Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: ΙΑ, Σύνοδος: Β΄, Συνεδρίαση: ΡΓ΄ 15/03/2006

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΑ΄
ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΓ΄

Τετάρτη 15 Μαρτίου 2006

ΘΕΜΑΤΑ
Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1. Επικύρωση Πρακτικών, σελ.
2. Άδεια απουσίας του Βουλευτή κ. Π. Παναγιωτόπουλου, σελ.
3. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές, από το Δημοτικό Σχολείο Διονύσου Βοιωτίας, το 4ο Δημοτικό Σχολείο Μεγαλόπολης Αρκαδίας και από τις Τοπικές Οργανώσεις Γυναικών Νέας Δημοκρατίας Δυτικό Τομέα Θεσσαλονίκης, σελ.
4. Επί Διαδικαστικού Θέματος, σελ.
5. Επί του Κανονισμού, σελ.

Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
1. Κατάθεση αναφορών, σελ.
2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
3. Ανακοίνωση του δελτίου επικαίρων ερωτήσεων της Πέμπτης 16 Μαρτίου 2006, σελ.

Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
1. Συζήτηση και ψήφιση επί της αρχής, των άρθρων, των τροπολογιών και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εξωτερικών: «Κύρωση της Σύμβασης μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της Τράπεζας της Ελλάδας για την εκτύπωση εντύπων αυτοκόλλητων θεωρήσεων εισόδου (ΕΑΘΕ) και άλλες διατάξεις», σελ.
2. Συζήτηση επί της αρχής του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης: «Ενίσχυση της οικογένειας και λοιπές διατάξεις», σελ.

ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Α. Επί Διαδικαστικού Θέματος:
ΜΑΝΩΛΑΚΗΣ Α., σελ.
ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ Α., σελ.
ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ Β., σελ.

Β. Επί του Κανονισμού:
ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ Χ., σελ.
ΣΟΥΡΛΑΣ Γ., σελ.

Γ. Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εξωτερικών:
ΚΑΝΕΛΛΗ Λ., σελ.
ΚΑΣΣΙΜΗΣ Θ., σελ.
ΚΩΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ Ν., σελ.
ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ Ι., σελ.
ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ Β., σελ.
ΤΑΣΟΥΛΑΣ Κ., σελ.
ΡΑΠΤΗ Ε., σελ.

