένο, όλως ιδιαιτέρως εάν αναλογιστούμε τη συνεισφορά των τριτέκνων οικογενειών στην αντιμετώπιση του φλέγοντος δημογραφικού μας προβλήματος.
Επειδή θεμελιώδης υποχρέωση της πολιτείας είναι η στήριξη του θεσμού της οικογένειας,
Επειδή η προστασία της οικογένειας τίθεται υπό τη συνταγματική σκέπη του άρθρου 21 παράγραφος 1 του Συντάγματος, ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους,
Επειδή το έντονο δημογραφικό πρόβλημα και η μείωση των γεννήσεων στη χώρα μας (για κάθε γυναίκα αναπαραγωγικής ηλικίας στην Ελλάδα αντιστοιχούν μόλις 1,3 τέκνα) δημιουργούν την ανάγκη άμεσης λήψης μέτρων,
Επειδή ρητή προεκλογική δέσμευση της Κυβέρνησης στο πρόγραμμά της υπήρξε η «ανάγκη αντιμετώπισης του δημογραφικού προβλήματος μέσα από την ενθάρρυνση των ζευγαριών να μεγαλώσουν όσα παιδιά επιθυμούν»,
Γι’ αυτό ερωτάσθε, κυρία Υπουργέ:
Τι προτίθεστε να πράξετε σχετικά με το ζήτημα της εξομοίωσης των τριτέκνων οικογενειών με τις πολύτεκνες;»
Στην ερώτηση της κυρίας Βόζεμπεργκ θα απαντήσει η Υπουργός κυρία Ξενογιαννακοπούλου.
Ορίστε, κυρία Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΜΑΡΙΑ-ΕΛΙΖΑ ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Σήμερα πάντως ο Κοινοβουλευτικός Έλεγχος είναι στο Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, αυτό επαναλαμβάνω, δείχνει και το ενδιαφέρον που υπάρχει για όλα αυτά τα θέματα.
Θα ήθελα κατ’ αρχήν να πω ότι για την Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. η στήριξη του εισοδήματος της οικογένειας είναι πρώτη μας προτεραιότητα. Και αυτό αφορά τον κάθε τύπο οικογένειας, από τη μονογονεϊκή οικογένεια, μέχρι την οικογένεια που έχει δύο, τρία παιδιά και φυσικά την πολύτεκνη οικογένεια. Αυτό φάνηκε ήδη από τον πρώτο νόμο που έφερε η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., που ψηφίστηκε την προηγούμενη εβδομάδα και αφορά στην έκτακτη ενίσχυση αλληλεγγύης, όπου εκεί να σας αναφέρω ότι ειδικά για τις οικογένειες που έχουν τρία παιδιά και εφ’ όσον το οικογενειακό εισόδημα είναι μέχρι 22.000 ευρώ, υπάρχει μία ενίσχυση που προβλέπεται 1.000 ευρώ. Φυσικά, αυτή η ενίσχυση έρχεται επιπλέον των ήδη άλλων προβλεπομένων επιδομάτων και ενισχύσεων.
Εγώ δεν θέλω να κάνω εδώ καμία μικροκομματική πολιτική και θέλω να είμαι δίκαιη. Θα πρέπει να πω ότι τα προηγούμενα χρόνια θεσπίστηκαν συγκεκριμένα επιδόματα που αφορούν και τις τρίτεκνες οικογένειες. Σημασία έχει τώρα να οικοδομούμε, να προχωράμε μπροστά και φυσικά, δεν αρκεί να πηγαίνουμε με μία λογική επιδομάτων μόνο. Τα επιδόματα έχουν την αξία τους. Πρέπει να στηρίζουμε την οικογένεια πολλαπλά. Και αυτή, αν θέλετε, είναι η δική μας δέσμευση και η δική μας προσπάθεια. Και η οικογένεια στηρίζεται πολλαπλά, όταν στηρίζεται το γενικό εισόδημα της οικογένειας, όταν στηρίζουμε τη δημόσια υγεία και τη δημόσια παιδεία και όταν φυσικά, υπάρχει εκείνο το κοινωνικό κράτος που στηρίζει πάνω απ’ όλα τη μητέρα και την εργαζόμενη μητέρα.
Τώρα ενημερωτικά για το πώς διαμορφώνονται συγκεκριμένα τα επιδόματα που αφορούν τις πολύτεκνες και τρίτεκνες οικογένειες, πέραν του έκτακτου επιδόματος που θεσπίσαμε την προηγούμενη εβδομάδα, υπάρχουν τα πάγια επιδόματα.


(PM)
(1TR)
Υπάρχουν το επίδομα του τρίτου παιδιού, το πολυτεκνικό επίδομα και η ισόβια πολυτεκνική σύνταξη. Αυτή τη στιγμή για το έτος 2009 έχουν διαμορφωθεί ως εξής: Το επίδομα του τρίτου παιδιού είναι 174 ευρώ μηνιαίως, το πολυτεκνικό είναι 43 ευρώ και η ισόβια σύνταξη 100 ευρώ μηνιαίως. Όπως σας είπα και προηγουμένως, η δική μας προτεραιότητα είναι για κάθε τύπο οικογένειας να μπορεί να υπάρχει ένα τέτοιο πλέγμα κοινωνικών μέτρων και στήριξης του εισοδήματος ώστε να μπορούν πραγματικά η εργαζόμενη μητέρα και συνολικά η οικογένεια να ανταπεξέλθουν.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Σας ευχαριστούμε πολύ.
Το λόγο έχει η ερωτώσα Βουλευτής κυρία Βόζεμπεργκ.
ΕΛΙΖΑ ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρία Υπουργέ, αναμφισβήτητα έχετε την τιμητική σας σ’ ένα θέμα ιδιαίτερης ευαισθησίας η οποία φαντάζομαι ότι διακρίνει όλους μας. Εστίασα σ’ αυτή την ερώτηση ακριβώς διότι στην Ελλάδα αντιμετωπίζουμε ένα σημαντικό δημογραφικό πρόβλημα εθνικών χαρακτηριστικών γιατί η υπογεννητικότητα θα μας οδηγήσει στο να γίνουμε μία χώρα γερόντων γιατί τα νέα ζευγάρια είτε αδυνατούν, είτε δεν επιθυμούν να αποκτήσουν παιδιά. Όπως γνωρίζετε, η εθνική διάσταση έγκειται στο γεγονός ότι γειτνιάζουμε με χώρες οι οποίες στο κράτος πρόνοιας έχουν πάντα κίνητρα για τη δημιουργία οικογενειών.
Η Νέα Δημοκρατία είχε θεσπίσει σε όλη τη θητεία της πολύ σημαντικά μέτρα ιδιαίτερα για τους τρίτεκνους. Θα σας διαβάσω ενδεικτικά μερικά μόνο απ’ αυτά. Είναι η εφάπαξ παροχή 2.000 ευρώ για κάθε γέννηση από το τρίτο παιδί και μετά, η απαλλαγή από το τέλος ταξινόμησης επιβατικών αυτοκινήτων, η μείωση φόρου ανάλογα με τον αριθμό των τέκνων που συντηρεί κάθε φορολογούμενος, η ένταξη των τριτέκνων στο προβλεπόμενο για τους πολύτεκνους ποσοστό επί του συνόλου των προκηρυσσόμενων θέσεων για προσλήψεις στο Δημόσιο, σε νομικά πρόσωπα και Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, η χορήγηση επιδόματος ενοικίου και η επιδότηση επιτοκίου στα στεγαστικά δάνεια, η χορήγηση αδειών άσκησης υπαίθριου, πλανόδιου και στάσιμου εμπορίου καθώς επίσης και αδειών επαγγελματία πωλητή λαϊκών αγορών κατά προτεραιότητα, οι μετεγγραφές φοιτητών και σπουδαστών εσωτερικού, η μειωμένη θητεία για το μεγαλύτερο τέκνο τρίτεκνης οικογένειας, το δικαίωμα προτίμησης στις λαϊκές κατοικίες που διαθέτουν το κράτος και οι ΟΤΑ, η θέσπιση ποσοστού επί του συνολικού αριθμού των εισακτέων στις παραγωγικές σχολές αξιωματικών, υπαξιωματικών και λιμενοφυλάκων του Λιμενικού Σώματος, καθώς επίσης και στη Σχολή Αστυνομίας. Αυτά τα οποία ανέγνωσα ήταν απολύτως ενδεικτικά διότι τη σωρεία των μέτρων την έχω καταγράψει και λόγω ελλείψεως χρόνου θα τα καταθέσω στα Πρακτικά.
Κυρία Υπουργέ, αυτά έχουν σημασία διότι η Νέα Δημοκρατία είχε την κατεύθυνση της απολύτου εξομοίωσης των τριτέκνων με τους πολυτέκνους. Βεβαίως δεν αναφέρομαι μόνο στα προβλεπόμενα επιδόματα αλλά και σε θεσμικό επίπεδο που έχει πολύ μεγάλη σημασία διότι αντιλαμβάνεστε ότι τα κίνητρα είναι εκείνα που μπορούν να συμβάλουν στη δημιουργία πολύτεκνων οικογενειών έτσι ώστε να μην παρεμποδίζονται είτε από την έλλειψη των οικονομικών πόρων, είτε από την έλλειψη των κινήτρων σε θεσμική κατεύθυνση.
Όπως προανέφερα, ο εθνικός χαρακτήρας και λόγω της γειτνίασης με χώρες που χαρακτηρίζονται από γεννητικότητα -σε αντίθεση με μας που μας χαρακτηρίζει η υπογεννητικότητα- έχει τα εθνικά χαρακτηριστικά που φαντάζομαι ότι χρήζουν αυτοί οι άνθρωποι που επιθυμούν να αποκτήσουν πολλά παιδιά που υπερβαίνουν τα τρία ώστε να διεκδικούν την εξομοίωση και σε οικονομικό και σε θεσμικό επίπεδο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι επιβαρύνεται υπέρμετρα ο Προϋπολογισμός, διότι έχουμε επίγνωση των οικονομικών συνθηκών που διάγουμε.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Στο σημείο αυτό η Βουλευτής κυρία Ελίζα Βόζεμπεργκ καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Κι εμείς σας ευχαριστούμε.
Το λόγο έχει η Υπουργός για τρία λεπτά για να δευτερολογήσει.
ΜΑΡΙΑ – ΕΛΙΖΑ ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Καταρχάς θα ήθελα να πω στην αγαπητή συνάδελφο κυρία Βόζεμπεργκ ότι εγώ η ίδια έσπευσα να αναγνωρίσω πράγματα που είχαν γίνει για τις τρίτεκνες οικογένειες γιατί έτσι οφείλουμε να κάνουμε με αίσθημα δικαιοσύνης. Ταυτόχρονα όμως πρέπει να πούμε ότι δεν αρκούν τέτοιου είδους ρυθμίσεις γιατί το ζήτημα σήμερα είναι να στηρίξουμε πραγματικά την οικογένεια και την εργαζόμενη μητέρα κι εκεί χρειάζεται ένα πλέγμα μέτρων.
(BA)



(1PM)
Δυστυχώς, δηλαδή, η λογική κάποιων σημαντικών επιδομάτων που εγώ θα αναγνωρίσω ότι δόθηκαν τα προηγούμενα χρόνια τη στιγμή που δεν συμβάδιζαν με τη συνολική στήριξη του κοινωνικού κράτους, του ΕΣΥ, της δημόσιας παιδείας, της αγοράς εργασίας μέσα από την κατοχύρωση πραγματικά των εργασιακών δικαιωμάτων, είναι μια ελλιπής στήριξη όσον αφορά την οικογένεια. Άρα, λοιπόν, τι λέμε; Χρειάζεται να υπάρχει η στοχευμένη στήριξη και αυτή είναι αναγκαία. Για αυτό το λόγο, όπως είδατε, με τον πρώτο νόμο που έφερε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. -και ήταν ένα σαφές δείγμα γραφής ο πρώτος νόμος- για την έκτακτη οικονομική ενίσχυση, υπήρχε ειδική πρόβλεψη για τους δικαιούχους που έχουν από ένα μέχρι περισσότερα παιδιά -γιατί η λογική είναι σαφώς να στηρίξουμε και τους τρίτεκνους και για αυτό το λόγο είχαμε και την πρόβλεψη- και τώρα θα δοθεί αυτή η έκτακτη ενίσχυση των 1.000 ευρώ πριν από τα Χριστούγεννα για μια οικογένεια με τρία παιδιά, στο βαθμό που έχει ένα εισόδημα που φτάνει μέχρι 22.000 ευρώ, αλλά από εκεί και πέρα η προσπάθειά μας είναι συνολική, για να μπορέσουμε να έχουμε όλα αυτά τα μέτρα τα οποία θα στηρίξουν την εργαζόμενη μητέρα, θα στηρίξουν εκείνες τις κοινωνικές δομές, όπως είναι οι βρεφονηπιακοί σταθμοί, όπως η συνολική στήριξη της οικογένειας και φυσικά ένα ισχυρό και αποτελεσματικό κοινωνικό κράτος και ένα Εθνικό Σύστημα Υγείας, το οποίο να μπορέσει να δημιουργήσει αυτό το πλέγμα μέτρων που χαρακτηρίζουμε ως τον ευρύτερο κοινωνικό μισθό της οικογένειας. Άρα, σε αυτή τη κατεύθυνση είναι οι προτεραιότητες μας και σε αυτή την κατεύθυνση κινούμαστε.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ολοκληρώθηκε η συζήτηση των αναφορών και ερωτήσεων και εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Θα γίνει προεκφώνηση των νομοσχεδίων που είναι γραμμένα στην ημερήσια διάταξη.
Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου: ««Αποζημίωση των θυμάτων εγκλημάτων βίας από πρόθεση» (Εναρμόνιση της Ελληνικής Νομοθεσίας με την Οδηγία 2004/80/ΕΚ του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 29ης Απριλίου 2004) και άλλες διατάξεις».
Το νομοσχέδιο θα ψηφιστεί στο σύνολο στη συνέχεια.
Υπουργείου Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Αναμόρφωση Συστήματος Προσλήψεων στο Δημόσιο Τομέα και άλλες διατάξεις».
Ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: ««Αποζημίωση των θυμάτων εγκλημάτων βίας από πρόθεση» (Εναρμόνιση της Ελληνικής Νομοθεσίας με την Οδηγία 2004/80/ΕΚ του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 29ης Απριλίου 2004) και άλλες διατάξεις».
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο και στο σύνολο;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΙΚΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Το νομοσχέδιο έγινε δεκτό και στο σύνολο κατά πλειοψηφία.
Συνεπώς, το νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: ««Αποζημίωση των θυμάτων εγκλημάτων βίας από πρόθεση» (Εναρμόνιση της Ελληνικής Νομοθεσίας με την Οδηγία 2004/80/ΕΚ του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 29ης Απριλίου 2004) και άλλες διατάξεις» έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία σε μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής:

(Να καταχωριστεί το κείμενο του νομοσχεδίου)

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παρακαλώ το Σώμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ’ ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών ως προς την ψήφιση στο σύνολο του παραπάνω νομοσχεδίου.
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Το Σώμα παρέσχε τη ζητηθείσα εξουσιοδότηση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στη συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης: Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Αναμόρφωση Συστήματος Προσλήψεων στο Δημόσιο Τομέα και άλλες διατάξεις».
Πριν δώσω το λόγο στον Εισηγητή της Πλειοψηφίας, έχει ζητήσει το λόγο ο Υπουργός Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης κ. Ραγκούσης.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης): Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ζήτησα το λόγο για να αναφέρω κάποιες νομοτεχνικές βελτιώσεις στο σχέδιο νόμου, που είναι οι εξής:
Σύμφωνα με μια επιστολή του Μακαριότατου Αρχιεπισκόπου, στο άρθρο 1. παρ. 1 περίπτωση ι. διαγράφεται η φράση «της Ιεράς Αρχιεπισκοπής και των Ιερών Μητροπόλεων της Ελληνικής Επικράτειας (Ν.Δ. 1398/1973, ΦΕΚ 112Α και του Ν. 817/1978, ΦΕΚ 170Α) καθώς και». Δεύτερον, πριν τη φράση «γνωστών θρησκειών», προστίθεται η φράση «και των κατά το άρθρο 13 του Συντάγματος». Είναι μια λεκτική διαφοροποίηση, η οποία δεν αλλάζει καθόλου το περιεχόμενο του συγκεκριμένου άρθρου.
Επίσης, στο άρθρο 1, στο τέλος της παραγράφου 2 προστίθεται περίπτωση ιη, ως ακολούθως: «Το προσωπικό που προσλαμβάνεται σε εκτέλεση ειδικού προγράμματος απασχόλησης ανέργων ΑμεΑ, που προκηρύσσεται και επιδοτείται από τον ΟΑΕΔ». Είναι ένα άρθρο το οποίο βγάλαμε, αλλά έστειλε επιστολή ο διοικητής του ΟΑΕΔ και μίλησε μαζί μου και ο Υπουργός. Υπάρχει ένα ειδικό πρόβλημα για τα άτομα με ειδικές ανάγκες, τα οποία πρέπει να είναι τελείως ξεχωριστά, διότι δεν μπορούν να υπαχθούν στη διαδικασία, όπως προβλέπει το συγκεκριμένο άρθρο, του Α.Σ.Ε.Π.
Και τέλος, στο άρθρο 14, μετά τη φράση «οικείου φορέα», προστίθεται η φράση «στον οποίο παρέχεται πραγματικά υπηρεσία, ή εκτελείται το έργο». Πρόκειται για τις διευθύνσεις μεταναστών των περιφερειών, όπου, σύμφωνα με το άρθρο που δίνουμε τη μεταβατική διάταξη, διευκρινίζω ότι όποια υπηρεσία έχει πάνω από 50%, θα μπορούν αυτές οι συμβάσεις να παραταθούν. Στις διευθύνσεις μεταναστών της περιφέρειας πολλοί που εργάζονται με συμβάσεις έργου έχουν αυτές τις συμβάσεις με τη ΕΕΤΑ. Άρα, πρέπει να προστεθεί αυτό εδώ, για να υπολογίζονται και εκείνοι στο συν 50%. Άρα, να ανανεωθούν και αυτών οι συμβάσεις, για να διατηρηθούν σε λειτουργία οι διευθύνσεις μεταναστών της περιφέρειας. Επομένως, θα πρέπει να διευκρινιστεί αυτή η φράση στον οποίο παρέχεται πραγματικά υπηρεσία, ή εκτελείται το έργο, εννοώντας ότι τη σύμβαση θα την έχουν με την ΕΕΤΑ, ή την ΚΕΔΚΕ.
Καταθέτω τις νομοτεχνικές βελτιώσεις στα Πρακτικά.
Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης καταθέτει για τα Πρακτικά τις προαναφερθείσες νομοτεχνικές βελτιώσεις που έχουν ως εξής:


















































ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Να ενημερώσω ότι για το συγκεκριμένο νομοσχέδιο έχουν οριστεί:
Από τη Νέα Δημοκρατία Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος ο Βουλευτής του Νομού Ηλείας κ. Κωνσταντίνος Τζαβάρας.
Από το ΚΚΕ, ως Ειδικός Αγορητής, ο Βουλευτής κ. Γεώργιος Μαυρίκος.
Από το ΛΑΟΣ, ως Ειδικός Αγορητής, ο κ. Αθανάσιος Πλεύρης.
Και από το ΣΥΡΙΖΑ, ως Ειδικός Αγορητής, ο Βουλευτής κ. Νικόλαος Τσούκαλης.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΛΕΥΡΗΣ: Πώς θα γίνει η συζήτηση, κυρία Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Το ανακοινώσαμε. Η Διάσκεψη των Προέδρων αποφάσισε στη συνεδρίασή της, της 10-12-2009, τη συζήτηση του νομοσχεδίου σε τρεις συνεδριάσεις. Στη σημερινή συνεδρίαση θα συζητηθεί το νομοσχέδιο επί της αρχής και οι υπόλοιπες επί των άρθρων αύριο και μεθαύριο.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Πλειοψηφίας κ. Γεώργιος Ντόλιος.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΤΟΛΙΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παρακολουθούμε εδώ και μέρες την καταρράκωση του κύρους της χώρας στην Ευρώπη και όχι μόνο. Το έλλειμμα αξιοπιστίας της χώρας αποτελεί πλέον ένα μείζον εθνικό ζήτημα. Θα έλεγα ότι αυτό το έλλειμμα αξιοπιστίας εδράζεται σε ένα μείζον πολιτικό ζήτημα που απασχολεί τη χώρα μας και είναι το έλλειμμα της αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος. Σε μια περίοδο κρίσης, την οποία όλοι αναγνωρίζουμε και όλοι συζητάμε, σε μια περίοδο που απαιτείται συστράτευση για να βγάλουμε τη χώρα από το αδιέξοδο για να ξεπεράσουμε τη δυσκολία, η αποκατάσταση της αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος, θεωρώ, αποτελεί πρώτιστη προτεραιότητα, μείζον ζήτημα.
(PE)







(1BA)
Βασική αιτία της αναξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος –όλοι συμφωνούμε σε κάποια πράγματα- είναι η νομή του κράτους από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, ιδιαίτερα σε πρώτο χρόνο, που έχει μετατραπεί πλέον σε εθιμικό δικαίωμα. Ο παλαιοκομματισμός και το πελατειακό σύστημα είναι οι βασικές παράμετροι, μέσω των οποίων οι κυβερνήσεις στη χώρα –χρησιμοποιώ τον πληθυντικό αριθμό και είναι επιλογή μου αυτό- νέμονται το κράτος.
Θεωρώ, λοιπόν, ότι για την αποκατάσταση της αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος της χώρας πρέπει να ανοίξουμε ένα μέτωπο κατά του παλαιοκομματισμού και του πελατειακού συστήματος της χώρας. Προς αυτήν την κατεύθυνση, κατατέθηκε ένα νομοσχέδιο που συζητήθηκε και με τη μέθοδο της διαβούλευσης πλέον, αλλά και στην Επιτροπή, ένα σχέδιο νόμου υψηλής πολιτικής αξίας, γιατί συμβάλλει, επαναλαμβάνω, στην αποκατάσταση της αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος της χώρας.
Είναι υψηλής πολιτικής αξίας, γιατί αναδεικνύει τη συνέπεια λόγων και έργων, προεκλογικών δεσμεύσεων και κυβερνητικών πράξεων. Δεν είναι σύνηθες φαινόμενο στην Ελλάδα, γι’ αυτό και το υπογραμμίζω.
Είναι υψηλής πολιτικής αξίας, γιατί έρχεται σε πρώτο χρόνο, σε μια εποχή που η Κυβέρνηση απεμπολεί αυτό το εθιμικό δικαίωμα στο οποίο αναφέρθηκα, να αξιοποιήσει την πρώτη περίοδο διακυβέρνησής της για κομματικούς λόγους.
Είναι υψηλής πολιτικής αξίας, γιατί έρχεται η Κυβέρνηση και προκαλεί μια ρήξη με νοοτροπίες και εμπεδωμένες αντιλήψεις εντός του χώρου του κυβερνώντος κόμματος. Όλοι αντιλαμβάνεστε ότι το πρώτο πρόβλημα το οποίο αντιμετώπισε, είναι μέσα στον κομματικό χώρο, ο οποίος εν πολλοίς επένδυσε ελπίδες και προσδοκίες, ότι τώρα είναι η σειρά του.
Είναι πολύ σημαντικό ζήτημα ότι το νομοσχέδιο αυτό έρχεται σε πρώτο χρόνο. Έχει ξανασυμβεί αυτό με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. σε παλαιότερες περιόδους. Το 1994, στην έναρξη της διακυβέρνησης εκείνης της περιόδου, κατατέθηκε και ψηφίστηκε ο ν.2190 περί Α.Σ.Ε.Π., ο γνωστός νόμος Πεπονή.
Είναι υψηλής πολιτικής αξίας, γιατί ανταποκρίνεται στο κοινό περί δικαίου αίσθημα. Όλοι οι πολίτες της χώρας, όλη η ελληνική κοινωνία, συζητούν τον τρόπο με τον οποίο καταλαμβάνονται οι θέσεις στο δημόσιο. Όλοι οι πολίτες, όλοι η νεολαία, όλα τα ελληνικά νοικοκυριά επιζητούν στις ιδιαίτερες συζητήσεις τους ένα δίκαιο, αντικειμενικό και αδιάβλητο σύστημα για την κατάληψη θέσεων στο δημόσιο. Είναι, λοιπόν, υψηλής πολιτικής αξίας και γι’ αυτόν το λόγο.
Βεβαίως, είναι υψηλής πολιτικής αξίας, γιατί συμβάλλει στην αποκατάσταση της λειτουργίας του πολιτικού συστήματος. Εμείς οι Βουλευτές –και πιστεύω όχι μόνο οι Βουλευτές- το αντιλαμβανόμαστε πολύ καλά αυτό, γιατί ανακουφίζονται τα γραφεία μας από επισκέψεις, από αιτήματα, στα οποία πολλές φορές δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε και πολλές φορές κρίνουμε -οι περισσότεροι, ίσως, από εμάς- ότι δεν πρέπει να ανταποκριθούμε.
Έχω τη γνώμη ότι με το νομοσχέδιο αυτό, στο όνομα του Α.Σ.Ε.Π., αποκαθίσταται και το κύρος των ανεξάρτητων αρχών. Και λέω στο όνομα του Α.Σ.Ε.Π., γιατί είναι γνωστό ότι την τελευταία περίοδο αυτός ο θεσμός υπονομεύθηκε, διασύρθηκε, θα έλεγα, από συγκεκριμένες πρακτικές και συγκεκριμένα νομοθετήματα. Νομίζω ότι η έκθεση του Α.Σ.Ε.Π. του 2009 που αναφέρεται στην περίοδο του 2008 αποτυπώνει με τον πιο γλαφυρό τρόπο το πώς συμπεριφέρθηκε η προηγούμενη Κυβέρνηση σ’ αυτήν την ανεξάρτητη αρχή.
Αυτό το νομοσχέδιο έχει ένα πολύ μεγάλο πλεονέκτημα, το οποίο θέλω να το τονίσω ιδιαίτερα και να σταθώ σ’ αυτό. Είναι ένα καθαρό νομοσχέδιο. Δεν μπορεί κανείς να βρει να υποψιαστεί πράγματα τα οποία κρύβονται πίσω από τις διατάξεις του, πίσω από τις γραμμές των άρθρων και των παραγράφων του. Είναι ένα καθαρό νομοσχέδιο και έχει καθαρό στόχο, να φτιάξει ένα αντικειμενικό και αδιάβλητο σύστημα για την κατάληψη θέσεων στο δημόσιο και κατά το δυνατόν δίκαιο. Ίσως, επ’ αυτού του τελευταίου, θα μπορούσε να διεξαχθεί ένας διάλογος και στην Ολομέλεια, όπως διεξήχθη και στην Επιτροπή.
Είναι ένα καθαρό νομοσχέδιο. Και αυτό το επιτυγχάνει με συγκεκριμένα άρθρα. Περιγράφεται, παραδείγματος χάρη, όλος ο δημόσιος τομέας, και φροντίζει το σχέδιο νόμου να μην υπάρξουν περιοχές του δημόσιου τομέα οι οποίες εξαιρούνται. Εξάλλου, και κατά τη συζήτηση στην Επιτροπή δεν διατυπώθηκαν τέτοιου είδους παρατηρήσεις, δεν ζητήθηκε να εξαιρεθούν κάποιες περιοχές του δημοσίου, δεν ζητήθηκε να προστεθούν κάποιες περιοχές του δημοσίου στις εξαιρέσεις.
Αναφέρεται συγκεκριμένα ότι περιλαμβάνονται στις διατάξεις του νομοσχεδίου η Προεδρία της Δημοκρατίας –μετά από αίτημά της- η Βουλή των Ελλήνων, οι ανεξάρτητες αρχές, οι Δ.Ε.Κ.Ο., οι οποίες δεν μπορούν να εξαιρούνται πλέον με υπουργικές αποφάσεις, τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, αλλά και τα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου στα οποία το 50% του μετοχικού κεφαλαίου ή το 50% του προϋπολογισμού τους προέρχεται από το δημόσιο.


(ML)

(PE)
Επαναλαμβάνω ότι δεν υπάρχει περιοχή του δημοσίου η οποία να εξαιρείται από τις διατάξεις αυτού του νόμου. Γι’ αυτό είναι ένα καθαρό νομοσχέδιο.
Είναι επίσης ένα καθαρό νομοσχέδιο γιατί καταργεί όλους τους έμμεσους και παρακαμπτήριους δρόμους. Χαρακτηριστικά παραδείγματα. Καταργεί την προφορική συνέντευξη. Ένα ζήτημα για το οποίο έχει καταναλωθεί πολύς λόγος, πολύ σκέψη, πολύ μελάνι. Έχω όμως τη γνώμη ότι όλοι θα συμφωνήσουμε ότι η προφορική συνέντευξη, ενώ θα έπρεπε να διαφυλαχθεί λόγω της ευαισθησίας του κριτηρίου, σε πολύ μεγάλο βαθμό με τον τρόπο που εφαρμόστηκε απαξιώθηκε πλήρως στη συνείδηση του ελληνικού λαού.
Κανένας δεν πιστεύει ότι αυτό το κριτήριο μπορεί να παραμείνει ως ένα αντικειμενικό κριτήριο στις προσλήψεις στο δημόσιο τομέα. Κρατείται βεβαίως με το σχέδιο νόμου, αλλά σε ελάχιστες εξαιρέσεις, για τις οποίες επαναλαμβάνω κανείς δεν διαφώνησε στην περιοχή, ούτε ζήτησε να προστεθούν κάποιες άλλες, ούτε ζήτησε να αφαιρεθούν κάποιες από αυτές και βεβαίως η αναφορά είναι σαφέστατη. Εξαιρέσεις μετά από την έγκριση των πινάκων επιτυχίας και μόνο όσον αφορά τους επιτυχόντες.
Καταργεί τους έμμεσους και παρακαμπτήριους δρόμους με την κατάργηση συλλήβδην, θα έλεγα, των συμβάσεων έργου. Εδώ δεν πρόκειται περί ενός παρακαμπτήριου δρόμου, πρόκειται περί μίας πελώριας λεωφόρου μέσω της οποίας έμπαινε κανείς στο δημόσιο.
Όλοι το έχουμε διαπιστώσει αυτό, όλοι το έχουμε νοιώσει, όλοι μας το έχουμε αντιληφθεί. Δεν νομίζω ότι επί της ουσίας της διάταξης θα μπορούσε να υπάρξει σοβαρή διαφωνία. Οποιαδήποτε διαφωνία επί της ουσίας της διάταξης ουσιαστικά δεν θα θέσει ζήτημα επί της πεμπτουσίας του νομοσχεδίου που είναι η καθιέρωση ενός αντικειμενικού και αδιάβλητου συστήματος για τις προσλήψεις στο δημόσιο.
Αναφέρεται στην κατάργηση της προσαύξησης της μοριοδότησης στο δημόσιο και για τη συνταγματική τάξη και για λόγους κοινού περί δικαίου αισθήματος εξισώνει τη μοριοδότηση μεταξύ του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Εξάλλου, μέσω αυτής της μοριοδότησης είχε δημιουργηθεί η πιο μαζική ομηρία που δημιουργήθηκε ποτέ στην Ελλάδα.
Αναφέρομαι στις δεκάδες χιλιάδες συμβασιούχους ή καθ’ οιονδήποτε τρόπο απασχολούμενους στο δημόσιο ή καθ’ οιονδήποτε τρόπο απασχοληθέντες στο δημόσιο από το 1990 μέχρι το 2010.
Η μαζική ομηρία δημιουργήθηκε με συγκεκριμένα μηνύματα που εξέπεμψε δυστυχώς η προηγούμενη κυβέρνηση με τις κατά καιρούς πρωτοβουλίες της. Με την σε πρώτο χρόνο πρωτοβουλία της για την καθιέρωση της προφορικής συνέντευξης. Με την σε δεύτερο χρόνο πρωτοβουλία της για την καθιέρωση της προσαυξημένης μοριοδότησης. Με την επέκταση της προσαύξησης της μοριοδότησης προς τα πίσω. Τέσσερα χρόνια πριν από το νόμο Πεπονή για να ξεκινήσει η προσαύξηση από την περίοδο της διακυβέρνησης της χώρας από τον κύριο Μητσοτάκη έτσι ώστε περιληφθεί και εκείνη η περίοδος. Για να πάει μέχρι το 2007 κατ’ αρχήν, να έρθει το 2007 με ένα άλλο νομοθέτημα και να επεκταθεί η μοριοδότηση μέχρι το 2010.
Δεν καταλαβαίνω γιατί το 2010 και όχι το 2011 ή το 2012 ή και για πάντα. Για να περιληφθούν στην αυξημένη μοριοδότηση και τα προγράμματα stage. Είναι γνωστό πώς χρησιμοποιήθηκαν τα προγράμματα stage στο δημόσιο. Παλιότερα ήταν προγράμματα εκπαίδευσης.
Δεν υπάρχει δυνατότητα ανανέωσης αυτών των προγραμμάτων παρά μόνο σε ελάχιστες εξαιρέσεις οι οποίες περιγράφονται με σαφήνεια όπως συνέβαινε στο παρελθόν. Κατά κανόνα ανανεώθηκαν οι συμβάσεις και δόθηκε προσαυξημένη μοριοδότηση. Επαναλαμβάνω και σε αυτά τα προγράμματα όπως και σε όλους τους απασχοληθέντες στο δημόσιο από το 1990 μέχρι το 2010. Τι σημαίνει αυτό; Ότι για μία δεκαετία τουλάχιστον, ίσως και για περισσότερο, οι πιθανότητες να καταλάβει κανείς θέση στο δημόσιο εάν δεν έχει καθ’ οιονδήποτε τρόπο απασχοληθεί σε αυτό είναι απειροελάχιστες ή ελάχιστες.
Και μίλησα για μαζική ομηρία και για κάποιον άλλο λόγο. Οι δεκάδες ή και εκατοντάδες χιλιάδες απασχοληθέντες στο δημόσιο από το 1990 μέχρι το 2010 ένα μικρό κλάσμα εξ’ αυτών θα έμπαινε στο δημόσιο. Οι υπόλοιποι κρατούνταν στο δημόσιο υπό καθεστώς ομηρίας προσδοκώντας σε κάποιες ελπίδες οι οποίες τους καλλιεργήθηκαν. Γι’ αυτό μίλησα για μία μαζική ομηρία, γι’ αυτό μίλησα στην επιτροπή για μία πρωτοφανή καταστρατήγηση της ελεύθερης επιλογής εργασίας.
(GH)


(1ML)
Πολλοί αξιόλογοι, πολλοί χρήσιμοι άνθρωποι δεσμευμένοι από αυτά τα μηνύματα που με συστηματικό τρόπο εκπέμφθηκαν τα προηγούμενα χρόνια, έμεναν στο δημόσιο, δεν αναζήτησαν την τύχη τους, τις δυνατότητες τους στον ιδιωτικό τομέα, δεν θα μπουν ποτέ στο δημόσιo. Eπιτρέψτε μου το ρήμα -και δεν είναι βαρύ- κυριολεκτικά, κύριοι συνάδελφοι, καταστράφηκαν και καταστρέφονται γενιές ολόκληρες με αυτή τη μαζική ομηρία. Πρέπει επιτέλους να παρέμβουμε. Δεν είναι δυνατόν να το παρακολουθούμε όλοι μας στα γραφεία, όλοι μας στις διαδρομές που κάνουμε στις εκλογικές μας περιφέρειες και να αφήνουμε την κατάσταση να εξελίσσεται με τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσεται.
Καταργείται λοιπόν η προφορική συνέντευξη, καταργούνται οι συμβάσεις έργου πλην εξαιρέσεων οι οποίες περιγράφονται με πολύ μεγάλη σαφήνεια και η οποία περιγραφή δεν κατακρίθηκε κατά τη διάρκεια της συζήτησης στην Επιτροπή. Αποδέχθηκε το σύνολο της Βουλής κατά τη διάρκεια της συζήτησης στην Επιτροπή ότι είναι ένας αντικειμενικός τρόπος με τον οποίο κρίνονται ότι κάποιες συμβάσεις θα είναι αναγκαίες, καταργείται βέβαια η προσαύξηση της μοριοδότησης, καταργούνται τα προγράμματα STAGE στο δημόσιο.
Νομίζω ότι στις βασικές αρχές του νομοσχεδίου έχουν συμφωνήσει όλα τα κόμματα. Αυτή είναι η άποψή μου, αυτό είναι το συμπέρασμα το οποίο απεκόμισα κατά τη συζήτηση στην Επιτροπή και όχι μόνο στην Επιτροπή. Γι’ αυτό και θέλω να καλέσω όλους τους συναδέλφους να ψηφίσουμε επί της αρχής αυτό το νομοσχέδιο. Θα είναι συμβολή στη λειτουργία του δημοκρατικού μας πολιτεύματος, συμβολή στην λειτουργία του δημοκρατικού μας βίου.
Δεν μπορεί γενικότερες και αποδεκτές διαφωνίες που υπάρχουν στα ζητήματα των εργασιακών σχέσεων, στην καταστρατήγησή τους πολλές φορές η οποία είναι υπαρκτή, να επικαλούμαστε αυτές τις διαφωνίες για να μην ψηφίσουμε επί της αρχής αυτό το νομοσχέδιο. Δεν μπορεί επιμέρους διαφωνίες που πολλές φορές έχουν θεμιτό στόχο να βελτιώσουν το νομοσχέδιο και κάποιων εκ των άρθρων του, να μας οδηγήσουν στη μη ψήφιση επί της αρχής αυτού του νομοσχεδίου. Δεν μπορεί δευτερεύουσες επιφυλάξεις να δικαιολογήσουν με φτωχή και μικροπολιτική πολλές φορές επιχειρηματολογία την άρνηση της επί της αρχής ψήφου μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πραγματικά πιστεύω ότι αυτή τη νέα περίοδο δίνουμε εξετάσεις για το κατά πόσο εννοούμε αυτά τα οποία λέμε, για το πόσο έχουμε αποκαταστήσει ένα κώδικα επικοινωνίας μεταξύ μας, δίνουμε εξετάσεις από τη θέση από την οποία θα πάρουμε επί της αρχής αυτού του νομοσχεδίου.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Το λόγο έχει ο Εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας κ. Χρήστος Ζώης.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΩΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα μου επιτρέψετε απευθυνόμενος στον άρτι κατελθόντα από του Βήματος της Βουλής, εισηγητή της Πλειοψηφίας, να του υπενθυμίσω ότι αυθεντικοί ερμηνευτές των θέσεων των πολιτικών παρατάξεων μέσα στη Βουλή είναι οι εισηγητές και μόνο αυτοί. Και δεν θυμούμαι, σ’ αυτό το σημείο, κύριοι συνάδελφοι, η Αξιωματική Αντιπολίτευση κατά την τοποθέτησή της επί της αρχής, αλλά και επί των άρθρων στη συζήτηση στην Επιτροπή, να πρόσφερε τη στήριξή της στην Κυβέρνηση, για λόγους που βεβαίως θα αντιληφθείτε και θα κατανοήσετε όλοι σας.
Κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε το πρώτο σχέδιο νόμου της Κυβέρνησης στην παρούσα Βουλή αρμοδιότητας του Υπουργείου Εσωτερικών. Θα έλεγε κανείς ότι κάθε πρώτη προσπάθεια είναι πάντοτε ένα δείγμα γραφής, είναι μια υπόσχεση για το ύφος, το ήθος, τις προθέσεις, τη συνέπεια και τις προτεραιότητες που τίθενται από την πολιτική ηγεσία. Και η προσπάθεια αυτή δεν κρίνεται από τις εξαγγελίες που περιγράφονται εντός των εισηγητικών εκθέσεων, γιατί εξάλλου ποια εισηγητική έκθεση δεν διανθίζεται από την εμπειρία σας την κοινοβουλευτική, ποια δεν επενδύεται από ευχάριστες, κοινότυπες και γενικώς παραδεδεγμένες αιτιάσεις με τις οποίες δύσκολα μπορεί να βρεθεί κανείς αντίθετος σε όλο το φάσμα του πολιτικού μας συστήματος.
Μπορεί κανείς να πει ότι είναι αντίθετος με διαπιστώσεις περί αξιοκρατίας στο σύστημα των προσλήψεων, για αντικειμενικότητα και διαφάνεια; Ουδείς.

(1GH)
Η προσπάθεια, λοιπόν, της ηγεσίας του Υπουργείου Εσωτερικών και της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. γενικότερα, κρίνεται και θα κριθεί πρωτίστως από τους αποδέκτες αυτής της προσπάθειας, που είναι οι πολίτες. Και θα κριθείτε συνολικά και σε βάθος χρόνου. Διότι η Κυβέρνησή σας έχει ιστορία και ως παράταξη ,που για είκοσι χρόνια κράτησε τα ηνία αυτής της χώρας, αλλά έχει ιστορία και ως αντιπολίτευση που τα τελευταία έξι χρόνια επένδυσε στα όσα διαδραματίζονταν στο δημόσιο τομέα, δημιούργησε εντυπώσεις και προσδοκίες. Και προφανώς, στόχευσε -και ίσως πέτυχε- και εκλογικά οφέλη.
Δεν δεχόμαστε, λοιπόν, ούτε παραινέσεις ούτε συστάσεις, γιατί όλοι έχουμε την ιστορία μας. Και όσο και αν επιχειρείτε να υποβαθμιστούν αυτές οι ευθύνες σας, ούτε μπορούν να αποσιωπηθούν ούτε μπορούν να παραγραφούν.
Και τα λέω αυτά γιατί, κύριε Υπουργέ, θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι ακούγεται αλαζονική η θέση σας, μόλις χθες σε συνέντευξή σας σε τηλεοπτικό κανάλι, να ζητάτε από τον Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας δηλώσεις συμμόρφωσης με τα όσα εσείς μας προτείνετε.
Θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι ως εκπρόσωπος μιας μεγάλης, βεβαίως, παράταξης, που από τα τριάντα πέντε χρόνια της Μεταπολίτευσης, κυβέρνησε τα είκοσι, δεν είστε σε θέση να λέτε ότι θα δοκιμαστεί η νέα ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας από τη στάση της σχετικώς με τις προσλήψεις.
Και να συμπληρώνετε μάλιστα ότι θα είναι κρίμα αν αποδειχθεί «μία από τα ίδια». Μία από τα ίδια, σε σχέση με ποιον και με τι; Με όλες τις ως τώρα αντιπολιτεύσεις που έχει βιώσει ο τόπος μας, συμπεριλαμβανομένης της πρόσφατης δικής σας, τα τελευταία έξι χρόνια; Μας ζητάτε δηλαδή να είμαστε μία διαφορετική αντιπολίτευση απ’ αυτή που χαρίσατε στον ελληνικό λαό; Ζητάτε χέρι βοηθείας από μία αντιπολίτευση, εκεί που εσείς δεν δώσατε χέρι βοηθείας ως αντιπολίτευση όσα χρόνια ήμασταν κυβέρνηση.
Εμείς, κύριε Υπουργέ, έχουμε δώσει τις εξετάσεις μας και δεν χρειαζόμαστε πιστοποιητικά από κανέναν και βεβαίως ούτε από εσάς. Δεν θα βρείτε στη Νέα Δημοκρατία άλλοθι ούτε για να ξεπεράσετε τα προβλήματα που εσείς δημιουργείτε, ούτε για να επιμεριστεί η μομφή που θα σας κυνηγά τα επόμενα χρόνια, για την άδικη μεταχείριση που επιφυλάσσετε σε χιλιάδες ανθρώπων που προσδοκούσαν από εσάς το λιγότερο, σύμφωνα πάντοτε με δηλώσεις και δεσμεύσεις για τις οποίες θα μιλήσω αργότερα, κύριοι συνάδελφοι.
Κύριε Υπουργέ, σε ό,τι μας αφορά, η θέση μας είναι καθαρή και δεν χωρά καμία διαστρέβλωση όσα και εάν υποστηρίζετε. Ποιος μπορεί να είναι αντίθετος με κάθε απόπειρα στεγανοποίησης του συστήματος προσλήψεων στο δημόσιο, με οποιαδήποτε μορφή εργασίας; Ποιος μπορεί να κλείσει τα αφτιά του στο κυρίαρχο αίτημα μιας νέας γενιάς, που ζητά θωράκιση του συστήματος προσλήψεων;
Θυμίζω: Αυτός δεν ήταν και ο στόχος που υποτίθεται ότι θα εξυπηρετούσε ο ν. 2190/94 με τη δημιουργία του ΑΣΕΠ και την υπαγωγή των προσλήψεων σε αυτόν; Πάλι κυβέρνηση ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν είχαμε; Πάλι τις ίδιες αιτιολογικές εκθέσεις, τα ίδια διλήμματα, τις ίδιες επιλογές με ανάλογο περιεχόμενο είχαμε.
Και όμως, δεκαπέντε χρόνια μετά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βρισκόμαστε εδώ, για να μας ζητάτε πάλι να δώσουμε εξετάσεις. Εξετάσεις εκσυγχρονισμού και προσαρμογής στα πλαίσια και στα όρια που εσείς αποφασίσατε και χωρίς ίχνος αυτοκριτικής για τις εκπτώσεις από το ν. 2190 και τις τρύπες που ανοίξατε είτε για την παράκαμψη του ΑΣΕΠ είτε με εξαιρέσεις από τις θεσμοθετημένες διαδικασίες είτε με εφαρμογή ειδικών διατάξεων νόμων.
Εσείς, δεν εφεύρατε την πρόσληψη των λεγόμενων «εργολάβων» -εμένα δεν μου αρέσει αυτή η δική σας έκφραση- με το ν. 2527/1997; Εσείς δεν εισαγάγατε τις συμβάσεις μαθητείας και stage;
Προφανώς, εάν θέλει ένας καλόπιστος κριτής αυτών των επιλογών να σας κρίνει, θα μπορούσε να σας αναγνωρίσει ότι τότε υποστηρίζατε πως έπρεπε να υπηρετηθούν πραγματικές ανάγκες –εννοώ όταν κάνατε τις εκπτώσεις του ν. 2190, πραγματικές ανάγκες του δημοσίου τομέα- να καλυφθούν κενά των υπηρεσιών. Υπερασπιζόσασταν την αρχή της αποτελεσματικότητας εις βάρος της αρχής της ισότητας, πάντοτε, της αντικειμενικότητας και της διαφάνειας, που τώρα επικαλείστε. Και αφού δημιουργούνταν δεδομένα και κοινωνικά προβλήματα, ανάβατε πράσινο φως για την αποκατάσταση των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα.
Γιατί τώρα, λοιπόν, εμείς πρέπει να μείνουμε εκστασιασμένοι σ' αυτό το υψηλής πολιτικής αξίας νομοθετικό πόνημα;
(XA)
(2PN)
Γιατί πρέπει να μείνουμε εκστασιασμένοι από τις διαβεβαιώσεις σας και τις διακηρύξεις σας;
Δεν είναι προσωπικό, κύριε Υπουργέ, και εξάλλου οι δυο μας γνωριζόμαστε από τα φοιτητικά μας χρόνια. Όμως, οι προκάτοχοί σας Υπουργοί της παράταξής σας, ο κ. Παπαδόπουλος, ο κ. Σκανδαλίδης, η κυρία Παπανδρέου φαντάζομαι ότι με την ίδια θέρμη υποστήριζαν τις αναγκαιότητες που δικαιολογούσαν τότε τις εξαιρέσεις, τις εκπτώσεις όπως σας αρέσει σήμερα να λέτε, από το σύστημα προσλήψεων που εγκαινίαζε ο ν. 2190.
Γιατί κάνω αυτή την ιστορική αναδρομή; Γιατί πολύ απλά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν μπορεί να ισχυρίζεται η Κυβέρνηση ότι είναι ο μόνος παράγων που μπορεί να τοποθετήσει το ύψος του πήχη από τον οποίο πρέπει να περάσει η Αξιωματική Αντιπολίτευση και γενικότερα η Αντιπολίτευση για να μας αναγνωριστεί η συμβολή στην εκπλήρωση των κοινωνικών αιτημάτων και η ανταπόκρισή μας στις απαιτήσεις των καιρών. Υπάρχει προηγούμενο, θέλετε-δεν θέλετε να το αναγνωρίσετε, που μας κάνει επιφυλακτικούς σε μεγάλους τομείς. Υπάρχει προηγούμενο που δεν σας επιτρέπει ούτε να μας εγκαλείτε ούτε να μας εμπαίζετε και να εμφανίζεστε σήμερα με λευκό μανδύα στη Βουλή.
Κύριε Υπουργέ, εμείς θα είμαστε μια εποικοδομητική αντιπολίτευση όχι γιατί μας το ζητάει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Θα είμαστε μια νέα αντιπολίτευση γιατί το έχει ανάγκη ο τόπος, το πολιτικό σύστημα, γιατί το αξίζουν οι Έλληνες. Περιμένουμε, λοιπόν, και σήμερα από εσάς να τοποθετηθείτε γιατί πιστεύουμε ότι όλα κρίνονται τελικά μέχρι τελευταία στιγμή στη Βουλή, μέχρι να τοποθετηθούμε στη θέση μας επί της αρχής. Μεταβάλετε τη θέση σας για την προσαύξηση της μοριοδότησης της προϋπηρεσίας, αποκαταστήστε απερίφραστα και θαρραλέα την αλήθεια για τη συνέντευξη που τόσο συκοφαντήθηκε και θα σας δώσουμε επί της αρχής, τότε μόνο και παρά τις επιμέρους επιφυλάξεις μας λόγω της προϊστορίας σας όπως ήδη ανέφερα, τη στήριξη που μπορεί να σηματοδοτεί μια νέα προσπάθεια εκεί που ο ελληνικός λαός μας θεωρεί σήμερα όλους συνυπεύθυνους ασχέτως του μερίσματος ευθύνης που μας αναλογεί.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, πεδίον δόξης λαμπρόν. Θα έχετε εσείς την ευκαιρία που ποτέ ως Αντιπολίτευση δεν μας δώσατε. Θα έχετε μια νέα αντιπολίτευση που προϋποθέτει, όμως, μια νέα κυβέρνηση.
Ο Πρόεδρος της Επιτροπής κ. Σκανδαλίδης, παλαιός Υπουργός Εσωτερικών, μας ζήτησε στην Επιτροπή, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να αποδεχθούμε ότι με το συζητούμενο σχέδιο νόμου απαντάτε ως νέα Κυβέρνηση στον κακό εαυτό σας ως Αντιπολίτευση. Δηλαδή μας ζητάτε πολύ απλά να ξεχάσουμε τις θέσεις που διατυπώνατε ως Αντιπολίτευση και να κάνουμε σήμερα μια νέα αρχή.
Δεν μπορεί, κύριοι συνάδελφοι, αυτή η νέα αρχή να γίνει ερήμην χιλιάδων ανθρώπων που με μια διαδικασία πρωτόγνωρη βλέπουν να ανατρέποντα τα ισχύοντα ως σήμερα και να αλλάζει η ζωή τους την οποία είχαν φτιάξει και στηρίξει με βάση όσα γνώριζαν και θεωρούσαν κοινώς αποδεκτά. Ακόμα και αν ερχόταν σ’ αυτή την Αίθουσα ο κ. Παπανδρέου για να ομολογήσει αυτό που υπαινίχθηκε ή μάλλον είπε καθαρά ο κ. Σκανδαλίδης, ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήταν μια κακή Αντιπολίτευση και έσφαλε, δεν θα είχαμε ούτε τότε το δικαίωμα να κλείσουμε τα αυτιά μας και τα μάτια μας, να γυρίσουμε την πλάτη σε αυτούς τους νέους και τις νέες για να κάνουμε μια νέα αρχή ως Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση σε αυτόν τον τομέα τουλάχιστον.
Η θέση μας απολύτως επηρεάζεται και διαμορφώνεται από την τοποθέτησή σας, κύριε Υπουργέ. Εσείς έχετε την ευθύνη. Μπορούμε να λύσουμε τις διαφορές μας για το ποιος έχει μεγαλύτερο ή μικρότερο μερίδιο ευθυνών σε ένα σύστημα που χαρακτηρίστηκε πελατειακό, ποιος έκανε τα περισσότερα ή λιγότερα και κρισιμότερα λάθη αν και στα μάτια των νέων ανθρώπων η ευθύνη είναι κοινή και μας αφορά όλους. Αυτά μπορούν να γίνουν, όχι, όμως, με όμηρους ανθρώπους που έδειξαν εμπιστοσύνη στην πολιτεία και εργάζονται για χρόνια καλύπτοντας μάλιστα πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Γνωρίζουμε ότι ο κόμπος που καλείστε να λύσετε είναι δύσκολος και χρειάζεται επιδέξιους χειρισμούς. Σε καμιά περίπτωση, όμως, δεν μπορεί να λυθεί, να κοπεί με σπαθί πληγώνοντας τόσο κόσμο. Ο πολιτικός οφείλει να ανταποκρίνεται στις προκλήσεις και με κόπο να αντιμετωπίζει τα προβλήματα. Εσείς θεωρείτε –και το είπατε πολλές φορές- ότι είναι γενναιότητα να αναλαμβάνετε όπως ισχυρίζεστε το κόστος μιας τέτοιας ρύθμισης. Εμείς από την πλευρά μας θεωρούμε ότι η γενναιότητα είναι αρετή και δεν μπορεί να θεωρείται αρετή η κοροϊδία του κόσμου έως και πριν λίγους μήνες και η ρεβανσιστική και εκδικητική διάθεση που επιδεικνύετε σήμερα με αυτό το σχέδιο νόμου.
Κύριοι συνάδελφοι, θα σας πω γρήγορα μια ιστορία ενδιαφέρουσα –είμαι σίγουρος- για όλους σας για να σχηματίσετε σαφέστερη γνώση για την συνέχεια των πραγμάτων. Γιατί δεν είμαστε εδώ από παρθενογένεση. Και τότε μπορείτε να κρίνετε αν στέκομαι μπροστά σας και υιοθετώ υπερβολικούς τόνους σ’ αυτή την τοποθέτηση.

