Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: ΙΒ, Σύνοδος: (Θέρος '08), Συνεδρίαση: Β΄ 09/07/2008

(Σημείωση: Ο παρακάτω πίνακας περιεχομένων δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές και συντακτικές διορθώσεις)

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΙΒ’ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ A’
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Β’
ΘΕΡΟΥΣ 2008
Τετάρτη 9 Ιουλίου 2008

ΘΕΜΑΤΑ
Α. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
1) Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
2) Ανακοίνωση του δελτίου επικαίρων ερωτήσεων της Πέμπτης 10 Ιουλίου 2008, σελ.

Β. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
Συζήτηση επί των άρθρων του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών: «Ρύθμιση θεμάτων προσωπικού της Ελληνικής Αστυνομίας», σελ.

ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών:
ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ Κ., σελ.
ΑΥΓΕΝΑΚΗΣ Ε., σελ.
ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ Κ., σελ.
ΓΕΡΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ Κ., σελ.
ΓΚΙΟΚΑΣ Ι., σελ.
ΔΕΝΔΙΑΣ Ν., σελ.
ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ Π., σελ.
ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ Χ., σελ.
ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ Χ., σελ.
ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ Π., σελ.
ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ Φ., σελ.
ΡΗΓΑΣ Π., σελ.
ΣΑΜΠΑΖΙΩΤΗΣ Δ., σελ.
ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ Π., σελ.
ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ Ε., σελ.
ΧΗΝΟΦΩΤΗΣ Π., σελ.

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
ΘΕΡΟΥΣ 2008
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Β΄
Τετάρτη 9 Ιουλίου 2008

Αθήνα, σήμερα στις 9 Ιουλίου 2008, ημέρα Τετάρτη και ώρα 10.02΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου το Τμήμα Διακοπής Εργασιών της Βουλής (Α΄ σύνθεση) για να συνεδριάσει υπό την προεδρία της Β΄ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΕΛΣΑΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Τμήμα το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της Πέμπτης 10 Ιουλίου 2008.
ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ (Άρθρα 29 παράγραφος 1, 130 παράγραφος 8 Κανονισμού της Βουλής)
1. Η με αριθμό 14/7.7.2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Κωνσταντίνου Ρόβλια προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης, σχετικά με την κατάργηση του αυτοδιοίκητου των δικαστηρίων κ.λπ..
2. Η με αριθμό 13/7.7.2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Γεωργίου Μαυρίκου προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με τις απολύσεις προσωπικού στην ΙΝΦΟΤΕ, τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας κ.λπ..
3. Η με αριθμό 15/7.7.2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη προς τον Υπουργό Ανάπτυξης, σχετικά με τη λήψη μέτρων ελέγχου των τιμών βενζίνης και των πετρελαιοειδών.
4. Η με αριθμό 11/7.7.2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Κυριάκου Βελόπουλου προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης, σχετικά με την παρέμβαση της δικαιοσύνης για την ανανέωση συμβολαίου ποδοσφαιριστή της Π.Α.Ε. Άρης κ.λπ..
Εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών: «Ρύθμιση θεμάτων προσωπικού της Ελληνικής Αστυνομίας».
Στη χθεσινή συνεδρίαση συζητήθηκαν και ψηφίστηκαν τα άρθρα 1 έως και 8 του νομοσχεδίου. Στη σημερινή συνεδρίαση θα συζητηθούν τα άρθρα 9 έως και τέλος μαζί με τις τροπολογίες ως μία ενότητα.
Το λόγο έχει ο εισηγητής της Πλειοψηφίας κ. Χρήστος Μαρκογιαννάκης για οκτώ λεπτά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, χθες ψηφίστηκαν τα πρώτα οκτώ άρθρα, σήμερα έχουμε τα υπόλοιπα και εκτιμώ ότι εκεί που εντοπίζεται το κυριότερο ενδιαφέρον της συζήτησης, είναι στα άρθρα τα οποία προβλέπουν την ομογενοποίηση της Ελληνικής Αστυνομίας και για να ακριβολογώ των συνοριοφυλάκων, των ειδικών φρουρών στην Ελληνική Αστυνομία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πραγματικότητα και τα προβλήματα τα οποία υπήρχαν πριν από μερικά χρόνια, επέβαλαν τότε στην πολιτική και φυσική ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. να καθιερωθούν δύο θεσμοί, οι οποίοι ήταν πρωτόγνωροι για την ελληνική κοινωνία, οι ειδικοί φρουροί και οι συνοριοφύλακες. Οι μεν ειδικοί φρουροί προκειμένου να τους ανατεθούν ειδικά συγκεκριμένα καθήκοντα φύλαξης στόχων, οι δε συνοριοφύλακες προκειμένου να αποτραπεί, κατά το δυνατόν, η παράνομη είσοδος λαθρομεταναστών, αλλά και στη συνέχεια όσων παρανόμως εισέρχονταν στη χώρα η σύλληψη.
Είχαν αποτελεσματικότητα αυτοί οι δύο θεσμοί. Η ανάγκη τους επέβαλε και κυρίως το γεγονός ότι με το καθεστώς των Πανελληνίων Εξετάσεων που ισχύει εδώ και δώδεκα, δεκατρία χρόνια όσον αφορά τις εισαγωγές στην Ελληνική Αστυνομία, δεν ήταν εύκολο και δεν ήταν δυνατόν να καλυφθούν οι τότε ανάγκες με προσωπικό της Ελληνικής Αστυνομίας εν όψει του μεγάλου προβλήματος το οποίο υπήρχε.
Έτσι, λοιπόν, κατά καιρούς έγιναν προσλήψεις με αντικειμενικά κριτήρια, με μοριοδότηση των ειδικών φρουρών με συγκεκριμένα καθήκοντα και των συνοριοφυλάκων με συγκεκριμένα καθήκοντα και όσον αφορά δε τους συνοριοφύλακες σε ορισμένες περιοχές, σε ορισμένους νομούς της χώρας, οι οποίοι αντιμετώπιζαν ιδιαίτερο πρόβλημα, που στη συνέχεια ήρθαν μέχρι την Αθήνα. Διότι, όπως είπα προηγουμένως, καθήκον ήταν και η σύλληψη και η επαναπροώθηση των λαθρομεταναστών.
Με την πάροδο του χρόνου όμως αφ’ ενός μεν αμβλύνθηκαν ορισμένα προβλήματα όσον αφορά τη λαθρομετανάστευση σε ορισμένες περιοχές, το σημαντικότερο όμως ήταν ότι οι άνθρωποι αυτοί, οι οποίοι είχαν εισαχθεί στην Ελληνική Αστυνομία ως ιδιαίτερος κλάδος, οιονεί ιδιαίτερος κλάδος, δεν είχαν καμμία προοπτική, καμμία προοπτική εξέλιξης. Αφ’ ετέρου δε θα παρέμεναν δηλαδή δια βίου ειδικοί φρουροί, συνοριοφύλακες, με τα αποτελέσματα τα οποία θα προέκυπταν, όταν μετά από κάποια χρόνια υπηρεσίας, με την πάροδο του χρόνου, με την ηλικία που έρχεται σιγά-σιγά και γίνεται μεγαλύτερη, ασφαλώς να μην έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν όσα προσέφεραν στη νεαρά ηλικία.
Πέραν τούτου υπήρχαν και προβλήματα δυσλειτουργίας στο πλαίσιο της Ελληνικής Αστυνομίας. Γιατί; Διότι η ανάγκη επέβαλε πάρα πολλές φορές σε ανώτερα κλιμάκια να αναθέτουν κάθε τόσο και άλλα, πρόσθετα καθήκοντα σε ειδικούς φρουρούς και συνοριοφύλακες και είχε δημιουργηθεί ένα μόνιμο καθεστώς σύγκρουσης και δυσλειτουργίας. Οι μεν ειδικοί φρουροί και συνοριοφύλακες έλεγαν ότι εμείς, βάσει του νόμου που προσελήφθημεν, έχουμε συγκεκριμένα καθήκοντα. Οι δε αστυνομικοί έλεγαν γιατί τους αναθέτετε και επιπλέον καθήκοντα από την ώρα που δεν έχουν υποστεί την εκπαίδευση την οποία έχει υποστεί ένας αστυνομικός σήμερα με τα δυόμισι-τρία χρόνια φοίτησης στις αστυνομικές σχολές.
Και έτσι θα έλεγα ότι υπήρξε ένας ακήρυχτος πόλεμος μεταξύ από τη μια μεριά των αστυνομικών και από την άλλη ειδικών φρουρών και συνοριοφυλάκων. Ένας ακήρυχτος πόλεμος, τον οποίο βίωνε καλύτερα από κάθε άλλο η φυσική και πολιτική ηγεσία, χωρίς να υπάρχει δυνατότητα να βρεθεί κάποια λύση, κάποια χρυσή τομή στο πρόβλημα.
Αυτό, αγαπητοί συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ως πρόβλημα υφίστατο από τότε που κυβερνούσε τον τόπο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Το βρήκαμε και εμείς. Εγώ όταν ήμουν στο Υπουργείο κάθε μέρα σχεδόν είχαμε αυτό το πρόβλημα μπροστά μας. Και αναζητείτο λύση. Να βρεθεί μια λύση που αφενός μεν να καθιστούσε αποτελεσματικότερη την Ελληνική Αστυνομία ευρύτερα, αφετέρου δε να μπορέσει να σταματήσει αυτή η σύγκρουση.
Και βρέθηκε η χρυσή τομή. Μετά από διάλογο, μετά από σοβαρή αντιμετώπιση του προβλήματος, έγινε αποδεκτό απ’ όλους και προπάντων χάριν της πρωτοβουλίας της φυσικής και πολιτικής ηγεσίας έρχεται το παρόν νομοσχέδιο, το οποίο τι λέει; Λέει ότι μετά από τρία χρόνια ευδόκιμης υπηρεσίας του κάθε ειδικού φρουρού και συνοριοφύλακα, μπορούν με μια αίτησή τους να εντάσσονται στην Ελληνική Αστυνομία, όπου από κει και πέρα προβλέπεται δυνατότητα εξέλιξης, όπως του κάθε αστυνομικού που είχε εισέλθει στην Ελληνική Αστυνομία προ των Πανελληνίων Εξετάσεων. Δεν είναι αυτόματα προανακριτικοί υπάλληλοι, μπορούν όμως με εξετάσεις στις οποίες θα συμμετάσχουν όπως κάθε αστυνομικός, να γίνουν προανακριτικοί υπάλληλοι, να συμμετάσχουν σε Πανελλήνιες Εξετάσεις, να γίνουν αξιωματικοί.
Επομένως, το ένα που ήταν να υπάρχει μια προοπτική εξέλιξης, επιτυγχάνεται, να μην είναι αιωνίως, εσαεί ειδικοί φρουροί και συνοριοφύλακες. Το δεύτερο, που ήταν να σταματήσει αυτή η σύγκρουση, επιτέλους επιτυγχάνεται. Και το τρίτο, που είναι το μέγιστο της απόδοσης, από την ώρα που χωρίς να υπάρχουν πλέον αυτές οι συγκρούσεις και χωρίς να υπάρχει δυνατότητα επίκλησης από τη μια μεριά και από την άλλη, αρνητικά ή θετικά, των αρμοδιοτήτων που αναθέσατε, θα σταματήσει η όποια μουρμούρα του παρελθόντος.
Βεβαίως, τίθεται το εξής ερώτημα όσον αφορά ειδικά τους συνοριοφύλακες. Θα σταματήσει η χώρα να είναι θωρακισμένη από άποψης δυνατότητας του καθενός να μπαίνει και να βγαίνει; Ασφαλώς, όχι. Από την ώρα που υπάρχει διαβεβαίωση εκ μέρους του αρμόδιου Υπουργού, της πολιτικής ηγεσίας, ότι οι ίδιοι άνθρωποι κύριο και αποκλειστικό καθήκον θα συνεχίσουν να έχουν τη δίωξη της λαθρομετανάστευσης ως αστυνομικοί πλέον. Αυτό είτε δεν μπορεί να γίνει κατανοητό είτε κάποιοι δεν θέλουν να το καταλάβουν και θέλουν να παραμένει μία κατάσταση του παρελθόντος, μία αρρωστημένη κατάσταση, και δεν έρχονται να επικροτήσουν αυτήν την πρωτοβουλία της Κυβέρνησης, επισημαίνοντας ενδεχομένως ότι το μέλλον θα δείξει, εάν οι προθέσεις είναι εκείνες οι οποίες αναφέρθηκαν από τον κύριο Υπουργό και εάν γενικά το πράγμα πάει καλά.
Κυρία Πρόεδρε, έχω ένα ειδικό τοπικό πρόβλημα, για το οποίο θέλω δύο λεπτά, προκειμένου να το αναπτύξω. Είναι πάρα πολύ σοβαρό θέμα και θέλω να το αναπτύξω, μια και ο αρμόδιος Υπουργός είναι εδώ και θα ήθελα την προσοχή του, επειδή γνωρίζει το πρόβλημα.
Χθες έγινε πολλή συζήτηση για την εγκληματικότητα στην Κρήτη και για τα προβλήματα τα οποία υπάρχουν. Κύριε Υπουργέ, δεν συμφωνώ με εκείνους οι οποίοι γενικεύουν, θα ήθελα όμως να επισημάνω τα ειδικά προβλήματα που υπάρχουν σε ορισμένες περιοχές.
Ο Νομός Χανίων έχει μία ιδιαιτερότητα, με την έννοια ότι έχει καταφέρει και δεν έχει την αυξημένη αυτή εγκληματικότητα την οποία παρατηρούμε σε άλλες περιοχές. Έχουμε την κλασική εγκληματικότητα που έχει κάθε περιοχή της πατρίδας μας και δυστυχώς, απ’ ό,τι ξέρουμε όλοι μας, η περασμένη δεκαετία ήταν μία δεκαετία που έφερε τόσες αλλαγές και στην ποσοτική και στην ποιοτική αναβάθμιση του εγκλήματος που δεν θα μπορούσε να αφήσει καμμία περιοχή έξω.
Έχουμε, όμως, στο Νομό Χανίων δύο περιοχές –και τα λέω αυτά σήμερα, διότι έχω το ερέθισμα- ένα δήμο γειτνιάζοντα με το Δήμο Χανίων, το Δήμο Κεραμιών και ένα δημοτικό διαμέρισμα ενός άλλου δήμου δίπλα, το Δημοτικό Διαμέρισμα Μεσκλών, όπου η κατάσταση είναι τραγική.
Σήμερα επικοινώνησε μαζί μου ο Δήμαρχος, ο οποίος μου είπε το εξής γεγονός: Εν όψει πρόσφατης επίσκεψης του Νομάρχη Χανίων, όπου είχα παραστεί και εγώ, κάποιοι άνθρωποι που υπάρχουν στην περιοχή Κεραμιών έδειξαν πάλι όλη την εγκληματική τους διάθεση, κάποιοι ελάχιστοι, λιγότερο από το 1% των ανθρώπων που υπάρχουν εκεί και δημιούργησαν καινούργια προβλήματα. Τι κάνουν; Καλυπτόμενοι υπό του σκότους, ανάνδρως φερόμενοι, δημιουργούν απίστευτες καταστάσεις, αγαπητοί συνάδελφοι. Τη νύχτα κόβουν λάστιχα, ξεριζώνουν δέντρα, κηπευτικά, σφάζουν ζώα, καταστρέφουν μέλισσες, κάνουν ζωοκλοπές και το κράτος εδώ και μια δεκαετία –και ας μη χαμογελάει κανείς και μη θέλει να τα ρίξει στον έναν ή στον άλλο, όλοι ευθυνόμαστε- ανήμπορο, ανίκανο, δεν μπορεί να κάνει το οτιδήποτε. Είναι μια απίστευτη κατάσταση. Κάθε φορά, δηλαδή, που αναλαμβάνεται κάποια πρωτοβουλία είτε σύσκεψης είτε επισκέψεως κάποιου νομάρχη ή Βουλευτή ο οποίος λέει «τέλος πάντων να δούμε τι θα κάνουμε εδώ πέρα», την παραμονή ή την επομένη, για να δείξουν ότι δεν λογαριάζουν κανέναν, συνεχίζουν την αγαθοεργό τους υπηρεσία.
Πριν από μερικές ημέρες επισκέφθηκε την περιοχή ο Νομάρχης. Μετά ταύτα, μέσα σε ελάχιστες μέρες, είχαμε μία ζωοκλοπή σαράντα προβάτων, όπου η υπηρεσία σας ευθύνεται κατά τούτο, ότι δεν σχημάτισε δικογραφία σε βαθμό κακουργήματος, αλλά είπε ότι «και ένας μόνος του μπορεί να κάνει ζωοκλοπή σαράντα ζώων και να τα μεταφέρει σε μία μεγάλη απόσταση», με αποτέλεσμα, όταν συνελήφθη μετά από δύο ημέρες, μέσα στο πλαίσιο του αυτοφώρου, να μην προφυλακιστεί, διότι ήταν πλημμέλημα. Η ζωοκλοπή από έναν είναι πλημμέλημα, από περισσότερους από έναν είναι κακούργημα.
Δεν είχε, λοιπόν, την πρόνοια η Αστυνομία να πει ότι συμμετείχαν προφανώς και άλλοι, έστω και αν δεν συνελήφθησαν, για να έχουμε μία προφυλάκιση και λίγο πολύ το περί δικαίου αίσθημα της περιοχής να αναβαθμιστεί. Ακούστε, όμως, και τι άλλο έκαναν. Δηλητηρίασαν σαράντα μέλισσες -εν όψει της επισκέψεως του νομάρχη- κατέσφαξαν τριάντα ζώα κάποιου άλλου και πριν από μερικές μέρες αυτοί οι θρασύδειλοι, κύριε Υπουργέ, μπήκαν σε μία αποθήκη, τρύπησαν τα βαρέλια και χύθηκαν σαράντα τόνοι κρασιού. Πρόκειται, δηλαδή, για μία απίστευτη κατάσταση.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (΄Ελσα Παπαδημητρίου): Συντομεύετε, κύριε συνάδελφε.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ: Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.
Το χειρότερο απ’ όλα, κύριοι συνάδελφοι, ξέρετε ποιο είναι; Ότι πολλοί αστυνομικοί, κύριε Υπουργέ, του αρμόδιου τμήματος που έχει την ευθύνη τοπικά της φύλαξης λένε «εμείς τι να κάνουμε; δεν μας αφήνουν οι πολιτικοί».
Η εύκολη λύση είναι ότι «δεν μας αφήνουν» οι πολιτικοί, ενώ έχουμε κάνει συσκέψεις, παραινέσεις, μέχρι και απειλές. Όταν ήμουν Υφυπουργός Δημόσιας Τάξης είχα επανδρώσει το σταθμό, ο οποίος είναι εν υπνώσει, τέσσερα-πέντε άτομα, κάτι έγινε την εποχή εκείνη, σταμάτησε μετά ταύτα και αυτό. Ο δήμαρχος είναι σε απόγνωση. Με πήρε σήμερα το πρωί και μου είπε «θα πάω να παραιτηθώ, δεν έχω πλέον θέση εδώ». Το ίδιο δε, συμβαίνει και στα Μεσκλά, ένα Τοπικό Διαμέρισμα του Νομού. Κάτι πρέπει να γίνει, κύριοι συνάδελφοι. Δεν μπορούμε πλέον, ως πολιτικοί, να πατήσουμε στην περιοχή. Δικαιολογημένα οι άνθρωποι διαμαρτύρονται. Εγώ τα είπα αυτά. Δεν θέλω να γίνω μάντης κακών, αλλά τα είπα για να γραφούν στα Πρακτικά. Γιατί μετά από λίγο καιρό ενδεχομένως να πει κάποιος, δεν μας τα είπε κάποιος. Διότι μπορεί να έχουμε ανεξέλεγκτες καταστάσεις, όπως συνέβη σε άλλες περιοχές του Νομού μου, που είχαμε παλαιότερα παρόμοια προβλήματα. Και τότε, θα τρέχουμε όλοι και δεν θα προφταίνουμε. Σπεύσετε, λοιπόν, τώρα. Δεν ξέρω τι θα κάνετε. Κάντε ειδική υπηρεσία στην περιοχή, κάντε ΤΑΕ στην περιοχή. Δεν ξέρω τι θα γίνει, η νομιμότητα πρέπει να επιβληθεί. Δεν μπορεί κάποιοι θρασύδειλοι καλυπτόμενοι από το σκότος, γιατί αν ήταν παλικαράδες, θα το έκαναν την ημέρα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε Μαρκογιαννάκη, σας παρακαλώ.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ: Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.
Δημιουργούν αυτά τα τρομαχτικά προβλήματα σε μια αναπτυσσόμενη περιοχή, σε μια περιοχή η οποία παρέχει πολλές προοπτικές.
Κύριε Υπουργέ, εγώ οφείλω να σταθώ και θέλω να σταθώ στο εξής: Να πάρετε πρωτοβουλία. Εμείς οι πολιτικοί του Νομού δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε άλλο. Κάναμε συσκέψεις υπό τον εισαγγελέα, συσκέψεις υπό το Νομάρχη, συσκέψεις υπό τον Γενικό Αστυνομικό Διευθυντή. Τους λέμε «κάντε τη δουλειά σας», αποτέλεσμα μηδέν. Δεν φταίνε οι τελευταίοι αστυνομικοί...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε Μαρκογιαννάκη, δεκατρία λεπτά!
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ: Ευχαριστώ πάρα πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Να διορθώσουμε στα Πρακτικά το «επάνδρωση» με «στελέχωση». Επειδή είπατε να θυμόμαστε την ομιλία σας...
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ: Άμα είναι οι γυναίκες, δεν κάνουμε τίποτε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Εγώ λέω να δοκιμάσουμε γυναίκες, μήπως αλλάξουν τα πράγματα.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Μόνο αμαζόνες.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Το λόγο έχει ο εισηγητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Ρήγας.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΗΓΑΣ: Πέρα, βέβαια, από τη σωστή παρατήρηση που κάνατε, κυρία Πρόεδρε, για την αντικατάσταση του όρου «επάνδρωση» με τον όρο «στελέχωση», εγώ παρατήρησα και κάποια άλλα, απ’ αυτά που είπε ο κ. Μαρκογιαννάκης και ειδικότερα, κλείνοντας την ομιλία του και αγανακτισμένος γι’ αυτά που συμβαίνουν στην περιοχή των Χανίων, είπε: «Μήπως πρέπει να ιδρυθεί ειδική υπηρεσία, για να αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα που συμβαίνει στα Χανιά;».
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ: Σε μία περιοχή.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΗΓΑΣ: Σε μία περιοχή, εν πάση περιπτώσει.
Ειδική υπηρεσία, λοιπόν, για να αντιμετωπιστεί το σοβαρό πρόβλημα που σύμφωνα με τα λεγόμενα του κ. Μαρκογιαννάκη υπάρχει σ’ ένα συγκεκριμένο χώρο. Πόσο μάλλον πρέπει να προβληματιστούμε για τον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται το σοβαρό θέμα της συνοριοφύλαξης η Κυβέρνηση με τη διάταξη νόμου που φέρνει και θα ξεκινήσω απ’ αυτό, θέλοντας να ξεκαθαρίσουμε το εξής.
Εχθές, ο κύριος Υπουργός προσπαθώντας να μας αποδώσει προθέσεις που δεν έχουμε και θέσεις τις οποίες ουδέποτε υποστηρίξαμε, είπε, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι απαξιώνουμε τους συνοριοφύλακες, δεν θέλουμε αυτοί οι άνθρωποι να έχουν εξέλιξη, θέλουμε να είναι οι παρίες της Αστυνομίας, δεν μας ενδιαφέρει, τους βάλαμε στο Σώμα και τους εγκαταλείψαμε. Όλα αυτά, βεβαίως, χωρίς εμείς να έχουμε αναφερθεί καθόλου επί του θέματος μιας και σήμερα συζητάμε το συγκεκριμένο άρθρο και χωρίς ποτέ να ήταν στις θέσεις μας και στις προθέσεις μια τέτοια αντιμετώπιση των συνοριοφυλάκων και των ειδικών φρουρών.
Εμείς τι λέμε; Προφανώς, είμαστε σύμφωνοι με την ομογενοποίηση. Μία ομογενοποίηση, όμως, η οποία θα διασφαλίζει δύο βασικούς στόχους και θα πληροί δύο προϋποθέσεις. Πρώτον, θα λαμβάνει μέριμνα σοβαρή και ουσιαστική για την αντιμετώπιση ενός πολύ οξυμένου ζητήματος, όπως είναι αυτό της συνοριοφύλαξης και δεύτερον, δεν θα αφήνει παραθυράκια, για να επαναφέρουμε από την πίσω πόρτα αυτό το ανεξάρτητο, ας το πούμε αυτή τη στιγμή, Σώμα, το οποίο εντάσσουμε στη δύναμη της Αστυνομίας.
Η Κυβέρνηση φαίνεται να μην κάνει ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Μας είπε ο κ. Μαρκογιαννάκης ότι υποσχέθηκε ο Υφυπουργός κ. Χηνοφώτης, ότι δεν πρόκειται το έργο της συνοριοφύλαξης να εγκαταλειφθεί. Οι συνοριοφύλακες, οι οποίοι θα ενταχθούν στο Σώμα της Αστυνομίας, θα ασκούν αυτή την αρμοδιότητα, θα έχουν αυτά τα συγκεκριμένα καθήκοντα.
Θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι οι προθέσεις του κυρίου Υφυπουργού μπορεί να είναι αγαθές και δεν έχουμε κανένα λόγο να τις αμφισβητήσουμε. Όμως, ξέρετε πολύ καλά την αντικειμενική πραγματικότητα που υπάρχει στις αστυνομικές διευθύνσεις, στα αστυνομικά τμήματα. Εκεί, ο επικεφαλής του αστυνομικού τμήματος όταν έχει συγκεκριμένη διαθέσιμη δύναμη, περιορισμένη κατά κανόνα δεν πρόκειται να τηρήσει ούτε κανόνες ούτε όρους ούτε ποσοστά. Θα διατάξει το προσωπικό που έχει σύμφωνα με τις ανάγκες. Και αν εκείνη τη στιγμή του λείπει προσωπικό για να κάνει παραδείγματος χάριν τροχαία, θα τους βγάλει όλους εκεί και η συνοριοφύλαξη στα χαρτιά θα υπάρχει, αλλά στην πράξη δεν θα υπάρχει κανένας να ασχολείται με αυτή. Αυτό είναι κάτι που μας ανησυχεί. Και η συγκεκριμένη διάταξη νόμου δεν το καλύπτει. Γι’ αυτό εμείς μιλήσαμε χθες για ένα οργανόγραμμα της Αστυνομίας. Μιλήσαμε για συγκεκριμένο σχέδιο, μιλήσαμε για συγκεκριμένες διευθετήσεις, που από τώρα θα υπάρξουν και θα είναι καθαρές και φανερές. Ποιος, πόσοι θα ασχολούνται με το έργο της συνοριοφύλαξης και με τα καθήκοντα που έχουν σήμερα οι ειδικοί φρουροί. Αυτό είναι κάτι που επαναλαμβάνω, δεν το λύνετε. Μιλάτε για ομογενοποίηση, πανηγυρίζετε γιατί σκεφθήκατε ότι πρέπει η Ελληνική Αστυνομία να είναι ενιαίο Σώμα. Σ’ αυτά θεωρητικά δεν διαφωνεί κανένας. Στην πράξη, όμως, επαναλαμβάνω και πάλι, δεν λαμβάνετε μέριμνα και δεν αντιμετωπίζετε το πρόβλημα που εξακολουθεί να υπάρχει και θα γίνεται όσο περνάει ο χρόνος και πιο οξυμένο της φύλαξης των συνόρων μας.
Άρα, λοιπόν, κύριοι Υπουργοί, εμείς δεν αντιδρούμε σε καμμία περίπτωση στην ομογενοποίηση. Θέλουμε, όμως, να διασφαλιστεί ρητά και κατηγορηματικά η πρώτη προϋπόθεση και το δεύτερο όσον αφορά τους συνοριοφύλακες, σε καμμία περίπτωση δεν διαφωνούμε με το να έχουν και αυτοί την εξέλιξη που έχουν οι υπόλοιποι, άνδρες και γυναίκες του Σώματος της Ελληνικής Αστυνομίας. Προφανώς είμαστε σύμφωνοι με την ικανοποίηση αιτημάτων δικαίων των συγκεκριμένων Σωμάτων σήμερα, συνοριοφυλάκων και ειδικών φρουρών. Πρέπει, όμως, να μας πείτε –και αυτό να φαίνεται- αν διατηρείτε το Σώμα. Γιατί; Ο κύριος Υπουργός δεν απέκλεισε. Ενίσχυσε αυτά που εμείς λέμε, λέγοντας ότι θα προσληφθούν περίπου δύο χιλιάδες επτακόσιοι συνοριοφύλακες και ειδικοί φρουροί και μάλιστα εκτός Πανελληνίων Εξετάσεων. Το είπε χθες θεωρώντας ότι αυτός είναι ο κανονικός τρόπος. Μάλιστα, μας είπε το εξής: «Μα, και εσείς μ’ αυτή τη διαδικασία δεν τους πήρατε, με την αντικειμενική μοριοδότηση; Και εσείς με αυτόν τον τρόπο δεν καλύψατε τις θέσεις των Συνοριοφυλάκων;».
