Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: Ι, Σύνοδος: (Θέρος '02), Συνεδρίαση: ΙΘ΄ 20/08/2002

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΒΟΥΛΗΣ
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΙΘ’
Τρίτη, 20 Αυγούστου 2002
ΘΕΜΑΤΑ
Α΄ ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Επικύρωση Πρακτικών, σελ.
Β΄ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
1. Συζήτηση επί της αρχής του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Αποκρατικοποίηση επιχειρήσεων του Δημοσίου και άλλες διατάξεις», σελ.
2. Ψήφιση επί της αρχής των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών: «Κύρωση των Πράξεων του ΧΧΙΙ Παγκόσμιου Ταχυδρομικού Συνεδρίου (Πεκίνο 1999)», σελ.
3. Αίτηση ονομαστικής ψηφοφορίας Βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, σελ.
ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών:
ΑΓΓΕΛΗΣ Α., σελ.
ΒΑΘΕΙΑΣ Ι., σελ.
ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ Η., σελ.
ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ Χ., σελ.
ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ Π., σελ.
ΜΑΝΤΕΛΗΣ Α., σελ.
ΝΑΚΟΣ Α., σελ.
ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ Α., σελ.
ΠΑΥΛΙΔΗΣ Α., σελ.
ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ Π., σελ.
ΠΟΛΥΖΟΣ Ε., σελ.
ΣΚΡΕΚΑΣ Θ., σελ.
ΤΣΙΟΓΚΑΣ Δ., σελ.
ΤΣΟΥΡΝΟΣ Γ., σελ.
ΦΛΩΡΙΔΗΣ Γ., σελ.
ΦΛΩΡΙΝΗΣ Α., σελ.
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ Ν., σελ.
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
Ι΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ)
ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΒΟΥΛΗΣ
ΘΕΡΟΥΣ 2002
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΙΘ΄
Τρίτη, 20 Αυγούστου 2002
Αθήνα, σήμερα στις 20 Αυγούστου 2002, ημέρα Τρίτη και ώρα 18.58΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου το Τμήμα Διακοπής Εργασιών της Βουλής (Β΄ σύνθεση), για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, καλό φθινόπωρο. Αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Τμήμα.
(Ανακοινώνονται προς το Τμήμα από τον κ. Γεώργιο Τσούρνο, Βουλευτή Αργολίδος, τα ακόλουθα:
Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ
1) Ο Βουλευτής Καστοριάς κ. ΑΝΕΣΤΗΣ ΑΓΓΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Β. Κολέντσης, κάτοικος Τσάκωνης Καστοριάς, διαμαρτύρεται για υπέρογκη χρέωση από τον ΟΤΕ της τηλεφωνικής του σύνδεσης.
2) Ο Βουλευτής Καστοριάς κ. ΑΝΕΣΤΗΣ ΑΓΓΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Γ. Ρεσίνης, κτηνοτρόφος κάτοικος Ν.Λεύκης Καστοριάς ζητεί να του καταβληθεί αποζημίωση για τις απώλειες που υπέστει το κοπάδι του από τον παγετό.
3) Ο Βουλευτής Καστοριάς κ. ΑΝΕΣΤΗΣ ΑΓΓΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο 1ος Κυνηγετικός Σύλλογος Καστοριάς, διαφωνεί με την ειδική περιβαλλοντική μελέτη που εκπονήθηκε από την ΑΕ Αρκτούρος και αφορά το Γράμμο – Β.Δ. Βοΐου.
4) Ο Βουλευτής Καστοριάς κ. ΑΝΕΣΤΗΣ ΑΓΓΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Επιμελητήριο Καστοριάς ζητεί να συνεχίσουν να υπάγονται στην ασφάλιση του ΟΓΑ όλες οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε περιοχές κάτω των 2000 κατοίκων.
5) Ο Βουλευτής Καστοριάς κ. ΑΝΕΣΤΗΣ ΑΓΓΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Επιμελητήριο Καστοριάς ζητεί τα σεμινάρια κατάρτισης των τεχνικών ασφαλείας να λειτουργήσουν μέσα στα Επιμελητήρια.
6) Ο Βουλευτής Κοζάνης κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΙΑΡΤΣΙΩΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Μεσοβούνου Κοζάνης ζητεί την εξατομίκευση των ζημιών στις καλλιέργειες μήλων της περιοχής του.
7) Ο Βουλευτής Θεσσαλονίκης κ. ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πανελλήνια ’Ενωση Συλλόγων Ερασιτεχνών Αλιέων ζητεί τη λήψη μέτρων για τη διάσωση και αύξηση των ιχθυοαποθεμάτων.
8) Ο Βουλευτής Αιτωλ/νίας κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΙΝΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Αγρινίου ζητεί την εκτίμηση των ζημιών από τον ΕΛΓΑ στις καλλιέργειες της περιοχής της που προκλήθηκαν από την κακοκαιρία.
9) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Πανεπιστήμιο Κρήτης ζητεί την άμεση έγκριση της σύναψης συμβάσεων μίσθωσης μεταφορικών μέσων για τη μεταφορά των φοιτητών του.
10) Ο Βουλευτής Λάρισας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΑΡΟΥΦΑΛΙΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ολομέλεια Προέδρων Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος ζητεί να εξαιρεθεί ο ΦΠΑ από τις νομικές υπηρεσίες.
11) Ο Βουλευτής Λάρισας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΑΡΟΥΦΑΛΙΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πανελλήνια Ομοσπονδία Επαγγελματιών Πρακτόρων ΠΡΟ-ΠΟ ζητεί τη διατήρηση νομοθετικά κατοχυρωμένων επαγγελματικών δικαιωμάτων των μελών της.
12) Ο Βουλευτής Λάρισας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΑΡΟΥΦΑΛΙΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Γυμναστική ’Ενωση Λάρισας ζητεί οικονομική ενίσχυση για τη διοργάνωση διεθνούς τουρνουά γυμναστικής στη Λάρισα.
13) Ο Βουλευτής Λάρισας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΑΡΟΥΦΑΛΙΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύνδεσμος Θεσσαλικών Βιομηχανιών ζητεί να είναι ο κατεξοχήν φορέας υποστήριξης περιφερειακού πόλου καινοτομίας στη Λάρισα.
14) Ο Βουλευτής Λάρισας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΑΡΟΥΦΑΛΙΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Εμπορικός Σύλλογος Τυρνάβου ζητεί την αναστολή της εφαρμογής του μέτρου συνάφειας του ΦΠΑ στα εισοδήματα 1993-1998.
15) Ο Βουλευτής Λάρισας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΑΡΟΥΦΑΛΙΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Οδοντιατρικός Σύλλογος Λάρισας ζητεί οι προσλήψεις οδοντιάτρων στο ΙΚΑ να γίνονται κατόπιν διαγωνισμού.
16) Ο Βουλευτής Λάρισας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΑΡΟΥΦΑΛΙΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Οδοντιατρικός Σύλλογος Λάρισας ζητεί να καταργηθεί το μέτρο τήρησης βιβλίου ασθενών.
17) Ο Βουλευτής Λάρισας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΑΡΟΥΦΑΛΙΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Πανελλήνιος Σύλλογος Αδιορίστων Επιτυχόντων γραπτού διαγωνισμού ΑΣΕΠ 1998 για το Δημόσιο Τομέα ζητεί την απορρόφηση των μελών του στο Δημόσιο Τομέα.
18) Ο Βουλευτής Λάρισας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΑΡΟΥΦΑΛΙΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ένωση Συνοριακών Φυλάκων Ελληνικής Αστυνομίας Νομού Καστοριάς ζητεί τη μονιμοποίηση των μελών της.
19) Ο Βουλευτής Εύβοιας κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΛΙΑΣΚΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ένωση Ξενοδόχων Χαλκιδικής ζητεί την απλούστευση των διαδικασιών για τη χορήγηση βίζας στους επισκέπτες από τη Ρωσία.
20) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΜΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Επιμελητήριο Κυκλάδων ζητεί την άμεση δρομολόγηση πλοίου για την εξυπηρέτηση των άγονων γραμμών των Κυκλάδων.
21) Ο Βουλευτής Καβάλας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Νομάρχης Καβάλας ζητεί την κατασκευή σχολικών αιθουσών στο Νομό Καβάλας.
22) Ο Βουλευτής Μεσσηνίας κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Χιλιοχωρίων Μεσσηνίας ζητεί την άμεση αποζημίωση των σταφιδοπαραγωγών της περιοχής του, που οι καλλιέργειές τους επλήγησαν από βροχοπτώσεις.
23) Ο Βουλευτής Χίου κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΒΑΡΙΝΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμαρχος Χίου ζητεί να του παραχωρηθούν 15 ελαφρού τύπου κατασκευές, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν ως προσωρινοί χώροι διδασκαλίας.
24) Η Βουλευτής Μεσσηνίας κ. ΣΟΦΙΑ ΚΑΛΑΝΤΖΑΚΟΥ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο ζητείται η άμεση αποκατάσταση του Κάστρου της Κορώνης.
25) Ο Βουλευτής Κοζάνης κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΙΑΡΤΣΙΩΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία Κτηνοτρόφοι της Κοινότητας Περιβολίου Γρεβενών διαμαρτύρονται επειδή δεν έλαβαν την εξισωτική αποζημίωση που θεωρούν ότι δικαιούνται.
26) Ο Βουλευτής Θεσσαλονίκης κ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πανελλήνια Ομοσπονδία Επαγγελματιών Πρακτόρων ΠΡΟ-ΠΟ ζητεί να μη θιγούν νομοθετικά κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα των μελών της.
27) Ο Βουλευτής Θεσσαλονίκης κ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ομοσπονδία Προσφυγικών Σωματείων Ελλάδος ζητεί την επιχορήγηση όλων των Πνευματικών Ιδρυμάτων και Προσφυγικών Σωματείων της Μ. Ασίας.
28) Ο Βουλευτής Εύβοιας κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΛΙΑΣΚΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Κηρέως Εύβοιας ζητεί να παραταθεί το μέτρο επιδότησης ανέργων στο Νομό Εύβοιας.
29) Οι Βουλευτές κύριοι ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ και ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Αγροτικός Σύλλογος Αμπελώνα Λάρισας διαμαρτύρεται για την απαράδεκτη καθυστέρηση που παρατηρείται στην καταβολή των αποζημιώσεων από τον ΕΛΓΑ στους πληγέντες, από καιρικά φαινόμενα του Δεκεμβρίου 2001, αγρότες του Δήμου Αμπελώνα.
30) Οι Βουλευτές κύριοι ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ και ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ κατέθεσαν αναφορά με την οποία το Κέντρο Μελέτης και ’Ερευνας του Ελληνικού Θεάτρου – Θεατρικό Μουσείο διαμαρτύρεται για την έξωση της βιβλιοθήκης του Θεατρικού Μουσείου από το Πανεπιστήμιο Αθηνών.
31) Οι Βουλευτές κύριοι ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΣΙΩΝΗΣ και ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία η ’Ενωση Υπαλλήλων Πυροσβεστικού Σώματος Νομού Λακωνίας ζητεί την αναβάθμιση του Σταθμού της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Σπάρτης και τη χορήγηση κλιμακοφόρου οχήματος σ’ αυτήν.
32) Ο Βουλευτής Αιτωλ/νίας κ. ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΚΡΥΠΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στις Δημόσιες Οικονομικές Υπηρεσίες ζητεί οι κενές θέσεις στις Εφορίες της χώρας να καλυφθούν με νέες προσλήψεις και όχι με μεταθέσεις.
33) Ο Βουλευτής Μεσσηνίας κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσιεύματα εφημερίδων τα οποία αναφέρονται στα προβλήματα των σταφιδοπαραγωγών του Νομού Μεσσηνίας αναφορικά με αποζημιώσεις από τον ΕΛΓΑ.
34) Ο Βουλευτής Πειραιά κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Περάματος Πειραιά ζητεί την άμεση απομάκρυνση των εγκαταστάσεων πετρελαιοειδών από το Πέραμα.
35) Ο Βουλευτής Πειραιά κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ομοσπονδία Συλλόγων Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας καταγγέλλει την έλλειψη προσωπικού στον κρατικό αερολιμένα Μυτιλήνης.
36) Ο Βουλευτής Καρδίτσας κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Επιμελητήριο Καρδίτσας επισημαίνει πως η κατάργηση του μέτρου θεώρησης βιβλίων και καταστάσεων θα επιφέρει οικονομικό μαρασμό στα Επιμελητήρια.
37) Ο Βουλευτής Καρδίτσας κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Καρδίτσας ζητεί τη χρηματοδότηση του έργου στεγαστικής αποκατάστασης των πολιτικών προσφύγων της περιοχής του.
38) Ο Βουλευτής Εύβοιας κ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Σωματείο Συνταξιούχων ΤΕΒΕ Νομού Θεσσαλονίκης ζητεί τη λήψη μέτρων για τη βιωσιμότητα του ταμείου ΤΕΒΕ.
39) Ο Βουλευτής Εύβοιας κ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Σωματείο Αλιεργατών Τρατών Βορείου και Νοτίου Ευβοϊκού ζητεί να αυξηθεί ο χρόνος αλιείας με το εργαλείο βιτζότρατα.
40) Ο Βουλευτής Εύβοιας κ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Επιμελητήριο Εύβοιας ζητεί την οικονομική στήριξη των επιχειρήσεων του Νομού Εύβοιας που επλήγησαν από τις χιονοπτώσεις.
41) Οι Βουλευτές κύριοι ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΡΙΦΤΑΡΗΣ και ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Σύνδεσμος Συνταξιούχων ΙΚΑ – ΟΚΑ Κέρκυρας ζητεί την επανασύνδεση της κατώτερης σύνταξης με τα 20 ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη κ.λπ.
42) Οι Βουλευτές κύριοι ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ και ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία το Εργατικό Κέντρο Σάμου ζητεί την επίλυση του προβλήματος στον κλάδο των τουριστικών λεωφορείων εξαιτίας της άρνησης των εργοδοτών να εφαρμόσουν τους νόμους και τη Σ.Σ.Ε.
43) Οι Βουλευτές κύριοι ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ και ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ κατέθεσαν αναφορά με την οποία Κάτοικοι του Δήμου Φυλής Αττικής ζητούν να μην επιτραπεί η επέκταση του νεκροταφείου του Δήμου τους.
44) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Κοινότητα Μακρινίτσας Μαγνησίας ζητεί τη χρηματοδότηση της επισκευής του κτιρίου του Δημοτικού Σχολείου Μακρινίτσας.
45) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Εργαζομένων στις Δ.Ο.Υ. Νομού Μαγνησίας ζητεί την ανάκληση των μεταθέσεων υπαλλήλων Δ.Ο.Υ. Νομού Μαγνησίας.
46) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Νομάρχης Μαγνησίας ζητεί την πλήρωση των κενών οργανικών θέσεων εποπτών δημόσιας υγείας στη Ν.Α. Μαγνησία.
47) Ο Βουλευτής Χίου κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΒΑΡΙΝΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Επιμελητήριο Χίου ζητεί την αύξηση του ποσοστού της επιδότησης του κόστους εργασίας για τη νησιώτικη περιοχή του Αν. Αιγαίου στο 12%.
48) Ο Βουλευτής Χίου κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΒΑΡΙΝΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Εκπολιτιστικός - Μορφωτικός – Αθλητικός Σύλλογος «Ο Δεσμός του Φραγκομαχαλά» ζητεί την επανένταξη της Βιβλιοθήκης Κοραή Χίου στα έργα του Γ΄ ΚΠΣ.
49) Ο Βουλευτής Αιτωλ/νίας κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΙΝΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Φυτειών Ξηρομέρου Αιτωλ/νίας ζητεί την άμεση αποζημίωση των καλλιεργειών καπνού της περιοχής του που καταστράφηκε από κακοκαιρία.
50) Ο Βουλευτής Λακωνίας κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΑΒΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Κοινότητα Ελαφονήσου Λακωνίας ζητεί η έναρξη της κυνηγετικής περιόδου για όλα τα θηράματα, να ορισθεί η 15η Σεπτεμβρίου.
51) Οι Βουλευτές κύριοι ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ και ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Δήμαρχος Καρδίτσας ζητεί την ανέγερση 28 κατοικιών για τη στέγαση των οικογενειών πολιτικών προσφύγων στο Δήμο Καρδίτσας.
52) Οι Βουλευτές κύριοι ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΣΙΩΝΗΣ και ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΡΙΦΤΑΡΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία η ’Ενωση Αγροτικών Συνεταιρισμών και η Επιτροπή Απορριφθέντων Παραγωγών Ε.Α.Σ. Κιάτου Νομού Κορινθίας ζητούν την επανεξέταση του τρόπου ενίσχυσης στην παραγωγή ελαιολάδου 2000-2001.
53) Οι Βουλευτές κύριοι ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ και ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία Επαγγελματίες, Βιοτέχνες και Έμποροι Νομού Θεσσαλονίκης αναφέρονται στα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
54) Οι Βουλευτές κύριοι ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΣΙΩΝΗΣ και ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Ζακύνθου καταγγέλλει εκδηλώσεις εργοδοτικής ασυδοσίας στη Ζάκυνθο.
55) Οι Βουλευτές κύριοι ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ και ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία επιλαχόντες ΑΣΕΠ έτους 1995 ζητούν να αντιμετωπισθεί οριστικά το ζήτημα των ελάχιστων αναπομεινάντων επιλαχόντων του Α΄ Πανελλήνιου Διαγωνισμού του ΑΣΕΠ έτους 1995.
56) Οι Βουλευτές κύριοι ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ και ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ κατέθεσαν αναφορά με την οποία η Προοδευτική Κίνηση Γυναικών Σάμου ζητεί να μην δημιουργηθεί πεδίο βολής ασκήσεων στην περιοχή Μυτιληνιών του Δήμου Πυθαγορείου Σάμου.
57) Οι Βουλευτές κύριοι ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ και ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Αγροτικός Σύλλογος Ν. Βύσσας Νομού Έβρου ζητεί να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για να πωληθεί η παραγωγή πατάτας της περιοχής σε ικανοποιητικές τιμές που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής και να αφήνουν ένα λογικό κέρδος.
58) Οι Βουλευτές κύριοι ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ και ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία η Ομοσπονδία Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας, το Συνδικάτο Οικοδόμων και Εργαζομένων στα Δομικά Υλικά και στις κατασκευές και το Συντονιστικό Σωματείο Συνδικάτων και Συνδικαλιστών Αθήνας καταγγέλλουν την έλλειψη μέτρων ασφαλείας και υγιεινής στους χώρους εργασίας.
59) Οι Βουλευτές κύριοι ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ και ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Δήμαρχος Περάματος Πειραιά ζητεί την απομάκρυνση των εγκαταστάσεων πετρελαιοειδών από το Πέραμα.
60) Ο Βουλευτής Μεσσηνίας κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο ζητείται η άμεση καταβολή αποζημιώσεων από τον ΕΛΓΑ για τις καλλιέργειες του Νομού Μεσσηνίας που κατεστράφησαν από κακοκαιρίες.
61) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο καταγγέλλεται η ρύπανση του ποταμού Χάραδρου Αχαΐας.
62) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο επισημαίνεται η έλλειψη προσωπικού στα νοσοκομεία των Πατρών Αχαΐας.
63) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας το οποίο αναφέρεται σε διαμαρτυρίες κατά του διαγωνισμού ανάθεσης του έργου στερέωσης και αποκατάστασης του Ιερού Ναού Εισοδίων Αιγίου Αχαΐας.
64) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο ζητείται ο άμεσος καθαρισμός του υπογείου του νοσοκομείου Άγιος Ανδρέας της Πάτρας Αχαΐας.
65) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο καταγγέλλεται η λειτουργία παράνομων χωματερών σε περιοχές του Αιγίου Αχαΐας.
66) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο ζητείται να μην επιτρέπεται η κυκλοφορία τρακτέρ στη νέα εθνική οδό Πατρών – Πύργου.
67) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο καταγγέλλεται η εγκατάσταση Κούρδων μεταναστών στο σταθμό του ΟΣΕ στην Πάτρα Αχαΐας.
68) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας σχετικά με το υπερφορτωμένο πρόγραμμα των μαθητών του Λυκείου.
69) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο καταγγέλλεται ολιγωρία του ΕΚΑΒ Πατρών Αχαΐας.
70) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας σχετικά με τη διαρροή υγρών από αγωγό στο Ρίο.
71) Ο Βουλευτής Αχαίας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο επισημαίνεται η καθυστέρηση της έναρξης εργασιών ανάδειξης του αρχαίου αμφιθεάτρου στην Πάτρα Αχαΐας.
72) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας σχετικά με τα οδικά προβλήματα στις παραλίες της Δυτικής Αχαΐας.
73) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας σχετικά με τα προβλήματα αιμοδοσίας.
74) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο ζητείται να μην επιτραπεί η όδευση πυλώνων υψηλής τάσης μέσα από κατοικημένες περιοχές της Μεσσάτιδας Αχαΐας.
75) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας που αφορά στις διαμαρτυρίες κατοίκων της περιοχής Ηρώων Πολυτεχνείου Πατρών Αχαΐας, για ηχορύπανση στην περιοχή τους λόγω της λειτουργίας πολλών νυχτερινών κέντρων.
76) Ο Βουλευτής Αττικής κ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΤΣΙΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ομοσπονδία Αρτοποιών Ελλάδας, αναφέρεται στο πρόβλημα της διάθεσης κατεψυγμένου ψωμιού.
77) Ο Βουλευτής Πιερίας κ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΠΟΛΥΖΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Πιερίας και ο Αγροτικός Σύλλογος Κατερίνης ζητούν την άμεση καταβολή των επιδοτήσεων για τα σιτηρά στα δικαιούχα μέλη τους.
78) Ο Βουλευτής Εύβοιας κ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία Κάτοικοι Ν. Αρτάκης Εύβοιας ζητούν την επανεξέταση των πολεοδομικών όρων για την περιοχή τους.
79) Ο Βουλευτής Εύβοιας κ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Σωματείο Καταστηματαρχών Εστιάσεως – Αναψυχής – Ψυχαγωγίας Επαρχίας Χαλκίδας Εύβοιας ζητεί την κατάργηση του δημοτικού φόρου για τα μέλη του.
80) Ο Βουλευτής Εύβοιας κ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Αγιωτών «Ο Άγιος Γεώργιος» ζητεί την ανάκληση της μετακίνησης του γιατρού από το περιφερειακό ιατρείο Αγίου Ιστιαίας στο αντίστοιχο Λιχάδος Εύβοιας.
81) Ο Βουλευτής Εύβοιας κ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Σωματείο Συνταξιούχων Μαντουδίου Εύβοιας ζητεί την άμεση τοποθέτηση ιατρού στο ΙΚΑ Μαντουδίου Εύβοιας.
82) Ο Βουλευτής Εύβοιας κ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Κηρέως Εύβοιας ζητεί την παράταση του μέτρου επιδότησης ανέργων για επιχειρήσεις του Νομού Εύβοιας.
83) Οι Βουλευτές κύριοι ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ και ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ κατέθεσαν αναφορά με την οποία η Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη, με αφορμή τη συμπλήρωση 57 χρόνων από τη μαύρη επέτειο της ρίψης ατομικών βομβών στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι ζητεί τη ριζική κατάργηση των πυρηνικών όπλων.
84) Οι Βουλευτές κύριοι ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ και ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία το Νομαρχιακό Συμβούλιο Λέσβου, η Νομαρχιακή Επιτροπή Τουριστικής Προβολής και η Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία Νομού Λέσβου διαμαρτύρονται για τις τιμές των αεροπορικών εισιτηρίων που μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα υπερδιπλασιάστηκαν.
85) Οι Βουλευτές κύριοι ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ και ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία η Ανώτατη Συνδικαλιστική Ομοσπονδία Κουρέων, Κομμωτών Ελλάδος και οι τοπικές Ομοσπονδίες ’Εδεσσας – Βέροιας – Νάουσας – Γιαννιτσών – Καστοριάς – Κοζάνης ζητούν την αναστολή του μέτρου της συνάφειας 1999-2001 και συνάφειας 1993-1998 για τις Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις.
Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
1. Στην με αριθμό 62/2-7-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 383/15-7-02 έγγραφο από τον Υπουργό Εξωτερικών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ερώτησης 62/2-7-02 του Βουλευτή κ. Π. Αδρακτά και σε ό,τι μας αφορά, σας γνωρίζουμε τα εξής:
1. Η χώρας μας δείχνει ιδιαίτερη ευαισθησία στο θέμα της λαθρομετανάστευσης προσπαθώντας συγχρόνως να ανταποκριθεί στο ρόλο της «ως προκεχωρημένου φυλακίου» της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να τηρήσει τόσο την εσωτερική νομοθεσία, όσο και τις διεθνείς της δεσμεύσεις.
2. Η γενική κατεύθυνση της πολιτικής μας στον τομέα αυτό είναι αφενός η ενσωμάτωση των λαθρομεταναστών που ήδη ζουν στην πατρίδα μας και αφετέρου η επαναπροώθηση των λαθραία εισερχομένων προς τις χώρες προέλευσής τους.
3. Για τον σκοπό αυτό υπήρξε πρόσφατα συζήτηση και συνεργασία ανάμεσα σε εμένα και τον Τούρκο ομόλογό του κ. Τζεμ, για την αυστηρή τήρηση του Πρωτοκόλλου «Επανεισδοχής» λαθρομεταναστών που υπεγράφη στην Αθήνα στις 8.11..2001 και το οποίο στη συνέχεια κυρώθηκε από τη χώρα μας και την Τουρκία. Επίσης, πρόκειται σύντομα να συγκληθεί η Επιτροπή αξιολόγησης της εφαρμογής του Πρωτοκόλλου, με σκοπό την εξέταση των αδυναμιών που έχουν προκύψει στην πράξη κατά την πρώτη περίοδο εφαρμογής του.
4. Η πρώτη περίοδος εφαρμογής του Ελληνοτουρκικού Πρωτοκόλλου περί επανεισδοχής συνέπεσε με ένα νέο άλμα της λαθρομεταναστευτικής πίεσης λόγω των γεγονότων στην περιοχή του Αφγανιστάν/Πακιστάν, τα οποία αύξησαν την τάση μετακίνησης στους πληθυσμούς, όχι μόνο των χωρών αυτών, αλλά και του ευρύτερου γεωγραφικού χώρου.
5. Ειδικότερα, καθόσον αφορά τους λαθρομετανάστες που αυτή τη στιγμή βρίσκονται στην περιοχή του Έβρου, η χώρα μας θα περιθάλψει και στη συνέχεια θα επαναπροωθήσει τους λαθρομετανάστες αυτούς, ενώ παράλληλα θα εντατικοποιηθούν τα μέτρα περιφρούρησης των συνόρων και θα υπάρξει συνεργασία στο πλαίσιο την Ευρωπαϊκής Ένωσης για όλα τα μέτρα που απαιτούνται και ειδικότερα για την εξασφάλιση των αναγκαίων πόρων.
Ο Υπουργός
ΓΙΩΡΓΟΣ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ»
2. Στην με αριθμό 63/2-7-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ΄ αριθμ. 7089/7-02 έγγραφο από τον Υφυπουργό Ανάπτυξης η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της 63/2.7.2002 ερώτησης που κατατέθηκε στην Βουλή από το Βουλευτή κ. Παναγιώτη Αδρακτά, και καθ’ ο περιορισμένο μέρος αφορά στον Τομέα Τουρισμού του Υπουργείου Ανάπτυξης, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Ειδικά για την περίοδο διεξαγωγής των Αγώνων – σύμφωνα με το επιχειρησιακό σχέδιο για την υλοποίηση δράσεων που αφορούν ζητήματα φιλοξενίας –έχει αναληφθεί η εξασφάλιση ελλιμενισμού τουριστικών σκαφών και φιλοξενίας των προσκεκλημένων της Ολυμπιακής οικογένειας στις θαλάσσιες (αλλά και τις χερσαίες) ζώνες των τουριστικών λιμένων Βουλιαγμένης, Αλίμου, Φλοίσβου και Ζέας.
Ειδικότερα για την Μαρίνα Φλοίσβου έχει προγραμματισθεί αποκλειστική χρήση της ως «Μαρίνας VIP» για ελλιμενισμό mega-yachts, ιστιοφόρων και άλλων σκαφών κατά τη διάρκεια των Αγώνων (δηλ. 10 ως 31 Αυγούστου 2004).
Παράλληλα, έχει προκριθεί ως προσφορότερη διευθέτηση/ λύση η δημιουργία μαρίνας στην περιοχή της παραλίας ζώνης δίπλα στο Σ.Ε.Φ. (Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας) για τον ελλιμενισμό των ημεροπλοίων και των Ιπταμένων Δελφινιών που μέχρι σήμερα παραβάλουν στις μαρίνες Φλοίσβου και Ζέας, έτσι ώστε οι δύο αυτές μαρίνες να αποσυμφορηθούν κατά το κρίσιμο διάστημα των Αγώνων.
Κατά τα λοιπά, και ειδικότερα σε ότι αφορά τις δυνατότητες των λιμανιών της χώρας για υποδοχή κρουαζιερόπλοιων, αρμόδια είναι: α) το συνερωτώμενο Υπουργείο Ναυτιλίας αλλά και β) η αρμόδια Δ/νση Λιμενικών Έργων (Δ4) του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.
Ο Υφυπουργός
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ»
3. Στην με αριθμό 72/2-7-2002 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 69921/11-7-2002 έγγραφο από τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 72/2-7-2002, την οποία κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Νικόλαος Κορτσάρης σχετικά με την ίδρυση Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας με έδρα την Κοζάνη, σας γνωρίζουμε τα εξής:
Το Υπουργικό Συμβούλιο, στη συνεδρίασή του στις 20 Ιουνίου 2002, κατέληξε σε αποφάσεις για το Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο Ανάπτυξης της Ανώτατης Εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Το σχέδιο αυτό ανακοινώθηκε από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό και αναλύθηκε στη συνέχεια από το ΥΠΕΠΘ.
Η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου έλαβε υπ’ όψη τα δύο πορίσματα της Ομάδας Στρατηγικού και Χωροταξικού Σχεδιασμού για την ελληνική ανώτατη εκπαίδευση, τόσο σε ό,τι αφορά το μοντέλο περιφερειακής ανάπτυξης της ανώτατης εκπαίδευσης, όσο και σε ό,τι αφορά το πλαίσιο αρχών και προϋποθέσεων για τη δημιουργία νέων Σχολών και Τμημάτων σε υπάρχουσες ή σε νέες γεωγραφικές έδρες.
Στο παραπάνω πλαίσιο, αποφασίστηκε η ίδρυση του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας με έδρα την Κοζάνη. Ως έδρα του Πανεπιστημίου ορίστηκε η έδρα της Περιφέρειας, σε συμφωνία με τη γενική αρχή της ανάπτυξης της ανώτατης εκπαίδευσης σε περιφερειακή βάση.
Στη βάση αυτή, το ΥΠΕΠΘ θα προχωρήσει άμεσα στην έκδοση του ιδρυτικού Προεδρικού Διατάγματος και στη συγκρότηση Διοικούσας Επιτροπής που θα αναλάβει την ειδικότερη μελέτη σκοπιμότητας και εφαρμογής για το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, μέσα από την οποία θα προκύψει μεταξύ άλλων και η ακαδημαϊκή του διάρθρωση σε Σχολές και Τμήματα, συμπεριλαμβανομένης και της χωροταξικής τους διάταξης, αλλά και του συνακόλουθου χρονοδιαγράμματος ανάπτυξής τους. Παράλληλα όμως, η Διοικούσα Επιτροπή του Πανεπιστημίου και η Διοίκηση του ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας θα κληθούν να μελετήσουν συνολικά το σύστημα ανώτατης εκπαίδευσης της Περιφέρειας και ειδικότερα τη σχέση μεταξύ του νέου Πανεπιστημίου και του ήδη υπάρχοντος ΤΕΙ. Οι σχετικές μελέτες θα υποβληθούν στο ΥΠΕΠΘ το αργότερο μέχρι τον Μάιο 2003.
Ο Υπουργός
ΠΕΤΡΟΣ Δ. ΕΥΘΥΜΙΟΥ»
4. Στην με αριθμό 81/2-7-2002 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 181777/5-7-2002 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομίας και Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ερώτηση 81/2-7-2002 που κατατέθηκε στη Βουλή από το Βουλευτή κ. Δημήτριο Πιπεριά σχετικά με την επιχορήγηση Συλλόγου Εθελοντικών δυνάμεων Δασοπροστασίας και Διάσωσης με έδρα τα Ψαχνά Ευβοίας, σας γνωρίζουμε ότι σύμφωνα με το άρθρο 18 του ν. 2515/25-7-97 από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, δύναται να επιχορηγούνται Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου καθώς και Σωματεία, συνεταιρισμοί, ανώνυμες εταιρείες κλπ. Νομικά Πρόσωπα με κοινωφελείς σκοπούς, η δραστηριότητα των οποίων συνδέεται με το δημόσιο συμφέρον και συμβάλλει στην εφαρμογή μέτρων για την οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ανάπτυξη της χώρας, μετά από αιτιολογημένη πρόταση του Υπουργού στην αρμοδιότητα και την εποπτεία του οποίου υπάγονται οι επιχορηγούμενες δραστηριότητες.
Ο Υφυπουργός
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΧΤΑΣ»
5. Στην με αριθμό 83/2-7-2002 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 3046/19-7-2002 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομίας και Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
«Σχετικά με την ερώτηση με αριθμό 83/2-7-02 του Βουλευτή κ. Δ. Πιπεργιά, σας γνωρίζουμε τα εξής:
Για την ένταξη έργων στο ΠΕΠ Στερεάς Ελλάδας η αρμόδια σύμφωνα με το ν. 2860/00 Διαχειριστική Αρχή του ΠΕΠ προβαίνει σε σταδιακή εξειδίκευση του Συμπληρώματος Προγραμματισμού, ακολουθώντας την προβλεπόμενη δημοσιοποίηση και προκήρυξη των μέτρων του ΠΕΠ, προκειμένου δε να ενταχθεί ένα έργο στο ΠΕΠ, πρέπει να προταθεί στη Διαχειριστική Αρχή συνοδευόμενο από αντίστοιχο Τεχνικό Δελτίο Έργου. Ακολούθως η ανωτέρω υπηρεσία προτείνει στο Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας την ένταξή τους στο Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα, μετά από τους προβλεπόμενους σχετικούς ελέγχους για τη φύση και το είδος, τη συμβατότητα, την πληρότητα, την ωριμότητα και τη σκοπιμότητα των προτεινόμενων έργων και υποέργων.
Στο πλαίσιο της παραπάνω διαδικασίας έχει υποβληθεί πρόταση για την κατασκευή αποχετευτικού δικτύου και εγκατάστασης επεξεργασίας λυμάτων, η οποία βρίσκεται στη φάση της αξιολόγησης από τη Διαχειριστική Αρχή του ΠΕΠ.
Επιπλέον στοιχεία για την ερώτηση του θέματος θα δοθούν από το συνερωτώμενο Υπουργείο Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης.
Ο Υφυπουργός
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΧΤΑΣ»
6. Στην με αριθμό 85/2-7-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 11/22-7-02 έγγραφο από τον Υπουργό Γεωργίας η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ερώτηση 85/2-7-02 που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Λ. Λυμπερακίδης, σας πληροφορούμε τα εξής:
Σύμφωνα με το άρθρο 9 του νέου διαρθωτικού Καν (ΕΚ) 2792/99, οι οικονομικές ενισχύσεις για την ανανέωση του στόλου μπορούν να δοθούν εφ’ όσον τηρούνται οι συνολικοί ετήσιοι στόχοι των τμημάτων του στόλου, όπως αυτοί ορίζονται από τα Π.Π.Π., μόνο όταν η αλιευτική ικανότητα (χωρητικότητα GT –ισχύς ΚW) του αντικατασταθέντος σκάφους είναι μικρότερη ή ίση της αλιευτικής ικανότητας (χωρητικότητα GT –Ισχύς ΚW) του νέου σκάφους.
Η ανωτέρω προϋπόθεση καθώς και η αναφορά της χωρητικότητας μόνο σε GT, είχε συμπεριληφθεί στην αριθμ. 263519/14-3-01 Απόφαση Υπουργού Γεωργίας περί «διαδικασίας υποβολής αιτήσεων ένταξης Επενδυτικών σχεδίων στον Καν (ΕΚ) 2792/99», η οποία εκδόθηκε πριν από την Έγκριση του Επιχειρησιακού Προγράμματος και η οποία κοινοποιήθηκε στις Υπηρεσίες Αλιείας και Νομ/κών Αυτ/σεων και στα επίσημα όργανα εκπροσώπησης των συνδικαλιστικών και συνεταιριστικών φορέων προκειμένου να υπάρξει ευρεία ενημέρωση.
Ο κ. Θεοδώρου Παρασκευάς υπέβαλε αίτηση οικονομικής ενίσχυσης για την αντικατάσταση του αλιευτικού του σκάφους στην Υπηρεσία Αλιείας του Νομ/κού Δ/σματος Έβρου στις 31-5-01, ήτοι μετά την κοινοποίηση της ανωτέρω Υπουργικής Απόφασης, επομένως έπρεπε να είχε ενημερωθεί για την ανωτέρω προϋπόθεση ένταξης στον Καν(ΕΚ) 2792/99.
Η έγκριση για την αντικατάσταση σκάφους στα πλαίσια του Π.Δ. 261/91 που δίνεται από τις Υπηρεσίες Αλιείας των Νομ/κών Αυτ/σεων μετά από σύμφωνη γνώμη της Δ/νσης Θαλάσσιας Αλιείας του Υπ. Γεωργίας, δεν σημαίνει δέσμευση για χορήγηση οικονομικής ενίσχυσης για την αντικατάσταση του σκάφους.