(XP)


(2XA)
Το 2004 μία νέα κυβέρνηση βρήκε δεκάδες χιλιάδες συμβασιούχων που το Σύνταγμα του 2001 δεν τους έδινε καμία ελπίδα αποκατάστασης και τακτοποίησής τους. Αυτούς τους συμβασιούχους τους είχε σε ομηρία η προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αδιαφορώντας πλήρως για την κοινοτική Οδηγία του 1999 την οποία η Ευρωπαϊκή Ένωση ζητούσε να ενσωματωθεί στην ελληνική έννομη τάξη ως τις 10-7-2001. Έτσι η συνταγματική αναθεώρηση που προηγήθηκε τον Απρίλιο του 2001 με την οποία ρητά απαγορευόταν η μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου εγκλώβισε πολύ κόσμο, ενώ η αποτυχημένη κατ’ αποτέλεσμα αντιμετώπιση του θέματος τότε με το προεδρικό διάταγμα Ρέππα το 2003 έφερε την απελπισία σε χιλιάδες ανθρώπους που είχαν φτιάξει τη ζωή τους μ' αυτό το μοντέλο εργασίας στο δημόσιο τομέα. Ήταν τα θύματα ενός πελατειακού συστήματος που ως το 2004 έκανε τη δουλειά του. Αυτή είναι η αλήθεια.
Κύριε Υπουργέ, εμείς το 2004 δεν είπαμε στους συμβασιούχους που μιλούσαν μαζί μας να πάνε στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. να τους διορίσει γιατί είναι τα δικά τους παιδιά, όπως μας λένε σήμερα οι συμβασιούχοι ότι ακούνε να τους λέτε εσείς. Ζητώ όταν θα πάρετε το λόγο να τοποθετηθείτε επ’ αυτού. Εμείς εργαστήκαμε, καταβάλαμε κόπο και δείξαμε την ευαισθησία και το ενδιαφέρον μας εξαντλώντας και την ελάχιστη νομοθετική δυνατότητα που είχαμε με το προεδρικό διάταγμα του 2004. Δώσαμε λύσεις που αφορούσαν σε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπων. Δεν σταυρώσαμε τα χέρια, ούτε κρυφτήκαμε πίσω από πομπώδεις εξαγγελίες. Σηκώσαμε ένα σταυρό που ήταν δικός σας, κύριοι συνάδελφοι της πλειοψηφίας. Τότε αντί να σκύψετε το κεφάλι και να πείτε ότι κάνατε και σεις λάθος, ότι φταίτε, ως Αξιωματική Αντιπολίτευση μπήκατε στο χορό της αντιπαράθεσης απέναντι σε κάθε προσπάθεια να λύσουμε τότε το πρόβλημα για εκείνους τους ανθρώπους, για όσους βεβαίως μπορούσε να λυθεί. Φέρατε πρόταση νόμου με πρωτοβουλία του σημερινού Υπουργού Εργασία κ. Λοβέρδου και με την υπογραφή 45 Βουλευτών σας, εκ των οποίων οι 28 βρίσκονται και στη σημερινή Βουλή. Πέντε είναι Υπουργοί ή Υφυπουργοί και μεταξύ αυτών ο μόλις παραιτηθείς Υφυπουργός Εσωτερικών κ. Ρόβλιας και ο Πρόεδρος της επιτροπής μας ο κ. Σκανδαλίδης και εσείς, κύριε εισηγητά της πλειοψηφίας, κύριε Ντόλιο.
Με την πρόταση νόμου επιχειρηματολογούσατε γιατί είναι δυνατή η κατάταξη των τότε συμβασιούχων σε οργανικές θέσεις με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου.
Καταθέτω την πρόταση νόμου για τα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Χρήστος Ζώης καταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα πρόταση νόμου, η οποία βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Δηλαδή στην αντιπολίτευση τότε αμέσως βρήκατε λύση στο πρόβλημα, για το οποίο λίγους μήνες πριν ως κυβέρνηση δηλώνατε πλήρη αδυναμία.
Και δεν φθάνει αυτό. Γιατί μπορεί να πει κανείς ότι από το 2004 μέχρι το 2009 πέρασε αρκετός χρόνος, κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι και δικαιούστε να κάνετε τις λεγόμενες κυβιστήσεις, δηλαδή κωλοτούμπες. Έρχεστε και με τη συνέντευξη των κυρίων Καστανίδη και Ρόβλια -θυμίζω ότι ο κ. Καστανίδης ήταν τομεάρχης Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης στη σκιώδη κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.- στις 14 Μαΐου 2009, επτά μήνες πριν και 24 μέρες πριν από τη διενέργεια των ευρωεκλογών στη δίνη μιας προεκλογικής περιόδου που διεξήχθη με όρους εθνικών εκλογών και υποστηρίξατε την αυτοδίκαιη μετατροπή των συμβάσεων που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες σε αορίστου χρόνου. Αυτό όχι το 2004, αλλά το 2009.
Δεύτερον, υποσχεθήκατε ότι θα σεβαστείτε και θα εφαρμόσετε την ενίσχυση της μοριοδότησης γιατί είναι δικαίωμα των συμβασιούχων. Τα λόγια των δικών σας στελεχών πονάνε πιο πολύ από τα λόγια της σημερινής αντιπολίτευσης. Γι’ αυτό σας τα διαβάζω. Ντίνος Ρόβλιας, συνέντευξη από τα γραφεία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην Ιπποκράτους εν γνώσει του τότε Γενικού Γραμματέα του κόμματός σας και σημερινού Υπουργού: «Όσοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, επαναλαμβάνω, με την έννοια του ευρωπαϊκού δικαίου και όχι του προεδρικού διατάγματος Παυλόπουλου, οι συμβάσεις αυτών προφανώς μετατρέπονται αυτοδικαίως σε αορίστου χρόνου». Ακόμα μεγαλύτερη ερμηνεία του τι μπορεί να μετατραπεί σε συμβάσεις αορίστου χρόνου.
Χάρης Καστανίδης: «Με βάση τις ισχύουσες διατάξεις μπορεί να μοριοδοτούνται κατά την προκήρυξη κάποιων θέσεων στο δημόσιο έως και το 50% των μορίων αυτοί που έχουν αποκτήσει εργασιακή προϋπηρεσία υπηρετώντας σε συγκεκριμένες θέσεις.
(MT)

(2XP)
Αυτό που με σοβαρότητα –προσέξτε τις λέξεις, έχουν σημασία, γιατί μιλάτε για συνέπεια προεκλογικών λόγων και μετεκλογικών έργων- και χωρίς ποτέ εμείς να ξεγελάμε ανθρώπους που έχουν ελπίδες, λέμε τις ισχύουσες διατάξεις για την ενίσχυση μοριοδότησης των συμβασιούχων έργων θα τις εφαρμόσουμε και σε αυτούς. Είναι δικαίωμά τους». Το καταθέτω για τα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Χρήστος Ζώης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Αυτές οι δηλώσεις είναι μνημείο ασυνέπειας. Αυτές οι δηλώσεις θα σας κυνηγούν. Μ’ αυτές τις δηλώσεις διεξήγατε τότε τον προεκλογικό σας αγώνα και εξέφραζαν βεβαίως το όλον ΠΑ.ΣΟ.Κ. και όχι τον εαυτό τους οι δηλώσαντες.
Και έρχεστε σήμερα, επτά μήνες μετά, να μας πείτε ότι σήμερα θα ισχύσουν άλλα. Πάντα ευαίσθητοι στην Αντιπολίτευση, εντελώς ανάλγητοι στην Κυβέρνηση. Τότε όλα γίνονταν. Σήμερα μας εγκαλείτε για μια άλλη σχέση. Δεν έχετε ούτε το ηθικό δικαίωμα να το ζητάτε ούτε μπορείτε να μας πείσετε ότι το αξίζετε.
Εμείς και ως Κυβέρνηση εξαντλήσαμε τις δυνατότητες που είχαμε για να λύσουμε προβλήματα Ελλήνων πολιτών και ως Αντιπολίτευση σήμερα γνωρίζουμε ποιες είναι οι κόκκινες γραμμές που ορίζονται από το Σύνταγμα. Δεν λαϊκίζουμε και δεν έχουμε βγει σε άγρα ψήφων.
Να έρθει, λοιπόν, ο κύριος Πρωθυπουργός στη Βουλή, μ’ αυτήν τη συζήτηση που αφορά δεκάδες χιλιάδες Ελλήνων και να απολογηθεί, να ζητήσει συγνώμη, γιατί ως Αντιπολίτευση έκλεινε το μάτι εννοώντας ότι όλα γίνονται στην περίπτωση των συμβασιούχων, ενώ στην πραγματικότητα δεν γίνονται όλα.
Να τηρήσετε τα υπεσχημένα σε ό,τι αφορά την προσαύξηση της μοριοδότησης, όπως υπεύθυνα δεσμευόταν ο κ. Καστανίδης, τότε Τομεάρχης. Η Κυβέρνηση άλλαξε, αλλά η πολιτεία έχει συνέχεια. Στο όνομα ποιας αρχής μπορεί η Κυβέρνησή σας, όχι μόνο να αλλάξει θέση σε λίγο μόνο χρόνο, αλλά και να επιδεινώνει τη θέση εργαζομένων και μάλιστα με αναδρομικό τρόπο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΩΗΣ: Αυτό λέγεται συνέπεια; Και θέλετε σ’ αυτήν τη θέση εμάς συμμάχους; Όχι, θα μείνετε μόνοι και θα σας κυνηγούν τα λόγια σας και τα έργα σας το επόμενο διάστημα. Η Νέα Δημοκρατία θα συμπαρασταθεί με όλους τους τρόπους στους συμπολίτες μας που υφίστανται αυτήν τη μεταχείριση.
Κύριε Υπουργέ, σας ζητούμε, αν θέλετε να ξεκινήσει μια νέα σχέση Αντιπολίτευσης και Κυβέρνησης αυτή τη νέα περίοδο, με αφορμή αυτό το πρώτο σχέδιο νόμου, όταν τοποθετηθείτε, να μεταβάλλετε τη θέση σας για την προσαύξηση της μοριοδότησης.
Το ποσοστό των προκηρυσσομένων θέσεων που απαιτούν προϋπηρεσία στο 50% να επιστρέψει στο 65%, με δεδομένη τη θέση σας για πάγωμα των προσλήψεων κατά το 2010. Να δεσμευθείτε ότι θα ανανεωθούν όλες οι συμβάσεις για όσο διάστημα δεν προκηρύσσονται θέσεις τακτικού προσωπικού…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Κύριε συνάδελφε, μην κάνετε κατάχρηση της ευγένειας του Προεδρείου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΩΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, τελειώνω σε ένα λεπτό.
(Θόρυβος -διαμαρτυρίας από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Η Νέα Δημοκρατία, εφόσον δεν τοποθετείται θετικά στο επόμενο διάστημα, θα αναλάβει πρωτοβουλίες και μέσα στη Βουλή, κύριοι συνάδελφοι.
Κύριε Υπουργέ, αξιοποιήστε τη θέση μας θα βοηθήσετε και στην καλύτερη προετοιμασία του Α.Σ.Ε.Π. που έχει δεχθεί τόση κριτική ως σήμερα, για να σηκώσει ένα φορτίο είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που καλούνταν μέχρι χθες να φέρει σε πέρας και θα αποφύγετε και πολλά προβλήματα από αυτά που θα δημιουργηθούν με τη διάταξη για το 50% των συμβάσεων στο σύνολο του προσωπικού, εκεί που λήγουν οι συμβάσεις έως τις 30 Απριλίου.
Θα τοποθετηθούμε με αφορμή τη δευτερολογία και στα άρθρα πολύ πιο αναλυτικά. Περιορίστηκα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να αναλωθώ σ’ αυτήν την τοποθέτησή μου, σ’ αυτήν την πρωτολογία μου…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ολοκληρώσατε, κύριε συνάδελφε.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΩΗΣ: ...αποκλειστικά στον πυρήνα του νομοσχεδίου που αφορά χιλιάδες Έλληνες συμπολίτες μας για να σας καταδείξω ότι δεν είστε ούτε οι καινοτόμοι, ούτε οι μεταρρυθμιστές. Επανέρχεστε σε πράγματα που έχουν κριθεί εδώ και δεκαπέντε χρόνια. Έρχεστε να δεσμευτείτε ότι δεν θα κινηθείτε με εκπτώσεις εκεί που αποδεδειγμένα κινηθήκατε με εκπτώσεις και θέλω πλέον να σας αποδείξω ότι καμία συνέπεια δεν υπάρχει στις προεκλογικές σας δεσμεύσεις και στα μετεκλογικά σας έργα.
Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε, και για την ανοχή σας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Για ασυνέπεια στο χρόνο διαμαρτύρεται ο Ειδικός Αγορητής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος, ο κ. Γεώργιος Μαυρίκος, ο οποίος έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΙΚΟΣ: Κύριοι Βουλευτές, θεωρούμε ότι είναι και ανούσιο και υποκριτικό να παρακολουθούμε αυτή την εναλλαγή ρόλων κάθε φορά που αλλάζει στην κυβερνητική εξουσία το κόμμα που την κατέχει. Παρακολουθούμε λοιπόν πότε τη Νέα Δημοκρατία, όταν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι στην Κυβέρνηση, να διαβάζει ομιλίες, αγορεύσεις, τοποθετήσεις στελεχών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. όταν ήταν στην Αντιπολίτευση και αντίστοιχα πάλι όταν στην Κυβέρνηση είναι η Νέα Δημοκρατία, τον ρόλο αυτόν να τον αναλαμβάνουν τα στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
(MB)
(2MT)
Θεωρούμε ότι σε καμιά περίπτωση σήμερα πια, στο 2009, δεν εγκλωβίζονται εργαζόμενοι κάτω από τέτοιες κούφιες αντιπαραθέσεις και άσφαιρες αντιλήψεις σ’ ό,τι αφορά τα ζητήματα των συζητήσεων και της παράθεσης των οποιωνδήποτε επιχειρημάτων.
Για μας, κύριοι Βουλευτές, δεν είναι καθόλου τυχαίο το ότι η Κυβέρνηση επέλεξε να φέρει ως πρώτο νομοσχέδιο αυτό το συγκεκριμένο νομοσχέδιο στη Βουλή για συζήτηση. Όπως επίσης θεωρούμε ότι δεν είναι καθόλου τυχαίο το ότι ο κύριος Πρωθυπουργός επέλεξε να ζητήσει τη συνάντηση των πολιτικών Αρχηγών για το ίδιο περίπου ή με κεντρικό άξονα πάντως το ίδιο ζήτημα, αυτό που επιχειρεί να προβάλει εδώ η κυβερνητική πλειοψηφία, δηλαδή το θέμα της διαφάνειας, της αξιοπιστίας, της αξιοπρέπειας του αστικού πολιτικού συστήματος.
Για μας είναι παραπάνω από βέβαιο ότι είναι μια μεθοδευμένη, μια συνειδητή επιλογή σε μια προσπάθεια να αποκρούσει τη διαμορφωμένη συνείδηση σε μεγάλα τμήματα των λαϊκών στρωμάτων ότι ο δικομματισμός και το εκμεταλλευτικό σύστημα που έχει υπηρετήσει από τη Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα έχει οδηγήσει τα πράγματα στα σημερινά τους χάλια, ότι ο δικομματισμός και το καπιταλιστικό σύστημα, έτσι όπως διαμορφώθηκε, εφαρμόστηκε, πολιτεύθηκε με τις συγκεκριμένες στρατηγικές και τις τακτικές του από τη Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα έχει γεννήσει βάσανα για το λαό μας και μεγάλη ανεργία για τους νέους, για τις γυναίκες και συνολικότερα για την εργατική τάξη.
Ακούσαμε κι εδώ πριν από λίγο και τον Εισηγητή του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά και τον Εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας να επικαλούνται την προσπάθεια, τον κοινό στόχο, σε εισαγωγικά για μας, για να αποκαταστήσει η χώρα την αξιοπιστία της, για να αποκαταστήσει το πολιτικό σύστημα της χώρας το κύρος του. Επίσης ακούσαμε και ότι είναι υπόθεση όλων και ότι για τη σημερινή κατάσταση φταίμε όλοι κ.λπ.. Όχι, κύριοι! Δεν φταίμε όλοι. Φταίνε αυτοί που κυβέρνησαν, αυτοί που εφάρμοσαν πολιτικές, αυτοί που στήριξαν και στηρίζουν, συστρατεύθηκαν και συστρατεύονται με την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τις επιλογές της Συνθήκης της Λισσαβόνας, αυτοί που εφαρμόζουν όλες αυτές τις αντεργατικές και αντιλαϊκές πολιτικές, τα κόμματα δηλαδή του δικομματισμού, που σε συνεννόηση με το κεφάλαιο, με τους βιομήχανους έχουν εφαρμόσει τα προηγούμενα χρόνια όλες αυτές τις κεντρικές επιλογές.
Γίνεται λοιπόν μια προσπάθεια σήμερα το συγκεκριμένο νομοσχέδιο να αποτελέσει ή να εμφανιστεί σαν κολυμβήθρα του Σιλωάμ για το σύστημα. Όμως για μας είναι παραπάνω από βέβαιο ότι ο δικομματισμός και η πολιτική του αποκαλύπτονται και γίνονται σήμερα ορατοί και με γυμνό μάτι από τους απλούς ανθρώπους της δουλειάς. Ό,τι ή όσα κοσμητικά επίθετα όσες φορές και να παρουσιάσουν εδώ οι Βουλευτές είτε του ΠΑ.ΣΟ.Κ., είτε της Νέας Δημοκρατίας γύρω από τη διαφάνεια, την αξιοπιστία, το κτύπημα του ρουσφετιού, τη «νέα σελίδα», τον «καινούριο δρόμο» κ.λπ., ο κόσμος ξέρει ότι τα πράγματα κι η ζωή είναι πολύ διαφορετικά. Γιατί σήμερα που μιλάμε υπάρχουν επίσημα εξακόσιες πενήντα χιλιάδες άνεργοι κι απ’ αυτούς τους ανέργους η μεγάλη πλειοψηφία είναι νέοι άνθρωποι που μπορεί να έχουν τελειώσει σχολεία, να έχουν τελειώσει πανεπιστήμια, να μην μπορούν να βρουν δουλειά, το μέλλον να είναι αβέβαιο γι’ αυτούς και να είναι αβέβαιο επειδή οι πολιτικές των κυβερνήσεων και των δυο κομμάτων είναι αυτές που τους στερούν την ελπίδα, που τους κλείνουν το δρόμο.
Σήμερα που μιλάμε στην Κέρκυρα, για παράδειγμα, οκτακόσιοι ξενοδοχοϋπάλληλοι χάνουν τη δουλειά τους σε εννιά μεγάλα ξενοδοχεία.
Σήμερα που μιλάμε διακόσιοι πενήντα εργάτες στο εργοστάσιο υποδημάτων της ELITE χάνουν τη δουλειά τους.
Σήμερα που μιλάμε υπάρχουν χίλιοι συμβασιούχοι της «Ολυμπιακής» που τους έχει εξαπατήσει και η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
(DP)
(2MB)
Σήμερα που μιλάμε και επιχειρεί ο δικομματισμός να αποκαταστήσει την αξιοπιστία και την αξιοπρέπειά του καπιταλιστικού συστήματος υπάρχουν δεκάξι απολύσεις στην Ελληνική Χαλυβουργία. Σήμερα που μιλάμε, επίσης, διακόσιους πενήντα εργαζόμενους σε ξενοδοχείο της Κω στο Club Med η εργοδοσία τους πετάει στο δρόμο και τους ζητάει να αποδεχθούν να δουλεύουν τζάμπα. Σήμερα που μιλάμε –μόλις χθες- τριάντα τρεις ειδικευόμενοι γιατροί στο Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία» κατηγορούνται από την Κυβέρνηση γιατί διεκδικούνε να πληρωθούν που είναι εδώ και μήνες απλήρωτοι. Αυτή είναι η κατάσταση.
Για όλους αυτούς τους λόγους, λοιπόν, πιστεύουμε ότι δεν μπορεί το σύστημα να διαμορφώσει μία ψεύτικη εικόνα στα μάτια των απλών ανθρώπων ότι δήθεν ενδιαφέρεται για την αξιοπιστία, για τη διέξοδο από τα σημερινά προβλήματα. Ακόμη είναι αποκαλυπτική η προσπάθεια της Κυβέρνησης μέσα απ’ αυτό το νομοσχέδιο, αφού και με το νομοσχέδιο, ενώ εμφανίζεται να λέει ότι σταματάει τη μερική απασχόληση κ.λπ., τη θεσμοθετεί και τη συνεχίζει και στο δημόσιο τομέα. Ακόμα αποκαλύπτεται η πολιτική της Κυβέρνησης και η ουσιαστική της στόχευση από το ότι, ενώ εμφανίζεται να κατακεραυνώνει τα STAGE στο δημόσιο τομέα ότι είναι σκλαβιά, τα εμφανίζει ως πεμπτουσία για τον ιδιωτικό τομέα. Ενώ εμφανίζεται να λέει ότι στο δημόσιο τομέα τα STAGE είναι κόλαση, στον ιδιωτικό τομέα είναι ο παράδεισος.
Αποκαλύπτεται ακόμα –πιστεύουμε- η Κυβέρνηση από το ότι ενώ κάνει εξαιρέσεις επί των εξαιρέσεων –και λίγο πριν ακούσαμε για την Εκκλησία κλπ.- ενώ δίνει πριμ στο πριμ για τους πτυχιούχους και τους αποφοίτους και τους κατόχους διδακτορικών πολλαπλασιάζοντας τους ταξικούς φραγμούς –γιατί είναι γνωστό ότι τα παιδιά του εργάτη, του αγρότη, του κτηνοτρόφου, τα παιδιά του μικροεπαγγελματία είναι δύσκολο να έχουν δυο και τρία και τέσσερα διδακτορικά που πριμοδοτεί η Κυβέρνηση με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο- καταλαβαίνουμε όλοι ποιους ευνοεί και ποιους θίγει η ρύθμιση αυτή. Άρα, πιστεύουμε ότι ενώ όλη αυτή η κατάσταση και η επιχειρηματολογία παρουσιάζεται, την ίδια στιγμή διαιωνίζονται αδικίες.
Να σας πούμε δυο, τρία χαρακτηριστικά παραδείγματα γιατί δεν είναι λόγια, είναι έργα, είναι πράξεις και εικόνες που απεικονίζουν την πολιτική των κυβερνήσεων μέχρι τώρα:
Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Είναι εδώ και δέκα χρόνια δεκάδες εργαζόμενοι που απασχολούνται με σύμβαση μιας μέρας. Καμία ρύθμιση δεν γίνεται γι’ αυτούς. Και η επιχειρηματολογία της Κυβέρνησης είναι ότι με το νομοσχέδιο έρχεται να αντιμετωπίσει και να λύσει ζητήματα.
ΚΕΘΕΑ. Καμία ουσιαστική ρύθμιση, ενώ θα έπρεπε πραγματικά να αντιμετωπιστεί το ζήτημα πώς θα γίνονται οι προσλήψεις των ανθρώπων που ασχολούνται στα Κέντρα Ψυχικής Υγιεινής με την θεραπεία των ανθρώπων που έχουν προβλήματα με τα ναρκωτικά κ.λπ. Καμία ουσιαστική αντιμετώπιση.
Άλλο παράδειγμα. Σήμερα στην Ελλάδα έχουμε κατ’ άλλους ένα εκατομμύριο τριακόσιους πενήντα χιλιάδες και κατ’ άλλους ένα εκατομμύριο διακόσιες χιλιάδες οικονομικούς μετανάστες. Αυτοί οι οικονομικοί μετανάστες έχουν ανάγκες, έχουν να αντιμετωπίσουν χίλια δυο προβλήματα. Έρχονται σε επαφή με το δημόσιο και με τη γραφειοκρατία του και υπάρχει το Κέντρο Εξυπηρέτησης Αλλοδαπών σε όλη την Ελλάδα όπου απασχολούνται άνθρωποι με ειδίκευση. Καμία ουσιαστική αντιμετώπιση.
Σαράντα πέντε χιλιάδες είναι οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι στους Ο.Τ.Α. και γίνεται εδώ ένας διαγκωνισμός απαράδεκτος για μας για το ποιος μονιμοποίησε πόσους, ότι ήταν δικοί σας αυτοί που μονιμοποιήσαμε, όχι απολογηθείτε για εκείνους κ.λπ.. Εν τέλει, υποκρισία και παραμύθια απέναντι στους εργαζόμενους και στους ανθρώπους αυτούς που αγωνιούν.
Για μας, κύριοι Βουλευτές, πιστεύουμε ότι το κράτος, όπως διαμορφώθηκε μετά το 1832 στη σύγχρονη πολιτική ιστορία είναι ένα κράτος που επικράτησε το ρουσφέτι, η κομματική ομηρία, η αντίληψη του φέουδου της κάθε κυβέρνησης πάνω στα ζητήματα του δημόσιου, κυρίως όπως αυτό το κράτος εξελίχθηκε μετά τη λήξη του Εμφυλίου Πολέμου. Πραγματικά, η κατάσταση ήταν και είναι προκλητική για το λαό μας, ήταν και είναι απαράδεκτη.
(DE)
(2DP)
Τα προβλήματα όλα αυτά δεν προέκυψαν μεμιάς από κάποιον κακό Υπουργό που ήταν υπέρ του ρουσφετιού, από κάποιον κακό Γενικό Γραμματέα ενός Υπουργείου που ήταν ενάντια στη διαφάνεια, από έναν κακό κυβερνητικό υπάλληλο που ήταν υπέρ του ρουσφετιού. Ήταν πολιτικές μεθοδευμένες, ήταν στρατηγικές συγκεκριμένες, με στοχεύσεις, προκειμένου το κράτος αυτό ακριβώς να διαμορφωθεί όπως διαμορφώθηκε, αιχμαλωτίζοντας τις συνειδήσεις των ανθρώπων που καλούνται να δουλέψουν στο δημόσιο.
Άρα, λοιπόν, από παρθενογένεση δεν έχει προκύψει κανένας. Υπάρχει βεβαρημένο παρελθόν του δικομματισμού. Υπάρχει βεβαρημένο μητρώο των κυβερνήσεων, όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων. Για μας σχετίζεται με αυτό το ότι το ίδιο το Α.Σ.Ε.Π. έγινε από την ψήφισή του, τη θέση σε εφαρμογή του νόμου του κ. Πεπονή «σουρωτήρι» με τις εξαιρέσεις, με τις μεταρρυθμίσεις, με τις χιλιάδες και πάρα πολλές τροποποιήσεις, μεταρρυθμίσεις που ακριβώς στόχο είχαν πώς θα υπηρετεί αυτό την κομματική ομηρία, την κυβερνητική ομηρία κάθε φορά σε αυτούς τους ανθρώπους που αγωνιούσαν και που είχαν δικαίωμα για να δουλέψουν.
Σήμερα πιστεύουμε ότι και το δημόσιο αξιοποιείται με βάση και το νομοσχέδιο, δηλαδή, αυτή τη γενίκευση της μερικής απασχόλησης, των συμβάσεων ορισμένου χρόνου, εν τέλει της ελαστικοποίησης των μορφών εργασίας. Συστρατεύεται και ο νόμος ο συγκεκριμένος σε μια γενικευμένη προσπάθεια, προκειμένου να υπηρετηθεί η Συνθήκη της Λισαβόνας, οι επιλογές του Μάαστριχτ, και εν τέλει το να στηριχθούν με φτηνό εργατικό προσωπικό οι προσπάθειες των ευρωπαϊκών μονοπωλίων στον ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό με τα μονοπώλια της Ιαπωνίας, των Ηνωμένων Πολιτειών κ.λπ.
Η αντίληψη που έχουμε, κύριοι Βουλευτές, σαν Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας είναι ριζικά αντίθετη με την αντίληψη που εκφράζουν τόσο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. όσο και η Νέα Δημοκρατία. Για μας, η δουλειά δεν είναι ευκαιρία, η δουλειά δεν εξαρτάται από προϋποθέσεις, από όρους, από παραγράφους και από εδάφια. Για μας, η δουλειά είναι δικαίωμα για όλους, και για τα παιδιά των εργατών και για τα παιδιά των υπαλλήλων και για τα παιδιά των αγροτών και των κτηνοτρόφων, για τους πάντες, ανεξάρτητα από τι το Θεό πιστεύουν, ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα ψήφισαν, ανεξάρτητα από το ποια παράταξη ακολουθούν.
Και δείχνει αυτή η θέση και την ηθικοπολιτική ανωτερότητα του Κ.Κ.Ε., γιατί ξέρουμε πώς διαμορφώθηκαν και ποιοι διαμόρφωσαν τις στρατιές των συμβασιούχων, ποιοι διαμόρφωσαν και ποιοι πολλαπλασίασαν τους χιλιάδες ανθρώπους που δουλεύουν είτε με συμβάσεις έργου, είτε με σύμβαση μιας μέρας, είτε στους δήμους, συνολικότερα στο δημόσιο τομέα, αλλά και στον ιδιωτικό τομέα.
Όμως, δε μας ενδιαφέρει εμάς τι κόμμα ψήφισαν αυτοί οι άνθρωποι στις εκλογές στις 4 Οκτώβρη ή στις ευρωεκλογές. Και λέμε: Δικαίωμα στη δουλειά έχουν όλοι. Και άρα, λοιπόν, αφού η δουλειά είναι δικαίωμα, θα πρέπει αυτή να εξασφαλίζεται.
Πρέπει, επίσης, για μας, κανένας να σκεφτεί και να απαντήσει για το δημόσιο: Εις ό,τι μας αφορά, τι δημόσιο στηρίζουμε, τι δημόσιο θέλουμε;
Δεν υιοθετούμε, είμαστε αντίθετοι στο δημόσιο εκείνο που χαρίζει, σαν παράδειγμα, τους φόρους, δίνει αφορολόγητο πετρέλαιο στους εφοπλιστές και στους αγρότες το δίνει πανάκριβα. Είμαστε αντίθετοι σ’ αυτό το δημόσιο. Είμαστε αντίθετοι στο δημόσιο εκείνο που φορτώνει τα βάρη με τις φορολογικές και ληστρικές επιδρομές, με τα ζητήματα τα μισθολογικά, με τα θέματα τα ασφαλιστικά, συνολικότερα με τα προβλήματα που απασχολούν τη λαϊκή οικογένεια, που τα φορτώνει στους πολλούς και τα δίνει όλα στους λίγους.
Εμείς στηρίζουμε και παλεύουμε για ένα δημόσιο εντελώς διαφορετικό, στον αντίποδα, στην πέρα όχθη, στην αντίπερα όχθη απ’ αυτή που μέχρι σήμερα έχουμε γνωρίσει.
(NP)
(2DE)

Γι’ αυτό το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας υποστηρίζει μια τέτοια αντίληψη σε ένα τέτοιο δημόσιο, με λαϊκά χαρακτηριστικά. Για το λόγο αυτό υποστηρίζουμε και προτείνουμε ότι η διέξοδος η πραγματική βρίσκεται στη διαμόρφωση ενός κοινωνικοπολιτικού μετώπου, που θα παλέψει και θα αγωνιστεί για την αλλαγή και στο επίπεδο της εξουσίας, για να αποκτήσει αυτή λαϊκά στοιχεία και λαϊκά χαρακτηριστικά.
Με βάση όλα αυτά, πιστεύουμε ότι με το νομοσχέδιο αυτό συσσωρεύονται και διαιωνίζονται προβλήματα σε βάρος των εργαζομένων. Στις σημερινές συνθήκες πιστεύουμε ότι θα μπορούσαν να προτείνουν λύσεις και ρυθμίσεις τέτοιες που να ανακουφίζουν όλους τους εργαζόμενους.
Τι προτείνουμε εμείς; Εμείς πιστεύουμε ότι στο δημόσιο τομέα μια σχέση εργασίας θα έπρεπε να υπήρχε: η σχέση δημοσίου δικαίου. Δεν μπορεί να έχει δέκα ταχυτήτων ανθρώπους, πολλών κατηγοριών εργαζόμενους. Καθένας εκεί που δουλεύει, στην ειδικότητά του, στον τομέα του, με βάση τα χαρακτηριστικά του και μια σειρά άλλες παραμέτρους κ.λπ. Μια μόνο σχέση εργασίας: Αυτή της σχέσης του δημοσίου δικαίου!
Δεύτερον. Πιστεύουμε ότι πρέπει να μονιμοποιηθούν χωρίς όρους και προϋποθέσεις όλοι οι εργαζόμενοι, όλοι αυτοί που παρέχουν εξαρτημένη εργασία, με τη μετατροπή όλων αυτών των συμβάσεων σε συμβάσεις δημοσίου δικαίου, όπως αυτές που ανέφερα προηγούμενα.
Υποστηρίζουμε ότι πρέπει να καταργηθούν τα προγράμματα STAGE και στον ιδιωτικό και στο δημόσιο τομέα. Πιστεύουμε ότι πρέπει να καλυφθούν οι κενές θέσεις με νέες θέσεις στο δημόσιο, με τα χαρακτηριστικά που λίγο πριν είπαμε.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Ολοκληρώνω, κυρία Πρόεδρε.
Γιατί είναι παραπάνω από βέβαιο ότι δεν λύνεται το θέμα της υγείας, για παράδειγμα, με τις τρεις χιλιάδες προσλήψεις, που έχει υποσχεθεί η Κυβέρνηση, όταν η ίδια η Κυβέρνηση στις προγραμματικές δηλώσεις της είχε πει ότι απαιτούνται στο συγκεκριμένο τομέα παραπάνω από εικοσιπέντε χιλιάδες άνθρωποι.
Πιστεύω ότι πρέπει να καταργηθεί η μερική απασχόληση στο δημόσιο και, εν τέλει, για όλα αυτά τα ζητήματα καλούμε τους εργαζόμενους να πάρουν μέρος αποφασιστικά και μαζικά στην εικοσιτετράωρη απεργία της 17 του Δεκέμβρη, μαζί με το ΠΑΜΕ, μαζί με τα ταξικά συνδικάτα, με όλες τις ομοσπονδίες σε ολόκληρη τη χώρα, σε όλες τις συγκεντρώσεις που γίνονται σε 62 πόλεις, προκειμένου πραγματικά να σταλεί ένα μήνυμα στην Κυβέρνηση ότι δεν ανεχόμαστε, ότι δεν υπακούμε σε αυτές τις αντεργατικές πολιτικές και ότι διεκδικούμε το δίκαιο, διεκδικούμε δουλειά με τα χαρακτηριστικά που προηγούμενα είπαμε.
Απαιτούμε πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς. Θεωρούμε ότι πρέπει να υπερασπίσουμε τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα. Χρειάζεται να κατανοήσει το σύνολο του ελληνικού λαού και των λαϊκών στρωμάτων ότι με τον αγώνα αυτό μπορούμε και να υπερασπίσουμε δικαιώματα, αλλά κυρίως να διεκδικήσουμε λύσεις τέτοιες που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες για τη λαϊκή οικογένεια.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον κύριο συνάδελφο.
Το λόγο έχει τώρα ο ειδικός αγορητής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Αθανάσιος Πλεύρης.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΛΕΥΡΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, δεν ξέρω αν η συζήτηση μπορεί να συνεχιστεί λόγω απουσίας του Υπουργού. Αυτή τη στιγμή δεν εκπροσωπείται η Κυβέρνηση στην Αίθουσα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Περιμένετε, κύριε συνάδελφε.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΛΕΥΡΗΣ: Άρα, περιμένουμε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΙΛΤΙΔΗΣ: … (δεν ακούστηκε)
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ: Γιατρέ μου, εσείς ξέρετε καλύτερα την ιατρική φράση “natura prima”. Η φύσις επιτάσσει.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Κύριοι συνάδελφοι, θα διακόψουμε για δυο λεπτά τη συνεδρίαση μέχρι να επανέλθει ο κύριος Υπουργός.
(ΔΙΑΚΟΠΗ)
(TR)



(2NP)
(ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΙΑΚΟΠΗ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Επαναλαμβάνεται η διακοπείσα συνεδρίαση.
Το λόγο έχει ο εισηγητής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Αθανάσιος Πλεύρης.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΛΕΥΡΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριοι συνάδελφοι, ερχόμαστε εδώ να συζητήσουμε ένα νομοσχέδιο μέσα σε μια ένταση που υπάρχει, διότι οπωσδήποτε αφορά μεγάλο μέρος συμπολιτών μας, οι οποίοι ενδέχεται να πληγούν από τις διατάξεις οι οποίες έρχονται.
Όταν μιλάμε επί της αρχής για ένα νομοσχέδιο, για το πώς πρέπει να γίνονται οι προσλήψεις στο δημόσιο, πρέπει να καταλάβουμε τι έχει συμβεί μέχρι σήμερα. Και αυτό το οποίο έχει συμβεί, έχει συμβεί από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τη Νέα Δημοκρατία, τα δυο κόμματα που κυβέρνησαν τον τόπο. Φαντάζομαι ότι κάποια στιγμή, αν υπήρχε κάποιο βραβείο να λάβουνε, θα έπρεπε να το λάβουνε, διότι κατάφεραν κολοσσιαίες εταιρίες, οι οποίες ήταν μονοπώλιο -και όποιος ιδιώτης της είχε ως μονοπώλιο θα πήγαιναν τέλεια- να τις χρεοκοπήσουν. Το είδαμε με την Ολυμπιακή, το βλέπουμε με την ΕΡΤ, που έχουν στοιβάξει τον κόσμο εκεί πέρα, όσο κόσμο μπορεί να πάρει, όσες συμβάσεις μπορούν να γίνουν, τέσσερις, πέντε χιλιάδες κόσμος, το βλέπουμε με τον ΟΣΕ.
Αυτές ήταν οι διακυβερνήσεις σας! Η πολιτική σας ήταν, όχι πώς θα στρέψουμε το νέο άνθρωπο προς τον ιδιωτικό τομέα, να πάει να αγωνιστεί, αλλά πώς θα τον κάνουμε να «τρουπώσει» στο δημόσιο, για ψηφοθηρικούς λόγους. Αυτό, λοιπόν, το καθεστώς διαμορφώσατε και έχει φτάσει η χώρα εκεί που έφτασε σήμερα.
Σήμερα, ένα μεγάλο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας και ένα αδιέξοδο στο οποίο βρισκόμαστε είναι το γεγονός ότι έχετε καταφέρει σε ένα πληθυσμό δέκα, έντεκα, δώδεκα εκατομμυρίων, να έχετε κοντά ένα εκατομμύριο δημοσίους υπαλλήλους.
Το μεγάλο λοιπόν, ερώτημα και η συζήτηση θα έπρεπε να ήταν, κύριοι συνάδελφοι, χωρίς να υπολογίζουμε το πολιτικό κόστος, όχι πώς θα γίνονται οι προσλήψεις στο δημόσιο, αλλά πώς θα σταματήσουν να γίνονται προσλήψεις στο δημόσιο. Διότι, αυτή τη στιγμή, ευθέως πρέπει να πούμε ότι για να εξορθολογιστεί το δημόσιο, θα πρέπει να πάψουν οι προσλήψεις για μεγάλο χρονικό διάστημα και με εσωτερικές μετατάξεις να καλύπτονται οι ανάγκες, πλην βέβαια νευραλγικών τομέων, όπως είναι αυτός της υγείας. Το ακούσαμε, κάπως από τον Πρωθυπουργό αυτό, βέβαια σε μια κατεύθυνση για ένα χρόνο, πέντε χρόνια κ.λπ.
Κύριοι, εάν ήμασταν εταιρία θα είχαμε χρεοκοπήσει. Αυτή τη στιγμή, υπάρχουμε μόνο και μόνο επειδή δανειζόμαστε και μόνο και μόνο επειδή φορολογείτε μια ολόκληρη κατηγορία που δεν βρίσκεται στο δημόσιο, για να ταΐζει ένα μεγάλο δημόσιο. Αυτή είναι η πραγματικότητα και οπωσδήποτε αυτό δεν είναι αρεστό και αν θέλετε είναι και υπεύθυνο να λέγεται από ένα κόμμα που θα μπορούσε να επενδύει στο λαϊκισμό και να λέει αυτό που έλεγε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., όταν ήταν Αντιπολίτευση: «Λύστε τους το πρόβλημα, μονιμοποιήστε τους όλους» και αυτό που λέει τώρα η Νέα Δημοκρατία, ότι υπάρχουν διακόσιες χιλιάδες παιδιά, για τα οποία βέβαια εγώ, η Νέα Δημοκρατία μέχρι πριν τρεις, τέσσερις μήνες δεν έκανα τίποτα και δεν μερίμνησα για αυτούς, αλλά τώρα ξαφνικά ως Αντιπολίτευση αντιλαμβάνομαι ότι πρέπει να τους λύσω το πρόβλημα.
Εμείς, πιστεύουμε ότι το δημόσιο έχει πάρα πολύ κόσμο και πρέπει επιτέλους να μειωθεί. Και από τη στιγμή που υπάρχουν οι συνταγματικές ρήτρες που δεν μπορεί να μειωθεί με άλλο τρόπο, πρέπει οπωσδήποτε να μειωθεί με το πάγωμα των προσλήψεων, με υποχρεωτικές μετατάξεις. Πρέπει, επιτέλους, οι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι να εργάζονται, όσοι δεν εργάζονται και χρησιμοποιούν τα «stage», τους συμβασιούχους και τον οποιοδήποτε.
Δεν μπορώ να καταλάβω τι είναι αυτό το ελληνικό δημόσιο που έχει πάγιες και διαρκείς ανάγκες που δεν καλύπτονται. Πόσο κόσμο έπρεπε δηλαδή, να έχει για να καλύπτονται; Τρία εκατομμύρια, τέσσερα εκατομμύρια, πέντε εκατομμύρια;
Κύριε Υπουργέ, σας τα είπαμε αυτά και στην Επιτροπή και είναι πράγματα που δεν ακούγονται καλά στα αυτιά, δεν είναι πράγματα για να χαϊδέψουμε τον κόσμο.
(TR)
Είναι πράγματα που θα τα θεωρούμε υπεύθυνα, ώστε επιτέλους να μπει μία τάξη σ' αυτό το μεγάλο ασθενή της ελληνικής οικονομίας, το ελληνικό δημόσιο.
Πώς θα γίνει αυτό τώρα; Αυτό, κύριε Υπουργέ, θα γίνει –και εδώ πέρα είναι το μεγάλο στοίχημα για σας- εάν υπάρξουν πραγματικά οργανογράμματα, εάν ξέρουμε επιτέλους αυτό το δημόσιο πόσο κόσμο χρειάζεται να έχει. Οποιαδήποτε άλλη κουβέντα να πούμε για το πώς θα μπαίνει ο κόσμος στο δημόσιο, για το τι θα γίνεται, πρέπει να έχει προηγηθεί μία ενδελεχής μελέτη και να πούμε «κύριοι, αυτό που ονομάζουμε ελληνικό δημόσιο χρειάζεται Χ θέσεις που πρέπει να καλυφθούν». Μετά να δούμε πώς θα καλύπτονται αυτές οι θέσεις.
Πότε θα γίνει αυτό το πράγμα όμως, κύριε Υπουργέ; Εκεί πέρα θα προσφέρετε πραγματική υπηρεσία προς τη χώρα εάν επιτέλους φέρετε αυτά τα οργανογράμματα για να δούμε ποιες είναι οι ανάγκες αυτού του ελληνικού δημοσίου. Αρκετά έχει ταλαιπωρηθεί ο κόσμος, αρκετούς κρατήσατε ομήρους και εσείς και οι άλλες κυβερνήσεις. Και έχουμε φθάσει πλέον σε αδιέξοδο.
Ως προς το νομοσχέδιο καθ΄ εαυτό. Κύριε Υπουργέ, φέρνετε το ΑΣΕΠ σε όλη ουσιαστικά την κλίμακα του ελληνικού δημοσίου, πλην διαφόρων τομέων -που θα τα συζητήσουμε και στην κατ’ άρθρον συζήτηση- και δεν θα μπορούσε να μπει.
Εμείς επιμένουμε -κι αυτό θέλουμε να το πούμε ήδη από τη συζήτηση επί της αρχής- ότι το φέρνετε στην Προεδρία της Δημοκρατίας και στη Βουλή. Το Επιστημονικό Συμβούλιο βέβαια -θα το έχετε δει- ήλθε και σας είπε αυτό που σας είπαμε και εμείς στην Επιτροπή, ότι υπάρχει πρόβλημα με τη Βουλή. Υπάρχει πρόβλημα διότι σύμφωνα με τις συνταγματικές διατάξεις, υπάρχει πλήρη αυτονομία της Βουλής και όλα αυτά τα θέματα μπορούν να ρυθμίζονται από τον Κανονισμό της Βουλής και όχι από νομοθετική διάταξη. Ο Κανονισμός της Βουλής έχει βέβαια αναφορά ως προς το ΑΣΕΠ, αλλά αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί ένα νομοσχέδιο που έρχεται από το Υπουργείο Εσωτερικών, να καθορίζει και να επιβάλει διατάξεις προς τη Βουλή.
Πρέπει, λοιπόν, να απαντήσετε σ' αυτό. Έχει λάθος το Επιστημονικό Συμβούλιο;
Εμείς, κύριοι συνάδελφοι, είχαμε και επί της αρχής μία διαφωνία και θέλω να την καταθέσω εδώ πέρα. Αυτή τη στιγμή καταλαβαίνω την επικοινωνιακή πρακτική του ΠΑ.ΣΟ.Κ να πει ότι και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και η Βουλή, όλα είναι ΑΣΕΠ για να φαίνεται η διαφάνεια. Θέλω, όμως, να σας ρωτήσω το εξής: Τι εικόνα δείχνουμε στην κοινωνία όταν λέμε εμείς οι Βουλευτές εδώ ότι ο Πρόεδρος της Βουλής δεν είναι αξιόπιστος στην επιλογή του προσωπικού, ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας χρειάζεται τον έλεγχο του ΑΣΕΠ για να προσλαμβάνει προσωπικό;
Ερχόμαστε, λοιπόν, τους δύο παράγοντες που σηματοδοτούν το δημοκρατικό μας πολίτευμα, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρόεδρο της Βουλής -ο τρίτος είναι ο Πρωθυπουργός- να τους πούμε ότι πρέπει να σας ελέγχει μία διορισμένη από τη Βουλή Ανεξάρτητη Αρχή για να κάνετε καλά τη δουλειά σας.
Αντιλαμβανόμαστε το επικοινωνιακό παιχνίδι, αλλά εγώ προτιμώ και ως κόμμα προτιμούμε να δώσουμε την εικόνα ότι και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο Πρόεδρος της Βουλής, μπορούν να προσλαμβάνουν κόσμο χωρίς έλεγχο και με τις διατάξεις που θα εγγυώνται την αξιοκρατία. Και εκεί είναι το μεγάλο στοίχημα, όχι να βάλουμε Ανεξάρτητες Αρχές.
Στο τέλος θα φέρετε Ανεξάρτητες Αρχές για να ελέγχουν και το νομοθετικό έργο, εάν δηλαδή ως Βουλευτές κάνουμε καλά το νομοθετικό μας έργο.
Και μου έκανε εντύπωση που ακούστηκε ένσταση από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας, όσον αφορά στις Ανεξάρτητες Αρχές, που λέει «πώς θα βάλετε στον Συνήγορο του Πολίτη διαδικασίες ΑΣΕΠ» και δεν βλέπω την ίδια ένσταση όταν έχουμε να κάνουμε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον Πρόεδρο της Βουλής.
Κύριε Υπουργέ, οπωσδήποτε οι ρυθμίσεις τις οποίες βλέπουμε, βρίσκονται προς τη σωστή κατεύθυνση. Βρίσκονται προς την κατεύθυνση εξορθολογισμού του πλαισίου των προσλήψεων και σας το είπαμε αυτό.
Η κατάργηση της συνέντευξης είναι στη σωστή κατεύθυνση, διότι τελικά ήταν ένα μέτρο που απέτυχε στην πράξη. Ξέρω ότι θα το υπερασπιστούν αυτοί που το έφεραν στην προηγούμενη θητεία, αλλά γνωρίζουμε ότι υπήρξαν διάφορα προβλήματα.
(ZE)


