Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: ΙΑ, Σύνοδος: Γ΄, Συνεδρίαση: ΟΘ΄ 13/02/2007

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΑ’
ΣΥΝΟΔΟΣ Γ’
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΟΘ’

Τρίτη 13 Φεβρουαρίου 2007

ΘΕΜΑΤΑ
Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1. Επικύρωση Πρακτικών, σελ.
2. Επί Διαδικαστικού θέματος, σελ.
Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
1. Κατάθεση αναφορών, σελ.
2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
1. Ψήφιση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Πολιτισμού: «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας του Καζακστάν για συνεργασία στον τομέα της παιδείας και του πολιτισμού», σελ.
2. Συζήτηση και ψήφιση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας: «Κύρωση του Πρωτοκόλλου μεταξύ του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργείου Εσωτερικών της Δημοκρατίας της Αλβανίας για τη συνεργασία του Λιμενικού Σώματος και της Αστυνομίας Συνόρων της Αλβανίας με σκοπό την αποτελεσματική αστυνόμευση της θαλάσσιας μεθορίου των δύο χωρών», σελ.
3. Συζήτηση και ψήφιση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Κύρωση της Σύμβασης των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής ‘Ενωσης, καθώς και των Πρακτικών Υπογραφής της σχετικά με την προσχώρηση της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας της Εσθονίας, της Κυπριακής Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας της Λετονίας, της Δημοκρατίας της Λιθουανίας, της Δημοκρατίας της Ουγγαρίας, της Δημοκρατίας της Μάλτας, της Δημοκρατίας της Πολωνίας, της Δημοκρατίας της Σλοβενίας και της Σλοβακικής Δημοκρατίας στη Σύμβαση για την εξάλειψη της διπλής φορολογίας σε περίπτωση διορθώσεως των κερδών συνδεδεμένων επιχειρήσεων», σελ.
4. Συζήτηση και ψήφιση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης: «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Συμβουλίου Υπουργών της Δημοκρατίας της Αλβανίας για συνεργασία στον ενεργειακό τομέα», σελ.
5. Συζήτηση και ψήφιση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης: «Κύρωση της Συμφωνίας ανάμεσα στην Κυβέρνηση της Ελληνικής Δημοκρατίας και στην Κυβέρνηση του Κράτους του Ισραήλ για τη διμερή συνεργασία του ιδιωτικού τομέα στη βιομηχανική Έρευνα και Ανάπτυξη», σελ.
6. Ψήφιση επί του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης: «Ειδικές ρυθμίσεις θεμάτων μεταναστευτικής πολιτικής και λοιπών ζητημάτων», σελ.
7. Συζήτηση και ψήφιση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων ‘Εργων: «Κύρωση Σύμβασης Παραχώρησης του ‘Εργου της Μελέτης, Κατασκευής, Χρηματοδότησης, Λειτουργίας, Συντήρησης και Εκμετάλλευσης της Υποθαλάσσιας Αρτηρίας Θεσσαλονίκης και ρύθμιση συναφών θεμάτων», σελ.
8. Κατάθεση Εκθέσεων Διαρκούς Επιτροπής:
Η Διαρκής Επιτροπή Εθνικής ‘Αμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων καταθέτει τις Εκθέσεις της στα σχέδια νόμων του Υπουργείου Εξωτερικών:
i. «Κύρωση της Συμφωνίας για τα προνόμια και τις ασυλίες του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου», σελ.
ii. «Κύρωση της Συνθήκης φιλίας και συνεργασίας μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας του Ουζμπεκιστάν», σελ.

ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Α. Επί Διαδικαστικού Θέματος:
ΣΟΥΡΛΑΣ Γ., σελ.

Β. Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας:
ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ Ε. σελ. 4460
Γ. Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών:
ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ Ε. σελ. 4461
Δ. Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης:
ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ Ε. σελ. 4461
Ε. Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων:
ΑΡΑΠΟΓΛΟΥ Χ., σελ.
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ Ε., σελ.
ΓΕΙΤΟΝΑΣ Κ., σελ.
ΔΑΙΛΑΚΗΣ Σ., σελ.
ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ Ι., σελ.
ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ Α., σελ.
ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ Σ., σελ.
ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ Χ., σελ.
ΛΟΒΕΡΔΟΣ Α., σελ.
ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ Ι., σελ.
ΜΑΝΟΣ Σ., σελ.
ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ Θ., σελ.
ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ Α., σελ.
ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ Φ., σελ.
ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ Γ., σελ.
ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ Π., σελ.
ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ Α., σελ.
ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ Κ., σελ.
ΣΟΥΦΛΙΑΣ Γ., σελ.
ΤΑΣΟΥΛΑΣ Κ., σελ.
ΤΖΕΚΗΣ Α., σελ.
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ Α., σελ.
ΦΛΩΡΙΔΗΣ Γ., σελ.
ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ Γ., σελ.

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΑ’ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Γ΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΟΘ΄
Τρίτη 13 Φεβρουαρίου 2007

Αθήνα, σήμερα στις 13 Φεβρουαρίου 2007, ημέρα Τρίτη και ώρα 18.08΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία της Προέδρου αυτής κ. ΑΝΝΑΣ ΜΠΕΝΑΚΗ – ΨΑΡΟΥΔΑ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται η κυρία Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
(Ανακοινώνονται προς το Σώμα από τη Γραμματέα της Βουλής κ. Ελπίδα Παντελάκη, Βουλευτή Α΄ Πειραιώς, τα ακόλουθα:
Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ
1) Ο Βουλευτής Ιωαννίνων κ. ΚΩΝ/ΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πανηπειρωτική Ένωση για το Νεανικό Διαβήτη ζητεί την ίδρυση διαβητολογικού κέντρου στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων.
2) Ο Βουλευτής Καβάλας κ. ΣΑΒΒΑΣ ΕΜΙΝΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Εξωραϊστικός Πολιτιστικός Σύλλογος Παναγίας Καβάλας «ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ» ζητεί να μην απομακρυνθεί ο Φάρος της Καβάλας, από τη θέση «Παναγία».
3) Η Βουλευτής Ευβοίας κ. ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΕΡΛΕΠΕ – ΣΗΦΟΥΝΑΚΗ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Εύβοιας ζητεί πίστωση για την οικονομική ενίσχυση των πληγέντων, από πλημμύρες, κατοίκων του Νομού Ευβοίας.
4) Η Βουλευτής Ευβοίας κ. ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΕΡΛΕΠΕ – ΣΗΦΟΥΝΑΚΗ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ένωση Συνταξιούχων Δ.Ε.Η. Αλιβερίου – Ευβοίας ζητεί να γίνουν προσλήψεις ιατρικού προσωπικού και να ολοκληρωθεί η μελέτη για Μικροβιολογικό και Ακτινολογικό Εργαστήριο στο ΠΕΚΑ – ΔΕΗ Ευβοίας κ.λπ.
5) Οι Βουλευτές Β΄ Αθηνών και Νομού Αττικής κύριοι ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ και ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ αντίστοιχα κατέθεσαν αναφορά με την οποία οι κάτοικοι του Δήμου Κερατέας και της Κοινότητας Γραμματικού ζητούν να μην προχωρήσουν τα έργα Ο.Ε.Δ.Α. – Χ.Υ.Τ.Α. στις θέσεις Βραγόνι Κερατέας και Μαύρο Βουνό Γραμματικού.
6) Ο Βουλευτής Έβρου κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμαρχος Φερών ζητεί την κατασκευή αναβαθμίδας στην ευθυγράμμιση του Δέλτα του Έβρου.
7) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΒΕΡΡΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Οικολογική Κίνηση Πάτρας ζητεί την άμεση υπογραφή της κοινής υπουργικής απόφασης που καθορίζει τα μέτρα και τις ζώνες προστασίας στην περιοχή των υγροτόπων Κοτυχίου – Στροφυλιάς Νομού Αχαΐας.
8) Ο Βουλευτής Β΄ Αθηνών κ. ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΠΕΝΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η κίνηση πολιτών για την προστασία του περιβάλλοντος στο βουνό της Οίτης ζητεί τη διακοπή των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων στον πυρήνα του εθνικού δρυμού της Οίτης Νομού Φθιώτιδας.
9) Ο Βουλευτής Β΄ Αθηνών κ. ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΠΕΝΟΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας το οποίο αναφέρεται στα λειτουργικά προβλήματα του Νοσοκομείου της Νέας Ιωνίας «Αγία Όλγα».
10) Ο Βουλευτής Β΄ Αθηνών κ. ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Ψυχικού ζητεί τη μη αλλαγή χρήσης γης οπουδήποτε στο Ψυχικό, περιλαμβανομένων και των ακινήτων που έχουν πρόσωπο επί της λεωφόρου Κηφισίας στο Ο.Τ. 74.
11) Ο Βουλευτής Β΄ Αθηνών κ. ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι των Η.Σ.Α.Π. ζητούν τη μη υπαγωγή του Ταμείου Συντάξεων Προσωπικού Η.Σ.Α.Π., στον κλάδο σύνταξης του Ι.Κ.Α. – Ε.Τ.Α.Μ..
12) Η Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΖΕΤΤΑ ΜΑΚΡΗ κατέθεσε αναφορά με την οποία ζητεί την εγκατάσταση φωτεινής σηματοδότησης στον ισόπεδο κόμβο στη θέση «Λατομείο» Σέσκλου Νομού Μαγνησίας.
13) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Κεντρική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας ζητεί τη συνέχιση της λειτουργίας των προγραμμάτων Προνειακών Δομών.
14) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία Εργαζόμενοι στις Μονάδες Κοινωνικής Μέριμνας Μακεδονίας ζητούν να συμπεριληφθεί το πρόγραμμά τους στις ρυθμίσεις για συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου.
15) Ο Βουλευτής Καρδίτσας κ. ΚΩΝ/ΝΟΣ ΡΟΒΛΙΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Νομάρχης Καρδίτσας ζητεί να λειτουργήσουν υπηρεσιακές μονάδες του Εθνικού Ιδρύματος Αγροτικής Έρευνας στο Νομό Καρδίτσας.
Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
1. Στην με αριθμό 1978/5.12.06 ερώτηση της Βουλευτού κ. Ελπίδας Τσουρή δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 50065/ΕΥΣ/9233/27.12.06 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομίας και Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση του ανωτέρω σχετικού και σε ό,τι αφορά θέματα αρμοδιότητας του Υπουργείου Οικονομίας και οικονομικών, σας γνωστοποιούμε τα ακόλουθα:
Στο πλαίσιο του Γ΄ ΚΠΣ προβλέπονται δράσεις οι οποίες συχρηματοδοτούνται από το ΕΚΤ και αφορούν, μεταξύ άλλων, στη λήψη «Συγκεκριμένων μέτρων για την .βελτίωση της πρόσβασης και συμμετοχής των γυναικών στην αγορά εργασίας - πεδίο πολιτικής 5 του ΕΚΤ». Τέτοιες δράσεις . αφορούν και στη δημιουργία και λειτουργία Δομών παροχής υπηρεσιών Κοινωνικής Φροντίδας σε όλη την ελληνική επικράτεια.
Οι μονάδες "Βοήθεια στο Σπίτι", (όπως βρεφικοί και παιδικοί σταθμοί, κέντρα δημιουργικής απασχόλησης παιδιών και παιδιών ΑΜΕΑ κλπ),. στόχο έχουν μεταξύ άλλων, την περίθαλψη ηλικιωμένων ατόμων που χρήζουν βοήθειας, η οποία τους παρέχεται κατ' οίκον, ενώ στο πλαίσιο του Γ΄ ΚΠΣ οι μονάδες αυτές αναλαμβάνουν την φροντίδα και μη ηλικιωμένων ατόμων που χρήζουν κατ' οίκον βοήθειας (άτομα με αναπηρίες κ.λπ..).
Δημιουργήθηκαν κατ' αρχάς στο πλαίσιο υλοποίησης εθνικής πολιτικής μέριμνας και χρηματοδοτούνται τόσο από αμιγώς εθνικούς πόρους όσο και από πόρους συγχρηματοδοτούμενων δράσεων του ΕΚΤ των Επιχειρησιακών Προγραμμάτων των Υπουργείων Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας καθώς και των Περιφερειακών Επιχειρησιακών Προγραμμάτων. Η υλοποίηση των δράσεων αυτών πραγματοποιείται και με την συνεργασία του Υπουργείου Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης καθώς και της ΚΕΔΚΕ.
Στο Β΄ ΚΠΣ δημιουργήθηκαν 181 δομές η λειτουργία των οποίων συνεχίζεται και στο Γ΄ ΚΠΣ ενώ στο πλαίσιο του Γ΄ ΚΠΣ δημιουργήθηκαν 840 νέες δομές. Από αμιγώς εθνικούς πόρους χρηματοδοτούνται 96 δομές. Συνολικά λειτουργούν σήμερα περί τις 1.117 δομές "Βοήθεια στο Σπίτι" σε όλη την Ελλάδα.
Σύμφωνα με το νομικό και κανονιστικό πλαίσιο οι δομές, οι οποίες εντάχθηκαν στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Απασχόληση και Κοινωνική Προστασία», συγχρηματοδοτήθηκαν κατ' αρχάς για 2 έτη ενώ οι νέες δομές , οι οποίες εντάχθηκαν στα Επιχειρησιακά Προγράμματα των Περιφερειακών Επιχειρησιακών Προγραμμάτων, για 3 έτη (ΕΠ ΠΕΠ).
Το 2004 στο πλαίσιο της Αναθεώρησης του Γ΄ ΚΠΣ και των Επιχειρησιακών Προγραμμάτων του, αποφασίσθηκε και εγκρίθηκε από τις αρμόδιες υπηρεσίες της ΕΕ η παράταση της συγχρηματοδότησης των δομών κατά δύο έτη (2004-2006).
Στη συνέχεια, και κατόπιν συνεχών και επίμονων διαβουλεύσεων με τις υπηρεσίες της ΕΕ, αποφασίσθηκε και εγκρίθηκε - στο πλαίσιο της Αναθεώρησης του Γ' ΚΠΣ το 2005- νέα παράταση της συγχρηματοδότησης των δομών με καταληκτική ημερομηνία την 30.06.07.
Οι ελληνικές αρχές, αναγνωρίζοντας τον σημαντικό κοινωνικό ρόλο των δομών και υποστηρίζοντας την συνέχιση της βιώσιμης λειτουργίας τους, εξετάζουν τη θεσμοθέτηση νέου νομικού, κανονιστικού και χρηματοδοτικού πλαισίου προκειμένου να συνεχισθεί η συγχρηματοδότηση αυτών:
Στο πλαίσιο του προς έγκριση ΕΣΠΑ 2007-2013, στο Γενικό Στόχο 10 περί «Προώθησης της Κοινωνικής Ενσωμάτωσης» ο οποίος στοχεύει στη διασφάλιση της ισότιμης πρόσβασης όλων στην αγορά εργασίας και την πρόληψη φαινομένων περιθωριοποίησης και αποκλεισμού, προβλέπεται, μεταξύ άλλων, η ενίσχυση του αποκεντρωμένου δικτύου Κοινωνικών Υποστηρικτικών Υπηρεσιών και των δομών πρωτοβάθμιας Κοινωνικής Φροντίδας.
Πρόσθετες πληροφορίες θα δοθούν και από το συνερωτώμενο Υπουργείο Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης ενώ για τα θέματα της εν γένει πολιτικής των δομών Κοινωνικής Φροντίδας αρμόδιο είναι το Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας.
Ο Υφυπουργός
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ»
2. Στην με αριθμό 1456/21.11.06 ερώτηση του Βουλευτή κ. Απόστολου Κατσιφάρα δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 6383/14.12.06 έγγραφο από τον Υπουργό Ανάπτυξης η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ερώτησης με αρ. πρ. 1456/21-11-2006 του Βουλευτή κ. Απ. Κατσιφάρα, σχετικά με τις δράσεις για τη διάδοση και καθιέρωση της ελληνικής κουζίνας και τον ποιοτικό εκσυγχρονισμό μικρών καταλυμάτων σας αναφέρουμε τα ακόλουθα:
1. Ο διαθέσιμος προϋπολογισμός των δράσεων στις οποίες αναφέρεται η ερώτηση έχει προκύψει αφού έχουν συνυπολογιστεί από την ΕΥΔ - ΕΠΑΝ όλοι οι περιοριστικοί παράγοντες των χρηματοδοτικών δυνατοτήτων του Προγράμματος. Επειδή βρισκόμαστε στο τέλος της προγραμματικής περιόδου και όλες οι προσπάθειες της ΕΥΔ αποσκοπούν κυρίως στη διασφάλιση των κονδυλίων του ΕΠΑΝ από τον κίνδυνο της αυτόματης αποδέσμευσης πόρων (Κανόνας Ν+2).
Το Πρόγραμμα στο σύνολο του παρουσιάζει μεγάλα ποσοστά υπερδέσμευσης ακριβώς για να υπερκεραστούν οι απροσδιόριστοι παράγοντες που επηρεάζουν την απορροφητικότητα (απεντάξεις, εγκατάλειψη επενδυτικού σχεδίου κ.λπ.). Κατά συνέπεια, για τις δράσεις που παρουσιάζουν έλλειψη πόρων, η ΕΥΔ – ΕΠΑΝ θα εξετάσει και θα εξαντλήσει όλα τα δυνατά ενδεχόμενα χρηματοδότησής τους (μικρή αύξηση της ήδη μεγάλης υπερδέσμευσης, περιορισμένη μεταφορά πόρων από άλλες δράσεις, σύνταξη καταλόγου με επιλαχούσες προτάσεις κλπ).
2. Οι δράσεις του ΕΠΑΝ προκηρύσσονται ανταγωνιστικά για το σύνολο της χώρας κατά συνέπεια οποιαδήποτε ευνοϊκή ρύθμιση θα καλύπτει και το Νομό Αχαΐας.
Ο Υπουργός
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ»
3. Στις με αριθμό 1452/21.11.06 και 1548/22.11.06 ερωτήσεις των Βουλευτών κυρίων Εμμανουήλ Φραγκιαδουλάκη και Βασιλείου Κεγκέρογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 125245/ΙΗ/13-12-06 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στις ερωτήσεις με αριθμούς 1452/21-11-2006 και 1548/22-11-2006, τις οποίες κατέθεσαν οι Βουλευτές κ.κ. Μάνος Φραγκιαδουλάκης και Βασ. Κεγκέρογλου σχετικά με το θεσμό της Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης και της Ενισχυτικής Διδασκαλίας στα Γυμνάσια και Λύκεια, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
1. Το πρόγραμμα Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης υλοποιείται κανονικά από 23-10-2006, σύμφωνα με την υπ' αριθμ. 109310/Γ7/19-10-2006 εγκύκλιο του ΥΠΕΠΘ, με θέμα: «Οργάνωση προγραμμάτων Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης σχολικού έτους 2006-07».
Tο πρόγραμμα Ενισχυτικής Διδασκαλίας μαθητών Γυμνασίου λειτουργεί κανονικά, δυνάμει της υπ' 56064/Γ7/5-6-2006 Εγκυκλίου του ΥΠΕΠΘ με θέμα «Προετοιμασία προγραμμάτων Π.Δ.Σ. και Ενισχυτικής Διδασκαλίας 2006-07», όπου προβλέπεται ότι «το πρόγραμμα Ενισχυτικής Διδασκαλίας μαθητών Γυμνασίου θα εξακολουθήσει να υλοποιείται σύμφωνα με την Υπουργική Απόφαση 96734/Γ7/11-09-2003 (ΦΕΚ 1301 τ.Β΄ 12-09-2003)».
2. Σχετικά με τον αριθμό μαθητών ανά τμήμα, αυτός τροποποιήθηκε σύμφωνα με την υπ' αριθ. 109310/Γ7/19-10-2006 εγκύκλιο του ΥΠΕΠΘ, όπου αναφέρεται ότι «Κάθε τμήμα πρόσθετης διδακτικής στήριξης συγκροτείται από 7 έως 14 μαθητές» (Τμήμα Α΄ παρ.2, εδ.α).
3. Σύμφωνα με την υπ' αριθ. 109310/Γ7/19-10-2006 Εγκύκλιο, οι προσλήψεις των ωρομισθίων καθηγητών στο πρόγραμμα ΠΔΣ γίνονται από το Διευθυντή ΔΕ , ο οποίος «προσλαμβάνει τους ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς που πρόκειται να διδάξουν στην Π.Δ.Σ., ύστερα από εισήγηση των Προϊσταμένων Γραφείων ΔΕ, συνεκτιμώντας και τη γνωμη των Σχεδιαστών - Αξιολογητών. Οπωσδήποτε η επιλογή γίνεται μέσα από τη λίστα που δημιουργείται στη Διεύθυνση ΔΕ από τις αιτήσεις των ωρομισθίων καθηγητών. Για να γίνει η πρόσληψη των ωρομισθίων καθηγητών, πρέπει οι ενδιαφερόμενοι να έχουν συμπληρώσει υπεύθυνη δήλωση στη Διεύθυνση, όπου θα δηλώνεται ο συνολικός αριθμός ωρών που απασχολούνται στην Π.Δ.Σ. σε όλα τα σχολεία και σε όλες τις Διευθύνσεις, ώστε να αποφεύγεται η υπέρβαση του ορίου των 10 ωρών ανά ωρομίσθιο.» (τμήμα Γ,παρ.2,εδ.κ). Ειδική μέριμνα λαμβάνεται για τους τρίτεκνους αδιόριστους εκπαιδευτικούς: «Σε κάθε περίπτωση προηγούνται της επιλογής οι πολύτεκνοι ωρομίσθιοι καθηγητές που έχουν 3 παιδιά και άνω.» (Τμήμα ΔΊ παρ.1, εδ. β της προαναφερθείσης εγκυκλίου).
4. Η καταβολή των δεδουλευμένων της Π.Δ.Σ. κατά το σχολικό έτος 2006-07 θα γίνει και πάλι μέσω του Ολοκληρωμένου Πληροφοριακού συστήματος μισθοδοσίας που λειτούργησε για πρώτη φορά το σχολικό έτος 2005-06 με άριστο τρόπο και εξόφλησε πλήρως όλους τους εκπαιδευτικούς και για τα τρία τρίμηνα.
Ο Υφυπουργός
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ»
4. Στην με αριθμό 1186/14-11-06 ερώτηση του Βουλευτή κ. Μάρκου Μπόλαρη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 10759/14-12-06 έγγραφο από τον Yπουργό Μακεδονίας-Θράκης η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην με αριθμό 11861/14.11.2006 ερώτηση του Βουλευτή κ. Μάρκου Μπόλαρη, η οποία αφορά την παρουσία των τοιχογραφημένων βυζαντινών ναών και σπηλαίων περιοχής Σερρών στο υπό έκδοση έργο της Ακαδημίας Αθηνών, σας γνωρίζουμε τα εξής:
Από το 1987 το Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης, ενισχύει την αρχαιολογική έρευνα (ανασκαφές, μελέτη και δημοσίευση ευρημάτων, αλλά και ανάδειξη χώρων) στηρίζοντας την και οικονομικά, στο πλαίσιο της ανάδειξης και προβολής της πολιτιστικής κληρονομιάς στο χώρο ευθύνης του.
Χρηματοδοτούνται έργα και στους 16 νομούς της Μακεδονίας και της Θράκης, που πραγματοποιούvται από τις Εφορείες Προϊστορικών, Κλασικών και Βυζαvτινών Αρχαιοτήτων του ΥΠΠΟ και από τους καθηγητές του ΑΠΘ, μετά από υποβολή συγκεκριμένων προτάσεων από τις Υπηρεσίες του ΥΠΠΟ και τους πανεπιστημιακούς.
Ταυτόχρονα το Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης στηρίζει και ενισχύει δράσεις πολιτισμού, στα πλαίσια των δυνατοτήτων και αρμοδιοτήτων του, εφόσον έχει κατατεθεί και το αντίστοιχο αίτημα.
Για τα επιμέρους ζητήματα της αποτύπωσης και της παρουσίας ή μη μνημείων της περιοχής των Σερρών στο υπό έκδοση ευρετήριο της Ακαδημίας Αθηνών, αρμόδιο να απαντήσει είναι το Υπουργείο Πολιτισμού και οι Υπηρεσίες του.
Ο Υπουργός
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ»
5. Στην με αριθμό 1575/23-11-06 ερώτηση του Βουλευτή κ. Δημητρίου Κωνσταντάρα δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 254/7-12-06 έγγραφο από την Υπουργό Τουριστικής Ανάπτυξης η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση στην ανωτέρω ερώτηση, σας υποβάλλουμε το υπ.αριθ.510346/7-12-2006 έγγραφο του αρμόδιου για το ζήτημα της ερώτησης φορέα, της Δ/νσης Έρευνας Αγοράς και Διαφήμισης του Ε.Ο.Τ.
Η Υπουργός
ΦΑΝΗ ΠΑΛΛΗ-ΠΕΤΡΑΛΙΑ»
Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
6. Στην με αριθμό 1736/28-11-06 ερώτηση του Βουλευτή κ. Στυλιανού Ματζαπετάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Β-2365/8-12-06 έγγραφο από τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ερώτησης με αριθμό 1736/28-11-2006 που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Στέλιος Ματζαπετάκης, σας διαβιβάζουμε το με αριθμό 7044/6-12-2006 έγγραφο της εταιρείας «Ηλεκτρικοί Σιδηροδρόμοι Αθηνών -Πειραιώς» (ΗΣΑΠ) Α.Ε., με το οποίο παρέχονται στοιχεία και πληροφορίες για το θιγόμενο με αυτή θέμα.
Ο Υπουργός
ΜΙΧΑΛΗΣ Κ. ΛΙΑΠΗΣ»
Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
7. Στην με αριθμό 2592/20-12-06 ερώτηση του Βουλευτή κ. Απόστολου Κατσιφάρα δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 463/16-1-07 έγγραφο από τον Υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Α. Κατσιφάρας, σας πληροφορούμε τα εξής:
«Οι τιμές των κτηνοτροφικών προϊόντων, τόσο στην ελληνική όσο και στη ευρωπαϊκή αγορά διαμορφώνονται ελεύθερα με βάση την προσφορά και τη ζήτηση και δεν υπάρχει δυνατότητα κρατικής παρέμβασης προς αυτήν την κατεύθυνση.
Η παρακολούθηση της διαμόρφωσης των τιμών των γαλακτοκομικών προϊόντων στον καταναλωτή αποτελεί αρμοδιότητα του Υπουργείου Ανάπτυξης.
Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων για τη στήριξη, προστασία και προώθηση της εθνικής παραγωγής κτηνοτροφικών προϊόντων λαμβάνει διάφορα μέτρα. Προκειμένου να στηριχθεί το εισόδημα των ελλήνων κτηνοτρόφων και η ελληνική κτηνοτροφία, χορηγούνται ενισχύσεις (ενιαία ενίσχυση, ποιοτικό παρακράτημα) και ενισχύονται δράσεις για τη βελτίωση - εκσυγχρονισμό της πρωτογενούς παραγωγής και της μεταποίησης εμπορίας αντίστοιχα. Στόχος είναι η αύξηση της ανταγωνιστικότητας, μέσω της μείωσης του κόστους παραγωγής και κυρίως μέσω της βελτίωσης της ποιότητας των κτηνοτροφικών προϊόντων, στο πλαίσιο μιας ολοκληρωμένης βιώσιμης ανάπτυξης του αγροτικού χώρου, φιλικής προς το περιβάλλον που θα εξασφαλίζει ένα δίκαιο βιοτικό επίπεδο στους ασχολούμενους με τη ζωϊκή παραγωγή. Προς τούτο θα συμβάλλουν και οι λοιπές δράσεις του ΕΠ (ενίσχυση νέων γεωργών, γεωργοπεριβαλλοντικά προγράμματα, εξισωτική αποζημίωση στις ορεινές και μειονεκτικές περιοχές, γενετική βελτίωση ζώων, προγράμματα Ανάπτυξης Αγροτικού Χώρου) και οι δράσεις που ενισχύονται μέσω των ΠΕΠ (Μετεγκατάσταση κτηνοτροφικών μονάδων κ.λ.π.).
Συμπληρωματικά των ανωτέρω, αναφέρεται ότι στηρίζεται η δημιουργία ενιαίου κλαδικού πρωτοβάθμιου συνεταιρισμού αγελαδοτρόφων γαλακτοπαραγωγής Ελλάδος, ο οποίος θα λειτουργήσει προς την κατεύθυνση του συντονισμού των ενεργειών για τη μείωση του κόστους παραγωγής του γάλακτος και ως ενιαίος ισχυρός φορέας παραγωγών θα λαμβάνει μέρος στις διαπραγματεύσεις όσον αφορά τη διαμόρφωση των συνθηκών αγοράς του ελληνικού γάλακτος.
Στο πλαίσιο της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ), η οποία στοχεύει στην παραγωγή ποιοτικών προϊόντων, το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων λαμβάνει μέτρα και εφαρμόζει προγράμματα όπως η ενίσχυση των νέων αγροτών, τα σχέδια βελτίωσης, τα μέτρα εκσυγχρονισμού μεταποιητικών μονάδων, η προώθηση και προβολή ποιοτικών προϊόντων, η εκπαίδευση των αγροτών, που αποσκοπούν στην αύξηση της ποσότητας των προϊόντων ποιότητας (όπως είναι τα ΠΟΠ, ΠΓΕ, βιολογικά κτλ.) και τη διέξοδό τους σε αγορές του εξωτερικού.
Σχετικά με τη φέτα, σύμφωνα με την ισχύουσα εθνική και Κοινοτική νομοθεσία {Υπουργική Απόφαση 313025/94 (ΦΕΚ .8/Β΄), Καν. (ΕΚ) 1829/2002}, η ονομασία φέτα είναι Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης (ΠΟΠ) και χρησιμοποιείται αποκλειστικά για το τυρί που παράγεται με παραδοσιακό τρόπο στην Ελλάδα, στην οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή που αποτελείται από την ηπειρωτική χώρα και το νομό Λέσβου, από γάλα πρόβειο ή μίγμα αυτού με αίγειο (σε ποσοστό έως 30%) της περιοχής αυτής. Το γάλα αυτό προέρχεται από τοπικές ψυλές προβάτων και αιγών, προσαρμοσμένων στην περιοχή παραγωγής της φέτας, η διατροφή των οποίων βασίζεται στη χλωρίδα των βοσκοτόπων της περιοχής. Στο προς τυροκόμιση γάλα απαγορεύεται η συμπύκνωση, η προσθήκη σκόνης ή συμπυκνώματος γάλακτος, πρωτεϊνών γάλακτος, καζεϊνικών αλάτων καθώς και η προσθήκη χρωστικών και συντηρητικών ουσιών. Η διαδικασία μεταποίησης ακολουθεί την παραδοσιακή τεχνολογία και η ωρίμανση πραγματοποιείται με φυσική στράγγιση. Η ποιότητα και τα χαρακτηριστικά της φέτας οφείλονται αποκλειστικά ή κυρίως στο γεωγραφικό περιβάλλον που περιλαμβάνει τους φυσικούς και ανθρώπινους παράγοντες της ηπειρωτικής Ελλάδας και του διαμερίσματος της Λέσβου.
Για την παραγωγή του τυριού φέτα χρησιμοποιείται γάλα που προέρχεται αποκλειστικά από την οριοθετημένη ζώνη παραγωγής του τυριού. Γάλα που προέρχεται από αιγοπρόβατα εκτός της οριοθετημένης περιοχής δεν χρησιμοποιείται για την παραγωγή φέτας. Η διαδικασία ελέγχου της τήρησης των προδιαγραφών. παραγωγής, μεταποίησης, επεξεργασίας, συσκευασίας και επισήμανσης των προϊόντων ΠΟΠ και ΠΓΕ είναι μια υποχρέωση των Κρατών - Μελών που απορρέει από την Κοινοτική νομοθεσία και αφορά όλα τα στάδια παραγωγής και διάθεσης των προϊόντων αυτών. Συγκεκριμένα για την παραγωγή φέτας ο παραγωγός του τυριού υποχρεούται να κρατάει σχετικά βιβλία και αποδεικτικά έγγραφα στα οποία αναγράφονται οι προμηθευτές τις πρώτης ύλης, οι αντίστοιχες ποσότητες και η προέλευσή τους καθώς και οι πελάτες του με τις αντίστοιχες ποσότητες και τον προορισμό του τελικού προϊόντος. Με τον τρόπο αυτό ελέγχεται η αναλογία αίγειου και πρόβειου γάλακτος, η ορθή τήρηση των προδιαγραφών σε ότι αφορά την προέλευση της πρώτης ύλης, όπως ο τόπος καταγωγής κ.λπ. καθώς η σχέση μεταξύ πρώτης ύλης και προϊόντος. Συγκεκριμένες δειγματοληψίες διενεργούνται ώστε να διαπιστώνεται η τήρηση ή όχι των δεσμευτικών προδιαγραφών. Η διαδικασία μεταφοράς φέτας από μία επιχείρηση σε άλλη είναι ελεγχόμενη διαδικασία και πραγματοποιείται μετά από ενημέρωση και έγκριση των Διευθύνσεων Αγροτικής Ανάπτυξης (Δ.Α.Α). προέλευσης και προορισμού. Η χρήση των κωδικών συσκευασίας στο τελικό προϊόν συμβάλλει καθοριστικά στην ιχνηλασιμότητα του προϊόντος. Στη χώρα μας έως τις 31/5/2006, ο έλεγχος των παραγωγών, μεταποιητών, και συσκευαστών φέτας, όπως και όλων των προϊόντων ΠΟΠ και ΠΓΕ, για την ορθή τήρηση των ειδικών προδιαγραφών παραγωγής, πραγματοποιούνταν από τις οικείες Δ.Α.Α. των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων της χώρας, οι οποίες και χορηγούσαν στους ενδιαφερομένους επιχειρηματίες την έγκριση παραγωγής, μεταποίησης και συσκευασίας τυριών ΠΟΠ. Επίσης, προέβαιναν σε επιτόπιους ελέγχους σε συνεργασία με άλλες συναρμόδιες Δ/νσεις της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης (Δ/νσεις Κτηνιατρικής, Εμπορίου κ.λπ.)και μεριμνούσαν για την επιβολή κυρώσεων στους παραβάτες σε περιπτώσεις διαπίστωσης παρατυπιών ή παραβάσεων της νομοθεσίας.
Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, θέλοντας να ενισχύσει την αξιοπιστία των προϊόντων ΠΟΠ και ΠΓΕ και να συμβάλλει στην καλύτερη, αποτελεσματικότερη και ομοιόμορφη εφαρμογή του συστήματος ελέγχου, με την αριθ. 282303/12.1.2004 Κ.Υ.Α., όπως αυτή τροποποιήθηκε και ισχύει, χορήγησε στον ΟΠΕΓΕΠ, από την 1/6/2006, την αρμοδιότητα να ελέγχει τα προϊόντα που φέρουν τις ενδείξεις ΠΟΠ και ΠΓΕ, τόσο στα σημεία παραγωγής, όσο και στα σημεία πώλησης και να χορηγεί στους ενδιαφερόμενους επιχειρηματίες τις σχετικές εγκρίσεις. Οι επιτόπιοι έλεγχοι διενεργούνται από μικτά κλιμάκια ελεγκτών του ΟΠΕΓΕΠ και των οικείων Δ.Α.Α. και ταυτόχρονα, ο ΟΠΕΓΕΠ προβαίνει στην δημιουργία μητρώου δικαιούχων χρήσης ΠΟΠ και ΠΓΕ. Επιπλέον καθιερώνεται πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια επιτροπή παραβάσεων και κυρώσεων, οι οποίες εισηγούνται προς την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων την επιβολή ανάλογων προστίμων στις περιπτώσεις παραβάσεων και παρατυπιών.
Με το νέο σύστημα ελέγχου καθιερώνεται ο έλεγχος της αγοράς μέσω του ΟΠΕΓΕΠ, προφυλάσσοντας με τον τρόπο αυτό τους καταναλωτές από παραπλανητικές ενδείξεις και τους επιχειρηματίες από αθέμιτο ανταγωνισμό. Φυσικά, η παραγωγή της φέτας και όλων των τυριών ΠΟΠ ελέγχονται και από άλλους οργανισμούς του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, όπως ο ΕΛΟΓ, όσον αφορά την πρώτη ύλη, οι κτηνιατρικές υπηρεσίες σχετικά με τις εισαγωγές γάλακτος αλλά και από φορείς άλλων Υπουργείων όπως ο ΕΦΕΤ, όσον αφορά θέματα ασφαλείας, και παραπλάνησης του καταναλωτή και η Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων, όσον αφορά τα θέματα εξαγωγών.
Για τον έλεγχο της ταυτότητας των προϊόντων γάλακτος καθώς και των εισαγωγών έχουν ληφθεί τα εξής επιπλέον μέτρα:
Βάσει της με αρ. 1905/15-12-05 Απόφασης του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων συγκροτούνται κλιμάκια ελέγχου από υπαλλήλους των Υπουργείων Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Ανάπτυξης, της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων και του Ενιαίου Φορέα Ελέγχου Τροφίμων και αντίστοιχα κλιμάκια σε Νομαρχιακό επίπεδο για τον έλεγχο των πάσης φύσεως τροφίμων ζωικής προέλευσης, των εγκαταστάσεων τυποποίησης αυτών, καθώς και των σφαγειοτεχνικών εγκαταστάσεων σε όλη την Επικράτεια.
Όσον αφορά τον έλεγχο των εισαγωγών γαλακτοκομικών προϊόντων και κρεάτων στη χώρα μας, έχει συσταθεί με το άρθρο 5 του Νόμου 3399/2005 (ΦΕΚ Α΄ 255) στην Κεντρική Υπηρεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, αυτοτελής υπηρεσία Ελέγχου Εισαγόμενων Αγροτικών Προϊόντων, με κύριες αρμοδιότητες τη συγκέντρωση στοιχείων και καταγγελιών για τις εισαγωγές αγροτικών προϊόντων, τον πρόσθετο έλεγχο και την παρακολούθηση των εισαγομένων αγροτικών πρώτων υλών και προϊόντων καθώς και τον έλεγχο της τήρησης των όρων και προϋποθέσεων των σχετικών εθνικών και κοινοτικών διατάξεων.
Για την προστασία του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων από τις απομιμήσεις-υποκατάστατα γάλακτος και την παραπλάνηση του καταναλωτή θεσπίστηκε η υπ’ αριθμ. 278186/2002 (ΦΕΚ Β'1097) Κοινή Απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων «Συμπληρωματικά μέτρα εφαρμογής του Καν. (ΕΟΚ) 1898/87 του Συμβουλίου σχετικά με την προστασία της ονομασίας του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων κατά τη διάθεσή τους στο εμπόριο».
Επίσης για τις εισαγωγές γάλακτος από τρίτες χώρες, θεσπίστηκε η υπ' αριθ. 2039/2006 Απόφαση του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σύμφωνα με την οποία προβλέπονται δειγματοληψίες στα σημεία εισόδου του γάλακτος στη χώρα μας από τρίτες χώρες, με ταυτόχρονη δέσμευση των παρτίδων μέχρι την έκδοση εργαστηριακών αποτελεσμάτων καθώς και παρακολούθηση των εν λόγω παρτίδων σε όλα τα στάδια μεταποίησης και διανομής των έτοιμων προϊόντων. Για τις μη συμμορφούμενες παρτίδες προβλέπεται η απαγόρευση της χρησιμοποίησής τους για την παρασκευή προϊόντων γάλακτος για ανθρώπινη κατανάλωση.
Όσον αφορά την παράταση της θεσμοθετημένης διάρκειας ζωής του παστεριωμένου γάλακτος το θέμα έχει ήδη ανακοινωθεί ότι θεωρείται λήξαν.
Συμπληρωματικά των ανωτέρω διαβιβάζονται συνημμένα τα με αριθμ. πρωτ. 15196/28-12-06 και 10598/27-12-06 έγγραφα των Προέδρων του ΕΛΟΓ και του ΟΠΕΓΕΠ, αντίστοιχα.
Ο Υφυπουργός
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΝΤΟΣ»
Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
8. Στις με αριθμό 2624/20.12.06 και 2664/21.12.06 ερωτήσεις του Βουλευτή κ. Εμμανουήλ Στρατάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 473/11.1.07 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
«Στο γεωργικό τομέα σημειώνονται μεγάλες ετήσιες διακυμάνσεις τόσο στον όγκο παραγωγής, όσο και στις τιμές των γεωργικών προϊόντων. Ο όγκος παραγωγής εξαρτάται από τις καιρικές συνθήκες και σύμφωνα με τους νόμους της αγοράς, διαμορφώνει το ύψος των τιμών. Επιπλέον, οι τιμές των γεωργικών προϊόντων καθορίζονται άμεσα από τις διεθνείς και ευρωπαϊκές τιμές, οι οποίες επηρεάζονται από τον όγκο παραγωγής διεθνώς. Για παράδειγμα, μια πολύ καλή χρονιά στην παραγωγή σιτηρών στον Καναδά μπορεί να μειώσει τις τιμές των σιτηρών στην Ελλάδα. Αντίστοιχα, μια κακή χρονιά στην παραγωγή ελαιόλαδου στην Ισπανία πριν μερικά χρόνια, οδήγησε σε αύξηση των τιμών του ελαιόλαδου στην Ελλάδα.
Σε ότι αφορά ειδικότερα τις δράσεις μας έχουν γίνει σημαντικότατες πρoσπάθειες σε όλους τους συντελεστές του κόστους .παραγωγής, που αφορούν άμεσα στην ανταγωνιστικότητα των προϊόντων μας και ιδιαίτερα στα φυτοφάρμακα, στα λιπάσματα, στο πολλαπλασιαστικό υλικό.
Παράλληλα και επειδή το κόστος παραγωγής δε διαμορφώνεται μόνο από τις τιμές των φυτοφαρμάκων και των άλλων συντελεστών, έχουν γίνει μεγάλες προσπάθειες και προς την κατεύθυνση της ορθολογικότερης χρήσης των φυτοπροστατευτικών προϊόντων και λιπασμάτων που χρησιμοποιούν οι αγρότες μέσα από την ολοκληρωμένη διαχείριση, την ανάπτυξη της βιολογικής γεωργίας και τη συνεχή προσπάθεια για ενημέρωση των αγροτών.
Ειδικότερα, έχουμε αναλάβει τις εξής πρωτοβουλίες:
1. Για τα Φυτοφάρμακα
α. Για πρώτη φορά στη χώρα μας και έπειτα από ουσιαστική προσπάθεια που κατέβαλε το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, δημιουργήθηκε συνταγολόγιο φυτοφαρμάκων, το οποίο θα συμβάλλει σημαντικά στην πλήρη ενημέρωση των αγροτών για τα φυτοφάρμακα που χρησιμοποιούν, καθώς επίσης και στην ενημέρωση όλων όσων εμπλέκονται στον τομέα της παραγωγής και διακίνησης φυτοπροστατευτικών προϊόντων.
Το συνταγολόγιο αποτελεί μια πολύ σημαντική εξέλιξη για την ελληνική γεωργία και την προσπάθεια για την μείωση του κόστους παραγωγής, την προστασία των καταναλωτών και του περιβάλλοντος.
β. Με την υπ' αριθμόν 769/4.5.2005 Απόφαση του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και σε συνεργασία με το Υπουργείο Ανάπτυξης συστάθηκε Ομάδα Εργασίας που ασχολείται συστηματικά με την έρευνα και τον υπολογισμό του κόστους των εισαγομένων φυτοφαρμάκων, τη σύγκριση των τιμών λιανικής πώλησης των σημαντικότερων από αυτά που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά με τις αντίστοιχες τιμές των όμοιών τους, που κυκλοφορούν στις άλλες χώρες της Ε.Ε., καθώς και τη μελέτη του συστήματος διακίνησης και εμπορίας φυτοφαρμάκων στις άλλες χώρες της Ε.Ε.
Η ανάγκη για την έρευνα προέκυψε κατόπιν πληροφοριών, σύμφωνα με τις οποίες οι τιμές λιανικής κάποιων φυτοφαρμάκων στην Ελλάδα διαμορφώνονται σε επίπεδα σημαντικά υψηλότερα σε σχέση με τις αντίστοιχες σε άλλες χώρες της Ε.Ε., με αποτέλεσμα οι Έλληνες αγρότες να παρουσιάζουν υψηλό κόστος παραγωγής των αγροτικών τους προϊόντων.
γ. Υπεγράφη Απόφαση με θέμα «Παράλληλη Εισαγωγή Φυτοφαρμάκων» .
Η εν λόγω Απόφαση απλουστεύει τις διαδικασίες για την διευκόλυνση της «παράλληλης εισαγωγής» των φυτοπροστατευτικών προϊόντων στη χώρα μας από χώρες της Ε.Ε. ή από χώρες της Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελευθέρων Συναλλαγών, που έχουν υπογράψει τη συμφωνία για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο.
Με τον τρόπο αυτό δίνεται η δυνατότητα σε Ομάδες Παραγωγών ή Συνεταιρισμούς ή Επιχειρήσεις Φυτοφαρμάκων να εισάγουν φυτοφάρμακα εγκεκριμένα από άλλες χώρες της Ε.Ε., τα οποία διατίθενται στις χώρες αυτές σε τιμές χαμηλότερες από τα αντίστοιχα στη χώρα μας.
δ. Με Υπουργική Απόφαση και γνωμοδότηση του Ανώτατου Συμβουλίου Γεωργικών Φαρμάκων (ΑΣΥΓΕΦ), καθιερώθηκε διαδικασία επιτάχυνσης της έγκρισης κυκλοφορίας στην εγχώρια αγορά για φυτοπροστατευτικά προϊόντα, που είναι εγκεκριμένα σε χώρες της Ε.Ε. με τις ίδιες εδαφοκλιματολογικές συνθήκες με την Ελλάδα.
ε. Αυστηροποιήθηκαν οι έλεγχοι από την Υπηρεσία Φυτικής Προστασίας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, έτσι ώστε οι εγκρίσεις κυκλοφορίας φυτοπροστατευτικών προϊόντων να χορηγούνται με τρόπο τέτοιο, ώστε να οδηγούν στη χρήση των εντελώς απαραίτητων ποσοτήτων για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού.
Στόχος είναι να αποφευχθεί η αλόγιστη χρήση φυτοπροστατευτικών προϊόντων και να προστατευθεί η υγεία των παραγωγών, των καταναλωτών, αλλά και του περιβάλλοντος και παράλληλα να μειωθεί το κόστος της φυτοπροστασίας.
στ. Με σειρά ενεργειών μας στηρίξαμε την προσπάθεια της συνεταιριστικής εταιρίας αγροτικών εφοδίων AGRO Α.Ε. που ίδρυσε η ΠΑΣΕΓΕΣ (Πανελλήνια Συνομοσπονδία Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών) με τη συμμετοχή 36 Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών, με στόχο μέσα από τη μείωση του κόστους των αγροτικών εφοδίων και να ενισχυθεί ο ανταγωνισμός στην εγχώρια αγορά.
Σύμφωνα με στοιχεία της Εταιρίας, οι προσπάθειες που καταβάλλονται αναστρέφουν σταθερά, και κυρίως δομικά, βασικούς συντελεστές στο κόστος παραγωγής, όπως φυτοφάρμακα, λιπάσματα και γενικά εφόδια.
Ήδη σημειώθηκαν διαφορές σε διάφορα εφόδια, που αγγίζουν το 20% - 30% σε σχέση με την αγορά, που μεταφέρεται στον παραγωγό.
Τα αποτελέσματα των προσπαθειών μας είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά, αφού σε 47 φυτοπροστατευτικά προϊόντα, διαπιστώθηκαν το 2006 σημαντικές μειώσεις στις τιμές χονδρικής πώλησής τους, έπειτα από έρευνα που πραγματοποίησαν στην εγχώρια αγορά οι αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου και σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, οι εταιρίες φυτοφαρμάκων δεσμεύτηκαν ότι αντίστοιχη μείωση τιμών θα υπάρξει και την επόμενη χρονιά.
2. Για τα Λιπάσματα
Ανάλογες πρωτοβουλίες έχουμε αναλάβει και για τα λιπάσματα, όπου και στον τομέα αυτό στις τιμές χονδρικής, αφενός μεν δεν υπήρξε αύξηση το 2004, αφετέρου οι εταιρίες λιπασμάτων δεσμεύτηκαν ότι εκτός εξαιρετικών περιπτώσεων οι τιμές θα παραμείνουν σταθερές και το 2007.
