Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: ΙΑ, Σύνοδος: (Θέρος ΄07), Συνεδρίαση: ΣΤ' 18/07/2007

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΑ΄
ΣΥΝΟΔΟΣ Γ΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΣΤ΄
ΘΕΡΟΥΣ 2007
Τετάρτη 18 Ιουλίου 2007

ΘΕΜΑΤΑ

Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Επικύρωση Πρακτικών, σελ.

Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
1.Κατάθεση αναφορών, σελ.
2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
3. Ανακοίνωση του δελτίου επικαίρων ερωτήσεων της Πέμπτης 19 Ιουλίου 2007, σελ.

Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
Συζήτηση επί των άρθρων του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Ανάληψη και άσκηση δραστηριοτήτων από τα πιστωτικά ιδρύματα, επάρκεια ιδίων κεφαλαίων των πιστωτικών ιδρυμάτων και των επιχειρήσεων παροχής επενδυτικών υπηρεσιών και λοιπές διατάξεις».σελ.

ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών:
ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ Κ. σελ.
ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ Α. σελ.
ΔΟΥΚΑΣ Π. σελ.
ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ Ι. σελ.
ΚΑΡΑΜΑΡΙΟΣ Α. σελ.
ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ Ε. σελ.
ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ Μ. σελ.
ΤΑΣΟΥΛΑΣ Κ. σελ.
ΦΟΥΣΑΣ Α. σελ.
ΦΩΤΙΑΔΗΣ Α. σελ.






ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΑ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Γ΄
ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
ΘΕΡΟΥΣ 2007
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΣΤ ΄
Τετάρτη 18 Ιουλίου 2007