Θα ήθελα να πω στον κύριο Υπουργό, να μην επικαλείται αυτό το επιχείρημα, διότι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας μας έχει δείξει ότι το σύστημα μοριοδότησης ελάχιστες φορές το χρησιμοποιεί ως άλλοθι για να ακολουθήσει τους δικούς της κανόνες στις προσλήψεις που έχουν να κάνουν με συνεντεύξεις και με διάφορες άλλες μεθόδους που αλλοιώνουν εντελώς το αντικειμενικό σύστημα της μοριοδότησης. Άρα, κανένας δεν μας πείθει ότι πρόκειται να γίνει με αυτόν τον τρόπο και εν πάση περιπτώσει, εμείς λέμε το εξής: Ομογενοποιείτε το Σώμα της Ελληνικής Αστυνομίας; Θα ομογενοποιήσετε και τους κανόνες με τους οποίους εντάσσονται σ’ αυτό το Σώμα όλοι οι Έλληνες, νέες και νέοι, με Πανελλήνιες Εξετάσεις. Δεν υπάρχει πλέον περιθώριο να συνεχίζουμε με δυο τρόπους να βάζουμε στην Ελληνική Αστυνομία άνδρες και γυναίκες.
Γι’ αυτό, λοιπόν, εμείς είμαστε υπέρ της ομογενοποίησης, είμαστε όμως κατά του τρόπου με τον οποίον προχωρείτε να κάνετε αυτή την ομογενοποίηση.
Φεύγω από το άρθρο 13 και έρχομαι στα άρθρα 9 και 11, όπου διαχωρίζετε τους αστυφύλακες σε ανακριτικούς ή μη και αναφέρεστε στην προαγωγή των μη ανακριτικών υπαλλήλων, όπου εκεί βλέπουμε ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά στο χρόνο που απαιτείται για να πάρει τις προαγωγές του και να φτάσει στη θέση του Ανθυπαστυνόμου κυρίως ένας μη ανακριτικός αστυφύλακας σε σχέση μ’ έναν ανακριτικό.
Έχουμε προτείνει και στην επιτροπή ότι θα πρέπει τα χρόνια αυτά να περιοριστούν για να υπάρξει μια όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ισορροπία και δικαιοσύνη. Άρα δεν έχουμε άλλη διαφωνία εκτός από τον περιορισμό του χρόνου, των τριάντα τριών χρόνων που απαιτούνται προκειμένου ένας μη ανακριτικός αστυφύλακας να προαχθεί και να φθάσει στο βαθμό του ανθυπαστυνόμου.
Κύριοι Υπουργοί, χθες όσοι τοποθετηθήκαμε και ο Κοινοβουλευτικός μας Εκπρόσωπος τοποθετηθήκαμε επί της ουσίας του νομοσχεδίου και επί των άρθρων. Δεν κάναμε καμμία προσπάθεια να γενικεύσουμε ούτε να γενικολογήσουμε ούτε να θεωρητικοποιήσουμε το ζήτημα. Αντίθετα, ήταν ο κύριος Υπουργός ο οποίος προσπάθησε με χίλιους τρόπους να μας παρουσιάσει ότι εμείς δήθεν γενικολογούμε και ότι δεν έχουμε θέσεις και απόψεις.
Σας είπαμε τις απόψεις μας και κυρίως σταθήκαμε σε κάτι που το άρθρο 14 κάνει στα λόγια, στο ότι χαρακτηρίζει τις σχολές παραγωγικές. Είπαμε όμως ότι μόνο αυτό δεν φθάνει. Η Αστυνομία εκτός των άλλων για να γίνει ένα Σώμα ευέλικτο, παραγωγικό, αποτελεσματικό, χρειάζεται ένα βασικό στοιχείο: την εκπαίδευση. Οι παραγωγικές σχολές, λοιπόν, για να είναι και επί της ουσίας παραγωγικές, θα πρέπει ο τομέας της εκπαίδευσης να προσεχθεί ιδιαίτερα.
Εμείς όταν αναφερόμαστε σε διάφορα περιστατικά που συμβαίνουν στην Αστυνομία, δεν το κάνουμε για να αμαυρώσουμε την εικόνα των αστυνομικών. Δεν δείχνουμε τους αστυνομικούς. Δεν χαρακτηρίζουμε αυτούς ανίκανους. Γιατί δεν είμαστε εμείς αυτοί οι οποίοι είπαμε ότι «εκτίουμε ποινή στην Αστυνομία». Δεν αποκαλέσαμε εμείς «πραίτορες» τους αστυνομικούς. Δεν αποκαλέσαμε εμείς «άβατο» την περιοχή των Εξαρχείων. Δεν είμαστε εμείς που είπαμε ότι «η Ρηγίλλης είναι σπίτι μας». Δεν τα είπαμε εμείς αυτά τα πράγματα. Εμείς όταν επισημαίνουμε κάποια κακώς κείμενα στην Αστυνομία, δεν απαξιώνουμε το έργο και την προσφορά του αστυνομικού. Μιλάμε για τις ευθύνες της πολιτικής ηγεσίας.
Και τις ευθύνες αυτές πρέπει να τις αναλάβετε, κύριε Υπουργέ, και να μη θυμάσθε το 2007 ως έτος έναρξης της θητείας της Κυβέρνησης στο χώρο της δημόσιας ασφάλειας. Είσθε ήδη πέντε χρόνια Κυβέρνηση και γι’ αυτά τα πέντε χρόνια θα πρέπει να δίνετε λόγο, γι’ αυτά τα πέντε χρόνια θα πρέπει να απολογείσθε.
Εμείς, λοιπόν, έχουμε σαφείς θέσεις. Θεωρούμε ότι δεν ανταποκρίνεται αυτό το σχέδιο νόμου στο καθολικό αίτημα της κοινωνίας και των ίδιων των αστυνομικών και του πολιτικού κόσμου για μια Αστυνομία σύγχρονη, ευέλικτη παραγωγική και αποτελεσματική. Γι’ αυτό λοιπόν το καταψηφίσαμε επί της αρχής, ψηφίσαμε ορισμένα άρθρα τα οποία θεωρούμε ότι βελτιώνουν και ότι ανταποκρίνονται στα δίκαια αιτήματα των αστυνομικών, όμως είμαστε κάθετα αντίθετοι σε κάποιες ρυθμίσεις που κάνετε.
Και τελειώνω, κύριε Υπουργέ, λέγοντας το εξής. Δεν ξέρω αν θα κάνετε καλό στην Αστυνομία μετά την ενσωμάτωση που έγινε στο Υπουργείο Εσωτερικών. Πάντως είναι σίγουρο ότι θα χαλάσετε τον κ. Χηνοφώτη. Γιατί βλέπω ότι οι δικές του τοποθετήσεις είναι ιδιαίτερα τεχνοκρατικές, επιστημονικές και προσεκτικές, ενώ εσείς δεν αποφύγατε ούτε χθες τον πειρασμό, σε μία έξαρση λαϊκισμού, να επιτεθείτε και πάλι στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. ωσάν να ήταν αυτό κυβέρνηση τα πέντε τελευταία χρόνια.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε.
Το λόγο έχει τώρα ο κ. Ιωάννης Γκιόκας από το Κ.Κ.Ε..
ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΚΑΣ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, αναπτύξαμε και χθες και στη συζήτηση επί της αρχής τη βασική αντίθεσή μας στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Εμείς θέλουμε να επαναλάβουμε ότι η φιλοσοφία του νομοσχεδίου δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες και στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων αστυνομικών και ιδιαίτερα οι χαμηλόβαθμοι και οι χαμηλόμισθοι αστυνομικοί. Ακούσαμε μάλιστα και την κριτική του κυρίου Υπουργού, ότι η στάση μας είναι γενική, καταγγελτική, αντιπολιτευτική, ότι δεν βλέπουμε τα θετικά σημεία του νομοσχεδίου.
Εμείς με αφορμή τη σημερινή συζήτηση των άρθρων 9 και επόμενα θέλουμε να ξανατονίσουμε ότι το κόμμα μας, παρά το γεγονός ότι έχουμε πει ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο επιφέρει κάποιες μικροβελτιώσεις στη θέση, στο βαθμό και στο μισθό, δεν θα μπει στη διαδικασία να επαινέσει τις όποιες μικροβελτιώσεις γίνονται.
Δεν θα μπούμε στη διαδικασία να αναζητήσουμε μικροτροποποιήσεις σ’ ένα νομοσχέδιο που κατά τη γνώμη μας στο σύνολό του δεν αλλάζει, δεν αντιστρέφει τη συνολική κατάσταση που σήμερα ζει η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων αστυνομικών, που εισπράττουν στην καθημερινότητά τους τα προβλήματα και τις ελλείψεις που έχουν συσσωρεύσει διαχρονικά οι κυβερνήσεις και της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην Ελληνική Αστυνομία.
Λόγια συμπάθειας ακούσαμε πολλά εχθές, όπως ακούσαμε και ένα δικομματικό καβγά για το επί ημερών ποιας κυβέρνησης ενισχύθηκε η εγκληματικότητα στην Κρήτη, ποιος έκανε μεγαλύτερη βιομηχανία στρατηγών κ.ο.κ.. Επί της ουσίας όμως λύσεις για τα μεγάλα, τα οξυμένα προβλήματα των Ελλήνων αστυνομικών, για το γεγονός ότι σήμερα οι μισθοί που παίρνουν ιδιαίτερα οι κατώτεροι αστυνομικοί είναι μισθοί πείνας, για το ότι το κίνητρο παραμονής, που αποτέλεσε βασικό κυβερνητικό επιχείρημα, στην ουσία θα αναγκάσει μια μεγάλη πλειοψηφία αστυνομικών να επιλέξει μεταξύ είτε μιας σύνταξης πείνας είτε της παραμονής στην εργασία -και αυτό ήταν το βασικό κυβερνητικό επιχείρημα και κατά τη διάρκεια της συζήτησης του αντιασφαλιστικού νομοσχεδίου που ψηφίστηκε πρόσφατα- για όλα αυτά δεν ακούσαμε παρά λόγια συμπάθειας και όχι ουσιαστικές λύσεις.
Τώρα, όσον αφορά το ζήτημα της ομογενοποίησης, όσον αφορά το ζήτημα δηλαδή της ένταξης στο Αστυνομικό Σώμα χιλιάδων ειδικών φρουρών και συνοριοφυλάκων, κατ’ αρχάς θέλουμε να ξεκινήσουμε από την εξής τοποθέτηση: Η ρύθμιση αυτή με βάση τα στοιχεία που έχουμε -και αν δεν είναι έτσι μπορείτε να μας διαψεύσετε, κύριε Υπουργέ- θα έχει σαν αποτέλεσμα μία αύξηση του Αστυνομικού Σώματος της τάξης περίπου του 20%. Σαράντα περίπου χιλιάδες είναι αυτήν τη στιγμή η δύναμη στην Ελληνική Αστυνομία, επτά χιλιάδες είναι εκείνοι που έχουν αυτήν τη στιγμή τη δυνατότητα με βάση το καινούργιο νομοσχέδιο να κάνουν αίτηση-δήλωση ένταξης στην Αστυνομία, πρόκειται επομένως περίπου για μια αύξηση του Αστυνομικού Σώματος της τάξης του 20%. Και εμείς αναρωτιόμαστε: είναι αναγκαία μια τέτοια αύξηση; Είναι αναγκαία η αύξηση αυτή του αριθμού της Ελληνικής Αστυνομίας, όταν ήδη μιλάμε για ένα πολυάριθμο Σώμα, που σε σχέση με την αναλογία του ελληνικού πληθυσμού είναι ίσως το πιο πολυάριθμο στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Κατά τη γνώμη μας μια τέτοια αύξηση δεν είναι αναγκαία, γιατί το βασικό για εμάς δεν είναι ο αριθμός του Αστυνομικού Σώματος. Ούτε θεωρούμε ότι σήμερα ένα μεγαλύτερο Σώμα θα είναι αποτελεσματικότερο στην αντιμετώπιση του εγκλήματος ούτε συμφωνούμε με μια τέτοια προοπτική. Για εμάς το βασικό ζήτημα είναι ο προσανατολισμός που θα έχει αυτό το Σώμα. Γι’ αυτό προτείνουμε αναδιοργάνωση της Ελληνικής Αστυνομίας, αναδιάταξη του προσωπικού συνολικά στην κατεύθυνση της αντιμετώπισης του προβλήματος. Και εδώ έχουμε το εξής στοιχείο: Παρά το γεγονός ότι αυξάνονται οι αστυνομικές δυνάμεις, παρά το γεγονός ότι ενισχύονται τα αστυνομικά μέτρα, παρά το γεγονός ότι προσδίδονται αστυνομικού χαρακτήρα λειτουργίες σε άλλα Σώματα, την ίδια ακριβώς στιγμή έχουμε αύξηση, ενίσχυση της εγκληματικότητας.
Άρα για εμάς το ουσιαστικό δεν είναι το μέγεθος του Αστυνομικού Σώματος, το σημαντικό είναι ο προσανατολισμός του και γι‘ αυτόν το λόγο διεκδικούμε και βέβαια δεν έχουμε την αυταπάτη ότι θα το πραγματοποιήσει η σημερινή Κυβέρνηση, είναι όμως λαϊκή απαίτηση η κατάργηση όλων εκείνων των μηχανισμών παρακολούθησης - καταστολής του λαϊκού κινήματος που υπάρχουν και ένας συνολικός αναπροσανατολισμός της Ελληνικής Αστυνομίας στην κατεύθυνση της αντιμετώπισης του εγκλήματος και της παραβατικότητας. Από αυτήν τη θέση, λοιπόν, εμείς ξεκινάμε και λέμε «όχι» στην παραπέρα αύξηση του Αστυνομικού Σώματος.
Τώρα, τι θα γίνει με τους συνοριοφύλακες και τους ειδικούς φρουρούς, οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι, οι οποίοι χρειάζονται για τα καθήκοντα για τα οποία προσελήφθησαν, εμείς προτείνουμε να παραμείνουν γι’ αυτόν το λόγο που προσλήφθηκαν και να παραμείνουν και με αυξημένες, αν θέλετε, μισθολογικές αποδοχές. Εμείς έχουμε και τη θέση για βασικό μισθό 1.400 ευρώ. Όσοι δεν χρειάζονται μπορούν να μετατεθούν σε άλλες υπηρεσίες του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Μάλιστα, καθ’ όσον γνωρίζουμε, πολλοί από αυτούς έχουν και αξιόλογη μόρφωση, έχουν πραγματοποιήσει ανώτερες σπουδές, κατά τη γνώμη μας είναι και χρήσιμοι και μπορούν να αξιοποιηθούν κάπου αλλού. Αυτή είναι η δική μας αντίληψη. Θέλουμε, επίσης, να επαναλάβουμε το φόβο μας ότι με αυτήν τη μέθοδο της μαζικής ένταξης στην Αστυνομία συνοριοφυλάκων και ειδικών φρουρών στην ουσία παρακάμπτεται ο θεσμός των πανελληνίων εξετάσεων και οι φόβοι μας αυτοί επαληθεύονται από την παραδοχή που υπάρχει ότι το συγκεκριμένο Σώμα δεν καταργείται, ότι μπορεί και στο μέλλον να υπάρξουν αντίστοιχες προσλήψεις.
Από τη μία μεριά, δηλαδή, απολύουμε όσους δεν κάνουν δήλωση ένταξης στην Αστυνομία σήμερα και από την άλλη μεριά προσλαμβάνουμε καινούργιους. Κατά τη γνώμη μας αυτή η μέθοδος στρέφεται ευθέως ενάντια στο σύστημα των πανελληνίων εξετάσεων. Το τονίζουμε αυτό γιατί το σύστημα των πανελλήνιων εξετάσεων, όσον αφορά την ένταξη στην Αστυνομία, ήταν μια δημοκρατική κατάκτηση, για να περιοριστεί ο κομματισμός και το ρουσφέτι στην Ελληνική Αστυνομία.
Κατά τη γνώμη μας με τη μέθοδο αυτή, την οποία υιοθετείτε, αυτός ο θεσμός θα παρακαμφθεί και θα υποτιμηθεί ακόμη περισσότερο. Γι’ αυτόν το λόγο εμείς θέλουμε να δηλώσουμε την αντίθεσή μας και ότι θα καταψηφίσουμε τα συγκεκριμένα άρθρα του νομοσχεδίου.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε.
Το λόγο έχει ο κ. Βελόπουλος.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θεωρώ ότι υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα στη λειτουργία του Κοινοβουλίου μας και αυτό έχει να κάνει κυρίως όχι βέβαια με τη δική μας υπευθυνότητα.
Τώρα που μιλάμε πρέπει ταυτόχρονα να είμαι παρών σε δύο επιτροπές. Το νομοσχέδιο είναι πολύ σημαντικό και δυστυχώς αναγκαζόμαστε να είμαστε μεταξύ Αιθούσης, επιτροπών, στο πήγαινε- έλα. Δεν ξέρω πώς μπορεί να βρεθεί μια λύση, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να καταλάβουμε ότι και ο ρόλος του Βουλευτή είναι και καταγγελτικός και…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Στο πλαίσιο της αλλαγής του Κανονισμού είδατε ότι υπάρχει πρόβλεψη.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Το γνωρίζω, αλλά το νομοσχέδιο είναι τόσο σημαντικό, που θα έπρεπε τουλάχιστον όλους εμάς να μας κάνει να είμαστε επιφυλακτικοί για πολλά από αυτά που γίνονται.
Χθες ο Υπουργός, ο κ. Παυλόπουλος, μου απήντησε και τον ευχαριστώ πάρα πολύ. Θέλω όμως να τον ρωτήσω κάτι και να μου απαντήσει εκ νέου. Είπε ότι ο αστυνομικός των Ζωνιανών βγήκε από την εντατική. Το ερώτημά μου είναι: Περπατάει; Αυτοεξυπηρετείται; Το να μου πει κάποιος ότι βγήκε από την εντατική ο αστυνομικός των Ζωνιανών, που σημαίνει δηλαδή ότι η ζωή του διέφυγε τον κίνδυνο, δεν σημαίνει ότι είναι και καλά στην υγεία του.
Εμένα με ενδιαφέρει αν ο άνθρωπος μπορεί να περπατήσει. Με ενδιαφέρει αν μπορεί να ζήσει, να αγκαλιάσει το νεογέννητο παιδί του. Αυτό με ενδιαφέρει εμένα, το αν μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί αυτός ο άνθρωπος. Τώρα το αν είναι καλύτερα από ότι ήταν πριν, αυτό είναι μια θετική εξέλιξη. Η πολιτεία τι κάνει ώστε να μπορέσει να βοηθήσει τον άνθρωπο αυτόν να περπατήσει ξανά;
Προσωπικά ούτε έχω «εκλογική πελατεία» στην περιοχή ούτε ψηφοθηρώ ούτε με ενδιαφέρει, κύριε Υπουργέ. Το κάνω, αν θέλετε, από ανθρώπινη διάσταση για να δείξουμε το ενδιαφέρον για την Αστυνομία.
Κύριε Μαρκογιαννάκη, είπατε ότι οι συνοριοφύλακες ήταν το ανάχωμα για τη λαθρομετανάστευση. Ήταν. Και ξέρετε γιατί; Γιατί καμμία κυβέρνηση -ούτε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ούτε η Νέα Δημοκρατία- ήθελε να σταματήσει τη λαθρομετανάστευση. Φοβάστε –το έχω πει και άλλη φορά- μη θεωρηθείτε ακραίοι. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Ρωτήστε τον κ. Γεροντόπουλο πόσοι μπαίνουν από τον Έβρο. Ρωτήστε τι γίνεται στο Αιγαίο Πέλαγος, που μπαινοβγαίνουν καθημερινά με τα καράβια μιλιούνια λαθρομεταναστών. Ρωτήστε στη Φλώρινα, στα Γιάννενα, γιατί μιλάμε για συγκεκριμένες πύλες εισόδου, κύριε Μαρκογιαννάκη. Άρα, λοιπόν, μη μου λέτε ότι έγιναν οι συνοριοφύλακες για να σταματήσουν την αθρόα είσοδο λαθρομεταναστών. Σαφώς γι’ αυτό έγιναν, αλλά δεν μπόρεσαν να κάνουν το έργο πράξη. Αυτή είναι η αλήθεια.
Βεβαίως δεν υπάρχει μόνο στα Χανιά, κύριε Μαρκογιαννάκη, πρόβλημα με την εγκληματικότητα. Όπου και να πάτε, όλη η Ελλάδα έχει εγκληματικότητα. Αυτό καταδεικνύει ως ένα βαθμό την έλλειψη βούλησης, την έλλειψη στοργής και ζέσης απέναντι στην Αστυνομία. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Τους έχουμε με δεμένα τα χέρια. Αντί οι αστυνομικοί να φορούν χειροπέδες στην εγκληματικότητα, τους φορέσαμε εμείς χειροπέδες. Αυτή είναι η αλήθεια. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Ρωτήστε τους αστυνομικούς. Κάνει κάτι ο αστυνομικός, θεωρείται ακραίο. Δεν κάνει κάτι, τον κυνηγάμε όλοι μαζί. Αυτά δεν γίνονται.
Το Κ.Κ.Ε., διά του νεαρού εκπροσώπου συναδέλφου, αναρωτήθηκε γιατί έχουμε εγκληματικότητα. Θα το πω εγώ γιατί δεν φοβάμαι. Λα-θρο-με-τα-νά-στευ-ση! Όταν έχεις άναρχη λαθρομετανάστευση, όταν έχεις ορδές πεινασμένων ανθρώπων, αυτοί θα αναγκαστούν να κλέψουν για να επιβιώσουν. Είναι λογικό. Και εμένα, αν με βάλετε σε μια χώρα χωρίς να έχω εργασία, θα αναγκαστώ να κλέψω για να ταΐσω τον εαυτό μου και την οικογένειά μου. Από εκεί ξεκινούν οι άλλες μορφές εγκληματικότητας, οι πιο βαριές.
Δεν ξέρουμε τα αυτονόητα; Δεν τα γνωρίζουμε; Είμαστε η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που δεν ξέρει πόσους ξένους έχει. Δεν το ξέρουμε. Αριθμό δεν γνωρίζουμε. Τι συζητάμε τόση ώρα γενικόλογα για την εγκληματικότητα, φταίνε οι αστυνομικοί, φταίει ο Υπουργός. Δεν φταίει ο Υπουργός.
Για όλα φταίει ο Υπουργός; Όχι. Φταίει η βούλησή μας. Φταίει, αν θέλετε καμμιά φορά και η αίσθηση που έχω προσωπικά κι εγώ ότι υπάρχει ένας φόβος στο ελληνικό Κοινοβούλιο από μία δήθεν αριστερή ιδεολογία, ότι όταν επιβάλλεις το νόμο είναι αυταρχισμός. Πληρώνουμε την επάρατη χούντα.
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ-ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Επί των άρθρων θα μιλήσετε;
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό είναι πρόβλημα δικό μου, κυρία Παπακώστα.
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ-ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Είναι και δικό μας πρόβλημα.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Αν έχετε πρόβλημα, κλείστε τα αυτιά σας και μη με ακούτε. Αν είναι δικό σας πρόβλημα να πάτε έξω να μη με ακούσετε. Σας παρακαλώ πάρα πολύ!
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ-ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν θα μου πείτε πού να πάω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ('Ελσα Παπαδημητρίου): Κυρία Παπακώστα, μην προκαλείτε συνεχώς την Αίθουσα.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρία Παπακώστα, σας παρακαλώ πάρα πολύ! Ουδέποτε σας διέκοψα. Επαναλαμβάνω ότι είστε διακοψίας!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ('Ελσα Παπαδημητρίου): Κύριε Βελόπουλε, μη χάνετε την ώρα σας. Έχετε το λόγο. Ομιλείτε.
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ-ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Θα μιλήσετε επί των άρθρων επιτέλους; Κυρία Πρόεδρε, να του πείτε ότι είναι εκτός θέματος. Να τηρηθεί ο Κανονισμός.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Παρά το γεγονός ότι είστε πολύ όμορφη κυρία, φέρεστε άσεμνα, φέρεστε απρεπώς.
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ-ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Να ανακαλέσει, κυρία Πρόεδρε! Κάνει χαρακτηρισμούς, όπως «πολύ όμορφη» κ.λπ., που δεν συνάδουν με το πνεύμα της Βουλής.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Γιατί; Είναι κακό που είστε όμορφη; Ωραία, δεν είστε όμορφη.
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ-ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Κι εσείς είστε θρασύτατος.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ('Ελσα Παπαδημητρίου): Κυρία Παπακώστα, μη διακόπτετε τον ομιλητή συνεχώς. Δεν έχετε το λόγο.
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ-ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι, αλλά είναι εκτός θέματος και δεν τον εγκαλείτε.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Είμαι ο μόνος που είναι εκτός θέματος, κυρία Παπακώστα; Ο κ. Μαρκογιαννάκης δεν ήταν εκτός θέματος;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ('Ελσα Παπαδημητρίου): Κύριε Βελόπουλε, έχετε το λόγο. Ομιλήστε παρακαλώ για το θέμα σας.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Επειδή ο κ. Μαρκογιαννάκης ήταν «εντός θέματος» λέω το εξής. Το είπα και χθες, αλλά διέλαθε της προσοχής μας. Το άρθρο 8, κύριε Υπουργέ, θέλω να το δείτε λιγάκι. Να γίνει ό,τι και στο άρθρο 6. Αλλιώς το βλέπουμε λίγο χλωμό. Δείτε το λίγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ('Ελσα Παπαδημητρίου): Έχουμε τελειώσει με το άρθρο 8, όπως γνωρίζετε.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Το γνωρίζω πολύ καλά, κυρία Πρόεδρε. Απλά είπα να το πω για να καταγραφεί στα Πρακτικά. Επιτρέψτε μου.
Όσο για το άρθρο 13, κύριε Υπουργέ, συμφωνούμε με την ομογενοποίηση, αλλά θέλω το αμετάθετο να το δείτε προσεκτικά. Δηλαδή οι συνοριοφύλακες που είναι στη Φλώρινα, που είναι σε ακριτικές περιοχές κι οι οποίοι μένουν εκεί επί έτη, να έχουν το αμετάθετο, όσο μπορούμε να τους βοηθήσουμε προς αυτή την κατεύθυνση. Δηλαδή γιατί να φύγει ο Φλωρινιώτης κάτοικος της περιοχής ή των Ιωαννίνων; Είναι ένα αίτημα, το οποίο κατατέθηκε σήμερα το πρωί από τους συνοριοφύλακες. Και λέω το εξής, γιατί θέλω…
Κυρία Παπακώστα, αν συνεχίσετε θα φερθώ απρεπώς. Σας παρακαλώ πάρα πολύ! Δεν επιτρέπω σε καμμία κυρία Παπακώστα να λέει ότι είμαι αδιάβαστος. Το αν είμαι αδιάβαστος ή όχι, επαναλαμβάνω ότι είναι δικό μου πρόβλημα κι όχι δικό σας. Σας παρακαλώ πάρα πολύ!
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ-ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Κυρία Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο επί προσωπικού.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ('Ελσα Παπαδημητρίου): Κυρία Παπακώστα, δεν έχετε το λόγο. Μη με παρακαλείτε. Δημιουργείτε μονίμως πρόβλημα στην Αίθουσα. Σας παρακαλώ πάρα πολύ!
Κύριε Βελόπουλε, συνεχίστε επί της εισήγησής σας παρακαλώ.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Λέω λοιπόν το εξής, και κλείνω, κυρία Πρόεδρε. Συμφωνούμε, κύριε Υπουργέ, ότι το νομοσχέδιο έχει θετική κατεύθυνση. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Σας είπα και στα προηγούμενα άρθρα ότι συμφωνούμε. Κάναμε μερικές επισημάνσεις. Αυτό που θέλουμε από σας είναι το εξής. Καλά είναι τα μέτρα, καλό είναι δηλαδή να δείχνουμε μια διάθεση μιας ενέργειας προς την Αστυνομία, αλλά φρονώ ότι αυτό που λείπει περισσότερο είναι η απόφαση ότι πρέπει να φύγουμε από τη μέγγενη παλιών ιδεοληψιών. Η Αστυνομία είναι ένας συγκεκριμένος παράγοντας της τάξεως. Και θα ήθελα ειλικρινά την ευγένειά μου να μην την εκμεταλλεύονται κάποιοι ψιθυρίζοντας. Παρακαλώ πάρα πολύ, κυρία Πρόεδρε. Αυτό που συνέβη σήμερα δεν ξανασυνέβη ποτέ στο Κοινοβούλιο. Είναι αδιανόητο αυτό που συμβαίνει. Η κ. Παπακώστα συνεχώς γυρνάει πίσω και μιλάει στον κ. Μαρκογιαννάκη, τη στιγμή που δεν ήταν εδώ όταν μίλησε ο κ. Μαρκογιαννάκης. Και μίλησε για τα Χανιά. Σας παρακαλώ πάρα πολύ κ. Παπακώστα! Έλεος πια! Ζητώ συγγνώμη, αλλά αυτό που γίνεται δεν είναι σωστό. Ο κ. Μαρκογιαννάκης μίλησε επί δέκα λεπτά, έλεγε ό,τι ήθελε –και καλά έκανε ο άνθρωπος- και δεν τον διέκοψε κανείς. Επί δέκα λεπτά με διακόπτετε συνέχεια.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ('Ελσα Παπαδημητρίου): Κύριε Βελόπουλε, δεν σας καλύπτει η παρουσία μου; Μην απαντάτε.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Σαφέστατα. Όμως δεν μπορεί να συνεχίζεται αυτό το πράγμα.
