Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: Θ΄ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ), Σύνοδος: Δ', Συνεδρίαση: ΙΓ' 19/10/1999

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΙΓ'
ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
Τρίτη 19 Οκτωβρίου 1999
ΘΕΜΑΤΑ
Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1. Επικύρωση Πρακτικών,
2. Ανακοίνωση των αποφάσεων του Προέδρου της Βουλής για τη συγκρότηση των Διαρκών Επιτροπών, και Ειδικών και Μονίμων Επιτροπών, καθώς και των Επιτροπών Οικονομικών και Βιβλιοθήκης της Βουλής,
Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
1. Κατάθεση αναφορών,
2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών,
3. Ανακοίνωση του δελτίου επικαίρων ερωτήσεων της Τετάρτης 20 Οκτωβρίου 1999,
Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
1. Συζήτηση και έγκριση του απολογισμού δαπανών της Βουλής για το Οικονομικο 'Ετος 1998,
2. Συζήτηση και ψήφιση του σχεδίου προϋπολογισμού δαπανών της Βουλής για το οικονομικό έτος 2000,
3. Κατάθεση εκθέσεως Διαρκούς Επιτροπής: Η Διαρκής Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων καταθέτει την έκθεσή της στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων: "Αναμόρφωση του νομικού καθεστώτος των Προγραμμάτων Σπουδών Επιλογής στα ΑΕΙ και ΤΕΙ",
ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Επί του Προϋπολογισμού της Βουλής
ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ Ι.,
ΒΕΖΔΡΕΒΑΝΗΣ Η.
ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ Γ.
ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ.
ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Ι.
ΓΚΕΛΕΣΤΑΘΗΣ Ν.
ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ Ι.
ΙΝΤΖΕΣ Α.
ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ Α.
ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ Β.
ΚΟΝΤΑΞΗΣ Α.
ΚΟΥΒΕΛΑΣ Σ.
ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ Π.
ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ Β.Δ.
ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ Κ.
ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ Β.
ΤΣΑΦΟΥΛΙΑΣ Γ.

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
Θ' ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ)
ΣΥΝΟΔΟΣ Δ'
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΙΓ'
Τρίτη 19 Οκτωβρίου 1999
-------------------------
Αθήνα, σήμερα στις 19 Οκτωβρίου 1999, ημέρα Τρίτη και ώρα 18.25' συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια, για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
Ανακοινώνονται προς το Σώμα από τον κ. Ιωάννη Καρακώστα, Βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας, τα ακόλουθα: (Το κείμενο των ανακοινώσεων υπάρχει στο τεύχος των Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα αναγνώσω το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της Τετάρτης 20 Οκτωβρίου 1999.
Α. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Πρώτου Κύκλου ('Αρθρα 129 παρ. 2 & 3 και 130 παρ. 2 & 3 Καν. Βουλής).
1. Η με αριθμό 104/18.10.99 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Τηλέμαχου Χυτήρη προς τον κύριο Πρωθυπουργό, σχετικά με τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης στο Tampere της Φιλανδίας, για τα ζητήματα της "Εσωτερικής Ασφάλειας" των πολιτών κ.λπ.
2. Η με αριθμό 90/15.10.99 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Παναγιώτη Σκανδαλάκη προς τον Υπουργό Γεωργίας, σχετικά με τη λήψη μέτρων προστασίας του εισοδήματος των ελαιοπαραγωγών κλπ.
3. Η με αριθμό 101/18.10.99 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Ευάγγελου Μπούτα, προς τον Υπουργό Γεωργίας, σχετικά με τη λήψη μέτρων ενίσχυσης των βαμβακοπαραγωγών που επλήγησαν από τις βροχοπτώσεις κ.λπ.
4. Η με αριθμό 98/18.10.99 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου κ. Φώτη Κουβέλη προς τον Υπουργό Υγείας και Πρόνοιας, σχετικά με τη λειτουργία του Νοσοκομείου Κηφισιάς "'Αγιοι Ανάργυροι".
5. Η με αριθμό 93/15.10.99 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Δημοκρατικού Κοινωνικού Κινήματος κ. Αναστασίου Ιντζέ προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με τη λειτουργία της Πανεπιστημιακής Φοιτητικής Λέσχης Θεσσαλονίκης.
Β. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Δεύτερου Κύκλου ('Αρθρο 130 παρ. 2 & 3 Καν. Βουλής).
1. Η με αριθμό 88/14.10.99 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Εμμανουήλ Σκουλάκη προς τον Υπουργό Υγείας και Πρόνοιας, σχετικά με την παράδοση του νέου Νοσοκομείου Χανίων, την έναρξη λειτουργίας του κ.λπ.
2. Η με αριθμό 85/13.10.99 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Ιωάννη Χωματά, προς τον Υπουργό Υγείας και Πρόνοιας, σχετικά με την προμήθεια αξονικού τομογράφου απο το Κέντρο Αποκατάστασης Τραυμάτων (ΚΑΤ).
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΒΟΥΛΗΣ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ.
Α) Μόνη συζήτηση και έγκριση του Απολογισμού δαπανών της Βουλής για το οικονομικό έτος 1998.
β) Μόνη συζήτηση και ψήφιση του σχεδίου Προϋπολογισμού δαπανών της Βουλής για το οικονομικό έτος 2000.
Πριν δώσω το λόγο στους εισηγητές και αγορητές, θα ήθελα να προτείνω στο Σώμα να αποφασίσουμε τη σύντμηση του χρόνου των ομιλιών, όπως έχει καθιερωθεί να γίνεται κάθε χρόνο σ' αυτήν τη συζήτηση.
Προτείνω οι εισηγητές και οι ειδικοί αγορητές να μιλήσουν για δώδεκα με δεκαπέντε λεπτά, οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι από δέκα λεπτά και οι συνάδελφοι, οι οποίοι θα εγγραφούν στον κατάλογο, για επτά λεπτά, προκειμένου να μιλήσουν όσοι συνάδελφοι επιθυμούν. Αν δεν υπάρξει αρκετός αριθμός συναδέλφων που θα θέλουν να μιλήσουν, μπορούμε τους χρόνους αυτούς να τους διευρύνουμε.
Συμφωνείτε, κύριοι συνάδελφοι;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Η Βουλή συνεφώνησε.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος ορίζει ως ειδικό αγορητή τον κ.Δημήτρη Κωστόπουλο.
Ο εισηγητής της Πλειοψηφίας κ. Ιωάννης Γιαννακόπουλος έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε σήμερα τον Προϋπολογισμό της Βουλής για το 2000, τον πρώτο χρόνο του επόμενου αιώνα και τον Απολογισμό του προηγούμενου έτους δηλαδή του 1988. Ο Προϋπολογισμός του 2000 περιλαμβάνει όπως κάθε χρόνο τις δαπάνες των συνταγματικών βαρών, τις αποδοχές του προσωπικού, τις δαπάνες για τις προμήθειες υλικών για τη λειτουργία των υπηρεσιών, τη συντήρηση και επισκευή των κτιρίων και των μόνιμων εγκαταστάσεων, την εκτέλεση έργων, και πληρωμές για έργα του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων που είναι ενταγμένα στο πρόγραμμα της οικονομικής ανάπτυξης και άλλα.
Ο Προϋπολογισμός φαίνεται σε πέντε κύριες κατηγορίες που αναγράφονται στους αντίστοιχους κωδικούς που δεν νομίζω πως είναι σκόπιμο να τις αναλύσει κανείς και να μιλήσει για την κάθε υποκατηγορία του κάθε κωδικού.
Δεν μπορώ όμως κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να μην κάνω μερικές γενικές παρατηρήσεις όπως ότι η διαχείριση των οικονομικών της Βουλής, αλλά και η εν γένει λειτουργία της δεν είναι όπως θα νομίζουν μερικοί μία απλή διαδικασία, αλλά μία αρκετά επίπονη και δύσκολη δουλειά, η οποία τα τελευταία χρόνια έχει στεφθεί με επιτυχία και τελεί υπό την αυστηρή επίβλεψη του Προέδρου μας γεγονός που πιστεύω ότι αναγνωρίζεται απ'όλες τις πτέρυγες της Εθνικής Αντιπροσωπείας.
Δεύτερον, ο Προϋπολογισμός του 2000 είναι κατά οκτακόσια τριάντα τρία εκατομμύρια (833.000.000) δραχμές μικρότερος από εκείνον του 1999 και ανέρχεται σε τριάντα τρία δισεκατομμύρια πεντακόσια δεκαέξι εκατομμύρια (33.516.000.000) δραχμές, ήτοι είναι μειωμένος κατά ποσοστό 2,43% σε σχέση με το προηγούμενο προϋπολογισμό.
Τρίτον, οι δαπάνες για τις βουλευτικές αποζημιώσεις είναι μειωμένες κατά ένα δισ. περίπου και νομίζω ότι αυτό είναι επίσης από τις σημαντικές καταχωρήσεις του συγκεκριμένου προϋπολογισμού.
Τέταρτον, αυξημένες είναι οι δαπάνες για τα ταχυδρομικά τέλη λόγω της γνωστής απόφασης των ΕΛΤΑ για αναπροσαρμογή των τελών, καθώς και οι αμοιβές των συνεργατών των Βουλευτών κατά εκατόν πενήντα εκατομμύρια (150.000.000) λόγω της προβλεπόμενης αναπροσαρμογής της συλλογικής σύμβασης εργασίας.
Αύξηση επίσης παρουσιάζει και το κονδύλι για τις δαπάνες της συντήρησης και επισκευής των κτιρίων της Βουλής , όπως η αποκατάσταση των στεγών του Κοινοβουλίου, αυτή που βρισκόμαστε τώρα και της Γερουσίας, της ανακαίνισης των χώρων της Μπενακείου Βιβλιοθήκης, του κτιρίου της Βουλής, του κτιρίου στο Καπνεργοστάσιο , της οδού Λένορμαν δηλαδή, του κτιρίου της οδού Αμαλίας και άλλων που κατά την άποψή μου είναι απαραίτητα γιατί λειτουργούν οι υπηρεσίες της Βουλής, τα κτίρια είναι αρκετά παλιά και τα περισσότερα ίσως χρήζουν αυτών των εργασιών και ανακαινίσεων, αλλά πάνω απ'όλα όπως είπα προηγουμένως μερικά από αυτά είναι διατηρητέα και κρύβουν μέσα τους τη μεγάλη ιστορία αυτού του τόπου και επομένως οι δαπάνες είναι απολύτως απαραίτητες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μεγάλη μείωση κατά δύομισι δισεκατομμύρια παρουσιάζει το κονδύλι του προϋπολογισμού που αναφέρεται στις απαλλοτριώσεις, αγορές και ανεγέρσεις και αυτό οφείλεται στην αποπεράτωση των εργασιών του γκαράζ του Κοινοβουλίου. Να μου επιτρέψετε εδώ να σας πω, ότι το γκαράζ είναι από τα μεγαλύτερα έργα που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια στο Κοινοβούλιο, διήρκησε το χρονικό διάστημα που είναι γνωστό σε όλους μας, και όπως ξέρετε θα λύσει πάρα πολλά προβλήματα όπως αυτό της στάθμευσης των αυτοκινήτων των Βουλευτών και όχι μόνο, αλλά και όσων άλλων θα αποφασίσει ο Πρόεδρος, των υπαλλήλων, κάποιων δημοσιογράφων διαπιστευμένων στη Βουλή κ.ο.κ.
Πιστεύω, ότι είναι ένα από τα πάρα πολύ σημαντικά έργα, που οπωσδήποτε δίνει λύση, εκτός από την καλαισθησία γιατί θυμηθείτε, κύριοι συνάδελφοι, τι συνέβαινε νωρίτερα στη Βουλή, πριν μας δοθεί έστω αυτό το μερικό τμήμα του γκαράζ των τριακοσίων περίπου θέσεων. Πως δηλαδή ήταν τα αυτοκίνητα σταθμευμένα, τι χάος επικρατούσε στο προαύλιο της Βουλής και τι τάξη και τι ομορφιά θα έλεγε κανείς ότι υπάρχει σήμερα περισσότερο στο προαύλιο του Κοινοβουλίου και βεβαίως, όταν θα τελειοποιηθεί, και στο γκαράζ της Βουλής, πέρα από τις όποιες μικροατέλειες έχουν εμφανιστεί ή πρόκειται να εμφανιστούν. Σε κάθε μεγάλο έργο πιστεύω ότι υπάρχουν και οι όποιες μικροατέλειες. 'Ομως με την παράδοση του όλου έργου, κύριοι συνάδελφοι, πιστεύω ότι θα λυθεί ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα, όπως ήταν η στάθμευση των αυτοκινήτων των Βουλευτών και όχι μόνο.
Η πίστωση του ενός δισεκατομμυρίου (1.000.000.000) δραχμών που αναγράφεται στο σχετικό κωδικό αφορά την ανέγερση βιβλιοστασίου τυπογραφείου στην Αμυγδαλέζα Αττικής.
Σε κάθε περίπτωση, κύριοι συνάδελφοι, η λειτουργία του Κοινοβουλίου γενικά -και όχι μόνο τα συνταγματικά βάρη ή οι δαπάνες- κοστίζει σε κάθε 'Ελληνα πολίτη, έτσι απλή αριθμητική, εννέα δραχμές την ημέρα.
Κύριοι συνάδελφοι, οι δαπάνες του Κοινοβουλίου δεν περιορίζονται σε αυτά που προηγουμένως περιληπτικά σας ανέφερα, αλλά επεκτείνονται και στις δαπάνες για την προμήθεια βιβλίων, χαρτιού, γραφικών ειδών, εφημερίδων, περιοδικών, υγειονομικού και φαρμακευτικού υλικού, επίπλων, δαπάνες για την εκπαίδευση του προσωπικού, αλλά και των Βουλευτών, όπως η εκμάθηση ξένων γλωσσών κ.ο.κ.
Κύριοι συνάδελφοι, ανεξαρτήτως από την προσωπική σχέση που έχει ο καθένας μας με τον Πρόεδρο της Βουλής, πρέπει όλοι να του αναγνωρίσουμε τις συνεχείς, άοκνες και επίμονες προσπάθειές του, όχι μόνο για τον εκσυγχρονισμό και την αναβάθμιση του Κοινοβουλίου, δηλαδή των υπηρεσιών της Βουλής, αλλά προπαντός για τις προσπάθειες αναβάθμισης του ρόλου του Βουλευτή και για τις μάχες που δίνει καθημερινά ο Πρόεδρος, για τη στερέωση των θεσμών και της δημοκρατίας, γι' αυτό πρέπει και όλοι εμείς να του συμπαραστεκόμαστε φανερά και τονίζω τη λέξη "φανερά".
Δεν μπορώ επίσης, κύριε Πρόεδρε και κύριοι συνάδελφοι, να μην αναφερθώ στο ότι επί της θητείας του σημερινού Προέδρου καθιερώθηκαν με πρωτοβουλία του χρήσιμοι θεσμοί, όπως είναι η Βουλή των Εφήβων, τα εκπαιδευτικά προγράμματα που δίνουν τη δυνατότητα σε χιλιάδες ελληνόπαιδες της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης να επισκέπτονται το Κοινοβούλιο, να ξεναγούνται στους χώρους του Κοινοβουλίου και να μαθαίνουν την ιστορία.
'Οπως επίσης, στα θετικά των πρωτοβουλιών του Προέδρου μας είναι το ότι η Βουλή προχώρησε στον τομέα της πληροφόρησης με τη σύνδεσή της στο διαδίκτυο, καθώς και ότι οι συνεδριάσεις της Βουλής μεταδίδονται από την τηλεόραση.
Είμαι υποχρεωμένος, κύριοι συνάδελφοι, να αναφερθώ ακόμη -ενδεικτικά μόνο- στη δυνατότητα που έχει ο καθένας από εμάς πλέον να προμηθεύεται αρχειακό υλικό από τη Βιβλιοθήκη της Βουλής και μέσω των μικροφίλμς. Δηλαδή, για οποιαδήποτε εφημερίδα εκδόθηκε στο παρελθόν -και οι περισσότερες από αυτές υπάρχουν το αρχείο της Βιβλιοθήκης της Βουλής στην οδό Λένορμαν- μπορεί ο καθένας από εμάς τώρα, μέσω της υπηρεσίας των μικροφίλμς να αποτυπώσει και να πάρει σε μικροφίλμ το τι λέει π.χ. μια εφημερίδα το 1850 ή οποτεδήποτε άλλοτε.
Μετά δε από δήλωση του Προέδρου της Βουλής στην Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής σε λίγο χρονικό διάστημα θα αρχίσει η αποθήκευση όλου του αρχειακού υλικού των εφημερίδων και των περιοδικών που υπάρχει στο κτίριο της οδού Λένορμαν. Η κεντρική αποθήκευση θα γίνει στα μικροφίλμς εδώ της Βουλής και αυτούσια τα περιοδικά και οι εφημερίδες θα δοθούν στις κατά τόπους νομαρχίες, έτσι ώστε να δίνεται η δυνατότητα σε κάθε ερευνητή σε κάθε νομό να έρχεται σε επικοινωνία με το έντυπο που θέλει και στα έντυπα αυτά, όπως γνωρίζετε αγαπητοί συνάδελφοι, αποτυπώνεται η ιστορία του τόπου μας.
Κύριε Πρόεδρε, θα μπορούσε κανείς επί μακρόν να αναφερθεί σε διάφορα θέματα που αναφέρονται στους κωδικούς του Προϋπολογισμού, αλλά και του απολογισμού για τον οποίο καταθέτω στην Εθνική Αντιπροσωπεία ότι, από τη μελέτη της εισηγήσεώς σας και των στοιχείων, βεβαίως, κατέληξα ότι και ο Απολογισμός του 1998 έγινε με σύνεση, υπευθυνότητα και σωφροσύνη και ότι από τα είκοσι εννιά δισεκατομμύρια εκατόν σαράντα εκατομμύρια που ήταν αρχικά -ανέρχονταν δηλαδή ο Προϋπολογισμός του 1998- επεστράφη ποσόν πέντε δισεκατομμυρίων διακοσίων είκοσι δύο εκατομμυρίων. Επομένως ο Προϋπολογισμός του 1998 έπεσε πολύ χαμηλότερα.
Βεβαίως, κύριοι συνάδελφοι, εγώ είμαι νέος σχετικά Βουλευτής, αλλά δεν θυμάμαι σε προηγούμενες εποχές να επιστρέφονταν τόσα μεγάλα χρηματικά ποσά.
Καταλήγοντας, κύριε Πρόεδρε, θέλω εμφαντικά να καταθέσω και να τονίσω στην Εθνική Αντιπροσωπεία την ευχάριστη αίσθηση που έχω ως Βoυλευτής και ως Πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων, για το μόχθο, την προσπάθεια, την ευγένεια, την ανιδιοτέλεια και τη συνεργασία που επιδεικνύουν όλοι οι εργαζόμενοι στη Βουλή, είτε το επιστημονικό προσωπικό είτε απλά το προσωπικό, ακόμη και το αστυνομικό προσωπικό, όλο δηλαδή το προσωπικό της Βουλής συμβάλλει σημαντικότατα στην αναβάθμιση του Κοινοβουλίου.
Μακάρι, κύριε Πρόεδρε, η δημοσιονομική αυστηρότητα, διαφάνεια, ακρίβεια και πειθαρχία που διέπη τον προϋπολογισμό της Βουλής και τον απολογισμό της να διήπε και τη δημοσιονομική λειτουργία και άλλων υπηρεσιών του δημοσίου και δημοσίων οργανισμών. Τότε να είστε βέβαιοι ότι δεν θα χρειαζόταν να κοπιάζουμε τόσο πολύ, τόσο καιρό, για να συγκλίνουν οι δείκτες της οικονομίας με εκείνους των άλλων κρατών-μελών, προϋπόθεση που έχει μπει από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, αλλά να είστε βέβαιοι ότι αν αυτό υπήρχε, ανά πάσα στιγμή οι δείκτες μας θα ήταν σε σύγκλιση με την οικονομία των άλλων ευρωπαϊκών κρατών.
Κύριε Πρόεδρε, ειλικρινά με τις καλοπροαίρετες αυτές παρατηρήσεις συμφωνώ με την εισήγησή σας, αλλά και την εμμονή σας για τη βελτίωση και τον εκσυγχρονισμό της λειτουργίας του Κοινοβουλίου υπό την αυστηρή παρακολούθηση των κάθε είδους δαπανών, πιστεύω, όμως, ότι πάντα και για όλους μας υπάρχει πάντοτε χώρος και τρόπος βελτίωσης στη συμπεριφορά και στη δεοντολογία.
Τελειώνοντας, με αυτό το κεφάλαιο ήθελα να πω μερικά λόγια για τα προβλήματα των Βουλευτών. Νομίζω ότι δεν είναι εκτός θέματος, παρ'ότι σήμερα συζητούμε τον προϋπολογισμό του 2000 και τον απολογισμό του 1998. 'Εχω την εντύπωση ότι παρ' ό,τι έχουν λυθεί πολλά προβλήματα τα τελευταία χρόνια για τους Βουλευτές, υπάρχουν αρκετά και σημαντικά προβλήματα, ιδιαίτερα για τους Βουλευτές της επαρχίας, οι οποίοι, πρώτον είναι υποχρεωμένοι να διατηρούν δεύτερο γραφείο στην Αθήνα και τουλάχιστον ένα στην επαρχία που εκλέγονται. Βρίσκονται δηλαδή σε πιο δύσκολη θέση, θα έλεγα εγώ ως Βουλευτής επαρχίας από τους Βoυλευτές που εκλέγονται στο Λεκανοπέδιο.
Κύριε Πρόεδρε, πιστεύω ότι η διάθεση των γραφείων που ετοιμάζονται θα ανακουφίσει τους Βουλευτές, ιδιαίτερα τους Βουλευτές της επαρχίας. Επίσης θέλω να τονίσω στην Εθνική Αντιπροσωπεία τα μεγάλα προβλήματα που δημιουργούνται στους Βουλευτές των μικρών κομμάτων, ιδιαίτερα όταν καμιά φορά συνεδριάζει η Ολομέλεια με επιτροπές ταυτόχρονα. Τα μικρά κόμματα έχουν λίγους Βουλευτές και είναι υποχρεωμένος ο ίδιος Βουλευτής να είναι εισηγητής τόσο στην Ολομέλεια, όσο και στην επιτροπή. Γι'αυτό ήθελα να παρακαλέσω να υπάρχει κατανόηση απ'όλους μας. Οι επιτροπές να συνεδριάζουν και τη Δευτέρα και την Πέμπτη, ώστε να μην "πνίγονται" οι Βουλευτές ιδιαίτερα των μικρών κομμάτων.
Με αυτά τα λόγια, κύριε Πρόεδρε, και με τις καλοπροαίρετες αυτές παρατηρήσεις ψηφίζω την εισήγησή σας για τον απολογισμό του 1998 και τον προϋπολογισμό του 2000.
(Χειροκροτήματα)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κ. Βύρων Πολύδωρας εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας έχει το λόγο.
ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να εισηγούμαι για πολλοστή φορά τον Προϋπολογισμό της Βουλής εκ μέρους της Νέας Δημοκρατίας. Το θεωρώ ιδιαίτερη τιμή μου, είναι ειδικότητα αποκτηθείσα εν τω στρατεύματι βεβαίως και θέλω να αξιοποιήσω και αξιοποιώ πάντοτε την ευκαιρία να μιλήσουμε και για τους λογαριασμούς που περιλαμβάνονται σε αυτήν την εισηγητική έκθεση του Προέδρου της Βουλής και των Οικονομικών Υπηρεσιών της Βουλής και για τα συναφή πολιτικά ζητήματα που αναφύονται έστω κατ' έθιμον και συζητούνται στο πλαίσιο της συζητήσεως και ψηφίσεως του Προϋπολογισμού της Βουλής.
Θα χρησιμοποιήσω το εξής επαγωγικό τέχνασμα. Λέγει στον κωδικό 7200 "απαλλοτριώσεις, αγορές, ανεγέρσεις και εκτελέσεις έργων". Στον 7259 λέει "εκτέλεση λοιπών έργων", "πιστώσεις προϋπολογισμού 2000, ένα δισεκατομμύριο", "πιστώσεις προϋπολογισμού 1999, τρία δισεκατομμύρια πεντακόσια ενενήντα εκατομμύρια", "διαφορά μείωσης δύο δισεκατομμύρια πεντακόσια ενενήντα εκατομμύρια".
Σημείωση του Προέδρου της Βουλής στην εισηγητική έκθεσή του: Η μείωση οφείλεται στην αποπεράτωση των εργασιών του υπόγειου χώρου στάθμευσης στη Βουλή. Η πίστωση γράφεται για την ανέγερση βιβλιοστασίου, τυπογραφείου και άλλων τεχνικών έργων στην Αμυγδαλέζα Αττικής.
Νάτο το παράδειγμα της νοικοκυροσύνης, το οποίο δεν ισχύει στον υπόλοιπο δημόσιο τομέα. Το έλεγα κατ' ισχυρισμό πέρυσι και πρόπερσι ότι η εκτέλεση του έργου πρέπει να γίνει γρήγορα. 'Οταν γίνει γρήγορα η εκτέλεση του έργου ανακουφίζεται ο προϋπολογισμός του επόμενου έτους και ανοίγει η πόρτα για να χτίσεις ένα άλλο έργο.
Αυτή η κοινή λογική δεν τηρείται και στον υπόλοιπο δημόσιο τομέα. Τα έργα καρκινοβατούν, αλλά οι εκταμιεύσεις γίνονται και οι προϋπολογισμοί επιδεινώνονται, εννοώ του κράτους. Οι εκταμιεύσεις γίνονται. Οι παλαιοί εργολήπτες που ήταν και χιουμορίστες περισσότερο από τους σημερινούς, έλεγαν ένα ανέκδοτο μεταξύ τους. "Ο προϋπολογισμός του έργου πρέπει να εκτελεστεί έστω και δι' εκτελέσεως του έργου". Ο σκοπός τους δηλαδή δεν ήταν να εκτελεστεί το έργο αλλά κατ' αρχήν σκοπός τους ήταν να εκτελεστεί ο προϋπολογισμός οπότε κατ' ανάγκη έλεγαν να εκτελέσουν και το έργο. Σήμερα αυτό το "έστω δι' εκτελέσεως του έργου" έχει διαγραφεί.
'Εφερα αυτό το επαγωγικό, λοιπόν, παράδειγμα για τη νοικοκυροσύνη και θέλω να πω τα καλά έργα χωρίς μικροψυχία.
Τα καλά έργα είναι όπως αποτυπώνονται στους λογαριασμούς που έχουμε μπροστά μας ένα πνεύμα νοικοκυροσύνης και οικονομίας κατά οκτακόσια τριάντα τρία εκατομμύρια, ειδικώς ο υπόγειος χώρος στάθμευσης και ειδικώς το πρόγραμμα επισκέψεων των μαθητών στο Μέγαρο της Βουλής και στις εκθέσεις που υπάρχουν, στην αίθουσα "ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ" και στις κατά καιρούς εκθέσεις όπως ήταν η έκθεση "ΡΗΓΑΣ-ΣΟΛΩΜΟΥ" και τα "Αρχαία Ελληνικά Θέατρα" τώρα.
Ο θεσμός της Βουλής των Εφήβων παρά το ότι ελέγχεται, κριτικάρεται, είναι σημαντικό πράγμα.
Χάσαμε τη μάχη, κύριε Πρόεδρε της Βουλής, της παρουσίας των Βουλευτών στην Αίθουσα.
Καλό ήταν το εγχείρημα με το απουσιολόγιο ή μάλλον με την υπογραφή της παρουσίας, αλλά δεν μπορεί κανένας να είναι υπερήφανος για τη συμμετοχή των Βουλευτών στις εργασίες και στις συζητήσεις. Βλέπω παραδείγματος χάρη, την κοινοβουλευτική συνείδηση και στην πράξη εφαρμογή της κοινοβουλευτικής παρουσίας του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και τον θαυμάζω ανοιχτά και δημόσια. Και εγώ είμαι παλιός κοινοβουλευτικός και ο Γιάννης ο Βαρβιτσιώτης και ο Γιάννης ο Χαραλαμπόπουλος, αλλά βλέπω τους νεότερους σαν το σπουργίτι αφιξαναχωρήσεις.
Αυτό που σκεπτόμαστε, σκέπτεται δηλαδή ο Πρόεδρος της Βουλής για την τηλεόραση της Βουλής, είναι καλό. 'Οχι γιατί θέλουμε να μετέχουμε στην ακροαματικότητα και στην τηλεθέαση. Αλλά είναι μία διαδικασία αυτοδέσμευσης επειδή είμαστε εκτεθειμένοι συνέχεια σε μία μορφή ενός αόρατου απολογισμού στο λαό και στους εκλογείς μας.
Μια μεγάλη ωραία δράση αναπτύσσεται από πλευράς Βουλής στο πεδίον της κοινοβουλευτικής διπλωματίας. Θα μου συγχωρήσετε να σημειώσω ότι μετέχω σ' αυτήν τη δράση αλλά η πρωτοβουλία του Προέδρου της Βουλής να ενισχύσει αυτήν τη δράση με οποιοδήποτε τρόπο -και μιλάμε με το να κινητοποιήσει Βουλευτές και με το να στηρίξει την κίνηση με σχετικά κονδύλια είναι νομίζω και μια καλή δράση και εν τέλει ευδόκιμη δράση.