Δ. Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης:
ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ Δ., σελ.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Γ., σελ.
ΓΕΙΤΟΝΑΣ Κ., σελ.
ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΣ Λ., σελ.
ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ Χ., σελ.
ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ Χ., σελ.
ΚΙΛΤΙΔΗΣ Κ., σελ.
ΚΟΣΙΩΝΗΣ Π., σελ.
ΛΕΒΕΝΤΗΣ Α., σελ.
ΜΠΕΚΙΡΗΣ Μ., σελ.
ΜΠΕΡΝΙΔΑΚΗ-ΑΛΝΤΟΥΣ Ε., σελ.
ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗΣ Σ., σελ.
ΤΑΣΟΥΛΑΣ Κ., σελ.
ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ Π., σελ.
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΑ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΓ΄
Τετάρτη 15 Μαρτίου 2006
Αθήνα, σήμερα στις 15 Μαρτίου 2006, ημέρα Τετάρτη και ώρα 11.06΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία της Προέδρου αυτής κ. ΑΝΝΑΣ ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
(ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ: Σύμφωνα με την από 14/03/2006 εξουσιοδότηση του Σώματος επικυρώθηκαν με ευθύνη του Προεδρείου τα Πρακτικά της ΡΒ΄ συνεδριάσεώς του, της Τρίτης 14 Μαρτίου 2006, σε ό,τι αφορά την ψήφιση στο σύνολό των σχεδίων νόμων:
(1. «Αναβάθμιση και αναδιάρθρωση της ναυτικής εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις».
2. «Κύρωση του Μνημονίου Κατανόησης μεταξύ των Ηνωμένων Εθνών και της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Τουρκίας για συνεργασία στον τομέα αντιμετώπισης εκτάκτων ανθρωπιστικών αναγκών»».)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της Πέμπτης 16 Μαρτίου 2006.
Α. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Πρώτου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφοι 2 και 3 του Κανονισμού της Βουλής)
1. Η με αριθμό 552/13.3.2006 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Ιωάννη Μπούγα προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με την εφαρμογή του προγράμματος Προστασίας του Παραδοσιακού Ελαιώνα της Άμφισσας.
2. Η με αριθμό 551/13.3.2006 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Θεοχάρη Τσιόκα προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικά με τη δημιουργία περιοχής οργανωμένης ανάπτυξης υδατοκαλλιεργειών στο Θερμαϊκό Κόλπο, τη σύσταση φορέα διαχείρισης κ.λπ..
3. Η με αριθμό 559/13.3.2006 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Παναγιώτη Κοσιώνη προς τον Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, σχετικά με την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης των αγροτών κ.λπ..
4. Η με αριθμό 557/13.3.2006 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Ιωάννη Δραγασάκη προς τους Υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών και Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, σχετικά με τις καθυστερήσεις στις προσλήψεις προσωπικού μέσω Α.Σ.Ε.Π. κ.λπ..
Β. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Δεύτερου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφοι 2 και 3 του Κανονισμού της Βουλής)
1. Η με αριθμό 553/13.3.2006 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Χρύσας Μανωλιά προς τους Υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με την επίλυση των προβλημάτων που προέκυψαν από τη ρύθμιση των πανωτοκίων για τους αγρότες κ.λπ..
2. Η με αριθμό 560/13.3.2006 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Βέρας Νικολαΐδου προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με την αντιμετώπιση των προβλημάτων του Γενικού Νοσοκομείου Νίκαιας κ.λπ..
3. Η με αριθμό 558/13.3.2006 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Ασημίνας Ξηροτύρη-Αικατερινάρη προς τους Υπουργούς Μακεδονίας-Θράκης και Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικά με τη σύσταση Ενιαίου Φορέα Διαχείρισης του Θερμαϊκού Κόλπου κ.λπ..
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση της Σύμβασης μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της Τράπεζας της Ελλάδας για την εκτύπωση εντύπων αυτοκόλλητων θεωρήσεων εισόδου (ΕΑΘΕ) και άλλες διατάξεις».
Η Διάσκεψη των Προέδρων έχει αποφασίσει η συζήτηση αυτή να γίνει σε μια συνεδρίαση, αλλά πιστεύω ότι η συζήτηση αυτή θα είναι πολύ σύντομη. Υπήρξε συμφωνία στην επιτροπή. Προσαρτημένη είναι και μια διάταξη-τροπολογία που αφορά τη σύσταση νομοπαρασκευαστικής επιτροπής στο Υπουργείο Εξωτερικών για τη σύνταξη του Οργανισμού του Υπουργείου Εξωτερικών.
Προτείνω οι εισηγητές να μιλήσουν και για τη Σύμβαση και για την τροπολογία, εκτός αν θέλετε να μιλήσετε χωριστά, κύριοι συνάδελφοι. Δεν έχω αντίρρηση.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Κυρία Πρόεδρε, δεν την έχω πάρει καν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Έχει κατατεθεί αρκετό καιρό. Δεν είναι δυνατόν! Ήταν άλλος ο εισηγητής και ίσως την έχει πάρει εκείνος, αλλά θα υπάρχει άνεση.
Κύριοι συνάδελφοι, εκ μέρους της Νέας Δημοκρατίας ορίζεται ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος για τη συζήτηση της Σύμβασης αυτής ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Τασούλας.
Από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος ορίζεται ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος η Βουλευτής κ. Λιάνα Κανέλλη.
Το λόγο έχει η εισηγήτρια της Νέας Δημοκρατίας, κ. Ελένη Ράπτη, για οκτώ λεπτά.
ΕΛΕΝΗ ΡΑΠΤΗ: Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με το υπό συζήτηση σχέδιο νόμου κυρώνεται η δεκαετούς διάρκειας Σύμβαση μεταξύ του Υπουργείου Εξωτερικών και της Τράπεζας της Ελλάδος με θέμα την εκτύπωση εντύπων αυτοκόλλητων θεωρήσεων εισόδου και ρυθμίζονται μια σειρά θεμάτων αρμοδιότητας του Υπουργείου Εξωτερικών.
Ειδικότερα το άρθρο 1 αφορά στην κύρωση της σχετικής υπογραφείσας Σύμβασης μεταξύ του ελληνικού δημοσίου και της Τράπεζας της Ελλάδος στην οποία προβλέπονται:
Πρώτον, η αποκλειστική ανάθεση από το Υπουργείο Εξωτερικών στην Τράπεζα της Ελλάδος της εκτύπωσης των εντύπων θεωρήσεων εισόδου λόγω της ειδικής τεχνογνωσίας του Ιδρύματος Εκτύπωσης της Τράπεζας στην εκτύπωση παρόμοιων εντύπων, που εγγυάται την ικανοποίηση των προδιαγραφών ασφάλειας εγγράφων και θεωρήσεων που απαιτούνται από την εφαρμογή της Συνθήκης Schengen.
Δεύτερον, τα τεχνικά χαρακτηριστικά των εντύπων θεωρήσεων, ο καθορισμός της ετήσιας εκτυπούμενης ποσότητας από το Υπουργείο Εξωτερικών και οι χρόνοι παράδοσης.
Τρίτον, οι καθοριζόμενες τιμές, ο έλεγχος των σχετικών δικαιολογητικών για την εξόφληση του τιμήματος, θέματα προμήθειας υλικών, καταστροφής των κακέκτυπων εντύπων θεωρήσεων καθώς και πρακτικά θέματα των διαδικασιών παραλαβής.
Τέλος, η ρυθμιστική ευχέρεια του Υπουργείου Εξωτερικών για την επίλυση θεμάτων που πιθανώς να ανακύψουν από την εφαρμογή των διατάξεων της Σύμβασης, καθώς και η δυνατότητα παράτασης της διάρκειάς της με συμφωνία των μερών.
Η κύρωση απαιτείται για να αποκτήσει η Σύμβαση ισχύ νόμου κατ’ αναλογία της προηγούμενης δεκαετούς σύμβασης, που κυρώθηκε με το σχετικό νόμο 2515/1997, επειδή η παραχώρηση εκτύπωσης στο Ίδρυμα Εκτύπωσης Τραπεζογραμματίων και Αξιών της Τράπεζας της Ελλάδος γίνεται κατ’ αποκλειστικότητα και κατά παρέκκλιση της σχετικής νομοθεσίας.
Με το άρθρο 2 συνιστώνται δυο Πρεσβείες της Ελλάδας με έδρα την πρωτεύουσα της Υεμένης Σαναά και του Κατάρ Ντόχα αντίστοιχα, και ένα Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στην πόλη Γκουανγκζού της Κίνας με προφανή εμπορικά, οικονομικά, πολιτικά κα εθνικά οφέλη.
Η Υεμένη αποτελεί κομβικό σημείο της διεθνούς εμπορικής ναυτιλίας κυρίως για τον έλεγχο του διαμετακομιστικού εμπορίου από και προς την Ερυθρά θάλασσα και τον Ινδικό Ωκεανό λόγω της πλεονεκτικής γεωγραφικής θέσης του λιμένα του Άντεν από τον οποίο διέρχεται ετησίως μεγάλος αριθμός πλοίων ελληνικών συμφερόντων. Παράλληλα αποτελεί πλέον έδρα πολλών ξένων εταιρειών και έχει ενισχύσει σημαντικά τις σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ανάλογα επιβεβλημένη είναι και η λειτουργία Πρεσβείας στο Κατάρ και σε εφαρμογή σχετικού μνημονίου του 1998 μεταξύ των δυο χωρών για την ίδρυσή της, αλλά κυρίως για λόγους παρουσίας σε μια χώρα με αυξανόμενο οικονομικό και πολιτικό βάρος που αποτελεί διπλωματική βάση σχεδόν όλων των ευρωπαϊκών κρατών.
Τέλος, είναι μάλλον αυτονόητη η ίδρυση προξενικής αρχής στην πόλη Γκουανγκζού για τη διαχείριση της εμπορικής προοπτικής μιας δυνητικής αγοράς εκατόν είκοσι πέντε (125) εκατομμυρίων ανθρώπων που ελάχιστα εξυπηρετείται από το Γενικό Προξενείο μας στην Σανγκάη, τόσο στον τομέα των ελληνικών προϊόντων και των εμπορικών συναλλαγών και στην προσέλκυση επενδύσεων και επιχειρηματικών συμπράξεων, όσο και στον κρίσιμο για την εθνική οικονομία τομέα της προσέλκυσης τουριστών.
Αποτελεί, άλλωστε, σταθερή επιδίωξη αυτής της Κυβέρνησης –και με το πρόσφατο ταξίδι του Πρωθυπουργού στην Κίνα- να περάσουμε σε μία εποχή, όπου θα μπορούμε να κεφαλαιοποιήσουμε επιτέλους τις προσπάθειες της οικονομικής μας διπλωματίας.
Το άρθρο 3 διευρύνει τη σύνθεση του προσωπικού σε τέσσερις Πρεσβείες μας –Άγκυρα, Αντίς Αμπέμπα, Μαδρίτη, Ουάσινγκτον- καθώς και στη μόνιμη αντιπροσωπεία μας στους διεθνείς οργανισμούς στη Γενεύη, με προφανή σκοπό την κάλυψη των λειτουργικών αναγκών τους και την αποτελεσματικότερη διπλωματική εκπροσώπηση της χώρας μας.
Το άρθρο 4 προβλέπει την αύξηση των οργανικών θέσεων προσωπικού του Υπουργείου Εξωτερικών ακριβώς για την κάλυψη και την στελέχωση των υπό ίδρυση πρεσβειών και του Γενικού Προξενείου του άρθρου 2, αλλά και τη διεύρυνση στη σύνθεση του προσωπικού στις Πρεσβείες και τη μόνιμη αντιπροσωπεία μας που προβλέπεται στο άρθρο 3.
Το άρθρο 5 παρέχει τη δυνατότητα για την ανάθεση της εκτύπωσης των διπλωματικών και υπηρεσιακών διαβατηρίων του Υπουργείου Εξωτερικών στην Υπηρεσία Έκδοσης Διαβατηρίων της Ελληνικής Αστυνομίας. Με αυτόν τον τρόπο, διασφαλίζεται μία ενιαία Αρχή Έκδοσης Διαβατηρίων, ομοιομορφία όλων των τύπων των διαβατηρίων που εκδίδει η Ελληνική Δημοκρατία και ανάλογη διεθνή αναγνωρισιμότητα και αποδοχή.
Επίσης, διασφαλίζεται υψηλός βαθμός ασφάλειας της συνολικής διαδικασίας έκδοσης και, τέλος, αποφυγή της ανάπτυξης παράλληλου δαπανηρού μηχανισμού έκδοσης ενός μικρού αναλογικά αριθμού διπλωματικών διαβατηρίων.
Ταυτόχρονα, το άρθρο ρυθμίζει θέματα προδιαγραφών ασφάλειας προμήθειας των σχετικών εντύπων, διαδικασιών εκτύπωσης και διαβίβασης των διαβατηρίων από και προς τις αρμόδιες υπηρεσίες, θέματα απόσπασης προσωπικού στην Υπηρεσία Έκδοσης Διαβατηρίων της Ελληνικής Αστυνομίας και άλλα τεχνικά, οικονομικά και διαδικαστικά θέματα.
Το άρθρο 6 προβλέπει την αναβολή της Στ΄ Τακτικής Γενικής Συνέλευσης του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού.
Το άρθρο 108, παράγραφος 2 του Συντάγματος προβλέπει την έκδοση νόμου για την οργάνωση και τις αρμοδιότητες του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού. Τη στιγμή αυτή, το περιεχόμενο σχετικού νόμου αποτελεί αντικείμενο διαβούλευσης με τις ομογενειακές οργανώσεις και τις οργανώσεις των αποδήμων και ως εκ τούτου προβάλλει ως αναγκαία η αναβολή της Στ΄ Τακτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου, διαδικασία που προϋποθέτει, όμως, νομοθετική ρύθμιση, αφού στον ισχύοντα νόμο δεν προβλέπεται η δυνατότητα αναβολής της Τακτικής Συνέλευσης.
Το άρθρο 7 προβλέπει την κατάργηση των τριών πέμπτων των θέσεων με συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου στη Μεταφραστική Υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών, καθώς και μιας θέσης με ανάλογη εργασιακή σχέση Αρχιτέκτονα-Μηχανικού που περιλαμβάνεται στην Τεχνική Υπηρεσία του ίδιου Υπουργείου.
Οι καταργηθείσες θέσεις αντικαταστάθηκαν από ισάριθμες οργανικές βάσει σχετικής κοινής υπουργικής απόφασης και καλύφθηκαν από τους συμβασιούχους που τις κατείχαν, οι οποίοι πληρούσαν όλες τις προϋποθέσεις του σχετικού προεδρικού διατάγματος.
Τέλος, σε ό,τι αφορά στο σκέλος των δαπανών, είναι προφανές πως το σύνολο σχεδόν των διατάξεων προκαλεί αυτονόητες ετήσιες δαπάνες σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού ή του προϋπολογισμού του Υπουργείου Εξωτερικών, δαπάνες όμως αναγκαίες που παράγουν οικονομικά και εθνικά οφέλη.
Κλείνω με τη βεβαιότητα πως οι διατάξεις του παρόντος σχεδίου νόμου είναι σαφείς, χρήσιμες και αναγκαίες και κατά συνέπεια δύσκολα μπορούν να αποτελέσουν πεδίο πολιτικής αντιδικίας.
Γι’ αυτό και σας καλώ να τις υπερψηφίσετε.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Παρακαλείται ο κ. Βασίλειος Οικονόμου ως εισηγητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να ανέβει στο Βήμα και να λάβει το λόγο.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Θα συνεχίσω και εγώ τη γραμμή που είχε ο εισηγητής μας στην επιτροπή και θα συμφωνήσω με το νομοσχέδιο. Άλλωστε, αναγκαστικά ο κ. Φωτιάδης μετέβη στον Έβρο με κλιμάκιο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., για να είναι κοντά στα προβλήματα που δημιουργήθηκαν στον ακριτικό νομό, λόγω των πλημμυρών. Υπ’ αυτήν την έννοια, ανέλαβα εσπευσμένως και τελευταία στιγμή να εισηγηθώ αυτήν την υπόθεση της Σύμβασης στην Ολομέλεια, η οποία, κύριε Υπουργέ, ασχολείται με τρέχοντα ζητήματα του Υπουργείου.
Βέβαια, ένα ζήτημα δεν είναι τόσο τρέχον και μιλώ για το ζήτημα που αναφέρεται στο Σ.Α.Ε. και το περιθώριο του ενός χρόνου που δίνεται για να συγκληθεί συνεδρίαση του Σ.Α.Ε., αλλά είναι γεγονός ότι φαίνεται εδώ η προχειρότητα με την οποία η Κυβέρνηση λειτουργεί.
Ο προηγούμενος Υπουργός προφανώς, αναμένοντας τις εξελίξεις, δεν παρακολουθούσε ότι έφευγαν οι ημερομηνίες από το Δεκέμβριο του 2005 που ήταν το περιθώριο που έπρεπε να συγκληθεί η συνεδρίαση. Φθάσαμε στο Φεβρουάριο, τώρα είμαστε στο Μάρτιο και αναγκαστικά θα την ψηφίσουμε αυτή τη σύμβαση. Πρέπει να λειτουργήσει ο θεσμός. Είναι ένας θεσμός, ο οποίος είναι γεγονός ότι είχε έρθει το 1989 στη Βουλή και ψηφίστηκε ομοφώνως. Ήταν μια πρόταση τότε του Συνασπισμού και ομοφώνως, επαναλαμβάνω, η Βουλή είχε ψηφίσει τον αρχικό νόμο.
Περιμένουμε τον εκτελεστικό νόμο που πρέπει να υφίσταται βάσει του Συντάγματος και ο οποίος ακόμη δεν έχει διαμορφωθεί. Βρισκόμαστε στη διαμόρφωση αυτού του νόμου. Πρέπει να υπάρχει αυτή η συναίνεση και η ομοφωνία που υπήρχε στην αρχή της διαμόρφωσης του Συμβουλίου του Απόδημου Ελληνισμού, ένα Συμβούλιο το οποίο έχει παρουσιάσει σημαντικό έργο αυτά τα δεκαέξι με δεκαεπτά χρόνια που λειτουργεί. Μπορεί να κάνει και πολύ περισσότερα πράγματα. Είναι ο βραχίονας του ελληνισμού σε διεθνές επίπεδο και νομίζω ότι πρέπει να το στηρίξουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις, άσχετα αν μέσα στα πλαίσια της λειτουργίας του παρουσιάστηκαν και φαινόμενα, τα οποία δεν μπορούμε να πούμε ότι μας χαροποιούν. Αλλά, όμως, νομίζω ότι είναι αυτό το οποίο έχουμε εμείς αφήσει ως παρακαταθήκη και εσείς έχετε πιστεύω τη διάθεση και τη θέληση –και θα πρέπει να την έχετε- για να το συνεχίσετε.
Από εκεί και πέρα, για όλες τις άλλες διατάξεις δεν νομίζω ότι μπορούμε να πούμε κάτι ιδιαίτερο, ούτε έχουμε καμιά μανία διαφωνίας ούτε σώνει και καλά πρέπει να έχουμε αντιθέσεις σε θέματα τα οποία είναι αυτονόητα και λογικά. Και το θέμα του πώς θα εκδίδονται αυτά τα έντυπα, τα αυτοκόλλητα των θεωρήσεων εισόδου και τα ζητήματα της θεωρήσεως των διαβατηρίων που πάνε στο Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως και το θέμα των δυο πρεσβειών και η αύξηση του προσωπικού είναι ζητήματα, τα οποία είναι της τρέχουσας διαχειρίσεως του Υπουργείου.
Σας ευχόμαστε να έχετε μια επιτυχημένη θητεία –όσο μπορείτε- και να φέρνετε νομοσχέδια, στα οποία θα μπορούμε να συζητήσουμε πιο ουσιαστικά.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ευχαριστούμε τον εισηγητή του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Κύριε Κωνσταντόπουλε, νομίζω ότι έχετε ορισθεί ως ειδικός αγορητής.
Ορίστε, έχετε το λόγο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Θα ήθελα να επαναλάβω όσα ανέπτυξα και στην επιτροπή. Το νομοσχέδιο βεβαίως θα ψηφιστεί και από εμάς, είναι όμως αναγκαίο να γίνουν ορισμένες παρατηρήσεις.
Κυρία Πρόεδρε, πολλά από τα νομοσχέδια που έρχονται, στην ουσία καλύπτουν αδυναμίες της διοίκησης ή σκοπιμότητες της διοίκησης, η οποία δεν τολμά να ρυθμίσει ή δεν θέλει να ρυθμίσει τα ζητήματα, που την αφορούν, στην ώρα τους και με το σωστό τρόπο. Μετατίθενται όλα στη λειτουργία της νομοθετικής εξουσίας και είναι και αυτός ένας παράγοντας που δημιουργεί τη στρεβλωτική και αντιδημοκρατική πολυνομία ώστε πολλές φορές, να μην μπορείς να κάνεις ουσιαστικό έλεγχο.
Θα πούμε, λοιπόν «ναι», με τις εξής παρατηρήσεις. Πρώτον, δεν είμαστε τόσο ανυποψίαστοι, όταν μετατίθενται διαρκώς πρόσθετες αρμοδιότητες για την έκδοση διαφόρων πιστοποιητικών και προσωπικών δεδομένων σε αστυνομικούς μηχανισμούς. Η τάση να τα μεταθέτουμε όλα στις υπηρεσίες ασφαλείας δεν είναι καλή, προκαλεί σκεπτικισμό και ανησυχίες.
Επιτρέψτε μου να πω πως ό,τι και να πιστεύει ο καθένας, όπου και αν ανήκει ο καθένας, δικαιούται να ανήκει όπου θέλει, αλλά σημασία έχει πώς ίσταται απέναντι σε αυτά τα θέματα, ποια στάση ζωής κρατάει απέναντι σε αυτά τα ζητήματα. Μην ενισχύουμε την τάση υπερτροφικής αστυνόμευσης του δημόσιου βίου της χώρας. Δεν είναι μηχανικό και τεχνικό το θέμα. Σε κανένα ευνομούμενο κράτος η έκδοση διαβατηρίων δεν είναι τεχνικό θέμα. Αυτό είναι το πρώτο.
Δεύτερον, σε κανένα ευνομούμενο κράτος η έκδοση διαβατηρίων δεν είναι άμοιρη καταχρήσεων και παρεμβάσεων εξουσίας ή διαδικασιών διάβρωσης και διαφθοράς. Έτσι, δεν θα διευκολυνθεί ο έλεγχος. Έχετέ τα υπ΄ όψιν σας ως παρατηρήσεις και ως επιφυλάξεις. Ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι με την έκδοση διπλωματικών διαβατηρίων καλύπτονται και αποστολές υπονομευτικές και αποστολές μυστικών υπηρεσιών και αποστολές περίεργες στις σημερινές συνθήκες που ζούμε. Έχετέ το υπ΄όψιν σας και λάβετε τα μέτρα σας, για να μην έρθουμε αύριο να πούμε: «Ξέρετε, ξαφνικά διαπιστώσαμε αυτά που διαπιστώνουμε και μας ενοχλούν όλους». Αυτή ήταν η δεύτερη παρατήρηση.
Ως προς την αναβολή της γενικής συνέλευσης του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού. Συγχωρέστε μου την προσωπική αναφορά, αλλά είμαι εξ εκείνων που, όταν υπέβαλαν την πρόταση να συγκροτηθεί τέτοιο Συμβούλιο, αντιμετώπισα κατ’ αρχάς πολιτική κριτική, ότι είναι κάτι απροσδιόριστο, νεφελώδες, περίεργον και μη λειτουργικό. Είναι θετικό για το πολιτικό σύστημα της χώρας ότι προχωρήσαμε στη συγκρότηση αυτού του Συμβουλίου, είναι θετικό για τη σχέση απόδημου ελληνισμού και ελληνικού κράτους ότι έγιναν σ’ αυτήν την περίοδο, που λειτουργεί το Συμβούλιο, πολύ θετικά βήματα.
Από εκεί και πέρα, κύριε Υπουργέ, λάβετε και εσείς υπ΄ όψιν σας ως νέος Υπουργός ορισμένες επιφυλάξεις. Υπάρχει μία τάση γραφειοκρατικοποίησης της λειτουργίας του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού. Υπάρχει, επίσης, και μία τάση -την οποία όλοι διαπιστώνουμε- παραταξιοποίησης και συνδικαλιστικού τρόπου λειτουργίας αυτού του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού. Είμαι αντίθετος σε κάθε τέτοια τάση, η οποία διογκώνει τη γραφειοκρατία και μετατρέπει τη λειτουργία της πολιτικής σε παραταξιακές δραστηριότητες συνδικαλιστικού χαρακτήρα.
Επειδή επίκειται το νομοσχέδιο, θα γίνει και ο αναγκαίος διάλογος. Ελπίζω να βρεθεί κοινός τόπος. Θα ήθελα, όμως, να επισημάνω, κλείνοντας με την αρχική αναφορά που έκανα για τον τρόπο που νομοθετούμε, ότι στην ουσία φορτώνουμε στη νομοθετική λειτουργία την καθυστέρηση της διοίκησης. Φορτώνουμε στη νομοθετική λειτουργία το γεγονός ότι δεν μπορέσαμε εγκαίρως να έχουμε δημιουργήσει το νέο νόμο, ώστε να μην χρειάζεται αυτή η παράταση. Η παράταση συνεπάγεται παράταση των εντάσεων, παράταση των διαφόρων δραστηριοτήτων για επιρροές και ανταγωνισμούς, αλλά και καθυστερήσεις που έχουν σχέση με την αντιμετώπιση κρίσιμων θεμάτων ουσίας που είναι στην αποστολή του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού και στην αρμοδιότητά σας. Δεν είναι λιγάκι δυσάρεστο το γεγονός ότι πέντε χρόνια μετά από την πρόσφατη αναθεώρηση του Συντάγματος δεν έχουμε καταφέρει να ολοκληρώσουμε την έκδοση των εκτελεστικών νόμων; Αυτό πολιτικά δεν λέει τίποτε; Δεν θα βρεθεί ένας να αναλάβει την ευθύνη και να πει ότι κάναμε μία αναθεώρηση, την οποία πανηγυρίσαμε ως συναινετική αναθεώρηση των διακοσίων ογδόντα Βουλευτών, αλλά αυτή η συναινετική αναθεώρηση δεν μπορεί να λειτουργήσει και να εφαρμοστεί και, πριν ακόμη στεγνώσει η υπογραφή της αναθεώρησης, πάμε στην αναθεώρηση της αναθεώρησης;
Τέλος, για να μην πω περισσότερα, υπάρχει το θέμα της τροπολογίας για τη νομοπαρασκευαστική επιτροπή, για το νέο κανονισμό του Υπουργείου Εξωτερικών. Βεβαίως, δεν μπορεί κανείς να πει ότι δεν πρέπει να συγκροτηθεί μια επιτροπή, η οποία θα γνωμοδοτήσει και θα εισηγηθεί. Όμως, κύριε Υπουργέ, παραείναι υπουργοκεντρικός ο τρόπος, με τον οποίο λειτουργεί η εκτελεστική εξουσία. Είναι ορατό, αν θέλετε, ακόμη και σε όσους ασκούν κυβερνητική εξουσία, ότι το πρωθυπουργοκεντρικό και το υπουργοκεντρικό μοντέλο λειτουργούν σε βάρος του κοινοβουλευτικού ελέγχου και της πολιτικής διαφάνειας.
Να συγκροτηθεί αυτή η επιτροπή, αλλά η συγκρότηση μιας επιτροπής για τον οργανισμό ενός Υπουργείου, δεν είναι υπόθεση του εκάστοτε Υπουργού. Βεβαίως έχει αποφασιστικό λόγο, εκείνος έχει την αρμοδιότητα και την ευθύνη, αλλά καλό είναι σε τέτοια ζητήματα να λειτουργούν συμβουλευτικά και διαλεκτικά και διάφορες άλλες διαδικασίες παράπλευρες. Και στο Συμβούλιο της Εξωτερικής Πολιτικής θα μπορούσε να συζητηθεί και στην Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας θα μπορούσε να συζητηθεί, έτσι ώστε να υπάρχει μια ευρύτερη, αν θέλετε, συνεννόηση στο θέμα του ποια πρόσωπα θα συγκροτήσουν αυτή την επιτροπή. Γιατί αν φτάσουμε στο σημείο να υπάρχουν και εκεί ενστάσεις, τότε ο προσωπικός παράγοντας πολλές φορές αναδεικνύεται πολύ πιο ισχυρός από το θεσμικό παράγοντα.
Βεβαίως, λοιπόν, να συγκροτηθεί αυτή η επιτροπή –δεν έχω κανένα λόγο να πω «όχι» να μη συγκροτηθεί- αλλά κρατάω τις επιφυλάξεις μου για το ποια θα είναι, πώς θα οριστεί, ποιοι θα συμμετέχουν και ποια θα είναι η εντολή που θα τους δοθεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Κωνσταντόπουλο.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Εμείς θα μιλήσουμε μετά, κυρία Πρόεδρε…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Είχαμε πει να τις συζητήσουμε μετά, κύριε συνάδελφε.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Όλα μαζί αν είναι δυνατόν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ακριβώς. Αν θέλετε να ξαναπάρετε το λόγο δεν θα σας τον στερήσω.
Η κ. Κανέλλη έχει το λόγο.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Ναι, κυρία Πρόεδρε, μια και η διαδικασία είναι γνωστή, δεν θα απασχολήσω πολύ το Σώμα. Κατά πλειοψηφία, θα αναγκαστείτε να εκφωνήσετε σε ό,τι αφορά το Κομμουνιστικό Κόμμα. Καταψηφίζουμε και τα άρθρα και επί της αρχής. Ισχύουν στο ακέραιο ό,τι έχουμε πει στην επιτροπή. Είναι περιττό να απασχολούμε το Σώμα για να τα ξαναπούμε. Διαδικαστικό και τυπικό είναι πλην του άρθρου στο οποίο έχουμε συναινέσει και εμείς, και δεν θέλουμε να σας δυσχεράνουμε τις διαδικασίες.
Για την τροπολογία, θα ήθελα να πω μόνο δυο λόγια. Λογικά δεν θα είχε κάποιος αντίρρηση να φτιαχτεί μια συντονιστική επιτροπή για να αλλάξει τον Κανονισμό, ο οποίος είναι από το 1998 με ελαφρές τροποποιήσεις. Θα αναγκαστούμε να σας πούμε «όχι» στην τροπολογία για έναν πολύ σημαντικό λόγο. Αυτή η τροπολογία έρχεται με έναν τρόπο, χωρίς να γνωρίζουμε τις προϋποθέσεις, προς ποια κατεύθυνση θέλετε να πάτε την αλλαγή του Κανονισμού, και για ποιο λόγο το αλλάζετε. Δεν επαρκούν οι αιτιάσεις της τροπολογίας. Να πούμε «ναι» σε μία επιτροπή, δίνοντας εν λευκώ την έγκρισή μας να επεξεργαστεί η επιτροπή κάποιες αλλαγές, προς ποια κατεύθυνση;
Στο Υπουργείο Εξωτερικών, δυστυχώς, συμβαίνει ό,τι και αλλαχού, να είναι έντονα πολιτικοποιημένες και καθόλου υπηρεσιακής μορφής τέτοιου είδους επιτροπές. Συμπίπτει και η εποχή που το ζητάτε, με την αλλαγή ηγεσίας στο Υπουργείο Εξωτερικών. Τι θα συμβεί δηλαδή; Είχαμε κάποιες αλλαγές και κάποιες μετατροπές, ελάχιστες από το 1998 μέχρι σήμερα. Τώρα πάμε να αλλάξουμε. Και αυτό σας το λέμε ανοικτά. Μήπως η κατεύθυνση είναι μια κατεύθυνση που θυμίζει εξαιρετικά τον τρόπο με τον οποίον είναι οργανωμένα, πέραν του Ατλαντικού τα τρία καίρια Υπουργεία και όλα τα υπόλοιπα είναι διεκπεραιωτικά; Διότι είναι σαφές ότι έχουμε επιλέξει αυτό το μοντέλο. Φαίνεται. Πρωθυπουργοκεντρικό είναι, η αρχή της δεδηλωμένης ισχύει εδώ, ο τρόπος με τον οποίον ψηφίζουμε είναι δεδομένος. Λέει κάποιος «ναι» σε διάφορες επιτροπές, οι οποίες υπηρετούν ακριβώς την ίδια κατεύθυνση με ακριβώς τον ίδιο τρόπο, με διογκωμένα τρία συγκεκριμένα Υπουργεία και κανένα άλλο –Δημοσίας Τάξεως, Δικαιοσύνης και Εξωτερικών- ό,τι έχουν και οι Ηνωμένες Πολιτείες. Όλα τα υπόλοιπα έχουν καταντήσει διεκπεραιωτικά και σ’ αυτόν τον τόπο. Τώρα μην αρχίσουμε τις αναλύσεις, αν το Υπουργείο Προεδρίας έχει τη μικρή κόκκινη σφραγίδα, συνεπάγεται την έγκριση του κράτους σε μια σειρά από πράγματα. Τα διογκώνουμε και τα προσωποποιούμε. Δεν γνωρίζουμε το έργο αυτής της επιτροπής, δεν θα κάνουμε αποτύπωση. Ξέρετε, είναι σαν τις δημοσκοπήσεις, είναι εργαλείο. Αλλά εξαρτάται το εργαλείο πώς το χρησιμοποιεί κάποιος. Γι’ αυτό και θα σας πούμε «όχι» στην τροπολογία, παρ’ ότι τυπικά μπορεί να φαίνεται εξαιρετικά ανώδυνη. Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Το ασφυκτικό του χρόνου, μία μικρή επισήμανση. Επιτρέψτε μου τώρα από του Βήματος, δεν έχουμε άλλο τρόπο. Η κυκλοφορία στη Βασιλίσσης Σοφίας εν όψει της διαδήλωσης, κόπηκε μόλις πριν από πέντε λεπτά. Δεν μπορούσε κάποιος να αποφύγει και το λέω δίκην καταγγελίας, κυρία Πρόεδρε, εδώ ενώπιον του Σώματος. Έχουν δημιουργηθεί κυκλοφοριακώς, όχι λόγω βροχής και όχι λόγω των απεργιών, αλλά σχεδόν σκόπιμα, ασφυκτικές συνθήκες. Είναι η πολλοστή φορά που συμβαίνει αυτό. Γιατί; Για να αγανακτήσουν οι πολίτες και για να έχουν και στόχο της αγανάκτησής τους; Τις δυο πορείες «σάντουιτς», όπως μου είπε αστυνομικό όργανο, όταν αναρωτήθηκα, γιατί δεν έχετε φροντίσει για κάτι το οποίο είναι προαναγγελθέν και γνωστό τοις πάσι;
Ποιος ο λόγος δηλαδή να δημιουργείται αυτή η κατάσταση; Γιατί ο καθείς οφείλει και να έχει την επάρκεια του. Δεν υπήρξε σχεδιασμός; Και μιλάμε για μεγαλύτερους, υψηλότερους σχεδιασμούς σε αυτόν τον τόπο από το να αντιμετωπιστούν οι δυο μεγάλες πορείες και συγκεντρώσεις των εργαζομένων στην Αθήνα; Εκτός αν δεν έχουμε εκλάβει ως εντολή το γεγονός ότι απεργεί περίπου το 90% του ελληνικού λαού. Και θα έπρεπε και θα οφείλαμε να απεργούμε και εμείς.
Ευχαριστώ κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Θέλετε κάτι να προσθέσετε στην εισήγησή σας, κύριε Οικονόμου, για την τροπολογία; Ορίστε.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Ευχαριστώ. Κύριε Υπουργέ, νομίζω ότι η τροπολογία έχει κάποια κενά. Και αν έχετε την καλοσύνη να μπορέσετε να προσθέσετε στην συμμετοχή αυτής της Επιτροπής και εκπροσώπους των οικονομικών συμβούλων και εμπειρογνωμόνων, έτσι ώστε να υπάρχει μια συνολική εικόνα των παραγόντων του Υπουργείου για τη διαμόρφωση αυτής της σοβαρής υπόθεσης του νέου οργανισμού του Υπουργείου.
Για να μην υπάρχουν παρερμηνείες και να μην υπάρχουν αμφιβολίες για την σκοπιμότητα της τροπολογίας δηλαδή γιατί είναι αυτοί και γιατί δεν είναι κάποιοι άλλοι, νομίζω ότι θα πρέπει να δεχθείτε και αυτή την προσθήκη, αλλιώς δεν μπορούμε εμείς να την δεχθούμε. Νομίζω ότι πρέπει να το δείτε. Ήρθε τελευταία στιγμή, τουλάχιστον εγώ δεν είχα χρόνο να την επεξεργαστώ. Θα μιλήσει ο κ. Μαγκριώτης που τα γνωρίζει καλύτερα τα θέματα. Εμείς όμως ως κόμμα σας λέμε ότι μόνο υπ’ αυτή την προϋπόθεση θα τη δούμε.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ο κ. Μαγκριώτης έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε. Θα αναφερθώ και στην τροπολογία, θα αναφερθώ και στο άρθρο 7 για την αναβολή της έκτης τακτικής συνέλευσης του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού.
Στην τροπολογία ήδη έχει αναφερθεί ο εισηγητής μας. Θα πω πως είναι λίγα τα χρόνια από τις αλλαγές που έγιναν στον Οργανισμό του Υπουργείου Εξωτερικών το 1998. Ήταν σημαντικές αλλαγές και νομίζω ότι τις αλλαγές αυτές τις αδικεί η αιτιολογική έκθεση. Ήταν καινοτόμες και έδιναν τη δυνατότητα στο Υπουργείο Εξωτερικών να διατάξει τις δυνάμεις του και να αντιμετωπίσει τα νέα δεδομένα της διεθνούς σκηνής και ειδικότερα τις προτεραιότητες της ελληνικής διπλωματίας που είναι οι προτεραιότητες της χώρας μας στα εθνικά θέματα, όπως η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το νέο περιφερειακό περιβάλλον. Νομίζω ότι με επιτυχία διεξήλθε όλων αυτών των υποχρεώσεων η εξωτερική μας πολιτική και φυσικά η ελληνική διπλωματία, ο οργανισμός και το ανθρώπινο δυναμικό.
Όμως επειδή υπάρχουν συνεχείς εξελίξεις -δεν ζούμε στις προηγούμενες δεκαετίες όπου ο κύκλος των εξελίξεων ήταν πέρα των δέκα και είκοσι χρόνων, υπήρχαν κάποιες σταθερές αναλλοίωτες για μεγάλα χρονικά διαστήματα- είναι καλό να δούμε και τις αναγκαίες προσαρμογές στα νέα δεδομένα. Μ’ αυτήν την έννοια θεωρούμε θετική την πρωτοβουλία του Υπουργείου.
Τρία σημεία θέλω να επισημάνω, και θα ήθελα μια επιβεβαίωση ή διάψευση από την πλευρά του κ. Υπουργού. Στο Υπουργείο Εξωτερικών ήδη και με την ηγεσία του κ. Μολυβιάτη είχε συγκροτηθεί μια επιτροπή η οποία είχε διατυπώσει ένα πόρισμα. Μάλιστα έχω καταθέσει και σχετική ερώτηση και ζητώ να κατατεθεί το πόρισμα αυτό. Γνωρίζω ότι επί του πορίσματος υπήρχαν επιφυλάξεις του κ. Μολυβιάτη και γι’ αυτό δεν προώθησε την κύρωση, αν θέλετε, ή δεν απεδέχθη τα τελικά δεδομένα και τις προτάσεις του πορίσματος. Θα ήθελα λοιπόν να ρωτήσω αν θα στηριχθεί πάνω σ’ αυτό το πόρισμα η δουλειά της επιτροπής. Γιατί δυο μήνες είναι λίγοι και δεν δίνουν τη δυνατότητα για διαβούλευση. Βέβαια υπάρχει η δυνατότητα παράτασης. Όλα δείχνουν όμως -επειδή υπάρχει η αναφορά του διμήνου- ότι πιθανότατα θα υιοθετήσει η νέα ηγεσία του Υπουργείου Εξωτερικών το πόρισμα της επιτροπής το οποίο τονίζω ότι μέχρι τώρα δεν έχει δημοσιοποιηθεί. Απλώς πληροφορίες από το Υπουργείο Εξωτερικών και τον Τύπο λένε ότι υπάρχει ένα τέτοιο πόρισμα. Το τονίζω, η προηγούμενη ηγεσία με τον κ. Μολυβιάτη δεν το είχε κάνει αποδεκτό.
Θα ήθελα να ξέρω τις λεπτομέρειες πάνω σ’ αυτό το θέμα. Και πιθανά και σήμερα ίσως να μπορείτε να μας δώσετε το πόρισμα αυτό ή να το καταθέσετε και στη σχετική ερώτηση που έχω καταθέσει.
Το δεύτερο θέμα είναι αυτό που έθιξε ήδη ο συνάδελφος κ. Οικονόμου. Πρέπει να είναι πιο αντιπροσωπευτική αυτή η επιτροπή. Υπάρχουν και άλλοι κλάδοι και ξέρουμε ότι υπάρχει μια εσωτερική αντιπαράθεση και είναι εντονότατη μέσα στο Υπουργείο Εξωτερικών. Κακώς. Το Υπουργείο Εξωτερικών τα τελευταία χρόνια έχει ενσωματώσει τη διεθνή οικονομική διπλωματία και θα έλεγα ότι ήταν με αρκετή καθυστέρηση μια τομή που άλλες χώρες στην Ευρώπη αλλά και οι Ηνωμένες Πολιτείες την έχουν από δεκαετίες.
Πρέπει να ρίξει το Υπουργείο Εξωτερικών και εμείς θα βοηθήσουμε σε αυτήν την κατεύθυνση, ακόμα μεγαλύτερο βάρος σε αυτήν την προσπάθεια. Όμως, στην οικονομική διπλωματία είτε λόγω γνώσεων είτε λόγω εμπειριών, κατά κύριο λόγο, την ασκούν οι Ο.Ε.V.Ι.. Βέβαια και οι πολιτικοί διπλωμάτες την ασκούν ειδικά τα τελευταία χρόνια, γιατί παλαιότερα εθεωρείτο ένα αντικείμενο που δεν τους ενδιέφερε.
Τα τελευταία χρόνια βέβαια, έχουν γίνει αλλαγές και στη διάταξη των δυνάμεων και στη νοοτροπία και στις προτεραιότητες. Φοβόμαστε όμως, ότι η μη συμμετοχή σε αυτήν την επιτροπή των Ο.Ε.V.Ι., αλλά και των εμπειρογνωμόνων ουσιαστικά προκρίνει μια επιλογή του Υπουργείου υπέρ των πολιτικών διπλωματών και καταργεί μία ισορροπία, μια σύνθεση που είχε βρεθεί στο Υπουργείο Εξωτερικών για να είναι ακόμα πιο παραγωγικές οι υπηρεσίες και το προσωπικό τους και για να γίνεται ακόμα καλύτερη αξιοποίηση. Όπως όταν είχε ενοποιηθεί το Υπουργείο Οικονομικών από τη μια μεριά, το Γενικό Λογιστήριο και οι υπάλληλοί του και από την άλλη η ΔΟΥ, θυμάστε ότι για πολλά χρόνια είχαν προβλήματα. Λογικά είναι αυτά, ανθρώπινα και θεσμικά. Όμως, δεν πρέπει ουσιαστικά με τον τρόπο αυτό να στέλνουμε ένα μήνυμα σε έναν κλάδο και να λέμε ότι «δεν σας χρειαζόμαστε και δεν θέλουμε και τη γνώμη σας».
Θα πρότεινα λοιπόν, να διορθώσετε και να προσθέσετε τη συμμετοχή και των Ο.Ε.V.Ι. και των εμπειρογνωμόνων που είμαι βέβαιος ότι θα βοηθήσουν για να βγει ένα ακόμα καλύτερο πόρισμα.
Βεβαίως, ο ν. 2594/98 με τη διαδικασία των κωδίκων πέρασε και αυτή η διαδικασία επαναλαμβάνεται. Νομίζω όμως, ότι όσο προχωρούμε τόσο περισσότερο όλοι επιδιώκουμε το διάλογο, θέλουμε να είναι ευρύτερες οι συζητήσεις και ευρύτερες οι συναινέσεις. Δεν θα είναι κακό λοιπόν σε αυτήν την εποχή να κάνουμε έναν ευρύτερο διάλογο γύρω από τον τρόπο δουλειάς των υπηρεσιών αυτών, τις προτεραιότητες κ.λπ.. Πιστεύω, ότι και η νέα Υπουργός θα το θέλει αυτό.
Με αυτήν λοιπόν την έννοια να έλθει, όπως είπε και ο κ. Κωνσταντόπουλος, το θέμα αυτό με άλλο τρόπο στη Βουλή και όχι με το άρθρο 76 παράγραφος 6 του Συντάγματος, δηλαδή χωρίς ουσιαστική συζήτηση και διαβούλευση.
Αυτή η κλιμάκωση των περιορισμών φοβάμαι ότι δεν θα μας οδηγήσει σε καλά αποτελέσματα.
Όσον αφορά το θέμα του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού, θα ήθελα να πω ότι εδώ επιβεβαιώνεται η ολιγωρία της κυβερνητικής πολιτικής με τον πιο μοναδικό τρόπο. Δύο χρόνια είχε η Κυβέρνηση τη δυνατότητα και να φέρει και να ψηφίσει τον εκτελεστικό νόμο. Άλλωστε τον βρήκε έτοιμο. Τον εκτελεστικό αυτό νόμο ζήτησε –και τα άλλα κόμματα- να μην τον ψηφίσουμε πριν από τις εκλογές, παρ’ όλο που είχε γίνει η σχετική διαβούλευση μέσα στην ομογένεια, ούτως ώστε η νέα Κυβέρνηση με μια νέα, ας το, πω πνοή να συζητήσει το θέμα αυτό. Πέρασαν δύο χρόνια και δυστυχώς ζητάτε άλλο έναν χρόνο παράταση.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΑΡΟΥΦΑΛΙΑΣ: Τρία χρόνια τον είχατε…
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Δεν ήταν τρία. Αν δείτε πότε δημοσιεύθηκε το Σύνταγμα, πότε ξεκίνησε ο διάλογος θα δείτε ότι δεν ήταν τρία χρόνια. Αλλά και έτσι να είναι δεν είναι τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι και έξι το λαδόξυδο …
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΑΡΟΥΦΑΛΙΑΣ: Εσείς γιατί δεν το κάνατε;…
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Άμα θέλετε να γραφεί και στα Πρακτικά η παρέμβασή σας, πράγματι είναι εμπνευσμένη. Κατ’ αρχάς δεν έκανε τρία χρόνια το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ενάμιση χρόνο είχε και τον ετοίμασε. Ήταν έτοιμος. Ζητήσατε όμως εσείς, αλλά και τα άλλα κόμματα να μην ψηφιστεί προεκλογικά, για να γίνει μετεκλογικά. Απ’ ό,τι κατάλαβα όμως τώρα έρχεται και η νέα αναθεώρηση του Συντάγματος. Μήπως είναι ανάγκη να το αφήσουμε –δεν επικροτώ αυτήν την άποψη- για μετά την αναθεώρηση, μήπως προκύψει και κάτι καινούργιο;
Κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να επιταχύνετε τις διαδικασίες και για τον εκτελεστικό νόμο και βεβαίως για την παγκόσμια συνέλευση. Αν πάμε με τους ίδιους ρυθμούς φοβάμαι ότι δεν θα προλάβετε. Θα έλθετε με νέα παράταση και όπως καταλαβαίνετε το 2007 είναι προεκλογικό ή τυπικά προεκλογικό έτος και πάλι θα μπούμε στην ίδια δύνη των κομματικών αντιπαραθέσεων και δεν προσφέρει κανείς από εμάς καλές υπηρεσίες στο χώρο.
