Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: ΙΒ, Σύνοδος: Β΄, Συνεδρίαση: (κ)Ζ 03/03/2009

(Σημείωση: Ο παρακάτω πίνακας περιεχομένων δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές και συντακτικές διορθώσεις)

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΒ΄
ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ?Ζ’

Τρίτη 3 Μαρτίου 2009

ΘΕΜΑΤΑ
Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1. Επικύρωση Πρακτικών, σελ.
2. ‘Αδεια απουσίας των Βουλευτών κ. Γ. Αλογοσκούφη, Σ. Σακοράφα και Φ. Πιπιλή, σελ.
3. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές από το Δημοτικό Σχολείο Αετού Αμυνταίου, σελ.
4. Συλλυπητήρια αναφορά για το θάνατο του τέως Βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας Γ. Σερπάνου, σελ.

Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
1. Κατάθεση αναφορών, σελ.
2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
3. Συζήτηση αναφορών και ερωτήσεων:
α) Προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με τη λήψη μέτρων στήριξης των αγροτών και της ανταγωνιστικότητας των αγροτικών προϊόντων, σελ.
β) Προς τον Υπουργό Πολιτισμού, σχετικά με τους εργαζόμενους συμβασιούχους στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού (Γ.Γ.Α.), σελ.
γ) Προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με τους αδρανείς τραπεζικούς λογαριασμούς, σελ.
δ) Προς τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών, σχετικά με τη χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή έκδοσης «Λευκής Βίβλου» για το διαδίκτυο, παρά την ύπαρξη στο Ηράκλειο του παρόμοιου Ευρωπαϊκού Οργανισμού ENISA, σελ.

Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
1. Ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης: «Ρύθμιση όρων απασχόλησης των νοσοκομειακών γιατρών του ΕΣΥ, σύμφωνα με το π.δ. 76/2005 και άλλες διατάξεις», σελ.
2. Συζήτηση επί της αρχής του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής: «Κύρωση της Σύμβασης παραχώρησης των λιμενικών εγκαταστάσεων των προβλητών ΙΙ και III του σταθμού εμπορευματοκιβωτιών της ανώνυμης εταιρείας «Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς Α.Ε.» (ΟΛΠ Α.Ε.) και ρύθμιση συναφών θεμάτων», σελ.
3. Κατάθεση Εκθέσεως Διαρκούς Επιτροπής:
Η Διαρκής Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου καταθέτει την ‘Εκθεσή της στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων: «Κύρωση Μνημονίου Κατανόησης μεταξύ του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO) και της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας για την «Επιστημονική και Θεσμική Συνεργασία για την Υποστήριξη της Υπεύθυνης Αλιείας στην Ανατολική Μεσόγειο», σελ.

ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Α. Επί των αναφορών και ερωτήσεων:
ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ Ι., σελ.
ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ Β., σελ.
ΜΠΕΚΙΡΗΣ Μ., σελ.
ΜΠΟΥΡΑΣ Α., σελ.
ΠΛΕΥΡΗΣ Α., σελ.
ΠΡΩΤΟΥΛΗΣ Ι., σελ.
ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ Ε., σελ.
ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ Σ., σελ.

Β. Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής:
ΑΡΑΠΟΓΛΟΥ Δ., σελ.
ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ Ι., σελ.
ΔΡΙΤΣΑΣ Θ., σελ.
ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ Σ., σελ.
ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ Π., σελ.
ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ Κ., σελ.
ΝΙΩΤΗΣ Γ., σελ.
ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Μ., σελ.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ Π., σελ.
ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ Α., σελ.
ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ Χ., σελ.
ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ Η., σελ.
ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ Α., σελ.
ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ Π., σελ.
ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ Κ., σελ.
ΤΖΙΜΑΣ Μ., σελ.
ΦΙΛΙΝΗ Α., σελ.


ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ?Ζ ΄
Τρίτη 3 Μαρτίου 2009
Αθήνα, σήμερα στις 3 Μαρτίου 2009, ημέρα Τρίτη και ώρα 18.02΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Α΄ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΟΥΡΛΑ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
(Ανακοινώνονται προς το Σώμα από τον κ. Βασίλειο Κεγκέρογλου, Βουλευτή Ηρακλείου, τα ακόλουθα:
Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ
1) Ο Βουλευτής Χανίων κ. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ  ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  οι Δήμαρχοι της περιοχής του Αποκόρωνα Νομού Χανίων ζητούν την ένταξη των Δήμων τους, στα προγράμματα ολοκληρωμένης ανάπτυξης του Αγροτικού χώρου του ΠΕΠ Κρήτης και Νήσων Αιγαίου 2007-2013.
2) Ο Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία  η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος ζητεί  χρηματοδότηση από το πρόγραμμα Θησέας, του έργου ηλεκτροδότησης  τμήματος της οδού Αστακού - Μύτικα Αιτωλοακαρνανίας.
3) Ο Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Τοπικός Οργανισμός Εγγείων Βελτιώσεων Καλυβίων Αιτωλοακαρνανίας ζητεί επιχορήγηση για τη συντήρηση του παλαιού αρδευτικού έργου της περιοχής.
4) Ο Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία  η Αναπτυξιακή Εταιρεία ΤΡΙΧΩΝΙΔΑ ΑΕ ζητεί την απαλλαγή από τις κρατήσεις των επιχορηγήσεων για τα Προγράμματα Κοινωνικής Φροντίδας.
5) Ο Βουλευτής Β Αθηνών κ. ΦΩΤΙΟΣ - ΦΑΝΟΥΡΙΟΣ  ΚΟΥΒΕΛΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο κ. Τσιμπώνης Γεώργιος ζητεί την ένταξη του γιού του σε πρόγραμμα κοινωνικής ένταξης Ατόμων με Αναπηρία.
6) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ  ΡΗΓΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Αλιευτικός Σύλλογος Κουφονησίων Νομού Κυκλάδων καταγγέλλει την καταστρατήγηση της απόφασης να απαγορευτεί η αλιεία με συρόμενα εργαλεία στο θαλάσσιο δίαυλο μεταξύ Νάξου - Ηρακλειάς - Σχοινούσας - Κουφονησίου και Κέρου.
7) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ  ΡΗΓΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  η Κοινότητα Κουφονησίων Νομού Κυκλάδων ζητεί τη λήψη μέτρων για την αυστηρή εφαρμογή της απόφασης να απαγορευτεί η αλιεία με συρόμενα εργαλεία μηχανότρατας στο θαλάσσιο δίαυλο μεταξύ Νάξου - Ηρακλειάς - Σχοινούσας - Κουφονησίου και Κέρου.
8) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ  ΡΗΓΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  οι Εργαζόμενοι της Εταιρείας Έτοιμου Σκυροδέματος «Αφοι Δημ.Πέτσα Α.Ε.» ζητούν να δοθεί δικαίωμα λειτουργίας στην επιχείρηση, μέχρι τη μετεγκατάστασή της.
9) Ο Βουλευτής Λέσβου κ. ΙΩΑΝΝΗΣ  ΓΙΑΝΝΕΛΛΗΣ - ΘΕΟΔΟΣΙΑΔΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  Αλιευτικά Σωματεία του Νομού Λέσβου ζητούν την κατάργηση του θεσμού της ειδικής αλιείας για τα μεγάλα πελαγικά ψάρια.
10) Ο Βουλευτής Λέσβου κ. ΙΩΑΝΝΗΣ  ΓΙΑΝΝΕΛΛΗΣ - ΘΕΟΔΟΣΙΑΔΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  η Ένωση Εργαζομένων ΔΕΗ Νησιών «ΚΑΝΑΡΗΣ» ζητεί από τη ΔΕΗ την προκήρυξη ξεχωριστού διαγωνισμού για την κάλυψη των αναγκών των νησιών με προσωπικό.
11) Ο Βουλευτής Λέσβου κ. ΙΩΑΝΝΗΣ  ΓΙΑΝΝΕΛΛΗΣ - ΘΕΟΔΟΣΙΑΔΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ιδιοκτήτες γης, στην περιοχή Πεδής Μανταμάδου Λέσβου ζητούν τη διασφάλιση των περιουσιών τους.
12) Ο Βουλευτής Β΄ Αθηνών κ. ΦΩΤΙΟΣ - ΦΑΝΟΥΡΙΟΣ  ΚΟΥΒΕΛΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Προσωπικού Λιμενικού Σώματος ζητεί την ίδρυση Λιμενικής Ακαδημίας.
13) Ο Βουλευτής Λέσβου κ. ΙΩΑΝΝΗΣ  ΓΙΑΝΝΕΛΛΗΣ - ΘΕΟΔΟΣΙΑΔΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Αθλητικός Οργανισμός της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Λέσβου ζητεί την έγκριση πίστωσης για την πληρωμή διοικητικού και τεχνικού προσωπικού.
14) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΗΛ  ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία   ζητεί να κατατεθεί ο κατάλογος της μισθοδοσίας όλων των εργαζομένων με οποιαδήποτε σχέση, στο Υπουργείο Οικονομικών.
15) Οι Βουλευτές Ευβοίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΡΙΝΟΣ και Β΄ Αθηνών κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ-ΕΥΑ ΜΕΛΑ κατέθεσαν αναφορά με την οποία  ο Δήμος Ταμυνέων Νομού Εύβοιας ζητεί να σταματήσει κάθε ενέργεια οικειοποίησης του Δημόσιου Κτήματος, στη θέση Στάχτες του Δ.Δ. Αλιβερίου
16) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΗΛ  ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Αγροτικός Σύλλογος Οροπεδίου Λασιθίου ζητεί την κατεξαίρεση ασφαλιστική κάλυψη των καλλιεργούμενων εκτάσεων πατάτας του Δήμου Οροπεδίου για ασθένειες από έντομα.
17) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΗΛ  ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Σύλλογος Γονέων των μαθητών Δημοτικού Σχολείου και Νηπιαγωγείου Κριτσάς  ζητεί την άμεση τοποθέτηση νηπιαγωγού στο πιο πάνω Νηπιαγωγείο.
18) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΗΛ  ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ  κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας το οποίο αναφέρεται στην ανάγκη ένταξης των προγραμμάτων των κοινωνικών δομών στο 4ο ΚΠΣ.
19) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΗΛ  ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ  κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας σχετικά με την ένταξη του ΤΟΕΒ Ιεράπετρας στον ΟΑΝΑΚ.
20) Ο Βουλευτής Λαρίσης κ. ΕΚΤΟΡΑΣ  ΝΑΣΙΩΚΑΣ  κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας το οποίο αναφέρεται στην παραχώρηση της πειραματικής έκτασης του Ινστιτούτου Κτηνοτροφικών Φυτών του ΕΘΙΑΓΕ.
21) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΗΛ  ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ  κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας σχετικά με τη μελετώμενη κατάργηση της Διοίκησης των ΤΟΕΒ Κρήτης.
22) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΗΛ  ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ  κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας το οποίο αναφέρεται στην ανάγκη πρόσληψης προσωπικού για τη φύλαξη του αρχαιολογικού χώρου Λατούς και Κερά.
23) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΗΛ  ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ  κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας το οποίο αναφέρεται στην ανάγκη ακτοπλοϊκής σύνδεσης του λιμανιού του Αγίου Νικολάου Κρήτης.
24) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΗΛ  ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ  κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας σχετικά με τη μείωση του κόστους μεταφοράς για την ενίσχυση της τουριστικής κίνησης.
25) Ο Βουλευτής Β Θεσσαλονίκης κ. ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΤΣΙΟΚΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία  οι απολυμένοι της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Θεσσαλονίκης ζητούν την καταβολή αποζημίωσης από την ΑΤΕ.
26) Ο Βουλευτής Λαρίσης κ. ΕΚΤΟΡΑΣ  ΝΑΣΙΩΚΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  η Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Επαρχίας Ελασσόνος ζητεί την επίλυση προβλήματος που αφορά στην καταβολή της εξισωτικής αποζημίωσης σε παραγωγούς της περιοχής.
27) Ο Βουλευτής Σερρών κ. ΜΑΡΚΟΣ  ΜΠΟΛΑΡΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία  η κ. Μπήλιου Αθανασία ζητεί τη μετεγγραφή της από το Πανεπιστήμιο της Κύπρου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
28) Η Βουλευτής Β Θεσσαλονίκης κ. ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ (ΛΙΤΣΑ) ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ - ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία  το Σωματείο των Εργαζομένων της GROUTAL ΑΒΕΕ Ξάνθης διαμαρτύρεται για απολύσεις μελών του και ζητεί την ανάκλησή τους.
29) Ο Βουλευτής Σερρών κ. ΜΑΡΚΟΣ  ΜΠΟΛΑΡΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο κ. Χατζηχαριστός Γεώργιος, Αντινομάρχης Σερρών ζητεί την επάνοδό του στη θέση του Διευθυντή Σχολικής Μονάδας.
30) Ο Βουλευτής Κορινθίας κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΛΛΙΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία  οι λιμενεργάτες του Κιάτου Κορινθίας ζητούν να επαναληφθεί η εισαγωγή αιγυπτιακής πατάτας από το λιμάνι του Κιάτου.
31) Ο Βουλευτής Β΄ Πειραιώς κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ  ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία  η Πανελλήνια Ένωση Συνταξιούχων Πλοιάρχων Ε.Ν. Πάσης Τάξεως ζητεί την ικανοποίηση συνταξιοδοτικών και οικονομικών αιτημάτων του κλάδου.
32) Ο Βουλευτής Ιωαννίνων κ. ΜΙΧΑΗΛ  ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Γυμνασίου Δεσκάτης Γρεβενών ζητεί την τοποθέτηση αναπληρωτών καθηγητών για τα τμήματα Ένταξης του σχολείου αυτού.
33) Ο Βουλευτής Ιωαννίνων κ. ΜΙΧΑΗΛ  ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Σύνδεσμος Αποφοίτων Ζωσιμαίας Σχολής Ιωαννίνων «ΟΙ ΖΩΣΙΜΑΔΕΣ» ζητεί οικονομική συνδρομή για τη συλλογή στοιχείων που αφορούν στη ζωή και τη δράση του Ιωάννη Δομπόλη στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας.
34) Οι Βουλευτές Κερκύρας κ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ και Ιωαννίνων κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΛΥΣΑΝΔΡΑΚΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία  το Τοπικό Συμβούλιο Περιβολίου Δήμου Κορισσίων Κέρκυρας ζητεί τη διάσωση και ανάδειξη του Ναού των Αγίων Σαράντα Περιβολίου.
35) Οι Βουλευτές Β΄ Αθηνών κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΙΚΟΣ και Ευβοίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΡΙΝΟΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία  η Παναττική Ένωση Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού ζητούν την τήρηση της νομιμότητας και της διαφάνειας στο καθεστώς σύναψης συμβάσεων έργου από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς, με ιδιωτικές εταιρείες καθαρισμού κ.λπ.
36) Οι Βουλευτές Λαρίσης κ. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ, Τρικάλων κ. ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ και Μαγνησίας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ  ΓΚΑΤΖΗΣ  κατέθεσαν αναφορά με την οποία  ο Δήμος Σαρανταπόρου Νομού Λάρισας διαμαρτύρεται για την εξαίρεση της καρυδιάς, από το Πρόγραμμα <<Φυλλοβόλα δένδρα - κατεξαίρεση ασφαλιστική κάλυψη>>.
37) Οι Βουλευτές Αιτωλοακαρνανίας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΩΡΑΪΤΗΣ και Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία  ο Δήμος Ανακτορίου Νομού Αιτωλοακαρνανίας ζητεί την αναβάθμιση του Παραρτήματος ΙΚΑ-ΕΤΑΜ  Βόνιτσας σε Τοπικό Υποκατάστημα.
38) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ  ΡΗΓΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Απεραθίτικος Αθλητικός Σύλλογος «Τα Φανάρια» ζητεί οικονομική υποστήριξη για την ολοκλήρωση αθλητικών υποδομών.
39) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ  ΡΗΓΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  η Κοινότητα Ανάφης Νομού Κυκλάδων ζητεί τη δρομολόγηση πλοίου με σταθερά δρομολόγια για την σύνδεση της Ανάφης με τον Πειραιά.
40) Ο Βουλευτής Λαρίσης κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ  ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Πολιτιστικός Σύλλογος Δολίχης << Η ΤΡΙΠΟΛΙΤΣΑ>> ζητεί την αναβάθμιση του τηλεφωνικού δικτύου της περιοχής και τη σύνδεσή της με το διαδίκτυο.
41) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ  ΡΗΓΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  η Αδελφότης των Τηνίων εν Αθήναις ζητεί τη μετατροπή του Κέντρου Υγείας Τήνου σε Νοσοκομειακό Κέντρο κ.λπ.
42) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ  ΚΑΤΣΙΦΑΡΑΣ  κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας το οποίο αναφέρεται στις ελλείψεις εκπαιδευτικών από τις σχολικές μονάδες Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης του Νομού Αχαίας.
43) Ο Βουλευτής Αργολίδος κ. ΙΩΑΝΝΗΣ  ΜΑΝΙΑΤΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  το Σωματείο Συμβασιούχων Εργαζομένων Πυροσβεστικού Σώματος των Νομών Αργολίδας και Αρκαδίας  ζητεί τη μονιμοποίηση των μελών του.
44) Η Βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης κ. ΧΡΥΣΗ  ΑΡΑΠΟΓΛΟΥ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Σύνδεσμος Οικοδομικών Επιχειρήσεων Βορείου Ελλάδος ζητεί τη λήψη μέτρων για την ανάκαμψη της Κτηματαγοράς.
45) Η Βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης κ. ΧΡΥΣΗ  ΑΡΑΠΟΓΛΟΥ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  το Συνδικάτο Συγκολλητών, Εργατοτεχνιτών και Υπαλλήλων Μετάλλου Μακεδονίας-Θράκης ζητεί την εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων εργασίας των εργαζομένων του κλάδου κ.λπ..
46) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΙΟΡΔΑΝΗΣ (ΔΑΝΗΣ) ΤΖΑΜΤΖΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Πρόεδρος των Βιομηχάνων του Νομού Πέλλας ζητεί τη δανειοδότηση με εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου των επιχειρήσεων του Νομού, που απασχολούν πλέον των 50 ατόμων.
47) Η Βουλευτής Καστορίας κ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΜΠΟΥΖΑΛΗ κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Αγροτικός Σύλλογος Δήμου Άργους Ορεστικού Νομού Καστοριάς καταγγέλλει την Ελληνοποίηση εισαγομένων φασολιών από την Κίνα.
48) Η Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Σύλλογος Κωφών και Βαρυκόων Νομού Μαγνησίας ζητεί οικονομική ενίσχυση.
49) Ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς και Βουλευτής Ηρακλείου κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ  ΑΛΑΒΑΝΟΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Σύλλογος Πολυτέκνων Γονέων Νομού Ηρακλείου ζητεί την παραχώρηση δημόσιου οικοπέδου για την ανέγερση της στέγης πολυτέκνων.
50) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδας ζητεί τη ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων και μη οφειλών προς το ΙΚΑ των επιχειρήσεων που βρίσκονται στις περιοχές που επλήγησαν από το σεισμό της 8ης Ιουνίου 2008 κ.λπ.
51) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία  η Περιβαλλοντική Πρωτοβουλία Μαγνησίας  ζητεί την αντικατάσταση των λεωφορείων του ΠΣ Βόλου με νέα αντιρρυπαντικής τεχνολογίας.
52) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία  το Νομαρχιακό Συμβούλιο Αχαίας ζητεί την αυτόνομη λειτουργία του Νοσοκομείου <<Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ>> κ.λπ.
53) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Εμπορικός και Εισαγωγικός Σύλλογος Αιγίου ζητεί την ισότιμη χρηματοδότηση της περιοχής της Αιγιάλειας, στο Πλαίσιο Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης των πυρόπληκτων περιοχών κ.λπ.
54) Ο Βουλευτής Λαρίσης κ. ΕΚΤΟΡΑΣ  ΝΑΣΙΩΚΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Δήμος Σαρανταπόρου Νομού Λάρισας διαμαρτύρεται για την εξαίρεση της καρυδιάς από το Πρόγραμμα αποζημίωσης των φυλλοβόλων δένδρων.
55) Ο Βουλευτής Ιωαννίνων κ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ  ΑΡΓΥΡΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Δήμος Δωδώνης ζητεί τη λήψη μέτρων για τη διάσωση του Βυζαντινού Ναού των Ταξιαρχών Κωστάνιανης που βρίσκεται στο Δήμο του.
56) Ο Βουλευτής Κορινθίας κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Δήμος Κορινθίων ζητεί τη σύσταση Λιμενικού Ταμείου στο  Δήμο του.
Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
1. Στην με αριθμό 9533/2-4-2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Μιχαήλ Παπαγιαννάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1884Β/23-4-2008 έγγραφο από τον Υφυπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων η ακόλουθη απάντηση:
«Για το παραπάνω θέμα από πλευράς ΥΠΕΧΩΔΕ, σας ενημερώνουμε τα ακόλουθα:
Στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της, η Ειδική Υπηρεσία Επιθεωρητών Περιβάλλοντος (ΕΥΕΠ)Ι ΥΠΕΧΩΔΕ πραγματοποίησε έλεγχο τήρησης περιβαλλοντικών όρων σε δραστηριότητα υδατοκαλλιεργιών και ιχθυογεννητικού σταθμού, που βρίσκεται στην περιοχή Κορωνιές του Δήμου Οπουντίων στον κόλπο της Λάρυμνας. Ο έλεγχος πραγματοποιήθηκε, μετά από καταγγελία, στις 01-11-2004.
Ακολουθήθηκε η διαδικασία του άρθρου 9 του Ν.2947/2001 από την οποία προέκυψε ότι τηρούνται όλοι οι περιβαλλοντικοί όροι που αναφέρονται στην περιβαλλοντική αδειοδότηση της δραστηριότητας. Κατά την αυτοψία διαπιστώθηκε ότι οι υπάρχοντες ιχθυοκλωβοί της εν λόγω δραστηριότητας ήταν σε αριθμό σύμφωνα με τους περιβαλλοντικούς όρους.
Στο παρελθόν κάποιες από τις μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας στις οποίες αναφέρονται τα με αρ. πρωτ. 255 έως 260/3-3-08 έγγραφα της Δ/νσης Αλιείας της Ν. Α. Φθιώτιδας που αναφέρει η Ερώτηση, είχαν αδειοδοτηθεί περιβαλλοντικά από το ΥΠΕΧΩΔΕ (Δ/νση Περ/κου Σχεδιασμού).
Μετά την αλλαγή του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου (Ν.3010/02 & εκτελεστές αυτού ΚΥΑ) η αρμοδιότητα για την περιβαλλοντική αδειοδότηση των παραπάνω μονάδων ανήκει στη Δ/νση ΠΕ.ΧΩ. της οικίας Περιφέρειας.
Ο έλεγχος για την τήρηση των περιβαλλοντικών όρων, γίνεται από τις υπηρεσίες που είναι αρμόδιες να εκδώσουν τις σχετικές άδειες για την ίδρυση - λειτουργία ή πραγματοποίηση του κάθε έργου (άρθρο 6, παρ. 1 του Ν. 1650/Θ6), στις οποίες άδειες, ενσωματώνονται και οι εκάστοτε επιβληθέντες Περιβαλλοντικοί Όροι, σε κάθε μονάδα υδατοκαλλιέργειας. Εν προκειμένω, αρμόδιοι φορείς είναι η Δ/νση Γεωργικής Ανάπτυξης της Περιφέρειας Στέρεας Ελλάδος και η Εποπτεία Αλιείας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Φθιώτιδας.
Η αρμόδια Δ/νση Αλιείας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Φθιώτιδας, έχει ήδη προβεί σε διοικητικές ενέργειες ελέγχου για την καταγραφή διαπιστωμένων παραβάσεων ως προς την τήρηση των Επιβληθέντων Περιβαλλοντικών Όρων στις μονάδες lχθυοκαλλιέργειες.
Ο Υφυπουργός
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ»
2. Στην με αριθμό 9609/3-4-2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Γιάννη Κουτσούκου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1900Β/23-4-2008 έγγραφο από τον Υφυπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων η ακόλουθη απάντηση:
«Για το παραπάνω θέμα, σας ενημερώνουμε τα ακόλουθα:
Στο πλαίσιο εφαρμογής της Οδηγίας 91/676/ΕΟΚ "περί προστασίας των νερών από τη νιτρορύπανση γεωργικής προέλευσης", η οποία ενσωματώθηκε στην Ελληνική Νομοθεσία με την Κ.Υ.Α 16190/1335/25-6-97 (ΦΕΚ 519Β/25-6-97), το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. πραγματοποίησε, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Πατρών, σχετικό ερευνητικό Πρόγραμμα για τη διερεύνηση του βαθμού νιτρορύπανσης των υπογείων νερών σε πανελλαδική κλίμακα.
Μετά την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων του ανωτέρω δικτύου καθορίστηκαν με την Κ.Υ.Α. 19652/1906/99 (ΦΕΚ 1575Β/5-8-1999) ευπρόσβλητες ζώνες ως προς τη νιτρορύπανση γεωργικής προέλευσης, που αφορούν στις περιοχές: του Θεσσαλικού Πεδίου, του Κωπαϊδικού Πεδίου, του Αργολικού Πεδίου, της Λεκάνης Πηνειού Ηλείας. Στη συνέχεια καταρτίσθηκε και νομοθετήθηκε με την Κ.Υ.Α. 20418/2521 (ΦΕΚ 1197Β/2001), «Πρόγραμμα Δράσης για τη Λεκάνη του Πηνειού Ηλείας που έχει χαρακτηρισθεί ως ευπρόσβλητη ζώνη από τη νιτρορύπανση γεωργικής προέλευσης σύμφωνα με το άρθρο 2 της 19652/1906/1999 ΚΥΑ». Το Πρόγραμμα Δράσης, η εφαρμογή του οποίου είναι υποχρεωτική, έχει επισπεύδοντα φορέα ως προς την παρακολούθηση της εφαρμογής του το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και αποσκοπεί στην εξειδίκευση και υλοποίηση των μέτρων για την πρόληψη και τη μείωση της ρύπανσης των νερών από τη νιτρορύπανση γεωργικής προέλευσης.
Στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ» (2000-2006) το ΥΠΕΧΩΔΕ έχει εντάξει την Πράξη «Ανάπτυξη εργαστηριακής υποδομής και σχετικές εργασίες για την παρακολούθηση της ποιότητας των νερών» που αφορά στον έλεγχο των υπόγειων νερών της χώρας για το έτος 2008. Από τα αποτελέσματα των μετρήσεων θα αξιολογηθεί εκ νέου η κατάσταση των νερών της χώρας, ως προς τη νιτρορύπανση γεωργικής προέλευσης, καθώς και η αναγκαιότητα οριοθέτησης τυχόν νέων ευπρόσβλητων ζωνών συμπεριλαμβανομένων και των περιοχών του Ν. Ηλείας, που δεν ανήκουν στην υπάρχουσα ευπρόσβλητη περιοχή.
Ο Υφυπουργός
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ»
3. Στην με αριθμό 9597/3-4-2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Γεωργίου Σαλαγκούδη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1898Β/21-4-2008 έγγραφο από τον Υφυπουργό ΠΕΧΩΔΕ η ακόλουθη απάντηση:
«- Σχετικά με το θέμα, σας γνωρίζουμε ότι το ΥΠΕΧΩΔΕ μέσω της Ειδικής Υπηρεσίας Περιβάλλοντος (ΕΥΠΕ) στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του, προωθεί την περιβαλλοντική αδειοδότηση των έργων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ στον κατά το δυνατό σύντομότερο χρόνο, λαμβάνοντας υπόψη τις δεσμεύσεις της χώρας από διεθνείς συνθήκες (π.χ. Πρωτόκολλο Κιότο) εξασφαλίζοντας παράλληλα την προστασία του περιβάλλοντος σύμφωνα με την ισχύουσα Εθνική και Ευρωπαϊκή Νομοθεσία. .
- Για τη δυνατότητα εγκατάστασης αιολικών πάρκων στην περιοχή του Ν. Αττκής, ο Οργανισμός Αθήνας παλαιότερα, επεξεργάστηκε σχετική μελέτη. Συνεργάστηκε με το Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΚΑΠΕ) και τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ). Τα συμπεράσματα της σχετικής μελέτης ετέθησαν υπόψη της Εκτελεστικής Επιτροπής του Οργανισμού Αθήνας η οποία αποφάσισε σχετικά ότι «συνεκτιμώντας τα οφέλη και τις επιπτώσεις από την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στην Αττική αποφάσισε ότι δεν είναι σκόπιμη η εγκατάσταση ΑΠΕ στην τόσο ευαίσθητα περιβαλλοντικά περιοχή της Αττικής» (38η Συν/ πρ. 3/29.1.2003).
Μετά τα παραπάνω και μετά την έκδοση του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τις ΑΠΕ και αναλόγως με τα όσα αυτό θα προβλέπει, ο Οργανισμός Αθήνας θα γνωμοδοτεί κατά περίπτωση στα πλαίσια της ισχύουσας νομοθεσίας για Περιβαλλοντική Αδειοδότηση των εγκαταστάσεων αυτών.
Στο πλαίσιο του προγράμματος επικαιροποίησης του Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας θα προβλεφθούν ειδικές διατάξεις και μέτρα στο πλαίσιο των κατευθύνσεων του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τις ΑΠΕ.
- Στις διατάξεις του άρθρου 9 του Ν. 2742/99 προβλέπεται ο τρόπος εναρμόνισης των υποκείμενων πολεοδομικών και χωροταξικών σχεδίων με τα Ειδικά Πλαίσια Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης.
Ο εγκεκριμένος σχεδιασμός σε κατώτερο επίπεδο (χωροταξικός, πολεοδομικός) είναι περιορισμένης έκτασης στην επικράτεια και δεν επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από τις κατευθύνσεις του Ειδικού Πλαισίου για τη χωροθέτηση των ΑΠΕ.
Σε κάθε περίπτωση εξετάζεται και η βελτίωση της χωροταξικής νομοθεσίας με στόχο την αμεσότερη εφαρμογή των προβλέψεων του σχεδιασμού εθνικής κλίμακας στα κατώτερα επίπεδα σχεδιασμού.
Ο Υφυπουργός
ΣΤΑΥΡΟΣ ΕΛ. ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ»
4. Στην με αριθμό 8452/14-3-2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Μιλτιάδη Βέρρα δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Β13-181/7-4-08 έγγραφο από τον Υφυπουργό Ανάπτυξης η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση, που κατέθεσε στη Βουλή των Ελλήνων Ο Βουλευτής κ. Μ. Βέρρας, με θέμα «Ανεξέλεγκτες εισαγωγές ελαιολάδου» και κατά το μέρος που τα διαλαμβανόμενα σε αυτή εμπίπτουν στις αρμοδιότητες της Γ.Γ. Εμπορρίου- Γ.Γ. Καταναλωτή του Υπουργείου Ανάπτυξης σας γνωστοποιούμε τα ακόλoυθα:
Με την Α.Δ 16/92, από το 1992 και μετά, οι τιμές πώλησης του ελαιολάδου (εγχώριου ή εισαγόμενου) διαμορφώνονται ελεύθερα με βάση την προσφορά και ζήτηση, σε όλα τα στάδια παραγωγής και εμπορίας (παραγωγός, συσκευαστής, τυποποποιητής, εισαγωγέας, χονδρέμπορος, λιανοπωλητής).
Συνεπεία των παραπάνω θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι μέτρα αγορανομικού χαρακτήρα, υπό την έννοια κρατικού παρεμβατισμού στις τιμές του ελαιολάδου δε μπορούν να ληφθούν, δεδομένου ότι μία τέτοια πρακτική θα ισοδυναμούσε με παραβίαση ευθέως του Δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το νομοθετικό πλαίσιο του Ν. 703/77 «περί προστασίας του ελεύθερου ανταγωνισμού», όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, αρμοδιότητας της Επιτροπής Ανταγωνισμού, θεσπίζει υγιείς κανόνες λειτουργίας της αγοράς και επιβάλλει κυρώσεις σε επιχειρήσεις, που για ίδιο οικονομικό όφελος, εφαρμόζουν πρακτικές διαστρέβλωσης των κανόνων της αγοράς (όπως εναρμονισμένες πρακτικές, κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης, ολιγοπωλιακές ή μονοπωλιακές καταστάσεις κ.λ.π.) μη εξαιρουμένου προς τούτο και του ελαιολάδου.
Στην ελληνική αγορά ελαιολάδου, όπου υφίσταται ελευθερία τιμών, ο ελαιoπαραγωγός διαπραγματεύεται ανεμπόδιστα τις τιμές πώλησης της παραγωγής του, στους αγοραστές, με στόχο βέβαια την επίτευξη των πλέον ικανοποιητικών γι' αυτόν τιμών.
Η νοθεία του ελαιολάδου, σύμφωνα με τις διατάξεις του Αγορανομικού Κώδικα, τιμωρείται ποινικά με φυλάκιση και χρηματική ποινή (άρθρο 31 παράγρ. 4 του Αγοραν. Κώδικα) και διοικητικά με πρόστιμο από 703,77 έως 29347 ΕΥΡΩ, (Νόμος 1401/83 σε συνδυασμό με την Υπουργική Απόφαση Α2-1708/22-08-2003).
Με το άρθρο 30 (παράγραφος 9) του Αγορανομικού Κώδικα, με φυλάκιση ή χρηματική ποινή ή και με τις δύο ποινές, τιμωρείται όποιος αναμειγνύει και πωλεί είδη διαφορετικών ποιοτήτων, εκτός και αν επιτρέπεται ή επιβάλλεται ανάμιξη, εκ της φύσεως του είδους.
Το άρθρο 35 της Α.Δ. 14/89 όπου μεταξύ των άλλων ορίζει ότι στα προσυσκευασμένα τρόφιμα (συμπεριλαμβανομένου και του ελαιολάδου) που προορίζονται να διατεθούν στην κατανάλωση μεταξύ των άλλων πρέπει να αναγράφεται ο τόπος παραγωγής ή προέλευσης ,στην περίπτωση που η παράλειψή του μπορεί να οδηγήσει τον καταναλωτή σε πλάνη, ως προς τον πραγματικό τόπο παραγωγής ή προέλευσης του τροφίμου.
Επί πλέον οποιαδήποτε εμπορική πρακτική, που αποσκοπεί στην προώθηση ελαιολάδων τρίτων χωρών ή και άλλων κρατών - μελών της Ε.Ε., ως «Ελληνικών» συνιστά ευθέως αδίκημα, που τιμωρείται ποινικά με το άρθρο 30 (παράγρ. 7) του Αγορανομικού Κώδικα με φυλάκιση ή χρηματική ποινή ή και με τις δύο (2) ποινές.
Η τιμή πώλησης του χύμα ελαιολάδου μέχρι τον τελικό καταναλωτή επιβαρύνεται κοστολογικά με δαπάνες, που έχουν σχέση με τη μεταφορά, τυποποίηση, κέρδη επιχειρήσεων, οι οποίες σε καμία περίπτωση δε μπορούν να παραγνωριστούν.
Ειδικότερα η τιμή επιβαρύνεται με έξοδα μεταφοράς και φορτοεκφόρτωσης για το τυποποιητήριο, λειτουργικά έξοδα εργοστασίου (εργατικά, έξοδα διοίκησης, δαπάνες συντήρησης εξοπλισμού, εισφορές, αποσβέσεις κ.λ.π.), δίκτυα διανομής, καθαρά κέρδη εργοστασίου, μικτά κέρδη χονδρεμπόρων, μεταφορικά και εκφορτωτικά εμπορίου, μικτά κέρδη λιανοπωλητή κ.λ.π. καθώς και ο ΦΠΑ.
Βασικός παράγοντας διαμόρφωσης των τιμών είναι και η ποιοτική κατηγορία του ελαιολάδου, που καταλήγει στον τελικό καταναλωτή, όπως κατά σειρά διαλαμβάνεται στην ΚΥΑ 27561012003 των Υπουργών Οικονομίας Οικονομικών, Ανάπτυξης και Αγροτικής Ανάπτυξης -Τροφίμων ήτοι:
- Εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο - Παρθένο ελαιόλαδο - Ελαιόλαδο από εξευγενισμένα ελαιόλαδα και παρθένα ελαιόλαδα.
Επίσης, οι εισαγωγές τροφίμων και ποτών συμπεριλαμβανομένου και του ελαιολάδου από τρίτες χώρες σε κράτη - μέλη της Ε.Ε. διέπονται από ισχύουσες διατάξεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και συνεπώς οποιαδήποτε λήψη εθνικού μέτρου, με σκοπό να περιορίσει τις εισαγωγές, είτε αυτές διενεργούνται σε επίπεδο ενδοκοινοτικών αγορών, είτε από τρίτες χώρες, συνιστά ενέργεια αντίθετη προς τα Κοινοτικά ισχύοντα.
Η Διεύθυνση Τιμών, Τροφίμων - Ποτών της Γ.Γ. Εμπορίου του Υπουργείου Ανάπτυξης πληροφορήθηκε μέσω του υπ' αριθμ. 1420/64/24- 1- 2008 εγγράφου της Ελληνικής Πρεσβείας στη Ρώμη, για τα μέτρα, που έλαβε η Ιταλική Κυβέρνηση, στο πλαίσιο προστασίας του ιταλικού ελαιολάδου, με απώτερο σκοπό την αποτροπή της πρόσμειξης αυτού με ελαιόλαδο άλλων χωρών και την παραπλάνηση του καταναλωτικού κοινού, θεσπίζοντας προς τούτο την υποχρεωτική αναγραφή επί της συσκευασίας των ελαιολάδων ενδείξεων, που υποδηλώνουν την προέλευση του προϊόντος.
Τα μέτρα αυτά αντιμετωπίζονται θετικά από την ανωτέρω αρμόδια διεύθυνση και ως εκ τούτου θα εκτιμηθούν σε συνεργασία με το Υπουργείο Αγροτικής Aνάπτυξης -Τροφίμων, προκειμένου να καταστεί δυνατή η εφαρμογή τους και στη χώρα μας.
Όπως κατ' επανάληψη έχουμε επισημάνει η χρήση του όρου «αισχροκέρδεια» δεν αποτελεί θέμα, που άπτεται του Αγορανομικού Κώδικα, δεδομένου ότι σύμφωνα με τη γνωμοδότηση 16/1954 του Αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, για τα προϊόντα, που διαμορφώνουν τιμές ελεύθερες, δεν έχει εφαρμογή η διάταξη του άρθρου 405 του Ποινικού Κώδικα «περί αισχροκέρδειας» διότι πρόκειται για αδίκημα, που απαρτίζεται από τελείως διαφορετικά στοιχεία.
Επιπλέον, σας επισυνάπτουμε τα με αριθμ. πρωτ. 4146/31-3-2008 & 2173/4-4-2008 σχετικά έγγραφα των Ενιαίου Φορέα Ελέγχου Τροφίμων (Ε.Φ.Ε.Τ.) και Επιτροπής Ανταγωνισμού.
Ο Υφυπουργός
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΛΑΧΟΣ»
Σημ.: Τα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).

5. Στις με αριθμό 5240/28-1-08 και 5654/5-2-08 ερωτήσεις των Βουλευτών κυρίων Εμμανουήλ Στρατάκη και Σούλας Μερεντίτη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 798/26-2-08 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στις παραπάνω ερωτήσεις που κατέθεσαν οι Βουλευτές κ.κ. Μ. Στρατάκης, Σ. Μερεντίτη, σας πληροφορούμε τα εξής:
Το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης της Ελλάδας 2007-2013 «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΠΑΛΤΑΤΖΗΣ» (ΠΑΑ), το οποίο αφορά την 4η Προγραμματική Περίοδο και βρίσκεται αναρτημένο στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων www.agrotikianaptixi.gr, εγκρίθηκε από την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στις 29-11-2007 με την Ε(2007)6015/29-11-2007 Απόφαση. Όμως ο σχεδιασμός είναι πάντα ενεργός και το ΠΑΑ μπορεί να προσαρμόζεται και να ανασχεδιάζεται με βάση συγκεκριμένους κανόνες καθ’ όλη την Προγραμματική Περίοδο.
Α) Σχετικά με τους πόρους της 4ης Προγραμματικής Περιόδου σε σχέση με το Γ΄ ΚΠΣ, θα πρέπει να σημειωθούν τα εξής:
α) Κατά την 3η Προγραμματική Περίοδο (2000-2006) η Αγροτική Ανάπτυξη εφαρμόζεται στο πλαίσιο 16 προγραμμάτων.
(1) Το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Αγροτική Ανάπτυξη- Ανασυγκρότηση της Υπαίθρου 2000-2006» (ΕΠΑΑ-ΑΥ) με Κοινοτική Συμμετοχή ύψους 1.482.755.239 ΕΥΡΩ στους κόλπους του Γ΄ ΚΠΣ.
(2) Τα Υποπρογράμματα «Αγροτική Ανάπτυξη» των 13 Περιφερειακών Επιχειρησιακών Προγραμμάτων (ΠΕΠ) με Κοινοτική Συμμετοχή ύψους 1.069.085.000 ΕΥΡΩ περίπου στους κόλπους του Γ΄ ΚΠΣ.
(3) Το Έγγραφο Προγραμματισμού Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΠΑΑ) με Κοινοτική Συμμετοχή ύψους 1.030.000.000 ΕΥΡΩ περίπου, έξω από τους κόλπους Γ' ΚΠΣ.
(4) Το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα της Κοινοτικής Πρωτοβουλίας LEADER PLUS (LEADER) με Κοινοτική Συμμετοχή ύψους 186.000.000 ΕΥΡΩ περίπου, έξω από τους κόλπους Γ' ΚΠΣ.
Η Κοινοτική Συμμετοχή αυτών των 16 προγραμμάτων αθροιστικά φθάνει το ύψος των 3.767.840.239 ΕΥΡΩ περίπου.
β) Το ΠΑΑ 2007-2013 έχει Κοινοτική Συμμετοχή ύψους 3.707.304.424 ΕΥΡΩ.
γ) Αυτό που συγκρίνεται για την Αγροτική Ανάπτυξη μεταξύ της 3ης και 4ης Προγραμματικής Περιόδου είναι η Κοινοτική Συμμετοχή.
Κατά συνέπεια την 4η Προγραμματική Περίοδο το ποσό της Κοινοτικής Συμμετοχής για την αγροτική ανάπτυξη είναι κατά 1,6 % μικρότερο της 3ης Προγραμματικής Περιόδου.
Με δεδομένο ότι μέρος των πιστώσεων διεκδικούσαν και τα 12 νέα Κράτη Μέλη που εντάχθηκαν, η διαπραγμάτευση και το αποτέλεσμα θεωρούνται απόλυτα επιτυχημένα:
Β) Σε ό,τι αφορά την προώθηση των βιολογικών προϊόντων και των ποσών Δημόσιας Δαπάνης, που κατανέμονται γι' αυτά στο πλαίσιο του ΠΑΑ, σημειώνονται τα εξής:
Για τη βιολογική γεωργία το ΠΑΑ προβλέπει τα ακόλουθα ποσά Δημόσιας Δαπάνης κατά Μέτρο (προσδιορίζεται το σύνολο των πιστώσεων του κάθε Μέτρου, γιατί με συγκεκριμένη καθοδήγηση, μπορεί να αξιοποιηθεί το σύνολο της πίστωσης για ποιοτική παραγωγή):
α) Μέτρο 1.3.2 «Συμμετοχή γεωργών σε συστήματα ποιότητας τροφίμων», 20 εκατ. ΕΥΡΩ.
(1) Βιολογική γεωργία - κτηνοτροφία, στήριξη εφαρμογής και πιστοποίησης για:
Ελιές επιτραπέζιες - ελαιοποίησης, δημητριακά, βρώσιμα όσπρια, οινάμπελοι, σταφιδάμπελοι, επιτραπέζια, αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά, εκτροφές αιγοπροβάτων, βοοειδών, χοίρων, πουλερικών για την παραγωγή κρέατος ή και γάλακτος ή και αυγών, έλαια λίπη, προϊόντα αλευροποιίας, αρτοποιίας, ζαχαροπλαστικής, ζυμαρικά, οίνος, όξος, προϊόντα γαλακτοκομίας, παρασκευάσματα κρεάτων.
(2) Συστήματα ολοκληρωμένης διαχείρισης στη φυτική παραγωγή (AGRO 2) για:
Ελιές επιτραπέζιες - ελαιοποίησης, δημητριακά, βρώσιμα όσπρια, οινάμπελοι, σταφιδάμπελοι, επιτραπέζια αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά.
(3) Συστήματα ολοκληρωμένης διαχείρισης για τη διασφάλιση της ποιότητας του χοίρειου κρέατος (AGRO 3).
β) Μέτρο 2.1.4 «Γεωργοπεριβαλλοντικές ενισχύσεις».
(1) Δράση «Βιολογική γεωργία» 314 εκατ. ΕΥΡΩ.
(2) Δράση «Βιολογική κτηνοτροφία» 130 εκατ. ΕΥΡΩ.
Όλα τα παραπάνω ποσά προστιθέμενα δίνουν ένα ποσό ύψους 464 εκατ. ΕΥΡΩ Δημόσιας Δαπάνης που αφορά αποκλειστικά την προώθηση της βιολογικής γεωργίας, δηλαδή ένα ποσοστό 10% περίπου του ΠΑΑ, χωρίς να υπολογισθούν σ' αυτά τα Μέτρα 121 «Εκσυγχρονισμός γεωργικών εκμεταλλεύσεων» και 123 «Αύξηση της αξίας των γεωργικών προϊόντων» (Μεταποίηση και εμπορία γεωργικών προϊόντων) με Δημόσια Δαπάνη 430 εκατ. € και 300 εκατ. € αντίστοιχα, μέσω των οποίων επίσης προωθούνται επενδύσεις για βιολογικά προϊόντα.
Τα παραπάνω Μέτρα - Δράσεις δεν μπορούν να δημιουργήσουν ένα ενιαίο Μέτρο, γιατί προδιαγράφονται ως ανωτέρω από τον Καν.(ΕΚ) 1698/05 και τον Εφαρμοστικό του Καν. (ΕΚ) 1974/06 για την Αγροτική Ανάπτυξη, με διαφορετικούς όρους και προϋποθέσεις το καθένα.
- Η ΚΟΑ των οπωροκηπευτικών δίνει τη δυνατότητα υλοποίησης σημαντικού αριθμού δράσεων σε Ομάδες Παραγωγών που υποβάλλουν Επιχειρησιακά Προγράμματα, βάσει του άρθρου 14 παρ 2 και άρθρο 15 του Καν.(ΕΚ) 2200/96 του Συμβουλίου, όπως οι παρακάτω:
-Κόστος φυτών για πολυετείς καλλιέργειες (πολυετή φυτά, δένδρα, δενδρύλλια).
-Ειδικό κόστος για:
α) βιολογική, ολοκληρωμένη ή πειραματική παραγωγή,
β) βιολογικά προϊόντα φυτοπροστασίας,
γ) περιβαλλοντικά μέτρα, συμπεριλαμβανομένου του κόστους που απορρέει από την περιβαλλοντική διαχείριση των συσκευασιών,
δ) μέτρα βελτίωσης της ποιότητας, συμπεριλαμβανομένης της χρησιμοποίησης πιστοποιημένων σπόρων προς σπορά, μικκυλίου και φυτών προς φύτευση.
-Επενδύσεις σε μεταφορικά μέσα εξοπλισμένα με ψυκτικό εξοπλισμό ή μέσα μεταφοράς υπό ελεγχόμενη ατμόσφαιρα, στα νησιά του Αιγαίου (περιοχές Καν.(ΕΚ) 1405/06).
-Γενική προώθηση ή/και προώθηση σημάτων ποιότητας. Οι γεωγραφικές ονομασίες επιτρέπονται μόνο εφόσον:
α) αποτελούν Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης ή Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη με βάση τον Καν .(ΕΚ) 510/06 του Συμβουλίου, ή
β) οι γεωγραφικές ονομασίες αυτές είναι δευτερεύουσες σε σχέση με το κύριο μήνυμα, σε όλες τις περιπτώσεις για τις οποίες δεν ισχύουν τα προβλεπόμενα από το στοιχείο α)
-Προώθηση των επώνυμων προϊόντων/εμπορικών σημάτων των οργανώσεων παραγωγών.
-Οι επενδύσεις για τη μεταποίηση νωπών προϊόντων δεν είναι επιλέξιμες, αλλά οι εργασίες που πραγματοποιούνται από τις Ο.Π. για την προετοιμασία του προϊόντος ενόψει της διάθεσής του στο εμπόριο (καθαρισμός, κοπή, αφαίρεση άχρηστων τμημάτων, αποξήρανση και συσκευασία) δεν θεωρούνται ως εργασίες μεταποίησης.
Οι δράσεις αυτές με δικαιούχους Ομάδες Παραγωγών δεν είναι δυνατό να χρηματοδοτηθούν από την Αγροτική Ανάπτυξη, για να αποφευχθεί ο οποιοσδήποτε κίνδυνος επικάλυψης των παρεμβάσεων μεταξύ του Πυλώνα Ι και του Πυλώνα ΙΙ και για να επιτευχθεί η βελτιστοποίηση της κοινοτικής συγχρηματοδότησης και των αποτελεσμάτων της.
Συγκεκριμένα, στο Μέτρο 1.2.1 «Εκσυγχρονισμός γεωργικών εκμεταλλεύσεων» του ΠΑΑ αναφέρονται τα εξής:
«Στον τομέα οπωροκηπευτικών δεν χορηγείται καμία ενίσχυση, στο πλαίσιο του παρόντος καθεστώτος, στις ακόλουθες περιπτώσεις:
-Σε δράσεις που εφαρμόζονται από οργάνωση παραγωγών αναγνωρισμένη από την ΚΟΑ φρούτων και λαχανικών και εμπίπτουν στις επιλεξιμότητες των επιχειρησιακών προγραμμάτων που υλοποιούνται με βάση το κανονιστικό πλαίσιο της ΚΟΑ .
-Σε δράσεις που εφαρμόζονται από ατομικές εκμεταλλεύσεις που ανήκουν ή όχι σε οργάνωση παραγωγών αναγνωρισμένη από την ΚΟΑ φρούτων και λαχανικών, εφόσον τα μέτρα αυτά έχουν συλλογική διάσταση.
Κατ' εξαίρεση, δύναται να ενισχυθούν επενδυτικά σχέδια:
- Σε περιοχές που λόγω ιδιαίτερων γεωμορφολογικών χαρακτηριστικών όπως είναι τα νησιά Αιγαίου και Ιονίου με λιγότερους από 3100 κατοίκους που υφίσταται αναγνωρισμένη Ομάδα Παραγωγών, αλλά λόγω του νησιωτικού τους χαρακτήρα και της μικρής και απομονωμένης γεωγραφικής τους έκτασης, δεν μπορούν να λειτουργήσουν αποδοτικά και αποτελεσματικά. Στην ανωτέρω περίπτωση οι υποβαλλόμενοι φάκελοι για να ενισχυθούν στο πλαίσιο του Μέτρου θα κοινοποιούνται στη Δ/νση ΠΑΠ Δενδροκηπευτικής που χειρίζεται τα θέματα της ΚΟΑ οπωροκηπευτικών.
- Στις περιπτώσεις ομοειδών δράσεων των ΚΟΑ για τα επενδυτικά σχέδια ύψους μέχρι τις 500.000€. Η χρήση του οικονομικού αυτού ανωτάτου ορίου κρίνεται απαραίτητη προκειμένου να επιτευχθεί η καλύτερη στοχοθέτηση των προβλεπομένων δράσεων και να επιτευχθούν μεγέθη κλίμακος από την ΚΟΑ ενώ παράλληλα να ικανοποιηθούν οι ανάγκες των μικρότερων επενδυτικών σχεδίων αποφεύγοντας έτσι οποιοδήποτε κίνδυνο επικάλυψης και επιτυγχάνοντας βελτιστοποίηση της κοινοτικής συγχρηματοδότησης και των αποτελεσμάτων. Παράλληλα με στόχο την πλήρη εξασφάλιση της συμπληρωματικότητας και της βέλτιστης αξιοποίησης της κοινοτικής χρηματοδότησης καθώς και η αποφυγή οποιασδήποτε επικάλυψης, έχει συσταθεί ειδική υπηρεσία, θα θεσπιστούν διοικητικοί κανόνες και έχουν προβλεφθεί όπου ενδείκνυται διασταυρωτικοί έλεγχοι από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου και τον Οργανισμό Πληρωμών και Ελέγχου Κοινοτικών Ενισχύσεων Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΟΠΕΚΕΠΕ).
- Τέλος δύναται να χρηματοδοτηθούν κατ' εξαίρεση επενδυτικά σχέδια νέων γεωργών του Μέτρου 1.1.2 με δεδομένο ότι δεν μπορούν να αποτελέσουν μέλη Ομάδων Παραγωγών γιατί δεν έχει τεθεί σε πλήρη λειτουργία η γεωργική τους εκμετάλλευση».
Δεν βλέπουμε, τέλος, να εξαιρούνται από τις ενισχύσεις τα κτηνοτροφικά προϊόντα. Παρεμβάσεις για την κτηνοτροφία και τα προϊόντα της υπάρχουν σε πολλά σημεία του Π.Α.Α. Εξαιρείται από τις ενισχύσεις μόνον η αγορά ζωικού κεφαλαίου, όπως προβλέπεται από την Κοινοτική νομοθεσία, που διαμορφώθηκε βάσει των συμφωνιών που ακολούθησαν τις διαπραγματεύσεις με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Για την κτηνοτροφία όμως δίνεται η δυνατότητα από το ΠΑΑ 2007-2013 «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΠΑΛΤΑΤΖΗΣ» να γίνουν πολλές άλλες επενδύσεις.
Ο Υπουργός
Α. ΚΟΝΤΟΣ»
6. Στην με αριθμό 3967/8.1.2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Κωνσταντίνου Αϊβαλιώτη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 858Β/30.1.2008 έγγραφο από τον Yφυπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση του ως άνω σχετικού, σας γνωρίζουμε τα εξής:
Η κατάσταση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης ανά ρύπο, στην Αθήνα κατά το έτος 2006, (δεδομένου ότι για το έτος 2007 δεν έχει εκδοθεί ακόμη η ετήσια έκθεση) ήταν:
Αιωρούμενα σωματίδια ΑΣ10: Τα ΑΣ10 μετρώνται από το 2001 και μετά, και εμφανίζεται τα τελευταία έτη τάση σταθεροποίησης ή ελαφρώς πτωτική τάση.
Διοξείδιο του θείου (S02): Ο ρύπος αυτός που παλαιότερα αποτελούσε πρόβλημα, έχει καταπολεμηθεί και δεν ξεπερνάει τα όρια σε καμιά θέση μέτρησης. Σε σχέση με το 1993, εμφανίζεται ραγδαία τάση μείωσης.
Διοξείδιο του αζώτου (Ν02): Γενικά το διοξείδιο του αζώτου παρουσιάζει υπερβάσεις της ενδεικτικής μέσης ετήσιας τιμής βάσει της νέας οδηγίας. Σε σχέση με το 1993, εμφανίζεται τάση μείωσης.
Όζον (Ο3): Για το ρύπο αυτό το 2006 παρουσιάστηκαν υπερβάσεις τόσο του ορίου ενημέρωσης όσο και του ορίου συναγερμού κατά κύριο λόγο στους περιφερειακούς σταθμούς μέτρησης. Οι υπερβάσεις αυτές οφείλονται κατά κύριο λόγο στη γεωγραφική θέση της χώρας (μεγάλη ηλιοφάνεια και υψηλές θερμοκρασίες, συνθήκες που ευνοούν το σχηματισμό του όζοντος) και παρουσιάζονται σε όλες τις νότιες χώρες της Ε.Ε. Σε σχέση με το 1993, παρατηρείται μικρή μείωση ή τάση σταθεροποίησης.
Μονοξείδιο του άνθρακα (CO): Για το 2006 δεν σημειώθηκε υπέρβαση. Παρατηρείται μεγάλη μείωση από το 1993.
Μόλυβδος (Pb): Ο μόλυβδος βρίσκεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα και δεν αποτελεί πρόβλημα.
Βενζόλιο: Για το ρύπο αυτό δεν σημειώθηκε υπέρβαση της ενδεικτικής τιμής για το 2006. Τα τελευταία τρία χρόνια, παρατηρείται μικρή τάση μείωσης.
Ο Υφυπουργός
ΣΤΑΥΡΟΣ ΕΛ. ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ»
7. Στην με αριθμό 9455/1.4.2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Κων/νου Ρόβλια δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1310/23.4.2008 έγγραφο από την Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της με αρ. πρωτ. 9455/1-4-2008 Ερώτησης, που κατατέθηκε στη Βουλή από το Βουλευτή κ. Ντ. Ρόβλια, σχετικά με το ανωτέρω θέμα, σας επισυνάπτουμε το με αρ. πρωτ. 325/1310/8-4-2008 Έγγραφο του Οργανισμού Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (Ο.Α.Ε.Δ.).
Η Υπουργός
ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ-ΠΑΛΛΗ»
Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).