3. Για το Πολλαπλασιαστικό Υλικό
α. Βαμβακόσπορος:
Επιχειρούμε τη συμπίεση του κόστους παραγωγής βάμβακος σε σχέση με τις υψηλές τιμές διάθεσης του βαμβακόσπορου στην ελληνική αγορά. Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ρίχνει βάρος στην ενίσχυση της ελληνικής παραγωγής βαμβακόσπορου, προκειμένου να αυξηθεί το ποσοστό συμμετοχής των ελληνικών ποικιλιών για να μειωθεί το κόστος παραγωγής βάμβακος στη χώρα μας.
Ήδη, αρκετές εταιρίες πολλαπλασιαστικού υλικού σε συνεργασία με μεταποιητικές επιχειρήσεις αγροτικών προϊόντων προχώρησαν το 2006 στην υλοποίηση ενός προγράμματος προώθησης ελληνικών ποικιλιών βαμβακιού, με σημαντική επιδότηση του κόστους αγοράς του σπόρου.
β. ΚΥΑ για τα Φυτάρια Τομάτας Σπαραγγιού και άλλων Οπωροκηπευτικών
Υπεγράφη η Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) με θέμα: «Καθορισμός διαδικασιών παραγωγής - εμπορίας φυταρίων κηπευτικών ειδών», στο πλαίσιο της προσπάθειας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων για μείωση του κόστους παραγωγής σε πολύ σημαντικά προϊόντα της χώρας, όπως είναι η βιομηχανική τομάτα.
Ειδικότερα, με την εν λόγω Απόφαση, καθορίζεται η διαδικασία παραγωγής και εμπορίας φυταρίων κηπευτικών ειδών, που πρέπει να εφαρμόζεται, προκειμένου αυτά να θεωρούνται πιστοποιημένα, ώστε μέρος της δαπάνης αγοράς τους να μπορεί να ενισχυθεί από την Ε.Ε. μέσα από τα επιχειρησιακά προγράμματα των Οργανώσεων Παραγωγών οπωροκηπευτικών. Η ενίσχυση που προβλέπεται ανέρχεται στο 50% του ειδικού κόστους αγοράς των πιστοποιημένων φυταρίων, το οποίο θα προέλθει από την αφαίρεση του συμβατικού κόστους αυτών από την συνολική δαπάνη αγοράς τους.
4. Για τα Κτηνιατρικά Φάρμακα
Έπειτα από έρευνα που διενεργήσαμε και διαπιστώσαμε σημαντικές αποκλίσεις στα κτηνιατρικά φαρμακευτικά προϊόντα, τόσο μεταξύ διαφορετικών περιοχών στη χώρα μας όσο και σε σύγκριση με τις αντίστοιχες τιμές των όμοιων προϊόντων σε άλλες χώρες, αναλάβαμε πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση των στρεβλώσεων που παρατηρήθηκαν στην αγορά.
Στο πλαίσιο αυτό, υπεγράφη Απόφαση με θέμα την «Παράλληλη εισαγωγή κτηνιατρικών φαρμάκων από άλλες χώρες της Ε.Ε.». Με την εν λόγω Απόφαση δίνεται, για πρώτη φορά, η δυνατότητα σε Κτηνοτροφικούς Συνεταιριστικούς Φορείς, αλλά και μεμονωμένα σε παραγωγούς, να πραγματοποιούν εισαγωγές κτηνιατρικών φαρμάκων από άλλες χώρες της Ε.Ε., όπου διαπιστώνουν ότι πωλούνται σε χαμηλότερες τιμές. Το μέτρο αυτό ικανοποιεί ένα σημαντικό αίτημα των Ελλήνων κτηνοτρόφων, αφού μπορεί να συμβάλει στη μείωση του κόστους παραγωγής των προϊόντων τους και με τον τρόπο αυτό στη στήριξη του εισοδήματός τους και στην περαιτέρω ενίσχυση της ελληνικής κτηνοτροφίας.
Επίσης, υπεγράφη σε συνεργασία με το Υπουργείο Ανάπτυξης, κοινή Απόφαση, με την οποία έχει συσταθεί Ομάδα Εργασίας, με αντικείμενο τη διαρκή διερεύνηση των συνθηκών διακίνησης και εμπορίας εισαγόμενων κτηνιατρικών φαρμακευτικών προϊόντων.
5. ΚΥΑ για Εφοδιασμούς με Γεωργικά Προϊόντα των Νησιών του Αιγαίου
Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων υπέγραψε κοινή Απόφαση με τον υπουργό Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, μετά από συστηματικό διάλογο με εκπροσώπους των Αγροτικών Συνεταιρισμών των νησιών του Αιγαίου, για την στήριξη της αγροτικής τους οικονομίας.
Η νέα ΚΥΑ αξιοποιεί πλήρως την επιδότηση των μεταφορικών ζωοτροφών από την ηπειρωτική Ελλάδα στα νησιά του Αιγαίου, σύμφωνα με τον κανονισμό 2019/1993 της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στηρίζει και τονώνει την ανταγωνιστικότητα της κτηνοτροφίας σε αυτές τις περιοχές, επιτρέπει τη διάθεση μεγαλύτερων ποσοτήτων αγροτικών προϊόντων (ζωοτροφών) και τη δυνατότητα της αύξησης του πλαφόν της επιδότησης μεταφορικών από την ηπειρωτική Ελλάδα στα νησιά του Αιγαίου και στηρίζει τους τοπικούς αγροτικούς συνεταιρισμούς.
Β. Αγροτικό εισόδημα
Το πραγματικό γεωργικό εισόδημα ή το κατά κεφαλή γεωργικό εισόδημα (γεωργικό εισόδημα ανά μονάδα εργασίας) δεν εξαρτάται μόνο από τις μεταβολές των τιμών των γεωργικών προϊόντων ή του κόστους παραγωγής, αλλά και από μία ολόκληρη σειρά παραγόντων, όπως:
· ο όγκος της γεωργικής παραγωγής,
· ο όγκος των αναλώσιμων εισροών ( φάρμακα, λιπάσματα,
ζωοτροφές),
· οι εθνικές και κοινοτικές επιδοτήσεις,
· οι αποσβέσεις,
· οι μεταβολές στο μέγεθος του αγροτικού πληθυσμού.
Σύμφωνα με τις πλέον πρόσφατες εκτιμήσεις της ΕΣΥΕ (Δεκέμβριος 2006), το γεωργικό εισόδημα για το 2006 εμφανίζεται αυξημένο έναντι του 2005 κατά 4,42%, δηλαδή, ανήλθε σε 7899,06 εκατ. Ευρώ. Το ποσό αυτό προέρχεται από:
Αξία παραγωγής: 10774,88
Μείον ενδιάμεση κατανάλωση: 3986,16=6788,72 (ακαθάριστη προστιθέμενη αξία)
Μείον απόσβεση παγίου κεφαλαίου: 1160,81
Μείον φόροι: 134,52
Συν επιδοτήσεις: 2405,67=7899,06 (συνολικό γεωργικό εισόδημα χώρας)
Επίσης, η εισοδηματική κατάσταση των αγροτών επηρεάζεται από:
. την επιχειρηματικότητα κάθε μιας γεωργικής εκμετάλλευσης,
. τη γενικότερη οικονομική συγκυρία,
. φυσικούς παράγοντες (καταστροφές ή υπερπαραγωγή στην
εσωτερική αγορά, αλλά ακόμη και σε ανταγωνιστικές αγορές),
.την ακολουθούμενη αγροτική πολιτική.
Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων καταβάλλει προσπάθειες για τη στήριξη του αγροτικού τομέα, οι οποίες και εστιάζονται :
στην εφαρμογή της μεταρρυθμισμένης ΚΛΠ, η οποία εξασφαλίζει ικανοποιητικούς πόρους υπέρ της ελληνικής γεωργίας μέσω των άμεσων εισοδηματικών ενισχύσεων έως το 2013,
στην εξασφάλιση ικανοποιητικών πόρων για την αγροτική ανάπτυξη και την ανάπτυξη της αλιείας (έχει εγκριθεί κοινοτική χρηματοδότηση 3,7 δισεκ. € για την περίοδο 2007 - 2013) και στην κατάρτιση του Δ' Κ.Π.Σ.
στην επίλυση προβλημάτων αγροτικής πίστης,
στην ικανοποιητική ασφάλιση της γεωργικής παραγωγής,
στην αναβάθμιση της ασφάλισης των αγροτών (κλάδος υγείας, συντάξεις),
στην προστασία του περιβάλλοντος και του καταναλωτή.
Με βάση τα στοιχεία της EUROSTΑΤ και της ΕΣΥΕ, το πραγματικό γεωργικό εισόδημα στη χώρα μας, κατά τις διετίες 2002-2003 και 2005-2006 (τελευταία πλήρης διετία της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και πρώτη της Ν.Δ., αντίστοιχα) εξελίχθηκε ως εξής:
2002 και 2003 μείωση κατά 11,2% έναντι μείωσης 2,71 % στα 15 παλαιά Κράτη Μέλη της Ε.Ε.
2005 και 2006 αύξηση κατά 2,5% έναντι μείωσης το 2005 (που υπάρχουν διαθέσιμα στoιχεία) στα 15 παλαιά Κράτη - Μέλη της Ε.Ε. κατά 4,7% και μάλιστα παρά την αύξηση της τιμής των καυσίμων.
Γ. Καταβολή ενιαίας ενίσχυσης
Συμπληρωματικά των ανωτέρω διαβιβάζεται συνημμένα το με αριθμ. πρωτ. 128567/08-01-2007 έγγραφο του Προέδρου του Οργανισμού Πληρωμών και Ελέγχου Κοινοτικών Ενισχύσεων Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε.) για την καταβολή της ενιαίας κοινοτικής ενίσχυσης στο Νομό Ηρακλείου.
Ο Υπουργός
Ε. ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ»
(Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων))
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ευχαριστούμε πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (‘Αννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στη συζήτηση των
ΑΝΑΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
Αναφορές-ερωτήσεις πρώτου κύκλου:
Η πρώτη με αριθμό 1887/30-11-2006 ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Εμμανουήλ Στρατάκη προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με την πώληση καταστήματος της Εθνικής Τράπεζας στο Τορόντο του Καναδά, διαγράφεται λόγω κωλύματος του Υπουργού.
Αναφορές-ερωτήσεις δευτέρου κύκλου:
Η πρώτη με αριθμό 751/1-11-2006 ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Χρίστου Βερελή προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με την αναθεώρηση της Κοινής Οργάνωσης Αγοράς (Κ.Ο.Α.) βαμβακιού από την Ευρωπαϊκή Ένωση, επίσης διαγράφεται λόγω κωλύματος του Βουλευτού.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Θα γίνει προεκφώνηση των νομοσχεδίων που είναι γραμμένα στην ημερήσια διάταξη.
Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης.
Ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου: «Ειδικές ρυθμίσεις θεμάτων μεταναστευτικής πολιτικής και λοιπών ζητημάτων αρμοδιότητας Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης».
Το σχέδιο νόμου θα ψηφιστεί στη συνέχεια.
Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων.
Συζήτηση και ψήφιση ενιαία επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση Σύμβασης Παραχώρησης του Έργου της Μελέτης, Κατασκευής, Χρηματοδότησης, Λειτουργίας, Συντήρησης και Εκμετάλλευσης της Υποθαλάσσιας Αρτηρίας Θεσσαλονίκης και ρύθμιση συναφών θεμάτων» σύμφωνα με τα άρθρα 72 παράγραφος 4 του Συντάγματος και 108 παράγραφος 7 του Κ.τ.Β..
Το νομοσχέδιο θα συζητηθεί κατά τη σημερινή συνεδρίαση.
Υπουργείου Πολιτισμού.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας του Καζακστάν για συνεργασία στον τομέα της παιδείας και του πολιτισμού».
Η σύμβαση αυτή ψηφίστηκε στη Διαρκή Επιτροπή ομόφωνα.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Πολιτισμού «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας του Καζακστάν για συνεργασία στον τομέα της παιδείας και του πολιτισμού» έγινε δεκτό ομοφώνως, σε μόνη συζήτηση, επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής:
(Να καταχωρισθεί το κείμενο του νομοσχεδίου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση του Πρωτοκόλλου μεταξύ του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργείου Εσωτερικών της Δημοκρατίας της Αλβανίας για τη συνεργασία του Λιμενικού Σώματος και της Αστυνομίας Συνόρων της Αλβανίας με σκοπό την αποτελεσματική αστυνόμευση της θαλάσσιας μεθορίου των δύο χωρών».
Το νομοσχέδιο αυτό ψηφίστηκε στη Διαρκή Επιτροπή κατά πλειοψηφία και εισάγεται προς συζήτηση στη Βουλή με τη διαδικασία του άρθρου 108 του Κανονισμού της Βουλής.
Κάποιος από τους εισηγητές επιθυμεί να λάβει το λόγο;
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Εγώ, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ορίστε, κυρία Παντελάκη, έχετε το λόγο.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Βεβαίως ο σκοπός αυτής της κύρωσης είναι μία τυπική διαδικασία. Κι εμείς, όμως, δεν έχουμε καμία αντίρρηση –συμφωνούμε- για την αποτελεσματική αστυνόμευση των θαλασσίων συνόρων. Στην προκειμένη περίπτωση θεωρούμε ότι η συνεργασία αυτή είναι η απαραίτητη λύση του προβλήματος της διακίνησης όπλων, ναρκωτικών, της διακίνησης λαθρομεταναστών από τους λαθρεμπόρους κ.λπ..
Η επιφύλαξή μας είναι –γι’ αυτό και δεν το ψηφίζουμε- η εξής: Παρ’ όλο που το ίδιο το κείμενο δεν έχει κάτι το οποίο να είναι επιλήψιμο, παραπέμπει σε μνημονευόμενα κείμενα, τα οποία μας δημιουργούν επιφυλάξεις, όπως το Ανατολικό Κέντρο Θαλασσίων Συνόρων, το Πρωτόκολλο Συνεργασίας του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας με την Αλβανία, που έχει σχέση με την Ακτοφυλακή, αλλά και ότι όλη η συνεργασία, σε σχέση με τους μετανάστες, έχει να κάνει με την κοινή συνεργασία που υπάρχει ανάμεσα στη χώρα μας ως κράτος - μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα ζητήματα των μεταναστών.
Βεβαίως, διαφωνούμε και με το πώς αντιμετωπίζει συνολικά η Ευρωπαϊκή Ένωση τους μετανάστες.
Υπάρχει όμως και μία γενικότητα στην αναφορά στους όρους όπως «προστασία της δημόσιας τάξης και ασφάλειας από εγκληματικές ενέργειες». Εμείς αυτό που πιστεύουμε είναι ότι θα έπρεπε να γίνεται αναφορά πρώτα στο ότι πρωταρχικός σκοπός της συνεργασίας είναι η προστασία της ανθρώπινης ζωής από τους δουλεμπόρους. Και δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση στην πράξη –όχι ότι βεβαίως φαίνεται καταφανώς από το κείμενο- να υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στους λαθρομετανάστες και στη λαθρεμπορία ανθρώπων.
Αυτό το λέμε, γιατί έχει εμφανιστεί το φαινόμενο, ανάλογα με τις περιπτώσεις, να έχει ταλαιπωρηθεί πολύ αυτός ο κόσμος, που είναι θύμα αυτού του συστήματος και των όσων έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια, όπου φεύγουν από τη χώρα τους για να έρθουν εδώ και να μπορέσουν να καλυτερεύσουν τη ζωή τους.
Πρέπει, λοιπόν, να παρθούν μέτρα. Βεβαίως στην κύρωση δεν θα υπήρχαν τα μέτρα για το Λιμενικό. Κοιτάξτε, όμως, αυτήν τη στιγμή μία κύρωση και μία συμφωνία έρχεται για να αντιμετωπίσει στα θαλάσσια σύνορα, σε μία πάρα πολύ κρίσιμη περιοχή, ζητήματα που έχουν να κάνουν με το οργανωμένο έγκλημα, τη διακίνηση ναρκωτικών και τους εμπόρων ναρκωτικών. Και δεν υπάρχει βούληση από την Κυβέρνηση, από τον κρατικό προϋπολογισμό. Πρέπει να υπάρχουν κάποια χρήματα. Το μόνο που υπάρχει είναι 90.000 ευρώ, τα οποία αφορούν μόνο τις συναντήσεις του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και της Συντονιστικής Επιτροπής. Εδώ χρειάζονται αυξημένα μέτρα, υποδομή, προσωπικό για την προστασία και της ίδιας της ζωής του Λιμενικού.
Αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους είμαστε επιφυλακτικοί και δεν υπερψηφίζουμε την κύρωση της συνθήκης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας: «Κύρωση του Πρωτοκόλλου μεταξύ του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργείου Εσωτερικών της Δημοκρατίας της Αλβανίας για τη συνεργασία του Λιμενικού Σώματος και της Αστυνομίας Συνόρων της Αλβανίας με σκοπό την αποτελεσματική αστυνόμευση της θαλάσσιας μεθορίου των δύο χωρών».
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας: «Κύρωση του Πρωτοκόλλου μεταξύ του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργείου Εσωτερικών της Δημοκρατίας της Αλβανίας για τη συνεργασία του Λιμενικού Σώματος και της Αστυνομίας Συνόρων της Αλβανίας με σκοπό την αποτελεσματική αστυνόμευση της θαλάσσιας μεθορίου των δύο χωρών» έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, σε μόνη συζήτηση, επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής:
(Να καταχωρισθεί το κείμενο του νομοσχεδίου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση της Σύμβασης των κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και των Πρακτικών Υπογραφής της σχετικά με την προσχώρηση της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας της Εσθονίας, της Κυπριακής Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας της Λετονίας, της Δημοκρατίας της Λιθουανίας, της Δημοκρατίας της Ουγγαρίας, της Δημοκρατίας της Μάλτας, της Δημοκρατίας της Πολωνίας, της Δημοκρατίας της Σλοβενίας και της Σλοβακικής Δημοκρατίας στη Σύμβαση για την εξάλειψη της διπλής φορολογίας σε περίπτωση διορθώσεως των κερδών συνδεδεμένων επιχειρήσεων».
Το νομοσχέδιο αυτό ψηφίστηκε στη Διαρκή Επιτροπή κατά πλειοψηφία και εισάγεται προς συζήτηση στη Βουλή με τη διαδικασία του άρθρου 108 του Κανονισμού της Βουλής.
Θέλει κάποιος από τους εισηγητές να λάβει το λόγο;
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Εγώ, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Ορίστε, κυρία Παντελάκη, έχετε το λόγο.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Δεν συμφωνούμε και δεν ψηφίζουμε την κύρωση αυτή, γιατί διασφαλίζει μόνο τη μία πλευρά. Διασφαλίζει, δηλαδή, τα κέρδη κεφαλαίου από τη διπλή φορολογία, ενώ την ίδια στιγμή, στο ίδιο κείμενο δεν αντιμετωπίζει ενιαία τους υπηκόους των κρατών – μελών. Και αναφέρει το κείμενο επακριβώς ότι τα κράτη – μέλη διεξάγουν μεταξύ τους διαπραγματεύσεις για να εξασφαλίσουν, προς όφελος των υπηκόων τους, την κατάργηση της διπλής φορολογίας εντός της Κοινότητας.
Είναι γνωστά βέβαια και τα ζητήματα του ανταγωνισμού στα θέματα της φορολογίας που υπάρχουν.
Γι’ αυτό ακριβώς δεν ψηφίζουμε την κύρωση της συνθήκης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Ευχαριστούμε πολύ.
Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Κύρωση της Σύμβασης των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και των Πρακτικών Υπογραφής της σχετικά με την προσχώρηση της Τσέχικης Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας της Εσθονίας, της Κυπριακής Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας της Λετονίας, της Δημοκρατίας της Λιθουανίας, της Δημοκρατίας της Ουγγαρίας, της Δημοκρατίας της Μάλτας, της Δημοκρατίας της Πολωνίας, της Δημοκρατίας της Σλοβενίας και της Σλοβακικής Δημοκρατίας στη Σύμβαση για την εξάλειψη της διπλής φορολογίας σε περίπτωση διορθώσεως των κερδών συνδεδεμένων επιχειρήσεων» έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, σε μόνη συζήτηση, επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής:
(Να καταχωριστεί το κείμενο του νομοσχεδίου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Υπουργείου Ανάπτυξης.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Συμβουλίου Υπουργών της Δημοκρατίας της Αλβανίας για συνεργασία στον ενεργειακό τομέα».
Το νομοσχέδιο αυτό ψηφίστηκε στη Διαρκή Επιτροπή κατά πλειοψηφία και εισάγεται κατά τη διαδικασία του άρθρου 108 του Κανονισμού.
Θέλει κάποιος από τους εισηγητές το λόγο;
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Ναι, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Η κ. Παντελάκη έχει το λόγο.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Βεβαίως, δεν υπάρχει αντίρρηση να υπάρχει συνεργασία στα ζητήματα έρευνας και ανάπτυξης σε διμερείς και διακρατικές συμφωνίες. Όμως εδώ διαφωνούμε, γιατί δεσμεύονται πόροι από το κράτος ή δρομολογούνται προγράμματα για την ισχυροποίηση ουσιαστικά του ιδιωτικού κεφαλαίου και τα ζητήματα βιομηχανικής έρευνας και ανάπτυξης παραδίδονται στο ιδιωτικό κεφάλαιο.
Γι’ αυτόν το λόγο δεν συμφωνούμε με την κύρωση του περιεχομένου αυτής της συνθήκης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Ανάπτυξης: «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Συμβουλίου Υπουργών της Δημοκρατίας της Αλβανίας για συνεργασία στον ενεργειακό τομέα» έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, σε μόνη συζήτηση, κατ’ αρχάς, κατ’ άρθρον και στο σύνολο και έχει ως εξής:
(Να καταχωριστεί το κείμενο του νομοσχεδίου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Του ιδίου Υπουργείου.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση της Συμφωνίας ανάμεσα στην Κυβέρνηση της Ελληνικής Δημοκρατίας και στην Κυβέρνηση του Κράτους του Ισραήλ για τη διμερή συνεργασία του ιδιωτικού τομέα στη βιομηχανική Έρευνα και Ανάπτυξη».
Και αυτό το νομοσχέδιο ψηφίστηκε στη Διαρκή Επιτροπή κατά πλειοψηφία και εισάγεται με τη διαδικασία του άρθρου 108 του Κανονισμού.
Θέλει κάποιος συνάδελφος να λάβει το λόγο; Κανείς.
Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Ανάπτυξης: «Κύρωση της Συμφωνίας ανάμεσα στην Κυβέρνηση της Ελληνικής Δημοκρατίας και στην Κυβέρνηση του Κράτους του Ισραήλ για τη διμερή συνεργασία του ιδιωτικού τομέα στη βιομηχανική Έρευνα και Ανάπτυξη» έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, σε μόνη συζήτηση, κατ’ αρχήν, κατ’ άρθρον και στο σύνολο και έχει ως εξής:
(Να καταχωριστεί το κείμενο του νομοσχεδίου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση του Πρωτοκόλλου Συμφωνίας και Συναντίληψης (Memorandum of Understanding-MOU) μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Στρατηγείου Επιχειρήσεων του Ανώτατου Συμμαχικού Διοικητή και του Ανώτατου Συμμαχικού Διοικητή Μετασχηματισμού της Συμμαχίας σε σχέση με τις διατάξεις Υποστήριξης της Φιλοξενούσας Χώρας σε επιχειρήσεις ασκήσεις ΝΑΤΟ μετά των συνημμένων Παραρτημάτων Α και Β αυτού».
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο;
ΜΕΡΙΚΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Κρατείται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το νομοσχέδιο κρατήθηκε και θα συζητηθεί κατά τη συνήθη διαδικασία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επανερχόμαστε στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης.
Ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης: «Ειδικές ρυθμίσεις θεμάτων μεταναστευτικής πολιτικής και λοιπών ζητημάτων αρμοδιότητας Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης».
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο και στο σύνολο;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Το νομοσχέδιο έγινε δεκτό και στο σύνολο κατά πλειοψηφία.
Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης: «Ειδικές ρυθμίσεις θεμάτων μεταναστευτικής πολιτικής και λοιπών ζητημάτων» αρμοδιότητας Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης», έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία σε μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής:
(Να καταχωριστεί το κείμενο του νομοσχεδίου)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παρακαλώ το Σώμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ’ ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών ως προς την ψήφιση στο σύνολο των παραπάνω νομοσχεδίων.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το Σώμα παρέσχε τη ζητηθείσα εξουσιοδότηση.
Προχωρούμε τώρα στη συζήτηση και ψήφιση ενιαία επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων: «Κύρωση Σύμβασης Παραχώρησης του Έργου της Μελέτης, Κατασκευής, Χρηματοδότησης, Λειτουργίας, Συντήρησης και Εκμετάλλευσης της Υποθαλάσσιας Αρτηρίας Θεσσαλονίκης και ρύθμιση συναφών θεμάτων», σύμφωνα με τα άρθρα 72 παράγραφος 4 του Συντάγματος και 108 παράγραφος 7 του Κανονισμού.
Το νομοσχέδιο αυτό συζητήθηκε και ψηφίστηκε στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή σε εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 70, παράγραφος 2, του Συντάγματος.
Θα συζητηθεί σε μία συνεδρίαση ενιαία, όπως ορίζουν το Σύνταγμα και ο Κανονισμός. Η Διάσκεψη των Προέδρων αποφάσισε να διατεθεί συνολικός χρόνος έξι ωρών. Τεσσάρων ωρών για τις αγορεύσεις των εισηγητών, των ειδικών αγορητών και των εγγεγραμμένων στον κατάλογο ομιλητών και δύο ωρών για τις αγορεύσεις των Υπουργών και των Κοινοβουλευτικών Εκπροσώπων.
Η εγγραφή των Βουλευτών στον κατάλογο των ομιλητών θα είναι ελεύθερη και θα γίνει σύμφωνα με το άρθρο 96 του Κανονισμού της Βουλής, δηλαδή από την έναρξη της συζήτησης έως το τέλος της ομιλίας των εισηγητών. Για τη διάρκεια των αγορεύσεων και τη σειρά των ομιλητών εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις των άρθρων 97 και 64 του Κανονισμού της Βουλής.
Κύριε Υπουργέ, κύριε Υφυπουργέ, έχετε να κάνετε καμία παρατήρηση; Όχι.
Έχω την τιμή να σας κάνω γνωστό ότι κατά τη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του σχεδίου νόμου που συζητούμε για την υποθαλάσσια αρτηρία Θεσσαλονίκης, ορίζεται, ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας από το Γενικό Γραμματέα, ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Τασούλας.
Επίσης, ορίζεται, ως Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπος του Συνασπισμού, με επιστολή του Προέδρου κ. Αλαβάνου, η Βουλευτής κ. Ασημίνα Ξηροτύρη.
Το λόγο έχει τώρα ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας κ. Γεώργιος Σαλαγκούδης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, κυρία και κύριοι συνάδελφοι, αισθάνομαι πράγματι ιδιαίτερη χαρά και τιμή, θα έλεγα, σήμερα, που είμαι ο εισηγητής του νομοσχεδίου για την κύρωση της σύμβασης παραχώρησης, για τη μελέτη, κατασκευή, χρηματοδότηση, λειτουργία, συντήρηση και διαχείριση της υποθαλάσσιας αρτηρίας Θεσσαλονίκης.
Είναι ένα έργο που δεκαετίες το περίμεναν οι Θεσσαλονικείς. Είχε συζητηθεί πάρα πολλές φορές, τελικά έγινε ο νόμος του κράτους, αφού μπήκε στο ρυθμιστικό και με την έγκριση του ρυθμιστικού σχεδίου της πόλης το 1985, με το ν. 1561, όπου στο ρυθμιστικό σαφώς προσδιορίζεται η ανάγκη για την -με την υποθαλάσσια αρτηρία- παράκαμψη του ιστορικού κέντρου της πόλης.
Είναι γεγονός ότι τα μεγάλα έργα έχουν διαχρονικότητα. Συλλαμβάνονται ενδεχομένως από κάποιες κυβερνήσεις, από κάποιες άλλες προωθούνται και τελικά κατασκευάζονται. Οι μεγάλες παρεμβάσεις της πόλης οπωσδήποτε έχουν και τις αντίστοιχες αντιδράσεις. Ο χρόνος ίσως αυτός που διαρκούν είναι απαραίτητος για τη ζύμωση, έτσι ούτως ώστε να υπάρξει η μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση. Και είναι γεγονός από το 1985, μόλις το 1995 ομονόησαν οι φορείς της Θεσσαλονίκης και αποφάσισε η κυβέρνηση να αναθέσει στο τέλος του 1995, ουσιαστικά το 1996, τη μελέτη για την υποθαλάσσια αρτηρία, η οποία ολοκληρώθηκε το 1999 και το 2000 προσδιορίστηκε πλέον και η κοινή διυπουργική απόφαση με την έγκριση των περιβαλλοντικών όρων. Το 2002 προκηρύχθηκε ο διαγωνισμός, ο οποίος όμως μέχρι το 2004 είχε φθάσει απλώς στην επιλογή των υποψηφίων αναδόχων του έργου.
Από το 2004 η Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή διά του Υπουργού, του κ. Σουφλιά, με έντονες προσπάθειες μέσα σε πολύ σύντομο χρόνο για τέτοιου είδους έργα κατάφερε τελικώς να οδηγήσει σε αυτήν τη σύμβαση παραχώρησης που σήμερα καλούμαστε να κυρώσουμε.
Υπάρχει το ερώτημα: γιατί σύμβαση παραχώρησης και όχι δημόσιο έργο. Είναι γεγονός ότι η πατρίδα μας χρειάζεται πάρα πολλές υποδομές και είναι γεγονός ότι και τα κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης που διατίθενται για το σκοπό αυτόν και για τις υποδομές της απεδείχθησαν στις ανάγκες της σημερινής εποχής της χώρας μας και αυτά μικρά. Ήδη από το 2000-2001 αποφασίστηκε από την τότε κυβέρνηση η μέθοδος αυτή για την κατασκευή των δημοσίων έργων, η οποία και πιο παλιά συζητιόταν, ήδη εφαρμοζόταν και εφαρμόζεται σε παγκόσμιο επίπεδο, δυστυχώς όμως διάφορες ιδεολογικές αγκυλώσεις και στρεβλώσεις μας έκαναν να μην προχωρήσουμε, με άμεσο αποτέλεσμα να αργούμε για να αποκτήσουμε αυτές τις υποδομές που χρειάζεται η χώρα μας για την ανάπτυξη στη σημερινή παγκοσμιοποιημένη οικονομία και κοινωνία.
Επομένως αυτή η σύμβαση παραχώρησης είναι από τις λίγες συμβάσεις παραχώρησης έργων και γι’ αυτό δεν είχε αποκτηθεί και η αντίστοιχη εμπειρία. Όμως έγινε μια σύμβαση παραχώρησης που σαν αποτέλεσμα θα έλεγε κανείς ότι το τίμημα και της επιβάρυνσης των χρηστών για την ανάκτηση του κόστους κατασκευής της είναι πολύ μικρότερο, δεδομένου ότι το κέρδος του παραχωρησιούχου είναι 4% επί του επενδυτημένου κεφαλαίου, ενώ σε άλλες περιπτώσεις, όπως στη γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου ή στην Αττική Οδό, ήταν διψήφιο, 11%, το αντίστοιχο επί του κεφαλαίου κέρδος του παραχωρησιούχου.
Ταυτόχρονα, βέβαια, με αυτήν τη σύμβαση παραχώρησης χωρούν και άλλες έξι αντίστοιχες συμβάσεις παραχώρησης, οι οποίες βρίσκονται είτε στο στάδιο που έχει υπογραφεί η σύμβαση παραχώρησης ή υπογράφεται εντός των προηγουμένων μηνών, που στο σύνολό τους ανέρχονται περίπου στο ύψος των 8.000.000.000 ευρώ. Εάν δεν υπήρχε αυτή η μέθοδος των συμβάσεων παραχώρησης, τότε δεν θα ήταν δυνατόν να έχουμε τόσο μεγάλες υποδομές, θα ήταν όνειρο και όραμα η Ιόνια Οδός, θα ήταν όραμα οι δρόμοι που γίνονται αυτήν τη στιγμή στην Πελοπόννησο, ο δρόμος του Μαλιακού, όλα αυτά τα έργα που ξέρουμε ότι είχαν συλληφθεί από πολύ πιο νωρίς αλλά είχαν αργήσει στην κατασκευή τους.
Ας έρθουμε, όμως, στην αναγκαιότητα του έργου, τη χρησιμότητα και τη σημασία του. Είναι γεγονός ότι όλες αυτές τις δεκαετίες, ιδιαίτερα τις τελευταίες δύο δεκαετίες, το κυκλοφοριακό πρόβλημα της Θεσσαλονίκης συνεχώς αυξάνεται και η ταλαιπωρία των κατοίκων είναι τρομακτική, ιδιαίτερα στις ώρες αιχμής. Ταυτόχρονα, οι δυσμενείς περιβαλλοντικές επιπτώσεις έχουν αντίκτυπο στην υγεία. Υπάρχουν διάφορες μελέτες για το πώς από τους ρύπους επιβαρύνεται το ιστορικό κέντρο της πόλης.
Είναι γεγονός ότι η πόλη είναι έτσι φτιαγμένη, με το βόρειο ορεινό της όγκο, με τη θάλασσα προς το νότο, που για να την διασχίσει κανείς θα πρέπει αναγκαστικά οριζόντια μόνο να την διαπεράσει και να περάσει αναγκαστικά από το ιστορικό κέντρο της πόλης. Έτσι γίνεται η συμφόρηση. Θα έλεγα ότι η μεγάλη αναγκαιότητα μπορεί να κατανοηθεί όταν, αρκεί να σας πω ότι ο διευθυντής του γραφείου μου -που μένει σε ένα χωριό είκοσι πέντε χιλιόμετρα ανατολικά- κάνει δώδεκα λεπτά μέχρι να φτάσει στην περιοχή του δικού μου σπιτιού, που είναι στο Ντεπό, εκεί που θα αρχίζει η υποθαλάσσια και για να καταλήξει στο γραφείο μου, που είναι στη δυτική πλευρά, στο Βαρδάρη, στο τέλος του ιστορικού κέντρου, εκεί που θα καταλήγει η υποθαλάσσια αρτηρία, κάνει από μισή ώρα στις καλύτερες συνθήκες μέχρι μιάμιση ώρα. Φανταστείτε, λοιπόν, την ταλαιπωρία αφ’ ενός και την αναγκαιότητα πραγματικά αυτού του έργου από αυτήν την πλευρά.
Έρχομαι στη χρησιμότητα και τη σημασία του έργου. Είναι γεγονός ότι έχουμε επιπτώσεις κατ’ αρχήν πολεοδομικές που θα δημιουργηθούν. Όταν θα γίνει η υποθαλάσσια αρτηρία και θα απελευθερωθεί το κέντρο από το μεγάλο κυκλοφοριακό έμφραγμα, θα έχουμε αύξηση της προσπελασιμότητας των εκτός κεντρικής περιοχής οικιστικών περιοχών.
Δεύτερον, θα αναβαθμιστεί το ιστορικό κέντρο της πόλης, όπου θα μπορούν να γίνουν σημαντικές παρεμβάσεις για ακόμη μεγαλύτερη αναβάθμισή του. Θα έχουμε οπωσδήποτε μικρή αύξηση της κατοικίας, όπως και το ρυθμιστικό προβλέπει σε αυτήν την περιοχή του κέντρου, θα έχουμε οπωσδήποτε περισσότερους χώρους για τους πεζούς, ακριβώς για να μπορούν να απολαμβάνουν όλα τα πολύ σημαντικά σημεία του ιστορικού κέντρου και μ’ αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται η πολύ καλή ανθρωποκεντρική σύνδεση της πόλης με τη θάλασσα, διότι θα είναι πολύ εύκολη η προσπελασιμότητα των πεζών στη θάλασσα, που ήταν και είναι μία απαίτηση όλων των πολεοδόμων.
Περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Όταν θα απελευθερωθεί από το κυκλοφοριακό έμφραγμα η πόλη, τότε θα ανακουφιστεί από τα καυσαέρια, τα οποία πραγματικά έχουν φτάσει σε πολύ επικίνδυνο βαθμό. Δύο μελέτες του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης αναφέρουν ότι οι ρύποι και στο μονοξίδιο και στο διοξίδιο του άνθρακος και στο οξίδιο του αζώτου είναι υπερβολικοί στο κέντρο, πολύ πάνω από τα όρια και επιπλέον υπάρχει και βενζόλιο, το οποίο είναι καρκινογόνο και αυτό βρίσκεται στις οδούς Τσιμισκή και Εγνατία, ιδιαίτερα στην περιοχή του Συντριβανίου, καθέτου με τη Βενιζέλου κ.λπ. και είναι πάρα πολύ πάνω από τα επιτρεπόμενα όρια. Όταν, λοιπόν, θα έχει ολοκληρωθεί η υποθαλάσσια αρτηρία, τότε στην Τσιμισκή και στην Εγνατία θα έχουμε μείωση του κυκλοφοριακού φόρτου αιχμής από 40% μέχρι 55%. Από την Βασιλίσσης Όλγας, πριν την Καλλιδοπούλου, αλλά και μετά την Καλλιδοπούλου θα έχουμε μείωση των ρύπων από 70% μέχρι 80%. Η ατμοσφαιρική ρύπανση επομένως θα μειωθεί, όπως έχουν δείξει οι μελέτες, σε μονοξίδιο του άνθρακα κατά 40%, σε διοξίδιο του άνθρακα κατά 37%, σε οξίδια του αζώτου κατά 35%, σε υδρογονάνθρακες κατά 40%, αλλά και σε μόλυβδο κατά 38%. Νομίζω ότι είναι πάρα πολύ σημαντική η περιβαλλοντική επίπτωση από την κατασκευή της υποθαλάσσιας αρτηρίας.
Εκτός όμως από αυτά τα οφέλη, θα έχουμε και ενεργειακό όφελος. Δηλαδή, θα έχουμε ημερήσια και ετήσια μείωση της κατανάλωσης βενζίνης. Η μελέτη που έγινε το 1996-1999, όπως σας είπα, αλλά και νεότερες μελέτες, εκτιμούν ότι η μείωση της βενζίνης με τη χρήση της υποθαλάσσιας αρτηρίας θα είναι της τάξεως του 20% και για να μιλήσουμε σε απόλυτες τιμές, γύρω στα δέκα εκατομμύρια λίτρα βενζίνης. Σε αυτό το ποσό θα πρέπει να προστεθεί και η εξοικονόμηση του λειτουργικού κόστους του αυτοκινήτου.
Το έργο αυτό θα κατασκευαστεί παίρνοντας υπ’ όψιν τις τελευταίες τεχνολογικές εξελίξεις στον τομέα των δημοσίων έργων, αφού υιοθετούνται και οι προδιαγραφές της οδηγίας 2004/52/54 των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων σχετικά με τις ελάχιστες απαιτήσεις ασφαλείας για τις σήραγγες, αλλά και για τη διαλειτουργικότητα των διοδίων, προτού ακόμα θεσμοθετηθούν και στα άλλα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δηλαδή, αποτελεί με άλλα λόγια και ένα έργο -πιλότο όσον αφορά αυτούς τους τομείς.
Τώρα, τα τεχνικά χαρακτηριστικά του έργου είναι ότι είναι ένα έργο που θα έχει μήκος εξίμισι χιλιομέτρων. Εξ αυτών των εξίμισι χιλιομέτρων, περίπου τα τρία με τρία χιλιόμετρα τετρακόσια μέτρα θα είναι υπόγεια σήραγγα και εξ αυτών τα χίλια διακόσια σαράντα μέτρα θα είναι κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Είναι γεγονός ότι θα εισέρχεται από το ανατολικό τμήμα, από την οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου, η μία είσοδος, η οποία θα οδηγεί στην υποθαλάσσια αρτηρία, και η δεύτερη είσοδος θα είναι από την περιοχή της λεωφόρου Στρατού.
Θα εξέρχονται δε από τη δυτική περιοχή από την οδό που απευθείας θα βγαίνει στη δυτική είσοδο της πόλης. Και επομένως εκεί θα συνδέεται με την περιφερειακή της Εγνατίας. Επίσης θα βγαίνει και μία άλλη είσοδος στην οδό Πολυτεχνείου από όπου θα μπορεί να διοχετεύεται προς όλη τη δυτική περιοχή της Θεσσαλονίκης.
Ακόμη θα ήθελα να πω ότι η διαδικασία του διαγωνισμού έγινε με απόλυτη διαφάνεια. Αυτά που επετεύχθησαν από τον ανάδοχο είναι πολύ σημαντικά. Το κόστος και το τίμημα του διοδίου για το 2003 όταν έγινε η προσφορά του παραχωρησιούχου ήταν 0,93 ευρώ. Αν το αποπληθωρίσουμε για το 2011, που προβλέπεται να λειτουργήσει, θα είναι γύρω στο 1,20 ευρώ, με ρήτρα ότι ο παραχωρησιούχος δεν θα έχει τη δυνατότητα να ανεβάσει την τιμή των διοδίων. Θα έχει μόνο τη δυνατότητα αν θέλει να το κάνει πιο ελκυστικό και να το κατεβάσει κάτω από αυτήν την τιμή.
Η διάρκεια της σύμβασης παραχώρησης, δηλαδή η διάρκεια για την οποία υπολογίζει ο παραχωρησιούχος ότι θα εισπράξει το κόστος της κατασκευής, είναι γύρω στα τριάντα χρόνια. Όμως, μέσα στη σύμβαση παραχώρησης αναφέρονται περιπτώσεις που ο παραχωρησιούχος όταν εισπράξει αυτό το 4% επιπλέον του κεφαλαίου προσδοκά και σε πολύ συντομότερο χρονικό διάστημα, τότε δίνεται με διάφορους τρόπους η δυνατότητα στο δημόσιο να πάρει εξ ολοκλήρου το έργο για να συνεχίσει τη διαχείριση και τη λειτουργία του.
Θα ήθελα να κλείσω λέγοντας ότι υπάρχουν ορισμένες ενστάσεις τις οποίες έχουμε συζητήσει διεξοδικά στην επιτροπή. Παρουσιάστηκαν όλοι ακόμα και αυτοί που εκφράζουν τις επιφυλάξεις τους για το έργο. Ξέρουμε ότι πάντα θα υπάρχουν μικρές μειοψηφίες, οι οποίες θα αντιστρατεύονται ιδιαίτερα σε μεγάλα έργα και σε μεγάλες παρεμβάσεις σε πόλεις σαν και αυτή. Θέλω, όμως, να πω ότι η Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή και ιδίως ο Κώστας Καραμανλής, ο οποίος εκλέγεται Βουλευτής Θεσσαλονίκης, έχουν δείξει την πολιτική βούληση αυτά τα έργα που εξαγγέλλονταν, που τα έχουμε ακούσει από στόματα Πρωθυπουργών –για επτά ολόκληρα χρόνια ακούσαμε στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης ότι ξεκινάει η υποθαλάσσια- να γίνουν πραγματικότητα. Η υποθαλάσσια κατασκευάζεται. Σε δύο μήνες ξεκινάνε τα έργα.
Επίσης το μετρό κατασκευάζεται. Ακόμη η προέκταση του αεροδρομίου, για να μετατραπεί σε διεθνές αεροδρόμιο, προχωράει. Ο έκτος προβλήτας επίσης ολοκληρώνεται. Εκείνο που μένει ακόμα και μελετάται αυτήν τη στιγμή είναι η χάραξη και η κατασκευή της ανατολικής εξωτερικής περιφερειακής Θεσσαλονίκης, ώστε η Θεσσαλονίκη με όλο αυτό το πακέτο των έργων να αποκτήσει εκείνες τις απαραίτητες υποδομές που χρειάζεται για να μπορεί πράγματι να ασκήσει το ρόλο της ως μητροπολιτικό κέντρο της Νοτιανατολικής Ευρώπης.
Σας ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ευχαριστούμε τον κ. Σαλαγκούδη.
Κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για την υποθαλάσσια αρτηρία Θεσσαλονίκης ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Κολοζώφ ορίζει ως ειδικό αγορητή το Βουλευτή κ. Γεώργιο Χουρμουζιάδη και ως Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο τον κ. Άγγελο Τζέκη.
Το λόγο έχει ο εισηγητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Κωνσταντίνος Σπηλιόπουλος.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Θεσσαλονίκη είναι μία μεγαλούπολη και όπως όλες οι μεγαλουπόλεις στην Ελλάδα και σε ολόκληρο τον κόσμο αντιμετωπίζει τα γνωστά προβλήματα με το κυκλοφοριακό, με την αύξηση των αυτοκινήτων και με τη ρύπανση που αυτά δημιουργούν. Βεβαίως η πόλη της Θεσσαλονίκης, όπως και οι άλλες πόλεις έχουν επιβαρυνθεί με τον άναρχο τρόπο με τον οποίο έχουν δομηθεί, με την έλλειψη των κατάλληλων ελεύθερων χώρων, των μεγάλων δρόμων, των δικτύων μαζικής μεταφοράς και όλων αυτών των μέσων τα οποία θα ελάφρυναν την κυκλοφορία στο κέντρο τους.
Άρα, λοιπόν, σήμερα χρειαζόμαστε παρεμβάσεις, χρειαζόμαστε μέτρα και έργα για να δώσουμε λύση στην κυκλοφορία που είναι το μείζον πρόβλημα και το οποίο δεν είναι πρόβλημα μόνον της Θεσσαλονίκης, αλλά επαναλαμβάνω και των άλλων πόλεων.
Ερχόμαστε, λοιπόν, σήμερα στη Θεσσαλονίκη μ’ ένα σημαντικό έργο για να ελαφρύνουμε το κυκλοφοριακό της πρόβλημα. Επειδή, όμως, κάθε έργο έχει θετικές επιπτώσεις, αλλά έχει και αρνητικές έτσι και αυτό το μεγάλο έργο υποθαλάσσιας παράκαμψης του κέντρου έχει, θετικές έχει όμως και αρνητικές επιπτώσεις. Πρέπει, λοιπόν, να φροντίσουμε αυτές οι αρνητικές επιπτώσεις να είναι όσο το δυνατόν λιγότερες.
Σήμερα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουμε μπροστά μας την πρώτη από τις έξι συμβάσεις των έξι μεγάλων έργων, που θα γίνουν με το σύστημα των συμβάσεων παραχώρησης. Είναι η δεύτερη γενιά των μεγάλων έργων, που θα γίνουν στη χώρα μας με το σύστημα αυτό. Τα πρώτα έργα που κατασκευάσθηκαν ήταν τα έργα του Ρίου-Αντιρρίου, της Αττικής Οδού και του αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος». Ήταν το μοντέλο το οποίο χρησιμοποίησε η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τα έργα αυτά σήμερα τα χαίρονται και τα χρησιμοποιούν χιλιάδες Έλληνες πολίτες. Το μοντέλο αυτό είχε πετυχημένη εφαρμογή και σήμερα ερχόμαστε με την εμπειρία που αποκτήσαμε και με την τεχνογνωσία που υπάρχει να δημιουργήσουμε τη νέα γενιά έργων.
Θέλω εδώ να τονίσω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι αυτά τα έργα όπως η υποθαλάσσια αρτηρία για την οποία συζητούμε –τα υπόλοιπα είναι ο Π.Α.Θ.Ε., η Ιόνια Οδός, το έργο Κόρινθος-Τρίπολη-Καλαμάτα, ο Ε65 το «Κλειδί» Μαλλιακός- είναι έργα που αποφασίστηκαν από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και αυτό πρέπει να το τονίσουμε επειδή ακούμε τακτικά ότι αυτά τα έργα είναι οι δρόμοι της ανάπτυξης. Έτσι ονομάζονται πλέον και θα είναι πράγματι δρόμοι της ανάπτυξης. Δεν γεννήθηκαν, όμως, εν μία νυκτί, δεν γεννήθηκαν τα τρία τελευταία χρόνια. Οι αποφάσεις ελήφθησαν από την κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τα έργα προετοιμάστηκαν σε μεγάλο βαθμό, δημοπρατήθηκαν όλα το 2001 και το 2002 και ξεκίνησε η διαδικασία για την πραγματοποίησή τους από την κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Εδώ βεβαίως μέσα στην εισηγητική έκθεση του σχετικού νομοσχεδίου, που συζητάμε, διαβάζουμε τον ισχυρισμό ότι υπήρχαν μόνο ασκήσεις επί χάρτου και υπάρχει αυτή η αναφορά ειδικά για το έργο που συζητούμε, για την υποθαλάσσια, και συγκεκριμένα αναφέρεται: «ασκήσεις επί χάρτου σε επίπεδο μόνο αναγνωριστικής μελέτης υπήρχαν». Αυτή είναι η έκφραση την οποία έχω μεταφέρει από την εισηγητική έκθεση. Ασφαλώς και δεν ισχύει κάτι τέτοιο, γιατί οι αναφορές στην εισηγητική έκθεση, μετά στις μελέτες, στην προετοιμασία, στη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων και σε όλη τη μακρά διαδρομή δε συνηγορούν σ’ αυτόν τον ισχυρισμό ότι δεν υπήρχε τίποτε.