(2XF)
Και μάλιστα από τη στιγμή που υιοθετήσατε την αναφορά που σας κάναμε και εμείς να διατηρηθεί η συνέντευξη ως προς τους επιτυχόντες και μόνο ώστε να καταφέρουμε να δούμε μη τυχόν υπάρχει κάποιος παράγοντας, αφού έχει επιτύχει ο άλλος που πρέπει να αποκλειστεί και να πάμε στον αμέσως επόμενο, πράγμα το οποίο έχετε υιοθετήσει, πιστεύω ότι είναι στη σωστή κατεύθυνση.
Στη σωστή κατεύθυνση για μας είναι ότι πρέπει επιτέλους να λήξουν οι συμβάσεις έργου όταν υποκρύπτεται εξαρτημένη εργασία. Και πράγματι με τις ρυθμίσεις του παρόντος νομοσχεδίου, έχουμε την κατεύθυνση να υπάρξουν συμβάσεις έργου, μόνο εκεί που υπάρχουν συμβάσεις έργου.
Παράλληλα, οπωσδήποτε προς τη σωστή κατεύθυνση είναι και ο εξορθολογισμός των μορίων. Θεωρούμε ότι και οι αυξήσεις που δίνετε προς το βασικό τίτλο, προς τα διδακτορικά, προς τα μεταπτυχιακά, όλα αυτά είναι προς τη σωστή κατεύθυνση.
Οπωσδήποτε, είναι το επίμαχο θέμα με την κατάργηση της μοριοδότησης λόγω θέσης, αυτό που μας παρακολουθούν με μεγάλη αγωνία όλοι όσοι αυτή τη στιγμή είναι συμβασιούχοι.
Κύριε Υπουργέ και κύριοι συνάδελφοι, η εύκολη λύση για το Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό θα ήταν λύσεις που ακούγονται συχνά σ’ αυτή την Αίθουσα, μονιμοποίηση όλων, κατώτερος μισθός 1.400 ευρώ, άλλοι εκατό χιλιάδες μέσα στο δημόσιο, άλλοι διακόσιες χιλιάδες μέσα στο δημόσιο. Πόσους ανέργους έχουμε; Εξακόσιες χιλιάδες; Εξακόσιες χιλιάδες στο δημόσιο. Εμείς επιλέγουμε την υπευθυνότητα ακόμη και όταν αυτή η υπευθυνότητα δεν μας εξυπηρετεί σε ψηφοθηρικούς στόχους. Θεωρούμε ότι εσείς στην Αντιπολίτευση δεν είχατε το θάρρος –και ήδη το είδαμε με την κατάθεση των προτάσεων και των δηλώσεών σας- να πείτε την πραγματικότητα και τώρα τη λέτε εκ του ασφαλούς ως Κυβέρνηση. Το ίδιο και η Νέα Δημοκρατία η οποία δεν ρύθμισε ως Κυβέρνηση αυτά τα θέματα και έρχεται ως Αντιπολίτευση να πει «Θα σας τα ρυθμίσω».
Εμείς θεωρούμε, κύριε Υπουργέ, ότι η κατάργηση της μοριοδότησης είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Αυτή τη στιγμή τα μόρια μπορεί να ληφθούν βάσει της προϋπηρεσίας, όπως υπάρχουν σε όλους τους τομείς, που αν δεν κάνω λάθος είναι τετρακόσια είκοσι στο σύνολο και οπωσδήποτε δεν μπορεί να υπάρχει προνομιακή αντιμετώπιση.
Μπορώ να αντιληφθώ και το καταλαβαίνω ότι αυτή τη στιγμή έχουμε ανθρώπους οι οποίοι είναι δεσμευμένοι. Και τι θα γίνει; Αυτή τη στιγμή, κύριε Υπουργέ, έχετε κάποιες μεταβατικές διατάξεις. Λέτε ότι ανανεώνονται οι συμβάσεις για προσωπικό ως προς το 50% που είναι με συμβασιούχους μέχρι τις 30-4-2010, όπου εκεί θα γίνει διαγωνισμός για να καλυφθούν προσωρινώς ανάγκες μέχρι τις 31-12-2010 για το δημόσιο και μέχρι τις 31-12-2011 για τους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης. Εκεί πέρα λοιπόν μπορείτε σε μεγάλο βαθμό να επιλύσετε αυτή την αδικία. Πρέπει να κρατήσετε τις συμβάσεις οι οποίες υπάρχουν. Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να μπείτε σε ένα διαγωνισμό Α.Σ.Ε.Π. για να ρυθμίσει θέσεις για μισό και ενάμιση χρόνο. Και γιατί το λέμε αυτό, κύριε Υπουργέ; Το λέμε γιατί θεωρούμε ότι θα είναι αδύνατον να ανταποκριθεί το Α.Σ.Ε.Π. σ’ αυτή την υποχρέωση.
Ακούσαμε τον Πρόεδρο του Α.Σ.Ε.Π. που μας είπε ότι ναι έχουμε την ικανότητα αλλά όσοι εδώ πέρα έχουν εμπειρία που είναι στην Επιτροπή της Δημόσιας Διοίκησης βλέπουν διαγωνισμούς Α.Σ.Ε.Π. που κρατάνε πάρα πολύ καιρό. Υπάρχουν επιτυχόντες του διαγωνισμού Α.Σ.Ε.Π. του 1998 που αυτοί αξιοκρατικά θα έπρεπε να ήταν σε θέση, γιατί πέτυχαν στο διαγωνισμό, δεν μπήκαν από κάποιο παράθυρο, τους οποίους έχετε εγκαταλείψει.
Πρέπει, λοιπόν, κύριε Υπουργέ, τουλάχιστον να δείτε αυτόν τον παράγοντα, να κρατηθούν αυτές οι θέσεις μέχρι να γίνει το οργανόγραμμα το οποίο θέλετε και θα προκηρύξετε με τις διαδικασίες που έχουν τεθεί σ’ αυτό το νομοσχέδιο, την πλήρωση των μονίμων θέσεων. Προς αυτή την κατεύθυνση θεωρούμε ότι και θα δώσετε ένα μήνυμα ότι πραγματικά θέλετε την αξιοκρατία με το νομοσχέδιο το οποίο φέρνετε –που κινείται προς την αξιοκρατία και αυτό δεν νομίζω ότι μπορεί κάποιος να το αμφισβητήσει- αλλά παράλληλα αντιλαμβάνεστε και τον κοινωνικό παράγοντα που υπάρχει ότι υπήρξαν κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι εγκλωβίστηκαν και τουλάχιστον τους δίνετε ένα μεταβατικό πλαίσιο, ένα μεταβατικό πεδίο, ώστε και αυτοί με τη σειρά τους να μπορούν να προετοιμαστούν είτε για να συμμετάσχουν σε διαγωνισμούς Α.Σ.Ε.Π. είτε για να συνεχίσουν επαγγελματική δραστηριότητα εκτός δημοσίου.


(ZE)

(2ZE)
Σ’ αυτό λοιπόν θα περιμένουμε μέχρι την τελευταία στιγμή να ακούσουμε τη θέση σας. Κατά τα λοιπά στην κατ’ άρθρο συζήτηση θα τοποθετηθούμε ενδελεχώς για όλες τις ρυθμίσεις ξεχωριστά.
Εμείς κρίνουμε ότι επί της αρχής το νομοσχέδιο βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση και γι’ αυτό το λόγο θα το υπερψηφίσουμε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον κύριο συνάδελφο.
Το λόγο έχει ο ειδικός αγορητής του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κύριος Νικόλαος Τσούκαλης.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα συζητάμε ένα νομοσχέδιο το οποίο σύμφωνα με τις διακηρύξεις του κυρίου Υπουργού αλλά και της Κυβέρνησης εντάσσεται σ’ ένα φιλόδοξο σχέδιο αναδιάρθρωσης της δημόσιας διοίκησης. Το ερώτημα όμως που τίθεται αμείλικτο και που θέσαμε και στην Επιτροπή είναι ποιο είναι αυτό το σχέδιο. Είναι αυτό που υπονόησε μήπως ο κύριος Πρωθυπουργός κατά την προεκλογική περίοδο; Είναι αυτό που μας σκιαγράφησε ο κύριος Υπουργός κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου στην Επιτροπή ή είναι αυτό που μέσω των διαρροών του τύπου φαίνεται ότι έχει αναλάβει ο κύριος Πρωθυπουργός ως δέσμευση στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το διευκρίνισε και σήμερα και χθες με τις δηλώσεις του;
Σύμφωνα λοιπόν μ’ αυτές τις δημοσιογραφικές διαρροές επίκειται ένα μεταρρυθμιστικό «τσουνάμι» στη δημόσια διοίκηση, δραστικές συγχωνεύσεις οργανισμών και υπηρεσιών, καταργήσεις επιδομάτων, μειώσεις μισθών, γενικευμένες αναδιαρθρώσεις προσωπικού, φορολογικές ρυθμίσεις και πολλά άλλα. Τα ρεπορτάζ είναι σαφή. Όλες αυτές οι ανατροπές θα γίνουν στο όνομα της δημοσιονομικής εξυγίανσης.
Είναι βάσιμες οι δημοσιογραφικές αυτές πληροφορίες, κύριε Υπουργέ, και αν ναι, ποιες είναι οι δεσμεύσεις που αναλάβατε έναντι των Ευρωπαίων; Πρέπει να τις ξέρει η Βουλή. Βάσει ποιων κοινωνικών και πολιτικών διαβουλεύσεων και ποιων μελετών προχωράτε σ’ αυτή τη μεταρρύθμιση, βάσει ποιου επιστημονικού, συγκροτημένου, αποτελεσματικού και βιώσιμου σχεδίου αναδιάρθρωσης της δημόσιας διοίκησης;
Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, κατόπιν όλων όσων έχουν αποκαλυφθεί τα επιχειρήματά σας έχουν άρδην ανατραπεί. Το νομοσχέδιο που συζητάμε είναι ενταγμένο στη λογική της δημοσιονομικής προσαρμογής. Η βασική επιδίωξή σας είναι να απαλλαγείτε από το βάρος των ευέλικτων μισθωτών, είναι δυστυχώς «να πετάξετε τη σαβούρα από το πλοίο» προκειμένου αυτό να σωθεί μέσα στην «τρικυμία» που βρίσκεται.
Σας αναφέραμε και στην Επιτροπή ότι το νομοσχέδιο ακολουθεί τη λογική «του μαστίγιου και του καρότου». Μας εμφανίζετε το «καρότο» των αντικειμενικών και αξιοκρατικών προσλήψεων μέσω ΑΣΕΠ, ενώ συγχρόνως μας κραδαίνετε το «μαστίγιο» της απαλλαγής σας από τους χιλιάδες νέους με τις ελαστικές σχέσεις εργασίας.
Ποιος δεν θα συμφωνούσε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στο «μπετονάρισμα» των διαδικασιών προσλήψεων μέσω του ΑΣΕΠ; Συμφωνούμε όλοι και θα μπορούσαμε να προσθέσουμε και πάρα πολλά άλλα. Το πρωτεύον όμως είναι το άλλο, είναι αυτό του «μαστιγίου».
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, προεκλογικά αναδείξαμε και εγκαταστήσαμε στον πυρήνα της αντιπαράθεσης το τεράστιο θέμα των συμβασιούχων. Οι θέσεις μας είναι σταθερές τόσο προεκλογικά όσο και μετεκλογικά. Δεν είπαμε για άμεση πρόσληψη όλων των συμβασιούχων αλλά μιλήσαμε για μοριοδότηση μέσω των διαγωνισμών. Η θέση μας ήταν υπεύθυνη, δίχως «κορώνες» και λαϊκισμούς, συνεκτιμώντας τόσο την κοινωνική διάσταση του θέματος όσο και τις ανάγκες των υπηρεσιών. Ζητήσαμε και ζητάμε ακόμη μέχρι σήμερα την κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας που υποκρύπτουν τακτικές ανάγκες τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα, την αντικατάσταση των συμβάσεων έργου, των συμβάσεων ορισμένου χρόνου και προσωρινής απασχόλησης με συμβάσεις αορίστου χρόνου, την τακτοποίηση με συμβάσεις αορίστου χρόνου στον ιδιωτικό τομέα και με ενιαία σχέση μονίμου υπαλλήλου στο Δημόσιο όλων των σημερινών συμβασιούχων που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, την κατάργηση έκτοτε του θεσμού των συμβασιούχων.
(PE)


(2PM)
Η πρότασή μας αυτή, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εντάσσεται και είναι συνεπής με τη συνολικότερη και ολοκληρωμένη προγραμματική μας θέση για την αναδιάρθρωση της δημόσιας διοίκησης. Βρίσκεται δε σε ευθεία αντιπαράθεση με το σημερινό μοντέλο της.
Είναι βέβαιο ότι η σημερινή κατάσταση της δημόσιας διοίκησης λειτουργεί ανασταλτικά σε κάθε απόπειρα ανασυγκρότησης και εκσυγχρονισμού της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας. Αντίθετα, το μόνο που εξυπηρετεί είναι η αναπαραγωγή της παραοικονομίας, των πελατειακών σχέσεων, των αθέμιτων συναλλαγών και της συνολικής υποβάθμισης της χώρας.
Ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς δεν υπερασπίζεται σε καμία περίπτωση τη σημερινή κατάσταση. Πιστεύουμε ότι η αναβάθμιση και η ριζική αλλαγή της δημόσιας διοίκησης αποτελεί αδήριτη ανάγκη. Η ριζική μεταρρύθμισή της, όμως, δεν είναι απλώς υπόθεση διακηρύξεων, είναι άμεσα συνυφασμένη με την ίδια την αντίληψη του τρόπου ανάπτυξης της χώρας και της λειτουργίας του κράτους. Απαιτεί ρήξεις με τον κομματισμό, με τις πελατειακές σχέσεις, με τα ρουσφέτια. Απαιτεί ισχυρή πολιτική βούληση, καθώς και την ανάληψη του σχετικού πολιτικού κόστους που ποτέ δεν έδειξαν οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Απαιτείται σαφής διάκριση της κυβερνητικής από τη διοικητική λειτουργία, απαιτείται εξασφάλιση της αυτοτέλειας της δημόσιας διοίκησης από κομματικές παρεμβάσεις, απαιτείται ορθολογική οργάνωση με βάση συγκεκριμένο και μακρόπνοο σχεδιασμό, αξιοποιώντας τις σύγχρονες μεθόδους οργάνωσης.
Μέρος μόνο αυτού του συνολικού σχεδιασμού συνιστά το πλαίσιο προσλήψεων, αυτό το νομοσχέδιο που συζητάμε. Αυτός ο συνολικός σχεδιασμός δεν υπάρχει. Κατά τούτο πάσχει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Απαιτείται ένα πλαίσιο πλήρους αξιοκρατίας και καθιέρωση ενός διαφανούς και αντικειμενικού συστήματος, ενιαίου για όλες τις δημόσιες υπηρεσίες.
Ο περιορισμός των προσλήψεων του μόνιμου προσωπικού έχει συνοδευτεί με την πρόσληψη εργαζομένων, με ελαστικές μορφές απασχόλησης, κάτι που έχει αρνητικές επιπτώσεις όχι μόνο στους ίδιους, αλλά και στη λειτουργία των δημόσιων υπηρεσιών. Έτσι, σήμερα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η μόνιμη σχέση εργασίας έχει περιοριστεί και για την κάλυψη πάγιων αναγκών προσλαμβάνονται συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου, συμβασιούχοι έργου, ωρομίσθιοι, εργαζόμενοι στα stage κ.λπ. και άλλες σχέσεις εργασίας. Μέσω τέτοιων προσλήψεων οι κυβερνήσεις κρατούν ομήρους χιλιάδες εργαζόμενους και ενισχύουν τα πελατειακά τους δίκτυα σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος.
Ας δούμε τώρα το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Ποια είναι η βασική του επιδίωξη; Είπατε στην Επιτροπή, κύριε Υπουργέ, όπως και ο εισηγητής σας, ότι θέλουμε να κάνουμε μία νέα αρχή, ένα φιλόδοξο σχέδιο. Κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση το νομοσχέδιο; Ποια, όμως, είναι αυτή η κατεύθυνση; Ποιος ο λόγος επίσπευσής του, όταν επέρχονται σαρωτικά μέτρα ανατροπών στη δημόσια διοίκηση; Νομίζει κανένας ότι δεν είναι τουλάχιστον ανακόλουθος ο τρόπος παρέμβασής σας;
Πιστεύουμε ακράδαντα ότι η κύρια επιδίωξή σας είναι η δημοσιονομική προσαρμογή μέσω της καρατόμησης δεκάδων χιλιάδων εργαζόμενων νέων. Διαχειρίζεστε ένα ευαίσθητο κοινωνικό θέμα με τον πλέον ανάλγητο τρόπο. Οδηγείτε στην ανεργία δεκάδες χιλιάδες νέους ανθρώπους. Και αυτό, δίχως να αντιμετωπίζετε το τεράστιο πρόβλημα λειτουργικότητας των υπηρεσιών.
Με το παρόν νομοσχέδιο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση δημιουργεί συμβασιούχους πολλών ταχυτήτων.
Πρώτη κατηγορία είναι αυτοί που θα απολυθούν αμέσως με τη λήξη της σύμβασής τους, αφού ο αριθμός τους δεν θα υπερβαίνει το 50% των μονίμων υπαλλήλων. Μέχρι τον Απρίλιο, δηλαδή, θα απολυθούν αυτοί, των οποίων λήγουν οι συμβάσεις τους.
Δεύτερη κατηγορία είναι αυτοί που θα απολυθούν μετά την 30ή Απριλίου, ο κύριος όγκος των συμβασιούχων.
Τρίτη κατηγορία είναι αυτοί που θα έχουν την τύχη είτε να προσληφθούν για πρώτη φορά με τις μεταβατικές διατάξεις είτε θα επαναπροσληφθούν μέσω των νέων διαγωνισμών.
Υπάρχει και μία τέταρτη κατηγορία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η οποία είναι εξόχως αποκαλυπτική. Είναι αυτοί που θα αποτελέσουν τη νέα γενιά συμβασιούχων, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 10 παράγραφος 1 του νομοσχεδίου. Σύμφωνα με αυτήν τη διάταξη, επιτρέπεται η σύναψη συμβάσεων έργου, εφόσον από τις διατάξεις του οικείου οργανισμού των Ο.Τ.Α. δεν προβλέπονται οργανικές θέσεις αντίστοιχης ειδικότητας.
(MK)


(3PE)
Πόσες, όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ειδικότητες ή πάγιες και διαρκείς ανάγκες των Ο.Τ.Α. παραβλέπονται από τους παρωχημένους οργανισμούς τους; Τα κενά αυτά θα δημιουργήσουν νέα γενιά συμβασιούχων. Ήδη, σκέφτομαι πολλούς δημάρχους, οι οποίοι θα βρουν τέτοια κενά σε οργανισμούς και θα προκηρύξουν διαγωνισμούς για συμβάσεις έργου. Και αν δεν προκηρύξουν διαγωνισμούς για πρόσληψη με σύβαση έργου, σίγουρα θα το κάνουν για συμβάσεις ορισμένου χρόνου, για καθήκοντα παγίων και διαρκών αναγκών.
Για παράδειγμα, έχετε υπολογίσει, κύριε Υπουργέ, πόσες από τις συμβάσεις έργου που αντιστοιχούν σήμερα σε πάγιες και διαρκείς ανάγκες δεν προβλέπονται στους οργανισμούς;
Δεύτερον, πώς πιστοποιεί το ΑΣΕΠ τις πάγιες και διαρκείς ανάγκες τη στιγμή που δεν προβλέπονται από τον κανονισμό; Προτείνεται μεταβατική διάταξη για τη σύναψη συμβάσεων για τους Ο.Τ.Α. μέχρι τις 31-12-2011 κατόπιν αιτήματος της ΚΕΔΚΕ και λόγω της επικείμενης διοικητικής μεταρρύθμισης. Παραβλέπεται, όμως, το ατελέσφορο της ρύθμισης στην περίπτωση που θα είναι ο κανόνας ίσως, εάν οι εργαζόμενοι με προϋπηρεσία πέντε έως επτά ετών, με βαθιά γνώση του αντικειμένου δεν επιλεγούν.
Είναι ένα αίτημα παρεπόμενο της ΚΕΔΚΕ ότι δεν μπορούν να προσλάβουν μέσα από το διαγωνισμό νέα πρόσωπα τα οποία θα είναι άπειρα και θα πρέπει να προσαρμοστούν στο νέο αντικείμενο της απασχόλησής τους.
Γι’ αυτούς που υπηρετούν σε συγκεκριμένες θέσεις ως συμβασιούχοι για πέντε, έξι και επτά χρόνια και γνωρίζουν το αντικείμενο, υπάρχει ο κίνδυνος με τους νέους διαγωνισμούς και με τις νέες συμβάσεις να μην συνεχίσουν να είναι συμβασιούχοι. Αυτό το βλέπετε ως σωστή μεταβατική διαδικασία;
Και κάτι άλλο. Ανάγκες υπάρχουν μόνο στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης; Γνωρίζετε ότι κρίσιμοι τομείς για τη διαχείριση του ΕΣΠΑ, της απασχόλησης ή της φοροδιαφυγής, στηρίζονται κυρίως σε συμβασιούχους ή stagiers με εμπειρία πέντε, έξι και επτά ετών;
Γνωρίζετε, κύριε Υπουργέ, ότι σαράντα δύο απασχολούμενοι αυτή τη στιγμή με σύμβαση έργου στην «Κοινωνία της Πληροφορίας Α.Ε.» κινδυνεύουν να απολυθούν με τη λήξη της σύμβασής τους, γιατί δεν καλύπτουν το 50% και ότι σε περίπτωση που απολυθούν αυτοί οι σαράντα δύο συμβασιούχοι πρόκειται ουσιαστικά να καταρρεύσει το σύστημα σε ένα φιλόδοξο σχέδιο που έχετε σχετικά με την πληροφόρηση και την ανάπτυξη της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης;
Τι θα γίνει με την προκήρυξη των διαγωνισμών μέσω ΑΣΕΠ, που είναι απαραίτητοι για την υλοποίηση της μεταβατικής περιόδου; Για να καλυφθούν τα κενά πρέπει οι διαγωνισμοί να αρχίσουν το Γενάρη του 2010, για να είναι έτοιμοι οι νέοι συμβασιούχοι την 1η Μαΐου του 2010; Σύμφωνα με άποψη του κ. Βέη πρέπει να αρχίσουν το Γενάρη. Έχετε κάτι να μας ανακοινώσετε, κάποιοι σχέδιο για τους διαγωνισμούς;
Όσον αφορά την αυξημένη μοριοδότηση τέθηκε επανειλημμένα και στη συζήτηση της Επιτροπής. Πώς θα αντιμετωπιστεί, κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Οδηγίας και για τους συμβασιούχους που εργάζονται χρόνια και γνώριζαν την αυξημένη μοριοδότηση, οι οποίοι αυτή τη στιγμή καλούνται εκ των υστέρων να υποταχθούν στη δική σας ρύθμιση;
Πέραν της πάγιας και σαφούς θέσης μας, προτείνουμε: Κάνετε, κύριε Υπουργέ, μία γενική ρύθμιση για όλους τους συμβασιούχους. Παρατείνετε τις συμβάσεις μέχρι τις 31-12-2011 και στη συνέχεια, μέχρι τότε, καταγράψτε τις πραγματικές ανάγκες σε όλο το δημόσιο τομέα. Ενσωματώστε τις ανάγκες αυτές στους νέους σύγχρονους οργανισμούς τους οποίους πρέπει να κάνετε σύντομα και προκηρύξτε διαγωνισμούς για την κάλυψη των οργανικών θέσεων.
Έτσι δεν θα οδηγήσετε στην ανεργία δεκάδες χιλιάδες νέους και συγχρόνως δεν θα διαταράξετε την εύρυθμη λειτουργία των υπηρεσιών.
Εάν δεν αλλάξετε τη θέση σας και εμμείνετε πεισματικά στις διατάξεις του νομοσχεδίου, εμείς, δυστυχώς, κύριε Υπουργέ, δεν θα μπορέσουμε να δώσουμε θετική ψήφο.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς)
(GH)
(3ML)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι έχουν εγγραφεί 53 συνάδελφοι Βουλευτές να ομιλήσουν επί της αρχής. Η σημερινή συνεδρίαση θα ολοκληρωθεί στις 12.30 μετά μεσονύκτιο και στην αυριανή συνεδρίαση θα συνεχιστεί η συζήτηση επί της αρχής, θα γίνει στη συνέχεια η ψήφισή του επί της αρχής, μετά την οποία θα ξεκινήσει και η συζήτηση επί των άρθρων του νομοσχεδίου.
Εισερχόμεθα στον κατάλογο των ομιλητών.
Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Ευστάθιος Κουτμερίδης, Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ., για επτά λεπτά.
ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΚΟΥΤΜΕΡΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε σήμερα μια από τις σημαντικότερες νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, η οποία αφορά ένα διαχρονικό ζήτημα, το σύστημα προσλήψεων στο δημόσιο τομέα. Γίνεται σήμερα μια προσπάθεια να θεραπεύσουμε και να διαφυλάξουμε ένα θεσμό, η ίδρυση του οποίου αποτέλεσε τομή στη βελτίωση της ποιότητας στελέχωσης των δημοσίων υπηρεσιών.
Σ' αυτό ακριβώς το σημείο αξίζει να κάνω μία επαινετική αναφορά στον πολιτικό Αναστάσιο Πεπονή, στον δημιουργό του ΑΣΕΠ, στο νόμο 2190 και στη συμβολή του όσον αφορά την αποκατάσταση της αξιοπρέπειας του πολιτικού μας συστήματος.
Κύριε Υπουργέ, χαίρομαι που εσείς, ως άξιος συνεχιστής, σήμερα τολμάτε και κάνετε νέες ριζικές αλλαγές στον τρόπο στελέχωσης της δημόσιας διοίκησης με γνώμονα την ακόμα περισσότερη αξιοκρατία, με στόχο την εξισορρόπηση διαφόρων ειδών ανισότητας και αδικίας.
Η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. εξ αρχής βρέθηκε απέναντι στη βούληση της Νέας Δημοκρατίας να μετατραπεί αυτός ο θεσμός σε όργανο μικροκομματικών συμφερόντων και ρουσφετολογιών παιχνιδιών με την εισαγωγή του κριτηρίου της συνέντευξης. Έτσι σήμερα τηρούμε τη δέσμευσή μας για την κατάργηση της συνέντευξης, για την αποκατάσταση και την επιπλέον θωράκιση του συστήματος πρόσληψης με αντικειμενικότερα κριτήρια.
Άρουμε την ανισότητα που υπάρχει μεταξύ εκείνων που υπηρετούσαν στο δημόσιο με stage ή συμβάσεις έργου και εκείνων που εργάζονταν στον ιδιωτικό τομέα με την κατάργηση της πριμοδότησης του 50% της προϋπηρεσίας.
Άρουμε την ανισότητα μεταξύ των άνεργων και εκείνων που είχαν καταγράψει εμπειρία στο δημόσιο με μείωση του ανώτατου χρονικού ορίου εμπειρίας και μείωση γενικά των μορίων της εμπειρίας.
Άρουμε την ανισότητα μεταξύ του κριτηρίου της εμπειρίας και των τίτλων σπουδών με αυξημένη μοριοδότηση των τίτλων σπουδών σε όλες τις προσλήψεις τακτικού και εποχικού προσωπικού.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που πάνω από όλα εμπεδώνει την αξιοκρατία, προάγει τη διαφάνεια, ευνοεί την κατάρτιση και εκπαιδευτική επάρκεια, προστατεύει τους άνεργους, αλλά και τους χιλιάδες εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα με την κατάργηση της προσαύξησης κατά 50% της μοριοδότησης για εργασιακή εμπειρία στα προγράμματα stage.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το ΑΣΕΠ επιστρέφει παντού, ενισχύεται, διευρύνεται και εμπεδώνει στους νέους και τις νέες την αξιοκρατία από την πρόσληψη έως την εξέλιξη στην κορυφή της ιεραρχίας της δημόσιας διοίκησης.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας συντηρούσε ένα σύστημα που ευνοεί τις πελατειακές σχέσεις, που αποκλείει την πλειοψηφία των πολιτών από την ισότιμη διεκδίκηση μιας θέσης στο δημόσιο τομέα. Ο στόχος της κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι ξεκάθαρος. Θέλουμε να δώσουμε ένα τέλος σ' αυτό τον φαύλο κύκλο των πελατειακών σχέσεων, στις ελαστικές μορφές εργασίας με ανασφάλιστους συμβασιούχους. Δυστυχώς αναγκάσαμε τη νέα γενιά, που είναι και το μέλλον αυτού του τόπου, να θεωρεί κατάκτηση, να θεωρεί εργασιακή καριέρα την απασχόληση σε θέσεις συμβασιούχων ανασφάλιστων των 400 ευρώ. Ο στόχος μας, ο στόχος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι η αξιοποίηση του νέου, του καταρτισμένου δυναμικού, η προώθηση της απασχόλησης με δίκαιους όρους, τηρώντας ρητά τα εργασιακά δικαιώματά τους. Έτσι βάζουμε ένα τέλος στη λογική που θέλει το κράτος λάφυρο του νικητή, της κάθε κυβέρνησης, του κάθε κόμματος. Έτσι, θα κάνουμε πράξη το δόγμα για τους άριστους και όχι τους αρεστούς.
(PN)



(3FH)
Έτσι θα λυτρώσουμε το ελληνικό κράτος οριστικά και αμετάκλητα από τα παραπολιτικά φαινόμενα του κομματισμού και θα αναδείξουμε στο προσκήνιο της δημόσιας διοίκησης άξια και ικανά στελέχη από όλους τους πολιτικούς χώρους. Βάζουμε τέρμα στα πελατειακά STAGE στο δημόσιο. Βάζουμε τέλος στην πελατειακή συνέντευξη στο δημόσιο ,καθώς και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, για να αποκατασταθεί επιτέλους η αξιοκρατία στη χώρα μας. Δυστυχώς η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που έκανε θεσμό στη χώρα μας την πελατειακή σχέση, μας κατηγορεί γιατί θέλουμε η νέα γενιά να έχει άλλες προσδοκίες για το εργασιακό της μέλλον. Μας κατηγορεί γιατί θέλουμε να περιορίσουμε δραστικά τις συμβάσεις έργου και ορισμένου χρόνου, μαζί με τα προγράμματα STAGE, ξεβολεύοντας έτσι ορισμένους πολιτικούς και τοπικούς άρχοντες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το παρόν νομοσχέδιο είναι η επισφράγιση του πρώτου στόχου της Κυβέρνησης και του οράματος του ίδιου του Πρωθυπουργού μας, που είναι η εδραίωση της αξιοκρατίας στη χώρα μας. Α.Σ.Ε.Π. παντού, αξιοκρατία παντού, διαφάνεια παντού. Ήρθε η στιγμή να μπει τέλος στο καρκίνωμα της ελληνικής κοινωνίας, που δεν είναι άλλο από τις πελατειακές σχέσεις, τις συναλλαγές κάτω από το τραπέζι, την αδιαφάνεια, τις αυθαιρεσίες. Δεν θέλουμε ποτέ ξανά και δεν πρέπει τα νέα παιδιά και οι άξιοι άνθρωποι να αδικούνται, να ευτελίζονται εξαρτώμενοι από την εύνοια του ενός ή του άλλου πολιτικού. Δεν θέλουμε ποτέ ξανά και δεν πρέπει, άξια στελέχη να παραγκωνίζονται από κομματικούς αντιπάλους.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι χρέος μας να εδραιώσουμε τις σχέσεις εμπιστοσύνης μεταξύ κράτους και πολιτών. Είναι πολιτική μας βούληση να προωθήσουμε και να κατακτήσουμε τη διαφάνεια και την αξιοκρατία στη χώρα μας. Είναι όμως και ιστορική ευθύνη όλων των κομμάτων να αποκαταστήσουμε το κράτος δικαίου, να ενισχύσουμε την ευνομία και την ισότητα σε όλους τους Έλληνες πολίτες. Και αυτό το νομοσχέδιο κάνει το πρώτο βήμα.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον κ. Κουτμερίδη, που ορθοτομώντας το λόγο, σεβάστηκε και το χρόνο.
Παρακαλώ να ακολουθήσουμε αυτό το παράδειγμα στο χρόνο.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση δια του Υπουργού Εσωτερικών φέρνει σήμερα ένα νομοσχέδιο για τις προσλήψεις και για το Α.Σ.Ε.Π. το οποίο περίπου επιχειρεί να μας το εμφανίσει ότι είναι το πρώτο δείγμα εκσυγχρονισμού της Κυβέρνησης Παπανδρέου.
Στην πραγματικότητα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ένα δείγμα του διαχρονικού ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Τίποτα παραπάνω, τίποτα παρακάτω. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν αλλάζει …
ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ ΧΥΤΗΡΗΣ: Ποιος το έφτιαξε το Α.Σ.Ε.Π.;
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Θα τα πούμε, κύριε Χυτήρη, πώς φτιάχτηκε και τι έγινε και με το 2190 σιγά-σιγά περιμένετε, μην βιάζεστε.
Το λέω αυτό γιατί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήταν και παραμένει το ίδιο. Στην Αντιπολίτευση είναι ένα κόμμα το οποίο λέει πάντα όχι και μετέρχεται στυγνό εμπόριο ελπίδων, όπως έκανε και στις τελευταίες εκλογές, απέναντι σε καθέναν που έχει ανάγκη. Και ως Κυβέρνηση έρχεται πάντοτε να μας πει ότι από εκείνο περίπου αρχίζει η πολιτική και θεσμική ιστορία του τόπου. Κανένας δεν έκανε τίποτε άλλο. Μηδενισμός των πάντων και από εκεί και πέρα μεγαλοποίηση των ασήμαντων πραγμάτων.
Όμως, οφείλω να τονίσω ότι σε αυτό το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είχαμε και ένα άλλο δείγμα γραφής, το οποίο δεν το περίμενα. Από τον κ. Χρυσοχοΐδη θα το περίμενα, ξέρετε, διότι είναι η λογική του. Από τον κ. Ραγκούση όχι, γιατί ξέρω την μετριοπάθεια που τον διακρίνει και την ξέρω πολλά χρόνια, πριν ασχοληθεί με την πολιτική, τον ήξερα και από την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Κύριε Υπουργέ, δεν νομίζω ότι ταιριάζει ούτε στην πολιτική την οποία θέλουμε να εισαγάγουμε ούτε στον πολιτικό μας πολιτισμό, να έρχεται ένας Υπουργός και να κρίνει το μέτρο εκσυγχρονισμού του Αρχηγού της Αντιπολίτευσης από το αν η παράταξή του θα ψηφίσει αυτό το νομοσχέδιο. Εάν το κρίνετε έτσι, θα σας έλεγα ότι αυτό δεν είναι μέτρο κρίσης για τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, είναι η προκρούστεια κλίνη της πασοκικής τακτικής.
(XA)

(3PN)
Και ύστερα μας μιλήσατε –και ελπίζω να μην το κάνετε τώρα- για την κιβωτό της αξιοκρατίας την οποία έχετε φτιάξει και μας καλέσατε να μπούμε όλοι μέσα. Δεν ξέρω αν αισθάνεστε Νώε αυτή την ώρα, αλλά στο επόμενο νομοσχέδιο έτσι όπως πάνε τα πράγματα, θα μας πείτε ότι είστε ο Μωυσής και θα καλέσετε να διαβούμε μαζί σας την Ερυθρά Θάλασσα. Μη μεγαλοποιούμε τα πράγματα.
Και επιτρέψτε μου να αποκαλύψουμε την αλήθεια και γι’ αυτό το νομοσχέδιο. Με απλές λέξεις ας του βγάλουμε τη λεοντή του εκσυγχρονισμού για να μείνει πίσω η γνωστή στολή παραλλαγής του τι σημαίνει πράσινη ανάπτυξη σήμερα υπό την ευρεία του όρου έννοια.
Ποια είναι η αλήθεια για το θέμα των συμβασιούχων; Τι έκανε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ως Κυβέρνηση και τι έκανε ως Αντιπολίτευση; Ως Κυβέρνηση το 1994 φέρνει το Ν.2190 με τον οποίο εισήχθη το Α.Σ.Ε.Π. Μόνο που ξέχασε να μας πει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. όπως ο συνάδελφος που κατέβηκε απ’ αυτό το Βήμα πριν από λίγο ότι, ναι, εισήχθη το Α.Σ.Ε.Π. για ένα πολύ περιορισμένο αριθμό νομικών προσώπων και ιδίως για το χώρο του δημοσίου, έμειναν απέξω όλα τα νομικά πρόσωπα του ευρύτερου δημόσιου τομέα που μπήκαν πέντε χρόνια αργότερα, αφού στο μεταξύ είχαν γεμίσει και αυτά από πόρτες και παράθυρα με μονίμους ή συμβασιούχους αλλά βεβαίως με τη λογική του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Αυτά ξέχασε να μας τα πει το ΠΑ.ΣΟ.Κ., πώς και πότε εισήχθη το Α.Σ.Ε.Π.
Και το κυριότερο, κύριοι συνάδελφοι. Και μερικοί είστε από την εποχή εκείνη εδώ μέσα. Δεν μας είπατε ότι ο Ν.2190 είχε δυο όψεις, δυο πλευρές του φεγγαριού, κύριε Χυτήρη.
ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ ΧΥΤΗΡΗΣ: Μία όψη…
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Η πρώτη ήταν τα άρθρα 1 ως 24. Από τα άρθρα 25 και επόμενα, καρατομήσατε τη δημόσια διοίκηση και εισαγάγατε κάθε είδους αναξιοκρατία σε σημείο που την εποχή εκείνη η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής δια χειρός Γεωργίου Κουμάντου και Αριστόβουλου Μάνεση είπε ότι οι διατάξεις που είχατε εισαγάγει δεν συνάδουν προς δημοκρατικό καθεστώς. Και μέχρι να τελειώσει η συζήτηση θα τη φέρω την έκθεση για να δείτε τι ήταν ο Ν.2190 σε εκείνα που προσπαθείτε να κρύψετε όλα αυτά τα χρόνια. Εδώ, όμως, αποκαλύπτονται όλα.
Ήταν, λοιπόν, ο Ν.2190 αλλά με τη μορφή που σας είπα. Ήταν από εκεί και πέρα η ομηρία των συμβασιούχων για την οποία είχαμε παραπεμφθεί το 2004 και το ξέρετε γιατί το διάταγμα Σκανδαλίδη δεν έκανε απολύτως τίποτε. Ήταν η μερική απασχόληση που ήταν ένα κατάντημα πραγματικά το οποίο εισήχθη παραμονές των εκλογών το 2004. Ήταν από εκεί και πέρα όπως ξέρετε, η ενοικίαση εργαζομένων. Και ήταν και το θέμα των STAGE που κάνετε πως δεν ξέρετε σήμερα. Λέτε: «Τι είναι αυτά τα STAGE;». Δεν είστε εσείς οι αρχιτέκτονες των STAGE που όχι μόνο τα είχατε εισαγάγει και τα είχατε εφαρμόσει σε όλη τους την έκταση, στο στενό δημόσιο τομέα μάλιστα, αλλά επειδή επιτρεπόταν την εποχή εκείνη πριν από την αναθεώρηση του 2001 που απαγόρευσε τις αυτόματες μετατροπές συμβάσεων, δια χειρός και Γεωργίου Παπανδρέου, Υπουργού Εξωτερικών την εποχή εκείνη, σε νομοσχέδιο είχατε μονιμοποιήσει τους stagiers τους οποίους είχατε πάρει. Αυτοί ήσαστε ως Κυβέρνηση.
Και ως Αντιπολίτευση αργότερα τι κάνατε; Πού είναι ο εκσυγχρονισμός σας; Παραμονές των εκλογών, πρόταση νόμου –τα είπε ο Χρήστος ο Ζώης προηγουμένως- που θέλατε να τους μονιμοποιήσετε όλους λες και δεν ξέρατε ότι δεν μπορούσαν να μονιμοποιηθούν. Το λέγατε, όμως. Και από εκεί και πέρα η περίφημη συνέντευξη Καστανίδη-Ρόβλια παραμονές των εθνικών εκλογών. Γιατί με αυτή την «εκσυγχρονιστική» νοοτροπία πήγατε στις εκλογές. Υποσχόσασταν σε όλους αυτούς τους ανθρώπους –και μας παρακολουθούν και μερικοί εδώ γύρω-γύρω- ότι και αυτομάτως θα τους κάνετε μονίμους και ότι και η μοριοδότηση όχι απλώς θα συνεχισθεί αλλά και θα αυξηθεί. Αυτά τους λέγατε προεκλογικά. Και ξέρετε η αξιοπιστία των πολιτικών κομμάτων, ιδίως των μεγάλων που κρίνονται από τη μία και την άλλη πλευρά, κρίνεται κυρίως από το τι λένε στην Αντιπολίτευση για να κερδίσουν τις εκλογές.
Εμείς ως Αντιπολίτευση είχαμε πει «ναι» σε όλα εκείνα που κρίναμε σωστά και το θυμάστε από τους εκτελεστικούς νόμους του Συντάγματος. Στη συνέχεια ως Κυβέρνηση –και το θυμίζω- κάναμε μονίμους όπως είχαμε δεσμευθεί, αορίστου χρόνου ορθότερα, όσους επιτρεπόταν κατά το Σύνταγμα και κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Και τη μοριοδότηση την εισαγάγαμε γι’ αυτούς που δεν μπορούσαν να γίνουν μόνιμοι. Και το έλεγα προς κάθε κατεύθυνση και προς εσάς και προς ορισμένους στην παράταξή μου που υπόσχονταν μονιμοποίηση εκεί που δεν μπορούσε να γίνει. Το λέγατε, όμως και εσείς με επίσημες συνεντεύξεις. Υπήρχε η μοριοδότηση που πρέπει να παραμείνει γιατί είναι όρος προσαρμογής στην Κοινοτική Οδηγία του 1999. Αυτό το ξανατονίζω και το ξαναλέω. Εμείς, λοιπόν, δρομολογήσαμε τη λύση του προβλήματος με τρόπο κοινοτικώς αποδεκτό και κοινωνικά δίκαιο.

(XP)
(3XA)
Εμείς στο μεταξύ καταργήσαμε το νόμο για την ενοικίαση των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα. Επίσης εκσυγχρονίσαμε το θέμα της μερικής απασχόλησης. Στο θέμα των stage εμείς δεν μπορούσαμε να μονιμοποιήσουμε αυτούς τους ανθρώπους γιατί είχε επέλθει η Αναθεώρηση του 2001. Όμως, δεν τους είπαμε ποτέ ότι θα τους μονιμοποιήσουμε όπως κάνατε εσείς. Επίσης θέλω να τονίσω ότι αυτός ο νόμος θα κριθεί από την αποτελεσματικότητά του και την συνταγματικότητά του. Έχει ορισμένα θετικά στοιχεία. Όμως, είναι σε πλήρη ανακολουθία με αυτά που έλεγε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ως Αντιπολίτευση. Είμαστε ιδιαίτερα επιφυλακτικοί γιατί εξαρτάται η ουσία του από το πόσος συνταγματικός είναι και πόσο αποτελεσματικός θα υπάρξει.
Αυτό προϋποθέτει πρώτον ότι το ΑΣΕΠ που έχει τις αρμοδιότητες θα έχει και τα μέσα για να τις ασκήσει. Αλλιώς θα τα φορτωθεί και θα απαξιωθεί. Δεν του έχετε δώσει ακόμα τα μέσα. Πότε θα του τα δώσετε; Να το δούμε.
Δεύτερον, εξαρτάται η συνταγματικότητά του και η συμβατότητά του με το κοινοτικό δίκαιο με το αν θα διατηρήσετε την μοριοδότηση όσο υπάρχουν συμβασιούχοι που την δικαιούνται. Αλλιώς θα ανοίξει το καπάκι της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τους στέλνετε στα δικηγορικά γραφεία και στα ασφαλιστικά μέτρα. Αυτό μέχρι σήμερα το είχαν αποφύγει.
Τρίτον, εξαρτάται η ουσία του από το αν και κατά πόσο –προσπάθησα και εγώ αλλά δεν τα κατάφερα γιατί βεβαίως η δημοσιονομική πολιτική το επέβαλε- θα προκηρυχθούν θέσεις αορίστου χρόνου για να μπορέσει κανείς σιγά-σιγά να μην χρησιμοποιεί συμβασιούχους εκεί που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Πρώτα, όμως, έπρεπε να γίνει αυτό και μετά να έρθουμε να δούμε τι θα κάνουμε εδώ πέρα. Εσείς βάζετε αυτές τις ρυθμίσεις που κινδυνεύουν να τινάξουν στο αέρα υπηρεσίες ολόκληρες που ζουν με συμβασιούχους γιατί δεν έχουν δοθεί πιστώσεις σχετικά με την προκήρυξη θέσεων αορίστου χρόνου.
Προβλέπω ότι θα έρθουν πολλές τροπολογίες στους επόμενους τρεις μήνες για να ανοίγουν τρύπες για να μπορέσει να συνεχιστεί ένα καθεστώς το οποίο είναι καθεστώς ανάγκης γιατί άλλα μέτρα έπρεπε να ληφθούν προηγουμένως πριν φθάσουμε σ’ αυτό το νομοσχέδιο το οποίο εσείς ευαγγελίζεσθε ότι είναι εκσυγχρονιστικό. Είναι αυτή ακριβώς η ουτοπία αυτού του νομοσχεδίου. Είναι η προβληματικότητά του σχετικά με το κοινοτικό δίκαιο. Είναι η κοινωνική αδικία την οποία περικλείει. Όλα αυτά μας κάνουν επιφυλακτικούς για όλες τις προθέσεις που μπορεί να περικλείει. Γιατί θα σας θυμίσω, κύριε Υπουργέ, ότι κινδυνεύει αφού δεν πληρούνται αυτές οι προϋποθέσεις το νομοσχέδιο να είναι ένα πουκάμισο αδειανό για να χρησιμοποιήσω την έκφραση του Σεφέρη. Και το κυριότερο να θυμάστε ότι οι καλές προθέσεις στην πολιτική δεν αρκούν. Ο δρόμος για την πολιτική κόλαση πολλές φορές είναι σπαρμένος από αγαθές προθέσεις.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ο κ. Σκυλλάκος έχει το λόγο.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Εμείς ξεκινάμε από την εξής θέση: Στο δημόσιο θα έπρεπε όλες οι θέσεις εργασίας να είναι μόνιμες. Να μην είναι ούτε καν ιδιωτικού δικαίου. Να είναι δημόσιοι υπάλληλοι. Νομίζω ότι αυτή είναι η κεντρική διαφορά μας από τα δυο μεγάλα κόμματα. Βεβαίως σε εξαιρετικές περιπτώσεις αν προκύπτουν ανάγκες για ένα δυο μήνες σε εποχικούς ή αν έχουν δοθεί άδειες θα μπορούσαμε εντελώς κατ’ εξαίρεση και σε εξαιρετικές περιπτώσεις να παίρνουμε εκτάκτους.
Ξεκινώντας από αυτή τη θέση είμαστε αντίθετοι στην απόλυση όλων αυτών των κατηγοριών που θα απολυθούν είτε λίγο νωρίτερα είτε λίγο αργότερα. Την ίδια θέση την έχουμε πει και παλαιότερα. Όχι με το σημερινό συσχετισμό δυνάμεων αλλά και με άλλες συνθήκες η θέση μας παραμένει η ίδια. Δεκάδες χιλιάδες θα πεταχτούν στο δρόμο και δεν φταίνε σε τίποτα. Και θα συνεχιστεί το ίδιο φαινόμενο των συμβασιούχων και των εκτάκτων που θα έχουν ημερομηνία λήξης ή θα εναλλάσσονται διότι και τα δυο κόμματα ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Νέα Δημοκρατία συμφωνούν ότι πρέπει να υπάρχει το καθεστώς των συμβασιούχων όχι απλώς αλλά να γεμίζει το δημόσιο αντί με μόνιμο προσωπικό, με συμβασιούχους.