Στους διεθνείς οργανισμούς και εκεί που μετέχει η Βουλή ισχύει πάντοτε ένας κανόνας, για την κρατική και κοινοβουλευτική συμμετοχή εννοώ. Ισχύει πάντοτε ένας κανόνας, ότι μπορεί να είναι τα οφέλη πολύ λίγα με τη συμμετοχή σου, δεν πρόκειται να κατακτήσεις το 'Εβερεστ ξανά, αλλά είναι τεράστια η ζημιά με την απουσία σου. Εάν τώρα η παρουσία σου είναι ευπρόσωπη, έχεις κάνει μία συμβολή υπέρ της πατρίδος σου, υπέρ της Βουλής σου, υπέρ του λαού σου, του έθνους σου.
Νομίζω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι θα πρέπει να σημειώσουμε στην περιγραφή των λογαριασμών και των οικονομικών ζητημάτων της Βουλής όπως αυτά αποτυπώνονται στον προϋπολογισμό της Βουλής, πρέπει να σημειώσουμε ότι, χωρίς να κάνω αξιολογικές κρίσεις, ας ακουστεί από το Βήμα αυτό το γεγονός ότι τα οικογενειακά βάρη των Βουλευτών είναι έξι χιλιάδες (6.000) δραχμές το παδί. Και δεν το αξιολογώ καν. Ανά παιδί έξι χιλιάδες (6.000) δραχμές.
Εγώ με τη βοήθεια του Θεού έχω τρία παιδιά και νέμομαι, καρπούμαι αυτό το επίδομα.
Θέλω να σημειώσω ότι η αλληλογραφία, παρά το γεγονός ότι αυξήθηκε, δηλαδή τα έξοδα της αλληλογραφίας παρά το γεγονός ότι αυξήθηκαν και ενσωματώθηκε η αύξηση στον προϋπολογισμό του 2000, όσο προβλέπεται από την αύξηση των ΕΛΤΑ, σημειώνω απλά και ταπεινά ότι έχουμε στη Β' Αθηνών ένα εκατομμύριο διακόσιες χιλιάδες ψηφοφόρους. Υποτίθεται ότι υπάρχει ένας εκλογικός κατάλογος, εννοώ ένας ταχυδρομικός κατάλογος ο οποίος υπερβαίνει τις τρεις ή τέσσερις εκατοντάδες χιλιάδες πολιτών με τους οποίους είναι ανάγκη να επικοινωνήσει ένας εκλεγόμενος στη Β' Αθηνών. Οι ίδιες αναλογίες ισχύουν για τις μεγάλες περιφέρειες όπως στην Α' Αθηνών, Α' και Β' Θεσσαλονίκης, Α' και Β' Πειραιώς.
Επισημαίνω ότι συνταγματικώς δεν έχω την ευχέρεια να επικοινωνήσω.
Οικογενειακά βάρη, αλληλογραφία και συναφώς έξοδα κινήσεως.
Αυτό είναι και ρητή αναφορά σε άρθρο του Συντάγματος για την ελευθερία και τα έξοδα της κινήσεως, η οποία αναφορά στο άρθρο του Συντάγματος και στους σχετικούς νόμους, αφορούσε την ελεύθερη χρήση -χωρίς εισιτήριο δηλαδή- των κρατικών μέσων συγκοινωνίας.
'Ενα υποκατάστατο αυτής της συνταγματικά κατοχυρωμένης ελευθερίας της κινήσεως αποτελούσαν κάποιες ευχέρειες που είχε ο Βουλευτής είτε να παίρνει από τον ΟΔΔΥ αυτοκίνητο, είτε να παίρνει αυτοκίνητο χωρίς δασμούς και τέλη εισαγωγής. Αυτό είναι υποκατάστατο συμμόρφωσης προς τη συνταγματική αρχή της ελεύθερης κίνησης ή της ατελούς, χωρίς έξοδα, κίνησης.
Δεν έχει μείνει τίποτε από αυτό επειδή θελήσαμε να είμαστε στο πνεύμα της κατανόησης των οικονομικών δυσκολιών που βαραίνουν το λαό και θέλαμε να είμαστε περίπου διδακτικοί, να δώσουμε δηλαδή το καλό παράδειγμα. Ουσιαστικά, όμως, θίξαμε συνταγματική αρχή, αυτή της ελευθερίας ή ατελούς ή ανέξοδης κινήσεως, να έχω ευχέρεια να κινούμαι ως αντιπρόσωπος του έθνους. Ούτε καν της στενής περιφέρειας, διότι όλες οι προβλέψεις που κάνει ο Πρόεδρος και όλοι μας για την υπόθεση της περιφέρειας, της αναγωγής του Βουλευτού σε μία περιφέρεια, είναι στις παρυφές του Συντάγματος, δεν είναι στον πυρήνα του Συντάγματος. Είναι μόνο για το μηχανισμό εκλογής η περιφέρεια.
Στην έννοια της αντιπροσώπευσης, εάν θυμηθούμε τις βασικές συνταγματικές παραδοχές, είμαστε αντιπρόσωποι του έθνους και δεν πρέπει να αποκλίνουμε από αυτό. Δεν πρέπει να αποδεχόμαστε τη στενή ερμηνεία, η οποία ισχύει στην πράξη. Αυτό όμως είναι ο μηχανισμός εκλογής. Ο Βουλευτής είναι αντιπρόσωπος του έθνους. Και αυτό του ορίζει τις συνταγματικές του υποχρεώσεις ή και τις ηθικοπολιτικές του υποχρεώσεις. Δεν μπορώ εγώ να μείνω αδιάφορος προ του Αυστραλού πολίτη ελληνικής καταγωγής στο Σίδνεϋ ή στη Μελβούρνη -θα δω τι τρέχει- ή να συμβεί ένα κακό σε μία νησιωτική -θεομηνία έστω- ή ορεινή περιοχή και εγώ των Αθηνών να είμαι αδιάφορος.
Με αυτήν τη γραμμή σκέψεως θυμίζω τη συνταγματική τάξη, τα ηθικοπολιτικά μας χρέη και ταυτόχρονα επαναφέρω το θέμα για τα έξοδα κινήσεως. Από εκεί ξεκίνησα. Ως αφετηρία το έχω. Μπορώ να κλείσω το συλλογισμό μου επαναφέροντας το θέμα, τι γίνεται με τα έξοδα κινήσεως, τι γίνεται με τα ταχυδρομικά τέλη, με την αλληλογραφία όταν έχω ανάγκη να επικοινωνήσω με δύο, τρεις εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων στις μεγάλες περιφέρειες. Σας είπα τι σημαίνουν τα έξοδα κινήσεως που είναι συνταγματική αρχή και σας είπα και για τα οικογενειακά βάρη. Είναι παράδοση να λέμε εδώ την κατάσταση των οικονομικών.
Τώρα πάμε στην πολιτική λειτουργία που επίσης είναι παράδοση.
Εγώ θέλω να πω ότι πρέπει να είμαστε σε εκλογική χρονιά, σε εκλογικό έτος. Είναι η τελευταία σύνοδος, το τελευταίο έτος της ενάτης περιόδου. Πρέπει να ληφθούν σοβαρές πρόνοιες, αποφάσεις δηλαδή, για την έννοια των εκλογικών δαπανών κομμάτων και προσώπων. Οι πρόνοιες αυτές δεν είναι είναι ούτε υπαινικτικά ούτε προβλεπτικά καταχωρημένες στον προϋπολογισμό. Μπορούν να βγουν με αποφάσεις ειδικές. Πάντως, όμως, είναι ένα από τα ζητούμενα της πολιτικής. Εκλογικά δαπανήματα κομμάτων και προσώπων.
Εδώ ο συλλογισμός μετακυλίεται αμέσως στην έννοια της διαφάνειας, στην έννοια των διαπλεκομένων, στην έννοια του ρόλου του Βουλευτού. Σήμερα, ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας ο Κώστας ο Καραμανλής μας είπε στην Κοινοβουλευτική Ομάδα το εξής που αφορά τη λειτουργία μας και τη συνταγματική ευθύνη μας. Επεσκέφθη -λέει- πριν από δυο-τρεις μέρες τον Πρόεδρο της Βουλής για το ζήτημα των διαπλεκομένων και θεώρησε χρέος του να πραγματοποιήσει την επίσκεψή του για δύο λόγους.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Πρώτον, για το θεσμικό λόγο, για τη θεσμική αιτία, ό,τι δηλαδή αυτός είναι ο Πρόεδρος της Βουλής, συνταγματικά για τη λειτουργία του πολιτεύματος, επειδή το πολίτευμά μας είναι κοινοβουλευτική δημοκρατία, ο συντονιστής αυτού του Σώματος, της Βουλής δηλαδή, των αντιπροσώπων του έθνους, έχει νομιμοποίηση και χρέος ταυτόχρονα να συζητήσει με τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης το ζήτημα των διαπλεκομένων όπως αυτό προσλαμβάνει διάφορες εκφάνσεις και μορφές κατά την επικαιρότητα ή στη σειρά των γεγονότων όπως αυτά έρχονται μέσα στο δημόσιο βίο.
Ο δεύτερος λόγος ήταν καθαρά πολιτικός, ότι ο Απόστολος Κακλαμάνης έχει δηλώσει μετά παρρησίας την απόφασή του ο ίδιος και το Σώμα αυτό, να διατηρήσει τη συνταγματική, πολιτική ελευθερία του. Δηλαδή να μην είναι έρμαιο και να μην είναι υπό κηδεμονία των εξωκοινοβουλευτικών κηδεμόνων. Εννοώ ότι στη λειτουργία χαίρω και χαιρετίζω πάνω στα μεγάλα πολιτικά ζητήματα τη στάση του Προέδρου της Βουλής με τις δηλώσεις του, με τη στάση του εν γένει στο να σταθούμε όρθιοι, στο να τιμήσουμε το Βαλαωρίτη εκείνος, το Θεόδωρο Κολοκοτρώνη εγώ κ.ο.κ. Να τιμήσουμε τη συνταγματική ρήτρα, που λέει ότι όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το λαό και όχι από τα παράκεντρα εξουσίας. Ενώ λοιπόν χαιρετίζω τις δηλώσεις, αναμένω την πολιτική πράξη. Η πολιτική πράξη πολλές φορές έρχεται να είναι σε μια αντιδιαστολή προς τις δηλώσεις, όπως παραδείγματος χάρη που προχθές έληξε τη συνεδρίαση προ της ψηφοφορίας ή παραπροχθές, που απεδέχθη τροπολογία, παρά τις ενστάσεις, με την οποία οι καναλάρχες ενέμοντο χαριστικώς, τους εχαρίζοντο δηλαδή οφειλές προς το ΙΚΑ.
ΜΟΣΧΟΣ ΓΙΚΟΝΟΓΛΟΥ: Συνάδελφός σας την έφερε.
ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: 'Οχι, δεν νομίζω. Αλλά και συνάδελφός μου να την έφερνε, δεν ιδρώνει το αυτί μου. Τις περισσότερες φορές εγώ μιλάω, κύριε Μόσχο, προσηλωμένος σε ζητήματα αρχής. Και μάλιστα, όταν θέλουμε να σώσουμε το Κοινοβούλιο, το οποίο κλωνίζεται, σας το λέγω, να μην επινοούμε το άλλοθι μη μπας και πάθει τίποτα η κυβερνητική πλειοψηφία ή το κόμμα από μία λάθος τροπολογία.
Η λογική των γεγονότων μας υποχρεώνει να φροντίσουμε τους θεσμούς. Ο υπέρτατος θεσμός της δημοκρατίας είναι το Κοινοβούλιο και πρέπει να φροντίσουμε για τη λειτουργία του. Εάν δεν φροντίσουμε γι' αυτήν τη λειτουργία του Κοινοβουλίου, μέσα στο εχθρικό περιβάλλον που ζούμε ποιος άλλος θα φροντίσει.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα) ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο Αντιπρόεδρος κ. Κωστόπουλος έχει το λόγο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Β. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ (Ε' Αντιπρόεδρος της Βουλής): Κύριε Πρόεδρε, ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας κ. Πολύδωρας, ανοίχτηκε σε πολλά ζητήματα. Δεν προτίθεμαι να κάνω το ίδιο, γιατί αυτά τα πράγματα είναι γνωστά. Το αντικείμενο που συζητάμε είναι συγκεκριμένο. Επιτρέπει βέβαια να γενικεύει κανείς και να απλώνεται. Ωστόσο θα ήθελα να κάνω μόνο μία επισήμανση στην επτάλεπτη παρέμβασή του, σχετικά με τα συνταγματικά βάρη και τα φορτία των Βουλευτών.
Οι θέσεις των κομμουνιστών είναι διατυπωμένες. Αν κοιτάξει κανείς τα Πρακτικά των συζητήσεων των προϋπολογισμών της Βουλής όλα αυτά τα χρόνια, θα βρει αυτές τις θέσεις, που δεν είναι μία προσέγγιση κακόπιστη απέναντι σε συναδέλφους Βουλευτές ή πολύ περισσότερο απέναντι σε Βουλευτές επαρχιών, οι οποίοι αντιμετωπίζουν πρόσθετα προβλήματα, μια παρέμβαση με την οποία θέλει να πείσει ο κομμουνιστής Βουλευτής έναν άλλο Βουλευτή άλλου κόμματος να αλλάξει τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας του. Θα διαπιστώσει απ' αυτά τα Πρακτικά ότι οι Βουλευτές του ΚΚΕ δεν παίρνουν το μισθό που η Βουλή τους χορηγεί.
Ο μισθός αυτός πάει σε κοινό βιβλιάριο για την ανάγκες του κόμματος. Και το κόμμα αποζημιώνει με ένα βασικό μισθό της εθνικής γενικής συλλογικής σύμβασης εργασίας τους Βουλευτές για τις δικές τους ανάγκες. Αυτό όμως δεν το λέω για να περάσω μήνυμα "κάντε και σεις το ίδιο". Γιατί θα σηκωθεί κάποιος και θα πει: Εγώ έχω γραφείο εδώ, έχω γραφείο εκεί, για τις ανάγκες της δουλειάς μου, για την εκλογική μου πελατεία. Σπίτι εκεί, σπίτι εδώ -εννοώ ένας επαρχιώτης- πώς θα τα ανταποκριθώ; 'Οχι. Δεν το λέω γι' αυτό. Το λέω μόνο για να επισημάνω μια σκέψη που έχει κατατεθεί από τη μεριά μας κατά το παρελθόν, να δούμε σε κάποια στιγμή, νηφάλιας όμως προσέγγισης του ζητήματος και όχι ρητορικών σχημάτων, ποιες είναι αυτές οι ανάγκες, όπως καταγράφονται ιστορικά, πολιτισμικά, οικονομικά. Αν δηλαδή, οι ανάγκες αυτές είναι, λχ, ο εργαζόμενος που αμείβεται με την εθνική γενική συλλογική σύμβαση εργασίας να παίρνει ένα και ο Βουλευτής δεκαπέντε -αυτή είναι η αναλογία- έχει καλώς. Γιατί αυτές είναι ανάγκες. Είναι Βουλευτής που πρέπει να κάνει ένα έργο. Να πληρώνεται, δηλαδή, από το λαό για να τον υπηρετεί και όχι να φηφίζει νόμους ενάντιά του! Και αν διαπιστώσουμε ότι το δεκαπέντε είναι λειψό και να το κάνουμε μεγαλύτερο. 'Ομως, αυτό δεν προκύπτει μέσα από μια αφηρημένη προσέγγιση του θέματος αναγκών. Μπορώ εγώ να σας πω τώρα ανάγκες που να προσεγγίζουν τα δέκα εκατομμύρια την ημέρα. Και λοιπόν; Θα σας πείσω; Αν πείσω εσάς, δεν θα πείσω τον κόσμο. Θα βρω τον μπελά μου από τον κόσμο και δίκαια. Από την άποψη αυτή είναι ανοικτό το ζήτημα τι επιτέλους είναι αυτές οι ανάγκες για τις οποίες τόσα δάκρυα χύνονται από τους Βουλευτές των άλλων κομμάτων, λες και μεις ζούμε με....αέρα! Να μπω όμως, κύριε Πρόεδρε, στο ζήτημα του Προϋπολογισμού της Βουλής.
Τα συνταγματικά βάρη είναι "παγωμένα" φέτος. Αυτό επιτρέπει για ευχέρεια στη συζήτησή μας καλύτερη. Δηλαδή, έχει φύγει το αγκάθι της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας, της απόφασης των δικαστών, η οποία απόφαση μετακυλίστηκε και στους Βουλευτές και είχαμε τα γνωστά αναδρομικά. Και αναγκαστήκαμε -όπως θυμάστε- να καταψηφίσουμε για πρώτη φορά νομίζω μετά τη Μεταπολίτευση -αν δεν με απατά η μνήμη- το κονδύλι για τα συνταγματικά βάρη, το κονδύλι εκείνο που αναφερόταν στα αναδρομικά, γιατί διαφωνήσαμε. Το είπαμε και στον Πρόεδρο της Βουλής. Είχαμε πολλών μηνών συζήτηση. Και βρεθήκαμε σε μια τέτοια κατάσταση. Επομένως, νομιμοποιούμασταν με βάση τη λογική μας προσέγγιση αυτών των βαρών, όπως αποφάσισαν οι δικαστές, να καταλήξουμε όχι σε αυτήν την απόφαση των δικαστών.
Τώρα όμως, δεν το έχουμε αυτό. Φέτος είναι πιο ομαλή η κατάσταση, θα έλεγε κανένας. Αν θέλετε, βάλτε τη λέξη σε εισαγωγικά για να μην υπάρξει παρερμηνεία. Γιατί, όταν συζητάς οικονομικά ζητήματα θέλει να είσαι προσεκτικός. Και επομένως, δεν έχουμε κανένα λόγο να μη ψηφίσουμε το κονδύλι που αναφέρεται στα συνταγματικά βάρη.
Κάνω μια τέτοια κλιμακωτή παρέμβαση -και θα πω στο τέλος συνολικά τι ψηψίζουμε- για να φανούν και κάποιες διαφορές για ορισμένα ζητήματα.
Το δεύτερο σημαντικό κεφάλαιο για μας αναφέρεται στους μισθούς των εργαζόμενων της Βουλής. Εδώ θα κάνω μία παρένθεση. Δεν απευθύνομαι προς τους εργαζόμενους για να κάνω συνδικαλιστική δουλειά. Δεν υπάρχουν και προϋποθέσεις και προοπτικές, όπως είναι δομημένη η κατάσταση, για να έχω συνδικαλιστική πρόσβαση, αλλά για να υπογραμμίσω ότι το 2,4% που προβλέπει ο προϋπολογισμός είναι η εισοδηματική κυβερνητική πολιτική στο δημόσιο, που μοιραία έρχεται να "μπολιάσει" τον προϋπολογισμό της Βουλής. Θα αναρωτηθεί κανείς τι θα έκανε ο Πρόεδρος της Βουλής; Θα πει "εγώ δεν αποδέχομαι την εισοδηματική πολιτική της Κυβέρνησης και δίνω αυξήσεις, τον πραγματικό πληθωρισμό συν παραγωγικότητα συν τάδε 5%; Θα βρισκόταν ευθύς αμέσως εκτός κόμματος στο οποίο σαν στέλεχος υπηρετεί, παρ' ότι εδώ έχει έναν άλλο ρόλο.
'Ετσι βρίσκομαι εγώ στη δυσάρεστη θέση να ασχολούμαι με αυτό το ζήτημα το οποίο έχει κολλήσει στον προϋπολογισμό της Βουλής και να σημειώσω αυτό που υπογραμμίζουμε πάντα ότι εμείς με αυτήν την εισοδηματική πολιτική της Κυβέρνησης διαφωνούμε ριζικά και όχι με τη φετινή αλλά είναι διαχρονικό το πρόβλημα. Είναι τεράστιες οι απώλειες που έχει δεχθεί το εισόδημα των εργατοϋπαλλήλων της χώρας. Δεν θέλω να τα αναλύσω, γιατί έρχεται προς συζήτηση ο προϋπολογισμός του κράτους σε λίγες μέρες και θα τα πούμε.
Από την άποψη αυτή, εφόσον καταγγέλλω αυτήν την εισοδηματική πολιτική, διατυπώνω την αντίρρησή μου για το κονδύλι αυτό, την επιφύλαξή μου.
Υπήρχε και μία άποψη στην επιτροπή, όπως θα θυμάται ο κύριος Πρόεδρος, που είπαμε για τη μηδενική αύξηση στους εκτάκτους. Μετά από συζητήσεις που είχα την ευκαιρία να κάνω με παράγοντες του οικονομικού επιτελείου της Βουλής, δέχθηκα ότι πράγματι η τοποθέτησή μου στην επιτροπή δεν είχε υπόψη της ορισμένα στοιχεία. Πρώτα-πρώτα ο αριθμός των εκτάκτων είναι περιορισμένος και υπάρχουν οι δυνατότητες από διάφορους κωδικούς να γίνονται αυξήσεις αν ο Προέδρος της Βουλής ή εν πάση περιπτώσει τα όργανα της Βουλής εκτιμήσουν ότι μπορεί να δοθεί μία τέτοια αύξηση. Δεν υπάρχει σοβαρό αντικείμενο να αντιδικήσει κανείς με αυτό το κονδύλι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Με συγχωρείτε, αλλά για να μην γίνει καμιά παρεξήγηση, είπα ότι, αν δοθούν αυξήσεις εκτός Βουλής, θα δώσουμε και στους δικούς μας. Δεν είπα ότι θα δώσουμε ούτως ή άλλως. Το λέω αυτό για να μην έρθουν αύριο και μου ζητούν αυξήσεις.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Β. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ (Ε' Αντιπρόεδρος της Βουλής): 'Οχι, απαντάτε στην προηγούμενη επισύμανση που έκανε για τους μόνιμους.
Το Κεφάλαιο Γ' που αναφέρομαι, στους έκτακτους δεν θα αναλύσω όλο το πρόβλημα. Είναι μία άλλη κατηγορία εργαζομένων. Εάν κάποια στιγμή ο Πρόεδρος της Βουλής πει "θέλω τον Κωστόπουλο να μου κάνει μία άλφα δουλειά κατ' αποκοπή ή με σύμβαση έργου κ.λπ., πάρε αυτό το ποσόν", έχει τη δυνατότητα να το κάνει. Δεν στέκομαι σ' αυτό.
Θα αναφερθώ τώρα στο κεφάλαιο που έχει να κάνει με το ίδρυμα της Βουλής. Η Διάσκεψη των Προέδρων μετά από πρόταση του Προέδρου της Βουλής, αποφάσισε να δημιουργηθεί αυτό το ίδρυμα. Εμείς εκεί διατυπώσαμε την επιφύλαξή μας, την ίδια επιφύλαξη καταθέτουμε και εδώ.
Κλείνοντας, θέλω να πω ότι, εξετάζοντας κανείς τον Απολογισμό του 1998, διαπιστώνει ότι σωστά εκτελέσθηκε. Δεν θα σταθώ τώρα στα δισεκατομμύρια που ήταν οι επιστροφές. Γενικά σωστά εκτελέσθηκε, δεν διαπιστώσαμε κάτι που να μας οδηγεί σε αρνητική φήφο σ' αυτόν τον κωδικό ή στον άλλο. Σωστά εκτελέσθηκε και τον ψηφίζουμε.
Ψηφίζουμε τον απολογισμό έτους 1998.
'Οσον αφορά τον προϋπολογισμό έτους 2000 με αυτές τις σκέψεις για διάφορους κωδικούς, κεφάλαια, υποκεφάλαια, τις επιφυλάξεις που διατύπωσα εκ μέρους του ΚΚΕ, τον ψηφίζουμε.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου κ. Δραγασάκης, έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Συνασπισμός ψηφίζει τον Προϋπολογισμό, διότι με βάση και τις παρατηρήσεις που δόθηκαν στην αρμόδια επιτροπή, διαπιστώνουμε ότι υπάρχει ένα νοικοκύρεμα στα οικονομικά της Βουλής, υπάρχει μία τάξη.
Χαιρόμαστε επίσης που το έργο του γκαράζ κλπ. προχωράει κανονικά και γρήγορα. Αυτές οι διαπιστώσεις δείχνουν ότι γενικά μπορεί να υπάρξει χρηστή διαχείριση στα δημόσια οικονομικά, όπως δείχνει το παράδειγμα της Βουλής.
Θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον εισηγητή της Πλειοψηφίας για την αναφορά του στα προβλήματα των Βουλευτών των μικρών κομμάτων και στην ανάγκη να ληφθούν υπόψη στον προγραμματισμό των συνεδριάσεων των επιτροπών της Βουλής.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συνηθίζουμε συζητώντας τον προϋπολογισμό της Βουλής να αναφερόμαστε και στο έργο της Βουλής, για το οποίο άλλωστε γίνονται αυτές οι δαπάνες. Επιτρέψτε μου, λοιπόν, να αναφερθώ σε ορισμένα σημεία πολύ σύντομα.
Πρώτον, παρά την πρόοδο που έχει γίνει και τις προσπάθειες του Προεδρείου της Βουλής, πολλές φορές νιώθουμε εδώ μέσα ότι διεκπεραιώνουμε ειλημμένες αποφάσεις. Πάρα πολλά νομοσχέδια έρχονται, ενώ τα θέματα στα οποία αναφέρονται έχουν ήδη αποφασιστεί. Πολλές φορές διαβάζουμε την επομένη στον Τύπο τι ακριβώς συζητήθηκε εδώ μέσα. Υπήρξαν περιπτώσεις που οι τροπολογίες κατατέθηκαν τόσο αργά που πολλοί Βουλευτές δεν μπόρεσαν να πληροφορηθούν το περιεχόμενό τους.
'Ενα δεύτερο θέμα. Μου δόθηκε, κύριε Πρόεδρε, από τους συνεργάτες μου ένα έγγραφο της Ολυμπιακής Αεροπορίας, το οποίο διακόπτει την πίστωση προς ορισμένους χρεώστες. Ανάμεσα σε αυτούς αναφέρεται και η Βουλή. Δεν προλάβαμε να το ερευνήσουμε το θέμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Αποκλείεται.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Εάν θέλετε, το καταθέτω στα Πρακτικά μετά. Μας έκανε εντύπωση.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Η Βουλή πληρώνει κανονικά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Αυτό αποκλείεται. Παρακαλώ, αν θέλετε και τώρα δώστε μου αυτό το έγγραφο. Νομίζω ότι θα έπρεπε να με είχατε ενημερώσει πριν έλθετε στο Βήμα για να έχω τη δυνατότητα να ενημερωθώ και να σας απαντήσω απ'αυτήν τη θέση.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Το θέμα μας έκανε εντύπωση, διότι έχει προηγηθεί μία επιστολή του Υπουργείου Εξωτερικών προς την Ολυμπιακή Αεροπορία, με την οποία ζητάει να εγκαταλείψει το γραφείο το οποίο είχε η Ολυμπιακή στο κτίριο του Υπουργείου Εξωτερικών, γιατί άλλαξε το σύστημα προμήθειας εισιτηρίων. Πληροφορούμαι ότι το Υπουργείο Εξωτερικών έχει αναθέσει πακέτο όλο αυτό το θέμα σε μία εταιρεία που ονομάζεται "TRAVEL PLAN". ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Η οποία ανήκει που;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Δεν ξέρω τον ιδιοκτήτη.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Ξέρετε, αλλά δεν θέλετε να πείτε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: 'Εχω επίσης ένα έγγραφο με το οποίο το Διοικητικό Συμβούλιο του Ο.Τ.Ε. πρόσφατα πήρε απόφαση να αναθέσει όλο το θέμα -κλείσιμο εισιτηρίων, δωματίων κ.λπ.- του προσωπικού του Ο.Τ.Ε. και της διοίκησης σε μια εταιρεία που ονομάζεται "TRAVEL PLAN".
ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Τι είναι αυτό;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: 'Εχω επίσης έγγραφα που δείχνουν ότι αρκετοί δημόσιοι φορείς, ο ένας μετά τον άλλον, με απόφασή τους αναθέτουν στην ίδια εταιρεία το θέμα των εισιτηρίων των ξενοδοχείων κ.λπ. Ακριβώς γι'αυτό μου έκανε εντύπωση η αναφορά στο γραφείο της Βουλής. Δεν ξέρω αν συνδέονται.
ΕΛΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Χωρίς διαγωνισμό;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Του Ο.Τ.Ε. είναι χωρίς διαγωνισμό.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: 'Ολες είναι χωρίς διαγωνισμό.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Της ΕΠΟ χωρίς διαγωνισμό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουμε συνηθίσει το θέμα της διαπλοκής, οικονομίας και πολιτικής, να το εντοπίζουμε στις δημόσιες προμήθειες και στα δημόσια έργα. Σ'αυτές τις κατηγορίες πρέπει να θεωρήσουμε ότι εντάσσεται και το χρηματιστήριο. Αποτελεί ένα νέο χώρο διαπλοκής. Πρόσφατα στην Κύπρο ο Πρόεδρος κ. Κληρίδης αναγκάστηκε να πάρει αποφάσεις, να απαγορεύσει σε Υπουργούς να έχουν άμεση σχέση με το χρηματιστήριο. Υπάρχουν ερωτήματα στην κοινωνία που μας τίθενται. Και κάποια δημόσια συζήτηση έγινε με αφορμή και μια εκπρόθεσμη τροπολογία που κατατέθηκε στη Βουλή. Θα έλεγα ότι το θέμα αυτό αφορά κυρίως όσους κατέχουν εκτελεστική εξουσία. Αλλά με μια έννοια αφορά όλα τα πολιτικά πρόσωπα.