Στον τρίτο μήνα του 2006 έρχεται αυτή η διάταξη και κοιτάξτε τι έχει συμβεί: Επί τρεις μήνες το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού παράνομα και παράτυπα ουσιαστικά αποφασίζει. Τουλάχιστον αυτήν την τροπολογία δεν θα μπορούσατε να την φέρετε πριν από τέσσερις-έξι μήνες; Για να πραγματοποιηθεί η παγκόσμια συνέλευση χρειάζονται οκτώ-δέκα μήνες προετοιμασία. Από το Μάιο ή από το Σεπτέμβριο έπρεπε να είχατε αποφασίσει ότι δεν θα την κάνετε. Δυστυχώς όμως δεν είχατε πρόγραμμα, γιατί δεν ήσασταν έτοιμοι;
Έχετε κρεμασμένους τους ανθρώπους και αγωνιούν. Ο καθένας μπορεί να προσβάλει τις αποφάσεις τους και να βρεθούν μπροστά στα δικαστήρια, διότι αποφασίζουν επί τρεις μήνες χωρίς τυπικά να ‘χουν το δικαίωμα. Τουλάχιστον, αυτές τις τυπικές σας υποχρεώσεις να τις επιτελείτε, αν δεν μπορείτε, τις ουσιαστικές.
Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Δεν υπάρχει άλλος εγγεγραμμένος ομιλητής.
Το λόγο έχει ο κύριος Υφυπουργός.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΣΣΙΜΗΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Κύριοι συνάδελφοι, κατ’ αρχήν θέλω να ευχαριστήσω τους εισηγητάς των κομμάτων για την τοποθέτησή τους, άσχετα αν το ψηφίζουν ή όχι. Οπωσδήποτε όμως, θέλω να επισημάνω την θέση και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και του Συνασπισμού για τη στήριξη των διατάξεων του νομοσχεδίου.
Θέλω να κάνω ορισμένες παρατηρήσεις. Κατ’ αρχήν, δεν θα παρακολουθήσω τη λογική του κ. Μαγκριώτη, διότι θα αρχίσουμε με τη λογική ότι και το 1986 είχε μείνει παράνομα για ένα χρόνο το Συμβούλιο του Σ.Α.Ε., γιατί δεν έγινε και περιμέναμε το νόμο. Μην το ξεχνάτε αυτό.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Δεν είχε εγκριθεί ακόμα…
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΣΣΙΜΗΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Το 1996, συγγνώμη.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Δεν πήρε ποτέ παράταση.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΣΣΙΜΗΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Θέλετε να σας υπενθυμίσω ακριβώς; Δεν είναι όμως εκεί το θέμα. Το θέμα είναι τι γίνεται σήμερα.
Θέλω να πω στον κ. Οικονόμου ότι αδίκησε λίγο τον προκάτοχό μου, διότι από τον Δεκέμβριο είχε ζητηθεί να κατατεθεί η τροπολογία, αλλά η Πρόεδρος της Βουλής –και πάρα πολύ σωστά- επέμενε να κατατεθεί σε νομοσχέδιο του Υπουργείου Εξωτερικών το οποίο δεν υπήρχε τότε και αυτός ήταν ο λόγος της καθυστέρησης.
Θέλω να πω ότι έχει γίνει δουλειά από τα όργανα του Σ.Α.Ε., έχει γίνει δουλειά και στη διακομματική Επιτροπή και πιστεύω ότι σύντομα θα έχουμε ένα τελικό σχέδιο το οποίο θα συζητήσουμε στη διακομματική επιτροπή.
Θέλω να συμφωνήσω απόλυτα με τον κ. Κωνσταντόπουλο ότι το ΣΑΕ υπήρξε μία εκπληκτική ιδέα, όμως στην πορεία της υλοποίησής του είδαμε πάρα πολλές αδυναμίες όσον αφορά την αποτελεσματικότητά του και αυτές πιστεύω ότι θέλουμε να θεραπεύσουμε, ώστε να μην είναι ένα όργανο στα χαρτιά, αλλά να έχει και αποτελεσματικότητα και ουσιαστικά να ενισχύει τους στόχους για τους οποίους ιδρύθηκε. Και θέλω να επικροτήσω με μεγάλη μου ικανοποίηση τη θέση του κ. Κωνσταντόπουλου και πιστεύω ότι απ’ αυτή πρέπει να εμφορούμεθα όλοι. Είναι κρίμα έξω από τα σύνορα και ακόμη δυο φορές κρίμα σε ένα τέτοιο συμβούλιο το οποίο το ονομάζουμε Συμβούλιο Αποδήμου Ελληνισμού να μπερδεύονται κομματικά, προσωπικά ή άλλα συμφέροντα. Πιστεύω ότι κανείς μας δεν θέλει. Καμιά φορά παρασυρόμεθα, αλλά δεν πρέπει, είναι αμαρτία από το Θεό. Είδαμε τις αδυναμίες του ΣΑΕ και πιστεύω ότι όλοι θέλουμε να τις θεραπεύσουμε, ώστε να κάνουμε ένα όργανο, το οποίο να βοηθάει και τον απόδημο ελληνισμό και τη χώρα.
Όσον αφορά τις γενικότερες παρατηρήσεις του κ. Κωνσταντόπουλου, θα έλεγα ότι θεωρητικά σε πάρα πολλά πράγματα θα μπορούσα να συμφωνήσω. Αντιλαμβάνεστε όμως ότι είναι μία πραγματικότητα την οποία αντιμετωπίζουμε και νομίζω ότι, για να αποφύγουμε τους φόβους, το σημαντικότερο είναι να αποκτήσουμε λίγο μεγαλύτερη δημοκρατική παιδεία όλοι μας σ’ αυτήν τη χώρα και να μη θέτουμε τη Δημοκρατία κάτω από σκοπιμότητες και να μην έχουμε δύο απόψεις για το αν μία πράξη είναι δημοκρατική ή θεμιτή στο πολίτευμά μας ανάλογα με το από ποια πλευρά της εξουσίας βρισκόμαστε κάθε φορά.
Όσον αφορά την τροπολογία, θέλω να κάνω ορισμένες παρατηρήσεις. Κατ’ αρχήν, κύριε Μαγκριώτη, δεν υπήρξε επιτροπή και δεν υπήρξε πόρισμα. Υπήρξε μια ομάδα εργασίας, η οποία συνεστήθη πάρα πολύ σωστά από τον τέως Υπουργό Εξωτερικών, τον κ. Μολυβιάτη, και δεν χρειαζόταν νομοθετική ρύθμιση. Ήταν μη αμειβόμενη ομάδα εργασίας και έκανε μια πάρα πολύ καλή δουλειά, που ήταν η αποτύπωση σε συνεργασία με τις υπηρεσίες και τα συνδικαλιστικά όργανα των δυσλειτουργιών ή των προτάσεων για καλύτερη λειτουργία και οργάνωση του Υπουργείου Εξωτερικών. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει η βάση πάνω στην οποία η Επιτροπή θα μορφοποιήσει πλέον τον νέο κανονισμό.
Γι’ αυτό και ο χρόνος των δύο μηνών πιστεύω ότι είναι αρκετός. Έρχεται το Πάσχα και μπορεί να χρειαστεί μία παράταση δεκαπέντε, είκοσι ημερών.
Πραγματικά, όμως, κύριε Κωνσταντόπουλε, στόχος είναι να λειτουργήσει καλύτερα το Υπουργείο των Εξωτερικών. Πιστέψτε με, δεν υπάρχει καμία άλλου είδους σκοπιμότητα. Αυτό που θέλουμε όλοι είναι να γίνει πιο αποτελεσματικό.
Στις λίγες βδομάδες θητείας μου εκεί έχω διαπιστώσει ότι έχουμε ένα εκπληκτικό επίπεδο διπλωματικών υπαλλήλων, που σε πολλές περιπτώσεις δεν τους δίνουμε τη δυνατότητα να αξιοποιήσουν όλη αυτή την πείρα και τη γνώση, την οποία διαθέτουν, προς όφελος της πολιτείας.
Νομίζω ότι θα βρεθούμε σύμφωνοι στην πλειονότητα των νέων ρυθμίσεων που θα γίνουν, γιατί θα έχουν στόχο την αποτελεσματικότερη λειτουργία του Υπουργείου των Εξωτερικών.
Δεν νομίζω ότι έχουμε καμία άλλη παρατήρηση…
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Κάναμε μία πρόταση. Συμμετοχή…
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΣΣΙΜΗΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Ναι. Θα σας πω κάτι. Μη δημιουργούμε τώρα τέτοιο πρόβλημα. Θα δείτε ότι πραγματικά συμμετείχαν…
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Δεν είναι πρόβλημα. Δύο λεξούλες.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΣΣΙΜΗΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Μισό λεπτό.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Συγγνώμη. Βοηθάω…
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΣΣΙΜΗΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Κύριε Μαγκριώτη, είστε παλαιός Κοινοβουλευτικός. Αντιλαμβάνεστε αυτή τη στιγμή τη θέση μου. Πρέπει να το ολοκληρώσουμε. Γι’ αυτό θα ήθελα να σας πω ότι και στην ομάδα εργασίας συμμετείχε το κομμάτι των οικονομικών με τις προτάσεις τους. Και θα κληθούν και στην επιτροπή ώστε να συμβάλουν με τις προτάσεις τους.
Θα κάνω μία έκκληση: Μη δημιουργούμε εδώ διαχωρισμό. Έχουμε την ευθύνη από το παρελθόν γι’ αυτή τη διαμάχη η οποία υπήρξε. Έγινε μία προσπάθεια στο τέλος της θητείας της προηγούμενης κυβέρνησης από αυτή την Κυβέρνηση να ομογενοποιήσουμε το σύστημα, να συνεργαστούν οι δύο αυτοί κλάδοι. Μη δημιουργούμε αυτή τη στιγμή εντάσεις τεχνητές χωρίς λόγο, που μπορεί να βρουν εκφραστές. Κάνω έκκληση.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ, κύριοι συνάδελφοι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Δεν υπάρχουν Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι, κύριοι συνάδελφοι.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, μπορώ να έχω το λόγο;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ορίστε, κύριε Μαγκριώτη, έχετε το λόγο για να δευτερολογήσετε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κατ’ αρχάς για το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού και για την παράταση της θητείας του θα έκανα μία παρατήρηση. Δεν ξέρω αν νομικά καλύπτεται με τη φράση, όπως διατυπώνεται. «Αναβάλλεται για χρονικό διάστημα μέχρι ενός έτους». Μήπως πρέπει να συμπληρωθεί και με μία φράση –βεβαίως λέτε ότι η διάταξη αυτή ισχύει από την 31η Δεκεμβρίου του 2005, για να νομιμοποιήσετε τις προηγούμενες πράξεις, που είπα ότι για τρεις μήνες αποφάσιζαν αυθαίρετα οι άνθρωποι. Το Προεδρείο και όλα τα όργανα του Σ.Α.Ε., για όλα τα όργανα παρατείνεται…
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΣΣΙΜΗΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Το συζητήσαμε και στην Επιτροπή, κύριε Μαγκριώτη. Υπάρχουν προηγούμενα σε άλλου είδους Όργανα. Υπάρχει νομολογία. Είναι ισχυρή η οποιαδήποτε πράξη του Διοικητικού Συμβουλίου αφ’ ης στιγμής δίνουμε αυτή την παράταση. Και δεν είναι για νομιμοποίηση. Η παράταση είναι από τη λήξη. Άρα, συμπεριλαμβάνει τα πάντα και τα όργανα.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Ναι, γίνεται εμμέσως νομιμοποίηση των προηγούμενων αποφάσεων.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΣΣΙΜΗΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Συμφωνώ σε αυτό. Απλώς λέω, μήπως πρέπει…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Παρακαλώ, όχι διάλογο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, για να βοηθήσω, θέλω να πω το εξής: Μήπως πρέπει να προστεθεί μία φράση και για τα ίδια τα όργανα; Είναι άλλο η Παγκόσμια Συνέλευση και άλλο το Προεδρείο.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΣΣΙΜΗΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Όλα τα Όργανα συνεχίζουν…
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Ωραία. Εντάξει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κύριε Υπουργέ, κάντε τη δήλωση αυτή δυνατά για να ακουστεί και να γραφτεί, γιατί μπορεί να χρησιμεύσει ως ερμηνευτική δήλωση.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Έτσι. Ακριβώς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Θέλετε να πάρετε το λόγο να το ξεκαθαρίσετε;
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΣΣΙΜΗΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Ναι, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Δέχεστε τη διακοπή, κύριε Μαγκριώτη;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Βεβαίως, κυρία Πρόεδρε. Γι’ αυτό την κάνω, για να βοηθήσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ορίστε, κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΣΣΙΜΗΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Καθ’ όλη τη διάρκεια της παράτασης της λειτουργίας του Σ.Α.Ε. και μέχρι την επόμενη τακτική συνέλευση, είναι νόμιμη η λειτουργία και οι αποφάσεις όλων των οργάνων.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Ωραία. Νομίζω ότι αυτή η διευκρίνιση –αν κάποιος αμφισβητήσει- θα βοηθήσει.
Είπατε, κύριε Υπουργέ, για το συναινετικό κλίμα στη λειτουργία του Σ.Α.Ε. Συμφωνούμε και υπερακοντίζουμε. Αυτή ήταν η προσπάθεια και όλα τα προηγούμενα χρόνια. Και σε μεγάλο βαθμό το έχουμε πετύχει. Και θα συνεχίσουμε αυτή την προσπάθεια.
Απλώς -και λόγω της εμπειρίας μου- θα σας πω το εξής: Επειδή ο χρόνος περνάει πολύ γρήγορα και πολλές φορές δεν το αντιλαμβανόμαστε –διότι έχουμε και πολλά άλλα πράγματα- και βρισκόμαστε μπροστά σε τετελεσμένα, όπως συνέβη και στην συγκεκριμένη περίπτωση και έχασε το χρόνο η ηγεσία του Υπουργείου των Εξωτερικών και γι’ αυτό βρίσκεται σε αυτή τη δυσάρεστη θέση τώρα, να νομιμοποιεί με αυτή τη διάταξη αποφάσεις των οργάνων, θέλω –αν είστε έτοιμοι σήμερα- να μας δώσετε χρονοδιάγραμμα για το πότε θα έρθει στη Βουλή η πρότασή σας για τον εκτελεστικό νόμο, χρονοδιάγραμμα διοργάνωσης των περιφερειακών συνεδρίων -όπως προβλέπεται από το προηγούμενο σχέδιο που κατέθεσε ο προκάτοχός σας- και φυσικά χρονοδιάγραμμα πραγματοποίησης της Παγκόσμιας Συνέλευσης.
Το λέω αυτό γιατί αν δεν προσδιοριστούν με σαφήνεια από τώρα, σας λέω ότι θα χάσετε τον χρόνο πάλι.
Εμείς θα βοηθήσουμε να γίνουν γρήγορα οι διαδικασίες. Αλλά να είναι και ουσιαστικές. Επειδή υπάρχει αυτή η ιδιομορφία της ομογένειας να είναι σε όλο τον κόσμο, υπάρχει ένας άλλος ρυθμός στις εσωτερικές λειτουργίες και διεργασίες. Με αυτή, λοιπόν, την έννοια αν έχετε σήμερα χρονοδιάγραμμα για όλα αυτά, να το δώσετε. Αλλιώς να το δώσετε πολύ γρήγορα, για να μπορέσουμε και εμείς να βοηθήσουμε στην υλοποίησή του. Διαφορετικά πάλι θα χαθεί ο χρόνος και θα έλθουμε πάλι να ψηφίσουμε παρόμοιες διατάξεις και η ομογένεια θα δυσφορεί και θα δυσανασχετεί.
Να κάνω άλλη μια παρατήρηση και να μου απαντήσετε. Χαίρομαι γιατί επιβεβαιώνεται σήμερα ότι υπήρξε ένα πόρισμα πράγματι μιας άτυπης επιτροπής. Γιατί μέχρι πριν από λίγο το Υπουργείο Εξωτερικών έλεγε ότι δεν υπάρχουν αυτά.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΣΣΙΜΗΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Κύριε Μαγκριώτη, η ομάδα εργασίας έχει όνομα. Δεν είναι άτυπη.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Ναι. Εσείς είπατε «μη νομοθετημένη».
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΣΣΙΜΗΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Ήταν μια ομάδα εργασίας, η οποία υπέβαλε τις προτάσεις της μετά από διαπιστώσεις.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Είπατε όμως, μη νομοθετημένη, με την έννοια της άτυπης, διότι η τυπική είναι αυτή που είναι θεσμοθετημένη. Με αυτή την έννοια το λέω.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Άμισθη.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Άμισθη είναι και αυτή. Πάντα είναι άμισθες αυτές οι επιτροπές.
Εγώ θα ήθελα, επειδή και από αυτή τη διεργασία ορισμένοι εκπρόσωποι είχαν αποκλειστεί, να καταθέσετε στη Βουλή αυτό το πόρισμα, αφού λέτε ότι θα είναι και η βάση πάνω στην οποία θα εργαστεί η επιτροπή, ότι είναι καλή δουλειά. Εγώ δεν αμφισβητώ αν είναι καλή ή όχι. Απλώς υπάρχουν δημοσιεύματα στον Τύπο ότι ο κ.Μολυβιάτης είχε επιφυλάξεις και γι’ αυτό την «πάγωσε». Εσείς τη χαρακτηρίζετε καλή δουλειά. Μπορεί να είναι και καλή δουλειά. Δεν το γνωρίζουμε το πόρισμα. Θα θέλαμε να το καταθέσετε στη Βουλή, ώστε να μπορούμε και εμείς να βοηθήσουμε. Γιατί όταν θα έλθει με τη διαδικασία που θα έλθει, πλέον θα είναι τετελεσμένο γεγονός και δεν θα μπορούμε να βοηθήσουμε στην όσο γίνεται καλύτερη διατύπωση και συγκρότηση του νέου οργανισμού.
Τονίζω ξανά, αν θέλετε να δημιουργήσετε κλίμα καλής λειτουργίας και συνεργασίας στο Υπουργείο Εξωτερικών, βάλτε, τοποθετήστε και άλλους δύο εκπροσώπους. Είναι δυο λέξεις. Εκεί που είναι επταμελής, κάντε την εννεαμελή. Βάλτε έναν εκπρόσωπο των εμπειρογνωμόνων και έναν εκπρόσωπο των οικονομικών υπηρεσιών. Είναι τρεις λέξεις μόνο. Δεν χρειάζεται ούτε νομοτεχνική επεξεργασία, ούτε τίποτα. Οι συνεργάτες σας είμαι βέβαιος ότι πανεύκολα μπορούν να το κάνουν, ώστε και να θέλετε να βοηθήσετε στην καλή λειτουργία, στη σύμπνοια και στη συνεργασία, με τον αποκλεισμό δημιουργείτε υπόνοιες ότι κάποιους εκεί μέσα θέλετε να τους βάλετε στη γωνία ή κάποιοι σας σπρώχνουν να τους βάλετε στη γωνία.
Και οι πολιτικοί διπλωμάτες και οι οικονομικοί διπλωμάτες έχουν προσφέρει και μπορούν να προσφέρουν πολλά. Υπάρχουν βεβαίως τα επιμέρους συντεχνιακά που υπάρχουν σε όλους τους χώρους. Εμείς πρέπει να βοηθούμε στη σύνθεση, να μη δημιουργούμε δηλαδή προϋποθέσεις έντασης και συγκρούσεων.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ευχαριστούμε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Κυρία Πρόεδρε, το λόγο παρακαλώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ορίστε, έχετε το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. μας διδάσκει με έναν ευγενικό ομολογουμένως τρόπο πώς να διαφωνούμε ενώ συμφωνούμε παντάπασι, όπως έλεγαν παλιότερα.
Το νομοσχέδιο είναι σαφές, όπως εξήγησε και ο κύριος Υπουργός, ότι λύνει ορισμένα τεχνικά θέματα με έναν παραδεκτό τρόπο, ότι παρακολουθεί τις εξελίξεις που σημειώνονται διεθνώς και ενισχύει τη διπλωματική παρουσία της χώρας μας σε καίρια σημεία του διεθνούς ορίζοντα, όπως είναι η Ουάσιγκτον, όπως είναι η Μαδρίτη, όπως είναι οι διεθνείς οργανισμοί, όπως είναι η Άγκυρα, όπως είναι η Κίνα, αυτός ο αναδυόμενος γίγας. Και συγχρόνως οργανώνει το επόμενο συνέδριο του Αποδήμου Ελληνισμού πάνω στη βάση της νέας νομοθεσίας για τον Απόδημο Ελληνισμό, η οποία έχει και συνταγματική πρόβλεψη.
Επιπλέον, ο επίκαιρος οργανισμός του Υπουργείου Εξωτερικών οργανώνεται με βάση συγκεκριμένη, σύντομη, σφικτή προθεσμία επί της οποίας έχει ήδη αποφανθεί μία επιτροπή που έχει συγκροτηθεί.
Όλα αυτά δείχνουν ότι στο Υπουργείο Εξωτερικών γινόταν και εξακολουθεί να γίνεται μία εργασία η οποία παρακολουθεί τις διεθνείς εξελίξεις. Και τις παρακολουθεί όχι ασθμαίνοντας, αλλά τις παρακολουθεί από δίπλα, από κοντά.
Νομίζω πως εξηγήθηκε πλήρως ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, ούτε με το νέο οργανισμό του Υπουργείου Εξωτερικών ούτε με τη διεύρυνση της διπλωματικής παρουσίας της χώρας μας στις καίριες εκείνες περιοχές του κόσμου.
Απλώς μου θύμισε ο αξιόλογος Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. όταν ζήτησε από τον κ. Κασσίμη να του ορίσει από τώρα ημερομηνία, τόπο, προφανώς και ώρα που θα γίνει το επόμενο Συμβούλιο Αποδήμου Ελληνισμού, εκείνο το ανέκδοτο του απάνθρωπου πλοιάρχου, ο οποίος θέλοντας να ξεφορτωθεί κάποιους αντιπαθείς γι΄ αυτόν επιζήσαντες ενός ναυαγίου, αφού τους ρώτησε ποια είναι η μεγαλύτερη πόλη του κόσμου και του απήντησαν, η Νέα Υόρκη, τους ζήτησε τον πληθυσμό της και αφού του απήντησαν, εν συνεχεία τους ζήτησε ονόματα και διευθύνσεις. Φυσικά δεν τα ήξεραν.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της αρχής του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εξωτερικών «Κύρωση της Σύμβασης μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της Τράπεζας της Ελλάδος για την εκτύπωση εντύπων αυτοκόλλητων θεωρήσεων εισόδου (ΕΑΘΕ) και άλλες διατάξεις».
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο επί της αρχής;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εξωτερικών «Κύρωση της Σύμβασης μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της Τράπεζας της Ελλάδος για την εκτύπωση εντύπων αυτοκόλλητων θεωρήσεων εισόδου (ΕΑΘΕ) και άλλες διατάξεις» έγινε δεκτό επί της αρχής κατά πλειοψηφία, αφού η κ. Κανέλλη είχε διατυπώσει την άρνησή της.
Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της ενότητας των άρθρων πρώτο έως ένατο και εισερχόμεθα στην ψήφισή τους κεχωρισμένως.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο πρώτο;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο πρώτο έγινε δεκτό ομοφώνως.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο δεύτερο;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο δεύτερο έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, επειδή έχει διαφωνήσει το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο τρίτο;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο τρίτο έγινε δεκτό ομοφώνως.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο τέταρτο;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο τέταρτο έγινε δεκτό ομοφώνως.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο πέμπτο;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο πέμπτο έγινε δεκτό ομοφώνως.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο έκτο;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο έκτο έγινε δεκτό ομοφώνως.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο έβδομο;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο έβδομο έγινε δεκτό ομοφώνως.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο όγδοο;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο όγδοο έγινε δεκτό ομοφώνως.
Εισερχόμεθα στην ψήφιση της τροπολογίας με γενικό αριθμό 575 και ειδικό 1.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτή η τροπολογία με γενικό αριθμό 575 και ειδικό 1 της κυρίας Υπουργού;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτή, δεκτή.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Συνεπώς η τροπολογία με γενικό αριθμό 575 και ειδικό 1 έγινε δεκτή κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το ακροτελεύτιο άρθρο του νομοσχεδίου;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Συνεπώς το ακροτελεύτιο άρθρο έγινε δεκτό ομοφώνως.
Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εξωτερικών: «Κύρωση της Σύμβασης μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της Τράπεζας της Ελλάδος για την εκτύπωση εντύπων αυτοκόλλητων θεωρήσεων εισόδου (ΕΑΘΕ) και άλλες διατάξεις» έγινε δεκτό επί της αρχής και επί των άρθρων κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο και στο σύνολο;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Το νομοσχέδιο έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία και στο σύνολο.
Συνεπώς, το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εξωτερικών: «Κύρωση της Σύμβασης μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της Τράπεζας της Ελλάδος για την εκτύπωση εντύπων αυτοκόλλητων θεωρήσεων εισόδου (ΕΑΘΕ) και άλλες διατάξεις» έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία σε μόνη συζήτηση επί της αρχής των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής:
(Να καταχωρηθεί το κείμενο του νομοσχεδίου σελ. 50α)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Κύριοι συνάδελφοι, παρακαλώ το Σώμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ’ ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών ως προς την ψήφιση στο σύνολο του παραπάνω νομοσχεδίου.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Παρεσχέθη η ζητηθείσα εξουσιοδότηση.
Κύριοι συνάδελφοι, τώρα επρόκειτο να εισέλθουμε στη συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης: «Κύρωση του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας στη Συμφωνία μεταξύ των Κυβερνήσεων των Κρατών που μετέχουν στον Οργανισμό Συνεργασίας Ευξείνου Πόντου για συνεργασία στην καταπολέμηση του εγκλήματος και ιδιαίτερα των οργανωμένων μορφών του».
Μου υπεβλήθη, όμως, αίτημα συναδέλφων όλης της Αντιπολίτευσης που μετέχουν τώρα στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, εάν είναι δυνατόν –θέτω το ερώτημα σε σας, κύριε Υπουργέ- να γίνει η συζήτηση αυτής της σύμβασης αύριο το πρωί, πριν από την έναρξη της συζητήσεως του επομένου νομοσχεδίου στο οποίο θα εισέλθουμε μετά.
Θα ήθελα να ακούσω την άποψή σας.
ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Κυρία Πρόεδρε, μου ανατρέπει όλο το πρόγραμμα. Σημειώνω ότι και η Πλειοψηφία και η Μειοψηφία κατά το Πρακτικό της Επιτροπής έχει ψηφίσει το νομοσχέδιο. Είναι στην κρίση σας, κυρία Πρόεδρε, αλλά σας ζητώ να εκτιμήσετε ότι είμαι μόνος στο Υπουργείο και ανατρέπεται όλο το πρόγραμμά μου. Έχω συναντήσεις σοβαρές. Είναι στην κρίση σας, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Μου βάζετε δύσκολα, κύριε Υπουργέ.
Ο κ. Μανωλάκης έχει το λόγο.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΑΝΩΛΑΚΗΣ: Τουλάχιστον η τροπολογία σχετικά με το C4I και την Επιτροπή Παρακολούθησης να μη συζητηθεί σήμερα, προτού ενημερωθούμε περισσότερο γι’ αυτή. Ενώ έχουμε ψηφίσει το σχέδιο νόμου με τις όποιες επιφυλάξεις στην Επιτροπή, την τροπολογία σίγουρα δεν μπορούμε να τη συζητήσουμε σήμερα.
ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Θα ήταν ουσιώδης η ένσταση του κ. Μανωλάκη, εάν η τροπολογία δεν είχε εντελώς τυπικό χαρακτήρα. Δεν θα συζητήσουμε το C4I. Έχουμε επιτροπή, όσο η εκκρεμότητα αυτή είναι προς επίλυση του C4I, η οποία παρακολουθεί. Η θητεία της επιτροπής είναι να παρακολουθεί τις εξελίξεις για την αναδιαπραγμάτευση και αναθεώρηση της Συμβάσεως. Όσο η εκκρεμότητα επιχειρείται να επιλυθεί από εμάς –και επιχειρείται όντως, που είναι θέμα άλλης συζήτησης- η επιτροπή πρέπει να ζει. Ζητώ με την τροπολογία την παράταση της θητείας αυτής της επιτροπής των εμπειρογνωμόνων και τίποτε άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Είναι αντιληπτό αυτό, κύριε Υπουργέ, αλλά ξέρετε ότι σε μια συζήτηση πολιτικού χαρακτήρα, όπου μετέχουν όλοι, δεν μπορούμε να βάζουμε στεγανά. Κάποιοι ίσως θέλουν να αναφερθούν γενικότερα.
Γι’ αυτό το λόγο θα παρακαλούσα πολύ θερμά να συγκατατεθείτε να ικανοποιήσουμε το αίτημα των συναδέλφων. Πιστεύω ότι όλοι θα συμβάλουν στο να είναι συμπυκνωμένη η συζήτηση, ώστε να μην σας κρατήσουν πάρα πολύ καιρό, μιας και είστε μόνος στο Υπουργείο. Θα εισέλθουμε τώρα στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Υγείας και αύριο θα αρχίσουμε τη συνεδρίαση με τη Σύμβαση αυτή.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Υπουργέ, εξ ονόματος όλων.
Εισερχόμαστε στη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου, του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης:«Ενίσχυση της οικογένειας και λοιπές διατάξεις».
Το νομοσχέδιο αυτό έχει αποφασιστεί στη Διάσκεψη των Προέδρων να συζητηθεί σε δύο συνεδριάσεις, μία επί της αρχής και μία επί των άρθρων και αν υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον και προσέλευση στη συζήτηση, θα εξετάσουμε το ενδεχόμενο να δώσουμε και μια τρίτη συνεδρίαση.
Κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου αυτού για την ενίσχυση της οικογένειας ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας ορίζεται ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Τασούλας και εκ μέρους του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος ορίζεται ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος ο κ. Παναγιώτης Κοσιώνης.
Το λόγο έχει ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνος Κιλτίδης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΙΛΤΙΔΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι, πιστεύω ότι είχαμε την τύχη να είναι ένα από εκείνα τα νομοσχέδια αυτό που σήμερα συζητούμε στην Ολομέλεια του Κοινοβουλίου, που τυγχάνει επί της αρχής τουλάχιστον της αποδοχής από την πλειοψηφία των κομμάτων και των συναδέλφων. Έγινε διεξοδική συζήτηση, αλλά θα ήθελα ως εισηγητής της Πλειοψηφίας, πριν μπω επί της ουσίας, να τονίσω σε όσους συναδέλφους δεν συμμετείχαν στην αρμόδια Επιτροπή ότι η διαδικασία που αφορά τη μετάβαση των τρίτεκνων προς την πολυτεκνία και η ενίσχυση των εν γένει πολυτέκνων, ακόμα περισσότερο και ο εκσυγχρονισμός, δεν είναι κάτι που μπορεί να γίνει από τη μία μέρα στην άλλη, ούτε από τον ένα χρόνο στον άλλο.
Σ’ αυτό το νομοσχέδιο, όμως, αγαπητοί συνάδελφοι, επειδή άπτεται και του δημογραφικού –πρωτίστως βεβαίως έχει να κάνει με την ενίσχυση της οικογένειας και των παιδιών της- νομίζω ότι υπηρετείται και αναδεικνύεται εκείνη η θεμελιώδης συνεισφορά της οικογένειας στο γενικότερο συμφέρον του κοινωνικού συνόλου, που απορρέει από τη γέννηση και την ανατροφή των παιδιών.
Τρίτεκνες και πολύτεκνες οικογένειες ενισχύονται σημαντικά. Η παράταξή μας ευτύχησε να σηματοδοτήσει με τη μέχρι τούδε υπάρχουσα νομοθεσία όλες εκείνες τις νομοθετικές πρωτοβουλίες που σήμερα είναι καταγεγραμμένες στο υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο που υποστηρίζει την οικογένεια, αγαπητοί συνάδελφοι. Μετά από το θεμελιώδη ν. 1990/1944, κατόπιν σταθμός ήταν ο ν. 860/1979 και ο ν. 1892/90.
Αυτό το σχέδιο νόμου έχει και την εξής πληρότητα, αγαπητοί συνάδελφοι: Εναρμονίζει τη νομοθεσία που διέπει την ενίσχυση των τρίτεκνων και πολύτεκνων οικογενειών κατά το διεθνές δίκαιο και κατά την επιταγή του ελληνικού Συντάγματος, των άρθρων 21 και 25.
Αγαπητοί συνάδελφοι, δεν μπορεί κανένας σ’ αυτό το θέμα ποτέ να υπερακοντίζει ή να ισχυρίζεται -σε όποια πτέρυγα αυτού του Κοινοβουλίου και να ανήκει- ότι έχει τη μεγαλύτερη -είτε δήθεν είτε στην ουσία- ευαισθησία. Η ευαισθησία είναι δεδομένη σε όλους μας σε όποιο κόμμα και αν ανήκουμε. Όμως, δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει εκείνες τις παραμέτρους που πρέπει να λάβει υπ΄ όψιν του –και πιστεύω ότι το παρόν νομοσχέδιο τις έλαβε κατά τον καλύτερο τρόπο- στη συγκεκριμένη χρονική και οικονομική συγκυρία.
Η επίπτωση της φτώχειας, αγαπητοί συνάδελφοι, στις οικογένειες ενώ ανάγεται στο 19% σε οικογένειες με δύο παιδιά, δραματοποιείται φτάνοντας στο 32% στις οικογένειες με τα τρία παιδιά και κατόπιν, παρατηρείται μια κλιμακούμενη αύξηση στο 36% κ.ο.κ. όσον αφορά τα τέσσερα, πέντε και έξι παιδιά. Η δε συμβολή στις γεννήσεις, αγαπητοί συνάδελφοι, ανέρχεται στο 10,8% κατά την Ε.Σ.Η.Ε.Α. και από το τέταρτο και μετέπειτα υποδιπλασιάζεται στο 4,45% κ.ο.κ..
Αυτά τα τονίζω γιατί το 1992-93 γνωρίζουμε όλοι, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι το ελληνικό Κοινοβούλιο τότε με πρωτοβουλία της Κυβερνήσεως και των κομμάτων της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης συνέστησε την περίφημη –θα τολμούσα να πω- διακομματική εκείνη επιτροπή που το πόρισμά της ακόμη έχει και θα έχει και στο μέλλον διαχρονική αξία, γιατί δυστυχώς η πολιτεία δεν υλοποίησε στο βαθμό που θα έπρεπε το πόρισμα εκείνης της διακομματικής επιτροπής. Και εκεί, αγαπητοί συνάδελφοι, το 1992 –όχι το 2004 και 2005 που έχει δραματοποιηθεί ακόμη περισσότερο το δημογραφικό ζήτημα- αναδεικνύεται η υποστήριξη της τεκνοποιίας και μόνο. Δηλαδή, όχι μόνο του τρίτου παιδιού ή της πολύτεκνης οικογένειας, αλλά η ανάγκη να ενισχυθούν τα μέτρα για την απόκτηση του πρώτου και δεύτερου τέκνου.
Έτσι, λοιπόν, αγαπητοί συνάδελφοι, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας φέρνει το παρόν νομοσχέδιο και δεν ευαγγελίζεται ότι λύνει τα πάντα ή ότι ικανοποιεί στο έπακρο και την προεκλογική εξαγγελία περί της εξίσωσης της τρίτεκνης οικογένειας με τις πολύτεκνες, κάτι που είναι το μελλοντικό ζητούμενο. Πιστεύω, λοιπόν, ότι και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός αλλά και η Κυβέρνηση στοχεύουν σ’ αυτό στο εγγύς μέλλον.
Όμως, δεν νομίζω –και θέλω να προλάβω, αγαπητοί συνάδελφοι, στη συζήτηση που θα ακολουθήσει- ότι πρέπει να παρασυρθούμε αν όχι σε λαϊκισμούς, σε επιχειρηματολογίες που δεν ευσταθούν.
Καταθέτω, λοιπόν, έγκαιρα -γιατί δεν μου άρεσε ποτέ στην Κοινοβουλευτική μου θητεία ο εντυπωσιασμός ή ο λαϊκισμός- τις δύο προτάσεις νόμου που έχουν υποβληθεί το 1991, αγαπητοί συνάδελφοι -και θέλω να προλάβω τυχόν αστοχίες ή υπερβολές συναδέλφων σε αυτήν την Αίθουσα- από ομάδα Βουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, που από τότε ήθελε να υιοθετήσει την πολυτεκνία με το τρίτο παιδί. Το καταθέτω, λοιπόν, στα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Κιλτίδης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα , τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Και, βεβαίως, δεν διστάζω να καταθέσω και την πρόταση του κόμματός μου, της Νέας Δημοκρατίας, το 2002 την οποία συνυπογράφω και εγώ και που κατά παρόμοιο τρόπο σε αυτήν την διάταξη –τουλάχιστον- έθετε, όπως και οι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ότι εκ των ων ουκ άνευ είναι η εξίσωση των τρίτεκνων οικογενειών με τους πολυτέκνους.
Αυτό είναι –νομίζω- το ζητούμενο του μέλλοντος. Δηλαδή το ζητούμενο του μέλλοντος, αγαπητοί συνάδελφοι, είναι το εξής: Κατά την επιταγή που δεν υλοποιήθηκε και δεν υλοποιείται ακόμη -το πόρισμα της διακομματικής επιτροπής του 1992-93- οφείλει να δει κανείς ποιες θα είναι στο μέλλον οι στοχευμένες δράσεις για την ενίσχυση της οικογένειας και την εξισορρόπηση στο δημογραφικό πρόβλημα, που όσο περνάει ο καιρός τόσο μεγαλώνει στην πατρίδα μας.
Θα έλεγε κανένας ότι ένα ακόμη ζητούμενο του μέλλοντος είναι πιθανόν η αναγόρευση αυτού του ενιαίου πλέον πολυτεκνικού –θα τολμούσα να πω- κινήματος με την εξίσωση και των τριτέκνων σε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, για να σηματοδοτηθεί αυτή η αγάπη και η φροντίδα της πολιτείας προς τις οικογένειες που επιχειρούν να έχουν τρία και πάνω παιδιά.
Το παρόν νομοσχέδιο, στη διάσταση της πολυτεκνίας που σήμερα υφίσταται, επιχειρεί να πετύχει αυτό. Με την τροπολογία που έχει κατατεθεί, αγαπητοί συνάδελφοι, για πρώτη φορά θεσμοθετείται η υποστήριξη των πολυτέκνων οικογενειών με συγκεκριμένο ποσοστό επί των επιδομάτων. Δηλαδή λίγο ή πολύ –για να το κάνω πιο πρακτικό –να σας θυμίσω ότι εξομοιώνονται με νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, με ιατρικούς, δικηγορικούς συλλόγους ή άλλου είδους επαγγελματικές ενώσεις, οι οποίες και απολαμβάνουν τέτοιας οικονομικής υποστήριξης, πέραν του 3% που το Υπουργείο καθορίζει στο παρόν νομοσχέδιο από την ενίσχυση από το Κρατικό Λαχείο και που μπορεί να δοθεί στις πολύτεκνες οικογένειες, στις ενώσεις τους, βεβαίως, που τις αντιπροσωπεύουν.
Αγαπητοί συνάδελφοι, στην αρχή του παρόντος νομοσχεδίου θα ήθελα να θυμίσω και μια τέταρτη διάσταση, που ίσως να είναι και αυτό ζητούμενο του μέλλοντος και διαφαίνεται στο πόρισμα της διακομματικής επιτροπής. Έχει να κάνει περισσότερο με τη λύση του δημογραφικού μας ζητήματος και ίσως λιγότερο με τη στήριξη της οικογένειας. Εκεί διαφαίνεται η αναγκαιότητα υποστήριξης του τρίτου παιδιού, πιθανόν και μέχρι το 18ο έτος της ηλικίας. Διαφαίνεται, επίσης, η σκοπιμότητα και η σκέψη να υποστηριχθεί και το δεύτερο παιδί πιο ενεργητικά και πιο παραστατικά απ’ ό,τι με οικονομικά ευεργετήματα οι μέχρι σήμερα κυβερνώντες τη χώρα έχουν στηρίξει την οικογένεια με το ένα ή το δεύτερο παιδί.
Έτσι, αγαπητοί συνάδελφοι, το παρόν νομοσχέδιο υλοποιεί δύο βασικές διατάξεις του πορίσματος της διακομματικής επιτροπής. Κατατέθηκε η τροπολογία με την οποία ιδρύεται το Εθνικό Συμβούλιο Οικογένειας και Πληθυσμού. Ήταν επιταγή της διακομματικής επιτροπής. Υλοποιείται στο παρόν νομοσχέδιο. Επίσης, ιδρύεται το Ινστιτούτο Κοινωνικής Δημογραφίας και Έρευνας (Ι.Κ.Δ.Ε.). Ήταν επιταγή της διακομματικής επιτροπής από το 1992.
Έτσι νομίζω ότι, λαμβάνοντας υπ' όψιν και την προτροπή αλλά και τη συμφωνία της Ο.Κ.Ε. επί του παρόντος νομοσχεδίου, πρέπει κανείς να δει στο νομοσχέδιο εκείνα τα σημεία που ορθολογικοποιούν και εκσυγχρονίζουν όλη τη νομοθεσία –την καινούργια και την παλαιά- για τη στήριξη των τρίτεκνων και πολύτεκνων οικογενειών.
Για τις πολύτεκνες οικογένειες πιστεύω ότι υπάρχουν χαρακτηριστικά στοιχεία που, εκτός από αυτά που ανέφερα, πρέπει να τονιστούν: Ότι η ισοβιότης της πολυτεκνίας λύνεται μια για πάντα, χωρίς κανένα νομικό πλέον κενό, που υφίστατο ακόμη και στο ν. 860/1979.
Η ισοβιότητα θα είναι κατά την ομολογία «άπαξ πολύτεκνος, ισοβίως πολύτεκνος». Νομίζω ότι είναι καθοριστικό στο παρόν νομοσχέδιο και καταλυτικό όσον αφορά τη νομική συνέπεια της ισοβιότητας.
Εκεί δε που λαμβάνεται ιδιαίτερη μέριμνα, αγαπητοί συνάδελφοι, είναι στην εναρμόνιση με το διεθνές δίκαιο στα συγκεκριμένα άρθρα, που αναφέρονται και τους τρίτεκνους και στους πολύτεκνους, και κατά το ευρωπαϊκό δίκαιο, αλλά προπάντων στην ανάδειξη της αναπηρίας. Για πρώτη φορά η αναπηρία η ισόβια του 67% από οποιαδήποτε αιτία υπεισέρχεται στη διαδικασία και ανάδειξης του τριτέκνου και ανάδειξης του πολυτέκνου και λαμβάνεται ισοβίως υπ’ όψιν στο παρόν νομοσχέδιο για τα ευεργετήματα που απορρέουν. Είναι μια γενναία νομοθετική πράξη της Κυβερνήσεως και πρέπει κανένας να την τονίσει.
Η επικαιρότητα όμως, αγαπητοί συνάδελφοι, έχει σταματήσει στο θέμα των τριτέκνων. Και εδώ το παρόν νομοσχέδιο τι κάνει, αγαπητοί συνάδελφοι; Έρχεται να κωδικοποιήσει με τα δύο ευεργετικά μέτρα τα ήδη υπάρχοντα δεκαοκτώ-δεκαεννέα ευεργετικά μέτρα, που από τις 7 Μαρτίου του 2004 έλαβε η Κυβέρνηση υπέρ των τρίτεκνων οικογενειών.
Τα δύο καινούργια σημεία έχουν να κάνουν με την εφ’ άπαξ ενίσχυση της οικογένειας όταν αποκτά το τρίτο τέκνο –τα 2.000 ευρώ, τα οποία θα ισχύουν από 01/01- και το αφορολόγητο των επιβατικών αυτοκινήτων. Επεκτείνεται αυτή η ευεργετική διάταξη και στους τρίτεκνους με μια κλιμακούμενη ποσοστιαία αναφορά. Στο 35% είναι η απαλλαγή το 2006, 70% το 2007 και από το 2008 πλέον έχουμε την ολοκληρωτική απαλλαγή.
Οι διατάξεις, αγαπητοί συνάδελφοι, του νομοσχεδίου, οι οποίες αναφέρονται στους τρίτεκνους, είναι κωδικοποιημένες και έχουν να κάνουν με την πλήρη εξομοίωση προς τούτο με τις οικογένειες των πολυτέκνων. Όλες οι διατάξεις, οι δεκαεπτά-δεκαοκτώ, που κωδικοποιούνται και αφορούν το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, το Υπουργείο Ανάπτυξης, το Υπουργείο Παιδείας, όλες εξομοιώνουν τους τριτέκνους με τους πολύτεκνους.