(MT)

(3XP)
Αυτή είναι η λογική. Και από πού ξεκινάει αυτή η λογική; Ότι οι συμβασιούχοι είναι φθηνότερο εργατικό δυναμικό, δεν το πληρώνουμε όλο το χρόνο, το πληρώνουμε οκτώ μήνες, δεν έχει τα ίδια δικαιώματα, δεν παίρνει τριετίες κ.λπ.
Δεύτερον, είναι όμηροι πολιτικά, κοινωνικά. Τρίτον, μπορούν να εναλλάσσονται και να ικανοποιούμε με την εναλλαγή περισσότερο αριθμό ανθρώπων που παίρνουν για ένα μικρό χρονικό διάστημα ένα μεροκάματο. Γι’ αυτό και τα δυο κόμματα, όταν έγινε η Αναθεώρηση του 2001, τροποποίησαν το άρθρο 103 και προσέθεσαν διάταξη απαγορευτική της μονιμοποίησης, έστω και να γίνουν αορίστου χρόνου οι εργαζόμενοι του δημοσίου με σύμβαση περιορισμένου χρόνου, είτε ήταν έργου είτε ήταν εργασίας, υποκρύπτοντας τις συμβάσεις έργου σε συμβάσεις εργασίας. Δυστυχώς τότε μόνο το δικό μας κόμμα είχε εναντιωθεί στην τροποποίηση του άρθρου 103.
Σήμερα από τα δυο μεγαλύτερα κόμματα χρησιμοποιείται σαν βασικό επιχείρημα το «δεν μπορούμε να σας μονιμοποιήσουμε και ας έχετε και δέκα χρόνια στην εργασία, γιατί το απαγορεύει το Σύνταγμα». Είχε συμφωνήσει και ο Συνασπισμός τότε με την τροποποίηση αυτής της διάταξης.
Και τώρα, με τις καινούριες προτάσεις, δεν άλλαξε θέση κανένα από τα τρία κόμματα που είχαν ψηφίσει τότε, να πει ότι πρέπει να αλλάξουμε το άρθρο 103. Και νομίζω ότι και το ΛΑ.Ο.Σ., στην τελευταία τροποποίηση του Συντάγματος που δεν ολοκληρώθηκε, δεν είχε πρόταση αλλαγής του άρθρου 103 του Συντάγματος. Δεν ξέρω αν κάνω λάθος και δεν γνωρίζω τις προτάσεις σας στην τελευταία Αναθεώρηση που δεν πραγματοποιήθηκε. Δεν άκουσα εν πάση περιπτώσει ότι θα πρέπει να τροποποιηθεί το άρθρο 103.
Υπάρχουν δυο πλευρές του ζητήματος. Η μια πλευρά είναι οι κομματικές προσλήψεις συμβασιούχων; Όχι λέμε εμείς. Το κυριότερο όμως είναι -ανεξάρτητα το πώς έγιναν οι προσλήψεις κατά καιρούς και στα χρόνια του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και στα χρόνια της Νέας Δημοκρατίας- ότι ο κόσμος αυτός δεν φταίει σε τίποτα. Να μονιμοποιηθεί και να σταματήσουμε από εδώ και πέρα την αξιοποίηση των δυνατοτήτων που δίνει η νομοθεσία για συμβασιούχους διαφόρων τύπων ή και για ελαστικές θέσεις εργασίας, όπως η μερική εργασία στο δημόσιο. Ντροπή!
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Δ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ)
Τώρα θα ασχοληθώ με δυο, τρία ζητήματα τα οποία χρησιμοποιούνται σαν βασικά επιχειρήματα, σαν κριτήρια της πολιτικής και των δυο κομμάτων. Αξιοκρατία. Το Α.Σ.Ε.Π. είναι αξιοκρατικό σύστημα; Δηλαδή σ’ έναν διαγωνισμό, που θα πάρει κάποιος μέρος μετά από πολλά φροντιστήρια και θα πιάσει το θέμα, είναι ικανότερος από έναν άλλον; Δεν είναι κριτήριο το ότι έχουν πάρει και οι δυο το ίδιο πτυχίο, ότι έχουν τελειώσει και οι δυο το γυμνάσιο, αν ζητούνται εργαζόμενοι που έχουν τελειώσει το γυμνάσιο;
Δεν είναι πιστοποίηση ότι έχει τις ικανότητες για εργασίες οι οποίες είναι πολύ κατώτερες των γνώσεων και του πτυχίου και μπορεί και ένας απλός άνθρωπος, που δεν έχει τελειώσει το λύκειο, να τις φέρει σε πέρας; Εκεί βρίσκεται η αξιοκρατία; Ο περισσότερος κόσμος μπορεί να ανταποκριθεί στις βασικές εργασίες για τις οποίες προσλαμβάνεται, ανεξάρτητα αν έγραψε καλύτερα ή χειρότερα στο διαγωνισμό.
Εκεί που μιλάτε για κοινωνικά κριτήρια όπου μπαίνουν κάποια μόρια, τι να κάνουμε αυτό το κριτήριο, δηλαδή το αν έχεις τόσα παιδιά ή αν έχεις δυο ή τρία πτυχία, από τη στιγμή που ο ένας είναι πάμφτωχος και ο άλλος έχει περιουσιακά στοιχεία;
Άρα, λοιπόν το ζήτημα δεν είναι αξιοκρατικό. Τι γίνεται όμως; Διατηρούμε το καθεστώς της μεγάλης ανεργίας. Όταν ζητάει ο κόσμος να μπει στο δημόσιο, ξέρετε τι του λέτε; Θα γίνει διαγωνισμός ή θα μπείτε στο κομπιούτερ με βάση τα κοινωνικά κριτήρια και θα μπουν οι ικανότεροι, που δεν είναι οι ικανότεροι, μπορεί να είναι και κατώτεροι, όπως επίσης μπορεί να μην είναι αυτοί που κοινωνικά έχουν λιγότερα δικαιώματα.
(MB)
(3MT)
Δηλαδή φταίνε αυτοί που δεν έγραψαν καλά ή που δεν έτυχε να έχουν μόρια, με βάση τα κριτήρια. Είναι απαράδεκτη αυτή η λογική.
Απαράδεκτη είναι και η λογική των πάγιων και διαρκών αναγκών. Πόσοι χρειάζονται στα νοσοκομεία; Οι υγειονομικοί λένε ότι χρειάζονται είκοσι δύο χιλιάδες. Άλλοι λένε για είκοσι πέντε χιλιάδες. Οι κυβερνήσεις που έρχονται τι λένε; Έχουν δεχθεί ποτέ αυτόν τον αριθμό; Με την πρακτική τους τον έχουν αρνηθεί αυτόν τον αριθμό. Η σημερινή Κυβέρνηση λέει για τρεις χιλιάδες. Αν βγάλουμε κι αυτούς που βγαίνουν στη σύνταξη, «μία ή άλλη» περίπου, μία μικρή διαφορά.
Δηλαδή το κάθε Υπουργείο θα μπορεί να κάνει λάστιχο το ποιες είναι οι πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Λέει: «εγώ έχω τώρα στο Δήμο Λάρισας και στο Δήμο Τυρνάβου συμβασιούχους που παίζουν ρόλο, προσφέρουν υπηρεσίες στην ανάπτυξη των δραστηριοτήτων των δήμων». Καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες κατά τα δημοτικά συμβούλια. Κατά τον Υπουργό δεν καλύπτουν ανάγκες. Θα τους απολύσετε μέσα σε λίγους μήνες. Αυτό είναι το ζήτημα.
Τώρα υπάρχει και το εξής θέμα. Δεν τελειώνει η υπόθεση με τις συμβάσεις έργου.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Οργανώνετε, παρακαλώ, και τη λήξη της ομιλίας σας, κύριε Σκυλλάκο.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Ναι, τελειώνω. Παρακαλώ για μία μικρή ανοχή. Σ’ ένα λεπτό τελειώνω.
Όσον αφορά τις συμβάσεις έργου, περιορίζονται μεν οι συμβάσεις έργου, αλλά δεν εγκαταλείπονται. Για να χρειάζεται ΑΣΕΠ, δεν πρόκειται για εργολαβία, όπως έρχεται ένας εργολάβος να φτιάξει ένα δρόμο ή να φτιάξει μια κατασκευή που χρειάζεται ο δήμος ή να φτιάξει ένα κτίριο που χρειάζεται ο δήμος. Από πίσω υποκρύπτεται σύμβαση εργασίας, με βάση αυτά που λέτε στη συγκεκριμένη διάταξη. Άρα θα συνεχιστεί, παρά τους περιορισμούς, η μέθοδος να εμφανίζονται σαν συμβάσεις έργου ενώ είναι συμβάσεις εργασίας. Η μόνη διαφορά είναι ότι τα βάζετε στο ΑΣΕΠ.
Για όλους αυτούς τους λόγους εμείς είμαστε αντίθετοι. Εμείς θέλουμε να μονιμοποιηθούν και όλοι οι συμβασιούχοι και όλοι οι εργαζόμενοι στα stage. Εμείς ποτέ, ούτε το ’89-’90, ούτε μετά, στις επόμενες εκλογές, ούτε στις μεθεπόμενες, ούτε πρόσφατα, δεν μπορούσαμε και δεν θέλαμε να διορίσουμε κανέναν που να είναι δικός μας. Δεν έχουμε κανένα πολιτικό –κομματικό να το πω έτσι- όφελος. Πάντα όμως υπερασπιζόμασταν αυτόν τον κόσμο που τον παίζετε μπαλάκι. Και υπάρχουν ευθύνες γι’ αυτό. Θα συνεχιστεί το πρόβλημα, παρά τις τρύπες που πάνε να κλειστούν σε σχέση με το ΑΣΕΠ. Παραμένουν πολλές ανοιχτές.
Με την ευκαιρία αυτή να υπενθυμίσω δύο πράγματα: Τι θα γίνει μ’ αυτούς του διαγωνισμού του 1998 που επέτυχαν, είναι επιλαχόντες, υπάρχουν κενές θέσεις και δεν προσλαμβάνονται; Συνεχίζουν να φωνάζουν και να διαμαρτύρονται οι άνθρωποι.
Και δεύτερον, για τη Βουλή. Απ’ ό,τι καταλαβαίνω από το άρθρο, θα υπάρχει ΑΣΕΠ για το μόνιμο προσωπικό. Για το ιδιωτικού δικαίου προσωπικό δεν θα υπάρχει ΑΣΕΠ. Έτσι το καταλαβαίνω εγώ, γιατί αυτά λέει ο Κανονισμός της Βουλής. Θα μπορεί λοιπόν κάθε Πρόεδρος της Βουλής –δεν καταφέρομαι κατά κανενός- να αποφασίζει ποιοι θα προσλαμβάνονται στην κατηγορία του ιδιωτικού δικαίου, είτε ως συμβασιούχοι, είτε ως αορίστου χρόνου. Απλώς να προσέχουμε ορισμένα πράγματα!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ευχαριστούμε, κύριε Σκυλλάκο.
Το λόγο τώρα έχει ο κ. Μαυρουδής Βορίδης.
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω ότι θα πρέπει κάποια στιγμή να αρχίσουμε όλοι να έχουμε έναν ξεκάθαρο τρόπο με τον οποίο μιλάμε για τα θέματα της δημόσιας διοίκησης. Δεν γίνεται ανάλογα με τη θέση που βρισκόμαστε, ανάλογα με το αν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι στην Αντιπολίτευση ή στην Κυβέρνηση, ανάλογα με το αν η Νέα Δημοκρατία είναι στην Αντιπολίτευση ή στην Κυβέρνηση, οι οπτικές για τα ζητήματα της δημόσιας διοίκησης να αλλάζουν.
Οφείλουμε κάποια στιγμή να έχουμε μία ξεκάθαρη θέση και στάση. Και νομίζω ότι το πρώτο ερώτημα, στο οποίο θα πρέπει κανείς να απαντήσει, είναι αν στην Αίθουσα εδώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είμαστε ικανοποιημένοι από τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί σήμερα το Ελληνικό Δημόσιο, αν θεωρούμε ότι όλα πάνε καλά, αν θεωρούμε ότι παρέχει τις υπηρεσίες που πρέπει να παρέχει στον πολίτη, αν θεωρούμε ότι είναι φθηνό, αν θεωρούμε ότι έχει πολλούς ή λίγους δημοσίους υπαλλήλους, αν θεωρούμε ότι είναι παραγωγικό μ’ αυτή την έννοια ή όχι.
(DP)







(MB)
Εμείς να ξεκαθαρίσουμε τη θέση μας. Θεωρούμε ότι το ελληνικό δημόσιο έχει πάρα πολλούς δημοσίους υπαλλήλους, θεωρούμε ότι παρέχει εξαιρετικά κακές υπηρεσίες στον πολίτη, θεωρούμε ότι είναι γραφειοκρατικό, είναι διεφθαρμένο και υπ’ αυτήν την έννοια όντως, για να θυμηθώ τα λόγια κάποιου, είναι ο μεγάλος ασθενής και ενδεχομένως πράγματι θα έπρεπε να επανιδρυθεί.
Το μεγάλο ερώτημα είναι: Γιατί δεν συνέβη αυτό; Και υπάρχει μία πάρα πολύ απλή απάντηση. Γιατί για να το κάνεις πρέπει να έχεις μία στράτευση στο συγκεκριμένο στόχο. Πρέπει να είσαι αφοσιωμένος στο συγκεκριμένο σκοπό. Και πρέπει επιτέλους κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να μπορείς να πεις όχι. Και θα μου επιτρέψετε να πω με όρους αγοράς, όχι μόνο το πιο εύκολο πράγμα, αλλά και εύλογο είναι ότι σήμερα όλοι όσοι έχουν πρόβλημα εργασίας να θεωρούν ως ιδανική λύση την καταφυγή στο δημόσιο. Πράγματι έτσι είναι. Οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι καλύτερα πληρωμένοι, είναι προστατευμένοι σε ένα καθεστώς μονιμότητας, δεν έχουν το άγχος ότι αύριο θα χάσουν την εργασίας τους, τα ταμεία τους είναι καλύτερα, η ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη είναι καλύτερη. Επομένως, με όρους αγοράς προφανώς το να βρεις μια δουλειά στο δημόσιο είναι πολύ καλύτερο από το να αναζητάς μία δουλειά στον ιδιωτικό τομέα.
Ερώτηση πρώτη: Είναι παθογένεια αυτό ή όχι; Είναι δυνατόν το όραμα μιας ολόκληρης γενιάς από την πρώτη στιγμή που τελειώνει το Πανεπιστήμιο, να είναι να μπει στο δημόσιο; Όχι όραμα δημιουργίας, όχι όραμα καριέρας, όχι όραμα εξέλιξης, αλλά αντίθετα όραμα καλού μισθού, σταθερής δουλειάς, εξασφάλισης, βολέματος για όλη τη ζωή. Αυτές είναι οι συνθήκες ανταγωνιστικότητας στην αγορά εργασίας, παραγωγής; Αυτό είναι που έχουμε σήμερα να πούμε στους νέους; Αυτό είναι που έχουμε να τους προτείνουμε ως πολιτικό σύστημα για την εξέλιξή τους;
Και βεβαίως όταν τα λέει κανείς αυτά υπάρχει μία άμεση απάντηση. Ξέρετε, κύριε Βορίδη, είστε κοντά μας; Η ανεργία είναι 20%, τι μου λέτε τώρα; Σωστά. Γιατί όμως είναι 20% η ανεργία; Είναι 20% η ανεργία γιατί δεν υπάρχουν επενδύσεις. Γιατί δεν υπάρχουν επενδύσεις; Διότι το ίδιο το δημόσιο φρόντισε ώστε να λειτουργούμε σε συνθήκες γραφειοκρατίας, διαφθοράς, σε συνθήκες ελλείψεως ανταγωνιστικότητας, ώστε να είναι αδύνατη η κάθε επένδυση. Κοιτάξτε τον ωραίο φαύλο κύκλο. Και εδώ έχουμε τα δύο κόμματα εξουσίας. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ που φέρνει το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου έχει ιστορικά τεράστια ευθύνη για τη δημιουργία αυτού του δημοσίου. Είναι αυτό το οποίο πρώτο διόγκωσε το δημόσιο. Έχει όμως ευθύνη πλέον και η Νέα Δημοκρατία διότι την τελευταία κυβερνητική της πενταετία αντί να μειώσει τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων τον αύξησε κατά πενήντα τέσσερις χιλιάδες.
Αυτοί οι οποίοι ήλθαν -το τονίζω- με την κοινωνική συμμαχία των δυνάμεων της αγοράς, με την κοινωνική συμμαχία όλων εκείνων των ανθρώπων που μάχονται για να βγάλουν το μεροκάματό τους, αυτοί που είναι ιδιωτικοί υπάλληλοι, αυτοί που είναι ελευθεροεπαγγελματίες, αυτοί που είναι εργάτες, αυτοί που είναι αγρότες, αυτοί ήταν η κοινωνική συμμαχία της Νέας Δημοκρατίας. Αυτή έδωσε την εντολή του περιορισμού αυτού του κράτους, του εξορθολογισμού του. Αυτή είναι που κατ’ εξοχήν προδόθηκε και διαψεύστηκε.
Και επιτρέψτε μου να ξεκαθαρίσω και κάτι γιατί το ακούω από πτέρυγες. Λέει: Η λαϊκή δεξιά θα υπερασπιστεί τα προνόμια των εργαζομένων και τα κεκτημένα τους. Η λαϊκή δεξιά θα φροντίσει ώστε αυτοί οι άνθρωποι να αποκατασταθούν.
Με συγχωρείτε. Αυτοί οι οποίοι πρέπει να αποκατασταθούν, είναι αυτοί οι οποίοι βρίσκονται εντός του δημοσίου με παχυλές αμοιβές έναντι των ιδιωτικών υπαλλήλων που δουλεύουν με τα 600 ευρώ; Αυτοί οι οποίοι ευρίσκονται εντός του δημοσίου είναι αυτοί που πρέπει να προστατευθούν για να μην χάσουν τα κεκτημένα τους έναντι όλων αυτών που μοχθούν και αγωνιούν νυχθημερόν για τις οικογένειές τους;
(DE)

(3DP)
Εδώ, λοιπόν, να ξεκαθαρίσουμε. Αυτές είναι οι αρχές. Εδώ έρχεται μία ρύθμιση. Να τοποθετείτε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Το Α.Σ.Ε.Π. είναι ένα καλό σύστημα; Εγώ θα πω ότι, με όλες τις ατέλειές του, είναι πολύ καλύτερο από τους ρουσφετολογικούς διορισμούς.
Δεύτερη τοποθέτηση: Θα πάμε και σε άλλες προσλήψεις για το δημόσιο; Εμείς να τοποθετηθούμε: Πάγωμα των προσλήψεων. Όχι το πάγωμα που εξήγγειλε ο Πρωθυπουργός, που εξήρεσε τους τρεις βασικούς τομείς στους οποίους γίνονται προσλήψεις, υγεία, ασφάλεια και παιδεία. Μα, αυτοί είναι οι τρεις βασικοί τομείς στους οποίους γίνονται οι προσλήψεις. Τι πάγωμα τότε; Και όχι πάγωμα για δύο χρόνια. Πάγωμα μέχρι τη στιγμή που θα μπορέσουμε να πούμε ότι πράγματι εξορθολογίστηκε η λειτουργία του δημοσίου.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Και τρίτο και τελευταίο: Εγώ σκέφτηκα πολύ, γιατί καταλαβαίνω και τη θέση όλων αυτών οι οποίοι μέχρι τώρα με συμβάσεις έργου, με συμβάσεις μαθητείας εργάζονταν στο δημόσιο. Και πράγματι, υπάρχει ένα κοινωνικό ζήτημα εδώ. Και πράγματι, έχουν τα δίκια τους. Και τα δίκια τους να παραπονιούνται και προς τη Νέα Δημοκρατία και προς το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Ωστόσο, υπάρχει ένα καταλυτικό επιχείρημα για τη μοριοδότηση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Εάν μοριοδοτηθούν με τον τρόπο που ζητάει η Νέα Δημοκρατία, δεν θα μπορέσει να υπάρξει συμμετοχή οιοδήποτε τρίτου για πολλά χρόνια σε οποιαδήποτε διαδικασία προσλήψεως. Αυτό να το ξεκαθαρίσουμε στον ελληνικό λαό. Αυτό είναι το οποίο θέλει η Νέα Δημοκρατία; Να αποκόψει την πρόσβαση στους διαγωνισμούς και στην εργασία του δημοσίου για όλα αυτά τα επόμενα χρόνια;
Άρα, λοιπόν, εδώ ο καθένας θα πάρει τις ευθύνες του, τις ευθύνες του απέναντι στο λαό, τις ευθύνες του απέναντι στη δημιουργία, επιτέλους, ενός αντικειμενικού συστήματος προσλήψεως.
Την ένσταση -και ευχαριστώ για την ανοχή σας, κύριε Πρόεδρε, ολοκληρώνω σε τριάντα δευτερόλεπτα- κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, την ακούω. Τι κάνει, λέτε, το ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Αφού έχει τακτοποιήσει όλα αυτά τα χρόνια τους δικούς του, στην πραγματικότητα τώρα έρχεται ρεβανσιστικά να διώξει όποιους βρήκαν δουλειά μέσα σε αυτά τα τελευταία πέντε χρόνια. Και μάλιστα, το κάνει αυτό, γιατί θέλει τώρα να ξανανοίξει μία τέτοια διαδικασία που θα βάζει πάλι τους δικούς του από τα παράθυρα.
Η απάντηση εδώ είναι απλή: Ας είμαστε εδώ να το ελέγξουμε, να το καταγγείλουμε και να το δείξουμε στην κοινωνία. Όμως, οφείλουμε σε κάθε προσπάθεια η οποία θέτει όρους, κανόνες, τάξη στο χάος των ρουσφετολογικών προσλήψεων, να σταθούμε αρωγοί. Και γι’ αυτό θα ψηφίσουμε εμείς επί της αρχής το νομοσχέδιο.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ευχαριστούμε, κύριε Βορίδη.
Το λόγο έχει τώρα ο κ. Άγγελος Μανωλάκης.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΑΝΩΛΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα σας διευκολύνω και θα μιλήσω από εδώ, αρχίζοντας από μία παραδοχή για μένα και για πολλούς άλλους, που λέει ότι το πρόβλημα της χώρας, παρά την τραγική οικονομική κατάσταση που έχουμε, δεν είναι οικονομικό. Είναι δευτερευόντως οικονομικό. Κυρίως είναι πολιτικό. Πάσχει το πολιτικό σύστημα. Πάσχει το κράτος, πάσχει η διοίκηση.
Ο προηγούμενος ομιλητής μίλησε και, κατά την άποψή μου, σωστά, για ένα γραφειοκρατικό, συντηρητικό, διεφθαρμένο κράτος το οποίο πρέπει να αλλάξει.
Νομίζω ότι δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι για όλα τα στραβά, για την άσχημη κατάσταση των τελευταίων χρόνων στη χώρα μας ευθύνεται η προηγούμενη κυβέρνηση. Όμως, είναι ευθύνη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να βγάλει τη χώρα από αυτήν την κρίση.
Χθες, παρακολουθήσαμε τον Πρωθυπουργό της χώρας να ξεδιπλώνει ένα σχέδιο εξόδου από την κρίση όσον αφορά την οικονομία, αλλά και όσον αφορά τις αλλαγές στο κράτος. Και νομίζω ότι το νομοσχέδιο το οποίο συζητάμε απόψε περί αξιοκρατικών προσλήψεων στο δημόσιο είναι θεμελιώδους σημασίας για εμάς. Ξαναχτίζουμε το κράτος.
(NP)
(3DE)

Είπε ο κύριος Παυλόπουλος λίγο πριν ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν αλλάζει. Είναι διαχρονικό. Πράγματι, στις βασικές αρχές δεν αλλάζουμε, γιατί είμαστε συνέχεια του νόμου Πεπονή. Στη διαφάνεια και στην αξιοκρατία δεν αλλάζουμε. Σε πολλά άλλα πρέπει να αλλάξουμε και εμείς, αλλά κυρίως να αλλάξουμε τα πράγματα στη χώρα.
Δυο μήνες πριν ο ελληνικός λαός μίλησε και μίλησε ξεκάθαρα. Έστειλε μηνύματα και προς την Κυβέρνηση, αλλά και προς την Αντιπολίτευση. Νομίζω πως η Αντιπολίτευση, με το να επιμένει στο αμαρτωλό παρελθόν των προσλήψεων με τα προγράμματα STAGE, μένει πίσω. Δεν παίρνει το μήνυμα των εκλογών. Εμείς το πήραμε και προχωράμε.
Δυο λόγια, κύριε Πρόεδρε, για τη λεγόμενη «προσαύξηση της μοριοδότησης». Όπως πολύ σωστά ειπώθηκε, εάν δεν καταργήσουμε αυτή την προσαύξηση, για πολλά χρόνια δεν θα προσλαμβάνεται κανένας νέος άνθρωπος. Υπάρχουν τόσοι πολλοί συμβασιούχοι και με αυτήν την προσαύξηση θα καλύπτουν όλες τις θέσεις.
Εγώ συμφωνώ ότι και αυτοί που εργάζονται σήμερα με αυτά τα προγράμματα στο δημόσιο έχουν κάποια δίκια. Δεν έχουν δίκιο αυτοί που έμειναν άνεργοι; Δεν έχουν δίκιο αυτοί που έψαξαν και βρήκαν δουλειά στον ιδιωτικό τομέα; Δεν έχουν δίκιο αυτοί που σπούδασαν, αυτοί που πήραν πτυχία; Δεν πρέπει να βρούμε έναν τρόπο, ώστε με διαφάνεια, με αξιοκρατία, με αντικειμενικό τρόπο να μπαίνουν όλα τα παιδιά στο δημόσιο; Όπως μπαίνουν –πολύ σωστά ειπώθηκε από κάποιο συνάδελφο- στα ανώτατα ιδρύματα με τις πανελλήνιες εξετάσεις, που είναι αδιάβλητες και κανείς δεν τις αμφισβητεί, το ίδιο πρέπει να κάνουμε και για τις προσλήψεις στο δημόσιο.
Θέλω, όμως, να πω και ένα άλλο σημείο σε σχέση με την προσαύξηση. Στο νόμο του κυρίου Παυλόπουλου έλεγε ότι με την προσαύξηση της μοριοδότησης θα γίνονται προσλήψεις μέχρι το τέλος του 2010. Μιλάμε δηλαδή για ένα χρόνο ακόμη. Εμείς αυτό το κάνουμε από τώρα, ένα χρόνο νωρίτερα. Αυτό είναι το πρόβλημα και μάλιστα τη στιγμή που το 2010 δεν θα γίνει καμία πρόσληψη μόνιμου προσωπικού;
Θα μπορούσα να μιλήσω και για τη «γαλάζια» συνέντευξη, που παρόλο ότι είναι ένα μέτρο που μπορεί να μας βοηθήσει στις προσλήψεις, όπως γίνεται και στον ιδιωτικό τομέα και αλλού, δυστυχώς, ευτελίστηκε αυτός ο θεσμός και δεν μπορεί ακόμη να χρησιμοποιηθεί, παρά μόνο σε ειδικές περιπτώσεις και μάλιστα μετά το διαγωνισμό.
Θέλω, όμως, να τελειώσω, λέγοντας το εξής απλό, το οποίο βγαίνει και από την ταπεινή μου εμπειρία, ασκώντας διοίκηση σε επίπεδο νομαρχίας. Όπως είπε και ο Συνήγορος του Πολίτη στην πρώτη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, αυτοί που λειτουργούσαν -και υπάρχουν πολλοί- είναι ο κορμός της δημόσιας διοίκησης. Η κυρία Περλεπέ και άλλοι εδώ το γνωρίζουν. Υπάρχουν πολλοί που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους. Αυτοί, όμως, ποιοι είναι;
Είναι αυτοί που είτε είναι ΠΑ.ΣΟ.Κ. είτε Νέα Δημοκρατία ή το έτσι ή το αλλιώς; Κυρίως είναι αυτοί που σέβονται τον εαυτό τους, αυτοί που έχουν προσωπικότητα, που έχουν παιδεία, που έχουν κουλτούρα.
Γι’ αυτό πρέπει να κτίσουμε όχι μόνο ένα νέο κράτος, αλλά να κτίσουμε και μία νέα κουλτούρα. Νομίζω ότι αυτό το νομοσχέδιο είναι προς αυτήν την κατεύθυνση. Θα δημιουργήσει ένα άλλο κλίμα στα παιδιά μας, τα οποία θα ξέρουν ότι θα προσλαμβάνονται με αντικειμενικά κριτήρια και όχι αυτά που έχουν «μπάρμπα στην Κορώνη».
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
(TR)


(3NP)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ευχαριστούμε κύριε Μανωλάκη.
Το λόγο έχει τώρα ο κ. Γρηγόριος Αποστολάκος.
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΟΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Είναι γεγονός, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι όντως η πρόσθετη μοριοδότηση θα τελείωνε στο τέλος του 2010 και το κάνετε νωρίτερα. Θα πρέπει, όμως, να μας δώσετε απάντηση γιατί το κάνετε νωρίτερα. Ποια είναι η σκοπιμότητα για την οποία το κάνατε; Ποιο είναι το κοινωνικό όφελος το οποίο προσφέρετε; Και αν θέλετε, υπάρχει μία πλήρης αναντιστοιχία μεταξύ των λόγων και των έργων σας, όταν είναι προφανές πια ότι το κάνετε για δημοσιονομικούς λόγους, για να εξοικονομήσετε στις πλάτες κάποιων δύστυχων συμβασιούχων κάποια πρόσθετα οφέλη, για να καλύψετε τα δημοσιονομικά ελλείμματα. Αυτή είναι μία μεγάλη αλήθεια.
Από την άλλη μεριά, βγάζετε και μία εκδικητική μανία ενάντια σε κάποιους ανθρώπους, oι οποίοι σύμφωνα με το δικό σας πολιτικό σκεπτικό, προσελήφθησαν από τις κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας. Χαραμίστε τους! Στείλτε στην ανεργία χιλιάδες ανθρώπους, χιλιάδες οικογένειες. Ακινητοποιείστε τους δήμους και τις νομαρχίες και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Καταργείστε ό,τι έχει να κάνει με την αληθή έννοια της νομιμότητας και σίγουρα θα σας έρθει ο λογαριασμός πάρα πολύ σύντομα.
Όμως, κύριε Υπουργέ, θέλω από το Βήμα αυτό της Ολομέλειας να σας κάνω μια ερώτηση. Νομίζω βέβαια, ότι σήμερα δεν είναι καλή η συγκυρία για σας, στην παρθενική σας εμφάνιση στη Βουλή των Ελλήνων σε επίπεδο κοινοβουλευτικού έργου, γιατί αν δεν κάνω λάθος είναι το πρώτο νομοσχέδιο, το οποίο εισηγείστε ως Υπουργός Εσωτερικών. Θέλω λοιπόν, να σας κάνω μια ερώτηση και οφείλετε να μας δώσετε μία απάντηση σ’ αυτό που είπε ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας, όσον αφορά τις περίφημες δηλώσεις δύο κυβερνητικών στελεχών, του κ. Καστανίδη του Υπουργού Δικαιοσύνης και του μέχρι, προ ολίγων ωρών, αν δεν κάνω λάθος, Υφυπουργού Εσωτερικών του κ. Ρόβλια, οι οποίοι υπεστήριζαν τα όσα υπεστήριζαν και δεν τα επαναλαμβάνω για να μην κουράζω την Ολομέλεια της Βουλής.
Το ερώτημα, λοιπόν, το οποίο σας απευθύνω και οφείλετε να δώσετε μία απάντηση είναι το εξής: Εσείς τότε ήσασταν Γενικός Γραμματέας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Τότε είχατε, όπως λέγατε δημόσια, καταρτίσει το κυβερνητικό σας πρόγραμμα. Άραγε αυτές τις δηλώσεις τις οποίες έκανε ο κ. Καστανίδης και ο κ. Ρόβλιας τις ξέρατε; Αν δεν τις ξέρατε, μας λέγατε ψέματα ότι δεν είχατε πρόγραμμα. Εάν τις ξέρατε, μας εμπαίζατε. Οφείλετε να δώσετε μία απάντηση πάνω σ' αυτό.
Βέβαια νομίζω η σημερινή παραίτηση του συνεργάτη σας και υφισταμένου σας του κ. Ρόβλια, αναιρεί και ένα από τα πολιτικά σας επιχειρήματα, διότι ο κύριος Υφυπουργός μέχρι πρότινος, ο κ. Ρόβλιας, ο καθ’ όλα συμπαθής και άξιος συνάδελφος από ό,τι διαβάζουμε και από τις φημολογίες οι οποίες βγαίνουν προς τα έξω, αν θέλετε, δεν ήταν εναρμονισμένος και συμβατός με όλη αυτήν την προσπάθεια την οποία κάνατε και προσπαθείτε να μας πείσετε ότι το κάνετε, για την αξιοπιστία του ελληνικού δημοσίου, για την κατάργηση του πελατειακού συστήματος και όλα αυτά τα συναφή. Και εδώ δύο πράγματα συμβαίνουν: Ή ότι ο κ. Ρόβλιας, όπως διαδίδεται δεν έκανε τίποτε άλλο παρά να ρουσφετολογεί και τον διώξατε ή ήρθε σε σύγκρουση μαζί σας. Να μας πείτε για ποιο λόγο έφυγε. Οφείλετε να δώσετε μία εξήγηση και εδώ, μέσα στα πλαίσια της πολιτικής διαδικασίας.
Από κει και πέρα θέλω να σας πω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι εμείς προβληματιστήκαμε πάρα πολύ στη Νέα Δημοκρατία. Προβληματιστήκαμε πάρα πολύ γιατί κανένας από μας δεν διαφωνεί σε ό,τι αφορά τη βασική επιλογή του νομοσχεδίου αυτού, το να επεκτείνει τη διαδικασία του ΑΣΕΠ σε όλο το δημόσιο τομέα, χωρίς καμία διάκριση πουθενά. Δεν μας αφήσατε όμως κανένα περιθώριο.
Αυτή η αδιαλλαξία σας για την κατάργηση της πρόσθετης μοριοδότησης, ειλικρινά, πολιτικά μας εξόργισε. Καταβάλαμε κάθε δυνατή προσπάθεια να σας πείσουμε ότι ήταν άδικο, αυτό το οποίο κάνατε. Δεν προσφέρετε υπηρεσίες στη δημόσια διοίκηση. Δεν είναι επιχειρηματολογία αυτή την οποία βγάλατε προς τα έξω για να το νομιμοποιήσετε πολιτικά. Τι μας λέγατε στην επιτροπή; Ότι έχετε τη λαϊκή εντολή από τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου. Πού το λέγατε στο πρόγραμμά σας αυτό;
Μας είπατε απόψε ότι θέλετε να αποκαταστήσετε την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος. Με ποιο τρόπο; Κατακρεουργώντας χιλιάδες οικογένειες; Μας είπατε ακόμα για την περίφημη δημόσια διαβούλευση.
Εγώ να σας πω τι πιστεύω; Πιστεύω ότι τελικά αυτή η δημόσια διαβούλευση έχει υποκαταστήσει μία άλλη λέξη που λέγεται προπαγάνδα. Διότι ακούσαμε και στην επιτροπή από την ακρόαση των φορέων ότι και με τη ΑΔΕΔΥ ακόμα δεν κάνατε καμία διαβούλευση. Κατ’ ευφημισμό γινόταν.
Άρα, λοιπόν, θέλετε μέσα στα πλαίσια της λειτουργίας αυτής της δημόσιας διαβούλευσης να μας πείσετε ότι έχετε πλήρη πολιτική νομιμοποίηση. Δεν την έχετε, κύριε Υπουργέ τη νομιμοποίηση, ούτε από το κυβερνητικό σας πρόγραμμα, αλλά ούτε αν θέλετε και από τις αρχές, οι οποίες θα πρέπει να διέπουν ένα κράτος δικαίου.
Λέτε όλα αυτά τα βαρύγδουπα, ότι μέσα από αυτό το νομοσχέδιο θα φέρετε την αλλαγή στο διοικητικό μας σύστημα. Ποιος διαφωνεί ότι το κράτος αυτό είναι άθλιο; Μα, δεν μπορούμε να ακούμε όμως, ότι η πενταετής διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ήταν αυτή η οποία διέλυσε το ελληνικό κράτος.
(XF)


(3TR)
Ξέρετε ποια είναι η απάντηση; Σας την είπαμε και στην επιτροπή. Το είπε ο κ. Πάγκαλος, ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης σας, το ομολόγησε, ότι διαλύσαμε το κράτος.
Δεν είμαστε άμοιροι ευθυνών και εμείς. Δεν προχωρήσαμε έγκαιρα στη διοικητική μεταρρύθμιση. Μακάρι να την προχωρήσετε. Από εμάς θα έχετε τη συναίνεση αν την κάνετε σωστά, αν την κάνετε δίκαια, αν την κάνετε κοινωνικά ωφέλιμη, αν την κάνετε θεσμικά ωφέλιμη. Αλλά δεν μπορούμε να ακούμε εδώ κομπορρημοσύνες πολιτικές του τύπου ότι η διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας -εντάξει έκανε τεράστια λάθη- διέλυσε το ελληνικό κράτος και ότι εσείς με αυτό το νομοσχέδιο θα αποκαταστήσετε την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος και θα διορθώσετε το πελατειακό σύστημα. Μη γελιόμαστε, κύριοι συνάδελφοι.
Το νομοσχέδιο αυτό έχει δυο άξονες μόνο. Ο ένας άξονας είναι η υπαγωγή όλου του δημόσιου τομέα στο Α.Σ.Ε.Π. Όμως, αναιρείται από το άρθρο 13. Αν θέλατε να το κάνετε, δεν θα βάζατε τη διάταξη του άρθρου 13, η οποία στην ουσία παραπέμπει στις καλένδες την οριστική επίλυση του τρόπου εισόδου των Ελλήνων πολιτών στο ελληνικό δημόσιο. Αυτή είναι η μεγάλη αλήθεια.
Και αν θέλετε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, φέρτε ένα νομοσχέδιο να το ψηφίσουμε και εμείς, όπου να καθιερώσουμε πανελλήνιες εξετάσεις για την εισαγωγή στο ελληνικό δημόσιο, να τελειώνουμε μια και καλή με αυτό. Αλλά αυτά τα τερτίπια για να μπορέσουμε να βολέψουμε δημοσιονομικά ελλείμματα και να καλύψουμε πολιτικές και κομματικές μας ανάγκες, πρέπει να τελειώσουν.
Από την άλλη μεριά, σε ό,τι αφορά την κατάργηση της πρόσθετης μοριοδότησης, είναι αδικία και για τους λόγους που είπα και για κάτι ακόμα: ότι το κράτος αυτό, κύριε Υπουργέ και κύριοι συνάδελφοι της Συμπολίτευσης, πρέπει να έχει συνέχεια. Δεν μπορείτε, λοιπόν, να μας λέτε ότι με αυτό το δέλεαρ της εξουσίας το οποίο έχετε καταλάβει, ότι νομιμοποιείστε να κάνετε αυτά τα οποία κάνετε.
Σε τελική ανάλυση θα πρέπει να σας πω και κάτι άλλο. Υπάρχει και πραγματική αδυναμία να το κάνετε. Ο κ. Βέης το ομολόγησε. Θα δώσει τα είκοσι εκατομμύρια ή τα δέκα εκατομμύρια ευρώ που θέλει να κάνει την υλικοτεχνική υποδομή; Έδωσε καμία διαβεβαίωση ότι θα μπορέσει να φέρει σε πέρας αυτό το βαρύ έργο; Δεν την έδωσε.
Εγώ νομίζω ότι είναι ακόμα καιρός να κάνετε πίσω, είναι ακόμα καιρός να σταματήσετε την αδιαλλαξία. Σταματήστε αυτή τη διάταξη για την κατάργηση της πρόσθετης μοριοδότησης, για να μπορέσετε να δώσετε μια ελπίδα σε αυτούς τους ανθρώπους και να είστε σίγουροι ότι θα έχετε τη σύμφωνη γνώμη τη δική μας.
Κατά τα λοιπά, δυστυχώς μας φέρατε σε θέση να πούμε «όχι» στο νομοσχέδιό σας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ευχαριστούμε τον κ. Αποστολάκο.
Παρακαλείται ο Υπουργός Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης κ. Γιάννης Ραγκούσης, να λάβει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κατ’ αρχήν οφείλουμε να ευχαριστήσουμε όλους τους συναδέλφους Βουλευτές, όλα τα κόμματα, όλους όσους συμμετείχαν μέσα στο Κοινοβούλιο αλλά και εκτός Κοινοβουλίου, αυτό το σημαντικό χρονικό διάστημα και κατέθεσαν τις προτάσεις τους, τις παρατηρήσεις τους, τις διαφωνίες τους, για ένα σχέδιο νόμου το οποίο από τη φύση του, όπως θα προσπαθήσω να τεκμηριώσω, είναι κάτι πολύ σημαντικό από αυτό το οποίο συναποτελούν οι επιμέρους διατάξεις του.
Θα ήθελα εισαγωγικά να πω ότι για την Κυβέρνηση είναι πάρα πολύ σημαντικό το γεγονός ότι ανταποκρίνεται με αυτή τη νομοθετική πρωτοβουλία, με αυτό το σχέδιο νόμου στην απαίτηση της κοινοβουλευτικής μας πλειοψηφίας, στην απαίτηση της παράταξής μας, κατά τη γνώμη μας, στην απαίτηση της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, για να υπάρξουν κάποιες ριζικές ανατροπές σε κρίσιμους τομείς στις σχέσεις του πολίτη με το κράτος, στις σχέσεις του πολίτη με το πολιτικό σύστημα.
Δεν υπάρχει με άλλα λόγια καμιά αμφιβολία ότι αυτό το νομοσχέδιο είναι μια πράξη, είναι μια πολιτική απόφαση μιας κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας που διεκδίκησε, ζήτησε και είχε την τιμή να λάβει την εμπιστοσύνη ενός μεγάλου τμήματος του ελληνικού λαού στη βάση πολύ κρίσιμων αλλά ταυτόχρονα για εμάς και αδιαπραγμάτευτων αρχών και αξιών.

(BA)

(3XF)
Αρχές και αξίες, αγαπητοί συνάδελφοι, που, από ό,τι φαίνεται, θα χρειάζεται για ένα αρκετό χρονικό διάστημα να τις υπενθυμίζουμε, πώς ακριβώς περιλαμβάνονταν σ’ αυτό που εμάς μας δεσμεύει, σε αυτό που δεσμεύει την Κυβέρνηση, σε αυτό που δεσμεύει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία και δεν είναι τίποτε άλλο από το κυβερνητικό πρόγραμμα, με το οποίο το κίνημά μας προσήλθε, ζήτησε και πήρε την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού.
Επειδή, λοιπόν, ζητήθηκε και επειδή οφείλουμε, καταθέτω στα Πρακτικά τα σημεία του κυβερνητικού προγράμματος, τα οποία αναφέρονται στη συγκεκριμένη ενότητα για τη δημόσια διοίκηση, καθώς επίσης και για το σύστημα προσλήψεων, τα οποία σταχυολογώντας τα αναφέρω μόνο δυο χαρακτηριστικές φράσεις, για να σταματήσει –παρακαλώ θερμά- κάθε περαιτέρω προσπάθεια διαστρέβλωσης μιας πραγματικότητας που, αν μη τι άλλο, σε ό,τι μας αφορά στηρίζεται σε συλλογικά και αδιαμφισβήτητα γραπτά ντοκουμέντα.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης κ. Ιωάννης Ραγκούσης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Λέγαμε -και το έλεγε ο Πρόεδρός μας δεκάδες να μην πω εκατοντάδες φορές- ότι ο λόγος για τον οποίον πάμε και ζητούμε την ψήφο του ελληνικού λαού, δεν είναι για να πάρουμε το κράτος, να διώξουμε τους μεν, να φέρουμε τους δε, να πάρουμε το κράτος στα χέρια μας, σαν να είναι το τρόπαιο το νικητή, όπως συνέβαινε το προηγούμενο διάστημα, και να το μεταχειριστούμε σαν να είναι ένα δικό μας μαγαζί. Γι’ αυτό είπαμε στο πρόγραμμά μας ότι θέλουμε οι νέοι της χώρας μας να αποκοπούν από το όνειδος των πελατειακών δικτύων και να εισέρχονται αξιοκρατικά στο δημόσιο -τους το οφείλουμε γράφουμε- για να τελειώσει αυτή η συγκεκριμένη αναφορά με τη φράση ότι «όλες οι διαδικασίες, χωρίς εξαίρεση, πρέπει να διενεργούνται από το Α.Σ.Ε.Π.».
Αυτό που γίνεται σήμερα από την Κυβέρνηση είναι η στοιχειώδης υποχρέωσή της να ανταποκριθεί σε κάτι το οποίο έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία, κάτι που έχει πάρα πολύ μεγάλη αξία για τον Έλληνα πολίτη. Γιατί; Διότι ουσιαστικά, εάν υπάρχουν δυο λόγοι, εάν υπάρχουν δύο δρόμοι, εάν υπάρχουν δυο αιτίες, για τις οποίες έχει τραυματιστεί σε ένα πραγματικά μοναδικό, πάρα πολύ δυσάρεστο επίπεδο από το ’74 και μετά η σχέση του πολιτικού κόσμου με τον πολίτη, αυτοί οι δύο δρόμοι έχουν σχέση ο ένας με τον τρόπο με τον οποίο το πολιτικό σύστημα έχει καθιερωθεί με την κακή έννοια να διαχειρίζεται τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων, και ο δεύτερος δρόμος, ο δεύτερος τρόπος, η δεύτερη αιτία, έχει απόλυτη σχέση με το πώς το πολιτικό σύστημα είχε φτάσει να διαχειρίζεται το ανθρώπινο δυναμικό της χώρας, όλους εκείνους τους πολίτες οι οποίοι δεν θέλουν τίποτε περισσότερο από μία ισότιμη δυνατότητα ένταξής τους στο ελληνικό δημόσιο –όσο ισότιμη δυνατότητα έχουν καταφέρει να έχουν αποκτήσει όταν έρχεται η ώρα να διεκδικήσουν την πρόσβασή τους στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα και ιδιαίτερα στην τριτοβάθμια εκπαίδευσή του.
Σήμερα αυτή η νομοθετική πρωτοβουλία, αυτό το νομοσχέδιο, έχει να παίξει αυτόν τον κρίσιμο ρόλο. Γι’ αυτό, αγαπητοί συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, δεν είναι γιατί εμείς το λέμε, γιατί εμείς το ισχυριζόμαστε, αλλά γιατί κατά κανόνα, κατά τεκμήριο εξ’ ορισμού αυτό το νομοσχέδιο είναι ένα νομοσχέδιο που αφορά ένα μείζον θέμα που απασχολεί τους Έλληνες πολίτες. Είναι ένα μείζον, άρα, ερώτημα που προκύπτει απ’ αυτό το νομοσχέδιο για όλες τις πολιτικές δυνάμεις. Και υπ’ αυτή την έννοια, η απάντηση που κάθε πολιτική δύναμη θα δώσει στο ερώτημα που αναδύεται από τους πολίτες διαμέσου αυτού του νομοσχεδίου, θα είναι μία απάντηση που αντικειμενικά, θέλετε δεν θέλετε, θέλουμε δεν θέλουμε, σας αρέσει δεν σας αρέσει, μας αρέσει δεν μας αρέσει, θα σας συνοδεύει και θα μας συνοδεύει, όχι σε ό,τι αφορά το παρελθόν, αλλά σε ό,τι αφορά το μέλλον. Και είναι πραγματικά χαρακτηριστικό στοιχείο της συζήτησης που σήμερα διεξάγεται. Και είναι κάτι το οποίο δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι πράγματι δίνει ικανοποίηση στην κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ότι αυτή η συζήτηση που μέχρι τώρα έχει διεξαχθεί και που σχεδόν έχει στο περιεχόμενό της πιάσει τα όρια στα οποία επεκτάθηκε και μέσα στην Επιτροπή της Βουλής, αλλά και στο δημόσιο διάλογο, είναι μία συζήτηση που πουθενά δεν έχει ένα στοιχείο που για μας ήταν κρίσιμο, που για τους πολίτες που μας ακούν σήμερα είναι καθοριστικό.
(PM)
(3BA)
Το στοιχείο που δεν υπάρχει στην κριτική που ασκείται σ’ αυτό το νομοσχέδιο είναι το στοιχείο που θα έλεγε ότι «δεν το ψηφίζουμε γιατί αφήνετε αυτά τα «παράθυρα», δεν το υπερψηφίζουμε διότι αφήνετε όλες τις εξαιρέσεις για να βάλετε τα δικά σας παιδιά». Δεν υπάρχει αυτό το καθοριστικό στοιχείο κριτικής έναντι αυτού του νομοσχεδίου. Στις ακριτομυθίες και τις παρεκβάσεις που υπήρξαν στο λόγο των ομιλητών της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και των κομμάτων της Αριστεράς -εξαιρώ τον κύριο Βορίδη και τον κύριο Πλεύρη- υπήρχε η φράση που αποτελούνταν από όρους του τύπου «στεγανοποίηση, προσπάθεια κατάργησης των εξαιρέσεων και βεβαίως προσπάθεια υπαγωγής όλων των προσλήψεων στο ΑΣΕΠ». Μέσα από τις ακριτομυθίες και μέσα από τις παρεκβάσεις αυτές είπατε την πραγματική αλήθεια και αυτό είναι το κεντρικό στοιχείο αυτού του νομοσχεδίου.
Βεβαίως δεν είναι απαραίτητο να συμφωνεί κανείς σε όλα, αλλά όταν διαφωνεί και καταψηφίζει αυτό το νομοσχέδιο στην πραγματικότητα διαφωνεί και καταψηφίζει τη βασική προσπάθεια που κάνει αυτή τη στιγμή το πολιτικό σύστημα της χώρας κατ’ εντολή του ελληνικού λαού να εισάγει και να καθιερώσει απόλυτες διαδικασίες αξιοκρατίας, απόλυτες διαδικασίες αντικειμενικότητας στο κρίσιμο κομμάτι της πρόσβασης των πολιτών στο Ελληνικό Δημόσιο.
Είναι λοιπόν πάρα πολύ χαρακτηριστικό, είναι πάρα πολύ σημαντικό, είναι στρατηγικής σημασίας και μοναδικό ιστορικά τουλάχιστον από το 1974 -όσο κανείς μπορεί να θυμάται την πρόσφατη ελληνική πολιτική ιστορία- το ότι ο λόγος που καταψηφίζετε αυτό το νομοσχέδιο δεν είναι γιατί αφήνει ανοιχτά «παράθυρα» εξαιρέσεων, αλλά γιατί δεν αφήνει ανοιχτά «παράθυρα» εξαιρέσεων γιατί η κυρίαρχη αιτίαση, το κυρίαρχο επιχείρημα είναι ένα: Αφήστε ανοιχτό το «παράθυρο» της προσαύξησης της μοριοδότησης η οποία αποτελεί ένα μέχρι σήμερα προνόμιο το οποίο όμως το απολάμβανε μία μικρή μερίδα Ελλήνων πολιτών κυριολεκτικά σε βάρος των εκατομμυρίων Ελλήνων που είτε εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα, είτε είναι άνεργοι.
Όλη η προσπάθεια όχι να θεσπιστεί αλλά να διατηρηθεί και για άλλα χρόνια η προσαύξηση της μοριοδότησης είναι στην πραγματικότητα μία προσπάθεια να συνεχιστεί η κεντρική, η κυρίαρχη, η βασανιστική για εκατομμύρια Ελλήνων αυτή τη στιγμή που συζητάμε αυτό το νομοσχέδιο αδικία που υφίσταντο και η οποία μέχρι σήμερα τους απαγόρευε κάθε δυνατότητα ισότιμης πρόσβασης στο ελληνικό Δημόσιο, τους απαγόρευε να νιώθουν ότι βιώνουν μέσα σε συνθήκες ισονομίας και ισοπολιτείας και τους υποχρέωνε να αποβάλουν κάθε τι που θα μπορούσε να τους συνδέει με τη λειτουργία του πολιτικού συστήματος, με τη λειτουργία του Ελληνικού Δημοσίου, με τη λειτουργία του ελληνικού κράτους. Γι’ αυτό φτάσαμε εκεί που φτάσαμε επί των ημερών της προηγούμενης κυβέρνησης με τις κεντρικές επιλογές της. Στις πρόσφατες ευρωεκλογές ένα μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού είπε: «Δεν θέλω καν να πάω να ψηφίσω».
Είναι αυτό ακριβώς το τμήμα το οποίο αισθάνεται αδικημένο και περιθωριοποιημένο από πολιτικές που μας ζητάτε να συνεχίσουμε να ασκούμε σα να είμαστε συνέχεια των δικών σας κυβερνητικών πολιτικών. Είναι αυτή ακριβώς η κατάσταση, αυτή η πραγματικότητα. Είναι κυριολεκτικά απορίας άξιο πώς δεν αντιλαμβάνεται κανείς ότι αυτό έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο ότι είχαμε για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας από το 1974 και μετά μια κυβέρνηση, ένα κόμμα που υπέστη τη μεγαλύτερη συντριβή της ιστορίας του. Αυτή η συντριβή δεν προήλθε από τους ψηφοφόρους των άλλων κομμάτων, αλλά προήλθε από τους ψηφοφόρους εκείνους που ένιωσαν προδομένοι μέσα από την άσκηση μιας εξουσίας, τη διαχείριση μιας εξουσίας η οποία στην πραγματικότητα τους έπεισε και τους απέδειξε ότι ουσιαστικά υφίσταντο μία άδικη, μία άνιση μεταχείριση. Σε τελική ανάλυση υφίσταντο μία κακομεταχείριση από την προηγούμενη πολιτική ηγεσία. Γι’ αυτό έχουμε μία βασική τοποθέτηση και μία βασική αρχή με βάση την οποία κινηθήκαμε.
Όσο και να μας πιέζετε, δεν μπορούμε και δεν θέλουμε να συνεχίσουμε αυτές τις κυβερνητικές πολιτικές.
(ΖΕ)