Λέω λοιπόν το εξής και κλείνω εδώ. Αυτό που με ενόχλησε περισσότερο είναι ότι δεν κλείνουμε την πόρτα στις προσλήψεις, κύριε Υπουργέ, και πάλι με τους συνοριοφύλακες. Πολύ καλή η ομογενοποίηση, αλλά δεν την κλείσαμε την πόρτα οριστικά, δεν έκλεισε ερμητικά. Αυτό με ενοχλεί. Δηλαδή με την ομογενοποίηση συμφωνούμε. Αυτό που μας βρίσκει αντιθέτους είναι ότι δεν κλείνουμε την πόρτα στις προσλήψεις. Και αυτό που με ενοχλεί περισσότερο με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι ότι ξαφνικά βρήκε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τη γαλάζια νομενκλατούρα, που θα προσληφθούν, που θα έρθουν, λες και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έβαζε μόνο «γαλάζιους» ή διαφόρων χρωμάτων αστυνομικούς. Ενθυμούμαι, παραδείγματος χάριν, όταν νεαρός σε ηλικία πήγα να εισέλθω στο Αστυνομικό Σώμα. Έπρεπε να ξέρω Υπουργό ή Βουλευτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για να μπορώ να μπω, κύριοι. Κι είναι προσωπικό μου βίωμα αυτό και το καταθέτω εδώ. Αλλά δεν ήξερα Βουλευτή ή Υπουργό και δεν προσελήφθην, δεν πήγα. Καλό ήταν αυτό, γιατί θα ήμουν απ’ αυτούς που θα έπαιρναν 1300 ευρώ, που τους έχουμε καθημερινά να τρέχουν από εδώ κι από εκεί. Αυτό όμως που εμένα με προβληματίζει είναι η υποκρισία σας. Η Νέα Δημοκρατία θα βάλει «γαλάζιους». Εσείς δηλαδή δεν βάζατε «πράσινους»; Αυτό είναι το κράτος που οικοδομήσατε: ένα φαύλο, ένα σάπιο κράτος, ένα «πράσινο» κράτος, που ήρθαν κάποιοι άλλοι να το κάνουν περισσότερο «μπλε». Τι να κάνουμε; Αν δεν σταματήσει λοιπόν αυτή η ρουσφετολογική συμπεριφορά -οι πανελλαδικές, η μη μοριοδότηση-…
Και μια πρόταση και κλείνω εδώ.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΗΓΑΣ: Τις πανελλαδικές ποιος τις έκανε, κύριε Βελόπουλε;
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Και καλά κάνατε και τις κάνατε. Βέβαια το «πράσινο» κράτος υπάρχει. Τώρα πως έγινε «πράσινο» το κράτος με πανελλαδικές δεν το ξέρω εγώ!
Και κλείνω με αυτό. Υποσχέθηκε ο κ. Πολύδωρας, ο προηγούμενος Υπουργός Δημόσιας Τάξης, ένα επίδομα για συνοριοφύλακες που πήγαν στις πυρόπληκτες περιοχές. Δείτε το λίγο κύριε Υπουργέ, γιατί πριν από λίγο με ενημέρωσαν οι συνοριοφύλακες.
Αυτά και εύχομαι να μην επαναληφθούν τα όσα ακούσαμε προηγουμένως.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο για μια παρέμβαση.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών): Μάλιστα, κυρία Πρόεδρε.
Αν και θα μιλήσει ο κ. Χηνοφώτης και θα κάνει δεκτή, τροποποίηση στο άρθρο 15, με βάση τα όσα είπαμε χθες σχετικά με τα άρθρα 6 παράγραφος 1 και 8 παράγραφος 2. Θα σας την διαβάσει σε λίγο.
Οφείλω όμως μιαν απάντηση σε ορισμένα ζητήματα τα οποία ετέθησαν ιδίως από την πλευρά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Επαναλαμβάνω, για πολλοστή φορά. Σε αυτό το δεύτερο σκέλος, φαίνεται καθαρά ότι αυτό το νομοσχέδιο έχει έναν στόχο σημαντικό, την ενοποίηση του Σώματος το οποίο είχε τριχοτομηθεί πάλι λόγω του τρόπου με τον οποίο το ΠΑ.ΣΟ.Κ., εμβαλωματικά, είχε καθιερώσει το καθεστώς των ειδικών φρουρών και των συνοριοφυλάκων. Ομογενοποιεί το Σώμα. Δεν αλλάζει το γεγονός ότι υπάρχουν μέσα στην Αστυνομία άνθρωποι με ειδική αποστολή, όπως παραδείγματος χάριν οι δυο συνοριοφύλακες. Και αυτό γιατί είναι ανάγκη να υπάρχει κατανομή αρμοδιοτήτων. Άλλο όμως η κατανομή των αρμοδιοτήτων και άλλο το γεγονός ότι πρέπει και ο ειδικός φρουρός και ο συνοριοφύλακας, μετά από ορισμένο χρονικό διάστημα, να αισθάνεται ότι είναι ενταγμένος σε ένα Σώμα που έχει μια ιεραρχία και έχει μια προοπτική, αυτή την προοπτική την οποία έχει ο αστυφύλακας.
Αυτό είναι βασικό. Γιατί, τονίζω, ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν άνθρωποι δυο ταχυτήτων. Διότι αυτό ακούστηκε περίπου εδώ. Πως κάνετε αυτήν την ομογενοποίηση και αν θα πάρετε μελλοντικά και άλλους. Το ερώτημα είναι απλό: Χρειάζεται ομογενοποίηση; Χρειάζεται. Την κάνουμε; Ναι. Γιατί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν λέει ένα ναι σε ένα θέμα που θα έπρεπε να έχει κάνει το ίδιο πράξη;
Έρχεται και λέει μετά: άντε, να δεχθούμε την ομογενοποίηση γιατί πρέπει να γίνει. Θα πάρετε –μας λέει- καινούργιους συνοριοφύλακες και ειδικούς φρουρούς; Αν πάρετε –λέει- τότε εμείς έχουμε επιφύλαξη γιατί με τον τρόπο αυτό καταργούνται οι πανελλήνιες, μπαίνουν από το παράθυρο κάποιοι. Και όταν είπα χθες, μα, αυτός ο τρόπος υπήρχε και πριν, η απάντηση ήταν: Εμείς φοβόμαστε ότι θα κάνετε κομματικές προσλήψεις! Δεν κοιτάει, δηλαδή, η Αξιωματική Αντιπολίτευση, τα κενά που άφησε, την έλλειψη ομοιογένειας στο Σώμα, αλλά έρχεται και καταλογίζει προθέσεις που ξέρει ότι δεν πρόκειται να γίνουν ποτέ πράξη από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας. Γιατί το σύστημα πρόσληψης των ειδικών φρουρών και των συνοριοφυλάκων είναι δεδομένο. Είναι πραγματικά δεδομένο και ξέρουμε όλοι πολύ καλά ότι είναι ένα αντικειμενικό σύστημα το οποίο επιτρέπει να προσληφθούν άξιοι άνθρωποι έως ότου –το τονίζω- καλύψουμε όλα τα κενά μέσω των πανελληνίων εξετάσεων σιγά, σιγά.
Δεν είναι ανάγκη αυτή τη στιγμή να υπάρξει περισσότερη αστυνόμευση, με την καλή του όρου έννοια, στη γειτονιά; Πως θα γίνει αυτό; Θα πρέπει να περιμένουμε να καλυφθούν όλα μέσω των πανελληνίων; Δεν ξέρουμε τι έχουν προσφέρει οι ειδικοί φρουροί και οι συνοριοφύλακες και ποσό καλά θα λειτουργήσει στο μέλλον η συνεργασία τους με τους αστυνομικούς; Και δεν ξέρουμε επίσης ότι αυτό θα γίνει, η όποια ενοποίηση, και των υπολοίπων μετά την πάροδο τριετίας από την είσοδο στο Σώμα και μετά από ειδική εκπαίδευση; Για ποιο λόγο αυτή η καχυποψία; Η καχυποψία είναι γιατί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια. Όσα έκανε τόσα χρόνια φοβάται μήπως τα κάνουμε εμείς. Ε, δεν πρόκειται να τα κάνουμε. Και δεν πρόκειται να τα κάνουμε γιατί εσείς μεν δε διδαχθήκατε από το παρελθόν σας, εμείς όμως ξέρουμε τι σήμανε για το κράτος, τι σήμανε γενικότερα και για σας τους ίδιους που το βλέπετε από πλευράς κρίσης του Ελληνικού Λαού, αυτή η άφρων κομματική πολιτική. Γιατί σας είχα πει και τότε στην Αξιωματική Αντιπολίτευση που βρισκόμαστε ότι περάσατε δυο φάσεις. Στην πρώτη φάση πήγατε να κομματικοποιήσετε τον κρατικό μηχανισμό και ύστερα πήγατε να κρατικοποιήσετε το κόμμα. Ούτε το ένα ούτε το άλλο το καταφέρατε. Προσπάθεια κάνατε η οποία δεν απέδωσε σε σας αλλά, δυστυχώς, ένα είναι βέβαιο. Έβλαψε το ελληνικό δημόσιο, έβλαψε γενικότερα τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το δημόσιο!
Μη φοβάστε λοιπόν. Και η ομογενοποίηση πρέπει να γίνει, αξιοκρατικές προσλήψεις θα γίνουν, άξιους ανθρώπους θα πάρουμε. Δεν έχουν χρώμα οι άξιοι άνθρωποι που χρησιμοποιεί το δημόσιο. Θα πάρουμε τους καλύτερους γιατί πρέπει να πάρουμε τους καλύτερους. Αυτό αποδεικνύει και υπαλληλικός κώδικας που κάναμε και όλα εκείνα τα οποία έχουμε κάνει μέχρι σήμερα, τα οποία είναι παράδειγμα προς μίμηση σε σχέση με αυτά που έχετε κάνει εσείς προηγουμένως.
Κοιτάξτε τον Υπαλληλικό Κώδικα για να δείτε πλέον τι σημαίνει αξιοκρατία στις κρίσεις από εδώ και πέρα. Και δεν είναι μόνο δική μου άποψη, είναι της ΑΔΕΔΥ. Και δεν φαντάζομαι να θεωρείτε ότι το προεδρείο της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. πρόσκειται στη Νέα Δημοκρατία.
Και ένα τελευταίο σχετικά με αυτά που είπατε για τους ρόλους μας στο Υπουργείο με τον κ. Χηνοφώτη κ.λπ.. Μην φοβάστε. Να θυμάστε ένα πράγμα. Σας ενοχλεί όταν γυρνάμε στο παρελθόν. Σας ενοχλεί όταν θυμόμαστε τι γινόταν στο παρελθόν. Ξέρετε, θέλετε να μείνουμε σε διατυπώσεις, να ακούμε την κριτική σας να φθάνετε μέχρι την εποχή του ’50, να κάνετε την κριτική σας όπως σας αρέσει και να μένουμε σε κάποιες κρίσεις τεχνοκρατικές, απλώς και μόνο για να μονοπωλείτε γενικότερα την ευαισθησία ή την πορεία του τόπου.
Δεν πρόκειται να γίνει αυτό. Και αυτό δεν είναι παρελθοντολογία. Είναι απόδοση της πραγματικότητας. Σας ανήκει ένα κομμάτι δημιουργικό που σας αναγνωρίζεται και κανείς δεν σας το αμφισβητεί. Τα λάθη σας όμως θα επισημαίνονται. Και θα επισημαίνονται γιατί αυτά διορθώνουμε αυτή τη στιγμή. Όταν διορθώνεις λάθη, δεν θα γυρίσεις στο παρελθόν να πεις ότι αυτά είναι λάθη και πότε έγιναν; Τι είναι αυτό το πράγμα; Παρελθοντολογία;
Ήθελα, λοιπόν, να πω σ’ αυτό τον τομέα ότι θα ήταν καλύτερα και για το Σώμα τέτοιου είδους διατάξεις που αφορούν την πορεία του, που αφορούν το μέλλον του, να τις ψηφίζουμε όλοι μαζί. Γιατί όσο πιο ενιαία είναι η συναίνεσή μας μέσα στη Βουλή στα θέματα αυτά, τόσο το καλύτερο για την πορεία του Σώματος. Όσο φαίνεται ότι μπαίνει και το Αστυνομικό Σώμα στο αμόνι του κομματισμού, τόσο το χειρότερο για το ίδιο το Σώμα.
Όταν, λοιπόν, ξέρετε ότι αυτές οι διατάξεις είναι σωστές, ας τις ψηφίσουμε. Την κριτική, μπορούμε να την κάνουμε στον κοινοβουλευτικό έλεγχο. Εδώ ας μείνουμε τουλάχιστον σε ό,τι θετικό γίνεται, όπως κι εμείς αναγνωρίζουμε ό,τι θετικό έχετε κάνει στο παρελθόν.
Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
Ξεκινάμε με τους ομιλητές του καταλόγου Βουλευτών.
Το λόγο έχει ο κ. Αυγενάκης για οκτώ λεπτά.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΥΓΕΝΑΚΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, κύριε Υφυπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συνεχίζοντας τον προβληματισμό που ανέπτυξα κατά τη χθεσινή μου παρέμβαση, θέλω να επισημάνω την αποφασιστικότητα και τη βούληση όλων μας για τη διασφάλιση της δημόσιας ασφάλειας και την καλύτερη προστασία των πολιτών.
Στην αυγή του 21ου αιώνα ξεκινήσαμε με μια πλούσια κληρονομιά και πολλά επιτεύγματα. Παράλληλα, όμως, συνοδεύτηκε από νέες προκλήσεις για την ασφάλεια των πολιτών, ανάπτυξη νέων δικτύων παράνομων και εγκληματικών δράσεων, χρήση των νέων τεχνολογιών για την υποστήριξη πολλών και παράνομων δραστηριοτήτων, διεθνής εγκληματικότητα και νέοι μηχανισμοί παρανομίας, εμπόριο ναρκωτικών, εμπόριο όπλων, εμπόριο ανθρώπων, λαθρομετανάστευση και πολλά άλλα.
Οι νέες αυτές προκλήσεις απαιτούν και νέους μηχανισμούς αντιμετώπισής τους. Απαιτούν εκσυγχρονισμό της Αστυνομίας και προσαρμογή στα νέα δεδομένα. Απαιτούν εγρήγορση και καινοτόμες δράσεις που δεν ακολουθούν μόνο κατασταλτικά τις παράνομες δράσεις, αλλά πρέπει να προηγούνται και να προλαμβάνουν.
Κυρίες και κύριοι, ο ρόλος της Αστυνομίας είναι να είναι δίπλα στον άνθρωπο, να προσφέρει προστασία στον πολίτη. Στο πλαίσιο του δημοκρατικού, κοινωνικού κράτους, κράτους δικαίου, ο ρόλος της Αστυνομίας είναι να προστατεύει και να υπερασπίζεται την ασφάλεια του πολίτη. Αυτό το ρόλο, το ρόλο της Αστυνομίας, ενισχύουν και ενδυναμώνουν οι πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης και της ηγεσίας της Ελληνικής Αστυνομίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το παρόν σχέδιο νόμου βάζει στο κέντρο το ανθρώπινο δυναμικό. Η ενίσχυση και ενδυνάμωση του ανθρώπινου δυναμικού αποτελεί βασική προϋπόθεση για την επιτυχημένη λειτουργία και πρόοδο κάθε θεσμικού και οργανωτικού πλαισίου.
Στη χθεσινή συνεδρίαση καλύφθηκαν τα θέματα σύστασης οργανικών θέσεων αξιωματικών, εξέλιξης, προαγωγών, μεταθέσεων, καθώς και βαθμολογική εξέλιξη των ανθυπαστυνόμων και των αποφοίτων των τμημάτων επαγγελματικής μετεκπαίδευσης ανθυπαστυνόμων.
Το άρθρο 9 ρυθμίζει τα θέματα εξέλιξης των αστυφυλάκων που είναι ανακριτικοί υπάλληλοι, καθώς και ζητήματα προαγωγής τους στο βαθμό του υπαρχιφύλακα, του αρχιφύλακα και του ανθυπαστυνόμου με τη συμπλήρωση χρόνου υπηρεσίας, ενώ με τη συμπλήρωση του ορίου ηλικίας προάγονται στο βαθμό του υπαστυνόμου Α΄ και Β΄.
Ο δεύτερος άξονας του σχεδίου νόμου αφορά στην ενσωμάτωση των ειδικών φρουρών και των συνοριακών Φυλάκων στο αστυνομικό προσωπικό. Η επιτυχής θητεία αυτών των κατηγοριών προσωπικού είχε ως αποτέλεσμα την επέκταση των αρμοδιοτήτων τους, με αποτέλεσμα να ασκούν πλέον ουσιαστικά καθήκοντα αστυφύλακα, με τη μόνη εξαίρεση των καθηκόντων προανακριτικού υπαλλήλου.
Εξακολουθούν, όμως, να αντιμετωπίζονται διαφορετικά από την υπηρεσία και να διέπονται από διαφορετικό καθεστώς, με συνέπεια την ανομοιογένεια και την πολυδιάσπαση του αστυνομικού προσωπικού. Ήταν ανάγκη να υπάρξει σταδιακή ενοποίηση αυτού του καθεστώτος και παράλληλη διαμόρφωση του βαθμολογίου, έτσι ώστε όλα εκείνα τα στελέχη τα οποία κάνουν την ίδια δουλειά, να έχουν την ίδια αντιμετώπιση.
Με το παρόν σχέδιο νόμου επιδιώκεται, κατ’αρχάς, η εξάλειψη της ανομοιογένειας στο ένστολο προσωπικό του Σώματος, η ενότητα της προσταγής και της δράσης, χωρίς διακρίσεις που συνεπάγονται σύγχυση και επικάλυψη αρμοδιοτήτων, η εξάλειψη της δυσμενούς μεταχείρισης των ειδικών φρουρών και των συνοριακών φυλάκων, οι οποίοι δεν εξελίσσονται περαιτέρω βαθμολογικά και υστερούν σημαντικά στις αποδοχές τους σε σχέση με τους αστυφύλακες.
Με τις διατάξεις του άρθρου 13 του νομοσχεδίου, οι ειδικοί φρουροί και συνοριακοί φύλακες, αφού συμπληρώνουν τριετή πραγματική υπηρεσία από την ημερομηνία μονιμοποίησής τους, εντάσσονται, ύστερα από δήλωσή τους, στο αστυνομικό προσωπικό γενικών καθηκόντων με το βαθμό του αστυφύλακα. Υποβάλλονται υποχρεωτικά σε συμπληρωματική εκπαίδευση, διέπονται από το νομικό καθεστώς που ισχύει για το αστυνομικό προσωπικό και έχουν τα ίδια καθήκοντα και υποχρεώσεις με το αστυνομικό προσωπικό. Με τον τρόπο αυτό καθίσταται δυνατή η αξιοποίησή τους, σύμφωνα με τις ανάγκες της Ελληνικής Αστυνομίας και της κοινωνίας, βέβαια και σύμφωνα με την αποστολή που έχει η Ελληνική Αστυνομία.
Με τις ρυθμίσεις του άρθρου 14, οι σχολές αστυφυλάκων και αξιωματικών Ελληνικής Αστυνομίας χαρακτηρίζονται ως παραγωγικές, όπως οι αντίστοιχες σχολές των Ενόπλων Δυνάμεων και του Λιμενικού Σώματος. Με τη ρύθμιση αυτή οι απόφοιτοι των σχολών της Ελληνικής Αστυνομίας θα τυγχάνουν και της ανάλογης, ισότιμης με τους αποφοίτους των άλλων σχολών, υπηρεσιακής αντιμετώπισης. Για την ταυτότητα του λόγου, ως παραγωγικές θεωρούνται και οι αντίστοιχες σχολές των πρώην Σωμάτων Χωροφυλακής και Αστυνομίας Πόλεων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αναφέρθηκα αρκετά για την προσπάθεια πάταξης της εγκληματικότητας, καθώς και τις δράσεις που έχουν αναληφθεί στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, στην Κρήτη. Και αναφέρθηκα χθες πολύ αναλυτικά στο τι έχει γίνει μέχρι σήμερα, τι έχει ξεκινήσει, τι εξελίσσεται, αλλά και τι σχεδιασμός υπάρχει. Δεν θα το κάνω και σήμερα, θεωρώντας ότι ήδη ειπώθηκαν αρκετά χθες.
Γι’ αυτό και συνεχίζω σχετικά με το νομοσχέδιο, το οποίο κινείται στην πολιτική που έχει καθιερώσει η Κυβέρνηση σχετικά με την πορεία της Ελληνικής Αστυνομίας και της αποστολής της. Στοχεύει στην ενεργό παρουσία του αστυνομικού δίπλα στον πολίτη. Στοχεύει στην αξιοποίηση άξιων και έμπειρων ανθρώπων, ώστε να παραμείνουν στο Σώμα. Ενοποιεί, χωρίς να θίγει το ρόλο τους, τους συνοριοφύλακες με τους ειδικούς φρουρούς. Ιδίως οι συνοριοφύλακες έχει μεγάλη σημασία με αίτησή τους να αποκτούν το δικαίωμα, μετά από τριετή υπηρεσία και με μετεκπαίδευση, να ενταχθούν στο βαθμό του αστυφύλακα και να έχουν μια εξέλιξη και μια θέση μέσα στο Σώμα. Διότι μέχρι σήμερα βλέπει κανείς, για παράδειγμα, στο ίδιο περιπολικό να έχει άλλη ιδιότητα ο αστυφύλακας και άλλη ειδικότητα ο συνοριοφύλακας και να μην μπορούν στην πραγματικότητα να συνεργαστούν.
Δημιουργεί ενότητα στο Σώμα, με σκοπό να υπάρχει συντονισμός και συνεργασία και να διαμορφώσει ενιαία κουλτούρα, ενιαίο επιχειρησιακό σχεδιασμό, ενιαία πολιτική και ενιαία λειτουργική δυνατότητα. Το σχέδιο νόμου συμβάλλει περαιτέρω στην προσπάθεια αυτή, βάζοντας στο κέντρο τον άνθρωπο, είτε ως πολίτη είτε ως υπάλληλο της Ελληνικής Αστυνομίας.
Κύριε Υπουργέ, σίγουρα με το νομοσχέδιο αυτό δε λύνονται όλα τα προβλήματα της Αστυνομίας και το γνωρίζουμε όλοι μας σε αυτή την Αίθουσα. Είμαστε, όμως, σίγουροι ότι οι προσπάθειες δεν θα σταματήσουν εδώ. Θέλει δουλειά. Θέλει πάρα πολλή δουλειά. Έπειτα από είκοσι και πλέον χρόνια παρακμής και εγκατάλειψης, η Αστυνομία θέλει στοργή, θέλει προσπάθεια, θέλει προσοχή.
Είμαστε εδώ -και είμαι εδώ- για να στηρίξουμε το σωστό, το αυτονόητο για μια κοινωνία που θέλει να προοδεύσει, για μια κοινωνία που θέλει να δημιουργήσει και να λειτουργήσει χωρίς φοβίες. Πολλή και σκληρή δουλειά απαιτείται σε όλο το δημόσιο τομέα και βέβαια και στο Σώμα της Ελληνικής Αστυνομίας ένα παραπάνω.
Σας ευχαριστώ θερμά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε.
Το λόγο έχει ο κ. Σγουρίδης.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριοι συνάδελφοι, ας μην γελιόμαστε, η ουσία του νομοσχεδίου το οποίο συζητάμε είναι το άρθρο της ομογενοποίησης, δηλαδή, της προαιρετικής ένταξης των συνοριακών φυλάκων και των ειδικών φρουρών στην Αστυνομία, της εθελούσιας, μετά από αίτησή τους, ένταξης στο Σώμα της Αστυνομίας. Και το κερασάκι, αν θέλετε, που τους προσελκύει να κάνουν αυτή την ένταξη είναι το ότι αποκτούν την ιδιότητα του αστυνομικού, του αστυφύλακα.
Χθες πραγματικά με σόκαρε η ομολογία, η ειλικρινής, κυνική ομολογία του Υπουργού, που είπε το εξής πράγμα: «Κύριοι συνάδελφοι, με το σύστημα των πανελληνίων εξετάσεων δεν μπορούμε να καλύψουμε τα κενά της Αστυνομίας. Είναι αδύνατον. Συνεπώς, θα καλύψουμε τα κενά της Αστυνομίας, θα τα συμπληρώσουμε μέσα από την ένταξη ατόμων, που, μέσα από αντικειμενική μοριοδότηση, θα προσληφθούν, δηλαδή, το Σώμα των Ειδικών Φρουρών και των Συνοριοφυλάκων. Αυτό θα ανακυκλούται και ανακυκλούμενο, θα συμπληρώνει κατά κάποιο τρόπο τα κενά της Ελληνικής Αστυνομίας». Δηλαδή, ομολόγησε κυνικά ο Υπουργός ότι θα έχουμε όχι αστυνομικούς δύο ταχυτήτων, αλλά προσλήψεις δύο ταχυτήτων. Αυτό ομολόγησε ο Υπουργός. Θα έχουμε, λοιπόν, προσλήψεις δύο ταχυτήτων. Αυτοί που θα εντάσσονται με τις πανελλήνιες εξετάσεις και αυτοί οι οποίοι θα εντάσσονται στο Σώμα της Αστυνομίας μέσα από αντικειμενική μοριοδότηση.
Η ρύθμιση, λοιπόν, θέλει να καλύψει τα κενά, διαλύοντας ένα συμπαγές, αξιόμαχο και άρτια εκπαιδευμένο προς μία κατεύθυνση Σώμα, με την υπόσχεση της διατήρησης της ιδιότητάς του. Δηλαδή και αν ενταχθούν στο Σώμα της Ελληνικής Αστυνομίας οι ειδικοί φρουροί και οι συνοριοφύλακες, θα κρατήσουν την ιδιότητά τους.
Και σας ρώτησε πολύ εύλογα ο συνάδελφος και εισηγητής μας κ. Ρήγας: Ποιος διευθυντής της Αστυνομίας θα έχει ανάγκες και κενά στην τροχαία και δεν θα πάρει από αυτούς που εντάχθηκαν να τους μεταθέσει, να τους μετακινήσει, για να καλύψει τα κενά της τροχαίας; Ποιος διευθυντής της Αστυνομίας θα είναι αυτός; Άρα, λοιπόν, η υπόσχεση αυτή είναι μία υπόσχεση η οποία δεν θα τηρηθεί. Ακόμα και νομοθετικά να την κατοχυρώσετε δεν πρόκειται να τηρηθεί. Και ξέρουμε πολύ καλά ότι με μία τροπολογία, με μία τροποποίηση, αυτομάτως, όσοι θα ενταχθούν, μετά από τρία, τέσσερα, πέντε χρόνια, θα μπορούν να εκτελούν όλες τις αρμοδιότητες που έχει ο αστυνομικός που εισάγεται στο Σώμα μέσα από τις πανελλήνιες εξετάσεις.
Η δημιουργία, λοιπόν, ευέλικτου προσωπικού που θα καλύπτει τις τρύπες και τα κενά της Ελληνικής Αστυνομίας γίνεται με το άρθρο αυτό της ομογενοποίησης.
Εμείς, διαμαρτυρηθήκαμε, ρωτώντας το εξής: Ο τρόπος των προσλήψεων θα περιέχει τη συνέντευξη; Και κατηγορηματικά ο κ. Χηνοφώτης, είπε «όχι, θα ακολουθήσουμε το σύστημα της μοριοδότησης και τις αθλητικές εξετάσεις, οι οποίες κατά κάποιο τρόπο είναι αδιάβλητες».
Ε, λοιπόν, κύριε Χηνοφώτη, χθες ήρθε στο γραφείο μου μια κοπελίτσα με ύψος 1,71. Θέλω να επισημάνω ότι σήμερα Τετάρτη θα τρέξουν τα αθλητικά της δεύτερης ευκαιρίας. Η κοπέλα μου είπε το εξής πράγμα: «Με κόψαμε στο χιλιόμετρο, χωρίς να μου μετρήσουν το χρόνο». Λέω: «Πώς γίνεται αυτό, βρε κορίτσι μου;». Και μου απαντάει: «Εγώ, κύριε Βουλευτά, ήρθα δεύτερη στη σειρά που τρέχαμε, πέρασε η τρίτη και η τέταρτη και εμένα μου έβαλαν ότι έκανα το χιλιόμετρο σε πέντε λεπτά».
Πώς είναι δυνατόν; Το όνομα το έχω στα χέρια μου και θα σας το δώσω. Και συνέχισε: «Πώς είναι δυνατόν εγώ να έρθω δεύτερη στο τρέξιμο στο χιλιόμετρο και να πάρουν την τρίτη και την τέταρτη, οι οποίες ήρθαν πίσω από μένα;» Και πρόσθεσε: «Δεν κρατούσα χρονόμετρο. Μου έβαλαν πέντε λεπτά και πέρασαν αυτοί που ήταν να περάσουν». Είναι απορίας άξιο αυτό για ένα αθώο παιδί το οποίο πραγματικά ψάχνει να βρει στον ήλιο μοίρα.
Και τι άλλο μου είπε για το αντικειμενικό, για να ξέρετε, κύριε Χηνοφώτη; Μου είπε ότι όλες οι κοπέλες οι οποίες είχαν κότσι στο πόδι κόπηκαν, εκτός από δύο, που μόλις κόπηκαν, έπεσε ένα τηλέφωνο και συνέχισαν τις εξετάσεις.