8. Στην με αριθμό 9291/31.3.2008 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Σπυρίδωνος-Άδωνι Γεωργιάδη και Βαΐτση Αποστολάτου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1296/23.4.2008 έγγραφο από την Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της με αρ. πρωτ. 9291/31-3-2008 Ερώτησης, που κατατέθηκε στη Βουλή από τους Βουλευτές κ. κ. Σπ. - Α. Γεωργιάδη και Β. Αποστολάτο, σχετικά με το ανωτέρω θέμα, σας επισυνάπτουμε το με αρ. πρωτ. 30491/15-4-2008 Έγγραφο του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (Σ.ΕΠ.Ε.).
Για τα λοιπά θέματα αρμόδιο να απαντήσει είναι το συνερωτώμενο Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
Η Υπουργός
ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ-ΠΑΛΛΗ»
Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).

9. Στην με αριθμό 10256/11-4-2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Γιάννη Κουτσούκου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Β13-28/23-4-2008 έγγραφο από τον Υφυπουργό Ανάπτυξης η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση, που κατέθεσε στη Βουλή των Ελλήνων ο Βουλευτής κ. Γ. Κουτσούκος, με θέμα «Μέτρα για τηνπροστασία των κτηνοτρόφων και ανεξέλεγκτες εισαγωγές αμνοεριφίων», και κατά το μέρος που τα διαλαμβανόμενα σε αυτή εμπίπτουν στις αρμοδιότητες της Γ.Γ. Εμπορίου - Γ.Γ. Καταναλωτή του Υπουργείου Ανάπτυξης, σας γνωστοποιούμε τα ακόλουθα:
Από το 1992 και μετά, δυνάμει της Α.Δ 16/92, οι τιμές πώλησης στο σύνολο σχεδόν των τροφίμων και ποτών συμπεριλαμβανομένων του γάλακτος, των παραγώγων αυτού και των ζωοτροφών, διαμορφώνονται ελεύθερα, με βάση την προσφορά, ζήτηση και τους κανόνες του υγιούς ανταγωνισμού, σε όλα τα στάδια εμπορίας τους (παραγωγός, βιομηχανία, βιοτεχνία, εισαγωγέας, χονδρέμπορος, λιανοπωλητής).
Η απελευθέρωση των τιμών ήταν απόρροια της επιτακτικής ανάγκης εναρμόνισης της οικονομίας της ελληνικής αγοράς προς τις αντίστοιχες οικονομίες των άλλων Κρατών- Μελών της Ε.Ε., αφ’ ενός μεν γιατί κάτι τέτοιο επιτάσσει η συνθήκη ένταξης της χώρας μας στην Ε.Ε. και αφετέρου γιατί με την απελευθέρωση αυτή διασφαλίσθηκε η οικονομική επιβίωση των ελληνικών επιχειρήσεων απέναντι στις ανταγωνιστικές συνθήκες στην Ευρωπαϊκή και Παγκόσμια Αγορά που είναι αισθητές, αλλά και για να δοθούν κίνητρα στις επιχειρήσεις αυτές να δραστηριοποιηθούν και ανταγωνιστικά μεταξύ τους προς όφελος των ιδίων και του καταναλωτικού κοινού.
Συνεπεία πλέον της απελευθερωμένης αγοράς όσον αφορά το γάλα και τα παράγωγα αυτού, ο παραγωγός κατά τις συναλλαγές του, έχει τη δυνατότητα ελεύθερης διαπραγμάτευσης των τιμών πώλησης του είδους με στόχο την επίτευξη των πλέον συμφερουσών γι’ αυτόν τιμών, χωρίς βέβαια να παραγνωρίζονται και οι εκάστοτε κρατούσες συνθήκες στην αγορά του είδους που πολλές φορές στα πλαίσια του υγιούς ανταγωνισμού εκ των πραγμάτων επηρεάζουν τις τιμές (π.χ. με χαμηλή προσφορά -υψηλή ζήτηση = άνοδος τιμών, με υψηλή προσφορά -χαμηλή ζήτηση = μείωση τιμών).
Το γεγονός ότι οι τιμές διαμορφώνονται ελεύθερα, δε σημαίνει ότι δεν υφίσταται μηχανισμός ελέγχου αυτών, αφού σε ισχύ ευρίσκεται το ισχυρό νομικό πλαίσιο του Ν. 703/77 «Περί προστασίας του ελεύθερου ανταγωνισμού», όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, που εφαρμόζεται από την αρμόδια Επιτροπή Ανταγωνισμού, νόμος που θεσπίζει κανόνες όπου αφορά τη λειτουργία της αγοράς μέσα από υγιείς συνθήκες ανταγωνισμού και επιβάλλει κυρώσεις σε επιχειρήσεις, που για ίδιο και μόνο οικονομικό όφελος, εφαρμόζουν συμπεριφορές και πρακτικές που διαστρεβλώνουν τον ανταγωνισμό (κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης, εναρμονισμένες πρακτικές τιμών, ολιγοπωλιακές ή μονοπωλιακές καταστάσεις, καρτέλ κ.λπ.).
Κατ' ακολουθία των ανωτέρω, ο ανταγωνισμός υπαγορεύει στον κτηνοτρόφο την ανάγκη όπως, για την προστασία του και διασφάλιση των οικονομικών του συμφερόντων, να ερευνά την αγορά, για επιλογή των προϊόντων της αρεσκείας του (ζωοτροφές) και στις συμφέρουσες γι' αυτόν τιμές.
Όσον αφορά το ερώτημα του βουλευτή σχετικά με παράνομες ελληνοποιήσεις εισαγόμενων κρεάτων σημειώνουμε τα κατωτέρω:
Στα πλαίσια διασφάλισης των συμφερόντων του καταναλωτικού κοινού και προστασίας της εγχώριας κτηνοτροφίας, από αθέμιτες εμπορικές πρακτικές που στοχεύουν στη διακίνηση-διάθεση κρεάτων εισαγωγής ως εγχωρίων, ισχύουν αγορανομικά μέτρα, που στοχεύουν στην πάταξη τέτοιων πρακτικών.
Και ειδικότερα:
α) Κατά το άρθρο 30 (παράγρ. 7) του Ν.Δ. 136/46 «Περί Αγορανομικού Κώδικος» προβλέπεται φυλάκιση ή χρηματική ποινή ή και οι δύο ποινές για το ποινικό αδίκημα της παραπλάνησης, όπως εμπίπτει και αυτό της διάθεσης εισαγόμενων αμνοεριφίων ως εγχωρίων.
β) Κατά το άρθρο 35 (παράγρ. 1) του Ν.Δ. 136/46 «Περί Αγορανομικού Κώδικος», η μη τήρηση της υποχρέωσης όπως επί των τιμολογίων αγοραπωλησίας αναγράφεται η προέλευση των αμνοεριφίων συνιστά ποινικό αδίκημα που τιμωρείται με φυλάκιση ή χρηματική ποινή.
γ) Σύμφωνα πάλι με το άρθρο 38 (παράγρ. 2) του Ν.Δ. 136/46 «Περί Αγορανομικού Κώδικος» επιβάλλεται η υποχρέωση όπως επί των τιμοκαταλόγων και πινακίδων διάθεσης αμνοεριφίων αναγράφεται και η προέλευση αυτών, διαφορετικά το αδίκημα αυτό τιμωρείται με διοικητικό πρόστιμο 350 ευρώ.
δ) Επίσης, κατά το άρθρο 251 της Αγορανομικής Διάταξης 14/89 επιβάλλεται η υποχρέωση όπως επί όλων των αμνοεριφίων, ανεξάρτητα χώρας προέλευσης, που εισάγονται ζωντανά και σφάζονται στη χώρα μας, επί των σφαγίων τίθεται σφραγίδα που υποδηλώνει τη χώρα προέλευσης.
Επίσης με το ίδιο ως άνω άρθρο επιβάλλεται η υποχρέωση όπως επί όλων των νωπών κρεάτων είτε αυτά εισάγονται στην χώρα μας από χώρες της ΕΕ είτε από Τρίτες Χώρες φέρεται υποχρεωτικά σφραγίδα, που υποδηλώνει την χώρα προέλευσης του κρέατος. Η μη τήρηση της υποχρέωσης αυτής συνιστά ποινικό αδίκημα που τιμωρείται κατά το άρθρο 30 (παράγραφος 15) του Ν.Δ. 136/46 «Περί Αγορανομικού Κώδικος» με φυλάκιση ή χρηματική ποινή ή και με τις δύο ποινές.
ε) Από τις 10-4-2008 τίθεται σε ισχύ η Κοινή Υπουργική Απόφαση των Υπουργών Ανάπτυξης και Αγροτικής Ανάπτυξης-Τροφίμων σύμφωνα με την οποία επιβάλλεται υποχρέωση στους λιανοπωλητές κρεάτων όπως κάνουν χρήση ζυγιστικών μηχανών, που εκδίδουν αυτόματα αυτοκόλλητες ετικέτες για την επισήμανση των κρεάτων, στις οποίες μεταξύ των άλλων αναγράφεται υποχρεωτικά και η προέλευση του είδους. Οι εν λόγω ετικέτες δεν καταστρέφονται αλλά τηρούνται υποχρεωτικά στο αρχείο του κρεοπώλη για ένα έτος και επιδεικνύονται σε κάθε αγορανομικό έλεγχο.
Ανεξάρτητα των ανωτέρω, τέθηκε σε ισχύ ο νόμος 3557/07 σύμφωνα με τον οποίο για τους παραβάτες των παραπάνω Αγορανομικών Διατάξεων πέραν των ποινικών κυρώσεων επιβάλλονται και χρηματικά πρόστιμα.
Ο έλεγχος για την εφαρμογή των διατάξεων του Αγορανομικού Κώδικος και των κατ' εξουσιοδότηση αυτού ισχυουσών Αγορανομικών Διατάξεων εντάσσεται μέσο στα ημερήσια καθήκοντα των Αρχών που ασκούν αγορανομικούς ελέγχους και όπου διαπιστώνονται παραβάσεις από τους υπόχρεους εφαρμογής των διατάξεων αυτών, κινούνται οι διαδικασίες εφαρμογής των νομίμων κατά των παραβατών.
Η χρήση του όρου «αισχροκέρδεια» δεν αποτελεί θέμα, που άπτεται του Αγορανομικού Κώδικα, δεδομένου ότι σύμφωνα με τη γνωμοδότηση 16/1954 του Αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, για τα προϊόντα, που διαμορφώνουν τιμές ελεύθερες, δεν έχει εφαρμογή η διάταξη του άρθρου 405 του Ποινικού Κώδικα «περί αισχροκέρδειας» διότι πρόκειται για αδίκημα, που απαρτίζεται από τελείως διαφορετικά στοιχεία.
Με την με αριθμ. πρωτ. Α2 1995/3-4-08 εγκύκλιο του Γ.Γ. Εμπορίου κ. Δ. Σκιαδά προς όλες τις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις της χώρας, ενόψει της πασχαλινής περιόδου δόθηκαν οδηγίες για εντατικοποίηση των αγορανομικών ελέγχων και εφαρμογή της κείμενης νομοθεσίας.
Ο Υφυπουργός
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΛΑΧΟΣ»
10. Στην με αριθμό 10136/10-4-2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Φωτίου Κουβέλη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Β-1387/5-5-2008 έγγραφο από τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ερώτησης με αριθμό 10136/10-4-2008 που κατατέθηκε στη Βουλή από τον Βουλευτή κ. Φ. Κουβέλη και αφορά εγκαταστάσεις κεραιών κινητής τηλεφωνίας, θέτουμε υπόψη σας τα εξής:
1. Σύμφωνα με το ισχύον θεσμικό πλαίσιο (ν.3431/2006) αρμόδια για την έκδοση, τροποποίηση, ανάκληση των αδειών κεραιών στην ξηρά, καθώς και για τον έλεγχο ραδιοεκπομπών είναι η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ). Η ΕΕΤΤ λειτουργεί ως Ανεξάρτητη Ρυθμιστική Αρχή στον τομέα των τηλεπικοινωνιών, τηρεί το αρχείο των αδειοδοτημένων κατασκευών κεραιών, όπου μπορούν να απευθυνθούν οι ενδιαφερόμενοι σε περίπτωση που αμφισβητείται η νομιμότητα της κεραιοεγκατάστασης.
2. Για τα μέτρα προφύλαξης του κοινού από τη λειτουργία κεραιών εγκατεστημένων στη ξηρά, αρμόδια είναι η Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (ΕΕΑΕ) σύμφωνα, με την 53571/3839/00, άρθρο 5, όπως ισχύει. Σύμφωνα δε με τις παρ. 2 και 4 του άρθρου 31 του ν.3431/06, η Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (ΕΕΑΕ) προβαίνει αυτεπαγγέλτως και ετησίως σε έλεγχο κατά ποσοστό τουλάχιστον 20% των αδειοδοτημένων από την ΕΕΤΤ κεραιών εντός του σχεδίου πόλεως, εξετάζοντας την τήρηση των ορίων ασφαλούς έκθεσης του κοινού σε ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία από κάθε αδειοδοτημένη κεραία είτε αυτεπαγγέλτως είτε κατόπιν αιτήσεως εκ μέρους της ΕΕΤΤ ή οποιουδήποτε έχει έννομο συμφέρον εντός είκοσι ημερών από την υποβολή του αιτήματος. Σε περίπτωση δε διαπίστωσης υπέρβασης των επιτρεπόμενων ορίων ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας επιβάλλονται οι κυρώσεις που προβλέπονται στην ΚΥΑ 53571/3839/00. Επισημαίνεται ότι ο ν.3431/2006 καθορίζει ότι τα όρια ασφαλούς έκθεσης του πληθυσμού πρέπει να είναι κατά 30% πιο αυστηρά από αυτά που ορίζονται στην υπ’ αρ. 1999/519/ΕΚ Σύσταση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ενώ μέχρι την απόσταση των 300 μέτρων το πολύ από χώρους συγκέντρωσης ευπαθών ομάδων (σχολεία, γηροκομεία κ.λπ.), τα όρια ασφαλούς έκθεσης ορίζονται πιο αυστηρά από την οικεία Σύσταση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κατά 40%.
3. Για την κατεδάφιση παράνομων κατασκευών κεραιών αρμόδιες είναι οι κατά τόπον Πολεοδομικές Υπηρεσίες σύμφωνα με το άρθρο 70§1 εδ.α΄ περιπτ.ε΄ του νόμου 3431/2006.
4. Το ισχύον νομικό πλαίσιο, τηρώντας πιστά την αρχή της προφύλαξης, έρχεται να συμπληρώσει το προγενέστερο θεσμικό πλαίσιο, και θέτει ως απόλυτη προτεραιότητα την προφύλαξη της υγείας του κοινού από την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία των κεραιών κινητής τηλεφωνίας, η δε Υπηρεσία μας συνεργάζεται με τους συναρμόδιους φορείς για την αποτελεσματικότερη εφαρμογή του υπάρχοντος θεσμικού πλαισίου.
5. Τέλος, η ΕΕΤΤ στο πλαίσιο των ως άνω αρμοδιοτήτων της, απέστειλε το αριθμ. -22725/Φ.506/ 22-4-2008 έγγραφο της με το οποίο παρέχεται η σχετική πληροφόρηση.
Ο Υπουργός
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ»
Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).

