Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: ΙΒ, Σύνοδος: Β΄, Συνεδρίαση: ΜΖ' 05/12/2008

(Σημείωση: Ο παρακάτω πίνακας περιεχομένων δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές και συντακτικές διορθώσεις)

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΙΒ’ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Β’
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΜΖ’
Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2008

ΘΕΜΑΤΑ
Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1. Επικύρωση Πρακτικών, σελ.
2. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές από το 6ο Δημοτικό Σχολείο Άνω Λιοσίων, το Γυμνάσιο Εκπαιδευτηρίων Καίσαρη, το Γυμνάσιο Δροσιάς Αττικής, το 2ο Γυμνάσιο Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης Ιωαννίνων, το Μουσικό Γυμνάσιο Αγρινίου και το Γυμνάσιο Τσαγκαράδας Μαγνησίας, σελ.
3. Ειδική Ημερήσια Διάταξη:
Συζήτηση προ Ημερησίας Διατάξεως με πρωτοβουλία του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέκου Αλαβάνου σε επίπεδο Αρχηγών Κομμάτων, με θέμα την οικονομία και τις εργασιακές σχέσεις, σελ.

Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
1. Κατάθεση αναφορών, σελ.
2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
3. Ανακοίνωση του δελτίου επικαίρων ερωτήσεων της Δευτέρας 8 Δεκεμβρίου 2008, σελ.

Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
1. Κατάθεση Εκθέσεως Διαρκών Επιτροπών:
α) Η Διαρκής Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης καταθέτει την έκθεσή της στο σχέδιο νόμο του Υπουργείου Εσωτερικών: «Αναδιοργάνωση της Δημοτικής Αστυνομίας και ρυθμίσεις λοιπών θεμάτων αρμοδιότητας Υπουργείου Εσωτερικών», σελ.
β) Η Διαρκής Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου καταθέτει την έκθεσή της στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης: «Προώθηση της συμπαραγωγής δύο ή και περισσοτέρων χρήσιμων μορφών ενέργειας, ρύθμιση ζητημάτων σχετικών με το Υδροηλεκτρικό ‘Εργο Μεσοχώρας και άλλες διατάξεις», σελ.
2. Ψήφιση επί του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης:
«Κύρωση και εφαρμογή της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των παιδιών κατά της γενετήσιας εκμετάλλευσης και κακοποίησης, μέτρα για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και την αποσυμφόρηση των καταστημάτων κράτησης και άλλες διατάξεις», σελ.

ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Επί της Ειδικής Ημερήσιας Διάταξης:
ΑΛΑΒΑΝΟΣ Α., σελ.
ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ Γ., σελ.
ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ Κ., σελ.
ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ Γ., σελ.
ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ Γ., σελ.
ΠΑΠΑΡΗΓΑ Α., σελ.
ΠΕΤΡΑΛΙΑ-ΠΑΛΛΗ Φ., σελ.



ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΜΖ΄
Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2008
Αθήνα, σήμερα στις 5 Δεκεμβρίου 2008, ημέρα Παρασκευή και ώρα 10.52΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΙΟΥΦΑ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται η κυρία Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
(Ανακοινώνονται προς το Σώμα από την κ. Νατάσα Ράγιου-Μεντζελοπούλου, Βουλευτή Αχαΐας, τα ακόλουθα:
Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ
1) Οι Βουλευτές Α΄ Θεσσαλονίκης κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ και κ. ΣΟΦΙΑ ΚΑΛΑΝΤΙΔΟΥ κατέθεσαν αναφορά με την οποία  ο Πρόεδρος της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Παγγαίου Νομού Καβάλας ζητεί την αποζημίωση των πληγέντων από την ξηρασία παραγωγών αραβοσίτου της περιοχής των Τεναγών.
2) Οι Βουλευτές Α΄Θεσσαλονίκης κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ και κ. ΣΟΦΙΑ ΚΑΛΑΝΤΙΔΟΥ κατέθεσαν αναφορά με την οποία  η Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Παγγαίου Νομού Καβάλας ζητεί την αποζημίωση των πληγέντων από την παρατεταμένη ξηρασία, αμυγδαλοπαραγωγών του Δήμου Ορφανού.
3) Οι Βουλευτές Αιτωλοακαρνανίας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΩΡΑΪΤΗΣ και Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία  ο Δήμος Αγρινίου ζητεί την επίσπευση του έργου της ανέγερσης νέου σιδηροδρομικού σταθμού στην περιοχή του και τη λειτουργία της γραμμής Αγρινίου - Κρυονερίου.
4) Οι Βουλευτές Α΄ Θεσσαλονίκης κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ και κ. ΣΟΦΙΑ ΚΑΛΑΝΤΙΔΟΥ κατέθεσαν αναφορά με την οποία  το Εργατικό Κέντρο Νάουσας  ζητεί την οικονομική ενίσχυση των μακροχρόνια ανέργων ενόψει των εορτών.
5) Οι Βουλευτές Κερκύρας κ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ και Λαρίσης κ. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία  εποχικοί πυροσβέστες  Κέρκυρας ζητούν την παραμονή τους στο Πυροσβεστικό Σώμα, χωρίς την προϋπόθεση της εικοσιτετράμηνης προϋπηρεσίας.
6) Ο Βουλευτής Λέσβου κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΗΦΟΥΝΑΚΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Δήμος Ατσικής Λήμνου ζητεί να μη δημιουργηθεί πεδίο βολής, στην περιοχή Φαλακρό.
7) Ο Βουλευτής Β΄ Αθηνών κ. ΙΩΑΝΝΗΣ  ΔΗΜΑΡΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  οι Σύλλογοι των κατοίκων και των Γονέων και Κηδεμόνων Σχολείων του Ολυμπιακού Χωριού ζητούν την άμεση έναρξη των εργασιών για την ανέγερση σχολικών κτηρίων στην περιοχή.
8) Ο Βουλευτής Έβρου κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ  ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΠΟΥΛΟΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Σύλλογος Απογόνων Καραγατσιανών - Αδριανουπολιτών «Η ΟΡΕΣΤΙΑΔΑ» ζητεί την ανακατασκευή του παλαιού επιβατικού σιδηροδρομικού σταθμού στην Ορεστιάδα και τη μετατροπή του σε μουσείο του Ο.Σ.Ε..
9) Η Βουλευτής Τρικάλων κ. ΑΘΑΝΑΣΙΑ (ΣΟΥΛΑ) ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο κ. Νικόλαος Κουτσουλιέρης ζητεί τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για τη διερεύνηση υπόθεσης που αφορά στην αποπλάνηση ανηλίκου.
10) Ο Βουλευτής Ηρακλείου κ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΥΓΕΝΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Σύνδεσμος Τεχνιτών - Εργατών και Εργατριών Επεξεργασίας Σταφίδας Νομού Ηρακλείου Κρήτης ζητεί την πρόωρη συνταξιοδότηση μελών της Συνεργατικής Σταφιδεργατών Ηρακλείου κ.λπ..
11) Ο Βουλευτής Ηρακλείου κ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΥΓΕΝΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Δήμος Ζαρού Νομού Ηρακλείου Κρήτης ζητεί την άμεση αποκατάσταση των ζημιών στην περιοχή από τα έντονα καιρικά φαινόμενα του Νοεμβρίου κ.λπ..
12) Οι Βουλευτές Β΄ Αθηνών κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ  ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ και Β΄ Πειραιώς κ. ΙΩΑΝΝΗΣ  ΤΡΑΓΑΚΗΣ  κατέθεσαν αναφορά με την οποία  η Εταιρεία Κοινωνικής Ψυχιατρικής  και Ψυχικής Υγείας  και το Κέντρο Ημέρας για ψυχολογική υποστήριξη ασθενών με καρκίνο ζητούν την καταβολή δεδουλευμένων αποδοχών στους εργαζόμενους στο πιο πάνω Κέντρο για την ομαλή συνέχιση της λειτουργίας του.
13) Ο Βουλευτής Λαρίσης κ. ΕΚΤΟΡΑΣ  ΝΑΣΙΩΚΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  το Σωματείο Εργαζομένων 3ης και 4ης Δ.Υ.ΠΕ.  Μακεδονίας Θράκης  ζητεί την καταβολή επιδόματος ειδικής απασχόλησης στα μέλη του.
14) Η Βουλευτής Α΄ Αθηνών κ. ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ κατέθεσε αναφορά με την οποία  η Πανελλήνια  Ομοσπονδία Σωματείων Εργαζομένων Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων διαμαρτύρεται για την καθυστέρηση καταβολής δεδουλευμένων αποδοχών στους εργαζόμενους της  «ΔΕΠΟΣ Α.Ε.»
15) Οι Βουλευτές Ιωαννίνων κ. ΜΙΧΑΗΛ  ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ και Β΄ Πειραιώς κ. ΙΩΑΝΝΗΣ  ΤΡΑΓΑΚΗΣ  κατέθεσαν αναφορά με την οποία  η Πανελλήνια Ένωση Οργανώσεων Πτηνοτρόφων Παραγωγών  ζητεί τη λήψη μέτρων προστασίας των πτηνοτρόφων.
16) Ο Βουλευτής Ιωαννίνων κ. ΜΙΧΑΗΛ  ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  το Γραφείο Κοινωνικών Υποστηρικτικών Υπηρεσιών του Δήμου Ιωαννιτών ζητεί την άμεση εξασφάλιση πόρων για τη συνέχιση της λειτουργίας του.
17) Οι Βουλευτές Ευβοίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΡΙΝΟΣ και Α΄ Αθηνών κ. ΕΥΘΑΛΙΑ (ΛΙΛΑ) ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ κατέθεσαν αναφορά με την οποία  το Τοπικό Συμβούλιο Κρεμαστού Δήμου Κονιστρών Εύβοιας ζητεί τη μη επιστροφή από πυρόπληκτους κατοίκους του δήμου του τού ποσού των 3000 ευρώ, με το πρόσχημα της μόνιμης κατοικίας.
18) Οι Βουλευτές Β΄ Αθηνών κ. ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ και κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ-ΕΥΑ ΜΕΛΑ κατέθεσαν αναφορά με την οποία  η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εστιατορικών και Συναφών Επαγγελμάτων διαμαρτύρεται για την παράνομη είσπραξη του Δημοτικού Φόρου 2% και 5%.
19) Οι Βουλευτές Α΄ Αθηνών κ. ΕΥΘΑΛΙΑ (ΛΙΛΑ) ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ και Ευβοίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΡΙΝΟΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία  ο Δήμαρχος Κονιστρών Ευβοίας διαμαρτύρεται για τις βεβαιώσεις μονίμου κατοικίας που καλούνται να καταθέσουν οι πυρόπληκτοι σε σχέση με το ποσό των 3000 ευρώ.
Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
1.Στην με αριθμό 8283/16.10.08 ερώτηση του Βουλευτή κ. Μιχάλη Μπεκίρη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 68466/6.11.08 έγγραφο από τον Yφυπουργό Εσωτερικών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης, της ενημερώνουμε ότι η ίδρυση των Ιατροκοινωνικών Κέντρων και η χρηματοδότηση της λειτουργίας τους εντάχθηκαν στις Ολοκληρωμένες Παρεμβάσεις των Περιφερειακών Επιχειρησιακών Προγραμμάτων του Γ΄ ΚΠΣ.
Στο πλαίσιο του Ολοκληρωμένου Προγράμματος Δράσης για την Κοινωνική Ένταξη των Eλλήνων τσιγγάνων, το Υπουργείο Εσωτερικών χρηματοδοτεί, από εθνικούς πόρoυς, τους ΟΤΑ της χώρας για την εκτέλεση έργων υποδομής και την αγορά εκτάσεων για την οργανωμένη οικιστική δόμηση, τη μετεγκατάσταση ή την αναβάθμιση της οικιστικής κατάστασης των περιοχών που αντιμετωπίζουν έντονα προβλήματα. Επιπρόσθετα και προκειμένου να εξασφαλισθεί η απρόσκοπτη λειτουργία των Ιατροκοινωνικών Κέντρων χορηγήθηκαν, σε συνεργασία με το ΥΠΕΧΩΔΕ, λυόμενοι οικίσκοι σε Δήμους της χώρας για τη στέγαση των ανωτέρω δομών.
Κατά τα λοιπά αρμόδια να απαντήσουν είναι το συνερωτώμενο Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας καθώς και το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών στο οποίο διαβιβάζουμε αντίγραφο της ερώτησης.
Ο Υφυπουργός
ΘΑΝ.ΝΑΚΟΣ»
2. Στην με αριθμό 8114/14.10.08 ερώτηση του Βουλευτή κ. Ελευθερίου Αυγενάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 750/6.11.08 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ανωτέρω σχετικής, που κατατέθηκε στη Βουλή των Ελλήνων, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
1. Με βάση το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο (ν. 2932/2001) όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, οι πλοιοκτήτριες εταιρείες δρομολογούν τα πλοία τους σε γραμμές της επιλογής τους σύμφωνα με την ελεύθερη επιχειρηματική τους πρωτοβουλία, ενώ το Κράτος ελέγχει ότι πληρούνται οι προβλεπόμενες προϋποθέσεις δρομολόγησης και παρεμβαίνει τόσο για λόγους δημοσίου συμφέροντος όσο και στις περιπτώσεις που οι δυνάμεις της αγοράς δεν μπορούν να εξασφαλίσουν επαρκές επίπεδο εξυπηρέτησης, με τη δραστηριοποίηση όλων των πλοίων που είναι σε διαθεσιμότητα και με το μέγιστο αριθμό δρομολογίων.
2. Η γραμμή Μήλου- Θήρας- Κρήτης- Δωδ/νήσων εξυπηρετείτο μέχρι 31-10-2008 με το επιβατηγό- οχηματαγωγό «Β.ΚΟΡΝΑΡΟΣ» το οποίο εκτελούσε δύο (02) δρομολόγια την εβδομάδα από Πειραιά.
3. Για την δρομολογιακή περίοδο 01-11-2008 έως 31-10-2009 η εταιρεία «ΛΑΝΕ» δεν είχε υποβάλει στην αρμόδια Υπηρεσία του ΥΕΝΑΝΠ δηλώσεις δρομολόγησης των επιβατηγών- οχηματαγωγών «Β. ΚΟΡΝΑΡΟΣ» και «ΙΕΡΑΠΕΤΡΑ Λ» για την ανωτέρω γραμμή.
Το επιβατηγό- καταμαράν «ΣΟΥΠΕΡ ΤΖΕΤ» θα εκτελεί δρομολόγια στη γραμμή Ηράκλειο- Θήρα- νησιά Κυκλάδων κατά τα χρονικά διαστήματα 16-3 έως 14-4-2009, 22-4 έως 02-7-2009 και 31-8 έως 3 1-10-2009.
4. Στις 20-10-2008 διεξήχθη στη Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής του Υπουργείου ανοικτός, επαναληπτικός διαγωνισμός για είκοσι τέσσερις (24) δρομολογιακές γραμμές μεταξύ των οποίων και οι:
α) Ηράκλειο- Κάσος- Κάρπαθος- Χάλκη- Ρόδος σε συνέχεια δρομολογίων από Πειραιά (δύο (02) δρομολόγια την εβδομάδα),
β) Θήρα- Κάσος- Κάρπαθος- Χάλκη- Ρόδος σε συνέχεια δρομολογίων από Πειραιά (δύο (02) δρομολόγια την εβδομάδα). Ο διαγωνισμός βρίσκεται σε εξέλιξη.
Για την ακτοπλοϊκή σύνδεση των νήσων με τον Πειραιά ανετέθη από 03-11-2008 στην «G.A. FERRIES» η οποία ήταν η μοναδική εταιρεία που υπέβαλε προσφορές, η εξυπηρέτηση των ανωτέρω γραμμών με τα επιβατηγά- οχηματαγωγά «ΜΙΛΕΝΑ» και «ΡΟΔΑΝΘΗ» έως την ολοκλήρωση των διαδικασιών του διαγωνισμού και την υπογραφή συμβάσεων.
Κατά την εκτέλεση των δύο (02) δρομολογίων από Πειραιά προς Ηράκλειο και Δωδεκάνησα περιλαμβάνονται δύο (02) προσεγγίσεις σε Μήλο και Θήρα και μία (01) προσέγγιση στο λιμένα Σητείας. Με τα ανωτέρω δρομολόγια επιτυγχάνεται τακτική σύνδεση της Μήλου και Θήρας με το Ηράκλειο και της Σητείας με Κάσο και Κάρπαθο, από Πειραιά.
5. Το ΥΕΝΑΝΠ καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για την καλύτερη εξυπηρέτηση των κατοίκων, των παραγωγικών τάξεων και των επισκεπτών των νησιών και εξετάζει θετικά κάθε επιχειρηματική πρωτοβουλία και πρόταση που στοχεύει στην αύξηση της προσφοράς και στην αναβάθμιση των παρεχόμενων ακτοπλοϊκών υπηρεσιών.
Ο Υφυπουργός
ΠΑΝΟΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ»
3. Στην με αριθμό 8152/15.10.08 ερώτηση του Βουλευτή κ. Κυριάκου Βελόπουλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Φ,900α/6070/9921/7.11.08 έγγραφο από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της υπ' αριθμ. 8152/15.10.08 ερώτησης της Βουλής των Ελλήνων, που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Κυριάκος Βελόπουλος, με θέμα την ασφάλεια του διπλωματικού προσωπικού της πρεσβείας της Άγκυρας, σας γνωρίζουμε ότι δεν έχει αναφερθεί κατά το πρόσφατο χρονικό διάστημα, στο σπίτι του Στρατιωτικού Ακολούθου Άγκυρας, κρούσμα απώλειας οιασδήποτε μορφής.
Σε κάθε περίπτωση, σας διαβεβαιώνουμε ότι λαμβάνονται όλα τα αναγκαία μέτρα για την προστασία του Εθνικού Διαβαθμισμένου Υλικού σύμφωνα με τον Εθνικό Κανονισμό Ασφαλείας.
Ο Υπουργός
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ-ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Ι. MEΪMAPΑΚΗΣ»
4. Στην με αριθμό 7968/13-10-2008 ερώτηση των Βουλευτών κ.κ. Ιωάννη Ζιώγα και Σοφίας Καλαντίδου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 3820Β/6-11-2008 έγγραφο από τον Υφυπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στο ως άνω σχετικό, και όσον αφορά το θέμα του Κτηματολογίου, σας γνωρίζουμε ότι:
Το κτηματολόγιο στο πλαίσιο της διοικητικής διαδικασίας της κτηματογράφησης του ν. 2308/1995, δεν δημιουργεί δικαιώματα που δεν έχουν συσταθεί νομίμως κατά το ισχύον δίκαιο. Αντίθετα, καταγράφει κατά τον χρόνο της κτηματογράφησης μόνο τα δικαιώματα που έχουν δημιουργηθεί με κάποιον νόμιμο τρόπο.
Η διαδικασία της κτηματογράφησης προϋποθέτει μεν την υποβολή δηλώσεως, η δήλωση όμως στηρίζεται υποχρεωτικώς σε στοιχεία που μπορούν κατά το ισχύον δίκαιο να θεμελιώσουν το δηλούμενο δικαίωμα. Δήλωση που δεν στηρίζεται σε τέτοια στοιχεία δεν οδηγεί σε καταχώρηση του δηλούμενου δικαιώματος.
Η διαδικασία είναι δημόσια και διαφανής. Στο πλαίσιο της διαδικασίας αυτής ενδέχεται περισσότερα πρόσωπα (φυσικά ή νομικά) να δηλώσουν το ίδιο ακίνητο. Στην περίπτωση αυτή θα «προκριθεί», μετά από νομικό έλεγχο, εκείνος που έχει ισχυρό (δηλ. στηριζόμενο στο ισχύον δίκαιο) τίτλο και το δικαίωμά του θα καταχωρισθεί στους προσωρινούς κτηματολογικούς πίνακες της ανάρτησης. Καθένας δικαιούται να ελέγξει στο στάδιο της δημόσιας ανάρτησης ποιο δικαίωμα και με βάση ποιον τίτλο καταχωρήθηκε σε κάθε ακίνητο και μπορεί, εάν θεωρεί ότι η καταχώριση είναι εσφαλμένη, να υποβάλει ένσταση ενώπιον επιτροπής με επικεφαλής δικαστικό λειτουργό. Μετά δε το τέλος της διαδικασίας κτηματογράφησης υπάρχει μεγάλη προθεσμία για να προσφύγει, όποιος θεωρεί ότι οι τελικές εγγραφές είναι εσφαλμένες, στα αρμόδια πολιτικά δικαστήρια.
Τα ανωτέρω ισχύουν ανεξάρτητα από την ιδιότητα του δηλούντος (φυσικό ή νομικό πρόσωπο, στην τελευταία δε περίπτωση ιδιωτικού ή δημοσίου δικαlου). Κατά συνέπεια, ισχύουν και στην περίπτωση της Εκκλησίας, των ναών, των Ιερών Μονών κλπ.
Ο Υφυπουργός
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ»
5. Στην με αριθμό 7872/13-10-2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Ελευθερίου Αυγενάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 3816Β/6-11-2008 έγγραφο από τον Υφυπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων η ακόλουθη απάντηση:
«Για το παραπάνω θέμα, σας ενημερώνουμε τα ακόλουθα:
Για την προστασία και διαχείριση των περιοχών Natura 2000, την οριοθέτησή τους, τον καθορισμό χρήσεων γης και τον ορισμό των δράσεων που επιτρέπονται, απαγορεύονται ή ρυθμίζονται, ακολουθείται κατά κύριο λόγο η προσέγγιση του χαρακτηρισμού σε εθνικό επίπεδο σύμφωνα με τη διαδικασία του ν. 1650/86, η οποία λαμβάνει υπόψη το σύνολο των προστατευτέων αντικειμένων των περιοχών.
Συνολικά. μέχρι σήμερα εκπονήθηκαν ή βρίσκονται στο στάδιο εκπόνησης 86 ΕΠΜ που καλύπτουν 162 ΤΚΣ και ΖΕΠ του Δικτύου Natura 2000.
Για την εφαρμογή μέτρων προστασίας στις ΖΕΠ που δεν έχουν ακόμη χαρακτηριστεί ως προστατευόμενες, το ΥΠΕΧΩΔΕ προχώρησε στην προκήρυξη του έργου «Προσδιορισμός συμβατών δραστηριοτήτων σε σχέση με τα είδη χαρακτηρισμού των Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας», το οποίο αναμένεται να ολοκληρωθεί στο τέλος του 2009. Περαιτέρω, για την εφαρμογή μέτρων προστασίας και στους ΤΚΣ που δεν έχουν ακόμη χαρακτηριστεl ως προστατευόμενες, έχει ενταχθεί στο ΕΠΠΕΡ ΑΑ 2007-2013, μελέτη για τον πιθανό προσδJορισμό των σχετικών μέτρων προστασίας.
Οι περιοχές που δεν έχουν ακόμη κηρυχθεί προστατευτέες με τις διαδικασίες του 1650/86, απολαμβάνουν άλλο καθεστώς προστασίας σε εθνικό ή διεθνές επίπεδο καθώς είναι χαρακτηρισμένες ως Εθνικοί Δρυμοί, υγρότοποι Διεθνούς Σημασίας (Ramsar), Καταφύγια Άγριας Ζωής, Αισθητικά Δάση κλπ. Οι περιοχές αυτές παρουσιάζουν αλληλεπικαλύψεις μεταξύ τους.
Στο μεγαλύτερο ποσοστό των ΤΚΣ του Δικτύου Natura 2000 στην Ελλάδα έχει πραγματοποιηθεί αναλυτική χαρτογράφηση των τύπων οικοτόπων, η οποία έχει αποτυπωθεί σε αναλυτικούς χάρτες βλάστησης τύπων οικοτόπων κλίμακας 1 :50.000, οι οποίοι παρουσιάζονται και σε κλίμακα 1 :20.000. Επίσης, το Δεκέμβριο 2007 ολοκληρώθηκε η εκτίμηση της κατάστασης διατήρησης των τύπων οlκοτόπων και ειδών κοινοτικού ενδιαφέροντος των παραρτημάτων της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, τα οποία απαντώνται στην Ελλάδα.
Τόσο εντός όσο και εκτός των περιοχών του Δικτύου Natura 2000 πραγματοποιείται εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων έργων και δραστηριοτήτων. Η εκτίμηση αυτή, στις περιοχές του Δικτύου Natura 2000, πραγματοποιείται σε γενικές γραμμές από Υπηρεσίες διοικητικά κατά ένα επίπεδο κεντρικότερες σε σχέση με τις Υπηρεσίες που αδειοδοτούν τα αντίστοιχα έργα εκτός των περιοχών του Δικτύου, ώστε να διασφαλίζεται σε μεγαλύτερο βαθμό η αντικειμενικότητα, η μέριμνα για το φυσικό περιβάλλον και η εξέταση των συνδυαζόμενων επιπτώσεων.
Με τον Ν. 3044/02 ιδρύθηκαν 25 Φορείς Διαχείρισης (ΦΔ), πού προστέθηκαν στους δύο ήδη υπάρχοντες για τις περιοχές πού είχαν ήδη κηρυχθεί ως προστατευόμενες, με βάση τούς Ν. 1650/1986 και 2742/1999: το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Ζακύνθου και το Εθνικό Πάρκο Σχινιά-Μαραθώνα. Επιπλέον έχουν υπογραφεί και δημοσιευθεί και οι 108 κανονισμοί Διοικητικών Συμβουλίων, που απαιτούνται για τη λειτουργία των Φορέων Διαχείρισης.
Ο Υφυπουργός
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ»
6. Στην με αριθμό 8460/20-10-2008 ερώτηση των Βουλευτών κ.κ. Σπυρίδωνα-Άδωνι Γεωργιάδη και Αθανασίου Πλεύρη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 2/76383/0022/6-11-2008 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομίας και Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της υπ’ αριθμ. 8460/20.10.2008 ερώτησης που κατατέθηκε στη Βουλή των Ελλήνων από τους Βουλευτές κ.κ. Σπυρίδωνα-Άδωνι Γεωργιάδη και Αθανάσιο Πλεύρη, σας πληροφορούμε τα εξής:
Η Κυβέρνηση, με τη νομοθετική ρύθμιση του άρθρου 2 του Ν.3336/05 (μισθολογική πολιτική έτους 2005) μερίμνησε για την αναπροσαρμογή από 1.1.2005 της προσαύξησης της οικογενειακής παροχής σε δημοσίους υπαλλήλους για το τρίτο παιδί από 35€ σε 47€. δείχνοντας την πρόθεσή της μέσα στα δεδομένα πλαίσια των υφισταμένων δημοσιονομικών δυνατοτήτων να ενισχύσει την οικογένεια με τρίτο παιδΙ. Περαιτέρω αυξήσεις της οικογενειακής παροχής, θα εξεταστούν κατά τη διαμόρφωση της μισθολογικής πολιτικής των επόμενων ετών ή σε μελλοντική αναμόρφωση του ισχύοντος μισθολογίου.
Ο Υφυπουργός
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΕΓΚΑΣ»)
(Στο σημείο αυτό εισέρχεται στην Αίθουσα ο Πρόεδρος της Κυβερνήσεως κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής)
(Όρθιοι οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας χειροκροτούν)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, τριάντα πέντε μαθητές και μαθήτριες και δύο συνοδοί δάσκαλοι από το 6ο Δημοτικό Σχολείο Άνω Λιοσίων.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
Τους ευχόμαστε καλή πρόοδο και να είναι καλότυχα.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της Δευτέρας 8 Δεκεμβρίου 2008.
Α. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Πρώτου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφος 4 του Κανονισμού της Βουλής)
1. Η με αριθμό 331/1-12-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Ελευθερίου Αυγενάκη προς τον Υπουργό Ανάπτυξης, σχετικά με την ενίσχυση της νεανικής και γυναικείας επιχειρηματικότητας.
2. Η με αριθμό 344/2-12-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Κωνσταντίνου Σπηλιόπουλου προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με τον έλεγχο των τιμών των λιπασμάτων, το υψηλό κόστος παραγωγής για τους αγρότες κ.λπ..
3. Η με αριθμό 345/2-12-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Αντωνίου Σκυλλάκου προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με την ολική αποσύνδεση της επιδότησης του καπνού από την παραγωγή κ.λπ..
4. Η με αριθμό 349/2-12-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αθανασίου Λεβέντη προς τους Υπουργούς Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων και Ανάπτυξης, σχετικά με το πρόσφατο ατύχημα στις εγκαταστάσεις των ΕΛ.ΠΕ. στην Ελευσίνα, την επανεξέταση των σχεδίων επέκτασης κ.λπ..
5. Η με αριθμό 347/2-12-2008 επίκαιρη ερώτηση του Ζ΄ Αντιπροέδρου της Βουλής και Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Βαϊτση Αποστολάτου προς τον Υπουργό Εσωτερικών, σχετικά με τη λήψη μέτρων προστασίας και φροντίδας των αδέσποτων ζώων κ.λπ..
Β. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Δεύτερου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφος 4 του Κανονισμού της Βουλής)
1. Η με αριθμό 339/1-12-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Γεωργίου Παπαγεωργίου προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με την ίδρυση Πανεπιστημιακής Σχολής στη Χαλκίδα κ.λπ..
2. Η με αριθμό 346/2-12-2008 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Κομμουνιστικού Κόμματος κ. Λίλας Καφαντάρη προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με τα προβλήματα της μεταφοράς μαθητών με ειδικές ανάγκες στις Μονάδες Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης κ.λπ..
3. Η με αριθμό 348/2-12-2008 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Δήμητρας Αράπογλου προς τον Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, σχετικά με τον αποχαρακτηρισμό εκτάσεως στη Σαλαμίνα για την προστασία και ανάδειξη του Τύμβου των Σαλαμινομάχων κ.λπ. .
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι Εισερχόμαστε στην
ΕΙΔΙΚΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΗΣ
ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
Συζήτηση προ ημερησίας διατάξεως, σύμφωνα με το άρθρο 143 του Κανονισμού της Βουλής, με πρωτοβουλία του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξανδρου Αλαβάνου, σε επίπεδο Αρχηγών κομμάτων, με θέμα την οικονομία και τις εργασιακές σχέσεις.
Σύμφωνα με το άρθρο 143, παράγραφος 4 του Κανονισμού της Βουλής, η διάρκεια της αγόρευσης του Πρωθυπουργού είναι είκοσι πέντε λεπτά της ώρας, του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, με πρωτοβουλία του οποίου πραγματοποιείται η σημερινή συζήτηση, επίσης είκοσι πέντε λεπτά της ώρας, του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και των Προέδρων των άλλων Κοινοβουλευτικών Ομάδων, είκοσι λεπτά της ώρας και των Υπουργών δέκα λεπτά της ώρας. Δικαίωμα δευτερολογίας έχουν για δεκαπέντε λεπτά της ώρας ο Πρωθυπουργός και για δέκα λεπτά της ώρας οι Πρόεδροι των Κοινοβουλευτικών Ομάδων και οι Υπουργοί. Στη συζήτηση συμμετέχουν έως δύο Υπουργοί. Ο Πρωθυπουργός μπορεί να τριτολογήσει για πέντε λεπτά της ώρας. Ο χρόνος ομιλίας του Υπουργού που παρεμβαίνει στο στάδιο των κυρίων αγορεύσεων ή των δευτερολογιών, πριν ολοκληρωθούν οι αγορεύσεις ή οι δευτερολογίες των Προέδρων των Κοινοβουλευτικών Ομάδων, περιορίζεται στο ήμισυ του χρόνου που δικαιούται.
Ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης κ. Κώστας Καραμανλής έχει το λόγο.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πρόταση του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού για τη σημερινή συζήτηση εστιάζει στην παγκόσμια οικονομική κρίση, τις συνέπειές της, τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα -είναι σημαντικό και κατ’ αρχήν θετικό αυτό. Δεν υπάρχει, άλλωστε, κατά την κρίσιμη αυτή συγκυρία τίποτε πιο σπουδαίο απ’ όσα οφείλουμε να κάνουμε για το κοινωνικό σύνολο και την πορεία του τόπου. Βεβαιώνω ότι η Κυβέρνηση είναι σε διαρκή επαγρύπνηση. Το αποδείξαμε από την πρώτη στιγμή και το αποδεικνύουμε καθημερινά: τολμήσαμε κρίσιμες αποφάσεις για την εγγύηση των καταθέσεων, όταν η διεθνής αβεβαιότητα και οι ανησυχίες των καταθετών προεξοφλούσαν καταστροφικές συνέπειες? καταρτίσαμε άμεσα συνολικό σχέδιο δράσης, που διαρκώς εμπλουτίζεται ανάλογα με τις διεθνείς εξελίξεις και τις ευρωπαϊκές αποφάσεις? προωθούμε σταδιακά νέα μέτρα και δράσεις, τόσο για τους τομείς που πλήττονται περισσότερο, όσο και για τους συμπολίτες μας που αντιμετωπίζουν μεγαλύτερες δυσκολίες.
Απέναντι σε όλα αυτά, η ευρύτερη Αντιπολίτευση επέλεξε την επιστροφή στο παρελθόν, επέλεξε τη διαστρέβλωση, το δογματισμό, τη δημαγωγία. Κανένας, βέβαια, δεν διαφωνεί με την εκτίμηση που αναφέρεται στην επιστολή του κ. Αλαβάνου για τη σημερινή συζήτηση, ότι η οικονομική κρίση και οι συνέπειές της προκαλούν αίσθημα ανασφάλειας στους πολίτες. Είναι, όμως, ανεύθυνο να υποδαυλίζεται το αίσθημα αυτό με παραποίηση των δεδομένων. Κανένας δεν διαφωνεί με την ανάδειξη των μεγάλων κοινωνικών προβλημάτων: της ανεργίας, της ακρίβειας, της φτώχειας. Είναι, όμως, παραπλανητικό να αποσιωπάται το γεγονός ότι στα τέσσερα προηγούμενα χρόνια πετύχαμε σημαντική μείωση της ανεργίας. Είναι αβάσιμοι οι αφορισμοί για «θεσμοθετημένη αυθαιρεσία της εργασίας», όταν η Ελλάδα κατατάσσεται στις χώρες με τα ακριβώς αντίθετα χαρακτηριστικά. Και, βέβαια, είναι έντονα κινδυνολογική και μακριά από την πραγματικότητα η εκτίμηση ότι ακολουθεί περίοδος καλπάζουσας ακρίβειας. Συμφωνούμε λοιπόν με την ανάδειξη των κοινωνικών προβλημάτων, δεν συμφωνούμε όμως με τη διαστρέβλωση των δεδομένων. Και, βέβαια, δεν συμφωνούμε με τις κομματικές θέσεις που προβάλλονται σαν αιτήματα των πολιτών. Μπορεί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι «μισές αλήθειες» να βολεύουν κομματικές σκοπιμότητες? οι λύσεις όμως προϋποθέτουν ειλικρινείς παραδοχές, αντικειμενικές διαπιστώσεις, ορθή αποτίμηση των πραγμάτων. Η κρισιμότητα της διεθνούς συγκυρίας απαιτεί υπεύθυνες θέσεις από όλους. Αυτή είναι η καθολική αξίωση των πολιτών. Αυτή είναι η πρόκληση για όλους.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην επιστολή για τη σημερινή συζήτηση γίνεται λόγος για καλπάζουσα ακρίβεια. Είναι αλήθεια –το έχω υπογραμμίσει πολλές φορές- ότι τον τελευταίο χρόνο η ακρίβεια ήταν το πιο έντονο κοινωνικό πρόβλημα. Θυμίζω ότι η ακρίβεια είχε καταγράψει ρεκόρ δεκαπενταετίας σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Το πρόβλημα ήταν σοβαρό, καίριο σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ωστόσο, ήταν σοβαρότερο για τη χώρα μας εξαιτίας της πολύ μεγαλύτερης πετρελαϊκής εξάρτησής της, της παθογένειας του ευρύτερου δημόσιου τομέα, του ατελούς ανταγωνισμού, των μεσαζόντων, των απεργιακών κινητοποιήσεων στα λιμάνια, στις μεταφορές και αλλού.
Πήραμε, στο διάστημα που πέρασε, σημαντικά μέτρα και συνεχίζουμε στην ίδια κατεύθυνση:
- Συγκροτήσαμε Υπηρεσία Εποπτείας της Αγοράς.
- Θεσπίσαμε ρυθμίσεις που αποτρέπουν την ύπαρξη διαφορετικών τιμών για το ίδιο προϊόν στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
- Στηρίζουμε τις ομάδες παραγωγών, ώστε να οργανώσουν οι ίδιοι τη διάθεση των προϊόντων τους.
- Επεξεργαζόμαστε παρεμβάσεις στην αγορά καυσίμων, εντείνουμε τους ελέγχους και επιβάλλουμε αυστηρές κυρώσεις. Σε πολλές περιπτώσεις παγώνουν οι τιμές και ανακαλούνται οι ανατιμήσεις.
Δεν είναι, όμως, αυτό το βασικό πρόβλημα κατά τους επόμενους μήνες. Ο πληθωρισμός, που είχε αγγίξει σχεδόν το 5% τον περασμένο Μάιο, υποχωρεί συνεχώς και εκτιμάται ότι θα περιοριστεί κάτω από το 3% το Δεκέμβριο. Η τροπή που πήρε η παγκόσμια οικονομική κρίση, η πτώση στις διεθνείς τιμές του πετρελαίου, ο περιορισμός της ρευστότητας στην αγορά, η συρρίκνωση της ζήτησης μεταφέρουν αλλού τα προβλήματα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο πιο μεγάλος κοινωνικός κίνδυνος για ολόκληρο τον κόσμο αφορά πλέον την έξαρση της ανεργίας. Οι Υπηρεσίες του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών εκτιμούν ότι, μέσα στον επόμενο χρόνο, θα χάσουν τη δουλειά τους περίπου 20 εκατομμύρια άνθρωποι. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προεξοφλεί ότι, με τα σημερινά δεδομένα, οι απολύσεις στην Ευρώπη θα ξεπεράσουν τα 2,7 εκατομμύρια εργαζομένων. Είναι μια ζοφερή προοπτική για ολόκληρη την Ευρωζώνη, που συνδέεται άμεσα με την καθήλωση της ανάπτυξής της στα όρια του μηδενός. Παρ’ όλα αυτά, οι ρυθμοί ανάπτυξης στη χώρα μας αποδεικνύουν ισχυρότερες αντοχές και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά ότι θα κινηθούν περίπου στο 2,5% του ΑΕΠ. Στόχος μας, τώρα, είναι να ξεπεράσουμε τις εκτιμήσεις αυτές και να περιορίσουμε τις αρνητικές επιπτώσεις της διεθνούς καταιγίδας.
Θυμίζω ότι στις αρχές του 2004 ήταν πολλοί εκείνοι που προεξοφλούσαν «μεταολυμπιακή» ύφεση και έξαρση της ανεργίας. Τους διαψεύσαμε και πετύχαμε τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα: πετύχαμε δραστική μείωση των ελλειμμάτων· πετύχαμε ρυθμούς ανάπτυξης από τους πιο υψηλούς στην Ευρωζώνη· πετύχαμε σημαντική αύξηση της απασχόλησης· αποδείξαμε στην πράξη, με στοχευμένες αλλαγές, ότι ακολουθούμε συγκροτημένη και αποτελεσματική πολιτική απασχόλησης.
Θέλω, όμως, να υπογραμμίσω ότι οι αφοριστικές επικρίσεις για τη φορολόγηση των επιχειρήσεων δεν συμβάλλουν στην απασχόληση. Αποσιωπούν, πρώτ’ απ’ όλα, τη μεγάλη μείωση των συντελεστών για τα φυσικά πρόσωπα και, ιδίως, για τα μεσαία εισοδήματα, που φτάνει τις οκτώ ποσοστιαίες μονάδες: από το 33%, που ήταν το 2004, περιορίζεται στο 25% το 2009. Αποσιωπούν όμως και τα θετικά, οικονομικά και κοινωνικά, αποτελέσματα της φορολογικής μεταρρύθμισης. Θυμίζω ότι οι καθαρές ενάρξεις επιχειρήσεων, από 9.900 που ήταν το 2004, πλησίασαν τις 18.000 το 2008. Θυμίζω ότι το Μάρτιο του 2004 η ανεργία ήταν στο 11,3%, και τον περασμένο Αύγουστο περιορίστηκε στο 7,1%.
Δεν μπορεί, λοιπόν, αφενός να αναγνωρίζεται ο κίνδυνος της ανεργίας, και αφετέρου να διαβάλλεται κάθε μεταρρύθμιση που αποβλέπει στην αύξηση της απασχόλησης. Δεν μπορεί από τη μια να διατυπώνονται γενικά και αόριστα ευχολόγια για την ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, και από την άλλη να καταγγέλλονται τα μέτρα για τη στήριξή τους.
Δίχως επενδύσεις, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δίχως νέες επιχειρήσεις δεν δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας -αυτό είναι αυτονόητο. Εάν η Αντιπολίτευση γνωρίζει άλλους τρόπους, να τους καταθέσει. Είμαστε έτοιμοι να υιοθετήσουμε κάθε εφαρμόσιμη πρόταση. Να κάνουμε, όμως, μία συμφωνία: να εναντιωθούμε όλοι μαζί στις δράσεις που πλήττουν την ανάπτυξη, την επιχειρηματικότητα του Έλληνα, τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας· να πούμε «όχι» στις πρακτικές που δεν αντιμετωπίζουν, αλλά αυξάνουν τους κινδύνους· να δούμε τις πολιτικές που συνέβαλαν στις μέχρι τώρα θετικές εξελίξεις και να τις ενδυναμώσουμε ακόμη περισσότερο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αναφέρεται στην επιστολή για τη σημερινή συζήτηση ότι οι πολίτες αντιτίθενται στις ιδιωτικοποιήσεις, απαιτούν μεγαλύτερη παρουσία του Κράτους στην οικονομία και απορρίπτουν τα «αγοραία» -κατά την ορολογία του Συνασπισμού- δόγματα.