Υπάρχει αντικειμενικότητα στο θέμα αυτό; Υπάρχει υποκειμενικότητα οποιασδήποτε επιτροπής; Υπάρχει το χαρτάκι που μπορεί να έρθει από πράσινο, γαλάζιο, κίτρινο, κόκκινο γραφείο;
Δεν υπάρχει το αδιάβλητο των εξετάσεων! Πάντα υπάρχει η υποκειμενικότητα. Ακόμη και στις πανελλήνιες εξετάσεις! Διότι αυτοί που μπαίνουν στην Αστυνομία ή στα Σώματα Ασφαλείας και αυτοί περνούν από τα ιατρικά και αυτοί υπάγονται στην ίδια κατηγορία. Άρα, ας μην τα παρουσιάζουμε όλα τόσο αθώα και τόσο αντικειμενικά.
Θα σας θυμίσω και τις προσλήψεις στην Πυροσβεστική. Απλώς τα αντικειμενικά κριτήρια ήταν να έχει τελειώσει το λύκειο, αυτό, εκείνο, το άλλο και να πας να δώσεις τα αθλητικά και τα ιατρικά. Τίποτα άλλο! Ποια μοριοδότηση; Το lower μετρούσε; Ο βαθμός απολυτηρίου λυκείου μετρούσε, πολλαπλασιασμένος με ένα συντελεστή; Δεν μετρούσε τίποτα.
Και θα κλείσω λέγοντας ότι λύση υπήρχε για το Σώμα των συνοριοφυλάκων. Να δημιουργηθεί μια τέταρτη διεύθυνση στο στρατηγείο της Αστυνομίας, με υποστράτηγο, που θα περιελάμβανε τα γραφεία των αλλοδαπών, τη φύλαξη των συνόρων και των ειδικών φρουρών, για να μπορούσε αυτή η διεύθυνση να καλύψει όλα αυτά τα κενά.
Λέγεται ότι δεν σταμάτησε η λαθρομετανάστευση. Σταμάτησε η λαθρομετανάστευση μέσα από την ίδρυση του Σώματος των Συνοριοφυλάκων και των Ειδικών Φρουρών. Σταμάτησε η λαθρομετανάστευση της εργασίας, κύριοι συνάδελφοι. Όχι της ανάγκης να βρουν μέσα από τη χώρα μας δίοδο, για να πάνε στην Ευρώπη. Οι καραβιές που έρχονται από τη Μέση Ανατολή και οι Τούρκοι λαθρέμποροι τους περνούν στα νησιά ή στον Έβρο και μας τους αφήνουν αμανάτι, αυτό δεν σταμάτησε, αλλά ο Αλβανός, ο Βούλγαρος, ο Ρουμάνος, οποιοσδήποτε άλλος που έρχεται για εργασία έρχεται κανονικά.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Πάει ο Βούλγαρος και ο Ρουμάνος!
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Οι Αλβανοί!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ολοκληρώστε, κύριοι συνάδελφοι.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Άρα, το θέμα της λαθρομετανάστευσης για εργασία έχει σταματήσει. Απλώς οι άλλοι που έρχονται ψάχνουν να βρουν στον ήλιο μοίρα, περνώντας μέσα από τη χώρα μας στην Ευρώπη.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Το λόγο έχει ο κ. Λαφαζάνης.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Χθες ο κύριος Υπουργός και ο κύριος Υφυπουργός, όταν ανέφερα ένα νούμερα για το πόσο θα στοιχίσει αυτό το νομοσχέδιο, επιχείρησαν να με διαψεύσουν. Δυστυχώς, όμως, η έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους είναι αμείλικτη και δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες. Το κόστος των μέτρων που προτείνονται με αυτό το νομοσχέδιο θα φθάσει ετησίως περίπου τα 150.000.000 ευρώ. Αυτό ξέρετε τι σημαίνει;
Με 150.000.000 ευρώ, αν υποθέσουμε ότι έχουμε σαράντα χιλιάδες περίπου αστυφύλακες, τότε ο κάθε αστυφύλακας ετησίως θα μπορούσε να πάρει με αυτά τα λεφτά πάνω από 3,5 χιλιάδες ευρώ κάθε χρόνο. Οποία ανακούφιση για τους αστυφύλακες, που τους έχετε με την εισοδηματική πολιτική, η οποία είναι μία πολιτική άγριας λιτότητας, εκμετάλλευσης, πείνας και πενίας! Δίδεται 2,5% αύξηση από 1.1.2008. Μα, είναι δυνατόν να επιβιώσει κανένας μισθωτός –χαμηλόμισθος μάλιστα- με 2,5% αύξηση; Δεν βλέπετε την καλπάζουσα ακρίβεια; Δεν βλέπετε τι γίνεται γύρω σας; Δεν βλέπετε ότι και τα μεσαία εισοδήματα υποβαθμίζονται;
Επομένως, λεφτά υπάρχουν, αλλά χρειάζεται ορθολογικότερη κατανομή και αντίληψη για το ποιος έχει ανάγκη τα χρήματα, πού τα διαθέτουμε και με ποια προοπτική.
Δυστυχώς, όμως, εδώ επιχειρείτε έμμεσα να ανοίξετε διαύλους που να υπόσχεστε μία μελλοντική μισθολογική, αύξηση η οποία, όμως, είναι πάρα πολύ μικρή, έτσι ώστε να καλύψετε την άγρια πολιτική εκμετάλλευση που κάνετε με την εισοδηματική σας πολιτική.
Πέραν αυτού, το άρθρο 13 είναι ίσως το πιο κρίσιμο απ’ αυτά που συζητάμε.
Εδώ κάνετε την ένταξη των συνοριοφυλάκων και των ειδικών φρουρών στο Αστυνομικό Σώμα και τους κάνετε αστυφύλακες. Πάρα πολύ σωστά! Λέτε, όμως, ότι αυτοί οι οποίοι έχουν τρία χρόνια στο Σώμα, είτε συνοριοφύλακες, είτε ειδικοί φρουροί, θα μπορούν να γίνουν αστυφύλακες. Και σας ερωτώ: Γιατί τρία χρόνια; Τι πάει να πει τρία χρόνια; Γιατί κάνετε αυτή τη χρονική οριοθέτηση; Γιατί να μην ενταχθούν όλοι, ανεξαρτήτως χρόνου υπηρεσίας, είτε ως ειδικοί φρουροί, είτε ως συνοριοφύλακες;
Το χειρότερο, όμως, ακόμα που καθιστά την κατάσταση «φρενοκομείο», είναι το εξής: Ενώ λέτε ότι αυτοί που έχουν από τρία χρόνια και πάνω θα γίνουν αστυφύλακες, δεν διαλύετε και τα Σώματα των συνοριοφυλάκων και των ειδικών φρουρών και δεν λέτε ότι σιγά-σιγά, αυτοί που θα προσεγγίζουν την τριετία θα μπαίνουν αστυφύλακες και ότι θα δούμε αυτά τα Σώματα διαφορετικά ενταγμένα συνολικά μέσα στην Αστυνομία; Αλλά θα συνεχίσετε τις προσλήψεις και συνοριοφυλάκων και ειδικών φρουρών!
Γιατί κάνετε αυτά τα τρελά πράγματα που δεν έχουν καμμία λογική; Σε καμμία απολύτως λογική δεν υπακούουν! Δεν ξέρω τι μύχιες σκέψεις έχετε ή αν υπάρχουν κομματικές και πελατειακές διασυνδέσεις, με τις οποίες μπορεί να εξυπηρετηθεί το κυβερνητικό κόμμα! Δεν το γνωρίζω εγώ αυτό. Αυτό, όμως, που βλέπω είναι ότι επιχειρείτε τρελά πράγματα, πράγματα που θυμίζουν φρενοκομείο κυριολεκτικά, διότι δεν είναι δυνατόν να παίρνετε τους πιο έμπειρους συνοριοφύλακες και ειδικούς φρουρούς που έχουν τρία χρόνια και να τους μετατρέπετε σε αστυφύλακες και από την άλλη μεριά να λέτε ότι θέλετε να διατηρήσετε αυτά τα Σώματα και θα κάνετε και νέες προσλήψεις, για να συμπληρώσετε τα κενά!
Έτσι, διαλύετε το σύμπαν, γιατί και αυτοί που θα μπουν αύριο συνοριοφύλακες και ειδικοί φρουροί, θα ζουν με την αναμονή ότι αύριο θα γίνουν αστυφύλακες και θα σας πιέζουν να γίνουν αστυφύλακες! Τι είναι αυτά τα πράγματα; Τι είδους ρυθμίσεις είναι αυτές;
Εμείς σας λέμε το εξής απλό. Αυτά τα Σώματα δεν χρειάζονται, όπως δεν χρειάζεται και η αγροφυλακή που κάνετε. Κατασκευάσματα και τα δύο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. –οι συνοριοφύλακες και οι ειδικοί φρουροί- και εσείς φτιάξατε τώρα και τους αγροφύλακες. Είναι Σώματα ρουσφετολογικά, τα οποία δεν χρειάζεται να είναι διακριτά, δηλαδή να παίζουν αυτό το ρόλο και πρέπει να είναι ενταγμένα σε μία ενιαία Αστυνομία. Από κει και πέρα, να υπάρξουν εξειδικεύσεις, ειδικές λειτουργίες και ειδικές κατευθύνσεις και προσανατολισμοί μέσα στο πλαίσιο της Αστυνομίας, της ενιαίας Αστυνομίας.
Η διάκριση της Αστυνομίας σε Σώματα από δω και από κει, ακόμα και μέσα στην Αστυνομία άλλες ειδικές κατηγορίες, οι οποίες έχουν αυτοτέλεια και μισθολογικές διαφορές, κ.λπ., όλα αυτά δημιουργούν μία χαώδη κατάσταση, η οποία το μόνο που κάνει είναι να οξύνει τους συντεχνιακούς ανταγωνισμούς στο εσωτερικό της Αστυνομίας, παρά να επιλύει προβλήματα για το ρόλο της, τον προσανατολισμό της και την αποτελεσματικότητά της, ως μία σύγχρονη δημοκρατική και αποτελεσματική Αστυνομία.
Η θέση μας, λοιπόν, εδώ είναι ότι πρέπει να αναμορφώσετε αυτό το άρθρο 13, να καταργήσετε τους ειδικούς φρουρούς και τους συνοριοφύλακες, να λάβετε το θάρρος να καταργήσετε και τους αγροφύλακες. Μάλιστα, οι συνοριοφύλακες, όπως εξήγησε και ο κ. Σγουρίδης που είναι σε παραμεθόριες περιοχές και έχει μεγαλύτερη εμπειρία, πλέον δεν παίζουν αυτό το ρόλο που μπορούσαν να παίξουν παλαιότερα. Μπορούν να κάνουν άλλες δουλειές οι άνθρωποι, αλλά συνοριοφύλακες δεν είναι. Επομένως, μπορούν να παίξουν ένα ρόλο μέσα στα πλαίσια της ενιαίας Αστυνομίας.
Επίσης, όσον αφορά τους ειδικούς φρουρούς, δεν καταλαβαίνω γιατί τους λέτε «ειδικούς φρουρούς». Τι φρουρούν «ειδικά» και που δεν το κάνουν οι άλλοι αστυνομικοί; Και εν πάση περιπτώσει, δεν χρειάζονται. Ενοποιήστε αυτές τις κατευθύνσεις με όλη την Αστυνομία. Εγκαταλείψτε αυτήν την τακτική να φτιάχνετε Σώματα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει προειδοποιητικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Όσον αφορά την Αγροφυλακή, αυτήν τι τη θέλετε; Τι είναι αυτά τα αίσχη τα οποία διαμορφώνονται σ’ αυτήν τη χώρα; Και ύστερα λέτε ότι έχουμε ελλείψεις σε αστυφύλακες και ότι δεν έχουν τη δυνατότητα να παίξουν το ρόλο τους.
Βεβαίως, ελλείψεις δεν υπάρχουν. Υπάρχουν, αλλά για άλλους λόγους, όπως γι’ αυτούς που προανέφερα, αλλά και για το γεγονός ότι χιλιάδες αστυνομικοί κάνουν εξωαστυνομικά καθήκοντα. Δώστε μας έναν κατάλογο των χιλιάδων αστυνομικών που απασχολούνται με τη φρούρηση των διαφόρων προσώπων που υποτίθεται χρειάζεται; –δεν ξέρω- να φρουρηθούν. Δώστε μας αυτό τον κατάλογο. Πείτε μας πόσοι αστυνομικοί απασχολούνται σ’ αυτό το έργο.
Και εν πάση περιπτώσει, αν χρειάζεται μία ασφάλεια ο Έλληνας πολίτης, γιατί να φτάνουμε το 1/3, το 1/4 –άλλοι λένε και το 1/2- σχεδόν της Αστυνομίας να πηγαίνει για να φυλάει μόνο συγκεκριμένα πρόσωπα; Γιατί να υπάρχει αυτή η «ελίτ» των προσώπων η οποία πρέπει να φυλάσσεται ειδικά με έξοδα του ελληνικού κράτους σε βάρος συνολικότερα της ασφάλειας του πολίτη;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Υπάρχουν δυνατότητες να είναι πιο αποτελεσματική η Αστυνομία, να έχει μεγαλύτερο ανθρώπινο δυναμικό και να επιτελέσει καλύτερα το ρόλο της, βεβαίως με αναπροσανατολισμό και με ριζικές αλλαγές τις οποίες δεν επιχειρείτε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.
Απ’ αυτήν την άποψη, μ’ αυτό που κάνετε εδώ στο άρθρο 13 δε βοηθάτε ούτε τους συνοριοφύλακες ούτε τους ειδικούς φρουρούς και μπερδεύετε και τα πράγματα μέσα στην Αστυνομία, διότι και η ένταξη αυτών γίνεται με ειδικό καθεστώς που θα κάνει πάλι, εκεί, αστυφύλακες δύο ταχυτήτων.
Μπορείτε να τα διορθώσετε. Δεν ξέρω ποιοι σας εισηγήθηκαν ή αν εσείς πήρατε τις αποφάσεις, αλλά κακώς τις πήρατε. Μπορείτε να κάνετε άμεσα αλλαγές.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστούμε και εμείς, κύριε Λαφαζάνη.
Το λόγο έχει ο κ. Γεροντόπουλος.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΓΕΡΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, το νομοσχέδιο το οποίο έχετε φέρει, δίνει λύσεις σε χρόνια προβλήματα. Ο κ. Μαρκογιαννάκης μιλώντας προηγουμένως, ανέφερε μία αντιδικία που υπήρχε έως τώρα εντός της ελληνικής Αστυνομίας. Πιστεύω ότι με την ομογενοποίηση αυτή η αντιδικία σε βάθος χρόνου θα ξεπεραστεί. Βεβαίως, δεν θα πρέπει να περιμένουμε ότι όλα θα γίνουν από τη μία στιγμή στην άλλη.
Είναι αναγκαία η επικαιροποίηση των οργανογραμμάτων των αστυνομικών τμημάτων, ώστε ανάλογα με τις ανάγκες να υπάρχει και σαφής αριθμός στελεχών που θα ασχολούνται με την συνοριακή και την ειδική φύλαξη.
Και βεβαίως, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι είναι απαραίτητο να είναι ενιαίος ο τρόπος εισαγωγής στην Αστυνομία, διότι αν έχουμε δύο ή τρεις διαφορετικούς τρόπους εισαγωγής στα διάφορα τμήματα, καταλαβαίνετε ότι φαλκιδεύεται η ίδια η ομογενοποίηση. Είναι ένα θέμα το οποίο οφείλετε και οφείλουμε να το δούμε όλοι μας, για να μπορέσουμε μ’ αυτόν τον τρόπο να πετύχουμε τους στόχους τους οποίους θέλουμε.
Κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να αναφερθώ και σε μία τροπολογία την οποία κατέθεσα χθες. Πρόκειται για μία τροποποίηση του άρθρου 48 του Οργανισμού της Σχολής των Αστυφυλάκων και έχει να κάνει με το εξής γεγονός το οποίο το ξέρετε, σας το έχουμε αναφέρει. Κάθε χρόνο σε κάθε σχολή Αστυνομίας χάνουν τη χρονιά τους ένα ή δύο άτομα. Στην Κομοτηνή και στο Διδυμότειχο για κάποιους ειδικούς λόγους -τους οποίους εσείς μπορείτε να βρείτε- εφέτος έμειναν στάσιμοι ογδόντα από συνολικά ενενήντα πέντε άτομα, αποτυχόντες σε όλη την Ελλάδα. Είναι μεγάλος ο αριθμός. Όταν σε άλλες σχολές έχουμε ένα ή δύο άτομα που χάνουν τη χρονιά τους στην Κομοτηνή και το Διδυμότειχο έχουμε ογδόντα αποτυχόντες, αυτό σημαίνει ότι κάτι συμβαίνει, κάτι δεν πάει καλά.
Όμως, μ’ αυτό το γεγονός μας δίνεται η ευκαιρία, η αφορμή να υπάρξει μελλοντικά ένας ενιαίος κανονισμός τόσο στις σχολές Αστυφυλάκων όσο και στις σχολές Αξιωματικών. Και γι’ αυτό το λόγο φέρνω τη συγκεκριμένη τροπολογία με την οποία ζητώ ακριβώς αυτό, ώστε από 1 Μαΐου και πέρα οι δόκιμοι αστυφύλακες να κρίνονται κατά τις εξετάσεις των σχολών Αστυφυλάκων της Ελληνικής Αστυνομίας, βάσει του άρθρου 37 του π.δ. 319/1995, όπως αυτό το άρθρο τροποποιήθηκε με το π.δ. 189/2005.
Νομίζω ότι είναι λόγοι ισοτιμίας και συνταγματικής ισότητας να υπάρχει ένας ενιαίος τρόπος κρίσεως των αστυνομικών, οι οποίοι άλλωστε μπήκαν με εισαγωγικές εξετάσεις και οι μεν και οι δε.
Αυτά θα ήθελα να πω, κυρία Πρόεδρε.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Σας ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε.
Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο για δέκα λεπτά.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΗΝΟΦΩΤΗΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Να αναφερθώ στο τελευταίο το οποίο ετέθη από τον κ. Γεροντόπουλο. Αυτή η προσπάθεια γίνεται τώρα, με την αναμόρφωση του Προεδρικού Διατάγματος για την εκπαίδευση, είναι θέμα συνταγματικής ισονομίας και αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να δοθεί άμεση απάντηση.
Θα ήθελα να αναφερθώ σε ορισμένα θέματα, τα οποία ετέθησαν, είτε κατά τη χθεσινή συνεδρίαση, είτε και σήμερα και τα οποία έγκεινται στο εξής: Ως προς την πυραμίδα η οποία δημιουργείται, ή πυραμίδα η οποία ισχύει αυτήν τη στιγμή αρχίζοντας από τη βάση της προς την κορυφή, στην οποία κορυφή είναι ο Αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας, αποτελείται από σαράντα δύο χιλιάδες τετρακόσια είκοσι πέντε άτομα, όπου εκεί συμπεριλαμβάνονται αστυφύλακες, ειδικοί φρουροί και συνοριακοί φύλακες. Είναι οι δύο κατηγορίες, οι οποίες θα ομογενοποιηθούν ή θα ενσωματωθούν.
Στη συνέχεια πάμε στο δεύτερο επίπεδο, το οποίο αριθμεί οκτώ χιλιάδες επτακόσιους τριάντα τρεις ανθυπαστυνόμους και αρχιφύλακες. Στη συνέχεια, στο τρίτο επίπεδο βαθμολογικής εξέλιξης, είναι οι υπαστυνόμοι Α΄ και Β΄ με δύο χιλιάδες τριάντα ένα άτομα. Το επόμενο επίπεδο, υψηλότερο, αστυνόμοι Β΄, σύνολο εννιακόσια πενήντα πέντε, όπου συμπεριλαμβάνονται και των Τ.Ε.Μ.Α.. Στη συνέχεια πάμε στους αστυνόμους Α΄, συμπεριλαμβανομένων και των Τ.Ε.Μ.Α., σύνολο επτακόσιοι εβδομήντα δύο. Αστυνομικοί υποδιευθυντές πεντακόσιοι δέκα. Αστυνομικοί διευθυντές διακόσιοι τριάντα. Ταξίαρχοι εξήντα πέντε. Υποστράτηγοι είκοσι. Αντιστράτηγοι πέντε, εκ των οποίων ο ένας είναι ο Αρχηγός της Αστυνομίας.
Αυτό, λοιπόν, σημαίνει ότι η προσέγγιση η οποία έχει γίνει, έχει γίνει κατά την ακολουθία της πυραμίδας.
(Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Εσωτερικών κ. Παναγιώτης Χηνοφώτης καταθέτει για τα Πρακτικά τον προαναφερθέντα πίνακα, ο οποίος βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Και επειδή ετέθησαν θέματα ως προς την αιτιολόγηση αυτών των θέσεων, θα ήθελα να καταθέσω το εξής: Όπως είχα πει και στην επιτροπή, αλλά και στην πρώτη συζήτηση επί του νομοσχεδίου, οι έντεκα θέσεις ταξιαρχών θα διατεθούν σε θέσεις βοηθών των δώδεκα γενικών αστυνομικών διευθυντών περιφέρειας, οι οποίοι φέρουν το βαθμό του υποστρατήγου, προκειμένου να υπάρχει ομαλή ενάσκηση της διοίκησης και ομαλή ροή της ιεραρχίας.
Οι σαράντα θέσεις διευθυντών θα κατανεμηθούν στις πενήντα τρεις αστυνομικές διευθύνσεις ως υποδιευθυντές, βοηθοί των αστυνομικών διευθυντών. Οι εκατόν μία θέσεις υποδιευθυντών θα κατανεμηθούν ως εξής: Εικοσιοκτώ θέσεις αστυνομικών υποδιευθυντών για κάλυψη θέσεων διοίκησης τριών νέων υπηρεσιών επιπέδου υποδιεύθυνσης και είκοσι πέντε νέων υπηρεσιών επιπέδου τμήματος που ιδρύθηκαν με το Προεδρικό Διάταγμα 116/2007 και αφορούν στην αναδιάρθρωση αστυνομικών υπηρεσιών Βορείου, Νοτίου Αιγαίου και Ιονίων νήσων. Δεκαεννέα θέσεις αστυνομικών υποδιευθυντών για κάλυψη θέσεων διοίκησης τεσσάρων νέων υπηρεσιών επιπέδου υποδιευθύνσεως και δεκαπέντε νέων υπηρεσιών επιπέδου τμήματος στην Κρήτη, που ιδρύονται με το προεδρικό διάταγμα, το οποίο, όπως σας είπα χθες, θα τύχει αμέσου εφαρμογής και όχι, όπως ακούστηκε μέσα στην Αίθουσα, από την 1/1/2009, το οποίο είναι ανακριβέστατο. Υπενθυμίζω ότι υπεγράφη και από το Υπουργείο Οικονομικών και τώρα πλέον οδεύει για υπογραφή του κυρίου Προέδρου της Δημοκρατίας.
Είκοσι τρεις θέσεις αστυνομικών υποδιευθυντών για κάλυψη θέσεων διοίκησης τεσσάρων νέων υπηρεσιών επιπέδου υποδιεύθυνσης και δεκαεννέα νέων υπηρεσιών επιπέδου τμήματος στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη που θα ανασυγκροτηθούν με βάση προωθούμενο σχέδιο προεδρικού διατάγματος που έχει υποβληθεί στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους.
Οι υπόλοιπες θέσεις, τριάντα μία στον αριθμό, αστυνομικών υποδιευθυντών θα κατανεμηθούν για κάλυψη θέσεων διοίκησης υπηρεσιών επιπέδου τμήματος των γενικών αστυνομικών διευθύνσεων μόνο Αττικής και Θεσσαλονίκης, επειδή υπάρχει μεγάλο βάρος ως προς το αστυνομικό έργο.
Εδώ θα ήθελα να κάνω την εξής διευκρίνιση: Ετέθη το θέμα ότι αυτό το νομοσχέδιο δεν επιλύει χρόνια προβλήματα της Ελληνικής Αστυνομίας, δεν στοχεύει προς συγκεκριμένα σημεία κ.λπ.. Εγώ θα ήθελα να πω το εξής: Όλοι γνωρίζουμε το νομικό και το εξ’ αυτού κανονιστικό πλαίσιο, το οποίο διέπει την Ελληνική Αστυνομία. Ως εκ τούτου όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχει ο νόμος-πλαίσιο, αλλά από εκεί και μετά υπάρχουν προεδρικά διατάγματα, υπάρχουν υπουργικές αποφάσεις, οι οποίες καθορίζουν όλα τα της λειτουργίας. Ως εκ τούτου το συγκεκριμένο νομοσχέδιο που όπως ελέχθη και εχθές με ιδιαίτερη έμφαση αφορά θέματα δημιουργίας κινήτρων παραμονής στο Σώμα και αποφυγή της τριχοτόμησης, η οποία υφίσταται τώρα στο Σώμα, με σκοπό την ενσωμάτωση των ειδικών φρουρών και των συνοριακών φυλάκων, δεν αγγίζει τα υπόλοιπα θέματα.
Εύλογο θα είναι το ερώτημά σας: «Ωραία, τι γίνεται με τα υπόλοιπα θέματα;» Θα σας πω εγώ το εξής: Για πρώτη φορά γίνεται μία ολιστική προσέγγιση σε θέματα τα οποία αφορούν στην Ελληνική Αστυνομία. Θα είμαι συγκεκριμένος. Τι πρέπει να δούμε μπροστά μας για την ολιστική προσέγγιση που αφορά στην Αστυνομία και να αποφύγουμε να μην γίνουν αποσπασματικές ενέργειες, οι οποίες μπορούν να έχουν «παφλασμούς» σε άλλα θέματα;
Το πρώτο θέμα ποιο είναι; Είναι ότι θα πρέπει να προσεγγίσουμε το θέμα της δομής διοίκησης της Ελληνικής Αστυνομίας. Η δομή διοίκησης σημαίνει κεντρική διεύθυνση για έλεγχο και συντονισμό των υποτεταγμένων κλιμακίων, αποκέντρωση του επιχειρησιακού έργου, κατανομή ευθυνών και επίσης ενότητα διοίκησης, προκειμένου να εξασφαλίζεται η ενότητα της προσπάθειας. Εκεί διακρίνουμε και τα επτά επίπεδα διοίκησης που υπάρχουν τώρα στην Αστυνομία, η οποία πρέπει να είναι ένα Σώμα αμέσου αντιδράσεως και δεν νοείται να φιλτράρονται ή να διοχετεύονται αποφάσεις, εντολές επιχειρησιακής φύσεως, σε επτά διαφορετικά κλιμάκια, τα λεγόμενα επίπεδα διοίκησης.
Στη συνέχεια τι πρέπει να δούμε; Πρέπει να δούμε τη δομή δυνάμεων, όμως στο θέμα της δομής δυνάμεων θα πρέπει να διακρίνουμε το μέγεθος, τη διαθεσιμότητα και την αναπτυξιμότητα των αστυνομικών δυνάμεων. Τι κάνουμε με αυτά; Έχει συγκροτηθεί επιτελική ομάδα εργασίας, η οποία προσεγγίζει αυτά τα δύο θέματα, με δική μου απόφαση, επίσημη και έχει ως σκοπό τη σύνταξη μελέτης προτάσεων καθιέρωσης και τρόπο εφαρμογής νέας δομής διοίκησης, καθώς και νέας δομής δυνάμεων με παραμέτρους τις διαπιστωθείσες αδυναμίες, τη διαχείριση των απαιτουμένων έναντι των διαθεσίμων πόρων, ήτοι ανθρωπίνου δυναμικού, προϋπολογισμού, υποδομών και επιπλέον τη χρηστικότητα των αστυνομικών δυνάμεων. Τι σημαίνει χρηστικότητα; Είναι περιεκτικός ο όρος. Σημαίνει καταλληλότητα, ευελιξία, ετοιμότητα, αναπτυξιμότητα, δυνατότητα παρατεταμένων αστυνομικών δραστηριοτήτων. Επιπρόσθετα να λάβει υπ’ όψιν της την αποτελεσματικότητα και την αποδοτικότητα των υπηρεσιών, αξιολογώντας τη χωροταξική και πληθυσμιακή συγκρότηση κάθε περιοχής, τη χαρτογράφηση της εγκληματικότητας σε συνδυασμό με τις προτάσεις για το νέο διοικητικό χάρτη της χώρας.
Αυτή η μελέτη θα πρέπει να υποβληθεί, προκειμένου να είναι καθ’ όλα εμπεριστατωμένη μέχρι το τέλος Αυγούστου.
Στη συνέχεια, μετά από τη δομή διοίκησης, έχουμε τη δομή δυνάμεων. Ποιο είναι το άλλο το κυρίαρχο, το απαιτητό θέμα; Είναι το θέμα της εκπαιδεύσεως. Προωθείται –ήδη έχει υπογραφεί από εμένα, είναι στον κ. Παυλόπουλο- τροποποίηση του υφισταμένου προεδρικού διατάγματος, το οποίο ορίζει τα της εκπαιδεύσεως θέματα με κύριους άξονες, εκπαίδευση στις παραγωγικές σχολές με ένα σύγχρονο καθεστώς, είτε προσλήψεως καθηγητών με συγκεκριμένα κριτήρια, είτε αξιολογήσεως των καθηγητών από τους εκπαιδευομένους, καθώς επίσης και περιγράμματα των μαθημάτων, στα πλαίσια του όλου περιγράμματος του εκπαιδευτικού έτους.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υφυπουργού)
Μπορώ να έχω τρία λεπτά επιπλέον;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Παρακαλώ, κύριε Υπουργέ.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΗΝΟΦΩΤΗΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών): Ευχαριστώ πολύ.