Η χορήγηση οικονομικής ενίσχυσης γίνεται εφ’ όσον πληρούνται οι προϋποθέσεις που τίθενται από τους σχετικούς διαρθρωτικούς Κανονισμούς, τις Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις που εκδίδονται σε εφαρμογή αυτών και εφ’ όσον έχει υποβληθεί και εγκριθεί με Απόφαση Υπουργού Γεωργίας σχετικό επενδυτικό σχέδιο.
Επισημαίνεται ότι εάν ο κ. Θεοδώρου Παρασκευάς είχε υποβάλει αίτηση οικονομικής ενίσχυσης για την αντικατάσταση του σκάφους του μετά την έκδοση της απόφασης έγκρισης αντικατάστασης (4-8-98) του Νομάρχη Έβρου, υπήρχε η δυνατότητα ένταξης του επενδυτικού του σχεδίου στο προηγούμενο ΕΠΑΛ 1994 – 1999, στα πλαίσια του Καν (ΕΚ) 3699/93, εφ΄ όσον πληρούσε τις προϋποθέσεις αυτού.
Ο Υπουργός
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ»
7. Στην με αριθμό ερώτηση 89/2-7-02 δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 37450/11-7-02 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομίας και Oικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
«Επί της ερώτησης 89/2-7-02 του Βουλευτή κ. Ι. Τζαμτζή, σας γνωρίζουμε ότι ο ακριβής προσδιορισμός του ύψους της οφειλής του Δημοσίου προς το ΤΕΒΕ και ο τρόπος καταβολής της εξετάζονται από τις αρμόδιες υπηρεσίες.
Ο Υφυπουργός
Γ. ΦΛΩΡΙΔΗΣ»)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Θα γίνει προεκφώνηση των νομοσχεδίων, που είναι γραμμένα στην ημερήσια διάταξη.
Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Αποκρατικοποίηση επιχειρήσεων του Δημοσίου και άλλες διατάξεις».
Το νομοσχέδιο θα συζητηθεί κατά τη σημερινή συνεδρίαση.
Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Σύσταση Λογαριασμού Αγροτικής Εστίας και άλλες διατάξεις».
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο.
ΜΕΡΙΚΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Κρατείται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Το νομοσχέδιο κρατήθηκε και θα συζητηθεί κατά τον Κανονισμό.
Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση των Πράξεων του ΧΧΙΙ Παγκόσμιου Ταχυδρομικού Συνεδρίου (Πεκίνο 1999)».
Το νομοσχέδιο έχει γίνει δεκτό ομοφώνως στη Διαρκή Επιτροπή.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών: «Κύρωση των Πράξεων του ΧΧΙΙ Παγκόσμιου Ταχυδρομικού Συνεδρίου (Πεκίνο 1999)» έγινε δεκτό ομοφώνως κατ’ αρχήν, κατ’ άρθρον και στο σύνολο σε μόνη συζήτηση και έχει ως εξής:
(Να καταχωρισθεί το κείμενο του νομοσχεδίου της σελ. 5α k-pekino )
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Παρακαλείται το Τμήμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ’ ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών ως προς την ψήφιση στο σύνολο του παραπάνω νομοσχεδίου.
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Παρεσχέθη η ζητηθείσα εξουσιοδότηση.
Επανερχόμαστε στην αρχή της ημερήσιας διάταξης. Μόνη συζήτηση επί της αρχής των άρθρων και του συνόλου του νομοσχεδίου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Αποκρατικοποίηση επιχειρήσεων του Δημοσίου και άλλες διατάξεις».
Για τη συζήτηση του νομοσχεδίου θα διατεθούν τρεις συνεδριάσεις. Σήμερα θα γίνει η συζήτηση επί της αρχής και στις άλλες δύο συνεδριάσεις θα γίνει η συζήτηση επί των άρθρων και των τροπολογιών.
Ο Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου ορίζει ως ειδικό αγορητή για τη συζήτηση του νομοσχεδίου το Βουλευτή κ. Λαφαζάνη.
Ο κ. Βαθειάς, εισηγητής της Πλειοψηφίας, καλείται στο Βήμα.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΘΕΙΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε σήμερα στο ελληνικό Κοινοβούλιο το νομοσχέδιο για την αποκρατικοποίηση επιχειρήσεων του δημοσίου.
Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, που έχω την τιμή να εισηγούμαι, χωρίζεται σε τρία κεφάλαια. Στο πρώτο κεφάλαιο υπάρχει το νομικό πλαίσιο, όσον αφορά το επίπεδο των αποκρατικοποιήσεων. Προσδιορίζεται με τα άρθρα 1-11. Στο δεύτερο κεφάλαιο, στα άρθρα 12 και 13, προσδιορίζονται τα της προώθησης των επενδύσεων.
Στο κεφάλαιο Γ΄ είναι τα άρθρα 14 και 21 που προσδιορίζουν τις άλλες διατάξεις συναρμόδιων ή άλλων Υπουργείων, που καταγράφονται σήμερα στο παρόν νομοσχέδιο. Το νομοσχέδιο καταγράφει με τον πλέον σαφή τρόπο την πολιτική βούληση της Κυβέρνησης να προχωρήσει με ταχύτατους ρυθμούς στον τομέα των αποκρατικοποιήσεων του δημοσίου, σε ένα τομέα που μέχρι πρότινος περιελάμβανε επιχειρήσεις που προσδιορίζονταν στο επίπεδο των μητρικών επιχειρήσεων. Στο νομοσχέδιο περιλαμβάνονται και θυγατρικές επιχειρήσεις, ανάλογα με τη διαδικασία που θα προσδιορίσουμε πιο κάτω.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ)
Η Κυβέρνηση έχει διαμορφώσει τους όρους, όσον αφορά τη σημαντική πορεία της ελληνικής οικονομίας. Στα πλαίσια αυτής της πάρα πολύ σημαντικής πορείας, με την αξιοποίηση του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης και με τη διαμόρφωση υγιών κανόνων ανταγωνισμού, δημιουργείται με το παρόν νομοσχέδιο και η αναδιάρθρωση των επιχειρήσεων του δημόσιου τομέα, η αναδιάρθρωση ευρύτερα των ελληνικών επιχειρήσεων.
Είχαμε τη δυνατότητα σε αυτήν την Αίθουσα -με ψήφο του ελληνικού Κοινοβουλίου- να προσδιορίσουμε τους όρους εκείνους με τους οποίους εμείς θεωρούμε ότι μπορεί να προχωρήσει η ελληνική οικονομία στον 21ο αιώνα μετά την παρουσία της χώρας στην Ενωμένη Ευρώπη, στην Οικονομική Νομισματική Ένωση και στο ενιαίο νόμισμα, το ευρώ. Η χώρα διαμορφώνει με το παρόν νομοσχέδιο τη πορεία μιας ταχύρυθμης διαδικασίας αποκρατικοποιήσεων με συγκεκριμένους στόχους.
Ψηφίσαμε στο ελληνικό Κοινοβούλιο το φορολογικό. Υπάρχει η ευρύτερη φορολογική μεταρρύθμιση. Ψηφίσαμε στο ελληνικό Κοινοβούλιο το ασφαλιστικό. Ψηφίσαμε το νομοσχέδιο της ενίσχυσης για την επιχειρηματικότητα. Διαμορφώσαμε τους όρους της πορείας της νέας οικονομίας με συγκεκριμένα άρθρα και τα λογιστικά πρότυπα με βάση τα ευρωπαϊκά δεδομένα.
Δημιουργούμε σαφώς μεγαλύτερους πόρους όσον αφορά τις επενδύσεις στην πληροφορική και την τεχνολογία, στο επίπεδο δηλαδή της γνώσης. Ενισχύουμε με σαφέστατο τρόπο τη διαδικασία της στρατηγικής, όσον αφορά τις εγχώριες επενδύσεις, τις επενδύσεις εκτός Ελλάδος και φυσικά την αξιοποίηση και αξιολόγηση των επιχειρήσεων του δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
Δημιουργούμε ένα νομικό πλαίσιο στα πρότυπα της φιλοσοφίας που έχουμε προδιαγράψει ως Κυβέρνηση της χώρας, ως Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και αυτή που προδιαγράφει το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας: Να υπάρχει απόλυτη διαφάνεια στο επίπεδο των αποκρατικοποιήσεων. Μα υπάρχει μία διαδικασία ταχύτερη και ευέλικτη από αυτήν τη διαδικασία που υπήρχε μέχρι σήμερα και φυσικά ένας σοβαρός βασικός στόχος: Να υπάρχει αποτελεσματικότητα στις ενέργειές μας.
Μας ενδιαφέρει να έχουμε αποτελέσματα και όσον αφορά την πορεία της πολιτικής. Η στρατηγική της πολιτικής προδιαγράφεται και από το συγκεκριμένο νομοσχέδιο με τη σύσταση της διυπουργικής Επιτροπής Αποκρατικοποιήσεων. Η συγκεκριμένη διυπουργική επιτροπή θα χαράσσει την κυβερνητική πολιτική, όσον αφορά και ποιες επιχειρήσεις θα μπουν στη διαδικασία της αποκρατικοποίησης και παράλληλα θα προδιαγράφει ακριβώς τη διαμόρφωση σε σχέση με τους όρους αυτών των διαδικασιών.
Γιατί στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο καταγράφουμε με απόλυτη σαφήνεια –και θα έλεγα για πρώτη φορά- όσον αφορά: την πώληση του συνόλου της επιχείρησης ή περιουσιακών στοιχείων ή τμημάτων της επιχείρησης, την εισαγωγή της επιχείρησης στο ελληνικό Χρηματιστήριο, την παραχώρηση αδειών για εκμετάλλευση συγκεκριμένων επιχειρήσεων, για ανάθεση σε τρίτο, όσον αφορά τη συγκεκριμένη αποκρατικοποιούμενη επιχείρηση, την ανταλλαγή μετοχών, το γνωστό ως «cross selling», την ανταλλαγή μετοχών επιχειρήσεων με προμέτοχα του ελληνικού δημοσίου, την πώληση μετοχών με ειδικά σύμφωνα επαναγοράς με πωλητή-μέτοχο το δημόσιο, πώληση μετοχών σε πιστωτικά ιδρύματα ή χρηματοοικονομικούς οίκους στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και σε άλλες ανεπτυγμένες αγορές σε όλον τον κόσμο, εταιρικά ομόλογα σε μετοχές επιχειρήσεων.
Διαμορφώνουμε μία διαδικασία όσον αφορά το ρόλο και τη λειτουργία της ΔΕΚΑ Α.Ε., ποια είναι η λειτουργία της ΔΕΚΑ Α.Ε., όσον αφορά τη συγκεκριμένη διαδικασία. Και το βασικότερο είναι οι προσδιορισμοί και οι όροι των κανόνων στη διαδικασία, των επενδυτών που μπαίνουν στη διαδικασία, όσον αφορά τις επιχειρήσεις του δημόσιου ή ευρύτερου τομέα που μπαίνουν στη διαδικασία των αποκρατικοποιήσεων. Μας ενδιαφέρει οι επενδυτές να γνωρίζουν απόλυτα για το τι ακριβώς και σε ποια διαδικασία θα μπουν, οι όροι να είναι προσδιορισμένοι ευθύς εξαρχής και η προσφορά, η οποία θα τίθεται προς αξιολόγηση, να λαμβάνει υπόψη συγκεκριμένα κριτήρια, συγκεκριμένα κριτήρια που έχουν να κάνουν με την εμπειρία και το αντικείμενο της επιχείρησης, τη φερεγγυότητα των συγκεκριμένων επενδυτών, την ποιότητα του επιχειρησιακού σχεδίου, το επενδυτικό πρόγραμμα. Και φυσικά ένα κορυφαίο θέμα που η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θεωρεί ότι είναι το σημαντικότερο στην ελληνική οικονομία: την ενίσχυση και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης. Από τις προτάσεις οι οποίες θα κατατίθενται προς αξιολόγηση, το στοιχείο της διατήρησης θέσεων απασχόλησης και παράλληλα ενίσχυσης και δημιουργίας νέων θέσεων απασχόλησης θα είναι κριτήριο πάρα πολύ σημαντικό, όσον αφορά την αξιολόγηση της πρότασης και της συγκεκριμένης επένδυσης.
Τη διαδικασία αυτή διαμορφώνουν, τουλάχιστον από τη δική μας πλευρά, σύμβουλοι εγνωσμένου κύρους, εταιρείες οι οποίες αναγνωρίζονται διεθνώς, για να υπάρχει η δυνατότητα πρόσβασης όλων των στοιχείων και σε όλα τα στοιχεία των εταιρειών, να υπάρχει δηλαδή μία ανάλυση όσον αφορά τη διαδικασία και τα στοιχεία της συγκεκριμένης επιχείρησης.
Θα δείτε ότι στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο προβλέπουμε την ειδική μετοχή. Για πρώτη φορά δημιουργούμε την ειδική μετοχή, όσον αφορά τις επιχειρήσεις του δημοσίου συμφέροντος και της κοινής ωφέλειας, επιχειρήσεις που έχουν να κάνουν με την άμυνα, την ασφάλεια της χώρας, τη δημόσια υγεία, την ενέργεια, τις μεταφορές, τις επικοινωνίες.
Τι σημαίνει «ειδική μετοχή»; Σημαίνει ότι χρειάζεται η συναίνεση του δημοσίου για λήψη αποφάσεων, όσον αφορά θέματα στρατηγικής σημασίας, δηλαδή το προστατευόμενο συγκεκριμένο αγαθό που πρέπει να παρθούν αποφάσεις. Έχοντας το ελληνικό δημόσιο την ειδική μετοχή θα έχει τη δυνατότητα και το δικαίωμα της αρνησικυρίας, δηλαδή του γνωστού ως βέτο.
Άρα ο επενδυτής που παίρνει το μάνατζμεντ ή τη συγκεκριμένη επιχείρηση θα γνωρίζει ότι σε θέματα που έχουν να κάνουν με δημόσια αγαθά η Κυβέρνηση και οι εκπρόσωποι θα προασπίζουν και το συγκεκριμένο αγαθό και τα συμφέροντα του ελληνικού δημοσίου. Είναι μια από τις σημαντικότερες τομές που γίνονται στη διαδικασία που διαμορφώνεται στο επίπεδο των αποκρατικοποιήσεων.
Φυσικά υπάρχει η δυνατότητα, η οποία δεν υπήρχε μέχρι σήμερα από τον προηγούμενο νόμο του 1991, δηλαδή η διαδικασία κατά την οποία η διυπουργική επιτροπή θα έχει δυνατότητα να διαφοροποιεί ημερομηνίες, θα έχει δυνατότητα να αλλάζει συγκεκριμένα δεδομένα και εάν ένα αποτέλεσμα δεν είναι στα πλαίσια που εμείς επιθυμούμε να μπορεί η διυπουργική επιτροπή να παίρνει αποφάσεις με χρονικό ορίζοντα, ο οποίος να μην αλλάζει τα δεδομένα των αποφάσεων και το συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα.
Αυτή η ευελιξία έχει και τα αποτελέσματα, τα οποία εμείς τα θέλουμε, όσον αφορά το χρονοδιάγραμμα που έχει προσδιοριστεί, για να μην αλλάζουν και τα δεδομένα της αγοράς, αλλά και τα δεδομένα των προσφορών που είχαν λάβει υπόψη συγκεκριμένες χρηματοοικονομικές συνθήκες.
Παράλληλα έχουμε απόλυτη πρόβλεψη, όσον αφορά το επίπεδο των φορολογικών θεμάτων, όσον αφορά τα συγκεκριμένα περιουσιακά στοιχεία, όσον αφορά τις μεταγραφές, όσον αφορά τις μεταβιβάσεις, τις υποθηκοπροσημειώσεις, ό,τι χρειάζεται για να μπορεί μια επιχείρηση να είναι σ’ αυτήν τη διαδικασία με τα καλύτερα δεδομένα και να μην υπάρχουν τα απρόβλεπτα που δημιουργούν προβλήματα και στους επενδυτές, αλλά και προβλήματα σε σχέση με τους συμβούλους και τις εταιρείες, που αναλαμβάνουν να μεγιστοποιήσουν το αποτέλεσμα για το ελληνικό δημόσιο.
Οι δυνατότητες της διυπουργικής επιτροπής για συγχωνεύσεις και κατάργηση επιχειρήσεων του δημόσιου τομέα, οι οποίες λειτούργησαν κάτω από άλλες οικονομικές συνθήκες και οι οποίες ολοκλήρωσαν τον κύκλο τους, είναι ένα στοιχείο από τα σημαντικότερα που θα προσδιορίσουν νέα δεδομένα, όσον αφορά την οικονομική εξέλιξη.
Η διαδικασία των αποκρατικοποιήσεων για εμάς είναι μια διαδικασία σημαντική στο επίπεδο της ανάπτυξης. Δημιουργούμε όρους στην εξέλιξη της μεικτής οικονομίας, μια μεικτή οικονομία που ισχυροποιεί την Ελλάδα, ισχυροποιεί τη χώρα μας στον 21ο αιώνα, δημιουργεί ισχυρές ελληνικές επιχειρήσεις και στο δημόσιο τομέα. Διότι το νομοσχέδιο δεν προσδιορίζει απλά επιχειρήσεις που μπαίνουν στη διαδικασία της αλλαγής ιδιοκτησιακού καθεστώτος, αλλά προσδιορίζει διαδικασία για το ποιος παίρνει το μάνατζμεντ, διαδικασία στρατηγικών επενδυτών, δημιουργεί όρους, ούτως ώστε οι επιχειρήσεις του δημόσιου τομέα να εξελιχθούν και να είναι πλήρως ανταγωνιστικές και στο ευρωπαϊκό επίπεδο.
Στο δεύτερο κεφάλαιο γίνεται μια πολιτική, όσον αφορά το επίπεδο της προώθησης των επενδύσεων. Μέχρι σήμερα είχαμε καταγράψει προβλήματα καθυστερήσεων και δυσαρμονία, όσον αφορά το χρόνο εκτέλεσης ιδιωτικών επενδύσεων, κάτι που είναι πολύ σημαντικό για να προχωρήσουν σχέδια αναπτυξιακών προγραμμάτων στη χώρα. Γι’ αυτό με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο δίνουμε τη δυνατότητα για αναγκαίες εγκρίσεις για την ένταξη επενδύσεων, όσον αφορά τα 9.000.000 ευρώ και πάνω ή το 50% της επένδυσης, που είναι από την αλλοδαπή με 3.000.000 ευρώ και πάνω, για να διαμορφώσουμε τους όρους σχετικά με τις επενδύσεις.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε, για να ολοκληρώσω, διότι και τα δύο κεφάλαια –το δεύτερο και το τρίτο- είναι σημαντικά.
Άρα, μας ενδιαφέρει να έχουμε μια ταχύτατη διαδικασία προσφορών, όσον αφορά τους φακέλους και την αξιολόγηση σ’ αυτήν τη διαδικασία.
Η διυπουργική επιτροπή επενδύσεων είναι η ανώτερη βαθμίδα, η οποία θα έχει τη δυνατότητα να μεταβάλλει και να προσδιορίζει τα δεδομένα, όπως ακριβώς κάνουμε εμείς, όσον αφορά στο επίπεδο των επενδύσεων και των αναπτυξιακών σχεδίων.
Στο κεφάλαιο Γ΄ υπάρχουν συγκεκριμένα άρθρα που προσδιορίζονται από τις ανάγκες και άλλων Υπουργείων. Υπάρχει το άρθρο 14, όσον αφορά στον καθορισμό αμοιβών των πνευματικών δικαιωμάτων. Στο συγκεκριμένο άρθρο του νομοσχεδίου προβλέπεται η διαδικασία και ο τρόπος λειτουργίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο και οι μεταβολές, οι οποίες έχουν υπάρξει από την εξέλιξη της τεχνολογίας και της πληροφορικής.
Γι’ αυτό το λόγο προσδιορίζουμε τα νέα δεδομένα και από τους σημαντικούς δημιουργούς της πνευματικής ιδιοκτησίας και θα έχουμε τη δυνατότητα στο συγκεκριμένο άρθρο να πούμε αναλυτικά αυτά τα οποία προσδιορίζονται με τα δικαιώματα της πνευματικής ιδιοκτησίας και να αναφερθούμε στη λειτουργία την οποία προδιαγράφουμε.
Υπάρχουν συγκεκριμένα άρθρα για την ενίσχυση επενδύσεων σε τουριστικές επιχειρήσεις, όπως επίσης και άρθρα που αφορούν σε άρσεις απαγορεύσεων στην εταιρεία των ελληνικών Χρηματιστηρίων –όσον αφορά στη συμμετοχή φυσικών προσώπων- και σε ομάδες εργασίας, που έχουν ως στόχο να ξεκινήσει στη χώρα μας η διαδικασία των διεθνών λογιστικών προτύπων, σύμφωνα με αποφάσεις του Συμβουλίου Κορυφής της Λισσαβόνας.
Παράλληλα, θα ήθελα να πω ότι αλλάζουμε –και πιστεύω ότι αυτό είναι αποδεκτό από όλες τις πτέρυγες του ελληνικού Κοινοβουλίου- τον Οργανισμό Περίθαλψης των ασφαλισμένων του δημοσίου. Ενισχύουμε σημαντικά με τις αποσπάσεις και τις μετατάξεις και δημιουργούμε -σε συνεργασία με τους δήμους- τους όρους συγχρηματοδότησης τουριστικών έργων και στους λιμένες.
Παράλληλα κάνουμε μειώσεις σε βιομηχανίες, όσον αφορά στις ειδικές εισφορές για το γάλα, σε σχέση με αυτούς που έχουν τη δυνατότητα από μόνοι τους να προσδιορίζουν τους ελέγχους. Με το σύνολο των άρθρων του νομοσχεδίου διαμορφώνουμε αυτό για το οποίο έχει δεσμευτεί η Κυβέρνηση και υλοποιεί ως πολιτική το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, δηλαδή ισχυροποιούμε την ελληνική οικονομία, την εγχώρια αγορά και το διασυνοριακό και ευρωπαϊκό ανταγωνισμό. Επίσης θα ήθελα να πω ότι ισχυροποιούμε τις επιχειρήσεις του δημόσιου τομέα και δημιουργούμε τους όρους των διαρθρωτικών αλλαγών.
Αυτό το νομοσχέδιο έρχεται να δημιουργήσει τους όρους των διαρθρωτικών αλλαγών με ένα στοιχείο πάρα πολύ σημαντικό που είναι η διαφάνεια.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε Βαθειά, σας παρακαλώ να ολοκληρώσετε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΘΕΙΑΣ: Μας ενδιαφέρει, λοιπόν, να διεξάγεται όλη αυτή η διαδικασία με απόλυτη διαφάνεια! Μας ενδιαφέρει, επίσης, να κατοχυρώσουμε και τα συμφέροντα του ελληνικού δημοσίου, του Έλληνα πολίτη, του Έλληνα φορολογούμενου!
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε Υπουργέ, έχετε ζητήσει το λόγο, προκειμένου να ανακοινώσετε ορισμένες διορθώσεις. Έχετε τώρα το λόγο;
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ.
Υπάρχουν ορισμένες αλλαγές –ως επί το πλείστον φραστικές- οι οποίες γίνονται στα άρθρα και παρακαλώ να διανεμηθούν. Θα θέλατε να τις αναγνώσω ή να τις θίξω περιληπτικά;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Θα ήταν καλύτερα να διανεμηθούν και να καταχωρισθούν στα Πρακτικά.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Σας ευχαριστώ πολύ.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Νικόλαος Χριστοδουλάκης καταθέτει για τα Πρακτικά τις προαναφερθείσες διορθώσεις, οι οποίες έχουν ως εξής:
(Να φωτογραφηθούν οι σελίδες 21 και 22)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να σας ανακοινώσω ότι από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας ορίζεται ως ειδικός αγορητής ο Βουλευτής, κ. Δημήτριος Τσιόγκας.
Το λόγο έχει ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας, κ. Νεράντζης.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι γνωστό ότι ο πιο αδύναμος κρίκος της οικονομικής κυβερνητικής πολιτικής, εδώ και πολλά χρόνια είναι οι αποκρατικοποιήσεις. Δεκάδες φωνές τεχνοκρατών, αλλά και θεωρητικών, μέσα και έξω από την Ελλάδα, -ευτυχώς τώρα τελευταία και μέσα στο ΠΑΣΟΚ- λένε ότι σε αυτό, που υπάρχει δραματική υστέρηση, –ένα από τα πολλά σημεία που το ΠΑΣΟΚ και οι Κυβερνήσεις του υστερούν δραματικά- είναι η αύξηση της εντάσεως και της εκτάσεως των αποκρατικοποιήσεων και η ποιοτική βελτίωση του ρυθμού και των αποδόσεών τους.
Παρά όμως τη σχεδόν κοινή αυτή παραδοχή οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ «σχολάζουν» και εξακολουθούν να ναυτίλλονται χωρίς μία ασφαλή πυξίδα.
Έτσι, τις αποκρατικοποιήσεις φαίνεται ότι εξακολουθεί σήμερα να τις ρυθμίζει ο νόμος, που εισήγαγε και ψήφισε η Νέα Δημοκρατία, δηλαδή ο ν.2000 του 1993. Όμως η ρύθμιση αυτή δεν ισχύει πια. Δεν ισχύει διότι, στην ουσία της οι προϋποθέσεις της, οι κοινωνικοοικονομικές, έχουν υπερπηδηθεί λόγω της εξελίξεως των γεγονότων, ενώ από την άλλη πλευρά ο νόμος αυτός κατέστη διάτρητος, αφού αλλεπάλληλες τροποποιήσεις επέφερε το ίδιο το ΠΑΣΟΚ και το 1996, με το ν. 2414, και το 1997. Στην ουσία δηλαδή δεν υπάρχει ένα ενιαίο μοντέλο αποκρατικοποιήσεων, αλλά καθεμία αποκρατικοποίηση, που επιχειρείται από την Κυβέρνηση, έχει το δικό της ιδιωτικό τρόπο, με τον οποίο γίνεται. Αυτό το φαινόμενο αποτελεί πραγματικά παγκόσμια πρωτοτυπία.
Τόσα χρόνια, λοιπόν, οι Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ δεν φρόντισαν να εξασφαλίσουν, σε αυτόν τον ευαίσθητο τομέα των αποκρατικοποιήσεων και των ιδιωτικοποιήσεων, ένα ασφαλές, σύγχρονο και αποδοτικό νομοθετικό πλαίσιο.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το 1998, την ίδια εποχή, στις 25 Αυγούστου, ο τότε Υφυπουργός Οικονομίας και νυν ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Μπαλτάς, αντικρούοντας την πρόταση νόμου της Νέας Δημοκρατίας για το ίδιο θέμα, τις αποκρατικοποιήσεις, ισχυρίστηκε ότι «στην πράξη το θεσμικό πλαίσιο είναι επαρκέστατο και δεν χρειάζεται να παρέμβουμε άλλο σ’ αυτό». Αυτά έλεγε η Κυβέρνηση το 1998.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, πάλι τον Αύγουστο, στο Τμήμα αυτό, το συζητούμενο νομοσχέδιο στην εισηγητική του έκθεση ανακαλύπτει πως «μία επαναθεώρησή του κρίνεται σήμερα απαραίτητη».
Οι πρώτες, λοιπόν, αιτιάσεις μας κατά του συζητούμενου σχεδίου νόμου είναι ότι ανεπίτρεπτα διατήρησε αυτό το νομοθετικό πλαίσιο, που κατέστη καθ’ οδόν ανεπαρκές, αν και παρήγαγε πολλά θετικά, μέχρι ένα ορισμένο χρονικό σημείο.
Περαιτέρω, αποτελεί, αλλά και καλλιεργεί αυταπάτη, ο θεσμός των μετοχοποιήσεων, που επέλεξε να εφαρμόσει η Κυβέρνηση. Αυτές οι μετοχοποιήσεις δεν συνιστούν θεσμικό μέσο, αλλά αποτελούν εισπρακτικό μέσο. Διατηρεί το δημόσιο τις περισσότερες φορές την πλειοψηφία και το μάνατζμεντ αλλά από την άλλη πλευρά δεν αγγίζουν την οικονομία και δεν βελτιώνουν τις υπηρεσίες.
Ο χώρος, ο τόπος και η περίσταση έχουν ανάγκη από γνήσιες αποκρατικοποιήσεις και όχι από κακέκτυπα, από απομιμήσεις, τις οποίες εφαρμόζει το ΠΑΣΟΚ.
Κακώς εν πάση περιπτώσει έρχεται ένα τόσο σημαντικό σχέδιο νόμου προς συζήτηση ενώπιον ενός θερινού Τμήματος. Θα έπρεπε εν όψει της σπουδαιότητας αυτού να συζητηθεί ενώπιον της Ολομέλειας, η οποία παρέχει, προφανώς και εξ ορισμού, εχέγγυα μίας καλύτερης και αποδοτικότερης επεξεργασίας τους.
Επίσης, απαράδεκτα το συζητούμενο σχέδιο νόμου παρεμβάλλει σε αυτό εντελώς άσχετες διατάξεις. Τούτο συνιστά προφανώς παραβίαση του Συντάγματος, -διότι υπάρχει ειδική διάταξη, την οποία εμφατικά επαναλαμβάνει το ισχύον Σύνταγμα- και παρακωλύει τους εφαρμοστές του δικαίου και γενικότερα τους νομικούς. Σκεφθείτε ότι σε ένα σχέδιο νόμου, που συζητούμε τώρα και αφορά τις αποκρατικοποιήσεις, παρεμβάλλονται ρυθμίσεις, που αφορούν τη λειτουργία του Οργανισμού Περιθάλψεως Ασφαλισμένων του Δημοσίου. Περιλαμβάνονται διατάξεις, που αφορούν την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας, περιλαμβάνονται διατάξεις, που αφορούν την προώθηση των επενδύσεων.
Αλήθεια, πώς μπορεί κανείς να βγάλει άκρη; Αυτό δεν είναι «πολυνομοσχέδιο-σκούπα», όπως συνηθίζεται να το λέγεται. Εγώ το λέω «πολυνομοσχέδιο-σούπα».
Η Νέα Δημοκρατία έχει σαφή άποψη για τις αποκρατικοποιήσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις. Την άποψη αυτή με ενάργεια, υπευθυνότητα κι ευθύνη την ενσωμάτωσε σε μία πρόταση νόμου που κατέθεσε στη Βουλή το 1998 και την οποία υπεστήριξε σθεναρώς και με επιχειρήματα. Η κυβερνητική Πλειοψηφία, άστοχα και αστόχαστα, απέρριψε, κατά την πάγια συνήθειά της, αυτήν την τόσο γόνιμη πρόταση νόμου. Η Κυβέρνηση επανήλθε με το συζητούμενο σχέδιο νόμου, αλλά ύστερα από τέσσερα χρόνια, αφού δηλαδή διανύθηκε άκαρπα ένα μακρό χρονικό διάστημα και αφού μείναμε χωρίς νομοθετική επικουρία για ένα τόσο κρίσιμο χρονικό διάστημα.
Εμείς, ως Νέα Δημοκρατία, εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι εκείνη η πρόταση νόμου διατηρεί και σήμερα την ικμάδα της, τη φρεσκάδα της, την αποδοτικότητά της και τη χρησιμότητά της, ακόμη και αν δεν επικαιροποιηθεί σε κάποια περιορισμένα σημεία, λόγω και της παρόδου του χρόνου.
Εμείς, δηλαδή, πιστεύουμε ότι πρέπει να υπάρξει ένα θεσμικό πλαίσιο που να ρυθμίζει όλες τις αποκρατικοποιήσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις και που να μπορεί να αγγίξει ολόκληρο τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, με εξαίρεση μόνο ορισμένα νομικά πρόσωπα, τα οποία χειρίζονται υπηρεσίες με ζωτική σημασία για την κοινωνική και την οικονομική ζωή. Ένα τέτοιο πλαίσιο θα πρέπει να αφήσει απ’ έξω εκείνες ακριβώς τις επιχειρήσεις του δημοσίου και τις υπηρεσίες που έχουν μονοπωλιακό χαρακτήρα και για την αποκρατικοποίηση των οποίων άλλωστε είναι αναγκαία η ύπαρξη ειδικού νόμου.
Η Νέα Δημοκρατία διακήρυσσε τότε, σχετικά με τις ιδιωτικοποιήσεις, αλλά και τώρα –το επαναλαμβάνω εμφαντικά αυτό- ότι χρειάζεται να διακρίνονται εκείνες οι επιχειρήσεις που είναι έτοιμες πλέον σήμερα να ιδιωτικοποιηθούν από εκείνες που χρειάζονται μία ειδική προετοιμασία. Αυτήν την προετοιμασία για την εξυγίανση θα πρέπει να την αναθέσουμε, είτε στα ίδια τα όργανα αυτών των νομικών προσώπων είτε σε ένα στρατηγικό επενδυτή.
Οι αποκρατικοποιήσεις αυτές πρέπει να διεξάγονται με ευθύνη των αρμοδίων υπηρεσιών του Υπουργείου, αλλά πρέπει να τις επιτηρεί και να τις εποπτεύει μία ανεξάρτητη διοικητική αρχή, που, εκ του θεσμικού ηυξημένου ρόλου της, μπορεί να εγγυηθεί τη διαφάνεια και τη νομιμότητα. Αυτό προτείναμε εμείς τότε, το επαναλαμβάνουμε δε και τώρα.
Αντ’ αυτών των απλών πρακτικών και στηριζόμενοι στην εμπειρία που αποκτήθηκε εν τω μεταξύ, κατόπιν σκέψεων και απόψεων που τότε προτείναμε και τώρα επαναλαμβάνουμε, η Κυβέρνηση προτίμησε να καινοτομήσει. Η μόνη διαφορά είναι ότι το «κε» το έγραψε με «ε» και όχι με «αι». Με το συζητούμενο σχέδιο νόμου φόρτωσε στην κρατική μηχανή, με τη γνωστή δυσλειτουργία της, μία ακόμη καίρια, ευέλικτη και αποφασιστική διαδικασία σαν κι αυτή. Συνέβαλε στην ανάπτυξη της γραφειοκρατίας και προτίμησε αβασάνιστα, αντί της ανεξάρτητης διοικητικής αρχής, που θα επόπτευε αυτές τις αποκρατικοποιήσεις, να τις αναθέσει σε μία ειδικώς συνιστώμενη ειδική γραμματεία στο ΥΠΕΘΟ, γνωρίζοντας το πόσο δυσλειτουργική θα είναι αυτή η επιπλέον κρατική υπηρεσία, αλλά γνωρίζοντας κι εκείνη κι εμείς το πόσους συμβούλους εκ των δικών της θα απορροφήσει και θα χρησιμοποιήσει.
Σήμερα συζητάμε στην ουσία αυτό το νομοθετικό πλαίσιο που μας έφερε η Κυβέρνηση. Δεν είναι ένα εμπνευσμένο νομοθετικό πλαίσιο που μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια, την ενάργεια, την αποδοτικότητα, τη διαφάνεια, τη νομιμότητα όλου αυτού του θεσμού των αποκρατικοποιήσεων, στον οποίο χωλαίνει η Κυβέρνηση τόσα χρόνια και κατ’ ανάγκην και ο τόπος. Αυτό το νομοθετικό πλαίσιο αποτελεί ένα συνονθύλευμα επεισοδιακών και περιστασιακών ρυθμίσεων, που και αναποτελεσματικές είναι, αλλά και στη γραφειοκρατία συμβάλλουν.
Υπάρχουν βέβαια και θετικές διατάξεις σε αυτό το σχέδιο νόμου. Εμείς δεν έχουμε δυσκολία να τις αναφέρουμε, παραδείγματος χάρη το ότι μπορεί να επεκταθεί και στις θυγατρικές επιχειρήσεις. Η ύπαρξη θετικών διατάξεων δεν αναιρεί τις βασικές μας διαφωνίες επί της ουσίας αυτού του νομοσχεδίου. Εμείς συμφωνούμε με τη βασική αρχή που διέπει την παρούσα συζήτηση, όχι όμως και με το σχέδιο νόμου που αφορά στην αποκρατικοποίηση. Αυτή η βασική αρχή είναι ότι ο νόμος χρειάζεται ένα σύγχρονο και αποδοτικό νομοθετικό πλαίσιο. Όμως, θεωρούμε ότι αυτό που εισάγει σήμερα η Κυβέρνηση, ελάχιστα –για να μην πω καθόλου- εξυπηρετεί τον επιδιωκόμενο σκοπό.
Αυτά όσον αφορά το πρώτο κεφάλαιο του σχεδίου νόμου, το οποίο δικαιώνει τον τίτλο του, γιατί αφορά πράγματι τις αποκρατικοποιήσεις.
Το δεύτερο κεφάλαιο αφορά την προώθηση των εξαγωγών. Εδώ πρόκειται περί μίας ακόμη αποθέωσης του υδροκεφαλισμού και της γραφειοκρατίας. Δηλαδή με το σχέδιο νόμου, συγκεκριμένα με το άρθρο 12 συνιστάται στο Υπουργείο Οικονομικών επιτροπή προωθήσεως επενδύσεων, με έργο την παρακολούθηση των διαδικασιών και την έκδοση των αδειών ή την παροχή άλλων εγκρίσεων, που είναι αναγκαίες για την έναρξη και πραγματοποίηση των επενδύσεων ορισμένου χρηματικού ύψους και πάνω. Με το ακριβώς επόμενο άρθρο, όμως, το άρθρο 13, συγχρόνως δηλαδή, συνιστάται διυπουργική επιτροπή επενδύσεων για την εποπτεία και παρακολούθηση του έργου της επιτροπής προώθησης επενδύσεων. Δύο δηλαδή βαρείς, δυσκίνητοι και διστακτικοί κρατικοί μηχανισμοί, η επιτροπή προωθήσεων επενδύσεων και διυπουργική επιτροπή, μία από τις πολλές, συνιστώνται και αναμένεται ότι θα λειτουργήσουν. Θα υπάρχει ο εποπτεύων, τον εποπτεύοντα και ο παρακολουθών, τον παρακολουθούντα. Μπορεί αυτή η ρύθμιση να ταιριάζει στο κλίμα της εποχής, τις ρυθμίσεις και τα γεγονότα που βιώνουμε, δεν είναι όμως ό,τι καλύτερο για να εξυπηρετήσει τους σκοπούς του συζητούμενου σχεδίου νόμου.