Είναι προφανές ότι οι υπαινιγμοί αυτοί αφορούν στην αποκρατικοποίηση της Ολυμπιακής και τις στρατηγικές συμμαχίες για τους εμπορευματικούς σταθμούς στα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης. Είναι γνωστή η αντίδραση των ηγεσιών της ευρύτερης Αντιπολίτευσης.
Θέλω λοιπόν να είμαι σαφής προς κάθε κατεύθυνση. Σε ό,τι αφορά το ΠΑΣΟΚ, είναι δεδομένη η αναξιοπιστία και η αντιφατική τακτική του. Ως κυβέρνηση, είχε ξεκινήσει τη μετοχοποίηση τόσο του Οργανισμού Λιμένος Πειραιά όσο και του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης. Ως κυβέρνηση, αποπειράθηκε κατ’ επανάληψη να ιδιωτικοποιήσει την Ολυμπιακή? διέθεσε μάλιστα τεράστια ποσά για το σκοπό αυτό. Δεν κατάφερε, ωστόσο, παρά μόνο να επιδεινώσει την κατάστασή της. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και όμως! Τώρα αντιδρά σε όλα όσα δοκίμασε και απέτυχε. Τώρα δημοκοπεί, ακολουθώντας άλλα κόμματα και άλλες αντιλήψεις. Φάσκει και αντιφάσκει διαρκώς!
Σε ό,τι αφορά τα κόμματα της Αριστεράς, επαναλαμβάνω ότι δεν συμφωνούμε με τη συντήρηση καταστάσεων που παράγουν τεράστια ελλείμματα. Θυμίζω άλλη μία φορά ότι μόνο η Ολυμπιακή και ο ΟΣΕ επιβαρύνουν τους φορολογούμενους με ζημιές που ξεπερνούν τα 2,7 εκατομμύρια ευρώ την ημέρα. Θυμίζω, ακόμη, ότι οι στρατηγικές συμμαχίες για τα λιμάνια προσθέτουν νέες θέσεις εργασίας και φέρνουν σημαντικά έσοδα στο Κράτος.
Κατ’ επανάληψη αναπτύξαμε τις θέσεις μας, αλλά δεν πήραμε καμία απάντηση στα καίριας σημασίας ερωτήματα. Γιατί επιμένουν στη συντήρηση μιας κατάστασης πραγμάτων που κοστίζει καθημερινά στους φορολογούμενους εκατομμύρια ευρώ; Γιατί να μη διαθέσουμε τους πόρους αυτούς στα νοσοκομεία, στα Κέντρα Υγείας, στα σχολεία, στους χαμηλοσυνταξιούχους, στους άνεργους; Γιατί να μη συμμαχήσουμε με μια μεγάλη οικονομική δύναμη όπως η Κίνα, για την περαιτέρω αξιοποίηση των λιμανιών μας, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα τεράστια οφέλη στη ναυτιλία και στον τουρισμό;
Ένα μόνο προσθέτω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι: Αυθαίρετες ερμηνείες της βούλησης των πολιτών δεν αναβιώνουν ούτε χρεοκοπημένες ιδεοληψίες ούτε αγκυλώσεις του παρελθόντος. Οι πολίτες δεν ενδιαφέρονται για τα δόγματα, αλλά για τη λύση των προβλημάτων τους. Δεν ωφελούν ούτε οι νεοφιλελεύθεροι δογματισμοί ούτε οι χρεοκοπημένες κρατικίστικες ιδεοληψίες. Η παγκόσμια κρίση δεν υπαγορεύει επιστροφή στον κρατικισμό, αλλά ενεργότερη και αποτελεσματικότερη εποπτεία των αγορών σε διεθνές επίπεδο. Δεν υποδεικνύει πόλεμο στην επιχειρηματικότητα, αλλά τη στήριξη των τομέων και των κλάδων που αντιμετωπίζουν πιο έντονα την πίεση της διεθνούς συγκυρίας. Δεν συνιστά μεγαλύτερη παρουσία του Κράτους στην οικονομία, αλλά εξυγίανση του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Απαιτεί να κλείσουν οι εστίες της σπατάλης, των χρεών και των ελλειμμάτων. Αυτή είναι η βασική προϋπόθεση για την αύξηση των κοινωνικών αγαθών. Αυτός είναι ο τελικός στόχος μας.
(Στο σημείο αυτό, την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής, ο κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ.)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έκτακτες περιστάσεις απαιτούν έκτακτες αποφάσεις, απαιτούν πρόσθετες αναπτυξιακές και κοινωνικές δράσεις. Για το σκοπό αυτόν, αξιοποιούμε κάθε περιθώριο ευελιξίας στο πλαίσιο του Συμφώνου Σταθερότητας. Τα περιθώρια, βεβαίως, αυτά είναι εξαιρετικά περιορισμένα εξαιτίας του τεράστιου δημόσιου χρέους: ήταν στο 29,7% του ΑΕΠ το 1981 και έφτασε στο 98,6% το 2004. (Αυξήθηκε πάνω από τρεις φορές στη διάρκεια των προηγούμενων κυβερνήσεων!)
Το αποτέλεσμα είναι σήμερα ιδιαίτερα βαρύ. Από τα 3,5 δις ευρώ που θα πληρώναμε για τόκους (δηλαδή λιγότερο από το 1,5% του ΑΕΠ), πληρώνουμε πάνω από 11δις ευρώ (δηλαδή το 5% του ΑΕΠ). Αυτή είναι η αναντίρρητη πραγματικότητα. Το υψηλό δημόσιο χρέος που κληρονομήσαμε αφαιρεί πόρους από την ανάπτυξη και το κοινωνικό κράτος, περιορίζει σοβαρά τις επιλογές μας και δημιουργεί αβεβαιότητα για το αύριο. Είμαστε υποχρεωμένοι, εξαιτίας του παρελθόντος, να κινούμαστε σηκώνοντας τεράστιο φορτίο. Είμαστε υποχρεωμένοι, εξαιτίας της δυσμενούς συγκυρίας, να προχωρούμε σε στενούς και δύσκολους δρόμους.
Ξέρουμε ότι η αλληλεξάρτηση των οικονομιών μεταφέρει κραδασμούς και αρνητικές επιπτώσεις από χώρα σε χώρα. Ξέρουμε ότι σ’ ολόκληρη την Ευρώπη υποχωρούν η κατανάλωση, η παραγωγή, το εμπόριο, η οικοδομική δραστηριότητα· προπάντων, επηρεάζονται οι εξωστρεφείς κλάδοι της οικονομίας -η ναυτιλία, ο τουρισμός, οι εξαγωγές· πιέζονται όλες οι επιχειρήσεις και, πριν απ’ όλα, οι μικρές και οι πολύ μικρές· επιβαρύνονται δυσανάλογα οι οικονομικά ασθενέστεροι, αλλά και τα μεσαία οικονομικά στρώματα. Η ένταση, η έκταση και η τροπή που μπορεί να προσλάβει η κρίση, παραμένουν πέρα από κάθε πρόβλεψη. Δημιουργούν αβεβαιότητα, έλλειψη ορατότητας.
Απαιτείται, γι’ αυτό, να μην εξαντλήσουμε στα πρώτα κύματα της κρίσης τις αντοχές της οικονομίας μας. Χρειάζεται να προτάξουμε δράσεις απόλυτα αναγκαίες για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης και της ρευστότητας στην οικονομία. Είναι ανάγκη όχι μόνο να μην εγκαταλείψουμε, αλλά και να συνεχίσουμε με εντατικότερους ρυθμούς τη στρατηγική που χαράξαμε για το μέλλον της χώρας.
Μ’ αυτές τις αρχές, έχοντας πλήρη επίγνωση των δυνατοτήτων αλλά και των αδυναμιών της οικονομίας μας, συγκροτήσαμε ένα ευέλικτο, ένα αξιόπιστο Σχέδιο Δράσης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στόχος μας είναι να αντιμετωπίσουμε στο μέγιστο βαθμό τις επιπτώσεις της διεθνούς κρίσης, αλλά και να διασφαλίσουμε μια καλύτερη επόμενη μέρα. Η πρώτη από τις τρεις ενότητες αυτού του σχεδίου αφορά στην εξυγίανση του ευρύτερου δημόσιου τομέα και τη βελτίωση του επενδυτικού περιβάλλοντος. Αφορά μεταρρυθμίσεις, έξυπνες επενδύσεις, αλλά και μεγάλα δημόσια έργα.
Αναφέρομαι στην εφαρμογή του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου για τη νέα περίοδο, που μεταφέρει το 80% των εθνικών και κοινοτικών πόρων στην Περιφέρεια, στο πρόγραμμα των δημοσίων έργων, που αλλάζει τον οδικό χάρτη της χώρας, στα Ειδικά Χωροταξικά Πλαίσια που βάζουν τάξη στις χρήσεις γης, διευκολύνοντας τις επενδύσεις και προστατεύοντας το περιβάλλον.
Αναφέρομαι στις στρατηγικές συμμαχίες για τα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης, που μεταβάλλουν τη χώρα μας σε γέφυρα Ανατολής-Δύσης, στη νέα ενεργειακή πολιτική, που δίνει έμφαση στις ήπιες μορφές ενέργειας (στις ανανεώσιμες πηγές και στην επέκταση της χρήσης του φυσικού αερίου), στις διεθνείς συμφωνίες που μετατρέπουν τη χώρα σε ενεργειακό δίαυλο, αυξάνοντας τη γεωπολιτική σπουδαιότητά της, τα έσοδα του κράτους, τις θέσεις εργασίας.
Αναφέρομαι στο σχέδιο για την αναβάθμιση των περιφερειακών αεροδρομίων και τη δημιουργία πόλων τοπικής ανάπτυξης, στις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, που φτάνουν τα 5,7 δις ευρώ, στις επενδυτικές πρωτοβουλίες, μέσω του αναπτυξιακού νόμου, που ξεπερνούν τα 11 δις ευρώ. Είναι οι πολιτικές που σχεδιάσαμε πριν από την επέλαση της χρηματοπιστωτικής κρίσης και συνεχίζουμε με εντατικότερους ρυθμούς: πολιτικές για το σήμερα και το αύριο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η δεύτερη ενότητα του Σχεδίου αφορά στην ενίσχυση της ρευστότητας της οικονομίας. Αφορά έκτακτες, απόλυτα αναγκαίες παρεμβάσεις, στις οποίες ανταποκριθήκαμε και ανταποκρινόμαστε με υπευθυνότητα και ταχύτητα. Είναι κατ’ αρχάς η πολιτική δέσμευση για την ασφάλεια των καταθέσεων σε όλες τις τράπεζες που λειτουργούν στην Ελλάδα. Είναι η αύξηση της νομικής εγγύησης στο ποσό των 100.000 ευρώ, για κάθε καταθέτη, σε κάθε τράπεζα. Είναι τα πρόσθετα μέτρα που πήραμε για την προστασία των δανειοληπτών που βρίσκονται σε δύσκολη θέση. Είναι οι παρεμβάσεις στις τράπεζες για την άμεση εγκατάλειψη καταχρηστικών όρων, κρυμμένων στα «ψιλά γράμματα». Είναι προπάντων το νομοθετικό πλαίσιο για την ενίσχυση της ρευστότητας στην οικονομία, που, όπως όλοι ξέρουμε, είναι ήδη νόμος του κράτους.
Υπογραμμίζω, στο σημείο αυτό, ότι θεωρούμε θετικό το γεγονός ότι τα πιστωτικά ιδρύματα εγκαταλείπουν σταδιακά τους αρχικούς δισταγμούς τους για να συμπλεύσουν σε στόχους μείζονος σημασίας.
Αποβλέπουμε στη μείωση του κόστους του χρήματος, αλλά και στη συνέχιση της πιστωτικής επέκτασης τόσο για τα στεγαστικά, όσο και για τα επιχειρηματικά δάνεια. Αποβλέπουμε κυρίως στη χρηματοδότηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, των μεγάλων δημοσίων έργων, αλλά και των επενδύσεων που υπάγονται στον αναπτυξιακό νόμο. Ποσό 8 δισεκατομμυρίων ευρώ, όσο δηλαδή και τα ομόλογα του Δημοσίου, κατευθύνεται αποκλειστικά και μόνο σε δάνεια για μικρομεσαίες επιχειρήσεις και σε δάνεια απόκτησης στέγης.
Αποβλέπουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε τελική ανάλυση, στην ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας. Και όλα αυτά χωρίς να αφαιρείται από τον Προϋπολογισμό ούτε ένα ευρώ, χωρίς να θίγονται ούτε κατ’ ελάχιστον οι φορολογούμενοι. Αντιθέτως μάλιστα, με το πλαίσιο που μπαίνει σε εφαρμογή, ωφελούνται τόσο οι καταθέτες, όσο και οι δανειολήπτες, ωφελούνται οι επιχειρήσεις, αλλά και τα νοικοκυριά, ωφελούνται τα νέα ζευγάρια που θέλουν να αποκτήσουν δικό τους σπίτι.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η τρίτη ενότητα δράσεων του Σχεδίου μας συνδυάζει την υπεύθυνη διαχείριση των δημοσιονομικών δεδομένων με την εξάντληση κάθε περιθωρίου για τη στήριξη των τομέων που πλήττονται περισσότερο, για τη θωράκιση της απασχόλησης και για την προστασία των οικονομικά αδύναμων.
Απόφασή μας είναι να μην υπάρξει κανένας νέος φόρος. Επιλογή μας είναι να αναπτυχθούν πρόσθετες δράσεις για τον περιορισμό της φοροδιαφυγής. Επεξεργαζόμαστε γι’ αυτό ήπιες ρυθμίσεις που βασίζονται στο ελάχιστο κόστος χρήσης για ορισμένα περιουσιακά στοιχεία και δεν σημαίνουν καμία επιπλέον φορολόγηση για κανένα περιουσιακό στοιχείο. Αφορούν μόνο εκείνους που, ενώ διαβιούν με πολυτέλεια, δηλώνουν προκλητικά χαμηλά εισοδήματα.
Στην ίδια αυτή ενότητα περιλαμβάνονται δράσεις για τη στήριξη της απασχόλησης, του αγροτικού κόσμου, του τουρισμού, των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Σε ό,τι αφορά τον αγροτικό κόσμο (που είναι μόνιμη έγνοια μας):
- Διασφαλίσαμε με τις παρεμβάσεις μας σε ευρωπαϊκό επίπεδο την καταβολή στους καπνοπαραγωγούς του συνόλου των πόρων μέχρι το 2013.
- Διασφαλίσαμε το σύνολο των εισροών για το βαμβάκι.
- Διασφαλίσαμε, με πρόσφατη δική μας πρωτοβουλία, την αύξηση της χρηματοδότησης για τους νέους αγρότες στις 70.000 ευρώ.
- Καταβάλαμε στους δικαιούχους μειονεκτικών περιοχών την εξισωτική αποζημίωση, ύψους 170 εκατ. ευρώ.
- Χρηματοδοτούμε με άτοκο δάνειο 150 εκατ. ευρώ τις Ενώσεις Αγροτικών Συνεταιρισμών, για άμεσες προκαταβολές στους παραγωγούς δημητριακών.
- Σήμερα πιστώνονται (νωρίτερα από κάθε άλλη χρονιά) οι λογαριασμοί 800.000 αγροτών, δικαιούχων ενιαίας ενίσχυσης, με ποσό 1.760.000.000 ευρώ.
- Την επόμενη εβδομάδα προγραμματίζεται να καταβληθούν τα νέα δικαιώματα των οπωροκηπευτικών, ύψους 200 εκατ. ευρώ. Είναι η μεγαλύτερη εφάπαξ καταβολή επιδοτήσεων που έχει γίνει μέχρι σήμερα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας.)
Αποδεικνύει έμπρακτα το ενδιαφέρον και τη μεγάλη προσπάθεια της Κυβέρνησης για τη στήριξη των αγροτών.
Σε ό,τι αφορά τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις:
- Σχεδιάζουμε, σε συνεννόηση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, τη μεταφορά όσο το δυνατόν περισσότερων πόρων από το Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο της νέας περιόδου σε προγράμματα που αφορούν την ενίσχυσή τους.
- Βάζουμε σε εφαρμογή, όπως έχουμε ήδη ανακοινώσει, νέο πρόγραμμα του Ταμείου Εγγυοδοσίας που αφορά στη διευκόλυνση της δανειοδότησής τους όχι μόνο για επενδύσεις, αλλά και για κεφάλαια κίνησης. Παρέχεται τριετής εγγύηση και επιδοτείται το σύνολο του επιτοκίου.
Σε ό,τι αφορά το δίχτυ της κοινωνικής προστασίας για τους οικονομικά αδύναμους:
- Αυξάνουμε ακόμη περισσότερο τις κοινωνικές μεταβιβάσεις: από τα 28,8 δισεκατομμύρια ευρώ που ήταν το 2004, φτάνουν την επόμενη χρονιά σχεδόν στα 48,7 δισεκατομμύρια ευρώ (είναι περίπου 20 δισεκατομμύρια ευρώ περισσότερα).
- Παρακολουθούμε διαρκώς την κατάσταση, αποφασισμένοι να πάρουμε όποιες πρωτοβουλίες χρειαστεί. Η αρχή γίνεται με δύο δράσεις που χρηματοδοτούνται από το Εθνικό Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής και έχουν συνολικό κόστος 300 εκατ. ευρώ:
1. Χορηγείται έκτακτο επίδομα κοινωνικής συνοχής στους συνταξιούχους του ΟΓΑ, τους δικαιούχους του ΕΚΑΣ και τους εγγεγραμμένους ανέργους. Το επίδομα αυτό διαφοροποιείται με το χωρισμό της χώρας σε τρεις ζώνες, ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες, και ανέρχεται σε 200 ευρώ για την πρώτη ζώνη, σε 150 ευρώ για τη δεύτερη ζώνη και σε 100 ευρώ για την τρίτη? θα χορηγηθεί εφάπαξ τον ερχόμενο Ιανουάριο, και είναι αυτό που μέχρι τώρα αποκαλούσαμε «επίδομα θέρμανσης».
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας.)
2. Χορηγείται έκτακτο επίδομα στεγαστικού δανείου σε όσους δικαιούχους του ΕΚΑΣ και επιδοτούμενους ανέργους του ΟΑΕΔ έχουν συνάψει στεγαστικό δάνειο για κύρια κατοικία πριν από την αρχή του 2009. Το έκτακτο αυτό επίδομα ανέρχεται σε 500 ευρώ και θα χορηγηθεί σε δύο δόσεις, τον Ιανουάριο και τον Ιούνιο του 2009.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας.)
Δέσμευσή μας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι να συνεχίσουμε με νέους κύκλους δράσεων, τους οποίους προετοιμάζουμε με σοβαρότητα και υπευθυνότητα.
Η Υπουργός Απασχόλησης θα εξειδικεύσει συγκροτημένο κύκλο δράσεων που αφορά πάνω από ένα εκατομμύριο πολίτες και ξεπερνά τα 2 δισεκατομμύρια ευρώ εθνικών και, βεβαίως, και κοινοτικών πόρων. Από αυτά, περισσότερα από 1 δις αφορούν στοχευμένες δράσεις με τις οποίες παρέχεται, μέχρι το τέλος του 2009, υποστήριξη σε 200.000 άνεργους συμπολίτες μας, για να ενταχθούν στην αγορά εργασίας. Η πρώτη δέσμη προγραμμάτων για 53.000 θέσεις απασχόλησης έχει ήδη ξεκινήσει.
Ανάμεσα στ’ άλλα, σημειώνω ακόμη:
1. Διπλασιάζεται για 300.000 επιδοτούμενους ανέργους το δώρο για τις γιορτές και καταβάλλεται στα μέσα Δεκεμβρίου -κόστος 70 εκατ. ευρώ.
2. Μετατρέπεται το επίδομα ανεργίας σε επίδομα για την απασχόληση 60.000 συμπολιτών μας -κόστος 310 εκατ. ευρώ. Το πρόγραμμα ξεκινά τον Ιανουάριο.
3. Προκηρύχθηκαν ήδη και επεκτείνονται από τον Ιανουάριο προγράμματα κατάρτισης στις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις για τη διατήρηση της απασχόλησης και τη βελτίωση της ανταγωνιστικής τους θέσης -κόστος 500 εκατ. ευρώ.
4. Έχουν ήδη προκηρυχθεί και προγραμματίζεται η προκήρυξη νέων προγραμμάτων για την προώθηση των ανέργων στην απασχόληση, για τη δημιουργία ευκαιριών για τους νέους που εγκαταλείπουν το σχολείο και για τη στήριξη νέων επιστημόνων σ’ ένα δικό τους ξεκίνημα -συνολικό κόστος, περίπου, 380 εκατ. ευρώ. Πρόσθετες δράσεις γίνονται αντικείμενο επεξεργασίας και πρόκειται να ανακοινωθούν από τα Υπουργεία Οικονομίας και Ανάπτυξης.
(Στο σημείο αυτό, χτυπά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Προέδρου της Κυβέρνησης.)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η διεθνής συγκυρία είναι εξαιρετικά κρίσιμη για όλες τις χώρες του κόσμου. Δεν έχει ιστορικό προηγούμενο στη μεταπολεμική εποχή. Δεν έχει όμως –τη στιγμή αυτή τουλάχιστον- ούτε και ορατό τέλος. Υπάρχει αβεβαιότητα τόσο ως προς την ένταση, όσο και ως προς τη διάρκειά της. Δεν μπορεί, λοιπόν, να εξαντλήσουμε στην πρώτη δυσκολία τις αντοχές της οικονομίας μας. Κάτι τέτοιο θα ήταν ανεύθυνο και επικίνδυνο μπροστά στις ανάγκες που μπορεί να προκύψουν. Δεν μπορεί, δηλαδή, να «τινάξουμε στον αέρα» όσα με τις θυσίες των Ελλήνων πολιτών πετύχαμε, για να φανούμε προσωρινά ευχάριστοι. Κάτι τέτοιο θα επιβάρυνε αφόρητα το μέλλον ολόκληρης της κοινωνίας. Απόφασή μας είναι να δράσουμε με ευθύνη, έτσι ώστε να μη διολισθήσει ο τόπος στον φαύλο κύκλο της ύφεσης.
Σε κάθε περίπτωση, και ακόμη περισσότερο σε κρίσιμες περιόδους, ο τόπος χρειάζεται στέρεα βήματα και στιβαρή καθοδήγηση των πραγμάτων. Απαιτεί δύναμη που ξεπερνά τις «σειρήνες» του λαϊκισμού, έτσι ώστε να αποδώσει το μέγιστο κοινωνικό όφελος. Ανεύθυνες, επιπόλαιες και δημαγωγικές θέσεις και απόψεις σε δύσκολους καιρούς δεν συνιστούν απλώς και μόνο πολιτική αδυναμία· είναι, κάτω από τις σημερινές συνθήκες, επικίνδυνες για την πορεία του τόπου, επικίνδυνες για ολόκληρη την κοινωνία. Όποιες και αν είναι οι δυσκολίες, όποιο και αν είναι το εφήμερο κόστος, είμαι αποφασισμένος να επιμείνω αταλάντευτα στις αρχές που εγγυώνται ασφάλεια και προοπτική.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας.)
(Στο σημείο αυτό, την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Πρόεδρος της Βουλής, ο κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ.)
Ακούμε κάθε εφαρμόσιμη πρόταση και επεξεργαζόμαστε νέες δράσεις για τον εμπλουτισμό του Σχεδίου μας πάντοτε, όμως, στο πλαίσιο δεδομένων αρχών που προτάσσουν το συλλογικό συμφέρον, πάντοτε με την υπευθυνότητα, την ψυχραιμία και την πειθαρχία που απαιτούν οι περιστάσεις.
Κάναμε και κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να περιοριστούν οι επιπτώσεις της διεθνούς συγκυρίας. Εξαντλούμε κάθε δυνατότητα για τη στήριξη της ανάπτυξης, της απασχόλησης, της κοινωνικής συνοχής. Εργαζόμαστε για να μεταβάλουμε τη διεθνή πρόκληση σε εθνική ευκαιρία. Με πλήρη επίγνωση των μεγάλων δυσκολιών, αλλά και με τη βεβαιότητα ότι, στο τέλος του δρόμου, υπάρχει μια καλύτερη μέρα για όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες.
(Όρθιοι οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα.)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γίνεται γνωστό στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω νότια θεωρεία, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής, σαράντα επτά μαθήτριες και μαθητές και δύο συνοδοί - καθηγητές από το Γυμνάσιο των Εκπαιδευτηρίων Καίσαρη.
Καλωσορίζουμε τα παιδιά στη Βουλή. Τους ευχόμαστε καλή πρόοδο και να είναι καλότυχα.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Επίσης, από τα άνω δυτικά θεωρεία τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής, τριάντα δύο μαθήτριες και μαθητές και τρεις συνοδοί - καθηγητές από το Γυμνάσιο Δροσιάς Αττικής.
Καλωσορίζουμε τα παιδιά στη Βουλή. Τους ευχόμαστε καλή πρόοδο και να είναι καλότυχα.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κ. Αλέξανδρος Αλαβάνος.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Κύριε Πρόεδρε, χθες το απόγευμα νωρίς, την ώρα που εργάζονταν ακόμη τα μαγαζιά, γυρνούσα σπίτι μου, πέρασα από την Εθνικής Αντίστασης, την Κλεισθένους, και πρόσεχα τα μαγαζιά εν όψει των Χριστουγέννων. Αν εξαιρέσει κανείς τα μαγαζιά των στοιχημάτων και του «ΠΡΟΠΟ», θα μπορούσε να πει πως ήταν όλα άδεια. Χριστούγεννα που θυμίζουν περισσότερο Ντίκενς!
Επίσης, το βράδυ, βλέποντας τις ειδήσεις στην τηλεόραση, βλέπω τους εργαζόμενους σε μια μεγάλη βιομηχανία, αν δεν κάνω λάθος στην Κορινθία, που ευχαριστούσαν τον εργοδότη, διότι δεν προχωρεί σε απολύσεις, αλλά κόβει μία ή δύο μέρες από την εργάσιμη εβδομάδα. Προσβάλλονταν όχι μόνο τα δικαιώματά τους, κατά τη γνώμη μου, αλλά και η αξιοπρέπειά τους.
Και σήμερα, τώρα το πρωί, δεν θα ήμουν εδώ, αν δεν είχαμε αυτή τη συζήτηση. Θα ήμουν στην Ακρόπολη, όπου οι εργαζόμενοι στην Ακρόπολη έχουν μία ακόμη κινητοποίηση, διότι τα δεδουλευμένα, των οποίων η κάλυψη είχε ανακοινωθεί ως υ πόσχεση από τον κ. Λιάπη, δεν έχουν δοθεί.
Γι’ αυτό ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς ζήτησε αυτή την προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση. Γιατί πρέπει να συζητήσουμε για την οικονομία και την κοινωνία και τα σπίτια που πλήττονται από την ανεργία ή από την υποαπασχόληση ή από την έλλειψη εισοδήματος. Γιατί η Ελλάδα πρέπει να βιώνει στο χρόνο που ζει και όχι αιώνες πίσω.
Και θέλω να πω πως εμείς, ως ΣΥ.ΡΙΖ.Α., πρωταγωνιστήσαμε, όταν άλλοι σιωπούσαν, καλύπταμε, οργανώναμε στο θέμα της αποκάλυψης του σκανδάλου της Μονής Βατοπεδίου και της Μονής Τοπλού τώρα. Θέλουμε και θα επιμείνουμε στην παραδειγματική τιμωρία όλων των ενόχων και ακόμη περισσότερο στην προώθηση θεσμικών μέτρων, που δεν θα επιτρέπουν αυτές τις καταστάσεις.
Όμως βλέπουμε σήμερα με ένα νοσηρό και παθολογικό τρόπο όλα τα μεγάλα ζητήματα στην πολιτική ζωή να εκτοπίζονται από τις αντιπαραθέσεις των δύο κομμάτων στο θέμα του Βατοπεδίου.
Απορώ, ειλικρινά, αν δεν υπάρχει άλλο πεδίο αντιπαράθεσης σήμερα. Και απορώ για τη στάση μεγάλων οικονομικών και εκδοτικών συμφερόντων, τα οποία διαβλέπουν την πολιτική αστάθεια και επιχειρούν, με βάση κυρίως το σκάνδαλο του Βατοπεδίου, να οδηγήσουν τις εξελίξεις σε μια επιβίωση του δικομματισμού, ο οποίος έχει κλονιστεί στη συνείδηση και στην ψυχή των Ελλήνων. Έχουμε μάλιστα ιδιωτικό τηλεοπτικό σταθμό, ο οποίος αντί για ειδήσεις κάθε απόγευμα μας κάνει μαθήματα και σεμινάρια εσπερινά δικομματικής εναλλαγής.
Κύριε Υπουργέ και κύριε Πρόεδρε της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αναρωτιέμαι αν ποτέ, πότε ή ποιος πρώτα θα δεχθεί το δικό του μερίδιο ευθύνης, το μερίδιο ευθύνης της πολιτικής του παράταξης και θα συμβάλει στο να προωθηθούν οι θεσμικές αλλαγές που πρέπει να γίνουν και να δούμε τα μεγάλα ζητήματα της χώρας.
Δεν κάναμε λάθος που θέσαμε σήμερα για συζήτηση στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση αυτό το θέμα.
Άκουσα τα μέτρα που πήρατε σε σχέση με τα στεγαστικά δάνεια των ανέργων, με το επίδομα θέρμανσης, με τα επιδόματα ανεργίας όπως και κάποιες νέες ρυθμίσεις, το δώρο Χριστουγέννων στους ανέργους και θέλω να πω ότι έτσι λειτουργούμε εμείς ως Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς, προσπαθούμε δηλαδή να φέρουμε και μέσα σ’ αυτό το χώρο τον παλμό και τις ανησυχίες και τις διεκδικήσεις και τις απαιτήσεις που σήμερα γίνονται πάρα πολύ έντονες λόγω της κρίσης της κοινωνίας.
Θέλω να πω όμως, κύριε Πρωθυπουργέ, ότι όλες αυτές οι ρυθμίσεις που είπατε, πρόκειται να χρηματοδοτηθούν από το Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής, το οποίο έχει πολύ λιγότερους πόρους από όσους είχατε υποσχεθεί και ότι το κάθε 1 ευρώ το οποίο δίνεται σήμερα από την Κυβέρνηση σε ανέργους, σε φτωχούς, αντιστοιχεί σε 56 ευρώ, τα οποία δίνονται αντιστοίχως στις τράπεζες.
Θέτοντας επομένως, το θέμα της οικονομίας, εγώ θα ήθελα να βάλω μια σειρά από ερωτήματα που προκλήθηκαν και από τη δική σας ομιλία, κύριε Πρωθυπουργέ. Είναι απλώς μία μπόρα που θα περάσει; Διότι, είδα στη συνάντησή σας με το Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, να γίνεται μία δήλωση ότι είμαστε στο «μέσον της θύελλας». Κατά τη γνώμη μας όχι. Κατά τη γνώμη μας απλώς βλέπουμε τις πρώτες σταγόνες της βροχής και τα μαύρα σύννεφα ακόμα μακριά στον ορίζοντα από το παράθυρο και στο καλοριφέρ υπάρχει ακόμα πετρέλαιο για να τα παρακολουθούμε.
Πρόκειται για ένα συγκλονισμό ολόκληρης της βάσης της παγκόσμιας οικονομίας, της ευρωπαϊκής οικονομίας και της οικονομίας στην Ελλάδα. Ξεκίνησαν συγκρίνοντας την κρίση με την κρίση του ’29. Σήμερα, θεωρούν ότι έχει πάρει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις. Θυμίζω ότι η κρίση του ’29 οδήγησε σε κατακρήμνιση της παραγωγής, σε δεκάδες εκατομμύρια ανέργους, σε μαζική φτώχεια στις πιο ανεπτυγμένες χώρες, σε εγκληματικότητα. Έφερε το γερμανικό φασισμό. Στήριξε και ενίσχυσε η γιαπωνέζικη στρατοκρατία. Συνέβαλλε στην πρόκληση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Δεν μπορούμε να υποτιμούμε επομένως τις συνέπειες και το βάρος της κρίσης. Και το λέω αυτό, όχι γιατί θέλουμε να στηρίξουμε την πολιτική μας στο φόβο –ποτέ δεν το έκανε αυτό η Αριστερά- αλλά για να καταλάβουμε ότι πρέπει να κάνουμε μεγάλες τομές και μεγάλες στροφές σε σχέση με αυτό που ακολουθούνταν. Και ήδη παίρνουμε γεύση του τι γίνεται. Βλέπουμε στο Ντιτρόιτ, την πρωτεύουσα της αυτοκινητοβιομηχανίας, «FORD», «CHRYSLER», «GENERAL MOTORS», οι μεγάλες αμερικάνικες κολοσσιαίες αυτοκινητοβιομηχανίες να αποκαλείται το Ντιτρόιτ από τους εργάτες ως «οικονομική Βαγδάτη». Να αρχίζουν να υπάρχουν συσσίτια, να μιλάνε για τρία εκατομμύρια ανέργους. Βλέπουμε συσσίτια και προβλήματα σε μία σειρά χώρες. Βλέπουμε τη δυστυχία να απλώνεται στον τρίτο κόσμο. Βλέπουμε κάτι το οποίο δεν μπορεί να το συλλάβει η σύγχρονη ιατρική, επιδημία χολέρας, η οποία είναι αντιμετωπίσιμη να απλώνεται σε χώρες της Κεντρικής Αφρικής. Βλέπουμε ζώνες αστάθειας, στην Ινδία, Πακιστάν, στον Καύκασο, ακόμη και στα Βαλκάνια.
Μ’ αυτήν την έννοια πρέπει να καταλάβουμε ότι πολλά έχουν αλλάξει. Κι εγώ θα ήθελα απλώς για να δώσω μία εικόνα αυτής της κατάστασης και το πώς έχει πέσει αυτό το θαύμα της παγκοσμιοποίησης, να αναφερθώ σε ένα στίχο του Μπέρτολτ Μπρεχτ, όταν ήταν στην Αμερική μετά την κρίση του ’29: «Τι αξιοκαταφρόνητα καλύβια είναι οι ουρανοξύστες που δε δίνουν πια κανένα νοίκι, να υψώνονται τόσο ψηλά φτώχεια γεμάτοι, μέχρι τα σύννεφα γεμάτοι χρέη». Αυτή είναι η κατάσταση. Ερώτημα: Γιατί; Έκανε κανείς κάποιο λάθος και φτάσαμε εκεί;
Εάν δείτε τις περσινές συζητήσεις, που συζητούσαμε τον προϋπολογισμό, μόνο ο Δραγασάκης και ο Λαφαζάνης είχαν μιλήσει για τη διεθνή κρίση. Δέστε τις συζητήσεις των εισηγητών, των ειδικών αγορητών των Κομμάτων. Τι προέκυψε, επομένως, για εσάς;
Έγινε κανένα λάθος; Για να καταλάβουν και οι πολίτες. Οι πολίτες ρωτούν: Γιατί; Είναι μία θεομηνία; Είναι μία τιμωρία του Θεού; Έρχεται η δευτέρα παρουσία; Πώς προέκυψε αυτό το ζήτημα; Κι όμως, όχι. Θα δούμε ότι η πορεία αυτή ήταν προδιαγεγραμμένη, η οποία όμως στηρίχτηκε. Και πρέπει να καταλάβουμε επάνω σε τι στηρίχτηκε. Όχι απλώς για να επιβεβαιωθεί ο ένας απέναντι στον άλλο ιδεολογικά, αλλά για να πάρουμε τα ουσιαστικά μέτρα να μην ξαναγίνει.
Στηρίχτηκε σε ένα παγκόσμιο καθεστώς τεράστιων ανισοτήτων και μεγάλης συμπίεσης των εισοδημάτων των εργαζομένων. Εγκατάλειψη των σταθερών εργασιακών σχέσεων, ενός μεγάλου ποσοστού τους που ήταν άνεργοι, μαζί με αυτό στις ιδιωτικοποιήσεις, δηλαδή στο ότι χάνανε -αυτό το βλέπουμε ακραία στην Αμερική, αλλά το έχουμε δει και στην Ευρώπη- τη δυνατότητα ενός κράτους πρόνοιας, οργανισμών κοινωνικής προστασίας, παροχής νερού, στέγης, υγείας, εκπαίδευσης από το κράτος και στη θέση του έμπαιναν κερδοφόρα ιδιωτικά κεφάλαια, στα οποία δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν στις τιμές τους. Η εξώθηση επομένως εκατοντάδων εκατομμυρίων πολιτών και στη χώρα μας, να ζήσουν με δάνειο.
Δεν είναι τυχαία η εικόνα που είχαμε στη χώρα μας να πουλιέται ο Ο.Τ.Ε., να πουλιούνται δημόσιες επιχειρήσεις και την ίδια στιγμή οι τηλεοράσεις να είναι γεμάτες από τις διαφημίσεις για τα καταναλωτικά δάνεια και για τις κάρτες των τραπεζών. Και πάνω σ’ αυτό δημιουργήθηκε ένας ευρύτατος χώρος δανεισμού χωρίς ασφάλεια, όπου οι πολίτες θα έπρεπε να καλύψουν τις ανάγκες τους δανειζόμενοι και όπου με την τιτλοποίηση των δανείων και με τα νέα προϊόντα έγινε μία τεράστια πυραμίδα, μία πυραμίδα απάτης και κέρδους χωρίς παραγωγή, όπου η συντριβή της οδήγησε στη σημερινή κατάσταση. Ποτέ ίσως σε τέτοια κλίμακα δεν είχαν πέσει τόσα αρπαχτικά πάνω στον εργαζόμενο στις Ηνωμένες Πολιτείες, σε χώρες της Ευρώπης, πριν φθάσουμε σ’ αυτήν την κρίση. Αρπαχτικά τα οποία σήμερα στρέφονται το ένα ενάντια στο άλλο.
Ο διεθνής χαρακτήρας της παγκοσμιοποίησης της οικονομίας οδήγησε στο ότι η κρίση πια είναι εγχώρια σε κάθε χώρα. Με αυτήν την έννοια πρέπει να εντοπίσουμε και να επιμείνουμε στις αιτίες, όπου η βάση τους ήταν αυτή η τεράστια κοινωνική ανισότητα και η υπερσυσσώρευση κεφαλαίου και ο παρασιτικός ρόλος του χρηματιστηριακού κεφαλαίου, προκειμένου να τα αντιμετωπίσουμε. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να καταλάβουμε πόσο πρέπει να αλλάξουμε από τις βασικές θέσεις που είχε και η Νέα Δημοκρατία εδώ και στήριξε την πολιτική της.
Εσείς μιλήσατε για επανίδρυση του κράτους, για μικρό κράτος. Εσείς μιλήσατε και προωθήσατε ιδιωτικοποίηση της υγείας, των τηλεπικοινωνιών, ακόμη και του πανεπιστημιακού χώρου.
Και μη μας λέτε, κύριε Πρωθυπουργέ, ότι δώσατε ζημιογόνες επιχειρήσεις. Διότι δώσατε στους κινέζους -και δεν μας νοιάζει εμάς είτε είναι ο Χου Ζιντάου είτε είναι ο Ομπάμα είτε είναι ο Μπους- το λιμάνι του Πειραιά, το οποίο ήταν κερδοφόρα επιχείρηση. Δώσατε στην «DEUTSCHE TELEKOM» τον Ο.Τ.Ε., που ήταν κερδοφόρα επιχείρηση. Και άλλο είναι να δίνεις και άλλο είναι να συνεργάζεσαι κρατώντας κοινωνικές, δημόσιες επιχειρήσεις, αξιοποιώντας φυσικά τη διεθνή τεχνολογία κ.λπ..
Επομένως, εσείς οδηγήσατε στην ανασφάλεια των εργασιακών σχέσεων με τα δελτία, τα «STAGE», με τη προσωρινή απασχόληση, με όλα αυτά τα μέτρα που ήρθαν και στηριχτήκατε ως μοχλό ανάπτυξης στις τράπεζες.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ)
Ερώτημα: Με τόσα λεφτά δεν αντιμετωπίζονται τα προβλήματα; Αυτό βλέπουμε διεθνώς και αυτό που είδαμε και χθες, είναι ότι παρά τα όσα μέτρα έχουν παρθεί από τις κυβερνήσεις όλων των ανεπτυγμένων και άλλων χωρών, δεν μπορούμε να έχουμε αποτέλεσμα, δεν μπορούμε να έχουμε ρευστότητα και λειτουργία της παγκόσμιας οικονομίας.
Είδαμε διάφορα ήδη παρέμβασης. Αγορά ομολόγων και τίτλων. Είδαμε συμμετοχή στο κεφάλαιο των τραπεζών. Είδαμε μείωση επιτοκίων. Η αγγλική τράπεζα στην επόμενη μείωση που θα κάνει, θα έχει φθάσει στο μικρότερο επιτόκιο που είχε ποτέ στα τριακόσια χρόνια ιστορίας της.
Βλέπουμε στις Ηνωμένες Πολιτείες η κυβέρνηση να αντικαθιστά τις τράπεζες και να δίνει η ίδια στήριξη στις αυτοκινητοβιομηχανίες, μπας και γλιτώσουν. Και πάλι δεν υπάρχει κανένα αποτέλεσμα.
