Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: ΙΒ, Σύνοδος: Β΄, Συνεδρίαση: ΡΙΒ' 30/03/2009

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρακάτω Πρακτικό δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές, συντακτικές και νομοτεχνικές διορθώσεις.


ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΒ’ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Β’
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΙΒ΄
Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009
----------
Αθήνα, σήμερα στις 30 Μαρτίου, ημέρα Δευτέρα και ώρα 17.58΄ συνήλθε στην Αίθουσα συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία της Β΄ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΕΛΣΑΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου) : Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
(Ανακοινώνονται προς το Σώμα από τον κ. Αστέριο Ροντούλη, Βουλευτή Λάρισας, τα εξής:
Ο Βουλευτής Λαρίσης κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Τοπικός Οργανισμός Εγγείων Βελτιώσεων Μάτι-Τυρνάβου ζητεί την άμεση εκτέλεση έργων για τον εκσυγχρονισμό και την καλύτερη λειτουργία του.
Οι Βουλευτές κύριοι Μιχαήλ Καρχιμάκης και Παναγιώτης Ρήγας κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Εργαζομένων Γενικού Νοσοκομείου Σύρου διαμαρτύρεται για την έλλειψη νοσηλευτικού, παραϊατρικού και διοικητικού προσωπικού από το πιο πάνω Νοσοκομείο κ.λπ.
Οι Βουλευτές Θεσσαλονίκης κυρία Σοφία Καλαντίδου και ο κύριος Ιωάννης Ζιώγας κατέθεσαν αναφορά με την οποία το Σωματείο Εργατών και Εργατριών Κλωστοϋφαντουργίας Ναούσης Νομού Ημαθίας ζητεί την άμεση ένταξη στο Ταμείο Ανεργίας των απολυμένων κλωστοϋφαντουργών από τα εργοστάσια ΤΡΙΚΟΛΑΝ, ΚΛΩΣΤΗΡΙΑ Β’- ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ και ΠΑΠΑΦΙΛΙΠΠΟΥ.
Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. Νικόλαος Τσούκαλης κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Νομάρχης Αχαΐας ζητεί την δημιουργία οργανικών θέσεων εκπαιδευτικών μουσικής, προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες των Σχολικών Μονάδων του νομού του.
Ο Βουλευτής Αττικής κ. Μαυρουδής Βορίδης κατέθεσε αναφορά με την οποία το Νομαρχιακό Συμβούλιο Αθηνών διαμαρτύρεται για την μελετώμενη επιβολή νέων διοδίων στην Εθνική Οδό Αθηνών-Λαμίας στο ύψος του Αγίου Στεφάνου και της Βαρυμπόμπης.
Ο Βουλευτής Δωδεκανήσου κ. Αριστοτέλης Παυλίδης κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ένωση Ξενοδόχων Πάτμου ζητεί να σταματήσει η ανεξέλεγκτη είσοδος λαθρομεταναστών από τα τουρκικά παράλια.
Ο Βουλευτής Χανίων κ. Εμμανουήλ Σκουλάκης κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμαρχος Φούρνων-Κορσέων Νομού Σάμου ζητεί την στελέχωση του Ιατρείου της περιοχής του με ιατρό Γενικής Ιατρικής κ.λπ.
Ο Βουλευτής Κοζάνης κ. Γεώργιος Κασαπίδης κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Καρκινοπαθών Εορδαίας ζητεί την ίδρυση Ογκολογικής Κλινικής στο Μποδοσάκειο Νοσοκομείο κ.λπ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ.
Κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμεθα στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης: «Εταιρείες Ενημέρωσης οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις».
Η Διάσκεψη των Προέδρων αποφάσισε στην συνεδρίασή της στις 19/03 τη συζήτηση του νομοσχεδίου σε τρεις συνεδριάσεις. Στην σημερινή συνεδρίαση θα συζητήσουμε το νομοσχέδιο επί της αρχής.
Με επιστολές τους προς τον Πρόεδρο της Βουλής κ. Σιούφα, ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΚΚΕ, κ. Χαλβατζής Σπύρος, ορίζει Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο τον Βουλευτή Νίκο Γκατζή. Ο κ. Αλέξανδρος Αλαβάνος, Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, ορίζει Ειδική Αγορήτρια την Βουλευτή κ. Ευαγγελία Αμανατίδου-Πασχαλίδου. Ο Γενικός Γραμματέας του ΛΑΟΣ κ. Μαυρουδής Βορίδης ορίζει Ειδικό Αγορητή τον Βουλευτή κ. Πολατίδη Ηλία.
Ο κ. Υπουργός έχει ζητήσει το λόγο για κάποιες βελτιώσεις. Ορίστε, κύριε Υπουργέ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΛΑΧΟΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Επειδή προστέθηκαν και άλλα άρθρα στο σχέδιο νόμου που συζητάμε και δεν σχετίζονται με το νομοθετικό πλαίσιο για τις εταιρείες ενημέρωσης παρακαλώ πολύ στο τέλος του τίτλου του σχεδίου νόμου να προστεθεί η φράση «και άλλες διατάξεις».
Δεύτερον, η παράγραφος 8 του άρθρου 5 αντικαθίσταται ως εξής: «Οι κατ’ οίκον ή στο χώρο εργασίας του οφειλέτη επισκέψεις, καθώς και οι επισκέψεις σε άλλους χώρους αυστηρώς προσωπικούς, όπως νοσοκομεία».
Επίσης, διαγράφεται η παράγραφος 10 του άρθρου 5.
Οι παραπάνω τροποποιήσεις γίνονται με σκοπό να αποφευχθεί η τυχόν παρανόηση σχετικά με τις απαγορεύσεις που ορίζει το σχέδιο νόμου για τις επισκέψεις των υπαλλήλων των εταιρειών προς τους οφειλέτες.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Να κατατεθούν, παρακαλώ κύριε Υπουργέ, στη Γραμματεία.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΛΑΧΟΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Τα καταθέτω στα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Ανάπτυξης, κ. Γεώργιος Βλάχος, καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο το οποίο έχει ως εξής:


















ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ορίστε, κύριε Παπουτσή.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
Με την ευκαιρία των διορθώσεων και των τροποποιήσεων στις οποίες προέβη ο κ. Υπουργός θα ήθελα, κυρία Πρόεδρε, να μου επιτρέψετε ένα σχόλιο. Η εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης κατατέθηκε στην Βουλή με τροπολογία και ενσωματώθηκε στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Την Πέμπτη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Και αυτό εν μέσω παρατεταμένης σκληρής λιτότητας αλλά και των εξελίξεων που δρομολογούνται για ανατροπές των εργασιακών σχέσεων, όπως επίσης και του ασφαλιστικού καθεστώτος των γυναικών δημοσίων υπαλλήλων. Εν μέσω της γενικευμένης ανασφάλειας που υπάρχει στην αγορά και στην κοινωνία. Εν μέσω της πλήρους, της καθολικής θα έλεγα, αμφισβήτησης τόσο της ικανότητας της Κυβέρνησης να οδηγήσει τη χώρα σε έξοδο από την κρίση αλλά όσο και της προσωπικής δυνατότητας και της διάθεσης του Πρωθυπουργού, υπάρχουν αυτή τη στιγμή μεγάλα ερωτηματικά τα οποία δημιουργούν ένα ασφυκτικό πλαίσιο στην αγορά.
(SX)


(1BS)
Θεωρώ ότι είναι πολιτικά απαράδεκτο το γεγονός ότι κατατέθηκε την Παρασκευή με τροπολογία η εισοδηματική πολιτική της Κυβέρνησης.
Θεωρώ, βέβαια, ότι η Κυβέρνηση οφείλει να επανεκτιμήσει τη στάση της λόγω των αντιδράσεων που υπάρχουν, λόγω της κρίσης, η οποία υπάρχει σήμερα στην αγορά.
Θεωρώ, επίσης, ότι είναι απαράδεκτο αυτή τη στιγμή να επιχειρεί να περάσει χωρίς ουσιαστική συζήτηση την εισοδηματική πολιτική της η Κυβέρνηση, η οποία θίγει το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού πληθυσμού, θίγει το εισόδημα των πολιτών, θίγει την αγοραστική δύναμη των πολιτών και εξ αυτού επηρεάζει ολόκληρο τον οικονομικό κύκλο.
Από την άποψη αυτή, κυρία Πρόεδρε, θέλω να καλέσω την Κυβέρνηση να αποσύρει την τροπολογία για την εισοδηματική πολιτική. Και ζητώ να επανέλθει με την κανονική διαδικασία, με τη διαδικασία, δηλαδή, ενός νομοσχεδίου, το οποίο θα πάρει την κανονική οδό, δια της συζητήσεως στην Επιτροπή, παρουσία των φορέων, με συμμετοχή όλων των συναδέλφων Βουλευτών σε όλα τα επίπεδα της Κοινοβουλευτικής διαδικασίας.
Θεωρώ ότι είναι απαράδεκτη η προσπάθεια η οποία γίνεται σήμερα -μάλιστα την Πέμπτη έχουμε και πανεργατική απεργία- μέσα σε ένα πολύ βαρύ κλίμα, θα έλεγα, σε ολόκληρη την κοινωνία, να επιχειρείται περάσει από την πίσω πόρτα η εισοδηματική πολιτική.
Θεωρώ, δε, ότι αν η Κυβέρνηση αρνηθεί την πρόταση, την οποία κάνουμε, τότε θα επιβεβαιώσει με τον καλύτερο τρόπο τις εκτιμήσεις ότι επιχειρεί με κάθε τρόπο να αποφύγει τη συζήτηση, προκειμένου να αποκρύψει τις επιλογές της, να αποκρύψει τον πραγματικό χαρακτήρα, τον ταξικό χαρακτήρα και τον αντιλαϊκό χαρακτήρα των επιλογών της και επιπλέον να αποφύγει τη συνολική συζήτηση για την αποτυχία της οικονομικής πολιτικής.
Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε Παπουτσή. Κατεγράφη η άποψή σας. Επιτρέψτε μου, όμως, να διορθώσω ότι οι τροπολογίες κατετέθησαν την Πέμπτη. Το σημειώνω, για να είμαστε Κοινοβουλευτικά εντάξει.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Το ίδιο είναι.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ο κ. Βολουδάκης έχει το λόγο.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, η Κυβέρνηση δεν έχει να σχολιάσει επί της προτάσεώς μου;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Δεν ζητήθηκε ο λόγος. Η Βουλή σας άκουσε. Αποφασίσαμε τρεις συνεδριάσεις. Δεν είναι η πρώτη φορά που κατατίθεται μία τροπολογία.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα το λόγο επί του θέματος που έθεσε ο κ. Παπουτσής. Ετέθη μία πρόταση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ορίστε, κύριε Ροντούλη, έχετε το λόγο.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, εμείς δεν θα επιχειρηματολογήσουμε για την ουσία της υπόθεσης, εννοώ την ουσία της εισοδηματικής πολιτικής που εισηγήθηκε προσφάτως η Κυβέρνηση, ούτε θα εστιάσουμε στο γεγονός αν κατατέθηκε την Πέμπτη ή την Παρασκευή. Είθισται, όμως, μία τέτοια μεταβολή της εισοδηματικής πολιτικής τουλάχιστον να συζητείται στην αρμόδια Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων πρώτον και στη συνέχεια να έρχεται ως σχέδιο νόμου. Πρόκειται για μία μεταβολή που θα επηρεάσει εν μέσω μιας δυσμενέστατης οικονομικής συγκυρίας εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά.
Άρα, λοιπόν, υπερθεματίζουμε τα όσα ειπώθηκαν από τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τον κ. Παπουτσή και θα αναμέναμε –γιατί είδα ότι δεν πήρε το λόγο ο κ. Βλάχος- μία απάντηση από την πλευρά της Κυβέρνησης. Πρόκειται για ένα μείζον ζήτημα που αφορά, όπως είπα, εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων. Δεν είναι δυνατόν σε μία τέτοια σημαντική παρατήρηση η Κυβέρνηση να μένει βουβή. Δεν απαντάει αυτή τη στιγμή ούτε στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. ούτε στο Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό ούτε σε κανέναν. Απαντά στους Έλληνες πολίτες. Άρα, δεν θα πρέπει να παραμείνει βουβή. Ζητάμε από τον Υφυπουργό να τοποθετηθεί.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΛΑΧΟΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Κυρία Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, μήπως ο κύριος Υφυπουργός θα ήθελε να απαντήσει συνολικά;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΛΑΧΟΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Νομίζω ότι επιχειρείται από τους συναδέλφους της Αντιπολίτευσης η δημιουργία εντυπώσεων.
Πρώτον, κατατέθηκε μία τροπολογία καθ’ όλα νόμιμη. Τηρήθηκε η Κοινοβουλευτική διαδικασία.
Δεύτερον, συζητάμε ένα νομοσχέδιο δεκατεσσάρων άρθρων, δεκαπέντε άρθρων με μία τροπολογία που ενσωματώθηκε, σε τρεις συνεδριάσεις. Άρα, υπάρχει χρόνος να συζητηθεί οτιδήποτε.
Εμείς σήμερα δεν θα μπούμε στην ουσία της τροπολογίας. Θα μπούμε προφανώς την τρίτη ημέρα, όπου επί της ουσίας θα μπορεί το κάθε Κόμμα να εκφράσει τις απόψεις του. Κι εκεί πραγματικά θα πάρετε τις απαντήσεις σας από τη μεριά της Κυβέρνησης, από τον αρμόδιο Υπουργό και το αρμόδιο Υπουργείο που κατέθεσε την τροπολογία. Όλα τα υπόλοιπα αυτή την ώρα θα έλεγα ότι είναι για τη δημιουργία εντυπωσιασμού και τίποτα άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ο κ. Γκατζής έχει το λόγο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, κι εμείς ζητάμε να αποσυρθεί αυτή η τροπολογία, πολύ περισσότερο, μάλιστα, όταν η Κυβέρνηση και με την εισοδηματική πολιτική θέλει να φορτώσει τα βάρη της κρίσης στους εργαζόμενους. Είμαστε αντίθετοι με τέτοιες μεθοδεύσεις.
Από την άποψη αυτή, λοιπόν, πρέπει να αποσυρθεί, γιατί δεν είναι δυνατόν σε αυτή την περίοδο όπου πολλαπλασιάζονται οι απολύσεις, όπου υπάρχει ακρίβεια, λιτότητα κλπ., να ερχόμαστε να κουβεντιάζουμε και για ταφόπετρα στην εισοδηματική πολιτική.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε Γκατζή.
Ο κ. Βολουδάκης έχει το λόγο.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν μπούμε στην ουσία του σχεδίου νόμου που συζητούμε απόψε, είναι χρήσιμο να δούμε σε ποιο γενικό περιβάλλον έρχεται η ρύθμιση αυτή.
Η απελευθέρωση των αγορών της τελευταίας 20ετίας έφερε μία ραγδαία επέκταση της καταναλωτικής πίστης. Οι γρήγοροι ρυθμοί ανάπτυξης της οικονομίας τόσο στην πατρίδα μας όσο και διεθνώς, συνοδεύτηκαν από ακόμα γρηγορότερους ρυθμούς επέκτασης των δανείων κάθε μορφής και βέβαια και των καταναλωτικών δανείων.
Από 5% περίπου του Ακαθαρίστου Εγχωρίου Προϊόντος το 2000 τα καταναλωτικά δάνεια στην πατρίδα μας –ανεβαίνοντας χρόνο με το χρόνο- έφτασαν στο 16% περίπου του Ακαθαρίστου Εγχωρίου Προϊόντος το 2008. Έφτασαν, δηλαδή, ουσιαστικά σχεδόν στο μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αντίστοιχη εικόνα παρουσίασαν ως προς το ρυθμό της αύξησης και τα στεγαστικά δάνεια, φέρνοντας τη συνολική δανειακή επιβάρυνση των νοικοκυριών στο 51% του Ακαθαρίστου Εγχωρίου Προϊόντος.
Και βέβαια, το συνολικό ύψος του χρέους των νοικοκυριών είναι στην πραγματικότητα υψηλότερο, καθώς συμπεριλαμβάνει και διαφόρων ειδών συμβάσεις με πληρωμές, με δόσεις για αγορές προϊόντων ή υπηρεσιών, τις οποίες τα νοικοκυριά έχουν συνάψει με επιχειρήσεις εκτός του τραπεζικού τομέα.
Στον τόπο μας η καταναλωτική πίστη δεν είχε μακρά παράδοση. Οι Έλληνες δεν ήμασταν, μέχρι πρόσφατα, συνηθισμένοι να μας παίρνουν τηλέφωνο οι τράπεζες και να ζητούν να μας δώσουν δάνεια ή πιστωτικές κάρτες. Πολλοί παρασύρθηκαν και υπερχρεώθηκαν με αρνητικές συνέπειες τόσο για τους ίδιους όσο και για το χρηματοπιστωτικό σύστημα συνολικά.
Και βέβαια, για να λέμε και την αλήθεια, ευθύνη γι’ αυτό έχουν και οι δανειστές και οι δανειζόμενοι.
Το τοπίο γίνεται ακόμα πιο σύνθετο αν δει κανείς το γεγονός ότι εδώ και 10ετίες η τραπεζική αγορά στην Ελλάδα λειτουργεί με μία δομή ολιγοπωλιακή εκ των πραγμάτων. Μπορεί να είναι πολλές οι τράπεζες για το μέγεθος της οικονομίας μας, όμως οι μεγάλες και ισχυρές, που διαμορφώνουν τις γενικές συνθήκες, είναι λίγες και λειτουργούν με τη δομή αυτή.
Ίσως είναι αποτέλεσμα αυτής της δομής της αγοράς το γεγονός ότι για 10ετίες στην πατρίδα μας το περιθώριο μεταξύ επιτοκίων καταθέσεων και χορηγήσεων ήταν μεγαλύτερο από το μέσο όρο της Ευρώπης, πράγμα που ισχύει σε ένα βαθμό και σήμερα, έστω κι αν έχει μειωθεί πολύ η διαφορά.
Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με το υψηλό δημόσιο χρέος, με τους υψηλούς ρυθμούς πληθωρισμού τα προηγούμενα χρόνια, οδήγησε, στο μεγαλύτερο διάστημα των τελευταίων 10ετίων, σε πολύ υψηλά πραγματικά επιτόκια στον τόπο μας.
Αποτέλεσμα, ακόμα, αυτής της ίδιας δομής της τραπεζικής αγοράς ήταν και το γεγονός ότι στην Ελλάδα έχουμε πολλά περιστατικά επιβολής καταχρηστικών όρων από τις τράπεζες στους πελάτες τους, όρων που σε αρκετές περιπτώσεις έχουν κριθεί καταχρηστικοί από αποφάσεις δικαστηρίων ως και από τον Άρειο Πάγο, συχνά όροι που αφορούν τα ονομαζόμενα ψηλά γράμματα στις δανειακές συμβάσεις.
Η Κυβέρνηση, όσον αφορά αυτή την κατάσταση, από το 2004 και μετά ήρθε να λάβει ορισμένα μέτρα τόσο διοικητικού χαρακτήρα όσο και νομοθετικού, όπως αυτό που συζητούμε σήμερα.
Να δούμε πολύ σύντομα τα διοικητικά. Από το 2004 και μετά για πρώτη φορά επεβλήθησαν πρόστιμα στις τράπεζες για αθέμιτες πρακτικές. Πρώτη φορά επί Υπουργίας στο Υπουργείο Ανάπτυξης του σημερινού Προέδρου της Βουλής, του Δημήτρη Σιούφα, με Υφυπουργό, αρμόδιο για τα θέματα αυτά, το Γιάννη Παπαθανασίου, αλλά και στη συνέχεια με τις μετέπειτα ηγεσίες του Υπουργείου Ανάπτυξης και με τον παριστάμενο Υφυπουργό, τον κ. Βλάχο, επεβλήθησαν πρόστιμα που ξεπέρασαν τα 16.000.000. Υπολογίζω, κύριε Υπουργέ, και πρόστιμο που σήμερα διαβάσαμε ότι επιβάλλατε ύψους 1.000.000 ευρώ.
(1SX)
Πρόκειται για πρόστιμα που επιβάλλονται για καταχρηστικές πρακτικές, που κρίνονται ως τέτοιες από αποφάσεις του Αρείου Πάγου. Και ελπίζω, κύριε Υπουργέ, ότι θα αναλάβουμε και νομοθετική πρωτοβουλία, μόλις λήξει και η εκκρεμότητα που ξέρω ότι έχει η πολιτεία με το Συμβούλιο της Επικρατείας, ώστε να λήξει η εκκρεμότητα και να είναι ξεκάθαρο ότι αυτοί οι όροι είναι καταχρηστικοί για όλους και όχι μόνο για τους διαδίκους στις υποθέσεις οι οποίες κρίθηκαν από τον Άρειο Πάγο.
Μέσα, λοιπόν, σ' αυτό το περιβάλλον που διαμορφώθηκε τις τελευταίες δεκαετίες, ήρθε να προστεθεί ένα ακόμα βάρος στους καταναλωτές, στους δανειολήπτες ή τους οφειλέτες, μια που το ζήτημα όπως είπαμε δεν αφορά μόνο τράπεζες και τραπεζικά χρέη. Το βάρος αυτό ήταν οι ονομαζόμενες εισπρακτικές εταιρείες, εταιρείες οι οποίες ήρθαν να διεκπεραιώσουν εκ μέρους των δανειστών, είτε ήταν τράπεζες είτε εταιρείες που πουλούσαν προϊόντα και υπηρεσίες με δόσεις, την είσπραξη των ληξιπροθέσμων οφειλών προς τις εταιρείες αυτές, δηλαδή προς τις τράπεζες ή τις εταιρείες που πουλάνε με δόσεις. Πολλές από τις ονομαζόμενες εισπρακτικές εταιρείες κινήθηκαν στα όρια ή και πολύ έξω από τα όρια της νομιμότητας. Είδαν το φως της δημοσιότητας πολλές καταγγελίες για απειλές, για διαρκείς οχλήσεις, για κατ’ οίκον επισκέψεις, οι οποίες ήταν εννοείται απρόσκλητες, στελεχών των εισπρακτικών εταιρειών που επισκέπτονταν τους οφειλέτες για να επιβάλλουν την είσπραξη των ληξιπροθέσμων, προσπαθώντας ουσιαστικά να εκφοβίσουν τον οφειλέτη, τον ευρισκόμενο σε δύσκολη οικονομική θέση για να εισπράξουν τα οφειλόμενα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επρόκειτο για μια επιχείρηση πειθούς στην οποία προέβαιναν οι επιχειρήσεις αυτές –και προβαίνουν μέχρι να θεσπίσουμε με νόμο τις διατάξεις που από σήμερα συζητούμε- η οποία συχνά όπως καταγγέλλουν καταναλωτικές οργανώσεις έφθανε μέχρι το να χρησιμοποιεί ως μέσο την ψυχολογική βία και την παραπλάνηση του οφειλέτη με ανθρώπους, στελέχη των εισπρακτικών εταιρειών που παρουσιάζονταν για παράδειγμα ακόμα και ως δικαστικοί επιμελητές. Εύκολα μπορεί κανείς να υποθέσει ότι μεγάλες και σοβαρές εταιρείες δεν μπορούσαν και δεν ήθελαν να προβούν οι ίδιες σε τέτοιες ενέργειες, είτε ήταν τράπεζες είτε άλλες μεγάλες εταιρείες. Μπορούσαν όμως να χρησιμοποιήσουν τις υπηρεσίες τρίτων για να κάνουν τη δουλειά αυτή έναντι κάποιου τιμήματος. Και βέβαια κάποιοι από αυτούς τους εργολάβους των δανειστών είχαν κάθε λόγο να εξαντλούν τα μέσα που είχαν στη διάθεσή τους χωρίς να νοιάζονται ιδιαίτερα για την τήρηση του νόμου, δεδομένου μάλιστα του θεσμικού κενού, το οποίο ερχόμαστε να καλύψουμε με το σημερινό σχέδιο νόμου και χωρίς να νοιάζονται για τη δική τους φήμη και το δικό τους όνομα, μια που ίσως όσο χειρότερο όνομα είχαν και όσο σκοτεινότερη φήμη, τόσο αποτελεσματικότεροι ήταν στη δουλειά αυτή που συχνά άγγιζε τα όρια του εκφοβισμού του οφειλέτη.
Με το σχέδιο νόμου που συζητούμε από σήμερα επιχειρείται να μπει μία τάξη στην κατάσταση που περιγράφηκε πρωτύτερα και να προστατευθεί ο καταναλωτής, ο δανειολήπτης, ο οφειλέτης γενικά, αυτός που κατά κανόνα είναι και το πιο αδύναμο μέρος στις συμβάσεις αυτού του είδους.
Ας δούμε τώρα ποια είναι η ουσία του σχεδίου νόμου αυτού. Μέσα στις γενικές του αρχές πιο βασική είναι ότι οι εταιρείες που μέχρι σήμερα ονομάζονταν εισπρακτικές δεν έχουν πλέον το δικαίωμα να προβαίνουν σε είσπραξη ληξιπροθέσμων οφειλών. Αυτή είναι η πιο σύντομη περίληψη που μπορεί να κάνει κανείς σ' αυτό το σχέδιο νόμου που βέβαια έχει και πολλές άλλες ρυθμίσεις. Παύει έτσι να υφίσταται η γενεσιουργός αιτία των καταστάσεων ασκήσεως ψυχολογικής βίας ή παραπλάνησης του οφειλέτη, του καταναλωτή για τις οποίες μίλησα νωρίτερα. Κανείς δεν θα μπορεί πλέον να του χτυπά νύχτα την πόρτα ή να τον αναζητά σε τηλέφωνα συγγενών, όπως μάθαμε ότι συμβαίνει, ή σε σπίτια συγγενών για να εισπράξει τα ληξιπρόθεσμα. Αν κάποια επιχείρηση έχει να εισπράξει ληξιπρόθεσμες οφειλές για προϊόντα ή υπηρεσίες που πούλησε, ας τις εισπράξει μόνη της. Εάν δεν μπορεί, ας προσφύγει στα δικαστήρια. Αν το κάνει μόνη της, θα το κάνει προφανώς στα πλαίσια της ευπρέπειας και της τήρησης του νόμου που της επιβάλλει η ίδια η διαφύλαξη του δικού της ονόματος. Δεν θα μπορεί στο εξής καμία τράπεζα ή άλλη επιχείρηση από αυτές που έχουν να εισπράξουν τέτοιου είδους ληξιπρόθεσμες οφειλές να κρύβεται πίσω από κάποιον ο οποίος εξ ονόματός της θα χρησιμοποιεί σκοτεινά μέσα για να εισπράξει ληξιπρόθεσμες οφειλές.
Τι θα κάνουν λοιπόν αυτές οι εταιρείες; Αυτές οι εταιρείες θα μπορούν στο εξής μόνο να ενημερώνουν τον οφειλέτη για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του ή να προβαίνουν με τη συναίνεσή του σε διακανονισμό ή ρύθμιση του χρέους. Έχει ιδιαίτερη σημασία να τονίσουμε ότι στις γενικές αρχές του σχεδίου νόμου συμπεριλαμβάνεται και ρητή απαγόρευση να γίνεται ενημέρωση για χρέος που προκύπτει από τις χρεώσεις που έχουν κριθεί ήδη ως καταχρηστικές. Έρχεται η ρύθμιση αυτή να συμπληρώσει και να ενισχύσει τη διοικητική πρακτική των προστίμων, στα οποία αναφέρθηκα νωρίτερα, εν αναμονή ελπίζω, κύριε Υπουργέ και τελικής νομοθετικής ρύθμισης για το ζήτημα αυτό.
Το σχέδιο νόμου αυτό επιβάλλει και μια σειρά από ιδιαίτερα σημαντικές ειδικές υποχρεώσεις στις εταιρείες, που είναι αυτές που θα διασφαλίσουν την αγορά από τις νοσηρές καταστάσεις που περιέγραψα νωρίτερα. Θα αναφέρω μερικές από τις βασικές αυτές ρυθμίσεις με τη σειρά που παρουσιάζονται στο κείμενο. Θα μιλήσουμε διεξοδικότερα γι’ αυτές στην επί των άρθρων συζήτηση του νομοσχεδίου.
Με το σχέδιο νόμου, λοιπόν, ορίζονται οι βασικές προϋποθέσεις λειτουργίας των εταιρειών ενημέρωσης των οφειλετών, οι οποίες οφείλουν πλέον να έχουν ένα μίνιμουμ υλικοτεχνικής υποδομής, ένα μίνιμουμ προϋποθέσεων ειδικευμένου προσωπικού που θα εκπαιδεύεται μάλιστα σχετικά.
Ορίζεται ακόμα ότι οι επιχειρήσεις αυτές κατά την εκτέλεση των εργασιών τους οφείλουν να αποκαλύπτουν πλήρως την ταυτότητά τους στον οφειλέτη με ξεκάθαρους αριθμούς τηλεφώνου χωρίς απόκρυψη, με πλήρη στοιχεία όταν υπάρχει γραπτή επικοινωνία, με εμπορικές επωνυμίες και όλα τα στοιχεία ταυτότητας της επιχείρησης, να δίνουν πλήρη στοιχεία για τις χρεώσεις τις συνολικές εφόσον το ζητά ο οφειλέτης.
Το σχέδιο νόμου συμπεριλαμβάνει ακόμα μία εξαντλητική λίστα αθέμιτων πρακτικών που απαγορεύονται, για να ξέρουμε γιατί μιλάμε.
Συμπεριλαμβάνει επίσης και μερικά αυτονόητα. Εν πάση περιπτώσει είναι καλό ότι τα βασικά μπαίνουν σε ένα κείμενο, το οποίο μας λέει σαφώς και ρητώς τι απαγορεύεται.
Ορίζεται ακόμα ότι οι εταιρείες αυτές δεν μπορούν να αναλαμβάνουν εργασίες τις οποίες κάνουν αποκλειστικά δικηγόροι και δικαστικοί επιμελητές όπως είναι οι έρευνες σε υποθηκοφυλακεία ή κτηματολόγια. Ορίζεται ότι δεν έχουν πρόσβαση οι εταιρείες αυτές στον ΤΕΙΡΕΣΙΑ. Ορίζεται κάτι ιδιαίτερα σημαντικό, ότι λειτουργούν μόνο εάν και εφόσον είναι καταγεγραμμένες σε ειδικό μητρώο το οποίο θα τηρείται στη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή του Υπουργείου Ανάπτυξης. Ορίζεται ακόμα το αυτονόητο –αλλά καλό είναι μερικές φορές να ορίζονται και τα αυτονόητα- ότι οι εταιρείες αυτές οφείλουν να σέβονται το απόρρητο και τη νομοθεσία για τα προσωπικά δεδομένα.
Ακόμη ορίζονται τα σχετικά με την καταγραφή των συνδιαλέξεων όταν γίνεται διακανονισμός. Θα πρόσθετα εδώ, κύριε Υπουργέ, γιατί να μη μπει μία ρύθμιση που να επιβάλλει την καταγραφή σε κάθε περίπτωση ώστε να γνωρίζουμε με ποιον τρόπο ακριβώς οι εταιρείες αυτές κάνουν τη δουλειά αυτή.
Αυτό που έχει πολύ μεγάλη σημασία είναι ότι θεσπίζεται ρητώς ότι μόνο αυτές οι εταιρείες, όσες είναι καταγεγραμμένες στο μητρώο αυτό, μόνο όσες τηρούν τις προϋποθέσεις που προανέφερα, μόνο όσες ασκούν τις εργασίες τους με τον τρόπο που προαναφέρθηκε, μόνο αυτές οι εταιρείες μπορούν να κάνουν αυτή τη δουλειά. Σε διαφορετική περίπτωση, είτε σε περίπτωση που κάποιος άλλος μπαίνει να την κάνει είτε σε περίπτωση που παραβιάζονται κάποιες από τις συγκεκριμένες διατάξεις, σε αυτές τις περιπτώσεις προβλέπονται κυρώσεις έως 500.000 ευρώ. Μάλιστα τα ανώτατα όρια διπλασιάζονται σε περίπτωση υποτροπής.
Ορίζεται ακόμα ότι υπάρχει μία μεταβατική περίοδος δύο μηνών για να μπει σε ισχύ τελικά ο νόμος.
Πιστεύω ότι είναι συνολικά μια ρύθμιση που βάζει τάξη σε ένα χαώδες τοπίο και η οποία θα αποτελέσει μέρος μιας συνολικότερης προσπάθειας να ελέγξουμε την κατάσταση που περιέγραψα στην αρχή της ομιλίας μου σχετικά με το χρηματοπιστωτικό τομέα και με ορισμένα παρακλάδια του χρηματοπιστωτικού τομέα στην πατρίδα μας.
Πιστεύω, κύριε Υπουργέ, ότι θα ήταν σκόπιμο να κάνουμε ακόμα αυστηρότερη τη διατύπωση που είναι σχετική με την απαγόρευση είσπραξης ληξιπροθέσμων οφειλών ορίζοντας ότι αυτό είναι μία απαγόρευση που ισχύει γενικά, δηλαδή ότι δεν μπορεί κάποιος να εκχωρεί σε τρίτους την είσπραξη ληξιπροθέσμων οφειλών. Αυτό για να κλείσουμε ορισμένα παράθυρα, τα οποία ανέφεραν και συνάδελφοι και φορείς κατά τη διαβούλευση και νομίζω ότι θα είχε ιδιαίτερη σημασία να το κάνουμε.
(PE)

(1XA)
Έχουμε ακόμα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρκετό δρόμο να κάνουμε, για να δημιουργήσουμε περιβάλλον υγιούς ανταγωνισμού στο χώρο αυτό, περιβάλλον στο οποίο με ασφάλεια θα κινείται ο δανειολήπτης ή ο οφειλέτης, ο καταναλωτής, περιβάλλον το οποίο τελικά θα προωθεί και θα δημιουργεί προϋποθέσεις ευημερίας και ανάπτυξης. Έχουμε δρόμο να κάνουμε, αλλά έχουν γίνει ορισμένα πολύ σημαντικά πρώτα βήματα, όπως είναι και τα διοικητικά βήματα που ανέφερα, τα σχετικά με τα πρόστιμα, όπως είναι και οι νομοθετικές πρωτοβουλίες όπως η σημερινή.
Κλείνοντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιτρέψτε μου να κάνω μία πολύ σύντομη αναφορά στο ζήτημα της εισοδηματικής πολιτικής, που με τροπολογία έρχεται για συζήτηση μαζί με το σχέδιο νόμου. Ζούμε σε συνθήκες οικονομικής κρίσης. Αυτό το γνωρίζουν οι πάντες. Ζούμε σε συνθήκες έκτακτες, που επιβάλλουν προφανώς και την επιβολή εκτάκτων μέτρων. Πιστεύω ότι θα συζητήσουμε και αναλυτικότερα το θέμα κατά τη συζήτηση των τροπολογιών. Ένα μόνο σημείο θα ήθελα να αναφέρω, ιδιαίτερα σημαντικό κατά την άποψή μου. Πρέπει να δούμε ότι με την εισοδηματική πολιτική που κατατέθηκε, με το έκτακτο επίδομα σε χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους, επιτυγχάνεται γι’ αυτούς μεγαλύτερη ποσοστιαία αύξηση απ’ αυτήν που θα επιτυγχάνονταν με μία κλασική εισοδηματική πολιτική. Αυτό πιστεύω ότι είναι κάτι που είναι απαραίτητο και πρέπει να το δούμε και να το επεκτείνουμε, στο μέτρο που οι αντοχές της οικονομίας επιτρέπουν, γιατί επιβάλλεται όχι μόνο για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης, αλλά γιατί η βελτίωση των συνθηκών της εισοδηματικής ανισότητας είναι και ουσιώδης προϋπόθεση για την οικονομική ανάκαμψη.
Αυτές οι σχετικές ρυθμίσεις στην εισοδηματική πολιτική είναι, κατά την άποψή μου, πολύ θετικές. Θα πρέπει να συμπληρωθούν και από άλλα μέτρα και θα συζητήσουμε αναλυτικότερα γι’ αυτά στη συνέχεια. Σε γενικές γραμμές, όμως, ας τονίσουμε τη διάσταση αυτή, της εισοδηματικής πολιτικής, και ας μη μείνουμε μόνο στην πολύ στείρα διαπραγμάτευση γύρω από ποσοστά και υποδιαστολές. Οι οικονομικές συνθήκες, στις οποίες ζούμε, επιβάλλουν σε όλους μας υπευθυνότητα, επιβάλλουν να δούμε τα ζητήματα και αναλυτικά, αλλά και μακριά από αγκυλώσεις του παρελθόντος.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Ζωΐδης.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΩΪΔΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παρακολούθησα με ιδιαίτερη προσοχή την ομιλία του συναδέλφου και εισηγητή της Πλειοψηφίας και οφείλω να κάνω κάποιες επισημάνσεις.
Επισήμανση πρώτη, κύριε Υπουργέ. Ο εκλεκτός συνάδελφος σας έκανε, όπως μέτρησα, έξι ή επτά βελτιωτικές επισημάνσεις του σχεδίου νόμου που έχουμε να συζητήσουμε σήμερα, τώρα τελευταία στιγμή.
Επισήμανση δεύτερη. Διέκρινα έναν απολογητικό τόνο στην ομιλία του κυρίου συναδέλφου. Αφού στην εισήγησή του εμπεριστατωμένα απέδειξε ότι τα προβλήματα που ταλανίζουν την ελληνική κοινωνία έχουν οξυνθεί σε βαθμό που δεν μπορεί πλέον να ελέγξει το σύστημα, εισηγήθηκε την υπερψήφιση ενός νομοσχεδίου, το οποίο υποτίθεται ότι βάζει τάξη σε μια κακή κατάσταση, η οποία περιγράφηκε από τον ίδιο και η οποία προφανώς δεν μπορεί να μην γίνει αποδεκτή και από όλους εμάς.
Ας τα θυμηθούμε. Έχουμε εκρηκτικές διαστάσεις όσον αφορά την υπερχρέωση των νοικοκυριών μας. Έχουμε δανεισμό που ξεπερνά το 45,3% του Α.Ε.Π. στο τέλος του 2007. Έχουμε, επίσης, από στοιχεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της Τράπεζας της Ελλάδος, μια πιστοποίηση ότι στο διάστημα από το Σεπτέμβριο του 2008 έως τον Ιανουάριο του 2009, στο οποίο η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μείωσε το βασικό επιτόκιο κατά 2,25%, τα μέσα επιτόκια πιστωτικών καρτών στην Ελλάδα μειώθηκαν κατά 0,34%, τα κυμαινόμενα στεγαστικά δάνεια μειώθηκαν κατά 0,90% και στα στεγαστικά δάνεια σταθερού επιτοκίου το επιτόκιο, αντί να μειωθεί, αυξήθηκε κατά 0,75%.
Έχουμε ραγδαία αύξηση των κατασχέσεων και των πλειστηριασμών, οι οποίοι εκτοξεύτηκαν από τις οκτώ χιλιάδες που ήταν το 2002 για την περιοχή του Ειρηνοδικείου Αθηνών στις σαράντα χιλιάδες το 2007, ενώ σε σύνολο χώρας οι πλειστηριασμοί από τριάντα πέντε χιλιάδες που ήταν το 2003 έφθασαν στις εκατόν είκοσι χιλιάδες το 2007.
Για όλα αυτά, προφανώς, κάποιος φταίει. Και όλα αυτά αποδεικνύουν ότι ο έλεγχος έχει χαθεί. Όλα αυτά μας δείχνουν ότι η Κυβέρνηση, νιώθοντας ίσως τύψεις για τις πολιτικές της όλα αυτά τα χρόνια, υποτίθεται ότι αναλαμβάνει πρωτοβουλία, για να στηρίξει τους δανειολήπτες που υφίστανται όλη αυτήν την ταλαιπωρία.
Κύριε Υπουργέ, εμείς θα καταψηφίσουμε το νομοσχέδιο. Και θα το καταψηφίσουμε, γιατί πιστεύουμε ότι δεν ρυθμίζει αποτελεσματικά τη μονομερή σχέση επικοινωνίας μεταξύ εταιρείας και οφειλέτη, το θεωρούμε προσχηματικό και μας μπαίνουν και υπόνοιες ότι εισήλθε στην Ολομέλεια, για να κατατεθούν άσχετες με το θέμα, αποσπασματικές και πρόχειρες τροπολογίες και βέβαια πιστεύουμε ότι δεν αγγίζει καθόλου το ουσιαστικό ζήτημα της είσπραξης.
Το σχέδιο νόμου που εισάγεται σήμερα πιστεύουμε ότι φέρνει νέες διαστάσεις στην έννοια της ενημέρωσης. Αντιδιαστέλλει τη δικαστική ενημέρωση από την εξώδικη, την οποία θεσμοθετεί και καθιερώνει πλέον ως αυτοτελές αντικείμενο επαγγελματικής δραστηριότητας.
Ρυθμίζει τη λειτουργία των χαρακτηριζομένων εταιρειών ενημέρωσης οφειλετών για ληξιπρόθεσμες οφειλές μέχρι το στάδιο που προηγείται της διενέργειας δικαστικών πράξεων και πράξεων αναγκαστικής εκτέλεσης.
Συνολικά στην Ελλάδα, όπως είπε και ο κύριος συνάδελφος, δραστηριοποιούνται πάνω από δεκαπέντε τέτοιες εταιρίες, οι οποίες συνεργάζονται με περισσότερες από μία τράπεζες. Οι εταιρίες του κλάδου έχουν θεσπίσει επίσημο όργανο εκπροσώπησής τους τον Ελληνικό Σύνδεσμο Εταιριών Διαχείρισης Απαιτήσεων, τον ΕΣΕΔΑ, και σε αυτόν συμμετέχουν μόλις δέκα εταιρίες.
Έργο του Συνδέσμου είναι, μεταξύ άλλων, να πιστοποιεί ότι οι εταιρίες που αποτελούν μέλη του λειτουργούν σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα. Ο ΕΣΕΔΑ, άλλωστε, είναι μέλος του Πανευρωπαϊκού Συνδέσμου FENCA, Federation of European National Collection Associations, που έχει τη μορφή μη κερδοσκοπικού οργανισμού. Μόνο οι δέκα εταιρίες-μέλη του Συνδέσμου διαχειρίζονται απαιτήσεις που υπερβαίνουν τα 600.000.000 ευρώ. Επιπλέον, οι τηλεφωνικές κλήσεις των δέκα σε οφειλέτες υπερβαίνουν τις 150.000 την ημέρα.
Τα πιστωτικά και λοιπά ιδρύματα συνάπτουν συμβάσεις έργου με εταιρίες που ασχολούνται αποκλειστικά με τις εισπράξεις, οι οποίες κρατούν ως προμήθεια κατ’ ελάχιστον, το οποίο είναι 2%, και αφορά σε χρέη τα οποία είναι εύκολο να εισπραχθούν. Συνήθως είναι καθυστερήσεις μιας δόσης στην κάρτα, πελάτες σε γενικές γραμμές τυπικοί. Η αμοιβή κλιμακώνεται όσο η είσπραξη γίνεται αμφίβολη και ανέρχεται στο 5% έως 10% ή και μέχρι 12% του ποσού που θα καταβάλει προς εξόφληση ο οφειλέτης.
Οι εισπρακτικές εταιρίες μοιράζονταν ήδη τζίρο -οι προμήθειές τους- 10.000.000 ευρώ το 2003, ενώ ο τζίρος των δέκα εταιριών του Συνδέσμου, που έχουν συστήσει αυτές, το 2007 ξεπέρασε τα 50.000.000 ευρώ.
Το σχέδιο νόμου δεν επεμβαίνει στην αντιμετώπιση παραπλανητικών, παρενοχλητικών και πιεστικών εισπρακτικών πρακτικών που ακολουθούνται με την έναρξη των δικαστικών διαδικασιών, όπως λόγου χάρη με την έκδοση διαταγής πληρωμής. Το γεγονός ότι η δράση των συγκεκριμένων εταιρειών περιορίζεται στο παραπάνω στάδιο δεν αποκλείει την ανάθεση εισπράξεων σε άλλου είδους εταιρείες, για τις οποίες δεν τίθενται αντίστοιχοι κανόνες, ενώ δεν αντιμετωπίζονται οι αθέμιτες εισπρακτικές πρακτικές που εκδηλώνονται στο μεταγενέστερο στάδιο είτε με είτε χωρίς τη νομιμοποίηση από δικηγορικά γραφεία ή δικαστικούς επιμελητές.
Ενώ οι εταιρείες αυτές περιγράφονται ως εταιρείες ενημέρωσης, η μέριμνα για την διασφάλιση του ενημερωτικού τους ρόλου είναι σαφώς υποβαθμισμένη. Πρόκειται για χαρακτηρισμό που ωραιοποιεί τη δράση τους, μια καθημερινή πρακτική που έχει προκαλέσει την αγανάκτηση ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας. Πιστέψτε με, κύριε Υπουργέ, έκανα μόνος μου -μια και είναι σημείο των καιρών- δημοσκόπηση και στην εκλογική μου περιφέρεια και στην Αθήνα. Ουδείς πολίτης βρέθηκε να ανέχεται τη λειτουργία αυτών των εταιρειών, με σαφή δήλωση «δεν επιθυμώ κανείς να μου υπενθυμίζει τις υποχρεώσεις μου, τις οποίες, όταν αναλαμβάνω, οφείλω και είμαι πρόθυμος να τις υπηρετήσω και να τις καλύψω».
Στην πραγματικότητα οι εν λόγω εταιρείες, όπως ρυθμίζονται στο νομοσχέδιο, ορθότερα περιγράφονται ως εταιρείες όχλησης και ρύθμισης ληξιπροθέσμων οφειλών. Το σχέδιο νόμου υστερεί στην εξειδίκευση συγκεκριμένων περιορισμών στη δράση των λειτουργιών των εταιρειών, αρκούμενο στην περιγραφή γενικών αρχών.
(RG)















(PE)
Ειδικότερα, δεν προβλέπεται η δυνατότητα του καταναλωτή να αρνηθεί την περαιτέρω επικοινωνία με την εταιρεία ενημέρωσης. Δεν θεσπίζει περιορισμούς, ως προς τις ώρες, τις ημέρες –παραδείγματος χάρη αργίες- και τον ανώτατο αριθμό των οχλήσεων. Δεν εμπεριέχεται απαγόρευση για οποιαδήποτε επικοινωνία, ενημέρωση ή διαπραγμάτευση με οποιονδήποτε τρίτον, χωρίς τη συναίνεση του οφειλέτη. Επικοινωνία με τρίτο θα πρέπει να επιτρέπεται, μόνο για την ανεύρεση των στοιχείων επικοινωνίας, διεύθυνση, τηλέφωνο με τον οφειλέτη. Θα πρέπει να θεσπιστεί περιορισμός κυρίως στην κυκλική ανάθεση της όχλησης σε περισσότερες από μία των εν λόγω εταιρειών. Οι εταιρείες θα πρέπει να υποχρεούνται, εφόσον μάλιστα εμφανίζονται, να προτάσσουν τον ενημερωτικό τους ρόλο, να χορηγούν αναλυτικά στοιχεία για το ύψος της οφειλής, ώστε να μπορεί να ενημερώνεται ο οφειλέτης και όχι μόνο, αν ζητηθούν.
Η δε προβλεπόμενη προθεσμία των δέκα εργασίμων ημερών στο άρθρο 6, παράγραφος 3 είναι υπερβολική. Η εταιρεία θα πρέπει να απέχει μέχρι τη χορήγηση της ενημέρωσης από περαιτέρω όχληση, αφήνοντας μάλιστα και ένα χρονικό διάστημα λίγων ημερών στον οφειλέτη, για να επεξεργαστεί την πληροφόρηση. Η τήρηση των υποχρεώσεων δεν μπορεί να αφεθεί μόνο στη συχνά αδρανούσα διοίκηση. Θα πρέπει να προβλεφθούν και αστικές κυρώσεις για κάθε προσβολή της προσωπικότητας του οφειλέτη, αλλά και ποινικοποίηση των παραβατικών προσβλητικών συμπεριφορών και προσωπική ευθύνη των ιδιοκτητών. Επάνδρωση αποκλειστικά από δικηγόρους. Ήδη, είπαν ότι αρνούνται για ποιοτική λειτουργία, εγκυρότητα ενημέρωσης των νομικών δυνατοτήτων, δικαιωμάτων και συνεπειών εξαιτίας των οφειλών. Επάνδρωση του συνηγόρου του καταναλωτή και του Υπουργείου Ανάπτυξης, ειδικά για το θέμα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το σχέδιο νόμου επιτρέπει την καταγραφή των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων με τον οφειλέτη για το σκοπό παροχής αποδεικτικών στοιχείων, σχετικά με την πραγματοποιηθείσα ρύθμιση ή διακανονισμό. Ωστόσο, δεν διασφαλίζεται εξίσου με αυτόν τον τρόπο η αποδεικτική δυνατότητα του οφειλέτη, αλλά και η ασφαλής γνώση του για τη ρύθμιση ή το διακανονισμό. Θα πρέπει, επομένως, να χορηγείται σχετικό έγγραφο στον οφειλέτη, απόκλιση από τον οποίο δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με την τηλεφωνική συνδιάλεξη. Εφόσον, εξάλλου, το νομοσχέδιο αναθέτει στις εν λόγω εταιρείες τη διαπραγμάτευση και ρύθμιση των ληξιπροθέσμων οφειλών στο άρθρο 3, παράγραφος 3, θα έπρεπε αντίστοιχα να τεθούν κανόνες που θα απαγορεύουν την επιδείνωση της θέσης του οφειλέτη. Παραδείγματος χάρη, με τη συμφωνία ενός υψηλοτέρου επιτοκίου. Θα λαμβάνουν υπ' όψιν τις προφανείς εισοδηματικές δυνατότητες του οφειλέτη για την εξυπηρέτηση της ρύθμισης, τις δυσχέρειες που αντιμετωπίζει για την αποπληρωμή. Παραδείγματος χάρη, προβλήματα υγείας, ανεργία κ.λπ..
Συμπερασματικά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το σχέδιο νόμου δεν ρυθμίζει αποτελεσματικά θέματα επικοινωνίας, μεταξύ εταιρειών και δανειοληπτών. Δεν ρυθμίζει με αποτελεσματικούς κανόνες το ζήτημα της είσπραξης των οφειλών. Δηλαδή δεν αποκλείει την ανάθεση εισπράξεων σε άλλου είδους εταιρείες για τις οποίες δεν τίθενται αντίστοιχοι κανόνες. Επίσης, δεν αντιμετωπίζονται οι αθέμιτες εισπρακτικές πρακτικές που εκδηλώνονται στο μεταγενέστερο στάδιο, είτε με, είτε χωρίς τη νομιμοποίηση από δικηγορικά γραφεία ή δικαστικούς επιμελητές. Το θεωρούμε πρόχειρο και θεωρούμε ότι δεν ρυθμίζει αποτελεσματικά το ζήτημα της ενημέρωσης, επικοινωνίας, εταιρείας-οφειλέτη και δεν ρυθμίζει καν το ζήτημα της είσπραξης. Θα μπορούσαμε, ίσως, να αποδεχθούμε κάποιες από τις διατάξεις. Θεωρούμε, όμως, ότι στο σύνολο το σύστημα πάσχει από τον τρόπο με τον οποίο το τραπεζικό, κυρίως, σύστημα που είναι ο βασικός κορμός που τροφοδοτεί αυτές τις εταιρείες με ύλη, με αντικείμενο, θα έπρεπε ίσως να αντιμετωπίζει από μόνο του τη διαδικασία της ενημέρωσης. Άλλωστε, αυτές ήταν και οι θέσεις των φορέων, όπως ακούστηκαν στην Επιτροπή μας, όταν συζητούσαμε σε επίπεδο επιτροπής το νομοσχέδιο.
Το Μάη του 2008 το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κατέθεσε πρόταση νόμου για την ανάθεση των νοικοκυριών και πρότεινε αρκετά πράγματα που είχαν να κάνουν με τη διαδικασία της ενημέρωσης των οφειλετών. Κωφεύσατε, κύριε Υπουργέ, όπως κωφεύσατε σε πάρα πολλές άλλες διαδικασίες που έχουμε κάνει με μέτρα που οφείλουμε, ως οργανωμένη πολιτεία, να λάβουμε για να ανακουφίσουμε κυρίως τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, τα οποία υφίστανται συνέπειες μιας κακής πολιτικής αρχικά, που προφανώς επιτείνονται, λόγω και της παγκόσμιας κρίσης, όπου δεν μας έφταναν τα δικά μας κακά, ήρθε να προστεθεί στην ύλη και να επιτείνει την ύλη η τραγική κατάσταση.
Στο ίδιο νομοσχέδιο ενσωματώθηκε, κύριε Υπουργέ, και μια τροπολογία, ως ακροτελεύτιο άρθρο του Υπουργείου Πολιτισμού. Θα τη ψηφίσουμε και θα την ψηφίσουμε, γιατί πιστεύουμε πρώτον, ότι δεν είναι δυνατόν δεδουλευμένα ανθρώπων αρκετών μηνών να τους καθυστερούνται και οι άνθρωποι αυτοί να αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης. Και δεύτερον, γιατί ντρεπόμαστε να είμαστε ως Έλληνες πολίτες μάρτυρες φαινομένων, όπως ο αποκλεισμός της Ακρόπολης. Αυτό δεν σημαίνει, κύριε Υπουργέ, ότι σας δίνουμε άλλοθι και για τη μέχρι τώρα πορεία σας και για τον τρόπο με τον οποίο μεθοδεύσατε την εργασιακή σχέση αυτών των ανθρώπων και τους αναγκάσατε, ίσως και χωρίς τη θέλησή τους, να φτάσουν σε επίπεδα αντίδρασης τέτοια που προφανώς δεν κάνουν κανέναν μας υπερήφανο.
Όσον αφορά την τροπολογία που κατά την κυρία Πρόεδρο κατατέθηκε την Πέμπτη, όπως λέχθηκε στην Αίθουσα και αφορά την εισοδηματική πολιτική, κύριε Υπουργέ, θα τα πούμε όταν συζητήσουμε αναλυτικά περί της τροπολογίας. Εάν βαπτίζετε οικονομική πολιτική το μποναμά των 300 ευρώ ή των 500 ευρώ που παίρνουν άνθρωποι, οι οποίοι ήδη με τα σημερινά δεδομένα αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης και με αποτέλεσμα, κύριε συνάδελφε, αυτό που αναφέρατε, ως μεγαλύτερο της εισοδηματικής πολιτικής που θα μπορούσε να είναι ως ποσοστό στο μισθό τους, αυτό σημαίνει –και όλοι το καταλαβαίνουμε- καθήλωση των μισθών, όσον αφορά και τα δικαιώματά τους στο εφάπαξ και τις αυξήσεις που θα πάρουν από του χρόνου, γιατί είναι μια και έξω η εισφορά αυτή και έτσι όπως γίνεται και με το ποσό που διατίθεται, προφανώς δεν μας βρίσκει σύμφωνους. Η ελληνική κοινωνία βογκά από τη σημερινή κατάσταση της οικονομίας μας, βογκά από τις πρωτοβουλίες –να μην τα θυμίζουμε τώρα- που κατά καιρούς έχετε πάρει με ρητή δήλωση ότι δεν μπαίνουν άλλοι φόροι. Το ποιοι φόροι μπήκαν και πότε μπήκαν, νομίζω ότι το ξέρουν όλοι οι Έλληνες πολίτες και δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσω επ’ αυτού τώρα.
Όσον αφορά δε το χαράτσι των 1.000, 2.000, 3.000, 5.000 ευρώ, προφανώς είναι μία άλλη απόδειξη του πώς η Κυβέρνηση πιστεύει ότι θα πρέπει να κατανείμει τα βάρη σε μία έκτακτη κατάσταση. Οι μεγάλες εταιρείες, οι πέραν κάποιων ποσών, μένουν στο απυρόβλητο, οι τράπεζες μένουν στο απυρόβλητο και το επιχείρημα που ακούμε στα μέσα ενημέρωσης είναι «μα, αυτές φορολογούνται». Μα, και οι άνθρωποι που εισπράττουν 60 ή 80 ή 100 χιλιάδες ευρώ, φορολογούνται και μάλιστα με δυσβάσταχτους φορολογικούς συντελεστές. Οι μόνοι φορολογικοί συντελεστές που μειώθηκαν είναι αυτοί των εταιρειών και τα μόνο χρήματα που χαρίστηκαν είναι αυτά που όφειλαν οι τράπεζες. Όλοι οι υπόλοιποι Έλληνες πολίτες πλήρωσαν –είδαν σκληρά στο πετσί τους- τις φορολογικές «ελαφρύνσεις», έτσι όπως τις έζησαν όλα αυτά τα χρόνια.
Κύριε Υπουργέ, είμαστε σε δύσκολη κατάσταση, ως χώρα και χρειάζεται σχέδιο, στόχευση και μέτρα συγκροτημένα, στοχευμένα και συνολικά, διότι με αποσπασματικές προσπάθειες του τύπου τροπολογία για 400 ή 500 ευρώ και στάχτη στα μάτια αυτών που υφίστανται τη μήνη επιτηδείων που τους έχουν οδηγήσει σε αδιέξοδα, δεν γίνεται δουλειά. Παρακαλούμε, λάβετε υπ' όψιν σας ότι ο Έλληνας δεν αντέχει άλλο.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστούμε.
Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κ.Κ.Ε. ο κ. Γκατζής έχει το λόγο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριοι Βουλευτές, εξαρχής, θα ήθελα να τονίσω ότι εμείς θα καταψηφίσουμε αυτό το νομοσχέδιο. Ζητάμε να το αποσύρει η Κυβέρνηση, να φέρει ένα άλλο νομοσχέδιο, στο οποίο θα αναθέτει τελικά την είσπραξη των ληξιπρόθεσμων χρεών των πολιτών στις τράπεζες, οι οποίες είναι οι μόνες αρμόδιες. Όσον αφορά για το προσωπικό κ.λπ., θα πούμε και παρακάτω την πρότασή μας.
Καταρχήν, θα ήθελα να πω ότι τα κρισιακά φαινόμενα στην παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία που εκδηλώθηκαν με τάση πτώχευσης στο χρηματιστικό τομέα, είναι οι εκδηλώσεις της άναρχης καπιταλιστικής ανάπτυξης, παράγωγα της σήψης και του παρασιτισμού στην οικονομία που φέρνει η ατομική, μετοχική διαδικασία, ιδιοκτησία στα συγκεκριμένα μέσα παραγωγής, μήτρα της καθημερινής αγοραπωλησίας μετοχών, χαρτιών, μελλοντικού κέρδους, χωρίς αντίκρισμα, που γίνεται μέσω τραπεζών, ασφαλιστικών εταιρειών, χρηματιστηρίων κ.λπ..
(ml)