Ερχόμαστε τώρα σε ένα τρίτο κεφάλαιο, το κεφάλαιο που αφορά την πνευματική ιδιοκτησία. Είμαστε εντελώς αντίθετοι για τους εξής λόγους:
Πρώτον, διότι η ρύθμιση αυτή που εισάγεται καταρτίστηκε εν αγνοία και ερήμην των ενδιαφερομένων τάξεων, οι οποίες μάλιστα κατήγγειλαν το γεγονός στον Τύπο.
Δεύτερον, διότι η ρύθμιση αυτή καταγγέλθηκε από διαπρεπείς νομικούς και όχι μόνο ότι παραβιάζει ευθέως διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας, αλλά και το ίδιο το ισχύον Σύνταγμα.
Τρίτον, η ρύθμιση αυτή περιέχει εντελώς αποσπασματικές διατάξεις, γιατί την τελευταία ώρα ως διά μαγείας και δεν ξέρω για ποιο λόγο, αφαιρέθηκε από αυτήν τη ρύθμιση ένα σημαντικό κομμάτι, που αφορά τη δημόσια εκτέλεση των έργων πνευματικών δημιουργών, για να έλθει αυτοτελώς. Φέρατε που φέρατε σε ένα νομοσχέδιο μία άσχετη ρύθμιση, έτσι όπως τη φέρατε, τουλάχιστον φέρτε την ολοκληρωμένη, περιλάβετε και το βασικό σημείο της αναπαραγωγής των έργων διά της δημόσιας εκτελέσεώς τους.
Και τέταρτον, με αυτήν τη ρύθμιση επέρχεται αβασάνιστα τροποποίηση- κατάργηση ενός νόμου που έφερε η Νέα Δημοκρατία και ψήφισε ομοφώνως η Βουλή. Θα έπρεπε, λοιπόν, αν μη τι άλλο να έχει προετοιμαστεί καλύτερα η ρύθμιση αυτή.
Έτσι, λοιπόν, η Νέα Δημοκρατία αντιτίθεται προς το σχέδιο νόμου που καταθέσατε και επομένως δεν μπορεί να το ψηφίσει. Ένα δείγμα της προχειρότητας και της ανευθυνότητας με την οποία επιχειρείτε να ρυθμίσετε τα θέματα είναι και το άρθρο 9 παράγραφος 3. Τι κάνετε εκεί, κύριε Υπουργέ; Αυτό προκαλεί κλαυσίγελο. Λέτε: «Με απόφαση της γενικής συνελεύσεως των μετόχων της επιχείρησης του δημοσίου, που λαμβάνεται με απαρτία και πλειοψηφία που προβλέπεται από το νόμο και από καταστατικό της, μπορεί να καταργούνται –ακούσατε, ακούσατε- περιορισμοί που επιβάλλονται από διάταξη νόμου ή καταστατικού και αναφέρονται στην απαγόρευση τροποποίησης του καταστατικού ή ορισμένων διατάξεών του». Δηλαδή τι κάνετε εδώ; Ένα απλό όργανο, τη γενική συνέλευση μίας δημόσιας επιχείρησης την αναγορεύεται σε τι; Με νομοτεχνικά ασυνήθη τρόπο την αναγορεύεται σε υπεραρχή, ενώπιον της οποίας δεν μπορεί να ισχύσει ούτε διεθνής σύμβαση, ούτε άλλος νομοθετικός περιορισμός, ούτε άλλη διάταξη νόμου.
Εμείς, λοιπόν, στη Νέα Δημοκρατία θεωρούμε ότι η διάταξη αυτή είναι προκλητικά και καταφόρως αντισυνταγματική. Θεωρούμε ότι αντιτίθεται ευθέως και παραβιάζει τις διατάξεις των άρθρων 5, 28 και 43 του ισχύοντος Συντάγματος και γι’ αυτό το λόγο ζητούμε να αποφασίσει το Τμήμα περί της συνταγματικότητας της διατάξεως, αφού διακόψει. Η Νέα Δημοκρατία ορίζει ως ειδικό εισηγητή της για την ανάπτυξη αυτής της αντισυνταγματικότητας, η οποία είναι κατάφωρη και επισημαίνεται και από την Επιστημονική Επιτροπή, τον Κοινοβουλευτικό μας Εκπρόσωπο κ. Παυλόπουλο, προκειμένου να αναπτύξει την αντισυνταγματικότητα αυτής της συγκεκριμένης διατάξεως.
Κατά τα λοιπά, ισχύει η αντίθεση της Νέας Δημοκρατίας για τους συνοπτικούς λόγους τους οποίους ανέφερα, υπό την πίεση του χρόνου, στο συζητούμενο σχέδιο νόμου. Η γενική αρχή του μας βρίσκει όλους σύμφωνους, αλλά η αρχή του όπως αυτή διατυπώνεται και η αρχή του όπως αυτή εξοπλίζεται με τα συγκεκριμένα μέτρα μας βρίσκει εντελώς αντίθετους, γι’ αυτό και την καταψηφίζουμε.
Ζητώ την εφαρμογή του άρθρου 100 του Κανονισμού της Βουλής, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Το Προεδρείο σας παρακολούθησε, κύριε συνάδελφε. Θα πρέπει να ολοκληρώσετε την ομιλίας σας για να προχωρήσουμε.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ: Εγώ κύριε Πρόεδρε, τελείωσα στα δεκατέσσερα λεπτά και τριάντα έξι δευτερόλεπτα. Ολοκλήρωσα την ομιλία μου.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε συνάδελφε, θέσατε θέμα αντισυνταγματικότητας και θα ακολουθήσουμε τη διαδικασία του άρθρου 100. Πρώτος ομιλών, είναι ο κ. Παυλόπουλος. Έχετε πέντε λεπτά στη διάθεσή σας, κύριε Παυλόπουλε, κατά τον Κανονισμό.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, είχαμε επισημάνει και στην Επιτροπή αυτό το θέμα. Δεν θέλησε όμως το Υπουργείο να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, όπως ακριβώς εμφανίζεται σήμερα πια και από την Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής. Σας διαβεβαιώ ότι υφίσταται σοβαρότατη συνταγματική παράβαση. Η σχετική διάταξη θα παραμείνει ανεφάρμοστη γιατί δεν θα υπάρξει δικαστήριο το οποίο θα δεχθεί να την εφαρμόσει. Η δε τροποποίηση την οποία μας μοιράσατε σε καμιά περίπτωση δεν αίρει τις επιφυλάξεις που διατυπώνει και η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής.
Κύριοι συνάδελφοι, σας εκθέτω πώς έχει ακριβώς το ζήτημα γιατί πρόκειται για μείζον θέμα συνταγματικότητος.
Σύμφωνα με το άρθρο 9, παρ. 3, όπως το τροποποίησε πριν από λίγο ο κύριος Υπουργός, επιτρέπεται με τις ειδικές πλειοψηφίες που προβλέπουν συγκεκριμένα άρθρα, του ν. 2190/20 όπως ισχύει σήμερα, παρακαλώ με απόφαση της γενικής συνέλευσης, να τροποποιούνται είτε διατάξεις του καταστατικού οι οποίες αφορούν απαγορεύσεις σχετιζόμενες είτε με το ίδιο το καταστατικό είτε ακόμη και με διατάξεις του νόμου. Δηλαδή, με απλά λόγια η γενική συνέλευση, έστω και με ειδική πλειοψηφία, επιτρέπεται να τροποποιεί όχι μόνο το καταστατικό αλλά ακόμα και διατάξεις νόμου.
Τρεις είναι οι αντισυνταγματικότητες που εμφανίζει αυτή η διάταξη. Πρώτη αντισυνταγματικότητα το άρθρο 5, παράγραφος 1 του Συντάγματος. Είναι δυνατόν, αφού υπάρχει αυτή η ευρεία εξουσιοδότηση προς τη γενική συνέλευση, να τροποποιούνται και διατάξεις οι οποίες αφορούν την προστασία των δικαιωμάτων της μειοψηφίας. Τα δικαιώματα της μειοψηφίας, όχι μόνο ως εμπράγματα αλλά και ως ενοχικά, προστατεύονται και από το άρθρο 5. Όταν επιτρέπεται κάτι τέτοιο, παραβιάζεται ευθέως το άρθρο 5 του Συντάγματος.
Δεύτερη αντισυνταγματικότητα. Αναφέρεται στο άρθρο 28 του Συντάγματος και σας το επισημαίνει και αυτό η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής.
Σε πολλές περιπτώσεις κύριε Υπουργέ, ο ν. 2190/1920, όπως ισχύει σήμερα, έχει ενσωματώσει στο περιεχόμενό του και διατάξεις του Ευρωπαϊκού Κοινοτικού Δικαίου είτε με τη μορφή Κανονισμών είτε με τη μορφή οδηγιών. Και σας ερωτώ ευθέως. Θα μπορεί σ’ αυτήν την περίπτωση η γενική συνέλευση με απόφασή της να τροποποιήσει και διατάξεις του Ευρωπαϊκού Κοινοτικού Δικαίου ενσωματωμένες στο Ελληνικό Δίκαιο, όταν αυτές έχουν αυξημένη τυπική ισχύ;
Έτσι όπως το λέτε, αυτό επιτρέπεται ελευθέρως.
Και η τρίτη, η οποία είναι και η σοβαρότερη διάσταση αντισυνταγματικότητας. Παρακαλώ πολύ, ρωτήστε και τους συμβούλους σας. Νομοτεχνικά, στην ουσία, παρέχετε κανονιστική αρμοδιότητα στη γενική συνέλευση. Γιατί όταν λέτε ότι μπορεί να τροποποιεί ακόμα και διατάξεις νόμου που αφορούν το καταστατικό, στην ουσία παρέχετε με το άρθρο 9, παράγραφος 3, κανονιστική αρμοδιότητα πού; Στη γενική συνέλευση, ενός Ν.Π.Ι.Δ. Δηλαδή κανονιστική αρμοδιότητα η οποία παραβιάζει ευθέως το άρθρο 43 του Συντάγματος. Γιατί; Γιατί το άρθρο 43 προβλέπει ότι κανονιστική αρμοδιότητα μπορεί να δοθεί μόνο είτε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και στην Κυβέρνηση, σε επίπεδο διαταγμάτων, ή υπουργικών αποφάσεων ή πράξεων του Υπουργικού Συμβουλίου, είτε και σε άλλα όργανα της Εκτελεστικής Εξουσίας.
Δεν νοείται παροχή εξουσιοδότησης, άρα ανάθεση κανονιστικής αρμοδιότητας σε Ν.Π.Ι.Δ. Είναι ευθεία παραβίαση του άρθρου 43, παράγραφος 2, εδάφια α΄ και β΄ του Συντάγματος.
Η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής σας λέει και κάτι άλλο. Παρέχετε στο διηνεκές αυτήν την εξουσιοδότηση ή μόνο εν όψει της νομοθεσίας που υπάρχει σήμερα; Γιατί, έτσι όπως το έχετε διατυπώσει, υπάρχει και η εξής πια -που δεν είναι μόνο αντισυνταγματικότητα, είναι κατάργηση της έννομης τάξης- διάσταση. Ότι από τώρα κάθε Γενική Συνέλευση μπορεί να καταργεί διατάξεις νόμου που θα ψηφισθούν και στο μέλλον. Δηλαδή ο νόμος που θα έρθει στο μέλλον και θα προβλέπει συγκεκριμένες ρυθμίσεις θα μπορεί να καταργείται με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης, που τώρα ακριβώς εμείς θεσπίζουμε εδώ με το άρθρο 9, παρ. 3;
Κομψά η Επιστημονική Υπηρεσία σας λέει ότι είναι ασυνήθης η διάταξη. Ξέρετε τι σας λέει, κύριε Υπουργέ; Ότι αυτοί που τη συνέταξαν δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Αυτό σας λέει. Δεν μπορεί να το πει ευθέως. Τι άλλο να πει;
Κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι απλό το πράγμα. Δεν μπορεί να νομοθετούμε στη Βουλή μ’ αυτόν τον τρόπο. Επιτέλους διαβάστε την έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής. Θα το δούμε, γιατί εμείς θα ζητήσουμε ονομαστική ψηφοφορία στο τέλος η οποία θα αφορά και το θέμα αυτό, δηλαδή όχι μόνο την αρχή του σχεδίου νόμου αλλά και άλλα θέματα συνταγματικότητας.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Όλο είναι αντισυνταγματικό…
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Υπάρχει πληθώρα αντισυνταγματικοτήτων. Εδώ, όμως αυτή που σας επισημάναμε είναι κραυγαλέα. Δεν είναι νοητό να έρχεται μια απόφαση γενικής συνέλευσης, έστω και με ειδικές πλειοψηφίες, όπως την τροποποίησε ο κύριος Υπουργός τώρα, και να καταργεί διατάξεις νόμου ή του Κοινοτικού Δικαίου.
Τονίζω ότι υπάρχει ευθεία παραβίαση των άρθρων 5, 28 και 43 παράγραφος 2 του Συντάγματος και γι’ αυτό παρακαλούμε πολύ να εφαρμοστεί η διάταξη του άρθρου 100 του Κανονισμού της Βουλής. Πέραν του ότι η Νέα Δημοκρατία επιφυλάσσεται, όταν θέσει στο τέλος της συζήτησης ζήτημα το οποίο σχετίζεται με ονομαστική ψηφοφορία στην αρχή του σχεδίου νόμου, αυτή να αφορά μεταξύ άλλων και τις αντιρρήσεις που έχουμε όχι μόνο για τη συγκεκριμένη αντισυνταγματικότητα, αλλά για πολλές άλλες που επισημαίνει η έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής. Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Το λόγο έχει ο κ. Βαθειάς εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ, ως αντιλέγων.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΘΕΙΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, με τη συγκεκριμένη ρύθμιση που υπάρχει στο συγκεκριμένο άρθρο ο νόμος καταργεί συγκεκριμένες διατάξεις οι οποίες υπήρχαν σε σχέση με καταστατικά τα οποία δημιουργούσαν προβλήματα όσον αφορά τη λειτουργία. Όπως είναι διατυπωμένο, δεν δημιουργεί προβλήματα. Οι νόμοι είναι αυτοί που προσδιορίζουν τη διαφορετικότητα σε σχέση με τις γενικές συνελεύσεις. Αυτό όσον αφορά την ουσία.
Θα ήθελα, όμως, να πω το εξής. Δεν ξέρω αν μιλήσατε ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, κύριε Παυλόπουλε.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ως ειδικός αγορητής επί του άρθρου 100.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΘΕΙΑΣ: Ως ειδικός αγορητής στο συγκεκριμένο άρθρο θέτετε ορισμένα ζητήματα που δεν τα θέσατε καθόλου στην επιτροπή όπου κάναμε εξαντλητική συζήτηση. Αυτά τα θέματα δεν τα διογκώσατε. Σήμερα ήρθατε εδώ και δημιουργείτε ένα κλίμα αντισυνταγματικότητας, λέτε ότι υπάρχουν και άλλα θέματα αντισυνταγματικότητας…
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ: Δεν τα ακούσατε στην επιτροπή;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Παρακαλώ, κύριε Νεράντζη. Μη διακόπτετε. Δεν διέκοψε κανένας ούτε εσάς ούτε τον κ. Παυλόπουλο. Μην αρχίσουμε έτσι. Είπαμε ότι εφαρμόζουμε τη διαδικασία του άρθρου 100. Να την εφαρμόσουμε σωστά.
Συνεχίστε, κύριε Βαθειά.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΘΕΙΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, από τη στιγμή που και ο σεβαστός συνάδελφος κ. Νεράντζης προσδιορίζει τον όρο της διακοπής με συγκεκριμένα, εντός εισαγωγικών, συνταγματικά πλαίσια, τότε αυτό γίνεται αποδεκτό. Άρα λοιπόν, στη συζήτηση που έγινε στην επιτροπή η Νέα Δημοκρατία πέρα από φυσιολογικές επισημάνσεις, όπως κάνουν όλα τα κόμματα, δεν έθεσε τέτοια ζητήματα. Και απορώ πώς πραγματικά θέτει ένα ζήτημα εδώ.
Αυτό το οποίο προσδιορίζει ο νόμος είναι ότι οι γενικές συνελεύσεις είναι αυτές οι οποίες διαμορφώνουν τους όρους και τη λειτουργία σε σχέση με τις ανώνυμες εταιρείες. Είναι ξεκάθαρο το πώς λειτουργούν οι ανώνυμες εταιρείες με το ν. 2190 και το πώς λειτουργούν οι νόμοι που ψηφίζει το Ελληνικό Κοινοβούλιο. Άρα, από τη δική μας πλευρά δεν θέλουμε σε καμία περίπτωση ούτε να δημιουργήσουμε όρους αντισυνταγματικότητας ούτε να μεταθέσουμε αρμοδιότητες του Ελληνικού Κοινοβουλίου σε γενικές συνελεύσεις εταιρειών.
Αυτό που θέλουμε να κάνουμε είναι οι συγκεκριμένες γενικές συνελεύσεις να έχουν αποκλειστικά τις αρμοδιότητες που προσδιορίζονται από τους νόμους. Και το αίτημα όλων, και των επιχειρήσεων του δημόσιου τομέα και γενικότερα, είναι οι γενικές συνελεύσεις να προσδιορίζουν και τη στρατηγική και την πολιτική και τις αποφάσεις. Αυτή είναι μια θέση που έχουν εκφράσει εκπρόσωποι των εργαζομένων σε πάρα πολλές επιχειρήσεις του δημόσιου τομέα οι οποίες λειτουργούν στα πλαίσια της ελληνικής οικονομίας με όρους ανταγωνισμού.
Άρα, για να λειτουργήσουν αυτές οι εταιρείες με όρους ανταγωνισμού, δεν μπορεί να μην έχουν τη δυνατότητα των συγκεκριμένων παρεμβάσεων.
Αυτό είναι ένα συνολικότερο θέμα και μία φιλοσοφία που αντιμετωπίζουμε όλοι. Εάν επιχειρήσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα δεν τις αφήνουμε να λειτουργήσουν με όρους ανταγωνισμού, τότε ουσιαστικά τι κάνουμε; Ομοειδείς επιχειρήσεις δεν έχουν τους ίδιους κανόνες ανταγωνισμού και επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα έχουν σαφώς μεγαλύτερα πλεονεκτήματα.
Αυτό είναι το ζήτημα και γι’ αυτό και το νομοσχέδιο, αλλά και η συνολικότερη φιλοσοφία προσδιορίζει τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που σας προδιαγράφω. Εάν υπάρχει από την πλευρά σας συγκεκριμένη διατύπωση, η οποία να δημιουργεί οποιουδήποτε είδους προβλήματα, εγώ θα έλεγα ότι θα ήταν πραγματικά εποικοδομητικό να θέσετε συγκεκριμένα πώς θέλετε τη νομοτεχνική διατύπωση και όχι να προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μία πολιτική κρίση, η οποία δεν έχει καμία σχέση ούτε με την πραγματικότητα ούτε με τη φιλοσοφία και την ουσία του νομοσχεδίου ούτε και με τη στόχευση, με την οποία ενώ φαίνεται ότι συμφωνούμε, τελικά η Νέα Δημοκρατία διαφωνεί μόνο για τη διαφωνία, δηλαδή για μικροκομματικές σκοπιμότητες. Διαφορετικά πιστεύω ότι τουλάχιστον το νομοσχέδιο αυτό είχε μία ευρύτερη ή ευρύτατη αποδοχή από τις πτέρυγες του ελληνικού Κοινοβουλίου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Καλώς.
Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο επί του θέματος της αντισυνταγματικότητας.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να έχω το λόγο;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε Λαφαζάνη, ο Κανονισμός είναι σαφής. Δεν μπορείτε να ομιλήσετε.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Γιατί δώσατε το λόγο…
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε Υπουργέ, μισό λεπτό να το εξηγήσω στον κ. Λαφαζάνη, γιατί ο Κανονισμός είναι σαφέστατος.
Ομιλούν μόνο ο προτείνων για την αντισυνταγματικότητα, ο αντιλέγων, οι Πρόεδροι Κοινοβουλευτικών Ομάδων και ο Υπουργός ή οι Υπουργοί. Διαβάστε το άρθρο 100.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Δηλαδή εμείς δεν έχουμε λόγο;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο Κοινοβουλευτικός σας Εκπρόσωπος, αν ήταν εδώ θα μπορούσε.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Ποιος κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Εσείς ως ειδικός αγορητής είστε ορισμένος για τη συνεδρίαση, κύριε Λαφαζάνη. Σας παρακαλώ, μην δημιουργείτε θέμα. Νομίζετε ότι δεν θέλω να σας δώσω το λόγο; Για όνομα του Θεού. Δεν μπορώ από τον Κανονισμό.
Το λόγο έχει ο κύριος Υπουργός.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Το θέμα το οποίο συζητούμε, από άποψη ουσίας είναι εξαιρετικά δευτερεύον και γι’ αυτόν το λόγο άλλωστε δεν απασχόλησε ούτε και την επιτροπή, όταν συζητήθηκε εκτενώς.
Υπάρχουν πολλά καταστατικά ανωνύμων εταιρειών, που οδεύουν σε μία αποκρατικοποίηση, τα οποία χρειάζονται αλλαγές. Επειδή όμως είχαν ψηφιστεί με νόμο, χρειάζεται να υπάρξει ειδική νομοθετική διαδικασία, η οποία θα επιτρέψει ακόμα και τις πιο αυτονόητες προσαρμογές και αλλαγές.
Αυτό το οποίο λέει το άρθρο δεν είναι να γίνουν αλλαγές στα καταστατικά μέσω γενικών συνελεύσεων, οι οποίες αντίκεινται σε κείμενες διατάξεις νόμου. Λέει ότι μπορούν να γίνουν αλλαγές σε εκείνα τα καταστατικά, για τα οποία διάταξη νόμου προβλέπει τη μη αλλαγή του καταστατικού, εκτός αν γίνει κι αυτή με νομοθετική παρέμβαση. Και γιατί γίνεται αυτό; Απλούστατα, για να απλοποιηθεί και να επιταχυνθεί η διαδικασία τροποποίησης και προσαρμογής του καταστατικού ανωνύμων εταιρειών.
Εάν όμως για οποιονδήποτε λόγο αυτό γεννά πρόβλημα στην κοινοβουλευτική αντιπροσωπεία, εγώ προτείνω, κύριε Πρόεδρε, κάτι πολύ απλό: να φύγει η λέξη «νόμου» και το άρθρο να διατυπωθεί ως εξής:
«Με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των μετόχων…μπορεί να καταργούνται περιορισμοί που επιβάλλονται από διάταξη καταστατικού και αναφέρονται στην απαγόρευση τροποποίησης του καταστατικού…».
Είναι εξαιρετικά δευτερεύον θέμα…
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν είναι δευτερεύον.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): …και δεν νομίζω ότι αξίζει να απασχοληθεί η κοινοβουλευτική αντιπροσωπεία μ’ αυτό δημιουργώντας ένα πλαίσιο συνταγματικής σκιαμαχίας, ενώ έχουμε θέματα ουσίας να συζητήσουμε.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Νικόλαος Χριστοδουλάκης καταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα τροποποίηση, η οποία έχει ως εξής:
(Να φωτογραφηθούν οι σελίδες 47 και 48)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ολοκληρώθηκε η συζήτηση κατά το άρθρο 100 παράγραφος 2 του Κανονισμού της Βουλής για την αντισυνταγματικότητα του νομοσχεδίου.
Παρακαλώ οι δεχόμενοι ότι το νομοσχέδιο δεν είναι σύμφωνο με το Σύνταγμα να εγερθούν.
(Εγείρονται οι δεχόμενοι ότι το νομοσχέδιο δεν είναι σύμφωνο με το Σύνταγμα).
Είναι προφανές ότι δεν ηγέρθη ο απαιτούμενος αριθμός Βουλευτών από το Σύνταγμα και τον Κανονισμό της Βουλής –ηγέρθησαν εννέα- και συνεπώς η ένσταση αντισυνταγματικότητας απορρίπτεται.
(Θόρυβος από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Εγώ θα την αποδεχτώ, κύριοι; Η Βουλή θα αποδεχτεί τη διόρθωση. Εγώ ολοκλήρωσα κατά τον Κανονισμό τη συζήτηση με ψηφοφορία επί της πρότασης αντισυνταγματικότητας του νομοσχεδίου, την οποία θέσατε. Από εκεί και πέρα, είναι θέμα δικό σας.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Να μας τη δώσει ο κύριος Υπουργός.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Θα σας τη δώσει ο κύριος Υπουργός γραπτώς.
Κύριε Υπουργέ, είναι διόρθωση επί της διορθώσεως που είχατε κάνει. Να τη δώσετε σας παρακαλώ γραπτώς για να καταχωρισθεί στα Πρακτικά.
Το λόγο έχει ο ειδικός αγορητής του Κομμουνιστικού Κόμματος ο κ. Τσιόγκας.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ: Η Κυβέρνηση, η Νέα Δημοκρατία, όπως και τα άλλα κόμματα εξουσίας στην Ευρώπη, ακολουθούν τη νεοφιλελεύθερη πολιτική: παίρνουν μια σειρά μέτρα για την ιδιωτικοποίηση επιχειρήσεων του δημοσίου τομέα, ακολουθούν πολιτική απελευθέρωσης των αγορών, περιορισμό του κρατικού μονοπωλίου σε τομείς στρατηγικής σημασίας για την οικονομία, όπως ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, μεταφορές και αλλού. Ταυτόχρονα, επεκτείνουν τη δραστηριότητα του ιδιωτικού κεφαλαίου σε τομείς όπως η υγεία, η πρόνοια, η παιδεία.
Αυτήν την πολιτική την ακολουθεί η Κυβέρνηση, προκειμένου να ενισχύσει το συγκεντρωμένο κεφάλαιο στην Ελλάδα σε μια χρονική περίοδο που στην παγκόσμια καπιταλιστική αγορά υπάρχουν μεγάλες εκδηλώσεις κρίσης από τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Γενικότερα, το κεφάλαιο μέσα στο ευρωπαϊκό έδαφος θέλει να ενισχύσει τον ανταγωνισμό του με το κεφάλαιο των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ιαπωνίας. Γι’ αυτό προσπάθησαν να ανασυγκροτήσουν πιο γρήγορα την ενιαία αγορά στην Ευρωπαϊκή Ένωση με ενιαίους κανόνες για την απελευθέρωση των αγορών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με συγχωνεύσεις και εξαγορές μεταξύ των επιχειρήσεων.
Αυτή η πολιτική διαχείρισης του συστήματος στην κατεύθυνση των ιδιωτικοποιήσεων και τον περιορισμό του κρατικού μονοπωλίου στις αγορές της ενέργειας, των μεταφορών, στις τηλεπικοινωνίες και αλλού είναι μια πολιτική που διευκολύνει το κεφάλαιο να διατηρήσει τον ανταγωνισμό του στην παγκόσμια αγορά και βεβαίως να διατηρήσει και να αυξήσει τα κέρδη του. Φυσικά όλες τις συνέπειες αυτής της πολιτικής θα τις πληρώσει ο λαός.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας είναι αντίθετο με την πολιτική των αποκρατικοποιήσεων, γιατί αυτή η πολιτική διευκολύνει το μεγάλο κεφάλαιο στην κερδοφορία του εις βάρος των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Αυτό δεν σημαίνει ότι εμείς υπερασπιζόμαστε αυτό το δημόσιο τομέα, που έφτιαξαν και στηρίζουν ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, ένα δημόσιο τομέα που λειτούργησε προς όφελος της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου, όπως, για παράδειγμα, με χαριστικές συμβάσεις προμήθειας φτηνού ρεύματος στην ΠΕΣΙΝΕ. Γι’ αυτό το λόγο εμείς δεν στηρίζουμε αυτό το δημόσιο τομέα, που είναι ένας τομέας που υπηρετεί τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Είναι ένας δημόσιος τομέας της μίζας, της ρεμούλας, του βολέματος, της γραφειοκρατίας. Εμείς είμαστε υπέρ ενός δημοσίου τομέα αξιοκρατικού, παραγωγικού, με τις επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας στον έλεγχο του δημοσίου προς όφελος του κοινωνικού συνόλου.
Η πολιτική που ακολουθείται είναι επικίνδυνη, γιατί είναι βαθιά ταξική. Είναι μια πολιτική που ξεπουλάει ό,τι απέμεινε σήμερα στο δημόσιο. Σήμερα πουλιέται το φιλέτο της ελληνικής βιομηχανίας, που φτιάχτηκε με τον ιδρώτα, τα χρήματα και τις προσπάθειες του ελληνικού λαού, όπως, για παράδειγμα, στον ΟΤΕ, στον ΟΣΕ, στη ΔΕΗ, στα ΕΛΤΑ, στα Ναυπηγεία, στην ΕΛΒΟ, την πολεμική βιομηχανία, τα Ελληνικά Πετρέλαια, την Ολυμπιακή και πολλές άλλες επιχειρήσεις.
Σήμερα όλοι γνωρίζουμε ότι γίνεται προσπάθεια ιδιωτικοποίησης ακόμα και της άμυνας της χώρας. Την ΕΛΒΟ ήδη την έχετε ξεπουλήσει. Τώρα ετοιμάζεστε να ξεπουλήσετε και την υπόλοιπη πολεμική βιομηχανία. Ετοιμάζεστε να ξεπουλήσετε τα Ελληνικά Πετρέλαια, τα Ναυπηγεία, την Ολυμπιακή και μια σειρά άλλες επιχειρήσεις που έχουν απομείνει στο δημόσιο.
Όσο γι’ αυτά που λέτε για τη χρυσή μετοχή, δεν μπορούν να ισχύσουν, είναι ψέματα, γιατί σε κάθε περίπτωση θα αποφασίζει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία θα εξετάζει κάθε φορά ξεχωριστά την κάθε περίπτωση της αποκρατικοποίησης.
Είναι γνωστό ότι σήμερα σε αρκετά νοσοκομεία τη φύλαξη την έχουν σεκιουριτάδες.
Την καθαριότητα την έχουν αναλάβει διάφορα συνεργεία καθαρισμού, στα οποία οι δουλέμποροι μαζεύουν άνεργους και τους στέλνουν να καθαρίζουν τα νοσοκομεία, είναι δηλαδή εργαζόμενοι «μιας χρήσης». Σε αρκετά νοσοκομεία, όπως για παράδειγμα στο καινούριο Περιφερειακό Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Λάρισας, μια φορά μαγειρεύουν στα μαγειρεία του νοσοκομείου, την υπόλοιπη ημέρα η τροφοδοσία γίνεται από κέτεριγκ. Βεβαίως, θέλουμε να πούμε ότι αυτό είναι πολύ επικίνδυνο για τους ασθενείς ακριβώς γιατί θεωρούμε ότι από τα κέτεριγκ δεν υπάρχει η δυνατότητα να έχουμε τον έλεγχο της διατροφής, η οποία πρέπει να ελέγχεται με αυστηρότητα για τους ασθενείς.
Να σημειώσουμε και να πούμε ότι τα απογευματινά ιατρεία και μάλιστα με τη δυνατότητα να λειτουργούν μέσα στα ίδια τα νοσοκομεία είναι και αυτά μία μορφή ιδιωτικοποίησης.
Να σημειώσουμε και να πούμε ακόμα ότι ο κρατικός προϋπολογισμός κάθε χρόνο δίνει λιγότερα για την υγεία. Για παράδειγμα, ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2002 έδωσε 30,3 λιγότερα στις δαπάνες για το ΙΚΑ σε σχέση με τον κρατικό προϋπολογισμό του 2001. Γιατί γίνεται αυτό; Γίνεται ακριβώς γιατί θέλετε να μετακυλίσετε τα έξοδα της λειτουργίας στον τομέα της υγείας στους ασφαλισμένους, δηλαδή o λαός να ξαναπληρώνει από την τσέπη του τα νοσήλια. Αυτό βεβαίως γίνεται καθημερινά από τους ασφαλισμένους που πάνε στα νοσοκομεία.
Η πολιτική σας είναι μία πολιτική βαθιά ταξική. Είναι επιλογή σας και την εφαρμόζετε -και το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία- γιατί υπηρετείτε τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Με την αποκρατικοποίηση πρέπει να σημειώσουμε ότι αλλάζει ο χαρακτήρας της κάθε επιχείρησης και στο ανέβασμα των τιμών. Δείτε για παράδειγμα πόσο ανέβηκαν τα τιμολόγια της ΕΥΔΑΠ από τότε που ιδιωτικοποιήθηκε. Βεβαίως, έχουμε και μείωση του προσωπικού και αύξηση της ανεργίας που είναι σε βάρος των εργαζομένων. Έχουμε τη στόχευση από την πλευρά των ιδιωτών να αυξήσουν τα κέρδη τους. Δείτε για παράδειγμα τις περίφημες συμφωνίες που έχετε κάνει μέχρι τώρα. Θα αναφέρω μόνο το παράδειγμα της Softex, όπου υπήρξαν δεσμεύσεις ότι δεν θα απολυθεί κανένας εργαζόμενος, όμως ήδη έχουν απολυθεί περίπου πεντακόσιοι πρόσφατα και αυτός ο κολοσσός στον τομέα της χαρτοβιομηχανίας πάει για κλείσιμο.
Σε αυτά που λέτε, ότι οι ιδιώτες θα λειτουργήσουν καλύτερα τις επιχειρήσεις ενώ στο δημόσιο δεν πάνε καλά τα πράγματα, πρέπει να σας θυμίσουμε και να σας πούμε ότι ξεχνάτε το τι έκαναν οι Έλληνες βιομήχανοι όλα τα προηγούμενα χρόνια, ξεχνάτε τα «θαλασσοδάνεια» και τα «δανεικά και αγύριστα» που πήραν, ξεχνάτε ότι έκλεισαν δεκάδες επιχειρήσεις, τις παράτησαν ή –αν θέλετε- τις πήρε το δημόσιο για να τις εξυγιάνει.
Σας θυμίζω ακόμα τον Οργανισμό Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων που φτιάχτηκε για να εξυγιάνει τις επιχειρήσεις οι οποίες χρεωκόπησαν και τις καταλήστεψαν οι βιομήχανοι. Βεβαίως, τις δίνετε μετά ξανά στο μεγάλο κεφάλαιο. Ρωτάμε λοιπόν, πήγατε κανένα από αυτούς στον Κορυδαλλό; Κλείσατε κανέναν μέσα; Και βέβαια, σε κάποιους από αυτούς ξαναδώσατε τις επιχειρήσεις τους.
Εδώ θέλω να σημειώσω και να πω ότι από τα Πρακτικά της Βουλής της 4ης Δεκεμβρίου του 1991 ο κύριος Πρωθυπουργός, ο κ. Σημίτης, έλεγε τα εξής στην ομιλία του, όταν η Νέα Δημοκρατία τότε έφερνε ένα νομοσχέδιο για αποκρατικοποιήσεις: «Έχει διαπιστωθεί ότι η δημόσια επιχείρηση δρα πιο αποτελεσματικά από την άποψη της μεγιστοποίησης του κοινωνικού οφέλους, όταν πρόκειται για επιχείρηση κοινής ωφέλειας». Επίσης, παρακάτω λέει: «Θα ήθελα, κύριοι συνάδελφοι, κλείνοντας να τονίσω ότι η ιδιωτικοποίηση ως μία οριζόντια διαδικασία που αγκαλιάζει κάθε μορφής δημόσια δραστηριότητα είναι μία ανιστόρητη και χωρίς προοπτική διαδικασία. Η Κυβέρνηση…» -της Νέας Δημοκρατίας τότε- «καλλιέργησε στο παρελθόν την εντύπωση ότι η χώρα πτωχεύει και συμπεριφέρεται ακριβώς σήμερα όπως ένας επιχειρηματίας, ο οποίος αισθάνεται ότι έρχεται η πτώχευση: Ξεπουλάει με κάθε τρόπο. Αλλά όπως και στις πτωχεύσεις υπάρχουν δόλιες πτωχεύσεις και καταδολιεύσεις, έτσι και αυτό το νομοσχέδιο αυξάνει κατά πολύ τον κίνδυνο μιας δόλιας πτώχευσης και καταδιόλευσης του ελληνικού λαού.
Απρογραμμάτιστη, ασχεδίαστη πολιτική σε έναν τέτοιο σοβαρό τομέα δεν πρέπει να υπάρχει. Πολιτική με δογματικές προκαταλήψεις δεν πρέπει να υπάρχει.» Και γι’ αυτό καταψήφισε τότε το ΠΑΣΟΚ εκείνο το νομοσχέδιο της Νέας Δημοκρατίας.
Σ’ αυτήν την εξέλιξη πρέπει να τονίσουμε ότι έχουν σοβαρές ευθύνες και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες που «έβαλαν» πλάτη για να περάσει αυτή η πολιτική σε βάρος των εργαζομένων και όλων των λαϊκών στρωμάτων, αφού όλα αυτά έγιναν και πέρασαν μέσα από τον λεγόμενο κοινωνικό διάλογο, στον οποίο συμμετείχαν και η ΠΑΣΚΕ και η ΔΑΚΕ και η Αυτόνομη Παρέμβαση. Έλεγαν τότε ότι δεχόμαστε τις μετοχοποιήσεις αλλά να μην ξεπερνάνε το 50%. Τώρα βέβαια όχι μόνο το ξεπερνάνε αλλά ξεπουλιούνται για ένα κομμάτι ψωμί.
Αυτή, λοιπόν, η πολιτική των αποκρατικοποιήσεων που υπηρετεί με συνέπεια τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και στρέφεται ευθέως κατά της εργατικής τάξης και όλων των λαϊκών στρωμάτων, είναι μια πολιτική αδιέξοδη.