Και βέβαια υπάρχουν ερωτήματα για τους πολίτες. Κύριε Αλογοσκούφη, ρωτούν οι πολίτες πού βρίσκονται τα εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια, τα 28.000.000.000 ευρώ; Πού ήταν, όταν η Ελλάδα έδειχνε ότι είναι η χώρα που έχει το υψηλότερο ποσοστό φτώχιας μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Και γιατί μας λέγατε τόσα υπέρ της αγοράς, η οποία θα εξομαλύνει τις καταστάσεις και ενάντια στο κράτος, όταν βλέπουμε ότι προσφεύγετε όλοι -και προσφεύγουν περισσότερο από εσάς κάποιοι- στο κράτος, προκειμένου να στηρίξει αυτήν την κατάσταση;
Ερώτηση: θα μας προστατεύσει η Ευρώπη; Βλέπουμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει τεράστιες ευθύνες για την κατάσταση που υπάρχει, γιατί ακολούθησε την λογική του ευνουχισμού του δημοσίου, που τη βλέπουμε και στις τελευταίες αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου με τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών, στη λογική των ιδιωτικοποιήσεων, της ανεξέλεγκτης κίνησης κεφαλαίου, της παρεμπόδισης αναπτυξιακών δυνατοτήτων του κράτους, όλα αυτά δηλαδή που συμπυκνώνονται στη Συνθήκη της Λισσαβόνας και στο Σύμφωνο της Σταθερότητας. Και ακούσαμε: «Ας προσέξουμε, θα μπούμε σε επιτήρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση». Γιατί να μπούμε σε επιτήρηση; Εμείς θέλουμε η Κυβέρνηση να είναι σε επιτήρηση από την κοινωνία. Γιατί δεν έβαζε σε επιτήρηση τις κολοσσιαίες τράπεζες «OLIA» «BANK OF SCOTLAND», «FORTIES», «DEXIA»; Και από πού έως πού θα μας βάλει σήμερα σε επιτήρηση; Τον να μπει η ελληνική, ή άλλη οικονομία στην Ευρώπη σε επιτήρηση, σημαίνει σαν να βάζεις ένα παιδεραστή, υπεύθυνο, σε παιδικό σταθμό. Είναι αποτυχημένες οι πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέχρι τώρα. Και μας κάνει εντύπωση που βγαίνουν οι κ.κ. Τρισέ και Μπαρόζο και κάνουν τουρισμό της κρίσης. Γι’ αυτό έχει σημασία να φύγουμε από το Σύμφωνο Σταθερότητας, να υπάρξουν συμφωνίες για την ανάπτυξη και την απασχόληση, γι’ αυτό έχει σημασία να ακυρωθεί η Συνθήκη της Λισσαβόνας, γι’ αυτό έχει σημασία να αλλάξουν οι κανόνες για τον ανταγωνισμό, που ήδη πια δεν λειτουργούν, για να έχουμε αποτελέσματα.
Η Ελλάδα μπορεί να αμυνθεί; Είναι ένα ερώτημα αυτό. Κατά τη γνώμη μας, λόγω της διεθνούς κατάστασης, θα μπορούσε κάθε χώρα –και αυτό έδειξε και κρίση του ’29- με τον τρόπο που ανταποκρίνεται, να έχει πολύ διαφορετικά αποτελέσματα. Ξέρουμε βέβαια ότι η Ελλάδα είναι μία χώρα που είναι υπερδανεισμένη και ότι αυτό δημιουργεί προβλήματα στην κίνησή της και ότι επίσης υπάρχουν ευθύνες και από την προηγούμενη κυβέρνηση, κύριε Καλαμανλή, αλλά και από τη δική σας, που δεν έδωσε απάντηση και στηρίχθηκε στην πραγματικότητα, για να φέρει αυτούς τους ρυθμούς, στο δανεισμό και στο ρόλο των τραπεζών. Πρέπει να κάνουμε εξοικονομήσεις.
Και ξαναβάζω ερωτήματα: Γιατί να κρατάμε αυτό το ασύλληπτα ψηλό σε σχέση με άλλες χώρες και με τη δύναμή μας επίπεδο δαπανών για τους εξοπλισμούς; Γιατί να μην απαλλαγούμε τουλάχιστον από τους εξοπλισμούς εκείνους που δεν έχουν σχέση με την άμυνα, τη στήριξη της χώρας μας, αλλά έχουν σχέση με τις φρεγάτες στον Περσικό και με την αγορά όπλων που θέλουν να μας πλασάρουν οι διάφορες χώρες; Γιατί δεν ενισχύουμε τη δημόσια περιουσία από διάφορες δυνατότητες, όπως αυτές που διαμορφώθηκαν με την Εκκλησία και το Κράτος; Γιατί να μην καταργήσουμε το καθεστώς φορολογικής ασυλίας σε εφοπλιστές και Εκκλησία; Γιατί να μη φέρουμε το φόρο μεγάλης Προστιθέμενης Αξίας; Έχουμε δυνατότητες -μία σειρά μέτρα έχει προτείνει ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.- να βελτιώσουμε τα οικονομικά μας: Όπως εξοικονομήσεις μη παραγωγικών δαπανών και ενίσχυση των πόρων μας, χωρίς να φορολογούμε τους εργαζόμενους. Όμως και μέσα και σε αυτά τα πλαίσια, δεν απαντάει κανείς με ένα «ναι» ή ένα «όχι» στο αν θα προχωρήσει σήμερα σε πρόσθετες δαπάνες και εν ανάγκη και σε δανεισμό. Για ποιο λόγο γίνεται αυτό; Φυσικά, ούτε ένα ευρώ χωρίς προτεραιότητα, ούτε ένα ευρώ πεταμένο. Αλλά, από την άλλη μεριά, κάθε ευρώ -που σήμερα μπορεί να δώσει το κράτος, ακόμη και αυξάνοντας τις δανειακές του υποχρεώσεις, προσβλέπει στο μέλλον, που προσβλέπει να κάνει τη χώρα πιο σύγχρονη, πιο ανεπτυγμένη, πιο πλούσια, που προσβλέπει να της δώσει τεχνολογία και υποδομές, που προσβλέπει, όχι μόνο να την κάνει να αντιμετωπίσει τα συμπτώματα της κρίσης κοινωνικά και οικονομικά, αλλά να βγει πιο ισχυρή- είναι πολύτιμο.
Με αυτήν την έννοια χρειάζεται παρέμβαση του κράτους. Γίνεται παρέμβαση στο θέμα των τραπεζών. Είδαμε τα αποτελέσματα, μηδενικό αποτέλεσμα. Πηγαίνετε στο αρτοποιείο της γειτονιάς σας, στο μπακάλικο, στη βιοτεχνία, που είναι λίγο πιο κοντά και ρωτήστε. Μηδενικό αποτέλεσμα!
Εγώ διαβάζω πολύ εύστοχα και πολύ συμπυκνωμένα τρεις σειρές από το χθεσινό άρθρο του δημοσιογράφου Αντώνη Καραγκούση που λέει: «Αν οι πιστωτικές συνθήκες δεν αλλάξουν, οι τράπεζες θα γίνονται ολοένα πιο επιφυλακτικές, θα κλείνονται στον εαυτό τους, δεν θα δανείζουν, θα εξωθούν ακόμα και βιώσιμες δραστηριότητες στην προβληματικότητα και οι επιχειρήσεις με τη σειρά τους θα αυτοπεριορίζονται, θα οδηγούνται σε πολιτικές μείωσης του κόστους, θα περικόπτουν δαπάνες, θα απολύουν μαζικά προσωπικό». Και παρακάτω λέει, «και αν δεν θέλουν ή δεν μπορούν οι τράπεζες, τότε δεν υπάρχει άλλος δρόμος παρά μόνο αυτός της εθνικοποίησης». Κι εμείς σας το λέμε όσο είναι νωρίς.
Σας άκουσα να λέτε, πως φαίνεται ότι οι τράπεζες αποδέχτηκαν και θα μας στηρίζουν. Σήμερα πρέπει να αλλάξουν τα πράγματα. Δεν μπορεί να συνεχίζεται να κάθεται στο θρόνο της διεύθυνσης της ελληνικής οικονομίας ο ιδιώτης τραπεζίτης, ο οποίος απομύζησε με ψηλά γράμματα, με απαράδεκτους όρους, με εισπρακτικές εταιρείες, με αξιοποίηση του Τειρεσία, με 20% επιτόκια στις πιστωτικές κάρτες, την ελληνική κοινωνία. Και γι’ αυτό έχει σημασία όσο είναι νωρίς να το κατανοήσουμε, να έχουμε έναν μεγάλο ισχυρό εθνικό πυρήνα στο χώρο των τραπεζών με επίκεντρο την επανεθνικοποιημένη, την Αγροτική Τράπεζα και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.
Κι εδώ, κύριε Αλογοσκούφη, σας θέτω το ερώτημα: Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα κάλυψε ουσιαστικά τη στήριξη όλων των ιδιωτικών τραπεζών οι οποίες κατέρρεαν, θα χρεοκοπούσαν, θα έκλειναν, θα ξεχνούσαν και το όνομά τους. Γιατί εμείς δεν ζητούμε η Ευρωπαϊκή Τράπεζα να καλύψει τους δανεισμούς χωρών, οι οποίες βρίσκονται σε δύσκολη δημοσιονομική κατάσταση, όπως η Ελλάδα; Γιατί να είμαστε υποχρεωμένοι να έχουμε δανεισμό εκατόν ογδόντα μονάδες πάνω από το γερμανικό; Γιατί ο κ. Τρισέ και όσοι είναι εκεί είναι ευαίσθητοι μόνο στις τράπεζες και όχι στις χώρες-μέλη, απέναντι στις οποίες θα έπρεπε να αναπτυχθεί η αλληλεγγύη της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Επίσης, για ποιό λόγο να μην στηριχθούμε εμείς σε μία τράπεζα που θα δώσει το παράδειγμα της στήριξης σήμερα, μία εθνικοποιημένη Εθνική, που έχουμε τις δυνατότητες και η οποία θα μπορούσε δίνοντας τις εγγυήσεις αυτές και γινόμενες κατανοητές μέσα στην κοινωνία, ακόμα και διεύρυνση του μετοχικού κεφαλαίου της να έχει μέσα σε τέτοιες συνθήκες από πολίτες ενδιάμεσων κατηγοριών που πιέζονται, που δεν καταναλώνουν, που αποταμιεύουν και που θέλουν να έχουν μία ασφαλή αποταμίευση;
Σε αυτές τις συνθήκες πρέπει το κοινωνικό κράτος να διαλυθεί ακόμα περισσότερο; Πρέπει να περάσουν αυτές οι απόψεις που ακούμε για τρεις μέρες δουλειά, μισές εργάσιμες μέρες δουλειάς ή μισό μεροκάματο, ή ό,τι άλλο θα ακούσουμε και θα δούμε να γίνεται; Αυτό σημαίνει ότι δεν θα καταλαβαίνετε τίποτα. Αν θέλουμε να έχουμε ρευστότητα στην οικονομία με σταθερότητα και με βιωσιμότητα, πρέπει να στηρίξουμε τα εισοδήματα των εργαζομένων, της κοινωνίας, της μεγάλης πλειοψηφίας. Εάν θέλουμε να μην δημιουργούμε μία νέα εστία κρίσης, πρέπει να βγάλουμε την κατανάλωση, να την αποσυνδέσουμε από το δανεισμό. Και υπάρχει υπερδανεισμός πάρα πολλών σήμερα. Αυτό σημαίνει ότι οι στόχοι για το κοινωνικό κράτος και τις κοινωνικές πολιτικές που θέτουμε ως Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς σήμερα παίζουν και έναν ρόλο άμυνας και αντιμετώπισης της κρίσης. Και είναι ένας λόγος παραπάνω. Όσο παράλογο και αν φαίνεται αυτό επιφανειακά, ένας λόγος παραπάνω σε στιγμές κρίσεις και στιγμές έλλειψης ρευστότητας η πολιτεία όχι με ψιχία, κύριε Πρωθυπουργέ, αλλά με ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις να στηρίξει τους εργαζόμενους και να ξαναστήσει στα πόδια του το κράτος και τους οργανισμούς της κοινωνικής ωφέλειας.
Μας κάνει τεράστια εντύπωση το γεγονός ότι ενώ έχουν γίνει όλα αυτά από το πέρασμα του κέρδους στο χώρο της κοινής ωφέλειας, έρχεστε πάλι σήμερα εσείς και επιμένετε να ιδιωτικοποιήσετε και να δώσετε στην κερδοσκοπία το χώρο των πανεπιστημίων. Πρέπει να δούμε με προσοχή τους πιο ευαίσθητους αποδέκτες της κρίσης που είναι οι νέοι, που είναι οι γυναίκες, που είναι αυτοί που απολύθηκαν σε μεγάλη ηλικία, που είναι οι μετανάστες. Πρέπει να παρέμβετε με μέτρα ανάπτυξης και μέτρα βελτίωσης της κατάστασης σε συνοικίες όπως είναι η συνοικία της Αχαρνών και του Αγίου Παντελεήμονα. Οφείλουμε να σταθούμε δίπλα σε κάθε ανθρώπινη ύπαρξη που βρίσκεται σήμερα στην Ελλάδα.
Γι’ αυτό, κύριε Πρωθυπουργέ, θέλω να σας κάνω μία έκκληση και θα την έκανα και στον κ. Παυλόπουλο, εάν ήταν εδώ. Αξιοποιώντας τις δυνατότητες που δίνει ο νόμος για ανθρωπιστικούς λόγους, σας ζητάμε να δοθεί άδεια παραμονής στους δεκαπέντε μετανάστες των Χανίων οι οποίοι έχουν περάσει ήδη την εικοστή πέμπτη μέρα απεργίας πείνας και εκ των οποίων δέκα ήδη με κίνδυνο της ζωής τους έχουν μεταφερθεί στο νοσοκομείο.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να τονίσω ότι σήμερα μία κρίση είναι μία δυσκολία, αλλά μία κρίση είναι και μία ευκαιρία. Μ’ αυτήν την έννοια έχει σημασία εκεί όπου έχει υπάρξει κρατική παρέμβαση, εκεί όπου έχει δοθεί ο χώρος στις ιδιωτικές επιχειρήσεις, να υπάρξουν οι δημόσιες εκείνες παρεμβάσεις που θα δημιουργήσουν τις δυνατότητες και ρευστότητας και ζήτησης, αλλά και τις βάσεις για μία ελληνική οικονομία η οποία θα στηρίζεται στις αρχές της ανάπτυξης, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της δημοκρατίας. Αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει παιδεία, σημαίνει νέες τεχνολογίες, σημαίνει μικρές επιχειρήσεις, σημαίνει ότι κρατάμε ζωντανό τον αγροτικό τομέα, σημαίνει τεχνολογική αναβάθμιση, όλα αυτά τα οποία διαλύονται μέσα από τη διάλυση των δημοσίων επιχειρήσεων.
Ξέρουμε ότι υπάρχει μία σωστή και δίκαιη επιφύλαξη των πολιτών της χώρας μας απέναντι στο Δημόσιο και τις δημόσιες επιχειρήσεις γιατί τις έχουν δει αλαζονικές, ξένες προς τον πολίτη. Έχουν δει κομματικά «τρωκτικά», έχουν δει κομματική ιδιοτέλεια και γι’ αυτό η ίδια η κρίση μας θέτει την ανάγκη αυτά τα αιτήματα να τα συνδέσουμε με ένα αίτημα δημοκρατίας, μ’ ένα σύγχρονο δημόσιο τομέα ο οποίος θα είναι δημοκρατικός, διαφανής, θα δίνει λόγο, θα είναι κοντά στον πολίτη. Σ’ αυτούς τους στόχους θα θέσει τις δυνάμεις του ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α..
Καταλήγω, κύριε Πρόεδρε –και ευχαριστώ για την κατανόησή σας- λέγοντας ότι ζούμε ιστορικές στιγμές. Κύριε Πρωθυπουργέ, είστε Πρωθυπουργός σε ιστορικές στιγμές για τη χώρα μας. Πέρασαν και άλλες φορές ιστορικές στιγμές. Η διεθνής κρίση θέτει μεγάλα διλήμματα και μεγάλα προβλήματα για τη χώρα μας. Χρειάζονται όμως τομές που η Νέα Δημοκρατία δείχνει δυστυχώς ότι δεν μπορεί να κάνει.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε τον κ. Αλαβάνο.
Το λόγο έχει ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Γιώργος Παπανδρέου.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με λύπη για τη χώρα, ακούσαμε και πάλι έναν Πρωθυπουργό, να διαβάζει μία υπηρεσιακή εισήγηση, στολισμένη βεβαίως με μεγαλόστομες και κενές διακηρύξεις. Όλοι μας διαπιστώσαμε και πάλι, πόσο μακριά είναι από την πραγματικότητα που ζει ο κάθε Έλληνας και η κάθε Ελληνίδα, πόσο δεν κατανοεί τις ανάγκες, την πραγματικότητα, το βάθος της κρίσης, αλλά και τις απαιτήσεις για την αντιμετώπισή της, με αποκορύφωμα, να ακούμε τον Πρωθυπουργό να μας μιλά για ένα επίδομα θέρμανσης που είχε εξαγγείλει, αλλά ποτέ δεν δόθηκε, να το μετονομάζει σε κάποιο άλλο επίδομα, που θα έλθει κάποια στιγμή και να έχουμε ένα ταμείο φτώχειας, όπου μόλις διόρισαν έναν πρόεδρο.
Και αναρωτιέται ο ελληνικός λαός, πώς από τη μια μεριά είναι η Κυβέρνηση πολύ αποδοτική, όταν θέλει να λεηλατεί τα χρήματα του ελληνικού λαού και από την άλλη, όταν μιλάμε για τους φτωχούς, καθυστερεί και αναβάλλει;
Σήμερα, κυρίες και κύριοι, σήμερα που βαθαίνει η κρίση, χρειάζεται σταθερό σχέδιο, ευρύτερες κοινωνικές συναινέσεις, αξιόπιστες και σκληρές διαπραγματεύσεις σε διεθνές επίπεδο και ειδικότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σήμερα, όμως, η Ελλάδα και η ελληνική κοινωνία, με Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, μπαίνει σε έναν κυκλώνα, χωρίς πυξίδα, χωρίς σταθερό χέρι στο τιμόνι της, σαν καράβι ακυβέρνητο. Μπαίνει ήδη θαλασσοδαρμένη από τις πολιτικές της τελευταίας πενταετίας, ανεύθυνες και φαύλες πολιτικές.
Υπενθυμίζω: Την καταστροφική επιλογή της απογραφής, που μας αφαίρεσε περιθώρια ελιγμών και το σημαντικότερο, αξιοπιστία ως χώρα. Την αντίστροφη αναδιανομή του πλούτου, με φοροαπαλλαγές για τους πλουσιότερους, δηλαδή την αφαίμαξη εισοδήματος από τη μεσαία τάξη και τα φτωχότερα στρώματα. Τις συνεχείς φοροεπιδρομές επί δικαίων και αδίκων, που αφαίρεσαν το οξυγόνο από την αγορά. Την ανοχή στα καρτέλ, που τροφοδότησε την ακρίβεια, αφαίρεσε εισόδημα από τις τσέπες των καταναλωτών. Την κακοδιαχείριση των πόρων της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, που αναίρεσε ουσιαστικά μία προοπτική να επαναπροσανατολίσουμε τον αγροτικό τομέα, σε μία ανταγωνιστική και ποιοτική παραγωγή. Κάτι που θα έπρεπε να είχε γίνει, για να διασφαλίζει τη σιγουριά και το μέλλον για τους αγρότες και ειδικότερα για τους νέους αγρότες. Και αν δεν το κατανοείτε αυτό, δείτε -πόσο δικαίως βεβαίως- έχουν επαναστατήσει οι αγρότες. Την αντιαναπτυξιακή πολιτική, με τη συνεχή μείωση των δημοσίων επενδύσεων. Τη δημοσιονομική εκτροπή, την υπερχρέωση, τη συνεχή απαξίωση κάθε δικτύου κοινωνικής προστασίας της υγείας, πρόνοιας, της παιδείας. Έτσι μπαίνουμε στην κρίση.
Και όλα αυτά, τα έχετε ονομάσει, κύριε Πρωθυπουργέ, «υπεύθυνη πολιτική». Ποια υπεύθυνη πολιτική; Τώρα, με την κρίση, ακόμα και η συντηρητική Ευρωπαϊκή Ένωση συνιστά αύξηση των δημοσίων επενδύσεων. Εσείς καταφέρατε τη συνεχή συρρίκνωση των δημοσίων επενδύσεων. Και όποιες επενδύσεις έγιναν, χαρακτηρίστηκαν από τη ρουσφετολογική διασπάθιση πόρων και όχι από ένα σχεδιασμό για τη χώρα και την περιφέρεια. Και τώρα, εν μέσω κρίσης, το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων για το 2009 συρρικνώνεται, σε σχέση με το 2008, κατά 850.000.000 ευρώ. Αποτέλεσμα: Όχι μόνο θα χάσουμε ζωτικούς κοινοτικούς πόρους, αλλά θα ακολουθήσει ραγδαία επιβράδυνση της ελληνικής οικονομίας, λόγω της δικής σας πολιτικής.
«Υπευθυνότητα» είπατε. Ποιοι οδήγησαν στον εκρηκτικό δανεισμό του κράτους και των Δ.Ε.Κ.Ο.; Ποιοι μας έφεραν τα δομημένα ομόλογα στα ταμεία; Ποιοι δημιούργησαν τα μεγάλα ελλείμματα, με την ανεύθυνη διαχείριση των ασφαλιστικών ταμείων; Πώς καταφέρατε μέσα σε πέντε χρόνια να αυξήσετε το δημόσιο χρέος πάνω από 80.000.000.000 ευρώ;
Σας άκουσα για άλλη μία φορά, να μιλάτε για το μεγάλο χρέος που σας κληροδότησε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Για να μιλάμε με συγκεκριμένα νούμερα, για άλλη μία φορά σας λέω, ότι η παράταξη που χρεώνει διαχρονικά την Ελλάδα είναι η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Σας παραδώσαμε το χρέος στο 70% του Α.Ε.Π. το 1989, στο 110% του Α.Ε.Π., μας το παραδώσατε το 1993.
Καταφέρατε να το αυξήσετε κατά σαράντα μονάδες του Α.Ε.Π. σε τέσσερα χρόνια. Από το 2004 μέχρι σήμερα, χρεώσατε επιπλέον 7000 ευρώ σε κάθε έλληνα πολίτη. Και σήμερα, ψάχνουμε στις διεθνείς αγορές για να δανειστούμε και με μεγάλο κόστος, και με επιτόκια στα προ Ο.Ν.Ε. επίπεδα.
Ποιοι ξεπούλησαν τα αναπτυξιακά μας εργαλεία, όπως τον Ο.Τ.Ε. και τα λιμάνια και έκαναν τη Δ.Ε.Η. ζημιογόνα; Και πολύ σωστά είπε ο κ. Αλαβάνος: «Άλλο η συνεργασία που είναι χρήσιμη, απαραίτητη, αν θέλετε, για μία αναπτυξιακή προοπτική και άλλο η παράδοση αυτών των εργαλείων σε ξένους».
Ποιοι σχεδίασαν τη νέα φορολογική επιδρομή των 7,1 δις ευρώ, που δίνει την χαριστική βολή στους μικρομεσαίους και επιδεινώνει την κατάσταση των μεσαίων και χαμηλών εισοδηματικά στρωμάτων;
Ποιοι έφτασαν το έλλειμμα του ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών της χώρας στο πρωτοφανές ύψος του 14% του Α.Ε.Π. το 2007;
Ξέρετε τι σημαίνουν όλα αυτά; Σημαίνουν ότι, την ώρα που άλλες χώρες θα αντιμετωπίσουν την κρίση με σχέδιο και αξιοπιστία, θα επενδύσουν στην καινοτομία και την «πράσινη ανάπτυξη», εμείς, η Ελλάδα, η πατρίδα μας, μένουμε ουραγοί χωρίς σχέδιο, με κίνδυνο να φαλιρίσει η ελληνική οικονομία. Τη στιγμή που χρειάζεται η στήριξη της πραγματικής οικονομίας, ο δικός σας προϋπολογισμός συρρικνώνει το κοινωνικό κράτος, συνθλίβει τον αγροτικό κόσμο, υπονομεύει την προοπτική των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, του εμπορίου και του τουρισμού.
Αυτά είναι τα δικά σας έργα. Μία πολιτική σκανδαλώδης, που κατέληξε σε μία κυβέρνηση σκανδάλων. Και νομίζετε ακόμα ότι θα γίνουμε ανταγωνιστικοί, αν μειώσουμε και άλλο τους μισθούς, αν στριμώξουμε και άλλο τον έλληνα εργαζόμενο, αν του αφαιρέσουμε δικαιώματα και δυνατότητες, αν τον κάνουμε τόσο ανασφαλή, ώστε να δουλεύει νυχθημερόν για ένα κομμάτι ψωμί;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εδώ και μήνες, έχουμε κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου. Το επαναλαμβάνω για πολλοστή φορά και σήμερα: Ο τελευταίος που πρέπει να πληρώσει αυτή την κρίση, είναι ο πολίτης. Τα μεσαία και τα κατώτερα εισοδηματικά στρώματα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Και η αδράνειά σας, σημαίνει απλά συνέργια, συνενοχή στην μετακύληση της κρίσης στις πλάτες του μέσου έλληνα, της μέσης ελληνικής οικογένειας.
Πόσο ακόμα νομίζετε ότι μπορείτε να εμπαίζετε την νεολαία, την εργαζόμενη μητέρα, τα άτομα με αναπηρία, τον άνεργο, που βρίσκεται στο δρόμο στα πενήντα πέντε του χρόνια και δεν μπορεί ούτε να δουλέψει ούτε να συνταξιοδοτηθεί;
Ξέρουν πολύ καλά οι Έλληνες εργαζόμενοι την δική σας πολιτική. Και άδικη και αδιέξοδη. Ξέρουν ότι τα πραγματικά ποσοστά της ανεργίας, στο σύνολο των νομών και των περιφερειών της χώρας, είναι διψήφια, διπλάσια και τριπλάσια από τις δικές σας επίσημες εκτιμήσεις.
Η «ΒΙΑΜΙΛ» και «SIEMENS» έκλεισαν. Η «ΕΛΒΟ» παραπαίει. Η Ελληνική Κλωστοϋφαντουργία αναμένει ακόμα την εγγύηση δανείου, ακούστε, 35.000.000 ευρώ, για να συνεχίσει να λειτουργεί, όταν εσείς δώσατε εγγυήσεις 15.000.000.000 ευρώ στις τράπεζες.
Όλη η Βόρεια Ελλάδα δοκιμάζεται: Νάουσα, Δράμα, Φλώρινα, Κομοτηνή.
Όλοι ξέρουμε ότι τα Προγράμματα «STAGE» και οι συμβάσεις έργου στο δημόσιο κατάντησαν γαλάζιο εμπόριο ελπίδας για τους ανέργους νέους, βάρβαρη μέθοδος κομματικής ομηρίας νέων ανθρώπων.
Ξέρουμε ότι, από το 2004 μέχρι το 2007, οι ανασφάλιστοι εργαζόμενοι, οι συμβάσεις έργου, τα περιβόητα μπλοκάκια, έχουν αυξηθεί ραγδαία. Ξέρει ο ελληνικός λαός ότι τρεις στους τέσσερις μισθωτούς στον ιδιωτικό τομέα αμείβονται με λιγότερο από 1.000 ευρώ το μήνα. Ότι δεν γίνονται έλεγχοι για την παραβίαση της εργατικής νομοθεσίας.
Γελιέστε, κύριοι συνάδελφοι της νεοσυντηρητικής παράταξης, αν νομίζετε ότι μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την κρίση ως άλλοθι, για να περάσουν ακόμα πιο απάνθρωπες συνθήκες εργασίας. Γελιέστε, εάν νομίζετε ότι η απαξίωση του ανθρώπου, θα μας κάνει πιο ανταγωνιστικούς ως χώρα. Γελιέστε, εάν νομίζετε ότι θα μπορείτε για πολύ ακόμα να μας απειλείτε, ότι το κεφάλαιο θα φύγει από την Ελλάδα, για να βρει αλλού καλύτερες συνθήκες για κερδοφορία.
Σήμερα, απαιτείται –και προωθούμε εμείς οι σοσιαλιστές- την επαναρύθμιση του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, που οδήγησε στην αδιαφάνεια και στην ξέφρενη κερδοσκοπία. Μία πολιτική, για την οποία ευθέως ευθύνονται οι νέοσυντηρητικές δυνάμεις, αντιλήψεις και δόγματα, τα οποία εσείς εκπροσωπείτε σήμερα στην Ελλάδα.
Τι σημαίνει, όμως, αυτό πρακτικά; Πρώτον, τέλος στη δυνατότητα του κεφαλαίου να ξεφεύγει τον έλεγχο των εθνικών φορολογικών αρχών, όπως κάνουν και οι Υπουργοί σας, με εξωχώριες εταιρείες και φορολογικούς παραδείσους.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Αυτοί είναι πόροι που ανήκουν στους λαούς και τις κυβερνήσεις τους, για να επενδυθούν στην ανάπτυξη και τις κοινωνικές υποδομές.
Δεύτερον, τέλος στη δυνατότητα μιας εταιρείας να φεύγει από μία ευνομούμενη χώρα, που προστατεύει τα δικαιώματα των εργαζομένων και να χρησιμοποιεί ακόμα και την παιδική εργασία σε κάποια άλλη χώρα, για να κερδοσκοπεί. Αυτό απαιτεί, βεβαίως και πλήρη κοινωνικά δικαιώματα για τους μετανάστες που εργάζονται νόμιμα στις χώρες μας.
Δεν ζούμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μία εποχή αλλαγών, αλλά μία αλλαγή εποχής. Εμείς, οι σοσιαλιστές, ναι, θα ανατρέψουμε τον εργασιακό μεσαίωνα, που εσείς, οι νεοσυντηρητικοί, κατασκευάζετε συστηματικά, στην Ελλάδα και διεθνώς.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Η εκλογή του Μπάρακ Ομπάμα στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και οι επικείμενες εκλογές στην Ευρωπαϊκή Ένωση ανοίγουν μία νέα ευκαιρία για τις προοδευτικές δυνάμεις παγκοσμίως. Για μία πολιτική, που θα προχωρήσει σε ένα «new deal» στον 21ο αιώνα, με μεγάλες δημόσιες επενδύσεις στην κατεύθυνση της «πράσινης ανάπτυξης», με στόχο τη σωτηρία της μεσαίας τάξης και την προστασία των αδύναμων στις κοινωνίες μας.
Εμείς έχουμε σχέδιο. Δεν θα επενδύσουμε στη φθηνή εργασία, όπως κάνετε εσείς. Δεν θα ανταγωνιστούμε την Κίνα ή ακόμα την Τουρκία και τη Βουλγαρία, πιέζοντας προς τα κάτω τον εργαζόμενο, κάνοντάς τον μηχανή, χωρίς ανάσα, χωρίς σκέψη, χωρίς προστασία. Αντίθετα, θα επενδύσουμε στην ποιότητα, και αυτό θα είναι, και είναι το συγκριτικό πλεονέκτημα της Ελλάδας και του ελληνικού λαού.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Θα δώσουμε σιγουριά και ασφάλεια στον εργαζόμενο, στη μικρομεσαία επιχείρηση για να καινοτομεί, να δημιουργεί, να εγγυηθεί την ποιοτική εργασία. Και αυτό απαιτείται σήμερα ακόμη περισσότερο εν μέσω οικονομικής κρίσης, όχι το αντίθετο. Όχι λόγω οικονομικής κρίσης να συμπιεστούν ακόμη περισσότερο οι εργαζόμενοι. Τώρα είναι που χρειάζεται η υποστήριξη της πολιτείας. Γι’ αυτό, έχουμε δηλώσει ότι θα καταργήσουμε ως επόμενη κυβέρνηση τους αντεργατικούς και αντιασφαλιστικούς νόμους της Νέας Δημοκρατίας και ειδικότερα το ωράριο των καταστημάτων, τη λεγόμενη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, την καταστρατήγηση των εργασιακών δικαιωμάτων στις Δ.Ε.Κ.Ο., τις άδικες ρυθμίσεις στο ασφαλιστικό σύστημα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Πρόεδρος της Βουλής κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ουσιαστική λύση στο πρόβλημα της απασχόλησης, ξεπερνά την κρίση και το κύμα απολύσεων που πιθανώς να έρθουν. Θα την πολεμήσουμε. Και θα την πολεμήσουμε αποτελεσματικά, μόνο εάν βάλουμε την οικονομία μας σε μία διαφορετική, μία νέα αναπτυξιακή τροχιά.
Για την πατρίδα μας προτείνουμε μία νέα συμφωνία. Μία συμφωνία μεταξύ των κοινωνικών εταίρων, που θα ενισχύσει το εισόδημα και την οικονομική δραστηριότητα, θα αποκαταστήσει το κοινωνικό κράτος, για να εγγυηθούμε επενδύσεις για τις αναπτυξιακές μας προοπτικές, να φέρουμε επενδύσεις για τις αναπτυξιακές μας προοπτικές, να κατοχυρώσουμε μία άλλη λογική διακυβέρνησης, μία διακυβέρνηση διαφάνειας, αξιοκρατίας και λογοδοσίας στον ελληνικό λαό. Αξιοπρέπεια για τον πολίτη, μία βασική έννοια που έχει χαθεί στη διακυβέρνηση της χώρας. Και δεν έχουμε ούτε μία μέρα για χάσιμο.
Δεσμευόμαστε για τη στήριξη της πραγματικής οικονομίας και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, με σαφείς δεσμεύσεις των τραπεζών προς αυτήν την κατεύθυνση, κάτι που δεν απαίτησε, που δεν μπόρεσε να εγγυηθεί αυτή η Κυβέρνηση, παρά τις δικές μας επισημάνσεις και την εμπειρία μας από όλες τις διεθνείς προσπάθειες. Έχετε μείνει πολύ πίσω -ακόμη σε εκείνες τις λογικές του κ. Πόλσον, της Αμερικής, που άλλαξε πια την πολιτική του και ως κυβέρνηση Μπους- παρά τις δικές μας επισημάνσεις και τα τεράστια ποσά που εσείς εξασφαλίσατε για τις τράπεζες.
Εδώ και τώρα, πρέπει να αλλάξουμε «ρότα». Προτείνουμε να αλλάξουμε αναπτυξιακό πρότυπο και να περάσουμε στη λεγόμενη «πράσινη» ανάπτυξη, που έχει ως επίκεντρο τον άνθρωπο, που επενδύει στην παιδεία, στο περιβάλλον, στις νέες τεχνολογίες, στην καινοτομία.
Μη γελάτε. Δεν τα κατανοείτε, δεν κατανοείτε την εποχή που έρχεται, την εποχή στην οποία βρισκόμαστε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Δεν κατανοήσατε ότι αυτά που λέμε, γίνονται από προοδευτικές κυβερνήσεις σε όλον τον κόσμο. Γι’ αυτό, είσαστε μακριά από την πραγματικότητα και τον ελληνικό λαό. Διότι αυτή η αναπτυξιακή πολιτική, θα φέρει νέες και βιώσιμες θέσεις εργασίας, με αξιοπρεπείς μισθούς, με σταθερότητα και προοπτική. Αυτή η αναπτυξιακή προοπτική θα γεννήσει επιχειρηματικές ευκαιρίες, θα ανοίξει νέα πεδία δράσης, νέες αγορές, αγορές για δημιουργικούς παραγωγούς με καινοτόμες ιδέες, για νέους επιστήμονες που σήμερα ασφυκτιούν και απελπίζονται σε μία κλειστή, πελατειακή και αγκυλωμένη οικονομική δομή.
Θα ανοίξει, επίσης, μία νέου τύπου τεχνολογία που θα αξιοποιείται σε μικρή κλίμακα, προσαρμοσμένη σε τοπικές συνθήκες και στην ελληνική περιφέρεια, με προώθηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Και εννοούμε και την καθετοποίηση της παραγωγής ενέργειας, δημιουργώντας σε κάθε κρίκο της παραγωγικής διαδικασίας, νέες θέσεις εργασίας.
Η ανάπτυξη της τεχνολογίας για την προστασία του περιβάλλοντος, η αξιοποίηση της δικής μας τεχνογνωσίας διεθνώς είναι για εμάς, νέα προτεραιότητα. Είναι προτεραιότητα για την οικονομία μας, είναι προτεραιότητα που θα στηρίξει ένα ευνομούμενο κράτος, που πιστεύει στην ανάπτυξη, πιστεύει στην προοπτική της ελληνικής οικονομίας.
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είχα την ευκαιρία και πρότεινα τη στοχευμένη αλλαγή ή, αν θέλετε, ακόμη και επανερμηνεία των προδιαγραφών του Μάαστριχτ, που σήμερα, πράγματι, δεν μπορούν να αποτελούν μία ουσιαστική λύση για τη σταθερότητα και την ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Εμείς, δεν μιλάμε για χαλάρωση. Διότι αυτή η χαλάρωση μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο εκμετάλλευσης και σπατάλης από κυβερνήσεις, όπως η δική σας, με πελατειακές λογικές. Εμείς προτείναμε, συγκεκριμένα, να εξαιρεθούν από το Σύμφωνο Σταθερότητας δημόσιες επενδύσεις που πηγαίνουν στις «πράσινες» υποδομές, την καινοτομία, την έρευνα και την παιδεία, έτσι ώστε να δημιουργηθούν δουλειές άμεσα και η Ελλάδα να προετοιμαστεί και να είναι σε μία καλύτερη θέση αύριο.
Αυτές τις προτάσεις, τις υιοθέτησαν και οι σοσιαλιστές της Ευρώπης. Απαιτούν βεβαίως αξιόπιστη κυβέρνηση, που μπορεί και σκληρά και αξιόπιστα να διαπραγματευτεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Κάτι που δεν έχουμε σήμερα. Με τον τρόπο αυτό, θα μετατρέψουμε την κρίση σε μία πραγματική ευκαιρία για τη χώρα μας.
Υπάρχει, όμως, και άμεση ανάγκη να αντιμετωπίσουμε την κρίση που δημιουργείται σήμερα και βεβαίως αυτό να συνδυαστεί και με τις αυριανές αλλαγές. Βλέπετε τι κάνουν και πολλές άλλες χώρες, ακόμα και συντηρητικές κυβερνήσεις, οι οποίες, αναγκαστικά πια υιοθετούν προοδευτικές πολιτικές. Η Γαλλία θα χρηματοδοτήσει εκατό χιλιάδες επιπλέον επιδοτούμενες θέσεις και ανακοίνωσε 26.000.000.000 ευρώ για την ενίσχυση της «πράσινης» ανάπτυξης σε υποδομές, έρευνα και στήριξη της αυτοκινητοβιομηχανίας. Η Βρετανία θα επενδύσει δεκάδες εκατομμύρια στην ενεργειακή επάρκεια, επενδύσεις που σημαίνουν «πράσινη» ανάπτυξη και νέες θέσεις εργασίας. Η Ισπανία ανακοίνωσε ότι το κράτος διαθέτει 11.000.000.000, με στόχο νέες θέσεις εργασίας και τον περιορισμό της ανεργίας. Η Γερμανία επιταχύνει διαδικασίες για την πραγματοποίηση επενδύσεων στις μεταφορές. «Πράσινες» επενδύσεις και εδώ, πρόγραμμα για την ενεργειακή επάρκεια των κτηρίων, που χρηματοδοτείται με 3.000.000.000 ευρώ.
Φίλες και φίλοι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η κρίση δεν μπορεί να είναι άλλοθι για μια νέα, άδικη αναδιανομή του πλούτου και αποδυνάμωση των εργασιακών σχέσεων. Το αντίθετο. Χρειάζονται σοβαρές παρεμβάσεις, που θα στηρίξουν το εισόδημα και τις δομές της κοινωνικής προστασίας.
Προτείνουμε συγκεκριμένα:
Πρώτον, τη θεσμοθέτηση ενός ειδικού τετραετούς προγράμματος για τους νέους έως τριάντα ετών, για τους οποίους το κράτος αναλαμβάνει για τέσσερα χρόνια τις ασφαλιστικές εισφορές, τόσο του εργαζόμενου, όσο και του εργοδότη.
Δεύτερον, νέο πρόγραμμα πιστοποιημένης εκπαίδευσης σε χώρους δουλειάς.
Τρίτον, αύξηση του επιδόματος ανεργίας στο 70% του βασικού μισθού.
Τέταρτον, ιατροφαρμακευτική κάλυψη, πλήρης, για όλους τους ανέργους και για τους άνεργους ελεύθερους επαγγελματίες.
Πέμπτον, επιδοτούμενη κοινωνική εργασία, με έμφαση στους απολυμένους των σαράντα και πενήντα ετών, ώστε να μην αισθάνονται στο περιθώριο της ζωής.
Έκτον, ενίσχυση των μηχανισμών ελέγχου της αγοράς εργασίας. Ναι, πάμε αντίθετα στο ρεύμα της καταστρατήγησης των εργασιακών δικαιωμάτων που είδαμε τα τελευταία πέντε χρόνια.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το σχέδιό μας είναι και συνολικό και ρεαλιστικό. Είναι ένα σχέδιο για να βγει η χώρα από την κρίση και να ανοίξει μια νέα προοπτική.
Καταθέσαμε όλους αυτούς τους μήνες πολύ συγκεκριμένες προτάσεις, ξεκινώντας από τη Δ.Ε.Θ., στη Θεσσαλονίκη. Ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας, των καταναλωτών και της απασχόλησης. Αύξηση των δημοσίων επενδύσεων. Δίκαιο και αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα. Ευρωπαϊκό Ταμείο για την αντιμετώπιση της κρίσης. Καθιέρωση νέων διεθνών κανόνων διαφάνειας. Εκδημοκρατισμός του παγκοσμίου συστήματος διακυβέρνησης. Κίνητρα για τη μετάβαση στην «πράσινη» ανάπτυξη. Ισχυρότερο, αλλά όχι μεγαλύτερο κράτος. Αναθεώρηση του προϋπολογισμού του 2009. Μείωση του φορολογικού βάρους στα μεσαία και χαμηλότερα στρώματα. Στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Ανακούφιση των κοινωνικά ευάλωτων ομάδων.