( RG)
Είναι η αναπόφευκτη μοίρα κατά το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον όλων των καπιταλιστικών οικονομιών που δείχνει ότι ο καπιταλισμός δεν είναι παντοδύναμος. Ανεξάρτητα από το τελικό βάθος και την παγκόσμια εμβέλεια της σημερινής οικονομικής κρίσης οι διαχειριστές του συστήματος σωστά τρέμουν μπροστά στον κίνδυνο να μην μπορέσουν να ελέγξουν τις επιπτώσεις ως προς την πολιτική τους σταθερότητα.
Το μαστίγιο της ολοένα και μεγαλύτερης εκμετάλλευσης των μισθωτών, της πίεσης των αυτοαπασχολούμενων για να αυξηθούν και να συγκεντρωθούν τα κέρδη, κυκλώνει και σφίγγει όλη την οικονομία.
Ο κίνδυνος της ασφυξίας αγκαλιάζει και μισθωτούς καλοπληρωμένους στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, μεσαία στρώματα που σε προηγούμενη περίοδο βελτίωναν το εισόδημά τους μέσω ομολόγων, αμοιβαίων κεφαλαίων, μετοχών κ.λπ. Φυσικά αγκαλιάζει και τους απλούς μισθωτούς που μαζικά μπορεί να χάσουν τη δουλειά τους ή και τις μικροκαταθέσεις τους.
Τα λαϊκά νοικοκυριά έχουν υπερχρεωθεί. Τα δάνεια ξεπέρασαν τα 100 δισεκατομμύρια ευρώ.
Κύριοι Βουλευτές, σε περιόδους τέτοιας κρίσης χιλιάδες λαϊκές οικογένειες αντιμετωπίζουν σοβαρή αδυναμία στην αποπληρωμή των χρεών τους. Η σημαντική, πραγματική μείωση του λαϊκού εισοδήματος από την αύξηση της ανεργίας, την ακρίβεια, τη σκληρή αντιλαϊκή εισοδηματική πολιτική, οδηγεί σε αντικειμενική αδυναμία αποπληρωμής των οφειλών σε τράπεζες, εταιρείες, ειδών λαϊκής κατανάλωσης κ.λπ.
Με την απελευθέρωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος από την Ευρωπαϊκή Ένωση και των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, οι λεγόμενες εισπρακτικές εταιρείες, κάνοντας τραπεζικές εργασίες με πάμφθηνο εργατικό δυναμικό -στήνουν οι τράπεζες ακόμη και αυτές θυγατρικές, όπως η MOULTI της Πειραιώς- εκμεταλλεύονται εκατομμύρια εργαζόμενους. Αυτές οι εισπρακτικές εταιρείες που δημιουργήθηκαν τη δεκαετία του ΄90 με την έναρξη της καταναλωτικής πίστης στη χώρα μας, έχουν επεκταθεί και έχει φθάσει πια η ελεγχόμενη ωρίμανση της τραπεζικής αγοράς που είχαν δρομολογήσει στα πλαίσια της στρατηγικής της Λισσαβόνας όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις που δημιουργούσαν αυτά τα χρόνια αυτές τις εταιρείες και έχουν κερδίσει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ.
Οι λαϊκές οικογένειες, λοιπόν, και οι διευρυμένες ανάγκες τους, αναδείχτηκαν σε χρυσορυχείο τόσο για το τραπεζικό κεφάλαιο όσο και για τις εισπρακτικές εταιρείες. Όσο αυξάνονταν τα δάνεια, οι πιστωτικές κάρτες, τα γραμμάτια κ.λπ., αντίστοιχα αυξάνονταν οι απλήρωτες ληξιπρόθεσμες οφειλές. Η αλλαγή του ρόλου από εταιρείες είσπραξης σε ενημέρωσης που προτείνει το νομοσχέδιο, απαλλάσσει βέβαια -αν απαλλάσσει- τους δανειολήπτες από μεθόδους και διαδικασίες όχλησης, ταπείνωσης και προσβολής της προσωπικότητας και παράβαση των προσωπικών δεδομένων. Λύνονται όμως, κύριοι Βουλευτές τα μεγάλα λαϊκά, κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα εκατομμυρίων νοικοκυριών που λόγω της κρίσης και κυρίως λόγω της έως τώρα αντιλαϊκής πολιτικής της λιτότητας της μερικής απασχόλησης, της ανεργίας και της εκ περιτροπής εργασίας που πρόσφατα ψηφίστηκε και τα μεγάλα οξυμένα προβλήματά τους; Όχι και έχουν οδηγηθεί στην εξαθλίωση.
Άραγε μπορούν τα μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης που προτείνει η Κυβέρνηση και ζητά συναίνεση και ανακηρύσσει την κρίση σε εθνικό θέμα, να βρεθούν σε θέση οι δανειολήπτες, εκτός των άλλων, να ανταποκριθούν στην αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών; Μπορεί να λυθεί το πρόβλημα της ανεργίας το οποίο πολλαπλασιάζεται αλματωδώς; Μήπως οι προτάσεις του ΕΣΑ, του ΕΚΟΦΙΝ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που υιοθέτησαν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, αλλά και οι προτάσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. μπορούν να μας βγάλουν από την κρίση και κυρίως θα αντιμετωπίσουν τα μεγάλα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα των εργαζομένων, στη συγκεκριμένη περίπτωση των δανειοληπτών;
Άραγε οι προτάσεις για την πράσινη ανάπτυξη, την ενίσχυση του εισοδήματος και την ανακατανομή του πλούτου, όπως ισχυρίζονται, στα πλαίσια του ευρωμονόδρομου, θα μας βγάλουν από την κρίση; Θα μπορέσουν έστω τα χρεωμένα ελληνικά νοικοκυριά να πληρώσουν μέρος των χρωστούμενων ώστε να γλυτώσουν τα σπίτια τους και να σταματήσουν να δανείζονται πλέον; Πιστεύουμε πως όχι. Η όποια λύση της κρίσης στα πλαίσια του ευρωμονόδρομου θα είναι σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κατά την άποψή μας, τα προβλήματα αυτά δεν είναι μόνο το πώς τελικά και με τι δυσκολίες, αλλά κυρίως με τον τρόπο που προτείνει η Κυβέρνηση, θα εισπραχτούν οι ληξιπρόθεσμες οφειλές με ευγενικό τρόπο.
Θα ήθελα εδώ να σημειώσω ότι αν τελικά, κάθε δεύτερη μέρα, θα τηλεφωνεί ο υπάλληλος με ευγενικό τρόπο, δεν θα είναι μία ψυχολογική βία όταν θα του λέει «ελάτε να πληρώσετε τη δόση σας, γιατί θα προβούμε σε κατάσχεση»; Μήπως και στο διακανονισμό πάλι, όταν παίρνει κάθε δεύτερη μέρα, με ευγενικό τρόπο και του λέει «ελάτε να τακτοποιήσετε το χρέος σας, ελάτε να κάνουμε το διακανονισμό αλλιώς θα προβούμε σε πράξεις τις οποίες δεν θα θέλαμε» δεν είναι ένας ψυχολογικός πόλεμος;
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, γι’ αυτό εμείς από την αρχή ακόμα προτείναμε την απόσυρση του νομοσχεδίου αυτού και κατάθεση άμεσα νέου που θα στοχεύει στην πλήρη κατάργηση των εταιρειών αυτών και η όλη διαδικασία να γίνεται από τις τράπεζες, σε σχέση με τους δανειολήπτες. Θα μου πείτε ότι υπάρχει ένα προσωπικό εκατοντάδων ανθρώπων. Σήμερα οι άνθρωποι αυτοί εργάζονται στις εταιρείες, κύριοι Βουλευτές, με συνθήκες γαλέρας. Έχουν καταστρατηγήσει οι εταιρείες κάθε εργασιακό, οικονομικό, ασφαλιστικό και κοινωνικό τους δικαίωμα. Δουλεύουν με συλλογικές συμβάσεις ατομικές, τρίμηνες, εξάμηνες. Απαγορεύεται να κάνουν σωματείο. Αυτό αποδείχτηκε όταν έψαχνε προχθές η Βουλή να βρει σωματείο για να έλθει εκπρόσωπός τους στην Επιτροπή και η απάντηση ήταν ότι δεν υπάρχει σωματείο. Το προσωπικό αυτό μπορεί να προσληφθεί από τις τράπεζες και με μία εκτίμηση την οποία έκαναν ειδικοί οικονομολόγοι ξέρουμε ότι τα χρήματα τα οποία δίνουν σήμερα στις εταιρείες θα είναι λιγότερα από το κόστος που θα καταβάλουν στους ανθρώπους αυτούς με πρόσληψη συμβάσεων αορίστου χρόνου.
Το τρίτο θέμα που είναι για εμάς σοβαρό είναι, κύριοι Βουλευτές, πως δεν είναι μόνο ο τρόπος, όπως είπαμε, δεν είναι μόνο οι εργασιακές σχέσεις -αυτό είναι κάτι άλλο- είναι η κατάσταση στην οποία βρίσκονται σήμερα οι δανειολήπτες. Τι κάνει η Κυβέρνηση όταν λέει ότι και τα μέτρα που παίρνει θα μπορέσουν να ανακουφίσουν τα φτωχά λαϊκά στρώματα που υποφέρουν και είναι αυτά που έχουν ανάγκη;
Για εμάς λοιπόν, άμεσο είναι το θέμα της ανακούφισης των δανειοληπτών σε μια περίοδο μάλιστα που η οικονομική κρίση έγινε εργαλείο και τσουνάμι επίθεσης σε δικαιώματα, απολύσεις και άλλα.
Ζητάμε λοιπόν, κύριοι Βουλευτές και κύριε Υπουργέ, όχι μόνο να αποσύρετε και να φέρετε μια άλλη τροπολογία, ένα άλλο νομοσχέδιο που θα ρυθμίζει τις σχέσεις της τράπεζας με τους οφειλέτες και που θα γίνεται απευθείας η είσπραξη ληξιπρόθεσμων χρεών από τις τράπεζες, αλλά παράλληλα η Κυβέρνηση να δει αυτό το μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα που υπάρχει με τους δανειολήπτες, το μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα που υπάρχει με τους ανέργους κ.λπ., οι οποίοι έχουν πάρει δάνεια και το πρόβλημα με αυτούς οι οποίοι τελικά βρίσκονται στο στάδιο της εξαθλίωσης και να είναι μέτρα πραγματικής ανακούφισης.
Λέμε λοιπόν ότι θα πρέπει η Κυβέρνηση άμεσα να χορηγήσει άτοκα στεγαστικά δάνεια για νέα ζευγάρια, για απόκτηση νέας κατοικίας. Να γίνει διακοπή κάθε κατάσχεσης και πλειστηριασμού περιουσιακών στοιχείων των εργαζομένων από χρέη στεγαστικών δανείων για κύρια κατοικία. Νομοθετική κατάργηση της δυνατότητας των τραπεζών να προβαίνουν σε κατασχέσεις και πλειστηριασμούς της κύριας κατοικίας των δανειοληπτών. Μακροχρόνια ρύθμιση, άτοκη, για την αποπληρωμή των χρεών αυτών των δανειοληπτών, οι οποίοι τελικά ή έχουν χάσει τη δουλειά τους ή βρίσκονται με μερική απασχόληση από μόνιμη εργασία, την οποία είχαν. Κατάργηση του ανατοκισμού σε όλα τα δάνεια. Έκπτωση από το φορολογητέο εισόδημα του συνόλου των τόκων δανείων και την απόκτηση κύριας κατοικίας που έχουν καταβάλει. Πάγωμα όλων των δανείων που έχουν λάβει ως εργαζόμενοι οι σημερινοί άνεργοι και αυτό είναι πολύ σημαντικό.

(XP)
(ML)
Πρόγραμμα κρατικής μέριμνας στην υλοποίηση προγραμμάτων λαϊκής στέγης και στη δημιουργία ασφαλών, σύγχρονων και φθηνών κατοικιών. Ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς στη βάση των σύγχρονων μεγάλων αναγκών της λαϊκής οικογένειας. Ουσιαστικό επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους στο 80% του μισθού για όλο το διάστημα που θα βρίσκονται στην ανεργία. Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των ανέργων και των οικογενειών τους στο διάστημα όλης της ανεργίας. Κατάργηση του Φ.Π.Α. στα είδη λαϊκής κατανάλωσης καύσιμα, θέρμανση και στην κίνηση των αγροτικών νοικοκυριών. Αποκλειστικά δημόσια ασφάλιση που βάζει φραγμό σε κάθε μορφή ληστείας στα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων.
Το Κ.Κ.Ε. καλεί τους μισθωτούς, τους αγρότες, τα ριζοσπαστικά κινήματα της νεολαίας και των γυναικών σε κοινή πάλη αντεπίθεσης για τις άμεσες λαϊκές ανάγκες εγκαταλείποντας τα κόμματα του ευρωμονόδρομου και του συμβιβασμού της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και των συνεταίρων τους, ενισχύοντας το Κ.Κ.Ε. το μόνο κόμμα που εγγυάται την πραγματική λαϊκή και πολιτική διέξοδο μέσα από τους αγώνες για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.
Και δύο λόγια για την τροπολογία του Υπουργείου Οικονομικών που ενσωματώθηκε. Αυτή η τροπολογία δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να τακτοποιεί για λίγους μήνες τους συμβασιούχους που εργάζονται με ασφαλιστικά μέτρα, δηλαδή, μόνο τους 500 από τις 3.500. Και μάλιστα ζητείται από την τροπολογία να παραιτηθούν από τα ασφαλιστικά μέτρα αποκλείοντας σε κάθε περίπτωση να αναγνωριστούν ως συμβασιούχοι αορίστου χρόνου. Αυτή η τροπολογία είναι ένα δόλωμα με τη δήθεν καταβολή των δεδουλευμένων. Εμείς λέμε ότι όσοι καλύπτουν σήμερα πάγιες και διαρκείς ανάγκες γιατί δεν δουλεύουν μόνο τη θερινή περίοδο, αλλά συνέχεια, πρέπει να μονιμοποιηθούν και να γίνουν αορίστου χρόνου. Ζητάμε κατάργηση του θεσμού των εκτάκτων και των ανασφάλιστων εργαζομένων στα stage. Επίσης, θα πρέπει με τη μονιμοποίηση όλων αυτών του αορίστου χρόνου να καλυφθούν οι ανάγκες που έχει σήμερα το Υπουργείο, γιατί με αυτήν την τροπολογία εκτός από τους 500 δείχνει στους 3.000 άλλους συμβασιούχους το δρόμο της εξόδου και έτσι χάνεται μια πολύτιμη εμπειρία που έχουν αποκτήσει αυτοί οι άνθρωποι όλα αυτά τα είκοσι χρόνια.
Παράλληλα, με το κρατάει και να ανανεώνει τις συμβάσεις αντί να τους μονιμοποιεί η τροπολογία διατηρεί τη σκλαβιά αυτών των ανθρώπων και την πολιτική εξάρτηση. Καταψηφίζουμε την τροπολογία, όπως και το νομοσχέδιο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Γίνεται γνωστό στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής 27 μαθήτριες και μαθητές και 4 συνοδοί καθηγητές από το Γυμνάσιο και Λύκειο Σικίνου Κυκλάδων και…
ΑΡΙΑΔΝΗ ΜΑΝΟΥΣΟΥ-ΜΠΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Είναι 8 τα παιδιά, κυρία Πρόεδρε. Η Σίκινος θα ήταν ευτυχισμένη να έχει 27 μαθητές.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Περιμένετε να τελειώσω. Διάβασα με το «και».
Λοιπόν, Σικίνου Κυκλάδων και από το Λύκειο Λούρου Πρεβέζης.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες)
Καλωσορίζουμε τα παιδιά και ευχόμαστε στη Σίκινο να φθάσει τα 27.
Επίσης, θέλω να ανακοινώσω στο Σώμα ότι η κυρία Λούκα Κατσέλη με επιστολή της προς τον Πρόεδρο της Βουλής ζητάει άδεια για να απουσιάσει για το διάστημα 30 Μαρτίου έως 3 Απριλίου στο εξωτερικό.
Εγκρίνει η Βουλή;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Η Βουλή ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια.
Η κυρία Αμανατίδου-Πασχαλίδου έχει το λόγο.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Απ’ ό,τι βλέπω, κυρία Πρόεδρε, άλλαξε ο Υπουργός. Νόμιζα ότι θα ήταν ο κ. Βλάχος που χειρίστηκε το θέμα στην Επιτροπή.
Φέρατε ένα σχέδιο νόμου για τις εισπρακτικές εταιρείες που εδώ και χρόνια λειτουργούν στη χώρα μας, δημιουργώντας περαιτέρω προβλήματα στους οφειλέτες που έχουν ούτως ή άλλως να αντιμετωπίσουν μέσα στην κρίση τα ληστρικά επιτόκια των τραπεζών και επιπλέον την ψυχολογική βία των εταιρειών που φθάνουν στο σημείο να ασκούν πολλές φορές και σωματική βία, όπως έχει καταγγελθεί σε πάρα πολλές περιπτώσεις και να οδηγούν συμπολίτες μας πολλές φορές και μέχρι σε αυτοκτονία. Αυτά είναι γνωστά εδώ και πολλά χρόνια.
Βέβαια αλλάζετε τον τίτλο και τις εισπρακτικές εταιρείες τις ονομάζετε εταιρείες ενημέρωσης για ληξιπρόθεσμες οφειλές, ενώ δεν θα λειτουργούν μόνο ενημερωτικά, αλλά θα μπορούν να κάνουν τους διακανονισμούς μεταξύ δανειστή και οφειλέτη. Δηλαδή, είναι οι μεσάζοντες που θα έχουν πρόσβαση σε προσωπικά δεδομένα οφειλετών. Και μην μου πείτε ότι δεν είναι έτσι, αφού ο καθένας από εμάς μπορεί να έχει πρόσβαση στον Τειρεσία. Αυτό θα έπρεπε να διασφαλίζεται δια ροπάλου. Δεν μπορεί ο καθένας να έχει πρόσβαση στον Τειρεσία και να έχει πρόσβαση σε προσωπικά στοιχεία.
Τελικά τι εξυπηρετούν αυτές οι εταιρείες, οι οποίες δεν έχουν συνάψει καμία σύμβαση με τον οφειλέτη, αλλά λειτουργούν κατ’ εντολή του δανειστή; Η σύμβαση μεταξύ δανειστή-οφειλέτη τι ρόλο παίζει; Οι δανειστές βέβαια και ειδικά οι τράπεζες οι οποίες χρησιμοποιούν τις εισπρακτικές εταιρείες και τώρα ενημερωτικές, σε ένα ποσοστό 80% τις χρησιμοποιούν, αλλά βάζουν και υπέρογκα πανωτόκια και ληξιπρόθεσμες οφειλές και υποχρεώνουν τους οφειλέτες σε εξτρά χρεώσεις για την αποπληρωμή των εταιρειών που συζητάμε, χωρίς αυτοί να έχουν καμία υποχρέωση προς τις συγκεκριμένες εταιρείες.
Στην Επιτροπή ο συνάδελφός μου κ. Λαφαζάνης έκανε μία εκτενή αναφορά στην οικονομική κρίση και στην οικονομική κατάσταση των νοικοκυριών που αδυνατούν να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους εμπρόθεσμα. Και αντί εσείς ως Κυβέρνηση να προστατεύσετε τους πολίτες που παίρνουν ένα νέο δάνειο για να αποπληρώσουν το προηγούμενο που με τους τόκους που επέβαλε το τραπεζικό σύστημα δεν μπορούν να είναι οι παλιοί καλοπληρωτές, όπως οι ίδιοι θα ήθελαν –είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις των κακών οφειλετών- νομιμοποιείτε εσείς ό,τι βοηθά την περαιτέρω κερδοφορία του τραπεζικού συστήματος.
Και σε αυτήν την περίπτωση, όπως και στους περισσότερους χειρισμούς σας είστε όχι απλά σε λάθος κατεύθυνση, αλλά βοηθάτε στις περαιτέρω ανισότητες που συνεχώς αυξάνονται. Η ανεργία, οι επισφάλειες στην εργασία, το κλείσιμο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, το σταμάτημα των παραγωγικών κλάδων της χώρας είναι το πρόβλημα και όχι βέβαια η νομιμοποίηση των εισπρακτικών εταιρειών με άλλο όνομα.
Οι τράπεζες δεν έχουν κανένα πρόβλημα. Τους έχετε δώσει και 28 δισεκατομμύρια τη στιγμή που όλη η κοινωνία βράζει και υπάρχει σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης. Βλέπετε τι γίνεται κάθε μέρα έξω από τη Βουλή και έξω από τα Υπουργεία και σε κάθε εργοστάσιο, σε κάθε μικρή πόλη ή και μεγάλη με τις διαμαρτυρίες των πολιτών, των εργαζομένων, των ανέργων, των νέων, των συνταξιούχων. Η κατάσταση δεν πάει άλλο, αλλά εσείς επιμένετε.
(GH)

(XP)
Και βέβαια στην Επιτροπή ο Υπουργός ο κ. Βλάχος όταν ρωτήθηκε για τις συγκεκριμένες εισπρακτικές εταιρείες και την νομιμοποίησή τους, αυτό που είπε είναι «Μα τι θέλετε; Να έρθουν οι εισπρακτικές εταιρείες από την Ευρωπαϊκή Ένωση για να κυνηγούν τους δικούς μας οφειλέτες;».
Οι δανειστές είναι αυτοί που πρέπει να συναλλάσσονται με τους οφειλέτες και κανένας άλλος. Δεν μπορείτε να βάζετε μεσάζοντες, κύριε Υπουργέ. Γνωρίζετε πολύ καλά τι σημαίνει βάζω μεσάζοντα. Δεν υπάρχει σε καμία σύμβαση ο μεσάζον. Και λέτε ότι μέσα από αυτό το νομοσχέδιο θα το διασφαλίσετε.
Εάν δεν μπορείτε να κάνετε κοινωνική πολιτική υπέρ των αδυνάτων μη νομοθετείτε τουλάχιστον κατ’ αυτών γιατί αυτό γίνεται μέσα από αυτό το νομοσχέδιο. Και το κάνετε κατά κόρον σε πάρα πολλές περιπτώσεις.
Οι ενημερωτικές εταιρείες με βελούδινο βέβαια τρόπο θα ενημερώνουν τους εκπρόθεσμους οφειλέτες ανά δυο μέρες και αυτό εσείς θεωρείτε ότι δεν θα μπορούσαν να το κάνουν οι ίδιοι οι δανειστές. Γιατί όχι; Οι τράπεζες δεν έχουν το απαιτούμενο προσωπικό; Αυτές δεν έχουν συνάψει τη σύμβαση; Θα μπορούσαν να έχουν αποστείλει τα ενημερωτικά σημειώματα.
Είναι δυνατόν να παίρνουν σε εργασιακό χώρο, να παίρνουν στο σπίτι να τους χαλούν την οικογενειακή ειρήνη, την εργασιακή τους ειρήνη και να τους ενοχλούν καθημερινά ή ανά δυο μέρες όπως εσείς το θέτετε που μπορεί να είναι και Σαββατοκύριακα και αργίες μια και δεν διασφαλίζεται μέσα από το νομοσχέδιο, να τους ενοχλούν συνεχώς και να τους προσβάλουν στα ίδια τα παιδιά τους τις περισσότερες φορές για τις οφειλές που δεν μπορούν να αποπληρώσουν όχι γιατί δεν θέλουν αλλά γιατί δεν μπορούν γιατί είναι άνεργοι σήμερα οι περισσότεροι που οφείλουν όλα αυτά τα δάνεια που έχουν πάρει.
Το πρόβλημα δεν είναι ότι οι οφειλέτες δεν θέλουν να πληρώσουν εκτός ορισμένων όπως σας είπα εξαιρέσεων. Το θέμα είναι ότι δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα. Εσείς μπορείτε να κάνετε κάτι γι’ αυτό και όχι για αυτές τις εισπρακτικές εταιρείες; Εδώ είναι μια Κυβέρνηση που σέβεται τον πολίτη.
Και βέβαια πέρα από τις τράπεζες αυτές οι εταιρείες δεν θα ενημερώνουν μόνο για τους τραπεζικούς λογαριασμούς αλλά και για άλλα πράγματα. Τους βάζετε αν εμπλακούν σε άλλες οφειλές και διακανονισμούς που θα μπορούν να αφορούν οποιεσδήποτε ανώνυμες εταιρείες παροχής πιστώσεων, ασφαλιστικές εταιρείες, εταιρείες κοινής ωφέλειας. Δηλαδή κάποιος πολίτης που έχει πάει στο νοσοκομείο και αδυνατεί να πληρώσει, θα παρεμβαίνει η εισπρακτική εταιρεία; Έχετε αντιληφθεί τι πάτε να κάνετε; Αυτή η δυνατότητα θα υπάρχει ακόμη και σε εταιρείες ηλεκτρονικών επικοινωνιών αλλά και σε όλες τις άλλες εταιρείες καταναλωτικών προϊόντων.
Ο ρόλος των εταιρειών αυτών διευρύνεται τελικά σε όλες τις συναλλαγές των πολιτών και αυτό είναι επικίνδυνο. Και έτσι ο κάθε πολίτης θα βρεθεί να συνομιλεί και να διαπραγματεύεται ένα διακανονισμό ο οποίος βέβαια θα ηχογραφείται ως αποδεικτικό στοιχείο και από την άλλη μεριά θα είναι ο εκάστοτε υπάλληλος της εταιρείας ενημέρωσης και γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι αυτό είναι παράνομο. Γνωρίζετε ότι οποιαδήποτε ηχογραφημένη συζήτηση είναι παράνομη. Αυτό εσείς το νομιμοποιείτε, κύριε Υπουργέ;
Βάζετε στο νομοσχέδιο βέβαια και τα ζητήματα απαγόρευσης σωματικής βίας. Αν είναι δυνατόν! Γαιτί τα βάζετε αυτά; Ενώ γνωρίζουμε ότι οποιαδήποτε άσκηση σωματικής βίας είναι γνωστό ποινικό αδίκημα.
Πολλές φορές καταχρηστικές οφειλές που έχουν επιβληθεί από τους δανειστές και έχουν εκδοθεί οριστικές δικαστικές αποφάσεις υπέρ του οφειλέτη δεν λαμβάνονται υπ' όψιν και συνεχίζουν οι ενοχλήσεις από τις εταιρείες και βέβαια αυτό δεν θεωρούμε ότι θα διασφαλιστεί να μη γίνεται μέσα από το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου.
Οι κατασχέσεις το τελευταίο διάστημα είναι ένα καθημερινό φαινόμενο και μάλιστα πολλές φορές είχαμε κατασχέσεις πρώτης κατοικίας. Και θέλω να σας πω ότι και ο συνάδελφος Παναγιώτης Λαφαζάνης και πολλά μέλη και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν βρεθεί σε κατασχέσεις πρώτης κατοικίας για ελάχιστα ευρώ και τις έχουν αναστείλει. Προς τιμήν δε και όλων αυτών των κινημάτων που δημιουργούνται για τέτοιες περιπτώσεις.
Εδώ θα έπρεπε να παίρνετε μέτρα υπέρ των οφειλετών που αδυνατούν πραγματικά να καταβάλουν τις δόσεις τους και όχι υπέρ των εταιρειών που αισχροκερδούν κατά του οφειλέτη.
Και επειδή δεν γίνεται λόγος καθόλου για τις ενημερωτικές εταιρείες όπως τις λέτε τι μέλει γενέσθαι με το προσωπικό που θα απασχολούν; Εγώ ρωτώ. Δεν σας ενδιαφέρει το προσωπικό που θα ενημερώνει και θα ρυθμίζει οφειλές και τρόπους αποπληρωμής; Τι χαρακτηριστικά θα έχει αυτό; Τι εργασιακές σχέσεις θα χρησιμοποιηθούν; Γνωρίζετε τις μέχρι τώρα εισπρακτικές εταιρείες που λειτουργούν και τους εργαζόμενους που απασχολούν; Αυτοί οι εργαζόμενοι τι σχέσεις εργασίας έχουν; Είναι ασφαλισμένοι, είναι ανασφάλιστοι, είναι ωρομίσθιοι;
Οι εταιρείες ενημέρωσης λέτε ότι θα εγγράφονται στο μητρώο του Υπουργείου Ανάπτυξης και θα έχουν κυρώσεις όταν θα λειτουργούν πέραν των προβλεπομένων και βέβαια αυτές οι κυρώσεις θα έρχονται με υπουργικές αποφάσεις. Δηλαδή ο εκάστοτε Υπουργός θα αποφασίζει και όχι κάποια άλλη ελεγκτική αρχή. Κατ’ εμέ δεν διασφαλίζετε τίποτα γιατί αυτές οι εισπρακτικές εταιρείες θα έπρεπε να λογοδοτούν και σε κάποια άλλη αρχή. Οι εταιρείες που τους επιβάλλεται πρόστιμο θα το καταβάλουν υπέρ του δημοσίου. Όταν, όμως, ο οφειλέτης έχει υποστεί ηθική βλάβη ποιος τελικά θα τον αποζημιώνει; Γιατί θα πρέπει να προστρέξει ο οφειλέτης στα δικαστήρια για να δικαιωθεί; Είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα.
Κύριε Υπουργέ, το σχέδιο νόμου μόνο τους οφειλέτες δεν προστατεύει. Και βέβαια αυτός είναι και ο λόγος που είπαμε και στην Επιτροπή αλλά το λέμε και τώρα ότι το καταψηφίζουμε και ότι θα έπρεπε να το έχετε πάρει πίσω αλλά μπορείτε να το κάνετε και τώρα.
Όμως, θα σας κάνουμε και μια πιο σκληρή κριτική για την τροπολογία της εισοδηματικής πολιτικής που την φέρνετε χωρίς καμία συζήτηση πρώτα στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων που θα έπρεπε να έχει πάει ως ένα σχέδιο νόμου και μιλάμε βέβαια εν μέσω μιας οικονομικής κρίσης. Εσείς, όμως, προσπαθείτε να γεμίσετε τα άδεια σας ταμεία από τους πολίτες που ήδη έχουν πληρώσει την κρίση χωρίς, όμως, να ευθύνονται γι’ αυτήν. Εμείς δεν θα συνηγορήσουμε και θα μας βρείτε και απέναντι.
Ούτως ή άλλως για αυτή την τροπολογία θα μιλήσουμε στην τρίτη συνεδρίαση αλλά όπως αντιληφθήκατε μέσα στην Αίθουσα και από τους υπόλοιπους συναδέλφους που τοποθετήθηκαν θα πρέπει αυτή να έρθει ως σχέδιο νόμου και όχι το θέμα αυτό να το φέρνετε με μια τροπολογία.
Καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο και θα τοποθετηθούμε για τις τροπολογίες και για τα άρθρα στις επόμενες συνεδριάσεις. Έχετε, όμως, το χρόνο να το πάρετε πίσω και να ξαναδείτε όλα τα ζητήματα για τα οποία έχουμε τη μεγάλη οικονομική κρίση και γιατί όλοι αυτοί οι οφειλέτες προστρέχουν στους δανειστές με τα επιτόκια που σήμερα αυτοί έχουν. Βάλτε ένα χέρι στις τράπεζες και σε όλους αυτούς και όχι στους οφειλέτες.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Το λόγο έχει ο Ειδικός Αγορητής του ΛΑ.Ο.Σ. κ. Πολατίδης.
ΗΛΙΑΣ ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ: Είναι η πρώτη συνεδρίαση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, της Ολομέλειας της Βουλής μετά τη γιορτή της 25ης Μαρτίου και θέλω να αναφερθώ στο ότι όπως τότε η παγκοσμιοποίηση, η νέα τάξη πραγμάτων, η Λέσχη Μπίλτεμπεργκ, η CFR και η τριμερής εκείνης της εποχής που λεγόταν Ιερά Συμμαχία δεν ήθελε την ανεξαρτησία των Ελλήνων για τους δικούς της λόγους, ενδεχομένως λίγο διαφορετικούς από τους σημερινούς, για τους ίδιους λόγους αυτοί οι παράγοντες που προανέφερα δεν θέλουν την ελληνική ανεξαρτησία.

(MT)

(GH)
Δυστυχώς έχουν και ορισμένους Έλληνες κατ’ όνομα συνεργάτες, οι οποίοι είδαμε την περίοδο αυτή της εορτής να επιτίθενται μέσα από στήλες εφημερίδων εναντίον αυτού του ίδιου του ελληνικού έθνους λέγοντας διάφορα ανιστόρητα, όπως ότι το 1821 ήταν κάποιοι πλούσιοι που ήθελαν ένα κράτος για να μπορέσουν να διατηρήσουν τα συμφέροντά τους και άλλες λοιπές ανοησίες. Πιστεύω ότι όπως και τότε, έτσι και τώρα, δεν θα κατορθώσουν να νικήσουν και να κάμψουν το φρόνημα των Ελλήνων και ματαιοπονούν.
Θέλω επίσης να αναφερθώ σ’ ένα γεγονός, το οποίο συνέβη στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Έγινε μία δολοφονική επίθεση, περίπου σαράντα ατόμων, εναντίον εννέα μελών της φοιτητικής οργανώσεως του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, οι οποίοι κύριοι θεωρούν ότι πρέπει να υπάρχει ένα άσυλο, στο οποίο να επιτρέπουν αυτοί τη διακίνηση μόνο των ιδεών με τις οποίες συμφωνούν.
Από τη μία θέλουν ένα άσυλο υποτίθεται γιατί κινδυνεύουν οι καθηγητές και οι φοιτητές από τη διακίνηση των ελευθέρων ιδεών, από την άλλη, με όποιους διαφωνούν οι ίδιοι, τους επιτίθενται με δολοφονικές διαθέσεις.
Ως προς το θέμα του νομοσχεδίου που συζητάμε σήμερα, θέλω να πω τα εξής. Κατ’ αρχήν, θα πω ότι είναι ένα νομοσχέδιο που έχει κάποιες καλές προθέσεις. Το κακό είναι βέβαια ότι, όπως πάντα, η Νέα Δημοκρατία νομοθετεί κάτω από την πίεση των δημοσιευμάτων του Τύπου.
Είναι μία Κυβέρνηση, η οποία τα επικοινωνιακά ζητήματα –να μην ξεχνάμε άλλωστε και τη δράση του τέως Υπουργού Επικρατείας- τα είχε σε πρώτη προτεραιότητα. Άλλωστε αναφέρεται και στην αιτιολογική έκθεση ότι ο σκοπός για τον οποίο έγινε ήταν και η κοινωνική πίεση που αναδείχθηκε.
Λύνεται, όμως, το αίτιο του προβλήματος; Πού βρίσκεται η αιτία του προβλήματος; Γιατί δημιουργήθηκε αυτή η απαράδεκτη κατάσταση; Δημιουργήθηκε γιατί έχουν εκτοξευθεί τα χρέη σε υπερβολικά υψηλό επίπεδο. Σήμερα στον Τύπο αναφέρεται με στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος ότι τα συνολικά χρέη, δημόσια και ιδιωτικά, έχουν φτάσει στα 362,6 δισεκατομμύρια ευρώ, ένα δυσθεώρητο ύψος που παραπέμπει σε χώρες …
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Προς το εξωτερικό.
ΗΛΙΑΣ ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ: Ναι, μόνο προς το εξωτερικό. Αφήνουμε το εσωτερικό χρέος.
…το οποίο παραπέμπει σε χρεοκοπημένες χώρες της Λατινικής Αμερικής, που κι εκεί δεν ξέρω αν φτάνει σε τέτοια ύψη.
Έχουμε μία συστηματική πολιτική, η οποία καταστρέφει την παραγωγική υποδομή της χώρας. Μονίμως οι παραγωγικές επενδύσεις καταστρέφονται, κλείνουν εργοστάσια, μειώνονται οι επενδύσεις στην αγροτική υποδομή και για όλο αυτό το πρόβλημα που υπάρχει με την έλλειψη του εισοδήματος, έγινε μία προσπάθεια από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 και τις αρχές της δεκαετίας του 2000, να μπορέσει το ίδιο βιοτικό επίπεδο να διατηρηθεί μέσω δανεισμού.
Είδαμε λοιπόν διακοποδάνεια τα οποία δεν χρησιμοποιούνταν φυσικά για διακοπές. Είδαμε τεράστια κεφάλαια να ξοδεύονται στην επιθετική διαφήμιση, προκειμένου να πάρουν πιστωτικές κάρτες ακόμα και άτομα χωρίς εισόδημα, π.χ. φοιτητές. Είδαμε κάθε λεωφορείο και κάθε τρόλεϊ που περνάει στην Αθήνα να έχει επάνω διαφημίσεις, οι οποίες να κάνουν ακόμη και τζόγο με τις καταθέσεις. Είδαμε μία κατάσταση, με την οποία πραγματικά ήταν σαν να διαφημίζουμε, σε κάποιους που έχουν διαβήτη, γλυκά. Αυτό ακριβώς ήταν.
Σε ποιο σημείο φτάσαμε; Τελικά κάποιοι δανείστηκαν πολύ παραπάνω από τις δυνατότητές τους, ξέφυγαν από αυτές τις καταστάσεις και ήρθαν τώρα οι ίδιες οι τράπεζες που δημιούργησαν το πρόβλημα, με την επιθετική διαφήμιση και έδωσαν δάνεια σε ανθρώπους που δεν τα δικαιολογούσε το βιοτικό τους επίπεδο ή σε άτομα που δανείστηκαν -για κάποιους λόγους ανωτέρας βίας, για κάποια προβλήματα υγείας ή για άλλο λόγο- και δεν είδαν, όπως οι περισσότεροι, τους καταχρηστικούς όρους που υπήρχαν και τελικά βρέθηκαν σε δυσκολία να αποπληρώσουν τα δάνειά τους.
Έρχονται τώρα οι τράπεζες με τη χρήση των λεγομένων εισπρακτικών εταιρειών -που τώρα θέλετε να τις μετασχηματίσετε σε κάτι άλλο και θα πω γιατί διαφωνούμε σ’ αυτή την αλλαγή- να μεταχειριστούν αθέμιτους όρους, αθέμιτα μέσα, σωματική, ψυχολογική βία, προκειμένου να κατορθώσουν να εισπράξουν οι τράπεζες αυτά τα χρήματα, τα οποία κακώς δάνεισαν εξ’ αρχής. Κι εσείς, αντί να κάνετε το απλούστατο, να πείτε ότι πρέπει να τηρηθούν οι υπάρχοντες νόμοι, έρχεστε και κάνετε μία νομοθεσία, που λέει τι, εν πολλοίς;
Λέει ότι πρέπει να τηρούνται οι υπάρχοντες νόμοι. Αναφέρεται μάλιστα μία σειρά από πράξεις, όπως ότι δεν πρέπει κατά την επικοινωνία με τον οφειλέτη, να αναφέρουν οι υπάλληλοι άλλες ιδιότητες από αυτές που έχουν. Δεν είμαι νομικός, αλλά δεν υπάρχει νόμος που να λέει ότι αυτό είναι πλαστοπροσωπία, αντιποίηση αρχής; Δεν ξέρω βέβαια πώς λέγεται ακριβώς, αλλά δεν υπάρχει κάποιος που να το απαγορεύει; Απαγορεύεται η άσκηση σωματικής βίας, ψυχολογικής πίεσης, διακινδύνευσης του επαγγέλματος, των περιουσιακών στοιχείων.
Μα, είναι δυνατόν να ερχόμαστε εδώ και να νομοθετούμε και να λέγεται στην εισηγητική έκθεση ότι ερχόμαστε εδώ να επανεπιβεβαιώσουμε ότι ισχύει το Σύνταγμα για τις συγκεκριμένες εταιρείες; Είναι δυνατόν η Βουλή και η Κυβέρνηση να λέει ότι δεν ισχύει το Σύνταγμα για κάποιες εταιρείες και ισχύει μόνο όταν υπάρχει το συγκεκριμένο νομοθετικό πλαίσιο; Εδώ φαίνεται ότι η Κυβέρνηση είχε χάσει το μέτρο.
Πρέπει να αναφέρουμε τι γίνεται με τις τράπεζες. Λέει ότι πρέπει να εισπράττουν μόνο νόμιμες απαιτήσεις, να ενημερώνουν μάλλον οι εταιρείες μόνο για νόμιμες απαιτήσεις. Μα, πώς θα το διαπιστώνουμε ότι είναι νόμιμες οι απαιτήσεις; Θα ελέγχουν την τράπεζα ή το δανειστή αν η απαίτηση για την οποία τους αναθέτει να πληροφορήσουν τον οφειλέτη –η ληξιπρόθεσμη αυτή οφειλή- είναι νόμιμη;
Αναφέρεται επίσης ότι δεν θα γίνεται ενημέρωση για χρέη που προέκυψαν από καταχρηστικούς όρους. Πώς ακριβώς πάλι η εταιρεία ενημέρωσης θα ελέγχει την τράπεζα αν είναι από καταχρηστικούς όρους, ενώ σαφώς μέσα στην Αίθουσα ο κ. Βλάχος, σε επερώτηση του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού για τις τράπεζες, είπε ότι αν δεν τελεσιδικήσουν τα δικαστήρια δεν θεωρεί ότι υπάρχει το πρόβλημα για τις τράπεζες.
Έχουν προσφύγει οι οφειλέτες εναντίον τραπεζών και οι τράπεζες λένε ότι οι καταχρηστικοί όροι ισχύουν μόνο για τους οφειλέτες που έκαναν την προσφυγή. Για όλους τους άλλους περιμένουν να τελεσιδικήσουν. Μπορεί να τελεσιδικήσουν σε είκοσι χρόνια. Τι θα κάνετε επ’ αυτού;
Έρχεστε, όμως, και βάζετε στην εταιρεία ενημέρωσης μία υποχρέωση από την οποία ρητώς εξαιρείτε τις τράπεζες. Γιατί δηλαδή οι τράπεζες δεν έχουν αυτή την υποχρέωση; Γιατί δεν έχετε την απαίτηση από τις τράπεζες να ενημερώνουν τον οφειλέτη πλήρως για τις οποιεσδήποτε οφειλές του αναλυτικά και έχουν την ίδια υποχρέωση οι εταιρείες ενημέρωσης; Είναι δυνατόν να θεωρούμε ότι το πρόβλημα ξεκινάει από τις εταιρείες ενημέρωσης;
Φυσικά η Κυβέρνησή σας προκειμένου να βγει από τη δύσκολη θέση. Αυτό ακριβώς πάει να περάσει, ότι για όλα τα κακώς κείμενα φταίνε οι εταιρείες ενημέρωσης, οι κακοί, οι φουσκωτοί, οι μπράβοι, ενώ οι τράπεζες δεν φταίνε. Οι τράπεζες δεν έχουν καμία ευθύνη, γιατί ακριβώς μέχρι πρότινος προσκαλούν αυτούς τους φουσκωτούς, τους μπράβους και ζητούν τις υπηρεσίες τους προκειμένου να εισπράξουν! Όλα τα ρίχνουμε εκεί.
Γιατί λοιπόν δεν προτείνετε εσείς να αναλάβουν οι τράπεζες αυτό ακριβώς το καθήκον; Γιατί πλέον τώρα δεν μιλάμε για εισπρακτικές εταιρείες. Τώρα μιλάμε για εταιρείες που απλώς παίρνουν τηλέφωνο. Αυτό τουλάχιστον λέτε. Αν κρύβεται κάτι παρακάτω, αυτό δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε. Γιατί όλη αυτή την υποχρέωση να μην την αναλάβει η τράπεζα; Οι υπάλληλοι της τράπεζας να παίρνουν τηλέφωνα και να μην χρειάζεται ειδικός νόμος, να μην παριστάνουν ότι είναι υπάλληλοι των τραπεζών ενώ δεν είναι.
Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν να αναλάβουν οι ίδιες οι τράπεζες να ενημερώνουν, να δοθεί και μια διέξοδος στην ανεργία. Να προσλάβουν κάποιους υπαλλήλους, ώστε να μπορέσουν να κάνουν αυτή την ενημέρωση.
Υπάρχουν ορισμένα πρακτικά θέματα, τα οποία δεν τα έχετε δει κι εδώ φαίνεται μία προχειρότητα. Λέτε ότι κάθε δεύτερη μέρα θα έχει δικαίωμα η εταιρεία ενημέρωσης να ενημερώνει τον οφειλέτη.
(MB)
(MT)
Ναι, αλλά δεν υπάρχει πουθενά περιορισμός όσον αφορά το σε πόσες εταιρίες ανά οφειλέτη θα κάνει η τράπεζα την συγκεκριμένη ανάθεση. Άρα για τον ίδιο οφειλέτη, για το ίδιο φυσικό πρόσωπο μπορεί να δώσει σε δέκα διαφορετικές εταιρίες ή σε πέντε και να παίρνει καθεμία ανά δύο ημέρες και να κάνουν φυσικά τη ζωή του οφειλέτη μια πραγματική κόλαση. Εδώ θα πρέπει να μπει κάποια ρύθμιση που να λέει ότι για κάθε φυσικό πρόσωπο, οφειλέτη, θα ανατίθεται μόνο σε μία εταιρία ούτως ώστε όλα αυτά τα οποία νομοθετείτε να έχουν και κάποιο νόημα.
Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις για τις οποίες κάποιος οφειλέτης δεν μπορεί να ανταποκριθεί. Είναι αυτοί οι οποίοι δανείστηκαν πέραν των δυνατοτήτων τους. Είναι αυτοί που για κάποιους λόγους ανωτέρας βίας δανείστηκαν ποσά, παραδείγματος χάρη για λόγους υγείας, και δεν μπορούν να τα επιστρέψουν. Υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι δεν διάβασαν τους καταχρηστικούς όρους. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι αυτή τη στιγμή έρχονται και γίνονται θύματα και περιμένουν από σας να τους προστατεύσετε. Γιατί η διαπραγμάτευση είναι ένας βασικός όρος του φιλελευθερισμού. Υποτίθεται ότι κάθε φορά αυτός που θέλει να δανειστεί πηγαίνει στην τράπεζα ή σε κάποια άλλη εταιρία και διαπραγματεύεται τους όρους. Πείτε μου εσείς πότε δεν είδατε εκ των προτέρων καταγεγραμμένους όρους, τους οποίους ήταν υποχρεωμένος να τους αποδεχθεί με μία υπογραφή, και μάλιστα σε όλες τις σελίδες, ότι δήθεν διάβασε και ότι δήθεν συμφωνεί με όλους τους όρους, χωρίς καν να τους διαβάσει. Θα μου πείτε ότι θα μπορούσε να τους διαβάσει. Το θέμα είναι ότι δεν τους διαπραγματεύεται.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Και δεν τους καταλαβαίνει κιόλας.
ΗΛΙΑΣ ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ: Φυσικά.
Έχουμε δηλαδή μια τελείως ετεροβαρή σχέση: μιας εταιρίας που διαχειρίζεται δισεκατομμύρια ευρώ με κάποιον οφειλέτη του οποίου ενδεχομένως να κινδυνεύει η υγεία ή μελών της οικογένειάς του, για 10.000 και για 20.000 ευρώ. Εκεί πρέπει να έρθει το κράτος και να ρίξει το βάρος του υπέρ του αδυνάτου ούτως ώστε να υπάρχει μια στοιχειώδης κοινωνική δικαιοσύνη. Εδώ εσείς έρχεστε, νίπτετε τας χείρας σας, λέτε ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Δεν σας ενδιαφέρει για ποιους λόγους βρέθηκε ο οφειλέτης σ’ αυτήν την κατάσταση του να μην μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του και λέτε ότι εντάξει, θα λυθεί το πρόβλημα ρυθμίζοντας το να τον ενοχλούν ανά δύο ημέρες.
Δεν είναι εκεί η αιτία του προβλήματος. Το πρόβλημα είναι πολύ βασικό και δεν λύνεται ούτε με τις υπόλοιπες ρυθμίσεις που κάνετε. Αναφέρετε δηλαδή ότι πρέπει να υπάρχει υποδομή των εταιριών, ότι πρέπει να υπάρχει τηλεφωνικό κέντρο, δίκτυο υπολογιστών και επαρκές μετοχικό κεφάλαιο της τάξεως των 500.000 ευρώ. Μα αυτό είναι που απαιτείται; Δεν πρέπει να έχουν κάποια συγκεκριμένα ηθικά κριτήρια, λευκό ποινικό μητρώο οι συμμετέχοντες στις εταιρίες; Αντί να βάζουμε αυτά βάζουμε το αν θα έχουν δίκτυο υπολογιστών και τηλεφωνικό κέντρο. Αυτό είναι δικό τους θέμα. Το θέμα είναι τι απαιτήσεις έχουμε εμείς απ’ αυτούς.
Επίσης τους δίνετε τη δυνατότητα όταν θέλουν να γίνει μια ρύθμιση των οφειλών να καταγράφεται το τηλεφώνημα. Σας το είπα και στην Επιτροπή. Δώστε τη δυνατότητα χωρίς ειδοποίηση να μπορεί ο οφειλέτης να καταγράφει το τηλεφώνημα ούτως ώστε να μπορεί στο δικαστήριο να αποδείξει ότι πράγματι έχουν γίνει απειλές εις βάρος του. Πώς αλλιώς θα μπορέσει να το αποδείξει, όταν ο μόνος που έχει δικαίωμα να ηχογραφεί είναι η εταιρία; Και η τεχνολογία σήμερα είναι τέτοια που μπορεί πραγματικά να κοπεί, να ραφεί ένα μήνυμα και να βγει ένα τελείως διαφορετικό συμπέρασμα απ’ αυτό που πραγματικά πρέπει να βγει. Δώστε τη δυνατότητα αυτή η ηχογράφηση του μηνύματος, της τηλεφωνικής κλήσεως από την εταιρία προς τον οφειλέτη να μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε δικαστήριο. Είναι απλά τα πράγματα, εάν θέλετε να λύσετε φυσικά τα προβλήματα.
Το πρόβλημα με το όλο νομοσχέδιο, που εμείς το καταψηφίζουμε, είναι ότι προσπαθεί να αποτελέσει ένα φύλλο συκής και να κρύψει κάτω από το χαλί τα προβλήματα. Τα προβλήματα είναι τεράστια. Δεν θα λυθεί τίποτα. Θα συνεχίσουμε να έχουμε αυτές τις απαράδεκτες πρακτικές.
Εμείς σε τέτοια βλάβη των συμφερόντων των Ελλήνων πολιτών δεν μπορούμε να συνηγορήσουμε.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ('Ελσα Παπαδημητρίου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής, σαράντα τρεις μαθήτριες και μαθητές και δύο συνοδοί καθηγητές από το 1ο Γυμνάσιο Φλώρινας.
Καλώς ήρθατε παιδιά!
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Εισερχόμαστε τώρα στον κατάλογο των αγορητών επί της αρχής.
Πρώτος έχει το λόγο ο κ. Αυγενάκης για επτά λεπτά.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΥΓΕΝΑΚΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
Θα περιοριστώ να μιλήσω σήμερα για τις εταιρίες ενημέρωσης οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις ενώ για τις τροπολογίες θα μιλήσω τις επόμενες ημέρες.
Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου που συζητάμε σήμερα αποτελεί μια σημαντική συμβολή στην αποτελεσματική εποπτεία της αγοράς και κυρίως στην προστασία των Ελλήνων πολιτών.
Συγκεκριμένος στόχος του είναι να ρυθμίζει την αγορά των εισπρακτικών εταιριών, έτσι ώστε να υπάρχει διαφάνεια και να τηρούνται σαφείς κανόνες και οι προϋποθέσεις λειτουργίας τους. Είναι δεδομένο ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο έρχεται να καλύψει ένα σημαντικό κενό της νομοθεσίας, αλλά και να προστατεύσει τους πολίτες από την καταχρηστική και, σε ορισμένες περιπτώσεις, παράνομη πρακτική των εισπρακτικών εταιριών. Η ίδια η λειτουργία των εν λόγω εταιριών, αν και πολύ διαδεδομένη τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ελλάδα, ανέδειξε την ανάγκη για τη λήψη σχετικής νομοθετικής ρύθμισης. Δυστυχώς, η δραστηριότητα των εισπρακτικών εταιριών στη χώρα μας έχει προκαλέσει καταγγελίες για αθέμιτες και παραπλανητικές πρακτικές για αρκετούς πολίτες. Το ζήτημα το γνωρίζουμε όλοι μας, μέσα κι έξω από την Αίθουσα, καθώς έχει αναδειχθεί και από τα μέσα ενημέρωσης.
Σας υπενθυμίζω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι σύμφωνα με έρευνα του Συνηγόρου του Καταναλωτή, οι εισπρακτικές εταιρείες αναλαμβάνουν μέσω σύμβασης έργου την είσπραξη ποσών ή και την πώληση κάποιων προϊόντων, όπως οι πιστωτικές κάρτες, που και αυτό πρέπει να το δούμε κάποια στιγμή, κύριε Υπουργέ, κατά πόσο επιτρέπεται ή όχι. Αναλαμβάνουν λοιπόν μέσω σύμβασης έργου, όπως είπα πριν, την είσπραξη ποσών, ενώ οι μέθοδοι και οι διαδικασίες που ακολουθούν παραβαίνουν τις αρχές της ευπρέπειας και του σεβασμού της προσωπικότητας του οφειλέτη.
Χαρακτηριστικά αναφέρω ότι σε ορισμένες περιπτώσεις οι υπάλληλοι των εταιριών παρουσιάζονται ψευδώς ως υπάλληλοι των δανειστών ή ως δικηγόροι ή και δικαστικοί επιμελητές, απαιτώντας την άμεση εξόφληση των οφειλών, ακόμη και ποσών υψηλοτέρων των οφειλομένων ή ποσών που προκύπτουν από καταχρηστικούς, γενικούς όρους συναλλαγών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είμαι σίγουρος πως όλοι σ’ αυτή την Αίθουσα διαφωνούμε με τη συγκεκριμένη πρακτική. Βεβαίως η Ελληνική Κυβέρνηση και η ηγεσία του Υπουργείου Ανάπτυξης αναγνωρίζοντας το πρόβλημα παρεμβαίνουν νομοθετικά προκειμένου να ρυθμίσει το πλαίσιο λειτουργίας των εταιριών και να προστατεύσει τους πολίτες.
Βασική στόχευση του νομοσχεδίου είναι να θεσπιστεί ένα αυστηρό κανονιστικό πλαίσιο, το οποίο θα καθορίζει τους όρους και τις προϋποθέσεις λειτουργίας των εισπρακτικών εταιριών. Ταυτόχρονα, με τις συγκεκριμένες διατάξεις επέρχεται διαφάνεια στις συναλλαγές τους με τους οφειλέτες, αλλά και εξασφαλίζεται κυρίαρχα η προστασία των πολιτών.
Ειδικότερα το εν λόγω σχέδιο νόμου αποτελείται από δεκατέσσερα άρθρα, τα οποία περιορίζουν τις δραστηριότητες των εταιριών στην ενημέρωση των πολιτών για ληξιπρόθεσμες οφειλές, ενώ τις δεσμεύουν να ακολουθούν συγκεκριμένες διαδικασίες κατά την ενημέρωσή τους και τους απαγορεύουν ρητά την απευθείας είσπραξη χρημάτων και διαφόρων άλλων ποσών.
Επιτρέψτε μου όμως σ’ αυτό το σημείο να σταθώ συνοπτικά σε ορισμένες ρυθμίσεις που θεωρώ σημαντικές. Στο πλαίσιο αυτό αναφέρω ότι με τις ρυθμίσεις του άρθρου 4 καταγράφονται οι βασικές αρχές που διέπουν την ενημέρωση οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις και θεσμοθετείται ότι η παρέμβαση των εταιριών αφορά αποκλειστικά και μόνο στην ενημέρωση των πολιτών για την ύπαρξη ληξιπρόθεσμων οφειλών τους έναντι των δανειστών, όπως και στην διαπραγμάτευση του χρόνου, του τρόπου και των λοιπών όρων αποπληρωμής αυτών, κατ’ εντολή και για λογαριασμό των δανειστών. Σε κάθε περίπτωση απαγορεύεται η με οποιονδήποτε τρόπο είσπραξη από εταιρίες ληξιπρόθεσμων οφειλών.
Εξαιρετικά σημαντικό είναι και το άρθρο 5, το οποίο καταγράφει με σαφήνεια ποιες είναι οι παραπλανητικές και καταχρηστικές πρακτικές των εταιριών. Για παράδειγμα, απαγορεύεται –και πολύ σωστά, κατά την άποψή μου- οι υπάλληλοι των εταιριών να ασκούν ψυχολογική βία και πίεση, να χρησιμοποιούν προσβλητικές εκφράσεις ή να δυσφημούν τους οφειλέτες, να επισκέπτονται τους οφειλέτες στα σπίτια τους ή στον χώρο εργασίας τους, να παριστάνουν τους δικηγόρους, τους δικαστικούς επιμελητές, τους υπαλλήλους των δανειστών, να τηλεφωνούν στους οφειλέτες καθημερινά ή στον χώρο εργασίας τους, να ενοχλούν τους οφειλέτες για οφειλές που προκύπτουν βάσει όρων συμβολαίων που θεωρούνται καταχρηστικοί ή βάσει απαιτήσεων που έχουν διαγραφεί. Δυστυχώς, αγαπητοί συνάδελφοι, όλα τα παραπάνω είναι πρακτικές που σήμερα χρησιμοποιούνται από τις συγκεκριμένες εταιρίες.
(GK)