Άρα υπήρξε αρκετή προετοιμασία. Ασφαλώς χρειάστηκε και χρειάζονται να γίνουν ακόμη πολλά βήματα, ώστε να ξεκινήσουν τα έργα και βεβαίως να ολοκληρωθούν και να παραδοθούν στους Έλληνες πολίτες. Θα μου επιτρέψετε, όμως, να πω δυο λόγια για το ιστορικό του έργου:
Το έργο ξεκίνησε ως σύλληψη από το 1985. Τότε, στα πλαίσια της Ε.Π.Α. που είχε ανατεθεί από τον αείμνηστο Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, Αντώνη Τρίτση, είχε ξεκινήσει η μελέτη για τη Θεσσαλονίκη και στα πλαίσια αυτής της μελέτης προτάθηκε αυτή η υποθαλάσσια αρτηρία. Περιφερειακή αρτηρία ονομάστηκε τότε από αυτούς που συνέλαβαν την ιδέα και είχε ως σκοπό να δημιουργήσει ένα δακτύλιο γύρω από τη Θεσσαλονίκη για να διευκολύνει την κυκλοφορία των οχημάτων. Αργότερα βεβαίως έγινε η θεσμοθέτηση αυτής της ιδέας με την απόφαση για την ένταξή της στο βασικό οδικό δίκτυο της Θεσσαλονίκης το 1990. Έτσι ξεκίνησε το 1995 επί υπουργίας του κ. Κώστα Γείτονα η ανάθεση της μελέτης και ολοκληρώθηκε όλη αυτή η διαδικασία το 1999. Ενεκρίθη η μελέτη της υποθαλάσσιας αρτηρίας και το 2002 έγινε και η έγκριση των περιβαλλοντικών όρων. Το 2002 βεβαίως έγινε και η δημοπράτηση του έργου και στη συνέχεια η προεπιλογή των αναδόχων.
Χρειάστηκε στη συνέχεια να γίνουν τροποποιήσεις και επεκτάσεις για να μπορέσει να γίνει λειτουργικότερο το έργο και ασφαλώς χρειάστηκε και η αλλαγή της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων, λόγω αυτών των επεκτάσεων και διότι μπήκαν τα σταθερά διόδια τα οποία δεν προβλέπονταν από την αρχική μελέτη, διότι στην αρχική μελέτη υπήρχαν μόνο τα ηλεκτρονικά διόδια.
Θέλω σ’ αυτό το σημείο να πω ορισμένα στοιχεία για τα τεχνικά χαρακτηριστικά του έργου. Το έργο σύμφωνα με τη σύμβαση έχει κατασκευαστικό κόστος 318.000.000 ευρώ συνολικό, όμως, κόστος 472.000.000 ευρώ.
Τα διόδια, έτσι όπως έχουν δοθεί από την προσφορά του παραχωρησιούχου, είναι 0,93 ευρώ και το ελληνικό δημόσιο θα συμβάλει με 92.000.000 ευρώ. Επίσης το έργο θα παραδοθεί σε τριάντα δύο χρόνια -τριάντα συν δύο χρόνια, που έχει περίοδο- για τη λειτουργία του δημοσίου, με εγγύηση του παραχωρησιούχου.
Θα είναι, λοιπόν, τριάντα δύο χρόνια που θα έχει το έργο ο παραχωρησιούχος. Και το έργο θα ολοκληρωθεί το 2011.
Σ’ αυτό το σημείο θα ήθελα να αναφερθώ στα οφέλη του έργου.
Πρώτον, με το έργο αυτό εκτρέπεται η κυκλοφορία από το κέντρο της Θεσσαλονίκης και αυτό πιστεύω ότι είναι ένα πολύ σημαντικό όφελος.
Δεύτερον, περίπου ογδόντα χιλιάδες αυτοκίνητα δεν θα μπαίνουν πλέον στο εσωτερικό της πόλεως της Θεσσαλονίκης. Θα φεύγουν εκτός του ιστορικού κέντρου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Τρίτον, το μεγαλύτερο θετικό αποτέλεσμα θα είναι ότι θα μειωθεί η ρύπανση. Γνωρίζουμε ότι τόσα πολλά αυτοκίνητα και μάλιστα όταν κινούνται με μικρές ταχύτητες μέσα στο κέντρο μιας πόλεως παράγουν μεγάλες ποσότητες ρύπων. Άρα, λοιπόν, θα υπάρξει σημαντική μείωση από τη ρύπανση στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.
Τέταρτον, αναβαθμίζονται συνολικά τα δίκτυα μεταφοράς της Θεσσαλονίκης με ένα τέτοιο πολύ μεγάλο και σημαντικό έργο και επίσης αναβαθμίζεται το μέτωπο της πόλεως προς τη θάλασσα, η οδός Νίκης συγκεκριμένα, η οποία πλέον πεζοδρομείται και θα παραδοθεί για χρήση στους Θεσσαλονικείς και στους επισκέπτες. Θα υπάρξει οικονομία χρόνου στις μετακινήσεις, οικονομία χρήματος και βεβαίως θα υπάρξει οικονομία σε καύσιμα, κάτι που δεν πρέπει πλέον να το ξεχνάμε.
Έκτον, υπάρχει ακόμη η πρόβλεψη ότι θα αναβαθμιστεί το κέντρο της Θεσσαλονίκης -αν κι εδώ θα πρέπει να υπάρξουν πρωτοβουλίες και παρεμβάσεις, ούτως ώστε πράγματι να δούμε να αναβαθμίζεται το κέντρο της Θεσσαλονίκης- αφού θα μειωθεί το κυκλοφοριακό, που είναι ένα μείζον ζήτημα για το κέντρο της. Όταν ξεκίνησε η υποθαλάσσια η βασική, λοιπόν, ιδέα ήταν η εκτροπή τής κυκλοφορίας από το κέντρο της Θεσσαλονίκης, για να δημιουργηθεί έτσι ένας δακτύλιος. Αυτή ήταν η κεντρική, η βασική ιδέα, όταν ξεκίνησε την πορεία του αυτό το έργο.
Η υποθαλάσσια μαζί με την περιμετρική και με τις απαραίτητες συνδέσεις θα δημιουργούν έναν ολοκληρωμένο δακτύλιο για τη διευκόλυνση του κυκλοφοριακού και των αυτοκινήτων στη Θεσσαλονίκη. Αυτή ήταν η βασική ιδέα.
Υπάρχει βέβαια μια άποψη που ακούγεται σήμερα στη Θεσσαλονίκη ότι το έργο αυτό πρέπει να προσαρμοστεί στη Θεσσαλονίκη και όχι η Θεσσαλονίκη να προσαρμοστεί σ’ αυτό το έργο. Πιστεύουμε ότι η άποψη αυτή είναι πολύ σωστή και τα όποια αρνητικά αποτελέσματα υπάρχουν από την κατασκευή αυτού του έργου πρέπει να μελετηθούν άμεσα και να δοθούν δεσμεύσεις τώρα από την Κυβέρνηση, ούτως ώστε το έργο αυτό να έχει το βέλτιστο αποτέλεσμα για την πόλη και τους πολίτες της.
Θα αναφερθώ, όμως, και στα αρνητικά σημεία του έργου, γιατί πρέπει να τα τονίσουμε και νομίζω ότι πρέπει η Κυβέρνηση να τα λάβει σοβαρά υπ’ όψιν και να δεσμευθεί εδώ απόψε -άλλωστε τα επαναλάβαμε πολλές φορές και στην επιτροπή- για να δοθούν λύσεις και έτσι να μειωθούν οι αρνητικές επιπτώσεις από την κατασκευή αυτού του έργου.
Πρώτον, κατ’ αρχάς επιβαρύνεται περισσότερο το ανατολικό μέρος, στο οποίο εξέρχεται η υποθαλάσσια της Θεσσαλονίκης, στην περιοχή Μεγάλου Αλεξάνδρου. Αυτό είναι άλλωστε κάτι το οποίο παραδέχεται και το ίδιο το σχέδιο νόμου στην εισηγητική έκθεση και γι’ αυτό αναφέρεται εκεί ότι θα συνταχθεί, θα υπάρξει μια μελέτη, θα γίνει στη συνέχεια μια μελέτη, η οποία θα φροντίσει για να γίνει η ρύθμιση και η διευκόλυνση της κυκλοφορίας σ’ αυτό το σημείο. Άρα, λοιπόν, αναγνωρίζεται επισήμως ότι εκεί θα υπάρξει κάποιο πρόβλημα και πρέπει να γίνει μια μελέτη για να μειωθούν τα προβλήματα, που δημιουργούνται σ’ αυτό το σημείο.
Δεύτερον, φαίνεται ότι η πρόσβαση από τα δυτικά προς το κέντρο της Θεσσαλονίκης θα είναι δυσκολότερη.
Τρίτον υπάρχει ένα πρόβλημα σε σχέση με τα διόδια. Η προηγούμενη πρόταση, έτσι όπως την είχε ετοιμάσει η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., προέβλεπε ηλεκτρονικά διόδια και όχι σταθερά διόδια. Αυτό, λοιπόν, σημαίνει ότι με τη δημιουργία σήμερα σταθερών διοδίων θα χρειαστούμε περισσότερο χώρο, απαλλοτριώσεις για την τοποθέτηση των διοδίων και βεβαίως εκεί θα υπάρξει συνωστισμός αυτοκινήτων και ασφαλώς περισσότερη ρύπανση, εφόσον τα αυτοκίνητα σταματούν. Γνωρίζουμε ότι όταν σταματούν τα αυτοκίνητα παράγουν περισσότερους ρύπους. Άρα, λοιπόν, εδώ χρειάζεται να επανέλθει το Υπουργείο -είναι ένα θέμα που το άφησε «ανοιχτό» ο Υπουργός στην Επιτροπή- στην προηγούμενη επιλογή, να έχουμε ηλεκτρονικά διόδια και έτσι να μειωθεί και το όριο της απαλλοτρίωσης και να έχουμε και λιγότερα προβλήματα σ’ αυτό το σημείο και να υπάρξει επίσης αυτό που προωθείται και από την Ευρωπαϊκή Ένωση, δηλαδή να υπάρχει η ελεύθερη κίνηση των αυτοκινήτων και τα ηλεκτρονικά διόδια.
Τέταρτον, το οποίο θεωρώ πολύ αρνητικό και το οποίο προκύπτει βέβαια μέσα από τη σύμβαση και πρέπει να το τονίσω για να το λάβει σοβαρά υπ’ όψιν η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου: Δεν υπάρχει ουσιαστική σύνδεση με την περιφερειακή για τη δημιουργία του δακτυλίου. Επαναλαμβάνω ότι αυτός ήταν ο βασικότερος στόχος της δημιουργίας της υποθαλάσσιας.
Άρα, λοιπόν, είναι το πρώτο μείζον ζήτημα που θέτουμε στην Κυβέρνηση. Πρέπει να έχουμε εδώ δέσμευση της Κυβέρνησης ότι θα υπάρξει άμεσα σχεδιασμός και λήψη μέτρων για να ολοκληρωθεί αυτός ο δακτύλιος, ο οποίος υπήρχε ως αρχική πρόβλεψη.
Πέμπτον, υποβαθμίζεται το μέτωπο της πόλεως στην περιοχή της λεωφόρου Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ούτως ή άλλως εκεί φαίνεται ότι διαπλατύνεται ο δρόμος και μειώνεται ο ελεύθερος χώρος, που υπάρχει στην περιοχή. Με την αύξηση του κυκλοφοριακού φόρτου σε αυτό το σημείο, πράγματι αυτό το σημείο υποβαθμίζεται.
Μάλιστα, φαίνεται ότι δεν υπήρξε και η απαραίτητη συνεργασία στο στάδιο της μελέτης και της προετοιμασίας, γιατί ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης σ’ αυτό το σημείο έχει παρέμβει με μελέτη και εργολαβία και κατασκευάζει διάφορα έργα, τα οποία σήμερα απ’ ό,τι φαίνεται θα κατεδαφιστούν στη συνέχεια.
Υπάρχει επίσης ένα ζήτημα με την κοπή κάποιων δένδρων και την κατεδάφιση κάποιων σημαντικών κτηρίων, αλλά αυτά είναι πράγματα, πιστεύω, που μπορούν να ξεπεραστούν και να διορθωθούν. Και φύτευση δένδρων μπορεί να γίνει και στη συνέχεια βεβαίως να μειωθούν και τα σημαντικά τουλάχιστον κτήρια που θα κατεδαφιστούν.
Υπάρχει, όμως, και ένα ακόμα αρνητικό σημείο στη σύμβαση, το οποίο επίσης θεωρώ πολύ σημαντικό. Είναι οι αναφορές στο άρθρο 4.4 της συμβάσεως με τον όρο «ζώνη προνομίων». Μέσω αυτού του άρθρου απαγορεύεται να δημιουργηθούν ανταγωνιστικά έργα στην περιοχή της Θεσσαλονίκης. Εξαιρούνται βέβαια η περιμετρική, η ανατολική λεωφόρος, καθώς και τα μέσα σταθερής τροχιάς, δηλαδή το μετρό και το τραμ, αν μελλοντικά γίνει, όπως επίσης και οι θαλάσσιες συγκοινωνίες.
Όμως, εξαιρείται –και το λέω με έμφαση- και η δυνατότητα να υπάρχουν συνδέσεις της περιφερειακής της Θεσσαλονίκης με το υπόλοιπο οδικό δίκτυο της πόλεως. Αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι αδιανόητο. Επαναλαμβάνω ότι η σύμβαση απαγορεύει να υπάρξουν συνδέσεις στο μέλλον της περιφερειακής οδού Θεσσαλονίκης με το οδικό δίκτυο της πόλεως! Και αυτό είναι μέσα στη ζώνη προνομίων.
Ασφαλώς, υπάρχει και η ζώνη επιρροής –είναι το επόμενο άρθρο- που επίσης απαγορεύει να ληφθούν οποιαδήποτε μέτρα κυκλοφοριακού χαρακτήρα, κυκλοφοριακές ρυθμίσεις, χωρίς να δώσει την άδεια ο ανάδοχος, ο παραχωρησιούχος. Θεωρώ, λοιπόν, ότι αυτά τα σημεία είναι κρίσιμα και νομίζω ότι χρειάζονται απαντήσεις και διορθώσεις.
Θέλω επίσης να αναφέρω κάτι το οποίο η πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. τονίζει επανειλημμένως, ότι το δημόσιο με αυτήν τη σύμβαση δεν αναλαμβάνει καμία εγγύηση για την αποπληρωμή των δανείων. Ούτως ή άλλως και η προκήρυξη που είχε γίνει από την κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν είχε τέτοιον όρο, δεν υπήρξε πρόβλεψη η εγγύηση του δημοσίου για την αποπληρωμή των δανείων. Άρα, είναι κάτι το οποίο είχε προβλεφθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση.
Επειδή είπα για τις καθυστερήσεις –γιατί όντως έχει καθυστερήσει πολύ η Κυβέρνηση να φέρει αυτήν τη σύμβαση και να ξεκινήσουν τα έργα- θέλω να διαβάσω αυτές τις δεσμεύσεις και τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη το 2004. Ο Πρωθυπουργός τότε είχε πει: «Στο τέλος του Οκτωβρίου του 2004 μπαίνουμε στη δεύτερη φάση του διαγωνισμού. Η υπογραφή και η κύρωση της σύμβασης προσδιορίζεται για τα μέσα του 2005. Η ολοκλήρωση των διαδικασιών ανάθεσης και εγκατάστασης του αναδόχου προβλέπεται να γίνει το ερχόμενο καλοκαίρι και η ολοκλήρωση του έργου περίπου σε τριάμισι χρόνια».
Άρα, είμαστε αρκετά έξω από τα χρονοδιαγράμματα που είχε εξαγγείλει ο κ. Καραμανλής.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ: Εσείς τόσα χρόνια τα εξαγγέλλατε και λέγατε ότι θα γίνουν τον επόμενο χρόνο!
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο τρόπος κύρωσης αυτής της σύμβασης, έτσι όπως γίνεται με το νομοσχέδιο στη Βουλή, επιλύει πραγματικά πολλά προβλήματα. Μπορεί, όμως, να καλύψει και ατέλειες και προβλήματα στη συνεργασία και στη συμφωνία μεταξύ του αναδόχου και του δημοσίου. Αναλαμβάνονται δεσμεύσεις του δημοσίου έναντι του παραχωρησιούχου, όπως η ζώνη επιρροής του έργου και η ζώνη προνομίων, που πιστεύω ότι για την πόλη της Θεσσαλονίκης είναι αδιανόητα.
Εμείς, το ΠΑ.ΣΟ.Κ., στηρίζουμε την υποθαλάσσια γιατί είναι ένα μεγάλο έργο, όμως, για τα αρνητικά σημεία τα οποία είχαμε επισημάνει και στην επιτροπή –και επισημαίνουμε και τώρα- ζητάμε απαντήσεις και δεσμεύσεις από την πολιτική ηγεσία.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα δύο λεπτά ακόμη.
Πιστεύουμε ότι η υποθαλάσσια αρτηρία θα δώσει λύσεις σε σημαντικά προβλήματα, που έχει η πόλη της Θεσσαλονίκης. Δεν μπορούμε να αρνούμαστε τα μεγάλα έργα στη χώρα μας, τα οποία δημιουργούν ανάπτυξη, θέσεις εργασίας και επενδύσεις, αλλά πιστεύω ότι πρέπει να επισημαίνουμε και τα αρνητικά σημεία, έχουμε ευθύνη γι’ αυτό, ούτως ώστε να τα μειώνουμε και κυρίως αν μπορούμε –και μπορούμε εδώ- πολλά από αυτά να τα βελτιώσουμε.
Στηρίζουμε αυτό το έργο, γιατί είναι ένα έργο διαχρονικό. Ξεκίνησε από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., αποφασίστηκε, δημοπρατήθηκε και μετά από πολύ χρόνο, θα έλεγα, έρχεται σήμερα στη Βουλή για να κυρωθεί η σύμβασή του και να ξεκινήσει. Εμείς, λοιπόν, αντιμετωπίζουμε αυτό το έργο, όπως και όλα τα μεγάλα έργα και όλα τα μεγάλα ζητήματα, με υπευθυνότητα, σε αντίθεση με τη Νέα Δημοκρατία, που στο παρελθόν δεν χειρίστηκε με την ανάλογη υπευθυνότητα τα μεγάλα έργα.
Θέλω να θυμίσω στους συναδέλφους ότι κανένα από τα μεγάλα έργα δεν ψήφισε τότε η αντιπολίτευση, η Νέα Δημοκρατία. Κανένα απολύτως. Και νομίζω ότι πρέπει να αισθάνεται σήμερα ενοχές το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, που δεν στήριξε αυτά τα σημαντικά έργα, τα οποία χαίρονται όλοι οι Έλληνες πολίτες σήμερα.
Εμείς παρακολουθούμε την εξέλιξη των έργων, επισημαίνουμε τα αρνητικά σημεία, τις παραλείψεις και προτείνουμε διορθώσεις και λύσεις. Δεν σκανδαλολογούμε, όμως, χωρίς στοιχεία και χωρίς τεκμηρίωση και δεν αρνούμαστε την εκτέλεση των έργων αυτών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τελειώνοντας θέλω να επαναλάβω και πάλι εν συντομία και να καταθέσω και πάλι τα τέσσερα κορυφαία ζητήματα, τα οποία θέσαμε και στην επιτροπή -τα έθεσα και προηγουμένως- για τα οποία ζητάμε απαντήσεις και δεσμεύσεις από τον Υπουργό.
Το πρώτο είναι το θέμα των διοδίων, που από ό,τι φαίνεται μπορεί να φύγουν από τη μέση και να επανέλθουμε στα ηλεκτρονικά διόδια, που προβλέπονται από τη διακήρυξη.
Δεύτερον, είναι οι δεσμεύσεις για την ολοκλήρωση του δακτυλίου, κάτι που ήταν και ο αρχικός σχεδιασμός και η αρχική κεντρική ιδέα του έργου.
Τρίτον, η επέκταση του έργου με άλλο κλάδο, ανατολικότερα, προς την Καλαμαριά, σε άλλη φάση, ούτως ώστε να γίνει λειτουργικότερο και αποδοτικότερο για ολόκληρη την πόλη.
Τέταρτον, να απαλειφθούν οι δεσμεύσεις για τη ζώνη προνομίων και τη ζώνη επιρροής. Είναι θέμα κόστους. Το παραδέχθηκε ο Υπουργός στην επιτροπή και νομίζω ότι απέναντι στο λαό της Θεσσαλονίκης, απέναντι στην πόλη της Θεσσαλονίκης, αντί για 92.000.000, ας πουν περισσότερα και να απαλειφθούν αυτοί οι επαχθείς όροι από τη σύμβαση για την πόλη της Θεσσαλονίκης. Νομίζω ότι αυτοί οι όροι στη σύμβαση δεν τιμούν την πόλη, όπως για παράδειγμα οι απαγορεύσεις, οι συνδέσεις, οι κυκλοφοριακές ρυθμίσεις κ.λπ., που ουσιαστικά μετατρέπουν την πόλη ως όμηρο αυτής της σύμβασης.
Τελειώνοντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να πω ότι θα αναμένουμε από τον Υπουργό να μας δώσει αυτές τις εξηγήσεις και τις δεσμεύσεις, ούτως ώστε το έργο να γίνει ολοκληρωμένο, σύγχρονο, λειτουργικό και κυρίως να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της πόλεως και για σήμερα, αλλά και για το μέλλον.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Ευχαριστούμε πολύ.
Το λόγο έχει ο ειδικός αγορητής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Γεώργιος Χουρμουζιάδης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Όπως είχα ετοιμαστεί να πω στην επιτροπή, αλλά λόγοι πάνω από τη θέλησή μου δεν μου το επέτρεψαν, είναι μια σύμβαση, είναι ένα κείμενο που για να πει κάποιος ότι το συζήτησε, άκουσε απόψεις, είπε τις δικές του, θα έπρεπε να έχει πάρα πολύ χρόνο. Δυστυχώς, αυτός ο χρόνος δεν υπάρχει.
Έτσι τελικά ερχόμαστε να κυρώσουμε μια σύμβαση στηριγμένοι περισσότερο σε κάποιες περιγραφές που άλλους τους κάνουν να χαίρονται, όπως είπε ο κύριος Σαλαγκούδης, άλλους να είναι σκεπτικοί, αν τελικά αυτά που λέει η σύμβαση θα γίνουν και άλλους να λένε, ύστερα από είκοσι δύο χρόνια, από το 1985 μέχρι το 2007, ότι η αρχική σύλληψη είχε άλλα στοιχεία υπ' όψιν της, ενδεχομένως και άλλες προοπτικές, ώστε να μην είναι σε θέση εκείνος, που συνέλαβε την ιδέα αυτού του έργου να το δει σήμερα να πραγματοποιείται, όπως πρέπει.
Πέρασαν είκοσι δύο χρόνια, περίσσεψαν οι άνθρωποι στη Θεσσαλονίκη, τα αυτοκίνητα! Θαρρεί κάποιος ότι στένεψαν οι δρόμοι και τελικά το πρόβλημα της κυκλοφορίας μέσα στην πόλη αυτή, θεωρείται από όλους πια το πιο βασικό πρόβλημα, ένα πρόβλημα που όχι μόνο δυσκολεύει την κίνηση, αλλά γενικώς δυσκολεύει όλη μας τη ζωή.
Η Θεσσαλονίκη πια δεν είναι μια πόλη με ανθρώπους, με δέντρα, με θάλασσα και βουνό. Θα έλεγε κάποιος ότι είναι ένα οικόπεδο γεμάτο αυτοκίνητα, με τα καυσαέρια να περιφέρονται πάνω απ’ αυτά.
Έτσι, πραγματικά, θα έπρεπε κάποιος όταν συζητάει ένα μεγάλο έργο, το οποίο θα απαλλάξει την πόλη απ’ αυτό το πρόβλημα, να χαίρεται. Όμως, εάν σκύψει λίγο πάνω στον τρόπο με τον οποίο αυτό το έργο γίνεται, θα δει τελικά ότι οι λύσεις που περιμένει κάποιος δεν δίνονται.
Η πρώτη δική μας ένσταση –θα έλεγε κάποιος- ή αρνητική τοποθέτηση, είναι καθαρά πολιτική και δεν οφείλεται, όπως είπε ο κ. Σαλαγκούδης, σε ιδεολογική αγκύλωση. Είναι μια εκτίμηση, η οποία στηρίζεται σε αντικειμενικά στοιχεία. Όταν κάποιος βλέπει αλλιώς την πραγματικότητα, την εξηγεί και την ερμηνεύει αλλιώς, την προσεγγίζει αλλιώς, δεν σημαίνει ότι είναι αγκυλωμένος. Σημαίνει ότι έχει μια άλλη κοσμοθεωρία. Πιστεύει σε άλλες δυνάμεις, που θα μπορούσαν να βοηθήσουν μια πόλη να βρει το σωστό της δρόμο.
Πιστεύουμε, λοιπόν, ότι αυτή η αντίληψη της πολιτικής, που δέχεται την περίφημη σύμπραξη δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, η οποία προχωράει στις συμβάσεις παραχώρησης, έχει μέσα της εν δυνάμει στοιχεία τα οποία ενδέχεται μερικές φορές να εκδηλώνονται με καθαρά αποικιοκρατικές καταστάσεις. Και ήδη είπε ο εισηγητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι αυτό μπορεί κάποιος να το δει να πραγματοποιείται μέσα στην αντίληψη της ζώνης των προνομίων και της επιρροής.
Ύστερα, κάτι που τελικά δεν δημιουργεί αγκύλωση, αλλά μια πραγματική εκτίμηση, είναι το ότι συμπράττουν δυο, δηλαδή ένας ιδιώτης και το δημόσιο και στο τέλος το δημόσιο μέσα από τη σύμβαση, βλέπουμε ότι είναι σχεδόν απροστάτευτο. Μπορεί να υποστεί ζημιές, να υποχρεωθεί να πληρώσει ενδεχομένως τις απιστίες του ιδιώτη. Και στο τέλος –και αυτό δεν καταλαβαίνουμε- το προϊόν που προκύπτει από αυτήν τη σύμπραξη αναλαμβάνει να το εκμεταλλευτεί, άρα να κερδίσει από αυτό, ο ιδιώτης.
Χρειάζεται αγκύλωση τελικά για να καταλάβει κάποιος ότι κάτι δεν πάει καλά να πληρώνουν δυο και ο ένας να κερδίζει στο τέλος; Διότι αυτό γίνεται. Εμείς θα πληρώνουμε κάθε μέρα διόδια και το κράτος θα παρακολουθεί μην τύχει και τελικά παρεξηγηθεί ο παραχωρησιούχος. Ως φιλόλογος πρέπει να δηλώσω ότι αυτή η λέξη πραγματικά με εξέπληξε. Ποιος την ανακάλυψε; «Παραχωρησιούχος» κατά το «συνταξιούχος», «εφαπαξιούχος» κ.λπ.! Θα μπορούσε να βρεθεί μια άλλη λέξη, αλλά εν πάση περιπτώσει.
Ένας λόγος, λοιπόν, είναι αυτός, καθαρά πολιτικός. Αν θέλετε, πείτε τον και ιδεολογικό. Όμως, υπάρχει και ένας άλλος λόγος, ένα άλλο επιχείρημα. Δεν είναι πολεοδομικό το επιχείρημα αυτό. Δεν αφορά τη ρύθμιση της ζωής μιας πόλης την ώρα που «περπατάει», «κάθεται», «κυκλοφορεί». Θα το έλεγα κοινωνικό, γιατί οι συνέπειες του έργου αυτού έχουν άμεση επίδραση πάνω στη ζωή της κοινωνίας.
Άρα είναι κοινωνικοί οι λόγοι που μας κάνουν να μη δεχόμαστε την πραγματοποίηση αυτού του έργου.
Ένα άλλο που σκεφτόμαστε –και η χαρά που θα μπορούσαμε να έχουμε για ένα τέτοιο μεγάλο έργο στην πόλη μας, εξαφανίζεται- είναι ότι τόσα μεγάλα έργα λείπουν από τη Θεσσαλονίκη, κύριε Υπουργέ. Πάρα πολλά μεγάλα έργα λείπουν, όπως ο περίφημος βιολογικός καθαρισμός, μεγάλοι περιφερειακοί χώροι στάθμευσης, που θα μπορούσαν να απαλλάξουν την πόλη από την κίνηση και τα καυσαέρια. Θα μπορούσε να γίνει μια προσπάθεια να αναβαθμιστούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Πόσο ωραία κινούνται, ζουν και αναπτύσσονται οι ευρωπαϊκές πόλεις με ωραία μαζικά μέσα, με τα ωραία τραμ, με τα λεωφορεία! Αν βλέπαμε, λοιπόν, να γίνονται αυτά τα έργα και να μένει εκεί η παραθαλάσσια ή υποθαλάσσια –και αυτή ως μια σύλληψη ιδέας ενός, εν πάση περιπτώσει, ρομαντικού ανδρός- θα έλεγε κάποιος «εντάξει, θα γίνει και η υποθαλάσσια». Πρέπει να γίνονται, όμως, και τα άλλα. Έτσι, λοιπόν, πιστεύουμε ότι η υποθαλάσσια δεν θα λύσει τα προβλήματα.
Ας πούμε, λοιπόν, ότι γίνεται αυτό το έργο. Με τον τρόπο, όμως, που σχεδιάζεται, με τον τρόπο που θα εκτελεστεί και με τα τεχνολογικά στοιχεία που τελικά το χαρακτηρίζουν, πραγματικά δεν θα λύσει το κυκλοφοριακό πρόβλημα.
Πρώτα-πρώτα, το «υποθαλάσσια» είναι ψευδώνυμο. Δεν είναι υποθαλάσσιος αυτός ο δρόμος. Όταν από τα έξι χιλιόμετρα, μόνο τα χίλια διακόσια είναι κάτω από τη θάλασσα, δεν μιλάμε για υποθαλάσσια αρτηρία. Η σύλληψη της ιδέας και η πρόταση που γίνεται από ειδικούς συγκοινωνιολόγους η υποθαλάσσια να γίνει από το Αγγελοχώρι στις εκβολές του Αξιού, πραγματικά είναι υποθαλάσσια και μας θυμίζει την περίφημη υποθαλάσσια αρτηρία της Μάγχης. Αυτή δεν είναι υποθαλάσσια. Θα έλεγε κάποιος ότι ανοίγει ένα δρόμο και κάποια στιγμή «πέφτει» μέσα στη θάλασσα και παίρνει τα μέτρα του για να μη «βραχούν τα πόδια του».
Μέσα στους κοινωνικούς λόγους είναι οι αντιρρήσεις. Τώρα που ερχόμουν από τη Θεσσαλονίκη, άκουγα μία συζήτηση σ’ ένα ραδιοφωνικό σταθμό, μία συζήτηση με πολλά επιχειρήματα, με επιχειρήματα, τα οποία εκείνη τη στιγμή ήταν σαν να τα άκουγα για πρώτη φορά. Ήταν τόσο αληθινά και τόσο πραγματικά!
Άρα μέσα σ’ αυτά τα είκοσι δύο χρόνια, που πέρασαν από την αρχική διατύπωση της σύλληψης, μήπως θα έπρεπε να δοθεί η δυνατότητα στους ανθρώπους που θα υποστούν –το ρήμα «υποστούν» δεν είναι μέσα σε εισαγωγικά- τη λειτουργία αυτού του δρόμου, να πουν την άποψή τους;
Θυμάμαι μία φορά για ένα έργο που γινόταν στη Νυρεμβέργη -γιατί όπως ξέρετε, η Νυρεμβέργη είχε καταστραφεί κατά 90% από τους βομβαρδισμούς- για τον τρόπο με τον οποίο θα γινόταν η αναστήλωση, ας πούμε, της κεντρικής πλατείας όπου βρισκόταν και το σπίτι του Ντίρεν, είχαν τεθεί όλα τα σχέδια στη διάθεση των πολιτών, για να πουν τις απόψεις τους, να κρίνουν και να σχολιάσουν.
Αυτό δεν είναι κακό. Δεν είναι κακό να σχολιάζω και να κρίνω το έργο με το οποίο θα ζήσω. Δεν θα ζήσω εγώ, οι άλλοι θα ζήσουν τριάντα χρόνια μαζί του και με τις επιπτώσεις που θα έχει. Άρα συνοδεύουν αρνητικά, θα έλεγε κάποιος, το έργο αυτό, που συζητάμε σήμερα, όλες αυτές οι αντιρρήσεις όχι μόνο από απλούς πολίτες, αλλά από ειδικούς συγκοινωνιολόγους, από ανθρώπους που ζουν και σκέφτονται πάνω στο πρόβλημα αυτό και μέσα τους βρίσκουν τη λύση και μετά τη διατυπώνουν και με επιστημονικά επιχειρήματα.
Μερικοί πιστεύουν ότι θα λυθεί το πρόβλημα. Δεν θα λυθεί. Αυτή η μεταφορά από το κέντρο της πόλης ογδόντα χιλιάδων αυτοκινήτων δεν είναι μόνη της, δεν είναι ένα αυτόνομο γεγονός, δεν είναι μία αυτόνομη λειτουργία. Την ίδια στιγμή, θα έχουμε τις περίφημες «παράπλευρες απώλειες», δηλαδή συγκέντρωση οχημάτων και ανθρώπων και στην ανατολική, η οποία ειλικρινά θα ανατραπεί τελικά και στη δυτική και στην περιοχή των Δικαστηρίων και στην περιοχή της Πέτρου Συνδίκα του Μεγάρου Μουσικής και εν πάση περιπτώσει του «Μακεδονία Παλλάς». Διότι αυτά τα βλέπουμε μέσα στα σχέδια και τα διαβάζουμε από τις περιγραφές. Όμως, είναι αλλιώς ένα έργο να το δει κάποιος τελειωμένο.
Θα διαπλατυνθεί η Μεγάλου Αλεξάνδρου. Θα καταστραφούν πάρκα. Θα κοπούν δένδρα. Ιδιαίτερα μου κάνει εντύπωση εκείνη η περιγραφή ότι μερικά δέντρα θα μεταφυτευθούν.
Έχετε δει, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πλατάνια να μεταφυτεύονται; Εάν κάποιος έχει αυτήν την εμπειρία, θα ήθελα να μάθω πώς μεταφυτεύεται ένα πλατάνι. Τα πλατάνια, λοιπόν, που σήμερα σκιάζουν και κοσμούν την περιοχή των Δικαστηρίων και πιο πέρα, προς το σταθμό, θα χαθούν. Άρα έχουμε περιβαλλοντικές επιπτώσεις.
Άκουσα τον εισηγητή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ν’ αναφέρει και να περιγράφει ως θετική εξέλιξη και ως αναβάθμιση του προσώπου της Θεσσαλονίκης, την πεζοδρόμηση της λεωφόρου Νίκης. Κάθε άλλο!
Γιατί αυτό ξέρετε τι σημαίνει; Ότι όλα τα αυτοκίνητα, που κινούνται πάνω στη λεωφόρο Νίκης, αφού πεζοδρομείται, θα περάσουν στην υποθαλάσσια. Δεν είναι καχυποψία. Έτσι είναι στην πραγματικότητα. Γι’ αυτό πεζοδρομείται.
Και τελικά ξέρετε τι σημαίνει ότι ένας δρόμος πεζοδρομείται; Σημαίνει ότι γίνεται οικόπεδο και μάλιστα λεία αυτών που θα σπεύσουν να στήσουν τα κέντρα ψυχαγωγίας και τις κατασκευές που βλέπουμε σε άλλες παραλίες. Δεν χαίρομαι καθόλου αν πεζοδρομηθεί η Λεωφόρος Νίκης. Και μάλιστα ο πεζόδρομος που θα προκύψει δεν θα είναι τελικά στη χρήση των ανθρώπων!
Επίσης, μην ξεχνάτε ότι αυτό το πρόσωπο της Θεσσαλονίκης έχει εμπνεύσει πολλούς ζωγράφους και ποιητές, που μας το έχουν δώσει σε χαλκογραφίες και σε ποιητικά κείμενα. Θυμηθείτε το Νίκο Καββαδία στο περίφημο ποίημά του «Θεσσαλονίκη». Δεν θα είναι πια έτσι. Άρα μη μιλάμε για αναβάθμιση. Μιλάμε για παραμόρφωση του ιστορικού προσώπου της Θεσσαλονίκης!
Έρχομαι σε αυτό που πραγματικά αρνητικά υπογράμμισε ο εισηγητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ., την περίφημη ζώνη προνομίου και ζώνη επιρροής. Την είδα πριν σ’ ένα χάρτη που πήρα από τον κύριο Υφυπουργό και αισθάνθηκα πανικό ότι όλη σχεδόν η Θεσσαλονίκη για τα επόμενα τριάντα χρόνια θα είναι στη δικαιοδοσία ενός ιδιώτη. Μέσα σ’ αυτόν το χρόνο –στα τριάντα χρόνια- ξέρετε τι θα συμβεί στη Θεσσαλονίκη από άποψη καινούργιων αυτοκινήτων και νέων σπιτιών; Καταλαβαίνετε μέσα σ’ αυτόν το χώρο να μην μπορεί η πόλη να ανασάνει, αν δεν έχει την άδεια του ιδιώτη! Ούτε φανάρια δεν θα μπορούν να μπουν!
Θέλω να τελειώσω με τις αρχαιότητες. Είδα ότι η σύμβαση περιγράφει τι διαστάσεις πρέπει να έχουν τα σκάμματα, για να γίνει μια ανασκαφή και να διασωθούν οι αρχαιότητες που θα αποκαλυφθούν.
Μα –μιλάω τώρα ως αρχαιολόγος- είναι δυνατόν να προϋπολογίσεις μετρικά το σκάμμα, προτού δεις τι αρχαιότητα είναι αυτή; Αν είναι ένας τάφος, θα σκάψεις ένα σκάμμα «δύο επί δύο». Όμως, αν είναι ένα ανάκτορο ή ένας ναός, πρέπει να σκάψεις «σαράντα επί σαράντα». Η σύμβαση το απαγορεύει αυτό, γιατί καθορίζει τα σκάμματα. Όμως, να πώς θα καταστραφούν και οι αρχαιότητες στη Θεσσαλονίκη.
Σε όλα τα άρθρα, τους αλγόριθμους και τους μαθηματικούς τύπους της σύμβασης δεν είδα να αναφέρεται ποιοι θα δουλέψουν σε αυτό το έργο. Έλεγα στο σύντροφό μου Άγγελο Τζέκη ότι εμένα μου θυμίζουν τις πυραμίδες του φαραώ που δούλευε ο κόσμος. Πού θα ασφαλίζονται; Ποιοι θα είναι; Πώς θα δουλεύουν; Θα θέλαμε να υπάρχει και ένα τέτοιο άρθρο, που να τα αναφέρει.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε Χουρμουζιάδη.
Το λόγο έχει η Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Ασημίνα Ξηροτύρη-Αικατερινάρη.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, καλούμαστε να κυρώσουμε τη σύμβαση παραχώρησης σε ιδιώτη, για τριάντα χρόνια, της οριστικής μελέτης, της κατασκευής και της εκμετάλλευσης του έργου της υποθαλάσσιας αρτηρίας της Θεσσαλονίκης, ενός πράγματι μεγάλου έργου τόσο για τα ελληνικά όσο και για τα διεθνή δεδομένα.
Όμως, τι σημαίνουν τα μεγάλα έργα: Στην πορεία εξέλιξης πολλών πόλεων υπήρξαν μεγάλα έργα, που διαμόρφωσαν τον ιδιαίτερο χαρακτήρα τους, μεγάλα έργα που ανακούφισαν την κυκλοφορία, που έλυσαν άλλα προβλήματα. Υπήρξε, όμως, και μια σειρά μεγάλων έργων, που είχαν σοβαρότατες επιπτώσεις στο περιβάλλον, στη φυσιογνωμία των πόλεων, στη λειτουργικότητα του αστικού συγκροτήματος. Χαρακτηριστικό πολλών από τα μεγάλα έργα είναι ότι παρουσιάζονται ως οραματικού και εμβληματικού χαρακτήρα, με σκοπό να καλύψουν αδυναμίες της πολιτείας στην επίλυση μεγάλων προβλημάτων της καθημερινότητας και που τελικά απορροφούν σημαντικό μέρος των διαθέσιμων πόρων σε βάρος άλλων επιλογών, σε βάρος μιας σειράς αναγκαίων έργων, που προκύπτουν από ένα μακροχρόνιο δημοκρατικό σχεδιασμό, για να επιλύσουν ζωτικά προβλήματα λειτουργίας, ποιότητας ζωής και ανάπτυξης των πόλεων. Σε αυτήν την κατηγορία εντάσσεται το έργο της υποθαλάσσιας αρτηρίας της Θεσσαλονίκης, που ήρθε να ενισχύσει το πάζλ των μεγάλων εξαγγελιών για οράματα «Θεσσαλονίκη μητρόπολη των Βαλκανίων» κ.λπ. σε μια παρατεταμένη περίοδο πλήρους απραξίας των κυβερνήσεων και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης να υλοποιήσουν μια σειρά αναγκαίων δημόσιων έργων και δράσεων για τη βιώσιμη λειτουργία, την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής και την ανάπτυξη του πολεοδομικού συγκροτήματος και του νομού γενικότερα.
Επιπλέον, η υποθαλάσσια, έτσι όπως υλοποιείται σήμερα τεχνικά και συμβατικά, δημιουργεί περισσότερα προβλήματα απ’ όσα επαγγέλλεται ότι θα επιλύσει. Είναι γνωστό, κύριοι συνάδελφοι, σε μας που ζούμε στη Θεσσαλονίκη ότι πολλές και σημαντικότατες ρυθμίσεις υπήρχαν και στο Ρυθμιστικό της Σχέδιο και στον προγραμματισμό, όλα αυτά τα χρόνια, των φορέων της πόλης, κατευθύνσεις ανάπτυξης, χωροταξικής οργάνωσης, οι οποίες, όμως, δεν τηρήθηκαν, ιδιαίτερα στο κέντρο, ούτε έργα πραγματοποιήθηκαν ούτε ουσιαστικές παρεμβάσεις τολμήθηκαν ούτε καν ήπιες, αναγκαίες ρυθμίσεις επιχειρήθηκαν, προκειμένου να ανασάνει η πόλη. Βασικά έργα και παρεμβάσεις περιβαλλοντικής προστασίας δεν έγιναν και η βελτίωση του αστικού περιβάλλοντος παραμένει ζητούμενο.
Έτσι, καθώς ο κυκλοφοριακός φόρτος αυξάνεται, οι συνθήκες κυκλοφορίας επιδεινώνονται σταθερά, στην πορεία αυτή το έργο της υποθαλάσσιας αρτηρίας έχει προβληθεί ως αναπόφευκτη λύση, σχεδόν μυθοποιήθηκε.
Το σύντομο ιστορικό είναι γνωστό. Η ιδέα είχε ενταχθεί στη χωροταξική μελέτη Θεσσαλονίκης το 1968, αλλά είχε εντελώς μια άλλη διάσταση, αφορούσε τη ζεύξη του Θερμαϊκού και ολοκλήρωνε έναν οδικό δακτύλιο, που περιέγραφε και οριοθετούσε το αστικό συγκρότημα, που επεκτεινόταν από τον Αξιό μέχρι το Μεγάλο Έμβολο. Δεν θεσμοθετήθηκε αυτό. Δυο δεκαετίες αργότερα η ιδέα της παράκαμψης, από τη θάλασσα, του κέντρου υιοθετείται και θεσμοθετείται στο Ρυθμιστικό Σχέδιο της Θεσσαλονίκης, αναφέρεται ως υπόγεια παραλιακή αρτηρία, που μαζί με την ανατολική και την εξωτερική περιφερειακή συγκροτούν τους προτεινόμενους νέους παρακαμπτήριους άξονες από την κεντρική περιοχή της πόλης.
Στη συνέχεια, η γενική κυκλοφοριακή μελέτη, που έγινε το 2000, υιοθέτησε την υποθαλάσσια αρτηρία, αλλά εντελώς διαφοροποιημένη, ενώ μετέθεσε την προτεραιότητά της, μετά από μια άλλη σειρά αναγκαίων έργων.
Από το παραπάνω ιστορικό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, προκύπτει ότι, παρά την παρουσία του έργου της υποθαλάσσιας στα εκάστοτε σχέδια και οράματα, το συγκεκριμένο τμήμα του έργου, που προωθείται σήμερα, δεν εντάσσεται σ’ έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό του συστήματος των αστικών συγκοινωνιών, μεταφορών -δεν αποτελεί, δηλαδή, αυτό που τέθηκε ως ένα οραματικό σχέδιο και στην πρώτη μελέτη και στο Ρυθμιστικό Θεσσαλονίκης, δεν βασίζεται ούτε στην τελευταία γενική μελέτη μεταφορών και κυκλοφορίας για το πολεοδομικό συγκρότημα και την περιαστική ζώνη, μελέτη η οποία ενσωματώνει μεν τη χάραξη της υποθαλάσσιας, αλλά σε δεύτερη, όμως, προτεραιότητα σε σχέση με το μετρό και τους χώρους στάθμευσης- και σε αυτήν τη μελλοντική προοπτική προτείνει και την επέκτασή της επίγεια μέχρι το Φοίνικα, ώστε να συνδεθεί με την ανατολική περιφερειακή και να δημιουργηθεί έτσι ένας πραγματικός δακτύλιος παράκαμψης του κέντρου.
Η υποθαλάσσια αρτηρία θα μπορούσε να πετύχει τους στόχους της, επισημαίνει ο Σύνδεσμος των Συγκοινωνιολόγων με άρθρο του σε εφημερίδα, μόνο αν είχε προηγηθεί ένα σύνολο παρεμβάσεων τόσο με στόχο την ανάπλαση του κέντρου της πόλης όσο και σε επίπεδο διαχείρισης της κυκλοφορίας στο κέντρο της πόλης. Απαιτείται να εκπονηθεί ένα πλήρες σχέδιο. Πώς όμως; Σήμερα αλυσοδεμένοι με τη ζώνη προνομίων και τα προνόμια του παραχωρησιούχου;
Το έργο που τίθεται προς κύρωση σήμερα, τα είπαμε πολλές φορές, κύριοι συνάδελφοι, είναι ένας οδικός άξονας, που παρακάμπτει μόνο μέρος του κέντρου της πόλης, αφού διασχίζει υπόγεια και εν μέρει υποθαλάσσια το τμήμα από την περιοχή Δικαστηρίων όπου βυθίζεται για να βγει και πάλι στην επιφάνεια μετά το ξενοδοχείο «Μακεδονία Παλλάς». Άλλωστε και στην ίδια την αιτιολογική έκθεση αναφέρεται ότι το έργο ήταν μόνο τέσσερα χιλιόμετρα, ότι δεν υπήρχαν προβλέψεις για χώρο διοδίων, προσαρμογή με τη δυτική είσοδο της πόλης, ούτε συγκεκριμένη προσαρμογή με τις εξόδους και εισόδους της πόλης. Επιχειρήθηκε μία προσαρμογή στη δυτική είσοδο, αλλά από την άλλη πλευρά, τίποτα άλλο δεν ήρθε να συμπληρώσει αυτό το ελλιπές και κολοβό, όπως το είπατε, κύριε Υπουργέ, πολλές φορές, έργο που δημοπρατήθηκε με το σύστημα των έργων παραχώρησης από την κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ολοκληρώνεται σήμερα από τη δική σας Κυβέρνηση.