Αθήνα, σήμερα στις 18 Ιουλίου 2007, ημέρα Τετάρτη και ώρα 11.03΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου το Τμήμα Διακοπής Εργασιών της Βουλής (Α΄ σύνθεση) για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Α΄ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΣΩΤΗΡΗ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
(ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ: Σύμφωνα με την από 17 Ιουλίου 2007 εξουσιοδότηση του Τμήματος επικυρώθηκαν με ευθύνη του Προεδρείου τα πρακτικά της Ε΄ συνεδριάσεώς του, της Τρίτης 17 Ιουλίου 2007 σε ό,τι αφορά την ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου: «Σύσταση Πανελληνίου Συλλόγου Φυσικοθεραπευτών και άλλες διατάξεις».)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Τμήμα το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της Πέμπτης 19 Ιουλίου 2007.
ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ (Άρθρα 29 παράγραφος 1, 130 παράγραφος 8 του Κανονισμού της Βουλής)
1. Η με αριθμό 12/16-7-2007 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Παναγιώτη Ρήγα προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με την πρόσληψη του αναγκαίου εποχικού προσωπικού στις μονάδες υγείας των Κυκλάδων κ.λπ..
2. Η με αριθμό 13/16-7-2007 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Αντωνίου Σκυλλάκου προς τους Υπουργούς Δημόσιας Τάξης και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με τη δημιουργία ενιαίου φορέα δασοπροστασίας κ.λπ..
3. Η με αριθμό 15/16-7-2007 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Ιωάννη Δραγασάκη προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με την πώληση νέου πακέτου μετοχών του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου σε ιδιώτες κ.λπ..
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Ανάληψη και άσκηση δραστηριοτήτων από τα πιστωτικά ιδρύματα, επάρκεια ιδίων κεφαλαίων των πιστωτικών ιδρυμάτων και των επιχειρήσεων παροχής επενδυτικών υπηρεσιών και λοιπές διατάξεις».
Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε επί της αρχής στη χθεσινή συνεδρίαση.
Στη σημερινή συνεδρίαση θα συζητηθούν τα άρθρα του νομοσχεδίου και οι τροπολογίες όλα μαζί ως μια ενότητα.
Το λόγο έχει ο εισηγητής της Πλειοψηφίας κ. Κωνσταντίνος Αγοραστός.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με το παρόν νομοσχέδιο καθιερώνεται ένας ενιαίος ορισμός σε κοινοτικό επίπεδο των βασικών τραπεζικών εννοιών στο νέο πλαίσιο της εποπτείας για την ανάληψη και άσκηση δραστηριότητας πιστωτικών ιδρυμάτων.
Στο πεδίο εφαρμογής του νόμου εμπίπτουν, πρώτον, όλα τα πιστωτικά ιδρύματα που έχουν την έδρα τους και λειτουργούν στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων και των υποκαταστημάτων τους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, με εξαίρεση την Τράπεζα της Ελλάδος και το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, καθώς και άλλα πιστωτικά ιδρύματα που εδρεύουν σε άλλα κράτη-μέλη και έχουν ρητά εξαιρεθεί από την οδηγία 2006/48 και, δεύτερον, τα εποπτευόμενα από την Τράπεζα της Ελλάδος χρηματοδοτικά ιδρύματα.
Επιπρόσθετα, ο νόμος περιλαμβάνει κανόνες σχετικά με την εποπτεία της κεφαλαιακής επάρκειας των επιχειρήσεων παροχής επενδυτικών υπηρεσιών, καθώς επίσης καταργήθηκε η εξαίρεση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου από το πεδίο εφαρμογής του ν. 2076/1992 και γενικότερα από το πεδίο εφαρμογής της κοινοτικής τραπεζικής νομοθεσίας.
Θεσπίζονται οι όροι και οι προϋποθέσεις για την ίδρυση και λειτουργία ενός πιστωτικού ιδρύματος. Το επαρκές ύψος του αρχικού κεφαλαίου και η καταβολή σε μετρητά ή με άλλον τρόπο, που ορίζει σε ειδική απόφασή της η Τράπεζα της Ελλάδος, αποτελεί ταυτόχρονα και την καταλληλότητα των κυριοτέρων μετόχων και στελεχών της διοίκησης, σημαντική εγγύηση για τους καταθέτες κατά το αρχικό στάδιο λειτουργίας των πιστωτικών ιδρυμάτων.
Παράλληλα, επιβάλλεται το ύψος των ιδίων κεφαλαίων του πιστωτικού ιδρύματος να διατηρείται τουλάχιστον ίσο με το ελάχιστο όριο του αρχικού κεφαλαίου, αφού είναι ευνόητο ότι αποτελεί το ελάχιστο όριο ασφάλειας για τους καταθέτες του πιστωτικού ιδρύματος καθ’ όλη τη διάρκεια λειτουργίας του.
Ορίζονται τα ήδη ισχύοντα ελάχιστα όρια για το απαιτούμενο ύψος ιδίων κεφαλαίων, τα οποία πρέπει να επισημάνω ότι υπερβαίνουν σημαντικά τα προτεινόμενα από την οδηγία 2006/48 κατά περίπτωση αντίστοιχα ελάχιστα όρια που διατηρήθηκαν στο ίδιο ύψος με τα προβλεπόμενα στην προγενέστερη σχετικά με την ανάληψη και άσκηση της δραστηριότητας πιστωτικών ιδρυμάτων οδηγία 2000/12.
Συγκεκριμένα, προβλέπεται ότι το αρχικό κεφάλαιο δεν μπορεί να είναι μικρότερο, πρώτον, από 5.000.000 ευρώ για τα πιστωτικά ιδρύματα και, δεύτερον, από 1.000.000 ευρώ για ειδικές περιπτώσεις πιστωτικών ιδρυμάτων. Τα αντίστοιχα ποσά στην Ελλάδα έχουν καθοριστεί στα 18.000.000 για τα πιστωτικά ιδρύματα, 9.000.000 ευρώ προικώο κεφάλαιο για υποκαταστήματα πιστωτικών ιδρυμάτων που εδρεύουν σε τρίτες χώρες και 6.000.000 ευρώ για τους πιστωτικούς συνεταιρισμούς.
Οι ενδιαφερόμενοι για να λάβουν άδεια λειτουργίας πιστωτικού ιδρύματος, οφείλουν να γνωστοποιούν στη Τράπεζα της Ελλάδος την ταυτότητα των μετόχων, φυσικών ή νομικών προσώπων, που θα κατέχουν -άμεσα ή έμμεσα- ποσοστό συμμετοχής ή δικαιωμάτων ψήφου τουλάχιστον 5%, αντί 10% που ίσχυε μέχρι σήμερα και η μείωση του ποσοστού από 10% σε 5% έχει ως στόχο να ενισχυθεί η διαφάνεια και η δυνατότητα ελέγχου της καταλληλότητας των μετόχων που ασκούν σημαντική επιρροή σε περιπτώσεις σημαντικής διασποράς των μετοχών μιας υπό ίδρυση τράπεζας, κατά την έννοια της ειδικής συμμετοχής που προβλέπει η οδηγία.
Προβλέπει τη δυνατότητα της Τράπεζας της Ελλάδος να ζητεί πληροφορίες μεταξύ των άλλων και για μετόχους που κατέχουν ποσοστό συμμετοχής ή δικαιώματα ψήφου άνω του 1%. Η ρύθμιση είναι αναγκαία λόγω της διασποράς που χαρακτηρίζει τη μετοχική σύνθεση του μεγάλου αριθμού πιστωτικών ιδρυμάτων. Διατηρείται και επεκτείνεται -ως προς τα υποκείμενα πρόσωπα, κατά το μέτρο που καταλαμβάνει τους μετόχους με ποσοστό άνω του 1%- η προϊσχύουσα ρύθμιση του ν. 2076/1992 που αφορά την επιρροή, που κρίνεται ότι αυτά θα μπορούσαν ενδεχομένως να ασκήσουν σε βάρος της συνετής και χρηστής διαχείρισης του πιστωτικού ιδρύματος, για την αποτροπή ή ελαχιστοποίηση της οποίας η Τράπεζα της Ελλάδος μπορεί να καθορίζει ευνοϊκότερους όρους και περιορισμούς.
Ακόμη, στο νομοσχέδιο αναφέρονται οι λόγοι που είναι δυνατόν να επιφέρουν ανάκληση της άδειας λειτουργίας πιστωτικού ιδρύματος με αιτιολογημένη απόφαση της Τράπεζας της Ελλάδος. Προβλέπονται οι περιπτώσεις στις οποίες η Τράπεζα της Ελλάδος οφείλει, σύμφωνα με τις οδηγίες 2006/48 και 2006/49 να ενημερώνει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Τραπεζών και το Συμβούλιο. Ενδεικτικά, οι περιπτώσεις αυτές αφορούν αποφάσεις χορήγησης ή ανάκλησης άδειας σε πιστωτικό ίδρυμα που εδρεύει στην Ελλάδα, μη χορήγησης άδειας λειτουργίας σε πιστωτικό ίδρυμα που εδρεύει σε άλλο κράτος-μέλος ή σε τρίτη χώρα, επιβολής κυρώσεων σε πιστωτικό ίδρυμα που εδρεύει σε άλλο κράτος-μέλος, καθώς και οι διαδικασίες που αποσκοπούν στην αποτροπή των πιστωτικών ιδρυμάτων από την υπέρβαση, μέσω εικονικών συναλλαγών, των εκάστοτε ισχυόντων ορίων για τα μεγάλα χρηματοδοτικά τους ανοίγματα.
Περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο για λόγους σαφήνειας και διευκόλυνσης των συναλλασσομένων, ο κατάλογος των δραστηριοτήτων των πιστωτικών ιδρυμάτων που τυγχάνουν αμοιβαίας αναγνώρισης στα κράτη-μέλη. Προβλέπονται οι προϋποθέσεις και η διαδικασία που πρέπει να τηρηθούν, ώστε τα ελληνικά πιστωτικά ιδρύματα να επωφεληθούν από την ενιαία άδεια λειτουργίας και να εγκατασταθούν, μέσω υποκαταστημάτων, στα λοιπά κράτη-μέλη.
Στο άρθρο 16, γίνεται αναφορά στην έννοια της προστασίας του δημοσίου συμφέροντος, σύμφωνα με την οποία πρέπει να ασκούνται στην Ελλάδα, εκ μέρους των πιστωτικών και χρηματοδοτικών ιδρυμάτων που εδρεύουν σε άλλα κράτη- μέλη και σε τρίτες χώρες, οι δραστηριότητες που απολαμβάνουν αμοιβαίας αναγνώρισης. Η ενδεχόμενη σημαντική εμπλοκή των πιστωτικών ιδρυμάτων με εταιρείες που δεν ανήκουν στο χρηματοπιστωτικό τομέα ενέχει τον κίνδυνο μετάδοσης κεφαλαιακών ή και άλλων προβλημάτων επιχειρήσεων ή κλάδων επιχειρήσεων, που δεν υπόκεινται σε εποπτεία αντίστοιχη με αυτή των πιστωτικών ιδρυμάτων. Για το λόγο αυτό και κυρίως για λόγους προστασίας των καταθετών, οριοθετήθηκαν οι συμμετοχές των πιστωτικών ιδρυμάτων σε επιχειρήσεις που δεν ανήκουν στο χρηματοπιστωτικό τομέα.
Θεσπίζεται ακόμη η υποχρέωση της Τράπεζας της Ελλάδος να δημοσιοποιεί μέσω της ιστοσελίδας της, με ομοιόμορφο τρόπο και κατά αντιστοιχία με τα ισχύοντα για τις αρμόδιες αρχές των λοιπών κρατών-μελών, τις πληροφορίες που επιτρέπουν τη συγκριτική αξιολόγηση των μέτρων και των μεθοδολογιών και γενικότερα του τρόπου εφαρμογής της οδηγίας 2006/48.
Θεσμοθετείται η υποχρέωση απόλυτης εχεμύθειας για όλα τα πρόσωπα, φυσικά ή νομικά, που ασκούν ή έχουν ασκήσει εποπτική δραστηριότητα για λογαριασμό της Τράπεζας της Ελλάδος, μέσα στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων που παρέχει ο νόμος. Έτσι, επιδιώκει τη διαφύλαξη της εμπιστευτικότητας των πληροφοριών που διαβιβάζονται, ώστε να μην κλονίζεται αδικαιολόγητα η εμπιστοσύνη των καταθετών, με πιθανή συνέπεια την αδικαιολόγητη απόσυρση καταθέσεων, που θα μπορούσε να έχει αρνητική επίπτωση στην σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού τομέα.
Καθορίζονται ακόμη οι υποχρεώσεις των προσώπων που είναι επιφορτισμένα με το νόμιμο έλεγχο των ετήσιων και ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων των πιστωτικών ιδρυμάτων.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ για την ανοχή σας, γιατί είναι ενενήντα δύο άρθρα.
Τέλος, είναι ένα σημαντικό νομοσχέδιο και αυτό και το επόμενο που έρχεται την Τρίτη στην Επιτροπή Οικονομικών. Είναι δύο νομοσχέδια που αλλάζουν ριζικά το τοπίο στον χρηματοπιστωτικό τομέα της χώρας μας και είναι νομοσχέδια προς την βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και στη μείωση του κόστους του χρήματος.
Τέλος, για την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας της εποπτείας και σύμφωνα με τις γενικές αρχές της υπό ενσωμάτωση κοινοτικής οδηγίας για τα διεθνή λογιστικά πρότυπα και τις διεθνείς πρακτικές που υλοποιούν τις αρχές της Επιτροπής Τραπεζικής Εποπτείας της «ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ», εισάγεται η πρόβλεψη διενέργειας τριμερών συσκέψεων μεταξύ της Τράπεζας της Ελλάδος, των ορκωτών λογιστών και του πιστωτικού ιδρύματος, για την ανταλλαγή απόψεων και ιδίως, για την αξιολόγηση των ιδρυμάτων των ορκωτών ελεγκτών λογιστών, που τυχόν προέκυψαν από τους ελέγχους τους.
Η Τράπεζα της Ελλάδος έχει την αρμοδιότητα να θεσπίζει έκτακτα ατομικά διαρθρωτικά μέτρα απευθυνόμενα προς συγκεκριμένο πιστωτικό ίδρυμα ή όμιλο επιχειρήσεων, επί του οποίου ασκεί ενοποιημένη εποπτεία, σε περίπτωση που διαπιστώσει ότι η εφαρμογή τους είναι αναγκαία είτε για προληπτικούς λόγους προκειμένου να αποφευχθεί, ενδεχόμενος, κίνδυνος για τη χρηματοοικονομική κατάσταση ή τη χρηστή διαχείριση του πιστωτικού ιδρύματος, είτε για λόγους κατασταλτικούς με σκοπό τη διόρθωση ήδη επελθούσας διατάραξης στην εν γένει κεφαλαιακή διάρθρωση του πιστωτικού ιδρύματος.
Με τα άρθρα 70 έως και 85 του παρόντος νόμου, ενσωματώνονται στην ελληνική έννομη τάξη διατάξεις της οδηγίας 2006/49 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την επάρκεια των ιδίων κεφαλαίων των επιχειρήσεων επενδύσεων και των πιστωτικών ιδρυμάτων.
Με την οδηγία αυτή θεσπίστηκαν οι κανόνες που ισχύουν για τον καθορισμό των απαιτήσεων κεφαλαιακής επάρκειας που ισχύουν για τις επιχειρήσεις παροχής επενδυτικών υπηρεσιών και τα πιστωτικά ιδρύματα που ασκούν τέτοιες υπηρεσίες, οι κανόνες υπολογισμού αυτών των απαιτήσεων, καθώς και οι κανόνες που ισχύουν για την άσκηση προληπτικής εποπτείας από τις αρμόδιες αρχές.
Με τις προτεινόμενες διατάξεις του άρθρου 91 εισάγεται στο ελληνικό δίκαιο ο θεσμός των καλυμμένων ομολογιών. Αυτός ο θεσμός αρχικά αναπτύχθηκε στη Γερμανία, έχει ήδη επεκταθεί σε ολόκληρη την Ευρώπη, αλλά και στις Ηνωμένες Πολιτείες, με αποτέλεσμα να έχουν εισαγάγει ειδική νομοθεσία για τις καλυμμένες ομολογίες περισσότερα από είκοσι ευρωπαϊκά κράτη.
Μορφή καλυμμένων ομολογιών αποτελούσαν και οι κτηματικές ομολογίες που είχαν εισαχθεί νομοθετικά στην Ελλάδα ήδη από τη δεκαετία του 1920. Ωστόσο, το ελληνικό νομοθετικό πλαίσιο για τις κτηματικές ομολογίες, παρ’ ότι πρωτοποριακό για την εποχή του, έχει ξεπεραστεί από τις εξελίξεις και για το λόγο αυτό έχει καταστεί ανενεργό.
Με το άρθρο 92, το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο καταργείται, αλλά πρέπει να σημειώσουμε ότι οι καλυμμένες ομολογίες εκδίδονται από πιστωτικό ίδρυμα, το οποίο ευθύνεται έναντι των ομολογιούχων με το σύνολο της περιουσίας τους. Όμως, οι ομολογιούχοι ικανοποιούνται προνομιακά από ορισμένα περιουσιακά στοιχεία του πιστωτικού ιδρύματος που συνίστανται κατά κύριο λόγο σε δάνεια συνήθως, εξασφαλισμένα με εμπράγματη ασφάλεια επί ακινήτων, καθώς και δάνεια προς φορείς του δημοσίου τομέα.
Οι καλυμμένες ομολογίες θεωρούνται διεθνώς εξαιρετικά ασφαλής επένδυση, με αποτέλεσμα να επενδύουν σ’ αυτές φορείς που κατά τα λοιπά επενδύουν μόνο σε κρατικούς τίτλους. Αυτό το γεγονός έχει ως αποτέλεσμα το κόστος δανεισμού των πιστωτικών ιδρυμάτων να μειώνεται δραστικά σε περίπτωση της έκδοσης καλυμμένων ομολογιών. Ως εκ τούτου, εκτιμάται ότι η εισαγωγή του σχετικού θεσμού στην Ελλάδα είναι δυνατόν να μειώσει το κόστος του χρήματος για τα πιστωτικά ιδρύματα ή και κατ’ επέκταση για τους δανειολήπτες.
Τέλος, στο άρθρο 92 προβλέπεται η κατάργηση διατάξεων της υφιστάμενης νομοθεσίας που περιλαμβάνουν ρυθμίσεις οι οποίες είτε έχουν μεταφερθεί στον παρόντα νόμο, είτε η κατάργησή τους κρίνεται επιβεβλημένη από τη μέριμνα προσαρμογής της άσκησης της εποπτείας στις σύγχρονες ανάγκες και εξελίξεις.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει ξανά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, με πέντε φράσεις θα ήθελα να εξηγήσουμε τι είναι αυτό το νομοσχέδιο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ολοκληρώστε, όμως, κύριε συνάδελφε, σας παρακαλώ.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ: Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε.
Το νομοσχέδιο αυτό είναι σημαντικό για την αποτελεσματική λειτουργία του τραπεζικού συστήματος και της Κεφαλαιαγοράς της χώρας. Με αυτό το νομοσχέδιο ενισχύεται η διαφάνεια και ο ανταγωνισμός στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας μας προς όφελος των πολιτών και της οικονομίας.
Το νομοσχέδιο αυτό οδηγεί τα πιστωτικά ιδρύματα σε μια ορθολογική διαχείριση του κινδύνου των δανείων τους και των λοιπών απαιτήσεών τους και αυτό συνεπάγεται τη μείωση των εποπτικών τους κεφαλαίων. Κατά συνέπεια, τους δίνεται η δυνατότητα ή έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν χαμηλότερα επιτόκια ή γενικότερα ευνοϊκότερους όρους δανεισμού προς όφελος των συνεπών πελατών τους, των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων.
Πιστεύουμε ότι αυτό θα το εκμεταλλευτούν προς τη σωστή κατεύθυνση τα τραπεζικά και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Δίνει τη δυνατότητα της προσβασιμότητας μικρομεσαίων επιχειρήσεων και νοικοκυριών που δεν την είχαν μέχρι σήμερα στο τραπεζικό σύστημα. Μ’ αυτόν τον τρόπο πιστεύουμε ότι βελτιώνεται γενικότερα ο ανταγωνισμός στο τραπεζικό σύστημα που θα είναι προς όφελος των νοικοκυριών και της οικονομίας της χώρας μας.
Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Αγοραστέ.
Το λόγο έχει ο κ. Απόστολος Φωτιάδης.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με αφορμή το συζητούμενο σχέδιο νόμου, είχαμε θέσει χθες επί της αρχής ορισμένους προβληματισμούς που αφορούν, βέβαια, και το ίδιο το νομοσχέδιο, αλλά και γενικότερα τις συναλλαγές στις σχέσεις του πολίτη καταναλωτή–δανειολήπτη με τις τράπεζες.
Η απάντηση, εάν ορθώς την κατανόησα, του παριστάμενου Υπουργού, ήταν ότι εμείς δεν είχαμε προτάσεις, σχετικά με τις άλλες, αμφισβητήσεις ή αμφιβολίες που διατυπώσαμε.
Θα πρέπει να θυμίσω στον κύριο Υπουργό ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κατέθεσε πρόταση νόμου για την προστασία των δανειοληπτών και είναι θέμα της Κυβέρνησης να αποδεχθεί την πρόταση των Βουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που κατοχυρώνει, απόλυτα, τους δανειολήπτες ή εν πάση περιπτώσει να μας καταθέσει εδώ τις απόψεις του, σχετικά με το πού διαφωνεί στην πρόταση νόμου την οποία καταθέσαμε ως Αντιπολίτευση.
Έτσι, λοιπόν, θα έλεγα ότι είναι σχετική η διαδικασία την οποία ακολουθούμε τώρα, υπό την έννοια ότι το νέο θεσμικό καθεστώς το οποίο, σήμερα, ψηφίζουμε και του οποίου ολοκληρώνεται η συζήτηση στη Βουλή, θα πρέπει να παρέχει την προστασία και στους καταναλωτές και όχι μόνο στις ελληνικές τράπεζες, την οποία προστασία έναντι των ευρωπαϊκών τραπεζών των λοιπών κρατών–μελών, εμείς εδώ επιθυμούμε. Θέλουμε, δηλαδή, να βοηθήσουμε τις ελληνικές τράπεζες έναντι των υπόλοιπων κολοσσών, ιδιαίτερα της Βόρειας Ευρώπης.
Όμως, ταυτόχρονα θα πρέπει, πραγματικά, να υπάρξουν δικλίδες προστασίας στη σχέση καταναλωτή-δανειολήπτη και τραπεζών, γιατί η «ψαλίδα» μεταξύ του επιτοκίου καταθέσεων, που ξεκινά από το μηδέν ή και αρνητικό επιτόκιο για τους μικρούς καταθέτες, και του μεγάλου επιτοκίου χορήγησης των δανείων, θα έλεγα ότι είναι κάτι το οποίο προκαλεί την περί δικαίου αντίληψη του απλού πολίτη.
Και σ’ αυτό το σημείο, θα ήθελα να διαφωνήσω στην τοποθέτηση ότι με τον νόμο αυτό θα επιβραβευθούν οι συνεπείς δανειολήπτες. Διαφωνώ γιατί η συνέπεια είναι ένα γεγονός το οποίο εξακριβώνεται εκ των υστέρων και όχι εκ των προτέρων. Άρα, θα επιβραβευθούν οι φερέγγυοι, αυτοί που έχουν δυνατότητα να παράσχουν εγγυήσεις στην τράπεζα, ώστε να έχουν και τα πλεονεκτήματα. Γιατί η τράπεζα δεν μπορεί να γνωρίζει εκ των προτέρων αν ένας δανειολήπτης είναι συνεπής και επομένως να τον κατατάξει στην κατηγορία των πελατών που θα έχουν μειωμένο επιτόκιο, αφού θα είναι δεδομένο και το ρίσκο της τράπεζας για τη χορήγηση του δανείου.
