Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: ΙΒ, Σύνοδος: (Θέρος '08), Συνεδρίαση: Γ΄ 10/07/2008

(Σημείωση: Ο παρακάτω πίνακας περιεχομένων δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές και συντακτικές διορθώσεις)

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ A΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Γ΄
ΘΕΡΟΥΣ 2008
Πέμπτη 10 Ιουλίου 2008

ΘΕΜΑΤΑ
Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Επί του Κανονισμού, σελ.

Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
1) Κατάθεση αναφορών, σελ.
2) Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
3) Συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων.
α) Προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης, i) σχετικά με τη κατάργηση του αυτοδιοίκητου των δικαστηρίων κ.λπ., σελ.
ii) σχετικά με την παρέμβαση της δικαιοσύνης για την ανανέωση συμβολαίου ποδοσφαιριστή της ΠΑΕ Άρης κ.λπ., σελ.
β) Προς τον Υπουργό Ανάπτυξης, σχετικά με τη λήψη μέτρων ελέγχου των τιμών της βενζίνης και των πετρελαιοειδών, σελ.

Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
1. Συζήτηση επί της αρχής της πρότασης νόμου αρμοδιότητας του Υπουργείου Ανάπτυξης: «Για την ελάφρυνση των νοικοκυριών και την προστασία των καταναλωτών από την υπερχρέωση», σελ.
2. Κατάθεση Εκθέσεων Διαρκών Επιτροπών.
α) Η Διαρκής Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων καταθέτει την ‘Εκθεσή της στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων: «Θέματα προσωπικού Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και άλλες διατάξεις», σελ.
β) Η Διαρκής Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων καταθέτει την έκθεσή της στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας με την Οδηγία 2006/43/ΕΚ περί υποχρεωτικών ελέγχων των ετήσιων και των ενοποιημένων λογαριασμών, για την τροποποίηση των Οδηγιών 78/660/ΕΟΚ του Συμβουλίου και για την κατάργηση της Οδηγίας 84/253/ΕΟΚ του Συμβουλίου και άλλες διατάξεις», σελ.
3. Κατάθεση Σχεδίου Νόμου.
Οι Υπουργοί Δικαιοσύνης, Εσωτερικών, Οικονομίας και Οικονομικών και Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών και άλλες διατάξεις», σελ.

ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Α. Επί του Κανονισμού:
ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ Ι., σελ.
ΝΑΣΙΩΚΑΣ Ε., σελ.
ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Ε., σελ.
ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ Χ., σελ.

Β. Επί των επικαίρων ερωτήσεων:
ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ Κ., σελ.
ΒΛΑΧΟΣ Γ., σελ.
ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ Π., σελ.
ΡΟΒΛΙΑΣ Κ., σελ.
ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ Σ., σελ.

Γ. Επί της πρότασης νόμου αρμοδιότητας του Υπουργείου Ανάπτυξης:
ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ Ε., σελ.
ΑΥΓΕΝΑΚΗΣ Ε., σελ.
ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ Κ., σελ.
ΒΛΑΧΟΣ Γ., σελ.
ΓΕΙΤΟΝΑΣ Κ., σελ.
ΔΑΜΑΝΑΚΗ Μ., σελ.
ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ Ι., σελ.
ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ Γ., σελ.
ΚΑΡΠΟΥΖΑΣ Α., σελ.
ΚΑΤΣΕΛΗ Λ., σελ.
ΚΟΥΣΕΛΑΣ Δ., σελ.
ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ Ι., σελ.
ΜΑΝΙΑΤΗΣ Ι., σελ.
ΜΑΝΤΑΤΖΗ Τ., σελ.
ΜΑΝΩΛΑΚΟΥ Δ., σελ.
ΝΑΣΙΩΚΑΣ Ε., σελ.
ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Μ., σελ.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ Π., σελ.
ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ-ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ Κ., σελ.
ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ Γ., σελ.
ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ Χ., σελ.
ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ Π., σελ.
ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ Π., σελ.
ΣΚΟΥΛΑΣ Ι., σελ.
ΣΟΥΡΛΑΣ Γ., σελ.
ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ Ε., σελ.
ΦΩΛΙΑΣ Χ., σελ.



ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
ΘΕΡΟΥΣ 2008
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Γ΄
Πέμπτη 10 Ιουλίου 2008
Αθήνα, σήμερα στις 10 Ιουλίου 2008, ημέρα Πέμπτη και ώρα 09.29΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου το Τμήμα Διακοπής Εργασιών της Βουλής (Α’ σύνθεση) για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Γ’ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΝΕΡΑΝΤΖΗ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Τμήμα.
(Ανακοινώνονται προς το Τμήμα από τον κ. Κωνσταντίνο Ρόβλια, Βουλευτή Καρδίτσης, τα ακόλουθα:
Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ
1) Ο Βουλευτής Β΄ Αθηνών κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ  ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  η Πανελλήνια Ομοσπονδία Επαγγελματιών Μικρών Φορτηγών Αυτοκινήτων ζητεί την ελεύθερη διακίνηση των οχημάτων των μελών της σε όλη την Επικράτεια.
2) Ο Βουλευτής Β΄ Αθηνών κ. ΜΙΧΑΗΛ  ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  η Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Θεσσαλονίκης ζητεί την πολιτική στήριξη και την ενίσχυση του ρόλου των Μ.Μ.Ε..
3) Ο Βουλευτής Πιερίας κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία  φορείς του Νομού Πιερίας ζητούν την κατασκευή πλήρους κόμβου στον Κορινό Πιερίας.
4) Η Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Ιερός Ναός Αγίου Τρύφωνος Βόλου Μαγνησίας ζητεί να αποζημιωθεί το πνευματικό κέντρο του,  για τις ζημιές που υπέστη από τη θεομηνία του Οκτωβρίου 2007.
5) Ο Βουλευτής Φθιώτιδος κ. ΗΛΙΑΣ  ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο κ. Φώτης Κουλαρμάνης ζητεί την παράταση της υπηρεσίας των δημοσίων υπαλλήλων και μετά την τριακονταπενταετία και τη συμπλήρωση του εξηκοστού έτους ηλικίας.
6) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ  ΒΕΡΡΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Δήμος Ωλενίας Αχαΐας ζητεί να στεγασθεί το κατάστημα πωλήσεων και εμπορίας ηλεκτρικού ρεύματος της Δ.Ε.Η., σε κτήριο της περιοχής του.
7) Η Βουλευτής Κερκύρας κ. ΑΓΓΕΛΙΚΗ ( ΑΝΤΖΕΛΑ) ΓΚΕΡΕΚΟΥ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Δήμος Κερκυραίων ζητεί την κατασκευή νέου κτηρίου για τη στέγαση του Δημοτικού Σχολείου Κοντοκαλίου Κέρκυρας.
8) Η Βουλευτής Κερκύρας κ. ΑΓΓΕΛΙΚΗ ( ΑΝΤΖΕΛΑ) ΓΚΕΡΕΚΟΥ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  το Τμήμα Κέρκυρας του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας ζητεί τη σύσταση Φορέα Διαχείρισης για την ανάδειξη της πόλης της Κέρκυρας.
9) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ  ΚΑΤΣΙΦΑΡΑΣ  κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο ζητείται η διάθεση πυροσβεστικών οχημάτων για τη φύλαξη του δάσους της Στροφυλιάς.
10) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ  ΚΑΤΣΙΦΑΡΑΣ  κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο καταγγέλλεται η ακαταλληλότητα των κρατητηρίων του λιμένα των Πατρών Αχαΐας.
11) Η Βουλευτής Ηλείας κ. ΚΡΙΝΙΩ  ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ  κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο ζητείται η καταβολή μιας επιπλέον σύνταξης στους συνταξιούχους της σεισμόπληκτης Ηλείας.
12) Η Βουλευτής Ηλείας κ. ΚΡΙΝΙΩ  ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ  κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο προτείνονται μέτρα οικονομικής στήριξης της πυρόπληκτης και σεισμόπληκτης περιοχής του Νομού Ηλείας.
13) Η Βουλευτής Ηλείας κ. ΚΡΙΝΙΩ  ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ  κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο ζητείται η οικονομική στήριξη των αγελαδοτρόφων του Νομού Ηλείας.
14) Η Βουλευτής Ηλείας κ. ΚΡΙΝΙΩ  ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ  κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο καταγγέλλεται πως η σιδηροδρομική γραμμή από Συκιά μέχρι Κατάκολο, λειτουργεί χωρίς την ύπαρξη προστατευτικών μπαρών.
15) Η Βουλευτής Ηλείας κ. ΚΡΙΝΙΩ  ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ  κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο καταγγέλλεται η καταστροφή πέντε χιλιάδων κουκουναριών που επρόκειτο να φυτευτούν στην περιοχή του Καϊάφα.
16) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  αδιόριστοι εκπαιδευτικοί με τρία παιδιά ζητούν το μόνιμο διορισμό τους.
17) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  Προϊστάμενοι και Εκπαιδευτικό και Ειδικό Εκπαιδευτικό Προσωπικό ΚΔΑΥ ζητούν να τους καταβληθεί το επίδομα ειδικής αγωγής και θέσης ευθύνης.
18) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Πανελλήνιος Σύλλογος Μηχανικών Παραγωγής και Διοίκησης ζητεί την πλήρη επαγγελματική εξομοίωση των μελών του, με τους διπλωματούχους μηχανολόγους μηχανικούς.
19) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο κ. Ιωάννης Αμαξόπουλος ζητεί την κάλυψη των νοσηλείων του ασθενή πατέρα του.
20) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  οι κύριοι Αθανάσιος Γεωργιάδης και Χρήστος Γρηγοριάδης ζητούν την αύξηση του ορίου ηλικίας των οδηγών Ε.Δ.Χ. αυτοκινήτων.
21) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  η κ. ΄Αννα Σόμτση ζητεί πληροφορίες για τις ενστάσεις της προκήρυξης 3Κ/2007.
22) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο κ. Δημήτριος Πολυχρονίδης ζητεί την αναγνώριση πανεπιστημιακών τίτλων του, που απέκτησε στην Γερμανία.
23) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο κ. Φώτης Βεζυρόπουλος ζητεί να του χορηγηθεί βεβαίωση από την αρχαιολογία, προκειμένου να προχωρήσει σε επέκταση της κτηνοτροφικής του μονάδας.
24) Ο Βουλευτής Λέσβου κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΗΦΟΥΝΑΚΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Μορφωτικός Εκπολιτιστικός και Αθλητικός Σύλλογος «ΛΗΜΝΟΣ» ζητεί την οικονομική στήριξη των δραστηριοτήτων του.
25) Ο Βουλευτής Ιωαννίνων κ. ΜΙΧΑΗΛ  ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  ο Πολιτιστικός Σύλλογος «Η ΛΟΥΤΣΑ», της συνοικίας Λούτσας του Δήμου Ιωαννιτών ζητεί την αξιοποίηση και αναβάθμιση του χώρου των εγκαταστάσεων του Ιδρύματος Κοινωνικής Πρόνοιας ο Νεομάρτυς Γεώργιος.
26) Ο Βουλευτής Β΄ Αθηνών κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ  ΓΕΙΤΟΝΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία ζητεί τη θέσπιση ειδικού τιμολογίου της Δ.Ε.Η. για τα άτομα με αναπηρία.
27) Ο Βουλευτής Β΄ Αθηνών κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ  ΓΕΙΤΟΝΑΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία ζητεί να υλοποιηθεί η απόφαση της Κ.Υ.Α. για τη μη καταβολή διοδίων από κατόχους αναπηρικών αυτοκινήτων.
28) Οι Βουλευτές Α΄ Θεσσαλονίκης κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ και κ. ΣΟΦΙΑ ΚΑΛΑΝΤΙΔΟΥ κατέθεσαν αναφορά με την οποία  ο Σύλλογος Εργαζομένων Υπουργείου Γεωργίας Μακεδονίας - Θράκης ζητεί τη διενέργεια δημοψηφίσματος για την «Ευρωσυνθήκη».
29) Ο Βουλευτής Β΄ Αθηνών κ. ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ  κατέθεσε αναφορά με την οποία  το Σώμα Επίλεκτων Μεταφραστών - Διερμηνέων ζητεί την άμεση νομοθετική ρύθμιση της αναγνώρισης του επαγγέλματος των μεταφραστών - διερμηνέων.
B΄ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
1. Στην με αριθμό 10218/11-4-2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Αθανασίου Πλεύρη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 58627/20-5-2008 έγγραφο από τον Υφυπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην με αρ. 10218/11-4-2008 ερώτηση που κατατέθηκε στη Βουλή από το Βουλευτή κ. Α. Πλεύρη με θέμα «Διακίνηση καρκινογόνων καλλυντικών», σας γνωρίζουμε τα εξής:
Ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων (ΕΟΦ) προβαίνει σε ανακλήσεις καλλυντικών προϊόντων, μετά από συνεργασία με τη Δ/νση Τεχνικού Ελέγχου της Γενικής Γραμματείας Καταναλωτή, η οποία είναι σημείο επαφής με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τη λειτουργία του Συστήματος Ταχείας Ανταλλαγής Πληροφοριών (PAREX), κοινοποιώντας αυτές στα αρμόδια όργανα προς υλοποίησή τους.
Συγκεκριμένα ο ΕΟΦ έχει προβεί με την αρ. 82410/18-12-2007 στην ανάκληση των καλλυντικών προϊόντων GIRLS.
Επίσης έχει προβεί σε ανακλήσεις καλλυντικών προϊόντων ύστερα από ενημέρωση της Γενικής Γραμματείας Καταναλωτή, μέσω PAREX.
Οι αποφάσεις αυτές αποτελούν προληπτικό μέτρο για την προάσπιση της Δημόσιας Υγείας. Σε όλες αναφέρεται η παρατήρηση «Σε περίπτωση που βρεθεί το ανωτέρω προϊόν στην Ελληνική αγορά θα πρέπει να σταλεί άμεσα στον ΕΟΦ».
Σημειώνουμε ότι οι εισαγωγείς αυτών των προϊόντων, κυρίως προερχόμενα από ΚΙΝΑ, είναι άγνωστοι, ενώ σε περίπτωση που είναι γνωστοί επιβάλλονται σε αυτούς κυρώσεις.
Όσον αφορά στους υπαίθριους μικροπωλητές που διακινούν τέτοιου είδους προϊόντα, αρμόδια για την κατάσχεση αυτών είναι τα Κλιμάκια Ελέγχου Λαϊκών Αγορών και Υπαιθρίου Εμπορίου (ΚΕΛΑΥΕ) ή η κατά τόπο Δημοτική Αστυνομία και η Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, οι οποίοι στη συνέχεια θα πρέπει να συνεργάζονται με τις υπηρεσίες του ΕΟΦ.
Ο Υφυπουργός
ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ι. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ»
2. Στην με αριθμό 10388/15-4-2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Σπυρίδωνος –Άδωνι Γεωργιάδη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 316/22-5-2008 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της με αριθ. πρωτ. 10388/15-4-2008 ερώτησης του Βουλευτή κ. Σ.-Α. Γεωργιάδη, που κατατέθηκε στη Βουλή των Ελλήνων και μας διαβιβάσθηκε με το ανωτέρω σχετικό, όσον αφορά σε θέματα αρμοδιότητας ΥΕΝΑΝΠ, σας γνωρίζουμε ότι η Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής (Γ.Γ.ΑΙ.Ν.Π.) στο πλαίσιο της προσπάθειας για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας νησιωτικών περιοχών έχει ήδη προβεί στη διενέργεια ανοικτής πρόσκλησης υποβολής προτάσεων για μεθόδους κάλυψης υδατικών ελλειμμάτων των άνυδρων νησιών των νομών Κυκλάδων και Δωδεκανήσου. Η εν λόγω πρόσκληση έχει ήδη δημοσιευθεί στον ημερήσιο τύπο και στο διαδίκτυο. Σημειώνεται ότι η Γ.Γ.ΑΙ.Ν.Π. δαπανά ετησίως 11.500.000 ευρώ για την παροχή πόσιμου ύδατος στα άνυδρα νησιά.
Ο Υφυπουργός
ΠΑΝΟΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ»
3. Στην με αριθμό 10265/11-4-08 ερώτηση του Βουλευτή κ. Κωνσταντίνου Βρεττού δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Β-1389/5-5-08 έγγραφο από τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ερώτησης με αριθμό 10265/11-4-2008 που κατατέθηκε στη Βουλή από τον Βουλευτή κ. Ντ. Βρεττό και αφορά περικοπές στα δρομολόγια του Προαστιακού Σιδηροδρόμου της γραμμής Σταθμός Λαρίσης - Κιάτο Αεροδρόμιοι σας διαβιβάζουμε το με αριθμό 3919345/23.4.2008 έγγραφο της εταιρείας «ΕΔΙΣΥ» Α.Ε., με το οποίο παρέχεται η σχετική πληροφόρηση.
Ο Υπουργός
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ»
Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
4. Στην με αριθμό 9605/3-4-08 ερώτηση του Βουλευτή κ. Αθανασίου Αλευρά δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Β-1239/24-4-08 έγγραφο από τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ερώτησης με αριθμό 9605/3-4-2008 που κατατέθηκε στη Βουλή από τον Βουλευτή κ. Ν. Αλευρά, και αφορά την προμήθεια υλικών για το σιδηροδρομικό δίκτυο του Ο.Σ.Ε., στο μέτρο των αρμοδιοτήτων του ΥΠ.Μ.Ε, σας διαβιβάζουμε τα με αριθμό 131598/8-4-2008 και 131847/10-4-2008 έγγραφα της εταιρείας «ΕΡΓΟΣΕ» Α.Ε., με τα οποία παρέχονται πληροφορίες για το θέμα αυτό και αποστέλλονται τα σχετικά έγγραφα στοιχεία.
Ο Υπουργός
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ»
Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
5. Στην με αριθμό 9489/1-4-08 ερώτηση της Βουλευτού κ. Θάλειας Δραγώνα δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Β-1207/23-4-08 έγγραφο από τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ερώτησης με αριθμό 9489/1-4-2008 που κατατέθηκε στη Βουλή από την Βουλευτή κ. Θ. Δραγώνα και αφορά την προμήθεια υλικών για το σιδηροδρομικό δίκτυο του Ο.Σ.Ε., κ.λπ. κατά το μέτρο των αρμοδιοτήτων του ΥΠ.Μ.Ε, σας διαβιβάζουμε τα με αριθμό 131568/8-4-2008 και 131847/10-4-2008 έγγραφα της εταιρείας «ΕΡΓΟΣΕ» Α.Ε. , με τα οποία παρέχονται πληροφορίες για το θέμα αυτό και αποστέλλονται τα σχετικά έγγραφα στοιχεία.
Ο Υπουργός
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ»
Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
6. Στην με αριθμό 9957/9-4-08 ερώτηση της Βουλευτού κ. Σοφίας Σακοράφα δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Β-1333/23-4-08 έγγραφο από τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ερώτησης με αριθμό 9957/9-4-2008 που κατατέθηκε στη Βουλή από την Βουλευτή κ. Σ. Σακοράφα και αφορά την προμήθεια υλικών για το σιδηροδρομικό δίκτυο του Ο.Σ.Ε., σας διαβιβάζοuμε το με αριθμό 132337/16-4-2008 έγγραφο της εταιρείας «ΕΡΓΟΣΕ» Α.Ε., με το οποίο παρέχονται πληροφορίες για το θέμα αυτό και αποστέλλονται τα σχετικά έγγραφα στοιχεία.
Ο Υπουργός
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ»
Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
7. Στην με αριθμό 12216/15.5.2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Εμμανουήλ Στρατάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 6619/6.6.2008 έγγραφο από τον Υπουργό Ανάπτυξης η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ερώτησης με αριθμό πρωτ. 12216/15.5.2008 του Βουλευτή κ. Μανόλη Στρατάκη σχετικά με την πτώση της ανταγωνιστικότητας της Ελλάδας, αλλά και τις ενέργειες στις οποίες πρόκειται να προβούμε για την ενίσχυσή της, θα θέλαμε να αναφέρουμε τα εξής:
Η Ελλάδα εξακολουθεί να απολαμβάνει οικονομικούς ρυθμούς ανάπτυξης, που ξεπερνούν τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Εντούτοις, σύμφωνα με διεθνείς συγκρίσεις, το επίπεδο ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας παραμένει (συγκριτικά) χαμηλό.
Τα στοιχεία των διεθνών εκθέσεων ανταγωνιστικότητας αποτελούν αδιαμφισβήτητα σημαντική πηγή πληροφόρησης και σύγκρισης σε σχέση με άλλα κράτη. Παρολ' αυτά, οφείλουμε να λάβουμε υπόψη τη διαφορετική προοπτική με την οποία είναι γραμμένα τα εν λόγω κείμενα, που συχνά αναφέρονται σε στόχους αρκετά «στενότερους» από αυτούς, που περιβάλλουν την έννοια της ανταγωνιστικότητας. Παράλληλα, στηρίζονται σε μεγάλο βαθμό σε στοιχεία που ενέχουν υποκειμενισμό, όπως απαντήσεις ερωτηματολογίων. Ειδικά η κατάταξη στον τομέα «Κυβερνητική Αποτελεσματικότητα» του IMD, στην οποία και αναφέρεται ο ερωτών βουλευτής, προκύπτει κυρίως από δεδομένα που βασίζονται σε απαντήσεις στελεχών επιχειρήσεων σε ερωτηματολόγια (42 ποιοτικά κριτήρια σε σύνολο 72 κριτηρίων αυτού του τομέα). Προβαίνουν, επίσης, σε συγκρίσεις με ανόμοιες χώρες, που πολλές φορές αποσπούν ευνοϊκές βαθμoλoγίες, καθώς έχουν χαλαρότερο θεσμικό πλαίσιο σε θέματα αδειοδοτήσεων, περιβαλλοντικών όρων, ευελιξίας αγοράς εργασίας κ.α.
Το δύσκολο εγχείρημα αναστροφής των αρνητικών τάσεων του παρελθόντος έχει ήδη ξεκινήσει και συνεχίζεται με μεταρρυθμίσεις, που εγγυώνται τη διασφάλιση ταχύρυθμης αναπτυξιακής πορείας με γνώμονα την κοινωνική συνοχή και κέντρο τον πολίτη, αλλά και με συνέπεια προς τις βασικές κατευθύνσεις οικονομικής πολιτικής, όπως το Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων 2005-2008, το Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς 2007-2013 και το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Ακολουθούμε την πρακτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε σχέση με τη Στρατηγική της Λισαβόνας, η οποία άρχισε να αποδίδει καρπούς, όταν οι στόχοι της έγιναν κεντρικοί στις δράσεις και τα επιχειρησιακά προγράμματα, που χρηματοδοτούν τα διαρθρωτικά ταμεία της Ε.Ε.
Ήδη, ψηφίστηκε νομοθετική ρύθμιση, που προβλέπει την απλοποίηση των διαδικασιών ίδρυσης Εταιρειών Περιορισμένης Ευθύνης (ΕΠΕ), ενώ μεταξύ άλλων προωθείται η αυτοματοποίηση των διαδικασιών ρουτίνας, η μείωση του κόστους ταξινομήσεων, η αύξηση των ηλεκτρονικών υπηρεσιών, η εισαγωγή της λογικής του «one stop shop» και της «ηλεκτρονικής διακυβέρνησης» και πολλές άλλες νομοθετικές ρυθμίσεις, που στοχεύουν στη μείωση της γραφειοκρατίας και των καθυστερήσεων, εν ισχύοντας συνακόλουθα την ανταγωνιστικότητα της Χώρας μας και τη βελτίωση του επιχειρηματικού κλίματος.
Σε ό,τι αφορά το Υπουργείο Ανάπτυξης, το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Ανταγωνιστικότητα και Επιχειρηματικότητα» 2007-2013 αποτελεί το βασικό κείμενο αναφοράς για τον αναπτυξιακό προγραμματισμό στους τομείς της ανταγωνιστικότητας και της εξωστρεφούς επιχειρηματικότητας της ελληνικής οικονομίας για την περίοδο 2007- 2013, στο πλαίσιο της εθνικής αναπτυξιακής στρατηγικής. Περιλαμβάνει μια σειρά από στοχευμένες δράσεις, που θα συμβάλλουν στην αύξηση της καινοτομίας και της εξωστρέφειας των επιχειρήσεων, στη μείωση της γραφειοκρατίας και την απλοποίηση του νομικού πλαισίου λειτουργίας των επιχειρήσεων. Παράλληλα, το νέο πρόγραμμα δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην προώθηση στρατηγικών συνεργασιών ανάμεσα σε επιχειρήσεις (κυρίως ΜΜΕ) και ερευνητικών κέντρων της Χώρας, προκειμένου να μεταφερθεί τεχνογνωσία και να παραχθούν καινοτόμα προϊόντα και υπηρεσίες, που θα κάνουν τις ελληνικές επιχειρήσεις και την ελληνική οικονομίας πιο ανταγωνιστική. Με διασφαλιζόμενους Πόρους 6,2 δις ευρώ, η συμβολή του ΕΠΑΝ ΙΙ αναμένεται να είναι ιδιαιτέρως σημαντική στην αναστροφή της ανταγωνιστικότητας της Χώρας.
Αδιαμφισβήτητα, η ενίσχυση της ελληνικής ανταγωνιστικότητας απαιτεί θεσμικές μεταρρυθμίσεις και την ανάπτυξη του κατάλληλου ρυθμιστικού και νομικού πλαισίου που θα διευκολύνει τη λειτουργία των επιχειρήσεων σε ένα απλοποιημένο και λιγότερα γραφειοκρατικό περιβάλλον. Απαιτεί όμως και τη βελτίωση του τρόπου λειτουργίας των ίδιων των ελληνικών επιχειρήσεων : η χώρα κατατάσσεται ιδιαίτερα χαμηλά και στον τομέα της Επιχειρηματικής Αποτελεσματικότητας (42η αντί της 35ης ένα χρόνο πριν).
Η Ανταγωνιστικότητα είναι μια ευρεία έννοια. Δεν αποτελεί αποκλειστικό θέμα της κυβέρνησης, αλλά αφορά όλες τις πολιτικές δυνάμεις, τους παραγωγικούς φορείς, τους κοινωνικο-οικονομικούς εταίρους μας, τους πολίτες γενικότερα. Απαιτείται ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ, η οποία θα φέρει ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. Οι τομείς, που πρέπει να γίνουν μεταρρυθμίσεις είναι πολλοί, και διαφορετικοί, καθιστώντας επιτακτική την ανάγκη μιας ειλικρινούς συνεργασίας όλων, καθώς στο διεθνή στίβο δεν «τρέχουμε» μόνοι μας, και τα βήματά μας θα πρέπει να είναι πιo γρήγορα και αποφασιστικά.
Ο Υπουργός
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ»
8. Στην με αριθμό 12034/13.5.2008 ερώτηση του Βουλευτή κ. Αθανασίου Λεβέντη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 7017/4/8365/5.6.2008 έγγραφο από τον Yφυπουργό Εσωτερικών, η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης, που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Θ. Λεβέντης, σε ό,τι μας αφορά, σας γνωρίζουμε ότι, για την αντιμετώπιση της μάστιγας των τροχαίων ατυχημάτων στη χώρα μας, μετά την ολοκλήρωση του πενταετούς προγράμματος με την επωνυμία «Στρατηγικό σχέδιο για τη βελτίωση της οδικής ασφάλειας στην Ελλάδα 2001-2005» (ΚΑΘΌΔΟΝ 2001-2005), του οποίου τα αποτελέσματα ήταν θετικά, αφού από το 2000 και μετά υφίσταται μία σταδιακή μείωση των τροχαίων ατυχημάτων και των παθόντων από αυτά, η Κυβέρνηση προχώρησε στην κατάρτιση ενός νέου Στρατηγικού Σχεδίου Οδικής Ασφάλειας για τα έτη 2006-2010, το οποίο αναπτύσσεται από το Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών. Με το Σχέδιο αυτό ορίζονται κατευθύνσεις για τη βελτίωση της οδικής ασφάλειας στη χώρα μας με αντίστοιχα προγράμματα δράσεων, η υλοποίηση των οποίων αποτελεί ευθύνη του κάθε Υπουργείου.
Από την Ελληνική Αστυνομία τίθενται κεντρικοί στόχοι, τόσο σχετικά με το ποσοστό μείωσης των νεκρών όσο και με τους ελέγχους των παραβάσεων. Επιπλέον τίθενται και περιφερειακά επιμέρους στόχοι ελέγχων ειδικών κατηγοριών οχημάτων, ανάλογα με τις επικρατούσες τοπικές κυκλοφοριακές ιδιαιτερότητες. Στόχος του νέου αυτού Σχεδίου είναι η μείωση των νεκρών από τροχαία ατυχήματα κατά 50% έως το 2010, σε σχέση με τον αριθμό των νεκρών του έτους 2000, όπως είναι και ο ευρωπαϊκός στόχος.
Σύμφωνα με τα ανωτέρω και δεδομένου ότι, σε ό,τι αφορά το Υπουργείο μας, στα συγκεκριμένα μέτρα που λαμβάνει η Κυβέρνηση περιλαμβάνεται η αυστηρότερη και συστηματικότερη αστυνόμευση του οδικού δικτύου της χώρας, κυρίως των σημείων που έχουν χαρακτηρισθεί ως υψηλής επικινδυνότητας και η ενίσχυση των Υπηρεσιών Τροχαίας, προχωρήσαμε στη συγκρότηση Τροχαίας Αυτοκινητοδρόμων, καθώς και στην ίδρυση Ομάδων Ελέγχου και Πρόληψης Ατυχημάτων (Ο.Ε.Π.Τ.Α.) σε κάθε Αστυνομική Διεύθυνση. Η ολοκλήρωση της ανάπτυξης του θεσμού των Τμημάτων Τροχαίας Αυτοκινητοδρόμων και η λειτουργία των Ο.Ε.Π.Τ.Α. αποτελούν τους δύο βασικούς υποστηρικτικούς πυλώνες στην εναλλακτική μορφή δράσης των Υπηρεσιών Τροχαίας, με στόχο τον έλεγχο, την πρόληψη και την αντιμετώπιση των τροχαίων ατυχημάτων σ' ολόκληρο το βασικό εθνικό δίκτυο της χώρας αλλά και το υπόλοιπο εθνικό, υπεραστικό και αστικό δίκτυο.
Πέραν αυτών, πραγματοποιήθηκε πρόσφατα (27-05-2008) στο Υπουργείο μας, υπό την προεδρία του υπογράφοντος, η 3η ευρεία σύσκεψη για θέματα οδικής ασφάλειας στη συνέχεια των προηγούμενων της 21-01-2008 και 02-04-2008. Στη σύσκεψη συμμετείχαν ο Γενικός Γραμματέας Δημόσιας Τάξης, η ηγεσία της Ελληνικής Αστυνομίας, εκπρόσωποι των Υπουργείων Μεταφορών και Επικοινωνιών, Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, καθώς και αξιωματικοί της Διεύθυνσης Τροχαίας του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας και της Διεύθυνσης Τροχαίας Αττικής.
Κατά τη διάρκεια της σύσκεψης αξιολογήθηκαν τα αποτελέσματα του προγράμματος «Στρατηγικό Σχέδιο Βελτίωσης Οδικής Ασφάλειας 2006-2010», ενώ έγινε ανασκόπηση και ανάλυση της εξέλιξης των θεμάτων που τέθηκαν και αποφασίστηκαν στις δύο προηγούμενες συσκέψεις. Παράλληλα, αξιολογήθηκαν τα αποτελέσματά τους και αποφασίστηκαν συγκεκριμένες προτεραιότητες και περαιτέρω ενέργειες για τη βελτίωση των συνθηκών οδικής ασφάλειας στη χώρα μας.
Ειδικώς, αξιολογήθηκαν οι ενέργειες επί θεμάτων για τα οποία υπήρξε άμεση υλοποίηση μέτρων επί των αποφασισθέντων στις προηγούμενες συσκέψεις και κυρίως:
. Στην αποστολή των στατιστικών στοιχείων της Διεύθυνσης Τροχαίας του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας στο Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών με διάκριση, ανά οδικό δίκτυο (εθνικό - περιφερειακό) και της εξέτασης χρηματοδότησης από το εν λόγω Υπουργείο, μελέτης στατιστικής επεξεργασίας τους.
. Στον προγραμματισμό σε συνεργασίας με το Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών της εκπαίδευσης αξιωματικών που θα πραγματοποιούν διαλέξεις στα σχολεία.
. Στη συνεργασία του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών και του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας για δημιουργία κοινής ιστοσελίδας με σκοπό την ταχεία και ουσιαστική ενημέρωση των πολιτών για θέματα οδικής κυκλοφορίας (ροής οχημάτων, παροχής πληροφοριών τροχαίας, χρήσιμων δεδομένων κυκλοφορίας, μηνυμάτων κυκλοφοριακής αγωγής κ.α.).
. Στην ενημέρωση και αποτίμηση εφαρμογής του Σ.Ε.Σ.Ο.
. Στην ταυτοποίηση στατιστικών στοιχείων Ε.Σ.Υ.Ε. και Διεύθυνσης Τροχαίας του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας.
. Στη συνεργασία με το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, καθώς και στη διαπίστωση περί της πολύ καλής συνεργασίας με το Ε.Κ.Α.Β., σε υλοποίηση του Μνημονίου Συνεργασίας που έχει υπογραφεί από τον Μάιο του έτους 2007.
Για την ενημέρωση του αστυνομικού προσωπικού καταρτίστηκε εγκόλπιο με αποσπάσματα του Στρατηγικού Σχεδίου Βελτίωσης Οδικής Ασφάλειας 2006-2010, το οποίο θα διενεμηθεί στις αστυνομικές Υπηρεσίες και στις αστυνομικές Σχολές, προκειμένου το αστυνομικό προσωπικό να συνεισφέρει στην αντιμετώπιση των τροχαίων ατυχημάτων και στη βελτίωση της οδικής ασφάλειας.
Ειδικότερα, κατά τη διάρκεια της σύσκεψης, δόθηκε έμφαση στις διαπιστώσεις που προκύπτουν από τη μελέτη των οδικών τροχαίων ατυχημάτων. Από τη μελέτη των στοιχείων προέκυψε, ότι το διάστημα από 01-01-2008 έως 27-05-2008, συγκριτικά με την αντίστοιχη περσινή περίοδο, υπήρξε μείωση των θανατηφόρων τροχαίων ατυχημάτων κατά 8,5%.
Πέραν αυτών, στη σύσκεψη αυτή τονίσαμε εκ νέου ότι στόχος, σύμφωνα με το «Στρατηγικό Σχέδιο Βελτίωσης Οδικής Ασφάλειας 2006-2010», είναι η μείωση κατά 50% του αριθμού των θανάτων που προκαλούνται από τροχαία ατυχήματα. Το τροχαίο ατύχημα αποτελεί πολυπαραγοντικό φαινόμενο που απασχολεί επί μακρόν και κρίνεται αναγκαία η συνδρομή κάθε εμπλεκόμενου φορέα για την αντιμετώπισή του. Με εντολές της φυσικής και πολιτικής ηγεσίας της Αστυνομίας έχει δοθεί έμφαση στο συστηματικό και διαρκή έλεγχο του οδικού δικτύου με σκοπό την πρόληψη τροχαίων ατυχημάτων καθώς και της αναζήτησης των αιτιών, ιδίως σε ατυχήματα εκτροπής και παρασύρσεως πεζών.
Επίσης, αναφερθήκαμε στην αναγκαιότητα της διασύνδεσης του Ενιαίου Κέντρου Επιχειρήσεων Τάξης και Ασφάλειας, το οποίο πρόκειται να λειτουργήσει από 15-06-2008, με το Εθνικό Κέντρο Επιχειρήσεων Υγείας και στην προετοιμασία κοινής άσκησης των συναρμοδίων φορέων με σενάριο την αντιμετώπιση ατυχήματος μείζονος κλίμακας.
Η επόμενη σύσκεψη έχει προγραμματιστεί να πραγματοποιηθεί το τελευταίο δεκαήμερο του Ιουνίου.
Πέραν αυτών, στο πλαίσιο εφαρμογής του εν λόγω νέου Στρατηγικού Σχεδίου και ειδικότερα για το επιμέρους πρόγραμμα που αφορά το Υπουργείο μας (Επιτήρηση για την οδική ασφάλεια) και της Πολιτικής Δημόσιας Τάξης και Ασφάλειας που εφαρμόζουμε για το τρέχον έτος, καθώς και του Τριετούς Προγράμματος Στρατηγικού και Επιχειρησιακού Σχεδιασμού Δράσεων Ελληνικής Αστυνομίας 2008-2010 περιλαμβάνονται σχέδια δράσης, με στόχους και προτεραιότητες, που αφορούν:
. Στην αποτελεσματική εφαρμογή ολοκληρωμένου προγράμματος αστυνόμευσης του οδικού δικτύου με στόχο την αποτροπή των παραβάσεων των κανόνων οδικής κυκλοφορίας από τους χρήστες των οδών (οδηγούς, πεζούς, επιβάτες).
· Στους εντατικούς ελέγχους, μεγάλης χρονικής διάρκειας και κατάλληλα κατανεμημένους στο χρόνο, ώστε να δημιουργείται κοινή πεποίθηση στους οδηγούς ότι η πιθανότητα να υποστούν, ανά πάσα στιγμή, έλεγχο της κυκλοφοριακής τους συμπεριφοράς είναι μεγάλη.
. Στη διενέργεια συστηματικών ελέγχων που στοχεύουν κυρίως στην αντιμετώπιση των επικίνδυνων παραβάσεων, όπως η επιθετική και επικίνδυνη οδήγηση, η υπερβολική ταχύτητα, η μη χρήση ζώνης ασφάλειας και προστατευτικού κράνους, καθώς και η οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ.
· Σε εκστρατείες ενημέρωσης που θα στοχεύουν σε συγκεκριμένες ομάδες - στόχους, όπως οι νέοι και οι ηλικιωμένοι οδηγοί, οι μοτοσικλετιστές, τα παιδιά, οι ηλικιωμένοι πεζοί κ.λπ. με συγκεκριμένα μηνύματα που αφορούν κάθε ομάδα - στόχο, ώστε να αφομοιώνονται με τον καλύτερο τρόπο. Η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των πολιτών ως κύριους άξονες έχει τη σωστή κυκλοφοριακή αγωγή, το σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή και την εμπέδωση κυκλοφοριακής συνείδησης.
. Στην περαιτέρω ανάπτυξη της συνεργασίας με τα άλλα εμπλεκόμενα με την οδική ασφάλεια συναρμόδια Υπουργεία, Υπηρεσίες και Φορείς.
Στη διοργάνωση εκθέσεων Τροχαίας, εβδομάδων οδικής ασφάλειας, ημερίδων και άλλων εκδηλώσεων κυκλοφοριακού ενδιαφέροντος σε όλες τις Αστυνομικές Διευθύνσεις, στην επιμόρφωση (κυκλοφοριακή διαπαιδαγώγηση) αλλοδαπών οδηγών, καθώς και στην επανάληψη των προγραμμάτων ενημέρωσης των αγροτών. Επιπρόσθετα εκτυπώθηκε φυλλάδιο για αλλοδαπούς οδηγούς, με οδηγίες τροχαίας φύσης, σε πέντε γλώσσες (Αγγλική- Βουλγαρική- Αλβανική- Σερβική- Τουρκική).
Στο πλαίσιο αυτό, οι αρμόδιες Υπηρεσίες μας με βάση τα ανωτέρω προγράμματα, αστυνομεύουν το οδικό δίκτυο της χώρας, καθημερινά και σε 24ωρη βάση, με εποχούμενες περιπολίες, καθώς και πεζούς τροχονόμους, ενώ διενεργούνται τροχονομικοί έλεγχοι και από τα ειδικά συνεργεία, για τη βεβαίωση, κυρίως, των επικίνδυνων παραβάσεων. Κατά τις ημέρες που η κυκλοφορία είναι αυξημένη, λαμβάνονται πρόσθετα τροχονομικά μέτρα, ενώ σημαντική είναι και η δραστηριότητα των Ομάδων Ελέγχου και Πρόληψης Τροχαίων Ατυχημάτων.
Ειδικότερα, σε ό,τι αφορά την αστυνόμευση των πεζοδρομίων, πεζοδρόμων, των ειδικών χώρων προορισμένων για την εξυπηρέτηση των ατόμων με ειδικές ανάγκες Κ.Ο.Κ., σας ενημερώνουμε ότι οι αρμόδιες Υπηρεσίες μας λαμβάνουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για τη διευκόλυνση της κίνησης των πεζών γενικά και την πρόληψη των τροχαίων ατυχημάτων, σύμφωνα με τα οριζόμενα στις σχετικές διατάξεις του Κ.Ο.Κ., που αναφέρονται στις υποχρεώσεις, τα δικαιώματα και την προστασία των πεζών, αλλά και στον Ευρωπαϊκό Χάρτη δικαιωμάτων του πεζού. Για την προστασία των προσώπων αυτών, από τις Υπηρεσίες της Ελληνικής Αστυνομίας, με ιδιαίτερη ευαισθησία, λαμβάνονται πρωτοβουλίες και καταβάλλεται κάθε δυνατή προσπάθεια για την εξεύρεση τρόπων καλύτερης εξυπηρέτησης και αποτελεσματικότερης αντιμετώπισης των προβλημάτων τους.
Παράλληλα, με σχετικές διαταγές του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας, προς τις περιφερειακές αστυνομικές Υπηρεσίες, έχει επισημανθεί ότι, στις μεγάλες κυρίως πόλεις της χώρας, τα πεζοδρόμια, οι πεζόδρομοι, οι πλατείες και οι διάφοροι ειδικοί χώροι, που πρέπει να χρησιμοποιούνται αποκλειστικά από πεζούς ηλικιωμένους, παιδιά, άτομα με ειδικές ανάγκες, καταλαμβάνονται από πάσης φύσεως σταθμευμένα οχήματα και λοιπά εμπόδια, ενώ παράλληλα ζητήθηκε, μεταξύ άλλων, από αυτές, η διενέργεια αυστηρών ελέγχων, με στόχο την αποτελεσματικότερη τροχονομική αστυνόμευση των εν λόγω χώρων προορισμένων για την εξυπηρέτηση των πεζών.
Ενδεικτικά σας πληροφορούμε ότι, κατά το παρελθόν έτος, από τις Υπηρεσίες Τροχαίας, στην Αθήνα, βεβαιώθηκαν 7.396 παραβάσεις για παράνομες σταθμεύσεις οχημάτων σε πεζοδρόμια και πεζόδρομους, καθώς και 3.897 παραβάσεις για κίνηση οχημάτων στους εν λόγω χώρους, ενώ αφαιρέθηκαν και 1.318 πινακίδες αριθμών κυκλοφορίας οχημάτων. Επίσης, κατά το πρώτο τετράμηνο του τρέχοντος έτους, στην περιοχή της Αθήνας, από τις ανωτέρω Υπηρεσίες μας, βεβαιώθηκαν 4.687 παραβάσεις για παράνομες σταθμεύσεις οχημάτων σε πεζοδρόμια και πεζοδρόμους, καθώς και 2.021 παραβάσεις για κίνηση οχημάτων στους εν λόγω χώρους και αφαιρέθηκαν 857 πινακίδες. Παράλληλα, τους ανωτέρω χώρους, αστυνομεύουν και οι λοιπές Υπηρεσίες του Αρχηγείου Ελληνικής Αστυνομίας (Αστυνομικά Τμήματα και Διεύθυνση Άμεσης Δράσης), καθώς και το προσωπικό της Δημοτικής Αστυνομίας των οικείων Ο.Τ.Α.
Πέραν αυτών, επειδή στόχος μας είναι κυρίως η πρόληψη και δευτερευόντως η καταστολή, και δεδομένου ότι ο παράγοντας άνθρωπος ευθύνεται σε μεγάλο ποσοστό για την πρόκληση των τροχαίων ατυχημάτων, η δε αστυνόμευση από μόνη της δεν είναι αρκετή να συνετίσει και να καταστήσει προσεκτικότερο τον Έλληνα οδηγό, από το Υπουργείο μας, έχει δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στον τομέα της ενημέρωσης και διαπαιδαγώγησης των πολιτών και κυρίως των μαθητών. Η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των πολιτών γίνεται με κύριους άξονες τη σωστή κυκλοφοριακή αγωγή, το σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή και την εμπέδωση κυκλοφοριακής συνείδησης, μέσα από ομιλίες και διαλέξεις σε σχολεία, συλλόγους, φορείς, επαγγελματικά σωματεία, Ο.Τ.Α. και Υπηρεσίες, καθώς και ραδιοφωνικές, τηλεοπτικές εκπομπές και μηνύματα, διανομή» φυλλαδίων, εκθέσεις κ.ο.κ. Παράλληλα, αναπτύσσονται πρωτοβουλίες με τις συναρμόδιες Υπηρεσίες και τους Ο.Τ.Α. για θέματα κυκλοφοριακής αγωγής και παιδείας, ενώ αξιοποιούνται τα πάρκα κυκλοφοριακής αγωγής που υφίστανται σε Ο.Τ.Α.
Τα αποτελέσματα της εφαρμογής του νέου Στρατηγικού Σχεδίου Οδικής Ασφάλειας και των σχεδίων δράσεων των Υπηρεσιών Τροχαίας για την οδική ασφάλεια, για το πρώτο τετράμηνο του τρέχοντος έτους, σε σχέση με το αντίστοιχο χρονικό διάστημα του παρελθόντος έτους, κρίνονται σε γενικές γραμμές ικανοποιητικά, τόσο ως προς τις επιμέρους προτεραιότητες δράσεων όσο και ως προς τους τεθέντες στόχους, καθώς παρατηρείται μείωση σε ποσοστό 8,1% του συνόλου των τροχαίων ατυχημάτων και κατά 9,5% του συνόλου των παθόντων από τροχαία ατυχήματα σε ολόκληρη τη χώρα.
Πάντως, παρά τα όποια θετικά αποτελέσματα έχουν επιτευχθεί μέχρι σήμερα, επειδή το πρόβλημα των τροχαίων ατυχημάτων στη χώρα μας παραμένει οξύ, πολύπλοκο και με πολλές διαστάσεις πέραν της τροχονομικής και με δεδομένο ότι η αντιμετώπισή του και η αύξηση της οδικής ασφάλειας είναι κατ’ εξοχήν υπόθεση της Πολιτείας, η συλλογική προσπάθεια των συναρμόδιων Υπουργείων, για μείωση των τροχαίων ατυχημάτων, συνεχίζεται με συνέπεια μέχρις ότου επιτευχθεί ο στρατηγικός στόχος μας.
Ο Υφυπουργός
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΗΝΟΦΩΤΗΣ»).
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στη συζήτηση των
ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
Πρώτη είναι η με αριθμό 14/7-7-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Κωνσταντίνου Ρόβλια προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης, σχετικά με την κατάργηση του αυτοδιοίκητου των δικαστηρίων κ.λπ..
Το κείμενο της επίκαιρης ερώτησης του κ. Ρόβλια έχει ως εξής:
«Κύριε Υπουργέ, το Υπουργείο σας προτίθεται να καταργήσει το αυτοδιοίκητο των δικαστηρίων, δηλαδή έναν επιτυχημένο θεσμό που συμβάλλει στην αυτοτέλεια και τη λειτουργική ανεξαρτησία της δικαιοσύνης. Πρόκειται για άλλη μια απαράδεκτη ενέργεια της Κυβέρνησής σας, που εντάσσεται στη συστηματική και προσχεδιασμένη προσπάθεια ελέγχου της δικαιοσύνης, με σημείο ενδιαφέροντος τα κρίσιμα σκάνδαλα που αφορούν την Κυβέρνηση Καραμανλή. Υπό το φόβο του να χάσετε τον έλεγχο σε υποθέσεις, όπως αυτή της «SIEMENS» και σταθεροί στην προσπάθειά σας για συγκάλυψη των σκανδάλων που αφορούν τη Νέα Δημοκρατία, έχετε δρομολογήσει την κατάργηση του αυτοδιοίκητου των δικαστηρίων με κίνητρα ιδιοτελή και ευτελή. Η αντίδραση του νομικού κόσμου, όπως επίσης και του πολιτικού, είναι έντονη και άμεση, ανάλογη με το μέγεθος της απρέπειας την οποία επιχειρείτε.
Κατόπιν αυτών ερωτάται ο Υπουργός:
Εάν και πότε θα σταματήσει επιτέλους η Κυβέρνηση να παρεμβαίνει άμεσα ή έμμεσα στη δικαιοσύνη και να χειραγωγεί τις κρίσιμες υποθέσεις;
Εάν και πότε θα σταματήσει να χρησιμοποιεί την κοινοβουλευτική πλειοψηφία της Νέας Δημοκρατίας με σκοπό την ψήφιση νομοθετικών ρυθμίσεων που αποσκοπούν στη συγκάλυψη σκανδάλων της Κυβέρνησης;».
Στην επίκαιρη ερώτηση του κ. Ρόβλια θα απαντήσει ο Υπουργός Δικαιοσύνης και Βουλευτής Τρικάλων κ. Σωτήρης Χατζηγάκης.
Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Ευχαριστώ πολύ.
Κύριε Πρόεδρε, μου προκαλεί ειλικρινά θλίψη η ερώτηση αυτή, η οποία έρχεται σαν συγχορδία μιας συστηματικής υπονόμευσης και επίθεσης κατά της ελληνικής δικαιοσύνης, η οποία κατά καιρούς δέχεται τα πυρά της Αντιπολίτευσης -και της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης αλλά και του Συνασπισμού- ότι δήθεν δεν κάνει καλά τη δουλειά της, ότι δήθεν ορισμένοι δικαστές δεν λειτουργούν σωστά κ.ο.κ..
Κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι αυτή η σκανδαλολογία, αυτή η προσπάθεια απαξίωσης ενός βασικού θεσμού, όπως είναι η δικαιoσύνη, δεν βοηθάει κανέναν και κυρίως δεν βοηθάει το δημοκρατικό μας πολίτευμα και δεν βοηθάει ούτε τον ίδιο τον ελληνικό λαό, ο οποίος δηλητηριάζεται από τέτοιου είδους ύβρεις κατά της δικαιοσύνης.
Αντιλαμβάνομαι πολύ καλά ότι και το ΠΑ.Σ.Ο.Κ. και ο Συνασπισμός έχουν μια έλλειψη πολιτικής.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κάνει την ερώτηση.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Μάλιστα, κύριε Λαφαζάνη, το ξέρω, αλλά μπορώ να απαντήσω αυτό το οποίο νομίζω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Έχετε μετατραπεί σε ερωτώντα, κύριε συνάδελφε;
ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Πιστεύω, λοιπόν, ότι και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ο Συνασπισμός στερούνται πολιτικής, στερούνται επιχειρημάτων, στερούνται ιδεολογικής πλεύσης. Βρίσκονται σε ένα κομφούζιο μιας πολιτικής συσκότισης. Και γι' αυτόν το λόγο ψάχνουν να βρουν ορισμένα ερείσματα, δήθεν ηθικά, κάνοντας μια ηθικολογία, η οποία σε τελική ανάλυση καταλήγει σε μια βάναυση και απαράδεκτη επίθεση κατά της δικαιοσύνης.
Και είναι χαρακτηριστικά δύο δημοσιεύματα, ένα της έγκυρης εφημερίδας «ΤΟ ΒΗΜA» και του εγκύρου δημοσιογράφου της κ. Πρετεντέρη, ο οποίος αναφέρεται στις επιθέσεις που είχε κάνει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην υπόθεση Ζαχόπουλου και σήμερα, αφού ήδη κατέπεσαν όλες αυτές οι ύβρεις, έρχεται και γενικώς επανέρχεται στο ίδιο και στο ίδιο θέμα. Το ίδιο και στη εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠIΑ», όπου όπως διαβάζω σήμερα, ο Πρόεδρος του Συνασπισμού κ. Τσίπρας, λέει ότι έχει ανάγκη η ελληνική επικράτεια Ντι Πιέτρο στην ελληνική δικαιοσύνη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ελληνική δικαιοσύνη και η ελληνική πολιτική σκηνή δεν έχει ανάγκη ούτε από ήρωες ούτε από κατασκευασμένα πρόσωπα, τα οποία δήθεν θα σώσουν την κατάσταση. Η ελληνική δικαιοσύνη και η ελληνική δημοκρατία έχουν ανάγκη από σοβαρότητα, από υπευθυνότητα, από έλλειψη λαϊκισμού και κυρίως όχι από ψευδολογία. Διότι εδώ συστηματικά σήμερα γίνεται μια ψευδολογία άνευ προηγουμένου εναντίον της Κυβέρνησης και εναντίον και της δικαιοσύνης.
Λέγεται συνέχεια ότι δήθεν ο Υπουργός Δικαιοσύνης, ο υποφαινόμενος, είπε, προσπαθώντας να καλύψει κάποιο συνάδελφό του, ότι παρενέβη στη δικαιοσύνη.
Ουδέν ψευδέστερον! Επακολούθησε μία σειρά ανακοινώσεων οι οποίες ήδη τοποθετούσαν τα πράγματα στη σωστή τους βάση. Ο Υπουργός Δικαιοσύνης έχει θεσμικό ρόλο και, επομένως, αν δεν έχει συγκεκριμένα επίσημα στοιχεία, δεν μπορεί να καταδικάσει κανέναν, από τον απλό πολίτη ως το Βουλευτή.
Ε, λοιπόν, αυτή η πραγματικότητα, αυτή η αλήθεια έχει διαστρεβλωθεί και επαναλαμβάνεται σαν καραμέλα, δυστυχώς και από συναδέλφους, κάθε τόσο σ’ αυτήν την Αίθουσα. Και τελικώς, σήμερα, μέσα σ’ αυτήν την αχλύ των ύβρεων εναντίον της δικαιοσύνης και της Κυβέρνησης, έρχεται η ερώτηση του συναδέλφου του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Εγώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είμαι από εκείνους τους ανθρώπους και τους Βουλευτές που είμαι ευθυνολάτρης. Δεν ξεφεύγω, κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με τερτίπια, για να αποφύγω το δύσκολο. Και σας λέω ότι το Υπουργείο Δικαιοσύνης πράγματι σκέφτεται σοβαρά ορισμένες παρεμβάσεις στα θέματα του αυτοδιοίκητου. Το σκέφτεται σοβαρά! Και όταν λέω «σοβαρά», εννοώ ότι δεν ξύπνησε μία ωραία πρωία και είπε «θα αλλάξω το αυτοδιοίκητο». Στηρίζεται σε μία σειρά εγγράφων σημαντικών ανθρώπων, όπως ήταν ο πρώην Πρόεδρος του Αρείου Πάγου κ. Κάππος –διορισμένος από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά έγκριτος, σοβαρός και αξιοπρεπής και σωστός δικαστής- ο οποίος με μία σειρά εγγράφων από το 2002 λέει σοβαρές κουβέντες για το αυτοδιοίκητο, ότι δηλαδή εκθέτει στον κίνδυνο δημιουργίας πελατειακών σχέσεων. Αυτό είναι έγγραφο του 2004. Επίσης, το 2004 λέει ότι έχει συμπληρώσει ως θεσμός μία ενδεκαετία περίπου και εμφανίζει σημεία κοπώσεως, επαναλαμβάνοντας μία τοποθέτηση στην Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, όπου λέει επίσης τα ίδια. Και τα τελευταία χρόνια, ο εξαίρετος εισαγγελεύς κ. Φλωρίδης λέει ότι αποδείχθηκε πλέον για το αυτοδιοίκητο ότι διαταράσσει σε σημαντικό βαθμό την εύρυθμη λειτουργία της, αφού καλλιεργείται κλίμα ομαδοποιήσεων, πολιτικαντισμού, πελατειακών σχέσεων, κομματισμού και δημιουργούνται μόνιμες πικρίες.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
Μισό λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
Στις τελευταίες εκλογές ακούστηκαν λέξεις όπως «φωτισμένες δεξιώσεις», «πασοκικός», «αριστερός» για τους δικαστές. Και, επίσης, όταν συζητείτο, πριν από δεκαπέντε χρόνια, η αλλαγή προς το αυτοδιοίκητο, τότε η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής, με αναλυτική έκθεση στο σχέδιο του νόμου 2172/1993 –και στη συνέχεια, σε άλλο νομοσχέδιο το 1995- είχε πει ότι αυτό μπορεί να είναι αντισυνταγματικό.
Όλα αυτά τα στοιχεία, λοιπόν, ήταν στοιχεία σοβαρά, τα οποία δεν έχουν καμμία σχέση με τη «SIEMENS» και με όλους αυτούς τους πολιτικαντισμούς οι οποίοι λέγονται σήμερα. Σοβαρά και με περίσκεψη αντιμετωπίζει και προσεγγίζει το θέμα για το καλό του ελληνικού λαού και για το καλό της δικαιοσύνης. Έτσι λειτουργεί η Κυβέρνηση, με υπευθυνότητα και ακολουθώντας ένα σωστό δρόμο.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ο κ. Ρόβλιας έχει το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΟΒΛΙΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, επιδίδεστε σε μία προσπάθεια διαστρέβλωσης της πραγματικότητας. Αυτή η οποία υπονομεύει τη δικαιοσύνη, αυτή η οποία δεν σέβεται τη δικαιοσύνη είναι η Κυβέρνησή σας. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει καταγγείλει και καταγγέλλει συγκεκριμένες δικές σας παρεμβάσεις –και προσωπικές και της Κυβέρνησής σας- στο χώρο της δικαιοσύνης. Είναι γνωστό ότι οι παρεμβάσεις σας στα θέματα της δικαιοσύνης είναι όχι μόνο κυνικές αλλά χαρακτηρίζονται από πολιτικό αμοραλισμό.
Μη ρίχνετε, λοιπόν, στην Αντιπολίτευση αυτά τα οποία κάνετε εσείς. Ελέγχετε μέσω μίας μικρής ομάδας δικαστικών λειτουργών –επαναλαμβάνω, μέσω μίας μικρής ομάδας δικαστικών λειτουργών- ή προσπαθείτε να ελέγξετε τα πάντα στο χώρο της δικαιοσύνης και, κυρίως, τις κρίσιμες υποθέσεις που αφορούν την Κυβέρνησή σας. Υποκλοπές, απαγωγές, κουμπάροι, ομόλογα, Ζαχόπουλος, «SIEMENS», όλα όσα σας αφορούν μπήκαν στο αρχείο.
Εσείς κατευθύνατε εμμέσως τις δικαστικές έρευνες, κύριε Υπουργέ. Εσείς προσωπικά! Να σας θυμίσω ότι στις 7 Φεβρουαρίου, εδώ μέσα, σ’ αυτήν την Αίθουσα, είπατε επί λέξει ότι η υπόθεση «SIEMENS» «αφορά κυρίως το ΠΑ.ΣΟ.Κ.». Ήμουν παρών. Οποία σύμπτωση! Και ο κ. Αθανασίου, ο κύριος εισαγγελεύς, στο ίδιο συμπέρασμα κατέληξε, δηλαδή ακολούθησε τις υποδείξεις σας.
Και εσείς ο ίδιος, κύριε Υπουργέ, με δηλώσεις σας στις τηλεοράσεις στις 30 Ιανουαρίου 2008 δώσατε συγχωροχάρτι στα κυβερνητικά και υπουργικά στελέχη σας σε σχέση με την υπόθεση Ζαχόπουλου. Οποία σύμπτωση! Και πάλι ο Εισαγγελεύς κ. Αθανασίου κατέληξε στα ίδια συμπεράσματα με εσάς. Ξέρετε, αυτές οι συμπτώσεις πείθουν ότι η Κυβέρνησή σας με χονδροειδή τρόπο ελέγχει και θέλει να συνεχίσει να ελέγχει τη δικαιοσύνη.
Και για να μη σας ξεφύγει τίποτα, για να μην εκλεγεί κάποιος Προϊστάμενος, τον οποίο δεν ελέγχετε και χάσετε από τα χέρια σας όλη αυτή την ιστορία με τα σκάνδαλα, έρχεστε τώρα και ομολογείτε ότι θα καταργήσετε το αυτοδιοίκητο των δικαστηρίων. Δηλαδή, σήμερα ομολογείτε ευθέως άλλη μία απαράδεκτη παρέμβασή σας στο χώρο της δικαιοσύνης, το αυτοδιοίκητο. Ένας επιτυχημένος δημοκρατικός θεσμός που συμβάλλει στην ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, που σέβεται τη δικαιοσύνη και τη σέβεται τη δικαιοσύνη ως τον τρίτο πόλο της εξουσίας, στα δικά σας χέρια και επί των δικών σας ημερών οδηγείται στην κατάργηση.
Η ευθύνη που αναλαμβάνετε, κύριε Υπουργέ, εσείς προσωπικά, αλλά φυσικά και η Κυβέρνησή σας είναι τεράστια. Δεν είμαι βέβαιος κατά πόσο εσείς προσωπικά είστε θερμός υποστηρικτικής ή όχι της κατάργησης του αυτοδιοίκητου. Η Κυβέρνηση είναι αυτή η οποία απεργάζεται όλα αυτά τα οποία γίνονται στο χώρο της δικαιοσύνης –και, επαναλαμβάνω, η Κυβέρνησή σας και όχι η Αντιπολίτευση, γιατί εσείς έχετε τις δυνατότητες, εσείς έχετε τους διαύλους, εσείς έχετε τους μηχανισμούς. Αναλαμβάνετε τεράστια ευθύνη ιστορική, πολιτική και νομική απέναντι στον τόπο και απέναντι στη δικαιοσύνη με την κατάργηση του αυτοδιοίκητου.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε, κύριε Ρόβλια.
Το λόγο έχει ο Υπουργός Δικαιοσύνης για να δευτερολογήσει.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Κύριε Πρόεδρε, λυπάμαι διπλά, διότι εδώ δεν πρόκειται απλά για μία διαστρέβλωση, αλλά και για μία κώφευση. Νομίζω ότι είναι σαν να κάνουμε ένα διάλογο κωφών.
Από τη στιγμή κατά την οποία ανέφερα πέντε, έξι επίσημα έγγραφα επιφανών και σημαντικών ανθρώπων της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής, οι οποίοι διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στο χώρο της δικαιοσύνης -και ξέχασα και τον περίφημο νόμο Κουβέλη, ο οποίος ήταν ένα σημαντικό νομοθέτημα που δεν έγινε από τη δική μας πλευρά, αλλά από την άλλη και δεν είχε το αυτοδιοίκητο- και εσείς αντί γι’ αυτό εκτοξεύετε τις ίδιες κατηγορίες και ύβρεις κατά της δικαιοσύνης…
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΟΒΛΙΑΣ: Όχι κατά της δικαιοσύνης, κύριε Υπουργέ –σας παρακαλώ!- αλλά κατά της Κυβέρνησης!
ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): …τότε νομίζω ότι πράγματι είναι ένας διάλογος κωφών, που καλό θα είναι να συνετίσει την Αντιπολίτευση και να μπει στο θέμα.
Και για να γίνω και πιο συγκεκριμένος, δεν υπάρχει συνεδρίαση σ’ αυτήν την Αίθουσα στην οποία να μην αναμηρυκάζετε το τροπάριο για τα ομόλογα, για το Ζαχόπουλο, για τη «SIEMENS» και για όλες τις μεγάλες υποθέσεις. Από τη στιγμή που ανέλαβα Υπουργός Δικαιοσύνης, ακούω το ίδιο τροπάριο! Και σας λέω –κάτι που ξέρετε- ότι τα ομόλογα έχουν πάρει το δρόμο τους. Όχι μόνο δεν κουκουλώθηκαν, αλλά πήγε φυλακή άνθρωπος, άλλοι είναι έξω με προσωρινή απόλυση, έχουν προχωρήσει πολύ και θα προχωρήσουν ακόμα περισσότερο. Γιατί τα λέτε, λοιπόν, αυτά; Για να δημιουργήσετε εντυπώσεις! Κάνετε λαϊκισμό! Απλό λαϊκισμό κάνετε! Αυτό κάνετε! Χαλάσατε τον κόσμο για ένα ροζ σκάνδαλο, για το σκάνδαλο Ζαχόπουλου! Χαλάσατε τον κόσμο επί μήνες!
Σήμερα έρχεται μία εισαγγελεύς, η οποία δίνει μία απόφαση και της επιτίθεστε! Γιατί; Διότι δεν έχετε κανένα λογικό έρεισμα. Σας τα λέει ο Πρετεντέρης πολύ καλά στο έγκυρο «ΒΗΜΑ». Έχετε δικαίωμα να κάνετε κριτική, αλλά να έχετε και επιχειρήματα. Εσείς δεν έχετε επιχειρήματα! Γιατί δεν τα λέτε τα επιχειρήματα;
Και τώρα έρχεστε στη «SIEMENS». Πάτε να συνδέσετε τη «SIEMENS» με τον τρόπο διοικήσεως των δικαστηρίων, ενώ ξέρετε πολύ καλά –επειδή είστε και νομικός, κύριε Ρόβλια- πως ό,τι έχει σχέση με το διορισμό εφέτη ανακριτή κ.ο.κ. έχει να κάνει με την ολομέλεια του εφετείου και ποτέ με τη διοίκηση. Κι όμως, εσείς συνδέετε αυτά τα δύο γεγονότα. Τι να σας πω; Θλίβομαι!
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
Τον Υπουργό Δικαιοσύνης αφορά και η τέταρτη με αριθμό 11/7-7-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Κυριάκου Βελόπουλου, σχετικά με την παρέμβαση της δικαιοσύνης για την ανανέωση συμβολαίου ποδοσφαιριστή της Π.Α.Ε. «Άρης» κ.λπ..
Ειδικότερα η επίκαιρη ερώτηση του κ. Βελόπουλου έχει ως ακολούθως:
«Ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Κανελλόπουλος παρήγγειλε στον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Θεσσαλονίκης Βασίλη Φλωρίδη να διενεργήσει επείγουσα προκαταρκτική εξέταση. Όπως αναφέρει στην ως άνω παραγγελία, «τις δύο τελευταίες μέρες από τις εφημερίδες, την τηλεόραση και το ραδιόφωνο προκύπτουν ειδήσεις κατά την έννοια του άρθρου 36 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας περί ασκήσεως σε βάρος του ποδοσφαιριστή του «Άρη» Αβράαμ Παπαδόπουλου σωματικής και ψυχικής βίας με επιθέσεις σε βάρος του και παραγκωνισμό του από την ομάδα, για να ανανεώσει το συμβόλαιό του παρά τη θέλησή του. Θεωρούμε αναγκαία τη διενέργεια επείγουσας προκαταρκτικής εξέτασης, για να διαπιστωθεί αν σε βάρος του ποδοσφαιριστή τελέστηκαν ή όχι αυτεπαγγέλτως διωκόμενα εγκλήματα και σε περίπτωση που αυτό ισχύει, ποιοι είναι οι αυτουργοί –φυσικοί και ηθικοί- των παραπάνω πράξεων».
Ερωτάται ο κύριος Υπουργός:
1. Είναι δυνατόν στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο στην Ελλάδα την πρώτη εισαγγελική παρέμβαση σε επίπεδο Αρείου Πάγου να την προκαλεί το συμβόλαιο ενός ποδοσφαιριστή, αν θα το ανανεώσει ή όχι με την ομάδα του;
2. Τι προτίθεται να κάνει ο Υπουργός, ώστε οι εισαγγελείς να μη λειτουργούν «επιλεκτικά» σε πολλές περιπτώσεις προκαλώντας το «κοινό περί δικαίου αίσθημα;»
Στην επίκαιρη ερώτηση του κ. συναδέλφου θα απαντήσει ο Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Χατζηγάκης.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Κύριε Πρόεδρε, για δύο λόγους δεν μπορεί να είμαι αυστηρός, όπως ήμουν προηγουμένως, όσον αφορά την ερώτηση του κ. Βελόπουλου.
Πρώτα-πρώτα, διότι, κύριε Βελόπουλε, και εγώ αγαπώ το ποδόσφαιρο. Υπήρξα στα νιάτα μου ποδοσφαιριστής. Το γνωρίζετε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Αυτό είναι είδηση! Να μας την προσδιορίσετε!
ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Για σας δεν είναι είδηση!
Επομένως οπωσδήποτε προσεγγίζω με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και με πολλή συμπάθεια την ερώτησή σας.
Το δεύτερο δεν έχει να κάνει με σκανδαλολογίες κ.λπ.. Εκφράζει μια αγωνία. Κάνετε μια τοποθέτηση. Επομένως απ’ αυτήν την άποψη η ερώτησή σας είναι απόλυτα σεβαστή.
Θα σας πω δύο πράγματα, απαντώντας στην ερώτησή σας, που θα έλεγα ότι είναι συνηθισμένα, διότι τα έχω ξαναπεί.
Το πρώτο είναι ότι η δικαιοσύνη έχει το δικαίωμα. Η πολιτική δεν μπορεί να παρέμβει. Είναι η αρχή που είπε ο Μοντεσκιέ. Ένας συνάδελφος του κόμματός σας με παρέπεμψε στον Πλάτωνα. Σωστά. Είναι, όμως, του Μοντεσκιέ, διότι είναι στο «Νεωτερικό Κράτος». Εν πάση περιπτώσει, η δικαιοσύνη χαίρει πλήρους ανεξαρτησίας και, επομένως, η εκτελεστική εξουσία δεν μπορεί να παρέμβει. Αυτό είναι το πρώτο.
Το δεύτερο. Στην περίπτωση που αναφέρεστε ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου είναι ο μόνος αρμόδιος. Είναι ο μόνος αρμόδιος να εποπτεύει και να συντονίζει το έργο των αρμοδίων για τον αθλητισμό εισαγγελέων. Έτσι παρήγγειλε ως είχε δικαίωμα στον εισαγγελέα Θεσσαλονίκης να διερευνήσει αν κατά του συγκεκριμένου ποδοσφαιριστού ασκήθηκε βία –σωματική και ψυχολογική- για να ενδώσει στις αξιώσεις του σωματείου του και όχι για να εξετάσει το συμβόλαιο ενός ποδοσφαιριστή.
Η παραγγελία, όπως προκύπτει από το σχετικό έγγραφο της εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, προήλθε κατόπιν εκτενών αναφορών σε όλα τα μέσα ενημέρωσης περί προπηλακίσεως και διαπομπεύσεως του ποδοσφαιριστή από φιλάθλους και απομόνωσής του από τη διοίκηση, επειδή επιθυμούσε να αντεπεξέλθει στην ελεύθερη προσωπικότητά του.
Σας ερωτώ, λοιπόν: Τι έπρεπε να κάνει ο εισαγγελέας;
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Θα σας απαντήσω.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Έπρεπε να κωφεύσει ή έπρεπε να υπνώσσει;
Ο εισαγγελέας οφείλει να μεριμνά για την τήρηση της νομιμότητας και να εξασφαλίζει την προστασία που οφείλει να εξασφαλίζει, όπως άλλωστε καταγράφεται από τους νόμους και το Σύνταγμά μας, το Σύνταγμα της πολιτείας μας.
Θεωρώ, λοιπόν, ότι σωστά έγιναν όσα έγιναν και παρ’όλο που εκφράζει ανησυχία η ερώτησή σας, δεν συμφωνώ μαζί σας.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ και εγώ, κύριε Υπουργέ.
Ορίστε, κύριε Βελόπουλε.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να κάνω δύο παρατηρήσεις:
Η πρώτη παρατήρηση αφορά την ουσία της παρεμβάσεως και θα σας εξηγήσω γιατί το λέω αυτό. Διότι όταν ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου κάνει μια τέτοια παρέμβαση και αποδειχθεί ότι στον ποδοσφαιριστή ασκήθηκε ψυχολογική βία, αυτομάτως μένει ελεύθερος. Εντελώς συμπτωματικά δύο ομάδες των Αθηνών ήθελαν και έριζαν ποιος θα αποκτήσει τον ποδοσφαιριστή. Αυτό ήταν το πρόβλημα.
Αν δηλαδή ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου με τέτοια ευαισθησία που είχε έκανε και σε προγενέστερο χρόνο παρόμοιες παρεμβάσεις για ποδοσφαιριστές των Αθηνών, δεν θα είχαμε κανένα πρόβλημα εμείς στο βορρά.
Όμως, δεν είναι μόνο αυτό, κύριε Υπουργέ. Ακούστε λίγο.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΑΜΑΡΙΟΣ: Σας πήραν τον ποδοσφαιριστή.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν περίμενα άλλη απάντηση, κύριε Καραμάριε, πιστέψτε με.
Αλλά εμένα μου φαίνεται περίεργο πώς ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου για ένα συμβόλαιο ενός ποδοσφαιριστή, του «Χ» ποδοσφαιριστή κάνει παρέμβαση. Όταν όμως υβρίζεται εν χορώ από ένα γήπεδο, ολόκληρη η Μακεδονία, κανείς αντεισαγγελέας, κανείς εισαγγελέας δεν παρεμβαίνει. Είναι σημαντικότατο συμβόλαιο του ποδοσφαιριστή, που επαναλαμβάνω, τοποθετώ αν θέλετε και το δάκτυλο στην πρίζα, -στη λαϊκή γλώσσα- γιατί το θέμα ήταν αν θα μείνει ελεύθερος ή όχι και όχι για το αν ασκήθηκε σωματική βία. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Άρα, λοιπόν, σχετικά με τον κ. Κανελλόπουλο, του οποίου ο αδελφός έχει σχέση με τα ποδοσφαιρικά πράγματα, -θα ξέρετε από ποδόσφαιρο, κύριε Υπουργέ- για να μην ξεχνιόμαστε, να και οι διαπλοκές και οι αθλητικές και της δικαιοσύνης. Αυτά ήθελα να καταθέσω. Γιατί το «επιλεκτική δικαιοσύνη» ή στην ερώτησή μου οι λέξεις «κοινό περί δικαίου αίσθημα» και «επιλεκτικά» αυτό ακριβώς αφορά.