Εξακολουθεί σήμερα να μην υπάρχει ένα πλήρες σχέδιο μετακινήσεων των κατοίκων κα να μην έχει μελετηθεί η πρόσβαση από και προς το ανατολικό τμήμα της αρτηρίας, όπως και από το δυτικό επίγειο τμήμα της αρτηρίας. Όλα αυτήν τη στιγμή με το διάλογο που κάνουμε τα παραδεχόμαστε όλοι, ότι είναι αναγκαία και βρίσκονται σε επίπεδο υποσχέσεων, υποσχέσεων, όμως, οι οποίες δεν μπορούν τόσο εύκολα να υλοποιηθούν αν ισχύσουν οι όροι αυτής της σύμβασης. Ακόμη και αν το δημόσιο είχε σήμερα ή βρει αργότερα χρήματα για να ολοκληρώσει το έργο, δεν είναι τόσο απλό ότι θα μπορεί να συνδεθεί με το κατασκευαζόμενο έργο. Πρέπει να υπάρξουν σημαντικές αλλαγές τώρα, πέρα από το θέμα της αναβολής του έργου, που θα πω παρακάτω, για να γίνουν πολλά πράγματα, ώστε να μπορέσει να υπάρξει κάποτε ένα ολοκληρωμένο έργο παράκαμψης της πόλης. Αλλά πρέπει να γίνουν ουσιαστικές αλλαγές σ’ αυτήν εδώ τη σύμβαση, στα τεχνικά χαρακτηριστικά, που, όμως, από τη διαδικασία αυτή σήμερα στη Βουλή, δεν μπορούν να γίνουν. Πώς θα λυθούν αυτά τα αδιέξοδα, τα οποία έχουν δημιουργηθεί; Δηλαδή, όταν λέμε ότι οι φορείς της πόλης περίπου έχουν αγκαλιάσει το έργο και έχουν συμφωνήσει, τι έχουν καταλάβει, τι έχουν εγκρίνει από αυτό το έργο;
Εγώ νομίζω ότι ενέκριναν ένα έργο, που δεν περιελάμβανε διόδια και που για να καταστεί λειτουργικό έπρεπε να είχε όλες τις μελέτες προσαρμογής στο υφιστάμενο δίκτυο, και έπρεπε το ίδιο από μόνο του στην πρώτη και στη δεύτερη φάση να ολοκληρώνει αυτήν την παράκαμψη. Δεν κατάλαβαν οι πολίτες της Θεσσαλονίκης, δεν ενημερώθηκε η τοπική κοινωνία ότι έχουν να κάνουν μ΄ ένα μισό έργο, που ένα τμήμα το ανακουφίζει και το υπόλοιπο το καταστρέφει, για να καταλήξει στην Ανθέων και στην Μαρία Κάλλας, χωρίς να έχει διέξοδο διαφυγής για τα αυτοκίνητα. Και βέβαια δεν κατάλαβαν τι σημαίνει έργο παραχώρησης. Και βέβαια κανείς δεν κατάλαβε και οι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν κατάλαβαν γιατί είχαν στους όρους δημοπράτησης αυτήν τη ζώνη προνομίων, έτσι ακριβώς όπως είναι τώρα, κύριοι συνάδελφοι.
Όταν, όμως, διατυπώνει κάποιες επιφυλάξεις η Αριστερά, όταν αναφέρει κάποια θέματα, τη λέτε μίζερη, ότι δεν θέλει το ένα, δεν θέλει το άλλο κ.λπ. και ουδείς εγκύπτει στις λεπτομέρειες αυτών των πραγμάτων, που τελικά μερικές φορές δεν είναι λεπτομέρειες, αλλά αναδεικνύουν ακριβώς την άλλη πλευρά, ότι δηλαδή πολλά έργα, μεγάλα έργα που τα έχει ανάγκη ιδιαίτερα η Θεσσαλονίκη, γίνονται το επίκεντρο των οικονομικών συμφερόντων και όχι το επίκεντρο της επίλυσης των προβλημάτων του λαού και των προβλημάτων της πόλης.
Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί σ’ αυτά τα θέματα, διότι καλύτερο είναι το προλαμβάνειν παρά το θεραπεύειν. Δεν είναι τόσο εύκολο να τα διορθώσουμε σήμερα. Η τοπική κοινωνία έπαψε να έχει συμμετοχή και να ενημερώνεται από το 2000 και μετά, όταν το έργο αποφασίστηκε να γίνει με το σύστημα αυτό και όταν τελικά δημοπρατήθηκε και το παραδέχθηκε -και το λέει και η αιτιολογική έκθεση- χωρίς να έχει προσδιοριστεί έστω και με κάποια στοιχειώδη σοβαρότητα το ουσιαστικό φυσικό του αντικείμενο.
Ο συνάδελφος εισηγητής από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. λέει: «Μα, είναι δυνατό να απομειώνεται τόσο το έργο και να το απομειώνει η Κυβέρνηση στην αιτιολογική έκθεση;». Έτσι ήταν και έτσι παραμένει το έργο, απλώς τεχνικά έτσι οριοθετείται, για να μπορέσει να αποτελέσει αντικείμενο σύμβασης, oυσιαστικά όμως δεν ολοκληρώνει το αντικείμενό του και δεν εκπληρώνει τους στόχους του. Παρά τις κάποιες προσπάθειες που έγιναν για τη δυτική είσοδο ή που θέλει ο κύριος Υπουργός -και θα προσπαθήσει ενδεχομένως να τις βελτιώσει και να τις εντάξει στη συνέχεια- παραμένει ένα προβληματικό έργο.
Μάλιστα, όταν ένα έργο εκτεθεί σε δημόσιο διαγωνισμό μ’ αυτό το σύστημα, αντί να διορθωθεί -πέρα από το ότι η τοπική κοινωνία δεν παίρνει χαμπάρι για το τι γίνεται- άλλο είναι το αλισβερίσι από ΄κει και πέρα, δεν υπάρχει η κοινωνική ενημέρωση, η κοινωνική σύγκλιση και συναίνεση κ.λπ.. Άλλη είναι η αντιπαράθεση.
Στο διαγωνισμό που άρχισε, στην πρώτη φάση και στη δεύτερη φάση, οι επεμβάσεις είχαν ως κύριο στόχο να κρατήσουν αυτήν την αποκλειστικότητα στην τροφοδότηση της αρτηρίας, δηλαδή όσο το δυνατόν περισσότερα αυτοκίνητα στην αρτηρία, προκειμένου το έργο να γίνει ανταποδοτικό για τον ιδιώτη. Μέχρι ένα βαθμό ισχύουν αυτά τα πράγματα. Καταλαβαίνω ότι είναι τέτοιας φύσεως έργο. Δεν συμφωνώ μ’ αυτό για ένα έργο στον αστικό ιστό, με τα τόσα πολλά προβλήματα που έχει η πόλη της Θεσσαλονίκης. Δεν «κουμπώνει» αυτό το έργο μ’ αυτόν τον τρόπο. Ενδεχομένως η ζεύξη Ρίου-Αντιρρίου, οι μεγάλοι αστικοί δρόμοι κ.λπ. να έχουν ορισμένα θετικά στοιχεία ως συμβάσεις παραχώρησης, αλλά αυτό το έργο δεν μπορεί να λειτουργήσει μ’ αυτό το σύστημα και ιδού τα προβλήματα, που και οι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. –και συμφωνώ απόλυτα- εντοπίζουν ως κύρια. Εμείς εντοπίζουμε και μία σειρά από άλλα προβλήματα.
Οι προσπάθειες, λοιπόν, που κατεβλήθησαν, κυρίως αφορούσαν -από την πλευρά του ιδιώτη- το να μπορέσει να κατοχυρώσει με καλύτερο τρόπο αυτήν του την επένδυση, γι’ αυτό υπάρχει και αυτή η ζώνη προνομίων η οποία πραγματικά, κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι μόνο το πολεοδομικό συγκρότημα, είναι ευρύτερη περιοχή του πολεοδομικού συγκροτήματος.
Εδώ ερωτώ όλους εσάς που ζείτε στην Θεσσαλονίκη, γιατί είστε οι περισσότεροι εδώ: Έχετε καταλάβει ότι το πολεοδομικό συγκρότημα έχει ολοκληρώσει το σχεδιασμό του, έχει αποφασίσει για τις ρυθμίσεις και, πολύ περισσότερο, έχει κάνει ένα στοιχειώδες υπόβαθρο έργων, που να του λύνουν τα προβλήματα της καθημερινότητας, ούτως ώστε να είναι πολύ μεγάλη πολυτέλεια να βάλει σήμερα πάνω από το κεφάλι του έναν άλλο άνθρωπο, που θα συνδιαμορφώνει -και μάλιστα θα έχει στοιχεία επικυριαρχίας- το σχεδιασμό του πολεοδομικού συγκροτήματος της Θεσσαλονίκης; Αυτό υπεισέρχεται και στα θέματα ανάπλασης και στα θέματα των κυκλοφοριακών ρυθμίσεων.
Ερωτώ λοιπόν: Τι είναι το μετρό; Είναι σε υποδεέστερη μοίρα από την υποθαλάσσια αρτηρία; Έτσι φαίνεται. Το μετρό «ακούει» την υποθαλάσσια, τον ιδιώτη και αποφασίζει αν στα πέντε, στα δέκα ή στα τριάντα χρόνια θα κάνει τις προεκτάσεις του.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Θέλω λίγο χρόνο ακόμη, κυρία Πρόεδρε.
Ο προαστιακός σιδηρόδρομος είχε εξαγγελθεί από τον κ. Λιάπη. Αυτήν τη στιγμή είναι αποκλεισμένος από την παράγραφο 4.
Θέματα ανάπλασης της πόλης: Αυτήν τη στιγμή γίνονται έργα ανάπλασης. Κουράστηκε ο δήμαρχος. Ίδρωσε για να εξασφαλίσει κάποια χρήματα για να κάνει τα έργα ανάπλασης. Αυτά τα μικροέργα -πεζοδρομήσεις, πράσινο, αναπλάσεις μικρές κ.λπ.- είναι ανταγωνιστικά έργα. Δεν μπορούν να γίνουν από εδώ και πέρα.
Το θέμα της ανατολικής και εξωτερικής περιφερειακής: Εδώ ακούστηκε ότι σχεδόν έχουν γίνει οι κάθετοι άξονες και ότι λειτουργούν πάρα πολύ καλά. Κατ’ αρχήν, η εξωτερική τώρα ξεκινάει, τώρα μελετάται και αργότερα θα γίνει. Άρα, οι κάθετοι άξονες είναι η ζωή αυτής της πόλης. Αυτοί, λοιπόν, οι κάθετοι άξονες βεβαίως θεωρούνται εδώ ότι είναι έργα ανταγωνιστικά, ότι δεν μπορούν να γίνουν, αν δεν υπάρχει η σύμφωνη γνώμη του παραχωρησιούχου.
Κύριε Υπουργέ κι εγώ από τη δική μου μεριά, με όλες τις επιφυλάξεις που έχω για την προτεραιότητα του έργου, για τον τρόπο με τον οποίο δημοπρατείται κ.λπ., σας λέω ότι υπάρχουν πολλά προβλήματα -και τεχνικά- και για το δυτικό τμήμα της πόλης και για τη λεωφόρο Μεγάλου Αλεξάνδρου, η οποία σχεδόν, θα έλεγε κανείς, καταστρέφεται. Μετατρέπεται σε μία λεωφόρο κατά το ήμισυ, με δέκα λωρίδες και μετά με οκτώ λωρίδες, χωρίς να έχει αδιέξοδο.
Από εκεί και πέρα, δεν έχει προβλεφθεί και δεν υπάρχει δέσμευση για χώρους στάθμευσης σ’ αυτές τις περιοχές που ασφυκτιούν. Έτσι δεν θα μπορέσει να λειτουργήσει η υποθαλάσσια αρτηρία. Δεν είναι δυνατό να στοχεύετε στο ότι θα λειτουργήσει το έργο με την αστυνόμευση της Ανθέων. Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Δεν υπάρχουν αυτές οι δυνατότητες. Πρέπει να υπάρχουν σήμερα, τώρα, έργα και δεσμεύσεις, τα οποία θα πρέπει να προηγηθούν αυτού του έργου. Έτσι όπως γίνεται σήμερα το έργο, το δημόσιο φαίνεται ότι παρεμβαίνει μέσα από καθεστώς ανοχής στον παραχωρησιούχο. Κι έχει απαράδεκτους περιορισμούς.
Τα είπαμε και τα ξαναείπαμε για τη ζώνη προνομίων. Ο ρόλος του δημοσίου είναι υποβαθμισμένος. Δεν μπορεί να παρέμβει, για να διασφαλίσει την ορθότητα των οριστικών μελετών, την ποιότητα κατασκευής του έργου. Χρειάζεται να του δώσετε περισσότερη αρμοδιότητα, να γίνουν κάποιες αλλαγές. Πρέπει να βρούμε τον τρόπο. Το δημόσιο πρέπει να έχει σαφή υπηρεσία στη Θεσσαλονίκη, με έδρα της υπηρεσίας αυτής στη Θεσσαλονίκη, για να μπορέσει να κάνει το έργο του. Δεν θα γίνει το δημόσιο ο εν γένει επιθεωρητής αυτού του έργου. Θα είναι η ψυχή αυτού του έργου, όταν μάλιστα επισημαίνεται ότι υπάρχουν τόσα προβλήματα, τα οποία πρέπει να επιλυθούν, για να υπάρξει μία σύνδεση μ’ αυτό το έργο.
Άρα οι μελέτες, πέρα από τον έλεγχο της ποιότητάς τους και της ορθότητάς τους, πρέπει να προβλέπουν και αυτό το οποίο –και θέλω να το υποσχεθείτε σήμερα, κύριε Υπουργέ- ζητούν και οι συνάδελφοι από την Αξιωματική Αντιπολίτευση και από το Κ.Κ.Ε. κλπ., να μπορεί, δηλαδή, το έργο να έχει τη δυνατότητα να προσφέρει στην πόλη, να αναπλάσει την πόλη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κυρία Ξηροτύρη, σας παρακαλώ, ολοκληρώστε.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε, λέγοντας ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο, για εμάς, έτσι όπως είναι η σύμβαση κι έτσι όπως είναι η διαδικασία, να διορθωθούν αυτά τα πράγματα. Η σύμβαση αυτή δεν δημιουργεί σημεία σύγκλισης με την κοινωνία της Θεσσαλονίκης. Ακόμη-ακόμη θα έλεγε κανείς ότι δεν δημιουργεί και για τον παραχωρησιούχο αυτήν τη σύγκλιση με τους πολίτες της Θεσσαλονίκης, για να μπορέσει να υλοποιήσει το έργο.
Πρώτα και κύρια, όμως, πρέπει να δημιουργήσει το δημόσιο, που θα κατασκευάσει, τη σύγκλιση και την αίσθηση στο Θεσσαλονικιό πολίτη και σε όλους τους πολίτες της χώρας, ότι αυτό το έργο είναι για το δικό του δημόσιο συμφέρον, ότι αυτό το έργο λύνει τα προβλήματά του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ευχαριστούμε πολύ, κυρία Ξηροτύρη.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Για τους λόγους αυτούς, εμείς δεν μπορούμε να επικυρώσουμε αυτήν τη σύμβαση.
Επιθυμούμε, όμως, διακαώς να βρεθούν διέξοδοι, τουλάχιστον για τα μεγάλα προβλήματα της ζώνης προνομίων και της επέκτασης, ούτως ώστε να μπορέσει να κουμπώσει σ’ ένα μελλοντικό…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ευχαριστούμε πολύ, κυρία Ξηροτύρη. Θα έχετε και δευτερολογία κατά πάσα πιθανότητα.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Για τα άλλα θέματα θα μιλήσουμε στη συνέχεια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο, για να κάνει μία παρέμβαση.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΦΛΙΑΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κυρία Πρόεδρε, με συγχωρείτε για την παρέμβαση, αλλά την κάνω, γιατί πιστεύω ότι θα βοηθήσει και τους επόμενους συναδέλφους να τοποθετηθούν καλύτερα απέναντι στη σύμβαση και κυρίως σ’ αυτά που αναφέρονται στη ζώνη προνομίου και στη ζώνη επιρροής.
Κατ’ αρχήν ακούω εδώ πράγματα, όπως ότι είμαστε όμηροι της σύμβασης, ότι τελικώς είμαστε αλυσοδεμένοι κ.ο.κ.. Τίποτε από όλα αυτά δεν συμβαίνει. Η ζώνη επιρροής είναι πολύ μικρή και αναφέρεται στις κυκλοφοριακές ρυθμίσεις. Η ζώνη προνομίου είναι μεγαλύτερη και αναφέρεται στην κατασκευή ανταγωνιστικών έργων προς το έργο που κάνουμε. Τίποτε δεν απαγορεύεται ούτε στο δημόσιο ούτε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Μπορούν να κάνουν οτιδήποτε θέλουν, είτε στη ζώνη επιρροής να αλλάξει οποιαδήποτε κυκλοφοριακή ρύθμιση είτε να κατασκευαστεί στη ζώνη προνομίου οποιοδήποτε έργο. Η λέξη «απαγορεύεται» είναι λάθος πέρα για πέρα.
(Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ)
Εκείνο το οποίο λέει το άρθρο 4, είναι ότι πρέπει να αποφεύγεται στη ζώνη επιρροής να γίνονται κυκλοφοριακές ρυθμίσεις χωρίς συνεννόηση με τον παραχωρησιούχο. Εάν η Τοπική Αυτοδιοίκηση θέλει να κάνει μία ρύθμιση κυκλοφοριακή και ο παραχωρησιούχος διαφωνεί, τότε πρέπει να αποδείξει ότι παθαίνει ζημιά στα έσοδά του. Και αφού αποδείξει ότι παθαίνει ζημιά στα έσοδά του, σύμφωνα με το άρθρο 26, όπως προβλέπεται, μπορεί να ζητήσει να πάρει αποζημίωση. Εάν διαφωνήσει το δημόσιο σ’ αυτήν την αίτηση του παραχωρησιούχου, υπάρχει η διαιτησία. Το ίδιο γίνεται και στη ζώνη προνομίου. Όλα τα έργα που θέλει το δημόσιο και η Τοπική Αυτοδιοίκηση, μπορούν να τα κάνουν. Εάν ο παραχωρησιούχος κρίνει ότι αυτό είναι ανταγωνιστικό προς το έργο της υποθαλάσσιας και ότι παθαίνει ζημιά, θα πρέπει να αποδείξει ότι παθαίνει ζημιά και τότε, βάσει του άρθρου 26, θα ζητήσει αποζημίωση κ.ο.κ., και εάν εμείς διαφωνούμε ως δημόσιο, θα πάμε στη διαιτησία.
Επομένως, οι φράσεις «είμαστε όμηροι», «είμαστε αλυσοδεμένοι» και τέτοια πράγματα δεν ταιριάζουν. Καλό είναι να διαβάσουμε λίγο καλύτερα το άρθρο τέταρτο. Είναι διεθνής και ευρωπαϊκή πρακτική στα έργα με παραχώρηση να υπάρχουν αυτές οι ζώνες για έναν απλό λόγο: η παραχώρηση σημαίνει ανάληψη κινδύνων. Ο παραχωρησιούχος αναλαμβάνει κινδύνους. Για να υπολογίσει τα έσοδά του, θέλει σταθερές συνθήκες. Εάν αλλάζουν όλα τα πράγματα, τότε αυτός πώς να κάνει την πρόταση του, πώς να κάνει, δηλαδή, την προσφορά του;
Και κάτι άλλο: Όσο ομιχλώδες και ασταθές είναι το περιβάλλον για το έργο τόσο χειρότερη είναι η προσφορά που θα πάρει το δημόσιο. Επομένως, η λέξη «απαγορεύεται» δεν ισχύει. Δεν είμαστε καθόλου όμηροι και όλα αυτά θα τα αναλύσω βέβαια στην πρωτολογία μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ευχαριστούμε πολύ.
Το λόγο έχει ο κ. Τζέκης για μια σύντομη παρέμβαση και μετά ο κ. Φλωρίδης.
Ορίστε, κύριε Τζέκη, έχετε το λόγο
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Θα κάνω μία πολύ σύντομη παρέμβαση, κυρία Πρόεδρε.
Κατανοώ τον κύριο Υπουργό, διότι τη σύμβαση την έχουμε διαβάσει και η ζώνη προνομίου, όπως και η ζώνη επιρροής, είναι συγκεκριμένη. Υπάρχουν δεσμεύσεις έναντι του κατασκευαστή, δεσμεύσεις που απαιτούν τη συναίνεσή του για οποιαδήποτε μετατροπή, αλλαγή κ.λπ..
Έχουμε διαβάσει και την τελική έκθεση για τις προβλέψεις στην κυκλοφορία, που συνδέονται με τα έσοδα, κυρία Πρόεδρε και που αναφέρονται σε όλες τις οδούς. Μάλιστα, παρακάτω λέει το εξής: «Οι πρόσθετες κυκλοφοριακές ρυθμίσεις πριμοδοτούν σημαντικά τη χρήση υποθαλάσσιας αρτηρίας σε σχέση με το επιφανειακό δίκτυο του κέντρου της πόλης», που σημαίνει, δηλαδή, ότι κύριος σκοπός και στόχος της ζώνης προνομίου και επιρροής είναι να διοχετευθούν τα Ι.Χ διαμέσου της συγκεκριμένης αρτηρίας. Δηλαδή, παίζει ουσιαστικό ρόλο η συναίνεση του κατασκευαστή. Κατανοούμε βέβαια ότι η Κυβέρνηση θέλει να αποσείσει από πάνω της το ότι έχει υπογράψει μία σύμβαση με το συγκεκριμένο επιχειρηματικό όμιλο.
Και επαναλαμβάνω, κυρία Πρόεδρε, δεν μπορούμε να αλλάξουμε όρους της σύμβασης. Εδώ μέσα θα επικυρώσουμε, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, αυτήν τη σύμβαση, χωρίς να έχουμε το δικαίωμα αλλαγής όρων σύμβασης. Απλούστατα συζητάμε, γιατί γι΄ αυτό έρχεται για κύρωση η σύμβαση, γιατί έχει μέσα πολλές διατάξεις, που είναι αντίθετες με τις υπάρχουσες νομοθετικές διατάξεις, όπως θα δούμε και παρακάτω.
Καταλαβαίνω βέβαια την αγωνία της Κυβέρνησης να αποσείσει από πάνω της το μεγάλο πρόβλημα, που είναι η παραχώρηση με ιδιαίτερα προνόμια στον επιχειρηματικό όμιλο, που αυτά βέβαια θα τα πληρώσει ο λαός της Θεσσαλονίκης, αλλά και γενικότερα ο λαός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ο κ. Φλωρίδης έχει το λόγο για μια σύντομη παρέμβαση.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ: Κύριε Υπουργέ, δεν ισχυρίζομαι ότι είμαι από τους καλύτερους νομικούς που έχει η χώρα, αλλά έχω τελειώσει τη Νομική Σχολή και έχω ασκήσει δικηγορία. Μερικά πράγματα ξέρω να τα διαβάζω. Σας παρακαλώ, λοιπόν, να μου πείτε τι σημαίνει η εξής διατύπωση: Ως ζώνη προνομίου του έργου ορίζεται η περιοχή που φαίνεται εκεί στο παράρτημα τάδε, εντός της οποίας το δημόσιο δεσμεύεται να απόσχει από την κατασκευή και λειτουργία ανταγωνιστικών έργων. Και τα περιγράφει ποια είναι αυτά. Και παρακάτω αναφέρεται ότι εντός της ζώνης επιρροής δεν μπορεί ούτε αλλαγή σηματοδότησης να γίνει, δηλαδή να αλλάξουν τα φανάρια. Δεν σας λέω για όλα τα υπόλοιπα, όχι, μονοδρομήσεις, όχι πεζοδρομήσεις, αλλά ούτε καν τα φανάρια να αλλάξουν, χωρίς τη γραπτή συναίνεση του παραχωρησιούχου. Μάλιστα λέει στο 4.5.4. ότι η μεταβολή των κυκλοφοριακών ρυθμίσεων, δηλαδή τα φανάρια, οι μονοδρομήσεις, οι αλλαγές κατευθύνσεων, οι πεζοδρομήσεις, περιλαμβανομένης και της κατάργησης της προβλεπόμενης στο άρθρο 18.1.5 πεζοδρόμησης της Λεωφόρου Νίκης ή της απόδοσής της στην κυκλοφορία μετά, κατά το άρθρο 18.1.5 αποκλεισμό της, χωρίς τη συναίνεση του παραχωρησιούχου, συνιστά γεγονός ευθύνης του δημοσίου.
Όσα νομικά, λοιπόν, γνωρίζουμε, μας λένε εδώ ότι όχι απλώς υπάρχει δέσμευση, αλλά η δέσμευση είναι πέρα από κάθε όριο και πέρα από κάθε λογική. Και επειδή προσδιορίσατε ότι η υπέρβαση των δεσμεύσεων αυτών, για να μπορούμε να συνεννοηθούμε, συνεπάγεται οικονομικό κόστος, αυτό σημαίνει ότι εδώ, για την περαιτέρω συζήτηση, χρειαζόμαστε σαφώς την καθαρή διατύπωση της βούλησης της Κυβέρνησης, ότι υπέρ της Θεσσαλονίκης, θα αναλάβει αυτό το κόστος, όταν πρόκειται να γίνουν αυτά, για έναν απλό λόγο. Διότι η σύμβαση αυτή τι λέει; Ότι για να διασφαλιστούν τα έσοδα του παραχωρησιούχου, προφανώς το δημόσιο στην πραγματικότητα έχει μπλοκάρει όλη την πόλη και ότι για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις τυχόν απαιτήσεις του παραχωρησιούχου από τη μείωση των εσόδων του, από το ξεμπλοκάρισμα της πόλης ή την πραγματοποίηση έργων σε κάποιο σημείο, σημαίνει ότι αυτό θα έχει ένα κόστος.
Αυτό λοιπόν το κόστος, προκειμένου η Θεσσαλονίκη στο διηνεκές ή για τα επόμενα τριάντα χρόνια να μπορεί να γίνεται διαρκώς λειτουργική πόλη, διότι αλλάζουν οι συνθήκες, θα πρέπει προφανώς να μας δηλώσετε εδώ ότι το αναλαμβάνετε, όχι να μας λέτε ότι δεν θα υπάρξει πρόβλημα. Σαφώς θα υπάρξει πρόβλημα και τεράστιο πρόβλημα, διότι εδώ οι δεσμεύσεις είναι δεδομένες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κύριε Υπουργέ, εάν θέλετε το λόγο, έχετε βέβαια το δικαίωμα, αλλά θα γίνει νέος κύκλος συζητήσεων μετά.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΦΛΙΑΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Αφού έχω το δικαίωμα, θα μιλήσω μόνο μερικά δευτερόλεπτα.
Εγώ, κύριε Φλωρίδη, δεν σπούδασα νομικά, σπούδασα στο Πολυτεχνείο. Διαθέτω κάποια νομική αντίληψη, διότι ασχολούμαι με την πολιτική επί τόσα χρόνια και έχω χειριστεί πολλά θέματα, αλλά διαθέτω και τον κοινό νου. Και προπαντός, θεωρώ ότι ο καθένας, όταν διαβάζει ένα νομικό κείμενο, πρέπει να διαβάζει όλες τις παραγράφους. Παραδείγματος χάριν, εσείς διαβάσατε στους κυρίους συναδέλφους την παράγραφο 4.4.1 για τη ζώνη προνομίου και παραλείψατε την βασική παράγραφο 4.4.3, που λέει ότι με την επιφύλαξη των άρθρων 4.4 και 4.5, όπου εξαιρούνται από αυτούς τους περιορισμούς ορισμένα έργα, η κατασκευή και λειτουργία από το δημόσιο ή τρίτο πρόσωπο, περιλαμβανομένων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και άλλων παραχωρησιούχων, ανταγωνιστικού έργου εντός της ζώνης προνομίου, συνιστά γεγονός ευθύνης του δημοσίου. Γεγονός ευθύνης του δημοσίου είναι αυτά, τα οποία είπα προηγουμένως.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ: Καταλάβατε τι λέει;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΦΛΙΑΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων):. Δηλαδή, αν αποδείξει ότι παθαίνει ζημιά και αν εμείς το αποδεχθούμε, τότε θα ζητήσει αποζημίωση. Εάν δεν το αποδεχθούμε, τότε πάμε στη διαιτησία. Πάντως, δεν απαγορεύεται ούτε στο δημόσιο ούτε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση να κάνει ό,τι θέλει. Αλλά πρέπει να έχουν υπόψη τους ότι υπάρχει ένα έργο, που κάποιος έβαλε πολλά χρήματα και ανέλαβε πολύ μεγάλο ρίσκο. ‘Αρα, δεν μπορούμε να παίρνουμε αποφάσεις τέτοιες, που τον καταδικάζουν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ευχαριστούμε πολύ.
Κύριοι συνάδελφοι, προχωρούμε στον κατάλογο των εγγεγραμμένων ομιλητών και στις κανονικές ομιλίες σας, θα τα πείτε όλα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, σας παρακαλώ, για ένα λεπτό μόνο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): ‘Οχι, κύριε Φλωρίδη, διότι θα είναι αλυσιδωτές οι αντιδράσεις.
Ο κ. Ιωαννίδης έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ξεκινήσω από αυτήν τη διαμάχη. Ήδη στην επιτροπή ο κύριος Υπουργός, αυτά τα οποία είπε τώρα, τα έχει αναφέρει επανειλημμένως. Κανένα έργο δεν απαγορεύεται και αν τυχόν αποδειχθεί ότι είναι ανταγωνιστικό του έργου της υποθαλασσίου και το παραδεχθεί η πολιτεία -γιατί αν δεν το παραδεχθεί, το έχει πει επανειλημμένως, θα πάμε σε διαιτησία – θα κάνουμε οτιδήποτε θέλουμε και θα πληρώσει πρόστιμο, εάν τυχόν η διαιτησία δικαιώσει τον παραχωρησιούχο.
Επομένως, το να έχουμε τώρα, αυτήν τη στιγμή, μία στρατηγική πανικού κ.λπ., είναι λάθος. Έχουν περάσει ολόκληρες δεκαετίες από τη διαπίστωση της ανάγκης για τη δημιουργία της υποθαλάσσιας αρτηρίας στη Θεσσαλονίκη και, όμως, όλες οι μελέτες και τα σχέδια για το έργο αυτό παρέμειναν ασκήσεις επί χάρτου. Παρ’ όλο που η σπουδαιότητα του έργου για την αποσυμφόρηση του κέντρου της πόλης από το μεγάλο κυκλοφοριακό πρόβλημα που αντιμετωπίζει, με τις προφανείς επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής των πολιτών, στην οικονομική ζωή της πόλης και βέβαια με τις συνέπειες στο πολυταλαιπωρημένο περιβάλλον μας είναι δεδομένη και αποτελεί κοινή ομολογία, είμαστε πρωταθλητές στην Ευρώπη στους ρύπους.
Είναι γνωστό πως είναι μία από τις πιο επιβαρυμένες ευρωπαϊκές πόλεις σε επίπεδο συγκέντρωσης μικροσωματιδίων και ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Όλοι οι συνάδελφοι, αλλά και οι φορείς που εκλήθησαν να τοποθετηθούν, συμφώνησαν πως το πρόβλημα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης είναι το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα και πως ακόμη και αν επρόκειτο για περιβαλλοντικούς μόνο λόγους, θα πρέπει να προχωρήσουμε στην κύρωση του συγκεκριμένου αυτού έργου.
Αυτό το λέω για να αντιληφθούμε όλοι μας, πόση σημασία έχει η περιβαλλοντική διάσταση, όταν παντού στον κόσμο οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τις συνέπειες που θα έχει στο μέλλον η συνέχιση των καταστρεπτικών για το περιβάλλον μας συνηθειών και η μη λήψη μέτρων για την καλλιέργεια, εμπέδωση και εφαρμογή πρακτικών, φιλικών προς το περιβάλλον.
Οι μελέτες των ειδικών λένε πως η μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στο κέντρο της πόλης, όπου και παρατηρείται ο μεγαλύτερος κυκλοφοριακός φόρτος, με όλες τις επακόλουθες και προφανείς επιπτώσεις, θα είναι της τάξεως του 40%. Δηλαδή εσείς θέλετε να πουλάμε εδώ θεωρία και τα παιδιά σας να μολύνονται, και να μην προχωρήσουμε στο έργο; Στο δρόμο θα δούμε τι επιπλέον πρέπει να κάνουμε. Γιατί με αυτό το σκεπτικό που λέτε, η Νέα Εγνατία δεν θα είχε ξεκινήσει καθόλου, αν ήταν να γίνει ένα έργο από την ανατολή, από τον ‘Έβρο, μέχρι την Ηγουμενίτσα. Και βλέπετε ότι έγινε κομμάτι – κομμάτι και φθάνουμε τώρα στην ευτυχή θέση, σχεδόν να το ολοκληρώνουμε.
Τι περιμένετε δηλαδή, να γίνει από την αρχή το έργο, για να φθάνει πού; Διότι αυτή η άρνηση που ακούω μονίμως, είναι κακό πράγμα. Και είναι κακό πράγμα, γιατί και οι πολίτες που ήρθαν, έθεταν ως λύση το να μην υπάρχει κίνηση μέσα στο κέντρο. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Τι συζητούμε, λοιπόν, εδώ συνεχώς; Ή μήπως επειδή μένουμε στην παραλία, μας ενοχλεί; Δηλαδή μας ενοχλεί, τι; Κάποτε πρέπει να δούμε τα παιδιά μας, να τα σκεφτείτε. Μιλάμε για το περιβάλλον. Σε άλλο άρθρο δείχνετε ευαισθησίες και εδώ ερχόμαστε και δεν υπολογίζουμε τίποτε. Πώς θα γίνει αυτή η δουλειά, λοιπόν; Μονίμως θα βρίσκουμε κάτι, για να είμαστε με τη μεμψιμοιρία. Πρέπει να γίνει ένα έργο το οποίο θα βοηθήσει στην αποσυμφόρηση της Θεσσαλονίκης και επιτέλους να πάψουμε να είμαστε πρωταθλητές κόσμου στους ρύπους.
Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να προσανατολιζόμαστε σε σχεδιασμό μακράς προοπτικής, σε έργα και λύσεις που θα εκτονώσουν τα αστικά κέντρα και τα αυτοκίνητα. Η υποθαλάσσια, λοιπόν, είναι ένα τέτοιο έργο, που το έχει ανάγκη η Θεσσαλονίκη, είναι όμως ένα έργο που πρέπει να αντιμετωπίζεται συνδυαστικά με το μετρό, που επιτέλους και αυτό γίνεται πραγματικότητα.
Κάποιος ανέφερε, νομίζω η κ. Ξηροτύρη, ότι το μετρό παρακολουθεί την υποθαλάσσια σήραγγα. Για το μετρό δίνει η πολιτεία πάνω από 1.000.000.000 ευρώ. Άρα, είναι το πρώτο έργο το οποίο πληρώνει και το κάνει. Δεν γίνεται με σύμβαση παραχώρησης. Επομένως δεν θα λέμε εύκολα τέτοιες κουβέντες εδώ μέσα.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Αφού είναι έτσι…
ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: ‘Όχι, δεν είναι καθόλου έτσι. Στο ένα πληρώνω και στο άλλο παραχωρώ. Έχει μεγάλη διαφορά, για να βάζετε με το δικό σας νου ότι ξαφνικά είναι πιο βαρύ το έργο αυτό.
‘Αρα, λοιπόν, το έργο αυτό εντάσσεται σε έναν ευρύτερο συγκοινωνιακό σχεδιασμό υπέρ της αποσυμφόρησης του κέντρου της πόλης. Το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. κατάφερε μέσα σε δυόμισι χρόνια -γιατί ανέφερε ο εισηγητής της Πλειοψηφίας τι είπε ο Πρωθυπουργός στην πρώτη έκθεση -και μόνο με τις ενστάσεις ξέρετε πάρα πολύ καλά πόσο τραβάει- να ολοκληρώσει όλους τους απαραίτητους διαγωνισμούς, ώστε να είμαστε σε θέση σήμερα να συζητάμε το σχέδιο νόμου, με το οποίο κυρώνεται αυτή η Σύμβαση Παραχώρησης, με την οποία και ρυθμίζονται όλα τα θέματα για την κατασκευή και λειτουργία της υποθαλάσσιας αρτηρίας.
Στην επιτροπή, λοιπόν, είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε έναν ευρύτατο διάλογο. Ακούσαμε φορείς και είναι προφανές ότι όλοι συμφωνούσαν -εκτός από μια κίνηση πολιτών, όπως σας προείπα- πως η λύση ήταν να απομονώσουμε το κέντρο και να μην κυκλοφορεί τίποτα. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Είναι σεβαστές και αυτές οι απόψεις, όπως και αυτών που φέρνουν αντιρρήσεις, γιατί ο διάλογος και η διαφορά φέρνουν το καλύτερο αποτέλεσμα.
Κανένα δεν άκουσα εδώ μέσα να λέει ότι αυτή η σύμβαση που έκανε το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. έχει απόδοση 4% -μιλάτε συνεχώς εναντίον- όταν το Ρίο-Αντίρριο, που αναφέρατε ή η Αττική Οδός έχει τριπλάσια απόδοση, 11,7% και 11,3%. Άρα, λοιπόν, του παραχωρησιούχου είναι 4%. Είναι τριάντα χρόνια, βάζει όλο το ρίσκο και δεν άκουσα κανένα να λέει ότι γι’ αυτήν τη σύμβαση δεν υπάρχει εγγύηση του δημοσίου, ότι το ρίσκο το παίρνει μόνος του ο παραχωρησιούχος από τα δάνεια, από την τράπεζα, ότι η πολιτεία συμμετέχει με 20% και ότι πρέπει να βάλει πάνω από 50.000.000 ευρώ εξ ιδίων. Δεν άκουσα, λοιπόν, να λέτε ότι όλα αυτά είναι μια επιτυχία της Κυβέρνησης, που κατάφερε να κάνει αυτό το πράγμα με αυτούς τους όρους και να έχει όλο το ρίσκο ο παραχωρησιούχος.
Το άλλο που αναφέρατε -και που είναι πολύ σοβαρό- είναι ότι ξαφνικά θα υπάρχει συμφόρηση στην Ανθέων με την οδό Μαρία Κάλλας. Δηλαδή, τα τωρινά αυτοκίνητα μπαίνουν σε αεροπλάνο και φεύγουν; Ακριβώς την ίδια συμφόρηση έχει και τώρα. Απλώς και μόνον …
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Μαζί θα το λύσουμε…
ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Όχι, να είστε προσεκτικοί. Δεν θα λύσει το πρόβλημα της συμφόρησης στην Ανθέων με την οδό Μαρία Κάλλας, για την ώρα. Έχει δεσμευτεί ο Υπουργός –το παραδέχτηκε μόνος του και είπε «ναι»- ότι θα δούμε το θέμα για την οδό Μαρία Κάλλας, για να πηγαίνουν προς την Καλαμαριά.
Για την Ανθέων που λέτε, αυτήν τη στιγμή η Ανθέων έχει και από τη μια και από την άλλη μεριά παρκαρισμένα. Ειπώθηκε να αστυνομεύεται η Ανθέων μέχρι να βρούμε τη λύση, ώστε να φτάσει μέχρι την περιφερειακή και να κλείσει ο δακτύλιος. Άρα, λοιπόν, όλες οι πόλεις έχουν δακτύλιο και εμείς που έχουμε θάλασσα, πώς θα κάνουμε δακτύλιο; Μα, αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος για να κάνουμε δακτύλιο.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ).
Πρέπει, λοιπόν, να λέτε τα θετικά. Χαίρομαι να υπάρχει αντίρρηση, γιατί αυτή είναι η δημοκρατία, αλλά από εκεί και πέρα, να μη φτάνουμε στο σημείο να έχουμε μόνον αντιρρήσεις, γιατί η Θεσσαλονίκη έχει ανάγκη από τα έργα αυτά.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή).
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε συνάδελφε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε. Και η κ. Ξηροτύρη μίλησε επτά λεπτά παραπάνω. Δεν μπορούμε να μιλήσουμε μισό λεπτό;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Η κ. Ξηροτύρη ήταν Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπος.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Ε, όχι, γιατί κάθε φορά στην Αντιπολίτευση δίνουμε το χρόνο και στη Συμπολίτευση είμαστε αυστηροί, με το δευτερόλεπτο.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Η κ. Ξηροτύρη ήταν Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπος.
Το λόγο έχει ο κ. Λοβέρδος. Περαστικά κιόλας.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Ευχαριστώ και το Προεδρείο για την ειδική μεταχείριση για λόγους υγείας που είχα σήμερα και ζητώ συγγνώμη από τους συναδέλφους έναντι των οποίων προτάχθηκα.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Περαστικά!
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Περαστικά!
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Τζέκη. Ευχαριστώ πολύ, συνάδελφοι.
Κύριε Υπουργέ, κατά τη συζήτηση της πρότασης δυσπιστίας που κατέθεσε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., αναφερθήκατε σε μία σειρά από έργα, προσπαθώντας να δείξετε ότι το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. κάνει αυτό που οφείλει να κάνει, τόσο στους τομείς του περιβάλλοντος όσο και σ’ αυτούς των δημοσίων έργων. Μάλιστα, κάνατε και ειδικές αρνητικές αναφορές για τους προκατόχους σας των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Συγκρίνατε έργα –υποτίθεται- με έργα, για να καταδείξετε πόσο καλύτερα πηγαίνει το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. κάτω από τη δική σας πολιτική ηγεσία.
Δεν έχω χρόνο να κάνω αναφορές σε σχέση με το περιβάλλον, κυρίες και κύριοι Βουλευτές. Αρκούμαι να υποδείξω στους έχοντες ενδιαφέρον, να δουν τη χθεσινή συνέντευξη του κ. Δήμα, του Έλληνα Επιτρόπου, στα «ΝΕΑ», για να δουν ότι με έμμεσο αλλά σαφή τρόπο σάς ασκείται, κύριε Υπουργέ, η κριτική ότι το παγκόσμιο μήνυμα δεν το έχει πάρει η ελληνική Κυβέρνηση σε σχέση με τις κλιματικές μεταβολές, σε σχέση με τον επανακαθορισμό της ημερήσιας διάταξης όλων των προηγμένων κρατών, καθώς και όλων των διεθνών οργανισμών και σε σχέση με τις ραγδαίες μεταβολές που συντελούνται στον πλανήτη στον τομέα του περιβάλλοντος και εξαιτίας αυτών.
Επίσης θέλω, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, να σημειώσω ότι στο πρόσφατο κεντρικό τραπέζι στο οικονομικό φόρουμ του Νταβός, όπου αναπτύχθηκε η γερμανική σχετική πρωτοβουλία, ενενήντα χώρες πήραν το λόγο, ανταποκρινόμενες στα διεθνή κελεύσματα για το ιδιαιτέρως δραματικό ζήτημα των μεταβολών του κλίματος, η ελληνική Κυβέρνηση δεν θεώρησε σκόπιμο να παρευρεθεί. Θα τα πούμε, όμως, στις ειδικές συνεδριάσεις των αρμοδίων επιτροπών για τα θέματα του περιβάλλοντος.
Η ίδια έπαρση όμως, κύριοι Υπουργοί του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., επιδεικνύεται και για τα δημόσια έργα. Τρία χρόνια δεν αξιοποιήθηκαν. Τα έτη 2004-2007 δεν είναι έτη αξιοποίησης των όσων θα μπορούσαμε να κάνουμε, των ευκαιριών και των χρημάτων που είχαμε σε σχέση με τα δημόσια έργα. Περιφέρετε δήθεν έργα που εκτελούνται, ομιλίες στο Τεχνικό Επιμελητήριο και εδώ –επαναλαμβάνω- κατά τη συζήτηση της πρότασης ,μομφής αυτοσυγχαίρεστε για την πρόοδο στον τομέα αυτό, όμως οι πολίτες που γνωρίζουν, εμβρόντητοι σας βλέπουν να συγκρίνεστε με τις κυβερνήσεις των μεγάλων έργων, με τις κυβερνήσεις των έργων εκείνων που χρησιμοποιούν οι Έλληνες και οι Ελληνίδες σήμερα και δεν έχουν ανάγκη πολιτικών λόγων για να καταλάβουν εάν είναι κακά ή καλά. Όποιος χρησιμοποιεί τη γέφυρα του Ρίου – Αντιρρίου, το μετρό, το αεροδρόμιο, την Αττική Οδό, δεν χρειάζεται τους πολιτικούς για να του λένε ποια κυβέρνηση είναι κυβέρνηση των έργων και ποια δεν είναι. Καθ’ υπερβολήν ομιλώντας, μία κυβέρνηση που δεν έχει καταφέρει να ρίξει άσφαλτο σ’ ένα σοκάκι, δεν μπορεί να ισχυρίζεται ότι η χώρα είναι ένα απέραντο εργοτάξιο. Πού είναι το εργοτάξιο;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΦΛΙΑΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Μα, είναι πράγματα αυτά τώρα; Εδώ είναι το Βήμα της Βουλής!
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Έχω επιχειρήματα, κύριε Υπουργέ. Και να απαντήσετε! Έχω επιχειρήματα!
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΦΛΙΑΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Δεν μπορείτε να λέτε ψέματα!
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Εσείς λέτε αναλήθειες! Και εγώ θα είμαι συγκεκριμένος.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Παρακαλώ, κύριε Υπουργέ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΦΛΙΑΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Είναι χονδροειδή ψέματα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ο καθένας είναι υπεύθυνος των λεγομένων του. Παρακαλώ.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Αναφερθήκατε εδώ, καθώς και στο Τεχνικό Επιμελητήριο, στα λιμάνια, τα οποία υποτίθεται ότι ως έργα εκτελούνται.
Γιατί συγχύζεστε; Εγώ θα είμαι συγκεκριμένος. Αναφερθήκατε, κύριε Υπουργέ, στο λιμάνι, λόγου χάρη, του Λαυρίου. Ενημερώνω ότι το έργο αυτό δεν εκτελείται. Δεν ξέρω τι θα πείτε εσείς για τις προσπάθειες που κάνετε, προκειμένου να το παρουσιάσετε ως ώριμο, αλλά αυτά που λέτε για τη χώρα ως εργοτάξιο, επικαλούμενοι το λιμένα αυτό, είναι αναληθή.
Δεύτερον, επικαλεστήκατε το λιμάνι στα Μεστά της Χίου. Παρακολουθούσα την ομιλία σας. Είδα αντιδράσεις της Βουλευτού αυτής της περιφέρειας, της κ. Τσουρή.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
Κακώς το αναφέρατε. Το βρήκατε ενταγμένο στο Γ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Το έργο δεν έχει ξεκινήσει.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Έχετε δίκιο, κύριοι συνάδελφοι.
Κύριε Λοβέρδο, οι συνάδελφοι διαμαρτύρονται ότι είστε εκτός θέματος.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Είμαι εντός θέματος και αν θέλετε να με διακόψετε, κάντε το ρητά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Όχι, απλώς είπαν οι συνάδελφοι από εκεί ότι είστε εκτός θέματος.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Αναφερθήκατε σε λιμάνι της Μυκόνου. Όχι μόνο δεν έχει αρχίσει να κατασκευάζεται η δεύτερη φάση αυτού του λιμένα, αλλά και κανένα άλλο έργο στις Κυκλάδες δεν έχει αρχίσει να κατασκευάζεται. Τα ίδια, στο λιμάνι της Καβάλας. Βουλευτής μας σ’ αυτήν την περιφέρεια ήταν Υφυπουργός ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.. Έργο ύψους 25.000.000 ευρώ εντεταγμένο στο Γ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, που σας παραδόθηκε το 2004 με όλες τις μελέτες έτοιμες, ακόμα δεν έχει ξεκινήσει. Τα αυτά μου λένε για το αεροδρόμιο της Ρόδου οι συνάδελφοί μας. Τα αυτά για το μετρό της Θεσσαλονίκης, που στις ομιλίες σας το εμφανίσατε ως έργο που εκτελείται.
Άλλο είναι να λέτε τι προπαρασκευάζεται, προκειμένου κάποια στιγμή να εκτελεστεί και άλλο να ενημερώνετε την Εθνική Αντιπροσωπεία για την Ελλάδα που είναι εργοτάξιο, αλλά το βλέπετε προφανώς μέσα από τα τζάμια του γραφείου σας.