(1MB)
Επιτρέψτε μου να συμπληρώσω ότι με το άρθρο 6 του παρόντος νομοσχεδίου ορίζονται οι ειδικές υποχρεώσεις και οι συγκεκριμένες προϋποθέσεις που οφείλουν να πληρούν οι συγκεκριμένες εταιρείες για τη λειτουργία τους. Εξασφαλίζεται ότι οι εταιρείες που θα λειτουργούν πλέον στην αγορά θα είναι αξιόπιστες και θα παρέχουν υψηλό επίπεδο υπηρεσιών τόσο προς τους δανειστές όσο και προς τους οφειλέτες.
Συνεπώς, για να μπορεί μια εταιρεία να λειτουργεί ως εταιρεία ενημέρωσης, επιβάλλεται να διαθέτει επαρκή διοικητική και τεχνολογική υποδομή, ολοκληρωμένο τηλεφωνικό κέντρο και δίκτυο ηλεκτρονικών υπολογιστών, υπαλληλικό προσωπικό με επαρκές μορφωτικό επίπεδο, οι οποίοι θα επιμορφώνονται από τον εργοδότη τους για τα θέματα προστασίας καταναλωτή σε τακτά χρονικά διαστήματα και ελάχιστα ίδια κεφάλαια ύψους 500.000 ευρώ.
Ταυτόχρονα, οι εταιρείες υποχρεούνται να ενημερώνουν πλήρως τους οφειλέτες, όταν επικοινωνούν μαζί τους, δίνοντάς τους τα στοιχεία της εταιρείας και του υπαλλήλου που καλεί, καθώς και να παρέχουν πλήρη ανάλυση του ύψους, του είδους και της προέλευσης της οφειλής. Ως εκ τούτου εξασφαλίζεται η διαφάνεια απέναντι στον οφειλέτη, ο οποίος μέχρι σήμερα πολλές φορές δεν γνωρίζει ποιος τον καλεί και για ποια οφειλή τον ενοχλούν.
Ακόμη, διασφαλίζεται με τις ρυθμίσεις του όγδοου άρθρου το απόρρητο των οφειλετών, αφού οι εταιρείες θα λαμβάνουν μόνο τα αναγκαία για την επικοινωνία στοιχεία των οφειλετών, ενώ απαγορεύεται ρητά η πρόσβαση των εταιρειών σε αρχεία οικονομικής συμπεριφοράς των οφειλετών, όπως παραδείγματος χάρη τα αρχεία της ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Α.Ε., αλλά και η μεταβίβαση των απαιτήσεων των τραπεζών ή των εταιρειών σε τρίτους, ώστε να μη διοχετεύονται ουσιώδη στοιχεία οικονομικής συμπεριφοράς του τελευταίου σε τρίτα, άσχετα πρόσωπα.
Τέλος, επιβάλλεται να μαγνητοφωνούνται από εδώ και πέρα συνομιλίες μεταξύ εταιρειών και οφειλετών για την προστασία του οφειλέτη, πάντα τηρώντας τη νομοθεσία για την προστασία των προσωπικών δεδομένων.
Πολύ σημαντικές θεωρώ και τις διατάξεις του άρθρου 7, με τις οποίες δημιουργείται Μητρώο Εγγραφής των εταιρειών στη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή, στο οποίο θα πρέπει να εγγράφονται οι εταιρείες, για να μπορέσουν να λειτουργήσουν. Κατ’ αυτόν τον τρόπο θα υπάρχει σαφής έλεγχος ως προς το ποιες εταιρείες είναι νόμιμες και ποιες παράνομες, ενώ θα καταγράφονται και οι παραβατικές τους δραστηριότητες για την καλύτερη εποπτεία της αγοράς.
Παράλληλα, το άρθρο 10 ορίζει αυστηρές κυρώσεις για τις εταιρείες που παραβαίνουν τις διατάξεις του νόμου.
Κλείνοντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όλοι γνωρίζουμε ότι η παρούσα ιδιαίτερα άσχημη διεθνής οικονομική συγκυρία κατέστησε πολλούς συμπολίτες μας σε αδυναμία αποπληρωμής των τραπεζικών τους οφειλών, με δυσμενή συνέπεια την εμφάνιση και γιγάντωση των λεγομένων εισπρακτικών εταιρειών, ενώ καθιέρωσε από ορισμένες καταχρηστικές πρακτικές.
Ως εκ τούτου και βάσει των σημείων που επισήμανα παραπάνω πιστεύω ότι το σχέδιο νόμου που συζητούμε σήμερα βάζει τάξη στη λειτουργία των εν λόγω εταιρειών, θέτοντας αυστηρούς κανόνες και προϋποθέσεις για τη λειτουργία τους. Ταυτόχρονα, σέβεται τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα των συμπολιτών μας, τους προστατεύει και απαγορεύει την όποια προσπάθεια καταπάτησης των βασικών τους δικαιωμάτων. Συνεπώς, θεωρώ σημαντική την υπερψήφιση από όλους μας του παρόντος νομοσχεδίου.
Ωστόσο, κλείνοντας επιτρέψτε μου να καταθέσω την απορία μου για τη στάση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης για το συγκεκριμένο νομοσχέδιο ή πιο σωστά για τα συγκεκριμένα άρθρα που αφορούν τους τρόπους και τους όρους λειτουργίας των εισπρακτικών εταιρειών.
Αλήθεια, δεν έχετε επαφή με συμπολίτες μας, κύριοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, που ακόμα και για ελάχιστα μικρά ποσά έγιναν δέκτες τηλεφωνικής πίεσης για να καταβάλουν τη δόση –λέω για παράδειγμα- μιας πιστωτικής κάρτας;
Έστω και αυτή την ώρα εγώ πιστεύω και προτείνω και σας ζητώ να εξετάσετε εκ νέου τη στάση σας και τη θέση του Κόμματός σας και παρακαλώ όλοι μαζί να εξετάσουμε το ενδεχόμενο να στηριχθεί από όλους μας με τις όποιες διορθώσεις και παρεμβάσεις γίνουν –καλώς να γίνουν- το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Παρακαλώ ο κ. Γείτονας έχει το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο που συζητούμε και φέρει τον παραπλανητικό τίτλο «Εταιρείες Ενημέρωσης Οφειλετών» χρησιμοποιείται δυστυχώς από την Κυβέρνηση ως όχημα για να περάσει στα μουλωχτά –όσο γίνεται στα μουλωχτά, το τονίζω- η τροπολογία που αφορά την κατ’ ευφημισμό εισοδηματική πολιτική. Λέω «κατ’ ευφημισμό», διότι πρόκειται βασικά για πάγωμα μισθών και συντάξεων καθώς και για τον κεφαλικό φόρο. Αυτό συνιστά κοινοβουλευτικό κατήφορο.
Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Παπουτσής πρότεινε εκ μέρους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να την αποσύρετε. Ως ένδειξη σεβασμού προς το Κοινοβούλιο, ως ένδειξη σεβασμού προς τους συμπολίτες μας να αποσύρετε την τροπολογία και να έρθει με την κανονική οδό να συζητηθεί στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων, εν πάση περιπτώσει, να γίνει ένας ευρύς διάλογος για την οικονομική πολιτική.
Επικαλείσθε την κρίση ως άλλοθι και μας είπε και ο κύριος Πρωθυπουργός ότι οι έκτακτες συνθήκες επιβάλλουν έκτακτες εισφορές. Μόνο που η πολιτική αυτή δεν επιβάλλεται από τις έκτακτες συνθήκες. Είναι απόδειξη και αποτέλεσμα της χρεοκοπίας της δικής σας οικονομικής πολιτικής, η οποία επιβεβαιώθηκε ακριβώς με τα μέτρα που παίρνετε και ταυτόχρονα με τα μέτρα αυτά που παίρνετε επιβεβαιώνεται και η αναξιοπιστία πια η οποία αγγίζει τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, ο οποίος έλεγε πριν από λίγο ότι δεν θα υπάρξει άλλος φόρος και τώρα έχουμε νέους φόρους.
Αφού χαρίσατε φόρους δισεκατομμυρίων σε μεγαλομετόχους, αφού ευνοήσατε τη φοροδιαφυγή καταργώντας, σχεδόν διαλύοντας ελεγκτικούς και φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς, αφού εκτινάξατε με την πολιτική σας στα ύψη την σπατάλη που θα χτυπούσατε, όπως λέγατε προεκλογικά, στέλνετε τώρα το λογαριασμό στους συνταξιούχους και στους εργαζόμενους. Χτυπάτε πάλι μικρά και μεσαία εισοδήματα, την ώρα μάλιστα που η ακρίβεια παρά την κρίση φουντώνει και εσείς παγώνετε μισθούς και συντάξεις.
Σας ξαναλέμε –θα πούμε περισσότερα, όταν συζητήσουμε την τροπολογία- ότι με περιοριστική πολιτική, με πολιτική η οποία δεν ενισχύει τα εισοδήματα, δεν τονώνει την αγορά, δεν αυξάνει τις δημόσιες επενδύσεις, δεν αντιμετωπίζεται η κρίση. Χωνέψτε όσο είναι καιρός! Είναι λάθος συνταγή. Είναι συνταγή αποτυχίας.
Αυτή σας τώρα η νομοθετική πρωτοβουλία εντάσσεται σε μία επικοινωνιακή τακτική, η οποία είναι πλέον πάγια συμπεριφορά σας, γιατί έρχεται μπροστά σε μία γενική κατακραυγή αλλά και στις αντιδράσεις των καταναλωτών για την ασύδοτη πραγματικά λειτουργία και ανεξέλεγκτη δράση των εισπρακτικών εταιρειών, λειτουργία και δράση που –όπως ειπώθηκε και από τον Εισηγητή μας- προσβάλλει τα συναλλακτικά ήθη και την ίδια την αξιοπρέπεια του ανθρώπου, των δανειοληπτών.
Ο πολίτης, ο οφειλέτης αισθάνεται έρμαιο αλλά και όμηρος σε κάθε ενοχλητή, εκτελεστή –πώς να τον πω;- μιας εταιρείας που με αθέμιτες μεθόδους, πολλές φορές και μεταμφιεζόμενος, μη λέγοντας τα πραγματικά του στοιχεία, απειλεί, εκφοβίζει, εκβιάζει. Αν νομίζετε ότι εμείς είμαστε υπερβολικοί, δεν έχετε παρά να δείτε την έκθεση του Συνηγόρου του Καταναλωτή που είναι καταπέλτης. Αυτές είναι επικίνδυνες τακτικές για το κράτος δικαίου.
Και έρχεσθε σήμερα με τον ψευδώνυμο τίτλο ουσιαστικά αυτήν την όχληση να την νομιμοποιήσετε. Εδώ είναι το πρόβλημα. Η παρέμβαση των εταιρειών –και εδώ είναι μια απάντηση στον προηγούμενο ομιλητή που διερωτάται για τη στάση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.- δεν αφορά μόνο την ενημέρωση των οφειλετών στο άρθρο 4 –διαβάστε καλά το άρθρο 4- αλλά και τη διαπραγμάτευση και τους όρους του διακανονισμού.
Αυτή δε η εταιρεία και το εκτελεστικό όργανο της εταιρείας, ο μεταμφιεσμένος αυτός ενοχλητής των πολιτών, έχει στη διάθεσή του προσωπικά δεδομένα που μπορεί, χωρίς καμία διασφάλιση και κατά παράβαση των νόμων και του ίδιου του Συντάγματος, να τα χρησιμοποιήσει κατά το δοκούν.
Συνεπώς, αντικειμενικά –και πρέπει να το καταλάβετε, κύριε Υπουργέ- το τεκμήριο της εν λόγω νομοθετικής παρέμβασης δεν λειτουργεί υπέρ των συμφερόντων των δανειοληπτών, αλλά κυρίως υπέρ της νομικής τακτοποίησης, νομιμοποίησης –θα χρησιμοποιήσω τη λέξη «τακτοποίηση» που πάτε να χρησιμοποιήσετε και για τους ημιυπαίθριους χώρους- της αθέμιτης λειτουργίας και πρακτικής των εταιρειών. Αυτό κάνετε ουσιαστικά με την αποσπασματική αυτή νομοθετική παρέμβαση.
Αντί δηλαδή να υποχρεώσετε τις τράπεζες να κάνουν τη δουλειά τους, σε σχέση με την ενημέρωση και την εξωδικαστική επίλυση, τηρώντας εν πάση περιπτώσει την ελληνική νομοθεσία, τους επιτρέπετε ουσιαστικά, νομίμως πια, να εκχωρούν στις εταιρείες, οι οποίες εφαρμόζουν ευέλικτες μορφές απειλής. Είναι στα πλαίσια της γενικότερης πολιτικής ευελιξίας, πραγματικά ευέλικτες μορφές απειλής.
(DP)
(GK)
Βέβαια, όπως λέτε μέσα στη διατύπωση μιας διάταξης, τα απειλητικά τηλεφωνήματα δεν θα γίνονται κάθε μέρα, αλλά κάθε δεύτερη μέρα. Τι να πω σ’ αυτό, αν αυτό πραγματικά είναι η υπεραξία, η προστιθέμενη αξία; Δεν υπάρχει προστιθέμενη αξία. Αν θέλατε πραγματικά να προστατεύσετε τους δανειολήπτες θα αντιμετωπίζατε τα ουσιαστικά προβλήματα σε σχέση με τα δάνεια. Και τα προβλήματα αυτά είναι τα αδικαιολόγητα υψηλά επιτόκια –η διαφορά, δηλαδή, των επιτοκίων- οι καταχρηστικοί όροι, τα ψιλά γράμματα, οι εναρμονισμένες –και ας μην φαίνονται- πρακτικές των τραπεζών.
Εμείς σας έχουμε κτυπήσει το καμπανάκι εγκαίρως, επανειλημμένα για τον υπερδανεισμό των νοικοκυριών. Τα νοικοκυριά ασφυκτιούν, δεν τα βγάζουν πέρα. Συνεχώς μεγαλώνει η αδυναμία εξόφλησης των δανείων. Αυξάνουν οι καθυστερήσεις. Οι κατασχέσεις και οι πλειστηριασμοί αυξάνονται με ταχύτατους ρυθμούς.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Θα τελειώσω σ’ ένα λεπτό, κυρία Πρόεδρε.
Εμείς φέραμε μία συνολική πρόταση για την προστασία των δανειοληπτών, την απορρίψατε ως συνήθως και φέρατε μετά ένα δικό σας κακέκτυπο, ορισμένα μέτρα, ελλειμματικές ατελέσφορες προτάσεις, όπως αυτή του διπλασιασμού του ορίου –που ήταν σωστό- κάτω από το οποίο να μην γίνεται ο πλειστηριασμός, που όμως απεδείχθη αλυσιτελής, όπως σας το είχαμε τονίσει, διότι δεν συνδυάστηκε με τη μεταφορά της ημερομηνίας ανακοπής του πλειστηριασμού και γι’ αυτό είναι πάλι οι πολίτες υπό την απειλή πλειστηριασμών.
Με το νομοσχέδιο, λοιπόν, αυτό –γι’ αυτό είμαστε αντίθετοι- παραμένουν οι τράπεζες στο απυρόβλητο και οι δανειολήπτες στο στόχαστρο. Το επιβεβαίωσαν και οι φορείς που ακροάστηκε η Επιτροπή και η ΟΚΕ.
Εμείς επιμένουμε στην ανάγκη ενός σύγχρονου νομοθετικού, θεσμικού πλαισίου πλήρους προστασίας για το δανειολήπτη και δεσμευόμαστε να προωθήσουμε αυτό το θεσμικό πλαίσιο ως αυριανή κυβέρνηση.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ελισάβετ Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ.
Το λόγο έχει η κυρία Άννα Φιλίνη.
ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Κυρία Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από την εποχή που στα μέσα της δεκαετίας του ΄90 οι τράπεζες ανέλαβαν να καλύπτουν με δανεισμούς προς όφελός τους βέβαια, το έλλειμμα των νοικοκυριών, των οικογενειών των εργαζομένων εξ αιτίας της ουσιαστικής καθήλωσης των μισθών τους, ξεκίνησε η άνθιση αυτών των εισπρακτικών εταιρειών, οι οποίες ασχολήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια –και ασχολούνται βεβαίως- όχι με δανεισμούς και χρέη επιχειρήσεων, αλλά με οφειλές καταναλωτών.
Όλοι μας όλα αυτά τα χρόνια έχουμε γίνει αποδέκτες των παραπόνων δανειοληπτών, οφειλετών οι οποίοι ήρθαν επανειλημμένα να μας μαρτυρήσουν για τις εξευτελιστικές πιέσεις που δέχονται, για τη συχνά λαθεμένη πληροφόρηση –εσκεμμένως βέβαια- από αυτές τις εταιρείες σχετικά με τα δικαιώματά τους ως οφειλέτες, ενώ από την άλλη υπερβάλλουν ως προς τα πολλαπλά, νόμιμα δήθεν, δικαιώματα των δανειστών τραπεζών κ.λπ.
Σχετικά με αυτές τις παράνομες πιέσεις έχουν επανειλημμένα υποβάλει ερωτήσεις στους αρμόδιους Υπουργούς τόσο οι Βουλευτές του δικού μου κόμματος, του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, όπως νομίζω και Βουλευτές άλλων κομμάτων. Βλέπουμε όμως, επανειλημμένα στην προηγούμενη περίοδο ότι ο Δικηγορικός Σύλλογος και η ανεξάρτητη αρχή ο Συνήγορος του Καταναλωτή να έχει αναφερθεί στη παρανομία όχι μόνο των πρακτικών που ακολουθούν αυτές οι εταιρείες, αλλά και στη παρανομία της ίδιας της ανάθεσης τέτοιων ευθυνών σε εταιρείες σαν και αυτές. Ο Συνήγορος του Καταναλωτή έχει μάλιστα καταγγείλει ότι οι εταιρείες αυτές πράττουν αόριστη προσαύξηση των οφειλών με έξοδα είσπραξης τα οποία εισπράττουν αυτές απευθείας από τους δανειολήπτες πελάτες τους.
Ο Δικηγορικός Σύλλογος το Μάιο του 2008 αποφάσισε την ανάληψη εκστρατείας για την προστασία των μικροοφειλετών από τους καταχρηστικούς όρους των τραπεζιτικών συναλλαγών και τη διαρροή των προσωπικών τους δεδομένων. Παράλληλα ήδη από τον Ιούλιο του 2008 ο Δικηγορικός Σύλλογος εξέδωσε ανακοίνωση όπου σημείωνε ότι οι τράπεζες έχουν δικαίωμα να αναθέτουν την είσπραξη απαιτήσεων μόνον σε δικηγόρους που τελούν σε έμμισθη εντολή με αυτές και όχι ασφαλώς σε εμπορικές εταιρείες.
Επίσης, ο Δικηγορικός Σύλλογος τόνιζε τότε ότι οι εταιρείες αυτές δεν έχουν δικαίωμα ούτε να μεσολαβούν για την ανάθεση των υποθέσεών τους σε δικούς τους δικηγόρους, δικαστικούς επιμελητές κ.λπ. γιατί οι δικηγόροι και οι δικαστικοί επιμελητές δεν είναι εμπορεύματα, αλλά δημόσιοι λειτουργοί.
Αντί όμως, η Κυβέρνηση να λάβει μέτρα για την ακύρωση αυτών των παρανομιών, ουσιαστικά αλλάζει το όνομα αυτών των εταιρειών και από εισπρακτικές τις ονομάζει τώρα «εταιρείες ενημέρωσης οφειλετών».
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Ε΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κυρία ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ)
Το κύριο όμως, είναι ότι με αυτό το νομοσχέδιο η Κυβέρνηση νομιμοποιεί αυτές τις εταιρείες γιατί μέσα στο παρόν νομοσχέδιο δεν υπάρχει κατ’ αρχήν, κανένα πλαίσιο ελέγχου αυτών των εταιρειών, ούτε των ρυθμίσεων του νόμου. Κάπου μέσα στο νομοσχέδιο αναφέρεται σχετικά με την επιβολή προστίμων. Ποιος είναι όμως ο μηχανισμός για τον έλεγχο και τη διαπίστωση των κυρώσεων αυτών;
Επαναλαμβάνουμε ότι μέσα σ’ αυτό το νομοσχέδιο αλλάζει μόνο η ονομασία αυτών των εταιρειών, οι οποίες ουσιαστικά τώρα νομιμοποιούνται. Κατ’ εμάς εκτελούν, όπως είπε και η εισηγήτριά μας η κυρία Αμανατίδου, παρανόμως το έργο τους. Είναι καθαρά παρασιτική η λειτουργία και η ύπαρξή τους. Οφείλουν την ύπαρξή τους αυτή στο γεγονός ότι οι τράπεζες δεν θέλουν να πληρώνουν τα νόμιμα σε δικηγόρους και δικαστικούς επιμελητές, αλλά επί πλέον οφείλουν την ύπαρξή τους γιατί και με αυτό τον τρόπο αφήνουν οι τράπεζες να προωθούνται απαράδεκτες και αναξιοπρεπείς μεθοδεύσεις εναντίον των οφειλετών που κανένας άλλος επιστήμονας ή νόμιμος διεκπεραιωτής τέτοιων υποθέσεων θα δεχόταν.
Πριν τελειώσει ο χρόνος μου, θέλω να μιλήσω για δύο λεπτά σε σχέση με το άρθρο 14 για το οποίο βέβαια θα μιλήσουμε πιο αναλυτικά κι όταν θα γίνει η συζήτηση επί των άρθρων.
Κάνω αυτή την τοποθέτηση ήδη από τώρα, επειδή πραγματικά θα είχαμε τον διακαή πόθο ο Υπουργός Πολιτισμού ο κ. Σαμαράς, ο οποίος κατέθεσε αρχικά την τροπολογία για τους απλήρωτους εργαζόμενους του Υπουργείου Πολιτισμού, να λάβει υπ’ όψιν του όλα αυτά τα οποία θα καταθέσουμε κιόλας σήμερα.
Πραγματικά εμείς θεωρούμε ότι αυτοί οι εργαζόμενοι στο Υπουργείο Πολισμού εδώ και πέντε, δέκα, δεκαπέντε χρόνια εκτελούν ένα έργο πολύτιμο στην Αρχαιολογική Υπηρεσία, στις ανασκαφές, στα μουσεία για τη συντήρηση, για τη φύλαξη των αρχαιοτήτων κ.λπ. και θα έπρεπε όλοι αυτοί να γίνουν αορίστου χρόνου.
Όμως, θέλω να καταθέσω δύο έγγραφα τα οποία αποδεικνύουν ότι δεν καλύπτονται πολύ σοβαρές περιπτώσεις τέτοιων εργαζομένων.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Τελειώνω σε μισό λεπτό, κυρία Πρόεδρε.
Καταθέτω πρώτα απ’ όλα το υπόμνημα θέσεων προς τον Υπουργό Πολιτισμού που κατέθεσαν ο Σύλλογος Συμβασιούχων Υπουργείου Πολιτισμού Βορείου Ελλάδος, το Σωματείο Εργαζομένων στην Αρχαιολογία Άρτας-Πρέβεζας και το Σωματείο Εκτάκτων Υπαλλήλων Υπουργείου Πολιτισμού Γρεβενών-Κοζάνης που καταθέτουν μαζί και μία πρόταση επί της συγκεκριμένης τροπολογίας, που έχει καταθέσει ο κ. Σαμαράς και που θα έπρεπε να την πάρει πολύ σοβαρά υπ’ όψιν.
(Στο σημείο αυτό η Βουλευτής κυρία Άννα Φιλίνη καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)

(DE)
(DP)
Καταθέτω, επίσης και αποφάσεις δικαστηρίων για εβδομήντα και πάνω περιπτώσεις, όπου δούλευαν πριν από το Νοέμβριο ή ξαναπροσλήφθηκαν αμέσως μετά και που δεν καλύπτονται από αυτή την τροπολογία. Είναι πραγματικά απαράδεκτο να αφήνονται άνθρωποι που δουλεύουν τόσα χρόνια, χωρίς να έχουν το μίνιμουμ της δικαιοσύνης απέναντί τους.
Θα παρακαλούσαμε και τις υπηρεσίες της Βουλής αυτά ακριβώς τα έγγραφα να προωθηθούν και στον αρμόδιο Υπουργό.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ, κυρία Φιλίνη.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ. κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Μαφιόζικες τακτικές, τραμπουκισμοί, ξυλαράδες, ψυχολογική βία, όλα αυτά τα χρόνια ακούμε καταγγελίες πολιτών γι’ αυτή την απίστευτη κατάσταση με αυτές τις εταιρείες, οι οποίες είναι εισπρακτικές εταιρείες και τώρα μας παρουσιάζονται στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο με τον εξωραϊσμένο τίτλο «Εταιρείες Ενημέρωσης Οφειλετών».
Έφτασε η κατάσταση, λοιπόν, στο αμήν με αυτές τις μαφιόζικες τακτικές, για να έρθει μια ρύθμιση με ένα νομοσχέδιο.
Η ίδια κατάσταση έφτασε στο αμήν και σε ένα άλλο ζήτημα, στο ζήτημα της πρόσφατης απόφασης του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων σχετικά με τη συνταξιοδότηση των γυναικών.
Αφήνετε όλα τα θέματα ως Κυβέρνηση -δε μιλάω ποτέ προσωπικά, κύριε Μπούγα- να ωριμάζουν μέχρι να σαπίσουν και σε κάποια φάση, ανακαλύπτετε ότι κάποιο ζήτημα θέλει ρύθμιση ή έκθαμβοι κοιτάτε τις αποφάσεις του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων οι οποίες στις περισσότερες περιπτώσεις σημαίνουν καμπάνες για την πατρίδα μας.
Δεν είναι, όμως, εδώ η ρίζα του κακού. Δεν βρίσκεται στις Εταιρείες Ενημέρωσης Οφειλετών ή στις εισπρακτικές εταιρείες με τις τακτικές που ξέρουμε. Είναι στις τράπεζες, στις τράπεζες για τις οποίες τίποτε δεν αναφέρεται στο νομοσχέδιο.
Ανέφερε πριν ο Ειδικός Αγορητής του ΛΑ.Ο.Σ., ο κ. Ηλίας Πολατίδης, αυτός ο πολύ σημαντικός Βουλευτής από τις Σέρρες ότι το ζήτημα θα μπορούσε να λυθεί από τις τράπεζες. Δεν χρειάζονται εταιρείες. Θα μπορούσαν οι τράπεζες να προσλάβουν προσωπικό και να κάνουν αυτή τη δουλειά. Ούτε τραμπουκισμοί, ούτε ψυχολογική βία, ούτε ξυλαράδες, ούτε βρισιές, ούτε καταγγελίες από τους πολίτες. Οι τράπεζες να αναλάβουν να κάνουν αυτή τη δουλειά, χωρίς ενδιάμεσες εταιρείες, εταιρείες τραμπούκων.
Τώρα, όμως, μόλις συνειδητοποίησε η Κυβέρνηση ότι έφτασε στο «μη παρέκει» η κατάσταση και μάλιστα, γράφει μέσα ότι παρουσιάστηκαν φαινόμενα τα οποία υπερβαίνουν τα όρια της νομιμότητας, αυτό που εδώ και ενάμιση χρόνο που είμαστε στη Βουλή, επισημαίνουμε συνεχώς και μονότονα.
Καταρχάς, είναι απίστευτη η ρύθμιση -εγώ τη βρίσκω απίστευτη και νομίζω κάθε δημοκρατικός και προοδευτικός πολίτης- για την καταγραφή των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων και πέρασε και σαν κάτι το εντελώς φυσιολογικό. Καταγραφή των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων; Όμως, μόνο αυτό; Εξασφαλίζεται με το νομοσχέδιο το οποίο συζητάμε ότι η εταιρεία δεν θα επιβάλει καμία δαπάνη στον οφειλέτη; Ωραία, τον παίρνει τηλέφωνο, τον ενημερώνει -με ευγενικό ή με λιγότερο ευγενικό τρόπο- ότι χρωστάει. Είμαστε σίγουροι ότι δεν θα πέσει καμία δαπάνη στο κεφάλι του οφειλέτη; Ποιος μας το διασφαλίζει αυτό;
Άσκηση σωματικής βίας. Καλά, μιλάμε σοβαρά ότι εν έτει 2009, συζητάμε για το αν θα πλακώνουν στο ξύλο, ενδεχομένως, τον οφειλέτη οι εταιρείες; Δηλαδή, νομοθετούμε για να μην δέρνουν τον οφειλέτη; Τι σημαίνει ότι απαγορεύεται η άσκηση σωματικής βίας; Το ανέφερε ο κ. Πολατίδης. Τι θα πει αυτό το πράγμα; Μιλάμε για τον 21ο αιώνα. Απαγορεύεται το ξύλο, δηλαδή, αυτό νομοθετούμε και το λέμε και στα σοβαρά; Τι θα πουν οι αόριστες έννοιες «ο δίκαιος και έντιμος τρόπος με τον οποίο πρέπει να γίνεται σύμφωνα με το άρθρο 4, παράγραφος 4 η επικοινωνία μεταξύ εταιρείας και οφειλέτη»; Ποιος είναι αυτός ο δίκαιος και έντιμος τρόπος;
Η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή διατύπωσε τη θέση ότι το ελάχιστο όριο της μίας επικοινωνίας ανά δεύτερη μέρα είναι ιδιαίτερα περιορισμένο, καθώς και ότι θα πρέπει να ρυθμιστεί και το ζήτημα των ωρών επικοινωνίας. Καλά, τόσο δύσκολο είναι αυτό να ρυθμιστεί από την Κυβέρνηση, αμέσως, χωρίς συζήτηση; Είναι δυνατόν να καθυστερούμε και να συζητάμε για το κάθε πότε θα ενημερώνεται; Ας ρυθμιστεί. Το προτείνει η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή.
Τι θα πει η ρύθμιση του άρθρου 5 «απαγορεύονται οι επισκέψεις σε ακατάλληλους χώρους»; Υπάρχουν, δηλαδή και επισκέψεις σε κατάλληλους χώρους; Τι σημαίνουν αυτά τα περίεργα τα οποία βλέπουμε μέσα στο νομοσχέδιο; Συχνότητα επικοινωνίας. Να πούμε τι προτείνει η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή. Η συχνότητα επικοινωνίας να μην υπερβαίνει τη μια ανά πέμπτη εργάσιμη ημέρα και να γίνεται όχι πριν τις ογδόης πρωινής και όχι μετά την ογδόη βραδινή. Είναι παράλογο αυτό; Δεν μπορούμε να το δεχθούμε να τελειώσει αυτή η ιστορία σχετικά με τη συχνότητα της επικοινωνίας; Δηλαδή, πρέπει να σπαταλάται κοινοβουλευτικός χρόνος και κοινοβουλευτική δραστηριότητα για κάτι το οποίο είναι αυτονόητο; Είναι δύσκολο, δηλαδή, να το δεχθεί αυτό η Κυβέρνηση;
Διάβασα την Έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους. Προβλέπονται, λέει, 36.800 ευρώ για μια σειρά δαπανών, 6.800 ευρώ για την καταβολή επιδόματος θέσης ευθύνης στον Προϊστάμενο στη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή, 10.000 ευρώ από την καταβολή αμοιβής σε μέλη του κλιμακίου και 20.000 ευρώ για την προμήθεια του απαραίτητου υλικοτεχνικού εξοπλισμού. Θα πει κανείς ότι 36.800 ευρώ δεν είναι και κανένα σοβαρό ποσό. Εδώ ακούμε εκατομμύρια επί εκατομμυρίων, σπατάλες επί σπαταλών. Αν το σκεφτεί, όμως, κανείς ότι 36.800 ευρώ είναι οι συντάξεις του Ο.Γ.Α. για εκατόν είκοσι δικαιούχους για ένα μήνα, αν σκεφτεί ότι αυτά τα έξοδα δεν έπρεπε να υπάρχουν καν!
Για να καταλάβετε πού βρίσκονται οι δαπάνες, οι σπατάλες δεν είναι το ποσό το οποίο μπορεί να φαίνεται μικρό, διότι μπορούμε να αναφέρουμε εκατοντάδες εκατομμύρια τα οποία πετιούνται από το παράθυρο, αλλά η άνεση με την οποία κόβεται ένα κονδύλι, ενώ θα μπορούσε να ανακουφίσει ανθρώπους που υποφέρουν. Οι δικαιούχοι του Ο.Γ.Α. είναι άνθρωποι που παίρνουν 330 ευρώ σύνταξη το μήνα. Εκατόν είκοσι άτομα δικαιούχοι του Ο.Γ.Α. απ’ αυτά τα άχρηστα κονδύλια θα μπορούσαν να παίρνουν άλλη μια σύνταξη.
Και επειδή ήρθε και αυτή η περίφημη τροπολογία-προσθήκη για την εισοδηματική πολιτική, λέει το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους ότι θα υπάρξει εφάπαξ αύξηση κρατικών εσόδων κατά 274 εκατομμύρια ευρώ. Μας ακούει ο κόσμος μέσω του καναλιού της Βουλής και οι συνάδελφοι εδώ ξέρουν: Τι σημαίνει 274 εκατομμύρια ευρώ; Πολύ απλά σημαίνει το κόστος λειτουργίας για ένα χρόνο της Υ.Π.Α., την Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας και της Γενικής Γραμματείας Επικοινωνίας και Ενημέρωσης, τέως τομέας ευθύνης του κ. Ρουσόπουλου. Για δύο υπηρεσίες οι οποίες, μεταξύ μας, δεν κάνουν και πολλά πράγματα, διότι η Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας και Ενημέρωσης αφήνει ακάλυπτη διεθνώς την Ελλάδα με τις εικόνες οι οποίες γεμίζουν τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, χωρίς καμία αντίδραση. Βλέπουμε τι γίνεται και πόσο δυσφημείται η Ελλάδα μια με τους κουκουλοφόρους, μια με την Air-Παλαιοκώστας και όλα τα υπόλοιπα ρεζιλίκια.
Αυτή, λοιπόν, η υπηρεσία, η Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας και Ενημέρωσης που είχε εκατόν πενήντα τρεις δημοσιογράφους -έτσι μου απάντησε ο κ. Παυλόπουλος σε ερώτηση που έκανα- μας κοστίζει 111 εκατομμύρια το χρόνο, σύμφωνα με τον Κρατικό Προϋπολογισμό που εσείς μας παρουσιάσατε το Δεκέμβριο.
Η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας, η οποία ευθύνεται για το χάλι με την Air-Παλαιοκώστας και το ελικόπτερο το οποίο βρέθηκε πάνω από τον Κορυδαλλό, μας κοστίζει 181 ολόκληρα εκατομμύρια το χρόνο. Δηλαδή, θα ρίξουμε κεφαλικό φόρο -αυτό αναφέρει η τροπολογία-προσθήκη- για να εξοικονομηθούν τα έξοδα λειτουργίας της Υ.Π.Α. και της Γενικής Γραμματείας Επικοινωνίας.
Αυτό, λοιπόν, σημαίνει αλόγιστη σπατάλη και έλλειψη δικαιολόγησης για ποιο λόγο γίνονται όλα αυτά τα τρελά.
Και επειδή και αυτό το νομοσχέδιο δείχνει απελπισία, προχειρότητα και αποπνέει κούραση, εμείς το καταψηφίζουμε.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.
Το μεγάλο πρόβλημα με την Κυβέρνηση είναι ότι κουράστηκε πριν να κουραστεί πραγματικά. Κουράστηκε χωρίς να παράξει έργο. Με λίγα λόγια, η Κυβέρνησή σας έχει το ακατάρριπτο ρεκόρ να έχει παρακμάσει πριν ακμάσει.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Ο Υφυπουργός έχει ζητήσει το λόγο για μια πολύ σύντομη παρέμβαση.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΟΥΓΑΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Ένα λεπτό, κυρία Πρόεδρε. Δεν θα χρειαστεί περισσότερο.
Πήρα το λόγο, επειδή άκουσα και από τον αξιότιμο συνάδελφο, τον κ. Αϊβαλιώτη, αλλά ελέχθη και από άλλους συναδέλφους ότι τάχα, επειδή άλλες διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας προβλέπουν ως αδικήματα την άσκηση σωματικής βίας ή ψυχολογικής βίας, παρέλκει η αναφορά τον συγκεκριμένων αδικημάτων ή παραβάσεων στο κείμενο του σχεδίου νόμου το οποίο συζητείται σήμερα στην Εθνική Αντιπροσωπεία.
Θα πρέπει, λοιπόν, να πω για να εξηγήσω, αν δεν έχει γίνει απολύτως αντιληπτό, ότι, εφόσον διαπιστώνεται η άσκηση είτε ψυχολογικής είτε σωματικής βίας, ασφαλώς και ενεργοποιούνται οι άλλες διατάξεις που επισύρουν είτε ποινικές είτε αστικές κυρώσεις.
Αυτή η διάταξη έχει τεθεί στο νομοσχέδιο, κύριοι συνάδελφοι, διότι, εάν διαπιστωθεί η διάπραξη τέτοιων αδικημάτων -ποινικών, αστικών αδικημάτων- τα οποία, επαναλαμβάνω, επισύρουν αστικής ή ποινικής φύσεως κυρώσεις, έχουμε επιπλέον για τις εταιρείες τη διοικητική κύρωση η οποία έχει επιβολή προστίμου από 5.000 έως 500.000 ευρώ. Δεν είναι, λοιπόν, χωρίς αιτία, χωρίς λόγο η πρόβλεψη, η πρόνοια που διαλαμβάνεται στο σχέδιο νόμου. Διαλαμβάνεται ακριβώς για αυτό το λόγο.
(LM)
(PE)
Αν διαπιστωθεί τέτοιου είδους παράβαση, πλην των λοιπών που αναφέρονται στις άλλες διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας, έχουμε και διοικητική κύρωση, διοικητικό πρόστιμο, διοικητική ποινή για την εταιρεία η οποία μπορεί να φθάσει μέχρι 500.000 ευρώ, σε περίπτωση υποτροπής έχουμε τις επιπτώσεις που αναγράφονται στην παράγραφο 2 του άρθρου 10 και αυτό διευκρινίζεται...
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Μα, κύριε Υπουργέ...
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΟΥΓΑΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Αν κάνω λάθος, κύριε συνάδελφε, μπορώ να σας ακούσω τώρα.
Αυτό, λοιπόν, διευκρινίζεται απολύτως και στην παράγραφο 3 του άρθρου 10, η οποία ρητώς λέει ότι η επιβολή των ως άνω διοικητικών κυρώσεων είναι ανεξάρτητη από κάθε άλλη αστική, ποινική ή πειθαρχική κύρωση, που τυχόν προβλέπεται σε βάρος των εταιρειών από τον παρόντα νόμο και την κείμενη νομοθεσία.
Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Σταϊκούρας.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, ζητώ το λόγο για μία σύντομη παρέμβαση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Ροντούλη, οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι έχουν δικαίωμα να πάρουν το λόγο μετά τους έξι πρώτους ομιλητές.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Αυτό ισχύει και για τον κύριο Υπουργό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Οι Υπουργοί έχουν πάντα το δικαίωμα...
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ωραία, αλλά ζητώ να κάνω μία σύντομη παρέμβαση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Σας παρακαλώ. Θα την κάνετε κανονικά μετά τους έξι πρώτους ομιλητές. Δεν είναι δυνατόν να σας δώσω το λόγο πριν τους έξι ομιλητές.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ναι, αλλά δεν θα πρέπει, κυρία Πρόεδρε, να υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Παρακαλώ, κύριε Ροντούλη, θα πάρετε μετά το λόγο.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Μα, δεν είναι δυνατόν οι άλλοι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι να ζητούν παρέμβαση λεπτού, διλέπτου, τριλέπτου και να τους δίνετε και στο Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό να μη δίνετε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Ροντούλη, μη δημιουργείτε εντυπώσεις.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Μα, έχω δικαίωμα...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ο Κανονισμός λέει μετά τους πρώτους έξι. Θα πάρετε το λόγο να κάνετε παρέμβαση.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Μα, ζητώ παρέμβαση ενός λεπτού.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Άλλωστε έχει προηγηθεί ο κ. Λαφαζάνης. Σας παρακαλώ.
Ορίστε, κύριε Σταϊκούρα έχετε το λόγο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΤΑΪΚΟΥΡΑΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σκοπός του υπό συζήτηση σχεδίου νόμου είναι η δημιουργία ενός κανονιστικού πλαισίου που θέτει τους όρους και καθορίζει τις προϋποθέσεις λειτουργίας των εταιρειών είσπραξης ληξιπρόθεσμων οφειλών.
Η παρούσα νομοθετική πρωτοβουλία κρίνεται αναγκαία για τρεις ουσιώδεις λόγους:
Ο πρώτος λόγος έχει να κάνει με τη μεγάλη εγχώρια πιστωτική επέκταση της τελευταίας δεκαετίας, κυρίως προς τα νοικοκυριά, ως αποτέλεσμα της θεσμικής απελευθέρωσης του τραπεζικού συστήματος, κυρίως της καταναλωτικής πίστης, της μεταβολής του πλαισίου κανόνων και εποπτείας των πιστωτικών ιδρυμάτων, αλλά και της ενίσχυσης του ρυθμού ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.
Ο δεύτερος λόγος σχετίζεται με την παρατηρούμενη χρηματοοικονομική πίεση που υφίστανται τα νοικοκυριά, ως αποτέλεσμα της διαφαινόμενης επιβράδυνσης του ρυθμού αύξησης του διαθέσιμου εισοδήματος, αλλά και των επιπτώσεων της οικονομικής κρίσης στο επίπεδο απασχόλησης.
Ο τρίτος λόγος εδράζεται στην εμφάνιση φαινομένων, πρακτικών και συμπεριφορών από την πλευρά των εταιρειών είσπραξης των ληξιπρόθεσμων απαιτήσεων, που υπερβαίνουν τα όρια της νομιμότητας.
Με εφαλτήριο αυτές τις σκέψεις, τα βασικά σημεία της παρούσας νομοθετικής πρωτοβουλίας είναι:
Πρώτον, η μετονομασία των εταιρειών είσπραξης ληξιπρόθεσμων απαιτήσεων, σε εταιρείες ενημέρωσης οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις.
Δεύτερον, ο καθορισμός των περιθωρίων παρέμβαση αυτών των εταιρειών μόνο στην κατεύθυνση ενημέρωσης των οφειλετών για την ύπαρξη ληξιπρόθεσμων οφειλών τους έναντι των δανειστών, αλλά και διαπραγμάτευσης του χρόνου, του τρόπου και των λοιπών όρων αποπληρωμής αυτών.
Τρίτον, η απαγόρευση είσπραξης ληξιπρόθεσμων οφειλών από αυτές τις εταιρείες. Κρίνω, σκόπιμο -και το ανέφερε και ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας- αυτή η απαγόρευση να ισχύσει για όλες τις εταιρείες που δυνητικά δραστηριοποιηθούν στον εν λόγω χώρο.
Τέταρτον, η θέσπιση λίστας αθέμιτων και παραπλανητικών πρακτικών που παραβιάζουν την αξιοπρέπεια, την προσωπικότητα, την ιδιωτική ζωή του οφειλέτη.
Πέμπτον, η δημιουργία ειδικού μητρώου εγγραφής και καταχώρισης των εταιρειών, με στόχο την παρακολούθηση της νομιμότητάς τους.
Έκτον, η θεσμοθέτηση ελάχιστων νόμιμων προϋποθέσεων των εταιρειών στη διοικητική οργάνωση, στην τεχνολογική υποδομή, στο ανθρώπινο δυναμικό, ώστε να επιτευχθεί ένα σοβαρό, ένα επαρκές υπόβαθρο λειτουργίας τους.
Έβδομον, η εισαγωγή ρυθμίσεων που αφορούν στη θεσμοθέτηση βασικών αρχών, αναφορικά με τη διαχείριση προσωπικών δεδομένων, αλλά και την προστασία του επιχειρηματικού και προσωπικού απορρήτου από τις εταιρείες.
Όγδοον, η οριοθέτηση των ευθυνών των δανειστών και των εταιρειών έναντι των οφειλετών για παράβαση των κανόνων που εμπεριέχονται στο εν λόγω σχέδιο νόμου.
Το υπό συζήτηση σχέδιο νόμου αποτελεί μία πολύ σημαντική νομοθετική πρωτοβουλία, σε συνέχεια και της υπουργικής απόφασης για την απαγόρευση αναγραφής καταχρηστικών όρων στις συμβάσεις που συνάπτουν τα πιστωτικά ιδρύματα.
Σκοπός του νομοσχεδίου, που εκτιμάται ότι θα επιτευχθεί με την υιοθέτηση, αλλά και υλοποίηση των προτεινόμενων ρυθμίσεων, είναι η καλύτερη εποπτεία των εταιρειών ενημέρωσης οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις, η θέσπιση αρχών συναλλακτικής συμπεριφοράς, αλλά και διαφάνειας, που να διέπει τις συμβατικές σχέσεις μεταξύ εταιρειών, δανειστών και οφειλετών, η προστασία των καταναλωτών με τη διασφάλιση του σεβασμού της προσωπικότητάς τους, της αξιοπρέπειας, της οικονομικής ελευθερίας τους, η αποτροπή και εξάλειψη φαινομένων παραβατικής συμπεριφοράς που προσβάλλουν τις βασικές αρχές του νόμου.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το υπό συζήτηση σχέδιο νόμου περιλαμβάνει και τις ρυθμίσεις για την εισοδηματική πολιτική και την έκτακτη οικονομική εισφορά. Περιλαμβάνει δύσκολα, δυσάρεστα, αλλά αναγκαία έκτακτα μέτρα, όπως επιτάσσουν οι έκτακτες συνθήκες που έχει δημιουργήσει η οικονομική κρίση. Έκτακτα μέτρα σε έκτακτες συνθήκες. Έκτακτα μέτρα με αίσθημα κοινωνικής ευθύνης και δικαιοσύνης. Έκτακτα μέτρα για τη δίκαιη αναδιανομή των επιπτώσεων της κρίσης.
Ειδικότερα, με τις σχετικές ρυθμίσεις χορηγείται εφάπαξ ποσό έκτακτης οικονομικής παροχής, με βάση το σύνολο των μηνιαίων αποδοχών και συντάξεων, απαλλαγμένο από κάθε φόρο εισοδήματος, τέλος ή κράτηση.
Επίσης, επιβάλλεται εφάπαξ έκτακτη οικονομική εισφορά στα φυσικά πρόσωπα με συνολικά καθαρό εισόδημα που υπερβαίνει τις 60.000 ευρώ για το οικονομικό έτος 2008.
Με αυτά τα στοχευμένα μέτρα η Κυβέρνηση με υπευθυνότητα, αλλά και διορατικότητα, επιδιώκει:
Πρώτον, την ενίσχυση, στα όρια βέβαια αντοχής της ελληνικής οικονομίας, των ασθενέστερων οικονομικών ομάδων, καθώς οι χαμηλόμισθοι και οι χαμηλοσυνταξιούχοι λαμβάνουν μέσω των εφάπαξ βοηθημάτων σημαντικά μεγαλύτερες αυξήσεις από αυτές που θα προέκυπταν, αν εφαρμόζονταν η κλασική εισοδηματική πολιτική σε συνάρτηση με τον ετήσιο πληθωρισμό.
Δεύτερον, τη διατήρηση της ουσιαστικής αύξησης του εισοδήματος όλων των υπαλλήλων του δημοσίου στα επίπεδα του 1% με 1,5% για το 2009, όπως αυτή προέκυψε από τη μείωση κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες των συντελεστών φόρου, με βάση τους οποίους υπολογίζονται από 1.1.2009 οι κρατήσεις φόρου εισοδήματος.
Τρίτον, τη συμμετοχή όλων, ανάλογα με το εισόδημά τους, στην εθνική προσπάθεια αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης και στην εφαρμογή μιας μικρής κλίμακας αναδιανεμητικής πολιτικής εισοδήματος στην κατεύθυνση, όσο το δυνατόν πιο δίκαιης αναδιανομής των επιπτώσεων, αλλά και του κόστους της οικονομικής κρίσης.
Στο σημείο αυτό, θα ήθελα να σταθώ και να προτείνω να εξεταστεί η δυνατότητα περαιτέρω διαφοροποίησης των κλιμακίων στα υψηλότερα εισοδηματικά επίπεδα, έτσι ώστε να καταστεί κοινωνικά δικαιότερη η επιβολή της έκτακτης οικονομικής εισφοράς.
Με αυτές τις σκέψεις σας καλώ να υπερψηφίσουμε το υπό συζήτηση σχέδιο νόμου.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Παναγιώτης Σγουρίδης έχει το λόγο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Σήμερα στη Βουλή, κυρία και κύριοι συνάδελφοι, ψηφίζουμε ένα νόμο ως μη οφείλαμε να τον ψηφίσουμε, ένα νόμο που δεν χρειάζεται. Φτιάχνουμε εταιρείες ενημέρωσης οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις, ένα θεσμό, ο οποίος δεν είναι αναγκαίος.
Φτιάξαμε το θεσμό αυτό, επειδή δημιουργήθηκε ένα πρόβλημα από τις εταιρείες είσπραξης -όχι ενημέρωσης- και από κάποιους φουσκωτούς και η Κυβέρνηση, αντί να το πατάξει στη πηγή του, βγήκε επικοινωνιακά και είπε «θα ψηφίσω ένα νόμο» και με το νόμο θεώρησε ότι κατά βάση θα λήξει το ζήτημα.
(ZE)