Έτσι, εάν τονίσει κανένας με ιδιαίτερο τρόπο και τις διατάξεις του Γ΄ Κεφαλαίου, που έχουν να κάνουν με τους παραπηγματούχους του Βαρβασίου της Χίου, για τους οποίους δίνεται μια οριστική και δίκαια λύση, και την αποκέντρωση που επιχειρείται, αγαπητοί συνάδελφοι, για το Παρατηρητήριο Αναπηρίας –και είναι θετικό βήμα και αυτό- θα σταματήσει με ιδιαίτερη προσοχή και στην κατατεθείσα τροπολογία για το στολίδι –ας μου επιτραπεί η έκφραση- του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, το νοσοκομείο «Ερρίκος Ντυνάν», που πλέον έρχεται επ’ ωφελεία του κοινωνικού συνόλου να συνεργαστεί με το Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Πιστεύω ότι η αρχή του νομοσχεδίου είναι αυτή η οποία κυριαρχεί. Οι επιμέρους διατάξεις όλες, μα όλες είναι ευεργετικές και πιστεύω ότι το ζητούμενο του μέλλοντος, που είναι η εξίσωση τριτεκνίας με την πολυτεκνία και η καλύτερη οργάνωση του εν γένει πολυτεκνικού κινήματος, η Κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός με πολλή φροντίδα θα σκύψουν και θα το υλοποιήσουν στο εγγύς μέλλον.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ευχαριστούμε κι εμείς.
Το λόγο έχει η εισηγήτρια του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Εύη Χριστοφιλοπούλου.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιτρέψτε μου, πριν αρχίσω την εισήγησή μου να καλωσορίσω και από την πλευρά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης τον Υπουργό Υγείας κ. Αβραμόπουλο. Νομίζω ότι είναι το πρώτο νομοσχέδιο που συζητά, ως Υπουργός Υγείας βεβαίως.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ )
Κύριε Αβραμόπουλε, σας ευχόμαστε καλή δύναμη, καλή επιτυχία στο έργο σας. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι έχετε παραλάβει «καυτή πατάτα», που λένε, στο χώρο τη υγείας και είμαι σίγουρη ότι γνωρίζετε ότι δύο χρόνια τώρα…
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΦΟΥΣΑΣ: Πρόεδρος…
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ: Θέλετε να μπούμε σε διάλογο, κύριε συνάδελφε; Δεν σας βολεύει, γιατί δεν έχετε προσθέσει ούτε ένα γιατρό ούτε ένα νοσηλευτή στο Σύστημα τόσο καιρό.
Δεν μας έχετε δείξει ένα σοβαρό σχέδιο για την υγεία στη χώρα. Δεν έχετε κάνει μια ουσιαστική παρέμβαση στην υγεία. Θα έλεγα, λοιπόν, ότι δεν είναι προνομιακός χώρος για εσάς, όπως ήταν προεκλογικά με τις υποσχέσεις.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτό το νομοσχέδιο ήρθε να συζητηθεί σήμερα, σήμερα που στο δρόμο είναι οι εργαζόμενοι, είναι ο λαός, είναι όσοι θέλουν να διαδηλώσουν κατά μιας πολιτικής που στρέφεται εδώ και δύο χρόνια συστηματικά εναντίον των εργαζομένων και του εισοδήματός τους, μιας πολιτικής που παρά τις προεκλογικές υποσχέσεις έχει δώσει μισό ευρώ αύξηση στους χαμηλοσυνταξιούχους. Αναρωτιέται κανείς τι είναι αυτό το μισό ευρώ αύξηση στις συντάξεις, αν τα τριάντα ευρώ ήταν κουλουράκι.
Αφήστε τα τριάντα ευρώ, γιατί θα μας πείτε ότι ήταν προεκλογικά, όταν ο μέσος όρος των αυξήσεως στις συντάξεις του Ο.Γ.Α. και του Ε.Κ.Α.Σ. επί ΠΑ.ΣΟ.Κ. κυμαίνονταν από 10% έως 50% την τελευταία πενταετία. Σε τι μπορεί να συγκριθεί αυτή η πολιτική που όχι μόνο στρέφεται, όπως είπα, κατά των εισοδημάτων του απλού κόσμου, αλλά έχει και ως βασικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα τη φθηνή εργασία, το φθηνό μεροκάματο.
Μιλούμε σήμερα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για ένα νομοσχέδιο το οποίο έχει τίτλο «Ενίσχυση της οικογένειας και λοιπές διατάξεις». Αναρωτιέται κανείς πραγματικά πώς γίνεται αυτή η ενίσχυση της οικογένειας; Πώς να ενισχυθεί η οικογένεια, όταν ακόμη και για τον προγραμματισμό της ο εργαζόμενος δεν μπορεί να πάρει λίγη ώρα άδεια, διότι ο χρόνος του διευθετείται -θέλει δεν θέλει, χωρίς τη συμμετοχή των συνδικάτων και του ιδίου προσωπικά- από τριμελείς επιτροπές, όπου μετέχουν και εκπρόσωποι του Υπουργείου Εργασίας;
Πώς να ενισχυθεί η οικογένεια, όταν το ωράριο των καταστημάτων για χιλιάδες τραπεζοϋπαλλήλους απειλείται σήμερα, αλλά για χιλιάδες υπαλλήλους εμπορικών καταστημάτων έχει γίνει και αυτό λάστιχο; Πώς να ενισχυθεί η οικογένεια, όταν, όπως είπα, οι ενισχύσεις στους μισθούς είναι πενιχρές;
Σήμερα, λοιπόν, έχουμε ένα πλαίσιο το οποίο είναι μη φιλικό προς την οικογένεια, αλλά και κάτι παραπάνω. Γιατί εάν θέλουμε να ενισχύσουμε την οικογένεια και τα παιδιά πρέπει να ενισχύσουμε και τους νέους που θέλουν να μπουν στην αγορά εργασίας.
Πώς τους ενισχύουμε, λοιπόν, αυτούς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Τους ενισχύουμε, βεβαίως, με το να μπουν με περιορισμένους μισθούς, με το να μπουν με περιορισμένα δικαιώματα, με το να στρέψουμε τους νέους εργαζόμενους, τους μεθαυριανούς και τους άνεργους εναντίον των παλιών πυροδοτώντας κοινωνικές συγκρούσεις. Αυτό είναι το ευρύτερο πλαίσιο μέσα στο οποίο η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας φέρνει ένα νομοσχέδιο για την ενίσχυση δήθεν της οικογένειας.
Δεύτερο σημείο: Το νομοσχέδιο δεν κάνει τίποτε άλλο, παρά να επιβεβαιώνει αυτό που είπαμε στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. με τη «μαύρη βίβλο». Εδώ και δύο χρόνια υπάρχει μια τεράστια αναντιστοιχία λόγων και έργων της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.
Διαβάζω το απόσπασμα από την ομιλία του Πρωθυπουργού κ. Καραμανλή στις προγραμματικές δηλώσεις στη Βουλή: «Είναι απόφασή μας να προχωρήσουμε στο χαρακτηρισμό ως πολύτεκνης της οικογένειας με τρία παιδιά». Βεβαίως, δεν πήγε το μυαλό σας ποτέ στο ότι -παρ’ ότι η Ο.Κ.Ε. σας το λέει- στον προϋπολογισμό του 2006 –και το ξέρετε πολύ καλά, κύριε Υπουργέ- από τα 700.000.000 τα 500.000.000 είναι η στήριξη των πολυτέκνων ως έχουν σήμερα.
Είχατε σκεφτεί ποτέ, όταν θέλατε να καταλάβετε την εξουσία και τάζατε τα πάντα στους πολίτες, χωρίς αιδώ και χωρίς ευθύνη, χωρίς καμία τσίπα, πόσο κοστίζει αυτή η πολιτική την οποία ξεστόμιζε ο κύριος Πρωθυπουργός; Είχατε ως σοβαρή, τότε, Αντιπολίτευση κάνει τους λογαριασμούς σας; Και ερχόσαστε εδώ, δύο χρόνια μετά και κλαίγεστε όταν η απογραφή είναι δικό σας θέμα. Εσείς με την απογραφή καταρρακώσατε το κύρος της χώρας και την οικονομία και έρχεται δύο χρόνια μετά η EUROSTAT να δικαιώσει τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο συζητείται το παρόν νομοσχέδιο. Όμως, ας δούμε για λίγο και το πλαίσιο εντός του οποίου κατατέθηκε το νομοσχέδιο.
Εμείς δεν θα είμαστε –και μην περιμένετε να είμαστε- εκείνη η Αντιπολίτευση που ισοπεδώνει. Διότι αυτό το νομοσχέδιο έχει και διατάξεις, ιδιαίτερα αυτές της πολυτεκνίας, τις περισσότερες από τις οποίες θα τις ψηφίσουμε.
Πότε, όμως, φέρνετε το νομοσχέδιο. Το φέρνετε την ώρα που συζητείται ο προϋπολογισμός. Ποιος προϋπολογισμός; Αυτός των συντάξεων και των μισθών και της οικονομικής κατάστασης που προανέφερα, αυτός ο προϋπολογισμός! Το φέρνετε για να δημιουργήσετε εντυπώσεις της δήθεν καλής, φιλικής κοινωνικής πολιτικής. Το φέρνετε τότε και το φέρνετε σε τέτοια προχειρότητα, που ο καθ’ όλα άξιος Υφυπουργός ο κ. Κωνσταντόπουλος έτρεχε και δεν έφθανε, γιατί πολλές από τις διατάξεις έπρεπε να γίνουν και να ξαναγίνουν, αυτές τις διατάξεις που και εμείς σήμερα μετά από και κάποιες βεβαιώσεις των φορέων θα τις ψηφίσουμε.
Άρα, λοιπόν, και τότε το φέρατε για σκοπιμότητες και τώρα το βάζετε στη συζήτηση για σκοπιμότητες, διότι κυβερνάτε με επικοινωνιακές σκοπιμότητες και τακτικισμούς. Και δεν υπάρχει σχέδιο για τη χώρα και δεν υπάρχει προοπτική για τη χώρα και δεν υπάρχει δυνατότητα να υπάρξει ουσιαστική κοινωνική πολιτική και ουσιαστική πολιτική για το δημογραφικό.
Έρχομαι τώρα σε αυτό καθ’ εαυτό το νομοσχέδιο επί της αρχής. Δεν μου λέτε, υπάρχει καθόλου έρμα σε αυτό το νομοσχέδιο; Είπατε ότι καταπολεμά τη φτώχεια. Τί είδους πολιτική κάνετε για τις οικογένειες και το δημογραφικό; Είναι μία πολιτική, όπως λέμε, κάθετης αναδιανομής που στοχεύει στους φτωχούς πολύτεκνους, στους φτωχούς τρίτεκνους ή αποτελούν τα μέτρα σας οριζόντιο κίνητρο για τη γέννηση, άρα δεν έχουν σχέση με τα εισοδηματικά; Προφανώς, από αυτό που βλέπουμε εδώ, είναι το δεύτερο.
Παρακαλώ πάρα πολύ, λοιπόν, κυρίες και κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, μην έρχεστε εδώ και μας λέτε περί φτώχειας, διότι το διχίλιαρο, αυτό το πενιχρό διχίλιαρο που δίνετε, το παίρνει κάθε μητέρα και πατέρας που γεννούν παιδί μετά το τρίτο είτε έχει πολλά χρήματα είτε έχει λίγα χρήματα, είτε κατοικεί στη Βουλιαγμένη και στη Βούλα –για να αναφέρω εγώ την περιοχή μου και έχετε και εσείς, κύριοι συνάδελφοι, τις περιοχές σας να αναφέρετε- είτε κατοικεί στο Μενίδι και στο Ζεφύρι και στο Θριάσιο και βγάζει το μεροκάματο και καμιά φορά το στερείται και αυτό. Άρα το παίρνουν όλοι. Δεχθείτε το. Παίρνουν όλοι, ασχέτως εισοδημάτων. Μην μας λέτε ότι το κάνετε για τη φτώχεια, γιατί θα το πάρουν και τα βόρεια προάστια.
Δεύτερον, υπάρχει ασάφεια και κοροϊδία στην αντιμετώπιση τριτέκνων - πολυτέκνων. Βεβαίως ή δεν θέλετε να εκπληρώσετε την υπόσχεσή σας ή δεν μπορείτε. Και, όπως σας είπα, αν ήσασταν στοιχειωδώς υπεύθυνοι, έπρεπε να έχετε κάνει τους λογαριασμούς σας. Δεν αντιμετωπίζετε εσείς τους τρίτεκνους και τους πολύτεκνους με ενιαία λογική.
Τι κάνετε; Τα περίφημα άρθρα 1 και 2 που έχουν επιμέρους αντικρουόμενες ρυθμίσεις και μπαλώματα έμειναν τα ίδια. Εμείς είχαμε κάθε καλή πρόθεση να υπερψηφίσουμε το νομοσχέδιο επί της αρχής, αρκεί να φέρνατε κάποιες βελτιώσεις σ’ αυτές τις ρυθμίσεις και σ’ αυτά τα μπαλώματα. Τι έπρεπε να κάνετε; Το αυτονόητο. Είτε σε όλες τις ρυθμίσεις που εντάσσονται και οι πολύτεκνοι να εντάξετε τους τρίτεκνους αυξάνοντας την πίτα. Παραδείγματος χάριν το 20% για το δημόσιο τομέα να το κάνετε 30% και να το αυξήσετε ανά παιδί, γιατί και αυτό θεωρούμε ότι είναι μια αρχή που πρέπει να υπηρετείται, ανάλογα με τον αριθμό των τέκνων να αυξάνονται τα κίνητρα και τα επιδόματα. Είτε βεβαίως να κάνετε την άλλη πολιτική που και αυτήν θα τη βλέπαμε χωριστά οι τρίτεκνοι από τους πολύτεκνους, η οποία όμως έρχεται σε πλήρη αναντιστοιχία με τα όσα είχατε πει μέχρι τώρα.
Θα κάνουμε συγκεκριμένες προτάσεις και πάλι στα άρθρα, κύριε Υπουργέ. Και μπορούμε να αλλάξουμε θέση, αν έχετε την καλή διάθεση να τα αλλάξετε, έστω και τώρα. Αλλάξτε το, σας καλώ, έστω και τώρα!
Βεβαίως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα μου επιτρέψετε, σε όσο χρόνο μου απομένει να πιάσω αυτό το ζήτημα που θεωρώ και θεωρούμε στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. μείζον. Αυτό δεν είναι άλλο παρά το θέμα του δημογραφικού ζητήματος.
Με βάση τα στοιχεία της EUROSTAT φαίνεται ότι ο πληθυσμός της χώρας από 11,1 εκατομμύρια το 2005 θα πέσει σε 10,6 εκατομμύρια το 2050. Είναι σίγουρο ότι το δημογραφικό πρόβλημα δεν έχει να κάνει μόνο με την υπογεννητικότητα. Έχει να κάνει βεβαίως και με τη γήρανση του πληθυσμού. Έχει να κάνει, λοιπόν, με την αύξηση του προσδόκιμου ζωής, με τα νέα κοινωνικά δεδομένα, με την οικογένεια, με την εργασία, έχει να κάνει με όλο το φάσμα της ζωής το δημογραφικό. Είναι, όμως, σημαντικό να διαπιστώσουμε ότι η υπογεννητικότητα είναι ίσως για εμάς η πιο κρίσιμη, η πιο κορυφαία πτυχή του δημογραφικού.
Επιτρέψτε μου να δώσω δυο νούμερα για να φωτίσουμε το ζήτημα. Το πρώτο είναι ότι έχουμε ένα δείκτη γονιμότητας, ο οποίος είναι σταθερά μειωμένος, ένα δείκτη γονιμότητας στο 1,28 το 2003 και τον ίδιο περίπου το 2004. Πάντα επικαλούμαι στοιχεία της EUROSTAT.
Αν αυτός ο χαμηλός δείκτης γονιμότητας –λένε έγκυρες μελέτες τις οποίες έχω στη διάθεσή μου- παραμείνει σε μία χώρα για έναν αιώνα, τότε η χώρα που έχει αυτόν το δείκτη γονιμότητας θα μειώσει τον πληθυσμό της κατά το ?.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτό δεν είναι θέμα αντιπολίτευσης ή συμπολίτευσης. Εδώ χρειάζεται συνένωση και συνεννόηση όλων των δυνάμεων της Βουλής, όλων των δυνάμεων της χώρας. Αυτό είναι κίνδυνος για τη χώρα.
Η χώρα έχει εμφανίσει αυτόν το δείκτη εδώ και δέκα χρόνια συνολικά. Βεβαίως μαζί μ’ αυτό πρέπει να δώσω και δύο ακόμα δεδομένα: Ο μέσος όρος ηλικίας γάμου –τα ζευγάρια πια παντρεύονται σε μεγαλύτερη ηλικία- από το 29,2 που ήταν το 1993, φθάσαμε το 2003 να είναι στα 31 χρόνια. Ο μέσος όρος τεκνοποίησης των Ελληνίδων από τα 27 χρόνια πριν από μία δεκαετία έφτασε στα 29 χρόνια και βαίνει αυξανόμενος.
Αντίστοιχα, λοιπόν, πρέπει να δούμε ότι αλλάζουν τα νέα πρότυπα καριέρας και ζωής και ότι υπάρχει σήμερα και από την πολιτική σας εδώ, αλλά και ευρύτερα, μία αυξανόμενη εργασιακή ανασφάλεια των νέων. Κάτι πρέπει να κάνουμε γι’ αυτήν και ιδιαίτερα για την ανασφάλεια και την απασχόληση των γυναικών. Έχουν δείξει οι μελέτες ότι δεν είναι οι χώρες εκείνες που προστατεύουν τη γυναίκα και την θέλουν μέσα στο σπίτι, αυτές που έχουν καλούς δημογραφικούς δείκτες. Αλλά είναι οι χώρες εκείνες, όπως οι Σκανδιναβικές, που έχουν βγάλει τη γυναίκα ισότιμα με τον άνδρα στην εργασία, στην κοινωνία, στη συμμετοχή στη λήψη των αποφάσεων.
Άρα, χρειαζόμαστε μια άλλη πολιτική και χρειαζόμαστε να το δούμε και συλλογικά και να επανασυστήσουμε τη Διακομματική Επιτροπή για το Δημογραφικό κι αυτή τη φορά να δεσμευτούμε, γιατί εδώ υπάρχουν συλλογικές ευθύνες.
Και ξαναλέω: Εμείς είμαστε υπεύθυνο κόμμα, το οποίο και στην Αντιπολίτευση θα κάνει σοβαρές και συγκεκριμένες προτάσεις. Και λέμε ότι επειδή δεν κάναμε ό,τι έπρεπε να κάνουμε για το δημογραφικό, πρέπει να επανασυστήσουμε τη Διακομματική Επιτροπή άμεσα.
Αυτό το τεράστιο πρόβλημα, το δημογραφικό, δεν μπορεί να λυθεί μόνο με τα επιδόματα. Και ας πούμε τώρα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι είχαμε δυνατότητα να δώσουμε περισσότερα επιδόματα. Και πάλι δεν θα λύναμε το πρόβλημα. Δεν λύνεται μόνο με κίνητρα. Ούτε λύνεται με τον εορτασμό της ημέρας του πολυτέκνου. Θα το ψηφίσουμε το συγκεκριμένο, αλλά δεν έχει νόημα. Ούτε θεωρούμε ότι με το να κάνετε ένα ακόμα νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου και να το εντάξετε μέσα στην κρατική μηχανή, θα λύσει το πρόβλημα.
Θεωρούμε ότι χρειαζόμαστε ένα Ινστιτούτο πανεπιστημιακού επιπέδου δίπλα, αν θέλετε, στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (Ε.Κ.Κ.Ε.) που να μας δίνει τα στοιχεία και όχι ένα ακόμη κρατικοδίαιτο εποπτευόμενο από το Υπουργείο Υγείας, νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου.
Θέλουμε, επίσης, να επεκταθεί και το δίκτυο των υπηρεσιών, γιατί έτσι λύνεται το δημογραφικό πρόβλημα. Δημιουργήσαμε τετρακόσιους και πλέον βρεφονηπιακούς σταθμούς μέσω της αυτοδιοίκησης από το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Πού είναι αυτοί σήμερα; Επεκτείνεται το δίκτυο; Τι έγινε με το «Ολοήμερο Σχολείο;» Γιατί το «Ολοήμερο Σχολείο» κινδυνεύει να κλείσει, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Γιατί τα «Ολοήμερα Σχολεία» έχουν καταντήσει «πάρκινγκ» παιδιών ή υπολειτουργούν; Γιατί αυτές οι δομές, οι υπηρεσίες που έφτιαξε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και που ήταν σημαντικές, δεν προχωρούν;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Κύριε Πρόεδρε, επιτρέψτε μου δύο λεπτά.
Πιστεύουμε, λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι το δημογραφικό είναι ένα σοβαρό πρόβλημα και θέλουμε να γίνει ξανά Διακομματική Επιτροπή και να δεσμευτούμε όλοι, όλα τα Κόμματα ότι θα εφαρμόσουμε ως κυβερνήσεις τα όποια πορίσματα βγάλει η Επιτροπή.
Δεύτερον, θα καταθέσουμε τη δική μας δέσμη προτάσεων στο ζήτημα με τη μορφή πρότασης νόμου. Ζητούμε να εφαρμόσει η Κυβέρνηση τη δέσμευσή της σε ορίζοντα που να είναι εμφανής, γιατί από τα «θα» έχει χορτάσει και ο ελληνικός λαός και εμείς κι αυτό θα φανεί πολύ σύντομα. Ήδη φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις.
Ζητούμε, λοιπόν, να εφαρμόσετε τη δέσμευσή σας –αυτή που δώσατε- για να είσθε στοιχειωδώς υπεύθυνοι έναντι αυτών που την κάνατε. Αν, έστω και τώρα, δεν φέρετε αυτές τις τροποποιήσεις που σας είπαμε και στην Επιτροπή στα άρθρα 1 και 2 για τους τρίτεκνους, ούτως ώστε να υπάρχει ένα στοιχειώδες έρμα και συνέχεια στις πολιτικές, είμαστε υποχρεωμένοι να καταψηφίσουμε επί της αρχής το νομοσχέδιο. Παρ’ όλα αυτά, όπως είπα και πριν, τις διατάξεις εκείνες οι οποίες είναι θετικές για τον ορισμό της πολυτεκνίας, για την κωδικοποίηση της νομοθεσίας και άλλες διατάξεις που αφορούν τους πολύτεκνους, θα τις ψηφίσουμε γιατί δεν είμαστε καταστροφολόγοι και μηδενιστές.
Ωστόσο θέλουμε και ζητάμε, κύριε Υπουργέ, έστω και τώρα να αλλάξετε και να βελτιώσετε σημαντικά τα άρθρα 1 και 2, τα οποία δεν μας επιτρέπουν ούτε καν να σας δώσουμε την ανοχή της υπερψήφισης επί της αρχής.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε την κ. Χριστοφιλοπούλου.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση της Αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» με θέμα: «30 Χρόνια από το Σύνταγμα του 1975», καθώς και στους λοιπούς χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, τριάντα έξι γυναίκες από τις Τοπικές Οργανώσεις Γυναικών Νέας Δημοκρατίας Δυτικού Τομέα Θεσσαλονίκης.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα)
Το λόγο τώρα έχει ο κ. Παναγιώτης Κοσιώνης, Αντιπρόεδρος της Βουλής.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΣΙΩΝΗΣ (Ε΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να κάνω μια μικρή εισαγωγή. Είναι τακτική του κυβερνητικού Kόμματος –δεν θέλω να πω πάγια, για να μην είναι υπερβολικό- σε τέτοια ευαίσθητα νομοσχέδια να αρχίζει ο Εισηγητής πάντοτε με τη φράση «είναι πολύ ευχάριστο που όλα τα Kόμματα συμφωνούν, κ.λπ.».
Δεν είναι έτσι, αγαπητοί συνάδελφοι και όποιος διαβάσει την εισήγησή μου στην Επιτροπή, θα καταλάβει. Είχα πει μάλιστα ότι δεν θα το ψηφίσουμε –μπορεί να μην το καταψηφίζαμε- και περιμένουμε να δούμε εάν θα γίνουν προσθήκες ή άλλα πράγματα. Και όταν έρχεται για συζήτηση, κρίνει κανείς το νομοσχέδιο που συζητείται και από το γενικότερο πολιτικό πλαίσιο που έχει δημιουργηθεί το τελευταίο χρονικό διάστημα και, κυρίως, απ’ αυτό που είπε και ο κ. Κιλτίδης κλείνοντας για τη σύμπραξη “Ερυθρού Σταυρού» και «Ερρίκος Ντυνάν» σαν ένα καλό προοίμιο για να πηγαίνουν όλα καλά.
Αυτός είναι ένας λόγος παραπάνω για να καταψηφίσουμε το νομοσχέδιο, για τους λόγους για τους οποίους θα αναλύσω.
Όπως κάνω κατά κανόνα, θα μιλήσω επί της αρχής του νομοσχεδίου. Κάθε νομοσχέδιο έχει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον, πολύ περισσότερο όταν περιλαμβάνει και ευαίσθητα θέματα, όπως είναι για παράδειγμα η ενίσχυση της οικογένειας.
Είχα πει και άλλη μία φορά, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι ίσως δεν υπάρχει άλλος τομέας της δημόσιας ζωής, παρά μόνο ο τομέας υγείας, πρόνοιας και κοινωνικής πολιτικής, που να δείχνει τόσο ανάγλυφα και τόσο καθαρά τον τρόπο λειτουργίας του κοινωνικοπολιτικού συστήματος, του καπιταλιστικού συστήματος. Και αυτό γιατί έχει να κάνει με τον άνθρωπο, με την έννοια που εμείς τον περιγράφουμε, δηλαδή του ανθρώπινου δυναμικού και όχι όπως τον θέλει το καπιταλιστικό σύστημα, δηλαδή του παραγωγικού δυναμικού. Θα έπρεπε ίσως και το καπιταλιστικό σύστημα να λειτουργεί με τέτοιους κανόνες, ώστε να μπορεί να διατηρήσει τον άνθρωπο ως έναν αριθμό, που να δουλεύει γι’ αυτό, ώστε να μπορεί να τον ξεζουμίζει καλύτερα. Και δεν το κάνει ούτε και αυτό.
Επί της αρχής του νομοσχεδίου, θα ήθελα να πω ότι είναι εντυπωσιακό αυτό που λέει η εισήγηση, η αιτιολογική έκθεση που αναφέρεται στο άρθρο 21 και 25 του Συντάγματος για την προστασία της οικογένειας, της μητρότητας, του παιδιού, για τα θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου κ.λπ..
Στη σελίδα 3 προς τη σελίδα 4, αν θυμάμαι καλά, σ’ ένα άλλο σημείο, αναφέρει ότι τα περισσότερα μέτρα που έχουν παρθεί μέχρι τώρα αποτελούν ένα συνονθύλευμα αποσπασματικών ρυθμίσεων κ.λπ., από φορείς, χρηματοδοτήσεις μη τελεσιδίκησης όλων αυτών που έχουν ληφθεί σαν αποφάσεις, μη υλοποίησης δηλαδή όλων όσων έχουν αποφασισθεί μέχρι τώρα σε μία διαδρομή γενικότερη. Δεν θέλω να αναφερθώ στα Κόμματα, γιατί γνωρίζουμε όλοι ποιοι ήταν στην εξουσία όλο αυτό το χρονικό διάστημα.
Ποιος φταίει για την μη υλοποίηση; Φταίνε οι οικογένειες που θέλουν να κάνουν παιδιά;
Στην Επιτροπή είχα τονίσει επίσης –και δεν είναι η πρώτη φορά που το λέω- ότι αν απομονώσεις αυτό το νομοσχέδιο από το γενικότερο πολιτικοοικονομικό πλαίσιο, μπορεί να οδηγηθείς σε άλλους δρόμους, εκτός και αν θέλεις να το κάνεις για να παραπλανήσεις την κοινή γνώμη.
Θα μπορούσα να αναφέρω πάρα πολλά παραδείγματα, αλλά θα επικεντρώσω την ομιλία μου σε δύο, τρία πράγματα, όπως στο επίδομα των 2.000 ευρώ για τον τοκετό του τρίτου τέκνου και πέρα. Μπορείς να πεις «όχι» λογαριάζοντας το νούμερο των 2.000 ευρώ; Ασφαλώς και δεν μπορείς να πεις «όχι», αλλά δεν μπορείς να μην αναφέρεις ορισμένους άλλους παράγοντες τους οποίους μερικοί κάνουν ότι ξεχνούν. Ή ξεχνάνε πραγματικά.;
Αγαπητοί κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για να φτάσει μία οικογένεια στο τρίτο και τέταρτο παιδί, θα πρέπει πρώτα να έχει τη δυνατότητα να φθάσει στο πρώτο και στο δεύτερο. Έχει αυτές τις δυνατότητες μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο που ανέφερα πιο μπροστά;
Τι διευκολύνσεις έχει μέχρι τώρα, μέχρις αυτού του σημείου, με την αύξηση του κόστους της ζωής, με την ανεργία, τη φτώχεια -δυόμισι εκατομμύρια Έλληνες ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και η αναλογία των οικογενειών που είναι κάτω από το όριο της φτώχειας δύτεκνων και τρίτεκνων, είναι πολύ μεγαλύτερη- με τα τροφεία στους παιδικούς σταθμούς; Και άλλα θα μπορούσε να αναφέρει κανείς.
Αλλά και για το εφάπαξ ποσό, αυτό καθ’ εαυτό, των 2.000 ευρώ για τον τοκετό, θα πω τα εξής: Υπάρχουν και συνάδελφοι γιατροί εδώ, αλλά δεν είναι ανάγκη να είναι κάποιος συνάδελφος για να καταλαβαίνει αυτά που θα πω τώρα. Δηλαδή κάτω από τις σημερινές συνθήκες, ο τοκετός θα κοστίσει μόνο 2.000 ευρώ;
ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΤΣΙΟΚΑΣ: Και όλο ανεβαίνει.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΣΙΩΝΗΣ (Ε΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Ναι, έχει σημασία αυτό, το πού μπορεί να πάει.
Το δεύτερο και κυριότερο στοιχείο αυτής της υπόθεσης είναι το εξής: Περιμένετε να το ακούσετε και αυτό και θα δούμε εάν το επικροτείτε. Για να φθάσει η έγκυος στον ένατο μήνα του τοκετού, θα πρέπει από την αρχή της κύησης να πηγαίνει μια φορά το μήνα στο γυναικολόγο. Ας πούμε ότι θα πηγαίνει σε δημόσιο νοσοκομείο στα απογευματινά ιατρεία που θα πληρώνει συγκεκριμένη ταρίφα.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΔΡΑΚΤΑΣ: Συνολικά είναι. Δεν είναι ένας μήνας.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΣΙΩΝΗΣ (Ε’ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Αφήστε, κύριε συνάδελφε. Τα ξέρετε πάρα πολύ καλά. Υπάρχει συγκεκριμένη ταρίφα, αν είναι ειδικευμένος γιατρός, αν είναι επιμελητής ή αν είναι καθηγητής.
Όταν θα έχει συμπληρώσει τους εννέα μήνες, από τα 2.000 ευρώ, τι θα έχει μείνει σ’ αυτήν την οικογένεια που πάει για το τρίτο παιδί; Σχεδόν τίποτα ή ελάχιστα.
Άλλο χαρακτηριστικό γνώρισμα. Τελικά η τρίτεκνη οικογένεια χαρακτηρίζεται ως πολύτεκνη ή μόνο στις περιπτώσεις εκείνες που αναφέρονται μέσα στο νομοσχέδιο, παραδείγματος χάριν εάν το ένα παιδί είναι ανάπηρο ή εάν ένας γονιός είναι ανάπηρος; Είναι τρεις - τέσσερις περιπτώσεις τρίτεκνων οικογενειών, μόνο που αναφέρονται εδώ μέσα. Άρα λοιπόν, η τρίτεκνη οικογένεια δεν ανήκει στην πολυτεκνία.
Γίνεται μάλιστα μ’ έναν τρόπο που δημιουργεί και ενδοκοινωνικές αντιπαραθέσεις. Και είναι γνωστό αυτό. Δημοσιοποιήθηκαν οι περισσότερες, ακούστηκαν και στην ακρόαση φορέων, με το ποσοστό των αναγκαστικών προσλήψεων. Γιατί το ποσοστό παραμένει το ίδιο και μοιράζεται και στις τρίτεκνες οικογένειες, οπότε καταλαβαίνει κανείς, ποια είναι η άλλη επιβάρυνση. Οι προσλήψεις πώς θα γίνονται; Με την έννοια της απασχολησιμότητας. Ούτε καν αορίστου χρόνου. Άλλο εποικοδομητικό στοιχείο για να βοηθήσεις τις οικογένειες να κάνουν περισσότερα παιδιά!
Στο σχέδιο νόμου εμπλέκεται και το δημογραφικό πρόβλημα και όχι μόνο με την ίδρυση του Ινστιτούτου. Φυσικά αναφέρονται και άλλα. Και από τον εισηγητή της πλειοψηφίας ακούστηκε αυτό το πράγμα.
Το ερώτημα είναι, αγαπητοί συνάδελφοι, αν μπορείς να πείσεις μ’ ένα τέτοιο νομοσχέδιο την απλή λαϊκή οικογένεια που έχει ένα - δύο παιδιά να κάνει τρίτο και τέταρτο παιδί για την καταπολέμηση του δημογραφικού προβλήματος, να πιάσεις δηλαδή τo πολιτικό και ιδεολογικό πρόβλημα. Πώς θα φθάσει εκεί;
Εδώ θα κάνω μια μικρή παρένθεση, γιατί αυτή η γήρανση του πληθυσμού, όπως αναφέρεται, έχει χρησιμοποιηθεί μ’ έναν τρόπο όχι μόνο αντιεπιστημονικό, αλλά για την εφαρμογή εντελώς αντιλαϊκών μέτρων.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχουμε ελάττωση των γεννήσεων και οφείλεται σε δύο λόγους: Υπογεννητικότητα και υπογονιμότητα. Θα πρέπει να αναλύσει κανείς -ο χρόνος δεν επιτρέπει αυτή τη στιγμή- γιατί έχουμε υπογονιμότητα και γιατί έχουμε υπογεννητικότητα.
Πώς χρησιμοποιείται, όμως, η γήρανση; Έλεγαν και λένε πολλοί ακόμα ότι μέχρι την τάδε χρονολογία, για κάθε συνταξιούχο δούλευαν τέσσερις εργαζόμενοι. Τώρα δουλεύουν δύο. Μα, αν υπολογίσει κανείς το ποσοστό της ανεργίας που είναι πάνω από 11%, τότε η αναλογία εργαζομένων προς συνταξιούχους ποια θα ήταν; Αυτό δεν το υπολογίζει κανείς. Και δεν το υπολογίζει για να παίρνει τα μέτρα για την αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης, για τη μείωση των συντάξεων κ.λπ. .
Και κάτι άλλο, για να φύγω απ’ αυτό το θέμα. Ξέρετε ότι τώρα το όριο συνταξιοδότησης πάει στα εξήντα πέντε, με πρόθεση από την Ευρωπαϊκή Ένωση να φθάσει στα εβδομήντα ένα. Και ξέρετε πολύ καλά, αγαπητοί συνάδελφοι -και δεν χρειάζεται να είναι κάποιος γιατρός, το επαναλαμβάνω αυτό- ότι οι βιολογικές ικανότητες του ατόμου δεν παραμένουν οι ίδιες όσο μεγαλώνει η ηλικία του. Από ένα ορισμένο σημείο και μετά, δεν έχει τις ίδιες βιολογικές ικανότητες. Έχει σημασία το πόσα χρόνια έχει δουλέψει για να πάρει τη σύνταξή του. Άρα, λοιπόν, αυτό που χρησιμοποιείται για το δημογραφικό είναι τελείως πλασματικό, για να ισχύσουν αυτές οι αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις.
Τη λαϊκή οικογένεια θα την πείσεις να κάνει τρίτο και τέταρτο παιδί, όταν δημιουργείς τις κατάλληλες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες. Είπε κάποιος συνάδελφος κάτι, το οποίο εγώ βρίσκω πάρα πολύ σωστό, ότι οι έχοντες –και όταν λέμε έχοντες, εννοούμε εκείνους που κατέχουν πάρα πολλά- ασχολούνται με άλλα πράγματα. Κοιτάνε τους λογαριασμούς τους, φτιάχνουν οικοδομές και δεν ξέρω και τι άλλο. Η φτωχή οικογένεια έχει ένα στόχο και προορισμό στη ζωή. Τι δημιουργεί; Δημιουργεί παιδιά. Θέλει να κάνει παιδιά, να τα δει να μεγαλώνουν, να δουλεύουν, να γίνονται αξιόλογοι πολίτες και να δει και τα παιδιά των παιδιών της. Όμως, για να το κάνει αυτό το πράγμα, πρέπει να έχει τη δυνατότητα ή τη γνώση, να ξέρει, να βλέπει ότι δεν θα τα πετάξει, αφού τα κάνει, σε ένα μέλλον αβέβαιο, μέσα στην αβεβαιότητα και στη φτώχεια.
Υπάρχουν αυτές οι προϋποθέσεις μέσα από αυτό το νομοσχέδιο; Κατά τη δική μας γνώμη, όχι. Απεναντίας, θα μπορούσε να πει κανείς ότι δημιουργούνται συνθήκες, οι οποίες δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο αυτήν την κατάσταση.
Θα μπορούσε κανείς να πάρει ορισμένα επιμέρους μέτρα, από τα οποία όμως δεν θα κατέρρεε ο προϋπολογισμός. Ας μην πω τώρα τι θα μπορούσε να κάνει κανείς γι’ αυτό το θέμα με τα χρήματα ενός F-16, που είναι για την ασφάλειά μας κ.λπ.. Θα μπορούσε να πάρει κανείς ορισμένα μέτρα τέτοιου χαρακτήρα, δίνοντας λεφτά για τη στήριξη αυτών των οικογενειών.
Τι μέτρα, λοιπόν, θα μπορούσε να πάρει, χωρίς να καταρρεύσει ο προϋπολογισμός; Σε οικογένειες χαμηλού εισοδήματος, που έχουν παιδιά βρεφικής ή προσχολικής ηλικίας, θα μπορούσε να δοθεί βοήθεια στο σπίτι. Αυτό δεν επιφέρει καμμία οικονομική καταστροφή. Αναφέρομαι σε βοήθεια από βρεφοκόμους και από νοσηλεύτριες.
Επίσης, μπορούν να καταργηθούν τα τροφεία σε παιδικούς σταθμούς. Και ξέρουμε επί ποιας κυβέρνησης έχουν καθιερωθεί αυτά τα πράγματα.
Ακόμα, μπορούν να δίνονται δωρεάν τα απαραίτητα τεχνικά βοηθήματα στα άτομα με ειδικές ανάγκες τρίτεκνων και πολύτεκνων οικογενειών.
Το στεγαστικό πρόβλημα είναι τεράστιο. Αναφέρεται και στο ομόφωνο ψήφισμα που είχε βγάλει τότε η Βουλή, αλλά δεν έχει υλοποιηθεί τίποτε απ’ αυτά.
Γιατί στα δημόσια Ι.Ε.Κ., μέσα απ’ αυτές τις ρυθμίσεις, να έχουμε ελάττωση και όχι κατάργηση των διδάκτρων για τις τρίτεκνες και πολύτεκνες οικογένειες; Θα βουλιάξουν τα Ι.Ε.Κ.;
Θα μπορούσε κάποιος να χαρακτηρίσει δευτερεύον αυτό που θα πω τώρα, όμως δεν είναι καθόλου δευτερεύον. Για παράδειγμα, θα μπορούσε να παρέχεται δωρεάν κατασκήνωση, δωρεάν ιατρική υποβοήθηση για την τεχνητή γονιμοποίηση, που ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι στο δημόσιο ελάχιστα γίνονται και χρειάζονται εκατομμύρια δραχμές πιο μπροστά, για να προσπαθήσει κανείς να κάνει ένα παιδί με τεχνητή γονιμοποίηση.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΔΡΑΚΤΑΣ: Το έχουμε περάσει αυτό, το έχουμε ψηφίσει.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΣΙΩΝΗΣ (Ε΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Ναι, αλλά πού εφαρμόζεται στο δημόσιο; Εγώ στο δημόσιο αναφέρομαι. Σε πόσα δημόσια νοσοκομεία υπάρχει αυτό, κύριε συνάδελφε; Ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι δεν υπάρχει σχεδόν σε κανένα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριοι συνάδελφοι, όχι διακοπές σας παρακαλώ.
Συνεχίστε, κύριε Κοσιώνη.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΣΙΩΝΗΣ (Ε΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Θα ήθελα να τελειώσω μ’ αυτό το ποσοστό των αναγκαστικών προσλήψεων. Αγαπητοί συνάδελφοι, ξέρετε σαν τι μοιάζει αυτό; Σαν να έχεις καλέσει δέκα άτομα για να κόψεις μία πίτα, έχοντας καθορίσει το κομμάτι που θα πάρει κάθε άτομο, και εμφανίζονται εκείνη τη στιγμή είκοσι άτομα. Η πίτα είναι η ίδια, αλλά κόβεις μικρότερο κομμάτι και δίνεις στον καθένα, πιστεύοντας ότι θα πείσεις τις λαϊκές οικογένειες -όχι μόνο εκείνες που δεν έχουν και θέλουν να κάνουν τρίτο παιδί, αλλά και εκείνες που έχουν ή θέλουν να ξεκινήσουν να κάνουν το πρώτο ή το δεύτερο παιδί- ότι αυτή η πολιτική της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας είναι φιλολαϊκή και βοηθάει.
Γι’ αυτούς τους λόγους που ανέφερα -και θα αναφερθούμε και σε ορισμένα άρθρα, μερικά από τα οποία θα τα ψηφίσουμε- θα καταψηφίσουμε το νομοσχέδιο επί της αρχής.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Κοσιώνη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να σας ανακοινώσω πως κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης «Ενίσχυση της οικογένειας και λοιπές διατάξεις» Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος εκ μέρους του Συνασπισμού ορίζεται ο Βουλευτής κ. Αθανάσιος Λεβέντης με απόφαση του Προέδρου του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξανδρου Αλαβάνου.
Ο συνάδελφος Βουλευτής κ. Πάνος Παναγιωτόπουλος ζητεί άδεια ολιγοήμερης απουσίας στο εξωτερικό.
Η Βουλή εγκρίνει;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Η Βουλή ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια.
Το λόγο έχει ο κ. Λεβέντης.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Καλωσορίζουμε εμείς τον καινούριο Υπουργό Υγείας και ευχόμαστε να είναι δημιουργική η παρουσία του σ’ αυτό το δύσκολο Υπουργείο. Το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα έχει έναν υπερβολικό, θα έλεγα, μεγαλόσχημο τίτλο: «Ενίσχυση της οικογένειας». Γιατί καθώς λέει και στην εισαγωγή του, ενίσχυση της οικογένειας σημαίνει πάρα πολλά πράγματα. Όταν, όμως, διαβάζει κανείς τα άρθρα δεν προκύπτει κάτι τέτοιο από αυτά που αναφέρονται μέσα.
Υποτίθεται ότι μ’ αυτό το νομοσχέδιο η Κυβέρνηση έρχεται να υλοποιήσει τις προεκλογικές της εξαγγελίες για ενίσχυση της πολύτεκνης οικογένειας και αναγνώριση και της οικογένειας με τρία παιδιά, ως πολύτεκνης οικογένειας. Στο γενικό περιεχόμενο της αιτιολογικής έκθεσης του νομοσχεδίου περιέχονται αξιόλογες διαπιστώσεις και επισημάνσεις όσον αφορά την οικογένεια στα πλαίσια του δημογραφικού προβλήματος της χώρας και όσον αφορά την εναρμόνιση με κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Γίνεται αναφορά στις επιταγές του Συντάγματος για την προστασία της οικογένειας και του παιδιού και στην υποχρέωση της πολιτείας να σχεδιάζει και να εφαρμόζει μέτρα που θα συμβάλουν στην αύξηση των γεννήσεων. Γίνεται αναφορά στο περιεχόμενο του άρθρου 6 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη του Συμβουλίου της Ευρώπης και στα δικαιώματα της οικογένειας, όπως επίσης στην παράγραφο 1 του άρθρου 6 της Σύμβασης του Ο.Η.Ε. για τα δικαιώματα του παιδιού και τα μέτρα προστασίας του.
Καταλήγει η γενική αναφορά της αιτιολογικής έκθεσης ότι το προτεινόμενο με το παρόν σχέδιο νόμου πρότυπο ενίσχυσης των οικογενειών, αξιοποιεί τα νέα κοινωνικοπολιτικά δεδομένα και τη μεταρρύθμιση της οικογενειακής πολιτικής στην Ελλάδα και ότι ο σχεδιασμός των μέτρων αυτών παίρνει υπόψη τα πορίσματα οργάνων κοινωνικής διαβούλευσης, Ο.Κ.Ε., δημογραφικό του 2002, τα αποτελέσματα ερευνών, ινστιτούτο κοινωνικής πολιτικής και του εθνικού κέντρου κοινωνικών ερευνών του 2005. Σε όλα αυτά δεν μπορεί να υπάρξει αντίθεση.
Το ερώτημα, όμως, είναι τι συμβαίνει και φθίνει συνεχώς ο ελληνικός πληθυσμός και έχουμε οξύτατο δημογραφικό πρόβλημα; Γιατί δεν κάνουν οι Έλληνες παιδιά; Και εδώ δεν πρέπει να μας απασχολήσει πρώτα η πολύτεκνη οικογένεια που ασφαλώς είναι σοβαρότερα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει, αλλά να ξεκινήσουμε και από τις μικρότερες οικογένειες. Ένας νέος δεκαοκτώ είκοσι χρονών είναι κανονικά σε ηλικία που μπορεί να κάνει παιδιά. Θα παντρευτεί, θα αρχίσει την τεκνοποιία; Όχι. Σήμερα έχουν αλλάξει κατ’ αρχάς όλες οι κοινωνικοοικονομικές συνθήκες. Δεν είναι αυτές που ήταν πριν από μερικές δεκαετίες, που είχαμε αφθονία πολύτεκνων οικογενειών.
Θα πρέπει, λοιπόν, ο νέος αυτός να σπουδάσει. Και εδώ έχουμε πια την ανάδειξη –και πολύ καλά- της γυναίκας, την ισοτιμία που και αυτή επιδιώκει επίσης να αναδειχθεί στον κοινωνικό στίβο και αυτό παίρνει αρκετά χρόνια με τις σπουδές στα πανεπιστήμια, με τις εξετάσεις και το χειρότερο, με την εύρεση εργασίας, όταν τα τελειώσει όλα αυτά και δεν είναι καθόλου εύκολη η υπόθεση.
Ελέχθηκε εδώ στην Βουλή, κατά κόρον, πριν από μερικές μέρες, στη σχετική συζήτηση που προκάλεσε ο Συνασπισμός, ότι η ανεργία στους νέους μας είναι πολύ υψηλότερη απ’ ότι στην άλλη Ευρώπη. Υπάρχουν σοβαρότατα προβλήματα, δεν είναι όμως μόνο αυτό. Οι πόλεις στις οποίες κατά κύριο λόγο κατοικεί σήμερα ο περισσότερος πληθυσμός έχουν γίνει, όχι απλώς αφιλόξενες, αλλά απάνθρωπες. Δεν είναι όπως την παλιά εποχή, όπου ήταν ελεύθερο το πεδίο, ώστε τα παιδιά να βγούν έξω, να τρέξουν, να παίξουν με άλλα παιδιά και να προσέχει η θεία ή η γιαγιά και το παιδί της οικογένειας και τα άλλα παιδιά. Όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Τώρα όλοι εγκλωβιστήκαμε στους τέσσερις τοίχους των διαμερισμάτων και σ’ αυτό το καβούκι του αυτοκινήτου.
Αυτό είναι εντελώς απάνθρωπο και δεν συνταλεί στο να δημιουργήσει μια οικογένεια παιδιά. Έστω, όμως, ότι το αποφασίζει και ξεκινάει. Ανέφερε μερικά προηγουμένως ο κ. Κοσιώνης. Πρώτα - πρώτα ο προγεννητικός έλεγχος, ο οποίος πρέπει να γίνεται ή η ενίσχυση στις περιπτώσεις που δεν μπορεί να αποκτηθεί παιδί, ενδεχομένως με τεχνικά μέσα, όπως είναι η τεχνητή γονιμοποίηση. Παρέχονται αυτά από το δημόσιο; Όχι. Θα πρέπει, λοιπόν, να αρχίσει συνεχώς να πληρώνει η γυναίκα, ο άντρας και η οικογένεια συνολικά.