Δεν έχω χρόνο να πάω και στα υπόλοιπα, για τα οποία είμαι έτοιμος. Αναφέρομαι και παραπέμπω στην κ. Διαμαντοπούλου για την Εγνατία Οδό, στο κομμάτι Βέροια-Κοζάνη. Τα είπε στη συζήτηση για την πρόταση μομφής. Δεν ήσασταν εδώ για να την ακούσετε. Άρα, αυτές οι επικλήσεις των έργων που ήδη γίνονται και της χώρας ως εργοταξίου, δεν είναι ακριβείς. Εν πάση περιπτώσει, όταν υπάρχει σύγκριση έργου με έργο, τα πολλά λόγια περιττεύουν. Ο πολίτης ξέρει, ο πολίτης χρησιμοποιεί τα έργα και εξ αυτού του λόγου ξέρει να συγκρίνει.
Όσον αφορά τα μεγάλα έργα, τα οποία εκτελούνται με συμβάσεις παραχώρησης, είναι αληθές ότι σ’ αυτά τα έργα και μόνο έχετε επικεντρωθεί. Όλες οι πληροφορίες κατατείνουν σ’ αυτό. Τρία χρόνια διακυβέρνησης του τόπου από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν έχουν, ωστόσο, ακόμη καταλήξει σε εκτελούμενο έργο, όσο και αν φωνάζουν οι του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.. Μπορείτε να πείτε ότι προετοιμάζετε τα έργα, αλλά δεν μπορείτε να πείτε ότι τα έργα έχουν αρχίσει.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, υπάρχουν και τρεις πολιτικές παράμετροι που θέλω να τις αναφέρω. Βρήκε αυτή η Κυβέρνηση τη μεθοδολογία των συμβάσεων παραχώρησης έτοιμη. Αφού την είχε καταγγείλει ως διεφθαρμένη, τελικώς με τις δηλώσεις Αλογοσκούφη φαίνεται να την επαινεί εκ των υστέρων ως Κυβέρνηση. Αφού την επαινεί και τη χρησιμοποιεί, παίρνει και την εμπειρία από Υπουργούς, που για πρώτη φορά χρησιμοποίησαν τη μέθοδο των συμβάσεων παραχώρησης, όχι μόνο υπό καθεστώς κριτικής, αλλά υπό καθεστώς ανήθικων προσωπικών επιθέσεων.
Τα θυμόμαστε στην Αίθουσα αυτή τα περασμένα χρόνια όσα λέγατε. Παραλάβατε έτοιμη μέθοδο, παραλάβατε και μία Αντιπολίτευση που ενισχύει τις προσπάθειες για να γίνουν τα δημόσια έργα, παραλάβατε τα έργα ώριμα. Τι σχέση έχει ο διάλογός σας, κύριε Υπουργέ, με τα επιχειρήματα του κ. Σπηλιόπουλου και του κ. Φλωρίδη σήμερα, με το διάλογο που προκαλούσατε περί διαφθοράς και περί των υπολοίπων, όταν μεγάλα έργα συγχρηματοδοτούμενα συνεζητούντο σ’ αυτήν την Αίθουσα;
Συνεπώς, κοιτάξτε να αξιοποιήσετε όλη αυτήν τη θετική συγκυρία, αντί να αυτοσυγκρίνεστε ανεπιτυχώς με το ΠΑ.ΣΟ.Κ..
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΦΛΙΑΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Πάντως, για την υποθαλάσσια δεν ακούσαμε τίποτα, κύριε Πρόεδρε. Τα ψέματα σύννεφο, αλλά για την υποθαλάσσια τίποτα.
ΚΙΜΩΝ ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ: Μόνο αλήθειες, είπε ο Ανδρέας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ο κ. Μάνος έχει το λόγο.
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΜΑΝΟΣ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, πρώτον εκφράζω τη χαρά μου, επειδή μετά παρέλευση πολλών ετών έρχεται επιτέλους προς κύρωση στη Βουλή μια σημαντική Σύμβαση Παραχώρησης. Οι προηγούμενες για το αεροδρόμιο, την Αττική Οδό, τη γέφυρα στο Ρίο, την υποθαλάσσια στην Πρέβεζα, ξεκίνησαν όλες επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη και κυρώθηκαν από τη Βουλή από κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Θα περιοριστώ μόνο σε λίγες γενικές παρατηρήσεις. Στην εισηγητική έκθεση υπάρχει μία ασυνήθιστα εκτενής και χρήσιμη περιγραφή του ιστορικού του έργου, δηλαδή πώς ξεκίνησε και πώς έφθασε στη σύμβαση το έργο. Εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι οι διαγωνιζόμενες εταιρίες βρήκαν προφανώς έδαφος, για να αξιοποιήσουν ένδικα μέσα και προσφυγές στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που σαν τελικό αποτέλεσμα, καθυστέρησαν σημαντικά το έργο και έβλαψαν τη Θεσσαλονίκη. Ελπίζω το Υπουργείο να αναζητήσει τι είναι εκείνο στους διαγωνισμούς που πραγματοποιεί, που επιτρέπει στους διαγωνιζόμενους να κάνουν τόσες προσφυγές. Ελπίζω, επίσης, να αναζητήσει τρόπο που να συνεπάγεται σοβαρό κόστος σε όσους στα καλά καθούμενα προσφεύγουν, με μόνο αποτέλεσμα την καθυστέρηση των έργων. Αυτό το «βιολί» πρέπει κάποτε να σταματήσει, κύριοι συνάδελφοι.
Είμαι βέβαιος ακόμη, κύριοι συνάδελφοι, ότι το κυκλοφοριακό πρόβλημα στις αστικές περιοχές δεν θα λυθεί, όσο δεν γίνεται μια πραγματικά σοβαρή προσπάθεια αντιμετώπισης του προβλήματος της στάθμευσης. Λυπάμαι, επειδή η κατασκευή της υποθαλάσσιας δεν συνδυάστηκε με τη δημιουργία εκτεταμένων χώρων στάθμευσης, όπως λυπάμαι επίσης, επειδή οι σταθμοί του προαστιακού και οι καινούργιοι σταθμοί του μετρό, εκτός του κέντρου της Αθήνας και αυτοί δεν συνδυάστηκαν με χώρους στάθμευσης.
Η μη κατασκευή χώρων στάθμευσης, κύριοι συνάδελφοι, είναι προϊόν κοντόφθαλμης θεώρησης της πραγματικότητας και κακώς εννοούμενη οικονομία. Στην Ελλάδα προστίθενται κάθε χρόνο διακόσιες πενήντα με τριακόσιες χιλιάδες αυτοκίνητα. Τα αυτοκίνητα αυτά, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, σταθμεύουν στο κατάστρωμα πανάκριβων δρόμων. Τριακόσιες χιλιάδες σταθμευμένα αυτοκίνητα καταλαμβάνουν λωρίδα δρόμου μήκους χιλίων οκτακοσίων χιλιομέτρων. Τα καινούργια αυτοκίνητα μιας μόνο χρονιάς καλύπτουν τέσσερις λωρίδες του αυτοκινητόδρομου Αθήνα-Θεσσαλονίκη. Όσα οδικά έργα και να γίνουν, μα όσα και να γίνουν, η αποσυμφόρηση της κυκλοφορίας θα αποδειχθεί βραχύβια. Τα ίδια λεφτά, αν ξοδεύονταν για έργα στάθμευσης, θα έπιαναν πολύ περισσότερο τόπο.
Όσο, κύριοι συνάδελφοι, κατασκευαζόταν η Αττική Οδός -και απευθύνομαι κυρίως στους συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας- η Νέα Δημοκρατία διαμαρτυρόταν αδιάκοπα, ισχυριζόμενη ότι πολλές αναθέσεις ήταν σκανδαλώδεις.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ:…(Δεν ακούστηκε)
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΜΑΝΟΣ: Μη με διακόπτετε.
Αφορμή για τις καταγγελίες ήταν το άρθρο της Σύμβασης Παραχώρησης, που επέτρεπε στο δημόσιο να αναθέτει στον παραχωρησιούχο συμπληρωματικές εργασίες ή και τοπικά έργα, σε συνολική αξία που δεν υπερβαίνει το 50% του συνολικού τιμήματος για τη μελέτη και την κατασκευή του κυρίως έργου. Αν δηλαδή, κύριοι συνάδελφοι, το έργο κοστίσει 1.000.000.000 ευρώ, το δημόσιο, βάσει της σύμβασης, μπορεί να αναθέσει χωρίς διαγωνισμό συμπληρωματικά έργα ύψους 500.000.000 ευρώ, με τιμές τις τιμές του τιμολογίου της υπηρεσίας, όπως αναθεωρημένες θα ισχύουν όταν θα γίνει το έργο. Η διάταξη αυτή που υπήρχε στη σύμβαση για το αττικό μετρό είναι σύμφωνη με το Κοινοτικό Δίκαιο και περιλαμβάνεται ως παράγραφος 7 του άρθρου 18 αυτής της σύμβασης, που καλούμεθα να κυρώσουμε σήμερα.
Αυτή, όμως, είναι η διάταξη που προκάλεσε τόσες υποψίες στη Νέα Δημοκρατία, όταν αυτή ήταν αντιπολίτευση. Ελπίζω το Υπουργείο καίτοι θα έχει τη δυνατότητα, να μην κάνει ή έστω να κάνει πολύ περιορισμένη χρήση αυτής της διευκόλυνσης, διότι μπορώ να προεξοφλήσω ότι η εφαρμογή αυτής της διάταξης θα οδηγήσει σήμερα σε παρόμοιες αντιδράσεις εκ μέρους όμως της τωρινής Αντιπολίτευσης.
Τέλος –και κλείνω μ’ αυτό- ένα πρόβλημα που έγινε φανερό μετά τα πρώτα χρόνια λειτουργίας της Αττικής Οδού είναι ότι στην αρχική σύμβαση δεν είχε προβλεφθεί τι θα συμβεί σε περίπτωση που θα διαπιστωθεί η ανάγκη επέκτασης της Αττικής Οδού.
Έτσι, η εταιρεία που έχει την παραχώρηση της Αττικής Οδού, πρότεινε πριν από δύο χρόνια την επέκτασή της προς Ραφήνα, Λαύριο, Γλυφάδα και διάφορα άλλα μέρη, με μοναδικό αντάλλαγμα την παράταση της διάρκειας παραχώρησης και με τη δέσμευση ότι για τα πρόσθετα τμήματα της Αττικής Οδού οι χρήστες οδηγοί δεν θα πληρώνουν τίποτε πέραν του διοδίου που ήδη καταβάλλουν.
Με άλλα λόγια είπαν: Αφήστε μας να φτιάξουμε τις επεκτάσεις, δεν θα σας κοστίσει τίποτα, οι οδηγοί δεν θα πληρώνουν τίποτε παραπάνω και το μόνο που ζητούμε σε αντάλλαγμα είναι η παράταση της διάρκειας της παραχώρησης.
Το Υπουργείο, όμως, αδυνατεί να συναινέσει στην εξόφθαλμα συμφέρουσα για τους χρήστες οδηγούς πρόταση, επειδή δεν γνωρίζει πώς να δικαιολογήσει και να αξιολογήσει αυτήν την πρόταση. Αντί να προχωρήσει στην άμεση αποδοχή της πρότασης και διαπραγμάτευση του χρόνου παράτασης της διάρκειας παραχώρησης, προσπαθεί να στήσει διαγωνισμούς για τις επεκτάσεις, που πάντως θα έχουν ως αποτέλεσμα τη σημαντική καθυστέρηση των έργων και την πρόσθετη επιβάρυνση των χρηστών των νέων τμημάτων. Αυτό θα είναι το αποτέλεσμα.
Για παράδειγμα, κύριοι συνάδελφοι, η εταιρεία που έχει την παραχώρηση της Αττικής Οδού πρότεινε την επέκταση της λεωφόρου Κύμης από την Αττική Οδό μέχρι την εθνική οδό. Το τμήμα αυτό δεν έχει καν δημοπρατηθεί από το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.. Αν είχε γίνει δεκτή η πρόταση της εταιρείας της Αττικής Οδού, ίσως σήμερα να ήμασταν κοντά στην ολοκλήρωση του έργου. Αντ’ αυτού θα χρειαστεί να περιμένουμε τουλάχιστον έως το 2015, για να γίνει το έργο σύμφωνα με τις επιλογές του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε..
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Αμέσως, κύριε Πρόεδρε, τελειώνω.
Στο μεταξύ, όμως, μέχρι το 2015 θα ταλαιπωρούνται χιλιάδες οδηγοί που επιχειρούν σήμερα να προσπελάσουν την Αττική Οδό από τον κόμβο Μεταμόρφωσης. Και αν ποτέ γίνει η Κύμης, θα πληρώνουν πρόσθετο διόδιο για να περάσουν και από εκεί, ενώ αλλιώς θα το είχαν δωρεάν.
Το πρόβλημα, λοιπόν, τώρα με τη σημερινή σύμβαση, μ’ αυτήν που συζητούμε, είναι ότι και πάλι δεν υπάρχει πρόνοια για το τι θα γίνει, αν στο μέλλον κριθεί ότι πρέπει να επεκτείνουμε το έργο. Πάλι δεν υπάρχει πρόνοια σ’ αυτήν εδώ τη σύμβαση.
Παρά ταύτα, παρά το γεγονός ότι υπάρχουν προβλήματα, εγώ θα ψηφίσω υπέρ της αποδοχής αυτής της σύμβασης, διότι σταθμίζω το σύνολο και νομίζω ότι είναι ευτύχημα ότι προχωρούμε, έστω με τα μειονεκτήματα. Αλλά επεσήμανα δύο-τρία πράγματα, τα οποία –κατά τη γνώμη μου- στο μέλλον θα αποδειχθούν πολύ σημαντικά.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε για την ανοχή σας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε συνάδελφε.
Ο συνάδελφος κ. Σπηλιόπουλος Αναστάσιος έχει το λόγο.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με την κύρωση της σύμβασης για την υποθαλάσσια αρτηρία της Θεσσαλονίκης δικαιώνονται όλοι όσοι πίστευαν ότι ο Κώστας Καραμανλής ως Πρωθυπουργός είναι αποφασισμένος να αλλάξει τη μορφή και την πορεία της Θεσσαλονίκης, μια που ως Βουλευτής της γνωρίζει όσο ελάχιστοι τα προβλήματά της, αλλά και την εγκατάλειψή της από τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
Αυτό το όραμα του Πρωθυπουργού για τη Θεσσαλονίκη δεν θα γινόταν πράξη και μάλιστα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, αν στο αρμόδιο Υπουργείο δεν βρισκόταν ο Γιώργος Σουφλιάς, ο οποίος πήρε στις πλάτες του αυτήν τη βαριά ευθύνη, την ευθύνη να κάνει το όραμα αυτό πράξη.
Μετά το έργο του εκσυγχρονισμού και της αναβάθμισης του αεροδρομίου Μακεδονία σε διεθνές και το έργο του μετρό, έργα που ξεκίνησαν, κύριε Λοβέρδο, έργα που κατασκευάζονται, σήμερα έρχεται η υποθαλάσσια και οι επεκτάσεις της περιφερειακής και σύντομα, είμαστε βέβαιοι, η εξωτερική περιφερειακή με τα δώδεκα τούνελ, με τις τεράστιες γέφυρες, αλλά και οι επεκτάσεις του μετρό που πρέπει από τώρα να σχεδιαστούν. Όλα αυτά συνθέτουν ένα πλέγμα μεγαλεπήβολων έργων που αλλάζουν τη Θεσσαλονίκη, που αλλάζουν τη ζωή των κατοίκων της, έργα μόνο του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., που σήμερα το ύψος της χρηματοδότησής τους ανέρχεται στα 2.000.000.000 ευρώ, κύριε Λοβέρδο, και προβλέπεται να ξεπεράσει -με την εξωτερική περιφερειακή και τα άλλα που πρόκειται να γίνουν- τα 3.500.000.000 ευρώ.
Εγώ, κύριοι συνάδελφοι, λυπάμαι βαθύτατα, γιατί υπάρχουν ορισμένοι που αντί να αφήσουν τους Θεσσαλονικείς να χαρούν για όλα αυτά τα μεγάλα έργα, γι’ αυτό το θαύμα που συντελείται στη Θεσσαλονίκη, προσπαθούν να δηλητηριάσουν τους Θεσσαλονικείς, καταφεύγοντας σε υπερβολές και σε ανυπόστατα επιχειρήματα, άλλοι για λόγους ιδιοτελείς –αυτοί δεν βρίσκονται μέσα στη Βουλή- και άλλοι για λόγους σκοπιμότητας.
Είναι προφανές ότι δεν αναφέρομαι στις όποιες καλόπιστες κριτικές και στις όποιες εποικοδομητικές προτάσεις διατυπώνονται. Εξίσου προφανές είναι ότι σέβομαι και τις απόψεις όλων όσων, έστω και όψιμα, τοποθετούνται εναντίον αυτών των έργων για τους δικούς τους κυρίως πολιτικούς -για να μην πω μικροπολιτικούς- λόγους. Όλων όσων αντιδρούν ανακαλύπτοντας τη μια μέρα τα συγκοινωνιακά προβλήματα που θα ανακύψουν στην περίοδο κατασκευής των έργων του μετρό και της υποθαλάσσιας, την άλλη διαμαρτύρονται για τη μετακίνηση δέκα περιπτέρων στο έργο του μετρό και τώρα διαμαρτύρονται για το έργο της υποθαλάσσιας, για το αν και κατά πόσο τα διόδια που θα υπάρχουν θα είναι χειροκίνητα ή ηλεκτροκίνητα, για το ύψος των φουγάρων και τελευταία βεβαίως, για τη ζώνη των προνομίων.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε, κύριοι συνάδελφοι, ότι όλη αυτή η μεμψιμοιρία ήταν για δεκαετίες το άλλοθι στις προηγούμενες κυβερνήσεις για να μη γίνεται απολύτως τίποτα σ’ αυτήν την πόλη, για να εμπαίζονται οι συμπολίτες μας.
Ας σταματήσουν, λοιπόν, όλοι αυτοί που ενέπαιζαν τους Θεσσαλονικείς και τελικά τους έκαναν δύσπιστους. Γιατί εκεί φτάσαμε, να μην πιστεύουν τίποτε οι Θεσσαλονικείς για χρόνια ολόκληρα μ’ αυτά που άκουγαν και τα οποία ποτέ δεν γίνονταν. Πρέπει να σταματήσουν, λοιπόν, όλοι αυτοί να δημιουργούν πρόβλημα στους Θεσσαλονικείς, να κινδυνολογούν και να αοριστολογούν. Είναι αυτοί που ενώ μπορούσαν -γιατί για πολλά χρόνια διέθεταν τεράστια πολιτική δύναμη, όντας προβεβλημένοι Υπουργοί στις προηγούμενες κυβερνήσεις- κάτι να προσφέρουν στη Θεσσαλονίκη, δεν προσέφεραν τίποτα ή πολύ λιγότερα απ’ αυτά που θα μπορούσαν να προσφέρουν. Αυτά δεν πρέπει να τα ξεχνάμε, γιατί οι Θεσσαλονικείς τα γνωρίζουν και μάλιστα πάρα πολύ καλά.
Να γιατί φτάσαμε, κύριοι συνάδελφοι, στη Θεσσαλονίκη, στο σημείο για πολλά χρόνια τώρα να μη γίνεται τίποτε ή όταν γίνεται κάποιο μεγάλο έργο, όταν το έργο αυτό ολοκληρώνεται, να είναι ξεπερασμένο από το χρόνο και τις ανάγκες της εποχής. Αναφέρομαι στο βιολογικό καθαρισμό, αναφέρομαι στο δρόμο Θεσσαλονίκης προς τα Μουδανιά. Να γιατί φτάσαμε στο σημείο, η Θεσσαλονίκη να είναι η πιο βεβαρημένη περιβαλλοντικά πόλη της Ευρώπης, μια πόλη που όπως ανέφερα και στην επιτροπή, ενώ διαθέτει σήμερα περισσότερα από τετρακόσιες χιλιάδες οχήματα –αυτή είναι η πραγματικότητα- προσθέτει κάθε μήνα δυόμισι χιλιάδες νέα, τουτέστιν τριάντα χιλιάδες καινούργια αυτοκίνητα το χρόνο, μια πόλη με πεπερασμένο οδικό δίκτυο και με ανύπαρκτες δυνατότητες παρέμβασης στο δίκτυο αυτό –το λέω για όσους τη γνωρίζουν- και το σημαντικότερο, μια πόλη με ελάχιστες θέσεις πάρκινγκ.
Το αναφέρω αυτό, γιατί πιστεύω ότι οφείλουμε όλοι, μετά τον εμπαιγμό και την ολιγωρία τόσων χρόνων, με γενναιότητα να αντιμετωπίσουμε και το θέμα αυτό, μια που πέρα από το θέμα της κυκλοφορίας –και εγώ συμφωνώ μ’ αυτά που είπε ο κ. Μάνος- υπάρχει και το θέμα της στάθμευσης όλων αυτών των οχημάτων, ένα τεράστιο πρόβλημα.
Το έργο της υποθαλάσσιας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι έργο πνοής και ζωής για τη Θεσσαλονίκη και τους Θεσσαλονικείς. Με το έργο αυτό το κέντρο της πόλης απελευθερώνεται από το κυκλοφοριακό έμφραγμα που σήμερα αντιμετωπίζει. Η μείωση της κυκλοφορίας στο κέντρο της πόλης, σύμφωνα με επίσημες μελέτες, θα περάσει το 40% και σε ώρες αιχμής και το 90%, με τεράστιο όφελος σε χρόνο, σε χρήμα και σε μείωση των ατμοσφαιρικών ρύπων, αλλά και με τεράστιο ενεργειακό όφελος, όπως αναφέρει η σύμβαση, για όλους μας.
Η σχέση των κατοίκων της πόλης με το μέτωπο της παραλίας ενισχύεται σε πείσμα όλων όσων υποστήριζαν τα ακριβώς αντίθετα. Οι διαβάσεις και τα φανάρια που σήμερα υπάρχουν, της νέας παραλίας, αντικαθίστανται με καλαίσθητες πεζογέφυρες. Έτσι σε σχέση και με τα έργα της ανάπλασης στη νέα παραλία και την κατασκευή των θεματικών πάρκων όλα αλλάζουν στην περιοχή, όλα αλλάζουν στις σχέσεις των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής με τη νέα παραλία. Ιδιαίτερη σημασία αποκτούν ακόμη οι δεσμεύσεις του κυρίου Υπουργού για την αντιμετώπιση των όποιων προβλημάτων στην ανατολική είσοδο και έξοδο του έργου στις οδούς Ανθέων και Μαρίας Κάλλας, προκειμένου να εξασφαλιστεί η απρόσκοπτη διοχέτευση των οχημάτων στην περιφερειακή.
Αν μελετήσει κάποιος τη Σύμβαση Παραχώρησης που συζητούμε, κύριοι συνάδελφοι, αναγνωρίζει τα αποτελέσματα των μεγάλων προσπαθειών του Υπουργού σ’ αυτήν για προάσπιση του δημόσιου συμφέροντος. Το μαρτυρούν οι πάμπολλες ασφαλιστικές δικλίδες, το μαρτυρούν οι προβλεπόμενες σε βάρος του παραχωρησιούχου κυρώσεις στην περίπτωση που δεν εκπληρώσει τις συμβατικές του υποχρεώσεις. Και σ’ αυτές δεν αναφέρθηκε κανείς. Ο πίνακας αυτών των υποχρεώσεων του παραχωρησιούχου, είναι σελίδες ολόκληρες και καλά θα κάνετε να τις διαβάσετε και να ασχοληθείτε και μ’ αυτές, κυρίως όμως με το γεγονός ότι το ποσοστό απόδοσης των κεφαλαίων για τον παραχωρησιούχο θα είναι μόνο 4% σε αντίθεση με το 10% και 12% που ήταν το αντίστοιχο ποσοστό στα υπόλοιπα έργα που έγιναν με την ίδια διαδικασία. Αυτά γιατί δεν τα αναφέρετε, κύριοι συνάδελφοι; Γιατί δεν αναφέρετε ότι μιλάμε για νούμερα διπλάσια και τριπλάσια του προβλεπομένου στις άλλες συμβάσεις;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Επίσης –και τελειώνω, κύριε Πρόεδρε- αρκετή συζήτηση γίνεται τις μέρες αυτές για τη ζώνη των προνομίων και τη ζώνη επιρροής του έργου. Ας σοβαρευτούμε, κύριοι συνάδελφοι. Ο παραχωρησιούχος σε ένα τέτοιο πολυδάπανο έργο δεν έχει μόνο υποχρεώσεις αλλά και δικαιώματα. Αυτή είναι η αλήθεια. Και σας ερωτώ ευθέως και αναφέρομαι σε σας που ζείτε όπως εγώ στη Θεσσαλονίκη: Σε ολόκληρο το πολεοδομικό συγκρότημα της πόλης υπάρχει αντικειμενικά κατά την άποψή σας η δυνατότητα κατασκευής ενός έργου που να μπορεί να αποδειχθεί από τον παραχωρησιούχο ότι είναι ανταγωνιστικό προς το έργο της υποθαλάσσιας; Πείτε μου ένα.
Από το άλλο μέρος ο Υπουργός παρουσιάζει μια λίστα μεγάλων έργων. Αναφέρομαι στην περιμετρική λεωφόρο, στην ανατολική περιφερειακή, στην εξωτερική περιφερειακή, στα μεταφορικά συστήματα σταθεράς τροχιάς, στις θαλάσσιες αστικές συγκοινωνίες, αλλά και στις επεκτάσεις του μετρό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Τελειώσατε, κύριε συνάδελφε.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Τελείωσα, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, εγώ προσωπικά σας συγχαίρω και σας ευχαριστώ για ό,τι κάνετε και για όσα πιστεύω ότι θα κάνετε ακόμη για τη Θεσσαλονίκη. Με τις σκέψεις αυτές υπερψηφίζω τη σύμβαση.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας )
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Κύριοι συνάδελφοι, είμαι πολύ σκληρός στο χρόνο, αλλά πρέπει να τελειώσουμε σε συγκεκριμένο χρόνο.
Ο συνάδελφος κ. Γείτονας έχει το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο κύριος Υπουργός εκνευρίστηκε πάλι γιατί ασκούμε κριτική.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΑΪΛΑΚΗΣ: Άλλο κριτική και άλλο ψέματα!
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Είναι λάθος του και εμφανίζεται μάλιστα με δυο πρόσωπα. Και σας παρακαλώ ακούστε, κύριοι συνάδελφοι –και μη με διακόψετε- τι γράφει στην εισηγητική έκθεση. «Βρήκε έργα στα χαρτιά, ασκήσεις επί χάρτου». Αυτά γράφει και εκνευρίζεται γιατί του λέμε ότι στα τρία χρόνια ό,τι κινείται στην Ελλάδα από τα έργα είναι από τα έργα που ξεκίνησαν από το ΠΑ.ΣΟ.Κ.!
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΦΛΙΑΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Είναι ψευδές. Ψευδέστατο!
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Κύριε Σουφλιά, είναι αληθές και ψευδές ότι βρήκατε έργα, έργα στα χαρτιά, όταν οι ίδιοι δρόμοι που ανακοινώνετε συνεχώς –επτά φορές τους ανακοινώσατε- οι δρόμοι της ανάπτυξης όπως λέτε είχαν δημοπρατηθεί επί ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Σε όποια φάση και αν ήταν. Αυτό είναι το αληθές.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΦΛΙΑΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Δεν μπορεί να γίνει διάλογος με ανακρίβειες!
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: … και όχι ότι βρήκατε ασκήσεις επί χάρτου; Και κατηγορείτε συναδέλφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι λένε ψέματα, όταν σας θυμίζουν ότι τα νέα έργα ακόμη δεν έχουν ξεκινήσει, ουσιαστικά και ότι χάθηκαν τρία χρόνια! Ήρεμα λοιπόν!
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΦΛΙΑΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Λέτε ψέματα. Αυτή είναι αλήθεια.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Σας παρακαλώ. Ας είμαστε ήρεμοι, γιατί είναι μια καλή στιγμή που έρχεται έστω και αργά –κάλλιο αργά, παρά ποτέ- ένα σημαντικό έργο δηλαδή έρχεται στη Βουλή το νομοσχέδιο κύρωσης της σύμβασης για την υποθαλάσσια αρτηρία της Θεσσαλονίκης. Και επιμένω ότι έρχεται με καθυστέρηση. Δεν το λέω εγώ. Ο Πρωθυπουργός μήνες που είχατε αναλάβει έλεγε άλλα. Δεν τον είχατε ενημερώσει; Είχε παραπλανηθεί; Επανειλημμένα στη Θεσσαλονίκη και το 2004 και το 2005, ουσιαστικά, προσδιόριζε το χρονοδιάγραμμα του έργου όπως ήταν από την αρχή. Δηλαδή να έρθει η σύμβαση το Σεπτέμβριο του 2005, άντε και με τρεις ή και με πέντε μήνες καθυστέρηση. Έρχεται σήμερα. Έρχεται πάντως με πολλή καθυστέρηση.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Πάλι εμείς φταίμε για όλα;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Είπε ακόμα ο κ. Σουφλιάς στην επιτροπή «ξέρετε, τα έργα θέλουν ωρίμανση», για να δικαιολογήσει τις καθυστερήσεις. Αυτό είναι σωστό, αλλά άλλα έλεγε –όχι ίσως ο ίδιος, η παράταξη σας- ως αντιπολίτευση. Τότε μίλαγε για μακέτες, έβλεπε παντού καθυστερήσεις. Και, αν μη τι άλλο, αυτοδιαψεύδεστε και στην εισηγητική έκθεση. Αφού στην αρχή λέτε για έργα στα χαρτιά, στη συνέχεια αποτυπώνετε όλες τις ενέργειες που είχαν γίνει επί ΠΑ.ΣΟ.Κ., είχαν φτάσει μέχρι τη δημοπράτηση.
Το έργο εντάχθηκε το 1985 στο Ρυθμιστικό, εγώ ανέθεσα τη μελέτη το 1995, πέρασε από σαράντα κύματα. Το 2003 είχε ολοκληρωθεί και η πρώτη φάση του διαγωνισμού. Και έρχεται σήμερα στη Βουλή. Έρχεται όντως με καθυστέρηση. Δεν θα τα πούμε αυτά;
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει πλήρη επίγνωση της σημασίας των έργων στην ανάπτυξη, στο περιβάλλον και στην ποιότητα ζωής των κατοίκων κάθε περιοχής. Γι’ αυτό και μετέτρεψε, ιδιαίτερα την τελευταία δεκαετία που κυβέρνησε, την Ελλάδα σε ένα μεγάλο εργοτάξιο. Ήταν η πρώτη γενιά των μεγάλων έργων: Αεροδρόμιο, Ρίο-Αντίρριο, Αττική Οδός, Εγνατία.
Ξεχνάτε την Εγνατία. Τρέχαμε να προλάβουμε την «παραεγνατία». Εγώ ξέρω πόσες ρυτίδες έβαλα στο μέτωπό μου για να προλάβουμε. Και την προλάβαμε την «παραεγνατία». Όπως ολοκληρώσαμε και τα ολυμπιακά έργα και έγιναν οι αγώνες.
Και στη συνέχεια, προχωρήσαμε στη δεύτερη γενιά, έργων με συμβάσεις παραχώρησης, στην προετοιμασία τους και φτάσαμε στην πρώτη φάση δημοπράτησης –προεπιλογή, θα πει ο κ. Σουφλιάς, έστω προεπιλογή- στη δεύτερη γενιά των μεγάλων έργων με συμβάσεις παραχώρησης. Αυτή είναι η αλήθεια.
Εμείς, λοιπόν, στηρίζουμε το έργο. Και αυτή είναι η διαφορά μας μ’ εσάς, κύριε Υπουργέ και κύριοι συνάδελφοι της κυβερνητικής παράταξης. Εσείς ως αντιπολίτευση καταψηφίσατε όλα τα μεγάλα έργα και καταγγέλλατε μονίμως –διαβάστε τα Πρακτικά να δείτε τι λέγατε- σκάνδαλα, διαπλοκές. Εμείς, δηλαδή, χτίζαμε και εσείς φτιάχνατε τότε λάσπη. Τώρα που απολαμβάνει ο ελληνικός λαός όλα αυτά τα έργα, τα υιοθετείτε και εκ των υστέρων προσπαθείτε μάλιστα να τα οικειοποιηθείτε.
Γιατί τα λέω αυτά; Αυτό το λέω γιατί πρέπει επιτέλους και εσείς και όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε ότι τα έργα δεν έχουν χρώμα. Είναι έργα της χώρας και καλό είναι τώρα που είστε Κυβέρνηση, εσείς τουλάχιστον έστω και αργά να το συνειδητοποιήσετε, ότι χρειάζεται να προχωρήσετε παραπέρα από εμάς, να οικοδομήσετε πάνω στο έργο που βρήκατε και όχι να το μηδενίζετε.
Στα τρία λεπτά που μου απομένουν, θα πω λίγα ακόμα για το έργο. Είναι γνωστό ότι υπήρχαν –το είδαμε και στην ακρόαση των φορέων- και ενστάσεις και διαφωνίες και αρνήσεις γι’ αυτό το έργο, τόσο για το σχεδιασμό, όσο και για τους συμβατικούς όρους. Το έργο είχε σχεδιαστεί ως μέρος του δακτυλίου για την αποσυμφόρηση του κέντρου της Θεσσαλονίκης. Και έτσι θα πρέπει να συνεχίσουμε να το βλέπουμε, να το βλέπουμε, δηλαδή, στην προοπτική του, για να παίξει τον προσδιορισμένο του ρόλο –γιατί αυτός ήταν και είναι ο σκοπός- αποσυμφόρησης της πόλης, αλλά και διευκόλυνσης της ευρύτερης περιοχής.
Περιορίζομαι στα τρία λεπτά που έχω για να πω το εξής: Πέραν των όσων είπε και τεκμηρίωσε ο εισηγητής μας ο κ. Σπηλιόπουλος, επιμένοντας πάνω σε ορισμένα ζητήματα, θα σταθώ σε τρία σημεία που έχουν σχέση με τις κύριες ενστάσεις μας.
Πρώτον, είναι σαφές –και παρακαλώ να το προσέξουν και οι συνάδελφοι της Θεσσαλονίκης- ότι υπάρχει πρόβλημα στην ανατολική έξοδο του έργου. Η αρχική σχεδίαση προέβλεπε τη σύνδεση της υποθαλάσσιας με την περιφερειακή. Είναι εξηγήσιμο γιατί δημοπρατήθηκε μέρος τους. Και συμφωνώ εδώ με τον κύριο Υπουργό, το είπε στην επιτροπή, αλλά το είπε και εδώ από τη σκοπιά του. Τα θέλει βλέπετε όλα δικά του ο Υπουργός. Είπε ότι το έργο που βρήκαμε στην αρχή ήταν κολοβό. Μα και τώρα κολοβό παραμένει με την ίδια λογική σας, κύριε Υπουργέ. Αλλά ας προχωρήσω.
Είπε πολύ σωστά ότι «δεν ξέραμε ποια είναι η βιωσιμότητα του έργου και γι’ αυτό δεν προχωρήσαμε παραπέρα, γιατί πράγματι ήταν αμφισβητούμενη η βιωσιμότητα». Είναι εξηγήσιμο αλλά αυτό, όμως, τέλειωσε, δεν θα σταθούμε εκεί.
Εγώ, λοιπόν, λέω απλά ότι θα πρέπει να εξασφαλίσουμε τη δυνατότητα επέκτασής του μέχρι την περιφερειακή. Πέραν των προσωρινών ρυθμίσεων –υπάρχουν διάφορες προτάσεις, οι οποίες ακούστηκαν και στην επιτροπή- εγώ πιστεύω ότι πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι ότι είναι ανάγκη να μελετήσουμε και να προωθήσουμε τη δεύτερη φάση του έργου, προκειμένου να επιτελέσει το σκοπό του. Αυτή είναι η πρώτη παρατήρηση. Και εδώ χρειάζεται μια ρητή δέσμευση της Κυβέρνησης.
Δεύτερη παρατήρηση. Στη δυτική πλευρά, έγινε επέκταση του έργου κατά ένα χιλιόμετρο για να τοποθετηθούν χειροκίνητα, συμβατικά με μπάρες διόδια. Αυτό οδήγησε σε παρεμβάσεις σ’ ένα κομβικό σημείο της πόλης, που είναι αυτή η περιοχή, με βαριές επιπτώσεις και στο περιβάλλον και σε παραδοσιακά κτήρια.
Εγώ πιστεύω ότι δεν τεκμηριώνεται η ανάγκη «μετωπικών διοδίων», να το πω έτσι. Τα διόδια ελεύθερης ροής για τις πόλεις είναι τα ενδεδειγμένα. Άλλωστε, αυτά προωθεί και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι ανάγκη, λοιπόν, να μελετηθεί ξανά το θέμα της δυτικής εισόδου και να αλλάξουν πολλά.
Τρίτον -και μ' αυτό τελειώνω, κύριε Πρόεδρε- ειπώθηκαν πολλά για τη ζώνη επιρροής και για τη ζώνη προνομίου. Η ζώνη προνομίου πράγματι τίθεται σε όλες τις συμβάσεις παραχώρησης για τον αποκλεισμό ανταγωνιστικών έργων.
Όμως, οι όροι της παραγράφου 4.4. και ιδιαίτερα ο 4.4.4. για τον αποκλεισμό –προσέξτε και εδώ δεν έχετε δίκιο, κύριε Σουφλιά, και θα διαβάσω ακριβώς πώς το λέει- των πρόσθετων συνδέσεων με το τοπικό δίκτυο, των πρόσθετων δηλαδή συνδέσεων των τριών περιφερειακών που εξαιρούνται με το τοπικό δίκτυο, δεσμεύει την πόλη, δεσμεύει και το δημόσιο. Για μένα είναι επαχθής όρος. Και ο όρος αυτός, κύριε Σουφλιά, πρέπει να φύγει. Με νέα διαπραγμάτευση δεν πρέπει να παραμείνει αυτός ο όρος.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Εγώ δεν ανησυχώ για τη βιωσιμότητα του έργου. Μπορείτε να το διαπραγματευθείτε. Αυτόν τον όρο θα τον βρίσκουμε συνέχεια μπροστά μας. Είτε θα έχουμε εμπλοκές είτε θα πληρώνουμε αδρές αποζημιώσεις του δημοσίου. Γενικά θα είναι εμπόδιο της ανάπτυξης της πόλης.
Τελείωσα, κύριε Πρόεδρε, λέγοντας για ένα δευτερόλεπτο ότι οι συμβάσεις παραχώρησης θα πρέπει να ξέρουμε ότι είναι πολύπλοκες διαδικασίες. Από τον προσωρινό ανάδοχο μέχρι την κύρωση της σύμβασης, «πολλά πέλει». Και στη συνέχεια πολλές φορές μέχρι το ξεκίνημα των έργων…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Δικό μας μέλημα, κύριοι της Συμπολίτευσης, είναι πάντα να προχωρήσουν τα έργα. Χάθηκε σχεδόν μία τριετία. Είστε υπεύθυνοι γι’ αυτό. Και εγώ πραγματικά πιστεύω ότι στη νέα κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., μετά τις εκλογές, θα αναθέσει ο ελληνικός λαός την προώθηση και της δεύτερης γενιάς των έργων.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε.
Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Καλαφάτης.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εδώ βρισκόμαστε μάρτυρες της πιο σουρεαλιστικής έκφρασης του σοσιαλισμού. Υπάρχει ένα κόμμα το οποίο κυβέρνησε για είκοσι χρόνια την Ελλάδα και κατάφερε να υλοποιήσει τα λιγότερα δυνατά μεγάλα έργα με το μεγαλύτερο κόστος. Και έρχεται αυτό το κόμμα να κατηγορήσει τη Νέα Δημοκρατία που σε τρία χρόνια καταφέρνει να προχωρήσει, να δρομολογήσει και να υλοποιήσει έργα, τα οποία δεν έχει κάνει το ίδιο στα προηγούμενα είκοσι χρόνια. Και ο «κατηγορούμενος» έρχεται και γίνεται «καταγγέλλων». Είναι και αυτό, αν θέλετε, δείγμα γραφής και αντίληψης και σημείο των καιρών, μόνο που είναι σημείο όλων των καιρών, όσον αφορά το ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η υποθαλάσσια είναι έργο πνοής. Μαζί με το μετρό δίνουν σημαντική ανάσα στο μεγαλύτερο πρόβλημα που αφορά την εύρυθμη λειτουργία της Θεσσαλονίκης, το κυκλοφοριακό. Αποτελεί δε αίτημα της πόλης, αντικείμενο συζήτησης και αδήριτη ανάγκη η καταλυτική παρέμβαση του κράτους, η οποία εκκρεμεί πάνω από είκοσι χρόνια, τη στιγμή μάλιστα που οι μεμονωμένες κυκλοφοριακές παρεμβάσεις από πλευράς τοπικών φορέων, καθώς και η όποια αστυνόμευση λειτουργούν ως «ασπιρίνη» σ’ έναν ασθενή που χρειάζεται να χειρουργηθεί.
Αυτή η καταλυτική παρέμβαση επιχειρείται από την παρούσα Κυβέρνηση με τη Σύμβαση Παραχώρησης, την οποία κυρώνουμε σήμερα, σήμερα που οι δεσμεύσεις της επίσημης πολιτείας απέναντι στους Θεσσαλονικείς επιτέλους γίνονται πράξη. Και είναι δεσμεύσεις που εξαγγέλθηκαν για πολλά χρόνια από προηγούμενες κυβερνήσεις, συζητήθηκαν σε δεκάδες κοινωνικά και πολιτικά τοπικά φόρα και επικρίθηκαν σε μεγάλο βαθμό από τη μεγάλη πλειοψηφία των Θεσσαλονικέων, ακριβώς γιατί παρέμειναν για πολλά χρόνια ως τέτοια, δηλαδή, απλώς δεσμεύσεις.
Η Κυβέρνηση Καραμανλή ανταποκρινόμενη στις υποχρεώσεις του κράτους απέναντι στη Θεσσαλονίκη, εδραιώνοντας την αίσθηση της αξιοπιστίας στη συνείδηση των πολιτών, προχωρά σ’ ένα έργο ζωής, πνοής και ανακούφισης για όλο το πολεοδομικό συγκρότημα.
Ξεπερνώντας αγκυλώσεις, παθογένειες και ελλείψεις που καθήλωσαν το έργο για πολλά χρόνια, το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. προχωρά στην υλοποίηση της υποθαλάσσιας αρτηρίας, που σε συνδυασμό με το άλλο μεγάλο έργο συγκοινωνιακών υποδομών που ξεκινά στη Θεσσαλονίκη -το μετρό- συνεισφέρει σε μεγάλο βαθμό στην επίλυση του μεγάλου κυκλοφοριακού προβλήματος που ταλανίζει το σύνολο των Θεσσαλονικέων πολιτών.
Σχεδόν 2.000.000.000 ευρώ επενδύει η Κυβέρνηση Καραμανλή στη Θεσσαλονίκη τα αμέσως επόμενα χρόνια μόνο για μεγάλα έργα υποδομής, αριθμός πολλαπλάσιος απ’ αυτά που επενδύθηκαν τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Και αυτά, χωρίς να υπολογίσουμε άλλα έργα αναπτυξιακού, πολιτιστικού και κοινωνικού χαρακτήρα, όπως είναι οι επενδύσεις στον Οργανισμό Λιμένος Θεσσαλονίκης, η προέκταση του αεροδιαδρόμου του αεροδρομίου Θεσσαλονίκης, το οποίο καθίσταται ικανό για υπερατλαντικές πτήσεις, η Ζώνη Καινοτομίας Θεσσαλονίκης, το Διεθνές Πανεπιστήμιο.
Η υποθαλάσσια αρτηρία θα προσφέρει πολλαπλού τύπου υπηρεσίες στην πόλη, στους κατοίκους της και πρώτιστα στην αναβάθμιση του περιβάλλοντος. Περίπου κατά 40% θα μειωθούν τα αιωρούμενα μικροσωματίδια στο περιβάλλον της Θεσσαλονίκης από την ελάττωση των ρύπων που θα προέλθει από τη χρήση της υποθαλάσσιας αρτηρίας. Σε μια πόλη όπου ο αγώνας για την αύξηση χώρων πρασίνου αποτελεί ένα συνεχές στοίχημα για τους κατοίκους της και η μόλυνση του περιβάλλοντος οφείλεται κυρίως στους ρύπους των καυσαερίων των αυτοκινήτων, η συνεισφορά του έργου στην καταπολέμηση του φαινομένου είναι καταλυτική.
Δεύτερον, ο χρόνος μετακίνησης δεκάδων χιλιάδων κατοίκων μειώνεται δραματικά. Για πολλούς συμπολίτες μας και κυρίως τις ώρες αιχμής ο κλασικός χρόνος διαδρομής τους, που σήμερα διαρκεί σαράντα πέντε με πενήντα πέντε λεπτά, θα φθάσει στα πέντε με δέκα λεπτά.
Τρίτον, εξοικονομούνται αμέτρητες εργατοώρες. Η απώλεια χρόνου των μετακινήσεων μετατρέπεται σε παραγωγική εργασία, που ωφελεί τον κάθε επαγγελματία και εργαζόμενο ξεχωριστά και την τοπική οικονομία συνολικά.
Τέλος, λόγω της ευκολότερης και αμεσότερης πρόσβασης προς τον προορισμό τους, διασφαλίζεται η ευεξία και η ηρεμία οδηγών και επιβατών, γεγονός που μπορεί να μην είναι μετρήσιμο ή κοστολογήσιμο, αλλά είναι ιδιαίτερα ωφέλιμο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το έργο υλοποιείται με το μοντέλο της συνήθους και επιτυχημένης πρακτικής στο εξωτερικό και στην Ελλάδα: τη σύμβαση παραχώρησης. Μεγάλα έργα που έδωσαν λύσεις ανάπτυξης στην περιφέρεια, όπως είναι η γέφυρα Ρίο-Αντίρριο, και αποσυμφόρησης σε αστικά κέντρα, όπως είναι η Αττική Οδός, υλοποιήθηκαν με την ίδια μέθοδο που επιλέγεται και για το έργο της υποθαλάσσιας αρτηρίας, μια υποθαλάσσια που αποτελεί και το μεγάλο και αποφασιστικό βήμα για την ολοκλήρωση του δακτυλίου που περιλαμβάνει ολόκληρη την περιφερειακή οδό και κλείνει σχεδόν με την τελική υλοποίηση του έργου.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να πω και δυο λόγια σχετικά με το αν η πόλη ζητά το έργο ή όχι. Από το 1985 μέχρι σήμερα η υποθαλάσσια απετέλεσε αντικείμενο κοινωνικής διαβούλευσης, θεσμικού διαλόγου και ανοικτής συζήτησης. Συμμετείχαν φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, το Τεχνικό Επιμελητήριο, ο Οργανισμός Ρυθμιστικού Σχεδίου και Προστασίας Περιβάλλοντος Θεσσαλονίκης και μη κυβερνητικές οργανώσεις. Είκοσι χρόνια αναζητήσεων, συζητήσεων που ποτέ δεν συνοδεύτηκαν από άρνηση.
Τουναντίον, στις τόσες εξαγγελίες του έργου, αρκετές δε φορές διατυπωμένες και από τα χείλη του τότε Πρωθυπουργού κ. Σημίτη, υπήρξε συνολική ομοθυμία και αποδοχή. Μπορεί, λοιπόν, να φανταστεί κάποιος, όταν υπάρχει αποδοχή σε εξαγγελίες, που για χρόνια έμεναν εξαγγελίες, ότι μπορεί να μην υπάρχει η ίδια στάση τώρα που περνάμε στην πραγμάτωσή τους; Πώς είναι δυνατόν να αποδεχόμαστε αναντίρρητα πολύχρονες εξαγγελίες ενός έργου και να μην αποδεχόμαστε την υλοποίησή τους;
Θεωρώ ότι η σιωπηρή μεν, συντριπτική δε πλειοψηφία των Θεσσαλονικέων επιζητεί και επικροτεί το συγκεκριμένο έργο, όπως ακριβώς έκανε και με την περιφερειακή οδό, έργο που πριν από την κατασκευή του, επίσης, συγκέντρωσε την κριτική αντίστοιχων ελάχιστων πολιτών. Φαντάζεται αλήθεια κάποιος πώς θα λειτουργούσε η πόλη, αν τελικά, λόγω αυτής της κριτικής, ακυρωνόταν το έργο της περιφερειακής οδού;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η υποθαλάσσια αρτηρία σίγουρα δεν αποτελεί πανάκεια σ’ ένα ιδιαίτερα οξυμένο πρόβλημα, όπως είναι το κυκλοφοριακό. Περαιτέρω κυκλοφοριακές ρυθμίσεις, προώθηση των μέσων μαζικής συγκοινωνίας, βελτίωση της αστυνόμευσης, δημιουργία νέων θέσεων στάθμευσης και ο συντονισμός όλων των παραπάνω παραμένουν και είναι ένα συνεχές ζητούμενο.