Θα σας πω ότι εάν εγώ εξυβρίσω τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, θα τιμωρηθώ, θα διωχθώ. Είναι δυνατόν δεκαετίες να υβρίζεται η Μακεδονία εν χορώ από φανατικούς στα γήπεδα και να μην υπάρχει ούτε μία παρέμβαση του εισαγγελέα και να ερχόμαστε για ένα συμβόλαιο ενός αθλητού, που παίρνει 1.000.000 ευρώ, παρακαλώ κύριε Υπουργέ, να παρεμβαίνει ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου; Εάν αυτό είναι λογικό και αν αυτό λέγεται δικαιοσύνη, έχουμε μία άλλη άποψη περί της δικαιοσύνης εμείς, την πλατωνική άποψη. Γι’ αυτό λέω η επιλεκτική δικαιοσύνη.
Να πω και κάτι άλλο, γιατί ξέρω ότι είστε ευαίσθητος. Κύριε Υπουργέ, το ελληνικό κράτος ταΐζει τα αχόρταγα τμήματα των ποδοσφαιρικών ομάδων, των Π.Α.Ε. με δεκάδες εκατομμύρια ευρώ. Ε, τιμωρείστε μία ομάδα, επιτέλους, που βρίζει τη Μακεδονία! Και μπορείτε να το κάνετε. Εγώ δεν λέω να ασκήσετε διώξεις. Δεν έχετε το δικαίωμα εσείς, αλλά μην τους δίνετε χρήματα. Δεν μπορεί να παίρνουν 100.000.000 ευρώ από τον Ο.Π.Α.Π. και να μην μπορούν να ελέγχουν τους χουλιγκάνους τους και να βρίζουν τη Μακεδονία εν χορώ. Να σας πω τι λένε, κύριε Υπουργέ; Μέσα στη Βουλή είμαστε. Λένε «το π…, το λεσβία, η Μακεδονία».
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Δεν χρειάζεται να το προσδιορίσετε.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Το ξέρω, κύριε Πρόεδρε.
Ακούστε, κύριε Πρόεδρε, ξέρω την ευαισθησία σας, αλλά οι Μακεδόνες επάνω, όταν ακούνε αυτά τα πράγματα και βλέπουν ξαφνικά τον αντεισαγγελέα να κάνει παρέμβαση στον Αβραάμ Παπαδόπουλο, εξεγείρονται. Αυτό είναι το επιλεκτικά και αυτό είναι το κοινό περί δικαίου αίσθημα, κύριε Υπουργέ, γι’ αυτό σας το είπα. Γιατί την ίδια ερώτηση έκανα στον κ. Λιάπη και ακόμα περιμένω μία τιμωρία ομάδος και περιμένω το Σεπτέμβριο να παρέμβει ο κ. Κανελλόπουλος, όταν θα καθυβρίζεται πάλι η Μακεδονία από τις ομάδες είτε του βορρά είτε του νότου.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Κύριε Πρόεδρε, δεν έχω πολλά να προσθέσω.
Θέλω να πω πάλι ότι δεν μπορώ να παρέμβω στην ουσία της υποθέσεως. Είναι υπόθεση καθαρά δικαστική. Εάν θεωρηθεί, καθ’ υπόθεση ότι κάτι δεν αποφασίστηκε όπως κατά την άποψή σας έπρεπε να αποφασιστεί, η ελληνική δικαιοσύνη έχει η ίδια όλες τις ασφαλιστικές δικλίδες, για να μπορέσει να πάει σε δεύτερο και σε τρίτο βαθμό, να δημιουργήσει νομολογία και να προχωρήσει προς την κατεύθυνση που θεωρεί η ίδια ότι είναι η σωστή κατεύθυνση. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος και δρόμος στη δημοκρατία, από το δρόμο που θα πρέπει να σεβόμαστε τη δικαιοσύνη σε όποια απόφαση αυτή βγάζει.
Τώρα, όσον αφορά τις ύβρεις οι οποίες ακούγονται πολλές φορές για τη Μακεδονία …
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Συνεχώς.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): … δεν είμαι αντίθετος μαζί σας. Εγώ γενικά είμαι εναντίον των ύβρεων. Οποιασδήποτε ύβρεως, ιδίως όταν θίγει ορισμένα πράγματα τα οποία δημιουργούν μία ευαισθησία και εθνική και γενικότερη.
Επομένως, αυτό το γεγονός, τις υβριστικές φράσεις, οπωσδήποτε το καταδικάζω όπως το καταδικάζετε και εσείς. Αλλά είμαι σίγουρος ότι ο οποιοσδήποτε δικαστής ασχοληθεί με την υπόθεση, θα ασχοληθεί και με αυτό το οποίο είπατε, όσον αφορά τις ύβρεις και επομένως θα αποκαταστήσει τα πράγματα.
Θεωρώ, λοιπόν, ότι επειδή, όπως το είπα, η παρέμβαση ήταν μέσα στο απόλυτο πλαίσιο της νομιμότητας, δεν είναι παράνομη. Ήταν μία παρέμβαση που νομιμοποιείται από το Σύνταγμα και από τους νόμους το να γίνει.
Τώρα όσον αφορά την ουσία, θέλω να σας πω ότι το ζητούμενο, το είπα και στην πρωτολογία μου, δεν είναι η ανανέωση ή όχι του συμβολαίου του ποδοσφαιριστή, αλλά εάν ασκήθηκε παράνομη βία, υλική και ψυχολογική για να ενδώσει στις αξιώσεις του σωματείου. Αυτή είναι η ουσία. Εν πάση περιπτώσει, εγώ δεν θα ήθελα να πω περισσότερα.
Εκείνο που θέλω να πω και να τονίσω είναι ότι συμφωνώ με τη λογική της ερώτησής σας. Δεν συμφωνώ με το ότι η δικαιοσύνη δεν έπραξε καλά.
Έπραξε καλά η δικαιοσύνη στο ρόλο της και σε τελική ανάλυση υπάρχουν οι ασφαλιστικές δικλίδες, υπάρχουν διάφορα στάδια επανεξετάσεως αν κάτι απ’ όλα όσα έγιναν δεν είναι αυτά τα οποία είναι τα σωστά.
Σας ευχαριστώ για την ερώτηση.
Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε, για την ανοχή σας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Σας ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
Η δεύτερη με αριθμό 13/7.7.2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Γεωργίου Μαυρίκου προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με τις απολύσεις προσωπικού στην ΙΝΦΟΤΕ, τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας κ.λπ., δεν θα συζητηθεί λόγω αναρμοδιότητας και διαγράφεται.
Τέλος, θα συζητηθεί η τρίτη με αριθμό 15/7.7.2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη προς τον Υπουργό Ανάπτυξης, σχετικά με τη λήψη μέτρων ελέγχου των τιμών της βενζίνης και των πετρελαιοειδών.
Το κείμενο της επίκαιρης ερώτησης έχει ως εξής:
«Η ακρίβεια συνεχίζει αμείωτη να καλπάζει σε όλα σχεδόν τα προϊόντα και να σαρώνει τα λαϊκά εισοδήματα, την ώρα που η Κυβέρνηση όχι μόνο παρακολουθεί ως θεατής την κατάσταση και χρησιμοποιεί επικοινωνιακές μεθόδους παραπλάνησης των πολιτών, αλλά είναι και η ίδια που βάζει φωτιά στις τιμές, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την έγκριση της νέας υπέρογκης αύξησης στα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος.
Την ίδια ώρα καλπάζουν αμείωτα οι τιμές της βενζίνης και των πετρελαιοειδών. Οι καθημερινές αυξήσεις στις τιμές αυτές δεν δικαιολογούνται μόνο από την αντίστοιχη αύξηση των διεθνών τιμών του πετρελαίου.
Αντίθετα, οι συνεχείς υπεραυξήσεις της βενζίνης οφείλονται σε σημαντικό βαθμό στην κερδοσκοπία που ασκούν οι εταιρείες διύλισης πετρελαίου, οι οποίες αυτήν την περίοδο καταγράφουν εύκολα υπερκέρδη και στην αισχροκέρδεια κατά κύριο λόγο των εταιρειών εμπορίας πετρελαιοειδών, οι οποίες έχουν διαμορφώσει ένα άτυπο καρτέλ με πρωτοφανή χονδρεμπορικά κέρδη.
Αποτέλεσμα αυτών των νοσηρών καταστάσεων τις οποίες ανέχεται και καλύπτει η Κυβέρνηση είναι η Ελλάδα να έχει από τις μεγαλύτερες αν όχι τη μεγαλύτερη τιμή στη βενζίνη στην Ευρώπη, αν αφαιρέσουμε τους φόρους.
Κατόπιν τούτου, ερωτάται ο κύριος Υπουργός:
Σκοπεύει να λάβει δραστικά μέτρα ελέγχου των τιμών της βενζίνης και των πετρελαιοειδών και ιδιαίτερα για το σπάσιμο των καρτέλ στην αντίστοιχη αγορά;
Σκοπεύει να θέσει πλαφόν στις τιμές ιδιαίτερα στις περιπτώσεις και στις περιφέρειες εκείνες, που λόγω και της θερινής περιόδου εμφανίζονται πιο έντονα φαινόμενα αισχροκέρδειας και κερδοσκοπίας;»
Στην επίκαιρη ερώτηση του κ. συναδέλφου θα απαντήσει ο Υφυπουργός Ανάπτυξης κ. Γεώργιος Βλάχος.
Κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΛΑΧΟΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όλοι γνωρίζουμε ότι περνάμε μια πολύ δύσκολη συγκυρία. Οι διεθνείς τιμές του πετρελαίου από 26 δολάρια το βαρέλι το 2004 ανήλθαν σε 60 περίπου δολάρια στις αρχές του 2007. Και ενώ στις αρχές του 2008 αντιμετωπίζαμε τιμές πάνω από 100 δολάρια, σήμερα οι τιμές ως γνωστόν, ξεπέρασαν και τα 140 δολάρια το βαρέλι.
Η κατάσταση αυτή στην αγορά καυσίμων δημιουργεί διεθνώς, θα έλεγα, έντονες ανησυχίες. Από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης βλέπουμε ότι σε όλη την Ευρώπη υπάρχει ένα κλίμα αναστάτωσης από την ανοδική τάση των τιμών. Άρα δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο, θα έλεγα, η σημερινή εικόνα της αγοράς καυσίμων. Και γι’ αυτό στο πρόσφατο Συμβούλιο Υπουργών Οικονομίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το θέμα συζητήθηκε σε μια προσπάθεια συλλογικής και άρα πιο αποτελεσματικής παρέμβασης και αντιμετώπισης.
Θα ήθελα, όμως, να θυμίσω και να ξεκαθαρίσουμε τα εξής. Από το 1992 οι τιμές των πετρελαιοειδών, των προϊόντων πετρελαίου, διαμορφώνονται ελεύθερα σε όλα στα στάδια διακίνησης και εμπορίας στο πλαίσιο του νόμου προσφοράς και ζήτησης.
Επίσης, πριν από λίγους μήνες ο Υπουργός κ. Χρήστος Φώλιας με έγγραφό του προς τον αρμόδιο Επίτροπο κ. Πίλμπαξ, ζήτησε το ενδεχόμενο παρέμβασης στις τιμές των καυσίμων, για να μπει και σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης κάποιο πλαφόν, κάποιο όριο, για να λάβουμε αρνητική απάντηση.
Είναι γεγονός ότι υπάρχει ανοδική τάση στις τιμές των πετρελαιοειδών, που είναι αποτέλεσμα κατά κύριο λόγο των συνεχώς διαμορφωμένων υψηλών τιμών του αργού πετρελαίου στις διεθνείς αγορές αλλά και του γεγονότος ότι το πετρέλαιο όπως και άλλες πρώτες ύλες είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης στις διεθνείς χρηματιστηριακές αγορές. Και γνωρίζετε καλά με ποιους κανόνες λειτουργούν οι διεθνείς χρηματιστηριακές αγορές.
Παρά το γεγονός, όμως, ότι γύρω από το πετρέλαιο υπάρχει ένα πολυσύνθετο γεωπολιτικό και οικονομικό παιχνίδι, θα έλεγα, το Υπουργείο μας παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις στην αγορά, καταγράφει σε εβδομαδιαία βάση την εξέλιξη των γενικών τιμών πώλησης των υγρών καυσίμων, διενεργεί αγορανομικούς ελέγχους μέσω των υπηρεσιών του αλλά και των αρμοδίων υπηρεσιών των νομαρχιακών αυτοδιοικήσεων και παρεμβαίνει με τους ελεγκτικούς μηχανισμούς που διαθέτει, για την τήρηση των σχετικών διατάξεων και την επιβολή των νόμιμων κυρώσεων, όπου αυτό επιβάλλεται.
Σας υπενθυμίζω ότι μόλις πρόσφατα ανακοινώσαμε σειρά προστίμων σε πρατήρια υγρών καυσίμων για διάφορες παραβάσεις, ενώ δεν διστάσαμε να στείλουμε στον εισαγγελέα γνωστή εταιρεία διακίνησης καυσίμων.
Επιπλέον, το Υπουργείο Ανάπτυξης ανακοίνωσε πρόσφατα τη δημιουργία ενός παρατηρητηρίου για τα καύσιμα, ώστε να υπάρχει περισσότερη διαφάνεια και ενημέρωση για τον καταναλωτή.
Όσον αφορά την επιβολή ανώτατης τιμής πώλησης καυσίμων, το πλαφόν, όπως λέγεται, όπως ορίζεται στο άρθρο 20 του ν. 3054, αυτή προϋποθέτει την έκδοση κοινής υπουργικής απόφασης των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Ανάπτυξης μετά από γνώμη της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας στις περιπτώσεις αντιμετώπισης δυσμενών επιπτώσεων στην οικονομία της χώρας λόγω των υψηλών διεθνών τιμών του αργού πετρελαίου.
Σημειώνουμε όμως ότι η εφαρμογή επιβολής πλαφόν στα καύσιμα για το χρονικό διάστημα που ορίζει ο νόμος και που είναι δύο μήνες, στο παρελθόν έδωσε παροδική λύση στο πρόβλημα, όμως δημιούργησε στρεβλώσεις στην αγορά καυσίμων μετά τη λήξη αυτής της περιόδου.
Εμείς ως Υπουργείο αναμένουμε παράλληλα τις τελικές προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για να εξετάσουμε και να προωθήσουμε μέτρα για την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς. Σε αυτήν την προσπάθεια κάθε συνεισφορά θα έλεγα ότι είναι χρήσιμη.
Κλείνοντας θέλω να πω, κύριε Πρόεδρε, ότι είναι γνωστό πώς λειτουργεί η αγορά στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Βεβαίως, οι χώρες στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι είκοσι επτά και μόνο στην Ελλάδα ακούγονται αυτές οι απόψεις για πλαφόν, για όρια τιμών, όταν είναι γνωστό σε όλους μας ότι αυτό δεν είναι εφικτό και δεν έχει υλοποιηθεί σε καμμία άλλη χώρα, με δεδομένο ότι όλες οι χώρες αντιμετωπίζουν παρόμοια οικονομικά προβλήματα.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κι εμείς ευχαριστούμε.
Ο κ. Λαφαζάνης έχει το λόγο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Φιλότιμη η προσπάθεια του κυρίου Υφυπουργού να εξωραΐσει την πραγματικότητα και να μας πει ότι η Κυβέρνηση αυτή κάνει ό,τι μπορεί για να χαλιναγωγήσει την ακρίβεια.
Είστε άτυχος, κύριε Υφυπουργέ, διότι δυστυχώς συμμετέχετε σε μία Κυβέρνηση η οποία είναι η Κυβέρνηση της ακρίβειας και το Υπουργείο Ανάπτυξης είναι Υπουργείο της ακρίβειας. Γιατί είναι Υπουργείο της ακρίβειας και γιατί η Κυβέρνηση είναι Κυβέρνηση της ακρίβειας; Διότι για να χαλιναγωγηθεί η ακρίβεια, κύριε Υφυπουργέ, πρέπει να είστε αποφασισμένοι να έλθετε σε ρήξη με τα μεγάλα συμφέροντα που κυριαρχούν στις αγορές.
Μου λέτε για τη διεθνή συγκυρία. Μη μου λέτε για τη διεθνή συγκυρία, γιατί την ξέρουμε και πρώτα απ’ όλα εμείς έχουμε καταγγείλει από μία άποψη αυτήν τη διεθνή συγκυρία, γιατί δεν είναι κακή η διεθνής συγκυρία, είναι διεθνής η καπιταλιστική κρίση και έχουμε μία μεγάλη διεθνή ληστεία στο πετρέλαιο.
Πέραν αυτού, κύριε Υφυπουργέ, έχουμε και την εγχώρια ληστεία. Δεν ξέρετε ότι υπάρχει ολιγοπώλιο στο θέμα της διύλισης πετρελαίου στην Ελλάδα, σε μία εκ των πραγμάτων προστατευμένη αγορά; Δεν ξέρετε ότι τα διυλιστήρια σημειώνουν χρόνο με το χρόνο –όπως κι εδώ το πρώτο τρίμηνο- απίστευτα υπερκέρδη;
Από πού βγαίνουν αυτά τα υπερκέρδη, κύριε Υφυπουργέ; Από τη ληστεία του καταναλωτικού κοινού, από την αισχροκέρδεια. Ανεβαίνουν οι τιμές του πετρελαίου και τα διυλιστήρια παίζουν με το ανέβασμα αυτών των τιμών του πετρελαίου για να εκμεταλλεύονται τον καταναλωτή.
Πήγατε ποτέ στα διυλιστήρια να κάνετε έλεγχο; Δεν έχετε δει ακόμα τις καταγγελίες της Επιτροπής Ανταγωνισμού; Δεν έχετε δει ότι λειτουργεί καρτέλ; Τι κάνετε επ’ αυτού; Γιατί αφήνετε απροστάτευτο τον καταναλωτή στη ληστεία; Δεν θέλετε να θίξετε την κατάσταση στα διυλιστήρια; Δεν θέλετε να θίξετε αυτούς τους οποίους ιδιωτικοποιήσατε -και τα ΕΛ.ΠΕ.- και τώρα συνεχίζετε αυτήν την ιδιωτικοποίηση και την πάτε και στο χώρο της ηλεκτρικής ενέργειας με την «EDISON»; Δεν ξέρετε τι γίνεται στις εταιρείες εμπορίας πετρελαίου, κύριε Υφυπουργέ;
Πού έχετε δει αυτά τα χονδρεμπορικά κέρδη να σημειώνονται σε οποιονδήποτε άλλο κλάδο της οικονομίας; Πού ακούστηκε τα χονδρεμπορικά κέρδη να είναι πενταπλάσια, εξαπλάσια και εφταπλάσια από το κέρδος του λιανικού εμπορίου; Δεν υπάρχει καρτέλ; Δεν υπάρχει εκμετάλλευση του καταναλωτικού κοινού;
Τι κάνετε επ’ αυτών; Τίποτε απολύτως. Μας λέτε ότι κάνετε παρατηρητήριο τιμών. Παρατηρούν τις τιμές οι Έλληνες πολίτες και καταναλωτές κάθε μέρα και τις παρατηρούν με οργή και αγανάκτηση. Δεν χρειαζόμαστε παρατηρητήρια τιμών. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι μέτρα παρέμβασης για την προστασία του καταναλωτή.
Μας λέτε ότι δεν μπορείτε να βάλετε πλαφόν. Πού το λέτε αυτό, κύριε Υφυπουργέ; Ανά πάσα στιγμή έχετε τη δυνατότητα θεσμικά και στο πλαίσιο το ελληνικό και στο πλαίσιο το ευρωπαϊκό να βάλετε πλαφόν και στις τιμές που πουλούν τα διυλιστήρια και στις τιμές που πουλούν οι εταιρείες εμπορίας και στη λιανική πώληση, εφόσον θέλετε να προστατεύσετε το καταναλωτικό κοινό από αισχροκέρδεια και από ασύστολη κερδοσκοπία, η οποία έχει εκτραχυνθεί και έχει ξεπεράσει κάθε όριο.
Μην επικαλείσθε, λοιπόν, τη διεθνή κρίση και τη διεθνή ληστεία. Δείτε και την εγχώρια ληστεία και, εν πάση περιπτώσει, να σκεφθείτε ότι δίνετε αυξήσεις στον απλό εργαζόμενο, στο χαμηλόμισθο 2,5% από 1/1/2008.
Σας ερωτώ: με τέτοια εκτόξευση των τιμών πώς θα τα βγάλει πέρα ο απλός άνθρωπος;
Είστε, λοιπόν, μία Κυβέρνηση που βλέπει τα πράγματα στις αγορές να βαδίζουν από το κακό στο χειρότερο, είστε θεατής της κατάστασης, καλύπτετε τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, αλλά δεν θέλετε να προστατεύσετε το καταναλωτικό κοινό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε τον κύριο συνάδελφο.
Ο κύριος Υφυπουργός έχει το λόγο για να δευτερολογήσει.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΛΑΧΟΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Όσον αφορά στις τιμές των υγρών καυσίμων στη χώρα μας, θα πρέπει να πω ότι η μέση τιμή της αμόλυβδης έχει μεταβληθεί κατά περίπου 16% από τις αρχές του 2008 και μέχρι τις 4 Ιουλίου, ενώ για το ίδιο διάστημα η διεθνής τιμή της βενζίνης έχει αυξηθεί κατά 39%. Αυτό το λέω επειδή πολλές φορές λέμε ότι κάποια προβλήματα υπάρχουν μόνο στην Ελλάδα και, εν πάση περιπτώσει, ότι σ’ αυτόν τον τόπο εκδηλώνονται με το χειρότερο τρόπο και στο χειρότερο βαθμό.
Επίσης, σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Ανάπτυξης, στις 30 Ιουνίου η λιανική τιμή αμόλυβδης βενζίνης στην Ελλάδα ήταν η τρίτη χαμηλότερη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και υπολειπόταν κατά 15% του σχετικού ευρωπαϊκού μέσου όρου. Αυτή είναι η πραγματικότητα, κύριε Λαφαζάνη, και όχι αυτή που παρουσιάζετε εσείς.
Με την υπουργική απόφαση 3006/16-4-2007 ολοκληρώθηκε η πρώτη σειρά μέτρων που προωθεί το Υπουργείο Ανάπτυξης και η Κυβέρνηση με σκοπό την εύρυθμη λειτουργία του ανταγωνισμού στην αγορά πετρελαιοειδών και την καλύτερη εξυπηρέτηση των καταναλωτών αλλά και των επαγγελματιών που δραστηριοποιούνται στο χώρο αυτόν.
Επιπλέον, μετά το πέρας της δημόσιας διαβούλευσης, που έληξε στις 27-6-2008 και εφόσον η Επιτροπή Ανταγωνισμού διαπιστώσει ότι στο συγκεκριμένο κλάδο της οικονομίας δεν υπάρχουν συνθήκες αποτελεσματικού ανταγωνισμού, θα εξετάσουμε συγκεκριμένα διαρθρωτικά μέτρα ή μέτρα συμπεριφοράς για τη δημιουργία συνθηκών αποτελεσματικού ανταγωνισμού. Είναι σε εξέλιξη αυτή η πρωτοβουλία, αλλά πρέπει να θυμίσω ότι προηγήθηκε δημόσια διαβούλευση και αυτό το παραγνωρίσατε. Οι απόψεις της Επιτροπής Ανταγωνισμού δεν έχουν πάει «στο ράφι», είναι σε εξέλιξη. Θα επανέλθουμε σ’ αυτό αφού προηγήθηκε δημόσια διαβούλευση και πιστεύω ότι έχουν κατατεθεί προτάσεις απ’ όλους τους ενδιαφερόμενους.
Γενικά, μιλώντας για την πολιτική του Υπουργείου, εδώ και τέσσερις μήνες εμείς στο Υπουργείο Ανάπτυξης προωθούμε μία ολοκληρωμένη δέσμη μέτρων και δράσεων προκειμένου να διασφαλίσουμε το εισόδημα των συμπολιτών μας και να εγγυηθούμε μία ελεύθερη και δίκαιη αγορά, δηλαδή μία αγορά όπου ο Έλληνας καταναλωτής και ιδιαίτερα αυτός που ανήκει στα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα να μπορεί να απολαμβάνει προϊόντα και υπηρεσίες με το μέγιστο δυνατό επίπεδο ποιότητας και ασφάλειας σε προσιτές τιμές.
Η εφαρμογή της δέσμης των μέτρων και των δράσεων αφορά όλο το φάσμα της παραγωγικής διαδικασίας, της εμπορικής και καταναλωτικής δραστηριότητας και λειτουργεί σε συνδυασμό. Δεν είπα ποτέ ότι υπάρχει κάποιο μέτρο το οποίο θα αλλάξει την εικόνα μέσα σ’ ένα βράδυ, μία εικόνα που είναι δύσκολη.
Είναι πολύ εύκολο, θα έλεγα, οποιοσδήποτε συνάδελφος να έρχεται εδώ, στο Κοινοβούλιο, ή οπουδήποτε αλλού και να κάνει καταγραφή αυτής της δύσκολης κατάστασης την οποία ποτέ δεν αρνηθήκαμε και, αν θέλετε, την πολεμάμε. Γι’ αυτόν τον αγώνα που κάνουμε έχουμε ζητήσει πολλές φορές βοήθεια και κατάθεση προτάσεων. Με το να μου λέτε σήμερα «μπορείτε να βάλετε πλαφόν» όταν σας είπα ποια ήταν η επίσημη απάντηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θεωρώ ότι δεν με ακούσατε. Δεν έρχεστε να πείτε σε ποια άλλη χώρα υπάρχει πλαφόν στα καύσιμα. Η Ελλάδα θα πρωτοτυπήσει, εν πάση περιπτώσει;
Δηλαδή οι άλλες χώρες που αντιμετωπίζουν παρόμοιο πρόβλημα, δεν έχουν χρησιμοποιήσει αυτό το δικαίωμά τους να βάλουν πλαφόν και η Ελλάδα θα πρωτοτυπήσει σε αυτό;
Επιτέλους, ας καταλάβουμε ότι είμαστε μία χώρα σε μία Ένωση, λειτουργούμε συλλογικά και υπεύθυνα. Το να απλοποιούμε τις καταστάσεις και λέγοντας «μα, εμείς έχουμε καταγγείλει αυτήν τη διεθνή συγκυρία», δεν λύνουμε έτσι προβλήματα. Τα προβλήματα λύνονται με προτάσεις. Γιατί νομίζω ότι είναι απόφαση όλων ή των περισσοτέρων σε αυτήν την Αίθουσα να συμμετέχουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και συμμετέχοντας στην Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αποδεχτούμε τους κανόνες του παιχνιδιού. Αυτή είναι η πραγματικότητα, η οποία σήμερα φέρνει συγκεκριμένες δυσκολίες.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ολοκληρώθηκε η συζήτηση των επικαίρων ερωτήσεων.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου της προτάσεως νόμου αρμοδιότητας του Υπουργείου Ανάπτυξης: «Για την ελάφρυνση των νοικοκυριών και την προστασία των καταναλωτών από την υπερχρέωση».
Από τις Κοινοβουλευτικές Ομάδες των κομμάτων έχουμε λάβει επιστολές με τις οποίες ορίζουν Κοινοβουλευτικούς Εκπροσώπους για την παρούσα συζήτηση: η μεν Νέα Δημοκρατία το Βουλευτή Κέρκυρας κ. Νικόλαο Δένδια, το δε Κ.Κ.Ε. τη Βουλευτή κ. Διαμάντω Μανωλάκου. Επίσης ειδικούς αγορητές με επιστολές τους ορίζουν τα κόμματα: ο μεν ΣΥ.ΡΙΖ.Α. την κ. Ευαγγελία Αμμανατίδου – Πασχαλίδου, ο δε Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός τον κ. Βελόπουλο.
Ο εισηγητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Στρατάκης έχει το λόγο.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. πραγματικά με αίσθημα ευθύνης προσπαθεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που παρουσιάζονται και μάλιστα σε έντονο βαθμό σήμερα στην ελληνική κοινωνία. Και το λέω αυτό, γιατί πολλές φορές σε αυτήν εδώ την Αίθουσα ακούγεται κατά κόρον ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν έχει προτάσεις, δεν μας λέει τίποτα και, εν πάση περιπτώσει, είναι κάτι το οποίο προσπαθείτε να περάσετε προς τα έξω, αλλά εδώ υπάρχουν και τα πραγματικά δεδομένα. Και αυτά λένε, ότι για το μείζον πρόβλημα που υπάρχει σήμερα σε σχέση με την υπερχρέωση των νοικοκυριών, σε σχέση με την κατάσταση στην αγορά, την αισχροκέρδεια, τα υπερκέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων, όλα αυτά που βιώνουμε καθημερινά και κυρίως βιώνουν οι απλοί πολίτες και πολύ περισσότερο οι ασθενέστερες οικονομικά τάξεις, εμείς ως ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχουμε προσπαθήσει και έχουμε συμβάλει στο να μπορέσει η Κυβέρνηση να τα αντιμετωπίσει. Και δεν το λέω απλά χωρίς αιτιολογία. Το επισημαίνω, διότι ήδη από τις 15/11/2006 έχουμε καταθέσει την πρώτη πρόταση νόμου που αφορά την προστασία των καταναλωτών.
Σήμερα συζητάμε τη δεύτερη πρόταση νόμου που έχει κατατεθεί από τις 9/5/2008, που αφορά -αν θέλετε- κάποια μέτρα που πρέπει να πάρουμε για να προστατεύσουμε αυτούς που, επειδή δεν μας ακούσατε και δεν κάνατε τίποτα για την προστασία τους, σήμερα βρίσκονται πραγματικά στο χείλος του γκρεμού, είναι υπερχρεωμένοι, έχουν τεράστια προβλήματα και η Κυβέρνηση κωφεύει, δεν κάνει καμμία απολύτως προσπάθεια να αντιμετωπίσει το πρόβλημα.
Θα έλεγε κανείς ότι, ενδεχομένως, δεν το κάνει, γιατί δεν θέλει να περάσει προς τα έξω το κλίμα, ότι πράγματι υπάρχει μία τόσο αρνητική κατάσταση, μία τόσο αρνητική εικόνα στην οικονομία. Όμως τα πραγματικά περιστατικά και τα στοιχεία -όχι τα ελληνικά αλλά τα επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης- αποδεικνύουν ακριβώς το αντίθετο. Διότι, όπως είχαμε πει και στην επιτροπή, υπάρχει το Κέντρο Μελετών Ευρωπαϊκής Πολιτικής, το οποίο έγκαιρα, ήδη από το τέλος του περασμένου χρόνου, από το Δεκέμβριο του 2007, έχει επισημάνει κάποια θέματα, που νομίζω ότι μία υπεύθυνη κυβέρνηση στη χώρα θα έπρεπε να τα έχει μελετήσει, να τα έχει δει και να έχει πάρει στο μεσοδιάστημα τα μέτρα που χρειάζονται.
Τι γίνεται, όμως, με την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας; Ενώ όλα αυτά επισημαίνονται, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν θέλει να ακούσει τίποτα, όχι μόνο γι’ αυτά που λέγονται από τα επίσημα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και από τους αρμόδιους καθ’ ύλην φορείς, αλλά και από τους Βουλευτές. Απόδειξη είναι κάτι το οποίο είδα στην επιτροπή, όταν συζητούσαμε τη συγκεκριμένη πρόταση νόμου. Η Νέα Δημοκρατία, με την πλειοψηφία που διαθέτει, δεν θέλησε ούτε καν να ακούσει τους Βουλευτές. Είπαμε να κληθούν οι φορείς προκειμένου να ακούσουμε τις απόψεις τους, αρνήθηκε η Νέα Δημοκρατία, αρνήθηκε να κάνουμε συζήτηση και επί των άρθρων, που σημαίνει δηλαδή ότι δεν θέλει να ακούσει προτάσεις.
Διότι πράγματι πιστεύω και εγώ ότι στο βάθος εκτιμά τις τεράστιες πολιτικές ευθύνες που έχει. Έχει ευθύνες, γιατί έχει αφήσει τα πράγματα να πάνε εκεί που έχουν φθάσει σήμερα, με αποτέλεσμα βέβαια να προσπαθεί με επικοινωνιακούς τρόπους ή εάν θέλετε, «με τη σιωπή των αμνών» να ξεπεράσει το πρόβλημα. Ε, δεν ξεπερνιέται το πρόβλημα και καθημερινά θα οξύνεται.
Εμείς, λοιπόν, ακουμπώντας σε αυτά τα στοιχεία, που τα επίσημα ευρωπαϊκά όργανα, οι επίσημοι αρμόδιοι φορείς αναγγέλλουν, νομίζουμε ότι κάνουμε το χρέος μας, γιατί το χρέος μας είναι να συμβάλλουμε με προτάσεις συγκεκριμένες στο πώς θα λυθούν τα τεράστια προβλήματα που υπάρχουν. Και επειδή τα προβλήματα αυτά, όπως είπαμε και στην επιτροπή, εστιάζονται σε πραγματικά δεδομένα, που έχουν να κάνουν κυρίως με τον υπερδανεισμό των ελληνικών νοικοκυριών, με το ότι δηλαδή ένα στα πέντε προϊόντα που αγοράζει σήμερα ο Έλληνας καταναλωτής είναι προϊόν που αγοράζει με δανεισμό, με το ότι οι καταθέσεις μειώθηκαν και έχουμε φτάσει στο αρνητικό ρεκόρ στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο μείον 7%, με το ότι ο υπερδανεισμός αυτός αυξήθηκε σε ποσοστό που υπερβαίνει το 20%, τα δύο τελευταία χρόνια είναι 22,8% το 2005 και 22% περίπου το 2006, που σημαίνει στην πράξη ότι είμαστε τέσσερις φορές πάνω από το μέσο ευρωπαϊκό όρο, άρα εκ των πραγμάτων εδώ διαμορφώνεται μια εντελώς καινούργια κατάσταση.
Η Κυβέρνηση κωφεύει σε αυτά τα πράγματα. Δεν αντιλαμβάνεται ή δεν θέλει να αντιληφθεί. Λέμε, λοιπόν, ότι η Κυβέρνηση έπρεπε να υιοθετήσει συγκεκριμένες λύσεις. Και δεν το κάνει. Εμείς επιμένουμε και σήμερα εδώ, στην Ολομέλεια της Βουλής, που συζητείται η πρόταση νόμου ότι κάποια από αυτά τα πράγματα για τα οποία έχει δεσμευθεί από την πρώτη φορά, αλλά και τη δεύτερη, έπρεπε ήδη να έχουν γίνει. Δυστυχώς, δεν έχει γίνει τίποτε από όλα αυτά, με αποτέλεσμα να πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο.
Το πρόβλημα είναι το εξής: Δεν σταματούν να βγαίνουν τέτοια στοιχεία. Σήμερα, για παράδειγμα, ακούγεται στα ραδιόφωνα ότι το Ευρωβαρόμετρο αναδεικνύει τη μεγάλη υπερχρέωση και τα προβλήματα που υπάρχουν σε σχέση με τους πλειστηριασμούς. Πάνω από 100.000.000.000 ευρώ είναι τα καταναλωτικά δάνεια στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή που μιλάμε και πάνω από εκατό χιλιάδες επιχειρήσεις και νοικοκυριά έχουν βγει στο σφυρί, γιατί δεν μπορούν να εξοφλήσουν τις υποχρεώσεις τους.
Η Κυβέρνηση, γνωστή ούσης της προθυμίας της και της προσπάθειάς της να εξυπηρετήσει τα μεγάλα συμφέροντα, επειδή εμπλέκονται οι τράπεζες, δεν κάνει απολύτως τίποτε, ενώ είναι γνωστό από την άλλη πλευρά ότι οι τράπεζες τα τελευταία χρόνια παρουσιάζουν τεράστια υπερκέρδη. Και βέβαια δεν κάνει τίποτε για να χτυπήσει το φαινόμενο που παρατηρείται στην Ελλάδα να έχουν οι τράπεζες τα υψηλότερα επιτόκια στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν κάνει τίποτε να χτυπήσει το φαινόμενο που έχει σχέση με το επονομαζόμενο ecart, τη διαφορά δηλαδή μεταξύ επιτοκίου δανείων και επιτοκίου που πληρώνουν στις καταθέσεις, τη διαφορά μεταξύ επιτοκίου χορηγήσεων και επιτοκίου καταθέσεων.
Άρα, λοιπόν, εδώ έχουμε συγκεκριμένα περιστατικά που αναδεικνύουν με τον πιο εμφανή τρόπο ότι η Κυβέρνηση προσπαθεί να εξυπηρετήσει με κάθε τρόπο, έμμεσα και άμεσα, τα μεγάλα συμφέροντα και κυρίως στη συγκεκριμένη περίπτωση τα τραπεζικά συμφέροντα, αγνοώντας στην πράξη ότι υπάρχουν ελληνικά νοικοκυριά, ότι υπάρχουν άνθρωποι που μένουν στο δρόμο και αδυνατούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της σύγχρονης ζωής.
Αυτά είναι ζητήματα, κύριε Υπουργέ, που εάν πραγματικά υπήρχε μια υπεύθυνη κυβέρνηση στη χώρα, θα έπρεπε να τα είχε αντιμετωπίσει από την πρώτη στιγμή. Θα έπρεπε, μόλις βγαίνει στην επιφάνεια ό,τι προκύπτει στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως ένα ενδεχόμενο, εμείς εδώ να σκύβουμε με τη δέουσα προσοχή και να το αντιμετωπίζουμε. Εδώ, όμως, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Εκεί περνάει η εντύπωση ότι υπάρχει ωρολογιακή βόμβα, που αφορά αυτή την περίπτωση και αυτόν τον αριθμό των ανθρώπων και τον υπερδανεισμό των ελληνικών νοικοκυριών και εδώ η Κυβέρνηση δεν κάνει απολύτως τίποτε.
Θέλω να επισημάνω ότι στο βαθμό που θα συνεχίσετε έτσι, τα πράγματα θα χειροτερεύουν. Δεν το λέμε εμείς αυτό, γιατί θέλουμε να περάσουμε ένα κλίμα φοβίας, ή να επηρεάσουμε καταστάσεις. Δυστυχώς, οι καταστάσεις μας ξεπερνούν και εμάς. Τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα ακόμη από τους δικούς μας υπολογισμούς. Η κοινωνία στενάζει, τα προβλήματα πολλαπλασιάζονται και κάθε μέρα αυξάνονται τα ζητήματα που έχουν να κάνουν με την υπερχρέωση των ελληνικών νοικοκυριών.
Δεν θα ήθελα να μπω σε νούμερα, διότι είμαι σίγουρος ότι αυτά κουράζουν, αλλά εκείνο που έχει σημασία να πούμε, είναι ότι αν η Κυβέρνηση δεν πάρει άμεσα μέτρα, τότε το πρόβλημα θα είναι ακόμη εντονότερο, όχι μόνο γιατί κάποιοι από τους Έλληνες θα γίνουν επίσης νεόπτωχοι, όπως έχουμε φθάσει σήμερα να έχουμε δύο εκατομμύρια νεόπτωχους στην Ελλάδα, αλλά κυρίως γιατί υπάρχει πρόβλημα σε σχέση με την εξέλιξη της οικονομίας της χώρας. Δεν είναι δυνατόν όταν σήμερα έχουμε αυτήν την κατάσταση, να μιλάμε για ανάπτυξη. Ο φόβος της Ευρώπης είναι ότι κάτω από αυτά τα δεδομένα θα περιοριστεί πολύ η ανάπτυξη, η οποία όπως προκύπτει από τα στοιχεία που δόθηκαν από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. πρόσφατα στη δημοσιότητα, έχει πέσει στους χαμηλότερους ρυθμούς, κάπου στο 3,6%.
Και βέβαια ο πληθωρισμός από την άλλη μεριά έχει φτάσει στο 5%, 4,9% το περασμένο διάστημα. Τα στοιχεία έλεγαν ότι αυτό το μήνα θα περνούσε το 5,2%, τον βγάλατε πάλι στο 4,9%, στο 5%, αλλά δεν ξέρω με ποια τερτίπια ενδεχομένως κρατιέται σε τέτοια επίπεδα όπως δηλώνεται από την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία. Γιατί τα πραγματικά δεδομένα, τουλάχιστον όπως αποδεικνύεται από άλλα στοιχεία, είναι ότι ο πληθωρισμός είναι πολύ μεγαλύτερος από αυτό τον οποίο εσείς δηλώνετε προς τα έξω.
Άρα, ενώ θα έπρεπε η Κυβέρνηση να σταθμίσει τα πράγματα στο βάθος τους και να δει πώς μπορεί να αντιμετωπίσει αυτό το μεγάλο πρόβλημα που θα έχει πολλαπλασιαστικές αρνητικές επιπτώσεις και στην ανεργία και στην ανάπτυξη της χώρας και στα εισοδήματα συνολικά, εν τούτοις κωφεύει. Και όλο ζητάει παράταση χρόνου. Προσπαθεί δηλαδή με όλες τις ενέργειές της να αγοράσει χρόνο, νομίζοντας ότι θα έρθει ένα μαγικό ραβδί να λύσει τα ζητήματα αυτά. Δεν πρόκειται να γίνει αυτό.
Δυστυχώς, με το να έχετε αφήσει να λειτουργεί η αγορά εντελώς ασύδοτη, με το να μην υπάρχει υγιής ανταγωνισμός, αλλά ασύδοτος ανταγωνισμός, διαμορφώνονται τέτοιες καταστάσεις που τις βιώνει ο Έλληνας πολίτης και πραγματικά δεν ξέρει σήμερα τι τον περιμένει αύριο, διότι κάθε μέρα που ξημερώνει είναι χειρότερη από την προηγούμενη και ισχύει στην προκειμένη περίπτωση αυτό που λέγεται από το λαό μας, ότι κάθε πέρσι και καλύτερα.
Άρα, εδώ υπάρχουν ευθύνες, κύριε Υπουργέ, και οφείλετε να το ομολογήσετε. Και οφείλετε σήμερα, αν πραγματικά θέλετε να ανταποκριθείτε στην ελάχιστη υποχρέωσή σας, να δηλώσετε ποια από τα μέτρα αυτά που προτείνονται από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. προτίθεστε να υλοποιήσετε. Γιατί εμείς μιλάμε για συγκεκριμένα πράγματα στην πρότασή μας και αυτό νομίζω ότι είναι το ζήτημα που πρέπει να αναδείξουμε, γιατί εάν δεν δούμε τι πρέπει να γίνει σε αυτή τη φάση, πραγματικά δεν θα κάνουμε τίποτα.
Και δεν λέω ότι αυτά είναι τα μόνα μέτρα, ενδεχομένως, που θα μπορούσαμε να πάρουμε, αλλά ασφαλώς εκείνο που χρειάζεται είναι τουλάχιστον να ενσκήψουμε σε αυτά που έχουμε εντοπίσει με τα οποία μπορούμε να δώσουμε μια διέξοδο, μήπως και καταφέρουμε κάτι που μπορεί να είναι πολύ ουσιαστικό.
Μιλάμε για τα πανωτόκια. Υπάρχει κάτι εδώ, το οποίο ισχύει με τη 289 απόφαση της Νομισματικής Επιτροπής του 1980, το οποίο με τα σημερινά δεδομένα έπρεπε να έχει καταργηθεί. Να μην υπάρχουν πανωτόκια, τόκος δηλαδή επί των τόκων. Αυτό νομίζω ότι είναι κάτι το οποίο πρέπει να αλλάξουμε πάραυτα, διότι ζήσαμε και βιώσαμε και τα προβλήματα που δημιούργησε στους δανειζόμενους αυτή ακριβώς η απόφαση της Νομισματικής Επιτροπής εκείνης της περιόδου, που έγινε βέβαια σε με λογική και τότε να εξυπηρετηθεί το τραπεζικό κεφάλαιο, εν όψει των αλλαγών που θα έρχονταν με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ερχόμαστε να πούμε ότι με το θέμα του επιτοκίου υπάρχει πρόβλημα, όπως είπα και λίγο πριν. Τα ελληνικά επιτόκια είναι τα πλέον αυξημένα επιτόκια σε όλη την Ευρώπη και θα πρέπει να δει η Κυβέρνηση πώς αντιμετωπίζεται αυτό, διότι εδώ υπάρχει και αισχροκέρδεια.
Δηλαδή, δεν μπορεί να έχουμε εμείς 1% και πλέον μεγαλύτερο επιτόκιο από τις άλλες τράπεζες της Ευρώπης σε ορισμένη κατηγορία δανείων, με το σκεπτικό ότι έχουμε λίγο χαμηλότερο επιτόκιο, όπως ανέφερε προχθές ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, στα στεγαστικά δάνεια. Θα έπρεπε πραγματικά το σύνολο των τραπεζικών προϊόντων να λειτουργήσει σε μια ορθολογική βάση και να μη λειτουργεί το σύστημα ασύδοτα, όπως λειτουργεί μέχρι σήμερα, με αποτέλεσμα βέβαια την τεράστια συσσώρευση κερδών και να παρουσιάζονται αυτά τα υπερκέρδη που βλέπουμε σήμερα.
Σε σχέση με τις προπαγάνδες και τα ψιλά γράμματα, που είναι το άλλο μεγάλο πρόβλημα που υπάρχει πραγματικά στις συμβάσεις των δανείων και σε όλα αυτά τα τραπεζικά προϊόντα, πρέπει να σταματήσει επιτέλους η παραπληροφόρηση των Ελλήνων πολιτών, ώστε να μην υφίστανται συνέπειες, τις οποίες δεν μπορούν να δουν εκ των προτέρων, επειδή κάποιοι γράφουν με πολύ ψιλά γράμματα ή εν πάση περιπτώσει θέλουν με κάποιους έμμεσους τρόπους να κατοχυρώσουν τα δικαιώματά τους, αλλά δικαιώματα που είναι σε βάρος των πολιτών.
Μιλάμε για τις καταγγελίες των συμβάσεων. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι ο χρόνος πρέπει να αλλάξει και να πάει στους τέσσερις μήνες για όλα τα δάνεια και στους οκτώ για τα στεγαστικά. Και θεωρούμε ότι αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό.
Και βέβαια ερχόμαστε στο πλέον σημαντικό, που είναι οι κατασχέσεις. Εκεί υπήρξε μια αύξηση του ορίου, αλλά θεωρούμε ότι με τα σημερινά δεδομένα δεν μπορούμε να σταματήσουμε στα 10.000 ευρώ, πρέπει να πάμε στα 20.000 ευρώ από την μία πλευρά.
Και από την άλλη –και το σημαντικότερο, κύριε Υπουργέ– θα πρέπει να δούμε ποια είναι η έννοια της κύριας κατοικίας και ποια είναι η έννοια της μοναδικής κατοικίας. Διότι με αυτή τη διαφορά δημιουργούνται τεράστια προβλήματα. Διότι εμείς λέμε ότι πρέπει πραγματικά να μη γίνονται κατασχέσεις στην κύρια κατοικία και να μην είναι ανάγκη να αποδείξει αυτός του οποίου κατάσχεται το σπίτι ότι είναι η μοναδική κατοικία του. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που έχουν κληρονομήσει σε ένα χωριό ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι. Δεν είναι λοιπόν το σπίτι που έχουν στην Αθήνα ή σε μια μεγαλούπολη η μοναδική κατοικία, είναι η κύρια κατοικία όμως εκεί. Και παρ’ όλα αυτά, επειδή ακριβώς υπάρχει αυτή η διάταξη, αυτοί υφίστανται τις συνέπειες, όπως είναι σήμερα ο νόμος.
Άρα, λοιπόν, αυτό πρέπει άμεσα να το καταργήσουμε και να δώσουμε πραγματικά την προσοχή που πρέπει, εάν θέλουμε να προχωρήσουμε σε μια διαδικασία προστασίας των καταναλωτών και κυρίως να σταματήσουμε την ασυδοσία των τραπεζών που είναι το άλλο μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε σήμερα στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία.
Και βέβαια μιλάμε για τους πλειστηριασμούς. Δεν θα πρέπει οι πλειστηριασμοί να είναι σε τιμή χαμηλότερη από την τιμή της αντικειμενικής αξίας. Διότι εάν αυτό συμβαίνει, υπάρχουν περιθώρια για να παιχτούν πολλά παιχνίδια, τα οποία βέβαια παιχνίδια σε όλες αυτές τις περιπτώσεις είναι σε βάρος των δανειζομένων, σε βάρος αυτών που υφίστανται τις συνέπειες του τραπεζικού συστήματος. Και το λέω αυτό, γιατί πραγματικά θα πρέπει, εάν όντως θέλουμε να προστατεύσουμε τους καταναλωτές, να βρούμε τον καλύτερο τρόπο με τον οποίο θα μπορούσαμε να το κάνουμε αυτό. Και σας έχουμε συγκεκριμένες προτάσεις, σε σχέση με το πώς θα πρέπει να γίνουν αυτά τα πράγματα, με ποιες διαδικασίες θα πρέπει να προχωρήσουν, αν θα πρέπει όντως να συστήσετε μια ενδεκαμελή επιτροπή στην οποία να συμμετέχουν ειδικοί επιστήμονες να μελετήσουν όλα αυτά τα προβλήματα και να πάρουν και τις απαραίτητες αποφάσεις, για να δούμε πως οδηγούμαστε σε ένα αποτέλεσμα που θα δημιουργεί όντως μια ομπρέλα προστασίας στους καταναλωτές, να δημιουργεί μια ομπρέλα προστασίας σε αυτούς που εξ ανάγκης πήγαν στις τράπεζες και δανείστηκαν και βέβαια να μην υπάρχει αυτή η αφόρητη κατάσταση που σήμερα διαμορφώνεται, να ακούμε καθημερινά στα ραδιόφωνα για τους πλειστηριασμούς, για το ότι υπάρχουν ανεξόφλητα δάνεια, διότι κάποιοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν, διότι ένα πολύ μεγάλο ποσοστό ανθρώπων -υπάρχουν ακριβή στοιχεία, δεν θέλω να αναφερθώ σε νούμερα- δεν μπορούν να πληρώσουν, γιατί τα έσοδά τους είναι πολύ λιγότερα απ’ αυτά τα οποία πρέπει να δίνουν κάθε μήνα στις τράπεζες. Ε, λοιπόν αυτής της μορφής τα φαινόμενα, θα πρέπει να τα σταματήσουμε. Και δεν αποτελεί δικαιολογία αυτό που ειπώθηκε, ότι δεν έχουμε ληξιπρόθεσμα χρέη πολλά, διότι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σε ένα μεγάλο αριθμό δανείων αυτής της κατηγορίας, οι τράπεζες τους τα χάρισαν ή τα έσβησαν, επειδή θεωρήθηκε ότι ήταν επισφαλή δάνεια, άρα έπρεπε να ξεφύγουν απ’ αυτή την κατάσταση.
Η πραγματική οικονομία έχει τεράστια προβλήματα και κυρίως έχουν τεράστια προβλήματα τα ελληνικά νοικοκυριά που πληρώνουν τελικά το μάρμαρο όλης αυτής της υπόθεσης και η Κυβέρνηση θα πρέπει επιτέλους, έστω και αν δεν είναι στις πολιτικές της προθέσεις να υποστηρίξει τα λαϊκά στρώματα, να κάνει κάποιες ενέργειες, γιατί διαφορετικά οδηγούμαστε σε καταστάσεις που δεν θα μπορούν να ελεγχθούν και αυτό που λέγεται για ωρολογιακή βόμβα, θα είναι πλέον μια πραγματικότητα για την ελληνική οικονομία.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ και εγώ, κύριε Στρατάκη.
Το λόγο έχει ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνιος Καρπούζας.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΚΑΡΠΟΥΖΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι έντονη η αντίδραση της κοινωνίας σε παγκόσμιο επίπεδο, όσον αφορά τον υποσιτισμό, την έλλειψη τροφίμων και την ακρίβεια. Ολόκληρος ο κόσμος ανησυχεί για το μέλλον του. Η έλλειψη πολιτικών σε όλους τους τομείς η απάθεια σε προβλήματα, όπως η προστασία του περιβάλλοντος, η διαχείριση των υδάτινων πόρων, η αντιμετώπιση της πείνας και της εξαθλίωσης, η κοινωνική προστασία και άλλα, μαζί με τις φυσικές καταστροφές που συμβαίνουν επιβαρύνουν συνεχώς την ανθρωπότητα.
Η ασυδοσία της αγοράς και ιδιαίτερα η ανευθυνότητα που διακρίνει αυτούς που διακινούν τα προϊόντα στην αγορά, που πολλές φορές αγγίζουν τα όρια της αισχροκέρδειας, έρχονται να προσθέσουν δυσβάστακτες επιβαρύνσεις στο κοινωνικό σύνολο.
Είναι ένα φαινόμενο απαράδεκτο που πρέπει να αντιμετωπίσουμε και αυτό μπορεί να γίνει με την συνδρομή του συνόλου των πολιτικών δυνάμεων της χώρας. Το φαινόμενο αυτό δεν δημιουργήθηκε από μόνο του, ούτε βεβαίως οφείλεται σε πολιτικές περιορισμένων χρόνων. Η ανοχή και η ανεκτικότητα απέναντι σε μια ασύδοτη αγορά, εκ μέρους των προηγούμενων κυβερνήσεων, εδραιώθηκαν όλα αυτά τα χρόνια και έγιναν βραχνάς στον έλληνα καταναλωτή.
Η έλλειψη ελέγχου και η ελαστικότητα αντιμετώπισης φαινομένων χειραγώγησης της αγοράς συνέβαλαν, ώστε το φαινόμενο αυτό να επεκταθεί. Επιπλέον, η έλλειψη καταναλωτικής συνείδησης, κυρίως όμως, η δημιουργία ενός κλίματος ευφορίας και οικονομικής ευμάρειας που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, οδήγησαν την ελληνική οικονομία σε μεγάλα ελλείμματα και χρέη και αυτό συνέβαινε και στους πολίτες, αλλά και στο κράτος. Η έλλειψη ελέγχου κατά την εφαρμογή του ευρώ, με την πλήρη ένταξη της χώρας μας στην Ο.Ν.Ε., είχε ως αποτέλεσμα, να υποτιμηθεί η ισχύς της δραχμής και να χρειάζεται να καταβάλλει κανείς, παραδείγματος χάριν, αντί 50 δραχμές, 50 σεντς, δηλαδή 172 δραχμές για την αγορά κάποιου προϊόντος.
Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έγιναν αρκετά στην κατεύθυνση του νοικοκυρέματος της χώρας σε όλα τα επίπεδα.
Αποκαταστήσαμε τη δημοσιονομική διαφάνεια και περιορίσαμε δραστικά τα ελλείμματα. Μειώσαμε και μειώνουμε συνεχώς τη φορολογία για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις. Αυξήσαμε τις εξαγωγές μας. Υπερδιπλασιάσαμε την απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων. Ενισχύουμε την κοινωνική συνοχή. Με την ενίσχυση της απασχόλησης μειώσαμε κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες την ανεργία. Στηρίζουμε την επιχειρηματικότητα με αποτέλεσμα την αύξηση των επενδύσεων.
Οι ρυθμοί ανάπτυξης της χώρας μας, παρά τις αντιξοότητες και τα προβλήματα από την αλματώδη αύξηση των καυσίμων, είναι από τους υψηλότερους στην Ευρώπη.
Αποτέλεσμα της πολιτικής μας ήταν η δυνατότητα που είχαμε για την εφαρμογή κοινωνικής μέριμνας. Έτσι αυξήσαμε το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης από 1 Ιανουαρίου 2008 κατά 35 ευρώ το μήνα, δηλαδή έφτασε στα 230 ευρώ. Είχαμε αύξηση 18%. Αυξήθηκαν οι συντάξεις του Ο.Γ.Α. από 1 Ιανουαρίου 2008 κατά 52,5 ευρώ και έφτασαν στα 330 ευρώ. Το κατώτατο επίδομα ανεργίας αυξήθηκε από 1 Ιανουαρίου 2008 κατά 10% και έφτασε στα 404 ευρώ. Αυξήθηκαν σχεδόν στο σύνολό τους τα έξοδα του τακτικού προϋπολογισμού για την υγεία κατά 9,4%, για την παιδεία κατά 6,5%, για το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων κατά 6,9%. Παράλληλα υλοποιούμε τις δεσμεύσεις μας απέναντι στους πολίτες με την εφαρμογή των αλλαγών και μεταρρυθμίσεων που χρειάζεται ο τόπος μας. Με στοχευμένες ενέργειες σταδιακά μειώθηκε η φορολογία για τα φυσικά πρόσωπα από 40% στο 35% και από 30% στο 25%. Αυξήσαμε το αφορολόγητο από 10.000 ευρώ στα 12.000 ευρώ.
Για την οικονομική ελάφρυνση των πολιτών η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας εφήρμοσε και την τρίτη φάση της φορολογικής μεταρρύθμισης με την κατάργηση του φόρου κληρονομιάς, του φόρου της γονικής παροχής, την απαλλαγή από τη φορολογία πρώτης κατοικίας μέχρι 200 τ.μ.. Σχεδόν δυόμισι εκατομμύρια νοικοκυριά δεν θα πληρώσουν ενιαίο τέλος ακινήτου.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι σχέσεις μεταξύ πιστωτικών ιδρυμάτων και πολιτών δημιουργούν παράπλευρες θετικές και αρνητικές επιπτώσεις. Οι συναλλαγές των πολιτών σε όλα τα επίπεδα με τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα είναι από τις πιο συνήθεις καθημερινές δραστηριότητες. Οι οικονομικές διευκολύνσεις, δηλαδή η χορήγηση των δανείων, εξελίσσονται δυστυχώς πολύ δυσάρεστα, δημιουργώντας κοινωνικά αδιέξοδα.
Είναι απ’ όλους παραδεκτό ότι η συμβολή των τραπεζών στην ανάπτυξη της χώρας μας ήταν σημαντική. Χρηματοδότησαν επενδύσεις σε παραγωγικούς τομείς, δημιούργησαν θέσεις εργασίας, υποστήριξαν τις επιχειρήσεις, έδωσαν τη δυνατότητα σε πολλούς να αποκτήσουν κατοικία ή επαγγελματική στέγη.
Πρέπει, όμως, να παραδεχθούμε ότι στο πλαίσιο της λειτουργίας της αγοράς και της ευρωπαϊκής γενικότερης πολιτικής, υπήρξαν εκτροπές.
Για την προστασία των καταναλωτών από αυθαίρετες ενέργειες των τραπεζών, αναλάβαμε ως Κυβέρνηση πρωτοβουλίες. Θεσμοθετήσαμε το ακατάσχετο της πρώτης κατοικίας δανειολήπτη για χρέη μέχρι 10.000 ευρώ σε καταναλωτικά δάνεια και πιστωτικές κάρτες και εξετάζουμε τη δυνατότητα επέκτασης αυτού του ορίου, κάτι που η Αξιωματική Αντιπολίτευση καταψήφισε ενώ είχε προτείνει πριν από ένα χρόνο ως όριο τα 5.000 ευρώ.
Ήδη δικαστικές αποφάσεις που κρίνουν ως καταχρηστικούς τους όρους συμβολαίων δανείων γίνονται αποδεκτές και αποσύρονται οι όροι από τα συμβόλαια.
Ρυθμίστηκαν θέματα που ταλαιπωρούσαν τους καταναλωτές τραπεζικών προϊόντων. Αυξήσαμε μέχρι 70% την επιδότηση επιτοκίου στα δάνεια για τους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, για αγορά πρώτης κατοικίας.
Ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας παρέχει σε πολύτεκνες οικογένειες τη δυνατότητα αγοράς κατοικίας με άτοκα δάνεια.
Παρ’ όλα αυτά η υπερχρέωση των ελληνικών νοικοκυριών είναι γεγονός. Αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οφείλεται σε πολλούς και διάφορους παράγοντες. Η συνεχής αύξηση του δανεισμού και η ευκολία με την οποία μπορεί κανείς να δανειστεί εξαιτίας του ανταγωνισμού μεταξύ των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, η δυνατότητα χορήγησης και χρήσης πιστωτικών καρτών, δηλαδή το πλαστικό χρήμα, είναι μερικοί από τους παράγοντες που ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση των νοικοκυριών.
Η ανευθυνότητα και η επιπολαιότητα επιπλέον, με την οποία κανείς υπερβαίνει τις ανάγκες του, αλλά και τις δυνατότητες της ανταπόκρισης σε αυτές, με αποτέλεσμα κάθε φορά να προσθέτει χρέη, συμβάλλουν καθοριστικά στην άσχημη αυτή κατάσταση. Ιδίως η αδυναμία ανταπόκρισης στην αποπληρωμή του δανείου για επενδύσεις ή για αγορά πρώτης κατοικίας οφείλεται και σε υπερχρέωση για την κάλυψη άλλων αναγκών. Θεωρώ, όμως, ότι τη μεγαλύτερη ευθύνη έχει ο πρώτος διδάξας, δηλαδή το κράτος, που στο βωμό της σκοπιμότητας κατέφευγε σε υπερδανεισμούς για την εφαρμογή δήθεν κοινωνικής πολιτικής ή για την κάλυψη ελλειμμάτων, προκειμένου να φαίνονται όλα καλά. Μεγάλη ευθύνη, βεβαίως, έχουν και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, τα οποία, επιστρατεύοντας παραπλανητικές διαφημίσεις και αθέμιτα μέσα, επιβάλλουν στους δανειολήπτες όρους δυσβάσταχτους και καταχρηστικούς. Επιπλέον, μέχρι την επίτευξη της σύμβασης, ανέχονται και περιορίζονται μόνο στο τυπικό μέρος της διαδικασίας.
Τα στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι πραγματικά και δεν αμφισβητούνται. Αναλυτικά στοιχεία, άλλωστε, κατετέθησαν και από τον Πρωθυπουργό μας Κώστα Καραμανλή, κατά τη συζήτηση της επίκαιρης ερώτησης του Προέδρου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Παπανδρέου, στις 9 Μαΐου και υπάρχουν κατατεθειμένα στα Πρακτικά της Βουλής. Θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι η νομισματική πολιτική ασκείται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Επιπλέον, όπως είναι γνωστό, η γενική εποπτεία του τραπεζικού συστήματος ανήκει στην Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία είναι Ανεξάρτητη Αρχή. Εμείς, βεβαίως, ως κράτος, θα πρέπει να παρεμβαίνουμε, ώστε να υπάρχει υγιής ανταγωνισμός μεταξύ των τραπεζών και παράλληλα, να προστατεύουμε τους δανειολήπτες από καταχρηστικές πρακτικές. Στην κατεύθυνση αυτή νομοθετήσαμε, αλλά και επιβάλαμε κυρώσεις σε ορισμένες περιπτώσεις που καταγγέλθηκαν.
Ήδη το Υπουργείο Ανάπτυξης σε συνεργασία με τη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή, λαμβάνοντας υπ’ όψιν όλες τις παραμέτρους του προβλήματος, βρίσκεται στο στάδιο της επεξεργασίας νομοθετικής ρύθμισης, με την οποία μεταξύ άλλων ικανοποιούνται και όλες οι προτάσεις που υποβάλλονται εκ μέρους της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Αυτό, άλλωστε, έχει εξαγγείλει και ο Πρωθυπουργός στην πρόσφατη απάντησή του στην επίκαιρη ερώτηση του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Ήδη επεξεργαζόμαστε σχέδιο νόμου, το οποίο θα προωθήσουμε σύντομα στη Βουλή και το οποίο μεταξύ άλλων περιλαμβάνει: Απαγόρευση των πλειστηριασμών ακινήτων σε τιμές κατώτερες της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου. Υποχρεωτική διεξαγωγή των πλειστηριασμών σε ειρηνοδικεία με σφραγισμένες προσφορές. Απαγόρευση της κατάσχεσης για χρέη προς τις τράπεζες ή το δημόσιο οποιουδήποτε μέρους του μηνιαίου μισθού, όταν δεν ξεπερνά τα 1.500 ευρώ. Καθιέρωση περιόδου χάριτος για δανειολήπτες για ένα χρόνο τουλάχιστον, στον οποίο θα μπορούν βεβαίως να αποτρέπουν την κατάσχεση με νέο διακανονισμό. Επιβολή κυρώσεων, που ήδη εφαρμόζουμε, σε τραπεζικούς οργανισμούς που δεν τηρούν τη νομοθεσία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στην αγορά τραπεζικών προϊόντων πολλά πράγματα δεν λειτουργούν όπως θα έπρεπε να λειτουργήσουν. Η Κυβέρνηση έχει αναπτύξει σειρά πρωτοβουλιών, τόσο σε θεσμικό όσο και σε ενημερωτικό επίπεδο, με στόχο να αντιμετωπίσει αρκετές από τις στρεβλώσεις και τα προβλήματα που ταλανίζουν αυτήν την αγορά. Πιστεύουμε ότι τα προβλήματα και οι αδυναμίες δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται με αποσπασματικές και όχι καλά μελετημένες κινήσεις που συχνά μπορεί να έχουν και αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που προσδοκούμε.
Τέλος, θα ήθελα να ευχαριστήσω την Αξιωματική Αντιπολίτευση για την ευαισθησία που έστω και ετεροχρονισμένα εκδηλώνει στο θέμα αυτό και να τονίσω ότι η Κυβέρνησή μας είναι ανοιχτή σε όποιες πρόσθετες προτάσεις υπάρχουν και θα κατατεθούν, κάτι βεβαίως που συμβάλλει στην ολοκλήρωση της σύνταξης του νομοσχεδίου, το οποίο ήδη έχουμε προγραμματίσει.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ και εγώ και γιατί εξοικονομήσαμε χρόνο.
Το λόγο έχει η Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Διαμάντω Μανωλάκου.
ΔΙΑΜΑΝΤΩ ΜΑΝΩΛΑΚΟΥ: Κύριοι συνάδελφοι, είναι αλήθεια ότι για την ελάφρυνση των νοικοκυριών και την προστασία των καταναλωτών από την υπερχρέωση υπάρχουν πολλά μέτρα που θα μπορούσαν να παρθούν, αν πραγματικά κανείς το θέλει. Χρειάζεται όμως σύγκρουση μ’ αυτήν την πολιτική.
Στο τελευταίο ΕΚΟΦΙΝ πριν λίγες μέρες, θορυβημένες οι κυβερνήσεις και βεβαίως οι υπουργοί Οικονομικών από την οργή και αγανάκτηση των λαών, που ως ένα βαθμό εκφράστηκε και με το «όχι» στη νέα ευρωσυνθήκη από το λαό της Ιρλανδίας, ουσιαστικά παραδέχτηκαν τα αποτελέσματα της σκληρής αντιλαϊκής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κυβερνήσεων, κεντροδεξιών και κεντροαριστερών, δηλαδή τις υψηλές τιμές στα τρόφιμα και την ενέργεια, καθώς και τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά.
Συζήτησαν για μέτρα που θα μπορούσαν να ανακουφίσουν ως ένα βαθμό. Συζήτησαν και απέρριψαν την αύξηση μισθών. Συζήτησαν και απέρριψαν τη μείωση των επιτοκίων. Συζήτησαν και απέρριψαν τη μείωση του Φ.Π.Α. στην ενέργεια, ωστόσο συμφώνησαν στην επιτάχυνση των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων της στρατηγικής της Λισαβόνας, δηλαδή τα σπασμένα της οικονομικής επιβράδυνσης θα τα πληρώσουν πάλι οι εργαζόμενοι.
Τα αναφέρω αυτά γιατί σημαντικά μέτρα που ίσως ανακούφιζαν δεν είναι αποδεκτά από την καπιταλιστική Ευρωπαϊκή Ένωση ούτε μπορεί μια χώρα- μέλος να λειτουργήσει μεμονωμένα αφού, λόγω Ο.Ν.Ε. -που μαζί πανηγυρίζατε Νέα Δημοκρατία, ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Συνασπισμός- εκχωρήθηκε νομισματική πολιτική του κάθε κράτους-μέλους στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την ασκεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Και όμως, από την τελευταία αύξηση των ευρωεπιτοκίων, η λαϊκή οικογένεια θα πληρώσει περισσότερα από όσα αρχικά υπολόγιζε για το στεγαστικό και τα άλλα δάνειά της, τη στιγμή που ο μισθός μειώνεται. Το επιβεβαιώνει ο πληθωρισμός, ο οποίος αγγίζει περίπου το 5%, όταν η αύξηση στο μισθό ήταν στο μισό, δηλαδή στα 2,5%.
Πώς λοιπόν να μην εξαναγκάζεται ο μισθωτός να καταφεύγει στο δανεισμό για να καλύψει τις βασικές ανάγκες του και να πλουτίζει το τραπεζικό σύστημα; Όχι, βέβαια από ανεύθυνους και επιπόλαιους καταναλωτές -όπως υποστήριζε ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας στην επιτροπή και το επανέλαβε με ένα τρόπο πριν από λίγο- από την έλλειψη καταναλωτικής συνείδησης ή την ανάγκη δημιουργίας κουλτούρας υπεύθυνου δανεισμού, όπως ανέφερε ο Υφυπουργός κ. Βλάχος στην επιτροπή, για να καλύψουν ωστόσο και οι δυο τους και να κρύψουν τη σκληρή λιτότητα μισθών και συντάξεων της Κυβέρνησης που γεννά φτώχεια και εξαθλίωση για τα λαϊκά εισοδήματα.
Με την παρούσα πρόταση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα έλεγα ότι σε ορισμένα άρθρα θα μπορούσε κανείς να συμφωνήσει. Ωστόσο επιχειρείται να περιορίσει και να αποδώσει τις ευθύνες για την υπερχρέωση των λαϊκών οικογενειών αποκλειστικά στην πολιτική της Κυβέρνησης, αποδίδοντας το φαινόμενο της υπερχρέωσης των νοικοκυριών στην ασυδοσία και αυθαιρεσία των τραπεζών, περιορίζοντας την κριτική στους όρους δανειοδότησης, αποφεύγοντας έτσι να αναφερθεί στις αιτίες που οδηγούν τους εργαζόμενους στον τραπεζικό δανεισμό και αυτό είναι το κύριο.
Ανησυχεί για την εύρυθμη λειτουργία της οικονομίας προτείνοντας μέτρα τα οποία, όπως ισχυρίζεται, θα αντιμετωπίσουν το φαινόμενο της υπερχρέωσης, αλλά ταυτόχρονα θα ωφελήσουν τα πιστωτικά ιδρύματα, αφού διευκολύνουν την αποπληρωμή των χρεών και προστατεύουν τις παραγωγικές δυνάμεις της κοινωνίας. Δηλαδή αυτό που ανησυχεί είναι η διατάραξη της λεγόμενης κοινωνικής συνοχής.
Να σας πω το εξής, κύριοι συνάδελφοι: Το ίδιο ανησυχεί και η Κυβέρνηση, αφού και πριν από λίγο είπε ότι παρόμοια μέτρα δεν θα έχει αντίρρηση να υιοθετήσει. Δηλαδή τα ίδια λέτε, μέτρα «ασπιρίνες», όπως και οι δυο σας ζητάτε από τις τράπεζες να υιοθετήσουν πιο αυστηρές προϋποθέσεις στη χορήγηση δανείων.
Γνωρίζετε πολύ καλά και οι δύο ότι ένα μεγάλο μέρος της κατανάλωσης τροφοδοτείται από τον τραπεζικό δανεισμό. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι η πιστωτική επέκταση στις λαϊκές δυνάμεις, ως επίπεδο κατανάλωσης, είναι απαραίτητη στην παραγωγή και αναπαραγωγή του κεφαλαίου. Γνωρίζετε το σημαντικό ρόλο των τραπεζών στην επιτάχυνση και το δυνάμωμα συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου σε όλους τους τομείς της οικονομίας.