Και παράλληλα να εξασφαλίζεται η δια βίου εκπαίδευση με σεμινάρια, επιμορφωτικά σχολεία, συνεργασίες με το εξωτερικό, καθώς επίσης και η περαιτέρω αξιολόγηση της εκπαιδεύσεως, προκειμένου αυτά να προσμετρώνται στη σταδιοδρομική εξέλιξη των στελεχών, το οποίο είναι το άλλο βήμα το οποίο συνεξετάζεται, ώστε αυτή τη στιγμή να μην έχουμε στελέχη στην Ελληνική Αστυνομία τα οποία μπορούν να πραχθούν καθαρά και μόνο λόγω του χρόνου παραμονής στο συγκεκριμένο βαθμό ή στον προηγούμενο ή στον επόμενο κ.ο.κ.
Άρα, σημαίνει ότι μας ενδιαφέρει εν πρώτοις η εμπειρία αυτών των στελεχών και η αξιοκρατία. Γιατί αναφέρομαι σε αυτά τα δυο μαζί; Θέλουμε να έχουμε διοικητές επί παραδείγματι, αστυνομικών τμημάτων ή αστυνομικών υπηρεσιών, οι οποίοι δεν έχουν μια εμπειρία, δεν έχουν υπηρετήσει σε διαφορετικές υπηρεσίες, είτε είναι Ασφάλεια, είτε είναι Δίωξη Οικονομικού Εγκλήματος, είτε είναι Δίωξη Ναρκωτικών είτε είναι Διεύθυνση Εγκληματολογικού κ.λπ.; Έτσι μόνο θα μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε τον ποιοτικό παράγοντα. Και αυτό βέβαια θα συνεπιφέρει και αξιοκρατία ως προς τις προαγωγές. Και στη συνέχεια, υπ' αυτήν την έννοια θα αντιληφθεί το στέλεχος της Αστυνομίας, ότι ναι, αξίζει να μείνω στην Αστυνομία γιατί μπορώ να εξελιχθώ με βάση την εμπειρία μου, με βάση τις γνώσεις μου και δεν θα απαξιωθώ.
Το τελευταίο είναι η αναμόρφωση του πειθαρχικού δικαίου.
Γιατί τα λέω όλα αυτά; Γιατί μόνο έτσι μπορούμε να δούμε το θέμα, δεν λέω το πρόβλημα, της Αστυνομίας.
Επαναλαμβάνω με μια ολιστική προσέγγιση τι έχει γίνει επ’ αυτών. Για δομή διοίκησης, δομή δυνάμεων που σας ανέφερα, μέχρι τέλος Αυγούστου έχει συγκροτηθεί, με απόφαση δική μου, ειδική ομάδα εργασίας. Δεύτερον, η εκπαίδευση προωθείται. Είναι στον Υπουργό κ. Παυλόπουλο. Τρίτον, έχουμε σταδιοδρομική εξέλιξη. Είναι υπό επεξεργασία. Ο κώδικας μεταθέσεων και αυτός έχει προχωρήσει. Και στη συνέχεια έχουμε το πειθαρχικό δίκαιο το ίδιο, προκειμένου όλα αυτά στην ενότητά τους να συνθέσουν τους βασικούς πυλώνες, πάνω στους οποίους θα εδράζεται η Ελληνική Αστυνομία.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
Κύριε Παπουτσή, είναι δύο οι συνάδελφοι για να συμπληρωθεί η λίστα, επειδή ήταν σε εκλογές.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Παρακαλώ, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ πάρα πολύ, καλοσύνη σας.
Θα ακούσουμε πρώτα τον κ. Σαμπαζιώτη και τον κ. Στρατάκη μετά και κλείνει η λίστα των Βουλευτών.
Ορίστε, κύριε Σαμπαζιώτη, έχετε το λόγο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΑΜΠΑΖΙΩΤΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι γνωστό ότι η Ελληνική Αστυνομία όπως έχει διαμορφωθεί μέχρι σήμερα, αποτελείται από διάφορες κατηγορίες προσωπικού, που ασκούν πολλές φορές παράλληλα καθήκοντα. Γι’ αυτό και θεωρώ ότι είναι αναγκαίο να υπάρξει σταδιακή ενοποίηση αυτού του καθεστώτος και παράλληλα να διαμορφωθεί ένα βαθμολόγιο, έτσι ώστε όλα τα στελέχη τα οποία κάνουν την ίδια δουλειά, να έχουν την ίδια αντιμετώπιση.
Πιστεύω ότι σήμερα που οι καιροί είναι ιδιαίτερα δύσκολοι, σήμερα που ολόκληρη η κοινωνία προτάσσει την ασφάλειά της ως μέγιστο αγαθό, σήμερα που η σύμπνοια και η νηνεμία στο εσωτερικό της Ελληνικής Αστυνομίας αποτελούν τη βασική προϋπόθεση για την εύρυθμη λειτουργία της, πρέπει όλοι να εργαστούμε σε μια και μοναδική κατεύθυνση: την ποιοτική αναβάθμιση του αστυνομικού λειτουργήματος με τους πολίτες και την ενίσχυση των καλών σχέσεων του αστυνομικού με τους πολίτες, που αποτελούν, πραγματικά, τον ακρογωνιαίο λίθο για την ενδυνάμωση του αστυνομικού θεσμού στην Ελλάδα.
Το νομοσχέδιο που συζητάμε, έρχεται να εφαρμόσει την πολιτική που έχουμε ήδη καθιερώσει, σχετικά με την πορεία της Ελληνικής Αστυνομίας. Στα πλαίσια των θεσμικών αλλαγών, επιχειρούμε την αναδιάρθρωση του Σώματος βήμα-βήμα, χωρίς να προκληθούν κλυδωνισμοί και κραδασμοί στη λειτουργία του αστυνομικού Σώματος. Προβαίνουμε σε θεσμικές αλλαγές και διαμορφώνουμε τη νέα δομή που, πραγματικά, έχει ανάγκη το αστυνομικό Σώμα και η οποία είναι απαραίτητη για να δημιουργηθεί ένα Σώμα το οποίο είναι ικανό να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις και τις ανάγκες του 21ου αιώνα που ήδη διανύουμε.
Η αλλαγή της νοοτροπίας που έχει ήδη περάσει, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στους αστυνομικούς αλλά και τα μέτρα που έχουν ληφθεί, οδηγούν ήδη σε αποτελέσματα, που δείχνουν ότι είμαστε σε πάρα πολύ καλό δρόμο.
Το τελευταίο καιρό έχουμε μια βελτίωση σ’ ό,τι αφορά τους δείκτες εγκληματικότητας και πολύ σημαντική είναι επίσης και η μείωση σ’ ό,τι αφορά τα τροχαία και ιδίως τα θανατηφόρα τροχαία. Ήδη μέσα στο 2008 έχουμε μία μείωση, που φθάνει σ’ ό,τι αφορά τα θύματα από τροχαία δυστυχήματα, στο 16%.
Επίσης περάσαμε μια ποδοσφαιρική περίοδο, αλλά και στα άλλα ομαδικά αθλήματα, με μηδαμινές ή καθόλου αν θέλετε σε σχέση με το παρελθόν, καταστάσεις επεισοδίων και προβλημάτων. Η Αστυνομία κατά γενική ομολογία συμπεριφέρθηκε άψογα και αυτό το γνωρίζετε όλοι.
Αυτά, λοιπόν, είναι αποτελέσματα σκληρής δουλειάς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η οποία όμως προϋποθέτει και την αναδιάρθρωση του καθεστώτος της θέσης των αστυνομικών στο πλαίσιο της Ελληνικής Αστυνομίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πιστεύω ότι ο αστυνομικός, είναι για να βρίσκεται δίπλα στον άνθρωπο, δίπλα στην κοινωνία και ιδίως δίπλα στους ανθρώπους που πραγματικά το έχουν ανάγκη, αυτούς δηλαδή που έχουν τη μεγαλύτερη και την περισσότερη ανάγκη. Είναι για να υπερασπίζεται και να εμπεδώνει το αίσθημα ασφάλειας στον πολίτη, ιδιαίτερα αυτό στις πιο υποβαθμισμένες περιοχές. Και εκεί θεωρώ ότι στοχεύουμε με το νομοσχέδιο που συζητάμε, στην ενεργό δηλαδή παρουσία του αστυνομικού δίπλα στον πολίτη.
Προωθούμε την εξάλειψη της ανομοιογένειας στο ένστολο προσωπικό του Σώματος και την εμπέδωση της ομοψυχίας χωρίς διακρίσεις, που συνεπάγονται σύγχυση και επικάλυψη αρμοδιοτήτων. Γι’ αυτό και προβλέπεται η ένταξη και η ενσωμάτωση των ειδικών φρουρών και των συνοριακών φυλάκων της Ελληνικής Αστυνομίας στο αστυνομικό προσωπικό.
Ακόμη βασικός πυλώνας του σχεδίου νόμου που συζητάμε, είναι η αναμόρφωση του βαθμολογίου και της υπηρεσιακής εξέλιξης των αστυνομικών. Δεν είναι μοίρασμα βαθμών ούτε μοίρασμα θέσεων η αύξηση των θέσεων των αξιωματικών που κάνουμε. Στόχος είναι να δημιουργήσουμε κίνητρα περαιτέρω παραμονής στο Σώμα, των αστυνομικών που διαθέτουν πολύτιμη και πολυετή εμπειρία, αποτρέποντας έτσι την πρόωρη έξοδό τους και η εξασφάλιση εμμέσως προσωπικού με αυξημένα προσόντα.
Επίσης, δημιουργούνται προϋποθέσεις βελτίωσης της απόδοσης και αύξησης του υπηρεσιακού ενδιαφέροντος των υπηρετούντων στην Ελληνική Αστυνομία μέσω της προσδοκίας για περαιτέρω εξέλιξη, με επακόλουθο όφελος για την υπηρεσία και το δημόσιο συμφέρον.
Τέλος, εδώ και χρόνια έχουμε το θέμα του χαρακτηρισμού. Με το νομοσχέδιο αυτό, οι Σχολές Αστυφυλάκων και Αξιωματικών αναγνωρίζονται ως παραγωγικές με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Θεωρώ ότι είναι απαραίτητο να υπάρχει αυτή η ισότιμη αντιμετώπιση όλων αυτών των ανθρώπων. Αυτό δεν σημαίνει μόνο οικονομικό κίνητρο, αλλά ταυτόχρονα και αποτίμηση του έργου τους. Και αποδεικνύει μ’ αυτό το νομοσχέδιο, μ’ αυτόν τον τρόπο, μ’ αυτήν την πρόβλεψη η Κυβέρνηση ότι αναγνωρίζει, πραγματικά, τη συνεισφορά αυτών των ανθρώπων στην ελληνική κοινωνία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θεωρώ ότι με το νομοσχέδιο αυτό, δρομολογούνται μεγάλες τομές, αυτές που αναμένει η Ελληνική Αστυνομία στον τομέα της αναδιάρθρωσης των υπηρεσιών, της εκπαίδευσης, της εξειδίκευσης, της παροχής κινήτρων στο αστυνομικό προσωπικό, για να αποκτήσει μία σύγχρονη νοοτροπία και αντίληψη, ώστε να ανταποκριθεί πλήρως στις ανάγκες του 21ου αιώνα. Είναι ένα νομοσχέδιο, το οποίο οδηγεί την Ελληνική Αστυνομία, η οποία αποτελείτο για συγκεκριμένους λόγους στο παρελθόν από επί μέρους τμήματα, σε μία ομοιογενοποίηση και ενοποίηση που είναι τόσο αναγκαία, ώστε να δράσει όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερα.
Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κατάγομαι από τη Μεσσηνία και είμαι από τους Βουλευτές εκείνους, που κάθε Πέμπτη βράδυ επισκέπτονται το νομό τους και επιστρέφουν Δευτέρα βράδυ ή Τρίτη πρωί. Περιδιαβαίνω, λοιπόν, όλα τα μικρά χωριουδάκια της Μεσσηνίας και τα πλέον απομακρυσμένα. Θέλω να σας μεταφέρω μία εικόνα, την οποία διαπιστώνω και νομίζω ότι είναι μία εικόνα που ισχύει και υπάρχει σ’ όλα τα χωριά της υπόλοιπης Ελλάδας.
Υπάρχει ένα κυρίαρχο, ισχυρό αίσθημα ανασφάλειας στους πολίτες και ειδικά στα απομακρυσμένα χωριά. Και γνωρίζουμε όλοι ότι αυτά τα χωριά έχουν και γερασμένο πληθυσμό, κάτι που εντείνει το αίσθημα της ανασφάλειας. Τα χωριουδάκια μας χάνουν πλέον τη φυσιογνωμία τους, διότι κυριαρχούν παντού σιδεριές στα παράθυρα και κλειδαριές. Ο κάτοικος της επαρχίας σας διαβεβαιώνω ότι επιδιώκει την παρουσία του αστυνομικού, για να νιώσει το αίσθημα της ασφάλειας που το έχει τόσο ανάγκη.
Γι’ αυτό προτρέπω και εσάς, κύριε Υφυπουργέ, αλλά και τον κύριο Υπουργό, να προχωρήσετε με γενναιότητα στη διεξαγωγή του διαγωνισμού, για την πρόσληψη των αγροφυλάκων. Θεωρώ ότι οι αγροφύλακες με την παρουσία τους στα απομακρυσμένα χωριά, θα αυξήσουν το αίσθημα της ασφάλειας των πολιτών. Κι επίσης σας προτρέπω να επιδείξετε τη γενναιότητα, προχωρώντας στην προκήρυξη διαγωνισμού για συνοριοφύλακες και για ειδικούς φρουρούς. Και το λέω αυτό μετά λόγου γνώσεως. Γνωρίζω βεβαίως το πόσο δύσκολα είναι τα οικονομικά στοιχεία και πόσο δύσκολη είναι η οικονομική κατάσταση.
Η περιφέρεια όμως –που η δική μας Κυβέρνηση της δίνει τόσο μεγάλη σημασία, και η αναβάθμισή της και το ζωντάνεμά της, είναι στόχος της διακυβέρνησης και όραμα του Κώστα Καραμανλή- έχει ανάγκη και χρειάζεται την παρουσία αυτών των ανθρώπων, διότι πρωταρχικό στοιχείο για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών, είναι η εμπέδωση ισχυρού αισθήματος ασφάλειας.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας )
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ και για τη συντομία, κύριε συνάδελφε.
Το λόγο έχει ο κ. Στρατάκης.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριε Υφυπουργέ, θέλω να τοποθετηθώ σε δυο άρθρα της δεύτερης ενότητας που συζητάμε σήμερα, στο άρθρο 11 και στο άρθρο 13.
Με το άρθρο 11 –και πιστεύω ότι έχει επισημανθεί και από άλλους συναδέλφους- δημιουργείται μια καινούργια διάκριση στην Ελληνική Αστυνομία, η οποία αναφέρεται στον ανακριτικό και μη ανακριτικό αστυνομικό. Ο ανακριτικός υπάλληλος για να γίνει ανθυπαστυνόμος, χρειάζονται είκοσι πέντε χρόνια και ο μη ανακριτικός τριάντα τρία χρόνια. Αυτό, νομίζω, είναι μια αδικία, διαμορφώνει ένα περιβάλλον διάκρισης και νομίζω ότι είναι κάτι που πρέπει να το αντιμετωπίσετε και γι’ αυτό το λόγο, εμείς καταψηφίζουμε το συγκεκριμένο άρθρο.
Έρχομαι στο άρθρο 13, που θεωρώ ότι είναι κάτι που, πραγματικά, δείχνει ποια αντίληψη έχει η Κυβέρνηση. Και το λέω αυτό μετά λόγου γνώσης, κύριε Υφυπουργέ, διότι μιλάει για ομογενοποίηση από τη μια και μάλιστα προσπαθεί να την επιβάλλει, διότι οι όποιοι συνοριοφύλακες, για παράδειγμα, δεν κάνουν δήλωση ένταξης, απολύονται. Άρα υπάρχει μια τάση ομογενοποίησης σε σχέση με την αστυνομία, για όλα αυτά τα Σώματα. Από την άλλη, όμως, έρχεται και προκηρύσσει δύο χιλιάδες επτακόσιες καινούργιες θέσεις κατά δήλωση του Υπουργού. Και βέβαια εδώ διαφαίνεται ότι μ’ αυτήν τη διαδικασία θέλετε να δημιουργήσετε ενδεχομένως -αφού η διαδικασία της ομογενοποίησης θα είναι μόνιμη και στο μέλλον- καταστάσεις μέσα στο Σώμα της Αστυνομίας, που έχουν να κάνουν με το διαίρει και βασίλευε, διαφορετικές κατηγορίες αστυνομικών, μέσα απ’ αυτές τις διαδικασίες προκειμένου να προωθήσετε την κομματική εξυπηρέτηση, τους ημέτερους, όλους αυτούς που θέλετε να προσλάβετε. Και έγιναν προ ολίγου καταγγελίες από τον κ. Σγουρίδη σε σχέση με τις εξετάσεις. Και θέλω να τονίσω ότι δεν είναι μόνο αυτή η κατάσταση που διαπιστώνουμε σε σχέση με την πρόσληψη αυτών των συνοριοφυλάκων και τις διαδικασίες που ακολουθούνται για να υπάρξουν κομματικές εξυπηρετήσεις, είναι το όλο κλίμα που διαμορφώνεται, κύριε Υφυπουργέ, στην Αστυνομία, το οποίο, δυστυχώς, το έχετε φθάσει στα πιο δυσμενή σημεία. Και το λέω αυτό μετά λόγου γνώσης.
Πριν από λίγο, πριν μπω στην Αίθουσα -διότι ήρθα να τοποθετηθώ και επί της σειράς αυτών των άρθρων- είχα μια τηλεφωνική συνέντευξη σ’ ένα ραδιόφωνο του Ηρακλείου, όπου πολίτης ονόματι Γιγουρτάκης, κατήγγειλε στο ραδιόφωνο, πως είχε δηλώσει ότι είχε πιάσει τον κλέφτη του αυτοκινήτου -και μάλιστα ένα περιστατικό που το κατέγραφε και η κάμερα της επιχείρησης που δούλευε- και τρεις μέρες περιμένει την αστυνομία να πάει να συλλάβει τον κλέφτη, ή εν πάση περιπτώσει να δει τι έγινε σ’ εκείνο το περιστατικό και δεν έχει πάει. Θέλω να τονίσω μ’ αυτό το παράδειγμα ότι υπάρχει -το θέμα δεν το γνωρίζω, το άκουσα στο ραδιόφωνο και σας μεταφέρω εδώ- μια κατάσταση που δείχνει ότι υπάρχουν τεράστια προβλήματα στα οποία θέλω να σταθείτε με ιδιαίτερη προσοχή.
Θα καταθέσω στα Πρακτικά το ψήφισμα διαμαρτυρίας -δεν το κατέθεσα χθες, παρ’ όλο που πιστεύω ότι πρέπει να το έχετε- που έδωσαν οι αστυνομικοί της Κρήτης, μετά τη σιωπηλή διαμαρτυρία. Τονίζουν -ανεξάρτητα αν τα λένε συνδικαλιστές που εσείς είπατε και καλώς δεν συνδιοικούν- τι είναι αυτό που πρέπει να γίνει στη συγκεκριμένη περίπτωση -γιατί έχουν γνώση των πραγμάτων- για να αλλάξει και το κλίμα, αλλά κυρίως να εξυπηρετηθούν οι στόχοι που πρέπει να έχει η ίδια η Αστυνομία. Και οι στόχοι κατά περίπτωση διαφοροποιούνται. Αυτήν την περίοδο, για παράδειγμα, βλέπουμε ότι κάποιες μορφές εγκληματικότητας έχουν έξαρση. Θα πρέπει, λοιπόν, να υπάρχει προσαρμοστικότητα της Αστυνομίας σ’ αυτές τις μορφές εγκληματικότητας, να δούμε πώς θα τις κτυπήσουμε. Υπάρχουν παραδείγματα στο παρελθόν -σας τα ανέφερα- σε σχέση με τις ζωοκλοπές. Έγινε ένα ειδικό Σώμα, που πήγε να καταπολεμήσει αυτήν την πραγματική μάστιγα της Κρήτης εκείνη την περίοδο. Τώρα το φαινόμενο έχει περιοριστεί. Το ίδιο ενδεχομένως θα πρέπει να κάνουμε για τα ναρκωτικά τώρα που είναι σε έξαρση. Και η έξαρση αυτή, δημιουργείται γιατί υπάρχει ανέχεια ενδεχομένως, γιατί υπάρχουν άλλοι λόγοι που δημιουργείται αυτή η κατάσταση, ιδιαίτερα στην Κρήτη, πιθανόν και σ’ άλλες περιοχές.
Καταθέτω στα Πρακτικά το ψήφισμα διαμαρτυρίας της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Εμμανουήλ Στρατάκης, καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Άρα, λοιπόν, θα πρέπει να δούμε ειδικές υπηρεσίες σε κάθε αστυνομική διεύθυνση, που θα πρέπει να χτυπήσουν αυτά τα φαινόμενα. Και αυτά τα λένε οι αστυνομικοί.
Νομίζω ότι εάν δεν προχωρήσουμε μ’ αυτόν τον τρόπο, εάν δεν αλλάξουμε τη νοοτροπία, γιατί να τους πάρουμε τους δύο χιλιάδες επτακόσιους συνοριοφύλακες, αφού μπορούμε να αυξήσουμε τη δύναμη της Αστυνομίας, αφού μπορούμε να βάλουμε πιο αξιοκρατικές διαδικασίες, για να επιλέξουμε, πράγματι, αυτούς που πρέπει να επιλέξουμε και να μην παρατηρούνται αυτής της μορφής τα φαινόμενα που κατήγγειλε ο κ. Σγουρίδης πριν από λίγο;
Γιατί, δηλαδή, να μην πάμε με μία διαδικασία που να είναι πραγματικά αδιάβλητη, που να μη νιώθει ο νέος που πάει να ενταχθεί και έχει όρεξη να το κάνει αυτό, ότι αδικείται, για να μη δημιουργούνται αυτής της μορφής τα ζητήματα και να έχουμε, πραγματικά, μία Αστυνομία που να έχει τη δυνατότητα να λειτουργήσει με τους σωστούς τρόπους και βέβαια μέσα από μία συνεχή διαδικασία εκπαίδευσης, διότι αυτό τελικά είναι το ζητούμενο. Διότι στέλνουμε πολλές φορές ανθρώπους σε υπηρεσίες και σε εργασίες που πρέπει να κάνουν, για τις οποίες δεν έχουν καμμία απολύτως γνώση, ενώ θα έπρεπε να έχουμε εκ των προτέρων φροντίσει, ώστε να έχουν πλήρη γνώση, να μπορούν να αντιμετωπίσουν τα όποια προβλήματα παρουσιαστούν και να μην έχουμε αυτής της μορφής τα φαινόμενα, που δυστυχώς στην Κρήτη κατ’ εξακολούθηση το τελευταίο διάστημα παρακολουθούμε.
Διότι θέλω να πω ότι εάν είχε υπάρξει πρόβλεψη όταν πήγαν να φυλάξουν τη φυτεία για να δουν ποιανού είναι, δεν θα πήγαιναν στη «φάκα» όπως έγινε στη συγκεκριμένη περίπτωση. Θα υπήρχε μία άλλη αντιμετώπιση, ένας άλλος σχεδιασμός. Άρα, λοιπόν, για όλα αυτά τα θέματα, χρειάζεται εξειδίκευση, χρειάζεται εκπαίδευση, την οποία οι άνθρωποι δεν έχουν και δικαιολογημένα πολλές φορές υποπίπτουν ακόμα και σε λάθη.
Και βέβαια παρακολουθούμε και κάτι άλλο. Όσον αφορά τους πυροσβέστες –και αυτό είναι πράγματι, οδυνηρό εάν ισχύει- που κάηκαν πέρυσι στο Βόσικο στο Ρέθυμνο βγήκε το πόρισμα και λέει ότι ευθύνονται οι ίδιοι. Δηλαδή κανείς άλλος δεν έχει ευθύνη, που δεν τους έδωσε τα απαραίτητα εφόδια, που τους έστειλε εκεί και κάηκαν; Είναι δυνατόν να συμβαίνουν αυτά τα πράγματα, κύριε Υπουργέ;
Νομίζω ότι κάποια στιγμή, εάν θέλουμε πραγματικά, να δώσουμε ένα άλλο κλίμα ασφάλειας γενικότερα στην πατρίδα μας, αλλά και ένα άλλο κλίμα μέσα στους χώρους της Αστυνομίας. Θα πρέπει αφ’ ενός οι άνθρωποι να νιώθουν ότι είναι προφυλαγμένοι, ότι δεν έχουν προβλήματα στη λειτουργία τους, ότι μπορούν να λειτουργήσουν σύμφωνα μ’ αυτά που τους επιτάσσει και τους επιβάλλει η υπηρεσία τους και, κυρίως, να μπορούν αυτό το κλίμα της σιγουριάς και της δύναμής τους -αλλά της δύναμης όχι της επιβολής αλλά της δύναμης της τήρησης της τάξης- να το μεταφέρουν και στον περίγυρό τους. Διότι δεν υπάρχει αυτό το κλίμα και σας το τονίζω ιδιαίτερα.
Η δική μας η προσπάθεια, είναι να βοηθήσουμε προς την κατεύθυνση εξυπηρέτησης των πολιτών και οι πολίτες θέλουν να υπάρχει κλίμα ασφάλειας, θέλουν να μην αντιμετωπίζουν κινδύνους που σήμερα αντιμετωπίζουν, διότι τότε, πραγματικά, θα μπορέσουν να συνδράμουν και την Αστυνομία με την έννοια που εσείς επιζητείτε και που θέλετε τη συνδρομή της κοινωνίας. Διότι όταν τα κυκλώματα είναι κυρίαρχα, οι πολίτες αδυνατούν να συνεισφέρουν ό,τι μπορούν να συνεισφέρουν προς τη σωστή κατεύθυνση και αυτό πρέπει να το λαμβάνετε σε κάθε περίπτωση υπ’ όψιν σας. Σας το έχω τονίσει επανειλημμένα και νομίζω ότι είναι κάτι που δεν θα πρέπει να το αγνοήσετε, εάν, πραγματικά, θέλετε να υπηρετήσετε τους στόχους. Και οι στόχοι είναι να περιοριστεί η παραβατικότητα, να σταματήσει επιτέλους η εγκληματικότητα και κυρίως αυτής της μορφής τα φαινόμενα που σήμερα παρακολουθούμε, που πολλές φορές είναι και καινούργια φαινόμενα εγκληματικότητας, καινούργιες δράσεις, ώστε να μην αρχίσουν να επεκτείνονται και στη χώρα μας και ιδιαίτερα σε ορισμένες περιοχές, που παρουσιάζουν αυξημένα προβλήματα.
Πρέπει να γίνουν δεκτά, τουλάχιστον, τα περισσότερα από αυτά τα αιτήματα που εδώ καταθέτουν οι έμπειροι συνδικαλιστές της Αστυνομίας, οι οποίοι, πραγματικά, δείχνουν έναν απεριόριστο σεβασμό στην υπηρεσία τους, δείχνουν ότι με πολύ υπεύθυνο τρόπο θέλουν να τα αντιμετωπίσουν, το δείχνει ο τρόπος της διαμαρτυρίας τους, γιατί δεν θέλουν να δημιουργήσουν εντυπώσεις και εικόνες. Έκαναν σιωπηλή διαμαρτυρία μπροστά στην υπηρεσία τους, μόνο και μόνο για να καταδείξουν ότι υπάρχει ανάγκη να αντιμετωπιστούν αυτής της μορφής τα προβλήματα και η πολιτεία επιτέλους να ακούσει και το δικό τους προβληματισμό. Σας τον μεταφέρουμε εδώ, γιατί ο δικός τους προβληματισμός είναι και προβληματισμός της κοινωνίας, η οποία παρακολουθεί, πραγματικά, με προσεκτικό τρόπο αλλά δεν μπορεί να εξηγήσει η ίδια όλα αυτά τα τεκταινόμενα.
Παρακαλώ για άλλη μία φορά, δώστε τη δέουσα προσοχή, εάν θέλετε να μην έχουμε και άλλα θύματα. Δυστυχώς ο Λαζαρίδης, απ’ ό,τι, τουλάχιστον, λένε οι γιατροί πεθαίνει και είναι ένα ζήτημα που δεν έχει απασχολήσει την Κυβέρνηση. Δώστε την πρέπουσα προσοχή και μη νομίζετε ότι επειδή εδώ σας κάνουμε κριτική για συγκεκριμένα περιστατικά, εμείς το κάνουμε αυτό για να ακυρώσουμε την όποια θετική προσπάθεια. Το κάνουμε, γιατί θέλουμε ακόμα περισσότερο οι προσπάθειες να μεγιστοποιηθούν, θέλουμε να υπάρξει τελικά αποτέλεσμα από τη δράση του κράτους, ανεξάρτητα από το ποια κυβέρνηση είναι στην εξουσία. Και αυτό πρέπει να το κατανοήσετε. Αυτό θέλει ο ελληνικός λαός και σ’ αυτό πρέπει να είστε και εσείς υπηρέτες, γιατί διαφορετικά εάν πάμε με τη νοοτροπία ότι επειδή μας κατηγορείτε κάνουμε κάτι άλλο ή λέτε ότι τα κάνετε όλα σωστά και δεν δέχεστε καμμία παρατήρηση, τότε είναι σίγουρο ότι το αποτέλεσμα θα χειροτερεύει από τη μία μέρα στην άλλη.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστούμε τον κ. Στρατάκη.