11. Στην με αριθμό 10690/17-4-2008. ερώτηση του Βουλευτή κ. Αθανασίου Πλεύρη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 27464/6-5-2008 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εσωτερικών η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ανωτέρω σχετική ερώτηση, που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Αθανάσιος Πλεύρης, σχετικά με τους σχολικούς τροχονόμους, σας γνωρίζουμε τα εξής:
Ο θεσμός του Σχολικού Τροχονόμου λειτουργεί από το 1997 σε σχολικές μονάδες πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, σε εθελοντική βάση και με τη στήριξη των Υπουργείων Εσωτερικών και Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.
Με την αριθμ. 2515/5/13-στ/15-9-97 ΚΥΑ, που εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 41 του ν.2094/1992, καθορίστηκαν οι προϋποθέσεις άσκησης των καθηκόντων του σχολικού τροχονόμου.
Σύμφωνα με την ανωτέρω ΚΥΑ, ο σχολικός τροχονόμος ορίζεται από το Διευθυντή του οικείου Σχολείου και μπορεί να προέρχεται από το προσωπικό του σχολείου ή του Δήμου ή να είναι άτομο προτεινόμενο από το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων. Πριν την ανάληψη των καθηκόντων του, ο σχολικός τροχονόμος εκπαιδεύεται υποχρεωτικά από τις οικείες υπηρεσίες της Τροχαίας.
Με την αριθμ. 47455/16-8-2007 (ΦΕΚ 1734/Β΄/30-8-07) Κοινή Απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Οικονομίας και Οικονομικών και Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, που εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση της παρ. 45 του άρθρου 14 του ν.2817/2000, καθορίστηκε το ύψος της μηνιαίας αποζημίωσης, που καταβάλλεται στους εθελοντές σχολικούς τροχονόμους που προσφέρουν υπηρεσία σε σχολικές μονάδες πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, στις περιπτώσεις που αυτό απαιτείται για την προστασία λόγω κυκλοφοριακών συνθηκών του μαθητικού πληθυσμού τους, σε 176,00 ευρώ ανά εθελοντή σχολικό τροχονόμο.
Προς το σκοπό αυτό, χρηματοδοτούνται μέσω των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων των Δήμων και Κοινοτήτων, οι ΟΤΑ μέχρι 10.000 κατοίκους για έναν εθελοντή σχολικό τροχονόμο ανά σχολική μονάδα πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, ενώ αυτοί με πληθυσμό άνω των 10.000 κατοίκων, χρηματοδοτούνται αντίστοιχα για μέχρι δύο εθελοντές σχολικούς τροχονόμους.
Κατ’ εξαίρεση για τα ειδικά σχολεία όπου φοιτούν ΑΜΕΑ, χρηματοδοτούνται οι οικείοι ΟΤΑ, ανεξαρτήτως του πληθυσμού τους, για μέχρι δύο εθελοντές σχολικούς τροχονόμους.
Η αποζημίωση αυτή καταβάλλεται με τη μορφή εξόδων κίνησης για την κάλυψη των δαπανών των σχολικών τροχονόμων, εφόσον δεν ανήκουν στο προσωπικό του σχολείου ή του ΟΤΑ, και δεν υπόκειται σε καμία κράτηση πλην του χαρτοσήμου αποδείξεως (1%) και ΟΓΑ (20% επί του χαρτοσήμου). Στην περίπτωση αυτή, οι εν λόγω εθελοντές δεν ασφαλίζονται σε κανέναν ασφαλιστικό φορέα.
Το Υπουργείο μας, βάσει των εγγεγραμμένων στην ΚΥΑ κατανομής των ΚΑΠ στους ΟΤΑ α΄ βαθμού πιστώσεων και λαμβάνοντας υπόψη τα σχετικά στοιχεία που αποστέλλονται από τις Περιφέρειες του Κράτους, χρηματοδοτεί κάθε έτος τους δικαιούχους ΟΤΑ της χώρας που υλοποιούν το εν λόγω πρόγραμμα.
Από τα ανωτέρω συνάγεται ότι το πρόγραμμα του σχολικού τροχονόμου προβλέφθηκε και λειτουργεί στη βάση της προσφοράς εθελοντικής εργασίας, χωρίς υποχρέωση σταθερής προσφοράς εργασίας ή μη απασχόλησης σε άλλη εργασία.
Πέραν των ανωτέρω, παρέχεται η δυνατότητα πρόσληψης σχολικών τροχονόμων με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου μερικής απασχόλησης (έως τέσσερις ώρες ημερησίως) με τις διατάξεις του ν.3250/2004, όπως ισχύουν. Σε αυτή την περίπτωση, οι μερικώς απασχολούμενοι σχολικοί τροχονόμοι λαμβάνουν, κατ’ αναλογία με τις ώρες απασχόλησής τους, τις αποδοχές που προβλέπονται για το προσωπικό ιδιωτικού δικαίου των ΟΤΑ και ασφαλίζονται στο ΙΚΑ.
Ο Υφυπουργός
ΘΑΝΑΣΗΣ ΝΑΚΟΣ»)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν εισέλθουμε στη συζήτηση των αναφορών και ερωτήσεων, θα ήθελα να ενημερώσω το Σώμα ότι την Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου απεβίωσε ο τέως Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας Γεώργιος Σερπάνος.
Ο κ. Σερπάνος γεννήθηκε το 1907 και εξελέγη Βουλευτής το 1950 με το Δημοκρατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα του Γεωργίου Παπανδρέου, το 1964 με την Ένωση Κέντρου και το 1977, 1981 και 1985 με το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα. Προς τους συγγενείς του απευθύνουμε θερμά συλλυπητήρια.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμεθα στη συζήτηση των
ΑΝΑΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
Αναφορές και ερωτήσεις πρώτου κύκλου:
Πρώτη είναι η με αριθμό 12225/9.1.2009 ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Βασιλείου Κεγκέρογλου προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με τη λήψη μέτρων στήριξης των αγροτών και της ανταγωνιστικότητας των αγροτικών προϊόντων.
Η ερώτηση του κυρίου συναδέλφου έχει ως εξής:
«Ο αγροτικός τομέας στη χώρα μας οδηγείται πλέον σε κατάρρευση. Η καθίζηση στις τιμές πολλών βασικών αγροτικών προϊόντων έχει οδηγήσει σε επίπεδα που ίσχυαν προ δεκαετίας. Από την άλλη, ο πολλαπλασιασμός των τιμών των λιπασμάτων, των ζωοτροφών και των φαρμάκων, αυξάνει ακόμα περισσότερο το κόστος παραγωγής.
Ταυτόχρονα, η κυβερνητική ασυνέπεια και ανικανότητα στις υποχρεώσεις της έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσον αφορά την αποτελεσματικότητα στις διαδικασίες πληρωμών και ενισχύσεων προς τους αγρότες, έχει σοβαρό αντίκτυπο στην αγροτική ανάπτυξη και το μέλλον των αγροτών στη χώρα μας, που ο κλάδος τους κάθε χρόνο συρρικνώνεται όλο και περισσότερο. Έτσι, σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποιούνται, οι άμεσες κοινοτικές ενισχύσεις και επιδοτήσεις παρουσίασαν κάμψη κατά 8,2% καθώς για το έτος 2008 ανήλθαν στα 2,659 δισεκατομμύρια ευρώ έναντι 2,889 δισεκατομμυρίων ευρώ το 2007.
Επειδή η ελληνική γεωργία βρίσκεται πραγματικά σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και η επιβίωσή της είναι επιτακτική, γιατί απ’ αυτήν εξαρτώνται εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες στη χώρα μας, ερωτάται ο κύριος Υπουργός:
1. Ποια άμεσα συγκεκριμένα μέτρα προτίθεται να λάβει προκειμένου να στηριχθούν οι Έλληνες αγρότες;
2. Αν υπάρχει σχέδιο ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών αγροτικών προϊόντων και ποια συγκεκριμένα μέτρα προβλέπονται απ’ αυτό για τη νέα καλλιεργητική περίοδο;».
Στην ερώτηση θα απαντήσει ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Χατζηγάκης.
Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω κατ’ αρχάς να επισημάνω ότι βρίσκομαι μπροστά σε μία ερώτηση η οποία συγκεντρώνει στοιχεία πραγματικά, αληθινά, αλλά από την άλλη πλευρά υπάρχουν και ορισμένα στοιχεία τα οποία πραγματικά παραποιούνται, δεν είναι ακριβή.
Θα ξεκινήσω πρώτα από το πραγματικό πρόβλημα, το οποίο θίγεται και αναλύεται μέσα στην ερώτηση του αγαπητού συναδέλφου. Δεν υπάρχει αμφιβολία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι υπάρχει αγροτικό πρόβλημα στην Ελλάδα. Αυτό το αγροτικό πρόβλημα δεν γεννήθηκε ούτε σήμερα ούτε χθες ούτε προχθές.
Είναι ένα πρόβλημα διαχρονικό, ένα πρόβλημα που έχει ποικίλες αιτίες, οι οποίες τα τελευταία είκοσι χρόνια δεν αντιμετωπίστηκαν όπως έπρεπε να αντιμετωπιστούν, για να μπορέσει η γεωργία μας να σταθεί στα νέα γεγονότα, όπως αυτά εξελίσσονται στην εποχή μας. Υπ’ αυτήν την έννοια βεβαίως, η γεωργία μας δεν έχει την ανταγωνιστικότητα την οποία θα μπορούσε και θα έπρεπε να έχει.
Είναι αλήθεια ότι υπάρχει μια αύξηση των εφοδίων, μια αύξηση των αιτιών οι οποίες προκαλούν την αύξηση της παραγωγής. Δεν υπάρχουν οι κατάλληλες υποδομές όσον αφορά ιδίως το αρδευτικό κομμάτι. Υπάρχει μια σειρά πραγμάτων, τα οποία δημιούργησαν και δημιουργούν προβλήματα στην ελληνική αγροτική οικονομία.
Όμως, αυτό είναι μια αλήθεια την οποία αν θέλουμε να την αντιμετωπίσουμε για να λύσουμε το πρόβλημα, θα πρέπει να την ομολογήσουμε και να πούμε ότι έτσι έχουν τα πράγματα.
Από εκεί και πέρα, όμως, κύριε συνάδελφε, πιστεύω ότι αυτά τα προβλήματα δεν είναι προβλήματα, τα οποία προέκυψαν τα τελευταία τρία, τέσσερα ή πέντε χρόνια, όπως θέλετε να παρουσιάσετε στην ερώτησή σας, αλλά είναι προβλήματα τα οποία είναι διαχρονικά και ανατρέχουν πολύ πιο πίσω.
Θα σας καταθέσω μια έκθεση της EUROSTAT όπου θα δείτε –και δεν το λέω για να κάνω αντιπαράθεση με το κόμμα σας, αλλά για να καταδείξω ότι το πρόβλημα της γεωργίας δεν είναι καινούριο, δεν γεννήθηκε σήμερα ή χθες, αλλά είναι ένα πρόβλημα που είναι υπαρκτό τουλάχιστον από το 2000 και έβαινε συνεχώς μειούμενο- ότι με βάση το εκατό (100), το κατά κεφαλήν εισόδημα του αγρότη άρχισε να μειώνεται στο ενενήντα εννέα (99), στο ενενήντα έξι (96), στο ογδόντα εννέα (89).
Και έφτασε, βέβαια, στο μάξιμουμ της μειώσεώς του το 2008, όπου είχαμε το θάρρος εμείς να το αντικρίσουμε, να το αντιμετωπίσουμε και να υπογραμμίσουμε ότι υπάρχει αυτό το πρόβλημα, με μία προσπάθεια, η οποία ανέτρεξε στην καταγραφή των ζημιών, που παρατηρήθησαν το 2008 και έτσι προσπαθήσαμε βραχυπρόθεσμα να επιλύσουμε αυτό το μεγάλο πρόβλημα.
Κύριοι συνάδελφοι, θα καταθέσω αυτόν τον πίνακα της EUROSTAT για την ενημέρωσή σας.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Σωτήρης Χατζηγάκης καταθέτει για τα Πρακτικά τον προαναφερθέντα πίνακα, ο οποίος βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Παράλληλα, επειδή αναφέρεστε και στα θέματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Ευρωπαϊκή Ένωση οπωσδήποτε έχει μία ανοδική πορεία στο θέμα της γεωργίας. Θα δείτε, όμως, ότι και η Ευρωπαϊκή Ένωση το 2008 είχε πτώση του αγροτικού εισοδήματος, που σημαίνει ότι και εκείνοι αντιμετώπιζαν προβλήματα.
Η διαφορά, βέβαια, είναι ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπήρξε αυτή η εικόνα της ανόδου της αγροτικής οικονομίας, που είναι πλασματική κυρίως, διότι υπήρξαν οι νέες χώρες οι οποίες έδειξαν κατακόρυφη ανάπτυξη στον αγροτικό τομέα –και είναι εύλογο και το καταλαβαίνετε- και σήκωσαν το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και εκεί αντιμετώπισαν προβλήματα. Όμως, σε κάθε περίπτωση, η Ευρωπαϊκή Ένωση τα τελευταία δέκα, δεκαπέντε χρόνια, είχε δημιουργήσει όλες εκείνες τις υποδομές, που δεν επέτρεψαν στη γεωργία να φθάσει σε δραματικό επίπεδο.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
Τελειώνω αμέσως, κύριε Πρόεδρε.
Εν πάση περιπτώσει, στη δευτερολογία μου –για να μην υπερβώ κατά πολύ το χρόνο- θα σας πω τι μέτρα λαμβάνουμε και βραχυπρόθεσμα –βραχυπρόθεσμα ήδη είχα την ευκαιρία επί τροχάδην να σας πω- αλλά και μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, στο πλαίσιο των υποδομών και της δημιουργίας όλων εκείνων των στοιχείων, ώστε πράγματι να υπάρξει μία ανταγωνιστική γεωργία, η οποία να μπορεί να σταθεί στα σύγχρονα παγκόσμια δεδομένα.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο ερωτών συνάδελφος κ. Κεγκέρογλου.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, πέρα από τα στατιστικά και τα νούμερα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο Έλληνας αγρότης γνωρίζει ένα πράγμα, ότι δηλαδή τα τελευταία χρόνια το εισόδημά του μειώθηκε δραματικά και το κόστος παραγωγής ανέβηκε στα ύψη.
Αυτό είναι μία πραγματικότητα που δεν αποτυπώνεται στα νούμερα. Συμφωνούμε ότι ο αγροτοδιατροφικός τομέας έχει μέλλον στον τόπο μας, με μία προϋπόθεση όμως, να στηριχθεί ολόπλευρα η ποιοτική παραγωγή, να υπάρξει σχέδιο και δράση για την προώθηση των προϊόντων, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα.
Όμως, τούτη την ώρα που οι αγρότες βρίσκονται πραγματικά σε ένα επίπεδο οικονομικής εξαθλίωσης, χρειάζονται άμεσα μέτρα για την οικονομική τους ανακούφιση.
Ανακοινώσατε κάποια μέτρα. Δεν αρκούν, είναι ημίμετρα. Αναφέρομαι στην υποχρέωση του ΕΛΓΑ για αποζημιώσεις, την οποία θεωρείτε επίτευγμα. Όμως, προκύπτουν ερωτήματα. Θα αποζημιωθεί η μεγάλη μείωση του εισοδήματος στην ελαιοπαραγωγή για όλους τους παραγωγούς, για όλη τη μειωμένη παραγωγή ή μόνο σε ορισμένους δήμους και ορισμένες περιοχές;
Θα δοθεί νέα προθεσμία για να γίνουν δηλώσεις από τους παραγωγούς; Γιατί στην ΚΥΑ που αναφέρεται στην κατ’ εξαίρεση αποζημίωση δεν περιλάβατε και την υποβάθμιση στο ελαιόλαδο, όπως περιλάβατε την ποιοτική υποβάθμιση στο βαμβάκι και τα σιτηρά;
Θα πληρωθούν οι ζημιές από το χιονιά του 2004 στο Νομό Ηρακλείου; Πρόκειται για ένα συγκεκριμένο θέμα, το οποίο γνωρίζετε εδώ και καιρό.
Σε κάποιο δελτίο τύπου που βγάλατε, την αύξηση της επιστροφής του ΦΠΑ κατά 5% την ονομάζετε «ενίσχυση». Όμως, οι αγρότες γνωρίζουν ότι θα εισπράξουν λιγότερα, αφού το ποσοστό αυτό είναι πάνω στη φετινή τιμή του ελαιολάδου η οποία είναι πολύ μειωμένη. Άρα, λοιπόν, θα έχουμε λιγότερα χρήματα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, δώστε μου, σας παρακαλώ λίγο χρόνο ακόμα για να ολοκληρώσω.
Θέλω να μας πείτε σε ποια άλλα προϊόντα θα υπάρξει αυτή η αύξηση του 5%. Θα ισχύσει για τα κηπευτικά; Ανακοινώσατε 2,5 εκατομμύρια ευρώ για την κορινθιακή σταφίδα, ενώ για τη σουλτανίνα τίποτα. Γιατί;
Η μελέτη την οποία είχατε αναθέσει με τρία χρόνια καθυστέρηση στο ΤΕΙ, παραδόθηκε πρόσφατα. Το ερώτημα είναι το εξής: Θα αξιοποιηθούν αυτά που λέει η μελέτη; Θα χρηματοδοτηθούν οι δράσεις και οι προτάσεις, τις οποίες λέει για την αμπελουργία στο νομό;
Και τελειώνοντας, κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να σας πω ότι πολλές χιλιάδες παραγωγών δεν έχουν πάρει ακόμα την ενιαία ενίσχυση. Πολλά προγράμματα νέων αγροτών και σχέδια βελτίωσης δεν έχουν πληρωθεί εδώ και τέσσερα με έξι χρόνια, από την προηγούμενη κυβέρνηση ακόμα. Δύο μήνες τώρα δεν πληρώνονται οι πρόωρες συντάξεις, κάτι που αποτελεί ένα μεγάλο πρόβλημα.
Είναι σίγουρο ότι χρειάζονται ουσιαστικά μέτρα για τη στήριξη των αγροτών. Όμως, χρειάζεται και κάτι περισσότερο, δηλαδή συνέπεια. Εμείς θεωρούμε ότι χρήματα υπάρχουν και ότι προγράμματα και ευκαιρίες από την Ευρωπαϊκή Ένωση δίδονται. Όμως, θα πρέπει να μη χάνονται, κάτι που είναι στο χέρι σας, στο χέρι του Υπουργείου, στο χέρι της Κυβέρνησης.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Κεγκέρογλου.
Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Κύριε Πρόεδρε, ο ερωτών συνάδελφος αναφέρθηκε περισσότερο στα βραχυπρόθεσμα μέτρα, τα οποία παίρνει το Υπουργείο Γεωργίας.
Εγώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ποτέ δεν υποστήριξα ότι αυτό το μέτρο των 500.000.000 ευρώ χονδρικά το οποίο πήρε η Κυβέρνηση τον τελευταίο μήνα μέσω των αποζημιώσεων και των ζημιών που υπέστησαν οι αγρότες, ήταν ένα μέτρο πανάκεια το οποίο έλυσε τα προβλήματα των αγροτών. Ποτέ δεν το είπα αυτό.
Όμως, οφείλουμε όλοι εδώ να παραδεχθούμε ότι η Κυβέρνηση ενήργησε αστραπιαία, κατά τρόπο αποτελεσματικό και ευαίσθητο και προσέγγισε το πραγματικό πρόβλημα, το οποίο εμείς πρώτοι αναγνωρίσαμε. Είναι ένα πρόβλημα το οποίο οφείλεται και στις καιρικές συνθήκες, στην ποιοτική υποβάθμιση και σε όλα αυτά τα οποία πολύ σωστά, κύριε συνάδελφε, είπατε και υπογραμμίσατε.
Ήρθαμε, λοιπόν, και αντιμετωπίσαμε αποτελεσματικά αυτό το πρόβλημα που αφορά το 2008 και αφορά ζημίες και αποζημιώσεις. Όσο και να προσπαθήσει κανείς να αποκρύψει τη σημασία αυτού, είναι αδύνατον να μην παραδεχθεί ότι πράγματι ήταν ένα τολμηρό, γενναίο και σημαντικό μέτρο, το οποίο πήρε η Κυβέρνηση Καραμανλή.
Τώρα, όσον αφορά αυτά τα οποία είπατε, θέλω να σας πω ότι σ’ αυτά τα μέτρα περιλαμβάνεται και η ελιά και το λάδι και η σταφίδα. Αυτό σας το είπα και όταν κάναμε τη σύσκεψη. Όμως, όλα αυτά είναι αποτέλεσμα μιας διαδικασίας, η οποία θα προχωρήσει μέσω του ΕΛΓΑ. Δεν είναι ενισχύσεις. Δεν έρχομαι εγώ να μοιράσω λεφτά στους αγρότες, οι οποίοι υπέστησαν μία ζημιά, για να ενισχύσω το εισόδημά τους. Εδώ έχουμε πραγματική ζημιά την οποία υπέστησαν το 2008. Και αυτό κάνουμε.
Σ’ αυτό το πλαίσιο ενισχύουμε και την περιοχή σας. Κατ’ αρχάς, πρέπει να σας πω ότι τα μέτρα που αφορούν και το λάδι και τις ζημιές στο ελαιόλαδο κλπ είναι οριζόντια και δεν αφορούν κάποια περιοχή, αλλά όλες τις περιοχές και βεβαίως την Κρήτη.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Και πρέπει να σας πω για μία ακόμα φορά ότι όσον αφορά την εισφορά του ΕΛΓΑ από 3% θα την πάμε στο 0,5%. Πρόκειται για ένα αίτημα το οποίο είχαν θέσει κυρίως οι δύο ανατολικοί νομοί της Κρήτης. Πρόκειται, λοιπόν, για ένα αίτημα το οποίο πράγματι το ικανοποιούμε, διότι σε τελική ανάλυση ήταν και δίκαιο.
Τώρα όσον αφορά αυτό που είπατε για τον ΦΠΑ, θα ήθελα να σας πω ότι δεν είναι δυνατόν να αυξηθεί κατά 5% σε όλα τα προϊόντα αμέσως ο ΦΠΑ, διότι έτσι θα θέλαμε επτά προϋπολογισμούς της Ελλάδας, πράγμα το οποίο δεν μπορούμε να κάνουμε.
Θέλω, κύριε Πρόεδρε, να μου δώσετε μισό λεπτό για να εξηγήσω το εξής: Ξέρουμε όλοι εδώ ότι η γεωργία παραδοσιακού τύπου, όπως την ξέραμε, και η γεωργία στη βάση τού ότι έρχεται η Ευρωπαϊκή Ένωση και δίνει άμεσες ενισχύσεις στον αγρότη, αυτή η γεωργία βαίνει φθίνουσα. Αυτό είναι μία αλήθεια.
Αν δεν πούμε τις αλήθειες μεταξύ μας δεν θα λύσουμε το πρόβλημα.
Έρχεται, λοιπόν, η Ευρωπαϊκή Ένωση και κάνει δύο πυλώνες: Τις άμεσες και τις έμμεσες ενισχύσεις, δηλαδή τα διάφορα προγράμματα. Μέσα, λοιπόν, από τις έμμεσες ενισχύσεις δίνεται η ευκαιρία να αναπτυχθεί μια καινούργια γεωργία, μια ανταγωνιστική γεωργία, να δώσει προτεραιότητες σε ορισμένες δράσεις και δραστηριότητες, τέτοιες που θα να την κάνουν ανταγωνιστική, μια γεωργία η οποία θα υποστηρίζει την επιχειρηματικότητα, μια γεωργία η οποία θα μπορεί να σταθεί στο παγκόσμιο στερέωμα. Υπό αυτή την έννοια υπάρχει ένα πολύ μεγάλο πρόγραμμα, το πρόγραμμα του Δ’ ΚΠΣ, «Αλέξανδρος Μπαλτατζής» όπως το ονομάζουμε, μέσα από το οποίο θα δώσουμε όλα εκείνα τα εφόδια, ώστε πραγματικά η γεωργία να καταστεί ανταγωνιστική.
Υπάρχει μια σειρά δράσεων, τις οποίες ξέρετε –να μην τις επαναλάβω- και μέσα από εκεί θα δώσουμε προτεραιότητες.
Εκείνο όμως, που θέλω να πω -και τελείωσα- κύριε Πρόεδρε είναι η πολιτική του νερού. Βασική προτεραιότητα της Κυβέρνησής μας, του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων θα είναι η δημιουργία φραγμάτων, η δημιουργία ταμιευτήρων, η δημιουργία πάσης φύσεως τρόπων συγκεντρώσεως νερού, έτσι ώστε και το περιβάλλον να μπορεί να αναβαθμιστεί, αλλά και η γεωργία αυτή καθ’ αυτή να μπορεί να αναπτύξει τέτοιες καλλιέργειες, οι οποίες να είναι ανταγωνιστικές.
Με αυτές, λοιπόν, τις σκέψεις γρήγορα-γρήγορα στο σύντομο χρόνο ολοκληρώνω την απάντησή μου στην ερώτησή σας. Πάντως, σας ευχαριστώ, διότι μου δώσατε την ευκαιρία, έστω σ’ αυτό το σύντομο χρόνο, να πω αυτά που ήθελα.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Υπουργέ, με ενδιαφέρον περιμένουν πολλοί νομοί της Ελλάδος να υλοποιήσετε τα προγράμματα στα οποία είναι ώριμες οι μελέτες για φράγματα.
ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Αρκεί όταν το περιμένουν να είμαι ο Χριστός ο οποίος έκανε τα δύο ψάρια και τα πέντε ψωμιά…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Μεταξύ αυτών είναι και η Μαγνησία που περιμένει να υπογραφεί μια απόφαση από εσάς, με το φράγμα Ζήρια-Αλμυρού.
ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Πρέπει να σας πω, κύριε Πρόεδρε, ότι το 80% των κονδυλίων αυτών θα πάνε στην περιφέρεια, πράγμα το οποίο σας ενδιαφέρει ιδιαίτερα και εσάς ως Θεσσαλό και άλλους τινές εξ υμών στην Αίθουσα αυτή.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Το 20% πού θα πάει;
ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Και εσάς τους Κρήτες.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα. Είναι και η Κρήτη.
ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Έχει και η Αττική, όπως και πολύ μεγάλα κέντρα…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστώ πάρα πολύ, κύριε Υπουργέ.
Ο Βουλευτής κύριος Γεώργιος Αλογοσκούφης, η Βουλευτής κυρία Σοφία Σακοράφα και η Βουλευτής κυρία Φωτεινή Πιπιλή ζητούν ολιγοήμερη άδεια απουσίας στο εξωτερικό. Η Βουλή εγκρίνει;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Η Βουλή ενέκρινε τις ζητηθείσες άδειες.
Δεύτερη είναι η με αριθμό 9805/12-11-2008 ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Ιωάννη Πρωτούλη προς τον Υπουργό Πολιτισμού σχετικά με τους εργαζόμενους συμβασιούχους στην Γενική Γραμματεία Αθλητισμού (Γ.Γ.Α.).
Αναλυτικότερα, ο κ. Πρωτούλης αναφέρει στην ερώτησή του τα εξής:
«Συνεχίζεται η ομηρία και ο εμπαιγμός της Κυβέρνησης σε βάρος των συμβασιούχων με σύμβαση ημέρας, που απασχολούνται στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Η ρύθμιση της Κυβέρνησης με αριθμό 3708/2008 δεν απάντησε παρά μόνο στις απαράδεκτες καθυστερήσεις της Διοίκησης, που κρατούσε τους συγκεκριμένους εργαζόμενους ανασφάλιστους από το 2007. Από την άλλη, άφησε ανοικτό τον δρόμο των απολύσεων.
Ήδη δύο εργαζόμενοι, που η ρύθμιση δεν τους κάλυψε, γιατί βρέθηκαν μέσω του Οργανισμού Προγνωστικών Αγώνων Ποδοσφαίρου (ΟΠΑΠ) στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού μετά την 1η Ιανουαρίου 2007, απολύθηκαν. Η διοίκηση, αφού τους αφαίρεσε την κάρτα εργασίας, τους απέπεμψε χωρίς να τους επιδοθεί απόλυση ή χαρτί που να τους παραπέμπει στον ΟΠΑΠ, απ’ όπου υποτίθεται ότι τους είχε αποσπάσει, που αποτελεί τη μοναδική νόμιμη ενέργεια, στην οποία η διοίκηση της Γενική Γραμματεία Αθλητισμού θα μπορούσε να προβεί.
Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου δείχνει να καλύπτει τις παραπάνω ενέργειες της διοίκησης, που όχι μόνο πετάει στο δρόμο τους εργαζομένους, αλλά επιχειρεί μέσω των διαδρομών του εκφοβισμού και του ρουσφετιού να αμφισβητεί την ίδια εργασιακή σχέση που είχαν όλο το προηγούμενο διάστημα με τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού.
Το πρόβλημα που προκύπτει με τις δύο επιχειρούμενες παράνομες απολύσεις αποκαλύπτει την τύχη, που επιφυλάσσει η πολιτική ηγεσία και στους υπόλοιπους εργαζομένους στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού που παρέχουν υπηρεσία για πάνω από έξι χρόνια ως αποσπασμένοι από τον ΟΠΑΠ, με σύμβαση ημέρας. Αποκαλύπτει ότι η Κυβέρνηση ρουσφετολογεί πάνω στην αγωνία των άνεργων νέων.
Με βάση τα παραπάνω ερωτάται ο κύριος Υπουργός.
- Αν θα πάρει μέτρα, να αρθούν οι δύο απολύσεις.
- Αν η Κυβέρνηση έχει την διάθεση να κλείσει επιτέλους την πληγή στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού με την ομηρία των εργαζομένων, μετατρέποντας τη σύμβασή τους σε σύμβαση αορίστου χρόνου.»
Στην ερώτηση του κ. Πρωτούλη θα απαντήσει ο Υφυπουργός Πολιτισμού κ. Ιωαννίδης.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Κύριε συνάδελφε, φαίνεται ότι δεν παρακολουθείτε το τι συμβαίνει και μου κάνει εντύπωση.
Με το άρθρο 17 παράγραφος 3 του ν. 2947/2001 προβλέφθηκε η δυνατότητα να αποσπάται προσωπικό του ΟΠΑΠ στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού για τις ανάγκες τέλεσης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Η δυνατότητα αυτή παρατάθηκε στη συνέχεια με το άρθρο 8 του ν. 3320/2005 μέχρι 31.12.20005 για τις ανάγκες τέλεσης διεθνών αθλητικών διοργανώσεων, στο πλαίσιο κήρυξης του έτους 2005 από την ΟΥΝΕΣΚΟ ως διεθνούς έτους φυσικής αγωγής και αθλητισμού.
Τέλος, με το άρθρο 32 του ν. 3448/2006 παρατάθηκε για το διάστημα μέχρι 31.12.2006, λόγω της τέλεσης του 10ου Παγκοσμίου Κυπέλλου Στίβου.
Όσοι υπάλληλοι, λοιπόν, είχαν αποσπαστεί με αυτόν τον τρόπο στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού από τον ΟΠΑΠ, με βάση τις παραπάνω διατάξεις, μέχρι τις 31.12.2006 συνέχισαν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους και μετά την ημερομηνία αυτή, χωρίς ειδική νομοθετική ρύθμιση και η αμοιβή τους καλύφθηκε με χορηγία του ΟΠΑΠ προς τη Γενική Γραμματεία, μετά από απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΟΠΑΠ, η οποία, όμως, δεν κάλυπτε και τις ασφαλιστικές τους εισφορές.
Μετά την ανάληψη των καθηκόντων μου ως Υφυπουργού Αθλητισμού και, αφού διαπίστωσα αυτήν την κατάσταση, προχώρησα στην αποκατάσταση των υπαλλήλων αυτών. Με το άρθρο 18 παράγραφος 3 του ν. 3708/2008 καλύφθηκαν όλες οι εκκρεμότητες, ελλείψεις και παρατυπίες του προηγούμενου καθεστώτος μέχρι τις 31.12. 2008.
Στην ψήφιση του νόμου, διά στόματος του τότε Υπουργού κ. Λιάπη, δεσμευτήκαμε, επειδή οι υπάλληλοι της ΕΥΔΕ ήταν μέχρι το τέλος του 2009 και επειδή ζήτησε η Αντιπολίτευση να μην υπάρχουν υπάλληλοι δύο ταχυτήτων, εφόσον συμφωνήσει και το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, να το επεκτείνουμε μέχρι το τέλος του 2009.
Σε συνεργασία, λοιπόν, με τον κύριο Παπαθανασίου φέραμε εκ νέου αυτό το θέμα στο άρθρο 34 του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Σύστημα άυλων τίτλων, διατάξεις για την κεφαλαιαγορά, φορολογικά θέματα και λοιπές διατάξεις» για την παράταση της απόσπασης μέχρι τις 31.12.2009. Ο νόμος αυτός σήμερα βρίσκεται στην Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής. Άρα, υλοποιούμε αυτά που υποσχεθήκαμε στην ψήφιση του ν. 3708/2008.
Τα υπόλοιπα στη δευτερολογία μου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο κ. Πρωτούλης.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΡΩΤΟΥΛΗΣ: Κύριε Υφυπουργέ, δεν υπάρχει καμμία αμφισβήτηση στην απάντησή σας. Και εμείς το ίδιο πράγμα λέμε, ότι παρατάθηκε η ομηρία αυτών των ανθρώπων για ένα χρόνο. Η πληγή δεν έχει κλείσει.
Οι άνθρωποι αυτοί είναι συμβασιούχοι. Για χρόνια ολόκληρα –μετά συγχωρήσεως- ήταν μπαλάκι του πινγκ πονγκ ανάμεσα στον ΟΠΑΠ και στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Για αρκετό καιρό δούλευαν και ανασφάλιστοι. Αυτή τη στιγμή, αυτό που διεκδικούν –και είναι το λογικότατο- είναι να μετατραπούν οι συμβάσεις τους σε αορίστου χρόνου. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς τους υπαλλήλους είναι έξι και επτά χρόνια στην υπηρεσία. Αυτό το οποίο εσείς προτείνετε, είναι να μετατεθεί το πρόβλημα μετά τις 31 Δεκεμβρίου του 2009. Μετά τις 31 Δεκεμβρίου του 2009 τι θα γίνει; Θα ξανασυζητάμε πάλι το ίδιο θέμα.
Και λέμε ότι είναι πολύ μεγάλη πληγή, γιατί το Υπουργείο Πολιτισμού –επιτρέψτε μου- είναι αμαρτωλό σε σχέση με την εφαρμογή των ελαστικών εργασιακών σχέσεων. Το 38% των υπαλλήλων με ευθύνες και της προηγούμενης, αλλά και της δικής σας Κυβέρνησης και με βάση και σημερινά δημοσιεύματα είναι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Είναι ωρομίσθιοι αρχαιολόγοι, φύλακες κ.λπ. Και στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού το ίδιο.
Και μια τελευταία κουβέντα σε σχέση με τους ίδιους τους εργαζόμενους, επειδή ξέρω πάρα πολύ καλά ότι παρακολουθούν το θέμα. Εμείς αυτό που θέλουμε να πούμε και στους ίδιους τους εργαζόμενους είναι ότι το δικαίωμά τους στη δουλειά λύνεται με τον ταξικό τους αγώνα, τον ενωμένο τους αγώνα γύρω από τα σωματεία τους και όχι με παρακάλια σε Βουλευτές και Υπουργούς, ιδιαίτερα αυτούς που ευθύνονται για τη σημερινή και την αυριανή, απ’ ό,τι φαίνεται, ομηρία τους.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Ευτυχώς, που εγώ δεν ευθύνομαι για τίποτα απ’ όλα αυτά. Άρα, μπορούν να απευθυνθούν σε αυτούς που δεν ευθύνονται, κατά τα λεγόμενά σας. Γιατί πρέπει να απευθύνονται σε όλους. Η ευθύνη είναι ομαδική. Δεν είναι ατομική ευθύνη. Επομένως, έτσι όπως το λέτε, δεν το δέχομαι παρόλο που δεν είμαι απ’ αυτούς που ευθύνονται.
Αυτοί, λοιπόν, προσελήφθησαν με το ν. 2527/1997, ο οποίος τι έλεγε; Ο ν. 2947/2001 έδινε το δικαίωμα να αποσπαστούν στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Καταλαβαίνετε. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν το 2004. Πήγαμε στο 2005, πήγαμε στο 2006, πήγαμε στο 2007. Επομένως, οι νόμοι που έγιναν –δεν έγιναν μόνο επί Νέας Δημοκρατίας, αλλά άρχισαν επί ΠΑΣΟΚ- έλεγαν ότι μπορεί κάποιος να προσληφθεί στην ΟΠΑΠ ΑΕ και να αποσπαστεί με το ν.2947/2001 στη Γενική Γραμματεία, για να προσφέρει τις υπηρεσίες για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και μετά, τις επόμενες χρονιές, για μεγάλες οργανώσεις, όπως είχαμε το 2005 και το 2006. Και γι’ αυτό ήταν μέχρι τέλος του 2006. Από εκεί και πέρα, καλύφθηκαν με το νόμο που φέραμε εμείς -ενώ ήταν επί οκτώ, εννιά μήνες ανασφάλιστοι- και ασφαλίστηκαν κανονικά. Άρα λοιπόν, δεν τους στερήσαμε το παραμικρό. Αυτοί οι δυο υπάλληλοι, εκ των οποίων ο ένας προσλήφθηκε στις 18-6-07 πριν τις εκλογές και ο άλλος στις 27-7-07, προσλήφθηκαν με το ν.2527/1997. Ο ν.2947/2001, όμως, δεν μπορούσε να εφαρμοστεί και γι αυτούς τους δύο. Δεν υπήρχε, λοιπόν, δικαιολογία πώς θα μεταφερθούν οι εν λόγω υπάλληλοι στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού για έργα Ολυμπιακά ή άλλες μεγάλες εκδηλώσεις.
Επομένως, ενώ όλοι οι άλλοι έχουν μια συνέχεια, αυτοί οι δυο υπάλληλοι που υπηρετούσαν ένα τετράμηνο το 2007 και μετά το 2008 δεν μπόρεσαν να μπουν μέσα στο νόμο, γιατί με άλλον νόμο είχαν μπει και δεν μπορούσαν να αποσπαστούν στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Ήδη ο ένας δουλεύει στην ΟΠΑΠ ΑΕ. Ο άλλος δεν ήθελε μέχρι τώρα. Αν αύριο θελήσει να δουλέψει και αυτός στην ΟΠΑΠ ΑΕ, θα μπορέσει να δουλέψει. Ήλθε από την ΟΠΑΠ ΑΕ χαρτί στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και γι’ αυτό είχαμε υποχρέωση να πούμε στην ΟΠΑΠ ΑΕ ότι δυο υπάλληλοι έμειναν χωρίς δουλειά για να τους προσλάβει. Στον έναν έχει γίνει. Ελπίζουμε ότι και ο άλλος θα θελήσει να πάει. Επομένως, σε αυτό το σημείο ό,τι μπορούσαμε να κάνουμε, το έχουμε κάνει.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Τρίτη είναι η με αριθμό 7586/9-10-2008 ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Αθανασίου Πλεύρη προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με τους αδρανείς τραπεζικούς λογαριασμούς.
Ο κ. Πλεύρης αναφέρει αναλυτικότερα στην ερώτησή του τα εξής:
«Υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα όσον αφορά τους τραπεζικούς λογαριασμούς ατόμων που δεν βρίσκονται στη ζωή και που δυστυχώς οι οικογένειές τους για διάφορους λόγους τους αγνοούν (κρυφοί λογαριασμοί, διάσταση στη συζυγική ζωή κ.α.). Είναι άδικο να παρακρατούνται από τράπεζες χρήματα που ανήκουν στις χήρες και απογόνους, οι οποίοι πολλές φορές μπορεί να αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα. Οι διευθύνσεις των καταθετών είναι γνωστές στις τράπεζες και οι αδρανείς αυτοί λογαριασμοί πρέπει να αποδοθούν στους δικαιούχους.
Ερωτάται ο κύριος Υπουργός:
Είναι δυνατόν οι τράπεζες να βλέπουν ποιοι λογαριασμοί δεν κινούνται για αρκετά χρόνια και να μην ενημερώνουν τους δικαιούχους;».
Στην ερώτηση του κ. Πλεύρη θα απαντήσει ο Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Μπούρας.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Αγαπητέ κύριε συνάδελφε, όντως το θέμα που θίγετε με την ερώτησή σας αφορά ένα σοβαρό πρόβλημα που έχει συζητηθεί και στο παρελθόν και απασχολεί την ελληνική κοινωνία. Σύμφωνα με τους κανόνες διαφάνειας που υφίστανται από την Τράπεζα της Ελλάδος, τα πιστωτικά ιδρύματα οφείλουν να ενημερώνουν τους καταθέτες σε περιοδική βάση. Για τους τρεχούμενους λογαριασμούς και για τους λογαριασμούς όψεως ενημερώνουν ανά τρίμηνο με αλληλογραφία για την κίνηση, ενώ σε περίπτωση αδράνειας, η οποία φαίνεται στο σύστημα, ενημερώνουν ανά εξάμηνο. Η ενημέρωση για τυχόν χρεώσεις γίνεται με αλληλογραφία στη δηλωθείσα από τον κάτοχο του λογαριασμού διεύθυνση.
Για τους λογαριασμούς ταμιευτηρίου, πέραν της ενημέρωσης του βιβλιαρίου, γίνεται και περιοδική ταχυδρομική ενημέρωση για υπόλοιπο, διακύμανση επιτοκίου και τυχόν χρεώσεις πάλι στη δηλωθείσα διεύθυνση.
Όσον αφορά το θέμα της διαχείρισης καταθέσεων που δεν έχουν αναζητηθεί για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, καθώς και με τη διευθέτηση ζητημάτων σε περίπτωση θανάτου του δικαιούχου του λογαριασμού, ρυθμίζονται από ειδικότερες διατάξεις της νομοθεσίας, τις οποίες εσείς ιδιαίτερα με την επιστημονική σας γνώση γνωρίζετε πολύ καλά.
Ειδικότερα, οι τράπεζες μπορούν να παρακολουθούν τους λογαριασμούς που δεν κινούνται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Έχουν τα αντίστοιχα χρονικά μέσα, καθώς για επανεργοποίηση λογαριασμού χρεώνουν τον κάτοχο συγκεκριμένη προμήθεια. Δεν είναι όμως υποχρεωμένες και δεν υπάρχει και η τεχνική δυνατότητα να ενημερώνονται για τον θάνατο καταθετών. Αυτό επαφίεται στην ενημέρωση που θα έχουν από τους συγγενείς των θανόντων. Σε αυτή την περίπτωση οι οικογένειες μπορούν και πρέπει να αποστείλουν επιστολή, καλύτερα μέσω πληρεξουσίου δικηγόρου, σε όλες τις τράπεζες που δραστηριοποιούνται στην ελληνική αγορά και ως νόμιμοι κληρονόμοι να πληροφορηθούν εάν ο αποθανών συγγενής τους διατηρούσε λογαριασμό σε κάποια τράπεζα. Προϋπόθεση για να γίνει αυτό αποτελεί το ότι υπάρχει δικαστική πράξη αποδοχής ή απόρριψης κληρονομίας ή κληρονομητήριο.
Αγαπητέ κύριε συνάδελφε, πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι σε καμμία περίπτωση δεν δικαιούται μία τράπεζα να αρνηθεί σε συγγενή τη διάθεση του ποσού που βρίσκεται σε λογαριασμό αποθανόντος πελάτη τους, εάν αυτός είναι συνδικαιούχος ή προσκομίσει το απαραίτητο για την προστασία του αποθανόντος κληρονομητήριο, το οποίο πιστοποιεί δικαστικά ποιοι είναι οι νόμιμοι κληρονόμοι του αποθανόντος.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο επερωτών συνάδελφος κ. Πλεύρης έχει το λόγο.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΛΕΥΡΗΣ: Κύριε Υπουργέ, κατ’ αρχάς ευχαριστώ για την απάντηση. Εδώ υπάρχει ένα πρόβλημα, το οποίο αντιμετωπίζεται πολύ συχνά και ειδικά όσοι ασχολούνται με τα νομικά θέματα από το επίπεδο του δικηγόρου μπορούν εύκολα να καταλάβουν τι εννοούμε.
Αυτή τη στιγμή το πρόβλημα που σας έχω αναπτύξει παρουσιάζεται κυρίως εκεί που δεν υπάρχει στενή σχέση κληρονόμων, δηλαδή είτε είναι ο θείος που έχει αποβιώσει και να τον κληρονομήσουν τα ανίψια του, που λογικό είναι να αγνοούν τους λογαριασμούς που τυχόν έχει ή ενδεχομένως όταν υπάρχουν συγκρούσεις, δηλαδή ζευγάρια που ζουν εν διαστάσει.
Σε αυτήν την περίπτωση πράγματι, όπως είναι το νομικό πλαίσιο, πρέπει να κινηθούν σε κάθε τράπεζα. Κοιτάξτε όμως ποιο είναι το μεγάλο πρόβλημα και θα σας πω κατά την άποψή μας πώς θα μπορούσε αυτό να λυθεί, για να μην παρουσιάζεται.
Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι θα πρέπει να απευθυνθούν σε περίπου εβδομήντα τραπεζικά ιδρύματα που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, εάν βάλουμε και αυτά που είναι τα αλλοδαπά τραπεζικά ιδρύματα υπό την υποψία ότι μπορεί να έχει ένας λογαριασμός. Αυτό αν το υπολογίσετε σε κόστος, που είναι σε κάθε τράπεζα, για να βγουν όλες οι κινήσεις τυχόν λογαριασμών που υπάρχουν, είναι γύρω στα πενήντα με εξήντα ευρώ σε κάθε τράπεζα. Δηλαδή κάποιος που θέλει να κάνει μία επισταμένη έρευνα σε όλα τα τραπεζικά συστήματα που υπάρχουν για να δει έναν λογαριασμό που τυχόν μπορεί να υπάρχει, θα χρειαστεί γύρω στις τέσσερις με πέντε χιλιάδες ευρώ.
Αυτό που θα μπορούσε να γίνει, κύριε Υπουργέ, και θέλω να εξετάσετε και είναι ένα πάγιο αίτημα, είναι το εξής: η αίτηση να γίνεται μόνο στην Τράπεζα της Ελλάδος. Δηλαδή ο διαθέτης να κάνει την αίτηση στην Τράπεζα της Ελλάδος και να λέει: «να με ενημερώσετε με τα νόμιμα δικαιολογητικά ότι είναι κληρονόμος», εάν τυχόν υπάρχει λογαριασμός του θανόντος και η Τράπεζα της Ελλάδος εν συνεχεία να κοινοποιεί στις τράπεζες και να λέει «ενημερώστε με για τυχόν υπάρχοντα λογαριασμό». Έτσι θα λυθεί το όλο πρόβλημα και δεν θα χρειάζεται κάποιος να κυνηγήσει όλα τα τραπεζικά ιδρύματα.
Επειδή ξέρω την ευαισθησία σας, πιστεύω ότι θα το δείτε με προσοχή, διότι πραγματικά είναι κάτι που εκκρεμεί πολύ έντονα στην πρακτική.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Αγαπητέ συνάδελφε, πράγματι, όπως είπα και στην πρωτολογία μου, οι νόμιμοι κληρονόμοι έχουν κάθε δικαίωμα βάσει του νόμου -τον οποίο κι εσείς γνωρίζετε πολύ καλά- να λάβουν από τις τράπεζες το ποσό που δικαιούνται όταν είναι συνδικαιούχοι κ.λπ.. Στην ειδική περίπτωση βέβαια που αναφέρατε όπου έχουμε κάποια μακρινή συγγένεια ή μιλάμε για άκληρο αποθανόντα όπου πλέον οι συγγενείς από κει και πέρα «εξασθενούν», τότε υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Εγώ πάντως θα εξετάσω αυτήν την τοποθέτησή σας, όσον αφορά δηλαδή τη δυνατότητα η αίτηση να γίνεται σ’ έναν μόνο φορέα και αυτός ο φορέας μπορεί να είναι, όπως είπατε, η Τράπεζα της Ελλάδος, ή μπορεί να είναι η Ελληνική Ένωση Τραπεζών η οποία είναι και φορέας όλων των τραπεζών. Αυτό το βλέπω με πάρα πολύ θετικό τρόπο. Δεν μπορώ αυτήν τη στιγμή να δεσμευτώ ή να σας απαντήσω, όμως το βλέπω πολύ θετικά και σας ευχαριστώ για την ευαισθησία σας που μου έδωσε κι εμένα τη δυνατότητα να θίξω ένα θέμα το οποίο μπορεί να μην φαίνεται στην αρχή τόσο μεγάλο, πλην όμως απασχολεί πάρα πολλούς συμπολίτες μας και για το οποίο είναι αναγκαίο θα φθάσουμε στη λύση του όσο γίνεται γρηγορότερα.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κύριο Υπουργό.
Αναφορές-Ερωτήσεις δεύτερου κύκλου
Θα συζητηθεί η με αριθμό 10639/26-11-2008 ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Εμμανουήλ Στρατάκη προς τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών, σχετικά με την χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή έκδοσης «Λευκής Βίβλου» για το διαδίκτυο, παρά την ύπαρξη στο Ηράκλειο του παρόμοιου Ευρωπαϊκού Οργανισμού ENISA.
Το περιεχόμενο της ερώτησης του κυρίου συναδέλφου έχει ως εξής:
«Η Επίτροπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης κ. Βίβιαν Ρέντιγκ χρηματοδότησε πρόσφατα, όπως δηλώθηκε σε συνέδριο στην Αθήνα, με 200.000.000 ευρώ το RISEPTIS (Research and Innovation for Security, Privacy and Trustworthiness in the Information Society) που είναι ένα νέο συμβούλιο της Ε.Ε. προκειμένου να αποδώσει σε αυτήν στις αρχές του 2010 τη «Λευκή Βίβλο» του διαδικτύου και τον τρόπο με τον οποίο η Ε.Ε. θα προσφέρει μελλοντικά στις χώρες-μέλη της ένα ψηφιακό περιβάλλον εμπιστοσύνης και ανάπτυξης.
Επειδή με την απόφασή της αυτή η κ. Βίβιαν Ρέντιγκ προσπαθεί να αποδυναμώσει τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Ασφάλειας Δικτύων και Πληροφοριών (ΕΝΙSA) που εδρεύει στο Ηράκλειο και εκδικείται την Κρήτη και την Ελλάδα γιατί αντέδρασαν στις επιθυμίες της να τον μεταφέρει στις Βρυξέλλες,
Επειδή το ποσό αυτό ισοδυναμεί με τους προϋπολογισμούς του ENISA για είκοσι πέντε χρόνια και ταυτόχρονα στο RISEPTIS τοποθετήθηκε ως επικεφαλής σκόπιμα ο ελληνικής καταγωγής, όπως προκύπτει από το όνομα, σύμβουλος της Κυβέρνησης της Ρουμανίας σε ζητήματα τεχνολογίας, ίσως για να έχει αντίλογο στις προβλεπόμενες αντιδράσεις,
Επειδή ο ENISA δημιουργήθηκε, όπως είναι γνωστό, για την ασφάλεια των δικτύων, την «ιδιωτικότητα» και την αξιοπιστία των συστημάτων πληροφορικής τηλεπικοινωνιών και όμως δεν αξιοποιείται σκόπιμα,
Επειδή το ζήτημα είναι αρκετά σοβαρό και προσβάλλει τη χώρα μας, αναδεικνύει δε την εκδικητικότητα της κ. Ρέντιγκ προς την Κρήτη και τους φίλους του ENISA, αλλά απαξιώνει και την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, αφού παρόμοιες αποφάσεις ούτε μπορούσαν να διανοηθούν στις Βρυξέλλες επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ.
Ερωτάται ο κύριος Υπουργός:
Αν έχει προβεί στις απαραίτητες παρεμβάσεις και διαμαρτυρίες στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και αν όχι, με ποιον τρόπο προτίθεται να θέσει το θέμα στο κολλέγιο των Επιτρόπων ή στο Συμβούλιο Υπουργών Τηλεπικοινωνιών της Ε.Ε. προκειμένου να σταματήσει αυτή η απαξιωτική τακτική προς την Ελλάδα, αφού ως χώρα τελικά μένουμε ουσιαστικά χωρίς κανέναν ενεργό ευρωπαϊκό οργανισμό».
Στην ερώτηση του κ. Στρατάκη θα απαντήσει ο Υφυπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών κ. Μπεκίρης.
ΜΙΧΑΗΛ ΜΠΕΚΙΡΗΣ (Υφυπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε συνάδελφε, ο ENISA, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Ασφάλειας Δικτύων και Πληροφοριών, δημιουργήθηκε με στόχο να προάγει την ασφάλεια των δικτύων και των πληροφοριών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο ρόλος του είναι σημαντικός, λαμβανομένης υπ’ όψιν της όλο και αυξανόμενης σπουδαιότητας του διαδικτύου και της ηλεκτρονικής επικοινωνίας στη ζωή των Ευρωπαίων πολιτών. Άξιο αναφοράς μάλιστα είναι το γεγονός ότι αποτελεί τον τρίτο ευρωπαϊκό οργανισμό στη χώρα μας, τη στιγμή που η Γερμανία ή η Μεγάλη Βρετανία φιλοξενούν μόλις από έναν αντίστοιχο οργανισμό. Για τον ENISA λοιπόν κάθε άλλο παρά αδρανείς μείναμε και νομίζω ότι το γνωρίζετε πάρα πολύ καλά διότι εδρεύει στην περιοχή όπου εκλέγεστε.
Έχουμε ήδη κάνει πολλά για να αναβαθμίσουμε το ρόλο του Οργανισμού και να καταδείξουμε τη σημασία του για την ελληνική πολιτεία, ύστερα από αγώνα που καταβάλαμε, για να κρατήσουμε αυτόν τον Οργανισμό στο Ηράκλειο.
Παράλληλα, στο πλαίσιο του 7ου Προγράμματος Πλαισίου έδρασε το RISEPTIS, μία υπηρεσία με χαρακτήρα συμβουλευτικό, για τη συγγραφή της «Λευκής Βίβλου» στο διαδίκτυο, ακολουθώντας την πάγια πρακτική της Επιτροπής να χρηματοδοτεί προγράμματα για οργανισμούς σε θέματα τεχνολογίας και επικοινωνιών.
Αυτή η εξέλιξη κάθε άλλο παρά πλήττει τον ENISA και τη χώρα. Με τη δημιουργία κι ενός ακόμα ευρωπαϊκού θεσμού για την ασφάλεια του διαδικτύου, το θέμα της ασφάλειας εντάσσεται στο επίκεντρο των ευρωπαϊκών εξελίξεων, κάτι το οποίο είναι νομίζω ενδιαφέρον απ’ όλες τις απόψεις.
Τρανή απόδειξη γι’ αυτό είναι ότι η δράση του παρατάθηκε, μετά από συντονισμένες ενέργειες της δικής μας Κυβέρνησης, κατά τρία χρόνια. Χωρίς την παρέμβαση τη δική μας, ο Οργανισμός θα τερμάτιζε τη λειτουργία του σχεδόν σε δύο μήνες από σήμερα.
Κύριε Πρόεδρε, καταθέτω και στα Πρακτικά σχετικό έγγραφο.
(Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών κ. Μιχαήλ Μπεκίρης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Εμείς, λοιπόν, παλέψαμε για να λειτουργεί ο ENISA στην Κρήτη και συνεχίζουμε στηρίζοντάς τον.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κ. Στρατάκης έχει το λόγο.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, δεν μου απαντήσατε στο ερώτημα. Φοβάμαι ότι αν η Κυβέρνηση αντιμετωπίζει με αυτόν τον τρόπο τα θέματα που δημιουργούνται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είτε στην επιτροπή είτε οπουδήποτε αλλού, ασφαλώς σημαίνει ότι δεν ασχολείται. Διότι όταν ανατίθενται από πλευράς Ευρωπαϊκής Ένωσης μελέτες ή οτιδήποτε άλλο, που μπορεί να τις κάνει ο οργανισμός που έχει σε μία περιοχή των ορίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι ίσως εξυπηρετούνται άλλες σκοπιμότητες. Και ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι πολλές φορές γίνονται επιλογές που συμβάλλουν στο να αναλώνονται χρήματα, για να μη χρησιμοποιήσω άλλες λέξεις. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όμως, τα χρήματα που αναλώθηκαν, εκπροσωπούν για είκοσι πέντε χρόνια τους προϋπολογισμούς του ENISA. Και αυτό στην πράξη σημαίνει ότι τα χρήματα που δόθηκαν είναι πάρα πολλά. Και θα μπορούσε πράγματι να διατεθεί ένα μέρος από αυτά στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Ασφάλειας Δικτύων και Πληροφοριών, ώστε να προχωρήσει σε αυτές τις μελέτες, με κόστος, δηλαδή, πολύ μικρότερο από αυτό που πληρώνει η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αυτό δεν το θίγετε καθόλου σαν θέμα.
Κι εγώ θα ήθελα να σας πω, ότι ναι μεν μπορεί να έγιναν κάποιες προσπάθειες. Ξέρετε, όμως, από πού ξεκίνησαν και γιατί πήραμε τον Οργανισμό. Μην ξεχνάτε, όμως, ότι ακόμα δεν έχουμε υλοποιήσει ούτε τις δεσμεύσεις μας. Για παράδειγμα, το Ευρωπαϊκό Σχολείο, που έπρεπε να λειτουργεί, δεν έχει ακόμα δικό του χώρο. Και γίνεται εδώ και χρόνια μια προσπάθεια να βρούμε από ιδιώτες χρήματα για να αγοράσουμε οικόπεδο.
Θα έπρεπε ως αρμόδιο Υπουργείο να ενδιαφέρεστε γι’ αυτά τα θέματα, ώστε πραγματικά οι όποιες δεσμεύσεις έχουν αναληφθεί από πλευράς ελληνικής Κυβέρνησης να τηρηθούν, διότι αυτές αποτελούν ουσιαστικά και τα προσχήματα που κάποιοι θέλουν να αξιοποιήσουν για να πάρουν τον Οργανισμό.
Εγώ, κύριε Υπουργέ, θα έλεγα ότι θα ήταν χρησιμότερο εάν μπορούσατε πράγματι ως Κυβέρνηση να επιλαμβάνεστε αυτών των θεμάτων που συμβάλλουν στην απαξίωση των οργανισμών, οι οποίοι υπάρχουν στην Ελλάδα. Είπατε ότι λειτουργούν τρεις. Στην πράξη δεν λειτουργεί κανένας, εκτός από αυτόν εδώ. Κι αν όντως με αυτήν τη διαδικασία προχωρήσουμε, να είστε σίγουρος ότι και αυτός κάποια στιγμή θα χαθεί. Και το ενδιαφέρον άλλων χωρών -και μάλιστα μεγάλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης- είναι πάρα πολύ έντονο προκειμένου να αποκτήσουν αυτόν τον Οργανισμό. Και αυτό που λέτε, ότι κάνατε προσπάθεια να πάει μέχρι το 2011 -που δεν το αμφισβητεί κανείς- είναι μέσα στις υποχρεώσεις της ελληνικής πολιτείας και της εκάστοτε κυβέρνησης. Πρέπει, όμως, να ξέρετε ότι η εμπειρία λέει ότι πουθενά δεν πήγε ευρωπαϊκός οργανισμός και να καταργήθηκε, ιδιαίτερα όταν άπτεται τόσων σημαντικών ζητημάτων με τα οποία πρέπει να ασχοληθεί. Αντίθετα άλλοι οργανισμοί, μετονομάστηκαν ενδεχομένως και τους ανατέθηκαν και πρόσθετες αρμοδιότητες, όπως έγινε με άλλους οργανισμούς, και υπάρχουν για παράδειγμα σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Και αυτό θα πρέπει ως παράδειγμα να σας απασχολήσει.
Δεν θα πρέπει, λοιπόν, εμείς να περνάμε την αντίληψη ότι κάναμε μία προσπάθεια για να τον κρατήσουμε μέχρι το 2011 και πως αυτό είναι το μεγαλύτερο πράγμα που κάναμε, διότι αν υπάρχει τέτοια αντίληψη στην Κυβέρνηση, να είστε σίγουρος ότι κάποια στιγμή θα χαθεί ο Οργανισμός.
Εμείς, λοιπόν, λέμε ότι χρειάζονται περισσότερες προσπάθειες, κυρίως η τήρηση των δεσμεύσεων μας και κάθε φορά να έχουμε τα ώτα μας και την προσοχή μας τεταμένη, προκειμένου να μη δημιουργούνται προβλήματα σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, που συμβάλλουν στην απαξίωση και στην προκειμένη περίπτωση, του συγκεκριμένου οργανισμού.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Στρατάκη.
Ο κύριος Υφυπουργός έχει το λόγο.
ΜΙΧΑΗΛ ΜΠΕΚΙΡΗΣ (Υφυπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Σας ευχαριστώ πάρα πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κατ΄ αρχάς γι’ αυτό το οποίο είπε ο κύριος συνάδελφος, για το αν λειτουργούν ή όχι οι οργανισμοί στην Ελλάδα σε σχέση με το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καταθέτω για τα Πρακτικά πάλι από τη σελίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ποιοι οργανισμοί και πού λειτουργούν στην Ελλάδα και πού στο εξωτερικό.
(Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών, κ. Μιχαήλ Μπεκίρης, καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Όσον αφορά τώρα το άλλο θέμα, που είπατε, το αν εμείς συμβάλλουμε στην απαξίωση ή όχι του Οργανισμού: Είναι απαξίωση το γεγονός ότι έχουμε συνδράμει με συστηματικό τρόπο στο να επιτευχθούν όλες οι προϋποθέσεις που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έθεσε για τη λειτουργία του συγκεκριμένου Οργανισμού στο Ηράκλειο; Επιλύσαμε και επιλύουμε κάθε πρόβλημα, που στεκόταν εμπόδιο στη λειτουργία του Οργανισμού.
Στηρίξαμε έμπρακτα τον ENISA, αναλαμβάνοντας κόστος 600.000 ευρώ ετησίως για τα έξοδα των ενοικίων του Οργανισμού και 120.000 ευρώ για τα έξοδα του γραφείου στην Αθήνα. Με αυτόν τον τρόπο βάζουμε τις βάσεις για την αύξηση των δαπανών του επιχειρησιακού προγράμματος κατά 600.000 ευρώ και διευκολύνουμε τις συναντήσεις των μελών του ENISA με Ευρωπαίους αξιωματούχους και εμπειρογνώμονες.
Επεκτείναμε τα προνόμια και τις ασυλίες του προσωπικού του Οργανισμού, εξισώνοντάς τους με το καθεστώς που διέπει τις διπλωματικές αποστολές στην Ελλάδα. Συμμετείχαμε ως Υπουργείο ενεργά στην πρόσκληση δημόσιας διαβούλευσης που έκανε ο Οργανισμός με κατάθεση εποικοδομητικών προτάσεων τον περασμένο Δεκέμβριο. Αυτά κύριε συνάδελφε, δεν ονομάζονται απαξίωση, ούτε συμβολή στην απαξίωση.
Από εκεί και πέρα η στήριξή μας στον ENISA προκύπτει από αυτά τα οποία σας είπα και στην πρωτολογία μου. Έχουμε παράσχει στον Οργανισμό κάθε δυνατή βοήθεια ώστε να διευκολύνουμε το έργο του .
Από την άλλη πλευρά, λυπάμαι πάρα πολύ που χρησιμοποιείτε ένα τόσο σημαντικό ζήτημα και για την Ελλάδα, αλλά και για την Ευρωπαϊκή Ένωση για να κάνετε μικροπολιτική και να εξυπηρετήσετε μικροκομματικές σκοπιμότητες.
Αυτό που οφείλω να σας πω και να σας ενημερώσω είναι πως η δραστηριότητα των δύο Οργανισμών του ENISA και του RECEPTIS είναι συμπληρωματική. Χωρίς να είμαι αρμόδιος βεβαίως να απολογηθώ για το τι κάνει η Ευρωπαία επίτροπος, οφείλω να αναφέρω και στην Εθνική Αντιπροσωπεία, ότι ο ENISA αποτελεί μία ρυθμιστική αρχή για θέματα ασφάλειας του διαδικτύου με εκπροσώπους απ’ όλες τις κυβερνήσεις των χωρών-μελών. Ο RECEPTIS είναι μία επιτροπή διακεκριμένων επιστημόνων στον τομέα των τηλεπικοινωνιών που χρηματοδοτείται από το έβδομο προγραμματικό πλαίσιο. Αυτή λοιπόν, είναι η αλήθεια.
Όσοι επιθυμείτε να εμπλέξετε το Υπουργείο σε διαδικαστικά ζητήματα της ΄Ενωσης, δεν θα μας βρείτε αρωγούς. Εμείς δημιουργούμε κλίμα ασφάλειας για τους φορείς που εδρεύουν στη χώρα μας, στηρίζοντας τις προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προαγωγή της Κοινωνίας της Πληροφορίας.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε κύριε Υπουργέ.
Ολοκληρώθηκε η συζήτηση των αναφορών και ερωτήσεων
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης: «Ρύθμιση όρων απασχόλησης των νοσοκομειακών ιατρών του ΕΣΥ, σύμφωνα με το π.δ.76/2005 και άλλες διατάξεις».
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο και στο σύνολο;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΙΔΟΥ (Ε΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Κατά πλειοψηφία.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το νομοσχέδιο έγινε δεκτό και στο σύνολο κατά πλειοψηφία.
Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης: «Ρύθμιση όρων απασχόλησης των νοσοκομειακών ιατρών του ΕΣΥ, σύμφωνα με το π.δ.76/2005 και άλλες διατάξεις», έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία σε μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής:
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριοι συνάδελφοι, παρακαλώ το Σώμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ’ ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών ως προς την ψήφιση στο σύνολο του παραπάνω νομοσχεδίου.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το Σώμα παρέσχε τη ζητηθείσα εξουσιοδότηση.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής: «Κύρωση της Σύμβασης παραχώρησης των λιμενικών εγκαταστάσεων των προβλητών II και III του σταθμού εμπορευματοκιβωτίων της ανώνυμης εταιρείας «Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς Α.Ε.» (ΟΛΠ Α.Ε.) και ρύθμιση συναφών θεμάτων».
Η Διάσκεψη των Προέδρων αποφάσισε στη συνεδρίασή της, της 26/2/2009, τη συζήτηση του νομοσχεδίου σε τρεις συνεδριάσεις.
Στη σημερινή συνεδρίαση θα συζητηθεί το νομοσχέδιο επί της αρχής.
Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος, κ. Χαλβατζής ορίζει ως Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο την κ. Νικολαΐδου.
Ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλαβάνος ορίζει ως ειδικό αγορητή τον κ. Δρίτσα.
Ο Γενικός Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Βορίδης ορίζει ως ειδικό αγορητή τον κ. Πολατίδη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπάρχει πρόβλημα με την ηλεκτρονική εγγραφή. Θα σας ενημερώσουμε πότε μπορεί να ανταποκριθεί το σύστημα.
Το λόγο έχει ο κύριος Υπουργός.
ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής): Κύριε Πρόεδρε, κάποιες νομοτεχνικές βελτιώσεις θέλω να ανακοινώσω. Είχα την ευκαιρία άλλωστε να ενημερώσω γι’ αυτές και τους εισηγητές.
Πρώτη βελτίωση: Στο τέλος της παραγράφου 2, του άρθρου 4, προστίθεται η φράση «εκτός αν ορίζεται διαφορετικά στις επιμέρους διατάξεις».
Δεύτερη βελτίωση: Η κατατεθείσα τροπολογία με γενικό αριθμό 520 και ειδικό 15 και ημερομηνία κατάθεσης 23/2/2009 συμπληρώνεται ως εξής: «Οι δε κατά την ψήφιση του παρόντος υπηρετούντες με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου ή έμμισθης εντολής διέπονται από το άρθρο 12, παράγραφο 4, εδάφιο α΄ του ν. 2688/1999 ως προς τους λόγους λύσεως της συμβάσεως εργασίας τους».
Κατόπιν αυτών το μεν άρθρο τέταρτο του σχεδίου νόμου διαμορφώνεται –και για την τάξη το διαβάζω ξανά όλο- ως εξής: «Άρθρο τέταρτο. 1. Κάθε άλλη γενική ή ειδική διάταξη που αντίκεινται στις διατάξεις του παρόντος νόμου ή αφορά σε θέματα που ρυθμίζονται απ’ αυτό, δεν ισχύει όσον αφορά στο αντικείμενο της Σύμβασης παραχώρησης που κυρώνεται με τον παρόντα νόμο. 2. Η ισχύς του παρόντος αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως εκτός αν ορίζεται διαφορετικά στις επιμέρους διατάξεις».
Και κατά την τροπολογία, η περίπτωση α΄ της παραγράφου 1 του άρθρου τέταρτου του ν. 3654/2008 διαμορφώνεται ως εξής: «α) θεμελιώνει δικαίωμα άμεσης λήψης πλήρους σύνταξης κατά το χρονικό διάστημα από την 1η Ιανουαρίου 2010 έως την 31η Δεκεμβρίου 2015, κατά την κείμενη νομοθεσία ή τον ισχύοντα Γενικό Κανονισμό Προσωπικού της ΟΛΠ Α.Ε., οι δε κατά την ψήφιση του παρόντος υπηρετούντες με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου ή έμμισθης εντολής διέπονται από το άρθρο δωδέκατο παράγραφος 4, εδάφιο α΄ του ν. 2688/1999 ως προς τους λόγους λύσεως της συμβάσεως εργασίας τους».
Ευχαριστώ.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής καταθέτει για τα Πρακτικά τις προαναφερθείσες νομοτεχνικές βελτιώσεις οι οποίες έχουν ως εξής:

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Παρακαλώ να διανεμηθούν στους συναδέλφους Βουλευτές.
Το λόγο έχει ο κ. Κεδίκογλου, εισηγητής της Πλειοψηφίας.
ΣΙΜΟΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η εισερχόμενη προς κύρωση σύμβαση παραχώρησης τμήματος συγκεκριμένων των προβλητών II και III του σταθμού εμπορευματοκιβωτίων του Οργανισμού Λιμένα Πειραιά ήταν εξ αρχής ιδιαίτερης σημασίας αφού την επιτάσσουν οι μεγάλες αλλαγές που έχουν επέλθει στις θαλάσσιες μεταφορές. Σε συνδυασμό, όμως, με τη διεθνή κρίση που βρίσκεται σε εξέλιξη με απρόβλεπτη κατάληξη προσφέρει διέξοδο και προοπτική σε καιρούς χαλεπούς.
Η συμφωνία με τους Κινέζους για το λιμάνι του Πειραιά είναι σημαντική από κάθε πλευρά. Είναι σημαντική για το ίδιο το λιμάνι που αποκτά τα μέσα για να αντεπεξέλθει στον διαρκώς κλιμακούμενο ανταγωνισμό από άλλους λιμένες της Ανατολικής Μεσογείου. Είναι σημαντική για τη ναυτιλία μας, γιατί ο Πειραιάς θα γίνει κόμβος του πλέον υποσχόμενου τομέα των θαλάσσιων μεταφορών, από τη Νοτιανατολική Ασία στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα. Είναι σημαντική για την τοπική οικονομία, γιατί θα πολλαπλασιαστούν οι παραλιμενικές δραστηριότητες. Είναι σημαντική για την εθνική οικονομία μας, γιατί συνάπτεται μία στρατηγική συμμαχία με την ταχύτερα αναπτυσσόμενη οικονομική δύναμη, την Κίνα. Σε μία περίοδο που οι επενδύσεις σπανίζουν και οι θέσεις εργασίας χάνονται, εξασφαλίζουμε μία υψηλότατη επένδυση στις υποδομές μας, με το βέλτιστο και εξασφαλισμένο αντάλλαγμα, δημιουργούνται χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, ενώ παράλληλα διατηρείται η κυριότητα του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας.
Πριν εισέλθω σε λεπτομέρειες, θέλω να υπογραμμίσω ότι πρόκειται για σύμβαση παραχώρησης και όχι εκχώρησης. Εκχώρηση θα είχαμε, εάν είχαν προχωρήσει τα σενάρια περί πώλησης μετοχών του Οργανισμού Λιμένα Πειραιά, όπως είχε συζητηθεί στο παρελθόν, και να θυμίσω ότι κάτι τέτοιο, η παραχώρηση δηλαδή, προβλέπεται ήδη από την αρχική σύμβαση του 2002.
Επίσης, θέλω να υπενθυμίσω ότι ο σημαντικότερος λόγος που η προτεινόμενη λύση αποτελεί πλέον μονόδρομο για τον Οργανισμό Λιμένα Πειραιά είναι το γεγονός ότι από το 1995 δεν έγιναν οι επενδύσεις που έπρεπε και σήμερα βλέπουμε τον ανταγωνισμό να μας προσπερνά. Το λιμάνι του Πειραιά έμεινε στάσιμο σε μία εποχή που οι θαλάσσιες μεταφορές αναπτύσσονταν ραγδαία και οι ανταγωνιστές έσπευσαν να ανταποκριθούν στις νέες απαιτήσεις. Φυσικό και επόμενο ήταν να κατρακυλήσει στη διεθνή κατάταξη, όχι μόνο γιατί δεν αύξησε τη δυναμικότητά του εγκαίρως, αλλά και γιατί άλλαξαν οι κανόνες του παιχνιδιού. Καθοριστικό ρόλο παίζουν πλέον οι παγκόσμιοι λιμενικοί διαχειριστές.
Η λύση που αποφασίσαμε είναι μονόδρομος, γιατί δεν υπήρχε άλλος τρόπος για να γίνουν οι αναγκαίες επενδύσεις στο απαιτούμενο διάστημα, με ταυτόχρονη εξασφάλιση της αύξησης του κύκλου εργασιών. Εάν θέλετε να το πούμε με λίγα και απλά στοιχεία, πετυχαίνουμε τα εξής: Πετυχαίνουμε εγγυημένα έσοδα για το κράτος 2.400.000.000 ευρώ σε τρέχουσες τιμές για την περίοδο της παραχώρησης, επενδύσεις του αναδόχου ύψους 620.000.000 ευρώ, τριπλασιασμό της δυναμικότητας του λιμανιού στα τέσσερα εκατομμύρια επτακόσιες χιλιάδες εμπορευματοκιβώτια. Εξασφαλίζουμε χίλιες μόνιμες νέες θέσεις εργασίας στο λιμάνι και διακόσιες κατά τη διάρκεια της κατασκευής των έργων. Δημιουργούμε τρεις χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας στην παραλιμενική βιομηχανία και αυξάνουμε την απασχόληση στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη.
Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι με την προσέλκυση ενός παγκόσμιου λιμενικού διαχειριστή, όπως είναι η «COSCO», και την υπογραφή της σύμβασης εξασφαλίζουμε ότι ο Πειραιάς γίνεται πλέον σημαντικός κόμβος διαμετακομιστικού εμπορίου και βασική πύλη της Ευρώπης για την Ανατολική Μεσόγειο, τη Μαύρη Θάλασσα και φυσικά τη Νοτιανατολική Ασία. Βέβαια, οι ελληνικές επιχειρήσεις ενισχύονται αντίστοιχα στην προσπάθειά τους για εξάπλωση προς τις νέες αναδυόμενες αγορές της ευρύτερης περιοχής μας.
Κυρίες και κύριοι, η στρατηγική ανάπτυξης του λιμένα Πειραιά μέσω της παραχώρησης της χρήσης σε ιδιώτη λιμενικό διαχειριστή με την υποχρέωση της χρηματοδότησης των απαιτούμενων έργων δεν αποτελεί νεωτερισμό. Είναι δοκιμασμένη μέθοδος και έχει υιοθετηθεί παγκοσμίως στη λιμενική βιομηχανία. Οι δέκα μεγαλύτεροι λιμένες της Ευρώπης έχουν ακολουθήσει προ πολλού αυτό το μοντέλο, με πιο πρόσφατο παράδειγμα αυτό του δημόσιου λιμένα της Βαρκελώνης που έκανε συμφωνία με έναν από τους μεγαλύτερους παγκόσμιους λιμενικούς διαχειριστές.
Μεταξύ των πλεονεκτημάτων της μεθόδου αυτής, είναι η ανάληψη σχεδόν του συνόλου των κινδύνων από τον παραχωρησιούχο, ενώ η πρόσοδος για τον Οργανισμό Λιμένα Πειραιά είναι σε κάθε περίπτωση εξασφαλισμένη με το σύστημα της ελάχιστης σταθερής και εγγυημένης πρακτικά αμοιβής.
Θέλω να υπογραμμίσω ότι μετά την περίοδο της παραχώρησης ο παραχωρησιούχος υποχρεούται να αποδώσει το σύνολο των υποδομών και υπερδομών στον Οργανισμό Λιμένα σε κατάσταση που να εξασφαλίζεται η συνέχιση της λειτουργίας του.
Επίσης, θέλω να τονίσω ότι η στρατηγική ανάπτυξης του σταθμού εμπορευματοκιβωτίων του Πειραιά δεν υπονομεύει, δεν παραβλέπει τα συμφέροντα των εργαζομένων. Αντίθετα, τα διασφαλίζει πλήρως.
Ακόμη, διεκδικείται με τον τρόπο αυτό η επίτευξη των εξής στόχων: Πρώτον, η εξασφάλιση του κυρίαρχου ρόλου για τον Πειραιά στο θαλάσσιο εμπόριο της Ανατολικής Μεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας.
Δεύτερον, η προσέλκυση ξένων επενδύσεων, η επέκταση των υποδομών και η ανανέωση του εξοπλισμού.
Τρίτον, η ανάπτυξη της τοπικής και εθνικής οικονομίας μέσω των συνδεδεμένων με το λιμάνι δραστηριοτήτων.
Τέταρτον, η βελτίωση της διακίνησης εισαγωγών με ταχύτερες και οικονομικότερες διαδικασίες και των εξαγωγών μέσω πυκνότερου δικτύου δρομολογίων και γραμμών με άλλα λιμάνια.
Ένας άλλος στόχος είναι η διαμόρφωση συνθηκών ελεύθερου ανταγωνισμού και η αποφυγή μονοπωλιακών πρακτικών. Έχει ιδιαίτερη σημασία αυτός ο στόχος. Η αποφυγή μονοπωλιακών πρακτικών βρίσκεται στο επίκεντρο της διακυβέρνησής μας. Στόχος επίσης είναι η προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων του υφιστάμενου προσωπικού και η δημιουργία σημαντικού αριθμού νέων θέσεων εργασίας.
Ζητούμενο επίσης είναι η πρόνοια για τις περιβαλλοντικές και κοινωνικές προεκτάσεις της παραχώρησης, το μέγιστο δυνατό οικονομικό όφελος, η επιστροφή, μετά το πέρας της περιόδου παραχώρησης, του συνόλου του ανανεωμένου εξοπλισμού στον ΟΛΠ, η προσέγγιση φορτίου μεταφόρτωσης για τρίτες χώρες, με στόχο την αύξηση των εργασιών στο λιμάνι και τις παραλιμενικές δραστηριότητες.
Όπως γνωρίζετε στο διαγωνισμό αναδείχθηκε ανάδοχος η εταιρεία «COSCO PACIFIC LTD». Είναι ο πέμπτος μεγαλύτερος διαχειριστής λιμένων διεθνώς και υπήρξε εντατική και επίπονη διαπραγμάτευση. Ελέγχθηκε η νομιμότητα στο Ελεγκτικό Συνέδριο και υπεγράφη η σύμβαση στις 25 Νοεμβρίου του 2008. Η σύμβαση παραχώρησης θα τεθεί σε ισχύ, αμέσως μετά την κύρωσή της από τη Βουλή.
Όπως προβλέπεται, παραχωρείται για ορισμένο χρόνο ο ένας από τους δύο υφιστάμενους προβλήτες στην ανάδοχο εταιρεία, με την υποχρέωση να κατασκευάζει και να λειτουργήσει έναν τρίτο προβλήτα εμπορευματοκιβωτίων. Ο πρώτος προβλήτας που θα είναι και ο πλέον σύγχρονος παραμένει στη διαχείριση και εκμετάλλευση του ΟΛΠ. Είναι πολύ σημαντική αυτή η διευθέτηση, γιατί έτσι μπορεί να λειτουργήσει ελεύθερα ο ανταγωνισμός. Είναι προφανές ότι ο ΟΛΠ διατηρεί το σύνολο σχεδόν της ασκούμενης επιχείρησης της. Το δε τμήμα που παραχωρείται, θα λειτουργήσει με ανάπτυξη νέων εργασιών και με νέα πρόσθετη πελατεία. Οι θέσεις εργασίας θα αυξηθούν, κατά χίλιες περίπου, στην πλήρη λειτουργία, χωρίς να χάνεται καμμία από τις ήδη υφιστάμενες θέσεις. Αυξάνονται θεαματικά τα κέρδη του ΟΛΠ στον τομέα της διακίνησης εμπορευματοκιβωτίων, ενώ πολλαπλασιάζονται τα παρεπόμενα έσοδα όλων των κλάδων που ασχολούνται συμπληρωματικά.
Το ελάχιστο αντάλλαγμα για την παραχώρηση είναι εγγυημένο. Παρέχεται πλήρης ευχέρεια ελέγχου στον ΟΛΠ, ώστε να προσδιορίζεται με ακρίβεια το καταβλητέο ετήσιο ποσό. Ο ΟΛΠ διατηρεί το σύνολο των δικαιωμάτων του στη διοίκηση και διαχείριση της λιμενικής ζώνης, όπως αυτά ορίζονται από το νόμο.
Συνολικά η συναφθείσα σύμβαση εντάσσεται απολύτως και είναι συμβατή με το πλαίσιο της σύμβασης παραχώρησης, μεταξύ ελληνικού δημοσίου και ΟΛΠ, όπως κυρώθηκε από τη Βουλή. Η σύμβαση αναφέρεται σε εξειδικευμένη λιμενική υπηρεσία ειδικού τύπου φορτίων και δεν έχει οποιαδήποτε επιρροή στην κοινοχρησία του λιμένα. Από την άλλη πλευρά συμβάλλει στην κοινωφέλεια, από την άποψη της αύξησης των θέσεων εργασίας και της απασχόλησης γενικότερα στον τομέα των θαλάσσιων μεταφορών.
Θα αναφέρω μερικά στοιχεία, για να σας δείξω πόσο επιτακτικό είναι αυτό. Μέχρι σήμερα στο λιμάνι του Πειραιά διακινούνταν οκτακόσιες πέντε χιλιάδες κοντέινερ από το εγχώριο εμπόριο και μαζί με τη μεταφόρτωση έφθαναν τα 1,6 εκατομμύρια. Προσέξτε πτωτική πορεία. Το 2003 διακινήθηκαν εννιακόσιες χιλιάδες κοντέινερ με μεταφόρτωση. Αυτό αντιστοιχούσε τότε στο 40% της αγοράς της Ανατολικής Μεσογείου. Το 2007, λόγω του τρόπου λειτουργίας -και εδώ θέλω να υπενθυμίσω τι είπαν οι φορείς, κατά τη διάρκεια της ακρόασης στην Επιτροπή- χαρακτήρισαν το λιμάνι του Πειραιά οι άμεσα ενδιαφερόμενοι -οι πελάτες του ΟΛΠ, το Εμπορικό Επιμελητήριο, ο Εμπορικός Σύλλογος, το Ναυτικό Επιμελητήριο- ως το ακριβότερο, με τις χειρότερες υπηρεσίες, με χαμηλή παραγωγικότητα και υψηλά εργασιακά κόστη.
Λόγω, λοιπόν, ακριβώς αυτού του τρόπου λειτουργίας και με τις απεργίες που υπήρξαν, έπεσε στις πεντακόσιες έντεκα χιλιάδες κοντέινερ που αντιπροσώπευαν πλέον μόνο το 10% των μεταφορτώσεων στην Ανατολική Μεσόγειο. Το 40% στο 10%. Είναι πολύ σημαντικό να αναστραφεί αυτή η πορεία. Ο ΟΛΠ από μόνος του δεν μπορεί να κάνει την απαραίτητη επένδυση. Υπήρξαν οι καθυστερήσεις που προανέφερα στο επενδυτικό πρόγραμμα του ΟΛΠ από το 1995 και σήμερα δεν έχει τη δυνατότητα να αντλήσει τα κεφάλαια που χρειάζονται, 500.000.000 ευρώ περίπου, στο διάστημα που πρέπει στα επόμενα τρία-τέσσερα χρόνια. Δεν μπορεί από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων –γνωρίζετε τους όρους δανειοδότησης- δεν μπορεί να χρηματοδοτηθεί από το ελληνικό δημόσιο, γιατί είναι στο χρηματιστήριο και να υπενθυμίσω επίσης ότι ο ανταγωνισμός έχει ήδη προχωρήσει σε ανάλογες ενέργειες.
Θέλω να τονίσω ότι το προσωπικό κατοχυρώνεται ακόμα και στο μεταβατικό στάδιο, όταν ο ΟΛΠ θα παρέχει μέσω σύμβασης υπεργολαβίας για το πρώτο εξάμηνο, συν δυο μήνες, αν χρειαστεί παράταση, υπηρεσίες διαχείρισης και λειτουργίας του ΣΕΜΠΟ στον ανάδοχο.
Σε αυτό το διάστημα, να τονίσω επίσης, ότι ο ανάδοχος υποχρεούται να διατηρήσει τα τιμολόγια του ΟΛΠ μέχρις ότου αρχίσει ο ΟΛΠ να λειτουργεί την προβλήτα Ι. Συνεπώς θα αξιοποιηθεί πλήρως το υφιστάμενο προσωπικό σε όλο το διάστημα. Ο ανάδοχος θα καταβάλλει, κατά το διάστημα της υπεργολαβίας, το σύνολο του κόστους προσωπικού με μια προσαύξηση 15% για διαχειριστικά κόστη. Το προσωπικό παραμένει υπό απασχόληση στον Οργανισμό και διέπεται από τον ισχύοντα κανονισμό προσωπικού.
Ακόμη πιο σημαντικό είναι ότι πέρα από τις χίλιες νέες θέσεις που θα δημιουργηθούν, είναι ότι σε κάθε νέα θέση εργασίας στο λιμάνι αντιστοιχούν τρεις νέες θέσεις εργασίας στις λοιπές ναυτιλιακές δραστηριότητες. Αυτό σημαίνει άλλες τρεις χιλιάδες θέσεις εργασίας. Το αντάλλαγμα είναι συγκριτικά το μεγαλύτερο που έχει επιτευχθεί σε σχέση με άλλους λιμένες.
Θέλω να σας υπενθυμίσω την μεγάλη σημασία που αποδίδεται από την Κυβέρνηση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, σε αυτήν την σύμβαση. Δείχνει την αναπτυξιακή σημασία του έργου για την εθνική οικονομία και την ναυτιλία. Χαρακτηριστικό, ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι στην υπογραφή της σύμβασης παρευρισκόταν ο Πρόεδρος της Κίνας και ο Πρωθυπουργός της χώρας μας. Το λιμάνι του Πειραιά και κατ’ επέκταση η χώρα μας καθίστανται εμπορικοί εταίροι της Κινεζικής οικονομικής ανάπτυξης εγκαινιάζοντας ένα ευρύτερο πλαίσιο συνεργασιών. Αυτό έχει ιδιαίτερη βαρύτητα στην παρούσα συγκυρία της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.
Θέλω να υπογραμμίσω ότι οι ελληνικές επιχειρήσεις θα ωφεληθούν από την αναβάθμιση του λιμένα του Πειραιά από το πυκνότερο δίκτυο γραμμών και την αυξημένη πρόσβαση των εξαγωγών και την ταχύτερη διεκπαιρέωσή τους. Πρέπει να δοθεί ιδιαίτερο βάρος στις εξαγωγές μας. Η ρίζα των οικονομικών μας δεινών είναι ότι εδώ και χρόνια εισάγουμε περισσότερα από όσα εξάγουμε. Καταναλώνουμε πιο πολλά από όσα παράγουμε.
Να υπενθυμίσω και κάτι που ειπώθηκε στην Επιτροπή. Από τα κοντέινερς της μεταφόρτωσης τα μισά θα γυρνάνε κενά, σε πρώτη φάση, στην Κίνα. Αυτό σημαίνει ότι οι ελληνικές επιχειρήσεις έχουν την ευκαιρία φθηνών εξαγωγών σε μια από τις μεγαλύτερες αγορές, πληθυσμιακά τουλάχιστον, στον κόσμο.
Είναι μεγάλη και η συμβολή στην εθνική οικονομία. Σας ανέφερα προηγουμένως ότι μόνο από τον ΟΛΠ το κράτος θα πάρει κοντά στο 1.600.000.000 ευρώ, συν κοντά στα 800.000.000 ευρώ από τον παραχωρησιούχο. Η ναυτιλιακή βιομηχανία, που σήμερα έχει ένα συνολικό κύκλο εργασιών περί του 1.500.000.000 ευρώ αναμένεται να τον αυξήσει κατά τουλάχιστον 100%. Αναμένεται επίσης να διπλασιαστεί ο τζίρος των εταιρειών που δραστηριοποιούνται στον παραλιμένιο τομέα, όπως για παράδειγμα η ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη.
Μόνο στην πρώτη πενταετία οι ξένες επενδύσεις θα ξεπεράσουν τα 300.000.000 ευρώ και μιλάμε αποκλειστικά για τις επενδύσεις υποδομής και όχι των λοιπών κλάδων που θα ακολουθήσουν. Η συμβολή στην ανάπτυξη της ναυτιλίας είναι προφανής. Έχουμε ένα σημαντικό έργο δημόσιας υποδομής με πλήρη αυτοχρηματοδότηση. Το έργο δεσμεύεται να το υλοποιήσει ο ανάδοχος πολύ σύντομα και υπό τον πλήρη έλεγχο των τεχνικών υπηρεσιών του ΟΛΠ.
Κυρίες και κύριοι, έχουμε εκσυγχρονισμό εξοπλισμού, μεταφορά τεχνογνωσίας και τεχνολογίας και θα γίνεται συνεχής εκπαίδευση των Ελλήνων εργαζομένων σε σχολές που θα λειτουργούν εντός του ΟΛΠ με ευθύνη, δαπάνη και εποπτεία ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού του αναδόχου.
Η διαδικασία του διαγωνισμού χαρακτηρίστηκε από την ταχεία διεκπεραίωσή της και την αποτελεσματική, άμεση και ορθή, από νομική άποψη, αντιμετώπιση των προβλημάτων που ανέκυψαν. Η απόδειξη είναι ότι δεν υπήρξε καμμία δικαστική διένεξη σχετικά με την κρίση της αναθέτουσας αρχής. Αυτό συμβαίνει σπάνια και λέει πολλά.
Την 1η Οκτωβρίου αρχίζει η διαδικασία της παραχώρησης. Είναι σαφές ότι θα επηρεαστεί θετικά η γενικότερη κερδοφορία του ΟΛΠ και θα αυξηθεί η αξιοπιστία του προς τους πελάτες, χωρίς όμως οικονομικό ρίσκο και κόστος επενδύσεων από τον Οργανισμό. Παράλληλα διατηρείται η κυριότητα επί των παγίων και αναμένεται ανάληψη της διαχείρισης των αναβαθμισμένων υποδομών με τη λήξη της παραχώρησης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, φυσικά εισηγούμαι την υπερψήφιση της σύμβασης.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Κεδίκογλου.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επειδή δεν προβλέπεται η αποκατάσταση της βλάβης του ηλεκτρονικού συστήματος, θα αρχίσουμε την εγγραφή τώρα δια ανατάσεως της χειρός.
Οι πρώτοι έξι θα είναι με εναλλαγή και θα προσπαθήσουμε, όσο μπορούμε, να είμαστε αντικειμενικοί.
Το λόγο έχει ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ, κ. Διαμαντίδης.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε στη Βουλή σήμερα το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής για το μείζον θέμα εθνικής και οικονομικής σημασίας, δηλαδή της μακροχρόνιας παραχώρησης του λιμανιού του Πειραιά.
Ο ελληνικός λαός, τα κόμματα της Αντιπολίτευσης, οι χρήστες των λιμανιών, όλοι έχουμε γίνει μάρτυρες ενός σκανδάλου που συντελέστηκε με αργό και μεθοδικό τρόπο επί χρόνια στο όνομα της δήθεν ανταγωνιστικότητας και στο όνομα της ελεύθερης οικονομίας της ανάπτυξης και του ανταγωνισμού. Ιδού λοιπόν η προίκα, ιδού και οι προικοθήρες.
Στον Πειραιά ο σταθμός εξυπηρέτησης πλοίων εμπορευματοκιβωτίων, το container terminal Ελευθέριος Βενιζέλος, μέσω του οποίου διακινούνται υπό κανονικές συνθήκες 1,6 εκατομμύρια TEU ετησίως τον κατατάσσει στα πρώτα λιμάνια τα ευρωπαϊκά στην διακίνηση εμπορευματοκιβωτίων και το μεγαλύτερο στην Ανατολική Ευρώπη. Διαθέτει δύο προβλήτες, τον Ι και τονΙΙ , με συνολικό μήκος κρηπιδωμάτων 2774 μέτρα με εννέα θέσεις εξυπηρέτησης πλοίων, ενώ συνολικά η επιφάνεια του σταθμού είναι 900.000 τ.μ. με χώρους απόθεσης 626.000 τμ και ήδη εκτελούνται με προγραμματισμό και κεφάλαια της ΟΛΠ έργα εκσυγχρονισμού και επέκτασης του προβλήτα Ι, τα οποία θα ολοκληρωθούν σε ένα περίπου χρόνο.
Ο βασικός εξοπλισμός του ΣΕΜΠΟ που ανήκει αυτή τη στιγμή στον ΟΛΠ είναι δεκατέσσερις γερανογέφυρες, ένας αυτοκινούμενος λιμενικός γερανός, εξήντα οκτώ οχήματα συσκευασίας και μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων, είκοσι δύο γερανοφόρα, είκοσι εννέα τράκτορες και τριάντα εννέα ρυμουλκούμενα. Παράλληλα το επενδυτικό πρόγραμμα του ΟΛΠ για την επόμενη πενταετία προβλέπει ποσό 430.000.000 ευρώ για έργα αναβάθμισης.
Η κατασκευή του προβλήτα ΙΙΙ άγεται όπως διαφάνηκε και από την συζήτηση στην επιτροπή στις καλένδες. Και αυτό γιατί η μελλοντική προβλήτα τρία είναι ένα αβέβαιο γεγονός. Και στέκομαι στον προβλήτα τρία γιατί είναι το κομμάτι εκείνο της επένδυσης που μέσα από τη σύμβαση προβλέπεται να κάνει η COSCO. Η μελλοντική, λοιπόν, προβλήτα είναι ένα αβέβαιο κατασκεύασμα, σαν το δικαίωμα υψούν, που δεν θα το επιτρέψει η τοπική κοινωνία και η πολεοδομική υπηρεσία της νομαρχίας αφού έχουν πάρει δημόσια θέση για το θέμα αυτό και ο Δήμος Περάματος αλλά και ο νομάρχης του Πειραιά.
Εν τω μεταξύ για άλλη μια φορά η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και οι αρμόδιοι υπουργοί προσπαθούν εις μάτην να πείσουν όλους ότι αυτή η σύμβαση είναι μια σύμβαση κερδοφόρα και γίνεται για το καλό του τόπου. Σας αναφέρω χαρακτηριστικά αυτά που είπε πριν από λίγο ακόμα και ο κύριος εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας: «μέχρι σήμερα στο λιμάνι του Πειραιά διακινούνταν 850.000 TEU από το εγχώριο εμπόριο που μαζί με την μεταφόρτωση ξεπερνούσαν το 1,6 εκατομμύρια TEU». Προσέξτε λοιπόν την πτωτική πορεία του λιμανιού που οδήγησε σε μείωση κατά 40% στην αγορά της ανατολικής μεσογείου στην τετραετία 2004-2007. Το 2007 λόγω του τρόπου λειτουργίας του ΟΛΠ έπεσε στα 511.000 containers που αντιπροσώπευαν μόνο το 10% των μεταφορτώσεων της ανατολικής μεσογείου. Δηλαδή, κατηγορεί σήμερα η κυβέρνηση -και ένας από τους λόγους που θέλει να προωθήσει σήμερα αυτή τη σύμβαση- γιατί επί των ημερών του ΠΑΣΟΚ δεν λειτουργούσε το λιμάνι, το ΣΕΜΠΟ, σε τέτοιο βαθμό που να είναι ένα μεγάλο λιμάνι ανταγωνιστικό, ενώ σήμερα η κίνησή του στα τέσσερα αυτά χρόνια που κυβερνά η Νέα Δημοκρατία έπεσε κατακόρυφα.
Τουλάχιστον μ’ αυτή τη διαπίστωση που κάνατε παραδέχεστε την ανικανότητά σας να διαχειριστείτε έναν μεγάλο κρατικό οργανισμό. Εσείς είστε, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, που με την πολιτική σας οδηγήσατε τους εργαζόμενους ερήμην των οποίων έγινε αυτή η σύμβαση σε κινητοποιήσεις και απαξιώσατε το λιμάνι και τον ΟΛΠ. Γιατί; Για να το δώσετε πιο εύκολα και με μικρότερο τίμημα.
Εμείς, όμως, πιστεύουμε ότι αυτή η ανεξήγητη εμμονή και σπουδή της σημερινής Κυβέρνησης να εκχωρήσει μαζί με το δημόσιο πλούτο και κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας σε διεθνείς επιχειρηματικούς ομίλους, δεν αποτελεί μεταρρύθμιση ούτε και επιβεβλημένο οικονομικό σχεδιασμό, καθόσον τόσο το λιμάνι του Πειραιά όσο και της Θεσσαλονίκης αποτελούν κερδοφόρους και φερέγγυους οργανισμούς ώστε να μπορούν με ίδια κεφάλαια ή δανεισμό, γιατί έχουν πιστοληπτική ικανότητα, να προβούν χωρίς καμμία δυσκολία στον εκσυγχρονισμό και την επέκταση των εγκαταστάσεων τους, των υποδομών, αναδομών και τεχνολογικού εξοπλισμού. Υπάρχει βεβαίως και το θέμα της ασφάλειας. Και σήμερα βλέπουμε, κύριε Υπουργέ, δημοσιεύματα στις εφημερίδες που αναφέρονται στο άρθρο 29 για το θέμα της ασφάλειας του λιμανιού που ανατίθεται στην «COSCO». Όλοι γνωρίζουμε τι σημαίνει αυτό. Στην ουσία καταργείτε το νόμο που εσείς ψηφίσατε το 2007.
Ο επί τριετία, αγαπητοί συνάδελφοι, κοινοβουλευτικός έλεγχος του ΠΑΣΟΚ ως Μείζονα Αντιπολίτευση, για το συγκεκριμένο θέμα με σειρά ερωτήσεων, επερωτήσεων, με κλήσεις Υπουργών στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, είχε σκοπό να αντιληφθείτε ότι έχετε χαράξει λάθος πολιτική που μοιραία θα αποβεί και εις βάρος του δημόσιου συμφέροντος.
Εμείς έχουμε χρέος έστω και αυτή την ύστατη στιγμή, προ της επικείμενης κύρωσης της σύμβασης να διατυπώσουμε τις αντιρρήσεις, τις επιφυλάξεις και τις θέσεις μας που σαφώς είναι διαφορετικές από αυτές της Νέας Δημοκρατίας, γιατί το ΠΑΣΟΚ, κύριοι συνάδελφοι, δεν πρότεινε ποτέ, όπως ισχυρίζεστε, την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού. Εμείς κάναμε το θεσμικό πλαίσιο για να γίνουν τα εθνικά λιμάνια ανώνυμες εταιρείες και να εισαχθούν στο Χρηματιστήριο Αθηνών -και εισήχθησαν ο ΟΛΠ και ο ΟΛΘ- με μοναδικό σκοπό να αντλήσουν κεφάλαια για επενδύσεις και όχι γιατί σκοπεύαμε στην ιδιωτικοποίησή τους. Και, το κυριότερο, ο έλεγχος και το μάνατζμεντ των λιμανιών έμειναν στο δημόσιο και αυτό έπρεπε να διασφαλίσετε και δεν το κάνατε, το δημόσιο δηλαδή χαρακτήρα αυτών των οργανισμών για το συμφέρον της χώρας, για το συμφέρον της εθνικής μας ασφάλειας και των εθνικών μας συμφερόντων. Τα λιμάνια, όπως και άλλοι τομείς, όπως οι τηλεπικοινωνίες, είναι μείζονος σημασίας για την ασφάλεια της χώρας μας. Εσείς δεν το κάνατε αυτό.
Κύριε Πρόεδρε, σύμφωνα με τα διεθνώς παραδεκτά πρότυπα, πώληση ή εκχώρηση με μακροχρόνια μίσθωση, όπως την ονομάζετε, κάνουν εταιρείες που είναι ζημιογόνες. Οι κερδοφόρες εταιρείες που θέλουν να γίνουν πιο ανταγωνιστικές, άλλα μέτρα πρέπει να πάρουν. Πώς όμως να γίνουν πιο ανταγωνιστικές επί των ημερών σας χωρίς προσλήψεις μονίμων υπαλλήλων και λιμενεργατών με χαμηλά αμειβόμενους, ανειδίκευτους συμβασιούχους χωρίς εκσυγχρονισμό του μηχανολογικού εξοπλισμού και χωρίς τις απαιτούμενες μελέτες και τη στρατηγική και με την ίδια την Κυβέρνηση και τη πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής με την αδιαλλαξία που έδειξαν οι προηγούμενοι Υπουργοί –και οφείλω εδώ να το τονίσω γιατί ο σημερινός Υπουργός είχε διάλογο με τους εργαζόμενους- την αδιαφορία της και την απόρριψη των προτάσεων των εργαζομένων συνεχώς να εξωθεί τους εργαζόμενους σε απεργιακές κινητοποιήσεις ή σε αποχή από τις υπερωρίες χαρακτηρίζοντάς τους μάλιστα «ρετιρέ» για να τους εκθέσει στην κοινωνία; Τα «ρετιρέ» των λιμενεργατών τα ξέρατε αφού αυτοί επί πολλά χρόνια εξυπηρετούσαν τις ανάγκες των λιμανιών ικανοποιητικά. Τα ρετιρέ των «golden boys» γιατί δεν τα καταγγείλατε τόσο καιρό; Το ένα καλό παιδί και το άλλο αποπαίδι; Πώς να ξεχάσει ο ελληνικός λαός ότι η απεργία του 2006 προκλήθηκε πάλι από τη δική σας αδιαλλαξία; Προκάλεσε ζημιές πάνω από 100.000.000 δολάρια στον ΟΛΠ και στους μετόχους του.
Θυμάστε ή όχι, ότι πολλά ναυτιλιακά πρακτορεία τακτικών ναυτιλιακών γραμμών διέκοψαν γραμμές που ένωναν τον Πειραιά με τις αγορές της Αμερικής, του Καναδά, της Άπω Ανατολής και της Βόρειας Ευρώπης με δραματικά αποτελέσματα για τις εξαγωγές των ελληνικών προϊόντων; Γιατί εάν επηρεάζονταν μόνο οι εισαγωγές θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτό γίνεται ή στοχεύει στο κλείσιμο της ψαλίδας του ελλείμματος του εμπορικού ισοζυγίου. Αλλά, όμως, αυτό είναι «αλλουνού παπά ευαγγέλιο». Και τότε οι εταιρείες που φέρονται σήμερα ως διεκδικητές για την εκμετάλλευση και τη διαχείριση των εμπορικών λιμένων, τους είχαν εγκαταλείψει. Θυμάστε ότι η «COSCO» απεφάσισε να διακόψει την εβδομαδιαία σύνδεσή της με την Άπω Ανατολή και τον Πειραιά και παρέκαμψε το λιμάνι στα δρομολόγια από τις 23 Δεκεμβρίου του 2006; Και τώρα εσείς με τους υποτίθεται, πλειοδοτικούς διαγωνισμούς γιατί στους διαγωνισμούς για το λιμάνι του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης έλαβαν μέρος δύο εταιρείες, που συμπτωματικά και οι δύο ήταν κινέζικες και τελικά η μία στη Θεσσαλονίκη υποχώρησε προσπαθείτε να μας πείσετε ότι σας ενδιαφέρει πώς θα γίνει ανταγωνιστικό το λιμάνι, αφού πρώτα το απαξιώσατε με την πολιτική σας και το λιμάνι κατρακύλησε πολλές θέσεις κάτω, όπως παραδέχεται και ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας.
Εμείς φυσικά δε θα συμπράξουμε με τις επιλογές σας αυτές και την καταστροφική πολιτική και θα το καταψηφίσουμε. Σας ερωτώ, όμως. Όλο αυτό το διάστημα που κυβερνάτε, τι έχετε κάνει για την ανάπτυξη των εμπορικών λιμανιών της χώρας μας; Τι σχέδια έχουν γίνει και τι προσπάθειες για τη δανειοδότησή τους, ώστε να γίνουν οι απαιτούμενες επενδύσεις και να μη μιλάμε τώρα για την παραχώρηση των κερδοφόρων τμημάτων τους σε ιδιώτες; Σχεδόν τίποτα.
Να θυμίσω και κάτι άλλο. Δεν ήταν ο προηγούμενος Υπουργός της Νέας Δημοκρατίας του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής κ. Κεφαλογιάννης ο οποίος διατυμπάνιζε τη συμφωνία του περίφημου αυτού χρηματοδοτικού πρωτοκόλλου των 3.000.000.000 ευρώ με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων για την ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό των λιμανιών; Τι έγινε με αυτό το περίφημο δάνειο; Αλλάξατε τρεις Υπουργούς Ναυτιλίας και σήμερα είμαστε ακόμη εδώ και συζητάμε για τα λιμάνια, για τη ναυτιλία, για την ακτοπλοΐα που διαρκώς πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο. Βλέπετε καθημερινά τι γίνεται στα νησιά μας.
Εμείς δεν θα είχαμε αντίρρηση να ερχόντουσαν κεφάλαια ιδιωτικά και από την Κίνα ακόμη ή από οπουδήποτε αλλού στη χώρα μας και να συνεργαστούμε ακόμη και με ένα γίγαντα της Άπω Ανατολής. Με ποιους όρους, όμως; Αυτό είναι το ζητούμενο. Με προνομιακές και μονομερείς φοροαπαλλαγές υπέρ της «COSCO», που εγείρουν και ζήτημα αθέμιτου ανταγωνισμού σε βάρος του ΟΛΠ, ο οποίος θα λειτουργεί στο προβλήτα Ι με ό,τι προβλέπει η ελληνική νομοθεσία, ενώ ο προβλήτας ΙΙ θα λειτουργεί με τις φοροαπαλλαγές που περιλαμβάνονται στο άρθρο 2.
Βεβαίως γι’ αυτό το θέμα, κύριε Υπουργέ, έχει κατατεθεί ερώτηση από την Ευρωβουλευτή κ. Κοππά στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και θα θέλαμε να ξέρουμε αν είναι ενήμερη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το θέμα της ιδιωτικοποίησης των λιμανιών ή βεβαίως με παράβαση ενδεχομένως και των ευρωπαϊκών οδηγιών περί κρατικών ενισχύσεων, που ίσως να συνιστούν οι φοροαπαλλαγές αυτές (ειδικές ρυθμίσεις για τις αποσβέσεις, μεταφορές ζημιών σε επόμενες χρήσεις, ΦΠΑ κ.ο.κ., χαρτόσημα) όπως άλλωστε το παραδέχεται και η έκθεση της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής. Αυτό, λοιπόν, είναι το ζητούμενο.
Μας φέρνετε, λοιπόν, σήμερα για κύρωση μια σύμβαση σύνθετου και εξαιρετικού ενδιαφέροντος με προνομιακές ρυθμίσεις φορολογικού χαρακτήρα στο άρθρο 2 για τον ανάδοχο της ΑΕΑΣ, δηλαδή των κινέζικων συμφερόντων της «COSCO» και επιπλέον για να εξασφαλίσετε αυτές τις φοροαπαλλαγές βάζετε το άρθρο 3 και αναφέρεστε στο διάταγμα του Μαρκεζίνη το 2687/1953, δηλαδή στο χουντικό πρωθυπουργό της χώρας. Όπως καταλαβαίνετε δεν μπορεί να γίνει αυτό. Δεν μπορούμε σήμερα, στο 2009, να μιλάμε με όρους του 1953.
Κύριε Πρόεδρε, η μεθόδευση για την απαξίωση του λιμανιού του Πειραιά ξεκινά από την πρώτη στιγμή που η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και ο κ. Καραμανλής προσωπικά ανέλαβαν την διακυβέρνηση της χώρας. Για ποιο λόγο άραγε; Προφανώς ήταν μια επιταγή που έπρεπε να καλυφθεί. Μη μας ζητάτε, λοιπόν, να μπούμε εμείς ως τριτεγγυητές σ’ αυτό. Δεν θα γίνουμε συνένοχοι στην κακή πολιτική σας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι μεταρρυθμίσεις δεν γίνονται με λόγια. Απαιτούν πράξεις, απαιτούν όραμα, σχέδιο και θάρρος. Η νέα διακυβέρνηση, όπως αρέσκεστε μετά από πέντε χρόνια να λέτε, έδειξε ότι δεν διαθέτει καμμία από τις προϋποθέσεις αυτές και γι’ αυτό εφαρμόζει απλώς κάποια σπασμωδικά και ατελέσφορα μέτρα που τα βαφτίζει τάχα μεταρρυθμίσεις, όπως αυτή η προειλημμένη απόφαση της Κυβέρνησης για παραχώρηση σε ξένους ομίλους των δύο μεγάλων λιμανιών μας, παράδοση άνευ όρων.
Ξέρετε βέβαια ότι εάν είχατε τη στοιχειώδη σοβαρότητα ως Κυβέρνηση, αν είχατε πειθώ και κάνατε διάλογο ουσιαστικό και όχι προσχηματικό με τους εργαζόμενους, εάν δεν σας διέκρινε η προχειρότητα, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Δεν θα υπήρχαν τέτοιες αντιδράσεις συνδικαλιστών και εργαζομένων. Δεν θα είχαμε επί διετία κινητοποιήσεις σωματείων και ομοσπονδιών. Δεν θα είχαμε αντιρρήσεις ακόμη και από την νομαρχία και από τους δήμους ενδεχομένως. Δεν θα είχαμε την τραγική μείωση της κίνησης στους δύο αυτούς εμπορικούς λιμένες με ζημιά για τους οργανισμούς και το ελληνικό εμπόριο, τον καταναλωτή και το δημόσιο συμφέρον.
Κύριε Πρόεδρε, το ΠΑΣΟΚ δεσμεύεται ότι θα εξαντλήσει όλες τις νόμιμες διαδικασίες που προβλέπονται τόσο από τους όρους της Σύμβασης όσο και από το ισχύον θεσμικό και νομικό πλαίσιο όσο και από το Ευρωπαϊκό Κοινοτικό Δίκαιο, για να εξασφαλίσουμε τους καλύτερους όρους και τις διασφαλίσεις που θα μπορούσαν ενδεχομένως να προκύψουν για τον ΟΛΠ ΑΕ, για τους μετόχους του, αλλά και εν γένει για την οικονομία και τα εθνικά συμφέροντα της χώρας.
Κατά την άποψή μου, κύριε Πρόεδρε, αυτή η σύμβαση είναι μία σύμβαση αποικιοκρατικού χαρακτήρα και γι’ αυτό ακριβώς το ΠΑΣΟΚ την καταψηφίζει.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Διαμαντίδη.
Το λόγο έχει η Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας και Αντιπρόεδρος της Βουλής, κ. Νικολαΐδου.
ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ (Ε΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με το παρόν νομοσχέδιο υλοποιεί το πρόγραμμα των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων με σκοπό τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας του μονοπωλιακού κεφαλαίου και την υλοποίηση της στρατηγικής της Λισαβόνας. Αυτή η πολιτική εξυπηρετεί τον αστικό σχεδιασμό στην Ελλάδα για ανάδειξη της χώρας ως διαύλου στα δίκτυα μεταφοράς ενέργειας και εμπορευμάτων.
Η ιδιωτικοποίηση του ΣΕΜΠΟ Πειραιά που επιχειρείται εδώ και πολλά χρόνια μέσω της παραχώρησης τώρα στο μονοπωλιακό όμιλο της «COSCO» καμμία σχέση δεν έχει με την ικανοποίηση λαϊκών αναγκών, τη δημιουργία θέσεων εργασίας ή με λόγους δημοσίου συμφέροντος, όπως επικαλείται η Κυβέρνηση επιδιώκοντας να αξιοποιήσει προς όφελος του μονοπωλιακού και εφοπλιστικού κεφαλαίου, τη γεωγραφική θέση της Ελλάδας ως πλησιέστερου θαλάσσιου ευρωπαϊκού προορισμού για τα κράτη της Ασίας, Κίνα, Ινδία και άλλες χώρες, καθώς και τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που διασφαλίζει την απρόσκοπτη μεταφορά εμπορευμάτων στην ευρωπαϊκή αγορά, στην παραδουνάβια περιοχή και τις αγορές της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Γι’ αυτό δίνει έμφαση η Κυβέρνηση στη διαμόρφωση στρατηγικών λιμένων διαμετακόμισης -ΟΛΠ, ΟΛΘ- και θα έρθει και η σειρά και άλλων δέκα λιμανιών, αυτών που θεωρούν κόμβους σημαντικούς, που τη διαχείρισή τους διεκδικούν διεθνείς μονοπωλιακοί όμιλοι που κυριαρχούν στη σχετική απελευθερωμένη ευρωπαϊκή αγορά.
Αυτά τα στρατηγικά γεωπολιτικά οφέλη τα ανέπτυξε και ο Υπουργός κ. Παπαληγούρας στην πρώτη συνεδρίαση επιβεβαιώνοντας τη στρατηγική επιλογή της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, των προκατόχων του Υπουργών και των διοικούντων του ΟΛΠ, που σήκωσαν το βάρος της διαπραγμάτευσης, όπως είπε χαρακτηριστικά, πατώντας βέβαια στο στέρεο έδαφος των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, οι οποίες με το ν. 2688/1999 φρόντισαν να μετατρέψουν τα λιμάνια σε ανώνυμες εταιρείες βάζοντάς τα στο Χρηματιστήριο, κάτι που αναγνώρισε και το τόνισε και σήμερα ακόμη ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ λέγοντας: «Ως ΠΑΣΟΚ δεν είμαστε αντίθετοι στην προσέλκυση νέων κεφαλαίων που θα συμβάλλουν στην ανάπτυξη της χώρας και ειδικότερα στα λιμάνια μας. Εμείς είμαστε που προωθήσαμε την αλλαγή τους σε ανώνυμες εταιρείες με σκοπό να αντλήσουν κεφάλαια από το Χρηματιστήριο, ώστε να μπορούν να κάνουν τις απαιτούμενες επενδύσεις και να γίνουν ανταγωνιστικά απέναντι στα γειτονικά λιμάνια της Μεσογείου». Αυτά ειπώθηκαν ακριβώς στην προηγούμενη συνεδρίαση. Η διαφωνία του ΠΑΣΟΚ σήμερα αφορά τους όρους της συγκεκριμένης σύμβασης και τη βιωσιμότητα του εγχειρήματος, αφού, όπως λένε, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν έπεισε τους εργαζόμενους να συμφωνήσουν και εκκρεμεί ακόμα η προσφυγή τους στο Συμβούλιο της Επικρατείας για την ακύρωση της σχετικής απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου της ΟΛΠ ΑΕ.
Εμείς, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, δεν θεωρούμε το νομοσχέδιο ούτε καν βάση για συζήτηση. Ζητήσαμε από την πρώτη συνεδρίαση της επιτροπής να αποσυρθεί. Θα το καταψηφίσουμε επί της αρχής, επί των άρθρων και στο σύνολό του. Είμαστε, όμως, εδώ για να αποκαλύψουμε όσο μπορούμε τα σχέδια της Κυβέρνησης και να στείλουμε ένα μήνυμα στους εργαζόμενους, ότι, εφόσον η Κυβέρνηση παρά τη θέληση των εργαζομένων και της λαϊκής κατακραυγής που έχει ξεσηκώσει τους πάντες όχι μόνο στο χώρο του λιμανιού, τους γύρω δήμους αλλά και γενικότερα προχωρήσει στην ψήφιση με την Πλειοψηφία που διαθέτει, μπορεί ο νόμος να μείνει στα χαρτιά και να μην εφαρμοστεί. Να μη συμφωνήσουν οι εργαζόμενοι σε τίποτα απ’ αυτά που δήθεν εξασφαλίζει η σύμβαση και να παλέψουν κλιμακώνοντας τον αγώνα τους και διεκδικώντας μόνιμη, σταθερή, με πλήρη δικαιώματα δουλειά για όλους, κατάργηση της απαράδεκτης διάκρισης με τους νεοπροσλαμβανόμενους, υγιεινή και ασφάλεια σε όλους τους χώρους εργασίας μέσα και έξω από το λιμάνι, προστασία του περιβάλλοντος. Να συνεχίσουν τον αγώνα τους για λιμάνια 100% στο δημόσιο, για ΟΛΠ ενιαίο, αποκλειστικά δημόσιο που θα ενταχθεί σ’ ένα άλλο πλαίσιο οικονομίας το οποίο θα έχει ως κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών της κοινωνίας και όχι φυσικά το καπιταλιστικό κέρδος, έναν ΟΛΠ και γενικά λιμάνια που να εντάσσονται σε ενιαίο κρατικό φορέα μεταφορών, να υπηρετούν τις σχεδιασμένες ακτοπλοϊκές γραμμές για να ικανοποιούν τις ανάγκες των νησιών προωθώντας τις διακλαδικές εργασίες ιδιαίτερα στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη.
Σε διεθνές επίπεδο εμείς βλέπουμε τα λιμάνια να αποτελούν μέσα διακρατικής συνεργασίας και εξωτερικής πολιτικής, πάντα στη βάση του αμοιβαίου οφέλους.
Αυτές τις θέσεις μας, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, οι εργαζόμενοι ιδιαίτερα το τελευταίο δεκατετράμηνο όχι μόνο τις γνωρίζουν, αλλά είχαν την ευκαιρία να τις παρακολουθήσουν αρκετές φορές από τις συχνές περιοδείες Βουλευτών και άλλων στελεχών του κόμματός μας στο λιμάνι. Πρόκειται για θέσεις ξεκάθαρες, θέσεις αρχής και με προοπτική, θέσεις που πάντα και τώρα αρνούνται τις ιδιωτικοποιήσεις λιμανιών, βουνών, παραλιών, επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, ανεξάρτητα από τον τρόπο ιδιωτικοποίησης, ανεξάρτητα από το τίμημα της πώλησης, ανεξάρτητα από την προέλευση του αγοραστή. Οι εργαζόμενοι θα πρέπει, επίσης, από την πολύχρονη εμπειρία τους και ιδιαίτερα το τελευταίο δεκατετράμηνο που βρίσκονται συνεχώς σε κινητοποιήσεις να βγάλουν και πολιτικά συμπεράσματα για το ποια είναι η θέση και οι ευθύνες των κομμάτων του ευρωμονόδρομου και ότι η εργασιακή ειρήνη και οι κοινωνικοί διάλογοι δεν οδηγούν πουθενά, είναι ελιγμοί και τακτικές που επιδιώκουν τον αποπροσανατολισμό, το σταμάτημα των κινητοποιήσεων, το ατομικό ίσως βόλεμα, χωρίς καμμιά προοπτική για τους ίδιους και τις επόμενες γενιές των εργαζομένων.
Όσον αφορά τον ΟΛΠ, Ο ΣΕΜΠΟ Πειραιά, παραδίδεται στον κινεζικό όμιλο της «COSCO», ικανοποιώντας τις δεσμεύσεις της Κυβέρνησης προς το εφοπλιστικό κεφάλαιο, το οποίο έχει ισχυρά συμφέροντα και δεσμούς με την Κίνα και χώρες της Ασίας. Η πολιτική της παραχώρησης του ΣΕΜΠΟ Πειραιά που κάνει πολύ περήφανη τη Νέα Δημοκρατία αποτελεί συνηθισμένη πρακτική μονοπωλιακής ρύθμισης που γίνεται και σε άλλα λιμάνια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρέπει, όμως, να τονίσουμε ότι η περίπτωση του Πειραιά έχει μια πολύ σοβαρή ιδιαιτερότητα, γιατί εξυπηρετεί το 80% της μεταφοράς εγχώριου φορτίου με containers, με βάση και αυτό που σημειώνεται στην αιτιολογική έκθεση συγκεκριμένα στη σελίδα 6, με ό,τι φυσικά αυτό συνεπάγεται για τους εργαζόμενους, όχι μόνο στο λιμάνι, αλλά συνολικά, τους αυτοαπασχολούμενους και τις μικρές θαλάσσιες και χερσαίες μεταφορικές επιχειρήσεις που θα δεχθούν τη μονοπωλιακή πρακτική και κατά συνέπεια τη συντριβή. Επιπτώσεις θα δεχθεί και η σύνδεση με το νησιωτικό σύμπλεγμα. Τα παρακολουθούμε όχι μόνο τους θερινούς μήνες, αλλά όλη τη χρονική περίοδο. Επίσης, σοβαρές και ανυπολόγιστες θα είναι οι επιπτώσεις για την εθνική μας άμυνα και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.
Ισχυρίζεστε, κύριοι της Κυβέρνησης ότι δεν εκχωρείτε, αλλά παραχωρείτε και ότι έχει πολλά πλεονεκτήματα η μέθοδος παραχώρησης που ακολουθείτε. Ξέρετε, χωρίς να μας ενδιαφέρει η μέθοδος ιδιωτικοποίησης, σας λέμε απλά: «Μην παίζετε με τις λέξεις». Γιατί να πουλήσετε; Ξέρετε πολύ καλά ότι λιμάνι, λιμενική ζώνη ανήκουν νομικά στα αναπαλλοτρίωτα και μη εμπορεύσιμα ή με άλλα λόγια στα εκτός συναλλαγής και γι’ αυτό δεν αποτελούν αντικείμενο αγοραπωλησίας. Αυτό ισχύει στο δίκαιο όλων των χωρών και είμαστε σίγουροι ότι το γνωρίζετε πολύ καλά. Επιπλέον, δε συμφέρει να αγοράσουν, γιατί βάζουν το λιμάνι του Πειραιά στο χέρι για σαράντα δύο χρόνια και μάλιστα έναντι εξευτελιστικού τιμήματος. Με το νομικό, μάλιστα, τρικ της σύμβασης παραχώρησης που έγινε το 2002 από το ΠΑΣΟΚ ο Οργανισμός Λιμένος Πειραιά παρουσιάστηκε σαν νοικοκύρης στο λιμάνι και απαξιώθηκε απ’ όλες τις πάγιες εγκαταστάσεις, χερσαίες και θαλάσσιες, για να μπορεί να εισαχθεί στο Χρηματιστήριο, αλλά και να παραχωρούνται τμήματά του στο κεφάλαιο έναντι αστείου επινοικίου, έτσι ώστε να εξυπηρετείται η απόδοση του ιδιωτικού κεφαλαίου με το δραστικό περιορισμό του σταθερού του μέρους.