Τελικό συμπέρασμα; Οι συνεπείς -και αναφέρομαι σε μια κατηγορία νέων επαγγελματιών, των νέων ανθρώπων που για πρώτη φορά συναλλάσσονται με τις τράπεζες- δεν πρόκειται να έχουν κανένα απολύτως πλεονέκτημα, γιατί σύμφωνα με τα τραπεζικά κριτήρια, είναι οι πιο επίφοβοι, οι πιο επικίνδυνοι να μην πληρώσουν, αφού δεν έχουν κανένα παρελθόν τραπεζικών συναλλαγών για να βεβαιώσουν ότι στα προηγούμενα δάνεια που πήραν ήταν συνεπείς και επομένως, δεν κινδυνεύει, σύμφωνα –το τονίζω ξανά- με τα τραπεζικά κριτήρια η επάρκεια των τραπεζών και ως εκ τούτου θα πρέπει να υπαχθούν στο μικρότερο συντελεστή.
Η δεύτερη κατηγορία που μνημόνευσα και στην πρωτολογία μου είναι οι αγρότες. Υπάρχουν πολλοί αγρότες οι οποίοι έχουν πράγματι πιστοληπτική ικανότητα και φερεγγυότητα απέναντι στις τράπεζες γιατί έχουν περιουσία και μπορούν να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους. Αυτοί όμως ποσοστιαία είναι ένα μικρό μέρος του αγροτικού πληθυσμού.
Τι θα γίνει όμως με τη συντριπτική πλειοψηφία των αγροτών οι οποίοι δεν μπορούν να πληρώσουν τα δάνεια τα οποία παίρνουν για την αγορά των λιπασμάτων, των σπόρων, δηλαδή τα δάνεια που παίρνουν κάθε χρόνο για την αγροτική εκμετάλλευσή τους; Αυτοί ή θα εκδιωχθούν, αποβληθούν από το τραπεζικό σύστημα ή θα πρέπει να πληρώσουν το επιπλέον, επιτόκιο ασφάλισης του κινδύνου, που ο κίνδυνος σ’ αυτήν την περίπτωση –το τονίζω ξανά- σύμφωνα με τα τραπεζικά κριτήρια είναι ιδιαίτερα αυξημένος. Μήπως θα έπρεπε να υπάρξει –και δεν αναφέρομαι στο συγκεκριμένο νόμο, κύριε Υπουργέ- ειδικότερη πρόνοια για την εγγύηση των συγκεκριμένων δανείων των αγροτών;
Θα ήθελα να κάνω μόνο μερικές παρατηρήσεις, γιατί ούτως ή άλλως είμαστε υπέρ του νομοσχεδίου και το έχουμε δηλώσει.
Έτσι, λοιπόν, θα ήθελα να τονίσω ότι στο άρθρο 25 του νομοσχεδίου έχουμε μια νομοθετική πρωτοτυπία, κύριοι συνάδελφοι.
Στην παράγραφο 7 του άρθρου 25 παρέχεται ειδική νομοθετική εξουσιοδότηση στο διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας να θεσπίσει με πράξεις του, κατά παρέκκλιση από κάθε άλλη διάταξη περί ενσωμάτωσης των κοινοτικών διατάξεων στην ελληνική έννομη τάξη, τις ρυθμίσεις που είναι αναγκαίες για τη συμμόρφωση προς τις κοινοτικές διατάξεις και που αφορούν, κατά κύριο λόγο –όχι αποκλειστικά- τις κατά τον παρόντα νόμο αρμοδιότητες της Τραπέζης της Ελλάδας.
Για την άσκηση ειδικώς της νομοθετικής εξουσίας που αφορά την ενσωμάτωση της κοινοτικής νομοθεσίας απαιτείται η προηγούμενη ενημέρωση του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών. Δηλαδή χορηγούμε εκ των προτέρων –και πρέπει να ξέρουμε τι αποφασίζουμε - ειδική εξουσιοδότηση στην Τράπεζα της Ελλάδος να νομοθετεί όχι μόνο για τις αρμοδιότητες που περιέχονται στις υπό ψήφιση και υπό ενσωμάτωση τρεις κοινοτικές οδηγίες, αλλά και για άλλες αρμοδιότητες. Άρα, θα έχει και άλλες δυνατότητες ο διοικητής να υποκαταστήσει την ελληνική Βουλή, θεσπίζοντας ρυθμίσεις νομοθετικής αρμοδιότητας, κάτι το οποίο πιστεύω ότι είναι μια υπερβολικά διευρυμένη εξουσιοδότηση.
Ακόμη χειρότερα, στο άρθρο 81 παράγραφος 4, παρόμοια εξουσιοδότηση χορηγούμε και στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, η οποία με αποφάσεις του Συμβουλίου της θεσπίζει, κατ’ εξαίρεση πάλι από κάθε άλλη διάταξη περί ενσωμάτωσης κοινοτικών διατάξεων στην ελληνική νομοθεσία, τις ρυθμίσεις που είναι αναγκαίες και αφορούν, κατά κύριο πάλι λόγο, τις κατά τον παρόντα νόμο αρμοδιότητες της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς.
Φοβάμαι μήπως, τελικά, είναι κερκόπορτα αυτή η ειδική εξουσιοδότηση, για να υπάρχει δυνατότητα όχι μόνον ρύθμισης λεπτομερειών των συγκεκριμένων οδηγιών, αφού είναι σαφέστατο ότι η διάταξη δεν αναφέρεται μόνο στις συγκεκριμένες οδηγίες, αλλά και σε άλλες ρυθμίσεις που δεν προβλέπονται από τις συγκεκριμένες οδηγίες.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να κάνω δυο θετικές παρατηρήσεις όσον αφορά το άρθρο 69 παράγραφος 5, με το οποίο τελικά προσαρμόζεται το νομικό καθεστώς που αφορά γενικά τους δημοσίους υπαλλήλους, οι οποίοι δεν έχουν ευθύνη απέναντι στο συναλλασσόμενο πολίτη, αλλά μόνο εσωτερική ευθύνη απέναντι στο δημόσιο. Δηλαδή ο πολίτης στρέφεται, σύμφωνα με το άρθρο 105 του εισαγωγικού νόμου του Αστικού Κώδικα, μόνο εναντίον του ελληνικού δημοσίου και όχι εναντίον του υπαλλήλου.
Αντίστοιχες ρυθμίσεις καθιερώθηκαν και για άλλα νομικά πρόσωπα. Συγκεκριμένα, για να μπορεί να υπάρξει απόλυτη ελευθερία στον έλεγχο και στην εποπτεία των συγκεκριμένων νομικών προσώπων, δηλαδή των Τραπεζών και των ΕΠΕΥ, είναι θετική η διάταξη, η οποία στην ουσία δεν απαλλάσσει τους υπαλλήλους από ευθύνη για πράξεις που προκάλεσαν ζημία στην Τράπεζα ή στον πολίτη από δόλο. Ούτε ακόμη απαλλάσσονται για πράξεις που ενέχουν το στοιχείο του ποινικού αδικήματος.
Τέλος, κατά το άρθρο 86 προβλέπεται η δυνατότητα μετακύλισης των εποπτικών δαπανών στα εποπτευόμενα πρόσωπα, μια άποψη και μια τάση που είναι διεθνής, να χρηματοδοτούνται ειδικές υπηρεσίες που παρέχουν διοικητικές αρχές από τους απολαμβάνοντες των υπηρεσιών αυτών διοικουμένους.
Θα πρέπει να πω ότι είναι σωστή η συγκεκριμένη ρύθμιση. Όμως, λόγω της ιδιορρυθμίας η οποία υπάρχει για την Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία θα έλεγα ότι είναι η μοναδική περίπτωση ή εν πάση περιπτώσει, από τις ελάχιστες περιπτώσεις- που είναι εισηγμένη εταιρεία στο Χρηματιστήριο και επιδιώκει κέρδη που διανέμει στους μετόχους και κατά κύριο λόγο στο δημόσιο, διατυπώθηκε ένας προβληματισμός, ο οποίος είναι ορθός, από την πλευρά των εποπτευομένων τραπεζικών ιδρυμάτων, ότι πιθανότατα κάπου να υπάρχει μια σύγκρουση των καλώς ή κακώς εννοούμενων οικονομικών συμφερόντων της Τραπέζης Ελλάδος όσον αφορά την εποπτεία.
Δηλαδή, μεγαλύτερη εποπτεία σημαίνει μεγαλύτερα έξοδα για την Τράπεζα της Ελλάδος. Αυτή είναι η μία πλευρά. Μεγαλύτερη εποπτεία όμως εμείς θέλουμε. Δεν μπορεί κανένας να το αρνηθεί. Από την άλλη πλευρά όμως, λιγότερη εποπτεία πιθανόν να προκαλέσει κριτική από την πλευρά των μετόχων γιατί δεν άσκησαν περισσότερη εποπτεία, ώστε να έχουν και μεγαλύτερο οικονομικό όφελος. Υπάρχει μια αντίφαση, η οποία πιστεύω στην πράξη να ισορροπήσει με την άσκηση μιας τιμολογιακής πολιτικής από την πλευρά της Τραπέζης της Ελλάδος, η οποία δεν θα επιβαρύνει υπέρμετρα, τα εποπτευόμενα νομικά πρόσωπα γιατί εξουσιοδοτούμε και την Τράπεζα της Ελλάδος την τιμολογιακή της πολιτική να την καθορίζει η ίδια με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της και όχι με απόφαση του ο ίδιος ο Υπουργός.
Κλείνοντας, θα ήθελα να επανέλθω στο άρθρο 81, κύριε Υπουργέ. Ενώ στο άρθρο 25 για την Τράπεζα της Ελλάδος ενημερώνεται τουλάχιστον ο Υπουργός Οικονομικών, στο άρθρο 81 -δεν ξέρω για ποιο λόγο- δεν προηγείται ούτε καν ενημέρωση του Υπουργού Οικονομικών, με αποτέλεσμα να υπάρξουν ρυθμίσεις νομοθετικής μορφής χωρίς να τις γνωρίζει ο αρμόδιος Υπουργός Οικονομικών. Μήπως θα έπρεπε να το σημειώσετε και να το δείτε, έστω σε μια μελλοντική τροποποίηση για να γνωρίζει τουλάχιστον το Υπουργείο Οικονομικών σε ποιες νομικές αλλαγές έχει προβεί με αποφάσεις του το Διοικητικό Συμβούλιο της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς;
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε Φωτιάδη.
Η κ. Ελπίδα Παντελάκη έχει το λόγο.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Στη συζήτηση επί της αρχής συζητήσαμε, αν θέλετε, ορισμένα ζητήματα που θα μπορούσαμε να τα δούμε επί των άρθρων. Δεν θέλω να κάνω αναλυτική παρουσίαση. Ένα ζήτημα θα θέσω μόνο, αυτό που έθεσα και χθες ως πρόταση με τα επιτόκια.
Επιτρέψτε μου όμως, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, να θέσω προηγουμένως ένα ζήτημα, έστω και στη συζήτηση επί των άρθρων και επειδή αυτό σχετίζεται με το Υπουργείο Οικονομικών. Βεβαίως, είναι πρωτίστως πολιτικό ζήτημα, αλλά είναι και οικονομικό και πρέπει να το αντιμετωπίσει η Κυβέρνηση. Και το λέω αυτό γιατί δεν είμαστε σε γυάλα, να μην μπορούμε να συζητήσουμε και να συνδέσουμε, να γενικεύσουμε την κουβέντα. Είναι ένα θέμα που αφορά το Δήμο του Πειραιά.
Είμαστε στην καρδιά της τουριστικής περιόδου. Από το λιμάνι του Πειραιά περνάει χιλιάδες κόσμος κάθε μέρα και υπάρχει σοβαρό πρόβλημα, όπως γνωρίζει η Κυβέρνηση. Και αν δεν το γνωρίζει, ας το μάθει ή ας πάει κάποιο κυβερνητικό στέλεχος να κάνει μια βόλτα στο λιμάνι του Πειραιά και σε όλο τον Πειραιά. Πρέπει να ξέρετε ότι η κατάσταση τις επόμενες ημέρες θα είναι δύσκολη. Δεν θα μπορεί να αναπνεύσει ο κόσμος. Υπάρχει λοιπόν οικονομικό πρόβλημα. Ο Δήμος του Πειραιά δεν έχει να πληρώσει τους εργαζόμενους στην καθαριότητα. Και είναι αυτονόητο αυτό που κάνουν. Και στεκόμαστε στο πλευρό τους γιατί δεν έχουν τι άλλο να κάνουν, εφόσον δεν πληρώνονται εδώ κι επτά μήνες τα Σαββατοκύριακα.
Τι να κάνουμε; Γελάτε, κυρία Διαμαντοπούλου, αλλά πρέπει να πάρετε θέση, αν γελάσατε γι’ αυτό.
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Με συγχωρείτε, κυρία Παντελάκη. Να πάρετε πίσω το χαρακτηρισμό. Αυτήν τη στιγμή εγώ μίλησα με τον κύριο συνάδελφο για κάτι τελείως άσχετο. Έτσι όπως το είπατε, φαίνεται σαν να γέλασα με σας.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κυρία Διαμαντοπούλου, εντάξει. Έχετε δίκιο.
Είναι ένα θέμα όμως το ότι πρέπει να αναλάβει κάποια ευθύνη η Αντιπολίτευση, το ΠΑ.ΣΟ.Κ., γιατί ο κ. Φασούλας είναι ένας Δήμαρχος, ο οποίος στηρίζει το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Μπορεί να μην έχει χρήματα γιατί βρήκε άδεια τα ταμεία –είναι η πολιτική διαχρονικά των κυβερνήσεων που δεν αφήνουν γεμάτα ταμεία στους δήμους- όμως νομίζω ότι η στάση του κρίνεται. Και είναι θλιβερό ο Δήμαρχος του Πειραιά, ο κ. Φασούλας -τόσο πολύ τα προηγούμενα χρόνια είχαμε ζήσει όλοι μαζί του μεγάλες στιγμές και ήμασταν κοντά του σ’ αυτούς τους αγώνες που έκανε στον αθλητισμό- να φτάνει στο σημείο την εμπιστοσύνη του λαού του Πειραιά, αντί να σταθεί και να συμπαρασταθεί στους εργαζόμενους, την Κυριακή το απόγευμα να είναι ο εισαγγελέας με δύο κλούβες των Μ.Α.Τ. –βεβαίως, γιατί πήγαν αυτεπάγγελτα- αφού ο ίδιος ο Δήμαρχος του Πειραιά, ο κ. Φασούλας, πήγε στο Αστυνομικό Τμήμα Καμινίων κι έκανε μήνυση με μια ομάδα πολιτών κατά αγνώστων γιατί έκλεισαν το γκαράζ. Δεν είναι άγνωστοι βέβαια αυτοί. Είναι οι εργαζόμενοι, οι οποίοι δεν πληρώνονται. Εν πάση περιπτώσει, πρέπει να συμφωνήσουμε ότι ο εργαζόμενος, ο οποίος δουλεύει και ο οποίος μαζεύει τα σκουπίδια μιας πόλης, πρέπει να πληρώνεται.
Εμείς λοιπόν αυτήν τη στιγμή θέτουμε εδώ το ζήτημα: Έχει ευθύνη η Κυβέρνηση να πάρει θέση, να μην κρύβεται πίσω από το δάχτυλό της, ούτε ο Υπουργός Οικονομίας να στέλνει το Δήμαρχο του Πειραιά και κάθε δήμαρχο, που δεν έχει χρήματα, στο Παρακαταθηκών και Δανείων και να παίρνει ζεστό χρήμα από τον κρατικό προϋπολογισμό για ν’ αντιμετωπίσει τα καυτά προβλήματα των εργαζομένων του Πειραιά. Υπάρχουν χρήματα και από τους παρακρατηθέντες φόρους και υπάρχουν χρήματα αυτήν τη στιγμή μέσα από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Εμείς πρωτίστως λέμε ότι η Κυβέρνηση έχει την ευθύνη και πρέπει να την αναλάβει. Και υπάρχουν και γενικότερες ευθύνες στην Κυβέρνηση για το ρόλο που παίζουν και οι συνδικαλιστές της Κυβέρνησης στο Δήμο του Πειραιά, οι οποίοι κάνουν την πάπια κι έχουν εξαφανιστεί στα μεγάλα προβλήματα. Αυτά για να βγάζει και ο λαός συμπεράσματα. Νομίζω ότι πρέπει να πάρετε θέση μέσα στο επόμενο εικοσιτετράωρο απέναντι στα προβλήματα που δημιουργούνται στο Δήμο του Πειραιά.
Για το ζήτημα τώρα που έχει να κάνει με τη συζήτηση επί των άρθρων.
Θα θέσω ένα θέμα, κύριε Υπουργέ, μοναδικό και θα ήθελα την προσοχή σας.
Κύριε Πρόεδρε, νομίζω θα με βοηθήσετε λίγο. Θα ήθελα να με ακούσει ο κύριος Υπουργός. Δεν μπορώ να συνεχίσω, αν απασχολείται ο κύριος Υπουργός. Θα είμαι πολύ σύντομη. Θα θέσω ένα θέμα για τον ανατοκισμό.
Εμείς επιμένουμε και λέμε -από τη στιγμή που φέρνετε ένα νομοσχέδιο, το οποίο είναι ουσιαστικά μία υπόθεση ειλημμένη σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και πρακτικά έχει προχωρήσει, και ουσιαστικά οι τράπεζες θα συνεχίσουν το καθεστώς αυθαιρεσίας απέναντι στον κόσμο, γιατί όλα αυτά γίνονται στο πλαίσιο της απελευθέρωσης της ιδιωτικοποίησης του τραπεζικού συστήματος παγκόσμια στην Ευρώπη και στη χώρα μας και θέλει να δημιουργήσει την ενιαία λειτουργία των τραπεζών γιατί η ευελιξία αυτή είναι ουσιαστικά για να ωφελεί τις τράπεζες- ότι σε αυτά του πλαίσια του καπιταλισμού, της πολιτικής σας, είστε αναγκασμένοι να πάρετε μέτρα απέναντι σε περιπτώσεις που έχει καταστραφεί κόσμος από το δανεισμό, γιατί στο δανεισμό και στην υπερχρέωση των νοικοκυριών έχουν οδηγήσει και η δική σας πολιτική και η πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης και αυτή η πολιτική έχει δημιουργήσει αυτό το πρόβλημα.
Επειδή θέσατε χθες το θέμα του ανατοκισμού, εμείς επιμένουμε να το δούμε εν πάση περιπτώσει. Η υπ’ αριθμόν 289/1980 απόφαση της Νομισματικής Επιτροπής είναι ο πυρήνας, είναι το πρόβλημα που δημιούργησε την αυθαιρεσία στις τράπεζες, γιατί και το νομοθετικό πλαίσιο που έγινε μετά από δεκαοκτώ χρόνια δεν διευκόλυνε τα πράγματα -ουσιαστικά κάθε εξάμηνο γινόταν ο ανατοκισμός εφόσον συμφωνούσε ο χρήστης που έκανε τη συνεννόηση με την τράπεζα που καταλαβαίνετε ότι αυτό στην πράξη δεν ίσχυε.
Σε κάθε περίπτωση, εμείς λέμε το εξής απλό: ο τόκος να μην ενσωματώνεται στο κεφάλαιο, να μην κεφαλαιοποιείται κι έτσι να έχεις ανατοκισμό και κόντρα ανατοκισμό. Είναι αυτό που δημιουργεί τα αδιέξοδα. Εμείς αυτό λέμε: τέρμα σε αυτά τα πανωτόκια. Ως αντιπολίτευση είχατε πει ότι αυτό, όταν θα έλθετε ως κυβέρνηση, θα το καταργήσετε. Δεν το έχετε καταργήσει και σύμφωνα με τη ρύθμιση που κάνατε για τους αγρότες, αυτοί που είχαν χρέη πριν από το 1990 να πληρώσουν το αρχικό κεφάλαιο πενταπλάσια και τετραπλάσια, γιατί πριν από το 1990 ο πληθωρισμός έτρεχε με 24% και το επιτόκιο ήταν 27%. Αυτό το αδιέξοδο έχει δημιουργηθεί. Γι’ αυτό ξαναβάζουμε αυτό το θέμα και θέλουμε να έχει αναδρομική ισχύ και να ξαναμπεί το ζήτημα και για τους αγρότες και για τους μικρούς επαγγελματίες που έχουν αυτό το θέμα. Αυτό λοιπόν θέτουμε: να υπάρξει νομοθετική ρύθμιση αυτού του ζητήματος και σ’ αυτό θέλουμε να πάρετε θέση.
Δεύτερο ζήτημα, σε σχέση με τους τόκους υπερημερίας. Εμείς δεν συμφωνούμε σε αυτό το ζήτημα. Εγώ σας θέτω το εξής θέμα: αν είναι ένας εργαζόμενος άνεργος, πρέπει να το πάρουμε υπ’όψιν μας; Εμείς λέμε ότι πρέπει. Επομένως πρέπει να μπουν και κάποιες προϋποθέσεις σε αυτά τα ζητήματα. Αν κάποιος πάθει ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα και είναι στη μονάδα εντατικής θεραπείας για δύο, για τρεις μήνες και δεν μπορεί να πληρώσει, θα του πάρουν το σπίτι; Θα πρέπει να δούμε στα πλαίσια της πολιτικής τέτοιες περιπτώσεις. Και επανερχόμαστε στο ζήτημα με τα καταναλωτικά δάνεια, ιδιαίτερα με τις πιστωτικές κάρτες, να μη μπορεί για 10.000 ευρώ να του παίρνουν το σπίτι, να υπάρχει το ακατάσχετο. Η προηγούμενη ρύθμιση στο καταναλωτικό δάνειο δεν ισχύει, γιατί υπάρχει ως προϋπόθεση «αν δεν υπάρχει προσημείωση» και είπαν οι τράπεζες «δεν ξαναδίνουμε πιστωτική κάρτα για καταναλωτικό δάνειο, αν δεν κάνουμε προσημείωση στα σπίτια». Άρα, δεν ισχύει η προηγούμενη ρύθμιση. Είναι δηλαδή ορισμένα συγκεκριμένα ζητήματα που το Κ.Κ.Ε. τα θέτει, όχι γιατί θα βελτιώσει, αν θέλετε, τη ζωή του κόσμου, απλώς να μην παρατείνει την καταστροφή και νομίζω ότι σ’ αυτό είστε υποχρεωμένοι να πάρετε θέση με αφορμή αυτό το νομοσχέδιο. Αν δεν είστε έτοιμος τώρα, πρέπει να το πείτε πριν τις εκλογές. Δεν μπορεί να μην ανοίγετε τα χαρτιά σας πριν τις εκλογές και να το υποσχεθείτε για τις επόμενες. Τώρα πρέπει να το κάνετε, να έχει αναδρομική ισχύ και να αντιμετωπίσετε και το ζήτημα με τις δικαστικές αποφάσεις που παίρνουν την περιουσία του κόσμου για πολύ μικρό χρηματικό ποσό. Νομίζω ότι η Κυβέρνηση πρέπει να δείξει πολιτική βούληση, μία ανάσα να δοθεί, γιατί η πολιτική σας βεβαίως δεν μπορεί να δημιουργήσει τις συνθήκες, ώστε να μπορεί κάποιος να ζει αξιοπρεπώς.
Οι εργαζόμενοι πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα γι’ αυτό και να παρέμβουν στην ίδια τους τη ζωή για να μπορούν να ζουν καλύτερα. Αυτό είναι θέμα της δικής σας Κυβέρνησης αυτήν τη στιγμή και πρέπει να πάρετε μέτρα.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε την κ. Παντελάκη.
Εισερχόμαστε στον κατάλογο των ομιλητών.
Η κ. Διαμαντοπούλου έχει το λόγο.
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, η συζήτηση σήμερα για την ενσωμάτωση της «Βασιλείας ΙΙ» είναι σημαντική γιατί είναι μία νομοθεσία η οποία δεν αφορά ούτε μόνο την Ελλάδα ούτε μόνο την Ευρώπη. Αφορά ένα νομοθέτημα που αυτήν τη στιγμή συζητείται σε πολλές χώρες του κόσμου, από την Αφρική και την Ασία μέχρι την Αμερική και βεβαίως είναι σύμφυτο με την προϊούσα παγκοσμιοποίηση που ζούμε και την εξέλιξη στον τραπεζικό χώρο και στο χώρο των χρηματοπιστωτικών. Αφορά τη σύγκλιση πρακτικών διαχείρισης στο χώρο της λιανικής τραπεζικής, αλλά και των μεγάλων επιχειρήσεων. Και βεβαίως ο στόχος είναι να αυξήσει τη διαθεσιμότητα πιστώσεων τόσο στις αναπτυγμένες όσο και στις αναδυόμενες αγορές.
Αυτό ως μία γενική αρχή, σε ένα παγκοσμιοποιημένο σύστημα, το οποίο λειτουργεί πολλές φορές χωρίς αρχές είναι ένα θετικό βήμα στη λογική ότι μπαίνουν κοινοί άξονες στο τραπεζικό σύστημα. Αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούν να εφαρμοστούν με τον ίδιο τρόπο σ’ όλες τις χώρες, ούτε ότι μπορεί να έχουν τις ίδιες επιπτώσεις σε όλες τις χώρες, σε όλες τις τράπεζες και σε όλους τους πολίτες, ειδικότερα τους πελάτες των τραπεζών.
Εδώ αρχίζουν και οι διαφορές πολιτικής από χώρα σε χώρα. Όλοι ξέρουμε ότι αυτό το συγκεκριμένο νομοθέτημα, αυτή η συγκεκριμένη επιλογή, συζητείται για περισσότερο από επτά χρόνια σε παγκόσμιο επίπεδο. Από το BIS συνέχισε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και επί μακρόν στην Επιτροπή Λαμφαλουσί, συζητείται το θέμα της «Βασιλείας ΙΙ». Το επόμενο βήμα είναι το πώς λειτουργεί κάθε χώρα, πώς λειτουργεί η Τράπεζα της Ελλάδος με τρόπο ώστε να προετοιμαστεί το τραπεζικό σύστημα, να προετοιμαστούν οι μεγάλες και πολύ περισσότερο οι μικρές τραπεζικές επιχειρήσεις ώστε να μπορούν να προσαρμοστούν.
Νομίζω ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να υπάρξει μία ευρύτερη ενημέρωση και από το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, σε συνεργασία με την Τράπεζα της Ελλάδος, γιατί αυτό το θέμα αφορά ένα πάρα πολύ μεγάλο αριθμό καταναλωτών και επιχειρήσεων.