Κύριε Παπουτσή, σας ευχαριστώ για την υπομονή σας.
Ορίστε, έχετε το λόγο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εκτιμώ ιδιαίτερα το ότι ο Υφυπουργός κ. Χηνοφώτης, δεν ακολούθησε την πεπατημένο οδό του Υπουργού κ. Παυλόπουλου. Ωστόσο εμείς, είχαμε την ευκαιρία πρωί-πρωί να ακούσουμε τον πρωινό αντιπολιτευτικό κηρυγματικό λόγο του Υπουργού κ. Παυλόπουλου κι έτσι είμαστε υποχρεωμένοι να απαντήσουμε και επ’ αυτού.
Θα έρθω στη συνέχεια στις συγκεκριμένες απαντήσεις που έδωσε ο κύριος Υφυπουργός, όσον αφορά το οργανόγραμμα και την «πυραμίδα» της Ελληνικής Αστυνομίας και στα άλλα θέματα τα οποία έθεσε απαντώντας στις ερωτήσεις των κυρίων συναδέλφων.
Ωστόσο θέλω να επισημάνω ότι ο Υπουργός κ. Παυλόπουλος και χθες και σήμερα, επανειλημμένα με τις παρεμβάσεις του έδειξε να έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, σχετικά με το παρελθόν του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και κυρίως έχει την αίσθηση ότι κυβερνά τη χώρα και το χώρο του στο Υπουργείο Εσωτερικών, αλλά και στην Αστυνομία, ως να είναι ένας ιεροκήρυκας, ένας ιεροφάντης, θα έλεγα, ο οποίος εμφανίστηκε ξαφνικά στο πολιτικό σκηνικό λες και δεν είναι ο τρίτος Υπουργός στη δημόσια τάξη της Νέας Δημοκρατίας, λες και δεν διαδέχθηκε τον κ. Πολύδωρα και προηγουμένως τον κ. Βουλγαράκη, λες και δεν είναι η Νέα Δημοκρατία εδώ και πέντε χρόνια στην Κυβέρνηση, λες και δεν ασκεί εξουσία επί του συγκεκριμένου χώρου.
Για να τελειώνουμε μ’ αυτήν την ιστορία. Θέλω να σας πω ότι εμείς, οι Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ., και είμαι απόλυτα βέβαιος και ολόκληρος ο δημοκρατικός κόσμος της χώρας, γνωρίζουμε ότι οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήταν αυτές που άλλαξαν την εικόνα της Ελληνικής Αστυνομίας. Όποιες προοδευτικές θεσμικές αλλαγές έγιναν, όποιες δημοκρατικές αλλαγές έγιναν στο Σώμα, φέρουν τη «σφραγίδα» των κυβερνήσεων του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κώστα Σημίτη. Τελεία και παύλα. Όπως επίσης η αποκατάσταση της σχέσης του αστυνομικού με τον πολίτη.
Εγώ δεν γνωρίζω ακριβώς την ηλικία του συναδέλφου κ. Βελόπουλου, ο οποίος επιλέγει κάθε φορά που ανεβαίνει στο Βήμα να στέλνει κι αυτός τα «βέλη» του προς το παρελθόν του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Δεν ξέρω για ποιο λόγο το κάνει. Διακρίνω βέβαια μία ιδιαιτερότητα στις τοποθετήσεις των συναδέλφων του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού. Ορισμένοι εξ’ αυτών, επιχειρούν με κάθε τρόπο να λειτουργήσουν ως «μαξιλάρι» της Νέας Δημοκρατίας σε πολιτικό επίπεδο.
Εκείνο όμως που έχω να πω, είναι ότι κι εγώ, όπως και άλλοι συνάδελφοι σ’ αυτήν την Αίθουσα, δεν προερχόμαστε ούτε από τα σαλόνια ούτε γενικότερα από τον κομματικό «σωλήνα». Υπάρχουν και συνάδελφοι οι οποίοι προέρχονται από το πεζοδρόμιο, όπως ονόμαζε η Δεξιά τις λαϊκές κινητοποιήσεις στο παρελθόν. Υπάρχουν συνάδελφοι οι οποίοι έχουν συγκρουστεί με τις δυνάμεις καταστολής του δημοκρατικού κινήματος στη χώρα μας. Τέτοιοι συνάδελφοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι η αποκατάσταση της σχέσης του αστυνομικού με τον πολίτη, με την έννοια ότι ο αστυνομικός αναλαμβάνει την περιφρούρηση της δημοκρατικής οργάνωσης και της λειτουργίας της κοινωνίας μας, έγινε από το 1981 και μετά από την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου. Με συνεχείς αλλαγές; Ναι. Με προβλήματα; Ναι. Με διαρθρώσεις οι οποίες άλλαζαν σταδιακά; Βεβαίως. Με προβλήματα που παραμένουν και σήμερα; Ναι. Αλλά η αλήθεια είναι ότι όλες αυτές οι αλλαγές δρομολογήθηκαν από την περίοδο εκείνη κι έπειτα.
Αφού αρχίσαμε να λέμε τι παρέλαβε ο καθένας, εμείς παραλάβαμε ένα πλήρως αναξιοκρατικό σύστημα στη Δημόσια Διοίκηση, συνολικά, αλλά και ειδικά στα Σώματα Ασφαλείας, ένα πλήρως αναξιοκρατικό σύστημα το οποίο περιελάμβανε και φαινόμενα όπως αυτά που περιέγραψε ο συνάδελφος κ. Βελόπουλος. Αυτά όμως άλλαξαν, δεν υπάρχουν. Βεβαίως η Αστυνομία έχασε την ευκαιρία να πάρει στις τάξεις της τον κ. Βελόπουλο, αλλά τον κέρδισε η Βουλή, τον κέρδισε ο ελληνικός λαός, η περιφέρειά του που τον εκλέγει. Αυτό είναι επίσης κάτι θετικό. Θα μπορούσε κάλλιστα να διαβάσει ανάποδα την εξέλιξη της ιστορίας και να πει ότι είναι υπεύθυνο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. για το γεγονός ότι έχουμε τη χαρά να τον έχουμε σήμερα στα έδρανα της Βουλής.
Ως εκ τούτου σας λέω, λοιπόν, κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι το αξιοκρατικό σύστημα εισαγωγής στις Ένοπλες Δυνάμεις συνολικά και ειδικά στα Σώματα Ασφαλείας ήταν αποκλειστικό έργο της κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ., έτσι όπως ισχύει σήμερα.
Όπως επίσης η αλήθεια είναι η Ελλάδα του 2004 ήταν η Ελλάδα των Ολυμπιακών Αγώνων. Και αυτήν την Ελλάδα παρέλαβε η Νέα Δημοκρατία. Μια Ελλάδα για την οποία είμαστε περήφανοι και θα είμαστε περήφανοι. Γιατί ήταν μια συνολική προσπάθεια όλων. Των εργαζομένων, του ελληνικού λαού, αλλά όμως και των Ελλήνων αστυνομικών, γιατί και εκείνοι έπαιξαν το ρόλο τους.
Και ερωτώ: πόσες εκπαιδεύσεις και πόσα σεμινάρια εκπαίδευσης αντίστοιχου επιπέδου με την εποχή εκείνη έγιναν από τότε μέχρι τώρα επί κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας; Υπήρξε κάποιο σεμινάριο εκπαίδευσης-μετεκπαίδευσης, τη στιγμή που όλοι γνωρίζετε –και εσείς, κύριε Υπουργέ– ότι το οργανωμένο έγκλημα εξελίσσεται με ταχύτατους ρυθμούς, σε όλα τα επίπεδα, και η τεχνολογία την οποία χρησιμοποιούν και τα χρήματα τα οποία χρησιμοποιούν στο οργανωμένο έγκλημα είναι πολύ υψηλότερα σε επίπεδο προϋπολογισμού από τον προϋπολογισμό τον οποίο διαθέτει σήμερα η Ελληνική Αστυνομία;
Τι κάνατε, λοιπόν, γι’ αυτό; Ποια ήταν η αύξηση του προϋπολογισμού του Υπουργείου σας και των τριών Υπουργών, των προκατόχων σας; Η αλήθεια είναι ότι ήταν διαρκής η μείωσή του. Όπως ήταν διαρκής και η μείωση του προσωπικού της Αστυνομίας. Όπως είναι και διαρκής η παρέμβαση στην πυραμίδα της Αστυνομίας.
Σας άκουσα με πολύ μεγάλη προσοχή για την παρουσίαση της πυραμίδας την οποία κάνατε σήμερα. Και εγώ ρωτώ: είναι αλήθεια ή δεν είναι αλήθεια ότι η αύξηση των αξιωματικών είναι κατά πολύ μεγαλύτερη –και σε αναλογικό επίπεδο, αλλά και σε ευθεία αντιστοίχηση– από τον αριθμό των αστυφυλάκων; Η πρόταση την οποία μας παρουσιάσατε, τα στοιχεία τα οποία μας δώσατε ήταν η σημερινή εικόνα της πυραμίδας της Αστυνομίας.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΗΝΟΦΩΤΗΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών): Συν τα νέα στοιχεία, με τα σημερινά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Ναι, συν τα νέα σήμερα.
Η κριτική την οποία ασκούμε όμως εμείς αφορά το ποιο είναι το μέλλον της Ελληνικής Αστυνομίας, με βάση τις σημερινές ρυθμίσεις του νομοσχεδίου. Αυτό είναι το θέμα μας. Και το αποτέλεσμα ποιο είναι; Το αποτέλεσμα, σύμφωνα με τις δικές μας εκτιμήσεις –και αν υπάρχουν κάποιες διαφορετικές με ευχαρίστηση να τις ακούσω– είναι ότι στα επόμενα χρόνια θα αυξάνεται συνεχώς ο αριθμός των αξιωματικών και των βαθμοφόρων και θα μειώνεται διαρκώς ο αριθμός των αστυφυλάκων.
Πώς θα φτάσουμε, εάν θα φτάσουμε, εάν υπάρχει στόχος, εάν υπάρχει όραμα, όπως μας λέτε, στον αστυνομικό της γειτονιάς; Πώς θα φτάσουμε στον τρόπο εκείνον και στην επιχειρησιακή δυνατότητα του Σώματος της Ελληνικής Αστυνομίας να μπορεί να ανταποκριθεί στο βασικό καθήκον, που είναι η προστασία των πολιτών και της ποιότητας της ζωής τους και της κοινωνικής οργάνωσης των πολιτών;
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ)
Δεν θα φτάσουμε. Θα φτάσουμε σε ένα μεγάλο Σώμα, το οποίο, όπως εξήγησα και χθες, θα είναι απολύτως εξαρτώμενο από την ηγεσία. Διότι η ηγεσία θα είναι εκείνη η οποία θα κρίνει τις σταδιοδρομίες και τις πορείες των βαθμοφόρων. Και ταυτόχρονα οι αστυφύλακες θα είναι απολύτως εξαρτημένοι ακόμα και για τις απλές μεταθέσεις, που βεβαίως γνωρίζετε πολύ καλά ότι επηρεάζουν και τους ίδιους και τις οικογένειές τους, από τους αμέσως προϊσταμένους τους.
Και επιπλέον, την ίδια στιγμή μας λέτε ότι υπάρχει τακτοποίηση με την ομογενοποίηση των ειδικών φρουρών και των συνοριοφυλάκων. Επαναλαμβάνω, είναι ρύθμιση με την οποία συμφωνούμε επί της αρχής, διαφωνούμε όμως επί της προβολής στο μέλλον. Γιατί; Γιατί την ίδια στιγμή εσείς μας λέτε ότι θα προσλάβετε δύο χιλιάδες επτακόσιους νέους συνοριοφύλακες.
Αυτό τι σημαίνει πρακτικά; Ότι στα επόμενα τρία χρόνια και εκείνοι θα έχουν την ίδια δυνατότητα. Αφού είναι έτσι, λοιπόν, γιατί δεν διαμορφώνετε μια ειδική υπηρεσία συνοριοφυλακής, η οποία να αφορά όλο το σύνολο της Αστυνομίας και βεβαίως να υπάρχει πρόσβαση από όλους τους αστυνομικούς σε όλα τα επίπεδα; Και βεβαίως να προχωρήσετε και σε ειδικά σεμινάρια εκπαίδευσης. Γιατί η συνοριοφυλακή, στη συγκεκριμένη περίοδο στην οποία ζούμε και στα χρόνια που έρχονται, σύμφωνα με τις εξελίξεις που γνωρίζουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και τις απαιτήσεις του Σένγκεν, θα έχει άμεση υποχρέωση να συνεργάζεται με τα άλλα Σώματα, κυρίως όσον αφορά τα θέματα που αφορούν τη λαθρομετανάστευση, αλλά ακόμη και τις υποθέσεις έρευνας και διάσωσης, ιδιαίτερα στο θαλάσσιο χώρο.
Αυτήν την πραγματικότητα θα πρέπει να την αναζητήσετε μέσα από συνεχή εκπαίδευση και μετεκπαίδευση του στελεχιακού δυναμικού της Αστυνομίας, το οποίο δεν λύνεται με ειδικά Σώματα, τα οποία προσλαμβάνονται και γνωρίζουν ότι σε τρία χρόνια θα πάνε σε άλλες υπηρεσίες και θα οδηγηθούν σε άλλες κατευθύνσεις.
Διότι αυτό θα γίνει. Το επόμενο συνδικαλιστικό αίτημα, που θα αντιμετωπίσετε, θα είναι αυτό. Οι προερχόμενοι συνοριοφύλακες θα απαιτούν μετακινήσεις σε άλλες υπηρεσίες. Και πρέπει να σας πω ότι αυτό θα είναι ανθρωπίνως λογικό.
Ενδεχομένως κι εμείς, που σήμερα σας θέτουμε αυτό το θέμα, εάν είμαστε ακόμα στην Αντιπολίτευση, θα έρθουμε να το υποστηρίξουμε. Εάν είμαστε στην κυβέρνηση, θα είμαστε υποχρεωμένοι να το δεχθούμε. Αυτή είναι η αλήθεια.
ΗΛΙΑΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ: Το ότι θα είστε στην Αντιπολίτευση, αυτό είναι δεδομένο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Γι’ αυτό μιλούμε για συνολικό μοντέλο και συνολική δομή της Ελληνικής Αστυνομίας, η οποία θα είναι προσανατολισμένη σε ένα συγκεκριμένο σχέδιο και θα έχει ένα συγκεκριμένο όραμα για τη δημοκρατική κοινωνία του μέλλοντος.
Βεβαίως, υπάρχουν κι άλλες σκέψεις –ορισμένες ακούστηκαν εδώ- διαφορετικές αντιλήψεις για την οργάνωση της κοινωνίας του μέλλοντος. Περισσότερο αστυνομοκρατική, περισσότερο αυταρχική, με μεγαλύτερη δυνατότητα παρέμβασης της Αστυνομίας στις καθημερινές και δημοκρατικές λειτουργίες των πολιτών.
Εμείς δεν έχουμε αυτήν την αντίληψη. Εμείς πιστεύουμε σε ένα ρόλο, ο οποίος τιμά σήμερα το Σώμα στις περιπτώσεις, στις οποίες αναφερόμαστε.
Σε κάθε περίπτωση, βεβαίως, πρέπει να εξαλείψουμε κι όλα τα αρνητικά φαινόμενα, και ιδιαίτερα τα αρνητικά φαινόμενα, τα οποία εμφανίστηκαν κατά την περίοδο διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, όπως, για παράδειγμα, τη βαναυσότητα με την οποία αντιμετωπίστηκαν οι Πακιστανοί, τα βασανιστήρια των κρατουμένων, που έγιναν σε πολλές περιπτώσεις κάνοντας κατάχρηση εξουσίας και δικαιωμάτων των αστυνομικών, όπως επίσης και μια σειρά από άλλες υποθέσεις. Και ως γνωστόν υπάρχει –για να μην αναφερθώ μόνο σε θέματα που αφορούν τους αστυφύλακες- και η συμμετοχή των αξιωματικών σε διάφορες περιπτώσεις, όπως αυτές τις οποίες διαβάζουμε τον τελευταίο καιρό. Καθώς και η μαζική συμμετοχή στελεχών της Αστυνομίας -με τον έναν ή τον άλλο τρόπο- στις επιτροπές οι οποίες αφορούσαν το TETRA, το C4I, θέματα, δηλαδή, τα οποία έχουν να κάνουν με το μεγάλο θέμα της υπόθεσης «SIEMENS», το οποίο συζητούμε σήμερα. Όλοι γνώριζαν και κάτι έπρατταν.
Εκείνο το οποίο έχει σημασία –και αυτή, κατά τη γνώμη μας, είναι η υποχρέωση της πολιτείας- είναι να διαμορφώσουμε εκείνο το πλαίσιο και να θέσουμε εκείνους τους κανόνες, όπου με αυστηρότητα, αλλά ταυτόχρονα με δικαιοσύνη, θα δημιουργούμε την αίσθηση στον αστυνομικό -όποιου βαθμού- ότι έχει μία υποχρέωση: Να υπερασπίζεται τους νόμους και ταυτόχρονα να φροντίζει για την προστασία των πολιτών και για την προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος.
Εάν δεν το πράττουμε αυτό, εάν νομοθετούμε μόνο…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Παπουτσή, σας παρακαλώ να ολοκληρώσετε.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Εάν, λοιπόν, νομοθετούμε έχοντας στο μυαλό μας μόνο τη διευθέτηση ορισμένων επιδιώξεων, πάγιων ή περιστασιακών, των συνδικαλιστών, θα έλεγα ότι δεν πράττουμε σωστά. Εάν θέλατε να δικαιολογήσουμε μία τέτοια πρακτική, τότε θα έπρεπε να έχετε υιοθετήσει τις επιδιώξεις και των άλλων συνδικαλιστών, οι οποίοι απαιτούν ένα συγκεκριμένο οργανόγραμμα με συγκεκριμένη επιχειρησιακή και επαγγελματική εξέλιξη των αστυνομικών που δεν έχουν βαθμό -των μη βαθμοφόρων, των χαμηλόβαθμων αστυνομικών- που θα μπορούσαν να έχουν κι εκείνοι κίνητρα, όχι μόνο για την παραμονή τους στο Σώμα, αλλά κυρίως για τη συμμετοχή τους σε μία εξελικτική πορεία, η οποία θα μπορούσε να τους ανοίγει το δρόμο για άλλες βαθμίδες του Σώματος. Αυτό, όμως, δεν το είδαμε, παρά το γεγονός ότι έχετε προτάσεις από τους συνδικαλιστικούς φορείς των χαμηλόβαθμων αξιωματικών. Υπήρχε και συγκεκριμένη πρόταση για ολόκληρο οργανόγραμμα επ’ αυτού. Παρ’ όλα αυτά, ουδεμία απάντηση.
Επίσης, δεν είχαμε ουδεμία απάντηση για το βαθμολόγιο. Επί τέσσερα, πέντε χρόνια πάμε από Σεπτέμβριο σε Σεπτέμβριο στη διαπραγμάτευση για ένα νέο βαθμολόγιο των αστυνομικών. Γιατί, κύριε Υπουργέ; Είναι ενδιαφέρον της Κυβέρνησης αυτό;
Το ίδιο ισχύει και για το μισθολόγιο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Παπουτσή, σας παρακαλώ να ολοκληρώσετε.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Τελείωσα, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Νικόλαος Δένδιας.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ: Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα προσπαθήσω να μη χρειαστώ καν το χρόνο των οκτώ λεπτών.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Εάν, όμως, χρειαστείτε κι ένα, δύο λεπτά ακόμη, θα έχετε το χρόνο αυτό.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ: Θα μου επιτρέψετε να ξεκινήσω με μία παρατήρηση, στην οποία δεν θα ήθελα να δώσω προσωπικό χαρακτήρα. Θα την κάνω απλώς ως γενικό κανόνα, ο οποίος, νομίζω, ότι θα πρέπει να ισχύει εδώ.
Παλαιά συνάδελφος, η οποία δεν βρίσκεται πλέον στο Σώμα των Βουλευτών, μου είχε πει ότι στην Αίθουσα αυτή οι Βουλευτές δεν έχουν φύλο.
Το λέω αυτό προσπαθώντας να εξηγήσω ότι πολλές φορές καλοπροαίρετες, θέλω να πιστεύω, τοποθετήσεις και υπό μορφή κομπλιμέντων ή υπό μορφή χαριτολογιών από το έδρανο της Βουλής, απευθυνόμενες προς συνάδελφο του άλλου φύλου, καμμιά φορά μπορεί να εκληφθούν και ως υποβάθμιση και ως ειρωνεία.
Θα ήθελα, λοιπόν, ειλικρινά να παρακαλέσω και από τη θέση αυτή τους συναδέλφους, εάν είναι δυνατόν, να μην προστρέχουν σε τέτοιες τοποθετήσεις. Είναι πολλές φορές παρεξηγήσιμες και εν πάση περιπτώσει δεν βοηθούν στην αλληλοκατανόηση των συναδέλφων.
Από εκεί και πέρα τώρα, επί της ουσίας του θέματος, μου έκανε εντύπωση ο κατά τα άλλα σεμνός και κομψός λόγος του αξιότιμου Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ως προς την τοποθέτηση και τη σημερινή αλλά και τη χθεσινή του Υπουργού κ. Προκόπη Παυλόπουλου, ο οποίος βέβαια δεν βρίσκεται πια στην Αίθουσα. Κοιτάξτε, δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος λόγος να υπερασπίζεστε τα πεπραγμένα της περιόδου του 1981.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Καλή εισαγωγή για να φτάσετε στα πεπραγμένα του παρελθόντος.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ: Δεν υπάρχει κανένας λόγος. Νομίζω ότι και το συνολικό ζήτημα έχει κριθεί και δεν υπάρχει κανένας λόγος να τα αναμασάμε. Θεωρώ ότι αυτό δεν είναι ορθό να γίνεται. Αν μου επιτρέπετε και την κρίση, γιατί είμαι κατά τι λιγότερο πεπειραμένος από εσάς, νομίζω ότι δεν βοηθά και τη συνολική παρουσία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο πλαίσιο της σύγχρονης πολιτικής ζωής.
Η περίοδος από το 1981 και μετά έχει καταγραφεί με ένα συγκεκριμένο τρόπο στη συνείδηση του ελληνικού λαού, στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας, στη συνείδηση του Εκλογικού Σώματος. Υπήρξαν θετικά, όπως σε κάθε περίοδο υπάρχουν θετικά. Ερώτημα: Ήταν θετική για την Ελληνική Αστυνομία αυτή η περίοδος; Ε, νομίζω ότι δεν ήταν. Νομίζω ότι αυτή είναι μια γενική αντίληψη ότι δεν ήταν. Δεν μπορεί να χρησιμοποιείται η πραγματικά εξαιρετική παρουσία της Ελληνικής Αστυνομίας το 2004 ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ για όλα όσα είχαν προϋπάρξει τα προηγούμενα χρόνια.
Νομίζω ότι χθες πάλι με ήπιο τόνο, διότι έτσι χρειάζεται στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο Υπουργός κ. Προκόπης Παυλόπουλος θύμισε ένα πολύ δυσάρεστο επεισόδιο, στο οποίο ένστολοι διαδήλωναν και αντιμετωπίστηκαν κατασταλτικά από ένστολους του ιδίου Σώματος. Ουδέποτε συνολικά στην ιστορία του ελληνικού κράτους ούτε είχε εμφανισθεί ούτε ελπίζω ότι θα ξαναεμφανισθεί αυτό το φαινόμενο.
Όποιος, λοιπόν, κατάφερε μέσα από τη μακρόχρονη παρουσία του στα κυβερνητικά έδρανα να δημιουργήσει τις συνθήκες που οδήγησαν σε ένα τέτοιο προφανές και χαραγμένο στη μνήμη του Έλληνα πολίτη αποτέλεσμα, μπορεί να έρχεται απ’ αυτό το έδρανο και να υπερηφανεύεται γι’ αυτό; Δεν θα ήταν καλύτερα σεμνυνόμενος να το αφήσει στη λήθη και εν πάση περιπτώσει, δεδομένου ότι και ο ελληνικός λαός με τις αλλεπάλληλες εκλογικές του τοποθετήσεις το έχει καταδικάσει, κάλλιστα να συζητήσουμε για το μέλλον; Εκεί, στο μέλλον, είναι που το ζήτημα αξίζει να κουβεντιαστεί.
Κατ’ αρχάς, θα μου επιτρέψετε να πω κάτι το οποίο λέγω και επαναλαμβάνω και το επαναλαμβάνει και ο Υπουργός και το επαναλαμβάνει και ο Υφυπουργός κ. Χηνοφώτης και για κάποιον περίεργο λόγο δεν μπορεί να περάσει ή ίσως είναι βολικό να μην περάσει ή να μη γίνει κατανοητό. Δεν είναι αυτό ένα νομοθέτημα –τομή. Είναι ένα νομοθέτημα με πολύ συγκεκριμένους τρόπους, που διατυπώνονται σαφέστατα στην εισηγητική έκθεση και αυτό επιδιώκεται.
Βεβαίως, τίθεται ο αντίλογος «Μα, φέρνετε μόνο αυτό; Δεν έχετε ευρύτερη πολιτική;». Αυτός ο αντίλογος τέθηκε από τον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο στην κατ’ αρχήν συζήτηση. Τότε σηκώθηκε χαρακτηριστικά ο κ. Παυλόπουλος και του είπε «Με συγχωρείτε, είναι μεγάλο, αλλά ξέρω ότι γνωρίζετε ανάγνωση, διαβάζετε γρήγορα» και του κατέθεσε τη συνολική πολιτική ασφάλειας που προτείνει αυτή η Κυβέρνηση για τα χρόνια που έρχονται από το 2008 μέχρι το 2010 και το 2012. Βεβαίως και επ’ αυτού μπορεί να γίνει σχολιασμός, αλλά είναι άδικο να θεωρείτε ότι το σύνολο της κυβερνητικής βούλησης και της κυβερνητικής πολιτικής για την Ελληνική Αστυνομία, για την εγκληματικότητα, για τα κοινωνικά φαινόμενα που αναπτύσσονται τα χρόνια που έρχονται, εμπεριέχονται σ’ αυτό το νομοθέτημα και να ασκείται αυτή η κριτική.
Επίσης, είναι προφανές ότι δεν περνάνε ούτε είκοσι τέσσερις ώρες κάθε φορά και διαψεύδονται αυτά τα οποία λέτε. Ο κ. Παπουτσής χθες προέβλεψε μέσα από ασκήσεις στερεομετρίας που μας θύμισαν ενδιαφέρουσες γνώσεις ότι η δομή της Αστυνομίας όπως προτείνεται από την Κυβέρνηση δεν θα είναι πυραμίδα, αλλά θα είναι ανεστραμμένος κώνος. Σήμερα απεδείχθη βεβαίως, ότι δεν πρόκειται περί ανεστραμμένου κώνου, αλλά πρόκειται περί πυραμίδας με αριθμούς.
Ο κ. Χηνοφώτης διατηρεί την ακρίβεια που έχει η διαταγή στο Ναυτικό. Πρέπει να είναι απολύτως κατανοητή, ένα, δύο, τρία, τέσσερα. Του είπε, λοιπόν, με νούμερα τόσοι εδώ, τόσοι εκεί, πυραμίδα. Τι αντιμετώπισε; Αντί να αντιμετωπίσει τουλάχιστον την αναγνώριση του σφάλματος ή εν πάση περιπτώσει, την αναγνώριση της ορθότητας της διατύπωσης, ξεφύγαμε από την ευκλείδεια γεωμετρία, σε μεταευκλείδειες μεταφυσικές αναζητήσεις μαθηματικών με προβολές σχημάτων στο μέλλον, τις οποίες θα αποδειχθεί ότι η Ελληνική Αστυνομία, μετά τούτο, μετά κείνο, μετά τ’ άλλο, πάλι θα είναι ανεστραμμένος κώνος.
Αυτά δεν αντέχουν σε κριτική. Οφείλει η Αξιωματική Αντιπολίτευση να διατυπώσει έναν αντίλογο, εάν το θέλει. Επί του συγκεκριμένου νομοθετήματος; Καλώς. Επί της γενικότερης πολιτικής; Πάλι καλώς. Αλλά αυτός ο αντίλογος να είναι έλλογος, διότι παρακολούθησα με προσοχή και σεβασμό όλες τις τοποθετήσεις των συναδέλφων.
Και ξέρετε, έχουν ένα ευρύτατο χάσμα μεταξύ τους. Εν μέρει εκπέμπεται ένα όραμα, το οποίο μας επιστρέφει στον Ηλία του 16ου, και εν μέρει ένα όραμα μιας Αστυνομίας του 21ου αιώνα. Έ, λοιπόν, πρέπει να αποφασίσει το ΠΑ.ΣΟ.Κ.! Διότι ο Ηλίας του 16ου είναι, βεβαίως, συμπαθέστατη εικόνα, αλλά δεν μπορεί να είναι το πρότυπο της Αστυνομίας του 21ου αιώνα.
ΗΛΙΑΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ: Πρέπει να αναφέρετε το όνομα «Ηλίας» με σεβασμό. Εννοείτε τον ηθοποιό.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ: Αναφέρομαι στο ρόλο του αστυνομικού στην ταινία.
ΗΛΙΑΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ: Α, μπράβο!
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ: Θα τη θυμάστε. Την έχει δει καθένας μας δέκα φορές, δεν το συζητάμε.
Τι θέλουμε; Διότι είναι προφανές ότι αντιμετωπίζουμε νέες προκλήσεις, νέα κοινωνικά φαινόμενα, τα οποία ετέθησαν. Ναρκωτικά, εγκληματικότητα τρομερά εξελιγμένη που θα είναι εξελιγμένη και, βεβαίως, με δυνατότητα πρόσβασης σε πόρους και σε μέσα που πάντοτε θα είναι ένα βήμα μπροστά.
Απέναντι σε αυτήν την πραγματικότητα θα πρέπει να εξοπλίσουμε μια Αστυνομία η οποία θα μπορεί και να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις των καιρών και να εγγυηθεί την ασφάλεια των πολιτών, αλλά κυρίως να διασφαλίσει την κοινωνική συνοχή και ειρήνη. Διότι, ξαναλέω, στην τοποθέτηση του αξιοτίμου Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, στην υφέρπουσα αντίληψη, ετέθη πάλι το θέμα μιας Αστυνομίας η οποία ευρίσκεται σε αντιπαλότητα με τον πολίτη. Καυχώμενος για το παρελθόν στελεχών του κινήματος, τι είπε ο κ. Παπουτσής; Είπε: «Εμείς ήμασταν στο πεζοδρόμιο, ήμασταν σε αυτούς που ήταν απέναντι από την Αστυνομία τότε».
Όλα αυτά, λοιπόν, ανήκουν σε κάποιο παρελθόν. Το ερώτημα το οποίο εμείς καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε, αυτό το οποίο καλούμαστε να φέρουμε σε πέρας, είναι να έχουμε μια δημοκρατική Αστυνομία με στελέχη τα οποία είναι υπερήφανα γι’ αυτό το οποίο κάνουν, με στελέχη τα οποία αμείβονται με επάρκεια γι’ αυτό το οποίο κάνουν, αλλά από εκεί και πέρα και μια Αστυνομία η οποία είναι κοντά στον πολίτη, κοντά στην ελληνική κοινωνία και αντιμετωπίζει τις προκλήσεις των καιρών που έρχονται. Νομίζω ότι δεν είναι εύκολο έργο, νομίζω ότι χρειάζεται τη συνεργασία όλων των πολιτικών δυνάμεων, είναι ένα έργο, όμως, που είναι βέβαιο ότι μπορούμε, εάν το επιχειρήσουμε, να το κατορθώσουμε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ευχαριστούμε τον κ. Δένδια, ο οποίος μάλιστα δεν εξήντλησε καν τα οκτώ λεπτά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Παπουτσή…
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Για τριάντα δευτερόλεπτα, κύριε Πρόεδρε, για να απευθυνθώ στον αξιότιμο συνάδελφο, τον κ. Δένδια.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ένα λεπτό, αλλά θα σας παρακαλέσω να είστε σύντομος.
Το λόγο έχει ο κ. Παπουτσής.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Επειδή αναφέρθηκε πάρα πολύ και ευχαριστώ που μου έκανε την τιμή να αναφερθεί στο δικό μου λόγο και τα επιχειρήματα, θα ήθελα να τον παρακαλέσω να κάνει μια άσκηση ο ίδιος και όχι με δικά μου στοιχεία, αλλά με τα στοιχεία του Υπουργού. Κάντε, παρακαλώ πολύ, μία άσκηση, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τον αριθμό των αξιωματικών που αυξάνονται, τον αριθμό των τρεισήμισι χιλιάδων αστυνομικών που φεύγουν και των χιλίων εξακοσίων που μπαίνουν και βγάλτε το συμπέρασμά σας, εάν θα έχουμε αντεστραμμένο κώνο ή πυραμίδα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, ο κ. Αϊβαλιώτης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κατ’αρχάς, βρήκα πολύ χαριτωμένο το λογοπαίγνιο του κ. Παπουτσή για τον κ. Βελόπουλο και τα βέλη. Δεν ξέρω, επίτηδες το είπε, αλλά ήταν ωραίο, πολύ γλυκό. Πράγματι, ο κ. Βελόπουλος και λόγω ονόματος εκτοξεύει εύστοχα βέλη.
Τώρα, δεν κατάλαβα, κύριε Παπουτσή, τι σχέση έχει η ηλικία. Έχω και εγώ την ίδια ηλικία με τον κ. Βελόπουλο. Θυμόμαστε όλοι τι σημαίνει «κράτος του πρασινοφρουρού», «πράσινο κράτος», μονοκομματικό κράτος, την Αστυνομία που δημιουργήσατε. Εσείς δημιουργήσατε την Αστυνομία και το παραδεχθήκατε. Τα τελευταία είκοσι χρόνια ήσασταν εξουσία. Εσείς δημιουργήσατε την Αστυνομία. Αυτό που βλέπει όλος ο κόσμος είναι δημιούργημά σας. Πράγματι, έτσι είναι. Μάλιστα, κάποιοι έλεγαν ότι «αλλαγή δεν γίνεται χωρίς τον Αρκουδέα».
Τώρα βάζετε στο στόχαστρο τους αστυνομικούς, όταν ήσασταν τόσα χρόνια εξουσία και γέμισε η Ελλάδα με τις πολιτικές σας –και φυσικά, συνεχίζεται ακάθεκτη και η πολιτική της Νέας Δημοκρατίας- με τα εισαγόμενα λουλούδια της εγκληματικότητας. Διότι οι αστυνομικοί δεν κυνηγούν μόνο τους ντόπιους, δεν τους έφθανε ο φόρτος των ντόπιων λουλουδιών της εγκληματικότητας, αλλά έχουμε και τα εισαγόμενα. Και είναι αποτέλεσμα της πολιτικής σας.
Επειδή μιλάμε τώρα για κόμματα και εξουσία και μιλάμε για τα δύο παλιά κόμματα, θα διαβάσω μια παλιά δήλωση, η οποία με είχε αφήσει ξερό και η οποία μάλιστα έφθασε και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Επρόκειτο για εκπρόσωπο του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως, ο οποίος πέρυσι τέτοια εποχή επικαλέστηκε έρευνα της EUROSTAT, από την οποία τεκμαίρεται ότι οι Έλληνες είναι –προσέξτε τη λέξη- εγκληματοφοβικοί. Δηλαδή όλα αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα, η εγκληματικότητα η οποία καλπάζει κ.λπ., τα φαντάζεται ο Έλληνας και είναι εγκληματοφοβικός. Έγινε ερώτηση στην Ευρωβουλή και απάντησε η Κομισιόν ότι από πουθενά δεν τεκμαίρεται και από καμμία έρευνα της EUROSTAT ότι οι Έλληνες είναι εγκληματοφοβικοί.
Αναφέρθηκε ο κ. Στρατάκης, νομίζω, στους πυροσβέστες. Δράττομαι της ευκαιρίας, επειδή είστε εδώ, κύριε Υπουργέ –είστε από τα πλέον σοβαρά μέλη της Κυβέρνησης και πάντα απαντάτε με επάρκεια- να ρωτήσω κάτι σε σχέση με τα πυροσβεστικά αεροπλάνα. Έχουμε ακόμη τα Καναντέρ 215. Μπορούν να πετάξουν σε θερμοκρασία πάνω από 38 βαθμούς Κελσίου; Κάηκε η μισή Ελλάδα πέρυσι. Γιατί δεν πήραμε παραπάνω αεροπλάνα; Δεν είναι κριτική προσωπικά σε σας, αλλά χρειαζόμαστε πυροσβεστικά αεροπλάνα. Με τα Καναντέρ 215 παίζουμε ακόμη, όταν υπάρχουν τα Καναντέρ 415, τα οποία είναι πολύ πιο σύγχρονα;
Επίσης, επίδομα για όλους αυτούς που πέρυσι λιώσανε στις φωτιές. Γιατί τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων δεν παίρνουν επίδομα; Προέρχεστε και από τις Ένοπλες Δυνάμεις. Τα στελέχη που ήταν πέρυσι στις πυρκαγιές, γιατί δεν παίρνουν αυτό το επίδομα; Τι περιμένει, δηλαδή, η Νέα Δημοκρατία; Είναι τόσο τρομερό αυτό το κόστος για τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων;
Τέλος, θα ήθελα να σας παρακαλέσω -επειδή λέω πάλι προέρχεστε από τις Ένοπλες Δυνάμεις- να βλέπαμε με κάποιο τρόπο το να γινόταν δεκτή αυτή η ιδέα που είπαμε πριν -το έχουμε καταθέσει και ως τροπολογία- όποιος ήταν δόκιμος αξιωματικός στις Ένοπλες Δυνάμεις και είναι στην Αστυνομία να αυξομειώνεται, να παίρνει αμέσως τον επόμενο βαθμό από εκείνον που ήδη κατέχει μέσα στην Ελληνική Αστυνομία, εξομοιούμενος πλήρως με τους ομοιόβαθμους συναδέλφους. Είναι κρίμα άνθρωποι οι οποίοι υπηρέτησαν στις Ένοπλες Δυνάμεις και έφυγαν ως δόκιμοι αξιωματικοί, άρα έχουν εμπειρία, άρα μπορούν να εκπαιδεύσουν, να μένουν αχρησιμοποίητοι στην Αστυνομία και να μην παίρνουν τον επόμενο βαθμό, τον οποίο στο κάτω-κάτω δικαιούνται.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ο Υφυπουργός Εσωτερικών κ. Χηνοφώτης έχει το λόγο για να κάνει μία παρέμβαση.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΗΝΟΦΩΤΗΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Απαντώντας στον κ. Αϊβαλιώτη, αναφορικά με τα πυροσβεστικά αεροσκάφη, έχω εξηγήσει, έχω αναφέρει λεπτομερώς σε δύο επερωτήσεις και του Κ.Κ.Ε. και του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ποια είναι η θέση και η τεχνοκρατική προσέγγιση για το θέμα των αεροσκαφών. Δεν θέλω να εμπλακώ σε θέματα τύπων, ουδέποτε το έκανα και ουδέποτε θα το κάνω και τώρα, επειδή αναφέρατε συγκεκριμένους τύπους.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ: Επειδή αυτά έχουμε.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΗΝΟΦΩΤΗΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών): Επαναλαμβάνω ότι οι επιχειρησιακές απαιτήσεις για αεροπυρόσβεση, τίθενται από το Πυροσβεστικό Σώμα. Οι απαιτήσεις συντήρησης, επισκευής, υποδομών, εκπαίδευσης προσωπικού και λειτουργίας των αεροσκαφών είναι θέμα της Πολεμικής Αεροπορίας και ως εκ τούτου, εκεί πρέπει να υπάρχει μία εναρμόνιση –και υπάρχει εναρμόνιση- στην προσέγγιση του θέματος.
Ως προς το θέμα της πυραμίδας που αναφέρθηκε από τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αξιότιμο συνάδελφο και πρώην Υπουργό, τον κ. Παπουτσή, επιτρέψτε μου να διαφωνήσω μαζί σας. Γιατί; Διότι αν μία αύξηση θέσεων βαθμών, κατά εκατόν πενήντα ένα, αν δεν κάνω λάθος -εκατόν ένας αστυνομικοί υποδιευθυντές, σαράντα αστυνομικοί διευθυντές και έντεκα ταξίαρχοι επηρεάζουν ένα Σώμα, κατά την έννοια που ελέχθη, διότι σας ανέφερα ότι έχει γίνει πλήρης επεξεργασία, ως προς τις θέσεις που θα τοποθετηθούν και για τους λόγους για τους οποίους έπρεπε να γίνουν αυτές οι αναβαθμίσεις- μπορούσε να τεθεί ότι επηρεάζει το Σώμα από την αύξηση των συγκεκριμένων ατόμων και διαρρηγνύεται ή διασπάται καθ’ οιονδήποτε τρόπο και έννοια να το εκλάβουμε το Σώμα της Ελληνικής Αστυνομίας, τότε σημαίνει ότι κάτι δεν ήταν σωστό.
Αλλά ουαί και αλίμονο, δεν θέλω εγώ να μπω σε τέτοιες λογικές, με ξέρετε. Απλά και μόνο θέλω να τονίσω την αναγκαιότητα για να προχωρήσουμε προς τα εκεί και αυτό το οποίο μπορώ να σας διαβεβαιώσω, ότι δεν έχει γίνει καμμία προσπάθεια εξυπηρέτησης είτε διαφόρων συνδικαλιστικών συμφερόντων είτε διαφόρων άλλων συμφερόντων που μπορεί να υπονοηθούν. Είμαι απόλυτος σε αυτό το οποίο λέω.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Εισερχόμαστε στο στάδιο των δευτερολογιών.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ζητώ το λόγο για ένα λεπτό μόνο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ωραία, πάλι ένα λεπτό, κύριε Παπουτσή. Επίσης, έχει ζητήσει το λόγο για δευτερολογία ο κ. Λαφαζάνης, ο κ. Βελόπουλος, ο κ. Ρήγας.
Ορίστε, κύριε Παπουτσή, έχετε το λόγο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, παίρνω το λόγο, γιατί θέλω να συνεννοηθούμε. Αναφέρομαι συνεχώς μ’ ένα επιχείρημα, όσον αφορά την πυραμίδα της Ελληνικής Αστυνομίας και δεν παίρνω απάντηση, επί του βασικού επιχειρήματος, το οποίο θέτω και επί του ερωτήματος. Εγώ δεν έχω μία γενική αντίθεση επί της αρχής για την αύξηση των αξιωματικών. Ως Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, εγώ νομοθέτησα την αύξηση του αριθμού των αξιωματικών του Λιμενικού Σώματος, γιατί έπρεπε να εξυπηρετήσω συγκεκριμένες ανάγκες, αλλά την ίδια στιγμή αύξησα τις οργανικές θέσεις των λιμενοφυλάκων.
Σας ερωτώ λοιπόν: Όταν αυξάνετε τον αριθμό των αξιωματικών, έχετε αποχώρηση τριών χιλιάδων πεντακοσίων αστυφυλάκων και εισαγωγή χιλίων εξακοσίων, τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι με την πρώτη εφαρμογή έχετε δύο χιλιάδες περίπου κενά, δύο χιλιάδες λιγότερες θέσεις αστυφυλάκων. Αυξάνετε, όπως λέτε, τον αριθμό των αξιωματικών. Σωστά. Εγώ δεν έχω αντίρρηση ως προς τον αριθμό, σύμφωνα με την τροποποίηση. Σας λέω όμως: Υπολογίστε, μετά από πέντε χρόνια, αν ακολουθήσετε αυτήν τη ροή, τι θα γίνει. Σ’ αυτό αναφέρομαι και θα ήθελα μια απάντηση επ’ αυτού.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΗΝΟΦΩΤΗΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών): Κύριε Πρόεδρε, αν μου επιτρέπετε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Θα σας δώσω το λόγο, κύριε Υφυπουργέ, αλλά θα ήθελα να σας πω και κάτι άλλο. Αν έχετε να προτείνετε κάποια διόρθωση, θα πρέπει να το κάνετε τώρα, πριν αρχίσουν οι δευτερολογίες, για να γίνει γνωστή και στους εισηγητές των κομμάτων. Δεν ξέρω αν έχετε κάτι, αλλά σας το θυμίζω, γιατί μετά τις δευτερολογίες ολοκληρώνεται η διαδικασία.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΗΝΟΦΩΤΗΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών): Καλώς, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Παπουτσή, όντως αυτό που λέτε είναι αιτιολογημένο, αλλά από την άλλη πλευρά όμως, πρέπει να δούμε ότι οι τριάντα τρεις χιλιάδες διακόσιοι δέκα αστυφύλακες που υπάρχουν μέχρι αυτήν τη στιγμή που συζητούμε, στην ουσία αυξάνονται κατά τέσσερις χιλιάδες τετρακόσιους που είναι ειδικοί φρουροί και τέσσερις χιλιάδες οκτακόσιους δεκαπέντε που είναι οι συνοριακοί φύλακες. Αυτή είναι η αύξηση της βάσης. Εγώ το θεωρώ ως δεδομένο ότι αυτό έχει γίνει αντιληπτό.
Τώρα, κύριε Πρόεδρε, ως προς αυτό το οποίο επισημάνατε, το είχα πει και προηγουμένως, αλλά θα πρέπει όμως και εκ του Κανονισμού να την αναγνώσω και να την καταθέσω στα Πρακτικά.
Στο άρθρο 15 λοιπόν, του σχεδίου νόμου προστίθεται παράγραφος 7 ως εξής: «7. Οι διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 6 και της παραγράφου 2 του άρθρου 8, ισχύουν από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως».
(Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Εσωτερικών κ. Παναγιώτης Χηνοφώτης καταθέτει στα Πρακτικά την προαναφερθείσα προσθήκη, η οποία έχει ως εξής:
( Να φωτογραφηθεί η 118 σελ. )
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο ειδικός αγορητής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κ. Παπαγιώτης Λαφαζάνης για να δευτερολογήσει.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ο κύριος Υφυπουργός δεν έδωσε απάντηση σε βασικά ερωτήματα τα οποία ετέθησαν, ιδιαίτερα σχετικά με το θέμα των ειδικών φρουρών και των συνοριοφυλάκων.
Δεν θέλω να επαναλάβω όλη την επιχειρηματολογία, αλλά αυτό το οποίο κάνετε, σας το είπα ευθέως ότι είναι ένα φρενοκομείο. Παίρνετε τους συνοριοφύλακες και τους ειδικούς φρουρούς, που έχουν τρία χρόνια υπηρεσία και τους κάνετε αστυφύλακες. Δηλαδή, παίρνετε το πιο έμπειρο προσωπικό, καλώς για μας, αλλά όταν αυτή η ρύθμιση γίνεται αποσπασματικά και μεμονωμένα και εφόσον θα κάνετε και νέες προσλήψεις και συνοριοφυλάκων και ειδικών φρουρών, τα πράγματα ξεφεύγουν από κάθε όριο και πλαίσιο λογικής. Δεν υπάρχει τίποτα από εκεί και πέρα. Οι συνοριοφύλακες σε λίγο θα ζητάνε να γίνουν αστυφύλακες, καθώς και οι ειδικοί φρουροί.
Γίνεται δηλαδή ένα γενικό «μπάχαλο», ένα γενικό «αλαλούμ». Δεν χρειάζεται ειδικό Σώμα συνοριοφυλάκων ούτε ειδικό Σώμα ειδικών φρουρών. Μπορούν να υπάρξουν τέτοιες λειτουργίες στο πλαίσιο μιας ενιαίας αστυνομίας, η οποία θα έχει εξειδίκευση και τα στελέχη της μπορούν να παίξουν το ρόλο τους. Αυτήν τη στιγμή όμως καταστρατηγείτε τα πάντα και διαμορφώνετε μια κατάσταση πολλών ταχυτήτων, πολλών ταχυτήτων αστυφυλάκων, καταστάσεις δύσκολες, αν όχι και νοσηρές, στους συνοριοφύλακες και στους ειδικούς φρουρούς. Δεν αντιμετωπίζετε κανένα απολύτως πρόβλημα.
Το δεύτερο που θέλω να επισημάνω –και νομίζω ότι έχει μία αξία- έχει σχέση με τις σχολές αστυφυλάκων και αξιωματικών Ελληνικής Αστυνομίας. Τις κάνετε παραγωγικές σχολές. Καμμία αντίρρηση. Αλλά τι λέτε στο άρθρο 14 παράγραφος 2 Α. Από τον αριθμό των εισακτέων, που καθορίζετε για τη σχολή αξιωματικών, ποσοστό 40% θα προέρχεται υποχρεωτικά από ανθυπαστυνόμους, αρχιφύλακες, υπαρχιφύλακες και αστυφύλακες, οι οποίοι εισάγονται στο τρίτο εξάμηνο.
Έτσι καταστρατηγείτε κάθε έννοια και ουσία από τις Πανελλήνιες Εξετάσεις για την εισαγωγή στη Σχολή Αξιωματικών. Το 40% είναι σχεδόν ένας στους δύο, οι οποίοι θα μπαίνουν υποχρεωτικά από αυτές τις κατηγορίες. Γιατί και με ποια κριτήρια; Αυτή η παράγραφος εδώ είναι μετέωρη, είναι έωλη εντελώς. Και γιατί 40%;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ: Με Πανελλήνιες…
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Ναι, κύριε συνάδελφε, με Πανελλήνιες, αλλά όταν γίνονται Πανελλήνιες για το Πολυτεχνείο και λέει ότι το 40% στις Πανελλήνιες για το Πολυτεχνείο θα εισαχθούν από αυτή την κατηγορία αποφοίτων του Λυκείου, που έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά για παράδειγμα, καταστρατηγείται η ίδια η έννοια και η ισοτιμία των συμμετεχόντων. Το νούμερο 40% από πού προκύπτει, από ποια ανάγκη, από ποια μελέτη; Και ποια θα είναι τα κριτήρια εδώ του 40%; Γιατί εδώ είναι πολλές οι κατηγορίες. Ποια θα είναι ακριβώς τα κριτήρια και ποιος θα τα καθορίσει;
Τέλος, θα ήθελα να υπογραμμίσω μαζί με τις άλλες παρατηρήσεις που έχουμε κάνει, το θέμα του ασφαλιστικού, το οποίο δεν απαντήσατε. Λέτε κίνητρα για την παραμονή στο Σώμα, αλλά δεν απαντήσατε στο μείζον θέμα: Θα έρθει ασφαλιστικό νομοσχέδιο που θα καταργεί στην ουσία τις «πρόωρες» συνταξιοδοτήσεις στην ελληνική αστυνομία; Και επομένως, τα κίνητρα παραμονής στο Σώμα δίνονται για να προσφέρουν μελλοντικό άλλοθι σ΄ ένα νομοσχέδιο που θα έρθει για σφαγιασμό ασφαλιστικών δικαιωμάτων στο δημόσιο συνολικά και ειδικά στο θέμα της Ελληνικής Αστυνομίας; Δεν τοποθετείστε επ’ αυτού του θέματος. Δεν ξέρω αν είναι της αρμοδιότητάς σας, αλλά ξέρετε ότι υπάρχει μεγάλη ανησυχία. Έπρεπε να ενημερωθείτε, να δώσετε διαβεβαιώσεις επ’ αυτού, όχι μόνο στον ελληνικό λαό αλλά και σ’ αυτούς που εργάζονται και απασχολούνται και αγωνιούν.
Τέλος, το θέμα του συνδικαλισμού. Το επαναφέρουμε, γιατί θεωρούμε ότι είναι μείζον. Ο τρόπος που εφαρμόζεται ο συνδικαλισμός στην Αστυνομία δεν είναι ο καλύτερος. Αυτή την στιγμή σας έχουμε κάνει πρόταση, ότι πρέπει να απελευθερωθεί πλήρως από οποιαδήποτε ημιστρατιωτικά δεσμά η συνδικαλιστική δραστηριότητα στο χώρο της αστυνομίας, να ισχύσει και στο χώρο της αστυνομίας ο ν.1264. Το έχουμε ζητήσει και για το Λιμενικό και για άλλα Σώματα. Να ισχύσει ο ν.1264 όπου το δικαίωμα του συνδικαλισμού θα είναι πραγματικά ελεύθερο και κατοχυρωμένο και θα υπάρχει και για τους αστυνομικούς το δικαίωμα της απεργίας, όπως το έχουν όλοι οι εργαζόμενοι.
Μην επιχειρείτε σταδιακά να προσανατολίσετε την Αστυνομία προς μια προσομοίωση προς τα Στρατιωτικά Σώματα. Η Αστυνομία χρειάζεται να παίξει έναν πιο πολιτικό ρόλο, να είναι καθαρά πολιτική υπηρεσία με καθαρά ιεραρχικές δομές στο εσωτερικό της και διαφορετικό προσανατολισμό.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Υφυπουργέ, επιθυμείτε μια μικρή παρέμβαση ή θέλετε να ακούσετε και τους άλλους δύο εισηγητές;
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΗΝΟΦΩΤΗΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών): Θα ήθελα το λόγο τώρα, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ορίστε, κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΗΝΟΦΩΤΗΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Ζήτησα τώρα το λόγο, γιατί έχει δημιουργηθεί μια πεπλανημένη εντύπωση αναφορικά με την είσοδο πανελληνίως κ.λπ.
Προκαταρκτικά, όμως, θα ήθελα να πω το εξής: Το Σώμα των ειδικών φρουρών και το Σώμα των συνοριακών φυλάκων ορθώς δημιουργήθηκαν όταν δημιουργήθηκαν. Εξυπηρέτησαν ανάγκες και κατέδειξαν την αξία τους από μόνα τους εν τοις πράγμασι. Ειδικά αυτά τα δύο Σώματα. Και είναι κάτι για το οποίο πρέπει να τιμούμε αυτά τα στελέχη. Το έχουν καταδείξει και δεν θέλω να αναφερθώ σε συγκεκριμένες περιπτώσεις.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Τότε, γιατί στα τρία χρόνια τους κάνετε αστυφύλακες;
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΗΝΟΦΩΤΗΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών): Υπάρχουν ορισμένα θέματα εξελικτικά, τα οποία θα πρέπει να διορθωθούν. Αυτό έρχεται και γίνεται τώρα, αλλά όχι υπό την έννοια όπως είπατε να δημιουργηθεί μια στρεβλή κατάσταση. Ούτε κατά διάνοια δεν υπήρχε τέτοια πρόθεση.
Ως προς το δεύτερο σημείο στο οποίο αναφερθήκατε για τις πανελλήνιες εξετάσεις, η Αστυνομία είναι ένας οργανισμός ο οποίος πρέπει να εκμεταλλεύεται την εμπειρία των στελεχών. Προς τούτο, χωρίς να καταστρατηγεί τις πανελλήνιες εξετάσεις, αύξησε το ποσοστό που υπήρχε από 20% σε 40%. Δεν είναι ούτε μία ικανοποίηση συνδικαλιστικού αιτήματος ούτε τίποτα. Είναι καθαρά ανάγκες υπηρεσιακές, οι οποίες υπάρχουν.
Και δεν είναι το ίδιο, όπως είναι οι Ένοπλες Δυνάμεις, για να έλθω και στο τελευταίο σημείο στο οποίο αναφερθήκατε. Δεν υπάρχει καmμία στρατιωτικοποίηση της Ελληνικής Αστυνομίας, αλλά εγώ να σας πω το εξής. Να θέσουμε όλοι το ερώτημα στον εαυτό μας και ο καθένας να το απαντήσει μόνος του. Έχουμε έναν πυλώνα της δημοκρατίας, ο οποίος πρέπει να εξασφαλίζει την τάξη. Αυτή τη στιγμή λειτουργεί μ΄ έναν συνδικαλιστικό νόμο.
Εμείς τι θέλουμε; Αυτός ο μηχανισμός να μπορεί να απεργεί καθ’ όν χρόνο δεν προβλέπεται από το Σύνταγμα; Αυτό είναι το ζητούμενο για εμάς; Εμείς θέλουμε, αυτός ο συνδικαλισμός να πάρει μια διαφορετική κατεύθυνση από το να εξυπηρετεί αυτά για τα οποία προβλέπει ο νόμος κατ’ επιταγήν του Συντάγματος; Νομίζω ότι ο καθένας μπορεί να απαντήσει το ερώτημα μόνος του.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο εισηγητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ο κ. Παναγιώτης Ρήγας.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΗΓΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Φτάσαμε στο τέλος μιας συζήτησης που θεωρώ ότι, από τη δική μας πλευρά, επαρκώς αναλύσαμε τις θέσεις μας, παρουσιάσαμε τις διαφωνίες μας και τις παρατηρήσεις μας στο συγκεκριμένο σχέδιο νόμου, το οποίο συζητείται και ψηφίζεται σήμερα. Θα είμαι πολύ σύντομος, αναφερόμενος στα κυριότερα σημεία των θέσεών μας και των διαφωνιών μας πάνω στο συγκεκριμένο σχέδιο νόμου. Είπαμε ότι με αυτό το σχέδιο νόμου δεν αγγίζετε καθόλου, δεν απαντάτε ούτε κατ’ ελάχιστον σ΄ ένα ουσιαστικό πρόβλημα και σ΄ ένα καθολικό αίτημα που υπάρχει σήμερα να μετεξελιχθεί η Αστυνομία σ΄ ένα Σώμα παραγωγικό, σ΄ ένα Σώμα αποτελεσματικό, σ΄ ένα Σώμα σύγχρονο. Αυτό δεν το επιτυγχάνετε, δεν το αποτολμάτε με το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου. Το σχέδιο νόμου, είναι ένα σχέδιο τακτοποιητικό -επαναλαμβάνω αυτόν τον όρο- που έρχεται να καλύψει μερικώς κάποια από τα δίκαια αιτήματα των υπηρετούντων στην Ελληνική Αστυνομία.