Πρέπει να σημειώσουμε και να πούμε επίσης ότι για το νομοσχέδιο αυτό αλλά και για το σύνολο της κυβερνητικής πολιτικής ο ελληνικός λαός πρέπει να πληρώσει με το ανάλογο νόμισμα όλους αυτούς που με τον τρόπο του ο καθένας ξεπουλάνε τη δημόσια περιουσία, την περιουσία του ελληνικού λαού και είναι υπέρ των αποκρατικοποιήσεων. Ο ελληνικός λαός πρέπει με την πρώτη ευκαιρία στις δημοτικές εκλογές να σας δώσει ένα μάθημα, να σας «μαυρίσει». Βεβαίως, πρέπει ο ελληνικός λαός να μην έχει αυταπάτες, γιατί δεν πρέπει να περιμένει καμία προοπτική απ΄ αυτήν την πολιτική, η οποία οδηγεί σε αδιέξοδα.
Η λύση, κατά τη δική μας άποψη, βρίσκεται στην προοπτική της δημιουργίας του λαϊκού μετώπου, όλων των λαϊκών στρωμάτων. Και βεβαίως είναι μονόδρομος σε αυτήν την προοπτική η ανάπτυξη των αγώνων για να μην ξεπουληθεί η δημόσια περιουσία. Εμείς υποστηρίζουμε ότι πρέπει και αυτές οι επιχειρήσεις που ξεπουλήθηκαν του δημόσιου τομέα, οι επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας, να γυρίσουν ξανά στο δημόσιο. Πρέπει δηλαδή οι εργαζόμενοι, όλα τα λαϊκά στρώματα να αναπτύξουν αγώνες ενάντια όχι μόνο στην πολιτική των αποκρατικοποιήσεων, αλλά ενάντια και σε αυτήν την ξέφρενη ακρίβεια, σε όλα αυτά που υπάρχουν σήμερα, στα είδη πρώτης ανάγκης, αλλά και στα τιμολόγια αυτών των επιχειρήσεων που ξεπουλάτε και βεβαίως στις ανατιμήσεις, στην αισχροκέρδεια που υπάρχει καθημερινά.
Είναι ανάγκη σήμερα ο ελληνικός λαός να απαντήσει στην επίθεση της Κυβέρνησης και του κεφαλαίου, για να υπερασπίσει τα δικαιώματά του και τις κατακτήσεις του.
Σήμερα η Κυβέρνηση διαλύει και ξεπουλάει ό,τι απέμεινε από το κοινωνικό κράτος, ενώ ταυτόχρονα διογκώνει το κατασταλτικό κράτος. Δέστε, έχουμε αύξηση της Χωροφυλακής, έχουμε συνοριοφύλακες, έχουμε αύξηση ακόμη και της ιδιωτικής αστυνομίας, έχουμε την αποστολή ελληνικών στρατευμάτων στο Αφγανιστάν και τη Γιουγκοσλαβία, έχουμε το μισθοφορικό στρατό με τους στρατιώτες πενταετίας. Όλα αυτά δείχνουν ότι η Κυβέρνηση ενδιαφέρεται να αυξήσει το κατασταλτικό κράτος, να το στρέψει ενάντια στο λαό, ενάντια σε όσους δεν συμφωνούν με την πολιτική, ενάντια σε όσους αντιστέκονται. Και βεβαίως ό,τι απέμεινε από το κοινωνικό κράτος το ξεπουλάει.
Όσον αφορά τον ΟΠΑΔ, έχουμε εκφράσει την αντίθεσή μας για το γεγονός ότι μέσα από αυτόν τον οργανισμό από τη μία θα περιοριστεί δραστικά η δημόσια περίθαλψη στους δημοσίους υπαλλήλους και από την άλλη θα τους επιβάλει νέα χαράτσια. Γι΄ αυτό το άρθρο 18 που περιέχει λειτουργικά ζητήματα του ΟΠΑΔ, εμείς λέμε ότι δεν πρέπει να περάσει. Έτσι όπως είναι αυτές οι διατάξεις είναι απαράδεκτες.
Θέλουμε να σημειώσουμε ένα πολύ σημαντικό ζήτημα που αφορά τα πνευματικά δικαιώματα. Αναφέρομαι στο άρθρο 18. Ζητάμε και είναι απαίτηση και των εκπροσώπων και των φορέων των καλλιτεχνών και των άλλων φορέων των διανοουμένων, των ανθρώπων της τέχνης και του πολιτισμού που έχουν τα πνευματικά δικαιώματα, να αποσυρθεί αυτή η διάταξη, γιατί δεν έχει προηγηθεί κανένας επίσημος διάλογος ανάμεσα στους συντάκτες του νόμου και στους συλλογικούς φορείς των δημιουργών.
Αντίθετα, η Κυβέρνηση δέχεται κατά γράμμα το μονόλογο του ΣΕΠΕ.
Δεύτερον, η τροποποίηση αυτή κατατίθεται σε ένα εντελώς άσχετο νομοσχέδιο και μάλιστα όχι από τον καθ’ύλην αρμόδιο Υπουργό Πολιτισμού αλλά από το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας.
Τρίτον, καταργείται η υποχρέωση καταβολής 2% για τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και άλλες ηλεκτρονικές συσκευές αναπαραγωγής, εκτυπωτές ως εύλογη αμοιβή για την ιδιωτική αναπαραγωγή του έργου των δημιουργών.
Όλα αυτά που έχουν σχέση με τα πνευματικά δικαιώματα είναι έξω και πέρα από κάθε λογική και γι’ αυτό ζητάμε να αποσυρθούν. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο κ. Λαφαζάνης ως ειδικός αγορητής του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου, έχει το λόγο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Κυρία και κύριοι Βουλευτές, αφού σας ευχηθώ καλό φθινόπωρο και καλό χειμώνα, επιτρέψτε μου να πω ότι το νομοσχέδιο το οποίο συζητούμε θα έπρεπε να φέρει το γενικό τίτλο «Πωλείται η Ελλάς». Πωλείται συλλήβδην και χωρίς εξαιρέσεις ό,τι το δημόσιο και κρατικό από συστάσεως του ελληνικού κράτους μέχρι σήμερα. Και πωλείται με βάση τις διατάξεις αυτού του νομοσχεδίου με διαδικασίες εξπρές. Πωλείται όσο όσο και όπως όπως. Προκειμένου μάλιστα να διευκολυνθούν οι αγοραστές, να πάρουν το δημόσιο τομέα και τις δημόσιες επιχειρήσεις, τους προσφέρονται εν ανάγκη και δώρα αν χρειασθεί.
Δεν μιλώ καθόλου αυθαίρετα, μιλώ με βάση τις συγκεκριμένες διατάξεις του συγκεκριμένου νομοσχεδίου. Και κυρίως ομιλώ με βάση την πρακτική που ακολουθεί η Κυβέρνηση με τις μέχρι σήμερα ιδιωτικοποιήσεις.
Μου δόθηκε η ευκαιρία και στη συζήτηση που κάναμε στην επιτροπή για το νομοσχέδιο, να μιλήσω για την περίφημη ιδιωτικοποίηση του Σκαραμαγκά. Θα το επαναλάβω διότι η αγαστή συναίνεση που υπάρχει επί των ιδιωτικοποιήσεων ανάμεσα στη νεοφιλελεύθερη εκσυγχρονιστική κατά τα άλλα Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία, δεν επιτρέπει να ακούγονται ορισμένες αλήθειες προς τον ελληνικό λαό.
Κύριε Υπουργέ, πωλήσατε –αν όχι εσείς προσωπικά αλλά η Κυβέρνησή σας- το μεγαλύτερο ναυπηγείο της Ανατολικής Μεσογείου έναντι τιμήματος δύο δισεκατομμυρίων δραχμών. Και επειδή αυτό το ευτελέστατο τίμημα δεν ικανοποιούσε τη γερμανική «HDV FORESTAL» -της οποίας σημειωτέον ο πρόεδρος, όπως έγραψαν οι ελληνικές εφημερίδες, διώκεται στη Γερμανία ως απατεώνας για χρηματιστηριακές ατασθαλίες στον ίδιο τον όμιλο της HDV, δεν ξέρω εάν το έχετε παρατηρήσει- προκειμένου να αγοράσει το μεγαλύτερο ναυπηγείο της Ανατολικής Μεσογείου αν όχι όλης της Μεσογείου, της δώσατε ως bonus και μάλιστα όταν ο διαγωνισμός βρισκόταν σε εξέλιξη και σε διαδικασία επικύρωσής του, παραγγελίες της τάξεως άνω των τετρακοσίων δισεκατομμυρίων δραχμών για να πάρει το ναυπηγείο. Αυτό ήταν το περίφημο δώρο για το οποίο μίλησα προηγουμένως. Και εσείς βέβαια ως δημόσιο επωμισθήκατε τριάντα δισεκατομμύρια δραχμές προκειμένου να μειώσετε την απασχόληση στο ναυπηγείο με προγράμματα πρόωρης συνταξιοδότησης. Ιδού οι ιδιωτικοποιήσεις σας.
Και έρχεσθε τώρα με αυτό το νομοσχέδιο να πάρετε γενική εξουσιοδότηση –με τον πλέον αντιδημοκρατικό τρόπο- να εκποιείτε τα πάντα με αδιαφανείς αποφάσεις, με μεθόδους στις οποίες ωχριούν τα χρηματιστηριακά τεχνάσματα που γίνονται ανά τον πλανήτη, διότι τα αναγράφετε ένα προς ένα μέσα. Και με έκπληξη είδα να ικανοποιείται ο κ. Παυλόπουλος από την αίτηση αντισυνταγματικότητας που έκανε. Διότι αντισυνταγματικό είναι όλο το νομοσχέδιο. Ουσιαστικά καταργεί αυτό το νομοσχέδιο τη δημοκρατία. Δεν καταργεί μόνο τη Βουλή η οποία πλέον δεν έχει κανένα λόγο για τις επικείμενες αποκρατικοποιήσεις –δεν μπορούν όχι μόνο να συζητούνται τα θέματα αυτά εδώ αλλά και να εγκρίνονται- αλλά και την ίδια την Κυβέρνηση.
Προκειμένου να προωθηθούν τάχιστα οι ιδιωτικοποιήσεις εξουσιοδοτεί μια τριμελή διϋπουργική επιτροπή η οποία θα αποφασίζει με δημοκρατικό συγκεντρωτισμό. Μόνο τα δύο μέλη της θα μπορούν να παίρνουν αποφάσεις για ιδιωτικοποιήσεις και μάλιστα για ιδιωτικοποιήσεις επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας. Άκουσον άκουσον δημοκρατία! Άκουσον άκουσον μεταχείριση της Εθνικής Αντιπροσωπείας και του Υπουργικού Συμβουλίου. Στην ουσία ένα πρόσωπο, ο «τσάρος» της ελληνικής οικονομίας, θα ρυθμίζει όλα αυτά τα θέματα κατά το δοκούν και με βάση αποφάσεις των οποίων τα κριτήρια δεν μπορούν να αξιολογηθούν όχι μόνο ιδεολογικά, αλλά ούτε και πρακτικά και πραγματιστικά. Αυτή είναι η πολιτική που μας φέρνετε εδώ με αυτό το νομοσχέδιο.
Η Νέα Δημοκρατία είχε ψηφίσει για τις ιδιωτικοποιήσεις το ν. 2000/91. Ο νόμος αυτός αποτελούσε ένα νεοφιλελεύθερο σοκ για την ελληνική οικονομία. Θυμάμαι ότι το ΠΑΣΟΚ τότε είχε καταψηφίσει αυτό το νομοσχέδιο και είχε χρησιμοποιήσει άγρια φρασεολογία περί ξεπουλήματος της χώρας και της ελληνικής οικονομίας. Το ΠΑΣΟΚ έρχεται τώρα μ’ αυτό το νομοσχέδιο και υπερακοντίζει την ίδια την κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη και εφαρμόζει υπερφιλελεύθερες διαδικασίες οι οποίες έχουν εγκαταλειφθεί ακόμα και στο άντρο του φιλελεύθερου καπιταλισμού στις Ηνωμένες Πολιτείες. Πρόκειται γι’ αυτά τα δόγματα τα οποία οδήγησαν στις μεγάλες χρεοκοπίες επιχειρήσεων και σε μεγάλα σκάνδαλα. Οδήγησαν στις μεγάλες απάτες με τις λογιστικές αλχημείες στις ΗΠΑ. ‘Εχουν οδηγήσει σε απόγνωση εκατομμύρια επενδυτές και σε χρηματιστηριακή κρίση. Κλαίνε με «μαύρο δάκρυ» απλοί άνθρωποι οι οποίοι πίστεψαν…
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Ποια διάταξη τα λέει όλα αυτά;
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Τη διάταξη κοιτάτε εσείς, κύριε Χριστοδουλάκη;
Δεν βλέπετε τι κάνετε; Εδώ πουλάτε τα πάντα. Εσείς προσωπικά παίρνετε μια γενική εξουσιοδότηση και λέτε, ότι θα αποφασίζετε να πουλάτε ό,τι θέλετε τοις μετρητοίς ή κομμάτια ή θυγατρικές ή θα σπάτε τμήματα. Θα δίνετε ακόμη τη διαχείριση σε τρίτους, θα κάνετε ανταλλαγές με μετοχές πακέτα, θα συγχωνεύετε, θα διασπάτε. Τι ρόλο παίζει εδώ η ελληνική Βουλή; Λυπάμαι δε για τη στάση της Νέας Δημοκρατίας που δεν της είναι αρκετό αυτό το νομοσχέδιο και ζητά επιτάχυνση των διαδικασιών.
Όσο για το χρηματιστήριο γνωρίζετε τι γίνεται σήμερα στον κόσμο και πού οδηγεί αυτή η υπερφιλελεύθερη λογική. Βλέπουμε τι έχει γίνει και με το χρηματιστήριο στην Ελλάδα. Αυτή η υπόθεση με τις λογιστικές απάτες που είναι η ουσία του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού της εποχής μας υπάρχει και στην Ελλάδα. Γι’ αυτό κοιτάξτε μη σκάσει κανένα καινούριο κανόνι με τους ισολογισμούς επιχειρήσεων οι οποίοι είναι διάτρητοι. Οι ισολογισμοί αυτοί ελέγχονται από εταιρείες που είναι πελάτες τους.
Έρχεσθε μ’ αυτό το νομοσχέδιο να υπερακοντίσετε και το νόμο της κυβέρνησης Μητσοτάκη και να ακολουθήσετε ακόμη πιο ακραίες νεοφιλελεύθερες μεθόδους. Τι μπορεί να πουληθεί μ’ αυτό το νομοσχέδιο. Στην ουσία μπορεί να πουληθεί όλο το κράτος.
Το πεδίο εφαρμογής του νόμου αφορά κάθε τι το κρατικό, το δημόσιο χωρίς καμία απολύτως εξαίρεση. Η Κυβέρνηση μπορεί να πουλήσει όχι μόνο δημόσιες επιχειρήσεις, αλλά και όλα τα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου και δημοσίου δικαίου, ακόμα και κοινωφελή ιδρύματα, ακόμα και νοσοκομεία, ακόμα και υπηρεσίες των πανεπιστημίων της χώρας. Και αυτές οι πωλήσεις αποφασίζονται μέσω της διϋπουργικής επιτροπής με διαδικασίες εξπρές και με άκρως συγκεντρωτικό και αδιαφανή τρόπο.
Στρατηγικής σημασίας δημόσιες επιχειρήσεις, όπως τα ΕΛΠΕ, όπως η αμυντική βιομηχανία, θα πωλούνται με άκρως συγκεντρωτικές διαδικασίες, με διαδικασίες εξπρές χωρίς κανείς να μπορεί να ελέγξει τα κριτήρια και τη σκοπιμότητα της πώλησης, της ιδιωτικοποίησης. Δεν υπάρχει δυνατότητα ουσιαστικού κοινοβουλευτικού ελέγχου γι’ αυτές τις διαδικασίες. Το χειρότερο είναι ότι προκειμένου να προχωρήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις στο όραμα της νέας υπερφιλελεύθερης φιλοσοφίας, μπορούν να χρησιμοποιηθούν αδιακρίτως όλες οι δυνατές μέθοδοι και όλα τα δυνατά χρηματιστηριακά τεχνάσματα, όπως να εκδίδονται προμέτοχα, να κατατεμαχίζονται οι επιχειρήσεις, να πωλούνται τμήματα ή ακόμα και περιουσιακά τους στοιχεία, να παραχωρούνται δικαιώματα εκμετάλλευσης, να ανατίθεται σε τρίτους η διαχείριση και όλες αυτές οι περίφημες χρηματοπιστωτικές κεφαλαιαγορίτικες λογικές ανατίθενται σ’ ένα πρόσωπο, το πολύ σε δύο για να κάνουν τη διαχείριση.
Η Κυβέρνηση επαίρεται ότι έχει κάνει βελτιώσεις των δημοσιονομικών δεδομένων, ιδιαίτερα στη μείωση των ελλειμμάτων και του δημόσιου χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ. Εμείς έχουμε πει επανειλημμένα και έχουμε επιβεβαιωθεί ότι η όποια μείωση είναι προϊόν περισσότερο λογιστικής παρά προϊόν αντικειμενικών δεδομένων.
Πέραν αυτού όμως, θέλω να υπογραμμίσω ότι η όποια μείωση και στα ελλείμματα και στο δημόσιο χρέος, προέρχεται κυρίως από τα έσοδα των αποκρατικοποιήσεων, από τις ιδιωτικοποιήσεις και τα προμέτοχα και τα προέξοδα και η Κυβέρνηση πωλεί και θα επισπεύσει τις πωλήσεις μ’ αυτό το νομοσχέδιο παντός επιστητού, όχι μόνο γιατί είναι σε ομηρία του υπερφιλελευθερισμού της, αλλά κυρίως γιατί μέσω των ιδιωτικοποιήσεων επιχειρεί να κλείσει τις μαύρες τρύπες του προϋπολογισμού της. Η λογική όμως αυτή είναι αδιέξοδη, διότι οι πωλήσεις έχουν περιορισμένο βάθος και περιορισμένη έκταση. Αν πουλήσετε όλο το δημόσιο, τι θα μείνει; Μετά τι θα κάνετε με τους προϋπολογισμούς σας;
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ )
Θέλω να αναφερθώ και σ’ ένα άλλο παράδειγμα που είναι επίκαιρο και δεν ξέρω αν θα συζητηθεί στη Βουλή. Πρόκειται για την πώληση που κάνετε για το καζίνο. Διάβασα με κατάπληξη για τη δημοπράτηση της δεύτερης φάσης ότι η πωλήτρια εταιρεία, η ΕΤΑ, με τη ΧΑΓΙΑΤ ΤΕΧΝΟΔΟΜΙΚΗ, έχουν κάνει συμφωνία για άδεια δεύτερου καζίνο μέσα στο Λεκανοπέδιο. Είναι σε γνώση σας αυτό; Ξέρετε τη συμφωνία; Ένα καζίνο πουλάτε ή δύο; Επίσης, πώς είναι δυνατόν να δίνετε εκτάσεις που βρίσκονται μέσα στον πυρήνα του εθνικού δρυμού της Πάρνηθας και μάλιστα να τις μεταβιβάζετε σε ιδιώτες; Σε ποια διάταξη στηρίζεστε; Τέτοιου είδους ιδιωτικοποιήσεις είναι σε πλήρη αντίθεση με κάθε κανόνα εθνικής και κοινοτικής νομοθεσίας. Και ρωτώ: Τέτοιες εξουσιοδοτήσεις παίρνετε μ’ αυτό το νομοσχέδιο, ώστε να μη μπορούν ούτε καν να συζητηθούν ιδιωτικοποιήσεις τέτοιου είδους στη Βουλή; Παίρνετε γενικές εξουσιοδοτήσεις με τις οποίες θα μπορείτε να κάνετε ό,τι θέλετε, να πουλάτε όπως θέλετε και να μην έχετε κανένα έλεγχο; Έτσι έχουμε αύξηση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μας; Δυστυχώς όχι, γιατί μέσα από τη λογική των ανεξέλεγκτων αγορών και των ιδιωτικοποιήσεων δεν βελτιώνεται σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Έχουμε αύξηση της απασχόλησης; Ουδεμία ιδιωτικοποιούμενη εταιρεία δεν αύξησε την απασχόληση. Έχουμε βελτίωση της θέσης του καταναλωτή; Βλέπετε το κύμα ακρίβειας που σαρώνει σήμερα όλη την Ελλάδα. Η Ελλάδα, κάτω από τη λογική των ανεξέλεγκτων αγορών, έχει καταντήσει η πιο ακριβή χώρα σε όλη την Ευρώπη. Δυστυχώς, σήμερα η Αθήνα είναι η πιο ακριβή πρωτεύουσα σε όλον τον κόσμο, ενώ εσείς έχετε σηκώσει τα χέρια ψηλά και κάνετε εκκλήσεις στους ιδιώτες επιχειρηματίες να μειώσουν τις τιμές, διότι έχετε αφαιρέσει κάθε μοχλό παρέμβασης του δημοσίου. Επιπλέον, έχετε αφαιρέσει από τα χέρια της εκάστοτε Κυβέρνησης κάθε δυνατότητα παρέμβασης στη διαμόρφωση των τιμών για την προάσπιση του καταναλωτή και την προάσπιση, αν θέλετε, της οικονομικής πορείας και της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας.
Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε, με δυο λόγια για το άρθρο 14 που αφορά τα πνευματικά δικαιώματα των δημιουργών. Με το άρθρο αυτό κάνετε μία αυθαίρετη κατάργηση, και μάλιστα αναδρομικά, της εύλογης αμοιβής του 2% επί των ηλεκτρονικών υπολογιστών που εισέπρατταν οι πνευματικοί δημιουργοί.
Κύριε Υπουργέ, αυτή η κατάργηση δεν είναι μόνο αντισυνταγματική, δεν συνιστά απλώς μία χαριστική πράξη σε όφελος των πολυεθνικών που κατασκευάζουν ηλεκτρονικούς υπολογιστές και των μεγαλεμπόρων που τους διακινούν, αλλά κυρίως αυτή η διάταξη δίνει τη χαριστική βολή στην εγχώρια πνευματική δημιουργία και στην ελληνική πνευματική και πολιτιστική ιδιαιτερότητα.
Τέτοιου είδους διατάξεις αντιπροσωπεύουν τους «κλειδοκράτορες» της αμερικανοκαθοδηγούμενης παγκοσμιοποίησης, οι οποίοι επιδιώκουν να ελέγξουν πολιτικά και πολιτιστικά τον πλανήτη, καταστρέφοντας και ισοπεδώνοντας πρώτα απ’ όλα κάθε εθνική και τοπική παράδοση, κάθε πολιτιστική και πνευματική ιδιαιτερότητα.
Αυτό το άρθρο είναι πάρα πολύ σοβαρό. Μπαίνει εμβόλιμο σε ένα νομοσχέδιο για τις αποκρατικοποιήσεις και στην ουσία βέβαια έχει μία λογική σύνδεσης, διότι επιχειρείτε μέσω του άρθρου 14 την αποπνευματικοποίηση αυτής της χώρας. Την παράδοση της δημιουργίας στα πανίσχυρα κέντρα της παγκοσμιοποίησης που ελέγχουν σήμερα τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και θέλουν έναν κόσμο με τον ένα πολιτισμό, μέσα από την καταστροφή κάθε ιδιαιτερότητας και κάθε πολιτιστικής ταυτότητας.
Αυτό αποτελεί τη χαριστική βολή και το χαριστικό πλήγμα που δίνετε στους Έλληνες πνευματικούς δημιουργούς. Σας καλούμε να αποσύρετε αυτήν τη διάταξη, διότι έρχεται σε κατάφωρη αντίθεση με όλα αυτά που σας είπα, αλλά και με τη θέληση όλων των λαών, δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων που ασχολούνται με την πνευματική δημιουργία στη χώρα μας και με ηρωισμό δίνουν στη χώρα μας τη δική της καλλιτεχνική, πολιτιστική και πνευματική ιδιαιτερότητα.
Σας καλούμε, λοιπόν, να αποσύρετε τουλάχιστον αυτό το άρθρο και με βάση αυτά που ανέφερα είναι φανερό ότι θα καταψηφίσουμε αυτό το νομοσχέδιο και όλες τις διατάξεις του, θεωρώντας ότι πρόκειται για ένα πλήγμα στην οικονομία μας, ένα πλήγμα στην ανάπτυξη, στην απασχόληση και κυρίως ένα πλήγμα στον Έλληνα πολίτη και στην ίδια την πολιτική την οποία παραδίδει έρμαια και έωλη στις αγορές και τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο κ. Μαντέλης.
Κύριε Μαντέλη, έχετε οκτώ λεπτά.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΜΑΝΤΕΛΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, συζητούμε νομοσχέδιο για αποκρατικοποιήσεις και όπως συμβαίνει πάντα σ’ αυτές τις περιπτώσεις, δίνεται λαβή και αφορμή με το νομοσχέδιο αυτό να έχουμε λεκτικά πυροτεχνήματα και συνθηματολογίες, γιατί συνηθίζουμε να δίνουμε ιδεολογικό περιεχόμενο στην αποκρατικοποίηση.
Δυστυχώς όμως ή ευτυχώς, η αποκρατικοποίηση δεν έχει ιδεολογικό περιεχόμενο. Είναι μία πρακτική του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος, το οποίο εμφανίστηκε και καθιερώθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’80, αρχές δεκαετίας του ’90 και το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα αποφάσισε να χρηματοδοτεί την προσφορά και όχι τη ζήτηση, όπως έκανε το προηγούμενο μισό του αιώνα που παρήλθε.
Έχουμε υποχρέωση να σώσουμε τις δημόσιες επιχειρήσεις μας που είναι στον ανταγωνισμό, διότι οι δημόσιες επιχειρήσεις σε ανοικτή αγορά κάτω από τους σκληρούς δημόσιους κανόνες δεν μπορούν να επιζήσουν. Όσοι σήμερα δίνουμε μάχες, για να σωθούν αυτές οι επιχειρήσεις, το πρώτο που πρέπει να σκεφθούμε είναι πώς θα επιβιώσουν μέσα σε ένα παγκόσμιο οικονομικό σύστημα που θέλει άλλους κανόνες λειτουργίας. Πρέπει να προσαρμοστούμε σε αυτούς τους κανόνες λειτουργίας.
Η Νέα Δημοκρατία, επειδή ακριβώς ιδεολογικοποίησε το θέμα των αποκρατικοποιήσεων, απέτυχε οικτρά στην εφαρμογή του. Θυμάστε τα παραδείγματα τα οποία ζήσαμε την περίοδο 1990-1993.
Η Κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ, απέφυγε την ιδεολογικοποίηση και πολύ σωστά έκανε. Ακολούθησε αυτήν την πρακτική και νομίζω με επιτυχία μέχρι σήμερα.
Αυτήν τη στιγμή πράγματι υπάρχει μια κάμψη. Δεν παρατηρείται ο ίδιος ρυθμός αποκρατικοποιήσεων που είχαμε τα προηγούμενα χρόνια. Και αυτό, όμως, είναι αποτέλεσμα του παγκόσμιου συστήματος. Αν παρατηρήσουμε, θα δούμε ότι όλο το παγκόσμιο σύστημα έχει κάμψει το βηματισμό του, ιδιαίτερα μετά τα φαινόμενα που παρατηρήθηκαν στο κέντρο του καπιταλισμού, στις Η.Π.Α. -ήδη επισημάνθηκαν και στη Βουλή- με το κλείσιμο της Enron, την πτώχευση της WorldCom, το κλείσιμο της Lucent και άλλων μεγάλων παγκόσμιων κολοσσών.
Θα έλεγα, λοιπόν, αν θέλουμε να είμαστε πιο προσγειωμένοι, ότι το νομοσχέδιο αυτό έρχεται απλώς να ρυθμίσει ζητήματα που αποκομίστηκαν κατά τη δεκαετή εμπειρία εφαρμογής των πρακτικών της αποκρατικοποίησης και το θεωρώ θετικό.
Θεωρώ ιδιαίτερα θετικό το γεγονός ότι καθιερώνει το θεσμό της χρυσής μετοχής. Είναι πολύ σημαντικό και θετικό βήμα.
Θεωρώ θετικό το ότι μιλάει για ανταλλαγή μετοχών. Είναι ακριβώς το εργαλείο με το οποίο αντί να προχωρούμε στις πωλήσεις των δημοσίων επιχειρήσεων μπορούμε να προχωρήσουμε στις στρατηγικές συμμαχίες, που, κατά τη γνώμη μου, και πιο συμφέρον και καλύτερο είναι για τις ελληνικές δημόσιες επιχειρήσεις.
Θέλω, επίσης, να πω ότι είναι θετικότατη η ρύθμιση που αναφέρει ρητά ότι στο πλαίσιο των αποκρατικοποιήσεων υπάγεται και η ανάθεση της διαχείρισης της διοίκησης μιας δημόσιας επιχείρησης. Θυμίζω ότι η περίπτωση της Ολυμπιακής Αεροπορίας, που τόσο κατακρίθηκε και εντός και εκτός της Αιθούσης για την ανάθεση της διαχείρισης στη μεγαλύτερη εταιρεία αερομεταφορών του κόσμου, ήταν και είναι μέχρι σήμερα η πλέον επιτυχημένη και η πιο σοβαρή παρέμβαση στην εξυγίανση και στην πρόοδο της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Το ότι δεν προχώρησε οφείλεται σε άλλους λόγους. Το ότι, όμως, έρχεται με το νόμο αυτό ρητά να θεσμοποιηθεί ότι η ανάθεση της διαχείρισης αποτελεί σημαντικό βηματισμό για την αποκρατικοποίηση και την εξυγίανση της λειτουργίας δημόσιων επιχειρήσεων που λειτουργούν ως τον πλήρη ανταγωνισμό είναι πέρα για πέρα θετικό βήμα.
Τέλος, θέλω να αναφερθώ στο άρθρο 14, που αναφέρεται στα πνευματικά δικαιώματα, γιατί άκουσα τους συναδέλφους που ασκούν κριτική.
Κύριοι συνάδελφοι, εγώ χρησιμοποιώ ηλεκτρονικό υπολογιστή. Χρησιμοποιώ και τον εκτυπωτή μου. Χρησιμοποιώ και το φωτοτυπικό μου μηχάνημα. Ουδέποτε, όμως, έχω κάνει καμία αναπαραγωγή έργου τέχνης. Ουδέποτε έχω αντιγράψει συγγραφέα. Ουδέποτε έχω αντιγράψει κάποιον τραγουδιστή, είτε κλασικής είτε ελαφράς μουσικής. Ουδέποτε έχω κάνει κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας.
Πιστεύω ότι σαν εμένα είναι χιλιάδες ή εκατομμύρια των Ελλήνων. Κατά τη γνώμη μου, είναι η πλειοψηφία των Ελλήνων. Εδώ, με ένα νόμο της Νέας Δημοκρατίας, το ν. 2121/ 1993, ήρθαμε και επιβάλαμε χαράτσι σε όλους τους καταναλωτές, όχι στις πολυεθνικές εταιρείες. Οι πολυεθνικές θα πάρουν την αμοιβή τους, θα πάρουν το αντίτιμο πωλήσεων των προϊόντων τους. Επιβάλαμε, όμως, ένα 6% παραπάνω στον καταναλωτή, στους απλούς πολίτες, απλώς για να προστατεύσουμε τα δικαιώματα των πνευματικών δημιουργών, ανεξάρτητα αν γίνεται ή όχι πνευματική κλοπή, ανεξάρτητα αν υπάρχει ή όχι χρήση του δικαιώματος της πνευματικής ιδιοκτησίας, ανεξάρτητα αν δικαιούται ή όχι ο δημιουργός του δικαιώματος αποκλειστικής χρήσης της πνευματικής του δημιουργίας.
Νομίζω ότι ο περιορισμός που κάνει το νομοσχέδιο –γιατί περιορισμό κάνει- είναι το λιγότερο που μπορούσε να κάνει. Κατά τη γνώμη μου, δεν έπρεπε να υπάρχει κανενός είδους χαράτσι σε κανενός είδους μηχάνημα, σε κανένα φωτοτυπικό μηχάνημα, σε κανέναν εκτυπωτή, σε κανένα cd-rom, σε καμία δισκέτα. Εξάλλου, όλα αυτά τα τεχνικά μέσα έχουν τη δυνατότητα να προστατεύσουν την πνευματική δημιουργία. Είναι γνωστό ότι μπορούν να μπουν μέσα ιοί ή οποιαδήποτε άλλα προστατευτικά εργαλεία, με τα οποία οποιοσδήποτε πάει να κλέψει να αποτραπεί με καταστροφή όχι μόνο της δισκέτας ή του cd-rom, αλλά και του ίδιου του ηλεκτρονικού του υπολογιστή. Αυτό είναι και το μεγαλύτερο τίμημα που μπορεί να πληρώσει ένας, ο οποίος θα θελήσει να κλέψει πνευματική δημιουργία.
Εν πάση περιπτώσει, αν μέσα από διάλογο το Υπουργείο και η Κυβέρνηση κατέληξε σ’ αυτό το μέσο, νομίζω ότι είναι το λιγότερο που μπορούμε να ανεχθούμε.
Γιατί είναι αδιανόητο, κατά τη γνώμη μου, να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, να επιβαρύνουμε τον τελικό καταναλωτή για κάτι υποθετικό ή για κάτι το οποίο δεν δικαιούται κάποιος.
Θα θυμίσω μια ρύθμιση που υπήρξε σε σχέση με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Είχαμε περιλάβει ρύθμιση σε νόμο ώστε όποιος κάνει επενδύσεις στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας θα έπρεπε να πληρώνει ένα χαράτσι, μια «προστασία» στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Για ποιο λόγο; Τι αντάλλαγμα δίνει για να πάρει αυτήν την «προστασία» ή αυτό το χαράτσι;
Νομίζω, λοιπόν, ότι είναι σωστότερη η ρύθμιση εκείνη σύμφωνα με την οποία δεν θα έμπαινε κανενός είδους χαράτσι. Αν η Κυβέρνηση μετά από διάλογο, μετά από ρύθμιση μεταξύ των τομέων της αγοράς κατέληξε σ’ αυτήν τη λύση, ας την ανεχθούμε, αλλά όχι να πάρουμε και πίσω το άρθρο που έρχεται να εξυγιάνει έναν τομέα τον οποίο έχουμε ανάγκη να ενισχύσουμε.
Αν σήμερα, που μιλάμε για τον εικοστό πρώτο αιώνα, τον αιώνα της γνώσης, που παρέχεται μέσα από το διαδίκτυο, μέσα από τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, μέσα από την ψηφιακή τεχνολογία, αν, λοιπόν, σ’ αυτήν την εποχή εμποδίσουμε τα παιδιά μας, εμποδίσουμε τους νέους μας να έχουν πρόσβαση στη γνώση, να έχουν πρόσβαση στην πληροφορία, επειδή επιβαρύνουμε το κόστος των μηχανημάτων, τι είδους πνευματική δημιουργία θα ζητήσουμε αύριο να έχουμε από τους πνευματικούς δημιουργούς;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο κ. Τσούρνος.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΟΥΡΝΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε επί της αρχής το σχέδιο νόμου που φέρει τον τίτλο «Αποκρατικοποίηση επιχειρήσεων του Δημοσίου και άλλες διατάξεις».
Κατ’ αρχάς θέλω να παρατηρήσω ως προς το σκέλος του τίτλου «και άλλες διατάξεις» ότι το ορθότερο θα ήταν να έγραφε «και άλλες άσχετες διατάξεις». Γιατί πράγματι οι διατάξεις του νομοσχεδίου που αναφέρονται στα λιμενικά έργα, καθώς και εκείνες για τα πνευματικά δικαιώματα δεν έχουν οποιαδήποτε σχέση με τις αποκρατικοποιήσεις του δημοσίου. Αυτά είναι τα γνωστά νομοθετικά μπαλώματα.
Ως προς το πρώτο σκέλος του νομοσχεδίου θα ήθελα από τον κύριο Υπουργό μια διευκρίνιση. Γιατί φέρει τον τίτλο «Αποκρατικοποιήσεις του Δημοσίου» και όχι «Ιδιωτικοποιήσεις»; Και ποια είναι τέλος πάντων η διαφορά; Μήπως το νομοσχέδιο τιτλοφορείται έτσι γιατί η Κυβέρνηση έχει κατηγορηθεί ότι έχει εκποιήσει εθνικό πλούτο σε ιδιώτες μέσα από αδιαφανείς ή νομιμοφανείς διαδικασίες; Όλοι, τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς, έχουν υιοθετήσει την ανάγκη των αποκρατικοποιήσεων, αφού μετά και την κατάρρευση του σοσιαλισμού απεδείχθη στην πράξη ότι το κράτος δεν είναι καλός επιχειρηματίας, δεν είναι καλός διαχειριστής του εθνικού πλούτου.
Για το λόγο αυτό και η Νέα Δημοκρατία, τόσο με το νόμο 2000/1991 όσο και με την πρόταση νόμου που κατέθεσε το 1998, περιέγραψε ένα σαφές, διαφανές και νομικά πλήρες σχέδιο αποκρατικοποιήσεων, έτσι ώστε να διασφαλίζονται τα εθνικά συμφέροντα και να υπηρετείται η οικονομική ανάπτυξη.
Το παρόν νομοσχέδιο είναι σε λάθος κατεύθυνση. Η αρχή του, όπως περιγράφεται αναλυτικά στα άρθρα του, δεν είναι η οικονομική ανάπτυξη, αλλά η άσκηση κομματικής πολιτικής μέσω μετοχοποιήσεων, η διασπάθιση της δημόσιας περιουσίας με την εκχώρηση στους ημέτερους και η άντληση χρημάτων τα οποία δεν διατίθενται για την ανάπτυξη της οικονομίας, αλλά για την κάλυψη των ελλειμμάτων και την μέσω της δημιουργικής λογιστικής μείωση του δημοσίου χρέους.