(3PM)
Και δεν θέλουμε και δεν μπορούμε γιατί το λέμε καθαρά για μια ακόμη φορά: πρώτον διότι είμαστε αντίθετοι στις δεκάδες εξαιρέσεις που είχαν δρομολογηθεί, είχαν θεσπιστεί, είχαν νομοθετηθεί τα τελευταία χρόνια. δεκάδες εξαιρέσεις από κάθε στοιχειώδη διαδικασία αξιοκρατίας και αντικειμενικότητας. Δεν μπορούμε και δεν δεχόμαστε να κάνουμε πίσω, διότι είμαστε αντίθετοι με την λογική που λέει ότι καθιερώνουμε τη φαύλη, την πελατειακή συνέντευξη μέσα από μια σειρά διατάξεων που εξαιρούν το ένα Υπουργείο μετά το άλλο, τη μια Δ.Ε.Κ.Ο. μετά την άλλη, συνεντεύξεις μέσα από τις οποίες είχε καταργηθεί και είχε καταλυθεί κάθε έννοια ισονομίας, αξιοκρατίας, αντικειμενικότητας και ούτω καθεξής.
Είμαστε αντίθετοι, όπως είπαμε, στην παράταση της προσαύξησης της μοριοδότησης. Είμαστε αντίθετοι να συνεχίζεται αυτή η υποτίμηση των πραγματικών, των αντικειμενικών προσόντων που μια σειρά από νέοι διαθέτουν σπουδάζοντας αλλά βεβαίως έχοντας μέχρι πρότινος το μεγάλο μειονέκτημα να μην έχουν μπάρμπα στην Κορώνη. Είμαστε αντίθετοι με την διατήρηση των ψευδεπίγραφων συμβάσεων έργου που κυριολεκτικά είναι ένα πολιτικό θέμα το οποίο δημιουργεί και θα δημιουργεί μείζονα ερωτηματικά και προς τα κόμματα της Αριστεράς, διότι αυτές οι ψευδεπίγραφες συμβάσεις έργου ήταν οι κατά τεκμήριο, οι κατά κανόνα, οι εξ ορισμού συμβάσεις οι οποίες καταπατούσαν στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων.
Είμαστε αντίθετοι να μην υπάρχει κυριολεκτικά ένα νομικό πλαίσιο το οποίο να μπορεί να καταλάβει ο πολίτης. Και παρακαλούμε θερμά, υπάρχει ένα όριο στην προσπάθεια κανείς να χρησιμοποιήσει διάφορα τεχνάσματα για να πει τα «όχι» του. Μην διαστρεβλώνετε την πραγματικότητα αυτού του νομοσχεδίου. Και αν υπάρχει μια ουσία στο άρθρο 13 αυτού του νομοσχεδίου, είναι ακριβώς η πρόνοια να υπάρξει επιτέλους ο πρώτος Κώδικας προσλήψεων στην Ελλάδα ο οποίος θα είναι ένα απλό, κατανοητό κείμενο, ένα απλό και κατανοητό νομοθέτημα το οποίο θα παίρνει στα χέρια του ο πολίτης, ο νέος άνθρωπος που θέλει να προσληφθεί στο δημόσιο και θα το καταλαβαίνει. Ένα νομοθέτημα που θα εξηγεί με ακρίβεια αλλά και με απόλυτα κατανοητό τρόπο το τι πρέπει να κάνει και όχι αυτό που σήμερα υπάρχει και το οποίο έχει οδηγήσει και τα μέλη του Ανωτάτου Συμβουλίου Επιλογής Προσωπικού να αναγνωρίζουν ότι πολλές φορές και οι ίδιοι δεν μπορούν να καταλάβουν, διαβάζοντας τις διάφορες προκηρύξεις που βγαίνουν για τις συνεντεύξεις καθώς επίσης και για τις διαδικασίες προσλήψεων στο δημόσιο.
Άρα, λοιπόν, αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, εμείς είμαστε αντίθετοι και αυτή μας την αντίθεση δείχνουμε με αυτό το νομοσχέδιο στην λογική που θέλει το κράτος να είναι λάφυρο. Είμαστε αντίθετοι στην λογική που θέλει το κράτος να μην σέβεται τον πολίτη, να μην σέβεται την αξιοπρέπειά του. Είμαστε αντίθετοι στην λογική που θέλει η εκάστοτε κυβέρνηση, το κράτος, να χωρίζει τους Έλληνες, ανάλογα με τις κομματικές τους προτιμήσεις, σε πράσινους, μπλε και κόκκινους. Είμαστε αντίθετοι σε οτιδήποτε αυτή τη στιγμή δεν δημιουργεί την ανάγκη αλλά και ξαναζωντανεύει την ελπίδα στους Έλληνες που νιώθουν ότι πραγματικά υπάρχει ένα πολιτικό σύστημα, υπάρχει ένα κράτος, υπάρχει ένα δημόσιο το οποίο τους έχει κυριολεκτικά αφήσει στην άκρη, τους έχει αφήσει στο περιθώριο. Και στην πραγματικότητα όλα όσα μας εισηγείσθε είναι ο ίδιος δρόμος ο οποίος έχει οδηγήσει την χώρα, το ελληνικό δημόσιο, το κράτος, τη σχέση του πολίτη με την πολιτική στα σημερινά αδιέξοδα. Αυτό είναι που μας εισηγείσθε, αυτός είναι και ο βασικός λόγος για τον οποίο δεν ψηφίζετε αυτό το νομοσχέδιο.
Είπατε αρκετά πράγματα τα οποία τουλάχιστον σε αυτήν την φάση δεν μπορώ να αποκαταστήσω την αλήθεια γι’ αυτά, παρά μόνο για ορισμένα που κατ’ αρχήν είναι απαραίτητα. Λέτε για την προσαύξηση της μοριοδότησης και όπως πολύ σωστά είπαν και ο Εισηγητής μας και οι συνάδελφοι που τοποθετήθηκαν, μιλάτε για μια προσαύξηση που έτσι και αλλιώς είχε ημερομηνία λήξης την 31-12-2010 και βεβαίως δεν δίνετε καθόλου μα καθόλου απάντηση σε ένα καίριο ερώτημα: οι συμβασιούχοι για τους οποίους λέτε και ξαναλέτε και ξαναλέτε και φέρνετε την καταστροφή ότι θα καταρρεύσουν οι δήμοι, θα καταρρεύσουν τα ΚΕΠ, θα καταρρεύσουν οι περιφέρειες, είναι συμβασιούχοι οι οποίοι στην περίπτωση των ΚΕΠ είναι περίπου τετρακόσιοι πενήντα, στην περίπτωση των περιφερειών –τα λέω χαρακτηριστικά- τριακόσιοι πενήντα συμβασιούχοι.
Υπάρχει μια καίρια ερώτηση για το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης: το 2006 αποχώρησαν από το δημόσιο είκοσι έξι χιλιάδες τριακόσιοι εβδομήντα ένας υπάλληλοι. Προσλήφθηκαν την ίδια χρονιά τριάντα δυο χιλιάδες τετρακόσιοι εβδομήντα οκτώ υπάλληλοι. Γιατί δεν προκηρύχθηκαν θέσεις τακτικού προσωπικού για τα ΚΕΠ και για τις περιφέρειες; Το 2007 αποχώρησαν από το δημόσιο συνολικά είκοσι τέσσερις χιλιάδες εξακόσιοι τριάντα τέσσερις υπάλληλοι. Προσλήφθηκαν την ίδια χρονιά πολλοί περισσότεροι, τριάντα πέντε χιλιάδες επτακόσιοι σαράντα οκτώ. Γιατί δεν προκηρύχθηκαν τριακόσιες πενήντα θέσεις της περιφέρειας, τετρακόσιες πενήντα θέσεις στα ΚΕΠ;
(PE)

(4ZE)
Το 2008 αποχώρησαν λόγω συνταξιοδότησης είκοσι τρεις χιλιάδες υπάλληλοι και προσελήφθησαν τριάντα εννέα χιλιάδες εννιακόσιοι υπάλληλοι. Γιατί δεν προκηρύχθηκαν τετρακόσιες θέσεις για τα Κ.Ε.Π. και τριακόσιες πενήντα θέσεις για τις περιφέρειες;
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Πείτε και για τα κρεβάτια στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης): Την απάντηση και την εξήγηση τις ξέρετε πολύ καλά, όπως και για όλα τα υπόλοιπα επίσης ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι ουσιαστικά είναι οι υπεκφυγές μέσα από τις οποίες υποκρύπτεται μια στρατηγικού χαρακτήρα πολιτική απόφαση της νέας ηγεσίας της δικής παράταξης, της Νέας Δημοκρατίας, η οποία δεν θέλει να συνταχθεί σε μια πανεθνική, ολομέτωπη προσπάθεια, για να αλλάξουν τα δεδομένα λειτουργίας στη σχέση του πολιτικού συστήματος με τον πολίτη.
Εμείς έχουμε σαφή εντολή από τους πολίτες, σαφή δέσμευση από την κοινοβουλευτική μας Πλειοψηφία και από την παράταξή μας και ξέρουμε ότι έχουμε μόνο ένα δρόμο. Και ο δρόμος είναι να προχωρήσουμε αυτές τις ανατροπές και τις αλλαγές που θα μας επιτρέπουν να κοιτούμε τους πολίτες στα μάτια, να τους κοιτούμε με ψηλά το κεφάλι και να μην υπάρχει καμία παράταξη, καμία Κοινοβουλευτική Ομάδα η οποία να μπορεί να μας κατηγορήσει ότι μεροληπτούμε, ότι αφήνουμε παράθυρα και ότι οδηγούμε το ελληνικό πολιτικό σύστημα στο φαύλο κύκλο της παρακμής και της απαξίωσης στη σχέση του με τους Έλληνες πολίτες. Σ’ αυτόν το δρόμο θα προχωρήσουμε αταλάντευτα και αυτός ο δρόμος είμαστε βέβαιοι, αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, ότι στο τέλος θα επιδοκιμαστεί και θα επικροτηθεί από την πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών, γιατί αυτός είναι ο διακαής πόθος, είναι σε τελική ανάλυση ένας από τους κεντρικούς λόγους για τους οποίους ο Γιώργος Παπανδρέου και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι αυτήν τη στιγμή στην Κυβέρνηση της χώρας.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
Το λόγο έχει ζητήσει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνος Τζαβάρας, ο οποίος καλείται να καταλάβει το Βήμα.
Κύριε συνάδελφε, έχετε το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΖΑΒΑΡΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα προσπαθήσω να καταλάβω το Βήμα με το λόγο μου και όχι με τον όγκο μου!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Μάλιστα.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΖΑΒΑΡΑΣ: Ευχαριστώ, πάντως.
Κύριε Υπουργέ, πράγματι το ύφος και το πάθος σας είναι αυτά που μας υποψιάζουν ότι αγωνίζεστε ή τουλάχιστον πιστεύετε ότι αγωνίζεστε για κάτι το οποίο είναι ηθικό και δίκαιο. Όμως, το περιεχόμενο των λόγων σας και κυρίως η αντιστοιχία αυτών των λόγων με την πραγματικότητα οδηγούν σε μία παταγώδη αποτυχία και των προσπαθειών που κάνετε να μας πείσετε ότι αυτό που σήμερα εισηγείστε ως νομοσχέδιο είναι υπέρ της διαφάνειας και της αξιοκρατίας και κυρίως ότι αυτά τα επιχειρήματα που σήμερα φέρνετε ενώπιον της Εθνικής Αντιπροσωπείας στηρίζονται στην αλήθεια.
Νομίζω ότι αρχίζει να γίνεται πλέον σαφές ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ούτε σχέδιο διαθέτει για έξοδο από την οικονομική κρίση, αλλά κυρίως ούτε και βούληση έχει για να οδηγήσει τον τόπο έξω από εκείνες τις πρακτικές, που εσείς καταγγέλλετε ως πελατειακές και των οποίων βέβαια υπήρξατε οι μοναδικοί και οι κύριοι απόστολοι και εισηγητές. Πώς, αλλιώς, να εξηγήσει κανείς αυτήν την πρόταση νόμου που το 2005 καταθέσατε στη Βουλή –αναφέρθηκε και ο Εισηγητής μας σ’ αυτήν- υπό τον τίτλο «Ρυθμίσεις εργαζομένων με σύμβαση ορισμένου χρόνου και λήψη μέτρων για την καταστρατήγηση των δικαιωμάτων τους», με την οποία προσπαθήσατε να αποκαταστήσετε τις χιλιάδες εκείνων των αφελών οι οποίοι έκαναν το λάθος να σας εμπιστευθούν μέχρι το 2004;
Συγκεκριμένα, είναι μνημείο –υπάρχει στα Πρακτικά, απλώς το επικαλούμαι- εντελώς ασυνάρτητης νομικής συγκρότησης ενός νομοθετικού κειμένου το γεγονός ότι στο πρώτο άρθρο αυτού του νομοσχεδίου ορίζεται ως σύμβαση ή σχέση εργασίας την εν τοις πράγμασι παροχή εξαρτημένης εργασίας από φυσικά πρόσωπα που χορηγείται για ορισμένο χρόνο, ο οποίος προσδιορίζεται αντικειμενικά είτε με την παρέλευση ορισμένης ημερομηνίας είτε –ακούσατε, ακούσατε!- με την ολοκλήρωση ορισμένου έργου.
(ML)
(PE)
Δηλαδή σε αυτή τη σύμβαση εσείς, με έναν καινοφανή και απαράδεκτο τρόπο, προσπαθήσατε να στριμώξετε μορφώματα του νομικού χώρου που δεν αντέχουν σε καμιά λογική, εκτός ίσως αν καλύπτονται από τον παραλογισμό, σε αυτές ακριβώς τις εντελώς απαράδεκτες ρυθμίσεις, προσπαθήσατε να εφαρμόσετε ή να προτείνετε να εφαρμοστεί η διάταξη του άρθρου 4 με το οποίο λέγατε τότε, σας θυμίζω, ότι τεκμαίρονται ότι εξυπηρετούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες εκείνες οι περιπτώσεις συμβάσεως ορισμένου χρόνου, οι οποίες ή έχουν διαρκέσει 18 μήνες, αφού έχουν ανανεωθεί μία ή περισσότερες φορές και μεταξύ των διακοπών έχει μεσολαβήσει χρονικό διάστημα όχι μεγαλύτερο των τεσσάρων μηνών, ή έχουν συνολικά διαρκέσει 24 μήνες χωρίς να χρειάζεται καμία διακοπή. Αυτές ακριβώς τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου τις βαφτίζατε συμβάσεις αορίστου χρόνου. Μάλιστα, ενώ είχατε καταθέσει αυτές τις προτάσεις πολύ μεταγενέστερα, δίνατε και αναδρομική ισχύ σε αυτού του είδους τις ρυθμίσεις από τη 10η Ιουλίου 2001. Από τότε φαίνεται, είχατε ασχοληθεί με αυτή τη θεάρεστη αντιπελατειακή δραστηριότητα.
Αυτό που ακόμα είναι εντυπωσιακό σήμερα είναι ότι εμφανίζεστε μπροστά στην Εθνική Αντιπροσωπεία και μας δημιουργείτε την αίσθηση και την εντύπωση ότι μάχεστε για κάτι που είναι ηθικό και δίκαιο. Πράγματι μας ψέγετε γιατί έχουμε αντιρρήσεις και μας ελέγχετε, γιατί δήθεν είμαστε εναντίον της διαφάνειας και της αξιοκρατίας.
Δεν ξέρω εάν είστε ενημερωμένος βέβαια, αλλά ήδη έχουν φθάσει σε όλη την Επικράτεια τα καλά νέα των αντιπελατειακών σας συμπεριφορών. Ήδη το Υπουργείο Πολιτισμού, με τον τρόπο που εσείς καταγγέλλατε ότι έκανε η Νέα Δημοκρατία, έχει προσλάβει 1300 συμβασιούχους τέτοιου είδους. Προσκομίζω για τα Πρακτικά τρεις τουλάχιστον ανακοινώσεις προκηρύξεων με ημερομηνία 8 Δεκεμβρίου 2009 του Υπουργείου Πολιτισμού, όπου εκεί φαίνεται ότι γίνεται ή πρόκειται να γίνει πρόσληψη ημερομισθίων. Με ποια κριτήρια αξιοκρατίας και διαφάνειας;
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Τζαβάρας καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Τουλάχιστον από την εκλογική μου περιφέρεια γνωρίζω ότι ήδη έχουν γίνει οι πρώτες τοποθετήσεις φυλάκων και νυχτοφυλάκων, χωρίς να έχει μεσολαβήσει ο ΑΣΕΠ και χωρίς βεβαίως να έχει δημιουργηθεί κάποια διαδικασία ώστε να υπάρξει περιθώριο για να εφαρμοστούν αυτές οι πολύ σημαντικές απόψεις που υπάρχουν μέσα στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο και αφορούν τη διαφάνεια, την ισοτιμία και τη δικαιοσύνη.
Θα ήθελα να σας θυμίσω –και νομίζω ότι το γνωρίζετε πολύ καλύτερα από εμένα- ότι πέρυσι τον Ιούνιο με πρωτοβουλία του τότε Υπουργού Δικαιοσύνης, του κυρίου Χατζηγάκη, είχε έλθει στη Βουλή νομοσχέδιο με το οποίο και με τη σύμφωνη γνώμη της τότε Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, την οποία τότε υπηρετούσε το κόμμα σας, η Ελλάδα, η Εθνική μας Αντιπροσωπεία, κύρωσε τη Σύμβαση του ΟΗΕ κατά της διαφθοράς.
Στο άρθρο αυτό της συγκεκριμένης Σύμβασης, που είναι ήδη εσωτερικό μας δίκαιο, αναλάβαμε την υποχρέωση ως χώρα να έχουμε πράγματι ένα ανεξάρτητο όργανο το οποίο θα έχει ως αποστολή να εφαρμόσει τις αρχές της διαφάνειας και της αξιοκρατίας στην επιλογή και στην πρόσληψη του προσωπικού που προσέρχεται για να λάβει δημόσια υπηρεσία. Εκεί, όμως, μεταξύ των άλλων, καθορίζονται και οι εξής συγκεκριμένες οδηγίες που αποτελούν αντίστοιχες υποχρεώσεις της Κυβέρνησής σας, αφού είναι κρατικές μας δεσμεύσεις, ότι θα πρέπει δηλαδή να ισχύουν οι αρχές της καταλληλότητας, της αντικειμενικότητας και της αποδοτικότητας, ως αντικειμενικότητας δε νοουμένης εκείνης της αρχής η οποία στηρίζεται στη δικαιότητα και στην καταλληλότητα αυτών οι οποίοι προσέρχονται.
Ερωτώ: Υπό την έννοια της δικαιότητας είναι προφανές ότι αυτό που πρέπει να εμπεδώσετε με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι η δίκαιη μεταχείριση αυτών τους οποίους βρήκατε απασχολούμενους και εκείνων τους οποίους, όπως λέτε, δεν έχετε την επιθυμία παρά να τους αντιμετωπίσετε και να τους μεταχειριστείτε με ισοτιμία.
(GH)
(4ML)
Όμως, όταν σ' αυτό το νομοσχέδιο εξισώνετε την εμπειρία από τη μία πλευρά, με την ανεργία, αυτό δεν αποτελεί ισότητα, ούτε ίση μεταχείριση, αφού κατά καμία λογική δίκαιης μεταχείρισης δεν μπορεί αυτός που δεν κάνει τίποτα να εξισώνεται με εκείνον ο οποίος κάνει ένα συγκεκριμένο έργο και το προσφέρει ως εργασία στο δημόσιο ή σε οποιονδήποτε άλλο φορέα του δημοσίου. Δηλαδή, εδώ παραβιάζεται η έννοια της δικαιοσύνης με την πολιτική της σημασία, όπως ακριβώς την έχει διατυπώσει- και κανένας μέχρι σήμερα δεν διανοήθηκε να την αλλάξεi- ο Αριστοτέλης από τα Ηθικά του Νικομάχεια μέχρι τον Τζον Ρολλς στη θεωρία του περί δικαιοσύνης, γιατί πράγματι δίκαιη μεταχείριση είναι εκείνη η οποία αποδίδει στον κάθε πολίτη αυτό που του αξίζει. Και βεβαίως, αυτού που έχει αποκτήσει εμπειρία μέσα από μία συγκεκριμένη διαδικασία απασχόλησης στο δημόσιο, δεν του αξίζει να έχει την ίδια μεταχείριση με εκείνον ο οποίος στο αντίστοιχο χρονικό διάστημα δεν κάνει τίποτα. Όπως επίσης δεν μπορεί με την ίδια λογική να θεωρηθεί ότι είναι ίσες οι περιπτώσεις και πρέπει να αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο, εκείνου ο οποίος έχει αποκτήσει ένα διδακτορικό δίπλωμα και εκείνου ο οποίος έχει αποκτήσει μία εμπειρία εργαζόμενος σε ένα φορέα του δημοσίου ή οπουδήποτε αλλού, γιατί εκείνος που πράγματι έχει κοπιάσει και έχει φθάσει στο ανώτατο επίπεδο επιστημονικής καταξίωσης, έχοντας μάλιστα δώσει τη δυνατότητα στην επιστήμη να πάει και ένα βήμα πιο μπροστά, επ’ ουδενί μπορεί να θεωρηθεί ή τουλάχιστον να αντιμετωπιστεί με τέτοια κριτήρια ισότητας με εκείνον ο οποίος έτυχε να δουλεύει σε κάποια, οποιαδήποτε δημόσια υπηρεσία.
Αλλά δεν θα υπήρχε καμία, μα καμία αντίρρηση, για να πούμε- ήδη το έχουμε δηλώσει και σήμερα μάλιστα ο Πρόεδρός μας είχε τη δυνατότητα και την ευκαιρία να το δηλώσει ακόμη πιο ευθαρσώς- ότι στα θέματα που έχουν σχέση με τη διαφάνεια, εμείς θα είμαστε στο πλευρό σας. Στα θέματα, όμως, με τα οποία εμπαίζεται ο ελληνικός λαός, στα θέματα, όμως, με τα οποία δίνετε την εντύπωση ότι νομοθετείτε κατά τρόπο δίκαιο, ενώ ουσιαστικά δεν κάνετε τίποτε άλλο από το να διαμορφώνετε προϋποθέσεις για να εντάξετε, με τον ίδιο τρόπο που καταγγέλλετε σήμερα, δικούς σας ανθρώπους στην κρατική μηχανή, τότε να ξέρετε ότι δεν προσφέρετε τίποτα ούτε στη δημοκρατία, ούτε στον τόπο, πολλώ δε μάλλον, θα έλεγα, που ο Πρωθυπουργός –και νομίζω πάρα πολλοί ομιλητές, αλλά και Υπουργοί σας- βρίσκονται σε αδυναμία να κατανοήσουν τη διαφορά που υπάρχει μεταξύ της ανομίας και της παρανομίας και χρησιμοποιούν, κατά τρόπο που είναι εντελώς αδιάφορος, την κοινωνική κατάσταση που λέγεται ανομία με την παράνομη συμπεριφορά που αποτελεί αντικείμενο ψόγου της έννομης τάξης. Ανομία τουλάχιστον, απ’ ό,τι μπορεί να ξέρει ο οποιοσδήποτε ενδιαφέρεται να αποδώσει την ορθή έννοια στους όρους –άλλωστε, «αρχής σοφίας, ονομάτων επίσκεψις» έλεγαν οι Αρχαίοι...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ο Αντισθένης συγκεκριμένα.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΖΑΒΑΡΑΣ: ...είναι η κατάσταση εκείνη η κοινωνική στην οποία παρατηρείται κατάρρευση των κοινωνικών...
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Τώρα, μπαίνετε στα αμπελοχώραφα του κυρίου Προέδρου. Είστε και οι δύο Ηλείοι...
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΖΑΒΑΡΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ένα καλοπροαίρετο συμπλήρωμα έκανα, ότι επρόκειτο περί του Αντισθένους, ο οποίος μας αφήκε το «Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις», για την οποία σας ευχαριστούμε που μας το υπομιμνήσκετε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΖΑΒΑΡΑΣ: Δεκτή, κύριε Πρόεδρε, η συμπλήρωσή σας και ευχαριστώ πάρα πολύ.
Εγώ, όμως, θα ήθελα να επικαλεστώ σχετικά με την ανομία και να ακουστεί σε αυτή την Αίθουσα –γιατί μπορεί κάποια στιγμή να έρθουν σε αυτόν τον τόπο άνθρωποι που να έχουν πολύ καλύτερη παιδεία από εμάς και να δίδουν στις λέξεις αυτό που τους ταιριάζει κατά την έννοια που το είπαμε προηγουμένως- αυτό λοιπόν, που έχει χαρακτηριστεί ως ανομία, έτυχε να συμβεί στην επιστήμη της κοινωνιολογίας εξαιτίας μιας μελέτης του θεμελιωτή αυτής της επιστήμης του Εμίλ Ντιρκέμ, ο οποίος τότε ασχολήθηκε με τα αίτια της αυτοκτονίας.
(PN)
(4GH)
Και δεν ξέρω βέβαια εάν κάποιος από τους κυβερνώντες -όπως ενδεχομένως το έκανε ή τον υποχρέωσαν να το κάνει ο κ. Ρόβλιας, αλλά δεν ξέρω ποιος άλλος θα μπορούσε να έχει αυτήν την τύχη- τουλάχιστον γνωρίζοντας ότι ανομία είναι εκείνη η κατάσταση στην οποία έχουμε κατάρρευση των κοινωνικά καθιερωμένων προτύπων, εκείνη δηλαδή την κατάσταση όπου εξαιτίας μιας σειράς επεμβάσεων και μιας σειράς αιτιών που ανάγονται σε κοινωνικούς λόγους, κοινές αξίες και κοινά νοήματα δεν αναγνωρίζονται ως κατανοητά και αποδεκτά. Γιατί ακριβώς, αυτό που συμβαίνει είναι κάποια στιγμή εξαιτίας της επενέργειας πολλών παραγόντων να έχουμε αυτό που έχει λεχθεί και έχει ονομαστεί κατάρρευση της ρυθμιστικής δομής. Αυτού του φαινομένου, στο οποίο ενώ η κοινωνία ωθεί κάποιους στην επίτευξη κάποιων σκοπών, δεν τους προσφέρει και τα κατάλληλα μέσα. Αυτό κάνετε εσείς, κύριε Υπουργέ.
Χιλιάδες ανθρώπους οι οποίοι είχαν δώσει εμπιστοσύνη στο κράτος με την προηγούμενη μορφή της διακυβέρνησής του και στα πλαίσια του ότι δικαιούνται και στη συνέχειά του, τους ωθείτε στο να έχουν αυτή την κατάληξη της οποιασδήποτε προσφυγής στις δικές σας πολιτικές υπηρεσίες, για να επιτύχουν αυτό που χίλιοι τριακόσιοι νέοι άνθρωποι επέτυχαν, προσφεύγοντας σε συναδέλφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ., στα πλαίσια της απασχόλησής τους σε περιφερειακές ή κεντρικές υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Καταλήγοντας, επειδή είπατε ότι από τον τρόπο με τον οποίο τελειώνουν αυτές οι συμβάσεις δεν δημιουργείται κανένα πρόβλημα, νομίζω ότι έχετε στα χέρια σας –το καταθέτω για τα Πρακτικά- το έγγραφο του κυρίου Νομάρχη Θεσσαλονίκης με το οποίο σας λέει ότι υπάρχουν τουλάχιστον δύο χιλιάδες οργανικές θέσεις, οι οποίες εκαλύπτοντο από αυτής της μορφής την απασχόληση, την οποία εσείς σήμερα απαγορεύετε. Και πιστεύω ότι πληθώρα τέτοιων εγγράφων θα λάβετε μέχρι τότε που θα έχει ολοκληρωθεί η συζήτηση αυτού του νομοσχεδίου.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Τζαβάρας Κωνσταντίνος καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Παρακαλούμε, λοιπόν, να το επανεξετάσετε το ζήτημα, γιατί εάν πράγματι είναι ειλικρινείς οι λόγοι που σας οδήγησαν στο να νομοθετήσετε κατ’ αυτόν τον τρόπο, πιστεύω ότι θα πρέπει να είναι και πειστικοί οι λόγοι οι οποίοι θα πρέπει τουλάχιστον να σας κάνουν να δείτε αυτούς τους ανθρώπους με μεγαλύτερη στοργή, με μεγαλύτερη συμπάθεια, με μεγαλύτερη κατανόηση.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ευχαριστούμε, κύριε Τζαβάρα.
Πριν δώσω το λόγο στον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., θα ήθελα να δώσω το λόγο στον κύριο Υπουργό για μια σύντομη παρέμβαση.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης): Περισσότερο μια διευκρίνιση, θεωρώντας ότι έχω την υποχρέωση, δεδομένου ότι ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας στήριξε το μεγαλύτερο μέρος των επιχειρημάτων που ανέπτυξε για να καταλήξει, γιατί το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης πρόκειται να καταψηφίσει αυτό το νομοσχέδιο και βάζει αυτά τα επιχειρήματα σε ένα κεντρικό ζήτημα.
Είπατε αν δεν κάνω λάθος, κύριε Τζαβάρα, θεωρείτε ότι κάνουμε λάθος, είναι άδικο και όχι δίκαιο να εξισώνουμε την εμπειρία με την ανεργία. Κατάλαβα καλά;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΖΑΒΑΡΑΣ: Ναι. Ως προσόντα, όχι ως κοινωνικές καταστάσεις.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης): Ναι, ως προσόντα στο πλαίσιο του νομοσχεδίου.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΖΑΒΑΡΑΣ: Όχι ως κοινωνικές καταστάσεις.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης): Όχι, δεν θα πω αυτό. Όσον αφορά την πρόσβαση στο δημόσιο.
Θέλω να σας παρακαλέσω να επανεξετάσετε ενδεχομένως την άποψή σας, αφού από αυτό το επιχείρημα καταλήγει να είναι αρνητική απέναντι στο νομοσχέδιο, γιατί αυτό που εμείς θεσπίζουμε, κύριε Τζαβάρα, είναι πράγματι ότι βαθμολογείτε στις προσλήψεις για σύμβαση ορισμένου χρόνου, σύμβαση εργασίας. Να έχει κάποιος που έχει εμπειρία στο δημόσιο περίπου διακόσια μόρια και κάποιος που είναι άνεργος περίπου τόσα, αλλάζοντας το νομικό καθεστώς που υπάρχει μέχρι και σήμερα αφού το νομοσχέδιο αυτό δεν έχει ψηφιστεί και το οποίο προέβλεπε, κύριε Τζαβάρα, η εμπειρία να βαθμολογείται με περίπου διακόσια μόρια και η ανεργία με χίλια. Και αυτό ήταν που ίσχυε, ήταν το δικό σας νομοσχέδιο.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΖΑΒΑΡΑΣ: Για την κοινοτική οδηγία δεν μας είπατε.
(XA)
(4PN)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
Το λόγο έχει τώρα ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Πέτρος Ευθυμίου.
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, κατέστη απολύτως σαφές από τη συζήτηση στην ολομέλεια όπως είχε γίνει ήδη σαφές από τη συζήτηση στην επιτροπή ότι αυτό το νομοσχέδιο αφορά με ζωτικό τρόπο την ελληνική κοινωνία. Αν η Νέα Δημοκρατία είχε λίγη περισσότερη ευαισθησία να παρακολουθεί την κοινωνία και όχι να χαράσσει γραμμή ανασύνταξης μέσα από τις περιπέτειές της, δεν θα περιφρονούσε το γεγονός ότι πάνω από 175.000 άνθρωποι εκφράστηκαν γι’ αυτό το νομοσχέδιο στη δημόσια διαβούλευση και θα μπορούσε να κατανοήσει ότι στην πραγματικότητα αφορά το σύνολο των ελληνικών οικογενειών όχι μόνο για τα παιδιά τους, αλλά για το μέλλον αυτής της χώρας.
Ενώ, λοιπόν, η κοινωνία προσβλέπει σε ένα νομοσχέδιο το οποίο φιλοδοξεί να ολοκληρώσει αυτό το μεγάλο βήμα που έκανε η παράταξη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 1994 με το νόμο 2190 του Αναστάση Πεπονή έχουμε το εξής εκπληκτικό. Ο κ. Τζαβάρας έκανε μία μεγάλη αγόρευση της τάξεως των 15 λεπτών για να προασπίσει μέσω των Ηθικών Νικομαχείων του Αριστοτέλη τη συνέχιση και την παράταση μιας κατάστασης που κανείς Έλληνας δεν μπορεί να την αποδεχθεί, ενώ ο κ. Ζώης έδωσε ένα υπόδειγμα του πώς θα είναι ενδεχομένως μία πορεία της νέας Νέας Δημοκρατίας, όταν επίσης ζήτησε 21 λεπτά το λόγο για να αφιερώσει 10 λεπτά στο απώτατο παρελθόν του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Κριτική στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. ως ιστορία παράταξης. Τέσσερα λεπτά για τα stage. Δύο λεπτά ξαναγυρίζει πάλι στο παρελθόν. Τρία λεπτά για να κρίνει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ως αντιπολίτευση και δυόμισι λεπτά για προτάσεις που το νόημά τους ήταν να παραμείνουν όλα τα ίδια. Ας πάμε, λοιπόν, αν κάποιος Έλληνας θέλει να μείνουν τα ίδια.
Και επειδή υπήρξε μία αναφορά ονομάτων και μία προσπάθεια συνολικής διαβολής, θα ήταν καλό για τις δύο τουλάχιστον μεγάλες παρατάξεις να θυμόμαστε το εξής. Η μεταπολίτευση είναι ακριβώς 35 ώριμα χρόνια και ένας μήνας, αν μετρήσουμε από τις εκλογές. Σε αυτά τα 35 χρόνια κυβέρνησε 17 χρόνια το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και 17 η Νέα Δημοκρατία. Και αυτό ας είναι το μέτρο της σύγκρισης των πολιτικών των δύο παρατάξεων.
Εμείς παίρνουμε το βάρος των μεγάλων ενεργειών και λέμε ότι ό,τι ξεκινήσαμε το 1994 με τον Αναστάση Πεπονή το φέρνουμε τώρα σε μια ολοκλήρωση αναλαμβάνοντας μία πλήρη ρήξη με το ιστορικό παρελθόν του ελληνικού κράτους. Αυτό που τόνισε εδώ σ' αυτό το Βήμα ο Πρωθυπουργός, που τόνισε ο Υπουργός και το σύνολο των αγορητών ως τώρα της Συμπολίτευσης, είναι ότι δεν μιλάμε για ένα νόμο για να ρυθμίσει επί μέρους θέματα, αλλά για ένα νέο οργανικό νόμο που θεμελιώνει μία νέα περίοδο του ελληνικού κράτους.
Είναι τυχαίο που πάνω σ’ αυτό σιώπησε η Νέα Δημοκρατία, ενώ με συγκεκριμένο τρόπο τοποθετήθηκαν τα άλλα κόμματα; Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας με μια συνολική διατύπωση του πώς αντιλαμβάνεται το δημόσιο, ο ΣΥΡΙΖΑ με πολύ συγκεκριμένες προτάσεις και κριτική, ο ΛΑ.Ο.Σ. με πολύ συγκεκριμένη τοποθέτηση.
(XP)


(4XA)
Η μόνη ολοκληρωτική άρνηση έρχεται από τη Νέα Δημοκρατία που όχι απλώς αρνείται να τοποθετηθεί στην ουσία του νομοσχεδίου αλλά επιζητά να συνεχιστεί το καθεστώς το οποίο η ίδια διαμόρφωσε. Αξίζει να το υπενθυμίσουμε στους πολίτες γιατί πιστεύω ότι όλοι θα αναγνωρίσουμε ότι δεν μπορεί κανείς να διεκδικεί περισσότερη ευαισθησία αν σκέφτεται κανείς τα νέα παιδιά είτε των stage είτε των συμβάσεων περισσότερο από τον άλλο. Δεν πιστεύω ότι μπορεί κανείς να πει, όχι σηκώνω το χέρι είμαι πιο ευαίσθητος. Επειδή στην πολιτική δεν μπορεί να μπει το ζύγι της ευαιασθησίας πρέπει να μπει το ζύγι των γεγονότων. Αυτά κρίνουν στην πολιτική την ευαισθησία και την αλήθεια.
Ποιος θέλει να συνεχιστεί το καθεστώς το οποίο αφορά αυτή τη στιγμή εν εκκρεμότητι στη λογική της Νέας Δημοκρατίας 340 χιλιάδες νέα παιδιά τα οποία από τις 7 Μαρτίου 2004 ως τις 4 Οκτωβρίου 2009 ενεπλάκησαν από τη Νέα Δημοκρατία σε διάφορες μορφές πολυτυπικών συμβάσεων, έργου, εργασίας, stage; Και όλοι αυτοί συνειδητά χρησιμοποιήθηκαν για να είναι ένας στρατός εναλλασσόμενης ομηρίας και προσδοκίας. Ποιος θέλει αυτή τη μοίρα για 340 χιλιάδες Ελληνόπουλα; Και πώς μπορεί να θεωρηθεί πρόταση να συνεχιστεί αυτό το καθεστώς; Δηλαδή να αναπαράγει το ελληνικό κράτος την ταπείνωση των νέων γενεών. Διότι όλοι αυτοί ή συντηρητική πλειοψηφία εισήλθε στο δημόσιο όχι απλώς εκτός διαδικασίας Α.Σ.Ε.Π. αλλά με διαδικασίες που οι ίδιοι οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας ξέρουν καλύτερα από κάθε άλλον. Τα λέει αυτά ο Πέτρος Ευθυμίου Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Όχι.
Σας διαβάζω την έκθεση του Α.Σ.Ε.Π. μιας ανεξάρτητης αρχής που όλοι τη σεβάστηκαν διότι όλοι διαφύλαξαν τους ίδιους ανθρώπους και εμείς και εσείς. Τι λέει το Α.Σ.Ε.Π. για αυτούς τους εκατοντάδες χιλιάδες διορισμούς; «Για το 2008 μόλις το 9,27% των διαδικασιών προσλήψεων διεξήχθησαν από το Α.Σ.Ε.Π.». Το υπόλοιπο 90,72% διεξήχθη από τους φορείς με διαδικασίες που ουδείς γνωρίζει καλύτερα από τους Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας. Αν λάβουμε υπ' όψιν και τις δεκάδες χιλιάδες προσλήψεις εν γένει συμβασιούχων τύπου stage το ποσοστό των διαδικασιών προσλήψεων που διεξήχθησαν από το Α.Σ.Ε.Π. ουσιαστικά εκμηδενίζεται. Η Νέα Δημοκρατία ζητά αυτό να συνεχιστεί και να ολοκληρωθεί ως έργο, ως πρόταση πολιτικής.
Συνεχίζει το Α.Σ.Ε.Π και λέει ότι οκτώ στις δέκα προσλήψεις που έγιναν από φορείς του δημοσίου το 2008 έγιναν με το καθεστώς του συμβασιούχου έργου. Αυτό προσθέτω εγώ έγινε ακριβώς για να μην υπάγονται στις διαδικασίες του Α.Σ.Ε.Π. Στις περισσότερες περιπτώσεις που διενεργήθηκε έλεγχος από την ανεξάρτητη αρχή διαπιστώθηκαν ποινικές και πειθαρχικές ευθύνες για παράνομες προσλήψεις.
Ποιος ζητά να επανέλθουμε στο καθεστώς της συνέντευξης; Έχω εδώ τον κατάλογο των καταγγελιών που έγιναν σε έντεκα συγκεκριμένους χώρους όπου το κριτήριο για το αν θα κτύπαγε κανείς την περιπόθητη πόρτα του δημοσίου ήταν ερωτήσεις του τύπου, «τι δουλειά κάνουν οι γονείς σου;» «τι ομάδα είσαι;», «πώς θα μπορεί να δουλεύεις εσύ που είσαι μητέρα δυο παιδιών;».
Και επειδή με ρωτήσατε, κύριε Ζώη, για ποια ζώνη είναι και μια από τις ζώνες είναι οι ΕΠΟΠ, οι επαγγελματίες οπλίτες, εδώ με άρθρο τροπολογία καταργούμε τη συνέντευξη. Και εδώ θέλω να ρωτήσω πώς συνδέονται όλα αυτά με την άλλη σφαίρα που επίσης δώσατε στη χώρα ως κληρονομιά, τη σφαίρα της δημοσιονομικής διάλυσης της χώρας;
(4XP)
Ένας, λοιπόν, από τους λόγους δημοσιονομικής διάλυσης είναι ο εξής: Ότι οι τριακόσιες σαράντα χιλιάδες πολυποίκιλες συμβάσεις -προσλήψεις από το παράθυρο- STAGE της περιόδου 2004-2009 δεν δηλώθηκαν ποτέ στα δημοσιονομικά και στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Είναι επίσημα μια μαύρη τρύπα, μία γκρίζα ζώνη και αν θέλουμε να δούμε πώς παράχθηκε αυτό το παράδοξο φαινόμενο της εκτίναξης των δαπανών του δημοσίου, σας το διαβάζω και από την έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου, που έχετε όλοι στα χέρια σας, γι’ αυτήν ακριβώς τη διάταξη αναφορικά με την κατάργηση της συνέντευξης στους επαγγελματίες οπλίτες.
Διαβάστε την όλοι παρακαλώ. Την έχετε, κύριε Ζώη, την έχετε, κύριε Τζαβάρα. Το δεύτερο σκέλος είναι η οικονομική αποτίμηση του κόστους αυτού του άρθρου, αυτής της τροπολογίας. Τι λέει η έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους; Εκεί επισημαίνεται: «Από τις προτεινόμενες διατάξεις, δηλαδή την κατάργηση της συνέντευξης επέρχεται αποτροπή δαπάνης από την κατάργηση των επιτροπών συνέντευξης υποψηφίων, η οποία εκτιμάται στο ποσό των 350.000 ευρώ περίπου ανά χίλιους υποψήφιους οπλίτες». Πόσο κόστιζε η συνέντευξη του οπλίτη με το ερώτημα, «τι ομάδα είσαι»; Τριακόσια πενήντα ευρώ.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΖΑΒΑΡΑΣ: Κοστολογεί, όμως, τις περιπτώσεις τις οποίες διατηρείτε …
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ: Και επειδή η προκήρυξη ήταν για πέντε χιλιάδες οπλίτες, με παρόμοιου βάθους ερωτήματα, σκεφθείτε πώς διασπαθίστηκε το δημόσιο χρήμα, όταν για την πρόσκληση πέντε χιλιάδων οπλιτών με ερωτήσεις βάθους «τι ομάδα είσαι», έπρεπε το ελληνικό δημόσιο να καταβάλει στις ειδικά σχηματισθείσες προς τούτο επιτροπές 1.700.000 ευρώ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δυστυχώς ως προς τη συμπεριφορά της Νέας Δημοκρατίας πρέπει περισσότερο -αντί φοβούμαι της φιλοσοφικής βάσης των ηθικών Νικομαχείων, καθώς όλα αυτά συντελούν στο να αλεσθούν οι νέες γενιές- να απασχολεί μια πολύ πιο πρακτική ερώτηση, που έκανε πριν χρόνια ο Διονύσης Σαββόπουλος.
Είχε, λοιπόν, το ερώτημα «αν μπορεί κανίβαλος ποτέ να εκπροσωπήσει τάχα όλους τους φίλους τους παλιούς που έχει στη στομάχα». Πιστεύω ότι σήμερα, απέναντι στα νέα παιδιά της Ελλάδας, αυτού του είδους οι πατερναλισμοί -αλά Σαββόπουλο δηλαδή- δεν αναλογούν σε κανέναν.
Και το ευθύ ερώτημα για όλους είναι αν θα πούμε ότι γυρίζουμε σελίδα οριστικά σε μία παράδοση που δεν αξίζει και δεν αναλογεί όχι μόνο στην προοπτική της Ελλάδας, αλλά και στη σημερινή πραγματικότητά της. Δεν ταιριάζει σε κανένα κόμμα που θέλει να θεωρεί ότι αυτή η πατρίδα θα ανοίξει επιτέλους τις προοπτικές ζωής προς όλους, με σαφείς, συγκεκριμένους, διαφανείς, αδιάβλητους, αντικειμενικούς κανόνες, δηλαδή 0αυτό που ονομάζουμε αξιοκρατία.
Αυτό είναι η ουσία του νομοσχεδίου. Αυτή είναι η ουσία της πολιτικής πρωτοβουλίας της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και πάνω σ’ αυτό η στάση του έντιμου ανθρώπου είναι να αναγνωρίσει ότι όλη η καταγραφή, όχι απλώς των αρχών, αλλά και των άρθρων, θωρακίζει με τρόπο αντικειμενικό και αδιάβλητο αυτή την επιλογή.
Αυτός ο νόμος δεν έχει παράθυρα, δεν έχει υπόγειες διαδρομές. Είναι σαφής, είναι καθαρός, είναι κρυστάλλινος. Και μ’ αυτόν είναι που προσερχόμαστε στη Βουλή ζητώντας απ’ όλες τις δυνάμεις, αλλά και από την ίδια την κοινωνία, να στηρίξουν αυτή τη στροφή που πρέπει να γίνει στην κοινωνία, στην οποία απευθυνόμαστε, στην οποία καταθέτουμε τις πρωτοβουλίες μας και από την οποία θα κριθούμε και θέλουμε να πιστεύουμε ότι θα κριθούμε όπως αξίζει στο περιεχόμενο της πρωτοβουλίας που αναλάβαμε.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
(ΜΒ)
(4MT)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ευχαριστούμε, κύριε Ευθυμίου.
Να μου επιτρέψετε να παρατηρήσω ότι καλός είναι ο Σαββόπουλος, αλλά και τα «Ηθικά Νικομάχεια» δεν είναι αξιοκαταφρόνητα, από σας που είστε και φιλόλογος!
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, -αν μου επιτρέπετε- ακριβώς το αντίθετο πιστεύω. Με μεγάλη λεπτότητα ήθελα να προστατεύσω τον Αριστοτέλη και τα «Ηθικά Νικομάχεια».
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΖΑΒΑΡΑΣ: Από ποιον να τα προστατεύσετε;
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ: Όχι από τη δική σας χρήση, κύριε Τζαβάρα, αλλά από την ελεγχόμενη παρανόηση των περιεχομένων τους.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Δεκτό.
Ήθελα να ζητήσω την κατανόηση του κ. Ροντούλη, προκειμένου να δώσω το λόγο στον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κ. Φώτιο Κουβέλη.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Βεβαίως, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ευχαριστώ.
Κύριε Κουβέλη, έχετε το λόγο.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κι εγώ σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε, κι εσάς και το συνάδελφο κ. Ροντούλη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση για τη δημόσια διοίκηση και προφανέστατα για τη διαδικασία των προσλήψεων δεν γίνεται σε πολιτικό στεγανό, με την έννοια ότι έχει προηγηθεί μια ολόκληρη μακρά περίοδος όπου η ελληνική δημόσια διοίκηση λειτούργησε ως εύφορο πεδίο ανάπτυξης των πελατειακών σχέσεων, με αποτέλεσμα σήμερα να μιλάμε για ένα υπερτροφικό κράτος, για μια υπερτροφική δημόσια διοίκηση η οποία, αν θέλετε, είναι στελεχωμένη και με ανορθολογικό τρόπο, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ανταποκρίνεται σε δύο ουσιαστικές υποχρεώσεις της. Η μία είναι η εξυπηρέτηση του πολίτη και η δεύτερη είναι η συμμετοχή της δημόσιας διοίκησης στην παραγωγική όσο και αναπτυξιακή διαδικασία αυτού του τόπου.
Έχει αποτύχει η δημόσια διοίκηση στην Ελλάδα, με διαχρονικές συνευθύνες των δύο πολιτικών δυνάμεων που κυβέρνησαν τούτο τον τόπο. Και δεν το υποστηρίζω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτό για να συγκριθούμε, για να συγκριθεί η σημερινή πολιτική με το παρελθόν, αλλά για να μπορέσει αυτή η πολιτική, όχι ως διεκπεραιωτική διαδικασία αλλά ως διαδικασία που επιλύει προβλήματα, να συγκρίνεται με τις ανάγκες του παρόντος αλλά και του μέλλοντος.
Δεν θέλω να διεκτραγωδήσω καταστάσεις οι οποίες μαρτυρούν και αναδεικνύουν αντιφατικές συμπεριφορές και των δύο κομμάτων. Χαρακτηριστικά όμως θα σας πω ότι έχω στα χέρια μου διάφορες ερωτήσεις και τροπολογίες συναδέλφων και των δύο παρατάξεων, και της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ., και αντιστρόφως, όπου ανάλογα με το εάν ευρίσκοντο στην Αντιπολίτευση ή στην Κυβέρνηση ζητούσαν, για παράδειγμα, να τακτοποιηθούν οι επιτυχόντες του διαγωνισμού 1998 του ΑΣΕΠ. Τι γίνεται αναφορικά με τη σχέση εμπιστοσύνης που μπορεί να έχει ο πολίτης, οι νέοι άνθρωποι στους οποίους αναφέρθηκε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Ευθυμίου; Ποια σχέση εμπιστοσύνης διαμορφώνει αυτό το κράτος με τους νέους ανθρώπους, με τους πολίτες, όταν οι πολίτες αυτής της χώρας διαπιστώνουν ότι οι πολιτικές απόψεις και οι πολιτικές δεσμεύσεις κυμαίνονται αναφορικά με τη συγκυρία και με τη θέση στην οποία βρίσκεται η κάθε πολιτική δύναμη επίσης κάθε φορά, δηλαδή Κυβέρνηση ή Αντιπολίτευση;
Χρειάζεται αναμφισβήτητα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να γίνει μια βαθιά τομή στο ζήτημα της δημόσιας διοίκησης. Και θα σας έλεγα ότι αν δεν λειτουργούσαμε με βάση την υπάρχουσα κατάσταση κι αν βρισκόμασταν σε μηδενικό σημείο πολιτικής ζωής βεβαίως δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα με το νομοσχέδιο που φέρνει η Κυβέρνηση και εισηγείται ο κύριος Υπουργός. Όμως έχουμε μία προηγούμενη κατάσταση, η οποία πρέπει να αντιμετωπιστεί με τον πλέον δίκαιο και αντικειμενικό τρόπο, για να μην έχουμε συν τοις άλλοις και προβλήματα σαν αυτά που θα εκθέσω επιγραμματικά.
(DP)