Ο ισχυρισμός ότι θα αποδοθεί -ακούστηκε και σήμερα- το σύνολο των υποδομών, υπερδομών στον ΟΛΠ μετά τη λήξη της παραχώρησης είναι ένα μεγάλο ψέμα και είναι πραγματικά ισχυρισμός παραπλανητικός, πρώτον, γιατί από τη σύμβαση σκανδαλωδώς υποχρεούται να συντηρεί τις υποδομές. Υπάρχει συγκεκριμένο άρθρο, θα τα πούμε αύριο στα άρθρα αναλυτικότερα. Προβλέπει να πραγματοποιεί με δικές του δαπάνες κατά τη διάρκεια της παραχώρησης τη συντήρηση των λειτουργικών βυθών, των προβλητών, που έχουν παραχωρηθεί στην ΑΕΑΣ σε συνδυασμό με την ασφάλεια και τη συντήρηση των κρηπιδωμάτων.
Ισχυρίζεται η Κυβέρνηση ότι έτσι προσελκύει άμεσες ξένες επενδύσεις και ότι θα έχουμε ανάπτυξη. Εμείς ρωτάμε πολύ απλά, ανάπτυξη από ποιον και για ποιον; Το κριτήριο της καπιταλιστικής ανάπτυξης είναι η κερδοφορία, η εξυπηρέτηση και η κίνηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου και όχι φυσικά των εργατικών λαϊκών αναγκών, όπως παραπλανητικά και πάλι υπονοεί η έκθεση.
Και πιο συγκεκριμένα, όσον αφορά τους εργαζόμενους, πραγματικά θεωρούμε πρόκληση την παράγραφο 6, η οποία έχει ως τίτλο: «Για προστασία εργασιακών δικαιωμάτων του υφιστάμενου προσωπικού και δημιουργία σημαντικού αριθμού άνω των επτακοσίων θέσεων εργασίας». Αυτό γιατί το υπάρχον προσωπικό με τα όποια συγκροτημένα δικαιώματα και συμβάσεις τίθεται υπό διωγμό από το ΣΕΜΠΟ. Φέρατε και τροπολογία γι’ αυτό το θέμα. Πραγματικά πρόκειται για μαζικό εκτοπισμό των εργαζομένων. Ο νέος ιδιοκτήτης μετά τις περιβόητες εθελούσιες αποχωρήσεις, δηλαδή από τα «βαρίδια» από τους εργαζόμενους, θα μπορεί να προσλαμβάνει προσωπικό της αρεσκείας του με τους κανόνες της εργατικής νομοθεσίας και φυσικά της ελεύθερης αγοράς εργασίας. Διώχνει το υπάρχον προσωπικό και τάχα προβλέπει εθελούσιες απολύσεις που αυτές είναι οι καινούριες θέσεις που πολύ τις διαφημίζετε.
Επιπλέον, για το μεταβατικό διάστημα έξι-οκτώ μηνών που θα παραμείνει το υπάρχον προσωπικό για να παραδώσει και να παραλάβει το ΣΕΜΠΟ η «COSCO», εκτός από τη μισθοδοσία ακόμη και γι’ αυτό το ελάχιστο διάστημα όλα τα άλλα εργασιακά δικαιώματα, κανονισμοί, ωράρια, εκπαίδευση, είναι όλα στον αέρα. Και φυσικά, δεν μπορείτε να τα εγγυηθείτε ούτε εσείς, αλλά ούτε και να τα απαιτήσετε από τον αγοραστή. Άλλωστε, έχουμε δει μέχρι τώρα ποιος ωφελήθηκε από τους ρυθμούς καπιταλιστικής ανάπτυξης, έστω της τελευταίας οκταετίας, για να μη πάμε πιο πίσω, ή ποιος ωφελήθηκε από την αλματώδη αύξηση του εφοπλιστικού στόλου και από την εξωφρενική κερδοφορία της ποντοπόρου και της επιβατικής ναυτιλίας. Αυτό για τα συναφή πλεονεκτήματα που η Κυβέρνηση ισχυρίζεται και πολυδιαφημίζει.
Ισχυρίζεται η Κυβέρνηση ότι θα υπάρξουν οικονομικά οφέλη που βγαίνουν από τη σύμβαση και λέει ότι η παραχώρηση γίνεται για την αύξηση της κερδοφορίας και για την αποφυγή του υψηλού λειτουργικού κόστους, δηλαδή των εργατικών δικαιωμάτων. Αυτός είναι ο στόχος.
Όσον αφορά τα νούμερα, για την αύξηση της παραναυτιλιακής δραστηριότητας, επειδή ακούγεται και αυτό κατά κόρον, εκτός του ότι είναι εντελώς αυθαίρετο και πέραν του ταξικού περιεχομένου της ανάπτυξης, πρέπει να σημειώσουμε ότι σε συνθήκες αγοράς και αναρχίας δεν μπορείς να μιλάς για τέτοια νούμερα και προβλέψεις και ούτε φυσικά να κάνεις τέτοιους προγραμματισμούς. Επίσης, για τα περί αύξησης του ανταγωνισμού και για τα περί ωφέλειας του τελικού καταναλωτή υπογραμμίζουμε ότι αντικαθίσταται ο ΟΛΠ με ένα ιδιωτικό μονοπώλιο ή καρτέλ που θα επιβάλλει τους δικούς του όρους και μονοπωλιακές τιμές. Θα δούμε τι προβλήματα θα έχουμε στην πορεία. Και θα έχουμε εκτόπιση και σύνθλιψη μιας σειράς μικρών επιχειρήσεων και αυτοαπασχολούμενων που δραστηριοποιούνται στη μεταφορική αλυσίδα, με αποτέλεσμα την απώλεια και όχι τη δημιουργία χιλιάδων θέσεων εργασίας. Ταυτόχρονα φεύγει η ευθύνη της εκπαίδευσης χειριστών και λοιπών εργαζομένων και πηγαίνει στον ανάδοχο.
Έχουμε και πολλά σημεία που υπάρχει νομικό πρόβλημα, παρ’ ότι το όλο ζήτημα δεν είναι νομικό, αλλά πολιτικό. Έχουμε, όμως, το εξής ερώτημα. Τελικά, τι θα κάνει το Ελεγκτικό Συνέδριο; Για άλλη μια φορά θα κάνει τα στραβά μάτια και δεν θα επανελέγξει; Γιατί μας έχετε πει ότι υπάρχει μια απόφαση. Υπάρχουν πάρα πολλά σημεία στη σύμβαση που φέρνετε που δεν έχουν καμμία σχέση με τους όρους της διακήρυξης. Δεν υπάρχει χρόνος για να αναπτύξω μερικούς, αλλά υπάρχουν περισσότερα από δέκα τέτοια σημεία. Θα σας τα καταθέσουμε αύριο ή μεθαύριο και θα δούμε τι θα κάνει για το θέμα, έστω από τη νομική πλευρά του, το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Εμείς για όλους αυτούς τους λόγους απαιτούμε αυτήν τη στιγμή να σταματήσει κάθε διαδικασία ξεπουλήματος, γιατί είναι ξεπούλημα και όχι παραχώρηση. Δεν πρέπει να προχωρήσει αυτό το έγκλημα που είναι έγκλημα για τους εργαζόμενους. Πρέπει να το αποσύρετε έστω και αυτήν τη στιγμή το σχέδιο νόμου που εκτός των άλλων είναι και νομικά διάτρητο.
Εμείς για άλλη μια φορά καλούμε τους εργαζόμενους που είναι σε διαρκή κινητοποίηση και διεκδίκηση –και απ’ ό,τι έχουμε ενημερωθεί και αύριο θα είναι στο κέντρο της Αθήνας- να έχουν μία κλιμάκωση αυτών των κινητοποιήσεων, να έχουν βγάλει ήδη τα πολιτικά τους συμπεράσματα για τα κόμματα του ευρωμονόδρομου και την πολιτική της περιβόητης απελευθέρωσης και ανταγωνιστικότητας και να προσπαθήσουν να συγκροτήσουν ένα μέτωπο πάλης, ώστε να ακυρώσουν, να ματαιώσουν την εφαρμογή αυτής της καταστροφικής σύμβασης και να παλέψουν στη συνέχεια για λιμάνια που πραγματικά θα είναι κάτω από τον έλεγχο μιας άλλης εξουσίας και μιας άλλης οικονομίας.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε την κ. Νικολαΐδου.
Το λόγο έχει ο ειδικός αγορητής του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Δρίτσας.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας βρίσκεται περίπου πέντε χρόνια στην εξουσία και ήδη έχουν χαθεί τρία έως τέσσερα χρόνια για το εμπορικό λιμάνι του Πειραιά, σε μια διαδικασία διαρκούς, συστηματικής και οργανωμένης υποβάθμισής του μέσα από τις παλινωδίες, μέσα από την εγκατάλειψη ακόμα και των στοιχειωδών βασικών προγραμματισμών, που η ίδια η διοίκηση του ΟΛΠ είχε μελετήσει και είχε θέσει σε εφαρμογή. Βέβαια σήμερα υποτίθεται ότι η Κυβέρνηση αισθάνεται πολύ άνετα και πολύ ευτυχής, γιατί ολοκληρώνει -κατά τη γνώμη της- αυτόν τον τριετή ή και κατά άλλους τετραετή κύκλο πορείας προς την εκχώρηση και την πώληση του εμπορικού λιμανιού του Πειραιά και θεωρεί ότι πλέον μπορεί να επαίρεται για την καινούργια μέρα και τους καινούργιους όρους στο λιμάνι.
Είτε γιατί έχει λογαριάσει χωρίς πάρα πολλούς ξενοδόχους είτε γιατί η οικονομική κρίση αγγίζει πλέον όλες αυτές τις επιλογές του ελεύθερου ανταγωνισμού είτε διότι η αντίφαση ανάμεσα σ’ ένα σχεδιασμό δημόσιας ανάπτυξης, επ’ ωφελεία της κοινωνίας, που στηρίζεται στο Σύνταγμα και στους νόμους και σε μία παραχώρηση –στην πραγματικότητα πώληση- και νομικά δε μπορεί να στηριχθεί.
Από αυτήν την άποψη η Κυβέρνηση νομίζει ότι τελειώνει μεθαύριο με την ψήφιση αυτού του σχεδίου νόμου και της σύμβασης παραχώρησης του εμπορευματικού σταθμού στους Κινέζους, με την πλειοψηφία που διαθέτει, όμως στην πραγματικότητα η μεγάλη αγωνία του λιμανιού τώρα αρχίζει.
Ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς δεν είναι διατεθειμένος να τελειώσει αυτόν τον αγώνα τον οποίο η κοινωνία του Πειραιά, η Τοπική Αυτοδιοίκηση και πρώτα απ’ όλα οι εργαζόμενοι στο λιμάνι έχουν σηκώσει όλα αυτά τα χρόνια και έχουν θέσει με πολύ μεγάλη σαφήνεια τις προοπτικές μίας πλήρους ανατροπής τέτοιου είδους επιλογών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς δεν είναι δυνατόν να συναινέσει για πολλούς και διάφορους λόγους στην εκχώρηση αυτή. Δεν είναι δυνατόν να συναινέσει στην απαξίωση της δημοκρατίας, γιατί η δημόσια οικονομία, ο δημόσιος χώρος, ο δημόσιος έλεγχος υπονομεύει καίρια τη δημοκρατική λειτουργία αυτής της κοινωνίας, υπονομεύει τους θεσμούς, υπονομεύει όλες τις δυνατότητες, έστω και έμμεσου κοινωνικού δημοκρατικού ελέγχου των πολιτών απέναντι στις εξουσίες.
Έχει χαθεί, λοιπόν, μια τριετία τουλάχιστον με άρνηση διαλόγου με τους εργαζομένους, με άρνηση διαλόγου με τους κοινωνικούς φορείς, με άρνηση διαλόγου με την Τοπική και τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση και με τα πολιτικά κόμματα. Μία τριετία αυθαιρεσιών, μια τριετία που η αδιαφάνεια και τα πραξικοπήματα διαδέχονται το ένα το άλλο μέχρι την κορύφωση με την περίφημη απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΟΛΠ στις 15 Οκτωβρίου του 2008, η οποία για μία ακόμα φορά οφείλω να δηλώσω και ενώπιον της Ολομέλειας του Σώματος ότι δεν έγινε ποτέ και δεν ελήφθη ποτέ αυτή η απόφαση.
Είμαι αυτόπτης μάρτυς μιας διαδικασίας, τόσο συνοπτικής, που δεν θα προλάβαινε κανένα από τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου να αποφασίσει, ούτε να πει «καλησπέρα» ο ένας στον άλλον.
Ισχυρίζεται κατ’ επανάληψη η Κυβέρνηση και ο προηγούμενος και ο νυν Υπουργός, αλλά και ο εισηγητής ότι το λιμάνι του Πειραιά έμεινε στάσιμο και ότι μέσα στις εξελίξεις δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στον παγκόσμιο διεθνή ανταγωνισμό. Πέρα από το ότι μπορούμε να πούμε πάρα πολλά για το τι σημαίνει αυτός ο παγκόσμιος διεθνής ανταγωνισμός, πρέπει να πούμε την αλήθεια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Ηθελημένα άφησαν σε πλήρη απαξίωση τις διαδικασίες ανάπτυξης του λιμανιού τα τελευταία χρόνια και ανέκοψαν την αναπτυξιακή του πορεία. Όλα όσα έχουν γίνει την τελευταία τριετία και τα οποία έχουν βλάψει το εμπορικό λιμάνι του Πειραιά οφείλονται στις κυβερνητικές επιλογές και μόνο.
Δεν είναι τυχαίο ότι με τα δικά του κεφάλαια πριν είκοσι χρόνια ο ΟΛΠ ίδρυσε το ΣΕΜΠΟ. Νομίζω, κύριε Υπουργέ, ότι τα κεφάλαια αυτά απέδωσαν και έχουν αποσβεστεί κιόλας. Και δεν επρόκειτο για ένα σοσιαλιστικό πρόγραμμα, ούτε για μια σοσιαλιστική οικονομία. Επρόκειτο απλώς για ένα δημόσιο τομέα ενταγμένο μέσα στην κεφαλαιοκρατική διαδικασία.
Και αυτά γίνονται, όπως μπορούν να γίνουν και τώρα. Οι επιλογές είναι επιλογές πολιτικού χαρακτήρα όπου από τους περίφημους εθνικούς επενδυτές, τους γνωστούς «νταβατζήδες», όπως τους ονόμασε ο κύριος Πρωθυπουργός περάσαμε στη συμμαχία με τα διεθνή μονοπώλια. Αυτή είναι πολιτική επιλογή. Αυτή η επιλογή επιβεβαιώθηκε από το ταξίδι του Πρωθυπουργού στην Κίνα όπου χωρίς μελέτη, χωρίς αξιολόγηση δεδομένων και χωρίς προοπτική κλείστηκε η συμφωνία εν συνεχεία με διεθνείς διαγωνισμούς που την αξιοπιστία τους δεν μπορεί να την κατανοήσει κανείς, όταν η ήδη προαναγγελθείσα εκχώρηση στους Κινέζους επιβεβαιώθηκε από τις διαδικασίες ενός κατά τα άλλα διεθνούς διαγωνισμού.
Με αυτή την έννοια η προοπτική της κυριαρχίας των διεθνών μονοπωλίων και στη χώρα μας δεν μπορεί παρά να έχει επιπτώσεις και στην οικονομική ζωή και στο τοπικό και το γενικότερο εμπόριο. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και για την τιμολογιακή πολιτική η «COSCO» δεσμεύεται από τη σύμβαση μόνο μέχρι το 2010, στο μεταβατικό δηλαδή διάστημα, από κει και πέρα είναι ελεύθερη. Για την ασφάλεια της χώρας, τον Αστακό τον ζήσαμε πολύ πρόσφατα και δεν ήταν παρά μια παρωνυχίδα, ένα μικρό επεισόδιο μπροστά στα τόσα που μπορούν να συμβούν σ’ ένα λιμάνι υπό ιδιωτικό έλεγχο. Για την απομόνωση και την επικυριαρχία στις τοπικές κοινωνίες και στους γύρω δήμους; Για τις εργασιακές σχέσεις και για το περιβάλλον;
Κανείς δεν μπορεί περιδιαβάζοντας τις προβλέψεις της σύμβασης να βρει την παραμικρή εγγύηση προς αυτές τις κατευθύνσεις. Αντίθετα, βλέπει την επιβεβαίωση και για τη συμπίεση του εργατικού κόστους και για την υποβάθμιση των εργατικών δικαιωμάτων, αλλά και για την επιβάρυνση του περιβάλλοντος με κάτι ασήμαντης δεσμευτικότητας αναφορές ως προς τις περιβαλλοντικές μελέτες ή τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις που δείχνουν να αναφέρονται μόνο και μόνο έτσι «για τα μάτια του κόσμου», όπως λέμε.
Κύριε Υπουργέ, στη συζήτηση στην επιτροπή θέσατε μερικούς ισχυρισμούς απέναντί μας και απαντήσατε σε αιτιάσεις που η Αντιπολίτευση και εμείς είχαμε. Και προβάλατε και πάλι το επιχείρημα ότι οι παραχωρήσεις έτσι γίνονται σε όλη την Ευρώπη.
Πέρα από τη γενικότερη δική μας διαφωνία, πρέπει να δούμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι αυτού του είδους οι συμβάσεις σαν αυτή δεν εμφανίζονται στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης με τους ίδιους όρους και τους ίδιους κανόνες. Για παράδειγμα, η Βαρκελώνη –και η Ισπανία γενικότερα- που προβάλλεται ως παράδειγμα το οποίο είναι περίπου ίδιο, έχει έξι «κοντέινερ τέρμιναλ» και η Ελλάδα έχει μόνο δύο και μάλιστα μία προβλήτα στη Θεσσαλονίκη.
Ο ενδολιμενικός ανταγωνισμός στην Ελλάδα δεν μπορεί να υπάρχει. Αυτά δεν είναι επιχειρήματα δικά μου, αλλά είναι επιχειρήματα δικά σας, είναι επιχειρήματα του ΠΑΣΟΚ. Είναι επιχειρήματα της Νέας Δημοκρατίας για την εγγύηση της διαφάνειας και της αξιοπιστίας αυτών των λύσεων.
Μα, είναι προφανές ότι πρωτοτυπεί η ελληνική Κυβέρνηση, όταν παραχωρεί μία έτοιμη υποδομή και παραχωρεί ακόμα και το πελατολόγιο! Η προσέλκυση επενδυτικών κεφαλαίων υποτίθεται ότι γίνεται για να παραχωρήσει μία οικονομική δραστηριότητα και να έχει οφέλη επενδυτικά και αναπτυξιακά. Εδώ, η αναπτυξιακή διαδικασία υπάρχει. Από τη μέχρι τώρα διαδικασία υπάρχει η δυνατότητα.
Και μην ισχυριστεί κανείς ξανά ότι ο ΟΛΠ δεν έχει δανειοληπτική δυνατότητα. Για την επένδυση των 200.000.000 που είχε προγραμματίσει για τη βελτίωση της ανωδομής στην προβλήτα ΙΙ και για την ολοκλήρωση της υποδομής και της ανωδομής στην προβλήτα Ι, μπορούσε να έχει δανειοληπτική δυνατότητα και εν συνεχεία να βλέπαμε το ζήτημα της προβλήτας ΙΙΙ που έτσι κι αλλιώς έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων από όλες τις πλευρές. Υπό δημόσιο έλεγχο, ο ΟΛΠ μπορούσε να κάνει αυτές τις επενδύσεις και μπορούσε να έχει συστηματική αναπτυξιακή διαδικασία και να συμμετέχει στην παγκόσμια αγορά.
Επίσης, δεν ισχύει το επιχείρημα για τους παγκόσμιους λιμενικούς διαχειριστές, διότι πράγματι παίζουν σημαντικό ρόλο πια, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η αγορά κινείται μόνο μ’ αυτούς και κυρίως δεν κινείται στο παγκόσμιο επίπεδο. Η Ευρώπη έχει κάνει παραχωρήσεις τέτοιου τύπου. Και μην τις επικαλείσθε, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, διότι τώρα και η Αμβέρσα και το Ρότερνταμ έχουν συμπήξει κοινό παρατηρητήριο για να αναζητήσουν τρόπους απεγκλωβισμού από τις γενναίες παραχωρήσεις προς τις ιδιωτικές επιχειρήσεις και τους λιμενικούς διαχειριστές που έκαναν τα προηγούμενα χρόνια και που το έχουν μετανιώσει, διότι ακριβώς στον παγκόσμιο χάρτη αυτοί οι τέσσερις μεγάλοι παγκόσμιοι διαχειριστές έχουν μόνο ένα 30% περίπου και τα τελευταία χρόνια έχει γίνει ελάχιστα παραπάνω. Μόνο στην Ευρώπη παρατηρείται το φαινόμενο να έχουν αρκετά μεγαλύτερο, αλλά όχι όπως η ελληνική πρωτοτυπία το επιλέγει. Ούτε και εκεί είναι έτσι.
Και πάλι βρίσκονται σε έναν βαθύτατο προβληματισμό ως προς την αναζήτηση τρόπων αναίρεσής τους. Αυτά δεν τα έλαβε υπ’ όψιν η ελληνική Κυβέρνηση. Αυτά θεωρούνται ότι είναι εκτός του παγκόσμιου ανταγωνισμού, εκτός των εξελίξεων της Ευρώπης.
Και ως προς τη διάρκεια παραχώρησης, η διεθνής βιβλιογραφία που έχω εγώ υπ’ όψιν μου και προσπάθησα να αναζητήσω, κύριε Υπουργέ, κάνει την εξής κατανομή: Μιλά για οκτώ έτη για την περίπτωση που δεν γίνεται καμμία επένδυση –και αυτά, βέβαια, είναι μέσοι όροι- για δώδεκα έτη για την περίπτωση που γίνονται σημαντικές επενδύσεις σε ανωδομή –άρα, μόνο η προβλήτα II υπάγεται σ’ αυτό- και για τριάντα έτη που γίνονται σημαντικές επενδύσεις σε υποδομή και ανωδομή. Και όλα αυτά είναι, όπως είπα, πλέον υπό αναίρεση. Και η ελληνική Κυβέρνηση για όλη αυτή τη διαδικασία προχωρά σε τριάντα, τριάντα πέντε επί της ουσίας και τελικώς σαράντα δύο χρόνια παραχώρηση. Πρόκειται για αποικιοκρατικού χαρακτήρα πώληση που υπονομεύει το μέλλον του τόπου.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Δεν έχω το χρόνο να μπω σε άλλες λεπτομέρειες.
Κύριε Πρόεδρε, δώστε μου ένα λεπτό για να αναφερθώ στα εργασιακά ζητήματα. Αναλυτικότερα θα τα πούμε αύριο.
Θέλω να πω για τα όσα προβλέπει το άρθρο 31, σχετικά με την εκπαίδευση.
Είναι πολύ χαρακτηριστικό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Οι νέοι εργαζόμενοι -με τις επισφαλείς σχέσεις εργασίας- που θα προσλάβει η «COSCO», θα εκπαιδευθούν στη Σχολή Επαγγελματικής Κατάρτισης του προσωπικού του ΟΛΠ με έξοδα της εταιρείας. Ναι, αλλά η ευθύνη κατάρτισης, οργάνωσης και εκτέλεσης των προαναφερομένων προγραμμάτων ανήκει πάλι στην εταιρεία.
Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Αυτό σημαίνει ομηρία. Αυτοί οι άνθρωποι δεν θα έχουν περάσει από ένα σχολείο, δεν θα έχουν ενταχθεί στο δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης για να έχουν ένα πτυχίο, για να έχουν ένα χαρτί που θα τους εξασφαλίζει εναλλακτικές λύσεις εργασίας στην περίπτωση που έχουν το πτυχίο της «COSCO». Αυτό σημαίνει ότι πέρα από τις επισφαλείς σχέσεις εργασίας, πέρα από τους χαμηλούς μισθούς, πέρα από όλα τα άλλα, δεν θα μπορούν να αναζητήσουν και αλλού δουλειά, διότι δεν θα έχουν ένα χαρτί στο χέρι τους δημόσιας σχολής που πραγματικά θα τεκμηριώνει την επάρκειά τους και θα τους δίνει δυνατότητες να αναζητήσουν άλλη δουλειά. Θα είναι όμηροι της «COSCO» και όμηροι των εκβιασμών της.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Υπάρχει λύση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Ο αγώνας των εργαζομένων, ο αγώνας όλων θα συνεχιστεί. Εδώ καλώ και τα κόμματα της Αντιπολίτευσης και ειδικά το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Άνοιξαν την κερκόπορτα. Η Νέα Δημοκρατία προχωρά στην άλωση του λιμανιού του Πειραιά.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ)
Είναι καιρός να δεσμευθούν όλες οι πτέρυγες της Βουλής ότι αυτή η σύμβαση θα ανατραπεί μαζί με την ανατροπή της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι για να γίνει αυτό, όπως κυρίως η αποκατάσταση πλήρων και σταθερών εργασιακών σχέσεων με πλήρη κατάργηση των επισφαλών σχέσεων εργασίας που θα κάνει για την «COSCO» τη σύμβαση αυτή εντελώς ασύμφορη και θα ζητήσει η ίδια την κατάργησή της. Είναι μία από τις ιδέες μαζί με πολλές άλλες με τους αγώνες των εργαζομένων που μπορούμε να διεκδικήσουμε για το μέλλον, γιατί όπως είπα και στην αρχή, με την ψήφιση αυτού του σχεδίου νόμου, του χαριστικού σχεδίου νόμου που προσθέτει και τα άρθρα 2 και 3 –θα τα πούμε αύριο αυτά- δεν τελειώνει εδώ η υπόθεση του εμπορικού λιμανιού του Πειραιά. Τώρα αρχίζει.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο ειδικός αγορητής του ΛΑΟΣ κ. Ηλίας Πολατίδης.
ΗΛΙΑΣ ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Πίσω από το νομοσχέδιο αυτό που έρχεται κρύβονται κάποιες βασικές ιδέες. Βασικά κρύβεται η ιδέα ότι για κάποιον λόγο, ό,τι λειτουργεί υπό την εποπτεία του κράτους δεν λειτουργεί καλά και ό,τι λειτουργεί παραχωρηθέν από το κράτος σε κάποιους ιδιώτες, ανεξαρτήτως ποιοι είναι αυτοί, ανεξαρτήτως αν είναι το κινεζικό δημόσιο και μάλιστα το δημόσιο της κομμουνιστική Κίνας, ξαφνικά αυτό λειτουργεί καλά για κάποιον λόγο που εμείς, ιδιαίτερα, δεν μπούμε να κατανοήσουμε. Όμως, αυτό δεν έχει ιδιαίτερη σημασία.
Αυτά υπήρχαν μέχρι μια εποχή πριν. Σήμερα, διαβάζουμε στον οικονομικό Τύπο ότι ο Όμιλος «CITΙGROUP» πηγαίνει προς κρατικοποίηση από το κρατικό δημόσιο.
Γιατί ο υπερφιλελεύθερος Όμιλος «CITΙGROUP» δεν τα κατάφερε στην ελεύθερη οικονομία, ενώ η «COSCO» θα κατορθώσει στην εθνική οικονομία στο λιμάνι του Πειραιά πάρα πολλά πράγματα, τα οποία δεν μπορεί να τα κάνει ο ίδιος ο Οργανισμός Λιμένος Πειραιά, αυτό είναι ένα ερώτημα, για το οποίο φυσικά ξέρουμε την απάντηση την οποία δίνετε. Εσείς έχετε προσχωρήσει σε μια οικονομική λογική ότι δεν υπάρχει εθνικό συμφέρον, δεν υπάρχει εθνική οικονομία και γι’ αυτό εξακολουθείτε να έχετε τον τίτλο «Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών». Τον άλλαξε, βέβαια, ο κ. Χριστοδουλάκης, αλλά απ’ ό,τι φαίνεται ήταν και στη φιλοσοφία του κ. Αλγοσκούφη και γι’ αυτό τον έχετε καταργήσει. Δεν σας αρέσει γενικά η έννοια «εθνικός», αλλά ιδιαιτέρως στην οικονομία λίγο περισσότερο.
Όλα τελικά σε αυτή την παγκοσμιοποιημένη οικονομία αποτυπώνονται σε χρήμα. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο και εδώ πέρα καταλήξατε εσείς, ως πιστοί οπαδοί της παγκοσμιοποίησης, ότι εφόσον η Ελλάδα αντιστοιχεί στο τρίπτυχο «μεταφορές, τουρισμός και εξόρυξη» -αυτές οι τρεις δραστηριότητες πρέπει να υπάρχουν στην Ελλάδα και οποιαδήποτε άλλη πρωτογενής ή δευτερογενής δραστηριότητα πρέπει να εκλείψει- γι’ αυτό κάνατε αυτήν την κίνηση. Την έκανε ο Πρωθυπουργός, όταν με πολλές τυμπανοκρουσίες πήγες στην Κίνα και –ω του θαύματος!- προσπάθησε να κάνει μια στρατηγική συμμαχία. Εμείς τουλάχιστον, όταν λέμε «στρατηγική συμμαχία», εννοούμε πραγματικά αυτό που λέει η λέξη. Εφόσον εκχωρούμε κάτι στην Κίνα, θα περιμέναμε απ’ αυτήν, εκτός από το οικονομικό αντάλλαγμα, παραδείγματος χάριν, κάποια βοήθεια στο θέμα των Σκοπίων ή κάποια βοήθεια στα ελληνοτουρκικά ή στο θέμα της Κύπρου. Αν υπήρξε σε κάποιες περιπτώσεις, σίγουρα δεν υπήρξε, γιατί παραχωρείται το λιμάνι προς την κινεζικών συμφερόντων «COSCO».
Η παγκοσμιοποίηση είναι αυτή στην οποία έχετε μείνει καθυστερημένοι οπαδοί, με διαφορά φάσεως. Η παγκοσμιοποίηση καταρρέει και εσείς έρχεστε τώρα, μετά από τρία χρόνια από τη διαπραγμάτευση, να φέρετε στη Βουλή αυτή τη σύμβαση η οποία έχει τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.
Κατ’ αρχάς, ξεπερνώντας τη φιλοσοφική διαφορά, ας δούμε τι προσφέρει αυτή η σύμβαση, τι προσδοκάτε εσείς ως Κυβέρνηση απ’ αυτήν τη σύμβαση. Λέτε, λοιπόν, ότι θα γίνει το εξωφρενικό ποσό των επενδύσεων 300.000.000 ευρώ στα πρώτα πέντε χρόνια. Μιλάμε δηλαδή για 60.000.000 ευρώ ετησίως σε έναν προϋπολογισμό που έχει δημόσιες επενδύσεις της τάξεως των 8,5 χιλιάδων εκατομμυρίων ευρώ. Εσείς, λοιπόν, αυτό το θεωρείτε φοβερή επένδυση! Ωραία!
Λέτε ότι αυτό δεν θα μπορούσε να γίνει με άλλους τρόπους. Θα σας αναφέρω ότι η Κυβέρνησή σας πίεσε την Εθνική Τράπεζα. Σας τα είπα αυτά και στην επιτροπή και εδώ έχω στοιχεία να καταθέσω, για να υπάρχουν. Στις 24.9.2008 έδωσε το ποσό των 697,015 εκατομμυρίων δολαρίων η Εθνική Τράπεζα μετρητοίς στη FINANS BANK, για να αγοράσει το υποκατάστημά της και να πάρει ένα επιπλέον ποσοστό. Η Εθνική Τράπεζα είχε 697.000.000 ευρώ, για να εξαγοράσει ένα επιπλέον ποσοστό και από το 88% να πάει στο 96% της τουρκικής FINANS BANK. Να μην πούμε για ποιους λόγους έγινε αυτή η κατάπτυστη συμφωνία που κινδυνεύει να καταβαραθρώσει τη μεγάλη και ιστορική Εθνική Τράπεζα.
Και εφόσον δίνετε αυτά στις 24.9.2008, έρχεται ο δικός σας διοικητής –μην πείτε ότι είναι ανεξάρτητος, ο κ. Αράπογλου, γιατί εσείς τον διορίσατε- στις 26.1.2009 να κάνει ένα κόλπο και να εξαγοράσει τη μονάδα της FINANS BANK στη Μάλτα έναντι 185.000.000 ευρώ. Κοντεύουμε το ένα δισεκατομμύριο, για να μη συνυπολογίσουμε τα δύο δισεκατομμύρια ευρώ.
Αυτά τα χρήματα τα δώσατε από το υστέρημα του ελληνικού λαού στην οικονομία μιας χώρας η οποία ακόμα και σήμερα απειλεί τη χώρα μας με πόλεμο. Το casus belli εξακολουθεί να ισχύει. Και καταθέτω για τα Πρακτικά τα δημοσιεύματα που αναφέρονται σε αυτό.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Πολατίδης Ηλίας καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα δημοσιεύματα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Πρόβλημα για να βρείτε 300.000.000 ευρώ, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, δεν είχατε και έχετε μια συγκεκριμένη πολιτική στόχευση. Θα μπορούσατε να τα κάνετε κάπως αλλιώς αυτά; Φυσικά θα μπορούσατε. Θα μπορούσαν να χρηματοδοτηθούν από τον ΟΛΠ όπως χρηματοδοτήθηκαν και παλαιότερα οι επενδύσεις.
Ο ΟΛΠ μπορεί να πάρει, τουλάχιστον αυτό λένε οι εργαζόμενοι, είναι διαθέσιμες όλες οι τράπεζες και οι ξένες και οι ελληνικές, να δώσουν δάνειο διότι έχει πολύ υψηλά κέρδη και πολύ υψηλούς τζίρους. Παρ’ όλα αυτά ούτε αυτό το κάνετε.
Θέλετε να κάνετε κάτι ακόμα πιο προχωρημένο; Θα μπορούσατε να εκδώσετε ομόλογο –τουλάχιστον μέχρι πρότινος υπήρχε μεγάλη ρευστότητα στην ελληνική ναυτιλία- και να πάτε στους εφοπλιστές και να ζητήσετε να κάνουν αγορά αυτών των ομολόγων και γι’ αυτό το ποσό, το οποίο πραγματικά για τις δυνατότητες και για τα κέρδη τα οποία θα προσφέρει και στον ΟΛΠ και στην εθνική οικονομία θα ήταν ελάχιστο.
Δηλώνετε ότι θα υπάρξει απασχόληση στην περιοχή. Αυτά είναι υποθέσεις. Ας δούμε άλλες περιοχές που έχουν γίνει παρόμοιες πράξεις. Να πάμε στο λιμάνι της Νάπολης, που υπάρχει και το βιβλίο το οποίο είναι και best seller των τελευταίων εποχών το «Γόμορα», το οποίο περιγράφει τα έργα και τις ημέρες της «COSCO» στο λιμάνι της Νάπολης. Εκεί έχει γίνει μια ζώνη νεκρή περιβαλλοντικά και νεκρή κοινωνικά. Μια ζώνη η οποία είναι στο χειρότερο επίπεδο κοινωνικής και οικονομικής αναπτύξεως της Ευρώπης και είναι μια κατάσταση την οποία έχει δημιουργήσει η ίδια η «COSCO», ο πέμπτος μεγαλύτερος διαχειριστής λιμανιών σε όλο τον κόσμο. Βέβαια και εδώ αναφύεται ένα ερώτημα, γιατί υπήρξαν μόνο δυο ενδιαφερόμενοι αφού ήταν τόσο μεγάλες οι προοπτικές και τόσο καλές;
Αναφέρεστε επίσης ότι θα υπάρξει αύξηση φορτίου. Κατ’ αρχάς, για να μπορέσει να υπάρξει αύξηση φορτίου, σημαίνει ότι πρέπει οι υποδομές να βελτιωθούν, που είπαμε ότι μπορούσε να γίνει και η δεύτερη παράμετρος που συντελεί στην αύξηση του φορτίου είναι η γεωγραφική θέση.
Αναφέρονται διάφορα για τον ανταγωνισμό που δήθεν υφίσταται ο Πειραιάς από τη Σμύρνη ή την Κωνσταντινούπολη ή την Κωστάντζα, αλλά καταλαβαίνουμε πολύ καλά ότι αυτά στη μεταφόρτωση δεν έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Δεν θα κάνει το πλοίο βόλτες για να πηγαίνει στην Κωστάντζα και να γυρνάει πίσω, να περνάει από τα Δαρδανέλλια, προκειμένου να αφήσει ένα φορτίο το οποίο θα μεταφορτωθεί για κάπου αλλού. Υπάρχουν άλλες προτεραιότητες και το βασικότερο είναι η γεωγραφική θέση. Και νομίζουμε ότι η γεωγραφική θέση είναι το νούμερο ένα πλεονέκτημα και αυτό το οποίο θέλουν να εκμεταλλευτούν οι Κινέζοι.
Επίσης νομίζω ότι προσδοκάτε –τουλάχιστον αυτό καταλαβαίνω μέσα από την ανάγνωση της αιτιολογικής εκθέσεως- να αυξήσετε τα έσοδα του δημοσίου. Τα έσοδα του δημοσίου ούτως ή άλλως είναι μεγάλα και θα μπορούσαν μέσω των επενδύσεων να αυξηθούν κατά πάρα πολύ. Αυτό όμως δεν το κάνετε. Με τη συγκεκριμένη σύμβαση το όποιο όφελος θα φύγει από τους Έλληνες εργαζόμενους και από το ελληνικό δημόσιο. Μέσω των φορολογικών απαλλαγών τις οποίες δίνετε εσείς θα πάει προς την «COSCO» και προς άλλες ενδεχομένως εταιρείες και ιδιώτες επενδυτές, διότι μένει και ανοικτή η διέξοδος για την είσοδο στο Χρηματιστήριο της Εταιρείας Ειδικού Σκοπού.
Τι προβλήματα υπάρχουν ιδιαιτέρως στη σύμβαση; Κατ’ αρχάς δηλώνετε ότι θα μπορέσει να υπάρξει ανταγωνισμός μεταξύ της Εταιρείας Ειδικού Σκοπού, της «COSCO» και του ΟΛΠ. Κατ’ αρχάς η προβλήτα Ι είναι πολύ μικρότερη από την προβλήτα ΙΙ. Μάλιστα λέτε ότι μέσα στο έτος αυτό τον Οκτώβριο θα παραδώσετε την προβλήτα ΙΙ, θα παραδώσετε το κτήριο διοικήσεως, θα παραδώσετε το μηχανολογικό εξοπλισμό, θα παραδώσετε το πληροφοριακό σύστημα και κατόπιν όλων αυτών, χωρίς εξοπλισμό, με μια προβλήτα ημιτελή που ακόμα τώρα επεκτείνεται, χωρίς πληροφοριακό σύστημα, θα κατορθώσει με έναν μαγικό τρόπο ο Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς να ανταγωνιστεί και να έχει εξίσου καλά τιμολόγια με την «COSCO».
Αναφέρει ότι για να μπορέσει να γίνει η προβλήτα ΙΙΙ πρέπει να φύγουν οι εγκαταστάσεις πετρελαιοειδών. Μάλιστα λέτε ότι εάν εντός χρονοδιαγράμματος δεν μπορέσουν να φύγουν οι εγκαταστάσεις, ούτως ώστε να μπορέσει να προχωρήσει κατόπιν από εκεί στην επένδυση η «COSCO», θα πληρώνει 10.000 ευρώ ημερησίως ο ΟΛΠ.
Κατ’ αρχάς το ότι μέσα στην αιτιολογική έκθεση λέτε ότι μόνο με 1.000.000 ευρώ θα κατορθώσετε να μεταφέρετε τόσες δεξαμενές πετρελαιοειδών και σωληνώσεις σε ένα άγνωστο μέρος μέχρι στιγμής, στο οποίο φυσικά θα έχετε και τα παράπονα από τους κατοίκους εκεί που θα εγκατασταθούν οι νέες δεξαμενές, καταλαβαίνετε τι πρόκειται να γίνει. Θα έχουμε διαδηλώσεις των κατοίκων, αντιδράσεις, ΜΑΤ κ.λπ. Και όλα αυτά τελικά μόνο με αυτή την πρόβλεψη που κάνετε για να 10.000 ευρώ ημερησίως. Η «COSCO» δεν πρόκειται να πληρώσει το παραμικρό στο ελληνικό δημόσιο. Είναι πολύ δύσκολο να το κάνετε και το γνωρίζετε πολύ καλά.
Ως προς τα υπόλοιπα κίνητρα τα οποία δίνετε, βάζετε το άρθρο 2 το οποίο δεν προβλεπόταν στην αρχική προκήρυξη. Με αυτό το άρθρο κάνετε συμψηφισμό των ζημιών με κέρδη των επομένων χρήσεων χωρίς κανένα χρονικό περιορισμό. Ο ΟΛΠ δεν το έχει αυτό το προνόμιο. Πώς θα ανταγωνιστούν δύο εταιρείες που δουλεύουν δίπλα δίπλα και η μία έχει αυτό το προνόμιο, ενώ ο ΟΛΠ δεν το έχει; Και μετά μιλάτε για ελεύθερο ανταγωνισμό; Εδώ δημιουργείτε ξεκάθαρα ένα ιδιωτικό μονοπώλιο, ένα ιδιωτικό μάλλον κομμουνιστικό, κινεζικό μονοπώλιο. Εδώ είναι για τους πολιτειολόγους λίγο δύσκολο το ζήτημα τι ακριβώς θα είναι. Τέλος πάντων, είναι μονοπώλιο. Αυτό είναι ξεκάθαρο.
Επίσης στο άρθρο 2 –και σας το είπα στην επιτροπή- ανοίγετε το μεγάλο παράθυρο σχετικά με τις εταιρείες που δεν φορολογείται το εισόδημά τους. Αλλοδαπές εταιρείες δεν φορολογούνται στην Ελλάδα όταν προσφέρουν υλικά αγαθά και υπηρεσίες στην «COSCO». Αυτό είναι ένα παράθυρο το οποίο θα επιτρέψει, παρ’όλα αυτά που αναφέρει ο νόμος που θα σας πω παρακάτω, να γίνεται μία τεράστια φοροδιαφυγή. Δεν πρόκειται φυσικά -όλα τα υπόλοιπα ποσά που υπολογίζετε, πέρα από το σταθερό τίμημα που και αυτό θα δούμε εάν θα το πληρώνει η «COSCO»- να δοθεί ούτε 1 ευρώ. Αυτό είναι δεδομένο.
Όσον αφορά το ν.2687/53, γιατί υπάρχει αυτή η ανάγκη επίκλησής του; Όποια και αν είναι η ανάγκη για την οποία το ζήτησαν αυτό οι σύμβουλοι ή η «COSCO», ή οποιοσδήποτε –προφανώς κάποιοι σύμβουλοι Έλληνες ή κάποιες τράπεζες- το θέμα είναι γιατί το δίνει η ελληνική πλευρά. Και γιατί δεν εξαιρεί από το νόμο αυτές τις προβλέψεις που υπάρχουν παραδείγματος χάριν για αλλοδαπούς εργαζομένους; Λέτε βέβαια ότι θα είναι μόνο ανώτερο διοικητικό και τεχνικό προσωπικό, αλλά με την αυτοματοποίηση και τον εξοπλισμό που υπάρχει σήμερα στα λιμάνια όλοι σχεδόν είναι διοικητικοί και τεχνικοί υπάλληλοι και ανώτεροι μάλιστα. Δεν υπάρχουν λιμενεργάτες με την κλασική έννοια που την συναντάμε σε παλαιότερες ταινίες όπου κάποιοι με τα χέρια τους μεταφέρουν. Άρα μπορεί ανά πάσα στιγμή να φέρει τους αλλοδαπούς εργαζομένους, λέγοντας ότι είναι ανώτερο τεχνικό προσωπικό.
Επίσης μένει το παράθυρο για την εγγύηση των δανείων. Μέσα από αυτόν το νόμο προβλέπεται να υπάρξει εγγύηση του εισερχομένου συναλλάγματος. Άρα εάν πάρει δάνεια η «COSCO», βάσει της ερμηνείας αυτού του νόμου αυτά τα δάνεια θα είναι εγγυημένα από το ελληνικό κράτος. Οπότε σε οποιοδήποτε πρόβλημα θα κληθεί το ελληνικό κράτος να πληρώσει και μάλιστα με τους όρους που έχει συνομολογήσει η «COSCO».
Ως προς το θέμα των εργαζομένων, νομίζω ότι το ελληνικό συνδικαλιστικό κίνημα οπωσδήποτε έχει ωριμάσει. Δεν είμαστε σε κάποιες παλαιότερες εποχές που ίσχυαν άλλες καταστάσεις. Εάν υπήρχε μια σοβαρή συζήτηση για το εάν υπάρχουν εξωφρενικές αμοιβές, εάν υπάρχει κάτι το οποίο ξεφεύγει από τη κοινή λογική ή εάν λέγατε στους εργαζομένους ότι αυτά δεν μπορούν να δοθούν διότι κινδυνεύει η ίδια η αξιοπιστία και η λειτουργία του λιμανιού, πιστεύω ότι θα δέχονταν. Τουλάχιστον στην επιτροπή σε ερώτησή μου απάντησε ο πρόεδρος των εργαζομένων ότι δέχονται να συζητήσουν τα πάντα, αρκεί να μείνει το λιμάνι υπό ελληνικό έλεγχο, αν αυτό θεωρείτε ότι είναι το θέμα που δημιουργεί τα περισσότερα προβλήματα.
Ως προς την κατάσταση που υπάρχει στη Νάπολη –αναφέρθηκα πριν- θα πω ότι η πιο πρόδηλη ιδιωτικοποίηση λιμανιού που έγινε στην Ευρώπη ήταν στη Λίβερπουλ. Το λιμάνι έχει χάσει πλέον τη σημασία που είχε κάποτε στην παγκόσμια οικονομία. Λειτουργεί κυρίως με αλλοδαπούς, μη Άγγλους δηλαδή, εργαζόμενους και είναι τελείως αποκομμένο από την κοινωνία της πόλεως. Δεν αρκεί μόνο η ιδιωτικοποίηση -γιατί αναφέρεσθε πολύ συχνά στη Βαρκελώνη, η οποία όμως είναι κάτι τελείως διαφορετικό- η σύμβαση που προωθείτε θυμίζει πολύ περισσότερο Νάπολη και Λίβερπουλ.
Έχουμε μία κατάσταση αυτήν τη στιγμή στην Ελλάδα με το παρεμπόριο των Κινέζων. Έχω κάνει ερωτήσεις και φυσικά οι απαντήσεις είναι τυπολατρικές, όπως είναι λίγο πολύ όλες οι απαντήσεις της Κυβερνήσεώς σας. Στον τομέα της ένδυσης, της υπόδησης και στον τομέα των απομιμήσεων υπάρχει ένα εκτεταμένο λαθρεμπόριο που γίνεται με βάση το λιμάνι του Πειραιά όπως δουλεύει σήμερα.
Θεωρείτε ότι θα βελτιωθεί η κατάσταση όταν το λιμάνι θα είναι υπό κινεζική κυριαρχία; Θεωρείτε ότι δεν θα κάνει τα στραβά μάτια η κινέζικη εταιρεία σε αυτές τις εταιρείες κινεζικών συμφερόντων, οι οποίες θα κάνουν την υποτιθέμενη μεταποίηση μέσα στο λιμάνι του Πειραιά; Με όλες αυτές τις τρύπες που αφήνετε μέσα από τη σύμβαση, δεν θεωρείτε ότι θα δημιουργηθούν ακόμα περισσότερα προβλήματα στη χειμαζόμενη μικρομεσαία ελληνική παραγωγή;
Για τους λόγους που ανέφερα, δεν μπορούμε, φυσικά, να ψηφίσουμε αυτήν τη σύμβαση. Θα την ψηφίσετε μόνοι σας, από ό,τι φαίνεται, γιατί μόνοι σας είσαστε σε αυτόν τον απελπισμένο δρόμο της υποταγής στην παγκοσμιοποίηση.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑΟΣ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ανακοινώνω στο Σώμα ότι η Διαρκής Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου καταθέτει την έκθεσή της στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων: «Κύρωση Μνημονίου Κατανόησης μεταξύ του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO) και της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας για την «Επιστημονική και Θεσμική Συνεργασία για την Υποστήριξη της Υπεύθυνης Αλιείας στην Ανατολική Μεσόγειο»».
Εισερχόμαστε στον κατάλογο των συναδέλφων Βουλευτών ομιλητών.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνος Μπαντουβάς.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω ειλικρινά κουραστεί να ακούω από όλες τις πτέρυγες της Αντιπολίτευσης για, δήθεν, ξεπούλημα του λιμένα Πειραιώς με ελάχιστα ανταλλάγματα. Με αυτόν τον τρόπο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το μόνο που κάνετε είναι να παραπλανείτε τον ελληνικό λαό. Προσπαθήστε επιτέλους μία φορά να εξετάσετε τα πράγματα, όχι με αντιπολιτευτικό μένος και μικροπολιτική σκοπιμότητα, αλλά με βάση το κοινό συμφέρον της Ελλάδας μας.
Ας βάλουμε τα πράγματα στην πραγματική τους βάση. Όλοι συμφωνούμε ότι το λιμάνι του Πειραιά είναι ένας σταθμός, που κατά τις πρόσφατες καλές χρονιές του εξυπηρέτησε το 40% του συνολικού όγκου εμπορευματικών μεταφορών της Ανατολικής Μεσογείου, καθώς και ότι με τις κατάλληλες επενδύσεις μπορεί να εξελιχθεί σε βασικό κέντρο διαμετακομιστικού εμπορικού στην περιφέρεια αυτή.
Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, εξαιτίας των λειτουργικών του αδυναμιών και του ανταγωνισμού από άλλα λιμάνια, ο λιμένας Πειραιώς έχει χάσει τη σημασία του πλέον. Αν υποθέσουμε τώρα ότι επιλέγουμε το δημόσιο για να προχωρήσει στις απαιτούμενες επενδύσεις, καταλαβαίνετε και οι ίδιοι ότι πέφτουμε πάνω σε δύο απροσπέλαστες ξέρες. Πρώτον, το δημόσιο είναι ασύγκριτα δυσκίνητο σε σχέση με την ιδιωτική πρωτοβουλία λόγω της γραφειοκρατίας και, δεύτερον, η πιστοληπτική ικανότητα της «ΟΛΠ ΑΕ» είναι κατά πολύ πιο περιορισμένη από αυτήν που απαιτούν οι επενδύσεις. Μπορείτε να λέτε ότι το ίδιο το κράτος πρέπει να προχωρήσει στις επενδύσεις αυτές, ωστόσο γνωρίζετε ότι μέχρι να γίνει αυτό, το παιγνίδι θα έχει χαθεί και ο λιμένας Πειραιώς θα έχει καταστεί λιμάνι δεύτερης, ίσως και τρίτης σημασίας.
Η ανάδοχος εταιρεία, από τις μεγαλύτερες διεθνώς στη διαχείριση λιμένων, πρόκειται μέσα σε πενταετία να προχωρήσει σε επενδύσεις άνω των 450.000.000 ευρώ, που θα αναδείξουν το λιμάνι του Πειραιά το σημαντικότερο κόμβο της περιοχής.
Θα ανακατασκευαστεί ο προβλήτας ΙΙ και θα κατασκευαστεί και θα λειτουργήσει ο προβλήτας ΙΙΙ, εργασίες που θα ανεβάσουν τη δυναμικότητα του λιμανιού από το 1,6 εκατομμύρια ΤΕU που είναι σήμερα σε 4,7 εκατομμύρια ΤEU, δηλαδή τρεις φορές πάνω. Κι εσείς ζητάτε να δανειστεί το κράτος όλα αυτά τα χρήματα, λες και δεν μας φθάνουν δυσκολίες που ήδη αντιμετωπίζουμε. Ας σοβαρευτούμε λίγο, αγαπητοί συνάδελφοι!
Δεν μπορώ να καταλάβω πως θεωρείτε μικρής σημασίας το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της περιόδου παραχώρησης τα άμεσα έσοδα του δημόσιου πρόκειται να ανέλθουν στα 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Και πως παραβλέπετε το γεγονός ότι οι υπερσύχρονες υποδομές και λιμενικές εγκαταστάσεις που θα δημιουργηθούν, θα παραδοθούν μετά τη λήξη της παραχώρησης των ΟΛΠ και μάλιστα με εγγυημένη τη λειτουργικότητά τους, ενώ παράλληλα ο λιμένας θα έχει αποκτήσει έγκυρο και εξειδικευμένο σε τεχνογνωσία προσωπικό.
Παράλληλα, ο προβλήτας Ι, το κομμάτι που λειτουργεί σήμερα δηλαδή θα παραμείνει στη διαχείριση του ΟΛΠ, ενώ η εποπτεία και η διοίκηση ολόκληρης της λιμενικής ζώνης Πειραιά θα βρίσκεται στα χέρια του ΟΛΠ. Και τα λέω αυτά, για να καταλάβουν μερικοί ότι τα άμεσα κέρδη είναι μέρος μόνο των κερδών, καθώς και ότι δεν διακινδυνεύεται η εθνική μας ασφάλεια. Γιατί ακούστηκε και αυτό δυστυχώς εδώ μέσα.
Όσον αφορά τώρα στους εργαζόμενους του λιμένα Πειραιώς, τους οποίους προσπαθείτε να τρομοκρατήσετε για δήθεν υποβάθμιση του εργασιακού τους καθεστώτος αξίζει να δείτε πως ρητά αναφέρεται πως θα συνεχίσει να ισχύει ο Κανονισμός του Προσωπικού του Λιμένα ως ίσχυε και πως όλοι οι εργαζόμενοι θα παραμείνουν στις θέσεις τους. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και νέες θέσεις θα δημιουργηθούν για να καλυφθούν οι νέες ανάγκες του λιμανιού αλλά και ο τζίρος της παραναυτιλιακής βιομηχανίας όπως η συντήρηση και οι επισκευές, τα καύσιμα, οι επιχειρήσεις τροφίμων και οι πρακτορεύσεις θα αυξηθούν κατακόρυφα.
Προφανώς, αγαπητοί συνάδελφοι, και η «COSCO» δεν ήλθε για να μας κάνει τη χάρη ούτε για τα όμορφά μας τα μάτια και προφανώς για να προχωρά στις επενδύσεις αυτές, υπολογίζει ότι θα έχει κέρδη. Το θέμα είναι όμως ότι αυτές τις επενδύσεις τις χρειάζεται ο λιμένας Πειραιώς προκειμένου να γίνει ανταγωνιστικός. Θα τις κάνει ένας ξένος ιδιώτης με εμπειρία και χωρίς τη συμμετοχή του κράτους. Και μάλιστα, θα επιστραφούν στο κράτος μετά από τριάντα χρόνια. Και αν θέλετε, το ενδιαφέρον της «COSCO» καταδεικνύει τη σημασία του λιμανιού και πρέπει οπωσδήποτε να αναδείξουμε τις δυνατότητές του.