Πρέπει να περάσουν εννέα μήνες μέχρι να φτάσει στον τοκετό. Και είναι ένα υψηλό κόστος. Ο τοκετός επίσης στοιχίζει πολύ περισσότερα σήμερα, υπό τις καλύτερες προϋποθέσεις, απ’ ό,τι αυτό το διχίλιαρο που θα πάρει η τρίτεκνη οικογένεια. Είναι πολύ περισσότερα. Από εκεί και πέρα όμως, αφότου γεννηθεί το παιδί, θέλει μια συνεχή παρακολούθηση. Και όλα αυτά συνεπάγονται κόστος και προς τους γιατρούς που θα πρέπει να προσφεύγει η οικογένεια. Δυστυχώς, θα πρέπει να προσφεύγει στους γιατρούς, γιατί αλλιώς δεν καλύπτονται οι ανάγκες.
Εδώ θα πρέπει να πω ότι χθες πήγαμε στο Νοσοκομείο «Παίδων», κύριε Υπουργέ. Περιμένουν τέσσερις μήνες το λιγότερο για καρδιολογική και ενδοκρινολογική εξέταση τα παιδιά. Και αυτό είναι παράλογο, για να μην πω απαράδεκτο.
Στην συνέχεια έχουν να κάνουν εμβόλια. Δυστυχώς, δεν προσφέρουμε όλα τα εμβόλια. Πρέπει να πληρώσουν για πολλά από αυτά.
Να μην αναφέρω τις συνθήκες στις οποίες ζουν οι μητέρες με το ένα παιδί ή με τα δυο παιδιά, που εργάζονται. Έχω ζήσει σαν γιατρός το δράμα, κυριολεκτικά, των νοσηλευτριών μέσα στα νοσοκομεία που είχαν παιδιά και τα παρατούσαν στο δρόμο γιατί δεν έχουν σταθερό ωράριο. Εναλλάσσονται, τη μια μέρα πρωί, την άλλη απόγευμα, την άλλη νύχτα. Ακόμη και στις διαδηλώσεις της Νέας Υόρκης που ζητούσαν εργασία, από τον προπερασμένο αιώνα, οι γυναίκες -όπως αναφέρθηκε και εδώ- έλεγαν «όχι νυχτερινή εργασία στην γυναίκα». Αυτές δουλεύουν τη νύχτα. Τα παιδιά τα παρατάνε εδώ και εκεί. Καταλαβαίνετε ότι δημιουργούνται μια σειρά δράματα. Κυριολεκτικά. Πώς θα αντιμετωπίσουν τα προβλήματα;
Και στη συνέχεια οι ιατροπαιδαγωγικοί σταθμοί. Πόσους τέτοιους σταθμούς έχουμε; Δεν καλύπτονται οι ανάγκες. Κάθε τι που κάνουν πρέπει να βάζουν το χέρι στην τσέπη και να πληρώνουν. Από εκεί και πέρα, πάνε στο σχολείο. Μέσα στις πόλεις δεν καλύπτονται όλες οι ανάγκες από τα σχολεία του δημοσίου. Επανειλημμένα έχουμε καταθέσει -και προσωπικά, αλλά και όλοι νομίζω- ερωτήσεις με προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα σχολεία στη γειτονιά. Στο Περιστέρι, παραδείγματος χάριν, μια σειρά σχολεία στεγάζονται υπό απαράδεκτες συνθήκες. Χθες πάλι κατατέθηκε μια ερώτηση για το Πικέρμι όπου στοιβάζονται σε παλιές αποθήκες τα παιδιά για να κάνουν μάθημα. Υποχρεώνονται μ’ αυτό τον τρόπο να καταφεύγουν στη συνέχεια στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Όλα αυτά συνεπάγονται, λοιπόν, κόστος, έξοδα και αποτρέπουν τους ανθρώπους από το να κάνουν παιδιά.
Ερχόμαστε βέβαια στο νομοσχέδιο τώρα. Εδώ το επιτρέπει ο τίτλος: «ενίσχυση της οικογένειας» λέμε. Δεν λέμε ενίσχυση μόνο της πολύτεκνης οικογένειας. Ερχόμαστε και στα επιμέρους άρθρα. Όταν πάμε στα άρθρα βλέπουμε ότι καμμιά καινοτομία και καμμιά νέα φιλοσοφία δεν εισάγει για την στήριξη της πολύτεκνης οικογένειας, έστω. Αντίθετα, αναδιανέμει τις μέχρι σήμερα παροχές σε μεγαλύτερο αριθμό δικαιούχων. Πολύτεκνες οικογένειες και οικογένειες με τρία παιδιά, θεωρώντας ότι έτσι υλοποιεί την προεκλογική της δέσμευση η Κυβέρνηση για αναγνώριση ως πολύτεκνης οικογένειας και αυτής με τρία παιδιά. Το σημαντικότερο είναι ότι με τις ρυθμίσεις του άρθρου 6 ουσιαστικά καταργείται η πολύτεκνη οικογένεια και η ισοβιότητα της σύνταξης της πολύτεκνης μητέρας, αφού με τα όρια ηλικίας των παιδιών πολύτεκνη θεωρείται η οικογένεια που τα παιδιά της είναι κάτω των είκοσι πέντε, των είκοσι ένα ή των δεκαοκτώ ετών ανάλογα. Δηλαδή, μετά απ’ αυτά τα όρια ηλικίας των παιδιών παύει η οικογένεια να είναι πολύτεκνη;
Τι θα γίνει με τις πολύτεκνες οικογένειες των μεταναστών, των τσιγγάνων, των μουσουλμάνων, των πομάκων; Έχουμε τόσες ιδιαιτερότητες και έχουμε σοβαρότατα προβλήματα. Πηγαίνετε στο Μενίδι, στα Άνω Λιόσια, στον Ασπρόπυργο να δείτε κάτω από ποιες συνθήκες αθλιότητας κυριολεκτικά ζουν οι οικογένειες των τσιγγάνων και τα εκατοντάδες, χιλιάδες παιδιά.
Έχουμε παιδιά και όμως τα περιθωριοποιούμε. Και όχι μόνο αυτό. Φτάνουμε να μην τα γράφουμε στο σχολείο και το έχω καταγγείλει και απ’ αυτό το Βήμα επανειλημμένα. Δεν γράφουμε τα παιδιά των τσιγγάνων στο σχολείο. Γιατί; Γιατί τα υπάρχοντα σχολεία σ’ αυτές τις περιοχές δεν χωράνε, γιατί άλλα σχολεία δεν έχουν γίνει, γιατί δεν υπάρχουν υποδομές και υπάρχει, αν θέλετε, και ένας υφέρπων ρατσισμός.
Όλα αυτά είναι σοβαρότατα προβλήματα. Έχουμε έτοιμα παιδιά, τα οποία απωθούμε στο περιθώριο. Μια οικογένεια μεταναστών κάνει παιδιά εδώ στην Ελλάδα και δεν τα αναγνωρίζουμε σαν Έλληνες πολίτες, για να τους δώσουμε και τα αντίστοιχα δικαιώματα, παρά τις διεθνείς συνθήκες που έχουμε υπογράψει και τις οποίες είμαστε υποχρεωμένοι να τηρήσουμε. Αλλά έστω και γι’ αυτά τα ελάχιστα μέτρα που προτείνει η Κυβέρνηση, όπως το εφάπαξ βοήθημα για το τρίτο παιδί που θα γεννηθεί από 1/1/2006, πώς θα τα καλύψει οικονομικά, αφού τέτοια κονδύλια δεν προβλέπονται στον προϋπολογισμό του 2006;
Εμείς και σε προηγούμενες συζητήσεις για την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος της χώρας είχαμε προτείνει συγκεκριμένα μέτρα για την προστασία της οικογένειας, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις ουσιαστικές πολιτικές στήριξης που ισχύουν σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στις οποίες αναφέρεται η σχετική έρευνα του Ε.Κ.Ε..
Για τη στήριξη της πολύτεκνης οικογένειας χρειάζονται μέτρα που αντιστρατεύονται στη σημερινή κυβερνητική αντιλαϊκή πολιτική. Ειδικότερα, όσον αφορά τα αντιεργατικά μέτρα, τα οποία έφερε και ψήφισε η Κυβέρνηση το τελευταίο διάστημα με την απελευθέρωση του ωραρίου -δεν υπάρχει πια σταθερό ωράριο για κανέναν εργαζόμενο- έχουν συνέπειες και επιπτώσεις άμεσες στην οικογένεια.
Γενικότερα η Κυβέρνηση χρειάζεται μια δέσμη μέτρων για να έχει τη δυνατότητα να εξασφαλίσει ένα καλό ποιοτικό επίπεδο για τα παιδιά της, καλύτερες συνθήκες ζωής, στέγασης, κίνησης. Γιατί υπάρχει ακόμα ένα μεγάλο πρόβλημα που, επίσης, είναι εμπόδιο, σχετικά με την κίνηση των εργαζομένων που χάνουν πολλές ώρες μέσα στα μέσα μεταφοράς, δημόσια και ιδιωτικά, και δεν τους μένει χρόνος για να είναι συνεπείς προς τις οικογενειακές τους υποχρεώσεις.
Ο δε κοινωνικός χάρτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη στήριξη της οικογένειας και η Σύμβαση του Ο.Η.Ε. για τα Δικαιώματα του Παιδιού, όπως γράφεται και στην αιτιολογική έκθεση, αναφέρονται στο αυτοτελές δικαίωμα της οικογένειας σε κοινωνική, οικονομική και νομική προστασία, το οποίο προωθείται με οικονομικές παροχές, κοινωνικά πλεονεκτήματα, φορολογικές ελαφρύνσεις, στεγαστική συνδρομή, καθώς και στο δικαίωμα των παιδιών σε κατάλληλο βιοτικό επίπεδο που θα επιτρέπει τη σωματική, ψυχική και πνευματική τους ανάπτυξη. Αυτά, δυστυχώς, δεν τους τα εξασφαλίζουμε παρά σε ένα πολύ μικρό ποσοστό. Τέτοιο, λοιπόν, ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης, τέτοια δέσμη μέτρων δεν προτείνονται σ' αυτό το νομοσχέδιο και γι’ αυτό εμείς το καταψηφίζουμε.
Θα ήθελα, όμως, να αναφερθώ και σε αυτήν την περίφημη τροπολογία που αναφέρεται στον μεγάλο ευνοούμενο του Υπουργείου Υγείας στο «ΕΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ». Είχε φέρει επανειλημμένα εδώ ρυθμιστικές ρουσφετολογικές διατάξεις. Έφερε μία και με τις μονάδες εντατικής θεραπείας. Εγώ δεν θέλω να υποτιμήσω το έργο του «ΕΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ», το οποίο είναι ένα εξαίρετο καθ’ όλα νοσηλευτικό ίδρυμα. Αλλά δεν συμφωνούμε με την ιδιωτικοποίηση που προωθείται με όλους αυτούς τους τρόπους.
Έρχεται, λοιπόν, ένα θέμα με τα κρεβάτια των Μ.Ε.Θ.. Δεν ξέρω, κύριε Υπουργέ, αν έχετε πάει εκεί για να δείτε τα προβλήματα που ανακύπτουν κάθε μέρα. Όταν έχουν κάποιο πρόβλημα χειρουργικό στον Ερυθρό Σταυρό –το είχαμε επισημάνει εδώ, όταν συζητιόταν το νομοσχέδιο- νοσηλεύονται στη Μ.Ε.Θ. του «ΕΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ». Δεν ξέρω, εάν με αυτόν τον τρόπο προσπαθείτε να καλύψετε το θέμα αυτό. Είναι του δημοσίου δικαίου οι γιατροί του Ερυθρού Σταυρού, του ιδιωτικού δικαίου οι γιατροί του «ΕΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ» και δημιουργούνται έτσι νομικά προβλήματα. Γιατί αν υπάρξει μια εμπλοκή και φτάσουν στα δικαστήρια, ποιος θα έχει την ευθύνη;
Και δεν είναι μόνο αυτό το πρόβλημα. Υπάρχουν πάρα πολλά. Δόθηκε τώρα η δυνατότητα στο «ΕΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ» να εκπαιδεύει ειδικευόμενους. Αν αυτό γενικευθεί και σε άλλα ιδιωτικά θεραπευτήρια, θα έχουμε άλλα πρόσθετα προβλήματα.
Επίσης, πάει να νομοθετηθεί σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, κάτι που εμείς πιστεύουμε ότι βάλλει ευθέως κατά του δημόσιου υγειονομικού συστήματος και κατά της πολιτικής που εμείς φρονούμε ότι πρέπει να υπάρχει στο θέμα της υγείας με μια σειρά αναπροσαρμογές, που επανειλημμένα τις έχουμε αναλύσει. Πρώτα και κύρια προτείνουμε αύξηση των δαπανών για την υγεία, κάτι που δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα, είναι απελπιστικά χαμηλές, είναι 2,7% του Α.Ε.Π., ενώ θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον 5%.
Παραμένει ακόμα η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας στα υπό συζήτηση και δεν ξέρουμε πότε θα φτάσει να συζητηθεί και προπαντός να υλοποιηθεί. Υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις σε νοσηλευτικό προσωπικό, όπου και να πηγαίνουμε. Όλα αυτά δεν τα αντιμετωπίζει το Υπουργείο Υγείας, σπεύδει όμως να ικανοποιήσει όλες τις απαιτήσεις που προβάλλονται από άλλες πλευρές και να ενισχύσει και μ’ αυτόν τον τρόπο το «ΕΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ».
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Σας ευχαριστώ πολύ, κύριε Λεβέντη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γίνεται γνωστό στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στην έκθεση με θέμα: «30 Χρόνια από το Σύνταγμα του 1975», καθώς και στους λοιπούς χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, είκοσι ένας μαθητές και μαθήτριες και τρεις συνοδοί - διδάσκαλοι από το Δημοτικό Σχολείο Διονύσου Βοιωτίας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να υποβάλω στη Βουλή ένα αίτημα της κ. Μπερνιδάκη, η οποία είναι εγγεγραμμένη να μιλήσει. Θα μπορούσε για λόγους ανωτέρας βίας να μιλήσει μέσα στους έξι-επτά πρώτους;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Καμία αντίρρηση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Καμία αντίρρηση, οπότε με εξουσιοδοτείτε να την εντάξω στους πρώτους έξι.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να έχω το λόγο;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ορίστε, κύριε συνάδελφε, έχετε το λόγο.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Νομίζω ότι είναι η ώρα μετά και το πέρας των εισηγήσεων να οργανώσουμε τη συζήτησή μας. Είναι γνωστό ότι η Διάσκεψη των Προέδρων αποφάσισε δυο έως τρεις συνεδριάσεις. Νομίζω ότι και μετά την εγγραφή πέραν των σαράντα συναδέλφων Βουλευτών είναι φανερό ότι πρέπει να διαθέσουμε και την αυριανή συζήτηση επί της αρχής και συνεπώς να διαθέσουμε μια τρίτη συνεδρίαση, την επόμενη Τρίτη, για τη συζήτηση επί των άρθρων. Η συζήτηση φυσικά θα εξαντληθεί αύριο επί της αρχής και θα έχουμε τότε και το ερώτημα της ψηφίσεως επί της αρχής του νομοσχεδίου.
Προτείνω λοιπόν από τώρα η συζήτηση επί των άρθρων να μη γίνει ενιαία –μιλώ για μια συνεδρίαση- αλλά να γίνει πάλι με ενότητες. Δηλαδή, θα έλεγα για τη συνεδρίαση της Τρίτης να συζητήσουμε την πρώτη και τη δεύτερη ενότητα που αφορούν τις τρίτεκνες και τις πολύτεκνες οικογένειες, το τρίτο κεφάλαιο του νομοσχεδίου που αφορά στις λοιπές διατάξεις κοινωνικού χαρακτήρα να συζητηθεί ξεχωριστά και μετά, τελειώνοντας, να πάμε στις τροπολογίες. Αυτή είναι λοιπόν η πρότασή μου.
Υποθέτω ότι σήμερα θα τελειώσουμε γύρω στις 15.00’-15.30’. Να συνεχίσουμε αύριο κανονικά επί της αρχής και να γίνει η ψήφιση του νομοσχεδίου επί της αρχής αύριο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε Καστανίδη, ούτως ή άλλως θα έκανα και εγώ την πρόταση. Είναι πράγματι εγγεγραμμένοι σαράντα ένας συνάδελφοι για να ομιλήσουν επί της αρχής. Ούτως ή άλλως δεν φτάνει η σημερινή μέρα και θα μεταφέρουμε τη συνέχιση της συζητήσεως επί της αρχής στην αυριανή συνεδρίαση, οπότε και θα ψηφίσουμε το νομοσχέδιο αύριο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Μην ξεχνάμε ότι υπάρχει μετάθεση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως αύριο. Να το λάβουμε και αυτό υπ’ όψιν.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Βεβαίως, αυτό θα προηγηθεί. Εντάξει.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Ακόμα περισσότερο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ακόμα περισσότερο, ούτως ή άλλως.
Όσον αφορά τη διάσπαση της ενότητας των άρθρων, αφήστε λίγο να δούμε την εξέλιξη της συζητήσεως. Δεν υπάρχει κατ’ αρχάς αντίρρηση.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Το εκτιμούμε την Τρίτη, συνεπώς.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Το εκτιμούμε και αύριο ίσως.
Τώρα όσον αφορά το άλλο σκέλος του αιτήματός σας, το οποίο είναι και δική μας σκέψη, να πάει η σημερινή συνεδρίαση μέχρι τις 15.30’. Οπότε, στις 15.30’ ακριβώς θα διακόψουμε και θα συνεχίσουμε αύριο.
Συνεχίζουμε, λοιπόν, και εισερχόμαστε στον κατάλογο των εγγεγραμμένων ομιλητών. Πρώτος είναι ο κ. Βασιλείου, ο οποίος έχει και το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μέσα από την πολιτική αριθμολογία, που κάποιοι τις τελευταίες μέρες ανακάλυψαν ως ελιξίριο αυτοσυντήρησης –αναφέρομαι στα διάφορα γκάλοπ- άκουσα και την πρόταση να γίνουν τώρα εκλογές. Φαίνεται ότι κάποιοι ενοχλούνται που σ’ αυτόν τον τόπο σιγά-σιγά, μέρα με την ημέρα, το αυθαίρετο με την πινακίδα «Ελλάδα» νομιμοποιείται. Βασικό επιχείρημα δε για τις εκλογές από την Αντιπολίτευση είναι η αναξιοπιστία της Κυβέρνησης Καραμανλή και η μη τήρηση του προεκλογικού προγράμματός μας.
Με το σημερινό νομοσχέδιο θα ήθελα να ξέρω ποιος τελικά είναι αναξιόπιστος και ποιος τολμά να βγει ενώπιον του ελληνικού λαού και να μιλήσει. Με το σημερινό σχέδιο νόμου η κατηγορία της αναξιοπιστίας ως κακόβουλη, λαϊκίστικη, κομματική και κίτρινη αντιπολίτευση επιστρέφει για άλλη μια φορά σ’ αυτούς που βιάστηκαν να μιλήσουν. Να δω τώρα τι θα πουν κάποιοι, όταν από το 1994 μιλούσαν για δημογραφικό πρόβλημα, για στήριξη της πολύτεκνης οικογένειας, για κοινωνική πολιτική και πως η έννοια της κοινωνικής πολιτικής απέκτησε για πρώτη φορά παγκοσμίως παντελώς αντικοινωνικό περιεχόμενο.
Η Νέα Δημοκρατία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχει έμπρακτα αποδείξει ότι ξέρει καλά τι θα πει κοινωνική πολιτική και είναι σταθερά προσανατολισμένη στην υπηρεσία του κοινωνικού συμφέροντος. Γνωρίζετε όλοι καλά πόσο δύσκολα και απρόσμενα δυσμενή ήταν τα δημοσιονομικά της χώρας μας, παρά τις καλές διεθνείς συνθήκες.
Παρ’ όλα αυτά ο Κώστας Καραμανλής όχι μόνο δεν ξεχνά αλλά έχει ξεκινήσει ένα σοβαρό έργο κοινωνικής πολιτικής με βασικό σκοπό τη στήριξη των ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων. Γιατί γίνεται αυτό; Διότι θέλουμε να υπηρετούμε την κοινωνία και το κράτος να σταθεί έμπρακτα δίπλα σ’ αυτούς που το έχουν πραγματικά ανάγκη. Επί μια τετραετία η κοινωνική πολιτική του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αναλώθηκε αποκλειστικά και μόνο στο χρηματιστήριο του τζόγου. Αυτή ήταν η κοινωνική σας πολιτική. Μετατρέψατε την κοινωνική πολιτική σε φούσκα και το μόνο που καταφέρατε, ήταν κάποιοι να πλουτίσουν στις πλάτες του λαού. Μην ξεχνάτε, λοιπόν, την ιστορία σας και ιδίως μην κρίνετε εξ ιδίων τα αλλότρια.
Η Νέα Δημοκρατία με γνώμονα τη θεμελιώδη κοινωνική προσφορά της οικογένειας στο γενικότερο συμφέρον της κοινωνίας μας, θέτει ένα σπουδαίο πρόγραμμα κοινωνικής πολιτικής. Η ομαλή πληθυσμιακή εξέλιξη και η φυσιολογική ανάπτυξη των παιδιών είναι βασικά στοιχεία μιας υγιούς δημογραφικής πορείας.
Είναι αλήθεια ότι η δημογραφική ισορροπία στη χώρα μας την τελευταία εικοσαετία κλονίστηκε σοβαρά. Η αναλογία ένα, δύο παιδιά ανά γυναίκα είναι από τα πλέον δυσμενή δημογραφικά στοιχεία, αλλά κανένα μέτρο δεν ελήφθη. Απόν ήταν, όπως πάντα, το κράτος στα προβλήματα. Με τη φυσιολογική εξέλιξη το θέμα παίρνει δραματικές διαστάσεις, αφού μόνο από αυτήν την αιτία το 2015 υπολογίζεται σε πεντακόσιες χιλιάδες Έλληνες λιγότερο πληθυσμό. Φυσικά η πάροδος του χρόνου προκαλεί και γήρανση του πληθυσμού, αφού με την καλυτέρευση των συνθηκών της ζωής αυξάνεται και ο μέσος όρος ζωής.
Απαιτείται, συνεπώς, η λήψη ειδικών δράσεων για να αντιμετωπιστεί το ζήτημα και να τεθούν βάσεις για ένα μακρόπνοο δημογραφικό σχεδιασμό, ιδίως να εισάγουμε τις αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης και την κοινωνικής αλληλεγγύης. Πρέπει να ξεκινήσουμε από το θεμελιώδη πυρήνα της κοινωνίας μας, τον αιμοδότη, θα έλεγα, της κοινωνικής μας εξέλιξης και δημογραφικής ισορροπίας, την οικογένεια, την επί χρόνια ξεχασμένη από το κράτος ελληνική οικογένεια, παρά τη ρητή συνταγματική υποχρέωση του κράτους να προστατεύει την οικογένεια, να προστατεύει τη μητρότητα, να προστατεύει τα παιδιά.
Από την πρώτη ημέρα που η Νέα Δημοκρατία ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, έθεσε βασικούς στόχους και τους τηρεί πιστά. Να βγάλουμε από την κατάψυξη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. τις κοινωνικές διατάξεις του Συντάγματος. Να προστατεύσουμε την οικογένεια, ιδίως την πολύτεκνη οικογένεια, και να δημιουργήσουμε συνθήκες υγιούς δημογραφικής πορείας. Να ενθαρρύνουμε τις πολύτεκνες οικογένειες και να εισάγουμε αντισταθμιστικά κοινωνικά μέτρα στήριξης της οικογένειας.
Είναι αλήθεια ότι το μέχρι σήμερα καθεστώς είχε επικεντρωθεί στην προστασία των πολύτεκνων οικογενειών και το μόνο που παρείχε, ήταν κάποιες εκατοντάδες σελίδες νόμων και αποφάσεων, διάσπαρτες και μη κωδικοποιημένες, ιδίως αναχρονιστικές και κοινωνικά και οικονομικά ανεπίκαιρες.
Το προτεινόμενο σχέδιο νόμου θέτει δύο βασικούς πυλώνες λειτουργίας. Βασικό πρόβλημα για την αύξηση των παιδιών στις οικογένειες είναι η έλλειψη επαρκών οικονομικών πόρων, ενώ απαιτείται ειδική προληπτική πολιτική για την εργαζόμενη μητέρα. Ο σχεδιασμός των προτεινόμενων μέτρων λαμβάνει υπ' όψιν όλα τα σύγχρονα οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα και νομίζω –όλοι θα συμφωνήσετε- ότι ήταν μια θεμελιώδης κοινωνική αναγκαιότητα. Στηρίζεται σε ειδικές και εμπεριστατωμένες μελέτες και θέτει γερά θεμέλια για τη συνεχή παρουσία του κράτους απέναντι στα δημογραφικά προβλήματα της κοινωνίας μας.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Εδρα καταλαμβάνει ο Γ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ)
Μέχρι σήμερα θέλαμε ο Έλληνας πολίτης να λύσει το δημογραφικό. Με το σχέδιο νόμου πρωτεύοντα ρόλο αναλαμβάνει πλέον το κράτος.
Η Νέα Δημοκρατία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γνωρίζει καλά ότι οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες σε μια οικογένεια σήμερα έχουν μεταβληθεί τα τελευταία χρόνια σε μεγάλο βαθμό. Σήμερα η ελληνική οικογένεια αδυνατεί να μεγαλώσει τρία παιδιά και όχι τέσσερα που θέλει ο νόμος για να χαρακτηρισθεί ως πολύτεκνη. Και ξεκινά με αυτό το δεδομένο. Συμβαδίζει με τη σύγχρονη πραγματικότητα και αυτό σημαίνει ότι ζει ενεργά και μετέχει στην κοινωνική εξέλιξη, ακούει τα προβλήματα του πολίτη και έρχεται να σταθεί δίπλα του, ιδίως όταν αυτά τα θέματα είναι ιδιαίτερου κοινωνικού χαρακτήρα.
Ο Κώστας Καραμανλής είχε πει και το τηρεί ότι και η οικογένεια με τρία παιδιά θα απολαμβάνει ειδικών προνομίων, εντάσσοντάς την ουσιαστικά στην ειδική κοινωνική ομπρέλα της πολύτεκνης οικογένειας. Διεξοδικότερα βέβαια θα σταθούμε στις διατάξεις του νομοσχεδίου για τις κοινωνικές δράσεις που προτείνονται.
Επιτρέψτε μου εδώ να κάνω μια παρατήρηση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ήδη από το 2002 η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή είχε ασχοληθεί με το δημογραφικό πρόβλημα και είχε διαγνώσει τις σοβαρές παραμέτρους και τους κινδύνους. Σήμερα κάποιοι κατηγορούν τη Νέα Δημοκρατία ότι δεν είναι κόμμα κοινωνικής πολιτικής. Ας μας πουν τελικά τι έκαναν ως κόμμα κυβέρνησης. Αντί να απολογηθούν πριν τις εκλογές της 7ης Μαρτίου, δραπέτευσαν οι κύριοι συνάδελφοι και οι κυρίες συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Ποια είναι σήμερα, δεύτερον, η κοινωνική τους ευθύνη και η ευαισθησία απέναντι στις προτάσεις της Νέας Δημοκρατίας; Μήπως φοβούνται κάποιοι; Ή ντρέπονται να χειροκροτήσουν;
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε.
Ο κ. Γρηγοράκος έχει το λόγο.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριοι Υπουργοί, καλή συνέχεια για σας και καλή επιτυχία στο νέο Υπουργό. Βέβαια ο κύριος Υπουργός απουσιάζει.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Θα έρθει σε δύο λεπτά.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΣ: Πιστεύω να παρακολουθεί από κάπου και εύχομαι να έχει πολλή δύναμη γιατί βρήκε πολύ δύσκολα προβλήματα. Βέβαια τα προβλήματα που βρήκε έχουν να κάνουν και με τη συμπεριφορά κάποιων στελεχών σας κύριοι Υπουργοί.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Σας ευχαριστούμε για τις καλές σας προθέσεις.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΣ: Εμείς πάντα έχουμε καλές προθέσεις. Τα καλά θα τα λέμε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Δεν είναι μόνο προθέσεις. Είπε και κουβέντες. Δεν έδειξε μόνο την πρόθεσή του.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΣ: Εμείς πάντως θα κάνουμε την κριτική μας και θα είναι πάντα καλόπιστη.
Πρώτα απ’ όλα θα σας καταθέσω την ανακοίνωση της Νομαρχιακής Επιτροπής Λακωνίας για το στέλεχος σας, το διοικητή του Νοσοκομείου Σπάρτης. Να τη διαβάσετε προσεκτικά. Θα δείτε ότι η αλαζονεία των στελεχών εφόσον λειτουργούν ανεξέλεγκτα θα συνεχίζεται επί υπουργίας σας. Οφείλετε, λοιπόν, να πάρετε κάποια μέτρα και να αξιολογήσετε τα στελέχη που έχετε βάλει σε αυτές τις μεγάλες θέσεις της Δημόσιας Διοίκησης και της Υγείας, που είναι ευαίσθητες θέσεις για τις οποίες τουλάχιστον επιζητούμε και χρειάζεται συναίνεση. Όμως συναίνεση με τέτοιες συμπεριφορές δύσκολα μπορεί να επιτευχθεί. Θα διαβάσετε αυτό που σας καταθέτω και θα μας πείτε.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Λεωνίδας Γρηγοράκος καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Έρχομαι στο νομοσχέδιο.
Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το Σύνταγμά μας στην πρόσφατη αναθεώρησή του μιλά για υποχρέωση του κράτους να βρίσκει τρόπους και να παίρνει μέτρα για την αύξηση των γεννήσεων και για την ουσιαστική στήριξη της δημογραφικής πολιτικής της χώρας. Το δημογραφικό ξέρετε, κύριοι Υπουργοί, ότι είναι ένα από τα μεγάλα προβλήματα της χώρας.
Υπολογίζεται ότι το 2050 η χώρα μας θα έχει μείωση πληθυσμού. Αν μάλιστα τα τελευταία χρόνια δεν είχαμε τη μετάγγιση από το βορρά, σίγουρα η μείωση του πληθυσμού θα ήταν πολύ μεγαλύτερη. Όμως η σημερινή κατάσταση δεν είναι ευοίωνη με βάση το σημερινό νομοσχέδιο που φέρνετε σήμερα εδώ. Αν βγείτε έξω θα δείτε τι γίνεται. Όλα αυτά που γίνονται έξω δεν καταπολεμούν την υπογεννητικότητα.
Έχουμε, λοιπόν, σήμερα -πολύ περισσότερο από κάθε άλλη φορά και λόγω των απεργιακών κινητοποιήσεων- ανασφάλεια, χαμηλές αποδοχές των εργαζομένων, ακρίβεια, έλλειψη κοινωνικής ευαισθησίας και υποδομών. Έχουμε ανεργία, κακές συνθήκες εργασίας, κακή παιδεία και μια «χάλια» οικονομία. Επίσης, κύριε Υπουργέ, έχουμε αντιλαϊκή εισοδηματική πολιτική, μείωση των αποδοχών των εργαζομένων, κακή ποιότητα υπηρεσιών υγείας και, βέβαια, ένα λαό χωρίς κοινωνικό μισθό.
Μέσα σε όλο αυτό το φάσμα που σας ανέφερα προηγουμένως έρχεται ένα νομοσχέδιο για την υπογεννητικότητα, που δεν προσφέρει τίποτα. Τον κύριο Πρωθυπουργό τον ενδιαφέρει –και του αρέσει να μιλάει γι’ αυτό- το μοντέλο της Ιρλανδίας. Σας το υπενθυμίζω, κύριε Υπουργέ. Πιστεύω ότι το ξέρετε καλύτερα. Άλλωστε έχετε κάνει σε πολλά πόστα. Γνωρίζετε την Ιρλανδία. Σας λέω, λοιπόν, ότι για το πρώτο παιδί δίνονται 150 ευρώ, για το δεύτερο 300 ευρώ, για τα τέσσερα παιδιά 670 ευρώ και για τα οκτώ παιδιά 1.500 ευρώ. Του αρέσει πολύ του κυρίου Πρωθυπουργού να μιλάει για το μοντέλο της Ιρλανδίας. Το ίδιο περίπου συμβαίνει στη Σουηδία και στη Βρετανία. Κάνετε ένα δώρο 2.000 ευρώ και μείωση του τέλους των αυτοκινήτων μέχρι το 2008. Αυτό καταργείται. Άρα, στην ουσία τίποτα.
Το ζητούμενο, κύριε Υπουργέ, για την Ελλάδα και τα σημερινά δεδομένα -για να είμαστε πραγματιστές- είναι τα δύο παιδιά. Ο χαμηλός δείκτης γονιμότητας που παρατηρείται στη χώρα μας το 2004 είναι 1,29 παιδιά ανά γυναίκα. Τα μέτρα που προβλέπονται πρέπει να παρέχονται σε οικογένειες που έχουν πραγματικά ανεπαρκές εισόδημα σε σχέση με τον αριθμό των παιδιών τους, ώστε να δίνεται η δυνατότητα για αύξηση του ύψους της παροχής ανά οικογένεια, από τη στιγμή μάλιστα που δεν δίνονται τέτοιου είδους παροχές στις οικογένειες με χαμηλό εισόδημα και δίνονται και σε οικογένειες με υψηλό εισόδημα στην Ελλάδα. Άρα τα μέτρα που προβλέπονται από το νομοσχέδιο αυτό πρέπει να έχουν στόχο τις χαμηλού εισοδηματικού επιπέδου οικογένειες στην Ελλάδα.
Τα μέτρα, λοιπόν, που λαμβάνονται μέσα από αυτό το νομοσχέδιο σίγουρα δεν λύνουν το δημογραφικό πρόβλημα που απασχολεί την Ελλάδα. Η γνώμη της Ο.Κ.Ε., την οποία έχετε διαβάσει, αναφέρει το εξής: «Δεν μπορεί κανείς να ελπίζει βάσιμα ότι με τα 2.000 ευρώ ή και με μεγαλύτερο ακόμη ποσό ή και με την απαλλαγή από την καταβολή τελών ταξινόμησης για την αγορά ενός αυτοκινήτου -κάτι δηλαδή που γίνεται για μια φορά στα πέντε τουλάχιστον χρόνια- θα παρακινηθεί ένα ζευγάρι να αποκτήσει επιπλέον τέκνο ή τέκνα. Η αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος της χώρας απαιτεί στοχευμένα μέτρα, που θα αίρουν τους λόγους που αποτρέπουν τα ζευγάρια να αποκτούν παιδιά». Αυτά λέει η Ο.Κ.Ε..
Η διεθνής εμπειρία διδάσκει ότι στην Ελλάδα λειτουργούμε με όρους συντήρησης απέναντι στα χαμηλά επίπεδα γονιμότητας. Γνωρίζουμε όλοι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι είμαστε ακόμη πολύ μακριά από τα σκανδιναβικά μοντέλα. Παραδείγματος χάριν υπάρχουν προβλέψεις για την παροχή άδειας κυήσεως όχι μόνο στη μητέρα αλλά και στον πατέρα, ώστε να μπορούν και οι δύο γονείς να βρίσκονται κοντά στο παιδί τους από τα πρώτα βήματά του. Σίγουρα, όμως, μπορούμε να προσαρμόσουμε τέτοιου είδους μοντέλα στο μεσογειακό μοντέλο και συγκεκριμένα στην ελληνική πραγματικότητα, αρκεί να θέλουμε. Με το νομοσχέδιο αυτό δεν υπάρχει καμία τέτοια πρόθεση.
Για τα ζευγάρια που μπορούν βιολογικά να αποκτήσουν παιδιά, αλλά περιορίζονται στο ένα ή στα δύο, χρειάζονται να γίνουν, κατά τη γνώμη μας, τα εξής:
Η δημιουργία επαρκέστερων υποδομών ή παιδικών σταθμών. Η δημιουργία κατάλληλων χώρων φύλαξης των παιδιών κοντά στους χώρους εργασίας. Ο διάλογος με κοινωνικούς φορείς και εταίρους για την εξασφάλιση πιο φιλικών προς την οικογενειακή ζωή ωραρίων εργασίας. Και, βέβαια, διαφορετική προσέγγιση του δημογραφικού προβλήματος, αναφορικά με την περιφέρεια, που εμφανίζει πολύ διαφορετική σύνθεση και τις δικές της ιδιαιτερότητες σε σχέση με τα μεγάλα αστικά κέντρα, στα οποία είναι βασισμένο κυρίως το παρόν σχέδιο νόμου. Το παρόν σχέδιο νόμου βλέπει πολύ περισσότερο τα αστικά κέντρα και όχι την περιφέρεια.
Για τα ζευγάρια που για βιολογικούς λόγους δεν μπορούν να αποκτήσουν παιδί το νομοθετικό πλαίσιο, που ψηφίσατε τα προηγούμενα χρόνια, δεν έχει ακόμα εφαρμοσθεί. Για την υιοθεσία, δυστυχώς, οι διαδικασίες είναι ιδιαιτέρως χρονοβόρες. Το βάρος πρέπει να επικεντρωθεί στον εκσυγχρονισμό των υπηρεσιών για την καλύτερη οργάνωση της πληροφόρησης των ενδιαφερομένων.
Τέλος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο αυτό είναι σπάταλο. Δηλαδή ξοδεύουμε 35.000.000 ευρώ. Βέβαια, με το αζημίωτο για τα δικά μας παιδιά. Ξοδεύουμε 2.000.000 ευρώ το χρόνο για το Ινστιτούτο Κοινωνικής Δημογραφίας και Έρευνας και για το Εθνικό Παρατηρητήριο Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες ξοδεύουμε 2.000.000 ευρώ και, βέβαια, δημιουργούμε και τριάντα θέσεις, όπως είπα, για τα δικά μας παιδιά.
Θα ήθελα, όμως, κύριε Υπουργέ, να κάνω δύο παρατηρήσεις για την τροπολογία που αφορά το νοσοκομείο «EΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ» και για το φάρμακο. Θα ήθελα να κάνω μια αναφορά στο φάρμακο. Θα πάρετε ένα νομοσχέδιο για το φάρμακο, το οποίο θα το συζητήσουμε εκτενέστερα.
Βέβαια, όπως καταλαβαίνετε, ο χρόνος περνάει. Εμείς έχουμε επανειλημμένως φέρει με επίκαιρες ερωτήσεις το θέμα του φαρμάκου και το δώρο που έχετε κάνει στους φαρμακέμπορους –1.000.000.000- από τον μη έλεγχο των ετικετών και των κουπονιών στα φάρμακα που οι φαρμακέμποροι εξάγουν στο εξωτερικό. Αυτό σας παρακαλώ πολύ θα ήθελα να το δείτε. Έχουμε καταθέσει και μια επίκαιρη ερώτηση ως ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Αυτό όμως που μας ενδιαφέρει πολύ περισσότερο είναι το νοσοκομείο «ΕΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ». Κύριε Υπουργέ, εμείς δεν μπορούμε να συναινέσουμε σε μία τέτοια διαδικασία, αν και συναινέσαμε στην επινοικίαση κρεβατιών στη μονάδα εντατικής θεραπείας με όλο αυτό το κόστος που συνεπάγεται. Και γι’ αυτό δεν μπορούμε να το κάνουμε, διότι υπάρχουν τριακόσια κρεβάτια στο νοσοκομείο «ΑΤΤΙΚΟ», τα οποία είναι κενά. Αυτό είναι το πρώτο.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Δεύτερον, υπάρχει μεγάλη μετακίνηση χρήματος από το δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα και με το να γίνει αυτή η επινοικίαση κρεβατιών -ή δεν ξέρω πώς θα το περάσετε μέσα από το νομοσχέδιο, διότι η τροπολογία σας είναι ασαφέστατη- φαίνεται ότι πάνε να φορτώσουν ξανά στον ελληνικό λαό, από μια διαφορετική πόρτα, τα χρέη ενός νοσοκομείου ιδιωτικού μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, το οποίο βέβαια από την κακή διοίκηση χρωστάει 70.000.000.000 ευρώ.
Εμείς, κύριε Υπουργέ, δεν μπορούμε να συναινέσουμε σ’ αυτές τις διαδικασίες. Θέλουμε πιο διάφανες διαδικασίες και θα σας παρακαλούσαμε πάρα πολύ να αποσύρετε αυτήν την τροπολογία.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε συνάδελφε.
Το λόγο έχει η κ. Μπερνιδάκη.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΠΕΡΝΙΔΑΚΗ-ΑΛΝΤΟΥΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Αγαπητοί συνάδελφοι, θα μιλήσω βέβαια για το θέμα μας, αλλά δεν μπορώ δεδομένου ότι ρωτήθηκε αν είχε επίγνωση των προβλημάτων η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας –επειδή άκουσα την Αξιωματική Αντιπολίτευση, μέσω της εισηγήτριάς της να επισημαίνει τους ανέργους και τη σημερινή απεργία- παρά να απαντήσω ότι και είχε και προσπαθεί πραγματικά με νοικοκύρεμα να τα επιλύσει. Δηλαδή οι τόσοι άνεργοι, και κυρίως οι νέοι άνεργοι, δημιουργήθηκαν τα τελευταία δυο χρόνια; Όμως, όπως λέει και ο λαός «Όποιος λέει την αλήθεια, έχει το Θεό βοήθεια». Η οικονομία ήταν και είναι αυτή που είναι, κληροδοτήθηκε σε μας και η επίλυση των προβλημάτων είναι δύσκολη. Όμως, νομίζω ότι η τίμια προσπάθεια θα αποδώσει.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πράγματι το δημογραφικό πρόβλημα στη χώρα μας έχει ήδη προσλάβει ανησυχητικές κοινωνικές και εθνικές διαστάσεις. Τα τελευταία χρόνια, οι πολλές απαιτήσεις της σύγχρονης ζωής και οι δύσκολες οικονομικές συνθήκες έχουν οδηγήσει τις περισσότερες ελληνικές οικογένειες στην απόκτηση ενός ή το πολύ δυο παιδιών. Μπροστά στην επικίνδυνη αυτή πραγματικότητα, η Κυβέρνηση επιχειρεί με τη συγκεκριμένη νομοθετική παρέμβαση να βάλει τις βάσεις για την επίλυση αυτού του σημαντικού προβλήματος με επίκεντρο τη στήριξη των πολυτέκνων και των τριτέκνων οικογενειών.
Με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο ενισχύονται άμεσα με συγκεκριμένα πλεονεκτήματα και παροχές οι οικογένειες με τρία τέκνα, με στόχο όχι μόνο τη μείωση του κόστους ανατροφής των παιδιών, αλλά και την ενθάρρυνση –και αυτό είναι το σημαντικότερο- των ζευγαριών να αποκτήσουν περισσότερα παιδιά.
Μέτρα, όπως η εφάπαξ παροχή ποσού 2.000 ευρώ για το τρίτο παιδί και πέρα και για κάθε παιδί και η απαλλαγή από το τέλος ταξινόμησης αυτοκινήτων, σίγουρα θα ανακουφίσουν τις τρίτεκνες οικογένειες. Σημαντική είναι και η διευκόλυνση της πρόσβασης στην εργασία τόσο των γονέων όσο και των παιδιών των τρίτεκνων οικογενειών.
Μ’ ένα πλέγμα πολύ σωστών ρυθμίσεων στα άρθρα 1 και 2, διευκολύνεται η πρόσληψη μελών τριτέκνων οικογενειών τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα. Ιδιαίτερη πρόνοια υπάρχει και για τους τρίτεκνους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι θα προσλαμβάνονται σε ποσοστό 20% κατά την πρόσληψη αναπληρωτών εκπαιδευτικών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σίγουρα οι παροχές που δίνονται με το παρόν νομοσχέδιο δεν λύνουν όλα τα προβλήματα. Χωρίς αμφιβολία, οι οικογένειες με τρία ή περισσότερα παιδιά αξίζουν ακόμα μεγαλύτερης υποστήριξης από την πολιτεία. Δεν διαφωνεί κανείς μ’ αυτό.
Πρέπει, όμως, να αναγνωρίσουμε ότι στη δύσκολη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας, που δεν είναι ντροπή, αλλά τιμή να την παραδεχτούμε, να την απογράψουμε και να την καταγράψουμε, πραγματοποιείται ένα ακόμα μεγάλο βήμα για την ενίσχυση του θεσμού της οικογένειας. Είμαι πεπεισμένη ότι με το νοικοκύρεμα της οικονομίας πράγματι η βελτίωση των βοηθημάτων της ελληνικής οικογένειας θα είναι αναπόφευκτη.
Ένα βήμα που έρχεται να προστεθεί στα νομοθετικά μέτρα, που ήδη έχει πάρει η Κυβέρνηση προς όφελος των οικογενειών με πολλά παιδιά και των τριτέκνων οικογενειών ιδιαίτερα, είναι και αυτό το υπό συζήτηση νομοσχέδιο. Τέτοια μέτρα, που ήδη η Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή έχει πάρει, είναι η μειωμένη στρατιωτική θητεία για τις τρίτεκνες οικογένειες μαζί με τις πολύτεκνες, η διευκόλυνση των μετεγγραφών φοιτητών, η χορήγηση αδειών μικροπωλητών λαϊκών αγορών και άλλα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να επισημανθεί ότι στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο, όχι μόνο διασφαλίζεται η ισοβιότητα της πολυτεκνικής ιδιότητας, αλλά παρέχεται το δικαίωμα αναγνώρισης της πολυτεκνικής ιδιότητας σ’ ένα σημαντικό αριθμό οικογενειών, που δεν μπορούσαν να τύχουν μέχρι σήμερα των ευεργετημάτων της πολυτεκνίας, παρά το γεγονός ότι έχουν τέσσερα ή περισσότερα παιδιά. Συγκεκριμένα την ιδιότητα του πολυτέκνου μπορούν να αποκτήσουν πλέον και οι ομογενείς αλλοδαποί, οι κοινοτικοί υπήκοοι, καθώς και οι πολίτες άλλων κρατών, που έχουν παιδιά Έλληνες υπηκόους, με την προϋπόθεση βέβαια σε κάθε περίπτωση ότι έχουν τη μόνιμη κατοικία τους στη χώρα μας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στην περίπτωση που ένας εκ των γονέων κατέστη ανάπηρος εξ οιασδήποτε αιτίας ή ανάπηρος πολέμου σε ποσοστό 67% και άνω, αυτός θεωρείται πολύτεκνος εφόσον έχει μόνο τρία παιδιά αντί για τέσσερα. Πρέπει να τονίσω εδώ ότι τα ευεργετήματα του σχεδίου νόμου παρέχονται σε τρίτεκνες ή πολύτεκνες οικογένειες, που έχουν μέλος τους άτομο με αναπηρία, δίχως να απαιτείται η προϋπόθεση της ανικανότητας προς εργασία, που ισχύει με το υφιστάμενο νομοθετικό καθεστώς.
Η νέα αυτή διατύπωση μπορεί να είναι μικρό πράγμα για μερικούς, αλλά είναι ένα πολύ μεγάλο και σημαντικό βήμα στην ιστορία του νεοελληνικού έθνους. Η νέα αυτή διατύπωση είναι ιδιαιτέρως σημαντική και αποτυπώνει μια νέα φιλοσοφία στην αντιμετώπιση των πολιτών με αναπηρία. Επιτέλους η ανικανότητα προς εργασία δεν ταυτίζεται με την έννοια της αναπηρίας. Γιατί μέχρι τώρα η αναπηρία εθεωρείτο συνώνυμο της ανικανότητας. Η πλειοψηφία, όμως, των ατόμων με αναπηρία έχει τις ικανότητες να εργαστεί.