(4MB)
Θα αναγκαστείτε, κύριε Υπουργέ -και σας το λέω καλοπροαίρετα- να φέρετε καινούριο νομοθέτημα αμέσως μετά τον Απρίλιο μήνα. Διότι οι ανάγκες οι ίδιες θα σας οδηγήσουν στην επιλογή μιας καινούριας νομοθεσίας, προκειμένου να αντιμετωπίσετε προβλήματα αναγκών τα οποία θα είναι έντονα και θα πιέζουν. Θα αναγκαστείτε να νομοθετήσετε. Και θα αναγκαστείτε διότι και οι ανάγκες των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι υπαρκτές και οι ανάγκες σε άλλες διευθύνσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα είναι, επίσης, υπαρκτές και θα κληθείτε αυτές τις ανάγκες να τις αντιμετωπίσετε με μια καινούρια νομοθετική ρύθμιση.
Εγώ ειλικρινά σας το λέω εύχομαι να μην το χρειαστεί ο τόπος αυτό το καινούριο νομοθέτημα, αλλά εκτιμώ ότι οι ίδιες συνθήκες θα σας οδηγήσουν στο να ανταποκριθείτε σε αυτήν την ανάγκη που η ίδια η ζωή θα γεννήσει. Επίσης, κύριε Υπουργέ, θα αντιμετωπίσετε πρόβλημα όχι εσείς, όλοι μας. Θα αντιμετωπίσει πρόβλημα το ελληνικό δημόσιο αναφορικά με προσφυγές οι οποίες θα υπάρξουν, με την επίκληση της ευρωπαϊκής κοινοτικής νομοθεσίας σε σχέση με την μη αναγνώριση της προσαύξησης της εμπειρίας, της προϋπηρεσίας.
Θυμηθείτε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι –άλλωστε είναι ακόμα παρόντα τα προβλήματα- τι συμβαίνει με το περίφημο, το περιβόητο Προεδρικό Διάταγμα 164 του τέως Υπουργού του κυρίου Παυλόπουλου. Ακόμη είναι γεμάτες οι αίθουσες των δικαστηρίων, εκκρεμούν προδικαστικά ερωτήματα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και δεν έχει ακόμη οριστικά διευθετηθεί το θέμα. Παρόμοιες καταστάσεις θα αντιμετωπίσει ο τόπος, θα αντιμετωπίσει η διοίκηση με προσφυγή πολιτών στα δικαστήρια με την επίκληση της κοινοτικής Οδηγίας αναφορικά με την μη προσμέτρηση της αυξημένης προϋπηρεσίας, όπως η σχετική Κοινοτική Οδηγία επιτάσσει.
Περαιτέρω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν χρειάζονταν μια πραγματική αποτίμηση εν ονόματι της αναγκαιότητας της τομής που πρέπει να γίνει στην δημόσια διοίκηση. Εγώ συνομολογώ αυτό που είπε ο κύριος Υπουργός ότι χρειάζεται να γίνει τομή, αλλά εν ονόματι αυτής της τομής δεν έπρεπε να υπάρξει μια απογραφή της κατάστασης της δημόσιας διοίκησης; Πόσες θέσεις χρειάζονται, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και στη βάση ποιων οργανισμών, οι οποίοι στην μεγάλη τους πλειοψηφία είναι οργανισμοί του απώτερου παρελθόντος και υπάρχουν και άλλοι οι οποίοι έχουν περιέλθει εκ των πραγμάτων σε αχρηστία και δεν είναι δυνατόν να οδηγήσουν στην ορθή καταγραφή των πραγματικών αναγκών της δημόσιας διοίκησης. Και αυτή η καταγραφή, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι αναγκαίο στοιχείο, όταν επιβάλλεται και όταν θέλουμε -εμείς θέλουμε- να γίνει αυτή η βαθιά τομή στη δημόσια διοίκηση.
Φοβάμαι ότι αυτά από την ώρα που απουσιάζουν δεν υπηρετούν ένα καινούριο κεφάλαιο, μια καινούρια πορεία για το χώρο της δημόσιας διοίκησης και μάλιστα μιας δημόσιας διοίκησης που την χρειαζόμαστε να είναι σύγχρονη, αποτελεσματική μέσα στην εξαιρετικά σύνθετη, όχι μόνο οικονομικά, όχι μόνο δημοσιονομικά, αλλά ευρύτερα σύνθετη και πολύπλοκη πραγματικότητα. Πολύ δε περισσότερο όταν είναι ανάγκη γι’ αυτόν τον τόπο να εντάξει ως σημαντικό μέγεθος τη δημόσια διοίκηση στην οφειλόμενη αποκέντρωση και στην περιφερειακή συγκρότηση του κράτους.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εσείς της Νέας Δημοκρατίας, ευτελίσατε στην κυριολεξία την διαδικασία της συνέντευξης, με αποτέλεσμα να είναι απαξιωμένη στην συνείδηση των πολιτών και κυρίως να μην επιλέγεται η συνέντευξη η οποία, κατά τη γνώμη μας, είναι αναγκαία –παντού συμβαίνει αυτό σε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό χώρο- υπό την προϋπόθεση της αντικειμενικότητας και των στοιχείων που θα υπηρετούν την διαφάνειά της και τον πλήρη έλεγχο του περιεχομένου της συνέντευξης, όπως άλλωστε έχει νομολογήσει πολύ συστηματικά και το Συμβούλιο της Επικρατείας, μια συνέντευξη η οποία είναι δυνατόν να ελέγχεται ως προς την αντικειμενικότητά της.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ)
(DE)

(4DP)
Γιατί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι χρήσιμη; Επειδή την ευτέλισε η διαδικασία που ακολούθησε η Νέα Δημοκρατία; Προφανώς όχι. Δεν αρκεί αυτό ως δικαιολογητικός λόγος.
Χρειάζεται, κύριε Υπουργέ, η συνέντευξη, αλλά χρειάζεται με τις εγγυητικές εκείνες προϋποθέσεις που δε θα αφήνουν περιθώριο για μεροληψία, αλλά και για πολιτικοκομματική ιδιοτέλεια και βεβαίως, με ένα συντελεστή μοριοδότησης όχι υψηλό, χαμηλό, για να μπορούν να προβάλλονται και να αξιολογούνται τα άλλα στοιχεία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επανέρχομαι στο θέμα της προϋπηρεσίας.
Κύριε Υπουργέ, εμείς δε ζητάμε διάκριση μεταξύ προϋπηρεσίας στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Όποια προϋπηρεσία μοριοδοτείται για το δημόσιο, να μοριοδοτείται και εκείνη η οποία προέρχεται από τον ιδιωτικό τομέα, την αποδεδειγμένη, εκείνη η οποία καταγράφεται με όλα τα στοιχεία που δε μπορούν να την αμφισβητήσουν.
Κατά συνέπεια, η δική μας θέση εξασφαλίζει το στοιχείο της αντικειμενικότητας και δε θέλει να διακρίνει μεταξύ εκείνων που με διάφορους τρόπους εντάχθηκαν με αυτές τις ποικιλόμορφες συμβάσεις στο δημόσιο. Δε θέλει να τους διακρίνει αυτούς μεροληπτικά υπέρ εκείνων οι οποίοι εργάστηκαν αποδεδειγμένα στον ιδιωτικό τομέα και απέκτησαν και αυτοί την προϋπηρεσία τους.
Και λέω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι αυτό είναι στοιχείο δικαιοσύνης απέναντι στους νέους ανθρώπους, όταν αναζητούν μια θέση στο δημόσιο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι δυνατόν να πορευθεί ο τόπος με αυτή την ποικιλότητα των διαφόρων συμβάσεων που υπάρχουν στο ελληνικό δημόσιο. Ο Ειδικός Αγορητής, ο αγαπητός συνάδελφος, ο κ. Τσούκαλης, εκ μέρους του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, αναφέρθηκε στις μορφές των συμβάσεων που υπάρχουν και θα εξακολουθήσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα να υπάρχουν και να δημιουργούν τεράστια προβλήματα στη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης. Αυτές οι καταστάσεις πρέπει να αντιμετωπιστούν αναμφισβήτητα.
Και σας προτείναμε, κύριε Υπουργέ, ένα μεταβατικό στάδιο με τις επιμέρους προτάσεις μας, οι οποίες, εάν υιοθετηθούν από εσάς, είναι δυνατόν να αντιμετωπίσουν αυτή τη μετάβαση από το συγκεκριμένο υπάρχον νομοθετικό καθεστώς σε μια λύση η οποία θα είναι οριστική και θα είναι εκείνη η λύση η οποία -τα δικά σας λόγια παρακολουθώ- θα υπηρετεί μια νέα δημόσια διοίκηση ικανή να ανταποκρίνεται στις αξιώσεις και στις διεκδικήσεις των Ελλήνων πολιτών.
Δεχθείτε αυτή τη μεταβατικότητα, δεχθείτε αυτές τις επιμέρους προτάσεις που σας έχουμε κάνει, οι οποίες θεωρούμε ότι είναι χρήσιμες.
Κύριε Υπουργέ, με απόλυτη πολιτική σαφήνεια το νομοθέτημά σας έχει θετικές ρυθμίσεις. Και το πρώτο μεγάλο θετικό στοιχείο είναι ότι καλείται το Α.Σ.Ε.Π. να αποφαίνεται κυριαρχικά, με αντικειμενικότητα και αξιοκρατία για όλα τα ζητήματα των προσλήψεων. Εμείς σε καμία περίπτωση δεν το υποτιμούμε. Θεωρούμε, όμως και όλα εκείνα που προανέφερα ότι είναι πάρα πολύ κρίσιμα για την τομή που θέλετε να κάνετε.
Φοβάμαι ότι δε θα το δεχθείτε. Είστε οχυρωμένοι πίσω από την αντίληψη ότι είναι το απόλυτα καλό αυτό που περιέχεται στο νομοθέτημά σας και ανιχνεύω, ενδεχομένως και μια άλλη επιφύλαξή σας. Ποια είναι η άλλη επιφύλαξη; Ότι μια τομή που δε γίνεται σήμερα και έχει ένα μεταβατικό στάδιο ενδεχομένως να εγκυμονεί τον κίνδυνο της αφομοίωσης από τα γεγονότα που θα αναπτυχθούν και τις καταστάσεις στο ενδιάμεσο αυτό στάδιο, στο μεταβατικό στάδιο. Αυτός ο φόβος, όμως, δεν είναι βάσιμος. Και δεν είναι βάσιμος, διότι μπορεί να αποκρούεται και να απομακρύνεται και να καταστρέφεται ως φοβικό πολιτικό ζήτημα από την ώρα που υπάρχει σαφής πολιτική βούληση. Και αυτό είναι το ζητούμενο.
(NP)
(4DE)

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Ευχαριστούμε τον κύριο Κουβέλη.
Το λόγο έχει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Αστέριος Ροντούλης.
Ορίστε, κύριε Ροντούλη, έχετε το λόγο για 12 λεπτά.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Ευθυμίου, επιτρέψτε μου να σας πω, ως φιλόλογος και εγώ, ότι αν διαβάσετε προσεκτικά τα Ηθικά Νικομάχεια, θα δείτε ότι σε κάποιο σημείο λέει: Η μεγάλη αρετή του ανδρός –και θα πρέπει να το ακολουθούν οι μεγαλύτεροι, για να παραδειγματίζονται οι μικρότεροι- είναι η ταυτότητα λόγων και έργων, δηλαδή η συνέπεια.
Για να δούμε τώρα από τα πρώτα βήματα τη συνέπεια του ΠΑ.ΣΟ.Κ., της δικής σας Κυβέρνησης, κύριε Υπουργέ.
Διατυμπανίσατε σε όλο τον κόσμο μια μεγάλη τομή. Οι θέσεις ευθύνης –παραδείγματος χάριν, γενικών γραμματέων των περιφερειών κ.λπ.- θα πληρώνονταν με βιογραφικά, τα οποία θα έδειχναν ποιοι ήταν οι άξιοι, οι άριστοι και όχι οι αρεστοί. «Μεγάλη τομή στη διοίκηση του κράτους!» φώναζε ο κύριος Παπανδρέου.
Το αποτέλεσμα; Οι γενικοί γραμματείς των περιφερειών είναι είτε αποτυχόντες υποψήφιοι Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είτε διατελέσαντες Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Αυτό είναι, κύριε Υφυπουργέ, το δείγμα γραφής της αξιοσύνης, της αξιοκρατίας και όλων των μεγάλων εννοιών που επαγγέλλεσθε;
Πρέπει να σας πω ότι η κριτική αυτή, που τώρα σας ασκώ, σας ασκείται στα καφενεία της επικράτειας από τα στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ., όχι από εμάς. Πηγαίνετε να δείτε τι γίνεται στην περιφέρεια, προτού να το παίξετε κήνσορες και τιμητές των πάντων.
Δεύτερον. Κύριε Ευθυμίου, φέρατε στην Αίθουσα ένα ατυχέστατο παράδειγμα και απορώ εσείς, ένας έμπειρος κοινοβουλευτικός άνδρας, πώς κάνατε ένα τέτοιο ατόπημα. Αναφερόμενος στη συνέντευξη –δώσατε και έκταση στο θέμα- των ΕΠ.ΟΠ., καυτηριάσατε την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Να την καυτηριάσουμε εκεί που πρέπει. Όμως, η συνέντευξη για τους ΕΠ.ΟΠ. δεν είχε καμιά σχέση με το Α.Σ.Ε.Π. Πώς το φέρατε ως παράδειγμα στην Αίθουσα και αρχίσατε να αναλύετε αυτό το πράγμα; Δεν μπορώ να το καταλάβω.
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ: Κύριε Ροντούλη, είπα ότι αυτοί οι χώροι ήταν εκτός Α.Σ.Ε.Π.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Καλά, καλά. Καταλάβαμε. Κατάλαβαν όλοι όσοι άκουσαν.
Τώρα, κύριε Υφυπουργέ, εγώ θα περίμενα από εσάς, για να πιστέψω απολύτως αυτά που λέτε και για να σας χειροκροτήσω, να φέρετε εδώ έναν κατάλογο και να λέτε: Αυτοί, κύριε Ροντούλη, είναι οι 350 χιλιάδες που διόρισε η Νέα Δημοκρατία κατά δήμο, κατά νομαρχία, κατά περιφέρεια! Τα έχετε τα στοιχεία. Υπουργείο Εσωτερικών είστε. Πού είναι αυτός ο κατάλογος, να τον δω και εγώ; Να δω ότι είναι 350 χιλιάδες, να καυτηριάσω τη Νέα Δημοκρατία και να πω: Μπράβο, κύριε Υπουργέ! Τώρα κάτι πάει να γίνει. Πετάτε εδώ πέρα στο Βήμα 350 χιλιάδες.
Εγώ έχω απέναντί μου τον συντοπίτη μου, πρώην Υφυπουργό κύριο Ζώη, ο οποίος στο Δήμο Τυρνάβου δεν διόρισε ούτε έναν! Γιατί εγώ είμαι από χωριό. Είμαι από τον Τύρναβο, κύριε Υπουργέ. Άρα, πρώτος θα έλεγα ότι «ναι» έχετε δίκιο.
Εγώ, λοιπόν, περιμένω από εσάς τώρα, για να φανείτε αξιόπιστος στα μάτια του Κοινοβουλίου –μέχρι την Πέμπτη διαρκεί η συζήτηση- να φέρετε έναν κατάλογο εδώ –και θα σας χειροκροτήσω εγώ από τα έδρανα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού- που να λέτε: Αυτοί είναι οι 350 χιλιάδες. Να μου πείτε: Δήμος Τυρνάβου, Δήμος Κοζάνης, Δήμος Θεσσαλονίκης. Μήπως, όμως, οι προσλήψεις αυτές γίνονταν και –εγώ θα βάλω και το «και»- από πρωτοκλασάτα στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ., δημάρχους κ.λπ., που τώρα έγιναν και Βουλευτές; Για να μη συνεχίσω.
Άρα, είπαμε να λέμε κάποια πράγματα, αλλά πρώτα απ’ όλα συνέπεια λόγων και έργων και, δεύτερον, για να γίνετε πιστευτοί, αυτοκριτική. Διότι αυτός που κάνει την αυτοκριτική του δείχνει στον άλλο τις αγαθές του προθέσεις. «Δεν θέλω πονηρά να συμπεριφερθώ. Πράγματι, λέω την αλήθεια, την τεκμηριώνω, την πιστοποιώ, σας τη δείχνω και αναλαμβάνω το κόστος της ευθύνης.»
(TR)
(NP)
Διότι, εδώ πρέπει να παραδεχθείτε, κύριε Υπουργέ, ότι αυτό το πελατειακό κράτος που το καυτηριάζουμε όλοι και εσείς πρώτος, εγώ θα πω, με τις αγαθές σας προθέσεις, δεν έγινε εν κενώ. Και το ΠΑΣΟΚ συνέβαλε στο στήσιμο αυτού του πελατειακού κράτους. Δεν άκουσα τίποτα γι’ αυτό. Για όλα φταίει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στα πέντε χρόνια, άμοιρο ευθυνών το ΠΑΣΟΚ, λευκή περιστερά το ΠΑΣΟΚ, ωσάν να μην ξέρει ο κόσμος τι έγινε κατά την περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ, ποιος έστησε αυτό το σκληρό πελατειακό μηχανισμό.
Άρα, λοιπόν, εγώ θα περίμενα την αυτοκριτική του Υπουργού, διότι θα βάζατε τότε στέρεες βάσεις στο νέο εγχείρημα. Έχω, όμως, αγαπητοί συνάδελφοι - ακούστε τώρα κάτι για να δείτε πώς συμπεριφέρονται οι του ΠΑ.ΣΟ.Κ.- το πρόγραμμά σας εδώ και θα σας πω για το πρόγραμμα που επικαλεσθήκατε. Ακούστε τώρα πως συμπεριφέρθηκε το ΠΑΣΟΚ. Νόμος 2190/1994, ο περιβόητος νόμος Πεπονή. Αν, ήσασταν τότε -εγώ διάβασα τα Πρακτικά, αγαπητοί συνάδελφοι- αν διαβάζατε τα Πρακτικά τότε, αυτά που έλεγε ο κύριος Υπουργός, είναι το ίδιο, το ίδιο κλίμα. Δηλαδή, αμέσως μετά τη διακυβέρνηση της χώρας από την κυβέρνηση Μητσοτάκη ήρθε μία νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Τότε, επαγγέλονταν το ΠΑΣΟΚ ακριβώς το ίδιο, χτύπημα στο πελατειακό κράτος, χτύπημα στο κατεστημένο, αξιοσύνη, αξιοκρατία, παντού κ.λπ., και εις επίρρωση αυτών των λόγων, έχουμε το νομοθέτημα Πεπονή.
Ακούστε, τώρα, τι έγινε με το νομοθέτημα Πεπονή. Θα το καταθέσω και εγώ στα Πρακτικά.
Στο άρθρο 15 παράγραφος 8, μία που αρέσκεστε στα Πρακτικά, κύριε Υπουργέ, λέει: «Απαγορεύεται η λειτουργία ιδιωτικών φροντιστηρίων ή η οργάνωση προγραμμάτων ή μαθημάτων από ιδιωτικά φροντιστήρια ή ινστιτούτα ή σχολές για προετοιμασία συμμετοχής σε διαγωνισμούς καθιερούμενους ή προβλεπόμενους με τον παρόντα νόμο». Το ΠΑΣΟΚ το έκανε αυτό. Συνεχίζει: «Παράβαση της παρούσας διάταξης από σχολές, φροντιστήρια, ινστιτούτα, κέντρα, οποιασδήποτε ονομασίας που λειτουργούν για υποψηφίους άλλων κατηγοριών, συνεπάγεται αφαίρεση της άδειας λειτουργίας». Εσείς το κάνατε αυτό, το ΠΑΣΟΚ. Το καταθέτω για τα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Αστέριος Ροντούλης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Έχω να σας καταθέσω ακόμα, κύριε Υπουργέ - δεν θα πω ονόματα για ευνόητους λόγους- κατάλογο φροντιστηρίων διαγωνισμών του δημοσίου. Δηλαδή, αυτοί οι άνθρωποι, επιχειρηματίες όντες, αφού βρήκαν το κράτος που βρήκαν, καλά κάνουν, έρχονται και λένε «διαφημιζόμαστε, εμείς μπορούμε να σας κάνουμε να περάσετε το ΑΣΕΠ», επωφελούμενοι του ονείρου που έχει κάθε Έλληνας να μπει στο δημόσιο. Εδώ είναι κατάλογος των φροντιστηρίων, τον καταθέτω και αυτόν, χωρίς να τον αναγνώσω.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Αστέριος Ροντούλης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέντα κατάλογο, ο οποίος βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Ξέρετε την πίτα, κύριε Υπουργέ, τώρα που θεοποιείτε το ΑΣΕΠ; Την πίτα την ξέρετε που θα παιχτεί γύρω από τους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ; Να σας την πω εγώ την πίτα; Εκατόν είκοσι πέντε εκατομμύρια ευρώ, με μετριοπαθείς υπολογισμούς. Κατά μέσο όρο 3.000 με 5.000 ευρώ για τον υποψήφιο σε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, αυτό που πάτε να θεοποιήσετε δηλαδή. Αυτήν την παράμετρο την έχετε σκεφτεί, τι θα κοστίσει; Καλά μας λέτε τί κοστίζει στο δημόσιο το σαθρό σύστημα που στήσατε και εσείς και η Νέα Δημοκρατία. Τώρα θα μας πείτε τι θα κοστίσει στον Έλληνα φορολογούμενο, στην ελληνική οικογένεια το νέο σύστημα; Το αποκρύβετε αυτό. Και το αποκρύβετε, ενώ σας λέω πόση είναι η πίτα και ενώ ο δικός σας νόμος από το ’94 απαγορεύει να στήνεται το παιγνίδι αυτό. Και απορώ, αυτοί οι άνθρωποι που λειτουργούσαν και διαφημίζονταν έτσι σωρηδόν, έκοβαν αποδείξεις; Και αν έκοβαν αποδείξεις, με ποια αρχή τις έκοβαν πάνω στην απόδειξη; Και ποια η ελεγκτική αρχή του ΠΑΣΟΚικού κράτους τόσα χρόνια;
(XF)
(4TR)
Άρα, μην ωραιοποιείτε τα πράγματα, διότι η πραγματικότητα είναι οδυνηρότατη και σας διαψεύδει.
Έρχομαι στο πρόγραμμά σας. Εμείς, κύριε Υπουργέ, τα διαβάζουμε –η Νέα Δημοκρατία μπορεί να μη τα διαβάζει- και βάσει των αναγνωσμάτων διαμορφώνουμε και τη θέση μας για να ξέρουμε τι είπε και ο ΛΑ.Ο.Σ., διότι ψάχνετε να βρείτε συμμάχους, αλλά δεν μας ακούτε καλά. Να μας ακούτε καλά.
Λέτε –δεν ξέρω αν είστε και ο συντάκτης του κειμένου, προφανώς είστε- «οι συμβάσεις έργου με φυσικά πρόσωπα καταργούνται με το απαραίτητο μεταβατικό στάδιο». Και ερχόμαστε λοιπόν εμείς και λέμε: Αυτό το «απαραίτητο μεταβατικό στάδιο» πόσο είναι για σας; Εμείς σας το οριοθετήσαμε -είπα να το ακούσω και από σας- μεταβατικό στάδιο μέχρι τέλη του 2011, για δύο λόγους:
Πρώτον, ο πολίτης που ενεπλάκη σε αυτή τη διαδικασία και είναι ενδιαφερόμενος πρέπει να έχει μια παράταση για να ρυθμίσει τη ζωή του. Διότι αλλιώς ήταν ρυθμισμένη η ζωή του και αλλιώς γίνονται τώρα τα πράγματα. Θα μου πείτε: Έπρεπε να γνωρίζει το πρόγραμμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Εγώ θα συμφωνήσω μαζί σας. Ο πολίτης ο ενημερωμένος που θέλει να ψηφίζει σωστά, πρέπει να διαβάζει. Αλλά υπάρχει και η ευαισθησία, η μέριμνα του κράτους που λέει ότι υπάρχει μια συνέχεια της διοίκησης. Άρα, ο πολίτης θα πρέπει, ενώ είχε το άλφα στάτους, να μεταφερθεί σε ένα βήτα στάτους. Αυτό πρέπει να το λάβουμε υπόψη.
Δεύτερον, πράγματι θα δείτε στην πράξη ότι θα υπάρξουν προβλήματα στη λειτουργία διαφόρων οργανισμών. Θα καταρρεύσει η λειτουργία κάποιων οργανισμών. Θα σας δώσω πάλι ένα παράδειγμα, γιατί εμείς μιλάμε πάντα με παραδείγματα.
Υπάρχουν στις περιφέρειες με την εμπλοκή και της Ελληνικής Εταιρεία Τοπικής Αυτοδιοίκησης και Ανάπτυξης, της ΕΕΤΑΑ, τα τμήματα που ασχολούνται με την αστική κατάσταση αλλοδαπών και μετανάστευσης. Έρχεται η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. –προσέξτε τώρα την αντιφατικότητα της πολιτικής- και λέει «εγώ θα δώσω στους μετανάστες δεύτερης γενιάς, ελληνική υπηκοότητα».
Εμείς διαφωνούμε κάθετα σ’ αυτό το πράγμα. Δεν θα σταθώ σ’ αυτό, όμως. Θα σταθώ σ’ αυτά που λέτε εσείς. Και ενώ κάνετε αυτή την εξαγγελία, αυτά τα κέντρα που θα αναλάβουν το βάρος αυτό, θα υποστελεχωθούν σε δραματικό βαθμό.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τα έχετε σκεφτεί όλα αυτά; Τα έχετε συνυπολογίσει;
Εδώ εδράζεται, λοιπόν, η δική μας θέση περί του μεταβατικού σταδίου, το οποίο εσείς ο ίδιος το είπατε προεκλογικά.
Εδώ στην Αίθουσα παίχτηκε ένα υποκριτικό παιχνίδι. Άλλαξαν οι ρόλοι και ακούσαμε αυτά που ακούσαμε. Η αλήθεια είναι ότι και τα δύο κόμματα έστησαν ένα πελατειακό κράτος. Αλλά αυτό το πελατειακό κράτος για να συνεχίσει να τροφοδοτεί τις στρατιές των πελατών, πρέπει να έχει δημοσιονομική ευρωστία και όχι καχεξία. Έλα, όμως, που τώρα πέσαμε σε δημοσιονομική στενωπό, σε εκτροχιασμό, όπως αρέσκεται να λέει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Άρα, δεν μπορεί πλέον να τροφοδοτεί το πελατειακό σύστημα, τον στρατό των πελατών. Και καλούνται αυτοί οι άνθρωποι πρώτοι να πληρώσουν το μάρμαρο της δημοσιονομικής προσαρμογής. Αυτή είναι σκέτα-νέτα η πραγματικότητα. Και τα ωραία λόγια περί αξιοσύνης, αξιοκρατίας και τα συναφή, ξέρουμε τι έγιναν κατά το παρελθόν και γνωρίζει και ο ελληνικός λαός.
Κύριε Υπουργέ, αν θέλετε να στήσετε ένα κράτος πράγματι αξιοκρατικό, πρέπει να αντιληφθείτε το εξής. Δεν μπορεί η δημόσια διοίκηση, ο δημόσιος υπάλληλος, να είναι δέσμιος της πολιτικής εξουσίας. Θα πρέπει να υπάρξει το αυτεξούσιο του δημοσίου υπαλλήλου. Τώρα όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν είναι τυχαίο που βγαίνουν και δηλώνουν την πολιτική τους ταυτότητα, αντί να δηλώνουν την επαγγελματική τους επάρκεια και την επιστημονική τους συγκρότηση. Γιατί γίνεται αυτό το πράγμα; Δεν σας έχει προβληματίσει ποτέ;
Άρα, πρέπει να σπάσει αυτός ο ομφάλιος λώρος, που δεν είναι ομφάλιος λώρος, είναι καπέλωμα της ανεξάρτητης δημόσιας διοίκησης από την πολιτική εξουσία, διότι εδώ ο κάθε Υπουργός, μέχρι και ο δήμαρχος της πιο μικρής πόλης, θεωρεί ότι είναι το άπαν, θεωρεί ότι αν κάποιος από την υπαλληλία αντιδράσει σε αυτά που του λέει, είναι μέγα ολίσθημα.




(ZE)
(XF)
‘Αρα λοιπόν, πρέπει να φύγουμε από αυτή την αντίληψη. Και για να φύγουμε από αυτή την αντίληψη δεν πρέπει να θεοποιείται το ΑΣΕΠ γιατί σε λίγο θα μας κάνετε να πιστέψουμε ότι θα βγάζουμε και Πρόεδρο Δημοκρατίας μέσω ΑΣΕΠ έτσι όπως το πάτε! Θα πρέπει αντιθέτως να ενισχύσετε …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Κύριε Ροντούλη, παρακαλώ ολοκληρώστε.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Τελειώνω κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Αυτό περιμένω και εγώ, αλλά δεν βλέπω να γίνεται.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Θα πρέπει να ενισχύσετε την Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης πραγματικά και όχι στα λόγια.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Μετά τους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους συνεχίζουμε με τον κατάλογο των Βουλευτών.
Το λόγο έχει ο κύριος Ιωάννης Αμοιρίδης, Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ .
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Αγαπητοί συνάδελφοι, όταν ξεκίνησε ο κύριος Ροντούλης, νόμιζα ότι μιλάει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας. Στην πορεία βέβαια το πήγε λίγο πιο δεξιά.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Τη θέση μας τη ξέρετε; Φαίνεται δεν ήσασταν στην Αίθουσα από την αρχή.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Να σταματήσουν οι διάλογοι παρακαλώ για να αρχίσουμε τη συζήτηση.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Χάσατε επεισόδια, κύριε Αμοιρίδη!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Κύριε Ροντούλη, 15 λεπτά μιλούσατε!
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Παρακολουθώ το λόγο σας κύριε συνάδελφε, που είναι πάντα σταθερός. Όπως είπατε προχθές ότι άλλα λέμε και άλλα κάνουμε και σήμερα μας είπατε, καλά τα είπατε στο πρόγραμμα, κάνετε άλλα σήμερα. Ποιος διαβάζει το πρόγραμμα; Και σήμερα που εφαρμόζουμε το πρόγραμμα, λέτε γιατί το εφαρμόζετε αφού δεν το διαβάζει κανείς!
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Μη χαλάτε την πολυκατοικία!
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Κύριε Παυλόπουλε, για σας έχω μία ερώτηση: Πώς είναι δυνατόν επτακόσια, χίλια άτομα στην καθαριότητα να προσλάβετε με συμβάσεις έργου; Εγώ ξέρω ότι οι συμβάσεις έργου γίνονται μόνο σε ΠΕ και ΤΕ. Συμβάσεις έργου ΥΕ; Εγώ από το 2004 που ήμουν δήμαρχος και ερχόμουν σε εσάς πήρα τρείς συμβάσεις έργου, τρείς μηχανικούς που χρειαζόμουν. Στην καθαριότητα πάντα με το ΑΣΕΠ κάναμε προκήρυξη για οκτάμηνο. Συμβάσεις έργου στην καθαριότητα; Εγώ πρώτη φορά το ακούω είκοσι χρόνια στην Αυτοδιοίκηση. Πώς γίνεται στο Δήμο της Αθήνας επτακόσιοι, οκτακόσιοι, να μπαίνουν με σύμβαση έργου; Αυτό δεν το κατάλαβα. Εγκρίνονται δηλαδή σε ένα Δήμο μόνο οκτακόσιες συμβάσεις έργου για την καθαριότητα ΥΕ;
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Θέλετε μία απάντηση;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Βεβαίως.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, με την άδειά σας .
Κύριε Αμοιρίδη, έχετε διατελέσει Δήμαρχος και πετυχημένος και ξέρετε την εκτίμησή μου.
ΚΩΣΤΑΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Τι θα γίνει τώρα; Περιμένουμε να μιλήσουμε κύριε Πρόεδρε!
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: ΟΙ Δήμοι οι οποίοι έχουν τεράστιο πρόβλημα λόγω της έκρηξης του πληθυσμού, δεν μπορούν να συμβιβάσουν τις πραγματικές ανάγκες και τις εποχιακές που έχουν κάθε φορά με το ότι πρέπει να έχουν μία υπηρεσία καθαριότητας που τους έχει φορτωθεί από το κράτος. Όταν εγώ ζήτησα να τους επιτρέψουν να κάνουν συμβάσεις με εργολάβους για να μπορούν να παίρνουν τα σκουπίδια, έπεσε ο προσκείμενος προς εσάς κύριος Θέμης Μπαλασόπουλος και μου είπε ότι προτιμάτε εσείς ως ΠΑ.ΣΟ.Κ με την ΠΟΕ Ο.Τ.Α. να έχετε τους ανθρώπους με τα μπλοκάκια, αντί να γίνονται συμβάσεις πέρα και έξω πολλές φορές από τους Δήμους …
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Μπλοκάκι έργου στο καθαρισμό πρώτη φορά το ακούω!
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Όταν θέλετε να έχετε μπλοκάκι, φταίτε εσείς μέσω της ΠΑΕ Ο.Τ.Α. και του κυρίου Θέμη Μπαλασόπουλου. Αυτή είναι η απάντηση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Κύριοι συνάδελφοι, σας παρακαλώ να σταματήσει ο διάλογος.
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, μία αναγκαία διευκρίνιση με τα Πρακτικά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Ορίστε, κύριε Ευθυμίου.
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ: Κύριε Παυλόπουλε είμαι απόλυτα βέβαιος ότι μέσα στο συνειρμό του λόγου δεν εννοούσατε προφανώς ότι ο κύριος Μπαλασόπουλος Πρόεδρος ΠΟΕ Ο.Τ.Α. σας είπε ότι εκ μέρους του ΠΑ.ΣΟ.Κ συμφωνώ με κάτι! Προφανώς αναφέρεστε στη συνδικαλιστική του ιδιότητα και θα ήθελα να ερμηνευτεί στα Πρακτικά.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι. Αναφέρομαι …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Κύριε Παυλόπουλε, δεν έχετε το λόγο! Τι θα γίνει; Υπάρχει ομιλητής. Εσείς θα μιλάτε και ο ομιλητής θα είναι στο Βήμα; Είναι δυνατόν;
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Δε μπορεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ να παίζει αυτό το παιχνίδι το οποίο παίζεται εδώ μέσα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Κύριε Παυλόπουλε, δεν έχετε το λόγο!
Να μη γραφεί τίποτα στα Πρακτικά παρακαλώ.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Κύριε Παυλόπουλε, δεν έχετε το λόγο! Μπορείτε έτσι αυθαίρετα να παίρνετε το λόγο;
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Μου τον δώσατε επί προσωπικού κύριε Πρόεδρε.
(BA)
(4ZE)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Επί προσωπικού σας έδωσα το λόγο. Ενώ είναι ο ομιλητής στην Έδρα, σας έδωσα το λόγο επί προσωπικού;
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Επί προσωπικού.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Μα, είναι δυνατόν;
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Αναφέρθηκε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος σε εμένα και θα πάρει απάντηση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Είναι δυνατόν έμπειροι κοινοβουλευτικοί! Θα σας παρακαλέσω.
Κύριε Αμοιρίδη, συνεχίστε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μπορεί να κρίνουν οι συνάδελφοι, ότι πρωτοτυπούσε ο Δήμος της Αθήνας σε συμφωνία με το Υπουργείο Εσωτερικών, όχι να παραβεί τον Κώδικα, τα πάντα. Ας τολμούσα εγώ κάποια στιγμή σαν δήμαρχος να κάνω τέτοιες συμβάσεις, θα ήμουν δεμένος, δεν θα τις πλήρωνε ο επίτροπος πρώτα απ’ όλα.
Εν πάση περιπτώσει, έτσι καταργείται ο ΑΣΕΠ, έτσι καταργούνται η αντικειμενικότητα, η ισότητα, η διαφάνεια. Άρα, γιατί δεν έγινε τόσα χρόνια ένας διαγωνισμός -τόσα χρόνια είχαν μπροστά και είχαν και το 50% όλοι αυτοί- για μόνιμους στην καθαριότητα στην Αθήνα και να έχει τελειώσει το ζήτημα; Ούτε εσείς, όμως, το κάνατε. Μέχρι το 2007 δώσατε την παράταση και βάλατε το 50% γι’ αυτούς που δεν μονιμοποιήθηκαν με το διάταγμα του 2004. Και τι κάνατε το 2007; Το πήγατε το 2010 -γιατί δεν κάνατε προκήρυξη στο δημόσιο να τους κάνετε μόνιμους;- και το 2010 θα το πηγαίνατε στο 2014, γιατί τους θέλετε όμηρους. Το ίδιο έγινε και με τα stage, που πήγαινε ο κάθε Βουλευτής με ένα χαρτί, χωρίς να είναι συμπληρωμένο το όνομα. Για να προσληφθεί κάποιος σε έναν οργανισμό, πήγαινε και συμπλήρωνε το βουλευτικό γραφείο το όνομα ποιος θα πάει να προσληφθεί. Και είδαμε τι έγινε. Είδαμε ότι σκοτώθηκε και ο ίδιος ο Διοικητής του ΟΑΕΔ με την Υπουργό και βέβαια δεν βγήκε κανείς, γιατί ο κόσμος ξέρει να κρίνει. Χιλιάδες όμηροι την τελευταία στιγμή. Και κάποιοι απ’ αυτούς δουλεύουν ακόμα στους δήμους. Μετά τις εκλογές προσλήφθηκαν, ή όταν προκηρύχθηκαν οι εκλογές και ακόμα δεν έχουν πληρωθεί. Έτσι, για να είμαστε καθαροί και να λέμε τα πράγματα όπως είναι.
Ξέρετε ότι έγιναν και παλιότερα λάθη, αλλά το 1999 αυτοί που μονιμοποιήθηκαν, ήταν με συμβάσεις έργου, δεν ήταν κανένας με stage. Και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έκανε με το ν. 2190 την πρώτη μεγάλη τομή, γιατί εσείς μέχρι τότε παίρνατε αγροφύλακες, τους οποίους μονιμοποιήσατε όταν ξαναήρθατε στην εξουσία.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Με stage. Θα σας φέρω αύριο την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Κύριε Υπουργέ, θα μου επιτρέψετε να ολοκληρώσω.
Μέχρι και στην Αγροτική βάλατε διακόσιους και… υπαλλήλους που κάθονται μέσα, που δεν χρειάζεται να είναι στα γραφεία τους, αλλά στα χωράφια, τους έχετε εκεί. Αυτό ήταν η κατάντια πλέον. Φθάσαμε σε σημείο να μοιράζονται χαρτάκια με ονόματα για να προσληφθούν στο δημόσιο. Σε όποιο φορέα πηγαίναμε, βλέπαμε καινούργια πρόσωπα μέσα. Και πώς θα γίνει σήμερα; Από αυτούς, άλλοι έχουν δεκαπέντε μήνες, άλλοι πέντε, άλλοι τρεις, άλλοι δύο. Θα πάμε σε μία μοριοδότηση 50%; Και τι θα γίνουν αυτοί που μπήκαν με το ΑΣΕΠ; Δύο οκτάμηνα, τρία οκτάμηνα; Αυτοί δεν θα μπουν ποτέ; Με το ΑΣΕΠ κάνατε τους μήνες αυτούς είκοσι τέσσερις. Και γι’ αυτούς δεν λαμβάνεται πρόληψη. Γι’ αυτούς ίσως θα έπρεπε να δώσετε ένα ποσοστό, γιατί μπήκαν μέσω ΑΣΕΠ.
Η επανάκτηση της αξιοπιστίας είναι το κυριότερο σύνθημα σήμερα, αγαπητοί συνάδελφοι. Φανταστείτε ένα φαντάρο, ένα στρατιώτη να φυλάει τα σύνορα και να το οφείλει στο Βουλευτή, ή στον πολιτικό. Ποιον θα φυλάει; Τον πολιτικό ή την πατρίδα; Ο αστυνομικός ποιον θα υπηρετεί; Τον πολίτη, ή τον πολιτικό; Ο δημόσιος υπάλληλος ποιον θα υπηρετεί; Τον πολίτη, ή τον πολιτικό; Τέτοιους νέους θέλουμε, τέτοια Ελλάδα ζητάμε; Όχι. Γι’ αυτό, ο Υπουργός μ' αυτό το νομοσχέδιο, πιστεύω, περνάει στην ιστορία, όπως ο ν. 2190, ο νόμος Πεπονή –θα τον θυμόσαστε- είναι μεγάλη τομή, τη χρειάζεται η Ελλάδα, άσχετα αν υπάρχει μία επιβάρυνση για μία μερίδα ανθρώπων, οι οποίοι μπορούν και με τα δικαστήρια στο μέλλον να βρουν το δίκιο τους. Θα υπάρξουν τροπολογίες, πιθανόν να υπάρξουν.
Κύριε Υπουργέ, εσείς κάνατε ένα Προεδρικό Διάταγμα, κάνατε το ν. 3643. Πόσα προεδρικά διατάγματα δεν υπογράφθηκαν ακόμη για να λειτουργήσει ο Κώδικας; Πόσα έχουν μείνει; Δεκαπέντε, είκοσι, τρία, πέντε; Τα υπογράψατε εκείνα τα προεδρικά διατάγματα, να λειτουργήσει; Πάντα σε κάθε νομοσχέδιο θα υπάρχουν και κάποιες αλλαγές, αλλά μετράει η βασική, η κεντρική φιλοσοφία. Θέλουμε δίκαιη κοινωνία; Θέλουμε ισονομία; Θέλουμε νέους αξιοπρεπείς και υπερήφανους; Τότε, ναι σ' αυτό το νομοσχέδιο. Αυτή είναι η διαφορά μας.
Κύριε Υπουργέ, θα κάνω δύο, τρεις προτάσεις για το ΑΣΕΠ. Προτείνω να υπάρχει ένα πρωτόκολλο μεταξύ ΚΕΠ και ΑΣΕΠ. Να κάνει κάποιος την αίτησή του στο ΚΕΠ και με τον ίδιο αριθμό πρωτοκόλλου να ξέρει, όταν θα μπει στο διαδίκτυο, ότι αυτός είναι ο αριθμός πρωτοκόλλου που θα μπορεί να δει το όνομά του αν πέρασε ή δεν πέρασε. Γιατί σήμερα τι γίνεται; Κάνουν στο ΚΕΠ μία αίτηση και πρωτοκολλείται με διαφορετικό αριθμό πρωτοκόλλου στον ΑΣΕΠ. Μπορεί να διευκολυνθεί και να γίνει ταχύτερη η διαδικασία. Το σύστημα ΕΡΜΗΣ, μέσα από το ΕΣΠΑ, να το ενισχύσουμε, ώστε όταν γράφει κάποιος ότι έχει πτυχίο μαθηματικών, είμαι μαθηματικός, να βγαίνει από το πανεπιστήμιο απευθείας και να βλέπουμε το πτυχίο του. Δεν χρειάζεται να το καταθέτει και να στέλνει χίλια δικαιολογητικά. Μπορεί να γίνει αυτό.
(PM)
(4BA)
Μπορούμε ακόμα να κάνουμε μία προκήρυξη η οποία θα έχει δύο σκέλη, ένα νομικό σκέλος που θα είναι το ΦΕΚ το οποίο θα επαναλαμβάνεται και θα γνωρίζουν όλοι ότι αυτό είναι το νομικό κομμάτι του και ένα δεύτερο σκέλος που θα αφορά τις θέσεις οι οποίες θα αλλάζουν κάθε φορά. Τι θέσεις θέλουμε; Θα τις βγάζουμε. Το ΦΕΚ όμως είναι ο βασικός «κορμός» γιατί πολλές φορές υπάρχουν κενά στις προκηρύξεις και για τις ίδιες θέσεις είναι διαφορετική η προκήρυξη.
Αγαπητοί συνάδελφοι, εμείς μαζί με τον Πρωθυπουργό αγωνιζόμαστε να δώσουμε ένα άλλο στίγμα για μία άλλη Ελλάδα και αυτό το αναφέραμε στο πρόγραμμά μας και το τελευταίο εικοσιτετράωρο έγινε ορατό όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό με τις θέσεις για τη διαφάνεια, την ανάπτυξη και την κοινωνική δικαιοσύνη. Σήμερα όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί συντάχθηκαν με την πρόταση του Πρωθυπουργού για τη διαφάνεια στη χώρα και την καταπολέμηση της διαφθοράς. Σήμερα το μοναδικό δημόσιο «εργαλείο» είναι το κράτος και μ’ αυτό μπορούμε να κάνουμε παρέμβαση, αλλά πρέπει να έχουμε ένα αξιόπιστο κράτος. Ας αξιοποιήσουμε λοιπόν αυτή την ευκαιρία ψηφίζοντας το νομοσχέδιο για να αλλάξουμε αυτό το κράτος που τόσο χρειάζεται να είναι δυνατό στη δύσκολη εποχή που είμαστε, να είναι ξεκάθαρο, να του έχουν εμπιστοσύνη οι πολίτες για να αλλάξουμε την πορεία αυτού του τόπου.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Θα παρακαλούσα πάρα πολύ τους συναδέλφους να τηρούν το χρόνο γιατί οι καθυστερήσεις είναι εις βάρος των συναδέλφων που περιμένουν.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κύριος Γείτονας που είναι έμπειρος και θα τηρήσει ακριβώς το επτάλεπτο. Άλλωστε η εμπειρία του μπορεί να τον κάνει να τα πει όλα και σε λιγότερο χρόνο.
Ορίστε, κύριε συνάδελφε, έχετε το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, δεν θα βάλω μπροστά τη διαδικασία παρεμπιπτόντων θεμάτων γιατί είμαστε κουρασμένοι. Εγώ δεν καταλαβαίνω και δεν κατανοώ τον εκνευρισμό της Νέας Δημοκρατίας.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΖΑΒΑΡΑΣ: Πού τον είδατε;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Τον είδα προηγουμένως. Νιώθετε την ανάγκη απολογίας στον ελληνικό λαό. Απολογηθήκατε, βρεθήκατε «λιποβαρείς» και σας κατέταξε σ’ αυτά τα έδρανα. Γιατί φωνάζετε λοιπόν τώρα; Μια γενναία και υπεύθυνη στάση θα ήταν τουλάχιστον να ψηφίσετε αυτή την πρωτοβουλία η οποία καθιερώνει ένα αντικειμενικό και αδιάβλητο σύστημα προσλήψεων στο Δημόσιο το οποίο έχει προστιθέμενη αξία για την αποκατάσταση των ζημιών που κάνατε στο κράτος και για την κατάρτιση ενός κράτους δικαίου και αξιοκρατίας που είναι το ζητούμενο στη σημερινή εποχή.
Πραγματικά η στάση σας ούτε γενναία είναι, ούτε υπεύθυνη. Αποχή των Βουλευτών -πέραν των αξιωματούχων μίλησαν δύο-τρεις Βουλευτές- υπεκφυγές και προσπάθεια να καλύψετε λάθη του παρελθόντος. Είναι πιο γενναίο να ομολογήσετε ότι στην προσπάθειά σας και με το ψευδεπίγραφο της επανίδρυσης του κράτους επιχειρήσατε να αλώσετε το κράτος και απαξιώσατε ουσιαστικά το κράτος, διαλύσατε το κράτος και τη δημόσια διοίκηση. Για μας είναι ένα μέρος του σχεδίου…
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ποιου σχεδίου;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Του σχεδίου για ένα κράτος-εγγυητή του συλλογικού συμφέροντος και ένα κράτος-«μοχλό» για την παραγωγική αναδιάρθρωση και την αναπτυξιακή προοπτική γιατί είναι γνωστό στη συγκυρία που ζούμε –αναφέρθηκε και χθες ο Πρωθυπουργός στην ομιλία του στο Ζάππειο- ότι δεν θα πετύχουμε ούτε στο μέτωπο της οικονομίας, ούτε στο μέτωπο της ανάπτυξης, ούτε στο μέτωπο της δημοσιονομικής εξυγίανσης αν δεν έχουμε ένα ικανό κράτος, αν δεν αλλάξουμε το κράτος, αν δεν αλλάξουμε τις συναφείς και παρεπόμενες νοοτροπίες που δημιουργήθηκαν μ’ αυτό το κράτος των πελατειακών σχέσεων.
Έχετε «τη φωλιά σας λερωμένη», πώς να το κάνουμε; Ανοίξατε και «παράθυρα» και «κερκόπορτες» στο ΑΣΕΠ. Μη μειδιάτε. Σας είχα πει απ’ αυτό το Βήμα, κύριε Παυλόπουλε, όταν φέρατε τη συνέντευξη ότι θα μείνετε ως νέος νομπελίστας των μαθηματικών για την εξίσωση με τη συνέντευξη. Τι είπατε με τη συνέντευξη; Το 7 επί συνέντευξη ίσον 12 ή ανάποδα το 12 ή το άριστα επί συνέντευξη ίσον 6, ίσον κάτω από τη βάση. Αυτά κάνατε και γελοιοποιήσατε όλο το σύστημα με τις χαριστικές μοριοδοτήσεις, με την κατάχρηση των STAGE…
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Εσείς το γελοιοποιείτε με τα μαθηματικά σας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Κύριε Παυλόπουλε, σας παρακαλώ, μη διακόπτετε.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Γιατί απευθύνεται σε συναδέλφους…
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Μα, γιατί εσείς απευθυνθήκατε. Εγώ δεν απευθύνομαι προσωπικά, κύριε Παυλόπουλε, αλλά ξέρετε πολύ καλά και οφείλετε σήμερα να ομολογήσετε ότι η συνέντευξη ήταν ο «Δούρειος Ίππος» για ένα αντικειμενικό σύστημα που είχαμε καθιερώσει.
(PE)