(LM)
Εξηγώ, λοιπόν, γιατί δεν θα πρέπει να έχουμε αυτόν το νόμο: Θα μπορούσε πρώτον, κυρία και κύριοι συνάδελφοι, κάθε τράπεζα να έχει το δικό της τμήμα ενημέρωσης οφειλών. Θα μπορούσε να προσλάβει υπαλλήλους και χωρίς να χρειάζονται τα απόρρητα και όλα αυτά τα σχετικά, τα οποία αναφέρει μέσα ο νόμος η ίδια η τράπεζα να προχωρούσε στο να ενημερώνει κατά τακτά διαστήματα αυτούς που της οφείλουν.
Δεύτερον, κάθε επιχείρηση εδώ στην Ελλάδα σύμφωνα με την ελληνική παράδοση έχει την προσωπική επαφή ή του επιχειρηματία ή των πωλητών. Έτσι συνήθως κινούνται οι ελληνικές επιχειρήσεις μεσαίου, μεγάλου, αλλά και μικρού βεληνεκούς. Προσωπικά ο ίδιος ο επιχειρηματίας παίρνει τηλέφωνο, Κώστα σε παρακαλώ χρωστάς κάτι, κοίταξε να το εξοφλήσεις σε ένα χρονικό διάστημα ή πήγαινε ο πωλητής. Το φρούτο για τις εταιρείες ενημέρωσης εμφανίστηκε από το εξωτερικό, αλλά εκεί τα μεγέθη της οικονομίας είναι τελείως διαφορετικά. Άνθισε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής το πήρε η Ευρωπαϊκή Ένωση και εμείς ως μη οφείλαμε το φέραμε εδώ κυρίως για επικοινωνιακούς λόγους, όπως εξήγησα προηγουμένως. Συνεπώς, ή κάτι πιο ειδικό θα προσφέρουν αυτές οι εταιρείες από την απλή ενημέρωση ή κάτι κρύβεται επιμελώς που έχει να κάνει κυρίως με το σπάσιμο των νεύρων της ψυχικής υγείας όλων αυτών των ανθρώπων που κάθε δύο μέρες θα τους παίρνουν τηλέφωνο και θα τους λένε «χρωστάς». Ουσιαστικά θα υπάρχει ένας ψυχολογικός πόλεμος. Ή οι τράπεζες θέλουν να κάνουν τον καλό, οι εταιρείες τον κακό και για να παραφράσω τον τίτλο της ταινίας «ο καλός, ο κακός και ο άσχημος» θα πω ότι το άσχημο της υπόθεσης είναι ότι κάνουμε εδώ στη Βουλή σήμερα αυτό που περιπαικτικά λέει ο λαός μας στα καφενεία «επιτέλους ψηφίστε ένα νόμο για να εφαρμόζονται οι νόμοι». Διότι ουσιαστικά αυτό κάνουμε. Το άσχημο είναι ότι ψηφίζουμε ένα νόμο για να εφαρμόζονται οι νόμοι.
Παράδειγμα: Λέει εδώ στο άρθρο 4 στην παράγραφο 4: «Πριν από κάθε ενέργεια ενημέρωσης απαιτείται η από τον δανειστή προς τον οφειλέτη επιβεβαίωση των οφειλών με κάθε διαθέσιμο τρόπο και η ταυτοποίηση του οφειλέτη καθώς και η ενημέρωσή του για τη διαβίβαση των δεδομένων του στην εταιρεία». Μα, αυτό αντίκειται στο νόμο «περί προσωπικών δεδομένων». Χρειάζεται δηλαδή να το πούμε εδώ ότι σε ενημερώνουμε πως από τώρα και στο εξής για την οφειλή σου θα σε ενημερώνει κάποια εταιρεία;
Άλλο παράδειγμα στο άρθρο 5 «αθέμιτες και παραπλανητικές πρακτικές εταιρειών προς οφειλέτες»: «Η κατά την επικοινωνία με τον οφειλέτη εμφάνιση των υπαλλήλων τους υπό ιδιότητες που δεν διαθέτουν, όπως υπαλλήλων των δανειστών, δικηγόρων ή δικαστικών επιμελητών». Αυτό είναι παραποίηση αρχής. Χρειάζεται να το αναφέρουμε στο νόμο; Πρέπει να πηγαίνει σε νοσοκομείο, όταν είναι άρρωστος ο άλλος και του λες «κοίταξε χρωστάς κάτι»; Πρέπει να το αναφέρουμε ιδιαίτερα εδώ; Στην Αμερική αν πας σε νοσοκομείο και πεις στον άρρωστο ότι χρωστάς θα σου πάρει όχι μόνο αυτά που σου χρωστάει, θα σου πάρει και τη μισή εταιρεία! Δηλαδή, χρειάζεται να ψηφίζουμε νόμους για να πούμε τα αυτονόητα;
Και είπε ο κύριος Υπουργός το εξής απλό ότι τα αναφέρουμε αυτά για να μπορούμε να επιβάλλουμε μετά τις διοικητικές κυρώσεις, δηλαδή, να βάλουμε πρόστιμα.
Τέλος πάντων, θεωρώ ότι εδώ πια στο Κοινοβούλιο έχει παραξηλωθεί η κατάσταση! Ό,τι επικοινωνιακά δεν μας βγαίνει, ψηφίζουμε ένα νόμο. Ένας νόμος την ημέρα δεν κάνει το γιατρό πέρα και η Κυβέρνηση θέλει γιατρό.
Εκείνο το οποίο επίσης θέλω να πω είναι ότι στο τέλος έρχεται η εισοδηματική πολιτική μέσω τροπολογίας αντιδεοντολογικά, γιατί κακώς τη φέρατε, χωρίς να συζητηθεί στην αρμόδια Επιτροπή. Παράλληλα, καταγγέλλω τη μεθόδευση ότι το συζητάμε Δευτέρα χωρίς επίκαιρες ερωτήσεις. Γι’ αυτό υπάρχουν και αυτοί οι λιγοστοί συνάδελφοι Βουλευτές που έχουν εγγραφεί. Μια τροπολογία λοιπόν της εισοδηματικής πολιτικής που φορολογεί τους ειλικρινείς και όχι τους έχοντες. Φορολογεί τα φυσικά πρόσωπα και όχι τις επιχειρήσεις. Και δεν μιλώ για τις επιχειρήσεις που έχουν προσωπικό, τέλος πάντων παράγουν, είναι του δευτερογενούς τομέα άντε και του τριτογενούς στον τουρισμό. Δεν μιλάω γι’ αυτές τις επιχειρήσεις, μιλάω για τις τράπεζες. Εξαιρούνται οι τράπεζες απ’ αυτήν την έκτακτη φορολογία, εξαιρούνται τα καζίνα απ’ αυτήν την έκτακτη φορολογία και εξαιρούνται και οι μονοπρόσωπες εταιρείες. Όσοι έχουν, κυρία Πρόεδρε, μισθούς πάνω από 60, 70, 80, 100, 150 χιλιάδες, παραδείγματος χάρη μεγαλοδημοσιογράφοι δεν τα παίρνουν ως μισθό, τα παίρνουν ως μονοπρόσωπες εταιρείες. Και αυτές οι μονοπρόσωπες εταιρείες εξαιρούνται αυτού, γιατί είναι επιχειρήσεις. Είναι μια άδικη φορολογία χωρίς αποτέλεσμα.
Θα μαζέψετε με αυτά που βάζετε 274 εκατομμύρια ευρώ. Αυτά τα χρήματα θα μπορούσατε να τα μαζέψετε ουσιαστικά, χτυπώντας τη φοροδιαφυγή, όχι με το έκτακτο χαράτσι. Είναι τελείως λάθος η πρακτική σας. Και το βάζετε κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να πείτε να δίνουμε το επίδομα στους υπαλλήλους το οποίο δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν για τις μισθολογικές αυξήσεις του επομένου έτους και έρχεστε μ' αυτό να ισορροπήσετε ότι φορολογούμε και αυτούς που είναι υψηλόμισθοι! Αυτά είναι τερτίπια επικοινωνιακά. Ουσιαστικά δεν διώχνετε με τα νομοσχέδια αυτά, ούτε ξορκίζετε το κακό. Η Κυβέρνηση είναι άρρωστη και το καλό που έχει να κάνει είναι να πάει σε εκλογές.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κ. Λαφαζάνης.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Το γεγονός ότι έχουμε μια Κυβέρνηση η οποία εισήγαγε δια τροπολογίας την εισοδηματική πολιτική δεν είναι απλώς πρωτοφανές απαράδεκτο υποτιμητικό για τη Βουλή για όλους τους συναδέλφους όλων των πτερύγων θα έλεγα. Στην ουσία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συνιστά ένα πραξικόπημα, διότι η Κυβέρνηση ένα από τα πιο μείζονα θέματα τις πιο μείζονες αποφάσεις που αφορούν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους για τους οποίους καθορίζει μονομερώς την εισοδηματική πολιτική χωρίς καμία συλλογική διαπραγμάτευση με κυβερνητικές αποφάσεις κάτι το οποίο γίνεται επί χρόνια και είναι άλλο θέμα βεβαίως αυτό. Όταν έχουμε λοιπόν με τέτοιο αυθαίρετο τρόπο μονομερώς να καθορίζεται η εισοδηματική πολιτική, φθάνετε και στο σημείο να φέρνετε αυτήν την εισοδηματική πολιτική να τη συζητήσουμε στη Βουλή με τροπολογία νυχτερινών ωρών για να αποφύγετε τον έλεγχο της Επιτροπής για να αποφύγετε τους φορείς και τη συζήτηση με τους φορείς στην Επιτροπή για να ακούσετε τη γνώμη τους! Για να αποφύγετε επίσης τους αντίστοιχους νομικούς ελέγχους και συνταγματικούς ελέγχους για τέτοιου είδους αυθαίρετες και τρισάθλιες τροπολογίες!
Βεβαίως, εγώ κατανοώ γιατί εισάγετε αυτήν την εισοδηματική πολιτική και με το χαρακτήρα που έχει σε ένα νομοσχέδιο που αφορά τις εισπρακτικές εταιρείες. Διότι, κύριοι της Κυβέρνησης, ως εισπρακτική εταιρεία λειτουργείτε στη συγκεκριμένη περίπτωση. Βάζετε το χέρι βαθειά, αυθαίρετα, εκβιαστικά και με ένα πρωτόγονο τρόπο στην τσέπη των εργαζομένων στο δημόσιο για να τους αφαιρέσετε εισόδημα, διότι αυτή η ρύθμιση για την εισοδηματική πολιτική αποτελεί λεηλασία των εισοδημάτων των εργαζομένων στο δημόσιο. Αποτελεί μείωση μισθού αυτή η ρύθμιση την οποία εισάγετε, μείωση του μισθού για τη μεγάλη πλειοψηφία των δημοσίων υπαλλήλων.
(BS)

ZE
Και ύστερα θέλετε να πάει μπροστά η δημόσια διοίκηση, να πάει μπροστά το κράτος όταν μεταχειρίζεστε μ’ αυτόν τον ταπεινωτικό, εξουθενωτικό τρόπο τον δημόσιο υπάλληλο. Δεν ακούτε την φωνή του. Αποφασίζετε κατ’ αυτόν τον τρόπο να τον πάτε στην ακραία υποβάθμιση της ζωής του και της οικογένειάς του σε μια περίοδο βαθύτατης μάλιστα κρίσης. Αλλά τι να πω; Είστε εκτός τόπου και χρόνου. Το μόνο που πιστεύετε είναι τα ακραία νεοφιλελεύθερα δόγματα τα οποία ακολουθείτε εσείς και οι κυρίαρχοι κύκλοι σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι οποίοι βουλιάζουν όλη την Ευρώπη. Και δεν υπάρχει πιο αντιευρωπαϊκή στάση απ’ αυτή που ακολουθούν σήμερα και οι κυρίαρχοι κύκλοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εσείς.
Ανοίξτε τα μάτια σας. Δεν βλέπετε τι γίνεται γύρω σας; Δεν βλέπετε ότι βουλιάζει η ελληνική οικονομία; Βουλιάζει κάθε μέρα. Δεν βλέπετε τα στοιχεία που έρχονται στο φως της δημοσιότητας; Δεν πάμε απλώς σε ένα οικονομικό κατήφορο. Η ελληνική οικονομία ακολουθεί πορεία ελεύθερης πτώσης χωρίς προστατευτικό δίχτυ που έπρεπε να ήταν τουλάχιστον η πολιτική σας. Δεν υπάρχει προστατευτικό δίχτυ. Σήμερα ανακοινώθηκαν τα στοιχεία για την βιομηχανική παραγωγή του Γενάρη και έχουμε μείωση πάνω από 10%. Οι εξαγωγές προσέγγισαν μείωση της τάξεως του 20%.
Όλα αυτά ξέρετε τι σημαίνουν; Δεν είναι απλά νούμερα, αριθμητική, -10%, -20%. Ξέρετε τι σημαίνουν αυτά; Σημαίνουν ανέργους. Σημαίνουν συμπολίτες μας στον δρόμο. Και η κατάσταση αυτή θα πάρει ακόμα μεγαλύτερες και πιο εφιαλτικές διαστάσεις το επόμενο διάστημα. Από εβδομάδα σε εβδομάδα η Ελλάδα θα κατρακυλάει στην άβυσσο. Και αντί να αντιληφθείτε αυτή την πραγματικότητα και να ανακρούσετε πρύμνα, ακολουθείτε τις χειρότερες δυνατές συνταγές σε αυτή την φάση. Δεν βλέπετε τι γίνεται με τις τράπεζες; Δεν βλέπετε; Τους δώσατε με μεγάλη γαλαντομία 28 δις ευρώ. Δεν τα έχουν εισπράξει όλα βεβαίως -έχουν και καβάτζα- προκειμένου να τα ξεπουπουλιάσουν μέχρι το τελευταίο ευρώ.
Κάνατε αυτές τις απλόχερες, πρωτοφανείς κινήσεις στις τράπεζες με τα μυθώδη κέρδη όλα τα προηγούμενα χρόνια. Τι γίνεται όμως με την συμπεριφορά και τον ρόλο των τραπεζών. Δεν βλέπετε πού πάει η κατάσταση; Δεν βλέπετε ότι αυξάνουν μέρα με την μέρα τα δάνεια που πηγαίνουν στο κόκκινο; Δεν βλέπετε ότι έχει καταρρεύσει πλέον η δανειοδότηση από τις τράπεζες; Δεν δίνουν δάνεια οι τράπεζες. Μιλάμε για κατάρρευση κυριολεκτικά της χρηματοδότησης. Διότι αυτοί που έχουν φερεγγυότητα, μεγάλη αξιοπιστία και οικονομική επιφάνεια αυτή την περίοδο δεν καταφεύγουν σε δανεισμό. Και αυτοί που έχουν ανάγκη από δανεισμό για επιβίωση για να μπορέσουν να τα βγάλουν πέρα οι τράπεζες τους έχουν κλειστές τις πόρτες. Αυτή είναι η κατάσταση.
Δεν βλέπετε τι γίνεται στον ΤΕΙΡΕΣΙΑ; Δεν βλέπετε τι γίνεται; Επιτέλους, δεν θα αντιληφθείτε την τραγική πραγματικότητα που μας περιβάλλει; Προχθές είχα μια επαφή με την διοίκηση του ΤΕΙΡΕΣΙΑ και προσπάθησα να μάθω πόσοι συμπολίτες μας είναι φακελωμένοι στη μαύρη λίστα του ΤΕΙΡΕΣΙΑ. Η απάντηση: «δεν έχουμε στοιχεία γι’ αυτούς που είναι καταχωρημένοι στην μαύρη λίστα». Μα, είναι δυνατόν να μην έχουν στοιχεία πόσοι είναι στη μαύρη λίστα; Ποιο είναι το μέγεθος; Ποια είναι η τάση; Πού πάνε αυτά τα μεγέθη; Από αδιασταύρωτες πληροφορίες ξέρουμε πόσοι είναι μέσα στον ΤΕΙΡΕΣΙΑ. Είναι 1.800.000 συμπολίτες μας. Εκεί περίπου είναι ο αριθμός. Βεβαίως μέσα σ’ αυτούς περιλαμβάνονται και αυτοί που έχουν υποθήκες και προσημειώσεις. Δεν είναι όλοι με ληξιπρόθεσμες οφειλές. Αλλά είναι εκατοντάδες χιλιάδες αυτοί. Σε λίγο έτσι όπως πάμε πάνω από την μισή Ελλάδα θα είναι φακελωμένη ΤΕΙΡΕΣΙΑ και κατεστραμμένη από τον ΤΕΙΡΕΣΙΑ με κλειστές τις πόρτες των τραπεζών για χρόνια.
Και αντί να δείτε αυτή την πραγματικότητα και να κάνετε εναλλακτική, διαφορετική πολιτική απ’ αυτά τα οποία κάνετε και πράττετε μέχρι τώρα μας φέρνετε εδώ ένα νομοσχέδιο για να εξωραΐσει το πρόσωπο των τραπεζών και να μεταμφιέσει το όνομα των απίστευτων και αδίστακτων εισπρακτικών εταιρειών σε εταιρείες ενημέρωσης πιστεύοντας ότι θα εμπαίξετε τον ελληνικό λαό και θα ακολουθήσετε την τακτική «άλλαξε ο Μανωλιός και φόρεσε τα ρούχα του αλλιώς».
Επειδή τις εισπρακτικές εταιρείες τις ονομάζετε εταιρείες ενημέρωσης νομίζετε ότι ξεμπερδεύετε με μια οδυνηρή πραγματικότητα; Ξεμπερδεύετε με τους δανειολήπτες που χτυπάνε κόκκινο και αυξάνουν; Με αυτούς που με απόγνωση βλέπουν ότι δεν μπορούν να αποπληρώσουν το δάνειό τους; Όχι γιατί είναι απατεώνες, αλλά γιατί ζουν στην αγορά. Και η αγορά για την οποία κόπτεστε, ξέρετε, δεν έχει μόνο αυτούς που κερδίζουν. Έχει και αυτούς που είναι ίσα βάρκα, ίσα πανιά και αυτούς που χάνουν.
Εσείς όμως αυτούς που χάνουν, οι οποίοι πολλαπλασιάζονται σ’ αυτή την περίοδο, αντί να τους βοηθήσετε, να απλώσετε χέρι βοηθείας, μια συνδρομή απέναντί τους, τι έρχεστε και κάνετε; Τους δίνετε με τον ΤΕΙΡΕΣΙΑ και με την πολιτική που ακολουθείτε άλλη μια, να πάτε ακόμα πιο κάτω, να πάνε στον πάτο. Να καταστραφούν ολοσχερώς. Να μην έχουν στον ήλιο μοίρα. Και έρχεστε λοιπόν να μας μεταμφιέσετε τις εισπρακτικές εταιρείες.
Και μάλιστα τι κάνετε; Δεν μεταμφιέζετε απλώς τις εισπρακτικές εταιρείες για να παίζουν τον ίδιο ρόλο και μάλιστα νομιμοποιημένα και ακόμα πιο σκληρά, αλλά νομιμοποιείτε την γενίκευση του ρόλου των εισπρακτικών εταιρειών. Οι εισπρακτικές εταιρείες πλέον τι θα κάνουν κατά το νομοσχέδιό σας; Νομιμοποιείτε να εισπράττουν από παντού οποιεσδήποτε απαιτήσεις, οποιεσδήποτε οφειλές, οποιαδήποτε χρέη. Μα, είναι δυνατόν να το κάνετε αυτό; Τι διαμορφώνετε στην αγορά; Ένα καινούριο κύκλο εργασιών για εταιρείες;
Αλλά, βεβαίως καταλαβαίνουμε όλοι ποιες είναι οι πρακτικές και οι αντιλήψεις που οδηγούν σε αυτού του είδους τις γενικεύσεις. Φτιάχνετε κοινωνίες και οικονομίες που στηρίζονται σε βουνά από χρέη πλέον κάθε είδους και κάθε μορφής. Όχι μόνο τραπεζικά. Βουνά από κάθε μορφής εμπορικής δοσοληψίας. Ξέρετε ότι η κατανάλωση σήμερα μέχρι την οποιαδήποτε όψη της στηρίζεται στην πίστωση.
Και επειδή οι εταιρείες που πιστώνουν, που δίνουν, που έχουν απαιτήσεις, θέλουν να εμφανίζουν τιμολόγια, δελτία παροχής υπηρεσιών και όλα αυτά, θέλουν να έχουν καλό πρόσωπο, φτιάχνετε ενδιάμεσες εταιρείες στις οποίες θα αναθέτουν την είσπραξη αυτών των χρεών. Βουνά από χρέη, τεράστια μεγέθη για νέου είδους εταιρείες, νέες πρακτικές, νέες δραστηριότητες, νέα κερδοφορία, νέα εκμετάλλευση των πολιτών, νέα ψυχολογική πίεση, μέχρι ανοιχτή τρομοκρατία προκειμένου να εισπράττονται αυτά τα βουνά απαιτήσεων, αυτά τα βουνά των χρεών τα οποία συσσωρεύονται και τα οποία δεν ανταποκρίνονται σε εισοδήματα του παρόντος αλλά σε αβέβαια ως ανύπαρκτα εισοδήματα του μέλλοντος.
Αυτό το έργο που κάνετε εδώ με τις εισπρακτικές εταιρείες είναι αθλιότατο. Αυτό θα το βρουν μπροστά οι πολίτες. Αυτό θα το βρει μπροστά η χώρα. Δεν μπορεί να πορεύεται η χώρα με την λογική «τράπεζες, πιστωτές, απαιτήσεις, εισπρακτικές εταιρείες» που τις λέτε τώρα εταιρείες ενημέρωσης και να κάνουν όλη αυτή την λεηλασία των πολιτών.
Και βεβαίως εδώ φτάσατε στο σημείο να αναθέτετε την ρύθμιση και τον διακανονισμό ακόμα των χρεών και των απαιτήσεων σ’ αυτές τις εισπρακτικές εταιρείες. Μα η ρύθμιση και ο διακανονισμός των οφειλών είναι από τις πιο σοβαρές εργασίες οι οποίες δύσκολα γίνονται και από πεπειραμένους τραπεζικούς υπαλλήλους, θα τις κάνουν αυτές οι εισπρακτικές εταιρείες; Αντιλαμβάνεστε που πάτε;
Δίνετε το δικαίωμα επίσης να καταγράφουν και συνομιλίες προκειμένου να διαπιστώνεται το έγκυρο της συναλλαγής και της δοσοληψίας προκειμένου να εισπράττουν οι εισπρακτικές εταιρείες πηγαίνοντας την καταγεγραμμένη συνομιλία στην τράπεζα της συμφωνίας η οποία έχει συνομολογηθεί. Αυτά είναι απαράδεκτα πράγματα. Το ξέρετε ότι η καταγραφή τηλεφωνικής συνδιάλεξης είναι κακούργημα;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Εσείς το έχετε κάνει κακούργημα. Και εδώ το επιτρέπετε προκειμένου να διαπιστωθεί δοσοληψία και συμφωνία; Και αν αθετήσει ο ομιλών από το τηλέφωνο την καταγεγραμμένη συνομιλία τι θα γίνει; Θα έχει επιπλέον επιπτώσεις;
(SX)
(2BS)
Γιατί αυτές τις χάρες και αυτές τις προσφορές, τις ειδικού τύπου προσφορές, να κάνουν χονδροειδείς παρανομίες οι εισπρακτικές εταιρείες προκειμένου, υποτίθεται, να εξυπηρετούν τους πιστωτές κάθε μορφής και κάθε είδους;
Αυτά τα πράγματα είναι εντελώς απαράδεκτα.
Και βεβαίως, το απόρρητο των στοιχείων, το απόρρητο των πληροφοριών: Ποιος εγγυάται το απόρρητο των στοιχείων και το απόρρητο των πληροφοριών; Απόρρητο υπάρχει και για τον περίφημο ΤΕΙΡΕΣΙΑ. Κι, όμως, το απόρρητο αυτό δεν τηρείται από πουθενά και σε καμία πλευρά. Τα στοιχεία του ΤΕΙΡΕΣΙΑ κυκλοφορούν στην αγορά. Όποιος θέλει μπορεί να έχει πρόσβαση ανά πάσα στιγμή. Και το γνωρίζετε αυτό. Δεν παίρνετε, όμως, κανένα μέτρο. Οι άνθρωποι οι οποίοι είναι καταγεγραμμένοι στον ΤΕΙΡΕΣΙΑ, καταστρέφονται. Και τώρα, γενικεύοντας το ρόλο των εισπρακτικών εταιρειών, θα γενικεύσετε –εκεί θα οδηγηθείτε- και το ρόλο του ΤΕΙΡΕΣΙΑ. Ο ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ δεν θα είναι πλέον για τις τράπεζες. Θα είναι γι’ αυτούς που έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές για οποιαδήποτε απαίτηση και υποχρέωση. Και θα καταγράφονται στη μαύρη λίστα. Εκεί θα φτάσουμε με τις γενικεύσεις που κάνετε.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει ξανά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Αυτά είναι εξουθενωτικά, απαράδεκτα πράγματα. Δείχνετε ότι δεν έχετε αντιληφθεί τίποτα από τη σημερινή κρίση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Λαφαζάνη, θα πρέπει να ολοκληρώσετε.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Δεν έχετε αντιληφθεί τίποτα για το πού οδηγείτε τη χώρα, ότι την οδηγείτε στο γκρεμό κυριολεκτικά. Το επόμενο, όμως, διάστημα σπέρνοντας ανέμους, θα θερίσετε κοινωνικές θύελλες. Διότι αυτές οι κοινωνικές θύελλες έρχονται και θα είναι σαρωτικές γι’ αυτούς που διαχειρίστηκαν τις τύχες της χώρας μας τις τελευταίες 10ετίες και την έφεραν σε αυτό το σημείο. Η χώρα χρειάζεται μία ριζοσπαστική, προοδευτική και σοσιαλιστική αλλαγή.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κι εγώ σας ευχαριστώ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής, σαράντα τέσσερις μαθήτριες και μαθητές, καθώς και τρεις συνοδοί καθηγητές από το 1ο Γυμνάσιο Φλώρινας.
Είναι το δεύτερο γκρουπ του ίδιου Γυμνασίου.
Η Βουλή σας καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα)
Το λόγο έχει ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και Πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. κ. Καρατζαφέρης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Για άλλη μία φορά καλείται η Ολομέλεια να ψηφίσει νόμο για τα μεγάλα αφεντικά. Για το λαό ακόμα δεν έχω δει νομοσχέδιο. Ενάμισι χρόνο είμαστε εδώ, ένα νομοσχέδιο που να αφορά το λαό, να καλυτερεύει τις συνθήκες ζωής του λαού δεν έχετε φέρει. Για τα αφεντικά φέρνετε κάθε μέρα. Και, βεβαίως, εδώ που τα λέμε, είναι και αυτό μία πρακτική. Εκείνον ο οποίος σε πληρώνει, τον προσέχεις.
Εγώ, βέβαια, θα ήθελα μία κατηγορηματική απάντηση από την Κυβέρνηση, ότι η Κυβέρνηση δεν έχει πάρει ποτέ τίποτα από καμία τράπεζα. Σε επίπεδο Κόμματος, κύριε Υπουργέ. Αν μπορείτε να μας πείτε ότι δεν έχει πάρει η Νέα Δημοκρατία καμία βοήθεια από καμία τράπεζα. Από καμία τράπεζα καμία βοήθεια! Και περιμένω την απάντηση, που πρέπει να είναι αρνητική, για να γελάσει ο κάθε πικραμένος αύριο. Διότι, όπως και να το κάνουμε, έχουμε κι εμείς έναν τηλεοπτικό σταθμό και θέλουμε να αυξήσουμε λίγο την τηλεθέαση. Να μου πείτε ότι όχι, δεν έχετε πάρει ποτέ λεφτά από καμία τράπεζα, για να γελάσουμε αύριο το μεσημέρι. Να ξεκαθαρίσουμε, δηλαδή, τους κανόνες εδώ μέσα. Για να μάθει ο ελληνικός λαός για ποιους νομοθετείτε και πώς νομοθετείτε.
Βεβαίως, πριν φτάσω εκεί –θα καταλήξω σε αυτό το θέμα, που είναι επώδυνο για τη δημοκρατία- είναι αναίσχυντο να νομοθετούμε τώρα εισπρακτική εταιρεία. Ό,τι, δηλαδή, γινόταν στο Σικάγο το 1930, την εποχή της ποτοαπαγόρευσης, εσείς το κάνετε εδώ νόμο του Κράτους. Ήταν τότε οι νονοί κι έλεγαν: Να πας να εισπράξεις. Κι αν δεν φέρεις τα λεφτά πίσω, θα σε καθαρίσω. Οπότε καθάριζε αυτός το μαγαζάτορα. Αυτό κάνετε τώρα. Έχετε βάλει ένα νόμο, μαζεύετε μερικά παιδιά σε κάποιες εταιρείες εισπρακτικές που τους λένε: Αν δείξεις καλή επίδοση και μου φέρεις τα λεφτά, θα σε κάνω τραπεζοϋπάλληλο. Έτσι, λοιπόν, το κάθε παιδί προκειμένου να μπει σε μία τράπεζα, μπαίνει και «καθαρίζει» μεταφορικά και ουσιαστικά την υπόθεση.
Αυτά είναι ντροπή. Για ποιο λόγο χρειάζεται και γιατί τώρα; Τόσα χρόνια δουλεύω ως ελεύθερος επαγγελματίας με τις τράπεζες –τριάντα πέντε χρόνια- ουδέποτε υπήρχε αυτό το πράγμα. Τώρα; Ξαφνικά; Τι άλλο θα τους δώσετε;
Τους δώσατε 28.000.000.000 και δεν έδωσαν στην αγορά μία. Έχουν φάει ήδη τα 10.000.000.000 και δεν έχουν δώσει στην αγορά. Πείτε μου, τι έχετε δει στην αγορά; Σε ποιο κλάδο της αγοράς έχει αρχίσει η δανειοδότηση, η ροή του χρήματος, που είναι χρήμα του ελληνικού λαού, του φορολογούμενου πολίτη; Τα 10.000.000.000 «φαγώθηκαν» από τις τράπεζες.
Και πού δώσατε τα λεφτά; Τα δώσατε σε εκείνους που την προηγούμενη χρονιά δήλωναν κέρδη 8.000.000.000. Μα, είναι δυνατόν; Είστε σοβαροί; Την προηγούμενη χρονιά λένε 8.000.000.000 κέρδη και την επόμενη χρονιά, στους δέκα μήνες, που δηλώνουν 8.000.000.000 κέρδη, τους λέτε, ελάτε να σας δώσουμε 28.000.000.000. Και πού πήγαν;
Κι έρχεται σήμερα ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας και λέει ότι θα κάνει μείωση των τελών ταξινόμησης των αυτοκινήτων. Μπράβο σας. Πολύ καλή ιδέα. Αν δεν σας τραβούσε το αυτί η Μέρκελ, για να το κάνετε, θα σας έλεγα αν θα το κάνατε. Διότι κάποιοι από εμάς έχουν δούναι και λαβείν στις Βρυξέλλες και ξέρουν, κυρία Πρόεδρε, πώς γίνονται αυτά τα πράγματα.
Γιατί το κάνετε; Γιατί σας το ζήτησαν. Τόσο καιρό που φωνάζαμε εμείς εντός Κοινοβουλίου κι εντός Ευρωκοινοβουλίου να φέρετε την πλήρη κατάργηση του τέλος ταξινόμησης, δεν το κάνατε. Το πιο ακριβό αυτοκίνητο, η Porsche η Cayenne, έχει 22.000 ευρώ στις Βρυξέλλες –χθες ήμουν εκεί- όταν είναι 4ετίας. Εδώ γιατί έχει 60.000 και 70.000; Για ποιο λόγο το αυτοκίνητο που στην Ελλάδα έχει 40.000 στη Ρουμανία μπορείς να βρεις το ίδιο με 14.000; Η μόνη χώρα της Ευρώπης.
Αν θέλετε, λοιπόν, να νομοθετήσετε υπέρ του λαού, νομοθετήστε και πείτε, καταργείται τελείως. Όχι περιοριστικά, για τρεις, τέσσερις μήνες και να δούμε. Μάλιστα, είχαν την πονηριά, στα αυτοκίνητα που υπάρχουν σε στοκ και όχι σε αυτά που θα έρθουν.
Αυτές είναι δουλειές που δεν γίνονται ούτε στο Μοναστηράκι, κύριε Υπουργέ. Ούτε στο Μοναστηράκι δεν γίνονται αυτές οι δουλειές.
Βεβαίως, σας έχουν πάρει χαμπάρι και στην Ευρώπη. Και ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι γελάνε μαζί σας πότε με το «βασικό μέτοχο», πότε με αυτά που κάνατε για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κλπ., την αλχημεία των αριθμών, την οποία κι εσείς εν συνεχεία χρησιμοποιήσατε. Και το είδαμε τώρα με τον τρόπο που σας συμπεριφέρονται. Κι όταν μιλάς στην Ευρώπη για Ελλάδα, μιλάς περίπου όπως για το λεξικό του 1952 στη λέξη «grecque». Και θυμάστε τι ήταν. Και δώσαμε ολόκληρη μάχη για να φύγει αυτό. Έτσι καταντήσατε την Ελλάδα.
Κατ’ αρχήν αμφιβάλλω πάρα πολύ αν γνωρίζετε το εύρος της κρίσης και πώς αντιμετωπίζεται. Ήμουν τρεις μέρες στο Λονδίνο όπου χθες είχα μία ενδιαφέρουσα συνάντηση με τους διοργανωτές της σημερινής εκδήλωσης, για την οποία, όπως γνωρίζετε, η Ελλάδα απουσιάζει, ενώ είναι παρούσα η Τουρκία. Για να ξέρουμε και τα μεγέθη, κύριε Υπουργέ. Εμείς εκτός, η Τουρκία εντός. Εμείς χώρα της Ευρώπης, εμείς στην ΟΝΕ. Η Τουρκία απ’ έξω, αλλά η Τουρκία στους είκοσι πιο δυνατούς. Η Τουρκία με τον πληθωρισμό του 70%. Έτσι, απλώς για να έχετε μία εικόνα.
Εκεί, κύριε Υπουργέ, έχουν την εξής θεώρηση. Η μία είναι η θεώρηση των Αμερικανών που σου λέει, πληθωριστικό χρήμα και η άλλη της κας Μέρκελ για το πλαίσιο σταθερότητας.
Ήθελα να πω στον καλό συνάδελφο κ. Λαφαζάνη: Τι το ψηφίσατε τότε; Τι το ψηφίσατε το Μάαστριχτ; Να τώρα που το βρίσκετε μπροστά σας. Και άκουσα και τον Πρόεδρό σας σήμερα να ζητάει ελαστικοποίηση. Ευτυχώς που μας ακολουθεί με ενάμισι χρόνο καθυστέρηση, γιατί «ελαστικοποίηση του Μάαστριχτ» φωνάζουμε εδώ ενάμισι χρόνο!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
Καλώς ερχόσαστε σιγά-σιγά στις δικές μας τις σκέψεις. Το ψηφίσατε, όμως. Εμείς κάναμε φασαρία εκεί μέσα. Επί πέντε χρόνια μάχη γι’ αυτό το Μάαστριχτ. Εσείς το ψηφίσατε και τώρα ζητάτε την ελαστικοποίηση.
Είναι, λοιπόν, δύο οι θέσεις. Η μία είναι των Αμερικανών που σου λέει, πληθωριστικό χρήμα για να τη βγάλουμε. Η άλλη είναι της κας Μέρκελ που λέει, να μείνουμε στο Σύμφωνο Σταθερότητας.
Όταν, λοιπόν, μου είπαν ότι πρέπει πάση θυσία να κρατηθεί η παραγωγή και η βιομηχανία, δηλαδή να κρατηθεί η CHRYSLER, να κρατηθεί η OPEL, να κρατηθεί η VOLKSWAGEN, εγώ ανταπάντησα: Ναι, αλλά πρέπει να κρατηθεί κι εκείνος ο πελάτης που θα τα αγοράσει. Όσα αυτοκίνητα κι αν φτιάχνετε, αν κάποιος δεν τα αγοράσει, δεν πηγαίνει. Άρα, πρέπει να δώσετε χρήματα και στις ασθενέστερες οικονομικές χώρες. Άρα, θα πάρουμε κι εμείς. Και μου είπαν: Όχι, εσείς είστε μεσαίοι. Είναι σαν το μεσαίο της Νέας Δημοκρατίας. Και ξέρετε τι γίνεται. Αν το μεσαίο δεν κινείται, δεν γίνεται τίποτα, δεν κινείται τίποτα. Κι έτσι, λοιπόν, είμαστε σε αυτή τη μεσαία κατηγορία από την οποία εμείς δεν πρόκειται ποτέ να ωφεληθούμε ή τουλάχιστον με τη δική σας οικονομική πολιτική. Διότι σας είπα για άλλη μία φορά: Ούτε το βάθος ξέρετε ούτε τον τρόπο που θα βγείτε.
Και σήμερα με μία τροπολογία μας φέρνετε την εισοδηματική σας πολιτική. Πείτε μου, για να καταλάβω, τι θέλετε να κάνετε, τι θέλετε να πετύχετε. Εάν θέλετε κατανάλωση, δώστε λεφτά σε εκείνον που θα βγει έξω να αγοράσει δύο πουκάμισα. Δώστε. Του κόβετε τα λεφτά. Δεν του δίνετε. Του δίνετε ένα πουρμπουάρ. Όσο θέλει για να πάει σε μία ψαροταβέρνα και να φάει αυτός και η γυναίκα του. Το παιδί του να μη φάει ψάρι, γιατί δεν φτάνει. Αυτό το δίνετε ως ετήσια ενίσχυση.

(PE)






(2SX)
Μα, είναι δυνατόν; Πώς θα κινηθεί η αγορά; Σας είπα και την άλλη φορά «ή πολύ μελάνι ή πολύ αίμα».
Συμφωνώ με τον Εκπρόσωπο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ότι έρχονται κοινωνικές εξεγέρσεις. Κοινωνικές εξεγέρσεις έρχονται, κύριε Υπουργέ, και εσείς δεν τις έχετε δει ακόμα. Είδαμε αυτά που έγιναν στο Κολονάκι με τους αναρχικούς, τους οποίους αδυνατείτε να μαζέψετε και οι οποίοι τώρα πήγαν σε πιο ευγενή προάστια, όπως η Αργυρούπολη και ο Βύρωνας. Αλλάξατε βέβαια σχήματα στην Αστυνομία. Αλλά όσα σχήματα και αν αλλάξετε στην Αστυνομία, αυτοί τη δουλειά τους την κάνουν.
Δεν μπορείτε να τους αντιμετωπίσετε, κύριε Υπουργέ. Αδυνατείτε, όπως αδυνατούν και κάποιοι πρυτάνεις, οι οποίοι παίζουν το παιχνίδι των αναρχικών, με ιδιοτέλεια. Γιατί αυτά τα οποία έγιναν προχθές, στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά, είναι απαράδεκτα. Μιλάμε για ελεύθερη διακίνηση ιδεών. Μόλις πήγαν οι δικοί μας, οι οποίοι βεβαίως είναι ολιγομελής ομάδα, εδέχθησαν επίθεση μέσα στο Πανεπιστήμιο από τους αναρχικούς κουκουλοφόρους, τους οποίους δεν μπορείτε να ελέγξετε.
Εν ονόματι της δημοκρατίας, εγώ κάνω έκκληση στα άλλα κόμματα. Κύριοι, θέλουμε την προστασία σας. Εάν πιστεύετε εις την ελευθερία της διακίνησης των ιδεών, θέλουμε την προστασία σας. Εσείς έχετε τις μεγάλες ομάδες, είσαστε μέσα στα πανεπιστήμια, σας ζητούμε να προστατέψετε μία ομάδα, η οποία θέλει ειρηνικά και μόνο ειρηνικά τη διακίνηση των ιδεών της και να μην επιτρέπετε αυτά τα πράγματα σε αυτούς τους άξεστους, τους επικίνδυνους, τους κουκουλοφόρους αναρχικούς, που έχουν καταλάβει τα πανεπιστήμια. Σήμερα τα πανεπιστήμια έχουν μετατραπεί σε εργοτάξια πολεμικών. Πώς βρέθηκαν μέσα στα πανεπιστήμια τσάπες, τσεκούρια, κασμάδες; Κάτω από τα μάτια του κυρίου πρύτανη, ο οποίος αδιαφορεί. Και αδιαφορεί, γιατί ο κύριος πρύτανης αύριο θα έχει την ανάγκη τους στην ψηφοφορία για την επανεκλογή του.
Αυτό είναι ένα θέμα που πρέπει να εξετάσουμε πολύ σοβαρά, κατά πόσο θέλουμε ή δεν θέλουμε τη δημοκρατία, εάν θέλουμε μέρος της δημοκρατίας, εάν θέλουμε συγκεκριμένη δημοκρατία ή κολοβή δημοκρατία. Και η δημοκρατία, εκτός από το ναό εδώ της δημοκρατίας, πρέπει να διδάσκεται και στα πανεπιστήμια. Πρέπει να επιβάλουμε την ελεύθερη διακίνηση ιδεών. Κάνω έκκληση προς εσάς. Γιατί δεν κάνω έκκληση προς την Κυβέρνηση; Γιατί αυτή είναι ανίκανη. Προς ανίκανο δεν κάνεις ποτέ καμία έκκληση. Φάνηκε αυτό και με το Κολονάκι, φάνηκε χθες στην Αργυρούπολη και στο Βύρωνα. Όπου θέλουν, ό,τι ώρα θέλουν, όποιον θέλουν λεηλατούν, προσβάλλουν, χαλούν την περιουσία του. Γιατί δεν μπορείτε να αντιμετωπίστε αυτήν την κάστα των τετρακοσίων ανθρώπων γύρω από τα Εξάρχεια; Δεν είναι συνενοχή η ανοχή; Δεν έχετε τη δύναμη να επιβάλετε το νόμο και την τάξη στην πατρίδα μας; Γιατί επιτρέπετε τους θύλακες της ανατροπής της καθεστηκυίας δημοκρατικής τάξης; Είναι ένα θέμα το οποίο πρέπει να δούμε ιδιαίτερα σοβαρά, γιατί μας αφορά όλους.
Επανέρχομαι στην οικονομική σας πολιτική. Τα παίρνετε, λέτε, από τους κατέχοντες. Δεν τα παίρνετε από τους κατέχοντες. Τα παίρνετε επιμεριστικώς από κάποιους, εξειδικευμένα. Δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί δεν πρέπει να πληρώσει μια επιχείρηση. Γιατί δεν πρέπει να πληρώσει εκείνος ο οποίος πράγματι βγάζει χρήματα, αλλά βγάζετε μια κλίμακα κατά 30.000 και κατά 50.000; Γιατί δεν θα μπορούσε να είναι με ποσοστό; Πάνω από 60.000 1% και όσο πάει, όσο βγει. Αυτός, δηλαδή, που βγάζει 150.000 με αυτόν που βγάζει 600.000 πληρώνει τα ίδια. Είναι σωστό αυτό; Ποιους θέλετε να προστατέψετε;
Έχετε αποφασίσει να κάνετε μια δίκαιη οικονομική πολιτική; Να την κάνετε, κύριε Υπουργέ. Πώς; Κόψτε αυτά τα κόλπα με τα golden boys. Η Γαλλία παίρνει τώρα πρωτοβουλία και νομοθετεί. Φέρνει ένα νόμο που απαγορεύονται όλα αυτά τα μπόνους. Θα το κάνετε, όταν σήμερα υπάρχουν μισθοί σε golden boys της τάξεως των 80.000.000 το χρόνο, όταν τώρα υπάρχουν μισθοί της τάξεως των 600.000 και 700.000 το μήνα; Μα, καταλαβαίνετε για τι λεφτά μιλάμε, όταν ο άλλος πολίτης αδυνατεί να έχει 700 ευρώ; Είναι έτσι ή όχι;
Μοιράσατε στους δικαστές, κύριε Υπουργέ, αν θέλετε, δίκαια 160.000 ευρώ στον καθένα. Μου έλεγε δικαστής και πρόεδρος μάλιστα οργάνου τους «ντρέπομαι, 8.000 σύνταξη;». Δικαστές 8.000 σύνταξη! Τι τα θέλει ο άλλος πάνω από 2.000 ευρώ σύνταξη; Αλλά τα δίνετε εκεί που θέλετε να εξυπηρετήσετε. Και γι’ αυτό αργεί να έρθει η υπόθεση Παυλίδη. Γιατί ξέρουν ότι έχουν τις αντιπαροχές μαζί σας. Όμως, η υπόθεση Παυλίδη έχει έρθει. Είναι πάνω στη Βουλή, αλλά εκφωνήθηκε προφανώς σε ώρα που δεν ήμασταν εδώ παρόντες. Είναι πάνω και θα ήθελα μερικοί συνάδελφοι να μας διαβάσουν. Είναι η μήνυση που έκανα εγώ για παράβαση καθήκοντος εις τον τότε Υπουργό Δικαιοσύνης, ο οποίος δεν παρενέβη εις το έργο τότε του Σανιδά, ο οποίος εξαρχής ήθελε να αθωώσει την κατάσταση. Μπορεί να έρθει και να κινηθεί μέσα εδώ, για να προλάβουμε τις ημερομηνίες. Γιατί τον Ιούνιο τελείωσε, απαλείφεται το θέμα. Και άλλη μια υπόθεση θα πάει στις καλένδες, άλλο ένα χαμένο Βατοπέδι. Και είναι ένα θέμα που βεβαίως σας ενοχλεί, γιατί είναι αγκάθι. Γιατί στο Βατοπέδι δεν εμπλέκονται άνθρωποι της δημοκρατίας. Εδώ εμπλέκονται δύο άνθρωποι δικοί σας, ο πρώην Γενικός Γραμματέας ΠΕΧΩΔΕ, ο κ. Μανούσης, με τον Υπουργό Αιγαίου, τον κ. Παυλίδη. Δύο δικοί σας, δύο αξιωματούχοι του κόμματός σας. Ο ένας λέει «λάδωσα τον Υπουργό», ο Υπουργός λέει «δεν λαδώθηκα εγώ, σταμάτησε παρακάτω» και κανείς δεν θα μάθει ποτέ την αλήθεια. Και δεν θα μάθει ποτέ την αλήθεια, γιατί εσείς φροντίζετε να τα έχετε καλά με εκείνους οι οποίοι θα μπορούσαν να προσδιορίσουν μια πραγματική δημοκρατική, δίκαιη πράξη και ενέργεια. Επομένως, λοιπόν, νομίζω ότι αντιλαμβάνεστε ότι δεν βρίσκεστε σε καλό δρόμο.
Διερωτήθη ο κ. Λαφαζάνης για τον «Τειρεσία». Κύριε Λαφαζάνη, εάν τυπωνόταν ο «Τειρεσίας», θα ήταν πιο χοντρός από το «Χρυσό Οδηγό», θα είχε πιο πολλά ονόματα από το «Χρυσό Οδηγό». Και δεν καταλαβαίνουν ότι έτσι κάμπτεται η οικονομία, ότι οι μισοί επιχειρηματίες δεν μπορούν να πάρουν δάνειο και δεν μπορεί να κινηθεί η αγορά. Σας το είπα και άλλη φορά. Για τρία με τέσσερα χρόνια κάντε αναστολή του «Τειρεσία», για να μπορεί να κινηθεί η αγορά. Να πάρει εκείνος ο έμπορος, που του έφυγε ένα γραμμάτιο, δυο επιταγές των 400 και 500, ένα δάνειο για να κινηθεί. Δεν μπορεί να πάρει μπλοκ επιταγών.
Τέλος, εάν θέλετε να μαζέψετε κάποια χρήματα, υπάρχει και ένας άλλος τρόπος. Να χαρτοσημάνετε τις επιταγές, κύριε Υπουργέ. Ουδείς κυκλοφορεί με γραμμάτιο. Όλοι έχουν μεταχρονολογημένες επιταγές. Και οι τράπεζες, αν και απαγορεύεται, εις την ουσία μεταχρονολογημένες επιταγές χρηματοδοτούν. Βάλτε ένα χαρτόσημο επάνω να μαζέψουμε μερικά χρήματα, για να μπορέσετε να βρείτε τη διέξοδο από το αδιέξοδο εις το οποίο έχει περιέλθει η χώρα, όχι εξαιτίας της κρίσης, εξαιτίας της δική σας ακρισίας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Δημήτριος Κουσελάς.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η τροπολογία που κατέθεσε η Κυβέρνηση για την εισοδηματική πολιτική εν μέσω γενικευμένης κρίσης, μια τροπολογία σε ένα νομοσχέδιο που δεν έχει καμία σχέση με το Υπουργείο Οικονομικών –και θέλω να σημειώσω ότι αυτό γίνεται για πρώτη φορά- είναι προκλητική και σε ό,τι αφορά το περιεχόμενό της, αλλά και στη διαδικασία που ακολουθήθηκε.
Η τροπολογία αυτή δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να δείχνει τον πανικό από την μια πλευρά της Κυβέρνησης και την παντελή έλλειψη επιχειρημάτων από την άλλη, προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα να γίνει ουσιαστική συζήτηση πάνω στην εισοδηματική της πολιτική.
Δείχνετε έτσι, όμως, κύριε Υπουργέ, πόσο υπολογίζετε το Κοινοβούλιο, τους κοινωνικούς φορείς και τη συνδικαλιστική τους εκπροσώπηση, πόσο υπολογίζετε τους πολίτες. Αυτό που θέλω να σας πω είναι ότι δεν μπορεί εδώ να φέρνετε μέτρα αντικρουόμενα. Θα πρέπει να καταλάβετε ότι οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να τραφούν με αυτοκίνητα, στα οποία μειώνετε το τέλος ταξινόμησης. Γι’ αυτό σας καλούμε, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο Κοινοβουλευτικός μας Εκπρόσωπος, ο κ. Παπουτσής, αυτήν την τροπολογία να την αποσύρετε και να φέρετε εδώ, αν πραγματικά έχετε τα κότσια, νομοσχέδιο, προκειμένου να συζητήσουμε εξονυχιστικά πάνω στην εισοδηματική πολιτική που πρέπει να ακολουθηθεί σήμερα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το πρόβλημα της υπερχρέωσης των νοικοκυριών, αλλά και της προστασίας των δανειοληπτών είναι από τα μεγαλύτερα προβλήματα που ταλανίζουν σήμερα την ελληνική κοινωνία. Όμως, μέσα από το σχέδιο νόμου που φέρνει η Κυβέρνηση για ψήφιση στη Βουλή δεν υπάρχει καμία, μα καμία αποτελεσματική αντιμετώπιση αυτής της μάστιγας που ταλανίζει την ελληνική κοινωνία τα τελευταία χρόνια. Και λέω τα τελευταία χρόνια, γιατί το τελευταίο χρονικό διάστημα, κύριε Υπουργέ, η υπερχρέωση ήταν και είναι ένα από τα μεγάλα επιτεύγματα της Κυβέρνησή σας.