Η Θεσσαλονίκη διεκδικεί το δικαίωμά της να ανασαίνει και συνεχίζει να μάχεται γι’ αυτό. Δεν μπορεί, όμως, να αμφισβητήσει κανείς ότι η υποθαλάσσια αρτηρία αποτελεί έργο πνοής για την πόλη που μαζί με το μετρό της Θεσσαλονίκης καταδεικνύουν με τον πιο εμφατικό τρόπο ότι σ’ ένα τόσο κύριο ζήτημα, το κυκλοφοριακό, που αφορά ολόκληρη την πόλη, περνάμε επιτέλους από τη θεωρία στην πράξη. Και αυτό γίνεται με μια ανεξίτηλη σφραγίδα, τη σφραγίδα της Κυβέρνησης Καραμανλή.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπερψηφίζω τη σύμβαση.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε συνάδελφε.
Ο συνάδελφος κ. Βενιζέλος έχει το λόγο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. συνδέονται ιστορικά με το σχεδιασμό του έργου της υποθαλάσσιας αρτηρίας της Θεσσαλονίκης. Συνεπώς θέλουμε την υποθαλάσσια αρτηρία, αλλά θέλουμε μια σωστή υποθαλάσσια. Μια υποθαλάσσια με προοπτική που ανταποκρίνεται στις ανάγκες της πόλης και σέβεται τις ευαισθησίες των κατοίκων της. Έχω την αίσθηση ότι ο έως τώρα χειρισμός του θέματος εκ μέρους της Κυβέρνησης, έχει προκαλέσει σύγχυση η οποία επιτείνεται και από την αντιφατική στάση των οργάνων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, άλλα ο δήμαρχος, άλλα ο νομάρχης.
Επίσης πρέπει όλοι να έχουμε υπ' όψιν μας ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας ούτως ή άλλως θα ελέγξει το έργο μέσω των σχετικών διοικητικών πράξεων και άρα το έργο πρέπει να είναι περιβαλλοντικά και πολεοδομικά συμβατό, να εντάσσεται στο γενικό πολεοδομικό σχεδιασμό της Θεσσαλονίκης και πρέπει φυσικά να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες αντιλήψεις.
Η σύμβαση, όπως τελικά μορφοποιήθηκε και έχει κατατεθεί προς κύρωση στη Βουλή, είναι ένας μηχανισμός που σε τελική ανάλυση κάνει κάτι πάρα πολύ απλό: κατανέμει τη συνολική δαπάνη του έργου ανάμεσα στο ελληνικό δημόσιο και τον ανάδοχο, τον παραχωρησιούχο. Όταν το δημόσιο θέλει να λύσει προβλήματα στο πλαίσιο του κοινοτικού δικαίου, στο πλαίσιο της διακήρυξης, ακόμη, και στο πλαίσιο της σύμβασης και του κυρωτικού νόμου, μπορεί να τα λύσει εφόσον έχει την ευαισθησία και την πολιτική βούληση και αν προκύπτει πρόσθετη δημόσια δαπάνη, οφείλει να αναλάβει την πρόσθετη αυτή δημόσια δαπάνη.
Η Θεσσαλονίκη δικαιούται και την υποθαλάσσια, δικαιούται και το μετρό, δικαιούται όλα τα αναγκαία έργα υποδομής. Και αξιώνει, γιατί έχει σχετικό δικαίωμα, μεγαλύτερη συνολική δημόσια δαπάνη. Ευτυχώς κάποια στιγμή μετατρέψαμε το μετρό από έργο παραχώρησης σε δημόσιο έργο. Έτσι έπρεπε να έχουμε κάνει νωρίτερα. Ευτυχώς το κάναμε. Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Αυτό σημαίνει ότι κάποια πράγματα, εάν τα θεωρούμε αναγκαία πρέπει ως δημόσιο να τα πληρώνουμε. Υπάρχουν, συνεπώς, όλες οι νομικές δυνατότητες, εάν υπάρχει πολιτική βούληση, η υποθαλάσσια αρτηρία να γίνει σωστά, με τρόπο που διασκεδάζει και υπερβαίνει εύλογες ανησυχίες και αντιδράσεις.
Έχουμε κωδικοποιήσει τις παρατηρήσεις μας σε τρία σημεία.
Το πρώτο είναι η γνωστή και κατά τη γνώμη μου πολύ απλή υπόθεση των διοδίων. Το έργο δεν πρέπει να έχει συμβατικά διόδια. Πρέπει να έχει μόνο ηλεκτρονικά διόδια. Αν αποδεχθούμε τα ηλεκτρονικά διόδια, αλλάζει συνολικά ο όγκος του έργου στα κρίσιμα σημεία του, στο σημείο της εισόδου. Το έργο μπορεί να γίνει ηπιότερο, λειτουργικότερο, εναρμονισμένο με τον αστικό ιστό της Θεσσαλονίκης. Και εφόσον ο κύριος Υπουργός θέλει, μπορεί και σήμερα να αποσαφηνίσει ότι τα διόδια θα είναι ηλεκτρονικά. Ούτως ή άλλως ακολουθεί η μελέτη-κατασκευή και θα προσαρμοστούν τα τεχνικά χαρακτηριστικά του έργου. Περιμένουμε απάντηση και απάντηση θετική, όπως προοιωνίζεται και η στάση του κυρίου Υπουργού στη Διαρκή Επιτροπή.
Το δεύτερο σημείο είναι ακόμη πιο προφανές. Δεν θέλουμε μια υποθαλάσσια τυφλή. Θέλουμε μια υποθαλάσσια που να συνεχίζει προς το ανατολικό μέρος της πόλης και να συνδέεται με περιφερειακό δακτύλιο. Πρέπει το έργο να κατασκευαστεί έτσι σ’ αυτήν την πρώτη φάση του, ώστε να είναι διαμορφωμένες οι τεχνικές προϋποθέσεις επέκτασης και ολοκλήρωσης του έργου. Πρέπει και γι’ αυτό το θέμα να υπάρξει σαφής δήλωση του κυρίου Υπουργού. Η δήλωση αυτή σε τίποτα δεν θίγει τη σύμβαση, σε τίποτα δεν θίγει τον ανάδοχο.
Τρίτο και κορυφαίο σημείο. Η σύμβαση, κατά τα πρότυπα των συνηθισμένων συμβάσεων παραχώρησης, χρησιμοποιεί όρους, όπως ο όρος «ζώνη προνομίου» και ο όρος «ζώνη επιρροής» που δημιουργούν καχυποψία, που δημιουργούν προβλήματα, που δημιουργούν την εντύπωση ότι το αναπτυξιακό μέλλον της Θεσσαλονίκης, τα επόμενα αναγκαία και ζωτικά έργα υποδομής, υποτάσσονται σε μια συμβατική σχέση και στον ανάδοχο, ο οποίος είμαι βέβαιος ότι δεν έχει κανένα λόγο να θέλει να αναλάβει έναντι της κοινωνίας της Θεσσαλονίκης, τέτοιο ρόλο. Ποιος ανάδοχος θα ήθελε να αναλάβει τέτοιο ρόλο;
Τι είναι η «ζώνη προνομίου» κανονικά; Είναι ένας μηχανισμός για να διασφαλιστεί σε εύλογο χρονικό διάστημα η απόσβεση της επένδυσης που κάνει ο παραχωρησιούχος. Αυτό τον ενδιαφέρει. Δεν τον ενδιαφέρει, προφανώς, να υποτάξει μια πόλη σε κάποιες οικονομικές και εμπορικές ανάγκες. Άρα, η Θεσσαλονίκη πρέπει να είναι χειραφετημένη, να μπορεί να σχεδιάσει με δημοκρατικό και κοινωνικό τρόπο τα αναγκαία έργα, όλα τα έργα, την επέκταση του μετρό, τον προαστιακό σιδηρόδρομο –τα έργα της θαλάσσιας συγκοινωνίας εξαιρούνται ρητά ούτως ή άλλως- αλλά και τα αναγκαία οδικά έργα και τις συνδέσεις με τον περιφερειακό δακτύλιο. Άρα πρέπει να υπάρξει σαφής ερμηνευτική δήλωση κατά προτίμηση στο σώμα του κυρωτικού νόμου, εν πάση περιπτώσει, σαφής δήλωση ενώπιον της Βουλής πολιτικά και νομικά δεσμευτική για την ερμηνεία και εφαρμογή της σύμβασης ότι σε καμία περίπτωση οι όροι της σύμβασης, τα σημεία 3 και 4 για τη «ζώνη προνομίου» και τη «ζώνη επιρροής», δεν σημαίνουν ότι έργα τα οποία εντάσσονται στο σχεδιασμό, έργα που ζητούν οι δήμοι της περιοχής, έργα που είναι αναγκαία για τους πολίτες και για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής, δεν θα γίνουν για να εξυπηρετηθεί η οικονομική λογική της σύμβασης. Εάν η οικονομική λογική της σύμβασης για οποιονδήποτε λόγο επιβάλλει μεγαλύτερη συμμετοχή του δημοσίου, πρέπει αυτή η μεγαλύτερη συμμετοχή του δημοσίου να καταβληθεί σε μάκρος χρόνου, βεβαίως, γιατί αυτό αφορά τη μακροχρόνια λειτουργία της σύμβασης καθ’ όλη τη διάρκειά της.
Τρία σημεία, τα οποία μπορούν και πρέπει να λυθούν. Τρία σημεία αναγκαία απολύτως όχι μόνο για την πόλη της Θεσσαλονίκης, αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να συνάπτουμε αυτού του είδους τις συμβάσεις.
Εμείς υποδεικνύουμε, όπως είπε και ο εισηγητής μας και τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να γίνει αυτό. Και απευθύνομαι σε έναν Υπουργό, το Γιώργο Σουφλιά, που έχει το σθένος το πολιτικό, είμαι βέβαιος, να δώσει λύσεις τώρα και πρέπει να το κάνει. Εμείς, έχουμε πλήρη επίγνωση των δυσκολιών που έχει κάθε μεγάλο έργο. Δυστυχώς η Νέα Δημοκρατία ως αντιπολίτευση πίστευε ότι πατάς ένα κουμπί και το έργο γίνεται. Τα χρόνια περνούν, ο χρόνος φεύγει γρήγορα, όταν χειρίζεσαι τα θέματα αυτά. Ήδη είμαστε τώρα στον τρίτο χρόνο της θητείας της Νέας Δημοκρατίας. Εγώ θα σας πω « κάλλιο αργά παρά ποτέ». Όμως τώρα που αντιλαμβανόμαστε όλοι τις δυσκολίες και τις προϋποθέσεις, αντιλαμβάνεστε ότι πρέπει να δώσουμε μια απάντηση. Και η απάντηση μπορεί και πρέπει να δοθεί σήμερα, ώστε η Θεσσαλονίκη να νιώσει ότι το έργο αυτό την ενώνει, ότι το έργο αυτό τη διευκολύνει, την ανακουφίζει, την αναπτύσσει και δεν της δημιουργεί προβλήματα. Πρέπει το έργο αυτό να το υιοθετήσει συνολικά η κοινωνία της Θεσσαλονίκης χωρίς αντιρρήσεις και χωρίς επιφυλάξεις. Και πρέπει, όταν κάνουμε τέτοιου είδους επενδύσεις και τέτοιου είδους επεμβάσεις στο όνομα του ελληνικού λαού και με το χρήμα του ελληνικού λαού, να διασφαλίζουμε τις προϋποθέσεις ενός έργου σύγχρονου, ολοκληρωμένου, που δεν δημιουργεί, αλλά λύνει προβλήματα.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΦΛΙΑΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε μια σύμβαση παραχώρησης για την κατασκευή ενός πολύ σημαντικού έργου, ενός κομβικού, συγκοινωνιακού έργου για τη Θεσσαλονίκη, το οποίο κατ’ εξοχήν είναι περιβαλλοντικό. Δεν είναι ένα έργο το οποίο είναι αποκομμένο, όπως έγινε κριτική, αλλά είναι ένα έργο το οποίο εντάσσεται σ’ ένα γενικότερο σχεδιασμό και το βλέπουμε και στο χάρτη: είναι η περιφερειακή εσωτερική, η εξωτερική περιφερειακή, το έργο της υποθαλάσσιας που έρχεται να κάνει τον εσωτερικό δακτύλιο, να κλείσει, δηλαδή, την εσωτερική περιφερειακή και είναι και το μετρό.
Με το έργο της υποθαλάσσιας απομακρύνονται τα αυτοκίνητα από το κέντρο. Με το μετρό πάνε οι πολίτες στο κέντρο. Ογδόντα με εκατό χιλιάδες περίπου αυτοκίνητα προβλέπει ο ανάδοχος, ο παραχωρησιούχος να κινούνται μέσα στη υποθαλάσσια αρτηρία. Οι περιβαλλοντικές μελέτες και οι μετρήσεις που έγιναν λένε ότι θα μειωθεί κατά 35%-40% η ρύπανση στο κέντρο της πόλης από ρύπους πολύ κακούς, ρύπους όπως είναι το μονοξείδιο του άνθρακα, το διοξείδιο του άνθρακα, το οξείδιο του αζώτου κ.λπ..
Οι κυκλοφοριακές μελέτες, όχι μόνο οι δικές μας, του Υπουργείου, αλλά και των άλλων που ενδιαφέρθηκαν για το έργο, λένε ότι σε ώρες αιχμής στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, στην Τσιμισκή, στη Βασιλέως Γεωργίου, στη Βασιλίσσης Όλγας, κ.λπ., θα μειωθεί η κίνηση κατά 50%. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα: μία διαδρομή, επί παραδείγματι, που γίνεται σήμερα από τη νομαρχία, από τη Βασιλίσσης Όλγας μέχρι τα Δικαστήρια σε ώρα αιχμής, θέλει περίπου σαράντα με σαράντα πέντε λεπτά. Αυτή η διαδρομή θα γίνεται μέσα σε πέντε έως επτά λεπτά. Αντιλαμβάνεται κάποιος το κέρδος του χρόνου, αντιλαμβάνεται κάποιος το κέρδος ότι δεν θα υπάρχει ρύπανση, αυτοκίνητα συνεχώς σταματημένα στα φανάρια. Και φυσικά μετρήθηκε ότι τελικώς θα μειωθεί η κατανάλωση των καυσίμων κατά δέκα εκατομμύρια λίτρα ετησίως.
Είπα προηγουμένως ότι εντάσσεται σ’ ένα γενικότερο σχέδιο και προσπαθούμε να δημιουργήσουμε τον εσωτερικό δακτύλιο. Δεν υπάρχει συγκοινωνιολόγος, ο οποίος να μην υποστηρίζει ότι μία μεγάλη πόλη πρέπει να έχει έναν εσωτερικό δακτύλιο.
Κατ’ αρχάς πρέπει να πω ότι εμείς το έργο το παραλάβαμε -και το χαρακτήρισα- κολοβό, διότι το παραλάβαμε με προμελέτη και περιβαλλοντικές μελέτες από τα Δικαστήρια μέχρι το «Μακεδονία Παλλάς». Θα επανέλθω σ’ αυτά και θα αναγνωρίσω και τις ενέργειες των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Αυτό το έργο ήταν αποκομμένο. Δεν εντασσόταν καθόλου σ’ αυτό που άκουσα από τους συναδέλφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι πρέπει να υπάρχει μία οραματική διάσταση και εν πάση περιπτώσει πρέπει να κλείνει πράγματι ο δακτύλιος.
Το παραλάβαμε, λοιπόν, το Μάρτιο του 2004. Πρόχειρα τότε, λόγω των εκλογών, είχαν δοθεί τα τεύχη δημοπράτησης με πάρα πολλά λάθη –και θα σας αναφέρω τα λάθη- και προσπαθήσαμε μέσα σε έξι μήνες να διορθώσουμε τα λάθη. Από το Μάιο, λοιπόν, που ήταν να παραδοθούν οι προσφορές, τις ζητήσαμε το Νοέμβριο. Αυτή ήταν όλη κι όλη η καθυστέρηση. Και επειδή ελέχθη ότι καθυστερήσαμε και ελέχθη το τι είπε ο Πρωθυπουργός. Ο Πρωθυπουργός, βεβαίως, είπε στην Έκθεση της Θεσσαλονίκης αυτά που του έγραψε στο σημείωμα για το έργο αυτό ο υποφαινόμενος, όπου εκεί βέβαια αυτοί ήταν οι στόχοι μας και αυτοί ήταν οι χρόνοι που προβλέπαμε, αλλά λέγαμε όμως ταυτόχρονα «αν όλα πάνε καλά». Καθυστερήσαμε ένα εξάμηνο για να διορθώσουμε όλα αυτά τα λάθη –και θα σας πω μετά ποιες διορθώσεις κάναμε- αλλά από εκεί και πέρα άρχισαν οι προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας, άρχισαν οι προσφυγές στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, χάθηκε ενάμισης χρόνος, αλλά στο τέλος δικαιωθήκαμε, διότι ο διαγωνισμός που κάναμε ήταν απόλυτα διαφανής. Αυτά δεν είναι ευθύνη της Κυβέρνησης.
Παραλάβαμε, λοιπόν, ένα κολοβό έργο και κάναμε τις εξής επεμβάσεις:
Πρώτον, επεκτείναμε το έργο από τα Δικαστήρια μέχρι την οδό Κωλέττη. Διαμορφώνουμε πλέον τη δυτική είσοδο. Εξασφαλίζεται πλέον η συνέχεια της περιφερειακής από το δυτικό μέρος και φυσικά κάναμε και την επέκταση από την έξοδο επί της Μεγάλου Αλεξάνδρου άλλα χίλια τριακόσια μέτρα μέχρι την Ανθέων. Έτσι πλέον το έργο από τρεις χιλιάδες επτακόσια μέτρα που ήταν έφτασε περίπου τα εξίμισι χιλιόμετρα και πιστεύω ότι είναι ένα ολοκληρωμένο έργο.
Βεβαίως υπάρχει το ερωτηματικό τι γίνεται μετά την Ανθέων. Θα απαντήσω τώρα. Η κίνηση η οποία προβλέπεται βάσει των μελετών να πηγαίνει από δυσμάς προς ανατολάς, υπολογίζεται ότι περίπου θα είναι η ίδια που υπάρχει και σήμερα και αυτό είναι δικαιολογημένο, γιατί αυτοί που πήγαιναν από δυσμάς προς ανατολάς είναι οι ίδιοι που θα πάνε και στο μέλλον, έστω και με κάποια μικρή αύξηση. Αν υπήρχε πρόβλημα μέχρι τώρα, το ίδιο θα υπάρχει και μετά.
Όταν φθάνουμε στην Ανθέων υπάρχει μία διασταύρωση, ένα δίχαλο. Υπάρχει η Μεγάλου Αλεξάνδρου, αριστερά πάει η Ανθέων και δεξιά υπάρχει η οδός Κάλλας. Η επικρατούσα άποψη των μελετητών είναι ότι αν την οδό Κάλλας την επεκτείνουμε μέχρι την οδό Γκόνη –η απόσταση είναι πολύ μικρή, ούτε ένα χιλιόμετρο, η Γκόνη είναι ένας πολύ φαρδύς δρόμος της Καλαμαριάς- τότε αυτοί που θα πηγαίνουν στην Καλαμαριά δεν θα παίρνουν την Ανθέων, αλλά την οδό Κάλλας και άρα η επιβάρυνση της Ανθέων θα είναι πολύ μικρότερη.
Υπάρχει ένα πρόβλημα για την επέκταση της οδού Κάλλας διότι υπάρχουν ορισμένα βυζαντινά κατασκευάσματα σε κάποιο σημείο. Υπάρχει κατασκευαστικός τρόπος να τα ξεπεράσουμε αυτά, να τα διατηρήσουμε και να μην επιφέρουμε καμία φθορά ή επέμβαση σ’ αυτά.
Η Ανθέων είναι ένας φαρδύς δρόμος. Όλοι οι μελετητές που ασχολήθηκαν είναι Θεσσαλονικείς και ο συντονιστής των μελετητών είναι επίσης από τη Θεσσαλονίκη, είναι ο κ. Χατζόπουλος που ήλθε στην Επιτροπή. Εάν γίνει η οδός Κάλλας και αστυνομευτεί η Ανθέων, οι μελετητές-συγκοινωνιολόγοι υποστηρίζουν ότι πλέον η Ανθέων θα επαρκέσει για πολλά χρόνια για να παίξει αυτόν το ρόλο της συνέχειας της υποθαλάσσιας και της σύνδεσής της με την περιφερειακή.
Εγώ στην Επιτροπή είπα το εξής: Προβληματιστήκαμε επ’ αυτού και μία σκέψη μας ήταν μήπως θα έπρεπε να κάνουμε κάποια «υπογειοποίηση» από ένα σημείο της Ανθέων και να βγούμε στην περιφερειακή. Φοβηθήκαμε όμως ότι το έργο επιβαρύνεται διότι από το αρχικό το επεκτείναμε κατά δύο χιλιάδες τριακόσια μέτρα και θεωρήσαμε μήπως δεν είναι βιώσιμο και ότι δεν θα υπάρχουν προσφορές. Προτιμήσαμε λοιπόν αυτό να το αφήσουμε για να μελετηθεί στο μέλλον, αφού οι μελετητές μας έλεγαν ότι η Ανθέων, εφόσον γίνει η οδός Κάλλας, θα επαρκέσει για πολλά χρόνια για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της σύνδεσης με την περιφερειακή.
Μας προβλημάτισε η σύνδεση με την περιφερειακή και φυσικά προσπαθήσαμε να κλείσουμε το δακτύλιο, κάτι που δεν γινόταν μ’ αυτά που παραλάβαμε το Μάρτιο του 2004.
Πιστεύω ότι θα λειτουργήσει καλά αυτό το έργο για αρκετά χρόνια. Δεν ξέρω ποιος θα είναι Υπουργός. Ο κ. Βενιζέλος μου είπε να δεσμευτώ. Εγώ αν είμαι Υπουργός ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και βλέποντας το πώς πάει το έργο μετά την κατασκευή του –αυτά είναι θέματα που, συνεχώς, πρέπει να τα παρακολουθούμε- εντίμως σας λέω ότι τότε πλέον θα είναι καιρός να μελετηθεί να γίνει ίσως μία «υπογειοποίηση» από ένα σημείο της Ανθέων και να βγαίνει στην περιφερειακή. Η άποψη ότι έπρεπε να βγαίνει κατευθείαν στην περιφερειακή ή στην Καλαμαριά, δηλαδή αυτό που είπα στην επιτροπή να κάνουμε ένα «σωλήνα» ο οποίος από τον πρώτο προβλήτα να βγαίνει κατευθείαν στην Καλαμαριά ή στην περιφερειακή, είναι τραγικό λάθος, διότι θα εξυπηρετούσε μόνο αυτούς που θα πήγαιναν στην περιφερειακή ή θα εξυπηρετούσε μόνο αυτούς που θα πήγαιναν στην Καλαμαριά.
Εγώ, λοιπόν, πιστεύω ακραδάντως ότι θα έπρεπε να είναι η Μεγάλου Αλεξάνδρου όπως είναι τώρα. Να είναι ανοικτή. Να μπορεί, δηλαδή, κάποιος, ο οποίος βγαίνει από τη σήραγγα προ του «Μακεδονία Παλλάς», να στρίψει αριστερά, να πάρει την Καλλιδοπούλου, να πάρει τη Μπότσαρη και κάποιους άλλους δρόμους, για να μπορέσει έτσι να εξυπηρετηθεί και το βόρειο κομμάτι που είναι πάνω από τη Βασιλέως Γεωργίου.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Ε΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΣΙΩΝΗΣ)
Εάν τώρα επηρεάζονται κατά τι, αυτό το κατιτίς που λέμε, λίγες πολυκατοικίες -όπου είναι και το καλύτερο σημείο της Θεσσαλονίκης- τι να κάνουμε; Τα σημαντικά έργα θέλουν και κάποιες μικροθυσίες. Στο τέλος-τέλος είναι σε μία θαυμάσια θέση και δεν υπάρχει καμία ιδιαίτερη επιβάρυνση. Θα υπάρξει μία ελάχιστη επιβάρυνση. Έξι λωρίδες κυκλοφορίας είχε σήμερα η Μεγάλου Αλεξάνδρου, γίνονται οκτώ και η επιβάρυνση θα είναι ελάχιστη. Και θα είναι μία ελάχιστη επιβάρυνση γι’ αυτές τις πολυκατοικίες, αρκετοί από τους οποίους μένουν σε αυτές βεβαίως διαμαρτύρονται, αλλά είναι μεγάλο το όφελος για όλη τη Θεσσαλονίκη, για τον πληθυσμό ολόκληρης της Θεσσαλονίκης.
Ο διαγωνισμός έγινε. Ήταν διαφανέστατος. Υπήρχε ανταγωνισμός. Αυτό που επετεύχθη είναι εξαιρετικά καλό.
Θα αναφέρω τα εξής:
Πρώτον, παρ’ όλο που προβλέπαμε επιδότηση στο έργο, ο παραχωρησιούχος, ο ανάδοχος δεν θέλει καμία επιδότηση.
Δεύτερον, τη συμμετοχή του ελληνικού δημοσίου, που είναι 96.000.000, ενώ όλο το έργο θα στοιχίσει 477.000.000.000 και θα κατασκευαστεί σε τέσσερα χρόνια, τη ζητάει στο τέλος του χρόνου κατασκευής, δηλαδή μετά από τέσσερα χρόνια.
Ταυτόχρονα θέλει απόδοση του κεφαλαίου του –που είναι σημαντικό στοιχείο- 4%, σχεδόν το ένα τρίτον της απόδοσης του κεφαλαίου, που υπήρχε στην Αττική Οδό ή στο Ρίο – Αντίρριο. Εάν νωρίτερα πετύχει την απόδοση αυτή, νωρίτερα παραδίδει το έργο στο Δημόσιο.
Βεβαίως, είχε τη χαμηλότερη τιμή διοδίου στο 0,93.
Μάλιστα, μερικοί υπολογίζουν ότι ένα αυτοκίνητο βάσει του χρόνου και των σταματημάτων των πολλών στα φανάρια που κάνει σήμερα, η κατανάλωση του καυσίμου περίπου θα αντιστοιχεί στη δαπάνη του 1 ευρώ, που θα δώσει ως διόδιο.
Έρχομαι στα υπόλοιπα θέματα, τα οποία εθίγησαν. Κατ’ αρχήν εγώ και στην επιτροπή αποδέχθηκα ότι το ΠΑΣΟΚ έχει σημαντική συμμετοχή στο έργο αυτό. Είχε κάνει την προμελέτη, είχε κάνει τις μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων, την έγκριση των περιβαλλοντικών όρων για το τμήμα Δικαστήρια – «Μακεδονία Παλλάς». Πάντως, ήταν μία σημαντική δουλειά και έχει σημαντική πλέον συμμετοχή στο έργο. Δεν το αρνήθηκα στην επιτροπή. Αυτή είναι η αλήθεια. Στο κάτω-κάτω ποτέ δεν αρνήθηκα τα έργα. Μιλώ τώρα γενικότερα, γιατί άκουσα ορισμένα πράγματα απόψε, τα οποία είναι πέρα για πέρα απαράδεκτα.
Εγκαινίασα τη γέφυρα του Ρίου – Αντιρρίου. Συνεχάρην την κυβέρνηση τότε που κατασκεύασε το έργο. Θα μπορούσα να πάρω, ίσως, μία άλλη στάση, διότι ο διαγωνισμός για το Ρίο – Αντίρριο έγινε επί Νέας Δημοκρατίας. Δεν είναι δυνατόν να εμφανίζονται εδώ οι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και να λένε «εμείς σχεδιάσαμε τα έργα», «είναι δικά μας έργα», «τα δημοπρατήσαμε» κλπ. Για να τα βάλουμε σε μία σειρά. Για να λογαριαστούμε.
Κατ’ αρχήν τα έργα είναι του ελληνικού λαού. Αφού, όμως, θέλετε να πούμε αν είναι δικά μας ή δικά σας, ας βάλουμε κάποιους κανόνες. Και τα τρία έργα –το είπε και ο κ. Μάνος- που κάνατε με παραχώρηση, ξεκίνησαν επί των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας. Εγώ ως Υπουργός ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. δεν τα διεκδίκησα ποτέ για τη Νέα Δημοκρατία και τα σεβάστηκα, διότι πιστεύω πως υπάρχει μία διαχρονική αλήθεια –και να τη δεχθούμε- ότι πιστώνεται το έργο σ’ αυτόν ο οποίος κάνει τη μελέτη, κάνει το διαγωνισμό, παίρνει τις προσφορές, τις αξιολογεί – αυτή είναι και η δημοπράτηση, όταν ανοίγεις τις προσφορές - και από εκεί και πέρα, κάνει επίσης και την έναρξη κατασκευής του έργου.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Την ανάθεση.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΦΛΙΑΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Ας συμφωνήσουμε, λοιπόν, σ’ αυτήν τη διαχρονική αλήθεια.
Τη μελέτη στην υποθαλάσσια εμείς την ολοκληρώσαμε. Εμείς κάναμε το διαγωνισμό. Τη δημοπράτηση εμείς την κάναμε και η έναρξη του έργου θα γίνει στο τέλος Μαΐου με αρχές Ιουνίου από εμάς. Ένα έργο, δηλαδή, που συζητείται επί δεκαεπτά χρόνια - είκοσι δύο χρόνια είπε ο κ. Χουρμουζιάδης - ένα έργο που το περιμένουν οι Θεσσαλονικείς, θα αρχίσει πλέον να εκτελείται και εμείς –επιτρέψτε μου την έκφραση- πραγματικά «ψειρίζουμε τη μαϊμού». Εγώ όταν πήγα στο Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και επισκέφθηκα τη Θεσσαλονίκη, δύο πράγματα μου είπαν: «Μπορείς να αρχίσεις την κατασκευή του μετρό και της υποθαλάσσιας;» Ήταν το όνειρό τους, ήταν η προσδοκία πολλών ετών. Αρχίσαμε και το μετρό και την υποθαλάσσια και το έργο της προσγειωαπογειώσεως στο αεροδρόμιο και γίνεται και ο προβλήτας ο μεγάλος, ενώ τώρα εντάσσουμε στο Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο την επέκταση της εξωτερικής περιμετρικής, που επίσης θα διευκολύνει πάρα πολύ.
Σ’ ό,τι αφορά τα έργα, επειδή στην εισηγητική έκθεση γράφουμε ότι ήταν σε νηπιακή κατάσταση, η αλήθεια είναι μία: Πρώτον, ο σχεδιασμός των έργων δεν έγινε από τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Ο σχεδιασμός είχε γίνει από πολύ νωρίτερα. Όλα τα έργα στην Ελλάδα είναι γραμμένα εδώ και πολλές δεκαετίες σε κάποιες μελέτες. Αυτά είναι γνωστά. Μία μικρή χώρα είναι η Ελλάδα. Τι έργα χρειάζεται είναι γνωστό και είναι γραμμένα. Δεν μπορεί να διεκδικήσει κανένας το σχεδιασμό ενός μεγάλου έργου, γιατί έχουν γραφτεί εκατό φορές.
Δεύτερον, τι παραλάβαμε στα έργα προς παραχώρηση; Μόνο προεπιλογή των ομίλων έκαναν. Και έκαναν την προεπιλογή των ομίλων κατά ανορθόδοξο τρόπο, διότι δεν είχαν γίνει στοιχειώδεις μελέτες, ώστε στοιχειωδώς να προσεγγίσουν το φυσικό αντικείμενο - αυτό ήταν όλο και όλο - πλην της υποθαλάσσιας, όπου, πράγματι, είχε κάνει αυτό το έργο που ανέφερα. Γιατί διαμαρτύρονται, λοιπόν, όταν τα έργα αυτά τα παρουσιάζουμε ως δικά μας;
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική ‘Εδρα καταλαμβάνει ο Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ).
Εμείς τα προχωρήσαμε ταχύτατα. Όπως εξήγησα κατά την ομιλία μου στη Βουλή στην πρόταση δυσπιστίας, είχαμε δυόμισι χρόνια χρήσιμο χρόνο στο Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.. Και στα δυόμισι χρόνια φέρνουμε αυτήν τη σύμβαση προς κύρωση. Μέσα στον Φεβρουάριο θα φέρουμε και άλλη σύμβαση, στις αρχές Μαρτίου και άλλη σύμβαση, στο τέλος Απριλίου με αρχές Μαΐου άλλες δύο συμβάσεις και πλέον όλα αυτά τα έργα μέσα στο καλοκαίρι σταδιακά θα μπουν μπροστά, έργα 8.000.000.000 ευρώ, όπου τα ιδιωτικά κεφάλαια θα είναι 6.000.000.000 ευρώ, δηλαδή είναι και εξαιρετικά μεγάλο επενδυτικό γεγονός, όχι μόνο κατασκευαστικό.
Τώρα για το τι κάνουμε στα άλλα έργα, θα απαντήσω στο τέλος στον κ. Λοβέρδο, διότι κρίνω υποχρέωσή μου να του απαντήσω.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το θέμα των διοδίων ετέθη από πολλούς. Ετέθη από τον κ. Σπηλιόπουλο, ετέθη από τον κ. Βενιζέλο, αλλά και από άλλους συναδέλφους. Για τα διόδια εμείς βρήκαμε την εξής κατάσταση: Προβλεπόταν στη σύμβαση η ελεύθερη ροή, αυτά δηλαδή τα σύγχρονα διόδια, όπου δεν υπάρχει κάτι που να εμποδίζει το αυτοκίνητο, αλλά περνάει, φωτογραφίζεται ο αριθμός του κ.λπ.. Όμως, η σύμβαση που βρήκαμε το Μάρτιο του 2004 προέβλεπε ότι το δημόσιο θα είναι υποχρεωμένο να μαζεύει τα χρήματα από αυτούς, που δεν πληρώνουν και διέρχονται με ελεύθερη ροή, δηλαδή, αντιλαμβάνεστε τι ευθύνη θα αναλάμβανε το κράτος.
Πρώτα-πρώτα καθορίσαμε πού θα είναι τα διόδια, διότι δεν υπήρχε καν πρόβλεψη πού θα μπουν τα διόδια. Αποφασίσαμε, λοιπόν, και λέμε μέσα στη σύμβαση ότι θα μπορούν να μπουν ηλεκτρονικά διόδια, αλλά όταν μπουν ηλεκτρονικά διόδια με μπάρα, τότε θα υπάρχουν και δύο χειροκίνητα, διότι ναι μεν ο Θεσσαλονικιός που κινείται συχνά θα έχει την κάρτα του, αλλά ένας ο οποίος είναι εκτός Θεσσαλονίκης ή δεν έχει κάρτα, να μπορεί και αυτός να περνάει.
Μέσα στη σύμβαση προβλέπεται - θα παρακαλέσω τον κ. Βενιζέλο να το ακούσει, γιατί μου ζήτησε να δεσμευτώ - ότι ο παραχωρησιούχος μπορεί να επιλέξει και το σύστημα της ελεύθερης ροής.
Να μην υπάρχουν δηλαδή μπάρες, να διέρχονται τα αυτοκίνητα, να φωτογραφίζουν τον αριθμό. Ακριβώς στο άρθρο 3 - δεν αναλαμβάνει το δημόσιο αυτήν την ευθύνη- λέμε το εξής: Ο παραχωρησιούχος κοινοποιεί έναν λογαριασμό στον οποίο, εντός δεκαπέντε ημερών - όπως γίνεται και στις άλλες χώρες - μπορεί να πάει να καταθέσει το αντίτιμο του διοδίου ο διερχόμενος. Αν δεν το καταθέσει εντός δεκαπέντε ημερών, τότε εικοσαπλασιάζεται το πρόστιμο και έχει το δικαίωμα να ζητήσει ο παραχωρησιούχος την έκδοση διαταγής είσπραξης, διότι αλλιώς δεν μπορεί να γίνει. Αυτό ψηφίζουμε και στο άρθρο 3, διότι θέλει την έγκριση της Βουλής.
Ο παραχωρησιούχος, λοιπόν, επειδή κάναμε συζήτηση στην επιτροπή – το συζήτησα πάλι το θέμα - είπε ότι θα εφαρμόσει τη δεύτερη μέθοδο. Με τη δεύτερη μέθοδο, αυτή, δηλαδή, της ελεύθερης ροής, μικραίνει το πλάτος. Στη σύμβαση προβλέπουμε ότι όσο πλάτος κερδίζουμε, που δεν κάνουμε διόδια με μπάρες κ.λπ., θα είναι υποχρεωμένος ο παραχωρησιούχος να το κάνει πράσινο, με δικές του δαπάνες.
Για το πρόβλημα στο ανατολικό άκρο που έθεσε ο κ. Σπηλιόπουλος έχω απαντήσει και επίσης και στο ερώτημα του κ. Βενιζέλου για το ανατολικό.
Σ’ ό,τι αφορά την υποβάθμιση της Μεγάλου Αλεξάνδρου, επίσης έχω απαντήσει.
Έρχομαι σ’ ένα άλλο θέμα πάρα πολύ σημαντικό που είναι πλέον οι ζώνες προνομίου και οι ζώνες επιρροής.
Κύριοι συνάδελφοι, οι παραχωρήσεις είναι συμβάσεις του δημοσίου με ιδιώτες και είναι μία κατανομή των κινδύνων. Αναλαμβάνω κινδύνους εγώ ο παραχωρησιούχος που βάζω τα λεφτά μου να το κατασκευάσω, αλλά αναλαμβάνεις και εσύ, ως δημόσιο τις υποχρεώσεις σου. Είναι, λοιπόν, μία κατανομή κινδύνων. Σ’ όλα τα έργα, είτε εδώ, είτε στο εξωτερικό, είτε διεθνώς, η πρακτική είναι ότι υπάρχει ζώνη προνομίου και υπάρχει για τα αστικά έργα και η ζώνη επιρροής.
Αυτά που περιλαμβάνονται στη σύμβαση αυτή, τα είχε και η σύμβαση που παραλάβαμε εμείς το 2004 εκτός από το θέμα των διασυνδέσεων, για το οποίο θα επανέλθω. Όλα τα άλλα τα είχε. Στη ζώνη επιρροής, κύριε Φλωρίδη, δεν επιτρέπεται να γίνουν αλλαγές κυκλοφοριακές, χωρίς να ενημερωθεί ο παραχωρησιούχος. Και εάν δεν συμφωνήσει, εμείς μπορούμε να κάνουμε τις αλλαγές τις κυκλοφοριακές, αλλά ο παραχωρησιούχος, αν κρίνει ότι ζημιώνεται, θα ζητήσει αποζημίωση, αλλά πρέπει να αποδείξει ότι, πράγματι, ζημιώνεται. Και για να πάρει την αποζημίωση, θα πρέπει ταυτόχρονα να αποδεχτούμε και εμείς ότι έχει δίκιο. Εάν δεν την αποδεχτούμε, τότε πάμε στη διαιτησία. Ποια είναι η διαιτησία; Για να δείτε τις δικλίδες ασφαλείας. Η διαιτησία διεξάγεται στη Θεσσαλονίκη. Υπάρχουν τρεις διαιτητές. Έναν που καθορίζει το δημόσιο, έναν που καθορίζει ο παραχωρησιούχος και εν συνεχεία αυτοί οι δύο καθορίζουν τον τρίτο. Εάν δεν συμφωνήσουν στον τρίτο αυτοί οι δύο, τότε απευθύνονται στο Διεθνές Επιμελητήριο, για να καθορίσει αυτό τον τρίτο. Είναι πλήρως, λοιπόν, διασφαλισμένα αυτά τα πράγματα.
Υπήρχε και στην Αττική Οδό, υπήρχε και στο Ρίο η ζώνη προνομίου και μάλιστα στην Αττική Οδό λεγόταν ακριβώς ζώνη προνομίου. Απαγόρευε μάλιστα, που εδώ δεν απαγορεύεται να γίνει κάτι, αλλά σας είπα μόνο αν ζημιώνεται, τότε θα ζητήσει αποζημίωση και υπήρχε και η ζώνη επιρροής.
Θα μου επιτρέψετε να σταθώ λιγάκι εδώ. Ζώνη προνομίου. Στη ζώνη προνομίου - δεν ξέρω αν είδατε τους χάρτες, έχω τον χάρτη εκεί- λέει δεν μπορεί να γίνουν ανταγωνιστικά έργα. Όμως, εξαιρούνται η εξωτερική περιφερειακή και η περιμετρική λεωφόρος της Θεσσαλονίκης. Όλα τα άλλα έργα τα οποία είναι ανταγωνιστικά, θα πρέπει να αποφεύγει -λέει- το δημόσιο, ή η Τοπική Αυτοδιοίκηση να τα κατασκευάζει.
Έρχεται, όμως, η παράγραφος 4,4 . 4 . 3 που λέει ότι αν όμως γίνουν, παρ’ όλο που κρίνονται ανταγωνιστικά και θα έχει ζημιά ο παραχωρησιούχος, αυτό θεωρείται γεγονός ευθύνης του δημοσίου. Το τι είναι γεγονός ευθύνης του δημοσίου, μας το λέει το άρθρο 26, το οποίο μας λέει ότι «σε περίπτωση που κατά τη περίοδο λειτουργίας ο παραχωρησιούχος αποδείξει ότι συνεπεία γεγονότος ευθύνης δημοσίου επήλθε η μείωση των αμέσων εσόδων, το δημόσιο θα αποζημιώσει τον παραχωρησιούχο σύμφωνα με τα κατωτέρω οριζόμενα…», έχει διάφορους δύσκολους τύπους, αλλά και πάλι σας είπα ότι μπορούμε να διαφωνήσουμε και να πάμε στη διαιτησία. Εξαιρεί, βέβαια, την περιμετρική λεωφόρο Θεσσαλονίκης, την ανατολική περιφερειακή λεωφόρο Θεσσαλονίκης και την εξωτερική περιφερειακή λεωφόρο της Θεσσαλονίκης. Βεβαίως, σε όλα τα έργα που δεν κρίνονται ότι είναι ανταγωνιστικά δεν θέτει κανένα περιορισμό. Και λέει εδώ: «Ναι μεν εξαιρούνται όλες αυτές, η περιμετρική, η ανατολική περιφερειακή και η εξωτερική περιφερειακή, αλλά υπό τον όρο ότι δεν θα αυξηθούν οι υφιστάμενες, κατά την ημερομηνία δημοπράτησης, διασυνδέσεις με το τοπικό δίκτυο της πόλης». Το θέμα το έχει θέσει ο κ. Σπηλιόπουλος.
Πρώτον, ισχύει αυτό που είπα προηγουμένως. Αν θέλουμε τις κάνουμε και από εκεί και πέρα πρέπει να δείξει ότι παθαίνει ζημιά και όλα τα υπόλοιπα τα οποία είπα. Άρα δεν μας απαγορεύει κανένας να τις κάνουμε.
Δεύτερον, η περιμετρική έχει τόσους κόμβους που οι συγκοινωνιολόγοι λένε ότι αυτό είναι το πρόβλημα. Επειδή έχει τόσους πολλούς κόμβους και τόσες εισόδους, τελικώς η κίνηση δεν έχει ροή και σ’ ένα κομμάτι της περιφερειακής πλέον υπάρχει συνεχώς κυκλοφοριακός φόρτος, με αποτέλεσμα τα αυτοκίνητα να πηγαίνουν σημειωτόν.
Εμείς, λοιπόν, κρίναμε ότι δεν χρειάζεται να κάνουμε καμία διασύνδεση και οι συγκοινωνιολόγοι έκριναν…
(Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Δεν καταλαβαίνω γιατί ο θόρυβος. Οι συγκοινωνιολόγοι, λοιπόν, έκριναν και από εκεί και πέρα ισχύει το προηγούμενο. Θέλετε να φτιάξουμε διασυνδέσεις; Μπορούμε να τις φτιάξουμε. Αλλά, ο παραχωρησιούχος έκανε τις μελέτες του για να δώσει την πρόταση. Θέλει κάποιες σταθερές για να ξέρει τι γίνεται και τι δεν γίνεται. Εάν εμείς πάμε και κάνουμε ανταγωνιστικά έργα σ’ όλο αυτόν το χώρο, τότε πώς θα αναλάμβανε το ρίσκο; Και όσο πιο ομιχλώδες και ασταθές περιβάλλον του δίνεις τόσο χειρότερη είναι η προσφορά του. Αυτά λοιπόν, περί της ζώνης προνομίου.
Όσο αφορά το μετρό, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Αύριο το πρωί μπορούμε να λειτουργήσουμε δώδεκα χιλιόμετρα. Κατασκευάζουμε εννιάμισι χιλιόμετρα. Στις 7 Μαρτίου του 2012 μπορούμε να λειτουργήσουμε άλλα οκτώ χιλιόμετρα του μετρό. Αυτό που κάνουμε δεν θα τελειώσει το 2012 ακριβώς, θα πάει το 2013. Με τα άλλα οκτώ χιλιόμετρα – δώδεκα και οκτώ, είκοσι - καλύπτουμε και την Καλαμαριά και τη Σταυρούπολη. Από το Μάρτιο του 2017 μπορούμε να λειτουργήσουμε άλλα δέκα χιλιόμετρα, δηλαδή τριάντα. Όχι να κατασκευάσουμε, να λειτουργήσουμε. Πρέπει να σας πω ότι το κομμάτι Καλαμαριά-Αεροδρόμιο είναι εκτός ζώνης προνομίου, δεν έχει κανέναν περιορισμό. Όπως και τα κομμάτια περί του προαστιακού, που λένε, όσα είναι εκτός προνομίου δεν έχουν κανένα πρόβλημα, κανένα περιορισμό.
Σ’ ό,τι αφορά τώρα τη ζώνη επιρροής, βεβαίως και έπρεπε να υπάρχουν αυτές οι ρυθμίσεις. Εάν δηλαδή, έρθει η Τοπική Αυτοδιοίκηση, παραδείγματος χάρη και κάνει πεζόδρομο την Μητροπόλεως ή αλλάξει την κατεύθυνση ή βάλει φανάρια κοντά στο στόμιο των σηράγγων, στην έξοδο των υποθαλάσσιων σηράγγων και εγκλωβίζονται μέσα στη σήραγγα τα αυτοκίνητα, εάν κάνει πεζοδρομήσεις ή αλλαγές, οι οποίες επιβαρύνουν τα αυτοκίνητα να μπουν μέσα στην υποθαλάσσια σήραγγα, ποιος θα πληρώνει το μάρμαρο; Να είμαστε λογικοί.
Εν πάση περιπτώσει, θα πάει η Τοπική Αυτοδιοίκηση και θα κάνει τόσες αλλαγές ή το μόνο πράγμα που θα κάνει θα είναι να αλλάξει όλα αυτά τα πράγματα; Κατ’ αρχάς τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει. Οι οδοί κρατάνε την ίδια γραμμή που έχουν, τις ίδιες κατευθύνσεις και αυτή είναι η άποψη όλων των συγκοινωνιολόγων. Έτσι είναι και στα σχέδια τα οποία επισυνάπτονται και στη σύμβαση. Επομένως δεν υπάρχει θέμα να συζητάμε. Απλώς χρειάζεται η διασφάλιση του για να μη γίνουν από την Τοπική Αυτοδιοίκηση ενέργειες, που δημιουργούν προβλήματα. Αλλά και να δημιουργούν μπορούν να γίνουν αλλά ο παραχωρησιούχος θα ζητά αποζημίωση όπως ανέλυσα.