(4PM)
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Εσείς;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Ποιος;
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Εσείς;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Ποιος το έκανε; Εσείς, και όταν έγινε ο νόμος επί Πεπονή, σταθήκατε και εκεί πάλι αρνητικά, όπως σταθήκατε αρνητικά σε όλες τις μεγάλες τομές του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Επικεφαλής…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Να μην γράφεται τίποτε στα Πρακτικά από αυτά που λέει ο κ. Παυλόπουλος. Μην κάνετε διάλογο, κύριε Παυλόπουλε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Δεν απευθύνομαι σε εσάς, κύριε Παυλόπουλε, απευθύνομαι στην παράταξή σας.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: …
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Για παράδειγμα, το Ε.Σ.Υ. Θυμάστε τι λέγατε για τα κέντρα υγείας, ότι θα γίνουν αχούρια. Σε ποια άλλη τομή; Στον Καποδίστρια; Πού δεν στάθηκε αρνητικά η παράταξή σας;
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: …
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Κυβερνήσατε πεντέμισι χρόνια την Ελλάδα και αντί σήμερα να έρχεστε να κάνετε την αυτοκριτική σας, αρχίζετε να ζητάτε και από εμάς τα ρέστα και από τον ελληνικό λαό. Είστε αδιόρθωτοι.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: …
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Κύριε Παυλόπουλε, εγώ αντέχω τις διακοπές. Το ξέρετε. Θέλετε να πάρετε και το λόγο; Μπορείτε να πάρετε το λόγο, εάν σας τον δίνει το Προεδρείο. Δεν θα με διακόπτετε όμως.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Κύριε Γείτονα, να μην απευθύνεστε στον κ. Παυλόπουλο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Δεν απευθύνθηκα σε εσάς προσωπικά.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: …
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Αναφέρθηκα σε εσάς προσωπικά και ξέρετε το γιατί. Γιατί, όταν αναφέρθηκα στην συνέντευξη, με διακόψατε.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: …
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Κύριε Παυλόπουλε, ηρεμήστε. Σας είπα: Μετρηθήκατε ως παράταξη, ζυγιστήκατε και βρεθήκατε ελλιποβαρείς.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: …
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Κάντε την αυτοκριτική σας, προσπαθήστε να πείσετε τον ελληνικό λαό ότι διδαχθήκατε από τα παθήματα και αφήστε τον τόπο να προχωρήσει μπροστά.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: …
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Και αν σήμερα πραγματικά θέλατε να δείξετε ότι έχετε διδαχθεί, θα ερχόσασταν να υπερψηφίσετε αυτό το νομοσχέδιο. Γιατί το νομοσχέδιο αυτό κλείνει κάθε τρύπα. Και εγώ θέλω να πω στον κύριο Υπουργό ότι χαίρομαι ιδιαίτερα για τη μεγάλη τρύπα που έκλεισε -από αυτό το Βήμα δέκα χρόνια αναφέρομαι σ’ αυτήν την τρύπα- των συμβάσεων έργου. Ήταν η μεγάλη κερκόπορτα στο Α.Σ.Ε.Π..
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΖΑΒΑΡΑΣ: Δικό σας δημιούργημα.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: …
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Εσείς κάνατε…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Κύριε Τζαβάρα, θα αρχίσουμε τώρα αυτήν την δουλειά;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, εγώ δεν μιλώ. Προστατεύστε με. Εγώ δεν τους απευθύνω το λόγο.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Κύριε Παυλόπουλε, αυτήν τη δουλειά θα κάνουμε τώρα; Κάθε λέξη που θα λέει ο ομιλητής θα διακόπτετε;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΖΑΒΑΡΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, προκαλούμεθα και απαντάμε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Πώς προκαλείστε δηλαδή; Όταν μιλάτε εσείς, δηλαδή, δεν προκαλείτε τους άλλους και κάθονται και σας ακούνε;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Με τον καιρό θα ηρεμήσουν.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Να μην γράφονται στα Πρακτικά οι διακοπές.
Συνεχίστε, κύριε Γείτονα.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Κλείνει σήμερα πραγματικά μια μεγάλη κερκόπορτα των συμβάσεων έργου. Οι συμβάσεις έργου είχαν άλλο νόημα. Τότε που ήμουν στο ΥΠΕΧΩΔΕ, κάναμε συμβάσεις έργου. Υπήρχε ειδική νομοθεσία. Όμως, οι συμβάσεις έργου έχουν συγκεκριμένο αντικείμενο, να βοηθήσουν την υπηρεσία σε κάποια φάση που έχει να αντιμετωπίσει κάποιο επείγον πρόβλημα να γίνει ένα συγκεκριμένο έργο. Αυτό είναι. Δεν μπορεί οι συμβάσεις έργου –και αυτή είναι η κατάχρηση που κάνατε- να υποκρύπτουν σχέσεις εξαρτημένης εργασίας, ουσιαστικά για να καλύπτουν πάγιες ανάγκες -σας το είπε προηγουμένως και ο συνάδελφος- ακόμα και για καθαριότητα. Και ξέρουμε τι έγινε στους δήμους. Ξέρετε καλά ότι και εγώ ξέρω τι έγινε στο Δήμο της Αθήνας με τις συμβάσεις έργου. Βγάλτε τις διαχρονικά, να δούμε πόσες είναι οι συμβάσεις έργου και γιατί είναι στο Δήμο της Αθήνας. Έπρεπε, λοιπόν, να χειροκροτήσετε σήμερα την πρωτοβουλία της Κυβέρνησης και των Υπουργών.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνοντας, κύριε Πρόεδρε, θέλω να πω δυο λόγια όχι για τις ρυθμίσεις που τυγχάνουν ευρύτερης αποδοχής -και φαίνεται ότι είναι ευρύτερης αποδοχής, κύριε Υπουργέ- αλλά για τον τρόπο με τον οποίο ο νόμος αυτός θα επιτύχει, γιατί άκουσα πολλές Κασσάνδρες εδώ να λένε ότι δεν θα επιτύχει. Θεωρώ ότι χρειάζονται δυο προϋποθέσεις, κύριε Υπουργέ.
Η πρώτη προϋπόθεση είναι η εξασφάλιση δυνατότητας στο Α.Σ.Ε.Π. να ανταποκριθεί στις νέες του αρμοδιότητες. Και αυτό, πέρα από προθέσεις, προϋποθέτει υλικοτεχνική στήριξη, μέσα, προσωπικό, λειτουργική αναβάθμιση του Α.Σ.Ε.Π. και απλοποίηση των διαδικασιών. Η ενίσχυσή του από την Κυβέρνηση και οι αλλαγές που ξέρω ότι προετοιμάζει το ίδιο το Α.Σ.Ε.Π. δεν πρέπει να καθυστερήσουν. Αυτό είναι μια προϋπόθεση.
Η δεύτερη προϋπόθεση έχει σχέση, κύριε Υπουργέ, με την πιστή εφαρμογή του νόμου. Δεν πρέπει να ενδώσει η Κυβέρνηση σε καμία απόπειρα ξηλώματος. Διότι θα υπάρξουν και απόπειρες ξηλώματος και εξαιρέσεων, όπως έγινε και στο παρελθόν. Αναπτύχθηκαν και στο παρελθόν πιέσεις εν ονόματι δήθεν της ταχύτητας, της έλλειψης καθυστερήσεων.
(ML)
(4PE)
Ελπίζω να μην ξαναεπιχειρηθούν αυτά. Αλλά και αν ξαναεπιχειρηθούν, κύριε Υπουργέ, θα πρέπει σ’ αυτό, όσο έχετε την ευθύνη του Υπουργείου, αλλά και συνολικά η Κυβέρνηση να είναι αμετακίνητη. Όχι πιέσεις, όχι εξαιρέσεις, όχι ξήλωμα στον ώμο. Αυτές οι δύο προϋποθέσεις, πιστεύω ότι είναι προϋποθέσεις επιτυχίας. Εγώ είμαι αισιόδοξος ότι όλα θα πάνε καλά.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε, και για την ανοχή σας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Και εμείς ευχαριστούμε τον κ. Γείτονα.
Το λόγο έχει ο κ. Ιωάννης Βλατής, Βουλευτής ΠΑ.ΣΟ.Κ. Νομού Κοζάνης.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Μέρα του Αγίου Ελευθερίου, κύριε Πρόεδρε, σήμερα, ίσως γι’ αυτό η συζήτηση είχε τόση «Ελευθεριότητα». Εκτός εάν οφείλεται στην υπομονή σας ως ηπειρώτης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο που σήμερα συζητούμε κινείται σε δυο άξονες: Την υπαγωγή αφ’ ενός όλων των φορέων του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα στη δικαιοδοσία του Α.Σ.Ε.Π. και την αποκατάσταση της διαφάνειας και αντικειμενικότητας στις προσλήψεις των φορέων αυτών.
Στόχος της Κυβέρνησης είναι να επανορθώσει τις μέχρι σήμερα αδικίες στο σύστημα προσλήψεων, αλλά και να δημιουργήσει ένα πραγματικά αξιοκρατικό μοντέλο.
Βούλησή μας είναι να ανακτήσει η πολιτεία την εμπιστοσύνη της ελληνικής κοινωνίας, η οποία δυστυχώς τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε συνεχή αναβρασμό εξαιτίας της αδιαφάνειας, αναξιοκρατίας, αδικίας που βιώνει κάθε φορά που δοκιμάζει την τύχη της στην αγορά εργασίας. Και φυσικά, δεν εννοούμε την αγορά εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, γιατί εκεί δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι, γιατί εκεί ίσως τα προβλήματα λύνονται. Μπορούμε, όμως, να εξασφαλίσουμε την αντικειμενικότητα στον τρόπο προσλήψεως στο δημόσιο τομέα και αυτό κάνουμε.
Το δημόσιο αποτελεί στη χώρα μας τον πιο μεγάλο, τον πιο σημαντικό εργοδότη. Εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες απασχολούνται σ’ αυτό. Το ωράριο εργασίας, το μισθολόγιο, η ασφάλεια που προσφέρει αποτελεί για δεκαετίες το ισχυρότερο κίνητρο για τον πολίτη που επιδιώκει να εργαστεί στο δημόσιο. Γι’ αυτό και το νομοσχέδιο αυτό δεν έχει απλά στόχο να αλλάξει το σύστημα προσλήψεων στο δημόσιο τομέα ή και στον ευρύτερο. Στόχος του είναι να αλλάξει ριζικά την αντίληψη και τη νοοτροπία του πολιτικού μας συστήματος, αλλά και της κοινωνίας γενικότερα.
Δυστυχώς, το δημόσιο κατάντησε λάφυρο στα χέρια των εκάστοτε κυβερνήσεων και αυτό δεν μπορεί να συνεχισθεί. Οι αντικειμενικές προσλήψεις στο δημόσιο είναι απαραίτητη προϋπόθεση, εάν θέλουμε να ισχυριζόμαστε ότι ζούμε σε μία δίκαιη κοινωνία που αντιμετωπίζει ισότιμα τους πολίτες. Διότι, κύριοι συνάδελφοι, αν το ίδιο το κράτος χωρίζει τους πολίτες ανάλογα με τα πολιτικά τους φρονήματα, σίγουρα δεν μπορούμε να μιλούμε για ένα σύγχρονο δημοκρατικό κράτος δικαίου.
Το μήνυμα που μας έστειλε ο ελληνικός λαός τον Οκτώβρη ήταν και ηχηρό και ξεκάθαρο. Λογοδοσία για την Κυβέρνηση, διαφάνεια στο κράτος, αποτελεσματικότητα για το δημόσιο τομέα, αντικειμενικότητα, αξιοκρατία και δικαιοσύνη για την ελληνική κοινωνία. Αυτό το μήνυμα αποτελεί και σήμερα τον οδηγό μας. Χρέος μας να βάλουμε τέλος στην ομηρία του ελληνικού λαού. Το τέλος της ομηρίας, όμως, δεν συνεπάγεται και την πρόσληψη όσων κατά καιρούς εργάστηκαν το δημόσιο. Η διαστρέβλωση της πραγματικότητας από την προηγούμενη κυβέρνηση, η οποία άφησε να υπονοηθεί ότι άπαξ και μπεις στο δημόσιο έκανες την τύχη σου, δεν μπορεί να συνεχισθεί.
Βεβαίως, έγιναν λάθη και στο παρελθόν και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Δεν το αρνούμαστε. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν υπήρξε αυτή η συστηματική προσπάθεια καταστρατήγησης του θεσμού και είναι άκρως αναληθές αυτό που η Νέα Δημοκρατία δυστυχώς και σήμερα ισχυρίζεται, όπως έλεγε και την προηγούμενη περίοδο 2004-2007, ότι δήθεν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το ίδιο καταστρατήγησε το Ν. 2190.
Προκαλώ τους συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας, όσον αφορά τις τροποποιήσεις του Ν. 2190, από το 1994 μέχρι το 2004 για να δούμε πόσο αυτές ήταν στην κατεύθυνση να ανοίγουν πόρτες και παράθυρα ή να τα κλείνουν. Η άποψή μου, η πεποίθησή μου και η αλήθεια είναι ότι όσες τροποποιήσεις έγιναν ήταν για να κλείνουν πόρτες και παράθυρα.

(GH)
(4ML)
Βεβαίως η Νέα Δημοκρατία έλεγε το αντίθετο, γιατί φρόντισε με την προοπτική της, με την πολιτική της τα επόμενα χρόνια να απαξιώσει το ΑΣΕΠ, να καταστρατηγήσει ακόμα και το θεσμό των stage, να καταστρατηγήσει το κατά τα άλλα χρησιμότατο εργαλείο επιλογής υποψηφίων για μια θέση εργασίας, τη συνέντευξη, αφού την έκανε τρόπο διαπίστωσης πολιτικών φρονημάτων.
Έτσι φθάσαμε σήμερα στο σημείο να πρέπει να απολογούμαστε κιόλας επειδή θεωρούμε παράνομες τις προσλήψεις που έγιναν προεκλογικά όταν όλοι μας γνωρίζαμε ότι το άρθρο 128 του ν. 2190, σε συνδυασμό με το άρθρο 37 του Συντάγματος, ρύθμισε σε πάγια βάση την απαγόρευση των προσλήψεων και μεταβολών υπηρεσιακής κατάστασης των υπαλλήλων στην προεκλογική περίοδο. Το έκανε αυτό προκειμένου να αποφευχθούν αρνητικά φαινόμενα που υποβαθμίζουν τη δημόσια διοίκηση.
Δεν θέλω να μπω στην ουσία των άρθρων γιατί θα τα συζητήσουμε αργότερα αυτά. Ωστόσο θέλω να αναφερθώ στο άρθρο 4 που αφορά τη μοριοδότηση της εμπειρίας, γιατί έγινε πολύ συζήτηση γι’ αυτό.
Η μοριοδότηση του 50% μετατράπηκε στις συνεδριάσεις της Επιτροπής το κυρίαρχο θέμα αντιπαράθεσης. Όπως είχε επισημάνει και ο εισηγητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Ντόλιος, η κατάληψη θέσεων στο δημόσιο τομέα για τα επόμενα δέκα χρόνια αφορά αποκλειστικώς όσους έχουν εργαστεί σε αυτόν καθ’ οιονδήποτε τρόπο από το 1990 μέχρι σήμερα. Ουδείς άλλος θα μπορούσε. Στην πραγματικότητα βέβαια ούτε αυτοί θα μπορούσαν και το ήξερε καλά αυτό η Νέα Δημοκρατία. Το ήξερε καλά γιατί το 50% είχε ημερομηνία λήξης στο τέλος του 2010 και ήξεραν πολύ καλά ότι η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας μας δεν θα επέτρεπε προσλήψεις ούτε για το 2010. Έπρεπε όμως να έχουν ομήρους. Γιατί με βάση τη δική σας λογική, αγαπητοί συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, για να λήξει η ομηρία που εσείς δημιουργήσατε, θα πρέπει να μετατρέψουμε σε όμηρο των ρουσφετολογικών προεκλογικών προσλήψεων το ελληνικό δημόσιο. Θα πρέπει να μετατρέψουμε σε άμοιρους ευθυνών εσάς που το οδηγήσατε σε αυτή την κατάσταση. Πρέπει να μετατρέψουμε σε έρμαια της σημερινής απαράδεκτης κατάστασης τις νέες γενιές που θα συνεχίζουν να παλεύουν για καταξίωση σε ένα κράτος που λειτουργεί χωρίς αντικειμενικά και αξιοκρατικά κριτήρια.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Μισό λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
Το ίδιο ακριβώς κάνατε και με τη συνέντευξη. Γι’ αυτό και αναγκαστήκαμε να καταργήσουμε με το άρθρο 5 τη συνέντευξη, γιατί την απαξιώσατε και τη δυσφημήσατε.
Κύριοι συνάδελφοι, η ανάγκη επαναπροσδιορισμού του συστήματος προσλήψεων στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα είναι αδιαμφισβήτητη, γι’ αυτό και οι φορείς που συμμετείχαν στη διαβούλευση αποδέχτηκαν στη συντριπτική πλειονότητά τους τις αλλαγές που προτείνει η κυβέρνηση.
Η καθολική αποδοχή από τους κοινωνικούς φορείς καθρεφτίζει ουσιαστικά τη συναίνεση της κοινωνίας στις αλλαγές που προτείνουμε για το σύστημα προσλήψεων. Σ' αυτό δεν μπορούμε κύριοι συνάδελφοι, όλων των πτερύγων της Βουλής, να κλείνουμε τα αυτιά μας και τα μάτια μας. Έχουμε χρέος να σταθούμε αρωγοί στην προσπάθεια να διασφαλιστεί για τη χώρα μας αυτό που σε οποιαδήποτε άλλη σύγχρονη δημοκρατική χώρα θεωρείται αυτονόητο και δεδομένο. Την ισοτιμία, την ισοπολιτεία, την αξιοκρατία, δηλαδή την κοινωνική δικαιοσύνη.
Με γνώμονα το κοινό συμφέρον, λοιπόν, σας καλώ να υπερψηφίσουμε όλοι το νομοσχέδιο χωρίς υπεκφυγές και προσποιήσεις.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Και εμείς ευχαριστούμε.
Η Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. από το Νομό Μεσσηνίας κυρία Νάντια Γιαννακοπούλου, έχει το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι αποφασισμένη να προχωρήσει στη θεμελίωση ενός νέου μοντέλου οργάνωσης μιας πολιτείας η οποία θα λειτουργεί με αξιοκρατία, με διαφάνεια και δικαιοσύνη. Ξεκάθαρη άλλωστε απόδειξη των προθέσεών μας είναι η υλοποίηση των προεκλογικών μας δεσμεύσεων για τη ριζική μετατροπή του τρόπου επιλογής προσωπικού στο δημόσιο αλλά και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
(PN)



(4GH)
Οι δεσμεύσεις μας υλοποιούνται με την ανάληψη συγκεκριμένων νομοθετικών πρωτοβουλιών. Πρωτοβουλιών όπως το νομοσχέδιο που συζητάμε τώρα. Πρωτοβουλιών που έχουν σαν κύριο χαρακτηριστικό, την ένταξη όλων των διαδικασιών προσλήψεων του δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα στον Α.Σ.Ε.Π.
Έτσι λοιπόν, με μια σειρά ρυθμίσεων όπως η κατάργηση της προφορικής συνέντευξης και η αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου για τις συμβάσεις μίσθωσης έργου, υλοποιείται στο θέμα αυτό η πολιτική βούληση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να δώσει ένα νέο όραμα στον τόπο.
Με το νομοσχέδιο αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, προτείνουμε τη διεύρυνση της ισχύος του νόμου 2190 για τις προσλήψεις στο σύνολο των επιχειρήσεων του ευρύτερου δημόσιου τομέα, σε ανεξάρτητες διοικητικές αρχές, στις τράπεζες στις οποίες συμμετέχει το δημόσιο, στη Βουλή των Ελλήνων και με άλλα λόγια όπου το δημόσιο ασκεί ιδιαίτερη επιρροή, παύοντας την ισχύ των αντίθετων γενικών ή επιμέρους ειδικών διατάξεων.
Θέλουμε πλήρη αξιοκρατία και διαφάνεια παντού. Για εμάς το κράτος δεν πρέπει να είναι –και δεν είναι- ούτε λάφυρο για το νικητή ούτε μηχανισμός εξυπηρέτησης των υποστηρικτών του. εμείς επιθυμούμε τη διαμόρφωση μέσω του διαλόγου, των μέγιστων κοινωνικών συναινέσεων και των πολιτικών εκείνων συμφωνιών, γιατί αυτές οι μεταρρυθμίσεις εάν δεν διασφαλίζουν ορισμένου χαρακτήρα συνεννοήσεις, είναι επιφανειακές και κατ’ επέκτασιν βραχυπρόθεσμες.
Τολμούμε λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κα προσπαθούμε να διαμορφώσουμε τις ευρύτερες δυνατές κοινωνικές συναινέσεις, αυτές που ποτέ δεν τόλμησε η προηγούμενη Κυβέρνηση όσο ήταν στην εξουσία, όταν έμενε απαθής στο άκουσμα της λαϊκής βούλησης για δικαιοσύνη, για αξιοκρατία και για διαφάνεια. Της βούλησης που εν τέλει μετουσιώθηκε σε λαϊκή εντολή και σε ψήφο προς το ΠΑ.ΣΟ.Κ., για να απαλλάξει επιτέλους το ελληνικό κράτος από το άγος του άκρατου κομματισμού.
Σε αυτό το πλαίσιο καταργούμε την προσαύξηση της μοριοδότησης λόγω εμπειρίας στο δημόσιο, ένα μέτρο το οποίο ανοίγει την πόρτα της απασχόλησης σε όλους τους νέους ανθρώπους ανεξαίρετα και δίνει ίσες ευκαιρίες σε όλους.
Καταργούμε τη συνέντευξη, εφαρμόζοντας δίκαια και αξιοκρατικά κριτήρια, κριτήρια τα οποία δεν υπόκεινται σε πελατειακές και ρουσφετολογικές προσεγγίσεις, όπως δυστυχώς είδαμε τα τελευταία πεντέμισι χρόνια.
Καταργούμε τις ψευδεπίγραφες συμβάσεις έργου, οι οποίες οδήγησαν εκατοντάδες χιλιάδες νέους ανθρώπους σε μια σύγχρονη εργασιακή ομηρία. Και επιπλέον καταργούμε τη μοριοδότηση όσων μετείχαν σε προγράμματα κατάρτισης του ΟΑΕΔ, προγράμματα τα οποία μετέτρεψε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας σε εργαλείο δημιουργίας πελατειακών δικτύων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με αυτό το νομοσχέδιο όλες οι διαδικασίες, χωρίς καμία απολύτως εξαίρεση, διενεργούνται από το Α.Σ.Ε.Π. Αυτό το νομοσχέδιο ακόμη βάζει ένα τέλος στη συνέντευξη που κατέληξε δυστυχώς στο Δούρειο Ίππο για την καταστρατήγηση της αξιοκρατίας. Την αξιοκρατία όμως που εφεξής θα ακολουθούν όλες οι μελλοντικές διαδικασίες πρόσληψης και απασχόλησης στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα. Την αξιοκρατία που θα προασπίζει τον εύρυθμο και διαφανή τρόπο λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης. Την αξιοκρατία η οποία θα διασφαλίζει το αίσθημα δικαίου σε ολόκληρη την κοινωνία και η οποία αποτελεί πάγιο και αδιαμφισβήτητο αίτημα όλων των Ελλήνων και ιδιαίτερα των νεότερων γενιών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν θέλουμε οι συμπολίτες μας να μειώνονται και να ταπεινώνονται. Γιατί αυτά τα συναισθήματα γεννούν οι εξαρτήσεις που δημιουργεί η μεροληψία ενός χρωματισμένου μηχανισμού. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δείχνει με αυτό το νομοσχέδιο ότι πορεύεται σύμφωνα με τα προστάγματα και τα μηνύματα τα οποία εκπέμπει η κοινωνία, προκειμένου να ρυθμίσει το ζήτημα, το οποίο αποτελεί αιώνες τώρα τον πυρήνα και τη βάση της παθογένειας της δημόσιας διοίκησης.
Ωστόσο, αυτή η πρωτοβουλία δεν περιορίζεται μόνο στην κατάργηση των πελατειακών και ρουσφετολογικών κριτηρίων. Διευρύνεται και με την αύξηση της μοριοδότησης για τους τίτλους σπουδών, ένα πάρα πολύ σημαντικό νομίζω θέμα το οποίο αξίζει να το τονίσουμε.
(ΧΑ)
(5PN)
Έτσι, λοιπόν, αυξάνουμε τον πολλαπλασιαστή του βαθμού του τίτλου σπουδών σε εκατόν δέκα μόρια, την αύξηση του μεταπτυχιακού σε διακόσια μόρια και του διδακτορικού σε τετρακόσια μόρια. Με αυτήν, λοιπόν, τη ρύθμιση και με την επέκταση της ισχύος του τεστ δεξιοτήτων και την αύξηση του συντελεστή βαρύτητάς του, καταθέτουμε έμπρακτα την επένδυση που κάνουμε ως κράτος και ως λαός στην εκπαίδευση. Διότι, οι προτροπές των γονέων και των διδασκόντων προς τα παιδιά να μορφωθούν και να αποκτήσουν τίτλους σπουδών δεν έχουν καμία βάση αν δεν αλλάξουμε τη νοοτροπία μέσω της υλοποίησης των παραπάνω ανάλογων πολιτικών, αν δεν προωθήσουμε και νομοθετικά τη μόρφωση, αν δεν αποδείξουμε ότι το κράτος και ο τρόπος λειτουργίας του θα αλλάξει.
Επιπλέον, σ' αυτό το πλαίσιο δίνουμε ένα τέλος στην ανισότητα μεταξύ του κριτηρίου της εμπειρίας και των τίτλων σπουδών, την αδικία ανάμεσα στους υποψήφιους οι οποίοι έχουν εμπειρία και στους υποψηφίους οι οποίοι έχουν πτυχία, την αδικία που είχε ως αποτέλεσμα ένας υποψήφιος με ένα διδακτορικό τίτλο να έχει τα μισά μόρια από έναν υποψήφιο, ο οποίος είχε εμπειρία πέντε χρόνια στο δημόσιο.
Εμείς προσπαθούμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στο μέτρο του δυνατού να τελειώνουμε επιτέλους με αυτές τις αντιλήψεις. Απορρίπτουμε την αυθαιρεσία του κράτους. Θέτουμε νέους και δίκαιους κανόνες και καθιερώνουμε έναν ανοικτό διάλογο πάνω σε αυτές τις επιλογές μας. Αυτό είναι ξεκάθαρο και αυτό είναι μόνο ένα δείγμα των προθέσεών μας για τις αλλαγές που θα προσπαθήσουμε να φέρουμε στον τόπο.
Η αναμόρφωση του συστήματος προσλήψεων είναι μία θεμελιώδης διαρθρωτική αλλαγή μόνιμου χαρακτήρα. Και σίγουρα πάντοτε το κατεστημένο, το παλιό, αντιστέκεται σε κάθε νοοτροπία και αλλαγή. Είμαστε, όμως, αποφασισμένοι να συνεχίσουμε. Είμαστε αποφασισμένοι να πάμε τη χώρα μπροστά, σύμφωνα με τις επιλογές και με τις επιταγές του ελληνικού λαού να κυβερνήσουμε τον τόπο, όπως ακριβώς προεκλογικά δεσμευθήκαμε.
Με το νομοσχέδιο αυτό βάζουμε, λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πολύ στέρεες βάσεις. Διαρρηγνύουμε τις διαπλεκόμενες σχέσεις μεταξύ πολιτικού συστήματος και κράτους, μεταξύ κομματικών μηχανισμών και δημόσιου τομέα, μεταξύ αρεστών και πραγματικά άξιων. Βάζουμε οριστικό τέλμα και τέλος στο ζήτημα της διαπλοκής στο δημόσιο τομέα που ταλαιπωρεί διαχρονικά την ελληνική κοινωνία. Εξαλείφουμε την αδικία, την αδιαφάνεια, αποκαθιστούμε τη δικαιοσύνη, την αντικειμενικότητα και την αξιοκρατία στο σύνολο των προσλήψεων στο δημόσιο τομέα και βάζουμε τα θεμέλια για τη δημιουργία μιας άλλης δημιουργίας για να μπορέσουμε να δώσουμε ένα άλλο όραμα, ένα νέο όραμα κυρίως στους νέους ανθρώπους της χώρας μας. Και είμαι σίγουρη ότι αυτό θα το καταφέρουμε.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Και εμείς ευχαριστούμε.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο Νομό Αρκαδίας κ. Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η σημερινή συζήτηση του νομοσχεδίου για την αναμόρφωση του συστήματος των προσλήψεων στο δημόσιο τομέα διεξάγεται εν μέσω οικονομικής κρίσης. Όπως κάθε πρόβλημα μέσα σε ένα δύσκολο περιβάλλον μεγεθύνεται, έτσι και το εργασιακό στη σημερινή συγκυρία αποκτά ιδιαίτερες διαστάσεις. Παράλληλα, με την επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης της χώρας, τα τελευταία χρόνια καταγράφηκε μία στρέβλωση στην αγορά εργασίας. Παρατηρήθηκε μια αναντιστοιχία της ζήτησης εργασίας ανάμεσα στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα.
Από πολιτική επιλογή, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οδηγηθήκαμε σε αυτή τη στρέβλωση. Από πολιτική επιλογή γεννήθηκε η ομηρία εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων. Γιατί όταν παρέχεις προνομιακή μοριοδότηση στα stage, στις συμβάσεις έργου, δημιουργείς προσδοκίες για μία μόνιμη θέση στο δημόσιο και έτσι τους κρατάς όμηρους σε ένα περιβάλλον ανασφάλειας.
Το παρόν νομοσχέδιο βάζει ένα οριστικό τέλος σε αυτή την εκμετάλλευση. Αν το 1994 έγινε το πρώτο βήμα για την αξιοκρατία, σήμερα δεκαπέντε χρόνια μετά, δίνεται στον πολιτικό κόσμο η ευκαιρία να απορρίψει τις ανορθολογικές πρακτικές του χθες και να προχωρήσει με ωριμότητα στην κωδικοποίηση ενός συστήματος προσλήψεων που θα εμπεδώνει το αίσθημα δικαίου και ασφάλειας των διοικουμένων απέναντι στην κεντρική διοίκηση.
Με το παρόν νομοσχέδιο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δίνεται η ευκαιρία να βάλουμε ένα οριστικό τέλος στις πελατειακές σχέσεις, ένα οριστικό τέλος στα παράθυρα για την νομή του κράτους από την εκάστοτε κυβέρνηση.
(XP)

(5XA)
Με το παρόν νομοσχέδιο ο πολιτικός κόσμος ανακτά την αξιοπιστία του, ο πολίτης την αξιοπρέπειά του και η κοινωνία την αξιοκρατία. Και πώς το επιτυγχάνουμε; Αφήνουμε στο παρελθόν το κλείσιμο του ματιού στις εξαιρέσεις που καταργούν την αξιοπιστία του κανόνα. Όλες οι προσλήψεις στο ευρύτερο δημόσιο θα γίνονται μέσω Α.Σ.Ε.Π. ακόμα και σε υπηρεσίες όπως η Προεδρία της Δημοκρατίας, η Βουλή των Ελλήνων, οι ανεξάρτητες αρχές κάτι που μέχρι σήμερε εθεωρείτο αδιανόητο. Το Α.Σ.Ε.Π. και η αξιοκρατία δεν μπορούν να είναι συνώνυμα της καθυστέρησης. Πεποίθησή μου είναι ότι αυτή η αδυναμία αδικεί το ρόλο του Α.Σ.Ε.Π.. Σ’ αυτό θα πρέπει να προσπαθήσουμε ακόμα περισσότερο.
Καταργούμε τη διαδικασία της συνέντευξης το πιο αμφισβητούμενο κριτήριο πρόσληψης στο δημόσιο τομέα. Καταργούμε το κριτήριο αξιολόγησης που υπονόμευσε βαθιά την αξιοπιστία του συστήματος των προσλήψεων και έδωσε το δικαίωμα στον καθένα να το αμφισβητεί. Αλλάζουμε τον τρόπο μοριοδότησης των υποψηφίων σε μια προσπάθεια να μην αδικήσουμε κανέναν. Αναγνωρίζουμε εξίσου την εμπειρία στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα. Όλοι γνωρίζουμε τις σκληρές συνθήκες εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, τον ανταγωνισμό, την πίεση για μεγαλύτερη απόδοση. Θα ήταν πραγματικά άδικο για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα να μην τους αντιμετωπίζουμε ισότιμα με αυτούς στο δημόσιο.
Αναγνωρίζουμε εξίσου την εμπειρία με τη μόρφωση. Μοριοδοτούμε την εμπειρία για το 50% των προκηρυσσόμενων θέσεων αλλά δίνουμε την ευκαιρία σε ανθρώπους που αφοσιώθηκαν στις σπουδές τους και δεν είχαν την ευκαιρία να εργαστούν να διεκδικήσουν μια θέση στο δημόσιο γιατί χρειαζόμαστε και τα δύο και την πολύτιμη εμπειρία και τη μόρφωση. Βάζουμε ένα τέλος στην απαράδεκτη πρακτική της σύναψης συμβάσεων έργου που υποκρύπτουν εξαρτημένη εργασία και καλύπτουν διαρκείς ανάγκες. Με το παρόν νομοσχέδιο όπως και με το προηγούμενο για το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης αποδεικνύουμε συνέπεια λόγων και έργων. Στηρίζουμε το κράτος της αξιοκρατίας, της ισοτιμίας και της ισονομίας γιατί είμαστε βέβαιοι ότι αυτός είναι ο τρόπος που ενισχύει το κράτος δικαίου. Είμαστε βέβαιοι ότι με αυτό τον τρόπο θα βάλουμε ένα οριστικό τέλος στο εμπόριο ελπίδας των νέων ανθρώπων ένα τέλος στη διχαστική και συντηρητική νοοτροπία που λέει ότι το κράτος λάφυρο είναι άδικο για τους ηττημένους και δίκαιο για τους νικητές.
Είμαστε βέβαιοι ότι με αυτό τον τρόπο θα στελεχώσουμε τη δημόσια διοίκηση με άξια στελέχη, με στελέχη αποτελεσματικά, ανταγωνιστικά που θα οδηγήσουν τη χώρα ένα βήμα μπροστά. Είμαστε βέβαιοι ότι θα βάλουμε ένα πρώτο λιθαράκι για την επιζητούμενη ανάκτηση αξιοπιστίας ανάμεσα στους πολίτες και στους πολιτικούς.
Στηρίζω ως νέος άνθρωπος αυτό το νομοσχέδιο γιατί πέρα απ’ όλα συμβάλλει σε κάτι ακόμα, σε κάτι που ίσως έχει μεγαλύτερη αξία. Πιστεύω ότι συμβάλλει στην αλλαγή νοοτροπία και φιλοσοφίας του συνόλου των πολιτών. Διασφαλίζει την ισότητα, τη διαφάνεια στις προσλήψεις στο δημόσιο τομέα. Κάνουμε ένα βήμα για την αλλαγή του κώδικα αξιών. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό και μας αφορά όλους γιατί κανένα δίκαιο σύστημα δεν θα πετύχει σε κανένα τομέα εάν δεν αλλάξει το αξιακό σύστημα που έχουμε ως κοινωνία.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Το λόγο έχει ο κ. Κουτσούκος.
Κύριε Κουτσούκο, αφού έχετε κάνει Πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ περιμένουμε να δούμε πώς θα μας διαφωτίσετε.



(MT)
(XP)
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αν παρακολουθήσει κανείς την ιστορική εξέλιξη και την αντιπαράθεση γύρω από τη διαδικασία στελέχωσης του ελληνικού κράτους από την εποχή της απελευθέρωσης και μετά, από την εποχή του Δεληγιάννη και του Τρικούπη, από την εποχή της Πλατείας Κλαυθμώνος και τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων με τη συνταγματική μεταρρύθμιση του Ελευθέριου Βενιζέλου, από το ν. 509 και τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων, από το Εθνικό Συμβούλιο Επιλογής Προσωπικού του αξιότιμου μετέπειτα Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Στεφανόπουλου, από τον πρώτο νόμο της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. τη δεκαετία του ΄80 του αείμνηστου Μένιου Κουτσόγιωργα για την πρόσληψη με μοριακό σύστημα, που δεν ευδοκίμησε να λειτουργήσει παρά μόνο μια και μοναδική φορά, από την μετέπειτα προσπάθεια του κ. Πεπονή, του θεμελιωτή του ν. 2190, θα δει ότι η διαδικασία των προσλήψεων στο δημόσιο τομέα και η στελέχωση του κράτους αποτέλεσε αντικείμενο μιας διαρκούς και αέναης αντιπαράθεσης μεταξύ εκείνων των δυνάμεων που από τη μία μεριά αναδείκνυαν τις αξίες, την αξιοκρατία και τη διαφάνεια στο δημόσιο βίο και των άλλων που θεωρούσαν ότι το κράτος είναι λάφυρο του κάθε φορά νικητή των εκλογών, που ήταν βαθιά ποτισμένη με την αντίληψη του κομματικού ελέγχου της δημόσιας διοίκησης, της υποταγής του εκλογικού Σώματος και της διαμόρφωσης με τέτοιον τρόπο της συνείδησης των νέων ανθρώπων.
Οι αντιλήψεις αυτές και οι πρακτικές είναι αλήθεια ότι τραυμάτισαν πάρα πολύ σοβαρά το σώμα της ελληνικής κοινωνίας. Δημιούργησαν την αίσθηση πως σήμερα δεν αξίζει κανένας να προσπαθεί, δεν αξίζει κανένας να μοχθεί, αλλά ότι τα ζητήματα αντιμετωπίζονται με τη γνωστή λαϊκή ρήση του «μπάρμπα στην Κορώνη». Το κράτος λειτουργεί με έναν τρόπο όπου ο πολίτης δεν αναφέρεται σε έναν υπάλληλο ο οποίος είναι έμπειρος, καταρτισμένος, που έχει εισαχθεί με την αξία του στο δημόσιο, αλλά σ’ έναν υπάλληλο που είναι εξηρτημένος από το πολιτικό σύστημα και άρα αντιμετωπίζει τον πολίτη μ’ αυτόν τον τρόπο.
Προφανώς αυτή την κοινωνική αντίληψη η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας -η Νέα Δημοκρατία μάλλον ως αντιπολίτευση- την προηγούμενη περίοδο, την ενσωμάτωσε σε μία θεωρία που έγινε ο κεντρικός πυρήνας της αντιπολιτευτικής της τακτικής, τη λεγόμενη επανίδρυση του κράτους.
Μ’ αυτή τη λεγόμενη επανίδρυση του κράτους, στην οποία κεντρικό σημείο ήταν οι παθογένειες του ελληνικού πολιτικού συστήματος και της δημόσιας διοίκησης, δεσμεύθηκε απέναντι στον ελληνικό λαό ότι θα οδηγήσει με τις πράξεις της, με τις αποφάσεις της και τον τρόπο που θα λειτουργεί, σε αλλαγή του τοπίου το οποίο είχε πράγματι πληγώσει μέχρι τότε τον ελληνικό λαό.
Και τι έγινε την προηγούμενη πενταετία, αγαπητοί συνάδελφοι; Είδαμε ότι αυτή η περίφημη επανίδρυση μετετράπη από μία πολιτική εξαγγελία που πράγματι ήταν ελκυστική, απέναντι σ’ αυτά τα προβλήματα που υπήρχαν στην ελληνική κοινωνία και τα βίωνε ο Έλληνας πολίτης, σε μία φαύλη πολιτική, σε μία πολιτική που εξαχρείωσε πολύ περισσότερο απ’ ό,τι μέχρι τότε τις συνειδήσεις των νέων ανθρώπων, που δημιούργησε σχέσεις εξάρτησης από το εκλογικό Σώμα και διαμόρφωσε συνθήκες ομηρίας χιλιάδων νέων ανθρώπων.
Αρκεί να σας πω μόνο ένα στοιχείο. Αν δείτε τα απολογιστικά στοιχεία του προϋπολογισμού, θα δείτε ότι τον χρόνο που μας πέρασε είχαμε αυξήσεις στις δαπάνες για μισθοδοσία στο δημόσιο γύρω στο 11%.
Ξέρετε πολύ καλά όλοι σας και το ξέρουν και τα αξιότιμα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας ότι η πολιτική των αυξήσεων το χρόνο που μας πέρασε ήταν ουσιαστικά μηδενική. Ξέρετε από πού προέρχεται αυτή η αύξηση των δαπανών, που είναι ένα στοιχείο του δημοσιονομικού εκτροχιασμού για τον οποίο είμαστε υπόλογοι σήμερα;
Έχει να κάνει με τις προσλήψεις ορισμένου χρόνου, με τις συμβάσεις έργου, με τα ρουσφέτια και τις προεκλογικές εξαγγελίες της Νέας Δημοκρατίας που φρόντισε να τις μετατρέψει σε συμβασιοποιημένες πράξεις που θα τις πληρώσει ο ελληνικός λαός από το υστέρημά του.
(MB)
(5MT)
Αυτή την πολιτική λοιπόν ο λαός ζήτησε στις εκλογές της 4ης Οκτώβρη να την ανατρέψουμε. Και δεν ζήτησε να την ανατρέψουμε μεμονωμένα, σε σχέση μόνο με το σύστημα προσλήψεων στο Δημόσιο. Ο λαός ζήτησε μεγάλες αλλαγές και ανατροπές που θα βγάλουν τη χώρα απ’ αυτόν το φαύλο κύκλο της μετάθεσης των ευθυνών, της ανακύκλωσης των προβλημάτων.
Και έρχεται μία καινούργια Κυβέρνηση, η Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου και του ΠΑ.ΣΟ.Κ., να εισάγει στη δημόσια συζήτηση ένα ολόκληρο σύστημα αλλαγών και ανατροπών, που έχει στον πυρήνα του την αξιοκρατία, τη διαφάνεια, τη μάχη εναντίον της διαφθοράς, και το οποίο βρίσκεται σε εξέλιξη με ένα πολιτικό σχέδιο, με πρωτοβουλίες του Προέδρου μας Γιώργου Παπανδρέου, όπως αυτή με τους πολιτικούς Αρχηγούς σήμερα και με συγκεκριμένες νομοθετικές ρυθμίσεις, όπως αυτή που συζητάμε, που έχει στον πυρήνα της την εισαγωγή των κριτηρίων της αξιοκρατίας, της διαφάνειας, της ισότητας στις προσλήψεις στο δημόσιο τομέα.
Αυτό που γίνεται σήμερα εδώ, στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, θα έλεγα ότι αποτελεί την έμπρακτη απόδειξη ότι το πολιτικό σύστημα όταν ωριμάζουν οι συνθήκες έρχεται η ώρα να αναγνωρίσει τις ευθύνες του απέναντι στην ελληνική κοινωνία, να ζητήσει -εντός εισαγωγικών- συγνώμη. Κι αυτό αφορά όλους τους διαχειριστές της μέχρι σήμερα εξουσίας γιατί, ανεξάρτητα από τις καλές προθέσεις και τις πρωτοβουλίες, για τη σημερινή παθογένεια και την αντίληψη που έχει η κοινή γνώμη και οι πολίτες απέναντι στους πολιτικούς και την πολιτική η ευθύνη είναι όλων μας. Και την ώρα τούτη που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. με αυτό το νομοθέτημα αναλαμβάνει τις ευθύνες του απέναντι στον ελληνικό λαό, θα έπρεπε τα κόμματα, -κυρίως όσα διαχειρίστηκαν εξουσία αλλά κι εκείνα που κάνουν κριτική από τη λογική της ασφάλειας της μειοψηφίας- να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και να πουν αν επί της αρχής δέχονται αυτή τη λογική της αξιοκρατίας, της διαφάνειας στις προσλήψεις στο Δημόσιο.
Και τι παρακολουθούμε αντί αυτού; Παρακολουθούμε μία προσχηματική επιχειρηματολογία από τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας -τα λίγα που είναι υποχρεωμένα να λάβουν το λόγο, δηλαδή τον Εισηγητή, τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο που είναι και πατριώτης μου και τρεις-τέσσερις άλλους Βουλευτές- ως προς το γιατί δεν θα ψηφίσουν το νομοσχέδιο επί της αρχής, επειδή δήθεν διαφωνούν σ’ ένα επιμέρους ζήτημα που αφορά τη μοριοδότηση της προϋπηρεσίας. Τονίσαμε στη συζήτηση στην Επιτροπή –το έκανε σήμερα και με τον καλύτερο τρόπο ο Υπουργός- ότι αυτό είναι εντελώς προσχηματικό, ότι δεν έχει κανένα πρακτικό αποτέλεσμα κι εγώ θα έλεγα ότι αν το αφαιρούσαμε, θα αφαιρούσαμε και το φύλλο συκής από την επιχειρηματολογία της Νέας Δημοκρατίας, για να δούμε αν επί της αρχής ψηφίζει ή δεν ψηφίζει αυτό το νομοσχέδιο.
Όμως, αγαπητοί συνάδελφοι, η κοινοβουλευτική διαδικασία σας επιτρέπει να ψηφίσετε το νομοσχέδιο επί της αρχής, για να δείξετε ως μία νέα Αντιπολίτευση πώς αντιλαμβάνεστε τις σχέσεις σας με τον ελληνικό λαό από εδώ και πέρα και υπάρχει πεδίον δόξης λαμπρόν στα άρθρα και να διαφωνήσετε και να δούμε τις συνθέσεις, όπου απαιτούνται.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Έχω την αίσθηση, κύριε Πρόεδρε, -και τελειώνω, εκμεταλλευόμενος την ανοχή σας μόνο για μισό λεπτό- ότι η πράξη…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Όχι για μισό λεπτό. Είναι πολύ παραπάνω, γιατί αργήσαμε να βάλουμε τον χρόνο. Να είμαστε ακριβείς.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ:…αυτή της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης είναι μία πράξη που έρχεται να δηλώσει ότι η σημερινή ηγεσία είναι αλληλέγγυα και δεν θέλει να απογαλακτιστεί με εκείνες τις πολιτικές που καταβαράθρωσαν την Παράταξή της στα χαμηλότερα ποσοστά που συγκέντρωσε ποτέ και που την κρατάνε δέσμια και εξαρτημένη από τις λογικές τις συντηρητικές, της εξάρτησης, τις λογικές που έχουν οδηγήσει τον τόπο πίσω. Θα έλεγα ότι μια πιο γενναία και πιο τολμηρή στάση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης θα ήταν να αναγνωρίσει αυτή τη μεγάλη πρωτοβουλία της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και, αν θέλετε, να μας δεσμεύσει και με την ψήφο της ότι μελλοντικά όσα εισηγούμεθα σήμερα θα αποτελέσουν, όπως είναι και η πρόθεσή μας, και «σημαία» στην υλοποίηση της πολιτικής των προσλήψεων στο δημόσιο τομέα.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Κι εμείς ευχαριστούμε τον κ. Κουτσούκο.
Ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο Νομό Αττικής κ. Βασίλειος Οικονόμου έχει το λόγο.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Είναι πολύ σοβαρό το νομοσχέδιο, κύριε Πρόεδρε, και πρόκληση το να τοποθετηθείς και όντως δεν μπορώ να ξεφύγω κι εγώ απ’ αυτόν τον πειρασμό.
(DP)

(5MB)
Ξεκινώντας την τοποθέτησή μου θα ήθελα να δώσω συγχαρητήρια στον Υπουργό γι’ αυτή τη μεγάλη προσπάθεια που κάνει. Το τόλμημα φέρνοντας αυτό το νομοσχέδιο σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα είναι τεράστιο. Πιο μεγάλο όμως είναι το τόλμημα που έκανε αυτούς τους δύο μήνες. Δηλαδή, δεν μπήκε, κύριε Δαβάκη, στον πειρασμό ο κύριος Υπουργός να ανοίξει τις κάνουλες των λαθραίων αυτών διορισμών στο δημόσιο με όποιο πολιτικό κόστος. Δεν υπάρχει, αλλά ας πούμε πολιτικό κόστος το να μην ικανοποιείς πρόσκαιρα έστω κάποιους από τους ψηφοφόρους σου συντηρώντας αυτό το παλαιοκομματικό διαλυμένο κράτος. Εκεί, λοιπόν, κύριε Υπουργέ, θα σας δώσω διπλά συγχαρητήρια.
Άκουσα για χίλιους τριακόσιους διορισμούς στο Υπουργείο Πολιτισμού. Να το διευκρινίσουμε παρακαλώ ότι δεν είναι σ' αυτό το δίμηνο. Αν είναι σ' αυτό το δίμηνο, να απολυθούν και οι χίλιοι τριακόσιοι. Θα σας καταγγείλω εδώ, κύριε Υπουργέ, από το Βήμα και κάποιες πονηρές κινήσεις, ας πούμε, του περιφερειάρχου Αττικής μέχρι πρότινος κ. Μανιάτη, ο οποίος παρέβλεψε την εντολή σας του παγώματος των διορισμών και διόριζε αφειδώς στις δημοτικές αστυνομίες της Αττικής.
Παρακαλώ, για να μην το φέρω στον κοινοβουλευτικό έλεγχο, σας το καταγγέλλω. Ελπίζω αύριο να μου φέρετε ραπόρτο: τι έγινε, πώς έγινε και τις ποινές στους παραβάτες τέτοιων αποφάσεων και τέτοιων ενεργειών.
Εγώ νομίζω ότι αυτό το οποίο αποτολμάτε είναι τεράστιο έργο. Πιστεύω ότι θα γράψετε ιστορία. Και χαίρομαι πάρα πολύ ότι ένας άνθρωπος της δικιάς μου γενιάς μπαίνει μπροστά στο συγκράτημα της χώρας από το γκρεμό γιατί, όπως είπε καλύτερα και πιο εύστοχα ένας προηγούμενος ομιλητής, το πρόβλημα της χώρας δεν είναι μόνο οικονομικό. Αυτή τη στιγμή βιώνουμε μία τρομακτική οικονομική κρίση. Εγώ πιστεύω ότι βρισκόμαστε σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Όμως, το πρόβλημα δεν είναι μόνο οικονομικό. Είναι πολιτικό, είναι ηθικό, είναι πολιτισμικό, είναι πρόβλημα αξιών. Το να διαμορφώσετε ένα νέο καθεστώς στο δημόσιο τομέα είναι το τεράστιο ζήτημα.
Εγώ θα σας κάνω μία ερώτηση, κύριε Υπουργέ. Μπορείτε να ενημερώσετε το Σώμα πόσοι είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι αυτή τη στιγμή στη χώρα;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΩΗΣ: Μπορεί.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Αγαπητέ συνάδελφε και αξιόλογε, κύριε Ζώη, σας άκουσα στην εισήγησή σας και έχω κάποια ερωτηματικά γιατί με μπερδέψατε, μια και ακόμα η μνήμη μου δεν έχει ατονήσει τόσο πολύ...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Κύριε συνάδελφε, μην απευθύνεστε προσωπικά, μην ανοίξουμε νέο κύκλο συζητήσεων.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Όχι, δεν θα την πάθω σαν τον κ. Αμοιρίδη.
Λοιπόν, εγώ πριν έρθω σε εσάς, θα κάνω μία ερώτηση στον κύριο Υπουργό. Πόσοι είναι αυτοί οι δημόσιοι υπάλληλοι; Βλέπω και την κα Μπεργιελέ, αξιολογότατη δημόσια λειτουργό όλα τα χρόνια και την οποία την έχετε αυτή τη στιγμή Γενική Γραμματέα στο Υπουργείο. Έχει την εμπειρία να μας πει, επιτέλους, ποιο είναι αυτό το νούμερο. Διαβάζω στις εφημερίδες για ένα εκατομμύριο, για οκτακόσιες χιλιάδες, για εννιακόσιες χιλιάδες. Πόσοι είναι αυτοί οι άνθρωποι, επιτέλους;
Ήμουνα στο Παρίσι πριν λίγες μέρες για τη Διακοινοβουλευτική Διάσκεψη για την μετανάστευση και για τη βία ενάντια των γυναικών. Γελάει αυτή τη στιγμή η Γαλλία με τη χώρα για τα παθήματά της ως αποτέλεσμα αυτών των έξι χρόνων. Και λέω: «Πόσους δημόσιους υπαλλήλους έχει η Γαλλία των εξήντα εκατομμυρίων κατοίκων»; Μου λένε: «Ένα εκατομμύριο». Και αναρωτιέμαι εγώ: Ένα εκατομμύριο η Γαλλία των εξήντα εκατομμυρίων πληθυσμού και ένα εκατομμύριο δημοσίους υπαλλήλους η Ελλάδα των έντεκα εκατομμυρίων και όλοι οι πολίτες δυσανασχετούν, βρίζουν, αγκομαχούν από αυτό που λέμε δημόσια διοίκηση;
Εγώ, κύριε Υπουργέ, θα σας έκανα την πρόταση από αυτό το Βήμα να μην γίνει κανένας διορισμός για όσο χρόνο χρειάζεται. Φυσικά για το 2010 κανένας διορισμός, κανένας για το 2011 και θα δούμε από το 2012 αφού μπορέσουμε και βάλουμε μία τάξη και στα οικονομικά της χώρας.
Δεν κατάλαβα γιατί αυτή τη στιγμή το μεγάλο ζήτημα είναι τι θα γίνει η δημόσια κρατική μηχανή, γιατί θα φύγουν οι πενήντα χιλιάδες των stage. Και ακούω κάποιους θρασυτάτους να λένε ότι δεν μπορούν να λειτουργήσουν οι υπηρεσίες. Με τους πενήντα χιλιάδες κρατιόταν ο δημόσιο τομέας; Δηλαδή, το ένα εκατομμύριο τι έκαναν; Κοίταζαν τους πενήντα χιλιάδες που δούλευαν; Μα, θα μου πείτε ότι υπάρχουν οι υπηρεσίες οι οποίες –γελάει ο κ. Κουτσούκος Πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ μέχρι πρότινος, αλλά όμως εμείς εδώ πέρα πρέπει να πούμε τα πράγματα καθαρά-...
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ: Έχω φύγει εδώ και δέκα χρόνια.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Μέχρι πρότινος. Η έννοια του χρόνου ας μην είναι τόσο απόλυτη.