Επεξεργαστήκαμε αυτό το πρόγραμμα, είναι δέσμευση, είναι πρόγραμμα ευθύνης, είναι πρόγραμμα εξόδου από την κρίση. Και θα ήταν ευχής έργο, αν η σημερινή Κυβέρνηση είχε τη διάθεση να ασχοληθεί με τα πραγματικά προβλήματα του τόπου. Ίσως τότε, θα μπορούσε να ελπίζει κανείς, ότι θα υπήρχε κάποια σύγκλιση στις προσπάθειες όλων, για να ξεφύγουμε από την κρίση και να βρούμε τις καλύτερες δυνατές λύσεις. Δυστυχώς, η Κυβέρνηση δεν ασχολείται με την κοινωνία, δεν ασχολείται με τα προβλήματα του κόσμου, δεν ασχολείται με τις αγωνίες της. Ασχολείται με τα δικά της προβλήματα. Δεν ασχολείται με την επιβίωση της οικονομίας. Ασχολείται με τη δική της επιβίωση. Αδυνατεί να σχεδιάσει, αδυνατεί να δημιουργήσει τις ευρύτερες, απαραίτητες συναινέσεις. Αδυνατεί να εμπνεύσει, εν μέσω μιας μεγάλης κρίσης. Είναι, δυστυχώς, για τη χώρα, μια Κυβέρνηση υπό κατάρρευση.
Η ανησυχία μου, η ανησυχία της ελληνικής κοινωνίας, η ανησυχία τόσων ψηφοφόρων, ακόμα και της Νέας Δημοκρατίας, είναι ότι η κατάρρευση της Κυβέρνησης, θα σημάνει και κατάρρευση της χώρας.
Ο ελληνικός λαός δικαίως δεν σας εμπιστεύεται πια. Σκάνδαλα, αδιαφάνεια, οικειοποίηση και ιδιοποίηση του πλούτου του ελληνικού λαού. Ο ελληνικός λαός βλέπει τα ίδια πρόσωπα σε όλα αυτά τα σκάνδαλα, έναν κεντρικό συντονισμό, μια συνειδητή λεηλασία των χρημάτων του, με τις ευλογίες υψηλά ιστάμενων. Βλέπει το τραγικό θέατρο συγκάλυψης των ευθυνών σας. Και υποπτεύεται ότι, εσείς προτιμάτε το κόστος της συγκάλυψης, διότι το κόστος της αποκάλυψης της αλήθειας, που φοβάστε, είναι πολύ μεγαλύτερο.
Ζούμε τραγικές στιγμές. Εν μέσω κρίσης, η χώρα δεν έχει κυβέρνηση που μπορεί να αντιμετωπίσει την κατάσταση, δεν έχει κυβέρνηση που νοιάζεται για τον απλό πολίτη. Στην ουσία, δεν έχει κυβέρνηση.
Εμείς, αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας ως Αντιπολίτευση. Είμαστε έτοιμοι να τις αναλάβουμε και αύριο, ως κυβέρνηση.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Δεσμευόμαστε και θα κυβερνήσουμε με διαφάνεια, με προσήλωση σε αρχές και αξίες, με πρόγραμμα και σχεδιασμό, χωρίς κομματικές παρωπίδες. Με επίκεντρο τον άνθρωπο. Διαμορφώνοντας ευρύτερες πολιτικές και κοινωνικές συναινέσεις, μπροστά στο μέγεθος του εθνικού προβλήματος.
Είναι ώρα να αναλάβετε και εσείς τις ευθύνες σας. Να κατανοήσετε ότι αποτύχατε. Η συνέχιση της διακυβέρνησής σας θα κάνει ακόμα μεγαλύτερη ζημιά στη χώρα. Και δεν το λέω αντιπολιτευτικά. Απλά, έτσι είναι. Η έξοδος από την κρίση είναι θέμα, πρωτίστως, πολιτικό. Αυτή η Κυβέρνηση, ούτε θέλει ούτε μπορεί να πάρει σωστές αποφάσεις. Και βέβαια, την απάντηση θα δώσουν οι Έλληνες πολίτες. Θα τη δώσει ο ελληνικός λαός.
Εμείς, το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, έχουμε εμπιστοσύνη στην κρίση του ελληνικού λαού και θα ανταποκριθούμε. Θα ανταποκριθούμε στη δικιά του εμπιστοσύνη, που δείχνει ξανά στο κίνημά μας.
Σας ευχαριστώ.
(Όρθιοι οι Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα, ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής, σαράντα μαθήτριες και μαθητές και τρεις συνοδοί-καθηγητές από το 2ο Γυμνάσιο Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης Ιωαννίνων.
Το σχολείο φιλοξενείται στην Αθήνα από το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων, συμμετέχοντας στο Πρόγραμμα φιλοξενίας μαθητών Γυμνασίων Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης, μειονοτικών Γυμνασίων και Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας από τη Θράκη.
Τους καλωσορίζουμε στη Βουλή των Ελλήνων και ευχόμαστε καλή πρόοδο και να είναι καλότυχα.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει η Γενική Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, κ. Αλέκα Παπαρήγα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, όταν εδώ και πολλά χρόνια αναφερόμαστε στο ότι υπάρχουν δύο δρόμοι ανάπτυξης της ελληνικής κοινωνίας και κατά συνέπεια δύο στρατηγικές, γιατί όταν μιλάει κανείς για την ανάπτυξη μιλάει για τη στρατηγική, τότε μας λέτε ότι είμαστε δογματικοί, παρωχημένοι και ότι, εν πάση περιπτώσει, ισοπεδώνουμε τις διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στα άλλα κόμματα.
Βεβαίως υπάρχουν διαφορές. Άλλωστε και μέσα στον ένα δρόμο ανάπτυξης, τον κυρίαρχο -φάνηκε σήμερα και από τις ομιλίες- μπορεί να υπάρχουν διαφορές αποχρώσεων, να υπάρχουν διαφορετικά μίγματα πολιτικής, να υπάρχουν διαφορετικές τακτικές. Αυτό το αναγνωρίζουμε, αλλά επί της ουσίας υπάρχουν δύο δρόμοι ανάπτυξης και εξέλιξης και δύο δρόμοι αντιμετώπισης της κρίσης.
Τουλάχιστον, από αυτά που άκουσα από τον Πρωθυπουργό κράτησα το εξής ζήτημα, κάτι που είναι μέσα στην κυρίαρχη λογική μίας συντηρητικής Κυβέρνησης, η οποία κινείται και μέσα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όχι ψίχουλα, δηλαδή και τα ψίχουλα που λέω είναι πολύ, είναι αυτά τα οποία δίνει στα θύματα της κρίσης, αλλά ένα πολύ μικρό μέρος και τα οποία ήταν θύματα χθες, προχθές και αντιπροχθές. Δηλαδή όταν λένε: «Δίνω εφάπαξ 200, 100 και 50 ευρώ», τι να πει κανείς; Πραγματικά είναι πρόκληση. Είναι ένα χαστούκι. Μακάρι πραγματικά να ήταν τέτοιο το επίπεδο του κινήματος –και δεν μπορούμε να το επιβάλλουμε- που να μην τα δεχθούν, αλλά να μπουν στη δράση. Τι θα λύσεις με 200 ευρώ εφάπαξ, το οποίο αντικαθιστά το επίδομα θέρμανσης; Βεβαίως, είναι μέσα στην κυρίαρχη λογική και λέει: «Συνεχίζουμε τις ιδιωτικοποιήσεις».
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ)
Θέλω, όμως, να ξεκαθαρίσω και το εξής πράγμα: η προοδευτική αντιπαράθεση με την Κυβέρνηση δεν είναι ούτε στο μέγεθος της κρατικής παρέμβασης ούτε αν τα 28.000.000.000 θα τα πάρουν οι τράπεζες ή να θα τα πάρουν απευθείας οι βιομήχανοι ούτε σε αυτό που λέμε, να πάνε στην πραγματική οικονομία. Ποια είναι η πραγματική οικονομία; Οι επιχειρηματικοί όμιλοι, τα μονοπώλια και μάλιστα διεθνοποιημένα, διεθνικά κ.λπ..
Ένα πράγμα μου έκανε εντύπωση. Το θέμα των ημερών που συζητάμε δεν είναι το Βατοπέδι. Βεβαίως είναι μεγάλο ζήτημα αλλά δεν μπορεί να κυριαρχήσει και να γίνει το 100%. Το θέμα που συζητείται αυτές τις ημέρες είναι ένα. Οι καινούργιες αντιδραστικές αλλαγές που θα έρθουν στον εργάσιμο χρόνο. Διότι ο εργάσιμος χρόνος καθορίζει το μισθό. Εδώ και από τον κ. Παπανδρέου δεν άκουσα τίποτα. Δεν ξέρω αν η «πράσινη» οικονομία θα αλλάξει τον εργάσιμο χρόνο. Λέει να μη γίνουν αντιδραστικές ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις σε σχέση με αυτό που έχουμε κατοχυρώσει. Πρόκληση σαν τα ψίχουλα της Κυβέρνησης. Από τον Πρόεδρο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., που κάποτε μιλούσε για το τριανταπεντάωρο, ακροθιγώς μπήκε το θέμα. Και βεβαίως ο λαγός είναι ο κ. Μίχαλος και το Ε.Β.Ε.Α. αλλά δεν είναι μόνο εκεί το ζήτημα. Και θα σταθώ ιδιαίτερα στο τι αντιπροσωπεύει το Ε.Β.Ε.Α., αν αντιπροσωπεύει τους μικρομεσαίους.
Θα ήθελα, όμως, να καταθέσω στα Πρακτικά της Βουλής το εξής ζήτημα: τη νομοθέτηση από την πλευρά του ΠΑ.ΣΟ.Κ όλων αυτών που λέει ο κύριος Ε.Β.Ε.Α. και όλων αυτών που προηγήθηκαν. Ο ν. 2639/1998 που βασίστηκε σε προηγούμενο νομοθέτημα του 1990 της Νέας Δημοκρατίας για τη μερική απασχόληση λέει τι θα κάνουν οι εργοδότες σε περίπτωση κρίσης. Λέει: «Επίσης κατά τη σύσταση της σύμβασης ή κατά τη διάρκειά της ο εργοδότης και ο μισθωτός μπορούν με έγγραφη ατομική σύμβαση να συμφωνήσουν κάθε μορφή απασχόλησης εκ περιτροπής ανά ημέρα, εβδομάδα ή μήνα. Σε περίπτωση περιορισμού της δραστηριότητάς τους ο εργοδότης μπορεί να επιβάλει σύστημα εκ περιτροπής απασχόλησης στην επιχείρησή του μόνο εφ’ όσον προηγουμένως προβεί σε διαβούλευση με τους νόμιμους εκπροσώπους των εργαζομένων».
Εδώ υπάρχει μία Γ.Σ.Ε.Ε. που συνειδητά ξεπουλάει ένα εργοστασιακό σωματείο το οποίο φοβάται την απόλυση, που έχει τους εργαζόμενους και φοβάται. Τώρα μιλάμε για ελεύθερη διαβούλευση των εργαζομένων στον «ΛΑΝΑΡΑ» ή στη «ΛΑΡΚΟ» –γιατί παίρνω και αυτές τις επιχειρήσεις- ή στον Η.Λ.Π.Α.Π. που έχει λήξει ένα χρόνο η σύμβαση και ο πρόεδρος που έχει ορίσει η Κυβέρνηση δεν δέχεται να συζητήσουν τη σύμβαση και τους λέει ότι θα είναι αυτόματος πιλότος οι αυξήσεις στο δημόσιο διότι δεν έχουν χρήματα; Για σκεφτείτε τώρα σε έναν τόπο δουλειάς, για σκεφτείτε σε ένα εργοστάσιο. Αυτά ψήφισε το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Αυτά δεν λέει και ο κ. Μίχαλος ο λαγός; Την εκ περιτροπής εργασία.
Και βέβαια βγαίνει για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Το Ε.Β.ΕΑ. εκπροσωπεί μεσαίες επιχειρήσεις προς τα πάνω. Δεν εκπροσωπεί τους μικρούς, τους αυτοαπασχολούμενους ή αυτούς που έχουν ένα-δύο άτομα και τρία προσωπικό και έχουν μικρό τζίρο. Αυτοί συνθλίβονται από τους μεγάλους. Και από τους μεσαίους και από τους μεγάλους. Πάει να σώσει τους μεσαίους από τους πιο πάνω.
Αυτό το καταθέτω γιατί εν πάση περιπτώσει δεν μπορούμε εδώ να λέμε πράγματα.
(Στο σημείο αυτό η Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Αλέκα Παπαρήγα καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Έχουμε την Έκθεση Σέρκας στο Ευρωκοινοβούλιο. Το εξηνταπεντάωρο, εβδομηντάωρο συζητήθηκε στη Σύνοδο Σοσιαλιστικής Διεθνούς στη Λισσαβόνα. Και βεβαίως η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας διατηρεί μεσίστιες τις σημαίες για αυτά τα μέτρα.
Και μάλιστα, τώρα έχει βγει το καινούργιο επιχείρημα, ότι καταστρατηγούνται οι εργασιακές σχέσεις γιατί έχουν λέει καταργηθεί οι Επιθεωρήσεις Εργασίας. Μα αυτό το λέει ο νόμος. Όταν τα λέει αυτά ο νόμος, ο εργοδότης κράτος εν κράτει με το φόβο των εργαζομένων και τη δαμόκλειο σπάθη της απόλυσης θα κάνει ό,τι θέλει. Και αν έρθει η Επιθεώρηση Εργασίας και του βάλει και ένα πρόστιμο, σιγά ο εργοδότης που θα φοβηθεί τα πρόστιμα.
Επομένως, το ζήτημα μπαίνει εδώ ως εξής: Υπάρχει κρίση. Αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς.
Ποια στάση πρέπει να κρατήσουν οι εργαζόμενοι; Και να ξεκαθαρίσω ποιοι εργαζόμενοι. Οι εργατοϋπάλληλοι, η μεγάλη πλειοψηφία των μισθωτών, οι οποίοι είναι αντικείμενο εκμετάλλευσης από το κεφάλαιο και από όλο το σύστημα. Μιλάμε για τους φτωχούς αγρότες, τους μικροπαραγωγούς, που είναι στους δρόμους και αγωνίζονται. Μιλάμε για τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρούς επαγγελματίες και δεν ανακατεύουμε στη συγκεκριμένη περίπτωση τους μικρομεσαίους, διότι υπάρχουν μεσαίοι και μεσαίοι. Λέμε βεβαίως εδώ ότι αναπόσπαστο σημείο είναι οι μετανάστες. Είτε έχουν νομιμοποιηθεί είτε όχι, για εμάς είναι ένα πράγμα με τους εργαζόμενους της χώρας μας και μέσα εκεί βεβαίως εξειδικεύει κανείς νεολαία, γυναίκες κ.λπ.. Ποια στάση πρέπει να κρατήσουν αυτοί; Καμμία συμμετοχή στη διαχείριση της κρίσης. Εμείς δεν συμμετέχουμε. Δεν πρόκειται να κάνουμε προτάσεις και να ζητάμε από την Κυβέρνηση να τις χρησιμοποιήσει για να βγει το κεφάλαιο από τα αδιέξοδά του.
Εμείς θα κάνουμε προτάσεις, που σημαίνει διεκδικήσεις με σαφή αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση. Όχι μόνο να μην μας πάρουν παραπάνω, αλλά πρέπει οι εργαζόμενοι να διεκδικήσουν και πρέπει να διεκδικήσουν εργάσιμο χρόνο, μισθούς, ασφαλιστικά ταμεία, στέγη κ.λπ.. Εάν έχω χρόνο, θα τα αναπτύξω. Έχουμε τρεις σελίδες συγκεκριμένα αιτήματα:
Αλλαγή βεβαίως του αφορολόγητου. Εμείς το προσαρμόζουμε στα 1.400 ευρώ το οποίο επί δώδεκα, πρέπει να πάει στις 20.000 ευρώ το αφορολόγητο τουλάχιστον για το άτομο. Βεβαίως μείωση των επιτοκίων κ.λπ.. Αυτά, όμως, είναι ενταγμένα μέσα σε μία συνολική αντίληψη.
Εδώ από την πλευρά -αν θέλετε- και της σοσιαλδημοκρατικής και της φιλελεύθερης άποψης και της νεωτεριστικής -πώς λέγεται- που ακούμε σε όλη την Ευρώπη γίνεται μία συζήτηση σε ποιο βαθμό πρέπει να αυξηθεί η κρατική παρέμβαση και αν πρέπει να γίνουν και μερικές κρατικοποιήσεις. Υπάρχουν δύο τρόποι. Υποθέτω από αυτά που διαβάζω, δεν είμαστε εμείς εξουσία, αλλά μέσα στην αστική τάξη και στους κεφαλαιοκράτες υπάρχουν δύο σήμερα αντιλήψεις για το πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί η κρίση. Η μία είναι να σβήσουν τη φούσκα από τη μέση, που σημαίνει να καταστραφεί ένα μέρος και τραπεζών και επιχειρήσεων και γίνεται ολόκληρη συζήτηση και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Θα στηρίξουμε τη «GENERAL MOTORS» ή θα την αφήσουμε; Έγινε σωστά που την αφήσαμε τη «LEMAN» να καταστραφεί; Υπάρχει μία άποψη που λέει ότι, από τη στιγμή που υπάρχει μία αναντιστοιχία ανάμεσα στο πραγματικό κεφάλαιο και στο χρηματικό, πρέπει να καταστραφεί ένα μέρος. Τώρα δεν γίνεται αυτός ο τρόπος να εκδίδονται χαρτονομίσματα. Παλαιότερα γινόταν αυτό: κόβανε χρήμα και συσσώρευαν τα προβλήματα της νέας κρίσης στην πορεία. Ένας τρόπος, λοιπόν, σου λέει, είναι να υπάρχει αντιστοίχιση. Ο άλλος τρόπος είναι να χρηματοδοτήσουμε, να πέσει ρευστό χρήμα. Άλλοι θέλουν μέσω των τραπεζών, άλλοι απευθείας από τις τράπεζες και όλες αυτές οι προτάσεις που γίνονται και διεθνώς και στην Ελλάδα ανακυκλώνουν το πρόβλημα. Ας πούμε ότι οι τράπεζες γίνονται απότομα φιλόπτωχες, αναγνωρίζουν τις ευθύνες τους ότι έχουν ληστέψει το λαό με τα στεγαστικά και τα καταναλωτικά δάνεια και ρίξουν τα επιτόκια. Θα προκληθεί μέσα από τη συνολική πολιτική ένας νέος δανεισμός, που στη συνέχεια πάλι θα μας έχουν στο χέρι.
Βεβαίως διεκδικούμε μείωση των επιτοκίων, αλλά ταυτόχρονα διεκδικούμε και κάτι άλλο. Δεν είπε τίποτα ο Πρωθυπουργός, είπε για «στέγη για τα νεαρά ζευγάρια». Δηλαδή, πώς θα γίνει αυτό; Εδώ πέρα δεν έχει λυθεί το ζήτημα σχέσης Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας και τραπεζών. Οι τράπεζες δεν θέλουν να επιδοτούν το επιτόκιο. Θα γίνει δημόσιος φορέας κατασκευαστικός που θα κάνει λαϊκή κατοικία, αναπλάσεις λαϊκών κατοικιών σε περιοχές λαϊκής κατοικίας και αποκέντρωσης για να πάνε τα νέα ζευγάρια; Όχι πάνω στα βουνά και στα δάση. Θα γίνει αυτό; Όχι ΣΔΙΤ. Τι θα γίνει; Ή θα ξαναδίνεις δάνειο στο νέο ζευγάρι, που δεν θα μπορεί να πληρώσει ούτε το βασικό; Και εγώ σας λέω να το δώσετε άτοκο. Δεν μπορείς να δώσεις ούτε το βασικό κεφάλαιο. Αυτά δεν ξεκαθαρίζονται. Αυτά έπρεπε εδώ να ειπωθούν συγκεκριμένα. Λοιπόν, ένας τρόπος είναι αυτός. Εγώ σας λέω ότι οι τράπεζες τα δίνουν όλα για να καλύψουν τα επιτόκια. Σε δέκα χρόνια το πρόβλημα θα ανακυκλωθεί. Αλλά να δούμε και μία άλλη πλευρά. Δηλαδή, τι είναι οι τράπεζες; Εδώ έχουμε φθάσει στο σημείο να θεωρούμε τις τράπεζες ένα ξένο σώμα από την πραγματική οικονομία και από το καπιταλιστικό σύστημα.
Μα, οι τράπεζες προσφέρουν μεγάλη υπηρεσία στους καπιταλιστές. Για φέρτε εδώ στοιχεία εσείς της Κυβέρνησης, πόσα είναι τα ίδια κεφάλαια που βάζουν οι επενδυτές της πραγματικής οικονομίας σε σχέση με τα τραπεζικά δάνεια. Εμείς με ένα υπολογισμό που κάναμε το βρήκαμε 50-50 δηλαδή 50 ίδια κεφάλαια και 50 δάνειο της τράπεζας, όπως στις τράπεζες τοποθετούν όλοι οι καπιταλιστές το υπερπερίσσευμα που έχουν για να κινηθεί στη χρηματαγορά και να αυξήσουν και από κει παρά πέρα το κεφάλαιο. Έμαθα τουλάχιστον, με στοιχεία του Ε.Δ.Ε.Α. ότι είναι 40-60. Ποιοι δανείζονται; Δηλαδή η κρίση ήρθε από τους δανειολήπτες των Ηνωμένων Πολιτειών που δεν μπορούσαν να πληρώσουν τα στεγαστικά δάνεια; Μα, είναι αστείο. Ένα παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα να καταρρέει από τα στεγαστικά δάνεια ενός-δύο εκατομμυρίων αμερικανών.
Ούτε από το ότι δεν πληρώθηκαν οι πιστωτικές κάρτες. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που ήρθε στο τραπεζικό σύστημα είναι ακριβώς γιατί δανείζουν στην πραγματική οικονομία πέρα από το ότι κάνουν οι τράπεζες και τα κερδοσκοπικά παιχνίδια με τα διάφορα χρεόγραφα, δανείζουν και δανείζουν και επιχειρήσεις που αναπτύσσονται και κερδίζουν αλλά δανείζουν και επιχειρήσεις που κάτω από τον ανταγωνισμό δεν αντέχουν και λυγίζουν. Και δεν μπορεί μια τράπεζα –δεν είμαι υπερασπιστής τους- να δει μέσα από τον ανταγωνισμό ποια επιχείρηση θα μείνει και ποια δεν θα μείνει.
Επομένως εμείς δεν μπορούμε να πάρουμε μέρος σ’ αυτήν τη διαχείριση του συστήματος. Βεβαίως και παλέψαμε τις ιδιωτικοποιήσεις, βεβαίως και μιλάμε για δημόσιους φορείς αλλά δεν μπορούμε να κοροϊδέψουμε ότι η επανακρατικοποίηση μιας δύο επιχειρήσεων στον τομέα της κοινής ωφέλειας και των τραπεζών θα λύσει το ζήτημα. Ωραία ας πούμε ότι γίνεται ένας όμιλος «ΕΘΝΙΚΗ», Α.Τ.Ε., και Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Αυτός ο τομέας θα είναι μόνο για να δανείζει αυτούς που θέλουν δάνεια ή δεν τους φτάνει ο μισθός; Δεν μπορεί να κάνει τέτοια η τράπεζα. Θα μπει στον επιχειρηματικό τομέα. Δεν μπορεί να μην κινηθεί όπως το υπόλοιπο τραπεζικό σύστημα, αφού όλες οι άλλες τράπεζες θα πέσουν στις χρηματαγορές, θα τζιράρουν. Θα κάνει το ίδιο.
Και πώς η τράπεζα θα καθορίσει το πλάνο δουλειάς της, αυτός ο όμιλος, όταν έχει να κάνει με διεθνή συγκροτήματα; Ας πούμε ότι κρατικοποιείται μια προβληματική επιχείρηση, ο «ΛΑΝΑΡΑΣ». Πώς θα προγραμματιστεί η παραγωγή του, με βάση ποια αγορά όταν έχει να κάνει με τόσους ανταγωνιστές; Εμείς διαφωνήσαμε και με τη Νέα Δημοκρατία και με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και με το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ιδιαίτερα στον συνδικαλιστικό χώρο που έστρεφαν όλον τον αγώνα των εργαζομένων για να επιδοτηθεί ο «ΛΑΝΑΡΑΣ». Εκεί πάμε και εκεί θα πάνε όλα τα άλλα κόμματα με την πολιτική που έχουν και όχι μόνο η Κυβέρνηση, δηλαδή να επιδοτηθεί ο «ΛΑΝΑΡΑΣ».
Επιδοτήθηκε και παίρνει 35.000.000 ευρώ. Έχει πάρει το πρώτο μέρος 15.000.000 και του μένουν άλλα 20.000.000. Και κάλεσε ο διευθύνων σύμβουλος –δεν έχει σημασία το όνομά του- τους εργάτες και τους είπε από τους εννιακόσιους θα απολυθούν τριακόσιοι. Πήρε 35.000.000 για να απολύσει τριακόσιους. Ενδεχομένως να πει η κ. Πετραλιά ή ο κ. Αλογοσκούφης, ναι αλλά κρατάει τους εξακόσιους. Και πάει λέγοντας αυτός ο εκβιασμός.
Και ερχόμαστε ακριβώς τώρα στην εργάσιμη μέρα. Δεν ξέρω πόσο είναι γνωστό. Είναι πόσο θέλει κανείς να το αναγνωρίσει γιατί γνωστό είναι. Ο εργαζόμενος όταν πάει και δουλέψει είτε επτά είτε οκτώ είτε εννιά ώρες, ένα μικρό μέρος της εργασίας του είναι για να βγάζει τα έξοδά του. Και κάθε φορά τα έξοδά του είναι σχετικά. Είναι ανάλογα με ποια Κυβέρνηση, ποιος συσχετισμός, πού βρίσκεται η ταξική πάλη. Η τάση είναι τα έξοδά του, να είναι εκτός από το να είναι όλο και πιο φθηνή εργατική δύναμη -όλο και πιο φθηνή η εργατική δύναμη- τα αναγκαία και όχι αυτά που επιβάλλουν οι σύγχρονες ανάγκες. Και ένα άλλο μέρος δουλεύει στην ουσία τσάμπα για τον εργοδότη.
Με την ανάπτυξη της παραγωγικότητας, με την εντατικοποίηση, με τις νέες τεχνολογίες αυξάνεται ανεξάρτητα από το όριο εργασίας ο χρόνος που δίνεις για τον εργοδότη και μειώνεται ο χρόνος που σε αφορά. Και εδώ έχουν βρεθεί πολλοί τρόποι. Ή ο βιομήχανος θα περικόψει την παραγωγή και επομένως θα ρίξει τους μισθούς, ή θα απολύσει και απ’ έξω θα υπάρχουν οι άνεργοι ή θα λύσει το ζήτημα καθηλώνοντας εντελώς τους μισθούς και αφήνοντας τον ίδιο εργάσιμο χρόνο. Έχει διάφορα τερτίπια με τη μερική απασχόληση, την ωριαία απασχόληση και τους εργολάβους που παίρνουν απέξω.
Υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι για να γίνει πιο φθηνή η εργατική δύναμη και στην ουσία να παρατείνεται ο εργάσιμος χρόνος. Έχουμε τώρα το εξηνταπεντάωρηο ή το εβδομηντάωρο στην εβδομάδα. Μ’ αυτόν τον τρόπο, μ' αυτό το ωράριο καταργούνται οι υπερωρίες -όχι ότι είμαστε υπέρ της υπερωριακής εργασίας για να καλύπτεται ο βασικός μισθός- αλλά καταργούνται οι υπερωρίες, καταργούνται, αν θέλετε, και αυτά που πρέπει να δώσει ο εργοδότης.
Θα δίνει και λιγότερα ασφάλιστρα. Τα γενικά έξοδα –ας το πούμε προς αυτήν την κατεύθυνση- και οι υποχρεώσεις γίνονται λιγότερες. Εδώ μας γυρνάνε στον 19ο αιώνα κυριολεκτικά με τον εργάσιμο χρόνο. Αυτό για μας είναι το κυριότερο, μαζί με τα υπόλοιπα που λέμε, για να μην τα επαναλάβω.
Ακούστηκαν εδώ μέτρα για τους αγρότες. Πρώτον όταν αφήσεις την κυρίαρχη πολιτική να τρέχει, αυτά τα μέτρα δεν πρόκειται να λειτουργήσουν, αφήστε που θα τα πληρώσουμε γιατί και ό,τι δίνουν σήμερα, θα τα πληρώσουμε σε φορολογία έμμεση ή με άλλους τρόπους, διότι πρέπει να αυξηθούν τα κρατικά έσοδα, λόγω και του Συμφώνου Σταθερότητας. Η αλήθεια είναι ότι το 2010 το 50% της επιδότησης για τον καπνό θα πάει στον αγροτοτουρισμό. Και ξέρετε τι είναι ο αγροτοτουρισμός.
Δεύτερον, κάθε χρόνο ξεκληρίζονται είκοσι χιλιάδες μικρές αγροτικές οικογένειες, η επιδότηση μειώνεται συνεχώς και υπολογίζεται στη βάση του μέσου όρου της επιδότησης της περιόδου 2000-2002. Ούτε καν παίρνετε υπ' όψιν ό,τι έχει συμβεί όλα αυτά τα χρόνια και μιλάμε τώρα για μέτρα που αντιμετωπίζουν τα προβλήματα της αγροτιάς; Για να πάμε στους μικρομεσαίους, που όλοι έχουν βγει με τους μικρομεσαίους! Άκουσα εδώ για κάποια δάνεια που θα είναι και λίγο πιο χαλαρά, δηλαδή θα ξαναμπούν στο δανεισμό οι άνθρωποι.
Μα, το μεγαλύτερο τζίρο τον συγκεντρώνουν τα πολυκαταστήματα. Εγώ σας λέω ότι και με φοροαπαλλαγές ένα μέρος των μικρών καταστημάτων δεν μπορούν να σταθούν. Τώρα τα πολυκαταστήματα είναι για όλη την κλίμακα, γι’ αυτούς που αγοράζουν «GUCCI» -δεν ξέρω εάν το λέω καλά- και γι’ αυτούς που αγοράζουν τα πάρα πολύ φθηνά. Έρχεται η «ALDI» τώρα που λέγεται ότι είναι των φθηνών προϊόντων. Υπάρχει και το franchising στη μέση.
Δεν υπάρχουν ελεύθεροι επαγγελματίες στην ουσία, αυτό που λένε « εγώ είμαι αυτοαπασχολούμενος, δεν έχω εργοδότη στο κεφάλι μου». Ακόμη και να βελτιωθεί η αγοραστική ικανότητα ενός μέρους των εργαζομένων θα πηγαίνουν προς τα εκεί. Ποια είναι, λοιπόν, τα μέτρα; Απλώς θα τα πάρουν οι μεσαίοι οι οποίοι θα προσπαθήσουν να επιβιώσουν
Θέλω να σταθώ σ’ ένα ζήτημα για τις ιδιωτικοποιήσεις. Είπε ο Πρωθυπουργός: «πουλάμε το λιμάνι στην «COSCO» ή το παραδίνουμε και αυτά τα χρήματα, λέει, θα πάνε σε κοινωφελείς σκοπούς». Κατ’ αρχάς αυτή δεν είναι λογική. Λιμάνια, αεροδρόμια, ξέρετε την άποψή μας, να μην την ξαναπώ.
Λέει εδώ «πήγαμε στην «COSCO», τη δυνατή, την κινέζικη». Δεν είναι εδώ ο Πρωθυπουργός, δεν έχει σημασία και ο κ. Αλογοσκούφης είναι στο δικό του κόσμο, αλλά ας κρατηθεί το εξής πράγμα. Βεβαίως η Κίνα είναι μια παγκόσμια δύναμη, η οποία εάν θέλετε αμφισβητεί μερίδια αγοράς των Ηνωμένων Πολιτειών.
Εγώ θα έλεγα: και, λοιπόν, τι έγινε; Οι κοινωνικές αντιθέσεις μέσα στην Κίνα είναι τεράστιες, αλλά για να δούμε όλη αυτή η σούπερ ανάπτυξη που υπάρχει αυτήν τη στιγμή πού στηρίζεται; Στις άμεσες ξένες επενδύσεις στην Κίνα.
Η κρίση αυτή στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην Ιαπωνία, η συγχρονισμένη κρίση των Ηνωμένων Πολιτειών δεν έχει τον κίνδυνο να φέρει άμεση απόσυρση κεφαλαίων στην Κίνα; Πού στηρίζεται όλη αυτή η ανάπτυξη; Σε βιομηχανίες που κατασκευάζουν προϊόντα για εξαγωγές. Ήδη υπάρχουν μειωμένες εξαγγελίες για εξαγωγές.
Επομένως ούτε το πρόσθετο επιχείρημα ισχύει αν είναι η «COSCO». Εμάς δεν μας νοιάζει αν είναι η «COSCO» ή όποιος και να είναι. Βεβαίως όταν πουλάς, θα αγοράζει κάποιος. Για να ζητήσουμε, όμως, και πάνω στο ίδιο το θέμα, δεν ξέρω πώς θα είναι σε δέκα χρόνια οι εξελίξεις στην Κίνα ή κάπου αλλού, χώρια τα άλλα ζητήματα που συμβαίνουν και μας ενδιαφέρουν για την κατάσταση της αγροτικής τάξης, της αγροτιάς κ.λπ. Εγώ τώρα αναφέρομαι στην κρατική διαπραγμάτευση.
Όλες αυτές οι πωλήσεις, όλα αυτά μπορεί να γυρίσουν μπούμερανγκ.
Και τέλος, για το όραμα του κ. Καραμανλή για την Νοτιοανατολική Ευρώπη, με τους αγωγούς κ.λπ. και γι’ αυτό να σας πω. Εμάς το όραμά μας βεβαίως δεν είναι ελλαδοκεντρικό, αλλά το όραμά μας αναγκαστικά μας οδηγεί να παλεύουμε μέσα στην Ελλάδα και βεβαίως σαν τμήμα παγκόσμιου κινήματος. Αλλά εμάς μας ενδιαφέρει κατ’ αρχάς στην Ελλάδα. Η Ελλάδα πρέπει να έχει όσο γίνεται αυτοδύναμη -όχι αυτάρκεια, δεν μπορεί να έχει- ανάπτυξη.
Για πείτε μου: τι θα γίνει αν αύριο τα μερίδια της αγοράς υποστούν ανακατάταξη -γιατί είναι σε πορεία ανακατάταξης- και οι αγωγοί περάσουν από κάπου αλλού και καταργηθούν αγωγοί και δεν ξέρω αν θα κατασκευαστούν ως το τέλος; Και η κρίση στην Ελλάδα είναι στενά συνδεδεμένη με τα Βαλκάνια και γενικότερα την Νοτιοανατολική Ευρώπη, βέβαια πέρα από τους πάγιους εσωτερικούς παράγοντες. Αλλά η όξυνση της κρίσης θα είναι από εκεί.
Και με την ευκαιρία αυτή, που λένε να κρατικοποιηθεί η «ΕΘΝΙΚΗ», θα αγοράσουμε κι όλα αυτά που έχει πάρει η «ΕΘΝΙΚΗ» στην Τουρκία, Αρμενία και δεν ξέρω πού έχει πάρει; Να τα κάνουμε τι; Αυτά θα εξαγοραστούν; Γιατί είναι άλλο πράγμα η κοινωνικοποίηση, που λέμε εμείς, με όρους λαϊκού κινήματος που τα παίρνει με δικό του δίκαιο κι άλλο πράγμα «κρατικοποιώ» μέσα σε συνθήκες απελευθέρωσης της αγοράς, Ευρωπαϊκής Ένωσης που το αποφασίζει κ.λπ. και που απαγορεύει λόγω νόμιμου ανταγωνισμού. Αυτά δεν λέγονται.
Και για την «πράσινη οικονομία», απλώς οι ίδιοι οι βιομήχανοι οι οποίοι ρύπαναν αυτοί οι ίδιοι θα κάνουν και την «πράσινη» βιομηχανία. Τους ίδιους θα έχουμε απέναντί μας. Κι ένα ερώτημα είναι το πόσο «πράσινη» θα είναι η βιομηχανία. Γκρίζα θα είναι, έτσι κι αλλιώς, αφού θα στηρίζεται πάνω στο κέρδος. Είτε «πράσινη» είναι, είτε κόκκινη είναι, είτε μπλε είναι ή ό,τι να’ ναι, από τη στιγμή που υποτάσσεται στους νόμους της αγοράς εμάς δεν μας ενδιαφέρει το χρώμα της.
Με αυτήν την έννοια ξαναλέω ότι όλες οι προτάσεις που κάνουμε έχουν να κάνουν με προτάσεις όχι μόνον περιφρούρησης κάποιων δικαιωμάτων που έχουν οι εργαζόμενοι, να μην πάνε χειρότερα, αλλά και διεκδίκησης. Σε καμιά περίπτωση δεν μπορούμε να δεχθούμε να «μπαλώνουμε» με προτάσεις το σύστημα. Το σύστημα πρέπει να δεχθεί κλονισμό, προς όφελος των εργαζομένων. Ένας κλονισμός ή θα είναι σε βάρος των εργαζομένων ή θα είναι σε βάρος του συστήματος.
Και τέλος, δεν μπορεί στο όνομα της κρίσης να παραγραφούν οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν, να πάρω εγώ από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και μετά. Ακούμε καμιά φορά: «τώρα τη Συνθήκη του Μάαστριχτ θυμάσαι;» Αυτή είναι η «σημαία». Και δεν είναι μια Συνθήκη. Είναι παγκόσμια στρατηγική. Απλώς για μας έχει το όνομα «η Συνθήκη του Μάαστριχτ». Και θα το πω καθαρά. Όποιο κόμμα θέλει να πει ότι κάνει πραγματική αντιπολίτευση πρέπει να ξεκαθαρίσει τη θέση του απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όχι αν είναι καλή ή κακή –αυτό δεν μας λέει τίποτα- αλλά τη στάση απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση: ρήξη ή όχι, πειθαρχία ή απειθαρχία, κι όχι αν αυτό θα επιτευχθεί σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Για να επιτευχθεί σε πανευρωπαϊκό επίπεδο πρέπει να ξεκινήσει το ρυάκι κι ο χείμαρρος από το εθνικό επίπεδο. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε αυτά τα πράγματα και όχι κρατικοποίηση και μη κρατικοποίηση. Κρατικοποίηση από ποιον και για ποιον; Όλα τα άλλα είναι ωφέλεια της Κυβέρνησης. Ανεξάρτητα της φθοράς που έχει υποστεί, το θέμα είναι να φθαρεί η στρατηγική της. Και στη στρατηγική της δεν μπορεί να απαντήσει ούτε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., σε καμμία περίπτωση. Τι να το κάνουμε το να φθαρεί η Νέα Δημοκρατία ή να φθαρεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. ;Φθάρηκε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κι ήρθε η Νέα Δημοκρατία. Λοιπόν; Αυτό είναι, η φθορά των δυο κομμάτων ή η ενίσχυση –να το πω καθαρά- της αντιμονοπωλιακής και, σε τελευταία ανάλυση, αφού μιλάμε για καπιταλισμό, της αντικαπιταλιστικής στρατηγικής;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κ. Παπαρήγα)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Σας παρακαλώ να ολοκληρώσετε.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Κι εδώ δεν μπαίνει νερό στο κρασί! Καθαρά πράγματα. Νερό στο κρασί δεν μπαίνει! Πολλά άλλαξαν και πολλά θα αλλάξουν στην πορεία. Νερό στο κρασί δεν μπαίνει εδώ!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ο Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Γεώργιος Καρατζαφέρης, έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Πρωθυπουργέ, έχω κάποιες αρχές. Όταν ο απέναντί μου, ο αντίπαλός μου δακρύζει στο μάτι δεν θα του βάλω βελόνα μέσα. Του δίνω κολλύριο, ιδιαιτέρως αν συμβαίνει να είναι ο κυβερνήτης του αεροσκάφους στο οποίο είμαι κι εγώ μέσα.
Δεν χωρά καμμία αμφιβολία ότι βρισκόμαστε εν μέσω μίας οικονομικής κρίσης, της οποίας δεν έχουμε δει το βάθος. Αυτό είναι σίγουρο. Αν δεχθούμε αυτό που λένε οι οικονομολόγοι, αυτό που λένε οι επιστήμονες και οι εμπειρικοί οικονομολόγοι ότι η οικονομία είναι κατ’ αρχήν ψυχολογία, δεν μπορώ να καταλάβω πόσο συμβάλλουμε εμείς κάθε δεκαπέντε ημέρες να ερχόμαστε εδώ να λέμε τα ίδια πράγματα. Τα ίδια πράγματα!
Σήμερα και αύριο ο τζίρος των καταστημάτων θα είναι ακόμα μικρότερος, κύριε Πρωθυπουργέ. Μιλήσαμε πριν από ένα μήνα για την οικονομία, κάναμε τις σοβαρές διαπιστώσεις όλα τα κόμματα, επανήλθαμε πριν από δεκαπέντε ημέρες, ξαναρχόμαστε τώρα για να ξαναμιλήσουμε σε δεκαπέντε ημέρες στον προϋπολογισμό.