Σαν κυβερνήσεις και εσείς πήρατε σειρά μέτρων στα πλαίσια της στρατηγικής της Λισαβόνας για την ωρίμανση της τραπεζικής αγοράς, δηλαδή την αύξηση των χορηγήσεων ως ποσοστό του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος. Με κρατική ευθύνη καταμερισμένη άλλοτε εξ ολοκλήρου στην κεντρική τράπεζα της χώρας, σήμερα βεβαίως στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα διαμορφωνόταν σε γενικές γραμμές η πολιτική επιτοκίου από την οποία προέκυπτε και η τεράστια απόκλιση επιτοκίου καταθέσεων και επιτοκίου χορηγήσεων για τις εμπορικές τράπεζες. Εξάλλου η Ελλάδα πραγματικά έχει τα πρωτεία. Έχει τα υψηλότερα επιτόκια δανεισμού αλλά και τους χαμηλότερους μισθούς.
Οι λαϊκές οικογένειες λοιπόν, και οι διευρυμένες ανάγκες τους αποδείχθηκαν πραγματικά χρυσορυχείο για το τραπεζικό κεφάλαιο, αφού αποτελούν την κύρια πηγή της κερδοφορίας τους. Το 2007 στην Ελλάδα τα δάνεια στα νοικοκυριά αποτελούσαν το 53% του συνολικού δανεισμού, κέρδη δηλαδή σίγουρα.
Εξάλλου η ραγδαία αύξηση του τραπεζικού δανεισμού των νοικοκυριών στην Ελλάδα αλλά και σε όλη την Ευρώπη –γιατί ίδια είναι η πολιτική, είναι η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης- δεν είναι τυχαία. Είναι η άλλη όψη της καπιταλιστικής συσσώρευσης που συντελείται από την εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης και επιβεβαιώνει τελικά όλο και περισσότερο ότι περιορίζεται το μερίδιο συμμετοχής των λαϊκών εισοδημάτων στη διευρυμένη πίτα σε επίπεδο εθνικής οικονομίας. Και είναι αυτές οι αντιλαϊκές πολιτικές Νέας Δημοκρατίας και ΠΑ.ΣΟ.Κ που ροκανίζουν με χίλιους τρόπους τα λαϊκά εισοδήματα, αφού όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι προσφεύγουν στο δανεισμό -γιατί δεν είναι μόνο σημερινό φαινόμενο, απλώς έχει ενταθεί- με υποθήκη το μελλοντικό τους εισόδημα προκειμένου να καλύψουν βασικές τρέχουσες ανάγκες τους.
Τα μέτρα που έχει πάρει η Κυβέρνηση και πρόβαλε και σήμερα πριν από λίγο ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας είναι μέτρα φτωχοκομείου. Τα ίδια τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας και το δείχνουν και το επιβεβαιώνουν, ότι το εργατικό και λαϊκό εισόδημα συνθλίβεται από τους καθηλωμένους μισθούς και συντάξεις, από τις περικοπές σε κοινωνικές παροχές, από τις επιπτώσεις της κοινής αγροτικής πολιτικής στο μικρό αγροτικό εισόδημα, την αύξηση της φορολογίας και ιδιαίτερα της έμμεσης ως προς το Φ.Π.Α., τον έλεγχο της παραγωγής, του εμπορίου, της πιστής από τους μονοπωλιακούς ομίλους –ουσιαστικά καρτέλ- από όλες τις συνιστώσες της κυβερνητικής πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου.
Μέρος όμως της πολιτικής υπέρ των μονοπωλίων δεν ανήκει μόνο στην Κυβέρνηση αλλά και σε αυτήν του ΠΑ.ΣΟ.Κ. παρά την προσπάθεια να αναβαπτιστεί στα μάτια των λαϊκών δυνάμεων με προτάσεις ανακούφισης του εισοδήματος όπως είναι η σημερινή του πρόταση. Μισθωτοί, άνεργοι και συνταξιούχοι, μικροί αγρότες και επαγγελματίες δεν πρέπει να ξεγελαστούν και να δώσουν άφεση αμαρτιών σε πολιτικές δυνάμεις που είτε ως κυβέρνηση είτε ως αντιπολίτευση συναίνεσαν στην ένταξη στην Ο.Ν.Ε. και στο ευρώ, στο ξεκίνημα των ιδιωτικοποιήσεων και της αποδυνάμωσης των συλλογικών συμβάσεων εργασίας στο όνομα της ευρωπαϊκής εκδοχής της παγκοσμιοποίησης, αλλά και στις δηλώσεις περί κοινωνικής υπεύθυνης πολιτικής των τραπεζών. Με συγχωρείτε αλλά συγκαλύπτουν τη συναίνεση στο ευρωπαϊκό όραμα, λες και το τραπεζικό κεφάλαιο είναι φιλεύσπλαχνο και παύει να ισχύει η κοινή νομισματική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης του κεφαλαίου.
Οι διαπιστώσεις περί φτώχειας, ακρίβειας, κοινωνικής αδικίας για τους χρεωμένους χαμηλού εισοδήματος που χάνουν το σπίτι τους, τα ανέξοδα μέτρα ανακούφισης είναι σειρήνες αποπροσανατολισμού όταν δεν συνδέονται με πολιτική γραμμή ρήξης με τα μονοπώλια και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Κανένα μέτρο ανακούφισης του εργατικού και λαϊκού εισοδήματος δεν μπορεί να προκύψει με Γ.Σ.Ε.Ε. έξω από την έμπρακτη πολιτική στήριξη του αγώνα για την απόσπαση από τους εργοδότες αξιοπρεπούς αύξησης των μισθών μέσα από κλαδικές συμβάσεις. Η πραγματική πολιτική στήριξη κρίνεται στους χώρους εργασίας και όχι με θέσεις περί αυθαιρεσίας ή αισχροκέρδειας των τραπεζών και κινήσεις πολιτικού εντυπωσιασμού.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ., όπως και η Νέα Δημοκρατία, έσπρωξε τους εργαζόμενους σε δάνεια κρεμάλα, στήριξε τη μεγάλη διαφορά μεταξύ επιτοκίων καταθέσεων, η πτωτική τάση στο πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα της εργατικής και λαϊκής οικογένειας εξαιτίας και της φορολογίας και της περαιτέρω εμπορευματοποίησης σε παιδεία, υγεία, πρόνοια, τροφοδότησε την αυξανόμενη τραπεζική κερδοφορία. Σήμερα, δεν είναι τυχαίο που όλος ο Τύπος δίνει στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας που δείχνει τη διόγκωση των υπολοίπων δανείων των νοικοκυριών, φτάνοντας τα 110.000.000.000 ευρώ, από 92,8 που ήταν το Μάιο του 2007. Ο δανεισμός των νοικοκυριών αυξάνεται πάνω από 1,4 δισεκατομμύρια ευρώ το μήνα. Αυτή είναι η πραγματικότητα, σκληρότατη για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα.
Το Κ.Κ.Ε. δεν κοροϊδεύει μισθωτούς και αυτοαπασχολούμενους. Η καπιταλιστική ιδιοκτησία και εκμετάλλευση μισθών στη βιομηχανία και στο συγκεντρωμένο εμπόριο πηγαίνουν χέρι-χέρι με την αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος.
Εμείς παλεύουμε και θα εντείνουμε την πάλη μας με όλα τα μέσα που διαθέτουμε για ριζοσπαστικοποίηση και να εκφραστεί με αναγέννηση του κινήματος και πολιτική συνείδηση για να ανοίξει ο δρόμος κατάργησης της εκμετάλλευσης.
Το Κ.Κ.Ε. μπορεί με συνέπεια να υιοθετεί και να στηρίζει αιτήματα άμεσης ανακούφισης του εργατικού και λαϊκού εισοδήματος γιατί δεν τα αποκόβει από τη στήριξη της εργατικής κινητοποίησης, από την πάλη για ανατροπές στην εξουσία. Με αυτή την έννοια, μερικά άρθρα της παρούσας πρότασης νόμου μας βρίσκουν σύμφωνους, αφού λύνουν κάποια προβλήματα, όμως σαν σύνολο δεν λύνουν το πρόβλημα αφού είναι μέτρα «ασπιρίνες» και η λαϊκή οικογένεια θα συνεχίσει να εξαναγκάζεται σε δανεισμό και βέβαια οι τράπεζες να κερδοφορούν.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Εμείς επαναφέρουμε μέτρα για βασικό μισθό 1.400 ευρώ, κατώτερη σύνταξη 1.100 ευρώ, επίδομα ανεργίας 1.120 ευρώ, κατάργηση διοδίων και τροφείων στους παιδικούς σταθμούς, έλεγχο τιμών και ποιότητα τροφίμων, πρώτα απ’ όλα στις παραγωγικές, εμπορικές αλυσίδες, επιδότηση ενοικίου για τους άνεργους νέους και νέες, άτοκα στεγαστικά δάνεια για νέα ζευγάρια και απόκτηση κύριας κατοικίας, διακοπή κάθε κατάσχεσης και πλειστηριασμού περιουσιακών στοιχείων των εργαζομένων από χρέη στεγαστικών δανείων για κύρια και δευτερεύουσα κατοικία, νομοθετική κατάργηση της δυνατότητας των τραπεζών να προβαίνουν σε κατασχέσεις και πλειστηριασμούς της κύριας κατοικίας και δανειοληπτών.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει επαναληπτικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Τελειώνω λέγοντας ότι ζητάμε και επιτόκια στεγαστικών δανείων για την απόκτηση κύριας κατοικίας στο ύψος του πληθωρισμού, ενώ για τα υφιστάμενα στεγαστικά δάνεια απόκτησης κύριας κατοικίας που είχαν υψηλότερο επιτόκιο του εκάστοτε πληθωρισμού, να διαγραφούν. Περιορισμό της ληξιπρόθεσμης οφειλής ως και το διπλάσιο του αναληφθέντος στεγαστικού και προσωπικού δανείου. Κατάργηση του ανατοκισμού στα στεγαστικά, προσωπικά και δάνεια ατομικών επιχειρήσεων. Έκπτωση από το φορολογητέο εισόδημα…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Πρέπει να ολοκληρώσετε σας παρακαλώ γιατί έχετε υπερβεί κατά πολύ το χρόνο σας.
ΔΙΑΜΑΝΤΩ ΜΑΝΩΛΑΚΟΥ: Εμείς θα τα παλέψουμε και στο κίνημα, αλλά και μέσα στην κοινωνία.
Κύριε Πρόεδρε, νόμιζα ότι είχα δεκαπέντε λεπτά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Όχι βέβαια, έχει τροποποιηθεί ο Κανονισμός.
Η κ. Ευαγγελία Αμμανατίδου-Πασχαλίδου έχει το λόγο ως ειδική αγορήτρια του ΣΥ.ΡΙΖ.Α..
ΛΙΤΣΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Τελικά εγώ, κύριε Πρόεδρε, έχω δεκαπέντε λεπτά ή δώδεκα;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ως ειδική αγορήτρια έχετε δεκαπέντε λεπτά χρόνο ομιλίας.
ΛΙΤΣΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το πρόβλημα της φτώχειας στην Ελλάδα δεν είναι πρόβλημα μόνο του 2008. Είναι ένα πρόβλημα που εδώ και δέκα και πλέον χρόνια σιγά-σιγά χτυπούσε τις πόρτες των αδύνατων οικονομικά και κοινωνικά ομάδων. Και τότε η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. έκανε τα στραβά μάτια, με αλαζονικό τρόπο και ούτε καν άγγιζε το σημαντικό για την κοινωνική συνοχή ζήτημα, μπροστά στους μεγαλεπήβολους στόχους που η εν λόγω κυβέρνηση είχε θέσει.
Η Νέα Δημοκρατία ήρθε το 2004 ως νέος σωτήρας της χώρας και των οικονομικά αδυνάτων. Φόρεσε μάλλον τον μανδύα του σωτήρα, γιατί κάτω από τον μανδύα κρυβόταν η αναλγησία έναντι των οικονομικά ανίσχυρων, η κάλυψη προς τις τράπεζες και τα συμφέροντα που αυτές εξυπηρετούν και η κάλυψη προς τα καρτέλ των μεγαλοεπιχειρηματιών.
Τα αποτελέσματα σήμερα είναι γνωστά. Η κατάσταση είναι τραγική. Υπερχρέωση των νοικοκυριών λόγω πολύ υψηλών επιτοκίων. Αύξηση του πληθυσμού που ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Χαμηλή ανταγωνιστικότητα των μικρών επιχειρήσεων, άνοδος της ανεργίας, μείωση των μισθών, αύξηση του πληθωρισμού πάνω από 5% και άλλα, που σιγά-σιγά θα εμφανίζονται όχι όμως ως μεμονωμένα γεγονότα, αλλά ως σύνθετα κοινωνικά προβλήματα που θα πλήττουν μεγάλα τμήματα του πληθυσμού.
Κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. νομίζω ότι είναι υποκριτικό να έρχεστε σήμερα με την πρόταση νόμου η οποία εμπεριέχει μια επικαιρότητα για να κάνετε το μνημόσυνο του πεθαμένου. Γιατί και εσείς έχετε τις ευθύνες σας για τη σημερινή εκρηκτική κατάσταση.
Από την άλλη μεριά, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θα μας πει για την ανταγωνιστικότητα, για την άνοδο του πετρελαίου, για το πρόβλημα των οικονομιών σε διεθνές επίπεδο και για ένα σωρό καταστάσεις που θέλει να μας επισημαίνει για να καλυφθεί, όχι μόνον η πλήρης ανικανότητά της έναντι των προβλημάτων του λαού, αλλά και για να μην φανεί στα μάτια των πολιτών ότι βάζει πλάτη στις τράπεζες και στο μονοπώλιο των μεγάλων επιχειρήσεων.
Κύριοι συνάδελφοι των δύο μεγάλων κομμάτων, επιτέλους για μια φορά πείτε την αλήθεια στους πολίτες. Κοιτάξτε στα μάτια τον απλό κόσμο και ξεκινήστε μια νέα πορεία, για να μην φθάσουμε στο σημείο μερικά εκατομμύρια πολιτών να βγαίνουν με τις κατσαρόλες στο δρόμο και να διαμαρτύρονται, γιατί δεν θα έχουν να φάνε. Η κατάσταση είναι τραγική. Βγείτε από το τέλμα που οι ίδιοι έχετε φτιάξει. Σήμερα έρχεστε δήθεν να κάνετε διορθωτικές κινήσεις είτε ως πρόταση νόμου είτε ως πακέτα μέτρων για την καταπολέμηση της φτώχειας.
Κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, αν θέλατε πραγματικά να λύσετε το πρόβλημα, θα μιλούσατε για τράπεζες ειδικού σκοπού οι οποίες δεν θα λειτουργούν με αποκλειστικό κριτήριο το κέρδος, αλλά την προστασία της κοινωνικής συνοχής. Αυτές οι τράπεζες μπορούν να είναι, είτε ειδικές τράπεζες είτε τμήματα υφιστάμενων δημοσίων τραπεζών. Θα μιλούσατε για κοινωνική πολιτική και για μεγάλα στεγαστικά προγράμματα για φτωχά λαϊκά στρώματα της κοινωνίας μας. Θα μιλούσατε για την ανάθεση συμβάσεων παραχώρησης στις τράπεζες, όπου το αντικείμενο των συμβάσεων θα ήταν οι σημερινές αρμοδιότητες του χρηματοπιστωτικού συστήματος και η πολιτεία θα είχε το αποκλειστικό δικαίωμα για το πώς ασκούνται αυτές οι αρμοδιότητες.
Πρόταση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. είναι να υπάρξει νόμος-πλαίσιο για την κοινωνικά υπεύθυνη λειτουργία των τραπεζών, ο οποίος θα ορίζει τι σημαίνει τραπεζικός ανταγωνισμός και πως υλοποιείται, το πλαίσιο λειτουργία και θα προβλέπει τρόπους προστασίας, όχι μόνον του καταναλωτή, αλλά γενικότερα των συναλλασσόμενων. Για να γίνει όμως αυτό εφικτό, θα πρέπει να υπάρχει πλήθος δημοσίων τραπεζών, οπότε είναι ανάγκη να μην ιδιωτικοποιηθούν περαιτέρω το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και η Αγροτική Τράπεζα.
Αν θέλατε να λύσετε το πρόβλημα, θα μιλούσα για ενίσχυση του ελέγχου της Τράπεζας της Ελλάδος από τη Βουλή και για εκλογή του Διοικητή της από πλειοψηφία 2/3 από τη Βουλή, για να μην βλέπουμε το εξαιρετικά προκλητικό φαινόμενων διοικητών να προκαλούν τον απλό κόσμο λέγοντας ότι θα πρέπει να μειωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις, γιατί κινούνται σε πολύ υψηλό επίπεδο. Θα έπρεπε η Βουλή να έχει δικαίωμα τέτοιους διοικητές με τέτοιες σκέψεις και ενέργειες να τους στέλνει άμεσα στο σπίτι τους. Εκτός και αν θέλετε, κύριε Υπουργέ, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας και κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., να ακούγονται από επίσημα χείλη τέτοιες απόψεις γιατί χρωστάτε κάποια γραμμάτια. Ξέρετε όλα τα γραμμάτια δεν εξοφλούνται μόνο στη «SIEMENS», αλλά και αλλού.
Θα κάνατε ενέργειες, κύριοι της Κυβέρνησης, για να καταργηθούν οι εκβιαστικές εταιρείες είσπραξης, ενώ θα παίρνατε μέτρα για τις παραπλανητικές διαφημίσεις; Δεσμευθείτε! Κανονικά θα έπρεπε να παίρνετε μέτρα για να μην υπάρχουν προμήθειες των τραπεζών για απλές ενέργειες, όπως παραδείγματος χάριν, για τήρηση και ενημέρωση λογαριασμού, συναλλαγές μέσω του συστήματος «ΔΙΑΣ» και άλλα πολλά.
Καταχρηστική πρακτική είναι και ο φόρος επί των τόκων σε μικρούς καταθέτες τη στιγμή που καλούνται να πληρώσουν επί της αρνητικής απόδοσης. Για παράδειγμα, έχουμε μία κατάθεση 10.000 ευρώ, με τόκο 5% κι αυξημένο πληθωρισμό, αρκετά πάνω από τον τόκο. Στο ένα έτος το κεφάλαιο αυτό θα απαξιωθεί και για το επόμενο έτος η αποταμίευσή του θα είναι κάτω από το αρχικό ποσό κατάθεσης. Δηλαδή αν είναι 5% ο τόκος, ο πληθωρισμός φθάσει στο 10%, θα δώσει τον τόκο που του αναλογεί. Στο τέλος από τα 10.000 ευρώ η κατάθεσή του θα γίνει 9.400 ευρώ.
Θα επιτηρούσατε με απλό και λογικό τρόπο την «ψαλίδα» μεταξύ επιτοκίων χορηγήσεων και επιτοκίων καταθέσεων, η οποία είναι πολύ μεγάλη, προφανώς υπέρ των τραπεζών. Θα μπορούσατε να πάρετε μέτρα για την προστασία των μικροκαταθετών σε σχέση με τη μείωση και απαλοιφή αυτού που είπα και προηγουμένως, του φόρου καταθέσεων για τις μικροαποταμιεύσεις. Θα επαναπροσδιορίζατε τις εργασίες οι οποίες πρέπει να ασκούνται από μία τράπεζα. Είναι άλλο πράγμα οι συνήθεις τραπεζικές εργασίες και άλλο πράγμα οι επενδυτικές τραπεζικές εργασίες. Ο νόμος αυτός καταργήθηκε το 1999. Το θυμάστε, κύριοι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Θα έπρεπε να επανακαθοριστούν οι λειτουργίες και οι δραστηριότητες των τραπεζών για να μην έχουμε το φαινόμενο μία τράπεζα να δίνει δάνεια, να τα τιτλοποιεί η ίδια τα δάνεια, να αποτιμά η ίδια τα τιτλοποιημένα δάνεια, να τα πουλάει η ίδια και να αγοράζουν θυγατρικές της εταιρείες. Την παροιμία «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει» την ξέρετε.
Θα έπρεπε να δημοσιοποιείται το όνομα της τράπεζας που συλλαμβάνεται να παρανομεί γιατί δεν τηρεί τους κανόνες, ενώ θα έπρεπε να υπήρχαν υπέρογκα ποσά ως πρόστιμα για την καταστρατήγηση των κανόνων αυτών.
Είναι προφανές ότι η πρόταση νόμου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν ικανοποιεί τα ανωτέρω θέματα και ως εκ τούτου ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. την καταψηφίζει. Όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όλα αυτά τα «θα» που ανέφερα παραπάνω αποτελούν τη βάση για τη δημιουργία ενός ασφαλούς και υγιούς συστήματος σε μια ευνομούμενη και με κοινωνική συνοχή πολιτεία. Εύχομαι να υπάρξει άμεσα αντίδραση του συστήματός σας και να μην είναι τα «θα» όπως αυτά της δεκαετίας του ’80 από την πλευρά σας και όπως τα τρία «δεν» της Νέας Δημοκρατίας το 2008 για το ασφαλιστικό σύστημα.
Θα ήθελα όμως να αναφέρω επιγραμματικά ότι θα πρέπει να κάνουμε στο τέλος τις τράπεζες αχρείαστες, όπου πρέπει να γίνει αυτό. Γιατί να μην υπάρξει μια δημόσια κοινωνική πολιτική κατοικίας για τα φτωχά στρώματα;
Όσο για τον τραπεζικό αποκλεισμό, υπάρχουν ολόκληροι κλάδοι που δεν δανειοδοτούνται όπως θα έπρεπε και έχουμε και κοινωνικά στρώματα για τα οποία οι τράπεζες είναι πραγματικά κλειστές.
Επανέρχομαι στην τράπεζα ειδικού σκοπού. Θέλω να πω ότι θα πρέπει να αλλάξει το καθεστώς στο σύστημα του «ΤΕΙΡΕΣΙΑ», να απαγορευθεί να καταχωρούνται προσωπικά δεδομένα χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του ιδιοκτήτη.
Αναφορικά με τα δάνεια και τους δυσμενείς όρους συμβαίνει το εξής. Πας σε μια τράπεζα, παίρνεις ένα στεγαστικό δάνειο και σου λέει: «ναι, αλλά θα το ασφαλίσω εγώ το σπίτι σου». «Μα, εγώ έχω μια άλλη ασφαλιστική εταιρεία η οποία είναι πολύ πιο φθηνή». Και έτσι προκύπτουν μια σειρά δεσμευτικοί όροι, όπως επίσης υπάρχουν και μια σειρά αντικίνητρα για να αλλάξει κάποιος τράπεζα.
Είναι πάρα πολλά τα ζητήματα. Όπως είπα και πιο πριν, είναι επίκαιρο το θέμα, όμως θα καταψηφίσουμε τη συγκεκριμένη πρόταση νόμου γιατί θεωρούμε ότι δεν κινείται στα πλαίσια που εμείς θεωρούμε ότι θα βοηθήσουν τα φτωχά λαϊκά στρώματα και το 95% του ελληνικού λαού.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε και για την εξοικονόμηση χρόνου, κυρία συνάδελφε.
Το λόγο έχει ο ειδικός αγορητής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Κυριάκος Βελόπουλος.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν από περίπου εννέα έτη ενθυμούμαι ως δημοσιογράφος έναν Βουλευτή εδώ στο Κοινοβούλιο να ωρύεται –εντός ή εκτός εισαγωγικών- και να φωνασκεί για τα καρτέλ των τραπεζών –αυτό συνέβη πριν από εννέα περίπου χρόνια ίσως και περισσότερο- και αυτός ήταν ο Πρόεδρός μας.
Χαίρομαι που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αντελήφθη μετά από εννέα χρόνια ότι το πρόβλημα των καρτέλ των τραπεζών είναι μείζον θέμα για την ελληνική κοινωνία. Χαίρομαι που επίσης όλοι εδώ μέσα έχουμε αντιληφθεί το μεγάλο αυτό πρόβλημα που είναι κοινωνικό, οικονομικό, αλλά και με άλλου είδους προεκτάσεις και το οποίο αφορά την αλαζονική, την απρεπή, την απαράδεκτη στάση των καρτέλ των τραπεζών.
Ειλικρινά είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ξύπνησε έστω και μετά από πολλά χρόνια διακυβερνήσεως, έστω και αργά. Εύχομαι όταν θα γίνετε κυβέρνηση, κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. –που δεν το βλέπω βέβαια με αυτά που συμβαίνουν γύρω μας- να υλοποιήσετε αυτό που εσείς σήμερα προτείνετε, γιατί κατά πάσα πιθανότητα θα περάσει από την κυβέρνηση. Άρα, λοιπόν, όταν και εφόσον γίνετε κυβέρνηση να δω αν αυτά που λέτε σήμερα θα τα λέτε και τότε, γιατί και τότε η Νέα Δημοκρατία έλεγε εναντίον των τραπεζών και πολλοί εκ των Βουλευτών της ψιθύριζαν, πλην του Γιώργου Καρατζαφέρη, ο οποίος φώναζε εδώ μέσα για τα καρτέλ των τραπεζών.
Θα έλεγα ότι είναι απορίας άξιον πώς εμείς οι Βουλευτές ζούμε πέρα και έξω από την κοινωνία και αναφέρομαι στους Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίοι βέβαια με το μαγικό αριθμό 151+1 σκοινοβατούν καθημερινά, σκοινοβατούν μεταξύ Τατούλη-Κουκοδήμου, σκοινοβατούν μεταξύ ισορροπίας και πτώσεως.
Αυτή η ανισορροπία που τους διακρίνει στο κυβερνητικό τους έργο είναι καταφανώς καταγεγραμμένη στην πλημμελή άσκηση των καθηκόντων εναντίον των καρτέλ. Γιατί μια Κυβέρνηση που θεωρείται σοβαρή, ισχυρή και κυρίως φιλολαϊκή θα έπρεπε να αντιληφθεί ότι εδώ υπάρχει πρόβλημα και να μην έρχεται σήμερα –επειδή το ΠΑ.ΣΟ.Κ. προτείνει κάτι- και να αντιστέκεται σ’ αυτήν την πρόταση που φαίνεται λογική εκ πρώτης όψεως και φαίνεται και σοβαρή.
Βέβαια, με ασπιρίνες τη γάγγραινα δεν την θεραπεύεις. Είναι ένα γιατροσόφι του Μεσαίωνα. Με ασπιρίνη τη γάγγραινα της οικονομικής πτώσης δεν μπορείς να την επιλύσεις. Η Κυβέρνηση μου θυμίζει αυτόν που αντί να συλλάβει το δολοφόνο, συλλαμβάνει το πιστόλι. Έρχεται εδώ ο εισηγητής και τι μας λέει; Δεν έχει –λέει- καταναλωτική παιδεία ο Έλληνας! Ε, κύριοι, πέντε χρόνια κυβερνάτε! Καλλιεργείστε, κάντε μάθημα καταναλωτικής παιδείας στα σχολεία. Εδώ καταντήσαμε τον Έλληνα; Να λέμε ότι φταίει ο Έλληνας; Φταίει το πιστόλι που έγινε δολοφονία;
Αυτά είναι, τουλάχιστον, τραγελαφικά πράγματα να λέγονται μέσα στη Βουλή. Φταίει η έλλειψη ελεγκτικών μηχανισμών, κύριε Υπουργέ, φταίει η έλλειψη σοβαρών μέτρων απέναντι στα καρτέλ των τραπεζών. Εγώ δεν μιλώ για μια κρατικίστικη λογική, από την οποία εμφορείται το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος και είναι η ιδεολογική τους προσέγγιση, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω, πώς μια Κυβέρνηση αφήνει ασύδοτες τις τράπεζες να επιβάλουν τόκους υψηλούς και όταν εγώ καταθέτω τα χρήματά μου στην τράπεζα, να παίρνω τόκους χαμηλούς. Και αυτό, βέβαια, έχει να κάνει με τη σύγκριση με τις ευρωπαϊκές τράπεζες.
Το 65% των Ελλήνων σήμερα, κύριε Υπουργέ, δεν μπορεί να πληρώσει τους πάγιους λογαριασμούς του. Αυτά είναι στοιχεία από το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας. Δεν είναι δικά μου στοιχεία. Υπάρχουν στο διαδίκτυο. Τι σημαίνει αυτό; Στους δέκα Έλληνες, οι επτά –βγείτε στο δρόμο- δεν μπορούν να πληρώσουν το ρεύμα τους, το νερό τους, δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν! Το 65%, κύριε Υπουργέ –δείτε τι πετύχατε τριάντα ολόκληρα χρόνια εσείς και το ΠΑ.ΣΟ.Κ.- είναι απαισιόδοξοι για το μέλλον τους.
Ξέρετε, κύριε Υπουργέ, ποιο είναι το χειρότερο απ’ όλα; Ότι στερούμε την ελπίδα από τον Έλληνα. Του αφαιρέσαμε το χαμόγελο. Ο Έλληνας από αρχαιοτάτων χρόνων έκανε τις κωμωδίες γιατί χαμογελούσε. Εδώ, δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια περνά μια φαρσοκωμωδία και του στερούμε το χαμόγελο και την ελπίδα! Το 65% των Ελλήνων είναι απαισιόδοξοι! Αυτά τα νούμερα δεν είναι απλοί αριθμοί, διότι όταν στερείς το χαμόγελο και την ελπίδα του ανθρώπου, είναι σαν να του στερείς τη ζωή, του στερείς το αύριο και το μέλλον.
Εννέα στους δέκα θεωρούν –ακούστε λίγο- μειονεξία να μένουν στην Ελλάδα! Εννέα στους δέκα Έλληνες, κύριε Υπουργέ, θεωρούν ότι είναι μειονεκτικό να μένουν στον τόπο μας, στον άγιο τόπο της Ελλάδος, που μεγαλουργήσαμε από αρχαιοτάτων χρόνων και που κάποιοι την προηγούμενη δεκαετία ήταν περισσότερο απαισιόδοξοι.
Σήμερα θεωρούν μειονεκτικό το να μένουν στην Ελλάδα και όσοι δεν πιστεύουν αυτά που λέω εγώ, μπορούν να διαβάσουν σήμερα τη δημοσκόπηση της «ΚΑΠΑ RESEARCH» για να βεβαιώσουν αυτά που εγώ καταθέτω εδώ ως στοιχεία και τα οποία υπάρχουν! Το 40% των Ελλήνων, θεωρούν ως πρώτο πρόβλημά τους την ανεργία, το 33% την ακρίβεια.
Κοιτάξτε, κύριε Υπουργέ, εάν εμένα προσωπικά με πείσετε ότι παίρνετε μέτρα για την αισχροκέρδεια και την ακρίβεια, θα μπορούσα να πω ότι με τα καρτέλ δεν μπορείτε να τα βάλετε, με τις τράπεζες. Να πω, δηλαδή, ότι είναι τραπεζικοί κολοσσοί, έχουν και τις διαπλοκές τους. Μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν μέσα από τις τράπεζες μεγάλοι επιχειρηματίες, οι οποίοι πολλές φορές ξεπλένουν και το βρώμικο χρήμα, διότι από εκεί γίνεται το ξέπλυμα -και από το Χρηματιστήριο- και είναι μια δυσκαμψία για τη νόμιμη Κυβέρνηση να έρθει σε σύγκρουση μαζί τους.
Όμως, τουλάχιστον, την αισχροκέρδεια και την ακρίβεια ας τις χτυπήσουμε, όπως και την ανεργία. Ως προς τα επιδόματα του τύπου «STAGE» -γιατί δεν είναι μόνο οι τράπεζες- θα σας πω το εξής. Μιλάμε για τα προγράμματα «STAGE». Ξέρετε εδώ μέσα ότι στο πρόγραμμα «STAGE» δεν είναι 700 ευρώ η αμοιβή και ότι είναι 540 ευρώ; Λέμε ότι η γενιά των «STAGE» είναι των 700 ευρώ. Μα δεν είναι των 700 ευρώ. Είναι των 545-540 ευρώ. Μπορεί να ζήσει άνθρωπος με τα 540 ευρώ; Μπορεί να επιβιώσει ένας άνθρωπος με 545 ευρώ το μήνα μισθό;
Μπορούμε να συζητάμε ώρες ατελείωτες. Εγώ δεν λέω ότι λείπει η διάθεση όλων ημών. Ποιος από εδώ μέσα θα μπορούσε να πει ότι είναι υπέρ των τραπεζών και ότι δεν θέλει να χτυπήσει τις τράπεζες και ότι δεν θέλει να βοηθήσει τον ελληνικό λαό; Όλοι θέλουμε να βοηθήσουμε τον ελληνικό λαό. Το ζήτημα είναι αν μπορούν κάποιοι, γιατί δεσμεύονται από κάτι άλλο. Και εδώ φαίνεται η Κυβέρνηση ανίκανη να χτυπήσει τα καρτέλ, γιατί είναι δέσμια συγκεκριμένων συμφερόντων. Και αυτό είναι το ενοχλητικό.
Ακούστε τώρα το χειρότερο απ’ όλα. Πριν από περίπου μιάμιση δεκαετία, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. διά του κ. Σημίτη, μας έβαλε στη νομισματική ενοποίηση, στο ευρώ, κύριε Υπουργέ. Τότε το 95% των Ελλήνων ήταν υπέρ του ευρώ. Σήμερα είναι το 51%. Αυτό δείχνει κάτι. Ή έγινε πολύ γρήγορα η είσοδός μας εκεί, χωρίς να ενημερωθεί ο ελληνικός λαός, ή δημιούργησε τεράστιες επιπλοκές στο ευρώ.
Κοιτάξτε, κύριε Υπουργέ. Για μας, το ζήτημα των τραπεζών δεν είναι ένα απλό ζήτημα, δεν είναι να χτυπήσουμε απλά τις τράπεζες. Είναι ένα πολυδιάστατο σύστημα συγκεκριμένων -το τονίζω αυτό- συμφερόντων, το οποίο δεν μπορείτε να το χτυπήσετε. Γιατί; Διότι όχι απλά δεν θέλετε, αλλά είστε ανίκανοι και αδύναμοι. Το 152, 151+1 σας δημιουργεί και άλλου είδους προβλήματα.
Θα σας πω και κάτι άλλο. Το 47,9% του Α.Ε.Π. αντιστοιχεί σε δανεικά ιδιωτών, δηλαδή, περίπου το 50% του εθνικού μας πλούτου, του Α.Ε.Π., του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος, το έχουν δανειστεί ιδιώτες, οι πολίτες για να επιβιώσουν. Δηλαδή, για ποια πράγματα μιλάμε; Δύο εκατομμύρια νοικοκυριά οφείλουν 55.000 ευρώ, όταν οι μισθοί ξέρετε ότι είναι της τάξεως των 700 ευρώ, δηλαδή, το χρόνο 10.000 ευρώ. Έχουν πάρει 55.000 ευρώ δάνεια, 34,2 δισεκατομμύρια ευρώ καταναλωτικά δάνεια. Επίσης, 19,3% είναι η αύξηση στα δάνεια μόνο το Μάιο. Αυτό ξέρετε τι σημαίνει, δηλαδή το ότι αυξάνονται τα δάνεια; Σημαίνει ότι δεν υπάρχει χρήμα, δεν έχει χρήμα ο πολίτης και προσφεύγει αναγκαστικά στο δανεισμό.
Δεν θα μιλήσω για τα υπερκέρδη των τραπεζών. Απλά θα πω μερικά πράγματα επιφανειακά, γιατί είναι τεράστια. Ξέρετε, είναι δυσθεώρητα τα νούμερα. Μιλάμε για νούμερα, όπως 1.000.000.000 ευρώ και δεν έχουμε αντιληφθεί τι σημαίνει 1.000.000.000 ευρώ. Δεν έχουμε καταλάβει ότι αυτό το νούμερο είναι δυσθεώρητο.
Ακούστε. Κατά το 2005, ένα χρόνο αφότου παραλάβατε την Κυβέρνηση, κύριε Υπουργέ, τα καθαρά κέρδη των μεγαλύτερων πιστωτικών μας ιδρυμάτων, Εθνική, ALPHA, EUROBANK, Πειραιώς, Αγροτική, έφθαναν τα 2,2 δισεκατομμύρια ευρώ. Μισό λεπτό για να δείτε τώρα τι συμβαίνει. Ακούστε. Το 2007, την ώρα που υπάρχει τεράστιο οικονομικό πρόβλημα, την ώρα που ο Έλληνας έχει πρόβλημα οικονομικής επιβίωσης της καθημερινότητος, αυτοί κερδίζουν περισσότερα από 5,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Και ρωτώ: Από πού; Από πού τα κερδίζουν; Από τις επενδύσεις που έκαναν και έχουμε εργασία στην Ελλάδα; Από την τοκογλυφική διάθεση που έχουν. Από το γεγονός ότι πίνουν το αίμα του ελληνικού λαού. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Αυτή είναι η αλήθεια.
Θα σας πω και κάτι άλλο. Οι κυπριακές τράπεζες MRB και «Κύπρου» την περίοδο 2005-2007 τριπλασίασαν τα καθαρά τους κέρδη. Η «Εθνική» τα υπερδιπλασίασε, 123% και κάτι. Η «Πειραιώς» 104%.
Τα δικά σας έσοδα, κύριε Υπουργέ, του ελληνικού κράτους, διπλασιάστηκαν; Ρωτώ. Οι ιδιωτικές τράπεζες που απομυζούν τον ελληνικό λαό, διπλασιάζουν, τριπλασιάζουν τα κέρδη τους και το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας έχει έλλειμμα εσόδων. Αυτό σημαίνει δύο πράγματα. Ή ότι είστε αποτυχημένοι, αποτύχατε στην οικονομική πολιτική, ή ότι είστε ανίκανοι.
Πέστε μου έναν άλλο λόγο για να καταλάβω και εγώ. Είναι πιο ευφυείς οι κύριοι των τραπεζών; Είναι πιο έξυπνοι οι κύριοι που διοικούν τις τράπεζες ή απλά δεν μπορούμε, δεν έχουμε τη βούληση, δεν έχουμε τη θέληση, δεν έχουμε τη διάθεση να έλθουμε σε σύγκρουση; Και θα σας αναφέρω για ποιους λόγους δεν έχουμε τη διάθεση με δύο-τρία απλά πράγματα. Ο κ. Φώλιας, τον οποίο εκτιμώ -πιστέψτε με- τον γνωρίζω από τη βόρεια Ελλάδα, τον θεωρώ έντιμο άνθρωπο, είναι ένας έντιμος και πολύ καλός επιχειρηματίας, σε προγενέστερο χρόνο πετυχημένος, αλλά ως Υπουργός απέτυχε. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Και φθάνει ο Υπουργός μας να καλεί τις τράπεζες να επαναπροσδιορίσουν την πολιτική τους στο ζήτημα των επιτοκίων. Και λέει μια αλήθεια. Ποια είναι αυτή; Η αλήθεια είναι ότι έχουμε αυξημένους τόκους υπερδανεισμού και χαμηλούς καταθέσεων.
Ακούστε έναν Υπουργό μιας Κυβέρνησης, που κυβερνά τον τόπο πέντε χρόνια, τι ζητάει από τους μεγαλοτραπεζίτες! Λέει: «Καλούμε τις τράπεζες στα πλαίσια της αυτορρύθμισης να αναπροσαρμόσουν τα επιτόκια». Όταν φθάνει στο σημείο ο Υπουργός, ένας από τους τρεις-τέσσερις τσάρους, αν θέλετε, της Κυβερνήσεως, να ζητάει παρακαλώντας, εκλιπαρώντας αυτορρύθμιση, τότε είμαστε για κλάματα, κύριε Υπουργέ. Δεν είναι δυνατόν ο Υπουργός να ζητάει αυτορρύθμιση από αυτόν που θέλει να κερδίσει. Μα ο τραπεζίτης θέλει να κερδίσει και δεν θέλει να αυτορρυθμιστεί, γιατί αν αυτορρυθμιστεί, θα κερδίσει λιγότερα.
Εδώ έρχεται η πολιτεία που σέβεται τον πολίτη, η πολιτεία που θέλει να σεβαστεί τον πολίτη και λέει «επιβάλλω όρους, επιβάλλω κανόνες, επιβάλλω έλεγχο, αφού δεν αυτορρυθμίζεστε, κύριοι».
Θα το ξαναπώ για ακόμη μια φορά, κύριε Υπουργέ, γιατί απάντηση δεν πήρα. Πείτε μου, πότε ελέχθησαν για τελευταία φορά τράπεζες στην Ελλάδα, από το 1974 και μετά. Πείτε μου μία τράπεζα που ελέχθηκε από το ελληνικό κράτος. Μιλάω για έλεγχο, όχι ισολογισμούς. Γιατί ξέρουμε πώς γίνονται οι ισολογισμοί. Γιατί γι’ αυτούς τους ισολογισμούς, κάποιος μεγαλοεπιχειρηματίας σήμερα διώκεται -είναι γνωστός ο επιχειρηματίας- όπως και πολλοί άλλοι επιχειρηματίες διώκονται, γιατί κάνουν «μαϊμού» ισολογισμούς.
Θέλω να μου πείτε, λοιπόν, πότε εσείς ελέγξατε μία τράπεζα και αν μου το πείτε -ειλικρινά σας το λέω αυτό- θα πω και συγγνώμη. Αλλά θέλω έλεγχο. Και βέβαια, θέλω και κατάθεση εγγράφων για να τα δω και εγώ. Γιατί μπορεί να πω και εγώ ότι ελέχθηκε η τράπεζα του κ. Παπουτσή ή του κ. Βελόπουλου, αλλά να μην ελέχθηκε ποτέ. Στα λόγια έχουμε μάθει στην Ελλάδα.
Θα σας πω και κάτι άλλο, το οποίο αν θέλετε με αφορά ως άνθρωπο, γιατί και εγώ έχω πάρει δάνειο, όπως όλοι οι Έλληνες. Πήρα ένα στεγαστικό δάνειο, κύριε Υπουργέ, και ξεκίνησα πριν από τέσσερα χρόνια να πληρώνω στην τράπεζα 500 ευρώ. Ξέρετε πόσο πληρώνω σήμερα; Πληρώνω 890 ευρώ σε τέσσερα χρόνια. Αν αυτό δεν λέγεται τοκογλυφία, τότε τι λέγεται; Αν αυτό δεν λέγεται έλλειψη ελεγκτικών μηχανισμών, τότε τι λέγεται;
Και αυτό που μου προκαλεί κατάπληξη είναι ότι συμφωνείτε και εσείς, συμφωνούν και οι Βουλευτές σας, συμφωνούν και οι Υπουργοί σας, συμφωνεί και ο Πρωθυπουργός, συμφωνείτε όλοι ότι υπάρχει πρόβλημα. Αν δεν μπορείτε να δώσετε λύση, πηγαίνετε σε εκλογές. Γιατί ξέρετε, το θέμα αυτό δεν είναι δικό σας θέμα. Θα το πάρουν και οι υπόλοιποι αν κυβερνήσουν, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ή και κάποιοι άλλοι που θα έρθουν μετά. Και πηγαίνει σαν σκυτάλη η ιστορία αυτή και αναπαραγάγεται.
Ας συμφωνήσουμε, λοιπόν, όλοι μαζί σε μία κοινή φόρμουλα. Θέλουμε να συμφωνήσουμε για τη «SIEMENS», να κάνουμε διακομματική, να κάνουμε κάποιους μηχανισμούς. Ας συμφωνήσουμε και για το θέμα των τραπεζών εδώ μέσα κάποια στιγμή, ας βάλει ο καθένας το δικό του λιθαράκι για το πώς θα κάνουμε έλεγχο στις τράπεζες.
Και θα σας πω και κάτι άλλο. Ο πολίτης δεν πολυενδιαφέρεται σήμερα για την «SIEMENS» –πιστέψτε με, κύριε Υπουργέ- γιατί έχει ένδεια οικονομική. Τον ενδιαφέρει, όμως, να τον βοηθήσετε οικονομικά. Ποια είναι η βοήθεια; Η βοήθεια είναι να συμφωνήσουμε υπερκομματικά όλοι μαζί και να πάρουμε κάποια μέτρα. Και δεν εννοώ μέτρα εναντίον των τραπεζών. Δεν είμαστε εναντίον του ιδιωτικού κεφαλαίου με την έννοια να μη βγάλουν κέρδη, αλλά είμαστε εναντίον της ασυδοσίας, εναντίον της αναλγησίας, εναντίον της τοκογλυφικής διαθέσεως που έχουν. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Και λέω ότι σας σέβομαι σαν άνθρωπο και το ξαναλέω για ακόμη μία φορά. Η διάθεση υπάρχει. Καμμιά φορά το πνεύμα μπορεί να θέλει, αλλά η σάρκα μπορεί να μην μπορεί. Εσείς θέλετε ως πνεύμα, αλλά η σάρκα σας αδυνατεί. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και θα σας πω γιατί αδυνατείτε.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει προειδοποιητικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Επειδή ο χρόνος πιέζει, θα μιλήσω για κάποια πράγματα και στη δευτερολογία μου.
Ακούστε τι συμβαίνει. Σας ρωτάω για ακόμα μια φορά και θέλω απάντηση, όταν μιλήσετε. Πότε τιμωρήθηκε τράπεζα στην Ελλάδα; Μη μου πείτε για τα 800.000 ευρώ, των πέντε τραπεζών.
Ακούστε νούμερο, κύριοι συνάδελφοι! Τιμωρήθηκαν από την Τράπεζα της Ελλάδος για καταχρηστικούς όρους πέντε κορυφαίες τράπεζες, με 800.000 ευρώ πρόστιμο, όταν τα κέρδη τους είναι 3.000.000.000 με 4.000.000.000 ευρώ. Δηλαδή, ποιον κοροϊδεύουμε; Ακούει ο πολίτης για 800.000 ευρώ πρόστιμο σε μια τράπεζα και γελάει. Θα μου πείτε, για ποιον λόγο δεν ελέγχονται οι τράπεζες;
Ακούστε, κύριοι Βουλευτές. Εδώ ήρθαμε εμείς -όπως μας έχει πει και ο Πρόεδρός μας- για να λέμε ονόματα. Αυτή είναι η διαφορά μας. Ξέρετε, κύριε Υπουργέ, ότι υπάρχουν πρώην Βουλευτές σας, οι οποίοι είναι σε διοικητικά συμβούλια τραπεζών; Και ερωτώ: Εγώ άμα φύγω από τη Βουλή, θα πάω να δουλέψω, να εργαστώ. Θα πάω σε ένα διοικητικό συμβούλιο τράπεζας και μετά θα ξαναέρθω εδώ; Για να εξυπηρετώ τον πολίτη ή την τράπεζα θα το κάνω;
Υπάρχουν γιοί πρώην Πρωθυπουργών, οι οποίοι υπηρέτησαν σε τράπεζες! Και ερωτώ εσάς το εξής: Μπορεί έτσι να χτυπηθεί το σύστημα των καρτέλ; Μπορούμε εμείς να χτυπήσουμε τα καρτέλ, όταν μεταξύ μας υπάρχουν Βουλευτές οι οποίοι πάνε και δουλεύουν στις τράπεζες;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Θα μου πείτε για το δικαίωμα στην εργασία. Ναι, αλλά στην πολιτική δεν πρέπει να φαίνεσαι, αλλά και να είσαι έντιμος ή να είσαι, αλλά και να φαίνεσαι έντιμος ή να φαίνεσαι ακριβοδίκαιος.
Θα σας πω, επίσης, ότι υπάρχουν και άλλοι συγγενείς γνωστών επιχειρηματιών σε αμαρτωλά σχήματα, σε διοικητικά συμβούλια. Και ρωτώ και απορώ: Είναι δυνατόν να θέλουμε να λύσουμε το πρόβλημα των τραπεζικών καρτέλ και πολλοί εξ ημών να είναι στα διοικητικά συμβούλια «αμαρτωλών» -η λέξη σε εισαγωγικά, κύριε Υπουργέ- εταιρειών;
Θα σας πω ένα απλό παράδειγμα, που αφορά τον κ. Λασκαρίδη. Εξυπηρετήσαμε –εσείς βέβαια!- τον κ. Λασκαρίδη διά της «ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ». Αφανίσατε την «ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ». Και το λέω έτσι απλά. Η «ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ» αφανίστηκε. Δεν λύσατε το πρόβλημα. Ακόμα το λύνετε. Και πολλοί από τους ομοϊδεάτες σας, από τους ομογάλακτους είτε του ΠΑ.ΣΟ.Κ., είτε της Νέας Δημοκρατίας, συμπλέκονται, διαπλέκονται. Και εγώ δεν αναφέρομαι στα ταξίδια. Αναφέρομαι στα επιχειρηματικά τους σχέδια. Είναι μέσα στα «business plans» τους. Και είναι άτομα αυτά συγκεκριμένα. Μην ξεχνάμε τι γίνεται στο «ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ». Το κατήγγειλε ο Πρόεδρός μας. Μην ξεχνάμε τι γίνεται σε πολλά διοικητικά συμβούλια.
Ε, πώς, λοιπόν, θα υπηρετήσουμε τον πολίτη; Δεν γίνονται αυτά, κύριε Υπουργέ. Και επαναλαμβάνω ότι μου θυμίζετε αυτόν που αντί ουσιαστικά να συλλάβει το δολοφόνο, συλλαμβάνει το πιστόλι. Δεν συλλαμβάνεις το πιστόλι, κύριε Υπουργέ. Συλλαμβάνεις το δολοφόνο. Και δολοφόνοι είναι οι τράπεζες που δολοφονούν τα όνειρα και τις ελπίδες του ελληνικού λαού.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε, κύριε Βελόπουλε.
Εισερχόμαστε τώρα στον κατάλογο των αγορητών.
Πρώτος εγγεγραμμένος ομιλητής είναι ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στο Νομό Ηρακλείου κ. Ελευθέριος Αυγενάκης.
Ορίστε, κύριε Αυγενάκη, έχετε το λόγο για επτά λεπτά.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΥΓΕΝΑΚΗΣ: Σας ευχαριστώ πολύ.
Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, κύριε Υφυπουργέ, κύριοι συνάδελφοι, η σημερινή συζήτηση εστιάζει σ’ ένα πολύ σημαντικό ζήτημα, που απασχολεί την καθημερινότητα αρκετών συμπολιτών μας.
Η διεθνής οικονομική συγκυρία η οποία χαρακτηρίζεται από την αύξηση των τιμών του πετρελαίου, της ακρίβειας και την άνοδο των επιτοκίων, δημιουργεί σημαντικές πιέσεις και στην ελληνική οικονομία και κατ’ επέκταση στα ελληνικά νοικοκυριά.
Για την αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων, τα ελληνικά νοικοκυριά καταφεύγουν συχνά σε λήψεις δανείων. Γι’ αυτόν το λόγο, συχνά βρίσκονται εγκλωβισμένα σ’ ένα φαύλο κύκλο υποχρεώσεων, σ’ ένα φαύλο κύκλο κυλιόμενων υπερχρεώσεων.
Δυστυχώς, από τη μία πλευρά, αυτή η προβληματική κατάσταση ορισμένων ελληνικών νοικοκυριών συχνά διογκώνεται και γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και, φυσικά, από τα κόμματα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Από την άλλη πλευρά, είναι αναμφισβήτητο ότι αρκετά νοικοκυριά αντιμετωπίζουν μεγάλα οικονομικά προβλήματα και το γνωρίζουμε καλά. Σε καμμία περίπτωση δεν πρέπει να κλείνουμε τα μάτια μπροστά σ’ αυτό το πρόβλημα, πόσο μάλλον όταν τα οικονομικά προβλήματα βαραίνουν, κυρίως, τους χαμηλόμισθους πολίτες.
Όλοι μας αναγνωρίζουμε ότι για αρκετούς συμπολίτες μας τα χρέη είναι δυσβάσταχτα. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο τοπικό, αλλά είναι παγκόσμιο. Η άσχημη διεθνής οικονομική συγκυρία είναι σημαντική αιτία γι’ αυτήν την κατάσταση. Δεν είναι, όμως, η μοναδική αιτία και οι ευθύνες που βαρύνουν τις τράπεζες και το ελληνικό τραπεζικό σύστημα είναι μεγάλες και σοβαρές.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ορισμένες πρακτικές των τραπεζών ενισχύουν το πρόβλημα της υπερχρέωσης των ελληνικών νοικοκυριών. Συχνά, οι τραπεζικοί πελάτες περιέρχονται σε μειονεκτική διαπραγματευτική θέση λόγω έλλειψης επαρκούς γνώσης του ισχύοντος κανονιστικού πλαισίου και της χρηματοοικονομικής ορολογίας. Αυτό το γεγονός ενίοτε επιτείνεται και από την ύπαρξη ασαφειών στους όρους της σύμβασης, χωρίς, βέβαια, να είναι ανεύθυνες οι τράπεζες, αλλά και οι υπάλληλοι, τουλάχιστον οι κεντρικοί.
Αυτές οι ασάφειες, δεν τυγχάνουν επαρκών διευκρινίσεων από την τράπεζα κατά τη διεξαγωγή της συναλλαγής και είναι ενίοτε εσκεμμένες από την πλευρά των τραπεζών. Ουσιαστικά, ο πελάτης-καταναλωτής καλείται περισσότερο να προσχωρήσει και όχι να επιλέξει ανάμεσα σ’ έναν περιορισμένο αριθμό προδιατυπωμένων συμβάσεων και να υποκύψει πολλές φορές αναγκαστικά σε πρόσθετες υποχρεώσεις, στις οποίες συχνά δεν μπορεί, τελικώς, να ανταπεξέλθει.
Είναι φανερό ότι η τράπεζα είναι υποχρεωμένη να φανερώνει στον πελάτη και να τον ενημερώνει, όταν είναι πρόδηλο ότι ο τελευταίος δεν αντιλαμβάνεται τους κινδύνους που ελλοχεύουν γι’ αυτόν στη συναλλαγή. Το ίδιο ισχύει και σε σχέση με γεγονότα που αν τα γνώριζε ο πελάτης, πιθανότατα δεν θα προέβαινε στη σύναψη της σύμβασης. Και είναι πολλές οι περιπτώσεις των πολιτών που πήγαν στα κέντρα αδυνατίσματος και έφυγαν με πιστωτικές κάρτες και υψηλότοκα καταναλωτικά δάνεια.
Αυτό το σημείο είναι πολύ σημαντικό και θέλω να υπογραμμίσω και να κατακρίνω την εύκολη χορήγηση πιστωτικών καρτών και υψηλότοκων καταναλωτικών και προσωπικών δανείων. Βεβαίως, μία από τις παγιωμένες πλέον συνήθειες του μέσου Έλληνα καταναλωτή, είναι η απόκτηση έστω μίας πιστωτικής κάρτας, καθώς η κατοχή της αποτελεί πρόσημο εναρμόνισης με τις σύγχρονες καταναλωτικές συνήθειες.
Η διαδικασία έγκρισης της αίτησης για την έκδοση πιστωτικής κάρτας έχει πλέον απλουστευτεί, καθώς για την απόκτησή της ουσιαστικά το μόνο που απαιτείται, είναι η δήλωση της σχετικής βούλησης του αιτούντος.
Εντούτοις, τον τελευταίο καιρό παρατηρείται μια πρακτική υπεραπλούστευσης της έκδοσης πιστωτικών καρτών και πώλησης καταναλωτικών δανείων με διάφορες ονομασίες εορτοδάνεια, διακοποδάνεια και όπως αλλιώς λέγονται.
Πρέπει να κατανοήσει ο καταναλωτής ότι οι τράπεζες εμπορεύονται ένα ευπαθές προϊόν που λέγεται «χρήμα» και πως ό,τι χορηγηθεί από πλευράς τραπεζών, πρέπει να επιστραφεί από πλευράς καταναλωτών. Ό,τι δανείζεται, επιστρέφεται. Άλλωστε, γι’ αυτό λέγονται και «δανεικά».
Η πρακτική αυτή προώθησης πιστωτικών καρτών και καταναλωτικών δανείων από τις τράπεζες, προσβάλλει δύο θεμελιώδη δικαιώματα του ατόμου: Πρώτον, παραβιάζεται το ευρύ δικαίωμα επί της προσωπικότητας και ειδικότερα της έκβασης της οικονομικής και συμβατικής του ελευθερίας. Επίσης, αυτή η πρακτική συνιστά παράβαση του ν. 2472/1997 περί προστασίας των προσωπικών δεδομένων του ατόμου.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ελλιπής ενημέρωση και η παραπλάνηση των καταναλωτών μέσω διαφημίσεων τραπεζικών προϊόντων πρέπει να σταματήσει. Πρέπει να μπει ένα φρένο στην καταχρηστική πρακτική των τραπεζών.
Μέχρι πρότινος, οι τράπεζες ήταν υπερβολικά χαλαρές στη χορήγηση δανείων. Βεβαίως, συχνά οι καταναλωτές δεν υπολογίζουν πάντα ρεαλιστικά τις οικονομικές δυνατότητές τους. Για το λόγο αυτόν, οι ρυθμίσεις για τη χορήγηση υψηλότοκων καταναλωτικών δανείων και πιστωτικών καρτών, πρέπει να συνδυαστούν και με τη σωστή ενημέρωση των πολιτών για τις υποχρεώσεις που ενέχουν τα διάφορα τραπεζικά προϊόντα.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, η άσκηση μιας συντηρητικότερης πολιτικής δανεισμού από τις τράπεζες, αλλά και συντηρητικότερης χορήγησης δανείου στους καταναλωτές, θα είχε ως άμεσο αποτέλεσμα τη σταδιακή βελτίωση του χαρτοφυλακίου δανείων προς τα νοικοκυριά.
Κυρίες και κύριοι, η ελληνική Κυβέρνηση λαμβάνει μέτρα για την καταπολέμηση της ακρίβειας και στηρίζει έμπρακτα τα νοικοκυριά. Βασική προτεραιότητα της Κυβέρνησης είναι να ενισχύσει τα νοικοκυριά που πλήττονται περισσότερο από την ακρίβεια.
Η Κυβέρνηση κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση και νομίζω σωστά, όπως άλλωστε αποδεικνύουν και τα αποτελέσματα. Με μία πρόσφατη υπουργική απόφαση καταργεί συγκεκριμένες επιβαρύνσεις που είχαν επιβληθεί κατά το παρελθόν στα στεγαστικά δάνεια.
Αναφέρω μεταξύ άλλων, την κατάργηση της ποινής προεξόφλησης στεγαστικού δανείου κυμαινόμενου επιτοκίου, την κατάργηση της είσπραξης εξόδων, χρηματοδότησης, προέγκρισης δανείου ή εξέτασης αιτήματος δανείου, την κατάργηση επιβολής ποσού, προμήθειας ή εξόδων φακέλου, όπως αλλιώς λεγόταν.
Θέλω, επίσης, ενδεικτικά να τονίσω ότι η Κυβέρνηση έθεσε περιορισμούς στις κατασχέσεις ακινήτων με πακέτο έξι μέτρων, με στόχο να προστατευθεί η κύρια κατοικία του Έλληνα οφειλέτη.
Συγκεκριμένα, η ελληνική Κυβέρνηση προχώρησε σε μέτρα για την απαγόρευση εκποίησης ακινήτων σε τιμή χαμηλότερη από την αντικειμενική τους αξία, στη διεξαγωγή των πλειστηριασμών μόνο με σφραγισμένες προσφορές που θα κατατεθούν στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, την καθιέρωση περιόδου χάρητος ενός έτους για το δανειολήπτη, προκειμένου να καταλήξει σε συμβιβασμό με την τράπεζα και να αποφευχθεί ο πλειστηριασμός, την απαγόρευση κατάσχεσης μισθού, εφόσον αυτός είναι χαμηλότερος των 1500 ευρώ, την αύξηση του ορίου προστασίας της πρώτης κατοικίας και τέλος, την καθιέρωση κριτηρίων για την αντιμετώπιση παρόμοιων περιστατικών.
Κυρίες και κύριοι, το πρόβλημα της ακρίβειας είναι ευρύ και η στήριξη των ελληνικών νοικοκυριών σημαντική και απολύτως αναγκαία. Συνεχίζουμε την προσπάθεια και με την ανάληψη νέων δράσεων δίνοντας έμφαση στην επιτάχυνση των διαρθρωτικών αλλαγών και στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.
Κεντρικός μας στόχος είναι η ακρίβεια έργων και όχι λόγων. Αντιμετωπίζουμε το μέτωπο της ακρίβειας και στηρίζουμε τα ελληνικά νοικοκυριά με στοχευμένες δράσεις αναζητώντας την ευρύτερη δυνατή συμμαχία μεταξύ όλων των πολιτικών, αλλά και κοινωνικών δυνάμεων μεταξύ πολιτείας και πολιτών.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Σας ευχαριστώ και εγώ, κύριε συνάδελφε, γιατί ήσασταν και συνεπής με το χρόνο σας.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στη Β΄ Περιφέρεια Αθηνών κ. Κωνσταντίνος Γείτονας.
Κύριε Γείτονα, η ομιλία σας είναι επτά λεπτά και κακώς έρχεστε στο Βήμα. Εσείς παλιός κοινοβουλευτικός και διατελέσας στο Προεδρείο, το παραβιάζετε!
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, μου είναι ευχάριστο να βλέπω το πρόσωπό σας από τα έδρανα, αλλά προτιμώ το Βήμα για να αντικρίζω κατά πρόσωπο τους συναδέλφους και μέσω αυτών τους πολίτες.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Εξάλλου, αυτό είναι με τον παλιό Κανονισμό!
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Δεν υπαγορεύεται από το νέο Κανονισμό. Το επτάλεπτο είναι απόφαση που συνδυάζεται με το Βήμα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Τι είναι αυτά που λέτε τώρα, κύριε Γείτονα;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: …και με το επτάλεπτο, έχω δικαίωμα…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Δηλαδή θέλετε να νομιμοποιήσετε την παρατυπία σας;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Έχω το δικαίωμα, κάνετε λάθος αλλά ας μη χάνουμε χρόνο, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Πού τα βρήκατε αυτά γραμμένα; Σας παρακαλώ, κύριε Γείτονα. Κανονικά θα έπρεπε να μιλήσετε από τη θέση σας. Παρατύπως μιλάτε από το Βήμα. Ορίστε, ο χρόνος τρέχει, κύριε Γείτονα!
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Κάνετε λάθος. Μη χάνουμε όμως χρόνο, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Πρόεδρε, είστε αρκετά ευγενής, τουλάχιστον όταν αναφέρεστε σε μένα μέχρι τώρα, και δεν έχω καμμία διάθεση να αντιδικήσω μαζί σας.
Τώρα είμαι στο Βήμα και θα μου επιτρέψετε να συνεχίσω, για να πω στους συναδέλφους ότι εμείς καταθέσαμε και αυτήν τη νέα πρόταση για μέτρα προστασίας των δανειοληπτών από αίσθημα ευθύνης, λόγω χρέους στα νοικοκυριά και λόγω των εξελίξεων που συμβαίνουν στην αγορά. Διότι ο κόσμος το έχει τούμπανο για την υπερχρέωση και η Κυβέρνηση κρυφό καμάρι! Μάλιστα, έβαλε προχθές τον κ. Αράπογλου και την ένωση τραπεζών να μας πουν ότι δεν υπάρχει υπερχρέωση. Η ακρίβεια και τα χρέη –αυτή είναι η αλήθεια- πνίγουν τα νοικοκυριά.
Οι ρυθμοί υπερχρέωσης –ξέχασε να μιλήσει ο κ. Αράπογλου για τους ρυθμούς- των νοικοκυριών αυξήθηκαν -τώρα έμαθα ότι τον τελευταίο μήνα έχουν μια μικρή κάμψη- ανησυχητικά. Ένα στα δύο νοικοκυριά χρωστάει στις τράπεζες και πάμε για δύο στα τρία μ’ αυτούς τους ρυθμούς. Σχεδόν ένα στα τρία νοικοκυριά θέλει το μισό μηνιάτικο, για να εξοφλήσει τα χρέη στις τράπεζες. Το δε ποσοστό καθυστερήσεων είναι διπλάσιο απ’ ό,τι στο μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτά είναι πραγματικά στοιχεία και δεν αμφισβητούνται.
Τα νοικοκυριά, λοιπόν, είναι βορά σε ένα περίεργο διαγκωνισμό –θα τον έλεγα, γιατί δεν είναι ανταγωνισμός αυτός- των τραπεζών. Είναι θύματα της παραπλανητικής διαφήμισης, των καταχρηστικών όρων, των ακριβότερων στην Ευρώπη επιτοκίων. Το ΕΚΑΡ, όπως είπε και ο εισηγητής μας, έχει μεγάλη διαφορά. Το αποτέλεσμα είναι να αυξάνουν οι τράπεζες τα υπερκέρδη και τα νοικοκυριά τα χρέη. Αυτή είναι η αλήθεια.
Θέλω να πω στην Κυβέρνηση ότι τα νοικοκυριά δεν χρεώνονται από χόμπι, αλλά από ανάγκη, γιατί δεν τα βγάζουν πέρα. Με την πολιτική σας, αυτό επιτύχατε. Δεν πλήττονται μόνο τα φτωχά νοικοκυριά. Έχουμε πια πρόβλημα, και σ’ αυτά που λέγαμε «μεσαίου εισοδήματος» νοικοκυριά.
Αυτό είναι –ας πούμε- ο άξιος μισθός της πολιτικής σας: Η ακρίβεια και η κερδοσκοπία κατατρώγουν το οικογενειακό εισόδημα και βλέπουμε να μειώνεται η αγοραστική δύναμη κάθε μισθωτού περίπου 1.500 ευρώ το χρόνο, δηλαδή 3.000 ευρώ για μια οικογένεια.
Γιατί; Τι άλλη χρεία μαρτύρων έχουμε; Όταν ο πληθωρισμός κινείται με 5% και η εισοδηματική πολιτική στα 2,5%, η έμμεση φορολογία αυξάνει, τότε καταλαβαίνουμε ότι οι ανισότητες μεγαλώνουν και ότι η ψαλίδα ανοίγει περισσότερο.
Η Κυβέρνηση προσπαθεί όλο αυτόν τον καιρό –εις μάτην, βέβαια- να δικαιολογήσει την ακρίβεια με τη δυσμενή διεθνή οικονομική συγκυρία. Όμως, η αλήθεια είναι διαφορετική. Ο πληθωρισμός σε μερικό ποσοστό είναι εισαγόμενος. Στο μικρότερο ποσοστό. Τα ελληνικά νοικοκυριά βρίσκονται στο έλεος ενός αδυσώπητου κυκλώματος κερδοσκοπίας, που φθάνει τα όρια της αισχροκέρδειας, και φυσικά, κάτω από την πολιτική μιας Κυβέρνησης ανίκανης και απρόθυμης, να ελέγξει την ασυδοσία της αγοράς.
Είπατε ότι παίρνετε μέτρα. Άκουσα τον προλαλήσαντα συνάδελφο της Νέας Δημοκρατίας που έλεγε «Παίρνουμε μέτρα». Το αποτέλεσμα όμως μετράει. Τουναντίον η Κυβέρνηση όχι μόνο δεν μπορεί και είναι απρόθυμη να ελέγξει την ασυδοσία της αγοράς, αλλά με τις πράξεις και τις αποφάσεις της, πυροδοτεί και αναπαράγει την ακρίβεια. Αναφέρομαι στις αυξήσεις στα φάρμακα, σε δημόσια αγαθά, όπως είναι το θέμα του ηλεκτρικού ρεύματος, και σ’ άλλες υπηρεσίες, όπως είναι τα δίδακτρα των σχολείων. Εσείς πυροδοτήσατε την ακρίβεια! Γι’ αυτό έχουμε και αυτήν τη διαφορά, σε σχέση με τις άλλες χώρες της Ευρώπης.
Γενικά, με την κυβερνητική πολιτική, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, διευρύνονται τα αναπτυξιακά και κοινωνικά ελλείμματα. Υπονομεύεται η παραγωγική δυναμική της χώρας, ενισχύεται ο παρασιτισμός και αφελληνίζεται η οικονομία. Είναι πια σοβαρό το ενδεχόμενο στάσιμο πληθωρισμού και παραμονεύει ύφεση. Άρχισε να το παραδέχεται και ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας, που μέχρι τώρα ήταν αισιόδοξος.
Είχα επανειλημμένα κάνει ερωτήσεις για αυτά τα ζητήματα στην Επιτροπή Οικονομικών, όταν ερχόταν ο Υπουργός Οικονομίας. Πάντα παρουσιαζόταν αισιόδοξος για την Ευρώπη, πιο αισιόδοξος και από τους Ευρωπαίους. Μιλούσε πάντα για τις αντοχές της ελληνικής οικονομίας.
Όμως, τώρα η ώρα της αλήθειας έφθασε. Τα μεγέθη αναθεωρούνται. Είδαμε πού πήγε ο πληθωρισμός, πού πάνε τα ελλείμματα, πόσο πέφτει ο ρυθμός ανάπτυξης. Ελπίζει ο κ. Αλογοσκούφης ότι ίσως τώρα βρει σωσίβιο στη χαλάρωση του Συμφώνου Σταθερότητας. Όμως, δεν είναι εκεί το θέμα. Το θέμα είναι ότι η οικονομία μπαίνει σε κρίση και για πρώτη φορά επιτέλους ο Υπουργός το παραδέχθηκε. Ήταν επιφυλακτικός σε μια σχετική ερώτησή μου στη Βουλή. Προχθές, είδα πως μίλησε για «δύσκολες μέρες». Εγώ σας λέω ότι έρχονται χειρότερες μέρες. Και νέα μέτρα εις βάρος πολλών. Η Κυβέρνηση αυτή τη φορά δε θα πρέπει να απορρίψει και τη δεύτερη πρότασή μας.
Διάβαζα σήμερα σε μια έρευνα, κύριε Υπουργέ. Λέει ότι ο κόσμος δεν πείθεται για την ποιότητα και αποτελεσματικότητα των συζητήσεων που γίνεται στη Βουλή. Αυτό πρέπει να προβληματίσει όλες τις πτέρυγες. Λένε ότι δεν γίνεται ουσιαστικός διάλογος Αυτό δείχνει μια έρευνα που σήμερα είδε το φως της δημοσιότητας. Δεν γίνεται ουσιαστικός διάλογος ώστε να προωθούνται λύσεις μέσα στη Βουλή.
Οι προτάσεις νόμων που είναι πρωτοβουλία της Αντιπολίτευσης, είναι μια ευκαιρία, ουσιαστικά, για να αποδείξουμε το αντίθετο. Ότι μπορούμε και παρά τις διαφορές μας, να διαβουλευόμαστε στη Βουλή, να συζητούμε, να βρίσκουμε κοινά αποδεκτές λύσεις όταν τα προβλήματα μάλιστα είναι οξυμένα, όταν τα προβλήματα είναι καυτά. Και τα προβλήματα στα νοικοκυριά σήμερα, όπως είπα, και του χαμηλού και του μεσαίου εισοδήματος, είναι σήμερα πραγματικά, προβλήματα φωτιά.
Απορρίψατε την πρώτη πρόταση. Απορρίψατε την πρότασή μας για το επίδομα θέρμανσης. Απορρίψατε και άλλες ανακουφιστικές για τους φτωχότερους πρωτοβουλίες μας. Αν απορρίψετε και αυτήν την πρόταση, πιστεύω ότι αναλαμβάνετε αποκλειστικά μεγάλη ευθύνη.
Εμείς όπως είπα και στην αρχή, κινηθήκαμε από αίσθημα ευθύνης και αυτή η πρωτοβουλία μας, δεν έχει αντιπολιτευτική σκόπευση. Είναι ρεαλιστική ή πρότασή μας, προτείνουμε συγκεκριμένα μέτρα. Είναι ελάχιστα μέτρα προστασίας. Αφορούν το διπλασιασμό του ορίου κατάσχεσης για την κύρια κατοικία. Αφορούν μεταξύ άλλων το ύψος της οφειλής να μην μπορεί να υπερβεί το διπλάσιο του δανείου. Αφορούν την κατοχύρωση της αξίας του ακινήτου, με το να μην μπορεί η πρώτη προσφορά σε πλειστηριασμό, να είναι κάτω από την αντικειμενική αξία του ακινήτου.
Νομίζω, κύριε Υπουργέ, ότι είναι μια ρεαλιστική πρόταση, που θα μπορούσατε να την κάνετε δεκτή. Να δείξουμε και στον κόσμο ότι πέρα από τις διαφορές μας, μας αγγίζουν και μας ενώνουν τα πραγματικά προβλήματα του κόσμου. Και αυτό θα ήταν και εις όφελος της Κυβέρνησης και εις όφελος συνολικά της πολιτικής. Αν παρά ταύτα επιμείνετε, αναλαμβάνετε όπως είπα μεγάλη ευθύνη για μια κατάσταση η οποία είναι ωρολογιακή βόμβα -σωστά το είπε ο εισηγητής μας και μπορεί να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες κοινωνικές εκρήξεις.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ και εγώ, κύριε Γείτονα.
Το λόγο έχει η Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στη Β΄ Περιφέρεια της Αθήνας κ. Αικατερίνη Παπακώστα.
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ-ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην πρόταση νόμου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα μιλήσω με στοιχεία.
Την τριετία 2005-2007 η ετήσια αύξηση του πραγματικού μισθού για τους εργαζόμενους ήταν 3%. Στην Ευρωζώνη ήταν 0,3%. Την ίδια τριετία, το πραγματικό εισόδημα των νοικοκυριών αυξήθηκε κατά 4,1% το χρόνο, έναντι 1% στην Ευρωζώνη. Οι κατώτατες αποδοχές αυξήθηκαν σωρευτικά κατά 7,7%, ενώ στην Ευρωζώνη παρέμειναν στάσιμες. Συνολικά, το κατά κεφαλήν διαθέσιμο εισόδημα στην Ελλάδα, σε σχέση μ’ αυτό της Ευρωζώνης, αυξήθηκε από 89,4% το 2003, σε 99,4% το 2007. Και αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σημαίνει πραγματική σύγκριση.