Η δυσκολία του εγχειρήματος έγκειται στο ότι αξίζει να δούμε ότι σε χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν αρχίσει ακόμη τη διαδικασία ενσωμάτωσης θεωρώντας ότι είναι ένα πολύ σύνθετο νομοθέτημα που θα προκαλέσει μεγάλα προβλήματα στην περίοδο εφαρμογής και υλοποίησής του και γίνονται προετοιμασίες πολύ μεγαλύτερες βεβαίως απ’ αυτές που έχουν γίνει στη χώρα μας. Σε κάθε περίπτωση εμείς είμαστε θετικοί. Εξηγήσαμε τους λόγους για τους οποίους πιστεύουμε ότι είναι θετική μία τέτοια εξέλιξη, αλλά την ίδια στιγμή και τους φόβους που αφορούν την ανάγκη εσωτερικών πολιτικών και προετοιμασίας.
Κύριε Υπουργέ, θέλω κι εγώ να επισημάνω αυτό που είπε ο εισηγητής μας ότι τα άρθρα 25 και 81 χρήζουν κάποιας περαιτέρω αποσαφήνισης και ερμηνείας γιατί μπορεί η ενδεχόμενη παρερμηνεία τους να έχει σημαντικές επιπτώσεις και να δίνει σε οργανισμούς, όπως η Κεφαλαιαγορά ή η Τράπεζα της Ελλάδος, δυνατότητες νομοθετείν.
Το επόμενο θέμα είναι σε ποιό συγκεκριμένο οικονομικό περιβάλλον γίνεται η ενσωμάτωση αυτής της οδηγίας γιατί δεν χωράει αμφιβολία ότι είναι ένα εξελιγμένο θεσμικό «εργαλείο» που αφορά σε μεγάλο βαθμό τις αναπτυγμένες κοινωνίες γιατί οι αναπτυγμένες οικονομίες θα αποδώσουν πολύ περισσότερο. Οι αναδυόμενες ή οι υπό ανάπτυξη οικονομίες χρειάζονται διαφορετικά βήματα και διαφορετικές πολιτικές.
Ποια είναι η κατάσταση στη χώρα μας και μέσα σε ποια οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα προχωράμε σε ένα βήμα εκσυγχρονισμού –θα έλεγα ίσως επιβεβλημένου εκσυγχρονισμού στη συγκεκριμένη φάση- με τη «Βασιλεία ΙΙ»;
Η χώρα έχει σημαντικούς ρυθμούς ανάπτυξης και αυτό είναι κάτι που οι κύριοι συνάδελφοι της Συμπολίτευσης το επαναλαμβάνουν. Βεβαίως η χώρα έχει σημαντικούς ρυθμούς ανάπτυξης στην Ευρωζώνη, αρκεί όμως, κύριοι συνάδελφοι, να σκεφθούμε ότι το 2004 η χώρα είχε 5% ανάπτυξη όταν ο μέσος όρος ανάπτυξης στην Ευρωζώνη ήταν 0,2%.
Σήμερα έχει 4,6%, όταν ο μέσος όρος ανάπτυξης στην ευρωζώνη είναι 3,2%. Σε ένα περιβάλλον, δηλαδή, όπου έχουμε πραγματικά πολύ ευνοϊκά χαρακτηριστικά σε όλη την Ευρώπη, η χώρα δεν μπορεί να ενσωματώσει αυτές τις προοπτικές και δεν μπορεί να κινηθεί ταχύτερα. Διατηρεί τους ρυθμούς που βρήκε και μάλιστα σ’ ένα περιβάλλον το οποίο επιδεινώνεται, εάν λάβουμε υπ' όψιν το ρόλο που παίζει ο δανεισμός στην ευρωπαϊκή οικονομία χρόνο με το χρόνο.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε η Τράπεζα της Ελλάδος, το χρέος των νοικοκυριών σε στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια αγγίζει το 44% του Ακαθάριστου Εθνικού Εγχωρίου Προϊόντος, το οποίο συγκριτικά με τα ευρωπαϊκά δεδομένα δεν είναι από τα πλέον υψηλά, αλλά έχουμε 25% αύξηση μέσα σε μια χρονιά. Όταν έχουμε, τέτοια αύξηση του δανεισμού των νοικοκυριών σε μια χρονιά δεν είναι δυνατόν να μην το αντιμετωπίζουμε ως κοινωνία σαν ένα πάρα πολύ σοβαρό θέμα, το οποίο μπορεί να πάρει τα χαρακτηριστικά «φούσκας» κάποια στιγμή και να έχουμε εκρήξεις που δεν θα αφορούν μόνο μεγάλες επιχειρήσεις ή οργανισμούς, αλλά θα αφορούν τα νοικοκυριά, δηλαδή το μέσο πολίτη.
Αντίστοιχη κατάσταση υπάρχει και στο χρέος των επιχειρήσεων. Το χρέος των επιχειρήσεων συμπεριλαμβανομένων και των τιτλοποιηθέντων δανείων έχει φτάσει τα 96,3 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή επιχειρήσεις και νοικοκυριά με εξαιρετικά μεγάλους ρυθμούς αυξάνουν το δανεισμό τους, πράγμα που όπως έχει ειπωθεί επανειλημμένα, είναι μια από τις αιτιολογικές προσεγγίσεις της αύξησης του ρυθμού ανάπτυξης, που τον βλέπουμε να διατηρεί τα χαρακτηριστικά της προηγούμενης περιόδου, χωρίς όμως να αποτυπώνεται, ούτε σε έργα, ούτε σε θεσμούς, ούτε σε επενδύσεις.
Αυτό είναι τυχαίο; Αυτό έχει να κάνει με τη συνολική λειτουργία μιας κυβέρνησης και την αποτύπωση της λειτουργίας της στο κράτος, στην οικονομία και στην κοινωνία. Είμαστε σε ένα δημόσιο διάλογο εδώ και ημέρες για τη λειτουργία του κράτους, για ένα κράτος το οποίο υποσχεθήκατε ότι θα επανιδρύσετε και καθημερινά το διαλύετε κομμάτι-κομμάτι. Ο τίτλος των ημερών είναι «η διάλυση του ελληνικού κράτους» από το θέμα της παιδείας μέχρι την Πυροσβεστική, από το θέμα των νησιών, μέχρι τα ζητήματα των μεταφορών.
Θα τελειώσω, κύριε Πρόεδρε, χρησιμοποιώντας μια πολιτική ρήση της χθεσινής μέρας, από την Υπουργό Παιδείας η οποία πέρασε ασχολίαστη και η οποία αποτυπώνει την αντίληψη της Κυβέρνησης για τα μείζονα ζητήματα που αντιμετωπίζουμε την περίοδο αυτή και όχι μόνο. Θίγεται το αδιάβλητο των εξετάσεων για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού. «Μην κάνετε έτσι», λέει η Υπουργός, «αφορά μερικά παιδιά. Δεν είναι τίποτα. Θα το λύσουμε». Κάηκε η Πάρνηθα. «Μην κάνετε έτσι. Υπάρχουν και άλλα βουνά», είπε ο εκπρόσωπος της Κυβέρνησης. Ναι, υπάρχουν και άλλα βουνά. Ο Υμηττός υπενθύμισε την ύπαρξή του την επόμενη μέρα. Συγκρούονται δεκαέξι τρένα μέσα σε τέσσερις μήνες. «Μην κάνετε έτσι, υπάρχουν και άλλα μέσα. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα λεωφορεία». Οι εκλεγμένοι των νησιών παραδίδουν τα κλειδιά τους, γιατί δεν υπάρχει τρόπος επικοινωνίας. «Μην κάνετε έτσι», λέει ο Υπουργός, «θα το λύσει ο λιμενάρχης». Ο Υπουργός χθες δεν μπορούσε να δει τους εκλεγμένους των νησιών.
Για οτιδήποτε προκύπτει, η απάντηση είναι απλή: «Μην κάνετε έτσι». Γιατί; Και εδώ υπάρχει η πολιτική τεκμηρίωση. Γιατί για όλα αποδίδονται και πιστοποιούνται ευθύνες στο παρελθόν, άρα έχουμε λύσει το γιατί και η απάντηση στο «τι θα κάνουμε», είναι να ζητήσουμε μια πλασματική, ρητορικού τύπου, συναίνεση, την οποία είδαμε κατά κόρον χθες το βράδυ. Κύριε Πρόεδρε, δεν ήσασταν εδώ- όπου οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας ο ένας μετά τον άλλον απέδιδαν τις ευθύνες στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ζητούσαν από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., αφού του απέδιδαν όλες τις ευθύνες, να συναινέσει, ώστε όλοι μαζί να λύσουμε τα μεγάλα προβλήματα.
Εδώ, λοιπόν, σε μια χώρα η οποία έχει πραγματικά αυτή τη στιγμή πολύ μεγάλα προβλήματα διαχείρισης, διοίκησης, περιβαλλοντικά και οικονομικά, θα αναμετρηθούν έργο και πολιτικές προτάσεις. Η συναίνεση είναι απαραίτητη και σημαντική, αλλά είναι μια πολύ βαθιά πολιτική διαδικασία, που απαιτεί αυτογνωσία, προετοιμασία και προτάσεις, τις οποίες δυστυχώς δεν έχετε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε, κυρία Διαμαντοπούλου.
Το λόγο έχει ο κ. Καραμάριος.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΑΜΑΡΙΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, δεν θα ξεκινήσω με τα τελευταία, τα οποία είπε η αγαπητή κυρία συνάδελφος που μόλις κατήλθε του Βήματος, την οποία ήμουν έτοιμος να την συγχαρώ για όσα είπε αναφορικά με το κύριο θέμα μας, που είναι το υπό ψήφιση νομοσχέδιο.
Κύριε Υπουργέ, επανερχόμενος στην κύρια βάση μας, που είναι η εναρμόνιση των κοινοτικών οδηγιών στο τραπεζικό σύστημα, θέλω να πω ότι πράγματι ήταν επιβεβλημένη. Άλλωστε, μία κυρία, όπως η κ. Διαμαντοπούλου, η οποία υπηρέτησε επί χρόνια στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ασφαλώς και είπε αυτά που έπρεπε, διότι ακριβώς η προσπάθεια εναρμόνισης των νομοθεσιών του κράτους, για να είναι η ίδια σε όλα τα κράτη, είναι το καλύτερο.
Βεβαίως θα πρέπει να δούμε τις ιδιαιτερότητες οι οποίες υπάρχουν. Και εκείνες οι ιδιαιτερότητες που υπάρχουν είναι ότι οι τράπεζες, δυστυχώς ή ευτυχώς, είναι συνδεδεμένες με την κοινωνία μας, με την πολιτεία. Κανένας αναπτυξιακός νόμος, μικρός ή μεγάλος, κανενός Υπουργείου δεν μπορεί να επιτύχει, εάν δεν υπάρχει συνδυασμός τραπεζών με την πολιτεία.
Η αυξημένη κατανάλωση που υπάρχει σήμερα και εκ μέρους των πολιτών, οι οποίοι δανείζονται χρήματα από τις τράπεζες, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πολλές φορές είναι εκείνη, ο δανεισμός δηλαδή, που αναπτύσσει και την οικογενειακή επιχείρηση, διότι χωρίς τα δάνεια δεν μπορεί να προχωρήσει.
Άρα, λοιπόν, σήμερα οι τράπεζες είναι επιβεβλημένο να υπάρχουν και κανένα πολιτειακό καθεστώς δεν υπάρχει στον κόσμο χωρίς ύπαρξη τραπεζών. Από εκεί και πέρα, η εναρμόνιση των οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ασφαλώς και πρέπει όχι μόνο να είναι υποχρεωτική αλλά πρέπει να γίνει για το καλό των τραπεζών μας.
Θα ήθελα να υπομνήσω στον κύριο Υπουργό και αυτό που είπε η κ. Διαμαντοπούλου, ότι εξαρτάται πλέον από το τραπεζικό σύστημα και από εμάς περισσότερο να δώσουμε στον κόσμο να καταλάβει ποια είναι η αποστολή των τραπεζών. Με την τελευταία παράγραφο του άρθρου 92, την 15Β΄, υποχρεώνεσθε να εξειδικεύσετε το νόμο, με εγκυκλίους, με εισηγήσεις, με δικές σας οδηγίες, των τραπεζών περισσότερο και του κράτους, ώστε να αντιληφθούν οι πολίτες το ρόλο των τραπεζών και την υποχρέωση που έχουν απέναντί τους, εάν θέλουν πράγματι να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους.
Από πλευράς της πολιτείας μόλις πρόσφατα ψηφίσαμε ένα νόμο για τα μικρά δάνεια και τους ανθρώπους που αναγκάζονται να δανειστούν και δεν έχουν άλλη περιουσία, αλλά ένα μοναδικό περιουσιακό στοιχείο. Εκεί απαγορεύεται η κατάσχεση και ο πλειστηριασμός αυτού του μοναδικού ακινήτου για ποσό μέχρι 10.000 ευρώ, εάν αποδείξει ο άνθρωπος ότι δεν έχει άλλη περιουσία,. Είναι μία ευεργετική διάταξη, η οποία κατατείνει, κυρία Παντελάκη, πράγματι στο να βοηθήσουμε τους πολίτες στην προσπάθειά τους ναι μεν να δανειστούν, αλλά να μπορούν να τα εξοφλήσουν. Άλλωστε, σας είπα ότι δεν υπάρχει καμμία περίπτωση στον κόσμο που να μην υπάρχουν δάνεια και τράπεζες.
Εκείνο για το οποίο θα ήθελα να παρακαλέσω τον κύριο Υπουργό είναι το εξής. Πράγματι, ο τοκισμός και ανατοκισμός είναι επιβεβλημένοι. Ξέρετε ότι από το 1992 υπάρχει διάταξη και οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ότι μετά το τέλος του πρώτου έτους ενός δανείου θα πρέπει η τράπεζα να κλείνει το λογαριασμό και να ενοχλεί τον οφειλέτη ότι «κύριε οφειλέτα, πρόσεξε, έχεις ένα δάνειο, πρέπει να το εξοφλήσεις» και να μη συνεχίζεται ο τοκισμός και ο ανατοκισμός, διότι πλέον αυξάνεται το χρέος του και δεν μπορεί να αντεπεξέλθει. Δυστυχώς αυτήν τη διάταξη δεν την προχωρήσαμε, με αποτέλεσμα να φθάσουμε στο μεγάλο ανατοκισμό και δανεισμό και να προχωρήσει πάρα πολλές φορές η πολιτεία διαχρονικά να βοηθήσει αυτούς τους δανειολήπτες να ξεπεράσουν τα προβλήματά τους.
Κύριε Υπουργέ, ξέρετε πολύ καλά αυτά τα προβλήματα που υπάρχουν. Η Κυβέρνησή μας το 2004, με την καθιέρωση του ν.3259/2004, προσπάθησε να φέρει ένα τέλος σε αυτόν τον ανατοκισμό για τους δανειολήπτες. Έμειναν, όμως, κάποιες λεπτομέρειες. Γι’ αυτό, όπως ξέρετε, έχω καταθέσει δύο τροπολογίες που έχουν σχέση με αυτό το γεγονός, ότι δηλαδή υπάρχουν ακόμη περιπτώσεις με τις οποίες οι δανειολήπτες δεν μπορούν να ξεπεράσουν τα προβλήματα, εάν δεν υπάρξει τροποποίηση του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου.
Μία τροποποίηση, που υπάρχει με τις τροπολογίες που έχω καταθέσει, είναι ότι ορισμένες τράπεζες –ελάχιστες ευτυχώς- δεν θέλουν να κατανοήσουν ότι η διάταξη, η οποία ετέθη στην ειδική ρύθμιση του νόμου που είπα πρωτύτερα, είναι ότι, εάν το χρέος δεν ξεπερνά είτε το κατώτερο είτε το ανώτερο, εμπίπτουν στις διατάξεις. Όλες οι τράπεζες το δέχονται, πλην μίας. Γι’ αυτό και η τροπολογία μου έχει αυτόν το σκοπό, την ισότητα του νόμου, εφόσον το προχώρησαν το κράτος και η πολιτεία μας, ώστε να επέλθει ένας τρόπος διακανονισμού αυτών των δανειοληπτών.
Εγώ θα επιθυμούσα να γίνει σήμερα η συζήτηση της τροπολογίας μου, αν θέλετε. Αν δεν θέλετε όμως, τότε είσθε υποχρεωμένοι να πάρετε μια θέση σ’ αυτές τις τροπολογίες.
Θέλω να καταλήξω, κύριε Πρόεδρε, στο ότι το τραπεζικό σύστημα σε όλα τα κράτη είναι όχι μόνο συνδεδεμένο αλλά και αναγκαίο για την ύπαρξη της ανάπτυξης μιας οικονομίας. Ευτυχώς ή δυστυχώς σήμερα οι τράπεζες είναι εκείνες που βοηθούν πολλές επιχειρήσεις να αναπτυχθούν. Χωρίς αύξηση του εθνικού μας εισοδήματος δεν μπορεί να επέλθει καλύτερη διανομή του εισοδήματος. Γι’ αυτό και με τις προσπάθειες της Κυβέρνησης με τον προηγούμενο αναπτυξιακό νόμο, με τους αναπτυξιακούς νόμους του Υπουργείου Ανάπτυξης πάρα πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις, εκατοντάδες επιχειρήσεις, έχουν ενταχθεί σε αυτούς τους νόμους, έχουν ωφεληθεί και πολύ περισσότερο οι νέοι επαγγελματίες, οι νέες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, με τις επιχορηγήσεις και επιδοτήσεις πράγματι έχουν αναπτυχθεί.
Εις ό,τι αφορά τις λεπτομέρειες του νόμου, δεν είναι τίποτε άλλο παρά εφαρμογή των κοινοτικών οδηγιών από τις οποίες, όπως αντιλαμβάνεσθε, δεν μπορούμε να ξεφύγουμε. Είναι υποχρέωση πράγματι να εναρμονίσουμε τους νόμους μας. Και πολύ περισσότερο αυτές τις μέρες η Βουλή συζητάει και την αναμόρφωση και τροποποίηση των βασικών διατάξεων του ν.2190 των ανωνύμων εταιρειών. Φαντασθείτε, κύριε Πρόεδρε, ότι είναι ογδόντα επτά χρόνια που ισχύει αυτό το καθεστώς του ν.2190. Η Κυβέρνησή μας έφερε το νομοσχέδιο, το οποίο συζητάμε, στην προσπάθειά μας να εκσυγχρονισθεί και το σύστημα των ανωνύμων εταιρειών, ούτως ώστε να συνδυάζεται και να είναι συνυφασμένο με την προσπάθεια που γίνεται με τη σημερινή νομοθεσία.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Καραμάριε.
Το λόγο έχει ο κ. Φούσας.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΦΟΥΣΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Για το νομοσχέδιο τοποθετήθηκα χθες επί της αρχής. Δεν έχω περισσότερα να προσθέσω και στην κατ’ άρθρον συζήτηση. Εξάλλου, και πάλι ο εισηγητής μας σήμερα, ο κ. Αγοραστός, με ιδιαίτερη πληρότητα ανέπτυξε τα άρθρα και επομένως δεν έχω πολλά πράγματα να πω. Διευκρινίζω, βέβαια, ότι στηρίζω και ψηφίζω και τα άρθρα του νομοσχεδίου αυτού. Για τις τροπολογίες θα τοποθετηθούμε προφανώς αργότερα.
Υπάρχει ένα ζήτημα από χθες και γι’ αυτό πήρα το λόγο και σήμερα. Όταν ο εισηγητής σας, ο κ. Φωτιάδης, τοποθετήθηκε και είπε μερικά πράγματα, μάλιστα σκληρά, για τη δίκη της «Δ.Ε.Κ.Α.» και τοποθετήθηκαν και άλλοι συνάδελφοί μας, είχα την τιμή να τοποθετηθώ και εγώ. Πέραν των άλλων, ανέφερα ότι πράγματι υπάρχει ένα νομικό ζήτημα για την ευθύνη των Υπουργών και για τους συμμετόχους. Η τελευταία απόφαση για τη «Δ.Ε.Κ.Α.» απεδέχθη τη νομική άποψη ότι πράγματι δεν είναι δυνατό να έχουμε παραγραφή για τους Υπουργούς και να μην έχουμε ίδια παραγραφή και για τους συμμετόχους. Είναι μία νομική άποψη για την οποία κάποιος με πολύ σεβασμό, όπως αξίζει στις δικαστικές αποφάσεις, πρέπει να τοποθετηθεί. Αυτό είναι ένα θέμα στο οποίο θα επανέλθω.
Υπεστήριξα, επίσης, ότι η παραγραφή αυτή επήλθε με ευθύνη του ΠΑ.ΣΟ.Κ., εννοώντας ότι πράγματι εμείς ζητήσαμε το 2001 –και έχω περισσότερα στοιχεία σήμερα- τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής. Τότε η κυβερνώσα πλειοψηφία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αρνήθηκε τη σύσταση αυτής της εξεταστικής επιτροπής. Έτσι παρήλθε η κοινοβουλευτική ή άλλως βουλευτική θητεία από το 2000 μέχρι το 2004, χωρίς να ασκηθεί ποινική δίωξη και χωρίς ιδίως να μπορεί να ασκηθεί ποινική δίωξη, λόγω της αρνητικής τότε στάσης του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Άρα, όταν το 2004 γίναμε Κυβέρνηση εμείς, δεν είχαμε τη δυνατότητα και δεν είχαμε δικαίωμα από το Σύνταγμα να ζητήσουμε εξεταστική επιτροπή.
Και για να μην ακούω, όπως χθες ακούσαμε όλοι μας, ότι -ξέρετε- αυτός ο ισχυρισμός δεν είναι βάσιμος, το άκουσα από τον κ. Κακλαμάνη και από άλλους εκλεκτούς κατά τα άλλα συναδέλφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ., πρέπει να αναφερθώ στο άρθρο 86 του Συντάγματος παράγραφος 3 εδάφιο β΄. Η διάταξη αυτή ορίζει ότι η Βουλή μπορεί να ασκήσει την κατά παράγραφο 1 αρμοδιότητά της μέχρι το πέρας της δεύτερης τακτικής συνόδου βουλευτικής περιόδου που αρχίζει μετά την τέλεση του αδικήματος. Υπενθυμίζω ότι το αδίκημα φέρεται ότι τελέστηκε -και οι λέξεις είναι πολύ προσεκτικές, λέγω «φέρεται», γιατί τα δικαστήρια τελικώς αποφασίζουν. Φέρεται, λοιπόν, ότι τελέστηκε πριν από τις εκλογές του 2000. Άρα, λοιπόν, τελέστηκε κατά τη βουλευτική περίοδο πριν από τις εκλογές του 2000. Έρχονται οι εκλογές του 2000, έρχεται η βουλευτική περίοδος 2000-2004, αρνείστε να δεχθείτε τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής, άρα περαιτέρω και την άσκηση, αν συνέτρεχαν λόγοι, ποινικής δίωξης και παρήλθε όλη η βουλευτική περίοδος. Επομένως σύμφωνα με τη συνταγματική αυτή διάταξη, δεν μπορούσε η δική μας Πλειοψηφία, η κυβερνώσα Πλειοψηφία, μετά τις εκλογές του 2004, να ζητήσει νέα εξεταστική επιτροπή. Ό,τι άλλο λέτε, ό,τι άλλο υποστηρίζετε, το λέτε για λόγους εντυπώσεων και πάντως είναι έξω από το γράμμα και από το κείμενο και βεβαίως και από το πνεύμα του Συντάγματός μας. Εμείς δεν μπορούσαμε.
Τι συμβαίνει όμως; Όπως είναι γνωστό, πριν από το 1997 υπήρχε μία διχογνωμία, εάν δηλαδή οι συμμέτοχοι των Υπουργών θα έχουν την ίδια τύχη με αυτή που θα έχουν και οι Υπουργοί. Είναι γνωστό όμως ότι έχουμε το ν. 2509/1997 -δικός σας νόμος, νόμος του ΠΑ.ΣΟ.Κ.- και έχουμε στη συνέχεια, όπως και χθες ανέφερα, το ν. 3126/2003. Με τα δύο αυτά νομοθετήματα εσείς ρυθμίζετε δύο βασικά πράγματα: Το ότι οι συμμέτοχοι δικάζονται ομού από το ίδιο δικαστήριο, από την ίδια διαδικασία όπως και οι Υπουργοί και επίσης προσδιορίζεται ότι η παραγραφή τους είναι η ίδια με αυτή των Υπουργών, η οποία για τους Υπουργούς βεβαίως ορθώς έχει σύντομη παραγραφή πέντε ετών, άρα λοιπόν έγινε δεκτό με τις δικές σας ρυθμίσεις ότι και για τους συμμετόχους έχουμε παραγραφή πενταετίας. Αυτή είναι μια νομική άποψη, την οποία και απεδέχθη η πλειοψηφία του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων προ ημερών. Είναι απολύτως σεβαστή η απόφαση και πρέπει σ' αυτό να συμφωνήσουμε. Ο πρόεδρος, όπως δημοσιοποιήθηκε, είχε άλλη άποψη, ο εισαγγελέας είχε άλλη άποψη, η πλειοψηφία του δικαστηρίου αποφάσισε αυτό, άρα λοιπόν αυτή είναι η απόφαση του δικαστηρίου.
Δείτε, όμως. Ακούσαμε μερικές απειλές από εσάς, κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ.: «Μην τολμήσει ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου και ασκήσει αναίρεση». Πού το βρήκατε αυτό το δικαίωμα; Πού το βρήκατε αυτό το δικαίωμα να απειλείτε τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου ή οποιονδήποτε άλλο αρμόδιο; Ο εισαγγελέας -πρέπει να σας πω- θα μετρήσει, θα δει τις νομικές του απόψεις, θα δει τις δικές του θέσεις, θα δει τι κατά τη γνώμη του είναι νομικά σωστό και θα ενεργήσει σύμφωνα με τη συνείδησή του, σύμφωνα με τους νόμους και σύμφωνα βεβαίως με την προσωπική και δικαστική ανεξαρτησία που πρέπει να διακρίνει κάθε δικαστικό λειτουργό. Εσείς γιατί σπεύδετε από τώρα; Εγώ δεν ξέρω, δεν είμαι σε θέση να ξέρω, κανένας δεν ξέρει και κανένας δεν πρέπει να ξέρει τι θα κάνει τελικώς ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου.