(ML)


(PE)
Και μιλώ όχι μόνο για την υπερχρέωση της χώρας, μιλώ και για την υπερχρέωση της οικονομίας, μιλώ για την υπερχρέωση των ελληνικών νοικοκυριών που, όπως είπε ο Εισηγητής μας, έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Βουλιάξατε στα χρέη όχι μόνο τη χώρα, αλλά και την ελληνική κοινωνία. Και η κατάσταση αυτή δεν είναι τίποτα άλλο παρά αποτέλεσμα μιας πολιτικής αναδιανομής του πλούτου σε βάρος των μικρομεσαίων εισοδημάτων, μια πολιτική που την επιβάλλατε, αλλά είναι και αποτέλεσμα ταυτόχρονα των καταχρηστικών πρακτικών των τραπεζών, τις οποίες όλο αυτό το χρονικό διάστημα αφήσατε κυριολεκτικά ασύδοτες. Και η κατάσταση αυτή ήταν φυσικό και επόμενο να δώσει αποφασιστική ώθηση και ελκυστικό αντικείμενο στις εισπρακτικές εταιρείες, αλλά και τα συναφή κυκλώματα που δραστηριοποιούνται σε αυτόν τον τομέα.
Αντί, λοιπόν, σήμερα να έρθετε να αντιμετωπίσετε, όπως τόσες φορές σας το έχουμε επισημάνει, τη ρίζα του κακού που ξεκινάει από τα ψιλά γράμματα που υπάρχουν στις συμβάσεις των τραπεζών, τα πανωτόκια, τις καταχρηστικές πρακτικές που ακολουθούνται από τις τράπεζες και ολοκληρώνονται με τις εταιρείες-μεσάζοντες, εσείς επιχειρείτε για μια ακόμη φορά να παραπλανήσετε τους πολίτες. Με αυτό το νομοσχέδιο βαφτίζετε κυριολεκτικά το «κρέας»-«ψάρι». Μεταλλάσσετε στα λόγια το κύκλωμα των μεσαζόντων, που έχει γίνει εφιάλτης για το 1/3 σχεδόν των Ελλήνων πολιτών, σε αγγελικούς, κομψούς και καθώς πρέπει ενημερωτές-διαμεσολαβητές των τραπεζών.
Αυτά που προτείνετε αφορούν μόνο τις εισπρακτικές εταιρείες. Τα υπόλοιπα κυκλώματα, με άλλες νομικές μορφές, όπως για παράδειγμα θυγατρικές εταιρείες τραπεζών, που μπορεί να συσταθούν, δεν τα αγγίζετε, τα αφήνετε στο απυρόβλητο. Πέρυσι απορρίψατε δυο φορές τις προτάσεις μας. Αρνηθήκατε κάθε ρύθμιση, αφήνοντας να συνεχίζεται ασύδοτα ένας χορός εκατομμυρίων ευρώ σε βάρος των δανειοληπτών, ένας καταιγισμός καταχρηστικών εξωδικαστικών πρακτικών, ακόμη και ποινικών αδικημάτων, εκβιασμών, απειλών και προσβολών.
Με βάση τα στοιχεία του Συνδέσμου των Εταιρειών Διαχείρισης Απαιτήσεων, μόνο οι δέκα εταιρείες-μέλη του Συνδέσμου διαχειρίζονται απαιτήσεις που υπερβαίνουν τα 600.000.000 ευρώ με τζίρο από προμήθειες 51.000.000 ευρώ για το 2007. Αυτό είναι το μεγάλο φαγοπότι στον τομέα αυτόν. Μόνο οι τηλεφωνικές οχλήσεις σε οφειλέτες υπερβαίνουν τις εκατόν πενήντα χιλιάδες την ημέρα. Και όλα αυτά τα μεγέθη αυξάνονται αλματωδώς το τελευταίο χρονικό διάστημα.
Απέναντι σε όλα αυτά –καθυστερημένα- ακούσατε, λέει, τη φωνή της κοινωνίας και φέρνετε μια ρύθμιση η οποία είναι κυριολεκτικά διάτρητη. Μια ρύθμιση που δεν διασφαλίζει πως δεν θα συνεχιστούν τα ίδια στο όνομα του διακανονισμού και της εξόφλησης του χρέους που προβλέπεται ρητά και στο άρθρο 3 και στο άρθρο 4. Δεν αποτρέπει τη διαρροή ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων, όπως τόνισαν και άλλοι συνάδελφοι, από τις τράπεζες στις εταιρείες. Δεν διασφαλίζει πως δεν θα ανθίσουν και άλλοι παράπλευροι και ανεξέλεγκτοι από αυτές τις διατάξεις, εισπρακτικοί μηχανισμοί.
Επίσης, δεν γίνεται καμία διάκριση μεταξύ των οφειλετών από τη μια πλευρά, που έχουν πραγματική αδυναμία πληρωμής και εκείνων που συστηματικά αρνούνται να πληρώσουν τις οφειλές τους ώστε να προστατεύονται οι αδυνατούντες, για αντικειμενικούς λόγους, να πληρώσουν τα χρέη τους. Μια ρύθμιση που την είχε δει ο κ. Φώλιας στο προηγούμενο χρονικό διάστημα, όταν συνέστησε τη νομοπαρασκευαστική επιτροπή. Ούτε αυτό το ζήτημα δεν θίγετε.
Όσο για την απροσδιόριστη μεταβατική περίοδο του άρθρου 12, μέχρι να στηθεί το μητρώο εταιρειών ενημέρωσης και να εκδοθούν οι αναγκαίες υπουργικές αποφάσεις, ο καθένας καταλαβαίνει ότι θα περάσει τουλάχιστον ένα εξάμηνο προκειμένου οι δανειολήπτες να τύχουν των «ωφελειών» από τις διατάξεις-παραθυράκια, τις οποίες θέλετε να ψηφίσετε.
Ακόμη μια φορά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, φαίνεται καθαρά ότι η Κυβέρνηση κάνει το θέλημα των τραπεζών αφήνοντας επί της ουσίας άθικτα όλα τα κακώς κείμενα. Στην πράξη, κύριε Υπουργέ, αυτό που κάνετε είναι ότι νομιμοποιείτε εταιρείες, κυκλώματα και πρακτικές που ήδη σε πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης τις έχουν βάλει στην άκρη, εταιρείες που από τη φύση τους λειτουργούν παρασιτικά και στα όρια του νόμου, διαπράττοντας ακόμη και σωρεία αδικημάτων σε βάρος των οφειλετών προκειμένου να πετύχουν το σκοπό τους και να εισπράξουν την προμήθεια.
Αυτό το νομοσχέδιο, λοιπόν, κατά τη γνώμη μας, δεν είναι παρά ένα ακόμα επικοινωνιακό πυροτέχνημα. Είναι μια τουφεκιά στον αέρα, ένας εμπαιγμός, κυριολεκτικά, και για τους δανειολήπτες και για την κοινωνία. Γι’ αυτό το καταψηφίζουμε.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Ο κ. Απόστολος Κατσιφάρας έχει το λόγο.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΤΣΙΦΑΡΑΣ: Κύριοι συνάδελφοι, η υπερχρέωση των νοικοκυριών και επιχειρήσεων, καθώς και η αδυναμία αποπληρωμής των δανείων, έχει εξελιχθεί σε ένα μείζον κοινωνικό θέμα, με εκρηκτικές διαστάσεις και σοβαρές συνέπειες στην κοινωνία.
Κύριε Υπουργέ, ουσιαστικά είμαστε η χώρα με το μεγαλύτερο δημόσιο χρέος και με τους περισσότερους Έλληνες υπερχρεωμένους. Είμαστε στη χώρα που καθημερινά συζητιούνται τρεις συγκεκριμένες λέξεις: Ληξιπρόθεσμες οφειλές, ακάλυπτες επιταγές και ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ. Ακούγονται παντού. Είναι μέσα στο καθημερινό λεξιλόγιο της ελληνικής κοινωνίας.
Η αδυναμία όμως, κύριε Υπουργέ, της αποπληρωμής, ενέχει και οικονομικές συνέπειες για τον δανειολήπτη, για τον πολίτη. Ενέχει χάσιμο περιουσίας, απορύθμιση κοινωνικής ζωής, κοινωνικό αποκλεισμό και εσωστρέφεια. Η κοινωνία και ο πολίτης κλείνεται στον εαυτό του αντί να πάρει τη ζωή με τη θετική της πλευρά.
Λέτε ότι φέρνετε ένα νομοσχέδιο ουσιαστικά για να ρυθμίσετε την κακή λειτουργία των εταιρειών που εισπράττουν ή που οχλούν. Η ουσία όμως, του προβλήματος παραμένει ως έχει. Η είσπραξη και η ενημέρωση, κύριοι συνάδελφοι, είναι δουλειά των τραπεζών. Είναι η δουλειά του φορέα που συνάπτει τα δάνεια. Είναι η δουλειά του φορέα και της εταιρείας που έρχεται σε επαφή με τον δανειολήπτη και μαζί καθορίζουν τους όρους και τις προϋποθέσεις.
Γιατί όμως οι τράπεζες οδηγούνται προς τα εκεί, κύριε Υπουργέ; Γιατί ακριβώς μέσα σε αυτήν την έκρηξη που έχει πάρει αυτό το θέμα, θέλουν να κρατήσουν το ρόλο του καλού και να χρεώσουν το ρόλο του κακού σε κάποιον άλλον, τρίτον, γιατί θέλουν τον πολίτη να τον έχουν εξαρτημένο ξανά και πολύ φιλικά, σε σχέση με την επαφή τους, για να του ξαναδώσουν δάνειο.
Το πρόβλημα δεν είναι τι κάνουν οι τράπεζες, κύριε Υπουργέ. Το πρόβλημα είναι τι κάνει η πολιτική ηγεσία του τόπου. Το πρόβλημα είναι τι κάνει η Κυβέρνηση και αφήνει ανενόχλητες τις τράπεζες σε τέτοιες πρακτικές. Το θέμα είναι τι κάνει το πολιτικό σύστημα ώστε να προστατεύσει τον πολίτη, τον δανειολήπτη, την μικρή και μεσαία επιχείρηση.
Η μέχρι τώρα εμπειρία, κύριε Υπουργέ, από τη λειτουργία των εισπρακτικών μηχανισμών, έδειξε ότι όχι μόνο δεν λύθηκε το πρόβλημα, αλλά αντίθετα διογκώθηκε. Και παρότι έχουμε ένα μήνυμα ότι διογκώνεται το πρόβλημα αντί να λύνεται, εσείς επιμένετε στο ρόλο και στη λειτουργία των συγκεκριμένων εταιρειών.
(GH)

(ML)
Οι μέθοδοι και οι τρόποι που ακολούθησαν οι συγκεκριμένες εταιρείες, ήταν απαράδεκτες, απειλητικές, προσβλητικές για την αξιοπρέπεια και την προσωπικότητα των οφειλετών. Ουσιαστικά ασκούσαν ψυχολογική βία στο σπίτι, στην εργασία, στην ευρύτερη οικογένεια, στα παιδιά. Ουσιαστικά είχαν μετατραπεί από εταιρείες ενημέρωσης, σε εταιρείες όχλησης και προσβολής της αξιοπρέπειας του Έλληνα δανειολήπτη.
Το νομοσχέδιο, κύριε Υφυπουργέ, δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα, δεν ρυθμίζεται με αποτελεσματικό τρόπο το θέμα της είσπραξης των οφειλών. Αυτό το αφήνετε μετέωρο, για όποιον κάνει την είσπραξη. Δεν ρυθμίζετε αποτελεσματικά, θέματα επικοινωνίας μεταξύ εταιρειών και δανειοληπτών. Δεν αντιμετωπίζονται οι αθέμιτες και καταχρηστικές πρακτικές που εκδηλώνονται σε μεταγενέστερο στάδιο. Δεν προστατεύετε τα προσωπικά δεδομένα και το τραπεζικό απόρρητο. Προσπαθείτε να ξορκίσετε τα κακό αντί να το αντιμετωπίσετε στη ρίζα του. Θέλετε να βάλετε κανόνες στις εταιρείες ενημέρωσης, αλλά αφήνετε ανενόχλητες τις τράπεζες σε πολύ σημαντικά θέματα.
Κύριε Υφυπουργέ, έχουν βγει απανωτές καταδικαστικές αποφάσεις και άμεσα εκτελεστές για τους καταχρηστικούς όρους και τις πρακτικές πάνω στα συμβόλαια λήψης δανείων και δανειοληπτών. Ποιες είναι οι πρωτοβουλίες, κύριε Υφυπουργέ, αυτές οι αποφάσεις να εφαρμοστούν άμεσα; Τι έχετε κάνει, κύριε Υφυπουργέ; Ποια νομοθετική ρύθμιση φέρατε για το συγκεκριμένο θέμα; Καμία.
Εμείς θεωρούμε ότι αυτό το νομοσχέδιο, πέρα από επικοινωνιακούς και μόνο λόγους, δεν θα προσφέρει τίποτε το σημαντικό. Αντίθετα, το θέμα θα διογκωθεί. Θα πάρει, πιο εκρηκτικές διαστάσεις.
Επίσης, με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, κύριε Υφυπουργέ, ρυθμίζονται και δύο σοβαρά ζητήματα. Το ένα αφορά τη μονιμοποίηση ή την παράταση στην εργασία των εργαζομένων στο Μουσείο Αθηνών, στην Ακρόπολη.
Κύριε Υφυπουργέ, κατ’ αρχήν, ελέγχεστε γιατί οδηγήσατε τα πράγματα να φτάσουν εδώ. Το δεύτερο είναι ότι δεν αντιμετωπίζετε ενιαία ένα θέμα που απασχολεί σήμερα όλα τα μουσεία και όλες τις υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού σε όλη την Ελλάδα. Γιατί, κύριε Υφυπουργέ, δύο μέτρα και δύο σταθμά; Πώς δικαιολογείτε εσείς, εργαζόμενοι, με τις ίδιες προϋποθέσεις σε άλλες περιοχές ή σε άλλα μουσειακά ιδρύματα, να μην μπορούν να απολαμβάνουν έστω αυτή την περιορισμένη ρύθμιση; Τι θα κάνετε με τους εργαζόμενους στο Μουσείο Πατρών; Είναι όμηροι και θύματα. Πηγαίνετε κάθε μέρα σε ανανεώσεις συμβάσεων. Η πρακτική είναι ταξίματα και υποσχέσεις.
Κύριε Υφυπουργέ, αν θέλετε πραγματικά να σεβαστείτε το δικαίωμα των εργαζομένων στην εργασία, να φέρετε μια ρύθμιση συνολικά για όλους τους εργαζόμενους που εργάζονται σήμερα στο Υπουργείο Πολιτισμού και στα μουσεία της χώρας.
Τώρα, αναφορικά με την εισοδηματική πολιτική. Αλήθεια, γιατί παίζετε με αυτό τον κυνικό τρόπο με τους εργαζόμενους; Γιατί φοβάστε να φέρετε αυτό το θέμα με τη μορφή νομοσχεδίου στην αρμόδια Επιτροπή Οικονομικών, ώστε να συζητηθεί ανοιχτά με τη συμμετοχή των φορέων των εργαζομένων των κοινωνικών εταίρων με τους θεσμικούς φορείς, να συζητήσετε την εισοδηματική πολιτική της χώρας; Τι έχετε να φοβηθείτε;
Ουσιαστικά, κύριε Υφυπουργέ, θέλετε να αποφύγετε έναν ουσιαστικά και φανερό διάλογο με τους εργαζόμενους. Έχετε οδηγήσει τα πράγματα στη χώρα μας στον πάτο. Με επιδόματα δεν ασκείται εισοδηματική πολιτική. Με την αναδιανομή της φτώχιας, δεν ασκείται εισοδηματική πολιτική, δεν ενισχύετε την οικονομία, δεν ενισχύετε τον οικογενειακό προϋπολογισμό, δεν ενισχύετε την ρευστότητα και τη ζήτηση στην αγορά. Πάτε θεωρητικά να κλείσετε ένα θέμα, ανοίγετε όμως, ένα άλλο, πιο επικίνδυνο και πιο δυσεπίλυτο. Πάρτε πίσω την τροπολογία που φέρατε για την εισοδηματική πολιτική και φέρτε την να συζητηθεί στην Επιτροπή Οικονομικών και να έχετε την τόλμη και το θάρρος να γίνει ουσιαστική συζήτηση επί δύο ημέρες με τη συμμετοχή των αρμόδιων φορέων.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Το λόγο έχει ο συνάδελφος κύριος Ιωάννης Αμοιρίδης.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Αγαπητές συναδέλφισσες και αγαπητοί συνάδελφοι, μέχρι σήμερα γνωρίζαμε τους νταβατζήδες της νύχτας, του υποκόσμου, οι οποίοι ασκώντας σωματική βία, έλυναν τις οικονομικές διαφορές, φαινόμενο υποβάθμισης της ποιότητας ζωής. Σήμερα, αντιλαμβανόμαστε τους άλλους νταβατζήδες, αυτοί που πάλι ασχολούνται με οικονομικές διαφορές, ασκώντας όμως, ψυχολογική βία. Μια βία που είναι χειρότερη από τη σωματική, μια βία, η οποία υποτίθεται ότι προστατεύεται από το Σύνταγμα, η ελευθερία του ατόμου προστατεύεται από το Σύνταγμα. Πώς, όμως, γίνεται αυτό σήμερα όταν οποιαδήποτε ώρα της ημέρας ένας αριθμός που έχει απόκρυψη, σε οποιοδήποτε πρόσωπο της οικογένειας παίρνει και τονίζει κατ’ αρχήν, με κάποια ευγένεια την οφειλή και όσο συζητάς γίνεται πιο απειλητικός, θα σε πάω στον «Τειρεσία», θα πάτε φυλακή, θα σας κάνουμε εκείνο, θα σας κάνουμε το άλλο. Άγνωστος. Και αυτό σε εκατόν πενήντα χιλιάδες άτομα την ημέρα. Τόσα είναι τα τηλέφωνα που υπολογίζεται ότι γίνονται. Αυτοί είναι τελείως ξεκούραστοι. Άλλοι είναι οι κουρασμένοι. Εκατόν πενήντα χιλιάδες οικογένειες ενοχλούνται καθημερινά από τους σύγχρονους νταβατζήδες. Και η Κυβέρνηση, τι κάνει; Φέρνει ένα νομοσχέδιο που κατά την εκτίμησή μου είναι μια συγκάλυψη της νομιμοποίησης αυτού του πράγματος. Αυτό αντιλαμβάνομαι εγώ. Μα, δεν προβλέπεται από το Σύνταγμα να υπάρξει νόμος γι’ αυτό; Δεν έπρεπε καν να υπάρχουν αυτές οι εταιρείες. Έφτανε να σταλεί ένα γράμμα. Θέλετε συστημένο; Να υπογράψει ότι το έλαβε ο οφειλέτης; Αυτό το αντιλαμβάνομαι. Αλλά, να έχω πάρει δάνειο από έναν και να με πιέζει κάποιος άλλος που δεν έχω καμιά οικονομική σχέση μαζί του, ή δεν είχα; Αυτό πώς το αντιλαμβάνεστε; Αλλά πώς να το αντιληφθεί η Κυβέρνηση, όταν η ίδια γνωρίζετε ότι προτείνει αναδιάρθρωση των οικονομικών υπηρεσιών του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, βάζοντας ειδικούς συμβούλους –τους ονομάζει εξωτερικούς συνεργάτες- όπου και αυτοί σε λίγο θα βάλουν την είσπραξη των ληξιπρόθεσμων οφειλών των πολιτών σε ιδιωτικές εταιρείες! Εκεί πηγαίνει. Δεν το βλέπετε; Δεν γνωρίζετε το άλλο σύστημα που γίνεται με τους διαμεσολαβητές, τις λεγόμενες εταιρείες διαμεσολάβησης των χρεών;
Διάβαζα σήμερα στην εφημερίδα ότι μια γυναίκα είχε ένα χρέος 156.000 ευρώ στην τράπεζα. Την παίρνει τηλέφωνο μια εταιρεία διαμεσολάβησης και πραγματικά μειώνει το χρέος προς την τράπεζα σε 94.000 ευρώ. Αυτοί όμως, εισπράττουν το 10%. Κανονίζουν το χρέος για είκοσι δύο χρόνια, αρχίζοντας όμως, να πληρώνουν πρώτα την εταιρεία και μετά την τράπεζα. Και αυτά με την προτροπή –όχι την ανοχή- της τράπεζας.
Αυτό, κύριε Υπουργέ, δεν είναι παράνομο; Δεν το γνωρίζετε; Μόνο εμείς τα διαβάζουμε; Εσείς δεν τα διαβάζετε; Γιατί δεν φέρνετε ένα νόμο ώστε να καταργηθούν όλοι αυτοί που παρεμβαίνουν εξωτερικά στην ποιότητα ζωής σε μια καθαρά αντισυνταγματική συμπεριφορά; Αυτό είναι κράτος δικαίου;
Τους νταβατζήδες που είναι στον ΟΑΕΔ, πολιτικοί νταβατζήδες, που μοιράζουν θέσεις καθημερινά, ποιος θα τους ελέγξει; Οι άλλοι νταβατζήδες που δίνουν άδειες παραμονής στους μετανάστες; Τους ονομάζουμε λαθρομετανάστες. Για εμάς δεν είναι μετανάστες. Μας βολεύει όμως, να τους λέμε λαθρομετανάστες. Το έχει πει ο Περικλής ο Κοροβέσης. Είναι μετανάστες, όπως μετανάστες είναι οι περισσότεροι Έλληνες που ζουν σ’ αυτή τη χώρα.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Λαθραίοι, δεν υπάρχουν δηλαδή;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Είναι μετανάστες.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Παρακαλώ, όχι διακοπές, κύριε Ροντούλη.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Δεν χρειάζεστε απάντηση, κύριε Ροντούλη. Έχουμε μια διαφορετική ιδεολογική προσέγγιση. Δεν είναι κακό. Είναι μετανάστες και είναι άνθρωποι.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Είναι λαθραίοι, όμως.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Δέστε, όμως, τους λαθραίους, που έχουν τις μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες, τους μεγάλους οδικούς άξονες, που επιβάλλουν με το έτσι θέλω διόδια, χωρίς να έχουν υλοποιήσει ούτε μια προγραμματική σύμβαση που είχαν συνάψει. Δεν έχουν ρίξει καν άσφαλτο.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Αυτά μην μας τα λέτε εμάς. Αυτά να τα πείτε στους εαυτούς σας, που υπογράψατε και ψηφίσατε αυτές τις συμβάσεις. Μην το ξεχνάτε αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Παρακαλώ, όχι διάλογος μεταξύ σας.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Εμείς δεσμευτήκαμε να επαναδιαπραγματευτούμε τις συμβάσεις. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. συμφώνησε να γίνουν τα έργα, γιατί θα είχαμε κατηγορηθεί ότι δεν θέλουμε να γίνουν.
(XA)
(2GH)
Τώρα, τι υπογράφτηκε στη σύμβαση μετά τις εκλογές; Τα παραρτήματα δεν πέρασαν από τη Βουλή και το ξέρετε. Κάποιοι άλλοι τα κανόνισαν αυτά.
Πώς φθάσαμε ως εδώ, αγαπητοί συνάδελφοι; Αυτή ήταν, κύριε Υπουργέ, η επανίδρυση του κράτους; Η ρουσφετολογία, η αδιαφάνεια, ένα ανίκανο κράτος; Και φέρνουμε σήμερα πρόταση για την οικονομική πολιτική, για τα νέα μέτρα στήριξης της οικονομίας και το νέο σύμφωνο σταθερότητας. Και τι φέρνουμε; Ότι εμείς τους μισθούς για 478 χιλιάδες υπαλλήλους τους κρατάμε σταθερούς, δεν δίνουμε καμία αύξηση αλλά για 215 χιλιάδες δίνουμε από 300 μέχρι 500 ευρώ. Δηλαδή, άκουσα από 1,2 μέχρι 1,9. Ο πληθυσμός είναι ήδη 1,8, γύρω στο 2. Και βέβαια, αυτά τα χρήματα από την επόμενη χρονιά που θα δοθούν οι αυξήσεις θα υπολογισθούν με το μισθό που είχαν το 2007. Δηλαδή, χάνουν φέτος 15 έως 50 ευρώ, για όλα τα επόμενα χρόνια που θα είναι στο δημόσιο και μόνο για μια χρονιά, το 2010 θα εξασφαλίσουν τα 500 ευρώ τα οποία θα πάρουν φέτος.
Και άκουγα προηγουμένως τον Υπουργό που έλεγε ότι εμείς θα παίρνουμε μέτρα ανάλογα με τις καταστάσεις. Δεν μπορούν να προγραμματίσουν ούτε για μία μέρα, ούτε για ένα μήνα. Ανάλογα με την επικοινωνία, με τις αντιδράσεις, ετοιμάζουν νομοσχέδια. Και σ’ αυτό το νομοσχέδιο έφεραν την εισοδηματική πολιτική.
Τα μέτρα, κύριε Υπουργέ, για το αυτοκίνητο, που ανακοινώθηκαν σήμερα, θα τα φέρετε στο αυριανό νομοσχέδιο με άλλη τροπολογία ή στο επόμενο νομοσχέδιο; Έρχονται εδώ νομοσχέδια τα οποία επιφανειακά δεν φαίνονται να έχουν μια σημαντική προσέγγιση στα θέματα και έρχονται δύο-τρεις τροπολογίες ξαφνικά την τελευταία στιγμή με τις οποίες θέλουμε να αντιμετωπίσουμε τα πράγματα.
Οι τράπεζες, αγαπητοί συνάδελφοι, από τα 15 δισεκατομμύρια που δανείζονται με εγγύηση του ελληνικού δημοσίου δανείζουν και αγοράζουν το δημόσιο το ίδιο αγοράζοντας τα ομόλογα κερδίζοντας 1 εκατομμύριο ευρώ την εβδομάδα στο κάθε δισεκατομμύριο. Δηλαδή, στα 15 δισεκατομμύρια κερδίζουν 60 εκατομμύρια το μήνα και το χρόνο 720 εκατομμύρια. Και αυτά με την ανοχή του κράτους που δεν τις φορολογεί τις τράπεζες.
Κανένα κράτος δεν φορολογεί τις επιχειρήσεις. Μόνο ο Γιώργος Παπανδρέου το προτείνει. Μα, δεν προτείνει αυτό ο Γιώργος Παπανδρέου. Προτείνει τα λεφτά που επενδύονται να μην τα φορολογείς. Αυτά που δεν επενδύονται φορολογούνται παντού. Δεν το καταλαβαίνετε ότι είναι πρόκληση να μην φορολογούνται οι τράπεζες, οι επιχειρήσεις που είναι στο Χρηματιστήριο και οι off shore εταιρείες και να φορολογούνται οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι; Είναι δυνατόν να αυξηθεί η κατανάλωση με τη φορολογία αυτών των στρωμάτων;
Όσο δε για την τροπολογία που φέρατε για το Υπουργείο Πολιτισμού, το είπαν οι συνάδελφοι. Είναι δυνατόν αποσπασματικά, επειδή έκλεισε η Ακρόπολη, να φέρνετε τέτοιες τροπολογίες; Δεν υπάρχουν άλλοι εργαζόμενοι σε τέτοιες συνθήκες;
Θα σας πω εγώ. Στο εργοστάσιο Λιτοχώρου τρία χρόνια είναι με συμβάσεις και φέτος τους κόβουν τις συμβάσεις γιατί υπάρχει μια διχογνωμία μεταξύ Υπουργείου Εσωτερικών και του ΑΣΕΠ για το ν.164, γιατί δεν υπάρχουν άλλες τέτοιες ειδικότητες. Δέκα άτομα κατέθεσαν αιτήσεις ως χειριστές. Το εργοστάσιο δεν δουλεύει και δεν μπορούν να προσληφθούν. Το Λιτόχωρο όμως δεν είναι Ακρόπολη, δυστυχώς. Είναι στην Πιερία. Τα ίδια ακριβώς συμβαίνουν σε όλο το φάσμα της καθημερινότητας.
Αγαπητοί συνάδελφοι, ξαναλέω ότι δεν μπορεί αυτό το κράτος, όπως είναι σήμερα, να λειτουργήσει. Νομίζω ότι χρειαζόμαστε εκλογές. Δεν είναι θέμα ΠΑ.ΣΟ.Κ. Είναι ένα θέμα εθνικής ανάγκης να πάμε σε μια άλλη κατεύθυνση και αυτό πρέπει να το αποφασίσει ο πολίτης και ο λαός. Είναι το λιγότερο το οποίο μπορεί να κάνει η Κυβέρνηση η οποία το μόνο που κάνει είναι να παίρνει μέτρα για να θάψει την ελληνική οικονομία και το ελληνικό μέλλον.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο κ. Δημήτριος Τσιρώνης, Βουλευτής ΠΑ.ΣΟ.Κ.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΡΩΝΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κυρία Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, το προτεινόμενο σχέδιο νόμου που συζητούμε σήμερα στην Ολομέλεια της Βουλής και είχαμε τη δυνατότητα και την ευκαιρία να συζητήσουμε διεξοδικά και στην Επιτροπή και το οποίο αφορά τις εταιρείες ενημέρωσης οφειλετών για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές, έρχεται σε μια συγκυρία όπου τα χαμηλά και μεσαία στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, ολόκληρος ο ελληνικός λαός στενάζει κάτω από το βάρος μιας πρωτόγνωρης οικονομικής κρίσης, που οφείλεται στη λαθεμένη και αποτυχημένη επί πενταετία οικονομική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας, μιας Κυβέρνησης που έχει οδηγήσει την ελληνική οικονομία στο σημείο να είναι ο αδύναμος κρίκος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που έχει οδηγήσει τη χώρα στα πρόθυρα μιας χρεοκοπίας. Αυτή είναι σήμερα η ζοφερή πραγματικότητα της κοινωνίας μας, της ελληνικής κοινωνίας αλλά και της χώρας μας.
Δυστυχώς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η χώρα βουλιάζει και η Κυβέρνηση, τα στελέχη της και οι δελφίνοι περί άλλων τυρβάζουν. Δυστυχώς σήμερα έρχεται ένα νομοσχέδιο που δεν είναι τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο από μια διευκόλυνση, από μια επιπλέον διευκόλυνση της Κυβέρνησης προς το τραπεζικό κατεστημένο της χώρας μας. Έρχεται σε μια εποχή, σε μια συγκυρία που διογκώνονται τα χρέη του ελληνικού λαού, των καταναλωτών, των δανειοληπτών, των οφειλετών που έχουν και ληξιπρόθεσμες οφειλές, λόγω της οικονομικής κρίσης, οι απαιτήσεις των τραπεζών έχουν αυξηθεί υπέρμετρα. Έρχεται να διευκολύνει και να νομιμοποιήσει την παράνομη και αυθαίρετη δράση αυτών των εισπρακτικών εταιρειών όπως λειτουργούσαν μέχρι σήμερα. Προσχηματικά τις ονομάζουμε εταιρείες ενημέρωσης των οφειλετών αλλά ουσιαστικά πρόκειται για τη νομιμοποίηση της λειτουργίας και της δράσης αυτών των εταιρειών που μέχρι σήμερα προέβαιναν σε τηλεφωνικές οχλήσεις καθημερινές, αργίες, οποιαδήποτε ώρα της μέρας ή και της νύχτας, χωρίς κανέναν περιορισμό στον αριθμό των τηλεφωνικών οχλήσεων, με επισκέψεις στους χώρους εργασίας, στο σπίτι τους, στους χώρους που επισκέπτονταν για κοινωνικές υποχρεώσεις ή για προσωπικούς λόγους, ακόμα και στα νοσοκομεία όπου νοσηλεύονταν. Και αυτό το ρυθμίζετε σήμερα με νομοτεχνική βελτίωση. Ακόμη και στα νοσοκομεία είχαν φτάσει να πηγαίνουν, για να πιέζουν αυτούς που χρώσταγαν. Το ρυθμίζετε σήμερα αυτό το ζήτημα μόνο. Ουσιαστικά όμως πρόκειται για μια αυθαιρεσία. Αυτή την αυθαιρεσία έρχεται σήμερα η ελληνική Βουλή να νομοθετήσει και να ικανοποιήσει.
Και ποιους θα εξυπηρετήσει ουσιαστικά; Τι πρόβλημα θα λύσει σήμερα στους οφειλέτες; Κανένα πρόβλημα απολύτως. Θα συνεχίσουμε και θα νομιμοποιήσουμε αυτή τη δράση. Και όποιες ρυθμίσεις πάρουμε και νομοθετήσουμε εδώ στη Βουλή πρέπει κατ’ αρχήν να έχουν εφαρμογή για όλους, είτε το κάνουν αυτές οι εταιρείες, είτε το κάνουν οι ίδιες οι τράπεζες, είτε το κάνουν άλλες εταιρείες οι οποίες έχουν άλλο κύριο αντικείμενο, είτε είναι δικηγόροι, είτε είναι νομικές εταιρείες. Όποιος και να το κάνει, να απαγορεύονται αυτές οι αυθαίρετες διαδικασίες και αυτές οι αυθαίρετες δράσεις αυτών των εταιρειών.
Δυστυχώς, δεν προστατεύονται με αυτό το νομοσχέδιο οι οφειλέτες. Δυστυχώς, προστατεύονται οι τράπεζες. Γι’ αυτούς γίνεται. Για να τους διευκολύνει σε αυτή τη συγκυρία, που έχουν αυξηθεί οι υποχρεώσεις των οφειλετών και των δανειοληπτών, για να μπορέσουν να εισπράξουν. Και επειδή οι τράπεζες δεν θέλουν να κάνουν αυτήν τη βρώμικη δουλειά, την αναθέτουν σε αυτές τις εισπρακτικές εταιρείες. Και ποιος σήμερα εγγυάται ότι αν απαγορεύσουμε σε αυτές τις εταιρείες ενημέρωσης των οφειλετών να κάνουν αυτή τη δουλειά, να εισπράξουν, κάποιες άλλες εταιρείες δεν θα μπορούν να το κάνουν για να εισπράξουν; Κανείς δεν το απαγορεύει, καμία νομοθεσία. Δεν έπρεπε να νομοθετηθεί καθόλου η λειτουργία αυτών των εταιρειών. Είναι νομιμοποίηση της μέχρι σήμερα αυθαιρεσίας.
Ουσιαστικά, χαρίζουμε αυτή τη ρύθμιση πάλι στις τράπεζες στις οποίες ο ελληνικός λαός, οι Έλληνες φορολογούμενοι έδωσαν 28 δισεκατομμύρια ευρώ για να φτάσουν στην πραγματική οικονομία. Μέχρι σήμερα οι τράπεζες έχουν πάρει 10 δισεκατομμύρια ευρώ και δεν έχει φθάσει ούτε ένα ευρώ στην πραγματική οικονομία και καθημερινά οι επιχειρήσεις, οι εταιρείες βάζουν λουκέτα. Εργαζόμενοι χάνουν τη δουλειά τους. Άλλοι άνθρωποι απολύονται. Ο ελληνικός λαός τα 28 δισεκατομμύρια τα έδωσε για να φτάσουν στην πραγματική οικονομία, για να μην κλείνουν οι επιχειρήσεις, να μην απολύονται οι εργαζόμενοι. Γι’ αυτό τους δόθηκαν. Γι’ αυτούς φορολογείται ο ελληνικός λαός. Πρέπει να το δείτε σοβαρά και πραγματικά.
Και για μία ακόμη φορά έρχεσθε σήμερα και αφήνετε στο απυρόβλητο. Φέρνετε αυτή την τροπολογία για την εισοδηματική πολιτική σε ένα άσχετο νομοσχέδιο. Είναι πρωτοφανές. Είναι αυθαίρετη η διαδικασία. Δεν τη φέρνετε με τη συνήθη κοινοβουλευτική πρακτική, να τη συζητήσουμε στην αρμόδια κοινοβουλευτική Επιτροπή, να έρθουν και οι φορείς –η ΑΔΕΔΥ, οι συνταξιούχοι και όλοι οι φορείς- να μας πουν τις απόψεις τους. Γιατί τους φιμώνετε σαν Κυβέρνηση και δεν θέλετε να ακούσετε τη φωνή τους και αφήνετε στο απυρόβλητο τις τράπεζες, τα καζίνα, τις μεγάλες επιχειρήσεις, όλους αυτούς που πέντε χρόνια τους δωρίζετε τόσα χρήματα με τους χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές, τους οποίους χαμηλώσατε από το 35% στο 25% και τους πάτε προς το 20%; Όλοι πληρώνουν 35%, 39% και 40% φορολογικούς συντελεστές και δυστυχώς αυτοί θα πληρώσουν πάλι το μάρμαρο.
(XP)
( XA)
Επίσης, καταδικάζετε σε μηδενικές αυξήσεις πεντακόσιες χιλιάδες δημόσιους υπαλλήλους και χιλιάδες εργαζόμενους και συνταξιούχους σε μία εποχή που έχουν αυξηθεί τα πάντα. Αυτή την τροπολογία να την αποσύρετε και να τη φέρετε με ένα νομοσχέδιο με τη συνήθη κοινοβουλευτική πρακτική. Δεν μπορείτε να καταδικάζετε χιλιάδες συμπολίτες μας. Και σύμφωνα με το συν, πλην του λογιστηρίου θα εξοικονομίσετε 200.000.000 πολύ λιγότερα από αυτά που σπαταλάτε για τις στρατιές των γαλάζιων στελεχών που έχουν στελεχώσει τα νομικά πρόσωπα που ιδρύσατε και τις διάφορες επιτροπές που συνεδριάζουν και παίρνουν περίπου 250.000.000 το χρόνο.
Τελειώνω με την τροπολογία του Υπουργείου Πολιτισμού. Τουλάχιστον ο Υπουργός Πολιτισμού είχε την ευαισθησία να φέρει την τροπολογία του και στην επιτροπή. Θα σας καταθέσω ένα υπόμνημα του Συλλόγου Συμβασιούχων Υπουργείου Πολιτισμού Βορειοδυτικής Ελλάδας του Σωματείου των Εργαζομένων Άρτας-Πρέβεζας και του Σωματείου Εκτάκτων Υπαλλήλων Υπουργείου Πολιτισμού Γρεβενών-Κοζάνης. Αφορά την τροπολογία του Υπουργείου Πολιτισμού και δεν τους καλύπτει όλους. Καλύπτει μόνο όσους είχαν κλείσει 24 μήνες την 1η Νοεμβρίου. Σ’ αυτούς ανανεώνετε τις συμβάσεις προκειμένου να πληρωθούν και συμφωνούμε. Αυτή την τροπολογία θα την ψηφίσουμε.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Τσιρώνης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν υπόμνημα, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Πρέπει, όμως, να επεκτείνετε την τροπολογία οι οποία συμπλήρωσαν μετά αυτή την προθεσμία των 24 μηνών. Εν πάση περιπτώσει, μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος όσοι συμπληρώνουν το 24μηνο να μπορούν να έχουν ανανέωση των συμβάσεών τους ώστε να μπορούν και αυτοί να πληρωθούν και να μην μείνουν ακάλυπτοι. Έτσι έχουν μείνει ακάλυπτοι οι αρχαιολογικοί χώροι της Ηπείρου. Το Βυζαντινό Κάστρο της Άρτας είναι κλειστό γιατί δεν υπάρχει προσωπικό. Το Αρχαιολογικό και Βυζαντινό Μουσείο δεν μπορεί να ανοίξει γιατί δεν έχει προσωπικό. Η Νικόπολη δεν έχει προσωπικό φύλαξης. Τα ίδια στην Αρχαία Δωδώνη και σε όλη την Ήπειρο. Δεν υπάρχει προσωπικό στους αρχαιολογικούς χώρους. Ο πολιτισμός είναι στο μηδέν. Αν θέλετε να βοηθήσετε αξιοποιήσετε το υπόμνημα των εργαζομένων και καλύψτε τους ώστε να βρεθεί λύση σ’ αυτό το πρόβλημα.
Εμείς, κύριε Υπουργέ, αυτό το νομοσχέδιο δεν μπορούμε να το ψηφίσουμε για τους λόγους που αναπτύξαμε διεξοδικά τόσο στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή όσο και εδώ σήμερα. Θα έχουμε τη δυνατότητα στη συζήτηση κατ’ άρθρο να σας πούμε συγκεκριμένα τα σημεία που διαφωνούμε και πού μπορούμε να κάνουμε βελτιώσεις για να προστατεύσουμε τους Έλληνες πολίτες, τους οφειλέτες και τους Έλληνες καταναλωτές.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ο κ. Τζαβάρας έχει το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΖΑΒΑΡΑΣ: Θεωρώ απαραίτητη προϋπόθεση για να μιλήσει κάποιος για κάποιο αντικείμενο νομοθετικής παρέμβασης πρώτα από όλα να έχει διακρίνει ποια είναι η κοινωνική ύλη την οποία φιλοδοξεί και σκοπεύει να ρυθμίσει αυτό το νομοσχέδιο. Ακούγοντας αγαπητοί συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης προηγουμένως τις ομιλίες σας αυτό που δεν αντιλήφθηκα είναι εάν έχετε σχηματίσει συνείδηση του τι ακριβώς είναι οι εισπρακτικές εταιρείες και πώς δρούσαν μέσα στην κοινωνία. Γιατί πράγματι είναι δεδομένο και κανένας δεν μπορεί να είχε αντίρρηση επ’ αυτού ότι με την παρέμβασή της μέσω της νομοθετικής εξουσίας η πολιτεία δεν καταργεί, ούτε και ιδρύει κοινωνικές σχέσεις. Ρυθμίζει κοινωνικές σχέσεις που ήδη υπάρχουν. Ρυθμίζει αυτό που λέμε, την κοινωνική ύλη που είναι ζωντανή και ήδη απαιτεί παρέμβαση.
Αυτό, λοιπόν, που προφανώς αγνοείτε είναι το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια η κοινωνία κυριολεκτικά είχε αφεθεί στο έλεος μιας κατηγορίας επαγγελματιών οι οποίοι ιδιοποιούμενοι διάφορα επαγγέλματα δικηγόρων, συμβολαιογράφων, δικαστικών επιμελητών ή νοσφιζόμενοι εξουσίες άλλων κρατικών οργάνων με απατηλές και αθέμιτες πρακτικές έμπαιναν στο σπίτι του οποιουδήποτε πολίτη κατά τρόπο ο οποίος όχι απλώς παραβίαζε το άσυλο της κατοικίας του αλλά και την ίδια την οικογενειακή του γαλήνη, όχι απλώς προσέβαλε κατά τρόπο που δεν είναι ανεκτός σε μία δημοκρατική κοινωνία το αυτονόητο δικαίωμα που έχει για την προστασία των προσωπικών του δεδομένων ο κάθε πολίτης και εν πάση περιπτώσει, δεν έκαναν τίποτα άλλο από το να εμφανίζουν τις συναλλαγές ότι βρίσκονται κάτω από ένα καθεστώς ανελέητης και ανεξέλεγκτης βαρβαρότητας.
Αυτό το φαινόμενο εσείς πιστεύετε ότι δεν έπρεπε να αποτελέσει αντικείμενο νομοθετικής ρύθμισης; Πιστεύετε και θέλετε πραγματικά να θεωρήσω ότι έχετε δίκιο ότι τέτοιου είδους πρακτικές, τέτοιου είδους αρπαχτές και συμπεριφορές θα πρέπει να μείνουν εκτός αντικειμένου νομοθετικής ρύθμισης; Προφανώς και εσείς οι ίδιοι δεν το πιστεύετε. Όμως, παίρνετε την ευκαιρία, όπως συνήθως κάνετε μιλώντας εξ αφορμής της συζήτησης που γίνεται για κάποια νομοθετική ρύθμιση να ομιλείτε για οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτό που αποτελεί αντικείμενο του νομοσχεδίου.
Εγώ θα ήθελα με πολύ σεβασμό να σας πω τα βασικά θεμελιώδη χαρακτηριστικά στοιχεία τα οποία δεν ήταν δυνατόν παρά να οδηγήσουν μία κυβέρνηση που σέβεται το λαό και έχει διαρκή επαφή με την κοινωνία, να σχηματίσει την πεποίθηση ότι πρέπει να αναλάβει αυτή τη νομοθετική πρωτοβουλία. Το πρώτο ζήτημα είναι ότι εδώ και πάρα πολλά χρόνια τόσο οι Δικηγορικοί Σύλλογοι όσοι και οι Σύλλογοι των δικαστικών επιμελητών αλλά και οι ενώσεις των καταναλωτών συστηματικά διεμαρτύροντο γι’ αυτού του είδους τις αθέμιτες και απαράδεκτες συμπεριφορές των λεγόμενων εισπρακτικών εταιρειών. Και εν πάση περιπτώσει, για να δοθεί και μία απάντηση σ’ αυτό που ελέχθη προηγουμένως ότι το δικαίωμα της είσπραξης των απαιτήσεών τους το έχουν μόνο οι δανειστές, αυτό βεβαίως δεν έχει κάποια σοβαρή βάση στη νομοθεσία και κυρίως στο Σύνταγμα. Το Σύνταγμα με το άρθρο 5 καθιερώνει σαν δικαίωμα του κάθε πολίτη την ελευθερία της οικονομικής του ανάπτυξης. Και βεβαίως δίνει το δικαίωμα στην οποιαδήποτε τράπεζα να επιδιώκει την είσπραξη των απαιτήσεών της από τους οφειλέτες της είτε με δικά της όργανα είτε αναθέτοντας ως αντικείμενο συγκεκριμένης εντολής σε τρίτους αυτή ακριβώς την προσπάθεια.
Επίσης, θεωρώ ότι δεν έχει καμία βάση σοβαρότητας το δεύτερο που άκουσα ότι δεν είναι δυνατόν αυτές τις εισπρακτικές εταιρείες να τις ρυθμίζουμε κατά τέτοιο τρόπο γιατί ουσιαστικά δεν προσφέρουμε τίποτε στην κοινωνία. Ασφαλώς αυταπατάστε ή θέλετε να μας παραπλανήσετε γιατί είναι δεδομένο ότι αυτή η τομή που κάνει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι ότι τυποποιεί την δραστηριότητα αυτών των υπηρεσιών και την αναθέτει σε συγκεκριμένης μορφής νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, δηλαδή σε εταιρείες οι οποίες πρέπει να έχουν μία αξιοπιστία και μία φερεγγυότητα αφού πρώτον εισάγει ειδικό σύστημα δημοσιότητας που λέγεται μητρώο εταιρειών ενημέρωσης οφειλετών για ληξιπρόθεσμες οφειλές και δεύτερον τις υποχρεώνει να έχουν ένα ελάχιστο κεφάλαιο.
Και το σπουδαιότερο. Θέτει κανόνες διαφανείς τους οποίους έχει ανάγκη η κοινωνία και οι συναλλαγές αναφορικά με την ενημέρωση και όχι με την είσπραξη των απαιτήσεων που πλέον τις καταργεί. Και γιατί το κάνει αυτό; Γιατί από την ισχύουσα και την κείμενη νομοθεσία η είσπραξη των απαιτήσεων δεν είναι αποστολή οποιουδήποτε τρίτου ιδιώτη αλλά είναι ειδική αποστολή συγκεκριμένων δημοσίων λειτουργών που είναι οι δικηγόροι και οι δικαστικοί επιμελητές. Επομένως, η δεύτερη τομή που εισάγει αυτό το νομοσχέδιο είναι ότι ξεχωρίζει τα έργα των δικηγόρων και των δικαστικών επιμελητών και απαγορεύει σε οποιοδήποτε ιδιώτη που δεν έχει αυτά τα εχέγγυα του δημόσιου λειτουργού να ασχολείται με αυτά τα έργα. Από αυτή την άποψη βεβαίως ωφελείται η κοινωνία και υπάρχει εύρυθμη λειτουργία στις συναλλαγές.

(MT)



















































(XP)
Τρίτο και σπουδαιότερο, το οποίο διέλαθε προφανώς της προσοχής σας, είναι ότι ασκείται κρατική εποπτεία σε ένα συγκεκριμένο είδος συναλλαγών. Ούτε και αυτό το θέλετε;
Εσείς, οι εισηγητές του κατ’ εξοχήν κρατισμού, που τώρα σπεύδετε να δώσετε χείρα βοηθείας και συμφωνίας στον ηγέτη Ομπάμα ο οποίος έρχεται μεθαύριο στο Λονδίνο για να μας μιλήσει για τον κρατισμό, αρνείστε και αυτή ακριβώς τη ρύθμιση, η οποία δεν κάνει τίποτε άλλο από το να θέτει υπό τον έλεγχο του κράτους την αγορά και να θεσπίζει κανόνες εναλλακτικής συμπεριφοράς της καλής πίστης, της δεοντολογίας; Μα, προς Θεού, επιτέλους, νομίζω ότι για ορισμένα αντικείμενα που έχουν τόσο σοβαρή σημασία για το κοινωνικό σύνολο θα πρέπει να υπάρχει μεταξύ μας ομοφωνία.
Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε για την ανοχή σας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Εγώ σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει η κυρία Θεοδώρα Τζάκρη, Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
ΘΕΟΔΩΡΑ ΤΖΑΚΡΗ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όλοι συμφωνούμε ως προς το εύρος του σοβαρότατου κοινωνικού προβλήματος που έχει δημιουργήσει η ανεξέλεγκτη δράστη των εισπρακτικών εταιρειών τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας. Η διαφωνία μας, όμως, αρχίζει από τούδε και στο εξής. Επικεντρώνεται στο ερώτημα τι μέλλει γενέσθαι με την ανεξέλεγκτη αυτή κατάσταση.
Με το να επιτρέψουμε να λειτουργούν οι εταιρείες αυτές, με κάποιους ίσως κανόνες, όπως επικαλείσθε, κύριε Υπουργέ, αλλάζοντας το όνομά τους και νομιμοποιώντας τες, οδηγούμαστε στην επίλυση του σοβαρού αυτού προβλήματος; Προφανώς όχι. Και αυτό διότι η παροχή πλήρους και αποτελεσματικής έννομης προστασίας στον πολίτη είναι βασική συνταγματική υποχρέωση του κράτους και δεν διασφαλίζεται με το νομοσχέδιο αυτό.
Για ποιο λόγο οι τράπεζες να αναθέσουν τη δουλειά αυτή, την απλή δηλαδή ενημέρωση, όπως λέτε με το νομοσχέδιο αυτό, στις εταιρείες είτε λέγονται ενημερωτικές είτε λέγονται εισπρακτικές; Για ποιο λόγο; Για ένα απλό τηλεφώνημα; Όχι βέβαια. Τις πληρώνουν, όπως είναι φυσικό, για να προχωρούν πέραν ακριβώς του απλού τηλεφωνήματος.
Είναι σε όλους μας γνωστοί οι τρόποι και οι μέθοδοι τις οποίες μετέρχονται όλες αυτές οι εταιρείες που γίνονται με την ανοχή των τραπεζών και με τη δική σας ανοχή, κύριε Υπουργέ. Διότι όλο αυτό τον καιρό υπάρχει σωρεία καταγγελιών των πολιτών και καταγγελίες από την Αντιπολίτευση.
Σήμερα φέρνετε ένα νομοσχέδιο και λέτε ότι βάζετε κανόνες στη λειτουργία των εταιρειών αυτών. Εμείς, όμως, ξέρουμε τι πάτε να κάνετε. Είναι ολοφάνερο ότι θέλετε να νομιμοποιήσετε τις εισπρακτικές εταιρείες, οι οποίες θα συνεχίσουν ανενόχλητες το έργο που έκαναν μέχρι σήμερα. Απλώς σήμερα θα ονομάζονται ενημερωτικές.
Όλοι ξέρουμε όμως ότι οι εταιρείες που λειτουργούν μέχρι σήμερα στη χώρα μας ουδέποτε ήταν δεκτικές καταβολής. Πάντα υποτίθεται ότι μόνο ενημέρωναν τον πολίτη για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του, τις οποίες βέβαια ο δανειστής ήξερε πολύ καλά.
Συνεπώς μέσω της ενημέρωσης, με αθέμιτους και εκβιαστικούς τρόπους, με απειλές και ύβρεις, μοναδικός σκοπός ήταν η είσπραξη και μόνο του χρέους ποντάροντας ακριβώς στην ψυχολογική πίεση που ασκούσαν πάνω στους οφειλέτες. Επομένως, η μετονομασία δεν μπορεί να πείσει κανέναν, όπως δεν μπορούν να πείσουν και τα άρθρα του παρόντος νομοσχεδίου που είναι μάλιστα και αντιφατικά μεταξύ τους.
Από τη μια μεριά δηλαδή υποτίθεται ότι προσπαθούμε να βάλουμε κανόνες που προασπίζουν τα θεμελιώδη, τα ουσιαστικά δικαιώματα των πολιτών και από την άλλη μεριά η εταιρεία ενημέρωσης δήθεν πρέπει να παίξει και το βρώμικο παιχνίδι. Από τη μια δηλαδή είναι απλώς ενημερωτικές εταιρείες και από την άλλη ανατίθεται σ’ αυτές η εξώδικη ενημέρωση, η διαπραγμάτευση του χρόνου, του τρόπου και των λοιπών όρων καταβολής.
Νομίζω, κύριε Υπουργέ, ότι απλά κοροϊδεύετε τους πολίτες. Οφείλω να πω ότι αν τηρούνταν οι νόμοι και αν υποχρεώνονταν οι τράπεζες να κάνουν υπεύθυνα δανειοδότηση, με θεσμικό πλαίσιο να ενημερώνουν τους καταναλωτές, πολύ περισσότερο από ό,τι κάνουν τώρα, ίσως τότε δεν θα υπήρχε καμία αναγκαιότητα για την ύπαρξη αυτών των εισπρακτικών εταιρειών.
Γιατί όσον αφορά τους κακοπληρωτές οφείλω να σας επισημάνω –το είπα και στη συζήτηση στην Επιτροπή- ότι υπάρχει και η έννοια της εξώδικης όχλησης που ρυθμίζεται επαρκώς από το αστικό μας δίκαιο, όπως και η έννοια της δήλης ημέρας καταβολής, η παρέλευση και μόνο της οποίας καθιστά την παροχή ληξιπρόθεσμη και τον οφειλέτη υπερήμερο. Επομένως, και το τραπεζικό ίδρυμα, αλλά και κάθε πολίτης είναι αρκούντως διασφαλισμένος από το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο.
Η τράπεζα ή οποιοσδήποτε ιδιώτης θα μπορούσε να προσφύγει στα δικαστήρια, να αποκτήσει τίτλο εκτελεστό, μάλιστα με ταχύτατες διαδικασίες που του έχουν εξασφαλίσει τα νομοθετήματα μέχρι σήμερα και να προβούν και στην εκτέλεση των αποφάσεων αυτών.
Έτσι ο μόνος ανομολόγητος λόγος δραστηριοποίησης εισπρακτικών εταιρειών στην Ελλάδα φαίνεται ότι είναι η άσκηση όχι νόμιμης, αλλά κάθε μορφής αθέμιτης πίεσης στον αδυνατούντα να πληρώσει τα χρέη του οφειλέτη, που στις περισσότερες περιπτώσεις εμφανίζονται, θα έλεγα, και αδικαιολόγητα αυξημένα.
Πράγματι, τι άλλο ή τι περισσότερο από ένα δικηγόρο ή από κάποιο δικαστικό επιμελητή έχει να κάνει ένας άσχετος με το δίκαιο υπάλληλος εισπρακτικής εταιρείας παρά μόνο να πιέσει εξωνομικά, άρα και παράνομα και ανελαστικά, τον ατυχή οφειλέτη προς πληρωμή χρημάτων που δεν διαθέτει.
Επιπλέον, πρέπει να ξέρετε, κύριε Υπουργέ, ότι κανένας δεν νομιμοποιείται να κλείνει τους πολίτες ούτε μέσα στα σπίτια τους, ούτε βεβαίως και στους εργασιακούς τους χώρους. Ο σεβασμός της οικιακής γαλήνης και του οικιακού ασύλου προστατεύονται από τον νόμο και η παραβίασή τους τιμωρείται χωρίς να χρειάζεται καμία περαιτέρω ρύθμιση, ακόμα και αν θέλετε να βάλετε χρονικούς περιορισμούς ή αν θέλετε να τους πείτε ότι πρέπει ή μπορούν να τους οχλούν μία φορά στις δύο μέρες για τις οφειλές τους.
Οι ταπεινωτικές συμπεριφορές στις οποίες επιδίδονται αυτές οι εταιρείες –και είναι γνωστές- συνιστούν συχνά και το αδίκημα της εξύβρισης, αλλά και της εκβίασης σε πολλές περιπτώσεις και εν πάση περιπτώσει διαπράττεται μία σωρεία παρανομιών και παρατυπιών.
Παρόλη την υφιστάμενη νομοθεσία φθάσατε ακόμη και στο σημείο στο άρθρο 5 να λέτε ότι απαγορεύονται τα ποινικά αδικήματα, προκειμένου να δώσετε δήθεν μία υπόσταση αγαθών προθέσεων στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Απαγορεύετε π.χ. την άσκηση σωματικής βίας, λες και θα υπήρχε περίπτωση να επιτρέπεται η άσκηση σωματικής βίας, όπως επίσης και η ψυχολογική πίεση περί διακινδύνευσης του επαγγέλματος, των περιουσιακών στοιχείων ή και της ζωής του οφειλέτη, δηλαδή και η απειλή κατά της ζωής του οφειλέτη, που οφείλω να σας πω ότι ρυθμίζεται στον Ποινικό μας Κώδικα και εκεί προβλέπεται πολύ πιο αυστηρή ποινή από αυτή που εσείς εισφέρετε με το παρόν νομοσχέδιο.
Ξέρετε πολύ καλά -και σας διαβεβαιώ και εγώ- ότι δεν έχουν το δικαίωμα οι εν λόγω εταιρείες να πράττουν αυτά που πράττουν, γι’ αυτό ακριβώς θέλετε να τους δώσετε νομικό έρεισμα. Το κάνετε δε στην παρούσα συγκυρία, πρώτον γιατί με την υπερχρέωση των νοικοκυριών, την οικονομική ανέχεια που υπάρχει σήμερα και την τεράστια ανεργία, το πρόβλημα έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις. Σωρεύονται πλέον βουνό τα χρέη, οι οφειλές, οι υποχρεώσεις.
Δεύτερον, γιατί τώρα το χτένι έχει φθάσει πια στο κόμπο. Το καταναλωτικό κίνημα, οι ίδιοι οι πολίτες έχουν ξυπνήσει. Σε πολλές περιπτώσεις έχουν προβεί σε κατάθεση σωρείας μηνύσεων εναντίον των τραπεζών, πολλές από τις οποίες έχουν ευδοκιμήσει. Υπάρχουν οι πρώτες καταδικαστικές αποφάσεις εναντίον των τραπεζών, κάποιες από αυτές μάλιστα έχουν και τελεσιδικήσει.
Πιστεύετε, λοιπόν, πως ήρθε η ώρα να νομιμοποιήσετε τις τράπεζες και τις εισπρακτικές εταιρείες γι’ αυτές ακριβώς τις πρακτικές. Οφείλουμε μόνο να σας πληροφορήσουμε ότι το νομοσχέδιο που προωθείτε είναι νομικά έωλο και ότι εγείρονται και μία σειρά ζητημάτων νομικής και συνταγματικής φύσης.
Ποιος σας είπε ότι μπορούν να κοινοποιούνται και να διαδίδονται προσωπικά δεδομένα σε τρίτους; Υπάρχει κάποιος πολίτης σήμερα που υπογράφοντας οποιαδήποτε δανειστική σύμβαση με κάποιο πιστωτικό ίδρυμα έχει συμφωνήσει στο να κοινοποιούνται και να διαδίδονται τα προσωπικά του δεδομένα και τα στοιχεία της οφειλής του σε τρίτους, εν προκειμένω στους σαράντα περίπου υπαλλήλους της εκάστοτε εισπρακτικής εταιρείας;
Κύριε Υπουργέ, αντί να παίρνετε μέτρα για να προστατεύσετε τους καταναλωτές από παράνομες και καταχρηστικές συμπεριφορές, εσείς κάνετε ακριβώς το αντίθετο. Σας έχουμε καταθέσει ολόκληρο πλαίσιο για την προστασία του δανειολήπτη. Δεν θέλετε τίποτα όμως προς αυτή την κατεύθυνση.
Η οικονομική σας πολιτική διακατέχεται από σπασμωδικά μέτρα, από μέτρα πανικού. Ολοκληρωμένο πρόγραμμα αντιμετώπισης της κρίσης ούτως ή άλλως δεν έχετε και αυτό αποδεικνύεται καθημερινά. Θα έλεγα ότι οι πολιτικές σας είναι τέτοιες που περισσότερο επιδεινώνουν την κρίση και την προκαλούν παρά την αντιμετωπίζουν.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Μ’ έναν προϋπολογισμό που κινείται αισθητά χαμηλότερα από τους στόχους που έχετε θέσει και με κίνδυνο την αύξηση του δανεισμού, προχωράτε σε έκτακτη οικονομική εισφορά που ξεκινά από 1.000 έως 5.000 ευρώ, ανάλογα με τα εισοδήματα. Τι ελπίζετε να εισπράξετε μ’ αυτή την εισφορά; Μόλις 274 εκατομμύρια ευρώ.
Την ίδια στιγμή τι κάνετε; Μαζεύετε ψίχουλα και από την άλλη χαρίζετε κέρδη 5 δισεκατομμυρίων ευρώ -και τα στερείτε από το δημόσιο- σε περιορισμένο αριθμό μεγάλων εταιρειών και στα υπερκέρδη των τραπεζών. Δεν τολμάτε να αγγίξετε το μεγάλο κεφάλαιο ή μάλλον ο ρόλος σας είναι να το προστατεύετε.
Στα ίδια πλαίσια κινείται και η εισοδηματική σας πολιτική στο δημόσιο τομέα, η οποία προβλέπει χορήγηση επιδόματος εφάπαξ για μισθούς και συντάξεις αντί να προβλέπει πραγματικές και ουσιαστικές αυξήσεις.
Κύριοι της Κυβέρνησης, τα μέτρα που επιλέγετε δεν μπορεί να είναι αποτελεσματικά γιατί δεν βοηθούν τους πολίτες. Τον πανικό σας μόνο προσπαθείτε να καταλαγιάσετε και να δείξετε ότι κάτι κάνετε στην οικονομία. Σας πληροφορώ ότι το μόνο που κάνετε είναι μία τρύπα στο νερό.
Όσο δεν παίρνετε μέτρα για ανάπτυξη, για δημόσιες επενδύσεις, για αύξηση της κατανάλωσης, για πραγματικές αυξήσεις, για μακροχρόνια αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων και των ελλειμμάτων, η οικονομία μας θα βουλιάζει και τα χρέη και η ανέχεια των πολιτών θα διογκώνονται.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Πρέπει να ολοκληρώσετε, κυρία συνάδελφε.
ΘΕΟΔΩΡΑ ΤΖΑΚΡΗ: Κυρία Πρόεδρε, καταψηφίζουμε αυτό το νομοσχέδιο διότι δεν προστατεύει τον δανειολήπτη, αλλά προσπαθεί να επιβαρύνει ακόμη περισσότερο τη δυσχερή θέση στην οποία βρίσκεται, δίνοντας νομική κάλυψη στις μέχρι τώρα παράνομες πρακτικές των εταιρειών αυτών, οι οποίες ακόμα και αν αλλάξουν όνομα, δεν θα εξυπηρετούν καμία άλλη αναγκαιότητα παρά μόνο την εκτός των ορίων του νόμου διενέργεια πράξεως προς όφελος των ιδίων και προς όφελος των εντολέων τους που δεν είναι άλλοι από τα τραπεζικά ιδρύματα.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
(MB)