Δεν θέλω να πιστέψω ότι ο κύριος Υπουργός, ο οποίος νομίζω ότι έχει σπουδάσει και στην Αμερική και ο οποίος δείχνει να παρακολουθεί τα όσα συμβαίνουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση για την οικονομία, είναι δυνατόν να πιστεύει ότι η ελληνική οικονομία χρειάζεται τις διατάξεις αυτού του νομοσχεδίου για να αναπτυχθεί.
Σε πολλά νομοσχέδια η Κυβέρνηση επικαλείται τα ισχύοντα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Όμως, κύριε Υπουργέ, υπάρχει χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που να έχει θεσμοθετήσει αυτόν τον τρόπο αποκρατικοποιήσεων; Πριν από κάποιους μήνες αποκρατικοποιήθηκαν τα Ναυπηγεία του Σκαραμαγκά. Όλοι μίλησαν, κύριε Υπουργέ, για ξεπούλημα, για σκάνδαλο. Τα ξεπουλήσαμε και παραγγείλαμε στον αγοραστή υποβρύχια σε τιμές πολύ μεγαλύτερες από εκείνες που ισχύουν στη διεθνή αγορά. Αυτό αποδεικνύει ότι κανένα νομοσχέδιο δεν μπορεί να αποτελέσει φραγμό στο ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας που έχει υιοθετήσει η Κυβέρνηση.
Τα νομοσχέδια της Κυβέρνησης έχουν δύο αρχές: είτε το βόλεμα των κομματικών ψηφοφόρων είτε την εκχώρηση εθνικού πλούτου σε υμέτερους επιχειρηματίες με χαριστικές και αδιαφανείς μεθοδεύσεις.
Το παρόν νομοσχέδιο συγκεντρώνει και τα δύο αυτά στοιχεία. Θα εξυπηρετήσει και τους κομματικούς ανέργους και θα ανταμείψει την κομματική επιχειρηματική νομενκλατούρα. Κύριε Υπουργέ, με τη σύσταση επιτροπών επί επιτροπών δεν θα πάει ο τόπος μπροστά.
Άρθρο 3: Συνιστάται Διυπουργική Επιτροπή Αποκρατικοποιήσεων. Άρθρο 5: Η ως άνω επιτροπή αφ’ ενός μπορεί χωρίς διαγωνισμό να συνάπτει συμβάσεις, αφ’ ετέρου συγκροτεί επιτροπές παρακολούθησης του έργου των αποκρατικοποιήσεων.
Άρθρο 12: Στο Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών συνιστάται Επιτροπή Προώθησης Επενδύσεων. Η επιτροπή αποτελείται από γενικούς γραμματείς Υπουργείων κ.λπ. Άρθρο 13: Συνιστάται Διυπουργική Επιτροπή Επενδύσεων για την εποπτεία και παρακολούθηση του έργου της Επιτροπής Προώθησης των Επενδύσεων.
Κύριε Υπουργέ, δεν με παρακολουθείτε καθόλου….
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Με εμποδίζει η Αντιπολίτευση.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΟΥΡΝΟΣ: Άρθρο 17: Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών συγκροτούνται ομάδες εργασίας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ( Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Κύριε Υπουργέ, σας παρακαλώ. Για σας τα λένε οι ομιλητές.
Σας παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι, να μην ενοχλείτε τον κύριο Υπουργό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΟΥΡΝΟΣ: Άρθρο 18: Με κοινές αποφάσεις των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Υγείας και Πρόνοιας συγκροτούνται τριμελείς πρωτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες Υγειονομικές Επιτροπές.
Άρθρο 18, παράγραφος 4: Συγκροτούνται Ειδικές Επιτροπές ελέγχου από υπαλλήλους-μέλη του Δ.Σ. κλπ. Ομοίως είναι δυνατή η συγκρότηση επιτροπών ή ομάδων εργασίας για τη λειτουργία του Οργανισμού Θεμάτων. Και τέλος, για να μην ξεχνάμε και τους ψηφοφόρους, συνιστώνται πεντακόσιες εξήντα επτά οργανικές θέσεις μονίμου προσωπικού και εκατόν εβδομήντα εννέα θέσεις ελεγκτών ιατρών.
Γνωστός Έλληνας πολιτικός έλεγε: «Αν θέλεις να καθυστερήσεις τη λύση ενός θέματος, ανάθεσέ το σε επιτροπή. Και αν θέλεις να μη λυθεί ποτέ, ανάθεσέ το σε πολυμελή επιτροπή». Αυτή είναι η αρχή του νομοσχεδίου.
Το νομοσχέδιο αυτό έχει πολλές ομοιότητες ως προς τη δομή με αυτό που ψηφίστηκε προ μηνών «Περί Πολιτικής Προστασίας από φυσικές καταστροφές». Να θυμίσουμε, λοιπόν, ότι είχε επιτροπή εξ Υπουργών, επιτροπή εκ Γενικών Γραμματέων, Γενική Γραμματεία Πολιτικού Σχεδιασμού, Περιφερειάρχη, Νομάρχη, Δήμαρχο. Μάλιστα, το νομοσχέδιο αυτό επεβάρυνε –όπως ελέχθη τότε- με περίπου πενήντα δισεκατομμύρια δραχμές. Προχθές είδαμε το μέγεθος των καταστροφών από τις πλημμύρες του Κηφισού, μετά από μία όχι ακραίας έντασης νεροποντή. Τι ρόλο έπαιξαν οι επιτροπές; Συνεδρίασαν οι επιτροπές; Μόνο το Γενικό Γραμματέα Πολιτικής Προστασίας είδαμε τηλεοπτικά να προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.
Κύριε Υπουργέ, «των οικιών υμών εμπιμπραμένων υμείς άδετε». Το παρόν νομοσχέδιο δεν αντιμετωπίζει σωστά το μεγάλο θέμα των αποκρατικοποιήσεων. Όταν τελειώσουν οι πόροι του χρυσοφόρου Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης και τα ολυμπιακά έργα θα φανεί ότι ο βασιλιάς της οικονομίας είναι γυμνός. Η οικονομία αντί να συγκλίνει προς εκείνες των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποκλίνει. Εύχομαι να μη φθάσουμε στο σημείο που η αρνητική της πορεία θα είναι μη αναστρέψιμη.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ( Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο κ. Καλλιώρας.
ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ: Κυρία Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι, για μία ακόμη φορά στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο δικαιολογούμαστε εμείς –της Νέας Δημοκρατίας- να λέμε ότι η Κυβέρνηση δεν έχει φιλοσοφία της οικονομικής πολιτικής.
Με άλλα λόγια κατηγορούμε συνέχεια την Κυβέρνηση –και εδώ στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο- ότι έχει έλλειψη, αν το θέλετε έτσι, σαφούς οικονομικής κατεύθυνσης. Δεν έχει στόχευση. Και ερωτώ: Γιατί γίνονται οι αποκρατικοποιήσεις; Αυτό είναι το πιο απλό ερώτημα και παίρνει μία σειρά από απαντήσεις. Διαβάζοντας βέβαια αυτό το σχέδιο νόμου δεν κατάλαβα αν η Κυβέρνηση στοχεύει για παράδειγμα στη μείωση του δημοσίου χρέους, τη δημιουργία κλίματος στις αγορές ή θέλει να αυξήσει τη διαφάνεια;
Μήπως η Κυβέρνηση έχει σαν στόχο να μειώσει την ανεργία; Μήπως η Κυβέρνηση σκέφτεται την αύξηση του ανταγωνισμού, με όλα όσα ακολουθούν αυτήν την υγιή πορεία της οικονομίας; Ή το σωστό, -πάω στο τελευταίο- που είναι και η φιλοσοφία της Νέας Δημοκρατίας και έτσι θα έπρεπε να κατευθύνουν τη λογική του νομοσχεδίου που αφορά τις διαρθρωτικές αλλαγές; Με άλλα λόγια, η Κυβέρνηση με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο μας αποδεικνύει ότι δεν έχει ως στόχο την αναδιάρθρωση της οικονομίας για να μειωθεί η ανεργία και να πετύχει τους στόχους της οικονομικής πολιτικής, παρ’ όλα τα ανωτέρω κατά μέρη ανάλογα της σοσιαλιστικής λογικής βέβαια.
Να σας θυμίσω, για παράδειγμα, τι έγινε με την Εθνική Τράπεζα. Αν θυμάστε, το θαύμα κράτησε τρεις μέρες. Είναι μέσα, εντάσσεται στη λογική όπως προανέφερα, μακριά από τις διαρθρωτικές αλλαγές αλλά για μικροπολιτική εκμετάλλευση. Θυμάστε τι έλεγε ο κ. Χριστοδουλάκης και ο τότε γελαστός Υπουργός της Οικονομίας. Και μάλιστα, αυτή η διαφορά μας φαίνεται και από την πορεία μας ή, αν θέλετε, από αυτό που καθόριζε πριν από τις εκλογές ως πλαίσιο ή αυτό που λέγεται «πρόγραμμα των κομμάτων». Η Νέα Δημοκρατία συγκεκριμένα είπε –αν πάμε στις τράπεζες, στο παράδειγμα της Εθνικής- ότι θα κάνει εξυγίανση κι ότι θα δημιουργήσει τα πλαίσια αυτά που πρέπει να δημιουργηθούν και στη μικροοικονομική και στη μακροοικονομική κατεύθυνση, για να πετύχει τους στόχους ως Εθνική Τράπεζα. Ή, αν θέλετε, να πάμε στην Αγροτική Τράπεζα. Πριν από λίγους μήνες μας είπατε –γιατί δεν έχετε πολιτική, σας λέω, δεν κοιτάτε τη διάρθρωση της οικονομίας- τυχαία για την Αγροτική Τράπεζα ότι θα την ξεπουλήσετε κι αυτή μέχρι το 85%. Μετά αλλάξατε γνώμη και μας είπατε το 35%. Φωνάζει ο κ. Καραμίχας και η ΠΑΣΕΓΕΣ και τώρα το έχετε βάλει στο κάτω συρτάρι και αν βεβαίως χρειαστούν χρήματα, εδώ είμαστε πάλι, το ανασύρουμε, το βάζουμε στο παραπάνω συρτάρι και κάνουμε οικονομική πολιτική. Ενώ η Νέα Δημοκρατία στο πρόγραμμά της τον Απρίλιο του 2000 συγκεκριμένα είπε τι θα κάνει για την Αγροτική Τράπεζα κι ότι δεν πρέπει να φύγει από τα χέρια του κράτους, γιατί πρέπει να υπάρξει συγκεκριμένη αγροτική πολιτική.
Επίσης, κυρία Πρόεδρε, το σχέδιο νόμου δεν έχει αρχή, να μην κοροϊδευόμαστε. Μια αρχή έχει και αυτή η αρχή είναι εντός παρένθεσης: (Δημιουργία ενός εργαλείου της Κυβέρνησης για να ξεπουλήσει ό,τι σκεφθεί, με την όποια σειρά και με την όποια τιμή).
Κάποτε –να σας θυμίσω- για να πουληθούν διάφορα τμήματα του κράτους, ο όπως ο Σκαραμαγκάς και πάει λέγοντας, ερχόταν εδώ στη Βουλή η Κυβέρνηση και μας ενημέρωνε, είχαμε μία εικόνα περί του τι θα κάνει. Σήμερα έχουμε έναν τυφλοσούρτη. Θα πουλάμε με τη σέσουλα διότι έχουμε ένα σχέδιο νόμου –νομοσχέδιο στη συνέχεια- με το οποίο μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε. Ενός ανδρός αρχή, ό,τι πει ο κ. Χριστοδουλάκης, ο Πρόεδρος της Επιτροπής Αποκρατικοποιήσεων.
Και γιατί τα κάνει αυτά ο κ. Χριστουδουλάκης; Για ένα κυρίαρχο λόγο αυτήν τη στιγμή. Διότι δεν μπορεί να εκτελέσει τον Προϋπολογισμό.
Και μάλιστα, να σας πω και κάτι άλλο. Θυμηθείτε τι έγινε πέρσι το καλοκαίρι, για να τα συνδέσουμε με όλα τα παραπάνω. Είχε φθάσει αν θυμάστε –και υπενθυμίζω στους συναδέλφους- ο τότε Υπουργός, ο κ. Παπαντωνίου και είπε: «Τέρμα οι αποκρατικοποιήσεις». Δεν περνάνε δύο εβδομάδες και ο τότε Υπουργός Ανάπτυξης εμφανίζει έναν κατάλογο με δώδεκα αποκρατικοποιήσεις για να δώσει ώθηση –λέει- και να δημιουργήσει κλίμα στην αγορά. Και στο κάτω κάτω από τα δώδεκα προς πώληση «αντικείμενα» -εντός εισαγωγικών- είχαμε τις Αλυκές αν θυμάστε και τις κεντρικές αγορές Θεσσαλονίκης και Αθηνών. Μα, είναι δυνατόν τώρα σε ένα ευνομούμενο κράτος, σε μια ευρωπαϊκή πολιτεία όπως η δική μας, να θέλουμε να κάνουμε αναδιάρθρωση των αγορών, να δημιουργήσουμε τις συνθήκες ανταγωνισμού πουλώντας τις Αλυκές;
Στη συνέχεια, το σχέδιο νόμου χωρίς συζήτηση είναι αντιφατικό και αναποτελεσματικό. Διότι, βλέπετε, τα κουσούρια του σοσιαλισμού όσο και να τα αλλάξουμε έρχονται πάντα κοντά και μας ταλανίζουν.
Δηλαδή, το σχέδιο νόμου με τις διαδικασίες που ακολουθεί, με βάση τα άρθρα που περιέχει είναι και πολυδαίδαλο και χρονοβόρο.
Σήμερα –αν πάρουμε ένα παράδειγμα, για να γίνω πιο σαφής- είδε πάλι το φως της δημοσιότητας η είδηση σχετικά με το τι γίνεται με τη ΔΕΗ. Κάναμε την πρώτη μετοχοποίηση -αν θυμάστε- του 16%. Σήμερα άκουσα από τον κ. Χριστοδουλάκη και τον κ. Τσοχατζόπουλο ότι αποφασίστηκε να δοθεί ακόμα ένα 15% –δεύτερη μετοχοποίηση- και στη συνέχεια να δοθεί σε στρατηγικό επενδυτή το 25%.
Έχουμε πολλούς μήνες που οι δύο Υπουργοί βρίσκονται σε αντίθεση. Ο ένας λέει μετοχοποίηση, ο άλλος λέει στρατηγικό επενδυτή και υπάρχει αυτή η διελκυστίνδα! Διότι -επαναλαμβάνω- δεν υπάρχει αποτελεσματικότητα, δεν υπάρχει ενιαία γραμμή, για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα, τα οποία έχει η ελληνική οικονομία. Και γι’ αυτό υπάρχει η ανεργία, γι’ αυτό υπάρχει δυσκολία! Γι’ αυτό κάθε φορά η Νέα Δημοκρατία επιμένει να λέει: «Κύριοι, δεν έχει πρόβλημα η ελληνική οικονομία, αλλά η οικονομική πολιτική που ασκείτε ή δήθεν ασκείτε»!
Ένα άλλο που κάνει αυτό το νομοσχέδιο –και κλείνω μ’ αυτό- είναι ότι γίνεται Κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Τώρα μπορούν οι αποκρατικοποιήσεις –όπως θέλετε πέστε το- να γίνονται «με τη σέσουλα». Παρακαλώ θυμηθείτε τι έγινε -για να δείτε ποιες είναι οι προεκτάσεις αυτής της λογικής, χωρίς δηλαδή να υπάρχει στρατηγικός σχεδιασμός- με τη μετοχή του ΟΤΕ, με την πώληση του 8% τον Ιούνιο. Η «ΔΕΚΑ» πουλάει περίπου 40,3 εκατομμύρια μετοχές, η μετοχή του ΟΤΕ πέφτει 12,5%, η μετοχή της Εθνικής πέφτει 10% και η αξία αυτών των χρημάτων, τα οποία μπήκαν –υποτίθεται- στα ταμεία για να καλύψουν την τρύπα του προϋπολογισμού, είναι περίπου ίση με τη μείωση της κεφαλαιοποίησης των δύο εταιρειών.
Το μοντέλο, δηλαδή, που ακολουθεί η Κυβέρνηση –και τελειώνω, κυρία Πρόεδρε- είναι λαθεμένο. Το κρατικό ταμπλό πλήττει το χρηματιστήριο! Οι λανθασμένοι χειρισμοί –κυρίως της εταιρείας «ΔΕΚΑ»- γέμισαν με κρατικούς τίτλους την αγορά. Και ποιος «την πληρώνει»; Πάλι ο μικροεπενδυτής! Διότι γενικά με το χρηματιστήριο και την πορεία του έτσι έχει καταλάβει το ΠΑΣΟΚ ότι πρέπει να πληρώνουν αυτοί που δεν έχουν!
Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο κ. Πολύζος.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΠΟΛΥΖΟΣ: Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο χειρισμός του ζητήματος των αποκρατικοποιήσεων από το ΠΑΣΟΚ -είτε ως Αντιπολίτευση, είτε ως Κυβέρνηση- θα μπορούσε να διδάσκεται στα σχολεία όλου του κόσμου ως χαρακτηριστικό παράδειγμα λαϊκισμού, κινδυνολογίας, ασυνέπειας, ανευθυνότητας και αναποτελεσματικότητας.
Το ΠΑΣΟΚ ήταν αυτό που προκειμένου να κάνει κομματική πολιτική φόρτωσε στις πλάτες των Ελλήνων φορολογούμενων τις εκατοντάδες προβληματικές επιχειρήσεις τη δεκαετία του 1980, οι οποίες όχι μόνο απομύζησαν και κατασπατάλησαν πολύτιμους πόρους, αλλά παράλληλα δημιούργησαν και αθέμιτο ανταγωνισμό προς τις υγιείς ιδιωτικές επιχειρήσεις με τις γνωστές επιπτώσεις στη στρεβλή ανάπτυξη της οικονομίας.
Επίσης το ΠΑΣΟΚ είναι αυτό που ως Αντιπολίτευση το διάστημα 1990 – 1993 αντιτάχθηκε με πάθος στις προσπάθειες αποκρατικοποίησης που κατέβαλε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Η σημερινή Κυβέρνηση, εγκλωβισμένη στο τριτοκοσμικό παρελθόν της και στο θολό σοσιαλιστικό της παρόν, προσπαθεί να μας πείσει ότι έχει ενστερνιστεί φιλελεύθερες αρχές. Όμως, δεν μπορεί να πείσει τον ελληνικό λαό ότι δήθεν ο κ. Σημίτης σήμερα θα εφαρμόσει με αποτελεσματικότητα ένα σωστό πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων.
Βέβαια, αυτό δεν είναι τυχαίο, διότι ο ίδιος άνθρωπος προώθησε τα κολχόζ στην ελληνική γεωργία και έθεσε τις βάσεις τότε –και συνεχίζει και σήμερα με μεγάλο πάθος- για τη διάλυση της ελληνικής αγροτικής οικονομίας, με αποτέλεσμα το σύνολο των αγροτών μας γενικότερα να βρίσκεται σε τραγική οικονομική θέση.
Μάλιστα, δεν θα ήθελα να αναφερθώ πιο συγκεκριμένα στους καπνοπαραγωγούς ή στους βαμβακοπαραγωγούς της εκλογικής μου περιφέρειας, δηλαδή της Πιερίας, όπου είναι νωπά τα γεγονότα για τη φετινή εσοδεία από τις υποσχέσεις και τις παλινωδίες της Κυβέρνησης!
Κυρία και κύριοι συνάδελφοι, μπορεί να ξεχάσει ο ελληνικός λαός τους ξυλοδαρμούς των ιδιοκτητών των λεωφορείων στις αστικές συγκοινωνίες της Αθήνας από τους συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ; Μπορεί να ξεχάσει ο ελληνικός λαός τη λυσσαλέα αντίδραση στην ιδιωτικοποίηση των ναυπηγείων στο Νεώριο της Σύρου; Ξεχνιούνται τα οκτάστηλα των δήθεν «ξεπωλείται η Ελλάδα»;
Σας τα είπε πριν –από άλλη σκοπιά βέβαια- και ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Συνασπισμού, ο κ. Λαφαζάνης. Τότε κατηγορούσατε τη Νέα Δημοκρατία για δήθεν απολύσεις και για δημιουργία ανεργίας. Τα ποσοστά της ανεργίας εκείνης της εποχής ούτε στο όνειρό σας δεν τα βλέπετε σήμερα! Οι Κυβερνήσεις του κ. Σημίτη οδήγησαν την ελληνική περιφέρεια στην αποβιομηχάνιση και στην υποβάθμιση, με αποτέλεσμα η ανεργία να φθάσει σε ύψη ρεκόρ!
Δεν θα κουραστώ ποτέ σ’ αυτήν την Αίθουσα να επαναλαμβάνω αυτό που γίνεται στην Πιερία, η οποία κάποτε ήταν από τους πρώτους νομούς στην ανάπτυξη, στην πρόοδο, στην απασχόληση και στην αναβάθμιση της ποιότητας ζωής. Σήμερα, σύμφωνα με στοιχεία του Εργατικού Κέντρου της Πιερίας -του οποίου η διοίκηση είναι προσκείμενη στο ΠΑΣΟΚ- είναι πάνω από 35%! Αυτό γίνεται γιατί διαλύσατε την ελληνική γεωργία και τον τουρισμό! Διαλύσατε τη βιομηχανία που υπήρχε, τη μικρομεσαία επιχείρηση!
Κύριοι συνάδελφοι, το σημερινό νομοσχέδιο αποδεικνύει για μία ακόμα φορά ότι ο κ. Σημίτης δεν είναι και καλός μαθητής, γιατί δεν έμαθε ακόμα ότι η οικονομία της αγοράς έχει κανόνες που θέτουν έννοιες, όπως η προστασία του ελεύθερου ανταγωνισμού και η διαφάνεια.
Πώς, λοιπόν, θα επιτευχθούν αυτές οι προϋποθέσεις; Μήπως θα επιτευχθούν με την Επιτροπή Ανταγωνισμού που ουσιαστικά είναι ανύπαρκτη ή με τους φωτογραφικούς διαγωνισμούς και το μοίρασμα των μεγάλων έργων ανάμεσα στους μεγαλοεργολάβους, τους ιδιοκτήτες εφημερίδων και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης;
Η Κυβέρνηση αποφεύγει συστηματικά –και με το παρόν νομοσχέδιο- να διαμορφώσει ένα στιβαρό πλαίσιο διαφάνειας στις αποκρατικοποιήσεις, επειδή είναι η ίδια που τροφοδοτεί και ευνοείται από τη διαπλοκή!
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση αποφεύγει να δεσμευτεί για την αξιοποίηση των πόρων που θα προέλθουν από τις αποκρατικοποιήσεις. Μάλιστα, είναι σαν να ομολογεί ότι για άλλη μία φορά η περιουσία του ελληνικού λαού θα πουληθεί όχι για να υπάρξει εξυγίανση και ανάπτυξη, αλλά για να καλυφθούν οι μαύρες τρύπες του προϋπολογισμού και η ανικανότητα των κυβερνώντων!
Πιστεύω ότι η πρόταση νόμου της Νέας Δημοκρατίας του 1998, με τις απαραίτητες –μικρές- επικαιροποιήσεις, θα μπορούσε να αποτελέσει ένα αξιόπιστο θεσμικό πλαίσιο για την αξιοποίηση της περιουσίας του ελληνικού δημοσίου.
Κλείνοντας, θα ήθελα να κάνω μία μικρή αναφορά στο ζήτημα των πνευματικών δικαιωμάτων. Είναι γεγονός ότι το σημερινό καθεστώς είναι καταπιεστικό, παράλογο και άδικο, γιατί δεν είναι δυνατόν ο κάθε ιδιοκτήτης ενός καφενείου στα χωριά μας να φοβάται να ανοίξει το ραδιόφωνο!
Σ’ αυτά τα πλαίσια, θα έπρεπε να αναζητηθεί μία δίκαιη λύση σ’ αυτό το ζήτημα, το οποίο έχει ήδη δημιουργήσει σοβαρότατα κοινωνικά προβλήματα!
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο κ. Αγγελής.
ΑΝΕΣΤΗΣ ΑΓΓΕΛΗΣ: Κύριοι συνάδελφοι, θα προσπαθήσω να προσεγγίσω το θέμα από άλλη σκοπιά και ελπίζω να γίνω κατανοητός.
Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι το θέμα των αποκρατικοποιήσεων αποτελεί ζωτικό θέμα στη σημερινή οικονομική πραγματικότητα και στο νέο ήδη παγκόσμιο διαμορφούμενο περιβάλλον.
Τέσσερις είναι οι βασικοί όροι, που προσδιορίζουν την πορεία προς το αύριο και την ανάγκη της ουσιαστικής μεταρρύθμισης, που πολλοί την αποκαλούν και επανίδρυση του κράτους ή της αναγκαίας πλέον –θα λέγαμε- ανασυγκρότησης του κράτους.
Οι βασικοί όροι είναι: Πρώτον, η αποκέντρωση των κρατικών υπηρεσιών. Δεύτερον, η αυτοδιοίκηση με ουσιαστικό ρόλο και πόρους. Τρίτον, η απογραφειοκρατικοποίηση με στόχο την ποιοτική διοίκηση και τέταρτον η αποκρατικοποίηση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του δημοσίου υπέρ των οργανωμένων μονάδων αγοράς, υπέρ της κοινωνίας των πολιτών, υπέρ των μη κυβερνητικών οργανώσεων.
Κύριε Υπουργέ, υπάρχει -θα λέγαμε φιλοσοφικά- μεταξύ των περισσοτέρων πολιτικών δυνάμεων μία σιωπηρή παραδοχή ότι η καλύτερη εγγύηση εναντίον κάθε εκμετάλλευσης είναι η αγορά. Σαφέστατα λειτουργούσαν σε θεσμικά πλαίσια των ίσων ευκαιριών δράσης, γνώσης, πληροφόρησης.
Υπάρχουν όμως βασικές έννοιες με συγκρουσιακό περιεχόμενο: Η πολιτική της Κυβέρνησης, η κοινωνική πραγματικότητα, η οικονομική ελευθερία. Το κράτος, εκφραζόμενο από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, είναι σαφές ότι πρέπει να έχει ιδεολογικό όραμα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να έχει επιχειρηματικό όραμα. Το κράτος-επιχειρηματίας ορθώνει αδιέξοδα, συντεχνίες, συμφέροντα ομαδοποιημένα που, όταν γίνεται η εναλλαγή των κυβερνήσεων, απλά αλλάζουν προσωπεία και αναντίρρητα λειτουργούν εις βάρος των πολιτών.
Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η αγορά είναι πέρα από την πολιτική. Όταν αυτή λειτουργεί ακόμα και με τους αρχέγονους νόμους, που εκπορεύονται από τους νόμους των αναγκών και των επιθυμιών, υπηρετεί την κοινωνική ελευθερία, την οικονομική δράση, και υπηρετεί τελικά τον άνθρωπο. Είναι τότε που το κράτος έχει όλα τα περιθώρια, για να δράσει ευεργετικά υπέρ της κοινωνίας των πολιτών σε πεδία, που έχουν σχέση με την υγεία, την παιδεία, την άμυνα, την προστασία των ασθενεστέρων.
Αγαπητοί συνάδελφοι, η δύναμη του κράτους σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να συγχέεται με το μέγεθος του κράτους. Η δύναμη του κράτους αυτοπροσδιορίζεται από την αποδοχή του από την κοινωνία και από τους πολίτες.
Ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια στις ελεύθερες συναλλαγές είναι η συντεχνιακή οργάνωση του κράτους, που προστατεύει ομάδες με ειδικά συμφέροντα. Εκεί ακριβώς είναι το πρόβλημα της Κυβέρνησης στις αποκρατικοποιήσεις, διότι νομοτελειακά και ιδεολογικά πρέπει να συγκρουσθεί με αυτό που το ίδιο εξέθρεψε, δηλαδή τον εαυτό του.
Οι προτεινόμενες λύσεις είναι βραχυπρόθεσμοι συμβιβασμοί χωρίς γενικότερο πλαίσιο αναφοράς. Απόδειξη αυτού είναι η έλλειψη ευέλικτων μηχανισμών αποκρατικοποίησης και η διάθεση του δήθεν εκσυγχρονιστικού πνεύματος του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, που προσκρούει στους δογματισμούς του παλιού ΠΑ.ΣΟ.Κ. και του πολιτικού κόστους.
Η Κυβέρνηση, λοιπόν, με βήμα μετέωρου πελαργού πελαγοδρομεί και είναι αδύνατον να αντιληφθεί ότι η νοοτροπία αυτή έχει ξεπερασθεί από τα ίδια τα γεγονότα. Με τη νοοτροπία αυτή απαξιώνει την όποια ωφελιμότητα και αξία των κρατικών επιχειρήσεων, που σαφέστατα επηρεάζουν το μέλλον των εργαζομένων και των εργασιακών σχέσεων, ενισχύουν τα δημόσια ελλείμματα και ουσιαστικά τίθεται υπ’ ατμόν το πρόγραμμα σύγκλισης της ελληνικής οικονομίας με την ευρωζώνη.
Δεν είναι δυνατόν να υπάρχει διαφορετική προσέγγιση στο θέμα των αποκρατικοποιήσεων μεταξύ της Κυβέρνησης και του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας, ο οποίος σε συνέντευξή του πρόσφατα στους ξένους ανταποκριτές την 26η Ιουνίου δήλωσε ότι από το 1,3% του ΑΕΠ, όπου βρίσκονται οι αποκρατικοποιήσεις, θα πρέπει να φθάσουν στο 3% και ταυτόχρονα, παρά τις συνολικές κυβερνητικές αποφάσεις του Υπουργείου Ανάπτυξης, να φαίνεται ότι υπάρχει και μία άλλη, διαφορετική γνώμη.
Βλέποντας, λοιπόν, τα πράγματα από ουδέτερη θέση, φαίνεται ότι ορισμένοι Υπουργοί έχουν τη δική τους πολιτική, ανεξάρτητα από τις εντολές του Πρωθυπουργού.
Το συμπέρασμα είναι ότι στα λόγια όλα πηγαίνουν καλά. Όταν, όμως, έρχεται η ώρα των πράξεων, τότε οι περισσότεροι Υπουργοί σφυρίζουν αδιάφορα, μέχρι να γίνει το δικό τους.
Έτσι, όμως, η Κυβέρνηση αποδεικνύεται αναποφάσιστη, άτολμη και ανίκανη να συλλάβει τα μηνύματα των καιρών. Έντεκα χρόνια πέρασαν από την εφαρμογή του νόμου 2000/91 και οι τροποποιήσεις με τους νόμους 2414/96 και 2464/97 δεν στάθηκαν ικανές να δημιουργήσουν ένα σταθερό θεσμικό πλαίσιο αποκρατικοποιήσεων.
Πρέπει επιτέλους να γίνει σαφές ότι μ’ αυτό το νομοσχέδιο η Κυβέρνηση ομολογεί πως είναι ταυτισμένη με τη γραφειοκρατία, την αναποτελεσματικότητα και συνεχίζει να εκκολάπτει κρατικίστικους μηχανισμούς, με αποστολή την εποπτεία στους εποπτεύοντες, όπως επισήμανε ο συνάδελφος εισηγητής μας.
Η Νέα Δημοκρατία έχει γνήσια πολιτική έκφραση, ανταποκρινόμενη στα σύγχρονα πολιτικά και οικονομικά ρεύματα της εποχής. Από το 1998 κατέθεσε πρόταση νόμου, η οποία ουσιαστικά ανταποκρίνεται στις σημερινές απαιτήσεις της οικονομίας.
Δυστυχώς, όμως, η Κυβέρνηση επιμένει ανορθόδοξα να κάνει το δικό της, διότι είναι όμηρος των ιδεολογικών της συμπλεγμάτων του πρόσφατου παρελθόντος, αλλά και του αδιέξοδου γι’ αυτήν παρόντος. Η μερική αποκρατικοποίηση που επιχειρείται μέχρι σήμερα δεν λύνει το πρόβλημα, καθώς οι διοικήσεις των οργανισμών παραμένουν δέσμιες του κράτους που τις διορίζει και τις επιδοτεί και οι πολίτες είναι δέσμιοι της πολιτικής και της πρακτικής της Κυβέρνησης, που θέτει σε πρώτη προτεραιότητα το πολιτικό κόστος, αντί της αναγκαίας ανάπτυξης και προόδου.
Το πρόβλημα της οικονομίας είναι σαφές πολιτικό. Η οικονομία έχει ανάγκη από μία νέα πολιτική αποκρατικοποίησης, που δεν στηρίζεται στα ημίμετρα των μετοχοποιήσεων.
Πώς, λοιπόν, μπορεί να στηρίξει κανείς ένα νομοσχέδιο, του οποίου στόχος είναι να νομιμοποιήσει ουσιαστικά την αδιαφάνεια, όταν επί της ουσίας ούτε η Εθνική Αντιπροσωπεία γνωρίζει πώς η Κυβέρνηση διαπραγματεύεται τις δήθεν αποκρατικοποιήσεις, βάσει ποίων τηρουμένων χρονοδιαγραμμάτων και με ποιους στόχους και όταν δεν υπάρχει ανεξάρτητη διοικητική, αρχή που θα εγγυάται τη διαφάνεια των χειρισμών;
Εμείς, αγαπητοί συνάδελφοι, επιμένουμε στην απομυθοποίηση των δήθεν καλών προθέσεων και σας καλούμε να αντιληφθείτε ως Κυβέρνηση τα μηνύματα των καιρών.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο κύριος Νάκος.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΑΚΟΣ: Κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση και απέτυχε και θα αποτυγχάνει στον τομέα των αποκρατικοποιήσεων για τους εξής λόγους: Είναι δέσμια της ιδεοληψίας του παρελθόντος. Η πλειοψηφία των κυβερνητικών στελεχών, παρά τα περί του αντιθέτου επαγγελόμενα κατά καιρούς και παρά τις εξελίξεις, που απέδειξαν ότι το μοντέλο της κρατικής ποδηγέτησης της οικονομίας οδήγησε και οδηγεί σε αναπτυξιακά αδιέξοδα και σε υποβάθμιση, αρνείται να αποδεχθεί την πραγματικότητα.
Αποτέλεσμα αυτού είναι είτε οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις να αναβάλλονται επ’ αόριστον με διάφορες προφάσεις είτε να εφευρίσκονται υποκατάστατα αποκρατικοποιήσεων, τα οποία μάλιστα εμφανίζονται ως αναγκαίο κακό, με αποτέλεσμα να συναντούν ισχυρές αντιστάσεις, κυρίως από τους προσκείμενους στο κυβερνών κόμμα, οι οποίοι διατηρούν τα παλαιότερα αντανακλαστικά τους σχεδόν αναλλοίωτα.
Η Κυβέρνηση είναι επίσης δέσμια της στρατιάς των κομματικών κρατικοδίαιτων, οι οποίοι τη στηρίζουν και εκβιάζουν, είτε συνολικά είτε ατομικά, με αποτέλεσμα ουδείς σχεδόν να αναλαμβάνει την ευθύνη της στήριξης των οποιωνδήποτε, έστω και άτολμων, έστω και ανεπαρκών, μέτρων.
Στους παραπάνω λόγους οφείλεται η παρατηρούμενη πλήρης διάσταση απόψεων μεταξύ των Υπουργών Οικονομίας και Ανάπτυξης, οι οποίοι δηλώνουν, ο μεν ότι αναζητείται στρατηγικός επενδυτής π.χ. για τη ΔΕΗ, ο δε ότι αποκλείεται ο στρατηγικός επενδυτής και το μόνο που θα γίνει είναι μια διάθεση ενός 10% δια του Χρηματιστηρίου Αθηνών.
Ανάλογες διαμετρικά απόψεις έχουν κατατεθεί για την σε εξέλιξη ευρισκόμενη πώληση των Ελληνικών Πετρελαίων. Ο κ. Τσοχατζόπουλος προ ημερών στον Ασπρόπυργο δήλωσε ότι εγώ δεν θα αφήσω τα Ελληνικά Πετρέλαια να περιέλθουν στα χέρια ιδιώτη.
Το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει κανείς είναι ότι για τους παραπάνω λόγους η Κυβέρνηση δεν ξέρει τι θέλει, δεν έχει πολιτική. Τη σύγχυση επιτείνουν οι πιέσεις των ενδιαφερομένων, αυτών δηλαδή που προσδοκούν να αποκτήσουν τον έλεγχο ή μερίδιο των επιχειρήσεων.
Στις ελάχιστες περιπτώσεις που οι αποκρατικοποιήσεις προχώρησαν, κύριο χαρακτηριστικό τους ήταν η αδιαφάνεια και η μη διασφάλιση των συμφερόντων του δημοσίου. Τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά για παράδειγμα, η πώληση των οποίων συνοδεύτηκε από ζημιογόνες για το δημόσιο, φανερές και κρυφές, εκτός προκήρυξης συμβάσεις ανάθεσης κρατικών προμηθειών πολλαπλάσιας αξίας από την αξία της επιχείρησης.
Εδώ θα ήθελα να θυμίσω ότι πριν από λίγα χρόνια ο σημερινός Πρωθυπουργός διακήρυσσε προς κάθε κατεύθυνση ότι είναι στρατηγικής σημασίας και δεν πρόκειται να πουληθούν. Και φθάσαμε στο σημείο να πληρώνει το ελληνικό δημόσιο στους Γερμανούς για να αποκτήσουν τα ναυπηγεία.
Το Καζίνο της Πάρνηθας μια σκανδαλώδης προκήρυξη, η οποία απέκλεισε εβδομήντα ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις που είχαν εκδηλώσει αρχικά ενδιαφέρον, με αποτέλεσμα να μείνουν μόνο δύο και τελικά η κατακύρωση να δημιουργήσει πλήθος αναπάντητων ερωτηματικών. Αυτά είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα.