Πάντως υπάρχει ένα νομικό ζήτημα και προσέξτε αυτήν τη σκέψη μου. Η νομική μου σκέψη είναι η εξής. Ο Υπουργός αν κατηγορείται πράγματι πρέπει να έχει μία πενταετή προθεσμία εις τρόπον ώστε να μη διαιωνίζεται μια ποινικοποιηθείσα κατάσταση. Για εξηγήστε μου όμως σε επίπεδο νομικό και συνταγματικό, γιατί θα πρέπει και οι συμμέτοχοι να έχουν αυτήν την περιορισμένη προθεσμία για παραγραφή; Γιατί αυτοί, όπως οι άλλοι πολίτες, όταν πρόκειται για κακούργημα, να μην έχουν τη δεκαπενταετή παραγραφή από πλευράς χρόνου; Γιατί πρέπει να έχουμε αυτήν τη ρύθμιση, την οποία εσείς κάνατε με το νόμο του 1997 και με το νόμο του 2003; Ίσως πρέπει να το λύσει αυτό το θέμα η ολομέλεια του Αρείου Πάγου, όπως το έλυσε παλαιότερα -όπως ξέρετε- με αποφάσεις, αν καλώς ενθυμούμαι, το 2001.
Επαναλαμβάνω, όμως, ότι είναι θέματα, τα οποία θα αντιμετωπίσει η δικαιοσύνη και κακώς παρεμβαίνετε. Εμείς έχουμε την εξής άποψη: Το δικαστήριο αποφάσισε κατά πλειοψηφία και είπε «όχι αθώωση». Μην το λέτε αυτό. Μην το επαναλαμβάνετε. Είπε «όχι απαλλαγή». Θα πείτε αυτό που είπε το δικαστήριο. Δεν μπήκαν στην ουσία να εκδικάσουν την υπόθεση.
Λέτε και κάτι ακόμη, κύριοι συνάδελφοι, ιδίως οι νομικοί: Όταν έχετε ένα αμετάκλητο βούλευμα που λέει ότι υπάρχουν αποχρώσες ενδείξεις και παραπέμπεται κάποιος στο δικαστήριο και έρχεται το δικαστήριο και δεν μπαίνει στην ουσία, αλλά απέχει διά λόγους –επαναλαμβάνω- παραγραφής, δηλαδή εξαλείψεως του αξιοποίνου και δεν ερευνά την ουσία της υπόθεσης και παύει την ποινική δίωξη, τότε τι απομένει; Απομένει το βούλευμα, το οποίο αποφάσισε την παραπομπή, όπως και το ότι υπάρχουν αποχρώσες ενδείξεις. Άρα, λοιπόν, υπάρχει εδώ ένα μεγάλο ζήτημα, χωρίς να προβάλλεται το τεκμήριο της αθωότητας.
Νομίζω ότι κάνετε λάθος να παρεμβαίνετε κατά τόσο απαράδεκτο τρόπο στο έργο της δικαιοσύνης. Εμείς σεβόμαστε την απόφαση του δικαστηρίου. Δεν είπαμε και δεν λέμε απολύτως τίποτα και αυτό είναι προς τιμήν της Κυβέρνησης, που δεν είχε και δικαίωμα να κρίνει –και δεν κρίνει- την απόφαση αυτή. Μόνη της η δικαιοσύνη αποφάσισε και μόνη της πρέπει να αποφασίζει τι πρέπει να γίνει περαιτέρω, διότι αυτό θα πει ανεξάρτητη δικαιοσύνη.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
Επαναλαμβάνω, λοιπόν, και κλείνω με την εξής παρατήρηση: Είναι λάθος να λέτε ότι αθωώθηκαν οι κατηγορούμενοι. Δεν αθωώθηκαν. Έπαψε οριστικά η ποινική δίωξη και απομένει πλέον επί της ουσίας το πρωτόδικο βούλευμα, που τους παρέπεμψε με αποχρώσες ενδείξεις. Είναι λάθος επίσης και απαράδεκτο να απειλείται η δικαιοσύνη μην τυχόν ασκηθεί αναίρεση. Εγώ δεν ξέρω αν θα ασκηθεί, αλλά είναι κυριαρχικά δικό της θέμα. Ό,τι άλλο κάνετε βλάπτετε το κύρος και το έργο της δικαιοσύνης, βλάπτετε την ίδια τη δημοκρατία και αυτό το φαινόμενο είναι απαράδεκτο και επικίνδυνο.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Φούσα.
Ο κ. Δραγασάκης έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, νόμιζα ότι χθες γινόταν λόγω της ημέρας, αλλά βλέπω ότι και σήμερα συνεχίζεται στην Αίθουσα αυτή η δίκη για το Διοικητικό Συμβούλιο της «Δ.Ε.Κ.Α.». Η δίκη συνεχίζεται και απ’ ό,τι φαίνεται θα συνεχίζεται μέχρι και τις εκλογές.
Δεν τους λυπάστε αυτούς τους ανθρώπους, κύριοι συνάδελφοι; Μιλάω για τα συγκεκριμένα πρόσωπα, δηλαδή τον κ. Κουσουλάκο, τον κ. Μαρκόπουλο, τον εκπρόσωπο της Τράπεζας της Ελλάδας. Αυτούς τους ανθρώπους δεν τους λυπάται κανείς; Αυτοί δεν έχουν ανθρώπινα δικαιώματα; Πρέπει τα ονόματά τους να διασύρονται μέχρι τις εκλογές;
Θα μου πει κάποιος «υπερασπίζεσαι τα συγκεκριμένα πρόσωπα;». Όχι, ούτε τα πρόσωπα υπερασπιζόμαστε ούτε τις πράξεις τους, αλλά πρέπει να δούμε κάποια σοβαρά θέματα δημοκρατίας και τάξης. Πρέπει να θυμίσω ότι η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Συνασπισμού και ο Συνασπισμός γενικότερα είναι το κόμμα που πήρε μια υπεύθυνη θέση όχι τώρα, αλλά από τον περασμένο Οκτώβριο, αν θυμάμαι καλά, για το συγκεκριμένο θέμα.
Πώς έχει το ζήτημα; Ήμουν και τότε εδώ στη Βουλή, το 1997, όταν ψηφίστηκε ο νόμος για τη «Δ.Ε.Κ.Α.». Θα σας θυμίσω ένα περιστατικό. Τότε μας είχε απασχολήσει το γεγονός ότι η εταιρεία «Δ.Ε.Κ.Α.», Δημόσια Επιχείρηση Κινητών Αξιών –κάπως έτσι είναι το πλήρες όνομα- ήταν σαν το «μακρύ χέρι» του Υπουργού.
Τότε προτείναμε -κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου- ο πρόεδρος της «Δ.Ε.Κ.Α.» να περνάει από την επιτροπή της Βουλής, όπως γίνεται με τις άλλες δημόσιες επιχειρήσεις. Ο τότε Υπουργός, ο κ. Χριστοδουλάκης, μας είχε απαντήσει ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει, διότι η «Δ.Ε.Κ.Α.» δεν πρόκειται να παίρνει αποφάσεις. Η «Δ.Ε.Κ.Α.» θα εκτελεί αποφάσεις του Υπουργού, του Υπουργείου Οικονομικών. Αυτό που σας λέω βρίσκεται στα Πρακτικά της Βουλής.
Η Κυβέρνηση, λοιπόν, τότε αποφάσισε και δημιούργησε μία επιχείρηση μέσω της οποίας θα υλοποιείτο η πολιτική της Κυβέρνησης. Αυτή η ιδιομορφία συνοδεύει και χαρακτηρίζει την επιχείρηση της «Δ.Ε.Κ.Α.». Άρα, ό,τι έκανε το Διοικητικό Συμβούλιο της «Δ.Ε.Κ.Α.» ήταν αποφάσεις Υπουργού. Δεν πρόκειται δηλαδή απλώς γι’ αυτήν τη συνήθη περίπτωση, όπου οι Υπουργοί εποπτεύουν κάποιες δημόσιες επιχειρήσεις. Εδώ ουσιαστικός Διευθύνων Σύμβουλος της «Δ.Ε.Κ.Α.» ήταν ο εκάστοτε Υπουργός και αυτό συμβαίνει και σήμερα. Και εσείς, κύριε Υπουργέ, έχετε την πλήρη ευθύνη για ό,τι κάνει η «Δ.Ε.Κ.Α.». Πιστεύω να το αναγνωρίζετε αυτό.
ΠΕΤΡΟΣ ΔΟΥΚΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Δεν κάνει η «Δ.Ε.Κ.Α.», κύριε συνάδελφε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Ό,τι κάνει. Και αν δεν κάνει, έχετε ευθύνη.
Άρα το να δικάζονται τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της «Δ.Ε.Κ.Α.» και να μη δικάζεται ο Υπουργός αποτελούσε και αποτελεί, όποτε ξανασυμβεί, ένα τεράστιο θέμα ηθικής πολιτικής τάξης και γι’ αυτό είχαμε πάρει και εμείς θέση. Λέμε ότι από τη στιγμή που συγκαλύπτει το πολιτικό προσωπικό τις ευθύνες του, δεν μπορεί να κυνηγά τους υπαλλήλους των Υπουργών!
Δεύτερη ιδιομορφία που είχε η «Δ.Ε.Κ.Α.» είναι η εξής: Όλα τα μέλη Δ.Σ. της «Δ.Ε.Κ.Α.» ήταν ex officio –κανείς δεν το ανέφερε αυτό το γεγονός- δηλαδή ήταν κάποιος στο Δ.Σ. της «Δ.Ε.Κ.Α.», διότι ήταν εκπρόσωπος της Τράπεζας της Ελλάδας, διότι ήταν εκπρόσωπος του Οικονομικού Επιμελητηρίου, διότι ήταν εκπρόσωπος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς και βεβαίως μπορεί να ασκήσει κριτική γιατί πήγαν και έγιναν μέλη του διοικητικού συμβουλίου μιας δημόσιας επιχείρησης, αλλά δεν μπορεί να αγνοείτε το στοιχείο αυτό ότι όλοι ήταν εκπρόσωποι κάποιων φορέων που εστάλησαν.
Επομένως εμείς την απόφαση, η οποία βγήκε, τη θεωρούμε θετική, υπό την έννοια ότι δεν μπορούσε να υπάρξει συνέχεια σε αυτό το τρελοκομείο, όπου αθωώνεται ο υπεύθυνος –όχι μόνο ο ηθικά υπεύθυνος για ό,τι συνέβη- και κυνηγιούνται οι υπάλληλοι ή άλλα στελέχη του δημόσιου τομέα.
Δεύτερο ζήτημα που έχει προκύψει: Η Νέα Δημοκρατία λέει ότι δεν μπορούσε να κάνει εξεταστική επιτροπή. Γιατί; Δηλαδή, το αδίκημα για εσάς που λέγεται «Έγκλημα του Χρηματιστηρίου» διεπράχθη μόνο τον Απρίλιο του 2000, προεκλογικά;
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΦΟΥΣΑΣ: Η «Δ.Ε.Κ.Α.» γι’ αυτό κατηγορείται.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Μισό λεπτό, κύριε συνάδελφε. Εσείς πήρατε τις εκλογές με ένα σύνθημα: «οι κλέφτες και το έγκλημα του Χρηματιστηρίου».
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΦΟΥΣΑΣ: Οικονομικά μιλάμε. Δεν μιλάμε πολιτικά.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Κύριε συνάδελφε, επιτρέψτε μου να ολοκληρώσω. Η άποψή σας είναι ευρύτατα γνωστή.
Εσείς κάνατε σημαία σας το έγκλημα του Χρηματιστηρίου. Το έγκλημα του Χρηματιστηρίου όπως και αν το ερμηνεύσει κανείς, δεν ήταν στιγμιαίο. Δεν έγινε μόνο από τη «Δ.Ε.Κ.Α.» και δεν έγινε μόνο παραμονές εκλογών. Υπήρχαν περιστατικά και μετά τις εκλογές, για τα οποία μπορούσε να υπάρξει μηνυτήρια αναφορά, αλλά και χωρίς μηνυτήρια αναφορά, η Βουλή μπορούσε να κάνει εξεταστική επιτροπή.
Γιατί δεν έγινε εξεταστική επιτροπή από εσάς και γιατί δεν έγινε εξεταστική επιτροπή και επί ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Διότι δεν την ήθελαν οι τραπεζίτες, δεν την ήθελαν τα οικονομικά συμφέροντα. Διότι εγώ δεν προεξοφλώ ότι υπήρξαν ποινικές ευθύνες Υπουργών. Για μας είναι βέβαιο ότι υπήρξαν πολιτικές ευθύνες Υπουργών. Αν υπήρξαν ποινικές ευθύνες, έχω την εντύπωση πως το βέβαιο είναι ότι θα βρίσκονταν σε κάποια υψηλά κλιμάκια του οικονομικού κατεστημένου της χώρας.
Δεν είναι σοβαρό να μιλάτε για έγκλημα του Χρηματιστηρίου και να παρακάμπτετε αυτούς που έβαλαν τις εταιρείες «φούσκες» στο Χρηματιστήριο, αυτούς που έκαναν τις αναδοχές, αυτούς που έστησαν παιχνίδια κ.λπ., χωρίς να απαλλάσσω κανένα κρίκο αυτού του κυκλώματος!
Εξεταστικές, λοιπόν, επιτροπές δεν σας άφησαν να κάνετε ούτε εσάς ούτε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και αυτή είναι η ουσία και γι’ αυτό κουκουλώθηκε όλη η υπόθεση του Χρηματιστηρίου και λανθασμένα ο κ. Έβερτ παρέσυρε εσάς, για να βγάλετε τάχα λαγό κυνηγώντας πέντε δημόσιους λειτουργούς στα δικαστήρια!
Ένα τελευταίο ερώτημα προς τη Νέα Δημοκρατία τώρα –και προς το ΠΑ.ΣΟ.Κ. βεβαίως- είναι το εξής: Αν σας ενοχλεί ο νόμος που διέπει την ευθύνη Υπουργών, γιατί αρνηθήκατε να μπει στη συνταγματική Αναθεώρηση η αναθεώρηση του άρθρου περί ευθύνης Υπουργών; Γιατί να μην αλλάξει έστω και τώρα το άρθρο του Συντάγματος περί ευθύνης Υπουργών και να παραταθεί ο χρόνος της μη παραγραφής; Και αν σας ενοχλεί ο νόμος του 2003 που υλοποιεί τη σχετική διάταξη του Συντάγματος, γιατί δεν τον αλλάζετε αυτό το νόμο; Ή μήπως δεν θα υπάρξουν ανάλογα προβλήματα στο μέλλον;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω με δύο συγκεκριμένα ζητήματα που ετέθησαν. Ετέθη ένα θέμα σε ό,τι αφορά το να μην γίνονται κατασχέσεις πρώτης κατοικίας για τα 10.000 ευρώ και να γίνει πιο σαφής η συγκεκριμένη διάταξη.
Συμφωνώ με την παρατήρηση που έγινε και προσθέτω το εξής: Πρέπει να υπάρξει μία πολιτική για την κοινωνική κατοικία. Πρέπει να υπάρξει μια πολιτική, η οποία να εξασφαλίζει την πρώτη κατοικία, στα εργαζόμενα ζευγάρια ιδιαίτερα, έτσι ώστε η απόκτηση πρώτης κατοικίας, μέσω τραπεζικού δανεισμού, να είναι εξαίρεση, να είναι δανεισμός για τη βελτίωση της κατοικίας, αλλά το στοιχειώδες δικαίωμα της κατοικίας πρέπει να εξασφαλιστεί με άλλους τρόπους και επιμένω –δεν είναι η στιγμή να το αναπτύξω- ότι υπάρχουν και τα μέσα.
Αν αξιοποιηθούν σωστά οι πόροι του Ο.Ε.Κ., του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας, αν διευρυνθεί η βάση της εισφοράς -σήμερα, στον Ο.Ε.Κ. πληρώνουν εισφορές μόνο οι μισθωτοί- θα μπορούσε, κύριε Υπουργέ, να υπάρξει εισφορά και ελεύθερων επαγγελματιών -με τη θέλησή τους, εννοείται- και αν υπάρξει συντονισμός και με άλλους φορείς, όπως είναι το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, εμείς πιστεύουμε ότι μπορεί να υπάρξει και σήμερα, με σημερινές συνθήκες, μια συγκροτημένη πολιτική παραγωγής και διάθεσης κοινωνικής κατοικίας, που να εξασφαλίσει τη μεγάλη πλειοψηφία ιδίως των νέων ανθρώπων και των νέων ζευγαριών με στέγη, χωρίς να υποχρεωθούν να μπουν στο δίκτυ και στις υποχρεώσεις των τραπεζών και -επαναλαμβάνω- από εκεί και πέρα, να αξιοποιούνται και οι δυνατότητες των τραπεζών για βελτίωση κ.λπ., των συνθηκών στέγασης.
Το τελευταίο, σχετικά με το νομοσχέδιο που συζητούμε -εγώ τουλάχιστον προσπάθησα και με την ομιλία μου επί της αρχής να αναδείξω την ευρύτερη σημασία του, την ευρύτερη κοινωνική και οικονομική σημασία του- η δική μας άποψη είναι ότι η εφαρμογή του θα δημιουργήσει προβλήματα, ίσως όχι άμεσα, μεσομακροπρόθεσμα, προβλήματα σε κοινωνικές ομάδες που θα δουν να υφίστανται ένα είδος τραπεζικού αποκλεισμού, δηλαδή αποκλεισμού από τις τράπεζες, αλλά και ευρύτερες επιπτώσεις στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας.
Γι' αυτό, θεωρούμε ότι το θέμα μιας εναλλακτικής στρατηγικής, μιας διαφορετικής αρχιτεκτονικής στο τραπεζικό σύστημα, που θα υπάρχει και ένας δημόσιος τομέας ικανός να λειτουργεί και με κριτήρια βιωσιμότητας, αλλά και με κριτήρια εξυπηρέτησης των αναγκών της κοινωνίας, της περιφερειακής ανάπτυξης, των νησιών, των ορεινών περιοχών, των ευπαθών κοινωνικών ομάδων, των αδύνατων κοινωνικών ομάδων κ.λπ., θεωρούμε ότι αυτή η πολιτική θα γίνεται ολοένα και πιο αναγκαία.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Δραγασάκη.
Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΠΕΤΡΟΣ ΔΟΥΚΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι, θα αναφερθώ πρώτα σε κάποια θέματα, στα οποία αναφέρθηκαν οι εκλεκτοί συνάδελφοι. Πρώτα, στο θέμα ότι επί Νέας Δημοκρατίας διαλύθηκε το κράτος. Ποιος μιλάει, κύριοι συνάδελφοι; Εσείς. Περιμένετε κάποιο στραβοπάτημα, κάποια καταστροφή, μπας και αναδειχθείτε. Βλέπετε κάθε συμφορά που επέρχεται στον τόπο μας σαν δική σας σανίδα σωτηρίας. Πού είναι ο δικός σας πολιτικός λόγος; Οι δικές σας προτάσεις; Πουθενά.
Κι όμως, αυτά δεν είναι αλήθεια. Μειώθηκε ή δεν μειώθηκε το έλλειμμα από το 7,9% στο 2,6% μέσα σε τρία μόνο χρόνια, χρόνος ρεκόρ για τέτοιου μεγέθους μείωση; Η ανάπτυξη προβλέπατε ότι θα είναι της τάξης του 2,5%; Είναι 4,5%, ρεκόρ για όλες τις χώρες της Ευρωζώνης, 2% παραπάνω από το μέσο όρο των χωρών της Ευρωζώνης.
Ο πληθωρισμός έχει πέσει στο 2,5%, που είχε πάνω από τριάντα χρόνια να είναι τόσο χαμηλός; Οι εξαγωγές αυξάνονται με ρυθμούς της τάξης του 18% κάθε χρόνο περίπου; Οι επενδύσεις είναι με ρυθμούς αύξησης πάνω από 10%. Ο τουρισμός θα είναι φέτος πάλι σε επίπεδα ρεκόρ. Θα εισπράξουμε συνάλλαγμα από τον τουρισμό περίπου 13.000.000.000 ευρώ. Δυστυχώς, λόγω της αύξησης της τιμής του πετρελαίου, θα πληρώσουμε 12.000.000.000 με 13.000.000.000 ευρώ στα αραβικά κράτη για εισαγωγές πετρελαίου.
Παρόλα αυτά, βλέπετε πόσο έχουν βελτιωθεί ένα πλήθος από δείκτες. Έχουμε δώσει πραγματικά σημαντικές αυξήσεις στους συνταξιούχους μέσω Ο.Γ.Α. και μέσω Ε.Κ.Α.Σ., στα πλαίσια των δυνατοτήτων μας; Το έχουμε κάνει.
Κύριοι συνάδελφοι, όσον αφορά τη δίκη της «Δ.Ε.Κ.Α.», νομίζω ότι ήμουν σαφής χθες και θα είμαι πάρα πολύ σύντομος. Σεβόμαστε όλες τις αποφάσεις των δικαστηρίων έστω και αν αυτές δεν μας εξυπηρετούν πολιτικά. Τις σεβόμαστε όλες. Εσείς σέβεστε μόνο αυτές που εξυπηρετούν τις δικές σας μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Επαναλαμβάνω ότι η απόφαση του δικαστηρίου είναι απόλυτα σεβαστή. Και η απόφαση αυτή αφορά παραγραφή και όχι αθώωση ή απαλλαγή. Και ήταν σαφές και είναι στα πρακτικά της δίκης ότι οι κατηγορούμενοι στην υπόθεση της «Δ.Ε.Κ.Α.» εκτελούσαν άνωθεν υπουργικές εντολές.
Δεν έκαναν τίποτα χωρίς να έχουν πάρει σχετική εντολή –όχι προτροπή, αλλά εντολή- από τον αρμόδιο τότε Υπουργό και Υφυπουργό.
Χθες, αναφέρθηκαν και κάποια άλλα που έδειξαν το θαυμασμό των στελεχών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. προς τον κ. Σαρκοζί. Μάλιστα, δεν έκανε αυτός απογραφή, αλλά είπα χθες ότι δεν είχε λόγο να κάνει απογραφή ο Σαρκοζί. Δεν είχε βρει αντίστοιχα στη Γαλλία 40.000.000.000 ευρώ ελλείμματα κρυμμένα, τα οποία εμείς έπρεπε και να τακτοποιήσουμε λογιστικά, αλλά και να πληρώσουμε τεράστια ποσά σε κρυφά χρέη και ελλείμματα. Όμως, το ότι ο Σαρκοζί έχει θαυμαστές και μεταξύ των Γάλλων σοσιαλιστών και μεταξύ των Ελλήνων σοσιαλιστών, είναι ένα πολύ θετικό βήμα προόδου.
Θα αναφερθώ τώρα στα άρθρα. Για το άρθρο 25, στο οποίο είχατε κάποιες απορίες, απλώς πλέον λέμε ότι υπάρχει μία αποκέντρωση στις οδηγίες εφαρμογής κάποιων οδηγιών. Λέμε, επίσης, ότι μπορούν να γίνουν με απλή πράξη του διοικητή πλέον και δεν χρειάζεται ούτε νόμος ούτε συνυπογραφή του Υπουργού. Μπορεί ο διοικητής να εκδώσει αποφάσεις που αφορούν το πώς θα εκτελεστούν αυτές οι οδηγίες. Μάλιστα, αυτό είναι δυνατό να γίνει στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς ήδη από το νόμο το δικό σας του 1996. Από το 1996 είχατε δώσει αυτή την εξουσιοδότηση, τώρα δίνεται και εξουσιοδότηση στην Τράπεζα της Ελλάδας.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ: Κατά κύριο λόγο, λέει.
ΠΕΤΡΟΣ ΔΟΥΚΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Θα επανέλθουμε σ’ αυτά αργότερα, κύριε συνάδελφε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Θα πάρετε αργότερα το λόγο να δευτερολογήσετε, κύριε συνάδελφε.
ΠΕΤΡΟΣ ΔΟΥΚΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Ο κύριος λόγος αφορά το ότι υπάρχουν και περιπτώσεις factoring και υπάρχουν και άλλου τέτοιου είδους τραπεζικά προϊόντα. Γι’ αυτό και λέει «κατά κύριο λόγο».
Όσον αφορά τον ανατοκισμό στα θέματα τα οποία αναφέρατε –όπως είπε και ο εκλεκτός συνάδελφος κ. Καραμάριος- αντιλαμβάνεστε ότι την έννοια του ανατοκισμού δεν μπορούμε να την καταργήσουμε. Ανατοκισμός σημαίνει το κόστος χρηματοδότησης των τόκων. Όπως χρηματοδοτείς το κεφάλαιο με ένα κόστος, έτσι έχεις να χρηματοδοτήσεις και τον τόκο που δεν πληρώνει κάποιος με ένα αντίστοιχο κόστος.
Όμως, υπάρχουν και περιπτώσεις καταχρήσεων, τις οποίες αναφέρατε, κύριε Καραμάριε. Η Κυβέρνηση θα ακούσει και αυτά που αναφέρατε εσείς, κύριε Καραμάριε και οι άλλοι συνάδελφοι και θα επανέλθει στο θέμα αυτών των καταχρήσεων.
Όμως, πρέπει να είμαστε σαφείς ότι αυτά δεν σημαίνουν ότι τα δάνεια γίνονται για να έχει κάποιος την ευκαιρία να μην τα ξεπληρώσει. Τα δάνεια τα παίρνει κάποιος με στόχο να τα ξεπληρώσει και όχι να μην τα ξεπληρώσει. Για κάθε έναν ο οποίος δεν ξεπληρώνει ένα δάνειο και δεν είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του, κάποιος άλλος Έλληνας επωμίζεται αυτό το κόστος. Είναι δίκαιο, λοιπόν, ο καθένας να κάνει αυτά τα οποία έχει υποσχεθεί να κάνει.
Όσον αφορά το άρθρο 91 που ανέφερε ο κ. Βερελής, η φράση «δύναται να» συνδέεται με την προστιθέμενη εξουσιοδοτική διάταξη της παραγράφου 13 προς την Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία θα αξιολογεί εάν πληρούνται οι προϋποθέσεις εποπτείας εξομοίωσης των τίτλων της παραγράφου 10 με τις καλυμμένες ομολογίες, ιδίως στην περίπτωση που η εταιρεία ειδικού σκοπού θα εδρεύει σε άλλη χώρα και όχι στην Ελλάδα.
Τέτοιες εταιρείες ειδικού σκοπού είναι αυτές οι τέσσερις που είχατε ιδρύσει εσείς, αγαπητοί συνάδελφοι, για την τιτλοποίηση μελλοντικών εσόδων από τα κρατικά λαχεία, από το eurocontrol, για το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και για το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Απλώς, πρέπει να εξασφαλισθεί ότι όλοι οι ομολογιούχοι έχουν ισοδύναμα δικαιώματα και δεν προτιμώνται, για παράδειγμα, οι κάτοικοι του Λουξεμβούργου που είναι ομολογιούχοι από τους κατοίκους της Ελλάδας. Αυτό το θέμα αφορά το συγκεκριμένο άρθρο 91.