Στο τέλος – τέλος ένα έργο στοιχίζει 477.000.000. Βάζουμε 96.000.000 εμείς. Το αντιλαμβανόμαστε τι γίνεται; Βάζουμε 20%.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Υπουργέ, έχετε την καλοσύνη να ολοκληρώνετε σιγά – σιγά;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΦΛΙΑΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων) : Δεν θα πάρει κάποιες διασφαλίσεις για να γίνει το έργο;
Κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να σας πω ότι στο έργο αυτό υπάρχουν δύο μεγάλες διαφορές από τα έργα δημοπράτησης με τα έργα παραχώρησης που έγιναν μέχρι τώρα. Η πρώτη μεγάλη διαφορά είναι ότι από τη στιγμή που κάνουμε το διαγωνισμό και βγαίνει ο ανάδοχος, δεν γίνεται καμία απολύτως διαπραγμάτευση.
Πρέπει να σας πω και να μιλήσω προσωπικά ότι ζήτησα από την αρχή, από τους νομικούς συμβούλους και τεχνικούς συμβούλους να είναι πλήρη τα τεύχη δημοπράτησης και η σύμβαση, διότι δεν θα γίνεται καμία διαπραγμάτευση. ‘Ετσι σημαίνει ότι υπάρχει η διαφάνεια. Δεν λέω ότι δεν υπήρχε διαφάνεια στην Αττική Οδό αλλά σημειώνω ότι κράτησε τέσσερα χρόνια η διαπραγμάτευση, αφού έγινε ο διαγωνισμός και αναδείχθηκε ο ανάδοχος. Το ίδιο έγινε και στα άλλα έργα. Και σ’ αυτό το έργο, λοιπόν, δεν έγινε καμία απολύτως διαπραγμάτευση.
Η δεύτερη διαφορά είναι ότι το δημόσιο δεν εγγυάται τα δάνεια του παραχωρησιούχου. Είναι ένα ρίσκο, το οποίο αναλαμβάνει ο ίδιος ο παραχωρησιούχος.
Και να τελειώνω, νομίζω ότι απήντησα σ’ όλα, στα σημαντικότερα τουλάχιστον. Γι’ αυτό, λοιπόν, είπα ότι δεν μπορούμε να λέμε ότι απαγορεύονται να γίνουν έργα στη ζώνη προνομίου. Και δεν κάνει να το λέμε διότι δημιουργείται σύγχυση στους πολίτες. Οι πολίτες το θέλουν το έργο. Όταν ακούν τέτοια πράγματα, τα οποία όμως δεν ευσταθούν, δεν χαίρονται ένα έργο που είναι σημαντικό. Δεν είναι θέμα αντιπαλότητος μεταξύ μας. Πρέπει στο πολίτη να του δίνουμε και μία εικόνα θετική για το μέλλον. Δεν μπορεί με ανακρίβειες να του δημιουργούμε καταστάσεις που τον στενοχωρούν.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Υπουργέ, θα σας παρακαλούσα να ολοκληρώνετε, γιατί έχουμε φθάσει ήδη στο τριακοστό τρίτο λεπτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΦΛΙΑΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων) : Τελειώνω κύριε Πρόεδρε. Δύο λόγια θα μου επιτρέψουν αν πω και οι κύριοι συνάδελφοι, διότι θα μπορούσα να πω και άλλα, για τον κ. Λοβέρδο.
Κατ’ αρχήν, έχω να κάνω της εξής παρατήρηση. Μίλησε οκτώ λεπτά ο κ. Λοβέρδος. Τα οκτώ λεπτά τα κατανάλωσε να κάνει μία προσωπική επίθεση εναντίον μου. Δεν αναφέρθηκε καθόλου στην υποθαλάσσια. Αυτό το σημειώνω, έχει πολύ μεγάλη σημασία. Πέραν του ότι ως συνταγματολόγος, πρέπει να ξέρετε, ότι δεν μπορεί να είσαι εκτός θέματος. Βεβαίως συζητώντας μπορείς να πεις κάτι εκτός θέματος, αλλά δεν μπορεί όλο το χρόνο να τον διαθέτεις για θέματα εκτός θέματος και κυρίως για να βάλλεις εναντίον προσώπου.
Δεύτερον, λυπάμαι που το λέω αλλά χρησιμοποίησε, όπως του είπα, αρκετά ψέματα και μάλιστα χονδροειδή ψέματα, παραδείγματος χάρη ότι δεν έπεσε ούτε ένα χιλιόμετρο άσφαλτος, κάτι το οποίο το κυκλοφορεί μάλιστα στα παραπολιτικά, ότι τα «δήθεν έργα» που γίνονται κ.λπ. Εκτός των έργων παραχώρησης που κάνουν 8.000.000.000. ευρώ, διακόσια εβδομήντα δύο νέα έργα με προϋπολογισμό 8,5 δισεκατομμύρια ευρώ, μελετήθηκαν, δημοπρατήθηκαν και κατασκευάζονται αυτά τα δυόμισι χρόνια. Στην Εγνατία 2,5 δις.ευρώ, στην Εγνατία που ελέγετο ότι θα τελειώσει το 2000.
Η κ. Διαμαντοπούλου ας κάνει μία βόλτα μέχρι το Μέτσοβο ή μέχρι τα Γιάννενα, για να δει τι γίνεται. Γίνονται τα σπουδαιότερα έργα.
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Μίλησα για την Κοζάνη …
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΦΛΙΑΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων) : Το λέω επειδή κατάγεστε από την Κοζάνη, αν πάτε καμιά βόλτα στην Κοζάνη.
Αν πάτε καμιά βόλτα στη Κοζάνη, εκεί, λοιπόν, θα δείτε ότι γίνεται οργασμός.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Υπουργέ, έχετε και τη δευτερολογία σας παρακαλώ. Επειδή αναμένουν και οι επόμενοι, παρακαλώ να ολοκληρώσετε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΦΛΙΑΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων) : Τελειώνω κύριε Πρόεδρε.
Το μετρό της Θεσσαλονίκης, το μετρό στην Αθήνα, στην Πάτρα τρία έργα που τα περίμεναν δεκαετίες, Διακονιάρης, Πείρος – Παραπείρος κ.λπ., ο Αποσελέμης, Τσακώνα προς την Καλαμάτα, η περιμετρική Αγρινίου – ‘Αρτας, αυτό που γίνεται στο Μαλιακό κ.λπ..
Όσο για τα λιμάνια που είπε, στο Λαύριο γίνονται γεωτρήσεις, θεμελίωση εξωτερικών κρηπιδωμάτων. Στη Μύκονο ολοκληρώθηκαν οι ύφαλες και έξαλες επιχώσεις στα κρηπιδώματα. Επιβλέπουσα Αθανασοπούλου και θα μπορούσε να τη ρωτήσει ο κ. Λοβέρδος αντί να μας λέει «όπως μου είπαν». Μεστά Χίου: Εκσκαφή καναλιών και γίνονται και πασσαλώσεις. Αεροδρόμια: Το καλοκαίρι παραδώσαμε την Κάλυμνο και παραδώσαμε και οκτώ χιλιάδες τετραγωνικά στη Ρόδο. Καβάλα: Εκσκαφές στα χερσαία τμήματα, εγκαταστάθηκε πλήρως το εργοτάξιο. Επειδή διάλεξε τρία έργα, εγώ ανέφερα είκοσι, τα μεγάλα έργα. Αυτός διάλεξε τα τρία έργα.
Εν πάση περιπτώσει, έχω να απαντήσω το εξής πράγμα: Πολιτική με ανακρίβειες δεν γίνεται. Εγώ έχω τρία χρόνια στο Υπουργείο ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και όταν προκύπτει θέμα αναγνωρίζω το έργο της Αντιπολίτευσης και ουδέποτε το καταδίκασα –αν θέλετε- αδίκως και φυσικά προσπάθησα να κτίσω πάνω σ’ αυτά που βρήκα. Φυσικά, άλλαξα όσα έκρινα ότι δεν έπρεπε να τα κάνω. Εξάλλου, η πολιτική μου σταδιοδρομία είναι μεγάλη και αυτά τα πράττω ενσυνειδήτως και τα πιστεύω.
Αλλά δεν είναι δυνατόν να έρχεται να λέει ότι δεν έπεσε ούτε ένα χιλιόμετρο άσφαλτος. Παραδώσαμε εκατόν τριάντα χιλιόμετρα μέχρι τώρα και θα δει ότι από το καλοκαίρι ότι θα παραδίδονται καθημερινά χιλιόμετρα. Δεν είναι δυνατόν να λέει για τα δήθεν έργα που γίνονται. Και σε ποιον τα λέει; Περπατάει ο κόσμος στο Μαλιακό, πάει στην Πάτρα, πάει εκεί, τα βλέπει τα έργα, αν γίνονται, δεν κρύβονται τα έργα. Εν πάση περιπτώσει, έχω να του πω μία κουβέντα. Πρώτον, τα έργα δεν γίνονται στο Κολωνάκι και δεν κάνουμε έργα στο Κολωνάκι. Ας βγει έξω.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Είναι υπεύθυνος για τον τομέα του και πρέπει να βγει έξω για να τα δει. Και δεύτερον, θα του πω μια βαριά κουβέντα, ότι, αφού ανέλαβε το Υπουργείο και δεν είναι της ειδικότητός του, θα έπρεπε να διαβάσει και να μάθει, προτού να επιδιώξει μ’ αυτές τις μεθόδους να κάνει αντιπολίτευση.
Δύο δρόμους έχω να επιλέξω και τα λέω, γιατί δεν είναι εδώ να τα ακούει, αλλά ας τα διαβάσει. Δύο δρόμους έχω να επιλέξω: Ή θα είμαι πολύ σκληρός απέναντί του, διότι ένα πράγμα που δεν ανέχομαι είναι η ανακρίβεια. Πολιτεύομαι τριάντα δύο χρόνια και προσπαθώ και πιστεύω ότι δεν έχω πει κανένα ψέμα και, αν το έχω πει, είναι από άγνοια αθέλητα και δεν το ανέχομαι. Ή λοιπόν θα είμαι πολύ σκληρός απέναντί του ή θα χρησιμοποιήσω τη μέθοδο να μην απαντάω.
Εκείνο το οποίο πιστεύω σ’ ένα μεγάλο κόμμα το οποίο διεκδικεί την εξουσία - και δεν θα σας πω εγώ τι θα κάνετε, αλλά λέω την άποψή μου - υπευθύνως πρέπει να έχει ανθρώπους οι οποίοι, πράγματι, μελετούν, δεν καταφεύγουν σε ανακρίβειες και σε ψέματα και εν πάση περιπτώσει κάνουν μία πολιτική, η οποία στηρίζεται σε επιχειρήματα και σε συγκεκριμένα δεδομένα. Είτε το θέλει πάντως είτε δεν το θέλει, γίνεται μια επανάσταση. Σήμερα όλη η Ελλάδα είναι ένα εργοτάξιο και μάλιστα αυτήν τη στιγμή διακινούνται 16.000.000.000 ευρώ σε έργα. Είναι το μεγαλύτερο πρόγραμμα που έγινε ποτέ στην Ελλάδα αλλά και από τα μεγαλύτερα σ’ όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Υπουργέ, όμως σας παρακαλώ ολοκληρώστε. Υπήρξε λόγω του αντικειμένου η ανοχή.
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ο κ. Γεώργιος Φλωρίδης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παρακαλώ τους υπαλλήλους της Βουλής να βάλουν εισαγωγικά: «Πρέπει να καταλάβει ο κύριος Υπουργός ότι είναι παράνομος και ότι αυτήν την υπόθεση είμαι υποχρεωμένος να τη στείλω στον εισαγγελέα». Ποιανού λέτε είναι αυτά τα λόγια; Είναι τα λόγια του πρώην Αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας, του κ. Έβερτ, όταν η Βουλή συζητούσε την κύρωση της σύμβασης για την Αττική Οδό. Έτσι, για να θυμηθούμε πώς ασκήθηκε η αντιπολίτευση από τη Νέα Δημοκρατία και αν είναι υπερήφανος ο Υπουργός για όλα όσα μας έλεγε η Νέα Δημοκρατία τότε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΦΛΙΑΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Μου επιτρέπετε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Εάν δέχεται ο κ. Φλωρίδης, κύριε Υπουργέ, κάντε τη διακοπή.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ: Παρακαλώ, κύριε Υπουργέ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΦΛΙΑΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Επειδή υπάρχει ένα προσωπικό θέμα και πρέπει να φύγω, θα με συγχωρήσετε που δεν κάθομαι να σας ακούσω. Θα διαβάσω τα Πρακτικά και θα δω τι έχετε πει.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ: Μετά απ’ αυτό που ακούσατε, μπορείτε να αποχωρήσετε. Δεν έχω κανένα πρόβλημα προσωπικά.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ποια ήταν η συνέχεια αυτής της πολιτικής συμπεριφοράς της Νέας Δημοκρατίας υπό την ηγεσία του κ. Έβερτ όταν ανέλαβε ο κ. Καραμανλής; Γιατί αυτά αφού επιτέλους σας βρήκαμε εδώ με συγκεκριμένες υπογραφές πια και επειδή είπε ο κ. Σουφλιάς ότι έχουμε ανοικτούς λογαριασμούς – πράγματι έχουμε ανοικτούς λογαριασμούς - πρέπει να τους ξεκαθαρίσουμε εδώ, για να θυμηθούμε ποιοι επρόκειτο να πάνε στον εισαγγελέα.
Και πρέπει εδώ να σας θυμίσω ότι όντως την υπόθεση της Αττικής Οδού ο κ. Έβερτ την έστειλε στον εισαγγελέα. Και βεβαίως η υπόθεση αυτή τέθηκε στο αρχείο με απόφαση των εισαγγελικών αρχών. Η συνέχεια, λοιπόν, όταν ανέλαβε ο κ. Καραμανλής ο ηγέτης του μεσαίου χώρου και του κέντρου ήταν να προσδιορίζει όλα τα μεγάλα έργα που έγιναν στην Ελλάδα και όχι που θα γίνουν στην Ελλάδα, Ρίο-Αντίριο, Αεροδρόμιο Σπάτων, Π.Α.Θ.Ε. ως προϊόντα διαπλοκής. Ο τότε δε Πρωθυπουργός κ. Σημίτης άκουσε τον κ. Καραμανλή στην Εθνική Αντιπροσωπεία να τον αποκαλεί αρχιερέα της διαπλοκής και αυτό με σημαία και με μοναδική αναφορά τα μεγάλα έργα με τα οποία προίκισε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. την Ελλάδα.
Μάλιστα, το φθινόπωρο του 2004 ο κ. Καραμανλής ομιλώντας σ’ ένα κατ’ εξοχήν κοινοβουλευτικό χώρο, δηλαδή σε ένα σουβλατζίδικο – άποψη κλασική για το πώς αντιλαμβάνεται τη λειτουργία του πολιτεύματος - αναφέρθηκε στους περίφημους διαπλεκόμενους νταβατζήδες οι οποίοι κυβερνούν τη χώρα. Ο δε Υπουργός του της Εμπορικής Ναυτιλίας ο κ. Κεφαλογιάννης, ανέλαβε στη συνέχεια να δώσει στα μέσα ενημέρωσης ονοματεπώνυμα για το ποιους ο κ. Καραμανλής θεωρούσε νταβατζήδες.
Αγαπητοί συνάδελφοι, αυτή η σύμβαση έχει υπογραφές και μεγάλες υπογραφές, περισπούδαστες, εντυπωσιακές. Για το ελληνικό δημόσιο Γεώργιος Σουφλιάς. Για τον παραχωρησιούχο Λεωνίδας Μπόμπολας. Θέλω να ρωτήσω ακόμα και αυτήν τη στιγμή την Κυβέρνηση: Μετά από όλα όσα έγιναν τα προηγούμενα χρόνια, μετά από τα έργα τα οποία ο κ. Αλογοσκούφης κάποια στιγμή παραδέχτηκε ως Υπουργός Οικονομικών, ότι έγιναν γρήγορα με συμβάσεις παραχώρησης, ότι έγιναν φθηνά και είναι έργα υψηλής ποιότητος και μετά τα όσα ακούσαμε σήμερα και μετά από τα όσα έχουμε ακούσει κατά καιρούς από τον τωρινό Υπουργό ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. κ. Σουφλιά, νιώθουν την ανάγκη όλοι εκείνοι που κατήγγειλαν ως διαπλεκόμενους, με μοναδική αναφορά στα μεγάλα έργα της χώρας, ως επικεφαλής αρχιδιαπλεκόμενο τον Κωνσταντίνο Σημίτη και τους άλλους που τους κατήγγειλαν ως νταβατζήδες και σήμερα υπογράφουν μαζί τους, να ζητήσουν συγγνώμη; Υπάρχει αυτή η αίσθηση απέναντι στον ελληνικό λαό και σε μια παράταξη η οποία προίκισε την Ελλάδα μ’ έναν μοναδικό πλούτο έργων, που την έχουν κατατάξει στις πιο σύγχρονες της Ευρώπης;
Αυτοί είναι οι ανοικτοί λογαριασμοί, κύριε Σουφλιά, που έχουμε μαζί σας. Προφανώς δεν είστε σε θέση να τους κλείσετε μ’ αυτόν τον έντιμο και ξεκάθαρο τρόπο και αρέσκεστε να λέτε τα όσα λέτε. Σήμερα συζητάμε ένα ακόμη μεγάλο έργο της χώρας, σημαντικό στη σύλληψή του. Ζήσατε, είδατε τον τρόπο με τον οποίο στάθηκε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και στην επιτροπή και σήμερα απέναντι στην Κυβέρνηση, όσον αφορά τη σύμβαση την οποία συζητάμε. Επειδή συμπίπτουν οι υπογραφές με τα παλιά ονοματεπώνυμα, θα έπρεπε άραγε να αρχίσουμε και εμείς εδώ τώρα να μιλάμε για ύποπτες συμβάσεις, για ενδεχόμενο διαπλοκής, για ενδεχόμενο διαφθοράς και για κάποιους νταβατζήδες;
Ακούσατε ποτέ από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., αυτά τα τρία χρόνια στην Αντιπολίτευση για τέτοιας σημασίας ζητήματα να μιλάει έτσι; Ποτέ. Μιλάμε έτσι, εκεί που, πραγματικά, υπάρχει πρόβλημα και το αποδεικνύουμε όπως στην περίπτωση προχθές που πήγαμε τους τέσσερις φακέλους στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου.
Άρα σας διάβασα αυτά που ο κ. Έβερτ είπε για τα μεγάλα έργα και ερχόμαστε εδώ. Τι σας λέμε; Σας λέμε ευθέως ότι υπάρχουν ορισμένα ζητήματα τα οποία μπορούν να λυθούν έτσι, ώστε να μην υπάρχει κανένα πρόβλημα απέναντι στο λαό της Θεσσαλονίκης, την ίδια την πόλη, με κάποιες δεσμεύσεις οι οποίες θα μπορούν απευθυνόμενες στους Θεσσαλονικείς, να τους πουν ότι αυτό το έργο θα έχει και την απαιτούμενη συνέχεια, έτσι ώστε να ενταχθεί ομαλά σ’ όλο το λειτουργικό οδικό δίκτυο της πόλης και, βεβαίως, ζητήματα τα οποία αφορούν θέματα απόδοσης του έργου, έτσι ώστε αυτό να κατασκευαστεί με σύμβαση παραχώρησης και να υπάρξει κάποιος που να το αναλάβει, να αντιμετωπιστούν από το κράτος, όταν η πόλη στα επόμενα τριάντα χρόνια με βάση τις καινούργιες ανάγκες, θα χρειαστεί να ξανασχεδιάσει ή να σχεδιάσει διαφορετικά τη λειτουργία της.
Αυτά σας ζήτησε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τα ζήτησαν όλοι οι συνάδελφοι που μίλησαν και ο εισηγητής μας κ. Σπηλιόπουλος και ιδιαίτερα ο κ. Βενιζέλος μ’ έναν ξεκάθαρο τρόπο. Αυτά δεν είναι ζητήματα, που πρέπει να τα περάσουμε έτσι χωρίς λιτές ξεκάθαρες διατυπώσεις. Δεν χρειάζεται να λέμε πολλά. Ο κύριος Υπουργός, προηγουμένως, είπε αρκετά και πρέπει να σας πω ότι φάνηκε να δέχεται, ότι η κριτική μας είναι απόλυτα δίκαιη και σωστή. Όμως, κύριε Υφυπουργέ, που μείνατε εδώ, αυτές οι διατυπώσεις που έκανε ο κ. Σουφλιάς με ένα περιφραστικό και γενικό τρόπο, θα πρέπει να γίνουν πιο συγκεκριμένες και πιο ξεκάθαρες.
Επαναλαμβάνω όπως είναι διατυπωμένη η σύμβαση λέει ο κύριος Υπουργός, τι να κάνουμε; Βάζει το δημόσιο λίγα χρήματα, ο παραχωρησιούχος θα βάλει τα περισσότερα και επομένως έπρεπε να βρούμε τρόπους να διασφαλίσουμε ότι το έργο αυτό θα είναι ελκυστικό για αυτόν, για να μπορέσει να γίνει. Αυτό όμως αν δει κάποιος το άρθρο 4 της σύμβασης, οδηγεί σε μια πλήρη δέσμευση της πόλης, των δήμων του πολεοδομικού συγκροτήματος για τα επόμενα τριάντα χρόνια και συνδέει όλες τις ενέργειές του.
Σας διαβάζω: «Κυκλοφοριακές ρυθμίσεις εντός της ζώνης επιρροής νοούνται:» -είναι από αυτές που απαγορεύονται, αν δεν συμφωνεί ο παραχωρησιούχος- «η τοποθέτηση νέων φωτεινών σηματοδοτών». Δηλαδή για να μπουν νέα φανάρια στη Θεσσαλονίκη, χρειάζεται να συμφωνήσει ο παραχωρησιούχος. Συνεχίζει: «Η μεταβολή του προγράμματος των υφισταμένων φωτεινών σηματοδοτών». Δηλαδή να αλλάξει ο τρόπος που λειτουργούν τα φανάρια και σ' αυτό θέλει γραπτή συγκατάθεση του παραχωρησιούχου. Παρακάτω: «Η μονοδρόμηση, η αντιστροφή ή η κατάργηση των μονοδρομήσεων, η διαγράμμιση νέων ισόπεδων διαβάσεων πεζών». Αναφέρεται στη διαγράμμιση. Δηλαδή να βάλουμε τις γραμμές και να πούμε, εδώ είναι διάβαση πεζών. Και σ' αυτό θέλει γραπτή συναίνεση του παραχωρησιούχου. Συνεχίζει παρακάτω: «Η κατάργηση πεζοδρόμων ή η δημιουργία νέων. Η διαπλάτυνση ή ο περιορισμός του πλάτους υφισταμένων οδών οιασδήποτε κατηγορίας. Η ίδρυση νέων ή η επέκταση ή η κατάργηση υφισταμένων σταθμών αυτοκινήτων παντός τύπου». Για προσέξτε. Ο κ. Μάνος έκανε μια κριτική και είπε ότι αυτό το έργο πάσχει και στο σημείο που δεν προβλέπει στην είσοδο και στην έξοδο σταθμούς στάθμευσης, δηλαδή πάρκινγκ αυτοκινήτων. Και τι λέει εδώ; Ότι απαγορεύεται να γίνουν, εκτός από αυτά που υπάρχουν στη Θεσσαλονίκη, νέα πάρκινγκ αν δεν συμφωνήσει ο παραχωρησιούχος.
ΑΔΑΜ ΡΕΓΚΟΥΖΑΣ: Πρέπει να αποδείξει ο παραχωρησιούχος ότι επηρεάζεται η εκμετάλλευση του έργου.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ: Δεν λέει έτσι, κύριε Ρεγκούζα. Είναι πάρα πολύ ξεκάθαρη η διατύπωση. Λέει ότι όλα αυτά το 4.5.4 χωρίς τη συναίνεση του παραχωρησιούχου, συνιστούν γεγονός ευθύνης του δημοσίου. Άρα αυτομάτως οδηγούν σε αποζημίωση.
ΑΔΑΜ ΡΕΓΚΟΥΖΑΣ: Αν προκύπτει τέτοια.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ: Είναι δεδομένο ότι αν επιχειρήσεις να κάνεις όλα αυτά, χωρίς τη γραπτή συναίνεση του παραχωρησιούχου, θεμελιώνεται αυτομάτως ευθύνη του δημοσίου.
Αυτά λένε τα νομικά που έχω μάθει, με συγχωρείτε πάρα πολύ. Κι εδώ, συνήθως, νομικά ομιλούν οι μηχανικοί. Καλώς, δεν λέω ότι είναι προνόμιο δικό μας. Αλλά επιτέλους!
Ποια είναι, λοιπόν, η δικαιολογία; Εγώ την καταλαβαίνω αυτή. Λέει ότι όλα αυτά, δηλαδή όλη η δέσμευση της πόλης γίνεται, επειδή το δημόσιο βάζει λίγα χρήματα. Αυτό που ζητήσαμε από τους Υπουργούς να πούνε, είναι ότι, εν όψει αυτών, πρέπει να ξεκαθαρίσουν ότι το κόστος, – γιατί περί αυτού μιλάμε - το οποιοδήποτε κόστος, που αναλαμβάνουν τώρα, προκύψει στο μέλλον αβίαστα για τη λειτουργία της πόλης, αυτό αφορά το κράτος, ότι η Κυβέρνηση δέχεται από τώρα να μας πει ότι αυτό δεν πρόκειται να αποτελέσει εμπόδιο για να λειτουργήσει η πόλη. Αυτή είναι η ιστορία. Διότι εδώ ή ισχύουν αυτά που λέω, οπότε πρέπει να αναληφθεί η δέσμευση ή δεν ισχύουν, οπότε δεν χρειαζόταν να μας δώσει τόσες εξηγήσεις ο Υπουργός, ότι «ξέρετε, θα το δούμε». Ένα από τα δύο συμβαίνει. Δεν χρειαζόταν, δηλαδή, εδώ να προσπαθήσει με πολλά λόγια να μας πει ότι «ξέρετε, αυτό θα το αναλάβουμε». Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, ότι η Κυβέρνηση δέχεται ότι έτσι είναι τα πράγματα. Απλώς δεν διατυπώνει με τον τρόπο που πρέπει, αυτήν τη δέσμευσή της για το μέλλον.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ: Μας ζητάτε κάτι που το δίνει η Κυβέρνηση.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ: Αγαπητοί συνάδελφοι, εδώ πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν αντιδικούμε. Μπορεί πολλές φορές να σηκώνεται ο τόνος της φωνής, αλλά δεν αντιδικούμε. Η Βουλή αυτή τη στιγμή συζητά τρόπους με τους οποίους αυτή η σύμβαση μπορεί να υπερψηφιστεί, έτσι ώστε η Θεσσαλονίκη να είναι κερδισμένη, διότι ο στόχος όλων είναι, να είναι η Θεσσαλονίκη κερδισμένη. Και το ερώτημά μου είναι: Γιατί θέλει ο Υπουργός ή γιατί θέλει η Κυβέρνηση να αναλάβει τέτοιο βάρος, το οποίο θα το φορτωθούν οι Θεσσαλονικείς και η πόλη; Γιατί το αναλαμβάνει αυτό; Γιατί δέχεται να το κάνει αυτό, την ώρα που τα πράγματα είναι πιο απλά;
Επομένως εμείς, παρά τις τοποθετήσεις του Υπουργού, που επαναλαμβάνω ότι σε γενικές γραμμές ήρθαν στη σωστή κατεύθυνση μετά από την κριτική που ασκήσαμε, ζητάμε να υπάρξουν ξεκάθαρες διατυπώσεις.
Και θα κλείσω με κάτι που παραδόξως αφορά τον νομό μου, το Νομό Κιλκίς. Θα μου πείτε γιατί. Θα σας πω. Με απόφαση του κ. Σουφλιά τον Αύγουστο του 2006 αυτό το έργο χαρακτηρίστηκε «εθνικής σημασίας», δηλαδή μια ρύθμιση εντός της Θεσσαλονίκης, που δεν συνδέεται καν με τις περιφερειακές οδούς. Και υπάρχει ξεσηκωμός εκεί, στη Νέα Σάντα τώρα. Ξέρετε γιατί; Για να μπορέσει η εταιρία, κατά παρέκκλιση όλων των διατάξεων που αφορούν τα λατομεία, να της παραχωρηθεί δικό της λατομείο. Ενώ εκεί η περιοχή είναι γεμάτη από άλλα λατομεία που λειτουργούν, τώρα πρέπει να ονομαστεί αυτό το έργο «εθνικής σημασίας», δηλαδή ένας δρόμος τρία χιλιόμετρα μες τη Θεσσαλονίκη, για να μπορεί η εργολάβος εταιρία να κάνει χρήση των διατάξεων που λένε ότι για τα έργα εθνικής σημασίας τα λατομεία μπορούν να παραχωρούνται κατ’ εξαίρεση όλων των διατάξεων.
Εσείς πώς το βλέπετε αυτό; Είναι έργο εθνικής σημασίας αυτό; Να μου πείτε ότι είναι έργο εθνικής σημασίας το «Ελευθέριος Βενιζέλος» ή η επέκταση του διαδρόμου Θεσσαλονίκης ή η Π.Α.Θ.Ε. ή ο σιδηρόδρομος, ό,τι γίνεται εκεί, να το καταλάβω. Αλλά μια ρύθμιση μες την πόλη είναι εθνικής σημασίας; Για να διευκολυνθεί περαιτέρω οικονομικά και τελικά να επιβαρυνθεί μια ολόκληρη περιοχή με καινούριους λατομικούς χώρους, την ώρα που λειτουργούν λατομεία στην περιοχή και θα μπορούσε να πάρει ό,τι υλικά θέλει; Αυτό σας παρακαλώ, πρέπει να το δείτε, γιατί δεν είμαστε για νέες κοινωνικές αναστατώσεις, -που δικαίως θα προκύψουν- των συμπολιτών μου για ένα θέμα, το οποίο, σώνει και καλά, πρέπει να οδηγήσει σε περαιτέρω διευκόλυνση των εργολάβων, για ένα θέμα που δεν είναι έτσι. Δεν είναι εθνικής σημασίας αυτή η υποθαλάσσια αρτηρία, σε καμία περίπτωση. Είναι ένα καλό έργο για τη Θεσσαλονίκη. Μέχρις εκεί. Επομένως γιατί προχωρήσατε σ’ αυτό;
Μια λέξη θα πω ακόμη. Δεν είναι οι πολλοί κόμβοι της περιφερειακής οδού, κύριε Υπουργέ, που καθιστούν δύσκολη τη χρήση της. Είναι το γεγονός ότι δεν έχουν γίνει ανισόπεδοι κόμβοι. Έχουν γίνει μόνο στο μισό κομμάτι. Και όπου έχουν γίνει ανισόπεδοι κόμβοι, η κυκλοφορία τρέχει.
Εκεί που δεν έχουν γίνει εδώ και τρία χρόνια και δεν έχει πέσει τίποτα, ούτε καν υπάρχει ένα ενδιαφέρον, προφανώς η κυκλοφορία σταματάει, επιβαρύνεται. Και αυτοί οι τρεις-τέσσερις κόμβοι θα μπορούσαν να έχουν γίνει σ’ αυτά τα τρία-τέσσερα χρόνια.
Και επειδή με πολλή απρέπεια, που δεν ταιριάζει στον κ. Σουφλιά, υπήρξε αναφορά στον κ. Λοβέρδο, θα πρέπει να σας πω ότι τα στοιχεία που έδωσε ο κ. Λοβέρδος είναι έτσι.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ: Ήταν απάντηση.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ: Και θα πρέπει επίσης να σας πω ότι όταν το ΠΑ.ΣΟ.Κ σε τρία χρόνια έκανε είκοσι τέσσερα τούνελ και είκοσι δύο κοιλαδογέφυρες στο κομμάτι της Εγνατίας που συνδέει τη Βέροια με την Κοζάνη, στα τρία τελευταία χρόνια υπήρχε ένας κλάδος ενός χιλιομέτρου που χρειαζόταν δύο τούνελ και δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα.
Αυτή είναι και η διαφορά μας. Αν την καταλαβαίνετε, καλώς. Τα υπόλοιπα είναι μια λογική άγονη, η οποία δεν οδηγεί πουθενά.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Στο σημείο αυτό ζήτησε το λόγο για μία σύντομη παρέμβαση ο Υφυπουργός ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. κ. Ξανθόπουλος.
Ορίστε, κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Ο κ. Φλωρίδης, πράγματι μας διάβασε το άρθρο 4.5.3, όπου λέει ότι κάποιες ρυθμίσεις κυκλοφοριακές πρέπει να έχουν την αποδοχή του παραχωρησιούχου.
Για την ιστορία καταθέτω στα Πρακτικά το κείμενο αυτό, το οποίο είναι σχέδιο σύμβασης της προηγούμενης κυβέρνησης, του Φεβρουαρίου του 2004.
(Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων κ. Θεμιστοκλής Ξανθόπουλος καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Συνεπώς, το παραλάβαμε αυτό και το διατηρήσαμε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ: Σύμφωνοι. Ας πάμε παρακάτω.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Είστε ευτυχής δηλαδή.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Τώρα, τι γίνεται επί της ουσίας. Είναι προφανές –και το είπε σαφώς ο κ. Σουφλιάς- ότι ασφαλώς και επιτρέπεται και επιβάλλεται, πολλές φορές, αν χρειαστεί, να γίνουν κάποιες αλλαγές, για τις οποίες, εάν προκύψει διαμαρτυρία του παραχωρησιούχου και αίτημα αποζημίωσης, πρέπει να το περάσει από σαράντα κύματα για να το αποδείξει. Είπε ότι η πόλη δεν σταματάει να ζει και θα προχωρήσει.
Άρα, η αιτίαση που ορθώς είπε ο κ. Βενιζέλος κι εσείς περί μη ασφυξίας της πόλης, έγινε σαφώς αποδεκτή από τον κ. Σουφλιά. Πιστεύω ότι τον ερμηνεύω αρκετά καλά. Είναι σαφές. Ασφαλώς και δεν θα καταδικαστεί η πόλη σε οποιασδήποτε μορφής ομηρία, αντιθέτως μάλιστα.
Ένα άλλο σημείο επίσης για το οποίο …
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κύριε Υφυπουργέ, με συγχωρείτε, θέλω να κάνω μια διακοπή.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Ευχαρίστως.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Αυτή η δήλωση, όπως την κάνετε εσείς τώρα με επιγραμματικό και κατηγορηματικό τρόπο, είναι δήλωση στα Πρακτικά και νοείται ως δήλωση ερμηνείας της σύμβασης;
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Είναι ερμηνεία δική μου εκ της παρουσίασης του κ. Σουφλιά, επειδή δυστυχώς λείπει. Και πιστεύω ότι τον ερμηνεύω αρκετά καλά πάρα πολλά χρόνια ως στενός συνεργάτης του, αν μη τι άλλο.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Ερμηνεύετε δηλαδή τον Υπουργό;
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Ερμηνεύω την πρόθεση του Υπουργού και αυτά τα οποία είπε προηγουμένως.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Είναι σαφής ο κ. Ξανθόπουλος.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Αν μου επιτρέπετε, για να διευκολύνουμε τη συζήτηση.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Ευχαρίστως.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Ερμηνεύετε τον Υπουργό; Ή τις συγκεκριμένες…
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Ερμηνεύω τις δηλώσεις του Υπουργού που έκανε προηγουμένως.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ο κ. Ξανθόπουλος είναι σαφής, κύριε Καστανίδη..
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Τώρα, κύριε Πρόεδρε, είναι διαδικασία αυτή;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεχίστε παρακαλώ, κύριε Ξανθόπουλε.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Ένα δεύτερο σημείο, στο οποίο θα είμαι πολύ σύντομος, είναι το εξής. Ο κ. Σουφλιάς, με τη γνωστή του ευθύτητα, εξοργίζεται, όταν λέγονται πράγματα τα οποία είναι ανακριβή.
Και ερωτώ τον κ. Φλωρίδη: Έχετε πάει τελευταία στο Λαύριο ή στα Μεστά Χίου; Μήπως πήγατε στη Μύκονο; Δεν πήγατε ασφαλώς, γιατί έχετε πολλή δουλειά εδώ πέρα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ: Πάνε οι Υπουργοί σας.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Εγώ, λοιπόν, σας διαβεβαιώνω ότι δυστυχώς δεν πήγε ούτε ο κ. Λοβέρδος ούτε κανένας άλλος. Γιατί αν πήγαινε, θα έβλεπε ορατά σε όλους έργα μεγάλης κλίμακας που γίνονται τώρα.
Και επειδή ίσως να μη πιστεύετε αυτά που σας λέω, τηλεφωνείστε σε στελέχη που επιβλέπουν αυτά τα έργα του Υπουργείου που ήταν στελέχη και της προηγούμενης κυβέρνησης –δεν γνωρίζω τα φρονήματά τους, αλλά είναι ασφαλώς αξιόλογα στελέχη- και δόθηκαν ήδη τα ονόματα.
Δεν μπορεί να λέγονται κραυγαλέες ανακρίβειες...
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Σαν τον «Άξονα 13», που δεσμευθήκατε εδώ το καλοκαίρι.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Θα σας παρακαλούσα να μην κάνετε άλλες διακοπές, για να ολοκληρώσει την παρέμβασή του ο κύριος Υφυπουργός. Αναμένουν οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Λέω δηλαδή ότι και εγώ θα θύμωνα, εάν και έχω άλλο θυμικό, κύριε Φλωρίδη...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Υφυπουργέ, εάν διατυπώνετε όμως ερωτήσεις, θα προκαλέσετε απαντήσεις. Γι’ αυτό, θα σας παρακαλέσω να ολοκληρώσετε τη δική σας παρέμβαση.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Ρωτήστε τους Μυκονιάτες, που βλέπουν να σηκώνονται τεράστια επιχώματα πάνω από τη θάλασσα, στα «έξαλλα» κύματα. Ρωτήστε τους μ’ ένα τηλέφωνο σήμερα το βράδυ. Κάποιον θα ξέρετε στη Μύκονο.
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Τους Κοζανίτες, τους Βεροιώτες, τους ρωτήσατε; Μόνο για τη Μύκονο μας λέτε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Υφυπουργέ, σας παρακαλώ να μη διατυπώνετε ερωτήσεις. Ολοκληρώστε, σας παρακαλώ, την παρέμβασή σας.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Θα απαντήσω και σ' αυτό επίσης, γιατί έχει κάποια σημασία και η αριθμητική ακρίβεια των λεγομένων.
Έχετε δει, μήπως –τα είδαν όλοι οι δημοσιογράφοι, τα είδε όλος ο ελληνικός λαός- τα τεράστια έργα που κατασκευάζονται τώρα στην Εγνατία Οδό; Έχετε δει τις σήραγγες που γίνονται εδώ και περίπου δύο χρόνια με ταχύτητα δέκα μέτρων την ημέρα; Έχετε δει πόσες σήραγγες έχουν γίνει επί των ημερών αυτής της Κυβέρνησης; Ξέρετε ποιο είναι το νούμερο αυτό; Στο κομμάτι που αναφέρεστε υπήρχε μείζον γεωλογικό πρόβλημα. Είστε εκλεκτή μηχανικός, πέραν των άλλων. και το ξέρετε. Γι’ αυτό και σταμάτησε. Όμως, είναι λόγος αυτός να το αναφέρετε ως επιχείρημα;
Είδατε αυτές τις φοβερές γέφυρες, που τώρα γίνονται, με προβολοδόμηση και είναι από τα μεγαλύτερα έργα στην Ευρώπη; Για την Εγνατία Οδό, ρωτήστε και τους δημοσιογράφους που πήγαν ταξίδι με τον Υπουργό επί τρεις μέρες, να σας δείξουν όλα τα βίντεο που έχουν τραβήξει.
Άρα, δεν είναι ακριβές αυτό που λέτε. Η Εγνατία καλπάζει τώρα. Δεν λέω ότι δεν κάλπαζε, πράγματι, σε μερικά σημεία και πριν. Όμως, τώρα πραγματικώς καλπάζει. Έχουν λήξει όλες οι παιδικές ασθένειες, έχουν λυθεί τα προβλήματα και καλπάζει.
Τέλος, για να κλείσω, κύριε Πρόεδρε –έκανα κατάχρηση του χρόνου και με συγχωρείτε γι' αυτό- ήθελα να πω απλώς ότι συμφωνώ με τη ρήση του κ. Βενιζέλου ότι πρέπει να αγκαλιάσει αυτό το έργο η πόλη χωρίς επιφυλάξεις. Και σ' αυτό είμαστε πρόθυμοι και εσείς και εμείς να κάνουμε ό,τι μπορούμε, ώστε και αν προκύψει οτιδήποτε προκύψει στη συνέχεια, να λυθεί.
Για παράδειγμα, αν, ω μη γένοιτο δεν εκτονώσει το θέμα της κυκλοφορίας η Ανθέων, να γίνει έγκαιρα η παρέμβαση που πρέπει να γίνει. Πιστεύουμε ότι θα εκτονώσει το θέμα αυτό η ρύθμιση, αλλά μπορεί και να μην το εκτονώσει. Τα πάντα είναι αβέβαια σε αυτή τη δύσκολη ιστορία των αυτοκινήτων που μπαίνουν κάθε μέρα στην κυκλοφορία και τα οποία διπλασιάζουν το στόλο κάθε τέσσερα-πέντε χρόνια.
Εν πάση περιπτώσει, από κοινού προσπαθούμε όλοι μας, και εμείς και εσείς, να φτιάξουμε ένα έργο στη Θεσσαλονίκη, το οποίο πράγματι ξεκινήσατε, και γρήγορα το προχωρήσαμε.
Και για να μην έχει κανείς αυταπάτες ούτε η κ. Ξηροτύρη...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Σας παρακαλώ, κύριε Υφυπουργέ. Ολοκληρώστε.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Κυρία Ξηροτύρη, είστε επίσης εξαιρετική συνάδελφος μηχανικός. Έλεος! Ογδόντα χιλιάδες έως εκατόν είκοσι χιλιάδες αυτοκίνητα φεύγουν από το κέντρο της πόλης και πάνε σε μια υποθαλάσσια αρτηρία.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Όχι υποθαλάσσια, κύριε Υπουργέ.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Αυτό δεν είναι μείζων ανακούφιση για την πόλη και μείζων παρέμβαση στο κυκλοφοριακό;
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Ένα χιλιόμετρο κάνουν, κύριε Υπουργέ.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ: Κυρία Ξηροτύρη, εσείς, για το περιβάλλον, είστε ευαίσθητη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Σας παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι.
Κύριε Υφυπουργέ, με την ευκαιρία της συζήτησης που γίνεται για το κομμάτι Βέροιας-Πολύμυλου και επειδή κάθε εβδομάδα το διατρέχω –πράγματι είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό έργο, που άλλαξε πολλά στη δυτική Μακεδονία- θα ήθελα να σας ενημερώσω για το εξής: Έχουν καεί διακόσιες δεκαεπτά λάμπες στο κομμάτι εκείνο, διότι φωτίζεται, όπως ξέρετε, σε μεγάλα διαστήματα. Τις έχω καταμετρήσει επειδή κάθε εβδομάδα διέρχομαι από εκεί.
Έχω ενημερώσει την «ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε.». Θα σας παρακαλέσω να προχωρήσετε το συντομότερο δυνατόν στην αντικατάσταση, διότι είναι κρίμα ένα υπερσύγχρονο έργο που χρειάζεται συνεχώς συντήρηση, να μην έχει αυτή τη συντήρηση. Φοβάμαι ότι η ευθύνη είναι του εργολάβου, που έχει αναλάβει τη συντήρηση.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ: Για να περάσει η ώρα μετρούσατε τις λάμπες;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Η ώρα περνά ούτως ή άλλως, αλλά μου έκανε εντύπωση το ότι είναι τόσες πολλές λάμπες εκτός λειτουργίας σε έναν υπερσύγχρονο αυτοκινητόδρομο, που τέθηκε σε λειτουργία πριν από δυόμισι χρόνια περίπου.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Κάποιος τις κλέβει τις λάμπες, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Τασούλας έχει το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Στην εισηγητική έκθεση του συζητούμενου νομοσχεδίου περιγράφεται ότι κατά τη διάρκεια των προκαταρκτικών μελετών του μεγάλου αυτού έργου, που καλούμεθα να ψηφίσουμε, εξετάστηκαν συνολικά έξι εναλλακτικές λύσεις, συμπεριλαμβανομένης και αυτής την οποία σήμερα ψηφίζουμε.
Οι έξι αυτές λύσεις που εξετάστηκαν, με αποτέλεσμα να υιοθετηθεί τελικώς η ψηφιζομένη, είναι να κατασκευαστεί η αρτηρία σε απόσταση από το κρηπίδωμα της παλιάς παραλίας με επίχωση ενδιάμεσα, σε επαφή με το κρηπίδωμα της παλαιάς παραλίας, να κατασκευαστεί η αρτηρία κάτω από την Τσιμισκή ή κάτω από τη Λεωφόρο Νίκης, σε απόσταση από το κρηπίδωμα, χωρίς επίχωση, που είναι και η τελικώς επιλεγείσα λύση.
Εξετάστηκε, κύριε Υπουργέ, και κάτι που μου έκανε εντύπωση, ως εναλλακτική λύση, το να μη γίνει τίποτα. To «do nothing», όπως λέγεται στις τεχνοκρατικές διατυπώσεις, το οποίο και διαρρήδην απερρίφθη, διότι ακόμη και οι προηγούμενες που απερρίφθησαν ήταν καλύτερες από το να μη γίνει τίποτα.
Θα μπορούσε, κύριε Υπουργέ, επειδή επίκεινται άλλες έξι συμβάσεις παραχώρησης, να προστεθεί και μια άλλη εναλλακτική λύση εις τις συζητούμενες συμβάσεις παραχώρησης, η οποία θα είναι η λύση της αενάου συζητήσεως, η λύση της διαρκούς συζητήσεως, την οποία λύση θα πρέπει να κρίνουν κάποιοι οικονομολόγοι και να μας πουν τι κόστος έχει! Αν μη τι άλλο, η παραδοξολογία έχει και τα όριά της.
Νομίζω πως ο κ. Φλωρίδης, πράγματι, εννοούσε ότι εδώ δεν αντιδικούμε και νομίζω πως ό,τι ελέχθη και έχει την αίσθηση και την εικόνα της αντιδικίας έγινε για την τιμή των αντιπολιτευτικών όπλων.
Η πραγματικότητα είναι ότι σήμερα η μέγιστη πλειοψηφία της Βουλής δημιουργεί, πράττει, με το να ψηφίσει τη σύμβαση της υποθαλάσσιας αρτηρίας της Θεσσαλονίκης και να εγκαινιάσει έτσι η Βουλή των Ελλήνων την πρώτη μεγάλη σύμβαση παραχώρησης που το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. φέρνει στη Βουλή, μία προπομπό-σύμβαση άλλων έξι σημαντικών συμβάσεων παραχώρησης, που επίκεινται και οι οποίες είναι: η σύμβαση παραχώρησης για την Ιόνια Οδό, η σύμβαση παραχώρησης για την οδό Κορίνθου-Τριπόλεως-Καλαμάτας, η σύμβαση παραχώρησης για τον άξονα της Κεντρικής Ελλάδος –η Ε65, όπως είναι γνωστή- η σύμβαση για τις Ράχες Μαλιακού έως το Κλειδί Ημαθίας, η σύμβαση Κορίνθου- Πατρών-Πύργου-Τσακώνας και, στο τέλος του έτους η σύμβαση των νέων οδικών έργων της Αττικής.
Ο πρόδρομος αυτού του μπαράζ δημιουργίας, ο πρόδρομος αυτού του μπαράζ των συμβάσεων παραχώρησης λύνει ένα σημαντικό πρόβλημα της συμπρωτεύουσας της Ελλάδας και το λύνει με τρόπο που να αφορά ευνοϊκές εξελίξεις και στα πολεοδομικά και στα κυκλοφοριακά, αλλά και στα ενεργειακά ζητήματα της Θεσσαλονίκης.
Δεν τονίστηκε -και αξίζει να τονιστεί εδώ- ότι με την κατασκευή μέσα στην τετραετία αυτής της αρτηρίας, η Θεσσαλονίκη απαλλάσσεται ετησίως από την κατανάλωση 20.000.000 λίτρων βενζίνης. Θα περιοριστεί η κατανάλωση βενζίνης με ομαλή κυκλοφορία, με διαρκή ροή και λιγότερη απόσταση, που θα απαλλάξουν τη συμπρωτεύουσα από 20.000.000 λίτρα βενζίνης ετησίως. Αυτό συνεπάγεται ευνοϊκές περιβαλλοντικές εξελίξεις για τη συμπρωτεύουσα.