Δεν είπαμε ποτέ και δεν λέμε και σήμερα πως έπαψε να υπάρχει ακρίβεια, πως έπαψε να υπάρχει πρόβλημα. Δεν είπαμε και δεν λέμε και σήμερα ότι λύθηκαν όλα τα προβλήματα. Υπάρχουν και εκκρεμότητες, υπάρχουν και παθογένειες, υπάρχουν και νοσηρές νοοτροπίες. Δεν κρύψαμε και δεν κρύβουμε τίποτα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Ο Αρχηγός, όμως, της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, προσποιείται πως δεν ξέρει, ούτε τι γινόταν όταν βρισκόταν στην κυβέρνηση, ούτε τι γίνεται σήμερα που βρίσκεται στην Αντιπολίτευση. Καταγγέλλει την Κυβέρνηση αλλά δεν τεκμηριώνει την καταγγελία, δεν τεκμηριώνει θέση, αλλά δεν τεκμηριώνει και πρόταση. Δεν αναφέρει ούτε έναν έλεγχο που γινόταν και που καταργήθηκε σήμερα. Δεν αναφέρει ούτε έναν ελεγκτικό μηχανισμό που έκανε καλά τη δουλειά του και δεν την κάνει σήμερα. Δεν τολμά καμμία σύγκριση μ’ ό,τι γινόταν τον καιρό που είχαν την ευθύνη οι κυβερνήσεις του και προσποιείται σήμερα ότι τώρα ανακάλυψε το πρόβλημα της ακρίβειας. Και αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν συνιστά υπεύθυνη στάση, είναι λαϊκισμός και ο λαϊκισμός δεν προσθέτει αλλά αφαιρεί.
Συγκεκριμένα, η Κυβέρνηση δίνει έμφαση στην αδιαπραγμάτευτη τήρηση της νομιμότητας, στην εξασφάλιση των συνθηκών υγιούς ανταγωνισμού, στην μετάδοση ενός καθαρού μηνύματος στην κοινωνία προς κάθε κατεύθυνση. Πήραμε και θα συνεχίσουμε να παίρνουμε κάθε πρόσφορο μέτρο το οποίο βοηθά τον πολίτη. Συμμαχούμε με τον πολίτη, συμμαχούμε με τον πολίτη-καταναλωτή για καλύτερο αποτέλεσμα. Η μάχη με την ακρίβεια, η μάχη με την υπερχρέωση, η μάχη για την καθημερινότητα του πολίτη είναι δική μας μάχη, είναι καθημερινή μάχη για την Κυβέρνηση.
Η πολιτική, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, που ακολουθήθηκε μέχρι και το Μάρτιο του 2004, είναι διαπιστωμένο πως υπονόμευε τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας και τις προοπτικές της ελληνικής κοινωνίας που μας ενδιαφέρει.
Διότι κάτω από ένα ρυθμό ανάπτυξης που ήταν υψηλός για κάποια χρόνια, υποκρυπτόταν ότι αυτός ο ρυθμός ανάπτυξης, βασιζόταν στις υψηλές δημόσιες δαπάνες και τα μεγάλα ελλείμματα και υποκρύπτονταν επίσης και οι αρνητικές εξελίξεις σε μία σειρά από τομείς κρίσιμους, όπως ήταν η ανεργία για παράδειγμα, ή η πορεία του κοινωνικού κράτους, που είναι πάρα πολύ σημαντικό.
Σήμερα, λοιπόν, στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής για να δούμε αν η Κυβέρνηση -και με ενδιαφέρει ως κυβερνητικό Βουλευτή- κάνει τις δεσμεύσεις τις πράξεις.
Είναι ή δεν είναι αλήθεια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, ότι από την 1.1.2006 ισχύει η εφάπαξ παροχή ποσού 2.000 ευρώ σε κάθε γέννηση παιδιού από το τρίτο και μετά; Είναι.
Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι υπάρχει απαλλαγή από το τέλος ταξινόμησης επιβατικών αυτοκινήτων για προσωπική οικογενειακή χρήση 35% το 2006, 70% το 2007 και 100% το 2008 και το μέτρο δε αυτό, επεκτάθηκε και στις τρίτεκνες οικογένειες; Είναι.
Υπάρχει ή δεν υπάρχει μείωση του φόρου αναλογικά με τον αριθμό των τέκνων που συντηρεί κάθε φορολογούμενος; Υπάρχει και για τους τρίτεκνους η αναλογικότητα του μέτρου βάσει του αριθμού των παιδιών. Είναι και αυτό μια πραγματικότητα.
Υπάρχει η εξαίρεση της δαπάνης αγοράς ή της ανέγερσης πρώτης κατοικίας από το τεκμήριο απόκτησης περιουσιακών στοιχείων; Υπάρχει. Υπάρχει αναλογικότητα βάσει του αριθμού των τέκνων; Υπάρχει.
Δίνεται ή όχι, οικογενειακό επίδομα σ’ όλους τους εργαζόμενους, το οποίο κλιμακώνεται ανάλογα με τον αριθμό των παιδιών; Βεβαίως και δίνεται. Το μέτρο αυτό ισχύει και για τις τρίτεκνες οικογένειες.
Χορηγείται επιδότηση ενοικίου από τον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας στους πολύτεκνους; Το μέτρο αυτό επεκτάθηκε από τη σημερινή Κυβέρνηση και στους τρίτεκνους το 2005; Στους δικαιούχους τους Οργανισμού Εργατικής Εστίας οι παροχές στους τομείς του Κοινωνικού Τουρισμού, θεαμάτων και αγοράς βιβλίων, περιλαμβάνει τους πολύτεκνους; Το μέτρο αυτό επεκτάθηκε και στις τρίτεκνες οικογένειες; Ισχύουν αυτά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Επιδοτεί ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας το επιτόκιο στα στεγαστικά δάνεια που χορηγούνται στους δικαιούχους του από τα κεφάλαια των τραπεζών με τις οποίες έχει συμβληθεί; Συμβαίνει αυτό, ισχύει. Το επιτόκιο είναι μηδενικό. Και το μέτρο αυτό πρέπει να σας πω ότι ισχύει και για τους τρίτεκνους.
Παρέχει ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας στις πολύτεκνες οικογένειες τη δυνατότητα συμμετοχής τους στα δανειοδοτικά του προγράμματα για την αγορά κατοικίας με άτοκα δάνεια εικοσιπενταετούς διάρκειας; Το μέτρο αυτό ισχύει και για τις τρίτεκνες οικογένειες με απόφαση της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας από το 2007; Ισχύει.
Υπάρχει το μέτρο της έκτακτης οικονομικής ενίσχυσης σε περίπτωση επείγουσας κοινωνικής ανάγκης συμβάντος ανωτέρας βίας ή άλλων θεμάτων; Έχει επεκταθεί το μέτρο αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στις τρίτεκνες οικογένειες;
Αναμόρφωσε αυτή η Κυβέρνηση το φορολογικό σύστημα; Ψήφισε νέο νόμο για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, με ισχυρά κίνητρα συστράτευσης του πολίτη; Κατάργησε τους φόρους κληρονομιάς και γονικών παροχών, για να ενισχυθεί η επόμενη γενιά; Καθιερώνει ένα απλό σύστημα φορολογίας για όλα τα ακίνητα; Φορολογούνται τα κέρδη των τραπεζών, που δημιουργήθηκαν ως αφορολόγητο αποθεματικό και αυξάνεται στο 100% η προκαταβολή του φόρου που καταβάλλουν;
Ο προϋπολογισμός του 2008 αύξησε τις δαπάνες για την κοινωνική προστασία κατά 19,2%, τις επιχορηγήσεις στα ασφαλιστικά ταμεία κατά 17,2%, τις δαπάνες για την υγεία κατά 9,4%, τις δαπάνες για την παιδεία κατά 6,5%;
Θεσμοθετήθηκε και λειτουργεί το Ειδικό Ταμείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης; Αυξήθηκε το Ε.Κ.Α.Σ. από τα 160 ευρώ στα 230 ευρώ σταδιακά; Αυξήθηκαν οι συντάξεις του Ο.Γ.Α. από τα 227 ευρώ που παραλάβαμε, στα 330 ευρώ; Αυξάνεται το κατώτατο επίδομα ανεργίας από τα 367 ευρώ στα 404 ευρώ; Μειώνεται σταδιακά μέχρι το 2009 η φορολογία για τα νοικοκυριά, ώστε τα μεσαία εισοδήματα να φορολογούνται με συντελεστή 25%; Αναμορφώνεται ο φόρος γονικών παροχών και κληρονομιών και απαλλάσσεται η πρώτη κατοικία από κάθε φορολογία; Καταργείται το τέλος χαρτοσήμου που επιβαλλόταν στα ενοίκια; Ξεκινά η χρηματοδότηση του Εθνικού Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής, που σε βάθος τετραετίας, θα φτάσει τα 2.000.000.000 ευρώ ετησίως; Προωθούνται πολιτικές για τη στήριξη υπερχρεωμένων και μονογονεϊκών οικογενειών, τη φροντίδα στους αστέγους, την κοινωνική ένταξη των τσιγγάνων;
Ναι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Άρα, ας είμαστε λιγότερο λαϊκιστές και περισσότερο χρήσιμοι και ωφέλιμοι.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε την κ. Παπακώστα.
Η Διαρκής Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων καταθέτει την Έκθεσή της στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων «Θέματα προσωπικού Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και άλλες διατάξεις».
Το λόγο έχει η Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στη Β΄ Περιφέρεια της Αθήνας κ. Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου.
ΜΑΡΙΛΙΖΑ ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Ακούγοντας τους συναδέλφους της Συμπολίτευσης, νομίζει κάποιος ότι ζούμε σε μια άλλη χώρα. Προφανώς για αυτούς σήμερα οι πολίτες δεν αντιμετωπίζουν ούτε ακρίβεια, ούτε υπερχρέωση, ούτε βλέπουν το εισόδημά τους συνεχώς να συρρικνώνεται. Η πραγματικότητα, όμως, είναι πολύ διαφορετική. Και η πραγματικότητα εκδικείται όλους αυτούς, που δεν θέλουν να τη δουν κατάματα.
Η πρόταση νόμου που κατέθεσε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και συζητούμε, σήμερα είναι μια πρόταση ευθύνης απέναντι σ’ αυτήν τα δύσκολη κατάσταση που ζει το κάθε ελληνικό νοικοκυριό, απέναντι σ’ αυτήν την ασυδοσία που υπάρχει στην αγορά, απέναντι στην ανάγκη να προστατευθεί αποτελεσματικά ο Έλληνας καταναλωτής. Και δυστυχώς η άρνηση από την πλευρά της Κυβέρνησης να συζητήσει αυτές τις προτάσεις δείχνει ακριβώς την αδυναμία, αλλά και τη διαφορετική πολιτική κατεύθυνση που έχει αυτή η Κυβέρνηση, της οποίας οι επιλογές οδηγούν συνεχώς σε αύξηση και επιδείνωση της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης και της αβεβαιότητας που ζουν οι Έλληνες πολίτες. Γιατί αντίθετα με τον ισχυρισμό που κατά κόρον ακούμε από τα κυβερνητικά στελέχη ότι «για όλα αυτά φταίει η διεθνής κρίση και οι γενικότερες εξελίξεις», η πραγματικότητα είναι ότι μόνο κατά ένα μέρος μπορούμε να αναζητήσουμε τις ευθύνες για την οικονομική και κοινωνική κρίση που βιώνει ο Έλληνας πολίτης στις διεθνείς εξελίξεις. Και επίσης, η δεύτερη πραγματικότητα είναι ότι οι συνέπειες των διεθνών εξελίξεων στη χώρα μας, έχουν πολλαπλασιαστικές αρνητικές συνέπειες και μόνιμα χαρακτηριστικά.
Με δυο λόγια, αυτό που ζει σήμερα ο Έλληνας πολίτης, είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων πολιτικών επιλογών και συγκεκριμένων πολιτικών κατευθύνσεων αυτής της Κυβέρνησης, κατευθύνσεις, που έχουν νεοφιλελεύθερες εμμονές και ιδεοληψίες, κατευθύνσεις που εκδηλώνονται με πελατειακή αντίληψη στην αγορά και στις οικονομικές σχέσεις, κατευθύνσεις, που έχουν οδηγήσει κυριολεκτικά σε ένα κλίμα ασυδοσίας και έλλειψης προστασίας του Έλληνα πολίτη. Η άδικη αναδιανομή, η μη στήριξη του εισοδήματος, και η συνεχής συρρίκνωσή του δημιούργησαν μια δυσμενή κατάσταση έχει οδηγήσει την πλειονότητα του ελληνικού λαού σε αδιέξοδο. Και μιλάμε και για τα μεσαία στρώματα, που βλέπουν συνεχώς το εισόδημά τους να υπονομεύεται και μιλάμε φυσικά και για τα χαμηλότερα εισοδήματα, που κυριολεκτικά δεν αντιμετωπίζουν απλώς δυσκολίες, αλλά βιοποριστικό πρόβλημα. Σ’ αυτό, λοιπόν, το δυσμενές και ζοφερό περιβάλλον, το πρόβλημα της υπερχρέωσης, του υπερδανεισμού είναι κυριολεκτικά θηλιά στο λαιμό για τους Έλληνες πολίτες, για τις ελληνικές οικογένειες.
Ο εισηγητής μας κ. Στρατάκης παρουσίασε στοιχεία, που είναι πραγματικά συγκλονιστικά. Είναι στοιχεία που δείχνουν ότι αυτήν τη στιγμή η υπερχρέωση αντιστοιχεί στο 13,1% του Α.Ε.Π., είναι στοιχεία που δείχνουν ότι το ένα στα πέντε προϊόντα είναι αποτέλεσμα δανεισμού, είναι στοιχεία που δείχνουν κυριολεκτικά να στενάζει η ελληνική οικογένεια. Και βέβαια, υπάρχει και η άλλη όψη σ’ αυτό το νόμισμα, μια όψη που οφείλουμε να συζητήσουμε, ότι την ίδια στιγμή που στην Ευρωζώνη, έχουμε τη μεγαλύτερη κατάσταση υπερχρέωσης όσον αφορά τις ελληνικές οικογένειες και τα νοικοκυριά, ταυτόχρονα οι ελληνικές τράπεζες έχουν τεράστια υπερκέρδη. Δυστυχώς, οι ελληνικές τράπεζες δεν νοιώθουν καμμία υποχρέωση να συμμετάσχουν ενεργητικά και να συμβάλλουν στην ανάπτυξη, στη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, και ταυτόχρονα βλέπουμε την Κυβέρνηση με την πολιτική της, η οποία με πολύ μεγάλη ευκολία έρχεται και πραγματοποιεί ρυθμίσεις υπέρ των τραπεζών, όπως οι πρόσφατες ρυθμίσεις. Να θυμίσω την τροπολογία τον περασμένο Οκτώβριο που με ευκολία χάρισε 1.000.000.000 ευρώ σε ιδιωτική τράπεζα. Όμως την ίδια ώρα, αρνείται η Κυβέρνηση να συζητήσει συγκεκριμένες προτάσεις που υποβάλλουμε και οι οποίες έχουν σαν στόχο να δημιουργήσουν μεγαλύτερη διαφάνεια, ένα πιο αυστηρό ρυθμιστικό πλαίσιο, εμβάθυνση της δικαιοσύνης στην αντιμετώπιση του υπαρκτού προβλήματος της υπερχρέωσης και φυσικά και την δημιουργία συστήματος αποτελεσματικής εποπτείας.
Τα στοιχεία είναι πραγματικά συγκλονιστικά, την ίδια ώρα που η Κυβέρνηση χαρίζει τα δισεκατομμύρια στις τράπεζες, βλέπουμε ότι από το 2006 έως το 2007 να έχουμε κατά 22% αύξηση των αιτήσεων κατασχέσεων και πλειστηριασμών. Δηλαδή από τη μια πλευρά χαρίζουμε δισεκατομμύρια και από την άλλη έχουμε μια νομοθεσία και μια πολιτική, που έρχεται να κατασχέσει και να βάλει σε πλειστηριασμό το βιός, το σπίτι της ελληνικής οικογένειας, για ένα χρέος που ξεπερνά τα 12.000-13.000 ευρώ.
Γι’ αυτό, λοιπόν, η δική μας πρόταση είναι μια πρόταση ευθύνης και είναι πολύ συγκεκριμένα τα μέτρα που προτείνουμε, είναι αποτέλεσμα ουσιαστικής μελέτης από την πλευρά του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Προτείνουμε να αυξηθεί, να διπλασιαστεί το όριο κάτω από το οποίο η τράπεζα δεν θα επιτρέπεται να κάνει κατάσχεση. Προτείνουμε να απαγορεύεται η κατάσχεση της κύριας κατοικίας, αντί της μοναδικής κατοικίας, και σε κάθε περίπτωση, να προφυλάσσεται το συμφέρον του πολίτη, του καταναλωτή, προκειμένου να μην υπάρχει πλειστηριασμός κάτω από την αντικειμενική αξία.
Σ’ αυτήν, λοιπόν, την κατάσταση που βιώνει σήμερα ο ελληνικός λαός δεν αρκούν τα ωραία λόγια, δεν αρκούν οι συνεχείς εξαγγελίες μέτρων, που πλέον δεν ξέρουμε σε ποιο αριθμό έχουν φτάσει, δεν αρκεί αυτό που είναι προσφιλές στην Κυβέρνηση, η επικοινωνιακή διαχείριση της κρίσης και των προβλημάτων, γιατί, κύριε Πρόεδρε, η πραγματικότητα είναι ότι το καλάθι της νοικοκυράς δεν μπορεί με ωραία λόγια να γεμίσει. Η πραγματικότητα είναι σκληρή και δυστυχώς συνεχώς επιδεινώνεται.
Και είπε ο εισηγητής μας ότι είναι μια ωρολογιακή βόμβα. Εγώ θα ήθελα να προσθέσω και κάτι άλλο και μ’ αυτό να κλείσω. Σ’ αυτήν την περίοδο που βλέπουμε να απαξιώνεται συστηματικά το πολιτικό σύστημα, να απαξιώνονται οι θεσμοί, βλέπουμε κατηγορηματικά την άρνηση της Κυβέρνησης να έρθει να δημιουργήσει όρους διαλεύκανσης, διαφάνειας, αναβάθμισης του πολιτικού συστήματος. Αυτή η οικονομική και κοινωνική κρίση είναι κυριολεκτικά η μεγαλύτερη απειλή για τη δημοκρατία και για την προοπτική της χώρας μας και είναι σαφές ότι αυτήν την ευθύνη την έχει στο ακέραιο η Κυβέρνηση και με την άρνησή της να συζητήσει, να υιοθετήσει τα συγκεκριμένα μέτρα, που εμείς σήμερα καταθέτουμε, έρχεται απλώς να επιβεβαιώσει αυτές τις ευθύνες.
Εμείς θα συνεχίσουμε και με τις προτάσεις μας και με τη δράση μας να αναδεικνύουμε ότι υπάρχει μια άλλη πρόταση, ένας άλλος δρόμος, ο οποίος πραγματικά μπορεί μέσα και από τη δίκαιη αναδιανομή και από τη στήριξη του εισοδήματος των Ελλήνων πολιτών, να δώσει μια άλλη προοπτική στη χώρα μας, μία άλλη προοπτική στον ελληνικό λαό.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ και εγώ, κυρία Ξενογιαννακοπούλου.
Η κ. Μαρία Δαμανάκη έχει το λόγο.
ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Δεν πρόκειται να πρωτοτυπήσω αν πω ότι είναι εξαιρετικά δύσκολη η κατάσταση. Σήμερα δημοσιεύονται τα στοιχεία του Ευρωβαρόμετρου. Με βάση τα στοιχεία αυτά φαίνεται ότι οι Έλληνες δεν προσδοκούν τίποτε καλό. Και όταν μιλώ για Έλληνες, για ελληνικές οικογένειες, δεν αναφέρομαι μόνο στα ασθενέστερα λαϊκά στρώματα, που συνήθως δεν προσδοκούν κάτι και με το δίκιο τους, αναφέρομαι στο γεγονός ότι δεν προσδοκούν ούτε τα μεσαία στρώματα, ούτε οι οικογένειες που όπως λέγαμε παλιότερα, είχαν τον τρόπο τους. Βρίσκονται και αυτοί σε μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση. Η χώρα μας βρίσκεται σε μια κατάσταση συλλογικής κατάθλιψης, όπου δεν περιμένουμε να γίνει τίποτε που να ανατρέψει αυτά τα δεδομένα. Και βέβαια, το δεύτερο στοιχείο, πέρα από την έλλειψη προσδοκιών για βελτίωση της κατάστασής μας, είναι το στοιχείο της πλήρους απαξίωσης της πολιτικής. Και νομίζω όλοι οι συνάδελφοι, ανεξάρτητα από το κόμμα το οποίο ανήκουν, βιώνουν αυτό το πρόβλημα ο καθένας και η καθεμιά με το δικό του τρόπο.
Δεν ξέρω, κύριε Πρόεδρε, πώς αισθάνεστε εσείς ή πώς αισθάνονται οι συνάδελφοι, αλλά πολλοί από μας αισθανόμαστε πολύ άσχημα, όταν σιγά-σιγά η ιδιότητα του πολιτικού, η ιδιότητα του Βουλευτή ταυτίζεται μ’ αυτήν του υποψήφιου κλέφτη, για να μην πω του κλέφτη. Και αν δεν κάνουμε κάτι –και θέλω να είμαι απολύτως σαφής- να ανακοπεί αυτή η ολέθρια πορεία, πολύ σύντομα θα βρεθούμε όλοι στην πολύ δυσάρεστη θέση, να μην αναγνωρίζουμε αυτά που μας συμβαίνουν. Θέλω εδώ να πω ότι αυτό δεν αφορά μόνο τα δυο μεγαλύτερα κόμματα, όπως ορισμένοι εσφαλμένα πιστεύουν, αυτό φαίνεται και στις δημοσκοπήσεις, φαίνεται και στην αίσθηση που έχουν οι πολίτες. Γι’ αυτό νομίζω ότι χρειάζεται απ’ όλους μας μεγαλύτερη περίσκεψη για το τι μπορούμε να κάνουμε, για να μπορέσουμε να ξεφύγουμε απ’ αυτήν την πολύ κακή κατάσταση.
Κατά τη γνώμη μου αυτά που μπορούμε να κάνουμε είναι συνοπτικά και απλουστευτικά δύο, κύριε Πρόεδρε και κύριοι συνάδελφοι:
Το ένα είναι κατ’ αρχήν στα κόμματα μας ο καθένας και η καθεμία και τα κόμματά μας να δείξουν ότι πραγματικά μπορούν και πρέπει να κάνουν μία καινούργια αρχή. Να προχωρήσουν, όπου είναι αναγκαίο, σε μέτρα αυτοκάθαρσης, έστω και αν ματώσουν, έστω και αν υπάρξει πρόσκαιρο πολιτικό κόστος.
Το δεύτερο είναι να σταθούμε πλάι στους πολίτες, οι οποίοι αντιμετωπίζουν προβλήματα άμεσης επιβίωσης. Να αρθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να πάρουμε συγκεκριμένα μέτρα, που θα ανακουφίζουν όχι γενικά και αόριστα αλλά συγκεκριμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Να απευθύνονται σε συγκεκριμένες οικογένειες, σε συγκεκριμένους εργαζόμενους και να λύνουν κάποια προβλήματα.
Από εκεί και πέρα τα μεγάλα λόγια, που εν πολλοίς ηχούν ορισμένες φορές και υποκριτικά και η παραπομπή στο μέλλον, το οποίο υποτίθεται ότι θα γίνει καλύτερο επειδή κάποια κόμματα θα πάρουν μερικούς πόντους περισσότερους, δεν πείθει κανέναν. Αυτή η παραπομπή στο μέλλον, είτε είναι το κομματικό μέλλον, είτε είναι το επαναστατικό μέλλον, ή δεν ξέρω ποιό, πραγματικά δεν πείθει κανέναν.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. όσον αφορά την δεύτερη ανάγκη, δηλαδή την ανάγκη να πάρουμε συγκεκριμένα μέτρα για τους πολίτες, καταθέτει σήμερα μία συγκεκριμένη πρόταση, πολύ συγκεκριμένη πρόταση. Η πρόταση δεν έχει αοριστίες, έχει πέντε-έξι συγκεκριμένα μέτρα που απευθύνονται σε συγκεκριμένες οικογένειες που χρωστούν και λέει ότι εάν ψηφιστεί αυτή η πρόταση που έχουμε εδώ –κι εδώ είναι θέμα ευθύνης του καθενός και της καθεμίας από εμάς- δεν θα μπορούν παραδείγματος χάρη να γίνονται κατασχέσεις της πρώτης κατοικίας. Ο πλειστηριασμός δεν θα μπορεί να γίνεται, χωρίς η τιμή να μπορεί να φτάνει την αντικειμενική αξία του ακινήτου. Θα υπάρχει ένα ανώτατο όριο οφειλών, θα υπάρχει ένα κυμαινόμενο επιτόκιο σε λογικά επίπεδα με βάση αυτά που συμβαίνουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα υπάρχουν μεγαλύτερες υποχρεώσεις των τραπεζών όσον αφορά τη διαφήμιση και τα όσα κάνουν. Είναι πολύ συγκεκριμένα μέτρα, κύριε Πρόεδρε.
Απέναντι σε αυτά τα πολύ συγκεκριμένα και αναμφισβήτητα θετικά μέτρα για τον πολίτη τι ακούσαμε; Η μεν Νέα Δημοκρατία μας παρέπεμψε σε ένα δικό της πρόγραμμα. «Κάτσε Μάι μου να φας τριφύλλι!», δεν θέλω να σχολιάσω. Θέλω όμως να πω η στάση είναι μικρόψυχη. Και δεν καταλαβαίνει η Νέα Δημοκρατία ότι εάν συνεχίσει αυτήν την πολιτική «ενώ καίγεται το σπίτι μας, εμείς να τραγουδάμε», πραγματικά σε λίγο δεν θα βρει να μαζεύει ούτε ψήφους ούτε Βουλευτές. Και αυτό ισχύει για όλους μας, κύριε Πρόεδρε. Δεν μπορείτε να απορρίπτετε πρόταση που είναι αναμφισβήτητα θετική, απλώς και μόνο επειδή προέρχεται από την Αντιπολίτευση.
Αλλά θέλω να πω –και το λέω με λύπη μου- ότι εντύπωση μου έκανε η στάση και του Κ.Κ.Ε. και του Συνασπισμού, οι οποίοι απορρίπτουν την πρόταση. Και το Κ.Κ.Ε. είπε ότι με κάποια μέτρα συμφωνεί. Με ποια διαφωνεί; Θέλω να ακούσω με ποιο συγκεκριμένο άρθρο διαφωνεί. Διότι βεβαίως αντιλαμβάνομαι ότι δεν συμφωνούμε. Συμφωνώ απολύτως ότι η υπερχρέωση των νοικοκυριών είναι αποτέλεσμα της λειτουργίας του καπιταλισμού, αλλά εν τέλει εδώ δεν είμαστε για να αναλύουμε την κατάσταση, είμαστε για να παίρνουμε μέτρα –αυτό θα πει Βουλή και Δημοκρατία- εφόσον ορισμένες ομάδες συμπολιτών μας βοηθούνται. Όταν, λοιπόν, βοηθούμε με συγκεκριμένο τρόπο, γιατί λέμε «όχι», κύριε Πρόεδρε; Δεν πρόκειται να ταυτιστούμε ούτε ιδεολογικά ούτε πολιτικά.
Ο Συνασπισμός πάλι γιατί καταψηφίζει την πρόταση, κύριε Πρόεδρε; Επιτρέψτε μου να επιμείνω. Δεν καταλαβαίνω. Γιατί; Διότι δεν έχουμε την ίδια άποψη για τις αιτίες κ.λπ.; Δεν την έχουμε. Εντάξει. Αλλά όταν έρχεται ένα κόμμα και λέει «ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε», πού διαφωνούν, κύριε Πρόεδρε; Να μας πουν σε ποιο συγκεκριμένο σημείο διαφωνούν. Και δεν το λέω αυτό με επιθετική διάθεση, αλλά πραγματικά αισθάνομαι ότι η πολιτική ζωή προσεγγίζει το σημείο μηδέν και έχω κάποια εμπειρία σε αυτά τα πράγματα. Δεν είναι δυνατόν να μην βγαίνει τίποτα δημιουργικό απ’ αυτήν την Αίθουσα! Δεν είναι δυνατόν αυτή η Αίθουσα να ταυτίζεται μόνο με τα σκάνδαλα και τη «SIEMENS». Θα μπορούσε, κύριε Πρόεδρε, εάν ψηφίζαμε σήμερα κάτι, να ταυτιστεί αυτή η Αίθουσα με κάποια μέτρα ανακούφισης υπερχρεωμένων νοικοκυριών. Δεν μας ενδιαφέρει αυτό; Μας ενδιαφέρει μόνο να κερδίσουμε πόντους στην πολιτική σκακιέρα;
Αυτά όλα είναι πολύ θεμιτά. Και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και όλοι μας θέλουμε να κερδίσουμε πόντους.
Αλλά πολύ φοβούμαι, κύριε Πρόεδρε, και γι’ αυτό υιοθετώ αυτήν την επιχειρηματολογία, ότι βρισκόμαστε σε ένα οριακό σημείο, όπου η πρόταξη της προσπάθειας του καθενός να κερδίσει πόντους κατεδαφίζει το πολιτικό οικοδόμημα με τέτοια ταχύτητα, ώστε οι πόντοι που θα κερδηθούν, δεν θα μπορέσουν να εξαργυρωθούν.
Δεν θα προλάβουν να τους εξαργυρώσουν αυτοί που νομίζουν ότι θα τους εξαργυρώσουν.
Θα έλεγα, λοιπόν, να κάνουμε όλοι μια προσπάθεια. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κάνει αυτήν την προσπάθεια. Είπαμε χθες ότι και στη διακομματική επιτροπή της Νέας Δημοκρατίας εμείς θα συμμετέχουμε, παρ’ όλο που θεωρούμε ότι πρέπει να προηγηθεί η εξεταστική επιτροπή για το θέμα της «SIEMENS». Κάνουμε προσπάθεια. Φέρνουμε κάτι συγκεκριμένο και ζητούμε να τοποθετηθούν οι συνάδελφοι επ’ αυτού.
Γιατί καταψηφίζουν, κύριε Πρόεδρε; Γιατί βιαζόμαστε να στερήσουμε απ’ αυτήν την Αίθουσα οποιαδήποτε δημιουργική δυνατότητα έχει; Πολύ λυπούμαι, γιατί νομίζω ότι βαδίζουμε σε λαθεμένο δρόμο. Αυτό είναι το μόνο που έχω να πω.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε, κυρία Δαμανάκη.
Ο κ. Σκουλάς έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΚΟΥΛΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η εικόνα των εδράνων της Νέας Δημοκρατίας προκαλεί μόνο θλίψη. Έτσι νομίζουν ότι προκαλούν την Αντιπολίτευση; Πραγματικά, όμως, μένω έκπληκτος και με τη θέση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., που νομίζει ότι μάχεται για τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Και τελικά ρωτάω: Η πρόταση νόμου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι μέτρα υπέρ του κεφαλαίου, είναι μέτρα υπέρ των ολίγων; Βεβαίως, είναι μέτρα για την πλειοψηφία του Έλληνα πολίτη, του εργαζόμενου που δύσκολα τα φέρνει πλέον βόλτα. Τελικά, η προοδευτική αριστερή πολιτική είναι κούφια ρητορεία ή είναι προτάσεις συγκεκριμένες και μέτρα; Θέλω μία απάντηση.
Ρώτησε κάποιος συνάδελφος για τα κέρδη των τραπεζών. Μα, η Νέα Δημοκρατία νομοθέτησε εδώ το Νοέμβριο, εάν θυμάμαι καλά, για 1,1 δισεκατομμύριο χαριστικά στην ALPHA BANK. Την ίδια στιγμή η πραγματικότητα που βιώνουν οι πολίτες στη χώρα είναι αποκαρδιωτική. Όλες οι έρευνες και τα επίσημα στοιχεία το δείχνουν. Σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία το επίπεδο της φτώχειας στην Ελλάδα είναι από τα υψηλότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση με 21% του πληθυσμού, δηλαδή 2,2 εκατομμύρια άτομα. Προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με 5.600 ευρώ εάν μιλάμε για μονοπρόσωπα νοικοκυριά και με 11.000 ευρώ στην περίπτωση ενός τυπικού τετραμελούς νοικοκυριού με δύο εξαρτώμενα μέλη. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Περισσότεροι από τέσσερις στους δέκα Έλληνες δηλώνουν αδυναμία να αντιμετωπίσουν έκτακτες, αλλά αναγκαίες δαπάνες όπως το κόστος θεραπείας μιας ασθένειας. Σχεδόν οι μισοί Έλληνες δεν θα πάνε διακοπές. Περισσότεροι από τους μισούς Έλληνες, το 51,3%, αντιμετωπίζουν δυσκολία στην κάλυψη ακόμα και βασικών αναγκών τους, καθώς δεν φτάνει το συνολικό μηνιαίο ή εβδομαδιαίο εισόδημά τους. Μεταξύ των φτωχών νοικοκυριών το ένα στα δέκα δυσκολεύεται να πληρώσει το νοίκι ή τη δόση του στεγαστικού δανείου. Το 27% τα βρίσκει μπαστούνια με τους πάγιους λογαριασμούς (Ο.Τ.Ε., Δ.Ε.Η.), ενώ περισσότεροι από εξακόσιες πενήντα χιλιάδες Έλληνες διαμαρτύρονται ότι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα ούτε να θερμάνουν επαρκώς το σπίτι τους.
Η Ελλάδα με την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κατέληξε να έχει το θλιβερό προνόμιο να είναι η χώρα με τους περισσότερους φτωχούς όχι μόνο στην Ευρωπαϊκή Ένωση των δεκαπέντε αλλά και στην καινούργια Ευρωπαϊκή Ένωση των είκοσι επτά με μοναδική εξαίρεση τη Λιθουανία. Ακόμη και στη μητέρα του καπιταλισμού Αμερική για την κοινωνική ανισότητα την οποία εμείς εδώ οικτίρουμε, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και νοικοκυριά αντιστοιχούν μόνο στο 12,6% του συνόλου.
Ιδιαίτερη θέση στην ομάδα των φτωχών Ελλήνων κατέχουν οι συνταξιούχοι. Ένα εκατομμύριο τριακόσιες χιλιάδες συνταξιούχοι προσπαθούν να επιβιώσουν μέσα σε μια από τις ακριβότερες χώρες της Ευρώπης με μηνιαία εισοδήματα που δεν ξεπερνούν τα 400 ευρώ, ενώ άλλες τετρακόσιες πενήντα χιλιάδες Έλληνες συνταξιούχοι έχουν αποδοχές μεταξύ 400 ευρώ και 500 ευρώ. Όσο για το κοινωνικό κράτος, αυτό αποδεικνύεται πρόχειρο, υστερόβουλο και αναποτελεσματικό.
Η εικόνα συνεχίζει να είναι προβληματική. Πληθωρισμός 5%. Δημοσιονομικό έλλειμμα πάνω από το 3% για το 2007. Ολιγοπώλιο μη ελεγχόμενο στην αγορά. Δέκα αλυσίδες σούπερ μάρκετ ελέγχουν το 85% της αγοράς. Αυξήσεις στη Δ.Ε.Η. 25%, την ίδια στιγμή που χαρίζετε 3,3 εκατομμύρια ευρώ ποινικές ρήτρες στη «SIEMENS».
Αυξήσεις στον Ο.Τ.Ε., αυξήσεις στα ΕΛ.ΤΑ., αυξήσεις στα μέσα μαζικής μεταφοράς 77% την τελευταία πενταετία, αυξήσεις στα ταξί, στα διόδια και από την άλλη απαξίωση, υποβάθμιση, υποχρηματοδότηση κάθε δημοσίου τομέα: παιδεία, υγεία, κοινωνική ασφάλιση. Το Ταμείο για τη Φτώχεια το ακούσαμε, το ξανακούσαμε και δεν το έχουμε δει ακόμα.
Για να το πούμε όμως λαϊκά, ο κόσμος ζορίζεται, η κοινωνική έκρηξη είναι κοντά μας. Σύμφωνα με τα στοιχεία της κοινοτικής στατιστικής υπηρεσίας EUROSTAT, την ώρα που σε πολλές χώρες της ανεπτυγμένης Ευρώπης δεν υπάρχει μισθός χαμηλότερος από 1.250 ευρώ, στην Ελλάδα οι μικτές αποδοχές του μέσου εργαζόμενου δεν ξεπερνούν τα 950 ευρώ, ενώ περίπου ένας στους δύο Έλληνες, που έχει την τύχη να μην ανήκει σε αυτούς, αμείβεται με ακόμα λιγότερο. Πρόκειται κυρίως για την περίφημη γενιά των 700 ευρώ.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΕΛΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ)
Δεν είναι, λοιπόν, περίεργο το γεγονός ότι όλοι οι Έλληνες δηλώνουν στις σχετικές δημοσκοπήσεις ότι η ανεργία και η ακρίβεια είναι μακράν τα δύο μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν αυτήν τη στιγμή και το ηθικό τους αυτήν τη στιγμή είναι καταρρακωμένο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωζώνη και τη συνακόλουθη μείωση των επιτοκίων πολλοί, χιλιάδες Έλληνες συμπατριώτες νόμισαν ή θεώρησαν ότι βρήκαν την απάντηση στα οικονομικά τους προβλήματα. Ήδη τα νοικοκυριά στην Ελλάδα χρωστάνε 100.000.000.000 ευρώ στις τράπεζες, με αποτέλεσμα περισσότερα από διακόσιες χιλιάδες νοικοκυριά, το 15% του συνόλου, να δουλεύουν ουσιαστικά για τις τράπεζες, καθώς αφιερώνουν πάνω από 40% του μηνιάτικου για να ξεχρεώσουν τα δάνεια και τις πιστωτικές κάρτες.
Σε αυτήν την κατάσταση η Κυβέρνησή σας πρέπει να πάρει θέση με συγκεκριμένα επιτέλους μέτρα, που εμείς εδώ προτείνουμε, συγκεκριμένα μέτρα για την προστασία των πολιτών από τη βουλιμία των τραπεζών, σε όλες τις πράξεις που τις αφορούν, από την παραπλανητική διαφήμιση, τη σύνταξη των συμβάσεων και τα δάνεια, ως τους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις.
Τα μέτρα της πρότασης νόμου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. θεωρώ ότι δίνουν λύση και δημιουργούν ένα νέο κλίμα που θα οδηγήσει τουλάχιστον στη σωστότερη λειτουργία του συστήματος και θα δώσουν ανάσες στους εγκλωβισμένους στα γρανάζια του δανεισμού και της υπερχρέωσης.
Τελειώνω κάνοντας ένα σχόλιο για τη σχέση πολιτικής και ηθικής και τον αληθινό ρόλο της πολιτικής. Γιατί οι ηθικολόγοι κήνσορες και τιμητές προσπαθούν να μας πείσουν ότι όλα είναι σάπια. Όπως ο Βέμπερ έγραψε το 1919 στην πολιτική υπάρχει η ηθική της ευθύνης. Δηλαδή, βρισκόμαστε στην πολιτική για το κοινό καλό, όχι για την κοινωνική, ούτε για την οικονομική ούτε για την προσωπική ανέλιξη του καθενός. Τόσο απλά.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε.
Το λόγο έχει ζητήσει ο Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Καρατζαφέρης.
Κύριε Πρόεδρε, έχετε δεκαπέντε λεπτά.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο ένας από τους λόγους που ζήτησα να μιλήσω σήμερα είναι μια ευκαιρία, ένα έναυσμα να σπάσουμε τις αγκυλώσεις του παρελθόντος, τις αγκυλώσεις του παρελθόντος που λένε ότι την πρόταση και την ιδέα ενός κόμματος δεν πρέπει να την υιοθετούν τα άλλα κόμματα, αλλά εξαρχής να την απορρίπτουν.
Η πρόταση νόμου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι μια πρόταση προς τη σωστή κατεύθυνση. Εμείς θα την ψηφίσουμε. Δεν θα την ψηφίσουμε με τα δύο χέρια, γιατί τη βρίσκουμε ολίγον άτολμη.
Και η δικιά μας η θέση είναι ότι η πρώτη κατοικία δεν μπορεί να πλειστηριάζεται, είτε για 5 είτε για 10 είτε για 20 ή 100 χιλιάδες. Η πρώτη κατοικία δεν ανήκει στον ιδιοκτήτη, σε αυτόν που είναι στο υποθηκοφυλακείο. Ανήκει στην οικογένεια που ζει μέσα. Όταν, λοιπόν, πηγαίνει ο κλητήρας, με τη δική μας ανοχή, αν θέλετε, και βγάζει τα πράγματα έξω, τραυματίζει το παιδί που ζει σ’ αυτό το σπίτι, το οποίο παιδί δεν έχει υπογράψει τίποτα, αλλά βλέπει έναν ολόκληρο κόσμο να γκρεμίζεται. Εκεί πρέπει να κάνουμε αισθητή την παρουσία μας. Η πρώτη κατοικία δεν πλειστηριάζεται. Είναι ιερός χώρος το σπίτι. Είναι ιερός χώρος. Από κει και πέρα, οτιδήποτε άλλο να πάρουν οι τράπεζες από εκείνον ο οποίος είναι άτακτος στα οικονομικά του. Αυτή είναι η θέση μας.
Επομένως, εμείς σπάζοντας την κακιά παράδοση που δεν θέλει ένα κόμμα να συμφωνεί με ένα άλλο κόμμα, ερχόμαστε σήμερα και λέμε στους συναδέλφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. «κινείστε προς τη σωστή κατεύθυνση», κατεύθυνση την οποία εξάλλου αναδείξαμε από την πρώτη μέρα που ήρθαμε στο Κοινοβούλιο και γι’ αυτό θα υπερψηφίσουμε.
Κύριε Υπουργέ, το πρόβλημα είναι τεράστιο. Και είναι τεράστιο, γιατί το δέχεται η Κυβέρνηση, όχι περιοριστικά η δική σας Κυβέρνηση, αλλά και οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Έχετε δεχθεί ένα μοιρολατρικό ρόλο, ότι είσαστε κάτω από κάποιους άλλους εις στο δημόσιο. Υπάρχει κανείς ανάμεσά μας που να πιστεύει ότι ο οποιοσδήποτε Υπουργός Ανάπτυξης -και ο συμπαθέστατος κ. Φώλιας- είναι ισχυρότερος του κ. Λάτση της EUROBANK; Δηλαδή υπάρχει περίπτωση ο κ. Λάτσης να κληθεί να πάει στο γραφείο του κ. Φώλια και να πάει; Tο αντίθετο –και δεν προσωποποιώ εσάς, κύριε Υπουργέ- πατάει το κουμπί ο κ. Λάτσης και δεν τρέχει ο Υπουργός, αλλά τρέχει ο ίδιος ο Πρωθυπουργός.
Προχθές είδα ένα imperium στην εκδήλωση που έγινε στο ΕΒΕΑ και το είδατε και εσείς. Ανέβηκε πάνω ο κ. Αράπογλου, διορισμένος από την πολιτεία, είχε ένα imperium και όλους εμάς, πολιτειακή και πολιτική εξουσία, μας έβλεπε αφ’ υψηλού λες και είμαστε όλοι παρείσακτοι. Φανταστείτε, ο του δημοσίου διορισθείς, πολλώ δε μάλλον όλοι οι άλλοι. Είναι δυνατόν να δεχθώ ότι μπορεί σήμερα κάποιος από την Κυβέρνηση και ιδιαίτερα αυτήν την περίοδο που διανύουμε, της καίρια τραυματισμένης Κυβέρνησης, να καλέσει τους τραπεζίτες να δείξουν σύνεση σε αυτόν τον άγριο καλπασμό της υπερκερδοφορίας την οποία επιχειρούν; Πείτε μου ποιος το πιστεύει ανάμεσά μας. Εφόσον όλοι πιστεύουμε ότι έτσι είναι, πρέπει όλοι να αποφασίσουμε κάτι να κάνουμε, κάτι να πράξουμε.
Επειδή άκουσα προηγουμένως από το συμπαθέστατο κ. Σκουλά ότι «να, ποια είναι η κατάσταση της Νέας Δημοκρατίας, δεν υπάρχει κανείς» –μπήκε τώρα η αξιότιμος κ. Παπακώστα- θα ήθελα να πω ότι δεν είναι ότι οι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας δεν ανταποκρίνονται στο κάλεσμα εναντίον των τραπεζών, απλώς δεν ανταποκρίνονται εις το κάλεσμα για μια ευρύτερη κοινοβουλευτική δράση, όπου να μπορεί ο ένας να λέει «ναι» στα καλά του άλλου. Και αυτό είναι αγκύλωση. Όταν, λοιπόν, εμείς σκεπτόμεθα και συσκεπτόμεθα εδώ πώς ο άλλος θα κερδίσει μισό πόντο από τον άλλον για να διαβάσουμε τη δημοσκόπηση και δεν σκεπτόμαστε πώς θα απομονώσουμε τους εχθρούς, τους άμεσους ή έμμεσους εχθρούς του κοινοβουλευτισμού, τότε ματαιοπονούμε.
Σήμερα, πού ζούμε; Ποιος από εσάς έχει πάει στην οποιαδήποτε κοινωνική ή πολιτική εκδήλωση και δεν του μιλάνε για την «SIEMENS»; Ποιος σήμερα θα ασχοληθεί με αυτό που λέμε, δηλαδή το καίριο θέμα της ακρίβειας που δεν θα επιβιώσει ο μισός ελληνικός πληθυσμός; Ουδείς. Θέλετε να έχετε πρωτοσέλιδο στην εφημερίδα ή να βγείτε στην τηλεόραση; Πείτε μισή κουβέντα για τη «SIEMENS». Επομένως, λοιπόν, δεν έχουμε μόνοι μας ακυρώσει την αξία, τη δράση, την πράξη του κοινοβουλευτισμού;
Πρέπει, λοιπόν, να αναλάβουμε ευθύνες. Έχουμε όλοι μερίδιο ευθύνης στο ότι αφήνουμε τα πράγματα να πάνε προς τα εκεί που πηγαίνουν. Έχουμε ευθύνη, γιατί δεν σταματάμε αυτόν το χείμαρρο της λάσπης και να δούμε μπροστά. Και θα μπούμε μπροστά, κύριε Υπουργέ, εάν βρει το θάρρος η Κυβέρνησή σας και κάνει σύγκληση της Ολομέλειας της Βουλής, ώστε να πάρουμε την απόφαση που δειλιάσατε να πάρετε πριν από δέκα μέρες, να προχωρήσουμε την έρευνα σε βάθος. Εάν δεν θέλετε να πάμε σε προανακριτική που ζητά ο ΛΑ.Ο.Σ. για τυπικές διαδικασίες, τουλάχιστον ας ξεκινήσουμε εξεταστική για να καταλήξουμε σε προανακριτική. Γιατί, βεβαίως, ουδείς αμφισβητεί πλέον στη χώρα –το τονίζω, ουδείς- ότι δεν υπάρχει εμπλοκή Υπουργών.
Ερχόμενος, άκουγα πριν από λίγο στο ραδιόφωνο ότι θα την πληρώσει ο κ. Μαντάς, γιατί δεν ήταν Υπουργός, αλλά θα τη γλιτώσει ο κ. Μαντέλης. Και το έλεγε ο δημοσιογράφος με μια άνεση. Και λέω: Επιτέλους, δεν πρέπει να ντρεπόμαστε; Δηλαδή εσείς είστε ικανοποιημένοι με αυτή τη μεθόδευση;
Πήγε ο αξιότιμος πρώην Υπουργός Εξωτερικών της χώρας, ο κ. Πάγκαλος, στα Σκόπια. Βγήκε χθες αυτός ο ανεκδιήγητος τύπος, ο κ. Μιλοσόφσκι, ο Υπουργός Εξωτερικών και λέει εις όλη την Ευρωπαϊκή Επιτροπή που ήταν εκεί ότι «η Ελλάδα έχει τα σκάνδαλα εκεί, πνίγονται στα σκάνδαλα και οσάκις έχουν τα σκάνδαλα, γιατί όλοι τους ίδιοι είναι» –μας έβαλε όλους σε ένα τσουβάλι- «φωνάζουν λίγο για τα Σκόπια». Δηλαδή, με την αδυναμία σας να αντιμετωπίσετε την αλήθεια, επιτρέπετε να ευτελίζεται η Ελλάδα! Και να ευτελίζεται, μάλιστα, από ανθρώπους σαν τον κ. Μιλοσόφσκι. Σας αρέσει, κύριε Υπουργέ; Είναι αδιανόητο σήμερα να κάνουμε ότι δεν συμβαίνει κάτι, ενώ συμβαίνουν τόσα πολλά και σοβαρά.
Πού ποντάρετε; Εις τη δικαιοσύνη; Εάν ποντάρετε εις τη δικαιοσύνη, σας λέω ότι είναι μάλλον λίγο σαθρό το έδαφος.
Γιατί όταν στριμώξαμε κάποιοι εδώ μέσα τον Εισαγγελέα κ. Αθανασίου ότι έρχεται και τακτοποιεί τις δουλειές, όπως εξυπηρετείται η κρατούσα κατάσταση, ο κ. Αθανασίου εχθές αναγκάστηκε κάποιες υποθέσεις να τις προχωρήσει. Απονεκρωμένες υποθέσεις. Άρα, λοιπόν, μην είστε τόσο σίγουροι ότι αύριο το πρωί εκείνοι οι οποίοι έχουν αναλάβει την ευθύνη, όχι της πλήρους διαλευκάνσεως, αλλά της πλήρους δρομολογήσεως προς τα συμφέροντα της Κυβέρνησης υποθέσεις, θα σας βγάλουν ασπροπρόσωπους.
Θέλετε δεν θέλετε, θα απολογηθείτε. Πρέπει, όμως, να φροντίσετε και σεις να καθαρίσετε την ήρα από το στάρι. Εσείς. Γιατί όταν εσείς δεν θέλετε να αποκαλυφθούν ποιοι είναι σε αυτό το θέμα μέσα, τότε γινόσαστε συνένοχοι και ουαί και αλίμονο εάν δεχθούμε -και εγώ τουλάχιστον δεν το δέχομαι- ότι όλοι μέσα στη Νέα Δημοκρατία ή όλοι μέσα στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., είναι ίδιοι. Τα ισοπεδώσαμε. Αλλά σαφέστατα δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί ανάμεσά μας ότι κάποιοι εξ ημών που βρέθηκαν σε ευαίσθητες θέσεις, έκαναν κατάχρηση της εξουσίας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε Πρόεδρε…
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Κυρία Πρόεδρε, είναι το μείζον θέμα και αφήστε με να ολοκληρώσω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε Πρόεδρε, άρθρο 66 παράγραφος 8. Οκτώ λεπτά έχετε απομακρυνθεί από το θέμα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Αν έχετε την καλοσύνη, κυρία Αντιπρόεδρε, μη λογοκρίνετε έναν Βουλευτή και ιδιαίτερα Πρόεδρο κόμματος.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Δεν είμαι εδώ για να λογοκρίνω αλλά για να υπενθυμίζω τον Κανονισμό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Αφήστε το, λοιπόν. Εάν σας είναι δυσάρεστα αυτά, τότε να μου πείτε να διακόψω. Με πολλή χαρά να το κάνω, μη σας στεναχωρήσω. Δεν θέλω να σας στεναχωρήσω καθόλου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Δεν έχω το δικαίωμα να κρίνω, αν είναι ευχάριστα ή δυσάρεστα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Αφήστε, όμως, να πω την αλήθεια για ποιο λόγο ερχόμαστε εδώ. Γιατί είμαστε υπόλογοι στο τραπεζικό κατεστημένο, γιατί δεν έχουμε δύναμη να αντιμετωπίσουμε αυτά τα σκάνδαλα και θα σας το συνδέσω αμέσως, αν με αφήσετε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κάντε μία ερώτηση ή μία επερώτηση, κύριε Καρατζαφέρη.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Με το να παρεμβαίνετε, κάνετε κακό στη διαδικασία. Παρακαλώ πολύ επιτρέψτε μου να αναπτύξω την επιχειρηματολογία μου.
Έλεγα, λοιπόν, πριν από λίγο ότι αυτήν τη στιγμή, όπως είναι η Κυβέρνηση δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στα καθήκοντά της. Πώς, λοιπόν, αυτή η Κυβέρνηση θα μπορέσει να βάλει κάτω εις το ντορό τις τράπεζες, όταν είναι καίρια τραυματισμένη, κυρία Πρόεδρε. Και είναι καίρια τραυματισμένη από την εμπλοκή της στο σκάνδαλο της «SIEMENS». Είναι σαφές το θέμα, δεν χρειάζεται, λοιπόν, καμμιά περαιτέρω επεξήγηση. Δεν λειτουργεί τίποτα. Όλοι βρίσκονται κάτω από τη σκιά αυτού του σκανδάλου.
Ας ξεκαθαρίσουμε, λοιπόν, με το σκάνδαλο, ας το δρομολογήσουμε, για να μπορέσουν να απελευθερωθούν δυνάμεις, για να μπορέσουν να φέρουν τα πράγματα σε μια σωστή ρότα. Και η σωστή ρότα είναι περισσότερο φως. Όχι συσκότιση. Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα. Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα από το να πετάξουμε το σάπιο από μέσα μας. Να πετάξουμε το σάπιο μέσα από το χώρο που συλλειτουργούμε. Το αντιλαμβάνεστε όλοι αυτό και γι’ αυτό είμαι από εκείνους που φωνάζουν προς κάθε κατεύθυνση. Θα ήθελα σε αυτό το προσκλητήριο, δηλαδή, στο προσκλητήριο για περισσότερο φως, για περισσότερη διαφάνεια, να συμμετέχουν όλα τα κόμματα.
Εκατό εκατομμύρια ευρώ είπε η «SIEMENS» στα δικαστήρια της Γερμανίας δόθηκαν για μίζες στην Ελλάδα. Εμείς βρήκαμε το ένα και δεν ασχολούμαστε με τα άλλα, λες και δεν υπάρχει θέμα. Γιατί η Ελλάδα δεν κάνει ότι έκανε η Νορβηγία; Στη Νορβηγία, τρεις αξιωματούχοι, ένας ναύαρχος και άλλοι δυο, δέχθηκαν ένα δωράκι από τη «SIEMENS» 2.500 ευρώ, για να πάνε στην Ισπανία να κάνουν διακοπές. Όταν τους έπιασε η Κυβέρνηση, ζήτησε από τη «SIEMENS» 250.000 πρόστιμο γι’ αυτό που έκανε.
Εγώ δεν σας λέω να πάμε εκατό φορές επάνω, να πει η Ελλάδα, 100.000.000 έχετε δώσει μίζες, θέλω 1.000.000.000 αποζημίωση, να δείτε πώς η «SIEMENS» την άλλη μέρα θα μας έδινε όλους τους εισπράκτορες. Γιατί δεν το κάνουμε; Νιγηρία. Είναι πιο πολιτισμένη από εμάς, η τριτοκοσμική, όπως λένε κάποιοι, Νιγηρία; Και όμως, πέντε Υπουργοί αυτήν τη στιγμή είναι στη φυλακή για τον ίδιο ακριβώς λόγο, με τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα.
Το Ιράκ, το οποίο έχει κοινοβουλευτική ζωή πέντε ετών πήγε στη Νέα Υόρκη και κατέθεσε μήνυση εναντίον της «SIEMENS». Εμείς σαν πολιτεία τι κάναμε εναντίον της «SIEMENS»; Αυτό είναι το ζητούμενο. Τι κάναμε, για να δείξουμε ότι υπάρχει κράτος; Τι κάναμε; Μας προσπέρασε η Νιγηρία, το Ιράκ και είμαστε ικανοποιημένοι; Εν πάση και η Νορβηγία, η οποία κινείται, εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Γιατί, λοιπόν, φοβόμαστε να αντιμετωπίσουμε το θέμα; Και αν φοβόμαστε μια ιδιωτική επιχείρηση, πώς δεν φοβόμαστε τις τράπεζες;
Κύριε Υπουργέ, βρείτε τη δύναμη να σταματήσετε τις διαφημίσεις των τραπεζών. Σταματήστε, όπως έχουμε σταματήσει τις διαφημίσεις για το τσιγάρο. Να σταματήσουμε. Όταν ο άλλος ακούει, έλα να πάρεις 10.000 ευρώ σε είκοσι δευτερόλεπτα, με μια απλή διαδικασία, μπαίνει στον πειρασμό και αν τα πάρει από εκείνη την ημέρα γίνεται είλωτας, όμηρος της τράπεζας για όλη του τη ζωή.
Το λέω και το επαναλαμβάνω με πολλή παρρησία, οι τράπεζες δεν είναι για να κερδίσουν αυτό το φαινομενικό επιτόκιο. Είναι να σε βάλουν στον χορό να μην μπορείς να πληρώσεις για να σου παίρνουν το επιτόκιο «καπέλο». Και το βλέπετε από την ευκολία που δίνονται τα δάνεια. Αφήστε δε που δημιουργείται και μία άλλη περίεργη σχέση: όταν οι τράπεζες είναι σχεδόν το 40% των εσόδων των καναλιών, αποκτούν μία ασυλία έτσι. Ποιο κανάλι θα μιλήσει εναντίον των τραπεζών, όταν αποτελεί σχεδόν το 40% των εσόδων του;
Σας ερωτώ: Πριν από δεκαπέντε χρόνια δεν ζούσαμε σε αυτήν τη χώρα; Θυμάται κανείς από εσάς διαφήμιση τράπεζας σε κανάλια; Είναι ασύδοτοι και κάνουν ό,τι θέλουν. Είπαμε να βγάλουν τα μικρά γράμματα. Δεν ακούνε. Το αποφασίζει το Κοινοβούλιο, αλλά δεν το ακούνε. Το αποφασίζει ο Άρειος Πάγος και δεν ακούνε. Είναι κράτος εν κράτει. Έχετε τη δύναμη να τους μαζέψετε και να τους κάνετε παρατήρηση;
Προχθές βγάλατε μία εγκύκλιο και σε λίγες ώρες την εγκύκλιο την κάνατε σύσταση προς τις τράπεζες, γιατί ξέρετε ότι είναι ισχυρότεροι. Φτάσαμε σε εξτρίμ πράγματα.
Ένας πολίτης παίρνει ένα δάνειο με προοπτική δεκαπέντε χρόνια, κύριε Παπουτσή, και στα τρία χρόνια κερδίζει το λαχείο. Θέλει να εξοφλήσει το δάνειο. Δεν μπορεί να το εξοφλήσει. Το ακούσατε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για να ξέρετε ποια είναι η κατάσταση; Παίρνει ένας δάνειο για δεκαπέντε χρόνια και βρίσκει λεφτά κληρονομώντας, ας πούμε, ένα θείο του, έναν παππού του. Πάει στην τράπεζα και λέει ότι θέλει να εξοφλήσει. Δεν γίνεται, πρέπει να πληρώσει πέναλτι. Και αυτό εμείς το δεχόμαστε. Δεν αντιδρούμε.
Την προηγούμενη φορά σας είπα και για μία μεγάλη τράπεζα. Ένας μικροεπιχειρηματίας στη γειτονιά μου είχε μία «Έβγα», όπως το λέμε. Δούλεψε νύχτα-μέρα, εικοσιτετράωρα, έβγαλε δύο γιατρούς. Είχε πάρει ένα δάνειο από μία τράπεζα. Δεν μπόρεσε να το ξεπληρώσει, τα παιδιά του φοιτητές τελειώνανε, του πήραν το σπίτι. Πέθανε και εν συνεχεία πήγε η τράπεζα να πάρει τον οικογενειακό τάφο που είχαν. Να πλειστηριάσουν τον οικογενειακό τάφο. Να τον βγάλουν μέσα από τον τάφο, να πάρουν τα κόκαλα για να πάρουν τον τάφο. ΕΛΕΟΣ. Και εμείς τα δεχόμαστε αυτά και δεν αντιδρούμε!
Επομένως, σας καλώ, κύριε Υπουργέ, να ακούσετε. Επιτέλους, υπερβείτε ότι επειδή είναι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ή του ΛΑ.Ο.Σ. ή του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ή του Κ.Κ.Ε. είναι κακό. Είναι ένας καλός νόμος. Στο κάτω-κάτω δεν θα έχετε την ευθύνη ότι τον κάνατε εσείς και να φοβάστε αύριο το πρωί μήπως σας κατσαδιάσουν κάποιοι.
Καλώ, λοιπόν, όλους τους συναδέλφους, ανεξαρτήτου κόμματος, να στηρίξουμε αυτήν την πρόταση. Μπορεί να είναι άτολμη, θα μπορούσε να είναι πιο δυναμική, πιο αποτελεσματική, αλλά από το καθόλου, καλό κι αυτό. Από την αναβροχιά καλό και το χαλάζι.
Επομένως, εμείς θα ψηφίσουμε αυτήν την πρόταση, ελπίζοντας αύριο το πρωί να έρθει κάτι ακόμα καλύτερο και πιο αποτελεσματικό εναντίον της αυθαιρεσίας των τραπεζών.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Η κ. Κατσέλη έχει το λόγο.
ΛΟΥΚΑ ΚΑΤΣΕΛΗ: Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω σήμερα πραγματικά να μιλήσω από καρδιάς και να μιλήσω χωρίς νούμερα, γιατί πραγματικά η κατάσταση χειροτερεύει μέρα με τη μέρα.
Το Δεκέμβριο στον προϋπολογισμό, τα λέγαμε. Καταθέσαμε τις εκτιμήσεις μας, γιατί θα υπάρχει δημοσιονομικό αδιέξοδο. Δεν μας ακούσατε. Το βρίσκετε μπροστά σας. Οι εκτιμήσεις μας είναι ότι το έλλειμμα θα είναι κοντά στο 3,5%, του Α.Ε.Π. πάνω από την κόκκινη γραμμή του 3% και γι’ αυτό σας καλούμε να πάρετε μέτρα.
Εδώ και αρκετούς μήνες σας λέμε ότι η κατάσταση χειροτερεύει μέρα με τη μέρα. Η οικονομική κρίση είναι προ των πυλών και σε λίγο θα βγει ο κόσμος με κατσαρόλες έξω στο δρόμο. Είναι ο πληθωρισμός, είναι ότι έχει
«καθίσει» η αγορά. Χθες βγήκαν τα στοιχεία για τις οικοδομικές άδειες που είναι μειωμένες κατά 20,5% το α΄τετράμηνο του 2008. Τα νοικοκυριά δεν τα βγάζουν πέρα τώρα και στρέφονται στις τράπεζες για δάνεια και δανεικά.
Μας λέτε ότι η κρίση είναι εισαγόμενη. Δεν υπάρχει αμφιβολία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι υπάρχει μια διεθνής κρίση, ότι αυξάνονται οι διεθνείς τιμές. Όμως η κρίση που βιώνουμε στην Ελλάδα είναι ελληνική κρίση και οι ευθύνες της Κυβέρνησης είναι για δύο λόγους: Πρώτον, γιατί δεν μπόρεσε να μειώσει τα καπέλα στις τιμές στην αγορά πάνω από τον εισαγόμενο πληθωρισμό και η Ελλάδα σήμερα είναι σε όλα τα βασικά είδη δύο και τρεις ποσοστιαίες μονάδες πάνω από τις διεθνείς τιμές. Δεύτερον, η βασική σας ευθύνη είναι ότι μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση δεν παίρνετε κανένα μέτρο για να βοηθήσετε τα χαμηλά και μεσαία εισοδηματικά στρώματα να αντεπεξέλθουν σ’ αυτήν την κατάσταση.
Είναι εισαγόμενη κρίση, κύριε Υπουργέ, το γεγονός ότι έχουμε αυξήσεις στα τιμολόγια της Δ.Ε.Η. κατά 25% την τελευταία τριετία; Στον Ο.Τ.Ε., αύξηση 50%; Στα διόδια αύξηση 96%; Στην Ε.ΥΔ.ΑΠ. αύξηση 80%; Είναι διεθνής κρίση το γεγονός ότι το φορολογικό βάρος για κάθε οικογένεια με δύο παιδιά έχει αυξηθεί;
Επιτρέψτε μου να σας δώσω ένα μόνο νούμερο ως παράδειγμα. Έχετε μια οικογένεια με δύο παιδιά που το 2005 είχε εισόδημα μόνο 15.000. Το 2005 αυτή η οικογένεια πλήρωσε φόρο που αντιστοιχούσε στο 3,9% του εισοδήματός της. Ξέρετε πόσο είναι τώρα ο φόρος γι’ αυτήν την οικογένεια; Ο φόρος από 3,9% έχει πάει στο 5,2% του εισοδήματός της. Σε μια αντίστοιχη οικογένεια που είχε εισόδημα 50.000 ευρώ το 2005, δηλαδή ήταν πλούσια, έχει μειωθεί ο φόρος που πληρώνει ως ποσοστό του εισοδήματος κατά τέσσερις ποσοστιαίες μονάδες. Έχετε μετακυλήσει όλο το βάρος στα χαμηλότερα και μεσαία εισοδηματικά στρώματα. Είναι αυτό εισαγόμενη κρίση;
Είναι εισαγόμενη κρίση το γεγονός ότι οι τιμές σε όλα τα βασικά προϊόντα, όπως είπαμε είναι δύο ή τρεις ποσοστιαίες μονάδες πιο πάνω τις διεθνείς τιμές; Είναι εισαγόμενη κρίση το γεγονός ότι οι ιδιωτικές δαπάνες υγείας και παιδείας έχουν αυξηθεί;
Και αυτή η κατάσταση, κύριε Υπουργέ και αγαπητοί συνάδελφοι, θα χειροτερέψει. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αύξησε τα επιτόκια την περασμένη εβδομάδα. Γι’ αυτήν την αύξηση του 0,25 μονάδων βάσης κάθε δάνειο επιβαρύνεται 25 με 30 ευρώ το μήνα παραπάνω. Άρα τι κάνει ο έμπορος; Ο έμπορος προσπαθεί να αντεπεξέλθει και αυξάνει ακόμα περισσότερο τις τιμές του σήμερα. Τι κάνει το νοικοκυριό; Χρησιμοποιεί την πιστωτική του κάρτα. Προχθές βγήκαν τα στοιχεία που δείχνουν ότι οι πιστωτικές κάρτες ολοένα και περισσότερο χρησιμοποιούνται για να καλύψουν καταναλωτικές ανάγκες. Όλοι προσπαθούν να αντεπεξέλθουν.
Και ήλθε η Ελληνική ΄Ενωση Τραπεζών πριν από λίγες μέρες στη Βουλή και μας είπε ότι δεν υπάρχει πραγματικό βάρος. Εγώ θα ήθελα να καταθέσω στα Πρακτικά τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος του Μαΐου του 2008, που έχουν μια κατανομή του βαθμού δυσκολίας που νιώθει κάθε νοικοκυριό για την εξυπηρέτηση των υποχρεώσεών του. Είναι αποκαλυπτικά τα στοιχεία ιδιαίτερα για τα πιο χαμηλά εισοδήματα. Πάνω από το 80% των νοικοκυριών που δηλώνουν κάτω από 15.000 εισόδημα, δεν μπορούν να πληρώσουν ούτε το νοίκι τους ούτε το στεγαστικό τους δάνειο ούτε τα τραπεζικά τους δάνεια. Τα καταθέτω για τα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό η Βουλευτής κ. Λούκα Κατσέλη καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Επομένως αυτή η κατάσταση χειροτερεύει μέρα με τη μέρα. Και η πρόταση νόμου που έρχεται και καταθέτει το ΠΑ.ΣΟ.Κ., κύριε Υπουργέ, δεν είναι μόνο μια πρόταση νόμου για την ανακούφιση των νοικοκυριών. Είναι παράλληλα πρόταση νόμου για τη στήριξη της αγοράς. Διότι όταν υπάρχει αγοραστική δύναμη στα νοικοκυριά, αυτό τονώνει και την αγορά. Άρα είναι παράλληλα μια πρόταση για αύξηση της οικονομικής δραστηριότητας.
Είχαμε ήδη καταθέσει μια πρόταση νόμου το 2006 που είχε πολύ συγκεκριμένα μέτρα και ερχόμαστε σήμερα και τη συμπληρώνουμε και θα την συμπληρώσουμε ακόμα περισσότερο. Σας προτείνουμε συγκεκριμένα μέτρα, τα οποία ανέφεραν οι συνάδελφοι, για τις κατασχέσεις, για τους πλειστηριασμούς, για το ύψος των οφειλών και τα πανωτόκια, για την πληροφόρηση που δίνουν οι τράπεζες -και πρέπει να είναι αντικειμενική πληροφόρηση- στους δανειολήπτες και τελικά κάνουμε και μια πρόταση, η οποία δεν αναφέρθηκε μέχρι τώρα, η οποία έχει τεράστια σημασία, να εισαχθεί για πρώτη φορά στη νομοθεσία της χώρας μας αυτό που λέγεται «πτώχευση του καταναλωτή». Έχουμε πτωχευτικό δίκαιο για τις επιχειρήσεις, δεν έχουμε για τους καταναλωτές. Αυτή είναι μια πολύ ουσιαστική πρόταση.
Πρέπει να σκύψετε πάνω στο πρόβλημα, κύριε Υπουργέ. Θα τα βρούμε μπροστά μας. Δεν καταλαβαίνω αυτήν τη στιγμή που η κρίση βαθαίνει, που όλα τα νοικοκυριά προσπαθούν να αντεπεξέλθουν, η Κυβέρνηση να κωφεύει. Είναι στιγμή να λάβετε μέτρα. Για εμάς, για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. η ευθύνη μας είναι να καταθέτουμε προτάσεις. Εσάς η ευθύνη σας είναι να τα κάνετε πράξη και να παίρνετε μέτρα.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κυρία Κατσέλη.
Σας θυμίζω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι το επτάλεπτο πρέπει να σας βρίσκει στα Έδρανα.
Το λόγο έχει τώρα ο κ. Νασιώκας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Μισό λεπτό, κυρία Πρόεδρε. Δεν άκουσα καλά. Μπορώ να έχω το λόγο;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ναι.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Επειδή άκουσα ότι την ίδια παρατήρηση προηγουμένως έκανε και ο προηγούμενος Πρόεδρος, ο κ. Νεράντζης, θέλω να διαφωνήσω ευθέως επ’ αυτού διότι αναφέρεστε σε μία ρύθμιση του Κανονισμού πριν την τροποποίησή του, όταν το όριο για τον Βουλευτή ήταν οκτάλεπτο ή δεκάλεπτο και σε αυτήν την περίπτωση είχε προβλεφθεί να ανεβαίνει στο Βήμα. Με την ερμηνεία την οποία δίνετε εσείς στον τροποποιημένο Κανονισμό, ξέρετε ποιο θα είναι το αποτέλεσμα; Όλοι οι συνάδελφοι Βουλευτές που προτίθενται να πάρουν το λόγο πρέπει να μιλούν από κάτω, δεν θα ανεβαίνει κανείς στο Βήμα.
Κυρία Πρόεδρε, είναι απαράδεκτη η ερμηνεία αυτή, δεν τη δεχόμαστε και αν επιμένετε πάρα πολύ, παρακαλώ πολύ για νέα συζήτηση στη Διάσκεψη των Προέδρων ή ξανά στο Σώμα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε Παπουτσή, είμαι σίγουρη, δεν είμαι πρόχειρη, ότι είναι verbatim η αναφορά του Κανονισμού ότι, όταν το δικαίωμα είναι οκτάλεπτο…
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Πριν την τροποποίηση, κυρία Πρόεδρε!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Με συγχωρείτε, χρησιμοποιώ τον τροποποιηθέντα και ισχύοντα: «Ο Αγορητής μιλεί από το Βήμα ή από τη θέση του. Από το Βήμα μπορεί να μιλήσει μόνο όταν ο χρόνος ομιλίας που δικαιούται υπερβαίνει τα επτά λεπτά της ώρας».
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Εντάξει. Άρα σωστά. Όταν υπερβαίνει.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Όταν υπερβαίνει τα επτά λεπτά της ώρας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Και τα επτά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Όταν το δικαίωμά του, όταν η ομιλία του υπερβαίνει τα επτά λεπτά. Δεν χρειάζεται να ερμηνεύσω ότι τα επτά λεπτά είναι από τη θέση του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, με συγχωρείτε, κατ’ αναλογία της προηγούμενης αναφοράς…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε Παπουτσή, δεν κάνουμε αναλογίες. Σας διαβάζω ακριβώς το κείμενο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, η προηγούμενη αναφορά αφορούσε, λοιπόν, όταν γινόταν υπέρβαση των οκτώ λεπτών, γι’ αυτό οι συνάδελφοι όλοι είχαν το δικαίωμα να ανεβαίνουν στο Βήμα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Μάλιστα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Επαναλαμβάνω, η ερμηνεία την οποία δίνετε δεν έχει καμμία σχέση με το πνεύμα ακόμα και των τροποποιήσεων τις οποίες έκανε ο κύριος Πρόεδρος.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Προ ολίγου δεν μιλήσατε για το πνεύμα, μιλήσατε για το γράμμα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Επιτρέψτε μου να ολοκληρώσω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Σας απέδειξα ότι ισχύει το πέραν του επταλέπτου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Πολύ ωραία. Ως εκ τούτου…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Και ισχύει ως must, ως πρέπει.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Εν πάση περιπτώσει, είναι μια ερμηνεία την οποία δεν δεχόμαστε. Σας το δηλώνω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κατ’ οικονομία σεβόμαστε, δεν βιάζουμε το Βουλευτή να κατέβει, αλλά καλόν είναι.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Σας δηλώνω, λοιπόν, κυρία Πρόεδρε, ότι δεν αποδεχόμαστε την ερμηνεία την οποία δίνετε και ζητούμε ξανά νέα συζήτηση στη Διάσκεψη των Προέδρων.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε Παπουτσή, δεν υπάρχει επιχείρημα σε έναν Κανονισμό που μπορούσατε προ μιας εβδομάδας να προτείνετε…