Και είναι βάσιμα τα ερωτήματα, διότι το χρηματιστήριο κινείται βάσει φημών και πληροφοριών. Και το πολιτικό προσωπικό της χώρας ζει σε περιβάλλον που διακινούνται πληροφορίες. Δεν κατανοούμε επομένως το δισταγμό της Κυβέρνησης ή μάλλον την αντίθεσή της να ρυθμίσει αυτό το θέμα έστω σε επίπεδο Υπουργών. Υπάρχουν δύο επιχείρηματα. Γιατί ένας Υπουργός ή ένας Βουλευτής ως ιδιώτης ...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριε Δραγασάκη, μου επιτρέπετε μια διακοπή;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Βεβαίως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ενδέχεται να δημιουργηθεί κάποια εντύπωση απ'αυτήν τη διακοπή που θα σας κάνω, αλλά το οφείλω. Ο προϋπολογισμός συζητείται από εμάς, από τους Βουλευτές. Η Κυβέρνηση δεν παρίσταται σ'αυτήν τη συζήτηση καν. Αν λοιπόν έχετε κάτι να διατυπώσετε, στο οποίο θα πρέπει η Κυβέρνηση να πάρει θέση, επειδή αυτές τις ημέρες έχουμε μια σειρά συζητήσεων επί νομοσχεδίων μάλιστα οικονομικών, θα μπορείτε να την κάνετε εκεί και εμάς σήμερα να κάνετε την τιμή να ακούσουμε τις απόψεις σας για τον προϋπολογισμό μας, για τον Απολογισμό μας, μήπως υπάρχουν λάθη να τα διορθώσουμε, τίποτα υποδείξεις για να γίνουμε καλύτεροι. Εν τω μεταξύ περιμένω να μου φέρουν και από τη Διεύθυνση Οικονομικών Υπηρεσιών τα σχετικά στοιχεία -γιατί θα πω ότι με αιφνιδιάσατε, για ένα τέτοιο θέμα ήλπιζα ότι θα με ενημερώνατε πριν ανεβείτε στο Βήμα- για να δούμε αν πράγματι η Βουλή οφείλει. Διότι για να λέτε από το Βήμα ότι η Ολυμπιακή διακόπτει την όποια οικονομική δοσοληψία με τη Βουλή, πρέπει να έχετε τουλάχιστον μια βεβαιότητα ότι όντως η Βουλή οφείλει στην Ολυμπιακή Αεροπορία. Αν θέλετε, μπορείτε να συνεχίσετε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Η διακοπή σας αφορά αυτά που λέω για το χρηματιστήριο;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): 'Οχι. Στο μεταξύ προσπαθώ σε όλο αυτό το διάστημα -διότι ομολογώ ότι αιφνιδιάστηκα- καλώντας τους υπηρεσιακούς παράγοντες, κάτι που θα έκανα αν μου το είχατε πει πριν μια ώρα, να δώσω στο Σώμα μια απάντηση. Γιατί σίγουρα στα κανάλια και στις εφημερίδες θα διαβάζουν αυτό που είπατε εσείς αυτήν τη στιγμή. Απ'ό,τι βλέπω δεν έχετε κανένα στοιχείο, ώστε να το διασταυρώσουμε. 'Εχετε ένα χαρτί κάποιας κ. Κουτσοπούλου που έχει έναν κατάλογο για διάφορους φορείς.
Εγώ τώρα προσπαθώ ν'απαντήσω σ'αυτό το πράγμα.
'Οσον αφορά το χρηματιστήριο, δεν πρόσεξα καν τι είπατε. 'Ακουσα μόνο να λέτε, να σας πει κάτι η Κυβέρνηση. Εγώ, ως Πρόεδρος του Σώματος απέναντί μου δεν έχω την Κυβέρνηση. Κατά την ίδια έννοια, αν κάποιος καλούσε τον κ. Δραγασάκη ν' απαντήσει, θα του έλεγα ότι ο κ. Δραγασάκης δεν είναι εντός της Αιθούσης. Θα το όφειλα αυτό το πράγμα.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Οι Υπουργοί είναι Βουλευτές. Θα έπρεπε να παρίστανται έστω και ως δείγμα.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: 'Οσον αφορά αυτά που είπα για το χρηματιστήριο, αφορούν τους Βουλευτές. 'Οσον αφορά το θέμα της Ολυμπιακής Αεροπορίας, να δεχθώ ως παράλειψή μου...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριε Δραγασάκη, σας ζητώ και πάλι συγγνώμη. Με την άδειά σας, διότι δεν είναι σωστό που διακόπτω, θα ήθελα να σας πω σε αυτά τα περί χρηματιστηρίου -και να καταγγείλω απ' αυτήν τη θέση- ότι εδώ και αρκετά χρόνια είχα, όπως κάθε ένας μπορεί να το κάνει, αγοράσει μετοχές τριών εκατομμυρίων (3.000.000) της "ΑΛΦΑ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΠΙΣΤΕΩΣ". 'Ολα αυτά τα χρόνια, δεν έχω κάνει ούτε αγορά ούτε πώληση ούτε τίποτε άλλο. Κανάλια λοιπόν, έδιναν καταλόγους ονομάτων και έλεγαν ότι και ο Πρόεδρος της Βουλής παίζει στο χρηματιστήριο.
Επειδή λοιπόν ξέρετε, αφού έχετε και ειδικές οικονομολογικές γνώσεις, ότι το Κοινοβούλιο βάλλεται, πρέπει να προστατεύσετε το Κοινοβούλιο. Διότι πολλές φορές με καλή πίστη, διατυπώνουμε κάτι το οποίο εν συνεχεία χρησιμοποιείται εις βάρος και των δικαίων και των αδίκων. Δεν ξέρουν όλοι από χρηματιστήρια, ώστε να παίρνουν θέση και να υπερασπίζονται και το θεσμό αυτό και τον εαυτό τους.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Να τα πάρουμε ένα ένα με τη σειρά.
'Οσον αφορά την Ολυμπιακή Αεροπορία, να αναγνωρίσω, κύριε Πρόεδρε, ότι μπορούσα να είχα απευθυνθεί και σε σας νωρίτερα. Επιτρέψτε μου όμως να θεωρήσω ότι υποχρέωση ενημέρωσής σας είχε πριν απ'όλα η Ολυμπιακή Αεροπορία, η οποία συντάσσει αυτό το έγγραφο, το οποίο είναι υπηρεσιακό, με αριθμό πρωτοκόλλου 1157. Αυτό το έγγραφο έλαβα εγώ υπόψη μου.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Τι λέει αυτό το έγγραφο; ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Πέστε όμως τι λέει, κύριε Δραγασάκη, διότι περιέχει σαράντα φορείς και κάποια διευθύντρια στρατηγικού σχεδιασμού λέει ότι "δεχόμαστε τα κουπόνια των Βουλευτών". Είναι γνωστό ότι οι Βουλευτές όταν ταξιδεύουν δίνουν τα κουπόνια τους.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΓΑΚΗΣ: Το έγγραφο λέει: "Σας ενημερώνουμε για την ανανεωμένη κατάσταση που αφορά τη διακοπή πίστωσης στους παρακάτω χρεώστες". Διακόπτει την πίστωση στους παρακάτω χρεώστες. 'Εχει διάφορους φορείς. Εκεί μέσα, είδα και τη Βουλή. Εγώ, δεν θεωρώ ότι η Βουλή χρωστάει. 'Ομως, το ανέφερα σε συνδυασμό και με άλλα στοιχεία για να εντοπίσω ένα θέμα το οποίο απαιτεί περαιτέρω έρευνα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Και εγώ, κύριε Δραγασάκη, εντελώς συναδελφικά και όχι ως Πρόεδρος του Σώματος σας λέω ότι, αν δεν θεωρείτε ότι η Βουλή χρωστάει, δεν θα ήταν απαραίτητο από το Βήμα της Βουλής να ρίξετε σήμερα, όταν οι πάντες επαινούν τη διαχείριση του Προϋπολογισμού μας -και σεις ο ίδιος είπατε ότι τον ψηφίζετε- αυτήν τη βόμβα η οποία φοβούμαι ότι δεν είναι καν βόμβα, δεν έχει καν περιεχόμενο.
Κάθε τρεις και λίγο, υπογράφω τις καταστάσεις με αυτά τα οποία οφείλουμε στην Ολυμπιακή Αεροπορία. Πολύ σύντομα θα έχω τα στοιχεία. Συνεχίστε. Σας έχω κρατήσει το χρόνο σας.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, εγώ δεν εκτοξεύω βόμβες και δεν αποσκοπώ στον εντυπωσιασμό. Καταγράφω στοιχεία-ενδείξεις, που απαιτούν περαιτέρω έρευνα, έρευνα που ξέρετε, κύριε Πρόεδρε, ότι δεν είναι εύκολο για μας να την ολοκληρώνουμε. Γι'αυτό αναφέρθηκα στο Υπουργείο Εξωτερικών, στον ΟΤΕ και στην ΕΠΟ.
Αναφέρθηκα στο θέμα του χρηματιστηρίου, για να θωρακιστεί η τιμή του Κοινοβουλίου και των Βουλευτών. 'Ημουν στο σημείο που έλεγα ότι διατυπώνεται το επιχείρημα γιατί και ένας Βουλευτής ή ένας Υπουργός δεν μπορούν να αξιοποιήσουν την κεφαλαιαγορά.
Πρέπει να πω κάτι που έχει προτείνει ο πρώην Υπουργός κ. Παπαδόπουλος. Υπάρχουν τρόποι μέσω αμοιβαίων κεφαλαίων ή άλλων μορφών, να αξιοποιήσει κανείς το χρηματιστήριο, χωρίς να γνωρίζει ο ίδιος ή να ασχολείται με τις μετοχές που αγοράζονται ή πωλούνται.
Υπάρχει επίσης το επιχείρημα ότι ένα τέτοιο μέτρο δεν θα είναι αποτελεσματικό, γιατί κάποιος μπορεί να βάλει ένα συγγενικό του πρόσωπο. Το αναγνωρίζουμε και αυτό, αλλά για μας το πρόβλημα δεν είναι τα φυσικά πρόσωπα, δεν είναι ο Βουλευτής ή ο Υπουργός ή ο δημοσιογράφος, είναι η εσωτερική πληροφόρηση, η διαχείριση, ο έλεγχος της σε όλην τη διαδρομή κ.λπ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Αυτό δεν ισχύει για τα αμοιβαία κεφάλαια.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Δεν ξέρετε ποιες μετοχές αγοράζει το αμοιβαίο κεφάλαιο. Βρείτε άλλο τρόπο να προτείνετε. Εμείς θέτουμε ένα πρόβλημα και αν το υποτιμάτε δείτε τι γίνεται διεθνώς. Εμείς λέμε να βάλουμε ένα κόκο άμμο στο γρανάζι της διαπλοκής. Δεν έχουμε αυταπάτη ότι θα λυθούν τα προβλήματα.
Εδώ θα ολοκληρώσω. Λυπάμαι ή μάλλον δεν ξέρω αν πρέπει να λυπάμαι ή να χαίρομαι, αλλά τα στοιχεία που κατέθεσαν προκάλεσαν ένα ενδιαφέρον, το οποίο ενδεχομένως θα φανεί χρήσιμο για την περαιτέρω διερεύνηση των θεμάτων που έθιξα. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κ. Αναστάσιος Ιντζές ειδικός αγορητής του Δημοκρατικού Κοινωνικού Κινήματος, έχει το λόγο.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΙΝΤΖΕΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δηλώνουμε προκαταβολικά ότι ψηφίζουμε τον απολογισμό του 1998 και έχουμε επιφυλάξεις για τον προϋπολογισμό του 2000. Οι επιφυλάξεις μας συνίστανται στο γεγονός ότι ο θεσμός του Κοινοβουλίου και οι Βουλευτές διάγουν μία περίοδο απαξίωσης και κρίσης, οι προτεραιότητες των δαπανών και του προϋπολογισμού του 2000 είναι άλλες από αυτές που εμείς κρίνουμε ότι ήταν απαραίτητες.
Εμείς το θεωρούμε πρώτιστο καθήκον της Βουλής την αναβάθμιση των Βουλευτών. Ειδικότερα, γίνονται τεράστιες δαπάνες για τους υπόγειους σταθμούς στάθμευσης αυτοκινήτων. Πολύ καλό έργο, αλλά προείχε το έργο της στέγασης των Βουλευτών από απόψεως γραφείων. Πρώτα ο Βουλευτής να έχει καρέκλα και στέγη και μετά να έχει θέση το αυτοκίνητό του και οι βρεφικοί σταθμοί για τα παιδιά των Βουλευτών και των υπαλλήλων της Βουλής, αν θέλουμε να είμαστε ορθολογιστές και να αναβαθμίσουμε και το Βουλευτή και το Κοινοβούλιο.
Σε δύο χρόνια ο υπόγειος χώρος στάθμευσης είναι έτοιμος, με τεράστιες δαπάνες και ένα μέγαρο που έχει αγοραστεί ή εκμισθωθεί για να γίνουν γραφεία στέγασης των Βουλευτών επί τέσσερα χρόνια είναι γιαπί. Αυτό και μόνο δείχνει τις προτεραιότητες που δίνει το Προεδρείο της Βουλής από τη μια μεριά αναβάθμισης των Βουλευτών και από την άλλη τα έργα υποδομής της Βουλής που είναι βοηθητικά του έργου των Βουλευτών.
Δεύτερον, το ίδιο ισχύει και για τα κόμματα. 'Ολοι οι Βουλευτές των κομμάτων δεν έχουν, τρόπος του λέγειν, το είπα και πέρσι, θα το επαναλαμβάνω συνέχεια, ούτε καρέκλα να καθίσουν. Πηγαίνουμε στα γραφεία των κομμάτων μας και είμαστε επισκέπτες. Είναι εγκατεστημένοι οι υπάλληλοι των κομμάτων μας και εμείς οι Βουλευτές είμαστε όρθιοι και άμα αδιάσει καμιά καρέκλα πάμε και την καταλαμβάνουμε για να ξεκουραστούμε. 'Ετσι δεν μπορούμε να δεχθούμε, όχι φίλους ούτε επιτροπές, όπως π.χ. μας επισκέπτεται η ΑΔΕΔΥ, η ΓΣΕΕ, διάφοροι εκπρόσωποι οργανώσεων επαγγελματικών και συνδικαλιστικών και ο Βουλευτής δεν μπορεί να τους δεχθεί, δεν έχει αίθουσα.
Να ένα άλλο είδος ιεράρχησης των αναγκών και της λειτουργίας του Κοινοβουλίου και των Βουλευτών σε σχέση με αυτά που ανέφερα προηγουμένως. Το τρίτο που θα ήθελα να παρατηρήσω, είναι ότι υπάρχει ένα φαινόμενο που εκπλήσσει. Οι δαπάνες για τους τακτικούς μισθούς των υπαλλήλων της Βουλής ανέρχονται περίπου στα τέσσερα δισεκατομμύρια δραχμές, αν δεν με απατά η μνήμη μου. Ισόποσο είναι και αυτό που αναφέρεται στην υπερωριακή απασχόληση των υπαλλήλων. Και καλώς γίνονται.
Το θέμα είναι, αντί να καταβάλουμε τόσες υπερωρίες στους υπαλλήλους, που επαξίως τις παίρνουν γιατί τις δουλεύουν τις ώρες αυτές, δεν θα μπορούσε να γίνει, εν όψει της μεγάλης ανεργίας που υπάρχει, μία πρόσληψη άλλων υπαλλήλων και να μην έχουμε υπεραπασχόληση και υπερωριακή απασχόληση και αμοιβές που να καλύπτουν σχεδόν τις τακτικές αμοιβές; Αντ' αυτού έχουμε τώρα τέτοια ανεργία και καταπονούνται και οι υπάλληλοι αυτοί καθ' εαυτοί, ενώ θα μπορούσαν και άλλοι, ένας μεγάλος αριθμός υπαλλήλων να προσληφθεί και να δουλεύουν και οι μεν και οι δε με ανθρωπινότερες συνθήκες εργασίας.
Αυτές είναι οι γενικές παρατηρήσεις που έχω να κάνω, που έχουν άμεση σχέση με τον Προϋπολογισμό που συζητούμε.
Αλλά θα μπορούσα να αναφερθώ και γενικότερα, όπως συνήθως γίνεται κάθε φορά που συζητούμε τον προϋπολογισμό, και σε άλλα θέματα που αφορούν τη λειτουργία του Κοινοβουλίου.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχει διαπιστωθεί, ότι ο τρόπος με τον οποίο νομοθετούμε δεν είναι ο πιο ενδεδειγμένος. Η συζήτηση των άρθρων των διαφόρων νομοσχεδίων κατά ενότητες, όταν συζητούμε τα νομοσχέδια κατ'άρθρο, έχει καταντήσει τη νομοθετική εργασία των Βουλευτών μία τυπική διαδικασία σε τέτοιο βαθμό, που και μόνο κανείς πολλές φορές να αναφέρει τις επικεφαλίδες των συζητούμενων άρθρων, καλύπτει τον διατιθέμενο χρόνο, που είναι πέντε λεπτά, άλλως όταν γίνεται συζήτηση με τον Πρόεδρο -και δείχνει πολλές φορές κατανόηση- γίνεται δέκα λεπτά. Αλλά, όταν ένα άρθρο περιλαμβάνει δύο και τρεις σελίδες και συζητούμε μία ενότητα πέντε άρθρων, δηλαδή, δεκαπέντε σελίδες κείμενα, δεν μπορεί να γίνει σοβαρή και σε βάθος συζήτηση και διευρεύνηση του νομοσχεδίου από κάθε πλευρά, και από νομοτεχνική και από ουσία.
Υπάρχει, λοιπόν, ανάγκη μιας ριζικής αναθεώρησης, τροποποίησης του ισχύοντος Κανονισμού.
Θα επανέλθω επί του νομοθετικού έργου, αλλά θέλω να κάνω μία αναφορά σύντομη στον τρόπο άσκησης του κοινοβουλευτικού ελέγχου, όπου ο χρόνος είναι πάρα πολύ ανεπαρκής. Σε δύο λεπτά, όσο κανείς και να μπορεί να εκφράζεται επιγραμματικά -να έχει τα προσόντα του αειμνήστου Γεωργίου Παπανδρέου, που και όταν μιλούσε σε αγορεύσεις του, επιγραμματικά εξεφράζετο, που δεν το έχουμε όλοι το χάρισμα αυτό ή ελάχιστοι από τους τριακόσιους- δεν επαρκεί ο χρόνος και δεν μπορούμε να αρθρώσουμε μία ολοκληρωμένη σκέψη. Πολύ δε περισσότερο, όταν ομιλεί ο Υπουργός, αντιλέγει ο Βουλευτής και κλείνει τη συζήτηση ο Υπουργός, όπου ενώ έπρεπε ο ελέγχων να έχει τον τελευταίο λόγο και όχι ο ελεγχόμενος, γιατί ο ελεγχόμενος έχει πίσω του ολόκληρες υπηρεσίες, έχει το χρόνο και έρχεται έτοιμος από κάθε πλευρά, ενώ ο Βουλευτής με τη φιλότιμη προσπάθεια του και με ένα συνεργάτη που θα έχει εδώ στην Αθήνα, συλλέγει όποια στοιχεία μπορεί να συλλέξει και αντί να είναι ο ελέγχων, στην ουσία καθίσταται ελεγχόμενος, διότι όταν συνήθως δευτερολογεί ο ελεγχόμενος Υπουργός, τον επιτιμά και δεν μπορεί και να αντιλέξει.
Η τρίτη παρατήρηση αναφέρεται πάλι στον τρόπο που νομοθετούμε. Μίλησα προηγουμένως για τον τρόπο συζήτησης των άρθρων, που είναι σε ενότητες. Ενώ μπορούσε να γίνει και αυτό κατ' εξαίρεση, τώρα έχει καταστεί κανόνας και δεν θυμάμαι να έχουμε συζητήσει μεμονωμένο άρθρο όπως γινόταν παλιά στους παλιότερους Κανονισμούς της Βουλής.
Στην Ελλάδα έχω διαπιστώσει ότι υπάρχει μία παρεξήγηση. Ο αριθμός των νομοθετημάτων που ψηφίζουμε αποτελεί και δείγμα απόδοσης σε νομοθετικό έργο του Κοινοβουλίου. Δηλαδή, στην ουσία προσχωρούμε στην άποψη της ποσότητας του παραγομένου έργου από τη Βουλή, παρά της ποιότητας και των προτεραιοτήτων που πρέπει να επιλύσουμε ως νομοθετικό Σώμα, που αφορούν την ελληνική κοινωνία.
Μ' αυτές τις παρατηρήσεις, επαναλαμβάνω ότι επιφυλάσσομαι για τον Προϋπολογισμό του 2000 που συζητάμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κ. Κουρουμπλής έχει το λόγο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, επιχειρώντας κανείς μια αναφορά στα πεπραγμένα, αλλά και στα τεκταινόμενα σ' ό,τι αφορά τη δραστηριότητα του Κοινοβουλίου, μπορεί να καταλήξει σε ορισμένα συμπεράσματα που έχουν να κάνουν με το έργο που έχει συντελεστεί τα τελευταία χρόνια.
Και θα ήθελα να ξεκινήσω από την αισθητική του Κοινοβουλίου, που και αυτό δεν είναι ένα ζήτημα δεύτερης σημασίας, διότι το Κοινοβούλιο είναι ένας σημαντικός θεσμός, όπου και η αισθητική του θα πρέπει να ανταποκρίνεται στην ιστορία αυτού του τόπου και στον πολιτισμό του. Νομίζω λοιπόν ότι το έργο που έχει συντελεστεί και το οποίο διαμορφώνει μια εντελώς διαφορετική εικόνα από ένα γκαράζ που εμφάνιζε μέχρι τώρα το Κοινοβούλιο και τα έργα που συντελούνται, είναι έργα που πραγματικά -επαναλαμβάνω- διαμορφώνουν μία άλλη αισθητική.
Μια σειρά άλλων δραστηριοτήτων του Προεδρείου της Βουλής και του Προέδρου είναι, όπως πολύ σωστά αναφέρθηκε, η ανάπτυξη της κοινοβουλευτικής διπλωματίας. Σε μία περίοδο όπου η χώρα έχει ανάγκη τέτοιων στηριγμάτων, τέτοιων προσπαθειών, νομίζω έρχεται και το Κοινοβούλιο να συνεισφέρει από τη δική του μεριά με τη συμμετοχή του σε τέτοιες δραστηριότητες φιλοξενώντας ή αποστέλλοντας αποστολές σε διάφορες χώρες με σκοπό την αλληλογνωριμία, την ανάπτυξη της φιλίας και την προώθηση των ελληνικών θέσεων σε ό,τι αφορά ιδιαίτερα τα εθνικά μας ζητήματα, τα οποία κάθε φορά είναι στην επικαιρότητα, γιατί η χώρα βρίσκεται σε μία γεωπολιτική περιοχή που πραγματικά τα προβλήματα αυτά είναι μέχρι σήμερα ανοιχτά.
Η δραστηριότητα σε ό,τι αφορά το Κοινοβούλιο και η παρουσία των Βουλευτών: Κύριε Πρόεδρε, με όλες τις βελτιώσεις του Κανονισμού παρουσιάζεται αυτό το φαινόμενο της απουσίας των Βουλευτών. 'Ομως πρέπει να δεχθεί κανείς παρακολουθώντας δραστηριότητες και άλλων Κοινοβουλίων στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση ότι αυτό το φαινόμενο υπάρχει και σ' αυτές τις χώρες και μπορεί να καταλήξει κανείς στο συμπέρασμα ότι συντελούν πάρα πολλές παράμετροι και συνθέτουν αυτό το πρόβλημα όπως είναι η λειτουργία σήμερα και η επίδραση που ασκούν στην προώθηση της δραστηριότητας και της αναφοράς του κάθε Βουλευτή τα Μαζικά Μέσα Ενημέρωσης, η λειτουργία γενικά των θεσμών που βεβαίως απογοητεύουν πολλές φορές το Βουλευτή, γιατί δεν έχει και τη δυνατότητα παρά την παρουσία του και τη δραστηριότητά του να ακούγονται οι απόψεις του έξω από το Κοινοβούλιο. Αλλά ωστόσο και ο Κανονισμός ίσως θέλει κάποιες βελτιώσεις.
Θα έλεγα ένα παράδειγμα, κύριε Πρόεδρε: Στις κατ' αρχήν συζητήσεις των νομοσχεδίων έχει τη δυνατότητα ο Υπουργός να μιλήσει πριν μιλήσουν οι Βουλευτές, με συνέπεια να απογοητεύεται ο Βουλευτής όταν δεν έχει τέλος πάντων να ακούσει κάποια απάντηση στην τοποθέτησή του.
Θα έλεγα να διερευνηθούν τα όποια κενά του Κανονισμού, ώστε να δοθεί η δυνατότητα στους Βουλευτές να νιώθουν ότι η παρουσία τους και η σειρά τους έχει κάποια αξία, διότι δυστυχώς από τους Υπουργούς αλλά και από τους Κοινοβουλευτικούς Εκπροσώπους πολλές φορές οι Βουλευτές νιώθουν λίγο περιθωριοποιημένοι σε ό,τι αφορά τη σειρά με την οποία μπορούν να πάρουν το λόγο.
'Ενα άλλο ζήτημα, κύριε Πρόεδρε, έχει να κάνει με τα αυτοκίνητα των Βουλευτών. Καταργήθηκε αυτή η δυνατότητα ωσάν να ήταν ένα δικαίωμα πολυτελές, όταν γνωρίζουμε πολύ καλά όλοι ότι το αυτοκίνητο είναι ένα εργαλείο αναγκαίο για τη δουλειά του Βουλευτή, όπως πολύ σωστά επεσήμανε ο κ. Πολύδωρας.
Σήμερα πληροφορούμαι ότι ένας συνάδελφος ερχόμενος από την Πάτρα είχε ένα ατύχημα. Ευτυχώς δεν ήταν ιδιαίτερα σοβαρό για τον ίδιον. Το αυτοκίνητο όμως ουσιαστικά έχει καταστραφεί. Αυτός ο συνάδελφος σήμερα, κύριε Πρόεδρε, πρέπει να πληρώσει για να πάρει ένα καινούριο αυτοκίνητο. Θα πρέπει τουλάχιστον αυτοκίνητα που καταστρέφονται σε ατυχήματα να υπάρχει η δυνατότητα να αντικαθίστανται, διότι για να αγοραστεί ένα τέτοιο αυτοκίνητο χρειάζονται δέκα εκατομμύρια δραχμές.
Επίσης θα ήθελα να αναφερθώ, κύριε Πρόεδρε, και στις αμοιβές των Βουλευτών, διότι γίνεται πολύς λόγος και από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ότι οι Βουλευτές έχουν αυτά τα εισοδήματα και κανένας δεν κάθεται να κάνει ένα λογαριασμό, να δει τα έξοδα που έχει ένας Βουλευτής διατηρώντας γραφείο στην Αθήνα και στην επαρχία και που είναι αναγκασμένος να μετακινείται τρεις και τέσσερις φορές το μήνα στην εκλογική του περιφέρεια, να δει τις κοινωνικές του υποχρεώσεις και μία σειρά ζητήματα, που πραγματικά ανεβάζουν το κόστος της δραστηριότητας του Βουλευτή σε εξοντωτικά επίπεδα.
Τότε βέβαια διερωτάται κανείς, πώς θέλει το Βουλευτή η κοινωνία. Τον θέλει ένα Βουλευτή ικανό να αντιστέκεται στις όποιες πιέσεις και στους όποιους πειρασμούς, να ψηφίζει με τη συνείδησή του, ή τον θέλει ένα Βουλευτή που θα είναι εξαρτώμενος από δω ή από κει; 'Ενα άλλο ζήτημα που θα ήθελα να θίξω είναι για τους υπαλλήλους που έχουμε και που κατέχουν τη θέση του συνεργάτη.
Κύριε Πρόεδρε, δεν έχουμε όλοι οι Βουλευτές τη δυνατότητα να έχουμε γνωστούς και φίλους επιστήμονες που θα μας βοηθούν στο έργο μας. Γι' αυτό η επιλογή αυτή θα έπρεπε να έχει μια δυνατότητα οικονομική, ώστε να μπορείς να πάρεις έναν επιστήμονα, ο οποίος πραγματικά θα μπορεί να σε βοηθήσει. Διότι το θέμα δεν είναι να καλύψουμε άλλη μία θέση γραμματέως, αλλά να πάρουμε έναν επιστήμονα, ο οποίος βέβαια δεν θα έρθει με διακόσιες χιλιάδες δραχμές να δουλέψει τόσες ώρες που θέλουμε εμείς για να στηρίξει τη δουλειά μας.
Νομίζω λοιπόν ότι αυτές είναι ορισμένες σκέψεις που θα πρέπει να ληφθούν υπόψη από το Προεδρείο της Βουλής, για να βελτιωθεί η λειτουργία και να αναβαθμιστεί η ποιότητα της δραστηριότητάς μας στο Κοινοβούλιο. Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριοι συνάδελφοι, ζήτησα από την υπηρεσία να μου φέρει το σχετικό φάκελο που αφορά τις πληρωμές της Βουλής των Ελλήνων προς την Ολυμπιακή Αεροπορία.