Όσον αφορά το σχέδιο νόμου, ήμασταν αρκετά αναλυτικοί χθες. Αφορά το αύριο των ελληνικών και των ευρωπαϊκών τραπεζών. Είναι πολύ σημαντικό οι ελληνικές τράπεζες να ενσωματώσουν αυτή την οδηγία στη δική τους κεφαλαιακή επάρκεια και νομίζω ότι μπορούν να τα καταφέρουν.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υφυπουργού)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Είπαμε ότι θα υπάρχει κάποιο αβαντάζ για τις μεγάλες και τις πιο προηγμένες τράπεζες, οι οποίες θα έχουν τέτοια συστήματα που θα τους επιτρέπουν για το ίδιο ενεργητικό να διατηρούν λιγότερα και χαμηλότερα κοστοβόρα κεφάλαια. Οι περισσότερες τράπεζες θέλουν και απαιτούν να έχουν λιγότερα κεφάλαια παρά περισσότερα, γιατί όσο πιο πολλά κεφάλαια έχεις, τόσο πιο ανενεργά είναι αυτά και τόσο λιγότερο κέρδος και απόδοση έχουν. Γι’ αυτό το λέμε. Αλλιώς, θα μπορούσε να πει κανείς «τι μας νοιάζει αν οι τράπεζες ήθελαν να έχουν 30% ίδια κεφάλαια ως ποσοστό του ενεργητικού». Δεν είναι έτσι. Τα πολλά κεφάλαια κοστίζουν και προτιμούν να έχουν το λιγότερο δυνατόν.
Όμως, για να προστατευθούν οι καταθέτες, πρέπει να υπάρχει μία χρυσή τομή. Αυτή τη χρυσή τομή επιχειρεί να δομήσει το νομοσχέδιο αυτό.
Νομίζω ότι οι ελληνικές τράπεζες έχουν σημαντικές δυνατότητες, έχουν δείξει ότι μπορούν να κυριαρχήσουν σε περιοχές όπως η Νοτιανατολική Ευρώπη –τις βλέπω να επεκτείνονται σύντομα και στη Βόρεια Αφρική- αν και θεωρώ ότι η περίοδος των παχέων αγελάδων έχει τελειώσει γι’ αυτές ή βαίνει προς τη λήξη της. Νομίζω, όμως, ότι έχουν όλες τις δυνατότητες να ανταγωνιστούν.
Όσον αφορά τη δυνατότητα μέτρησης των κινδύνων οι μεν μικρές και λιγότερο προηγμένες τράπεζες θα είναι αναγκασμένες να υιοθετήσουν τη στάνταρ βαθμολόγηση που θα έχει η Τράπεζα της Ελλάδος, οι πιο προηγμένες θα έχουν δικά τους εσωτερικά ζητήματα, τα οποία θα τους επιτρέπουν να διατηρούν σχετικά λιγότερα κεφάλαια για το ίδιο αντίστοιχο ρίσκο, ακριβώς επειδή είναι πιο προηγμένες στο θέμα διαχείρισης ρίσκου. Σε κάθε περίπτωση νομίζω ότι το αύριο είναι εδώ και ότι οι ελληνικές τράπεζες θα ανταποκριθούν πλήρως σε αυτές τις προκλήσεις!
Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Μιλτιάδης Παπαϊωάννου.
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω και εγώ το εύλογο ερώτημα, γιατί κάποιοι συνάδελφοι, από την πλευρά της Κυβέρνησης θέλουν να συνεχιστεί στο Κοινοβούλιο η δίκη της «Δ.Ε.Κ.Α.». Σήμερα ξαναφέρατε το θέμα εδώ.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΦΟΥΣΑΣ: Εσείς το κάνατε. Ο εισηγητής σας.
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Η απάντηση είναι απλή: Γιατί η Νέα Δημοκρατία πιστεύει ότι μπορεί να κερδίσει τις επόμενες εκλογές με βάση τη σκανδαλολογία και με μία φυγή στο παρελθόν. Άλλος λόγος δεν υπάρχει, γιατί στο βαθμό που υπάρχει δικαστική απόφαση, που η Κυβέρνηση λέει ότι τη σέβεται … Και θα πρέπει να ξέρετε, κύριε Φούσα, ότι κανένας δεν είπε τι θα κάνουν οι εισαγγελείς. Ρωτήθηκε τι θα κάνει το Υπουργείο Οικονομικών, διότι η δίκη αυτή ξαναέγινε, διότι ο νομικός σύμβουλος, όπως σας είπα χθες, του Υπουργείου Οικονομικών …
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΦΟΥΣΑΣ: Τους απειλήσατε!
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: … πήρε εντολή να ζητήσει από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να ασκηθεί αίτηση αναίρεσης.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΦΟΥΣΑΣ: Πού το ξέρετε αυτό;
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Δεν ξέρετε καλά τα γεγονότα.
Κύριε Υπουργέ, μας απαντήσατε και αισθάνομαι ικανοποίηση από την απάντησή σας. Η απάντηση αφορά τον κ. Φούσα, που δεν θέλει να συμμορφωθεί με την προς το παρόν τουλάχιστον κυβερνητική γραμμή.
Το δεύτερο σημείο το οποίο θέλω να πω ξεκάθαρα είναι το εξής: Είναι ένοχοι; Σας είπε προηγουμένως ο κ. Δραγασάκης, γιατί τους διασύρετε; Δεν γνωρίζετε για το τεκμήριο της αθωότητας;
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΦΟΥΣΑΣ: Είπε κανείς για ενοχή;
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Θέλετε να λέτε στους ψηφοφόρους σας ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι εγκληματίες; Προσέξτε γιατί αφορούν ανθρώπινα δικαιώματα, αφορούν αξιοπρέπεια ανθρώπων και δημόσιων λειτουργών, τους οποίους όλοι οφείλουμε να σεβαστούμε για την προσφορά τους στη χώρα, στην πατρίδα και στη δημόσια υπηρεσία. Όλα τα άλλα είναι εκ του πονηρού. Κάνατε τα λάθη σας στους χειρισμούς, μην προσπαθείτε να τα μεταθέσετε κάπου αλλού.
Και το σημαντικότερα από όλα είναι ότι δεν απαντήσατε σε δύο εύλογα ερωτήματα: Γιατί δεν συστήσατε εξεταστική επιτροπή για το Χρηματιστήριο που είχε υποσχεθεί προεκλογικά στον ελληνικό λαό ο κ. Καραμανλής ότι θα το πράξει; Και όπως ξέρετε εξεταστική επιτροπή δεν σημαίνει σώνει και καλά προανακριτική επιτροπή ή διαδικασία παραπομπής Υπουργών ή οτιδήποτε άλλο. Το δεύτερο σημείο το οποίο είναι πάρα πολύ σημαντικό είναι ότι εμείς μιλάμε για μεθοδεύσεις, διαδικασίες και ποτέ δεν μιλήσαμε και δεν σχολιάσαμε επί της ουσίας αποφάσεις δικαστηρίων.
Δεύτερο ζήτημα, κύριε Υπουργέ: Πάλι φέρατε το κράτος σε διάλυση και ότι αυτό αποτελεί σανίδα σωτηρίας για μας. Το κράτος είναι σε διάλυση σε σύγκριση με το παρελθόν με το τι παραλάβατε. Και βέβαια δεν θα πάω πάλι στο θέμα των πυρκαγιών και στα χθεσινά, δηλαδή κομματισμός, έλλειψη πιστώσεων, ανικανότητα κυβερνητικών στελεχών και τόσα άλλα, αλλά μιας και αναφερθήκατε στην οικονομία μπορείτε να μου πείτε εσείς πως αντιλαμβάνεσθε ότι η οικονομία πάει καλά, όταν σύμφωνα με τα ευρήματα του τελευταίου Ευρωβαρόμετρου η ικανοποίηση των Ελλήνων πολιτών σε σχέση με την οικονομία είναι πολύ άσχημη για σας; Αυτό είναι το πρώτο.
Το δεύτερο. Δεν κάνετε κάποια φορά μια προσέγγιση να συγκρίνετε τα στοιχεία για το τι οικονομία παραλάβαμε εμείς το 1993 και τι στη συνέχεια παραδώσαμε όταν μπήκαμε στο χώρο της Ο.Ν.Ε.; Θυμάστε τότε ότι το δημόσιο έλλειμμα ήταν 14%; Ποιος το πήγε στο 3%-4%; Θυμάστε πού ήταν ο πληθωρισμός με τις συνταγές τότε του κ. Αλογοσκούφη, που ήταν επικεφαλής του Σ.Ο.Ε.; Δεν τα θυμάστε όλα αυτά, τα ξεχάσατε και έρχεστε τώρα και λέτε διάφορα πράγματα, αλλά το σημαντικότερο ξέρετε ποιο είναι, κύριε Υπουργέ; Μπορείτε να μας πείτε γιατί υπήρξε εκτροχιασμός εκτέλεσης του τρέχοντος προϋπολογισμού, του 2007;
Είδαμε πριν από λίγες μέρες, κύριοι συνάδελφοι, να δημοσιεύονται από την πλευρά της Κυβέρνησης τα αποτελέσματα του πενταμήνου. Ξέρετε πόση είναι η υστέρηση των εσόδων; Ήταν 6% ο στόχος, 1,5%. Ξέρετε ότι υπήρξε πλήρης εκτροχιασμός των δαπανών; Και αυτά συνεχίζονται κυρίως και με τις προεκλογικές παροχές που λέτε. Και αυτός είναι ο λόγος που ο κ. Αλογοσκούφης ζήτησε ουσιαστικά εκλογές. Γιατί αυτό είπε ο κ. Αλογοσκούφης προχθές, «εκλογές εδώ και τώρα». Και το θέμα είναι τον ακούσει επιτέλους ο κύριος Πρωθυπουργός. Γιατί σας άκουσα και χθες να λέτε ότι ο Πρωθυπουργός οφείλει να απαντήσει με σαφήνεια στον ελληνικό λαό για το πότε θα γίνουν οι εκλογές. ‘Οχι «στην ώρα τους», γιατί όλοι ξέρουν ότι θα γίνουν έξω από την ώρα τους. Κατά συνέπεια δεν μπορεί να παίζει με τα μεγάλα αυτά ζητήματα.
Και αν θέλετε να μιλήσουμε και για τα τρέχοντα που είναι η ανταγωνιστικότητα -γιατί σ’ αυτή στηριζόμαστε και στηρίζεστε όλοι, όπως άλλωστε και οι σύγχρονες οικονομίες- σας θυμίζω, κύριε Υπουργέ, ότι με βάση το Διεθνές Οικονομικό Φόρουμ, που είναι αγαπημένο σημείο αναφοράς στης Νέας Δημοκρατίας χρόνια τώρα, η Ελλάδα το 2003 ήταν τεσσαρακοστή δεύτερη στην επιχειρηματική ανταγωνιστικότητα και το 2006 πήγε στις τεσσαρακοστή ένατη θέση. Έχασε, δηλαδή, επτά θέσεις.
Και ακόμα πιο δραματικά είναι τα στοιχεία, κύριοι συνάδελφοι, όσον αφορά την παγκόσμια κατάταξη της ελληνικής ανταγωνιστικότητας, που το 2003 ήμασταν στην τριακοστή πέμπτη θέση και τώρα κατρακυλήσαμε στην τεσσαρακοστή έβδομη θέση. Τα ξέρετε αυτά τα στοιχεία; Και είστε ικανοποιημένοι! Θα σας απαντήσει ο ελληνικός λαός.
Όσον αφορά τα ζητήματα σε σχέση με την οικονομία και τα φορολογικά μέτρα, τα Φ.Π.Α. που αυξήσατε κ.λπ., θέλω να έρθω στα ερωτήματα που σας θέσαμε χθες και στα οποία δεν μας απαντήσατε. Προφανώς συμφωνούμε. Προσαρμογή. Ζούμε στο παγκόσμιο χωριό, ζούμε στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η χώρα μας πρέπει να προσαρμοστεί στα δεδομένα, στις νέες ανάγκες, στις νέες συνθήκες, όπως συνηθίζω να λέω. Όμως, όλα αυτά στηρίζονται στον υγιή ανταγωνισμό. Απαντήστε μου, λοιπόν, στο εξής: Υπάρχει υγιής ανταγωνισμός στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα σήμερα; Έχετε την ευθύνη. Για την Ελλάδα μιλάμε. Δεν μιλάμε γι’ αυτά που πρέπει να κάνουμε ως διεθνείς υποχρεώσεις και ως διεθνείς ανάγκες, λέω εγώ. Απαντήστε μας. Πώς εξηγείτε ότι η «ψαλίδα» των καταθέσεων και των χορηγήσεων στην Ελλάδα είναι διπλάσια απ’ ό,τι είναι στην Ευρωπαϊκή Ένωση;
Πριν από ένα χρόνο, κύριε Καραμάριε, ο κ. Δούκας είπε ότι θα πάρουμε μέτρα. Και εγώ ρωτάω. Πήρατε μέτρα; Ποια είναι τα μέτρα;; Ποια είναι τα αποτελέσματα;
Ακούσαμε προηγουμένως -και είναι η αλήθεια- ότι ο υπερδανεισμός των νοικοκυριών έχει πάει στα 90.000.000.000 ευρώ και πλέον.. Άλλα 93.000.000.000 ευρώ έως 94.000.000.000 ευρώ είναι ο υπερδανεισμός των επιχειρήσεων, πράγμα που σημαίνει δανεισμός 180.000.000 ευρώ 90% του Α.Ε.Π. δηλαδή! Για να ξέρουμε γιατί συζητάμε. Και εγώ λέω «εντάξει, λοιπόν». Η Κυβέρνηση τι μέτρα έχει πάρει; Είναι ικανοποιημένη, όταν οι μόνες επιχειρήσεις στην Ελλάδα που έχουν υπερκέρδη είναι οι τράπεζες, κύριοι συνάδελφοι; Μία τράπεζα παρουσίασε σ’ ένα χρόνο 200% κέρδη. Αυτά είναι ζητήματα. Στον ανατοκισμό. Προφανώς θα υπάρξει ανατοκισμός, με τις κομπίνες που κάνουν οι τράπεζες, βγάζουν αποφάσεις, κεφαλαιοποιούν και πάνε ξανά, «παίζοντας» ανάμεσα ό,τι αφορά τους ανατοκισμούς.
Σας βάλαμε και σας φέραμε ένα νομοσχέδιο για την προστασία του καταναλωτή. Με τα ψιλά γραμματάκια που είναι πίσω από τις κάρτες, που δεν τα διαβάζει κανένας και που μέσα από εκεί, γίνεται η ληστεία του Έλληνα φορολογούμενου, του Έλληνα πολίτη και καταναλωτή. Τι μέτρα πήρατε εσείς σε σχέση μ’ αυτά; Ποιος αυτήν τη στιγμή έχει την ευθύνη εφαρμογής, όσον αφορά τα πανωτόκια και τόσα άλλα; Και βέβαια, ευθύνη έχει και η Τράπεζα της Ελλάδος, για να μην τα ρίχνω όλα στην Κυβέρνηση. Μας έχετε δώσει απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα;
Και ας πάω παραπέρα. Πήρατε κάποια μέτρα, ώστε να μην υπάρξει πλήρης –τονίζω την λέξη «πλήρης»- αφελληνισμός του ελληνικού τραπεζικού συστήματος; Εμείς είχαμε μία πολιτική στήριξης της Εθνικής Τράπεζας. Σε σχέση με τις άλλες, με την Εμπορική, την Ιονική, εντάξει. Θα πρέπει να υπάρχει ένας κορμός, που να προστατεύει την εθνική οικονομία. Τι κάνατε; Το ένα σκάνδαλο μετά το άλλο. FINANCE BANK, Π & Κ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗ, το μεγάλο σκάνδαλο. Δεν έχει απαντηθεί γιατί αγόρασε την Π &Κ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗ.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Δεν μας απαντήσατε σ’ αυτά, κύριοι. Μας απαντήσατε, εάν οι ελληνικές τράπεζες έχουν συμμορφωθεί και αν έχουν πάρει μέτρα για την αντιμετώπιση όσον αφορά το ξέπλυμα του μαύρου χρήματος; Γιατί αυτό έχει να κάνει με την αξιοπιστία του ελληνικού τραπεζικού συστήματος. Στα διεθνή φόρα λένε ότι η Ελλάδα δεν έχει πάρει κανένα μέτρο προς αυτήν την κατεύθυνση. Και δεν είναι μόνο η Ελλάδα, γιατί πολλές φορές τα φορτώνουν στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Πρέπει να ξέρουμε –τα είπα και χθες- ότι 1.000.000.000.000 δολάρια διακινούνται «νομίμως» –σε εισαγωγικά- μέσα από το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα, όσον αφορά το ξέπλυμα μαύρου χρήματος κ.λπ.
Σε καμμία περίπτωση δεν μπαίνει. Όμως, τι μέτρα έχετε πάρει;
Από την άλλη μεριά, κύριε Υπουργέ, προχθές ήρθε καινούργιο στοιχείο, η «J.P.MORGAN», η οποία λέει «για να επιστρέψω τα λεφτά στα ταμεία» -θα πάμε στην άλλη πλευρά του σκανδάλου των ομολόγων- «ξέρετε, πρέπει να υπογράψετε μαζί μας σύμβαση εμπιστευτικότητας για δέκα χρόνια». Δηλαδή για το κουκούλωμα! Και εδώ είναι και η Κυβέρνηση συμμέτοχη!
Συμφωνείτε μ’ αυτό; Τι οδηγίες δώσατε στα ταμεία; Τι είναι η χώρα μας; Μια αποικιοκρατική χώρα είναι, που να της λέει η άλλη ότι προκειμένου να υπογράψετε, δεν θα της πείτε τι έχει γίνει.
Προσθέστε, κύριοι συνάδελφοι, σ’ αυτό ότι ζητήσαμε να κατατεθούν εδώ, πέρα από τις συμβάσεις, τα κείμενα, δηλαδή τα Swaps, οι διαφορές επιτοκίων κ.λπ. που δεν τις καταθέτει η Κυβέρνηση. Να πού είναι η μεγάλη σας ευθύνη και της συμμετοχής, αλλά και της συγκάλυψης στο σκάνδαλο των ομολόγων!
Όλα αυτά στη γωνιά! Άντε τώρα να θυμηθούμε και να πούμε: «Ξέρετε, αυτοί ήσαν ένοχοι και το δικαστήριο βρήκε την παραγραφή». Δηλαδή να διασύρουμε ανθρώπινες αξιοπρέπειες, να καταγγείλουμε τον παγκοσμίως αναγνωρισμένο στα κράτη του κόσμου οργανισμό, που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και να είμαστε σ’ όλη αυτήν την κατάσταση.
Κατά συνέπεια, κύριε Υπουργέ, σ’ αυτήν τη συζήτηση, είναι φανερό ότι δεν είχαμε να πούμε πολλά επί της ουσίας. Συμφωνήσαμε. Ερωτήματα πολιτικά θέσαμε –και αυτός είναι ο ρόλος της Βουλής- πάνω στα ζητήματα της λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος της χώρας μας, τις στρεβλώσεις που παρατηρούνται, σε σχέση με το εάν εφαρμόζεται ή όχι υγιής ανταγωνισμός και σ’ αυτά δεν πήραμε ούτε μία απάντηση. Σιγή ιχθύος! Να το εκλάβω και αυτό ως αίσθημα συνευθύνης και συνενοχής; Προφανώς έτσι είναι τα πράγματα.
Κατά συνέπεια, για να τελειώνω, νομίζω, κύριε Υπουργέ, ότι πρέπει να αθροιστείτε και εσείς μαζί με τον κ. Αλογοσκούφη και τους άλλους συναδέλφους σας και, επιτέλους, να ανοίξει τα αφτιά του ο κ. Καραμανλής και να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές. Είναι η μόνη λύση για την πρόοδο και προκοπή του τόπου!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Παπαϊωάννου.
Το λόγο έχει ο κ. Τασούλας, Kοινοβουλευτικός Eκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας. Η είδηση θα ήταν να ζητήσετε και εσείς εκλογές!
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Εγώ απλώς θα ζητήσω, να μην είμαστε αντιφατικοί. Είναι πολύ πιο περιορισμένες οι φιλοδοξίες μου.
Ήταν αντιφατικός ο προλαλήσας κ. Παπαϊωάννου.
Ο κ. Παπαϊωάννου είπε ότι η Νέα Δημοκρατία περιορίζεται στη σκανδαλολογία και στη φυγή προς το χθες και άρχισε αμέσως τη σκανδαλολογία ο ίδιος, μιμούμενος, προφανώς, κατά τη γνώμη του, τη Νέα Δημοκρατία. Άρχισε να λέει για τα σκάνδαλα της Εθνικής Τραπέζης κ.α..
Είναι υπερβολική η αξίωσή μου, να αναμένω να μην είναι αντιφατικό το ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά νομίζω ότι είναι μέσα στην αδυναμία του να αρθρώσει έναν ευθυτενή πολιτικό λόγο, ώστε να μπορέσει να ξεπεράσει και την πολιτική κρίση που το περιβάλει.
Δεν αποφύγαμε σήμερα πάλι, κύριε Υπουργέ, τις αναφορές στο θέμα της δίκης. Εγώ συμφωνώ με τον κ. Παπαϊωάννου ότι το τεκμήριο της αθωότητας είναι όχι απλώς κεκτημένο, αλλά είναι και δείγμα πολιτισμένης συμπεριφοράς, όταν το σεβόμαστε, ιδίως σε μια χώρα, όπως η Ελλάδα όπου η συκοφαντία είναι μια από τις ισχυρότατες πολιτικές παραδόσεις αυτής της χώρας αρχαιόθεν.
Το τεκμήριο της αθωότητας, είναι κάτι το οποίο –επαναλαμβάνω- πρέπει να σεβαστούμε, αλλά πρέπει να σεβόμαστε και την αλήθεια. Και η αλήθεια λέει ότι δεν δικαιούται κανείς να προσομοιώνει απόφαση δικαστική, που απήλλαξε, λόγω παραγραφής, κάποιο κατηγορούμενο, με την απόφαση η οποία θα διαπίστωνε την αθωότητά του. Ας μείνει με το τεκμήριο της αθωότητας.
Άλλο, όμως, το τεκμήριο της αθωότητας και άλλο η απόφαση αυτή καθεαυτή. Κανείς δεν παραγνωρίζει ότι έχουν τεκμήριο αθωότητας τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της «Δ.Ε.Κ.Α..»
ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Απόφαση αθωότητας.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Δεν υπάρχει απόφαση αθωότητας! Υπάρχει απόφαση η οποία διακόπτει την ποινική δίωξη, γιατί κρίνει ότι έχει παραγραφεί.
Και θα σας πω το εξής: Η εξάλειψη του αξιόποινου λόγω παραγραφής είναι πολύ διαφορετικό από τον αποκλεισμό του αξιόποινου. Αναγκαζόμαστε να καταφεύγουμε σε στοιχειώδεις νομικές γνώσεις. Η εξάλειψη λόγω παραγραφής δεν θίγει τον αξιόποινο χαρακτήρα της πράξεως, αλλά εξαλείφει την ποινική αξίωση της πολιτείας. Και μέχρι να συντρέξει ο λόγος αυτός, η παραγραφή δηλαδή ή η αμνηστία ή η έμπρακτη μετάνοια, που είναι λόγοι που εξαλείφουν την ποινική αξίωση της πολιτείας, το αξιόποινο παραμένει. Άλλο λοιπόν η εξάλειψη του αξιοποίνου λόγω παραγραφής ή αμνηστίας, που είναι μια παρεμφερής, μια ισοπαλής περίπτωση εξαλείψεως του αξιοποίνου και άλλο λόγοι που αποκλείουν το αξιόποινο, όπως είναι η προσταγή, όπως είναι η συναίνεση ή η άμυνα, όπως είναι η παραίτηση από την έγκληση.
Καταφεύγω σ’ αυτές τις εξειδικευμένες έννοιες, κύριε Πρόεδρε, για να καταδείξω τη σημασία μιας παύσεως της ποινικής διώξεως λόγω παραγραφής. Όπως χθες, ας πούμε, διεπιστώθη ότι είχαν παραγραφεί από τον Άρειο Πάγο αδικήματα που εφέρετο να είχε διαπράξει ο Αρχιμανδρίτης Γιοσάκης για αρχαιοκαπηλία. Και δεν καταδικάστηκε. Όπως, ακριβώς, παρεγράφησαν τα αδικήματα του Αρχιμανδρίτη Γιοσάκη για αρχαιοκαπηλία, έτσι παρεγράφησαν και τα αδικήματα των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της «Δ.Ε.Κ.Α.» Αυτό δεν σημαίνει ότι το δικαστήριο μπήκε στην ουσία και αθώωσε.
ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Μπήκε στην ουσία και αναίρεσε την πρωτόδικη.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ: Υπήρξε ποτέ…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Μη διακόπτετε, κύριοι συνάδελφοι.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Δεν υπήρξαν ποτέ καταδικασθέντες, δεν υπήρξαν τώρα αθωωθέντες, υπήρξαν απαλλαγέντες και με παύση της ποινικής διώξεως λόγω παραγραφής.
Επαναλαμβάνω: Και στο Ποινικό μας Δίκαιο η εξάλειψη της ποινικής αξιώσεως της πολιτείας λόγω παραγραφής, είναι ισοπαλής με την εξάλειψη της ποινικής αξιώσεως, ας πούμε, λόγω αμνηστίας. Είναι το ίδιο πράγμα. Σαν να εδίδετο, ας πούμε, αμνηστία.
ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Είναι απαράδεκτο αυτό που λέτε!
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Σαν να εδίδετο αμνηστία. Είναι το ίδιο πράγμα.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ: Σοβαρολογείτε, κύριε συνάδελφε;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Βεβαίως.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Γιατί διακόπτετε τώρα, κύριοι συνάδελφοι;
ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Είναι απαράδεκτο αυτό που λέτε!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριοι συνάδελφοι, δεν έχει δικαίωμα να εκθέσει τις απόψεις του ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος ή όποιος Βουλευτής; Σας παρακαλώ πάρα πολύ! Δηλαδή, θα διαπληκτίζεστε φραστικά βέβαια μεταξύ σας;
ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Αλλοιώνει την αλήθεια, κύριε Πρόεδρε. Διαβάσαμε κι εμείς νομικά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σας παρακαλώ πάρα πολύ. Έχει δικαίωμα να εκφράζει τις απόψεις του ελεύθερα και αβίαστα.
ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Είναι δυνατόν να συγκρίνει το Γιοσάκη με τη «Δ.Ε.Κ.Α.;»
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Πιστεύω ότι το πρέπον είναι να υποστηρίζετε ό,τι θέλετε, αλλά με ευπρέπεια. Δεν είναι αυτό το πρωτεύον μέσα στην Αίθουσα οι αντιπαραθέσεις με οξύτητα. Σας παρακαλώ πάρα πολύ.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, συνεπώς αυτές είναι οι στοιχειώδεις παραδοχές, αυτή είναι η συστηματική κατάταξη της παραγραφής μέσα στις αρχές του Ποινικού Δικαίου, αυτή είναι η ηθική αξία μιας παραγραφής εν σχέση με την ηθική αξία μιας αθωώσεως. Όμως, επειδή εγώ προχώρησα περισσότερο από εσάς και δεν το προσέξατε, γιατί είστε ενοχλημένοι μ' αυτό το θέμα, εγώ δεν σας λέω απλώς ότι έχουν το τεκμήριο της αθωώτητος. Εγώ σας λέω ότι είμαστε και η χώρα της συκοφαντίας. Και αυτό που σας λέω, είναι ακόμη πιο βαθύ εν σχέσει μ’ αυτά που λέτε εσείς. Αλλά επειδή είστε ενοχλημένοι μ' αυτό το θέμα, αντιδράτε μ' αυτό που αισθάνεστε ότι σας ενοχλεί.
Η Κυβέρνηση, κύριε Πρόεδρε, είπε ότι σέβεται την απόφαση. Το τι θα κάνει η δικαιοσύνη δεν αφορά στην Κυβέρνηση. Είμαστε μια συντεταγμένη πολιτεία, μια πολιτεία, η οποία προσπαθεί να προχωρήσει μπροστά, να εκσυγχρονίσει τους θεσμούς της, να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής των κατοίκων της, να προστατεύσει το περιβάλλον της, το οποίο πλήττεται τελευταία με μηχανισμούς, οι οποίοι εάν έχουν στοιχεία διαλύσεως, οφείλονται στην κληροδοτηθείσα διάλυση από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., την οποίαν παλεύουμε μαζί με τα προβλήματα να αποκαταστήσουμε.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Τασούλα.
Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
ΠΕΤΡΟΣ ΔΟΥΚΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Αγαπητοί συνάδελφοι, εκπλήσσομαι που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ακόμη δαιμονοποιεί το κέρδος και την έννοια του κέρδους. Εμείς δαιμονοποιούμε τις καταχρηστικές πρακτικές κάποιων τραπεζών, όχι την κερδοφορία τους. Αντιθέτως, θεωρούμε ότι η κερδοφορία, είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη της χώρας. Εγώ που είμαι και στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και αντιμετωπίζω συνεχώς ζημιογόνες επιχειρήσεις, βλέπω με πολύ καλό μάτι αυτούς, που δεν απαιτούν χρήματα από τους φορολογούμενους και μπορούν και στέκονται στα δύο δικά τους πόδια.
Μιλήσατε για τα σκάνδαλα της Εθνικής Τράπεζας, της FΙΝΑΝCE BANK, της «Π & K. ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗ». Κατ’ αρχάς το δημόσιο, δεν έχει πλέον ούτε μια μετοχή της Εθνικής Τράπεζας, άρα δεν θα έπρεπε να είναι αντικείμενο της συζήτησής μας εδώ στη Βουλή. Σας λέω όμως ότι εκατοντάδες χιλιάδες μέτοχοι της Εθνικής, θεωρούν ότι οι επιλογές της διοίκησης είναι στην πολύ σωστή κατεύθυνση, με αποτέλεσμα η μετοχή της τράπεζας να είναι σε επίπεδα ρεκόρ όλων των εποχών. Και όχι μόνο αυτό. Από το 2004, μέχρι σήμερα, από τη νέα διοίκηση της Εθνικής επί Νέας Δημοκρατίας μέχρι σήμερα, η μετοχή της έχει πάει πολύ καλύτερα σε σχέση με τις δύο μεγάλες ανταγωνίστριες τράπεζες. Η μετοχή της Εθνικής από το 2004 έχει πάει πολύ καλύτερα και από τη μετοχή της EUROBANK και από τη μετοχή της ALPHA ΠΙΣΤΕΩΣ. Δεν λέει κάτι αυτό το πράγμα; Μάλιστα εκτιμάται ότι εάν σήμερα η Εθνική ήθελε να πουλήσει τη FINANCE BANK σε κάποια τρίτη τράπεζα, θα είχε και πάρα πολύ σημαντικό κέρδος από την επένδυση αυτή.
Όσον αφορά τα ομόλογα, αποδείχθηκε, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι η παρέα του Λονδίνου και κάποιοι λίγοι χρηματιστές εδώ, φορούσαν «πράσινο» κουστούμι. Έκαναν μπίζνες, με τη δική σας κυβέρνηση από το 1998. Επομένως όλη αυτή η υπόθεση, έχει πάρει το δρόμο της δικαιοσύνης. Και απορώ που ανέφερε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος το τεκμήριο της αθωότητας,το οποίο σεβόμαστε όλοι. Τέσσερις μήνες όμως, κύριοι συνάδελφοι,στην υπόθεση των ομολόγων,εσείς το τεκμήριο της αθωότητας δεν το σεβαστήκατε. Κρίνατε μέσα στις δύο πρώτες ημέρες αθώους και ενόχους. Τώρα το σκεφτήκατε το τεκμήριο αυτό,το οποίο επαναλαμβάνω εμείς το σεβόμαστε απόλυτα;
Ευχαριστώ,κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κ. Παπαϊωάννου έχει το λόγο.
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑ?ΩΑΝΝΟΥ: Θέλω να παρατηρήσω ότι ο κ. Δούκας τόσο γρήγορα –να μην πω τη λέξη «πούλησε»- ξέχασε τους φίλους της γνωστής παρέας του Λονδίνου, τα γνωστά ονόματα.
ΠΕΤΡΟΣ ΔΟΥΚΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Ποιους φίλους;
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Όλους.
ΠΕΤΡΟΣ ΔΟΥΚΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Όχι δικοί μου φίλοι πάντως! Δικοί σας!
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Το δεύτερο που θέλω να πω είναι ότι έχουμε πάλι φυγή στο παρελθόν. Εδώ έχουμε ένα υπαρκτό σκάνδαλο, που σχεδιάστηκε στα πλαίσια του δικού σας Υπουργείου, υλοποιήθηκε. Έχουμε αποδεδειγμένα βαλίτσες και μίζες και ανατρέχετε σε μία εισαγγελική έρευνα, που πάλι έγινε κατά παραγγελία από γνωστό ονοματεπώνυμο εισαγγελέα –γιατί εκεί παίζεται το παιχνίδι- για να πάτε στη λογική των συμψηφισμών.
Ακούστε κάτι, κύριε Υπουργέ: για το θέμα των ομολόγων, θα γίνει εξεταστική επιτροπή και θα φτάσει η έρευνα σε βάθος. Το έγκλημα δεν είναι μόνο οικονομικό, με κοινωνικές προεκτάσεις, είναι βαθύτατα πολιτικό. Αυτό το έγκλημα δεν παραγράφεται, ούτε με λογικές συμψηφισμών, ούτε με τα παιχνίδια που κάνουν κάποιοι εισαγγελείς. Αυτό να το γνωρίζετε καλά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
ΠΕΤΡΟΣ ΔΟΥΚΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Αν οι κύριοι αυτοί ήταν παρέα κάποιου, ήταν της δικής σας κυβέρνησης. Απολύτως κανείς μα κανείς από αυτούς, δεν ήταν φίλος ή φιλικά διακείμενος προς τη δική μας Κυβέρνηση.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Τι είναι αυτά που λέτε; Εδώ είναι Βουλή!
ΠΕΤΡΟΣ ΔΟΥΚΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κάνω και την τελική επισήμανση, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι μόλις τώρα λέγατε ότι σέβεστε την δικαιοσύνη στη συγκεκριμένη περίπτωση και τα βάλατε με τον εισαγγελέα ότι κάνει τα πράγματα καθοδηγούμενος κατά παραγγελία.
Είναι πολύ σοβαρό ολίσθημα αυτό το οποίο μόλις διαπράξατε, κύριε συνάδελφε. Πριν από ένα λεπτό, λέγατε «ναι, σεβόμαστε» επειδή σας βολεύει η απόφαση. Μόλις τώρα, επειδή κάπως τα πράγματα δεν πήγαιναν όπως θα θέλατε –όχι μόνο δεν πήγαιναν όπως τα θέλατε -σας γύρισαν παντελώς μπούμερανγκ. Μήπως χρειάζεται να κάνετε κάποια επίσκεψη στην Αυστραλία, για να δείτε πώς χειρίζονται τα θέματα του μπούμερανγκ; Διότι η εξέλιξη της υπόθεσης των ομολόγων, θα φανεί πολύ άσχημη για εσάς και για το κόμμα σας.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Εγώ ως Προεδρεύων θα υποβάλω την παράκληση να αφήσουμε λίγο τη «Δ.Ε.Κ.Α.» και τα ομόλογα και να επανέλθουμε στο νομοσχέδιο, γιατί μας βλέπει ο ελληνικός λαός, ο οποίος παρακολουθεί να μιλάτε μόνο γι’ αυτά. Απ’ ό,τι πληροφορήθηκα,εκτός από τους εισηγητές, οι άλλοι συνάδελφοι δεν αναφέρθηκαν στο νομοσχέδιο. Τώρα στη «Δ.Ε.Κ.Α.» προστέθηκαν και τα ομόλογα, θα προστεθεί και τίποτε άλλο.
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Ο κ. Υπουργός…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Όχι, όλοι έχετε ευθύνη.
Η κ. Παντελάκη έχει το λόγο.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Επειδή δεν θα ξαναπάρω το λόγο στο κλείσιμο της συζήτησης, δεν θα αναφερθώ στο νομοσχέδιο. Μίλησα και στην επί των άρθρων συζήτηση και έθεσα μόνο μία πρόταση, το θέμα του ανατοκισμού και κόντρα-ανατοκισμού.
Βεβαίως δεν με καλύπτει η τοποθέτηση του Υπουργού στα ζητήματα που θέσαμε, έστω και σ’ αυτές τις προτάσεις, όμως λαμβάνω υπ’ όψιν μου αυτό που είπατε, ότι η Κυβέρνηση θα επανέλθει στα ζητήματα των καταχρήσεων. Ελπίζω να επανέλθει κατά τη διάρκεια της θητείας σας και όχι μετά τις εκλογές. Ανεξάρτητα από το αν θα είστε εσείς κυβέρνηση ή όχι, νομίζω ότι πρέπει να πάρετε θέση τώρα.
Κύριε Πρόεδρε, αναφερθήκατε κι εσείς σ’ αυτό. Δεν μας ξαφνιάζει η ουσία της αντιπαράθεσης που υπάρχει γενικότερα αλλά και τώρα ανάμεσα στην Κυβέρνηση και την Αντιπολίτευση. Είναι λογικό να επικεντρώνεται μόνο σ’ αυτά τα ζητήματα, αλλά δεν επικεντρώνεται –και είναι συνειδητή επιλογή- στα ζητήματα όπου έχει ευθύνη πρωτίστως η Νέα Δημοκρατία -γιατί σήμερα η Νέα Δημοκρατία κυβερνά- αλλά και η προηγούμενη κυβέρνηση. Συμφωνούν και οι δύο να θυσιάζουν στο βωμό της θωράκισης της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου, τα λαϊκά δικαιώματα και τις ανάγκες των εργαζομένων. Αυτή είναι η ουσία.
Επειδή ο Υπουργός αναφέρθηκε σε ορισμένα παραδείγματα για την κατάσταση της οικονομίας, θα έλεγα ότι υπάρχει και μία άλλη πλευρά των δεικτών εκτός απ’ αυτήν που παρουσίασε ο Υπουργός, που έχει σχέση με τα ελλείμματα, με τις εξαγωγές κ.λπ.. Αν βελτιώθηκαν τα ελλείμματα, κύριε Υπουργέ, καταλαβαίνετε ότι από κάπου έφυγαν αυτά τα χρήματα και κάπου πήγαν.
Σχετικά με την απελευθέρωση των αγορών, την απελευθέρωση των τηλεπικοινωνιών ενέργειας, από το σύνολο αυτών διαβάζω εδώ ότι στο διάστημα 2004-2006 το δημόσιο είχε έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις συνολικά 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτά είναι τα τελευταία στοιχεία που έχω από την τελευταία έκθεση, που καταθέσατε στην επιτροπή του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών.
Αυτό είναι το θέμα, ότι εμείς αυτό το κεντρικό ζήτημα όπου συμφωνείτε και τα δύο κόμματα, το θεωρούμε αρνητικό, γιατί έχει επιπτώσεις στους εργαζόμενους, στο προσωπικό, στις εργασιακές του σχέσεις και ιδιαίτερα στο νέο προσωπικό μετά από το 1993, αλλά και συνολικά στη λαϊκή κατανάλωση. Αυτά τα χρήματα βεβαίως πάνε και στις «μαύρες τρύπες» τις οποίες δεν δημιούργησε ο ελληνικός λαός.
Βεβαίως αυτή η αντιπαράθεση -επειδή γίνεται και συζήτηση για την εξίσωση της συνταξιοδότησης των γυναικών- γίνεται, γιατί στο κύριο θέμα συμφωνείτε. Δηλαδή στο ότι αυξήθηκαν τα όρια ηλικίας, στο ότι μειώθηκαν οι συντάξεις και στο ότι κατηγοριοποιήθηκαν οι γενιές σε προ του 1993 και σε μετά το 1993. Επειδή σ’ αυτά έχετε συμφωνήσει και με τους νόμους Σιούφα και με το νόμο Ρέππα, πώς να κάνετε αντιπαράθεση;
Τώρα μάλιστα ακούσαμε ότι εγκαλείται η Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, αλλά κανείς δεν παίρνει θέση πριν από τις εκλογές. Προεκλογική περίοδος είναι. Πάρτε θέση σ’ αυτό και κάντε σκληρή αντιπαράθεση. Τι θα κάνει η Κυβέρνηση και τι θα κάνει η Αξιωματική Αντιπολίτευση; Να τα πουν τώρα, πριν από τις εκλογές.
Σχετικά μ’ αυτό που λέει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, πώς εννοείτε εσείς την εξίσωση; Τι θα πει εξίσωση; Να πείτε πρώτον αν συμφωνείτε, παρ’ όλο που έχετε καταψηφίσει αυτό το ζήτημα με νόμο, να πείτε εάν σκέφτεστε να αλλάξει και να υπάρχει πενταετής διαφορά ανάμεσα στον άντρα και στη γυναίκα για τους εργαζόμενους από το 1993 και μετά, γιατί γι’ αυτό έχετε αποφασίσει αρνητικά.
Δεύτερον, τι θα κάνετε γι’ αυτό που λέει η Ευρωπαϊκή Ένωση, όταν εγκαλεί την Ελλάδα; Είναι κάτι που προχώρησε στη Γερμανία κατά κράτος και σταδιακά στην Ιταλία. Πείτε τώρα τι θα κάνετε.
Γι’ αυτά, λοιπόν, δεν λέτε τίποτα και μιλάτε μόνο σε επίπεδο σκανδαλολογίας. Αν θέλετε, το πιο μεγάλο σκάνδαλο είναι αυτό που είπα προηγουμένως, είναι αυτή η πολιτική.
Σε σχέση με τα αποθεματικά και τη «ληστεία» των ταμείων, γιατί ακριβώς μετά τις εκλογές θα υπάρξει αυτή η μεγάλη «καταιγίδα» και θα ανοίξει το ασφαλιστικό, εμείς έχουμε να πούμε το εξής: Είναι και η «ληστεία» όλων αυτών των δεκαετιών, από το 1950 μέχρι σήμερα, όλων αυτών των κυβερνήσεων που έχουν περάσει από τη χώρα μας μέχρι σήμερα.
Επί της ουσίας, ο καθένας από σας μιλάει για το διάστημα που έχει κυβερνήσει, δεν λέει για το σύνολο, δεν λέει τι θα κάνει ή αυτά που λέτε και προεκλογικά, ουσιαστικά είναι ο γέγονε γέγονε. Και είμαστε σε απόσταση αναπνοής από την ώρα που ψηφίστηκε ο νόμος από την Κυβέρνηση -δεν συμφώνησε βεβαίως το ΠΑ.ΣΟ.Κ.-σε σχέση με τα ομόλογα, τα αποθεματικά, αλλά αυτές οι προτάσεις είναι στο πρόγραμμά του.
Τι αποφάσισε εδώ η Νέα Δημοκρατία κατά πλειοψηφία; Να διευρυνθεί ο τζόγος στο Χρηματιστήριο -ανέβηκε το ποσοστό- και να μπουν πιο δυνατά στο παιγνίδι, όχι μόνο στο Χρηματιστήριο της Ελλάδας, αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι χρηματιστηριακές εταιρείες και οι τράπεζες και να προχωρήσουν με Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα, με τις γνωστές Σ.Δ.Ι.Τ., σε επενδυτικά σχέδια για τον τομέα της υγείας. Μ’ αυτές τις προτάσεις συμφωνεί και το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Εγώ πήρα από ένα συνάδελφο το πρόγραμμα εργασίας και το διάβασα, το είχαν φέρει εδώ στη Βουλή και το διάβαζαν. Αυτή είναι η κατάσταση. Συμφωνούν στο κύριο θέμα και βεβαίως είναι λογικό ότι υπάρχει αντιπαράθεση σ’ αυτό.
Σχετικά με τους μισθούς: Επειδή, κύριε Υπουργέ, αναφέρατε το ζήτημα της οικονομίας, έστω και μία επί μέρους πλευρά είναι ουσιαστική, γιατί δεν είναι μόνο οι μισθοί. Αν ένας εργαζόμενος είχε αποκλειστικά δημόσια υγεία, αποκλειστικά δημόσια παιδεία, είχε κατάργηση του Φ.Π.Α. στα βασικά είδη διατροφής, υπόδησης, ένδυσης και όχι καπέλο 1% -θα ξαναμπεί και άλλο- στο Φ.Π.Α. και η έμμεση φορολογία δεν ήταν αυτή που κατέτρωγε το λαϊκό εισόδημα, θα τα κατάφερνε ενδεχομένως καλύτερα. Γι’ αυτό λέω ότι για τους μισθούς είναι μια επί μέρους πλευρά, γιατί η έμμεση φορολογία είναι πιο σημαντική πλευρά. Και οι δύο χειροκροτήσατε την απόφαση της Γ.Σ.Ε.Ε. να συμφωνήσει με τους βιομήχανους να παίρνουν 29 ευρώ στο βασικό μισθό οι εργαζόμενοι και 657 ευρώ οι ιδιωτικοί υπάλληλοι. Και μάλιστα ο κ. Παπανδρέου βγήκε και έδωσε συγχαρητήρια στους συνδικαλιστές. Επίσης και ο κ. Αλογοσκούφης έδωσε και εκείνος συγχαρητήρια, μετά τη δίχρονη συμφωνία με την οποία παίρνουν αυτά τα λεφτά, γιατί ακριβώς έδειξαν μια μεγάλη ψυχραιμία απέναντι στα ζητήματα της αντοχής της οικονομίας. Αφού είχατε δώσει συγχαρητήρια γι’ αυτούς τους μισθούς, τώρα μιλάτε -εν όψει και των εκλογών- για τη δύσκολη κατάσταση της ελληνικής λαϊκής οικογένειας. Γι’ αυτό, λοιπόν, είναι επόμενο ότι μπροστά στις εκλογές θα γίνει ζούγκλα, θα υπάρχει ένας πόλεμος αντιπαράθεσης, χωρίς να μιλάει κανείς για το μέλλον, γιατί το μέλλον είναι δεδομένο για σας, πιστεύουμε, με βάση την πολιτική που έχετε χαράξει και εκείνο που σας ενδιαφέρει είναι το ποιος από τους δύο θα είναι στο τιμόνι της διακυβέρνησης. Ξέρετε ποιο είναι το κακό; Ότι και ο κόσμος, παρ’ όλο που αγανακτεί και δυσαρεστείται με όλα αυτά, μπαίνει στο παιχνίδι για το ποιος από τους δύο θα βγει κυβέρνηση. Αυτό είναι το θέμα. Είναι και η συνήθεια, είναι και πολλά. Αυτό πρέπει να ξεπεραστεί και ο κόσμος να βγάλει συμπεράσματα και εν όψει των εκλογών και μετά τις εκλογές.
Αλλά και από συμβολικής πλευράς, έχει ιδιαίτερη σημασία το νομοσχέδιο που συζητάμε για τη θωράκιση του τραπεζικού συστήματος, του χρηματιστηριακού κεφαλαίου. Σ’ αυτό ο κρατικός μηχανισμός λειτουργεί καλά. Η γνώμη η δική μας είναι ότι γενικώς και αορίστως ο κρατικός μηχανισμός είναι σε διάλυση -εμείς πιστεύουμε ότι υπάρχει κράτος, είναι ταξικότατο το κράτος και να, ποιους εξυπηρετεί σ’ αυτό το νομοσχέδιο που συμφωνείτε και οι δύο- έχει προβλήματα διάλυσης, συντονισμού, όταν πρόκειται να αντιμετωπίσει τα προβλήματα ασφάλειας και ιδίως των εργαζομένων. Τότε, σ’ εκείνη την περίπτωση, είτε σε σεισμούς είτε σε πλημμύρες είτε σε ναυάγια είτε σε οποιαδήποτε καταστροφή, το κράτος δεν φαίνεται και είναι συνειδητή η επιλογή αυτή, γιατί δεν έχει πάρει κανένα προληπτικό μέτρο γι’ αυτό.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε την κ. Παντελάκη.
Ο κ. Φωτιάδης έχει το λόγο.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, στην πρωτολογία μας δεν αναφερθήκαμε καθόλου στη «Δ.Ε.Κ.Α.», μείναμε αποκλειστικά, 100% …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Μόνο εσείς οι εισηγητές.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ: Ναι. Ακολούθως, όμως, από την ώρα που τόσο ο κύριος Υπουργός όσο και ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος και Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας τοποθετήθηκαν, οφείλω να κλείσω με μια σύντομη απάντηση. Ακούσαμε, κύριε Πρόεδρε, περίεργες από νομικής πλευράς απόψεις εδώ μέσα στη Βουλή και μάλιστα από ανθρώπους οι οποίοι διακρίνονται για τη νομική τους παιδεία. Έτσι λοιπόν, αυτό που άκουσα από Βουλευτή -και μάλιστα εξέχοντα νομικό- δηλαδή ότι μετά την παύση της ποινικής δίωξης λόγω παραγραφής επανερχόμαστε στο βούλευμα, το οποίο αναφέρεται στην ύπαρξη ενδείξεων ενοχής, θα έλεγα ότι δεν δέχεται την κριτική ούτε πρωτοετούς φοιτητή της Νομικής, γιατί με την παύση της ποινικής δίωξης, σημαίνει ότι δεν υπάρχει τίποτα, ότι δεν υπήρξε δίωξη, εξαφανίζεται όλη η διαδικασία…
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΑΜΑΡΙΟΣ: Όχι κι έτσι, νομικά.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ: Νομικά μιλάμε, κύριε συνάδελφε. Βγείτε και μιλήστε νομικά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Μη διακόπτετε, κύριε Καραμάριε.
Συνεχίστε, κύριε Φωτιάδη.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ: Πρώτον, η παύση της ποινικής δίωξης σημαίνει ότι δεν υπάρχει αδίκημα. Δεύτερον, ο ισχυρισμός σας ότι δεν αθωώθηκε, τελικά είναι νομικά παντελώς αβάσιμος για το λόγο ότι ο κατηγορούμενος –κάθε κατηγορούμενος, όχι μόνο στη συγκεκριμένη δίκη- δεν είναι ποτέ ένοχος, είναι αθώος. Είναι βασική αρχή του δικαίου όλου του πολιτισμένου κόσμου. Μέχρι την τελεσίδικη καταδίκη του είναι αθώος. Υπάρχει το τεκμήριο της αθωότητας και χαίρομαι που ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος το αναγνώρισε. Το είπε με έμφαση και αναφέρθηκε μάλιστα και σε «έθνος συκοφαντών», δηλαδή ότι εύκολα στη χώρα μας συκοφαντούμε αντιπάλους μας ή οποιονδήποτε άλλο.