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Δεν έγινε καμμία συζήτηση επ’ αυτού.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριοι συνάδελφοι, συμβουλευθείτε το άρθρο 66. Νομίζω ότι είναι σαφές.
Ορίστε, κύριε Νασιώκα.
ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εάν η ερμηνεία του Κανονισμού ήταν αυτή, που λέει η κυρία Πρόεδρος τότε κανένας συνάδελφος Βουλευτής δεν θα μιλούσε από το Βήμα ποτέ. Άρα, είναι απλό θέμα και δεν πιστεύω ότι πρέπει να χάνουμε χρόνο πάνω σ’ αυτό.
Ζούμε, κυρία Πρόεδρε, ο ελληνικός λαός ζει σε μια διάχυτη απαισιοδοξία, γιατί αντιμετωπίζει προβλήματα, μεγάλα προβλήματα, πολλά.
Αλλά η απαισιοδοξία δεν οφείλεται σ’ αυτό. Οφείλεται στο ότι δεν βλέπει φως στον ορίζοντα. Δεν βλέπει ότι αύριο τα πράγματα θα είναι καλύτερα και ότι θα ξεπεραστούν τα προβλήματα. Ακόμη ζούμε κάτω από το κράτος μιας πολύπλευρης κρίσης που μαστίζει την κοινωνία μας, και βεβαίως τα κόμματα και την πολιτική. Και πώς αλλιώς θα ήταν αφού, αλήθεια, μπορούμε να πούμε ότι είμαστε περήφανοι για τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε σκάνδαλο όπως της «SIEMENS», σκάνδαλα που θέτουν επί τάπητος ένα μείζον θέμα, το πολιτικό χρήμα και τις σχέσεις του πολιτικού κόσμου με την οικονομική εξουσία και την επικοινωνιακή εξουσία; Οι πολίτες θεωρούν ότι ο πολιτικός κόσμος διέπεται από υποκρισία. Και η Κυβέρνηση γιατί αυτή έχει τη δυνατότητα πολλών πρωτοβουλιών και πράξεων χαρακτηρίζεται βεβαίως από υποκρισία. Αυτό ισχύει για την Κυβέρνηση και για τον κύριο Πρωθυπουργό τού «σεμνά και ταπεινά».
Και σήμερα γράφει ο Τύπος και βλέπουν οι πολίτες και υποψιάζονται γιατί ξέρουν τι γινόταν και τι γίνεται σ’ αυτόν τον τομέα και πιστεύω ότι έχει οχυρωθεί η Κυβέρνηση και ο κύριος Πρωθυπουργός πίσω από τη δικαιοσύνη και πίσω από την σιωπή του κ. Χριστοφοράκου. Δεν θέλω να αναφερθώ περισσότερο.
Αλλά όλα αυτά είναι φύλλο συκής. Άρα, ο βασιλιάς είναι γυμνός και ο πολιτικός κόσμος είναι γυμνός. Η πολύπλευρη κρίση έχει ως πρώτο αποτέλεσμα, ως σημαντικότερη πτυχή την οικονομική κρίση. Βεβαίως, κύριε Υπουργέ, υπάρχει δυσμενές διεθνές περιβάλλον. Αυτό δεν μπορεί κανένας να το αρνηθεί. Αλλά η Κυβέρνηση δεν μπορεί να διαχειριστεί καμμία κρίση, ούτε αυτή. Έτσι γίνεται μέρος του προβλήματος, δημιουργεί πρόβλημα. Δηλαδή, δημιουργεί τις προϋποθέσεις των δυσμενών επιπτώσεων για τους πολίτες. Για παράδειγμα η ακρίβεια. Βεβαίως, υπάρχει δυσμενές οικονομικό περιβάλλον και κακές προοπτικές. Αλλά αλήθεια, γιατί πάρα πολλά προϊόντα, κατηγορίες προϊόντων στην Ελλάδα, στην κατάταξη της ακρίβειας στην Ευρώπη άλλαξαν θέση και έγιναν ακριβότερα, πήραν θέσεις υψηλότερες, τέσσερις έως έντεκα θέσεις. Δεν υπάρχει δυσμενές περιβάλλον στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στις άλλες χώρες;
Άρα, είναι έργο δικό σας, είναι έργο δικό μας, δηλαδή της χώρας μας. Έτσι πλήττεται η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, τα μεσαία στρώματα, τα μεσαία εισοδήματα που σήμερα δεινοπαθούν και τα χαμηλότερα που βρίσκονται σε εξαθλίωση. Και δεν κάνετε κάτι προληπτικά για να πάρετε μέτρα. Έλεγαν οι προκάτοχοί σας, κύριε Υπουργέ, ότι δεν χρειάζεται να πάρουμε μέτρα και ότι οι κανόνες της αγοράς, ο ανταγωνισμός, θα ρυθμίσουν την αγορά και ότι θα έχουμε χαμηλές τιμές, δεν θα έχουμε ακρίβεια. Και προσθέτατε ότι δεν μπορούμε να πάρουμε μέτρα. Σήμερα ανακοινώνετε μέτρα μέτρων. ΄Η δεν μπορούσαμε και δεν μπορούμε ή μπορούσαμε και μπορούμε. Γιατί δεν τα πήρατε τότε, κύριε Υπουργέ, και φθάσαμε στο σημερινό επίπεδο για να μιλήσουμε; Το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών μειώνεται, εξαντλείται και φθάνουμε στην υπερχρέωση.
Η υπερχρέωση είναι ένα αποτέλεσμα μιας κακής συγκυρίας και μιας πολύ κακής δικής σας οικονομικής πολιτικής. Θα σας δώσω, δύο, τρία στοιχεία ακόμη που τα γνωρίζετε. Το οικονομικό περιβάλλον στην Ελλάδα περισσότερο από αλλού ακολουθεί κακό δρόμο. Βρισκόμαστε σε μία στασιμότητα, έχουμε υψηλό πληθωρισμό, έχουμε στοιχεία ύφεσης. Η παραγωγή γενικώς μειώνεται. Αλήθεια, ρωτάνε οι πολίτες, τι παράγει η Ελλάδα σήμερα; Πώς μειώθηκε π.χ. η αγροτική παραγωγή; Το εμπορικό ισοζύγιο διευρύνεται επικίνδυνα. Η χώρα δανείζεται. Ο δανεισμός της Κυβέρνησης φέτος έχει ολοκληρωθεί όσον αφορά αυτό που είχε προβλέψει στον προϋπολογισμό. Έχει υπερκαλυφθεί και βρισκόμαστε ακόμα στο πρώτο εξάμηνο.
Υπάρχει δημοσιονομικός εκτροχιασμός, η παραοικονομία διογκώνεται, η φοροδιαφυγή και η εισφοροδιαφυγή αυξάνονται και η Κυβέρνηση είναι απλός παρατηρητής, κανένα μέτρο ούτε καν αυτό που με τυμπανοκρουσίες είχε υιοθετήσει κάποτε, ότι θα χτυπήσει την παραοικονομία μετακινώντας όλες τις συναλλαγές μέσω του τραπεζικού συστήματος. Βεβαίως, τα υπερκέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων και των τραπεζών αυξάνονται.
Τι προτείνει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. σήμερα; Προτείνει τέσσερα συγκεκριμένα πράγματα, τα οποία, κύριε Υπουργέ, έχετε υποχρέωση να δεχθείτε. Αλλιώς μιλάτε για να μιλάτε και συμβάλλετε, εσείς και η Κυβέρνησή σας, στην περαιτέρω υποβάθμιση του Κοινοβουλίου.
Οι κατασχέσεις για τον υπερδανεισμό πρέπει από 10.000 να πάνε σε 20.000. Αυτό είναι το πρώτο και σημαντικό. Και βεβαίως να απαγορευτεί πλήρως, αφού διευκρινιστεί ο οποιοσδήποτε πλειστηριασμός της πρώτης κατοικίας.
Το δεύτερο, ο πλειστηριασμός στα ακίνητα δεν μπορεί παρά να είναι τουλάχιστον στο ύψος της αντικειμενικής αξίας, ποτέ κάτω απ΄ αυτό. Πώς αλλιώς μπορεί να γίνει; Για ένα κομμάτι ψωμί κάποιος θα χάνει το σπίτι του και δεν θα μπορεί να ζήσει;
Τα χρήματα που δανείζεται κάποιος και βρίσκεται σε υπερχρέωση δεν μπορεί ποτέ να ξεπερνούν το διπλάσιο του αρχικού δανείου, κάτι που το εφαρμόσαμε ή μάλλον το θεσμοθετήσαμε για τα αγροτικά χρέη. Επίσης, να καταργηθεί οριστικά ο ανατοκισμός.
Είναι τέσσερα απλά μέτρα που η Κυβέρνηση με το «στρίβειν διά του αρραβώνος» δεν τα υιοθετεί. Η Αντιπολίτευση, η άλλη Αντιπολίτευση με εξαίρεση το ΛΑ.Ο.Σ. δεν το ψηφίζει και το καταγγέλλει.
Εμείς μιλάμε για ένα απλό μέτρο για να ανακουφίσουμε κάποιους. Ακόμη και αυτό δεν το υιοθετείτε; Τότε ο λαός δεν προσβλέπει σε τίποτα απ΄ αυτήν την Κυβέρνηση, γιατί κάθε κόμμα, η Κυβέρνηση και τα κόμματα της Αντιπολίτευσης αυτό που βάζουν ως προτεραιότητα είναι πώς θα κερδίσουν πόντους κάνοντας λαϊκισμό.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε Νασιώκα.
Το λόγο έχει ο κ. Μάντατζη.
ΤΣΕΤΙΝ ΜΑΝΤΑΤΖΗ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. φέρνει πρόταση νόμου για την ελάφρυνση των νοικοκυριών από την υπερχρέωση. Οι προτάσεις που κατέθεσε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι μία πράξη ευθύνης απέναντι στις δεκάδες χιλιάδες υπερχρεωμένων νοικοκυριών.
Όλοι γνωρίζουμε πια ότι τα χρέη των νοικοκυριών έχουν υπερδιπλασιαστεί τα τέσσερα τελευταία χρόνια. Ο υπερδανεισμός των νοικοκυριών και η ιδιότυπη ομηρία από τις τράπεζες, στην οποία βρίσκονται σήμερα εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες, δεν είναι ούτε συγκυριακό ούτε πρόσκαιρο φαινόμενο.
Ο υπερδανεισμός είναι ένας κρίκος στην αλυσίδα που οδηγεί στην οικονομική ύφεση και την κοινωνική αποδιοργάνωση. Οι άλλοι κρίκοι της αλυσίδας είναι η ανεξέλεγκτη ακρίβεια, η αυξανόμενη ανεργία, η μείωση του ρυθμού ανάπτυξης. Η αλυσίδα αυτή, με τις πολιτικές που ακολουθεί η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, έχει ρίξει βαθιά άγκυρα στους κόλπους της ελληνικής κοινωνίας, με συνέπειες πλέον απρόβλεπτες και ανεξέλεγκτες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχετε αναρωτηθεί γιατί η Ελλάδα κατέχει το τρίτο υψηλότερο μερίδιο καταναλωτικών δανείων στην Ευρώπη; Γιατί ολοένα και περισσότερα μικρομεσαία και μεσαία νοικοκυριά εγκλωβίζονται στον τραπεζικό δανεισμό;
Έχετε αναρωτηθεί εν τέλει ποιοι είναι εκείνοι οι συμπολίτες μας που καταφεύγουν στον τραπεζικό δανεισμό και γιατί; Θα σας μεταφέρω τι συμβαίνει στο Νομό μου, την Ξάνθη και είμαι σίγουρος ότι η κατάσταση που επικρατεί και στις δικές σας περιφέρειες είναι ανάλογη.
Στον τραπεζικό δανεισμό καταφεύγουν οι αγρότες που βλέπουν καθημερινά τα εισοδήματά τους να μειώνονται. Οι αγρότες παίρνουν δάνεια για να αντεπεξέλθουν στα υπέρογκα έξοδα που συνεπάγεται πλέον η καλλιέργεια της γης, για να πληρώσουν τα λιπάσματα, το πετρέλαιο, το γεωπόνο. Όταν έρχεται η ώρα της συγκομιδής και της πώλησης, τα εισοδήματα δεν φθάνουν ούτε για την αποπληρωμή του δανείου ούτε για την κάλυψη βασικών βιοτικών αναγκών της οικογένειάς τους.
Στον τραπεζικό δανεισμό και τα καταναλωτικά δάνεια καταφεύγουν επίσης οι εργάτες, οι οικοδόμοι, οι ιδιωτικοί υπάλληλοι των 800 ευρώ, γιατί δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα με τους μισθούς που παίρνουν.
Η κατάσταση χειροτερεύει δραματικά όταν αυτοί οι άνθρωποι έχουν οικογένειες και παιδιά. Ποια έξοδα να καλύψει πρώτα μια οικογένεια; Να πληρώσει τα ενοίκια που έχουν «πετάξει» στα ύψη, τους λογαριασμούς της Δ.Ε.Η. που αυξάνονται πλέον ανά τρίμηνο ή τετράμηνο, το πετρέλαιο θέρμανσης το χειμώνα; Γιατί, κύριε Υπουργέ, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κωφεύει στο αίτημα του Κινήματός μας για τη χορήγηση επιδόματος θέρμανσης;
Στον τραπεζικό δανεισμό καταφεύγουν τα μεσαία νοικοκυριά για να σπουδάσουν τα παιδιά τους. Αυτά είναι τα περίφημα «φοιτητικά δάνεια» που παίρνουν πολλές οικογένειες προκειμένου να μπορέσουν να ανοίξουν και να συντηρήσουν και ένα δεύτερο νοικοκυριό. Πληρώνουν οι γονείς μέσω του δανεισμού, προκειμένου να εξασφαλίσουν στα παιδιά τους καλύτερες προϋποθέσεις στη ζωή τους. Όμως όταν έρθει η αποπληρωμή του δανείου κυριολεκτικά και μεταφορικά αυτά τα παιδιά που βγαίνουν στην αγορά εργασίας σπουδαγμένα, με πτυχία και μεταπτυχιακά, θα παίρνουν 600 και 700 ευρώ. Όχι μόνο δεν μπορούν να θέσουν τις βάσεις ενός καλύτερου μέλλοντος αλλά δεν μπορούν καν να φύγουν από την οικογενειακή εστία.
Στον τραπεζικό δανεισμό καταφεύγουν επίσης και πολλοί μικρομεσαίοι έμποροι και επιχειρηματίες προκειμένου να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Η αγοραστική δύναμη έχει μειωθεί δραματικά, με αποτέλεσμα τουλάχιστον στο Νομό μου, την Ξάνθη, οι έμποροι να διαμαρτύρονται.
Είναι ενδεικτική η επιστολή που έστειλε η Ομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων Ξάνθης στους Υπουργούς Οικονομίας και Ανάπτυξης ζητώντας την εγκατάσταση φυσικού αερίου στο νομό μας. Ενδεχομένως να σας ακούγεται περίεργο το θέμα της επιστολής, επιτρέψτε μου όμως να σας διαβάσω κάποια αποσπάσματα.
Απευθυνόμενη, λοιπόν, στους συναρμόδιους Υπουργούς η ομοσπονδία τονίζει: «Εδώ και αρκετούς μήνες βιώνουμε μια άνευ προηγουμένου οικονομική αστάθεια, με αποτέλεσμα αφ΄ενός μεν η κερδοφορία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων να μειώνεται επικίνδυνα, αφ΄ετέρου δε το προς διάθεση εισόδημα των καταναλωτών να εξατμίζεται από την ακρίβεια».
Η ομοσπονδία συνεχίζει λέγοντας: «Επειδή ο επόμενος χειμώνας προβλέπεται να είναι ενεργειακά πολύ δύσκολος και ακριβός θα θέλαμε να προτείνουμε την προτεραιότητα εγκατάστασης φυσικού αερίου στην πόλη μας».
Και η ομοσπονδία κλείνει την επιστολή της κάνοντας έκκληση στην Κυβέρνηση. Αναφέρει χαρακτηριστικά: «Σήμερα αναφερόμαστε στο ως άνω θέμα. Αν και υπάρχει καιρός, πλην όμως θεωρούμε ότι η λήψη των σχετικών μέτρων και χρόνο και μελέτη απαιτούν. Και γι’ αυτό οι κινήσεις της πολιτείας και γρήγορες και ουσιαστικές πρέπει να είναι, εάν δεν θέλουμε να δούμε φαινόμενα φτώχειας, διάλυσης οικογενειών, κλεισίματα καταστημάτων, αδυναμία πληρωμής της θέρμανσης τον προσεχή χειμώνα και γενικώς διάλυση και απαξίωση της μεσαίας τάξης». «Αναμένουμε τις ενέργειές σας» κλείνει η επιστολή. Αυτά αναφέρει η Ομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων Ξάνθης. Δεν είναι, συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, υστερόβουλη, αν θέλετε, πολιτική κριτική ενός Βουλευτή της Αντιπολίτευσης.
Η ζοφερή αυτή κατάσταση και η ομηρεία των καταναλωτών από τις τράπεζες δεν αντιμετωπίζεται με ευχολόγια και με μέτρα-«πυροτεχνήματα», ούτε αντιμετωπίζεται με το να καλούν οι Υπουργοί κι οι Υφυπουργοί της Κυβέρνησης τους δανειολήπτες να είναι πιο προσεκτικοί και πιο υπεύθυνοι. Χρειάζεται πολιτική βούληση και υπευθυνότητα. Δυστυχώς η Κυβέρνηση δεν επιδεικνύει τίποτε από τα δύο. Αντ’ αυτών, η Κυβέρνηση, που ευθύνεται για την ανεξέλεγκτη διόγκωση του προβλήματος, συνεχίζει να πορεύεται στο ίδιο αδιέξοδο μονοπάτι.
Οι πολίτες πλέον έχουν εθιστεί στο να βλέπουν τον κ. Καραμανλή να περιορίζεται στο ρόλο του Πρωθυπουργού παρατηρητή - σχολιαστή, τους Υπουργούς της Κυβέρνησης να μετατρέπονται σε «τροχονόμους» διαφόρων μεγαλοσυμφερόντων και τους Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας να περιορίζονται στο μεν Κοινοβούλιο στον άχαρο ρόλο του απαθούς χειροκροτητή, στα δε «παράθυρα» των ειδήσεων σε «αντάρτες» του ενός τετάρτου της ώρας.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ., μπροστά στην αδυναμία και την ανικανότητα της Κυβέρνησης να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, κατέθεσε πρόταση νόμου. Δεν θα αναφερθώ περαιτέρω στα προτεινόμενα μέτρα, τα οποία έχουν διεξοδικά παρουσιαστεί από τους συναδέλφους. Θα ήθελα, όμως, κλείνοντας να τονίσω το εξής: Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κατέθεσε τις προτάσεις του. Η Κυβέρνηση είναι εκείνη που πρέπει να τις υιοθετήσει, προκειμένου να απεγκλωβιστούν δεκάδες χιλιάδες πολίτες από την υπερχρέωση. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν θα επιτρέψει στη Νέα Δημοκρατία να συνεχίσει να υπονομεύει με την πολιτική της την κοινωνική συνοχή και να περιθωριοποιεί μεγάλο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε Μάντατζη.
Το λόγο έχει ο κ. Δημήτρης Κουσελάς.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η υπερχρέωση των νοικοκυριών στις τράπεζες αποτελεί πλέον μάστιγα και για τα νοικοκυριά, αλλά και για την ελληνική οικονομία. Τα χρέη προς τις τράπεζες ξεπέρασαν το τελευταίο χρονικό διάστημα τα 100.000.000.000. Τα χρέη των νοικοκυριών ξεπέρασαν τα χρέη των επιχειρήσεων και σαν ποσοστό του Α.Ε.Π. διπλασιάστηκαν τα τελευταία πέντε χρόνια.
Έρευνα της Τράπεζας της Ελλάδος για το δανεισμό αποδεικνύει ότι το 51,4% των νοικοκυριών οφείλουν κάποιο δάνειο. Η λεγόμενη μεσαία τάξη δίνει έως και το 1/3 του μηνιαίου οικογενειακού της εισοδήματος, προκειμένου να αποπληρώνει τα δάνεια που έχει πάρει από τις τράπεζες.
Είναι γεγονός ότι ο ρυθμός αύξησης των δανείων στη χώρα μας είναι από τους μεγαλύτερους. Είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μετά της Σλοβενίας. Τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, αλλά και της Τράπεζας της Ελλάδος, δείχνουν ότι οι ελληνικές τράπεζες είναι πρωταθλήτριες σε ό,τι αφορά τα επιτόκια της καταναλωτικής πίστης. Έτσι, εκατομμύρια ελληνικά νοικοκυριά που αγοράζουν με χρήση της πιστωτικής τους κάρτας, επιβαρύνονται πολύ περισσότερο απ’ ό,τι ο μέσος Ευρωπαίος πολίτης.
Συνολικά –και για να μην σας ζαλίσω με νούμερα- το «καπέλο» που εφαρμόζουν οι ελληνικές τράπεζες, συγκριτικά με τις ευρωπαϊκές, λόγω του υψηλότερου επιτοκίου, κοστίζει τουλάχιστον 1,7 δισεκατομμύρια ετησίως στον Έλληνα καταναλωτή.
Η κατάσταση, βέβαια, αυτή θα χειροτερέψει στο χρονικό διάστημα που έχουμε μπροστά μας, λόγω της έξαρσης του πληθωρισμού -ο επίσημος είναι 5%, ο ανεπίσημος ξεπερνά το 8%- και της εντεινόμενης ακρίβειας, καθώς και της αυξημένης φορολογικής επιβάρυνσης και της περαιτέρω μείωσης της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών.
Είχαμε προχθές, και το γνωρίζετε όλοι, μία νέα -την ένατη κατά σειρά- αύξηση των ευρωπαϊκών επιτοκίων που φθάνουν το 4,25%, μια αύξηση η οποία θα σημάνει την αφαίρεση από 20 μέχρι 50 ευρώ από τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς το μήνα, λόγω της αύξησης των επιτοκίων που με το παραπάνω θα χρεώσουν οι ελληνικές τράπεζες, ιδιαίτερα εκείνους που έχουν κυμαινόμενα επιτόκια.
Έχουμε στη χώρα μας τα υψηλότερα υπερκέρδη στις τράπεζες, απ΄ όλο το τραπεζικό σύστημα στην ευρωζώνη και ταυτόχρονα τις περισσότερες κατασχέσεις και πλειστηριασμούς. Ήδη, τριάντα χιλιάδες στεγαστικά δάνεια που εκταμιεύτηκαν την τελευταία εξαετία έχουν σταματήσει να εξυπηρετούνται και οι κατασχέσεις μέσω των πλειστηριασμών ξεπέρασαν τις εκατό χιλιάδες το 2007, μόνο για την περιοχή του Λεκανοπεδίου. Αυξήθηκαν κατά 22% έναντι του 2006.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τούτων δοθέντων, σε μια κοινωνία ισονομίας, σε μια ώριμη οικονομικά και παραγωγικά χώρα, δεν μπορεί να μένουμε απαθείς μπροστά σε τέτοια φαινόμενα. Εμείς –και το ξεκαθαρίζουμε αυτό- θέλουμε τις τράπεζες να επενδύουν στο επαγγελματικό ρίσκο, όχι να το μεταθέτουν με το παραπάνω στους δανειολήπτες. Δεν θέλουμε τις τράπεζες να επενδύουν στις κατασχέσεις.
Πέρα από τους μέσους όρους, η υπερχρέωση αποτελεί πλέον ένα εκρηκτικό κοινωνικό και οικονομικό πρόβλημα που επιβαρύνει κυρίως τα χαμηλά και τα μεσαία εισοδήματα.
Γι’ αυτό το λόγο σήμερα επανερχόμαστε, σε σχέση με την πρόταση νόμου που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχε καταθέσει το 2006. Μια πρόταση νόμου με την οποία ζητούσαμε τη θέσπιση ανώτατου θεμιτού επιτοκίου, σε ό,τι αφορά τα καταναλωτικά δάνεια που είπα ότι είμαστε πρωταθλητές στην Ευρώπη. Ζητούσαμε τότε την επιβολή συγκεκριμένων απαγορεύσεων στις εισπρακτικές εταιρείες που συμπεριφέρονται απαράδεκτα και παράνομα και ζητούσαμε να υπάρξει διαφάνεια στις συναλλαγές με παρέμβαση της Τράπεζας της Ελλάδος και των άλλων ελεγκτικών αρχών.
Δυστυχώς, η πρότασή μας τότε, ερίφθη, κύριε Υπουργέ, από την Κυβέρνησή σας, στο καλάθι των αχρήστων. Σήμερα, προτείνουμε και πρόσθετα μέτρα για να προλάβουμε εκρηκτικές κοινωνικές καταστάσεις, καθώς το πρόβλημα εξακολουθεί και διογκώνεται με πάρα πολύ μεγάλους ρυθμούς.
Η πρότασή μας, που ανέλυσε και ο εισηγητής μας και η κ. Κατσέλη και οι υπόλοιποι συνάδελφοι από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., που μίλησαν είναι και ρεαλιστική και εφαρμόσιμη και ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες της ελληνικής οικογένειας, αλλά και στις ανάγκες που έχει σήμερα η οικονομία μας. Δεν θα την αναλύσω. Αναλύθηκε αρκούντως. Η Κυβέρνηση δεν μπορεί να κωλυσιεργεί άλλο. Έχει υποχρέωση, αφ΄ενός να στηρίξει τα εισοδήματα που πλήττονται από την ακρίβεια και από τις παραλείψεις, αν θέλετε, και από τις ευθύνες που έχει για τις δικές της πολιτικές και αφ΄ετέρου να ελέγξει τη σωστή λειτουργία του ανταγωνισμού από τις πρακτικές των επιχειρήσεων, που κατέχουν δεσπόζουσα θέση στην ελληνική αγορά.
Κατά τη συζήτηση στη Διαρκή Επιτροπή ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας κατηγόρησε τους Ελληνες πολίτες για την ανευθυνότητα και την επιπολαιότητα με την οποία υπερβαίνουν τις ανάγκες τους, υπονοώντας πως για την υπερχρέωση φταίνε οι δανειολήπτες που δεν είναι αρκούντως υπεύθυνοι. Σε μια ανθούσα οικονομία ο πολίτης δεν έχει συνήθως πρόβλημα για να ξεπληρώσει τα χρωστούμενα. Όταν όμως η αγοραστική του δύναμη μειώνεται συνεχώς και μειώνεται λόγω της αύξησης των τιμολογίων των Δ.Ε.Κ.Ο., λόγω των φορολογικών επιβαρύνσεων, λόγω των υψηλότερων επιτοκίων και της ακρίβειας συνολικότερα, όπως στην ελληνική κοινωνία, είναι φυσικό και επόμενο ότι νομοτελειακά οδηγείται στην υπερχρέωση.
Επομένως, η υπερχρέωση δεν είναι απλά θέμα ατομικής ευθύνης, όπως θέλει να βλέπει το θέμα η Νέα Δημοκρατία για να απαλλάξει και τον εαυτό της από τις πολιτικές που ασκεί και τις τράπεζες, αλλά είναι ένα ζήτημα που σχετίζεται με τις ευθύνες και της Κυβέρνησης και του τραπεζικού συστήματος. Γι’ αυτό, είναι απαραίτητο να παρέμβει η πολιτεία με ένα πλέγμα μέτρων, όχι για να δώσει άφεση αμαρτιών στους κακοπληρωτές, αλλά για να υποβοηθήσει το ελληνικό νοικοκυριό να ξεπληρώσει.
Κυρία Πρόεδρε, θέλω να κλείσω, λέγοντας ότι είναι πραγματικά λυπηρό πως η Κυβέρνηση ακολουθεί σήμερα χειρότερη πρακτική από αυτή που ακολούθησε το 2006. Τότε είχαν ακουστεί και οι φορείς. Σήμερα δεν μπήκε στον κόπο να ακούσει ούτε τους φορείς. Φαίνεται ότι ζητούμενο για την Κυβέρνηση, δεν είναι η λύση του προβλήματος, αλλά η αποκόμιση επικοινωνιακών εντυπώσεων, για να εμφανίσει εκ των υστέρων κάποιες από τις δικές μας προτάσεις –γιατί φαίνεται ακόμη και σήμερα πως δεν δέχεται την πρότασή μας- ότι είναι δικές της προτάσεις, σαλαμοποιώντας όπως πάντα, τη δική μας πρόταση.
Κύριε Υπουργέ, πρέπει τελικά να επιλέξετε. Θέλετε λύσεις σ΄ ένα συνεχώς διογκούμενο και εκρηκτικό κοινωνικό πρόβλημα ή αρκείστε σε εξαγγελίες για επιδόματα ελεημοσύνης στους πιο εξαθλιωμένους φτωχούς συμπολίτες μας, σαν φύλο συκής για πολιτικές, δήθεν, κοινωνικού κράτους; Θέλετε ευνομία ή ασυδοσία, των ισχυρών της αγοράς; Θέλετε να προστατέψετε τους πολίτες ή τα συμφέροντα και τα υπερκέρδη των τραπεζών;
Για ακόμη μια φορά οι πολίτες σάς κρίνουν, όχι από τα λόγια –από αυτά έχουν χορτάσει- αλλά από τις πράξεις και στο συγκεκριμένο θέμα από τις κωλυσιεργίες και τις παραλείψεις σας.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (΄Ελσα Παπαδημητρίου): Το λόγο έχει ο κ. Μανιάτης.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση της πρότασης νόμου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για την ελάφρυνση των νοικοκυριών από τον υπερδανεισμό έχει ένα σκληρό, θα έλεγα, συμβολισμό. Έχει ένα πολύ σκληρό συμβολισμό, το γεγονός ότι συζητείται σήμερα, συζητείται αυτές τις μέρες ένα μέτρο κοινωνικής ευαισθησίας, μια πρόταση, επαναλαμβάνω, που κατατέθηκε εκ μέρους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. την ίδια χρονική στιγμή που η χώρα ολόκληρη βουλιάζει σε μια λάσπη αναξιοπιστίας, αδιαφάνειας και διαφθοράς με το γνωστό σκάνδαλο της «SIEMENS».
Φοβάμαι, λοιπόν, πάρα πολύ ότι τέτοιου είδους πρωτοβουλίες σαν αυτή που πήραμε εμείς ως ΠΑ.ΣΟ.Κ., χρειαζόμαστε πολύ περισσότερες, εάν πρόκειται κάποια στιγμή το πολιτικό σύστημα της χώρας να αποκτήσει, έστω και μια στοιχειώδη αξιοπιστία. Αναλογιστείτε μόνο ότι σήμερα δημοσιεύτηκε μια δημοσκόπηση, σύμφωνα με την οποία το 50% των πολιτών αδιαφορεί πλήρως για τα τεκταινόμενα σε αυτή την Αίθουσα, στο ναό της δημοκρατίας. Kαι ευλόγως νομίζω ότι αδιαφορεί, διότι εμείς οι ίδιοι, ως πολιτικό σύστημα, δεν έχουμε αποδείξει ότι αξίζει τον κόπο να παρακολουθεί ο πολίτης τις συζητήσεις εδώ, δεν έχουμε αποδείξει ότι ξέρουμε και μπορούμε να συνεννοούμαστε μεταξύ μας για τα στοιχειώδη, δεν έχουμε αποδείξει ότι μπορούμε, πέρα και πάνω από τις μικροκομματικές μας σκοπιμότητες, να βάζουμε την απλή, την κοινή λογική, τη λογική του απλού ανθρώπου.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δυστυχώς αυτή η πρόταση νόμου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. συζητείται σ΄ ένα τέτοιο κλίμα όπου επικρατούν στην κοινή γνώμη δύο συμπληρωματικά, νομίζω, αισθήματα. Είναι το αίσθημα της οργής και ταυτόχρονα, το αίσθημα της αδιαφορίας. Οργή για ένα πολιτικό σύστημα που δεν μπορεί πολύ γρήγορα να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Το ακόμη χειρότερο, όμως, συναίσθημα νομίζω ότι είναι η αδιαφορία, δηλαδή, «δεν με αφορά πια το τι λέτε εσείς εκεί μέσα, δεν με αφορά το γεγονός, ακόμη και το να το βλέπω μπροστά στα μάτια μου ότι η Κυβέρνηση δεν παίρνει καμμία πρωτοβουλία, νομοθετική ή άλλη, για να ξεκαθαρίσει το τοπίο». Και νομίζω ότι αυτό το συναίσθημα της πλήρους αδιαφορίας απέναντι στο τι απασχολεί τον πολιτικό κόσμο της χώρας είναι το πιο επικίνδυνο για τον ίδιο τον πυρήνα της δημοκρατίας.
Ομολογώ ότι ως πολίτης δεν αντιλαμβάνομαι γιατί, για παράδειγμα, δε νομοθετούμε τώρα μία απλή διάταξη που να λέει: «Δεν δήλωσες στο πόθεν έσχες σου κάτι; Ωραία. Τότε αυτό το κάτι κατάσχεται υπέρ του δημοσίου. Πήρες δώρο, δωράκι ή διευκόλυνση αποδεδειγμένα από κάποια εταιρεία; Τότε τιμωρείσαι εσύ και επιβάλλεται δεκαπλάσιο ή εκατονταπλάσιο πρόστιμο στην ίδια την εταιρεία».
Τα κόμματά μας άραγε κι εμείς οι ίδιοι ελεγχόμαστε με σωστό και κυρίως, πειστικό για τους πολίτες τρόπο; Επειδή ξέρουμε ότι η απάντηση είναι αρνητική, γιατί δεν προχωράμε άμεσα στον έλεγχο των οικονομικών μας από το Ελεγκτικό Συνέδριο;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Γιώργος Παπανδρέου και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει καταθέσει μια σειρά προτάσεις για να ξεφύγουμε από αυτή την εικόνα που μερικές φορές θυμίζει το γνωμικό «των οικιών ημών εμπιπραμένων, ημείς άδωμεν». Καίγονται τα σπίτια μας, καίγεται ο εσωτερικός πυρήνας του δημοκρατικού πολιτεύματος και κάποιοι συζητούν πώς επικοινωνιακά θα εκμεταλλευτούν τα όποια ζητήματα ή τις όποιες πληροφορίες, που μεθοδευμένα και από συγκεκριμένα κέντρα πληροφόρησης, διαρρέουν στον Τύπο.
Νομίζω ότι δεν αξίζει στη χώρα μια τέτοια αντιμετώπιση. Εμείς έχουμε ζητήσει την άμεση σύγκληση της Ολομέλειας, έτσι ώστε να συγκροτηθεί Εξεταστική Επιτροπή. Έχουμε ζητήσει την ενεργοποίηση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας. Έχουμε ζητήσει την ενεργοποίηση της Αρχής για την Καταπολέμηση του Μαύρου Χρήματος, της Επιτροπής Ζορμπά, σε κάθε περίπτωση την εξάντληση ολόκληρου του πολιτικού και νομικού οπλοστασίου της Ελληνικής Δημοκρατίας, έτσι ώστε στο συντομότερο δυνατό χρονικό διάστημα να μπορεί ο καθένας από μας, όχι ως άτομο πια, αλλά ως εκφραστής ενός ολόκληρου πολιτικού συστήματος, να κοιτά στα μάτια τους πολίτες και να μην ντρέπεται. Γιατί, όποιος από εμάς έχει στοιχειώδη ευαισθησία, ξέρει ότι, ανεξάρτητα αν αφορά το κόμμα του ή όχι, αυτή τη στιγμή οι πολίτες κοιτούν καχύποπτα όλους μας. Και αυτό δεν το αντέχει κανένας από εμάς ή τουλάχιστον δεν πρέπει να το αντέχουμε.
Συζητούμε την πρόταση νόμου για την ελάφρυνση των νοικοκυριών από τον υπερδανεισμό. Άραγε, είναι μία απλή πρόταση; Εγώ έχω την αίσθηση ότι η Κυβέρνηση, μέσα σ΄ έναν άλλο κόσμο προτεραιοτήτων και ενδιαφερόντων, δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι έχει πάψει πια να υπάρχει ελπίδα, μόνο όχι για τον φτωχό, όχι μόνο για τον μισθοσυντήρητο, αλλά κυρίως δεν έχει ελπίδα η μεσαία τάξη, αυτή η τάξη που πάντα αποτελούσε την κινητήρια δύναμη και της οικονομίας και της κοινωνίας, η τάξη αυτή η οποία πάντα έβαζε το στάτους προς το οποίο ήθελαν να φτάσουν οι χαμηλόμισθοι και το οποίο θα θέλαμε όλοι να αναβαθμίσουμε.
Δεν υπάρχει πια ελπίδα ούτε για τη μεσαία τάξη. Είναι θλιβερό να μη μας ενοχλεί το γεγονός ότι τέσσερα στα δέκα νοικοκυριά διαθέτουν το 40% του μηνιαίου εισοδήματός τους για να ξεπληρώσουν δάνεια.
Και η Ένωση Ελληνικών Τραπεζών στη χθεσινή της συνάντηση με την Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής το ξεπέρασε έτσι, λέγοντας μάλιστα ότι δεν είμαστε και πολύ δανεισμένοι, διότι άλλες χώρες μας ξεπερνούν. Βεβαίως, δεν θέλησαν να αναφερθούν στο ρυθμό με τον οποίο τα τελευταία χρόνια έχει υπάρξει αυτός ο υπερδανεισμός.
Εμείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, καταθέσαμε μια πρόταση νόμου, την οποία νομίζω ότι, εάν δεν υπήρχε πολύ μικροκομματική προσέγγιση, θα μπορούσαν να αποδεχθούν όλες οι πτέρυγες της Βουλής, μια πρόταση νόμου, η οποία λέει τέσσερα-πέντε πολύ απλά πράγματα:
Πρώτον, όχι κατασχέσεις για κάτω από 20.000 ευρώ.
Δεύτερον, όχι κατάσχεση στην κύρια κατοικία.
Τρίτον, όχι πλειστηριασμούς κάτω από την αντικειμενική αξία των ακινήτων.
Τέταρτον, όχι συνολικές οφειλές πάνω από το διπλάσιο του χρέους.
Πέμπτον, όταν η γνωστή Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα κατεβάζει τα επιτόκια, αυτόματα να κατεβαίνουν και τα επιτόκια δανεισμού και στη χώρα μας και όχι με καθυστερήσεις αρκετών μηνών.
Νομίζω, λοιπόν, κύριε Υπουργέ, ότι εάν θα θέλατε σε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα, η Βουλή να δώσει ένα μήνυμα στοιχειώδους αισιοδοξίας προς τον ελληνικό λαό, οφείλετε να αποδεχτείτε την πρότασή μας.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ο κ. Μαγκριώτης έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Όλοι διαπιστώνουμε ότι οι πολίτες δεν εμπιστεύονται το πολιτικό σύστημα και ξέρουμε πώς δεν το εμπιστεύονται, γιατί πρωτίστως δεν εμπιστεύονται την Κυβέρνησή τους. Αυτή είναι η κορυφή και ο κεντρικός πυλώνας του πολιτικού συστήματος. Ασφαλώς, δεν εμπιστεύονται και τους άλλους κομματικούς φορείς, όλους τους φορείς της κοινωνικής και πολιτικής εκπροσώπησης. Αυτή είναι μια πραγματικότητα και κανείς πλέον δεν μπορεί να την αμφισβητήσει.
Τελευταία, όμως, η απαισιοδοξία των πολιτών είναι στο απόγειο και συνεχώς κλιμακώνεται προς αρνητικότερα πρόσημα. Μέσα σε αυτή τη χορεία της απαξίωσης έχει ενταχθεί και το Κοινοβούλιο και αυτό είναι πολύ κακό και κανείς δεν μπορεί να πιστεύει πως οι εξελίξεις θα είναι καλύτερες τους προσεχείς μήνες, αφού όλοι οι θεσμοί έχουν μπει σε αυτή την τροχιά της απαξίωσης.
Και πώς να μην είναι, αγαπητοί συνάδελφοι της Συμπολίτευσης και αγαπητοί κύριοι της Κυβέρνησης, αυτή η εκτίμηση των πολιτών για τους φορείς της κοινωνικής και της πολιτικής εκπροσώπησης, όταν η Βουλή σπανίως βουλεύεται, νομοθετεί τα νομοθετήματα που επιλέγει η Κυβέρνηση, δεν είναι δυστυχώς ελέγχουσα -παράλληλους μονολόγους ακούμε στη Βουλή- και φυσικά δεν είναι καθόλου κυβερνώσα η Βουλή, με την έννοια ότι μπορεί και πρέπει, έχει τη δυνατότητα να επιβάλλει πολιτικές και στην εκτελεστική εξουσία. Τα πάντα έχουν καθηλωθεί και έχουν ισοπεδωθεί από την εκτελεστική εξουσία, ακόμα και κρίσιμοι πυλώνες για τη λειτουργία του κράτους δικαίου, όπως είναι η δικαιοσύνη και ειδικά ορισμένα τμήματά της, όπως τα παρακολουθούμε το τελευταίο διάστημα.
Τι καλό, λοιπόν, περιμένετε να προκύψει; Το μόνο που σας έμεινε είναι να συνεχίζετε την ίδια προπαγάνδα, τη διαχείριση του παρελθόντος.
Ο αγαπητός συνάδελφος και εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας, έκανε μια πολύ αξιόλογη προσέγγιση κατά τα άλλα για τα θέματα, απλώς όμως η φωνή του δεν εισακούγεται από την Κυβέρνηση και τους αρμοδίους Υπουργούς, οι προτάσεις οι δικές του, που σε μεγάλο βαθμό συμπίπτουν και με την πρόταση νόμου τη δική μας, δεν εισακούονται από την Κυβέρνηση. Αυτό εννοούμε εμείς Βουλή που βουλεύεται, που ελέγχει, αλλά είναι και κυβερνώσα. Αφού όλοι εντοπίζουμε ότι το ζήτημα είναι μεγάλο, κρίσιμο, καθοριστικό, να, λοιπόν, η ευκαιρία, αφού τουλάχιστον όσον αφορά τον πυρήνα του νομοθετήματος, διατυπώθηκαν συγκλίνουσες απόψεις. Τώρα, από πλευράς τακτικής βέβαια, το κάθε Κόμμα αρχίζει το στρουθοκαμηλισμό του. Η Κυβέρνηση θα τα ρίξει κάπου στο μέλλον, θα το μελετήσει καλύτερα, ως συνήθως.
Όμως και κόμματα της Αντιπολίτευσης, επειδή δεν ανατρέπεται ο καπιταλισμός μ’ αυτό το νομοθέτημα, δεν θέλουν να το υποστηρίξουν και να το υπερψηφίσουν. Δεν θέλουν στην ουσία να υπερασπιστούν τα δίκαια αιτήματα των πολιτών, για τα οποία σε άλλες περιπτώσεις ασφαλώς γι’ αυτά αγωνίζονται και είναι κοντά τους.
Εδώ, όμως, πρέπει να συγκεντρώνεται η δύναμη όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων και ειδικά της Αντιπολίτευσης απέναντι στην κυβερνητική πολιτική σε τέτοιους κρίσιμους και καθοριστικούς τομείς που βογκά ο πολίτης, η πλειοψηφία των πολιτών.
Απαντήσεις υπάρχουν. Σας έχουν διατυπωθεί προτάσεις. Όσον αφορά το θέμα της γενικότερης απαξίωσης του πολιτικού συστήματος λόγω της διαφθοράς και της αδιαφάνειας στη χρήση του δημοσίου χρήματος, ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., κ. Γιώργος Παπανδρέου, από την πρώτη στιγμή, από τις πρώτες προγραμματικές δηλώσεις της Κυβέρνησής σας το 2004, είπε ότι είμαστε εδώ «να βάλουμε πλάτη», γιατί το θέμα είναι εθνικό, είναι μεγάλο.
Κωφεύσατε! Αρνηθήκατε, γιατί νομίζετε, ως αυτοθεωρούμενοι αρχάγγελοι της διαφάνειας, ότι για πολύ καιρό θα κρατήσετε αυτά τα σκήπτρα. Δεν προσφέρατε καλές υπηρεσίες στον τόπο. Μπορούσατε να πάρετε πρωτοβουλίες και να τις στηρίξουμε όλοι.
Πριν από μερικούς μήνες, ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. επισκέφθηκε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και έθεσε ξανά το θέμα με δέκα προτάσεις και ζήτησε τη σύγκληση των Αρχηγών των Κομμάτων υπό την Προεδρία του κ. Παπούλια. Όταν όλοι θεωρούμε το θέμα μέγα, πρωτεύον και κυρίαρχο, εκεί πρέπει να συμφωνήσουμε για τη συνάντηση του πολιτικού κόσμου και την κοινή τους θέληση, για να καταπολεμήσουμε τη διαφθορά και την αδιαφάνεια.
Αρνήθηκε η Κυβέρνηση. Δυστυχώς και τα κόμματα της Αντιπολίτευσης δεν πήραν θέση στο θέμα αυτό. Και εκεί τακτικισμός από κάθε πλευρά. Πρωτίστως, όμως, η ευθύνη είναι του Πρωθυπουργού και της Κυβέρνησης. Δεν μπορούν να αποφασίζουν τα θέματα σε διάφορες επιτροπές που έχουν και αυτές το νόημά τους, είναι όμως υποσύνολο μίας γενικότερης στρατηγικής. Οι Αρχηγοί των Κομμάτων, με πρώτο τον Πρωθυπουργό, κάτω από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, πρέπει να καταδείξουν στην κοινή γνώμη ότι το εννοούν και δημοσίως δεσμεύονται να δώσουν κατευθύνσεις στο Κοινοβούλιο, στα Κόμματα, σ’ όλους τους θεσμούς, ακόμα και στη δικαιοσύνη για να λυτρωθεί, να απελευθερωθεί και να αποδώσουν δίκαιο και διαφάνεια για το χθες, να καταδικάσουν κάθε επίορκη πράξη, αλλά και να αναλάβουν πρωτοβουλίες να θεσμοθετήσουν νόμους και διατάξεις που δεν θα επιτρέψουν επανάληψη αυτών των φαινομένων.
Να, λοιπόν, η πρόταση! Μπροστά σας είναι! Υιοθετήστε την!
Δεν την υιοθετείτε! Δεν θέλετε να αλλάξει αυτή η γκρίζα πραγματικότητα. Νομίζετε ότι ακόμα διαθέτετε το συγκριτικό πλεονέκτημα στην επικοινωνιακή και προπαγανδιστική διαχείριση. Και η χώρα υποχωρεί, οπισθοχωρεί. Οι πολίτες δυσφορούν. Δεν σας ενδιαφέρει! Νοιώθετε ότι οι μετρήσεις ακόμα σας ψιλοβολεύουν. Συνεχίστε να πορεύεστε με τις δημοσκοπήσεις και όχι με τις ανάγκες της κοινωνίας των πολιτών. Αυτό είναι το μέγα λάθος σας. Δυστυχώς, όμως, το πληρώνει η χώρα και η κοινωνία.
Νομοθετούσα Βουλή, ελέγχουσα Βουλή, Εξεταστική Επιτροπή, η στήριξη του νομοσχεδίου, αφού όλοι το βρίσκουν θετικό! Να πώς θα αναβαθμιστεί ο πολιτικός διάλογος και ο πολιτικός κόσμος, οι θεσμοί της κοινωνικής και πολιτικής αντιπροσώπευσης! Να, πώς ο λόγος μας και η διακήρυξή μας θα έχουν αντίκρισμα αλήθειας! Να, πώς ο πολίτης θα συσπειρωθεί και πάλι γύρω από τα κόμματα και τους φορείς της εκπροσώπησής του, για να προχωρήσουμε μπροστά με πιο γρήγορα βήματα!
(Στο σημείο αυτό κτυπάει προειδοποιητικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κυρίες και κύριοι, έχουμε ένα πολύ συγκεκριμένο, στοχοποιημένο νομοθέτημα, πρόταση νόμου. Όλοι οι συνάδελφοι εισηγητές και αγορητές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αναφέρθηκαν στο νομοθέτημα. Είναι αυτονόητα. Να σταματήσει αυτή η λεηλασία –που συνεχώς θα κλιμακώνεται- των δανειοληπτών, που είναι αυτοί που παίρνουν καταναλωτικά δάνεια και χρησιμοποιούν τις πιστωτικές κάρτες για να κρατήσουν ένα ελάχιστο επίπεδο ευημερίας και ζωής, γιατί υπάρχει μία πρωτοφανής απομείωση της αγοραστικής τους δύναμης, λόγω της κερδοσκοπίας, της ακρίβειας, της εισοδηματικής και φορολογικής σας πολιτικής.
Αυτά διατυπώνουμε με το νομοθέτημά μας. Να σταματήσει η ανεξέλεγκτη λεηλασία από τις τράπεζες απέναντι στις επιχειρήσεις, απέναντι στους καταναλωτές, απέναντι στους δανειολήπτες. Ακόμα δεν έχουμε καταφέρει, ως πολιτικό σύστημα, να λύσουμε το θέμα των πανωτοκίων. Πέντε νόμους ψηφίσαμε διαχρονικά οι κυβερνήσεις και ακόμα το θέμα είναι ανοικτό. Μα, δεν μπορούν να συνεχίσουν να είναι τόσο πανίσχυρες οι τράπεζες. Είναι αναγκαίες για τη λειτουργία του οικονομικού συστήματος ή για την ανάπτυξη.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Ασφαλώς και είναι αναγκαίες και πρέπει να τις στηρίξουμε όλες, αλλά πρέπει να σταματήσουν αυτή τη θρασύτατη λεηλασία του λαϊκού εισοδήματος και της ελληνικής επιχειρηματικής κοινότητας.
Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ο κ. Δραγασάκης, Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., έχει ζητήσει το λόγο.
Ορίστε, κύριε Δραγασάκη, έχετε το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε μία πρόταση νόμου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και απ’ αυτήν την άποψη ξεκινώ θέτοντας για μία ακόμα φορά, το θέμα ότι οι νομοθετικές πρωτοβουλίες που παίρνονται από τα Κόμματα της Αντιπολίτευσης και από τους Βουλευτές αντιμετωπίζονται άνισα από τον Κανονισμό της Βουλής.
Και αυτό είναι ένα θέμα το οποίο πρέπει να λύσουμε. Ή υπάρχει αυτό το δικαίωμα από το Σύνταγμα –άρα πρέπει να βρεθεί τρόπος να ασκείται ολοκληρωμένα, να μπορεί δηλαδή να καταθέτει πρόταση νόμου ένα κόμμα της Αντιπολίτευσης και να έχει την αντιμετώπιση η οποία θα μπορούσε να την οδηγήσει ακόμα και στην ψήφισή της, ή κρίνει η Κυβέρνηση, η Πλειοψηφία, ότι το δικαίωμα αυτό δεν χρειάζεται να υπάρχει.
Εμείς, ως Συνασπισμός παλαιότερα και ως ΣΥ.ΡΙΖ.Α. σήμερα, έχουμε καταθέσει επανειλημμένα προτάσεις νόμου. Αυτές οι προτάσεις, όπως και η σημερινή, γίνονται αφορμή για μία συζήτηση, η οποία μπορεί να είναι ενδιαφέρουσα, αλλά δεν οδηγείται σε τελικό αποτέλεσμα.
Το ελάχιστο που ζητούμε είναι σε προτάσεις νόμου που φέρνουν τα κόμματα της Αντιπολίτευσης -εάν κατά πλειοψηφία συμφωνούμε ότι το θέμα είναι υπαρκτό, αλλά η συγκεκριμένη πρόταση δεν υιοθετείται- η Κυβέρνηση να δεσμεύεται ότι σε τακτό χρόνο θα φέρνει πρόταση νόμου που να καλύπτει το θέμα.
Για παράδειγμα, εμείς είχαμε φέρει πρόταση νόμου για το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα και ενώ όλοι εδώ αναγνωρίσατε τότε ότι παρουσιάζει ενδιαφέρον το θέμα της φτώχειας και ότι θα ήταν καλό να υπάρχει ένας θεσμός, η συγκεκριμένη πρόταση νόμου απορρίφθηκε. Φέρτε κάτι εσείς. Εάν το είχατε θεσπίσει τότε, θα υπήρχε τώρα ένα μικρό ανάχωμα, χωρίς να λέω ότι θα λυνόταν το πρόβλημα.
Το ίδιο, λοιπόν, συμβαίνει και τώρα. Έχουμε μία συζήτηση περί διαγραμμάτων. Είναι δήθεν συζήτηση, η συζήτηση που κάνουμε σήμερα. Δεν αποτελεί συζήτηση και το να εγκρίνουμε μία πρόταση νόμου αν είναι σωστή, να την τροποποιήσουμε αν διαφωνούμε, να την αλλάξουμε και να καταλήξουμε σε ένα αποτέλεσμα;
Παριστάνουμε εδώ ότι ενδιαφερόμαστε για τα προβλήματα των συναλλασσόμενων με τις τράπεζες και αγορεύουμε υπέρ των εργαζομένων που πιέζονται από την κρίση. Με συγχωρείτε πάρα πολύ, αλλά αυτό, ο κόσμος το καταλαβαίνει και αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι ουσιαστικές αυτές οι συζητήσεις, διότι δεν οδηγούν στην αντιμετώπιση των πραγματικών προβλημάτων.
Βεβαίως, δεν λέω ότι φταίει εκείνος που κάνει την πρόταση. Φταίει, όμως, και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. που ως κυβέρνηση μέχρι χθες είχε ευθύνη, αλλά και όλο το σύστημα που επιτρέπει να αναπαράγεται αυτή η κατάσταση, να μη μπορούμε δηλαδή να νομοθετήσουμε, όπως άλλωστε και το Σύνταγμα τυπικά τουλάχιστον προβλέπει.
Η δεύτερη επισήμανση που ήθελα να κάνω είναι η εξής. Πρόσφατα μας κοινοποιήθηκε το ενδιαφέρον της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών να έρθει και να ενημερώσει τη Βουλή για μία μελέτη που έκανε. Αυτή η ενημέρωση έγινε σε μία, βεβαίως, αντιπροσωπευτική διακομματική ομάδα από την Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων με την παρουσία και του ως πρότινος Προέδρου της Επιτροπής κ. Μπούρα.
Οι τραπεζίτες μάς εξέθεσαν τις απόψεις τους για μια σειρά θεμάτων. Με αφορμή, λοιπόν, αυτό το γεγονός, θα ήθελα να διατυπώσω τη θέση μας από άποψη αρχής.
Πρώτον, θεωρούμε αυτονόητη τη δυνατότητα του κάθε κοινωνικού φορέα -είτε επιστημονικού είτε κλαδικού είτε επαγγελματικού- να ζητήσει να ενημερώσει τη Βουλή για θέματα ευρύτερου δημόσιου ενδιαφέροντος. Βεβαίως, είναι ευθύνη της Βουλής να εξασφαλίζει την πλουραλιστική, την πλήρη και αντικειμενική ενημέρωση του Σώματος και ιδιαίτερα σε θέματα επίδικα, στα οποία υπεισέρχονται διαφορετικές απόψεις ή και συμφέροντα. Και αυτό ασφαλώς ισχύει και για το θέμα των τραπεζών. Οι τραπεζίτες ήρθαν να μας πουν ότι κατά τη γνώμη τους δεν υπάρχει υπερχρέωση, ότι κακώς ανησυχούμε και ανησυχεί ο κόσμος, ότι δεν κερδίζουν τόσα όσα νομίζουμε και ότι τα κέρδη τους επιστρέφουν στην κοινωνία, ότι δέχονται ανταγωνισμό και ότι θα ήθελαν να μειωθεί κι άλλο η φορολογία τους. Μας είπαν γενικώς τις απόψεις τους.
Εκείνο το οποίο θέτουμε εμείς είναι ότι η Βουλή θα πρέπει να εξασφαλίσει να ακουστούν και άλλες απόψεις. Δεν είναι ευθύνη του Βουλευτή να έχει την τεκμηριωμένη απάντηση σε όλα αυτά, αλλά είναι ευθύνη της Βουλής, όπως προτείναμε, να καλέσει και επιστημονικούς και επαγγελματικούς φορείς (π.χ. Ο.Τ.Ο.Ε.) οι οποίοι ενδεχομένως έχουν διαφορετικές απόψεις σ’ αυτά τα θέματα ή και σε άλλα.
Θεωρούμε θετικό το ότι κατά τη συζήτηση και τα άλλα κόμματα, αλλά και ο Προεδρεύων κ. Μπούρας συμφώνησε να οργανωθούν τέτοιες συναντήσεις από τον Οκτώβριο.
Δεύτερον: Τέθηκε ένα γενικότερο θέμα, μήπως δηλαδή θα μπορούσε να υπάρξει ένας οργανωμένος διάλογος, μονιμότερος και όχι απλώς να ακούσουμε μια φορά την άποψη των τραπεζιτών.
Και το θέμα αυτό το βρίσκουμε ενδιαφέρον, υπό δύο όρους: Πρώτον, ότι θα έχουμε κι εμείς τη δυνατότητα να πούμε τις απόψεις μας, δηλαδή να κληθούν οι εκπρόσωποι των τραπεζών να ακούσουν τις απόψεις των Κομμάτων και μέσω, βεβαίως, των κομμάτων τους προβληματισμούς, τις αγωνίες και τις απόψεις της κοινωνίας.
Υπάρχει όμως κι ένα δεύτερο θέμα και αυτό είναι ότι οι τράπεζες πρέπει να κάνουν διάλογο και να συνάπτουν συλλογικές συμβάσεις με τους εργαζόμενους. Διαφορετικά, φοβούμαστε ότι θα δημιουργηθεί πολιτικό πρόβλημα, εάν η Ένωση Τραπεζών υπάρχει ως Ένωση μόνο σε κάποιες πτυχές και δεν υπάρχει σε άλλες. Διότι εμείς, όταν λέμε τράπεζες, δεν εννοούμε μόνο το κεφάλαιο. Το κεφάλαιο είναι αδρανές υλικό, εάν δεν υπάρξει η εργασία. Όταν λέμε τράπεζες, πρωτίστως εννοούμε το συλλογικό εργαζόμενο, χάρη στον οποίο υπάρχουν οι τράπεζες. Αυτές, όπως είπα, είναι δύο εισαγωγικές παρατηρήσεις.
Όσον αφορά το γενικότερο θέμα η εισηγήτριά μας, συνάδελφος κ. Αμμανατίδου εξέθεσε τις απόψεις του Κόμματός μας. Εγώ θα ήθελα να επιμείνω σ΄ ένα σημείο που το τόνισα και στην Επιτροπή: Και με τις ασπιρίνες είμαστε. Δεν απορρίπτουμε τίποτα, εάν μπορεί να αμβλύνει κάποια πτυχή…
ΛΟΥΚΑ ΚΑΤΣΕΛΗ: Όχι δα και «ασπιρίνες»!
ΗΛΙΑΣ ΚΑΡΑΝΙΚΑΣ: Δεν είναι «ασπιρίνες»!
(Θόρυβος στην Αίθουσα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., εμείς εκτιμούμε ότι αυτά που λέτε είναι ασπιρίνες. Είναι μάλιστα και κολακευτικός ο όρος «ασπιρίνη» ενόψει του προβλήματος που αντιμετωπίζουμε. Αν εσείς νομίζετε ότι το πρόβλημα των τραπεζών στην εποχή μας δεν είναι στις διαστάσεις που το θέτουμε, με συγχωρείτε πάρα πολύ, αλλά έχουμε διαφορετική άποψη. Έχουμε εμείς διαφορετική άποψη.
Εμείς νομίζουμε ότι το πρόβλημα είναι πάρα πολύ σοβαρό. Θέλω να φύγω από το χώρο της ιατρικής, διότι θα πρέπει να θυμίσω πολύ αρνητικές καταστάσεις. Το πρόβλημα είναι σοβαρό και, επομένως, τουλάχιστον πρέπει να το αναγνωρίσουμε.
Πρώτον, συζητάμε όλοι μας το πρόβλημα των τραπεζών –και εμείς πολλές φορές- κυρίως από τη σκοπιά αυτών που συναλλάσσονται με τις τράπεζες. Συζητάμε τα προβλήματά τους, των δανειοληπτών κ.λπ.. Όπως μας είπαν, όμως, οι τραπεζίτες, με τη μελέτη τους, το 50% του ελληνικού πληθυσμού δεν δανείζεται από τις τράπεζες. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι ένα μέρος του πληθυσμού δεν δανείζεται, διότι δεν έχει ανάγκη. Και αφού δεν έχει ανάγκη, δεν αποτελεί θέμα δημόσιου ενδιαφέροντος.
Υπάρχει, όμως, και ένα τμήμα του πληθυσμού που δεν δανείζεται, διότι δεν του επιτρέπουν να δανειστεί. Ξέρετε πολύ καλά ότι η τράπεζα δεν δίνει πιστωτική κάρτα σε οποιονδήποτε. Βάζει ένα όριο. Ξέρετε πολύ καλά ότι η τράπεζα δεν δίνει, ας πούμε, εορτοδάνειο ή δάνειο, ακόμη και για αγορά πετρελαίου θέρμανσης, εάν το εισόδημα κάποιου είναι κάτω από ένα όριο. Η ενημέρωση των τραπεζιτών τελειώνει εκεί. Εμείς, ως Βουλή, τι κάνουμε; Μας ενδιαφέρει αυτό το κομμάτι της κοινωνίας που δεν έχει πρόσβαση στο τραπεζικό σύστημα ή δεν μας ενδιαφέρει;
Δεύτερο πρόβλημα. Οι τράπεζες δανείζουν όποια επιχείρηση και όποια επένδυση θεωρούν ότι είναι ασφαλής. Όμως, τι γίνεται με το δανεισμό και με την ανάγκη χρηματοδότησης κλάδων της οικονομίας και οικονομικών δραστηριοτήτων που οι τράπεζες δεν δανείζουν, γιατί θεωρούν επισφαλείς αυτές τις επενδύσεις;
Κάποτε είχα ρωτήσει εδώ στη Βουλή, σε μια επιτροπή τον Πρόεδρο του Σ.Ε.Β., γιατί οι επιχειρηματίες δεν κάνουν επενδύσεις σε καινοτομικά προϊόντα. Η απάντηση ήταν: Μα, είναι επικίνδυνες αυτές οι επενδύσεις! Εμείς θέλουμε ταχεία ανακύκλωση του κεφαλαίου. Σε αυτούς, λοιπόν, τους τομείς που οι τράπεζες με τα κερδοσκοπικά τους κριτήρια δεν δανειοδοτούν, εμείς έχουμε κάτι να πούμε;
Άρα, υπάρχει εδώ ένα πρόβλημα που δεν το συζητούμε. Ποιες είναι οι λύσεις; Η μία κατεύθυνση είναι να ζητήσουμε από τις τράπεζες να λειτουργούν ως μη τράπεζες, δηλαδή να ζητήσουμε από τις τράπεζες να λειτουργούν ως τράπεζες φτωχών, κάτι το οποίο δεν θα κάνουμε. Η δεύτερη λύση είναι να υιοθετήσουμε τη θέση ότι χρειαζόμαστε και τράπεζες ειδικού σκοπού. Χρειαζόμαστε τράπεζες, οι οποίες θα λειτουργούν με τέτοια κριτήρια, που αφ’ ενός μεν θα δανειοδοτούν ανθρώπους, που για τις εμπορικές κερδοσκοπικές τράπεζες δεν είναι καλή πελατεία και αφετέρου θα χρηματοδοτούν κλάδους της οικονομίας, οι οποίοι για κάποιους λόγους δεν χρηματοδοτούνται από τις κερδοσκοπικές τράπεζες.
Συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., το θεωρείτε δευτερεύον αυτό το πρόβλημα; Να, γιατί θεωρούμε «ασπιρίν» αυτό που προτείνετε.
Αν κάποιος -και πιστεύω πολλοί από σας είναι οικονομολόγοι- έχει μια αντίληψη οικονομίας και θεωρεί ότι είναι δευτερεύον το θέμα του πώς χρηματοδοτείται συνολικά η οικονομία και η ανάπτυξη και τι γίνεται σήμερα και τι θα έπρεπε να γίνεται, με συγχωρείτε πάρα πολύ έχουμε διαφορετική άποψη.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Δεν κομίζετε γλαύκα τώρα…
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Γιατί υπάρχει τόση νευρικότητα; Επειδή ιδιωτικοποιήσατε εσείς το τραπεζικό σύστημα και ενδεχομένως δεν θέλετε ούτε τώρα να αναγνωρίσετε ότι πρέπει να γίνουν κάποια βήματα διορθωτικά, ενοχλήστε απ’ αυτά που λέω;
ΛΟΥΚΑ ΚΑΤΣΕΛΗ: Συζήτηση κάνουμε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Σας παρακαλώ.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Εγώ τα λέω αυτά, ευελπιστώντας ότι αφ’ ενός μεν είναι πράγματα που κι εσείς -κάποιοι από σας και από το χώρο της Νέας Δημοκρατίας ακόμη- τα αναγνωρίζετε ως προβλήματα και βεβαίως, κάποια στιγμή θα συζητήσουμε και τη λύση τους.
Δεύτερο μεγάλο θέμα: Σε ό,τι αφορά τους δανειολήπτες, θα ήθελα πάλι να επισημάνω το εξής: Δεν είναι όλοι οι δανειολήπτες στην ίδια κατηγορία. Δεν πρέπει να είμαστε συλλήβδην υπέρ των δανειοληπτών. Άλλη η περίπτωση αυτού που δανείζεται για να πάει να παίξει στο καζίνο, άλλη η περίπτωση εκείνου που δανείζεται για να παίξει στο χρηματιστήριο, άλλη η περίπτωση εκείνου που δανείζεται για να κάνει hedge funds και άλλη η περίπτωση αυτού που δανείζεται για να αγοράσει ένα σπίτι να μείνει.
Θέλω να πω ότι υπάρχουν και πτυχές της δανειοδότησης όπου η πολιτική μας θέση πρέπει να είναι περιορισμός και όρια στη δανειοδότηση. Όρια στη δανειοδότηση των κερδοσκοπικών κεφαλαίων. Το ξέρετε ότι υπάρχουν hedge funds –να τα πούμε ελληνικά: κεφάλαια ασφάλισης- που το συνολικό τους κεφάλαιο είναι τριάντα φορές μεγαλύτερο σε σχέση με τα ίδια και πολλά βεβαίως καταρρέουν σήμερα;
Με αυτές τις σκέψεις, λοιπόν, εμείς καταλήγουμε σε μία πρόταση: θα πρέπει να έρθει ένας γενικός νόμος περί τραπεζών. Ένας νόμος, ο οποίος θα επαναπροσδιορίσει τι κάνουν οι τράπεζες, ποια είναι η ευθύνη τους, ποια είναι τα δικαιώματά τους, ποιες είναι οι υποχρεώσεις τους, πώς ρυθμίζονται τα επιτόκια, κατά πόσο μπορούν τα επιτόκια χορηγήσεων και τα επιτόκια καταθέσεων να διέπονται από διαφορετικούς κανόνες νόμους και ρυθμίσεις. Πώς δηλαδή θα εξασφαλίσουμε ένα τραπεζικό σύστημα, το οποίο δεν θα είναι παράγοντας, ας πούμε, διεύρυνσης των ανισοτήτων στο βαθμό που αυτό μπορεί να συμβεί, αλλά και πώς θα εξασφαλίσουμε τράπεζες ειδικού σκοπού, δημοσίου συμφέροντος, με βάση τις οποίες θα φροντίσουμε να καλύψουμε υπαρκτές ανάγκες της κοινωνίας, ορισμένες μόνο από τις οποίες επεσήμανα.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε Δραγασάκη.
Το λόγο έχει ο Πρόεδρος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. καταθέτει σήμερα τις προτάσεις του. Καταθέτουμε προτάσεις, παίρνουμε πρωτοβουλίες υπεύθυνες, αξιόπιστες, ριζικές και ρεαλιστικές.
Οι προτάσεις μας έχουν ένα στόχο: Την προστασία κάθε πολίτη, την εξασφάλιση και προστασία των βασικών του δικαιωμάτων.
Με τις προτάσεις μας λέμε κάτι πολύ απλό: Ναι, μπορεί να βασιστεί επάνω μας ο κάθε πολίτης για μια διαφορετική διακυβέρνηση αυτής της χώρας, για μια διαφορετική πολιτεία. Μία πολιτεία δικαίου, απέναντι στην αυθαιρεσία που σήμερα ζει. Μια πολιτεία αξιών απέναντι στο παζάρι εξουσιών που παρακολουθεί.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Πρόεδρος της Βουλής κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ)
Μια πολιτεία ανάπτυξης για όλους, απέναντι στην κερδοσκοπία για τους λίγους, που βέβαια απειλεί και το εισόδημα του πολίτη. Μια πολιτεία σιγουριάς και ελπίδας, απέναντι στην ανασφάλεια και την απαισιοδοξία που τον πνίγει. Μια πολιτεία που νοιάζεται, που εγγυάται, που προστατεύει βασικά κοινωνικά αγαθά, την υγεία, την παιδεία, την πρόνοια, το περιβάλλον, δηλαδή την αξιοπρέπεια και την ανθρωπιά, απέναντι στην απαξίωση των πάντων που έχει προέλθει από τη σημερινή διακυβέρνηση της χώρας.
Πήραμε τολμηρές πρωτοβουλίες για την προάσπιση της δημοκρατίας στη χώρα μας, την προάσπιση του δικαιώματος του πολίτη να έχει εγγυημένη, γνήσια, δημοκρατική και αυτόνομη εκπροσώπηση, που δεν θα χειραγωγείται, που δεν θα υποκύπτει, που δεν θα εξαγοράζεται, που δεν θα εκβιάζεται, που θα έχει μοναδικό στόχο την προάσπιση των συμφερόντων του ελληνικού λαού, των πολιτών.
Πρότεινα και προτείναμε, με αφορμή την υπόθεση «SIEMENS» συγκεκριμένα βήματα για να ξεκαθαρίσει το πολιτικό τοπίο. Και λέω «με αφορμή», διότι το σκάνδαλο «SIEMENS» δεν είναι, απλά παρά η κορυφή ενός παγόβουνου, που κρύβει πρακτικές, αντιλήψεις, αλλά και λειτουργίες στο πολιτικό μας σύστημα. Λειτουργίες αναχρονιστικές, αντιδημοκρατικές, αλλά και σήμερα πια καταστροφικές για τον τόπο μας, την πορεία του τόπου μας σε μια παγκόσμια και άκρως ανταγωνιστική οικονομία. Η διαφθορά, η αδιαφάνεια, η αυθαιρεσία υποσκάπτουν και την εμπιστοσύνη των πολιτών μας σε ολόκληρο το πολιτικό σύστημα. Προς όλους μας απευθύνεται ο Έλληνας πολίτης σήμερα, βλέποντας αυτή την κατάντια, που πλήττει βαριά και τα οικονομικά συμφέροντα του πολίτη, για έναν απλό λόγο: Γιατί μια πολιτεία που δεν του εγγυάται σοβαρό και υπεύθυνο σχεδιασμό πώς θα τον προστατεύει; Δεν τον προστατεύει. Δεν τον προστατεύει απέναντι στην εύκολη και αθέμιτη κερδοσκοπία ή την αυθαιρεσία κάθε παράγοντα που έχει κάποια εξουσία είτε είναι το νοσοκομείο είτε είναι η εφορία είτε είναι το σούπερ μάρκετ είτε είναι η πολεοδομία είτε είναι οι μεγάλες ξένες πολυεθνικές ή τα αδιαφανή «μαύρα χρήματα». Η διαφθορά και η αδιαφάνεια οικοδομούν εμπόδια, οικοδομούν δουλείες, κλείνουν δρόμους και προοπτικές, αφαιρούν τη σιγουριά, αφαιρούν και από τους Έλληνες, απ’ όλους μας, από τον ελληνικό λαό, τη δυνατότητα να ορίζουμε εμείς οι ίδιοι την τύχη μας, την μορφή και τη δυναμική της ανάπτυξης, τη μορφή και τη συνοχή της κοινωνίας μας.
Αλλά το σκάνδαλο «SIEMENS» ακολουθείται από ένα μεγαλύτερο, ένα σοβαρότερο, ένα ακόμη πιο απειλητικό σκάνδαλο. Είναι το σκάνδαλο που λέγεται διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Είναι σκάνδαλο ότι η συντεταγμένη πολιτεία, με κεντρική ευθύνη της Νέας Δημοκρατίας, σιωπά, κρύβεται, υπεκφεύγει, συγκαλύπτει και δείχνει ότι αυτός ο τόπος δεν μπορεί να αυτοπροστατευθεί. Η πολιτεία είναι ανυπεράσπιστη, ο πολίτης είναι και αυτός ανυπεράσπιστος, η χώρα έκθετη σε κάθε λογής τρωκτικά, σε κάθε λογής ευκαιριακά συμφέροντα. Και η Κυβέρνηση, σε ομηρία. Μέρος του προβλήματος έχετε γίνει, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Και αυτό μας προσβάλλει όλους, μας θίγει όλους. Μας προσβάλλει όλους, όταν βλέπουμε τις αποκαλύψεις για εκατομμύρια σε μίζες, την ώρα που ο λαός, ο μέσος, φτωχότερος πολίτης δεν μπορεί να τα φέρει βόλτα κάθε μήνα. Την ώρα που η ακρίβεια και τα δάνεια γονατίζουν τον οικογενειακό προϋπολογισμό. Και δικαίως οι πολίτες της χώρας μας εκφράζουν και οργή και αγανάκτηση. Και με το δίκιο μου, και με το δίκιο μας, ως Αντιπολίτευση, εκφράζουμε και εμείς αγανάκτηση μπροστά στην άβουλη Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, μπροστά σε αυτό το θέαμα της έλλειψης βούλησης.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Κυρίες και κύριοι της Συμπολίτευσης, η χώρα μας δεν είναι ανίκανη. Δεν χρειάζεται, κυρίες και κύριοι της Συμπολίτευσης, η χώρα μας να είναι έκθετη. Έκθετη είναι η Κυβέρνηση που αδυνατεί να αντιμετωπίσει με θάρρος, με πολιτική βούληση, τη διαφθορά και την αδιαφάνεια, ενώ ευνοεί την ατιμωρησία ή έστω και την επιλεκτική τιμωρία. Έκθετη είναι όταν βλέπουμε την Κυβέρνηση να χειραγωγεί αδίστακτα τη δικαιοσύνη, να καταφεύγει σε θεσμικές εκτροπές, να τελειώνει άρον-άρον την προανακριτική εξέταση, μόλις αυτή έχει ακουμπήσει κάποιον Υπουργό της και βέβαια, προσβάλλει τη νοημοσύνη μας, κύριοι της Κυβέρνησης, όταν νομίζετε ότι μπορείτε να παίζετε με τους θεσμούς. Η δήθεν γενναιοδωρία σας είναι η πρόταση της Διακομματικής για τον Οκτώβρη, όταν η ελληνική κοινωνία βοά και βράζει, όταν διάφορα κέντρα, κατ’ ομολογία δικών σας Υπουργών, παίζουν με τη δημοκρατία μας, διασύροντας ή συγκαλύπτοντας όποιον θέλουν, όποτε θέλουν, όσο θέλουν, όταν όλοι ξέρουμε ότι απλώς θέλετε να αποφύγετε μέχρι νεωτέρας τις δικές σας ευθύνες.