Πρώτο δεδομένο. Δημιουργείτε πληθωρισμό βαθμοφόρων. Το επαναλαμβάνουμε: Η αναλογία είναι ένα προς τέσσερα. Σαράντα δύο χιλιάδες πεντακόσιοι αστυφύλακες, δεκατρείς χιλιάδες τριάντα τρεις βαθμοφόροι. Σας είπαμε το εξής, ότι αυτό δεν αποτελεί κίνητρο. Η δημιουργία ενός ακόμα βαθμού του αρχιφύλακα δεν αποτελεί κίνητρο, γιατί ουσιαστικά οι κατώτεροι βαθμοί των βαθμοφόρων θα καταλαμβάνουν οργανικές θέσεις αστυφυλάκων. Ουσιαστικά, «βαφτίζουμε το ψάρι, κρέας». Δεν είναι ουσιαστική η βαθμολογική εξέλιξη, είναι στα χαρτιά, αλλάζει τη σχέση ανάμεσα σε βαθμοφόρους και αστυφύλακες και δεν επιφέρει καμμία ουσιαστική βελτίωση στη δομή και στην ιεραρχία της Αστυνομίας.
Δεύτερο δεδομένο. Δεν είμαστε αντίθετοι με την ομογενοποίηση της Αστυνομίας. Τι λέμε όμως; Εξέλιπε η ανάγκη συνοριοφύλαξης; Εξέλιπε η ανάγκη ύπαρξης ειδικών φρουρών; Λέτε «όχι» και λέμε κι εμείς «όχι». Είναι ανάγκη να υπάρχει σήμερα ένα ειδικό τμήμα στην Αστυνομία που να ασχολείται με αυτά. Πώς όμως; Δεν έχουμε καμμία αντίρρηση να ανήκει στο Σώμα της Ελληνικής Αστυνομίας. Όμως παράλληλα θα πρέπει να έχουμε και ένα οργανόγραμμα που να λέει το εξής: Με βάση τις ανάγκες που έχουμε για συνοριοφύλαξη, με βάση τις ανάγκες που έχουμε για τις θέσεις των ειδικών φρουρών, χρειαζόμαστε σήμερα τόσους άνδρες και γυναίκες της Ελληνικής Αστυνομίας. Αυτούς, λοιπόν, τους κατατάσσουμε σε ειδικές διευθύνσεις στους νομούς που απαιτούνται. Να ξέρουμε δηλαδή ότι δεν θα είναι στη διακριτική ευχέρεια του κάθε διοικητή αστυνομικού τμήματος και του κάθε αστυνομικού διευθυντή το εάν θα διαθέσει από αυτούς που έχει για να καλύψει τις συγκεκριμένες ανάγκες. Θέλουμε δηλαδή να υπάρχει σχεδιασμός, να ξέρουμε ότι οι ανάγκες αυτές απαιτούν κατ’ αρχήν και καλύπτονται στη συνέχεια με συγκεκριμένο αριθμό Ελλήνων Αστυνομικών.
Δεν διαφωνούμε με την ενοποίηση. Δεν θέλουμε να είναι παρίες οι συνοριοφύλακες. Θέλουμε να έχουν κι αυτοί την εξέλιξή τους, θέλουμε να είναι κι αυτοί ίσοι, όπως και οι άλλοι άνδρες και γυναίκες της Ελληνικής Αστυνομίας. Θέλουμε όμως ταυτόχρονα να καλύπτεται η ανάγκη που υπάρχει για συνοριοφύλαξη και αυτό δεν γίνεται ούτε με τη διατύπωση των δικών σας καλών προθέσεων ούτε με δεσμεύσεις που προφορικά αναλαμβάνετε ούτε επίσης με τα εικαζόμενα ή τα συμφραζόμενα από το νόμο.
Γίνεται με συγκεκριμένες ρητές διατάξεις που προβλέπουν τον τρόπο λειτουργίας αυτού του κομματιού της Ελληνικής Αστυνομίας.
Τέταρτον: Το να τις βαφτίσουμε παραγωγικές σχολές, δεν αρκεί. Θα περιμένουμε να δούμε τι προβλέπει το σχέδιο νόμου που θα φέρετε για την εκπαίδευση. ‘Όμως, θεωρούμε ότι είναι βασικό. Επαναλαμβάνουμε, μη βάζετε στο στόμα μας απόψεις τις οποίες ουδέποτε διατυπώσαμε. Δεν έχουμε καμμία σύγκρουση με την Ελληνική Αστυνομία, με τους άντρες και τις γυναίκες της Ελληνικής Αστυνομίας. Είμαστε και εμείς στο πλευρό τους, στην αγωνία τους και στην προσπάθειά τους, να κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Εσάς μεμφόμαστε γιατί δεν τους δίνετε τα εφόδια να ανταποκριθούν επαρκώς στο ρόλο τους. Είναι σαφέστατη η θέση μας. Μην προσπαθείτε να δημιουργήσετε διαχωρισμούς και αντιπαραθέσεις.
Εμείς από τις τοποθετήσεις που κάναμε, φάνηκε ότι δεν παρελθοντολογήσαμε, ούτε αναφερθήκαμε στο 1950, όπως είπε ο κ. Παυλόπουλος. Ήμασταν σαφείς όταν είπαμε ότι η Νέα Δημοκρατία έχει πέντε χρόνια την ευθύνη διακυβέρνησης του τόπου και θα πρέπει να τοποθετείται όχι με βάση το έργο ή τις παραλείψεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά με βάση το δικό της έργο. Έχοντας αυτό ως δεδομένο, η δική μας αγωνία δεν είναι να φτιάξουμε την Αστυνομία του «Ηλία του 16ου», ούτε του «Ράμπο» του Σταλόνε. Δεν έχουμε τέτοια διλήμματα.
Για εμάς, η πρόκληση είναι μία. Να μπορέσουμε σήμερα όταν ο ελληνικός λαός απαιτεί ένα περιβάλλον ασφαλείας, να δημιουργήσουμε μια Ελληνική Αστυνομία που να είναι αξιόπιστη, να έχει σχέσεις συνεργασίας με τον Έλληνα πολίτη και να μπορεί να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας, απαντώντας στη σύγχρονη εγκληματικότητα, στη σύγχρονη παραβατικότητα και έχοντας άνδρες και γυναίκες σωστά αμειβόμενους. Γι’ αυτό απαιτήσαμε ένα καινούργιο μισθολόγιο για τους Έλληνες αστυνομικούς.
Αυτές είναι οι θέσεις μας. Οι προτάσεις μας είναι συγκεκριμένες. Δεν γενικολογούμε και γι’ αυτό οι απόψεις μας ήταν συγκεκριμένες και επί της αρχής και επί των άρθρων.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ο εισηγητής του ΛΑ.Ο.Σ., κ. Βελόπουλος έχει το λόγο.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, όλοι είμαστε σύμφωνοι για ένα πράγμα. Οι αστυνομικοί μας πληρώνονται με πολύ χαμηλούς μισθούς. Έχουν τεράστια προβλήματα. Εν πάση περιπτώσει, θα χρειαστεί και άλλη νομοθετική πρωτοβουλία από όποια κυβέρνηση θα προκύψει από τις επόμενες εκλογές ή από κυβέρνηση συνεργασίας των δύο μεγάλων κομμάτων. Αυτό το νομοσχέδιο δεν λύνει το πρόβλημα. Θεωρώ ότι είναι ασπιρίνη.
Κύριε Υπουργέ, στις 13 Δεκεμβρίου 2007 συναντηθήκατε με το διοικητικό συμβούλιο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συνοριακών Φυλάκων παρουσία του κ. Παυλόπουλου. Σας ζήτησαν ορισμένα πράγματα. Πόσα από αυτά υλοποιήθηκαν; Εγώ θα σας πω δύο-τρία. Πρώτον, για το βαθμολόγιο των συνοριακών φυλάκων. Ενίσχυση του υλικοτεχνικού εξοπλισμού των υπηρεσιών. Για εμένα αυτό είναι σημαντικό. Να τους δώσετε τις προϋποθέσεις και τα εχέγγυα ώστε να εργαστούν σωστά. Είναι ακόμη η καταβολή εκείνου του έρημου του επιδόματος που υποσχέθηκε ο Βύρων Πολύδωρας, όταν πήγαν αυτά τα παλικάρια και έπεσαν μέσα στις φωτιές για να προστατέψουν τον πολίτη και την περιουσία του. Το υποσχεθήκατε ως Κυβέρνηση. Εκτός, αν δεν υπάρχει συνέχεια στην Κυβέρνηση.
Καταλαβαίνω ότι μεταξύ ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Νέας Δημοκρατίας, υπάρχει ασυνέχεια μεταξύ των Υπουργείων. Αλλά μεταξύ Υπουργών της Νέας Δημοκρατίας να υπάρχει ασυνέχεια, αυτό σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά. Το είπε ο κ. Πολύδωρας. Δώστε το, που να πάρει και να σηκώσει! Τι ζητάνε; Αυτό που υποσχεθήκατε. Πότε θα το δώσετε;
Μετά θέλω να απαντήσω στον κ. Λαφαζάνη. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ζητά –και πολύ καλά κάνει- την κατάργηση των ημιστρατιωτικών δεσμών που αφορούν τον συνδικαλισμό. Ξέρετε ποιο είναι το πρόβλημα, κύριε Λαφαζάνη; Πολλοί εκ των συνδικαλιστών είναι πρώτα ΠΑ.ΣΟ.Κ., πρώτα Νέα Δημοκρατία, πρώτα ΛΑ.Ο.Σ και μετά είναι αστυνομικοί. Αυτό είναι το άσχημο. Αν θέλουμε να πάμε σ΄ έναν υγιή συνδικαλισμό, πρέπει να πάμε στην κατάργηση της κομματικοποίησης του συνδικαλισμού. Και αυτό ξεκινάει πρώτα από τα κόμματα. Άρα, να κοιτάξουμε πρώτα τις δικές μας ευθύνες εδώ μέσα, που έχουμε αγκυλώσει τους συνδικαλιστές μέσα στην κομματική μέγγενη και μετά να μιλάμε για ημιστρατιωτικά δεσμά. Αυτή είναι η άποψή μου. Μπορεί να κάνω λάθος, ως μικρότερος σε ηλικία, όπως είπε ο κ. Παπουτσής τον οποίο εκτιμώ δεόντως. Πρέπει όμως να θυμίσω στον κ. Παπουτσή ότι αν ρωτήσει τους συντρόφους του στη βόρεια Ελλάδα, θα ακούσει ότι ο Βελόπουλος έχει ρίζα από τους συντρόφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ιδεολογικά ξεκίνησε από εκεί και είμαι περήφανος γι’ αυτό, αλλά δεν είμαι περήφανος γιατί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ξεκίνησε καλά αλλά πήγε στραβά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Το ξέρω.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, κύριε Παπουτσή, διότι όταν πήγα εγώ, νεαρός σε ηλικία, πίστευα στην αξιοκρατία, πίστευα στην αλλαγή, αλλά δυστυχώς η αλλαγή δεν ήταν αλλαγή!
Έδειξε, λοιπόν, το πράσινο κράτος εκείνης της περιόδου ότι έπρεπε να πάω σε Βουλευτή. Εγώ δεν ήθελα να πάω. Είχα φίλους Βουλευτές που σήμερα είναι Υπουργοί και τους είχα τότε, αλλά δεν πήγα. Πίστευα σ' αυτό. Δεν πήγα και δεν έγινα αστυνομικός. Ευχαριστώ, λοιπόν, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. που έδειξε το μεγαλείο του προσώπου του με την κομματοποίηση και με το πράσινο κράτος και δεν έγινα αστυνομικός. Αυτό να σας το πω!
Από την άλλη, να πω ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. πέτυχε δύο-τρία πράγματα. Το πρώτο είναι ότι πέτυχε όντως να εκδημοκρατίσει την Αστυνομία. Πήγε, κύριε Παπουτσή, όμως, στην άλλη πλευρά. Ξέρετε ποια είναι αυτή η πλευρά; Να φοβάται ο αστυνομικός πλέον τον πολίτη που λέει «ξέρεις ποιος είμαι εγώ, ρε;». Γιατί αυτό λέει ο πολίτης στον αστυνομικό και ο αστυνομικός, δυστυχώς, φοβάται, γιατί δεν ξέρει από πού προέρχεται το «ρε», από ποιο κόμμα, από ποιον Υπουργό, από ποιον αξιωματούχο, από ποιον διοικητή, από ποιον διευθυντή, ο οποίος γίνεται με βάση τα κομματικά του κριτήρια, ταξίαρχος ή στρατηγός, γιατί αυτή είναι η αλήθεια. Εάν κάποιος αξιωματικός της Αστυνομίας δεν είναι οσφυοκάμπτης, όσο θέλει και όσο πρέπει, δεν γίνεται στρατηγός, δεν γίνεται υποστράτηγος. Δεν κάνω λάθος. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Επίσης, δεκατρία χρόνια το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έβαζε χωρίς εξετάσεις –αυτή είναι η αλήθεια- αστυνομικούς. Γέμισε τόσες φορές και έκανε τις πανελλήνιες με τον κ. Παπαθεμελή. Πολύ καλό το μέτρο, μην ξεχνάμε, όμως, τον Αρκουδέα, κύριε Παπουτσή, ο οποίος ανέβαινε πάνω στο Χορτιάτη, πάνω στο Σέιχ Σου και κατέβαζε τις κεραίες των τηλεοράσεων που ήθελαν και εκπέμψουν δημοκρατικά. Αυτά να μην τα ξεχνάμε. Γι’ αυτό λέω ότι τα λάθη εκείνα με οδήγησαν σε άλλες ατραπούς.
Επίσης –δεν προέρχεστε, κύριε Παπουτσή, εσείς από τα σαλόνια το έχω πει ξανά εγώ- είπε η Βάσω Παπανδρέου ότι πολλοί δεν προέρχεστε από τα σαλόνια, αλλά είστε στα αλώνια της Πεντέλης, στα αλώνια της Εκάλης, στα αλώνια του Διονύσου και πολλοί, δυστυχώς, από εσάς δεν έχετε εργαστεί –όχι εσείς, δεν αναφέρομαι σε εσάς- ούτε μία μέρα. Τα είπε η Βάσω Παπανδρέου και όχι ο Βελόπουλος.
Άρα, λοιπόν, εδώ πρέπει να είμαστε προσεχτικότεροι όταν διατυπώνουμε μομφές εναντίον προσώπων, οι οποίοι έχουν να πουν κάτι συγκεκριμένο. Και εγώ είπα κάτι απλό. Η Αστυνομία ήταν πράσινη. Η Αστυνομία είναι μπλε τώρα. Τι να κάνουμε; Πράσινη, μπλε. Αυτό γίνεται, όπως στο Βυζάντιο!
Και κλείνω, λέγοντας το εξής: Εμείς μαξιλάρι δεν είμαστε κανενός, κύριε Παπουτσή. Και ξέρετε γιατί; Γιατί όταν μπήκαμε εδώ μέσα, από την πρώτη μέρα είχαμε πει ότι ό,τι καλό θα το επιδοκιμάζουμε, ό,τι κακό θα το αποδοκιμάζουμε, γιατί μακριά από εμάς η μικροπολιτική, η μικροκομματική, η στενή περιθωριακή αντίληψη του παλαιού, του σάπιου και του κατεστημένου. Εμείς έχουμε μία άλλη φιλοσοφία, τη φιλοσοφία της επικουρικής διαθέσεως είτε στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. είτε στη Νέα Δημοκρατία είτε σε όποιο άλλο κόμμα κυβερνά, αρκεί να έχει σωστή κατεύθυνση η όποια επιλογή του. Αυτή είναι η αλήθεια!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ολοκληρώθηκε ο κατάλογος των ομιλητών.
Θέλετε να πείτε κάτι, κύριε Υφυπουργέ;
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΗΝΟΦΩΤΗΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών): Στο τέλος, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ωραία, γιατί εγώ θα ήθελα να κάνω μια μικρή, πολύ μικρή παρέμβαση, γιατί όταν οργανώθηκε το Σώμα των Συνοριοφυλάκων είχα την τιμή να είμαι στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Τότε το οργανώσαμε. Επειδή, λοιπόν, ακούστηκαν διάφορες απόψεις για το Σώμα αυτό, θα ήθελα και εγώ να υπογραμμίσω το ότι η ίδια η λειτουργία του απέδειξε ότι ήταν σωστή η σύλληψη, ο σχεδιασμός και η εφαρμογή αυτού του μέτρου.
Επειδή, επίσης, δεν είμαι απλά Βουλευτής ενός παραμεθόριου νομού, αλλά κατοικώ σε εκείνο το Νομό, την Καστοριά, σας λέω ότι εάν δεν υπήρχε και εάν δεν λειτουργούσε το Σώμα των Συνοριοφυλάκων, τα προβλήματα της ασφάλειας και ιδιαίτερα της παράνομης μετανάστευσης, λαθρομετανάστευσης και όχι μόνο, αλλά και της διακίνησης ναρκωτικών από γειτονικές χώρες και άλλες μορφές εγκληματικότητας, θα ήταν πολύ μεγαλύτερα. Απέδειξε στην πράξη αυτό το Σώμα, όπως και το Σώμα των Ειδικών Φρουρών –αλλά αναφέρομαι κυρίως στο Σώμα των Συνοριοφυλάκων από την εμπειρία μου αυτή- ότι εμπέδωσε σε πολύ σημαντικό βαθμό το αίσθημα της ασφάλειας. Προσφέρει και θα προσφέρει. Είμαι σίγουρος.
Θα ήθελα, όμως, κύριε Υπουργέ –γι’ αυτό κάνω και την παρέμβαση αυτή- να σας παρακαλέσω και εγώ να δείτε με πολλή προσοχή και να ενεργήσετε άμεσα για την κάλυψη μιας σειράς αναγκών που έχουν οι συνοριοφύλακες σε όλη την παραμεθόριο ζώνη. Και οι ανάγκες αυτές δεν είναι μόνο αυτής της μορφής που αντιμετωπίζει το νομοσχέδιο σε κάποιο βαθμό, αλλά είναι η κραυγή αγωνίας εκείνη που διατυπώνουν πολύ συχνά και προς εμάς –και φαντάζομαι θα φτάνει και σε εσάς- για την αναγκαιότητα βελτίωσης των μέσων που έχουν στη διάθεσή τους.
Από την εποχή εκείνη, δηλαδή από το 1998, εξακολουθούν και είναι εν πολλοίς σε χρήση τα ίδια μεταφορικά μέσα, τζιπ κ.λπ., τα οποία δεν μπορούν πλέον να αποδώσουν. Υπάρχει επίσης μεγάλη ανάγκη για τη βελτίωση και τον εκσυγχρονισμό του εξοπλισμού, στα μέσα προστασίας, όπως αλεξίσφαιρα γιλέκα και σε ορισμένα ειδικά τεχνικά μέσα, όπως θερμικές κάμερες για να μπορούν να ανταποκρίνονται στην αποστολή τους χωρίς να εκτίθενται σε υπερβολικούς κινδύνους.
Θα ήθελα λοιπόν να ενώσω και εγώ τη φωνή μου, θα ήθελα να λάβετε σοβαρά υπ΄όψιν τα αιτήματα αυτά, που δεν είναι αιτήματα ικανοποίησης προσωπικών αν θέλετε επιθυμιών, αλλά είναι αιτήματα που έχουν να κάνουν –επαναλαμβάνω- με την εξασφάλιση των ελάχιστων προϋποθέσεων και των αναγκαίων μέσων για να συνεχίσει να ανταποκρίνεται στην αποστολή του το Σώμα των Συνοριοφυλάκων.
Κύριε Χηνοφώτη, έχετε το λόγο για να κλείσουμε τη συζήτηση και να προχωρήσουμε μετά στην ψήφιση του σχετικού νομοσχεδίου.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΗΝΟΦΩΤΗΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών): Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα αναφερθώ σε ορισμένα σημεία τα οποία ετέθησαν. Ένα ετέθη από τον κ. Βελόπουλο αναφορικά με το επίδομα. Ήδη εδώ και τρεις μήνες έχει προωθηθεί στο Υπουργείο Οικονομικών και περιμένουμε τώρα καθαρά την τυπική υπογραφή του κυρίου Υπουργού για να ληφθεί.
Ετέθη επίσης το θέμα –δεν θυμάμαι από ποιον συνάδελφο του ΠΑ.ΣΟ.Κ.- για τη δημιουργία ειδικής διεύθυνσης στο Αρχηγείο. Θα γίνει κλάδος -προς τα εκεί βαδίζουμε- για θέματα λαθρομετανάστευσης, συνοριοφύλαξης και αλλοδαπών.
Επίσης ετέθη από τον κ. Βελόπουλο εξ αρχής το θέμα του ειδικού φρουρού που τραυματίστηκε στα Ζωνιανά. Εκεί μπορεί να αναρωτηθεί κάποιος –χωρίς να υπεισέλθω σε λεπτομέρειες, για ευνόητους λόγους βέβαια- πόσα ιατρικά συμβούλια έγιναν, ποιας ιατρικής φροντίδας έτυχε εδώ στην Ελλάδα, ποιος προήδρευε στα ιατρικά συμβούλια, από ποιους απαρτίζονταν τα ιατρικά συμβούλια, τίνι τρόπω διεκομίσθη στο Ισραήλ, πού έμεινε στο Ισραήλ, στη Χαρντάσα. Εδώ πρέπει να πω πως ούτε κατά διάνοια ίσχυε αυτό που ελέχθη από κάποιες πηγές…
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ο πατέρας του…
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΗΝΟΦΩΤΗΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών):…ότι ήταν γηροκομείο. Ήταν παράρτημα του Χαρντάσα για την αντιμετώπιση των λοιμωδών νοσημάτων, προκειμένου να ακολουθηθεί η κύρια απαιτουμένη θεραπευτική αγωγή.
Στη συνέχεια ήλθε εδώ στο «Γεώργιος Γεννηματάς», στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, κατόπιν ιατρικού συμβουλίου βέβαια. Ιατρικό συμβούλιο γινόταν –προσέξτε- με πρόεδρο πάντα τον Υφυπουργό Υγείας. Στη συνέχεια απεφασίσθη η διακομιδή του στην Ειδική Μονάδα Φροντίδας που έχει το Νοσοκομείο «Σωτηρία», που όλοι γνωρίζουμε τι κύρος και ποιες δυνατότητες έχει αυτή η μονάδα.
Τώρα πλέον σ΄ αυτήν τη φάση που βρίσκεται, έγινε χθες άλλη μια σύσκεψη, κατόπιν της αποφάσεως του ιατρικού συμβουλίου και κατά το μάλλον ή ήττον μέχρι τη Δευτέρα θα διακομισθεί στο 401 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο, σε δωμάτιο όπου να μπορεί να παρέχεται –αυτός είναι ο στόχος- και ευχέρεια διαμονής ενός εκ των οικείων του, με παράλληλη φροντίδα σε θέματα φυσιοθεραπείας, φυσιοκινητικής κ.λπ..
Στη συνέχεια με βάση αυτό που θέσατε, κύριε Πρόεδρε, όντως αυτός πρέπει να είναι ο στόχος μας και αυτός είναι ο στόχος μας. Βέβαια οφείλουμε κατά προτεραιότητα ο εξοπλισμός των συνοριακών φυλάκων να προηγείται έναντι των άλλων. Εκεί αποσκοπεί η προσπάθεια μέσω ενός πλαισίου, το οποίο ανέπτυξα προηγουμένως –δεν ήσασταν εδώ, δεν ξέρω αν το παρακολουθήσατε- που δείχνει τη φιλοσοφία για όλη την προσέγγιση στο θέμα της Αστυνομίας, ώστε να προχωρήσουμε μπροστά και να δούμε όλο αυτό το θέμα με μια τεχνική και επιστημονική προσέγγιση, αν θέλετε, προκειμένου να καλύψουμε όλους τους τομείς και όπως είπα χαρακτηριστικά να μη δημιουργούνται παφλασμοί, διότι το ευεργέτημα ενός νόμου ή η διάταξη ενός νόμου μπορεί να είναι αρνητική ή να έχει επιπτώσεις σε κάποιο άλλο προεδρικό διάταγμα ή και νομοθέτημα ακόμα που διέπει τη λειτουργία της Ελληνικής Αστυνομίας.
Επιτρέψτε μου να επαναλάβω -και θα κλείσω με αυτό- ότι η προσπάθεια είναι συλλογική. Είναι μια ολιστική προσέγγιση -με βάση τα χρονοδιαγράμματα που είπα, ανάλογα με το στάδιο στο οποίο βρίσκεται το καθένα- για να δούμε και δομή διοίκησης και δομή δυνάμεων της Ελληνικής Αστυνομίας, όπως επεξηγήθηκαν.
Να δούμε επίσης τα θέματα εκπαιδεύσεως, να δούμε στη συνέχεια τα θέματα ιεραρχίας και εξέλιξης και προαγωγών και τα κριτήριά τους, καθώς και τα θέματα των μεταθέσεων. Διότι όλοι γνωρίζουμε ότι έχουμε την εντοπιότητα, η οποία από την άλλη πλευρά έχει καταντήσει η παθογόνος αιτία αρκετών προβλημάτων…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Όχι όμως για τους συνοριοφύλακες, κύριε Υφυπουργέ.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΗΝΟΦΩΤΗΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών): Όχι. Δεν υπεισέρχεται εκεί.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Γιατί για τους συνοριοφύλακες γνωρίζετε ότι μέσα στα χαρακτηριστικά τους ήταν να είναι από τις περιοχές εκείνες, για να προστατεύουν και την ιδιαίτερή τους πατρίδα κ.λπ..
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΗΝΟΦΩΤΗΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών): Δεν είναι το θέμα των συνοριοφυλάκων. Διότι άλλη ήταν η διαδικασία πρόσληψης, κύριε Πρόεδρε...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Γιατί αν αρχίσουν οι μεταθέσεις συνοριοφυλάκων θα φθάσουμε σε αποψίλωση των υπηρεσιών.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΗΝΟΦΩΤΗΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών): Να δούμε επίσης και το πειθαρχικό δίκαιο.
Κι επειδή είχε τεθεί και από άλλους συναδέλφους το θέμα του τι θα γίνει με τη συνοριοφύλαξη κ.λπ. αυτό που εγώ θέλω να υπενθυμίσω και μόνο είναι ότι με βάση το νόμο του 1998 κι όπως τροποποιήθηκε στη συνέχεια, για την συγκρότηση υπηρεσιών δίωξης της λαθρομετανάστευσης καθώς επίσης και συνοριακής φύλαξης εν τω πλαισίω λειτουργίας της Ελληνικής Αστυνομίας και καθ’ αρμοδιότητα, αυτές οι διατάξεις της υφιστάμενης νομοθεσίας ούτε καν αγγίζονται καθ’ οιονδήποτε τρόπο από το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.
Και επιτρέψτε μου να πω –και κλείνω- ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο έρχεται να παρέξει κίνητρα για την περαιτέρω παραμονή ορισμένων στελεχών ή μάλλον των περισσοτέρων στελεχών, διότι εδημιουργούντο αυτές οι καταστάσεις που ανεφέρθησαν από τον κ. Παπουτσή –πολλαπλές παραιτήσεις κ.λπ.- κι από την άλλη πλευρά για να αποτρέψουμε αυτήν την τριχοτόμηση που υπάρχει αυτήν τη στιγμή στο Σώμα: αστυνομικοί –ειδικοί φρουροί- συνοριοφύλακες, και να πάμε για μια πληρέστερη ενσωμάτωσή τους.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Για το ασφαλιστικό δεν μας είπατε, κύριε Υπουργέ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε συνάδελφε, έχει ολοκληρώσει ο Υπουργός.
Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της ενότητας των άρθρων 9 έως 16 του νομοσχεδίου και θα γίνει η ψήφισή τους χωριστά.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 9 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΚΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεπώς το άρθρο 9 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 10 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΚΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεπώς το άρθρο 10 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 11 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΗΓΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΚΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεπώς το άρθρο 11 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 12 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΚΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεπώς το άρθρο 12 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 13, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΗΓΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΚΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεπώς το άρθρο 13 έγινε δεκτό, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό, κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 14 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΚΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεπώς το άρθρο 14 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 15, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΚΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεπώς το άρθρο 15 έγινε δεκτό, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό, κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 16 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΚΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεπώς το άρθρο 16 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Εισερχόμαστε στη ψήφιση του ακροτελεύτιου άρθρου.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το ακροτελεύτιο άρθρο;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΚΙΟΚΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το ακροτελεύτιο άρθρο έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία.
Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών: «Ρύθμιση θεμάτων προσωπικού της Ελληνικής Αστυνομίας» έγινε δεκτό επί της αρχής και επί των άρθρων.
Η ψήφισή του στο σύνολο αναβάλλεται για άλλη συνεδρίαση.
Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Τμήματος και ώρα 12.55΄ λύεται η συνεδρίαση για αύριο ημέρα Πέμπτη 10 Ιουλίου 2008 και ώρα 09.30΄, με αντικείμενο εργασιών του Τμήματος: α) κοινοβουλευτικό έλεγχο: συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β) νομοθετική εργασία: μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου της πρότασης νόμου που έχει υποβληθεί από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αρμοδιότητας του Υπουργείου Ανάπτυξης: «Για την ελάφρυνση των νοικοκυριών και την προστασία των καταναλωτών από την υπερχρέωση», σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Α΄ΘΕΡ.ΤΜΗΜΑΤΟΣ 9-7-08 ΣΕΛ.2

Τελευταία Αποθήκευση: 14/7/2008 11:56:00 πμ Από: M.velioti
Εκτυπώθηκε: 14/7/2008 11:46:00 πμ

PDF:

es20080709.pdf

TXT:

es080709.txt

Επιστροφή