Η απαράδεκτη προϋπόθεση του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου, που ανάγκαζε τους ανάπηρους να δηλώνουν την ανικανότητά τους προς εργασία, για να τύχουν των ευεργετημάτων της πολυτεκνικής ιδιότητας, ουσιαστικά εξευτέλιζε την αξιοπρέπειά τους. Εκτός από αυτό, αποτελούσε και μια τραγική ομολογία της πολιτείας ότι αδυνατεί να εξασφαλίσει τις απαραίτητες δομές για την ένταξη των συμπολιτών μας με αναπηρία στην απασχόληση. Χαίρομαι ιδιαιτέρως που το νομοσχέδιο με τη συγκεκριμένη διατύπωση ανταποκρίνεται θετικά σ’ αυτό το πάγιο αίτημα των πολιτών με αναπηρία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για να μιλήσουμε επί της ουσίας, θα ήθελα να αναφερθώ και στην επανίδρυση του Εθνικού Παρατηρητηρίου Αναπηρίας. Δυστυχώς δεν υπάρχει μέχρι σήμερα κεντρικός συντονιστικός φορέας με αντικείμενο τα αναπηρικά θέματα. Αυτό έπρεπε να αλλάξει. Είναι γνωστό ότι τα θέματα της αναπηρίας διαχέονται σήμερα σε έξι με επτά Υπουργεία. Αποτέλεσμα είναι να παρουσιάζεται πολλές φορές καθυστέρηση στην υλοποίηση των δράσεων, που στοχεύουν στη βελτίωση των συνθηκών της ζωής των συμπολιτών μας με αναπηρία.
Η αποστολή, λοιπόν, του Εθνικού Παρατηρητηρίου Αναπηρίας είναι απολύτως αναγκαία στην προσπάθεια πλήρους ένταξης των αναπήρων στην ελληνική κοινωνία. Αυτός ο νέος οργανισμός όχι μόνο θα προωθεί, αλλά και θα επιβλέπει την εφαρμογή μέτρων και προγραμμάτων που πραγματοποιούνται για τα άτομα με αναπηρίες.
Επίσης θα έχει ως αρμοδιότητα τον έλεγχο της εφαρμογής των προδιαγραφών και των προτύπων, σχετικά με την πρόσβαση των ατόμων με αναπηρία τόσο στο φυσικό περιβάλλον όσο και στην εκπαίδευση και στην απασχόληση. Θα παρακολουθεί ακόμα την εφαρμογή της ισχύουσας νομοθεσίας για τα άτομα με αναπηρία από τους φορείς της κεντρικής διοίκησης.
Δεν θα είναι, όμως,μόνο ένας ελεγκτικός μηχανισμός. Μία πολύ σημαντική αρμοδιότητα του Εθνικού Παρατηρητηρίου Αναπηρίας θα είναι και η υποβολή σχετικών προτάσεων στους αρμοδίους φορείς της κεντρικής διοίκησης. Οι πολίτες με αναπηρία προσβλέπουν με ελπίδα στη λειτουργία αυτού του νέου οργανισμού. Ελπίζω με την άμεση λειτουργία του συγκεκριμένου παρατηρητηρίου το υπαρκτό έλλειμμα συντονισμού στα αναπηρικά θέματα να λάβει οριστικά τέλος.
Αγαπητοί συνάδελφοι, ολοκληρώνοντας θέλω να επισημάνω ότι η πολιτεία έχει όντως την υποχρέωση να ενισχύει την οικογένεια με γενναίες αποφάσεις, που παρέχουν και παράγουν χειροπιαστά αποτελέσματα. Σ’ αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση κινείται το παρόν νομοσχέδιο. Αποτυπώνει την αποφασιστικότητα της Κυβέρνησης να στηρίξει, αλλά και να ενδυναμώσει το θεσμό της οικογένειας. Γι’ αυτό θεωρώ ότι όλοι μας πρέπει να το υποστηρίξουμε.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πάρα πολύ, κυρία συνάδελφε.
Ο κ. Παπαθεμελής έχει το λόγο.
ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ-ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, η συνάδελφος κ. Μπερνιδάκη έκανε αξιοσημείωτες παρατηρήσεις στις οποίες συνηγορώ και εγώ να προσέξει ιδιαιτέρως η Κυβέρνηση.
Το συζητούμενο σήμερα νομοσχέδιο αγγίζει, αλλά δεν έχω την αίσθηση ότι αντιμετωπίζει το οξύτερο και μεγαλύτερο πρόβλημα, που έχει ο Ελληνισμός, το οποίο, δυστυχώς, όλα αυτά τα χρόνια το προσπερνούμε σαν να είναι πρόβλημα άλλης χώρας, κάνοντας ότι δεν καταλαβαίνουμε. Παίρνουμε ενίοτε αποφάσεις, οι οποίες ως παυσίπονα έχουν μία ανακουφιστική ικανότητα, προσωρινή και μικρού βεληνεκούς, αλλά δεν μπορούν να λύσουν το πρόβλημα, που εμφανίζεται πράγματι ως εθνική απειλή και εθνικός κίνδυνος.
Ακόμη, σερνόμαστε πίσω από μία πλασματική στατιστική διατύπωση ότι η γονιμότητα στην Ελλάδα είναι του επιπέδου 1,29 παιδιών ανά γυναίκα αναπαραγωγικής ηλικίας, όταν είναι υπερβέβαιο, κύριε Υπουργέ της Υγείας και της Πρόνοιας, ότι εδώ πρόκειται για νούμερο, που δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια, διότι συναριθμεί τα Ελληνόπουλα με τα παιδιά των αλλοδαπών, τα οποία γεννιούνται τα τελευταία δέκα χρόνια σε αυτήν τη χώρα. Έπρεπε να έχουν μία ξεχωριστή ρύθμιση για να φανεί πού έχουμε κατρακυλήσει.
Ο δείκτης γονιμότητας στην Ελλάδα είναι σήμερα στο 0,9 του παιδιού, όταν ο μέσος όρος στην Ευρωπαϊκή Ένωση των δεκαπέντε -ίσως και των είκοσι πέντε τώρα- είναι 1,4. Στη Γαλλία βέβαια είναι 1,8, στην Ιρλανδία είναι 1,9. Δηλαδή για να θυμίσω, στο συν πλην γεννήσεων-θανάτων, στη δεκαετία του 1950 είχαμε ένα συν εννιακόσιους πενήντα έξι χιλιάδες Έλληνες. Στη δεκαετία του 1960 οκτακόσιους τριάντα εννέα χιλιάδες, στη δεκαετία του 1970 εξακόσιους τριάντα επτά χιλιάδες, στη δεκαετία του 1980 διακόσιους εβδομήντα δύο χιλιάδες, στη δεκαετία του 1990 είκοσι μία χιλιάδες.
Όμως στη δεκαετία του 1990 αυτός ο τιποτένιος αριθμός «είκοσι μία χιλιάδες» συναριθμεί και τους αλλοδαπούς και αυτό είναι τελείως διαφορετικό. Μη βαυκαλιζόμαστε, λοιπόν, ότι είμαστε σε κάποιο επίπεδο γονιμότητας με το οποίο μπορούμε στοιχειωδώς να ανανεώσουμε τις γενεές που θέλουν 2,1 παιδιά ανά γυναίκα.
Εν πάση περιπτώσει πρέπει να αντιμετωπίσουμε τα δύο μείζονα προβλήματα, το πρόβλημα της ασφάλειας, αλλά και της κοινωνικής ασφάλισης: Το πρόβλημα της ασφάλειας να το αντιμετωπίσουμε με την υποχρεωτική στράτευση εκείνων, που πρέπει να στρατευθούν σε μια χώρα που έχει οξύ ζήτημα εθνικής ασφάλειας –απειλείται στα σύνορά της και στα κυριαρχικά της δικαιώματα και στα ζωτικά της συμφέροντα- και το πρόβλημα της κοινωνικής ασφάλισης μ’ ένα γηράσκοντα πληθυσμό, ο οποίος θέτει σε αμεσότατο κίνδυνο τις αντοχές των κοινωνικοασφαλιστικών φορέων.
Πρόκειται για αμεσότατο πρόβλημα, εάν λάβει κάποιος υπόψη του ότι σε εκατό εργαζομένους σήμερα αντιστοιχούν σαράντα μη εργαζόμενοι άνω των εξήντα πέντε ετών. Προοπτικά το 2025 σε εκατό εργαζομένους θα αντιστοιχούν πενήντα δύο μη εργαζόμενοι, ενώ το 2050 θα αντιστοιχούν ογδόντα οκτώ μη εργαζόμενοι, δηλαδή ουσιαστικά θα είναι τραγική η κατάσταση. Ένας εργαζόμενος, με ένα μη εργαζόμενο φυσικά δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος. Σήμερα είναι 4,8% του Α.Ε.Π. η συμμετοχή του προϋπολογισμού στο κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα και έτσι όπως βαίνουν τα πράγματα το 2050 θα πρέπει να είναι 15,5% του Α.Ε.Π. η αναγκαστική συμμετοχή για την αντιμετώπιση του προβλήματος.
Να βάλουμε το χέρι στην καρδιά, κύριοι Υπουργοί. Δεν μπορούμε να κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας. Πρέπει να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της γήρανσης του πληθυσμού και όχι βεβαίως διά της εισαγωγής ξένων μειονοτήτων, αλλά να αντιμετωπιστεί οίκοθεν, εθνικά. Αυτό σημαίνει κατάργηση όλων των ισχυόντων αντικινήτρων και πρόβλεψη κινήτρων σε άμεση προτεραιότητα. Κίνητρα τα οποία θα είναι αποτελεσματικά.
Κατά καιρούς, πράγματι, οι κυβερνήσεις τα τελευταία είκοσι –αν θέλετε, τριάντα χρόνια, μετά τη Μεταπολίτευση- έλαβαν διάφορα μέτρα τα οποία είναι ενδιαφέροντα, αν πρόκειται να αποτελέσουν αντικείμενο διδακτορικής διατριβής και θεωρητικών συζητήσεων. Αλλά ένα μέτρο εφόσον δεν είναι αποτελεσματικό, δεν οδηγεί σε υπέρβαση των ανασχετικών εκείνων φραγμών, οι οποίοι σήμερα δεν επιτρέπουν στην ελληνική οικογένεια να τεκνοποιήσει είναι ατελέσφορο μέτρο. Αυτοί οι φραγμοί μπορούν να επισημανθούν και είναι διάφοροι.
Υπενθυμίζω ότι η Βουλή στην Αίθουσα αυτή στα 1992-1993 εξεπόνησε ένα πόρισμα, το οποίο υπήρξε μάλιστα κοινής αποδοχής όλων των πτερύγων του Σώματος, την εποχή εκείνη και οριοθέτησε μια σειρά από πολιτικές.
Οι πολιτικές αυτές δεν τιμήθηκαν από καμία από τις έκτοτε κυβερνήσεις. Ενίοτε αποσπασματικά μέτρα, όπως τα συζητούμενα –χρήσιμα βεβαίως- ελήφθησαν, αλλά στην ίδια την καρδιά, τον πυρήνα του προβλήματος δεν πήγαμε ποτέ.
Προτείνω μια επικαιροποίηση αυτού του πορίσματος του 1993. Προτείνω τη συγκρότηση μιας μόνιμης διακομματικής επιτροπής της Βουλής, η οποία θα παρακολουθεί την εφαρμογή των μέτρων, τα οποία θα ληφθούν. Προτείνω, αν θέλετε, να θεωρηθεί σε απόλυτη προτεραιότητα η υπόθεση αντιμετώπισης του δημογραφικού, διότι δεν θα υπάρχουν φαντάροι αύριο να υπερασπιστούν τα σύνορα. Σήμερα τριάντα έξι χιλιάδες είναι αυτοί, οι οποίοι στρατεύονται ετησίως και είναι τα παιδιά των εκατόν πενήντα χιλιάδων, των εκατόν σαράντα χιλιάδων γεννήσεων. Σε λίγο θα πάνε τα παιδιά της δεκαετίας του 1990 τα οποία είναι των εκατό χιλιάδων γεννήσεων. Μετά θα πάνε τα παιδιά της δεκαετίας του 2000 που είναι των εβδομήντα χιλιάδων γεννήσεων, διότι για εβδομήντα χιλιάδες γεννήσεις μιλούμε έκτοτε, εφόσον ξεχωρίσουμε τους ημεδαπούς από τους αλλοδαπούς.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κατά συνέπεια πρέπει να καταλάβουμε και να θέσουμε τας χείρας εις τους τύπους των ήλων και να αποφασίσουμε να τις θέσουμε σε απόλυτη προτεραιότητα, διότι δεν είμαστε κράτος χωρίς δυνατότητες. Είμαστε, όμως, συχνά κράτος χωρίς προτεραιότητες και κάποτε πρέπει να καθορίσουμε τίμια αυτές τις προτεραιότητες με μια εθνική συνεννόηση.
Θα έχουμε την ευκαιρία βέβαια, στην επιμέρους συζήτηση των άρθρων να πούμε περισσότερα. Αλλά θέλω να πω ακόμα δύο κουβέντες.
Με το νομοσχέδιο, όπως έχει κατατεθεί, απορφανίζεται η Ανωτάτη Συνομοσπονδία Πολυτέκνων από ορισμένα καθήκοντα, τα οποία και την κρατούν στη ζωή. Υπήρξε μια άσκηση των καθηκόντων αυτών τίμια και αντικειμενική από μέρους της, ακόμα και στη περίπτωση, που θεωρήσει κάποιος ότι κακώς η Ανωτάτη Συνομοσπονδία των Πολυτέκνων εκδίδει αυτή τα πιστοποιητικά της πολυτεκνικής ιδιότητας κ.λπ..
Υπάρχει μια βυζαντινή παροιμία –και κλείνω με αυτήν, κύριε Πρόεδρε- που λέει: «Μη κινείν κακόν ευ κείμενον». Δηλαδή, μην μετακινείς ένα καλοβαλμένο κακό. Υπάρχουν και καλοβαλμένα κακά.
Κατά συνέπεια επανεξετάζετε στη βάση των προτάσεων που έχει κάνει η Ανωτάτη Συνομοσπονδία Πολυτέκνων την όλη αυτή υπόθεση και μεγαλώστε, αφού βάζετε τους τριτέκνους, αναλόγως και την πίτα, κύριε Υπουργέ. Διότι άλλο την πίτα να την μοιράζονται εκείνοι που την μοιράζονταν μέχρι τώρα και άλλο να προσθέσετε μερικές δεκάδες χιλιάδες άλλους, που δικαιούνται βεβαίως να προστεθούν.
Η Γαλλία έλαβε μέτρα υπέρ του δευτέρου παιδιού την ημέρα που ανηγγέλθη η πτώση του Τείχους του Βερολίνου και η ένωση των δύο Γερμανιών, ενώ είναι γνωστόν ότι βρίσκεται σε στενούς δεσμούς …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ολοκληρώστε, παρακαλώ.
ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ-ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗΣ:. … με τη Γερμανία όλα αυτά τα χρόνια. Και η αιτιολογία ήταν από μέρους των Γάλλων: «Εντάξει όλα αυτά και η γαλλογερμανική φιλία, αλλά εμείς γνωρίζουμε ιστορία και δεν την ξεχνούμε».
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε.
Η συνάδελφος κ. Καλογήρου έχει το λόγο.
ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω ότι είναι αδιαμφισβήτητο το ότι η Ελλάδα βρίσκεται πλέον μπροστά σε δημογραφική κρίση. Και η δημογραφική αυτή κρίση προνομιακά χτυπάει την απομακρυσμένη περιφέρεια. Βεβαίως το πρόβλημα δεν λύνεται πλήρως και δεν μπορεί να λυθεί μ’ ένα νομοσχέδιο. Όμως, είναι ένα ακόμα βήμα. Είναι ένα βήμα μπροστά.
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της σημερινής εποχής; Έχουμε χαμηλό δείκτη γονιμότητας και αυτό είναι δεδομένο. Έχουμε ένα ισοζύγιο γεννήσεων-θανάτων που συνεχώς φθίνει, όπως πολύ σωστά μας είπε λίγο πριν ο κ. Παπαθεμελής. Γήρανση του πληθυσμού. Μετατρέπεται η Ελλάδα σε Ελλάδα γερόντων. Και νομίζω ότι αυτό το διαπιστώνουμε όλοι.
Σχέση ασφαλισμένων-συνταξιούχων; Συνεχώς πηγαίνει προς το χειρότερο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την άσκηση της ασφαλιστικής πολιτικής, αλλά κυρίως για τα οικονομικά προβλήματα, τα οποία δημιουργούνται στα ασφαλιστικά ταμεία εξαιτίας αυτής της επιδείνωσης της σχέσης μεταξύ ασφαλισμένων και συνταξιούχων.
Είναι, λοιπόν, πρώτα απ’ όλα και πριν απ’ όλα, εθνική επιταγή η αντιμετώπιση του δημογραφικού θέματος και νομίζω ότι σ' αυτό συμφωνούν όλες οι πτέρυγες του ελληνικού Κοινοβουλίου. Όμως, είναι και συνταγματική επιταγή η στήριξη της οικογένειας, της μητρότητας, του παιδιού και μετά από την πρόσφατη Αναθεώρηση του Συντάγματος, πλέον συνταγματικά υπαγορεύονται υποχρεώσεις άσκησης πολιτικών για την πληθυσμιακή τόνωση.
Είναι, όμως, και κοινωνική επιταγή η στήριξη της οικογένειας και σ' αυτό θεωρώ ότι συμφωνούμε όλοι.
Αφού, λοιπόν, συμφωνήσαμε σ’ αυτά τα τρία σημεία όλες οι πτέρυγες της Βουλής, με πολύ μεγάλη λύπη διαπίστωσα ότι διαφωνούμε για το παρόν νομοσχέδιο, το οποίο είναι ένα νομοσχέδιο, που έρχεται αφ’ ενός μεν να ενισχύσει τις τρίτεκνες οικογένειες –και πλέον μπαίνει και στην ορολογία του οικονομικού μας συστήματος η έννοια «τρίτεκνη οικογένεια», που μέχρι τώρα δεν ήταν ποτέ- και αφ’ ετέρου, στο δεύτερο κεφάλαιο, να στηρίξει τις πολύτεκνες οικογένειες.
Είναι ένα νομοσχέδιο σαφέστατο, σύγχρονο, με συγκεκριμένες στοχεύσεις, οι οποίες θα γίνουν πραγματικότητα και αυτό θ’ αποδειχθεί και στην πράξη.
Δίνεται, λοιπόν, με το παρόν νομοσχέδιο οικονομική αυτοτέλεια στις πολυτεκνικές οργανώσεις της χώρας. Ακούστηκαν πάρα πολλά εναντίον αυτής της ρύθμισης και πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω ούτε ως εκπρόσωπος στο ελληνικό Κοινοβούλιο, αλλά ούτε και ως απλός πολίτης όλα αυτά τα οποία ακούγονται σε όλη την Ελλάδα εναντίον αυτής ακριβώς της ρύθμισης περί της οικονομικής αυτοτέλειας των πολυτεκνικών οργανώσεων.
Παράλληλα εκσυγχρονίζεται η διαδικασία αναγνώρισης της πολυτεκνικής ιδιότητας. Ξεφεύγουμε πλέον από μία αναχρονιστική διαδικασία που την υπαγόρευε ο νόμος του 1944 και μπαίνουμε σε σύγχρονο σύστημα που έρχεται να διασφαλίσει αφ’ ενός μεν το ταχύτατο της έκδοσης, αλλά πολύ περισσότερο το ότι έχουμε να κάνουμε με μια καθαρή πράξη διοικητικού περιεχομένου και ως τέτοια αντιμετωπίζεται.
Το νομοσχέδιο καθορίζει ημέρα εορτασμού και τιμής της πολύτεκνης οικογένειας και ως τέτοια ορίζεται η πρώτη Κυριακή του Νοεμβρίου και με συγκεκριμένη ρύθμιση, οι εκδηλώσεις, οι οποίες γίνονται ακριβώς γι’ αυτόν τον εορτασμό, στηρίζονται οικονομικά από το Υπουργείο Υγείας, όπως θα έπρεπε άλλωστε να γίνεται. Επομένως έχουμε άλλη μια οικονομική ανακούφιση για τις πολυτεκνικές οργανώσεις. Και σ' αυτό είναι εναντίον οι πολυτεκνικές οργανώσεις; Γιατί το ακούσαμε και αυτό.
Κωδικοποιούνται όλες οι μέχρι τώρα, ατάκτως ερριμμένες διατάξεις. Κωδικοποιούνται για να ξέρουμε ακριβώς πώς είναι τα πράγματα.
Συστήνεται το Ινστιτούτο Κοινωνικής Δημογραφίας και Έρευνας. Αυτό το θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό, γι’ αυτό ακριβώς και το τονίζω, με στόχο και σκοπό την εκπόνηση ερευνητικού και συμβουλευτικού έργου στη δημογραφία και στην άσκηση κοινωνικής πολιτικής, γιατί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όλοι συμφωνούμε ότι το δημογραφικό είναι ένα θέμα πολύπλοκο, όλοι συμφωνούμε ότι ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται και όχι ως ένα περιστασιακό θέμα.
Μ’ αυτήν τη ρύθμιση, εισάγεται για πρώτη φορά η διαδικασία της παρακολούθησης και της αξιολόγησης των μέτρων. Πόσο σημαντικό, άλλωστε, είναι αυτό για να μπορέσουμε να χτίζουμε λιθαράκι-λιθαράκι, για να φτάσουμε σ' αυτό που είναι κατά το δυνατόν καλύτερο για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα της δημογραφίας, αλλά και της γήρανσης του πληθυσμού, που αντιμετωπίζει η Ελλάδα!
Θα ήθελα να κάνω μια παρατήρηση σε σχέση με την εισήγηση του συναδέλφου της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης που πριν από λίγο μίλησε. Αναφέρθηκε, λοιπόν, ο κύριος συνάδελφος στο ότι ξοδεύουμε ασκώντας τη συγκεκριμένη πολιτική.
Εδώ, θα μου επιτρέψει ο κύριος συνάδελφος, αν και δεν είναι παρών, να πω ότι κανένα ευρώ δεν ξοδεύεται, όταν αυτό απευθύνεται και δίνεται για τις πολύτεκνες, για τις τρίτεκνες οικογένειες. Κανένα ευρώ που απευθύνεται στην άσκηση κοινωνικής πολιτικής δεν είναι έξοδο. Είναι επένδυση, είναι υποχρέωση του ελληνικού κράτους και ως τέτοιο αντιμετωπίζεται από την παρούσα Κυβέρνηση. Και παρά τις δημοσιονομικές δυσκολίες, οι οποίες υπάρχουν και είναι αδιαμφισβήτητες, αυτό μπορεί στην παρούσα φάση η Κυβέρνηση και αυτό κάνει. Παλικαρίσια έρχεται και λέει ότι με τις παρούσες οικονομικές συνθήκες, αυτό μπορούμε να κάνουμε.
Σαφώς δικαιούται η ελληνική οικογένεια πολύ περισσότερα. Ποιος μπορεί να το αρνηθεί αυτό; Γιατί άλλωστε οι Έλληνες δεν κάνουν παιδιά; Γιατί ο Έλληνας ξαφνικά έχει αρχίσει να μην πιστεύει στην έννοια της οικογένειας; Όχι, βέβαια. Δεν κάνει παιδιά γιατί υπάρχει πρόβλημα οικονομικό, γιατί υπάρχει πρόβλημα το οποίο δεν έχει αντιμετωπισθεί μέχρι τώρα από τις ασκηθείσες πολιτικές, που έχει να κάνει με τις αυξημένες υποχρεώσεις της γυναίκας, γιατί είναι ένα πρόβλημα –και την τονίζω τη λέξη πρόβλημα- το να αναθρέφει κάποιος παιδιά, γιατί δεν έχει έλθει η πολιτεία μέχρι τώρα να κάνει αυτά που θα έπρεπε να κάνει.
Είναι ένα πρώτο βήμα, λοιπόν, μπροστά. Είναι μία καλή αρχή αυτό το νομοσχέδιο, δεδομένων των οικονομικών προβλημάτων, που υπάρχουν. Είναι ένα νομοσχέδιο σύγχρονο, στέρεο, είναι ένα νομοσχέδιο που τελικά το έχει ανάγκη η ελληνική οικογένεια, είναι ένα νομοσχέδιο που το έχει ανάγκη η Ελλάδα.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κυρία συνάδελφε.
Ο συνάδελφος κ. Γείτονας έχει το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, καλή επιτυχία στα νέα σας καθήκοντα.
Πριν προχωρήσω στο νομοσχέδιο, μια και είναι η πρώτη σας παρουσία ως Υπουργός Υγείας στη Βουλή, θα μου επιτρέψετε τρεις παρατηρήσεις και ως συνάδελφος και ως συμπατριώτης Αρκάς.
Πρώτον, να μην ξεχνάτε ποτέ ότι η άσκηση πολιτικής στο χώρο της υγείας δεν είναι υγιεινός περίπατος. Έχει παγίδες, έχει αγκάθια.
Δεύτερον, να μην επιχειρήσετε ποτέ με μεγαλοστομίες να βάλετε ψηλά τον πήχη. Όσοι τον έβαλαν πέρασαν από κάτω.
Τρίτον, επειδή πραγματικά έχουν χαθεί δύο χρόνια με κινήσεις, που μπορεί να ήταν εντυπωσιακές, αλλά στις παρυφές των προβλημάτων, πρέπει να τρέξετε με ουσιαστικές πρωτοβουλίες και δράσεις, που θα βελτιώσουν τις υποδομές, τη λειτουργία των υποδομών, τις παρεχόμενες τελικά υπηρεσίες υγείας στους πολίτες.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΔΡΑΚΤΑΣ: Ως πρώην Υπουργός Υγείας μιλάτε τώρα.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Και με βάση αυτήν την εμπειρία, κύριε συνάδελφε, αν θέλετε.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΔΡΑΚΤΑΣ: Αυτά τα αγκάθια δεν τα βλέπατε τότε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Η νομοθετική πρωτοβουλία σας δεν είναι παρά μια ακόμα κίνηση τακτικής, για να ξεφύγει για μια ακόμα φορά η Κυβέρνηση από δεσμεύσεις και υποσχέσεις. Ο ίδιος ο κύριος Πρωθυπουργός δεσμεύθηκε επανειλημμένα για την αυτόματη εξομοίωση των τρίτεκνων με τους πολύτεκνους και τώρα, ύστερα από δύο χρόνια, παρουσιάζετε για τις τρίτεκνες οικογένειες ανέξοδα μέτρα, με δόσεις και εκπτώσεις και ταυτόχρονα, συμπιέζετε τις πολύτεκνες οικογένειες μέσα από αναδιανομή των ίδιων παροχών και κινήτρων σε περισσότερους δικαιούχους. Εξ ου και ο πόλεμος που έχει ξεσπάσει μεταξύ τους.
Απόδειξη αυτού είναι ότι στον προϋπολογισμό του 2006, τα κονδύλια για πολυτεκνικά επιδόματα αυξάνονται στα όρια του πληθωρισμού. Δεν μπορούν να καλύψουν ούτε ικανοποιητικές αυξήσεις ούτε πολύ περισσότερο νέους δικαιούχους.
Είναι πρόδηλο και από αυτό το νομοσχέδιο ότι η Κυβέρνηση πραγματικά ούτε βούληση έχει ούτε επεξεργασμένη πολιτική για ενίσχυση της οικογένειας και την αντιμετώπιση του δημογραφικού.
Θέλω εδώ να πω, εν παρενθέσει, ότι δεν σας έλειπε το θεσμικό πλαίσιο, κύριε Υπουργέ. Το ξέρει πολύ καλά ο παρακαθήμενος Υφυπουργός, ο κ. Κωνσταντόπουλος. Υπάρχει ο ν. 2646/98 που είχα την τιμή να εισηγηθώ και να ψηφίσει η Βουλή.
Θεσμοθετήθηκε τότε εθνικό πρόγραμμα για την οικογένεια, το παιδί και τους ηλικιωμένους, όπως και σχετικό Συμβούλιο Εθνικής Πολιτικής. Θα μπορούσατε να εντάξετε όλα τα μέτρα και τις δράσεις που υπάρχουν, καθώς και νέες αναγκαίες πρωτοβουλίες, σ’ ένα συνεκτικό και ολοκληρωμένο, θα έλεγα, εθνικό πρόγραμμα για την οικογένεια, ένα πρόγραμμα, όμως, με μετρήσιμους στόχους. Εδώ κλείνω την παρένθεση.
Το νομοσχέδιο έχει τον τίτλο «Ενίσχυση της οικογένειας». Αλήθεια, για ποια ενίσχυση της οικογένειας μιλάτε; Είναι αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, ανεξάρτητο από τη συνολική πολιτική σας; Δεν συνδυάζεται;
Ας πάρω την οικονομική σας πολιτική. Η οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης είναι ακριβώς στον αντίποδα της συνταγματικής επιταγής για την προστασία της οικογένειας, τη φροντίδα των πολυτέκνων, όπως προβλέπεται στις σχετικές παραγράφους του άρθρου 21 του Συντάγματος. Με την οικονομική σας πολιτική, εσείς συρρικνώνετε το εισόδημα των νοικοκυριών και ιδιαίτερα των πολυτέκνων. Οι πολύτεκνοι πληρώνουν και αυτοί το τίμημα της απογραφής. Γιατί η αποκάλυψη αυτής της μεγάλης απάτης της απογραφής είναι και ένα σκάνδαλο υποκλοπής. Όπως το σκάνδαλο υποκλοπής των τηλεφώνων, των συνδιαλέξεων και εδώ πρόκειται για σκάνδαλο υποκλοπής του εισοδήματος από τα λαϊκά στρώματα και τους πολυτέκνους.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΔΡΑΚΤΑΣ: Δεν πέρασε αυτό. Δεν σας τιμά.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Η εισοδηματική σας πολιτική…
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΔΡΑΚΤΑΣ: Και κλέφτες και διαμαρτυρόμενοι; Δεν γίνεται.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Ξέρετε, κύριε συνάδελφε -δεν θα πω το όνομά σας, γιατί ακούν και οι ψηφοφόροι σας- εγώ αντέχω τις διακοπές.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ: Ναι, αλλά το πολύ το κύριε ελέησον το βαριέται και ο παπάς, κύριε Γείτονα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Σας παρακαλώ πολύ όχι διακοπές.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Εγώ δεν ευλογώ κανενός τα γένια. Εσείς με κύριε ελέησον ευλογείτε συνεχώς τα γένια σας και προσέξτε, γιατί «ο κόσμος το έχει τούμπανο και εσείς κρυφό καμάρι». Σας παρακαλώ πολύ να μη με διακόπτετε στη συνέχεια.
Λέω, λοιπόν, ότι η εισοδηματική σας πολιτική, η οποία συρρικνώνει και μειώνει τα πραγματικά εισοδήματα, ύστερα από δώδεκα χρόνια προσθέτει με τους έμμεσους φόρους νέο βάρος στα εισοδήματα. Με την ακρίβεια τα κατατρώει. Αλήθεια η άρνησή σας να δώσετε ακόμα και ένα μικρό επίδομα θέρμανσης και στους πολύτεκνους πώς συμβιβάζεται με το δήθεν ενδιαφέρον σας για την προστασία της οικογένειας;
Θέλετε να έλθω στις μεταρρυθμίσεις σας; Είναι όλες απορρυθμίσεις στις εργασιακές σχέσεις. Η επέκταση του ωραρίου των καταστημάτων, η κατάργηση ουσιαστικά του οκταώρου, εναρμονίζει αλήθεια την οικογενειακή με την εργασιακή ζωή; Η καημένη η πωλήτρια, αυτή που συνήθως δύσκολα συνδικαλίζεται ούτε την βλέπουμε στους δρόμους, αλλά βγάζει «κιρσούς», πώς με αυτά τα νέα ωράρια, με τις νέες εργασιακές σχέσεις, θα κάνει παιδιά και θα τα μεγαλώσει; Ούτε εδώ, λοιπόν, σε σχέση με τις μεταρρυθμίσεις έχουμε εναρμονισμό με πολιτική για τη στήριξη της οικογένειας.
Και θα τελειώσω με το εξής: Με τη συρρίκνωση συνολικά του κοινωνικού κράτους δυσχεραίνεται περισσότερο η οικογενειακή ζωή. Πού αναφέρομαι; Αναφέρομαι στην απαξίωση των ολοήμερων σχολείων και νηπιαγωγείων, στη στασιμότητα στην ανάπτυξη κοινωνικών υποδομών, όπως οι βρεφονηπιακοί σταθμοί και άλλα αρνητικά. Άρα, τρεις βασικοί τομείς της συνολικής πολιτικής σας έρχονται σε αντίθεση με τη στήριξη της οικογένειας και των πολυτέκνων.
Το νομοσχέδιο, λοιπόν, με τις ρυθμίσεις του ούτε στοιχειώδη στήριξη των οικογενειών προωθεί ούτε συμβάλλει στην αντιμετώπιση του δημογραφικού. Γιατί δεν πιστεύω να ελπίζει κανένας ότι δίνοντας 2.000 ευρώ στη μητέρα που γεννά το τρίτο παιδί ή με απαλλαγή από τα τέλη ταξινόμησης αυτοκινήτου, θα παρακινηθεί ένα ζευγάρι να αποκτήσει επιπλέον τέκνο.
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, με σύντομη αναφορά στο δημογραφικό πρόβλημα. Αναφέρθησαν σχεδόν όλοι οι συνάδελφοι και πραγματικά είναι ένα πράγματι μεγάλο εθνικό ζήτημα. Η υπογεννητικότητα στην Ευρώπη, αλλά και στην Ελλάδα έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις. Στη χώρα μας έχουμε πραγματικά έναν από τους χαμηλότερους δείκτες γονιμότητας. Αυτό όμως σε συνδυασμό με το θετικό –γιατί είναι θετικό- γεγονός της αύξησης του προσδόκιμου επιβίωσης οδηγεί σε γήρανση της κοινωνίας μας.
Άρα, πέραν της ενσωμάτωσης μεταναστών, η φυσική αύξηση του πληθυσμού θα πρέπει να είναι ο κεντρικός στόχος. Πού πρέπει να δώσουμε προτεραιότητα; Δεν μπορεί να γυρίσουμε σε στερεότυπα του παρελθόντος στα πέντε και έξι παιδιά. Την προτεραιότητα πρέπει να τη δώσουμε, αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές και ειλικρινείς, στο δεύτερο και τρίτο παιδί. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε ενεργητικές πολιτικές για τη στήριξη της μονογονεϊκής οικογένειας, των παιδιών εκτός γάμου, να απαλλαγούμε, δηλαδή, μεταξύ άλλων και από ορισμένες αγκυλώσεις του παρελθόντος.
Το δημογραφικό απαιτεί ολοκληρωμένη πολιτική, που ξεκινά από την παιδεία, συνυφαίνεται με το κράτος-πρόνοιας, με τα εισοδήματα, με την αναζωογόνηση της υπαίθρου και με δράσεις που πρέπει να διαπερνούν όλες τις πολιτικές. Και το κυριότερο –και μ’ αυτό θα ολοκληρώσω, κύριε Πρόεδρε- πιστεύω ότι χρειάζεται να δώσουμε μήνυμα στην κοινωνία μας, που πρέπει να βγει και από αυτήν τη συζήτηση: Ότι το να είσαι γονιός, το να έχεις παιδιά, είναι χαρά της ζωής. Και οι δεσμεύσεις της πολιτείας έρχονται πραγματικά να εξασφαλίσουν τη δυνατότητα, για να αναπτυχθούν σωστά οι οικογένειες και να μεγαλώσουν σωστά τα παιδιά τους.
Εγώ, έχω επανειλημμένα προτείνει -και επαναλαμβάνω την πρότασή μου- να λειτουγήσει μόνιμη υποεπιτροπή για το δημογραφικό, στο πλαίσιο της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων, για τη συνεχή αξιολόγηση των μέτρων και για την παρακολούθηση του εθνικού επιχειρησιακού προγράμματος. Τις θέσεις μας για το νομοσχέδιο ανέπτυξε αναλυτικά η εισηγήτριά μας. Δεν θα επανέλθω. Εμείς, έχουμε κάνει ορισμένες προτάσεις, κύριε Υπουργέ. Εάν, συντρέξετε τις προτάσεις μας, θα συζητήσουμε παραπέρα τη στάση μας. Ούτως ή άλλως για τις συγκεκριμένες διατάξεις, θα πούμε περισσότερα στη συζήτηση επί των άρθρων.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Και εμείς σας ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα, ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση με θέμα: «30 Χρόνια από το Σύνταγμα του 1975», καθώς και στους λοιπούς χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, είκοσι πέντε μαθητές και μαθήτριες και τρεις συνοδοί-δάσκαλοι από το 4ο Δημοτικό Σχολείο Μεγαλόπολης Νομού Αρκαδίας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες)
Κύριε Υπουργέ, θα μιλήσετε ενώπιον παιδιών συμπατριωτών σας.
ΗΛΙΑΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ: Ο Υπουργός έχει όλη την Ευρώπη πατρίδα του, όχι μόνο την Αρκαδία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Α, η Αρκαδία προηγείται των πάντων.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Καλωσορίζω και εγώ τα παιδιά από τη γενέτειρα της μητέρας μου.
Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρώτα -πρώτα θέλω να σας πω ότι είναι ξεχωριστή η χαρά μου που απευθύνομαι σήμερα στο Σώμα με την καινούργια μου ιδιότητα, του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, παρουσιάζοντας ένα πολύ σημαντικό νομοσχέδιο που αφορά το μέλλον της ελληνικής οικογένειας.
Πριν, όμως, εισέλθω στο θέμα, θα ήθελα να ευχαριστήσω πρώτα από όλα για το καλωσόρισμα τους συναδέλφους από την Αντιπολίτευση, την κ. Χριστοφιλοπούλου, τον κ. Λεβέντη, τον κ. Γρηγοράκο και βέβαια το συμπατριώτη μου κ. Γείτονα και να του πω ότι πραγματικά με ευχαριστεί το γεγονός ότι ξεκίνησε τη σύντομη ομιλία του με παραινέσεις και συμβουλές, κάτι που δείχνει ότι το πέρασμά του από το Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας –τότε- τού άφησε πολλά. Και θα τις χρειαστώ τις γνώμες, απόψεις, συμβουλές όλων των συναδέλφων από όλα τα κόμματα, που πέρασαν από αυτήν τη θέση, διότι έγκαιρα αντελήφθην κάτι που έχουμε καταλάβει όλοι σ’ αυτήν την Αίθουσα, ότι η υπόθεση της υγείας δεν οριοθετείται από κυβερνητικές θητείες. Είναι πράγματι το πολυτιμότερο αγαθό και οφείλει η οργανωμένη, συντεταγμένη πολιτεία να το προασπίζει, να το αναπτύσσει και διαρκώς να το αναβαθμίζει, γιατί η υπόθεση της υγείας είναι ένας διαρκής ανοικτός πόλεμος χαρακωμάτων με τα προβλήματα και τις καταστάσεις.
Θα πάμε σε κάτι άλλο τώρα. Τον τελευταίο καιρό διαβάζω πολύ. Μελετώ θέματα που μου ήσαν άγνωστα, προς τη γνωστική τους τουλάχιστον διάσταση και με χαρά - κάτι που θα μοιραστώ με τον κ. Γείτονα- σημείωσα ότι αν στο παρελθόν έγινε κάτι σημαντικό, για το οποίο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. μπορεί να αισθάνεται υπερήφανο, είναι ένα νομοσχέδιο που φέρει την υπογραφή του. Αναφέρομαι στο ν. 2646 και του θέτω το ερώτημα: Για ποιο λόγο αυτό που τότε ο ίδιος δημιούργησε, οι μετέπειτα κυβερνήσεις του κόμματός του δεν το στήριξαν;
Εμείς, κύριε Γείτονα –θέλω να το ξέρετε αυτό- πολλές από εκείνες τις διατάξεις, που εμπνευσμένα, ενορατικά και με ευαισθησία είχατε τότε εσείς υιοθετήσει και από αυτήν τη Βουλή περάσει, θα τις υιοθετήσουμε γιατί πιστεύουμε ότι είναι στο σωστό δρόμο, μόνο που αυτός ο δρόμος σημείωσε δέκα χρόνια απώλειας στον τομέα της υγείας.
Πέραν αυτού, θα ήθελα να σας πω και κάτι για τα αγκάθια, γιατί πολλά ακούστηκαν και διάβασα περισσότερα. «Πιράνχας» τα είπαν άλλοι, «αγκάθια» τα είπατε εσείς. Τα αγκάθια στην πολιτική, αγαπητοί συνάδελφοι, τα βρίσκουμε μπροστά μας και τα πατάμε, αν τα έχουμε σπείρει εμείς. Σε ό,τι αφορά δε τα συμφέροντα και τα πιράνχας, θα ήθελα να σας κάνω μια δήλωση πολιτικής αξίας, ότι δεν τα είδα ακόμη μπροστά μου, διότι ποτέ στο παρελθόν δεν τα είχα δίπλα μου για να με στηρίζουν ή πίσω μου για να με σπρώχνουν. Και μην διανοηθούν να ορθώσουν ανάστημα, διότι δεν θα περάσουμε καλά.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Ασκούμε μια πολιτική διάφανη, καθαρή και πιστεύουμε ότι στο τέλος αυτής της θητείας ο τομέας της υγείας θα είναι από εκείνους που θα έχουν ανταποκριθεί πλήρως στις προσδοκίες του ελληνικού λαού. Έλεγα πρωτύτερα ότι η υγεία και η κοινωνική φροντίδα είναι το πιο πολύτιμο κοινωνικό αγαθό για τον τόπο μας, για την κοινωνία.
Έχει γίνει δουλειά όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Τα δυο χρόνια που πέρασαν, είναι χρόνια που αφήνουν πίσω τους ένα πλούσιο έργο και γερά θεμέλια πάνω στα οποία συνεχίζουμε εμείς τώρα. Ο προκάτοχός μου κ. Κακλαμάνης δούλεψε με ενθουσιασμό, με κέφι, με όραμα, συνεπικουρούμενος από δυο άξιους συναδέλφους οι οποίοι βρίσκονται σήμερα κοντά μου και τους οποίους ευχαριστώ, γιατί σ’ αυτό το μεταβατικό στάδιο υπήρξαν –θα το πω αυτό- και καλοί δάσκαλοι, έτσι ώστε σύντομα να εξοικειωθώ με το αντικείμενο και να είμαι σε θέση σήμερα να κάνω αυτήν την πρώτη παρουσία, αλλά και για μια σειρά από άλλα πράγματα τα οποία θα ανακοινωθούν αύριο σε μια συνέντευξη Τύπου.
Η πολιτική της Κυβέρνησής μας όπως και όλων των κυβερνήσεων, κρίνεται από την ευαισθησία και τη στάση μας απέναντι στο συνάνθρωπο, ειδικότερα δε απέναντι στις κοινωνικές ομάδες που οι καιροί και οι καταστάσεις τους στέρησαν τη δυνατότητα να έχουν και να μπορούν. Η Κυβέρνησή μας δεσμεύεται ότι θα ανταποκριθούμε όλοι μαζί, ως κοινωνία, στις προκλήσεις της εποχής, με πρώτη αυτή της κοινωνικής συνοχής και κοινωνικής αλληλεγγύης. Και θα το είχαμε κάνει νωρίτερα ως κοινωνία, αν τα όσα ακούστηκαν πρωτύτερα για την Ιρλανδία δεν είχαν τύχει εξορκισμών και αφορισμών πριν από δέκα περίπου χρόνια, έτσι ώστε σήμερα να μη μιλάμε, όπως ο συνάδελφος πριν, για τη δυνατότητα παροχής 150 ευρώ αλλά ακόμα περισσότερων.
Αναρωτιέμαι, όχι μονάχα σ’ αυτήν την Αίθουσα αλλά και γενικότερα ως ελληνική κοινωνία, για το κατά πόσον ήταν επιτυχές ή όχι το μοντέλο της Ιρλανδίας, αν και απαντούν τα ίδια τα γεγονότα. Η χώρα αυτή μπήκε με καθυστέρηση δέκα χρόνων στην Ευρωπαϊκή Ένωση και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα μάς ξεπέρασε σε όλους τους δείκτες. Γι’ αυτό, λοιπόν, καλό θα είναι να σταματήσουμε αυτήν τη συζήτηση. Μένει στη μνήμη μας μια φράση του πρώην Πρωθυπουργού κ. Σημίτη, ότι «Δεν θα επιτρέψουμε να γίνει η Ελλάδα, Ιρλανδία». Χαίρομαι, όμως, που οι συνάδελφοι σήμερα την επικαλούνται ως ένα καλό μοντέλο.
Προχωρούμε σε μια πολιτική τομή, που ανταποκρίνεται με ευθύνη και μακροπρόθεσμο σχεδιασμό στα σύγχρονα κοινωνικά δεδομένα, που επηρεάζουν την εξέλιξη και την πρόοδο της ελληνικής κοινωνίας. Μια πολιτική τομή που αποδεικνύει στην πράξη την κοινωνική ταυτότητα της νέας διακυβέρνησης σε σφικτούς πράγματι δημοσιονομικούς καιρούς και την προσωπική δέσμευση του ίδιου του Πρωθυπουργού για την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής της χώρας.
Θα ήθελα στο σημείο αυτό να πω ότι το νομοσχέδιο το οποίο σήμερα φέρνουμε στην Ολομέλεια, συνιστά πράγματι ένα βήμα προς τα μπροστά. Δεν είναι άλμα. Είναι, όμως, ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Η ολοκληρωμένη και πολύπλευρη στήριξη της οικογένειας ήταν και παραμένει στρατηγική επιλογή της νέας διακυβέρνησης. Όλοι γνωρίζουμε ότι η οικογένεια είναι ο διαχρονικός πυρήνας του πολιτισμού μας. Είναι το θεμέλιο της κοινωνικής αλληλεγγύης και συνοχής. Είναι η συνέχεια και ο φορέας, αν θέλετε, των ηθικών αξιών της κοινωνίας μας. Είναι η πιο ισχυρή βάση που διαθέτουμε για να ανταποκριθούμε με αυτοπεποίθηση στις κοινωνικές αλλά και στις οικονομικές προκλήσεις της νέας παγκόσμιας εποχής.
Η ελληνική οικογένεια αντιμετωπίζει σήμερα νέες προκλήσεις και πολλαπλές πιέσεις από πολλές μεριές, προκλήσεις που συνδέονται με την εξέλιξη των δομών της ίδιας, με το μεγάλωμα των παιδιών σ’ ένα ραγδαία εξελισσόμενο περιβάλλον αξιών, με τις δυσκολίες που δημιουργεί το δύσκολο διεθνές δημοσιονομικό κλίμα. Οι πιέσεις που αντιμετωπίζει η σύγχρονη ελληνική οικογένεια, οδηγούν στη δομική απειλή του δημογραφικού προβλήματος. Θα συμφωνήσω με την κ. Χριστοφιλοπούλου στο σημείο που ανέφερε και τόνισε ότι χρειάζεται κοινωνική και πολιτική συναίνεση για το δημογραφικό ζήτημα.
Παιδιά κάποτε εμείς και παρακολουθώντας τις συζητήσεις της Βουλής, βλέπαμε να επαναλαμβάνεται κάθε λίγο και λιγάκι το μεγάλο ερώτημα: Τι θα γίνει με τη δημογραφική εξέλιξη της χώρας; Δεν έγιναν πολλά πράγματα. Γι’ αυτό είπα πρωτύτερα ότι αυτό το νομοσχέδιο συνιστά πράγματι ένα βήμα προς τα εμπρός. Έρχεται με καθυστέρηση.
Αλλά αυτή είναι η μοίρα αυτής της Κυβέρνησης, πολλά από τα αυτονόητα του παρελθόντος σήμερα να υλοποιούνται κάτω από ιδιαίτερα δύσκολες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες. Αλλά κανείς δεν αμφισβητεί τη θέληση και τη βούληση όλων μας να προχωρήσουμε μπροστά, παρά τις αντιξοότητες και τα προβλήματα που έχουν ενσκήψει.
Το δημογραφικό είναι μια απειλή που τέμνει οριζόντια τον κοινωνικό μας ιστό. Αφορά την εργασία, την ανάπτυξη, την κοινωνική ασφάλιση. Αφορά τη θέση της χώρας μας σ’ ένα διαρκώς εξελισσόμενο γεωστρατηγικό, γεωοικονομικό, αλλά και γεωκοινωνικό περιβάλλον.
Με το νομοσχέδιο δημιουργούμε βάσεις και ένα ευρύ φάσμα οικονομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων για την ενίσχυση της πολύτεκνης και της τρίτεκνης οικογένειας, με σεβασμό όμως στο κράτος δικαίου και με ευθύνη έναντι της δημοσιονομικής πολιτικής της χώρας μας, όπως επεσήμανα πρωτύτερα. Δημιουργούμε πρώτα απ’ όλα ένα ισχυρό βήμα δημόσιου διαλόγου και σύνθεσης απόψεων και προτάσεων για το μέλλον της οικογένειας.