Τελειώνοντας θέλω να ελπίζω ότι δεν θα γίνει όπως και με το αεροδρόμιο του Καστελίου όταν την επομένη της συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε προχθές ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ κ. Σουφλιάς διάβασα στον Τύπο δηλώσεις συναδέλφων του ΠΑΣΟΚ ότι εκείνοι είχαν τα πάντα έτοιμα ήδη από πολύ νωρίς και ότι η δική μας Κυβέρνηση καθυστέρησε πέντε χρόνια. Ντροπή επιτέλους, εσείς που φάγατε δύο προεκλογικές περιόδους κοροϊδεύοντας τον ηρακλειώτικο λαό με το λοξό διάδρομο στο αεροδρόμιο «Νίκος Καζαντζάκης» να λέτε τώρα αυτά τα πράγματα. Είναι καιρός να καταλάβετε πως ο ελληνικός λαός δεν μπορεί άλλο να κλείσει τα αφτιά του στα ψεύδη και στις αναλήθειές σας. Δείτε τι επενδύσεις γίνονται σε λιμάνια όπως το «Χαϊντάρ Πασά» στην Κωνσταντινούπολη, της Σμύρνης, της Xάιφας και της Λατάκιας. Και δείτε τι ανάπτυξη παρουσιάζουν τα λιμάνια της Βαρκελώνης και του Άμστερνταμ και της Βρέμης ή της Κωνστάντζας που έκαναν πολύ νωρίτερα ό,τι κάνουμε κι εμείς τώρα. Και μετά ελάτε να μας πείσετε ότι τα δεδομένα δεν μιλούν από μόνα τους.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Η κ. Ξενογιαννακοπούλου έχει το λόγο.
ΜΑΡΙΛΙΖΑ ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε μία περίοδο που ο ελληνικός λαός βιώνει τις συνέπειες των επιλογών της Νέας Δημοκρατίας, όλα αυτά τα πέντε χρόνια, όσον αφορά τον αυτοματισμό της αγοράς, τις ιδιωτικοποιήσεις και τον εργασιακό μεσαίωνα και σε μία περίοδο που η γενικευμένη διεθνής κρίση πλέον χτυπάει την πόρτα μας και βλέπουμε ακόμα και συντηρητικές κυβερνήσεις στην Ευρώπη να επανεκτιμούν το ρόλο του δημοσίου ελέγχου, της δημόσιας παρέμβασης και επένδυσης και τη στήριξη των επιχειρήσεων τους που έχουν στρατηγική σημασία για την οικονομία τους, είτε είναι του δημόσιου είτε του ιδιωτικού τομέα, σήμερα σε αυτήν την κρίσιμη περίοδο η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας φέρνει στην Ολομέλεια του Σώματος για συζήτηση τη σύμβαση παραχώρησης των λιμενικών εγκαταστάσεων του λιμένα του Πειραιά, που έχει κυριολεκτικά αποικιοκρατικά χαρακτηριστικά.
Βέβαια αυτό δεν μας εκπλήσσει, γιατί εντάσσεται σε όλη τη λογική και τη φιλοσοφία που ανέπτυξε όλα αυτά τα χρόνια η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, τη λογική των περίφημων μεταρρυθμίσεων. Ήταν μεταρρυθμίσεις που κακοποιώντας την έννοια της μεταρρύθμισης είχαν τρία χαρακτηριστικά, αφ’ενός μία δογματική νεοφιλελεύθερη εμμονή της λογικής «απελευθέρωση χωρίς όρους, χωρίς ρύθμιση, ιδιωτικοποίηση για την ιδιωτικοποίηση» και φυσικά με πλήγμα κάθε φορά στο δημόσιο συμφέρον. Είχαν βέβαια και το χαρακτηριστικό της καθαρά εισπρακτικής αντίληψης και λογικής, κάτι που έχει και η παρούσα σύμβαση προσπαθώντας να μαζέψει τα ασυμμάζευτα μιας αδιέξοδης δημοσιονομικής εκτροπής στην οποία η ίδια είχε οδηγήσει τη χώρα. Βέβαια είχαν και την τρίτη πτυχή διάφορων πελατειακών διευθετήσεων και σκοπιμοτήτων. Έτσι η Νέα Δημοκρατία κατάφερε άλλη μία επιχείρηση δημόσιου χαρακτήρα όπως είναι ο ΟΛΠ -όπως έκανε και με τη ΔΕΗ, όπως έκανε και με τον ΟΤΕ- εκεί που ήταν κερδοφόρα, που είχε μία σημαντική ανταγωνιστική θέση, να την κάνει ζημιογόνα μέσα σ’ αυτά τα χρόνια και να μειώσει την ανταγωνιστική της θέση.
Εμείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουμε ξεκάθαρη θέση κατηγορηματικής άρνησης και αντίθεσης με την παρούσα σύμβαση για τρεις λόγους. Πρώτα απ’ όλα για λόγους αρχής γιατί εμείς θεωρούμε –και αυτή είναι η άποψη του ΠΑΣΟΚ- ότι οι επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας για το καλό της χώρας, για το καλό του λαού μας, της ανάπτυξης, για το κοινωνικό καλό, πρέπει να είναι κάτω από δημόσιο έλεγχο.
Επιτρέψτε μου να σας πω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Συμπολίτευσης, ότι αυτή είναι μία θέση απόλυτα συμβατή με την Ευρωπαϊκή Ένωση και την ευρωπαϊκή πολιτική, σε δύο επίπεδα. Η ευρωπαϊκή εσωτερική αγορά αναγνωρίζει βάσει της συνθήκης τις κοινωφελείς επιχειρήσεις και αυτή είναι η μάχη των προοδευτικών δυνάμεων σήμερα στην Ευρώπη, να κατοχυρώσουμε με ακόμα μεγαλύτερη σαφήνεια τις επιχειρήσεις δημοσίου κοινωφελούς χαρακτήρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Πιο συγκεκριμένα εγώ θέλω να θυμίσω στο Σώμα ότι όταν επιχειρήθηκε από τη συντηρητική επιτροπή Μπαρόζο να έλθει η απελευθέρωση των λιμενικών υπηρεσιών, διαμορφώθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, πριν από τρία χρόνια, μια μεγάλη πλειοψηφία η οποία καταψήφισε την σχετική οδηγία της άκρατης απελευθέρωσης των λιμενικών υπηρεσιών στην Ευρώπη. Αυτά για να εξηγούμαστε ως προς την ευρωπαϊκή πολιτική.
Ο δεύτερος λόγος είναι οι όροι της σύμβασης, όροι που προηγούμενα και ο εισηγητής μας κ. Διαμαντίδης ανέπτυξε. Είναι όροι καθαρά αποικιοκρατικοί, όροι που θίγουν το δημόσιο συμφέρον και μάλιστα, όπως ειπώθηκε απ’ όλους τους συναδέλφους της Αντιπολίτευσης απ’ όλα τα κόμματα σε μία προοπτική που φτάνει τα σαράντα δύο χρόνια, είναι όροι οι οποίοι πλήττουν στην ουσία τον ανταγωνισμό για τον οποίον κόπτεσθε, είναι όροι εργασιακού μεσαίωνα.
Μάλιστα θέλω κι εγώ να υπογραμμίσω ότι από την πλευρά των εργαζομένων τους οποίους δυσφημείτε όλα αυτά τα χρόνια -όπως κάνετε με όλους τους συνδικαλιστές και τους εργαζόμενους προκειμένου να προχωρήσετε τα σχέδιά σας- υπήρχε μια πολύ υπεύθυνη στάση. Οι άνθρωποι είπαν ότι αν υπάρχει μια συζήτηση και ένας διάλογος για τη βιωσιμότητα και τη στρατηγική στο μέλλον του ΟΛΠ υπό δημόσιο έλεγχο, να δούμε εκεί και τα ζητήματα των αποδοχών και της συνολικής λειτουργίας της επιχείρησης. Αυτά ως προς τη δυσφήμιση που έχετε κάνει. Τελικά η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με όρους οποίοι στην πραγματικότητα δεν σέβονται ούτε το διάλογο ούτε τις συνολικές ανάγκες, όπως εκφράστηκαν και από τους τοπικούς φορείς οι οποίοι έχουν εκφράσει μια πολύ μεγάλη αντίθεση όσον αφορά στον προβλήτα ΙΙΙ για τον οποίο, όπως ξέρετε πολύ καλά, υπάρχουν και πολύ μεγάλες νομικές αντιρρήσεις και αμφισβητήσεις.
Πέραν αυτού όμως, ιδιαίτερα όσον αφορά στα άρθρα 2 και 3 και μάλιστα στο άρθρο 3 όπου στην πραγματικότητα έρχεστε εδώ και παραπέμπετε σε νόμο του Μαρκεζίνη της δεκαετίας του 1950, όπου ξέρουμε με τι αντιλήψεις λειτουργούσαν τότε αυτές οι πολιτικές, έρχεστε εδώ και αποκαλύπτετε πλήρως την αποικιοκρατική αντίληψή σας γύρω από τη σύμβαση την οποία φέρνετε σήμερα να κυρώσει η Ελληνική Βουλή.
Ο τρίτος λόγος της αντίθεσης έχει να κάνει με τη βιωσιμότητα της σύμβασης. Έχει να κάνει με το αν τελικά αυτή η σύμβαση όπως την φέρνετε βοηθάει στη βιωσιμότητα και την προοπτική του ίδιου του λιμανιού και την προοπτική του Πειραιά. Και φυσικά αν εντάσσεται σε κάποια ευρύτερη αναπτυξιακή στρατηγική.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, απ’ όσα έχει πει μέχρι σήμερα η Κυβέρνηση αυτό δεν φαίνεται. Δεν υπάρχει η οποιαδήποτε πραγματική αναπτυξιακή λογική, δεν υπάρχει σχεδιασμός, κάποια μελέτη που να πείθει ότι αυτού του είδους η σύμβαση πρόκειται πραγματικά να ωφελήσει σε μια τέτοια αντίληψη. Και βέβαια, αυτό που σας είπαν και όλοι οι συνάδελφοι: τα δίνετε όλα στην «COSCO» χωρίς το παραμικρό αντάλλαγμα. Γιατί εμείς εδώ θα θέλαμε να ξέρουμε ποιο είναι το αντάλλαγμα της περίφημης πύλης εισόδου για τα κινεζικά προϊόντα; Ούτε καν αυτό δεν διασφαλίζεται τελικά μέσα απ’ αυτή τη σύμβαση.
Κλείνοντας λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω ότι η θέση διαχρονικά του ΠΑΣΟΚ ήταν σαφής. Ανώνυμη εταιρεία κοινωφελούς χαρακτήρα και κοινής ωφέλειας για το δημόσιο συμφέρον, τα λιμάνια στρατηγικής σημασίας όπως είναι του Πειραιά, η είσοδος στο Χρηματιστήριο με σαφή όρο ότι το 51% τουλάχιστον θα έμενε υπό τον έλεγχο του δημοσίου όσον αφορά το μετοχικό κεφάλαιο. Και από εκεί και πέρα όπως είπε και ο εισηγητής μας η θέση μας και σήμερα είναι υπεύθυνη και σαφής: η μελλοντική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την εντολή και την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού θα εξαντλήσει όλες τις νομικές, θεσμικές, πολιτικές δυνατότητες της ευρωπαϊκής και της εθνικής νομοθεσίας προκειμένου να κατοχυρώσει ξανά το δημόσιο συμφέρον μέσα από μια ουσιαστική επαναδιαπραγμάτευση.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει η Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Άννα Φιλίνη.
ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε την παραχώρηση-πώληση του μεγαλύτερου τμήματος του κυριότερου εμπορικού λιμανιού της χώρας μας. Ο εισηγητής της Πλειοψηφίας θέλοντας να υποστηρίξει την άποψη της Κυβέρνησης, που φέρνει αυτό το νομοσχέδιο, υποστήριξε διάφορα επιχειρήματα. Ότι ο Πειραιάς θα γίνει κόμβος –λέτε και δεν είναι σήμερα κόμβος- ότι το λιμάνι του Πειραιά έμεινε στάσιμο, ότι πετυχαίνουμε εγγυημένα έσοδα για το κράτος και το κυριότερο ότι η «COSCO» αποτελεί έναν παγκόσμιο εγγυητή. Και ένας άλλος συνάδελφος της Νέας Δημοκρατίας, μόλις πριν, είπε ότι δεν είναι αλήθεια ότι παραδίνουμε το λιμάνι χωρίς ανταλλάγματα.
Κύριοι της Κυβέρνησης, για μας αλλά και για τον ελληνικό λαό γενικότερα οι παραπάνω ισχυρισμοί ακόμα και αν ορισμένοι απ’ αυτούς εν μέρει ισχύουν, όπως για παράδειγμα ότι αυτήν τη στιγμή το λιμάνι έχει μείνει στάσιμο, δεν δικαιολογούν ούτε δικαιώνουν αυτή την πώληση.
Το λιμάνι του Πειραιά αποτελεί κόμβο της Ανατολικής Μεσογείου από την αρχαιότητα. Όσο και αν παρατηρείται μια πτωτική πορεία στην επιχειρηματικότητα του ΟΛΠ τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της εγκατάλειψής του απ’ όλες τις κυβερνήσεις, το λιμάνι του Πειραιά αντικειμενικά έχει τεράστια σημασία για την γεωγραφική του θέση στην Ανατολική Μεσόγειο. Αποτελεί πέρασμα από την Δύση στην Ανατολή. Δίνει αντικειμενικά ώθηση στις σχέσεις της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και της Αφρικής με τον Εύξεινο Πόντο, με τις δυτικές ακτές της Ασίας, αποτελεί κόμβο και πέρασμα προς τον Ινδικό Ωκεανό και την Άπω Ανατολή.
Αυτοί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι αντικειμενικοί παράγοντες που αποτελούν αδιαμφισβήτητα τους λόγους για τους οποίους μέσα στην μακρόχρονη ιστορία του ο Πειραιάς σε άμεση σύνδεση με την πρωτεύουσα της χώρας, την Αθήνα, μπόρεσε να είναι κέντρο εμπορικό και πολιτιστικό σ’ αυτή την τόσο σημαντική περιοχή της γης.
Αυτό έχουμε υποχρέωση να το διατηρήσουμε για τις επόμενες γενιές και να μην απεμπολήσουμε από το χρέος μας, αυτήν την αντικειμενική ιστορική πραγματικότητα που υπάρχει για το λιμάνι του Πειραιά.
Οι ισχυρισμοί της Κυβέρνησης ότι δεν μπορεί το σχέδιο να χρηματοδοτηθεί από το ελληνικό δημόσιο και ότι προκειμένου να αναστραφεί η σημερινή δύσκολη πορεία του λιμανιού πρέπει το λιμάνι να πουληθεί, δεν μας καλύπτει, δεν μας πείθει. Δεν μας πείθει ότι δεν πρέπει να κάνουμε ως Βουλή -ως Κυβέρνηση εσείς- τα πάντα, προκειμένου να κρατηθεί αυτό το λιμάνι.
Αναρωτιέμαι πώς μία κυβέρνηση που εκλέγεται για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα -το μέγιστο για τέσσερα χρόνια- μπορεί να επιτρέπει στον εαυτό της να παραδίνεται με το εύκολο σήκωμα των χεριών ψηλά και με την εύκολη παραδοχή ότι, «ξέρετε, εμείς δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε στις σημερινές συνθήκες, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να σώσουμε το λιμάνι».
Μάλιστα, το γεγονός ότι η περιοχή αυτή της γης διατηρεί μια σειρά από εστίες πολέμου αυτή την περίοδο, προβάλλει την τεράστια σημασία, αυτού του μεγάλου λιμανιού που βρίσκεται ακριβώς δίπλα στην πρωτεύουσα της χώρας και που βεβαίως αποτελεί έναν τεράστιο παράγοντα υπέρ της ασφάλειας της χώρας.
Το γεγονός, επίσης, ότι διανύουμε μία περίοδο μεγάλης οικονομικής κρίσης, της μεγαλύτερης κρίσης των τελευταίων πενήντα χρόνων, μιας κρίσης που σαρώνει ασφαλιστικές εταιρείες, τράπεζες, που απειλεί κάθε μέρα και περισσότερο την παραγωγικότητα της χώρας μας, θέτει το ζήτημα της ουσιαστικής πώλησης του λιμανιού κάτω από μία ιδιαίτερα ουσιαστική οπτική.
Εάν σε τέτοιες στιγμές παραδίνουμε ό,τι το πιο παραγωγικό και απαραίτητο για το μέλλον της χώρας, ό,τι πιο παραγωγικό που διαθέτει το δημόσιο, πού θα πατήσουμε για να ατενίσουμε με μία αχτίδα ελπίδας το μέλλον; Δεν βλέπουμε ότι στις άλλες οικονομίες πια έχουν φέρει τα πάνω-κάτω, ότι βλέπουν πως τα πόδια πρέπει να πατούν στη γη και ότι το δημόσιο αποτελεί έναν παράγοντα που είναι ο μόνος ο οποίος μπορεί να δώσει μία σταθερότητα, προκειμένου να βγουν οι διεθνείς οικονομίες από το χάος, στο οποίο βρίσκονται σήμερα;
Πώς, λοιπόν, εμείς αυτά τα λιμάνια, αυτό το λιμάνι του Πειραιά, αντί να το στηρίξουμε, το δίνουμε, το ξεπουλάμε, αφαιρώντας από τη χώρα και από το λαό μας ένα τεράστιο πλούτο, που με προσπάθεια, βέβαια -δεν είναι αυτονόητο ότι μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα- μπορεί να αποτελέσει για τη χώρα μας ένα βήμα πάνω στο οποίο θα πατήσουμε για να προχωρήσουμε στο μέλλον;
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει η Βουλευτής του ΛΑΟΣ κ. Δήμητρα Αράπογλου.
ΔΗΜΗΤΡΑ ΑΡΑΠΟΓΛΟΥ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Δυστυχώς, βλέπω ότι τον Πειραιά, που είναι μία πολύ παραγωγική περιοχή και θα μπορούσε ανταγωνιστικά να προσφέρει πολλά στον τόπο μας, τον πουλάμε στους Κινέζους. Μοιάζει να ξεπουλάμε την Ελλάδα, μία περιοχή που μπορεί να ανταγωνιστεί εφάμιλλα με άλλες περιοχές του εξωτερικού. Δηλαδή, ξεπουλάμε τα πάντα στους Κινέζους;
Κινέζικα θα αυξάνεται ο πληθυσμός και όσο αυξάνεται ο πληθυσμός εκεί τόσο εμείς εκχωρούμε πράγματα, ξεπουλάμε πράγματα, την ιστορία μας, τον πολιτισμό μας. Αντί να αναδεικνύουμε δικές μας περιοχές, σημάδια του πολιτισμού, της ιστορίας μας, συνεχίζουμε να ξεπουλάμε τα πάντα, τον ελληνικό πολιτισμό, την παράδοση, την ψυχή μας, τα πάντα στους ξένους. Τι να πω; Στο τέλος θα φθάσουμε να ξεπουλάμε και τις θάλασσες και τα πάντα.
Η Κυβέρνηση βλέπουμε ότι έχει φέρει στη Βουλή προς κύρωση το συγκεκριμένο αυτό νομοσχέδιο και μέσω του νομοσχεδίου τη σύμβαση παραχώρησης και ουσιαστικής εκχώρησης του εθνικού μας πλούτου σε μια εταιρεία ιδιωτικών, ξένων και απροσδιόριστων συμφερόντων. Μπορεί ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας να μας ενημερώσει για τους μετόχους της «COSCO»; Έχω αυτή την απορία. Σήμερα όλοι γνωρίζουμε πού ανήκει ο ΟΛΠ και ότι η κερδοφορία αξιοποιείται προς όφελος του ελληνικού λαού ή έστω ότι τα χρήματα του ΟΛΠ μένουν στην Ελλάδα. Τα χρήματα της «COSCO» που θα κατευθυνθούν; Στην Κίνα, στις Ηνωμένες Πολιτείες ή στην Ελβετία; Πρέπει να εξηγήσετε τόσο σε εμάς όσο και σε όλους τους Έλληνες σε ποιους παραχωρείτε το ελληνικό έδαφος και πόσο θα ανακουφιστεί ο Έλληνας πολίτης και θα ικανοποιηθούν τα ελληνικά συμφέροντα από αυτή τη συμφωνία.
Η σύμβαση αυτή αναφέρει στοιχεία για την κερδοφορία και την αύξηση των εσόδων του κράτους, βασιζόμενη, όμως, σε υποθέσεις εργασίας, οι οποίες μπορεί να παραμείνουν ανεκπλήρωτες προσδοκίες, καθώς η σύμβαση δεν τεκμηριώνει την υποχρέωση των Κινέζων για τιμολογιακή πολιτική με όρους συμφέροντες για το λιμάνι και τις ανταγωνιστικές του υπηρεσίες.
Το παρόν νομοσχέδιο στο άρθρο 2 υποσκάπτει την ανταγωνιστικότητα του ΟΛΠ σε σχέση με την «COSCO» προσφέροντας φορολογικά προνόμια, δηλαδή, τη δυνατότητα να λαμβάνει η «COSCO» επιστροφή ΦΠΑ από το ελληνικό δημόσιο μέσα σε εξήντα ημέρες από την υποβολή αίτησης της εταιρείας, όταν το καθεστώς για τον ΟΛΠ είναι διαφορετικό, διαφορετικά φορολογικά μέτρα για δύο εταιρείες που λειτουργούν ανταγωνιστικά πάνω στο ίδιο αντικείμενο, δηλαδή, προνομιακή αντιμετώπιση για την «COSCO» σε βάρος του ΟΛΠ.
Η θέση του ΛΑΟΣ είναι συγκεκριμένη και ξεκάθαρη. Δεν πρέπει να ξεπουλάμε σε ξένους λιμένες εθνικής και στρατηγικής σημασίας, περιοχές της χώρας μας. Έχουμε ελληνικό πλούτο. Δηλαδή, θα τα ξεπουλήσουμε όλα;
Θέλω να σας απευθύνω μια ερώτηση. Το λιμάνι του Πειραιά και την περιοχή μέχρι τη Σαλαμίνα θα τα ξεπουλήσουμε; Τον αρχαιολογικό χώρο της Σαλαμίνας πώς θα τον αξιοποιήσουν οι Κινέζοι; Υπάρχει ο αρχαιολογικός χώρος και δίπλα οι προβλήτες στις οποίες αναφερόμαστε. Η κατάσταση εκεί είναι απαράδεκτη. Ποια θα είναι η εικόνα που θα δείξουμε της Ελλάδας μας, του χώρου μας; Είναι ιστορικής σημασίας ο αρχαιολογικός χώρος. Πώς θα αναδείξουμε εμείς ως υπερήφανοι Έλληνες σε όλο τον κόσμο αυτό το στοιχείο του πολιτισμού και της κληρονομιάς μας; Δηλαδή, θα δώσουμε το ένα μέρος στους Κινέζους και τον αρχαιολογικό χώρο θα τον κρατήσουμε εμείς; Πώς θα τον αξιοποιήσουμε; Για ποιο λόγο το διπλανό χώρο να τον δώσουμε στους ξένους; Παραδίδουμε τα κλειδιά περιοχών της Ελλάδας σιγά-σιγά σε ξένους; Δίνουμε θέσεις εργασίας σε ξένους; Να δώσουμε θέσεις σε δικούς μας, Έλληνες, να δουλέψουν. Κλείνουμε εταιρείες, κλείνουμε εργοστάσια και τα ξεπουλάμε σε ξένους; Να επιλέξουμε τι θα κάνουμε, να αποφασίσουμε τι θα γίνει.
Φαίνεται, λοιπόν, ότι παραχωρούμε στα yellow golden boys περιοχές και συμφέροντα δικά μας. Είναι δικά μας. Είναι εθνικός πλούτος. Είναι δικές μας περιοχές. Πρέπει να προστατεύσουμε τα ελληνικά μας συμφέροντα.
Πρέπει, επίσης, να προστατεύσουμε τους Έλληνες εργαζομένους. Πρέπει να συνεργαστούμε με την τοπική κοινωνία, που έχει γνώμη, που την επηρεάζουν και την αφορούν οι πολιτικές αυτές επιλογές της Κυβέρνησης. Πρέπει να συνεργαστούμε με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τους κοινωνικούς εταίρους, που μας καταθέτουν προτάσεις και εκφράζουν την τοπική κοινωνία του Πειραιά και όχι μόνο.
Αυτό το σχέδιο νόμου δεν ενδιαφέρεται για την ισόρροπη ανάπτυξη και την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής, του Πειραιά και των δήμων. Δεν γίνεται λόγος για αντισταθμιστικά οφέλη, όπως και για την κάλυψη θέσεων εργασίας που θα δημιουργηθούν, με προτεραιότητα φυσικά στους κατοίκους του Περάματος, του Κερατσινίου, του Πειραιά, της Δραπετσώνας, της Σαλαμίνας και των Αμπελακίων.
Ακόμη, δεν γίνεται λόγος για έργα για την αναψυχή και την αποφόρτιση από την ηχορύπανση, την ακατάσχετη επιβάρυνση και μόλυνση του περιβάλλοντος της ευρύτερης περιοχής. Οι κάτοικοι του Περάματος τόσα χρόνια τώρα ήταν υποχρεωμένοι να βλέπουν από τα παράθυρά τους τα καζάνια των πετρελαιοειδών. Τώρα, εσείς αποφασίζετε να τους κρύψετε τον ήλιο με βουνά από κοντέινερς και να θέσετε σε κίνδυνο την ασφάλειά τους σε μια πιθανή περίπτωση ατυχήματος;
Όσον αφορά τη Σαλαμίνα, θα ήθελα να πω ότι, εκτός από στοιχείο πολιτιστικής κληρονομιάς, αποτελεί, λόγω και της ύπαρξης του Ναυστάθμου, και στοιχείο στρατηγικής σημασίας για την εθνική μας ασφάλεια. Πέραν του ότι δεν έχετε ενεργήσει το παραμικρό μέχρι σήμερα για την ανάδειξη των ιστορικών στενών της Ναυμαχίας της Σαλαμίνας, δεν λαμβάνετε υπ' όψιν και τους κινδύνους που ενέχει σε περιόδους κρίσης και εμπλοκής σε στρατιωτικές επιχειρήσεις η πιθανή βύθιση ενός πλοίου κοντέινερ ή η διευκόλυνση της παρακολούθησης των κινήσεων του Πολεμικού Ναυτικού υπό την κάλυψη των εμπορικών αυτών δραστηριοτήτων.
Συνεπώς εμείς καταψηφίζουμε αυτό το νομοσχέδιο, επειδή σεβόμαστε τόσο τα εθνικά μας κυριαρχικά δικαιώματα όσο και τα κεκτημένα των εργαζομένων και τα δικαιώματα των τοπικών κοινωνιών να έχουν λόγο σε ό,τι τους αφορά. Πολιτική μας φιλοσοφία είναι η διεύρυνση των ελληνικών συμφερόντων και όχι το ξεπούλημα και η συρρίκνωση της εθνικής μας κυριαρχίας.
Έχω, επίσης, μία τελευταία απορία. Εδώ γράφει ότι προβλέπονται φορολογικές απαλλαγές της ΑΕΑΣ από το φόρο εισοδήματος. Δίνουμε φορολογικές απαλλαγές και ελαφρύνσεις στους Κινέζους; Τους δίνουμε, δηλαδή, επιπλέον εισόδημα; Ποιοι είναι, συγκεκριμένα, οι όροι της σύμβασης αυτής; Τι δικαιώματα τους δίνουμε; Τι επιπλέον προνόμια;
Το άρθρο 15 αφορά τα λατομεία. Δηλαδή, και πάλι υφιστάμεθα ζημία εμείς και οι εργαζόμενοι εκεί, ενώ εκείνοι κερδίζουν. Νομίζω, λοιπόν, ότι ξεπουλάμε την Ελλάδα, την ιστορία, τη σημασία μας ως κοιτίδας πολιτισμού. Δυστυχώς, μοιάζει να προδίδουμε την ελληνική μας ταυτότητα, την περηφάνια μας, τον ηρωισμό μας.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Μαργαρίτης Τζίμας.
ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΤΖΙΜΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιθυμία και προσδοκία των πολιτών είναι να έχουν απέναντί τους ένα καλύτερο και αποτελεσματικότερο κράτος. Εγώ αναγνωρίζω τη βούληση όλου του πολιτικού κόσμου της χώρας να θέλει να δημιουργήσει ένα αποτελεσματικό και καλό κράτος. Γιατί το ζητούμενο δεν είναι αν το κράτος είναι μεγαλύτερο ή μικρότερο, το ζητούμενο είναι να είναι φιλικό το κράτος, να μη δημιουργεί ελλείμματα, να μη συντηρεί ανισότητες και κυρίως τα βάρη των ελλειμμάτων να μην πέφτουν στις πλάτες των πολιτών.
Αυτό το κράτος, αυτή η χώρα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, βλέπετε ότι προχωρά τα τελευταία χρόνια και χωρίς εσάς. Διότι, εάν στα χρόνια που κυβερνήσατε την Ελλάδα προχωρούσατε τη διαδικασία των μεταρρυθμίσεων, αυτό που έκαναν δηλαδή πάρα πολλές ευρωπαϊκές χώρες, δεν θα φθάναμε στο σημείο τώρα, τα τελευταία χρόνια, να αποτελεί επιτακτική ανάγκη η διαδικασία των μεταρρυθμίσεων.
Ακόμα και πριν από λίγο που άκουγα τα δελτία ειδήσεων των οκτώ, είδα επιτρόπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης να προτρέπουν την Ελλάδα αλλά και άλλες πέντε έξι ευρωπαϊκές χώρες να επιταχύνουν τα βήματα των μεταρρυθμίσεων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, εδώ μας μιλάτε για πελατειακές σκοπιμότητες όταν αυτό ήταν το αποκλειστικό σας μέλημα στα είκοσι χρόνια που κυβερνήσατε την Ελλάδα. Τα ελλείμματα της Ολυμπιακής Αεροπορίας και του ΟΣΕ δεν τα δημιούργησε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Μια Ολυμπιακή Αεροπορία που θα μπορούσε να δουλεύει με δυο και τρεις χιλιάδες εργαζόμενους, μας την παραδώσατε με επτά χιλιάδες εργαζόμενους. Και εμείς, μέσα από την διαδικασία μεταρρυθμίσεων, εξασφαλίσαμε τη δουλειά και την παραμονή αυτών των εργαζομένων.
Μας κατηγορείτε για πελατειακή σκοπιμότητα για τη σύμβαση, την κύρωση, όταν εσείς στα χρόνια που κυβερνήσατε την Ελλάδα, πριν εφαρμόσετε αλλά και όταν εφαρμόσατε τον ν. 2190, είχατε αποκλειστικό σπορ την πράσινη κάρτα, να διορίζετε πελάτες σας, ψηφοφόρους σας, στο ελληνικό δημόσιο. Δογματική λογική νεοφιλελευθερισμού είναι η σύμβαση που φέρνει σήμερα η Κυβέρνηση για κύρωση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο εργαζόμενος στο λιμάνι του Πειραιά δεν μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει δογματική νεοφιλελεύθερη λογική σοσιαλιστική λογική, όσον αφορά τις αποκρατικοποιήσεις ή μεταρρυθμίσεις. Αυτό που τον ενδιαφέρει είναι να μη χάσει τη δουλειά του και η σύμβαση που φέρνουμε ως κύρωση όχι μόνο εξασφαλίζει την εργασία όλων των εργαζομένων στον ΟΛΠ, αλλά δημιουργεί και συνθήκες, όπως περιγράφεται σε συγκεκριμένα άρθρα, δημιουργίας συνολικά τεσσάρων χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας, χιλίων στο λιμάνι και άλλων τριών χιλιάδων με τα δορυφορικά επαγγέλματα που αναπτύσσονται γύρω από τις δραστηριότητες του λιμανιού.
Επομένως η Κυβέρνηση καταθέτει την άποψή της μέσα από την μεταρρύθμιση. Θα ήταν φρόνιμο να καταθέσει το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης τη δική του σοσιαλιστική θεώρηση για το ζήτημα των μεταρρυθμίσεων. Γιατί στα χρόνια που κυβέρνησε την Ελλάδα, επί είκοσι χρόνια, άφησε χωρίς επενδύσεις όχι μόνον το λιμάνι του Πειραιά, όχι μόνον το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, αλλά και της Καβάλας, της Αλεξανδρούπολης και του Βόλου. Είκοσι ολόκληρα χρόνια διαχειριστήκατε τρία τέσσερα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης, Ολοκληρωμένα Μεσογειακά Προγράμματα και δεν κάνατε ούτε μια επένδυση. Δεν είχατε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο που να αφορά τον εκσυγχρονισμό του λιμανιού του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης και των υπολοίπων στη Μακεδονία και τη Θράκη, αλλά και στα νησιά του Αιγαίου και των Ιονίων Νήσων. Έτσι μας πρόλαβαν γειτονικές χώρες. Πήγατε να δείτε το λιμάνι της Σμύρνης; Πήγατε να δείτε το λιμάνι της Κωνσταντινούπολης; Πήγατε να δείτε το λιμάνι εδώ στην Ιταλία; Πήγατε να δείτε στη Βαρκελώνη, στην Ισπανία;
Προσπαθεί, λοιπόν, αυτή η Κυβέρνηση να ανακτήσει το χαμένο έδαφος που εσείς δημιουργήσατε από την απραξία και την έλλειψη έργων υποδομής και αναδομής στα χρόνια που κυβερνήσατε την Ελλάδα.
ΕΛΠΙΔΑ ΤΣΟΥΡΗ: …(Δεν ακούστηκε).
ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΤΖΙΜΑΣ: Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί. Πείτε μας ποιο ολοκληρωμένο σχέδιο εφαρμόσατε για τα επτά οκτώ μεγάλα λιμάνια της Ελλάδας. Δεν υπήρχε. Σ’ αυτήν τη χώρα κατοικούμε. Δεν υπήρχε και κατηγορείτε αυτή την Κυβέρνηση για αποικιοκρατικό χαρακτήρα στη σύμβαση. Ποιος είναι ο αποικιοκρατικός χαρακτήρας; Που εξασφαλίζουμε τις θέσεις εργασίας και δημιουργούμε άλλες τέσσερις χιλιάδες θέσεις εργασίας; Επομένως, λοιπόν, αυτή η Κυβέρνηση εξασφαλίζει τη δουλειά και δεν ρίχνει στις πλάτες ολόκληρου του ελληνικού λαού το βάρος των επενδύσεων και του εκσυγχρονισμού του λιμανιού του Πειραιά.
Αυτό που πρέπει να γίνει αντιληπτό στον ελληνικό λαό, διότι εδώ φαίνεται ότι κυριαρχεί η σκοπιμότητα, είναι ότι από τις δυο προβλήτες μια παραχωρείται. Η άλλη παραμένει στον Οργανισμό Λιμένα. Και μάλιστα έχει υποχρέωση η εταιρεία, εκτός αν δεν πιστεύετε ακόμη και το γράμμα του νομοσχεδίου που θέλουμε σήμερα να κυρώσουμε, δημιουργείται και τρίτος προβλήτας, προκειμένου να εκσυγχρονιστεί το λιμάνι του Πειραιά. Και κυρίως σε μια περίοδο παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, στο ελληνικό δημόσιο θα εισρεύσουν πάνω από 2,3 δισεκατομμύρια ευρώ.
Εξασφαλίζουμε, λοιπόν, τη δημόσια περιουσία. Δεν την ξεπουλάμε διότι πρόκειται για μεταρρύθμιση και η μεταρρύθμιση είναι το βασικό ατού αυτής της Κυβέρνησης, για το οποίο μας ψήφισε για δεύτερη φορά ο ελληνικός λαός.
Δημιουργούμε συνθήκες ανταγωνισμού, συνθήκες καινούργιων επενδύσεων και μάλιστα δίνουμε το πραγματικό νόημα και στίγμα στο μεγαλύτερο λιμάνι της Μεσογείου που είναι το λιμάνι του Πειραιά και αργότερα του λιμανιού της Θεσσαλονίκης, προκειμένου να μπούμε ανταγωνιστικά και να αυξήσουμε τις εξυπηρετήσεις, αλλά και την παροχή υπηρεσιών σε ένα χώρο που πραγματικά είναι πάρα πολύ δυναμικός και μπορεί να αποφέρει έσοδα στο ελληνικό κράτος και στον ελληνικό λαό.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Κωνσταντίνος Σπηλιόπουλος.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτήν την ώρα που γίνεται αυτή η συζήτηση για τη σύμβαση παραχώρησης αυτού του τμήματος του λιμανιού του Πειραιά, σε ολόκληρο τον κόσμο οι σοβαρές κυβερνήσεις, τα σοβαρά κράτη προστατεύουν τους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας τους, τις μεγάλες επιχειρήσεις τους. Δυστυχώς εδώ συμβαίνει το αντίθετο. Ο πιο σημαντικός τομέας, το εμπορικό κομμάτι του λιμανιού του Πειραιά παραχωρείται σήμερα σε μια πολύ μεγάλη ξένη επιχείρηση, μάλιστα με τέτοιους όρους που θα δώσουν ελάχιστα πράγματα στο δημόσιο και στο λιμάνι.
Αυτές οι επενδύσεις οι οποίες προβλέπονται είναι αμφίβολο αν θα πραγματοποιηθούν, όπως ειπώθηκε πριν από λίγο, ενώ τα έσοδα τα οποία θα εισπράξει το δημόσιο είναι μηδαμινά στα τόσα χρόνια στα οποία θα έχει την εκμετάλλευση αυτή η ξένη εταιρεία.
Πρέπει, όμως, να δούμε και να σκεφθούμε γιατί επέλεξε πράγματι η μεγάλη κινεζική εταιρεία το λιμάνι του Πειραιά. Το επέλεξε γιατί έχει μια μεγάλη στρατηγική σημασία. Βρίσκεται σε ένα κομβικό σημείο στην Ευρώπη. Έχει επίσης πολύ μεγάλη δραστηριότητα, ήδη υπάρχει πολύ μεγάλη δραστηριότητα στον τομέα των κοντέϊνερς και γι’ αυτό ήρθε. Βρήκε βεβαίως και πολύ εύκολους όρους, τους οποίους επέβαλε στην Ελληνική κυβέρνηση και υπέγραψε αυτήν τη σύμβαση παραχώρησης.
Τι θα γίνει, όμως, από εδώ και πέρα; Ουσιαστικά αυτή η δραστηριότητα, τα κοντέϊνερς πλέον στο λιμάνι του Πειραιά δεν θα υπάρχουν για το ελληνικό δημόσιο, δεν θα υπάρχουν για το λιμάνι του Πειραιά. Εκχωρούνται. Εκχωρήθηκαν και είναι βέβαιο πλέον ότι θα ασκεί αυτήν τη δραστηριότητα μόνο αυτή η ξένη εταιρεία. Δηλαδή αυτός ο κρίσιμος τομέας που θα αναπτυχθεί στο μέλλον –οι μεταφορές γίνονται πλέον μέσω κοντέϊνερς- εκχωρείται για το πιο σημαντικό λιμάνι της χώρας μας. Αυτό, λοιπόν, δείχνει ότι δεν υπάρχει πρόβλεψη, δεν υπήρξε πρόνοια. Απλώς η Κυβέρνηση η δική μας είναι προσανατολισμένη σταθερά στην εκποίηση του δημόσιου πλούτου μένοντας στο ιδεολόγημα αυτό του νεοφιλελευθερισμού, προσπαθώντας να μειώσει την αξία των δημοσίων επιχειρήσεων τις οποίες στη συνέχεια εκποιεί με ελάχιστο τίμημα.
Ακούσαμε εδώ πολλές κατηγορίες για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τι έκανε δηλαδή τα προηγούμενα χρόνια. Έγιναν έργα σε πολλά λιμάνια της χώρας και στα κεντρικά λιμάνια, αλλά και σε περιφερειακά. Δεν έχω το χρόνο να τα αναφέρω. Όμως, δόθηκαν κυρίως οι δυνατότητες να αναπτυχθούν τα λιμάνια. Έγιναν οι ανώνυμες εταιρείες, αυτοί οι ευέλικτοι οργανισμοί για να μπορέσουν πραγματικά τα λιμάνια να αντλήσουν και πόρους και να κάνουν επενδύσεις, για να δημιουργήσουν υποδομές και να μπορέσουν να δώσουν πολύ περισσότερα πράγματα στην ανάπτυξη της χώρας μας. Δυστυχώς αυτά δεν έγιναν στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια, ενώ αντίθετα η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προχώρησε στην αντίθετη κατεύθυνση και βλέπουμε σήμερα ποια είναι τα αποτελέσματα.
Θέλω, όμως, με την ευκαιρία αυτή να αναφερθώ σε δυο κρίσιμα ζητήματα που απασχολούν το λιμάνι της Πάτρας.
Κύριε Υπουργέ, το πρώτο θέμα που απασχολεί το λιμάνι της Πάτρας είναι το ζήτημα του μετώπου της πόλης προς τη θάλασσα. Είναι γνωστό ότι η Πάτρα απλώνεται κατά μήκος. Σήμερα βρίσκεται μπροστά της ακριβώς το παλιό λιμάνι, πιο δίπλα γίνεται το νέο λιμάνι και σε λίγο καιρό θα ολοκληρωθεί. Όμως, η πόλη δεν έχει καμιά δυνατότητα διεξόδου προς τη θάλασσα. Είναι η μοναδική πόλη στη χώρα μας που δεν έχει αυτήν τη δυνατότητα. Η πόλη με όλους τους φορείς ομόφωνα, ομόθυμα ζητάει αυτήν τη δυνατότητα. Και μάλιστα τώρα που γίνεται το νέο λιμάνι, το παλιό ή εν πάση περιπτώσει ένα τμήμα του παλιού λιμανιού να παραχωρηθεί στην πόλη.
Το Υπουργείο αρνείται πεισματικά να συζητήσει αυτό το ζήτημα. Και θέτω το ερώτημα: από τη στιγμή που θα λειτουργήσει το καινούργιο λιμάνι, δεν υπάρχει ένα master plan, ένα σχέδιο λειτουργίας του νέου λιμανιού και ανάπτυξης της λιμενικής ζώνης; Γιατί αρνείται το Υπουργείο να συζητήσει αυτήν την προοπτική και να βοηθήσει την πόλη της Πάτρας που επαναλαμβάνω, είναι η μοναδική πόλη στη χώρα η οποία δεν έχει καμμία δυνατότητα να βγει στη θάλασσα;
Πιστεύω, λοιπόν, ότι αυτό πρέπει να το συζητήσετε σοβαρά. Έχουμε ζητήσει πολλές φορές, επαναλαμβάνω, όλοι οι Βουλευτές του Νομού Αχαΐας αλλά και όλοι οι φορείς να γίνει αυτή η συζήτηση και να προχωρήσετε σε αυτήν την απόφαση.
Έρχομαι τώρα στο τελευταίο θέμα που αφορά τους λαθρομετανάστες που βρίσκονται στην Πάτρα. Χθες η πόλη της Πάτρας για μία ακόμα φορά έγινε πεδίο συγκρούσεων μεταξύ των λαθρομεταναστών και της Αστυνομίας. Έστησαν οδοφράγματα, έπεσαν δακρυγόνα, έγιναν συγκρούσεις, τραυματισμοί, ένα φαινόμενο το οποίο επαναλαμβάνεται συνεχώς. Γιατί γίνονται όλα αυτά; Γίνονται διότι το λιμάνι της Πάτρας είναι η δίοδος διέλευσης των λαθρομεταναστών προς την Ιταλία και τις χώρες της Ευρώπης. Τον τελευταίο καιρό ο αριθμός των λαθρομεταναστών αυξάνεται εντυπωσιακά. Και αυξάνεται για έναν και μόνο λόγο, διότι το λιμάνι της Πάτρας είναι σουρωτήρι. Μέσα από εκεί, με διάφορα κυκλώματα περνούν λαθρομετανάστες με μεγάλο αντίτιμο, περνούν μέσα από τα καράβια και φτάνουν στην Ιταλία. Γι’ αυτό έρχονται συνεχώς και περισσότεροι και περισσότεροι και περισσότεροι και επιβαρύνουν έτσι την πόλη της Πάτρας. Το καλύτερο παραλιακό τμήμα της πόλης της Πάτρας σήμερα έχει υποβαθμιστεί δραματικά με τους λαθρομετανάστες οι οποίοι τρέχουν πίσω από τα αυτοκίνητα, ανοίγουν τις πόρτες εν κινήση τα φορτηγά να μπουν μέσα και πολλές φορές το επιτυγχάνουν.
Θέλω να ρωτήσω. Πριν από λίγο καιρό ψηφίσατε ένα νομοσχέδιο για την ασφάλεια των λιμανιών η οποία εκχωρείται σε ιδιωτικές επιχειρήσεις. Εκχωρήθηκε αυτή η δυνατότητα. Βελτιώθηκε η κατάσταση σ’ αυτό τον τομέα; Αντί να γίνει καλύτερη, έγινε χειρότερη. Οι λαθρομετανάστες περνούν πολύ περισσότεροι μέσα από το λιμάνι της Πάτρας και γι’ αυτό έρχονται και περισσότεροι και περισσότεροι. Και με τα ρεύματα των λαθρομεταναστών που περιμένουν σε διάφορες χώρες της Ασίας και της Αφρικής για να περάσουν στην Ευρώπη, το πρόβλημα αυτό θα γίνει εντονότερο.
Η δραστηριότητα και η αρμοδιότητα η δικιά σας μέσα στο λιμάνι είναι να φυλάξετε το λιμάνι, να το προστατέψετε από τους λαθρομετανάστες και να απαγορεύσετε επιτέλους αυτή τη δυνατότητα να περνούν λαθραία οι λαθρομετανάστες μέσα από το λιμάνι προς τις χώρες της Ευρώπης. Εάν έρθει κάποιος Υπουργός αυτές τις μέρες –γιατί αρνούνται οι Υπουργοί της Κυβέρνησης να έρθουν στην Πάτρα για να δουν την εικόνα πραγματικά στην περιοχή του λιμανιού- τότε πραγματικά θα καταλάβει για τι ακριβώς μιλώ αυτήν τη στιγμή. Τα επεισόδια που έγιναν χθες το βράδυ δεν θα είναι τα τελευταία. Εύχομαι να μην έχουμε χειρότερα. Και την ευθύνη την έχετε εσείς αποκλειστικά, η Κυβέρνησή σας και το Υπουργείο σας. Δεν είναι μόνον το Υπουργείο Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης υπεύθυνο. Είστε και εσείς υπεύθυνοι γιατί με τη λειτουργία του λιμανιού έτσι όπως έχει συγκροτηθεί, με τις υπηρεσίες που έχετε και με την ασφάλεια την οποία παρέχετε, δυστυχώς έχετε δημιουργήσει αυτό το τεράστιο πρόβλημα.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ζητήσει ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, κ. Αναστάσιος Παπαληγούρας.
ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όπως είναι γνωστό, οι θαλάσσιες μεταφορές αποκτούν την τελευταία δεκαετία ολοένα και σημαντικότερο ρόλο στις διεθνείς μεταφορές αλλά και στην αλυσίδα των συνδυασμένων μεταφορών. Η διακίνηση των αγαθών μέσω των θαλάσσιων δρόμων αυξάνεται κυριολεκτικά ραγδαία. Σήμερα το 95% του παγκόσμιου εμπορίου διακινείται διά θαλάσσης και το 80% της αξίας του διακινείται με εμπορευματοκιβώτια. Ειδικότερα και σύμφωνα με επίσημα στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών η διακίνηση των αγαθών με εμπορευματοκιβώτια παγκοσμίως κατά τη διάρκεια των τελευταίων δέκα ετών υπερτριπλασιάστηκε.
Είναι αυτονόητο ότι οι διεθνείς λιμένες και οι λιμένες που έχουν κομβική γεωγραφική θέση πρέπει να προσαρμοστούν σ’ αυτό το νέο δυναμικό περιβάλλον των θαλάσσιων μεταφορών. Μ’ αυτά τα δεδομένα, τα λιμάνια, παγκόσμια, ελέγχονται σήμερα από ελάχιστους -έξι ή επτά- παγκόσμιους λιμενικούς διαχειριστές, οι οποίοι λειτουργούν τερματικούς σταθμούς ή λιμάνια πετυχαίνοντας οικονομίες κλίμακας και ταυτόχρονα ελέγχουν πλοία, φορτία και εμπορικές διαδρομές. Αυτοί οι ελάχιστοι τον αριθμό -έξι ή επτά είπα- λιμενικοί διαχειριστές, διακινώντας το 70% των εμπορευματοκιβωτίων στην Ευρώπη και το 40% παγκοσμίως, ρυθμίζουν αποφασιστικά πλέον τη μεταφορά του φορτίου και κυρίως κατευθύνουν το φορτίο στα λιμάνια του ελέγχου τους. Σ’ αυτούς ανήκουν τόσο αμιγώς λιμενικοί διαχειριστές όσο και εταιρείες που διαθέτουν εκτός από διαχείριση λιμένων και διαχείριση πλοίων, όπως η «COSCO».
Ειδικότερα η «COSCO», στην οποία το κινεζικό κράτος συμμετέχει πλειοψηφικά, με τις θυγατρικές της εταιρείες διαχειρίζεται λιμάνια, πλοία και φορτία, λειτουργώντας είκοσι τρεις τερματικούς σταθμούς εμπορευματοκιβωτίων σε διάφορα λιμάνια, διαθέτοντας εκατόν σαράντα τρία δικά της πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων συνολικής χωρητικότητας τετρακοσίων ενενήντα χιλιάδων TEU, διαχειριζόμενη συνολικά εξακόσια είκοσι τέσσερα πλοία και κατατασσόμενη έκτη μεγαλύτερη εταιρεία του χώρου παγκόσμια.
Η στρατηγική της Κυβέρνησης Καραμανλή ήταν και είναι η προσέλκυση τέτοιων παγκόσμιων διαχειριστών για την ανάπτυξη των μεγάλων λιμανιών της χώρας. Η ίδια αυτή στρατηγική επιλέχθηκε και δοκιμάστηκε με επιτυχία κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας από την πλειονότητα των ευρωπαϊκών κρατών και όχι μόνο των ευρωπαϊκών. Ενδεικτικά αναφέρω το Ρότερνταμ, τη Λισαβόνα, την Κωστάντζα, τη Μασσαλία, τη Βαρκελώνη, το Αμβούργο και άλλα ακόμα λιμάνια. Εκτιμώντας τα θετικά αποτελέσματα των παραχωρήσεων των άλλων ευρωπαϊκών λιμένων, αλλά και τις ραγδαίες εξελίξεις στη λιμενική βιομηχανία, αποφασίσαμε την προκήρυξη του σχετικού διαγωνισμού. Η επιτυχής ολοκλήρωσή του συνεπάγεται, πέραν των οικονομικών, σημαντικά γεωπολιτικά οφέλη, στα οποία δεσπόζει η στρατηγική συμμαχία με μια παγκόσμια δύναμη, οικονομικά μάλιστα ραγδαία αναπτυσσόμενη με ρυθμούς ανάπτυξης άνω του 10% ετησίως κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας και με πληθυσμό 1,4 δισεκατομμύρια κατοίκους. Τη σημασία της συμφωνίας αυτής θέλησε σημειολογικά να τονίσει η παρουσία του Κινέζου Προέδρου Χου Ζιντάου, για πρώτη φορά ιστορικά στη χώρα μας κατά την υπογραφή της σύμβασης παραχώρησης το Νοέμβριο του 2008. Μήτρα της στρατηγικής αυτής συνεργασίας αποτέλεσε το Πρωτόκολλο Συνεργασίας του Ιανουαρίου 2005 που υπογράφηκε μεταξύ των Πρωθυπουργών της Ελλάδος Κώστα Καραμανλή, και του Κινέζου ομολόγου του το οποίο προβλέπει ότι οι δύο χώρες θα υποστηρίζουν την απευθείας μεταφορά εμπορευμάτων ανάμεσα σε ελληνικά και σε κινεζικά λιμάνια, καθώς και την αξιοποίηση των λιμανιών κάθε μιας χώρας ως διαμετακομιστικών κέντρων προώθησης προϊόντων της άλλης χώρας σε γειτονικές, αλλά και σε ευρύτερες περιοχές. Ας σημειώσω εδώ με έμφαση ότι ένα στα δύο κοντέινερς παγκοσμίως και τέσσερα στα πέντε κοντέινερς που έχουν προορισμό την Ευρώπη προέρχονται από την Κίνα. Η χώρα μας μέσω του λιμένα του Πειραιά γίνεται πλέον σημαντικός κόμβος διαμετακομιστικού εμπορίου και βασική πύλη της Ευρώπης για τα κινεζικά προϊόντα που κατακλύζουν πια τις ευρωπαϊκές αγορές.
Ο Πειραιάς με τη γεωγραφικά κομβική θέση στην εμπορική διαδρομή Ασίας-Ευρώπης και σε απόσταση μόλις 92 μιλίων από τη βέλτιστη διαδρομή Σουέζ-Γιβραλτάρ συνδέει πλέον τη Νοτιοανατολική Ασία με τα Βαλκάνια, τη Μαύρη Θάλασσα, τη Μέση Ανατολή, την Ανατολική Μεσόγειο και συνολικά με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όλα αυτά ενδυναμώνουν και ενισχύουν την εξάπλωση των ελληνικών επιχειρήσεων στις νέες αναδυόμενες αγορές της ευρύτερης γειτονιάς μας. Και ακόμα εδραιώνεται πια ο Πειραιάς ως ισχυρό ναυτιλιακό κέντρο καθώς ενισχύεται σημαντικά από την προσέλκυση νέων εταιρειών, αλλά και από την ενίσχυση των ήδη υφιστάμενων.