Η Ολυμπιακή Αεροπορία στέλνει στη Βουλή από τη Διεύθυνση Οικονομικών, Συγγρού 96, μία κατάσταση στην οποία αναφέρονται τα ονόματα των Βουλευτών και η αντίστοιχη οφειλή της Βουλής με βάση τις εντολές που δίδονται για ταξίδια, τα οποία πραγματοποιούν οι Βουλευτές. Αναφέρεται επίσης, για κάθε Βουλευτή, πού γίνεται το ταξίδι.
Το συνολικό ποσό καταβάλλεται με ένα χρηματικό ένταλμα, το οποίο υπογράφει ως εκκαθαριστής ο Διευθυντής των Οικονομικών Υπηρεσιών, ο Γενικός Γραμματέας της Βουλής και ο Πρόεδρος της Βουλής.
'Εχω εδώ για κάθε μήνα, που έχει φθάσει στο λογιστήριό μας η σχετική κατάσταση της Ολυμπιακής, το αντίστοιχο ένταλμα. 'Οπως με πληροφορούν οι υπηρεσίες, αυτά συνήθως δεν έρχονται τον αμέσως επόμενο μήνα. Δυστυχώς, όπως συμβαίνει σε πάρα πολλούς οργανισμούς και επιχειρήσεις, φαίνεται ότι καθυστερούν στην αποστολή. 'Ομως βλέπω εδώ, αγαπητοί συνάδελφοι, με βάση τη χρονολογία της καταστάσεως, το αντίγραφο της Ολυμπιακής 30 Ιουνίου 1999 και το δικό μας ένταλμα εκδίδεται αμέσως, προωθείται. Βγαίνουν και αποστέλλονται. Τα δε ποσά -μιλάμε για προϋπολογισμό της Βουλής τριάντα δισεκατομμυρίων (30.000.000.000)- κατά μήνα είναι δεκαεννέα εκατομμύρια (19.000.000), δώδεκα εκατομμύρια (12.000.000), δεκαέξι εκατομμύρια (16.000.000). Είναι πραγματικά απαράδεκτο -δεν γνωρίζω και θα φροντίσω να ελεγχθεί αυτό το πράγμα- πώς εντελώς γραφειοκρατικά, υποθέτω, όχι σκόπιμα η υπάλληλος που αναφέρεται το όνομά της στο σχετικό αυτό έντυπο, δεν είναι ανάγκη να την αναφέρω, χωρίς σημειωτέον να το κοινοποιεί αυτό το έγγραφο στη Βουλή, ώστε αν υποθέσουμε ότι υπήρχε κάποια γραφειοκρατική καθυστέρηση εδώ, να ελεγχθεί, αναφέρει "να διακοπεί η πίστωση στους παρακάτω χρεώστες". Αναφέρει μάλιστα για τη Βουλή ότι οι συναλλαγές μας μαζί της, πιστώσεις δηλαδή, έχουν να κάνουν μόνο με τα κουπόνια αυτά των Βουλευτών. Δηλαδή η Βουλή με την Ολυμπιακή Αεροπορία δεν έχει καμία άλλη σχέση οφειλέτη προς δανειστή, παρά μόνο αυτή που προκύπτει από την τεχνική αυτή διαδικασία της αναταλλαγής των κουπονιών. Και πραγματικά το θεωρώ απαράδεκτο και επιπόλαιο να παρεμβάλλεται και η Βουλή σε οργανισμούς, σε επιχειρήσεις κλπ., που μπορεί να έχουν συναλλαγές πέραν αυτής της τυπικής, επαναλαμβάνω, διαδικασίας της εγχείρισης του κουπονιού που δίνει ο Βουλευτής ή ο συνεργάτης του, για να εκδοθεί το εισιτήριο και να ταξιδέψει.
Κατά συνέπεια η Βουλή -αναφέρομαι στην υπηρεσία- είναι απολύτως εντάξει. Δεν θα ήταν δυνατόν άλλωστε. Πρόκειται για μικροποσά σε σχέση με τον προϋπολογισμό της Βουλής. Και εξακολουθώ να πιστεύω ότι αν είχε ενημερωθεί πιο πριν η αρμόδια υπηρεσία, θα είχε δώσει τη σχετική πληροφορία, ώστε ο συνεργάτης του κυρίου συναδέλφου να μην ήταν εν πλάνη, σε ό,τι αφορά τη συμπεριφορά της Βουλής και των υπηρεσιών της, έναντι των οποιωνδήποτε υποχρεώσεών της. Ούτε επίσης το γραφείο μου, μου λέει η αρμοδία υπάλληλος, ούτε το γραφείο της Ολυμπιακής, που είναι εδώ, είχε ενημερωθεί. Βλέπω στα πρόσωπα, που κοινοποιείται αυτό το έγγραφο, δεν αναφέρεται ούτε η Βουλή αλλά ούτε το αρμόδιο γραφείο της Ολυμπιακής εδώ στη Βουλή.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μου επιτρέπετε δύο λόγια;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ορίστε, κύριε Δραγασάκη.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, εγώ χαίρομαι και ανέμενα ότι η Βουλή δεν έχει πρόβλημα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Εγώ δεν χαίρομαι πάντως, κύριε συνάδελφε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Κρατάω αυτό που είπατε, να ερευνηθεί το θέμα παραπέρα, γιατί η Ολυμπιακή εξέδωσε αυτό το έγγραφο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Εγώ θεωρώ απλούστατα ότι γραφειοκρατικά, όπως βγάζουν και λένε ποιοι είναι που μπορεί σήμερα να μη μας στείλανε το ένταλμα, αλλά εάν εστάλη στη Βουλή αυτό το πακέτο με τις οφειλές, ώστε αμέσως εμείς την άλλη μέρα να τους πληρώσουμε, αυτό νομίζω έπρεπε να ελεγχθεί πριν από το Βήμα της Βουλής γίνει αυτή η αναφορά, που σίγουρα θα μπορούσε να δημιουργήσει εντυπώσεις.
Θέλω να ευχαριστήσω και τους συνεργάτες μου, διότι αμέσως μου έδωσαν τα σχετικά στοιχεία, ώστε να μην υπάρξει εσφαλμένη εντύπωση σε βάρος της Βουλής και των υπηρεσιών της.
Ο κ. Ηλίας Βεζδρεβάνης έχει το λόγο.
ΗΛΙΑΣ ΒΕΖΔΡΕΒΑΝΗΣ: Κύριοι συνάδελφοι, οι δύο τουλάχιστον πρώτοι εισηγητές εν πολλοίς και λιγότερο οι επόμενοι ανέλυσαν τα θέματα της αποψινής μας συζήτησης. Και μπορώ να πω ότι πολλοί εξ ημών που θα ακολουθήσουμε θα αναφερθούμε σε παρόμοια πράγματα, αλλά κρίνω σκόπιμο να κάνω και εγώ τη δική μου τοποθέτηση πάνω στον προϋπολογισμό της Βουλής μας.
Κύριε Πρόεδρε, ανέγνωσα με προσοχή την εισηγητική σας έκθεση και διεπίστωσα για μια ακόμη φορά ότι και η χρήση η περυσινή έγινε με σωφροσύνη, με σύνεση, με νοικοκυροσύνη.
Κύριοι συνάδελφοι, κάποτε σ' αυτήν την Αίθουσα ας συνηθίσουμε να λέμε και τον καλό το λόγο και προς την άλλη πλευρά, την όποια πλευρά, αν το δικαιούται. Και έχω την αίσθηση ότι ο Πρόεδρός μας κ. Κακλαμάνης δικαιούται αυτόν τον καλό λόγο για τον τρόπο με τον οποίον επιστατεί της λειτουργίας της Βουλής μας.
Είναι, κύριοι συνάδελφοι, θέμα δικαιοσύνης και ας το κάνουμε με ανοιχτή την καρδιά. Αυτή η διαφάνεια και η νοικοκυροσύνη που εμφανίζεται στην Εθνική Αντιπροσωπεία ας γίνει παράδειγμα για ολόκληρο το ελληνικό δημόσιο. Και κάποιοι που προσπαθούν να βρουν πάντα κάτι μεμπτό σ' αυτήν την Αίθουσα, ας βρουν τουλάχιστον αυτό, ότι η διαφάνεια και η νοικοκυροσύνη είναι στοιχεία αυτού του Σώματος.
Κύριε Πρόεδρε, επί των ημερών σας αναμφισβήτητα έγιναν έργα σημαντικά. Ανελήφθησαν πρωτοβουλίες και δράσεις σημαντικότατες. Συνεχίστε αυτήν την πορεία με τον ίδιον τρόπο. 'Εχω την αίσθηση ότι αν όχι όλοι μας, τουλάχιστον η συντριπτική πλειοψηφία της Αιθούσης σκέφτεται όπως ομιλώ.
Θα σταθώ όμως, κύριε Πρόεδρε, και σε κάποια θέματα της λειτουργίας μας. Το λεγόμενο "παρουσιολόγιο" απέτυχε. Οι υπογραφές στο περιφερόμενο βιβλίο δεν γέμισαν την Αίθουσα. Υπάρχουν τρόποι -και παλαιότερα σας τους είχα προτείνει- αυστηροί μεν, αλλά ικανοί να γεμίσουν την Αίθουσα. Δεύτερον, κύριε Πρόεδρε, οι "προνομιούχοι" του Κανονισμού της Βουλής συνεχίζουν να κάνουν κατάχρηση των δικαιωμάτων τους και έτσι διώχνουν τους Βουλευτές από την Αίθουσα. Διότι όταν οι Βουλευτές εγγράφονται και πρέπει να μιλήσουν μετά τις δώδεκα τη νύχτα και ενώπιον κενών εδράνων, δεν περιμένουν.
Γνωρίζω τον Κανονισμό της Βουλής, γνωρίζω και τις συνταγματικές διατάξεις που δίνουν αυτά τα προνόμια, αλλά είσθε ο Πρόεδρος του Σώματος, έχετε κύρος, μπορείτε να επιβληθείτε σ' αυτούς οι οποίοι είναι "προνομιούχοι" από τον Κανονισμό και το Σύνταγμα, που κάνουν αυτήν την κατάχρηση.
Θα ισχυρισθείτε -και εγώ δεν θα διαφωνήσω εν πολλοίς- ότι οι τροπολογίες περιορίστηκαν κάπως, αλλά συνεχίζεται ο βομβαρδισμός, κύριε Πρόεδρε.
'Εχουμε επίγνωση του τι γινόταν και παλαιότερα. Κάνουμε και τις συγκρίσεις, αλλά βλέπουμε ακόμη βομβαρδισμό τροπολογιών ασχέτων, που πολλές φορές, ειλικρινά σας λέμε, δεν προλαβαίνουμε όχι να τις μελετήσουμε, όχι να ζητήσουμε τη γνώμη κάποιου, όχι να μπορούμε να πάρουμε θέση αλλά ούτε και να τις αναγνώσουμε.
Κύριε Πρόεδρε, οι Βουλευτές και κατ' επέκταση οι εργαζόμενοι μέσα στο Κοινοβούλιο θα πρέπει να γνωρίζουν πότε δουλεύουν, πότε αρχίζουμε και πότε τελειώνουμε. Λέμε έναρξη μια συγκεκριμένη ώρα. Σπανιότατα την τηρούμε. Λέμε λήξη και δεν ξέρουμε πότε είναι η λήξη. Κάποτε συμφωνούμε, αλλά τις συμφωνίες δεν τις τηρούμε. Και στο σημείο αυτό, κύριε Πρόεδρε, είναι δική σας η ευθύνη, του Προεδρείου, διότι το Προεδρείο, οι Προεδρεύοντες είναι εκείνοι οι οποίοι κάνουν τις παρατάσεις μέχρι εξαντλήσεως, μέχρι τελικής πτώσεως και αυτή η τελικη πτώση είναι για τους ολίγους και συνεπείς, τους τακτικούς, γιατί οι υπόλοιποι έχουν αναχωρήσει νωρίτερα και δεν χρειάζεται να περιμένουν τη λήξη.
Ζητώ, κύριε Πρόεδρε, να μας πείτε πότε δουλεύουμε, πότε αρχίζουμε και πότε τελειώνουμε και για μας και ιδιαίτερα για τους εργαζομένους της Βουλής.
Πράξατε πάρα πολλά, κύριε Πρόεδρε, αλλά χρειάζονται, φερ' ειπείν, κάποιες υπηρεσίες της Βουλής, κάποια τεχνική υποστήριξη. Παραδείγματος χάρη, δεν μπορεί να έχουν κομπιούτερ της πρώτης γενιάς οι εργαζόμενοι, που έχουμε την αξίωση να αποδίδουν ταχύτατα, ενώ με τα κομπιούτερ που έχουν αυτήν την ώρα δεν ανταποκρίνονται προς τις ανάγκες της υπηρεσίας τους.
'Οσον αφορά τους Βουλευτές. 'Ο,τι και αν πούμε μέσα στην Αίθουσα αυτή, θα μετατραπεί έξω από την Αίθουσα αυτή εις βάρος του Κοινοβουλίου, εις βάρος των Βουλευτών, σε εκείνους που καραδοκούν να φθείρουν αυτόν το θεσμό. Γι' αυτό θα είμαι πολύ προσεκτικός. Αλλά δεν μπορούμε, κύριε Πρόεδρε, να μην πούμε και την αλήθεια. Τα είπε ο κ. Πολύδωρας πολύ σωστά και ίσως πιο ανοικτά από μένα. Θα πω και εγώ δυο κουβέντες.
Αλήθεια, μπορούμε να επικοινωνούμε μ' αυτά τα ταχυδρομικά τέλη τα οποία χορηγεί η Βουλή; Ποιος από μας μπορεί να καλυφθεί με τις χίλιες επιστολές; 'Ερχονται Χριστούγεννα μεθαύριο. Κάποιοι συνηθίζουμε να στέλνουμε ευχές - και το κάνουμε όλοι. Σε χίλιους ανθρώπους στέλνουμε ή χιλιάδες; Προσωπικά, κύριε Πρόεδρε, επικοινωνώ ανά τρίμηνο με δώδεκα χιλιάδες θεσπρωτικές οικογένειες. Αυτά καλύπτονται; Είναι πολύ μικρό να συζητάμε ότι τα ταχυδρομικά τέλη που δίνει η Βουλή ανταποκρίνονται στους Βουλευτές.
'Ενα δεύτερο θέμα είναι τα έξοδα κινήσεως. Ποιον καλύπτουν τα έξοδα κινήσεως που δίνει η Βουλή; Προσωπικά πηγαίνω για την εκλογική μου περιφέρεια από την Αθήνα στα Ιωάννινα με το αεροπλάνο και από κει πρέπει να πάω στην Ηγουμενίτσα. Αυτά που χορηγεί η Βουλή δεν μου φθάνουν για το μισό δεκαπενθήμερο από Γιάννενα προς Ηγουμενίτσα και δεν υπολογίζουμε την κίνηση εντός νομού από Παρασκευή ως Δευτέρα.
Και όλες τις ημέρες, Χριστούγεννα, Πάσχα και καλοκαίρι. Και αναφέρομαι προσωπικά, γιατί πιστεύω ότι ανταποκρίνομαι προς τα προβλήματα όλων σας, όλων των συναδέλφων.
Δείτε λοιπόν, κύριε Πρόεδρε, και αυτά τα δύο θέματα που αφορούν τους Βουλευτές, μετά τη γενναιότητα που έδειξαν και οι Βουλευτές να αποποιηθούν όλων των προνομίων των συνταγματικώς κατοχυρωμένων και που κανείς δεν τους είπε μπράβο για τίποτε, ούτε και γι' αυτές τις παραιτήσεις τις οποίες έκαναν μόνοι τους.
Κύριε Πρόεδρε, δώσατε αποδείξεις αντιστάσεως. Αντισταθήκατε σε πολλά. Μιλήσατε και από τη θέση αυτή και από άλλα Βήματα εναντίον των διαπλεκομένων. Εμείς το τιμούμε, γιατί συμπλέουμε προς την αυτή άποψη. Θα παρακαλούσα να κάνετε και μια ακόμα αντίσταση. Αναγνωρίζω ότι είστε στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος και είναι δύσκολο, αλλά εσείς είσαστε Πρόεδρος του Σώματος, είσαστε Πρόεδρός μας και κατά συνέπεια περισσότερο πρέπει να είστε με εμάς και λιγότερο με την Κυβέρνηση.
'Εχω λοιπόν την επιθυμία να αντισταθείτε και ολίγον στην Εκτελεστική Εξουσία, γιατί τούτο το Σώμα, τούτη εδώ η Αίθουσα, κύριε Πρόεδρε, είναι η πηγή της εξουσίας. Εδώ είναι η λαϊκή κυριαρχία. Η λαϊκή κυριαρχία μεταφέρεται στην Κυβέρνηση. Δείξτε λοιπόν μια αντίσταση προς την Εκτελεστική Εξουσία, όταν έρχεται και βομβαρδίζει τη Βουλή με τις τροπολογίες της, που πολλές φορές προσβάλλουν αυτό το Σώμα και μάλιστα μας προσβάλλουν βάναυσα.
Με αυτές τις σκέψεις, κύριοι συνάδελφοι, και αφού ζητήσω από τον κύριο Πρόεδρο της Βουλής να μου επιτρέψει να τον συγχαρώ για όλη του τη δραστηριότητα κατά τη διαρρεύσασα Σύνοδο αλλά και για όλα τα προηγούμενα χρόνια για το έργο που επιτέλεσε και επιτελεί, θα ήθελα να ευχηθώ το παράδειγμα που δίδει σήμερα η Βουλή να το ακολουθήσει όλο το ελληνικό δημόσιο.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κ. Βαρβιτσιώτης έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, δεν είναι δυνατόν παρά να προσυπογράψω τα όσα είπε ο εισηγητής του κόμματός μας, ο κ. Βύρων Πολύδωρας. Πράγματι το έργο το οποίο επιτελέστηκε με τη δημιουργία του υπογείου σταθμού αυτοκινήτων και με τη διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου είναι ένα έργο σημαντικό, διότι έτσι θα αναβαθμισθεί η εξωτερική εμφάνιση του Κοινοβουλίου.
Θα θυμηθώ, κύριε Πρόεδρε, όταν νεαρός υποψήφιος διδάκτωρ στη Γερμανία έγινα δεκτός μαζί με άλλους απ' άλλες χώρες υποψήφιους διδάκτορες από τον τότε καγκελάριο γηραιό Αντενάουερ. Και τον ρώτησα στην πολύ φιλική συγκέντρωση και ατμόσφαιρα που είχε δημιουργηθεί. "Κύριε καγκελάριε, βλέπω ότι η Γερμανία βρίσκεται τώρα -ήταν δέκα χρόνια μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου- σε μία περίοδο αναπτύξεως. Παρατηρώ όμως ότι όλα τα κτίρια των δικαστηρίων και τα διδακτήρια των σχολείων είναι σε αρίστη κατάσταση". Και μου απάντησε ο γηραιός σοφός ότι "γι'αυτό δώσαμε ιδιαίτερη έμφαση. Διότι έτσι η κρατική εξουσία επιβάλλεται περισσότερο." 'Ετσι λοιπόν, κύριε Πρόεδρε, η αναμόρφωση που γίνεται στη Βουλή είναι ένα πολύ θετικό έργο, το οποίο βεβαίως είναι έργο δικό σας.
Επίσης πιστεύω ότι η προσπάθεια που κάνετε για την αθρόα συμμετοχή των μαθητών με τις διάφορες επισκέψεις στη Βουλή είναι ένα πολύ θετικό σημείο, αφού τα παιδιά αρχίζουν από νεαράς ηλικίας να εθίζονται με την έννοια της δημοκρατίας και του κοινοβουλευτισμού.
'Ενα σημείο που δεν τονίστηκε ιδιαίτερα και χρειάζεται να το τονίσω είναι ότι και οι εκδόσεις τις οποίες έκανε η Βουλή είναι μια πολύ θετική ενέργεια. Σήμερα έλαβα την έκδοση για τα αρχαία ελληνικά θέατρα και πραγματικά είναι μία έκδοση που τιμά και τον σχόντα την πρωτοβουλία και τη Βουλή που τα εξέδωσε.
Θα ήθελα βεβαίως να προχωρήσω και να πω ότι δεν αρκεί μόνο η εξωτερική εμφάνιση της Βουλής. Πρέπει να προχωρήσετε και στη διακόσμηση των εσωτερικών χώρων.
Σας έχω αποστείλει σχετική επιστολή από μακρού χρόνου και μου ανακοινώσατε ότι ήδη έχετε κάνει επιτροπή υπό τον Ακαδημαϊκό κ. Τέτση. Ελπίζω ότι η επιτροπή αυτή θα καταλήξει σε κάποιο πόρισμα, ώστε και οι εσωτερικοί χώροι να λάβουν εμφάνιση ανάλογη με την εξωτερική.
Θα έλεγα όμως, κύριε Πρόεδρε, ότι εκείνο το οποίο δεν μπορέσαμε να καταφέρουμε όλοι μας είναι να περιορίσουμε το φαινόμενο της απουσίας των Βουλευτών από τις συνεδριάσεις. Το απουσιολόγιο ή το παρουσιολόγιο, το οποίο τέθηκε σε εφαρμογή, δεν νομίζω ότι απέδωσε. Πιστεύω ότι θετικό βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση θα είναι εάν τελικά λειτουργήσει η τηλεόραση. Η τηλεόραση, αν λειτουργήσει, του Κοινοβουλίου, τότε θα μας κάνει όλους πιο προσεκτικούς για την παρουσία μας στην Αίθουσα και όχι την απουσία μας εκτός Αιθούσης ή στους περί την Αίθουσα χώρους.
Θα ήθελα επίσης να εξάρω τη συνεχή προσπάθεια που καταβάλατε για να αντιμετωπίσετε τις άδικες επιθέσεις που δέχεται ο κοινοβουλευτισμός. Και είναι άδικες, κύριε Πρόεδρε, και πραγματικά όλοι μας θλιβόμαστε για τις επιθέσεις αυτές, οι οποίες υποκινούνται από διαφόρους λόγους, υπερβάλλουν μεμονωμένα γεγονότα, δημιουργούν εντυπώσεις, χωρίς να έχουν ουσία.
Θα περίμενα όμως, κύριε Πρόεδρε της Βουλής, πιο έντονη την παρέμβασή σας στα καυτά προβλήματα που ταλανίζουν και που απασχολούν καθημερινά τη λειτουργία του Κοινοβουλίου. Και θα έλεγα προβλήματα που θίγουν αυτό το ίδιο το δημοκρατικό πολίτευμα. Θα περίμενα πιο έντονη την παρέμβασή σας στις άσχετες τροπολογίες. 'Ολοι μας καθιστάμεθα μάρτυρες σχεδόν καθημερινά την ώρα της νομοθετικής λειτουργίας να παρεμβάλλονται σε νομοσχέδια τροπολογίες άσχετες με το κύριο αντικείμενο. Θα περίμενα τη δική σας παρέμβαση, ώστε να σταματήσει αυτός ο κατήφορος της παρούσης Κυβερνήσεως. Δεν είναι δυνατόν σε κάποιο νομοσχέδιο να εντάσσεται ένα άλλο ολόκληρο νομοσχέδιο. Μη μου πείτε, κύριε Πρόεδρε, ότι το Σύνταγμα και ο Κανονισμός δεν σας επιτρέπει παρέμβαση. Εγώ πιστεύω ότι αν εσείς από του Βήματος της Βουλής λέγατε ότι αυτή η τροπολογία ήταν άσχετη, τότε και το Σώμα θα το αποδεχόταν. Αλλά φοβάμαι ότι εκεί δείχνετε μια, θα έλεγα, "επιείκεια" προς την κυβερνητική παράταξη στην οποία ανήκετε, χωρίς όμως κανένα λόγο. Διότι, έτσι θα προστατεύατε και την κυβερνητική παράταξη στην οποία ανήκετε, θα προστατεύατε και το κύρος του Κοινοβουλίου.
Θα περίμενα, κύριε Πρόεδρε, μεγαλύτερη δική σας παρέμβαση στις εκλογικές δαπάνες, κομμάτων και προσώπων. Θα περίμενα μεγαλύτερη δική σας παρέμβαση στην κατανομή στα κόμματα του τηλεοπτικού χρόνου, εν όψει προεκλογικής περιόδου. Ψηφίστηκε ένας νόμος, παρά τις αντιρρήσεις της Αντιπολιτεύσεως, από μόνη την κυβερνητική Πλειοψηφία, που καθόριζε τον τρόπο ελέγχου των εκλογικών δαπάνων, προσώπων και κομμάτων. Εφαρμόσθηκε αυτός ο νόμος; Είναι ο νόμος αυτός εφαρμόσιμος; Είναι δυνατόν ο νόμος αυτός να οδηγήσει ποτέ σε περιορισμό της καταχρήσεως που γίνεται από τους έχοντες εις βάρος των μη εχόντων κατά την προεκλογική περίοδο; Περίμενα, λοιπόν, από τον Πρόεδρο της Βουλής να υψώσει το ανάστημά του -το προσωπικό και του αξιώματος- ώστε να υπάρξει ουσιαστικότερη κυβερνητική ρύθμιση.
Τέλος, κύριε Πρόεδρε, θα περίμενα από εσάς μεγαλύτερο θάρρος στο θέμα της ασυλίας των Βουλευτών. 'Εχετε εκφράσει σε συνέντευξή σας την άποψη ότι ο δρόμος που ακολουθεί η Βουλή μη αίροντας καμία ασυλία Βουλευτών, απορρίπτοντας αθρόως και συλλήβδην όλες τις εισαγγελικές αιτήσεις άρσεως ασυλιών, είναι λανθασμένος.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: 'Οχι όλες.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Ασφαλώς όχι όλες. Στο μεγαλύτερο, όμως, ποσοστό.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Σχεδόν όλες.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Σχεδόν όλες.
Και όμως, την ώρα που ήλθε η κρίσιμη στιγμή να ψηφίσετε την τροποποίηση του σχετικού άρθρου του Συντάγματος, δεν το πράξατε. Κύριε Πρόεδρε της Βουλής, αναγνωρίζουμε το έργο σας. Είμαι, όμως, υποχρεωμένος να επισημάνω ότι περίμενα από εσάς μεγαλύτερο θάρρος, να εξαρθείτε πάνω από κομματικές σκοπιμότητες και να αναδείξετε τη θέση, την αξία και την προσωπικότητα του Προέδρου της Βουλής.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κ. Βασίλειος Κεδίκογλου έχει το λόγο.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
'Οταν ομιλούμε για τον Προϋπολογισμό της Βουλής -ο οποίος, δηλώνω εξαρχής πως είναι δεκτός σε ό,τι αφορά το οικονομικό του σκέλος- είναι παράδοση στο Κοινοβούλιο να γίνεται και μία γενικότερη πολιτική συζήτηση την οποία ιδιαιτέρως επεσήμανε τόσο ο εισηγητής μας κ. Γιαννακόπουλος όσο και ο κ. Πολύδωρας.
Το πρώτο που θα ήθελα να παρατηρήσω επί του Απολογισμού, για να είμαι μέσα στο πνεύμα, κύριε Πρόεδρε, είναι ότι βλέπω πως στον Απολογισμό του έτους 1998 η Βουλή των Ελλήνων χρεώνεται με μία αδυναμία απορρόφησης πέντε δισεκατομμυρίων διακοσίων είκοσι δύο εκατομμυρίων (5.222.000.000) δραχμών, τα οποία αναγκαστήκατε -και έπρεπε, δεν μπορούσατε να κάνετε αλλιώς- να επιστρέψετε στο Υπουργείο των Οικονομικών. Δηλαδή η αδυναμία απορρόφησης και εκτέλεσης έργου ως ασθένεια πέρασε από την πολιτεία και στη Βουλή των Ελλήνων.
Το δεύτερο, κύριε Πρόεδρε, είναι το θέμα "για τις τροπολογίες". Γίνεται μεγάλη συζήτηση. Οι τροπολογίες όλες, κύριε Πρόεδρε, κατά τον Κανονισμό εισάγονται από τον Πρόεδρο. Μπορείτε, λοιπόν, να πείτε στον οιονδήποτε Βουλευτή ότι η τροπολογία σας δεν εμπίπτει στο νομοσχέδιο και συνεπώς δεν μπορεί να εισαχθεί και δεν μπορείτε σε καμία περίπτωση, αφού έχει εισαχθεί η τροπολογία, να πείτε, "ξέρετε συνάδελφε, δεν είναι συναφής με το νομοσχέδιο".
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Είστε ασφαλώς εκ των πρώτων που αδιαμαρτύρητα θα το δεχθείτε αυτό.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Εν πάση περιπτώσει, κύριε Πρόεδρε, είναι λίγο δύσκολο να μιλήσουμε ...
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Β. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ (Ε' Αντιπρόεδρος της Βουλής): 'Αλλο λέει. ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Ναι, δεν έγινα αντιληπτός. Δεν πειράζει, κύριε Κωστόπουλε, ευχαριστώ.
Είναι δύσκολο να μιλήσουμε για την πολιτική πλευρά του Κανονισμού, αφού η πολιτική συζήτηση αντανακλά στο Προεδρείο και τα συν ή πλην αναφέρονται στο Προεδρείο. Και ασφαλώς δεν μας περιποιεί τιμήν το γεγονός ότι συζητάμε πολιτικά θέματα λειτουργίας του πολιτεύματος του Κοινοβουλίου και η Αίθουσα είναι άδεια. Αυτό δεν μας περιποιεί τιμήν.