Ποια ψυχολογία φτιάχνουμε –ό,τι και να κάνετε, σωστό, λιγότερο σωστό ή λάθος- όταν από την άλλη πλευρά εδώ, ο καθένας από εμάς, προκειμένου να δημιουργήσει εκείνες τις εντυπώσεις που θα καταγραφούν εις την Metron Analysis –όπως κατεγράφησαν χθες- δεν κοιτάζουμε, δεν συμβαδίζουμε με τα συμφέροντα της πολιτείας, της κοινωνίας;
Όλοι ξέρουμε, όλοι έχουμε καταγράψει τι πιστεύει ο καθένας από εμάς. Είμαστε, λοιπόν, στη μέση μιας κρίσης. Είμαστε σε ένα ναυάγιο. Έχουμε όλους τους πολίτες μέσα στη θάλασσα και κολυμπούν να σωθούν. Εγώ αυτήν τη στιγμή θα καθίσω να κάνω επιμερισμό αν φταίει ο καπετάνιος, ο μηχανικός, ή ο πρώην καπετάνιος, ή θα κοιτάξω να βγάλω τον κόσμο στη στεριά σίγουρα; Και αφού τον βάλω στη στεριά και αφού πάρει δύο αναπνοές, θα κάνω επιμερισμό ευθυνών!
Σήμερα έχουμε ένα πρόβλημα τεράστιο της οικονομίας. Αυτό θα κάνουμε; Φταίει τόσο ο Καραμανλής, φταίει τόσο ο Σημίτης, φταίει τόσο το ΠΑ.ΣΟ.Κ., φταίει τόσο η Νέα Δημοκρατία; Σαφέστατα, για να είμαστε εδώ, κάποιοι δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους. Αυτό, όμως, είναι το ζητούμενο σήμερα; Σήμερα αυτό είναι το ζητούμενο; Αυτό είναι ή πώς θα βγούμε απ’ αυτήν την κρίση, πώς θα βοηθήσουμε τον τόπο να βγει από αυτήν την κρίση;
Η Κυβέρνηση πήρε κάποιες αποφάσεις, με τις οποίες τουλάχιστον ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός αλλά και τα άλλα κόμματα διαφωνούν. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι αρχίζουμε να πετροβολούμε, για να προσπαθήσουμε να πείσουμε ότι υπάρχει και άλλη οδός, υπάρχει και άλλη δίοδος, για να μπορέσουμε να βγούμε από την κρίση. Έτσι το βλέπω.
Δεν είμαστε σε μία νηνεμία, δεν είμαστε σε μία ηρεμία, για να αρχίζει ο καθένας να προσπαθεί να επιβάλει την παρουσία του στο εκλογικό σώμα εν όψει των εκλογών οποτεδήποτε γίνουν. Είμαστε σε μία κρίση, κυρίες και κύριοι, σοβαρή! Αυτό που λέμε εδώ μέσα έχει αντίκτυπο έξω στην αγορά.
Θα έχουμε απολύσεις. Δέχομαι την αισιοδοξία του κυρίου Πρωθυπουργού ότι δεν θα έχουμε. Κακά τα ψέματα. Θα έχουμε πολλές απολύσεις μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου. Και γιατί θα έχουμε πολλές απολύσεις; Έστω και δύο ημέρες να δουλέψει ένας εργαζόμενος από τη νέα χρονιά, παίρνει το επίδομα της αδείας και την άδεια. Ο κάθε μαγαζάτορας θα το σκεφθεί αυτό. Για τον κάθε εργαζόμενο σημαίνει ότι ο μαγαζάτορας πρέπει να βρει περίπου 1.500 ευρώ επιπλέον.
Άρα, λοιπόν, θα κάνουν απολύσεις και αυτό είναι δράμα. Είναι κοινωνικό δράμα, γιατί εκείνος ο οποίος είναι εργαζόμενος δεν είναι ένας εύπορος πολίτης, και ταυτοχρόνως είναι ένα γενικότερο κοινωνικό δράμα, γιατί θα γίνει ανενεργός πολίτης με τα ελάχιστα χρήματα από το Ταμείο Ανεργίας και δεν θα μπορεί να συμμετάσχει σ’ αυτήν την κοινή προσπάθεια που πρέπει να κάνουμε όλοι, ώστε να βγάλουμε τη χώρα από την ύφεση.
Εμμέσως ή αμέσως 28.000.000.000 ευρώ μετρητά ή όχι μετρητά δίδονται στις τράπεζες. Αυτή είναι η απόφαση της Κυβερνήσεως. Ταυτοχρόνως, άκουσα τον αξιότιμο Πρωθυπουργό να λέει πριν από λίγο για ένα πακέτο παροχών, το οποίο προσέθετα όση ώρα ο Πρωθυπουργός μίλαγε και έφθασε γύρω στο 1,5 δισεκατομμύριο ευρώ το κόστος –300.000.000 ευρώ το ένα, 560.000.000 ευρώ το άλλο, 130.000.000 ευρώ το άλλο κ.λπ.
Είναι ακριβώς, κύριε Πρωθυπουργέ, το 5% απ’ αυτό που δίνετε στους τραπεζίτες. Δηλαδή με άλλα λόγια δίνετε για τριάμισι εκατομμύρια Έλληνες το 5% που δίνετε σε δέκα τράπεζες! Δίνετε 28.000.000.000 σε δέκα τράπεζες –γιατί περί αυτού πρόκειται- και δίνετε το 5% σε τριάμισι εκατομμύρια. Έχω την αίσθηση ότι αυτό δεν συμβαδίζει με τη λογική επεξεργασία ενισχύσεως της κοινωνίας.
Λέει το Σύνταγμα ότι οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους –άρθρο 4 παράγραφος 5. «Αναλόγως με τις δυνάμεις τους». Οι βιομήχανοι φορολογούνται με συντελεστή 24 και οι συνταξιούχοι με συντελεστή 49. «Συμβάλλουν αναλόγως με τις δυνάμεις τους». Οι βιομήχανοι με 24, οι άλλοι με 49.
Αυτό, για να δούμε πώς ακριβώς έχουν τα πράγματα σήμερα, αλλά και να δούμε, επίσης, τι θα κάνετε. Να κάνετε κάτι για να βγούμε από την κρίση.
Πρώτα-πρώτα, κύριε Πρωθυπουργέ, έχω την αίσθηση ότι πρέπει να απαλλαγείτε από όλα τα golden boys. Καλά τα παιδιά που μας έρχονται από τα διάφορα πανεπιστήμια και κολλέγια, αλλά τους λείπει «ο βρεγμένος πισινός». Τους λείπει η πείρα της πιάτσας. Όπου τους έχετε χρησιμοποιήσει, έχουν βαλτώσει τα πράγματα.
Θα σας πω μερικές περιπτώσεις «ΛΑΡΚΟ». Φέρατε τον κ. Αθανασούλα, με 600.000.000 ευρώ τζίρο, με το νικέλιο, που είναι ελληνικό προϊόν, 50.000 ευρώ τον τόνο και βούλιαξε τη «ΛΑΡΚΟ». Και ξέρετε, ήρθε το διοικητικό συμβούλιο που ανήκε στη Νέα Δημοκρατία, ήρθαν οι τοπικοί παράγοντες που ανήκουν στη Νέα Δημοκρατία, και αυτό το οποίο μου είπαν έχω την αίσθηση ότι θα σας στεναχωρήσει. Δε θα σας το πω εγώ, θα σας το πει η έρευνα της «METRON ANALYSIS».
Γιατί τα κάνετε αυτά; «Όλα τα βράδια», έλεγαν οι εργαζόμενοι που πρόσκεινται εις τη Νέα Δημοκρατία, «ήταν εκεί ο κ. Αθανασούλας και ο άλλος έτερος», που δε θυμάμαι πώς τον έλεγαν -Τσίπρα;- «με οικονομικό σας Υπουργό» -ο οποίος εμπλέκεται και στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου- «και παίζανε τα παράγωγα». Αποτέλεσμα; Χάθηκαν 550.000.000 ευρώ. Χαμένα λεφτά.
Μπορούσε η «ΛΑΡΚΟ», κύριε Πρωθυπουργέ, μόνη της να αγοράσει τον Ο.Τ.Ε. και να μην έχουμε ανάγκη τη «DEUTSCHE TELEKOM. Μιλάμε για τέτοια χρήματα. Και υπάρχει μία εισαγγελική έρευνα που έχει διατάξει ο κ. Αλογοσκούφης και πιστεύω ότι ο κύριος Υπουργός Εθνικής Οικονομίας θα μας την παραδώσει κάποια στιγμή, να δούμε το πόρισμα του εισαγγελέα γι’ αυτήν τη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος.
Βάλατε, λοιπόν, ένα golden boy εκεί, το οποίο έχει ένα πάκο εισιτήρια εις το αρχείο της «ΛΑΡΚΟ» για να πηγαίνει στο Λονδίνο, που είναι η μόνιμή του κατοικία και να πηγαίνει και εις το Άσπεν του Κολοράντο, που είναι το εξοχικό του. Και πληρώνει η «ΛΑΡΚΟ».
Και τώρα, οι εργαζόμενοι της «ΛΑΡΚΟ», κύριε Καζάκο, δεν θα πάρουν ολόκληρο το επίδομα των Χριστουγέννων, για να υπάρχει το πακέτο. Και ταυτοχρόνως, σήμερα που μιλάμε, η νέα διοίκηση έβγαλε του κόσμου τις χριστουγεννιάτικες κάρτες και μοίρασε ένα πακέτο ευρώ, τη στιγμή που οι άλλοι δε θα πάρουν τα λεφτά τους.
Αυτά είναι σχήματα οξύμωρα, αντιφατικά και προκλητικά, κύριε Πρωθυπουργέ.
Όταν έχουμε, λοιπόν, μία τέτοια επιχείρηση, με ένα μονοπώλιο, το νικέλιο -γιατί χάλυβας χωρίς νικέλιο δεν γίνεται- και αυτή βουλιάζει, ε, τότε, κάτι δεν πάει καλά.
Θα σας πω για το «Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο». Θέλετε να το δώσετε, θέλετε να το «σπρώξετε», που λέει η πιάτσα. Κάποιος μνηστήρας, μάλιστα, πιστεύει και μέσα στους σχεδιασμούς του και μέσα στα πλάνα του είναι ότι θα περάσει σε αυτόν. Έχουμε δει να περνάνε και άλλες μεγάλες επιχειρήσεις του δημοσίου προς εκείνον και δικαιολογημένα, εφόσον πήρε το ένα, να πιστεύει ότι θα πάρει και το άλλο. Και βάλατε μία διοίκηση και αυτή από το Λονδίνο. Και πήγε το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο από το κακό στο χειρότερο, από ενεργητικό σε παθητικό. Αλλάξατε τη διοίκηση και βάλατε των πρώην πρόεδρο του Παναθηναϊκού.
Πιστεύω, κύριε Πρωθυπουργέ, να μην πάει το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, όπως πήγε τον Παναθηναϊκό στα τέσσερα χρόνια που ήταν στα πράγματα. Ούτε έναν τίτλο ούτε καν κύπελλο δεν πήρανε, κύριε Πρωθυπουργέ, εκείνη την περίοδο.
ΜΕΡΙΚΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Πήρε, πήρε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Το λέω, αλλά κάνω και την ευχή. Και κάνω την ευχή να μην πάει έτσι και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.
Επομένως, λοιπόν, θα έλεγα το εξής: Ας μείνει το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο εκεί που είναι, γιατί για εκατό χρόνια το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο έχει προσφέρει πολλά στην Ελλάδα, τη Διώρυγα της Κορίνθου, δύο πολεμικά αεροσκάφη την περίοδο της ανάγκης της χώρας, έκανε το Θεαγένειο στη Θεσσαλονίκη. Έχει προσφέρει. Ε, αυτόν το χώρο προσφοράς εμείς πάμε να τον εκποιήσουμε.
Ας το κρατήσουμε πίσω το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Πάρτε μία δέσμευση ότι δεν θα το δώσουμε -τουλάχιστον μεσούσης της κρίσης- και αύριο το πρωί, κάποια έργα οδοποιίας πάλι το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο θα τα καλύψει, για να μη σταματήσει ένας μεγάλος άξονας. Δεν το λέω αυτό, για να μην κάψω την παρουσίαση που θέλει να κάνει ο κ. Σουφλιάς.
Επομένως, λοιπόν, σας δίνω κάποιες περιπτώσεις ενδεικτικές, ότι τα golden boys δεν είναι πάντα αποδοτικά. Ναι, μεν, είναι καινούργια μόδα, ναι, μεν, να χρησιμοποιήσουμε όλους αυτούς τους τεχνοκράτες, αλλά να έχουμε και μία συνείδηση της αγοράς, τις πιάτσας, να ξέρουμε τι γίνεται.
Θυμάμαι, τότε που ήμουν στη Νέα Δημοκρατία, είχαμε φέρει κάποιους ειδικούς από την Αμερική για να κάνουν τις μετρήσεις της κοινής γνώμης και να μας τις φέρουν και βούλιαξαν τη Νέα Δημοκρατία. Ήξεραν αυτοί τα νούμερα, αλλά δεν ήξεραν την πιάτσα, δεν ήξεραν τη νοοτροπία, δεν ήξεραν τη λογική που επικρατεί σ’ αυτόν το χώρο, σ’ αυτόν τον τόπο.
Και βλέπετε ότι είμαστε ένας ιδιόρρυθμος λαός. Από εκεί που είχαμε στο ναδίρ το ΠΑ.ΣΟ.Κ. πριν από τέσσερις-πέντε μήνες και περιμέναμε ότι για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα αρχίσει η εξόδιος ακολουθία, αυτή η εξόδιος ακολουθία είναι της Κυβερνήσεως. Αυτός είναι ο λαός μας.
ΗΛΙΑΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ: Ε, όχι και έτσι.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Διαβάστε τη «METRON ANALYSIS» να ανατριχιάσετε, κύριε Φωτιάδη.
Κύριε Φωτιάδη, είναι ηλίου φαεινότερο, κατά το όνομά σας, ότι δεν πάει καλά η κατάσταση. Είναι ηλίου φαεινότερο και πρέπει κάτι να γίνει. Και εμείς εδώ είμαστε να βοηθήσουμε με προτάσεις, να πούμε αλήθειες.
Εγώ, κύριε Πρωθυπουργέ, θα κάνω συγκεκριμένες προτάσεις, αφού πω ότι αυτό το οποίο συνέβη τώρα έπρεπε να το έχετε προλάβει.
Έχω, κύριε Υπουργέ των Οικονομικών, το «ΒΗΜΑ» της 25-6-2006 μπροστά μου και λέει: «ALPHA BANK καταθέσεις 21.000.000.000, χορηγήσεις 28.000.000.000, EUROBANK καταθέσεις 19.000.000.000, χορηγήσεις 27.000.000.000, ΠΕΙΡΑΙΩΣ καταθέσεις 13.000.000.000, χορηγήσεις 15.000.000.000». Και μόνο οι τράπεζες του δημοσίου, η ΕΘΝΙΚΗ έχει καταθέσεις 43.000.000.000 και 30.000.000.000 χορηγήσεις. Όταν, λοιπόν, έχεις 20.000.000.000 καταθέσεις και μοιράζεις 30.000.000.000, κάποια στιγμή θα βρεθείς σε πρόβλημα.
Και δεν θα λυθεί η κατάσταση, κύριε Πρωθυπουργέ, με τη χορηγία που κάνετε τώρα. Έρχεται νέο κύμα. Το νέο κύμα, κύριε Πρωθυπουργέ, δεν θα είναι τα στεγαστικά. Θα είναι οι πιστωτικές κάρτες. Δεν θα πληρώνεται καμμία πιστωτική κάρτα το 2009 με την κρίση που υπάρχει και θα έρθουν ξανά τα πάνω-κάτω. Και θα ξαναψάχνουμε να δούμε, πού θα βρούμε τα 28.000.000.000 για να τους ενισχύσουμε. Και θα πάρετε, κύριε Πρωθυπουργέ, 53.000.000.000 του χρόνου δάνεια. Φθάνουμε στο 20% του Α.Ε.Π.. Είναι τεράστια τα ποσά. Μέχρι πού θα αντέξουμε;
Πρέπει, λοιπόν, να υπάρξει μία αναστροφή του κλίματος. Για να υπάρξει αναστροφή του κλίματος, πρέπει να κινηθεί η αγορά. Και η αγορά με ευχολόγια δεν κινείται. Πρέπει να υπάρξουν κινήσεις.
Σας είπα, αφήστε τα «μαύρα» χρήματα, το παρεμπόριο να έρθει στη πιάτσα και να μπει μέσα. Υπάρχουν ανενεργά κεφάλαια, τα οποία δεν βγαίνουν με το «πόθεν έσχες» και τα αντικειμενικά κριτήρια που βάζετε. Τι τα θέλετε αυτά; Αυτά τα νεκρά είναι απονεκρωμένα. Βγάλτε τα έξω, να μπουν στην αγορά, να κινηθεί η αγορά.
Και κάθε φορά, κύριε Υπουργέ των Οικονομικών, που κάποιος αγοράζει κάτι, το κράτος θα παίρνει 19%. Σας είπα πριν δύο μήνες εδώ μέσα να μειώσετε το Φ.Π.Α. και η απάντηση από τον αρμόδιο Υφυπουργό που ήταν στην Αίθουσα ήταν «πού τα έμαθες, κύριε Καρατζαφέρη, αυτά τα οικονομικά». Και το έκανε μετά ο Μπράουν. Έκανε την ίδια πρόταση που σας έκανα εγώ εδώ. Γιατί δεν θέλετε να ακούσετε και κάποια άλλη φωνή;
Χάνετε για κάθε μονάδα 2. 000.000.000 ευρώ. Μα, θα τα πάρετε πίσω από τα δεκαεννιάρια, από την κίνηση της αγοράς. Πρέπει να κινηθεί η αγορά. Τι πρέπει να κάνουμε; Πρέπει, βεβαίως, να αυξήσουμε την κίνηση της αγοράς, αλλά όσο μπορούμε με ελληνικά προϊόντα.
Καταλαβαίνω και ξέρω τη δέσμευση, κύριε Υπουργέ, από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Βάλτε τον Ι.Ν.Κ.Α., όμως, μπροστά. Βάλτε έναν οποιοδήποτε φορέα να λέει «προτιμήστε τα ελληνικά προϊόντα». Δεν μπορεί να το κάνει το κράτος επισήμως, αλλά δεν απαγορεύει και δεν μπορεί να απαγορεύσει σε ένα Ινστιτούτο να λέει «προτιμήστε τα ελληνικά προϊόντα έναντι των ξένων».
Συζητάμε τώρα για την κτηνοτροφία, να μπορεί το κοτόπουλο να θεωρείται νωπό είκοσι πέντε μέρες, για να έρχονται τα κοτόπουλα από την Αμερική που έχουν το χλώριο και να δώσουμε στα παιδιά μας κοτόπουλα με χλώριο. Και διαμαρτύρονται οι κτηνοτρόφοι. Περάσανε την κρίση των πτηνών και τους βάζει 6% φορολογία ο κ. Αλογοσκούφης. Βάλτε τους όσο και στα γουρούνια, κύριε Αλογοσκούφη, 2,5% για να επιβιώσουν οι πτηνοτροφίες, να μπορέσουν να αντέξουν οι άνθρωποι. Τι κερδίζουμε, δηλαδή, με το να τους ανεβάζουμε 6% το συντελεστή; Για να βοηθήσουμε να έρχονται μέσα τα ξένα κοτόπουλα; Πρέπει να προστατεύσουμε την ελληνική παραγωγή.
Κύριε Πρωθυπουργέ, χθες είχα πάει σε κάτι εγκαίνια. Έγινε ένα ακόμα εμπορικό κέντρο. Ήδη σήμερα που συζητάμε στην Αθήνα βρίσκονται σε εξέλιξη εκατόν είκοσι εμπορικά κέντρα. Εμπορικά κέντρα σημαίνει δουλειά εμπορίου. Δεν σημαίνει παραγωγή. Εγώ θα ήθελα να δω όχι εκατόν είκοσι, αλλά δώδεκα νέες μονάδες στη χώρα. Άλλο κατανάλωση και άλλο παραγωγή. Όσο καταναλώνουμε, καταναλώνουμε εισαγόμενα προϊόντα. Όσο καταναλώνουμε εισαγόμενα προϊόντα, τόσο χρεώνεται η χώρα και βγάζουμε λεφτά έξω. Ας το καταλάβουμε. Πρέπει να αναπτύξουμε την εσωτερική παραγωγή για να δώσουμε δουλειές, για να μπορέσουμε να κινηθούμε. Διαφορετικά τα λεφτά μας θα φεύγουν έξω, όπως φεύγουν τώρα από τις πολυεθνικές εταιρείες, τα σούπερ-μάρκετ. Όταν ψωνίζετε κάθε Παρασκευή σ’ ένα απ’ αυτά τα πολυεθνικά καταστήματα, να ξέρετε ότι την άλλη μέρα τα λεφτά σας θα πάνε στη Γερμανία, στη Γαλλία και στη Σουηδία.
Πρώτα τα λεφτά έμεναν εδώ. Ο κυρ-Μιχάλης που είχε το μπακάλικο τα μάζευε, τα μάζευε και πάντρευε το κορίτσι του, του έπαιρνε ένα σπίτι και έμεναν εδώ τα λεφτά. Τώρα τα λεφτά από το τζίρο πάνε έξω στις μητρικές εταιρείες. Αυτό σημαίνει ότι αυξάνεται το χρέος. Πρέπει να το καταλάβετε. Από την άλλη μεριά δεν μαζεύουμε λεφτά.
Κύριε Υπουργέ των Οικονομικών, ο Εμπορικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης που πρόσκειται στη Νέα Δημοκρατία είπε ότι 17% είναι παρεμπόριο, δηλαδή, κινέζικα προϊόντα από τα οποία δεν μπορούμε να εισπράξουμε Φ.Π.Α.. Προσπαθήστε, λοιπόν, να ελέγξετε την κατάσταση.
Δεν μπορεί ο ένας μαγαζάτορας να πληρώνει ενοίκιο, να πληρώνει Τ.Ε.Β.Ε., να πληρώνει I.K.A. και δίπλα να είναι ο άλλος, ο Κινέζος, χωρίς Τ.Ε.Β.Ε., χωρίς I.K.A., χωρίς εφορία, να τον ανταγωνίζεται και να κλείνει το μαγαζί του. Και Φ.Π.Α. δεν παίρνετε εσείς δεκαεννιάρια και ο άλλος πάει στο Ταμείο Ανεργίας και έχετε τώρα και την προσδοκία των καταστηματαρχών να γίνει Ταμείο Ανεργίας Επιχειρηματιών που δεν μπορούν να αντέξουν άλλο απ’ αυτήν την κατάσταση. Αυτά είναι, λοιπόν, τα προβλήματα.
Κύριε Πρωθυπουργέ, πρέπει να αλλάξετε πολλά πράγματα. Να αλλάξετε λίγο και τη δομή της Κυβερνήσεώς σας. Ακούω ότι θα κάνετε ανασχηματισμό. Εγώ έχω να σας κάνω μερικές προτάσεις, τις οποίες, αν θέλετε, τις ακούτε και αν δεν θέλετε, δεν τις ακούτε.
Πρώτα-πρώτα, κύριε Πρωθυπουργέ, κάντε ένα Υπουργείο Αδήλων Πόρων και βάλτε μαζί τον τουρισμό, τη ναυτιλία και τους αποδήμους. Ενοποιήστε το Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως, όσο επιμένετε να υπάρχει Υπουργείο Δικαιοσύνης και πάρτε και το Λιμενικό μαζί. Ενώστε το Υπουργείο Περιβάλλοντος που θα το αποσπάσετε από το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., με το Πολιτισμού. Το Παιδείας με το Αθλητισμού, το Υγείας με το Εργασίας και το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. με το Συγκοινωνιών. Να δείξουμε ότι είμαστε έτοιμοι να κάνουμε μία οικονομία από πάνω προς τα κάτω. Αυτό το άπλωμα, να έχουμε περισσότερα Υπουργεία απ’ ό,τι έχει η Γαλλία, δεν το καταλαβαίνω.
Για ποιο λόγο, λοιπόν, δεν παίρνετε κάποιες αποφάσεις ριζοσπαστικές για να προχωρήσουμε; Να καταργήσετε τον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ»! Δεν μπορεί αυτήν τη στιγμή το μισό κομμάτι του ενεργού πληθυσμού των εμπόρων, των βιοτεχνών να μην μπορούν να κάνουν μία πράξη. Δεν μπορούν να πάρουν μπλοκ επιταγών, δεν μπορούν να πάρουν χρήματα. Ας καταργήσουμε τον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ» και ας ξεκινήσουμε από μηδενική βάση τώρα.
Πριμοδοτήστε τον φορολογούμενο εκείνον ο οποίος είναι καλός. Πριμοδοτήστε τον! Βάλτε, κύριε Υπουργέ Εθνικής Οικονομίας, μία πράσινη ετικέτα σε κάθε μαγαζί που να λέει ότι αυτός είναι καλός επιχειρηματίας. Να το βλέπω ούτως ώστε εγώ που δεν είμαι καλός πληρωτής και έχω το διπλανό μαγαζί, να έρθω να σας τα δώσω για να πάρω τη σφραγίδα του καλού πληρωτή.
Για κίνητρα σας λέω! Προχωρήστε σε κάποιες έξυπνες ιδέες να ξεφύγουμε από εκεί που είμαστε!
Όσον αφορά τα ελληνικά προϊόντα, να έχουν έκπτωση διαφημίσεως στα κρατικά Μέσα Ενημέρωσης. Να μπορούν τα ελληνικά προϊόντα να διαφημίζονται στην Ε.Ρ.Τ. ή οπουδήποτε αλλού που μπορείτε να τους πείσετε, με τα μισά χρήματα απ’ ό,τι τα ξένα προϊόντα. Έχουμε ανάγκη να κινήσουμε την ελληνική αγορά! Έχουμε ομοειδή προϊόντα που κάθονται.
Να δώσουμε νέες ευκαιρίες και νέες ιδέες στους αγρότες. Δεν πριμοδοτείτε το βαμβάκι. Και το ξέρετε πάρα πολύ καλά. Πριμοδοτεί, όμως, η Ευρωπαϊκή Ένωση το μετάξι. Πείτε, λοιπόν, στο λαό, βάλτε τους γεωπόνους να φυτέψουν μουριές, όπου και μετάξι βγαίνει και έχουμε και για την κτηνοτροφία έτοιμη τροφή από τα φύλλα!
Υπάρχουν ιδέες και λύσεις, αρκεί να αποφασίσουμε να κινηθούμε. Να φύγουμε λίγο από τη ραθυμία! Να φύγουμε λίγο από την παθητικότητα!
Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Σημίτης για τον οποίο δεν έκανε καμμία μνεία το ΠΑ.ΣΟ.Κ. –και μου έκανε εντύπωση, λες και δεν υπήρξε- υπήρξε πράγματι ο Πρωθυπουργός των πολλών και μεγάλων έργων. Είναι αλήθεια ότι «έτρεξε» τη χώρα μέχρι να μπούμε στη Ο.Ν.Ε.. Το κακό είναι ότι «κάθισε» η χώρα μετά την Ο.Ν.Ε.. Ενώ μέχρι την Ο.Ν.Ε. τρέχαμε για να έχουμε απόδοση να μπούμε στην Ο.Ν.Ε., μετά η χώρα «κάθισε». Και πληρώνουμε, λοιπόν, αυτό το «καθισιό» σήμερα.
Να ξαναβάλουμε τη χώρα σε ρυθμούς δράσης, ανάπτυξης και αποτελεσματικότητας. Και χρειάζεται να πάρουμε όλοι ευθύνες.
Δεν μπαίνω, βέβαια, στις προτάσεις του κ. Μίχαλου, γιατί αυτές χρωστάνε και της «Μιχαλούς» και δεν τις συζητάω καθόλου!
Μπαίνω, λοιπόν, σ’ άλλες προτάσεις. Μία ώρα παραπάνω εργασία για τον καθένα και όχι λιγότερη εργασία, με αύξηση 15% του μισθού, για να υπάρχει ένα περίσσευμα να μπει στην αγορά, να κινηθεί η αγορά. Το αντίθετο απ’ ό,τι λέει ο κ. Μίχαλος. Δεν χρειαζόμαστε να καθόμαστε. Χρειαζόμαστε να δουλέψουμε λίγο παραπάνω. Και αυτό πρέπει να κάνουμε.
Και απευθύνομαι και στην Αριστερά. Κοιτάξτε, βρισκόμαστε σε μία κρίση –δεν χωρά καμμία αμφιβολία- και πρέπει εσείς που έχετε τα μεγαλύτερα μέσα στους χώρους κοινωνικής δράσης να τους πείτε ότι για ένα χρόνο δεν χρειάζονται οι πολλές απεργίες ή οι διαδηλώσεις. Να κάνουμε απεργίες και διαδηλώσεις και να φωνάξουμε και να διεκδικήσουμε. Από πού να πάρει τι;
Όταν, λοιπόν, το πράγμα πηγαίνει κατά διαόλου, πρέπει όλοι να συμβάλουμε με τον τρόπο μας. Ας δώσουμε μία ευκαιρία ενός χρόνου σ’ αυτήν την πατρίδα να σηκωθεί. Είναι ο Καραμανλής. Θα μπορούσε να είναι ο Παπανδρέου, η Παπαρήγα ή ο Αλαβάνος. Την ίδια πρόταση θα κάναμε. Ο καθένας να βοηθήσει από το μετερίζι του! Η Κυβέρνηση να πιάσει το κεφάλαιο και να κάνει μία κουβέντα μαζί τους για πώς θα επαναεπενδύσουν στον τόπο, γιατί όλα, δυστυχώς, οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια σ’ έναν Καιάδα από τον οποίο δεν θα μπορούμε να βγούμε.
Είναι υποχρέωση όλων μας να βοηθήσουμε να βγει ο τόπος απ’ αυτήν την παραζάλη. Και ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός αυτό κάνει. Προσπαθεί με προτάσεις να βγάλει τον τόπο απ’ αυτήν την παραζάλη.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε, κύριε Καρατζαφέρη.
Το λόγο έχει ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γεώργιος Αλογοσκούφης.
Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο για δέκα λεπτά.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω ότι είναι κοινή διαπίστωση και φάνηκε από τις ομιλίες όλων των πολιτικών Αρχηγών ότι η διεθνής οικονομική κρίση που βιώνουμε, αγγίζει σήμερα βεβαίως ολόκληρο τον κόσμο, αλλά κυρίως είναι πρωτοφανής για τη μεταπολεμική περίοδο.
Επίσης, βιώνουμε μία περίοδο που οι επιπτώσεις αυτής της χρηματοπιστωτικής κρίσης -γιατί από εκεί ξεκίνησε- έχουν περάσει πια στην πραγματική οικονομία σ’ όλες τις χώρες του κόσμου και οι επιπτώσεις γίνονται όλο και σοβαρότερες.
Ειδικά για την Ευρώπη όπου υπήρχε η αρχική εκτίμηση ότι η κρίση δεν θα την επηρέαζε σοβαρά, ήδη ο ρυθμός ανάπτυξης στην ευρωπαϊκή οικονομία είναι αρνητικός για δύο συνεχόμενα τρίμηνα. Αυτό τεχνικά χαρακτηρίζεται ως «ύφεση» και οι εκτιμήσεις συγκλίνουν ότι αυτή η αρνητική εξέλιξη συνεχίζεται και το τελευταίο τρίμηνο του 2008. Πολλές χώρες στην Ευρωζώνη και στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν μπει σε ύφεση και έχει αντιστραφεί και η πτωτική τάση της ανεργίας.
Μέσα σ’ αυτήν την πολύ δύσκολη διεθνή συγκυρία μέχρι σήμερα, η ελληνική οικονομία έχει επιδείξει σαφώς μεγαλύτερες αντοχές, σε σύγκριση τουλάχιστον μ’ όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουν υπάρξει επιδράσεις. Έχουν υπάρξει επιδράσεις. Η κρίση έχει ξεκινήσει από το καλοκαίρι του 2007.
Αρχικά είχαμε επιπτώσεις στον πληθωρισμό, κυρίως από τη διεθνή αύξηση των τιμών των πρώτων υλών, του πετρελαίου, των τροφίμων. Μέχρι το περασμένο Φθινόπωρο, αυτές οι επιπτώσεις ήταν πολύ σοβαρές.
Επιπλέον, είχαμε μία επιβάρυνση στο ισοζύγιο πληρωμών για εισαγωγές καυσίμων, εξαιτίας της αύξησης της τιμής των καυσίμων κατά τουλάχιστον δυόμισι δισεκατομμύρια ευρώ.
Τα περιθώρια των επιτοκίων μετά την ένταση της χρηματοπιστωτικής κρίσης, αυξάνονται και σαφώς επηρεάζουν αρνητικά την ελληνική οικονομία. Αυτό γίνεται ήδη από το καλοκαίρι του 2007, αλλά γίνεται με μεγαλύτερη ένταση μετά και την κατάρρευση της «LEHMAN BROTHERS», όταν οι επενδυτές πλέον δίνουν πολύ μικρότερη σημασία στις αποδόσεις και πολύ μεγαλύτερη σημασία στην ασφάλεια. Και έτσι, τα επενδυτικά κεφάλαια κατευθύνονται από τις αναδυόμενες και τις μικρότερες οικονομίες ή τις οικονομίες που έχουν υψηλό δημόσιο χρέος στις Ηνωμένες Πολιτείες, στο Ηνωμένο Βασίλειο, στη Γερμανία, σε χώρες ανεπτυγμένες που θεωρούνται πιο ασφαλείς.
Και βεβαίως, μας έχει επηρεάσει πια και αρχίζει να μας επηρεάζει η εξασθένηση της διεθνούς οικονομίας σε κλάδους εξωστρεφείς, όπως οι εξαγωγικοί κλάδοι, ο τουρισμός και η ναυτιλία. Αυτά είναι δεδομένα και πραγματικότητα.
Από την άλλη, δημιουργήθηκε ένα κλίμα, το οποίο νομίζω ότι αποτυπώθηκε και από ορισμένους ομιλητές σήμερα στη Βουλή –δεν αποτυπώθηκε, βεβαίως, από τον Πρωθυπουργό, ο οποίος έθεσε τα ζητήματα στη σωστή τους διάσταση- λες και έχει έρθει η συντέλεια του κόσμου. Δεν έχει έρθει η συντέλεια του κόσμου. Είναι μία κρίση πολύ σοβαρή, πρωτοφανής για τη μεταπολεμική περίοδο, αλλά ασφαλώς δεν είναι η συντέλεια του κόσμου. Και δεν πρέπει να προωθείται αυτό το κλίμα της γενικευμένης απαισιοδοξίας για την οικονομία, διότι λύσεις υπάρχουν. Προωθούνται συγκεκριμένες δράσεις οι οποίες θα στηρίξουν και την ανάπτυξη και την απασχόληση μέσα στο 2009. Βεβαίως, υπάρχουν και προβλήματα.
Άκουσα τους αξιότιμους Προέδρους των κομμάτων της Αντιπολίτευσης να βάζουν ερωτήματα, ρητορικά ερωτήματα, τα οποία όμως δεν λύνουν κανένα πρόβλημα. Έκαναν κριτική στον καπιταλισμό, στην παγκοσμιοποίηση, στην Ευρώπη, στις Ηνωμένες Πολιτείες, στις επιχειρήσεις, στην Κυβέρνηση. Προτάσεις δεν ακούσαμε. Δεν ακούσαμε προτάσεις για το πώς θα βγούμε από την κρίση.
Από την άλλη, ακούσαμε τον Πρωθυπουργό. Και ακούγοντας τον Πρωθυπουργό, είδαμε ότι η Κυβέρνηση δίνει απαντήσεις. Δεν βάζει ερωτήματα. Δίνει απαντήσεις, λύνει προβλήματα. Δίνει απαντήσεις για την ανάπτυξη, δίνει απαντήσεις για την απασχόληση, δίνει απαντήσεις για την κοινωνική συνοχή, απαντήσεις, όπως αυτές που έδωσε σήμερα ο Πρωθυπουργός για τους χαμηλοσυνταξιούχους, για τους ανέργους, γι’ αυτούς που πιέζονται από την αύξηση του κόστους των στεγαστικών δανείων, για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Και είναι γεγονός ότι η ελληνική οικονομία είναι εξοπλισμένη σε μεγάλο βαθμό για να αντιμετωπίσει την κρίση που έχουμε μπροστά μας. Και ασφαλώς η Κυβέρνηση θα πάρει και άλλες πρωτοβουλίες, καθώς ανακύπτουν –και αν θα ανακύψουν- καινούργια προβλήματα.
Να ξεκινήσω από τα εισοδήματα. Για το επόμενο έτος ισχύει η διετής συλλογική σύμβαση εργασίας που συμφωνήθηκε φέτος, η οποία προβλέπει σημαντικές αυξήσεις μισθών, που ξεπερνούν κατά πολύ –είναι υπερδιπλάσιες- τον προβλεπόμενο πληθωρισμό για το 2009.
Ήδη ο πληθωρισμός έχει μπει σε μια περίοδο ταχείας αποκλιμάκωσης. Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχω υπ’ όψιν μου και που θα ανακοινωθούν επισήμως από τη Στατιστική Υπηρεσία τη Δευτέρα, το Νοέμβριο μειώθηκε κατά μία ολόκληρη μονάδα σε σχέση με τον Οκτώβριο και διαμορφώνεται στο 2,9%. Προβλέπεται δε να συνεχιστεί η αποκλιμάκωσή του και τους επόμενους μήνες.
Από την άλλη πλευρά, έχουμε αυξήσεις που έχουν συμφωνηθεί από τις αρχές του χρόνου, μέσω της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, που θα διασφαλίσουν σημαντική αύξηση του διαθεσίμου εισοδήματος των εργαζομένων. Αυτό είναι κάτι που ενισχύει τη ζήτηση και ενισχύει την κατανάλωση. Η κατανάλωση στη χώρα μας είναι πάνω από 70% του Α.Ε.Π. και, βέβαια, με μια σημαντική ενίσχυση της ζήτησης και της κατανάλωσης, από την πλευρά των μισθωτών, θα υπάρξει και ενίσχυση του Α.Ε.Π..
Επίσης, του χρόνου προβλέπεται η συνέχιση της πολιτικής μας για τις μειώσεις των φορολογικών συντελεστών. Αυτές οι μειώσεις είναι σημαντικές. Ο κεντρικός συντελεστής μειώνεται από 27% φέτος στο 25% το 2009. Ξεκινήσαμε από επίπεδα 30%-40% για τα μεσαία εισοδήματα. Επειδή άκουσα και τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να οδύρεται για τη μεσαία τάξη, η μεσαία τάξη έχει μια σημαντική ενίσχυση του χρόνου από τις μειώσεις των φορολογικών συντελεστών και από την πλευρά των επενδύσεων, γιατί άκουσα και ζητήματα για τις επενδύσεις.
Έχουν δρομολογηθεί μεγάλα έργα με συμβάσεις παραχώρησης, τα οποία μπαίνουν σε φάση επιτάχυνσης μέσα στο 2009. Αυτό δεν αποτυπώνεται πλήρως στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, διότι η χρηματοδότηση αυτών των έργων γίνεται με ιδιωτικά κεφάλαια.
Προχωρούν τα έργα με συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Έχουμε ήδη εγκρίνει έργα ύψους 5.700.000.000 ευρώ, όπως είπε ο Πρωθυπουργός, από την αρμόδια διυπουργική επιτροπή. Ήδη απ’ αυτά έργα τουλάχιστον 500.000.000 θα ξεκινήσουν να υλοποιούνται μέσα στο 2009. Είναι μια σημαντική ένεση, ειδικά στην περιφέρεια, γιατί αυτά είναι σχετικά μικρά έργα κοινωνικού χαρακτήρα, τα οποία είναι διεσπαρμένα σε ολόκληρη την ελληνική περιφέρεια.
Ενεργοποιούνται τα προγράμματα του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς, το οποίο με τις αποφάσεις που έλαβε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα ενισχυθεί και άλλο του χρόνου, διότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε ήδη να γίνει μία επιτάχυνση της αξιοποίησης των εθνικών στρατηγικών πλαισίων αναφοράς και έτσι θα έχουμε περισσότερους πόρους του χρόνου, ενώ στο πλαίσιο του επενδυτικού νόμου έχουν εγκριθεί επενδυτικά σχέδια πάνω από 10.000.000.000 ευρώ και αυτό είναι πολύ σημαντικό για την αναπτυξιακή προοπτική της οικονομίας.
Άρα, και από την πλευρά της κατανάλωσης –των εισοδημάτων, αν θέλετε- λόγω της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης και της πτώσης του πληθωρισμού, αλλά και από την πλευρά των επενδύσεων, θα υπάρξει σημαντική ώθηση του χρόνου στην ελληνική οικονομία. Δεν είναι στον αέρα, όπως πολλοί λένε, η πρόβλεψη ότι θα συνεχιστεί ο ρυθμός ανάπτυξης του χρόνου. Βεβαίως, θα είναι μειωμένος, διότι από την πλευρά των εξαγωγών και των εξωστρεφών τομέων θα έχουμε μια αρνητική επίδραση. Όμως, το μεγάλο σύνολο των δαπανών στην οικονομία μας, που είναι η ιδιωτική κατανάλωση και οι επενδύσεις, έχει καλές προοπτικές για του χρόνου. Αυτό είναι σημαντικό.
Γιατί είναι σημαντικό πως η Ελλάδα ξεκινά να αντιμετωπίσει αυτή την κρίση μετά από μια περίοδο, όπου υπήρξε σημαντική μείωση της ανεργίας. Φανταστείτε σήμερα να είμαστε στα επίπεδα της ανεργίας του 11%, που παραλάβαμε το 2004. Πού θα πήγαινε η ανεργία! Βλέπετε τι γίνεται στην Ισπανία, τι προβλέπεται για την Ισπανία, ότι η ανεργία μπορεί να φθάσει και το 15%. Εμείς ξεκινάμε από 7% και πιστεύουμε πως του χρόνου η ανεργία δεν θα σημειώσει, ασφαλώς, σημαντική μείωση. Η επιδίωξή μας, τουλάχιστον, είναι να μην αυξηθεί ή αν αυξηθεί, να αυξηθεί πολύ λίγο. Φανταστείτε τι θα γινόταν, αν ξεκινούσαμε από το 11%.