Επομένως, θα έλεγα ότι το ξεκαθάρισμα της υπόθεσης δεν πονά την Αξιωματική Αντιπολίτευση, αλλά την Κυβέρνηση, η οποία θέλει να δημιουργήσει μία σύγχυση στην κοινωνία για την ύπαρξη δήθεν ενοχών, οι οποίες δεν αποδόθηκαν. Εάν πραγματικά σέβεστε απολύτως τη δικαιοσύνη, θα πρέπει να αναγνωρίσετε το γεγονός ότι με την ισχύουσα διαδικασία, οι κατηγορούμενοι ήταν αθώοι πάντοτε και τυπικά, -γιατί υπάρχει το τεκμήριο της αθωότητας, εφόσον όλοι οι κατηγορούμενοι είναι αθώοι μέχρι την καταδίκη τους- αλλά και ουσιαστικά.
Εσείς είπατε, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας χθες ότι, επί της ουσίας δικάζοντας το δικαστήριο, απάλλαξε στην πρώτη του απόφαση, η οποία αναιρέθηκε ακολούθως με περίεργο τρόπο.
Εμείς δεν καταγγέλλουμε τη δικαιοσύνη…
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Δεν αθωώθηκε περίεργα. Αναιρέθηκε περίεργα.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ: Εσείς είπατε ότι υπήρξε αθώωση και εγώ ότι η αναίρεση έγινε κατά περίεργο τρόπο. Να σας θυμίσω ότι ο αρμόδιος αντεισαγγελέας που χρεώθηκε την υπόθεση, εισηγήθηκε να τεθεί στο αρχείο η αίτηση του Υπουργού Οικονομικών για την άσκηση αναίρεσης. Δεν άρεσε αυτή η εισήγηση και ορίστηκε άλλος αντεισαγγελέας, ο οποίος εισηγήθηκε τα αντίθετα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Έτσι, λοιπόν, κύριοι συνάδελφοι, για να σταματήσει αυτή η ιστορία επί της ουσίας, επειδή επενδύσατε πολλά στη «Δ.Ε.Κ.Α.» μέσα σ’ ένα ομιχλώδες πεδίο, αληθείς, υποτιθέμενοι ισχυρισμοί σας, αφορούσαν συναλλαγές για μετοχές τεσσάρων εταιρειών έντονου κρατικού ενδιαφέροντος, οι οποίες αποτελούν ισχυρές μετοχές. Καμμία ζημία του δημοσίου δεν υπήρξε. Η υποτιθέμενη λογιστική ζημία –και χαίρομαι που ομολογήθηκε από τον Υπουργό στην τοποθέτησή του χθες- αφορούσε απλά και μόνο λογιστική αναγωγή, με την έννοια ότι υπολογίσατε τη μεγαλύτερη τιμή των τεσσάρων μετοχών και τη χαμηλότερη τιμή και βγάλατε ζημία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ολοκληρώστε, κύριε Φωτιάδη. Είμαστε εκτός χρόνου και εκτός θέματος μονίμως.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Η αλήθεια είναι ότι σε μία μεσοπρόθεσμη βάση το Υπουργείο Οικονομικών και η «Δ.Ε.Κ.Α.» ως ανώνυμη εταιρεία, κέρδισε από τις συγκεκριμένες συναλλαγές της στο Χρηματιστήριο, όπως κερδισμένα από το Χρηματιστήριο ήταν και τα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία τετραπλασίασαν το ύψος και την αξία των μετοχών τους από την τιμή της αγοράς μέχρι την τιμή της πώλησης.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ολοκληρώστε, κύριε Φωτιάδη.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ: Αυτά, για την απόδοση της δικαιοσύνης. Θα τα συζητάμε πολλές φορές. Δεν μπορούν, όμως, να συμψηφιστούν με το δικό σας έγκλημα, το οποίο είναι ομολογημένο και κατά την ευφυή φράση του κ. Παπαδόπουλου, «Συλληφθήκατε κλέπτοντες οπώρας, με την κλεμμένη γίδα στην πλάτη».
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Πώς θα τελειώσουμε, κύριοι συνάδελφοι; Τελειώνει η «Δ.Ε.Κ.Α.», τα ομόλογα και τα συνεπακόλουθα; Τελειώνουν αυτά;
Ο κ. Αγοραστός έχει το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, εγώ θα ήθελα να προτρέψω τους συναδέλφους και σήμερα, αλλά και στο μέλλον, να αφήσουν και να αφήσουμε κατά μέρος τις ανάγκες της επικοινωνίας και τις απαιτήσεις της πόλωσης, να αποδεσμεύσουμε την πολιτική ζωή από το θόρυβο και την ατάκα της προβολής, να σταματήσουμε αυτήν τη θεώρηση και αυτήν την αγωνία που έχουν πολλοί συνάδελφοι, να θορυβούν για να προβληθούν. Πρέπει να μπούμε στην ουσία της πολιτικής. Πρέπει να φύγουμε από τα χαμηλά της πολιτικής και να μπούμε σε νέες ιδέες, να αφήσουμε ελεύθερους τους Βουλευτές να σκεφτούν και να προτείνουν νέες ιδέες, απελευθερωμένοι από την ατάκα. Θα ήθελα να σας πω ακόμη ότι όσο επιζητείτε τις εκλογές τόσο περισσότερο τις εξορκίζετε, γιατί φοβόσαστε τις εκλογές.
Μπαίνοντας στην ουσία του σημερινού νομοσχεδίου, θέλω να σας πω πως πρέπει να διαφυλάξουμε εμείς εδώ την πιστή τήρηση του νόμου αυτού, διότι δυστυχώς μας παραδώσατε ένα κράτος, όπου οι μηχανισμοί του είτε αδιαφορούσαν είτε αυθαιρετούσαν.
Μην ζητάτε τώρα να απολογηθούμε, εάν κάποιο μέρος του κρατικού μηχανισμού δεν λειτουργεί σωστά. Αυτό έρχεται από το παρελθόν και έχει συνέπειες στο μέλλον.
Κλείνοντας, θέλω να πω ότι το νομοσχέδιο αυτό δίνει τη δυνατότητα της μείωσης του κόστους των κεφαλαίων, του χρήματος, στους συνεπείς δανειολήπτες, στα συνεπή νοικοκυριά και στις συνεπείς επιχειρήσεις. Και οι συνεπείς επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά δεν είναι αυτοί οι οποίοι είναι οι φερέγγυοι ή έχουν πιστοληπτική ικανότητα, αλλά είναι αυτοί που είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις που αναλαμβάνουν.
Ήδη έχει αποτελέσματα αυτό το νομοσχέδιο, διότι άκουσα ότι κάποια τράπεζα ανακοίνωσε, για τους συνεπείς πελάτες της, ότι τις τελευταίες τρεις δόσεις των δανείων τις χαρίζει. Συνεπώς το νομοσχέδιο έχει αρχίσει να έχει απτά αποτελέσματα. Τον πολίτη τον ενδιαφέρει να δει για κάθε νομοσχέδιο που έρχεται εδώ και ψηφίζεται, τι αποτελέσματα έχει στην καθημερινή του ζωή, πώς βελτιώνει την ποιότητα ζωής του, εάν εμείς είμαστε θεματοφύλακες αυτών που ψηφίζουμε ή εάν ερχόμαστε εδώ να πετάξουμε την ατάκα μας, για να προβληθούμε στα πρωτοσέλιδα ή να παίξουμε στα βραδινά δελτία ειδήσεων.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Αγοραστό.
Κύριε Υπουργέ, έχουν κατατεθεί δυο εμπρόθεσμες τροπολογίες από τον κ. Καραμάριο. Θέλετε να απαντήσετε, για να ολοκληρώσουμε τη συνεδρίαση μας;
ΠΕΤΡΟΣ ΔΟΥΚΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Μάλιστα, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, ο κ. Δούκας.
ΠΕΤΡΟΣ ΔΟΥΚΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Δεν θα γίνουν επί του παρόντος δεκτές, αγαπητέ συνάδελφε. Είναι, όμως, πολύ σοβαρές τροπολογίες, για τις οποίες έχει δεσμευθεί και ο Υπουργός ότι θα τις εξετάσει και θα επανέλθει σε γενικότερο νομοσχέδιο για τα θέματα αυτά. Ευχαριστούμε τον κύριο συνάδελφο για την προτροπή και για την πρωτοβουλία του.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της ενότητος των άρθρων 1 έως 92 και θα γίνει η ψήφισή τους χωριστά.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 1 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 1 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 2 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 2 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 3 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 3 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 4 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 4 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 5 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 5 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 6 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 6 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 7 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 7 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 8 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 8 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 9 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 9 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 10 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 10 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 11 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 11 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 12 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 12 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 13 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 13 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 14 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 14 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 15 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 15 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 16 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 16 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 17 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 17 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 18 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 18 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 19 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 19 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 20 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 20 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 21 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς
το άρθρο 21 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 22 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 22 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 23 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 23 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 24 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 24 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 25 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 25 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 26 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 26 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 27 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 27 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 28 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 28 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 29 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 29 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 30 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 30 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 31 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 31 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 32 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 32 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 33 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 33 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 34 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 34 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 35 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 35 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 36 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 36 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 37 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 37 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 38 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 38 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 39 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 39 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 40 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 40 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 41 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 41 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 42 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 42 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 43 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 43 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 44 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 44 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 45 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 45 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 46 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 46 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 47 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 47 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 48 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 48 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 49 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 49 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 50 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 50 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 51 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 51 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 52 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 52 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 53 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 53 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 54 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 54 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 55 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 55 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 56 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 56 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 57 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 57 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 58 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 58 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 59 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 59 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 60 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 60 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 61 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 61 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 62 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 62 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 63 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 63 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 64 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 64 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 65 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 65 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 66 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 66 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 67 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 67 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 68 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 68 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 69 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 69 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 70 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 70 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 71 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 71 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 72 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 72 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 73 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 73 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 74 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 74 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 75 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 75 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 76 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 76 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 77 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 77 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 78 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 78 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 79 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 79 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 80 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 80 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 81 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 81 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 82 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 82 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 83 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 83 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 84 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 84 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 85 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 85 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 86 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 86 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 87 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 87 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 88 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 88 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 89 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 89 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 90 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 90 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 91 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 91 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 92 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο 92 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Εισερχόμαστε στη ψήφιση του ακροτελεύτιου άρθρου.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το ακροτελεύτιο άρθρο;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το ακροτελεύτιο άρθρο έγινε δεκτό ομοφώνως.
Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών «Ανάληψη και άσκηση δραστηριοτήτων από τα πιστωτικά ιδρύματα, επάρκεια ιδίων κεφαλαίων των πιστωτικών ιδρυμάτων και των επιχειρήσεων παροχής επενδυτικών υπηρεσιών και λοιπές διατάξεις» έγινε δεκτό επί της αρχής και επί των άρθρων.
Η ψήφισή του στο σύνολο αναβάλλεται για άλλη συνεδρίαση.
Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Τμήματος και ώρα 13.05’ λύεται η συνεδρίαση για αύριο ημέρα Πέμπτη 19 Ιουλίου 2007 και ώρα 10.30΄, με αντικείμενο εργασιών του Τμήματος: α) κοινοβουλευτικό έλεγχο, συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β) νομοθετική εργασία, μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Πολιτισμού: «Ίδρυση νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΑΥΛΟΥ ΚΑΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ», σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ



1
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ 18-07-07 σελ.


Τελευταία Αποθήκευση: 23/7/2007 1:25:00 μμ Από: Μητροπούλου Ευγενία
Εκτυπώθηκε: 23/7/2007 12:08:00 μμ

PDF:

es18072007.pdf

TXT:

end070718.txt

Επιστροφή