Το δεύτερο θέμα, κύριε Πρόεδρε, είναι ότι πρέπει να καταλάβουμε κάτι. Τα Συντάγματα και οι κανονισμοί είναι για να περιφρουρούν τις μειοψηφίες, δεν αποφασίζουν πάντα οι πλειοψηφίες. Δεν μπορείτε με μία απόφαση να έλθετε και να πείτε, καταργείται η άλφα ελευθερία των Ελλήνων, την οποία δίνει το Σύνταγμα. Αυτό σημαίνει Σύνταγμα, αυτό σημαίνει κανονισμός, αυτό σημαίνει κανονισμός σωματείου. Εσείς έρχεστε εδώ και πρώτα απ' όλα με τις ενέργειες του προεδρείου παραβιάζεται αυτός, τούτος, ο κανονισμός. Παραδείγματος χάρη: Υπάρχει μία συγκεκριμένη διαδικασία πώς ψηφίζεται ένας νόμος. Δεν μπορεί με κανέναν τρόπο να έλθει εδώ η πλειοψηφία της Βουλής και να πει, αποφασίζουμε, επειδή έγιναν οι ζημιές από τους σεισμούς στην περιφέρεια Αττικής, να κάνουμε νόμο και να δώσουν οι Βουλευτές με μία περικοπή της αποζημίωσης ένα ποσό. Αυτό είναι παράνομο. Είναι έξω από τον Κανονισμό και αλίμονο εάν η Βουλή δεν σέβεται τον Κανονισμό της. Δηλαδή όταν έγιναν οι σεισμοί στην Κοζάνη ή στην Ηλεία ή στην πατρίδα μου την Ιστιαία, τι έκανε τότε η Βουλή και γιατί; Εδώ λοιπόν φαίνεται η υστέρηση της Βουλής. Η Βουλή έπρεπε να έχει την ικανότητα να εισηγείται και να ψηφίζει νόμους μόνη της. Και είμαι προθυμότατος να αυξήσουμε τους αμέσους φόρους. Και σας δήλωσα και προχθές ότι με μια μοναδιαία τοις % μόνο αύξηση των αμέσων φόρων θα πληρώσω προσωπικώς πολύ περισσότερο απ'όσα έχετε αποφασίσει να περικοπούν από τις αποζημιώσεις. Η περικοπή της αποζημίωσης, όμως, είναι βάναυση παραβίαση του πολιτεύματος. Πράττει δε αυτό η Βουλή και γίνεται ένας νόμος έξω από τις διαδικασίες του Κανονισμού της Βουλής. Αυτό δεν το καταλαβαίνω. Συνεχίζοντας, κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να πω ότι όλοι γνωρίζουμε εδώ πως έχει πληρώσει η Βουλή και ο ελληνικός λαός ένα σημαντικό ποσό για το θέμα της μυστικής ψηφοφορίας. Υπάρχει κωδικοποιημένο ηλεκτρονικό σύστημα, το οποίο μπορεί να δώσει δεκατέσσερα διαφορετικά αποτελέσματα. Αυτό, όμως, ακόμα δεν τίθεται σε εφαρμογή. Και αναγκάστηκα πριν από δύο χρόνια να σας αποστείλω επιστολή και να σας πω ότι δεν θα ξανασυμμετάσχω σε μυστικές ψηφοφορίες, κάτι που δεν τήρησα, διότι δώσατε εσείς έναν προσωπικό χαρακτήρα στη δήλωσή μου. Δεν ήθελα σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί ποτέ πως ό,τι εδώ αναπτύσσουμε, έχει προσωπικό χαρακτήρα. Επιτέλους, ή κάνουμε μυστική ψηφοφορία με παραβάν ή κάνουμε με ηλεκτρονικό σύστημα. Η άλλη ψηφοφορία δεν είναι μυστική. Και αυτό είναι παραβίαση της έννοιας του δημοκρατικού πολιτεύματος. Αλίμονο όταν οι Βουλευτές δεν ψηφίζουν με μυστική ψηφοφορία, όπως πρέπει. Ψηφοφορία στην οποία ο διπλανός μου βλέπει τι εγώ ψηφίζω, δεν λέγεται μυστική.
Επίσης, έχει παρατηρηθεί, κύριε Πρόεδρε, αυτό το περίφημο, στη Διάσκεψη των Προέδρων να αποφασίζετε εσείς πόσες συνεδριάσεις θα γίνουν για τη συζήτηση προς ψήφιση κάθε νομοσχεδίου και μάλιστα και σε νομοσχέδια που εμπίπτουν στο άρθρο 72 του Συντάγματος, δηλαδή για θεμελιώδη δικαιώματα.
Η Διάσκεψη των Προέδρων στηρίζει την απόφασή της στο άρθρο 14 του Κανονισμού. Σύμφωνα με το άρθρο αυτό: "Η Διάσκεψη των Προέδρων: α) Εξετάζει την ημερήσια διάταξη της επόμενης εβδομάδας με σκοπό την καλύτερη οργάνωση των εργασιών της Βουλής. β) Καθορίζει ... τη συνολική διάρκεια των γενικών συζητήσεων μέσα στο πλαίσιο των συνεδριάσεων της ημερήσιας διάταξης λαμβάνοντας υπόψη την εισήγηση της αρμόδιας κοινοβουλευτικής επιτροπής".
Είναι σαφές ότι η Διάσκεψη των Προέδρων μπορεί να καθορίσει τη διάρκεια κάθε μίας συζήτησης, περισσότερες ή λιγότερες ώρες, όχι όμως τον αριθμό αυτών. 'Αλλο πράγμα είναι η διάρκεια και άλλο πράγμα είναι ο αριθμός. Αυτό δε, προκύπτει από το άρθρο 90, που έχει και επικεφαλίδα "Αριθμός και διάρκεια των συνεδριάσεων". Αυτό το αναφέρω σε επίρρωση του ισχυρισμού μου ότι δεν μπορούμε με αποφάσεις -και άλλες αποφάσεις που παίρνονται- "η Βουλή αποφάσισε άλφα ή βήτα" να παραβιάζεται ο Κανονισμός. Κανονισμός και Σύνταγμα είναι κάτι το οποίο δεν συζητείται.
Μερικές φορές επικαλείται ο Πρόεδρος, μετά την απόφαση της Διάσκεψης των Προέδρων, απόφαση της Ολομέλειας για τη μείωση του αριθμού των συνεδριάσεων και τη σύντμηση του χρόνου ομιλίας. Δεν το μπορείτε αυτό. Θέλετε να συντμήσετε το χρόνο ομιλίας; Το καθορίζει ο Κανονισμός της Βουλής στο άρθρο 99.
Γιατί τα λέω όλα αυτά; Γιατί το αποτέλεσμα είναι, αγαπητοί συνάδελφοι, να βλέπετε -και για μας τους παλαιότερους έχει μεγάλη σημασία- έλλειψη ομιλητών στα μεγάλα νομοσχέδια. Να βλέπετε αυτό που δεν γίνεται. Δεν υπάρχει ο επιγραμματικός λόγος. Δεν μπορεί να βγει επίγραμμα, αυτό που επικαλέσθηκε για τους μεγάλους του ελληνικού Κοινοβουλίου, τον Παπανδρέου, τον Καραμανλή. Δεν μπορεί να υπάρχει επίγραμμα, αν δεν υπάρχει προηγούμενη ανάλυση που να καταλήγει στο συμπέρασμα.
Οι Βουλευτές, λοιπόν, αισθάνονται ότι δεν υπάρχει λόγος να ασχοληθούν. Γιατί να καθίσεις να μελετήσεις ένα ολόκληρο νομοσχέδιο; Για να μιλήσεις δέκα λεπτά; Να πεις τι; Δεν λέει τίποτε. Ενώ μπορούσατε να αφήσετε το χρόνο να είναι πολύ μεγαλύτερος και να εφαρμόσετε τη διάταξη 99, όταν δείτε ότι το θέμα έχει εξαντληθεί όπως πρέπει. Και έτσι, να αναπτυχθεί ο κοινοβουλευτικός πολιτικός λόγος.
Συνάδελφοι, λυπούμαι, αλλά ο κοινοβουλευτικός πολιτικός λόγος διαρκώς συρρικνούται, διαρκώς είναι φτωχότερος, διαρκώς οι λέξεις της ελληνικής γλώσσας γίνονται λιγότερες, αντί να συμβαίνει το ανάποδο.
Επειδή βλέπω και το χρόνο που τρέχει, θα ήθελα να αναφερθώ στο θέμα της παρουσίασης του έργου των Βουλευτών. Αυτό πρέπει να είναι αντικείμενο και μέριμνα του Προεδρείου. Πρέπει το Προεδρείο να παρουσιάζει το έργο των Βουλευτών. Πρέπει το Προεδρείο να λέει ποιος Βουλευτής ανταποκρίνεται πλήρως στην εντολή του λαού και ποιος δεν ανταποκρίνεται. Πώς; Με τη σχέση του με τον Τύπο. Με τη σχέση του με τα μαζικά μέσα. Είναι αυτό μια τηλεόραση; Είναι αυτό ένα ραδιόφωνο; Είναι αυτό κάποια ειδική σχέση; Αυτό μελετήστε το εσείς ως Προεδρείο. Το Προεδρείο δεν είναι για να χτυπάει το κουδούνι, αγαπητοί συνάδελφοι και κύριε Πρόεδρε. Το Προεδρείο είναι ακριβώς για να ρυθμίζει τα της λειτουργίας του Κοινοβουλίου, που είναι η εικόνα του πολιτεύματος, τα της λειτουργίας του Κοινοβουλίου που είναι η εικόνα της κοινωνίας, τα της λειτουργίας του Κοινοβουλίου και των σχέσεων που είναι η εικόνα των σχέσεων των πολιτών.
Τέλος, κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι καταστρατηγείται ο Κανονισμός ως προς την κατανομή των επικαίρων ερωτήσεων. Αυτές δεν μπορεί να κατανέμονται ανάλογα με τη δύναμη των κομμάτων. Οι ερωτήσεις είναι δικαίωμα του κάθε Βουλευτή σύμφωνα με το άρθρο 129, που παραβιάζεται πλήρως. Με τον τρόπο που κατανέμονται οι επίκαιρες ερωτήσεις, οι Βουλευτές των μεγάλων κομμάτων δεν έχουν τις ίδιες δυνατότητες με τους Βουλευτές των μικρών κομμάτων να αναπτύξουν επίκαιρες ερωτήσεις και να φανούν στους πολίτες οι οποίοι τους έστειλαν εδώ να τους εκπροσωπήσουν και να αναπτύξουν τα κοινωνικά αιτήματα και προβλήματα.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο Πρόεδρος κ. Μητσοτάκης έχει το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, αναντιρρήτως είναι πραγματικό γεγονός ότι ο Προϋπολογισμός της Βουλής και αυτός -όπως και όλοι οι προηγούμενοι- ψηφίζεται ομόφωνα από το Σώμα. Και ψηφίζονται ομόφωνα, γιατί χαρακτηρίζονται οι προϋπολογισμοί και ιδιαίτερα αυτός, που συζητούμε σήμερα, από νοικοκυροσύνη και διαφάνεια. Είναι ένα θετικό στοιχείο στην κοινοβουλευτική μας ζωή -γιατί είναι γνωστό, κύριοι συνάδελφοι, ότι οι αντιπαραθέσεις οι πολιτικές στον τόπο μας παίρνουν συχνότατα ακραία και άδικη μορφή- και το επισημαίνω με ικανοποίηση.
Θα ήθελα όμως να προσθέσω και μερικές παρατηρήσεις.
Η πρώτη είναι ότι το ύψος του Προϋπολογισμού της Βουλής είναι περίπου τριάντα τρία δισεκατομμύρια, κύριοι συνάδελφοι και κύριε Πρόεδρε. Ας το συγκρίνει η κοινή γνώμη με το σύνολο των δημοσίων δαπανών που περνούν τα έντεκα τρισεκατομμύρια.
Είναι σταγόνα εν τω ωκεανώ και εν τούτοις το Κοινοβούλιο είναι το λίκνο του κοινοβουλευτικού μας πολιτεύματος και της δημοκρατίας, είναι ο πρώτος θεσμός ο οποίος δεν στοιχίζει στον 'Ελληνα φορολογούμενο παρά ελάχιστα.
Το άλλο που θέλω να πω για άλλη μια φορά είναι ότι ο Βουλευτής πάρα πολύ συχνά αδικείται, ιδιαίτερα ο Βουλευτής της επαρχίας, ο οποίος είναι ο παρίας, ο οποίος σύρει το σταυρό του μαρτυρίου πάρα πολλές φορές και ταυτόχρονα κατηγορείται και άδικα ότι δήθεν βαραίνει πολύ με τις αποδοχές του τον 'Ελληνα φορολογούμενο.
Θα ήθελα να πω ότι τον τελευταίο καιρό χωρίς αμφιβολία βελτιώθηκε η θέση του Βουλευτή, κύριε Πρόεδρε, και ήταν σωστές οι αποφάσεις που πάρθηκαν και από πλευράς αποζημιώσεως και από πλευράς συνεργατών που έχει πλέον σήμερα ο Βουλευτής. Γενικότερα η αντιμετώπισή του -και σ' αυτό συμβάλατε και εσείς σημαντικά- είναι καλύτερη. Θα ήθελα όμως να τονίσω ότι δεν είναι ίδια η θέση του επαρχιώτη Βουλευτή με το Βουλευτή της Αθήνας και με το Βουλευτή της Επικρατείας. Θα ήθελα να κάνω μία συγκεκριμένη πρόταση, κύριε Πρόεδρε.
Η φορολογία της βουλευτικής αποζημίωσης καθιερώθηκε τελικά να είναι αυτοτελής φορολογία. Φορολογείται η αποζημίωση ως χωριστό εισόδημα και δεν προστίθεται στο σύνολο του εισοδήματος. 'Ετσι καταργήθηκε μ' αυτήν τη μέθοδο το αφορολόγητο ποσοστό πραγματικών δαπανών που πραγματοποιούν κατ' εξοχήν οι Βουλευτές της επαρχίας. Είχα προτείνει, κύριε Πρόεδρε, και επανέρχομαι, να γίνεται μία κλιμάκωση. Να απαλλάσσεται ο Βουλευτής της επαρχίας αφορολόγητα από το 50%, ο Βουλευτής της Αθήνας από το 25% για πραγματικές δαπάνες και ο Βουλευτής Επικρατείας να μην απαλλάσσεται από τίποτα, διότι αυτός δεν έχει καμία δαπάνη.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) Θα προσθέσω ακόμη ότι το σύστημα το σημερινό είναι άδικο και από άλλης πλευράς, διότι ευνοεί αυτούς που έχουν μεγάλα εισοδήματα, κύριε Πρόεδρε, οι οποίοι θα έπρεπε το όποιο ποσοστό της βουλευτικής αποζημίωσης φορολογείται, να το προσθέτουν στα άλλα εισοδήματα που έχουν για να ανεβούν σε υψηλότερο συντελεστή. Είναι μία πρακτική πρόταση την οποία θα παρακαλέσω και την Κυβέρνηση να τη λάβει υπόψη της.
Από εκεί και πέρα, κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να σημειώσω ότι αναντιρρήτως το μεγάλο πρόβλημα της εποχής μας είναι πώς θα αναβαθμίσουμε το Κοινοβούλιο. Εδώ είναι οι ευθύνες όλων μας και των κυβερνήσεων και των Προεδρείων αλλά και των Βουλευτών. Διότι τι συμβαίνει στην πράξη; Οι μεγάλες αποφάσεις παίρνονται εκτός αυτής της Αιθούσης. Το αποτέλεσμα είναι οι Βουλευτές να μην ενδιαφέρονται, αλλά να ενδιαφέρονται εκεί όπου η παρουσία τους μπορεί να είναι πολιτικά περισσότερο αποδοτική. Και από αυτό επωφελείται η όποια κυβέρνηση, για να περιφρονήσει στην ουσία το Σώμα, όπως συμβαίνει με αυτές τις προσθήκες της τελευταίας ώρας, οι οποίες κατά σύστημα υποβάλλονται διαρκώς και με περισσότερη ευκολία από τις κυβερνήσεις. Είναι ένας φαύλος κύκλος, ο οποίος κάποτε πρέπει να σπάσει. Και μπορεί να σπάσει μόνο με καθολική ευθύνη, συνολική ευθύνη όλων μας. 'Ολοι είμαστε υπεύθυνοι, αλλά με πρώτη ευθύνη των κυβερνήσεων. Εδώ θα ήθελα να πω, κύριε Πρόεδρε, κάτι συμβολικό. Παρατηρώ απόψε ότι η Αίθουσα είναι αρκετά γεμάτη. Δεν βλέπω όμως ούτε έναν Υπουργό, αν δεν κάνω λάθος. Είναι ο κ. Γείτονας, ο οποίος έχει και ως καθήκον του να παρίσταται. Είναι η δουλειά του αυτή. Οι Υπουργοί, αν δεν κάνω λάθος, είναι όλοι Βουλευτές. Δεν έπρεπε να κάθονται εκεί στα υπουργικά έδρανα και ορθώς το επισημάνατε. 'Επρεπε να κάθονται εδώ, στην Αίθουσα, διότι ακούνε πράγματα τα οποία έπρεπε να ακούσουν από πρώτο χέρι και όχι ενδεχομένως να τα διαβάσουν ή να μην τα διαβάσουν στα Πρακτικά, για να συναγάγουν και αυτοί ορισμένα συμπεράσματα.
Είναι ανάγκη το Κοινοβούλιο να αναβαθμιστεί. Αυτό, κύριε Πρόεδρε, είναι ευθύνη όλων μας, είναι όμως κατ' εξοχήν ευθύνη των κυβερνήσεων.
Το Κοινοβούλιο είναι η καρδιά της δημοκρατίας. Αν ξένοι Αρχηγοί επισκέπτονται τη χώρα και θέλουν να απευθυνθούν στο λαό, απευθύνονται στο Κοινοβούλιο. Αυτό έγινε με τον Πρόεδρο Μπους, αυτό έγινε παλαιότερα με τον Πρόεδρο Ντε Γκολ, όταν επισκέφθηκε την Ελλάδα, αυτό αποτελεί τον κανόνα. Ας το λάβουν υπόψη τους όσοι έχουν την ευθύνη. Διότι αυτή τουλάχιστον η εξωτερική έκφραση σεβασμού προς το Κοινοβούλιο πρέπει να εξακολουθήσει και το Κοινοβούλιο πρέπει πάντοτε να τιμάται. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κ. Τσαφούλιας έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΑΦΟΥΛΙΑΣ: Συμφωνώ με τον κ. Ιντζέ, που είπε ότι ψηφίζουμε τον Απολογισμό, όπως και για τις επιφυλάξεις του Προϋπολογισμού.
Εκείνο που έχω να τονίσω ιδιαιτέρως είναι ότι καθ' όλη τη διάρκεια της τετραετίας αυτής δεν προϋπολογίστηκε κονδύλιο για την αναβάθμιση του ρόλου των Βουλευτών. 'Οσον αφορά τη δουλειά που κάνουμε, την έκταση της δουλειάς που κάνουμε και τι φτιάχνουμε εδώ μέσα, ο λαός δεν έχει καμία επαφή.
Πολλές φορές καταγγείλατε τα ΜΜΕ των ιδιωτών και καταγγείλατε και τη διαπλοκή των συμφερόντων μέσων των ΜΜΕ, αλλά ολόκληρη την τετραετία δεν έγινε ένας τηλεοπτικός σταθμός της Βουλής, δεν έγινε κάτι που από εδώ να εκπέμπεται το έργο μας. Και ως εκ τούτου δεν προϋπολογίστηκε δαπάνη για την πνευματική ανάπτυξη του Κοινοβουλίου, για την αναβάθμιση του Κοινοβουλίου, για την ιστορική αποστολή του Κοινοβουλίου. Δεν υπάρχουν διακομματικές επιτροπές μορφωτικές πέρα και έξω και πάνω από τα κόμματα, οι οποίες να λειτουργήσουν σ' όλη την Ελλάδα, για να διδάξουν την αληθινή διάσταση του έργου μας. Παρ' όλα αυτά έχουμε γκαράζ. Την πνευματική και ψυχική κατάκτηση του ελληνικού λαού δεν έχουμε καταφέρει να την έχουμε. Δεν έχουμε κατορθώσει μέχρι τώρα να πιστέψει σε μας ο ελληνικός λαός ότι οποιοδήποτε κονδύλιο, το οποίο θα καταναλίσκεται για τη λειτουργία της Βουλής και των Βουλευτών, είναι άξιο της αποστολής του.
Καλώς είπε ο κ. Μητσοτάκης -και αυτό μπορεί να είναι μία αλήθεια και μία πραγματικότητα- ότι στην κοινή εκτίμηση του λαού, στη συντριπτική πλειοψηφία του λαού, αποτελεί άρνηση, δεν το αποδέχεται. Δεν το αποδέχεται όχι διότι δεν έχει δίκιο ο κ. Μητσοτάκης, αλλά διότι εμείς δεν έχουμε πολεμήσει να αναβαθμίσουμε το ρόλο μας, να καταλάβει ο λαός τι δουλειά κάνουμε, ποιο έργο αποδίδουμε να καταλάβει στην ιστορική και πνευματική μας αποστολή. Γι' αυτόν το λόγο έχουμε μείνει πολύ πίσω και δεν τολμάμε να πούμε ούτε για τη φορολογία. Δεν τολμάμε να πούμε τίποτα, γιατί δεν έχουμε σύμφωνη τη γνώμη του ελληνικού λαού. Και αυτό οφείλεται στις παραλείψεις, κύριε Πρόεδρε, οι οποίες μέχρι τώρα έγιναν για να μην αναδειχθεί η αληθινή διάσταση του μεγάλου προβλήματος της αποστολής και των Βουλευτών και της Βουλής.
Βουλευτές από τα κόμματα θέλουν να πάνε στα ξένα κράτη, θέλουν να διαβάσουν εκεί. Οι μορφωτικές επιτροπές είναι παρωδία, είναι παραμύθι. Τίποτα δεν γίνεται εκεί.
Στον Προϋπολογισμό να αναγραφεί κονδύλιο για όσους έχουν την έφεση, όσους έχουν τη θέληση και πιστεύουν στον αγώνα ώστε να φύγουν για το εξωτερικό μια εβδομάδα, δέκα μέρες από τα κόμματα. Αυτά να τα πληρώσει η Βουλή, για να δουν οι Βουλευτές τι γίνεται στον κόσμο εκείνο και να φέρουν μία έκθεση σε σας, ώστε να γίνει πνευματική κατάκτηση εκείνων που υπάρχουν έξω αλλά και εδώ, να γίνει σύγκριση, να γίνει αγώνας.
Το πνευματικό έργο το αφήσατε πίσω. Με τα γκαράζ δεν λύνεται το πνευματικό έργο της Βουλής, δεν λύνεται η ιστορική αποστολή της Βουλής και των Βουλευτών. Είναι υλικά αγαθά αυτά. Πρωτίστως έχουν σημασία για μας τα πνευματικά αγαθά και η λειτουργία τους. Εφόσον αυτό δεν έχει επιτευχθεί, στο σημείο αυτό πιστεύω ότι έχουμε αποτύχει με οποιαδήποτε κατάρτιση οποιουδήποτε προϋπολογισμού.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κ. Γκελεστάθης έχει το λόγο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΕΛΕΣΤΑΘΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, η ομόφωνη έγκριση του Απολογισμού και του Προϋπολογισμού της Βουλής αποδεικνύει ότι όχι μόνο με απόλυτη διαφάνεια αλλά και πολύ σωστά έγινε η διαχείριση της προηγούμενης Συνόδου στον τομέα αυτόν με την Προεδρία σας.
Κύριε Πρόεδρε, ο αγαπητός συνάδελφος και εισηγητής της παρατάξεώς μας, ο κύριος Βύρων Πολύδωρας, έθεσε τα θέματα λεπτομερέστερα και με την εισήγησή του αυτή βρισκόμαστε απόλυτα σύμφωνοι.
Θα ήθελα να μου επιτρέψετε να επισημάνω τα εξής, κύριε Πρόεδρε: Σύμφωνα με τον Κανονισμό των Εργασιών του Σώματος οι πέντε εισηγητές και ειδικοί αγορητές ομιλούν στα νομοσχέδια από είκοσι λεπτά ο καθένας, μετά αγορεύει ο αρμόδιος Υπουργός για τριάντα λεπτά, απαντούν οι πέντε Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι των κομμάτων από είκοσι λεπτά ο καθένας, στη συνέχεια δευτερολογεί ο Υπουργός ή άλλος συναρμόδιος Υπουργός παρευρισκόμενος στη συνεδρίαση και ακολουθεί η δευτερολογία των Κοινοβουλευτικών Εκπροσώπων. Ξέρετε πολύ καλά ότι κατ' αυτόν τον τρόπο οι Βουλευτές που έχουν εγγραφεί για να μιλήσουν, δεν πρόκειται να μιλήσουν ή ελάχιστοι εξ αυτών μπορεί να μιλήσουν τις μεταμεσονύκτιες ώρες.
Αυτό είναι ένα σοβαρό πρόβλημα λειτουργίας της νομοθετικής εργασίας και πρέπει, κύριε Πρόεδρε -όπως άλλωστε στο παρελθόν είχατε αναπτύξει σχετική πρωτοβουλία- να θελήσει η Κυβέρνηση να δεχθεί τις προτροπές σας, οι Υπουργοί να απαντούν και να παίρνουν το λόγο όταν εξαντλείται ο κατάλογος των εγγραφομένων Βουλευτών, για να ομιλήσουν στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο.
Δεν είναι θέμα δημοσιότητας, ώστε να δοθεί η απάντηση του αρμόδιου Υπουργού στις ομιλίες των εισηγητών και των ειδικών αγορητών. Δεν παραβλάπτεται η δημοσιότητα των θέσεων της Κυβέρνησης με το να μη δοθεί αμέσως η απάντηση του αρμόδιου Υπουργού. 'Αλλωστε τα περισσότερα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης γνωρίζουμε ότι αποκλειστικά και μόνο προβάλλουν τις θέσεις της Κυβέρνησης, ώστε να μη χρειάζεται η έγκαιρη απάντηση για να έχουν την ανάλογη δημοσιότητα. Αυτό είναι ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα, που είναι σε συνάφεια, πιστεύω, με την παρουσία των Βουλευτών στις συνεδριάσεις νομοθετικής εργασίας.
Από την άλλη πλευρά υπάρχει το γεγονός ότι οι τροπολογίες έρχονται στα νομοσχέδια από τους Υπουργούς που ασκούν τη νομοθετική πρωτοβουλία στους συγκεκριμένους τομείς με την κατάθεση των νομοσχεδίων ή και μετά την κατάθεση. Δεν θέλω να σχολιάσω αυτήν τη στιγμή την πολιτική πλευρά του θέματος, ότι ύστερα από εξίμισι χρόνια που είναι στην εξουσία αυτή η κυβερνητική παράταξη και ενώ υποτίθεται ότι έχει μελετήσει τα θέματα, τα οποία εισηγείται στη νομοθετική εργασία, θα έπρεπε να έρχονται ολοκληρωμένα τα νομοσχέδια προς συζήτηση στο Σώμα. Αποδεικνύεται και εκ του λόγου αυτού ότι οι τροπολογίες που έρχονται για να συμπληρωθούν ή να τροποποιηθούν οι εισηγούμενες διατάξεις κατά την αρχική κατάθεση των νομοσχεδίων, τα νομοσχέδια έρχονται με προχειρότητα και χωρίς να έχει γίνει η κατάλληλη προεργασία για την κατάθεσή τους.
Το γεγονός αυτό, κύριε Πρόεδρε, ευτελίζει τη διαδικασία της νομοθετικής εργασίας και δίνει την αφορμή σε εκείνους που θέλουν να διαβάλουν τον τρόπο λειτουργίας του Κοινοβουλίου μας, να έχουν συγκεκριμένα επιχειρήματα.
Δεν αναφέρομαι στις άσχετες προς τα συζητούμενα νομοσχέδια τροπολογίες που έρχονται από τους Υπουργούς, οι οποίοι ανεπίτρεπτα ασκούν το δικαίωμα αυτό. Θέλω, κύριε Πρόεδρε, να προσθέσω και τη δική μου φωνή στο θέμα αυτό, να ασκήσετε όλη την επιρροή σας για να αποφύγει πλέον η Κυβέρνηση τον τρόπο λειτουργίας της νομοθετικής εργασίας με αυτήν την "τέχνη" των τροπολογιών.
Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να μου επιτρέψετε να εισηγηθώ να καθιερωθεί μόνιμα στο Σώμα, για κάθε αποβιώσαντα συνάδελφο να γίνεται ένα πολιτικό μνημόσυνο στην Αίθουσα αυτή.
Αντιλαμβάνεσθε η πραγματοποίηση αυτών των πολιτικών μνημοσύνων ποια απήχηση θα έχει στην κοινή γνώμη, αλλά και πέραν αυτού θα δίδεται η ευκαιρία της προβολής του αποθανόντος συναδέλφου για το έργο που έχει επιτελέσει στην Αίθουσα αυτή αλλά και γενικότερα στην πολιτική ζωή του τόπου μας.