Αφού αναφέρθηκα στα γεωπολιτικά και στρατηγικά οφέλη για τη χώρα μας θέλω τώρα να παραθέσω τα άμεσα και έμμεσα οικονομικά οφέλη για την εθνική και τοπική οικονομία. Πρώτον, τα εκτιμώμενα έσοδα για το κράτος από τα εγγυημένα κατά τη σύμβαση φορτία περιλαμβάνουν φόρους επί των κερδών, μερίσματα, φόρους επί των μερισμάτων και το αντάλλαγμα της παραχώρησης. Το σύνολό τους ανέρχεται περίπου σε 2,4 δισεκατομμύρια ευρώ σε τρέχουσες τιμές για την περίοδο της παραχώρησης. Δεύτερον, οι επενδύσεις του αναδόχου, προκειμένου να επιτευχθεί η προβλεπόμενη από τη σύμβαση δυναμικότητα περιλαμβανομένης και της κατασκευής του προβλήτα ΙΙΙ ανέρχονται περίπου σε 620.000.000 ευρώ εκ των οποίων τα 300.000.000 εντός της επόμενης επταετίας τα δε υπόλοιπα 320 σταδιακά κατά τη διάρκεια της παραχώρησης.
Τρίτον, τριπλασιάζεται η δυναμικότητα του λιμανιού του Πειραιά, καθώς ο όγκος του φορτίου που θα μπορεί ετήσια να διακινεί εκτινάσσεται από 1,6 TEU σε 4,7 TEU. Τέταρτον, οι θέσεις εργασίας προκειμένου να κατασκευαστούν τα έργα θα ανέλθουν σε διακόσιες και οι νέες μόνιμες θέσεις εργασίας που δημιουργούνται για τη λειτουργία της παραχώρησης από τον ανάδοχο ανέρχονται περίπου σε χίλιες. Πέμπτον, η παραλιμενική βιομηχανία που πάντα παρακολουθεί, όπως είναι φυσικό την ανάπτυξη του λιμανιού, υπολογίζεται ότι θα απασχολήσει τριπλάσιο έως και τετραπλάσιο αριθμό εργαζομένων σε σχέση με σήμερα. Οι προμήθειες σε καύσιμα, η πρακτόρευση, οι τροφοδοσίες και όλα τα συγγενή προς την εξυπηρέτηση των πλοίων επαγγέλματα αναπτύσσονται ανάλογα.
Έκτον, η ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη στο Πέραμα προβλέπεται να υπερδιπλασιάσει τις θέσεις απασχόλησης ως και να αυξήσεις τις επισκέψεις πλοίων.
Όλα τα παραπάνω επιτυγχάνονται μέσω της κινητοποίησης ιδιωτικών κεφαλαίων που στην περίπτωσή μας έχουν και εμμέσως την κρατική εγγύηση της Κίνας, δημιουργώντας ένα πολλαπλό οικονομικό όφελος για τη χώρα μας και μάλιστα χωρίς επιβάρυνση των δημοσιονομικών μας μεγεθών, προωθώντας την ανάπτυξη της Ελλάδος και επιβεβαιώνοντας πλήρως τον στρατηγικό μας λιμενικό σχεδιασμό.
Να, λοιπόν, γιατί αγαπητοί συνάδελφοι μιλάμε για μια σπουδαία διαρθρωτική αλλαγή, να, λοιπόν, γιατί μιλάμε για μια σημαντική μεταρρύθμιση.
Είναι προφανής η σύγχυση και πολλές φορές οι εσκεμμένες ασάφειες και ανακρίβειες που διατυπώνονται από την Αντιπολίτευση στην προσπάθειά της να αμφισβητήσει μιας εθνικής σημασίας σπουδαία εμπορική συνεργασία με τους Κινέζους. Η σύμβαση που υπογράφηκε δεν αφορά ούτε σε πώληση όπως ισχυρίζεται η Αντιπολίτευση ούτε βέβαια και σε ιδιωτικοποίηση. Ουδεμία πώληση ούτε εκποίηση δημόσιας περιουσίας πραγματοποιείται. Η παραχώρηση αποτελεί μακροχρόνια ενοικίαση και μάλιστα ούτε καν του συνόλου της συγκεκριμένης δραστηριότητας, δηλαδή του ΣΕΜΠΟ.
Ενοικιάζεται ένας προβλήτας για την εξυπηρέτηση πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων για τριάντα πέντε χρόνια έναντι σημαντικότατου οικονομικού ανταλλάγματος για τον ΟΛΠ και δεσμεύεται ο ανάδοχος για κατασκευή ενός ακόμη προβλήτα. Ακόμη, όχι μόνο δεν πωλούνται υποδομές, αλλά αντίθετα για όλη τη χρονική περίοδο της παραχώρησης οι υφιστάμενες υποδομές συνεχίζουν να ανήκουν στο κράτος.
Συμπερασματικά, δεν πουλάμε, νοικιάζουμε. Νοικιάζουμε και μάλιστα μέρος μόνο μιας δραστηριότητας. Δεν ιδιωτικοποιούμε. Διατηρούμε το δημόσιο χαρακτήρα του λιμανιού. Δεν επιβαρύνουμε ούτε το δημόσιο προϋπολογισμό, ούτε τις δημόσιες επενδύσεις. Εξασφαλίζουμε ξένες επενδύσεις και εκσυγχρονίζουμε και αναπτύσσουμε το πρώτο λιμάνι της χώρας χωρίς ελληνικούς πόρους. Δεν απολύουμε, δημιουργούμε νέες θέσεις εργασίας.
Είναι φανερό ότι η Αντιπολίτευση έχει ως μόνο στόχο τον εντυπωσιασμό και την παραπληροφόρηση της κοινής γνώμης. Μάλιστα, αποτελεί πράξη λαϊκισμού όταν κατηγορούμαστε από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ, που πρώτο προχώρησε στη μετατροπή του ΟΛΠ από αμιγώς δημόσια επιχείρηση σε ανώνυμη εταιρεία και στη συνέχεια προχώρησε και σε πώληση περίπου του 25% της εταιρείας αυτής μέσω του Χρηματιστηρίου. Δηλαδή η μερική ιδιωτικοποίηση έχει ήδη συντελεστεί από την Αξιωματική Αντιπολίτευση και μάλιστα για το σύνολο των δραστηριοτήτων του λιμανιού.
Τώρα, τα της διαδικασίας του διαγωνισμού. Πραγματοποιήσαμε έναν πλειοδοτικό διεθνή διαγωνισμό. Η συμβολή των δύο προηγούμενων Υπουργών Εμπορικής Ναυτιλίας, του Μανώλη Κεφαλογιάννη και του Γιώργου Βουλγαράκη, ήταν αποφασιστική.
Ο διαγωνισμός που προκηρύχθηκε τον Ιανουάριου του 2008 ήταν διεθνής, δημόσιος, ανοικτός και πλειοδοτικός. Δεν υπήρξε ούτε απευθείας ανάθεση ούτε μυστική συμφωνία. Ακολουθήθηκαν απόλυτα διαφανείς διαδικασίες, τηρήθηκαν μέχρι κεραίας όλες οι προβλεπόμενες και από το εθνικό, μα και από το κοινοτικό δίκαιο, διαδικασίες.
Σ’ αυτόν το διαγωνισμό η κινεζική «COSCO», η μεγαλύτερη κινεζική εταιρεία μεταφορών και διαχείρισης λιμανιών πλειοδότησε και αναδείχθηκε ανάδοχος χωρίς να προβληθεί οποιαδήποτε ένσταση ή να διατυπωθεί όποια αμφισβήτηση.
Τώρα επί των άρθρων της σύμβασης: Κάποιες παρατηρήσεις για το αντάλλαγμα και τις εγγυήσεις, γιατί ο χρόνος είναι αμείλικτος. Θέλω να σημειώσω ότι το αντάλλαγμα της παραχώρησης περιλαμβάνει: Ένα, αρχική καταβολή 50.000.000 ευρώ. Δύο, σταθερό –παρακαλώ, συγκρατήστε το «σταθερό»- ετήσιο αντάλλαγμα-μίσθωμα που ανέρχεται σε περίπου 5.000.000 για τον προβλήτα ΙΙ και 2.000.000 για τον προβλήτα ΙΙΙ, προσαυξανόμενο με το δείκτη τιμών καταναλωτή πλέον 2% κατ’ έτος, αρχής γενομένης από το 2009.
Τρίτον, μεταβλητό -πέραν του σταθερού στο οποίο αναφέρθηκα- ετήσιο αντάλλαγμα-μίσθωμα ως ποσοστό των συνολικών εσόδων του αναδόχου που ανέρχεται στο 21% για τα πρώτα οκτώ χρόνια της παραχώρησης και σε 24,5% από τον ένατο χρόνο και μετά.
Τέταρτον, ο κρισιμότερος όρος της σύμβασης είναι η δεσμευτική υποχρέωση που αναλαμβάνει η «COSCO» να καταβάλει στον ΟΛΠ ετησίως εγγυημένο ελάχιστο αντάλλαγμα-μίσθωμα. Αυτό προβλέπεται ρητά στη σύμβαση και θα καταβάλλεται ακόμα και αν η «COSCO» πραγματοποιήσει μικρότερα έσοδα απ’ αυτά που προβλέπει. Μάλιστα, εάν τα έσοδα υπερβούν τα προβλεπόμενα, τότε αυτονόητα ο ΟΛΠ συμμετέχει σ’ αυτά κατά το συμφωνημένο ποσοστό.
Έχουμε ελάχιστο εγγυημένο αντάλλαγμα- μίσθωμα, σημαντικότατο και το συνολικό αυτό καθ’ όλη τη διάρκεια της παραχώρησης εγγυημένο ελάχιστο αντάλλαγμα-μίσθωμα ανέρχεται σε καθαρά παρούσα αξία σε 665.000.000 ευρώ ή σε 3,4 δισεκατομμύρια ευρώ σε τρέχουσες τιμές.
Δύο κουβέντες θα ήθελα να πω για τις εγγυήσεις. Προβλέπονται τέσσερις εγγυητικές επιστολές: εγγύηση για την πληρωμή της αρχικής καταβολής ύψους 50.000.000 ευρώ –αυτή έχει ήδη κατατεθεί στον ΟΛΠ-, εγγύηση καλής λειτουργίας μέχρι πέρατος της παραχώρησης ύψους 61.000.000 ευρώ, εγγύηση καλής εκτέλεσης των έργων του Προβλήτα II ύψους 21.000.000 ευρώ κι ακόμα εγγύηση καλής εκτέλεσης των έργων του Προβλήτα III ύψους 42.000.000 ευρώ. Το συνολικό ύψος των παραπάνω εγγυήσεων ανέρχεται σε 174.000.000 ευρώ.
Επιπλέον, στην περίπτωση που ο προβλήτας III δεν κατασκευαστεί με υπαιτιότητα της «COSCO», ο ΟΛΠ έχει δικαίωμα είτε να καταγγείλει τη σύμβαση είτε να καταβληθεί σ’ αυτόν αποζημίωση ύψους 111.000.000 ευρώ. Δεν είναι συμπτωματικό, δεν είναι τυχαίο το ποσό αυτό. Είναι αυτό που καλύπτει το κόστος κατασκευής του λιμενικού έργου, δηλαδή του προβλήτα III, και διατηρείται παράλληλα το δικαίωμα κατασκευής και εκμετάλλευσης του προβλήτα III από τον ίδιο τον ΟΛΠ.
Προβλέπεται ακόμα στη σύμβαση η υποχρέωση της «COSCO» να διακινεί από το πρώτο λιμάνι μας ελάχιστο ετήσιο φορτίο που ανέρχεται στα 2/3 της προβλεπόμενης δυναμικότητας. Αναλαμβάνει δηλαδή την υποχρέωση να διακινεί τα 2/3 της δυναμικότητας του λιμανιού, ενώ άλλως επιβάλλονται σοβαρότατες ποινές, σε περίπτωση που ο όγκος της διακίνησης υπολείπεται από τα προβλεπόμενα.
Τα φορολογικά θέματα δεν αποτέλεσαν βέβαια αντικείμενο της διαπραγμάτευσης ΟΛΠ –«COSCO», καθώς αφορώντα το δημόσιο υπερέβαιναν τον ΟΛΠ. Απασχόλησαν το αρμόδιο Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών και σ’ αυτά θα αναφερθεί αύριο ο Υφυπουργός κ. Μπέζας.
Κράτησα για το τέλος το κοινωνικά πιο ευαίσθητο θέμα κι αυτό που αποτέλεσε κρίσιμη, αποφασιστική παράμετρο των επιλογών μας: τη μέριμνα για τους εργαζομένους στο λιμάνι. Κανένας εργαζόμενος δεν απολύεται και δεν θα απολυθεί, ούτε αλλάζει το εργασιακό καθεστώς. Και αυτό διότι ο ΟΛΠ θα συνεχίσει να παρέχει υπηρεσίες φορτοεκφόρτωσης εμπορευματοκιβωτίων στον προβλήτα I, που μεταμορφώνεται σε σύγχρονο, ανεξάρτητο τερματικό σταθμό. Η επένδυση των 160.000.000 ευρώ για τον προβλήτα I ολοκληρώνεται από χρηματοδότηση με ίδια κεφάλαια και δανειακά από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων μέσα στο πρώτο τρίμηνο του επόμενου χρόνου, του 2010.
Επιπλέον με το ν.3654/2008, που εισήγαγε η Κυβέρνησή μας, παρέχονται στους εργαζομένους περαιτέρω επιλογές, τις οποίες μπορούν να αξιοποιήσουν εφόσον το επιθυμούν.
Πρώτη επιλογή: η ένταξη σε πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου και χορήγηση πλήρους σύνταξης μετά από αναγνώριση μέχρι έξι πλέον έτη πλασματικού χρόνου εργασίας, σύμφωνα με την τροπολογία μας, που προκειμένου να περιλάβει περισσότερους εργαζομένους στο πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου επεκτείνει κατά ένα χρόνο το διάστημα αυτό.
Και δεύτερη εναλλακτική λύση είναι η μετάταξη σε ανάλογης ειδικότητας θέση σ’ άλλη υπηρεσία του δημοσίου ή του ευρύτερου δημόσιου τομέα με αμετάβλητο το ύψος των αποδοχών του. Κι όλα αυτά βέβαια συγχρόνως «τρέχουν» με τη δυνατότητα ο εργαζόμενος να εξακολουθήσει απασχολούμενος στον ΟΛΠ αλλά και να προσληφθεί στην «COSCO» αν το θέλει.
Επιπρόσθετα, προκειμένου να παρασχεθεί απόλυτη εξασφάλιση στο σύνολο των εργαζομένων στον ΟΛΠ, παλαιών και νέων –προσληφθέντων προ του 1999 και μετά το 1999- με την ίδια σχετική τροπολογία διευρύνουμε την προστασία του εργασιακού δικαιώματος τη σχετική με τους λόγους καταγγελίας της σύμβασης σε όλες τις κατηγορίες των εργαζομένων.
Κλείνω επαναλαμβάνοντας την απόλυτη δέσμευσή μας για διατήρηση όλων των θέσεων εργασίας που σήμερα υπάρχουν και επιπρόσθετα για δημιουργία χιλίων περίπου νέων θέσεων εργασίας.
Συμπερασματικά, αγαπητοί συνάδελφοι, με τη σύμβαση παραχώρησης μέρους του σταθμού εμπορευματοκιβωτίων για την ελληνική πλευρά διασφαλίζεται μίας τεράστιας σημασίας στρατηγική εμπορική συμμαχία με μία παγκόσμια οικονομική δύναμη, την Κίνα. Επιτυγχάνονται πρόδηλα γεωπολιτικά οφέλη. Αναδεικνύεται ο Πειραιάς ως βασική πύλη εισόδου των κινεζικών προϊόντων στην Ευρώπη. Αναπτύσσεται το λιμάνι του Πειραιά με τον υπερδιπλασιασμό της δυναμικότητάς του. Εντάσσεται το λιμάνι του Πειραιά στο δίκτυο των παγκόσμιων λιμενικών διαχειριστών και διασφαλίζεται πια εγγυημένη για τον Πειραιά πελατεία, δηλαδή εγγυημένα φορτία.
Επίσης, επιτυγχάνεται η προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων ύψους περίπου 300.000.000 ευρώ τα πρώτα επτά χρόνια, και επιπλέον άλλων 320.000.000 ευρώ τα επόμενα. Εξασφαλίζεται η δημιουργία χιλίων νέων θέσεων εργασίας, η ανάπτυξη της παραλιμενικής βιομηχανίας, ο υπερδιπλασιασμός των θέσεων απασχόλησης στην ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, η διασφάλιση πόρων για την υλοποίηση του επενδυτικού προγράμματος του ΟΛΠ στην ακτοπλοΐα και στην κρουαζιέρα, εγγυημένο αντάλλαγμα για τον ΟΛΠ ύψους περίπου 3,4 δισεκατομμυρίων, όπως είπα, σε τρέχουσες τιμές –το ποσό αυτό είναι δυόμισι φορές μεγαλύτερο από τη σημερινή κεφαλαιοποίηση του οργανισμού και παρακαλώ να το λάβετε υπ’ όψιν. Τέλος, διασφαλίζονται έσοδα ακόμα περίπου 2,4 δισεκατομμύρια ευρώ για το ελληνικό δημόσιο σε τρέχουσες τιμές στη διάρκεια της τριακονταπενταετίας, καθώς και η επιστροφή των υποδομών και ανωδομών που θα κατασκευάσει ο ανάδοχος στον ΟΛΠ και, άρα, στο ελληνικό δημόσιο.
Αγαπητοί συνάδελφοι, η σύμβαση η οποία παρουσιάζεται προς κύρωση στη Βουλή είναι ένα μεγάλο βήμα ανάπτυξης για τον τόπο. Αποτελεί στρατηγική επιτυχία για τη χώρα μας, ενώ ταυτόχρονα δημιουργεί όλα τα γεωστρατηγικά, εμπορικά και οικονομικά οφέλη, στα οποία ήδη αναφέρθηκα. Και θα μου επιτρέψετε να πω ότι όλα αυτά στην πραγματικότητα συνιστούν διπλή επιτυχία στο μέτρο που υλοποιούνται εν μέσω μίας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης συνολικά επιβραδύνει –αν δεν αναστέλλει- την ανάπτυξη.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γίνεται γνωστό στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής των Ελλήνων, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, είκοσι ένας μαθήτριες και μαθητές και τρεις συνοδοί-δάσκαλοι από το Δημοτικό Σχολείο Αετού Αμυνταίου. Μαζί τους είναι και είκοσι τρεις γονείς.
Η Βουλή τους καλωσορίζει και ευχόμαστε στα παιδιά επιτυχία στο σχολείο και στη ζωή τους.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Και τώρα το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ κ. Χρήστος Παπουτσής.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για την Ελλάδα με όλες τις γεωγραφικές και γεωπολιτικές της ιδιαιτερότητες, το ζήτημα της αποκρατικοποίησης των λιμένων έχει μία ξεχωριστή σημασία. Δεν είναι απλό θέμα. Δεν είναι θέμα θεωρητικό. Δεν είναι μία άσκηση επί χάρτου. Γι’ αυτό, είναι ακόμα μεγαλύτερες οι ευθύνες της Κυβέρνησης που χωρίς επαρκή τεκμηρίωση ως προς το αν αυτή η επιλογή της προάγει ή όχι την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, αν εξυπηρετεί τους εθνικούς στρατηγικούς στόχους, τους οικονομικούς και κοινωνικούς στόχους, αν έχει μακροχρόνιο όφελος ή αν υπονομεύει τις προοπτικές της χώρας ή αν την αφήνει έκθετη στο διεθνή ανταγωνισμό και τις προκλήσεις από τις εξελίξεις στην παγκόσμια οικονομία, χωρίς να είναι απολύτως σαφές το πλαίσιο, προχωρά ακάθεκτη στην επιλογή της.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι για την Ελλάδα είναι εξαιρετικής σημασίας η στρατηγική συνεργασία με ξένες οικονομικές δυνάμεις, αλλά και με τις αναδυόμενες δυνάμεις, όπως είναι η Κίνα. Όμως, όλα αυτά πρέπει να εντάσσονται σ’ ένα πλαίσιο μιας συνεκτικής εθνικής στρατηγικής. Και η στρατηγική συνεργασία πρέπει να αποδίδει. Πρέπει να αποδίδει ένα προφανές ισότιμο όφελος, σε καμμία περίπτωση να μην είναι αντίθετη με τα εθνικά συμφέροντα, να μην περιορίζει το πεδίο άσκησης του δημοσίου συμφέροντος, να μην υπονομεύει τα μέσα και τα εργαλεία που διαθέτει η χώρα μας για την αυτόνομη, τη βιώσιμη θέση της, για την ανάπτυξη της Ελλάδας σ’ έναν πολύπλοκο και μεταβαλλόμενο κόσμο.
Δυστυχώς, για την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, η οικονομική λογική αποτελεί πάντοτε τον κυρίαρχο παράγοντα αιτιολόγησης της έννοιας και της πολιτικής της αποκρατικοποίησης. Και βεβαίως εδώ στην προκειμένη περίπτωση και της αποκρατικοποίησης της εμπορευματικής δραστηριότητας των λιμένων. Διότι το κύριο θέμα είναι τα έξοδα, τα σημαντικά έξοδα λειτουργίας. Πάνω σ’ αυτό το επιχείρημα η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας από την πρώτη μέρα, από το 2004, επιχείρησε να αρθρώσει την πολιτική της.
Και σας υπενθυμίζω ότι από την πρώτη κιόλας στιγμή απέναντι στην Κυβέρνηση βρέθηκε ο στόχος. Ποιος ήταν ο στόχος; Οι εργαζόμενοι. Η απαξίωση των εργαζομένων, η απαξίωση του ίδιου του οργανισμού και της λειτουργίας της επιχείρησης, οι προσπάθειες για το ξεπούλημα, κάτι που είχαμε καταγγείλει από τότε.
Και σας υπενθυμίζω, κύριε Υπουργέ –εξάλλου, είναι και το δεύτερο νομοσχέδιο το οποίο εισηγείστε στη Βουλή ως Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας- ότι ίσως η πολιτική της Κυβέρνησης να έχει μεταλλαχθεί επανειλημμένως. Είμαστε στην τρίτη φάση μετάλλαξης της πολιτικής όσον αφορά την αποκρατικοποίηση του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς και βεβαίως και του ΟΛΘ. Σας υπενθυμίζω -για να μην ξεχνιόμαστε- ότι η πρώτη φάση ξεκίνησε από την πώληση του λιμανιού. Επομένως, μην επιχειρηματολογούμε και μάλιστα με ιδεολογικούς όρους για μία πολιτική η οποία βρίσκεται σε διαρκή μετάλλαξη καθ’ όλη τη διάρκεια της πενταετίας της Νέας Δημοκρατίας.
Αντίθετα, εκείνο το οποίο είναι προφανές στους εργαζόμενους, στην τοπική κοινωνία, στον ελληνικό λαό, στον εμπορικό κόσμο είναι ότι καθ’ όλη αυτήν την περίοδο, ενώ το αίτημα ήταν κοινό -ήταν αίτημα όλων- για διαρκείς ενισχύσεις και προσπάθειες για την αναδιοργάνωση του ΟΛΠ, για τις επενδύσεις αναβάθμισης των υποδομών και της λειτουργίας τους, αυτές οι επενδύσεις δεν προχώρησαν ποτέ. Αυτή η πολιτική έμενε πάντοτε στα χαρτιά, για να δικαιώσει εμάς και όλους εκείνους οι οποίοι υποστήριξαν ότι το σχέδιο ήταν καθαρό και συγκεκριμένο, το σχέδιο ήταν η απαξίωση του οργανισμού, προκειμένου να βρεθεί ένας καλός αγοραστής.
Ταυτόχρονα, ακούμε και σήμερα και ακούσαμε και από τον κύριο Υπουργό –βεβαίως οφείλω να ομολογήσω πολύ ευγενικά, αλλά από τον εισηγητή κ. Κεδίκογλου ήταν πολύ πιο σαφής- ξανά τη γνωστή πολιτική, δηλαδή ότι αυτή είναι μια διεθνής τάση. Είναι η εποχή, είναι οι ανάγκες των καιρών που πρέπει να οδηγούν στην ιδιωτικοποίηση των λιμανιών.
Η αλήθεια είναι ότι από τις εκατό μεγαλύτερες επιλογές ιδιωτικοποίησης εμπορευματικών σταθμών σε λιμάνια σε όλον τον κόσμο, οι ογδόντα οκτώ αφορούν την παραχώρηση και μόνο της άδειας παροχής εμπορευματικών υπηρεσιών σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, ενώ σε εβδομήντα μία εξ αυτών, οι εμπορευματικές υπηρεσίες, παρέχονται με τη συνεργασία του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα.
Τα λέω αυτά, γιατί κάποια στιγμή πρέπει να συνεννοηθούμε. Εδώ δεν είναι ιδεολογικά δόγματα που πρέπει να παρακολουθήσουμε και να τα ακολουθήσουμε έτσι και αλλιώς. Έχει πολύ μεγάλη σημασία να σταθούμε στις επιλογές που έχουμε ως χώρα, ως τοπικές κοινωνίες, ως λιμάνια, ως ναυτιλία, ως Πειραιάς - ενδεχομένως στην προκειμένη περίπτωση- με βάση τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά της εποχής μας.
Το λιμάνι του Πειραιά, όπως και το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, όπως και όλοι οι λιμένες εθνικής σημασίας της χώρας μας, όπως και όλα τα άλλα λιμάνια της χώρας μας, δεν είναι λιμάνια στο πουθενά. Δεν είναι λιμάνια σε ακτές, όπου φθάνει η έρημος της Αφρικής. Είναι τοπικές κοινωνίες απόλυτα συνδεδεμένες με τη ζωή των λιμανιών.
Πίσω από τα λιμάνια υπάρχει πολιτισμός ολόκληρος. Υπάρχει κόσμος. Υπάρχουν οι ζωές των ανθρώπων. Υπάρχουν μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις. Υπάρχουν επαγγέλματα. Υπάρχει δηλαδή μια ολόκληρη ζωή, την οποία αγνοείτε. Για την ακρίβεια ορίζετε νέους όρους ζωής για τον Πειραιά και αύριο για τη Θεσσαλονίκη, αν προχωρήσουν τα σχέδιά σας. Κανείς δεν είναι σε θέση να μιλήσει για το αύριο του Πειραιά μετά την εξέλιξη την οποία δρομολογείτε. Κανείς!
Και όχι μόνο για το Δήμο Πειραιά, αλλά και για όλους τους δήμους της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά. Κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί αν θα συνεχιστεί ο ρόλος, ο λυτρωτικός -σε πολλές περιπτώσεις- και ζωογόνος ρόλος τον οποίο είχε ο Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς προς τους δήμους της περιοχής, όταν τότε ο οργανισμός θα επιχειρεί να γίνει ανταγωνιστικότερος της «COSCO», η οποία θα λειτουργεί τη μοναδική προβλήτα με το μοναδικό πελάτη.
Είπα «μοναδικό πελάτη» και θυμήθηκα κάτι που θέλετε να αγνοείτε συνεχώς. Στην οικονομική θεωρία πέρα από το μονοπώλιο και το «μονοψώνιο». Στην προκειμένη περίπτωση υπάρχει ένας ισχυρός μεγάλος πελάτης του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς, η «MSC», τον οποίο πελάτη μαζί με τη σύμβαση τον εκχωρείτε στην «COSCO». Ναι ή όχι; Αυτό εντάσσεται σε ποια λογική εξυπηρέτησης του εθνικού συμφέροντος;
Ταυτόχρονα με το νομοσχέδιο, ως μη οφείλατε –αλλά, εν πάση περιπτώσει, δεν το είχατε ανακοινώσει- περιλαμβάνονται και φορολογικές ρυθμίσεις υπέρ της νέας εταιρείας που θα υπογράψει αυτή τη σύμβαση. Αυτή που δημιουργείται με την ευθύνη της «COSCO». Αναρωτιέμαι: Μετά από δύο-τρία χρόνια, στην καλύτερη των περιπτώσεων θα έχουν ολοκληρωθεί τα έργα στην προβλήτα I, η οποία λειτουργεί υπό την ευθύνη του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς. Η προβλήτα ΙΙ λειτουργεί υπό την ευθύνη της «COSCO», της νέας εταιρείας «ΑΕΑΣ», όπως λέγεται. Και ας πούμε ότι τα έργα της προβλήτας ΙΙΙ βρίσκονται σε μεγάλη καθυστέρηση, λόγω των μεγάλων αντιδράσεων που είναι αδύνατον να ξεπεράσετε. Όχι εσείς, αλλά καμμία κυβέρνηση δεν είναι εύκολο να τα ξεπεράσει, χωρίς να υπάρχουν ουσιαστικές αντιπαροχές στις τοπικές κοινωνίες της ευρύτερης περιοχής. Σε κάθε περίπτωση αυτό είναι το καλύτερο σενάριο.
Ερωτώ, λοιπόν, εγώ: Ο Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς θα αισθάνεται ότι βρίσκεται σε σοβαρή, ικανή, ανταγωνιστική θέση σε σχέση με την εταιρεία που λειτουργεί δίπλα του, στην οποία μάλιστα είχε εκχωρήσει και το μοναδικό πελάτη που είχε μέχρι τώρα; Και πού θα βρεθούν τα νέα φορτία; Πού θα βρεθούν τα νέα εμπορευματοκιβώτια, σε μια περίοδο όπου όλοι γνωρίζουμε ότι όχι μόνο η παγκόσμια οικονομία, αλλά και η παγκόσμια ναυτιλία και το παγκόσμιο εμπόριο θα βιώσει μια πολύ μεγάλη κρίση;
Σας άκουσα προηγουμένως να αναφέρεστε στις χίλιες νέες θέσεις που θα δημιουργήσετε. Χρησιμοποιείτε δηλαδή όλα τα στοιχεία των μελετών των συνεργατών σας της προηγούμενης φάσης, πριν εκδηλωθεί η οικονομική κρίση. Μα, εδώ ήδη μετά την πρώτη υπογραφή ο πρόεδρος της «COSCO» δήλωσε μείωση των δραστηριοτήτων σε παγκόσμιο επίπεδο κατά 30%.
Πρόβλεψη η οποία τινάζει στον αέρα όλους τους σχεδιασμούς. Εγώ δεν λέω ότι δεν πρέπει να λάβουμε υπ' όψιν μας τις επιπτώσεις της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Λέω όμως ότι δεν μπορούμε να κοροϊδευόμαστε. Δεν μπορούμε να λέμε ότι όλα θα πάνε καλά, γιατί δεν ξέρουμε αν θα πάνε καλά. Και επειδή ακριβώς δεν ξέρουμε αν θα πάμε καλά, για αυτό εγώ επιμένω στην ανάγκη διασφάλισης του δημοσίου συμφέροντος.
Τρίτο σχόλιο και ολοκληρώνω, είναι αυτό στο οποίο αναφερθήκατε και εσείς και ο εισηγητής σας, ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και ο κύριος Υπουργός. Αναφέρθηκε στη νομική βάση πάνω στην οποία διαμορφώνεται αυτή η σύμβαση. Αναφερθήκατε βεβαίως στο νομικό πλαίσιο το οποίο εισήγαγε τον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς στο Χρηματιστήριο και στο προηγούμενο που τον διαμόρφωσε ως ανώνυμη εταιρία.
Στην πραγματικότητα αναφερθήκατε, για να σας θυμίσω, στο άρθρο 18 του ν.2932. Σ’ αυτόν το νόμο. Στην πραγματικότητα όμως κάνατε κάτι άλλο. Με το νόμο τον οποίο πέρασε τον προηγούμενο χρόνο ο συνάδελφός σας κ. Βουλγαράκης και αναφέρομαι στο ν.3654/2008 και με το άρθρο 3 του συγκεκριμένου νόμου, τροποποιήσατε, κύριε Υπουργέ, το δικό μας νόμο, τον ν. 2932 και πήρατε ξανά τη δυνατότητα να τροποποιήσετε τη σύμβαση παρακαλώ, παραχώρησης του ελληνικού δημοσίου προς τον ΟΛΠ. Με τι στόχο όμως; Με στόχο πολύ συγκεκριμένο. Πέρα από την αξιοποίηση των όποιων κτισμάτων, των όποιων κτηρίων, των όποιων δραστηριοτήτων λειτουργούν μέσα στο χώρο του λιμένος, δώσατε τη δυνατότητα να επεμβαίνει και στις λιμενικές υπηρεσίες.
Οι λιμενικές υπηρεσίες είναι μια άλλη πονεμένη υπόθεση. Αλλά πίσω από την έννοια λιμενικές υπηρεσίες περιλαμβάνονται και άλλα θέματα. Περιλαμβάνονται πρώτα απ’ όλα, όχι μόνο τα κτήρια. Περιλαμβάνεται το πότε μπαίνει ένα πλοίο σ’ ένα λιμάνι, ποιος έχει την ασφάλεια του λιμανιού. Περιλαμβάνεται επίσης κάθε έννοια οικονομικής δραστηριότητας, η οποία εκδηλώνεται μέσα στο λιμάνι. Αυτός είναι ο ορισμός, όπως προκύπτει από το π.δ. 441/1970, όσον αφορά τη λιμενική λειτουργία.
Στην πραγματικότητα στο π.δ. 441/1970, που είναι και το μοναδικό νομικό κείμενο στο οποίο αναφέρεται ο ορισμός της λιμενικής λειτουργίας στη χώρα μας, περιγράφεται η λιμενική λειτουργία ως μια δημόσια εξουσία η οποία ασκείται σε συγκεκριμένο χώρο. Ε, αυτή, λοιπόν, τη δημόσια εξουσία που ασκείται στο συγκεκριμένο χώρο του λιμανιού, είναι αυτή την οποία εκχωρείτε σας λέω εγώ, εσείς λέτε τη νοικιάζετε. Δεν τη νοικιάζετε, την παραχωρείτε. Και την παραχωρείτε σε άλλους. Και επειδή ακριβώς σας έθεσαν και συγκεκριμένα θέματα η «COSCO», προκειμένου να προχωρήσει στην περαιτέρω ολοκλήρωση της υπόθεσης, τι κάνετε; Της δίνετε και τη δυνατότητα να ορίζει εκείνη τα συστήματα της ασφάλειας. Για αυτό και ανακαλύψατε την πρόσφατη μεθόδευση, όπου το Υπουργείο σας έστειλε προς όλους τους οργανισμούς λιμένων να πουν και να δηλώσουν εάν θέλουν να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα το οποίο βγάζει το Υπουργείο για τον ISPO SCOTT.
Ερωτώ, λοιπόν, έχετε εδώ από ό,τι βλέπω τους εκλεκτούς φίλους και υπευθύνους του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς, δεσμεύεται ο ΟΛΠ ότι θα συμμετάσχει στο διεθνή διαγωνισμό τον οποίο θα προκηρύξει το Υπουργείο; Και αν είναι έτσι, τότε τι νόημα έχει η συγκεκριμένη ρύθμιση στη σύμβαση, όπου δίνετε τη δυνατότητα στην «COSCO» να ορίζει εκείνη τα συστήματα ασφάλειας στον προβλήτα ΙΙ;
Αυτά τα λέω συγκεκριμένα και θα μπορούσα να μιλήσω πάρα πολύ ώρα για να σας πω, κύριε Υπουργέ, με καλή πίστη πρέπει να σας πω, ότι το πρόβλημα είναι πολύ σοβαρότερο από ό,τι μια ιδεολογική άσκηση της Νέας Δημοκρατίας και των άλλων πολιτικών δυνάμεων, γύρω από το θέμα «ιδιωτικοποίηση των λιμανιών». Αφορά τη ζωή των πολιτών στον Πειραιά, αφορά το μέλλον της ελληνικής ναυτιλίας, αφορά τα στρατηγικά συμφέροντα της χώρας μας.
Θεωρούμε ότι κάνετε μεγάλο λάθος. Όπως τονίσαμε και την προηγούμενη φορά τονίζουμε και τώρα, πρόκειται για ένα σοβαρό πολιτικό και οικονομικό σκάνδαλο. Για μια ακόμη φορά σας λέμε και το έχει πει και ο ίδιος ο Πρόεδρός μας –ο κ. Παπανδρέου είχε την ευκαιρία να παρουσιάσει τις θέσεις προς τους εκπροσώπους της Κίνας και τον Πρόεδρο της Κινεζικής Δημοκρατίας, που ήταν εδώ, όπως και στον πρόεδρο της «COSCO» - ότι εμείς είμαστε αντίθετοι μ’ αυτήν τη σύμβαση και σε κάθε περίπτωση η επόμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα επαναδιαπραγματευθεί με κάθε τρόπο τη σύμβαση αυτή προς όφελος του ελληνικού δημοσίου και του δημοσίου συμφέροντος.
Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Πάνος Παναγιωτόπουλος.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είμαι από εκείνους που θεωρούν ότι πρέπει ο Βουλευτής ο οποίος προέρχεται από την εκάστοτε κυβερνώσα παράταξη, να ανεβαίνει στο Βήμα έτοιμος να αναπέμψει ύμνους προς κάθε νομοθετική πρωτοβουλία της εκάστοτε κυβερνήσεως και να χειροκροτήσει εκ προοιμίου και χωρίς να τεκμηριώσει τη θέση του αυτή, οποιαδήποτε σχετική ρύθμιση προτείνεται από την εκάστοτε κοινοβουλευτική, κυβερνώσα πλειοψηφία.
Ως τόσο θα επικαλεστώ τον ορθολογισμό. Και επιτρέψτε μου να πω το ειλικρινές ενδιαφέρον για την πατρίδα και το δημόσιο συμφέρον, που θεωρώ ότι διαθέτετε όλοι σ’ αυτήν την Αίθουσα, ανεξάρτητα με το αν ανήκετε στην πλειοψηφία του Κοινοβουλίου ή στη Μείζονα ή Ελάσσονα Αντιπολίτευση.
Ο ορθολογισμός, λοιπόν, αυτός, η απλή ανάγνωση της σύμβασης, η γνώση των συσχετισμών και των διαδικασιών μέσω των οποίων οδηγηθήκαμε στο να έρθει αυτή η σύμβαση στη Βουλή και η γνώση της γενικότερης δυσμενούς διεθνούς οικονομικής συγκυρίας, νομίζω ότι οδηγούν τον κάθε καλόπιστο αναγνώστη αυτού του κειμένου στο να υπογραμμίσει το αυτονόητο. Ποιο είναι το αυτονόητο; Ότι είναι μια σύμβαση στρατηγικής σημασίας, που αποτελεί επιτυχία για την Ελλάδα, κατοχυρώνει το εθνικό συμφέρον, θωρακίζει το δημόσιο συμφέρον και, πραγματικά, ανοίγει αναπτυξιακές προοπτικές για το εγγύτερο και απώτερο μέλλον.
Έγινε επίκληση πριν από τον κ. Παπουτσή των νέων δεδομένων που δημιουργούνται από τη διεθνή οικονομική κρίση. Μα, νομίζω ότι ακόμη κι αν λάβει κανείς υπ’ όψιν τα δεδομένα αυτά αποδεικνύεται ότι η σύμβαση είναι έτη περαιτέρω επωφελής.
Όπως ξέρετε η διαπραγμάτευση για τη σύμβαση ξεκίνησε και δρομολογήθηκε πολύ καιρό πριν προκύψουν τα τελευταία δεδομένα και ζητούμενα της τελευταίας οικονομικής κρίσης. Η σύμβαση, όπως ξέρετε, περιλαμβάνει σημαντικότατες επενδύσεις του αντισυμβαλλομένου, δηλαδή της κρατικής κινεζικής εταιρείας «COSCO», τις οποίες επενδύσεις αδυνατεί το ελληνικό κράτος να τις κάνει. Αυτή είναι η αλήθεια.
Εάν, λοιπόν, σκεφτούμε –γι αυτό μιλάμε για σύμβαση στρατηγικής σημασίας- ότι η Ελλάδα είναι αρχιπελαγική χώρα, εάν σκεφτούμε ότι από καταβολής έθνους των Ελλήνων, από καταβολής της συγκρότησης του γένους των Ελλήνων, η θάλασσα αποτελούσε τον πνεύμονα που οξυγόνωνε το εθνικό συμφέρον της Ελλάδος, αποτελούσε τα μάτια της, την προοπτική της Ελλάδος προς το μέλλον από ιστορική περίοδο σε ιστορική περίοδο, νομίζω ότι θα καταλήξουμε πως είμαστε εκ των πραγμάτων υποχρεωμένοι αν θέλουμε να ασκούμε κατά τρόπο σωστό τη διακυβέρνηση σ’ αυτόν τον τόπο, να κατοχυρώσουμε θεσμικά αυτήν την αναπτυξιακή προοπτική των λιμένων της χώρας με πρώτο το κορυφαίο λιμάνι, το λιμάνι του Πειραιά.
Η Ελλάδα δυστυχώς δεν είναι πρώτη σήμερα σε πολλούς τομείς.
Η Ελλάδα έχασε και την τρίτη και την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση. Aς μη μπούμε σ’ αυτήν τη συζήτηση, παρ’ όλο που θα είχε πολύ ενδιαφέρον κάποια στιγμή να την κάνουμε και σ’ αυτήν την Αίθουσα. Αν διεκδικούμε κάπου και επιτυγχάνουμε να προσεγγίσουμε πρωτιές, εάν διεκδικούμε κάπου και επιτυγχάνουμε να έχουμε πρωταγωνιστικό ρόλο, είναι σε τομείς καίριας στρατηγικής σημασίας για το παρόν και το μέλλον της πατρίδας μας, όπως η ναυτιλία και ο τουρισμός.
Ναυτιλία, λοιπόν, και ιδιαίτερα διαμετακομιστικό εμπόριο, χωρίς την αξιοποίηση των κορυφαίων λιμανιών της χώρας, νομίζω ότι αποδεικνύεται υπόσχεση χωρίς αντίκρισμα σ’ ό,τι αφορά ακριβώς τη διαδικασία ανάπτυξης. Γνωρίζετε ότι δεν είμαστε μόνοι στην περιοχή της Μεσογείου. Υπάρχουν ανταγωνιστικά λιμάνια, από την Κωνσταντινούπολη μέχρι την Ιταλία και τη Μέση Ανατολή, μιλάω για τη Βηρυτό, τη Μάλτα, τα κυπριακά λιμάνια, την Ισπανία, την Ιταλία, τα οποία έχουν προχωρήσει πολύ πριν από εμάς σε άνοιγμα μέσω διαδικασιών που ψηφίστηκαν από τα αντίστοιχα κοινοβούλια προς λιμενικούς διαχειριστές, οι οποίοι επενδύουν, οργανώνουν, παρακολουθούν τα νέα δεδομένα και ζητούμενα της διεθνούς τεχνολογίας στο συγκεκριμένο τομέα του διεθνούς εμπορίου και προσανατολίζονται για να δώσουν θετικές απαντήσεις στις προκλήσεις του παρόντος και του μέλλοντος. Αυτό κάνει η Ελλάδα. Γιατί θέλουμε η Ελλάδα να μείνει πίσω; Έγιναν διαπραγματεύσεις, συνήφθη μία σύμβαση μέσα από πλήρως διαφανείς διαδικασίες και η Ελλάδα προχωρεί σήμερα, θέλω να πιστεύω, με την ψήφο της πλειοψηφίας του Εθνικού Κοινοβουλίου στην κύρωση αυτής της σύμβασης, μίας σύμβασης υψίστης στρατηγικής συμμαχίας, που εμπεριέχει, βεβαίως, και τη σκοπιμότητα της οικονομικής λογικής. Αλλά η οικονομική λογική, κύριε Παπουτσή, δεν είναι η πεμπτουσία της κυβερνητικής επιλογής. Η πεμπτουσία της κυβερνητικής επιλογής είναι ακριβώς το στρατηγικό περιεχόμενο, ο στρατηγικός χαρακτήρας -λέω ότι είναι κάτι πιο πάνω από την οικονομία- αυτής της σύμβασης, αυτής της συμμαχίας, αυτής της συμφωνίας.
Θα παρακολουθήσατε αυτές τις ημέρες στην επικαιρότητα ότι η γερμανική κυβέρνηση ήλθε σε συμφωνία με κορυφαίους κρατικούς επιχειρηματικούς ομίλους της Κίνας, για να μπορέσει να καλύψει την αδυναμία απορρόφησης, τη μείωση της ζήτησης στην Ευρώπη που αφορά τα γερμανικά προϊόντα και να μπορέσει να προωθήσει γερμανικά προϊόντα, μεταξύ των οποίων και προϊόντων της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας που πλήττεται και κινδυνεύει με συρρίκνωση, στην απέναντι κινεζική χώρα.
Η Ελλάδα, λοιπόν, ξεκινάει αυτήν τη διαδικασία. Η Ελλάδα καθίσταται κορυφαία πύλη επιλογής των Κινέζων για την αναβάθμιση των οικονομικών τους και των εμπορικών τους σχέσεων με την ευρωπαϊκή ήπειρο. Και αυτό επιτυγχάνεται και μέσω αυτής της σύμβασης.
Ειπώθηκε, όπως είπα και πριν, ότι επειδή υπάρχει οικονομική κρίση, πρέπει να πούμε «όχι». Ίσα-ίσα, τώρα δεν πρέπει να πούμε «όχι», γιατί χρειαζόμαστε και τις χίλιες παραπάνω θέσεις εργασίας, οι οποίες θα δημιουργηθούν, χρειαζόμαστε και την τόνωση στις υπόλοιπες παραγωγικές δραστηριότητες, που είναι συναφείς και συνακόλουθες με τις δραστηριότητες που θα αναπτυχθούν με την αναβάθμιση του ΣΕΜΠΟ, όπως είναι οι δραστηριότητες της ναυπηγικής επισκευαστικής ζώνης κ.ο.κ..
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αντιλαμβάνομαι τη σημασία της κριτικής -στο κάτω-κάτω αυτός είναι ο ρόλος και της Μείζονος και της Ελάσσονος Αντιπολίτευσης σ’ αυτήν την Αίθουσα- αλλά εδώ πρέπει να παραδεχθείτε ότι είναι από τις περιπτώσεις που η Κυβέρνηση κάνει τη δουλειά της κατά τον καλύτερο τρόπο. Έχει δημιουργηθεί μία σύμβαση, όπως είπα, μέσα σε διαδικασίες πλήρους διαφάνειας, η οποία σε πολύ δύσκολους καιρούς εξυπηρετεί κατά τον καλύτερο τρόπο το δημόσιο και ευρύτερα το εθνικό συμφέρον. Η πολιτική ηγεσία –και θα το ξαναπώ ξεκάθαρα- του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας κάνει κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη δουλειά της. Θέλω επίσης να επισημάνω τη συμβολή και άλλων υπηρεσιακών και πολιτικών παραγόντων του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας -πέραν του Υπουργού και του Υφυπουργού και των δύο Υπουργών- και συγχαρητήρια στον κ. Παπαληγούρα. Συνήθως στην πολιτική δεν περισσεύει η μεγαθυμία, κύριε Παπαληγούρα.
Χαίρομαι, γιατί αναφερθήκατε και στους δύο Υπουργούς που προηγήθηκαν, γιατί και αυτοί έχουν σημαντική συμβολή. Και σας αξίζουν συγχαρητήρια! Όπως επίσης αξίζουν συγχαρητήρια στους γενικούς γραμματείς του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, που έχουν δουλέψει εδώ και πολλά χρόνια γι’ αυτήν την υπόθεση και στους επικεφαλής του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς, στους κυρίους Αναστασόπουλο και Μπεχράκη, που με πολύ φιλότιμο, με πολύ πείσμα, με πολύ προσωπικό αγώνα έχουν προσπαθήσει ιδιαίτερα για να φθάσουμε σ’ αυτό το σημείο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν θα σας κουράσω περισσότερο. Άκουσα ορισμένες κριτικές παρατηρήσεις από τον κ. Παπουτσή. Νομίζω ότι ορισμένα πράγματα μπορεί να βελτιωθούν μέχρι το τέλος, αφορούν όμως επί μέρους θέματα. Δεν μπορούμε για επί μέρους ενστάσεις να ανατρέψουμε την ουσία και τη φιλοσοφία του νομοσχεδίου. Όπως σας είπα, υπηρετεί το δημόσιο και το εθνικό συμφέρον με απόλυτη διαφάνεια ανοίγει λεωφόρους προς το μέλλον, δίνει διέξοδο, κατοχυρώνει θέματα που αφορούν το δικαίωμα της εργασίας και την επέκτασή του σε συμπολίτες μας από την περιοχή του Πειραιά που το έχουν ανάγκη.
Κάτω από τις παρούσες συνθήκες και ενώ η Ελλάδα βρίσκεται στις συμπληγάδες της διεθνούς οικονομικής κρίσης δεν έχουμε το δικαίωμα ως Εθνική Αντιπροσωπεία απέναντι στον ελληνικό λαό να πούμε «όχι» σ’ αυτήν τη σύμβαση. Από εκεί και πέρα, όπως σας είπα, μπορεί να υπάρχουν επί μέρους ρυθμίσεις -και είναι συζητήσιμες και θα τα πούμε στην κατ’ άρθρον συζήτηση- που μπορεί και κάποια διόρθωση να χρειάζονται και κάποια βελτίωση ή κάποια προσθήκη. Αλλά επαναλαμβάνω ότι είναι αδιανόητο να φύγουμε απ’ αυτήν την Αίθουσα έχοντας υπερψηφίσει αυτήν τη σύμβαση, την κύρωσή της, μόνο οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Ζ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΒΑΪΤΣΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ)
Στο κάτω-κάτω ήλθε η ώρα να στείλουμε ένα μήνυμα και πέραν των ορίων της ελληνικής επικράτειας, ότι αυτή τη συνεργασία με την Κίνα τη θέλουμε και θέλουμε να προχωρήσει γρήγορα και σ’ άλλους τομείς.
Μ’ αυτές τις σκέψεις καλώ και πέραν της Νέας Δημοκρατίας και τα άλλα κόμματα της Μείζονος και της Ελάσσονος Αντιπολίτευσης να υπερψηφίσουν και να κυρώσουν αυτήν την τόσο σημαντική από εθνικής πλευράς σύμβαση.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας, κ. Πάνο Παναγιωτόπουλο.
Η κ. Βέρα Νικολαΐδου από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος έχει ζητήσει το λόγο.
ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ (Ε΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Κύριε Πρόεδρε, θα είμαι πολύ σύντομη, γιατί, πραγματικά, με πολλή προσοχή παρακολούθησα τον Υπουργό.
Ομολογώ ότι δεν μας είπε τίποτα πιο καινούργιο από αυτά που είπε στην προηγούμενη τοποθέτησή του, στην πρώτη συνεδρίασή της επιτροπής. Απλά στο τέλος προσπάθησε με μεγάλη αγωνία να μας πείσει ότι η σύμβαση δεν είναι ούτε πώληση, ούτε ιδιωτικοποίηση, αλλά μία μακροχρόνια επινοικίαση ενός προβλήτα και ότι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν πουλάει αλλά νοικιάζει.
Δεν μας απάντησε όμως ο Υπουργός σε ορισμένα ίσως για τον ίδιον δευτερεύοντα σημεία, όταν εμείς επιμένουμε ότι λιμάνι και λιμενική ζώνη νομικά ανήκουν σε τέτοια κομμάτια που δεν μπορεί να μπει θέμα συναλλαγής και αγοραπωλησίας και αυτό είναι γνωστό σε όλες τις χώρες. Επιπλέον, γιατί η «COSCO» στην προκειμένη περίπτωση να θέλει να εξαγοράσει το λιμάνι, όταν με διάφορες παρατάσεις μπορεί να φτάσει μέχρι τα σαράντα δύο χρόνια να το χρησιμοποιεί και έναντι μάλιστα εξευτελιστικού τιμήματος; Αυτό ήταν το ένα που θα περιμέναμε κάποια απάντηση.
Επειδή όμως αναφέρθηκε πάρα πολύ για τους εργαζόμενους, ότι κανένας δεν απολύεται και δεν αλλάζει το εργασιακό καθεστώς θέλω να πω το εξής:
Κύριε Υπουργέ, δεν βλέπετε τον μαζικό εκτοπισμό των εργαζομένων; Με ποια λογική διώχνετε αυτούς που σήμερα δουλεύουν με το γνωστό πρόγραμμα των εθελούσιων απολύσεων, που μάλιστα μεγαλώνετε και τον αριθμό κάνοντας τους δήθεν μεγάλο καλό; Αυτές είναι οι νέες θέσεις εργασίας που δημιουργείτε; Εσείς λέτε «χίλιες», συνάδελφος από τη Νέα Δημοκρατία μας μίλησε και για τρεις χιλιάδες από άλλες δραστηριότητες. Ειλικρινά, πώς μπορείτε να τα εγγυηθείτε αυτά μέσα στην όλη αυτή κατάσταση που κι εσείς οι ίδιοι περιγράφετε;
Θα κάνετε μετατάξεις σε δήμους και σ’ άλλους δημόσιους οργανισμούς; Μιλάμε σοβαρά μέσα σ’ αυτήν την Αίθουσα; Σε κάποιο σημείο το Λογιστήριο του Κράτους μιλάει για απώλεια εσόδων των δήμων που θα τα βρουν από άλλους πόρους. Από ποιους πόρους; Εκτός αν εννοείτε βέβαια οι δήμοι, εκτός του ότι δεν πρόκειται να δεχθούν αυτές τις μετατάξεις και την επιβάρυνσή τους, να φορολογήσουν περισσότερο τους δημότες τους. Δεν πρόκειται φυσικά να το δεχτούν.