Τα όσα ακούστηκαν πρωτύτερα, αλλά και τα άλλα, τα πολλά που θα ακολουθήσουν από τους συναδέλφους από αυτό το Βήμα, θα είναι ιδιαίτερα χρήσιμα για μια γενικότερη, βαθύτερη αντίληψη του ζητήματος. Με τη θέσπιση δε του Εθνικού Συμβουλίου Οικογένειας και Πληθυσμού, απευθύνουμε πρόσκληση-έκκληση προς όλες τις πολιτικές δυνάμεις, τα κόμματα που εκπροσωπούνται στο Εθνικό και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, καθώς και σε όλους τους εμπλεκόμενους κοινωνικούς φορείς, να σχεδιάσουμε μαζί τις πολιτικές που θα στηρίξουν σε μακροπρόθεσμο πλαίσιο την ανάπτυξη και την προστασία της οικογενειακής ζωής. Εναρμονίζουμε την πολιτική μας με την ουσία των διατάξεων του Συντάγματος της χώρας μας.
Όπως είναι γνωστό, το Σύνταγμα της Ελλάδος -και ειδικότερα οι διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 21- προβλέπουν ότι το κράτος εγγυάται την προστασία της οικογένειας, της μητρότητας και του παιδιού και συνεπώς ο κοινός νομοθέτης υποχρεούται να προβαίνει στη λήψη μέτρων προστασίας είτε μέσω της δημιουργίας ειδικών δομών και υπηρεσιών είτε μέσω της παροχής οικονομικής ενίσχυσης και κοινωνικών ωφελημάτων.
Εξάλλου, η υιοθέτηση μέτρων προστασίας ενισχύεται στην περίπτωση των πολύτεκνων οικογενειών, με βάση τις διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 21 του Συντάγματος. Ο συνταγματικός νομοθέτης προέβλεψε την υποχρέωση του κράτους για λήψη μέτρων αυξημένης προστασίας, με βάση τον εύλογο συλλογισμό ότι η αύξηση του αριθμού των παιδιών διογκώνει τα οικογενειακά βάρη.
Η αρχή της κοινωνικής δικαιοσύνης, το δημόσιο συμφέρον επιβάλλουν την υιοθέτηση ειδικών δράσεων για την ενίσχυση της οικογένειας στο έργο της ανατροφής των παιδιών. Η θεμελιώδης συνεισφορά της οικογένειας στο γενικότερο συμφέρον του κοινωνικού συνόλου απορρέει από την κυρίαρχη λειτουργία της αναφορικά με τη γέννηση και την ανατροφή των παιδιών.
Η πληθυσμιακή αύξηση και η φυσιολογική ανάπτυξη των παιδιών και των εφήβων αποτελούν αναγκαίες προϋποθέσεις τόσο για τη βιολογική ανανέωση ενός λαού όσο και για την κοινωνικοοικονομική εξέλιξή του. Ταυτόχρονα, όμως, η φροντίδα των παιδιών συνιστά ιδιαίτερα δύσκολη αποστολή, καθώς συνεπάγεται την επιβάρυνση της οικογένειας, την επιβάρυνση των γονέων -και ιδιαίτερα της μητέρας- τόσο σε οικονομικό όσο και σε προσωπικό, δηλαδή σε καθαρά ανθρώπινο επίπεδο.
Ωστόσο, παράλληλα με την προστασία της οικογένειας, το Σύνταγμα και η υπογεννητικότητα που μαστίζει τη χώρα μας πράγματι, επιβάλλουν και τη λήψη μέτρων για τη δημιουργία συνθηκών που θα ευνοούν την αύξηση των γεννήσεων. Κατά την τελευταία δεκαετία, η σημασία του τρίτου παιδιού στη δημογραφική πολιτική έχει καταστεί πλέον ιδιαίτερα κρίσιμη. Κατ’ αρχάς, η συμβολή της γέννησης τρίτου παιδιού στο συνολικό αριθμό γεννήσεων που καταγράφεται στη χώρα μας, 10,85%, είναι υπερδιπλάσια από την αντίστοιχη συμβολή της γέννησης τέταρτου και πέμπτου παιδιού, που αγγίζει μόλις το 4,45%.
Συγκεκριμένα, πρόσφατα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της Ελλάδος δείχνουν ότι ενώ το ποσοστό φτώχειας της οικογένειας με δύο παιδιά αντιστοιχεί στο 19%, με την απόκτηση τρίτου παιδιού το ποσοστό αυτό εκτινάσσεται στο 32%. Αντίθετα, το ποσοστό φτώχειας των οικογενειών με πάνω από τρία παιδιά, δεν απέχει ιδιαίτερα, καθώς ανέρχεται στο 36%.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τα παραπάνω χρήσιμα στοιχεία δεν μπορεί να τα αγνοήσει η Κυβέρνηση. Το Υπουργείο μας και άλλα εννέα Υπουργεία αποφάσισαν πραγματικά να προχωρήσουν σ’ ένα θαρραλέο πλέγμα παροχών, οικονομικών και θεσμικών, προς τις οικογένειες τριών τέκνων μέχρι είκοσι τριών ή είκοσι πέντε ετών, εφόσον σπουδάζουν ή εφόσον έχουν τέκνα με αναπηρία σε ποσοστό 67% και άνω, ισοβίως και ανεξάρτητα από την ηλικία και την οικογενειακή κατάστασή τους.
Σκοπός της διάταξης είναι να βοηθηθούν από τις παροχές οι οικογένειες με τρία παιδιά, των οποίων έχουν την πραγματική φροντίδα και ανατροφή και συνεχίζουν να επιβαρύνουν τον οικογενειακό προϋπολογισμό. Το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης λειτούργησε συντονιστικά σ’ αυτήν την περίπτωση, προκειμένου αυτές οι παροχές να συγκεντρωθούν σ’ ένα νόμο προς «αποφυγήν διασποράς της νομοθεσίας», ώστε οι οικογένειες τριών τέκνων να έχουν εύκολη πρόσβαση και έναν οδηγό για τις παροχές τις οποίες δικαιούνται.
Έτσι, στην μητέρα που αποκτά τρίτο τέκνο και για κάθε παιδί, μετά από το τρίτο, καταβάλλεται εφάπαξ παροχή ύψους 2.000 ευρώ, ανεξάρτητα από κάθε άλλο επίδομα, μισθό, σύνταξη, αμοιβή, αποζημίωση ή εισόδημα και μάλιστα αναδρομικά από την 1η Ιανουαρίου 2006.
Η προβλεπόμενη από το άρθρο 12 του ν. 3220 απαλλαγή ως προς το τέλος ταξινόμησης αυτοκινήτων ιδιωτικής χρήσης, επεκτείνεται πλέον και χορηγείται στους γονείς με τρία παιδιά σε ποσοστό 35% κατά το έτος 2006, 70% κατά το 2007 και 100% κατά το έτος 2008 και εντεύθεν. Η απαλλαγή από το τέλος ταξινόμησης χορηγείται αναλογικά. Δηλαδή, για αυτοκίνητα με κυβισμό κινητήρα άνω των δύο χιλιάδων κυβικών εκατοστών, η απαλλαγή περιορίζεται στο 50% του τέλους ταξινόμησης. Αυτή παρέχεται για μία μόνο φορά και για ένα αυτοκίνητο ανά οικογένεια. Είναι ένα συγκεκριμένο, ουσιαστικό μέτρο.
Προβλέπεται η διευκόλυνση στην πρόσβαση στην απασχόληση στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα: Προβλέπεται το δικαίωμα πρόσληψης με ένταξη στο 10% θέσεων μερικής απασχόλησης στο δημόσιο τομέα και στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α΄ και Β΄ βαθμού για έναν εκ των γονέων και ένα εκ των τριών παιδιών. Θεσπίζεται δικαίωμα πρόσληψης ενός εκ των γονέων και ενός εκ των τριών παιδιών με ένταξη στο 20% των θέσεων τακτικού προσωπικού με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου των κατηγοριών Π.Ε., Τ.Ε. και Δ.Ε. κατά νομαρχία, φορέα, κλάδο και ειδικότητα. Επίσης, δημόσιοι πολιτικοί διοικητικοί υπάλληλοι που είναι γονείς τριών τέκνων ή ένα από τα παιδιά τους, τοποθετούνται στον τόπο των συμφερόντων τους. Επίσης, προβλέπονται συγκεκριμένες πολιτικές και μέτρα στήριξης. Οι γονείς τριών παιδιών και ένα εκ των τριών παιδιών εντάσσονται στις αναγκαστικές προσλήψεις εργασίας του ν. 2643 και απολαμβάνουν το δικαίωμα πρόσληψης τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Επίσης, καθιερώνεται στη νομοθεσία περί λαϊκής κατοικίας του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, ειδική μοριοδότηση για τις οικογένειες με τρία παιδιά και πάνω, καθώς και με παιδιά με αναπηρία 67% και άνω, η οποία δεν προβλεπόταν ούτε αυτή μέχρι σήμερα.
Προβλέπεται η ένταξη στις ειδικές ποσοστώσεις, που ισχύουν για τους πολύτεκνους, για την εισαγωγή στις σχολές Αστυνομίας, Λιμενικού Σώματος και στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού των μελών τρίτεκνων οικογενειών.
Επίσης, προβλέπεται η πρόσβαση με τους ίδιους όρους, που ισχύουν για τους πολύτεκνους, για τις οικογένειες με τρία παιδιά στα Ινστιτούτα Δια Βίου Εκπαίδευσης, στα προγράμματα δια βίου κατάρτισης των δημόσιων Ι.Ε.Κ. -όπου προβλέπεται ειδικότερα ότι οι άνεργοι γονείς τριών τέκνων προηγούνται έναντι των λοιπών γονέων τριών τέκνων και οι άνεργοι πολύτεκνοι γονείς προηγούνται έναντι των λοιπών πολύτεκνων γονέων- καθώς και στα προγράμματα των Ι.Ε.Κ. του Οργανισμού Τουριστικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης.
Από δε την έναρξη του σχολικού έτους 2006-2007 και εφεξής, κατά την πρόσληψη των αναπληρωτών εκπαιδευτικών, ποσοστό 20% κατά κλάδο και ειδικότητα επί των εκάστοτε προσλαμβανόμενων αναπληρωτών, προσλαμβάνεται από τους εγγεγραμμένους στον πίνακα εκπαιδευτικούς που έχουν τρία παιδιά.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
Τέλος, ορίζεται ότι οι γονείς και τα παιδιά οικογενειών με τρία τέκνα είναι δικαιούχοι της κάρτας πολιτισμού.
Δεν υπάρχει, λοιπόν, καμία αμφιβολία ότι με το παρόν νομοσχέδιο ενισχύονται σημαντικά οι πολύτεκνες οικογένειες. Διευρύνεται το υποκειμενικό πεδίο των παροχών προς τις πολύτεκνες οικογένειες, ώστε να συμπεριλαμβάνονται όλοι οι Ελληνόπαιδες, ανεξάρτητα της υπηκοότητας των γονιών τους.
Ειδικότερα το δικαίωμα αναγνώρισης της πολύτεκνης ιδιότητας για την απονομή πλεονεκτημάτων διατηρείται, όσον αφορά στους πολύτεκνους κοινοτικούς υπηκόους και στα μέλη των οικογενειών τους που ζουν και εργάζονται στη χώρα μας. Βασική προϋπόθεση για όλα τα πρόσωπα που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κανόνα δικαίου, είναι η μόνιμη διαμονή τους στην Ελλάδα.
Όσον αφορά τώρα στο κριτήριο της υπηκοότητας, πρόσβαση στις παροχές έχουν κατ’ αρχήν οι Έλληνες πολίτες, καθώς και οι παλιννοστούντες ομογενείς. Η ένταξη στις παροχές ατόμων αλλοδαπής υπηκοότητας και εθνικότητας επιτρέπεται σε ορισμένες κατηγορίες αλλοδαπών, που απαριθμούνται περιοριστικά, σε συμμόρφωση προς τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας μας.
Σε ό,τι αφορά τους αναγνωρισμένους πρόσφυγες, τους ανιθαγενείς και τους δικαιούχους ανθρωπιστικού καθεστώτος, οι παροχές χορηγούνται μέχρι την παύση ή την ανάκληση ή τον τερματισμό ή την άρνηση ανανέωσης του καθεστώτος του πρόσφυγα ή του ανθρωπιστικού καθεστώτος, που αποδεικνύονται με τη σχετική απόφαση του αρμόδιου για τον καθορισμό του καθεστώτος του πρόσφυγα ή όποιας άλλης ιδιότητας σαν και αυτή.
Η ιδιότητα του πολύτεκνου διευρύνεται και απαλείφονται αντισυνταγματικές και αναχρονιστικές διακρίσεις. Συγκεκριμένα, πολύτεκνοι θεωρούνται οι γονείς τεσσάρων παιδιών από έναν ή περισσότερους γάμους, σε αντίθεση με την προηγούμενη διάταξη, η οποία απαιτούσε την ύπαρξη τεσσάρων παιδιών από νόμιμο γάμο, επιφέροντας διάκριση σε βάρος των τέκνων εξ άκυρου ή ακυρώσιμου γάμου. Στα τέσσερα παιδιά συγκαταλέγονται πλέον -εκτός από τα νομιμοποιηθέντα ή νομίμως αναγνωρισθέντα- και τα υιοθετημένα.
Η διάταξη που απαιτούσε τα κορίτσια να είναι άγαμα ή διαζευγμένα ή σε χηρεία και να συντηρούνται από τους γονείς τους, απαλείφεται λόγω της δυσμενούς διάκρισης εις βάρος τους και πλέον τα τέκνα, άρρενα ή θήλεα, αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο, ήτοι μέχρι την ηλικία των είκοσι τριών ετών ή των είκοσι πέντε ετών, εφόσον σπουδάζουν ή ανεξάρτητα ηλικίας και οικογενειακής κατάστασης, εφόσον είναι ανάπηρα σε μεγάλο ποσοστό, περίπου 67% και άνω και όχι μέχρι είκοσι ενός ετών, όπως ίσχυε μέχρι σήμερα.
Για τους ανάπηρους, είτε πολύτεκνους γονείς είτε παιδιά πολύτεκνων, δεν απαιτείται πλέον για την απονομή της ιδιότητας του πολύτεκνου η ανικανότητα αυτών προς εργασία, καθώς η αναπηρία δεν πρέπει να αποτελεί τιμωρία και λόγο αποτροπής της ένταξης στην αγορά εργασίας, προκειμένου να μη χαθεί η ιδιότητα του πολύτεκνου και τα πλεονεκτήματα που απορρέουν απ’ αυτήν. Περαιτέρω, για τα ανάπηρα παιδιά ορίζεται ρητά ότι μπορούν να είναι άγαμα ή έγγαμα και να διατηρούν την ιδιότητα τέκνου πολύτεκνης οικογένειας.
Ακόμα, στην περίπτωση κατά την οποία ένας εκ των γονιών κατέστη ανάπηρος από οποιαδήποτε αιτία ή είναι ανάπηρος πολέμου σε ποσοστό 67% και άνω, αυτός θεωρείται πολύτεκνος, εφόσον έχει τρία μόνο παιδιά, δίχως να απαιτείται η προϋπόθεση της ανικανότητας προς εργασία, καθώς στόχος, όπως είναι αντιληπτό, είναι η ένταξη των ατόμων με αναπηρία στην αγορά εργασίας και στην κοινωνία με ενθάρρυνση και στήριξη για μια φυσιολογική οικογενειακή ζωή.
Με το προηγούμενο καθεστώς, τα απορφανισθέντα παιδιά πολύτεκνης οικογένειας, προκειμένου να διατηρήσουν την ιδιότητα αυτή, θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον τρία. Με την προτεινόμενη διάταξη, τα απορφανισθέντα παιδιά πολύτεκνης οικογένειας αρκεί να είναι έστω και δύο, προκειμένου να συμπεριληφθούν στη ρύθμιση οριακές περιπτώσεις τραγικών ατυχημάτων ή καταστάσεων, στις οποίες έχασαν ταυτόχρονα ή σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα τη ζωή τους και οι δύο γονείς και ένα ή ακόμα και δύο από τα τέσσερα παιδιά της οικογένειας.
Δίνω αυτές τις λεπτομέρειες, γιατί είναι ουσιαστικές και δηλώνουν με πειστικότητα την ευαισθησία που διακρίνει τη νομοθετική μας δουλειά. Είμαι βέβαιος ότι αυτό το βήμα που γίνεται, ανοίγει έναν καινούργιο δρόμο. Πολλά απομένουν να γίνουν. Εδώ είμαστε, όπως είπα πρωτύτερα, για να συνεργαστούμε, έτσι ώστε την περίοδο αυτή να τη διακρίνει χρήσιμο κοινωνικό έργο και η αναγνώριση, κυρίως, της κοινωνίας.
Προβλέπεται, επίσης, η αναθεώρηση της διαδικασίας αναγνώρισης της πολύτεκνης ιδιότητας, έτσι ώστε αυτή να γίνεται ατελώς ανά τριετία. Καθιερώνεται δε και μια συμβολική ημέρα εορτασμού, έτσι ώστε με τις εκδηλώσεις που θα γίνονται στη μνήμη των Αγίων Μαρτύρων Τερεντίου και Νεονήλης, να υπενθυμίζεται και να επικαιροποιείται η σχέση ευαισθησίας της κοινωνίας στο μεγάλο αυτό κοινωνικό θέμα.
Προβλέπεται, επίσης, για πρώτη φορά η απώλεια της πολύτεκνης ιδιότητας και των ευεργετημάτων που απορρέουν από αυτή σε περίπτωση τέλεσης βαρύτατων αξιόποινων πράξεων για τους πολύτεκνους γονείς, που καταδικάζονται με αμετάκλητη απόφαση ποινικού δικαστηρίου για τέλεση κακουργήματος ή εκ προθέσεως πλημμελήματος σε βάρος παιδιού τους ή του άλλου γονέα.
Αναφερόμαστε σε περιπτώσεις βιασμών κ.λπ., που δυστυχώς παρατηρούνται στην κοινωνία μας. Τα παιδιά σε κάθε περίπτωση διατηρούν την πολυτεκνική ιδιότητα και όσα πλεονεκτήματα τη συνοδεύουν.
Η κωδικοποίηση των κείμενων διατάξεων που αφορούν στην απόκτηση της ιδιότητας του πολύτεκνου και στα συνακόλουθα πλεονεκτήματα που συνδέονται μ’ αυτήν, καθώς και για τους τρίτεκνους, καθίσταται λόγω της διάσπαρτης νομοθεσίας δεκαετιών απαραίτητη. Προβλέπεται η δυνατότητα επιχορήγησης των οργανώσεων των πολυτέκνων και των τριτέκνων μέχρι ποσοστού 3% του καθαρού προϊόντος του ειδικού κρατικού λαχείου και αναβαθμίζεται και ισχυροποιείται ο ρόλος της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων Ελλάδος σε επίπεδο παρακολούθησης και αξιολόγησης υφιστάμενων πολιτικών, καθώς και σχεδιασμού νέων μέτρων.
Προβλέπεται η ουσιαστική ενίσχυση της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων Ελλάδος και των οργανώσεων -μελών της με καθιέρωση παρακράτησης ποσού 1,5 ευρώ μηνιαίως από το πολυτεκνικό επίδομα από κάθε μέλος- οικογένεια από τον Ο.Γ.Α. και απόδοση του προϊόντος σ’ αυτήν και τα μέλη της. Εξασφαλίζεται με λίγα λόγια η πλήρης οικονομική ανεξαρτησία του πολυτεκνικού κινήματος, η οποία θα βασίζεται σε σταθερή πρόσοδο.
Συνιστάται ινστιτούτο με αυτοτελή νομική προσωπικότητα ως νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου με την επωνυμία Ινστιτούτο Κοινωνικής Δημογραφίας και Έρευνας, με αντικείμενο την προώθηση ερευνητικού και συμβουλευτικού έργου για τη δημογραφία και την κοινωνική πολιτική. Προβλέπεται επίσης η σύσταση του Εθνικού Συμβουλίου Οικογένειας και Πληθυσμού με ευρύτατη διακομματική σύνθεση και συμμετοχή εκπροσώπων των κοινωνικών εταίρων για την προώθηση του δημόσιου διαλόγου σε θέματα που αφορούν το δημογραφικό ζήτημα.
Επανιδρύεται το Εθνικό Παρατηρητήριο ατόμων με αναπηρία. Μ’ αυτήν τη διάταξη η ελληνική πολιτεία εκπληρώνει τόσο τις συνταγματικές όσο και τις διεθνείς της υποχρεώσεις, με συντονισμένη συνεχή και συνεπή παρέμβαση στην προσπάθεια εξίσωσης των ευκαιριών για τα άτομα με ειδικές ανάγκες για πλήρη και ισότιμη ένταξή τους στην κοινωνία. Το Εθνικό Παρατηρητήριο ατόμων με ειδικές ανάγκες οργανώνεται κατά το αποκεντρωτικό σύστημα, με παραρτήματα σε ολόκληρη τη χώρα, προκειμένου να τυγχάνουν των ευεργετικών υπηρεσιών του όλοι οι ανάπηροι της χώρας.
Οι προσπάθειες της Κυβέρνησης στον τομέα της προστασίας της οικογένειας και των ευπαθών ομάδων δεν σταματούν εδώ. Αποτελεί πρώτη προτεραιότητα η ανακούφιση όσων έχουν μεγάλη ανάγκη και ιδιαίτερα η στήριξη της οικογένειας και κάθε οικογένειας μονογονεϊκής ή δύο συζύγων μ’ ένα παιδί ή περισσότερα, που όμως βρίσκεται σε κρίση. Η κοινωνική αλληλεγγύη δεν μπορεί παρά να αποτελεί κεντρική πολιτική επιλογή μας. Είμαστε ανοικτοί σε προτάσεις και σε συζητήσεις με όλα τα κόμματα της Αντιπολίτευσης.
Όλοι μαζί καλούμεθα να στηρίξουμε το σημερινό νομοσχέδιο, πέρα από εύκολες κομματικές αντιπαραθέσεις, γιατί όλοι γνωρίζουμε ότι η υγεία και η κοινωνική πρόνοια είναι ζητήματα στα οποία βασίζεται η κοινωνία μας και ότι σαν τέτοια θα πρέπει να έχουν τη στήριξη, την αποδοχή και τη συναίνεση όλων μας. Μ’ αυτήν την τελευταία παρατήρηση σηματοδοτώ και τις άλλες συζητήσεις που θα γίνουν είτε στη Βουλή για νομοσχέδια είτε στις αρμόδιες επιτροπές, όπου πρέπει να γνωρίζετε όλοι ότι το Υπουργείο θα λειτουργήσει κατ’ εξοχήν συναινετικά, συνθετικά και πάνω από όλα εθνικά για αυτήν τη μεγάλη υπόθεση, οι προσπάθειες για την οποία δεν σταματούν ποτέ.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Καστανίδης έχει το λόγο.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Υπουργός Υγείας και Πρόνοιας προσέρχεται στις εργασίες του Σώματος για πρώτη φορά με την παρούσα ιδιότητά του. Γι’ αυτό αισθάνομαι την ανάγκη να του ευχηθώ ειλικρινώς καλή δύναμη στο έργο του και καλή επιτυχία.
Άκουσα με πολύ προσοχή τον κ. Αβραμόπουλο. Τις περισσότερες φορές, οι Υπουργοί της Κυβέρνησης συνηθίζουν να υπαινίσσονται ότι αυτονόητα πράγματα έπρεπε να έχουν συμβεί στο παρελθόν, δεν συνέβησαν και άρα, αυτά τα αυτονόητα υλοποιεί τώρα η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Από τον κανόνα αυτό δεν εξαιρέθηκε και δεν απέφυγε τον πειρασμό να το επαναλάβει προηγουμένως σε μία αποστροφή του ο κύριος Υπουργός. Θα ήθελα για λόγους ιστορικής ακρίβειας και ειλικρινούς εντιμότητας μεταξύ μας, να υπενθυμίσω μερικά πράγματα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το κοινωνικό κράτος στην Ελλάδα ουσιαστικά θεμελιώθηκε τα χρόνια που κυβέρνησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Η πραγματική θεμελίωση και ενδυνάμωσή του γίνεται αυτά τα χρόνια. Ασφαλώς σε μία λίστα υποχρεώσεων υπήρχαν και άλλα που θα μπορούσαν να γίνουν. Όμως, η πολιτική όσο περνάνε οι εποχές, δεν εξαντλεί ποτέ τις υποχρεώσεις της, γιατί νέες ανάγκες, νέες προτεραιότητες, νέα επίσης δικαιώματα των πολιτών προκύπτουν τα οποία καλείται η πολιτεία και η εκάστοτε κυβέρνηση να ικανοποιήσει.
Θέλω να σας θυμίσω –και απευθύνομαι κυρίως προς την πτέρυγα της Πλειοψηφίας- ότι μόλις στις αρχές της δεκαετίας του ’80, το Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων κάλυπτε γεωγραφικά ένα πολύ μικρό μέρος της χώρας μας. Στη δεκαετία του ’80 καλύφθηκαν πλήρως με την «ομπρέλα» της κοινωνικής ασφάλισης όλες οι περιοχές της χώρας και όσοι δικαιούνται να εντάσσονται στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης.
Θα ήθελα να σας θυμίσω ότι η πραγματική αναδιανομή εισοδήματος, υπέρ των φτωχότερων και ασθενέστερων οικονομικά τάξεων, έγινε εξ αιτίας μιας γενναίας -κυρίως μέσω της φορολογίας- αναδιανεμητικής πολιτικής στη δεκαετία του ’80 και ύστερα.
Θα ήθελα να σας θυμίσω ότι οι αγρότες σ’ αυτόν τον τόπο απέκτησαν από συστάσεως ελληνικού κράτους κύριο οργανισμό ασφάλισης επί των ημερών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. γιατί μέχρι τότε δεν υπήρχε. Ψίχουλα έπαιρναν!
Θα ήθελα να σας θυμίσω ότι το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης, ήταν επίδομα το οποίο θεσμοθετήθηκε από τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Επίσης, θα ήθελα να σας θυμίσω, ότι το τεράστιο πρόγραμμα κτηριακής υποδομής των νοσοκομείων που εφάρμοσε η υπεύθυνη πολιτεία στον τόπο μας από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη, πραγματοποιήθηκε την δεκαετία του ’90 από τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Θα μπορούσα επίσης να σας υπενθυμίσω τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας που αποδεικνύουν ότι το κοινωνικό κράτος πράγματι θεμελιώθηκε επί των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ., σύμφωνα με τα οποία το 28% του Α.Ε.Π. πήγαινε σε κοινωνικές δαπάνες, σε δαπάνες στήριξης του κοινωνικού κράτους, ποσοστό το οποίο είναι το υψηλότερο μεταξύ των χωρών συνοχής και από τα υψηλότερα των προηγμένων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Δεν θα αναφερθώ στον θεσμικό ανασχεδιασμό ή τις ενισχύσεις που δόθηκαν στην παιδεία. Πρόχειρα σκιαγράφησα ορισμένα από τα θεμελιώδη εκείνα μέτρα, που δεν ήταν και τόσο αυτονόητα εκείνη την εποχή, για να καταδείξω την ακρίβεια του ισχυρισμού ότι το κοινωνικό κράτος θεμελιώθηκε στον τόπο μας στη διάρκεια των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Θα όφειλαν, λοιπόν, οι Υπουργοί της Νέας Δημοκρατίας να μην κάνουν με αβάστακτη ελαφρότητα υπαινιγμούς ότι αυτονόητα θα μπορούσαν να έχουν συντελεστεί, που η «ευφυής» και απολύτως «κοινωνική» Δεξιά στον τόπο μας σήμερα επιχειρεί να υλοποιήσει.
Κύριε Υπουργέ, έχει σημασία όταν αναφέρεστε στην Ιρλανδία, κρίνοντας απόψεις στελεχών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ή του πρώην Πρωθυπουργού, να έχετε μια πλήρη γνώση σε τι αναφερόμαστε.
Σε διάφορες χώρες της Ευρώπης, όπως στην προκειμένη περίπτωση στην Ιρλανδία, μπορεί για ορισμένους λόγους να αναφερόμαστε θετικά και για άλλους αρνητικά. Θα σας δώσω ένα, δυο παραδείγματα. Εάν κανείς αναφέρεται στην Ιρλανδία εξαιτίας της θετικής πολιτικής που εφάρμοσε για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων μπορεί να αναφερθεί θετικά στην χώρα αυτή.
Εάν αναφερθεί στην αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος, κάτι που διευκόλυνε μέσω της αναδιανομής προφανώς όχι μόνο τις επιχειρήσεις αλλά και ευρέα στρώματα της ιρλανδικής κοινωνίας, τότε ασφαλώς μπορεί να σχολιάσει θετικά.
Εάν όμως αναφέρεστε στην Ιρλανδία, όπως και στο υπόλοιπο αγγλοσαξωνικό πρότυπο, που διέλυσε κυριολεκτικά τις εργασιακές σχέσεις και αποδόμησε ευρύτατα τμήματα του κοινωνικού κράτους, τότε αρνητικά μπορείτε να αναφερθείτε στην Ιρλανδία.
Διότι ακόμα και τα χαμηλότερα ποσοστά ανεργίας που καταγράφονται στο αγγλοσαξονικό πρότυπο έχουν σχέση με τους τρόπους υπολογισμού της απασχόλησης και φυσικά της ανεργίας, έχουν σχέση με την προσμέτρηση στο απασχολούμενο προσωπικό και των ανθρώπων που μπορεί να δουλεύουν για εβδομάδες ή ελάχιστους μήνες.
Σε ό,τι αφορά το νομοσχέδιο θα έχουμε την ευκαιρία να πούμε περισσότερα επί των άρθρων. Στα άρθρα η στάση μας θα είναι ανάλογη με τη ρύθμιση. Άλλα θα τα ψηφίσουμε και άλλα όχι. Σήμερα, στη συζήτηση επί της αρχής, θα σταθώ σε ορισμένες γενικότερες παρατηρήσεις.
Είναι παραπλανητικός ο τίτλος. Ο τίτλος: «Ενίσχυση της οικογένειας και λοιπές διατάξεις» δεν αντιστοιχεί σε μια πολιτική που αφορά το σύνολο των οικογενειών στον τόπο μας. Πολλοί συνάδελφοι –σημείωσα τη μονοθεματική παρέμβαση του κ. Παπαθεμελή- στήριξαν την κριτική τους στο δημογραφικό πρόβλημα. Είναι αλήθεια ότι μια συνολική πολιτική για την οικογένεια θα έπρεπε να εκκινεί απ’ αυτό ακριβώς το θέμα, πώς δηλαδή αντιμετωπίζεται το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας, άρα, πώς, αντιμετωπίζονται οι ανάγκες της ελληνικής οικογένειας γενικά.
Ασφαλώς, έχουν ιδιαίτερη σημασία οι πολύτεκνες και οι τρίτεκνες οικογένειες, αλλά είναι και οι οικογένειες που έχουν λιγότερα από τρία παιδιά. Το ερώτημα που τίθεται είναι: Έχει γίνει ό,τι έπρεπε να γίνει, στη διάρκεια τουλάχιστον του μεταπολιτευτικού κύκλου, για την ενίσχυση της οικογένειας και ειδικότερα για την αντιμετώπιση του μεγάλου δημογραφικού προβλήματος; Η απάντηση είναι ότι επί μέρους κινήσεις από όλες τις κυβερνήσεις έχουν γίνει. Όμως, δεν υπήρξε μια σύνολη θεώρηση του προβλήματος. Θα έπρεπε αυτές τις μέρες, αυτή την περίοδο, να γίνει προσπάθεια σε διακομματική βάση, να καταλήξουμε σε συμπεράσματα κοινής αποδοχής, που να δίνουν οριστικές λύσεις κατά το δυνατόν στην αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος.
Αν, λοιπόν, έχοντας υπόψη μας το δημογραφικό πρόβλημα θέλαμε όντως να αντιμετωπίσουμε θέματα ποικίλα των ελληνικών οικογενειών, τότε θα έπρεπε να συζητούμε σήμερα νομοσχέδιο που αφορά το σύνολο της οικογενειακής πολιτικής και όχι μόνο ορισμένες, απολύτως κρίσιμες, κατηγορίες οικογενειών, όπως είναι οι τρίτεκνες και οι πολύτεκνες.
Η δεύτερη γενική παρατήρηση που θέλω να κάνω, σχετίζεται με το ερώτημα εάν το νομοσχέδιο κινείται στη σωστή κατεύθυνση και ικανοποιεί τις βασικές διακηρύξεις της κυβερνώσας πλευράς.
Θα ήθελα να σας θυμίσω ότι τόσο στις προγραμματικές δηλώσεις όσο και προεκλογικά ο Πρωθυπουργός κ. Καραμανλής είχε ρητά δεσμευθεί ότι θα εντάξει στην έννοια της πολύτεκνης οικογένειας και τις τρίτεκνες οικογένειες. Σήμερα παρακολουθούμε μιαν απόπειρα αποσπασματικών ρυθμίσεων που αφορούν τις τρίτεκνες οικογένειες, συμπλήρωση διατάξεων που αφορούν τις πολύτεκνες οικογένειες, αλλά σε καμία περίπτωση οι επί μέρους αυτές ρυθμίσεις δεν ικανοποιούν την παρασχεθείσα στον ελληνικό λαό διαβεβαίωση,εκ μέρους της Νέας Δημοκρατίας ότι για όλες τις συνέπειες οι τρίτεκνες οικογένειες θα χαρακτηρίζονταν πολύτεκνες οικογένειες.
Δεν υποτιμώ τη σημασία επί μέρους ρυθμίσεων, γιατί προφανώς πάντοτε μπροστά στο τίποτα τα λίγα είναι καλύτερα, αλλά βεβαίως και μπροστά στα υπεσχημένα τα πολύ λιγότερα δεν είναι το ορθό.
Με αυτή την έννοια, θα μπορούσα να δω με συμπάθεια ορισμένες πρωτοβουλίες σας. Επιθυμώ, όμως, να σας διαβεβαιώσω ότι θα ήταν πολύ χρήσιμο εάν βλέπαμε κείμενα οργανώσεων των οικογενειών που ενδιαφέρονται, δηλαδή, των τρίτεκνων οικογενειών, για να δείτε τι κριτική ασκείται στις ρυθμίσεις, που σήμερα εισηγείται η Κυβέρνηση.
Πολλά, λοιπόν, απ’ αυτά τα οποία οι τρίτεκνες οικογένειες πίστεψαν ότι η Κυβέρνηση, λόγω των όσων υπεσχέθη, θα εφάρμοζε, σήμερα διαψεύδονται. Θα πρόσθετα, όμως, ότι υπάρχει και ένα πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα.
Επειδή εισηγείσθε αποσπασματικές ρυθμίσεις, αναδεικνύονται αντιφάσεις, δημιουργούνται πραγματικές ή και πλασματικές αντιθέσεις μεταξύ των διαφόρων κατηγοριών οικογενειών, τις οποίες υποτίθεται ότι έστω μερικώς υποστηρίζετε. Αυτές τις αντιφάσεις θα τις βρείτε μπροστά σας. Δικαιολογημένα υπάρχουν πολύτεκνες ή τρίτεκνες οικογένειες, οι οποίες αντιδρούν.
Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Δίδετε προνόμια που έχουν σήμερα οι πολύτεκνες οικογένειες και στις τρίτεκνες σε ό,τι αφορά την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ή την πρόσληψη στο Δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Αλλά το κάνετε χωρίς να αυξάνετε το ποσοστό εισαγωγής. Αυτό το ποσοστό που προβλεπόταν μέχρι τώρα απλώς το μοιράζονται περισσότεροι. Αυτό σημαίνει ότι είναι λιγότεροι οι δικαιούχοι, εάν αντιθέτως…
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΙΛΤΙΔΗΣ: Όχι στο δημόσιο.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Όχι μόνο στο δημόσιο, αλλά και στην εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΙΛΤΙΔΗΣ: Όχι, το 20%...
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Όχι. Εάν θα κάνετε τις αναγωγές σας, θα βρείτε, κύριε Κιλτίδη, ότι δυστυχώς κρατάτε αναλλοίωτα ποσοστά, τα οποία θα δημιουργήσουν εσωτερικές συγκρούσεις μεταξύ διαφόρων κοινωνικών μερίδων.
Κάνετε λάθος! Ήθελε ενιαία λογική, συνολικότερη αντίληψη των θεμάτων που πρέπει να ρυθμιστούν.
Άρα, αυτό που σας προτείνω να σκεφτείτε είναι μήπως θα πρέπει να αλλάξουν συγκεκριμένες ρυθμίσεις, ώστε να αποφευχθούν παράπονα μεταξύ των διαφόρων κατηγοριών των ελληνικών οικογενειών, διότι βρίσκονται μπροστά στην ίδια πίτα, που μοιράζεται σε περισσότερους. Το θέμα είναι και να αυξάνεις και μερίδια και αυτούς που είναι δικαιούχοι.
Θα κλείσω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τις γενικές μου παρατηρήσεις επί της αρχής με ορισμένα οικονομικά μεγέθη. Σύμφωνα με την έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου, η ετήσια δαπάνη που προκαλείται από το μέτρο της Κυβέρνησης για τη εφ’ άπαξ χορήγηση επιδόματος στο τρίτο παιδί και ύστερα είναι 32.000.000 ευρώ. Η δαπάνη που προκαλείται μόνο από τη σύσταση του Ινστιτούτου Κοινωνικής Δημογραφίας και από την επέκταση σε περιφερειακή βάση του Παρατηρητηρίου για τα Άτομα με Αναπηρίες είναι 1.500.000 ευρώ σε ετήσια βάση.
Δηλαδή το κόστος που αναλαμβάνει από μια νέα διεύρυνση ή του διοικητικού αντικειμένου το ελληνικό δημόσιο φτάνει περίπου στο ένα εικοστό των δαπανών που αναλαμβάνει για μία κατηγορία των ελληνικών οικογενειών. Ενάμισι εκατομμύριο ευρώ πληρώνετε μόνο για το Ινστιτούτο Κοινωνικής Δημογραφίας και για τις περιφερειακές διευθύνσεις –επαναλαμβάνω- του Παρατηρητηρίου για Άτομα με Ειδικές Αναπηρίες και 32.000.000 ευρώ για το τρίτο παιδί.
Εάν κοιτάξετε την αναλογία, μπορείτε να αντιληφθείτε ότι αυτή η αναλογία δεν τιμά τα μέτρα τα οποία έχετε αποφασίσει.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΙΛΤΙΔΗΣ: Πάνε για έρευνα και διοίκηση, κύριε Καστανίδη.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Η έρευνα και η διοίκηση, κύριε Κιλτίδη…
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΙΛΤΙΔΗΣ: Αυτά που λέτε αντικρούουν στην κοινή λογική.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Όχι, κοιτάξτε, ελπίζω ότι έχω την….
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΙΛΤΙΔΗΣ: Το άλλο είναι απολαβή των οικογενειών.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Κιλτίδη, σας μίλησα για διεύρυνση του διοικητικού αντικειμένου. Νομίζω ότι ως γιατρός αντιλαμβάνεστε τι σας λέω.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΙΛΤΙΔΗΣ: Ναι, βεβαίως. Το άλλο το απολαμβάνουν ως αγαθό.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Επαναλαμβάνω ότι έχω την πεποίθηση ότι αντιλαμβάνεστε τι σας λέω.
Τώρα, γιατί γίνεται αυτό; Γιατί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι –και μ’ αυτές τις σκέψεις θα τελειώσω- κάνατε ένα θεμελιώδες λάθος. Για να δούμε πού βρίσκονται τα αυτονόητα και αν τα υπηρετείτε. Είμαι σίγουρος ότι οποιαδήποτε άλλη Κυβέρνηση θα επέλεγε να δώσει περισσότερα…
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Θα μου επιτρέψετε κι εμένα, κύριε Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ναι, κύριε Καστανίδη, συνεχίστε.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Θα επέλεγε, λοιπόν, να δώσει περισσότερα, εάν δεν υπήρχε ένα έγκλημα, στην αρχή της διακυβέρνησής σας. Ετάξατε πάρα πολλά στον ελληνικό λαό.
Κάθε κοινωνική ομάδα και κάθε πολίτης αυτής της χώρας αισθανόταν ότι φωτογραφίζεται σε μια από τις προεκλογικές σας επαγγελίες. Δεν υπήρχε κάποιος Έλληνας πολίτης, Έλληνας ή Ελληνίδα, που να μην αισθανόταν ότι κάτι τον αφορούσε από τις προεκλογικές σας διακηρύξεις. Το κόστος για την ικανοποίηση ενός μέρους των επαγγελιών σας θα απαιτούσε όχι έναν, ούτε τέσσερις, αλλά δέκα προϋπολογισμούς. Αυτή ήταν η υπευθυνότητα της προεκλογικής σας επαγγελίας.
Επιλέξατε να προχωρήσετε στην απογραφή της χώρας για να καταδείξετε στον ελληνικό λαό γιατί δεν μπορείτε να ικανοποιήσετε ούτε ένα μέρος των προεκλογικών σας επαγγελιών. Και η απογραφή της χώρας οδήγησε σε δραματική εκτίναξη του ελλείμματος στο 6,6%.
Κάνω μια μικρή παρένθεση, κύριες και κύριοι συνάδελφοι. Όταν μας πιάνουν στα πράσα για τα ψέματα που έχουμε πει…
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΔΡΑΚΤΑΣ: Είναι πλασματική η απογραφή εν τέλει; Θα μας πείτε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Παρακαλώ, κύριε Αδρακτά. Μη διακόπτετε.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Είναι λογιστική η απογραφή σας. Για πρώτη φορά, κύριε Αδρακτά…
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΔΡΑΚΤΑΣ: Για όνομα του Θεού!
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Αδρακτά, για πρώτη φορά…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Μη διακόπτετε.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Αδρακτά, για πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά μια οικονομία αποκτά πρόβλημα όχι εξαιτίας προβλήματος μιας πραγματικής της παραμέτρου, αλλά εξαιτίας λογιστικών ανατακτοποιήσεων που κάνει μια κυβέρνηση.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΔΡΑΚΤΑΣ: Φτάνει πια αυτό το παραμύθι. Αν αρνείστε το 6,6%, να μας το πείτε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Αδρακτά, σας παρακαλώ.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Ακούστε κάτι, κύριε Αδρακτά. Θα οφείλατε να γνωρίζατε…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Άλλωστε το θέμα μας δεν είναι η απογραφή. Απευθύνομαι γενικώς σε όλους. Έτσι δεν είναι, κύριε Κοινοβουλευτικέ Εκπρόσωπε;
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, φαντάζομαι ότι το θέμα μας δεν ήταν η Ιρλανδία, όπως δεν ήταν τα πιράνχας!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Διότι πρέπει να σας πω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μια και μου κάνατε αυτήν την πάσα, κύριε Πρόεδρε…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Έχετε δίκιο.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: …πρέπει να σας πω ότι υπάρχουν τρεις τρόποι για να μη βλέπεις τα πιράνχας. Ο ένας τρόπος είναι πράγματι να μην τα βλέπεις. Ο δεύτερος τρόπος, κύριε Υπουργέ, είναι να μην τα βλέπεις διότι δεν τα ενοχλείς. Και ο τρίτος τρόπος είναι να τα βλέπεις, αλλά δηλώνεις ότι δεν τα βλέπεις, προσποιούμενος ότι δεν τα βλέπεις. Εγώ θέλω να σας ευχηθώ, κύριε Υπουργέ, να είστε στην πρώτη κατηγορία αυτών, δηλαδή, που πράγματι δεν τα βλέπουν.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΔΡΑΚΤΑΣ: Υπάρχει και άλλος τρόπος. Σε διώχνουν για να μην τα βλέπεις.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Αδρακτά, μη διακόπτετε σας παρακαλώ πολύ.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Θέλω λοιπόν, κύριε Πρόεδρε, να πω ότι, όταν σε πιάνουν στα πράσα, οφείλεις τουλάχιστον να δείξεις μεγαλύτερη σεμνότητα, διότι επί δύο χρόνια βομβαρδίσατε επικοινωνιακά τον ελληνικό λαό ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κακώς ενέγραφε τις αμυντικές του δαπάνες με την παραλαβή των συστημάτων και ότι ο σωστός τρόπος ήταν η εγγραφή των δαπανών άμα τη παραγγελία.
Μεταφέρατε μελλοντικές πληρωμές στους προϋπολογισμούς του ΠΑ.ΣΟ.Κ. από το 1997 μέχρι το 2003. Και έρχεται η έκθεση της Κομισιόν να σας πει αυτό που υποχρεούσαστε να μην κάνετε, ότι δηλαδή ο ορθός τρόπος –κανόνας δε για όλες τις ευρωπαϊκές χώρες- είναι οι αμυντικές δαπάνες να γράφονται ως έλλειμμα το χρόνο της παραλαβής των συστημάτων και μάλιστα της λειτουργικής τους ένταξης.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Αντί, λοιπόν –επειδή ο Θεός αγαπάει τον κλέφτη, αλλά αγαπάει περισσότερο το νοικοκύρη- με αίσθημα ευθύνης να απευθυνθείτε στον ελληνικό λαό και να πείτε «λάθος εκτίμηση», τολμήσατε να ισχυρισθείτε- ότι «δεν ήταν αυτό που λέγαμε», λες και δεν άκουγε ο ελληνικός λαός, αλλά «αυτό που λέγαμε ήταν ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν ενέγραφε καν, απέκρυπτε».
ΑΔΑΜ ΡΕΓΚΟΥΖΑΣ: Αυτή είναι η πραγματικότητα.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κάνετε λάθος, κύριε Ρεγκούζα, διότι ξέρετε πάρα πολύ καλά, όπως ξέρει ένας πρωτοετής φοιτητής του Οικονομικού Τμήματος ότι όταν γίνεται η παραγγελία αμυντικού συστήματος γράφεται με το παλαιό σύστημα στο χρέος και όταν έρχεται η παραλαβή και πληρώνεται, μεταφέρεται από το χρέος στο έλλειμμα. Και αντί να κάθεστε και να λέτε ψέματα στον ελληνικό λαό, θα έπρεπε να τον σέβεστε. Αυτά τα ξέρουν πρωτοετείς φοιτητές.
ΑΔΑΜ ΡΕΓΚΟΥΖΑΣ: Γινόταν με απευθείας δανεισμούς από το εξωτερικό.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Μάλιστα, κύριε Ρεγκούζα. Και αυτή ήταν η συνήθης πρακτική, την οποία εφαρμόσατε και εσείς, διότι τα αεροπλάνα που αγοράσατε, τα F-16, παρά το γεγονός ότι τα παραγγείλατε όπως ξέρετε, δεν έχετε ούτε 1 ευρώ εγγεγραμμένο στον προϋπολογισμό του 2006 και σωστά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ολοκληρώστε, σας παρακαλώ.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Εσείς που κατηγορείτε τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. έπρεπε να σκεφτείτε γιατί για την αγορά των F-16 που παραγγείλατε…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ολοκληρώστε, κύριε Καστανίδη.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: … και θα έπρεπε συνεπώς να γράψετε το κονδύλι στον προϋπολογισμό του 2006, δεν αναγράφεται 1 ευρώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Τα F-16 δεν είναι πολύτεκνα. Ολοκληρώστε, παρακαλώ.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αντί να είστε ανεύθυνοι, θα έπρεπε να σέβεστε τον ελληνικό λαό και να του λέτε την αλήθεια.