(MT)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Κι εγώ σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο Υφυπουργός Ανάπτυξης κ. Βλάχος.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΛΑΧΟΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όταν ξεκινήσαμε την προετοιμασία αυτού του συγκεκριμένου νομοσχεδίου στο Υπουργείο Ανάπτυξης είχαμε να αντιμετωπίσουμε ένα καταγεγραμμένο μεγάλο πρόβλημα που αντιμετώπιζε η κοινωνία. Πάρα πολλοί συμπολίτες μας κατέφευγαν μεταξύ των άλλων και στην Γενική Γραμματεία Καταναλωτή, καταγγέλλοντας πρακτικές και συμπεριφορές από κάποιες εταιρίες, που ο κόσμος τις ονόμασε «εισπρακτικές» και που λειτουργούσαν για λογαριασμό και των τραπεζών αλλά και άλλων εταιριών του ιδιωτικού τομέα. Εμείς λοιπόν πήραμε την απόφαση να συγκρουστούμε μ’ αυτά τα νοσηρά φαινόμενα, να αντιμετωπίσουμε τα κακώς κείμενα και σ’ αυτό το κομμάτι της κοινωνικής μας ζωής να βάλουμε κανόνες, να βάλουμε μια τάξη.
Η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή τότε δια του Γραμματέα της Γιάννη Οικονόμου απέστειλε υπόμνημα προς την Τράπεζα της Ελλάδος, για να πάρουμε την απάντηση στις 16 Μαΐου 2008, στην οποία, μεταξύ άλλων, η Τράπεζα της Ελλάδος αναφέρει ότι: «σημειώνεται πάντως ότι ο έλεγχος της Τράπεζας της Ελλάδος για την τήρηση των ανωτέρω» -εταιριών εννοεί- «δυσχεραίνεται από τη μη καταγραφή των τηλεφωνικών συνομιλιών, την οποία οι τράπεζες αποδίδουν κυρίως στην απαιτούμενη συγκατάθεση των πελατών τους κ.λπ.».
Και συνεχίζει: «Επειδή το θέμα των όρων ανάθεσης τραπεζικών δραστηριοτήτων σε τρίτους δεν συνιστά και πλαίσιο λειτουργίας των εισπρακτικών εταιριών, ζήτημα για το οποίο υφίσταται η ανάγκη ειδικής νομοθετικής ρύθμισης, και δεδομένου ότι η Τράπεζα της Ελλάδος δεν τις εποπτεύει άμεσα, οι ίδιες οι τράπεζες ευθύνονται για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων έναντι των πελατών τους κ.λπ». Κατέγραψε λοιπόν –και το καταθέτω για τα Πρακτικά- την άποψή της η Τράπεζα της Ελλάδος, που ουσιαστικά παροτρύνει το Υπουργείο Ανάπτυξης να προχωρήσει σε νομοθετική ρύθμιση. Διότι και η Τράπεζα της Ελλάδος αναγνώριζε ότι υπάρχει πρόβλημα.
(Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Ανάπτυξης κ. Γεώργιος Βλάχος καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Αυτό το πρόβλημα που όλοι το ήξεραν –ήταν κοινό μυστικό- σήμερα οι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης το προσδιορίζουν σαν νομιμοποίηση αυτών των εταιριών. Από πού προκύπτει αυτό; Και επειδή εδώ διαδέχονται ο ένας τον άλλον οι ομιλητές, κυρίως της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, διαρρηγνύοντας τα ιμάτιά τους, λες και πρώτη φορά άκουσαν για τις εισπρακτικές εταιρίες, θέλετε συνέχεια να σας θυμίζω ότι επί ημερών σας, εκεί, περί τα μέσα της δεκαετίας του ’90, δημιουργήθηκαν δειλά-δειλά οι πρώτες εταιρίες και με την ανοχή σας αυτές μεγαλούργησαν, για να φθάσουν στο σήμερα; Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και δεν νιώθετε την ανάγκη να πείτε μια κουβέντα, να διευκρινίσετε κάτι για την απραξία μιας ολόκληρης δεκαετίας που είχατε την ευθύνη διαχείρισης των πολιτικών μας πραγμάτων; Κι έρχεστε σήμερα να πείτε τι; Απλά άκουσα να λέτε: «να αποσύρετε το νομοσχέδιο». Να αποσύρουμε το νομοσχέδιο γιατί; Για να μείνει το σήμερα όπως είναι; Αυτό άραγε σας βολεύει, σας εξυπηρετεί; Γιατί το κάνετε; Δεν θέλετε να δείτε την πραγματικότητα; Δεν ακούτε δηλαδή την αγωνία του κόσμου που δέχεται αυτές τις επιθέσεις, που πολλοί συνάδελφοι κατέγραψαν εδώ απ’ αυτό το Βήμα, και την εμπλοκή τους μέσα σ’ αυτή τη συνεργασία που έχουν με τις τράπεζες και τον ιδιωτικό τομέα, όπως είπα νωρίτερα;
Εμείς νομίζω ότι δίνουμε τη λύση, γιατί απλά τολμούμε. Εσείς, όπως είπα, δεν γνωρίζατε για το χθες, αλλά και πάλι δεν κάνετε τίποτα για το σήμερα. Να σας θυμίσω, επειδή είπατε σήμερα για επιβάρυνση των νοικοκυριών, ποια εποχή ξεκίνησαν αυτά τα περίφημα «εορτοδάνεια» που τα διαφήμιζαν οι τράπεζες, ποιος ανέχθηκε τη συμπεριφορά αυτή των τραπεζών; Γιατί θέλετε εδώ ως δια μαγείας να διαγράψουμε το χθες και ξαφνικά να γυρίσουμε σελίδα και για όλα να φταίει η διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και κυρίως το τελευταίο διάστημα που εμείς έχουμε την ευθύνη.
Μήπως δεν είστε εσείς, συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, που περάσατε στον κόσμο την αντίληψη του εύκολου κέρδους; Εσείς δεν θεοποιήσατε τις τράπεζες; Και μιλάτε σήμερα για ευθύνες άλλων; Αυτές είναι ευθύνες μόνο δικές σας! Και βεβαίως έχει εικόνα ο ελληνικός λαός.
Πότε καταλάβατε λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αυτή την ανεξέλεγκτη δράση και τη μαφιόζικη συμπεριφορά, όπως ακούστηκε, αυτών των εισπρακτικών εταιριών; Γιατί αν όλα αυτά τα μάθατε τώρα σημαίνει ότι τα μάθατε μετά από δική μας προσπάθεια και πρωτοβουλία και δραστηριότητα φυσικά και ουσιαστικά παραδέχεστε ότι για δέκα χρόνια που κυβερνούσατε, από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 μέχρι το 2004, δεν καταλαβαίνατε τίποτε ή δεν θέλατε να καταλάβετε. Σε καμία περίπτωση δεν θέλω όμως να σκεφθώ ότι κάνατε πλάτες και στις τράπεζες και στις εισπρακτικές εταιρίες. Αν όμως ξέρατε όλα αυτά, τα οποία καταγγέλλετε σήμερα, αλήθεια, γιατί δεν πήρατε πρωτοβουλίες για μια ολόκληρη δεκαετία για την εξυγίανση του συστήματος στον τομέα αυτό; Μήπως δεν είχατε την πολιτική βούληση; Με το «δεν θυμάμαι για το χθες, καταγγέλλω τους πάντες για το σήμερα» σίγουρα δεν έχετε ούτε προοπτική και φυσικά δεν έχετε κυβερνητικό πρόγραμμα.
Μιλήσατε για καταχρηστικούς όρους των τραπεζών. Μα και πάλι εμείς δεν είμαστε που είχαμε την πολιτική βούληση να νομοθετήσουμε κάνοντας τις τελεσίδικες αποφάσεις των δικαστηρίων νόμο; Εμείς δεν είμαστε πάλι που πρόσφατα επιβάλαμε πρόστιμα σε δεκαεπτά τράπεζες για τη μη εφαρμογή του νόμου; Πότε στο παρελθόν –και εννοώ επί ημερών ΠΑ.ΣΟ.Κ.- υπήρχαν τέτοιες πολιτικές; Πότε υπήρξε πολιτική βούληση από τη μεριά σας; Σήμερα επιβάλαμε –η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή, το Υπουργείο Ανάπτυξης- πρόστιμο 1 εκατομμυρίου στην Τράπεζα Citibank διότι δεν έδωσε να καταλάβουν, ως όφειλε, στους συμπολίτες μας την αγορά από τη μεριά τους αυτών των προϊόντων της Lehman Brothers. Και ξέρετε, επειδή σ’ αυτό τον τόπο όλα υποβαθμίζονται από σας θα πρέπει να σας πω ότι πρόβλημα με τη Lehman Brothers υπήρχε και υπάρχει σ’ όλη την Ευρώπη. Και είμαστε η πρώτη χώρα που επιβάλλει πρόστιμο, ποινή στη συγκεκριμένη τράπεζα, τη Citibank. Αυτή είναι η δικιά μας προσέγγιση, αυτή είναι η δικιά μας συμπεριφορά, την οποία εσείς έχετε την τάση να απαξιώνετε, λες και ο κόσμος δεν καταλαβαίνει τι γίνεται, παρακολουθεί μόνο εσάς, λες και η πολιτική ζωή του τόπου ξεκινά και σταματά στο δικό σας λόγο και στη δική σας συμπεριφορά.
Ακούστηκε από τον εισηγητή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι «είναι βέβαιο ότι αυτές οι εταιρίες είναι επικίνδυνες για το κράτος δικαίου. Είναι βέβαιο ότι κάνουν αθέμιτο ανταγωνισμό όσον αφορά άλλες συναφείς επαγγελματικές τάξεις». Μα, περί αυτού πρόκειται; Το πρόβλημα για σας είναι ο αθέμιτος ανταγωνισμός και ποια από τις συναφείς επαγγελματικές τάξεις θα αναλάβει αυτό το αντικοινωνικό έργο;
Εμείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν έχουμε τέτοιο δίλημμα. Απλά λέμε ότι δεν θα υπάρχουν, μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου, εισπρακτικές εταιρίες. Τελεία και παύλα! Είναι πολύ ξεκάθαρο. Δίνουμε τη δυνατότητα με το νομοσχέδιο αυτό και στο δανειστή και στον οφειλέτη να ρυθμίσουν τις εκκρεμείς υποθέσεις τους με βάση όσα συμφώνησαν πριν καταφύγουν στα δικαστήρια και στους πλειστηριασμούς. Αυτή είναι η ουσία. Και δεν καταλαβαίνω ειλικρινά ποιος διαφωνεί και κυρίως για ποιον λόγο. Εμείς πιστεύουμε ότι μία τέτοια προσέγγιση είναι χρήσιμη για τον οφειλέτη αλλά και για το δανειστή.
(GK)




(2MB)
Εσείς, κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., συνεχίζοντας τον στρουθοκαμηλισμό και τη λαϊκίστική προσέγγιση, μας είπατε ότι θα καταψηφίσετε το νομοσχέδιο, λέγοντας ότι η Κυβέρνηση οφείλει να αντιμετωπίσει πρωτίστως το θέμα της οικονομίας και να μην υπάρχει αναγκαιότητα προσφυγής των νοικοκυριών σε μια μέγγενη που συνθλίβει και τους ίδιους και τα μέλη τους –μεγάλα λόγια, κούφια λόγια!- και ότι τη λύση στο πρόβλημα θα τη δώσει η μη αναγκαιότητα προσφυγής των νοικοκυριών στις τράπεζες.
Με άλλα λόγια, λέτε «μη δίνετε δάνεια στον κόσμο, για να μη χρωστάνε, για να μη χρειάζονται εισπρακτικές εταιρείες ή εταιρείες ενημέρωσης» που λέμε εμείς από αύριο. Εκτός, αν έχετε στο νου σας κάποια χώρα, όπου δεν υπάρχει τραπεζικός δανεισμός.
Με λύπη μου θα πω ότι όλα τα μαγικά, όλες αυτές τις συνταγές, τις ξέρετε μόνο εσείς οι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και κανείς άλλος στον κόσμο και θέλετε αυτή η κοινωνία να σας πιστέψει και κυρίως να σας εμπιστευθεί.
Θα έλεγα ότι αυτά είναι επικίνδυνα σενάρια για υπεύθυνη διακυβέρνηση που έχει ανάγκη αυτή την ώρα ο τόπος. Εκτός, αν νομίζετε ότι –όπως είπε και συνάδελφος λίγο νωρίτερα- είναι καλύτερο να οδηγούμε τους οφειλέτες στον πλειστηριασμό εν αγνοία τους ή εν πάση περιπτώσει να ενημερώνονται στην τελική φάση από τους δικαστικούς επιμελητές.
Γιατί και πάλι ακούστηκε από συνάδελφο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι ενοχλούνται, όταν κάποιος τους ενημερώνει. Μα, προφανώς τους ενημερώνει για ληξιπρόθεσμες οφειλές και προφανώς τους ενημερώνει, για να αποφευχθεί το χειρότερο. Και το χειρότερο για εμάς είναι οι αίθουσες των δικαστηρίων και οι πλειστηριασμοί, εκτός αν δεν μιλάμε την ίδια γλώσσα, γιατί πραγματικά θα πρέπει αυτό το σημείο να γίνει ξεκάθαρο και από τη δική σας μεριά.
Εμείς λέμε ότι υπάρχει χώρος ενημέρωσης, παρέμβασης αυτών των εταιρειών μέσα από το νέο θεσμικό καθεστώς που θα επιβληθεί με την ψήφιση του νόμου και όπου θα δώσει μια άλλη εικόνα και άλλη συμπεριφορά στην κοινωνία και στην αγορά.
Ακούστηκε επίσης από συνάδελφο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και στην Επιτροπή κι εδώ ότι εδώ και δεκαπέντε χρόνια η κοινωνία βοά, βοά ο τόπος για τις εισπρακτικές εταιρείες και για το ρόλο τους.
Όμως, η Νέα Δημοκρατία από τα δεκαπέντε χρόνια για ένα μέρος από αυτό το χρονικό διάστημα έχει την ευθύνη. Και σ’ αυτό το διάστημα έπρεπε να καταγραφεί το πρόβλημα, να μελετηθεί το πρόβλημα και να φέρουμε πρόταση στη Βουλή. Και το κάναμε.
Άρα, εμείς, αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι όλων των πτερύγων και κυρίως του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. –κάποιος εκ των Βουλευτών του οποίου είπε τη συγκεκριμένη φράση- δεν δεχόμαστε να μπαίνουμε στην ίδια μοίρα με τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., γιατί εμείς απλά θεωρούμε ότι κάναμε το χρέος μας, ένα χρέος που δεν έκαναν χθες οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., μια εποχή που το φαινόμενο δημιουργήθηκε και πήρε τεράστιες διαστάσεις.
Αυτή είναι η πραγματικότητα! Πώς μπορούμε, λοιπόν, να συγκριθούμε με εσάς που είτε δεν το ξέρατε είτε το βλέπατε και δεν κάνατε τίποτα, σε κάθε περίπτωση ήσασταν παρατηρητές –δεν ξέρω για ποιο λόγο, ας μας τον εξηγήσετε; Πώς μπορούμε να συγκριθούμε μαζί σας εμείς που φέρνουμε νομοσχέδιο και βάζουμε τέρμα σ’ αυτή την ασύδοτη λειτουργία και συμπεριφορά αυτών των εταιρειών;
Εμείς, λοιπόν, έχουμε την πολιτική βούληση. Έχουμε την πολιτική βούληση να συγκρουστούμε και με αυτά τα νοσηρά φαινόμενα. Ακούστηκαν απόψεις για δυνατότητα ρύθμισης και διακανονισμού σ’ αυτές τις νέες εταιρείες –που εμείς είπαμε ότι απλά θα είναι ενημέρωσης- και πραγματικά η επιμονή σε κάποιες απόψεις δεν μπορεί να εξηγηθεί από τη μεριά μας!
Μήπως κάποιοι δεν έχουν δει το νομοσχέδιο; Μήπως κάποιοι θέλουν να παραπληροφορούν; Μήπως κάποιοι θέλουν να λένε τα δικά τους που δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα; Από πού προκύπτει ο διακανονισμός; Πού φαίνεται από το νομοσχέδιο;
Θα ήθελα, λοιπόν, κατηγορηματικά να σημειώσω ότι αυτές οι εταιρείες δεν θα μεσολαβούν επί της ουσίας. Δεν θα αποφασίζουν για διακανονισμό. Μεταφέρουν προτάσεις οφειλετών και δανειστών και προσπαθούν τα δύο μέρη να βρουν μια λύση πριν –αν θέλετε- φθάσουν, όπως είπα, στις αίθουσες των δικαστηρίων και τους πλειστηριασμούς.
Ακούστηκε επίσης και στην Επιτροπή για τα στοιχεία του ΤΕΙΡΕΣΙΑ, ότι κυκλοφορούν ελεύθερα στην αγορά και ότι μπορεί κάθε συμπολίτης μας ανά πάσα στιγμή να μάθει στοιχεία από τον ΤΕΙΡΕΣΙΑ.
Θεωρώ ότι πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στις προσεγγίσεις μας, εκτός αν όλοι εμείς δεν έχουμε αυτή την προνομιούχο μεταχείριση που έχουν κάποιοι άλλοι συνάδελφοι, να μπορούν με το πάτημα ενός κουμπιού, σε κάθε περίπτωση με πολλή ευκολία, να αντλούν στοιχεία από τον ΤΕΙΡΕΣΙΑ.
Αλλιώς, κανείς πρέπει να προσέχει τι λέει από το Βήμα είτε της Επιτροπής είτε της Ολομέλειας, γιατί είναι πολύ σοβαρά πράγματα αυτά. Μας ακούει ο κόσμος και αλίμονο αν πιστέψει ότι ο καθένας από εμάς μπορεί να παίρνει –δεν ξέρω με ποιον τρόπο- στοιχεία από τον ΤΕΙΡΕΣΙΑ, στοιχεία και για το συμπολίτη μας. Εάν υπάρχουν στοιχεία που αποκαλύπτουν τέτοιες πρακτικές, να τα πούμε εδώ επίσημα. Όχι μισόλογα, όχι κινδυνολογία, όχι είπα-ξείπα κι έφυγα. Αυτά να τελειώσουν. Εμείς θα λέμε την αλήθεια, θα λέμε όλη την αλήθεια καθαρά και ξάστερα.
Επίσης, ακούστηκε από πολλούς συναδέλφους η άποψη για τη νομιμοποίηση αυτών των εισπρακτικών εταιρειών και ότι μπορεί ο καθένας –άρα και οι τράπεζες- σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα, να προσφύγει στα δικαστήρια και να απαιτήσει την αποπληρωμή των χρεών από οφειλέτες που είναι κακόβουλοι ή δύσπιστοι ή κακόπιστοι.
Για κάποιους δεν υπάρχουν κακόβουλοι, δύσπιστοι και κακόπιστοι οφειλέτες, για κάποιους υπάρχουν. Εν πάση περιπτώσει, αποφασίστε τι θέλετε. Τι υπάρχει, τι δεν υπάρχει. Γιατί αν δεν καταγράψουμε το πραγματικό πρόβλημα, δεν θα συμφωνήσουμε στη λύση του.
Εμείς λέμε ότι υπάρχουν αυτά τα φαινόμενα –δεν εξηγώ για ποιο λόγο, υπάρχουν- και πρέπει πραγματικά αυτοί οι άνθρωποι που βρίσκονται στην ανάγκη, που βρίσκονται σε μια αδυναμία να μην γίνονται –αν θέλετε- υποχείρια του οποιουδήποτε κακόβουλου που λειτουργεί –αν θέλετε- με πολλή αυθαιρεσία και πολλή κακοπιστία μέσα απ’ αυτές τις εταιρείες.
(Στο σημείο αυτό χτυπά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υφυπουργού)
Κι επειδή μας είπατε νωρίτερα ότι αν έλθετε στην εξουσία, θα καταργήσετε πολλά, αλήθεια, σαν πολλά δεν αναλαμβάνετε να καταργήσετε, όταν έλθετε στην εξουσία; Ανεξάρτητα από το αν γίνει και πότε –στο τέλος τέλος δημοκρατία έχουμε, ο ελληνικός λαός θα αποφασίσει, όταν έλθει η στιγμή- νομίζω ότι διά αυτής της υπεραπλουστευμένης προσέγγισης πάτε να καλύψετε τις μεγάλες σας ευθύνες, μεγάλες ευθύνες για το χθες και έλλειψη πρότασης για το σήμερα.
Δεν φθάνει δηλαδή που πάνω από δέκα χρόνια ως κυβέρνηση το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν κάνατε τίποτα γι’ αυτό το επικίνδυνο κοινωνικό και όχι μόνο φαινόμενο. Έρχεστε σήμερα και μας λέτε ότι η πολιτική σας προτιμά τους πλειστηριασμούς –αυτό μας είπατε- από την προσπάθεια επίλυσης του προβλήματος με ενημέρωση και διακανονισμό. Μπορεί ο καθένας να κρίνει.
Ακούστηκε επίσης ότι κάποιες εταιρείες και στο μέλλον θα κάνουν εισπρακτικό έργο. Δεν ξέρω και πάλι γιατί υπάρχει αυτή η επιμονή. Δεν προκύπτει από πουθενά. Δεν υπάρχει λειτουργία εισπρακτικών εταιρειών που συγχρόνως θα ενημερώνουν, αυτό δηλαδή που γίνεται σήμερα.
Επιπλέον, επειδή μας είπατε ότι πρέπει να αποσυρθεί το νομοσχέδιο και να βρούμε άλλους τρόπους, σαν αυτούς δηλαδή που βρήκατε εσείς, όταν ήσασταν κυβέρνηση, δηλαδή τίποτα. Ανεξέλεγκτοι οι πάντες λειτουργούσαν μέχρι να βρεθεί η μαγική συνταγή.
Εμείς τελικά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πήραμε τις αποφάσεις μας. Αν έχετε κάτι να προτείνετε, να το πείτε τώρα και αφήστε αυτά τα περί απόσυρσης του νομοσχεδίου και θα τα δούμε στο μέλλον. Το πρόβλημα είναι από χθες. Υπάρχει και σήμερα και δεν πρέπει να υπάρχει αύριο. Και για να μην υπάρχει αύριο, θα πρέπει επιτέλους σ’ αυτή την Αίθουσα να συνεννοηθούμε. Αυτή είναι η μεγάλη ευθύνη όλων μας και κυρίως εκείνων των πολιτικών δυνάμεων που φιλοδοξούν να κυβερνήσουν τον τόπο.
Θα ήθελα όμως να σταθώ και σε υπεύθυνες συμπεριφορές και προσεγγίσεις από τη μεριά φορέων που ήλθαν στην Επιτροπή. Για παράδειγμα, ακούσαμε τον Πρόεδρο του ΚΕΠΚΑ, τον κ. Τσεπερλίδη και τον κ. Κρητικό εκ μέρους των δανειοληπτών.
Τι μας είπε ο Πρόεδρος του ΚΕΠΚΑ κ. Τσεπερλίδης; «Είναι προς τιμή του Υπουργείου Ανάπτυξης ότι ανταποκρίθηκε τόσο γρήγορα για να ρυθμίσει ένα τέτοιο ζήτημα.

(DP)
(2GK)
Είναι αλήθεια –συμπλήρωσε- ότι με τον τρόπο που στήθηκε το νομοσχέδιο βάζει φραγμό σε παραβατικές συμπεριφορές που κινιόντουσαν στα όρια και δεν μπορούν να περιγραφούν από το Βήμα, εάν δεν έχει κανείς αποδεικτικά στοιχεία. Αυτό λένε οι καταναλωτές και διαφωνούν προφανώς με εσάς.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το επαναληπτικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
Ακόμα και ο εκπρόσωπος των δικαστικών επιμελητών –τελειώνω, κυρία Πρόεδρε- δεν αμφισβήτησε τη νομοθετική πρωτοβουλία, ότι αυτή είναι στη σωστή κατεύθυνση, αλλά κράτησε επιφυλάξεις μόνο στην πιθανή καταστρατήγηση της νομοθεσίας. Αυτό είπε. Εμείς, λοιπόν, από την απόλυτη αυθαιρεσία λόγω της έλλειψης νομοθετικού πλαισίου, προτιμούμε τη θεσμική θωράκιση των συναλλασσομένων αφού ο κίνδυνος καταστρατήγησης των νόμων ισχύει για κάθε τι και αποτελεί πράξη κολάσιμη που διώκεται.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ολοκληρώστε, κύριε Υφυπουργέ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΛΑΧΟΣ(Υφυπουργός Ανάπτυξης): Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.
Επιβεβαιώνεται ουσιαστικά, όπως είπε και ο εκπρόσωπος της Ένωσης Δανειοληπτών, κατά τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο το ορθό της επιλογής μας και στηρίζει την πρωτοβουλία του Υπουργείου Ανάπτυξης. Καταλαβαίνετε ποιο τοπίο υπήρχε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το 1994 που ξεκίνησαν να λειτουργούν αυτές οι εταιρείες…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Υφυπουργέ, έχετε και δευτερολογία. Πρέπει να ολοκληρώσετε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΛΑΧΟΣ(Υφυπουργός Ανάπτυξης): Μία φράση μόνο, κυρία Πρόεδρε.
Καταλαβαίνετε πόσο δύσκολη ήταν η προσπάθεια εξυγίανσης από τη μεριά μας του τομέα αυτού. Εμείς καταβάλαμε σκληρή προσπάθεια και σήμερα παρουσιάζουμε στη Βουλή το νομοσχέδιο βάζοντας τέλος στην αυθαιρεσία και σε ό,τι άλλο συνέβαινε. Κάποιοι άλλοι απέφευγαν και να το κατονομάσουν σαν πρόβλημα. Θέλετε να πιστέψουμε ότι ήταν από έλλειψη τόλμης ή πολιτικής βούλησης; Η συνέχεια της κουβέντας στις δύο συνεδριάσεις θα αποδείξει ποιος τελικά έχει δίκιο, ποιος κάνει τη σωστή προσέγγιση, ποιος ακούει τα μηνύματα της κοινωνίας και έχει την τόλμη και τη πολιτική βούληση να δίνει λύσεις σε μικρά ή σε μεγάλα προβλήματα.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Παπουτσής.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, προφανώς ο κύριος Υπουργός δεν αντελήφθη σωστά τις προτάσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και κυρίως το αίτημά του για την απόσυρση της τροπολογίας που αφορά την εισοδηματική πολιτική και την οποία προσθέσατε στο νομοσχέδιο, το οποίο συζητούμε σήμερα.
Το επαναλαμβάνω και από το Βήμα της Βουλής: Θεωρώ ότι είναι πολιτικά απαράδεκτο το γεγονός την εισοδηματική πολιτική εν μέσω κρίσης, εν μέσω γενικευμένης ανασφάλειας στην κοινωνία να την εισάγετε στο Σώμα προς συζήτηση και νομιμοποίηση με μία τροπολογία επιχειρώντας στη πραγματικότητα να περιορίσετε το χρόνο συζήτησης στη Βουλή και βεβαίως τη δυνατότητα των συναδέλφων να πάρουν το λόγο επί μακρού χρόνου, προκειμένου να τοποθετηθούν στα συγκεκριμένα θέματα που αφορούν τη ζωή όλων των Ελλήνων πολιτών, την καθημερινότητά τους και τη δυνατότητά τους να αντιμετωπίσουν με ελπίδα και αισιοδοξία το αύριο, κάτι το οποίο το έχετε στερήσει. Και επειδή ξέρετε ότι το έχετε στερήσει, επειδή ξέρετε ότι έχετε στερήσει την ελπίδα από κάθε Έλληνα πολίτη γι’ αυτό το λόγο και αποφεύγετε να συζητήσετε την αποτυχημένη οικονομική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας.
Όσον αφορά το νομοσχέδιο αυτό καθ’ εαυτό ο εισηγητής μας ο κ. Ζωϊδης, καθώς και οι υπόλοιποι συνάδελφοι που πήραν το λόγο υπήρξαν καθ’ όλα αναλυτικοί και σαφείς όσον αφορά τις θέσεις μας για το νομοσχέδιο αυτό. Εμείς δεν εναντιωνόμαστε στο νομοσχέδιο έτσι απλά και μόνο για να εναντιωθούμε για λόγους αντιπολιτευτικής τακτικής. Καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο αυτό γιατί δεν προστατεύει τον καταναλωτή. Καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο γιατί δεν προστατεύει τον πολίτη, δεν προστατεύει τις μικρές και οικογενειακές επιχειρήσεις. Καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο γιατί νομιμοποιεί τις εταιρείες που δραστηριοποιούνται στα όρια του νόμου, τις οποίες μετονομάζει ενημερωτικές, αλλά ουσιαστικά δεν προσφέρει καμία προστασία στους καταναλωτές.
Αντί, λοιπόν, να τις καταργήσετε, όπως το ζήτησαν τόσοι και τόσοι φορείς, όπως σας το υπέδειξε ο Συνήγορος του Πολίτη, όπως σας το υπέδειξαν έγκριτοι καθηγητές Πανεπιστημίου ήδη εδώ και τέσσερα, πέντε χρόνια από την αρχή της ανάληψης της διακυβέρνησης της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία, αντί να υιοθετήσετε το αίτημα της ΟΤΟΕ και άλλων φορέων, ακόμα και της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής η οποία αναφέρθηκε στο συγκεκριμένο νομοσχέδιό σας, τις επαναφέρετε αποδίδοντάς τους το καθήκον της ενημέρωσης. Τις βαφτίζετε, δηλαδή, ενημερωτικές εταιρείες.
Αλλά ας δούμε τη πραγματικότητα, την αγορά, όπως αρέσει σε πολλούς συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας να λένε όταν αναφέρονται στις οικονομικές δραστηριότητες. Ας δούμε, λοιπόν, ποια είναι αυτή η αγορά των εισπρακτικών εταιρειών.
Αυτήν τη στιγμή στην Ελλάδα λειτουργούν περισσότερες από είκοσι έξι εισπρακτικές εταιρείες. Σύμφωνα με άλλους βέβαια ο αριθμός αυτός ξεπερνάει τον αριθμό εκατό, γιατί υπάρχουν και εταιρείες οι οποίες λειτουργούν αναλαμβάνοντας έργο υπεργολαβίας.
Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι εάν επιμείνω εγώ και οι συνάδελφοί μου να σας θέσουμε το ερώτημα, κύριε Υπουργέ, να ενημερώσετε το Σώμα για το ποιος είναι ο ακριβής αριθμός των εταιρειών που δραστηριοποιούνται σ’ αυτό τον τομέα δεν θα είστε σε θέση να τον διαβεβαιώσετε. Δέκα εξ αυτών των εταιρειών μετέχουν στον Ελληνικό Σύνδεσμο Εταιρειών Διαχείρισης Απαιτήσεων. Θα μείνω σε αυτές μιας και τα στοιχεία δίδονται από τον ίδιο τον Σύνδεσμο.
Ο τζίρος, λοιπόν, αυτών των εταιρειών εκτινάχθηκε από τα 10 εκατομμύρια ευρώ το 2003 στα 51 εκατομμύρια ευρώ το 2007. Φανταστείτε το συνολικό τζίρο όλων των εταιρειών παράνομων, ημιπαράνομων και νόμιμων σύμφωνα με το νομοσχέδιό σας. Κανονική βιομηχανία. Θα ήθελα να πω όμως, ότι αυτή η βιομηχανία –και να επιμείνω σ' αυτό- είναι στη πραγματικότητα μία παράνομη βιομηχανία και εσείς την επιβραβεύετε.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ)
Αυτό είναι το νομοσχέδιό σας με δύο λόγια, κύριε Υπουργέ. Αυτή όμως είναι ταυτόχρονα και η απάντησή σας σ’ ένα ζήτημα που απασχολεί χιλιάδες πολίτες, οι οποίες είτε βρίσκονται σε δεινή θέση και δεν μπορούν να εκπληρώσουν τις οφειλές τους λόγω ακριβώς του γενικότερου οικονομικού κλίματος και της πολιτικής που οδηγήσατε τη χώρα και την οικονομία μας, είτε το αμέλησαν. Γιατί ας μην ξεχνάμε ότι η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών ανήκει σ’ αυτή την κατηγορία. Η πολύ μικρή μειοψηφία των πολιτών αφορά εκείνους οι οποίοι συνειδητά αρνούνται να είναι συνεπείς προς τις υποχρεώσεις τους και να αποπληρώσουν την οφειλή τους.
Μπορείτε, λοιπόν, να μας εξηγήσετε με ποιο σκεπτικό και βάση ποιων νόμων γίνεται η άρση του τραπεζικού απορρήτου; Μπορείτε να μας εξηγήσετε με ποια λογική νομιμοποιείτε την παραχώρηση προσωπικών δεδομένων χωρίς φυσικά τη συγκατάθεση των δανειοληπτών, γιατί πρόκειται κυρίως για τραπεζικά προϊόντα στις ενημερωτικές λεγόμενες εταιρείες;
Και επειδή αρέσκεστε συχνά να αναφέρεστε και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μπορείτε να μας πείτε και την αντίστοιχη Οδηγία, η οποία σας το επιτρέπει; Γιατί εγώ έχω υπ’ όψιν μου το νομοθετικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ακριβώς δεν σας επιτρέπει κάτι τέτοιο. Δεν επιτρέπει την παραχώρηση προσωπικών δεδομένων σε εταιρείες τρίτων.
Αναφέρεστε στο άρθρο 8 του νομοσχεδίου στην προστασία του απορρήτου. Λέει επί λέξει: «Απαγορεύεται στις εταιρείες η γνωστοποίηση στοιχείων προς τρίτους». Μα, ποιος είναι ο τρίτος; Ο τρίτος στην προκειμένη περίπτωση είναι οι εταιρείες στις οποίες αναφέρεστε, γιατί απ’ όσο γνωρίζω κανείς δεν υπογράφει κατά τη συναλλαγή του με δανειστή ρήτρα ότι τα προσωπικά, τα οικονομικά, τα περιουσιακά του στοιχεία μπορούν να δοθούν σε κάποια άλλη τρίτη εταιρεία.
Υποστηρίζετε, επίσης, ότι με το νομοσχέδιο αυτό μπαίνουν δικλείδες ασφαλείας στις καταχρηστικές –λέει- και αθέμιτες πρακτικές. Και στο άρθρο 5 τις καταγράφετε. Αλλά οι πρακτικές αυτές που καταγράφετε, κύριε Υπουργέ, είναι απλώς ενδεικτικές. Πρόκειται περί ενδεικτικής καταγραφής των πρακτικών, γιατί πάντα υπάρχουν οι πολυμήχανοι που θα ανακαλύψουν νέες πρακτικές εκφοβισμού και νέες πρακτικές πίεσης. Εάν θέλετε πραγματικά να ενισχύσετε την προστασία των δανειοληπτών και των οφειλετών δεν θα είχατε απορρίψει τις προτάσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Και επειδή σας άκουσα και προηγουμένως να αναφέρεστε στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., το οποίο δεν έχει πρόγραμμα, δεν έχει προτάσεις, είναι γενικώς το κόμμα της άρνησης, σας υπενθυμίζω ότι σε δύο περιπτώσεις το Μάιο του 2008, αλλά και τον Οκτώβριο του 2008 σας προτείναμε συγκεκριμένες προτάσεις: Πρόταση νόμου, το Μάιο του 2008, τροπολογία στο δικό σας νομοσχέδιο τον Οκτώβριο του 2008.
Και για να φρεσκάρω τη μνήμη σας και επειδή μας ακούει ο κόσμος και επειδή ο κόσμος παρακολουθεί τη Βουλή, παρά το γεγονός ότι τη φοβάται τη Βουλή, απ’ ό,τι φαίνεται, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας υπενθυμίζω ότι με τη δική μας πρόταση νόμου είχαμε προτείνει την απαγόρευση κατάσχεσης κύριας κατοικίας για οφειλές μέχρι 20.000 ευρώ.

(DE)
(2DP)
Είχαμε προτείνει κανένα ακίνητο να μην βγαίνει στον πλειστηριασμό σε αξία χαμηλότερη από την αντικειμενική. Είχαμε προτείνει η συνολική οφειλή προς τις τράπεζες να μην υπερβαίνει το διπλάσιο του ποσού του αρχικού δανείου. Είχαμε προτείνει να καταργηθούν τα πανωτόκια σε όλα τα δάνεια, να καταργηθούν οι αδιαφανείς χρεώσεις στους κατόχους πιστωτικών καρτών από τις τράπεζες. Είχαμε προτείνει να καταργηθούν οι πρόσθετες προμήθειες και τα έξοδα για αναλήψεις μετρητών με πιστωτικές κάρτες μέσω του Αριθμού του Τραπεζικού Μητρώου. Είχαμε προτείνει να μειώνουν τα επιτόκια οι τράπεζες στα δάνεια και τις πιστωτικές κάρτες, όταν μειώνεται το επιτόκιο αναφοράς. Είχαμε προτείνει να επιβληθούν απαγορεύσεις και κυρώσεις στις εισπρακτικές εταιρείες για τις πρακτικές που εφαρμόζουν. Είχαμε προτείνει να υπάρξει απαγόρευση στις τράπεζες να καταγγέλλουν αυθαίρετα τις συμβάσεις καταναλωτικών και στεγαστικών δανείων, εάν δεν υπάρχει καθυστέρηση τουλάχιστον τεσσάρων και οκτώ μηνιαίων δόσεων αντίστοιχα, από τον οφειλέτη. Είχαμε προτείνει να μπει τέλος στην παραπλανητική διαφήμιση από τις τράπεζες, μέσω της οποίας κρύβουν το πραγματικό κόστος δανεισμού. Είχαμε προτείνει να νομοθετήσετε για να μπορεί ο δανειολήπτης να καταγγείλει τη σύμβαση δανείου οποτεδήποτε, εφόσον πρόκειται για δάνειο με κυμαινόμενο επιτόκιο και βάσει προϋποθέσεων, για δάνειο με σταθερό επιτόκιο.
Αυτά είχαμε προτείνει με πρόταση νομοθετικής πρωτοβουλίας την οποία την απορρίψατε, την αρνηθήκατε και αδιαφορήσατε. Βεβαίως, ενδιαφερθήκατε για να νομιμοποιήσετε εκείνους οι οποίοι έχουν γίνει ο πραγματικός εκβιαστής. Κάποιος χρησιμοποίησε την έκφραση «νταβατζής» στην προκειμένη περίπτωση. Δε θέλω να την χρησιμοποιήσω, αλλά είναι πάρα πολύ κοντά στην πραγματικότητα. Εδώ πρόκειται περί πραγματικού ψυχολογικού εκφοβισμού και εκβιασμού των πολιτών. Αυτούς νομοθετείτε. Για το πλαίσιο το δικό τους ενδιαφέρεστε.
Την ίδια στιγμή, όμως, που η Κυβέρνηση υπόσχεται κανόνες στη λειτουργία των ενημερωτικών, των εισπρακτικών εταιρειών, επιδεικνύει πλήρη αδυναμία στην εφαρμογή του νόμου και έχει αφήσει τις τράπεζες ανενόχλητες να επιβάλλουν στους καταναλωτές όρους και επιβαρύνσεις που έχουν κριθεί παράνομες και καταχρηστικές με αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις. Και βεβαίως, η Κυβέρνηση παρακολουθεί τις εξελίξεις της μη εφαρμογής του νόμου και βεβαίως, της καταπίεσης των οφειλετών προς τις τράπεζες και των πολιτών.
Στο πλαίσιο της χρηστής λειτουργίας των τραπεζών θα έπρεπε, αντί να παρακολουθείτε, να επιβάλετε στις διοικήσεις των τραπεζών να εγκαταλείψουν αυτές τις πρακτικές και να πάρουν όλα τα μέτρα, έτσι ώστε το έργο της είσπραξης χρεών να επανέλθει στις τράπεζες. Αυτό είναι το απλούστερο. Αν ακούσετε όλους τους συναδέλφους από όλες τις πτέρυγες της Βουλής, αυτό θα σας προτείνουν. Και η Ο.Τ.Ο.Ε. αυτό προτείνει και οι περισσότεροι κοινωνικοί φορείς που έχουν πλήρη συναίσθηση. Ακόμα και ο Πρόεδρος του Ινστιτούτου Καταναλωτών της Βορείου Ελλάδος -τον οποίο επικαλεστήκατε προηγουμένως- κατά τη διάρκεια της συζήτησης στην Επιτροπή και της ακρόασης του Προέδρου, εκεί κατέληξε. Γιατί, λοιπόν, δεν καταλήγετε κι εσείς σε αυτό, αφού πράγματι ενδιαφέρεστε τόσο πολύ για το χώρο;
Η αλήθεια είναι ότι, πέρα από την είσπραξη ή ενημέρωση, όπως θέλετε να την πείτε, υπάρχει και μια άλλη οικονομική, παράλληλη, επιπρόσθετη, όπως θέλετε να το πείτε, δραστηριότητα των ιδίων εταιρειών. Διότι, τις περισσότερες φορές αυτές οι εισπρακτικές εταιρείες αναλαμβάνουν για λογαριασμό των τραπεζών και την προώθηση τραπεζικών προϊόντων, παραδείγματος χάριν, πιστωτικές κάρτες, όπως επίσης αναλαμβάνουν και τη σύναψη συμβολαίων για λογαριασμό εταιρειών σταθερής τηλεφωνίας, οι ίδιες εταιρείες, με τα ίδια στοιχεία των πολιτών, τα οποία, κατά τα άλλα, είναι απόρρητα.
Στην προώθηση, λοιπόν, αυτών των προϊόντων, ακολουθούν πάλι παραπλανητικές μεθόδους, με την παρουσίαση αποσπασματικών και ασαφών στοιχείων που αφορούν στο συγκεκριμένο προϊόν, προκειμένου οι πελάτες να συνάψουν τη σύμβαση για τη χρήση του και αμέσως μετά, οι ίδιες εταιρείες εμφανίζονται για να διεκδικήσουν τις οφειλές για λογαριασμό των πελατών.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, με συγχωρείτε, αλλά παρακαλώ την ανοχή σας για ένα λεπτό.
Και όλα αυτά σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης, σε μια περίοδο που το φαινόμενο της υπερχρέωσης των νοικοκυριών παίρνει μεγάλες διαστάσεις και έχει καταστεί ουσιαστικά το μείζον πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας και της οικονομίας. Και φοβάμαι ότι θα πάρει και ακόμα μεγαλύτερες, βέβαια, διαστάσεις τους επόμενους μήνες με την επερχόμενη οικονομική κρίση. Βεβαίως, ποιος θίγεται περισσότερο, πού είναι η μεγαλύτερη επιβάρυνση, δεν χωράει συζήτηση! Τα μεσαία και χαμηλά εισοδηματικά στρώματα και οι επιπτώσεις οι οικονομικές, οι κοινωνικές και οι πολιτικές, βεβαίως, είναι σοβαρότατες και θα είναι εμφανέστατες στους επόμενους κιόλας μήνες.
Και σε όλη αυτή την περίοδο έχουμε μία Κυβέρνηση η οποία παρακολουθεί τις εξελίξεις και από την άλλη πλευρά, βλέπουμε τις πρακτικές των τραπεζών. Διότι, οι τράπεζες τι κάνουν; Με τους καταχρηστικούς -και σε ορισμένες περιπτώσεις παράνομους- όρους που επιβάλλουν οι τράπεζες προς τους δανειολήπτες, στην πραγματικότητα τι κάνουν; Επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο τον υπερδανεισμό των νοικοκυριών. Τα επιτόκια των ελληνικών τραπεζών διαμορφώνονται σταθερά πάνω από το μέσο όρο της Ευρωζώνης. Παρά τη σημαντική μείωση του παρεμβατικού επιτοκίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του euribord.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Τράπεζα της Ελλάδος, τόσο τα ελληνικά νοικοκυριά όσο και οι ελληνικές επιχειρήσεις συνεχίζουν να δανείζονται ακριβότερα σε σχέση με τους Ευρωπαίους δανειολήπτες, αλλά την ίδια στιγμή εξακολουθούν να απολαμβάνουν υψηλότερα επιτόκια στις καταθέσεις τους. Στοιχεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της Τραπέζης της Ελλάδος τώρα, πιστοποιούν ότι στο διάστημα του Σεπτεμβρίου 2008–Ιανουαρίου 2009, στο οποίο η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μείωσε το βασικό επιτόκιο κατά 2,25%, τα μέσα επιτόκια πιστωτικών καρτών στην Ελλάδα μειώθηκαν κατά 0,34%. Στα κυμαινόμενα στεγαστικά δάνεια, η μείωση ήταν κατά 0,90% και στα στεγαστικά δάνεια σταθερού επιτοκίου το επιτόκιο, αντί να μειωθεί, αυξήθηκε κατά 0,75%.
Αυτή την πραγματικότητα, την οποία εγώ τη θεωρώ ότι δεν είναι αναποτελεσματικότητα, αλλά είναι επιλογή της Νέας Δημοκρατίας, αρνούμαστε να αποδεχτούμε. Κι επειδή αρνούμαστε να αποδεχτούμε, καταψηφίζουμε επί της αρχής την πρόθεσή σας, την πολιτική σας βούληση και κυρίως, τις διατάξεις αυτού του νομοσχεδίου.
Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Πάνος Παναγιωτόπουλος έχει το λόγο.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα συνεχίσω από την ακροστιχίδα της ομιλίας του προλαλήσαντος Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του ΠΑ.ΣΟ.Κ., του αξιοτίμου συναδέλφου κ. Παπουτσή.
Επιλογή της Κυβέρνησης, κύριε Παπουτσή και κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι να δίνει σε καθημερινή βάση τη μάχη για να προστατεύσει τον Έλληνα πολίτη και την Ελληνίδα από τις συνέπειες αυτής της πρωτόγνωρης για την ένταση και το μέγεθός της οικονομικής κρίσης. Η Κυβέρνηση έχει σχέδιο, το εφαρμόζει, το προσαρμόζει ανάλογα με τα απαιτούμενα της συγκυρίας. Διότι όποιος διατείνεται ότι γνωρίζει πόσο θα τραβήξει και ποια θα είναι η περαιτέρω εξέλιξη αυτής της κρίσης, ή είναι αδιάβαστος και επιπόλαιος ή εκ συστήματος εξαπατά τον ελληνικό λαό. Εγώ δεν θέλω να πιστέψω ότι αυτό ισχύει για κάποιον σε αυτή την Αίθουσα, αλλά νομίζω ότι κάποια στιγμή πρέπει να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Επιλογή της Κυβέρνησης είναι να θωρακίσει και να υπερασπίσει ιδιαίτερα το μικρομεσαίο νοικοκυριό, τον οικονομικά πιο αδύνατο πολίτη.
Κανείς δεν είπε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι τα μέτρα για την προστασία των πολιτών έχουν ολοκληρωθεί ή έχουν τελειώσει. Για τα θέματα των συναλλαγών με τις τράπεζες, ναι, εγώ θα το πω ευθέως, άλλωστε το λέω εδώ και πολύ καιρό: Όποιος πιστεύει ότι θα κάνουμε ιδιωτική οικονομία -και νομίζω ότι ο ελληνικός λαός κατά συντριπτική πλειοψηφία έχει αποφανθεί ότι θέλει να ζει μέσα σε συνθήκες ιδιωτικής οικονομίας, ελεύθερης, αλλά όχι ασύδοτης αγοράς- όποιος, λοιπόν, υποστηρίζει ότι οι τράπεζες δεν είναι πολύτιμο εργαλείο για να λειτουργήσει η αγορά, όπως είπα και πριν, είναι ή επιπόλαιος και αδιάβαστος ή εξ ορισμού, προσπαθεί δια του λαϊκισμού να εξαπατήσει πολιτικά τον ελληνικό λαό.
Ασφαλώς, πολλά πράγματα δεν είναι στη σωστή θέση τους, όσον αφορά τη συμπεριφορά και τις επιλογές και των ελληνικών τραπεζών.
(LM)
(2DE)
Δεν υπάρχουν άγγελοι και δαίμονες στην ελεύθερη αγορά και στην κοινωνική μας καθημερινότητα. Χρειάζονται κανόνες μέσα στους οποίους μπορεί και πρέπει να λειτουργούν όλοι.
Και αν είναι κάτι που καταδεικνύει, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τη διγλωσσία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. σ’ αυτά τα θέματα, είναι η στάση που ακολουθεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και απέναντι σ’ αυτό το νομοσχέδιο. Με αυτό το νομοσχέδιο η Κυβέρνηση επιχειρεί να βάλει κανόνες, κρηπίδες νομικές και να ρυθμίσει το καθεστώς της λειτουργίας των περίφημων εισπρακτικών εταιρειών, κάτι που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν έκανε ποτέ.
Στα λόγια, λοιπόν, όταν εκφέρουν τις απόψεις τους τα μέλη της ηγετικής ομάδας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. από τον κοινοβουλευτικό και τον τηλεοπτικό άμβωνα είναι πάρα πολύ αυστηροί. Τους ακούς και λες: «Μπράβο βρε παιδί μου. Πού ήταν αυτοί οι άνθρωποι τόσο καιρό να μας τα πουν, να μας διδάξουν;» Όταν, όμως, ασκούν τη διακυβέρνηση του τόπου κάνουν ακριβώς τα αντίθετα. Χαρακτηριστικό, λοιπόν, παράδειγμα διγλωσσίας και επιτρέψτε μου να πω καταδημαγώγησης της ελληνικής κοινής γνώμης
Οι εισπρακτικές εταιρείες αποτελούν μήπως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, προϊόν της περιόδου που ασκεί τη διακυβέρνηση του τόπου η Νέα Δημοκρατία; Προήλθαν από παρθενογένεση το Μάρτη του 2004; Οι εισπρακτικές εταιρείες λειτουργούν εδώ και πολλές δεκαετίες στον τόπο και λειτουργούν κατά τρόπο απαράδεκτο -όχι στο σύνολό τους, σε μία σημαντική τους μερίδα- προκλητικό, τρόπο που προσβάλει τον Έλληνα πολίτη και προσβάλει στέρεα και θεμελιώδη δικαιώματα που έχει ο Έλληνας πολίτης και κατοχυρώνονται και θωρακίζονται από το Σύνταγμα της ελληνικής δημοκρατικής πολιτείας.
Αυτά συμβαίνουν και τώρα. Δυστυχώς, συνέβαιναν και επί των ημερών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Αν δε το φαινόμενο αυτό προκαλείται με μεγαλύτερη ένταση σήμερα, προκαλείται διότι στο μεταξύ έχει προκύψει η διεθνής οικονομική κρίση που εισέβαλε και στο ελληνικό νοικοκυριό και θρονιάστηκε για τα καλά μέσα στο χώρο της ελληνικής καθημερινής κοινωνικής πραγματικότητας.
Πρέπει, λοιπόν, να λάβουμε μέτρα. Αν θέλετε να παραδεχθούμε ότι αργήσαμε, εγώ θα σας πω, ναι, αργήσαμε. Αλλά αν κάνουμε εμείς την αυτοκριτική μας για την αργοπορία λίγων μηνών ή αν θέλετε ενός έτους -τώρα προέκυψε η όξυνση του φαινομένου- τι πρέπει να κάνετε εσείς που το ανεχθήκατε για τόσα χρόνια;
Σας θυμίζω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ότι το κόμμα σας, οι ηγετικές σας ομάδες άσκησαν τη διακυβέρνηση του τόπου τουλάχιστον για είκοσι χρόνια με ένα μικρό διάλειμμα τριετίας. Τι πρέπει, λοιπόν, να πείτε εσείς για τις δικές σας ευθύνες απέναντι στο πρόβλημα;
Βεβαίως, αυτό δεν σημαίνει –επανέρχομαι, κύριε Υπουργέ- ότι τα μέτρα προστασίας των πολιτών απέναντι στις αθέμιτες πρακτικές ορισμένων τραπεζών είναι επαρκή. Όχι. Γίνονται σημαντικά βήματα, αλλά αυτός ο αγώνας και αυτή η προσπάθεια πρέπει να είναι συνεχής σε όλα τα επίπεδα.
Ακούω ορισμένους εκπροσώπους των ελληνικών τραπεζών, των οποίων το ρόλο στην ελληνική οικονομία πραγματικά υπολήπτομαι και σέβομαι, να μας κανοναρχούν για το πόσο καλές είναι οι ελληνικές τράπεζες και δεν είχαν αγοράσει τοξικά προϊόντα. Μάλιστα. Αυτό είναι γεγονός. Φαίνεται ότι οι ελληνικές τράπεζες, ευτυχώς θα έλεγα για τις ίδιες, αλλά πριν από όλα για την ελληνική οικονομία, δεν έχουν τοξικούς σκελετούς, τοξικά τραπεζικά προϊόντα στο υπόγειό τους ή στο ντουλάπι τους. Αλλά δεν χρειάστηκε να ασχοληθούν με τοξικά προϊόντα οι ελληνικές τράπεζες, διότι μπορούσαν να αποκομίσουν υψηλά κέρδη, πολύ μεγάλη κερδοφορία, από τις υψηλότερες κερδοφορίες στην Ευρώπη από χρόνο σε χρόνο, από τις τρέχουσες και γνωστές τραπεζικές διαδικασίες.
Είναι αλήθεια ότι στην Ελλάδα τα επιτόκια είναι υπερβολικά υψηλά. Ήταν και εξακολουθούν να είναι. Και τα επιτόκια των εμπορικών στεγαστικών καταναλωτικών δανείων και τα επιτόκια των καρτών.
Και επιτρέψτε μου να πω ότι ήταν για μένα τουλάχιστον πρόκληση και νομίζω πρόκληση για όλες τις πτέρυγες του Εθνικού Κοινοβουλίου, όταν ήρθε στην αρμόδια Επιτροπή των Οικονομικών, ο διορισμένος από εμάς Πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας, ο κ. Αράπογλου και δεν έδωσε την απάντηση που περιμέναμε όλοι, όταν ρωτήθηκε από συναδέλφους Βουλευτές όλων των πτερύγων της Βουλής, για το τι θα πράξει και τι θα αποφασίσει εκείνος ως Πρόεδρος της Ένωσης Τραπεζών για την αποκλιμάκωση των επιτοκίων, από τη στιγμή που τα επιτόκια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας έχουν σχεδόν ή απολύτως μηδενιστεί.
Η προσπάθεια, λοιπόν, πρέπει να είναι συνεχής. Άγγελοι δεν υπάρχουν. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε το θέμα και να καταλήξουμε, κύριε Υπουργέ, ότι ο αγώνας για την προστασία του καταναλωτή και του πολίτη πρέπει να είναι συνεχής.
Η Κυβέρνηση με το σημερινό νομοσχέδιο δείχνει ότι κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Όχι στα λόγια, όπως κάνει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Από λόγια χορτάσαμε. Όπως λέει ο θυμόσοφος ελληνικός λαός, «με λόγια κτίζεις πύργους και κατώγια».
Το θέμα, λοιπόν, είναι το εξής. Στην πράξη τι λέει ο καθένας. Πώς ο καθένας μπορεί και νομοθετεί, πώς παρεμβαίνει στα πράγματα, πώς βελτιώνει τα πράγματα υπέρ των πολιτών, υπέρ των καταναλωτών και ειδικότερα, υπέρ των οικονομικά και εισοδηματικά αδυνάτων.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν έκανε τίποτα, όπως δεν έκανε τίποτα και με τις περίφημες εταιρείες ενοικίασης προσωπικού. Ακούμε οιμωγές, κραυγές, διαρρηγνύουν τα μέλη της ηγετικής ομάδας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. τα ιμάτιά τους, γι’ αυτό τον κακό δαίμονα που λέγεται «εταιρείες ενοικιάσεων προσωπικού». Πότε δημιουργήθηκε το νομικό πλαίσιο για να ανθίσουν και μάλιστα σε συνθήκες ασυδοσίας και ελλείψεως ελέγχων;
Κατά τον ίδιο τρόπο, λοιπόν, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. καταγγέλλει, φωνάζει, κραυγάζει, δημιουργεί θόρυβο, για να αποκρύψει τις δικές τους ευθύνες για τη δημιουργία αυτού του έκνομου, αυτού του απαράδεκτου καθεστώτος.
Σήμερα αυτές οι εταιρείες, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουν υπερβεί τα εσκαμμένα. Σήμερα έχουμε φθάσει στο σημείο, σε μια εποχή όπου η προστασία του απορρήτου και των προσωπικών δεδομένων των πολιτών, έχουμε εκτιμήσει όλοι και έχουμε αντιληφθεί ότι είναι κάτι πολύτιμο και ακουμπά τα πιο ευαίσθητα δεδομένα στη σφαίρα της ανθρώπινης προσωπικότητας, τα προσωπικά δεδομένα των πολιτών να πωλούνται σε δισκέτες υπολογιστή σε μαγαζιά λιανικής πώλησης στην Ομόνοια. Και σ’ αυτό έχουν πολύ μεγάλες ευθύνες και οι τράπεζες και κάποια στιγμή θα πρέπει να κληθούν να αναλάβουν και αυτές την ευθύνη τους, αλλά βεβαίως τη μερίδα του λέοντος της ευθύνης έχουν αυτές οι περιβόητες εισπρακτικές εταιρείες, που, όπως είπα πριν, έχουν αποχαλινωθεί, έχουν ξεσαλώσει, έχουν υπερβεί τα εσκαμμένα.
Ορθώς, λοιπόν, η Κυβέρνηση –και αυτό δείχνει το σωστό βηματισμό της και τις σωστές νομοθετικές πρωτοβουλίες- έρχεται σήμερα να βάλει σε μια τάξη αυτή την υπόθεση. Και τι λέει; Τέλος. Απαγορεύεται σ’ αυτές τις εταιρείες να εισπράττουν χρήματα από τους πολίτες. Άρα, πόσο μάλλον, από εδώ και πέρα απαγορεύεται να ασκούν την οποιαδήποτε πρακτική για να πετύχουν αυτή την είσπραξη. Είναι εταιρείες μόνο ενημέρωσης και στα πλαίσια της λειτουργίας τους, θα πρέπει να λάβουν υπ’ όψιν ότι το έκνομο καθεστώς των αθέμιτων και παραπλανητικών πρακτικών τελειώνει εδώ και τώρα. Και τελειώνει, επειδή η Κυβέρνηση πήρε την πρωτοβουλία και επιτέλους για το πολιτικό σύστημα -γιατί οι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. φωνάζουν, αλλά δεν νομοθέτησαν- βάζει τα όρια. Τερματίζει αυτές τις απαράδεκτες και προσβλητικές για τον καθημερινό πολίτη και κυρίως για τον άνθρωπο πρακτικές.
Μπαίνουν όροι. Καλύπτεται το νομικό κενό. Υπάρχουν ειδικές διατάξεις που διαφυλάσσουν το προσωπικό απόρρητο των πολιτών και επιβάλουν το σεβασμό στους κανόνες προστασίας προσωπικών δεδομένων. Όλες αυτές οι διατάξεις προήλθαν από μία σημαντική, εξαντλητική θα ήθελα να πω, δημόσια διαβούλευση.
Εκεί δε που χρειάζονται περαιτέρω ρυθμίσεις ή επιτρέψτε μου να πω βελτίωση ή μεταρρύθμιση ή προσαρμογή επί τω αυστηρότερω της νομοθεσίας, εδώ είμαστε και είμαι βέβαιος, κύριε Υπουργέ, γνωρίζοντας τις σκέψεις και την πολιτική βούληση με την οποία ήρθατε να υποβάλλετε στο Σώμα αυτή την πρόταση νομοθετικής πρωτοβουλίας, ότι θα είστε ανοικτός στην πορεία της συζήτησης και επί των άρθρων, για να βελτιώσουμε ακόμα επί τω αυστηρότερω αυτές τις διατάξεις. Επαναλαμβάνω ότι επιτέλους μπαίνει τάξη.
Για τις επιμέρους ρυθμίσεις, το μητρώο το οποίο για πρώτη φορά καθιερώνεται, τη μαύρη λίστα των αθέμιτων και παραπλανητικών πρακτικών που για πρώτη φορά καταρτίζεται και για άλλα επιμέρους ζητήματα που συγκροτούν αυτή τη νομοθετική πρόταση, επιμέρους αλλά και στο σύνολό της, θα έχουμε την ευκαιρία να αναφερθούμε στην πορεία της συζήτησης.
Θα παρακαλέσω τους συναδέλφους να συστοιχηθούμε όλοι μαζί στην υπερψήφιση αυτής της νομοθετικής πρωτοβουλίας. Με αυτή πρέπει να κλείσουμε μια πληγή χαίνουσα που αιμορραγεί, ιδιαιτέρως τα τελευταία χρόνια και πλήττει άμεσα στον Έλληνα πολίτη και την Ελληνίδα, το συναλλασσόμενο, τον καταναλωτή και επιτρέψτε μου να πω, προσβάλει τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και κυρίως προσβάλει την προσωπικότητα κάθε συναλλασσόμενου πολίτη.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)