Επίσης, τα προηγούμενα χρόνια –θα ζητήσω και τη δευτερολογία μου, κύριε Πρόεδρε- ενισχύσαμε σε πολύ μεγάλο βαθμό τις κοινωνικές δαπάνες. Αυξήσαμε τα επιδόματα, που ήταν σε πολύ χαμηλά επίπεδα, όπως η σύνταξη του Ο.Γ.Α., που είναι σήμερα στα 330 ευρώ και θα αυξηθούν, ασφαλώς, και άλλο τα επόμενα χρόνια, το Ε.Κ.Α.Σ., το επίδομα ανεργίας. Ανακοίνωσε σήμερα ο Πρωθυπουργός συγκεκριμένα μέτρα για την ενίσχυση αυτών που πραγματικά έχουν ανάγκη και που πλήττονται από την κρίση. Μειώσαμε το δημόσιο χρέος σε σχέση με το παρελθόν σχεδόν δέκα εκατοστιαίες μονάδες του Α.Ε.Π..
Άκουσα τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να επιχειρεί να μεταθέσει τις ευθύνες του κόμματός του στην Νέα Δημοκρατία για την αύξηση του χρέους. Αν είναι δυνατόν! Αν είχε κάνει απογραφή και η προηγούμενη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν θα ανέφερε αυτά τα στοιχεία για 70% δήθεν του Α.Ε.Π. δημόσιο χρέος που παρέδωσε το 1989 η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., γιατί εκείνο το 70% αποδείχθηκε μετά από ένα χρόνο ότι στην πραγματικότητα ήταν 110% του Α.Ε.Π.. Απλώς δεν έγινε τότε απογραφή. Η απογραφή την οποία στηλιτεύει τώρα. Δεν τους αρέσει η απογραφή, βλέπετε, γιατί απέδειξε τι άφησαν πίσω τους.
Αλλά έχει μειωθεί το δημόσιο χρέος, έχει μειωθεί το δημόσιο έλλειμμα. Ήταν 7,5% όταν αναλάβαμε το 2004 και σήμερα είναι κάτω από το 3%. Και έτσι και από την πλευρά αυτή είμαστε σε καλύτερη θέση σήμερα για να αντιμετωπίσουμε τις επιπτώσεις της κρίσης.
Με τις πρωτοβουλίες που έχουμε αναλάβει τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί το κατά κεφαλήν Α.Ε.Π.. Είχαμε από τους υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης επί μια τετραετία που είχαμε ποτέ στη μεταπολιτευτική περίοδο. Και σε σχέση με τους εταίρους μας.
Όταν αναλάβαμε το 2004 βρισκόμασταν μόλις στο 92% του μέσου όρου των είκοσι επτά. Μόλις στο 92%. Το 2007 φτάσαμε στο 97% και το 2008 η εκτίμηση είναι ότι θα ξεπεράσουμε το 100%. Θα ξεπεράσουμε για πρώτη φορά τον μέσο όρο των είκοσι επτά χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο κατά κεφαλήν ακαθάριστο εισόδημα. Σε σχέση με τους δεκαπέντε ήμασταν στο 81% στα τέλη του 2003. Φτάσαμε το 2007 στο 87% και θα ξεπεράσουμε το 90% το 2008. Είχαμε αύξηση των πραγματικών μισθών, αύξηση του εισοδήματος. Αυτά σημαίνουν πραγματική και ουσιαστική σύγκληση. Αυτά δεν μπορούν να μηδενίζονται.
Η ελληνική οικονομία, βεβαίως, έχει σημειώσει επιτυχίες, βεβαίως έχει και προβλήματα. Η Αντιπολίτευση δεν θέλει να δει τις επιτυχίες. Είναι καθηλωμένη στο παρελθόν. Όλα τα βάφει μαύρα. Μπήκαμε στην Ο.Ν.Ε. και αυτό είναι μια μεγάλη εθνική επιτυχία. Είναι μια επιτυχία που σημειώθηκε από διαδοχικές κυβερνήσεις. Ξεκίνησε από κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας, ολοκληρώθηκε με κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Ποτέ δεν αμφισβητήσαμε την αναγκαιότητα της ένταξης αλλά και ποτέ δεν μπορούμε να αμφισβητήσουμε ότι όταν μπήκαμε στην Ο.Ν.Ε. δεν είχαμε λύσει ούτε το δημοσιονομικό μας πρόβλημα ούτε το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας. Και μάλιστα επί πολλά χρόνια αφού μπήκαμε στην Ο.Ν.Ε. μέχρι το 2004 επιδεινώθηκε το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας. Δεν μπορεί, λοιπόν να επιχειρεί η Αξιωματική Αντιπολίτευση να μετακυλήσει τις δικές της ευθύνες στην σημερινή Κυβέρνηση.
Η σημερινή Κυβέρνηση κινείται με υπευθυνότητα, θα εξακολουθήσει να κινείται με υπευθυνότητα γιατί η χώρα πρέπει να πάει μπροστά και ο ελληνικός λαός έχει απαίτηση απ’ όλες τις πολιτικές δυνάμεις να συμβάλλουν σ’ αυτή την προσπάθεια.
Την πορεία ανάπτυξης και εξυγίανσης της οικονομίας που με σοβαρότητα και υπευθυνότητα χαράξαμε και υλοποιήσαμε τα τελευταία χρόνια παρά τις δυσκολίες και τις αμφισβητήσεις, παρά την παραποίηση της πραγματικότητας από πολλές πλευρές τη συνεχίζουμε και το 2009. Βεβαίως έχουμε να υλοποιήσουμε έναν δύσκολο προϋπολογισμό, έναν προϋπολογισμό ευθύνης και προοπτικής, έναν προϋπολογισμό που κινείται στο πλαίσιο αυτού που χρειάζεται η χώρα. Λαμβάνουμε υπ’ όψιν μας τις εξελίξεις και τις επιπτώσεις της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης και αλλάζουμε σε κάποιο βαθμό τις προτεραιότητές μας.
Στη σημερινή οικονομική συγκυρία προτεραιότητα έχει η αντιμετώπιση των επιπτώσεων της χρηματοπιστωτικής κρίσης στην πραγματική οικονομία και τους πολίτες. Αυτή είναι η προτεραιότητά μας. Η ευέλικτη εφαρμογή του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης που έχει αποφασιστεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο βάζει ασφαλώς σε δεύτερη μοίρα τη δημοσιονομική προσαρμογή και ειδικότερα τη δεύτερη φάση της δημοσιονομικής προσαρμογής που προέβλεπε ότι από ελλείμματα της τάξεως του 3% θα πάμε σε μηδενικά ελλείμματα. Διότι όπως θυμάστε ο πρώτος στόχος ήταν να μειώσουμε τα ελλείμματα κάτω από το 3%. Το πετύχαμε.
Ο δεύτερος στόχος, να πάμε στο μηδέν, πρέπει να αναβληθεί και θα αναβληθεί. Εκ των πραγμάτων θα αναβληθεί. Στην παρούσα φάση θα γίνει η ελάχιστη δυνατή δημοσιονομική προσαρμογή. Νέες εντατικές προσπάθειες μείωσης των ελλειμμάτων και του χρέους θα γίνουν ξανά μόλις περάσουμε σε περίοδο ανάκαμψης της διεθνούς οικονομίας. Δεν μπορούμε εμείς μέσα στην ύφεση να επιδιώκουμε να πάμε σε μηδενικά ελλείμματα. Τώρα η έμφαση δίνεται στα προβλήματα της πραγματικής οικονομίας, στη στήριξη της ανάπτυξης που πλήττεται από τις επιπτώσεις της κρίσης και στην ενίσχυση των οικονομικά ασθενεστέρων.
Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να συνεχίσουμε να αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες για την εξυγίανση του δημόσιου τομέα. Δεν θα γυρίσουμε πίσω στον κρατισμό. Ασφαλώς δεν θα γυρίσουμε πίσω στον κρατισμό. Το κράτος χρειάζεται, εμείς ποτέ δεν το αρνηθήκαμε αυτό. Ο κρατισμός είναι αυτός που δημιουργεί τα προβλήματα. Να πιστεύουμε ότι μόνο το κράτος μπορεί να λύσει όλα τα προβλήματα. Ότι τα προβλήματα μπορούν να λυθούν χωρίς χρήματα, μόνο με ευχολόγια.
Ασφαλώς και φέτος προωθούνται πρωτοβουλίες σημαντικές. Εντάσσονται ειδικοί λογαριασμοί στον κρατικό προϋπολογισμό, υλοποιείται ο νόμος που προβλέπει την παρακολούθηση των φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα όσον αφορά στους προϋπολογισμούς τους, προχωράμε στα προβλεπόμενα βήματα για να υπάρξουν προϋπολογισμοί προγραμμάτων.
Δεν πρέπει να αφήσουμε πίσω μας τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζονται, δεν πρέπει να τις ξεχάσουμε, επειδή έχουμε την κρίση. Η έμφαση θα είναι στην κρίση, η προτεραιότητά μας είναι η αντιμετώπιση της κρίσης, αλλά πρέπει να δούμε και πέρα από την κρίση, τι θα γίνει μετά από την κρίση, πώς θα είναι η ελληνική οικονομία έτοιμη να αντιμετωπίσει τις νέες προκλήσεις που θα ανακύψουν, όταν ανακάμψει η ευρωπαϊκή οικονομία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουμε ξεκάθαρη εικόνα των δυσκολιών της διεθνούς οικονομίας, έχουμε ξεκάθαρη εικόνα των πλεονεκτημάτων, αλλά και των αδυναμιών της ελληνικής οικονομίας, αδυναμιών όπως είναι το υψηλό δημόσιο χρέος, η χαμηλή ανταγωνιστικότητα, αυτών των διαρθρωτικών αδυναμιών που κουβαλάει η οικονομία μας επί χρόνια και που επί μία πενταετία διορθώνουμε. Αλλά, επίσης, έχουμε και ξεκάθαρη θέση για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες.
Έχουμε πλήρες και αποτελεσματικό σχέδιο προστασίας από τις επιπτώσεις της κρίσης. Εμείς δεν αρκούμαστε σε ευχολόγια. Κινούμαστε, δουλεύουμε. Δουλεύουμε όλους αυτούς τους μήνες ακριβώς για να προλάβουμε και για να αντιμετωπίσουμε την κρίση.
Με άμεσες και αποφασιστικές κινήσεις το τελευταίο διάστημα διασφαλίσαμε την ηρεμία για τους Έλληνες καταθέτες. Εγγυηθήκαμε τις καταθέσεις στο ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα πρώτοι απ’ όλους. Προστατεύσαμε τους δανειολήπτες που πιέζονται από την άνοδο των επιτοκίων. Ενισχύουμε τη ρευστότητα της ελληνικής οικονομίας, διότι ασφαλώς, κύριε Καρατζαφέρη, δεν δίνουμε λεφτά στις τράπεζες. Τα χρήματα αυτά, τα 28.000.000.000 πηγαίνουν στην οικονομία, δεν πηγαίνουν στις τράπεζες.
Καταθέσαμε έναν προϋπολογισμό ευθύνης και προοπτικής. Και μ' αυτό το αίσθημα ευθύνης συνεχίζουμε να λαμβάνουμε αποφάσεις, δύσκολες αποφάσεις, που διασφαλίζουν όμως τα συμφέροντα των πολιτών και της χώρας.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
Το λόγο έχει η Υπουργός Απασχόλησης κ. Φάνη Πάλλη-Πετραλιά.
ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ-ΠΑΛΛΗ (Υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Πρωθυπουργός πριν από λίγο έδωσε με επιγραμματικό, αλλά και πολύ περιεκτικό και συγκεκριμένο τρόπο, τόσο το μέγεθος της κυβερνητικής προετοιμασίας για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, όσο και το μέτρο της κυβερνητικής ευαισθησίας για τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού:
Δύο δισεκατομμύρια ευρώ δράσης για την απασχόληση. Διπλασιασμός του δώρου των Χριστουγέννων για τριακόσιες χιλιάδες ανέργους, ύψους 70.000.000 ευρώ, το οποίο θα δοθεί από τις 15 Δεκεμβρίου.
Την άλλη εβδομάδα στο Υπουργείο θα παρουσιάσουμε και θα αναπτύξουμε λεπτομερώς, τόσο τα μέτρα που εξήγγειλε σήμερα ο Πρωθυπουργός, όσο και την υπόλοιπη δέσμη των δράσεων που υλοποιούμε στον τομέα της Απασχόλησης και της Κοινωνικής Προστασίας.
Θα ήθελα να επαναλάβω μία δήλωση που έκανα και προχθές και χθες και που θεωρώ ότι έχει ουσιαστική σημασία. Η Κυβέρνηση εμμένει στην πλήρη και ποιοτική απασχόληση και δεν θα επιτρέψει στο όνομα της οικονομικής κρίσης να διαταραχθούν οι εργασιακές σχέσεις και να αλλοιωθεί ο κοινωνικός ιστός.
Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση που ενέσκηψε στον κόσμο τα τελευταία χρόνια. Αυτό, όμως, που μετρά αυτήν τη στιγμή δεν είναι η περιγραφή της κρίσης, αλλά οι προετοιμασίες και οι πολιτικές που έχουμε αποφασίσει για την αντιμετώπισή της. Και θα προχωρούσα και θα έλεγα και πως μπορεί αυτή η κρίση να αποκτήσει και τα στοιχεία της ευκαιρίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ήδη από το καλοκαίρι όταν άρχισαν οι πρώτοι τριγμοί, ο τομέας Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας τέθηκε σε ετοιμότητα. Όλοι οι εποπτευόμενοι οργανισμοί. Ξεκινήσαμε μία ειδική, συνεχή, κυλιόμενη πανελλαδική έρευνα στο Παρατηρητήριο για την Απασχόληση. Συγκροτήθηκε ομάδα συντονισμού. Σχεδιάσαμε νέες δράσεις. Επανασχεδιάσαμε και επαναστοχεύσαμε τις δράσεις του Δ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης και των οργανισμών που τα υλοποιούν. Και φυσικά όλα τα εθνικά μας προγράμματα.
Βασικές παράμετροι του όλου σχεδιασμού είναι η προστασία των ευπαθών και ευάλωτων ομάδων. Οι άνεργοι, οι χαμηλοσυνταξιούχοι, οι μονογονεϊκές οικογένειες. Και βέβαια η θωράκιση της εργασίας, κυρίως στις μικρομεσαίες και τις πολύ μικρές επιχειρήσεις και στην αυτοαπασχόληση, που αποτελούν και το 93% της ιδιωτικής απασχόλησης.
Και τέλος, η ενίσχυση των τομέων που ενδέχεται να πληγούν και έχουν ένα «ειδικό βάρος» στην εθνική μας οικονομία, όπως είναι ο τουρισμός, οι κατασκευές, η μεταποίηση, το εμπόριο.
Και μ’ αυτήν την ευκαιρία ήθελα να πω ότι αυτή η κυλιόμενη πανελλαδικά έρευνα που, για πρώτη φορά, πραγματοποιεί όργανο του Υπουργείου Απασχόλησης, που είναι το Παρατηρητήριο για την Απασχόληση, δίνει ορισμένα πολύ σημαντικά συμπεράσματα: Κατ’ αρχάς, μέχρι αυτή τη στιγμή, η ανεργία δεν έχει αυξηθεί. Η ανεργία του δύο τελευταίους μήνες είναι στα φυσιολογικά επίπεδα συγκρινόμενη με τα προηγούμενα χρόνια και για την ίδια περίοδο.
Δεύτερον, δείχνει ότι η χώρα μας αποτελεί εξαίρεση ως προς τους παράγοντες που επηρεάζουν την ανεργία στην Ευρώπη. Όπως για παράδειγμα, οι επενδύσεις του παγίου κεφαλαίου. Αντίθετα, ο τομέας των κατασκευών και των συναφών επιχειρήσεων, επηρεάζει στη χώρα μας σημαντικά την ανεργία.
Θα ήθελα επιγραμματικά να αναφέρω στη Βουλή τα όσα νέα έργα ξεκίνησαν να υλοποιούνται και προετοιμάζονται, τις όσες καινοτόμες διαδικασίες εφαρμόζονται στον τομέα της εργασίας και της αντιμετώπισης της ανεργίας.
Οι δράσεις που υλοποιεί το Υπουργείο Απασχόλησης μέσω των φορέων του, έχουν πλέον στοχευμένο χαρακτήρα σε επίπεδο πληθυσμιακό, χωρικό και κλαδικό. Στόχος μας είναι η μέγιστη αποτελεσματικότητα, η εξασφάλιση των πραγματικών ωφελημάτων για τους ανέργους, η δημιουργία προϋποθέσεων για τη βιώσιμη παραμονή τους στην αγορά εργασίας. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι τα στοχευμένα –και το τονίζω τα στοχευμένα- προγράμματα για τους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας, τους ανέργους ηλικίας μεγαλύτερης των σαράντα πέντε ετών, τους νέους επιστήμονες, τις πολυμελείς οικογένειες με τουλάχιστον τρία παιδιά, τις ευάλωτες ομάδες που απειλούνται με κοινωνικό αποκλεισμό από την αγορά εργασίας.
Στα προγράμματα και τις δράσεις μας δίνεται πλέον έμφαση στην εναρμόνιση και τη συμπληρωματικότητά τους με τις αναπτυξιακές προτεραιότητες της χώρας. Παράδειγμα η δράση επιχορήγησης πολύ μικρών οικογενειακών επιχειρήσεων έως τριών ατόμων, που υποστηρίζει τις ευάλωτες οικογενειακές επιχειρήσεις και δίνει ευκαιρίες απασχόλησης στους ανέργους.
Για τη στήριξη των ανέργων σε μεγαλύτερες επιχειρήσεις τον τελευταίο καιρό έχουμε υλοποιήσει περισσότερες από τριάντα ολοκληρωμένες παρεμβάσεις σε επίπεδο νομών ή κλάδων και στη χορήγηση ειδικών και εκτάκτων βοηθημάτων.
Σχεδιάσαμε και υλοποιούμε ολοκληρωμένες παρεμβάσεις στους Νομούς Θεσσαλονίκης, Πέλλας, Αρκαδίας, Φλώρινας, Γρεβενών, Καστοριάς, Έβρου, Κοζάνης, Αχαΐας, Αιτωλοακαρνανίας, στη Νάουσα και στην Πρέβεζα.
Θεσπίσαμε δράσεις και προγράμματα που βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη για κοινωνικές ομάδες με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, άτομα με αναπηρίες, απεξαρτημένα άτομα, αποφυλακισμένους και νεαρά παραβατικά άτομα.
Εξασφαλίζουμε την εργασία ανέργων που δεν έχουν συμπληρώσει τις προϋποθέσεις για τη συνταξιοδότησή τους από φορέα κύριας ασφάλισης επειδή τους υπολείπονται μέχρι χίλια πεντακόσια ένσημα και μέχρι πέντε χρόνια για τη συμπλήρωση του ορίου ηλικίας τους για τη συνταξιοδότησή τους, καταρτίζοντας το πρόγραμμα –που βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη- «πλησίον της σύνταξης».
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
Και εδώ, όπως πριν από λίγο ακούσατε και από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, θέλω να σταθώ ιδιαίτερα στην αλλαγή μιας φιλοσοφίας που σημαίνει τη μετατροπή του επιδόματος ανεργίας σε επίδομα απασχόλησης, επιμηκύνοντας τη χορήγησή του έως και τριάντα έξι μήνες ανάλογα με το μέγεθος της επιχείρησης σε δεκαοκτώ, είκοσι τέσσερις και τριάντα έξι μήνες, εφόσον βέβαια το επιθυμεί και ο άνεργος.
(Στο σημείο αυτό, κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Υπουργού).
Κύριε Πρόεδρε, θα πάρω και εγώ το χρόνο της δευτερολογίας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Μάλιστα, κυρία Υπουργέ.
ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ-ΠΑΛΛΗ (Υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Θεωρώ ότι αυτό αποτελεί το πιο σημαντικό βήμα για τη μετατροπή των παθητικών πολιτικών σε ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης. Γιατί οι πολίτες θέλουν δημιουργία, θέλουν εργασία. Και θα έλεγα ότι επιπλέον σχεδιάστηκε ειδικό πρόγραμμα για την προώθηση στην απασχόληση είκοσι χιλιάδων επιδοτούμενων ανέργων, με έμφαση στις άνεργες γυναίκες άνω των σαράντα πέντε ετών και τους άνδρες άνω των πενήντα ετών. Με το ίδιο αυτό πρόγραμμα, παρέχεται η δυνατότητα στους αυτοαπασχολούμενους να προσλάβουν τον πρώτο υπάλληλό τους.
Για την άμεση σύνδεση επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης με την αγορά εργασίας, αναπτύξαμε το θεσμό των προγραμματικών συμβάσεων εγγυημένης απασχόλησης και υλοποιούμε ειδικά προγράμματα προσανατολισμένα στις ανάγκες κάθε συγκεκριμένης επιχείρησης.
Περισσότεροι από τριακόσιες χιλιάδες εργαζόμενοι και αυτοαπασχολούμενοι έχουν καταρτιστεί στο πλαίσιο της ενδοεπιχειρησιακής κατάρτισης. Με την πρόσφατη ασφαλιστική μεταρρύθμιση αναβαθμίστηκε η προστασία για τις μητέρες. Καθιερώθηκε ειδική άδεια μητρότητας έξι μηνών επιπλέον της δίμηνης άδειας κύησης και λοχείας που δίνει το Ι.Κ.Α.. Χορηγείται στις μητέρες για το διάστημα αυτό, μηνιαίο ποσό ίσο με τον κατώτατο μισθό, όπως αυτός ορίζεται από την Εθνική Συλλογική Σύμβαση, καθώς και αναλογία δώρων εορτών και επιδόματος αδείας. Και βέβαια, καταβάλλεται και η εργοδοτική εισφορά για τον κλάδο σύνταξης της εργαζόμενης μητέρας.
(Στο σημείο αυτό, την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Πρόεδρος της Βουλής κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ)
Για πρώτη φορά, χορηγούμε νέους επιστήμονες προκειμένου να τους βοηθήσουμε στα πρώτα βήματα της επιστημονικής τους καριέρας. Ο Πρόεδρος αναφέρθηκε στο πρόγραμμα: «ΜΙΑ ΑΡΧΗ, ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ», πρόγραμμα για ογδόντα χιλιάδες νέους που δεν συνεχίζουν στο εκπαιδευτικό μας σύστημα, νέους δεκαέξι έως είκοσι πέντε ετών. Και για πρώτη φορά, πέραν της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης εδώ καλύπτονται και ασφαλιστικά.
Ως προς το επίδομα ανεργίας αυξήθηκε και σήμερα το επίδομα ανεργίας είναι γύρω στα 431 ευρώ, 430,75. Από το 2008 το επίδομα παρακολουθεί σταθερά τις συμφωνίες των κοινωνικών εταίρων. Χορηγείται σήμερα επίδομα ανεργίας σε τριακόσιες χιλιάδες ανέργους ύψους πάνω των 700.000.000 ευρώ και οικογενειακό επίδομα σε τριακόσιες πενήντα χιλιάδες εργαζόμενους και εποχικό επίδομα σε περίπου εκατόν πενήντα χιλιάδες εργαζόμενους.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η διεθνής οικονομική κρίση έχει επιφέρει σοβαρές συνέπειες στην οικονομία και αστάθεια στις διεθνείς αγορές. Πιθανόν να υπάρξουν επιπτώσεις και στη χώρα μας στην πραγματική οικονομία, στην ανάπτυξη και στην απασχόληση. Ωστόσο –και αυτό πρέπει να το τονίσω- η διεθνής αυτή συγκυρία βρίσκει τη χώρα μας έτοιμη και την Κυβέρνηση έτοιμη με στοχευμένο και κοστολογημένο σχέδιο.
Βασικό συστατικό για την αντιμετώπιση της κρίσης είναι η αποφυγή πανικού και σπασμωδικών κινήσεων. Ανεύθυνες φημολογίες, ατεκμηρίωτες εκτιμήσεις, κινδυνολογία για επερχόμενες καταστροφές, αναληθείς πληροφορίες για μαζικές απολύσεις και διαθεσιμότητες, δημιουργούν αρνητικό κλίμα και υπονομεύουν τις προσπάθειες όλων μας για αποτελεσματική διαχείριση της κρίσης. Η δημοσιονομική σταθερότητα, οι σχετικά υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης που συνδέονται πλέον και με την αύξηση της απασχόλησης και τη σταθερή μείωση της ανεργίας, συνθέτουν τα χαρακτηριστικά της ελληνικής οικονομίας που λειτουργούν ως απάντηση στις νέες διαφαινόμενες προκλήσεις.
Είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τα όποια προβλήματα δημιουργηθούν. Με στοχευμένες δράσεις και συντονισμένα μέτρα θα ανταποκριθούμε θετικά στα προβλήματα που μπορεί να δημιουργηθούν στην αγορά εργασίας. Σε κάθε περίπτωση όμως, πρέπει να στείλουμε ένα μήνυμα: δεν θα δεχτούμε και δεν θα επιτρέψουμε παράνομες απολύσεις και καταχρηστική καταφυγή σε διαθεσιμότητες.
Αντίθετα εντείνουμε τους ελέγχους, με στόχο την ομαλή λειτουργία της αγοράς εργασίας. Βρισκόμαστε στο πλευρό και των εργαζομένων και των επιχειρήσεων, για να τους στηρίξουμε στη δύσκολη αυτή συγκυρία. Και αυτό ας εκληφθεί και ως απάντηση σε όσους προσπαθούν με πρόσχημα, με πρόφαση την οικονομική κρίση να δημιουργήσουν αρνητικές εντυπώσεις για την Κυβέρνηση, να κλονίσουν τη σχέση εμπιστοσύνης που έχουμε με τους εργαζόμενους.
Η υφιστάμενη νομοθεσία είναι υπερεπαρκής για να αντιμετωπιστούν όλα. Υπάρχει ο ν. 3198/1955 και βέβαια ο πιο πρόσφατος ν. 2639/1998 του ΠΑ.ΣΟ.Κ., του τότε Υπουργού Εργασίας κ. Παπαϊωάννου, όπου στο άρθρο 2 επιτρέπει συμφωνίες μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων για όλα τα σχετικά εργασιακά θέματα που μπορεί να προκύψουν σε μία επιχείρηση. Δεν χρειάζονται, λοιπόν, νέοι νόμοι. Χρειάζεται δουλειά και νέες θέσεις εργασίας. Η αγορά είναι μία μηχανή. Για να λειτουργήσει χρειάζεται περισσότερο -και όχι λιγότερο- καύσιμο. Σας διαβεβαιώνω, λοιπόν, ότι τη μεγάλη πρόκληση που αντιμετωπίζει η χώρα μας, όπως άλλωστε και όλος ο υπόλοιπος κόσμος, θα την αντιμετωπίσουμε και θα την κερδίσουμε. Και σ’ αυτήν τη μάχη πρέπει να είμαστε όλοι μαζί.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το λόγο έχει ο Πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η σημερινή συζήτηση αφορά το μεγάλο, το πολύ μεγάλο θέμα της διεθνούς οικονομικής κρίσης και των επιπτώσεων που έχει. Ακούσαμε, όμως, πολλά ευχολόγια. Συγκεκριμένες, εφικτές, χειροπιαστές προτάσεις δεν ακούσαμε. Ακούσαμε τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να κάνει έναν φραστικό «περίπατο», γεμάτο από ανακρίβειες, από την απογραφή στις –τάχα- απώλειες κοινοτικών πόρων για το δημόσιο χρέος. Μέτρα δεν ακούσαμε, παρά μόνο γενικότητες και αντιφατικές αοριστίες.
Ξεχάσατε ότι οι απώλειες κοινοτικών πόρων αφορούν αποκλειστικά και μόνο την περίοδο των κυβερνήσεων του κόμματός σας; Ξεχάσατε ότι μιλούσατε για πλεονασματικούς Προϋπολογισμούς και ήταν όλοι μα όλοι ελλειμματικοί; Ξεχάσατε τους ισχυρισμούς σας για το έλλειμμα, ότι τάχα ήταν στο 1,7%, ενώ αποδείχθηκε ότι ήταν σχεδόν στο 8%; Ξεχάσατε τα πρόστιμα που επιβάλλονταν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τις αδιαφανείς διαδικασίες των κυβερνήσεών σας, πρόστιμα που εκλήθη βεβαίως η χώρα να τα πληρώσει στη συνέχεια;
Μιλήσατε για φοροεπιδρομές· προφανώς, έχετε στο νου σας τις δικές σας φοροεπιδρομές. Ογδόντα νέοι φόροι επιβλήθηκαν από τις κυβερνήσεις σας, στις οποίες και ήσασταν κορυφαίος υπουργός. Γι’ αυτό αποφεύγετε, προφανώς, να κάνετε οποιαδήποτε νύξη για το κόστος των κατά καιρούς εξαγγελιών σας. Το ίδιο κάνατε και σήμερα. Όσες φορές κι αν σας το ζητήσαμε, ποτέ δεν είπατε ούτε πόσο κοστίζουν οι εξαγγελίες σας ούτε ποιος θα πληρώσει το κόστος, εάν ποτέ εφαρμόζονταν.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας.)
Ακόμα και οι πιο μετριοπαθείς υπολογισμοί καταλήγουν σε εξωφρενικά ποσά. Αναλίσκεστε λοιπόν σε ανεφάρμοστες ευχές.
Έφθασε σήμερα η Αξιωματική Αντιπολίτευση να ισχυρίζεται ότι, τάχα, η Κυβέρνηση παρακολουθεί τις εξελίξεις. Μετρά ανάποδα και το ξέρει καλά, πολύ καλά. Μέχρι πρόσφατα ισχυριζόταν ότι όλα όσα λέγαμε για τη διεθνή κρίση δεν ήταν τίποτε άλλο παρά άλλοθι της Κυβέρνησης. Όχι μόνο δεν παρακολουθούσατε, αλλά ούτε καν βλέπατε τη διεθνή πραγματικότητα!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας.)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση, σε αντίθεση με την Αξιωματική Αντιπολίτευση, ήταν και είναι δυναμικά παρούσα σε κάθε στιγμή. Ήμασταν πρωτοπόροι σε δράσεις ανάμεσα στους Ευρωπαίους εταίρους. Είμαστε από τις πρώτες χώρες που προχωρήσαμε στην πολιτική δέσμευση για την εγγύηση των καταθέσεων. Ακολούθησαν οι άλλες χώρες. Κατηγορηθήκαμε μάλιστα γι’ αυτό, αλλά τελικά διαπιστώσαμε ότι ακολούθησαν οι άλλοι. Ήμασταν ανάμεσα στις πρώτες χώρες της Ευρώπης που πρωτοστάτησαν για την αύξηση της νομικής εγγύησης των καταθέσεων. Προχωρήσαμε μάλιστα στην αύξηση της εγγύησης στις 100.000 ευρώ για κάθε καταθέτη, σε κάθε τράπεζα. Είμαστε μία από τις πρώτες χώρες που πέτυχε την έγκριση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή του νομοθετικού πλαισίου για την εξασφάλιση της ρευστότητας στην οικονομία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση είναι εδώ και είναι εδώ με σοβαρότητα, με υπευθυνότητα και στιβαρό χέρι.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας.)
Έρχομαι τώρα στις αναφορές που έγιναν για τις σχέσεις εργασίας. Θέλω, πρώτ’ απ’ όλα, να επαναλάβω άλλη μία φορά ότι τόσο οι θέσεις όσο και οι σχέσεις εργασίας εξαρτώνται άμεσα από τους αναπτυξιακούς ρυθμούς, την αύξηση των επενδύσεων, τη δημιουργία νέων επιχειρήσεων. Αυτή είναι η δυναμική που υπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντα τόσο των εργαζομένων, όσο και των συμπολιτών μας που αναζητούν δουλειά.
Στα προηγούμενα τεσσεράμισι χρόνια πετύχαμε σημαντική πρόοδο, που αποτυπώνεται ξεκάθαρα στους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, στη μείωση της ανεργίας, στην αύξηση της απασχόλησης. Αποδεικνύεται, έτσι, ότι κινούμαστε στη σωστή κατεύθυνση. Οι ισχυρισμοί για «θεσμοθετημένη αυθαιρεσία της εργοδοσίας» δεν ισχύουν. Η αλήθεια είναι στην αντίθετη πλευρά.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η αγορά εργασίας στη χώρα μας είναι από τις περισσότερο προστατευμένες. Από τα επίσημα στοιχεία του ΟΟΣΑ για το 2007, σε ό,τι αφορά τους όρους νομοθεσίας για την προστασία της απασχόλησης, η Ελλάδα κατατάσσεται στις πρώτες θέσεις τόσο μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσο και μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ. Θυμίζω ότι η προστασία της απασχόλησης αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στους κατώτατους μισθούς, στη δυσκολία για πρόσληψη και απόλυση, και σε περιορισμούς στις ώρες εργασίας.
Σ’ ό,τι αφορά τα ποσοστά μερικής απασχόλησης στη χώρα μας (5,5% το 2006), εξακολουθούν να είναι πολύ χαμηλότερα από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σε σχέση με τη λειτουργία των Εταιρειών Προσωρινής Απασχόλησης (ΕΠΑ), το σύνολο των προσωρινά απασχοληθέντων, σύμφωνα με στοιχεία του 2006, ήταν κοντά στις 9.000. Βεβαίως, δεν πρέπει να λησμονείται ότι οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης, κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις, μπορεί να είναι ευκαιρία για να εισέλθουν στην αγορά εργασίας συμπολίτες μας που αντιμετωπίζουν πρόβλημα πρόσβασης σε αυτήν. Όμως –και θέλω να το τονίσω αυτό- κεντρική, σταθερή, αμετακίνητη επιδίωξή μας είναι η ποιοτική και πλήρης εργασία για όλους. Οι απόψεις που ακούγονται τις τελευταίες ημέρες καθόλου δεν απηχούν, δεν εκφράζουν την πολιτική της Κυβέρνησης.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας.)
Έρχομαι, τώρα, στο ευαίσθητο θέμα των μισθών:
- Η αύξηση των ονομαστικών μισθών στη χώρα μας την περασμένη χρονιά ήταν 7,2%.
- Ο μέσος πραγματικός μισθός, την τελευταία τριετία, αυξάνεται κατά 3% ετησίως, έναντι 0,3% στο σύνολο της Ευρωζώνης. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
- Το κατά κεφαλήν Ακαθάριστο Διαθέσιμο Εισόδημα σε μονάδες σταθερής αγοραστικής δύναμης έφθασε το 2007 το 99,4% της Ευρωζώνης, δηλαδή σχεδόν το 100%. Αυτά είναι τα στοιχεία. Αυτή είναι η αλήθεια.
Παρ’ όλα αυτά –και θέλω να το επισημάνω-, αντιμετωπίζουμε εδώ και πολλά χρόνια σημαντικές προκλήσεις. Ειδικότερα, αναφέρω:
α) την καταπολέμηση του υψηλού επιπέδου αδήλωτης εργασίας,
β) την ένταξη στην αγορά εργασίας σημαντικών παραγωγικών δυνάμεων, όπως οι νέοι, οι γυναίκες αλλά και τα άτομα με αναπηρία,
γ) την περαιτέρω ανάπτυξη προγραμμάτων κατάρτισης, επανακατάρτισης και διά βίου μάθησης, σε σύνδεση με την αγορά εργασίας.
Σήμερα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, περισσότερο από ποτέ, απαιτούνται προσεκτικές κινήσεις που θα εμπεδώνουν κλίμα ασφάλειας στον επιχειρηματικό κόσμο, στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, στους εργαζόμενους. Η κρίση αφορά όλους τους κοινωνικούς εταίρους? γι’ αυτό ακριβώς οφείλουμε να συνεισφέρουμε όλοι. Ξεκινήσαμε, για το λόγο αυτό, ουσιαστικό διάλογο με τους εκπροσώπους των παραγωγικών φορέων και των εργαζομένων. Ζητήσαμε τις προτάσεις τους και είμαστε σε ανοιχτή διαβούλευση μαζί τους. Επεξεργαζόμαστε, παράλληλα, πρόσθετες δράσεις, τόσο για την προστασία της εργασίας όσο και για τη διευκόλυνση της πρόσληψης ανέργων.
Η Κυβέρνηση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι η πρώτη που θέλει –και το αποδεικνύει στην πράξη- περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας. Δεν μπορεί λοιπόν κανένας να δημαγωγεί ανεύθυνα. Κανένας δεν μπορεί να προσποιείται άγνοια της κρισιμότητας των περιστάσεων. Ακόμα και η παραπληροφόρηση έχει τα όριά της.
Ακούστηκαν, επίσης, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι γνωστές υπερβολές, οι σκόπιμες ανακρίβειες για το σχέδιο ενίσχυσης της ρευστότητας στην αγορά. Κάποιοι επιμένουν στην παραπληροφόρηση, στο λαϊκισμό, στην εξαπάτηση των πάντων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όλοι ξέρουμε, όλοι ξέρουν, αλλά ωστόσο η αλήθεια παραχαράσσεται. Η αλήθεια είναι ότι δεν χαρίζεται ούτε ένα ευρώ στις τράπεζες, δεν διατίθεται ούτε ένα ευρώ από τον Προϋπολογισμό.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας.)
Το πρώτο σκέλος του Σχεδίου αφορά την παροχή εγγυήσεων (15 δις)? το δεύτερο αφορά την έκδοση ομολόγων (8 δις)? και το τρίτο την απόκτηση προνομιούχων μετοχών από το Δημόσιο, μέχρι το ποσό των 5 δις ευρώ. Σε καθεμιά από τις περιπτώσεις αυτές το κράτος θα έχει εξασφαλισμένο όφελος, θα έχει σημαντικά ετήσια έσοδα που θα διατεθούν σε αναπτυξιακούς και κοινωνικούς σκοπούς.
Το Σχέδιο, που είναι ανάλογο με όσα προγραμματίζονται από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, είναι απόλυτα απαραίτητο για την ενίσχυση της ρευστότητας στην οικονομία, στην αγορά. Το Σχέδιο έχει στόχο την αποκλιμάκωση των επιτοκίων, την αύξηση των δανείων στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, την αύξηση των δανείων στα νοικοκυριά που θέλουν να αποκτήσουν στέγη, τη στήριξη της πραγματικής οικονομίας. Με άλλα λόγια, με απλά λόγια, το Σχέδιο -τα 28 δις- πηγαίνουν στους πολίτες. Αυτή είναι η πραγματικότητα!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας.)
Οι μεγαλύτερες ελληνικές τράπεζες θα ενταχθούν στο σύνολο του Σχεδίου και, βεβαίως, στους αυστηρούς κανόνες, στους αυστηρούς όρους εποπτείας που προβλέπει.
Διευκρινίζω ότι στα πιστωτικά ιδρύματα στα οποία θα συμμετέχει το Δημόσιο με την αγορά προνομιούχων μετοχών, το Δημόσιο θα ορίζει μέλος στο διοικητικό συμβούλιο. Σε κάθε περίπτωση τα συμφέροντα του Δημοσίου θα είναι εξασφαλισμένα, σε κάθε περίπτωση το Δημόσιο θα έχει σημαντικό όφελος, και το μέλος αυτό, το διορισμένο από το Δημόσιο στο διοικητικό συμβούλιο κάθε πιστωτικού ιδρύματος, θα έχει βέτο σε θέματα αμοιβών. Άρα, ποιος είναι ο ωφελημένος; Είναι οι καταθέτες, είναι οι δανειολήπτες, είναι οι πολίτες, είναι οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά. Αυτή είναι η πραγματικότητα!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας.)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να το διασαφηνίσω ακόμη μία φορά: Θα εξαντλήσουμε κάθε περιθώριο για να στηρίξουμε την ανάπτυξη, τους τομείς που πλήττονται περισσότερο, τους συμπολίτες μας που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Επιδιώξαμε, για το σκοπό αυτό, να γίνει αποδεκτή σε ευρωπαϊκό επίπεδο η ευελιξία που προβλέπει το Σύμφωνο Σταθερότητας.
Ξέρουμε ωστόσο -και το ξέρουμε όλες και όλοι-, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι τα περιθώρια για τη χώρα μας είναι περιορισμένα, πρώτον γιατί τα ελλείμματα -παρά τη δραστική μείωσή τους τα προηγούμενα χρόνια- παραμένουν ακόμα σε υψηλά επίπεδα και, δεύτερον, γιατί η χώρα επιβαρύνεται από ένα πολύ μεγάλο, τεράστιο δημόσιο χρέος. Είναι μία πραγματικότητα που, θέλετε δεν θέλετε, διαμορφώθηκε από ανεύθυνες πολιτικές του παρελθόντος. Τι να κάνουμε; Αυτή είναι η αλήθεια!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας.)
Είναι μια πραγματικότητα που βαραίνει τα βήματα της χώρας. Πληρώνουμε κάθε χρόνο περισσότερα από 11 δις ευρώ μόνο για τόκους. Με άλλα λόγια: Το 5% του ΑΕΠ πάει στους τόκους. Και όλα αυτά, εξαιτίας της πολιτικής ανευθυνότητας που πολλές φορές θυσίασε το μέλλον για εφήμερες εντυπώσεις, κυρίως όμως εξαιτίας ενός δημόσιου τομέα που παράγει συστηματικά μεγάλα ελλείμματα, ελλείμματα που από τη μια αυξάνουν το χρέος, και από την άλλη αυξάνουν ακόμη περισσότερο το κόστος του δανεισμού.
Σήμερα –και πάλι το υπογραμμίζω- το δημόσιο χρέος είναι το πιο μεγάλο βάρος στην πορεία της χώρας. Είναι στοιχείο αβεβαιότητας. Είναι φορτίο που περιορίζει την άσκηση δημοσιονομικής πολιτικής για την τόνωση της ανάπτυξης. Είναι βάρος που αφαιρεί από τους πολίτες πόρους που δικαιούνται.