Το σύστημα, λοιπόν, που προβλέπει η Ευρωπαϊκή Ένωση επιβάλλει και σε εσάς σήμερα, όταν παραγγέλνετε ένα αμυντικό σύστημα, να το γράφετε στο χρέος και όταν το παραλαμβάνετε, να μεταφέρετε το ποσό στο έλλειμμα.
Η συνέπεια αυτής της άφρονος πολιτικής ήταν να εκτινάξετε το έλλειμμα στο 6,6% …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ολοκληρώστε, κύριε Κοινοβουλευτικέ Εκπρόσωπε.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: …και σήμερα να μην έχετε τη δυνατότητα να ικανοποιήσετε όχι τους διακόσιους παραδείσους, αλλά ούτε το ένα διακοσιοστό των παραδείσων που τάξατε στον ελληνικό λαό!
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Θα ήθελα να σας πω ότι, για να μην είναι και το Προεδρείο εκτός Κανονισμού, αφού απομακρύνονται από όλες τις πτέρυγες οι Βουλευτές…
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Αυτά να τα λέγατε και σε άλλους!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ακούστε με λίγο τι θέλω να πω.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Η συνεδρίαση είναι ζωντανή!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Αφού απομακρύνονται όλοι οι Βουλευτές όλων των κομμάτων από το θέμα ημερησίας διάταξης, θα πρότεινα να συμφωνήσουμε εδώ στο Σώμα να βάζουμε τον τίτλο του νομοσχεδίου και δίπλα να γράφουμε «απογραφή». Αυτό γίνεται από όλες τις πλευρές, δεν το λέω για εσάς. Πολλές φορές λέμε λιγότερα για το νομοσχέδιο και αυτό δεν είναι καλό για το νομοθετικό Σώμα.
Το λέω αυτό γιατί είναι σε δύσκολη θέση το Προεδρείο, δεν το λέω για εσάς. Μιλώ και για άλλες αναφορές εκτός των συζητούμενων σχεδίων. Δεν είναι προσωπικό.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Μπορώ να έχω το λόγο για τη γενική παρατήρηση που κάνατε, κύριε Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ορίστε, κύριε Καστανίδη.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Ασφαλώς η παρατήρησή σας έχει μια γενική θεωρητική ισχύ, αλλά πρέπει να πω κάτι και σ’ αυτό να συμφωνήσουμε.
Πρώτον, η συζήτηση είναι ένας ζωντανός διάλογος και για να καταλήγει σε συμπεράσματα μπορούν να περιληφθούν στην ημερήσια διάταξή μας και πράγματα που δεν ανήκουν στην τυπική ημερήσια διάταξη.
Δεύτερον, θα κρίνει το Προεδρείο; Εγώ έχω την άποψη –με συγχωρείτε- ότι είναι απολύτως συναφές με το θέμα που συζητούμε το τι συνέβη στα οικονομικά, στα δημοσιονομικά μεγέθη του κράτους.
Δεν νομίζω ότι το Προεδρείο έχει τη δυνατότητα να αξιολογήσει εάν η άποψη οποιουδήποτε συναδέλφου…
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΔΡΑΚΤΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, δεν θα μιλήσουν και οι υπόλοιποι; Η ώρα είναι 15.00΄!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σας παρακαλώ, κύριε Αδρακτά.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Αδρακτά, προηγουμένως διακόψατε αρκετές φορές. Δεν καταλαβαίνω τον εκνευρισμό σας. Είσαστε πολύ εκνευρισμένος.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ολοκληρώστε, κύριε Καστανίδη.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Άρα, θα παρακαλέσω πάρα πολύ –η προσέγγιση του Προεδρείου είναι κατανοητή- …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Εγώ θα σας παρακαλέσω. Δεν θα παρακαλέσετε το Προεδρείο.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: …αλλά δεν μπορεί να γίνεται τέτοιου είδους παρατήρηση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Καστανίδη, το Προεδρείο πρέπει να κινείται μέσα στα πλαίσια του Κανονισμού.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Βεβαίως να κινείται, αλλά κι εμείς κινούμαστε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ακούστε με λίγο. Ο Κανονισμός…
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κινούμαστε, κύριε Πρόεδρε. Σας παρακαλώ πάρα πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο Κανονισμός αυστηρώς ορίζει ότι…
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Σας παρακαλώ πολύ όχι τέτοιου είδους παρατηρήσεις, διότι βλέπω μια επιλεκτικότητα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Όχι, κύριε Καστανίδη. Δεν είναι προσωπική. Δεν μπορεί όμως το Προεδρείο να είναι θεατής σε μια εκτροπή από την υφιστάμενη…
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Μα, ποιος είπε ότι είναι εκτροπή;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Καστανίδη, δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει και όχι μόνο με εσάς. Εδώ έχω παρακολουθήσει ως Προεδρεύων –και άλλοι Προεδρεύοντες- ότι μπορεί να συζητάμε πολλές φορές ελάχιστα ή καθόλου για νομοσχέδιο που είναι στην ημερήσια διάταξη και να φέρνουμε άλλα θέματα.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, την παρατήρηση την κάνατε όταν μιλούσα εγώ!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Όχι, κύριε Καστανίδη. Είναι και για εσάς και για άλλους.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Σας παρακαλώ πάρα πολύ!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Και εγώ σας παρακαλώ και μην υψώνετε τον τόνο της φωνής σας, διότι θα υποχρεωθώ να εφαρμόσω τον Κανονισμό!
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Όταν κλείνετε τα μικρόφωνα, είμαι αναγκασμένος!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Υποβάλλω θερμή παράκληση. Μιλάτε δεκαπέντε λεπτά και πέντε λεπτά εκτός χρόνου και εκτός θέματος! Έχετε την εντύπωση ότι το Προεδρείο μπορεί να είναι θεατής; Έτσι θέλετε τον Προεδρεύοντα; Να παρακολουθεί;
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Σας παρακαλώ, κύριε Πρόεδρε! Δεν θα κρίνετε αν είμαι εκτός θέματος!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Και γιατί εσείς το εκλαμβάνετε ως προσωπικό θέμα, …
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Βεβαίως, γιατί σε εμένα αναφέρεστε!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): …όταν ο Προεδρεύων απευθύνεται σε όλους;
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Στερήσατε το λόγο από τον κύριο Υπουργό; Κάνετε παρατήρηση την ώρα που μιλά ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Καστανίδη, καθίστε κάτω. Σας παρακαλώ ηρεμήστε. Ο Προεδρεύων επικαλείται τον Κανονισμό και σας παρακαλεί να είστε μέσα στον Κανονισμό.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Και μην κλείνετε τα μικρόφωνα την ώρα που μιλά ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σας παρακαλώ, κύριε Καστανίδη, πότε έγινε αυτό;.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Ποτέ δεν έχει συμβεί στο παρελθόν να ζητά το λόγο και να κλείνετε τα μικρόφωνα!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Τι έκανα;
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Σας παρακαλώ πάρα πολύ δεν μπορείτε όταν μιλά ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος να κάνετε παρατήρηση για ομιλία εκτός θέματος. Ξέρετε πόσο χρόνο έχετε δώσει σε άλλους; Σε ποιον απευθύνεστε; Σας παρακαλώ πάρα πολύ!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Τώρα, δηλαδή, θα είναι κατηγορούμενος ο Προεδρεύων, επειδή έδωσε χρόνο παραπάνω σε σας και σ’ όλους;
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Και δεν θα κρίνετε και δεν θα αξιολογείτε! Έτσι;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σας παρακαλώ πάρα πολύ!
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΔΡΑΚΤΑΣ: Μα, είναι κουβέντα αυτή; Σας έθιξε προσωπικά, κύριε Καστανίδη;
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Σας παρακαλώ, κύριε Αδρακτά! Μην είστε μόνιμος ταραξίας!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ακούστε, κύριοι συνάδελφοι, δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. Απευθύνομαι προς όλες τις πλευρές.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΔΡΑΚΤΑΣ: Ούτε αναφορά στο όνομά σας δεν έκανε! Αμέσως, «προσωπικό»!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Αδρακτά, σας παρακαλώ καθίστε κάτω.
Δεν μπορούμε να συζητάμε για πολυτέκνους και να αναφέρουμε άλλα θέματα! Σας παρακαλώ πάρα πολύ!
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Ποιος το λέει αυτό;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Έχω είκοσι πέντε χρόνια στη Βουλή. Αυτό το φαινόμενο δεν το έχω ξαναδεί. Είκοσι πέντε χρόνια κλείνω!
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Φαίνεται ότι η εμπειρία σας είναι κολοβή.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Θερμή παράκληση είναι αυτή. Παράκληση υπέβαλα με έναν ευγενικό κοινοβουλευτικό τρόπο και επιβαλλόμενο ύφος. Τι άλλο να κάνω, δηλαδή; Ήταν παράκληση. Δεν είχε κανένα προσωπικό χαρακτήρα για εσάς, απολύτως κανέναν.
Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν έγινα γιατρός και ούτε πρόκειται να γίνω, αλλά ξέρω ότι αυτές οι εντάσεις βλάπτουν την υγεία. Καλό θα είναι να τις αποφεύγουμε, δεν υπάρχει και λόγος εξάλλου.
Εγώ παρακολούθησα με πολλή προσοχή και όπως πάντοτε με σεβασμό και τον κ. Καστανίδη και όλους τους συναδέλφους και δεν θα ήθελα να μπω σε λεπτομέρειες.
Θέλω να κάνω όμως τρεις παρατηρήσεις. Πρώτα απ’ όλα το κοινωνικό κράτος θεμελιώθηκε από το Σύνταγμα του 1975 και εκεί είμαστε όλοι μαζί. Εύχομαι να πορευθούμε και όλοι μαζί. Οι καλές προθέσεις σε κατ’ ιδίαν κουβέντες δεν λείπουν. Ας εκδηλωθούν και μέσα στο Κοινοβούλιο.
Έρχομαι στο δεύτερο, κύριε Καστανίδη. Ενώ είσαστε παρών, απορώ πως δεν σημειώσατε μερικές από τις παρατηρήσεις και τις εκφράσεις μου. Εγώ αμφιβάλλω αν έχει τύχει τέτοιας δημόσιας και πολιτικής αναγνώρισης η συνεισφορά προηγούμενου Υπουργού σε άλλο Υπουργείο. Ήτο παρών ο συνάδελφός μας και συμπατριώτης μου ο κ. Γείτονας, τα άκουσε και φαντάζομαι ότι έφυγε πολύ ικανοποιημένος, διότι αυτήν την ικανοποίηση δεν την ένιωσε επί κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Αυτό το έργο –το είπα και πρωτύτερα- είναι ένας ανοικτός πόλεμος με τα γεγονότα, τις καταστάσεις. Θέλει συνέχεια, θέλει αντοχή, θέλει συνέπεια, θέλει συναίνεση. Ελέχθη πρωτύτερα και το επανέλαβα και εγώ κατά τη διάρκεια της ομιλίας μου. Αλίμονο αν δεν πιστέψουμε εδώ μέσα –και μας παρακολουθεί ο κόσμος από τις τηλεοράσεις- ότι για τα θέματα υγείας που όλοι έχουμε τον ίδιο βαθμό κοινωνικής ευαισθησίας, όσο εσείς τόσο κι εμείς, δεν μπορούμε να συναινέσουμε. Πολίτες είμαστε, από πολίτες ξεκινήσαμε και πολίτες θα είμαστε και μετά από κάποια χρόνια από τώρα. Η ίδια η κοινωνία απ’ εμάς περιμένει να διαμορφώσουμε ένα πλαίσιο ασφάλειας κοινωνικής πολιτικής με έμφαση στην υγεία και περιμένει απ’ όλους εμάς να συναινέσουμε και να συνθέσουμε.
Εγώ προσωπικά από τη μελέτη αυτών των θεμάτων το μήνα που πέρασε δεν βρήκα και μεγάλες διαφορές. Τα κείμενα της εποχής που ήταν κυβέρνηση το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήσαν πολύ ενδιαφέροντα, διότι η ρητορική που εκδηλώθηκε εδώ στο Κοινοβούλιο, αλλά και τα κείμενα που συνόδευαν τα διάφορα νομοσχέδια κατατείνουν στο ίδιο συμπέρασμα. Βλέπω, λοιπόν, εκ των πραγμάτων να διαμορφώνεται πολιτική σύνθεσης και συναίνεσης.
Σε ό,τι αφορά τώρα την παρατήρησή σας για την Ιρλανδία, δεν έφερα εγώ το θέμα για την Ιρλανδία εδώ μέσα. Συνάδελφός σας το ήγειρε και εγώ όφειλα να απαντήσω. Όμως, δεν θα σας ακολουθήσω στο θέμα της απογραφής. Το θέμα έχει κλείσει. Ο ελληνικός λαός έχει αντιληφθεί πως έχουν τα πράγματα.
Η ελληνική Κυβέρνηση κάνει μια πάρα πολύ σημαντική δουλειά. Σε λίγους μήνες από τώρα θα δούμε και τα αποτελέσματα μιας πολιτικής εξυγίανσης και αξίζουν συγχαρητήρια στο Υπουργείο Οικονομικών για τη συνέπεια με την οποία αυτήν τη στιγμή προωθεί αυτήν την πολιτική.
Οι δε επιπτώσεις για την ελληνική κοινωνία θα είναι αισθητές και ορατές και ο πρώτος εκ των τομέων που θα ευεργετηθεί –μην έχετε καμία αμφιβολία- θα είναι ο τομέας της υγείας και γενικότερα της κοινωνικής πρόνοιας.
Εγώ θα ήθελα να σας πω κάτι γενικότερο. Επειδή συμφωνούμε όσο κι αν θέλουμε να διαφωνούμε κάτω από τους όρους που διαμορφώνεται το πολιτικό σκηνικό ανάμεσα στην Συμπολίτευση και την Αντιπολίτευση και επειδή πιστεύω ότι αυτά που δεν τολμήσατε τότε, μπορούμε από κοινού να τα κάνουμε τώρα, σας καλώ να γίνετε αρωγοί και συμπαραστάτες και είμαι βέβαιος ότι ο ελληνικός λαός θα μας ευγνωμονεί συνολικά στο μέλλον.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μία φράση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ναι, να μιλήσετε, αλλά να απαντήσετε στα θέματα του νομοσχεδίου.
Ορίστε, έχετε το λόγο.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Υπουργέ, με τρεις φράσεις θέλω να σας πω ότι δεν συνιστά αναγνώριση ενός έργου, όταν αναφέρεστε μόνο σ’ ένα πρόσωπο. Κάνατε πάρα πολύ καλά που αναφερθήκατε σ’ ένα πρόσωπο, αλλά εγώ μίλησα για τη θεμελίωση του κοινωνικού κράτους στις δεκαετίες που κυβέρνησε το ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Δεύτερον, η συναίνεση είναι μία επιδιωκτέα αρχή απ’ όλες τις πολιτικές δυνάμεις με μία κρίσιμη όμως παρατήρηση. Αυτός που τη δηλώνει και την αποζητεί πρέπει πρώτα απ’ όλα εμπράκτως και να το αποδεικνύει.
Και η τρίτη μου παρατήρηση, με την οποία τελειώνω, είναι ότι ασφαλώς αντιλαμβάνομαι γιατί δεν θέλετε να αναφερθείτε στα θέματα της απογραφής. Όσα η Κυβέρνηση νομίζει ότι πρέπει να κλείσει, πρέπει να τα κλείνει γιατί δεν την συμφέρουν.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Πάντως εγώ θα υποβάλω για μία ακόμη φορά τη θερμή παράκληση προς τον Υπουργό, τους Κοινοβουλευτικούς Εκπροσώπους και τους Βουλευτές η συζήτησή μας να έχει σχέση με το νομοσχέδιο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Κύριε Πρόεδρε, το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Κύριε Πρόεδρε, δε θα αναφερθώ στην απογραφή. Τα όσα είπα πρωτύτερα ήσαν ξεκάθαρα και έχουν λεχθεί πολλά και σπουδαιότερα σ’ αυτήν την Αίθουσα. Είναι πειστικά και ο κόσμος ξέρει.
Θα πω όμως, κάτι άλλο, γιατί το λησμόνησα πρωτύτερα.
Σε ό,τι αφορά το δημογραφικό εγώ θα πρότεινα, επειδή το θέμα μας καίει όλους το ίδιο εδώ και πάρα πολλές δεκαετίες, σε κάποια στιγμή να γίνει μια ανοιχτή συζήτηση μέσα στο Κοινοβούλιο ανάμεσα σ’ όλα τα κόμματα. Να γίνει μία προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση. Δεν είναι δική μου αρμοδιότητα να το προτείνω, αλλά το εισηγούμαι σαν ιδέα για να δούμε πως, τελικά, εκ των πραγμάτων ο κόσμος που θα μας παρακολουθεί, θα καταλήξει στο συμπέρασμα που κατέληξα εγώ πρωτύτερα και όσοι βρίσκονται σ’ αυτήν την Αίθουσα. Ότι τελικά συμφωνούμε και διαφωνούμε συμφωνώντας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
Θα δίνω εντολή να διαγράφεται κάθε τι που θα περιέχει τη λέξη «απογραφή».
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Τασούλας.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κάνοντας απογραφή των λεχθέντων από τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., παραμένω σε μια εντυπωσιακή εκφορά τριών «δεν» εν σχέσει με τα πιράνχας.
Διατύπωσε τρία «δεν» ο κύριος Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., σχετικά με αυτά τα σαρκοβόρα ψάρια, λέγοντας ότι δεν πρέπει να είσαι δίπλα τους, δεν πρέπει να κάνεις ότι δεν τα βλέπεις, δεν πρέπει να νομίζεις ότι σε αγνοούν. Νομίζει ότι αυτές οι συστάσεις είναι χρήσιμες προς ναυτιλομένους.
Νομίζω πως τα πράγματα είναι πολύ απλούστερα. Απλώς, αυτό το «δεν» που θα πω εγώ τώρα, φαίνεται ότι είναι άγνωστο και στον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και στο ίδιο το κόμμα του. Ένα μόνο «δεν» συνιστάται για τα πιράνχας. Δεν τα ταΐζεις. Εφόσον δεν τα ταΐζεις, δεν εξαρτάσαι και γλιτώνεις και τα χέρια σου από το να κατασπαραχθούν απ’ αυτά, γιατί τελικώς όταν τα ταΐζεις, θα φάνε και το φαγητό τους, αλλά και εσένα τον ίδιο.
Νομίζω ότι αυτή είναι και η μόνη συνετή σύσταση σχετικά μ' αυτό το είδος ψαριών που σήμερα από το Βήμα αυτό της Βουλής είχαν την τιμητική τους.
Ας έρθουμε τώρα στο θέμα μας, στην απογραφή των μέτρων που λαμβάνει η σημερινή Κυβέρνηση για τις τρίτεκνες οικογένειες. Δεν υπήρξε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. θεμελιωτής της δημογραφικής πολιτικής ή της προνοιακής πολιτικής. Δεν είναι κανένα κόμμα –ούτε η Νέα Δημοκρατία, αλλά δεν το ισχυρίζεται αυτό η Νέα Δημοκρατία- θεμελιωτής μέτρων υπέρ του κοινωνικού συνόλου. Είναι μια σκυταλοδρομία η πολιτική και ο καθένας από εμάς διεκδικεί την ευθύνη και τη χαρά να πάει τα πράγματα πολύ πιο μπροστά από τον προηγούμενο.
Στην Ελλάδα, θα έλεγα, πως θεμελιωτής της πρόνοιας είναι οι ίδιες οι οικογένειες, αυτό το κύτταρο της κοινωνίας που πριν και μετά το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τη Νέα Δημοκρατία, εξακολουθούν να περιβάλλουν τα νεότερα μέλη τους με μία πρωτοφανή προστασία, η οποία είναι μοναδική παγκοσμίως. Το φαινόμενο της Ελληνίδας οικογένειας είναι ένα φαινόμενο που έχει μελετηθεί, ένα φαινόμενο ενώπιον του οποίου υποκλινόμαστε. Νομίζω πως είναι η πρόδρομος εκδήλωση της πρόνοιας και της προστασίας των νεοτέρων μελών του κοινωνικού συνόλου η ίδια η ελληνική οικογένεια.
Επίσης, παράγων σημαντικός που στηρίζει και κατοχυρώνει μέτρα πρόνοιας στη χώρα μας, …εκτός του ΠΑ.ΣΟ.Κ., είναι η Εκκλησία της Ελλάδος, η οποία έχει δικό της σύστημα πρόνοιας αξιόλογο, το οποίο συνεχώς βελτιώνει.
Τέλος, πέραν του ΠΑ.ΣΟ.Κ., σύστημα το οποίο στηρίζει προνοιακές πολιτικές και είναι και πρωτοποριακό στη χώρα μας σε εποχές όπου το κράτος ήταν γονατισμένο οικονομικά, είναι η ευποιΐα των Ελλήνων. Η ευποιΐα των Ελλήνων έχει δημιουργήσει κληροδοτήματα, έχει δημιουργήσει νομικά πρόσωπα, τα οποία έχουν απονείμει στοργή και φροντίδα σε πάρα πολλούς –ακόμα και εδώ σ’ αυτήν την Αίθουσα- σε χρόνια χαλεπά και σε χρόνια σημερινά.
Πρέπει και έναντι αυτής της μορφής κοινωνικής δράσεως, της ευποιΐας δηλαδή που είναι μια επίσης ισχυρή εθνική παράδοση, να υποκλιθούμε από αυτό το Βήμα και να αναγνωρίσουμε ότι μαζί με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και όλοι αυτοί οι φορείς συμβάλλουν και θεμελιώνουν την πρόνοια στη χώρα μας.
Συνεπώς δεν ομιλούμε εδώ επί παρθένου εδάφους. Θέλω να σας πω, μάλιστα, ότι ασφαλώς είναι πολύ σωστή η παρατήρηση ότι μετά τη δικτατορία, το άρθρο 21 του Συντάγματος είναι αυτό που συνταγματικά θεμελιώνει την υποχρέωση της πολιτείας να ασκήσει προνοιακή, δημογραφική και οικογενειακή πολιτική. Όμως, ούτε το άρθρο 21 του Συντάγματος του 1974, όπως με τα άρθρα 5 και επέκεινα διαμορφώθηκε μετά την Αναθεώρηση, είναι μοναδικό ή βάζει εκ του μηδενός τις βάσεις.
Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και μέσα στις στάχτες των καταλοίπων του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ένας από τους πρώτους Υπουργούς Πρόνοιας και Εργασίας -όπως λεγόταν τότε- ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής, είχε πάρει πολύ σημαντικά μέτρα στην Ελλάδα του 1946-1947-1948, μέσα από το πρόγραμμα «Εργασία και Πρόνοια».
Και μια και γιορτάσαμε σ’ αυτήν την Αίθουσα τη συμμετοχή της γυναίκας στην πολιτική στην Ελλάδα, σας θυμίζω ότι εκτός από την αείμνηστη Σκούρα, τη συμπατριώτισσά σας, κύριε Σούρλα, που γράψατε και ένα ωραίο άρθρο πρόσφατα για αυτήν, η πρώτη Ελληνίδα Υπουργός ήταν η Λίνα Τσαλδάρη στην κυβέρνηση Καραμανλή το 1956, ως Υπουργός Πρόνοιας.
Συνεπώς είναι δύσκολο και πάντως παρακινδυνευμένο να διεκδικεί κανείς εδώ την ψευδαίσθηση τελικά –γιατί ψευδαίσθηση είναι- ότι είναι θεμελιωτής θεσμών. Είμαστε σκυταλοδρόμοι θεσμών και συναγωνιζόμαστε ποιος θα πάει τα πράγματα πιο μπροστά. Και αυτή η Κυβέρνηση στον τομέα της δημογραφικής πολιτικής και της προστασίας της οικογενείας, με τα μέτρα που αυτό το νομοσχέδιο λαμβάνει για τις τρίτεκνες οικογένειες, πηγαίνει τα πράγματα πιο μπροστά.
Και είναι άλμα αυτό που γίνεται εν σχέσει με το χθες και είναι βήμα αυτό που γίνεται εν σχέσει με το αύριο. Είναι άλμα εν σχέσει με το γεγονός ότι δίδονται 2.000 ευρώ για κάθε τρίτο παιδί που γεννιέται από την 1η του τρέχοντος έτους, χωρίς καμία φορολογική ή άλλη επιβάρυνση και χωρίς αυτό να επηρεάζει καμία άλλη παροχή. Είναι άλμα το ότι οι τρίτεκνοι αντιμετωπίζονται διαφορετικά στις προσλήψεις στο δημόσιο, στην Ελληνική Αστυνομία, στο Λιμενικό Σώμα, στις Σχολές Εμποροπλοιάρχων. Είναι άλμα το ότι η τρίτεκνη οικογένεια δικαιούται από το 2008 και μετά και μέχρι τότε σταδιακά, χωρίς καταβολή τελών, ιδιωτικής χρήσεως αυτοκίνητο. Είναι άλμα το ότι ο δημόσιος υπάλληλος που έχει τρία παιδιά δεν μπορεί να μετατεθεί χωρίς αίτησή του και πάντως μπορεί να πάει στον τόπο συμφερόντων του εξ αυτού και μόνο του λόγου, της ιδιότητος ότι είναι τρίτεκνος.
Όλα αυτά δεν υπήρχαν εν σχέσει με χθες και όλα αυτά φαντάζουν σημαντικά, αν λάβει κανείς υπ’ όψιν ότι αθροίζοντας το δημοσιονομικό κόστος αυτών των μέτρων και αθροίζοντας, όχι μόνο το κόστος των παροχών, αλλά και το κόστος των στερήσεων, αυτών, δηλαδή, που το δημόσιο θα στερηθεί από αυτά τα μέτρα, όπως εν προκειμένω από την κατάργηση του τέλους ταξινομήσεως, διαπιστώνει ότι για τα επόμενα τρία χρόνια έχουμε επίπτωση στον προϋπολογισμό της τάξεως των 300.000.000 ευρώ ετησίως και από το 2008 και μετά, που θα σταθεροποιηθεί η απώλεια εσόδων του δημοσίου για το αδασμολόγητο των αυτοκινήτων στα 60.000.000 ευρώ ετησίως, το κόστος αυτών των μέτρων πηγαίνει στα 100.000.000 ευρώ ετησίως.
Θα πρέπει να συνεκτιμηθεί και η επίπτωση επί της δημοσιονομικής καταστάσεως σε αυτά τα μέτρα, για να αντιληφθεί κανείς ότι, πράγματι, συνιστούν άλμα εν σχέσει με το χτες και όπως ξαναείπα, βήμα εν σχέσει με αυτά που θα επακολουθήσουν, γιατί συνιστά αυτό το νομοσχέδιο τον πανδέκτη ενός κατωφλίου, μιας προδρόμου πολιτικής που σήμερα χαράσσεται η πρόδρομος εκδήλωσή της και την οποία θα ακολουθήσουν μέτρα πολύ πιο γενναιόδωρα, όταν το σύνολο της οικονομίας σταθεροποιηθεί και όταν οι στόχοι της διατηρήσιμης ανάπτυξης που έχουν τεθεί από αυτήν την Κυβέρνηση, γίνουν περισσότερο γερά θεμελιωμένοι στο υπέδαφος της οικονομίας και όχι στα σύννεφα της εκτροπής που εσείς είχατε δημοσιονομικά επιβάλλει στη χώρα.
Είναι, επίσης, σημαντικό ότι το θέμα του «γιατί στις τρίτεκνες οικογένειες» -το οποίο προκάλεσε μία μορφή διαφοροποιήσεως του πολυτεκνικού κινήματος- δεν είναι στη βάση μίας κολοκυθιάς ή μίας πρόχειρης και στηριζόμενης στην προεκλογική αγωνία εξαγγελίας, γιατί είναι θεμελιωμένο ότι η τρίτεκνη οικογένεια είναι το κλειδί για τη δημογραφική επέκταση της χώρας μας. Είναι μελετημένο και αποδεδειγμένο ότι ο σωστός δείκτης ανανεώσεως, αναδιπλώσεως των γενεών στη χώρα μας με βάση τις κοινωνικές συνθήκες, με βάση το γεγονός ότι οι νέες γυναίκες σήμερα νυμφεύονται μεγαλύτερες απ’ ότι πριν από μία γενεά, με βάση το γεγονός ότι δεν αποτολμούν οι γονείς σήμερα να μιμηθούν τους δικούς τους γονείς που ήταν σχεδόν όλοι πολύτεκνοι, είναι το δυόμισι. Συνεπώς η τρίτεκνη οικογένεια είναι ο ρεαλιστικός μηχανισμός εξασφαλίσεως της ανανεώσεως των γενεών εν Ελλάδι.
Δεύτερον, έχει μελετηθεί -και το είπε πολύ σωστά, ο κύριος Υπουργός, από αυτό το Βήμα- ότι το κρίσιμο μέγεθος, το οποίο διαταράσσει σε μία οικογένεια την οικονομική της επάρκεια και αντοχή, δεν είναι περιέργως όπως εκ πρώτης όψεως φαίνεται το τέταρτο ή το πέμπτο παιδί, αλλά το τρίτο παιδί. Το τρίτο παιδί δημιουργεί την οικονομική επισφάλεια σε μία οικογένεια. Εάν η οικογένεια βοηθηθεί σ’ αυτήν τη φάση, θα συνεχίσει ενδεχομένως για τα υπόλοιπα παιδιά, νιώθοντας αυτήν τη σιγουριά στη δύσκολη φάση του τρίτου παιδιού.
Επίσης, είναι παρατηρημένο και μελετημένο το γεγονός –αυτό είναι ποσοτικό και όχι ποιοτικό- ότι η συμβολή των τρίτεκνων οικογενειών στη δημογραφική επέκταση της χώρας είναι υπερδιπλάσια από τη συμβολή των οικογενειών που έχουν περισσότερα παιδιά, γιατί απλούστατα αυτοί που έχουν τρία παιδιά είναι περισσότεροι από εκείνους που έχουν περισσότερα παιδιά. Είναι, συνεπώς η τρίτεκνη οικογένεια το κλειδί για τη δημογραφική επέκταση, για τη σταθερή, την υγιή δημογραφική επέκταση της χώρας. Αυτήν την τρίτεκνη οικογένεια βοηθά η Κυβέρνηση με αυτό το νομοσχέδιο, δίνοντας τα πρώτα δείγματα όχι γραφής, αλλά πράξεως έναντι αυτών των οικογενειών.
Δεν αρκείται, όμως, η Κυβέρνηση μόνο στο να καταγράψει και να θεσμοθετήσει αυτά τα μέτρα, αλλά συνιστά και το Ινστιτούτο Ερευνών Δημογραφίας, όχι βέβαια όπως εντελώς απαξιωτικά, άχαρα, άκαιρα και άκομψα ελέχθη για να βολέψει κάποια δικά της παιδιά, αλλά για να επιτελέσει πρωτίστως μέσω και αυτού του ινστιτούτου, μέσω αυτού του νομικού προσώπου ειδικού σκοπού, την επιταγή του άρθρου 21 παράγραφος 5 του Συντάγματος, το οποίο επιτάσσει να γίνονται δημογραφικός σχεδιασμός και εφαρμογές αυτού του σχεδιασμού από την υπεύθυνη Κυβέρνηση της χώρας. Δεν είναι πλέον ο δημογραφικός σχεδιασμός μία ερασιτεχνική διαδικασία, αλλά είναι συνταγματική υποχρέωση του κράτους και πρέπει να γίνεται με βάση επιστημονικά δεδομένα, δεδομένα που ένα τέτοιο ινστιτούτο, προικισμένο με πόρους και αξιόλογο προσωπικό, θα κάνει από εδώ και πέρα και θα αποτελέσει τη σταθερή επιστημονική συμπαράσταση της εκάστοτε ελληνικής κυβερνήσεως εις τη χάραξη της δημογραφικής πολιτικής.
Είναι συνεπώς ένα νομοσχέδιο αξιόλογο, επαινετό, χρήσιμο, που βάζει τη χώρα στο κατώφλι μίας νέας δημογραφικής πολιτικής απέναντι στην τρίτεκνη οικογένεια, που για τις ελληνικές κοινωνικές και οικογενειακές συνθήκες είναι, επαναλαμβάνω, το κλειδί για τη διατήρηση της δημογραφικής μας εξελίξεως. Αυτό το νομοσχέδιο αποκτά σήμερα μία ακόμη ιδιαίτερη αξία, όχι μόνο λόγω της αιτιολογικής του εκθέσεως, όχι μόνο λόγω των άρθρων που περιέχει και των μέτρων που λαμβάνει, αλλά λόγω και της ισχυρής επιβαρύνσεως -τουλάχιστον 300.000.000 ευρώ το χρόνο για τα πρώτα τρία χρόνια- που επιβάλλει στα δημοσιονομικά της χώρας σε μία περίοδο που το δημοσιονομικό φορτίο δεν είναι ελαφρύ και δεν αντέχει περαιτέρω επιβαρύνσεις.
Αυτό το δείγμα πράξεως είναι όχι μόνο δείγμα εκπληρώσεως προεκλογικών εξαγγελιών, αλλά και προανάκρουσμα νέων γενναιότερων αποφάσεων και μέτρων που η Κυβέρνηση θα ανακοινώσει μέσα στον ορίζοντα της πρώτης τετραετίας με την κατοχύρωση, σύμφωνα με τη σωστή και συνετή οικονομική μας πολιτική των δημοσιονομικών μας προοπτικών.
Αξίζει, λοιπόν, όχι μόνο να ψηφιστεί αυτό το νομοσχέδιο, αλλά και να γίνει σαφές, ότι εγκαινιάζεται –εδώ, πράγματι, ισχύει αυτό- μία νέα πολιτική, η οποία είναι στέρεη, η οποία είναι γενναιόδωρη και η οποία αντιλαμβάνεται το ρόλο της Κυβερνήσεως πάνω και πέρα από οποιεσδήποτε κούφιες υποσχέσεις, πάνω και πέρα από οποιαδήποτε αντέγκληση. Και είναι χαρακτηριστικό, ότι παρά τις περί αντιθέτου προκλήσεις, ο νέος Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Προστασίας, στον οποίον ευχόμαστε κάθε επιτυχία, ζήτησε και είναι βέβαιο ότι θα το κάνει -ασχέτως αποδοχής- και συναίνεση και σύνθεση και ήρεμο διάλογο, γύρω από τα θέματα της υγείας, γύρω από τα θέματα της πρόνοιας που είναι θέματα εθνικά και σαν τέτοια τα αντιμετωπίζουμε και τα στηρίζουμε με την ιδιότητα των Βουλευτών της Συμπολιτεύσεως.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Τασούλα.
Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Μπεκίρης, με την αγόρευση του οποίου και ολοκληρώνεται η σημερινή μας συνεδρίαση, σε χρόνο που ομόφωνα αποφάσισε η Βουλή.
ΜΙΧΑΗΛ ΜΠΕΚΙΡΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η νέα διακυβέρνηση εισάγει σήμερα προς συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής, το νομοσχέδιο για την ενίσχυση της οικογένειας. Ένα νομοσχέδιο που αναδεικνύει για πρώτη φορά τη σπουδαιότητα, αλλά και την αξία της τρίτεκνης οικογένειας.
Ασφαλώς δεν υποστηρίζει κανείς ότι με τα μέτρα αυτά θα λυθούν όλα τα προβλήματα των τρίτεκνων οικογενειών. Και ακόμη περισσότερο δεν υποστηρίζει κανείς, ότι με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο θα λυθεί το έντονο δημογραφικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα μας. Αυτό που μπορεί να πει κανείς, όμως, με βεβαιότητα είναι ότι γίνεται μία αρχή. Και αν θέλετε τη γνώμη μου, μια σημαντική αρχή. Σκοπός μας, στόχος μας είναι να κάνουμε πράξη την προεκλογική μας εξαγγελία για πλήρη εξομοίωση τρίτεκνων και πολύτεκνων οικογενειών. Δεν αθετούμε τις δεσμεύσεις μας, δεν λησμονούμε το πρόγραμμά μας. Έχουμε το θάρρος, μέσα απ’ αυτήν τη δύσκολη οικονομική συγκυρία που αντιμετωπίζει η εθνική μας οικονομία, να κάνουμε μια σημαντική αρχή.
Σύμφωνα δε με τα λόγια, του προέδρου του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών, η συγκεκριμένη νομοθετική πρωτοβουλία αποτελεί την αρχή μιας μεταρρύθμισης στην πρόνοια. Θα ήμασταν ακόμη ευτυχέστεροι, αν μπορούσαμε να προχωρήσουμε στην πλήρη εξομοίωση. Γνωρίζει, όμως, η Εθνική Αντιπροσωπεία ότι κάτι τέτοιο μόνο εφικτό δεν είναι. Είμαστε μια χώρα που κάθε παιδί που γεννιέται χρωστάει 20.000 ευρώ. Μια τετραμελής οικογένεια έχει χρέος 80.000 ευρώ αντίστοιχα και όλα αυτά από το δημόσιο χρέος, τη μεγαλύτερη και την πιο ανοιχτή πληγή του ελληνικού κράτους.
Επιπλέον πρέπει να αντιμετωπίσουμε και να τιθασεύσουμε το έλλειμμα. Πρέπει να περιορίσουμε τη σπατάλη και την κακοδιαχείριση σε όλο το δημόσιο τομέα. Και όλα αυτά δεν γίνονται από τη μια στιγμή στην άλλη. Όσο περισσότερους πόρους εξοικονομούμε, όσο περισσότερο νοικοκυρεύεται το κράτος, τόσο περισσότερα χρήματα θα μπορούν να διατεθούν για την παιδεία, για την υγεία, για την πρόνοια.
Έχει αποδειχτεί από τη δημογραφική ανάλυση, ότι η επίπτωση της φτώχειας είναι πολύ μεγαλύτερη ειδικότερα στις τρίτεκνες οικογένειες. Έτσι παρατηρούμε ότι σε οικογένειες μέχρι δύο παιδιά, η φτώχεια ανέρχεται στο 19%, ενώ όταν πηγαίνουμε στις τρίτεκνες οικογένειες το ποσοστό της φτώχειας ανέρχεται στο 32%.
Την ίδια στιγμή αποδεικνύεται ότι η τρίτεκνη οικογένεια έχει την σημαντικότερη συμβολή στο δημογραφικό πρόβλημα. Επομένως πρέπει να στηρίξουμε την τρίτεκνη οικογένεια. Η επιδοματική πολιτική είναι η μια πλευρά για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Δεν λύνει όμως το πρόβλημα. Πρέπει να υπάρξει μια συνολική αντιμετώπιση. Οφείλουμε ως πολιτεία να χαράξουμε ένα κοινό δρόμο. Μια κοινή πολιτική.
Η εμπειρία από την Ευρωπαϊκή Ένωση δείχνει ότι το κέντρο βάρους των δράσεων για τη στήριξη της οικογένειας έχει μετατοπιστεί. Δεν αρκούν μόνο τα επιδόματα. Πρέπει να κοιτάξουμε τη γενικότερη υποδομή φροντίδας. Πρέπει να κοιτάξουμε ακόμα περισσότερο και τα θέματα της φορολογίας, της ασφάλισης, της στέγασης. Σε γενικές γραμμές να δημιουργήσουμε ένα ελκυστικό περιβάλλον για τους νέους ανθρώπους που θέλουν να δημιουργήσουν πολυμελείς οικογένειες. Να γνωρίζουν οι άνθρωποι αυτοί ότι η πολιτεία θα τους στηρίξει, θα είναι δίπλα τους.
Ένα ακόμη σημείο που πρέπει να προσέξουμε είναι η επιλεκτικότητα και όχι η καθολικότητα. Γνωρίζω ότι το Υπουργείο κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση. Σίγουρα είναι ένα σύνθετο πρόβλημα και χρειάζεται μεγάλη προσοχή προκειμένου να μην οδηγηθούμε σε λάθος αποτελέσματα. Οι στοχευμένες δράσεις αν μπορέσουμε και εξειδικεύσουμε τις ομάδες εκείνες που έχουν πραγματική ανάγκη θα είναι πολύ αποτελεσματικότερες και πολύ πιο σημαντικές. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τα 600.000.000 ευρώ που διατίθενται για την πρόνοια τα 480.000.000 διατίθενται για τα πολυτεκνικά επιδόματα. Αν επεκτείνουμε σήμερα το πολυτεκνικό επίδομα στις τρίτεκνες οικογένειες θα χρειαστούμε περίπου 2.000.000.000 ευρώ. Βλέπουμε, λοιπόν, ότι η επιλεκτικότητα είναι αναγκαία αν θέλουμε να κάνουμε μια ρεαλιστική προσέγγιση στο όλο ζήτημα.
Κυρία και κύριοι συνάδελφοι, το παρόν νομοθέτημα αποτελεί σίγουρα μια μεγάλη τομή για την ενίσχυση και τη στήριξη της τρίτεκνης οικογένειας. Πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι πριν από αυτό είχαν προηγηθεί επιμέρους διατάξεις σε άλλα νομοσχέδια άλλων υπουργείων. Πιο συγκεκριμένα του Υπουργείου Παιδείας για τις μετεγγραφές των φοιτητών, του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας για τη μειωμένη θητεία και του Υπουργείου Ανάπτυξης για άδειες μικροπωλητή στις λαϊκές αγορές. Τώρα όμως γίνεται το πιο ουσιαστικό βήμα.
Ασφαλώς η πιο σημαντική διάταξη του υπό συζήτηση νομοσχεδίου είναι εκείνη που προβλέπει την οικονομική ενίσχυση της τάξης των 2000 ευρώ για την γέννηση του κάθε παιδιού από το τρίτο και μετά. Έγινε πολύς λόγος για την συγκεκριμένη ρύθμιση. Ακούστηκαν πολλά και διαφορετικά σχόλια. Θεωρώ όμως ότι είναι ένα πολύ σημαντικό και καινοτόμο βήμα. Δεν είπε κανείς ότι με αυτό το μέτρο θα μειωθεί η υπογεννητικότητα ούτε ότι θα λυθεί ασφαλώς το δημογραφικό ζήτημα. Είναι όμως μια έμπρακτη στήριξη, είναι ένα άμεσο μέτρο.
Όπως επίσης άμεσο μέτρο είναι και αυτό που αφορά τα τέλη ταξινόμησης. Προχωρούμε σε σταδιακή απαλλαγή των τρίτεκνων οικογενειών μέσα στη επόμενη τριετία. Το όφελος είναι ιδιαίτερα σημαντικό και προσδιορίζεται από τα 2000 ως τα 5000 ευρώ ανάλογα με το αυτοκίνητο και τον κυβισμό του. Άλλωστε είναι ένα μέτρο που το δέχθηκαν με πολύ μεγάλη χαρά και ικανοποίηση οι τρίτεκνες οικογένειες.
Επιπλέον πολύ σημαντική διάταξη είναι και η είσοδος κατά 20% των αδιόριστων καθηγητών με τρία παιδιά ως αναπληρωτές. Τους δίνουμε τη δυνατότητα να πάρουν μόρια για να διοριστούν. Είναι ένα μέτρο που ικανοποιεί την πλειοψηφία. Πρέπει όμως να είμαστε προσεκτικοί προκειμένου να μην διαταράξουμε υπάρχουσες ισορροπίες. Με τη ρύθμιση αυτή ικανοποιούμε τη συγκεκριμένη κατηγορία. Αλλά ταυτόχρονα ίσως αδικούμε και κάποιες άλλες. Χρειάζεται, λοιπόν, πολύ μεγάλη προσοχή.
Σημαντική είναι και η σύσταση του Ινστιτούτου Κοινωνικής Δημογραφίας και Έρευνας σύμφωνα με το πόρισμα της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής για το δημογραφικό. Με τη μορφή του νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου και με ολιγομελή σύνθεση θα μπορέσει να είναι αρκετά ευέλικτο και αποτελεσματικό. Δυστυχώς η δημογραφική έρευνα στη χώρα μας βρίσκεται σε νηπιακή κατάσταση. Επομένως ανεξάρτητα από τις όποιες ενστάσεις η ίδρυση και η λειτουργία του ινστιτούτου μόνο θετική μπορεί να χαρακτηριστεί.
Κυρία και κύριοι συνάδελφοι, προέρχομαι από πολύτεκνη οικογένεια και γνωρίζω πάρα πολύ καλά και τα πλεονεκτήματα αλλά και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι γονείς. Το σημερινό νομοσχέδιο αποτελεί ασφαλώς ένα θαρραλέο βήμα στήριξης για τις οικογένειες με τα τρία παιδιά. Αναγνωρίζεται για πρώτη φορά στο πολιτικό μας σύστημα στην καθημερινή ορολογία η τρίτεκνη οικογένεια: μια αυτόνομη και δυναμική ομάδα. Μια ομάδα που συνεισφέρει σημαντικά στην αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος.
Οφείλει, λοιπόν, η πολιτεία να σταθεί δίπλα σ’ αυτούς τους ανθρώπους. Οφείλουμε όλοι μας να είμαστε αρωγοί σ’ αυτήν τους την προσπάθεια.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε σ’ αυτό το σημείο να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 15.35΄ λύεται η συνεδρίαση για αύριο ημέρα Πέμπτη 16 Μαρτίου 2006 και ώρα 10.30΄με αντικείμενο εργασιών του Σώματος: α) κοινοβουλευτικό έλεγχο: συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β) νομοθετική εργασία: i) μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης: «Κύρωση του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας στη Συμφωνία μεταξύ των Κυβερνήσεων των Κρατών που μετέχουν στον Οργανισμό Συνεργασίας Ευξείνου Πόντου για συνεργασία στην καταπολέμηση του εγκλήματος και ιδιαίτερα των οργανωμένων μορφών του» και ii) συνέχιση της συζήτησης επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης: «Ενίσχυση της οικογένειας και λοιπές διατάξεις», σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ 15/3/2006 σελ.143

48

PDF:

es15032006.pdf

TXT:

end060315.txt

Επιστροφή