Εμείς θα καταθέσουμε και πάλι τις προτάσεις μας. Θα το κάνουμε όπου χρειαστεί. Από μας άλλοθι δεν θα έχετε, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας. Και θα δούμε εάν θα έχετε τη βούληση εσείς να πάρετε μέτρα, που τελικά θα κτυπήσουν την αδιαφάνεια, τη διαφθορά και την αυθαιρεσία. Θα δούμε αν εσείς θα είσαστε έτοιμοι να σταματήσετε την αυθαιρεσία, που τελικά εσείς ως Κυβέρνηση παράγετε εδώ και τέσσερα χρόνια.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Διότι αυτά τα μέτρα μπορούσατε εδώ και τέσσερα χρόνια να τα πάρετε, για να σταματήσετε την αναξιοκρατία, την αυθαιρεσία και την αδιαφάνεια σε τόσους τομείς της πολιτικής μας ζωής και της διακυβέρνησης της χώρας.
Μας προσβάλλει η λειτουργία και η αυθαιρεσία σας. Υπονομεύει τη δημοκρατία μας, προσβάλλει την υπόστασή μας ως πολίτες μιας υποτιθέμενης ευνομούμενης χώρας και μας πληγώνει βαθειά. Προσβάλλει την αξιοπρέπειά μας. Και γι’ αυτό λέμε: Όχι άλλο! Όχι πια! Τέλος σ’ αυτό το καταστροφικό σήριαλ. Ζητάμε εδώ και τώρα: Όλα στο φως! Διαφάνεια παντού! Διαφάνεια για όλους και για όλα!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Δεν θα επαναλάβω τις προτάσεις που πρόσφατα κατέθεσα. Επιμένω και τονίζω ότι εμείς και θέλουμε και μπορούμε να βγάλουμε τη χώρα απ’ αυτό το τραγικό αδιέξοδο που σήμερα ζει. Εσείς αρνείστε, εσείς φοβάστε, εσείς τελικά είστε το πρόβλημα.
Ζητάμε να συγκληθεί αμέσως η Ολομέλεια της Βουλής.
Ζητάμε να συσταθεί αμέσως εξεταστική επιτροπή.
Ζητάμε να ενεργοποιηθεί αμέσως η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής.
Ζητάμε να επανεξετάσει αμέσως το ελληνικό δημόσιο όλες τις εν ενεργεία συμβάσεις της «SIEMENS».
Ζητάμε να αποκλεισθεί η «SIEMENS» από προμήθειες του δημοσίου, έως ότου ξεκαθαριστεί αυτή η υπόθεση.
Ζητάμε να ενεργοποιηθεί αμέσως η Επιτροπή Ζορμπά για το «μαύρο χρήμα».
Προτείνουμε ρυθμίσεις και για τα ζητήματα χρηματοδότησης των κομμάτων, και για τα θέματα διαφάνειας, και για τα θέματα αξιοκρατίας και διακυβέρνησης και λειτουργίας του πολιτικού συστήματος της χώρας, για να εμβαθύνουμε, να εξυγιάνουμε, να ενισχύσουμε τους δημοκρατικούς θεσμούς και να αποτελέσει αυτό βασική, νέα συμφωνία με τον πολίτη και την πολιτεία. Μια συμφωνία εμπιστοσύνης, που μπορεί να πάει τη χώρα μπροστά, που μπορεί να ξαναεμπνεύσει τον κόσμο, να ξαναδώσει όραμα για το μέλλον αυτού του τόπου και της νέας γενιάς. Το προτείνουμε αυτό να γίνει τώρα και όχι τον Οκτώβριο, όχι στις καλένδες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα είμαστε εδώ για να προστατεύσουμε το ελληνικό νοικοκυριό, διότι νοιαζόμαστε. Ποιος θα μιλήσει για τα νοικοκυριά που ασφυκτιούν από τα δάνεια και την ακρίβεια, εάν δεν το κάνουμε εμείς; Ποιος θα νοιαστεί για τους συμπολίτες μας, που δεν ξέρουν πώς θα βγει ο μήνας, αν δεν το κάνουμε εμείς; Ποιος θα προστατεύσει όλους όσους αισθάνονται ανήμποροι απέναντι στην ασυδοσία, αν δεν το κάνουμε εμείς;
Γι’ αυτό, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. καταθέτει πρόταση νόμου, διότι δεν καταθέτει τα όπλα. Μπορούμε έτσι να ανακουφίσουμε τα ελληνικά νοικοκυριά από το βάρος του υπερδανεισμού.
Η πλήρης αδυναμία της Κυβέρνησης να προστατέψει τον τόπο και τα συμφέροντα του πολίτη είναι έκδηλη και στην οικονομική της πολιτική. Είναι πια κοινό μυστικό ότι η ελληνική οικονομία βρίσκεται πλέον εκτός ελέγχου.
Καταφέρατε, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, εσείς που μιλούσατε για το νοικοκύρεμα το 2004, να καταρρέει κάθε χρόνο ο προϋπολογισμός. Πέσατε έξω και πάλι.
Με την πολιτική σας, επίσης, δεν παράγει η χώρα μας προϊόντα ανταγωνιστικά και ποιοτικά και το έλλειμμα ισοζυγίου είναι πια εκρηκτικό, πρωτοφανές. Ο πληθωρισμός τρέχει για δεύτερο μήνα στο 4,9%. Είναι το υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων ετών. Η εθνική αποταμίευση έχει μειωθεί δραματικά και κινείται σε επίπεδα κάτω του 10% του Α.Ε.Π.. Η εμπιστοσύνη των καταναλωτών έχει φθάσει στο χαμηλότερο επίπεδο από τον Ιανουάριο του 1990. Και δεν φθάσαμε εδώ τυχαία ούτε εξαιτίας κάποιας αναπόφευκτης διεθνούς κρίσης. Βεβαίως, υπάρχει διεθνής κρίση, αλλά δεν φταίει αυτή που η Ελλάδα είναι η πιο ακριβή χώρα της Ευρώπης, με τις πιο μεγάλες αυξήσεις στα καθημερινά είδη, με τη μεγαλύτερη ασυδοσία στην αγορά. Δεν φταίει για την ασυδοσία η διεθνής κρίση. Φταίει η πολιτική της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Δεν φταίει η διεθνής κρίση για τις καταχρηστικές πρακτικές των τραπεζών και τις κρυφές χρεώσεις. Δεν φταίει η διεθνής κρίση για το ασήκωτο κόστος της υγείας, της παιδείας, που επωμίζεται σήμερα κάθε ελληνική οικογένεια.
Είναι τρεις οι βασικές αιτίες που φθάσαμε ως εδώ:
Πρώτον, η δημοσιονομική εκτροπή και οι ταξικές πολιτικές της Κυβέρνησης, που οδηγούν σε νέες κοινωνικές εκρήξεις.
Δεύτερον, η απουσία βιώσιμης αναπτυξιακής πολιτικής, που διευρύνει το παραγωγικό έλλειμμα και υπονομεύει το μέλλον της οικονομίας μας.
Τρίτον, η απαξίωση των θεσμών, που βαθαίνει την οικονομική κρίση.
Η χώρα βαδίζει χωρίς κατεύθυνση, ενώ τα νοικοκυριά βρίσκονται σε απελπισία. Δεν υπάρχει σχεδιασμός. Ο σχεδιασμός σας είναι ένας πελατειακός σχεδιασμός, με αλόγιστη σπατάλη υπέρ «ημετέρων» και κομματικών παραγόντων. Δεν πάει, κύριοι συνάδελφοι, ο τόπος μπροστά έτσι!
Χωρίς σχεδιασμό, η Κυβέρνηση θεώρησε ότι μπορεί να κινήσει την οικονομία μέσα από την κατανάλωση. Κατανάλωση, όμως, που βασίζεται σε πήλινα πόδια, δηλαδή στα δανεικά. Αναγκάσατε τον κόσμο, με την οικονομική σας πολιτική, εκατομμύρια πολιτών μας, συμπολιτών μας, να δανειστούν, να υπερχρεωθούν. Και η υπερχρέωση αναδεικνύεται ως κεντρικό πια πρόβλημα των Ελλήνων πολιτών.
Οι οφειλές των Ελλήνων στις τράπεζες ξεπερνούν τα 100.000.000.000 ευρώ, δηλαδή το 45% του Α.Ε.Π.. Χιλιάδες νοικοκυριά καταφεύγουν σε δάνεια και κάρτες, όχι για αγορές εξοπλισμού, όχι για παραγωγικές, αν θέλετε, επενδύσεις, αλλά για να καλύψουν τις τρέχουσες ανάγκες τους, να βγάλουν πέρα το μήνα. Και όλα αυτά, ενώ αυξάνετε περαιτέρω το βασικό επιτόκιο του ευρωσυστήματος στο 4,25%, που σύμφωνα με δημοσιεύματα, σημαίνει πρόσθετη επιβάρυνση των νοικοκυριών περίπου 600.000.000 ευρώ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς έχουμε μία άλλη αντίληψη, μία άλλη προσέγγιση για την προστασία του καταναλωτή, του φορολογούμενου και του πολίτη. Και αυτή η διαφορετική αντίληψη έχει καταγραφεί εδώ, σ’ αυτήν την Αίθουσα, πολλές φορές, αλλά και στην συνείδηση των πολιτών.
Καταθέσαμε μία λειτουργική, ρεαλιστική πρόταση νόμου για τις φθίνουσες περιοχές, όπου υπάρχουν πάρα πολλοί άνεργοι. Καταθέσαμε πρόταση νόμου για το επίδομα θέρμανσης. Θα δούμε τι θα γίνει φέτος. Καταθέσαμε πρόταση νόμου για την ανασυγκρότηση της Ηλείας και των υπόλοιπων πυρόπληκτων περιοχών. Μία πρόταση που εμπεριέχει ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης, «πράσινης ανάπτυξης», που είναι και ευρύτερης εφαρμογής, δηλαδή ένα πιλοτικό πρόγραμμα και για υπόλοιπες περιφέρειες της χώρας μας.
Εισηγηθήκαμε τη δημιουργία του Ταμείου Αλληλεγγύης Γενεών, πρόταση που αλλοιωμένη και στρεβλωμένη βεβαίως, υιοθέτησε τελικά η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με τον ασφαλιστικό της νόμο. Καταθέσαμε μέτρα για τη στήριξη της αγοραστικής δύναμης των μεσαίων και χαμηλών εισοδηματικών στρωμάτων, μέτρα που θα τονώσουν την αγορά και θα ενισχύσουν τον ανταγωνισμό, αλλά θα δώσουν και κίνητρα για επενδύσεις, για βιώσιμη ανάπτυξη στην ελληνική περιφέρεια. Καταθέσαμε προτάσεις και μέτρα για την ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών και των θεσμών εποπτείας και διαφάνειας. Ανακοινώσαμε πρόσφατα δέκα μέτρα για την άμεση ανακούφιση των αγροτών.
Ως δύναμη πολιτικής και κοινωνικής ευθύνης, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει ολοκληρωμένη πρόταση και σχέδιο νόμου για τον καταναλωτή, για την ανακούφιση των υπερχρεωμένων νοικοκυριών. Μ’ αυτήν προτείνουμε να μην γίνεται καμμία κατάσχεση πρώτης κατοικίας, να διπλασιαστεί το όριο, από τις 10 στις 20.000 ευρώ, κάτω από το οποίο η τράπεζα δεν επιτρέπεται να κάνει κατάσχεση. Να μη βγαίνουν σε πλειστηριασμό ακίνητα σε αξία πιο χαμηλή από την αντικειμενική. Στον πλειστηριασμό, η τράπεζα να παίρνει τα οφειλόμενα και τα υπόλοιπα ο δανειολήπτης. Η συνολική οφειλή σε καμμία περίπτωση να μην μπορεί να ξεπερνά το διπλάσιο της αρχικής. Να θεσπίσουμε διαδικασίες για τη χρονική επέκταση της αποπληρωμής του δανείου.
Και κάτι ακόμα: Στη πρόταση νόμου που σήμερα συζητάμε, προτείνουμε και τη σύσταση επιτροπής, που θα μελετήσει την υιοθέτηση ρύθμισης για την πτώχευση των καταναλωτών. Τέτοιες ρυθμίσεις υπάρχουν σε πολλές χώρες, που παρέχουν τη δυνατότητα στον καταναλωτή να απαλλάσσεται από τα χρέη του, όταν δεν υφίστανται περιουσιακά στοιχεία και εισόδημα για την ικανοποίησή τους. Από την ελληνική νομοθεσία, πράγματι, απουσιάζει παντελώς αυτή η πρόβλεψη.
Όπως βλέπετε, αυτές δεν είναι «ασπιρίνες», αγαπητοί συνάδελφοι του Συνασπισμού, είναι πολύ σημαντικό «φάρμακο». Βέβαια, αν περιμένουμε για να δούμε μία αναγέννηση του τόπου, πριν του δώσουμε το «φάρμακο», μπορεί να έχει «πεθάνει» και ο «ασθενής». Γι΄ αυτό, εμείς προτείνουμε πολύ συγκεκριμένα μέτρα, που θα ανακουφίσουν τα νοικοκυριά, σήμερα, τώρα, αυτήν τη στιγμή.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Μήπως είναι καιρός και για σας, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, να προχωρήσετε; Ο κ. Καραμανλής είχε πει, σε μία προηγούμενη συζήτηση εδώ, στη Βουλή, ότι η πρόταση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει και θετικά στοιχεία. Καλοσύνη του, αλλά καλό δεν είδαμε. Από τότε πέρασαν μήνες και, ως συνήθως, δεν έγινε τίποτα. Περιμένω από την Κυβέρνηση, όπως κάναμε εμείς δύο φορές ως Αντιπολίτευση, να εισηγηθεί, επιτέλους, νομοθετικές πρωτοβουλίες που θα αντιμετωπίζουν την αδιαφάνεια και τις στρεβλώσεις του ανταγωνισμού στον τραπεζικό τομέα. Στρεβλώσεις, που λειτουργούν σε βάρος της τσέπης του καταναλωτή. Περιμένουμε να διευκολύνει το δικαίωμα αποζημίωσης των καταναλωτών, να εισάγει αποτελεσματικούς θεσμούς εποπτείας των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, να μπλοκάρει αποτελεσματικά τις παράνομες χρεώσεις.
Μόλις πριν από είκοσι μέρες περίπου, εκδόθηκε απόφαση του Εφετείου Αθηνών επί συλλογικής αγωγής, που έκρινε καταχρηστικές και παράνομες πλήθος κρυφών χρεώσεων και επιβολής αθέμιτων τόκων από τις τράπεζες. Ειδικοί υπολογίζουν ότι, μόνο από μία παράνομη πρακτική, οι τράπεζες κερδίζουν ετησίως περισσότερα από 250.000.000 ευρώ σε βάρος βεβαίως των καταναλωτών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η χώρα έχει ζωτική ανάγκη από μία νέα οικονομική πολιτική, που δεν μπορεί να εφαρμόσει –αυτό το απέδειξε πια- αυτή η Κυβέρνηση. Και δεν θέλει και δεν μπορεί. Είναι όμηρος μεγάλων οικονομικών, ολιγαρχικών συμφερόντων και αυτά υπηρετεί.
Χρειάζεται μια διαφορετική οικονομική πολιτική, που μόνο το ΠΑ.ΣΟ.Κ., με τη στήριξη βεβαίως ευρύτερων κοινωνικών δυνάμεων και συμμαχιών, μπορεί να φέρει στο προσκήνιο και να την προωθήσει αποτελεσματικά. Mια πολιτική για την αποκατάσταση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων, των συνταξιούχων, με σοβαρές παρεμβάσεις στο φορολογικό σύστημα, με τη στροφή σ΄ ένα νέο μοντέλο, εάν θέλετε, σε ένα νέο εθνικό όραμα, αναπτυξιακό, της πράσινης, βιώσιμης ανάπτυξης, που στηρίζεται σε όλες τις διεθνείς πια εξελίξεις και είναι απαραίτητο, αλλά και δυνατό για να πρωτοπορήσει η Ελλάδα προς αυτήν την κατεύθυνση. Έτσι θα στηριχθεί η ανάπτυξη της περιφέρειας και θα αποτελέσει αιχμή του δόρατος, με την ενίσχυση βέβαια και με μεγάλες θεσμικές αλλαγές στην Αυτοδιοίκηση. Με την καθιέρωση αποτελεσματικών διαδικασιών διαφάνειας σε όλο το φάσμα της οικονομίας.
Με αυτές τις ριζικές αλλαγές και θα αποτρέψουμε το πέρασμα της κρίσης από την οικονομία στην κοινωνία και θα δώσουμε προοπτική στον πολίτη και θα ανοίξουμε ένα νέο δρόμο για την οικονομία μας, που να είναι εφικτός. Δεν είναι μονόδρομος αυτή η πολιτική. Είναι εφικτός ένας νέος δρόμος. Εγώ θα έλεγα ότι είναι εθνική πια επιταγή, ένας άλλος αναπτυξιακός δρόμος για τη χώρα μας. Για τον κάθε πολίτη. Για τον πολίτη, που δικαιούται επιτέλους ένα πολιτικό σύστημα και μια κυβέρνηση που θα τον σκέφτεται και θα τον υπηρετεί, τον ίδιο και μόνο αυτόν. Μια κυβέρνηση, που θα υπάρχει για τα δικά του προβλήματα, για τα δικαιώματά του, για τη σιγουριά του, για τις δικές του προοπτικές.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το λόγο έχει ο Υπουργός Εσωτερικών, κ. Προκόπης Παυλόπουλος για δέκα λεπτά.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Για τα επιμέρους θέματα που αφορούν το αντικείμενο του νομοθετικού έργου, επ’ ευκαιρία του οποίου έγινε και η ομιλία από πλευράς του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, θα απαντήσει ο κ. Φώλιας. Δώστε μου μόνο τη δυνατότητα να απαντήσω σε ορισμένα ζητήματα τα οποία σχετίζονται με όσα ανέφερε ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ως προς τα θέματα της διαφάνειας και με το ζήτημα των ερευνών που γίνονται τώρα σε ό,τι αφορά την υπόθεση «SIEMENS».
Γίναμε ακόμη μια φορά μάρτυρες, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μιας έκρηξης από την πλευρά του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης διπλής μορφής: Έκρηξης καταγγελιών, έκρηξης «προτάσεων». Γιατί περίσσεψαν οι καταγγελίες ότι αυτή η Κυβέρνηση είναι, δήθεν, η Κυβέρνηση της αδιαφάνειας, της εξυπηρέτησης των μεγάλων συμφερόντων, της συγκάλυψης και βεβαίως καταγγελίες σε βάρος της δικαιοσύνης.
Σε ό,τι αφορά τις προτάσεις, πανάκεια πάντων για όλα τα θέματα τα οποία σχετίζονται με ό,τι συμβαίνει σήμερα στο δημόσιο βίο, η δημιουργία εξεταστικής επιτροπής! Και μάλιστα μέσα στο καλοκαίρι με σύγκλιση της Ολομέλειας σε έκτακτη σύνοδο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για μια ακόμη φορά, -αν και έγινε από τον Πρωθυπουργό, όπως ξέρετε στην προ Ημερησίας Διατάξεως συζήτηση για την ακρίβεια- ας βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Γιατί περίσσεψε και η ανακρίβεια και η υποκρισία.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
Κατηγορείται αυτή η Κυβέρνηση για συγκάλυψη και για σχέσεις με μεγάλα συμφέροντα. Ας πάρουμε τη συγκεκριμένη υπόθεση. Πού είναι το αβγό του φιδιού, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Πότε ξεκίνησε όλη αυτή η ιστορία η οποία εκτυλίσσεται και δεν ξέρουμε έως πού θα φτάσει; Την ερευνά η δικαιοσύνη και θα τα αποκαλύψει όλα και θα έχει ρόλο και η Βουλή μετά. Πότε όμως ξεκίνησε αυτή η ιστορία; Επαναλαμβάνω, πού είναι το αβγό του φιδιού; Δεν το λέω εγώ, το είπε η ίδια η Αξιωματική Αντιπολίτευση, ομολογώντας ότι συνέβαιναν τότε πράγματα, διαγράφοντας ή βάζοντας έξω από το κόμμα ανθρώπους της. Πάντως, ομολογεί ευθέως ότι επί των ημερών των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ξεκίνησαν όλες αυτές οι ιστορίες. Είναι σαφές και ομολογημένο.
Και αν το λέω αυτό τώρα, είναι για να τονίσω το εξής: Την εποχή εκείνη που συνέβαιναν αυτά τα πράγματα δεν είχε πάρει χαμπάρι η τότε κυβέρνηση τίποτε απολύτως γι’ αυτό; Το λέω αυτό, γιατί τότε ο κ. Κώστας Καραμανλής, αφού βλέπαμε τι συνέβαινε, βλέπαμε ποια είναι η Κυβέρνηση της αδιαφάνειας και της συγκάλυψης, είχε στείλει επιστολή στον κ. Σημίτη, εάν το θυμάστε, και του έλεγε ότι εδώ πρέπει να θεσπίσουμε μέτρα, γιατί κάτι συμβαίνει στον τόπο. Η απάντηση ήταν ότι δεν χρειάζεται τίποτε, ότι η διαφάνεια περίσσευε!
Δύο τινά συνέβαιναν, κυρίες και κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., την εποχή εκείνη: Ή ήσασταν ικανή και έξυπνη κυβέρνηση και το λέει και σήμερα ο Αρχηγός σας και μάλιστα επαίρεται για το παρελθόν της κυβέρνησης εκείνης, άρα δεν μπορώ να φανταστώ ότι η Κυβέρνηση αυτή, την εποχή εκείνη, αφού ήταν ικανή και έξυπνη δεν ήξερε τι συμβαίνει κάτω από τα πόδια της, επομένως το συγκαλύπτετε. Ή δεν ξέρατε τι συνέβαινε την εποχή εκείνη κάτω από τα πόδια σας, πράγμα που σημαίνει ότι ήσασταν μια ανίκανη κυβέρνηση.
Εσείς όμως ισχυρίζεστε ότι ήσασταν ικανοί, ότι είστε υπερήφανοι για το παρελθόν σας. Άρα, αποδεδειγμένα, αφού τότε συνέβαιναν αυτά τα πράγματα, ο κ. Καραμανλής ζητούσε μέτρα για τη διαφάνεια και τα είχατε αρνηθεί ευθέως, τότε από κει και πέρα νομίζω ότι καθένας βγάζει τα συμπεράσματά του. Όταν ξεκίνησε το κακό και όταν ρίζωσε το γνωρίζατε και το συγκαλύπτατε. Εκεί είναι η συγκάλυψη. Και το ξέρετε πάρα πολύ καλά.
Για να έρθω στα σημερινά: Αυτή η Κυβέρνηση όχι μόνο δεν είναι η Κυβέρνηση της συγκάλυψης, όχι μόνο δεν είναι η Κυβέρνηση της εξυπηρέτησης συμφερόντων, αλλά είναι η Κυβέρνηση της αποκάλυψης των πάντων. Τα μέτρα που έχουμε πάρει σε επίπεδο εγγυήσεων για τους ελεγκτικούς μηχανισμούς και ο τρόπος που λειτουργούν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί το αποδεικνύουν.
Όποια υπόθεση ήρθε στο φως, ήρθε με πρωτοβουλία της Κυβέρνησης, από το θέμα της Επιτροπής Ανταγωνισμού, από το θέμα των ομολόγων. Και τώρα η δικαιοσύνη απερίσπαστη κάνει τη δουλειά της για θέματα –τουλάχιστον αυτό αποδεικνύει η μέχρι τώρα έρευνα– που ξεκίνησαν στις μέρες σας και σας αφορούν. Και δεν προδικάζω τίποτε, αλλά αυτή η είναι η πραγματικότητα.
Πού είναι λοιπόν η Κυβέρνηση της συγκάλυψης; Ίσα-ίσα επί των ημερών σας συνέβαιναν όλα, καμμία απολύτως έρευνα. Ζητάγαμε μέτρα την εποχή εκείνη, τα μέτρα τα είχατε αρνηθεί. Ζητήσαμε εξεταστική επιτροπή για το Χρηματιστήριο, παραδείγματος χάρη, δεν είχε συμβεί τίποτε απολύτως. Για το θέμα των δομημένων ομολόγων ξεχνάτε ότι το πιο σημαντικό δομημένο ομόλογο, το ομόλογο Δρυ της εποχής εκείνης, είναι εκείνο το οποίο άνοιξε το δρόμο. Επί των ημερών σας δημιουργήθηκαν προβλήματα τα οποία σήμερα έρχονται στο φως και σήμερα δεν μένει τίποτε απολύτως υπό καθεστώς συγκάλυψης. Αυτή είναι η αλήθεια.
Και θέλω να έρθω στο συγκεκριμένο θέμα για το οποίο μιλάμε. Είπατε προηγουμένως σε ό,τι αφορά το θέμα της «SIEMENS» ότι από τη μια πλευρά χειραγωγείται η δικαιοσύνη και από την άλλη θα έλυνε το πρόβλημα η εξεταστική επιτροπή.
Πρώτα-πρώτα, επαναλαμβάνω αυτό που είπε ο Πρωθυπουργός στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση: εξεταστική επιτροπή θα γίνει και η Βουλή θα έχει το ρόλο της, όταν ολοκληρώσει η δικαιοσύνη το έργο της, για να μπορέσει ακριβώς να ξέρει καθένας τι είναι εκείνο που αναλογεί στη Βουλή.
Αλλά το ερώτημα είναι το εξής: Προχώρησε ή δεν προχώρησε η δικαιοσύνη με ρυθμούς που επί των ημερών σας ήταν αδιανόητοι; Πότε θέμα το οποίο αφορούσε τις μέρες σας την εποχή εκείνη ήρθε στη δικαιοσύνη και αφέθηκε η δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της. Σήμερα ένας δικαστής, εκτός από την αίτηση συνδρομής, πήγε στη Γερμανία, έφερε τα στοιχεία, ξεκίνησε το έργο το οποίο του ανήκει. Και όταν τελειώνει την προανακριτική φάση, όπως είναι απόλυτα λογικό, -γιατί αν δεν το είχε κάνει, είναι φυσικό ότι θα λέγατε «μα τι κάνει»- το στέλνει την τακτική ανάκριση. Και το στέλνει στην τακτική ανάκριση, γιατί πλέον προκύπτουν συγκεκριμένα στοιχεία ότι εδώ τελέστηκαν εγκλήματα, τα οποία αφορούν και τον πολιτικό κόσμο.
Όταν λοιπόν τα είδε αυτά, το έστειλε στην τακτική ανάκριση, κάνοντας τη δουλειά του στο ακέραιο. Και προπηλακίζεται η δικαιοσύνη δήθεν για έλλειψη ανεξαρτησίας! Πού είναι η έλλειψη ανεξαρτησίας; Ναι ή όχι αποκάλυψε ο δικαστής, ο οποίος πήγε στη Γερμανία, με τα στοιχεία τα οποία έφερε αυτό το οποίο συμβαίνει; Ναι ή όχι ο τακτικός ανακριτής είναι εκείνος ο οποίος θα συνεχίσει το έργο;
Και ενώ έρχονται όλα αυτά στο φως και ενώ ο δικαστής κάνει τη δουλειά του, ξαφνικά: εξεταστική επιτροπή! Αυτό που αρνιόσασταν τόσα χρόνια, το λέτε τώρα και όταν είναι σε εξέλιξη η δικαστική έρευνα. Ρωτώ τον καθένα που μας ακούει και μας βλέπει και μέσα στην Αίθουσα και έξω από την Αίθουσα: «Όταν η δικαιοσύνη προχωράει με αυτούς τους ρυθμούς, τι θα εξυπηρετούσε αυτήν τη στιγμή η εξεταστική επιτροπή; Τι είναι εκείνο το οποίο θα γινόταν; Ναι ή όχι, θα υπήρχε στο σημείο αυτό από τη μια πλευρά πρόσκομμα στη δικαιοσύνη; Και από την άλλη η Βουλή θα έκανε δικό της, ανεξάρτητο έργο σε σχέση με την ανακριτική διαδικασία που έχει ξεκινήσει;
Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Η πρόταση για την εξεταστική επιτροπή ή είναι πρόταση αμηχανίας, δεν υπάρχει τίποτε άλλο το οποίο θα είχε να πει ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Ή είναι μια προσπάθεια να σταματήσει το έργο της δικαιοσύνης και να κουκουλωθεί το θέμα.
Γιατί; Δεν προδικάζω τίποτα και δεν έχω το δικαίωμα, γιατί η δικαιοσύνη κάνει και θα κάνει τη δουλειά της. Αλλά τα μέχρι τώρα στοιχεία παραπέμπουν στις μέρες σας και στους ανθρώπους σας. Τι να κάνουμε; Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και δεν μπορεί να το αγνοεί αυτό ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και να μιλάει για μέλη της Κυβέρνησης, όταν αυτά είναι στη σφαίρα της φαντασίας και της σπερμολογίας. Γιατί δεν έχει τελειώσει η έρευνα.
Δεν είναι δυνατόν να προδικάζει κανένας αποτελέσματα με βάση δημοσιεύματα, με βάση φήμες.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Οι άθλιοι κατηγορούν τον κ. Χριστοφοράκο!
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών): Ποτέ η Κυβέρνηση δεν ακολούθησε αυτήν τη γραμμή. Σεβάστηκε πάντοτε την Αξιωματική Αντιπολίτευση, ακόμη και όταν είχε πρωτοξεκινήσει η ιστορία και μέχρι να ξεκινήσει το δικαστικό έργο. Τη σεβάστηκε πάντοτε, και δεν έβγαλε κανένα συμπέρασμα.
Όμως, εδώ έχουμε τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης που ξεχνά ότι τα μέχρι τώρα στοιχεία αφορούν την εποχή που ήταν και ο ίδιος Υπουργός της κυβέρνησης του κ. Σημίτη, ξεχνά ότι αφορούν ανθρώπους της εποχής εκείνης και έρχεται και λέει ότι υπάρχουν θέματα για αυτήν την Κυβέρνηση από δημοσιεύματα και φήμες. Δηλαδή, το μείζον, που είναι ότι το αβγό του φιδιού ξεκίνησε τότε και αφορά ανθρώπους της σημερινής Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και της τότε Κυβέρνησης, το παραλείπουμε. Τις φήμες που προσπαθούν να πετάξουν την ευθύνη εκεί που δεν υπάρχει ή δεν έχει προκύψει, αυτές τις φήμες τις στηρίζουμε και μέσω αυτών κάνουμε πολιτική, λέγοντας ότι αυτή η Κυβέρνηση συγκαλύπτει. Ε, όχι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι! Γι’ αυτό η Κυβέρνηση αφήνει τη δικαιοσύνη απερίσπαστη να κάνει τη δουλειά της και αυτή θα βρει το δρόμο της.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Φωνάζει ο κλέφτης, για να φοβηθεί ο νοικοκύρης.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών): Δεύτερον, να ξέρετε ένα πράγμα. Επαναλαμβάνω ότι εξεταστική επιτροπή θα γίνει, όταν η Βουλή θα έχει το ρόλο της να παίξει, αφού η δικαιοσύνη έχει βγάλει τα δικά της συμπεράσματα. Για να μην παρεμποδιστεί η δικαιοσύνη να φθάσει μέχρι το τέλος, όπως πρέπει να φθάσει. Γιατί η δικαιοσύνη έφθασε, δεν έφθασε καμμία άλλη εξεταστική επιτροπή ποτέ. Για θυμηθείτε κάτι ανάλογο σε επίπεδο αποκάλυψης, όπως αυτό που φθάνει σήμερα η δικαιοσύνη.
Ύστερα, ο Πρωθυπουργός πρότεινε τη σύσταση διακομματικής επιτροπής στον Πρόεδρο της Βουλής. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είχε στείλει επιστολή στον κ. Σημίτη και επαναλαμβάνω ότι την αρνήθηκε ο κ. Σημίτης. Γίναμε Κυβέρνηση, πήραμε όλα τα μέτρα τα οποία προβλέπονταν από το Σύνταγμα, για να μπορέσουμε να ενισχύσουμε τους ελεγκτικούς μηχανισμούς, που λειτουργούν στο ακέραιο και αποκαλύπτουν. Και αυτές τις αποκαλύψεις σήμερα κάποιοι τις φοβούνται. Στην Αναθεώρηση του Συντάγματος κάναμε πρόταση, για να ενισχύσουμε το θεσμικό θώρακα, ιδίως για τα κόμματα και το πολιτικό χρήμα. Φεύγει η Αξιωματική Αντιπολίτευση από τη Βουλή και δεν καθίσταται δυνατή η Αναθεώρηση των συγκεκριμένων διατάξεων.
Κάνει πρόταση για Διακομματική Επιτροπή και λέει ο Πρωθυπουργός: «Όσο μπορούμε στο πλαίσιο του Συντάγματος, παραδείγματος χάριν για το ζήτημα της χρηματοδότησης των κομμάτων, να φθάσουμε στο σημείο εκείνο που να είναι σχεδόν μόνο από τον κρατικό προϋπολογισμό, όπου μπορέσουμε με τις σημερινές διατάξεις να φθάσουμε. Να τη συγκαλέσουμε μέσα σε ένα, ενάμιση μήνα και να θεσμοθετήσουμε τα μέτρα τα οποία θα πάρει την εποχή εκείνη».
Και λέει ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης: «Τον Οκτώβρη θα περιμένουμε;». Μα, είναι απλό. Εάν αποφασιζόταν η σύσταση της Διακομματικής Επιτροπής ατύπως τώρα, με τη συνεννόηση του Προέδρου της Βουλής, και ερχόταν τον Οκτώβριο να συσταθεί και είχαν δεχθεί τα κόμματα να συμμετάσχουν ανυπόκριτα και να δουλέψουν το καλοκαίρι ο καθένας για τις προτάσεις του, σε ένα μήνα θα είχε τελειώσει όλη αυτή η ιστορία και το Υπουργείο Εσωτερικών και εγώ προσωπικά είμαστε εδώ να θεσμοθετήσουμε τα μέτρα εκείνα τα οποία πρέπει να πάρουμε με τις συνταγματικές δυνατότητες που έχουμε.
Μιλάμε για εξεταστική επιτροπή τώρα μέσα στο καλοκαίρι, η οποία τι θα προλάβαινε να κάνει σε σχέση με εκείνο το οποίο μέσα στον Οκτώβριο θα μπορούσε να γίνει με θεσμικά μέτρα, τα οποία θα ήταν σε θέση να θωρακίσουν περαιτέρω την πολιτική ζωή του τόπου, όσο το επιτρέπει το Σύνταγμα, αφού δεν κατέστη η Αναθεώρησή του δυνατή, λόγω της απουσίας ή του γεγονότος ότι απέδρασε από τη Βουλή, για τους γνωστούς λόγους, η Αξιωματική Αντιπολίτευση;
Αυτή είναι η πραγματικότητα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και φαίνεται ποιος είναι ειλικρινής και ποιος δεν είναι. Το επαναλαμβάνω για μία ακόμη φορά. Οι πρακτικές που σήμερα αναδεικνύονται ως κορυφαίες και αφορούν τον πολιτικό κόσμο είναι πρακτικές που γεννήθηκαν επί κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. την εποχή εκείνη δεν μπορεί να μη γνώριζε ως κυβέρνηση τι συνέβαινε κάτω από τα πόδια του. Το συγκάλυψε. Σήμερα που αποκαλύπτονται, φοβάται τις αποκαλύψεις. Προτείνει λύσεις, που όχι μόνο δεν βοηθούν στο να πάμε να δούμε τι ακριβώς έχει συμβεί, αλλά είναι λύσεις συγκάλυψης.
Εμείς είμαστε εδώ ως Κυβέρνηση να θωρακίσουμε περαιτέρω το θεσμικό μας σύστημα, για να μπορέσει ο πολιτικός κόσμος να υπερασπιστεί την τιμή του. Γιατί είναι γνωστό ότι στη συντριπτική του πλειοψηφία ο πολιτικός κόσμος είναι ακέραιος και καθαρός και οι εξαιρέσεις δεν μπορεί να πλήττουν όλο το πολιτικό σύστημα. Για να γίνει, όμως, αυτό, πρέπει να λάμψει η αλήθεια. Και για να λάμψει η αλήθεια, πρέπει να λειτουργήσουν οι μηχανισμοί και να αποκαλύψουν και όχι να ακολουθούμε πολιτικές συγκάλυψης, όχι να ακολουθούμε πολιτικές όπου απλώς και μόνο μέσα σε μία επιτροπή ο ένας θα ρίχνει τα βάρη στον άλλο, χωρίς μάλιστα άλλες αποδείξεις.
Ας αφήσουμε τη δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της και ας βάλουμε τη Βουλή να έρθει να επιτελέσει το έργο της στο μέτρο που θα της ανήκει για το κομμάτι που της ανήκει. Στο μεταξύ, όμως, μπορούμε να θωρακίσουμε το πολιτικό σύστημα με νέους κανόνες και να πάρουμε όλοι μαζί τους κανόνες.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ολοκληρώστε, κύριε Υπουργέ.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών): Όσο υπεκφεύγουμε τόσο δίνουμε την αίσθηση ότι κανένας δεν θέλει να αναλάβει τις ευθύνες του. Εμείς θα τις αναλάβουμε τις ευθύνες, ακόμα και αν είναι απούσα η Αξιωματική Αντιπολίτευση. Ό,τι μέτρα χρειαστεί περαιτέρω να πάρουμε θα τα πάρουμε. Καλούμε όμως την Αξιωματική Αντιπολίτευση τώρα να συμπλεύσει προς αυτήν την κατεύθυνση, ακριβώς γιατί όσο περισσότεροι είναι εκείνοι που στηρίζουν αυτά τα μέτρα τόσο περισσότερο υπερασπίζονται τον πολιτικό κόσμο.
Για το συγκεκριμένο, όμως, θέμα που μιλάμε, για τη συγκεκριμένη υπόθεση της «SIEMENS», ένα θα πω και κλείνω με αυτό. Μέχρι σήμερα, ο κ. Παπανδρέου και η Αξιωματική Αντιπολίτευση μπορούν να απολογούνται για το παρελθόν τους, δεν μπορούν, όμως, να κατηγορούν κανέναν άλλο. Όταν κατηγορούν τους άλλους, το κάνουν με φήμες και είναι γνωστό ότι με πολιτική φημών, δεν είναι δυνατόν να υπάρξει αξιοπιστία στο χώρο της πολιτικής. Γι’ αυτό και η κριτική, την οποία κάνει στην Κυβέρνηση, δεν έχει ούτε βάση, ούτε αξιοπιστία.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Παπουτσής έχει το λόγο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Είναι αναγνωρισμένη η ρητορική δεινότητα του κυρίου Υπουργού, αλλά σήμερα ατύχησε. Και ατύχησε διότι ανέλαβε ένα ρόλο υπεράσπισης της κατηγορουμένης κυβέρνησης και δυστυχώς δεν κατόρθωσε να προσφέρει ούτε καν τα ελαφρυντικά που προβλέπει ο νόμος έτσι και αλλιώς για τα αστικά δικαστήρια.
Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, εγώ θέλω να γίνω σαφής. Εμείς κατηγορούμε την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ότι χειραγώγησε και κατευθύνει την δικαιοσύνη.
Συγκεκριμένα, πότε έγινε η πρώτη κλήση προς ανάκριση του κ. Χριστοφοράκου; Το Δεκέμβριο του 2006. Πότε ήρθαν στα χέρια της δικαιοσύνης όλοι οι φάκελοι της γερμανικής δικογραφίας; Τον Ιούλιο του 2007. Πότε βραβεύθηκε από το συνάδελφό σας κ. Αλογοσκούφη, ο κ. Χριστοφοράκος, ως υπόδειγμα επιχειρηματία, παρουσία του Πρωθυπουργού; Το Γενάρη του 2008. Πότε ξεκίνησε η ανακριτική διαδικασία; Το Μάρτη του 2008, αφού το ΠΑ.ΣΟ.Κ είχε ζητήσει εξεταστική επιτροπή, και αμέσως μετά, ο Υπουργός Δικαιοσύνης ζήτησε τη κατ’ επείγουσα διαδικασία για την έναρξη της ανακριτικής διαδικασίας. Πού βρισκόμαστε σήμερα; Βοά ο τόπος. Ακούγονται παντού πληροφορίες.
ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΤΖΑΜΤΖΗΣ: Αυτό είναι το θέμα; Να μας πείτε για τον κ. Ρόκος, να μας πείτε γιατί ανεστάλη η κομματική ιδιότητα του κ. Μαντέλη, να μας πείτε για τον κ. Τσουκάτο. Αυτά να μας πείτε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Τζαμτζή, σας παρακαλώ δεν είναι σωστό αυτό που κάνετε. Μη διακόπτετε, σας παρακαλώ πάρα πολύ.
Συνεχίστε, κύριε Παπουτσή.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Αφήστε τον κύριο συνάδελφο, κύριε Πρόεδρε, αφού το αισθάνεται να διακόπτει, πρέπει να διακόπτει. Σημασία, όμως, κύριε Πρόεδρε, έχει ότι σήμερα την ώρα που βοά ο κόσμος, την ώρα που ο κόσμος συζητά παντού, όπου και αν βρεθεί, περί μιας γενικευμένης σήψης στο πολιτικό σύστημα, την ώρα που όπου και αν σταθούμε και όπου και αν βρεθούμε, ακούμε συνεχώς για το πώς τα παίρνουν οι πολιτικοί και πόσα παίρνουν, την ώρα που ο κόσμος αυτήν τη στιγμή πονάει, γιατί δεν βρίσκει τον τρόπο με τον οποίο θα βελτιώσει τη ζωή του, την ώρα που ο κόσμος δεν έχει ελπίδα για το αύριο, γιατί βασανίζεται από την καθημερινότητα και από τη φτώχεια που του προσφέρει η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ακούει συνεχώς μεγάλα νούμερα να ίπτανται, μεγάλα νούμερα να φεύγουν από τον ένα λογαριασμό και να πηγαίνουν στον άλλο, μεγάλα νούμερα και μεγάλα ποσά να μπαίνουν από την μία τσέπη στην άλλη και πίσω από όλα αυτά, ότι μπαίνουν στα ταμεία των κομμάτων. Αυτό ακριβώς θέλουμε να αποφύγουμε. Αυτήν την έννοια έχει η σύσταση της εξεταστικής επιτροπής από τη Βουλή, γιατί η Βουλή έχει ευθύνη απέναντι στη δημοκρατία. Εμείς έχουμε ευθύνη απέναντι στο πολιτικό σύστημα, όλοι εμείς. Όχι μόνο η Κυβέρνηση, όλοι εμείς και ο καθένας ξεχωριστά.
Δεν ξέρω αν εσείς, κύριε Πρόεδρε, είστε ικανοποιημένος να ακούτε συναδέλφους σας της Νέας Δημοκρατίας, στα ραδιόφωνα και σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις, να σας λένε, δίκιο έχουν, πρέπει να κάνουμε εξεταστική επιτροπή, δεν μπορούμε να ταυτιζόμαστε, δεν είμαστε όλοι το ίδιο ίδιοι. Εγώ είμαι απόλυτα βέβαιος ότι ή μεγάλη πλειοψηφία των στελεχών και των μελών της Νέας Δημοκρατίας είναι έντιμοι άνθρωποι. Αλλά ήσαστε βέβαιος ότι είναι όλοι έντιμοι;
Ο κύριος Πρωθυπουργός, αρνήθηκε να απαντήσει -παριστάμενος στην Αίθουσα αυτή- στο ερώτημα, εάν και κατά πόσο είναι βέβαιος ότι κανένας από τους εν ενεργεία Υπουργούς του είναι αναμεμιγμένος στην υπόθεση της «SIEMENS». Δεν σας προβλημάτισε αυτό, κύριοι συνάδελφοι που φωνασκείτε; Δεν σας προβλημάτισε αυτό το γεγονός, ότι ο ίδιος ο Πρωθυπουργός δεν θέλησε να δεσμευτεί ενώπιον της Βουλής, ότι κανείς Υπουργός τους δεν είναι μπλεγμένος στην υπόθεση της SIEMENS;
Ακριβώς, όμως, επειδή αυτό και μόνο δείχνει την αδυναμία του Πρωθυπουργού και ταυτόχρονα την αδυναμία του πολιτικού συστήματος, ερχόμαστε και σας λέμε πολύ συγκεκριμένα: Διερεύνηση της υπόθεσης «SIEMENS» σε βάθος. Από την επιτροπή της Βουλής, εξεταστική επιτροπή με την παρουσία όλων. Όλα στο φως, όλα στη διαφάνεια.
Και ταυτόχρονα και παράλληλα η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής να συζητήσει τις προτάσεις για την αναβάθμιση του πολιτικού συστήματος, για την ανεξαρτησία και αυτονομία του πολιτικού συστήματος και κυρίως για την ενίσχυση της δημοκρατικής λειτουργίας του πολιτεύματος.
Αυτό ζητάμε με συγκεκριμένες προτάσεις και πολύ καθαρά και συγκεκριμένα, γιατί έχουμε ευθύνη να προασπίσουμε την τιμή του πολιτικού κόσμου. Αν νομίζει ο κύριος Υπουργός, αν νομίζει η Κυβέρνηση ότι με αυτόν τον τρόπο προασπίζεται η τιμή του πολιτικού κόσμου, είναι πολύ βαθιά γελασμένη. Πηγαίνετε όπου θέλετε, σε όποια γειτονιά της Αθήνας, στο μικρότερο χωριό και ρωτήστε τον κόσμο. Δεν πείθετε κανέναν. Απλώς βολεύεστε. Με ποιον τρόπο; Διότι προσπαθείτε με κάθε τρόπο να σύρετε τη δημόσια συζήτηση στο παρελθόν, προσπαθώντας να ρίξετε λάσπη πάνω στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. και την ίδια στιγμή προσπαθείτε με κάθε τρόπο να κουκουλώσετε την υπόθεση και τα πραγματικά περιστατικά. Γιατί είναι πραγματικά περιστατικά ότι μόνο φίλιες σχέσεις βρίσκει κανείς της Νέας Δημοκρατίας και των Υπουργών της γύρω από τη μεγάλη υπόθεση του σκανδάλου της «SIEMENS», σε όλες τις υποθέσεις των τελευταίων χρόνων, όπως στο C4I, στον Ο.Τ.Ε. και σε όλες τις μεγάλες συμβάσεις του δημοσίου. Θέλετε και ονόματα; Ή θέλετε ονόματα για τις χρηματιστηριακές εταιρείες, οι οποίες είναι αναμεμειγμένες στην υπόθεση διακίνησης του χρήματος από τα γερμανικά μαύρα ταμεία εδώ στην Ελλάδα, που όλως τυχαίως οι περισσότερες από αυτές είναι οι ίδιες χρηματιστηριακές εταιρείες που ήταν αναμεμειγμένες, με πρωταγωνιστικό ρόλο, στο άλλο μεγάλο σκάνδαλο των ομολόγων και της καταλήστευσης των ασφαλιστικών ταμείων;
Ψέματα είναι αυτά; Ψέματα είναι όλα αυτά τα οποία βλέπουμε ότι όλα τα ονόματα που έρχονται στη δημοσιότητα αυτές τις μέρες είναι όλως τυχαίως η παρέα, κοινωνική, φιλική και άλλη, ενδεχομένως επαγγελματική παρέα, στελεχών της Νέας Δημοκρατίας, συγγενικών προσώπων των Υπουργών σας; Ναι ή όχι; Αυτό δεν σας ενοχλεί;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Ο κόσμος το ξέρει, το βλέπει, το νιώθει. Έ, λοιπόν, αυτήν την κατηγορία δεν τη δεχόμαστε. Γι’ αυτό ο κ. Γιώργος Παπανδρέου είναι μπροστά σ’ αυτόν τον ανένδοτο αγώνα για τη δημοκρατία, για τη διαφάνεια, για την προάσπιση του κύρους του πολιτικού κόσμου της χώρας. Για αυτόν το λόγο είμαστε εδώ και επιμένουμε με κάθε τρόπο και σε όλους τους τόνους και γι’ αυτό, κύριε Πρόεδρε, εμείς θα δώσουμε τη μάχη μας όπου και αν μπορέσουμε και με όποιο τρόπο μας επιτρέπει το Σύνταγμα και ο Κανονισμός της Βουλής.
Σε κάθε περίπτωση όμως, παραμένει διαρκές το αίτημά μας: Σύσταση της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής εδώ και τώρα, με σύγκλιση την Ολομέλειας. Η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, ανεξάρτητα από την Ολομέλεια, να αρχίσει να συζητάει τώρα επί της ουσίας και του συνόλου των προτάσεων που έχει καταθέσει το ΠΑ.ΣΟ.Κ., για την αναβάθμιση του πολιτικού συστήματος και όχι μόνο με την πρόταση του κυρίου Πρωθυπουργού για την χρηματοδότηση των κομμάτων, όπου τεχνηέντως προσπάθησε να στρέψει ξανά τη συζήτηση στη χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων, γιατί δεν είναι μόνο αυτό το θέμα. Η χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων πρέπει να συνδυαστεί και με κάτι άλλο: Πού πηγαίνουν τα χρήματα αυτά. Τα χρήματα, όπως γνωρίζετε, απ’ όλα τα κόμματα πηγαίνουν στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, τα οποία και εσείς –όπως κάναμε και εμείς δυστυχώς στο παρελθόν- τα αφήνετε να λειτουργούν εκτός των κανόνων λειτουργίας, εκτός του πλαισίου νομιμότητας τις περισσότερες φορές. Και δεν είμαι απόλυτα βέβαιος εάν ανταποκρίνονται πλήρως και σε όλες τις υποχρεώσεις τους προς το Ι.Κ.Α. και την Εφορία, όπως ο κάθε Έλληνας πολίτης. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Όλα αυτά τα ζητήματα, λοιπόν, κύριε Πρόεδρε, θέλουμε να επαναφέρουμε στο προσκήνιο, θέλουμε να τα φέρουμε με πλήρη συναίσθηση ευθύνης για το ποιος ακριβώς είναι ο ρόλος του Βουλευτή σήμερα και κυρίως γιατί πρέπει να δώσουμε μια μεγάλη και καθαρή απάντηση στον Έλληνα πολίτη. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι σε αυτόν τον τόπο. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι στην πολιτική ζωή. Υπάρχει ένα αξιακό πλαίσιο το οποίο θέλουμε να υπηρετήσουμε και αυτό το αξιακό πλαίσιο οφείλουμε όλοι μας να το αποκαταστήσουμε στα μάτια της κοινής γνώμης, στα μάτια των πολιτών.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Γεγονός είναι ότι δεν πρέπει να αφήσουμε την υπόθεση της «SIEMENS» να προκαλέσει ηλεκτροπληξία στο πολιτικό σύστημα. Πρέπει να υποστούν ηλεκτροπληξία αυτοί που είναι υπεύθυνοι. Και πιστεύω ότι έχουμε υποχρέωση όλοι να συμβάλλουμε προς κάθε κατεύθυνση.
Ο Υπουργός κ. Φώλιας, έχει το λόγο για δεκαοχτώ λεπτά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ (Υπουργός Ανάπτυξης): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Παρακολούθησα με προσοχή τη συζήτηση που προηγήθηκε σήμερα. Ελέχθησαν κάποια θέματα, σχετικά με την ημερήσια διάταξη της συζητήσεως, που αφορούσαν περισσότερο άλλα θέματα. Επιτρέψτε μου εμένα να αναφερθώ σε αυτά που αφορούν την πρόταση νόμου που κατέθεσε το ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Έχει πολύ ενδιαφέρον να παρακολουθεί κάποιος ένα κόμμα της Αντιπολιτεύσεως να διεκδικεί την αποκλειστικότητα του ενδιαφέροντος για τον συμπολίτη μας.
Το θεωρώ ιδιαίτερα αλαζονικό να διεκδικεί τη μοναδικότητα του να νοιάζεται για το πώς ο συμπολίτης μας θα πάει καλύτερα. Εμείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν αναγνωρίζουμε σε κανέναν το δικαίωμα να είναι πιο ευαίσθητος απέναντι στον συμπολίτη μας, όπως και δεν διεκδικούμε από κανέναν το δικαίωμα να αναδεικνύουμε τους εαυτούς μας πιο ευαίσθητους για τα συμφέροντα του συμπολίτη μας. Θεωρώ ότι μέσα σ’ αυτήν τη Βουλή, στον οίκο της Δημοκρατίας, όλοι έχουμε την ίδια έννοια για το συμπολίτη μας, όλοι έχουμε το ίδιο ενδιαφέρον για μια καλύτερη ζωή, για μια καλύτερη παροχή υπηρεσιών.
Δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε το γεγονός ότι ζούμε σε μια κρίση, οικονομική κρίση, η οποία δεν ανακαλύφθηκε στην Ελλάδα, δεν περιορίζεται στην Ελλάδα, αφορά όλη την υδρόγειο. Μια καταγραφή των συζητήσεων του προχθεσινού ΕΚΟΦΙΝ φθάνει για να αντιληφθούμε σε ποιο επίπεδο βρίσκεται όλη η διεθνής οικονομία. Δεν θα μπορούσε η χώρα μας να αποτελεί νησίδα η οποία να μένει ανεπηρέαστη από όλη αυτήν την κατάσταση. Εκείνο όμως το οποίο μπορώ να σας διαβεβαιώσω είναι ότι ξέρουμε τι γίνεται, παίρνουμε μέτρα, αποδεδειγμένα παίρνουμε μέτρα, σε μια δύσκολη συγκυρία.
Κανείς δεν αρνήθηκε ότι υπάρχουν προβλήματα, κανείς δεν αρνήθηκε ότι υπάρχουν στρεβλές καταστάσεις στην αγορά μας, κανείς όμως δεν μπορεί να λέει ότι αυτές οι στρεβλές καταστάσεις στον ανταγωνισμό και στην αγορά, είναι προϊόν των τελευταίων ετών. Δεκαετιών στρεβλώσεις είναι αυτές που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε. Και εκείνο που θέλω να ξεκαθαρίσω είναι ότι η Ελλάδα δεν έχει την ακριβότερη ακρίβεια, όπως έχει λεχθεί εδώ. Βεβαίως υπάρχει άνοδος τιμών και υπάρχει άνοδος τιμών, διότι όπως σε όλη την υδρόγειο και στην Ελλάδα και τα καύσιμα ανεβαίνουν και τα δημητριακά ανεβαίνουν και το ρύζι ανεβαίνει και οι βοηθητικές ύλες ανεβαίνουν και οι πρώτες ύλες ανεβαίνουν. Δεν θα μπορούσε, λοιπόν, να μην υπάρχει πρόβλημα και εδώ και το αναγνωρίζουμε. Το θέμα είναι όμως ότι χρωστάμε όλοι να βάλουμε πλάτη, για να δώσουμε ανάσα στην αγορά, στον καλύτερο ανταγωνισμό, στον συμπολίτη μας, για να μπορέσει να αντιμετωπίσει την κατάσταση που αντιμετωπίζουμε όλοι μαζί.
Αυτό το οποίο εμείς κάνουμε για πρώτη φορά είναι ότι με στρατηγική στόχευση δημιουργήσαμε ένα πλέγμα μέτρων, από τα οποία απ’ ό,τι δείχνουν και τα στοιχεία που μόλις πριν δημοσιεύτηκαν από την Ε.Σ.Υ.Ε. για πρώτη φορά, καταγράφονται μειώσεις τιμών στο ράφι των σούπερ μάρκετ. Δεν άκουσα κανέναν να το αναδεικνύει. Φτάνει πια η μικροψυχία. Καλή η κριτική, θεμιτή και καλοδεχούμενη η καλόπιστη κριτική, αλλά να αναγνωρίζουμε και τα γεγονότα, δεν κάνει κακό.
Είπατε ότι δεν μπορούμε να σταθούμε κόντρα στις τράπεζες. Επιτρέψτε μου να θυμίσω ότι όροι τραπεζικοί κρίθηκαν αμετάκλητα απαράδεκτοι από τα δικαστήρια της Ελλάδος, από το 1998 και άλλοι από το 2001. Δεν κάνατε τίποτα σαν κυβερνήσεις. ‘Ηρθαμε τώρα εμείς, πριν από ένα μήνα με υπουργική απόφαση και θεσμοθετήσαμε την απαγόρευση της αναγραφής και της ισχύος αυτών των όρων. Και θα θυμίσω ότι το ακατάσχετο της πρώτης κατοικίας, ήταν μια πρόταση που κατατέθηκε εδώ σ’ αυτό το σπίτι, σ’ αυτήν τη Βουλή, τον Ιούνιο του 2007 για 10.000 ευρώ, όταν εσείς είχατε προτείνει τα 5.000 ευρώ. Το διπλασίασε η Νέα Δημοκρατία. Αρνηθήκατε να το υπερψηφίσετε και το καταψηφίσατε και έρχεστε τώρα να μας κρίνετε γι’ αυτό που εσείς αρνηθήκατε να κάνετε τότε.
Επίσης καταψηφίσατε τη διάταξη νόμου που είχε έρθει για τη δυνατότητα του Υπουργού να υπογράφει υπουργική απόφαση για την κατάργηση των καταχρηστικών όρων, μετά από οριστική απόφαση των δικαστηρίων. Ευτυχώς το ψηφίσαμε εμείς και είχαμε τη δυνατότητα να υπογραφεί αυτή η υπουργική απόφαση, η οποία και καταργεί τους καταχρηστικούς όρους.
Θέλω να σας υπενθυμίσω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι όσα από τα στοιχεία που η πρότασή σας περιλαμβάνει είναι αξιόλογα, είναι αξιοποιήσιμα και προς τη σωστή κατεύθυνση, να είστε βέβαιοι ότι θα αξιοποιηθούν, διότι αυτήν τη στιγμή βρισκόμαστε στη διαμόρφωση ενός πλαισίου-νόμου το οποίο θα διασφαλίζει τους δανειολήπτες από καταχρηστικές πρακτικές. Σας διαβεβαιώ, οτιδήποτε θετικό υπάρχει στην πρότασή σας, δεν είμαστε μικρονοηκοί να το απορρίψουμε, θα το συμπεριλάβουμε. Αλλά, θέλω να ξέρετε, ότι κάνουμε μια ολοκληρωμένη πρόταση και όχι μια αποσπασματική πρόταση.
Τέλος, κλείνοντας, μόνο ένα σχόλιο. Παρακολουθώντας όλες αυτές τις μέρες, αλλά και σήμερα τη συζήτηση για το θέμα της διαφάνειας, για το θέμα της συνενοχής του πολιτικού κόσμου, έχω την εντύπωση ότι βρέθηκε κάποιος κυβερνητικός εκπρόσωπος ο οποίος ομολόγησε ότι παρέλαβε ένα μεγάλο ποσόν και έχω την εντύπωση ότι πρέπει να απολογούμαστε εμείς, γιατί αυτό το ποσόν κατέληξε στα ταμεία κάποιου κόμματος, όταν αυτό ήταν κυβέρνηση!
Δεν μπορώ να αντιληφθώ προς τα πού πάει ο συμψηφισμός. Υπάρχει μια ομολογημένη πράξη και υπάρχουν και φήμες. Ε, αυτά δεν συμψηφίζονται. Και πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι σ’ αυτό για να μπορούμε να λέμε αλήθεια στον κόσμο και να τον κοιτάμε στα μάτια.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Πάνος Παναγιωτόπουλος έχει το λόγο.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κατ’ αρχάς θα πω -γιατί πρέπει να έχουμε το θάρρος στην πολιτική να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, ή εν πάση περιπτώσει να προσπαθούμε να το κάνουμε- ότι η πρόταση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κινείται σε σωστά πλαίσια και έθεσε σε λειτουργία μια διαδικασία –μιλάω για τη σημερινή συζήτηση στο Τμήμα- η οποία είναι και εποικοδομητική και θα παράξει αποτέλεσμα.
Θέλω να υπογραμμίσω τη δήλωση του επικεφαλής της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Ανάπτυξης, του κ. Φώλια, που μόλις ακούστηκε –θα ακούσουμε και στη συνέχεια το συνάδελφο τον κ. Βλάχο- ότι αρκετές από τις προτάσεις-εισηγήσεις της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, που περιλαμβάνονται στη σημερινή πρόταση νόμου, θα υιοθετηθούν στο πλαίσιο μιας νέας δέσμης προτάσεων που θα έλθουν προς ψήφιση στη Βουλή με πρωτοβουλία της Κυβέρνησης.
Επισημαίνω και ξεκινάω μ’ αυτήν τη δήλωση διότι αυτή η πρωτοβουλία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αποτελεί, θα έλεγα, ένα φωτεινό διάλλειμα στη διαδικασία μιας μηδενιστικής αντιπολίτευσης που έχει στόχο να αποδομεί καθημερινά το κυβερνητικό έργο και την κυβερνητική πολιτική χωρίς να το επιτυγχάνει.
Λυπάμαι γιατί αυτή η πρωτοβουλία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για την οποία ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, όπως σας είπα, δεν θα διστάσω -και το έκανα- να πω θετικά λόγια, έρχεται σε πλήρη αντίφαση με το πνεύμα και το γράμμα των όσων είπε σ’ αυτήν την Αίθουσα πριν από λίγο ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ο κ. Γεώργιος Παπανδρέου.
Ξεκινάω λοιπόν απ’ αυτά. Δεν υπάρχει καμμιά αμφιβολία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι με αφορμή το σκάνδαλο της «SIEMENS» το κλίμα είναι βαρύ μέσα και γύρω από το πολιτικό σύστημα της χώρας. Δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία γι’ αυτό.
Εγώ θα σας πω ότι αυτή η ιστορία αποτελεί τη μεγαλύτερη δοκιμασία του πολιτικού συστήματος στη χώρα μας από τη Μεταπολίτευση μέχρι και σήμερα. Μπορεί το πολιτικό σύστημα να πέρασε από χίλια μύρια κύματα, αλλά σε τέτοια κρίση, σε τέτοια φουρτούνα, σε τέτοια δοκιμασία δεν είχε ποτέ βυθιστεί. Αυτό σημαίνει ότι απέναντι σ’ αυτήν την κατάσταση δεν χωρούν ημίμετρα, δεν χωρούν αναθέματα και πολιτικοί αφορισμοί των διαδρόμων, διαδρομισμοί, ψίθυροι, ακριτομυθίες, τίποτε απ’αυτά τα πράγματα.
Απέναντι σ’ αυτήν την κατάσταση πρέπει ο πολιτικός κόσμος να είναι όλος μαζί, όχι για να συγκαλύψει, αλλά για να αποκαλύψει. Η οποιαδήποτε προσπάθεια συγκάλυψης, κουκουλώματος ή συμψηφισμού θα αφήσει το πύον μέσα στην πληγή η οποία θα υποτροπιάζει στη συνέχεια και θα πυορροεί. Αυτό θα γίνει με την ακρίβεια φυσικού φαινομένου στην ευθεία του χρόνου.
Έχουμε βαριά ευθύνη όλοι απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής. Δεν έχουμε το δικαίωμα αυτήν την αποστολή να μην την φέρουμε σε πέρας. Και δεν έχουμε το δικαίωμα να φανούμε κατώτεροι των ευθυνών που συνεπάγεται για μας η συγκυρία, όλοι εμείς που σ’ αυτήν την κρίσιμη περίοδο είμαστε οι εντολοδόχοι του ελληνικού λαού μέσα στην Εθνική Αντιπροσωπεία. Αλλά πώς θα φθάσουμε στο ξεκαθάρισμα της υπόθεσης; Πρέπει να πάμε την πολιτική ζωή στο σημείο μηδέν και να αρχίσουμε πάλι από την αρχή. Αλλά το σημείο μηδέν πρέπει να είναι το ξεκαθάρισμα αυτής της υπόθεσης, όποιους αφορά, όσο ψηλά και αν βρίσκονται, όπου και αν βρίσκονται.
Πώς θα γίνει όμως αυτή η διαδικασία; Θα γίνει μέσω αυτόκλητων τιμητών, θα γίνει μέσω αυθαίρετων διαδικασιών, θα γίνει με σπερμολογίες, θα γίνει με φημολογίες, με ψιθύρους, με τη δημιουργία εντυπώσεων που θα εναλλάσσονται η μία με την άλλη και θα αναιρούν την εικόνα του χθες με την εικόνα του αύριο; Όχι βέβαια.
Νομίζω ότι την απαραίτητη ψυχραιμία, σύνεση, φρόνηση δείχνει ο Πρωθυπουργός της χώρας και η Κυβέρνηση.
Αναρωτήθηκαν πριν οι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. γιατί ο Πρωθυπουργός δεν είπε οτιδήποτε για οποιονδήποτε, δεν είπε ότι αποκλείει τον έναν ή τον άλλο. Διότι ο Πρωθυπουργός δεν θέλει να υποκαταστήσει κανένα όργανο της πολιτείας, που έχει το τεκμήριο της αρμοδιότητος. Και το τεκμήριο της αρμοδιότητος για το ξεκαθάρισμα αυτής της πιο βρώμικης υπόθεσης που έχει να αντιμετωπίσει το πολιτικό σύστημα στην μεταπολιτευτική του πορεία θα γίνει μόνο από τη δικαιοσύνη. Στη συνέχεια το Πολίτευμά μας, το Σύνταγμά μας, ο Κανονισμός της Βουλής προβλέπουν διαδικασίες που αφορούν και το πολιτικό σκέλος της υπόθεσης, αλλά και το ποινικό μέρος των όποιων ποινικών ευθυνών υπάρξουν –εάν υπάρξουν και απ’ ό,τι φαίνεται μπορεί να υπάρξουν- και αφορούν πολιτικά πρόσωπα που διετέλεσαν Υπουργοί. Η Βουλή έχει το ρόλο της. Δεν μπορεί, όμως, να προτρέξει η Βουλή και δεν μπορεί σε καμμία περίπτωση η Βουλή να προκαταλάβει τη δικαιοσύνη. Στην ελληνική συνταγματική τάξη, στο δημοκρατικό μας πολίτευμα, στη δημοκρατική μας κοινωνία, στη συντεταγμένη ελληνική πολιτεία υπάρχει το τεκμήριο της αρμοδιότητος και το τεκμήριο το έχει η δικαιοσύνη.
Άλλωστε όσα βγήκαν μέχρι τώρα και είναι συγκλονιστικά, από τη δικαιοσύνη βγήκαν. Από πού βγήκαν; Βγήκαν από τους ψιθύρους και τους διαδρομιστές στο ένα πολιτικό γραφείο ή στο άλλο;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Από τους Γερμανούς κατηγορούμενους…
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ας αφήσουμε, λοιπόν, να προχωρήσει η διαδικασία και με ψύχραιμο μάτι ας προσπαθήσουμε να δούμε τα γεγονότα όπως είναι μέχρι σήμερα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., κακά τα ψέματα, η ανακοίνωση του κ. Τσουκάτου, ενός ισχυρού αρμού της κυβερνητικής εξουσίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο παρελθόν, αποτελεί μνημείο για τα πολιτικά πράγματα της χώρας από το 1974 έως σήμερα. Δεν έχει υπάρξει ποτέ άλλη τέτοιου είδους ομολογία: «Ναι, πήρα τα χρήματα και τα πήγα στο ταμείο ενός συγκεκριμένου κόμματος».
Αυτά τα λέω όχι για να βγάλω εύκολα συμπεράσματα, ούτε για να δημιουργήσει την αίσθηση ότι η Νέα Δημοκρατία σπεύδει να επωφεληθεί, παρ’ όλο που θα μπορούσε να το κάνει. Δεν αποτελεί λύση αυτό. Αυτοί οι εύκολοι αφορισμοί και τα εύκολα αναθέματα, δηλαδή, η αναγωγή του θέματος σ’ ένα μανιχαϊστικό δίπολο όπου από τη μία θα είναι τα άσπρα πρόβατα και από την άλλη τα μαύρα πρόβατα, αυτό όχι μόνο δεν θα βοηθήσει αλλά θα συσκοτίσει την υπόθεση της αλήθειας. Και εμείς θέλουμε να λάμψει η αλήθεια, να ξεκαθαριστεί το θέμα μέχρι το τέλος.
Το λέω, όμως, για να έχουμε εικόνα για το πού βρισκόμαστε σήμερα, τι έχουν αποδώσει οι έρευνες μέχρι σήμερα. Από τη μία έχουμε δύο συγκεκριμένες περιπτώσεις –δεν θα δικάσω εγώ σε καμμία περίπτωση όπως σας είπα- όπου φαίνεται να έχουμε εμπλοκή προσώπων που υπήρξαν πολύ ισχυρά στο ιερατείο της εξουσίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο παρελθόν και από την άλλη, έχουμε μία έρπουσα φημολογία, ψιθυρισμούς, διαδρομισμούς που αφορούν πρόσωπα της Κυβέρνησης.
Είπε ο κ. Παπουτσής για φίλιες σχέσεις Υπουργών με πρόσωπα που πρωταγωνιστούν. Πόσο μάλλον που δεν υπάρχουν. Αλλά και να υπήρχαν κοινωνικές συναναστροφές, αυτό αποδεικνύει κάτι;
Αξιότιμε Κοινοβουλευτικέ Εκπρόσωπε του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αν θα πρέπει να εξετάσουμε κάτι και εκεί πρέπει να σταθούμε, είναι το δημόσιο χρήμα ή η διαχείριση της δημόσιας ευθύνης; Πήγαν λεφτά σε κόμματα και σε πολιτικούς; Και αν ναι, τι πήγε, σε ποιον πήγε και από ποιον πήγε; Αυτά τα λεφτά όταν πήγαν, πήγαν ασφαλώς γιατί υπήρξαν αντιπαροχές προς την εταιρεία. Να ξεκαθαρίσουμε, λοιπόν, τις συμβάσεις. Το είπε πολύ σωστά εκφράζοντας τη θέση της Κυβέρνησης ο Εκπρόσωπος της Κυβέρνησης και Υπουργός Επικρατείας κ. Θεόδωρος Ρουσόπουλος: «Όλες οι συμβάσεις στο φως. Ξετίναγμα των συμβάσεων που αφορούν την εταιρεία». Να δούμε, λοιπόν ποιος έβαλε υπογραφή, πού έβαλε την υπογραφή, εάν αποτελεί λεόντειο σύμβαση υπέρ της εταιρείας και κατά του δημοσίου, εάν οδήγησε σε διασπάθιση του δημοσίου χρήματος του ελληνικού λαού, εάν φαλκίδευσε το δημόσιο συμφέρον, το υποθήκευσε, το συρρίκνωσε. Αυτά πρέπει να ξεκαθαριστούν. Τα υπόλοιπα, ποιος χαιρέτισε ποιον και τι έγινε, μπορεί να έχουν ενδιαφέρον για τις παραπολιτικές στήλες, αλλά περισσότερο συσκοτίζουν την υπόθεση, παρά βοηθούν όλους μας να χυθεί άπλετο φως.
Άρα, δεν θέλω να επανέλθω και να σας πω ότι, όταν έχει ανάψει τέτοια φωτιά στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., όπως σας είπα, δεν θέλει να επωφεληθεί η Κυβέρνηση πολιτικά. Τέτοια μικροπολιτικά σενάρια και τέτοιες μικροκομματικές σκοπιμότητες μακριά από εμάς. Αποτελεί -θα έλεγα- το λιγότερο μια ιστορία που εκθέτει τον εκάστοτε ομιλούντα συνάδελφο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να έρχεται και να υποδύεται το ρόλο του δημοσίου κατηγόρου και εισαγγελέως και να κουνάει το δείκτη της χειρός, της μιας ή της άλλης, απειλητικά εν είδει κατηγόρου προς τη Νέα Δημοκρατία. Νομίζω ότι όποιος το κάνει υπονομεύει τη σοβαρότητά του και -επιτρέψτε μου να πω- ναρκοθετεί και τη διαδικασία ξεκαθαρίσματος έρευνας της υπόθεσης και αποκατάστασης της αλήθειας.
Σε ό,τι αφορά τώρα την πρόταση που, όπως σας είπα, έχει πολλά θετικά στοιχεία και αποτελεί την εξαίρεση σε αυτόν τον κυκεώνα, σε αυτό το βαρομετρικό χαμηλό, σε αυτήν τη βαριά νέφωση μηδενιστικής Αντιπολίτευσης που έχει επιλέξει το ΠΑ.ΣΟ.Κ., προσπαθώντας και αποτυγχάνοντας δυστυχώς γι’ αυτό να αποδομήσει την Κυβέρνηση, τον κυβερνητικό πολιτικό λόγο και την κυβερνητική πολιτική, ασφαλώς η πρόταση έχει θετικά σημεία και, όπως σας είπα, χαίρομαι ιδιαίτερα γιατί η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Ανάπτυξης είπε ότι κάποια σημαντικά στοιχεία αυτών των προτάσεων θα υιοθετηθούν.