Στις υπόλοιπες και σοβαρότερες πιθανόν περιπτώσεις, ΔΕΗ, «Ελληνικά Πετρέλαια», ΔΕΠΑ, έχει εφαρμοστεί η μέθοδος των τμηματικών μετοχοποιήσεων η οποία δικαίως αποκλήθηκε υποκατάστατο των ιδιωτικοποιήσεων, μέθοδος η οποία το μόνο που επιτυγχάνει είναι η προσωρινή ανακούφιση από τα συνεχώς διογκούμενα ελλείμματα του δημοσίου και τίποτα περισσότερο. Κατά τα άλλα, η παθογένεια των δημοσίων επιχειρήσεων, όπως ο κομματισμός, η κακή διαχείριση, οι επιλογές με κριτήρια ξένα προς το συμφέρον της επιχείρησης, συμβατές με κάθε είδους συμφέρον προμηθευτών και κομματικών σκοπιμοτήτων διατηρούνται σε όλο τους το μεγαλείο. Έτσι όμως δημιουργείται η ψευδής εικόνα ότι κάτι γίνεται προς την κατεύθυνση της προσαρμογής, προς τις επιταγές της σύγχρονης οικονομικής πραγματικότητας και σε πολλούς εφησυχασμός με προφανείς δυσάρεστες συνέπειες. Έτσι όμως η απελευθέρωση των αγορών δεν προχωράει, έτσι δεν ενισχύεται ο ανταγωνισμός, έτσι δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη.
Το σχέδιο νόμου για τη χρυσή μετοχή, όπως καλείται η ειδική μετοχή, είναι προσπάθεια να αρθούν οι επιφυλάξεις και να καμφθούν οι αντιδράσεις που έχουν ως γενεσιουργό αιτία αυτά που προανέφερα, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι αυτό θα γίνει μια που η σειρά και το πλήθος των απαιτούμενων για την ενεργοποίηση του νόμου πολιτικών αποφάσεων είναι το ζητούμενο και δεν αρκεί το θεσμικό πλαίσιο το οποίο εισάγεται. Στην πραγματικότητα με το παρόν σχέδιο νόμου εξουσιοδοτούνται οι Υπουργοί Οικονομικών και Ανάπτυξης να καθορίσουν με υπουργικές αποφάσεις αυτό που η έλλειψη πολιτικής δεν επέτρεψε στην Κυβέρνηση να καθορίσει τα χρόνια που πέρασαν. Δηλαδή, να καθορίσουν τις επιχειρήσεις για τις οποίες θα απαιτείται συναίνεση του δημοσίου στη λήψη των αποφάσεων, να καθορίσουν ποιες είναι οι στρατηγικής σημασίας αποφάσεις, ποιο το προστατευόμενο αγαθό και κάτω από ποιες προϋποθέσεις θα επιτρέπεται η συναίνεση του δημοσίου. Στην πραγματικότητα, δηλαδή, το σχέδιο νόμου αποτελεί ομολογία ανυπαρξίας πολιτικής. Δηλαδή καταγράφονται οι αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν για να υπάρξει πολιτική.
Προσωπικά είμαι σύμφωνος στην έννοια της χρυσής μετοχής από την άποψη ότι για ορισμένες επιχειρήσεις το βέτο του δημοσίου πρέπει να υπάρχει, προκειμένου να μη δημιουργηθούν στρεβλώσεις στην αγορά, μονοπωλιακές καταστάσεις ή υπέρμετρη εξάρτηση από κέντρα του εξωτερικού, κυρίως όσον αφορά την ενεργειακή επάρκεια και θωράκιση της χώρας, αρκεί όμως να τηρηθεί το πνεύμα της χρυσής μετοχής και να μη γίνει όπως έγινε με την ΑΓΕΤ, παραδείγματος χάριν που η σύμβαση πώλησης της ΑΓΕΤ διατήρησε ένα ποσοστό ως ασφαλιστική δικλείδα του δημοσίου, κάποια όμως βραδιά αυτό το ποσοστό δόθηκε με πολύ απρόσεκτο τρόπο και αυτή τη στιγμή η ΑΓΕΤ έχει περιέλθει στα χέρια αυτών που ρυθμίζουν την αγορά, με αποτέλεσμα να αποτελεί πλέον κομμάτι μιας αυτοκρατορίας και έτσι η αυτοτελής ανάπτυξη της εταιρείας να τίθεται υπό τα συμφέροντα αυτών που έχουν πάρει την ΑΓΕΤ.
Θα ήθελα να κάνω μια μικρή μνεία για τις διατάξεις για τις τουριστικές επιχειρήσεις. Ο κύριος Υπουργός τηρεί δέσμευση που έδωσε σ’ αυτήν την Αίθουσα, για τις επιχειρήσεις οι οποίες μπορούν να ανεγείρουν ξενοδοχειακά συγκροτήματα κυρίως στις μεγάλες πόλεις, όπου η εξεύρεση των οικοπέδων είναι ιδιαίτερα δυσμενής. Το ζήτησε η Ένωση των Ξενοδόχων. Προφανώς υπάρχουν ενδιαφερόμενοι.
Όμως, κύριε Υπουργέ, σήμερα έχουμε 20 Αυγούστου. Το νομοσχέδιο στην καλύτερη των περιπτώσεων θα φύγει στο τέλος του μηνός για το Εθνικό Τυπογραφείο. Στις 15 Σεπτεμβρίου λήγει η προθεσμία υποβολής των αναπτυξιακών προτάσεων. Άρα λοιπόν, είναι απαραίτητο, ειδικά για να μπορέσουν να χτιστούν καταλύματα που είναι απαραίτητα για τις ολυμπιακές πόλεις, να δοθεί μια παράταση υποβολής ένα μήνα από τη δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ούτως ώστε να μπορέσουν να υποβάλουν τα επενδυτικά τους σχέδια.
Θα ήθελα, επίσης, να μιλήσω για το θέμα της προώθησης των επενδύσεων. Γιατί αυτή η διαφορά με τα 3 δισεκατομμύρια για τους Έλληνες και 1 δισεκατομμύριο, όταν το 50% είναι ξένα κεφάλαια; Δεν θέλουμε να γίνουν επενδύσεις; Δηλαδή ο Έλληνας πρέπει να αντιμετωπίζεται με άλλο τρόπο; Ποιά είναι η σημαντικότερη αιτία της παρατηρούμενης αποεπένδυσης, κύριε Υπουργέ; Είναι η σωρεία των αντικινήτρων. Αν πάρετε και δείτε τη γραφειοκρατία που υπάρχει, όσοι έχουν μικρές επιδοτήσεις αρνούνται να μπουν σ’ αυτήν τη διαδικασία. Υπάρχουν αλληλοσυγκρουόμενες διατάξεις, κυκεώνας χαρτιών για την υπαγωγή στις διατάξεις του αναπτυξιακού νόμου, έλλειψη συνεννόησης. Η επιτροπή βγάζει απόφαση ότι απορρίπτεται, γιατί λείπει το τάδε χαρτί. Θα βοηθήσει στο ξεπέρασμα της γραφειοκρατίας η επιτροπή αυτή; Αντί να υπάρξει απλοποίηση των διαδικασιών για όλους, υποτίθεται ότι συστήνεται μια επιτροπή υπό την προεδρεία σας η οποία θα προωθήσει αυτές τις επενδύσεις;
Αυτές οι διατάξεις ουσιαστικά αποτελούν ομολογία αδυναμίας της Κυβέρνησης να άρει τα υφιστάμενα αντικίνητρα και να εκσυγχρονίσει το πλέγμα των δυσκολιών. Η επένδυση του ενός δισεκατομμυρίου είναι μια μικρομεσαία επένδυση, είναι το όριο. Η μικρομεσαία αυτή επένδυση δημιουργεί τις θέσεις εργασίας. Είναι μια πολύ καλή επένδυση, αλλά είναι το μέγεθος, κύριοι συνάδελφοι, που δημιουργεί θέσεις εργασίας. Αν δείτε την επένδυση αναλογικά με τις θέσεις εργασίας που δημιουργούνται, δεν δημιουργούν θέσεις εργασίας οι πολύ μεγάλες επενδύσεις, αλλά η πληθώρα μικρών επενδύσεων.
Γι’ αυτούς τους λόγους δεν είναι δυνατόν να υποστηρίξω το παρόν σχέδιο νόμου. Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο κύριος Υπουργός.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα τίθεται ενώπιον της Εθνικής Αντιπροσωπείας ένα νέο νομοθετικό πλαίσιο που αφορά την πολιτική των αποκρατικοποιήσεων. Η πολιτική των αποκρατικοποιήσεων έχει πλέον αναχθεί σ’ όλα τα αναπτυγμένα κράτη και στη χώρα μας ως βασικό εργαλείο διαρθρωτικής πολιτικής, έτσι ώστε να διευκολύνει τις επενδύσεις, να προσελκύσει ξένα κεφάλαια, να διαμορφώσει νέες θέσεις εργασίας και νέες ευκαιρίες επιχειρηματικής δραστηριότητας, ενώ αναμένεται με τη προώθηση αυτής της πολιτικής να δημιουργηθούν πιο ανταγωνιστικές συνθήκες στην οικονομία, έτσι ώστε τελικά να μεγιστοποιηθεί το όφελος του καταναλωτή και να μπορεί ο πολίτης να επιλέγει μεταξύ περισσοτέρων προσφερομένων προϊόντων και υπηρεσιών και να έχει τη δυνατότητα να τις προμηθεύεται σε μεγαλύτερες ποσότητες, γιατί θα είναι φθηνότερες από αυτές που θα ήταν σε καθεστώς μονοπωλίου.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΡΕΤΤΟΣ)
Στη χώρα μας η πολιτική των αποκρατικοποιήσεων είναι σχετικά ένα πρόσφατο ρεύμα στην οικονομική πολιτική, διότι έχουν μεσολαβήσει οι δεκαετίες του 1970 και του 1980, στη διάρκεια των οποίων επικρατούσε στο πολιτικό στερέωμα της χώρας μία αντίληψη, η οποία θεοποιούσε και υπερεκτιμούσε το ρόλο που μπορεί να παίξει το κράτος στις επιχειρήσεις.
Είδαμε έτσι στα τέλη της δεκαετίας του 1970 από το τότε κυβερνόν κόμμα της Νέας Δημοκρατίας να γίνεται μαζικό κύμα κρατικοποιήσεων, το οποίο οδήγησε πολλές ιδιωτικές επιχειρήσεις στην περιοχή της κρατικής δραστηριότητας. Μία αντίληψη, η οποία δεν ανετράπη τα επόμενα χρόνια, με αποτέλεσμα η ελληνική οικονομία στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και στις αρχές της δεκαετίας του 1990 να χαρακτηρίζεται από μία υπέρμετρη παρουσία του κράτους στην επιχειρηματική δραστηριότητα. Όταν άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είχαν ήδη ξεκινήσει με γοργά βήματα την πολιτική αποκρατικοποιήσεων, εμείς ακόμα είχαμε μία οικονομία, η οποία κατά το 60% ή το 70% ήταν υπόθεση του κράτους και της κρατικής δραστηριότητας.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 επιχειρήθηκε να αναστραφεί αυτό το ρεύμα της κρατικίστικης πολιτικής και να εισαχθούν στοιχεία ιδιωτικοποιήσεων και αποκρατικοποιήσεων στην οικονομική πολιτική. Διαμορφώθηκε τότε ένα νομοθετικό πλαίσιο, το οποίο για τα μέτρα της εποχής εκείνης ήταν ικανοποιητικό. Δυστυχώς όμως, αυτό το νομοθετικό πλαίσιο που διαμορφώθηκε με το ν. 2000 του 1991, το ανέτρεψε μία πολιτική που εφαρμόστηκε. Διότι η πολιτική των αποκρατικοποιήσεων της Νέας Δημοκρατίας προ δεκαετίας ήταν μία πολιτική κατεδάφισης της οικονομίας. Είδαμε έτσι να χρησιμοποιούνται οι αποκρατικοποιήσεις προ δεκαετίας για να επιφέρουν σημαντικές απολύσεις εργαζομένων. Είδαμε στο όνομα ιδιωτικοποιήσεων και αποκρατικοποιήσεων να κλείνουν επιχειρήσεις.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Ποια δηλαδή αποκρατικοποίηση;
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Είδαμε προσπάθειες -οι οποίες ευτυχώς απέτυχαν- να εκχωρηθούν πολύτιμες ανερχόμενες δημόσιες επιχειρήσεις σε στρατηγικούς επενδυτές, πριν αυτές οι επιχειρήσεις να έχουν τη δυνατότητα να αναπτυχθούν στα νέα πεδία των τεχνολογιών που επέτρεπαν οι συνθήκες. Είδαμε επίσης παρωδίες αποκρατικοποιήσεων σε τομείς, όπως είναι οι αστικές συγκοινωνίες, που ακόμα και τα πιο ακραία νεοφιλελεύθερα καθεστώτα οπουδήποτε στον κόσμο ούτε καν είχαν επιχειρήσει να εφαρμόσουν.
Με την τραυματική εμπειρία των αποκρατικοποιήσεων της περιόδου 1990-1993 όχι μόνο δεν αξιοποιήθηκαν οι θετικές κατευθύνσεις του νομοθετικού πλαισίου που η ίδια η Νέα Δημοκρατία είχε δημιουργήσει, αλλά δημιουργήθηκε ένα κλίμα καχυποψίας, επιφύλαξης και εχθρότητας και στους εργαζόμενους αλλά και σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία για το τι πραγματικά χρησιμεύουν οι αποκρατικοποιήσεις.
Έτσι, την περίοδο που όλα τα ευρωπαϊκά κράτη προχωρούσαν και έκαναν διαρθρωτικές τομές και αλλαγές και δημιουργούσαν νέες επιχειρήσεις, εμείς είχαμε διαμορφώσει ένα πλαίσιο εχθρότητας και καχυποψίας απέναντι στις αποκρατικοποιήσεις. Χρειάστηκε να αλλάξει ριζικά αυτή η λογική και αυτή η πολιτική.
Η πολιτική αποκρατικοποιήσεων που άρχισε να εφαρμόζεται από το 1994 μέχρι σήμερα, είναι μία πολιτική που χρησιμοποιεί τις αποκρατικοποιήσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις ως εργαλείο ανάπτυξης και απασχόλησης, σε πλήρη αντίθεση με τη χρήση αυτής της πολιτικής ως αντεργατικού μηχανισμού, έτσι ώστε να πληγούν κεκτημένα δικαιώματα και να αφαιρεθούν θέσεις εργασίας.
Πιστεύω λοιπόν ότι ακολουθώντας συγκεκριμένες αρχές και πρακτικές, καταφέραμε να εντάξουμε την πολιτική αποκρατικοποιήσεων στα διαρθρωτικά εργαλεία της πολιτικής μας και με τον τρόπο αυτόν να επιταχύνουμε, όχι μόνο την ανταγωνιστικότητα και το ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, αλλά ταυτόχρονα να διευκολύνουμε και να επιταχύνουμε τη διαδικασία ονομαστικής και πραγματικής σύγκλισης προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Επτά είναι οι αρχές που χαρακτηρίζουν τη δική μας πολιτική αποκρατικοποιήσεων και την ξεχωρίζουν πλήρως από την πολιτική της συντηρητικής παράταξης στον ίδιο τομέα.
Πρώτα από όλα εμείς ξεκινήσαμε με τη σταδιακή αποκρατικοποίηση, ιδιαιτέρως των μεγάλων ΔΕΚΟ, όπου ακόμα και σήμερα πιστεύουμε ότι πρέπει να διατηρείται στο δημόσιο ποσοστό, τουλάχιστον 35%, γιατί μόνο έτσι, με μια ισχυρή παρουσία του δημοσίου και με τη δυνατότητα επιλογής της διεύθυνσης του management όπως λέγεται, μπορούν να εγγυηθούν οι παρεχόμενες υπηρεσίες προς το κοινωνικό σύνολο.
Έτσι, είδαμε τις μετοχοποιήσεις του ΟΤΕ, της ΔΕΗ και μιας σειράς άλλων μεγάλων ελληνικών επιχειρήσεων να είναι άκρως επιτυχείς, να δίνουν δυνατότητα στις δημόσιες επιχειρήσεις να εμφανίζονται στις διεθνείς αγορές και να εισάγουν συστήματα ανάλυσης και εποπτείας, τα οποία ουδέποτε είχαν γνωρίσει μέχρι τότε.
Η δεύτερη αρχή την οποία ακολουθούμε, είναι η αρχή των στρατηγικών συμμαχιών, ιδιαίτερα σε εκείνες τις επιχειρήσεις, όπως είναι, για παράδειγμα, οι επιχειρήσεις του ενεργειακού τομέα, οι οποίες επιβάλλουν την ανάπτυξη δραστηριοτήτων στο εξωτερικό. Έτσι, πιστεύουμε ότι δίνουμε μια σημαντική ευκαιρία στις μεγάλες και ισχυρές ελληνικές επιχειρήσεις να διαδραματίσουν ένα κρίσιμο ρόλο με τη συμμετοχή ιδιωτικών κεφαλαίων, όχι μόνο στην ελληνική οικονομία, αλλά και στη διεθνή οικονομία και ιδιαίτερα στον περίγυρό μας.
Σήμερα είναι αδιανόητο να μιλά κανείς για τηλεπικοινωνιακές στρατηγικές οποιασδήποτε επιχείρησης στα Βαλκάνια και γενικότερα στη Νότια Ευρώπη, χωρίς να λαμβάνει σοβαρά υπόψη τον Ο.Τ.Ε. Αύριο θα είναι αδιανόητο να μιλά κανείς για στρατηγική ανάπτυξης του ηλεκτρισμού χωρίς να λαμβάνει υπόψη του τη ΔΕΗ. Είναι αδιανόητο να μιλά κανείς για ανάπτυξη στον τομέα του πετρελαίου, χωρίς να λαμβάνει υπόψη του την παρουσία των ΕΛ.ΠΕ κ.ο.κ. Όλα αυτά τα πετύχαμε επειδή ακριβώς η πολιτική μας των αποκρατικοποιήσεων στόχευε πρώτα από όλα στην ενίσχυση των ίδιων των επιχειρήσεων, για να αναπτυχθούν περαιτέρω με επενδύσεις και με την υλοποίηση σύγχρονων επιχειρηματικών σχεδίων.
Τρίτον, επιχειρήσεις μη στρατηγικού χαρακτήρα, οι οποίες μπορούσαν να δουλέψουν σε άκρως ανταγωνιστικά πλαίσια, αποκρατικοποιήθηκαν πλήρως. Έτσι είδαμε πρόσφατα την πώληση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, την πώληση του Καζίνο της Πάρνηθας και μιας σειράς άλλων επιχειρήσεων, οι οποίες πλέον θα λειτουργούν υπό ιδιωτική διεύθυνση και με ιδιωτικά επιχειρηματικά κριτήρια.
Η τέταρτη αρχή την οποία εφαρμόζουμε στην πολιτική των αποκρατικοποιήσεων, είναι ότι παραμένει αυστηρά το δημόσιο μονοπώλιο και η δημόσια ιδιοκτησία 100% για εκείνες τις δημόσιες επιχειρήσεις που αποτελούν φυσικά μονοπώλια, όπως είναι για παράδειγμα τα δίκτυα, διότι όταν σε ένα φυσικό μονοπώλιο βάλεις έναν ιδιώτη ιδιοκτήτη, τότε η αξιοποίηση αυτού του μονοπωλίου θα είναι κατά πάσα πιθανότητα σε βάρος των καταναλωτών και σε βάρος της επέκτασης αυτών των δικτύων.
Έτσι, βλέπουμε, για παράδειγμα, ότι το δίκτυο διανομής της ηλεκτρικής ενέργειας, το δίκτυο της τηλεφωνίας κ.ο.κ παραμένουν αυστηρά στο δημόσιο έλεγχο, διότι εμείς, κυρίες και κύριοι, σε αντίθεση με αυτά τα οποία ακούσαμε προηγουμένως από τους Βουλευτές της Αντιπολίτευσης, πιστεύουμε στην ελεύθερη αγορά, αλλά δεν πιστεύουμε στην ασύδοτη αγορά, γιατί και η ελεύθερη αγορά για να λειτουργεί αποτελεσματικά και προς όφελος της οικονομίας και των καταναλωτών πρέπει να έχει κανόνες. Και οι κανόνες αυτοί ορίζουν ότι πρέπει να γίνεται ιδιωτικοποίηση και αποκρατικοποίηση εκεί που μπορεί να υπάρχει ανταγωνισμός.
Έτσι, αποφύγαμε και θα αποφύγουμε την αντικατάσταση ενός δημοσίου μονοπωλίου από ένα ιδιωτικό μονοπώλιο. Ιδιωτικοποιήσεις και αποκρατικοποιήσεις γίνονται μόνο εφόσον διασφαλίζονται όροι ανταγωνιστικής λειτουργίας των νεοεισερχόμενων επιχειρήσεων.
Η έκτη αρχή είναι ότι σε όλες τις ιδιωτικοποιήσεις, όχι μόνο διατηρούμε, αλλά επαυξάνουμε και τις θέσεις απασχόλησης.
Τέλος, η έβδομη αρχή είναι ότι όλες αυτές οι πράξεις ιδιωτικοποίησης γίνονται με τη συμμετοχή των εργαζομένων, ιδιαίτερα μέσω της διανομής μετοχών, αλλά και της συμμετοχής τους στις αποφάσεις των διοικήσεων.
Πιστεύω ότι με τον τρόπο αυτό έχουμε διαμορφώσει την πολιτική των αποκρατικοποιήσεων ως ένα απαραίτητο διαρθρωτικό εργαλείο σε ένα νέο περιβάλλον οικονομικής πολιτικής. Σε συνδυασμό με το νόμο της επιχειρηματικότητας τον οποίο πρόσφατα ψηφίσαμε, σε συνδυασμό με την εισαγωγή των διεθνών λογιστικών προτύπων που θα ισχύσουν από 1ης Ιανουαρίου του επόμενου έτους, όπως επίσης και με την εισαγωγή νέων συστημάτων λογιστικής εποπτείας των επιχειρήσεων, έτσι ώστε να αποφεύγουμε τα σκάνδαλα που εμφανίζονται σε άλλες οικονομίες αλλά όχι στη δική μας, πιστεύουμε ότι διαμορφώνουμε ένα ριζικά νέο περιβάλλον οικονομικής πολιτικής, το οποίο είναι το πρέπον για να δώσει την ώθηση ανταγωνιστικότητας και προόδου στην ελληνική οικονομία μέσα στην ευρωζώνη.
Κυρίες και κύριοι, οι αποκρατικοποιήσεις για μας, όπως ανέφερα, υπακούνε σε αυτές τις επτά βασικές αρχές. Και γι’ αυτό ακριβώς και αυτές που έγιναν πρόσφατα και αυτές οι οποίες βρίσκονται σε εξέλιξη, θα αποτελέσουν μία ισχυρή τόνωση της ελληνικής οικονομίας.
Στο διάστημα των τελευταίων μηνών ολοκληρώθηκαν πλήρως εννέα σημαντικές αποκρατικοποιήσεις, όπως για παράδειγμα, η μετοχοποίηση της ΔΕΗ και η εισαγωγή της στις διεθνείς αγορές, η πώληση του πακέτου 8% των μετοχών του ΟΤΕ, η πώληση της ΕΤΒΑ, η ιδιωτικοποίηση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, το Καζίνο Πάρνηθας –και εδώ με την ευκαιρία αυτή θέλω να διαψεύσω την οποιαδήποτε προοπτική ή πιθανότητα δεύτερης άδειας στην Αττική-, η ιδιωτικοποίηση των μαρινών, των πλαζ, της Εμπορικής Τράπεζας και του ΟΠΑΠ.
Οι αποκρατικοποιήσεις αυτές, που έχουν ολοκληρωθεί, έχουν διαμορφώσει ήδη ένα πολύ διαφορετικό και πολύ θετικό κλίμα για την ελληνική οικονομία, ενώ ταυτόχρονα βρίσκονται σε εξέλιξη έντεκα άλλες ιδιωτικοποιήσεις, οι οποίες αναμένεται να ολοκληρωθούν μέχρι τέλος του έτους. Αυτές είναι οι εξής: η αποκρατικοποίηση των Ελληνικών Πετρελαίων, για την οποία προχωρούν οι διαπραγματεύσεις, η περαιτέρω μετοχοποίηση της ΔΕΗ έως 15%, όπως αποφασίστηκε σήμερα, που θα γίνει μέχρι το τέλος του έτους, ο στρατηγικός επενδυτής στη Δημόσια Εταιρεία Φυσικού Αερίου, τη ΔΕΠΑ, η πώληση των ΚΑΕ από την Αγροτική Τράπεζα σε ιδιώτες, η ιδιωτικοποίηση των θυγατρικών της Ολυμπιακής Αεροπορίας, η στρατηγική συμφωνία που συνάπτουν τα Ελληνικά Ταχυδρομεία με τα αντίστοιχα Γαλλικά Ταχυδρομεία, η πλήρης ιδιωτικοποίηση του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών, η μετοχοποίηση του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς, της Εταιρείας Τουριστικών Ακινήτων, των Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων της Αγροτικής Τράπεζας, όπως επίσης και η μετοχοποίηση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου.
Όλα αυτά, κυρίες και κύριοι, συνθέτουν ένα συστηματικό και συνεκτικό πλαίσιο αποκρατικοποιήσεων, το οποίο αναμένεται να αποφέρει έσοδα στο ελληνικό δημόσιο άνω του ενός τρισεκατομμυρίου δραχμών, δηλαδή σε ποσοστό, το οποίο θα εγγίζει 2,5% περίπου του εθνικού εισοδήματος, διαμορφώνοντας έτσι μία από τις πιο εκτεταμένες πολιτικές αποκρατικοποιήσεων που συντελούνται σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πράγμα το οποίο θα επιτρέψει και στις δημόσιες επιχειρήσεις να ενισχύσουν το επενδυτικό τους πρόγραμμα, αλλά και στο δημόσιο χρέος να ελαφρυνθεί και να διαμορφώσει έτσι πολύ πιο άνετες συνθήκες για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και την αποκλιμάκωση του κόστους χρήματος.
Υπάρχει ένα θέμα, το οποίο αφορά την ειδική μετοχή, για το οποίο έγινε πολλή συζήτηση. Κυρίες και κύριοι, η ειδική μετοχή είναι ένα προνόμιο, το οποίο θέλει να διατηρήσει το ελληνικό δημόσιο στις αποκρατικοποιούμενες επιχειρήσεις, προκειμένου και μόνο, να το χρησιμοποιήσει όταν θέλει να διασφαλίσει ζωτικής σημασίας υπηρεσίες και παροχή προϊόντων.
Έχει ακουστεί και έχει γραφτεί στον Τύπο ότι η χρήση της ειδικής μετοχής είναι δήθεν παράνομη. Αυτό δεν αληθεύει. Είναι παράνομη η κατάχρηση της ειδικής μετοχής, όταν επιχειρείται να γίνεται από ορισμένες κυβερνήσεις με στόχο την κρατική ενίσχυση των επιχειρήσεων αυτών με προκάλυμμα την ειδική μετοχή. Γι’ αυτό έχουν πάει αρκετές υποθέσεις στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, το οποίο έχει αποφανθεί αναλόγως. Υπάρχουν άλλες περιπτώσεις, όπου το καθεστώς της ειδικής μετοχής έχει εγκριθεί και άλλες περιπτώσεις, όπου η έμμεση κρατική ενίσχυση που εδίδετο με το προκάλυμμα της ειδικής μετοχής έχει κριθεί παράνομη, σύμφωνα με τους νόμους του ανταγωνισμού που πρέπει να επικρατούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Κατά συνέπεια δεν υπάρχει κανένα θέμα μη νομιμότητος της ειδικής μετοχής. Η ειδική μετοχή σε ορισμένες περιπτώσεις που αξίζει να χρησιμοποιηθεί, θα έχει στόχο τη διασφάλιση της παροχής υπηρεσιών υψηλής κοινωνικής σημασίας και προτεραιότητος.
Πιστεύουμε με λίγα λόγια, κυρίες και κύριοι, ότι το νέο πλαίσιο αποκρατικοποιήσεων το οποίο εισάγει αυτός ο νόμος αξιοποιώντας φυσικά όλα τα θετικά σημεία τα οποία είχε και το παλαιότερο νομοθετικό πλαίσιο του 1991, αλλά και τα οποιαδήποτε θετικά σημεία είχαν αναπτυχθεί κατά τη συζήτηση πρότασης νόμου της Αντιπολίτευσης τα προηγούμενα χρόνια, διαμορφώνει ένα νέο πλαίσιο με περισσότερη διαφάνεια, ταχύτερες διαδικασίες και καλύτερο αποτέλεσμα σε μία κρίσιμη στιγμή διαρθρωτικής προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας προς τις απαιτήσεις της ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στο χρονικό διάστημα το οποίο απομένει, θα αναφερθώ και σε ορισμένα άλλα κρίσιμα άρθρα, τα οποία περιέχει το εν λόγω νομοσχέδιο. Πιο συγκεκριμένα, θα αναφερθώ στο άρθρο 14, το οποίο αφορά τη ρύθμιση θεμάτων πνευματικών δικαιωμάτων.
Με το άρθρο αυτό, κυρίες και κύριοι, για πρώτη φορά η ελληνική πολιτεία καθορίζει με ένα ρητό και λυσιτελή τρόπο τα πνευματικά δικαιώματα και πώς αυτά θα πρέπει να απονέμονται με μία συγκεκριμένη αποτελεσματική διαδικασία στους πνευματικούς δημιουργούς.
Φαινομενικώς βεβαίως υπήρχε μία νομοθετική ρύθμιση και ένα παλαιότερο νομοσχέδιο το οποίο είχε φέρει το 1993, αν δε με απατά η μνήμη μου, η Νέα Δημοκρατία το οποίο όμως ουδέποτε εφαρμόστηκε, διότι ουδέποτε εξεδόθησαν τα προεδρικά διατάγματα τα οποία θα περιέγραφαν τους όρους εξειδίκευσης αυτής της ρύθμισης.
Το άρθρο 14 έρχεται να καλύψει ένα κενό που υπάρχει στη χώρα μας και θεσπίζει ένα τέλος, ένα κοινωνικό φόρο στους αγοραστές εξαρτημάτων νέας τεχνολογίας, τα οποία μπορεί να χρησιμοποιηθούν στην αναπαραγωγή πνευματικών έργων και κατανέμει το ποσό αυτό στους εκπροσώπους των πνευματικών δημιουργών. Εδώ πρέπει να προσέξουμε ορισμένα σημεία.
Πρώτα απ΄ όλα δεν χρειάζεται να υπάρχει τέτοιο τέλος στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, διότι δεν υπάρχει σε καμία άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και στην Ελλάδα επειδή θέλουμε να αναπτύξουμε την κοινωνία της πληροφορίας δεν μπορούμε να έχουμε μία αγορά ηλεκτρονικών υπολογιστών, η οποία θα είναι επαχθέστερη για τον έλληνα καταναλωτή, για το δημοτικό σχολείο που παίρνει υπολογιστή, για το νοσοκομείο που αγοράζει υπολογιστή, για την οικογένεια που αγοράζει υπολογιστή για το παιδί της απ’ ό,τι είναι στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε καμία χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν επιβάλλεται τέλος κατά την αγορά ηλεκτρονικών υπολογιστών και εκτυπωτών.
Επιβάλλουμε τέλος στα εξαρτήματα τα οποία συνοδεύουν τον ηλεκτρονικό υπολογιστή. Όπως επίσης επιβάλλουμε και τέλος κατά την αγορά και χρήση του φωτοτυπικού χαρτιού, καθώς και στους λεγόμενους scanner. Τα τέλη αυτά τα οποία επιβάλλονται είναι από τα υψηλότερα που ισχύουν γι’ αυτά τα μηχανήματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Συνήθως οι άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν μικρότερη επιβάρυνση και σ’ αυτά τα μηχανήματα. Και όσον αφορά την επιβάρυνση των scanners, τελευταία επιβλήθηκε στη Γερμανία κατόπιν δικαστικών αποφάσεων.
Πιστεύω λοιπόν ότι δεν υπάρχει κανείς απολύτως λόγος να επιβαρύνουμε εμείς την αγορά ηλεκτρονικών υπολογιστών περισσότερο απ’ ό,τι κάνουν όλες οι άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Υπάρχει ένα θέμα όμως εδώ, γιατί αφαιρείται και το 2% αναδρομικά. Μα απλούστατα, διότι ουδέποτε εισπράχθηκε. Πώς θα εισπραχθεί το 2% από το 1993 μέχρι σήμερα; Θα πάμε πίσω σ’ αυτούς που αγόρασαν ηλεκτρονικούς υπολογιστές και θα τους ξαναζητήσουμε το 2%; Αυτό δεν γίνεται. Αυτό το πληρώνει ο καταναλωτής και όχι η επιχείρηση του υπολογιστή, διότι δεν κάνει την αναπαραγωγή η επιχείρηση. Την αναπαραγωγή ενδεχομένως την κάνει ο χρήστης, ο αγοραστής του ηλεκτρονικού υπολογιστή.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ: Ποιοι είναι οι αγοραστές; Αυτοί που τα αγόρασαν τα πλήρωσαν.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Όχι δεν τα πλήρωσαν. Ουδέποτε εισπράχθηκε αυτός ο φόρος, διότι ουδέποτε δημοσιεύτηκε το προεδρικό διάταγμα και η εγκύκλιος που θα καθορίζει τους όρους είσπραξης. Άρα όποιος υποστηρίζει σ’ αυτήν την Αίθουσα να καταβληθεί το αναδρομικό 2%, από πού θα το εισπράξει; Από τις οικογένειες, τα δημοτικά σχολεία, τα νοσοκομεία και τις επιχειρήσεις που αγόρασαν ηλεκτρονικούς υπολογιστές τα δέκα τελευταία χρόνια;
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Απ’ αυτούς που παρανόμησαν.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Θα πάμε και θα τους ξαναπούμε «ελάτε να μας ξαναπληρώσετε»;
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΙΠΕΡΓΙΑΣ: Τη μισή Ελλάδα την έχουν στα δικαστήρια με το θέμα αυτό.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Πιστεύω ότι σ’ αυτό το θέμα πρέπει να δείξουμε μια πρακτικότητα και μία αποτελεσματικότητα. Δεν υπάρχει κανείς απολύτως λόγος να εμποδίσουμε την ανάπτυξη της κοινωνίας της πληροφορίας.
Με το άρθρο αυτό θεσπίζεται με λυσιτέλεια και αποτελεσματικότητα, όπως είπα πριν, για πρώτη φορά η κατοχύρωση των πνευματικών δικαιωμάτων των δημιουργών εκεί που πρέπει, στα μηχανήματα αναπαραγωγής.
Και μην πει κανείς σ’ αυτήν την Αίθουσα ότι ήταν δυνατόν κάποιος και μάλιστα σε βασική κλίμακα, να αναπαράγει δημιουργίες εικόνας και ήχου με ηλεκτρονικούς υπολογιστές τεχνολογίας του 1993. Αυτές είναι τεχνολογίες οι οποίες έχουν ανακαλυφθεί το τελευταίο διάστημα. Δεν γινόταν πρακτικά με τους υπολογιστές του 1993, 1994 και εντεύθεν.
Πιστεύω ότι σ’ αυτό το μέγα θέμα –γιατί είναι ένα μέγα διεθνές θέμα η κατοχύρωση των πνευματικών δικαιωμάτων- πρέπει να είμαστε πρακτικοί και απλοί και να έχουμε αποτέλεσμα. Πρέπει, κυρίες και κύριοι, να αποφύγουμε τα παράδοξα και τα περίεργα, τα υπερβολικά παράδοξα και τα υπερβολικά περίεργα, τα οποία βλέπουμε να γίνονται σε ορισμένες περιπτώσεις. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως και από ορισμένους Βουλευτές, δεν μπορεί η διάδοση της πληροφορίας να υπόκειται σε ένα καθεστώς, όπου ελέγχονται τα πάντα, τα ραδιόφωνα στα καφενεία, οι τηλεοράσεις στα ξενοδοχεία και οτιδήποτε στο όνομα δήθεν της πνευματικής δημιουργίας. Πιστεύω ότι πρέπει να έχουμε διατάξεις κατοχύρωσης των πνευματικών δικαιωμάτων οι οποίες λειτουργούν, εφαρμόζονται και αποδίδουν από εκεί που πρέπει, σ’ αυτούς που πρέπει.
Τέλος, θα ήθελα να κάνω μια αναφορά σε δύο άλλα άρθρα.
Το άρθρο 12 αφορά την προώθηση των επενδύσεων με τη δημιουργία μιας διυπουργικής επιτροπής γενικών γραμματέων. Είναι μία διαδικασία η οποία ήδη έχει αποδώσει πολλά και σημαντικά αποτελέσματα και έχει κάνει επενδύσεις, που λίμναζαν επί χρόνια, να λάβουν την άδεια πραγματοποίησης και να βρίσκονται σήμερα σε ένα θετικό στάδιο εξέλιξης. Άρα, αυτή η διαδικασία που συντέμνει τις διαδικασίες αδειοδότησης, είναι μία διαδικασία που περιμένουμε να φέρει περισσότερες επενδύσεις και από το εξωτερικό και από τη χώρα μας.
Τέλος, είναι σημαντικό και το άρθρο 15, το οποίο επιτρέπει επιτέλους τη δημιουργία τουριστικών επενδύσεων σε μισθωμένα οικόπεδα. Και η κατάλληλη προθεσμία, η οποία θα δοθεί για την υποβολή τους, είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει στην πραγματοποίηση περισσότερων τουριστικών επενδύσεων.