Θέλω, κύριε Πρόεδρε, επίσης να εισηγηθώ, με την έναρξη λειτουργίας των εργασιών του ιδρύματος -που πολύ σωστά θεσμοθετήσατε- για τον κοινοβουλευτισμό και για τη δημοκρατία, να γίνει ένα πολιτικό μνημόσυνο των διατελεσάντων Προέδρων του Σώματος, των αειμνήστων Δημητρίου Παπασπύρου, Κωνσταντίνου Παπακωνσταντίνου, Ιωάννη Αλευρά και Αθανασίου Τσαλδάρη. Δεν ξέρω αν θα πρέπει και στους προηγούμενους διατελέσαντας Προέδρους του Σώματος να γίνει ένα ειδικό πολιτικό μνημόσυνο, ώστε με την ευκαιρία αυτή να προβληθεί η πολυτιμότητα του πολυκομματικού κοινοβουλευτικού δημοκρατικού πολιτεύματός μας, που με τόσες θυσίες όλου του ελληνικού λαού έχει καθιερωθεί στον τόπο μας.
Με την ευκαιρία αυτή θα δοθεί και μία ακόμη απάντηση σε εκείνους οι οποίοι θέλουν συστηματικά να διαβάλλουν αυτό το πολύτιμο δημοκρατικό μας πολίτευμα στην κοινή γνώμη.
Θέλω επίσης να προσθέσω και τη δική μου φωνή στην προσπάθεια που κάνετε, όχι μόνο για την αναβάθμιση της λειτουργικότητας του Κοινοβουλίου -αφού τόσο σημαντικό έργο έχει επιτελεσθεί και με την πρωτοβουλία του αειμνήστου Αθανασίου Τσαλδάρη να μεταφερθεί το Συμβούλιο Επικρατείας από το Μέγαρο της Βουλής, που δόθηκε η ευκαιρία σε σας στη συνέχεια να αξιοποιήσετε τόσο σωστά τους χώρους του Κοινοβουλίου για την ευρυθμότερη λειτουργία των κομμάτων και του Σώματος- αλλά και για την αναβάθμιση των εργασιών του Σώματος. Από πολλές πλευρές έχει αποδώσει η προσπάθειά σας και γι' αυτό θέλω να ακουστεί ο καλός λόγος για τον τομέα αυτόν των προσπαθειών σας.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κ. Κονταξής έχει το λόγο.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΝΤΑΞΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα περιοριστώ μόνο στο θέμα των δηλώσεων "πόθεν έσχες". Δηλώνουμε, όπως γνωρίζουμε όλοι, ποια περιουσιακά στοιχεία έχουμε, ενώ πρέπει να δηλώνουμε συγκεκριμένως και σαφώς ποια περιουσιακά στοιχεία έχουμε, όχι αορίστως και κυρίως -αυτό πρέπει να καθιερωθεί, γιατί γινόμαστε βορά του κάθε κακοπίστου και του κάθε εκβιαστού- να δηλώνουμε πώς αποκτήσαμε αυτά τα περιουσιακά στοιχεία.
Να γίνεται αυστηρότατος έλεγχος και οι κυρώσεις να φτάνουν μέχρι εκπτώσεως από το βουλευτικό αξίωμα.
Είναι ένα θέμα το οποίο υφιστάμεθα όλοι οι Βουλευτές, κουτσομπολιού το λιγότερο και εκβιασμού το περισσότερο. Δεν έχει σημασία νομίζω να δηλώνουμε ποια περιουσιακά στοιχεία έχουμε. Υπάρχουν και ειλικρινείς και ανειλικρινείς δηλώσεις. Κυρίως πρέπει να δηλώνουμε πώς τα αποκτήσαμε. Είναι ένα σημαντικό θέμα, το οποίο θα βοηθήσει στον περιορισμό των βολών κατά του πολιτικού κόσμου.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κ. Κούβελας έχει το λόγο.
ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΚΟΥΒΕΛΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, στη σημερινή συζήτηση για τα οικονομικά της Βουλής και των Βουλευτών θα ήθελα να εκθέσω μερικές σκέψεις, προκειμένου να γίνει σαφέστερο ποιές είναι οι αποδοχές των Βουλευτών και πώς τις αντιμετωπίζουμε από πλευράς φορολογίας.
Εγώ πιστεύω ότι, αποτελεί αποδοχές του Βουλευτού, δηλαδή ότι εισπράττει για την κάλυψη των προσωπικών και οικογενειακών του δαπανών, πρέπει να φορολογείται στο ακέραιο, προστιθέμενο στα υπόλοιπα εισοδήματά του. 'Ετσι αφαιρούμε το δικαίωμα και το πρόσχημα από κάποιους, που θέλουν να σχολιάσουν καλόπιστα ή κακόπιστα ότι οι Βουλευτές τυγχάνουν ιδιαίτερης μεταχείρισης. 'Ομως πρέπει παραλλήλως και τα πραγματικά έξοδα του Βουλευτή, οι πραγματικές δαπάνες του, να αναγνωρίζονται.
'Εχει καθιερωθεί σήμερα ένα ιδιόρρυθμο σύστημα αντικειμενικών κριτηρίων, όσον αφορά τις δαπάνες, σύστημα το οποίο κανένας δεν το αναγνωρίζει και έτσι δημιουργείται σύγχυση. Νομίζω ότι από πλευράς δαπανών δικαιούται σε υποστήριξη στο έργο του ο Βουλευτής όπως δικαιούται ο οποιοσδήποτε δημόσιος υπάλληλος, από τον κατώτερο μέχρι τον ανώτερο. 'Ολοι οι δημόσιοι υπάλληλοι δικαιούνται υπηρεσιακής στέγης. Καθένας τους πηγαίνει σε ένα γραφείο το οποίο θερμαίνεται το χειμώνα και ενδεχομένως κλιματίζεται το καλοκαίρι. Αυτό το γραφείο πάντα έχει φωτισμό, τηλέφωνο και λοιπές εξυπηρετήσεις. Κάθε δημόσιος υπάλληλος, εφόσον για την άσκηση των καθηκόντων του απαιτείται να μετακινείται, μετακινείται με δαπάνες της υπηρεσίας. Ο ηλεκτρολόγος της ΔΕΗ, ο τεχνικός του ΟΤΕ, ο γενικός διευθυντής του Υπουργείου, μετακινούνται με τα αυτοκίνητα της υπηρεσίας τους και όχι με τα δικά τους.
(Θόρυβος στην Αίθουσα - Κωδωνοκρουσίες)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Με συγχωρείτε για τη διακοπή. Διερωτώμαι, όταν σε αυτά τα ζητήματα που δεν μας αφορούν ατομικώς, αλλά αφορούν τη λειτουργία του πολιτεύματος και επομένως τον ελληνικό λαό, τον οποίο εκπροσωπεί ο θεσμός του Κοινοβουλίου, δεν παρακολουθούμε το σχετικό διάλογο πάνω σ' αυτά, πώς έχουμε την αξίωση να τα κατανοήσουν -είναι γνωστό αυτό, συμβαίνει στη δημόσια γραφειοκρατία- άλλοι που έχουν και προκαταλήψεις και υστεροβουλίες σε σχέση με τη λειτουργία του Κοινοβουλίου και το ρόλο του Βουλευτή.
Ζητώ συγγνώμη γι' αυτήν την παρέμβαση, αλλά χτυπώ συνεχώς το κουδούνι, διότι ελαχίστους βλέπω να παρακολουθούν τον οποιονδήποτε συνάδελφο θέτει κάποια πολύ σοβαρά ζητήματα. Με συγχωρείτε, κύριοι συνάδελφοι, γι' αυτό που είπα, αλλά το παρατηρώ. Κάποιος συνάδελφος είπε πως όποια τροπολογία δεν νομίζω ότι πρέπει να εισαχθεί, να τη διακόπτω αμέσως. Αυτό δεν το κάνω, αλλά λέω απλώς τη γνώμη μου για κάτι το οποίο διαπιστώνω. Δεν ξέρω. 'Ισως είμαστε κουρασμένοι.
Συνεχίστε, κύριε Κούβελα.
ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΚΟΥΒΕΛΑΣ: Θέλω να υπενθυμίσω, κύριε Πρόεδρε, ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι και λειτουργοί έχουν ένα ωράριο εργασίας και εφόσον απασχοληθούν πέραν αυτού, έχουν μια πρόσθετη αποζημίωση.
Δεν νομίζω ότι κάποιος από μας διανοήθηκε να περιορίζεται σε ένα ωράριο και να ζητά μετά πρόσθετη αποζημίωση. Αυτό είναι καθήκον μας, υποχρέωσή μας, και έτσι το έχουμε αποδεχθεί. Δηλαδή να εργάζοται οι Βουλευτές επτά ημέρες την εβδομάδα, τριακόσιες εξήντα πέντε μέρες το χρόνο και όσες ώρες απαιτείται. 'Ομως γι' αυτήν την εργασία τους απαιτούνται μετακινήσεις, απαιτείται δεύτερη κατοικία. Αυτά είναι πραγματικές ανάγκες που αν δεν τις εξασφαλίσει η υπηρεσία, πρέπει να τις αφαιρέσει από τις αποδοχές οι οποίες του δίδονται.
Θα έλεγα, λοιπόν, να υπολογίσουμε τις πραγματικές δαπάνες ενός Βουλευτή. Θα βρούμε τον τρόπο. Είναι πραγματική δαπάνη το να έχει τουλάχιστον ένα γραφείο στην εκλογική του περιφέρεια. Πολλοί Βουλευτές υποχρεώνονται να έχουν και δεύτερο γραφείο, γιατί η εκλογική τους περιφέρεια είναι μεγάλη. Επίσης έχουν γραφείο στην Αθήνα. Ακόμη να αναγνωρίζεται ότι οι δαπάνες κάνει ο Βουλευτής με το αυτοκίνητό του είναι έξοδα που μειώνουν τα έξοδα του. Να αναγνωρίζεται ότι οι δαπάνες που καταβάλλει για τη στέγασή του εκτός έδρας είναι έξοδα.
Ασφαλώς ο Βουλευτής δεν θέλει να του αναγνωρισθεί υπερωριακή απασχόληση, όμως δε μπορεί να μην του αναγνωρίζονται τα έξοδα που πραγματοποιεί κατά τη διάρκειά της. Με αυτά που είπα καταλήγω ότι πρέπει από τα κάθε είδους καταβαλλόμενα στο Βουλευτή σήμερα, να αφαιρούνται αυτά που είναι πραγματικά έξοδα.
Τα έξοδα μετακίνησης, τα έξοδα στέγασης, τα έξοδα γραφείων και ό,τι απομείνει και να υπολογιστεί ως εισόδημα και να συνυπολογίζεται με τα υπόλοιπα εισοδήματα.
Αυτά δεν έχουν τίποτα το παράλογο. Κανένας δεν μπορεί να θεωρήσει ότι δεν πρέπει οι δαπάνες να αναγνωρίζονται. Αν θα γίνει αυτό, θα δούμε ότι αυτά που πράγματι αποτελούν εισόδημα του Βουλευτή είναι πολύ λιγότερα απ' ό,τι παίρνει ο γενικός διευθυντής του Υπουργείου και είναι κατά πολύ-πολύ λιγότερα από αυτά που παίρνουν οι των ΔΕΚΟ και τα στελέχη των τραπεζών ή των άλλων οργανισμών, που ανήκουν στο δημόσιο.
Είναι λοιπόν άδικο -και τελειώνω, κύριε Πρόεδρε- ο Βουλευτής που εκπροσωπεί όχι μόνο την εκλογική του περιφέρεια αλλά και το έθνος, ο Βουλευτής που προσωποποιεί τον κοινοβουλευτισμό, αφ' ενός μεν να αμείβεται λιγότερο από άλλους δημόσιους λειτουργούς, αφ' ετέρου δε να λοιδωρείται ως υψηλόμισθος και φοροφυγάς.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Βουλγαράκης έχει το λόγο.
Θα παρακαλέσω τους Κοινοβουλευτικούς Εκπροσώπους, αν θέλουν, άλλωστε μου το είπε ήδη ο κ. Βουλγαράκης, να μιλήσουν, να το κάνουν σύντομα, ώστε κι εγώ να απαντήσω σε ζητήματα τα οποία τέθηκαν και να κλείσουμε τη συζήτησή μας.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ: Ελάχιστα λεπτά θα απασχολήσω το Σώμα, κύριε Πρόεδρε, μια και τα θέματα σχεδόν έχουν καλυφθεί και σε ελάχιστα σημεία μπορεί κανείς να σταθεί.
'Οσον αφορά το θέμα που τέθηκε από τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του Συνασπισμού, μετά από τις διευκρινίσεις που δώσατε, θεωρώ ότι η Βουλή είναι σε πλήρη τάξη, συνεπώς δεν υπάρχει καμιά συζήτηση για το θέμα αυτό. Κύριε Πρόεδρε, είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει πράγματι πάρα πολλά βήματα στην κατεύθυνση της αναβάθμισης, του εκσυγχρονισμού και της υποβοήθησης του έργου του Βουλευτή. Είναι επίσης γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια αυτή η Αίθουσα έχει δει μια θετική εξέλιξη όλων αυτών των παραμέτρων που συμβάλλουν ουσιαστικά στο έργο του Βουλευτή.
Είναι επίσης βέβαιο ότι ο προϋπολογισμός που σήμερα συζητάμε, ο οποίος εκτενώς εξηγήθηκε από τον εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας κ. Πολύδωρα, περιλαμβάνει τα στοιχεία που αναφέρθηκε, αλλά και τα χαρακτηριστικά, που φυσικά είναι η νοικοκυροσύνη, είναι το πνεύμα της οικονομίας και είναι και η αποτελεσματικότητα, γιατί επί της ουσίας αυτό είναι που μετράει. Φυσικά η ευχή που εξεφράσθη από τον εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας και όχι μόνο απ' αυτόν, δηλαδή στο πνεύμα του Προϋπολογισμού της Βουλής να είναι και οι αντίστοιχοι προϋπολογισμοί όλων των υπηρεσιών του δημοσίου ή των φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα, νομίζω ότι από όλους μας μπορεί να επαναδιατυπωθεί, και μάλιστα σε υψηλούς τόνους. Ετέθησαν ορισμένα ζητήματα που αφορούν το νομοθετικό έργο και τη δικονομία της Βουλής, όπως οι τροπολογίες, ο χρόνος ομιλίας κλπ. Θέματα ακόμα που αφορούν την παρουσία των Βουλευτών στην Αίθουσα αλλά και το ενδιαφέρον που επιδεικνύουν για τη διαδικασία και τη συζήτηση.
Κύριε Πρόεδρε, πιστεύω ότι έχει φτάσει η ώρα να γίνει ένας ανοιχτός, ειλικρινής και πλατύς διάλογος, μέσα από τον οποίο θα δούμε το θέμα του Κανονισμού της Βουλής. Το μόνο εργαλείο που μπορεί να φέρει τους Βουλευτές στην Αίθουσα και την καρδιά της δημοκρατίας να την κάνει να πάλλεται ουσιαστικά και αποφασιστικά είναι ο Κανονισμός της Βουλής. Μόνο αν ο Βουλευτής αποκτήσει πραγματικό ενδιαφέρον για την εξέλιξη της συζήτησης και έχει την αίσθηση ότι συμβάλλει στο νομοθετικό έργο μπορεί να πει κανείς ότι αυτός είναι ένας ενεργός Βουλευτής, που έχει την αίσθηση ότι με την παρουσία του μπορεί να επηρεάσει ή να συμβάλει στο να επηρεαστούν κάπως τα πράγματα στη χώρα. Επαναλαμβάνω ότι πρέπει να γίνει ένας πραγματικός, ουσιαστικός και ανοιχτός διάλογος επί του Κανονισμού από την αρχή, και αυτό με δική σας πρωτοβουλία, κύριε Πρόεδρε, μπορεί να γίνει.
Ετέθησαν ορισμένα θέματα ταμπού και είναι αυτά που συζητούνται συνήθως χαμηλοφώνως ή υπάρχει η αίσθηση ότι συζητούνται χαμηλοφώνως, όπως το φορολογικό, το ασφαλιστικό, το συνταξιοδοτικό και, εν τέλει, το μισθολογικό των Βουλευτών. Δεν καταλαβαίνω γιατί αυτά τα θέματα πρέπει να συζητούνται χαμηλόφωνα.
Ως προς το φορολογικό ο Πρόεδρος κ. Μητσοτάκης έθεσε ένα θέμα, το οποίο πράγματι μπορεί σαν πρόταση από την Κυβέρνηση να εξεταστεί.
'Οσον αφορά το μισθολογικό, κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι είναι σε όλους γνωστό στην Αίθουσα αυτή ότι ο καλά αμειβόμενος Βουλευτής είναι ένας ανεξάρτητος Βουλευτής, ένας Βουλευτής ο οποίος έχει το θάρρος της γνώμης του και ψηφίζει έτσι όπως το Σύνταγμα και ο Κανονισμός της Βουλής του επιβάλλει, του ζητά, του επιτάσσει να ψηφίσει. Ποιος το αρνείται αυτό; Αντιθέτως, ένας Βουλευτής ο οποίος δεν έχει αυτήν τη δυνατότητα, είναι ένας Βουλευτής ο οποίος είναι πρόθυμος ενδεχομένως να δεχθεί επηρεασμούς και επιρροές από τον οιονδήποτε τρίτο.
Αυτή η παρατήρηση, σε μία εποχή όπου η κουβέντα των διαπλεκομένων, της διαπλοκής και των διαφόρων οικονομικών αλληλεπιδράσεων φουντώνει, νομίζω ότι θα έπρεπε να ήταν στις πρώτες προτεραιότητες τις δικές μας, του Σώματος, και να εξηγηθεί με θαρραλέα και καθαρά λόγια σε όλη την ελληνική κοινωνία.
Νομίζω ότι κάθε φορά που το Κοινοβούλιο ή οποιοσδήποτε άλλος απευθύνθηκε με καθαρές και σταράτες κουβέντες στην ελληνική κοινωνία, η ελληνική κοινωνία πάντα ήταν διατεθειμένη να τείνει ευήκοον ους.
'Οσον αφορά τώρα το θέμα το συνταξιοδοτικό, το ασφαλιστικό, κύριε Πρόεδρε, ειδικά των πρώην Βουλευτών: Γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι υπάρχουν πρώην Βουλευτές οι οποίοι δεν έχουν ασφαλιστικά ταμεία και οι οποίοι αυτήν τη στιγμή αντιμετωπίζουν με πολύ μεγάλη δυσκολία περιστατικά υγείας τα οποία τους αφορούν. Εμείς προσωπικά, πολλοί Βουλευτές εδώ μέσα, συμμετείχαμε σε έρανο πρώην συναδέλφου μας προκειμένου να εγχειρισθεί. Αυτό προσωπικά επιτρέψτε μου να πω ότι το θεωρώ απαράδεκτο.
'Οπως επίσης απαράδεκτο είναι, όταν ένας Βουλευτής μετά από δέκα, είκοσι χρόνια θητείας, όταν έχει κλείσει το δικηγορικό του γραφείο ή το τεχνικό του γραφείο ή οποιοδήποτε άλλο γραφείο και του είναι πάρα πολύ δύσκολο να δουλέψει, να μην μπορεί να έχει μία στοιχειώδη και αξιοπρεπή απολαβή, εάν τύχει και δεν εκλεγεί σε μία ηλικία η οποία δεν του επιτρέπει ακόμα να τύχει της συντάξεως η οποία από τους νόμους εγκρίνεται.
Συνεπώς πιστεύω ότι και τα θέματα αυτά θα πρέπει κάποια στιγμή με παρρησία να τα αντιμετωπίσει και να τα θέσει η Εθνική Αντιπροσωπεία, γιατί στο κάτω-κάτω της γραφής είναι θέματα που αφορούν την ουσία της δημοκρατίας.
Υπάρχει φυσικά και μία σειρά από άλλα ζητήματα, τα οποία ετέθησαν από συναδέλφους -και ορθώς ετέθησαν- όπως το θέμα των γραφείων.
Κύριε Πρόεδρε, κάνατε μία τιτάνια προσπάθεια -και είναι προς έπαινο ασφαλώς δικό σας- να αποκτήσει η Βουλή ένα πάρκινγκ. Θα μπορούσε, παραδείγματος χάρη, η Βουλή να συνδεθεί με τον "ΑΣΤΕΡΑ" με μία υπόγεια διάβαση και να μπορέσει ο κάθε Βουλευτής να αποκτήσει ένα γραφείο, για να κάνει τη δουλειά του με όλες τις προϋποθέσεις τις οποίες ουσιαστικά το λειτούργημά του επιβάλλει. 'Αλλωστε, αν δεν με απατά η πληροφόρησή μου, πρέπει να είμαστε η μόνη ενδεχομένως Βουλή, στην οποία οι Βουλευτές δεν έχουν γραφεία.
Φυσικά υπάρχουν και μία σειρά από άλλα δευτερεύουσας σημασίας θεωρητικά ζητήματα, που είναι όμως ουσιαστικά.
Παραδείγματος χάρη είμαστε οι μόνοι Βουλευτές που δεν έχουμε κάρτα με το εθνόσημο της Βουλής των Ελλήνων. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι Βουλευτές που πηγαίνουν στο εξωτερικό, δίνουν την κάρτα τους που λέει, Βουλευτής Νέας Δημοκρατίας, Βουλευτής ΠΑ.ΣΟ.Κ, Βουλευτής Κ.Κ.Ε κλπ, λες και ο ξένος Βουλευτής, ο Σκανδιναβός, θα καταλάβει τι σημαίνει Νέα Δημοκρατία, ΠΑ.ΣΟ.Κ., Κ.Κ.Ε., εάν δει την κάρτα του καθενός. Είναι, λοιπόν, θέματα τα οποία πρέπει να δει κανείς.
Βεβαίως ο Προϋπολογισμός, τον οποίον καταθέσατε, είναι ένας προϋπολογισμός ο οποίος ασφαλώς θα ψηφισθεί από τη Νέα Δημοκρατία, διότι είναι ένας προϋπολογισμός ο οποίος είπα ότι τηρεί όλες τις αρχές τις οποίες και ο συνάδελφος κ. Πολύδωρας προηγουμένως πολύ περιγραφικά ανέπτυξε.
Θέλω, τέλος, εκ μέρους της Νέας Δημοκρατίας να ευχαριστήσουμε και να συγχαρούμε τους υπαλλήλους της Βουλής, για την άυπνη πραγματικά συνεισφορά τους στο κοινοβουλευτικό έργο, διότι ακολουθούν και αυτοί τα ωράρια τα δικά μας συνεχώς και όχι πάντα με τις απολαβές τις οποίες θα έπρεπε να έχουν, ως τουλάχιστον το καθήκον και το έργο τους θα μπορούσε να τους επιτρέπει να έχουν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κ. Γεωργακόπουλος έχει το λόγο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, ο Προϋπολογισμός ο οποίος έχουμε σήμερα ενώπιόν μας, είναι ένας προϋπολογισμός σαν όλους τους άλλους, δηλαδή ένας προϋπολογισμός που έχει συνταχθεί με πολλή σύνεση, με πολλή φροντίδα, και αυτό παρουσιάζεται με τη μείωση αντί για την αύξηση των δαπανών της Βουλής, κατά οκτακόσια ογδόντα τρία εκατομμύρια (883.000.000) δραχμές. Αυτό δείχνει ότι πραγματικά η Βουλή, όπως επανειλημμένα έχει τονισθεί, διαχειρίζεται τα δημόσια οικονομικά, το δημόσιο χρήμα με τη μεγαλύτερη δυνατή προσοχή.
Είμαι υποχρεωμένος όμως, κύριε Πρόεδρε, να επισημάνω ορισμένα πράγματα.
Πράγματι, έχουν γίνει μεγάλες αλλαγές. Ακολουθείτε και εσείς τα βήματα των προκατόχων σας, του αειμνήστου Ιωάννη Αλευρά και του αειμνήστου Αθανασίου Τσαλδάρη, στο να βελτιωθεί κάθε μέρα το έργο της Βουλής, να βελτιωθεί η θέση του Βουλευτή και να βελτιωθούν και οι συνθήκες, βάσει των οποίων οι Βουλευτές σήμερα εργάζονται.
Δεν σας κρύβω ότι με ενθουσιασμό βλέπουμε πλέον ότι η Βουλή δεν είναι ένα υπαίθριο γκαράζ, αλλά υπάρχει το υπόγειο γκαράζ. Επίσης πρέπει να σημειωθεί η προσπάθεια με την οποία εσείς ωθείτε κυριολεκτικά να αναπτυχθεί αυτό που λέμε κοινοβουλευτική διπλωματία.
Δυστυχώς όμως, είμαι υποχρεωμένος να πω εδώ ότι δεν έχετε την ανταπόκριση, την οποία θα έπρεπε να έχετε από τους συναδέλφους. Θα ήμουνα ο τελευταίος, ο οποίος θα σας έκανε φιλοφρόνηση σε αυτήν τη Βουλή.
Είναι γεγονός όμως, κύριε Πρόεδρε, ότι προσπαθείτε ιδιαίτερα να αναπτυχθούν αυτοί οι τομείς και πολλοί άλλοι, όπως είπα της κοινοβουλευτικής διπλωματίας, για να αναπτυχθούν πράγματι οι σχέσεις της χώρας μας και οι σχέσεις του Κοινοβουλίου με άλλες χώρες.
Αυτά όμως είναι τα εξωτερικά θέματα του Κοινοβουλίου.
Τα εσωτερικά θέματα του Κοινοβουλίου είναι ότι βιώνουμε όλοι στην Ευρώπη, για να μην πω στον κόσμο, μία μελαγχολική δημοκρατία. Από τη στιγμή που η οικονομία πήρε το επάνω χέρι από την πολιτική, είναι επόμενο ότι τα αποτελέσματα θα είναι αυτά τα οποία βιώνουμε και εμείς σήμερα. Γιατί από τη στιγμή που οι πολιτικοί εκχώρησαν τις αρμοδιότητες που είχαν στους τραπεζίτες, ήταν επόμενο ότι θα επιβάλλεται στα Κοινοβούλια η θέλησή τους και όχι θα επιβάλλουν τα Κοινοβούλια τη θέληση των λαών στους οικονομικούς παράγοντες.
Δεν θέλω όμως να ανοίξω το θέμα αυτό, γιατί ο χρόνος είναι πολύ περιορισμένος. Είναι, όμως, ένα τεράστιο θέμα το οποίο θα πρέπει να προβληματίσει όχι μόνο το δικό μας Κοινοβούλιο, αλλά θα πρέπει να προβληματίσει όλα τα Κοινοβούλια, γιατί ουσιαστικά η κοινοβουλευτική δημοκρατία βρίσκεται σε μία παρακμή.
Θα έρθω όμως, σε μερικά άλλα τρέχοντα θέματα. Πολλές φορές η Βουλή πέφτει θύμα παραπληροφόρησης. Μπορώ να σας αναφέρω συγκεκριμένο παράδειγμα που τρέχει αυτές τις ημέρες, για κάποιο άρθρο που θα ψηφισθεί αύριο, που δεν έχει καμία σχέση με αυτό για το οποίο λέγεται. Και όμως είναι υποχρεωμένο το σύνολο του Κοινοβουλίου να απολογείται ή να δίνει εξηγήσεις για κάτι που δεν έχει καμία σχέση με αυτό το οποίο θα ψηφίσουμε αύριο. Είναι ένας νόμος που έχει ψηφισθεί από τις 10 Μαίου και όμως το Κοινοβούλιο δέχεται μία επίθεση και τα φώτα της δημοσιότητας είναι στραμμένα επάνω να δει ο λαός, για ένα θέμα το οποίο έχει διογκωθεί, τι θα ψηφίσει αύριο ο κάθε Βουλευτής.
Δεν ανοίγω το θέμα αυτό, δεν είναι της σημερινής ημέρας συζήτηση. Υπάρχουν άλλα τρέχοντα θέματα, όπως το θέμα της φορολογίας των Βουλευτών. 'Ερχομαι στο θέμα του αυτοκινήτου, κύριε Πρόεδρε. Πολλές φορές εμείς οι ίδιοι φταίμε γι' αυτά τα πράγματα. Ονομάσαμε "προνόμια" κάποιες διευκολύνσεις που ο συνταγματικός νομοθέτης, με το Σύνταγμα του 1975, είχε δώσει τη δυνατότητα να έχει ο Βουλευτής και αντί αυτά να τα εξομαλύνουμε και να τα αναπτύξουμε, ήρθαμε και τα καταργήσαμε.
Ο κ. Μητσοτάκης έκανε κάποιες προτάσεις. Νομίζω ότι είναι λογικές προτάσεις και οφείλουμε αυτές τις προτάσεις να τις προωθήσουμε ως Βουλή προς την Κυβέρνηση για το θέμα της φορολογίας. Μερικές φορές ακούμε κάτι ποσά φανταστικά, που είμαστε υποχρεωμένοι να απολογούμαστε ενώπιον των ψηφοφόρων μας.
Ο αείμνηστος Ηλίας Ηλιού είχε πει κάποτε μιλώντας επί του προϋπολογισμού της Βουλής ότι, αν οι Βουλευτές δεν έχουν εκείνες τις αμοιβές, έτσι ώστε να μπορούν να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες της διαβίωσης και της άσκησης των καθηκόντων τους, η Βουλή των Ελλήνων θα μετατραπεί από Βουλή των Ελλήνων σε Βουλή των λόρδων.
Εάν κάποιοι θέλουν να μετατρέψουν τη Βουλή των Ελλήνων σε Βουλή των λόρδων ή σε Βουλή κάποιων πολυεθνικών ή εσωτερικών συμφερόντων, αυτό εμάς μας βρίσκει αντίθετους.
Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα, κύριε Πρόεδρε, που πιστεύω ότι δεν έχει πέσει στην αντίληψή σας.
Εάν κάποιος Βουλευτής δεν έχει ταμείο ασφάλισης -δηλαδή όχι ότι είναι ανασφάλιστος, ήταν ασφαλισμένος στο ΙΚΑ όταν έγινε Βουλευτής, γιατί είχε εξηρτημένη εργασία- και πάψει να είναι Βουλευτής μέχρι να ξανασφαλισθεί είναι εντελώς ανασφάλιστος. Δεν τον καλύπτει καμία ασφάλιση, εκτός εάν βρίσκεται στην περίοδο που μπορεί να συνταξιοδοτηθεί. Τότε μόνο έχει ασφάλιση. Αν είναι σαράντα πέντε, πενήντα χρόνων δεν έχει καμία απολύτως ασφάλιση. Είναι στο έλεος του Θεού. Δεν καλύπτεται από καμία ασφαλιστική κάλυψη ούτε της Βουλής ούτε του Υπουργείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων, από πουθενά.
Νομίζω ότι είναι περιπτώσεις χτυπητές και μπορεί να είναι μεμονωμένες ή να είναι μία ή δύο. Θυμάσθε -πιστεύω- πριν από λίγα χρόνια την περίπτωση κάποιου συναδέλφου, ο οποίος είχε μείνει εντελώς ανασφάλιστος, χωρίς σύνταξη και μέχρι να βρει δουλειά πόσο εκλιπαρούσε, θα έλεγα κυριολεκτικά, να μειώσουμε κατά ένα χρόνο, έτσι ώστε να μπορεί να πάρει σύνταξη για να μπορεί να ασφαλισθεί.
Δεν θέλω να βάλω άλλα θέματα, γιατί υποσχεθήκαμε να είμαστε πολύ σύντομοι, αλλά θα αναφερθώ στο θέμα των συνεργατών.
Κύριε Πρόεδρε, οι συνεργάτες μας, αυτοί οι οποίοι είναι μετακλητοί από τη Βουλή, αμείβονται με το ελάχιστο των συλλογικών συμβάσεων του πρωτοδιοριζόμενου υπαλλήλου ανώνυμης εταιρείας. 'Εχουμε όμως συνεργάτες οι οποίοι είναι μαζί μας πέντε, δέκα χρόνια. Προσωπικά έχω συνεργάτιδα η οποία είναι μαζί μου δεκαπέντε χρόνια και δεν παίρνει καμία απολύτως αύξηση απ' όλες τις αυξήσεις που παίρνουν οι συλλογικές συμβάσεις των πέντε, δέκα, δεκαπέντε ετών. Η δικαιολογία είναι ότι κάποιοι συνάδελφοι χρησιμοποιούν συγγενικά τους πρόσωπα. Μα, ο λόγος για τον οποίο πολλοί ίσως να χρησιμοποιούν συγγενικά τους πρόσωπα είναι ότι κανένας δεν δέχεται με τις αμοιβές αυτές να είναι συνεργάτης μας, να συνδέσει δηλαδή την επαγγελματική του καριέρα απλά και μόνο για να παίρνει το κατώτερο των συλλογικών συμβάσεων εσαεί. Αυτό νομίζω ότι πρέπει να το δούμε, αν θέλουμε πραγματικά να έχουμε αξιόλογα στελέχη, τα οποία όχι μόνο εργάζονται στο ωράριο το οποίο προβλέπεται, αλλά υπερεργάζονται. Μας ακολουθούν πολλές φορές και στην επαρχία και είναι από τους χειρότερα αμοιβόμενους εργαζόμενους.
Τελειώνοντας, κύριε Πρόεδρε, θέλω να πω ότι πράγματι έχει γίνει πρόοδος τα τελευταία χρόνια στη Βουλή. Αυτό οφείλεται στις άοκνες προσπάθειες τις δικές σας, αλλά βεβαίως οφείλεται και στις καλές υπηρεσίες που έχει οργανώσει η Βουλή. Το υπαλληλικό προσωπικό της Βουλής πράγματι εργάζεται μαζί μας μέρα νύχτα, χωρίς ωράρια, έχει εργαστεί και Σαββατοκύριακα και τους πρέπει κάθε έπαινος! (Στο σημείο αυτό την Προεδρική 'Εδρα καταλαμβάνει ο Α' Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Ν. ΚΡΗΤΙΚΟΣ) Πιστεύω λοιπόν ότι θα συνεχίσετε αυτή τη διαδικασία την οποία έχετε ξεκινήσει, έτσι ώστε και τα υπόλοιπα τα οποία είπαν οι συνάδελφοι περί γραφείων, περί άλλων διευκολύνσεων -για να μην τα επαναλάβω- να γίνουν πράξη το συντομότερο δυνατόν.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Ο Πρόεδρος της Βουλής, κ.
Απόστολος Κακλαμάνης, έχει το λόγο.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ (Πρόεδρος της Βουλής): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, άκουσα με απόλυτη προσοχή όλους τους συναδέλφους που πήραν το λόγο. Θέλω να τους ευχαριστήσω όλους για τους θετικούς λόγους, τον έπαινο που είχαν την καλοσύνη να μου απονείμουν για τη διαχείριση, για τη διοίκηση της Βουλής και επίσης να ευχαριστήσω ιδιαιτέρως και όσους με την ευκαιρία της συζητήσεως αυτής έθεσαν και τις ανθρώπινες και αναπόφευκτες ελλείψεις και λάθη. Δεν άκουσα πολλά. Προφανώς υπήρξαν οι ομιλητές αρκετά επιεικείς μαζί μου.
ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΚΟΥΒΕΛΑΣ: Θα ζητήσουμε κι εμείς τη δική σας επιείκεια σε άλλη περίπτωση!
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ (Πρόεδρος της Βουλής): Θέλω να ευχαριστήσω, εκτός από τους συναδέλφους, τους εργαζόμενους εδώ στη Βουλή, γιατί με τη δική τους συμβολή, όπως αντιλαμβάνεσθε, έχουν γίνει κατορθωτά όσα θετικά επισημάνατε και όσα θα μου επιτρέψετε από την πλευρά μου να αναφέρω, διότι διαπίστωσα ότι κάθε ένας και από σας έχει γνώση και του τομέα στον οποίο περισσότερο ασχολείται και πάντως όλοι έχετε υπόψη σας τον περιβάλλοντα χώρο που διαμορφώνεται τώρα και τον υπόγειο σταθμό, διότι αυτό είναι και το αμέσως ορατό σε όλους.
Βεβαίως, θέλω να θυμηθώ, να μνημονεύσω -και σας παρακαλώ να θυμηθείτε όλοι σας- τους προκατόχους μου στην 'Εδρα αυτή, τον μακαρίτη Θανάση Τσαλδάρη, τον Γιάννη Αλευρά και τους Δημήτρη Παπασπύρου και Κωνσταντίνο Παπακωνσταντίνου, τους οποίους οι περισσότεροι εδώ συνάδελφοι σήμερα δεν τους πρόφτασαν.
Πάντως, αυτό που θέλω να πω εγώ είναι ότι κάτι υπάρχει, το οποίο δεν μπορώ να προσδιορίσω, που όποιος κάθεται στη θέση αυτή, του Προέδρου της Βουλής, φροντίζει να συμπεριφέρεται σαν να μην ανήκει σε κανένα χώρο, ενώ είναι γνωστό ότι τα πρόσωπα που εμνημόνευσα και εγώ -και ανήκαν και ανήκω μάλιστα με ιδιαίτερη ζέση και τόλμη και προσπάθειες σε συγκεκριμένο χώρο- έδωσαν τους αγώνες τους, τους ιδεολογικούς και πολιτικούς, από το συγκεκριμένο χώρο.
Θέλω να πω, αγαπητοί συνάδελφοι -επειδή όλοι αγωνιούμε για το επίπεδο αναγνώρισης και γενικότερα λειτουργίας του Κοινοβουλίου- ότι δικαιολογημένα πολλές φορές εκφράζουμε και πικρία και αγανάκτηση για το γεγονός ότι -όχι από άγνοια, αλλά από πρόθεση- συχνά γίνεται προσπάθεια να μειωθεί το κύρος του Κοινοβουλίου, να μειωθεί ο ρόλος του Βουλευτή, να υπονομευτεί στη συνείδηση του απλού πολίτη αυτός ο βασικός για τη λειτουργία μίας σύγχρονης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας θεσμός, το Κοινοβούλιο.
Επιτρέψτε μου -γιατί δεν είναι ώρα, ούτε αυτή η συζήτηση επιτρέπει να προχωρήσουμε σε βαθύτερες αναλύσεις που αφορούν τη θέση που έχει σήμερα η πολιτική, το ρόλο της πολιτικής, συνακόλουθα τη θέση και το ρόλο των Κοινοβουλίων, ιδιαίτερα μετά τις τεράστιες, τις κοσμογονικές αλλαγές που έγιναν και συντελούνται σε παγκόσμιο επίπεδο- σε μικροκλίμακα να δούμε κάποια πράγματα, τα οποία εξαρτώνται ίσως από εμάς τους ίδιους. Τίθεται το θέμα πρώτα πρώτα της ποιότητας της νομοθετικής μας εργασίας και γενικότερα του κοινοβουλευτικού μας έργου. Νομίζω ότι δεν εξαρτάται μόνο από την Κυβέρνηση, την εκάστοτε κυβέρνηση, το κοινοβουλευτικό μας έργο, για το οποίο δεν πιστώνεται ή δεν χρεώνεται το αρνητικό της μόνο η εκάστοτε κυβέρνηση, αλλά και ο θεσμός και καθένας από εμάς. Είτε στη Συμπολίτευση είμαστε είτε στην Αντιπολίτευση, μαζί με την κριτική που ασκείται για ό,τι αρνητικό επισημαίνει η κοινή γνώμη, ο πολίτης στο νομοθετικό έργο που φέρνει η Κυβέρνηση, επισημαίνεται και η δική μας ευθύνη είτε ως Συμπολίτευση γιατί το ψηφίσαμε είτε ως Αντιπολίτευση δεν κάναμε μία σωστή, πειστική κριτική.
Συχνά ο λαός επισημαίνει ότι άκριτα είτε αρνούμεθα είτε επικροτούμε κάτι και, σε κάθε περίπτωση, μας κρίνει και από την ποιότητα του ελέγχου που ασκούμε, τον οποίο έλεγχο, όπως ο Κανονισμός προβλέπει, σε διαφορετική κλίμακα. Νομίζω ότι όλοι έχουμε χρέος να τον ασκούμε. 'Ερχομαι μένοντας σε αυτό το σημείο του ελέγχου, στο γεγονός ότι σε αυτήν και στην προηγουμένη περίοδο -είναι κάτι για το οποίο μπορείτε να με πιστώσετε- έχουμε το θεσμό των επικαίρων ερωτήσεων. Οι παλαιότεροι θυμούνται ότι έλεγχος στο επίπεδο αυτό, των αναφορών και ερωτήσεων, δεν υπήρχε. Κατέθετες μία ερώτηση τώρα και δεν επρόκειτο ποτέ να συζητηθεί ή έπειτα από μήνες, όταν θα έπαυε να έχει έννοια ο οποιοσδήποτε έλεγχος. Εγώ διερωτώμαι: Ενώ είναι για επίκαιρα θέματα αυτή η διαδικασία, γιατί επιμένουμε να φέρνουμε θέματα τα οποία είναι χρόνια, ενώ υπάρχουν ζητήματα που απασχολούν κάθε μέρα την κοινή γνώμη; Αυτό το απευθύνω περισσότερο προς την Αντιπολίτευση, αλλά και προς την Συμπολίτευση.
Είναι γνωστό ότι και οι Βουλευτές της Αντιπολιτεύσεως και της Συμπολιτεύσεως απευθύνονται στους Υπουργούς. Πολλές φορές ο κόσμος λέει ότι -αυτά γράφει και ο Τύπος- πάμε για ρουσφέτια στα Υπουργεία. Ξέρουμε πολύ καλά ότι πάμε συνοδεύοντας επιτροπές, μεταφέροντας προβλήματα της περιφέρειάς μας, γενικότερα τάξεων επαγγελματικών, κοινωνικών τάξεων. Αυτά τα ζητήματα μπορούν να έρχονται και εδώ.
Συνάδελφοι της Συμπολιτεύσεως που δεν καταθέτουν επίκαιρες ερωτήσεις, μπορούν να καταθέσουν εδώ ερωτήσεις, να δοθεί ευκαιρία να πληροφορηθεί ο ελληνικός λαός και τις προσπάθειες που έκαναν και της Κυβερνήσεως, την οποία στηρίζουν, την ανταπόκριση στις προσπάθειές τους. 'Οπως και οι συνάδελφοι της Αντιπολιτεύσεως μπορούν, φέρνοντας εδώ τα διαβήματα που κάνουν στους Υπουργούς, να καταδείξουν και το ενδιαφέρον τους και την αβελτηρία, αν πράγματι υπάρχει, εκεί που υπάρχει, των Υπουργών. 'Εχουν μία διαδικασία που είναι καθημερινή.
Μία ώρα, μιάμιση -μία ώρα λέει ο Κανονισμός, πάει μίαμιση και δύο ώρες- δίνει τη δυνατότητα. Το λέω αυτό, διότι η συνήθης έκφραση των πολλών συναδέλφων είναι ότι στη Βουλή δεν έχουμε τι να κάνουμε, δεν μπορούμε να μιλήσουμε. Ξέρουμε καλά ότι μπορούμε να μιλήσουμε.
Υπάρχει το πρόβλημα που έθεσε ο κ. Βεζδρεβάνης και άλλοι συνάδελφοι, ότι οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι, οι Υπουργοί, οι εισηγητές παίρνουν χρόνο. Ας θυμηθούμε ότι πριν από τέσσερα χρόνια οι Υπουργοί μιλούσαν μία ώρα. Τώρα θα μιλήσουν τριάντα, είκοσι λεπτά. Οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι μιλούσαν ανάλογο χρόνο. Θα μιλήσουν είκοσι λεπτά και πολλές φορές λιγότερο. Οι εισηγητές μιλούσαν τουλάχιστον μισή ώρα και οι ομιλητές στην αρχή των νομοσχεδίων είκοσι λεπτά ο καθένας. Το θυμάμαι πολύ καλά όταν γραφόμουν να μιλήσω και ήξερα ότι δεν θα μιλήσω ούτε την πρώτη, ούτε τη δεύτερη μέρα. 'Εχουμε δυνατότητα και ουσιαστικής παρουσίας.
Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα ότι το Κοινοβούλιο αγνοείται συστηματικώς από τα Μ.Μ.Ε., διότι και τα πλείστα των Μ.Μ.Ε. αγνοούν το κεφάλαιο που λέγεται "ενημέρωση του λαού". Η πληροφόρηση -αυτό που είναι το αντικείμενο του Μέσου- διαπιστώνουμε όλοι ότι χρόνο με το χρόνο πηγαίνει όλο και πιο πίσω, με αποτέλεσμα να φθάσουμε σήμερα και ούτε καν οι εισηγητές των νομοσχεδίων να αναφέρονται ότι μίλησαν. Αυτό να οφείλεται ίσως στην οργάνωση που έχουν κάνει της δουλειάς τους, που έχουν ορισμένα Μέσα. Εμένα θα μου επιτρέψετε να πιστεύω ότι όσοι έχουν την ευθύνη του κάθε Μέσου, αν έχουν αίσθηση -και αναφέρομαι στους ιδιοκτήτες και τους διευθυντές των Μέσων- συνείδηση της κοινωνικής αποστολής τους -και όχι τη συνείδηση και την αντίληψη του επιχειρηματία ή του μη δημοσιογράφου υπαλλήλου του επιχειρηματία, διότι ο διευθυντής είναι δημοσιογράφος- θα πρέπει να επισημαίνουν στον ιδιοκτήτη ότι αυτή η λειτουργία την οποία ασκούν, το εάν είναι ραδιοφωνικό ή τηλεοπτικό το Μέσο, είναι μία συχνότητα που αποτελεί φυσικό πλούτο του ελληνικού λαού, τη χρήση του οποίου έχει εκχωρήσει η πολιτεία.
Και αυτό, όχι για να κερδίζει από τις διαφημίσεις που θα έχει, ή από τους εκβιασμούς, ή τις οποιεσδήποτε διασυνδέσεις με την οποιαδήποτε μορφής εξουσία, αλλά ότι έχει σαν αποστολή ή έχει και αυτό -αυτό είναι η προϋπόθεση- την ενημέρωση τη ψυχαγωγία, όχι τα άχυρα και τις χυδαιολογίες και τις αθλιότητες που παρακολουθούν τα παιδιά μας από την ώρα που θα γυρίσουν από τα σχολεία, στις τέσσερις η ώρα, μέχρι αργά τα μεσάνυχτα. Και επίσης, το ίδιο πιστεύω αν και η κατάσταση δεν είναι τόσο τραγική και για τα έντυπα, που πολλά από αυτά ανταποκρίνονται με περισσότερη υπευθυνότητα στην αποστολή τους, αλλά σε ό,τι αφορά τον κοινοβουλευτικό θεσμό, έχω την αίσθηση -υπεύθυνα το λέω, γιατί παρακολουθώ τον Τύπο όπως τον παρακολουθείτε όλοι- ότι δεν ανταποκρίνονται στο στοιχειώδες καθήκον που έχουν απέναντι στον ελληνικό λαό, του οποίου επιβάρυνση είναι η ατέλεια του δημοσιογραφικού χάρτη που χρησιμοποιούν. Είναι απαράδεκτο να βλέπουμε κυριακάτικες εκδόσεις δύο κιλών, να βλέπουμε ημερήσια φύλλα με εξήντα, ογδόντα και εκατό σελίδες και να μην έχουν μια ή δύο στήλες -πλην ορισμένων εξαιρέσεων- αφιερωμένες στο κοινοβουλευτικό έργο. Και δικαιούμαι από αυτήν τη θέση να πω ότι δεν είναι για όλες τις περιπτώσεις τυχαίο το γεγονός αυτό. Προφανώς υπάρχουν ιδιοκτήτες, υπάρχουν διευθυντικά στελέχη επιχειρήσεων εκδοτικών μέσων που δεν επιθυμούν ή καταφρονούν ή περιφρονούν να ενημερώσουν τον ελληνικό λαό για το κοινοβουλευτικό έργο.
Και διερωτώμαι: Δεν θέλουν να γνωρίζει ο ελληνικός λαός ποιος έλεγχος ασκείται στην Κυβέρνηση; Δεν θέλουν να γνωρίζει ο ελληνικός λαός το νομοθετικό έργο της Κυβέρνησης, εάν αυτό είναι θετικό για τον ελληνικό λαό να το πληροφορηθεί, αν είναι αρνητικό επίσης να το πληροφορηθεί; Γιατί θα πρέπει να το Κοινοβούλιο, αυτός ο θεσμός η καρδιά της δημοκρατίας, να λειτουργεί ερήμην του ελληνικού λαού; Γιατί θα πρέπει η καρδιά μου να μη βρίσκεται σε αρμονία με όλο αυτό το σώμα το οποίο αιμοδοτεί, στο οποίο δίνει ζωή; Εγώ νομίζω, ότι αυτό το ερώτημα, αγαπητοί συνάδελφοι δεν είναι απαραίτητο να τίθεται σ' αυτήν την Αίθουσα, γιατί εμείς το καταλαβαίνουμε. Επίσης δεν είναι πια αναγκαίο να τίθεται μεταξύ μας.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Εμείς τα παραχωρήσαμε, κύριε Πρόεδρε. Είναι δική μας ευθύνη.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ (Πρόεδρος της Βουλής): Και εδώ χρειάζεται και μια γενναιότητα από όλους μας, αγαπητοί συνάδελφοι, διότι τα προβλήματα του κοινοβουλευτισμού άλλοτε τα αντιμετωπίζουμε εκ πλαγίου, άλλοτε μερικώς, σπάνια τα αντιμετωπίζουμε στο σύνολό τους και απέναντι. Και απόψε εγώ άκουσα αρκετούς συναδέλφους και συχνά ακούω όταν επισημαίνονται ατέλειες, προβλήματα, συχνά τα βλέπουμε από τη σκοπιά που πολιτικά μας εξυπηρετεί να επισημάνουμε. Αλλά η λειτουργία αυτού του θεσμού και στη συνείδηση αυτών, που γι' αυτήν την περίοδο έχουν την ευθύνη του, αν δεν είμεθα Βουλευτές μπορούμε αν θέλετε να κάνουμε και αβαρίες σε πράγματα τα οποία έχουμε καθήκον να υπερασπιστούμε για να προασπίσουμε. Νομίζω ότι έχουμε χρέος πλέον με το λαό κατευθείαν να επικοινωνήσουμε. Πρέπει στο λαό να μεταφέρουμε αυτήν τη διάσταση που υπάρχει, διότι θα επαναλάβω αυτό που είχα ακούσει από τον Χάβελ, τον νυν Πρόεδρο της Τσεχίας, που συνέκρινε τη σύγχρονη δημοκρατία με την αρχαία Αθηναϊκή Δημοκρατία.
Στην αρχαία Αθηναϊκή Δημοκρατία ο πολιτικός γνώριζε τον πολίτη και ο πολίτης γνώριζε τον πολιτικό. Δεν είχε ανάγκη ούτε πρόβλημα με οποιονδήποτε ενδιάμεσο και με οποιονδήποτε ακριβή ή παραμορφωτικό φακό, όπως κατέληξαν στην εποχή μας τα μέσα ενημέρωσης.
Αν, λοιπόν,μεταξύ του εκπροσώπου του λαού, του περιοδικώς εκπροσωπούντος τον ελληνικό λαό και τον πολίτη παρεμβάλλονται κάποιοι παράγοντες, που για το δικό τους λόγο δεν θέλουν αυτήν την άμεση σχέση, την αμφίδρομη σχέση, δεν μπορούμε να αιτιώμεθα κανέναν άλλον για το ότι το αποτέλεσμα χρόνο με το χρόνο γίνεται όλο και πιο ορατό και πιο άσχημο από μας τους ίδιους.
Φοβάμαι ότι εδώ δεν κάνουμε ολόκληρο το καθήκον μας, όταν είπε ο κ. Βεζδρεβάνης -θα αναφερθώ πάλι σ'εκείνον- και πιο πριν ο κ. Πολύδωρας και άλλοι συνάδελφοι αναφέρθηκαν σ'αυτά τα εντός εισαγωγικών προνόμια των Βουλευτών. Από άλλες πλευρές έχουν γίνει πολύ σημαντικά λάθη στο θέμα αυτό. Πρέπει να καταλάβουμε ότι όταν το Σύνταγμα του 1975 καθόρισε με τις διατάξεις αυτές -σωστά το είπε ο κ. Πολύδωρας- τι θα πρέπει να έχουν οι Βουλευτές, αυτό αποτελούσε εγγύηση ότι δεν θα υπάρξει κανένας τρόπος, ώστε αυτός ο εκπρόσωπος του λαού να χρειάζεται την επικουρία του οποιουδήποτε, είτε οικονομικού παράγοντα είτε του οποιουδήποτε μέσου για να επικοινωνήσει με το λαό.
Είπε ο κ. Πολύδωρας για τη Β' Περιφέρεια Αθήνας. Πώς να επικοινωνήσει ο κ. Πολύδωρας και οποιοσδήποτε άλλος συνάδελφος της Β' Περιφέρειας της Αθήνας με το λαό της περιφέρειάς του, σε ποιο επίπεδο δηλαδή ισοτιμίας όταν εκείνος θα στέλνει τις αγορεύσεις του ή όταν θα καταθέτει τις ερωτήσεις του εδώ, οι μεν ερωτήσεις του, οι επερωτήσεις του ή οι προτάσεις του δεν θα φαίνονται πουθενά, κάποιος όμως συνυποψήφιός του θα κάνει δυο εμφανίσεις την τελευταία εβδομάδα προ των εκλογών, θα τον δουν πεντακόσιες με εξακόσιες χιλιάδες πολίτες της Β' Περιφέρειας των Αθηνών και ιδού ο εκπρόσωπος του λαού μέσα στο Κοινοβούλιο.
Πιστεύω ότι όλα αυτά τα ζητήματα πρέπει πραγματικά να τεθούν σε μια νέα βάση.
Θέλω επίσης να σας πω, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι αισθάνομαι, όχι πλήρης, διότι πλήρης θα αισθανθεί κανείς αν δει ότι πλησιάζει κάποιο μεγάλο αποτέλεσμα, προσπαθώ να κάνω το καθήκον μου. Πρέπει να σας πω, αποκαθιστώντας και την αλήθεια ότι οι Βουλευτές από το 1974 που θητεύω στην Αίθουσα αυτή μέχρι σήμερα, στις αποδοχές τους είχαν αρχικώς τα πρώτα χρόνια μια πραγματική ανταπόκριση στις λειτουργικές τους ανάγκες και τις οποιεσδήποτε άλλες και τις βιοτικές τους ανάγκες, ώστε να είναι πράγματι εδώ εκπρόσωποι του λαού. Και δεν μπορεί να είναι εδώ κανείς εκπρόσωπος του λαού εάν η οικογένειά του στην άλλη άκρη της χώρας έχει προβλήματα επιβίωσης, εάν έχει πρόβλημα να πληρώσει το νοίκι εκεί. Και δεν είναι απάντηση βέβαια αυτό που ακούμε και διαβάζουμε συχνά και μου κάνει εντύπωση με πόση επιμέλεια δημοσιεύονται, το ότι "αν δεν σου αρέσει να μην είσαι υποψήφιος" ή άλλα τα οποία διαβάζουμε. Διάβασα σε εφημερίδα με τη μεγαλύτερη κυκλοφορία και σε στήλη που έχει τη μεγαλύτερη αναγνωσιμότητα έγκριτου συναδέλφου εν τη νομική επιστήμη δημοσιογράφου, πνευματικού ανθρώπου που παρεχώρησε ολόκληρη τη στήλη του σε κάποιον κ. Μεταλλίδη που συχνά αλληλογραφεί με τέτοιες διατυπώσεις στον Τύπο, για να πει ότι όλοι οι πολιτικοί ενδιαφέρονται πώς θα πλουτίσουν.
Και οι τρακόσιοι ενδιαφέρονται για να πλουτίσουν και πλουτίζουν και έχουν πλουτίσει. Και πώς τεκμηριώνεται αυτή η ύβρις; Διότι περί ύβρεως πρόκειται όταν σου λένε όχι με το επάγγελμά σου, όχι με τη δουλειά σου στην οικονομική δραστηριότητα ή οπουδήποτε αλλού, αλλά διά της πολιτικής. Πώς τεκμηριώνεται αυτό το πράγμα; Διά της δημοσιεύσεως -εκεί δεν υπάρχει περιορισμός χώρου- των περίφημων δηλώσεων του "πόθεν έσχες".
Αγαπητοί συνάδελφοι, ελπίζω ότι οι ψηφοφόροι της Β' περιφέρειας Αθηνών θα με ξαναστείλουν στη Βουλή. Υπό οποιαδήποτε ιδιότητα εγώ θα προτείνω την κατάργηση αυτής της δυνατότητας διασυρμού, διότι γνωρίζουν οι δημοσιεύοντες ότι διασύρεται ο πολιτικός κόσμος. Το κάνουν για μερικά φύλλα παραπάνω, το κάνουν για κάποια τηλεθέαση παραπάνω. Και σας ανέφερα από την 'Εδρα το παράδειγμα ότι είδα ο ίδιος έναν πίνακα ποιοι παίζουν στο χρηματιστήριο. Και είδα και τον Κακλαμάνη! Και εγώ δεν αγοράζω ούτε πουλάω. Πριν από τρία-τέσσερα χρόνια είπα στον αδελφό μου, αυτό το ποσό -πάντοτε σκεφτόμαστε ότι θα πάμε σε εκλογές κάποια στιγμή- τi να το κάνω; Το έχω στο ταμιευτήριο. Το πήρε, λοιπόν, μετοχές κάποιας τραπέζης. Ούτε ξέρω έκτοτε ...
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΝΤΑΞΗΣ: Κακό είναι;
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ (Πρόεδρος της Βουλής): Δεν είπα ότι είναι κακό, κύριε συνάδελφε. Προς Θεού! Κακό είναι, όμως, να ψάχνεις στη δήλωση του "πόθεν έσχες" του Προέδρου της Βουλής για να γράψεις ότι παίζει στο χρηματιστήριο. 'Αρα όλοι αυτοί εδώ πέρα δεν ασχολούνται με το έργο τους, αλλά είναι τζογαδόροι του χρηματιστηρίου, αφού και ο Πρόεδρος είναι εκεί τζογαδόρος. 'Οπως είναι κακό να γράφεις ότι ο Πρόεδρος της Βουλής κάνει επενδύσεις σε ακίνητα. Και γράφει το 1997 για οικόπεδο που πήρα το 1977 με κάποια χρήματα από τη δικηγορία που ασκούσα συν ένα δάνειο από το Ταμείο Παρακαταθηκών, το οποίο έδωσα για αντιπαροχή. 'Ενα σπίτι, ένα οικόπεδο που δήλωσα στη δήλωση, γράφουν ότι είναι επενδύσεις μου σε ακίνητα το 1997.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΑΜΑΡΙΟΣ: Το διά ταύτα, κύριε Πρόεδρε.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ (Πρόεδρος της Βουλής): Το διά ταύτα, κύριε Καραμάριε, είναι ότι με το να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας δεν βγαίνει τίποτα. Και λυπάμαι που θα το πω -διότι γνωρίζετε ότι η πόρτα μου είναι ανοιχτή συνέχεια, είμαι και ο εξομολόγος και ο συνάδελφος και ο φίλος όλων, το ξέρετε πολύ καλά- σας λέγω, λοιπόν, ότι εγώ γνωρίζω το πρόβλημα το οποίο υπάρχει στους περισσοτέρους συναδέλφους. Εγώ γνωρίζω -και έτσι αποφάσισα να δοθεί τμηματικά αυτή η κράτηση της βουλευτικής αποζημιώσεως- ότι εκατόν έξι μέλη του ελληνικού Κοινοβουλίου δεν έχουν άλλο πόρο, όπως προκύπτει από τη φορολογική τους δήλωση, εκτός από αυτήν τη βουλευτική αποζημίωση.