Υπάρχουν, λοιπόν, πολλά σημεία, αλλά σε σχέση με τους εργαζόμενους θα ήθελα να σας θυμίσω ότι η υποχρέωση της εταιρείας «ΑΕΑΣ», δηλαδή της κινέζικης εταιρείας, να απασχολεί, τουλάχιστον, για δώδεκα μήνες το προσωπικό του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς άλλαξε χωρίς κανείς να πάρει είδηση γιατί και έγινε έξι μήνες στη σύμβαση παραχώρησης. Δώδεκα ήταν στην προκήρυξη, έξι έγινε στην παραχώρηση. Πρόκειται φυσικά για ρύθμιση σε βάρος των εργαζομένων και υπέρ της «ΑΕΑΣ». Η κινέζικη αυτή εταιρεία –γιατί η ανώνυμη εταιρεία «ΑΕΑΣ» ουσιαστικά είναι κινέζικη εταιρεία- δεν αναλαμβάνει μόνο την φορτοεκφόρτωση των κοντέινερς, όπως έλεγε η διακήρυξη, αλλά και κάθε λιμενική υπηρεσία, όπως λέει η σύμβαση παραχώρησης, δηλαδή πρόκειται για ένα πλήρες κινέζικο λιμάνι μέσα στο λιμάνι του Πειραιά. Δεν είμαστε εμείς ρατσιστές, αλλά όλα αυτά γίνονται στην κυριολεξία χαριστικά, χωρίς ούτε καν να γίνει ένας διεθνής διαγωνισμός και είναι σημεία που δεν τα είχε η πρώτη προκήρυξη, απλά τα έχετε τώρα στη σύμβαση. Δεν μας απαντήσατε σ’ αυτά, απλά προσπαθήσατε να μας πείτε ότι δεν πουλάτε, δεν εκχωρείτε. Νομίζω ότι οι εργαζόμενοι ξέρουν πολύ καλά τι τους περιμένει και όχι απλά έχουν κάποιες υποψίες για το τι θα γίνουν όλα τα εργασιακά τους δικαιώματα, αλλά είναι «στον αέρα» και αυτό το ξέρετε κι εσείς.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ την κ. Νικολαϊδου.
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Λαφαζάνης για δώδεκα λεπτά.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Με πολύ μεγάλη έκπληξη –θα έλεγα- άκουσα τον κύριο Υπουργό αλλά και τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας να λένε ότι λόγω αυτής της εκχώρησης-παραχώρησης του λιμανιού του Πειραιά που κάνουμε στους Κινέζους, κάνουμε και στρατηγική συμμαχία με την Κίνα. Έλεος, κύριε Υπουργέ, έλεος. Η επιχειρηματολογία, πέρα από πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές, πρέπει να είναι στέρεη κάθε φορά. Δηλαδή αν δίνατε και τη Θεσσαλονίκη στους Κινέζους θα είχαμε ακόμα μεγαλύτερη και πιο αναβαθμισμένη στρατηγική συμμαχία με την Κίνα; Αν εκποιήσουμε τα πάντα σ’ αυτήν τη χώρα στην Κίνα στο όνομα του ότι είναι ένα δισεκατομμύριο τετρακόσια εκατομμύρια, η στρατηγική συμμαχία θα γίνει τέλεια. Την υποδούλωση, την υποτέλεια, την υποταγή τη «βαφτίζετε» στρατηγική συμμαχία; Πού μας γυρίζετε; Στην δεκαετία του 1950; Βεβαίως εκεί μας πάτε, στην δεκαετία του 1950, σ’ ένα κατάπτυστο νομοθέτημα, το ν. 2687 του 1953, χαρακτηριστικό δείγμα των χειρότερων ημερών της μεταπολεμικής Ελλάδας, σύμβολο της μετεμφυλιακής Ελλάδας, σύμβολο, κυριολεκτικά, μιας Ελλάδας που έβγαινε από τα ερείπια γεμάτη από μιζέρια και εκλιπαρούσε, επαιτούσε τους ξένους επενδυτές προσφέροντας τα πάντα, γη και ύδωρ. Έρχεστε το 2009 να φέρετε σύμβαση εκχώρησης του λιμανιού του Πειραιά μ’ αυτό το κατάπτυστο νομοθέτημα, το αποικιοκρατικό νομοθέτημα της υποτέλειας, της παράδοσης του χειρότερου είδους μιας χώρας με το νομοθέτημα του 1953; Παρακαλώ διαβάστε το νομοθέτημα ν. 2687 του 1953 το οποίο δυστυχώς κατά τραγικό τρόπο έχει συνταγματική κατοχύρωση και αυτό το λέω και στους συναδέλφους του ΠΑΣΟΚ που το διατήρησαν επί δεκαετίες που ήταν στην κυβέρνηση. Άκουσον άκουσον. Αλλάζουν τα Συντάγματα, έχουμε συνταγματικές αλλαγές, τροποποιήσεις του Συντάγματος, εκεί ο ν. 2687, «αμετακίνητος βράχος» συνταγματικός ο οποίος στηρίζεται στο ν. 112 –δεν θυμάμαι ακριβώς- συνεχώς, αδιαλείπτως.
Κι ερχόσαστε το 2009 και μας πάτε στο 1953 για να μας πείτε, μ’ αυτούς τους όρους, ότι κάνετε και στρατηγική συμμαχία με την Κίνα; Έλεος!
Πρόλαβαν, όμως, άλλοι να κάνουν αυτήν τη στρατηγική συμμαχία, κύριε Υπουργέ, διότι η «COSCO» έχει θαυμάσια συμφωνία με τους Ιταλούς για τη Νάπολη. Και αυτοί στρατηγική συμμαχία έχουν. Δείτε τα έργα τους.
Αύριο θα σας φέρω εδώ στη Βουλή ένα θαυμάσιο βιβλίο, το οποίο κυκλοφόρησε στη χώρα μας –ευτυχώς κυκλοφόρησε- τα «Γόμορα». Έχει γυριστεί και ταινία, η οποία έχει κάνει θραύση σε όλο τον κόσμο. Εντυπωσιακότατη. Και δείχνει τα «καλά» της κινέζικης «COSCO», με όλη αυτήν την ωραία περιγραφή που μας κάνατε, τα οποία έκανε στη Νάπολη και στην Ιταλία. Λαθρεμπόριο, διάλυση των εργασιακών σχέσεων, δουλεμπόριο παντού, ανασφάλεια, φόβο στους κατοίκους, διάλυση του πολιτιστικού ιστού της Νάπολης –βεβαίως είχε και άλλα προβλήματα η Νάπολη- διασυνδέσεις με τη μαφία, δολοφονίες.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Με την Καμόρα.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Βεβαίως. Με την Καμόρα. Με την ιταλική μαφία εννοώ. Αυτά είναι τα «καλά» της «COSCO» στη Νάπολη.
Αυτό είναι το μέλλον που θέλετε να κατασκευάσετε και για τον Πειραιά; Αυτό είναι το μέλλον; Αυτή είναι η προοπτική της περίφημης αυτής συμφωνίας;
Εν πάση περιπτώσει, δεν καταλάβατε τι γίνεται στον κόσμο; Εδώ καταρρέουν όλες οι αγορές. Το εμπόριο αποδιαρθρώνεται. Όλες οι οικονομίες βυθίζονται στην ύφεση. Η κρίση είναι εφιαλτική. Δεν καταλάβατε ότι έρχεται κρίση. Δεν αντιλαμβανόσαστε ούτε και τώρα τις συνέπειές της; Τι κάνουν όλες οι χώρες μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο; Εκποιούν στρατηγικές υποδομές τους; Πού το έχετε δει αυτό να το κάνουν; Ακόμα και οι πιο σκληροί, οι νεοφιλελεύθεροι, στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Αγγλία του Γκόρντον Μπράουν κάνουν ακριβώς το αντίθετο, όχι γιατί άλλαξαν ιδεολογία, αλλά διότι δεν τους «παίρνει». Κατέρρευσαν τα ιδεολογήματά τους. Εσείς μόνο έχετε σημαία το «πουλάμε». Ακόμα. Τελευταίοι των Μοικανών. Είκοσι πέντε τράπεζες στις Ηνωμένες Πολιτείες τις έχουν κρατικοποιήσει. Δεν ξέρω πόσες θα κρατικοποιήσουν ακόμα και τι υποδομές θα κρατικοποιήσουν και τι επενδύσεις κάνουν.
Δείτε τι κάνουν στην Αγγλία.
Κι ερχόσαστε αυτήν την ώρα εσείς στρατηγική υποδομή τεράστιας αξίας, ιστορικής σημασίας για τη χώρα, πολιτιστικής σημασίας, οικονομικής, εμπορικής σημασίας να την εκποιείτε; Και πού την εκποιείτε; Στο κινέζικο κράτος.
Το κινέζικο κράτος μπορεί –βεβαίως- να κάνει επενδύσεις παντού και να έχει κρατικές επιχειρήσεις. Το ελληνικό κράτος είναι έγκλημα καθοσιώσεως να έχει δημόσια επιχείρηση. Και πρέπει να τη διαλύσουμε, να την πουλήσουμε. Διότι στο κινέζικο κράτος τη δίνετε. Το ελληνικό κράτος αυτήν τη στιγμή έχει παραιτηθεί.
Αυτή η πολιτική, βεβαίως, δεν είναι καινούργια. Ξεκινάει από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, αλλά κλιμακώνεται συνεχώς. Πουλάμε τις τηλεπικοινωνίες. Πουλάμε στο Ντουμπάι την Ολυμπιακή, τις μεταφορές, τις υποδομές. Όλα τα εκχωρούμε σε ξένα συμφέροντα. Δεν λέω ότι τα εγχώρια είναι λιγότερο αρπακτικά. Ξέρετε, όμως, τι γίνεται σ’ αυτήν τη χώρα; Κάθε χρόνο για τόκους, μερίσματα, κέρδη φεύγουν 15.000.000.000 ευρώ, το 7% με 8% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος, απ’ αυτήν τη χώρα. Αυτήν την πολιτική ακολουθείτε μέσα στην κρίση; Και θέλετε να δώσετε διέξοδο;
Εν πάση περιπτώσει, λέτε ότι κάνατε διαγωνιστικές διαδικασίες και ανταλλάγματα. Διαγωνιστική διαδικασία μηδέν. Δεν υπήρχε διαγωνιστική διαδικασία και αυτό μπορεί να το ισχυριστεί βάσιμα ο καθένας. Διότι είχαμε δύο, «HATHISON», «COSCO». Η «HATHISON» έβαλε και στη Θεσσαλονίκη για να κλείσει το καρνέ. Απεσύρθη από τη Θεσσαλονίκη. Και ποιος μας λέει ότι δεν ήταν σικέ όλο το παιχνίδι μεταξύ δύο, σε τελευταία ανάλυση, κινέζικων συμφερόντων εταιρείες, προκειμένου η «COSCO» να έχει άλλοθι διαγωνιστικής διαδικασίας, να εγκαταλειφθεί και το λιμάνι της Θεσσαλονίκης κι έτσι να αποκτήσει ένα προβάδισμα και ένα πλεονέκτημα; Ουδεμία διαγωνιστική διαδικασία.
Το αντάλλαγμα; Κάντε μου μία άθροιση. Όφειλε να δίνει 2% ο ΟΛΠ κάθε χρόνο από τον τζίρο του στο δημόσιο και το έδιδε αυτό. Έδινε 2% του τζίρου του. Εάν γινόντουσαν επενδύσεις, που δεν έγιναν στον ΟΛΠ, από το 1995 και έφτιαχνε ο ΟΛΠ και τον προβλήτα Ι και τον προβλήτα ΙΙ, όπως είχε κάθε δυνατότητα να το κάνει, πού θα ήταν τα έσοδα του ΟΛΠ σήμερα και τι δουλειές θα είχε; Ποιες θα ήταν οι αποδόσεις του στο δημόσιο;
Τώρα πάτε με το ελάχιστο εγγυημένο αντάλλαγμα, γιατί περί αυτού πρόκειται. Δείτε τα και οικονομικά. Είναι απόλυτα ετεροβαρής η συμφωνία και επωφελής για την «COSCO». Το βάζω με καθαρά οικονομικούς όρους, αν και δεν είναι το θέμα καθαρά οικονομικό. Είναι ασύμφορη από κάθε άποψη και χαριστική αυτή η συμφωνία.
Και βεβαίως δεν συζητώ τι μπορεί να γίνει με τη μεταποίηση μέσα στο λιμάνι. Δεν έχουμε πάρει σαφείς απαντήσεις εάν θα υπάρξουν και μεταποιητικές δραστηριότητες, βιοτεχνικές δραστηριότητες προστιθέμενης αξίας υποτιθέμενης, με τις οποίες πλέον θα δούμε να διαμορφώνεται και ένα άλλο τοπίο στη χώρα μας. Είμαστε μία χώρα εισαγωγών. Δεν παράγουμε σχεδόν τίποτε. Η μεταποίηση έχει βουλιάξει. Η αγροτική παραγωγή έχει βουλιάξει. Είμαστε μία χώρα που εισάγει τα περισσότερα και πάμε και τις εισαγωγές, τις θαλάσσιες ιδιαίτερα, να τις παραδώσουμε και αυτές σε ξένες εταιρείες.
Επίσης, βλέπω εδώ ότι κάνετε ειδική φορολογική ασυλία στην εταιρεία αυτή, ειδικά φορολογικά μέτρα, ειδική φορολογική μεταχείριση με το άρθρο 2 που προσθέσατε στη σύμβαση και με τα μέτρα που προβλέπει ο ν. 2687/1953. Δεδουλευμένοι τόκοι απαλλάσσονται από φόρο μέχρι ολοκλήρωσης, εάν θυμάμαι καλά, του προβλήτου ΙΙΙ.
Τι πάει να πει αυτό, κύριοι; Από πού και ως πού δεδουλευμένοι τόκοι απαλλάσσονται για την «COSCO» από φόρους; Εδώ οποιοσδήποτε από εμάς, ένας πολίτης, που έχει μια μικρή κατάθεση στην τράπεζα, πληρώνει φόρο 10%. Γιατί η «COSCO» απαλλάσσεται από τους δεδουλευμένους τόκους; Από πού και ως πού αυτή η ειδική μεταχείριση στην επιστροφή του ΦΠΑ; Από πού και ως πού οι αποσβέσεις κατ’ επιλογήν; Και μέσα σε έξι χρόνια μπορεί να κάνει και άλλη επιλογή απ’ αυτήν που αρχικά είχε η εταιρεία. Από πού και ως πού εις το διηνεκές η μεταφορά των ζημιών και όχι στα πέντε χρόνια; Σε ποιες εταιρείες που κάνουν επενδύσεις, κάνετε αυτές τις παραχωρήσεις αυτού του είδους και πολλές άλλες, όπως ότι δεν πληρώνουν στους δήμους τίποτε με βάση το ν. 2687; Από πού και ως πού κάνετε τέτοιου είδους φορολογικές ασυλίες σε επιχειρήσεις;
Και δεν μου λέτε, πού μπορεί να σταθεί αυτό το καθεστώς της ειδικής μεταχείρισης αυτής της επένδυσης τουλάχιστον από φορολογική άποψη; Πού μπορεί να σταθεί αυτό το καθεστώς και πώς μπορεί ο ΟΛΠ να έχει άλλη φορολογική μεταχείριση, που θα έχει υποτίθεται τον προβλήτα Ι από τον προβλήτα ΙΙ και ΙΙΙ που θα έχει η «COSCO»; Γιατί αυτά τα ειδικά προνόμια;
Αυτά είναι απαράδεκτα, βεβαίως, πράγματα, και το εργασιακό καθεστώς το οποίο πάτε να εγκαθιδρύσετε, είναι καθεστώς μεσαιωνικό. Δεν έχετε καμμία ρήτρα, καμμία πρόβλεψη για το χαρακτήρα των εργασιακών σχέσεων στο λιμάνι. Λέτε για τις εργασιακές σχέσεις με βάση τους κανόνες της αγοράς. Ξέρετε τι μπορεί να είναι οι εργασιακές σχέσεις; Όπως έχουν αποδιαρθρωθεί και απορρυθμιστεί οι εργασιακές σχέσεις, μπορεί να είναι τα πάντα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει προειδοποιητικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή).
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Ολοκληρώνω σε ένα λεπτό.
Μπορεί να είναι εργασιακές σχέσεις μερικής απασχόλησης, ελαστικές εργασιακές σχέσεις, διευθετήσεις, επινοικιάσεις, μπλοκάκι υπηρεσιών, όλα μέσα. Καμμία δέσμευση. Και βεβαίως, έτσι θα εμφανίζετε την «COSCO» ότι έχει και δυνατότητες ανταγωνιστικές. Με εργασιακό τέτοιο καθεστώς μεσαίωνα είναι δυνατόν να ισχυριστείτε ότι μπορεί να γίνει ανταγωνιστικότητα στα λιμάνια και τα λιμάνια μπορούν να κρατηθούν μέσα σε τέτοια καθεστώτα, τα οποία πάνε να διαμορφώσουν οι Κινέζοι νεοκαπιταλιστές ανάλογα με αυτά που έχουν στη Σαγκάη και στο Πεκίνο;
Αυτά θα φέρουν στην Ελλάδα; Αυτά συνυπογράφετε εσείς; Ποιες είναι οι εργασιακές ρήτρες και εγγυήσεις;
Έχουμε μία νεοαποικιακή συμφωνία, μια συμφωνία νεοϋποτέλειας. Αυτή η συμφωνία πρέπει όχι μόνο να μην εγκριθεί, αλλά να καταψηφιστεί από σύσσωμη την ελληνική Βουλή.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Εν πάση περιπτώσει, εμείς θεωρούμε ότι όσες κατοχυρώσεις και αν κάνετε σ’ αυτήν τη σύμβαση, αυτή η σύμβαση δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί στα μάτια του ελληνικού λαού. Δεν παραχωρεί ο ελληνικός λαός το λιμάνι του Πειραιά. Αυτή η σύμβαση θα ανατραπεί.
Άνοιξε το δρόμο το ΠΑΣΟΚ στη μετοχοποίηση-ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ. Εσείς πάτε τώρα να εκποιήσετε σε ξένα συμφέροντα τα φιλέτα του. Δεν θα περάσει, όσες κατοχυρώσεις και όσα συντάγματα και αν επικαλεσθείτε, διότι ο λαός είναι κυρίαρχος σ’ αυτόν τον τόπο και δεν μπορείτε να κάνετε ό,τι θέλετε με μία περιστασιακή πλειοψηφία ενάντια στο λαό του Πειραιά, ενάντια στον ελληνικό λαό.
Με αυτές τις παρατηρήσεις ολοκληρώνω. Νομίζω ότι είναι σαφές ότι καταψηφίζουμε αυτήν τη σύμβαση.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν καλέσω στο Βήμα το συνάδελφο κ. Ροντούλη, θα ήθελα να ενημερώσω το Σώμα ότι η σημερινή συνεδρίαση με αντικείμενο την επί της αρχής συζήτηση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής θα λυθεί μετά τους συναδέλφους, τον κ. Γρηγόρη Νιώτη και τον κ. Παναγιώτη Σγουρίδη, και θα συνεχίσουμε αύριο, ημέρα Τετάρτη 4 Μαρτίου 2009 και ώρα 10.00΄, με αντικείμενο εργασιών τη συνέχιση της συζήτησης επί της αρχής αυτού του νομοσχεδίου.
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Αστέριος Ροντούλης για δέκα λεπτά.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Δώδεκα λεπτά, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Δώδεκα, κύριε συνάδελφε.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υφυπουργέ, δεν νομίζω να αισθάνεστε άνετα στην Αίθουσα.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ (Υφυπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής): Πάρα πολύ άνετα.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Πάρα πολύ άνετα; Δεν καταλαβαίνω πώς αισθάνεστε πάρα πολύ άνετα τη στιγμή που έρχεται μία στρατηγικότατη συμφωνία, όπως λέτε, και στα έδρανα της παρατάξεώς σας δεν υπάρχει ούτε ένας Βουλευτής για να στηρίξει το νομοσχέδιο που φέρνετε.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ (Υφυπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής): Συμφωνούν όλοι.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Το πώς γίνεται να αισθάνεστε άνετα εσείς το γνωρίζετε και θα μας το πείτε στην ομιλία σας στη συνέχεια.
Αγαπητοί συνάδελφοι, επιτρέψτε μου να αναφερθώ –και άλλοι συνάδελφοι το έκαναν- στο ζήτημα που προκλήθηκε από τα επεισόδια των λαθρομεταναστών στην Πάτρα.
Να σας θυμίσω πρώτα, κύριε Υφυπουργέ, ότι ο κ. Παυλόπουλος, από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας, έφθασε στο σημείο να δηλώνει «ευχαριστούμε πάρα πολύ όσους επέλεξαν τη χώρα μας, προκειμένου να συμβιώσουν και να ευημερήσουν μαζί με τον ελληνικό λαό».
Θα ήθελα, επίσης, να θυμίσω στους συντρόφους του ΠΑΣΟΚ τι έλεγαν. Έλεγαν ότι «θα πρέπει να υπερασπίζουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα μεταναστών και λαθρομεταναστών», προβάλλοντας βεβαίως την ανθρωπιστική παράμετρο.
Ακόμη, να θυμίσω στους συναδέλφους του ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν ήθελαν να ακούσουν καν, ότι «έβγαζαν σπυράκια» με τη λέξη «λαθρομετανάστευση».
Βεβαίως, σήμερα ακούσαμε απ’ όλες τις πτέρυγες ή τουλάχιστον από κάποιες, συμπεριλαμβανομένου του ΠΑΣΟΚ, ότι υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα λαθρομετανάστευσης.
Αλίμονο, συνάδελφοι! Όταν το έλεγε και μετ’ επιτάσεως το υποστήριζε ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός, εμείς ήμασταν οι ακραίοι, οι φασίστες, οι οποιοιδήποτε. Τώρα, που το συσσωρευμένο πρόβλημα έχει έρθει ενώπιον όλων, που προκαλούνται αλλεπάλληλα επεισόδια, που υπάρχουν προβλήματα δημόσιας τάξεως και ασφάλειας -διότι το πρόβλημα κάποτε θα ξεσπάσει, δεν μπορούμε να βάζουμε τα προβλήματα κάτω από το χαλί, θα έρθουν και στην επιφάνεια- τώρα θυμήθηκαν όλοι τον όρο «λαθρομετανάστευση» και τα προβλήματα που αυτός ο όρος συνεπάγεται για τη συνοχή, για τη σταθερότητα και την ευμάρεια της ελληνικής κοινωνίας, ενώ μέχρι τώρα εξαπολύονταν μύδροι εναντίον του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού.
Είδατε, όμως, ότι αργά αλλά σταθερά η πραγματικότητα μας δικαιώνει. Αυτό είναι ένα μάθημα και για την Κυβέρνησή σας, κύριε Υφυπουργέ. Να μας ακούτε με τα δύο αυτιά, διότι όταν μας ακούτε με το ένα είστε ελλειμματικοί στη λειτουργία σας.
Έρχομαι τώρα σε κάτι που είπε ο αξιότιμος Κοινοβουλευτικός σας Εκπρόσωπος, ο οποίος συνηθίζει να έρχεται στην Αίθουσα, μας βγάζει το ωραίο λογύδριό του και αποχωρεί. Είπε, λοιπόν, ότι εν μέσω οικονομικής κρίσης είναι επιτακτική η ανάγκη να έχουμε μία τέτοια συμφωνία. Λάθος συλλογισμού μέγιστο, διότι διαστρέφει την πραγματικότητα. Η πραγματικότητα λέει το εξής: Εν μέσω οικονομικής κρίσης το έθνος-κράτος θα πρέπει να έχει τον οπλισμό εκείνο, τους θεσμούς εκείνους που θα θωρακίζουν την οικονομία του και θα δίνουν ευελιξία στην οικονομική και κοινωνική του πολιτική. Θα πρέπει να είναι αρματωμένο, να το πω διαφορετικά, με μηχανισμούς βάσει των οποίων μπορεί να αντιπαλέψει την κρίση. Εμείς έχουμε ξαρματωθεί. Δηλαδή, παραχωρούμε αεροδρόμια, παραχωρούμε λιμάνια, παραχωρούμε τα ασημικά της χώρας και βεβαίως εν μέσω οικονομικής κρίσης είμαστε ξαρμάτωτοι.
Άρα, λοιπόν, για να μη διαστρέφουμε τη πραγματικότητα, η οικονομική κρίση επιτάσσει να έχουμε εθνικούς μηχανισμούς στα χέρια μας για να την αντιμετωπίσουμε.
Έρχομαι τώρα να σας θυμίσω, αγαπητέ κύριε Υφυπουργέ -που θα πρέπει να πω ότι στο Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό είστε ιδιαιτέρως συμπαθής- την εξής φράση: «Όλβιος όστις της ιστορίας έσχεν μάθησιν». Την ξέρετε αυτήν τη φράση. Γιατί σας τη λέω; Διότι υπάρχει το εξής ερώτημα: Η ελληνική ιστορία μπορεί να μας διδάξει κάποια χρήσιμα πράγματα, να εξαγάγουμε κάποια χρήσιμα συμπεράσματα, τα οποία επικαιροποιώντας τα, να δούμε πώς μπορούμε να προσλάβουμε το γεγονός της συμφωνίας ΟΛΠ-COSCO; Έχουμε τέτοια ιστορικά παραδείγματα, προερχόμενα από τη μεσαιωνική ελληνική ιστορία, για να χρησιμοποιήσω δε ένα νεολογισμό, από τη βυζαντινή ιστορία.
Ξέρετε, τον 11ο αιώνα μ.Χ. στο Βυζάντιο αρχίζει να επέρχεται μία οικονομική παρακμή και μία κοινωνική αποδιάρθρωση. Οι μελετητές της βυζαντινής ιστορίας αποδίδουν το φαινόμενο αυτό, δηλαδή, της οικονομικής καχεξίας του Βυζαντίου, στην είσοδο των ιταλικών πόλεων στις εσωτερικές επικοινωνίες και στα λιμάνια στης βυζαντινής αυτοκρατορίας. Γενουάτες, Βενετοί και άλλοι λοιποί αρχίζουν με αυτοκρατορικά χρυσόβουλα να μπαίνουν στα λιμάνια της αυτοκρατορίας. Τι έγινε; Να σας πω τι έγινε. Η βυζαντινή αυτοκρατορία που ήταν το κέντρο της οικονομικής ζωής του τότε κόσμου, από κέντρο έγινε περιφέρεια. Και τι άρχισε να κάνει; Άρχισε η βυζαντινή οικονομία να εισάγει κατεργασμένα προϊόντα από τη Δύση και να εξάγει προϊόντα του πρωτογενούς τομέα, αγροτικά κυρίως προϊόντα.
Επλήγη η περίφημη υαλουργεία της Κορίνθου, επλήγη το βυζαντινό εμπόριο, άρχισε να μαραζώνει η ύπαιθρος χώρα του βυζαντίου, τα αστικά κέντρα κτυπήθηκαν και επήλθε μία οικονομική παρακμή και καχεξία.
Τι έκαναν, λοιπόν, οι βυζαντινοί πρόγονοί μας; Αντελήφθησαν αυτό το πράγμα και πήγαν να αντιδράσουν δυναμικά. Ήταν, όμως, αργά διότι είχαν πληγεί ανεπανόρθωτα και το 1204 έχουμε την πρώτη Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως, αφού προηγήθηκε το φαινόμενο της οικονομικής παρακμής, λόγω της εισόδου των δυτικών στα λιμάνια της αυτοκρατορίας.
Ελάτε τώρα να δείτε επικαιροποιημένο το μάθημα ιστορίας. Τώρα τι έχουμε; Έχουμε τη διείσδυση των Κινέζων στα εδώ λιμάνια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Να σας κάνω, λοιπόν, το εξής ερώτημα: Έχετε σκεφθεί τις επιπτώσεις που θα έχει η διείσδυση αυτή στο ευρωπαϊκό εμπόριο;
Διότι εδώ ο Πειραιάς θα χρησιμοποιηθεί ως πύλη –το είπε και ο αξιότιμος Υπουργός, το λέμε όλοι- για τη διείσδυση του κινέζικου εμπορίου σ’ όλη την ευρωπαϊκή επικράτεια.
Τι θα συμβεί στο ευρωπαϊκό εμπόριο όταν δεχθεί τον ανελέητο ανταγωνισμό του κινέζικου εμπορίου; Και βεβαίως δεν θα πληγούν οι πολυεθνικές. Θα πληγούν οι μισθοί των εργαζομένων, θα πληγεί η ευρωπαϊκή παραγωγή.
Άρα, λοιπόν, μήπως αυτό εννοείτε όταν λέτε ότι θα αλλάξουν οι γεωπολιτικές ισορροπίες στην περιοχή;
Και επειδή άκουσα το γεωπολιτικό επιχείρημα του αξιοτίμου κυρίου Υπουργού, επιτρέψτε μου να εκφράσω έναν αντίλογο. Είπε, λοιπόν, ο Υπουργός. Καθιστάμεθα γεωπολιτική πύλη διότι από τον Πειραιά εμπορεύματα θα φεύγουν για τη βαλκανική ενδοχώρα, για την Ανατολική Ευρώπη, για τη Μαύρη Θάλασσα, για τη Βόρειο Αφρική, για τη Δυτική Ευρώπη κ.λπ.. Ωραία. Μπορείτε να μου πείτε: Η γεωπολιτική βαρύτητα για τη χώρα μας ποια είναι; Το να προσλάβει γεωπολιτική βαρύτητα η Κίνα μέσω της «COSCO» είναι κατανοητό. Η γεωπολιτική βαρύτητα του Πειραιά, δηλαδή, θα χρησιμοποιηθεί από τη Κίνα. Ποια η γεωπολιτική βαρύτητα που θα προσδώσει το όλο εγχείρημα στην ελληνική πλευρά; Θα πρέπει δε να ειπωθεί ότι η γεωπολιτική βαρύτητα δεν είναι αφηρημένη έννοια. Θα πρέπει να μεταφραστεί και σε διπλωματικούς απτούς όρους. Θα πρέπει να φανεί και στην εξωτερική πολιτική η γεωπολιτική βαρύτητα που εσείς λέτε. Ποια γεωπολιτική βαρύτητα; Η γεωπολιτική βαρύτητα της Κίνας θα είναι. Δεν θα είναι η γεωπολιτική βαρύτητα της Ελλάδας, για να ξεδιαλύνουμε τα πράγματα. Η δε «COSCO» θα πρέπει να σας επισημάνω ότι δεν είναι μια ιδιωτική εταιρεία. Είναι μία κρατικά ελεγχόμενη κατά 52% εταιρεία από το ίδιο το κινέζικο κράτος. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Έχω βεβαίως να σας κάνω και το εξής ερώτημα. Στις 6 Μαρτίου, σε λίγες μέρες, δηλαδή, εκδικάζεται η αγωγή που έχουν καταθέσει οι εργαζόμενοι στο Συμβούλιο Επικρατείας σε σχέση με τη νομιμότητα των όλων διαδικασιών της διακήρυξης που έγινε. Και σας ερωτώ το εξής. Τι βία σας έπιασε και φέρατε σήμερα, 3, 4 και 5 Μαρτίου το θέμα για συζήτηση στη Βουλή; Γιατί δεν αναμείνατε την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας; Διότι σας θέτω το εξής ερώτημα. Έστω, υποθετικά μιλώντας, ότι το Συμβούλιο Επικρατείας αποδεχθεί την ενέργεια που έκαναν οι εργαζόμενοι και τους δικαιώσει. Ξέρετε τι θα συμβεί στη συνέχεια; Η κινεζική πλευρά θα εγείρει αξιώσεις από τον ΟΛΠ. Τότε πώς θα αντιμετωπίσετε την κατάσταση αυτή;
Θέλω, λοιπόν, να πω το εξής. Γιατί δεν αναμείνατε να δούμε τι θα γίνει με την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας και στη συνέχεια να ερχόταν το νομοσχέδιο στη Βουλή; Ή μήπως θέλετε να προκαταλάβετε τις αποφάσεις της ελληνικής Βουλής;
Θα πω και κάτι ακόμα εισερχόμενος στα ενδότερα του νομοσχεδίου. Σας είπε ο εξαίρετος συνάδελφος κ. Πολατίδης, το παράδειγμα...
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, επειδή στους άλλους συναδέλφους Κοινοβουλευτικούς Εκπροσώπους δόθηκαν τρία, τέσσερα παραπάνω λεπτά, το ίδιο θα σας παρακαλέσω να κάνετε, τηρουμένων των αναλογιών και στο Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Κύριε Αστέριε Ροντούλη, δεν θα έχετε. Επειδή δεν μας μιλήσατε μόνο για το Χριστόφορο Κολόμβο και το Μοροζίνη σήμερα, για να είναι το μάθημα ιστορίας τίμιο, θα μιλήσετε μόνο ένα λεπτό παραπάνω και θα κλείσετε.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Υπήρξε, λοιπόν, ένα βιβλίο, το βιβλίο του Ρομπέρτο Σαβιάνο με τίτλο «Γόμορα». Το επικαλέστηκαν πολλοί συνάδελφοι. Ξέρετε τι συμπέρασμα μπορεί να βγάλει κάποιος διαβάζοντας αυτό το βιβλίο; Το εξής: Κάποτε στη δεκαετία του ’50, αγαπητοί συνάδελφοι, φώναζαν στον Πειραιά –ο Πρόεδρος το γνωρίζει καλά, Πειραιώτης γαρ ...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Δεν είχα γεννηθεί ακόμη.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Θα το έχει ακούσει τότε. «Κορίτσια ο στόλος»! Και αναφέρομαι στον έκτο αμερικανικό στόλο.
Τώρα θα φωνάζουν: «Κορίτσια οι τριάδες». Ξέρετε τι είναι οι τριάδες; Οι τριάδες είναι το αντίστοιχο της ιταλικής Καμόρα, είναι το αντίστοιχο κινέζικο. Και βεβαίως μέσα από μια μεταφυσική σχέση γης, ουρανού και ανθρώπου βγαίνει αυτός ο όρος «η τριάδα» που είναι η κινέζικη μαφία. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι αυτό που είπε στην επιτροπή ο συνάδελφος κ. Πολατίδης, ότι τελικά ο Πειραιάς θα γίνει μία «Τσάινα Τάουν» αποκτά βαρύτητα.
Και το τελικό ερώτημα που θέλω να σας θέσω είναι το εξής: Μία χώρα με ναυτιλιακή παράδοση, μία χώρα αρχιπελαγική, μία χώρα με νησιωτική παράδοση, μία χώρα ο λαός της οποίας έχει βιωματική σχέση με τη θάλασσα, είναι δυνατόν να δίνει στους Ανατολίτες, στους Κινέζους έναντι πινακίου ρυζιού το διαμάντι που λέγεται ΣΕΜΠΟ του Πειραιά;
Θα σας κατατρύχει, κύριε Υπουργέ, σε όλη σας την πολιτική πορεία αυτή η παραχώρηση, διότι πρόκειται για μια λεόντειο συμφωνία εις βάρος των εθνικών συμφερόντων της χώρας. Γι’ αυτό επί της αρχής καταψηφίζουμε.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑΟΣ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε τον κ. Ροντούλη.
Η συζήτηση συνεχίζεται με τους αγορητές επί της αρχής.
Ο συνάδελφος από τη Β΄ Πειραιά κ. Γρηγόρης Νιώτης έχει το λόγο για επτά λεπτά.
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Πρόεδρε, προηγουμένως γίναμε μάρτυρες, απουσία του Υπουργού κ. Παπαληγούρα, της εκδηλώσεως ενός εντόνου πολιτικού φλερτ –το τονίζω- μεταξύ του κ. Ροντούλη και του κ. Καμμένου. Ο κ. Καμμένος δεν ευθύνεται. Ήταν αποδέκτης της εκδηλώσεως εντόνου πολιτικής συμπαθείας εκ μέρους του κ. Ροντούλη και προφανώς εκ μέρους του ΛΑΟΣ.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ως άνθρωπο.
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Κοιτάξτε, κύριε Ροντούλη, και εμείς γενικώς ως ανθρώπους ούτε συμπαθούμε ούτε αντιπαθούμε, μας είναι ασφαλώς σεβαστό το κάθε πρόσωπο των συναδέλφων μας. Ευθέως όμως πρέπει να πω ότι εμείς αντιπαθούμε τις πολιτικές πράξεις των κυρίων Υπουργών.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Αντιληφθήκατε ότι καταψηφίσαμε προφανώς.
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Άρα, είμαστε μαζί στην πολιτική αντιπάθεια των πράξεων, των ενεργειών και των παραλείψεων των κυρίων Υπουργών και της Κυβερνήσεως εν συνόλω του κ. Καραμανλή στο σύνολο και ιδιαιτέρως για το ξεπούλημα, όπως λένε οι εργαζόμενοι και έχουν δίκιο, του ΟΛΠ. Γιατί περί ξεπουλήματος, κύριοι Υπουργοί της Κυβερνήσεως, πρόκειται, αφού ουσιαστικά πωλείται για ένα κομμάτι ψωμί. Δεν μπορώ και να το διακρίνω αυτό το κομμάτι ψωμί.
Δηλαδή πρέπει να εξηγήσετε στον ελληνικό λαό, γιατί ξεπουλάτε τον στρατηγικό πυλώνα του λιμένα του Πειραιώς που είναι κρίσιμο και στρατηγικό σημείο, είναι η πύλη εισόδου και εξόδου της χώρας, η δυναμική αναπτυξιακή μας ναυτιλιακή βαθμίδα, στρατηγικό κέντρο για ένα σημαντικό ρόλο στην ανατολική Μεσόγειο και την ευρύτερη περιοχή. Για 100.000.000 ευρώ ετησίως; Απ’ αυτό έπασχαν τα δημοσιονομικά; Ή για την περίφημη επένδυση στον τρίτο λιμενοβραχίονα που είναι αόριστη, αόρατη με πολλά ερωτηματικά και πολλές άνω τελείες; Όποτε, οψέποτε και αν οι λαϊκές αντιδράσεις και οι αντιδράσεις των πέριξ δήμων θα επιτρέψουν ή θα θελήσει η ίδια η «COSCO» για να υλοποιήσει. Γιατί από τη σύμβαση δεν βλέπουμε πουθενά να υπάρχει κάποια συγκεκριμένη δέσμευση χρονολογική. Στα τριάντα πέντε χρόνια, στο αόριστο θα επιτύχει η Ελλάς το θαύμα διά της «COSCO», να κάνει την περίφημη επένδυση που δεν μπορούσε ο ΟΛΠ που ήταν κερδοφόρος μέχρι το 2003 με περίπου 25.000.000 ευρώ με τις τότε βεβαίως επιδόσεις του ΟΛΠ, όχι με τις επιδόσεις της Νέας Δημοκρατίας.
Γιατί αυτό για το οποίο σας κατηγορούμε είναι ότι πρώτα απαξιώσατε τον ΟΛΠ, πρώτα τον τραυματίσατε, πρώτα του μειώσατε τη δυνατότητά του να έχει έναν ανταγωνιστικό ρόλο και να έχει ένα μεγάλο κομμάτι στις εμπορευματικές μεταφορές της Μεσογείου και, όπως σας προείπαν και ο Κοινοβουλευτικός μας Εκπρόσωπος και ο εισηγητής και πάρα πολλοί συνάδελφοι απ’ όλες τις πτέρυγες της Αντιπολίτευσης, τώρα έρχεστε να υλοποιήσετε ένα έργο και ένα σχέδιο που το χαρακτηρίζουμε πολιτικά εγκληματικό, με το οποίο η Κυβέρνηση Καραμανλή και ίδιος ο Πρωθυπουργός είχε προαποφασίσει προ πολλού να δώσουμε στους Κινέζους το στρατηγικό μας λιμάνι.
Και βέβαια, ο φίλος λαός της Κίνας είναι συμπαθής, αλλά ούτε η Κίνα θα σκεφτόταν ποτέ να μας παραχωρήσει λόγω συμπαθείας και φιλίας στρατηγικούς της πυλώνες. Δεν θα το επέτρεπε ούτε η σκέψη του Μάο, έστω ό,τι απέμεινε στην Κίνα με τις δύο πολιτικές και το ένα κόμμα. Δεν θα επέτρεπε στη δεύτερη πολιτική, στην πολιτική, δηλαδή, του άκρατου καπιταλισμού να έρθει να παραλάβει από τη μικρή Ελλάδα με την ένδοξη ιστορία και τη λαμπρή παρουσία μέχρι πρότινος στην Ευρωπαϊκή Ένωση να μας πάρει για ψίχουλα ένα στρατηγικό μας πυλώνα, έναν πυλώνα που –τονίζω- θα μας δίνει μόνο 100.000.000 ετησίως, τόσο, δηλαδή, που κοστίζουν μερικές μέρες απεργίας των εργαζομένων στον ΟΛΠ, για να επιτύχουμε τι; Να ξαναγυρίσουμε εκεί που σας παραδώσαμε εμείς, το 2003; Αυτό ακριβώς θέλετε να μας πείτε;
Γιατί εδώ τα στοιχεία της ιδίας της «COSCO», που έκανε μελέτη και την έχουμε στα χέρια μας, αλλά και με τα στοιχεία που μας έχουν παραδώσει διεθνείς οργανισμοί και οι εργαζόμενοι, μας λένε ότι το 2003 ο ΟΛΠ είχε 110.000.000 τζίρο, 25.000.000 ευρώ προ φόρων κέρδη από το ΣΕΜΠΟ, το 2003 οι κινήσεις των κοντέινερ έφταναν το 1.608.000, 908.000 από μεταφόρτωση από το εξωτερικό και 700.000 από εγχώριο φορτίο. Το 2007, τέσσερα χρόνια μετά, οι κινήσεις των κοντέινερ έπεσαν στο 1.368.000 και το 2008 τα αποτελέσματα είναι ότι έπεσαν 70% σε σχέση με το 2007. Ανταγωνίζεστε αρνητικά τον κακό σας εαυτό και έχουμε φτάσει ήδη τώρα 24.614 μόνο να είναι τα κοντέινερ από μεταφόρτωση μείον 90% σε σχέση με τον Αύγουστο του 2007 και 220.000 από 700.000 μείον 61% σε σχέση με τον Αύγουστο του 2007. Είναι δραματικός ο τραυματισμός της παραγωγικότητας και της αποδοτικότητας του ΟΛΠ με ευθύνη σας πολιτική.
Εγώ και οι συνάδελφοί μου υποστηρίζουμε ότι αυτά όλα ήταν μία συστηματική προσπάθεια για την υπονόμευση του ρόλου και της επιχειρησιακής ικανότητας του ΟΛΠ και τώρα έρχεστε και με μία πραγματικά μεσαιωνικού τύπου σύμβαση εκχωρείτε το στρατηγικό πυλώνα δημιουργώντας τεράστια ερωτηματικά για το τι επιδιώκετε. Η ίδια η προκήρυξη δε, δεν περιελάμβανε απαγόρευση δημιουργίας άλλου ανταγωνιστικού τερματικού σταθμού και κατά παράβαση των νόμων και της κοινοτικής νομοθεσίας βάλατε στις 3.7.2008 στο γενικό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου αναπτύξεως και το κυρώσατε εδώ με νόμο ότι δεν επιτρέπεται να υπάρξει εναντίον των Κινέζων επιδρομέων της «COSCO» κανένα αντίστοιχο και ανάλογο πρόγραμμα τερματικού σταθμού εμπορευματοκιβωτίων. Και θυμηθήκατε και το νόμο το μετακατοχικό του Μαρκεζίνη του 1953 να επιστρέφουμε και το ΦΠΑ στην «COSCO» και να μην εισπράττουμε ούτε καν τη νόμιμη φορολογία.
Μιλάμε, λοιπόν, για μία ρύθμιση ζημιογόνα, για μία ρύθμιση στρατηγικά επικίνδυνη σ’ αυτές τις κρίσιμες κλυδωνιζόμενες εποχές που πρέπει η Ελλάδα να κρατάει στα χέρια της τα στρατηγικά της σημεία και είναι σαφές ότι για το ΠΑΣΟΚ είναι θέμα ευθύνης απέναντι στο λαό και στους εργαζόμενους να δηλώσει ότι καταγγέλλει αυτήν τη σύμβαση.
Σε καμμία περίπτωση δεν συμβιβαζόμαστε με το περιεχόμενό της. Τη θεωρούμε επιζήμια για τη χώρα και για την ελληνική οικονομία. Το δηλώσαμε με σαφήνεια από τον Πρόεδρό μας μέχρι τους υπευθύνους μας. Είναι σαφές ότι θα κάνουμε ό,τι μπορούμε και ό,τι πρέπει για να ανατρέψουμε αυτήν την πράξη ντροπής της Νέας Δημοκρατίας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Με την αγόρευση του Βουλευτή Ξάνθης κ. Σγουρίδη θα ολοκληρώσουμε τη σημερινή συζήτηση.
Ορίστε, κύριε Σγουρίδη έχετε το λόγο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Επί του περιμπίπτοντος θέματος θα πω στο συνάδελφο κ. Νιώτη ότι μέχρι τώρα η πολιτική παρενόχληση δεν διώκεται ποινικά. Συνεπώς ο κ. Ροντούλης δεν πρόκειται να διωχθεί, αλλά ούτε και ο κ. Καμμένος πρόκειται να τον μηνύσει.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ (Υφυπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής): Λόγω και των σχέσεων με το πατριωτικό ΠΑΣΟΚ.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Παίζει και αυτό ρόλο, κύριε Καμμένε. Έρχομαι στο θέμα της συμβάσεως. Εξαρχής δηλώνω ότι καταψηφίζω τη σύμβαση, για τους εξής λόγους: Ο πρώτος λόγος έχει να κάνει με θέματα αρχής. Θεωρώ ότι δεν μπορεί η Βουλή να μετατρέπεται σε κολυμβήθρα του Σιλοάμ. Δεν μπορεί η οποιαδήποτε σύμβαση με διεθνείς επιχειρήσεις να περνάει μέσα από τη Βουλή των Ελλήνων. Γίνεται απαλλαγή ευθυνών, πολιτικών ευθυνών. Υπάρχει έλλειψη ελέγχου. Εγώ ως Βουλευτής τόσα χρόνια αδυνατώ να ελέγξω μία σύμβαση με τους όρους τους οποίους έχει. Και με τη δική μου ψήφο ή έστω και με τη δική μου άρνηση περνάει μία σύμβαση που πιθανόν σε κάποιους όρους να είναι ζημιογόνα για το ελληνικό δημόσιο. Αλλά απαλλάσσει των ευθυνών την εκάστοτε πολιτική ηγεσία που φέρνει τη σύμβαση προς ψήφιση στη Βουλή.
Παράδειγμα τυχαίο. Στη σελίδα 87 είναι το άρθρο 16, «επίβλεψη και διαχείριση των έργων». Παράγραφος 10 «Η «ΑΕΑΣ» δύναται όπως εντός ευλόγου χρόνου μετά την υπογραφή της σύμβασης ορίσει φυσικό ή νομικό πρόσωπο επιλογής της «ΑΕΑΣ» η οποία θα αποκαλείται στο εξής διαχειριστής και ως διαχειριστής του έργου θα είναι υπεύθυνη για τη διαχείριση και το συντονισμό της εκτέλεσης του έργου, την αναβάθμιση του προβλήτα ΙΙ και της κατασκευής του προβλήτα ΙΙΙ σύμφωνα με την παρούσα σύμβαση. Ο διαχειριστής πρέπει να διαθέτει μεγάλη εμπειρία μελέτης, παρακολούθησης, επίβλεψης και διαχείρισης αντίστοιχων μεγάλων έργων και θα εκπροσωπεί την «ΑΕΑΣ» έναντι του επιβλέποντος την εκτέλεση του έργου. Οι αρμοδιότητες του διαχειριστή του έργου μεταξύ των άλλων ενδεικτικώς είναι Α΄, Β΄, Γ, Δ΄, Ε΄, Ζ΄».
Μπορώ να το ελέγξω εγώ αυτό; Πώς ψηφίζω τη σύμβαση; Θα μου πείτε, κύριε Σγουρίδη, και εσείς το ΠΑΣΟΚ κάνατε συμβάσεις. Και τότε η θέση μου στη Βουλή ήταν η ίδια. Δεν μπορούμε μέσα από τη Βουλή να απαλλάσσουμε πολιτικών ευθυνών. Μα, θα μου πείτε υπάρχει παραχώρηση κρατικών δικαιωμάτων. Γι’ αυτό περνάει η σύμβαση μέσα από τη Βουλή. Θα σας απαντήσω ότι πρέπει επιτέλους θα έχουμε μία πάγια διάταξη, η οποία να λέει ότι σε περίπτωση παραχώρησης κρατικών δικαιωμάτων εξουσιοδοτείται ο εκάστοτε Υπουργός να το κάνει, αλλά να έχει και την ευθύνη. Όχι, να περνάει ολόκληρη τη σύμβαση μέσα από τη Βουλή.
Δεύτερος λόγος που δεν ψηφίζω τη σύμβαση. Με το άρθρο 2 απαλλάσσεται η «COSCO» από το βάρος του ΦΠΑ της κατασκευής του προβλήτα. Να σας εξηγήσω με ποιο τρόπο. Πρέπει να ξέρετε ότι τα μισθώματα δεν υπόκεινται σε ΦΠΑ. Έρχεται, λοιπόν, αυτή η ειδική διάταξη και βάζει στο μίσθωμα που δίνει η «COSCO» στον ΟΛΠ ΦΠΑ … Έτσι συμψηφίζει το ΦΠΑ της κατασκευής και κατά βάση εκπίπτει.
Αυτό είναι όλο το κόλπο, είναι το grosso colpo, δηλαδή, μέσα από το συμψηφισμό του ΦΠΑ απαλλάσσουμε το έργο από το ΦΠΑ που θα πλήρωνε ούτως ή άλλως για την κατασκευή και θα πήγαινε υπέρ του δημοσίου.
Εν τοιαύτη περιπτώσει, εδώ υπάρχει μία αδικία. Υπάρχει ένας φτωχός Έλληνας πολίτης που έχει ένα οικοπεδάκι και σηκώνει ένα διώροφο σπίτι για να κάθεται στον κάτω όροφο και τον επάνω όροφο να τον νοικιάζει. Γιατί, λοιπόν, ενώ πλήρωσε ΦΠΑ στην κατασκευή, το πλήρωσε από την τσέπη του, πάει και έξω και στο μίσθωμα που παίρνει, δεν έχει ΦΠΑ να το συμψηφίζει;
Ή παραδείγματος χάριν κάποιος Έλληνας πολίτης αγοράζει ένα διαμέρισμα, το οποίο έχει για να παίρνει ένα ενοίκιο. Γιατί δεν υπάρχει ΦΠΑ εκεί, ώστε να συμψηφίζεται το ΦΠΑ της οικοδομής, που βάλαμε με ψήφιση νόμου πριν από ενάμισι ή δύο χρόνια; Άρα, αυτό αντίκειται στη δικαιοσύνη, στο αίσθημα δικαιοσύνης.
Τρίτος λόγος που δεν ψηφίζω τη σύμβαση: Επαναφέρεται ο νόμος Μαρκεζίνη από την πίσω πόρτα. Ξέρετε τι έλεγε ο νόμος Μαρκεζίνη, κύριοι συνάδελφοι; Ο νόμος Μαρκεζίνη έλεγε το εξής: Αν αποδεδειγμένα, με ροζ χαρτάκια έφερνες συνάλλαγμα, τότε ετύγχανες των ευεργετικών διατάξεων που υπάρχουν στο οποιοδήποτε άκρο της χώρας, δηλαδή η ευεργετική διάταξη που ετύγχανε να έχει ο κάτοικος του Διδυμοτείχου, αυτός που έφερνε ροζ χαρτάκια συνάλλαγμα, μπορούσε να τα πάρει στο Σύνταγμα, δηλαδή να χτίσεις στο Σύνταγμα ένα ξενοδοχείο και να έχεις την ευεργετική διάταξη, να απαλλάσσεσαι -επειδή έφερες συνάλλαγμα- όλων αυτών από τα οποία απαλλάσσεται αυτός που χτίζει στο Διδυμότειχο.
Αυτός ο νόμος ήρθε από εδώ πίσω. Τι δίνουμε; Δίνουμε το δικαίωμα να πάρει τις μεγαλύτερες απαλλαγές -ό,τι το καλύτερο υπάρχει- μέσα απ’ αυτήν τη σύμβαση. Ο νόμος Μαρκεζίνη όμως, απαγόρευε να διώξεις το συνάλλαγμα πίσω. Με εσάς εδώ τώρα, μέσα από την παγκοσμιοποίηση που υπάρχει, σήμερα καταθέτει το συνάλλαγμα και αύριο το σηκώνει από άλλη τράπεζα.
Τέταρτος λόγος. Θεωρώ ότι στρατηγικής σημασίας λιμάνια, στρατηγικής σημασίας τομείς δεν θα πρέπει να κρατικοποιούνται. Ίσα – ίσα σήμερα στην κρίση αποδεικνύεται ότι το κράτος πρέπει να παίζει ένα συγκεκριμένο ρόλο, μέχρι ακόμα και στις τράπεζες. Κι ερχόμαστε εμείς με τη σύμβαση αυτή και παραχωρούμε το δικαίωμα αυτό;
Δευτερευόντως δεν ψηφίζω τη σύμβαση, διότι ο προβλήτας ο οποίος πρόκειται να γίνει, κλείνει όλο το Πέραμα. Με τις αντιδράσεις που θα υπάρχουν δεν θα κτιστεί και δεν θα υπάρχει καν ανταγωνισμός. Επίσης, δημιουργούμε –κάποιος το είπε, δεν ξέρω, ο κ. Ροντούλης το ανέφερε- μία «Τσάινα Τάουν». Όσοι εργαζόμενοι βρέθηκαν, καλώς καμωμένα, όσοι θα προσληφθούν καινούργιοι, θα πάνε στο καθεστώς της «Τσάινα Τάουν». Κούληδες θα γίνουν.
Φοβάμαι ότι απαξιώσατε το λιμάνι του Πειραιά και από την εξηκοστή θέση έφτασε στην εκατοστή, για να το πουλήσετε φτηνά. Για όλους αυτούς του λόγους, εγώ καταψηφίζω αυτήν τη σύμβαση.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε, κύριε Σγουρίδη.
Κύριοι συνάδελφοι, σας έχουν διανεμηθεί τα Πρακτικά της Δευτέρας 9 Φεβρουαρίου 2009, της Τρίτης 10 Φεβρουαρίου 2009 και της Τετάρτης 11 Φεβρουαρίου 2009 και ερωτάται το Σώμα αν τα επικυρώνει.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Συνεπώς τα Πρακτικά της Δευτέρας 9 Φεβρουαρίου 2009, της Τρίτης 10 Φεβρουαρίου 2009 και της Τετάρτης 11 Φεβρουαρίου 2009 επικυρώθηκαν.
Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 22.54΄ λύεται η συνεδρίαση για αύριο, ημέρα Τετάρτη 4 Μαρτίου 2009 και ώρα 10.00΄, με αντικείμενο εργασιών του Σώματος: νομοθετική εργασία, συνέχιση της συζήτησης επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής: «Κύρωση της Σύμβασης παραχώρησης των λιμενικών εγκαταστάσεων των προβλητών ΙΙ και ΙΙΙ του σταθμού εμπορευματοκιβωτίων της ανώνυμης εταιρείας «Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς Α.Ε.» (ΟΛΠ Α.Ε.) και ρύθμιση συναφών θεμάτων», σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ
Τελευταία Αποθήκευση: 12/3/2009 10:14:00 πμ Από: S.boulia
Εκτυπώθηκε: 6/3/2009 11:46:00 πμ

PDF:

es20090303.pdf

TXT:

ES090303.txt

Επιστροφή