Με λίγα λόγια όλο το νομοσχέδιο διαπνέεται από την αρχή της διαφάνειας, της μεγαλύτερης αποτελεσματικότητας και της επιτάχυνσης των διαδικασιών σε μία κρίσιμη εποχή, όπου η ελληνική οικονομία χρειάζεται να προσελκύσει περισσότερα κεφάλαια, να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητά της και να αυξήσει την απασχόληση. Γι’ αυτό το λόγο, είμαι βέβαιος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι θα τύχει της υπερψήφισής σας.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Παυλόπουλος έχει το λόγο.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριοι συνάδελφοι, ο Υπουργός υπερασπιζόμενος το σχέδιο νόμου που συζητούμε σήμερα, μου θύμισε την περίφημη ρήση του Εμμανουήλ Ροΐδη στην Πάπισσα Ιωάννα για τους φραγκισκανούς μοναχούς. Ξέρετε ότι το χαρακτηριστικό τους, σύμφωνα με τον Εμμανουήλ Ροϊδη, ήταν ότι κατά τη μεγάλη σαρακοστή βάπτιζαν το κρέας ψάρι για να μπορούν να το τρώγουν και να μην αμαρτάνουν;
Όταν ακούει κανείς τον κ. Χριστοδουλάκη να μιλάει για το ΠΑΣΟΚ ως υπέρμαχο ιδιωτικοποιήσεων, υπέρμαχο απελευθέρωσης του δημόσιου τομέα, υπέρμαχο φιλελεύθερων επιλογών με κοινωνικό πρόσωπο, τότε δεν μπορεί μοιραία παρά να γυρίσει στο παρελθόν και να θυμίσει στον κ. Χριστοδουλάκη ορισμένα πράγματα. Διότι ή παραχαράσσει την πολιτική πραγματικότητα ή την αγνοεί. Και τα δύο για έναν Υπουργό που θέλει ο Πρωθυπουργός να τον εμφανίζει ως τσάρο της οικονομίας, είναι απαράδεκτο.
Θα θυμίσω λοιπόν στον κ. Χριστοδουλάκη ορισμένα πράγματα για το πώς φθάσαμε στο σχέδιο νόμου που συζητούμε σήμερα.
Κύριοι συνάδελφοι, το παρόν σχέδιο νόμου είναι βασικό και χαρακτηριστικό δείγμα αντιφατικότητας, ανευθυνότητας, κομματικής γραφειοκρατίας και αδιαφάνειας. Απ’ αυτό το νομοσχέδιο τεκμαίρεται πρώτον, η αδυναμία του ΠΑΣΟΚ να κάνει ιδιωτικοποιήσεις και αποκρατικοποιήσεις για το μέλλον. Αλλά και η τεράστια ευθύνη για το γεγονός ότι έχουμε φθάσει εδώ που φθάσαμε την οικονομία εξ’ αιτίας του ότι ουδεμία αποκρατικοποίηση ή ιδιωτικοποίηση έγινε κατά τρόπο ο οποίος είναι σύμφωνος με τις απαιτήσεις που υπάρχουν για να διαμορφωθεί ουσιαστική σύγκλιση. Γι’ αυτό έχουμε μείνει στις ονομαστικές συγκλίσεις, γι’ αυτό έχουμε μείνει στα τεράστια ελλείμματα, γι’ αυτό έχουμε μείνει στη δημιουργική λογιστική, γι’ αυτό ακριβώς δεν μειώνεται ο δημόσιος τομέας, γι’ αυτό το δημόσιο χρέος παραμένει αυτό που έχουμε σήμερα.
Αλλά σας είπα ότι είναι ανάγκη να γυρίσω λίγο στο παρελθόν και να θυμίσω στον κ. Χριστοδουλάκη, ποια είναι η πραγματικότητα στην ελληνική κοινωνία και στην ελληνική πολιτική ζωή.
Έτος 1991. Ο ν. 2000 ψηφίστηκε μέσα σ’ αυτή την Αίθουσα από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με έναν Βουλευτή πλειοψηφία. Είπα στον κύριο Υπουργό όταν συζητάγαμε εδώ ότι έκανα τον κόπο να δω τα Πρακτικά που καταγράφουν την εποχή εκείνη. Πρέπει να δει κανείς τι έλεγε το ΠΑΣΟΚ σ’ αυτή την Αίθουσα. Πρώτον, μιλούσε για «ξεπούλημα του εθνικού πλούτου».
Δεύτερον, έλεγε ότι δεσμεύεται να καταργήσει αμέσως αυτό το νόμο. Τρίτον, έφθανε στο σημείο να θέσει θέμα ευθύνης Υπουργών μόνο για την ψήφιση αυτού του νόμου.
Η Νέα Δημοκρατία εκείνη την εποχή ψήφισε εκείνο το νόμο με ένα τεράστιο κόστος. Ήταν εποχή που η έννοια των ιδιωτικοποιήσεων και των αποκρατικοποιήσεων όχι μόνο ήταν ξένη, αλλά, κυρίως εξαιτίας του ΠΑΣΟΚ, υπήρχε ένα κλίμα εχθρικό. Ξηλωνόντουσαν πεζοδρόμια. Η Νέα Δημοκρατία ψήφισε, όμως, αυτό το νόμο. Ο κ. Χριστοδουλάκης μας θύμισε ποιες ιδιωτικοποιήσεις έγιναν εκείνη την εποχή. Ξέχασε να μας πει ότι τότε έγινε η μεγαλύτερη ιδιωτικοποίηση που έχει πραγματοποιηθεί ως σήμερα και η πιο επικερδής για το ελληνικό δημόσιο. Δηλαδή η ιδιωτικοποίηση της «ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ». Το ΠΑΣΟΚ έλεγε ότι θα την πάρει πίσω. Την πήρε;
Αν η ιδιωτικοποίηση της «ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ» ήταν τόσο δυσμενής γιατί δεν την πήρε πίσω, όπως για παράδειγμα την ιδιωτικοποίηση της «OLYMPIC CATERING»; Αν όμως ήταν τόσο επικερδής, όπως ήταν πράγματι, γιατί δεν ομολογεί την ευθύνη του, δηλαδή ότι δεν εγνώριζε την εποχή εκείνη τι ακριβώς έλεγε το ΠΑΣΟΚ.;
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ: Η «OLYMPIC CATERING» τώρα πωλείται.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν διαφωνώ. Λέω τι έκανε μετά το ΠΑΣΟΚ. Το 1991, λοιπόν, η Νέα Δημοκρατία ψηφίζει αυτό το νόμο και προβαίνει στις πρώτες σημαντικότατες ιδιωτικοποιήσεις και αποκρατικοποιήσεις. Kαι άρχισε να διαμορφώνει ένα κλίμα. Μας ανέφερε ο κύριος Υπουργός το θέμα των αστικών συγκοινωνιών. Λυπάμαι που το έκανε, γιατί αποδεικνύει ότι είναι υπέρμαχος και συνεχιστής της νοοτροπίας «Κολλά». Νοοτροπία «Κολλά», δηλαδή ξήλωμα πεζοδρομίων, ξεγύμνωμα ανθρώπων. Αυτή ήταν η αντίδραση του ΠΑΣΟΚ εκείνη την εποχή στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων.
Τελικά όχι μόνο δεν καταργήσατε το νόμο 2001/91, αλλά τον διατηρήσατε. Εμείς δε το 1998 σας είπαμε ότι αυτός ο νόμος δεν επαρκούσε πλέον και ότι έπρεπε να υπάρξει ένα νέο θεσμικό πλαίσιο. Kαι γι’ αυτό φέραμε μία νέα πρόταση νόμου. Την αρνηθήκατε, όμως, λέγοντας ότι το υπάρχον πλαίσιο είναι επαρκές. Τώρα ομολογείτε ότι χρειάζεται νέο πλαίσιο.
Ποια ήταν η φιλοσοφία του νόμου που εμείς σας προτείναμε τότε; Κατ’ αρχήν ο νόμος αυτός έκανε διαφοροποίηση μεταξύ αποκρατικοποιήσεων και ιδιωτικοποιήσεων. Γιατί η διαφοροποίηση αυτή είναι ένα βασικό μέγεθος. Δεύτερον, αυτός ο νόμος καθιέρωνε ένα γενικό πλαίσιο αποκρατικοποιήσεων και ιδιωτικοποιήσεων με βάση το ότι έπρεπε να υπάρχουν εγγυήσεις διαφάνειας, όσον αφορά στις προκηρύξεις με τις οποίες γίνονται οι διάφοροι διαγωνισμοί που οδηγούν στις αποκρατικοποιήσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις. Εκτός από τη διαφάνεια σε αυτό το σημείο καθιερωνόντουσαν και εγγυήσεις διαφάνειας, όσον αφορά τη λήψη της απόφασης σύμφωνα με τις προκηρύξεις.
Τρίτον, καθιερωνόντουσαν κίνητρα και εγγυήσεις για το ποιος ήταν εκείνος που μπορούσε να πάρει το σχετικό διαγωνισμό, κυρίως με βάση το πόσες θέσεις εργασίας εξασφάλιζε και πόση προστασία παρείχε στους εργαζομένους για να καταπολεμήσουμε την ανεργία, που εσείς την οδηγήσατε εδώ που την έχετε οδηγήσει.
Τέταρτον, υπήρχαν εγγυήσεις στο ότι το χρήμα το οποίο αποκτάται από την αποκρατικοποίηση αλλά και από την ιδιωτικοποίηση θα πήγαινε για επένδυση της ίδιας της επιχείρησης. Και όχι να διασπαθίζεται από εδώ και από εκεί.
Προτείναμε, λοιπόν, ένα γενικό πλαίσιο. Αυτό το πλαίσιο είχε τέσσερις άξονες διαφάνειας, κοινωνικού κράτους δικαίου και ταυτοχρόνως εξυγίανσης των δημοσιονομικών μας πραγμάτων. Διαφάνεια όσον αφορά τη προκήρυξη, τη κατακύρωση, προστασία των εργαζομένων και κοινωνικό κράτος δικαίου. Υπήρχαν εγγυήσεις ότι τα χρήματα πηγαίνουν στην επιχείρηση από την οποία προκύπτουν. Εσείς αρνηθήκατε αυτό το πλαίσιο.
Μας φέρνετε αυτό το σχέδιο νόμου για το οποίο μιλάμε σήμερα. Και θα ήθελα να ξέρω ποια είναι η λογική του. Ας το δούμε λοιπόν. Πρώτον, είναι ένα συνοθύλευμα ρυθμίσεων που δεν γνωρίζει να κάνει διάκριση μεταξύ αποκρατικοποίησης και ιδιωτικοποίησης. Μιλάτε για αποκρατικοποιήσεις ακόμα και όταν χρησιμοποιείτε έννοιες ιδιωτικοποιήσεων. Δεν έχετε καταλάβει επιτέλους ότι πρέπει να υπάρξει διαφοροποίηση; Δεν καταλαβαίνετε ότι άλλο ιδιωτικοποίηση που σημαίνει ότι κρατάει την εποπτεία, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, το δημόσιο, και απλώς χρησιμοποιεί για μία συγκεκριμένη επιχείρηση μεθόδους ιδιωτικού δικαίου και ιδιωτικού μάνατζμεντ; Eνώ στην αποκρατικοποίηση, η επιχείρηση φεύγει από τον έλεγχο του δημοσίου, ή αμέσως ή σταδιακά; Αυτή τη διαφοροποίηση δεν την έχετε αντιληφθεί ακόμα; Τόσα χρόνια ασχολείστε με το θέμα. Τόσο πολύ oι τριτοκοσμικές σας αγκυλώσεις σας εμποδίζουν να υιοθετήσετε έννοιες και διατάξεις που είναι στοιχειώδεις σε οποιαδήποτε προηγμένη χώρα, ιδίως της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Δεύτερον, δεν ξέρετε αυτή τη διάκριση και έρχεστε και μας λέτε ποιες είναι οι μέθοδοι των αποκρατικοποιήσεων; Πέραν τούτου δεν έχετε από εκεί και πέρα καμία εγγύηση σε ό,τι αφορά τα τέσσερα θέματα που ανέφερα προηγουμένως. Πού είναι οι εγγυήσεις της διαφάνειας σε ό,τι αφορά τις προκηρύξεις, τις κατακυρώσεις, επίσης τα κίνητρα για εκείνους που εξασφαλίζουν περισσότερες θέσεις εργασίας, όταν κατακυρώνεται ο σχετικός διαγωνισμός, όταν μιλάμε για αποκρατικοποιήσεις; Πού είναι οι εγγυήσεις ότι το ποσό που εισπράττετε θα πηγαίνει για τη συγκεκριμένη επιχείρηση; Πουθενά.
Φέρατε ένα νομοσχέδιο στο οποίο, ούτε λίγο ούτε πολύ, έχετε διατάξεις όπως αυτή που κατοχυρώνει –και παρακαλώ να το δείτε κύριοι συνάδελφοι- τις απευθείας αναθέσεις. Και έρχεται η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής και δειλά-δειλά, όπως το συνηθίζει, σας το λέει. Δεν φθάνει που καμιά από αυτές τις εγγυήσεις που εμείς σας είχαμε προτείνει, δεν υιοθετήσατε αλλά έρχεστε με αυτό το νομοσχέδιο κυνικά (να μας πείτε πότε επιτρέπεται η απευθείας ανάθεση στους σχετικούς διαγωνισμούς! Αυτός είναι ο στόχος σας, απευθείας αναθέσεις. Εκεί που εμείς προτείναμε εγγυήσεις, εσείς απευθείας αναθέσεις. Σας είπα, λοιπόν, καμία απολύτως εγγύηση, αντιθέτως απευθείας αναθέσεις. Σε τι εξαντλείται το νομοσχέδιο αυτό; Φτιάξατε δύο επιτροπές, μία διϋπουργική και μία άλλη διοικητική. Η μία για τις αποκρατικοποιήσεις, η άλλη για την προώθηση των επενδύσεων. Σας το είπα και άλλοτε τις φτιάχνετε με νόμο ενώ θα μπορούσαν να γίνουν με αποφάσεις του Πρωθυπουργού και του Υπουργικού Συμβουλίου με την κείμενη νομοθεσία. Δεν το κάνατε. Γιατί τις κάνετε; Αν ήταν τόσο χρήσιμες, τώρα τις ανακαλύψατε; Τώρα το καταλάβατε; Εξάλλου γιατί είναι χρήσιμες; Ποιός ο λόγος για τον οποίο τις συνιστάτε; Το κυριότερο, είναι δυνατόν να τις κάνετε και να προβλέπετε προσλήψεις συμβούλων, στρατιάς συμβούλων, χωρίς καμία διαδικασία και χωρίς κανένα πλαφόν σε ό,τι αφορά τους μισθούς τους; Στην ουσία ξέρετε τι κάνετε; Δημιουργείτε νέες επιτροπές και νέες στρατιές συμβούλων.
Φέρατε ένα νομοσχέδιο και μας ζητάτε να το ψηφίσουμε για τον εκσυγχρονισμό των ιδιωτικοποιήσεων το οποίο δεν κάνει διάκριση αποκρατικοποιήσεων-ιδιωτικοποιήσεων –το λέω για να το συνηθίσετε- δεν έχει καμία εγγύηση διαφάνειας, δημιουργεί απλώς και μόνο νέες επιτροπές, νέους γραφειοκρατικούς οργανισμούς και από εκεί και πέρα προϋποθέτει τη δυνατότητα πρόσληψης στρατιών συμβούλων. Δηλαδή, στην ουσία η κομματική γραφειοκρατία σε όλο της το μέγεθος. Και εδώ επιβεβαιώνεται ο τρόπος με τον οποίο λειτουργήσατε ως σήμερα. Ποιές είναι οι ιδιωτικοποιήσεις για τις οποίες επαίρεσθε; Ποιά από αυτές ήταν επωφελής για το δημόσιο; Σας παρακαλώ. Αιδώς Αργείοι, μέσα σ’ αυτήν την Αίθουσα. Μας μιλάτε για τα ναυπηγεία όταν ξέρετε ότι είναι επαίσχυντη αυτή η συμφωνία που κάνετε και από πλευράς διαφάνειας, αλλά και για το γεγονός, ότι ακόμα και τα αντισταθμιστικά που πήραμε, όπως τα υποβρύχια τα πληρώσαμε ακριβότερα απ’ ό,τι θα τα πλήρωνε οποιοσδήποτε τα αγόραζε ελευθέρως. Μας μιλάτε γι’ αυτά; Ποιες είναι οι ιδιωτικοποιήσεις που κάνατε ως σήμερα; Μετοχοποιήσεις που έγιναν μέσω κομματικών καρεκλοκενταύρων. Τέτοιου είδους υβρίδιο, ιδιωτικοποίησης ή αποκρατικοποίησης δεν έχει ξαναδεί ο τόπος, παρά μόνο επί των ημερών σας. Παίρνετε μία επιχείρηση, την μετοχοποιείτε, κρατάτε τους κομματικούς καρεκλοκένταυρους, αγνοώντας ότι το μάνατζμεντ είναι εκείνο που έχει τεράστια σημασία, παίρνετε τα χρήματα, τα βάζετε από εδώ και από εκεί για να καλύψετε τρύπες και αυτό εσείς το ονομάζετε ιδιωτικοποίηση και αποκρατικοποίηση. Ε, όχι και έτσι.
Σας ξαναθυμίζω ποια υπήρξε η λογική σας. Σε όλες τις περιπτώσεις που θελήσατε να κάνετε είτε αποκρατικοποιήσεις είτε ιδιωτικοποιήσεις, ιδίως ιδιωτικοποιήσεις, κρατήσατε τις κομματικές διοικήσεις όπως ήταν. Εδώ παρελαύνουν.
Θυμάστε τι έγινε με καίριας σημασίας ΔΕΚΟ, τι κατηγορίες υπήρξαν μέσα στην Αίθουσα αυτή -ο Πρόεδρος της Βουλής ήταν παρών- με τις αιτιάσεις που εκτόξευε η απερχόμενη διοίκηση σε σχέση με αυτά που την ανάγκαζαν να κάνει; Αυτές είναι οι αποκρατικοποιήσεις και ιδιωτικοποιήσεις για τις οποίες μιλάτε;
Ξαναλέω, λοιπόν. Απλές μετοχοποιήσεις, ενώ υπάρχουν οι καρεκλοκένταυροι, οι οποίοι βέβαια είναι και υψηλόμισθοι. Κάποια άλλη φορά μας έφεραν, μέσα σ’ αυτή την Αίθουσα, σε μια τέτοια επιχείρηση να δεχθούμε και να συναινέσουμε εμείς, ως Νέα Δημοκρατία, στο διορισμό προσώπων, τα οποία είχαν απλώς και μόνο ένα πτυχίο αγρονόμου, και μάλιστα με βαθμό «καλώς», και ο οποίος εκαλείτο να διοικήσει μια από τις μεγαλύτερες ΔΕΚΟ. Αυτό είναι το ιδιωτικό management! Το μόνο του προσόν ήταν το πτυχίο αγρονόμου. Μάλιστα, σε μία περίπτωση το προσόν του συγκεκριμένου προσώπου ήταν ότι είχε διατελέσει Διευθύνων Σύμβουλος επιχείρησης, η οποία ησχολείτο με τη σαπουνοποίια στο Λάγος της Νιγηρίας –τα στοιχεία είναι στη διάθεσή σας- με ένα μισθό ο οποίος υπερέβαινε τα δύο εκατομμύρια το μήνα! Αυτές είναι οι ιδιωτικοποιήσεις σας;
Πέραν τούτου, τα χρήματα που εισπράττετε είναι χρήματα τα οποία πήγαν ποτέ για κάποια από τις επιχειρήσεις αυτές ή πήγαν από εδώ και από εκεί προκειμένου να καλύψουν τις διάφορες «τρύπες»;
Και, τέλος σκεφτείτε και κάτι άλλο. Από τον Ιούλιο του 1997 με τον κ. Αλέκο Παπαδόπουλο ως Υπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, μας είχατε πει ότι από τότε και εντός δύο ετών θα είχατε μειώσει το δημόσιο τομέα κατά δύο χιλιάδες νομικά πρόσωπα και δημόσιες υπηρεσίες. Πρόκειται για την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου της 27ης Ιουλίου 1997. Όχι μόνο δεν υπήρξε μείωση, αλλά από τους πρόχειρους υπολογισμούς που έχουμε κάνει εμείς, από την εποχή εκείνη ο δημόσιος τομέας έχει αυξηθεί κατά τριακόσια πενήντα νομικά πρόσωπα και υπηρεσίες. Ήδη το σχέδιο νόμου για το οποίο μιλάμε προσθέτει άλλους δύο γραφειοκρατικούς μηχανισμούς με κομματικούς συμβούλους.
Αυτά κάνετε και ζητάτε από την Eθνική Aντιπροσωπεία, και δη την Αξιωματική Αντιπολίτευση, να σας δώσει «συγχωροχάρτι»; Πολλές φορές έχουμε δεχθεί ακόμα και να παραβλέψουμε κάποια λάθη εάν για το συμφέρον αυτού του τόπου και της οικονομίας έπρεπε να γίνουν κάποια βήματα μπροστά. Μη μας ζητάτε όμως να περιβάλλουμε με το μανδύα της πολιτικής μας εμπιστοσύνης διατάξεις με τις οποίες θέλετε να διαιωνίσετε το κομματικό σας κράτος και τον κομματικό σας στρατό. Διατάξεις οι οποίες επιχειρούν, υπό το πρόσχημα της απελευθέρωσης της οικονομίας, να συντηρήσουν την κομματική γραφειοκρατία.
Όχι μόνο δεν πρόκειται να το πράξουμε, αλλά θα το καταγγείλουμε ευθέως σε κάθε ευκαιρία. Επιπλέον, θα δείτε ότι αυτό το πλαίσιο σας είναι τελείως άχρηστο για ό,τι θα θελήσετε να κάνετε στο μέλλον. Θα δείτε, κύριε Υπουργέ της Εθνικής Οικονομίας –και το λέω για να μείνει στα Πρακτικά- πόσες φορές ως το τέλος του χρόνου θα φέρετε τροποποιήσεις αυτού του εξαμβλώματος.
Και τέλος, θα έρθει η ώρα που θα μιλήσουμε για την ειδική «χρυσή μετοχή», όπως λέγεται. Διαβάστε καλύτερα την έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής. Η νομολογία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων δεν λέει πουθενά ότι επιτρέπεται ελευθέρως η ύπαρξη αυτής της ειδικής μετοχής ως θεσμού, Μάλιστα, λέει το αντίστροφο. Διαβάστε και την έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής. Κατ’ αρχάς απαγορεύεται –και έτσι καταδικάστηκε και η Γαλλία και η Πορτογαλία- ως μέτρο αντίθετο με την ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων και γενικότερα τον ελεύθερο ανταγωνισμό, εκτός από τις περιπτώσεις που αυτό πρέπει να γίνει για λόγους που αφορούν επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας και δημοσίου συμφέροντος που πρέπει να καθορίζονται ρητώς, να είναι δικαστικώς ελέγξιμη αυτή η επιλογή σας. Και, τέλος, να υπάρξει σεβασμός της αρχής της αναλογικότητας. Δεν τα λέω εγώ. Τα λένε οι αποφάσεις και διαβάστε την έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής.
Το λέω αυτό, γιατί και ως Υπουργός έχετε ερμηνεύσει στρεβλά τις σχετικές αποφάσεις και στρεβλά τις μεταφέρετε στην ελληνική πραγματικότητα.
Επιτέλους, όλα τα ξέρετε; Όλοι εδώ σας λέμε ορισμένα πράγματα. Δεν κατανοείτε ότι υπάρχει κίνδυνος; Τόσες φορές δεν έχετε βρεθεί μπροστά σε νόμους που τους φέρατε στη Βουλή, τους ψηφίσατε και τελικά είναι ανεφάρμοστοι και τους αλλάζετε συνεχώς; Θα το δείτε μεθαύριο και με τα ολυμπιακά έργα, όπου θα μας φέρετε τέταρτη τροποποίηση της ισχύουσας νομοθεσίας δείχνοντας ακριβώς την αδυναμία σας.
Ξέρω ότι μακρηγόρησα, αλλά πρέπει να σας πω, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, το εξής: Μη θεωρείτε ότι η επίκληση της οποιασδήποτε κομματικής πειθαρχίας ή νομιμότητας απαλλάσσει τον οιονδήποτε από εμάς από τις ευθύνες που αναλαμβάνει, έναντι του τόπου και του λαού μας, για τόσο μεγάλης σημασίας θέματα. Με τέτοιου είδους νομοθετήματα δεν προάγεται ούτε η οικονομία ούτε η διαφάνεια ούτε η δημοκρατική αρχή. Απλώς, καθένας επιβεβαιώνει ποιος είναι στην πράξη. Και εσείς επιβεβαιώνετε ότι δεν διδαχθήκατε τίποτα από το παρελθόν, γι’ αυτό και το μέλλον, σε ό,τι αφορά την οικονομία του τόπου, είναι εξαιρετικά δυσοίωνο υπό τη διαχείριση των Κυβερνήσεων Σημίτη.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Το λόγο έχει ο κ. Φλωρίνης.
ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, για μια ακόμη φορά εκφράζω την απογοήτευσή μου για τον τρόπο που νομοθετούμε. Σήμερα και πάλι η Κυβέρνηση, κατά την προσφιλή της μέθοδο, έφερε ένα συνονθύλευμα αποσπασματικών διατάξεων σε Θερινό Τμήμα και μας ζητά να το ψηφίσουμε.
Κύριοι συνάδελφοι, η σκέψη μου γυρίζει πίσω, στον Αύγουστο του 2001, τότε που η Κυβέρνηση, πάλι σε Θερινό Τμήμα, έφερε το πολυνομοσχέδιο με τίτλο-τρένο: «Απλοποίηση διαδικασιών ίδρυσης εταιρειών, αδειοδότηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, ρύθμιση Α.Ε. ελληνικά ναυπηγεία και άλλες διατάξεις».
Όπως και τότε, έτσι και τώρα είναι βέβαιο ότι το συνονθύλευμα αυτών των διατάξεων θα γίνει τελικά νόμος του κράτους. Και θα γίνει νόμος του κράτους όχι γιατί τον ψηφίζει ενσυνείδητα το Tμήμα, αλλά γιατί τον επιτάσσει η κυβερνητική νοοτροπία, η καθεστωτική νοοτροπία –θα μπορούσαμε να πούμε- της Κυβέρνησης.
Κύριοι συνάδελφοι, το υπό συζήτηση νομοσχέδιο είναι ένα δείγμα της κυβερνητικής ανακολουθίας, ανευθυνότητας, αναποτελεσματικότητας και αντιφατικότητας στον οικονομικό τομέα. Αποτελεί απόδειξη της αδυναμίας της Κυβέρνησης να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μιας πραγματικά φιλελεύθερης πολιτικής, στα πλαίσια ενός σύγχρονου κοινωνικού κράτους δικαίου.
Επίσης, αποδεικνύει την προσήλωση της Κυβέρνησης του κ. Σημίτη στις αγκυλώσεις του τριτοκοσμικού σοσιαλισμού, που συνεχίζουν να ταλανίζουν το ΠΑΣΟΚ και να ταλαιπωρούν τη χώρα μας.
Τόσα χρόνια οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ προσεγγίζουν τις αποκρατικοποιήσεις χωρίς ένα ασφαλές και αποτελεσματικό πλαίσιο. Εμείς πιστεύουμε ότι η χώρα έχει ανάγκη από ένα γενικό θεσμικό πλαίσιο αποκρατικοποιήσεων και ιδιωτικοποιήσεων, που να καλύπτει το σύνολο του ευρύτερου δημόσιου τομέα με ορισμένες εξαιρέσεις σε κάποιες υπηρεσίες. Εμείς πιστεύουμε ότι το καθεστώς εξυγίανσης και αποκρατικοποιήσεων θα πρέπει να τεθεί υπό την επίβλεψη των αρμοδίων υπηρεσιών του Υπουργείου Ανάπτυξης. Πιστεύουμε ότι απαιτείται η δημιουργία μιας συγκεκριμένης ανεξάρτητης διοικητικής αρχής που θα ασκεί έλεγχο νομιμότητας και διαφάνειας.
Αντ’ αυτών η Κυβέρνηση με το συζητούμενο νομοσχέδιο φορτώνει στην κρατική μηχανή, με τα γνωστά προβλήματά της, μια ακόμη καίρια δραστηριότητα. Η Κυβέρνηση προτιμά προς άσκηση ελέγχου και εποπτείας των αποκρατικοποιήσεων, αντί της ανεξάρτητης διοικητικής αρχής, τη σύσταση στο ΥΠΕΘΟ Ειδικής Γραμματείας Αποκρατικοποιήσεων.
Επίσης, στο Κεφάλαιο Β΄ δημιουργείται στο Υπουργείο Οικονομικών Επιτροπή Προώθησης Επενδύσεων. Για την εποπτεία και παρακολούθηση του έργου αυτής της επιτροπής δημιουργεί διυπουργική Επιτροπή Επενδύσεων. Δημιουργεί δηλαδή δύο δυσκίνητους και γραφειοκρατικούς σχηματισμούς για το ίδιο θέμα, προφανώς για να βολέψει –και πάλι κατά την προσφιλή της μέθοδο- «ημετέρους».
Στο Kεφάλαιο Γ΄ ρυθμίζονται τα σχετικά με την πνευματική ιδιοκτησία ερήμην των ενδιαφερομένων, κύριε Υπουργέ. Γι’ αυτό όμως το θέμα θα πούμε περισσότερα στη συζήτηση κατ’ άρθρον.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με το παρόν σχέδιο νόμου η Κυβέρνηση συγχέει κατά ερασιτεχνικό τρόπο τις ιδιωτικοποιήσεις με τις αποκρατικοποιήσεις. Διαιωνίζει το καθεστώς των ιδιωτικοποιήσεων που δεν έχουν καμία σχέση με μείωση του κράτους. Δεν παρέχει εγγύηση για την προστασία του ελεύθερου ανταγωνισμού, της διαφάνειας και για την αντιμετώπιση της διαφθοράς. Επίσης, δεν παρέχει προστασία στους εργαζόμενους και σαφώς δεν μειώνει την ανεργία.
Εν κατακλείδι, κύριε Υπουργέ, αγνοεί το κοινωνικό κράτος δικαίου. Στην ουσία και με αυτό το νομοσχέδιο διευκολύνεται η αδιαφάνεια υπέρ των γνωστών «ημετέρων» διαπλεκόμενων. Παρέχει, δηλαδή, τη δυνατότητα να προσλαμβάνονται στρατιές υψηλόμισθων συμβούλων χωρίς αξιοκρατία και με καθαρώς αδιαφανείς διαδικασίες.
Για όλους αυτούς τους λόγους, κύριε Πρόεδρε, εμείς καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ κ. Καστανίδης έχει το λόγο.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ομολογώ ότι δεν έχω κατανοήσει μέχρι αυτήν τη στιγμή πόσες είναι οι απόψεις που υπάρχουν στο εσωτερικό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Θα επιχειρήσω, λοιπόν, στην αρχή να παρουσιάσω πολύ συνοπτικά τι ακριβώς επιδιώκει το νομοσχέδιο.
Το νομοσχέδιο το οποίο συζητούμε, πρώτον, οργανώνει με τρόπο μεθοδικό την έννοια των αποκρατικοποιήσεων. Στην τελευταία δεκαετία η πρακτική που ακολουθήθηκε από τις κατά καιρούς ελληνικές κυβερνήσεις για τις αποκρατικοποιήσεις έλαβε πολλές μορφές, οι οποίες υπερέβαιναν το θεσμικό πλαίσιο το οποίο διαμορφώθηκε το 1991. Έπρεπε, λοιπόν, τώρα να δοθεί με τρόπο ολοκληρωμένο η έννοια της αποκρατικοποίησης. Αυτό επιτυγχάνεται με τις ρυθμίσεις οι οποίες προτείνονται στο νομοσχέδιο το οποίο συζητούμε.
Δεύτερον, έπρεπε να οργανωθεί η διαδικασία με την οποία επιτυγχάνεται η αποκρατικοποίηση σε όλες της τις μορφές, όπως προβλέπονται στο συζητούμενο νομοσχέδιο.
Τρίτον, έπρεπε να υπάρξουν ορισμένες εγγυήσεις αποτελεσματικότητας και διαφάνειας στον τρόπο με τον οποίο αποφασίζονται οι αποκρατικοποιήσεις.
Και ασφαλώς έπρεπε να ρυθμιστούν και ορισμένα άλλα θέματα, τα οποία είναι συναφή με τις αποκρατικοποιήσεις, αλλά δεν αφορούν μόνο τις αποκρατικοποιήσεις.
Παρατήρησα ότι υπάρχουν διαφορετικές απόψεις στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας –και αυτό δείχνει μια ιδεολογική σύγχυση- καθώς υπήρξαν συνάδελφοι, οι οποίοι λίγο πριν μίλησαν, και ουσιαστικά έκριναν την Κυβέρνηση από τη σκοπιά μιας θεωρητικά αριστερής αντιπολίτευσης. Σε αντίθεση με αυτά που είπε ο Kοινοβουλευτικός Eκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, υπήρξαν συνάδελφοι οι οποίοι κατέκριναν την Κυβέρνηση διότι επιτρέπει, κατ’ αυτούς, να διαμορφωθεί ένα καθεστώς απόλυτης ελευθερίας ή και ασυδοσίας στην πώληση κρατικής περιουσίας. Θα συνιστούσα δε σε όσους διαχειρίζονται τις απόψεις της Νέας Δημοκρατίας να ανατρέξουν σε αυτά που κατεγράφησαν πριν από λίγο στα Πρακτικά.
Θα μείνω λίγο στην επισήμανση του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου της Νέας Δημοκρατίας σχετικά με τις διαφορετικές θέσεις του ΠΑΣΟΚ για τις αποκρατικοποιήσεις την τελευταία δεκαετία.
Ορισμένες αποφάσεις, οι οποίες τελικώς ενδύονται τον τύπο της νομοθετικής πρωτοβουλίας, μπορεί να αποδώσουν καλύτερα σε εποχές στις οποίες το ιδεολογικό περιβάλλον ευνοεί περισσότερο τέτοιες αποφάσεις.
Σας θυμίζω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι στις αρχές της δεκαετίας του ’90 άρχισαν να συζητώνται πολιτικές για τις αποκρατικοποιήσεις, καθώς στο μεταπολιτευτικό κύκλο η χώρα μας έβγαινε από μία μεγάλη περίοδο ιδιαίτερης ενίσχυσης του κρατικού τομέα.
Θα κάνω μια μικρή παρένθεση για να σας θυμίσω ότι ο αείμνηστος Παναγής Παπαληγούρας είχε κατηγορηθεί ως σοσιαλμανής. Για λόγους λοιπόν ιστορικούς, που δεν είναι της ώρας να συζητήσουμε, η Ελλάδα στον πρώτο της μεταπολιτευτικό κύκλο ακολούθησε πολιτική ενίσχυσης του κράτους, με αποτέλεσμα να διαμορφωθεί μια ιδιαίτερη ιδεολογική ατμόσφαιρα. Όταν λοιπόν στις αρχές της δεκαετίας του ’90 τα πολιτικά κόμματα συζητούσαν την έναρξη μίας πιο εντατικής πολιτικής αποκρατικοποιήσεων, το ιδεολογικό περιβάλλον, από το οποίο προερχόμαστε, δέσμευε και την πολιτική πρακτική των κομμάτων.
Άλλωστε, και ο νόμος που ψήφισε η Νέα Δημοκρατία –μιλώ για το νόμο 2000 του 1991- δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μιας σύγχρονης πολιτικής αποκρατικοποιήσεων.
Σήμερα, λοιπόν, είναι προφανές ότι αναφερόμαστε σε ένα άλλο ιδεολογικό περιβάλλον, καθώς έχουν μεσολαβήσει ενδιαφέρουσες οικονομικές εξελίξεις. Αυτές μας βοηθούν στο να κατανοήσουμε καλύτερα τα πράγματα και να εφαρμόσουμε μία διαφορετική πολιτική.
Διαπίστωσα ότι υπάρχουν αρκετές συγχύσεις σχετικά με ορισμένες έννοιες. Πρόσεξα προηγουμένως ότι κατηγορήθηκε η Κυβέρνηση πως δεν μπορεί να κάνει τη διάκριση ανάμεσα στην έννοια της αποκρατικοποίησης και της ιδιωτικοποίησης. Άκουσα τον κ. Παυλόπουλο να λέει ότι η ιδιωτικοποίηση είναι γενικά ο έλεγχος και η διαχείριση μιας δημόσιας επιχείρησης με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.
Θα μου επιτρέψετε να πω ότι εκείνο που έχει σημασία είναι ότι η έννοια της αποκρατικοποίησης είναι έννοια ευρύτερη της ιδιωτικοποίησης. Η ιδιωτικοποίηση μπορεί να είναι μία μορφή αποκρατικοποίησης που δεν σημαίνει αναγκαστικά μόνο έλεγχο μιας δημόσιας επιχείρησης από το δημόσιο, αλλά με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Ιδιωτικοποίηση μπορεί να σημαίνει και απόκτηση του πλήρους ελέγχου μιας εταιρίας του δημοσίου από ιδιώτες.
Η αποκρατικοποίηση, επαναλαμβάνω, είναι μια έννοια ευρύτερη, στην οποία υπάγεται η ιδιωτικοποίηση. Θα μπορούσα παραδείγματος χάρη να σας θυμίσω ότι η μία από τις δύο εταιρείες που υπάγονται στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης έχει ένα πολύ υψηλό ποσοστό συμμετοχής κοινωνικών φορέων της πόλης. Μεταβιβάστηκε δηλαδή ένα ποσοστό των μετοχών του δημοσίου στους κοινωνικούς φορείς της πόλης. Αυτό βεβαίως συνιστά αποκρατικοποίηση χωρίς να είναι ιδιωτικοποίηση.
Σε κάθε περίπτωση εκείνο που έχει σημασία είναι τι ορίζει ο νομοθέτης -με σαφήνεια και ακρίβεια- ότι αποτελεί αποκρατικοποίηση. Και αυτό ο νομοθέτης σήμερα το ορίζει. Είναι σαφές το εννοιολογικό πλαίσιο των αποκρατικοποιήσεων. Στη συζήτηση στα άρθρα θα αναφερθώ σε ορισμένα επί μέρους θέματα, στα οποία είναι χρήσιμο να επιμείνουμε λίγο παραπάνω. Ένα από αυτά είναι το άρθρο 5.