Σας ερωτώ, πόσοι 'Ελληνες πολίτες γνωρίζουν ότι πάνω από το 1/3 των εκπροσώπων του ελληνικού λαού δεν έχουν παρά μόνο τη βουλευτική αποζημίωση, που σημαίνει αυτό που είπε ο κ. Γεωργακόπουλος ότι όταν δεν θα εκλεγούν -και κάποια στιγμή δεν θα επανεκλεγούν- δεν θα έχουν την επομένη ούτε καν να καλύψουν το φάρμακο,το οποίο μπορεί να χρειαστεί να πάρουν αυτοί, η γυναίκα τους, τα παιδιά τους; Αυτά, αγαπητοί συνάδελφοι, νομίζω ότι είναι χρέος και των κομμάτων, διότι η υπόθεση της λειτουργίας αυτού του θεσμού, εκ των ελαχίστων οχυρών για αγώνες και για προβολή θέσεων είτε κανείς εναρμονίζεται με την εξέλιξη του κοινοβουλευτικού συστήματος είτε όχι, είναι υπόθεση όλων μας. Αυτός ο θεσμός ενδιαφέρει τους πάντες. Ενδιαφέρει τους πάντες και έχουμε κάθε λόγο να τον υπερασπιζόμαστε προβάλλοντας την αλήθεια στο λαό και όχι παρασυρόμενοι στο λαϊκισμό και στη δημαγωγία, η οποία γνωρίζουμε ότι δεν εξυπηρετεί τις ιδέες μας, όπως προκύπτει από τους αγώνες που έχουμε κάνει.
Αλλά την όποια κριτική μας ξέρουμε ότι θα την πάρουν εκείνοι, που είναι εναντίον της δημοκρατίας, για να την αξιοποιήσουν σε βάρος όλων και ημών, που με καλή πίστη εκθέτουμε τις όποιες διαφωνίες έχουμε για τέτοια ζητήματα.
Κύριοι συνάδελφοι, σας είπα για τις αποδοχές μας. Από το 1977 οι αποδοχές των Βουλευτών ήταν πενήντα εννέα χιλιάδες ενενήντα (59.090) δραχμές. Σήμερα είναι πενήντα οκτώ χιλιάδες τετρακόσιες ενενήντα οκτώ (58.498) δραχμές, σε τιμές 1977. Δηλαδή είναι κατώτερες των αποδοχών του 1977. Εάν δε δεν είχε γίνει η προπέρσινη αναπροσαρμογή, οι αποζημιώσεις, οι βουλευτικές αποδοχές, θα ήταν τα δύο τρίτα των αποδοχών εκείνης της περιόδου, με όλες τις πρόσθετες επιβαρύνσεις, που η λειτουργία σήμερα του πολιτικού συστήματος, η υποχρέωση που έχει κάθε συνεπής, στην εντολή του λαού, Βουλευτής να αμυνθεί εναντίον όλων εκείνων των κυκλωμάτων, όλων εκείνων των συμφερόντων, τα οποία τον πολιορκούν ή τον πολεμούν, ήταν μέχρι πριν τρία χρόνια στα δύο τρίτα των αποδοχών εκείνης της περιόδου. Και τώρα είναι περίπου στο αυτό σημείο, αλλά κατά τι κατώτερες εκείνων των αποδοχών.
'Αρα, λοιπόν, αγαπητοί συνάδελφοι, όταν αυτή είναι η πραγματική εικόνα του Κοινοβουλίου, όταν είναι αυτή η πραγματική κατάσταση των εκπροσώπων του ελληνικού λαού, γιατί δεν πρέπει να καταστήσουμε κοινωνό τον κάθε πολίτη, ώστε να αντιδράσει, να στείλει το γράμμα στην εφημερίδα, που γράφει περί των τριακοσίων που είναι πλούσιοι και έγιναν πλούσιοι από την πολιτική; Να πάρει στο τηλέφωνο το ραδιόφωνο ή την τηλεόραση, που ασχημονεί, υβρίζοντας ουσιαστικά αυτό το κοινό, που παρακολουθεί αυτές τις εμετικές επιθέσεις εναντίον του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος, μέσω αυτής της αθλίας επίθεσης, που ασκείται εναντίον των εκπροσώπων του λαού, είτε ατομικώς είτε συλλογικώς ως κομμάτων, ως παρατάξεων κλπ.
Κύριοι συνάδελφοι, πολύ σύντομα τώρα εγώ θέλω να σα πω, διότι όπως είπα, μιλήσατε ορισμένοι γι' αυτό που έχετε υπόψη σας και οι περισσότεροι για το περίφημο γκαράζ. Επιτρέψτε μου να πω ότι αυτό δεν θα με ικανοποιούσε, αν ήταν η μόνη προσφορά μου στο Κοινοβούλιο. Μιλάμε για την ίδια τη λειτουργία μας εδώ, που είναι το πρώτιστο χρέος μας. Και θέλω να σας θυμίσω, αναφέρθηκα στο θέμα του ελέγχου των επικαίρων ερωτήσεων, το οποίο θεωρώ πολύ σημαντικό, αναφέρθηκα στον περιορισμό του χρόνου Υπουργών, Kοινοβουλευτικών Eκπροσώπων, που επιτρέπει σε όλους να πάρουμε το λόγο μέσα στην ίδια τη συνεδρίαση. Και πρέπει να πω, διότι δεν κατάλαβα αυτό που ελέχθη "παρουσιολόγιο", ξέρουμε όλοι ότι αυτό ισχύει πρώτα-πρώτα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ισχύει σε πολλά ευρωπαϊκά κοινοβούλια. Και το εφαρμόζουμε και έχει επιτύχει, σας πληροφορώ. Και το τονίζω αυτό από το γεγονός ότι αρκετοί συνάδελφοι, οι οποίοι δεν υπήρξαν συνεπείς και δεν φρόντισαν να εξηγήσουν το λόγο της μη προσέλευσής τους, έχουν υποστεί ανάλογη περικοπή των αποδοχών. 'Αρα, λοιπόν, είναι ένα μέσο ενθάρρυνσης των συναδέλφων να έρχονται στις συνεδριάσεις. Διότι σκεφθείτε, με αυτήν την πλήρη απουσία του οποιουδήποτε Βουλευτή πάρει το λόγο εδώ, μιλήσει, εργαστεί εδώ, από τα μέσα ενημέρωσης, πράγματι θα είχαμε πολλούς, οι οποίοι απελπισμένοι δεν θα προσήρχοντο καν. 'Αρα, λοιπόν, είναι σωστό αυτό το μέτρο.
Επίσης θέλω να σας θυμίσω ότι υπάρχουν επιτροπές -πέραν των Διαρκών Επιτροπών- όπως η Επιτροπή του Απόδημου Ελληνισμού, οι οποίες έχουν πραγματοποιήσει ένα τεράστιο έργο, αγαπητοί συνάδελφοι. Και το έργο της Επιτροπής του Απόδημου Ελληνισμού, μαζί με παράλληλη προσπάθεια που κάνουμε στους ελληνικής καταγωγής κοινοβουλευτικούς όλων των χωρών, μας έχει βοηθήσει πάρα πολύ στις διεθνείς μας σχέσεις. Στην ορθόδοξο Ευρωπαϊκή 'Ενωση έχουμε μία τεράστια επιρροή εμείς. Αυτή διευρύνεται τώρα με τη συμμετοχή κοινοβουλευτικών από όλο τον κόσμο, η πίστη των οποίων είναι ελληνικής καταγωγής.
Η Επιτροπή Αποτίμησης της Τεχνολογίας είναι ένα μεγάλο βήμα στην προστασία των συμφερόντων του λαού με την επανάσταση αυτή που σημειώνεται στην τεχνολογία, στις διάφορες επιστήμες. Και ασφαλώς δεν είναι ο καθένας από εμάς σε θέση να ελέγχει ένα νομοσχέδιο τι κινδύνους μπορεί να εγκυμονεί για τη δημόσια υγεία.
Και φυσικά υπάρχει και η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας. Θεωρούμε μικρή τη συμβολή αυτής της Επιτροπής; Είναι τεράστια η συμβολή. Θέματα που πραγματικά δίδουν στη Βουλή ρόλο και έργο, μέσα από αυτήν την επιτροπή προωθούνται. Και σημαντικά νομοθετήματα -σας το λέω υπευθύνως αυτό- έχουν επηρεαστεί από τις συζητήσεις και τα πορίσματα αυτής της επιτροπής. Και είναι καινοτομίες, οι οποίες έγιναν σε αυτήν την περίοδο. 'Εχετε δίκιο, συνεχίζονται πράγματι οι τροπολογίες. Και άσχετες τροπολογίες και τροπολογίες που κατατίθενται αργά. Για να εξαλείψουμε, όμως, αυτό το φαινόμενο, πρέπει να σημειώσουμε ποια πρόοδος έχει επιτευχθεί, αγαπητοί συνάδελφοι. Γιατί κανείς δεν σημειώνει ότι υπήρχε κανόνας σε κάθε νομοσχέδιο δέκα λεπτά πριν κλείσει η συνεδρίαση ο Υπουργός να φέρνει δέκα, είκοσι, τριάντα τροπολογίες; Το ξεχάσατε; Με όλες τις κυβερνήσεις. Και μου κάνει εντύπωση μάλιστα ότι το ακούω αυτό από Υπουργούς, οι οποίοι έκαναν κατ' εξοχήν κατάχρηση αυτής της δυνατότητας, οι οποίοι τώρα συμβαίνει να μην είναι Υπουργοί και να είναι κατά κανόνα σε κόμματα της Αντιπολίτευσης. Αυτά, όμως, τα ζητήματα δεν είναι ζητήματα του είμαι τώρα στην Αντιπολίτευση, το χτυπάω, είμαι στη Συμπολίτευση, κάνω ό,τι μπορώ καταστρατηγώντας και κανόνες και διατάξεις. 'Αρα, λοιπόν, και εδώ χρειάζεται μία λογική στάση όλων μας. Διότι όταν έρχεται μια τροπολογία που αντιλαμβανόμεθα όλοι -και δεν υπάρχει συνήθως αντίρρηση- ότι πρέπει να περάσει, εκεί δεν μπορούμε να κάνουμε αυτό το θόρυβο. Να τον κάνουμε εκεί που υπάρχει πράγματι πρόβλημα.
Και πρέπει να πω ότι αλίμονο εάν αναθέσουμε στον Πρόεδρο της Βουλής, όσο αντικειμενικό και αν τον θεωρούμε, να αποφασίζει αυτός εάν κάποια τροπολογία θα εισαχθεί ή όχι. Είναι σοφή η διάταξη του Κανονισμού ό,τι αποφασίζει το Σώμα. Αποφασίζει, θα μου πείτε, η Πλειοψηφία. Ναι. Να αποφασίσει να έχει και την ευθύνη.
Σας υπενθυμίζω απλώς ότι με το δεύτερο μέρος του Κανονισμού, που ψηφίσαμε το 1996, έχει γίνει κατορθωτό να αναμορφωθεί πραγματικά η λειτουργία των υπηρεσιών της Βουλής. Οι Διεθνείς μας Σχέσεις ήταν ένα Τμήμα. 'Εχουμε μία ολόκληρη Γενική Διεύθυνση που παρακολουθεί τα θέματα στην Ευρώπη, στον υπόλοιπο κόσμο, των διαφόρων διεθνών οργανισμών.
Σε ό,τι αφορά ειδικότερα την Ευρωπαϊκή 'Ενωση έχουμε μία δυνατότητα την οποία, λυπάμαι, δεν την αξιοποιούμε. Ούτε τα κόμματα, ούτε οι Βουλευτές. Για κάθε οδηγία, για κάθε σχέδιο οδηγίας, κανονισμού, Λευκής Βίβλου, για οτιδήποτε, μπορούμε να καλέσουμε τον Υπουργό να μας πει ποιες είναι οι απόψεις της Κυβερνήσεως, να του πούμε τη δική μας άποψη, να επιστρέψει από τις Βρυξέλλες και να έλθει στην επιτροπή να μας πει τι έκανε. Είναι τρία χρόνια που έχω εισηγηθεί και ψηφίσατε αυτήν τη διάταξη του άρθρου 41β' και δεν γίνεται χρήση.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Οι πρόεδροι των επιτροπών, κύριε Πρόεδρε, δεν κάνουν χρήση.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ (Πρόεδρος της Βουλής): 'Οχι, αυτό δεν είναι θέμα των επιτροπών. Είναι θέμα των κομμάτων και των Βουλευτών. Να ζητήσουν να έλθει ο τάδε Υπουργός για την τάδε οδηγία, για το τάδε σχέδιο κανονισμού. Τι θα συζητηθεί στην Κοινότητα; Τι θέση πήρε η χώρα; Ποια προετοιμασία υπάρχει; Τι επιπτώσεις για την οικονομία και την κοινωνία μας; Τα προβλέπει αυτά ο Κανονισμός. Δεν τα αξιοποιήσαμε.
Κύριοι συνάδελφοι, θυμάστε, σας το είχα πει ποιο ήταν το προσωπικό μας εδώ. Εννιακόσιοι περίπου υπάλληλοι ήταν, όταν ανέλαβα την προεδρία της Βουλής. Είναι εξακόσιοι πενήντα τώρα. 'Εχει μειωθεί ο αριθμός. Και σας βεβαιώ ότι λειτουργεί καλύτερα η Βουλή με λιγότερους υπαλλήλους. Γιατί κάποιος συνάδελφος είπε, να κόψουμε τις υπερωρίες και να πάρουμε υπαλλήλους. Οι υπερωρίες αυτές είναι αυτών των υπαλλήλων που βρίσκονται πίσω, που κάθονται δίπλα μου. Αυτοί είναι από το πρωί εδώ. Και εάν έρθουν το απόγευμα κάποιοι άλλοι, απλούστατα δεν θα έχουν γνώση της συνέχειας αυτού του αντικειμένου. Δεν μπορούμε, λοιπόν, να πούμε ότι κόβουμε αυτήν την επιβάρυνση, για να κάνουμε προσλήψεις. Δεν χρειάζεται πράγματι η Βουλή προσλήψεις. Πώς να το κάνουμε; Αυτή είναι η πραγματικότητα.
'Ομως, το ζήτημα είναι ότι στους εννιακοσίους αυτούς υπαλλήλους, μόνον εκατόν είκοσι τέσσερις είχαν τίτλο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Και κάνουμε αυτά τα χρόνια μια προσπάθεια, στην οποία πρέπει να σας πω ότι ανταποκρίνονται με ενθουσιασμό οι υπάλληλοι της Βουλής, με ειδικά σεμινάρια, βάζοντας και έναν όρο ότι για να γίνεις προϊστάμενος πρέπει να έχεις τρεις με έξι μήνες μετεκπαίδευση στο Ινστιτούτο Διαρκούς Επιμόρφωσης του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης, ώστε να ανέβει το επίπεδο των υπαλλήλων μας. 'Οπως γνωρίζετε, γίνονται μαθήματα ξένων γλωσσών. Πολλοί συνάδελφοι, ιδίως οι νεότεροι, συμμετέχουν σε αυτά τα σεμινάρια ξένων γλωσσών και αρκετοί παίρνουν αυτή τη μετάβαση στο εξωτερικό. Και από τα στοιχεία που βλέπω εγώ, διαπιστώνω ότι είναι πάρα πολύ χρήσιμη αυτή η προσπάθεια την οποία αναλάβαμε.
Και αυτό είναι κάτι που δεν αφορά το συγκεκριμένο Βουλευτή, αλλά αφορά τη δυνατότητά μας να κάνουμε τη δουλειά μας στο εξωτερικό, όπου παλαιότερα οι περισσότεροι Βουλευτές μας καθόντουσαν μόνοι τους, γιατί δεν είχαν τη δυνατότητα να επικοινωνήσουν με τους ξένους.
Και αυτό είναι και μία ευθύνη των κομμάτων, τα οποία οφείλουν να ορίζουν εκπροσώπους τους στις αντιπροσωπείες που στέλνουμε στους διεθνείς οργανισμούς, αυτούς που ξέρουν ξένες γλώσσες και έχουν εμπειρία, που έχουν ζήσει ή σπουδάσει στο εξωτερικό και έχουν δυνατότητα επικοινωνίας και όχι κάποιον, που να μην έχουν τι να τον κάνουν και για λόγους καμιά φορά που αφορούν τα ίδια τα κόμματα και τις εσωτερικές τους λειτουργίες. Δεν θα σας πω για τον υπόγειο χώρο. Ακούω και παράπονα γι'αυτό. Ας περιμένουμε να ολοκληρωθεί το έργο. Τότε θα διαμορφωθούν και οι είσοδοι και οι έξοδοι και θα λειτουργεί άψογα.
Ο βρεφονηπιακός σταθμός είναι κάτι από το οποίο ελάχιστοι συνάδελφοι θα επωφεληθούν. Γιατί ακόμη και οι νέοι εδώ συνάδελφοι, φαίνεται ότι δεν έχουν χρόνο να κάνουν παιδιά! Μόλις τρεις-τέσσερις έχουν δηλώσει. Αλλά σας βεβαιώ ότι έχουμε τους υπαλλήλους της Βουλής, οι οποίοι έχουν αρκετά παιδιά. Και είναι νομίζω μια σημαντική προσφορά σε αυτούς.
Κύριοι συνάδελφοι, υπάρχει το θέμα, το οποίο ετέθη, των γραφείων της οδού Βουλής. Εκεί είχαμε μια μικρή ατυχία. Ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκου, που είχε το κτιρίο αυτό πιο πριν, είχε κάνει εγκαταστάσεις κλιματιστικών μηχανημάτων με επεμβάσεις στην τοιχοποιία. Και χρειάστηκε να ζητήσουμε να γίνει ειδική αντισεισμική μελέτη και ειδικές μελέτες που αναθέσαμε, ώστε το κτίριο αυτό, που ανήκει σε ένα ίδρυμα της Μυτιλήνης και το οποίο έχουμε μισθώσει, να μπορέσει να συνεχίσει τη λειτουργία του. Και δυστυχώς, θα επιβαρυνθούμε τη δαπάνη του.
Επειδή, όμως αυτό το κτίριο δεν μπορεί να επαρκέσει, γιατί θέλουμε να καλύψουμε, όπως είπα, εκείνους τους Βουλευτές που δεν έχουν δικό τους γραφείο ή δεν επιθυμούν να μισθώνουν γραφείο στην Αθήνα, προσανατολιζόμεθα στην αγορά έτοιμου κτιρίου μέσω της Κτηματικής Εταιρείας του Δημοσίου. Γιατί δεν επιθυμώ να αγοράσουμε από ιδιώτες. Να διαφυλάξουμε σε κάθε περίπτωση. Να αγοράσει η Βουλή, επαναλαμβάνω, μέσω της Κτηματικής Εταιρείας του Δημοσίου κάποιο ακίνητο του δημοσίου ή νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου, για να ολοκληρώσουμε αυτό το έργο.
Η Παλιά Βουλή, κύριοι συνάδελφοι, είναι στόχος μας μαζί με την Μπενάκειο να αποτελέσει μια βιβλιοθήκη που θα είναι κόσμημα και για την Αθήνα, χρηστική για τους πολίτες της, ιδιαίτερα για τους νέους, ώστε το κτίριο της Βουλής να απαλλαγεί και από το φορτίο αυτό που έχει και να λειτουργήσουν οι χώροι για άλλες ανάγκες που υπάρχουν. Σημειώνονται αυτές οι ανάγκες, μόνο που σημειώνονται καθ' υπερβολήν.
'Ακουσα συνάδελφο που ήταν παλιά Βουλευτής και ήταν στην αίθουσα που είναι τώρα οι δημοσιογράφοι μαζί με άλλους ενενήντα δύο Βουλευτές και στο χώρο που είναι τώρα το κόμμα του έχει γραφείο ο Πρόεδρός του, γραφείο η Κοινοβουλευτική του Ομάδα, γραφείο η γραμματεία και γραφείο υποδοχής να λέει ότι οι υπάλληλοι κάθονται και δεν του δίνουν καρέκλα να καθίσει.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΙΝΤΖΕΣ: 'Ετσι είναι, κύριε Πρόεδρε, όλοι οι Βουλευτές...
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ (Πρόεδρος της Βουλής): Τι φταίω εγώ γι' αυτό; Για να έχει κανείς μεγαλύτερη κατανόηση σ' αυτά που λέτε, πρέπει να μην είσαστε τόσο απόλυτος σε κάτι θετικό. Δεν άκουσα τίποτε άλλο από σας. Μου είπατε ότι κακώς έκανα τον υπόγειο σταθμό. Αν εσείς δεν τον θέλετε, μη φέρνετε το αυτοκίνητό σας.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: 'Αριστο έργο.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ (Πρόεδρος της Βουλής): Κάποιος άλλος μου είπε ότι χρειάζονται είκοσι λεπτά για να μπει στο υπόγειο πάρκινγκ. "Αυτό μόνο έχεις να πεις"; Λέει "Αυτό". "Μην παρκάρεις". 'Αλλος μου είπε ότι μπορεί αν έχει JEEP. Να μην μπει μέσα. Δεν είναι για τα JEEP. Τι να κάνουμε; Κύριοι συνάδελφοι, δώστε περισσότερο ενδιαφέρον στις δραστηριότητες της Βουλής προς τον ελληνικό λαό και ιδιαίτερα προς τη νεολαία. Είναι πολύ σημαντικό ότι από μετρήσεις που έχουν γίνει προκύπτει ότι ο νέος της σχολικής, της εφηβικής, μέχρι και της φοιτητικής ηλικίας έχει θετικότερη άποψη για το Κοινοβούλιο, απ' ό,τι έχουν οι κάποιοι άνθρωποι μεγαλυτέρων ηλικιών.
Το Κοινοβούλιό μας, παρά τις αντιδράσεις, έχει με το θεσμό της Βουλής των Εφήβων, τα προγράμματα, τις εκδόσεις του, τις επισκέψεις των παιδιών εδώ. Οκτώ χιλιάδες σχολεία, σε σύνολο δέκα χιλιάδων, έχουν επισκεφθεί ως τώρα τη Βουλή των Ελλήνων. 'Οταν έρχονται τα παιδιά από την περιφέρειά σας καλείσθε όλοι να τα συναντάτε, να σας βλέπουν ότι δεν είσαστε απόμακροι, όπως πράγματι δεν είσαστε απόμακροι, δεν είσαστε όπως θέλουν να σας εμφανίζουν και εσάς προσωπικά και το θεσμό.
Συνολικώς είναι δέκα οι εκθέσεις μας. Από την έκθεση από τα εκατόν πενήντα χρόνια συνταγματικού βίου, την έκθεση "ΧΑΡΙΛΑΟΥ ΤΡΙΚΟΥΠΗ", για την Κύπρο, για τη Δωδεκάνησο και το Ρήγα Φεραίο, για το Διονύσιο Σολωμό, οι εκθέσεις παιδικής ζωγραφικής, η έκθεση Εθνικού Θεάτρου, οι εκδηλώσεις που ετοιμάζουμε για την ενσωμάτωση της Θράκης, οι εκδηλώσεις που θα ετοιμάσουμε για το 2000, για τη στάση της ελληνικής νεολαίας, απέναντι στην πολιτική και τον κοινοβουλευτικό θεσμό αυτά που συστηματικά γίνεται προσπάθεια να είναι tera incognita για τη νεολαία. Δυστυχώς, καθημερινώς τα παρακολουθείτε. Κανένα μήνυμα πολιτικό στη νεολαία, καμια ιδέα, κανένας προβληματισμός.
'Εχουμε χρέος να το κάνουμε εμείς και το 2000 θα το αφιερώσουμε σ' αυτήν την προσπάθεια. Είμαι βέβαιος ότι εκτιμάτε το γεγονός πως σε όλες αυτές τις διαδικασίες δεν έχει υπάρξει ούτε η ελάχιστη προσπάθεια παρεμβολής οποιασδήποτε άποψης του ομιλούντος. 'Ολη αυτή η προσπάθεια είναι πάνω από κόμματα, από ιδεολογίες, απο παρατάξεις. Γι' αυτό αξίζει όλοι να τη βοηθήσουμε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σας ευχαριστώ πάρα πολύ γιατί με ακούσατε. Είναι πάρα πολλά αυτά που θα σας έλεγα ακόμα, αλλά σε ένα ειδικό ενημερωτικό κείμενο -μια επιστολή μου- που θα στείλω σε όλους σας, θα τα αναφέρω όλα αυτά αναλυτικότερα. Η παράκληση που κάνω απόψε, επειδή θεωρώ δεδομένη την ομόφωνη ψήφιση του Προϋπολογισμού και του Απολογισμού της Βουλής, και την απευθύνω σε καθ' έναν από σας, είναι αυτό το σημείωμα που θα λάβει να το διαβάσει.
Θα αισθανθεί ικανοποίηση, υπερηφάνεια και θα ενθαρρυνθεί να βοηθήσει περισσότερο ώστε ο κοινοβουλευτικός θεσμός να έρθει ξανά στο επίπεδο εκείνο που έχουμε χρεος να αγωνισθούμε για να επανέλθει. Γιατί έτσι μπορεί η δημοκρατία μας να έχει μέλλον. Διότι έτσι μπορεί αυτός ο τόπος να έχει μέλλον. Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση για την έγκριση του Απολογισμού του 1998 και την ψήφιση του Προϋπολογισμού του 1999.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτός ο Απολογισμός δαπανών της Βουλής για το οικονομικό έτος 1998, κατ' έξοδα, αποτελέσματα απο τη χρήση του και στο σύνολο; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτός, δεκτός.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Συνεπώς ο Απολογισμός δαπανών της Βουλής για το οικονομικό έτος 1998 έγινε δεκτός κατ' έξοδα, αποτελέσματα απο τη χρήση του και στο σύνολο σε μόνη συζήτηση, ομοφώνως και έχει ως εξής: (Ο σχετικός πίνακας υπάρχει στο τεύχος των Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτός ο Προϋπολογισμός δαπανών της Βουλής για το οικονομικό έτος 2000 κατ' αρχήν, κατά κατηγορίες εξόδων και στο σύνολο;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτός, δεκτός.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Συνεπώς ο Προϋπολογισμός δαπανών της Βουλής για το οικονομικό έτος 2000 έγινε δεκτός κατ' αρχήν, κατά κατηγορίες εξόδων και στο σύνολο, σε μόνη συζήτηση, ομοφώνως και έχει ως εξής: (Ο σχετικός πίνακας υπάρχει στο τεύχος των Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Κύριοι συνάδελφοι, παρακαλώ να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ' ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών της σημερινής συνεδριάσεως.
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Συνεπώς το Σώμα παρέσχε τη ζητηθείσα εξουσιοδότηση.
'Εχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι η Διαρκής Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων καταθέτει την έκθεσή της στο σχεδιο νόμου του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων "Αναμόρφωση του νομικού καθεστώτος των Προγραμμάτων Σπουδών Επιλογής στα ΑΕΙ και ΤΕΙ". Επίσης, κύριοι συνάδελφοι, με τις υπ' αριθμ. 4377, 4378 και 4379 στις 19 Οκτωβρίου 1999 αποφάσεις του Προέδρου της Βουλής συγκροτήθηκαν οι προβλεπόμενες απο τα άρθρα 31, 32, 33, 43α και 46 του Κανονισμού της Βουλής Διαρκείς Επιτροπές, ειδικές και μόνιμες, και επιτροπές οικονομικών της Βουλής και Βιβλιοθήκης της Βουλής για την Δ' Σύνοδο της Θ' Περιόδου των εργασιών της Βουλής.
Εγκρίνει το Σώμα;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Συνεπώς το Σώμα ενέκρινε τις σχετικές αποφάσεις οι οποίες θα κοινοποιηθούν στους ενδιαφερόμενους κυρίους Βουλευτές και οι οποίες έχουν ως εξής: (Το κείμενο των αποφάσεων υπάρσει στο τεύχος των Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουν διανεμηθεί τα Πρακτικά της Πέμπτης 7 και της Παρασκευής 8 Οκτωβρίου 1999 και ερωτάται το Σώμα αν τα επικυρώνει.
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Ν. Κρητικός): Συνεπώς τα Πρακτικά της Πέμπτης 7 και της Παρασκευής 8 Οκτωβρίου 1999 επικυρώθηκαν.
Κύριοι συνάδελφοι, δέχεσθε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 22.00' λύεται η συνεδρίαση για αύριο ημέρα Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 1999 και ώρα 18.00' με αντικείμενο εργασιών του Σώματος: α) κοινοβουλευτικό έλεγχο, συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β) νομοθετική εργασία, σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ

PDF:

SYN-191099.pdf

TXT:

es991019.txt

Επιστροφή