Και κάτι ακόμα: Ανεύθυνες πολιτικές, ακόμη και ανεύθυνες εξαγγελίες, μειώνουν την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας και αυξάνουν ακόμη περισσότερο το κόστος του δανεισμού. Θα ήταν εξαιρετικά ανεύθυνο αν, ακολουθώντας τις πρακτικές που συζητιούνται καμιά φορά, δημιουργούσαμε την εντύπωση ρίσκου σε βάρος της οικονομίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μπορεί όποιος είναι στην Αντιπολίτευση να διαλέγει, ανάμεσα στο δρόμο της υπευθυνότητας και της ανευθυνότητας, τον δεύτερο δρόμο. Η Κυβέρνηση δεν έχει και δεν δικαιούται να έχει τέτοια διλήμματα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας.)
Στον ανεύθυνο δρόμο της δημαγωγίας δεν πρόκειται να μπει. Δεν θα θυσιάσω τα συμφέροντα του τόπου, δεν θα θυσιάσω τα συμφέροντα των πολιτών για εφήμερες εντυπώσεις. Δεν το έκανα ποτέ και δεν θα το κάνω κατά μείζονα λόγο τώρα.
(Όρθιοι οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα.)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Πριν δώσω το λόγο στον κ. Αλαβάνο, να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής, είκοσι ένας μαθητές και μαθήτριες και ένας συνοδός καθηγητής από το Μουσικό Γυμνάσιο Αγρινίου.
Καλωσορίζουμε τα παιδιά στη Βουλή των Ελλήνων και τους ευχόμαστε καλή πρόοδο και να είναι καλότυχα.
(Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει ο κ. Αλέξανδρος Αλαβάνος, Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι ήταν ορθή η επιλογή μας να συζητήσουμε την κατάσταση της οικονομίας και της κοινωνίας σε συνδυασμό με τη διεθνή κρίση. Εγώ μπορώ να πω ότι συμμερίζομαι σχεδόν όλους τους ομιλητές. Συμμερίζομαι και τη συναίσθηση των δυσκολιών και την ευχή να λυθούν, αλλά η συζήτηση αυτή ανέδειξε για μία ακόμη φορά τις μεγάλες διαφορές στο δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε, που έχουμε με την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και σε μεγάλο βαθμό με την Αξιωματική Αντιπολίτευση.
Υπογραμμίζω και πάλι ότι δεν είναι απλή η κατάσταση. Λέμε ότι είναι μία κρίση σαν το 1929, που έφερε τη μαζική φτώχεια και ανεργία σε όλο τον πλανήτη και οδήγησε ακόμα και στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και λέμε, επίσης, ότι το όλο πρόβλημα που παρουσιάζεται σήμερα, έχει στηριχθεί στο ότι συμπιέστηκαν τα εισοδήματα. Υπήρχε μία τεράστια ανισότητα και υπάρχει στο σημερινό κόσμο και στη χώρα μας. Καταργήθηκαν οι λειτουργίες του κοινωνικού κράτους, οδηγήθηκαν όλοι στο δανεισμό τον οποίο το γνωρίζουμε και στην Ελλάδα, με συνέπεια να αναπτυχθεί αυτή η τεράστια φούσκα, η οποία κατέρρευσε και απειλεί σήμερα τους πάντες.
Με αυτήν την έννοια νομίζω ότι κάποιος πρέπει να καταλάβει. Μου κάνει εντύπωση που παραπονιέται ο κ. Αλογοσκούφης ότι γίνεται κριτική στον καπιταλισμό. Κύριε Υπουργέ, εάν δεν γίνει σήμερα κριτική στον καπιταλισμό και στο μοντέλο αυτό το οποίο υπηρετήσατε με συνέπεια, με σταθερότητα, πότε θα γίνει αυτό το πράγμα; Πείτε πότε θα γίνει. Ποιος φταίει; Ο σοσιαλισμός φταίει γι’ αυτό που έγινε;
Κύριε Πρωθυπουργέ, σας είπα ότι είναι ιστορική στιγμή και προσωπικά σκεφτείτε το. Θυμάμαι τον Γκρίνσπαν, τον Πρόεδρο του Federal Reserve, της Αμερικάνικης Κεντρικής Τράπεζας, που σε ακρόαση, όταν είχε ξεκινήσει η κρίση στην Γερουσία των Ηνωμένων Πολιτειών, είπε «Είναι λάθος ζωής».
Σας ζητώ να δεχθείτε το λάθος σας. Και δεν σας το ζητώ ως διδάσκων, αλλά σας το ζητώ, εάν θέλετε, ως διδαχθείς. Όταν κατέρρεε το τείχος του Βερολίνου, πολλοί από εμάς κατάλαβαν ότι ο σοσιαλισμός μόνο με δημοκρατία και ελευθερία μπορεί να προχωρήσει. Σήμερα, πέφτουν τα τείχη της Wall Street, τα οποία φύλαξαν στο απυρόβλητο και έξω από κάθε κριτική όλη αυτήν την τεράστια κερδοσκοπία και την ανάπτυξη του χρηματοπιστωτικού τομέα χωρίς κανέναν έλεγχο. Και δεν σκέφτεστε τίποτα, δεν αλλάζετε τίποτα, αλλά έρχεστε και μας λέτε για μεταρρυθμίσεις, οι οποίες εντάσσονται σε αυτό ακριβώς το ρεύμα της καταστροφής; Επιμένετε ακόμη και στους χώρους που έχουν αντέξει, όπως είναι η πανεπιστημιακή παιδεία, να λέτε «όχι, χώρος κερδοσκοπίας, να έρθουν οι επιχειρήσεις να δουλέψουν εκεί, να βγουν κέρδη» και αντιμετωπίζετε με τέτοια βαρβαρότητα ένα φοιτητικό κίνημα, το οποίο έδειξε πάλι το πρόσωπό του. Δεν μπορεί να συνεχίσουμε με το ίδιο τρόπο.
Ο όρος που έχει περάσει είναι «τοξικά ομόλογα». Τι σημαίνει «τοξικά ομόλογα»; Σημαίνει ότι έχουμε ένα τοξικό σύστημα. Μπορούμε να συνεχίσουμε και να αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα με το ίδιο σύστημα; Εάν έχουμε τοξικά αυτοκίνητα, αυτοκίνητα που ρυπαίνουν, τα πετάμε. Γίνεται απόσυρση και ζητάμε αυτοκίνητα με αντιρρυπαντική τεχνολογία, ζητάμε μείωση της κυκλοφορίας των ιδιωτικών αυτοκινήτων και μέσα ήπιας κυκλοφορίας μαζικής συγκοινωνίας.
Τι έρχεστε, επομένως, εδώ και μας λέτε; Μας λέτε ότι πρέπει να συνεχίσουμε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, απλώς κάνοντας κάποιες μικροπαρεμβάσεις. Μα, γίνεται η Ελλάδα -και όλος ο κόσμος- να συνεχίσει να στηρίζεται στον τραπεζικό τομέα, στους τραπεζίτες με τις νοοτροπίες και τις αντιλήψεις που είχαν, της κερδοφορίας χωρίς έλεγχο, την οποία έχει πληρώσει ο κάθε Έλληνας πολίτης μέσα από την πιστωτική κάρτα, τον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ» κ.λπ.; Μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι, με τις ίδιες αρχές, μεθόδους, οργανισμούς και ανθρώπους;
Μας λέτε, βέβαια, για να καλλωπίσετε το σχέδιό σας, ότι τα 28.000.000.000 πάνε στους Έλληνες πολίτες. Ξέρετε τι αντιστοιχεί για κάθε Έλληνα πολίτη; Αντιστοιχούν 2.800 ευρώ. Γιατί δεν τα δίνετε κατευθείαν –όχι σε όλους- στο 20% ή στο 25% που είναι κάτω από τα όρια της φτώχειας; Είναι 2.800 ευρώ στον καθέναν. Γιατί δεν αξιοποιείτε μέσα από μία κρατική τράπεζα, μια τράπεζα η οποία να είναι υπό δημόσιο έλεγχο, μια τράπεζα η οποία θα μπορούσε να έχει κοινωνική λειτουργία, την Αγροτική Τράπεζα που θα μπορούσε να λειτουργήσει αλλιώς και όχι όπως σήμερα, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο ή την Εθνική Τράπεζα που θα μπορούσε να ξαναέρθει στα εθνικά χέρια; Γιατί δεν την χρησιμοποιείτε, ώστε να ελέγξετε ότι όλα αυτά τα μέσα, μειώσεις επιτοκίων, ομόλογα, συμμετοχή στο κεφάλαιο, εγγυήσεις, θα λειτουργήσουν πραγματικά υπέρ των Ελλήνων εργαζομένων;
Να εύχεστε –και εγώ αν ήμουν στη θέση σας κάθε βράδυ θα προσευχόμουν- να σταθούν όλες οι ιδιωτικές ελληνικές τράπεζες και να μην υπάρξει ανάγκη να χρησιμοποιηθούν τα 15.000.000.000 που έχετε πει -με τον εύκολο τρόπο που τα λένε και ο Σαρκοζί και ο Μπράουν και ο Πόλσον και όλοι αυτοί- να μην χρειαστεί να τους τα δώσετε και τιναχθεί κυριολεκτικά η οικονομία μας στον αέρα όχι μόνο λόγω του μεγέθους, αλλά λόγω του προσανατολισμού που είχαν.
Το ίδιο πράγμα, εάν θέλετε, την ίδια αντίληψη εφαρμόζετε σε όλους τους τομείς. Αντιμετωπίζετε το εργασιακό θέμα ως κόστος, ως κάτι που είναι βάρος. Όμως, σήμερα ζούμε σε μία εποχή που υπάρχει πρόβλημα ζήτησης. Εάν πάτε σε οποιοδήποτε μαγαζί είτε εδώ, έξω στους δρόμους, είτε σε οποιοδήποτε συνοικία της Αθήνας ή της Ελλάδας, θα σας πουν «δεν έχουμε πελάτες», διότι είναι υπερδανεισμένοι, έχουν προβλήματα απασχόλησης, είναι απολυμένοι, δουλεύουν τέσσερις μέρες την εβδομάδα, δεν βρήκαν τη δουλειά που ήθελαν και δεν έχουν να πληρώσουν.
Επομένως δεν είναι θέμα κόστους, είναι θέμα της δυνατότητας εκείνη η αύξηση της αγοραστικής δύναμης να μη μπει βαθιά μέσα στον αποπληθωρισμό και μέσα στην υποβάθμιση της μιας μετά την άλλη παραγωγικής δραστηριότητας στη χώρα μας.
Με αυτήν την έννοια θέλουν στήριξη. Και μην μας λέτε, κύριε Αλογοσκούφη, ότι δεν έχουμε πρόγραμμα και δεν ακούσατε προγραμματικές. Θέλετε να σας τις διαβάσω; Για το θέμα το αγοραστικό, συλλογικές διαπραγματεύσεις, συλλογικές συμβάσεις. Προσέγγιση στο μέσο όρο των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης με προοπτική τα 1.300 ευρώ το μήνα. Αυτόματη τιμαριθμική προσαρμογή. Εργατικό τιμάριθμο για τους μισθούς. Κατώτερη σύνταξη με είκοσι ημερομίσθια της εθνικής συλλογικής σύμβασης. Κύρια σύνταξη στο 80% των συντάξιμων αποδοχών. Επίδομα ανεργίας, 80% των αποδοχών και επιδότηση για όλο το διάστημα της ανεργίας. Μην μας το λέτε, λοιπόν, αυτό το πράγμα.
Ξέρετε και πρόγραμμα έχουμε και να σας πω και κάτι άλλο, επειδή ακούστηκε εδώ μέσα να σταματήσουμε τους αγώνες. Είναι η άλλη πλευρά των απόψεων που ακούστηκαν να κόψουμε τις μέρες που δουλεύουν κάθε εβδομάδα. Εμείς, ως Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς, θα πούμε, στους αγώνες της «SIEMENS», δίπλα. Στους αγώνες των εργαζομένων της «ALTEC», δίπλα. Στους αγώνες των κεραμοποιών «ΚΑΤΣΙΚΗ», που αγωνίζονται για να κρατήσουν τη δουλειά τους, δίπλα. Στις ελληνικές ιχθυοκαλλιέργειες, δίπλα. Στα κλωστήρια «ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ», δίπλα. Στην εταιρεία «ΘΡΑΚΗΣ», δίπλα. Στη «ΛΑΝΕΤ», δίπλα. Στη «ΒΙΑΜΙΛ», δίπλα. Σε όλους αυτούς, δίπλα. Διότι όταν έχεις μια Κυβέρνηση η οποία δεν συναισθάνεται, δεν κάνει τις στροφές, δεν στοχάζεται, επιμένει στην ίδια ακριβώς τροχιά στην οποία είναι, ο μόνος δρόμος είναι ο δρόμος του αγώνα.
Με τον ίδιο τρόπο στηρίζουμε τους αγώνες των εργαζομένων αγροτών που βλέπουμε ότι έχουν φτάσει –έχω εμπειρία ως Βουλευτής Ηρακλείου- στο αμήν. Η αγροτική μας παραγωγή είναι πια στο 3% του Α.Ε.Π.. Η κτηνοτροφία, και οι άλλες καλλιέργειες, όλες καταρρέουν.
Κύριε Πρωθυπουργέ, προσέξτε. Έχω δει σε πολλές εκδηλώσεις που έχουμε βρεθεί ως εκπρόσωποι του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς μαύρες σημαίες. Μαύρες σημαίες στα λιμάνια, μαύρες σημαίες στη «ΒΙΑΜΙΛ», μαύρες σημαίες οι εργαζόμενοι στην Αγροτική Ασφαλιστική, που πάει να ιδιωτικοποιηθεί σήμερα όταν παντού μπαίνει το δημόσιο για να σώσει την κατάσταση. Μην οδηγήσετε σε γενικό σημαιοστολισμό, σαν να είναι πένθιμη εθνική εορτή, τη χώρα, όπου η μαύρη σημαία θα εκδηλώνει την απελπισία της κοινωνίας κάτω από τις πολιτικές που ακολουθήσατε. Και αν φύγετε, φύγετε με αξιοπρέπεια και όχι οδηγώντας στον πάτο το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων.
Θα ήθελα, όμως, να απευθυνθώ και στον Πρόεδρο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης . Άκουσα με προσοχή τις σκέψεις του, τις απόψεις του κ.λπ.. Θέλω να πω ότι δεν μπορεί σήμερα για παράδειγμα να λέμε ότι θα καταργήσουμε απλώς τους νόμους της Νέας Δημοκρατίας, στα θέματα των εργασιακών δικαιωμάτων, των εργασιακών σχέσεων. Ωραία. Σας ρωτάω: Τι θα κάνετε με το ν. 2874/2000, του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ο οποίος κινητοποιεί τις ευλύγιστες μορφές εργασίας; Τι θα κάνετε με το ν. 2951/2001, ο οποίος έφερε την ενοικίαση εργαζομένων, το μεγαλύτερο ξεφτίλισμα, ειδικά σε νέους ανθρώπους, να νοικιάζονται σαν να είναι ποδήλατα; Τι θα κάνετε με το ν. 2639/1998, του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που μαζί με το νόμο του 1990 της Νέας Δημοκρατίας, στηρίζουν για προσωρινές και μερικής μορφής απασχόλησης, ακριβώς τις προτάσεις που ακούσαμε από τον Πρόεδρο του Ε.Β.Ε.Α.;
Μιλήσατε, κύριε Πρόεδρε του ΠΑ.ΣΟ.Κ., για τετράχρονη επιδότηση εργαζομένων και εργοδοτών, προκειμένου να ενισχυθεί η ελληνική οικονομία. Ποιος θα την πληρώσει αυτή; Η Ευρωπαϊκή Ένωση; Ο Πόλσον; Οι Έλληνες φορολογούμενοι θα την πληρώσουν. Δεν καταλαβαίνετε ότι με αυτόν τον τρόπο η πιο μύχια, η πιο απωθημένη επιθυμία της εργοδοσίας να μην πληρώνει ασφαλιστικές εισφορές, ικανοποιείται στην πραγματικότητα με αυτόν τον τρόπο; Ένα αίτημα το οποίο φοβάται ο κάθε εργαζόμενος και το βλέπουμε στην πράξη.
Και τι θα γίνει; Είκοσι τριών χρονών, θα πάει για τέσσερα χρόνια, με διπλή επιδότηση της ασφάλισης, και για τον εργοδότη και για τον εργάτη, από τον φορολογούμενο και στα είκοσι οκτώ του θα τον πετάξουν στο δρόμο για να πάρει άλλον, για άλλη τετραετία; Γιατί να μην προχωρήσουμε σε κριτήρια που θα στηρίζεται η μικρή και μεσαία επιχείρηση με βάση και την απασχόληση, όσο πιο πολλούς έχει;
( Στο σημείο αυτό, την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ )
Γιατί να μην προχωρήσουμε σε στήριξη της μικρής και μεσαίας επιχείρησης που πιέζεται φυσικά απ’ όλα τα κόστη και το ασφαλιστικό με επενδύσεις και άλλες χρηματοδοτήσεις τεχνολογικές κ.λπ.; Μας οδηγεί σε μια παγίδα της ανασφάλιστης εργασίας και σας καλώ να το σκεφθείτε πολύ.
Θα ήθελα, καταλήγοντας, να πω ότι ποιος είναι ο δρόμος για μας, τι θα κάνουμε; Και τομές πρέπει να κάνουμε και να δούμε πού βρίσκονται οι λύσεις.
Παρουσιάσατε, κύριε Παπανδρέου, ως μια λύση τη λύση των Ευρωπαίων σοσιαλιστών. Θέλω να σας πω ότι στην Ισπανία του Θαπατέρο είναι σαράντα χιλιάδες οι νέοι άνεργοι κάθε βδομάδα, οι καινούργιοι άνεργοι, αυτούς τους μήνες με βάση την όλη προετοιμασία που έγινε.
Θα ήθελα να σας πω ότι στη Μεγάλη Βρετανία του Μπράουν, έρχονται σήμερα έτοιμοι να κυβερνήσουν οι απόγονοι της Θάτσερ, λόγω της αποτυχίας της βρετανικής σοσιαλδημοκρατίας, της Θάτσερ που μαζί με το Ρήγκαν έθεσαν τις βάσεις αυτού του ακραίου χρηματοπιστωτικού συστήματος της χρηματοπιστωτικής κερδοσκοπίας.
Σας λέγω ότι η Γερμανία, όπου συγκυβερνούν τα δυο μεγάλα κόμματα, είναι η χώρα εκείνη η οποία αρνείται να προχωρήσει σε προγράμματα στήριξης της οικονομίας και της κοινωνίας. Έχει πολύ πιο ακραία πολιτική και από την πολιτική Μπους. Με αυτήν την έννοια νομίζω ότι πρέπει να κάνουμε μια τομή.
Και καταλήγω, κύριε Πρόεδρε, λέγοντας ότι είναι ιστορική στιγμή και πρέπει να το καταλάβουμε όλοι και πολλές φορές έχουμε βρεθεί σε τέτοιες στιγμές και τις έχουμε χάσει. Νομίζω ότι δεν πρέπει να μπούμε σε αυτόν τον φαύλο κύκλο στον οποίο ταλανίζεται η χώρα μας.
Το 1989 πέφτει η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κάτω από τη λαϊκή δυσφορία και το σκάνδαλο των μεγαλοεκδοτών και έρχεται η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Το 1992 πέφτει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κάτω από το σκάνδαλο του Ο.Τ.Ε. και έρχεται η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Το 2004 πέφτει η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κάτω από το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου και τη δυσφορία της κοινωνίας και έρχεται η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Σήμερα κάτω από το σκάνδαλο του Βατοπεδίου ή της Μονής Τοπλού με ακραία δυσφορία της κοινωνίας, λέμε να φύγει η Νέα Δημοκρατία και να έρθει το ΠΑ.ΣΟ.Κ., νομίζω όχι. Έντεκα εκλογικές αναμετρήσεις έχουν γίνει από το 1974. Καιρός να πάρουμε άλλο δρόμο. Και να κλείσω πάλι με ένα στίχο του Μπρέχτ για την κρίση: «Εφτά φορές κλείνεις τα μάτια. Όμως, την όγδοη καταδικάζεις μονομιάς».
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς )
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Γεώργιος Παπανδρέου.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Πρωθυπουργός είπε ότι «η Κυβέρνηση είναι εδώ!» Αυτό είναι το πρόβλημα του ελληνικού λαού, κύριε Πρωθυπουργέ. Μια Κυβέρνηση, δηλαδή, που ούτε ενωμένη είναι, ούτε δυνατή είναι ούτε αξιόπιστη είναι ούτε σχεδιασμό για το σήμερα και το μέλλον της χώρας έχει.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Η μεγάλη μας διαφορά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι η ερμηνεία των αριθμών, που πολλές φορές αυτοί μαγειρεύονται από την Κυβέρνησή σας. Είναι κάτι άλλο, θεμελιώδες. Εσείς, πίσω από τους αριθμούς, δεν βλέπετε τίποτα. Δεν θέλετε να δείτε την πραγματικότητα.
Ναι, στους νόμους υπάρχει η προστασία των εργαζομένων. Παρ’ ότι αυτά τα πέντε χρόνια, υπονομεύσατε και αυτήν την προστασία, την οποία είχαμε θεσμοθετήσει. Στην πράξη, όμως, δεν υπάρχει κανένας έλεγχος. Και κανένας έλεγχος από την Κυβέρνησή σας, σημαίνει πλήρης ασυδοσία. Και η σημερινή δική σας αδράνεια, η παράλυση της Κυβέρνησης, αλλά κυρίως η συνειδητή αδράνεια απέναντι στην κρίση, είναι συνέργεια και συνενοχή στην μετακύληση των προβλημάτων της κρίσης, στις πλάτες των μεσαίων και χαμηλών εισοδημάτων στη χώρα μας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Εμείς γνωρίζουμε ότι, πίσω από τους νόμους και τους αριθμούς, υπάρχουν οι άνθρωποι που ανησυχούν, που δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα, που γονατίζουν από την κρίση και που εξοργίζονται δικαίως από αυτά που εσείς κάνετε και λέτε.
Εξοργίζονται και εξοργιζόμαστε από τον πρωταθλητισμό της Κυβέρνησής σας. Πρώτοι στην ακρίβεια στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην κυριαρχία των καρτέλ, που απομυζά εισόδημα από την κάθε ελληνική οικογένεια. Τελευταίοι στην ανταγωνιστικότητα. Πρώτοι στη διαφθορά. Πρώτοι στην Ευρώπη σε ιδιωτικές δαπάνες στην υγεία. Εξοργίζεται, αγανακτεί ο πολίτης με την κατάρρευση του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Νοσοκομεία, που ξεμένουν από γάζες και ορούς. Ενάμισι εκατομμύριο ασφαλισμένοι, που έμειναν χωρίς φάρμακα, χωρίς γιατρούς, διότι οι φαρμακοποιοί και οι γιατροί είναι απλήρωτοι. Περηφανεύεστε γι’ αυτά, γι’ αυτήν την πρωτοπορία, για το χρέος, για το οποίο ξαναμιλήσατε.
Ούτε να προγραμματίσετε τις ανάγκες σε δανεισμό δεν μπορείτε. Πέντε χρόνια είστε στην Κυβέρνηση. Είχατε θέσει ως στόχο 39.000.000.000 ευρώ για το 2008. Φέτος τελικά, θα φτάσει στο ύψος ρεκόρ των 44.000.000.000 ευρώ. Γι’ αυτό σας φταίει το ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Ξέφυγε το έλλειμμα του 2007 και του 2008, λόγω του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Αυτή είναι η δική σας «υπεύθυνη» διαχείριση της οικονομίας.
Για το χρέος, να θυμίσω: Ποιος έβαλε την Ελλάδα στην Ευρωζώνη, στην Ο.Ν.Ε., στα κριτήρια, τα δύσκολα, πράγματι, της Ο.Ν.Ε.; Εμείς. Και σήμερα, αν δεν ήμασταν μέσα, θα ήταν ακόμα πιο τραγική η κατάσταση. Ποιος έβαλε την Ελλάδα σε επιτήρηση, όχι μια χρονιά, αλλά ουσιαστικά, σε συνεχή επιτήρηση αυτά τα τελευταία πέντε χρόνια; Εσείς βάλατε την Ελλάδα σε επιτήρηση και σε κίνδυνο, σήμερα, να μας αποπέμψουν από την Ευρωζώνη, από τη δική σας οικονομική πολιτική. Χρεώσατε ή όχι, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, τους πολίτες, με άλλες 7.000 ευρώ ανά πολίτη; Ας μιλήσουμε, λοιπόν, για το δικό σας παρόν και μην προσπαθείτε να βρείτε καταφύγιο στο δικό μας παρελθόν, ένα παρελθόν για το οποίο εμείς είμαστε υπερήφανοι.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Ούτε μπορείτε πια να κρύβετε τις πολιτικές σας και να κρύβετε και την ανικανότητά σας, βαφτίζοντάς τις ρεαλιστικές, ή λέγοντας ότι είναι χρόνια προβλήματα. Έχετε πια παρόν.
Και αγανακτεί, δικαίως, από την αυξανόμενη κοινωνική ανισότητα ο πολίτης σήμερα, όταν βλέπει να κάνετε δωράκια –από εκεί θα βρούμε ένα μέρος των χρημάτων- δισεκατομμυρίων ευρώ στους μεγαλομετόχους επιχειρήσεων, στους ιδιοκτήτες μεγάλης ακίνητης περιουσίας, ενώ γονατίζετε φορολογικά τον εργαζόμενο, με το μπλοκάκι, τον μισθωτό, τον επαγγελματία, τον μικρό και μεσαίο επιχειρηματία. Ναι, αναδιανομή του πλούτου, σημαίνει ότι εμείς θα μπορέσουμε, ως Κυβέρνηση, και λεφτά να βρούμε, και να κινήσουμε την ελληνική οικονομία.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Όσο για την ανασφάλιστη εργασία, να απαντήσω στον κ. Αλαβάνο. Δεν ζητάτε την παρέμβαση του κράτους; Δεν κατάλαβα. Θέλετε η αγορά να τα λύσει αυτά, από ό,τι κατάλαβα.. Δεν πρέπει να υπάρχει η παρέμβαση του κράτους όταν υπάρχει ο άνεργος, όταν υπάρχει η μαύρη εργασία, όταν υπάρχει η πιθανότητα κλεισίματος μιας μικρής επιχείρησης, να έρθει το κράτος και να πει, «ναι, τώρα σε βοηθάω, τώρα, εγώ εγγυώμαι, όχι την ανασφάλιστη εργασία, αλλά την ασφαλισμένη εργασία»; Αυτό εγγυάται το ΠΑ.ΣΟ.Κ..
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Δεν είναι δώρα σε καμμία εργοδοσία. Είναι δώρο, είναι αν θέλετε υποχρέωση απέναντι στον άνεργο και στη μικρομεσαία επιχείρηση.
Κι είναι πολύ εύκολη η ισοπέδωση: «Όλοι ίδιοι είστε». Είμαι όμως σίγουρος, κύριε Αλαβάνο, ότι θα βρεθούμε στο μετερίζι των αγώνων μαζί, στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, και τώρα, και ελπίζω και στο μέλλον, γιατί οι βασικές μας αρχές είναι η δημοκρατία, η κοινωνική δικαιοσύνη, η ανάπτυξη και ιδιαίτερα η «πράσινη» ανάπτυξη.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)

Είπατε, κύριε Πρωθυπουργέ, ότι τα 28.000.000.000 θα πάνε στους πολίτες. Μα, ο ίδιος ο κ. Προβόπουλος σας διαψεύδει. Λέει ότι 18.000.000.000 θα καλύψουν ανοίγματα των τραπεζών, ανάγκες μόνο των τραπεζών, 18.000.000.000! Και άλλοι, που ανεβάζουν τις υπεύθυνες εκτιμήσεις σε 25.000.000.000, για την κάλυψη αυτών των αναγκών. Γι’ αυτό δεν πέφτει χρήμα στην αγορά. Γι’ αυτό σας μιλήσαμε για λευκή επιταγή. Λευκή επιταγή, που, πολύ σωστά είπε ο κ. Αλαβάνος -εδώ συμφωνούμε- είναι η βασική αρχή της κρίσης, διότι υπήρξε η κρίση ακριβώς λόγω των λευκών επιταγών, νεοσυντηρητικών κυβερνήσεων ανά τον κόσμο στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, με την αδιαφάνεια, τη συγκέντρωση του πλούτου, τη συγκέντρωση της πολιτικής εξουσίας, τη συγκέντρωση της μιντιακής εξουσίας. Όλα αυτά, τα οποία επέτρεψαν την απληστία και την κερδοσκοπία, την τεράστια κοινωνική ανισότητα, την αιχμαλωσία του πολιτικού συστήματος, που αποτέλεσε την θρυαλλίδα για μια φούσκα η οποία αναπτύχθηκε μέσα από τα λεγόμενα τοξικά ομόλογα.
Άρα, λοιπόν, ακριβώς, είναι αυτή η αδιαφάνεια, είναι αυτή η έλλειψη ελέγχου, την οποία εμείς καταδικάζουμε, την οποία εσείς ξανά και ξανά και ξανά υπηρετείτε. Γι’ αυτό και εξοργίζονται οι Έλληνες πολίτες, που έχουν μια Κυβέρνηση, που το μόνο που κατάφερε να σχεδιάσει, το μόνο που κατάφερε να συντονίσει, και ακόμα και να πανηγυρίσει γι’ αυτό, είναι η λεηλασία του δημόσιου πλούτου υπέρ των ολίγων, υπέρ «ημετέρων», από τον Ο.Τ.Ε. μέχρι τα «φιλέτα» της δημόσιας γης, λίμνες, δάση, παραλίες, λιμάνια, ασφαλιστικά ταμεία. Εξοργίζεται ο πολίτης και αγανακτεί δικαίως, όταν στερούμαστε στρατηγικά εργαλεία και υποδομές εξαιρετικής σημασίας για την ανάπτυξη, έτσι, χωρίς σχέδιο, λόγω ιδεοληψίας, λόγω «μαύρης τρύπας», λόγω συμφερόντων που εσείς εκπροσωπείτε, μακριά όμως από το δημόσιο συμφέρον. Λιμάνια στους Κινέζους, ο Ο.Τ.Ε. στους Γερμανούς. Το επόμενο θύμα, η Δ.Ε.Η.; Αεροδρόμια; Αυτά είναι περιουσία του ελληνικού λαού. Εμείς σεβόμαστε την περιουσία του ελληνικού λαού. Για εμάς, είναι και εργαλεία, και είναι και πηγή ανάπτυξης.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Στα αζήτητα μένουν και 6,8 δισεκατομμύρια ευρώ κοινοτικών κονδυλίων, που θα μπορούσε να απορροφήσει η Κυβέρνηση ως το τέλος του 2009, τονώνοντας την οικονομία. Ναι, στα αζήτητα! Απαξιώνετε την οικονομία, απαξιώνετε τις δυνατότητες της Ελλάδας, απαξιώνετε τον Έλληνα πολίτη. Μας κατηγορείτε ότι δεν θα βρούμε λεφτά. Σας απαντώ. Κάντε τον κόπο να ρίξετε μια ματιά στο δικό σας προϋπολογισμό. Κοιτάξτε γραμμή-γραμμή τα κονδύλια όλων των Υπουργείων, να δείτε ποιες σπατάλες μπορείτε και πρέπει να κόψετε. Γιατί οι γενικές κρατικές δαπάνες αυξήθηκαν κατά 18% το 2008; Αυτές οι καταναλωτικές δαπάνες δεν είναι σπατάλη; Δεν θα μπορούσαν να πάνε στην ανάπτυξη; Δεν θα μπορούσαν να πάνε στην υγεία, στην παιδεία, στην πρόνοια; Μια σωστή διαχείριση, μια δίκαιη κατανομή, μια σοβαρή αναπτυξιακή πολιτική χρειάζεται η χώρα. Έχετε αποδειχθεί ανίκανοι να διαχειριστείτε, με σοβαρότητα και με δικαιοσύνη, την οικονομία της χώρας. Γι’ αυτό και χρειάζεται αλλαγή.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Και τα μέτρα σας, βεβαίως, ως φτωχή φιλανθρωπία φαίνονται πια μετά από πέντε χρόνια. Ούτε την κρίση αντιμετωπίζουν, αντιθέτως, ταπεινώνουν τον πολίτη, τον ευτελίζουν και υποτιμούν τη νοημοσύνη του.
Κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, ειλικρινά, αν θέλετε να μιλήσουμε για υπευθυνότητα, για μένα, η υπευθυνότητα στην πολιτική έχει να κάνει με μια απλή πράξη: Την ανάληψη των ευθυνών. Κάτι που αδυνατείτε εσείς να κάνετε. Αναλάβατε καμμία ευθύνη, κύριε Πρωθυπουργέ; Αναλάβατε καμμία ευθύνη για τα σκάνδαλα που απασχολούν σύσσωμη την Κυβέρνησή σας και, δυστυχώς, λόγω αυτού, και την ελληνική κοινωνία; Διότι δεν φταίει η Αντιπολίτευση το ότι ασχολείται όλη η κοινωνία με τα σκάνδαλα. Φταίει η Κυβέρνηση, που αδυνατεί και δεν θέλει και φοβάται να αναλάβει τις ευθύνες για να ξεκαθαρίσει το τοπίο.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Αναλάβατε καμμία ευθύνη γι’ αυτούς που πλούτισαν, προκαλώντας το δημόσιο αίσθημα; Καμμία. Αναλάβατε καμμία ευθύνη για τους Υπουργούς σας, που έδιναν μαθήματα φοροδιαφυγής, την ώρα που εσείς γονατίζατε κάθε ελληνική οικογένεια με νέους φόρους; Καμμία. Υπεύθυνοι στα λόγια, ανεύθυνοι στην πράξη. Διότι υπεύθυνο, δεν είναι να μιλάς για σεμνότητα και ταπεινότητα και, από την άλλη μεριά, να καλλιεργείς αλαζονεία και υποκρισία. Δεν είναι αυτή μια αντίληψη διακυβέρνησης, που μπορεί να διαμορφώσει την οποιαδήποτε εμπιστοσύνη στον ελληνικό λαό. Υπεύθυνο είναι, να εννοείς αυτά που λες, και να λες αυτά που εννοείς. Να κάνεις το λόγο, πράξη. Υπεύθυνο είναι, να ζητάς από τον πολίτη, αυτό που πρώτο κάνεις εσύ.
Ποια εμπιστοσύνη, πόσω μάλλον σιγουριά και έμπνευση, μπορεί να εγγυηθεί μια Κυβέρνηση, που είναι σκληρή απέναντι στον πολίτη, αλλά ανέχεται τα εγκλήματα που αφορούν τους «ημέτερους», και βεβαίως τους κομματικούς, και από την άλλη μεριά, να ζητά άλλες συμπεριφορές από τον πολίτη. Υπεύθυνο είναι, να δίνεις το παράδειγμα με τις πράξεις σου, και να μετράς τα λόγια σου.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν πάει μπροστά η χώρα με μία τέτοια Κυβέρνηση. Γι’ αυτό, η επόμενη κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα έχει ένα τιτάνιο έργο μπροστά της. Πρώτη μας προτεραιότητα: Να κερδίσουμε και πάλι, ως πολιτεία, ως χώρα, την εμπιστοσύνη του πολίτη. Να κερδίσει και πάλι η Ελλάδα και οι Έλληνες πολίτες την αυτοπεποίθησή τους, την αξιοπρέπειά τους. Να εμπεδώσουμε τη σιγουριά μιας ευνομούμενης και δίκαιης κοινωνίας. Και σ’ αυτό θα χρειαστώ, θα χρειαστούμε, όλες τις δυνάμεις του τόπου, που έχουν διάθεση να προσφέρουν, απ’ όπου και αν προέρχονται πολιτικά. Γιατί, τι χρειάζεται εν τέλει ο τόπος; Τι χρειάζεται ο πολίτης; Αντί να τον απαξιώνουμε, να του δίνουμε αξία, να δίνουμε αξία στη δουλειά του, στην οικογένειά του, στην υγεία του, στην παιδεία του, στη ζωή του. Αντί να τον ταπεινώνουμε, να σεβαστούμε τις ανάγκες του, τη δίψα του για δημιουργία και προοπτική. Να σεβαστούμε τη νοημοσύνη του, το αυτονόητο. Αντί να τον κάνουμε να ασφυκτιά, να στηρίξουμε τις προσπάθειές του, πέρα και έξω από γραφειοκρατίες και κομματικές αντιλήψεις και πελατειακές σχέσεις. Να του δώσουμε δυνατότητα για ανάπτυξη και ευκαιρίες. Αντί να ευτελίζουμε την προσωπικότητά του, να διαμορφώσουμε ένα κράτος αξιοκρατικό, που θα αξιολογείται, που θα λογοδοτεί. Να δείξουμε ότι ο πολίτης μπορεί να βρει το δίκιο του, ακουμπώντας στο κράτος.
Να γίνουμε εμείς το καλύτερο παράδειγμα, πιστοί στις αξίες μας, για να μπορέσουμε να λειτουργήσουμε επιτέλους ως πολιτεία, ως κοινωνία. Ακεραιότητα, ειλικρίνεια, σεβασμός, ανθρωπιά. Αυτή είναι για μας η πρώτη βασική μας προσπάθεια. Αυτή θα είναι η δέσμευσή μας. Αυτή είναι η δέσμευσή μας. Αυτό θα το κάνουμε πράξη.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Ακεραιότητα, ειλικρίνεια, τιμιότητα, σεβασμός, ανθρωπιά! Αυτό είναι το σύμφωνο εμπιστοσύνης, τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης που χρειάζεται η χώρα, για να κάνουμε τα επόμενα βήματα. Γιατί μόνο τότε, όταν εμείς οι πολιτικοί δώσουμε το παράδειγμα, θα μας εμπιστευτούν οι πολίτες.
Γι’ αυτό και εγώ, επανειλημμένως, κύριε Πρωθυπουργέ, από εδώ, απ’ αυτό το Βήμα, έχω κάνει εισηγήσεις, έχω κάνει εκκλήσεις, να υπάρξει διαφάνεια, ταχεία απόδοση δικαιοσύνης, σε κάθε μεγάλη υπόθεση κακοδιαχείρισης και λεηλασίας του πλούτου του ελληνικού λαού. Δεν το θελήσατε. Εμείς, πρέπει να πρωτοστατήσουμε, αν θέλουμε πραγματικά να δώσουμε ξανά εμπιστοσύνη σ’ αυτήν τη χώρα και στον πολίτη. Να πρωτοστατήσουμε στην εμπέδωση μιας ευνομούμενης πολιτείας. Μόνο τότε θα μπορέσουμε να πιστέψουμε όλοι μαζί, ως κοινωνία, στις αστείρευτες, στις πραγματικά μεγαλειώδεις δυνάμεις που κρύβει μέσα της αυτή η κοινωνία, ο Έλληνας και η Ελληνίδα, ο Ελληνισμός της Ελλάδας και της Διασποράς. Για να μπορούμε να οικοδομήσουμε μια πραγματικά ανθρώπινη κοινωνία. Το μπορούμε και θα το κάνουμε.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, τριάντα εννιά μαθήτριες και μαθητές και πέντε συνοδοί καθηγητές από το Γυμνάσιο Τσαγκαράδας Μαγνησίας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει και εγώ ιδιαιτέρως, ως προερχόμενος από την ιδιαιτέρα αυτή πατρίδα.
(Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει η Γενική Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Παπαρήγα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Αν διαβάζει κάποιος τις σομόν σελίδες των εφημερίδων, μπορεί να βγάλει και ορισμένα χρήσιμα πράγματα για την κρίση, ανεξάρτητα αν διαφωνεί. Όταν διαβάζεις τις πολιτικές σελίδες των εφημερίδων, εκεί αν θέλεις να μάθεις, να ξεκαθαρίσεις και να σκεφτείς, δεν βγάζεις τίποτα, διότι εδώ μάθαμε το εξής πράγμα. Για την κρίση φταίει ο Ρήγκαν και η Θάτσερ! Για την κρίση φταίνε κάποιοι ανήθικοι τραπεζίτες, που έκαναν δεν ξέρω τι έκαναν. Για τη Νέα Δημοκρατία φταίει το ΠΑ.ΣΟ.Κ., ό,τι κληρονόμησε από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., δεν υπάρχει τίποτε άλλο. Για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. φταίει η Νέα Δημοκρατία!
Εν πάση περιπτώσει το θέμα της κρίσης είναι ένα ηθικό ζήτημα, θέμα διαφάνειας, διαχείρισης των κρατικών ταμείων. Δεν πάμε εκεί παρακάτω. Εδώ την πραγματική οικονομία την ξεχνάμε. Η διαχείριση των κρατικών ταμείων είναι ένα απλό πράγμα.
Αναρωτιέμαι, η κρίση του ’29 γιατί έγινε; Υπήρχε η Θάτσερ, υπήρχε ο Ρήγκαν; Η κρίση του ’73; Πετρελαϊκή την είπαν. Η κρίση που έγινε το ’98-’99 και χτύπησε τις λεγόμενες «ασιατικές τίγρεις»; Δεν παίρνω κρίση που πέρασε μία χώρα ξεχωριστά, μόνη της.
Τώρα βρήκαμε τα «golden boys», οι τράπεζες. Τώρα «πυροβολούνται» οι τράπεζες, δηλαδή η καρδιά του καπιταλιστικού συστήματος. Πυροβολείται, όμως, η μια πλευρά, η οποία βεβαίως είναι αντιλαϊκή και εγκληματική, δεν το συζητάμε, όπως η σχέση τους με τα στεγαστικά δάνεια κ.λπ.. Γιατί όμως παίρνουμε στεγαστικά δάνεια; Γιατί παίρνουμε καταναλωτικές κάρτες; Γιατί; Γιατί δεν μας φτάνει ο μισθός και γιατί οι ανάγκες μεγαλώνουν.