Κύριε Πρόεδρε, θέλω να ασχοληθώ λίγο με αυτούς που είπαν ότι όλα όσα θα επιχειρηθούν στο προβλεπτό μέλλον, θα γίνουν μέσα σε συνθήκες αδιαφάνειας και, ενδεχομένως, με μειωμένη αίσθηση του δημοσίου συμφέροντος. Θεωρώ το επιχείρημα και ανακριβές και απαράδεκτο.
Διότι αντιθέτως, το νομοσχέδιο το οποίο συζητούμε, φανερώνει νομοθέτη ο οποίος έχει ιδιαίτερη αίσθηση του δημοσίου συμφέροντος. Και αναφέρομαι στις ρυθμίσεις του άρθρου 8. Το άρθρο 8 επιβάλλει συναίνεση του δημοσίου, σε επιχειρήσεις οι οποίες αποκρατικοποιούνται όταν πρόκειται οι αποκρατικοποιούμενες επιχειρήσεις και τα όργανά τους να αποφασίσουν για θέματα που είναι μείζονος και στρατηγικής σημασίας. Ακόμη το άρθρο 8 εισάγει την έννοια της «ειδικής μετοχής», η οποία επαναφέρει στη συζήτησή μας, αλλά και στην πρακτική των αποκρατικοποιήσεων, την πρόνοια για την προστασία του δημοσίου συμφέροντος. Είναι προφανές ότι οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα της εθνικής άμυνας ή της ενέργειας ή των τηλεπικοινωνιών, αποτελούν κατά πάγια θέση του ΠΑΣΟΚ επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας κι συνεπώς για θέματα μείζονος σημασίας το δημόσιο έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και γι’ αυτό οργανώνεται η διαμόρφωση ειδικού καθεστώτος για την παροχή της συναίνεσής του.
Πιστεύω, λοιπόν, ότι το άρθρο 8 αποτελεί μία πολύ ευκρινή απάντηση σ’ αυτούς που ισχυρίζονται ότι ό,τι αύριο αποφασιστεί για τις αποκρατικοποιήσεις θα αποφασίζεται χωρίς σεβασμό στο δημόσιο συμφέρον.
Τέλος, σε ό,τι αφορά το άρθρο 14 και την αμοιβή του 2%. Νομίζω ότι ο Υπουργός Οικονομίας έδωσε αρκετές απαντήσεις για τους λόγους που εξηγούν την κατάργηση του 2%. Απλώς να επιμείνω σε κάτι το οποίο ίσως δεν σχολιάστηκε από άλλους συναδέλφους. Το 2% είναι μια ρύθμιση που αφορά μόνο τη δική μας εσωτερική έννομη τάξη. Αναζήτησα ανάλογη ρύθμιση, πέραν του 4% που προβλέπεται και σ’ εμάς, σε άλλες χώρες, προσπάθησα να βρω αν για τα κεντρικά υπολογιστικά συστήματα προβλέπεται τέτοιου είδους αμοιβή σε άλλες χώρες. Σε καμιά άλλη χώρα λοιπόν, τουλάχιστον της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν έχουμε ανάλογη ρύθμιση…
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ: Λάθος. Πορτογαλία, Σλοβακία, Γερμανία με ελεύθερο…
ΧΑΡAΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Θα επιμείνω σε κάτι. Κάνω τη διάκριση μεταξύ του 4%, που εξακολουθεί και με την προτεινόμενη ρύθμιση να ισχύει και του 2% που αφορά την κεντρική υπολογιστική μονάδα. Τουλάχιστον η δική μου έρευνα δεν μου έδειξε ότι σε άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουμε ανάλογη ρύθμιση. Πιστεύω τι αν θέλουμε να βοηθήσουμε την κοινωνία της πληροφορίας θα πρέπει να είμαστε ανταγωνιστικοί, ιδιαίτερα αν σκεφθούμε ότι τη σχετική αμοιβή -με πλήρη σεβασμό στη δημιουργία των πνευματικών δημιουργών το λέω αυτό-, ο καταναλωτής είναι τελικά αυτός ο οποίος θα καλείται σε κάθε περίπτωση να πληρώσει.
Ορισμένες επί μέρους παρατηρήσεις, κύριε Πρόεδρε, που έχω στα άρθρα θα τα συζητήσουμε στην κατ’ άρθρον συζήτηση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Το λόγο έχει ο κ. Σκρέκας.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΚΡΕΚΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Βέβαια ετοίμασα την εισήγησή μου, αλλά με αυτά που άκουσα τόσο από τον Υπουργό, τον κ. Χριστοδουλάκη, όσο και από τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο, τελικά βρίσκομαι σε ένα δίλημμα. Έχω μπερδευτεί, γιατί πραγματικά δεν μπορώ να αντιληφθώ τι γίνεται μέσα σ’ αυτήν την Αίθουσα. Συζητούμε ένα νομοσχέδιο της Κυβέρνησης ή η Κυβέρνηση έφερε ένα νομοσχέδιο για να έρθει, με τις αγορεύσεις τόσο του κυρίου Υπουργού όσο και του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου ουσιαστικά αντιπολιτευτικά να το προσεγγίσει; Γιατί εμένα αυτήν την αίσθηση μου έδωσαν και οι δύο αγορεύσεις.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο B΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ)
Ξεκινάω από τον κύριο Υπουργό, ο οποίος έκανε μια διαδρομή από τη δεκαετία του ’70, πήγε στη δεκαετία του ’80, προχώρησε στη δεκαετία του ’90 και έφτασε στη δεκαετία του 2000, για να μας πει ότι ξαφνικά ανακάλυψε πως η πολιτική που πρέπει να εφαρμοστεί στα θέματα της οικονομίας και στα θέματα των ιδιωτικοποιήσεων και των αποκρατικοποιήσεων περιέχεται στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο. Μάλιστα είπε ότι είναι λάτρης και πιστεύει στην ελεύθερη αγορά και όχι στην ασύδοτη ελεύθερη αγορά.
Προσωπικά έχω την άποψη ότι με αυτά που ζει ο ελληνικός λαός και που τελικά δέχεται η ελληνική οικονομία από την πολιτική του κυβερνώντος κόμματος έχουμε μια αγορά ασύδοτη, ελεγχόμενη και ελεύθερη. Διότι τα αποτελέσματα της οικονομίας μας αυτό δείχνουν! Δείχνουν μια οικονομία, η οποία όλοι γνωρίζουμε ότι πρέπει να στηριχθεί και να προχωρήσει στον τομέα των αποκρατικοποιήσεων, αποκρατικοποιήσεις οι οποίες ουσιαστικά δεν γίνονται! Απαξίωση έχουμε των κρατικών επιχειρήσεων!
Φέρνω ως παράδειγμα, πρώτον, την Ολυμπιακή, δεύτερον, τις αστικές συγκοινωνίες των Αθηνών. Η Νέα Δημοκρατία επιχείρησε να τις αποκρατικοποιήσει, ήλθε το ΠΑΣΟΚ, τις κρατικοποίησε και σήμερα είναι ζημιογόνες. Τρίτον, αναφέρω τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, ένα σκάνδαλο που κανείς δεν ξέρει πού θα φτάσει και πότε θα ολοκληρωθεί.
Στο παρόν νομοσχέδιο –για να κάνω και εγώ τις δικές μου παρατηρήσεις- φαίνεται ο τρόπος προσέγγισης ενός τόσο σημαντικού θέματος από την Κυβέρνηση: το θέμα των αποκρατικοποιήσεων και των ιδιωτικοποιήσεων. Είναι μια πολιτική, η οποία κατά το παρελθόν πολεμήθηκε αβυσσαλέα από το κυβερνών κόμμα.
Στη διαδρομή του χρόνου ήλθαν και υιοθέτησαν μια πολιτική που ήταν μονόδρομος. Εφάρμοσαν τον ν. 2000/91 της Νέας Δημοκρατίας, αλλά με έναν τρόπο στρεβλό. Σε κάθε αποκρατικοποίηση που έκαναν έφερναν και έναν ξεχωριστό νόμο που τον προσάρμοζαν στην αποκρατικοποίηση που επιχειρούσαν να κάνουν. Πιστεύω ότι και αυτός ο νόμος αυτήν την έννοια έχει. Διότι τουλάχιστον αυτό διδάσκει το παρελθόν με το ν. 2414/96 και το ν. 2469/97!
Έρχεται ο τελευταίος νόμος. Όμως, αν η Κυβέρνηση και οι συντάκτες αυτού του σχεδίου νόμου είχαν κάνει τον κόπο να δουν την πρόταση νόμου της Νέας Δημοκρατίας του 1998 -μια πρόταση νόμου η οποία σήμερα συνεχίζει να είναι επίκαιρη- αυτό θα έδινε μια σημαντική βοήθεια στην Κυβέρνηση, ώστε με ένα σύγχρονο νομικό πλαίσιο να προχωρήσει το θέμα των ιδιωτικοποιήσεων και των αποκρατικοποιήσεων.
Αντ’ αυτού η Κυβέρνηση φέρνει το υπό συζήτηση σχέδιο νόμου, το οποίο δυστυχώς δεν παρέχει ουδεμία εγγύηση στην προστασία του ελεύθερου ανταγωνισμού, στη διαφάνεια και την αντιμετώπιση της διαφθοράς, δεν έχει τις ασφαλιστικές δικλίδες για τους εργαζόμενους, αλλά και για την ανεργία. Είναι ένα νομοσχέδιο, το οποίο προσωπικά πιστεύω -και πιστεύουμε- ότι είναι προσαρμοσμένο σε μια πολιτική που στο τέλος της θητείας της η Κυβέρνηση μέσα απ’ αυτό θέλει να αντιμετωπίσει θέματα, τα οποία την εξυπηρετούν. Αυτά όσον αφορά το πρώτο κεφάλαιο.
Όσον αφορά στο δεύτερο κεφάλαιο, βλέπουμε ότι η Κυβέρνηση προβλέπει τη σύσταση δύο σχηματισμών για το ίδιο θέμα, δηλαδή την Επιτροπή Προώθησης των Επενδύσεων και τη Διυπουργική Επιτροπή Αποκρατικοποιήσεων. Πρόκειται δηλαδή για δύο σχηματισμούς που δεν φαίνεται μέσα από το νομοσχέδιο ο σκοπός τον οποίο εξυπηρετούν.
Είναι λογικό, λοιπόν, οι ερμηνείες που δίνει ο καθένας από εμάς να είναι αυτές που αναφέρθηκαν τόσο από τον εισηγητή όσο και από τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας, ότι δηλαδή εδώ τείνουμε να δημιουργήσουμε μία καινούρια κατηγορία ανθρώπων που θα τους εντάξουμε μέσα στο σύστημα με υψηλές αμοιβές, προκειμένου αυτοί να βοηθήσουν τη λειτουργία του συστήματος και όχι τα συμφέροντα της ελληνικής οικονομίας και των Ελλήνων πολιτών.
Τι άλλο μπορούν να εξυπηρετήσουν αυτοί οι σχηματισμοί σε μία περίοδο που η οικονομία μας δεν είναι στο καλύτερό της σημείο; Βέβαια, άλλα λέει η Κυβέρνηση, αλλά η πραγματικότητα και το τοπίο σε όλο τον ελλαδικό χώρο αυτό επιβεβαιώνει.
Θα είχαμε αυτήν την πολυτέλεια, βέβαια, να δημιουργήσουμε αυτούς τους σχηματισμούς, αν μας περίσσευαν χρήματα. Όμως, σε μία περίοδο που τα χρήματα λείπουν και ψάχνουμε μετά μανίας να τα συγκεντρώσουμε μέσα από την περιβόητη συνάφεια, για να καλύψουμε τα ελλείμματα του σκέλους των εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού και τις συνοπτικές διαδικασίες κλεισίματος των χρήσεων 1993 – 1998 των επιτηδευματιών -οι οποίες έχουν μόνο εισπρακτικό σκοπό και όχι να βοηθήσουν τη μικρομεσαία επιχείρηση και την πρόοδο της οικονομίας- ερχόμαστε να δημιουργήσουμε σχηματισμούς, οι οποίοι έρχονται να εξυπηρετήσουν συμφέροντα «ημετέρων». Κατά την άποψη της Κυβέρνησης, μάλιστα, στις επόμενες εκλογές όλη αυτή η διαδικασία θα την βοηθήσει για μια ακόμη φορά να ξαναπάρει την εξουσία.
Το τρίτο κεφάλαιο αφορά τα θέματα πνευματικής ιδιοκτησίας. Πρόκειται για μια ρύθμιση εντελώς άσχετη με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο, το περιεχόμενο της οποίας δυστυχώς δεν έχει συζητηθεί με αυτούς στους οποίους τελικά αναφέρεται. Αυτό δείχνει την προχειρότητα και την αποσπασματικότητα με την οποία η Κυβέρνηση νομοθετεί όλα αυτά τα χρόνια.
Είμαι βέβαιος ότι μετά από λίγο καιρό αυτός ο νόμος κατά την εφαρμογή του θα χρειαστεί να τροποποιηθεί, όπως έχει γίνει και με πολλούς άλλους νόμους διαχρονικά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ορίστε, κύριε Παυλίδη, έχετε το λόγο.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κατά τη γνώμη μου η Κυβέρνηση του κ. Σημίτη φέρνει το νομοσχέδιο αυτό με καθυστέρηση, γιατί ενώ βλέπει, όπως ισχυρίζεται, επί χρόνια ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει ο μηχανισμός του νόμου που έχει στα χέρια της -αυτό κατά τη γνώμη μου συμβαίνει εξ αιτίας, προπάντων, της φιλοσοφίας που την διέπει- παρακολουθεί τα πράγματα λες και είναι ο «τρίτος», ο παρατηρητής, δηλαδή.
Κύριε Υπουργέ, αφού στην εισηγητική έκθεση του νομοσχεδίου σας διατυπώνετε την άποψη ότι με τους μηχανισμούς που επιχειρείτε τώρα να θέσετε σε λειτουργία επιτέλους θα γίνει η ποθητή σμίκρυνση του κράτους, γιατί δεν το εκάματε τόσο καιρό; Από το 1993 –δέκα χρόνια τώρα- είσασθε εσείς Κυβέρνηση! Αυτά έπρεπε να τα διαπιστώσετε τον πρώτο ή τον δεύτερο χρόνο -ή έστω τον τρίτο το μάξιμουμ- από αναλήψεως της εξουσίας!
Ξέρετε τι έχετε καταφέρει μέχρι στιγμής; Να λένε πολλοί συνάδελφοι στο εξωτερικό ότι η Ελλάς είναι η τελευταία -από πλευράς δομής της οικονομίας της- κομμουνιστική χώρα της Ευρώπης. Ο μεγαλύτερος όγκος των οικονομικών δραστηριοτήτων είναι στα χέρια του κράτους και αυτό έχει περάσει και παρακάτω. Έφυγε δηλαδή από το επίπεδο της κυβέρνησης και πήγε τώρα στην τοπική αυτοδιοίκηση, η οποία έχει καταλάβει όλο το χώρο της επιχειρηματικής δραστηριοποιήσεως του οποιουδήποτε ιδιώτη.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Κύριε συνάδελφε…
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Τι μου γνέφετε, κύριε Υπουργέ; Δεν συμφωνείτε; Συμφωνείτε. Δεν μπορείτε να μη συμφωνήσετε, διότι Βουλευτής εξ επαρχίας είσθε και εσείς.
Μπορείτε να φαντασθείτε, κύριε συνάδελφε, στη Νίσυρο, που ήμουν προχθές, ότι δήμος εννιακοσίων εξήντα τεσσάρων κατοίκων, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή, έχει εξήντα υπαλλήλους; Το διανοείσθε; Και τι κάνουν; Επιχείρηση λεωφορείο: Δεν μπορεί κανένας ιδιώτης να φέρει λεωφορείο και όποιος φέρει το κάνει κατά λάθος ή ποιος ξέρει με ποια τεχνάσματα! Επιχείρηση ετούτη επιχείρηση και η άλλη. Εις δε το δήμο της γενέτειράς μου ανήκουν –σας τα έχω ξαναπεί και άλλοτε αυτά- λατομείο, τεχνική εταιρεία κατασκευής οικοδομών, λεωφορεία, κινηματογράφος, καφενείο, ραδιόφωνο, τηλεόραση. Εκεί έφθασε αυτή η αντίληψη. Συγχωρείστε μου την έκφραση «κομμουνιστικό», είναι μία θεωρία αυτή, μία ιδεολογία.
Έρχεται σήμερα λοιπόν και μας φέρνει νομοσχέδιο η Κυβέρνηση, με το οποίο ισχυρίζεται ότι θα προωθήσει τις επενδύσεις. Και τι κάνει; Μας λέγει ότι θα δημιουργήσει δύο όργανα, την Επιτροπή Προωθήσεως των Επενδύσεων, την ΕΠΕ, την οποία θα ελέγχει Διυπουργική Επιτροπή Επενδύσεων ή ΔΕΕ και έτσι σωθήκαμε!
Πιστεύετε ειλικρινώς ότι με αυτά προσελκύονται οι επενδυτές; Πιστεύετε ότι υπάρχει επενδυτής εξ αυτών που επιθυμούμε να φέρουμε στην Ελλάδα, προπάντων εκ του εξωτερικού, που μόλις διαβάσει ότι φτιάξατε την Επιτροπή Προωθήσεως Επενδύσεων ή τη Διυπουργική Επιτροπή Επενδύσεων, που θα ελέγχει την προηγουμένη, αμέσως θα έλθει να σας υποβάλει αίτηση, για να κάμει κάποια σοβαρή επένδυση; Όχι, κύριε Υπουργέ. Μπορείτε να καταπολεμήσετε τη γραφειοκρατία και το φακελάκι στα Υπουργεία; Ναι το φακελάκι. Αν δεν πληρώσεις, δεν γίνεται τίποτα.
Το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, όπως το λέγαμε παλαιότερα, με τους διαφόρους αναπτυξιακούς νόμους, επί ημερών σας προπάντων και κυρίως κατά την περίοδο των γκραντς, των επιχορηγήσεων -το λέω για μία ακόμα φορά- οι ωφεληθέντες είναι στελέχη του Υπουργείου σας. Εδώ μέσα ακούστηκε τριακόσιες φορές. Φθάσαμε στο σημείο να περάσουμε διάταξη περί «πόθεν έσχες» υπαλλήλων-μελών των γνωμοδοτικών επιτροπών. Αυτό είναι νόμος του κράτους. Το ξέρετε. Όταν δε είπαμε και για αναδρομική ισχύ του νόμου, τότε χάλασε ο κόσμος και παραμείναμε στο να ισχύσει από σημείου τάδε και πέρα.
Τι θέλω να σας πω; Δεν προωθούνται έτσι οι επενδύσεις. Πρώτα απ’ όλα η επένδυση έρχεται, όταν ο άνεμος είναι ούριος. Δεν έχετε καταφέρει να βοηθήσετε να πνεύσει άνεμος ούριος.
Έρχομαι σε επί μέρους θέματα. Θα ήθελα να αναφέρω ότι με το άρθρο 15 επιτρέπετε στις τουριστικές επιχειρήσεις να κάμουν επένδυση επί ακινήτου, που δεν ανήκει στην ιδιοκτησία των, αλλά είναι υπό τη χρήση των με κάποια μέθοδο. Αυτή θέλω να σας πω ότι είναι μία καλή ιδέα.
Εκείνο όμως που δεν θα στηρίξω είναι το άρθρο 19, στο οποίο καταργείτε την αυτοχρηματοδότηση για την κατασκευή μαρινών και εισάγετε τη συγχρηματοδότηση. Δεν θα το στηρίξω, κύριε Πρόεδρε, γιατί αυτό αποδεικνύει την αποτυχία της όποιας προσπάθειας έκαμε η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η Κυβέρνηση του κ. Σημίτη, για να προσελκύσει επενδυτές.
Γιατί η μαρίνα της Ρόδου μέχρι σήμερα είναι εγκαταλελειμμένη; Γιατί δεν φάνηκε άνθρωπος να πει ότι θα την πάρει διά του συστήματος της αυτοχρηματοδοτήσεως, να την τελειώσει και να τη δουλέψει; Πού παρακαλώ; Στη Ρόδο! Κάτι συμβαίνει.
Τώρα που είδατε ότι δεν προχωρούν αυτά, όσα προέβλεπε ο νόμος του Στέφανου Μάνου με ειδική αναφορά στις μαρίνες, τώρα σκέπτεσθε την ιδέα της συγχρηματοδοτήσεως. Στην ουσία τι είναι αυτή η ιδέα; Είναι επαναφορά στο παλαιό σύστημα «τα κατασκευάζω και τα δίδω». Εκεί πάτε. Έχετε ήδη προχωρήσει σε κάτι ανάλογο, σε μαρίνα γειτονικού νησιού, με μία απαράδεκτη μέθοδο. Μεταβιβάσατε τη μαρίνα της Κω, αφού είχε τελειώσει το λιμενικό έργο, εις το δήμο, ο οποίος έκανε την εξής σκέψη, την οποία επιτρέψατε εσείς: Πήγε και δανείστηκε από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, δηλαδή δανείστηκαν οι πολίτες δύο δισεκατομμύρια, για να τελειώσουν τα χερσαία έργα.
Με αυτά τα τερτίπια, μπορεί να σταθεί το πνεύμα προσέλκυσης των επενδυτών; Το σύστημα που ακολουθήσατε μέχρι στιγμής δεν απέδωσε, είναι αποτυχημένο 100%. Εμείς, οι Βουλευτές, εκπροσωπούμε συγκεκριμένες περιοχές. Ό,τι έχουμε κατά νου από τις περιοχές μας, αυτό παρουσιάζουμε.
Κύριε Υπουργέ, τι θα γίνει με το γκολφ Αφάντου; Αναμένετε κάποιον επενδυτή να το αξιοποιήσει. Ξέρετε από πότε; Από την πρώτη μέρα που γίνατε Κυβέρνηση, το 1981, σας ακούμε να το αναγγέλετε. Όταν ήταν Υπουργός Ανάπτυξης ο κ. Χριστοδουλάκης μου είχε πει ότι στις 20 Ιουλίου θα γινόταν ο διαγωνισμός και ότι θα ήταν έτοιμη η περαιτέρω διαδικασία. Μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει τίποτα.
Κύριοι συνάδελφοι, μία καλή ιδέα του ν. 2160, κυρίως για όσους προέρχονται από τα νησιά, ήταν να οργανωθούν τα λεγόμενα αγκυροβόλια. Κύριε Υπουργέ, αυτή ήταν ιδέα ενός πολιτικού μηχανικού. Μου την έφερε στο Υπουργείο Ναυτιλίας ο κ. Κωνσταντινίδης. Μου είπε: «Ξέρεις πόσοι θέλουν να επισκεφθούν τους όρμους και δεν έχουν πού να προσορμήσουν; Οργανώστε, λοιπόν, τα αγκυροβόλια”. Κάποιος ιδιώτης θα οργανώσει ένα αγκυροβόλιο, για να το εκμεταλλεύεται και να ζήσει σε ένα νησάκι. Τι θα είναι αυτός, για να κάνει το αγκυροβόλιο; Ο Ροκφέλερ θα είναι; Κανένας ναυτικός θα είναι, κανένας ψαράς. Γι’ αυτό το βάλαμε στο νόμο. Αυτό τώρα δίδεται στους ΟΤΑ και μάλιστα κάνετε και μία πονηρή διατύπωση. Ξέρετε ότι δεν θα παίρνει επιδοτήσεις του αναπτυξιακού νόμου, αλλά μπορεί να ενισχύεται από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Τα λεφτά δεν θα δίδονται από τη δεξιά τσέπη αλλά από την αριστερή. Μα, είναι πολιτική αυτή, κύριε Υπουργέ;
Τελειώνω με τη ΡΑΘΕ. Κύριε Πρόεδρε, όπως θυμάσθε, τη ΡΑΘΕ την κάναμε σε ένα νομοσχέδιο, σήμερα νόμο του Υπουργείου Ναυτιλίας, είναι η Ρυθμιστική Αρχή Θαλασσίων Ενδομεταφορών. Χτυπάνε το κεφάλι τους στον τοίχο όσοι είπαν «ναι» κάποια στιγμή. Έγινε ένα όργανο πολυτελούς συνθέσεως με υψηλότατες αμοιβές, που δεν τις έχετε δει ούτε στον ύπνο σας, κύριοι συνάδελφοι. Τώρα φέρνουμε εδώ μία νέα διάταξη, για να εμπλουτιστεί, να διορίσει, να κάνει κι εγώ δεν ξέρω τι. Πού; Σε μία ακτοπλοΐα στην Ελλάδα, που είναι εύκολο να οργανωθεί και χωρίς ΡΑΘΕ.
Κύριε Πρόεδρε, κλείνω με μία αναφορά στο άρθρο 7, για τους περίφημους «συμβούλους», που προσλαμβάνετε προκειμένου να οργανωθεί ένα πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων, όπως το αποκαλείτε. Τέτοια φλυαρία, κύριοι συνάδελφοι, δεν έχω ξανασυναντήσει σε νομοσχέδιο. Σας διαβάζω δύο φράσεις και τελειώνω. Το κράτος μας λέγει ότι με απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής μπορεί να πάρει κάποιο σύμβουλο που θα προσφέρει χρηματοοικονομικές υπηρεσίες.
Ακούστε πώς το περιγράφει στο νόμο, στην παράγραφο 5. «Οι σύμβουλοι πρέπει να έχουν κύρος και εμπειρία στα αντίστοιχα θέματα και ειδικότερα στην αποκρατικοποίηση». Ήταν ανάγκη να το βάλετε αυτό μέσα στο νόμο; Τι σόι σύμβουλο θα πάρετε, αν δεν έχει αυτά τα χαρακτηριστικά; «Οι σύμβουλοι οφείλουν να τηρούν τους κανόνες δεοντολογίας του επαγγέλματός τους και το επαγγελματικό απόρρητο, ακόμη και μετά το πέρας της εργασίας τους». Μπαίνουν σε νόμο αυτά; Τι είναι αυτή η φιλολογία; Πιστεύετε ότι έτσι θα φτιάξετε ένα κλίμα προσέλκυσης των επενδύσεων; Καταλήγετε: «Οι σύμβουλοι οφείλουν να διαθέτουν κατάλληλο προσωπικό, με την κατάλληλη εξειδίκευση». Πρέπει, δηλαδή, να βάλουμε σε νόμο ότι αυτό που θα πληρώσουμε όλοι εμείς πρέπει να έχει κατάλληλο προσωπικό και να γνωρίζει το αντικείμενο. Άρα, μέχρι σήμερα παίρνατε άχρηστους, που δεν είχαν προσωπικό, που δεν ήξεραν το αντικείμενο, που τα έκαναν θάλασσα και αυτούς τους χιλιοπληρώσαμε και αναγκάζεσθε τώρα να το βάλετε μέσα στο νόμο.
Κύριε Υπουργέ, λυπηθείτε μας, κάντε μας τη χάρη να ακυρώσετε αυτό το άρθρο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριοι συνάδελφοι, δεν υπάρχει άλλος συνάδελφος που να ζήτησε το λόγο για να πρωτολογήσει.
Εισερχόμαστε στις δευτερολογίες. Υπάρχει κανείς εκ των συναδέλφων που θέλει να δευτερολογήσει; Δεν υπάρχει κανείς.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Με συγχωρείτε, κύριε Πρόεδρε, αλλά μια και δεν υπάρχει παρέμβαση εκ μέρους του κυρίου Υπουργού, θα ήθελα να προσθέσω κάτι μόνο για τα Πρακτικά της Βουλής.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριε Παυλίδη, έχετε δικαίωμα δευτερολογίας. Ορίστε, έχετε το λόγο.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ισχυρίσθηκε ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Χριστοδουλάκης ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επεχείρησε να κάνει αποκρατικοποιήσεις κατά τρόπο βάναυσο, απολύοντας προσωπικό, εκπαραθυρώνοντας εργάτες και άλλα παρόμοια. Το θεωρώ αυτό ότι είναι μια διατύπωση που προσβάλλει τα μέλη του Κοινοβουλίου, τουλάχιστον εκείνα που ήταν σε αυτήν την Αίθουσα εκείνη την εποχή και είχαν την τύχη να χειριστούν τέτοια θέματα.
Κύριε Υφυπουργέ, συνέβαλα αποφασιστικά στο να γίνει η μεταβίβαση σε ιδιώτη των Ναυπηγείων της Ελευσίνας. Όρος πρώτος. Ουδεμία απόλυση. Κατέβηκε στα Ναυπηγεία της Ελευσίνας ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ και συνεχάρη τον Μιχαήλ Περαττικό και τα παιδιά του, ένα των οποίων η τακτική σας συνέβαλε να γίνει στόχος αυτής της ανεκδιήγητης οργάνωσης.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Μα, είναι σοβαρά τώρα αυτά τα πράγματα;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΘΕΙΑΣ: Γιατί το χαλάτε τώρα; Μέχρι τώρα τα είπατε καλά.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Σας παρακαλώ. Διερωτώνται πράγματι οι κύριοι συνάδελφοι. Μα, είναι σωστά αυτά που λες, κύριε Παυλίδη; Ε, θα αιτιολογήσω τι λέγω, κύριε εισηγητά της Πλειοψηφίας.
Το ναυπηγείο μετεβιβάσθη, απόλυση δεν έγινε καμία. Όταν ήρθε η Κυβέρνησή σας, παρουσίασε τη σύμβαση ως σκανδαλώδη και δεν εδέχθη ο τότε Υπουργός Βιομηχανίας τον επενδυτή ούτε μια φορά στο γραφείο του. Διοχετεύοντο του κόσμου τα αρνητικά δημοσιεύματα για εκείνη την περίπτωση, κύριοι συνάδελφοι. Και ξέρετε ποιος ήταν τότε ο Υπουργός που δεν τον εδέχετο; Ο σημερινός Πρωθυπουργός σας, κύριε συνάδελφε εισηγητά της Πλειοψηφίας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Καλώς. Ηθικό δίδαγμα! Ο πολιτικός κόσμος φταίει για την «17η Νοέμβρη»!
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Σας παρακαλώ, κύριε Πρόεδρε. Ζητώ το λόγο επί προσωπικού.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Μα, αυτό λέτε.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Σας παρακαλώ. Δεν θα βγάζετε συμπεράσματα που θέλετε εσείς. Αυτό σε εμένα όχι.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Βγαίνουν τα συμπεράσματα από αυτά που λέτε. Ορίστε, έχετε το λόγο.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Όχι, κύριε Πρόεδρε. Είπα με γνώση λόγου ό,τι είπα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Το λόγο έχει ο Υφυπουργός Οικονομικών κ. Φλωρίδης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, θέλω να κάνω μια παρατήρηση μισού λεπτού, γιατί φοβάμαι ότι η τελευταία παρέμβαση του κ. Παυλίδη μας πάει σε άλλους δρόμους.
Η αναφορά ότι το κλίμα που διαμόρφωσε το ΠΑΣΟΚ ήταν εκείνο που όπλισε το χέρι της «17 Νοέμβρη» εναντίον του Περαττικού, νομίζω ότι πρέπει να φύγει, να διαγραφεί απ’ αυτήν την Αίθουσα.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Αυτό το λέτε εσείς.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Ακούστε. Συνεχίζετε κάποιοι από εσάς να κάνετε μια απαράδεκτη πολιτική η οποία συνδέει τη «17 Νοέμβρη» με το ΠΑΣΟΚ. Θα ήθελα, σας παρακαλώ, αυτό το πράγμα να μην υπάρχει σ’ αυτήν την Αίθουσα και επιτέλους φύγετε απ’ αυτήν την τακτική.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Αυτό το συμπέρασμα βγάλατε;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Δυστυχώς. Και αν διαβάσουμε τα Πρακτικά, κύριε Παυλίδη, δυστυχώς δεν θα χρειαστεί καμία ερμηνεία.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Εγώ θα επαναλάβω τι είπα και πώς το είπα. Και παρακαλώ, κύριε Πρόεδρε, να μου δώσετε το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Το λόγο έχει ο κ. Παυλόπουλος.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να τονίσω ότι άλλο πράγμα είπε ο κ. Παυλίδης. Σε καμία περίπτωση δεν θέλω να γίνω αυτόκλητος υπερασπιστής του. Είναι εδώ και μπορεί να το πει και ο ίδιος.
Ποτέ δεν υπονόησε ο κ. Παυλίδης, με αυτά τα οποία είπε, ότι κάποιος από τον πολιτικό κόσμο όπλισε το χέρι της «17 Νοέμβρη» γι’ αυτά τα οποία συνέβησαν. Είπε κάτι άλλο ο κ. Παυλίδης, που πρέπει να μας κάνει προσεκτικούς για το μέλλον σε ό,τι και αν κάνουμε, σε ό,τι και αν σκεπτόμαστε.
Όταν αποδίδουμε σε ανθρώπους προθέσεις που δεν έχουν ή όταν είμαστε μαξιμαλιστές σε ό,τι αφορά ζητήματα τα οποία σχετίζονται με τις προθέσεις που ο καθένας επιδιώκει σε αυτό τον τόπο, τότε μπορεί αυτό -όχι από την πρόθεση εκείνων που το κάνουν, αλλά, αν θέλετε από την τακτική εκείνων που το εκμεταλλεύονται- να αποτελέσει αντικείμενο «αξιοποίησης», εντός εισαγωγικών φυσικά, για την εξυπηρέτηση ανόμων στόχων και σκοπών. Αυτό τόνισε ο κ. Παυλίδης και αυτό σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ισοδυναμεί με αυτό που είπε ο κύριος Υπουργός. Όσο θα έπρεπε ο κ. Παυλίδης να πάρει πίσω –που δεν θα έπρεπε- αυτό που είπε, -γιατί δεν το είπε- άλλο τόσο πρέπει να πάρετε πίσω και εσείς αυτό το οποίο αποδώσατε στον κ. Παυλίδη. Γιατί ποτέ δεν το είπε.
Θα παρακαλούσα να τελειώσει αυτή η συζήτηση σε αυτό το σημείο. Γιατί υπάρχουν πολύ σοβαρότερα θέματα που έχουμε να συζητήσουμε πάνω σ’ αυτό το νομοσχέδιο και πολύ σημαντικότερα ζητήματα διαφάνειας και αποτελεσματικότητας της κρατικής δράσης, για να λύσουμε, από το να εξαντλούμεθα, σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή, στο να αποδίδουμε εκατέρωθεν προθέσεις, οι οποίες –το τονίζω- δεν υπάρχουν. Ο κ. Παυλίδης απλώς είπε να είμαστε προσεκτικοί και δίκαιοι απέναντι στα πράγματα, γιατί και κίνδυνοι ελλοχεύουν και πρόσωπα που με ανίερο τρόπο επιχειρούν να εκμεταλλευθούν τέτοιες καταστάσεις υπάρχουν, όπως το αποδεικνύει η τρέχουσα πραγματικότητα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της αρχής του νομοσχεδίου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών «Αποκρατικοποίηση επιχειρήσεων του Δημοσίου και άλλες διατάξεις».
Έχει υποβληθεί αίτηση ονομαστικής ψηφοφορίας Βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας επί της αρχής του νομοσχεδίου, της οποίας το κείμενο έχει ως εξής:
«ΑΙΤΗΣΗ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ
Οι υπογράφοντες ζητούμε την διεξαγωγή ονομαστικής ψηφοφορίας επί της αρχής του σχεδίου νόμου «Αποκρατικοποιήσεις Επιχειρήσεων του Δημοσίου και άλλες διατάξεις».
Αθήνα, 20 Αυγούστου 2002
Οι αιτούντες Βουλευτές
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ
ΣΠΥΡΟΣ ΣΠΥΡΟΥ
ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ
ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΚΡΕΚΑΣ
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΠΟΛΥΖΟΣ
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ»
Θα αναγνώσω και τον κατάλογο των υπογραφόντων την αίτηση της ονομαστικής ψηφοφορίας, για να διαπιστωθεί αν υπάρχει ο απαιτούμενος από τον Κανονισμό αριθμός για την υποβολή της.
Ο κ. Αναστάσιος Νεράντζης. Παρών.
Ο κ. Προκόπης Παυλόπουλος. Παρών.
Ο κ. Σπύρος Σπύρου. Παρών.
Ο κ. Ηλίας Καλλιώρας. Παρών.
Ο κ. Αθηναίος Φλωρίνης. Παρών.
Ο κ. Θεόδωρος Σκρέκας. Παρών.
Ο κ. Ευάγγελος Πολύζος. Παρών.
Ο κ. Αριστοτέλης Παυλίδης. Παρών.
Κύριοι συνάδελφοι, υπάρχει ο απαιτούμενος από τον Κανονισμό αριθμός υπογραφόντων την αίτηση ονομαστικής ψηφοφορίας Βουλευτών.
Συνεπώς διακόπτουμε τη συνεδρίαση για δέκα (10) λεπτά σύμφωνα με τον Κανονισμό.
(ΔΙΑΚΟΠΗ)
(ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΙΑΚΟΠΗ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Επαναλαμβάνεται η διακοπείσα συνεδρίαση.
Κύριοι συνάδελφοι, το Προεδρείο, εκτιμώντας τις ανάγκες του νομοθετικού έργου, σύμφωνα με τον Κανονισμό, (άρθρο 72 παράγραφος 3), θα λύσει τη συνεδρίαση για αύριο Τετάρτη 21 Αυγούστου 2002 και ώρα 10.30’ με θέμα ημερήσιας διάταξης τη συνέχιση της συζήτησης επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου «Αποκρατικοποίηση επιχειρήσεων του Δημοσίου και άλλες διατάξεις».
Λύεται η συνεδρίαση.
Ώρα λήξης: 22.40΄.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ



3
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ 20-8-2002 ΣΕΛ.

PDF:

syn08-20-02.pdf

TXT:

1246_es082002.txt

Επιστροφή