(DE)
(5DP)
Ας πάρει, λοιπόν, την ευθύνη η Κυβέρνηση να πει ότι εκεί που στην υπηρεσία δεν υπάρχει ο δημόσιος υπάλληλος και δυσανασχετεί και αγκομαχά ο πολίτης, θα πάω το δημόσιο υπάλληλο που πάει ο πολίτης να δει στην δημόσια υπηρεσία και τον βλέπει και κάθεται αρειμανίως. Και στη μια περίπτωση εξαγριώνεται και στην άλλη εξαγριώνεται.
Ο κ. Ζώης με τον κ. Παυλόπουλο δεν έκαναν τίποτε έξι χρόνια. Ο ίδιος έκανε μεγάλες προσπάθειες με τα Κ.Ε.Π. και το ξέρω και του το αναγνωρίζω σαφώς που έκανε μια τίμια και ηρωική προσπάθεια.
Ωστόσο, δεν έφτανε, κύριε Ζώη, μέσα σε αυτήν την γενική καταστροφή που επήλθε στον τόπο.
Όμως, εγώ λέω ότι ήρθε η ώρα να γίνουν αυτές οι μεγάλες τομές; Σας βλέπω με πολλή χαρά και με πολύ μεγάλη έκπληξη, όχι γιατί δεν ήταν στο πρόγραμμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά γιατί επιδεικνύετε το θάρρος και την αποφασιστικότητα να το κάνετε, να το προχωράτε. Μαθαίνω ότι ετοιμάζετε τη μεγάλη διοικητική αναδιάρθρωση. Μεγάλη μεταρρύθμιση.
Θα γράψετε το όνομά σας στην ιστορία, κύριε Ραγκούση. Για τον εκλογικό νόμο θα τα πούμε όταν έρθει η ώρα. Είναι το τρίτο θέμα. Είναι ένα ζήτημα που θα έρθει εν καιρώ, όπως και η ώρα της συζήτησης επί τούτου και θα τα πούμε αλλιώς.
Για τα δύο, όμως, μεγάλα πρώτα ζητήματα σας λέω ότι όντως θα γράψετε το όνομά σας στην ιστορία. Σε ποιο, δηλαδή, κομμάτι; Ότι επιτέλους δε μπαίνει αμφισβήτηση σε κανέναν Έλληνα πολίτη ότι θα προσεγγίζει το δημόσιο τομέα χωρίς αντικειμενικότητα, όχι αξιοκρατία. Ακούω αξιοκρατία. Το να πάρεις εκατό μόρια σημαίνει ότι είσαι καλύτερος από αυτόν που πήρε ενενήντα πέντε; Όχι. Όμως, είναι αντικειμενικό. Δεν ξέρω το όνομά σου, δεν ξέρω τι ψηφίζεις, δεν ξέρω τι Θεό πιστεύεις. Πήρες εκατό; Μπήκες. Αντικειμενικό. Σε αυτή τη χώρα στεκόμαστε στο αντικειμενικό, κατ’ αρχάς, για να πάμε στο αξιοκρατικό στο επόμενο βήμα.
Και αυτό που ήθελα να πω για να κλείσουμε, κύριε Ζώη, είναι το εξής. Αυτό το μεγάλο κατόρθωμα που πιστεύετε ότι κάνατε με το Προεδρικό Διάταγμα του 2004 ήταν μια τρύπα στο νερό. Πρώτον, διότι σε αυτούς που τάξατε, τους διακόσιους πενήντα χιλιάδες συμβασιούχους της τότε εποχής, ο κ. Καραμανλής δεν τους ικανοποίησε. Διότι είχατε πει και για τους διακόσιους πενήντα χιλιάδες. Στους τριάντα πέντε χιλιάδες που βάλατε υπήρξε μια μικρά ικανοποίησις και σε όλους τους υπολοίπους σάς κυνηγήσαμε στις εκλογές πολλαπλώς.
Άρα, λοιπόν, πολιτικά, ψηφοθηρικά -πολιτικάντικα, να σας το πω, δεν πετύχατε τίποτα. Δεν ήταν αυτό που θα μπορούσε να τιμήσει τη χώρα το Προεδρικό Διάταγμα. Και τελικά τι μένει; Ότι αυτή η παράταξη μένει σταθερή στις πολιτικάντικες κινήσεις, «άντε να βολέψουμε κάποιο φίλο, άντε να βολέψουμε κάποιο συγγενή, κάποιο κουμπάρο, και κάποιο ψηφοφόρο».
Εδώ υπάρχει άλλη λογική, υπάρχει άλλη παράταξη και επειδή καταλαβαίνω την αγωνία συναδέλφων που εγκαλούν την δεξιά της Νέας Δημοκρατίας να συνταχθεί με αυτά τα θέματα, σας λέω ότι δε μπορείτε να συνταχθείτε. Εδώ υπάρχουν οι διαχωριστικές γραμμές. Ο κύριος Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, ο κ. Σαμαράς, άλλωστε, τις επικαλείται. Οι διαχωριστικές γραμμές είναι: Το παρελθόν η λογική του Κωλλέτη και το μέλλον η λογική του Παπανδρέου.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Και εμείς ευχαριστούμε τον κ. Βασίλειο Οικονόμου.
Το λόγο έχει τώρα ο Βουλευτής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού στο Νομό Σερρών κ. Ηλίας Πολατίδης. Αρχίζουν να διαμαρτύρονται οι συνάδελφοι ότι δεν τηρούμε την αξιοκρατία, ενώ μιλάμε για νόμο για την αξιοκρατία. Θα κατηγορηθούμε για ρουσφέτι, άμα δίνουμε συνέχεια παράταση στον χρόνο, οπότε τηρήστε τον χρόνο για να είμαστε εντάξει.
ΗΛΙΑΣ ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Στο σημείο που έχει φτάσει σήμερα, αυτήν την ώρα η συζήτηση, νομίζω ότι ένα βασικό χαρακτηριστικό είναι σαφές. Έχει περισσέψει η υποκρισία σε αυτόν τον τόπο και ιδιαιτέρως μέσα στο Κοινοβούλιο. Διότι τι άλλο μπορούμε να πούμε, όταν και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η Νέα Δημοκρατία επικαλούνται τώρα ότι θα διορθώσουνε τώρα το κράτος, μετά από τριάντα πέντε χρόνια κοινής εξουσίας, τώρα θα κάνουν αξιοκρατία, αφού πλέον έχουν βάλει τον κομματικό στρατό μέσα.
Και το ότι υπάρχει ο κομματικός στρατός είναι εύκολο να το δει ο οποιοσδήποτε. Ας παρατηρήσει τι αποτελέσματα βγαίνουν στις συνδικαλιστικές εκλογές του δημοσίου και νομίζω ότι είναι προφανές για όλους τι ακριβώς συμβαίνει.
Ιστορικά να το δούμε. Το 2004 η Νέα Δημοκρατία έταξε ότι όλους τους συμβασιούχους τους οποίους κρατούσε ομήρους το ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα τους διορίσει, θα τους μονιμοποιήσει, ούτως ώστε να τους πάρει με το μέρος της. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. πάλι προεκλογικά έταξε ότι αυτούς που κρατούσε ομήρους με τα STAGE η Νέα Δημοκρατία τώρα θα έρθει εκείνο να τους διορίσει. Και φυσικά, όπως και η Νέα Δημοκρατία άλλαξε πριν, όταν έγινε εξουσία και δεν έχει πλέον ανάγκη τους συμβασιούχους ή δεν τους έχει ανάγκη τόσο όσο τους είχε προ των εκλογών, ακριβώς το ίδιο κάνει και το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
(NP)
(5DE)

Εδώ πέρα, όμως, τίθεται ένα βασικό φιλοσοφικό θέμα. Στο δημόσιο μπαίνουν οι αναξιοπαθούντες ή οι ικανοί; Αυτό είναι ένα βασικό ερώτημα. Τι θέλουμε; Θέλουμε να μειώσουμε την ανεργία και να διορίσουμε όλους στο δημόσιο; Σε αυτό νομίζω ότι το πιο αξιόπιστο Κόμμα είναι το Κ.Κ.Ε., το οποίο λέει ότι πρέπει όλοι να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η Νέα Δημοκρατία δεν το λένε. Αυτό το κάνουν, όμως, μόνο για συγκεκριμένους. Γι’ αυτούς που έχουν την στάμπα την κομματική.
Τι αποτέλεσμα έχει αυτό, δηλαδή αυτή η ελπίδα που δημιουργούν και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η Νέα Δημοκρατία ότι θα κατορθώσουν να διορίσουν στο δημόσιο;
Κατ’ αρχήν, διατηρούν ένα διακομματικό σκηνικό. Όταν πάμε εμείς -ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός, αλλά και τα υπόλοιπα Κόμματα της ελάσσονος αντιπολιτεύσεως- με πολιτικά επιχειρήματα και μόνο να ζητήσουμε ψήφο, έχουμε απέναντί μας το βαθύτατα πολιτικό, αλλά σε πάρα πολλές περιπτώσεις σοβαρό επιχείρημα «Ναι, αλλά εσείς δεν μπορείτε να διορίσετε. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η Νέα Δημοκρατία διορίζουν.» Αυτή είναι η πραγματικότητα. Ερχόμαστε, λοιπόν, εμείς τώρα να πολεμήσουμε, από θέση ελαττωματική, εσάς που έχετε αυτό το προνόμιο της εξουσίας.
Εάν, όμως, υπήρχαν θέσεις εργασίας και μπορούσε πράγματι ο νέος να πάει στην αγορά εργασίας και να βρει αξιοπρεπή εργασία, θα σας είχε ανάγκη; Όχι. Τότε το πολιτικό σκηνικό θα ήταν τελείως διαφορετικό. Με την τακτική σας, λοιπόν, αυτή βάζετε το μαχαίρι στο λαιμό του εργαζομένου, του ανέργου, του ψηφοφόρου και με τον τρόπο αυτό τον εξαναγκάζετε να επιλέξει ένα από τα δύο Κόμματα και να ρίξει τη ζαριά του, μήπως και τυχόν κατορθώσει να μπει στο δημόσιο.
Είμαστε όλοι εμείς εδώ, αλλά πολύ περισσότερο ο ελληνικός λαός, ο οποίος φέρει και το βάρος συντηρήσεως του δημοσίου τομέα, ικανοποιημένοι από τις υπηρεσίες που του παρέχει; Αν βγει κανείς έξω στον κόσμο –έχουν γίνει ούτως ή άλλως άπειρες δημοσκοπήσεις επ’ αυτού- με αυτό το ερώτημα, δηλαδή να ζητά τι άποψη έχει ο Έλληνας φορολογούμενος και γενικώς ο Έλληνας για το δημόσιο, παντού η κατάσταση είναι τραγική. Άλλωστε δεν χρειαζόμαστε τις δημοσκοπήσεις. Είναι πολύ απλό ότι το δημόσιο δεν προσφέρει στον πολίτη την εξυπηρέτηση που πρέπει. Επειδή το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η Νέα Δημοκρατία το έχετε μετατρέψει, με τους κομματικούς σας στρατούς, σε αυτόν τον μηχανισμό, γι’ αυτό και το δημόσιο δεν προσφέρει αυτά που θα έπρεπε να προσφέρει.
Όσα μέτρα και να πάρετε, όσα Α.Σ.Ε.Π. και να κάνετε, εφόσον δεν αντιμετωπίζετε το οξύ πρόβλημα της ανεργίας, το οποίο το έχουν δημιουργήσει οι δικές σας πολιτικές, θα υπάρχει αυτή η πίεση, για να μπουν στο δημόσιο.
Θα αναφέρω μόνο τρεις παράγοντες, οι οποίοι διογκώνουν την ανεργία και κάνουν τους νέους να στρέφονται αποκλειστικά και μόνο στο δημόσιο και να δημιουργούν όλο αυτό το πελατειακό σύστημα:
Η καταστροφή της παραγωγικής υποδομής, που την έχετε κάνει μετά βαΐων και κλάδων, προσχωρώντας, κατ’ αρχήν, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και μετέπειτα εσείς, η Νέα Δημοκρατία δηλαδή, ως μαθητές του ΠΑ.ΣΟ.Κ., στο νεοφιλελευθερισμό. Η λαθραία είσοδος ορδών μεταναστών και η κατάρρευση των τιμών των αγροτικών προϊόντων.
Στην επαρχία είμαστε και εσείς, κύριε Ζώη, είστε από αγροτική περιοχή και γνωρίζετε πόση ήταν η τιμή του πρόβειου γάλατος το 1992 και πόση είναι σήμερα. Τότε ήταν 320 δραχμές. Σήμερα είναι 280. Για εξηγήστε μου εσείς πόσο έπαιρνε τότε ένας δημόσιος υπάλληλος και πόσο παίρνει σήμερα. Γιατί να μην πιέζει ο αγρότης ή να μη θεωρεί όλη η επαρχία ή όλη η ελληνική περιφέρεια ότι η μοναδική διέξοδος για μια καλύτερη ζωή είναι όχι να διατηρήσουν τις παραγωγικές θέσεις εργασίας στην ύπαιθρο, αλλά, επιτέλους, να μπουν στην ομπρέλα του δημοσίου;
Αυτό είναι το καίριο ερώτημα, στο οποίο πρέπει να απαντήσετε. Και δεν αρκεί, γιατί δεν είναι μόνο το θέμα να μπουν οι άξιοι. Εγώ δέχομαι ότι έστω πράγματι υπάρχει μια διαδικασία, η οποία έβαλε τους ικανότερους μέσα στο δημόσιο. Λύθηκε το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας;
(TR)
(5NP)
Όλοι οι υπόλοιποι οι οποίοι δεν είναι άξιοι, δεν είναι τόσο ικανοί και μένουν απέξω, πού θα βρουν εργασία; Υπάρχουν θέσεις εργασίας να δούμε πού θα τους βάλουμε, να τους δώσουμε μία διέξοδο στη ζωή τους ή θα τους δημιουργήσουμε απογοήτευση;
Χρειάζεται εκτός απ’ όλα τα θέματα, ριζικός ανασχεδιασμός της οικονομίας. Χρειάζεται να κάνουμε αυτό που πάρα πολλοί το ανέφεραν σήμερα, να σταματήσουμε τις προσλήψεις και να αντιμετωπίσουμε τα όποια κενά με μετατάξεις, υποχρεωτικές μετατάξεις. Χρειάζονται επενδύσεις στην παραγωγή, χρειάζονται επενδύσεις στην έρευνα και τεχνολογία, ούτως ώστε να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε υγιείς θέσεις εργασίας. Αυτό είναι που πράγματι θα αλλάξει κάτι. Είναι, όμως, ένα θετικό βήμα, το να γίνονται οι προσλήψεις μέσω Α.Σ.Ε.Π., είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση γι’ αυτό και το επικροτούμε και υπερψηφίζουμε το νομοσχέδιο επί της αρχής.
Πρέπει, όμως, να συνοδευτεί από τα υπόλοιπα βήματα. Πρέπει να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας υγιείς και πρέπει να ξανακάνουμε την ελληνική κοινωνία να πιστέψει στις αξίες της και όχι στον ατομισμό και στον ωχαδελφισμό.
Κλείνοντας, κύριε Πρόεδρε, για να είμαι και συνεπής στο χρόνο, θα πω ένα πράγμα που μου ανέφερε ένας απλός Έλληνας από την περιφέρειά μου, από το Βαμβακόφυτο Σερρών. Είπε ότι δεν θέλει μεγάλα πράγματα για το ελληνικό κράτος, αλλά το όραμά του και αυτό που ζήτησε από εμένα ως υποψήφιο τότε Βουλευτή, είναι ότι θέλει το κράτος, όπως όταν έρχεται κάποιος μέσα στο δικό του το κατάστημα και βιάζεται να τον εξυπηρετήσει, θέλει να μείνει ικανοποιημένος από μέσα, έτσι ακριβώς να αισθάνεται και αυτός όταν μπαίνει σε μία δημόσια υπηρεσία. Κάντε το, κύριε Υπουργέ, αυτό και θα μείνετε στην ιστορία.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από το ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Ευχαριστούμε. Είναι σημαντική η τελευταία παρατήρηση του κυρίου Πολατίδη.
Συνεχίζουμε με την κυρία Αικατερίνη Περλεπέ-Σηφουνάκη, Βουλευτή στο Νομό Ευβοίας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΩΗΣ : Πόσοι Βουλευτές είναι ακόμη κύριε Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Είναι άλλοι τρείς ομιλητές. Θα κλείσουμε με τον κύριο Εμινίδη.
Ορίστε κυρία συνάδελφε, έχετε το λόγο.
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΕΡΛΕΠΕ-ΣΗΦΟΥΝΑΚΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το σχέδιο νόμου που συζητάμε σήμερα στην Ολομέλεια υπερβαίνει τη στενή έννοια της αναμόρφωσης του συστήματος για τις προσλήψεις στο δημόσιο, αφού άπτεται καίριων αξιών, όπως η ισονομία και η ισοπολιτεία, η διαφάνεια και η αξιοκρατία, το κοινό περί δικαίου αίσθημα και η αξιοπιστία του πολιτικού μας συστήματος. Ζητήματα, δηλαδή, που έχουν να κάνουν με το επίπεδο ανάπτυξης της δημοκρατίας μας και τα δικαιώματα των πολιτών, τα οποία δυστυχώς καταπατήθηκαν βάναυσα το προηγούμενο διάστημα από την απελθούσα κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Με αυτή τη νομοθετική πρωτοβουλία η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αποκαθιστά στρεβλώσεις και επιλύει προβλήματα που προέκυψαν στο σύστημα προσλήψεων στο δημόσιο, λόγω πολιτικών επιλογών και αντιλήψεων, όσον αφορά το ρόλο του κράτους και τη νομή της εξουσίας.
Για εμάς που θεσπίσαμε το Ν.2190/1994, ώστε να επικρατήσει μία καθαρή σχέση δικαίου στις προσλήψεις, η υπεράσπιση της πλήρους και διαφανούς αντικειμενικότητας αποτελεί ζήτημα αρχής. Ζήτημα αρχής ήταν και είναι η στήριξη και διεύρυνση του Α.Σ.Ε.Π. ως ακρογωνιαίου λίθου της μεγάλης μεταρρύθμισης που σημάδεψε θετικά την μεταπολεμική περίοδο στη χώρα μας για να είναι οι πολίτες ίσοι απέναντι στο κράτος και απαλλαγμένοι από πελατειακές λογικές εξάρτησης, όσον αφορά ένα θεμελιώδες δικαίωμα, το δικαίωμα στην εργασία.
Σήμερα, τηρώντας και την προεκλογική μας δέσμευση αποδεικνύουμε την υπευθυνότητά μας με τις ρυθμίσεις του παρόντος ως χρέος προς όσους αδικήθηκαν, αλλά και προς όσους στο εξής θα διεκδικήσουν μία θέση στο δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Οι νέοι και οι νέες της πατρίδας μας που προσβλέπουν να εργαστούν σ’ αυτό το χώρο δεν θα είναι πλέον όμηροι καμιάς κομματικής σκοπιμότητας, καμίας δέσμευσης από κομματικούς μηχανισμούς, κανενός είδους μεροληψίας όσον αφορά αυτή τους την επιλογή.

(XF)
(5TR)
Η απήχηση της παρέμβασής μας αυτής αποδείχτηκε εξαιρετικά σημαντική από τις χιλιάδες προτάσεις, απόψεις που κατατέθηκαν κατά την περίοδο της διαβούλευσης του νομοσχεδίου στην κατεύθυνση της αποδοχής και της βελτίωσής του για να γίνει όσο το δυνατόν καλύτερο στην εφαρμογή του.
Πολίτες και φορείς συντάσσονται με την προτεινόμενη αναμόρφωση, όπως άλλωστε αυτό φάνηκε και στη συζήτηση στη διαρκή επιτροπή. Για να γίνει ακόμη πιο αποτελεσματική η υλοποίηση του στόχου του νομοσχεδίου, θεωρώ ότι πρέπει να επισημανθούν όσα ζητήματα το προηγούμενο διάστημα αποτέλεσαν πεδία στρεβλώσεων στη λειτουργία του ν.2190 από συνειδητές παρεμβάσεις της πολιτικής εξουσίας, αλλά και ελλείψεις που παρατηρούνται σε κάθε μεγάλη μεταρρύθμιση.
Έτσι, αναφέρω κατ’ αρχήν το θέμα της περίφημη συνέντευξης, της γαλάζιας κερκόπορτας που άνοιξε τα τελευταία πεντέμισι χρόνια για να ευνοηθούν κάποιοι σε βάρος άλλων, χωρίς αξιοκρατία, χωρίς διαφάνεια και με κομματικές υποδείξεις. Μια μεθόδευση απαράδεκτη από τη Νέα Δημοκρατία, που υπονόμευσε τη λειτουργία του δημόσιου τομέα και προσέβαλε ένα κεκτημένο της κοινωνίας μας, όπως αυτό είχε καθιερωθεί από το νόμο του 1994.
Αναφέρω ακόμη τη βιομηχανία παραγωγής κομματικών stage που παρέπεμπε στην πιο απεχθή πελατειακή λειτουργία του συστήματος, αφού η προσωρινή απασχόληση για απόκτηση εργασιακής εμπειρίας μετατράπηκε σε ένα καθεστώς απαράδεκτο με μεσαιωνικούς όρους εργασίας για χιλιάδες νέους, ομήρους της αβεβαιότητας και της ανασφάλειας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς σταματάμε αυτή τη λογική και αποκαθιστούμε την αξιοπιστία στους πολίτες της χώρας μας και ιδιαίτερα στη νεολαία.
Θέλω, επίσης, να σταθώ και στο ζήτημα της εμπειρίας για την κάλυψη των θέσεων στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα. Με τις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου δίνεται η δυνατότητα και στους νέους που δεν έχουν μπάρμπα στην Κορώνη και δεν μπόρεσαν να δουλέψουν για να αποκτήσουν κάποια εμπειρία, να μπορούν τώρα με ίσους όρους να συμμετάσχουν κι αυτοί στις προκηρύξεις των θέσεων εργασίας. Έτσι σταματάει η κοροϊδία για τα παιδιά που ήταν κομμένα και πάντα «στην απέξω», όπως λένε και οι νεολαίοι μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι στρεβλώσεις και η ασυδοσία στο σύστημα προσλήψεων στο δημόσιο τα τελευταία χρόνια, είχαν γίνει σχεδόν ο κανόνας παντού. Το ΑΣΕΠ είχε απαξιωθεί και έμενε συνειδητά από τους κυβερνώντες εκτός σε ένα τεράστιο εύρος διαδικασιών, με αστήριχτα προσχήματα βέβαια. Οι καταγγελίες για παραποίηση στοιχείων στις εκτός ΑΣΕΠ προσλήψεις και τοποθετήσεις, οι καταγγελίες για πλαστογραφίες ή ακόμη και για δωροδοκίες, ήταν συνεχείς και αυξανόμενες όλα αυτά τα πεντέμισι χρόνια. Η κοινή γνώμη είχε κατανοήσει ότι παιζόταν ένα παιχνίδι με σημαδεμένα χαρτιά στις πλάτες των πολλών. Ένα απαράδεκτο σχέδιο, που δημιούργησε όμως οργή πρώτα απ’ όλα στους νέους και στις οικογένειές τους, οργή που συσσωρεύτηκε και αποτέλεσε μια από τις αιτίες των κοινωνικών εκρήξεων που ζήσαμε το προηγούμενο διάστημα.
Η Κυβέρνησή μας απαντά με αυτό το νομοσχέδιο σε όσους εμπορεύτηκαν την ελπίδα χιλιάδων ανέργων, σε όσους θεώρησαν ότι το κράτος είναι λάφυρο για το νικητή. Ιδιαίτερα στην κρίσιμη αυτή περίοδο που ζει η χώρα μας και οι πολίτες, για να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες, χρειάζεται παράλληλα με τις πρωτοβουλίες για την οικονομία, να επικρατήσει το αίσθημα δικαίου σε όλους.
Δεν μπορούμε να προχωρήσουμε αν δεν νιώσουμε όλοι, όλοι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες, την ακριβοδίκαιη στάση του κράτους απέναντί μας, χωρίς ημέτερους και ευνομούμενους, χωρίς παραθυράκια και χωρίς προνόμια για τους αρεστούς. Θέλουμε μια κοινωνία που δεν θα είναι ταμένη σε ομηρία, που δεν θα γίνονται οι αξίες και τα δικαιώματα των πολλών παρανάλωμα στο πολιτικό συμφέρον και τη σκοπιμότητα. Θέλουμε να πάνε μπροστά όλοι οι πολίτες χωρίς διαχωρισμούς, με αξιοκρατία και με διαφάνεια για να πάει μπροστά και η χώρα.
Το νομοσχέδιο αυτό, κυρίες και κύριοι, ουσιαστικά υπερασπίζεται την ηθική στην πολιτική και δίνει τη δυνατότητα σε όλους που συμμετέχουν, να συμμετέχουν σε μια νέα δημιουργική πορεία, ισότιμα και δίκαια, αντανακλώντας έτσι το αυτονόητο καθήκον μιας προοδευτικής Κυβέρνησης προς την κοινωνία και τα μέλη της.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)






(ZE)
(5XF)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Και εμείς ευχαριστούμε.
Συνεχίζουμε με τον κ. Παναγιώτη Ρήγα, Βουλευτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο νομό Κυκλάδων.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΗΓΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν μπορώ να αποφύγω τον πειρασμό, ξεκινώντας την ομιλία μου να κάνω μια παρατήρηση. Βλέπω ότι η συμπεριφορά των συναδέλφων της Νέας Δημοκρατίας δεν έχει αλλάξει σε σχέση με το τελευταίο χρονικό διάστημα που το κόμμα αυτό βρισκόταν στην εξουσία. Όπως με εντελώς αδύναμο και αναιμικό τρόπο στήριζαν τα νομοσχέδια της Κυβέρνησης Καραμανλή, κατά τον ίδιο τρόπο σήμερα απέχουν από μια ουσιαστική διαδικασία συμμετοχής στο νομοθετικό έργο. Αυτό μου επιτρέπει να δημιουργήσω την εντύπωση και την πεποίθηση ότι όπως δεν στήριζαν τις νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησής τους, έτσι σήμερα δεν στηρίζουν και τις επιλογές της ενώ βρίσκεται στην Αντιπολίτευση. Προφανώς δεν συμφωνούν με τη θέση του κόμματος και δεν θέλει ο καθένας τους να χρεωθεί την ευθύνη να απέχει από μια πρόκληση η οποία απευθύνεται σε όλους μας και είναι μια πρόκληση απλή. Πρέπει να πούμε ένα «ναι» ή ένα «όχι» στην αποκατάσταση της νομιμότητας, στην αποκατάσταση του αυτονόητου, της λογικής.
Και επιμένω σ’ αυτό, γιατί αν θεωρήσουμε ότι ένας Ευρωπαίος πολίτης μιας σύγχρονης ευρωπαϊκής δημοκρατίας βρισκόταν σήμερα παρατηρητής στο διάλογο που διεξάγεται σ’ αυτή την Αίθουσα, θα παραξενευόταν γιατί έχει αναχθεί σε μείζον πολιτικό ζήτημα, ένα θέμα που για τις δημοκρατίες τις σύγχρονες της Ευρώπης, είναι διαδικαστικό. Δεν επιτρέπεται σήμερα να γίνεται τέτοια πολιτική αντιπαράθεση για το αυτονόητο, για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να έχει πρόσβαση ο νέος Έλληνας στο δημόσιο. Δεν μπορεί να συνεχίσουμε να ζούμε σ’ αυτή τη χώρα με όλους εκείνους τους ζωτικούς μύθους που δημιουργούν την αίσθηση ότι το δημόσιο είναι ένα μαξιλάρι για πολύ ευτυχισμένα όνειρα, ότι το δημόσιο εξακολουθεί να είναι η μοναδική διέξοδος για το νέο άνθρωπο και θα πρέπει η πρόσβαση σ’ αυτό το χώρο να γίνεται με οποιονδήποτε παράνομο, αθέμιτο τρόπο και εμείς ως πολιτικό σύστημα να συνεχίσουμε να καλύπτουμε αυτό τον τρόπο με τον οποίο οι νέοι άνθρωποι έχουν πρόσβαση στο δημόσιο.
Δεν επιτρέπεται λοιπόν και πιστεύω ότι η ελληνική κοινωνία δεν θα συγχωρέσει σε κανέναν μας, να κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε το μήνυμα που έστειλε στις 4 του Οκτώβρη. Εμείς θεωρώ ότι αυτή τη στιγμή κάνουμε το απλό. Πήραμε μια εντολή και αυτή η εντολή ήταν σαφής. Είναι υποχρεωμένη αυτή η Κυβέρνηση να τηρήσει την εντολή που της έδωσε ο ελληνικός λαός. Ο ελληνικός λαός και κυρίως οι νέοι άνθρωποι είπαν το εξής: Αν θέλετε να ξανασχοληθούμε με την πολιτική και να ξαναστρέψουμε τα μάτια μας στο ελληνικό Κοινοβούλιο, όχι για να βρίσουμε και να φτύσουμε, αλλά για να σας ακούσουμε, πρέπει να πείτε πέντε πράγματα σοβαρά και ενδιαφέροντα, πέντε πράγματα που να είναι απλές και κατανοητές αλήθειες. Δεν μπορείτε να συνεχίσετε να κοροϊδεύετε, να παίζετε με τον πόνο και την ελπίδα του Έλληνα νεολαίου. Αν αυτό δεν το κατανοήσουμε και αν συνεχίσουμε να υποκρινόμαστε και να αξιοποιούμε επιχειρήματα σαν και αυτά που ακούστηκαν από πλευράς αξιόλογων στελεχών της Νέας Δημοκρατίας, τότε θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Και εμείς δεν θέλουμε να συνεχίσουμε να αντιμετωπιζόμαστε με αυτόν τον τρόπο από τους Έλληνες πολίτες. Θεωρούμε ότι πρέπει να ξεκόψουμε και από το δικό μας κακό παρελθόν. Κάνουμε λοιπόν ένα βήμα, κάνουμε ένα ξεκίνημα και είμαστε ειλικρινείς. Έχουμε και προθέσεις και είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε. Αυτό είναι η αρχή.
Θεωρώ ότι ο Υπουργός στη συνέχεια θα πάρει και άλλες νομοθετικές πρωτοβουλίες για να αλλάξει και η κατάσταση στη λειτουργία του δημόσιου τομέα και για να μην ερχόμαστε με εύκολο τρόπο και ρίχνουμε το ανάθεμα στους δημοσίους υπαλλήλους. Γιατί και η ποιότητα των δημοσίων υπηρεσιών είναι τέτοια γιατί εμείς ως πολιτικό σύστημα έχουμε την ευθύνη. Δεν μπορεί οι δημόσιοι υπάλληλοι να είναι τα εξιλαστήρια θύματα. Δεν μπορεί να φταίνε οι δημόσιες υπηρεσίες γιατί δεν είναι ποιοτικές. Κάποιοι είναι πολιτικοί προϊστάμενοι. Κάποιοι έκαναν πολιτική σ’ αυτό το δημόσιο τομέα. Κάποιοι από μας ασκήσαμε εξουσία και έχουμε ευθύνη γιατί επιτρέψαμε στο δημόσιο να λειτουργεί με αυτούς τους ρυθμούς και να παράγει τέτοιες υπηρεσίες. Θα πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας.

(BA)

(5ZE)
Επομένως, πέρα από τις προσλήψεις στο δημόσιο, που είναι το πρώτο βήμα, πρέπει να δούμε την «αναρρίχηση» στην υπαλληλική ιεραρχία, πρέπει να δούμε και τον τρόπο με τον οποίο κατανέμεται το προσωπικό, να περάσουμε στην αξιολόγηση των υπηρεσιών που παρέχουν οι δημόσιες υπηρεσίες, πρέπει να κάνουμε ολοκληρωμένες τομές. Όμως, από κάπου πρέπει να αρχίσουμε. Και αρχίζουμε σήμερα, αλλάζοντας τον τρόπο εισόδου στο δημόσιο τομέα, λέγοντας ότι δεν υπάρχει πλέον παραθυράκι, τρυπούλα, για να περάσει κάποιος στο δημόσιο. Κάνουμε μια αρχή. Σε αυτόν τον τομέα γίνονται αδικίες –ναι να το δεχτώ- υπάρχουν άνθρωποι που δουλεύουν οκτώ και δέκα χρόνια. Τους καταλαβαίνουμε, τους κατανοούμε, είναι φίλοι μας πολλοί από αυτούς, είναι ψηφοφόροι μας. Όμως, παρ’ όλα αυτά, δεν μπορούμε να λειτουργούμε συνεχώς με τη λογική του πολιτικού κόστους. Πρέπει να πούμε σε όλους αυτούς ότι υπάρχει δυνατότητα να μπουν στο δημόσιο δια της ευθείας οδού, χωρίς να παρακάμψουν κανέναν, χωρίς να αδικήσουν τους συμπολίτες τους. Υπάρχει και για αυτούς μέλλον, αρκεί να συμμετέχουν στους διαγωνισμούς, να πάρουν τα μόριά τους, αυτά που δικαιούνται, και ισότιμα με τους άλλους πολίτες, συνομηλίκους τους να διεκδικήσουν με ίσους όρους την πρόσβασή τους στο δημόσιο. Τι πιο καθαρή, τι πιο έντιμη συμφωνία με τους Έλληνες πολίτες. Τι πιο ξεκάθαρος τρόπος, από το να πούμε στους νέους ανθρώπους: «Από εδώ και πέρα μην ξαναχτυπήσετε πόρτα πολιτικού γραφείου. Μην ξαναέρθετε στους πολιτικούς να ζητήσετε διορισμό. Μην ταπεινώνεστε και μην εξευτελίζεστε, διότι πραγματικά θα σας κοροϊδέψει όποιος σας υποσχεθεί ότι μπορεί να σας εξασφαλίσει πρόσβαση στο δημόσιο». Αν θέλετε, είναι και κάτι που ανακουφίζει όλους μας. Μας δίνει τη δυνατότητα να ασχοληθούμε με κάτι πιο ουσιαστικό.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Φίλες και φίλοι συνάδελφοι, θεωρώ ότι σήμερα είναι μια κρίσιμη στιγμή για το ελληνικό Κοινοβούλιο, είναι μια ευκαιρία για τα πολιτικά κόμματα, είναι μια κολυμβήθρα του Σιλωάμ για όλους μας, να πάρουμε μια θέση επί της αρχής.
Πιστεύω ότι η Νέα Δημοκρατία κάνει ένα τραγικό λάθος. Συνεχίζει μια πορεία αποτυχημένων και εσφαλμένων επιλογών. Βλέπω με πολύ θετικό τρόπο τη στάση του ΛΑΟΣ. Με απογοητεύει, όμως, ειλικρινά, η στάση του Συνασπισμού, γιατί θεωρώ ότι είναι μια υποκριτική, λαϊκίστικη και κατώτερη των αναμενόμενων από αυτόν τον πολιτικό χώρο, γιατί θεωρώ ότι πάει κυριολεκτικά να ψαρέψει μικροπολιτικά μέσα σε αυτές τις χιλιάδες των συμβασιούχων, τους οποίους πιθανόν νομίζει ότι θα κερδίσει. Η στάση του ΚΚΕ είναι δεδομένη, έχει μια διακήρυξη, δεν έχω να πω τίποτα επ’ αυτού.
Όμως, θεωρώ ότι σήμερα κρινόμαστε όλοι και είμαστε υποχρεωμένοι να σταθούμε υπεύθυνα απέναντι στους Έλληνες πολίτες, στην ελληνική νεολαία. Για αυτό, πρέπει να ψηφίσουμε αυτό το νομοσχέδιο.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Και εμείς ευχαριστούμε τον Παναγιώτη Ρήγα.
Το λόγο έχει τώρα -και κλείνουμε με αυτόν τον ομιλητή- ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο Νομό Καβάλας κ. Σάββας Εμινίδης.
ΣΑΒΒΑΣ ΕΜΙΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο νόμος 2190/1994, ο γνωστός νόμος Πεπονή, μπήκε τα τελευταία πεντέμισι χρόνια μαζί με όλη τη χώρα στην «εντατική». Δέχθηκε τόσες χειρουργικές επεμβάσεις που απαξιώθηκε στη συνείδηση των Ελλήνων πολιτών. Η ανεξάρτητη διοικητική αρχή του Α.Σ.Ε.Π. έχει υποστεί καίρια πλήγματα πάνω από τα παράθυρα που άνοιξαν οι περισσότερες από εξήντα τροποποιήσεις που έχουν γίνει στο νόμο, ιδιαίτερα η συνέντευξη που έτσι περνούσαν όσα ήθελαν από τα γαλάζια παιδιά.
(PM)
(5BA)
Εμείς δεσμευτήκαμε πριν από τις εκλογές να θεσμοθετήσουμε πραγματική αξιοκρατία και διαφάνεια στις προσλήψεις, να επιβάλουμε την ισότητα και την αντικειμενικότητα στα δικαιώματα όλων των Ελλήνων πολιτών, να σταματήσουμε την εξαγορά συνειδήσεων για μια θέση στο Δημόσιο, να τερματίσουμε κάθε διαδικασία πρόσληψης με το προηγούμενο καθεστώς αυθαιρεσίας και αδιαφάνειας, να τερματίσουμε την πελατειακή και παράνομη ομηρία των εργαζομένων με τα STAGE στο Δημόσιο που από προγράμματα μαθητείας μετατράπηκαν σε προγράμματα «μαύρης» εργασίας με την υπόσχεση της μονιμοποίησης. Με τη νομοθετική μας πρωτοβουλία αποσκοπούμε στο να αποκαταστήσουμε αδικίες και ανισορροπίες στο υφιστάμενο σύστημα προσλήψεων.
Γιατί, αγαπητοί συνάδελφοι, είναι άδικη και άνιση η προσαύξηση κατά 50% της μοριοδότησης όσων είχαν δύο χρόνια στο Δημόσιο σε σχέση με τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα; Είναι άδικο και διαβλητό να γίνονται προσλήψεις με συμβάσεις έργου ή ορισμένου χρόνου χωρίς τον έλεγχο του ΑΣΕΠ; Είναι άδικη και άστοχη η μοριοδότηση όσων είχαν παρακολουθήσει προγράμματα ή σεμινάρια επαγγελματικής κατάρτισης του ΟΑΕΔ; Όλα αυτά τα καταργούμε. Μαζί καταργούμε και το «μνημείο» αναξιοκρατίας της Νέας Δημοκρατίας. Καταργείται το τέχνασμα της προφορικής συνέντευξης -γνωστότερης στην κοινωνία σαν «γαλάζια» συνέντευξη- με την οποία προσλαμβάνονταν οι «ημέτεροι» με λιγότερα προσόντα απ’ όλους τους υποψήφιους. Αυτό το «όχημα» αναξιοκρατίας για προσλήψεις «ημετέρων» θα έχει την τύχη που είχε και η προηγούμενη κυβέρνηση και θα αποτελέσει για όλους τους πολίτες μια δυσάρεστη ανάμνηση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι τυχαίο ότι το συζητούμενο σήμερα στην Ολομέλεια σχέδιο νόμου συγκέντρωσε στην ηλεκτρονική διαβούλευση το μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τα δώδεκα νομοθετήματα που μπήκαν μέχρι σήμερα για διάλογο. Καταγράφηκαν πάνω από 170.000 επισκέψεις και πάνω από 5.300 σχόλια, κύριε Υπουργέ, από τα οποία ενσωματώσατε στο νομοσχέδιο προτάσεις που αξιολογήθηκαν και που ήταν σύμφωνες με το πνεύμα και τη φιλοσοφία του νομοσχεδίου. Πραγματικά κεντρικά στοιχεία του υπό ψήφιση νόμου είναι η αλλαγή στο καθεστώς των προσλήψεων στο δημόσιο τομέα και στους φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Η αρμοδιότητα αποκλειστικής οργάνωσης και ελέγχου των προσλήψεων που ανήκει πλέον στον ΑΣΕΠ είναι το κυρίαρχο που θέτει αυτό το νομοσχέδιο. Κλείνουν «παράθυρα» λοιπόν για «ημέτερους» και καθιερώνεται ετήσιος πανελλήνιος διαγωνισμός για την πρόσληψη όλων των μονίμων στελεχών του Δημοσίου σε συνδυασμό γραπτών εξετάσεων αλλά και αντικειμενικών κριτηρίων. Οι φορείς του Δημοσίου θα προγραμματίζουν σύμφωνα με τις ανάγκες τους σε προσωπικό και θα σταματήσουν οι διάσπαρτες προκηρύξεις που φτάνουν μέχρι σήμερα περίπου τις 600 το χρόνο. Η ανεξάρτητη αρχή του ΑΣΕΠ θα έχει τον πλήρη έλεγχο όλων των συμβάσεων σε φορείς του Δημοσίου οι οποίες θα πρέπει να περιοριστούν σε όσες δεν υποκρύπτουν σχέση εξαρτημένης εργασίας. Στις θέσεις που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες θα προσληφθεί μόνιμο προσωπικό. Η μοριοδότηση γίνεται πιο αντικειμενική με έμφαση στους τίτλους σπουδών.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι στις ειδικές κατηγορίες εντάσσονται και οι μονογονεϊκές οικογένειες και με τη διόρθωση που έγινε σήμερα πράγματι η κατηγορία των ΑΜΕΑ πλέον έχει ξανά τη δυνατότητα πρόσληψης στο Δημόσιο έτσι όπως γινόταν, χωρίς να μπαίνει στη συνολική κατηγορία.
Για την εφαρμογή του νόμου θα υπάρχει βέβαια ενίσχυση του ΑΣΕΠ και σε υποδομές και σε προσωπικό. Το 2010 θα γίνουν προσλήψεις στην παιδεία, την υγεία και την ασφάλεια.
Τελειώνοντας θα ήθελα να αναφερθώ ιδιαίτερα στις συμβάσεις έργου που αποτέλεσαν προσφιλή τακτική πολλών φορέων -ιδιαίτερα των ΟΤΑ- για πρόσληψη προσωπικού, καθώς διέφευγαν του ελέγχου του ΑΣΕΠ. Η συγκεκριμένη μέθοδος αποδείχθηκε ιδιαίτερα αρεστή στους φορείς οι οποίοι έπαιρναν προσωπικό με μπλοκάκι ή σύμβαση ορισμένου χρόνου εκτός ΑΣΕΠ και προχωρούσαν συνεχώς σε νέες συμβάσεις.
(PE)

(5PM)
Έτσι, βασικές υπηρεσίες, όπως ειπώθηκε και προηγούμενα, όπως η καθαριότητα, αντί για μόνιμο προσωπικό, ως πάγια και διαρκής ανάγκη στηρίζεται σήμερα σε συμβασιούχους. Τα αποτελέσματα φαίνονται στους δρόμους. Ακούσαμε, μάλιστα, την απίστευτη εξήγηση ότι οι συμβασιούχοι δουλεύουν καλύτερα από τους μόνιμους, γιατί θέλουν να τους ξαναπροσλάβουν -αν είναι δυνατόν!- με την ελπίδα, βέβαια, να γίνουν κάποια στιγμή μόνιμοι, οπότε θα χρειαστούν άλλοι συμβασιούχοι, για να βγάζουν τη δουλειά τους. Άρα, μιλάμε για μία καθαρή ομηρεία νέων ανθρώπων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιτρέψτε μου να πω ότι αυτή η Ελλάδα δεν είναι η Ελλάδα που μας αξίζει. Η Ελλάδα της ομηρείας, της αδιαφάνειας, της αναξιοπιστίας, της ανισότητας, των πελατειακών σχέσεων και της ταπείνωσης, είναι η Ελλάδα της Νέας Δημοκρατίας. Η επανίδρυση του κράτους, έτσι όπως εξελίχθηκε, τελικά ήταν επανίδρυση παλαιοκομματικού κράτους περασμένων δεκαετιών. Γι’ αυτό, άλλωστε, αναβίωσε και η Αγροφυλακή.
Η Ελλάδα, λοιπόν, που χτίζει η νέα διακυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι η Ελλάδα της διαφάνειας παντού και της αξιοκρατίας, είναι η Ελλάδα του σεβασμού του πολίτη και των ίσων ευκαιριών. Γι’ αυτό, καλώ όλες τις πτέρυγες της Βουλής να ψηφίσουν ομόφωνα το νομοσχέδιο, για να δημιουργήσουμε πραγματικά την Ελλάδα όλων των Ελλήνων.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Και εμείς ευχαριστούμε τον κ. Εμινίδη.
Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 00.26΄ λύεται η συνεδρίαση για σήμερα Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2009 και ώρα 10.00΄ με αντικείμενο εργασιών του Σώματος: Νομοθετική εργασία, συνέχιση της συζήτησης επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης «Αναμόρφωση συστήματος προσλήψεων στο δημόσιο τομέα και άλλες διατάξεις».

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ



1 / 241 / ΓΑΛΑΖΟΥΛΑ 15.12.2009



Τελευταία Αποθήκευση: 16/12/2009 12:27:00 πμ Από: ΓΑΛΑΖΟΥΛΑ ΔΗΜΗΤΡΟΥΛΑ
Εκτυπώθηκε: 16/12/2009 12:27:00 πμ

PDF:

es20091215_1.pdf

TXT:

es091215.doc

Επιστροφή