Εν πάση περιπτώσει έχετε κάθε συμφέρον να απομονώνετε αυτό που μπορούμε να δούμε όλοι -και το βλέπουμε- και να κρύψετε την ουσία της φύσης της κρίσης του καπιταλισμού, που είναι σκέτη κρίση, ανεξάρτητα που εκδηλώνεται και πώς. Γιατί παραδείγματος χάριν οι τράπεζες καθόρισαν όλη αυτήν την παγκόσμια κρίση; Πώς έγινε αυτό; Να μας το εξηγήσετε. Δεν έχουν σχέση με την πραγματική οικονομία, δεν έχουν σχέση με τίποτα;
Η κρίση αντιμετωπίζεται ως ένα ζήτημα όπου φταίει η Σοσιαλδημοκρατία, οι Φιλελεύθεροι. Ούτε οι φιλελεύθεροι ούτε οι σοσιαλδημοκράτες ως κυβερνήσεις μπορούν να κάνουν κρίση. Είναι άλλο πράγμα ότι οι πολιτικοί τους υπηρετούν το σύστημα. Είναι η κρίση του ίδιου του συστήματος. Στο πολιτικό επίπεδο βέβαια, τα κόμματα αυτά καλούνται να διαχειριστούν την κρίση. Η κρίση εμφανίζεται ως ένα ζήτημα πολιτικής επιλογής. Όχι, η κρίση είναι αντικειμενικό γεγονός.
Εν πάση περιπτώσει, δεν ξέρω, αν αντιστρέψουμε την πραγματικότητα, χάνουμε την ουσία και φεύγει από τη μέση και το πολιτικό ζήτημα. Να βρούμε μία Κυβέρνηση ηθικών ανθρώπων, έξυπνων, ικανών. Η κρίση έγινε και θα γίνει χωρίς να έχουμε Υπουργό τον Αλογοσκούφη σήμερα ή τον Παπαντωνίου χθες.
Να σταματήσουν οι απεργίες; Εδώ πρέπει να ξεσηκωθεί ο κόσμος, οι εργαζόμενοι, όχι τυφλά και χωρίς σχέδιο. Θα το πω καθαρά. Εμείς δεν είμαστε ικανοποιημένοι από την αντίσταση που εκφράζουν οι εργαζόμενοι ούτε είμαστε ικανοποιημένοι στο μέτρο των δικών μας ευθυνών –γιατί δεν είμαστε εμείς που θα καθορίσουμε το κίνημα, πώς θα πάει αποκλειστικά, δεν είναι θέμα δικό μας- από τον τρόπο που συμβάλλουμε στην ανάπτυξη αυτής της πάλης.
Οι εργαζόμενοι ένα πράγμα πρέπει να ξεκαθαρίσουν. Πού οφείλεται η κρίση; Γιατί αν την αποδώσουν σε λάθος αιτίες ή τις συνέπειες τις θεωρήσουν ως αιτίες, δεν θα ξέρουν τι να διεκδικήσουν.
Το 2007 οι τριακόσιες εισηγμένες στο Χρηματιστήριο εταιρείες στην Ελλάδα αποκόμισαν κέρδη 11.000.000.000 ευρώ. Γιατί υπάρχει σήμερα πρόβλημα ρευστότητας; Εκλάπησαν όλα αυτά; Ο Εφραίμ τα πήρε όλα αυτά; Για να το ξεκαθαρίσουμε. Ποιος τα πήρε; Την ίδια ώρα, σύμφωνα με τα στοιχεία του Ι.Κ.Α., το μέσο μεροκάματο για έναν στους δύο μισθωτούς ασφαλισμένους στο Ι.Κ.Α., ίσα που φθάνει τα 13 ευρώ. Στη σφαίρα της παραγωγής, ελέω Νέας Δημοκρατίας, ΠΑ.ΣΟ.Κ. κι ελέω Γ.Σ.Ε.Ε., οι εργαζόμενοι παίρνουν αύξηση ανά διετία ίση με 1 ευρώ μεικτά! Αυτό δηλαδή δεν έχει καμμία σχέση με την κρίση;
Πιάνετε την άλλη πλευρά, την ακρίβεια. Η ακρίβεια είναι και σχετικό πράγμα. Κάποτε είχαμε πληθωρισμό 15%, 20%, 25% και σήμερα έχεις 3% και 4% και 5% κι αισθάνεσαι χειρότερα απ’ όταν είχες 20%. Με τους δείκτες δεν βγαίνουν ακριβώς όλα αυτά τα ζητήματα. Την περίοδο 2000 έως 2007 τα κέρδη των εμπορικών τραπεζών ήταν 20.000.000.000 ευρώ. Τα έφαγαν τα «golden boys» αυτά, στους μισθούς; Εύκολο είναι να πούμε ότι φαγώθηκαν. ΄Ισα ίσα, τα «golden boys» βοήθησαν να βγουν αυτά τα χρήματα. Προσωπάρχες, διευθυντές, τι είναι; Έχουν και μετοχές. Παρ’ όλα αυτά η Κυβέρνηση δίνει σήμερα τα 28.000.000.000 στις τράπεζες γιατί δεν έχουν ρευστότητα. Κι ούτε όλα αυτά πήγαν σε δάνεια για σπίτια, όλα αυτά τα χρήματα. Δίνει τα 28.000.000.000 και επιβάλλει νέους φόρους 7,4 δισεκατομμύρια ευρώ στους εργαζόμενους και στους ΕΒΕΕ.
Να δούμε και μια άλλη πλευρά. Γιατί εμείς έτσι εξετάζουμε τα πράγματα. Λέει η Νέα Δημοκρατία: ενιαίος φορολογικός συντελεστής. Ήταν 27%, θα γίνει 25%. Το ίδιο λέει και το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Ενιαίος φορολογικός συντελεστής; Γιατί ενιαίος; Δεν μπορεί να είναι ενιαίος. Δηλαδή 25% για όλους; Και λέει: «Μα, έχουν διαφορετική περιουσία, αλλά παίρνουν παραπάνω». Όχι, δεν είναι έτσι. Δεν μπορεί να υπάρχει ενιαίος φορολογικός συντελεστής. Να φορολογούνται 50% οι βιομήχανοι και να καθοριστεί πιο υψηλό αφορολόγητο για το μισθωτό. Ισότητα είναι αυτή; Επί ανίσων; Ίσο ποσοστό, δεν είναι ακριβώς ισότητα!
Να σας πω τώρα τι μου θυμίζει όλη αυτή η ιστορία με τη διαχείριση της κρίσης. Η μεν Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί να παίξει και πολύ. Δηλαδή, δεν μπορεί να κάνει πολλή δημαγωγία, γιατί είναι Κυβέρνηση κι έχει περιορισμένα περιθώρια. Κρύβει τα πράγματα, ωραιοποιεί, δείχνει λιγότερο ανήσυχη για την κρίση, ενώ η κρίση θα έρθει. Δεν έχει έρθει ακόμα στην Ελλάδα. Αλλά σου λέει: «Αν την αναγνωρίσω, θα πρέπει να πάρω μέτρα». Και την κρύβει. Είναι πιο ήσυχη με λιγότερη δημαγωγία. Αλλά ειλικρινά το δε ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. –για τον ΛΑ.Ο.Σ. δεν συζητάω, γιατί ο ΛΑ.Ο.Σ. είναι σαν τους διάττοντες αστέρες, πετάει ένα έτσι, ένα από δω, ένα από εκεί- αλλά το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. έχουν μια πιο συγκροτημένη πολιτική. Παρ’ όλα αυτά, αυτή η πολιτική μου θυμίζει το εξής πράγμα. Μου θυμίζει Πρόεδρο Ομπάμα, με Υπουργό Εξωτερικών την κ. Κλίντον και Υπουργό Άμυνας τον Υπουργό των Ρεπουμπλικάνων. Ε, μα αυτή η πολιτική δεν είναι στον αντίποδα της Νέας Δημοκρατίας! Εγώ λέω πέρα από προθέσεις, πέρα από διαθέσεις. Δεν ξεκινάω και δεν βάζω ηθική πλευρά του ζητήματος. Κι από τη στιγμή που δεν ξεκαθαρίζεται πού οφείλεται η κρίση, αλλά οφείλεται σε κάποιους συντηρητικούς πολιτικούς, σοσιαλδημοκράτες ή νεοφιλελεύθερους, εκεί χάνεται το παιχνίδι. Δηλαδή, αθωώνουν το σύστημα. Καθαρά πράγματα. Το ηθικοποιούν το πρόβλημα, το δογματοποιούν και τέλειωσε. Και να σας πω τώρα. Είναι και να απορεί κανείς. Γιατί κάποτε, ξέρω εγώ, κάποιοι είχαν κι έναν Μαρξ. Και λένε ότι: «ο Μαρξ ξαναζεί»! Μα ξαναζεί ο Μάρξ, αλλά καλύτερα να μην ξαναζήσει και δει πώς κατάντησαν μερικοί τη θεωρία του. Αν είναι μία η συνεισφορά του Μάρξ –έχει πολλές- είναι η ουσία της κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος. Θα μου πείτε. Έχουν σημασία αυτά για τον εργαζόμενο; Εγώ να πω ότι δεν έχουν σημασία. Έχει σημασία όμως βάσει ποιας πολιτικής διαμορφώνουμε τις θέσεις.
Αν, παραδείγματος χάριν, εμείς πούμε ότι φταίνε κάποιοι κακοί τραπεζίτες, αν πάρουμε μέρος, θα υπάρχει αντιπαράθεση ανάμεσα στο παραγωγικό, στο τραπεζικό και στο εμπορικό κεφάλαιο. Αλλά αν μπούμε ανάμεσα και αρχίσουμε να λέμε ποιο είναι το καλό κεφάλαιο, τότε για τους εργαζόμενους χάθηκε το παιχνίδι.
Τέλος, θέλω να υπογραμμίσω το εξής. Τα «τοπικά σύμφωνα απασχόλησης» ήταν η έναρξη της διαδικασίας καθιέρωσης της μερικής απασχόλησης κ.λπ. και εφαρμόστηκαν στους δήμους τότε. Ποιοι πρωτοστάτησαν; Η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ο Συνασπισμός. Και μάλιστα τότε –θα σας το πω καθαρά- εμείς χάσαμε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση δυνάμεις, ακριβώς γιατί δεν συνηγορούσαμε στα «τοπικά σύμφωνα απασχόλησης». Γιατί τότε πείστηκαν οι εργαζόμενοι ότι είναι μια εναλλακτική λύση στο τίποτα.
Εμείς ιδεολογικά δεν δικαιώσαμε ποτέ αυτές τις θέσεις. Δεν μπορείς να εμποδίσεις τον εργαζόμενο να πάει να δουλέψει -καλά κάνει και πάει και δουλεύει σε μια τέτοια θέση- αλλά δεν μπορούμε να του πούμε ότι αυτό είναι καλύτερο από το τίποτα.
Στην πολιτική ή παλεύεις -αν είσαι προοδευτικός- να τα αλλάξεις όλα, αλλά δεν μπορείς να πεις ότι κάτι είναι καλύτερο από το τίποτα. Αυτό θα το κρίνει ο ίδιος ο εργαζόμενος και θα επιλέξει να πάει.
Ας ξεκαθαρίσουμε και κάτι άλλο. Λέει ο Πρωθυπουργός ότι μειώθηκε η ανεργία. Οι τετρακόσιες χιλιάδες μερικής απασχόλησης είναι η συγκαλυμμένη ανεργία. Αυξάνεται 6% η ελαστική μορφή απασχόλησης κάθε χρόνο.
Είναι γεγονός ότι στην Ελλάδα, χάρη στις αντιστάσεις που υπήρχαν και γιατί η βιομηχανία δεν χρησιμοποιεί ελαστική απασχόληση –τη χρησιμοποιεί κυρίως ο τομέας των υπηρεσιών- δεν είχαν προετοιμαστεί, δεν έχει γίνει και μεγάλη συγκέντρωση, όπως σε άλλες χώρες.
Γι’ αυτό έχουμε πολλούς μικρομεσαίους που δεν τους συμφέρει ούτε η ελαστική απασχόληση και επομένως οι ρυθμοί ήταν πιο χαλαροί, αλλά με επιτάχυνση. Τις ελαστικές μορφές απασχόλησης θα τις πούμε απασχόληση; Εμείς δεν τις λέμε απασχόληση!
Θα σας πω κάτι ακόμα, κύριε Πρόεδρε. Η αύξηση των αυτοαπασχολουμένων είναι επίσης ένας δείκτης της ανεργίας, διότι οι απολυμένοι από εδώ και από εκεί θα πάρουν μια αποζημίωση, θα το παλέψουν, θα πάνε να ανοίξουν ένα μαγαζάκι. Τι να κάνουν; Η αύξηση, λοιπόν, των αυτοαπασχολουμένων δεν είναι σημάδι προόδου και μάλιστα σε μια περίοδο, όπου η εργασία συγκεντρώνεται σε λιγότερα χέρια.
Επομένως, ανακεφαλαιώνοντας, βλέπουμε το εξής. Δεν είναι περίσσιο και δευτερεύον ζήτημα πού οφείλεται η κρίση και ποιος ευθύνεται; Αυτό καθορίζει και τα μέτρα. Αν, παραδείγματος χάριν, θεωρηθεί ότι είναι άλλο πράγμα η κρίση, ότι είναι κάτι το συγκυριακό ή αλλιώς, βάζεις τους εργαζόμενους και τους λες «θυσιαστείτε». Το αντίθετο. Από τη στιγμή που η κρίση έχει θύματα τους εργαζόμενους και όταν υπάρχει άνοδος και όταν υπάρχει ύφεση-πτώση, οι εργαζόμενοι πρέπει να βγουν επιθετικά.
Για να ολοκληρώσουμε. Το παιχνίδι το ξέρουμε. Φθείρεται η Νέα Δημοκρατία, έρχεται το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Φθείρεται το ΠΑ.ΣΟ.Κ., έρχεται η Νέα Δημοκρατία. Σκόνη πολλή σηκώνεται απ’ αυτήν την πλευρά το τελευταίο διάστημα. Πολλή σκόνη! Και η σκόνη δεν κάνει καλό. Μπαίνει στα μάτια των εργαζομένων και τους τυφλώνει ή τους εμποδίζει πολλές φορές να δουν καθαρά!
Εμείς θα το πούμε γι’ άλλη μια φορά. Το θέμα είναι να ηττηθεί η στρατηγική της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ., γιατί θα γυρίσει από το παράθυρο –αν θέλετε- ακόμα και με άλλη μορφή και με άλλα πρόσωπα. Αν δεν νικηθεί στη συνείδηση του λαού η στρατηγική τους, τότε το σύστημα θα έχει πολλές δυνατότητες και την κρίση να χειρίζεται και να φέρνει και καινούργια μέτρα και να πείθει τον κόσμο ότι αυτό είναι καλύτερο από το χειρότερο.
Πιστεύουμε όμως ότι στο επόμενο διάστημα η σκόνη θα αρχίζει να καθαρίζει. Και δεν την υποτιμάμε. Είναι πολλή σκόνη, δημαγωγία, απλοϊκές κουβέντες, στροφή σε δευτερογενή ζητήματα.
Παρ’ όλα αυτά, πιστεύουμε ότι έχει συγκεντρωθεί μια τεράστια πείρα στους εργαζόμενους και θα είναι νίκη όχι μόνο να μην σε κολλήσουν εντελώς στον τοίχο, αλλά ακόμα και αν χάσεις κάτι, θα είναι νίκη να έχεις κερδίσει ένα βήμα στη συνείδηση μπροστά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Καρατζαφέρης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Κύριε Πρωθυπουργέ, πιστεύω ότι αδικήσατε την κριτική σας με το να βάλετε όλη την Αντιπολίτευση σε ένα τσουβάλι.
Εμείς σας κάναμε πραγματοποιήσιμες προτάσεις και θα συνεχίσουμε με πραγματοποιήσιμες προτάσεις, γιατί πιστεύουμε ότι όλοι πρέπει να συμβάλλουμε, ο καθένας όπως μπορεί, για να βγει η χώρα από την κρίση. Αισιοδοξώ ότι η χώρα δεν θα πτωχεύσει. Αισιοδοξώ ότι θα βγούμε από την κρίση. Αισιοδοξώ ότι θα περάσουμε τη στενωπό. Αισιοδοξώ ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες, αν όλοι δείξουμε τη σοβαρότητα που επιτάσσουν οι στιγμές.
Εγώ είμαι εναντίον των μαύρων σημαιών και της μαύρης πλερέζας. Δεν μπορούμε στην απαισιοδοξία να «φορτώσουμε» το μαύρο. Να φορτώσουμε περισσότερο φως. Όταν είσαι σε μία στενωπό, όταν είσαι στο σκοτάδι, δε βάζεις μαύρα γύρω-γύρω. Προσπαθείς να βάλεις ανοικτά χρώματα, για να μπορέσεις να βρεις την έξοδο.
Επιτέλους, δεν καταλαβαίνουμε ότι δεν είναι η οποιαδήποτε εποχή αυτή να «φορτώσουμε» τον τόπο με μαύρες σημαίες; Ας πάμε σε μια αισιοδοξία, να προσπαθήσουμε απ’ αυτό που υπάρχει σήμερα, να γεννηθεί κάτι καλύτερο. Έτσι θα ξεκινήσουμε. Αν έρθουμε εδώ μέσα και αρχίσουμε τα μοιρολόγια, τότε αύριο η αγορά θα πεθάνει, η κοινωνία να βογκήξει. Ας καταλάβουμε επιτέλους ποια είναι η λογική επεξεργασία.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Πρόεδρος της Βουλής κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ)
Άκουσα με προσοχή όλους τους πολιτικούς αρχηγούς. Άκουσα από τον κύριο Πρωθυπουργό να λέει ότι η Κυβέρνηση είναι εδώ.
Ναι, κύριε Πρωθυπουργέ, η Κυβέρνηση είναι εδώ. Είναι όρθια ή αραχτή; Αυτό πρέπει να συζητήσετε! Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι στο Υπουργικό σας Συμβούλιο υπάρχουν άνθρωποι ικανοί. Φροντίστε να κινητοποιήσετε τη μηχανή, να πάρει στροφές. Όπως πάτε στο ρελαντί, δε θα βοηθήσετε να φύγουμε από την κρίση. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Δώστε στροφές στη μηχανή, να μπορέσουμε να προχωρήσουμε και εμείς θα σας κάνουμε προτάσεις πώς θα βάλετε μπρος.
Όσον αφορά τον αξιότιμο απουσιάζοντα Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως, εγώ έχω να του θυμίσω τη φράση του Σόλωνα: «Μηδένα προ του τέλους μακάριζε». Έχετε αρχίσει από τώρα να μακαρίζετε. Έχει γυρίσματα η εποχή!
Όσον αφορά την πρόταση προς το Συνασπισμό, συμφωνώ μαζί του. Συμφωνώ, οι έξυπνοι πάνε μαζί. Χώρια πάνε οι χαζοί. Ας το καταλάβουν ότι έτσι θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε, μην παραδώσουμε την εξουσία σε εσάς που θα είσαστε εκρηκτικό μίγμα αύριο για τον τόπο.
Και άκουσα να γίνεται πολλή κουβέντα για καπιταλισμό, σοσιαλισμό και όλα αυτά. Για πείτε μου. Ο Θαπατέρο και ο Μπράουν είναι καπιταλιστές; Ποια συνταγή χρησιμοποίησαν; Τη μία και ενιαία συνταγή που χρησιμοποιείται σε όλο τον κόσμο. Μια είναι η συνταγή. Καλή ή κακή, αυτή είναι. Εγώ έχω επιφυλάξεις, δεν χωράει αμφιβολία. Όμως, ποια είναι η διαφορά του Θαπατέρο από το Σαρκοζί; Πείτε μου. Δεν υπάρχει διαφορά και γι’ αυτό. Βλέπετε αγκαλιά του σοσιαλιστές με τους καπιταλιστές της Γερμανίας.
Ποια είναι η διαφορά του Μπράουν από τη Θάτσερ; Πείτε μου ποια είναι η διαφορά. Ποια είναι η διαφορά του Λαφοντέν για θέματα μεταναστών από τη δική μας θέση; Διάβασα από το πρόγραμμα του Λαφοντέν και είναι σαν να άκουγα τον εαυτό μου. Επομένως, λοιπόν, δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές Αριστεράς-Δεξιάς.
Άκουσα και για το σύστημα που είπε η αξιότιμος κ. Παπαρήγα. Κυρία Παπαρήγα, ξέρετε ποια χώρα είναι περισσότερο μέσα στα «τοξικά» προϊόντα της Αμερικής; Με μια μονάδα διαφορά, η Ευρώπη και ακολουθεί η Κίνα! Και η Κίνα, εν πάση περιπτώσει, ασπάζεται την ιδεολογία του Μαρξ. Και βέβαια, και εγώ προτιμώ τον Μαρξ από το «αρπάξ» του καπιταλιστικού κινήματος. Αυτή είναι μια πραγματικότητα, αλλά, βεβαίως, όχι, όμως, ότι λύση σήμερα μπορεί να είναι ο μαρξισμός. Πάμε προς τα εμπρός, δεν πάμε προς τα πίσω. Ας πάρουμε τα καλά του Μαρξ, ας πάρουμε τα καλά του Γκαλμπρέιθ, ας πάρουμε τα καλά του Keynes και να φτιάξουμε μια συνταγή, για να βγούμε από αυτή την κρίση που υπάρχει σήμερα.
Όμως, δεν μπορούμε σήμερα, το 2008, να λέμε να γυρίσουμε στο 1917. Δεν καταλαβαίνετε ότι δεν απέδωσε; Δεν καταλάβατε ότι το πράγμα αυτό έχει κηδευτεί από το 1990; Σήμερα, η σύγχρονη Κίνα δεν λειτουργεί και αυτή μέσα στους κανόνες τους κοινούς που έχει χαράξει ο υπόλοιπος κόσμος, ο λεγόμενος καπιταλισμός;
Δεν έρχεται, λοιπόν, εδώ η μαρξιστική Κίνα να αγοράσει τα δικά μας τα λιμάνια; Δεν έρχεται; Μαρξιστική πράξη δεν είναι η αγορά των λιμανιών μιας καπιταλιστικής χώρας που είμαστε εμείς;
Μην κοροϊδεύουμε τον κόσμο. Η μόνη λύση για να βγούμε από αυτήν την κρίση είναι ο πατριωτικός παρεμβατισμός, να μπορέσουμε να κινήσουμε τις πατριωτικές δυνάμεις του τόπου, να κάνουν έλεγχο, να συμμετέχουν στη δράση, στην πράξη.
Κύριε Πρωθυπουργέ, έχω μια σειρά προτάσεων να σας κάνω. Πρώτα-πρώτα, ανοίξτε τα κλειστά επαγγέλματα. Έχουμε κλειστά επαγγέλματα. Ανοίξτε τα, για να υπάρξει δράση στην αγορά. Αντικειμενοποιήστε κάποιες φορολογίες. Έχει ο κ. Αλογοσκούφης πίσω από κάθε ταξιτζή και έναν εφοριακό, πίσω από κάθε γιατρό και έναν εφοριακό για να μαζέψει λεφτά.
Πείτε τα εξής απλά πράγματα: «Για να δώσω εγώ άδεια ταξί θέλω 1.000 ευρώ το χρόνο. Κάνε όσα χιλιόμετρα θέλεις, δούλεψε όσες ώρες θέλεις. Εγώ θέλω 1.000 ευρώ». Και μετράς πόσα ταξί έχεις. Μαζεύεις 60.000 ευρώ, από 1.000 ευρώ για κάθε ταξί. Το ίδιο να κάνετε και με τους πάγκους της λαϊκής. Πείτε: «Για κάθε πάγκο της λαϊκής, εγώ θέλω 300 ευρώ το χρόνο ή 400 ή 500». Ορίστε τα. Έχουμε τώρα στην κάθε λαϊκή και μια ταμειακή μηχανή και από πίσω έχουμε και έναν εφοριακό. Υπάρχουν λύσεις, αρκεί να τις πραγματοποιήσετε αυτές τις λύσεις, κύριε Υπουργέ.
Θεσπίστε, κύριε Πρωθυπουργέ, τον επίτροπο κατά της διασπάθισης του δημοσίου χρήματος. Θεσπίστε τον επίτροπο και όχι αυτό το εύκολο, πάμε στον εισαγγελέα, τρέχουμε στον εισαγγελέα και βλέπουμε τι γίνεται! Βάλτε έναν επίτροπο ο οποίος να ασχολείται με τη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος από εκείνους οι οποίοι τοποθετούνται για να το προστατεύουν, αλλά εντέλει προστατεύουν την τσέπη τους. Βάλτε έναν επίτροπο που μπορεί να είναι ένας πρώην εισαγγελέας, μπορεί να είναι κάτι άλλο, για να μπορέσουμε να ελέγξουμε αυτή τη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος που τη βλέπουμε.
Και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν ήταν γεμάτο κλέφτες, όμως, υπήρξαν κλέφτες. Και η Νέα Δημοκρατία δεν είναι γεμάτη κλέφτες, όμως, υπήρξαν κλέφτες. Πώς να το κάνουμε; Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, να δώσουμε εκείνα τα εχέγγυα ότι θα λιγοστέψουμε τη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος. Και εκείνοι είχαν περιπτώσεις, έδιωξαν έντεκα Βουλευτές παραμονές των εκλογών και εσείς είστε σε περιπέτειες τώρα. Έχουμε την απειλή αύριο στην εξεταστική των πραγμάτων επιτροπή, μια πεντάδα ή εξάδα, δεν ξέρω πόσοι, να βρεθούν σε δυσκολότερες περιπέτειες.
Και επειδή ήρθα στο Βατοπέδιο, χωρίς να το θέλω, κύριε Πρωθυπουργέ, ζήτησα να έρθετε στην Εξεταστική Επιτροπή. Δεν το ζήτησα για να μειώσω τον Πρωθυπουργό της χώρας. Μακράν από μένα αυτή η διαδικασία. Υπάρχουν, όμως, ορισμένα ερωτηματικά, κύριε Πρωθυπουργέ και θα ήθελα στη τριτολογία σας να μας βοηθήσετε για να μπορέσουμε να ξέρουμε και να είμαστε πιο συνεπείς με τη συνείδησή μας στο πόρισμα το οποίο θα καταθέσουμε.
Υπάρχει αυτή η περιβόητη, η διαβόητη, αν θέλετε, επιστολή του κ. Ψωμιάδη, του θεσμικού παράγοντα, του καθ’ ύλην αρμοδίου Νομάρχου: «Θεσσαλονίκη, 16 Δεκεμβρίου 2006», που μεταξύ των άλλων λέει: «Τυχόν εμμονή σας στην υλοποίηση της μυστικά μεθοδευμένης αυτής χαριστικής ανταλλαγής, πέρα από την αλγεινή εικόνα που θα προκαλέσει στην κοινή γνώμη και την Κυβέρνηση, θα ξεσηκώσει και θύελλα αντιδράσεων». Όπερ και εγένετο!
Ζήτησα, λοιπόν, να έρθετε κύριε Πρωθυπουργέ εσείς, για να μας πείτε αν πράγματι λάβατε αυτή την επιστολή. Γιατί εγώ δεν μπορώ να διανοηθώ, πώς ο Πρωθυπουργός της χώρας έλαβε αυτή την επιστολή και δεν έκανε κάτι. Αυτό θέλω να μας πείτε. Τι έγινε αυτή η επιστολή; Τη λάβατε; Κάποιο «μαύρο» χέρι σας την έκρυψε; Τη λάβατε και δεν της δώσατε σημασία και τη βάλατε στο αρχείο; Τη λάβατε και δώσατε εντολή σε κάποιον Υπουργό κάτι να γίνει; Για μας είναι βασικό θέμα, γιατί έχουμε ένα προαναγγελθέν έγκλημα. Και έρχεται σε σας και δεν ξέρω τι έγινε. Εγώ πιστεύω προσωπικά ότι δεν έφτασε σε σας. Αυτό θέλω να πιστεύω. Θέλω, όμως, μια δική σας σκέψη, γιατί αυτό θα βοηθήσει πράγματι τη δική μου σκέψη να κινηθεί επί ρεαλιστικών προτάσεων, χωρίς καμμία διάθεση ρεβανσισμού που διαβλέπω σε κάποιους άλλους αρμοδίους στο Κοινοβούλιο.
Κύριε Πρωθυπουργέ, αν θέλουμε να προχωρήσουμε, πρέπει να κάνουμε τομές, πρέπει να «σπάσουμε» αυγά και να υπάρξουν και δυσκολίες.
Πρόταση, για τους νεοεισερχομένους στο δημόσιο τομέα όχι μονιμότητα. Ανανεούμενες πενταετείς συμβάσεις. Να ξέρει ο άλλος ότι πρέπει να δουλέψει και να αποδώσει. Αλλιώς να πάει σπίτι του! Τώρα, όταν εξασφαλίζει από τον πρώτο χρόνο τη μονιμότητα, δεν αποδίδει. Αν θέλουμε να είμαστε πράγματι σοβαροί με αυτό που θα κάνουμε, πρέπει να «σπάσουμε» αυγά.
Δεύτερη πρόταση. Άκουσα τον αξιότιμο Αρχηγό του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να διαπληκτίζεται με τον κ. Αλαβάνο για το ποιος θα πληρώσει να ασφάλιστρα.
Κύριε Παπανδρέου, την ασφαλιστική κάλυψη να την πληρώσει ο τζίρος των επιχειρήσεων. Ξέρετε ότι αν βάλουμε 3% στο τζίρο, όχι στα κέρδη των επιχειρήσεων, μπορεί να καλύψουμε τα ασφαλιστικά; Γιατί λέω στο τζίρο; Γιατί πρώτα είχαμε ένα εργοστάσιο της «ΙΖΟΛΑ» και πλήρωνε ο εργοδότης την ασφάλιση για τέσσερις χιλιάδες εργαζόμενους. Τώρα, λοιπόν, κάνει μεγαλύτερο τζίρο μια εταιρεία παροχής υπηρεσιών με τρεις υπαλλήλους και πληρώνει για ασφάλιση τριών υπαλλήλων. Και καρπούται τα περισσότερα. Ο τζίρος θα πληρώσει. Να αφαιρέσουμε το βρόγχο από τον εργαζόμενο. Γιατί αν αυτά που δίνει ο εργαζόμενος για δική του συμμετοχή στην ασφαλιστική του κάλυψη, τα δώσουμε σε μισθό, θα κινηθεί η αγορά. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι αυτός ο οποίος παίρνει 1.000 ευρώ, θα πάρει 1.200 αύριο το πρωί με τη δική μας την πρόταση.
Ο τζίρος θα πληρώσει την ασφαλιστική κάλυψη. Να φύγουμε απ’ αυτή τη λογική. Είναι μια λογική εβδομήντα ετών που έρχεται πριν από τον πόλεμο. Δεν μπορούμε να κάνουμε ένα βήμα εμπρός και να πούμε: «Ναι, υπάρχει τρόπος. Ο τζίρος θα πληρώσει, γιατί όλοι πρέπει να ωφεληθούν»; Γιατί, σήμερα, ποιος έχει ασφαλιστική κάλυψη; Έχει αυτός που δουλεύει. Αυτός που δεν δουλεύει είναι ανασφάλιστος. Αυτός δηλαδή που δεν δουλεύει, που δεν έχει δουλειά, εάν πάθει έμφραγμα, θα τον αφήσουμε εκεί να πεθάνει ή θα τον κάνουμε καλά και θα του στείλουμε το λογαριασμό στο σπίτι.
Όλοι οι Έλληνες ανεξαρτήτως εάν έχουν δουλειά ή όχι, πρέπει να έχουν πρόσβαση στην ασφάλεια, στο φάρμακο και στο γιατρό, γιατί σήμερα δεν έχουν όλοι οι Έλληνες. Αυτό να το ξεκαθαρίσουμε. Αυτή είναι η δική μας θέση. Τώρα, αν η δική μας θέση μοιάζει αριστερίστικη ή καπιταλιστική, αυτό δεν με ενδιαφέρει καθόλου!
Δώστε μια ευκαιρία στον παραγωγό, κύριε Πρωθυπουργέ. Στην εθνική οδό, σε όλα τα πάρκινγκ, μπορούν να γίνουν καλαίσθητα περίπτερα και να πωλούν εκεί οι αγρότες την πραμάτεια τους χωρίς το μεσάζοντα, ο οποίος βάζει 400% με 500% επάνω. Μέσα στους σιδηροδρομικούς σταθμούς, όπου έχουμε, μπορούν να γίνουν καλαίσθητα περίπτερα και να υπάρχει η παραγωγή. Αυτόματα, από αύριο το πρωί! Θα ανασάνουν, θα πάρουν μία δραχμή στην τσέπη τους. Ξέρετε, δίνουν το προϊόν τους σήμερα με λευκή επιταγή, χωρίς να παίρνουν τιμή.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ. )
Επειδή είμαι και εγώ παραγωγός, κύριε Πρωθυπουργέ, σας λέω το εξής. Φέτος, μου κοστίζει η γη και ό,τι παράγεται από τη γη, 22% ακριβότερα. Τα πορτοκάλια μου 22% ακριβότερα, 22% ακριβότερα τα λάχανά μου. Και μου κοστίζει, κύριε Πρωθυπουργέ, 17% παραπάνω το ζωντανό, ό,τι βγαίνει από το ζωντανό. Το γάλα από τις κατσίκες μου, εμένα μου κοστίζει 17% παραπάνω. Και εγώ είμαι απλός, γιατί έχω επτά-οκτώ κατσίκες και καμμιά δεκαπενταριά, εικοσαριά ρίζες πορτοκάλια και το κάνω για τον ελεύθερο χρόνο μου. Και όμως, μέτρησα 22% και 17%!
Ελάτε, λοιπόν, στον αγρότη. Πληρώνει παραπάνω και βγάζει λιγότερα. Γι’ αυτό έχουν κάνει τα μπλόκα και γι’ αυτό σήμερα απειλούν να κλείσουν την Ελλάδα πάνω-κάτω.
Χρειάζεται ρεαλισμός. Χρειάζεται να αποφασίσετε να αλλάξετε ρότα. Κάντε το και εμείς θα είμαστε μαζί σας. Αλλάξτε γραμμή. Κάντε πιο φιλολαϊκή πολιτική, πιο αποτελεσματική πολιτική, για να σωθεί ο τόπος και να σωθεί και η παράταξη.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ. )
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το λόγο έχει ο Πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έγινε σήμερα, με πρωτοβουλία του Συνασπισμού, μια καλή συζήτηση για τα ζητήματα που εγείρονται από τη διεθνή οικονομική κρίση. Βεβαίως, εξαίρεση αποτελούν ορισμένες τοποθετήσεις, κυρίως από την πλευρά του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, που περιείχαν ακρότητες, υπερβολές και αόριστα υπονοούμενα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πρόκληση είναι ξεκάθαρη και κοινή για όλους. Και απαιτεί υπευθυνότητα, ανάληψη ευθυνών, σοβαρότητα. Είμαι βέβαιος ότι σήμερα όλοι κατάλαβαν ποιος λειτουργεί με υπευθυνότητα, ποιος νοιάζεται πραγματικά για το συμφέρον του τόπου και ποιος κινείται με ανευθυνότητα, θυσιάζοντας το συμφέρον των πολιτών στις μικροκομματικές του σκοπιμότητες.
Εδώ και πολλά χρόνια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο φόβος του πολιτικού κόστους άφηνε ανέγγιχτα τα πιο σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Τα άφηνε να διαιωνίζονται και να διογκώνονται. Η απόπειρα υφαρπαγής της ψήφου των πολιτών κατασκεύαζε πακέτα παροχών και υποσχέσεων που υπονόμευαν το μέλλον. Τα κοινωνικά προβλήματα γίνονταν όλο και πιο έντονα, τα περιθώρια υπεύθυνων πολιτικών παρεμβάσεων όλο και περιορίζονταν. Ο λαϊκισμός και η ανευθυνότητα ήταν και είναι σοβαρότατη αιτία αδυναμίας στη δημόσια ζωή μας, καθοριστική αιτία για την καθήλωση του τόπου.
Σήμερα, τα πράγματα είναι ακόμη σοβαρότερα. Γιατί σήμερα ο λαϊκισμός και η ανευθυνότητα προσλαμβάνουν χαρακτήρα σοβαρού κινδύνου για την πορεία της χώρας. Σήμερα -στη σκιά της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης που γνώρισε ο μεταπολεμικός κόσμος- το διακύβευμα αφορά τη σύγκρουση ανάμεσα στην υπευθυνότητα και την ανευθυνότητα· αφορά τη σύγκρουση σοβαρότητας και λαϊκισμού.
Εμείς κατανοούμε τις ανησυχίες όλων των παραγωγικών και όλων των κοινωνικών ομάδων. Καταλαβαίνουμε πολύ καλά την πίεση που υφίστανται μικροί και μεσαίοι επιχειρηματίες. Καταλαβαίνουμε τον άνεργο, αλλά και εκείνον τον εργαζόμενο που φοβάται μήπως χάσει τη δουλειά του. Συναισθανόμαστε όσα βασανίζουν τους συμπολίτες μας, ειδικά εκείνους που δύσκολα τα βγάζουν πέρα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι εύκολο σε οποιαδήποτε πολιτική δύναμη να τάζει τα πάντα στους πάντες. Το δύσκολο είναι να βγάλει τη χώρα με ασφάλεια και προοπτική από το εκρηκτικό τοπίο της διεθνούς κρίσης.
Η Κυβέρνηση ανταποκρίνεται σε κάθε εφαρμόσιμη δράση που υπηρετεί το συλλογικό καλό. Εργαζόμαστε για να έχει ο τόπος τις μικρότερες συνέπειες από τη διεθνή κρίση. Θεσπίζουμε μέτρα που ανακουφίζουν τους πολίτες, χωρίς όμως –και θέλω να το υπογραμμίσω άλλη μία φορά- να υπονομεύουμε το αύριο. Αναπτύσσουμε κάθε εφικτή πρωτοβουλία για να στηρίξουμε τον αγρότη, τον μικρομεσαίο, τον χαμηλόμισθο, τον χαμηλοσυνταξιούχο, τον άνεργο. Βήμα βήμα, με τη σοβαρότητα και την υπευθυνότητα που απαιτούν οι περιστάσεις.
Και θέλω να είμαι απόλυτα σαφής. Δεν συμμεριζόμαστε πρακτικές δημαγωγίας. Δεν συμπράττουμε στον εμπαιγμό της κοινωνίας. Δεν καταφεύγουμε σε μεγάλα και ανεύθυνα λόγια, που μπορεί μεν προσωρινά να ακούγονται ευχάριστα, αλλά όμως ποτέ δεν δίνουν λύση σε τίποτα. Προχωρούμε με στέρεα βήματα, με σχέδιο ευθύνης, μ’ ένα σχέδιο που έχει διττό στόχο: να περιορίσουμε τις δυσμενείς συνέπειες της συγκυρίας και να εξασφαλίσουμε μια καλύτερη επόμενη μέρα· με μια φράση, να μεταβάλουμε τη διεθνή κρίση σε εθνική ευκαιρία.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας.)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παρακαλώ πολύ να παραμείνετε στις θέσεις σας για τη συμπληρωματική ημερήσια διάταξη, με την οποία θα ψηφίσουμε στο σύνολο το νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση, η οποία διεξήχθη σύμφωνα με το άρθρο 143 του Κανονισμού της Βουλής, με πρωτοβουλία του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, κ. Αλέξανδρου Αλαβάνου σε επίπεδο Αρχηγών Κομμάτων, με θέμα την οικονομία και τις εργασιακές σχέσεις.
Η Διαρκής Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης καταθέτει την έκθεσή της στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών: «Αναδιοργάνωση της Δημοτικής Αστυνομίας και ρυθμίσεις λοιπών θεμάτων αρμοδιότητας Υπουργείου Εσωτερικών».
Η Διαρκής Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου καταθέτει την έκθεσή της στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης: «Προώθηση της συμπαραγωγής δύο ή και περισσοτέρων χρήσιμων μορφών ενέργειας, ρύθμιση ζητημάτων σχετικών με το Υδροηλεκτρικό Έργο Μεσοχώρας και άλλες διατάξεις».
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στη συμπληρωματική ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης: «Κύρωση και εφαρμογή της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των παιδιών κατά της γενετήσιας εκμετάλλευσης και κακοποίησης, μέτρα για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και την αποσυμφόρηση των καταστημάτων κράτησης και άλλες διατάξεις».
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης και στο σύνολο, όπως διενεμήθη;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το νομοσχέδιο έγινε δεκτό και στο σύνολο, κατά πλειοψηφία.
Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης: «Κύρωση και εφαρμογή της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των παιδιών κατά της γενετήσιας εκμετάλλευσης και κακοποίησης, μέτρα για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και την αποσυμφόρηση των καταστημάτων κράτησης και άλλες διατάξεις», έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία σε μόνη συζήτηση κατ’ αρχήν, κατ’ άρθρο και στο σύνολο και έχει ως εξής:
(Να μπει το νομοσχέδιο σελ.187 α΄)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Παρακαλώ το Σώμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ’ ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών της σημερινής συνεδρίασης ως προς την ψήφιση στο σύνολο του παραπάνω νομοσχεδίου.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το Σώμα παρέσχε τη ζητηθείσα εξουσιοδότηση.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 15.00΄ λύεται η συνεδρίαση για την προσεχή Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2008 και ώρα 18.00΄ με αντικείμενο εργασιών του Σώματος: κοινοβουλευτικό έλεγχο: α) συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β) συζήτηση της υπ’ αριθμ. 32/6-11-2088 επερώτησης, σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ

PDF:

es20081205.pdf

TXT:

end081205.txt

Επιστροφή