(ZE)




















































(2LM)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ, κύριε Παναγιωτόπουλε.
Δικαίωμα δευτερολογίας έχει ζητήσει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΚΚΕ ο κ. Γκατζής για έξι λεπτά.
Ορίστε, παρακαλώ, έχετε το λόγο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Παρακολούθησα με προσοχή το διάλογο που έγινε μεταξύ των δύο Κοινοβουλευτικών Εκπροσώπων της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που τελικά ο ένας προσπαθεί να ρίξει τα βάρη στον άλλον για τη λειτουργία αυτών των εταιρειών.
Κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να πάρω ορισμένες διαπιστώσεις που κάνετε και που τις γενικεύσατε αλλά και που τις «συχτηρίσατε» έτσι να το πω λαϊκά. Είπατε ότι όποιος προτείνει την απόσυρση σημαίνει τη διαιώνιση αυτού του καθεστώτος. Εμείς προτείναμε να αποσυρθεί το νομοσχέδιο. Δεν προτείναμε όμως τη διαιώνιση αυτού του καθεστώτος. Προτείναμε την κατάργηση αυτού του καθεστώτος. Ένα το κρατούμενο.
Δεύτερον, λέτε ότι έρχεσθε σε σύγκρουση. Σε ποια σύγκρουση έρχεσθε, κύριε Υπουργέ; Πολύ σωστά είπατε ότι άρχισαν να λειτουργούν οι εταιρείες αυτές στα μέσα της δεκαετίας του ’90. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τις ανέχθηκε. Εσείς τις συντηρήσατε και σήμερα αντί να τις καταργήσετε τις νομιμοποιείτε. Μέχρι τώρα λειτουργούσαν παράνομα. Έρχεσθε λοιπόν και βάζετε το καπέλο της νομιμοποίησης προσθέτοντας μέσα στις διατάξεις του νομοσχεδίου και ένα σαβουάρ βίβρ καλής συμπεριφοράς των εταιρειών απέναντι στο δανειολήπτη. Δεν θα τα εισπράττει και θα έχει έναν καλό τρόπο επικοινωνίας με τον δανειολήπτη. Αυτό κάνετε, κύριε Υπουργέ. Για ποια σύγκρουση μιλάτε και για ποια συμφέροντα που έρχονται σε σύγκρουση;
Πέρα από εκεί όμως θα ήθελα να πω τα εξής: Έφυγε και ο κ. Παναγιωτόπουλος που είπε ότι τα μηνύματα της κοινωνίας έχουν φτάσει στην Κυβέρνηση και γι’ αυτό παίρνει αυτά τα μέτρα απέναντι στην εταιρεία και διάφορα άλλα. Ήθελα να ρωτήσω: Αυτά τα μηνύματα πραγματικά τα έχετε λάβει; Ποιο ήταν το μήνυμα παραδείγματος χάρη με την κατάσταση που κυριαρχεί σήμερα σε χιλιάδες δανειολήπτες οι οποίοι χρωστούν 105 δισεκατομμύρια ευρώ στις τράπεζες; Ποια είναι η μέριμνα γι’ αυτούς τους δανειολήπτες; Η καλή συμπεριφορά των τραπεζών μέσω αυτών των εταιρειών να τους ειδοποιούν να έρχονται να πληρώσουν τα χρέη τους; Ή μήπως, κύριε Υπουργέ, θα πρέπει να δείτε το πραγματικό κοινωνικό πρόβλημα ότι οι άνθρωποι δεν έρχονται να πληρώσουν τις δόσεις γιατί δεν έχουν τη δυνατότητα; Και αυτό το πρόβλημα δεν δημιουργήθηκε τελευταία όπως είπε ο κ. Παναγιωτόπουλος ότι η κρίση έφερε αυτά τα φαινόμενα να γίνουν ακραία. Ακραία της συμπεριφοράς των εταιρειών μπορεί να είναι αλλά η αδυναμία των δανειοληπτών δεν είναι τωρινό φαινόμενο. Για να ζήσουν οι άνθρωποι λόγω της λιτότητας, της ακρίβειας, της εμπορευματοποίησης των κοινωνικών υπηρεσιών αναγκάζονταν καθημερινά να δανείζονται. Αλλά πώς θα τα πληρώσουν όταν αντί τελικά των αυξήσεων έχουμε καθήλωση των μισθών, όταν πέφτει η μερική απασχόληση ή γενικεύεται όταν έρχονται και καταργούνται οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας και χτυπιούνται εργασιακά και άλλα δικαιώματα ασφαλιστικά; Πώς να μπορέσουν οι άνθρωποι αυτοί να πληρώσουν τα δάνειά τους; Πολύ περισσότερο θέλω να μου πείτε ποια είναι η μέριμνά σας για όσους πήραν δάνειο ως εργαζόμενοι και σήμερα έμειναν άνεργοι. Πώς θα πληρώσουν αυτά τα χρέη;
Να ρωτήσω και το ΠΑ.ΣΟ.Κ.: Δηλαδή, αν είναι πάνω από 20 χιλιάδες ευρώ το χρέος μπορεί να το βγάλει η τράπεζα στον πλειστηριασμό; Αν δεν έχει δώσει οκτώ δόσεις παραδείγματος χάρη μπορεί να χάσει το σπίτι του; Τι γίνεται σ’ αυτές τις περιπτώσεις; Ποιες ρυθμίσεις γίνονται; Εμείς λέμε κατάργηση τελικά όλων αυτών των δόσεων και ρύθμιση. Εδώ θα φανεί η κοινωνική σας ευαισθησία, κύριοι της Κυβέρνησης να βοηθήσετε αυτά τα νοικοκυριά να γλιτώσουν το σπίτι τους και όχι να δίνετε μόνο στους τραπεζίτες 28 δισεκατομμύρια ευρώ! Ποια είναι η κοινωνική σας πολιτική; Γιατί δεν κάνετε κοινωνική κατοικία να προσφέρετε στα ζευγάρια; Γιατί δεν δίνετε άτοκα δάνεια στα νέα ζευγάρια για την πρώτη κατοικία;
Είναι πολλά λοιπόν αυτά που θα πρέπει να πούμε εδώ και από την άποψη αυτή δεν μπορεί να λέει τώρα η Κυβέρνηση ότι στηρίζει τους πιο αδύναμους πολίτες. Γιατί είναι γνωστό, κύριε Πρόεδρε, ότι και με τα μέτρα που πήρε η Κυβέρνηση αντιμετώπισης της κρίσης χτυπάει πάρα πέρα τα δικαιώματα των εργαζομένων. Πειθαρχεί όπως και το ΠΑ.ΣΟ.Κ., μέσα στην ευρωενωσιακή κατεύθυνση κινείται για την πολιτική του ξεπεράσματος της κρίσης. Μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια δεν είναι δυνατόν, κύριοι της Κυβέρνησης, να έρχεσθε να επιβάλλετε μέτρα ενάντια στους εργαζόμενους και ασφαλιστικά και εργασιακά και κοινωνικά να κάνετε περικοπές στις δαπάνες θέλοντας να μειώσετε ακόμη περισσότερο τη φορολογία των μεγάλων εισοδημάτων και των εταιρειών. Και σαν αντιστάθμισμα λέει, το ECOFIN και ο ΟΟΣΑ –και το αποδέχθηκαν φυσικά με τη σύμφωνη γνώμη των Κυβερνήσεων να γίνουν αυτά- να μειώσουμε λέει τις κρατικές δαπάνες που σημαίνει και κοινωνικές δαπάνες.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Έκοψε 500 εκατομμύρια η Κυβέρνηση, θα κόψει άλλα 500 εκατομμύρια, θα γίνουν 1 δισεκατομμύριο και άντε να μας λέει η Κυβέρνηση ότι έχει ευαισθησία για τις πληττόμενες κοινωνικά τάξεις!
Εμείς, κύριε Υπουργέ, κάναμε συγκεκριμένες προτάσεις. Είχαμε καταθέσει φυσικά σχέδιο νόμου και για τους ανέργους τι γίνεται με τα χρέη τους, τι γίνεται με τη ζωή τους, πώς θα ζήσουν οι άνθρωποι, πώς θα ανταπεξέλθουν. Μιλήσαμε για το επίδομα που πρέπει να λαμβάνουν όσο είναι άνεργοι. Μιλήσαμε τελικά για τα άτοκα δάνεια. Μιλήσαμε για το ότι θα πρέπει όσο καιρό είναι άνεργοι να είναι ασφαλισμένοι αυτοί και οι οικογένειές τους και μία σειρά άλλες προτάσεις.
Όμως, εδώ να επαναλάβω ορισμένα που προτείναμε στην πρωτομιλία μας, κύριε Πρόεδρε: Άτοκα στεγαστικά δάνεια για νέα ζευγάρια για πρώτη κατοικία. Διακοπή κάθε κατάσχεσης πλειστηριασμού περιουσιακών στοιχείων των εργαζομένων από χρέη στεγαστικών δανείων για την κύρια κατοικία. Κατάργηση της δυνατότητας των τραπεζών να προβαίνουν σε κατασχέσεις και πλειστηριασμούς της κύριας κατοικίας των δανειοληπτών. Κατάργηση του ανατοκισμού σε όλα τα δάνεια. Έκπτωση από το φορολογητέο εισόδημα. Πάγωμα όλων των δανείων που έχουν λάβει ως εργαζόμενοι οι σημερινοί άνεργοι. Μέριμνα κρατική για την υλοποίηση των προγραμμάτων σπιτιών.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει επανειλημμένα το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ολοκληρώστε, κύριε Γκατζή.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Τα έχετε πει αυτά. Είναι επανάληψη. Μην τα λέμε δυο φορές καθ’ υπέρβαση του χρόνου!
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Είναι επανάληψη, κύριε Πρόεδρε, αλλά στην πρωτολογία μου δεν τα ανέφερα όλα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κλείστε τώρα αν έχετε την καλοσύνη! Ήδη έχετε υπερβεί κατά δύο λεπτά το χρόνο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Θα τελειώσουμε γρήγορα. Δεν είναι και πολλοί ομιλητές.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Όχι! Τώρα θα τελειώσετε κύριε Γκατζή!
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Όχι εγώ, κύριε Πρόεδρε! Λέω ότι η Ολομέλεια θα τελειώσει γρήγορα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ολοκληρώστε, παρακαλώ.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Ολοκληρώνοντας, η λύση που πάει να δοθεί και για την κρίση αλλά και τώρα με το νομοσχέδιο αυτό που η Κυβέρνηση βρίσκεται στα πλαίσια αυτά της αντιλαϊκής πολιτικής η λύση αυτών των προβλημάτων θα έλθει με την ανατροπή αυτών των πολιτικών και την εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ, κύριε Γκατζή.
Το λόγο έχει ζητήσει ο κ. Αστέριος Ροντούλης, ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού.
Ορίστε, κύριε Ροντούλη, έχετε το λόγο για έξι λεπτά.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υφυπουργέ, δεν ήσασταν στην Αίθουσα προηγουμένως αλλά στην Αίθουσα συνεχίζει να πλανάται μία ερώτηση του Προέδρου του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού. Την επαναδιατυπώνω περιμένοντας την απάντησή σας: Η Νέα Δημοκρατία έχει λάβει ενίσχυση ή ενισχύσεις από συγκεκριμένη ή συγκεκριμένες τράπεζες; Θα πρέπει να δώσετε μια απάντηση. Εάν δεν απαντήσετε, αυτό σημαίνει ότι δεν έχετε αγαθές προθέσεις σε σχέση με το νομοσχέδιο που συζητάμε αλλά αντιθέτως ότι ενεργείτε ως εντολοδόχοι. Λαμβάνετε εντολές από τα κέντρα που γνωρίζετε ποια είναι και μας φέρνετε εδώ νομοσχέδια βαφτίζοντας το κρέας «ψάρι». Η ουσία όμως μένει ίδια.
(SX)
(3ZE)
Άρα, λοιπόν, στη δευτερολογία σας πρέπει να ξεκαθαρίσετε τα πράγματα και να δώσετε συγκεκριμένη απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα του Προέδρου του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού. Διαφορετικά, θα κατηγορηθείτε τουλάχιστον για δειλία.
Έρχομαι τώρα στο νομοσχέδιο.
Δεν ξέρω αν εσείς έχετε πληγεί από το σύνδρομο κούρασης που διακατέχει τον αξιότιμο Πρωθυπουργό της χώρας τώρα τελευταία και δεν μας ενδιαφέρει. Γεγονός, πάντως, είναι ότι και κουρασμένοι να μην αισθάνεστε, η διακυβέρνησή σας -η νέα διακυβέρνηση, για να μην ξεχνιόμαστε- έχει καταντήσει κουρασμένη κυβέρνηση που κουράζει τον ελληνικό λαό συνεχώς και αδιαλείπτως είτε με τις παλινωδίες της είτε με τις ολιγωρίες της. Και εσκεμμένα χρησιμοποιώ τη λέξη αυτή, κύριε Υφυπουργέ. Και θα σας πω γιατί:
Ασκήσατε μία δριμύτατη επίθεση στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. Και είπατε –έχω καταγράψει τη φράση σας- το εξής: Από τα μέσα της 10ετίας του ’90 εμφανίστηκε το φαινόμενο των εισπρακτικών εταιρειών. Ωραία. Εγώ να συμφωνήσω μαζί σας. Έτσι είναι. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. επέτρεψε, αν θέλετε ανέχτηκε και κατά τη διακυβέρνησή του ανδρώθηκαν οι εταιρείες αυτές. Ωραία. Επειδή, όμως, άκουσα και τον κ. Παναγιωτόπουλο, ο οποίος έρχεται, μας λέει και φεύγει -σε αντίθεση με τον κ. Παπουτσή, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. φαίνεται ότι έβαλε μυαλό και ακούει όλα τα άλλα Κόμματα και χαίρομαι ειλικρινά, κύριε Παπουτσή- εσείς έχετε κάποιο πρόβλημα με το χρόνο. Διότι αν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κυβέρνησε δέκα χρόνια και δεν έκανε τίποτα, εσείς είστε από το 2004. Τώρα είμαστε στο 2009. Πέρασαν και άλλα πέντε χρόνια. Εσείς, δηλαδή, πότε καταλάβατε το πρόβλημα; Θέλουμε να ξέρουμε, γιατί ο αξιότιμος Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος, ο κ. Παναγιωτόπουλος, μας είπε: Μα, εμείς νομοθετούμε. Ε, θα μας συγχωρέσετε. Αργήσαμε κάποιους μήνες. Αργήσαμε κανένα χρόνο.
Μας δουλεύετε; Δουλεύετε τον ελληνικό λαό; Δουλεύετε και τους Βουλευτές εδώ μέσα; Από το 2004 δεν είστε Κυβέρνηση; Ωραία, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. μία 10ετία δεν έκανε τίποτα. Εσείς επί μία 5ετία δεν κάνατε τίποτα. Και αυτή την 5ετία τη βαφτίζετε κάποιους λίγους μήνες ή ένα χρόνο το πολύ.
Μα, μειδιούμε όλοι με αυτά. Είναι επιχειρήματα αυτά; Είναι δομημένη επιχειρηματολογία για να στηρίξετε το νομοσχέδιο αυτό;
Προφανώς, λοιπόν, ήσασταν κουρασμένοι και τώρα που ξεκουραστήκατε από το μεγάλο έργο που κάνατε όλα αυτά τα χρόνια, αντιληφθήκατε ότι υπάρχει πρόβλημα. Ωραία. Έστω, λοιπόν, ότι το αντιληφθήκατε. Πρέπει να σας πω ότι νομοθετείτε αποσπασματικά και χωρίς να ξέρετε την ίδια την αγορά στην οποία αναφέρεστε.
Να σας πω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: Λέτε εσείς, κύριε Υφυπουργέ, στην Επιτροπή –επειδή δεν θέλω να σας αδικώ, εγώ πάντα διαβάζω αυτά που εσείς λέτε- το εξής: Οι περισσότερες περιπτώσεις ανάθεσης έργου σε αυτές τις εταιρείες δεν ήταν από τις τράπεζες. Πηγαίνετε να αθωώσετε, δηλαδή, και τις τράπεζες. Εμείς από τα στοιχεία που έχουμε, από το πελατολόγιο που βρήκαμε από αυτές τις εταιρείες, διαπιστώσαμε ότι οι περισσότερες αναθέσεις αυτών των εργασιών ήταν από άλλου είδους επιχειρήσεις, όχι από τις τράπεζες. Έλα, όμως, που ο κ. Δημήτριος Ψαράκης, ο Πρόεδρος του ΕΣΕΔΑ, κύριε Παπουτσή, σας δίνει πληρωμένη απάντηση και λέει: Ο Σύνδεσμός μας έχει δέκα μέλη κλπ. Η δομή του πελατολογίου, κατά βάση το 80%, αφορά τραπεζικά προϊόντα. Τα υπόλοιπα είναι προϊόντα τηλεπικοινωνιακά και ό,τι μπορεί να δοθεί με πίστωση.
Άρα, λοιπόν, εσείς προκειμένου να εξυπηρετήσετε τραπεζικά συμφέροντα και μόνο και όχι συμφέροντα δανειοληπτών, πηγαίνετε να παραχαράξετε την πραγματικότητα. Οι ίδιοι, όμως, σας βγάζουν στη φόρα και λένε, μα εμείς εκτελούμε εντολές τραπεζών κατά 80%.
Και όταν αναφερόμαστε στον ΕΣΕΔΑ –που λέτε στη συνέχεια ότι είναι οκτώ εταιρείες ενώ σας λέει ο άνθρωπος ότι είναι δέκα- μη μου πείτε ότι είναι δέκα κι εγώ αναφέρθηκα σε είκοσι έξι εταιρείες κλπ. Διότι αυτές οι δέκα είναι οι μεγαλύτερες εταιρείες του κλάδου. Δεν είναι μικροεταιρείες εισπρακτικές. Αυτές οι δέκα εταιρείες είναι οι μεγαλύτερες.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω σε ένα λεπτό, με την ανοχή σας πάντα, αξιότιμε κύριε Πρόεδρε.
Άρα, λοιπόν, να τα αφήσετε αυτά και να πείτε στον κόσμο την αλήθεια. Να πείτε την αλήθεια και να νομοθετείτε σοβαρά. Διότι όταν ο γιατρός αντιμετωπίζει μία νόσο, κύριε Υφυπουργέ, ψάχνει να βρει τις αιτίες που δημιουργούν τη νόσο για να θεραπευτεί ο ασθενής, εν προκειμένη περιπτώσει ο δανειολήπτης. Εσείς προσπαθείτε να αντιμετωπίσετε με ασπιρίνες απλά τα συμπτώματα. Εκεί είναι το πρόβλημα.
Κι όπως σας είπε και ο κ. Πολατίδης, ο Εισηγητής μας, το πρόβλημα δεν βρίσκεται σε αυτές τις «εισπρακτικές» εταιρείες ή εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων κλπ. Βρίσκεται στις τράπεζες που ωθούν τους πολίτες, τους καταναλωτές με την πρακτική τους να μην μπορούν να ανταπεξέλθουν στις επιβαρύνσεις που τους επιφυλάσσουν.


Άρα, λοιπόν, ή νομοθετείτε υπέρ του καταναλωτή και του πολίτη ή υπέρ των τραπεζών. Περιμένω την απάντησή σας.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ κι εγώ, κύριε Ροντούλη.
Επανερχόμαστε στον κατάλογο των ομιλητών.
Ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο Νομό Ηρακλείου κ. Μανώλης Στρατάκης έχει το λόγο για επτά λεπτά.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Ροντούλη, η Κυβέρνηση είναι κουρασμένη. Και δεν είναι μόνο η Κυβέρνηση, αλλά είναι και οι Βουλευτές της κυβερνητικής παράταξης, γι’ αυτό τόσοι ελάχιστοι μιλούν.
Επειδή, όμως, η Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας έχει πολλές σχέσεις με κουμπάρους και νονούς, ακούσαμε εδώ συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας απόψε να κάνουν και βαφτίσια και να βαφτίζουν τις οικονομικές σχέσεις, τις συναλλαγές και τις σχέσεις εκμετάλλευσης ως κοινωνικές σχέσεις. Αυτό, ομολογώ, δεν το έχω ξανακούσει. Εν πάση περιπτώσει.
Με αυτό το σχέδιο νόμου η Κυβέρνηση προσπαθεί να μας πει ότι τους συγκεκριμένους νόμους, με τους οποίους τιμωρούνται οι παραβάσεις, έρχεται να τους ρυθμίσει. Και τι κάνει; Στο σχέδιο νόμου δεν γίνεται καμία αναφορά για τιμωρία για συγκεκριμένες παραβάσεις. Και βέβαια προσπαθεί στην πράξη –το είπαν και άλλοι, πρέπει να το επαναλάβω κι εγώ- να νομιμοποιήσει αυτές τις καταστάσεις που υπήρχαν και που τις εκμεταλλεύονταν με κάποιες εταιρείες. Και, βέβαια, νομιμοποιεί, όπως είπε και ο Εισηγητής μας, αλλά και ο Κοινοβουλευτικός μας Εκπρόσωπος, την παραχώρηση προσωπικών δεδομένων.
Ακούσαμε, επίσης, εδώ κάτι φοβερό: Ότι εμείς που είμαστε με τον κρατισμό, γιατί να μην υποστηρίζουμε αυτό το νομοσχέδιο, όταν μάλιστα –έτσι τουλάχιστον το αντιλαμβάνομαι εγώ- το νομοσχέδιο αυτό ουσιαστικά, αν το δούμε με αυτή τη λογική, βαφτίζει την εξυπηρέτηση των τραπεζών κρατισμό. Δεν είναι, όμως, αυτό κρατισμός.
Και βέβαια ακούσαμε με πολύ μεγάλη έμφαση το ρεφρέν και του κυρίου Υφυπουργού και του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου, ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δέκα χρόνια δεν έκανε τίποτα.
Ακούσαμε, όμως, και κάτι άλλο: Ότι δεν υπάρχουν άγγελοι ούτε και δαίμονες. Και, βέβαια, ίσως η Κυβέρνηση να θέλει να μας κάνει όλους αγίους από την νηστεία, μιας και είμαστε στη Σαρακοστή. Αυτό, όμως, δεν ξέρω αν της το επιτρέψει τελικά και μέχρι που θα το επιτρέψει ο ελληνικός λαός. Διότι η διγλωσσία, που αναφέρθηκε, είναι ίδιον της κυβερνητικής παράταξης. Και νομίζω ότι αυτό το ξέρουμε όλοι.
Ο τίτλος του νομοσχεδίου είναι «Εταιρείες Ενημέρωσης οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις». Κι ενώ γίνεται επισήμανση και από την Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής να μπουν και οι λέξεις «και άλλες διατάξεις», γιατί διαλαμβάνει και κάποια άλλα ζητήματα, ούτε αυτό δεν διορθώνεται. Φαίνεται ότι οι εντολείς δημιουργίας αυτού του νομοσχεδίου δεν επέτρεψαν ή εν πάση περιπτώσει η Κυβέρνηση δεν ασχολήθηκε με αυτό καθ’ εαυτό το σχέδιο νόμου και το ξέχασε και αυτό. Όσο κι αν είναι δευτερεύον, είναι χαρακτηριστικό της νοοτροπίας και της κατάστασης που υπάρχει.
Οι καταναλωτές μας είπαν στην Επιτροπή –και το λένε καθαρά- ότι αν οι τράπεζες λειτουργούσαν σωστά, εάν έπαιρναν, δηλαδή, προσωπικό, αυτές οι εταιρείες θα έπρεπε να καταργηθούν. Διότι αλίμονο, ποιος δεν ξέρει ότι οφείλει εκεί που οφείλει; Όλοι το ξέρουμε. Και τώρα θεσμοθετούμε ένα πλαίσιο να κάνουμε εταιρείες για να γνωστοποιεί στους οφειλέτες ότι έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές, λες και δεν το ξέρουν.
Σας είπα, όμως, κύριε Υφυπουργέ, στην Επιτροπή –θα το επαναλάβω και στην Ολομέλεια- ότι για να εισπράξουν οι τράπεζες βεβαιωμένες οφειλές, αναγνωρίσιμες οφειλές, πρέπει να έχουν οι οφειλέτες να δώσουν τα χρήματα. Εάν δεν έχουν οι οφειλέτες να δώσουν χρήματα, ασφαλώς όλες αυτές οι απαιτήσεις οι οποίες υπάρχουν, είναι στην πράξη επισφαλείς απαιτήσεις. Και ξέρουμε πάρα πολύ καλά πώς λειτουργεί.

(PE)
(3SX)
Σας ανέφερα και συγκεκριμένα παραδείγματα που μου έχουν τύχει και σε προσωπικό επίπεδο.
Άρα, λοιπόν, όταν εσείς λέτε ότι γνωρίζετε ένα φαινόμενο, γνωρίζετε τα επιφαινόμενα και όχι το πραγματικό πρόβλημα και φαινόμενο, που είναι η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στους δανειολήπτες από την όλη οικονομική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη χώρα. Γιατί, όταν έχουμε μόνο το Φεβρουάριο αύξηση των ακάλυπτων επιταγών κατά 140%, όταν έχουμε μόνο τον τελευταίο χρόνο τη δημιουργία πεντακοσίων τριάντα χιλιάδων νεόπτωχων, ανθρώπων δηλαδή που έχουν εισόδημα κάτω από το όριο της φτώχειας, ασφαλώς θα δημιουργηθούν και στις τράπεζες επισφαλείς απαιτήσεις, ασφαλώς και θα υπάρξουν προβλήματα. Αυτό, όμως, το φαινόμενο, που είναι το πραγματικό και ουσιαστικό, εσείς δεν το αντιμετωπίζετε και προσπαθείτε να ρυθμίσετε, υποτίθεται, σχέσεις που στην πράξη δεν θα λειτουργήσουν ποτέ όπως θέλετε να τις ρυθμίσετε.
Και μη μου πείτε ότι αυτές τις εισπρακτικές διαδικασίες που κάνουν θα τις καταργήσουν τώρα και απλώς θα αρκεστούν στα τηλέφωνα. Πλάνασθε πλάνην οικτρά, κύριε Υπουργέ, εάν νομίζετε ότι έτσι θα τιθασευτούν τα πράγματα. Μάλιστα ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι σήμερα υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο που τιμωρεί την εκμετάλλευση των τραπεζών και την αξιοποίηση καταχρηστικών όρων, όμως εσείς δεν κάνετε τίποτα προς αυτήν την κατεύθυνση. Και χαίρομαι που εδώ ο κ. Παναγιωτόπουλος είπε ότι οι τράπεζες είχαν πολλά κέρδη και δεν χρειάστηκε να πάνε στα δομημένα ή στα τοξικά, όπως αλλιώς λέγονται, προϊόντα, αλλά αυτό σε κάποια άλλη στιγμή δεν το αναγνωρίζατε. Οι τράπεζες όντως είχαν πολλά κέρδη, ξέρατε ότι υπάρχει πρόβλημα και όμως δεν παρεμβαίνετε σε αυτά τα ζητήματα, που είναι πραγματικά δεδομένα και περιστατικά, για να μην δημιουργείται αυτή η άσχημη κατάσταση στους δανειολήπτες.
Βέβαια, ξέχασε ο κ. Παναγιωτόπουλος να μας πει και κάτι άλλο, ότι πράγματι στην Ελλάδα δεν έχουμε μεγάλο πρόβλημα από τα τοξικά προϊόντα –έχουμε κάποιο, αλλά όχι μεγάλο- γιατί αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων με τα ταμεία και αυτό διαμόρφωσε μια κατάσταση στη χώρα που δεν επέτρεψε να υπάρξει πραγματικά τόσο μεγάλη εξαθλίωση. Γιατί σήμερα, δυστυχώς, δεν θα είχατε να δώσετε ούτε τις συντάξεις, εάν αφήναμε να προχωρήσει και δεν ανακαλύπταμε αυτό το σκάνδαλο που έβαλε πραγματικά ένα μεγάλο φρένο.
Υπάρχουν προβλήματα. Τα γνωρίζετε και εσείς πάρα πολύ καλά, αλλά προσπαθείτε με διάφορους τρόπους να τα ξεπεράσετε.
Έρχομαι σε αυτά που θέλετε να ρυθμίσετε με την εισοδηματική πολιτική. Όπως ειπώθηκε και από άλλους, ενώ θα έπρεπε να έρθει ως ξεχωριστό νομοσχέδιο, προσπαθείτε να το περάσετε ως «ντροπολογία», όπως θα μπορούσαμε να πούμε χαρακτηριστικά, της νύχτας και να περάσει, χωρίς να γίνει ουσιαστική συζήτηση.
Ρυθμίζεται στο ίδιο νομοσχέδιο το θέμα για τους συμβασιούχους της Ακρόπολης. Αλλά δεν είναι αρχαιότητες μόνο η Ακρόπολη. Προβλήματα δεν υπάρχουν μόνο στην Ακρόπολη. Προβλήματα με τους αρχαιολογικούς χώρους υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα. Στην ιδιαίτερή μου πατρίδα, στην εκλογική περιφέρειά μου, η Κνωσός από τις 15.00 και μετά δεν λειτουργεί, κάτι που σημαίνει στην πράξη ότι όλοι αυτοί οι επισκέπτες που έρχονται με πλοία, με τις κρουαζιέρες, και θέλουν να επισκεφθούν τον αρχαιολογικό χώρο -γιατί γι’ αυτό έρχονται οι περισσότεροι- δεν μπορούν να το κάνουν.
Άρα, λοιπόν, αυτές οι ρυθμίσεις, όπως και το νομοσχέδιό σας, είναι εντελώς αποσπασματικές και ως τέτοιες πρέπει να τις αντιμετωπίζουμε. Γι’ αυτό και τις καταψηφίζουμε. Όμως, πρέπει να αντιληφθείτε ότι δεν μπορείτε να συνεχίσετε έτσι. Όσο και να προσπαθείτε να διαγράψετε ή να πείτε ότι δεν διαγράφεται, θα σας πω ότι εσείς όχι μόνο διαγράφετε το παρελθόν, αλλά το παραποιείτε κιόλας. Προσέξτε όμως. Εσείς δεν είστε το παρελθόν μόνο, είστε το καταστροφικό χθες και το αδιέξοδο σήμερα. Ενώ μας κατηγορείτε για το χθες, εμείς σας δηλώνουμε ότι είμαστε το δημιουργικό προχθές και το ελπιδοφόρο αύριο. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, αγαπητέ κύριε Υπουργέ, αγαπητοί συνάδελφοι της κυβερνητικής παράταξης, θα σας διαγράφει -παρότι εσείς λέτε ότι δεν διαγράφεται κ.λπ.- ο ελληνικός λαός την ώρα που πρέπει.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ, κύριε Στρατάκη.
Το λόγο έχει η Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, η κυρία Βίβιαν Μπουζάλη, από την ωραία Καστοριά.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΜΠΟΥΖΑΛΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Θεωρούμε όντως ότι είμαστε ωραίοι εκεί πάνω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Είστε και φαίνεστε.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΜΠΟΥΖΑΛΗ: Ευχαριστώ πολύ.
Κύριοι συνάδελφοι, δεν ξέρω αν έχετε διαβάσει σωστά την τροπολογία. Όμως, επειδή το άκουσα από αρκετούς συναδέλφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ., διαβάζω επί λέξει: «Οι υπηρετούντες την 1η Νοεμβρίου του 2008 στον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης, στους υπόλοιπους αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία που είχαν συμπληρώσει κατά την ημερομηνία εκείνη υπηρεσία είκοσι τεσσάρων μηνών, ύστερα από την πρόσληψή τους στο Υπουργείο Πολιτισμού». Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι δεν μιλάμε μόνο για την Ακρόπολη. Δεν ξέρω εάν όλο αυτό το κάνετε, για να δημιουργήσετε εντυπώσεις. Όμως, αρκετά με τις εντυπώσεις. Νομίζω ότι κουράστηκε και ο κόσμος να σας ακούει. Εδώ μέσα ας πούμε επιτέλους την αλήθεια, ας καταθέσει ο καθένας την άποψη και τη γνώμη του και από εκεί και πέρα θα κρίνει ο ελληνικός λαός.
Επίσης, κύριε Πρόεδρε, εάν μου επιτρέπετε, όχι μόνο η Κυβέρνηση δεν είναι κουρασμένη, αλλά ούτε και οι Βουλευτές της είναι κουρασμένοι. Βεβαίως, δουλεύουμε παρά πολλές ώρες. Μας αρέσει να δουλεύουμε πολλές ώρες και δεν κουραζόμαστε. Ευσεβείς πόθοι βέβαια για κάποιους από εσάς, οι οποίοι την πολιτική την βλέπουν μόνο ως μικροπολιτική.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νομοθετικό πλαίσιο που καλούμαστε να συζητήσουμε σήμερα αδιαμφισβήτητα αποτελεί τη συνέχεια μιας προσεκτικά σχεδιασμένης κυβερνητικής πολιτικής, η οποία στοχεύει στη συνεχή βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών μέσα από σαφείς στοχευμένες δράσεις, οι οποίες ενισχύουν τους μηχανισμούς εποπτείας της αγοράς, βεβαίως προστατεύοντας τους καταναλωτές.
Αγαπητοί συνάδελφοι, στα χρόνια που πέρασαν η Κυβέρνηση κατέβαλε τεράστιες προσπάθειες, προκειμένου να προστατεύσει τον καταναλωτή και την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς, προσπάθειες οι οποίες και συνεχίζονται ακόμη και θα συνεχιστούν με αμείωτο ενδιαφέρον, γιατί πραγματικά έχουμε δρόμο να διανύσουμε.
Βεβαίως, στο διάστημα αυτό το Υπουργείο Ανάπτυξης προχώρησε στην εφαρμογή και υλοποίηση σημαντικών δράσεων και πρωτοβουλιών για την εξυγίανση της λειτουργίας της αγοράς, με γνώμονα πάντοτε την προστασία των καταναλωτών από αθέμιτες πρακτικές, καθώς και την καταπολέμηση φαινομένων στρέβλωσης του ανταγωνισμού, πολιτικές οι οποίες απέφεραν καρπούς, σημαντικά έσοδα από τις διάφορες παρεμβάσεις. Πολύ γρήγορα να θυμίσω και τις κυρώσεις που επέβαλε ο ΕΦΕΤ σε περίπου εκατόν πενήντα πέντε επιχειρήσεις συνολικού ύψους 2.000.000 ευρώ, τα πρόσφατα πρόστιμα που επέβαλε η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή σε τράπεζες, σήμερα και στην Τράπεζα Citibank, τα πρόστιμα ύψους 300.000 ευρώ σε γνωστές αλυσίδες σουπερ μάρκετ για παραπλάνηση καταναλωτών. Δέκα εταιρείες που ανακοίνωσαν αυξήσεις, χωρίς να έχουν κοστολόγια που να τις δικαιολογούν, τιμωρήθηκαν επίσης με συνολικά πρόστιμα ύψους 1.300.000. Να θυμίσω ακόμη τα πρόστιμα ύψους 10.000.000 ευρώ που επιβλήθηκαν σε δεκαεπτά τράπεζες για καταχρηστική συμπεριφορά απέναντι σε καταναλωτές.
Δεν είναι ευχάριστα όλα αυτά, ούτε η Κυβέρνηση θέλει να έρθει να βάλει πρόστιμα. Είναι, όμως, διατεθειμένη να το κάνει, έτσι ώστε να μπορέσει να προστατεύσει ακόμα καλύτερα τους καταναλωτές. Όπως αντιλαμβάνεστε, λοιπόν,, μέχρι σήμερα έχουν επιβληθεί πρόστιμα άνω των 15.000.000 ευρώ σε όλους τους παραβάτες και επομένως κανείς δεν μπορεί να μας κατηγορεί -όπως έγινε σε αυτήν την Αίθουσα- και για απραξία και για ατολμία. Βεβαίως, τα δυσάρεστα φαινόμενα δεν έχουν εξαλειφθεί. Το γνωρίζουμε αυτό. Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου εργάζεται εντατικά προς αυτήν την κατεύθυνση.
Το νέο νομοθετικό πλαίσιο του Υπουργείου Ανάπτυξης σχετικά με τις εταιρείες ενημέρωσης των οφειλετών για τις ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις φανερώνει ότι βρισκόμαστε σε συνεχή επαγρύπνηση. Και εδώ πρέπει να πω ότι μπερδεύτηκα. Υπήρχαν καλοί συνάδελφοι από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. οι οποίοι είπαν «πάρτε πίσω το νομοσχέδιο», υπήρχαν κάποιοι άλλοι οι οποίοι είπαν «μα, και εμείς έχουμε κάνει προτάσεις, βάσει αυτών τώρα προχωράτε». Νομίζω, όμως, ότι θα πρεέπι να ξεκαθαρίσετε τι τελικά γίνεται. Τέλος πάντων, ό,τι κάνει καλά η Κυβέρνηση δεν μας το προτείνατε και ό,τι κάνει λάθος η Κυβέρνηση βεβαίως το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τρέχει να καλύψει αυτό τον χώρο. Πιστεύω ότι οι πολίτες αντιλαμβάνονται. Ξαναλέω ότι είναι παρά πολύ σημαντικό να είμαστε συγκεκριμένοι, να έχουμε προτάσεις. Μέχρι και σήμερα, εδώ, ακούσαμε κριτική, αλλά καμία πρόταση. Το ίδιο έγινε και στην Επιτροπή.
Νομίζουμε λοιπόν, ότι με το νέο πλαίσιο αντιμετωπίζεται ένα κοινωνικό φαινόμενο που προέκυψε πραγματικά πολύ πιο έντονα το τελευταίο διάστημα εξαιτίας του υπέρμετρου δανεισμού των νοικοκυριών, φαινόμενο που κάποια στιγμή ξεπέρασε τα όρια της νομιμότητας, θίχτηκαν προσωπικά δεδομένα, οι αρχές της ευπρέπειας, του σεβασμού της προσωπικότητας των οφειλετών, φαινόμενο που έχει τις ρίζες του στη δράση και τη λειτουργία των διαφόρων εισπρακτικών εταιρειών, οι οποίες μέσω σύμβασης έργου ανέλαβαν την είσπραξη ποσών από οφειλέτες, εκμεταλλευόμενες την ανάπτυξη της αγοράς, αλλά και των οικονομικών δραστηριοτήτων των καταναλωτών. Αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση, η οποία τελευταία πήρε ανησυχητικές διαστάσεις, έρχεται να ρυθμίσει το νέο πλαίσιο του Υπουργείου. βεβαίως, έτσι εξασφαλίζεται και η διαφάνεια, αλλά και οι ορθές πρακτικές στο πλαίσιο λειτουργίας των εταιρειών αυτών.
Στην αρμόδια Επιτροπή Παράγωγης και Εμπορίου έγινε λόγος για τη λειτουργία του τραπεζικού συστήματος, τον υπερδανεισμό των νοικοκυριών και το ρόλο των εισπρακτικών εταιρειών. Πρέπει να σας πω ότι οι εισπρακτικές εταιρείες –νομίζω ότι σας το είπε και ο Υπουργός πριν από λίγο- δεν αποτελούν ένα καινούριο φαινόμενο. Δραστηριοποιούνται για πολλές δεκαετίες στην Ελλάδα, όπως και στην Ευρώπη. Εξαιτίας του μικρότερου αριθμού των οικονομικών συναλλαγών, οι δραστηριότητές τους ήταν ίσως και πιο περιορισμένες από ό,τι είναι τώρα, γεγονός που προφανώς –και κακώς βέβαια- δεν ώθησε τις προηγούμενες κυβερνήσεις να λάβουν τα αναγκαία μέτρα.
Από την άλλη πλευρά, πρέπει να υπογραμμίσω ότι ο δανεισμός των νοικοκυριών δεν έφθασε εδώ που είναι σήμερα, επειδή φταίει η πολιτική της κακής Κυβέρνησης, αλλά λόγω της τακτικής που ακολούθησε τα προηγούμενα χρόνια και σε συνδυασμό βεβαίως με τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης.
(ML)