Είναι ξεκάθαρο ότι με τις τράπεζες υπάρχει πρόβλημα. Απασχολούν πάνω από εβδομήντα χιλιάδες εργαζομένους, αποτελούν έναν πάρα πολύ σημαντικό κλάδο της ελληνικής οικονομίας στον τομέα της προσφοράς υπηρεσιών, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις τα υπερκέρδη που αποκομίζουν λειτουργούν και δημιουργούνται σε βάρος του ελληνικού λαού και μάλιστα στρωμάτων του ελληνικού λαού που σ’ αυτήν την περίοδο, σ’ αυτήν την κρίσιμη περίοδο, έχουν μεγάλη ανάγκη, βρίσκονται κάτω από τα όρια της φτώχειας ή στα όρια του κοινωνικού αποκλεισμού. Ασφαλώς, λοιπόν, το κέρδος είναι θεμιτό. Δεν μπορεί να λειτουργήσει η ελεύθερη οικονομία χωρίς κέρδος, αλλά και αυτό πρέπει να κινείται σε κάποια πλαίσια λογικής και κοινωνικής αποδοχής και σε κάθε περίπτωση στα πλαίσια που ορίζει η κοινωνική εταιρική ευθύνη.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κλείνω, κύριε Πρόεδρε. Δεν θέλω να πάω πιο πίσω, να θυμηθούμε πότε ξεκίνησε η ακρίβεια στην Ελλάδα, να θυμηθούμε ότι οι ρίζες της ακρίβειας στην Ελλάδα και της υπερχρέωσης των νοικοκυριών βρίσκονται στην εποχή του εκσυγχρονισμού, την επίδικη, την επίμαχη περίοδο και αντιλαμβάνεστε τι εννοώ, τότε που κάποιοι κοιτούσαν τις πολιτικές συμμαχίες με τα ισχυρά κέντρα των εκδοτών και των μεγάλων επιχειρηματιών προμηθευτών του δημοσίου και άφηναν απ’ έξω το λαό. Εγώ βλέπετε ότι είμαι πολύ προσεκτικός, όταν αναφέρομαι στη θητεία και την προσφορά του Ανδρέα Παπανδρέου, πολύ προσεκτικός.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Και καλά κάνετε, άριστα κάνετε.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αντίθετα, όμως, θεωρώ ότι πρέπει να λέμε τα πράγματα με το όνομά σας γι’ αυτήν τη δυσώδη, τη δύσοσμη περίοδο του δήθεν εκσυγχρονισμού, του δήθεν σοσιαλισμού, που έκανε την ελληνική κοινωνία ταξικότερη, διεύρυνε τις κοινωνικές αδικίες, πολλαπλασίασε τις κοινωνικές ανισότητες και προσπάθησε να καλύψει όλο αυτόν τον κοινωνικό εκβαρβαρισμό μ’ ένα προπέτασμα καθωσπρεπισμού, δήθεν πολιτικής ορθότητας και με πολλές εκσυγχρονιστικές πομφόλυγες που εξέπεμπε ένας καλά αμειβόμενος μισθοφορικός στρατός στο χώρο των media αλλά -επιτρέψτε μου να πω- και στο χώρο του δημοσίου βίου και του δημοσίου λόγου και δεν αναφέρομαι σε πολιτικούς, σε μέλη της Βουλής των Ελλήνων.
Κλείνοντας, είναι σαφές ότι ζούμε μια νέα εποχή σε παγκόσμια κλίμακα. Αυτές τις μέρες δημοσιεύτηκαν οι δηλώσεις του κ. Μπεν Μερνάνκι, του Διοικητού της Fed, της Αμερικανικής Ομοσπονδιακής Τράπεζας, με βάση τις οποίες είπε ότι θα έρθει η Fed με δανειακά κεφάλαια του αμερικανικού δημοσίου να ενισχύσει τις εταιρείες στεγαστικής πίστης που είναι στη Wall Street για να μην καταρρεύσει το σύστημα. Το ίδιο έκανε πριν από λίγο καιρό ο Γκόρντον Μπράουν, νυν Πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας από το Εργατικό Κόμμα, τους νέους εργατικούς, και πρώην Υπουργός Οικονομικών, για να μην καταρρεύσουν δύο μεγάλες τράπεζες στον ιδιωτικό τομέα, να μην καταρρεύσει η ιδιωτική τραπεζική πίστη στη Μεγάλη Βρετανία.
Αντήλλαξε απηρχαιωμένα αξιόγραφά τους με αξιόγραφα του Βρετανικού δημοσίου. Ζούμε και πρέπει να το πάρουμε όλοι απόφαση την εποχή ενός νέου παρεμβατικού ρόλου του κράτους όχι στο επίπεδο της επιχειρηματικότητας –το κράτος είναι κακός επιχειρηματίας και καλό είναι να μείνει έξω από το ρόλο της επιχειρηματικότητας και να τον αφήσει στον ιδιώτη επιχειρηματία που έχει ρόλο παραγωγικό, αναπτυξιακό θετικό σε μια κοινωνία- αλλά στον τομέα της εποπτείας του οικονομικού παιχνιδιού και στον τομέα της θέσεως όρων πέραν των οποίων δεν μπορούν να κινούνται οι ιδιώτες επιχειρηματίες. Μην περάσεις τον κύκλο με την κιμωλία, για να παραφράσω τον Μπρέχτ.
Σε αυτό το πλαίσιο η Κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να ανταποκριθεί. Σωστά είπε ο Πρωθυπουργός ότι η ελεύθερη αγορά δεν είναι η ασύδοτη αγορά. Θεωρώ, λοιπόν, ότι κινούμεθα προς τη σωστή κατεύθυνση. Έχουμε έναν καθημερινό πόλεμο, μια καθημερινή μάχη κατά της ακρίβειας, υπέρ του καταναλωτή, κατά της αντικοινωνικής υπερβολικής κερδοφορίας, κατά της κερδοσκοπίας κατά των σπεκουλαδόρων. Αυτή η μάχη θα είναι καθημερινή, συνεχής, αδιάλειπτη. Ελάτε, λοιπόν, να τη δώσουμε μαζί. Να αφήσουμε τις αγκυλώσεις και τις μικροκομματικές σκοπιμότητες που μπορεί να μας χωρίζουν γιατί αυτή η μάχη δεν είναι υπέρ ενός κόμματος ή υπέρ ενός άλλου, αλλά είναι υπέρ του Έλληνα και της Ελληνίδας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κ. Παπουτσής έχει το λόγο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Αντιλαμβάνομαι την προσπάθεια του κ. Παναγιωτόπουλου ο οποίος έχει το καθήκον να υπερασπιστεί την παράταξή του. Ωστόσο θέλω να σημειώσω ότι άφησε αναπάντητο και εκείνος και οι κύριοι Υπουργοί που πήραν το λόγο το ερώτημα εάν και κατά πόσο η Κυβέρνηση μπορεί να δεσμευθεί ότι κανείς εκ των ενεργεία Υπουργών της δεν είναι αναμεμειγμένος στην υπόθεση της «SIEMENS». Ο κ. δε Παναγιωτόπουλος χρησιμοποίησε το εφεύρημα του τεκμηρίου αρμοδιότητας το οποίο σέβεται ο Πρωθυπουργός.
Αναρωτιέμαι, το τεκμήριο αρμοδιότητας σέβεται ο κύριος Πρωθυπουργός στην περίπτωση του Υπουργού Μεταφορών αρμοδίου επί των τηλεπικοινωνιακών θεμάτων και της Ολυμπιακής και συναγελαζόμενου με όλους και περιφερόμενου ανά τας Ευρώπας με τους προμηθευτές του δημοσίου την ιδία περίοδο; Το τεκμήριο αρμοδιότητας του Υπουργού Δικαιοσύνης σέβεται ο κύριος Πρωθυπουργός και δεν αναμειγνύεται όταν ο Υπουργός Δικαιοσύνης γνωρίζει ότι η δικαιοσύνη λειτουργεί με επιλεκτικό τρόπο και στην εξέταση των φακέλων επιλέγοντας εκείνη ποιους φακέλους θα μεταφράσει και ποιους φακέλους θα εξετάσει ή ακόμη κάνοντας επιλεκτικές διαρροές προς τον Τύπο για δημιουργία κλίματος. Το τεκμήριο αρμοδιότητας ποιανού άραγε σέβεται ο κύριος Πρωθυπουργός όταν δέχεται να διαβάζει στις εφημερίδες ότι στην υπόθεση των ομολόγων η αρμόδια αρχή για τη διερεύνηση των υποθέσεων για το ξέπλυμα του μαύρου χρήματος διαπιστώνει ότι υπάρχει εισροή χρημάτων ως προϊόν εγκλήματος προς το ταμείο της Νέας Δημοκρατίας –το διαβάζει σε όλες τις εφημερίδες- και η εντολή η οποία δίνεται είναι να μπουν οι υποθέσεις στο αρχείο και μάλιστα να εξαιρεθεί ο φάκελος από τη δικογραφία της υπόθεσης των ομολόγων. Αυτό το τεκμήριο αρμοδιότητος σέβεται ο Πρωθυπουργός;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Πρέπει να πω ως Προεδρεύων ότι η «SIEMENS» τα κατάφερε να μας εκτρέψει και από την ημερήσια διάταξη. Μπήκε κανονικά εδώ σήμερα και σε μια συζήτηση που έχει να κάνει με τα νοικοκυριά, τους καταναλωτές και τις υπερχρεώσεις και όσο παρακολουθούσα από τα έδρανα του Βουλευτή και όσο προεδρεύω μιλάμε για τη «SIEMENS».
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Γι’ αυτό πρέπει να φέρουμε τη «SIEMENS» στην εξεταστική επιτροπή!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Βέβαια δεν λέω ότι δεν είναι θέμα μείζονος σημασίας αλλά κάποια στιγμή ας βγάλουμε τη «SIEMENS» από δω όταν έχουμε άλλα θέματα.
Ο κ. Παναγιωτόπουλος έχει το λόγο.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα συμφωνήσω με την προτροπή σας αλλά η «SIEMENS» πρέπει να βγει από δω και ίσως θα έπρεπε κάποια στιγμή …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Μαζί με αυτούς που έχουν την ευθύνη.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: …να εκφραστεί και από την Ελλάδα γιατί είναι βαρύτατα τα όσα έγιναν με πρωτοβουλία της αφού –και ξέρω ότι συμφωνείτε- ξεκαθαριστεί προς κάθε κατεύθυνση αυτή η βρώμικη ιστορία.
Λυπούμαι γιατί ένας έμπειρος κοινοβουλευτικός άνδρας, όπως ο κ. Παπουτσής, άφησε βαρείς υπαινιγμούς εναντίον ενός συναδέλφου με μακρά και ευδόκιμο παρουσία στα πολιτικά πράγματα της χώρας, όπως ο Υπουργός Πολιτισμού κ. Λιάπης.
Κύριε Παπουτσή, να το ξεκαθαρίσουμε. Ό,τι υπάρχει για οποιονδήποτε Υπουργό, για οποιοδήποτε πολιτικό πρόσωπο, να το ξεκαθαρίσει η δικαιοσύνη. Όποιος έχει στοιχεία που αφορούν και τον κ. Λιάπη και τον κ. Σούρλα και τον κ. Παναγιωτόπουλο και τον κ. Παπανδρέου και τον κ. Παπουτσή και τον κ. Καραμανλή, να πάει στο φυσικό δικαστή και να τα καταθέσει. Να ξεκαθαρίσει η υπόθεση, να ξεβρωμίσει αυτή η δυσώδης ιστορία και όπου υπάρχουν άνθρωποι που παρανόμησαν, να καθίσουν στο εδώλιο και να τιμωρηθούν.
Το να αφήνουμε, το να διατυπώνουμε υπαινιγμούς, το να δημιουργούμε εντυπώσεις, ξεκινώντας από την οποιαδήποτε κοινωνική συναναστροφή που υπήρξε ή δεν υπήρξε και να κατασκευάζουμε ενόχους, όπως είπα και πριν, είναι ο χειρότερος τρόπος για να αποκατασταθεί η αλήθεια και ο καλύτερος τρόπος για να συσκοτίσουμε την υπόθεση. Δηλαδή, να δημιουργηθεί ένας πέπλος καχυποψίας και ενοχής που να μας καλύψει όλους και να πει ο λαός «ε, μην ψάχνεις τώρα! Όλοι μαζί έπεσαν στη γαβάθα με το μέλι και τώρα προσπαθούν να κάνουν συμψηφισμούς και να κουκουλώσουν και να μην ομολογήσουν τα ανομολόγητα, αυτά που δεν θέλουν να βγουν».
Αυτό είναι ό,τι χειρότερο. Να σας πω γιατί είναι ό,τι χειρότερο; Δεν ξέρω τι λέγεται από ορισμένα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, γιατί ακούμε πολλά για «μισθοφόρους» της πολιτικής. Μιλώ για ένα επάγγελμα από το οποίο προέρχομαι, το οποίο τίμησα και με τίμησε. Κάποια στιγμή όμως θα πρέπει να μιλήσουμε και για τους λίγους «μισθοφόρους» των media. Θα πρέπει να το κάνουμε όλοι μας και να έχουμε το θάρρος να το κάνουμε και μέσα στην Αίθουσα και εκτός της Αιθούσης αυτής.
Δεν ξέρω λοιπόν τι λέγεται, αλλά αν υπάρχει ένα σάπιο κομμάτι στο πολιτικό σύστημα, αυτό είναι μικρό και δεν αφορά το σύνολο του πολιτικού κόσμου. Όλα τα άλλα συνιστούν έναν κεκαλυμμένο αντικοινοβουλευτισμό. Όποιοι θέλουν να κλείσει το Κοινοβούλιο -εμείς θα πάμε στη δουλειά μας, έχουμε κολλήσει χιλιάδες ένσημα, κύριε Πρόεδρε- να το πουν. Όποιοι θέλουν να αλλάξει το πολίτευμα, να το πουν. Όποιοι θέλουν τους λοχαγούς να βγουν από τους στρατώνες, να το πουν, να έχουν το θάρρος!
Το να δηλητηριάζεται όλο το πολιτικό σύστημα μιας χώρας που πρέπει να κυβερνηθεί, ενός λαού που έχει προβλήματα και τα οποία πρέπει να λυθούν -και πρέπει να λυθούν μέσα από την πολιτειακή και πολιτική πυραμίδα που ορίζει το Σύνταγμα και το Δημοκρατικό Πολίτευμα της Ελλάδας- αυτό αποτελεί έγκλημα κατά της δημοκρατίας, αυτό αποτελεί έγκλημα κατά του ελληνικού λαού. Όπως είπα όμως, αν συμφωνούμε σ’ αυτό, οι εύκολες κατηγορίες και οι εύκολοι υπαινιγμοί δεν λύνουν το πρόβλημα, το επιβαρύνουν. Απλώνουν το πέπλο της καχυποψίας πάνω σ’ όλο τον πολιτικό κόσμο και αυτό είναι ό,τι χειρότερο.
Επαναλαμβάνω, ο Πρωθυπουργός δεν θέλει να προκαταλάβει κανέναν και πριν απ’ όλα την ελληνική δικαιοσύνη. Θα βγάλει ετυμηγορία ο Πρωθυπουργός για το ποιος έχει φταίξει και ποιος δεν έχει φταίξει; Η θέση της Κυβέρνησης είναι σαφής, να προχωρήσει η έρευνα της δικαιοσύνης που έχει, όπως σας είπα, το τεκμήριο αρμοδιότητος από τη δημοκρατική νομιμότητα και από το Σύνταγμα της ελληνικής δημοκρατικής πολιτείας και μετά εδώ είμαστε, εδώ είναι η κυρίαρχη Βουλή των Ελλήνων να παίξει και αυτή το ρόλο της.
Πάντως, το θέμα δεν μπορεί να μείνει εδώ. Πρέπει να ξεκαθαρίσει και θα ξεκαθαρίσει στον ταχύτερο δυνατό χρόνο, μέσα όμως από συντεταγμένες διαδικασίες και όχι μέσα από την παραπολιτική που θα λειτουργήσει σαν ένα δηλητήριο που διαχέεται σ’ όλο τον οργανισμό της ελληνικής πολιτείας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Παναγιωτόπουλε, αυτοί που υπονομεύουν τη δημοκρατία δεν πρόκειται να πουν ποτέ ούτε τι σκέφτονται ούτε τι κάνουν. Εμείς έχουμε υποχρέωση να προασπιστούμε τη δημοκρατία με τη στάση μας, τη συμπεριφορά μας, μ’ αυτά που σκεφτόμαστε, μ’ αυτά που κάνουμε και δεν λέμε και μ’ αυτά που παραλείπουμε να κάνουμε ενώ οφείλουμε να τα κάνουμε. Γι’ αυτό μας έφερε ο ελληνικός λαός εδώ, στο ναό της δημοκρατίας, να προασπίσουμε τη δημοκρατία και νομίζω θα τα καταφέρουμε. Η δημοκρατία θα σταθεί όρθια και κάποιοι θα πάνε εκεί που τους αξίζει.
Έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Τμήμα ότι η Διαρκής Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων καταθέτει την έκθεσή της στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας με την Οδηγία 2006/43/ΕΚ περί υποχρεωτικών ελέγχων των ετήσιων και των ενοποιημένων λογαριασμών, για την τροποποίηση των Οδηγιών 78/660/ΕΟΚ και 83/349/ΕΟΚ του Συμβουλίου και για την κατάργηση της Οδηγίας 84/253/ΕΟΚ του Συμβουλίου και άλλες διατάξεις».
Το λόγο έχει ο κ. Σγουρίδης, ο οποίος καρτερικά περιμένει επί αρκετές ώρες για να πάρει το λόγο και με την αγόρευση του οποίου ολοκληρώνεται ο κατάλογος των πρωτολογιών.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριοι συνάδελφοι, με την τροπή την οποία έχει πάρει η συζήτηση γύρω από την πρόταση νόμου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν θα αποφύγω κι εγώ κάποιους σχολιασμούς.
Ο πρώτος σχολιασμός μου έχει να κάνει με το ότι η θέση της Κυβέρνησης, όπως αυτή εκφράστηκε δια του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου και του Υπουργού Εσωτερικών δείχνει ότι είναι ανίκανη να χειριστεί τις κρίσεις. Αρνείται να αντιληφθεί ότι στο πρωθυπουργικοκεντρικό πολιτικό μας σύστημα τις πρωτοβουλίες τις παίρνει ο Πρωθυπουργός. Η Αντιπολίτευση προτείνει, αλλά τις πρωτοβουλίες τις παίρνει ο Πρωθυπουργός. Και αν σήμερα ο πολιτικός κόσμος βρίσκεται υπό τον κίνδυνο να χειραγωγηθεί και να τεθεί κάτω από τις «ερπύστριες» των εντός εισαγωγικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης αυτό οφείλεται στο ότι δεν υπάρχουν πρωτοβουλίες για να διαλευκανθούν οι υποθέσεις. Αρνείται ο Πρωθυπουργός το ρόλο του. Και μάλιστα επιμένει στρουθοκαμηλίζοντας, ζητώντας μια διακομματική επιτροπή για την χρηματοδότηση των κομμάτων όταν ξέρει πολύ καλά ότι για να δούμε το «μαύρο χρήμα» πρέπει να δούμε τι σημαίνει «Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης», να δούμε το εκλογικό μας σύστημα και να δούμε και τον τρόπο των προμηθειών.
Επίσης, κρύβεται πίσω από την φράση ότι: «η δικαιοσύνη θα διαλευκάνει τις υποθέσεις» όταν γνωρίζουμε ότι η δικαιοσύνη δρα επιλεκτικά και μάλιστα παίρνοντας υποθέσεις που αφορούν το παρελθόν ή κάποιο συγκεκριμένο κόμμα κι όχι το κυβερνών κόμμα. Δεν ανοίγουν όλοι οι φάκελοι. Πού πήγαν τα χρήματα αυτά που μεταβιβάστηκαν σε χρηματιστές; Πού πήγαν; Γιατί σταματήσαμε εκεί; Μόνο μια εξεταστική επιτροπή της Βουλής μπορεί να δει την πολιτική χροιά του όλου ζητήματος. Και αρνείται η Κυβέρνηση.
Είπε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας το εξής: «Μα, τις φιλικές σχέσεις θα ποινικοποιήσουμε;». Όχι, δεν θα τις ποινικοποιήσουμε. Όμως μόνο μια εξεταστική επιτροπή μπορεί να δει τι γίνεται με τις προμήθειες των αυτοκινηταμαξών, που ενώ ήταν ρήτρα της «SIEMENS» απέναντι στο ελληνικό δημόσιο γιατί δεν είχε σωστές τις παραδόσεις της φθάσαμε στο σημείο μετά να τις νοικιάζουμε 8.000.000 ευρώ. Και τι γίνεται με το θέμα της ενδοεπικοινωνίας των αμαξοστοιχιών; Αυτά δεν μας τα λέει. Πώς θα ανοίξουμε τους φακέλους αυτούς; Θα το κάνει η Αντιπολίτευση από μόνη της;
Έρχομαι σ’ ένα δεύτερο σχολιασμό. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κι ο κ. Δραγασάκης καταψήφισε την πρόταση νόμου λέγοντας ότι είναι «ασπιρίνες» μπρος στο όλο ζήτημα, αυτό το οποίο υπάρχει για την υπερχρέωση των ελληνικών νοικοκυριών αλλά και του τραπεζικού συστήματος και ζήτησε να υπάρχει νόμος. Μου φαίνεται ότι δεν έκανε τον κόπο να διαβάσει την πρόταση νόμου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που γράφει στο άρθρο 5: «Σύσταση επιτροπής για εκπόνηση σχεδίου νόμου για τη ρύθμιση των χρεών των καταναλωτών και το θέμα των τραπεζών». Ορίστε πεδίον δόξης λαμπρόν να καθίσουμε όλοι μαζί να βρούμε μ’ αυτόν τον τρόπο μια πρόταση νόμου, έναν νόμο, που θα διέπει πλέον διαφανώς τις τράπεζες.
Και το τρίτο για το οποίο έχω να κάνω σχολιασμό είναι το εξής. Τον Κανονισμό της Βουλής τον αλλάξαμε και είδαμε με ικανοποίηση ότι τον ακολουθούμε και για τα επτάλεπτα και για τη μείωση του χρόνου. Όμως αυτό δεν εφαρμόζεται σωστά στη νομοθετική πρωτοβουλία των Βουλευτών. Η νομοθετική πρωτοβουλία των Βουλευτών πηγαίνει στον Καιάδα. Θα σας θυμίσω ότι όσα χρόνια θητεύω σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα δύο προτάσεις νόμου έγιναν δεκτές στο Κοινοβούλιο. Η μια είναι για τη Γενοκτονία των Αρμενίων και η άλλη για την ίδρυση Μουσείου Εθνικής Αντίστασης. Καμμία άλλη πρόταση δεν έχει γίνει δεκτή.
Όλες οι προτάσεις των Βουλευτών της Αντιπολίτευσης απορρίπτονται μετά πολλών επαίνων! «Πολύ ωραία η πρόταση. Θα μπορέσουμε να πάρουμε κάποια κομμάτια της πρότασης σε άλλη νομοθετική πρωτοβουλία της Κυβέρνησης και θα τις βελτιώσουμε». Μα, έτσι αναβαθμίζουμε το Κοινοβούλιο; Και όμως αυτή η πρόταση νόμου είναι άρτια στοιχειοθετημένη, αρτιότατα στοιχειοθετημένη.
Στο πρώτο άρθρο, κύριε Πρόεδρε, βάζει κατά περίπτωση το δικαίωμα των κατασχέσεων. Παραδείγματος χάριν, σου δόθηκε από κληρονομιά ένα σπίτι στο χωριό και αυτόματα γίνεται δεύτερη κατοικία και άρα η κύριά σου κατοικία δεν είναι κύρια κατοικία και άρα μπορεί να κατασχεθεί και το προβλέπει αυτό μέσα.
Στο άρθρο 2 βάζει την ελάχιστη προσφορά που πρέπει να γίνεται πάνω στην αντικειμενική αξία.
Στο άρθρο 3 τίθεται το ανώτατο όριο οφειλής –όπως αυτό που υπάρχει στους αγρότες- όχι να είναι το τριπλάσιο, αλλά να φθάνει μέχρι το διπλάσιο, όπως γίνεται με τα χρέη των αγροτών.
Βάζει επίσης την απαγόρευση του ανατοκισμού, τόκους επί τόκων! Προβλέπει την υποχρεωτική μείωση του κυμαινομένου επιτοκίου, που σημαίνει ότι όταν μειώνεται το Euribor, θα πρέπει και οι τράπεζες να μειώνουν το κυμαινόμενο επιτόκιο. Και όμως δεν το κάνουν! Περνάνε τρεις-τέσσερις μήνες για να γίνει αυτό.
Η πρόταση λέει πολλά. Δυστυχώς, όμως, η Κυβέρνηση δεν θέλει να τα δει. Θέλει να έχει τον εγωισμό ότι αυτή θα πάρει τις πρωτοβουλίες. Ε, δεν αναβαθμίζεται έτσι το Κοινοβούλιο!
Θα κλείσω επί της ουσίας. Γιατί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έκανε την πρόταση αυτή; Για να εκφράσει την πολιτική βούληση του τι θα κάνει αύριο πάνω σ’ ένα κοινωνικό κράτος που θα μειώσει το φαινόμενο του αλόγιστου δανεισμού, που θα δημιουργήσει έναν ενημερωμένο πολίτη, που το κράτος θα έρχεται να τον συμβουλεύει για να ξέρει τι ξοδεύει, να δανείζεται για αποταμίευση και όχι για κατανάλωση.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έκανε την πρόταση αυτή για να φτιάξουμε μια οικονομία σταθερή. Τα επιτόκια γιατί ανεβαίνουν; Γιατί υπάρχει το spread, ο κίνδυνος που έχουν οι τράπεζες. Το επιτόκιο πώς διαμορφώνεται; Από το Euribor, το επιτόκιο το οποίο δανείζει διεθνώς τράπεζα σε τράπεζα, από το κόστος λειτουργίας της τραπέζης και από το spread, δηλαδή τον κίνδυνο που αναλαμβάνει. Όταν η οικονομία είναι σταθερή, το spread είναι μικρό, ο κίνδυνος είναι μικρός και αυτόματα το επιτόκιο είναι μικρό. Δυστυχώς, δημιουργήσατε μια οικονομική κρίση στην Ελλάδα με αποτέλεσμα να πάρουν φωτιά και τα επιτόκια.
Επίσης, είναι θέμα τραπεζικής ηθικής, η οποία θα πρέπει να τηρείται. Και αυτή η τραπεζική ηθική είναι θέμα της καλής πρακτικής των τραπεζικών επιχειρήσεων και θα πρέπει να μειωθεί –και το γράφει η πρόταση μέσα- το θέμα των διαφημίσεων.
Το θέμα των διαφημίσεων, όπως έχει πια διαμορφωθεί, ανάμεσα στο τραπεζικό σύστημα, ουσιαστικά δεν δείχνει ανταγωνισμό, αλλά απλώς είναι το «δίχτυ» που θα πιάσει τους νέους και τους αγράμματους. Και έτσι υπερχρεώνονται τα νοικοκυριά.
Εμείς, κύριε Πρόεδρε, κάναμε μια πρόταση με αίσθημα ευθύνης. Θέλουμε να στείλουμε αυτό το μήνυμα στην ελληνική κοινωνία. Δυστυχώς, η Κυβέρνηση ακολουθεί την πεπατημένη και απορρίπτει αυτή την πρόταση, την τόσο στοιχειοθετημένη. Θα έλεγα, λοιπόν, έστω και την τελευταία στιγμή να την ψηφίσετε. Καλό θα κάνετε για την ελληνική κοινωνία και για τα ελληνικά νοικοκυριά!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Σγουρίδη.
Ο Υφυπουργός κ. Βλάχος έχει το λόγο και πιστεύω ότι έτσι κλείνουμε και τη συζήτησή μας σήμερα. Δεν υπάρχουν άλλοι ομιλητές.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΛΑΧΟΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι σχέσεις τραπεζών-καταναλωτών αποτελούν σήμερα μια βασική πτυχή της καθημερινότητας. Αφορούν σχεδόν κάθε οικογένεια. Βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της Κυβέρνησης.
Στο πλαίσιο αυτό, το Υπουργείο Ανάπτυξης προσπαθεί να καταγράψει αναλυτικά όλες τις πτυχές του ζητήματος και να υλοποιήσει δράσεις στην κατεύθυνση της προστασίας του καταναλωτή.
Πρόσφατη, μάλιστα, έρευνα που έγινε για λογαριασμό της Γενικής Γραμματείας Καταναλωτή, έδειξε ότι το 80% των πολιτών πιστεύει ότι οι τράπεζες επιδεικνύουν μικρή κοινωνική ευαισθησία, το 75% πιστεύει ότι οι όροι του τραπεζικού δανεισμού δεν είναι δίκαιοι και δεν ανταποκρίνονται στις δυνατότητες των πολιτών, το 85% ότι τα τραπεζικά προϊόντα δημιουργούν μακροπρόθεσμα περισσότερα προβλήματα από αυτά που αντιμετωπίζουν και το 25% αδυνατεί να αποπληρώσει τις δανειακές του υποχρεώσεις.
Μπροστά, λοιπόν, σ’ αυτά τα δεδομένα, αναλάβαμε κάποιες πρωτοβουλίες, θεσμικές πρωτοβουλίες για την ενίσχυση και την προστασία του καταναλωτή για τα τραπεζικά προϊόντα. Θεσμοθετήσαμε το ακατάσχετο της πρώτης κατοικίας δανειολήπτη για χρέη μέχρι 10.000 ευρώ σε καταναλωτικά δάνεια και πιστωτικές κάρτες, ενώ εξετάζεται και η πιθανότητα επέκτασης του ορίου. Θεσπίστηκε η δυνατότητα του Υπουργού Ανάπτυξης να επιβάλει την απόσυρση από τα συμβόλαια όρων που έχουν κριθεί καταχρηστικοί με αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις. Και αξιοποιώντας αυτή τη διάταξη, πρόσφατα, όπως ελέχθη και από τον Υπουργό νωρίτερα, υπάρχει η πρώτη υπουργική απόφαση που πραγματικά θεσμοθετεί όλες αυτές τις αμετάκλητες αποφάσεις, οι οποίες θα πρέπει εδώ να επισημανθεί για μια ακόμη φορά ότι ήταν σε εκκρεμότητα από το 1998.
Αυξήθηκε μέχρι 70% η επιδότηση επιτοκίου στα δάνεια για τους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, για την αγορά πρώτης κατοικίας. Ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας παρέχει σε πολύτεκνες οικογένειες τη δυνατότητα αγοράς κατοικίας με άτοκα δάνεια.
Επιπλέον, επεξεργαζόμαστε και το επόμενο διάστημα θα προωθήσουμε για ψήφιση στη Βουλή την απαγόρευση των πλειστηριασμών ακινήτων σε τιμή κατώτερη της αντικειμενικής του αξίας, την υποχρεωτική διεξαγωγή των πλειστηριασμών σε ειρηνοδικεία με σφραγισμένες προσφορές, την απαγόρευση της κατάσχεσης για χρέη προς τις τράπεζες ή το δημόσιο οποιουδήποτε μέρους του μηνιαίου μισθού, όταν αυτός δεν ξεπερνά τα 1500 ευρώ, την καθιέρωση περιόδου χάριτος στους δανειολήπτες που θα φθάνει τον ένα χρόνο, κατά τη διάρκεια του οποίου μπορούν να επιδιώκουν και να πετυχαίνουν νέο διακανονισμό με την τράπεζα, έτσι ώστε να αποτρέπουν την κατάσχεση του ακινήτου.
Η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή έχει βάλει υψηλά πρόστιμα σε τραπεζικές επιχειρήσεις, σε περιπτώσεις μη τήρησης της νομοθεσίας, έπειτα από καταγγελίες των καταναλωτών. Επίσης, όπου εντοπίζονται περιπτώσεις μη σεβασμού του νόμου, όπως οι παραβάσεις που, όπως είπα, νομοθετήθηκαν με την πρόσφατη υπουργική απόφαση, θα συνεχίσουν να επιβάλονται κυρώσεις και θα ανακοινώνονται τα ονόματα. Είναι μια πρακτική την οποία, το τελευταίο διάστημα, όλο και πιο συχνά χρησιμοποιούμε.
Επιπλέον, θα πρέπει να πω ότι η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή προχώρησε σε εκδηλώσεις ενημέρωσης του καταναλωτικού κοινού με την έκδοση εντύπων, αλλά και με τη διοργάνωση ημερίδων, όχι μόνο στην Αθήνα, αλλά και στη Θεσσαλονίκη και σε επαρχιακές πόλεις, προκειμένου να ενημερώσει τους καταναλωτές, τις καταναλωτικές οργανώσεις για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις, ασφαλώς που έχουν και κυρίως, για το τι πρέπει να προσέχουν. Διότι ακριβώς ο αγώνας που δίνεται δεν είναι μονόπλευρος και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με υπουργικές αποφάσεις. Πρέπει να προσπαθήσουμε όλοι -και όλοι είμαστε καταναλωτές- για να στηρίξουμε αυτήν την προσπάθεια και αυτήν την πρωτοβουλία.
Σχετικά τώρα με την πρόταση νόμου του ΠΑ.ΣΟ.Κ., γενικά θα έλεγα και εγώ, όπως είπαμε και στην επιτροπή, ακούστηκε και από τον Υπουργό, ότι περιέχει κάποιες θετικές για τον καταναλωτή ρυθμίσεις, τις οποίες και εμείς, κατά καιρούς, έχουμε ανακοινώσει. Και ορισμένα απ’ αυτά που νωρίτερα ανέφερα, γνωρίζετε πολύ καλά ότι απ’ αυτό το Βήμα έχουν εξαγγελθεί από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό.
Περιέχει προτάσεις, όμως, που με μια πρώτη ανάγνωση φαίνονται να δείχνουν φιλοκαταναλωτικές, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να δημιουργούν πολύ περισσότερα προβλήματα από αυτά που φαίνεται να αντιμετωπίζουν.
Περιέχει, επίσης, πράγματα τα οποία ήδη ισχύουν. Κάνει αποσπασματικές αντιγραφές ευρωπαϊκών οδηγιών, όπως η οδηγία για την Καταναλωτική Πίστη, για τις οποίες βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία ενσωμάτωσης στο ελληνικό Δίκαιο.
Ειδικότερα, λοιπόν, θα πρέπει να τοποθετηθούμε για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα.
Στο άρθρο 1, η επέκταση της προστασίας της διάταξης που προβλέπει την απαγόρευση κατάσχεσης του μοναδικού σπιτιού και στον εγγυητή της σύμβασης, καθώς και η όποια αύξηση του ορίου της απαίτησης της τράπεζας, κρίνονται θετικές γιατί βελτιώνουν το επίπεδο προστασίας του καταναλωτή.
Σημειώνεται βέβαια –και πρέπει και αυτό επίσης να το επαναλάβω- ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 2006, στην τότε πρόταση νόμου, είχε προτείνει το όριο των 5.000 και όταν η Κυβέρνηση έφερε να νομοθετήσει το όριο των 10.000, καθώς και την αρμοδιότητα του Υπουργού να μπορεί με υπουργικές αποφάσεις να κάνει νόμο τις αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις, τότε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. διαφώνησε και δεν ψήφισε το νόμο αυτό.
Το λέω, γιατί νιώθω ότι πράγματι εδώ μπαίνουμε σε μια πλειοδοσία, «πέντε εσύ, δέκα εγώ». Αυτή τη λογική δεν μπορεί να την υπηρετεί κάποιος. Θα πρέπει να συμφωνήσουμε σε κάποιες βασικές αρχές, εάν θέλουμε όλοι να προστατεύσουμε τους καταναλωτές. Το θέμα δεν είναι να ερχόμαστε στο Βήμα και να ωραιοποιούμε καταστάσεις, να φταίνε για όλα οι τράπεζες, για τίποτε να μη φταίει κανείς άλλος. Πρέπει, λοιπόν, εδώ να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, ότι φτάνει η στιγμή που μέσα από τις πρωτοβουλίες τις δικές μας, εδώ στο Κοινοβούλιο, θα πρέπει και οι καταναλωτές να αναλάβουν ακριβώς τις ευθύνες τους.
Αναφορικά με την απαγόρευση –πάντα στο άρθρο 1- επιβολής κατάσχεσης επί της κύριας κατοικίας του οφειλέτη, πρέπει να επισημανθεί ότι η διάταξη αυτή δεν έχει κοινωνικό χαρακτήρα και ότι η υιοθέτησή της θα μπορούσε να είναι επικίνδυνη για τους καταναλωτές, γιατί μερικές φορές η αξία της δευτερεύουσας ή καμμιά φορά και τριτεύουσας κατοικίας είναι μεγαλύτερη αυτής της κύριας.
Και εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Με τη ρύθμιση αυτή θέλουμε πραγματικά να προστατεύσουμε τον καταναλωτή που έχει πάρει ένα δάνειο για να αγοράσει ένα σπίτι για να διαμένει; Αν πρόκειται περί αυτού, συμφωνούμε. Αν τώρα αρχίζουμε να λέμε ότι, αν πάρει μια κληρονομιά στο χωριό και αν προκύψει κάτι και αν κερδίσει το λαχείο, ε, μάλλον, τότε δεν λέμε την αλήθεια. Δεν θέλουμε να θωρακίσουμε αυτούς που πραγματικά έχουν ανάγκη να προστατεύσουν αυτό το σπίτι το οποίο πήραν με κάποιο δάνειο;
Εδώ, λοιπόν, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα, να μην παίζουμε με τις λέξεις, «κύρια», «μοναδική» κ.λπ.. Ποια είναι η ουσία; Αν η ουσία είναι αυτή που είπα, πρέπει να συμφωνήσουμε και να μην κρυβόμαστε πίσω από τις λέξεις.
Τα άρθρα 2 και 3 είναι αρμοδιότητα κυρίως του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών και Δικαιοσύνης και δεν θα ήθελα και εγώ, όπως και στην επιτροπή, να πω κάτι.
Άρθρο 4. Η διάταξη του άρθρου 4, όπου γίνεται λόγος ότι δεν μπορεί να γίνει αναίτια μεταβολή του επιτοκίου σε κάποια σύμβαση, μπορεί να θεωρηθεί πράγματι ότι και αυτή κινείται στη σωστή κατεύθυνση για την προστασία των καταναλωτών, γιατί επεκτείνει την εφαρμογή της σε όλες τις συμβάσεις πίστωσης, στεγαστικά δάνεια και καταναλωτική πίστη, εκτός από τις συμβάσεις των πιστωτικών καρτών.
Στο άρθρο 5, η διάταξη αυτή για τη συγκρότηση επιτροπής για τη δημιουργία ενός πτωχευτικού κώδικα για καταναλωτές είναι περιττή, καθ’ όσον υφίσταται νομοθετικό πλαίσιο που ρυθμίζει τη δυνατότητα συγκρότησης επιτροπών για τη μελέτη συγκεκριμένων ζητημάτων και, κατά συνέπεια, δεν απαιτείται ειδική νομοθετική εξουσιοδότηση.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υφυπουργού)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Ως προς την ουσία της διάταξης αυτής, έχει ενδιαφέρον να παρουσιαστούν αναλυτικά και να μελετηθούν οι αναφερόμενες στην εισηγητική έκθεση νομοθεσίες των υπολοίπων κρατών και να εκτιμηθεί, εάν υφίσταται δυνατότητα περαιτέρω αξιοποίησης και εισαγωγής των γενικών αυτών αρχών στο ελληνικό δίκαιο. Γιατί πρέπει να πω ότι εδώ επαναλαμβάνουμε τη συζήτηση που έγινε στην επιτροπή. Οι περισσότεροι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που μίλησαν γι’ αυτήν τη ρύθμιση είπαν: «να δούμε την εμπειρία στις άλλες χώρες, να δούμε τι συμβαίνει αλλού».
Μα, με συγχωρείτε. Εδώ φέρατε πρόταση νόμου για να ψηφισθεί. Δεν τη φέρατε για να το ψάξουμε! Υπάρχει μεγάλη διαφορά. Αυτό δείχνει αυτό που από την αρχή είπαμε –και το είπαμε και στην επιτροπή- ότι φέρατε μια πρόταση την οποία ουσιαστικά δεν την είχατε δουλέψει. Περισσότερο δημιουργεί εντυπώσεις -παρά τα όποια θετικά στοιχεία υπάρχουν- παρά δίνει λύσεις σε ουσιαστικά προβλήματα.
Το άρθρο 6 περιέχει αποσπασματικές διατάξεις της πρόσφατα εκδοθείσης οδηγίας 48/2008 για την Καταναλωτική Πίστη, της οποίας η εναρμόνιση επίκειται, σύμφωνα με το άρθρο 14 της οδηγίας για το δικαίωμα υπαναχώρησης του καταναλωτή και της οδηγίας 29/2005 για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές, η οποία έχει ήδη εναρμονισθεί στο ελληνικό Δίκαιο, με τα άρθρα 9α΄ και 9θ΄ του ν. 2251/94 για την προστασία καταναλωτών, όπως ισχύει.
Αναφερόμενοι στη διάταξη της παραγράφου 2α του άρθρου 6 της πρότασης νόμου, κρίνουμε ασαφή και ελλιπή τα κοινωνικά κριτήρια που θέτει. Εκτιμώ ότι στη συναφή διάταξη της εκδοθείσης υπουργικής απόφασης για την απαγόρευση αναγραφής γενικών όρων των συναλλαγών που έχουν κριθεί καταχρηστικοί με αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις, περιλαμβάνεται συγγενής όρος για τις συμβάσεις χορήγησης στεγαστικών δανείων κυμαινόμενου επιτοκίου.
Συμπερασματικά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα πρέπει να πω ότι δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στην αγορά τραπεζικών προϊόντων, πολλά πράγματα δεν λειτουργούν όπως θα έπρεπε να λειτουργούν. Αυτό το φαινόμενο δεν είναι τωρινό. Το φαινόμενο αυτό ισχύει εδώ και πολλά χρόνια και για πολλά χρόνια έμενε στο ράφι.
Σήμερα, με δική μας πρωτοβουλία, αλλά και μ’ αυτήν των συναδέλφων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. –δεν έχουμε λόγο να μην το πούμε- εμείς το φέρνουμε στο προσκήνιο. Εμείς ανοίγουμε θέματα. Εμείς χτυπάμε κάποια συμφέροντα που μέχρι χθες ήταν στο απυρόβλητο.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει επαναληπτικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υφυπουργού)
Αυτή είναι η δική μας πρωτοβουλία και αυτό πραγματικά θέλουμε να γίνει γνωστό. Δεν θα λυθούν όλα τα προβλήματα ως δια μαγείας. Αυτό δεν το ισχυριστήκαμε ποτέ. Είπαμε ότι έχουμε ξεκινήσει μία συνολική προσπάθεια για την επίλυση σημαντικών προβλημάτων που για πολλά χρόνια ταλανίζουν το καταναλωτικό κίνημα και τους καταναλωτές.
Η Κυβέρνηση έχει αναπτύξει σειρά πρωτοβουλιών τόσο σε θεσμικό, όσο και σε ενημερωτικό επίπεδο, με στόχο να αντιμετωπίσει αρκετές από τις στρεβλώσεις και τα προβλήματα που μαστίζουν την αγορά. Πιστεύουμε ότι τα προβλήματα και οι αδυναμίες δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται με αποσπασματικές και όχι καλά μελετημένες κινήσεις –όπως είπα νωρίτερα- που συχνά μπορούν να έχουν και αντίθετα αποτελέσματα απ’ αυτά που όλοι προσδοκούμε.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει επαναληπτικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υφυπουργού)
Όπως έχει δεσμευτεί εδώ στη Βουλή ο κύριος Πρωθυπουργός, η Κυβέρνηση θα φέρει σύντομα στη Βουλή νόμο που θα θωρακίζει ακόμα περισσότερο τους δανειολήπτες. Παράλληλα, εμείς, από την πλευρά του Υπουργείου Ανάπτυξης και πιο συγκεκριμένα της Γενικής Γραμματείας Καταναλωτή, θα εκδώσουμε το επόμενο διάστημα υπουργική απόφαση που θα αντιμετωπίζει αρκετά προβλήματα της συγκεκριμένης αγοράς. Παράλληλα, θα συνεχιστούν οι δράσεις ενημέρωσης των καταναλωτών με στόχο τη δημιουργία κουλτούρας υπεύθυνου δανεισμού.
Εμείς είπαμε και στην επιτροπή, λέμε και τώρα ότι δεν μπορούμε να ψηφίσουμε αυτήν την πρόταση νόμου, γιατί παρά τα κάποια θετικά στοιχεία που επισημάνθηκαν και στην επιτροπή, αλλά και εδώ στο Τμήμα, πιστεύουμε ότι είναι αποσπασματική. Η δική μας πολιτική βούληση είναι να φέρουμε ολοκληρωμένη πρόταση που ριζικά θα αντιμετωπίζει σημαντικά προβλήματα αυτού του τομέα, του τομέα της τραπεζικής αγοράς.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει επαναληπτικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υφυπουργού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ολοκληρώστε, κύριε Υπουργέ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΛΑΧΟΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Θέλω να πιστεύω ότι όταν θα έρθει αυτή η στιγμή –που δεν θα αργήσει- το ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα έχει την πολιτική βούληση και θα αναλάβει την πολιτική ευθύνη να ψηφίσει αυτό το νομοσχέδιο που θα φέρει η Κυβέρνηση και να μην ισχύσει αυτό που ακούστηκε -δειλά-δειλά από κάποιον συνάδελφο- ότι δηλαδή θα φέρετε νόμο για να προλάβετε εμάς, για να πούμε ποιος είχε την πρωτοβουλία. Έτσι κι αλλιώς, η πρωτοβουλία σας αναμασά τις δεσμεύσεις του Πρωθυπουργού, δεσμεύσεις που θα έρθουν υπό μορφή νομοσχεδίου για συζήτηση στη Βουλή και τότε, ο καθένας από εμάς θα αναλάβει την ευθύνη να στηρίξει αυτήν την πρωτοβουλία.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κύριο Υπουργό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι οι Υπουργοί Δικαιοσύνης, Εσωτερικών, Οικονομίας και Οικονομικών και Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών και άλλες διατάξεις».
Παραπέμπεται στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή.
Ζήτησαν και δικαιούνται να λάβουν το λόγο ο εισηγητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Στρατάκης και ο ειδικός αγορητής του ΛΑ.Ο.Σ. κ. Βελόπουλος.
Κύριε Στρατάκη, μάλλον εσείς θα προηγηθείτε και έχετε το λόγο.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σας φθάνουν πέντε λεπτά;
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ: Θα δούμε, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λέω μια και μιλάμε περί ακρίβειας, κύριε Στρατάκη.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ: Ας μην είμαστε, όμως, «φτηνοί στα λάχανα και ακριβοί στα παραπούλια», κύριε Πρόεδρε, όπως λέει και η παροιμία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Δικαιούσθε, λοιπόν, επτά λεπτά, κύριε συνάδελφε.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ: Ξεκινώ από εκεί που τελείωσε ο κύριος Υφυπουργός, γιατί πραγματικά δείχνει ότι η Κυβέρνηση δεν μελέτησε καν την πρόταση, βασισμένη, ίσως, σε μία ισχύουσα δεοντολογία ότι δεν γίνονται δεκτές οι προτάσεις των κομμάτων της Αντιπολίτευσης. Και το λέω αυτό διότι παρακολουθώντας την τοποθέτησή του, διαπίστωσα ότι σε κάποια σημεία ή δεν το διάβασε ή εν πάση περιπτώσει δεν κατάλαβε ακριβώς τι λέμε στο σχέδιο νόμου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Είναι σύνηθες φαινόμενο να λένε οι μεν στους δε «δεν κατάλαβαν» ή «δεν διάβασαν».
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ: Όχι, όχι. Εγώ λέω ή ότι δεν το διάβασε ή ότι θέλει να το παρανοήσει. Εγώ δεν είπα ότι δεν το διάβασε. Ίσως και να το διάβασε. Μιλάω, όμως, για εκείνο που βγαίνει από την τοποθέτησή του.
Θέλω, λοιπόν, να πω το εξής. Όσον αφορά το άρθρο 5 αυτού του σχεδίου νόμου, το οποίο επικαλέστηκε για το ότι δήθεν ενώ αναφέρεται στην εισηγητική έκθεση τι γίνεται με το πτωχευτικό δίκαιο σε άλλες χώρες κλπ και ότι εμείς εδώ δεν ξεκαθαρίζουμε τι θέλουμε και ζητάμε διάφορα, θα ήθελα να πω ότι το άρθρο το γράφει σαφώς. Λέει σαφώς ότι εμείς ζητάμε τη σύσταση μιας ενδεκαμελούς επιτροπής για να συντάξει ένα σχέδιο νόμου, αφού θα μελετήσει αυτά τα στοιχεία που ενδεχομένως έχουν και άλλες πτυχές, για να έρθουμε εδώ πραγματικά και να φτιάξουμε ένα νόμο που να αφορά αυτήν την περίπτωση, διότι θεωρούμε ότι αυτό είναι το σωστό. Ασφαλώς, δεν είμαστε σοφοί, αλλά θεωρούμε ότι μία ειδική επιτροπή που θα έχει καθηγητές πανεπιστημίων και ανθρώπους που εμπλέκονται σ’ αυτά τα ζητήματα, θα μπορούσε πραγματικά να μας δώσει τα φώτα της, προκειμένου να συντάξουμε ένα σχέδιο νόμου που να καλύπτει όλες τις πλευρές και πτυχές.
Και έρχομαι και στο άρθρο 6, διότι μας είπε για παράδειγμα ότι μ’ αυτήν τη ρύθμιση που έκανε η Κυβέρνηση μπορεί να «χτυπηθεί» αυτό που λέμε «καταχρηστικοί όροι» και όλα αυτά. Όμως, δεν μας είπε τίποτα ο κ. Υπουργός για το τι θα γίνει με την παραπληροφόρηση, με την παραπλανητική διαφήμιση και με όλα αυτά τα οποία θεωρούμε πάρα πολύ σημαντικά όσον αφορά την προστασία του καταναλωτή.
Και βέβαια, αναφέρθηκε σε κάποιο σημείο ότι πολλά ή κάποια –για να ακριβολογώ- από τα άρθρα της πρότασης νόμου δημιουργούν πολύ περισσότερα προβλήματα από αυτά που λύνουν, χωρίς όμως να κάνει καμμία αναφορά στο ποια είναι τα προβλήματα που δημιουργούνται. Βέβαια, είναι θετικό το γεγονός ότι στην αρχή της τοποθέτησής του είπε ότι κάποια από αυτά τα ζητήματα θα γίνουν δεκτά, χωρίς όμως να μας λέει ποια ακριβώς, πλην των δύο-τριών δευτερευόντων που είπε ότι θα κάνει δεκτά η Κυβέρνηση με τη δική της πρωτοβουλία που θα έρθει σύντομα.
Εγώ, κύριε Πρόεδρε και κύριε Υπουργέ, διαπιστώνω –και θέλω να το τονίσω αυτό- ότι γίνεται μία προσπάθεια αγοράς χρόνου από την Κυβέρνηση σ’ ένα θέμα που είναι καυτό, σ’ ένα θέμα που είναι τεράστιας σημασίας για τους πολίτες και σ’ ένα θέμα που το βιώνουμε καθημερινά στην κυβερνητική πρακτική. Όμως, κάποια στιγμή θα πρέπει να τελειώνει, διότι η αντοχή και η ανοχή των πολιτών έχει φθάσει σ’ ένα ακρότατο σημείο. Νομίζω ότι αυτό το θέμα έτσι θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε αν θέλουμε όντως να «χτυπήσουμε» αυτής της μορφής τα φαινόμενα. Διότι εδώ γίνεται μία προσπάθεια και από τον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο και από τον προλαλήσαντα Υπουργό να θεωρηθεί ότι η ακρίβεια και η υπερχρέωση δεν είναι τωρινό, αλλά παμπάλαιο φαινόμενο, ένα φαινόμενο και ένα πρόβλημα που δημιούργησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Ξεχνά, όμως, να μας πει τα αναλυτικά στοιχεία που δίνει η αρμόδια επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης -το αρμόδιο κέντρο μελετών- βάσει των οποίων μόνο τα δύο χρόνια -2005 και 2006- η καταναλωτική πίστη στην Ελλάδα αυξήθηκε κατά 45%. Αυτό δεν μας το λέει κάποιος ούτε και το λαμβάνει κάποιος υπόψη του. Όμως, το λένε τα πραγματικά στοιχεία, αυτά που εμείς επικαλούμαστε και τα οποία θεωρούμε ότι είναι η βάση και θα έπρεπε να πάρουμε χθες μέτρα και όχι μετά από έναν, δύο ή τρεις μήνες, δεν ξέρω πότε σκέφτεστε να φέρετε νομοθετικές ρυθμίσεις τέτοιες που να προστατεύουν πραγματικά τους καταναλωτές. Εμείς, λοιπόν, σας λέμε ότι κάνετε ξανά λάθος, διότι θεωρείτε ότι μ’ αυτό τον τρόπο μπορείτε να αντιμετωπίσετε τα ζητήματα.
Και βέβαια, όσον αφορά αυτό που παραδέχεται η Κυβέρνηση, δηλαδή ότι αυτή η πρόταση νόμου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι ένα φωτεινό διάλειμμα, θα ήθελα να πω ότι και βεβαίως είναι ένα «φωτεινό διάλειμμα» στο σκότος που δημιουργεί η Κυβέρνηση. Διότι εδώ σήμερα ακούσαμε πραγματικά πάρα πολλά τα οποία θεωρώ ότι θα πρέπει να τα σχολιάσει κανείς, διότι κάποιοι λένε ότι αυτά τα μέτρα είναι «ασπιρίνες» -και άρα η ασπιρίνη κάνει κάποια θεραπεία- αλλά από την άλλη δεν μας λένε αν δέχονται τη θεραπεία και στην ουσία μας μιλούν για ευθανασία. Δηλαδή, δεν δεχόμαστε τη θεραπεία, αλλά θέλουμε να πάμε σε ευθανασία. Να αφήσουμε τους καταναλωτές να πεθάνουν για να μη δεχθούμε ότι τα μέτρα αυτά συμβάλουν!
Εμείς δεν είπαμε και δεν θεωρούμε ότι είμαστε οι πάνσοφοι για να πούμε ότι αυτά και μόνο τα μέτρα μπορούν πραγματικά να συμβάλουν στην επίλυση του προβλήματος. Βεβαίως και αυτά είναι ένα μέρος από το σύνολο των μέτρων, κάτι που σας είπαμε και στην επιτροπή.
Σας είπαμε στην επιτροπή να καλέσετε τους φορείς να κουβεντιάσουμε, να κάνουμε συζήτηση και επί των άρθρων, να μπούμε σε λεπτομέρειες για να δούμε πραγματικά τις απόψεις όλων των κομμάτων, όλων των συναδέλφων, ώστε τελικά να φθάσουμε σ’ ένα κείμενο που να καλύπτει, ει δυνατόν, το σύνολο των περιπτώσεων που θέλουμε να θεραπεύσουμε.
Όμως, η Κυβέρνηση εκώφευσε και στη συγκεκριμένη περίπτωση, όπως και σε άλλες περιπτώσεις. Και τώρα βέβαια βλέπει ότι και η ίδια έχει πρόβλημα, διότι κάτι πρέπει να κάνει. Μας θυμίζετε τα σαράντα ένα μέτρα που πήρατε για την ακρίβεια, που στην ουσία βγήκατε και άλλα είπατε όταν προαναγγείλατε τα μέτρα και άλλα εφαρμόσατε στην πράξη όταν φέρατε εδώ νομοθετικές ρυθμίσεις που αφορούσαν τον Αγορανομικό Κώδικα.
Φοβάμαι ότι το ίδιο θα κάνετε και τώρα, διότι παρακολούθησα και τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο που μίλησε και είπε για το ότι δήθεν κάποιοι θέλουν να καταργήσουν το πολίτευμα. Όμως, δεν μίλησε γι’ αυτούς που πραγματικά θέλουν να καταργήσουν το πολίτευμα της Δημοκρατίας και τον Κοινοβουλευτισμό, διότι αυτοί είναι τα συμφέροντα τα οποία εδώ με πολλούς τρόπους εσείς υπηρετείτε και υποστηρίζετε, ώστε να μπορούν πραγματικά με περισσότερο θάρρος ή, αν θέλετε, με περισσότερη δύναμη να παλεύουν γι’ αυτό που θέλουν στο τέλος να πετύχουν.
Εμείς, λοιπόν, θέλουμε να σας πούμε ότι είμαστε της εντελώς αντίθετης άποψης. Θέλουμε τα προβλήματα που υπάρχουν να θεραπεύονται στον ταχύτερο δυνατό χρόνο και στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό. Διότι αυτό πρέπει να είναι το μέλημα μιας σωστά λειτουργούσας πολιτείας. Είναι κάτι που εσείς το αποτρέπετε με την πρακτική σας. Δεν το υλοποιείτε. Και δεν το υλοποιείτε, γιατί στην πίσω μεριά του μυαλού σας έχετε πώς θα εξυπηρετήσετε τους «υμέτερους», τους «κουμπάρους», τους φίλους, αυτούς που πραγματικά έχετε εξυπηρετήσει και στο παρελθόν.
Και δεν θέλω να κουνάτε το κεφάλι σας, κύριε Υφυπουργέ. Διότι εδώ μπορούμε να πούμε και ονόματα. Τα ξέρετε πολύ καλά. Ξέρετε πάρα πολύ καλά τι έγινε με τα σπορέλαια. Ξέρετε τι έγινε με την απόφαση για διατίμηση στο ελαιόλαδο και όλα αυτά τα οποία έχουμε καταγγείλει και σε ερωτήσεις μας και στην αρμόδια επιτροπή.
Όμως, εμείς θέλουμε, αφού τουλάχιστον συμφωνείτε ότι πολλά απ’ αυτά τα οποία λέμε είναι προς τη σωστή κατεύθυνση –έστω και αν δεν έχετε το θάρρος να ομολογήσετε ότι όλα είναι προς τη σωστή κατεύθυνση- τουλάχιστον πολύ σύντομα –και να δεσμευτείτε γι’ αυτό- να φέρετε σχέδιο νόμου για να ψηφιστεί εδώ στη Βουλή, γιατί οι καταναλωτές και οι υπερχρεωμένοι πολίτες της χώρας μας δεν αντέχουν άλλο πλέον αυτήν την κατάσταση. Και πραγματικά είναι μεγάλη ανάγκη να φθάσουμε σ’ αυτό το σημείο. Διότι αν δεν φθάσουμε το συντομότερο δυνατό, αυτό που είπα στην πρωτολογία, δηλαδή η ωρολογιακή βόμβα, θα εκραγεί και μάλιστα με πολύ εκκωφαντικό θόρυβο και με πάρα πολλές ζημιές για το πολιτικό σύστημα, για την κοινωνία μας και για την πολιτεία συνολικά.
Θα έλεγα, λοιπόν, κύριε Υπουργέ, ότι καλό θα είναι, αν πραγματικά έχετε τη διάθεση να αντιμετωπίσουμε αυτής της μορφής τα προβλήματα, να δεσμευτείτε για σχέδιο νόμου σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Γιατί αυτό μόνο μπορεί να κρατήσει λίγο την κατάσταση, που πραγματικά είναι έκρυθμη.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Στρατάκη.
Ο ειδικός αγορητής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Βελόπουλος έχει το λόγο.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, πραγματικά χρειάστηκαν έξι ώρες, για να με πείσετε τελικά ότι συλλάβατε το πιστόλι και όχι το δολοφόνο. Γιατί μας είπατε το εξής. Ήρθατε εδώ μέσα και μας είπατε ότι για όλα φταίνε οι τράπεζες. Το είπατε ο ίδιος. Δεν φταίνε, λοιπόν, οι τράπεζες. Ε, ποιος φταίει; Η Κυβέρνηση δεν φταίει. Οι τράπεζες δεν φταίνε. Οι πολίτες φταίνε. Να, λοιπόν, το πιστόλι! Το συλλάβαμε.
Δεύτερον, είπατε ότι χτυπήσατε συμφέροντα. Και ερωτώ εγώ. Πείτε μου ένα συμφέρον, ένα διαπλεκόμενο, ένα καρτέλ που χτυπήθηκε. Πείτε μου πρόστιμα τραπεζών, όχι 800.000 ευρώ. Συγκεκριμένα πρόστιμα και συγκεκριμένα μέτρα. Μην μου πείτε τα σαράντα ένα μέτρα. Γιατί τα σαράντα ένα μπορεί να γίνουν εκατόν ένα, διακόσια ένα, τριακόσια ένα, αλλά δεν βλέπουμε προοπτική.
Όσο για το φίλο μου Πάνο Παναγιωτόπουλο, ο οποίος λείπει, και τον κ. Σγουρίδη, ο ένας μας είπε για «ερπύστριες» διαπλεκομένων. Ο άλλος για «λοχαγούς» από τους οποίους κινδυνεύει το πολίτευμα. Πολύ εύστοχα ο Πρόεδρος είπε το εξής: Το πρόβλημα δεν είναι τα διαπλεκόμενα. Το πρόβλημα δεν είναι τα συμφέροντα. Το πρόβλημα είναι τα λάθη των πολιτικών. Τα λάθη που κάνουμε όλοι εδώ μέσα και ξεκινώ να πω το εξής: Είναι απορίας άξιο πώς και ο Συνασπισμός και το Κ.Κ.Ε. σ’ ένα ορθό μέτρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν συνταυτίστηκαν. Αυτό είναι που εμάς μας βρίσκει αντίθετους. Διότι είπαμε πως ό,τι καλό θα το στηρίζουμε. Είναι μικροπολιτική αυτή η συμπεριφορά των δύο υπολοίπων κομμάτων.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έκανε μια πρόταση. Έχει τα καλά της και τα στραβά της. Εμείς θεωρούμε ότι είναι θετική η κατεύθυνσή της. Ας το βοηθήσουμε. Και εύχομαι η υπόσχεσή σας εν ευθέτω χρόνω να υλοποιηθεί. Να φέρετε μια νομοθετική πρωτοβουλία, για να τελειώνει η ιστορία και των πανωτοκίων και της αλαζονείας των τραπεζών.
Βέβαια, θα ήθελα, κλείνοντας –γιατί είναι και λίγος ο χρόνος- να πω ότι είναι μερικά πράγματα που δεν τα ξέρουν οι πολίτες. Μιλώ για τα χρέη και τη ρήτρα που χάρισε η Δ.Ε.Η. στη «SIEMENS», δηλαδή 3,3 εκατομμύρια ευρώ. Γιατί δεν λέμε και πόσα χρήματα παίρνει ο κ. Αθανασόπουλος; Πόσα χρήματα παίρνει ετησίως; Πόσα χρήματα παίρνει, κύριε Υπουργέ; Παίρνει 300.000, 400.000 ευρώ ετησίως; Για να λύσει το πρόβλημα της Δ.Ε.Η. πώς; Με αυξήσεις στα τιμολόγια και χαριστικά στη «SIEMENS»να δίνει ό,τι δίνει; Αυτά πρέπει να δούμε.
Όπως επίσης, θα πω δυο-τρία πράγματα για το πολιτικό σύστημα που ίσως να μην τα ξέρουμε εδώ μέσα. Ίσως να υπάρχει και η «ουρά» στην ιστορία της «SIEMENS». Ακούστε. Μεγάλη δικηγορική εταιρεία η «ΝΤΕ ΜΠΕ ΒΟΥΑΖ», η οποία κατηγορείται για επιλεκτικές διαρροές στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες περιοχές του κόσμου, έχει αναλάβει τον έλεγχο της «SIEMENS», έπειτα από εντολή και λογαριασμό της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς του Χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης, έπειτα από καταγγελία ποιού; Ανταγωνίστριας εταιρείας, της «GENERAL ELECTRIC».
Υπάρχει και άλλη μια σύμπτωση. Ακούστε λίγο ποια είναι. Ο σημερινός νέος πρόεδρος της μητρικής «SIEMENS»είναι ένας Γερμανοαμερικανός, πρώην στέλεχος της «GENERAL ELECTRIC». Δηλαδή πρέπει λίγο να προσέξουμε αυτήν την ιστορία, διότι έχει τεράστια ουρά, η οποία ξεκινάει μεν από την Ελλάδα, διότι αφορά την Ελλάδα η ιστορία της μίζας του Τσουκάτου, του Μαντά, του Βελόπουλου, του Γεωργόπουλου, οποιουδήποτε εν πάση περιπτώσει, αλλά να προσέξουμε περισσότερο.
Κλείνω λέγοντας το εξής. Σε ποια χώρα, κύριε Υπουργέ, θα ερχόταν Υπουργός Εξωτερικών μιας άλλης χώρας, ή Οικονομίας, όπως ο Γερμανός ο Γκλος, και θα μας έλεγε τα εξής: «Ξεχάστε τι έκανε στην Ελλάδα στο παρελθόν η «SIEMENS» και κοιτάξτε με θετικό τρόπο το μέλλον, γιατί τώρα η εταιρεία έχει καλή διοίκηση». Αυτό μας είπε, κύριε Πρόεδρε, ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας της Γερμανίας πρόσφατα. Κανένα κανάλι δεν το είπε, κανένας δημοσιογράφος δεν το ανέφερε. Κατά τα άλλα, αγωνίζονται για την εξυγίανση, κύριοι συνάδελφοι, οι δημοσιογράφοι. Παραμύθια της Χαλιμάς! Γιατί δεν το είπαν αυτό το πράγμα; Όταν έρχεται ο Υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας και μας λέει, ξεχάστε αυτά που ξέρατε, η SIEMENS είναι καλή εταιρεία, αυτό είναι ωμή παρέμβαση!
Αντί, λοιπόν, η Κυβέρνηση να κάνει αγωγές, να κάνει μηνύσεις να σταματήσει την ιστορία και να πει, τέλος η «SIEMENS» από την Ελλάδα, εμείς αφήνουμε ένα Γερμανό Υπουργό να μας δίνει εντολές και να μας λέει, ξεχάστε τα.
Αυτά τα ολίγα είχα να πω. Επαναλαμβάνω, όμως, ότι δυστυχώς συλλάβατε το πιστόλι και όχι το δολοφόνο που είναι οι τράπεζες!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Βελόπουλο.
Ο κύριος Υφυπουργός έχει το λόγο για να κλείσουμε τη συζήτηση.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΛΑΧΟΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Σε όσα ακούστηκαν στις δευτερολογίες, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να πω τα εξής. Στο άρθρο 5, παρά την επιμονή του κ. Στρατάκη, ανέφερα ότι υπάρχει δυνατότητα δημιουργίας επιτροπής και δεν χρειάζεται να φέρουμε πρόταση νόμου, για να θεσμοθετήσουμε τη δυνατότητα δημιουργίας επιτροπής που θα επεξεργαστεί το πόρισμα και που θα ξαναφέρουμε ένα νόμο, το πόρισμά της να το κάνουμε νόμο.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ: Κάντε το, κύριε Υπουργέ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΛΑΧΟΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Έρχομαι τώρα στο άρθρο 6. Μα, για την παραπλανητική διαφήμιση, γι’ αυτό σας λέω ότι είστε εντελώς πρόχειροι, υπάρχει θεσμικό πλαίσιο.
Η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή στο παρελθόν γι’ αυτήν την παραπλανητική διαφήμιση και με αυτό το θεσμικό πλαίσιο έχει βάλει πρόστιμα. Η Τράπεζα της Ελλάδος πρόσφατα βγήκε και έκανε ανακοινώσεις για τα ψιλά γράμματα, με τις διευκρινίσεις, το μέγεθος των γραμμάτων και πώς πρέπει να διαφημίζονται. Αυτά δεν τα παρακολουθείτε. Γι’ αυτό λέω ότι πραγματικά φέρατε εδώ μία πρόταση περισσότερο για εντυπώσεις, για να μας πείτε ότι η Κυβέρνηση δεν θέλει να ακούσει προτάσεις. Εμείς να ακούσουμε προτάσεις. Και διευκρινίσαμε ότι από τη συζήτηση που έγινε κρατάμε ό,τι θετικό υπήρχε και πραγματικά υπήρχαν και θετικές προσεγγίσεις, για να μπορέσουμε να τις επαναφέρουμε ολοκληρωμένα στο νομοσχέδιο που θα φέρει, όπως είπα, η Κυβέρνηση.
Ακούστηκε ότι δεν θέλουμε να στηρίξουμε τα λαϊκά στρώματα. Αυτό το μονοπώλιο κάποιων για τη στήριξη των λαϊκών στρωμάτων, επιτέλους ας τελειώνει!
Ακούστηκε, επίσης, ότι φέραμε τα σαράντα ένα μέτρα και ότι άλλα είπαμε και άλλα φέραμε. Ευτυχώς, αυτά δημοσιοποιήθηκαν από την πρώτη στιγμή. Και είπαμε ότι τα σαράντα ένα μέτρα, αυτή η δέσμη μέτρων δεν είναι πανάκεια, αλλά είναι μία προσπάθεια συντονισμένη που γίνεται μ’ αυτόν τον τρόπο, ίσως για πρώτη φορά ολοκληρωμένα. Και βλέπετε ότι παρά τη συνεχιζόμενη διεθνή κρίση, τα μέτρα αυτά σιγά-σιγά αρχίζουν να αποδίδουν, κατ’ αρχάς, μία συγκράτηση της κατάστασης. Το πρόβλημα, ασφαλώς, είναι δύσκολο. Εδώ δεν δηλώσαμε ποτέ θαυματοποιοί. Δεν ήρθαμε να πούμε ότι θα πάρουμε ένα μέτρο. Αν το ξέραμε εμείς αυτό το μέτρο, θα το είχαμε συστήσει όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες που αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα. Και είδατε ότι χάρη στην προσπάθεια αυτή, ο τιμάριθμος αυτό το μήνα κρατήθηκε στα ίδια επίπεδα, όταν σε άλλες χώρες, δυστυχώς, έφυγε αρκετά ψηλότερα. Αυτή η προσπάθεια, λοιπόν, συνεχίζεται και χαιρόμαστε κάθε φορά που αρχίζει να φέρνει καρπούς.
Δεν πανηγυρίσαμε, δεν νικήσαμε. Δεν νικιέται αυτή η κατάσταση. Προσπάθεια κάνουμε. Αυτό δηλώσαμε από την πρώτη στιγμή, με πολλή σοβαρότητα και με πολλή σεμνότητα και αυτό υπηρετούμε.
Πραγματικά, θα έλεγα ότι οι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. νιώθουν ιδιαίτερα αυτήν την περίοδο μια υπερβολική ανασφάλεια -δεν μπορώ να βρω άλλη εξήγηση- και θέλουν πραγματικά επιβεβαίωση των προσπαθειών τους, ότι είναι οι μόνοι που στηρίζουν τα λαϊκά στρώματα, ότι είναι οι μόνοι που έφεραν προτάσεις. Έλεος πια! Αφήστε και σε κάποιες άλλες πολιτικές δυνάμεις να έχουν το ενδιαφέρον για τους καταναλωτές, για το σύνολο της κοινωνίας!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της αρχής της πρότασης νόμου αρμοδιότητας του Υπουργείου Ανάπτυξης: «Για την ελάφρυνση των νοικοκυριών και την προστασία των καταναλωτών από την υπερχρέωση».
Οι αποδεχόμενοι την αρχή της πρότασης νόμου παρακαλώ να εγερθούν.
(Εγείρονται οι αποδεχόμενοι την πρόταση νόμου)
Είναι προφανές ότι δεν ηγέρθη ο απαιτούμενος και προβλεπόμενος από το Σύνταγμα και από τον Κανονισμό της Βουλής αριθμός Βουλευτών. Συνεπώς η πρόταση νόμου αρμοδιότητας Υπουργείου Ανάπτυξης: «Για την ελάφρυνση των νοικοκυριών και την προστασία των καταναλωτών από την υπερχρέωση» απορρίπτεται.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Τμήματος και ώρα 15.24΄, λύεται η συνεδρίαση για αύριο ημέρα Παρασκευή 11 Ιουλίου 2008 και ώρα 10.00΄, με αντικείμενο εργασιών του Τμήματος: κοινοβουλευτικό έλεγχο, συζήτηση επίκαιρης επερώτησης Βουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. προς τον Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής σχετικά με τις ακτοπλοϊκές υπηρεσίες της Χώρας σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που σας έχει διανεμηθεί.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ



4

Συνεδρίαση 10 Ιουλίου 2008


Τελευταία Αποθήκευση: 15/7/2008 9:19:00 μμ Από: A.zoudiari
Εκτυπώθηκε: 15/7/2008 12:16:00 μμ

PDF:

es20080710.pdf

TXT:

end080710.txt

Επιστροφή