(3PE)
Θυμίζω ότι στην οκταετία 1996-2004, οι ικανοποιητικοί ρυθμοί ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας οφείλονται σχεδόν αποκλειστικά στην ταχεία επέκταση της εγχώριας ζήτησης, στοιχεία από το ΚΕΠΕ, μία ζήτηση που τροφοδοτήθηκε αποκλειστικά από τη διόγκωση των δαπανών του δημοσίου τομέα όχι μόνο στο επίπεδο των επενδύσεων, αλλά και της κατανάλωσης.
Επιπλέον, σύμφωνα με το ΚΕΠΕ, η αναλογία της ετήσιας αύξησης του υπολοίπου των καταναλωτικών και λοιπών δανείων στην ετήσια αύξηση των καταναλωτικών δαπανών των νοικοκυριών, ανήλθε στο 75% το 2004 έναντι του 34% το 2003 και μόλις 6% το 1996. Αυτό δείχνει και την απότομη διόγκωση του καταναλωτικού δανεισμού ήδη από το 1996, ο οποίος μάλιστα εμφανίζεται να παίζει και κύριο ρόλο στην ενίσχυση της κατανάλωσης.
Όπως αντιλαμβάνεστε η αυξημένη πλέον εξάρτηση των νοικοκυριών, η ιδιωτική, λοιπόν, κατανάλωση από το τραπεζικό δανεισμό για κατανάλωση και στέγαση, χτίστηκε σταδιακά και κορυφώνεται σήμερα με την παρούσα κρίση, αφού η αδυναμία των νοικοκυριών να σηκώσουν πλέον το βάρος των δανειακών τους υποχρεώσεων μειώνει και τα περιθώρια δανεισμού με άμεσες και αρνητικές επιδράσεις τόσο στις κατασκευές όσο και στη τροφοδοσία της κατανάλωσης.
Ανάλογο βέβαια παράδειγμα να πούμε ότι υπήρχε και στις σκανδιναβικές χώρες, όπως υπήρχε και στο Ηνωμένο Βασίλειο στις αρχές του ΄80, αλλά και του ΄90.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ την ανοχή σας για ένα λεπτό.
Διογκώθηκε, λοιπόν, το πρόβλημα περισσότερο. Εκεί που το 2005 δεν θεωρούμασταν υποχρεωμένοι, συγκριτικά με τις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης, σήμερα να πλησιάζουμε το όριο αυτό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με το παρόν νομοσχέδιο και με τις δράσεις οι οποίες υπάρχουν, προβλέπεται η θέσπιση ενός ειδικού κανονιστικού πλαισίου, το οποίο ορίζει με σαφήνεια και διαφάνεια τη δράση και τη λειτουργία των εταιρειών ενημέρωσης των οφειλετών για ληξιπρόθεσμες αιτήσεις, ο σαφής καθορισμός των υποχρεώσεων των εν λόγω εταιρειών, η οριοθέτηση των βασικών αρχών που διέπουν την ενημέρωση των οφειλετών σχετικά με τις ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις, η καταγραφή των απαγορευμένων, αθέμιτων και παραπλανητικών πρακτικών προς τους οφειλέτες, και η υποχρέωση των εταιρειών να προστατεύουν το επιχειρηματικό και προσωπικό απόρρητο των οφειλετών. Το παρόν πλαίσιο νόμου, λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ένα σημαντικό βήμα για την προστασία του πολίτη και για την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς.
Η Νέα Δημοκρατία έχει αποδείξει με τις παρεμβάσεις της ότι σέβεται τον πολίτη και έχει ως κέντρο πολιτικής της τον άνθρωπο. Το νέο νομοσχέδιο αποδεικνύει για μία φορά ακόμη του λόγου το αληθές. Λειτουργεί ως θεματοφύλακας της αγοράς, αλλά και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Για το λόγο αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θεωρώ ότι πρόκειται για μία πολύ σημαντική πρωτοβουλία, την οποία βεβαίως και στηρίζω.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε την κυρία Μπουζάλη.
Το λόγο έχει η Βουλευτής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού στη Β΄ Περιφέρεια του Πειραιά, κυρία Δήμητρα Αράπογλου.
ΔΗΜΗΤΡΑ ΑΡΑΠΟΓΛΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ζούμε σε μία πολύ δύσκολη περίοδο λόγω της οικονομικής κρίσης. Έχουν ανατραπεί όλα. Ιδίως από την εποχή που μπήκαμε στο ευρώ, στην ευρωζώνη, υπάρχει μία πολύ μεγάλη ανισορροπία. Όλα ακριβαίνουν, ενώ ο μισθός δεν αυξάνεται. Αυτό δημιουργεί την ανάγκη για δανεισμό. Αυτή η ανάγκη του δανεισμού οδήγησε σε αυτά τα προβλήματα που συζητάμε σήμερα. Πιστεύω, λοιπόν, ότι με τον ερχομό του ευρώ δημιουργήθηκαν πολλά προβλήματα στην ελληνική οικονομία και στην ελληνική οικογένεια, όπως φτώχεια κ.λπ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο που καλούμαστε να ψηφίσουμε αποτελεί μία ακόμη υπηρεσία εξυπηρέτησης προς τις τράπεζες, οι οποίες επιστρατεύουν κάθε μέσο για να υπενθυμίσουν σε όλους μας το κυρίαρχο ρόλο τους και ότι είναι υποχρέωση της πολιτείας να εξομαλύνει τη σχέση εξάρτησης που έχει αναπτυχθεί ανάμεσα στις τράπεζες, τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά, βαφτίζοντας τις εισπρακτικές εταιρείες σε ενημερωτικές.
Ουσιαστικά, λοιπόν, καλούμαστε να νομιμοποιήσουμε μία πραγματικότητα που έχει εξελιχθεί σε πληγή για τη κοινωνία μας και τρομοκρατεί περισσότερα από διακόσιες χιλιάδες νοικοκυριά. Ωστόσο, αυτό που θεωρούμε ανησυχητικό είναι ότι αυτό το σχέδιο νόμου νομιμοποιεί έναν ακόμη μηχανισμό-μεσάζοντα χωρίς αφ’ ενός να προστατεύει τα νοικοκυριά από τον υπερδανεισμό και αφ’ ετέρου να θέτει όρια στις τράπεζες για τους όρους δανεισμού.
Πιστεύω ότι το παρόν σχέδιο νόμου προσπαθεί να απαλλάξει τις τράπεζες από τις ευθύνες τους και να τις καλύψει με το δίχτυ προστασίας που οφείλει να προσφέρει στα νοικοκυριά και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που αποτελούν τη βάση της οικονομίας.
Οι ενημερωτικές εταιρείες καθίστανται υπεύθυνες για τη διαρροή προσωπικών και απόρρητων δεδομένων όταν οι τράπεζες τα έχουν ήδη παραχωρήσει. Δηλαδή οι ενημερωτικές εταιρείες λειτουργούν με πληρεξουσιότητα και σε καμία περίπτωση δεν γίνεται αναφορά στο παρόν σχέδιο νόμου για το μερίδιο ευθύνης του αντιπροσωπευομένου, που στην προκειμένη περίπτωση είναι οι τράπεζες, όταν μάλιστα οι δανειολήπτες έχουν εμπιστευθεί προσωπικά δεδομένα τους στην τράπεζα, χωρίς να γνωρίζουν με ποιες εισπρακτικές εταιρείες συνεργάζονται ή πρόκειται να συνεργαστούν αυτές οι τράπεζες, χωρίς καμία ενημέρωση από τις τράπεζες. Αυτή η κατάσταση συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις οι εισπρακτικές ενημερωτικές εταιρείες ανήκουν σε ομίλους του εξωτερικού και τα προσωπικά δεδομένα των δανειοληπτών ταξιδεύουν εκτός Ελλάδας, όπου ο νόμος αυτός, που μας καλείτε να ψηφίσουμε, δεν θα έχει καμία υπόσταση. Αυτό δεν είναι μία παρανομία;
Με τι κριτήρια αμείβονται από τις τράπεζες αυτές οι εταιρείες; Στον ιδιωτικό τομέα η αμοιβή εξαρτάται από την παραγωγικότητα και είναι πασιφανές ότι για να τύχουν αμοιβών οι δήθεν ενημερωτικές εταιρείες θα πρέπει να φέρουν αποτελέσματα, δηλαδή χρήματα στις τράπεζες. Άρα, μόνο ως εισπρακτικές εταιρείες και μεσολαβητές μπορούν να λειτουργήσουν και φυσικά να πιέζουν τους οφειλέτες χρησιμοποιώντας αθέμιτες μεθόδους.
Γνωρίζουμε ότι αυτές οι εταιρείες λειτουργούν ως παραμάγαζα των τραπεζών. Επειδή τον τελευταίο καιρό αυτά τα παραμάγαζα έχουν πολλαπλασιαστεί, προφανώς ανεξέλεγκτα από τις τράπεζες, θέλετε εμείς να υπερψηφίσουμε ένα νόμο για τη προστασία των διαφυγόντων κερδών των τραπεζών. Αυτή είναι η αλήθεια και όχι φυσικά το ενδιαφέρον για την προστασία των νοικοκυριών.
Όσον αφορά τις αθέμιτες και παραπλανητικές πρακτικές του άρθρου 5 και τις αρχές που διέπουν την ενημέρωση των οφειλετών του άρθρου 4, θα έπρεπε να τεθούν ξεκάθαρα και εξειδικευμένα πρόστιμα για κάθε μία από τις παραβάσεις ξεχωριστά και στην περίπτωση της έγγραφης ενημέρωσης από το δανειστή προς τον οφειλέτη, να αναφέρονται σε περίοπτη θέση, στο έγγραφο αυτό, τόσο τα δικαιώματα των οφειλετών, που ενοχλούνται από τις ενημερωτικές εταιρείες, όσο και η εξειδικευμένη υπηρεσία του τμήματος μητρώου της Γενικής Γραμματείας Καταναλωτή του Υπουργείου Ανάπτυξης, όπου μπορεί να υποβληθεί καταγγελία από το θιγόμενο.
Ζητούμενο επίσης είναι αν η υπηρεσία του Υπουργείου Ανάπτυξης, που θα εκτελεί τους ελέγχους στις ενημερωτικές εταιρείες, θα έχει την ικανότητα, το έμψυχο δυναμικό και την υλικοτεχνική υποδομή να επιτελέσει το έργο της ή θα αποτελέσει άλλη μία ακρωτηριασμένη υπηρεσία χωρίς ουσιαστική προσφορά στην κοινωνία.
Τέλος, οι τράπεζες οφείλουν να εκδίδουν λογαριασμούς στους οποίους αναγράφονται λεπτομερέστατα τα στοιχεία κάθε μήνα, ανεξαρτήτως εάν ο οφειλέτης πληρώνει μικρότερη ή μεγαλύτερη δόση από αυτή που προβλέπεται από τον εκάστοτε λογαριασμό. Πρέπει ο οφειλέτης να γνωρίζει τι έχει πληρώσει, ποιο είναι το υπόλοιπο και τι οφείλει να πληρώσει κάθε μήνα. Δυστυχώς συμβαίνει πολλές φορές οι τράπεζες να μην αποστέλλουν συγκεκριμένους λογαριασμούς. Και εγώ η ίδια έχω προσωπική εμπειρία, όπως έχω ακούσει και από άλλους συμπολίτες μας ότι έχουν αντιμετωπίσει τέτοια προβλήματα από τις τράπεζες.
Είναι προφανές, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι το σχέδιο νόμου είναι προχειροφτιαγμένο, διάτρητο και δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα στη πηγή του. Δηλαδή δεν αντιμετωπίζει τον αχαλίνωτο δανεισμό και τους παραπλανητικούς όρους των δανείων.
(GH)

(3ML)
Όσο για τις εισπρακτικές εταιρείες ακόμα και αν μετονομαστούν το ίδιο έργο θα επιτελούν, έχοντας πλέον τη νομιμοποίηση που θα τις επιτρέψει να συνεχίσουν το έργο τους, να καταπιέζουν και να απειλούν το νοικοκυριό, τη μικρομεσαία επιχείρηση που στενάζει από το ζυγό των τραπεζιτών. Με άλλα λόγια αυτό το σχέδιο νόμου άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γνωρίζετε ότι υπάρχουν άτομα με αναπηρία που είναι σε πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση, κωφά άτομα που οι τράπεζες λένε ότι τους κάνουν τηλεφωνικές κλήσεις πλην όμως οι κωφοί δεν μπορούν να επικοινωνήσουν τηλεφωνικά παρά μέσω fax τηλεομοιοτυπιών. Και οι τράπεζες δεν δέχονται τέτοιο τρόπο επικοινωνίας. Υπάρχουν πάρα πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που ξαφνικά ασθενούν, ξαφνικά αποβιώνουν, ξαφνικά μπαίνουν στο νοσοκομείο. Πώς αυτοί οι άνθρωποι ή οι συγγενείς τους θα μπορέσουν να αποπληρώσουν αυτές τις οφειλές προς τις τράπεζες. Υπάρχουν πολλές παράνομες εταιρείες και θα πρέπει η Κυβέρνηση, η πολιτεία να εποπτεύσει αυτές τις εταιρείες και το έργο τους.
Σας ευχαριστώ πολύ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Το λόγο έχει η Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο Νομό Μαγνησίας κυρία Ροδούλα Ζήση.
ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ακούστηκαν πάρα πολλά πράγματα εδώ και θέλω να επισημάνω κάτι που είπε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, ο οποίος παραδέχθηκε την κατάσταση που υπάρχει με τις εισπρακτικές εταιρείες. Μάλιστα με μελανά χρώματα περιέγραψε την κατάσταση και είπε ότι θα προσπαθήσουμε μ' αυτό το νομοσχέδιο κάτι να διορθώσουμε, μετά κάτι άλλο θα ξαναδιορθώσουμε κατά το δοκούν βεβαίως της Κυβέρνησης.
Κύριε Πρόεδρε, ήξερα ότι δεν νομοθετούμε εδώ ολίγον, ολίγον νομοθετούμε και μετά ολίγον ξανά νομοθετούμε… Δεν κατάλαβα δηλαδή τι ήθελε να πει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας. Όπως επίσης ειλικρινά δεν κατάλαβα και από τον κύριο Υπουργό και από τον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο της κυβερνώσας παράταξης γιατί αυτές οι αναφορές στο παρελθόν.
Ο ελληνικός λαός έχει υψηλό κριτήριο, καταλαβαίνει πάρα πολύ καλά, βιώνει πολύ καλά τα πράγματα. Μιλάμε για το σήμερα. Εφόσον πραγματικά ανακαλύπτει η Κυβέρνηση αυτή αν θέλετε την παραπλανητική και καταχρηστική πρακτική αυτών των εταιρειών, γιατί δεν νομοθετεί προς την κατάργηση αυτού του φαινομένου και νομοθετεί χωρίς να θωρακίζει και χωρίς να διορθώνει τίποτα;
Ειλικρινά δεν νομίζω ότι υπάρχει κανένας λόγος μιας στείρας αντιπαράθεσης παρά η ουσία της πολιτικής και της λύσης των προβλημάτων.
Θέλω να πιστεύω, κύριε Υπουργέ, ότι υπάρχει βασικό στοιχείο της ηθικής στην οικονομία και της ηθικής στην πολιτική. Και αυτό δεν φαίνεται από αυτό το νομοσχέδιο, όπως βέβαια δεν φαίνεται και από άλλα νομοσχέδια. Μια Κυβέρνηση με γκρίζο παρελθόν και με αβέβαιο και σκούρο μέλλον δεν έχει πια την αξιοπιστία της ρύθμισης και της τακτοποίησης της διόρθωσης, ούτε βεβαίως των κανόνων και της μεταρρύθμισης.
Η Κυβέρνησή σας, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με την απόλυτη φιλελευθεροποίηση των όρων του ανταγωνισμού και την αποκλειστική επικράτηση των άναρχων μηχανισμών της αγοράς –αυτό ακούμε πέντε χρόνια, αυτορυθμίζεται η αγορά, έχει τους δικούς της μηχανισμούς- δεν είναι σε θέση να εγγυηθεί κανόνες στη λειτουργία των εισπρακτικών εταιρειών, διότι δεν έχει δώσει δείγματα γραφής, όπως και αν βαφτίζει τις εταιρείες σε εταιρείες ενημέρωσης ή οτιδήποτε άλλο.
Τόσα χρόνια αυτές οι εταιρείες δραστηριοποιούνται με μεγάλη ένταση και εύρος όμως τα τελευταία πέντε χρόνια. Ακούσατε τον Κοινοβουλευτικό μας Εκπρόσωπο τον κ. Παπουτσή που σας είπε για το τζίρο των 10 εκατομμυρίων ευρώ το 2003 και των 51 εκατομμυρίων ευρώ το 2007 και θα έπρεπε από αυτά τα στοιχεία να προβληματιστείτε και εσείς για το τι συμβαίνει. Και έχω πει πάρα πολλές φορές και από αυτό το Βήμα εδώ ότι δεν μπορείτε να διορθώσετε τα προβλήματα, δίνοντας λύσεις με τη μεθοδολογία που δημιουργήθηκαν τα προβλήματα. Εσείς δηλαδή συνεχίζετε να κάνετε αν θέλετε τα στραβά μάτια σε ό,τι σαθρό και σε όποια παθογένεια υπάρχει σήμερα σε ό,τι αφορά το χρηματοπιστωτικό σύστημα, ζητήματα ελέγχων ή μη ελέγχων της αγοράς, αθέμιτου ανταγωνισμού και βεβαίως και αθέμιτες πρακτικές για να μη μιλήσω για τις εναρμονισμένες πρακτικές κ.λπ..
Η Κυβέρνηση λοιπόν έκλεινε το μάτι, εκώφευε στων δανειοληπτών τα γογγυτά. Πραγματικά το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και θέλω να απαντήσω στην κυρία συνάδελφο και το 2005 και το 2006 και το 2007 και πέρυσι δύο φορές και με προτάσεις νόμου και με επερωτήσεις σας δώσαμε τη δυνατότητα να αποδείξετε ότι μπορείτε να αφουγκραστείτε την κοινωνία, προκειμένου να εκλείψουν αυτά τα φαινόμενα, πλην όμως δεν δεχθήκατε καμία πρότασή μας, καμία πρόταση νόμου, καμιά ρύθμιση που ανακούφιζε τους δανειολήπτες και δεν πρόσβαλε, αν θέλετε, τον κάθε οφειλέτη και τον κάθε πολίτη αυτής της χώρας που βρίσκεται πραγματικά και μέσα σ’ αυτήν την γάγγραινα μιας μεγάλης κρίσης, η οποία δεν οφείλεται μόνο στην παγκόσμια κρίση, αλλά στη νεοφιλελεύθερη πολιτική της Νέας Δημοκρατίας, η οποία Νέα Δημοκρατία όλα αυτά τα πέντε χρόνια έκανε προσομοίωση της παγκόσμιας κρίσης στην Ελλάδα. Αυτή είναι η αλήθεια. Δεν εφαρμόσατε τους νόμους. Για ποιους ελέγχους μου λέτε; Για ποιες 300.000 ευρώ που βάλατε πρόστιμο; Από το 2004 σας λέμε ότι δεν λειτουργούν οι επιτροπές ανταγωνισμού, ότι καταργήσατε τις ρυθμιστικές αρχές, όλες αυτές τις αρχές που είχαν μια εποπτεία και έναν έλεγχο, καταργήσατε τα πάντα και έρχεστε να κλείσετε δήθεν το μάτι με τόσο χαμηλά πρόστιμα τη στιγμή που τα καρτέλ και όλες αυτές, αν θέλετε, οι αθέμιτες πρακτικές διογκώνονται και διευρύνονται πληγώνοντας την πραγματική οικονομία και το εισόδημα του κάθε πολίτη; Δεν είναι δυνατόν αυτά που καταλαβαίνει όλος ο κόσμος να μην μπορείτε να τα καταλάβετε εσείς. Άρα, λοιπόν, συμφωνώ με τον εκπρόσωπο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που λέει ότι αυτή είναι η βούλησή σας, αυτό είναι το πρόσωπό σας και δεν μπορείτε να έχετε ούτε προσωπείο πια, δηλαδή δεν μπορείτε να κρατήσετε τα προσχήματα. Θέλετε πραγματικά μια οικονομία και μια πολιτική που κλείνει το μάτι σε όλο αυτό που γίνεται, το οποίο είναι καταπληκτικά επώδυνο για την ελληνική οικονομία και τους πολίτες.
Βέβαια, στο εξωτερικό όπως ξέρετε, όταν γίνονται μεγάλα αναπτυξιακά έργα συμβάλλουν και οι τράπεζες και το δημόσιο και γενικά ο ιδιωτικός τομέας. Αντίθετα εδώ με τους νόμους που έκανε η Κυβέρνηση τις έχει κάνει συνεταίρους στα σπίτια μας, στα αυτοκίνητά μας, στις επιχειρήσεις μας, στην προσωπική μας ζωή. Δεν δεχθήκατε όμως τις ασφαλιστικές δικλίδες που πρότεινε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά επιτρέπετε στις τράπεζες να αφήνουν όλες αυτές τις εταιρείες να μας ενημερώνουν και να τους λέμε ότι κλείνουμε τους λογαριασμούς μας με την πιστωτική μας κάρτα, αλλά παρ’ όλα αυτά να μας έρχονται οι κάρτες και τα τηλέφωνα από διαφορετικές εταιρείες και μάλιστα όπως είπε ο κ. Παπουτσής να υπάρχουν και υπεργολαβίες, από τις ίδιες, αν θέλετε, τραπεζικές πηγές.
Άρα, λοιπόν, εσείς πιστεύετε ότι μ' αυτό το νομοσχέδιο η επισφάλεια των καταναλωτών και των δανειοληπτών θα εκλείψει;
Επιβεβαιώνετε, κύριε Υφυπουργέ, μεθόδους και διαδικασίες που ακολουθούν οι τράπεζες και που κρίνονται και με δικαστικές αποφάσεις παράνομες και καταχρηστικές. Νομιμοποιείτε πρακτικές που προσβάλουν τελικά τον πολίτη, παραβαίνουν την ευπρέπεια και την αξιοπρέπεια και το σεβασμό στα προσωπικά δεδομένα και στην προσωπικότητα του καθενός, επιτρέπετε την άσκηση της ψυχολογικής βίας όχι μόνο στο κάθε άτομο, αλλά και στους οικείους και στις οικογένειες. Και βεβαίως αντί να φέρετε μέτρα έτσι με λεβεντιά που θωρακίζουν την πραγματική οικονομία, τον κάθε πολίτη σε μια τέτοια περίοδο μελαγχολίας για την ελληνική οικονομία και την ελληνική κοινωνία, εσείς έρχεστε να διαιωνίσετε με τον ίδιο τρόπο, με την ίδια μέθοδο, με την ίδια αντίληψη ό,τι κακό γίνεται αυτή τη στιγμή στη χώρα μας, γιατί πιστεύω ότι ο καλός, ο κακός και ο άσχημος που είπε ο κύριος συνάδελφος πριν δεν είναι η ιστορία αυτής της χώρας. Η ιστορία αυτής της χώρας είναι η ισονομία, η ισοπολιτεία, οι ίσες ευκαιρίες, ο υγιής ανταγωνισμός, η υπεράσπιση του δημοσίου συμφέροντος, η υπεράσπιση του δικαιώματος του καταναλωτή, αυτά τα απλά ανθρώπινα και διαχρονικές αξίες που τελικά δεν μπορείτε να τα εφαρμόσετε με την πολιτική σας.
(XA)




(03GH)
Δεν φέρνετε ένα νομοσχέδιο που να δείχνει το υψηλό αίσθημα ευθύνης σας και την κοινωνική σας ευαισθησία και διαιωνίζετε αυτή την κατάσταση.
Πιστεύω, λοιπόν, ότι ούτε για τις εισπρακτικές των τραπεζών μπορείτε να μας μιλήσετε ούτε για τις εισπρακτικές των πολυεθνικών ούτε για τίποτε άλλο, γιατί είστε ταυτισμένοι με αυτήν την πολιτική, είστε ταυτισμένοι με αυτή την πολιτική.
Αυτό που έχω να σας πω μόνο, κύριοι της Κυβέρνησης, κύριε Υπουργέ, είναι ότι πραγματικά εσείς είστε μία τοξική Κυβέρνηση που γέμισε τοξίνες την ελληνική οικονομία και την ελληνική κοινωνία. Αλλά να, όπου να’ ναι, οσονούπω, εδώ κοντά, σιμά το αντιοξειδωτικό θα το φέρει ο ελληνικός λαός με εκλογές. Τολμήστε να τις κάνετε, να ακούσετε τον ελληνικό λαό, αν έχετε πραγματικά το θάρρος και την ευθύνη που επιβάλλεται στην Κυβέρνηση.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ο τελευταίος εκ των ομιλητών επί της αρχής είναι ο κ. Βορίδης, άρτι καταφθάσας, Βουλευτής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού στην περιφέρεια Αττικής.
Ορίστε, κύριε Βορίδη, έχετε το λόγο για επτά λεπτά.
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Πρόεδρε, με το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου, εγώ δέχομαι ότι γίνεται μία απόπειρα της Κυβερνήσεως να ρυθμίσει ένα καρκίνωμα, διότι η εμπειρία που έχει η ελληνική κοινωνία από τις πρακτικές των εισπρακτικών αυτών εταιρειών, είναι πραγματικά απαράδεκτη. Και εξ επαγγέλματος, έχω έρθει σε επαφή με ανθρώπους οι οποίοι δεν μπορούν να εκπληρώσουν τις οφειλές τους. Θέλω απλώς να καταλάβω, τι είναι αυτό, το οποίο σε τελευταία ανάλυση προβλέπεται εδώ.
Κοιτάξτε κάτι. Ένας άνθρωπος, ο οποίος βρίσκεται σε οικονομική δυσκολία –διαβάζω τώρα- προφανώς θα δεχθεί ένα τηλεφώνημα. Με ποιο αντικείμενο; Να τον ενημερώσουν εξωδίκως –έτσι λέτε- για την ύπαρξη ληξιπροθέσμων και απαιτητών χρηματικών οφειλών.
Έχω μία συγκεκριμένη ερώτηση να κάνω. Γιατί δεν μπορεί να το κάνει η τράπεζα αυτό; Να πάρει ένα τηλέφωνο και να του πει: «Ξέρετε, κύριε, χρωστάτε αυτό το ποσό. Εάν δεν το πληρώσετε εντός τασσομένης προθεσμίας, να θεωρήσετε ότι θα καταγγείλουμε εμείς τη σύμβασή σας.». Να ξέρει ο άνθρωπος τι θα κάνει. Ποια είναι η παροχή υπηρεσίας; Τι υπηρεσία παρέχει; Ότι θα πάρουν τηλέφωνο να ενημερώσουν τον άνθρωπο ότι οφείλει;
Και πάμε στην επόμενη. «Μάλιστα, λοιπόν, οφείλω». «Κύριε θα πληρώσετε;». Λαμβάνουν απάντηση: «Δυστυχώς, αδυνατώ.». Αυτός είναι ο διάλογος. «Δεν μπορώ στην παρούσα φάση. Είμαι σε δυσκολία.». Αυτό απαντά ο άνθρωπος. Μπορείτε να μου εξηγήσετε τι άλλο θα πούνε εντός ευλόγου χρόνου σύμφωνα με το άρθρο 4 και με συχνότητα οχλήσεων όχι πέραν της μίας ανά δεύτερη ημέρα; Σ’ αυτό το δεύτερο τηλεφώνημα, τι περισσότερο θα πούνε από αυτό το πρώτο; «Χρωστάτε. Θα πληρώσετε;». «Μα, σας απήντησα, κύριε. Δεν δύναμαι.». Μετά από δύο ημέρες τι θα ξαναπούνε; Να αντιληφθώ.
Και βρισκόμαστε, κύριε Υπουργέ, στη θλιβερή κατάσταση να φέρνουμε ως καινοτόμο νομοθέτημα και ως σπουδαία ρύθμιση τα εξής: Απαγορεύεται, λέει, στις εταιρείες –ακούστε τι γράφει- η άσκηση σωματικής βίας. Μα, χρειάζεται να το πει ο νόμος; Χρειάζεται να το ψηφίσει η Βουλή ότι απαγορεύεται η άσκηση σωματικής βίας; Απαγορεύεται, λέει, η ψυχολογική πίεση περί διακινδύνευσης του επαγγέλματος. Ξέρετε τι είναι αυτό που περιγράφει; Εκβίαση λέγεται στο νόμο. Τι ρυθμίζουμε εδώ; Τι λέμε; Ότι απαγορεύεται η εκβίαση; Ότι απαγορεύεται να πάρεις τον άνθρωπο και να του πεις …
ΜΑΝΟΥΣΟΣ – ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ: Μπαίνουν διοικητικά πρόστιμα.
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Μα, χρειάζονται τα διοικητικά πρόστιμα; Εδώ είναι να τον πάρουμε να τον βάλουμε φυλακή. Το διοικητικό πρόστιμα είναι που μας μάρανε;
Ακούστε τι προβλέπουμε. Απαγορεύεται, λέει, η επίδειξη προσβλητικής συμπεριφοράς. Μα, πρέπει να τα πει ο νόμος αυτά; Με συγχωρείτε, δηλαδή. Είμαστε στην Ελληνική Βουλή. Είναι δυνατόν να έρχονται τέτοια νομοθετήματα; Τι καθόμαστε και λέμε; Χρειάζεται δηλαδή να πούμε σε κάποιον ότι δεν πρέπει να εκβιάζει, ότι δεν πρέπει να προσβάλλει, ότι δεν πρέπει να τρομοκρατεί. Και πρέπει να κάνουμε ειδική νομοθετική ρύθμιση.
Εδώ λοιπόν επιτρέψτε μου να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα. Ξέρετε γιατί οδηγείστε σε αυτό το αδιέξοδο, οι της Κυβερνήσεως; Διότι δεν έχετε το θάρρος να πείτε το αυτονόητο: Δεν υπάρχει καμία παροχή πραγματικής υπηρεσίας. Είναι απολύτως αχρείαστη.
Να σας θέσω ένα άλλο ζήτημα; Τι σημαίνει εκχώρηση της οφειλής; Να ένα θέμα που ναι μεν μπορεί να προβλέπεται συμβατικώς, διότι μπορεί κάποιος την ώρα που παίρνει δάνειο να υπογράφει το εκχωρητόν της οφειλής του προς τρίτον. Δεν θα έπρεπε αυτό να ελεγχθεί πού εκχωρείται; Και ερώτηση: Πότε; Αφού κατέστη ληξιπρόθεσμη, εξεχωρήθη; Με συγχωρείτε, εγώ βρέθηκα να κάνω μία σύμβαση με μία τράπεζα. Ξαφνικά θα βρεθώ με έναν κύριο που δεν τον ξέρω και θα με παίρνει τηλέφωνο επειδή δεν κατάφερα να πληρώσω; Μα εγώ συμβάλλομαι με την τράπεζα. Δεν ήθελα εγώ να χρωστάω στον τάδε κύριο. Το ότι βρίσκομαι σε ανάγκη και μου το θέτει ουσιαστικά ως γενικό όρο συναλλαγών –γιατί έτσι τίθεται μέσα σε ένα κείμενο που είναι ο γενικός όρος συναλλαγών και το υπογράφει ο δανειολήπτης γιατί βρίσκεται στην ανάγκη να πάρει το δάνειο- αυτό δεν θα έπρεπε να κριθεί ότι είναι καταχρηστικό; Εκεί θέλουμε τη νομοθετική παρέμβαση, όχι εδώ, στο να ρυθμιστεί το μη εκχωρητόν τουλάχιστον –αν όχι όλων- των ληξιπροθέσμων απαιτήσεων.
Τι θέλω να πω με αυτά; Κύριε Υπουργέ, εδώ θαρραλέα. Θέλουν οι τράπεζες να έχουν τέτοιες υπηρεσίες; Ας τις έχουν ως εσωτερικές τους υπηρεσίες. Να απαγορευτεί η παροχή αυτού του τύπου των ανυπάρκτων υπηρεσιών διότι η πραγματικότητα, την οποία ουσιαστικά αναγνωρίζει το σχέδιο νόμου, είναι ότι βεβαίως εκείνο που σίγουρα δεν κάνουν αυτές οι εταιρείες, είναι να ενημερώνουν εξωδίκως για την ύπαρξη ληξιπροθέσμων οφειλών. Προφανώς δεν κάνουν αυτό. Και προφανώς αυτό το οποίο κάνουν στην συντριπτική τους πρακτική είναι να απειλούν, να εκβιάζουν, να ενοχλούν, να παίρνουν τριάντα πέντε φορές τηλέφωνο, να αναστατώνουν οικογένειες, ενώ τους έχει δηλωθεί η αδυναμία πληρωμής. Δηλώθηκε η αδυναμία πληρωμής. Γιατί δεν προχωράει η τράπεζα στα νόμιμα μέσα που έχει; Ας πάει να βγάλει διαταγή πληρωμής, άμα θέλει, ας προχωρήσει σε ό,τι προβλέπει ο νόμος για να ικανοποιήσει την απαίτησή της. Ρωτώ: Είναι ανάγκη να τους βάλουμε κυνηγούς από πίσω;
Κύριε Υπουργέ, εγώ θα καταψηφίσω αυτό το σχέδιο νόμου, γιατί δεν βλέπω καμία μα καμία παροχή υπηρεσίας που να δικαιολογείται από την αναγκαιότητα του οικονομικού συστήματος. Δεν βλέπω κανέναν πραγματικό σκοπό. Δεν βλέπω καμία ανάγκη να ρυθμίσουμε μια τέτοια πρακτική. Η μόνη συνεπής συμπεριφορά απέναντι σ’ αυτό, θα ήταν να απαγορεύσουμε τη λειτουργία αυτών των εταιρειών. Αυτή είναι η σωστή στάση για να ανακουφίσουμε τους οφειλέτες.
Και επειδή ακούω και μια ένσταση, «ξέρεις, δουλεύουν άνθρωποι εκεί». Εάν οι άνθρωποι αυτοί που δουλεύουν εκεί, οι εργαζόμενοι που προφανώς δεν τους αρέσει να κάνουν αυτές τις δουλειές που τους επιβάλλουν οι εταιρείες και τα αφεντικά τους να κάνουν, πραγματικά χρειάζονται στο οικονομικό μας σύστημα, θα απορροφηθούν από τις τράπεζες. Θα τους πάρουν οι τράπεζες. Δεν χρειάζονται τέτοιου είδους νομικά τερατουργήματα για να εξασφαλίσουμε μια αυτονόητη λειτουργία, η οποία ούτως ή άλλως υπάρχει μέσα στον οικονομικό μηχανισμό.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΛΑΧΟΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να έχω το λόγο;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ίσως θα έπρεπε να το πείτε στο τέλος, κύριε Υπουργέ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΛΑΧΟΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Θα το πω τώρα. Νομίζω ότι είναι επίκαιρο μετά την τοποθέτηση του συναδέλφου, κυρίου Βορίδη, γιατί νομίζω ότι εδώ επιχειρείται ένας εντυπωσιασμός.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ορίστε, κύριε Υπουργέ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΛΑΧΟΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Εγώ θα επικαλεστώ –ήθελα να το πω αύριο, αλλά θα το πω σήμερα- τη γενική αξιολόγηση της ΟΚΕ από την οποία πέρασε το νομοσχέδιο. Τι μας λέει λοιπόν η ΟΚΕ; Εκτός αν θέλετε να αμφισβητούμε τους πάντες και εν πάση περιπτώσει, ο καθένας να διεκδικεί για τον εαυτό του την αυθεντική ερμηνεία των πάντων. Λέει: «Προέκυψε επομένως μια επιτακτική πραγματική ανάγκη για τη ρύθμιση των φαινομένων αυτών με γνώμονα την προστασία των οφειλετών από παρόμοιες πρακτικές. Υπό αυτά τα δεδομένα το προτεινόμενο σχέδιο νόμου επιχειρεί παρεμβάσεις για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που δημιουργήθηκαν. Κατ’ αρχάς, το προτεινόμενο σχέδιο νόμου απαγορεύει ρητά στις εταιρείες την με οποιονδήποτε τρόπο είσπραξη ληξιπροθέσμων οφειλών. Οι εταιρείες μπορούν να λειτουργούν ως «εταιρείες ενημέρωσης οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις» και άρα δεν μπορούν να ενεργούν πλέον ως «εισπρακτικές»». Και συνεχίζει πιο κάτω. Λέει για τα φαινόμενα και για τη λειτουργία τους. «Η εξάπλωση τέτοιων φαινομένων αναγκάζει το νομοθέτη να θεσπίζει ρυθμίσεις που είναι αυτονόητες για κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα σε κάθε ευνομούμενη κοινωνία και μάλιστα ξεχωριστά για μια συγκεκριμένη κατηγορία επιχειρηματικής δράσης». Αυτή είναι η προσέγγιση της ΟΚΕ. Και συνεχίζει και κλείνω με αυτό, κύριε Πρόεδρε. «Επί πλέον, πρακτικές που θα έπρεπε ούτως ή άλλως να κινούνται εντός των ορίων της ευπρέπειας και της αξιοπρέπειας χρειάζεται να τύχουν νομοθετικής ρύθμισης».
Αυτά μας λέει ο ΟΚΕ και αυτό εμείς κάναμε πράξη.
Αυτό εγώ το καταθέτω στα Πρακτικά. Η επιμονή σας δεν καταλαβαίνω πραγματικά πού οδηγεί και τι εξυπηρετεί.
(Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός κ. Γεώργιος Βλάχος καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
(XP)
(3XA)
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο για ένα λεπτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ορίστε, έχετε το λόγο.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Κύριε Υπουργέ, ακούστε τι λέει επίσης η ΟΚΕ. Έχει την άποψη ότι η απαγόρευση της είσπραξης ληξιπρόθεσμων οφειλών πρέπει να τεθεί γενικά για κάθε νομικό πρόσωπο που δεν είναι ο δανειστής της απαίτησης και όχι μόνο για τις εταιρείες ενημέρωσης οφειλετών, προς αποφυγή παρερμηνειών. Ο κ. Βορίδης πριν είπε το εξής, όσον αφορά τις εκχωρήσεις ληξιπρόθεσμων δανείων σε τρίτους. Άρα, πείτε μου τώρα, η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας έχει εκχωρήσει ληξιπρόθεσμα δάνεια ύψους 340.000.000 ευρώ έναντι 25.000.000 ευρώ ναι ή όχι; Και αυτή η πρακτική θα πρέπει να ξέρετε, κύριε Υφυπουργέ, ότι αφορά 130.000 Έλληνες καταναλωτές. Αυτοί οι καταναλωτές συνυπέγραψαν όταν έκαναν το συμβόλαιο με την Τράπεζα ότι η Τράπεζα έχει το δικαίωμα να εκχωρήσει τα ληξιπρόθεσμα χρέη αυτών σε τρίτους; Αυτό σας ετέθη πριν από λίγο από την πλευρά του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού και σ’ αυτό δεν απαντήσατε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ο κύριος Υφυπουργός έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΛΑΧΟΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Δεν πρόκειται από πουθενά η δυνατότητα είσπραξης ληξιπρόθεσμων οφειλών.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Η ΟΚΕ το λέει.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΛΑΧΟΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Η ΟΚΕ το λέει. Εμείς το κάνουμε πράξη. Στο νομοσχέδιο δεν υπάρχει. Εμείς σεβαστήκαμε τις απόψεις και της ΟΚΕ και άλλων φορέων, γιατί θέλαμε με αυτό το νομοσχέδιο να δώσουμε λύσεις σε πραγματικά προβλήματα. Αυτή ήταν η δική μας προσέγγιση. Εσείς επιμένετε να κλείνετε τα μάτια στην πραγματικότητα. Δεν θα σας ακολουθήσουμε.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Για την Εθνική Τράπεζα να μας πείτε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ολοκληρώθηκε ο κατάλογος των ομιλητών επί της αρχής.
Εισερχόμαστε στο στάδιο των δευτερολογιών.
Ο εισηγητής της πλειοψηφίας κ. Βολουδάκης έχει το λόγο.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ-ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ: Πρώτον, θα ήθελα να πω κάτι επί της διαδικασίας. Άκουσα από τον εκλεκτό συνάδελφο, εισηγητής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να σχολιάζει τη δική μου τοποθέτηση λέγοντας ότι έκανα έξι ή επτά μέτριες επισημάνσεις επί του κειμένου το οποίο χρησιμοποίησε ως επιχείρημα για να πει ότι πιθανώς διαφωνούμε επί της ουσίας. Όμως, κύριε συνάδελφε, δεν έκανα ούτε έξι, ούτε επτά επισημάνσεις αλλά δύο από αυτές που αναφέρατε. Σε κάθε περίπτωση έκανα δυο επισημάνσεις που είναι μέσα στο πνεύμα του σχεδίου νόμου προς την κατεύθυνση της βελτίωσης της απόδοσης του ίδιου του πνεύματος του σχεδίου νόμου.
Υπάρχει κανείς σ’ αυτή την Αίθουσα που θα ήθελε να συντασσόμεθα ως στρατοί κομματικοί και να αναπαράγουμε ακριβώς όπως είναι τα κείμενα των σχεδίων νόμων χωρίς δικές μας παρατηρήσεις; Ακριβώς αυτή είναι η δουλειά μας εδώ ως Βουλευτών και αυτό υποχρεούμεθα να κάνουμε, να συνεισφέρουμε ζητώντας και τροποποιήσεις όπου χρειάζεται και να δείχνουμε πια είναι η συνολική μας άποψη.
Οφείλω να πω ότι παρακολουθώντας τη συζήτηση και τις τοποθετήσεις πολλών εκ των συναδέλφων αντιμετώπισα έκπληξη όχι ευχάριστη. Ιδίως αναφέρομαι σε πολλές τοποθετήσεις συναδέλφων της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Όλοι συμφωνούν ότι κάτι έπρεπε να γίνει με αυτό το θέμα. Από εκεί και πέρα άρχισε μία ατελείωτη κουβέντα από τους συναδέλφους είτε αναλισκόμενοι σε κάποιες λεπτομέρειες αν είναι καλύτερα τα τηλεφωνήματα να είναι σε μία ή σε δύο ημέρες ή σε κάποια πολύ γενικά ζητήματα γύρω από τη φύση του συστήματος της ελεύθερης αγοράς του καπιταλισμού ή σε ζητήματα φιλοσοφικού χαρακτήρα τα οποία ασφαλώς δεν λύνονται πάνω στη συζήτηση ενός τέτοιου νομοσχεδίου.
Ας μείνουμε στο θέμα. Εδώ έχουμε μια συντεταγμένη προσπάθεια να ελεγχθεί ένα φαινόμενα το οποίο βλάπτει τα συμφέροντα των καταναλωτών και τη συνολική ευημερία της κοινωνίας. Αυτή η προσπάθεια γίνεται για πρώτη φορά. Είναι συγκροτημένη με την έννοια ότι έρχεται σε συνέχεια μιας σειράς από εφαρμογές νομοθεσίας υφιστάμενης στην πράξη, με διοικητικές κυρώσεις, με πρόστιμα, κ.λπ. Έρχεται και σε συνέχεια άλλων νομοθετικών πρωτοβουλιών για τον έλεγχο των ζητημάτων του χρηματοπιστωτικού συστήματος όπως είναι ο νόμος για την προστασία των δανειοληπτών. Και προκαλεί κατάπληξη να έρχεται αυτή η κριτική –οφείλω να το πω αν και δεν συνηθίζω να παρελθοντολογώ, το κάνω χάρη της αληθείας- από την παράταξη η οποία άσκησε την εξουσία στα χρόνια της απελευθέρωσης της αγοράς, στα χρόνια που ανδρώθηκαν και τα ολιγοπώλια και τα καρτέλ και οι διάφορες νέες μορφές καταστρατήγησης των κανόνων της αγοράς και παραβίασης των δικαιωμάτων του καταναλωτή. Και όλα αυτά τα χρόνια ήταν απλώς παρατηρητής.
Ανέφερε η κυρία Ζήση την Επιτροπή Ανταγωνισμού. Μα, ως το 2004 η Επιτροπή Ανταγωνισμού δεν είχε επιβάλλει ούτε ένα πρόστιμο. Θα συμφωνήσω ότι έχει να επιβάλει πάρα πολλά. Θα θέλαμε να δουλεύει πιο γρήγορα. Θα συμφωνήσω. Αλλά ως το 2004 δεν είχε επιβάλει ούτε ένα πρόστιμο. Εδώ είστε συνάδελφοι που γνωρίζετε καλά τα θέματα και διορθώστε με αν κάνω λάθος. Το ίδιο και με τις τράπεζες. Είχε επιβληθεί ποτέ στο παρελθόν πρόστιμα για παραβίαση της νομοθεσίας στις τράπεζες; Όχι, βέβαια. Παρακολουθούσατε επί μία δεκαετία και βάλε την αγορά να απελευθερώνεται ραγδαία χωρίς να καταφέρετε να την κάνετε να είναι μια αγορά μέσα στα πλαίσια της λογικής και της νομοθεσίας του ελεύθερου ανταγωνισμού.
Το 1994 δώσατε στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις τον έλεγχο της αγοράς δίνοντας τις διευθύνσεις εμπορίου στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις. Ουσιαστικά έτσι καταργήσατε τον έλεγχο της αγοράς μια και δεν υπήρχε δυνατότητα για λόγους τους οποίους δεν θα ήθελα να υπεισέρθω αυτή τη στιγμή.
Ο χώρος για τον οποίο συζητάμε σήμερα χρειάζεται πολύ δουλειά για να ελεγχθεί και για να δουλεύει με τον τρόπο που θα θέλαμε προς όφελος του καταναλωτή, προς όφελος του συνόλου της κοινωνίας. Με αυτό το σχέδιο νόμου μπαίνουν μπροστά ορισμένα βασικά ζητήματα με μια συντεταγμένη λογική. Με αυτό τον τρόπο θα έπρεπε να το δούμε και όχι αντιπαρατιθέμενοι χάρη της δημιουργίας εντυπώσεων και χάρη της υπεράσπισης της συνολικής και φιλοσοφικής θέσεως του χώρου στον οποίο ανήκουμε.
Περισσότερα στη συζήτηση επί των άρθρων. Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ο εισηγητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Ζωϊδης έχει το λόγο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΩΙΔΗΣ: Αγαπητέ συνάδελφε, εισηγητά της πλειοψηφίας μακριά από εμένα κάθε σκέψη και να σας λογοκρίνω και να χειραγωγήσω τη σκέψη σας και την αγόρευσή σας. Επεσήμανα ότι η αγόρευσή σας είχε ένα απολογητικό τόνο διότι ως καλός Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι βασική συνιστώσα του προβλήματος που συζητάμε σήμερα είναι η Κυβέρνηση και η πολιτική της. Αυτό καταδείχτηκε από την ομιλία σας. Επιτρέψτε μου να έχω αυτή την άποψη όσο και δεν συμφωνείτε μαζί μας.
Όσον αφορά εσάς, κύριε Υπουργέ, καταλαβαίνω και την αγωνία σας και την προσπάθεια που καταβάλλετε. Είπατε όμως μισές αλήθειες τουλάχιστον όσον αφορά την επίκληση των φορέων τους οποίους ακροαστήκαμε στην επιτροπή μας. Μιλάω για φορείς, για ανθρώπους που εκφράζουν ανθρώπους σε απόγνωση που ψάχνουν να κρατηθούν από τα μαλλιά τους και είναι υποχρεωμένοι να δεχθούν με καλή διάθεση οποιαδήποτε προσπάθεια τους βγάζει από ένα πολύ μεγάλο αδιέξοδο στο οποίο έχουν βρεθεί σήμερα. Πριν φθάσω σ’ αυτούς οφείλω να επισημάνω ότι από τα μέσα της δεκαετίας του ΄90 ξεκίνησαν να υπάρχουν αυτές οι εταιρείες. Υπάρχουν ενώπιόν μας στοιχεία αριθμητικά που δείχνουν μια γιγάντωση του προβλήματος τα τελευταία χρόνια.

(MT)






















































(3XP)
Τα είπα και στην πρωτολογία μου και όσον αφορά τον υπερδανεισμό των νοικοκυριών και όσον αφορά την οικονομική ασφυξία στην οποία βρίσκονται τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα και όσον αφορά τις συνέπειες αυτής της κατάστασης, όπως αυτές περιγράφονται από τους πλειστηριασμούς και τα άλλα ένδικα μέσα που παίρνουν οι τράπεζες ως συνέχεια της αδυναμίας των συμπολιτών μας να καλύψουν τις δανειακές τους υποχρεώσεις. Αυτός είναι ο λόγος που εσείς αναγκαστήκατε να φανεί ότι κάτι κάνετε.
Δεν είναι η θέση των φορέων αυτή που περιγράψατε. Επειδή είμαι καλός πρακτικογράφος, θα σας πω ότι ο κ. Τσεπερλίδης, αφού είπε πως βλέπουμε ότι κάτι πάει να γίνει, έκανε επτά βελτιωτικές επισημάνσεις και σε ερώτησή μου κατέληξε: «Αν οι τράπεζες λειτουργούσαν σωστά, δεν θα χρειάζονταν οι εταιρείες». Αυτή ήταν η κατακλείδα των ερωτήσεων του Προέδρου του ΚΕΠΚΑ κ. Τσεπερλίδη.
Ο δε κ. Κρητικός έκανε εννέα επισημάνσεις και κατέληξε εκφράζοντας την εξής άποψη: «Δεν θα έπρεπε να υπάρχουν αυτές οι εταιρείες. Να επανέλθει το παλιό καθεστώς που οι τράπεζες θα έχουν επαρκές προσωπικό».
Κύριε Υπουργέ, είναι αλήθεια ότι η κοινωνία μας πάσχει, ότι η κατάσταση που βιώνουν οι πολίτες χαρακτηρίζεται από μια παθογένεια. Μια ασθένεια διατρέχει το χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας μας και τη σχέση που έχουν οι πολίτες με αυτό.
Τι κάνετε με το νομοσχέδιο, κύριε Υπουργέ; Καταπολεμάτε το σύμπτωμα. Ο άρρωστος είναι η οικονομία. Η ασθένεια έχει καταλάβει τους πολίτες και εσείς καταπολεμάτε το σύμπτωμα αντί να επιβάλλετε, όπου χρειάζεται, αυστηρά μέτρα για να μπορέσουμε να καταπολεμήσουμε την ασθένεια. Δυστυχώς, καταπολεμώντας το σύμπτωμα, η ασθένεια παραμένει ως έχει και κάνει τη δουλειά της.
Κάνατε αναφορά και σ’ αυτά που είπα περί αθέμιτου ανταγωνισμού, περί αντιποίησης επαγγέλματος ουσιαστικά. Κατά τα χρηστά ήθη η ενημέρωση είναι υποχρέωση των δανειστών. Αναφέρθηκε και από άλλους εκλεκτούς συναδέλφους στην Αίθουσα. Αυτή η υποχρέωση πρέπει να γίνεται από τις τράπεζες, δηλαδή από τους δανειστές, για να μπορέσουμε να κρατήσουμε αξίες και του δικαιακού και του κοινωνικού μας συστήματος, άλλως έχουμε φαινόμενα όπως η γνωστοποίηση προσωπικών δεδομένων, η κατάργηση του απορρήτου των τραπεζών, ακόμα -ακόμα και η ευγένεια και ο τρόπος με τον οποίο πρέπει να γίνονται οι συναλλαγές με βάση τα χρηστά μας ήθη.
Αυτά τα χρηστά ήθη καταπατώνται με νόμο πλέον, ύστερα από το σημερινό νομοσχέδιο, χωρίς να προσφέρουμε τίποτα ουσιαστικό όσον αφορά τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των συμπολιτών μας. Αυτός είναι ο στόχος. Ο στόχος δεν είναι να νιώθουν πιο όμορφα ή πιο οργανωμένα το πόσο άσχημη είναι η οικονομική τους κατάσταση. Ο στόχος είναι να βελτιώσουμε την οικονομική τους κατάσταση και αυτό, αυτή η Κυβέρνηση δεν μπορεί να το πράξει, κύριε Υπουργέ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Σας ευχαριστώ.
Θα κλείσουμε τη συζήτηση με την Ειδική Αγορήτρια του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κυρία Αμμανατίδου-Πασχαλίδου που έχει πέντε λεπτά.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Παναγιωτόπουλος μίλησε για τις τράπεζες και είπε ότι είναι πολύτιμο εργαλείο. Πότε όμως είναι πολύτιμο εργαλείο μια τράπεζα και ειδικά τώρα μέσα στην οικονομική κρίση; Είναι πολύτιμο εργαλείο όταν θα στηρίξει τον μικρομεσαίο που δεν μπορεί να πληρώσει τους προμηθευτές του, τους εργαζόμενούς του. Τι να πούμε; Το ΤΕΜΠΜΕ; Αυτή τη στιγμή όσοι έχουν πραγματικά πρόβλημα δεν το παίρνουν και το γνωρίζετε πάρα πολύ καλά.
Αγροτική Τράπεζα, τόκοι υπερημερίας για καλλιεργητικά δάνεια; Έχουμε φθάσει σε κατασχέσεις της Αγροτικής Τράπεζας πάμπολλες φορές. Οι ιδιωτικές τράπεζες, η μία μετά την άλλη, αυξάνουν τα επιτόκιά τους, τα επιτόκια δανεισμού ενώ τα επιτόκια καταθέσεων είναι πολύ χαμηλά. Άρα, το πολύτιμο αυτό εργαλείο, που είναι οι τράπεζες, δεν λειτουργεί υπέρ των δανειοληπτών αλλά μόνο υπέρ της δικής τους κερδοφορίας.
Εδώ ως Κυβέρνηση δεν κάνετε τίποτα, κύριε Υπουργέ, για να «βάλετε χέρι» σε όλες αυτές τις τράπεζες που έχουν αυτά τα απίστευτα επιτόκια και δεν μπορούν να αντέξουν τα ελληνικά νοικοκυριά. Εσείς είπατε ότι τα πραγματικά προβλήματα τα λύνει αυτό το σχέδιο νόμου.
Σας ρωτάω, κύριε Υπουργέ. Είναι διατεθειμένη η Κυβέρνηση να λύσει τα πραγματικά προβλήματα των πολιτών της; Αυτά λύνονται μόνο με μία κοινωνική πολιτική υπέρ των αδυνάτων και όχι βέβαια ισχυροποιώντας τους ήδη ισχυρούς, που στη δική μας περίπτωση είναι οι τράπεζες και οποιαδήποτε άλλα πιστωτικά ιδρύματα τα οποία καταληστεύουν τους δανειολήπτες.
Την ώρα που κάνατε την τοποθέτησή σας, αν δεν κάνω λάθος –γιατί δεν ήμουν εκείνη την ώρα μέσα στην Αίθουσα- μιλήσατε για τον ΤΕΙΡΕΣΙΑ και αναφερθήκατε στον Κοινοβουλευτικό μας Εκπρόσωπο, τον Παναγιώτη Λαφαζάνη. Ό,τι έχει πει ο συνάδελφός μου ισχύει για τον ΤΕΙΡΕΣΙΑ και αύριο πραγματικά η μισή Ελλάδα θα είναι γραμμένη στον ΤΕΙΡΕΣΙΑ. Δεν έχετε εσείς αυτή την αίσθηση; Δεν βλέπετε τι γίνεται, κύριε Υπουργέ;
Η κατάσταση γίνεται χειρότερη κάθε μέρα. Πάνω από το 25% των συμπολιτών μας σήμερα είναι κάτω από τα όρια της φτώχειας. Οι περισσότεροι έχουν δανειστεί από τις τράπεζες για να πληρώσουν το ρεύμα, το νοίκι, να πάνε σε ένα γιατρό, γιατί το Εθνικό Σύστημα Υγείας είναι σε μια δραματική κατάσταση και περιμένουν τρεις και τέσσερις μήνες για να κάνουν μια εγχείριση.
Δανείζονται από ένα ληστρικό σύστημα και εσείς αυτό το ληστρικό σύστημα το δυναμώνετε, το ενισχύετε βάζοντας αυτές τις εισπρακτικές εταιρείες, αλλάζοντάς τους το όνομα ως ενημερωτικές που αντί να λειτουργήσουν υπέρ μιας εξυγίανσης, τη χειροτερεύουν. Βεβαίως, όλα αυτά τα βάρη των εισπρακτικών εταιρειών γυρνούν πάλι στους δανειολήπτες, που δεν είναι ότι δεν θέλουν να πληρώσουν, αλλά δεν μπορούν να πληρώσουν γιατί ως χώρα είμαστε σε μια κατάσταση απελπιστική.
Ως Κυβέρνηση αυτά έπρεπε να κάνετε και αντί να έχετε τις εισπρακτικές εταιρείες, να μπορέσετε να κάνετε ένα άλλο τραπεζικό σύστημα, ώστε να μπορούν οι οφειλέτες να πληρώνουν τις δικές τους υποχρεώσεις όταν πρέπει. Όσο εσείς δεν έχετε αυτά ως πρώτη προτεραιότητα, από εδώ και πέρα οι κοινωνικές εξεγέρσεις θα είναι πολύ μεγαλύτερες. Ήδη, έχετε πάρει μία εικόνα του τι γίνεται κάθε μέρα έξω από τη Βουλή.
Να σας πω ότι ένας ακόμη όμιλος Λαναρά και χίλιες διακόσιες οικογένειες είναι εδώ, στην πλατεία Συντάγματος. Έχουν κατασκηνώσει γιατί είναι καταχρεωμένες στις τράπεζες, σ’ αυτές και στις εισπρακτικές εταιρείες που εσείς δίνετε για να παίρνουν τι; Να τους παίρνουν τηλέφωνα ανά δύο μέρες και να τους ζητούν τα χρήματα που έχουν πάρει για να σπουδάσουν τα παιδιά τους, να πληρώσουν το ρεύμα τους. Από την άλλη όμως, τους έχετε στο δρόμο και δεν έχετε κάνει τίποτα για όλους αυτούς και για άλλους πολλούς.
Κύριε Υπουργέ, νομίζω ότι θα πρέπει να πάρετε πίσω αυτό το νομοσχέδιο. Δεν ξέρω για ποιο λόγο είστε στην Κυβέρνηση. Πραγματικά λυπάμαι.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της αρχής του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης «Εταιρείες Ενημέρωσης Οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις».
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο επί της αρχής;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΩΙΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Συνεπώς, το νομοσχέδιο του Υπουργείου Ανάπτυξης «Εταιρείες Ενημέρωσης Οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις» έγινε δεκτό επί της αρχής κατά πλειοψηφία.
Κύριοι συνάδελφοι, έχουν διανεμηθεί τα Πρακτικά της Παρασκευής 6 Μαρτίου 2009, της Τρίτης 10 Μαρτίου 2009, της Τετάρτης 11 Μαρτίου 2009, πρωινής και απογευματινής συνεδρίασης και ερωτάται το Σώμα αν τα επικυρώνει.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Συνεπώς, τα Πρακτικά της Παρασκευής 6 Μαρτίου 2009, της Τρίτης 10 Μαρτίου 2009, της Τετάρτης 11 Μαρτίου 2009 πρωινής και απογευματινής συνεδρίασης επικυρώθηκαν.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 23:55΄ λύεται η συνεδρίαση για αύριο Τρίτη 31 Μαρτίου 2009 και ώρα 18:00΄ με αντικείμενο εργασιών του Σώματος Νομοθετική Εργασία: Συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης «Εταιρείες Ενημέρωσης Οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις».


Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ



Τελευταία Αποθήκευση: 31/3/2009 12:58:00 πμ Από: E.stavropoulou
Εκτυπώθηκε: 30/3/2009 6:53:00 μμ

PDF:

es20090330.pdf

TXT:

end090330.doc

Επιστροφή