Το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. πραγματοποιεί αυτή τη στιγμή έργα ύψους 16.000.000.000 ευρώ σε όλη τη χώρα, δηλαδή έργα ύψους 8.000.000.000 ευρώ με τις συμβάσεις παραχωρήσεως που σας ανέφερα προηγουμένως και άλλα διακόσια εξήντα δύο έργα 8.000.000.000 ευρώ, που πραγματοποιούνται σ’ όλη τη χώρα.
Δεν έχει νόημα να συγκρίνει κανείς με το παρελθόν και να πει ότι είναι πάνω από πέντε φορές περισσότερα αυτά τα έργα που δημοπρατούνται σ’ αυτά τα τρία χρόνια από τα έργα της προηγούμενης δεκαετίας. Δεν έχει σημασία να πει κανείς ότι αξιοποιούμε τις βάσεις και τις υποδομές που παραλάβαμε και τα αξιοποιούμε όχι ακυρώνοντας ή μηδενίζοντας τα έργα, αλλά επιταχύνοντάς τα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι και η παρούσα σύμβαση παραχώρησης βρέθηκε σε σπαργανώδη, σε κολοβή μορφή και από το Μάρτιο του 2004 και μετά επακολούθησαν οι μελέτες, που έπρεπε να γίνουν ταχύτατα -περιβαλλοντικές, γεωλογικές- ώστε σήμερα να είμαστε σε θέση να ψηφίζουμε σ’ αυτήν τη συνεδρίαση αυτό το σημαντικό έργο για τη συμπρωτεύουσα.
Το έργο, κύριε Χουρμουζιάδη, δεν μοιάζει με την πυραμίδα του Χέοπος, όπως είπατε ως δεινός φιλόλογος. Ο Ηρόδοτος λέει ότι η μεγάλη πυραμίδα του Χέοπος, που είναι ένα από τα επτά θαύματα, έκανε είκοσι χρόνια να τελειώσει και απασχόλησε περίπου εκατό χιλιάδες Αιγυπτίους, οι οποίοι είχαν μερική απασχόληση στην πυραμίδα του Χέοπος, όταν δηλαδή πλημμύριζε ο Νείλος και δεν ασχολούνταν με την αγροτική δουλειά.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Δεν ήταν Αιγύπτιοι!
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Το έργο αυτό θα διαρκέσει τέσσερα χρόνια και δεν έχει να κάνει με τα επτά θαύματα, βεβαίως, του κόσμου, αλλά έχει να κάνει με μία εξονυχιστική σύμβαση που καταπλήσσει τον αναγνώστη για τη λεπτομέρεια και τη διαφάνεια της περιγραφής όλων των φάσεων του έργου, αλλά και όλων των διαδικασιών που ακολουθήθηκαν, προκειμένου το δημόσιο να καταλήξει στην υπογραφή με τον πράγματι περίεργα ηχούντα όρο, όπως σωστά είπατε, με τον «παραχωρησιούχο».
Αυτή η σύμβαση είναι υποδειγματική. Είναι υποδειγματική και νομικά και είναι χαρακτηριστικό ότι η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής, που δεν φείδεται παρατηρήσεων, όταν θεωρήσει ότι πρέπει να κάνει παρατηρήσεις για νομικές αστοχίες ή για άλλες αστοχίες του νομοθετικού κειμένου που καλούμεθα να ψηφίσουμε, εν προκειμένω δεν κάνει την παραμικρή παρατήρηση πάνω σ’ αυτό το σχοινοτενές και δύσκολο νομικό κείμενο, αλλά περιορίζεται στο να περιγράψει -επικαλούμενη κείμενα του Φλογαΐτη ή του Σπηλιωτόπουλου- τι σημαίνει δημόσια σύμβαση και σύμβαση παραχωρήσεως και να υπενθυμίσει απλώς ότι η σύμβαση παραχωρήσεως που ψηφίζουμε θα ελεγχθεί και από την Επιτροπή Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μη τυχόν και υποκρύπτει κρατικές ενισχύσεις.
Συνεπώς, είναι μία άρτια σύμβαση για ένα άρτιο και ξεκάθαρο έργο, το οποίο περίμενε χρόνια η συμπρωτεύουσα και σήμερα βλέπει να πραγματοποιείται με τη συμβολή και την ευθύνη του Ελληνικού Κοινοβουλίου.
Θα πρέπει στο σημείο αυτό να αναφερθεί ότι το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, ξεκίνησε την προσπάθεια, η οποία κατέληξε σήμερα μόλις –γιατί στο μέλλον θα αυξηθεί αυτός ο αριθμός- στο να μιλάμε για έργα 16.000.000.000 ευρώ, έχοντας παραλάβει, έχοντας διαδεχθεί ένα θεσμικό κενό από πλευράς νόμου περί δημοσίων έργων και νόμου περί μελετών. Έπρεπε να γίνει ξανά από την αρχή το θεσμικό πλαίσιο εκτελέσεως των δημοσίων έργων, ώστε να είναι συμβατό με τη διαφάνεια και την Ευρωπαϊκή Ένωση και να γίνει ξανά από την αρχή ο νόμος περί μελετών, που ήταν του 1977 και που στην ουσία είχε ατονήσει από την ασυμβατότητά του με τις απαιτήσεις και τις αξιώσεις της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.
Έχοντας, λοιπόν, ξεκινήσει ουσιαστικά υπό το μηδέν, σήμερα τα πράγματα είναι σε κατάσταση σημαντικής βελτιώσεως και βλέπουμε ιδιαίτερα στην περιφέρεια αυτό που ο κ. Σουφλιάς χαρακτήρισε με τη φράση «εμείς δεν κάνουμε έργα στο Κολωνάκι» -για να μιμηθούμε το παλιό σύνθημα του Κομμουνιστικού Κόμματος «κάτω το Κολωνάκι», αλλά όχι με την ίδια διατύπωση- βλέπουμε, λοιπόν, έργα τα οποία δεν γίνονται στο Κολωνάκι και τα οποία γίνονται σε όλη την Ελλάδα.
Θέλω να σας πω ότι στην περιοχή της Ηπείρου στο Νομό Ιωαννίνων, η επιτάχυνση των εργασιών της Εγνατίας Οδού -για την οποία το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχε δεσμευθεί και γραπτώς και προφορικώς, ότι δήθεν θα ολοκληρωνόταν το 2000- και μάλιστα, σε τμήματα που γεωλογικά είναι ιδιαίτερα δύσκολα, όπως τα τμήματα που οδηγούν και επιταχύνουν την πρόσβαση προς το Μέτσοβο, είναι εκπληκτική. Οι γέφυρες και οι σήραγγες, οι οποίες επιταχύνουν την πρόσβαση προς το Μέτσοβο, έχουν ήδη ολοκληρωθεί και χρησιμοποιούνται εδώ και μήνες και αντιμετωπίστηκαν γεωλογικά φαινόμενα, τα οποία χρόνιζαν και δεν μπορούσαν να αντιμετωπιστούν επί πολλά έτη. Αυτό δεν σημαίνει ότι υπήρχε αδιαφορία ή απροθυμία. Αυτό σημαίνει ότι σήμερα τα πράγματα επιταχύνονται και σήμερα οι εξελίξεις είναι πολύ καλύτερες από το παρελθόν.
Η υποθαλάσσια αρτηρία της Θεσσαλονίκης δίνει το μέτρο σημαντικών εξελίξεων στον τομέα των δημοσίων έργων στην ελληνίδα συμπρωτεύουσα. Και αν συνδυαστεί και με το μετρό της Θεσσαλονίκης και άλλες παρεμβάσεις στο αεροδρόμιο, δίνει το μέτρο μιας διαφορετικής συμπεριφοράς της πολιτικής έναντι των δεσμεύσεών της.
Θα μπορούσε παλιότερα να ερωτηθεί κάποιος τι σημαίνει υποθαλάσσια αρτηρία της Θεσσαλονίκης και τι σημαίνει μετρό της Θεσσαλονίκης και ευλόγως θα μπορούσε να απαντήσει: είναι αυτό που ο Πρωθυπουργός εξαγγέλλει κάθε φορά στην Έκθεση της Θεσσαλονίκης. Σήμερα ο ορισμός της υποθαλάσσιας αρτηρίας της Θεσσαλονίκης είναι αυτό που γίνεται, αυτό που πραγματοποιείται, αυτό που σήμερα εδώ δρομολογούμε ψηφίζοντας αυτή τη σύμβαση.
Θα μπορούσε κανείς να πει ότι η εικονική πραγματικότητα και η δυνατότητα την οποία το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν εξήντλησε τα είκοσι χρόνια της πολιτικής του παρουσίας στην κυβέρνηση, είναι άδικο να συγκρίνονται με τα ούτε καν ακόμη τρία χρόνια της παρουσίας της Νέας Δημοκρατίας στην Κυβέρνηση που αν μάλιστα, κανείς αφαιρέσει και τους έξι μήνες των Ολυμπιακών Αγώνων, όπου το κράτος ήταν ένα είδος αναγκαστικού διαχειριστού της υποθέσεως των Ολυμπιακών Αγώνων, στην πραγματικότητα συγκρίνουμε μια εικοσαετία και τον απολογισμό μιας εικοσαετίας με τον απολογισμό δυόμισι ετών.
Αυτή και μόνο η ανισότητα και το γεγονός ότι παρά αυτή την ανισότητα η σύγκριση δεν έχει μόνο ενδιαφέρον, αλλά έχει και υπεροχή για τα έργα της Νέας Δημοκρατίας, καταδεικνύει ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει αισθητά και κυρίως επωφελείται αυτής της αλλαγής η ελληνική περιφέρεια. Γιατί, πράγματι, το ενδιαφέρον του κράτους εστράφη οριστικά προς την περιφέρεια, εστράφη προς την υπόλοιπη Ελλάδα, εστράφη προς τις περιοχές οι οποίες έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από την Αθήνα ή τα πολύ μεγάλα αστικά κέντρα και αυτό είναι ορατό ακόμη και στον πιο δύσπιστο και απαιτητικό πολίτη.
Με τη σύμβαση που σήμερα η Βουλή περίπου στο σύνολό της ψηφίζει, ξεκινάει μια αλυσίδα μεγάλων έργων που θα αλλάξουν τη μορφή της Ελλάδας και θα συμβάλουν στη βελτίωση της μοίρας του ελληνικού λαού. Αυτά τα έργα δεν είναι μόνο οδικά ή περιβαλλοντικά. Αυτά τα έργα είναι πρωτίστως αναπτυξιακά, γιατί θα συμβάλουν στην οικονομική ανάπτυξη, θα συμβάλουν στη βελτίωση των συγκοινωνιών, στη διευκόλυνση της επικοινωνίας όλης της Ελλάδας, στην κίνηση του εμπορίου, στην ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας. Θα συμβάλουν ώστε οι νεώτεροι Έλληνες να ζήσουν σε μια πιο ασφαλή, πιο σύγχρονη, πιο παραγωγική Ελλάδα. Αυτό το έργο το οποίο εδώ ψηφίζουμε, χωρίς πραγματικά να αντιδικούμε, είναι ένα πρώτο έργο, είναι το προανάκρουσμα μιας σειράς σημαντικών έργων, που αλλάζουν τη μοίρα του τόπου και αναδεικνύουν το πώς αντιλαμβάνεται η Νέα Δημοκρατία την ευθύνη έναντι της εντολής που πήρε το Μάρτιο του 2004.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω προς το Σώμα ότι η Διαρκής Επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων καταθέτει τις Εκθέσεις της στα σχέδια νόμων του Υπουργείου Εξωτερικών:
α) «Κύρωση της Συμφωνίας για τα προνόμια και τις ασυλίες του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου».
β) «Κύρωση της Συνθήκης φιλίας και συνεργασίας μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας του Ουζμπεκιστάν».
Με την ευκαιρία, κύριε Υφυπουργέ, ενημερωτικά θα ήθελα να σας πω ότι κατά τη διάρκεια συζήτησης νομοσχεδίου και άσκησης κοινοβουλευτικού ελέγχου δεν μπορεί να είναι κενά τα κυβερνητικά έδρανα. Σε περίπτωση που θα χρειαστεί να βγείτε για λίγα λεπτά έξω, θα πρέπει να υπάρχει από πλευράς Κυβέρνησης συνάδελφός σας στην Αίθουσα.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Κύριε Πρόεδρε, βγήκα για λίγο έξω…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κατανοώ το πρόβλημά σας, αλλά καλό θα είναι να υπάρχει πάντα ένα μέλος της Κυβέρνησης, διότι δεν μπορεί εν απουσία της Κυβέρνησης να συνεχίζεται η συζήτηση.
Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Τζέκης, έχει το λόγο.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, ακούσαμε σήμερα ότι γίνονται πολλά και έγιναν πολλά έργα στη χώρα μας. Παρατηρήσαμε, βέβαια, και μια διαμάχη μεταξύ Κυβέρνησης και Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Διεκδικούν την πατρότητα και, αν θέλετε, τη μητρότητα των έργων αυτών, αλλά δεν μπήκαν στον κόπο να μας πουν ποια έργα ήταν αυτά και ποια έργα έχει ανάγκη ο τόπος, η χώρα. Δηλαδή τα αντιπλημμυρικά έργα που απουσιάζουν απ’ όλη τη χώρα είναι πρώτης προτεραιότητας, ναι ή όχι; «Πνίγονται» εδώ στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στο Βόλο, στην Καλαμάτα, στα νησιά; «Πνίγονται» δεκαετίες τώρα, χάνονται περιουσίες, αλλά ποτέ καμιά κυβέρνηση που πέρασε από τις δύο δεν τα πραγματοποίησε.
Λείπουν οι χώροι υγιεινής ταφής απορριμμάτων. Γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ότι πάνω από χίλιες είναι οι χωματερές και μάλιστα σε πολλές περιοχές της χώρας βάζουν και φωτιά, που σημαίνει δηλαδή επιβάρυνση στο περιβάλλον, στην υγεία κ.λπ. Είναι έργα απαραίτητα που δεν γίνονται.
Είναι έργα πρώτης προτεραιότητας τα έργα για τη διαχείριση των υδάτινων πόρων, προκειμένου να αντιμετωπίζεις τα έντονα προβλήματα ύδρευσης και άρδευσης; Είναι. Αξιοποιείται μόνον το 50% των υδάτινων πόρων της χώρας. Είναι έργα απαραίτητα για το λαό και για τη χώρα.
Είναι έργα προτεραιότητας τα έργα αντισεισμικής προστασίας; Είναι, διότι ζούμε σε μια περιοχή που γεννά σεισμούς και μάλιστα μεγάλους. Και ακόμα ζουν σε κοντέινερς από το σεισμό του 1999, δεν έχουν αποκατασταθεί.
Είναι έργα που δίνουν και μια ανάσα στην κυκλοφορία να ενισχύσουμε τα μέσα μαζικής μεταφοράς μέσα από ένα ενιαίο φορέα -λέμε εμείς αποκλειστικά- κάτω από το δημόσιο έλεγχο; Γίνονται; Όχι. Γίνονται οι χώροι στάθμευσης που πραγματικά θα δώσουν πνοή; Όχι. Θέλω να πω με αυτό ότι έργα γίνονται, αλλά έργα υποδομής που θα βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των κατοίκων αυτού του τόπου δεν γίνονται.
Υπάρχει στρεβλή οικιστική ανάπτυξη, αλλά υποδομή, βιολογικοί καθαρισμοί κ.λπ., δεν υπάρχουν, όπως στη Θεσσαλονίκη.
Βλέπουμε, όμως, ότι γίνονται έργα, διευρωπαϊκά δίκτυα, γιατί αυτά είναι μέσα στην κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μάλιστα, είναι ενταγμένα στην ενίσχυση της επιχειρηματικότητας μέσα στον ενιαίο πλέον ευρωπαϊκό χώρο, όπως λένε. Και εδώ είναι ακριβώς που υπεισέρχεται και ο άλλος παράγοντας: ποιος κατασκευάζει τα έργα και ποιος τα εκμεταλλεύεται; Εδώ, λοιπόν, είναι το ζήτημα, ότι οι παραχωρήσεις μέχρι τώρα, και από τη σημερινή Κυβέρνηση και από τις προηγούμενες, ευνοούσαν συγκεκριμένους επιχειρηματικούς ομίλους. Επιχειρηματικοί όμιλοι του χθες που έπαιρναν τα έργα, οι ίδιοι να παίρνουν και τα έργα σήμερα, Αττική Οδός, Ρίο-Αντίρριο, Εγνατία κ.λπ. Διαχρονικοί δηλαδή οι κατασκευαστές, οι προμηθευτές, χθες και σήμερα. Γιατί; Διότι, αυτούς υπηρετούν, εξυπηρετούν οι πολιτικές που ακολούθησαν μέχρι τώρα οι κυβερνήσεις και της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Γι’ αυτό βλέπουμε σήμερα ότι, παρά την αντίθεση και τα σημεία που προσπάθησε η Αξιωματική Αντιπολίτευση να βρει για την παρούσα σύμβαση, την υπερψηφίζει.
Έτσι, λοιπόν, κρίνουμε ότι αυτά τα έργα που ανέφερα προηγουμένως είναι απαραίτητα για το νομό Θεσσαλονίκης, όμως η Κυβέρνηση αυτήν την ώρα -όπως και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις έκαναν σε όλες τις μεγάλες πόλεις- δεν έχει ως προτεραιότητα της πολιτικής της την ενίσχυση των μέσων μαζικής μεταφοράς, αλλά το πώς θα ενισχύσει την κυκλοφορία του Ι.Χ.. Έτσι, λοιπόν, έχουμε ένα καθαρά αστικό έργο και το ονομάζουμε εθνικό έργο, γιατί επαναλαμβάνω ότι η σύμβαση που καλούμαστε σήμερα να κυρώσουμε περιέχει πολλούς όρους και πολλές διατάξεις, που πραγματικά εξασφαλίζουν το συγκεκριμένο επιχειρηματικό όμιλο, που είναι ο ανάδοχος του έργου.
Έτσι, λοιπόν, όπως πολύ σωστά τόνισε και ο εισηγητής μας, είμαστε αντίθετοι με τον τρόπο ανάθεσης και με την κατασκευή και με την εκμετάλλευση του έργου είτε μέσω παραχώρησης είτε και μέσω του νέου τρόπου που έχει εφευρεθεί –και συμφωνείτε όλοι σας- για τη σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού.
Σ’ αυτό το σημείο ακούσαμε και από τον κύριο Υπουργό να μας λέει: «Μα, δεν μπορούμε να μη διασφαλίσουμε και τον ανάδοχο». Μα, το μόνο που κάνει η σύμβαση είναι να εξασφαλίζει τον ανάδοχο. Μάλιστα, μας είπατε ότι θα βγάλει και μικρό κέρδος, ότι έχει το 4%. Η σύμβαση βρίθει από όρους και διατάξεις που ενισχύουν την κερδοφορία του.
Εγώ έκανα έναν υπολογισμό για το τι του εξασφαλίζει, γιατί μας λέει μέσα ότι θα είναι 0,90 το εισιτήριο για τα διόδια, αν όμως βάλουμε και λίγο τον πληθωρισμό μετά από τέσσερα χρόνια κ.λπ., θα είναι περίπου 2 ευρώ. Επί εκατό ιλιάδες αυτοκίνητα την ημέρα, είναι 200.000 ευρώ την ημέρα, είναι 73.000.000 ευρώ το χρόνο, είναι πάνω από 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ σε αυτά τα χρόνια σε σταθερή τιμή των δύο ευρώ. Καταλαβαίνετε δηλαδή ότι θα έχουμε την τιμαριθμική προσαρμογή. Εδώ μιλάμε για πάνω από 3.000.000.000 ευρώ κέρδος. Έχετε να μας βγάλετε κανέναν τέτοιον υπολογισμό, να βγάζουμε δηλαδή και τι θα πάρει αυτός, για να μην έρχεται εδώ η Κυβέρνηση να κλαψουρίζει ότι χάνει ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας και ότι πρέπει να τον ευνοήσουμε;
Έτσι, λοιπόν, εγώ θα τονίσω ορισμένα ζητήματα για το πώς εξασφαλίζεται. Εξασφαλίζεται πραγματικά γιατί όταν λέμε ότι η ζώνη επιρροής είναι αυτή που καθορίζει και το ρου τον οχημάτων, είναι επόμενο να λαμβάνονται τέτοια μέτρα. Άλλωστε, το επιβεβαίωσε εδώ ο κ. Υπουργός. Είπε: «Τι θέλετε να κάνουμε; Πρέπει να εξασφαλίσουμε και τον ανάδοχο του έργου». Ακριβώς αυτό γίνεται μέσα από το χάρτη που μας δείξατε, με κάθε τρόπο δηλαδή και με τις απαγορεύσεις που υπάρχουν για να γίνουν και ανταγωνιστικά έργα, είναι προσανατολισμένο εκεί. Μάλιστα, σας λέω το εξής, ότι η ζώνη προνομίου είναι πολύ χαρακτηριστική και δεν μπορεί να στοιχειοθετεί ότι έχετε δίκιο επειδή μας δώσατε και τη σύμβαση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, τότε που ήταν έτοιμη να την υπογράψει. Απλούστατα, επιβεβαιώνει αυτό που λέμε εμείς, ότι δηλαδή και οι δύο εξασφαλίζετε τους όρους του ανάδοχου.
Έτσι, λοιπόν, υπάρχει η τελική έκθεση, που τη βρήκα από τα υλικά που μας δώσατε για προβλέψεις κυκλοφορίας και εσόδων. Η τελική έκθεση λέει, λοιπόν, τι περιλαμβάνει μέσα. Μα, είναι όλοι οι δρόμοι, είναι η Μοναστηρίου, η Τσιμισκή, η Αγγελάκη, η Βασιλίσσης Όλγας, η 25ης Μαρτίου, η Νίκης. Λέει στη σελίδα 7: «Οι πρόσθετες κυκλοφοριακές ρυθμίσεις πριμοδοτούν σημαντικά τη χρήση της υποθαλάσσιας αρτηρίας σε σχέση με το επιφανειακό δίκτυο του κέντρου της πόλης». Ορίστε ο στόχος. Αυτός είναι ο στόχος της ζώνης επιρροής και της ζώνης προνομίου, επομένως σ’ αυτό το σημείο ό,τι και να πείτε, δεν μπορείτε πραγματικά να πείσετε ότι η ζώνη προνομίου και επιρροής δεν εξασφαλίζει τον ανάδοχο.
Είπατε και λέτε συνεχώς ότι υπάρχουν μεγάλα ρίσκα. Μα, δεν υπάρχει καθόλου ρίσκο για τον συγκεκριμένο επιχειρηματία. Μας είπατε ότι θα βάλει το δημόσιο μόνο 96,5 εκατομμύρια ευρώ.
Δεν λέτε, όμως, ότι υπάρχει μέσα ο όρος πως τα πρόσθετα έργα που θα χρειαστούν –και ως συνήθως χρειάζονται πρόσθετα έργα σε κάθε μεγάλο έργο- θα τα πληρώσει το ελληνικό δημόσιο, όπως δεν λέτε και κάτι άλλο, δηλαδή ότι κάνετε πολύ μεγάλες φοροαπαλλαγές προς το συγκεκριμένο ανάδοχο. Αυτός είναι ένας λόγος που λέτε ότι εδώ υπάρχουν συγκρουόμενες νομοθετικές διατάξεις, γι’ αυτό πρέπει να ακυρώσουμε τη συμφωνία. Πρόκειται για μεγάλες φορολογικές απαλλαγές, τις οποίες τόνισα μία-μία στην επιτροπή.
Βέβαια, υπάρχει και το άλλο ζήτημα. Μας λέτε ότι θα δανειστεί. Κοιτάξτε τι κάνετε. Δίνετε το δικαίωμα στον ανάδοχο, το σχήμα της εκμετάλλευσης που θα έχει αυτή η εταιρεία να το εισαγάγει στο Χρηματιστήριο, εξασφαλίζοντας τη μεγάλη κερδοφορία. Η είσοδος στο Χρηματιστήριο εξασφαλίζει πάρα πολύ μεγάλα κέρδη, που σημαίνει ότι δεν θα βάλει δραχμή από την τσέπη του ο συγκεκριμένος μεγαλοεπιχειρηματίας. Είπατε ότι ούτως ή άλλως μπορεί να τη βάλει, εάν θέλει. Ναι, αλλά γιατί τη βάζετε τότε μέσα στη Σύμβαση; Βγάλτε το. Και ξέρετε γιατί δεν μπορεί να την εισαγάγει στο Χρηματιστήριο, εάν δεν υπάρχει μέσα στη Σύμβαση; Διότι έχει και τα δικαιώματά του το δημόσιο. Ποιος θα πάει να επενδύσει εκεί όπου μπορεί ανά πάσα στιγμή, όπως λέτε εσείς, με το ρίσκο να επανέλθει στα χέρια του δημοσίου;
Αλλά ξέρετε τι κάνετε και σε αυτό το σημείο, πώς δηλαδή κατοχυρώνετε τον επενδυτή; Λέτε ότι μπορείτε να παραχωρήσετε και τα δικαιώματα του δημοσίου σε Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, αλλά και σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική ‘Εδρα καταλαμβάνει ο Β’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
Και μου είπατε, κύριε Υπουργέ, ότι ιδιωτικού δικαίου είναι και το Ταμείο Εθνικής Οδού, αλλά εδώ υπεισέρχεται και κάθε ιδιωτικό νομικό πρόσωπο που μπορεί να του παραχωρήσετε και να αγοράσει αυτά τα δικαιώματα. Βλέπετε, λοιπόν, πόσο προχωράει βαθιά αυτή η Σύμβαση. Εδώ απευθυνόμαστε και στους Βουλευτές της Συμπολίτευσης. Πρέπει να μελετήσετε τη Σύμβαση, για να δείτε πώς κατοχυρώνεται από όλες τις πλευρές ο μεγαλοεπιχειρηματίας.
Μάλιστα, όσον αφορά την ασφάλιση του έργου, εάν αλλάξουν τα διεθνή δεδομένα, πρέπει να έρθει και να πληρώσει το δημόσιο για την ασφάλιση του έργου και της κατασκευής και της λειτουργίας και της επισκευής; Ε, τότε πού είναι το ρίσκο που αναλαμβάνει ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας; Δεν υπάρχει, λοιπόν, κανένα ρίσκο για το συγκεκριμένο επιχειρηματία. Από όλες τις πλευρές είναι εξασφαλισμένος. Τουλάχιστον μελετήσαμε αυτά τα υλικά που πήραμε και αποδεικνύεται του λόγου το αληθές. Επαναλαμβάνω για μία ακόμη φορά ότι ο κύριος Υπουργός ήταν σαφέστατος. Είπε: «Τι θέλετε να κάνουμε; Πρέπει να εξασφαλίσει και αυτός τα χρήματα που επενδύει.» Σας λέμε ότι δεν θα επενδύσει ούτε δραχμή από την τσέπη του.
Εγώ σας λέω και το εξής: Δεν θα μπορούσε αυτό το έργο ή τα άλλα έργα να γίνονται από έναν ενιαίο εθνικό φορέα κατασκευών; Δεν θα μπορούσε και γι’ αυτό το έργο να δανειστεί το δημόσιο για να το κατασκευάσει και θα πρέπει να πληρώνουν οι συμπολίτες μας στη Θεσσαλονίκη μέσα στον αστικό ιστό της πόλης τα διόδια; Ξέρετε, ανοίγει και ο ασκός του Αιόλου για να μπουν διόδια και στον αστικό ιστό των άλλων μεγάλων πόλεων, όπως είναι η Αθήνα.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Υπάρχει η Αττική Οδός.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Μιλάω για τον αστικό ιστό. Δεν είναι ακριβώς μέσα στην πόλη, γιατί μπορείτε αύριο, μεθαύριο και εδώ να δώσετε σ’ έναν μεγαλοεπιχειρηματία να κάνει μία κατασκευή και να του πείτε να βάλει διόδια.
Μας είπατε στο σημείο αυτό ότι όσοι είναι αντίθετοι στην κατασκευή του έργου, είναι και αντίθετοι στην πόλη. Όχι, δεν είμαστε αντίθετοι στην πόλη. Θέλουμε το μετρό, θέλουμε την εξωτερική περιφερειακή οδό, θέλουμε τα καραβάκια.
Ξέρετε, κύριε Υφυπουργέ, υπήρχε και μειοδότης για τα καραβάκια, αλλά δεν του έβγαινε το κόστος, γιατί ήθελε να βγάλει πολλά μεγάλα κέρδη, άμεσα και το άφησε. Βλέπετε, δηλαδή, όταν αφήνουμε στους ιδιώτες επιχειρηματίες τόσο σοβαρά ζητήματα, πώς τα αντιμετωπίζουν.
Και εγώ σ’ αυτό το σημείο, θα καταθέσω το έγγραφο της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης της Θεσσαλονίκης, που είναι αντίθετη με τους όρους με τους οποίους γίνεται, με την επιβολή των διοδίων και όλα αυτά τα σχετικά. Το καταθέτω στα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Άγγελος Τζέκης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Υπάρχουν, όμως, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, πάρα πολλά μεγάλα και σοβαρά ζητήματα, γιατί δεν σταματά μόνο εδώ. Εμείς κρίνουμε ότι αυτό το έργο δεν συμπεριλαμβάνεται σ’ ένα γενικότερο κυκλοφοριακό σχεδιασμό. Δεν είναι μέσα σ’ ένα γενικότερο σχεδιασμό. Και αυτό το τονίσαμε. Πραγματικά, αν έχετε τέτοιες μελέτες, να μας τις φέρετε, για να το συζητήσουμε. Μας λέτε: ξέρετε, είναι ένας δακτύλιος. Δεν είναι δακτύλιος. Σας είπε και ο εισηγητής μας, ένα χιλιόμετρο είναι υποθαλάσσια και μετά το υπόλοιπο είναι επίγεια. Και το ζήτημα δεν είναι να περιορίσεις τη μόλυνση στο κέντρο, που δεν θα περιοριστεί, γιατί θα υπάρχουν και αυτά τα φουγάρα. Και όσο καλαίσθητα και αν είναι, κύριε Υφυπουργέ, φουγάρα θα είναι, καυσαέρια θα βγάζουν στην ατμόσφαιρα και εμένα θα μου θυμίζουν τα καλαίσθητα φουγάρα του Τιτανικού, αλλά και εκείνο βυθίστηκε.
Μ' αυτό θέλω να πω ότι η σύμβαση αυτή έχει και άλλες προεκτάσεις με άλλες περιοχές και σας ζήτησα διευκρινίσεις στην επιτροπή, εάν θα παραχωρήσετε συγκεκριμένο χώρο στο Κιλκίς, για να πάρει τα αδρανή υλικά και δεν μου απαντήσατε. Παραβρέθηκα εγώ στη λαϊκή σύσκεψη που έγινε το Σάββατο που μας πέρασε στη Νέα Σάντα. Εκεί ήταν και η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, ήταν η Τοπική Αυτοδιοίκηση, το τοπικό διαμέρισμα της Νέας Σάντας και έβγαλαν ένα ψήφισμα λαϊκής συνέλευσης και θα το καταθέσω και αυτό στα Πρακτικά. Είναι αντίθετοι στην παραχώρηση που κάνατε. Είναι τριακόσιες δεκαεπτά χιλιάδες περίπου τετραγωνικά μέτρα, δηλαδή τριακόσια δεκαεπτά στρέμματα.
Ένα ολόκληρο βουνό θα πάρει, κύριοι της Συμπολίτευσης, από εκεί για να κατασκευάσει το έργο. Είναι ξεσηκωμένοι οι κάτοικοι. Εδώ μάλιστα έχω την αίτηση προς την Περιφέρεια. Γι’ αυτό χαρακτηρίσατε εθνικό αυτό το έργο, για να παρακάμψει τη Νομαρχία, να παρακάμψει την Αυτοδιοίκηση να έχει λόγο στη συγκεκριμένη άδεια που του παραχωρήσατε και τη δίνετε διά μέσου του Περιφερειάρχη. Του διορισμένου από την κυβέρνηση Περιφερειάρχη. Το καταθέτω και αυτό στα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Άγγελος Τζέκης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Και έχω εδώ τη μελέτη που κάνατε, για αδρανή υλικά κ.λπ.. Εδώ πραγματικά υπάρχει μέσα, ότι κατόπιν αίτησης του ανάδοχου θα κινηθεί η διαδικασία απαλλοτρίωσης κ.λπ.. Δηλαδή ό,τι θέλει ο ανάδοχος. Όλα τα προσφέρουμε στον ανάδοχο.
Απ’ αυτήν την άποψη, λοιπόν, εμείς δεν μπορούμε να δώσουμε θετική ψήφο για την κύρωση της συγκεκριμένης σύμβασης. Θεωρούμε πραγματικά ότι ο τρόπος κατασκευής, όπως γίνεται, εξυπηρετεί τα σχέδια που έχει ο επιχειρηματικός όμιλος και σε αυτό το σημείο βέβαια να σας υπενθυμίσω, ότι όταν είστε Αξιωματική Αντιπολίτευση πολλά λέτε, αλλά τώρα συμπλέετε με την Αξιωματική Αντιπολίτευση και με τις ευλογίες και των δυο, δίνετε ένα έργο πραγματικά στον επιχειρηματικό όμιλο να ξεζουμίσει για ακόμη μία φορά το λαό της Θεσσαλονίκης και γενικότερα.
Σας λέμε για μία ακόμα φορά να αποσύρετε αυτή τη σύμβαση. Είναι «αποικιακού» χαρακτήρα που δένει το δημόσιο. Είναι ανίσχυρο το δημόσιο μπροστά στα ισχυρά συμφέροντα του μεγαλοεπιχειρηματία. Αλλά εμείς γνωρίζουμε ότι είτε σήμερα, είτε και χθες, οι κυβερνήσεις εδώ μέσα ψηφίζουν νόμους και διατάξεις που ισχυροποιούν τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων διαχρονικά, σε βάρος βέβαια του λαού.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ολοκληρώστε κύριε συνάδελφε, παρακαλώ.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Και αυτό ο λαός, ας το πάρει υπ' όψιν του. Εκλογές έρχονται, ας σας κοντύνει και τους δύο, γιατί πραγματικά δεν κάνετε τίποτε άλλο, παρά να δίνετε συνέχεια προνόμια στους επιχειρηματικούς ομίλους.
Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να έχω λίγο την κατανόησή σας, γιατί είναι ένα σημαντικό ζήτημα και θέλω να έχω και μία απάντηση για τα...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Αφαιρείτε χρόνο από τους συναδέλφους σας.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Όχι, όχι, για τα ηλεκτρονικά διόδια. Ξέρετε, η φωτογραφία εμπίπτει και στα προσωπικά δεδομένα. Πρέπει να το συζητήσουμε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ε, ας προσέχουν να μην εμπίπτει, εν πάση περιπτώσει.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Πρέπει να το συζητήσουμε, κύριε Πρόεδρε, δηλαδή για χάρη του μεγαλοεπιχειρηματία, θα θυσιάσουν και τα προσωπικά δεδομένα;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ας προσέχουν ποιους βάζουν στα αυτοκίνητα για να μην εμπίπτει, τι να κάνουμε τώρα δηλαδή;
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Υπάρχει θέμα, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Υπάρχει θέμα. Να προσέχει ο καθένας ποιον βάζει στο αυτοκίνητό του.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Υπάρχει θέμα, κύριε Πρόεδρε, όχι ποιον βάζει ή με ποιον πάει, αλλά και για τον ίδιο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας):Αυτό είναι το θέμα και αφήστε τα υπόλοιπα τώρα. Παντού προσωπικά δεδομένα και ποιον βάζεις στο αυτοκίνητο. Αυτό είναι το πρόβλημά μας τώρα!
Ο τέως Πρόεδρος της Βουλής κ. Κακλαμάνης έχει το λόγο.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όχι μόνο η νομoθεσία περί των προσωπικών δεδομένων, κύριε Τζέκη, αλλά ένα ευρύτατο φάσμα της ελληνικής νομοθεσίας προφανώς –άλλωστε το αναφέρει η έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας και θα σας το διαβάσω- ακριβώς γιατί αυτή η σύμβαση αντιβαίνει προς ρυθμίσεις πλείστες όσες, γι’ αυτό και έρχεται και ακούμε ότι θα έρθουν και οι άλλες συμβάσεις. Είναι μια τακτική την οποία εγκαινίασε εδώ ο Υπουργός Οικονομικών της κυβερνήσεως Μητσοτάκη το 1990. Όποιες συμβάσεις έκανε η Κυβέρνηση εκείνη, αφού τύλιξαν σε μια κόλλα χαρτί την Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ορισμένες συμβάσεις, όπως τη περίφημη σύμβαση που ρύθμισε ο Τσοβόλας τα χρέη του Καλκάνη, ένα χρέος όπως οποιουδήποτε οφειλέτη του δημοσίου που θα μπορούσε να γίνει μια ρύθμιση σαν αυτές που είτε νομοθετούμε είτε εξουσιοδοτούμε για την διενέργειά τους. Όπως είναι γνωστό, δεν είχε την πρόνοια ο Τσοβόλας να τη φέρει και να την κυρώσει στη Βουλή και ταλαιπωρήθηκε όσο καιρό ταλαιπωρήθηκε. Δεν ίσχυσε το ίδιο για ένα σωρό συμβάσεις που έγιναν στη συνέχεια στην τριετία της κυβερνήσεως Μητσοτάκη και κατά κάποιο τρόπο η Βουλή λειτούργησε ως η κολυμβήθρα του Σιλωάμ.
Εγώ δεν υπαινίσσομαι και δεν είμαι σε θέση καν και γι’ αυτό άλλωστε και επικαλούμαι και υποθέτω ότι οι πλείστοι εκ των συναδέλφων Βουλευτών δεν είναι σε θέση και δεν νομίζω ότι πολλοί θα μπορούν να ισχυριστούν ότι έχουν μελετήσει τη σύμβαση αυτή και ότι γνωρίζουν, εν πλήρη καθαρά συνειδήσει θεωρούν ότι, ναι, όπως σε ένα νόμο θα συζητούσαμε και θα ψηφίζαμε και θα ανασκολοπίζαμε τις διατάξεις του στην επιτροπή κ.λπ., και εδώ έτσι και μ’ αυτήν τη σύμβαση θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε και να την κυρώσουμε, ότι ξέρουμε δηλαδή τι κυρώνουμε. Αυτό το τονίζω επί χρόνια, είτε για νομοσχέδια είτε για τροπολογίες, ότι δεν είναι δυνατόν η Βουλή να περιβάλλει με το κύρος της και με την τυπική και ουσιαστική ισχύ νόμου, οποιαδήποτε έργα των οποιονδήποτε συνεργατών, παραγόντων της Δημόσιας Διοίκησης, γραφειοκρατών και πολύ περισσότερο συμφωνίες, οι οποίες έχουν ένα πολύ μεγάλο οικονομικό αντικείμενο, δημιουργούν συμφέροντα, δουλείες, δεσμεύσεις του Δημοσίου.
Προ ημερών, στη Διάσκεψη των Προέδρων έθεσα το θέμα αυτό, επειδή ως Πρόεδρος του Σώματος είχα καταβάλει μια προσπάθεια, ώστε να περιοριστούν αυτού του είδους οι συζητήσεις και κυρώσεις συμβάσεων, για να αποφεύγουμε ακριβώς τις νομιμοποιήσεις ενδεχομένων λαθών που μπορεί να εμπεριείχαν αυτές οι συμβάσεις.
Εδώ, χωρίς να θέλω να μπω στην ουσία, διότι ειλικρινά και το τονίζω –ελάχιστοι, ίσως οι συνάδελφοι Θεσσαλονικείς, μπορεί να διέθεσαν πολύ χρόνο για να είναι σε θέση- δεν είμαι σε θέση να ξέρω ποιες είναι οι δεσμεύσεις του δημοσίου, ποιες είναι οι δεσμεύσεις των παραχωρησιούχων, ποιες είναι οι δεσμεύσεις σε βάρος τρίτων, που νομοθετούμε, περιορίζομαι λοιπόν σ’ αυτό το οποίο αναφέρει η έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας, για να καταλάβουμε ποιο άλμα κάνουμε με αυτήν τη σύμβαση. Λέμε ότι πρέπει να υπάρχει ασφάλεια δικαίου. Λέμε ότι δεν πρέπει κάθε τρεις και λίγο να έρχεται μια τροπολογία και να αλλάζει το νόμο που μπορεί μόλις πρόσφατα να έχει ψηφίσει η Βουλή. Λέμε ότι οι εφαρμοστές του δικαίου πολλές φορές δεν βρίσκουν άκρη, διότι τροποποιήσεις επί τροποποιήσεων μπαίνουν σε διάφορα άλλα νομοσχέδια και αυτό δημιουργεί τεράστια προβλήματα στην εφαρμογή του δικαίου.
Εδώ, λοιπόν, ποια είναι η ανάγκη να έρθει αυτή η σύμβαση και οι άλλες προφανώς που ακολουθούν; Η κύρωση της σύμβασης με νόμο είναι επίσης συνήθης πρακτική, λέει η Έκθεση «… και κρίνεται αναγκαία, όταν η σύμβαση είτε καταρτίστηκε με διαδικασία διαφορετική από εκείνη που προβλέπουν οι γενικές ή ειδικές διατάξεις», ο νόμος δηλαδή, «… είτε περιέχει όρους που δεσμεύουν τους τρίτους μη συμβαλλομένους…», όπως η στέρηση προφανώς του δικαιώματος πρόσβασης στον αιγιαλό και άλλα μέτρα περιορισμού της ελευθερίας κίνησης και απόλαυσης των αγαθών του φυσικού περιβάλλοντος από πολίτες, αλλά αυτό, όπως και πολλά άλλα, θα μπορούσε σε κάποιο άλλο νομοσχέδιο να προβλέπεται, να ξέρουμε τι ψηφίζουμε και να εφαρμοστεί τότε στην όποια σύμβαση, χωρίς να έρχεται εδώ ολόκληρη η σύμβαση να κυρωθεί, ρήτρες, δεσμεύσεις, παροχές έναντι θετικών ή μάλλον αποθετικών αποτελεσμάτων, αρνητικών αποτελεσμάτων στις προβλέψεις των επιχειρηματιών κ.λπ..
Και συνεχίζει, η έκθεση λέει: «Είτε περιέχει όρους που δεσμεύουν τους τρίτους μη συμβαλλομένους, είτε περιέχει όρους που αντίκεινται στην ισχύουσα νομοθεσία ή ειδικές φορολογικές ρυθμίσεις ή ρυθμίσεις για την επίλυση των διαφορών που ανακύπτουν από την εκτέλεση και λύση της σύμβασης με διαιτησία…», όπως η εν λόγω σύμβαση, η οποία, μεταξύ άλλων, προβλέπει φορολογικές και άλλες απαλλαγές, παρέκκλιση των ισχυουσών διατάξεων καθώς και παραπομπή στη διαιτησία για την επίλυση των διαφορών που δεν αποτελούν τεχνικές διαφορές. «…Στις περιπτώσεις αυτές η σύμβαση καταρτίζεται με ιδιωτικό έγγραφο, η ισχύς της όμως εξαρτάται από την κύρωσή της με νομοθετική πράξη, μετά την οποία και μόνο παράγει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που ιδρύει».
Θέλω να γίνω κατανοητός. Το πρόβλημα που θέτω δεν αφορά αυτή καθ’ εαυτή την σύμβαση που έχουμε μπροστά μας, αφορά οποιαδήποτε σύμβαση που, όπως ακούσατε, αντίκειται σε ισχύουσα νομοθεσία, προβλέπει ειδικές φορολογικές ή άλλες ατέλειες και απαλλαγές, μπορεί να προβλέπει ένα σωρό άλλα πράγματα για τα οποία απαιτείται νόμος και ο νόμος πρέπει να εξειδικεύει και πριν ψηφισθεί να ξέρει το Κοινοβούλιο τι ψηφίζει, γιατί αίφνης για κάποια έργα θα μπορούσε ο Υπουργός Οικονομικών ή ο Υπουργός Δημοσίων Έργων να πει ότι, όταν πρόκειται για κάποια έργα που να τα περιγράφει, μπορεί σε ποσοστό τάδε ή επί ύψους τζίρου τόσου, να γίνεται εκείνο ή το άλλο.
Αυτές οι διατάξεις πάσχουν και από αυτήν την άποψη, την καθαρά νομοτεχνική. Βέβαια, πάσχουν και από πλευράς δημοσιονομικής στη μελέτη τέλος πάντων για το ποιες είναι οι απώλειες και ποιες είναι οι επιβαρύνσεις του δημοσίων εξ αυτών των ρυθμίσεων.
Το έργο αυτό κατά τους συναδέλφους μου της Θεσσαλονίκης είναι καλοί, αλλά έχει και κάποια προβλήματα, που θα ήθελαν να τα αντιμετωπίσει το Υπουργείο. Προφανώς, θα ήθελαν να γίνει μια αναμόρφωση αυτής της συμβάσεως. Δεν ξέρω, αν αυτό είναι δυνατόν. Οι συνάδελφοι της Συμπολιτεύσεως όπως κάνουν κακώς -αφού αυτή είναι η κομματική πειθαρχία στα κόμματα, τα οποία δεν λειτουργούν δημοκρατικά, έχουν έναν αρχηγό- θα ψηφίσουν οι περισσότεροι εδώ μέσα μία σύμβαση, την οποία δεν γνωρίζουν, δεν έχουν μελετήσει. Δυστυχώς και τα δύο κόμματα δεν έχουν εκείνες τις δημοκρατικές λειτουργίες, ώστε η περίφημη ρήτρα του Συντάγματος για ελευθερία συνειδήσεως και ψήφου των Βουλευτών να έχει νόημα. Θα ψηφίσουν οι περισσότεροι εδώ μέσα μία σύμβαση, την οποία δεν γνωρίζουν, δεν έχουν μελετήσει. Τώρα αν κάποιοι κατ’ εξαίρεση την έχουν μελετήσει, δηλαδή, αν ήσαν Υπουργοί και θα την κατήρτιζαν και θα την υπέγραφαν, ας την ψηφίσουν.
Εγώ την καταψηφίζω για το λόγο που υποθέτω ότι έγινε κατανοητός από όλους σας. Και θα καταψηφίζω κάθε σύμβαση, κύριε Υπουργέ, που δεν έρχεται εδώ να δώσει τη δυνατότητα στην Κυβέρνηση να σταθεί δίπλα της η Βουλή σε ένα συγκεκριμένο έργο ξεκάθαρο, χωρίς διατάξεις κατά παρέκκλιση των ισχυουσών είτε για τα δημόσια έργα είτε για τις αστικές υποχρεώσεις, που δημιουργούνται, είτε για τις διαδικασίες του Διοικητικού Δικαίου, είτε για την επίλυση των διαφορών μεταξύ δημοσίου και οφειλετών του ή εν πάση περιπτώσει συναλλασσομένων μ' αυτό, αν δηλαδή, μιλάμε για τέτοιες συμβάσεις, αυτές που ονομάζετε μεγάλα έργα. Αυτό πίστευα και επί κυβερνήσεως ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Γι’ αυτό και μετά τη σύμβαση για την λεωφόρο Κύμης και για την Αττική Οδό εγώ, ως Πρόεδρος της Βουλής, εξέφραζα τις αντιρρήσεις μου στην τότε κυβέρνηση. Γι’ αυτό και δεν ήρθε για κύρωση η σύμβαση για το εργοστάσιο της Δ.Ε.Η. στη Φλώρινα, μια άλλη σύμβαση για το καζίνο της Πάρνηθας και κάποιες άλλες συμβάσεις.
Και εδώ δεν σας μέμφομαι για κάτι, ότι δεν είναι νόμιμο, ότι είναι δόλιο. Θεωρώ, όμως, ότι δεν μπορεί η Βουλή να καταντά, ενδεχομένως αν υπάρχουν τέτοια πράγματα, κολυμπήθρα του Σιλωάμ. Διότι αύριο, θα λέμε, η Βουλή ψήφισε νόμο και από εκεί και πέρα τέρμα και άντε να φέρουμε μια διάταξη για να τροποποιήθει. Ακόμα και αν αλλάξει αυτή η σύμβαση, αν δεν δίδεται κάποια εξουσιοδότηση στα μέρη, θα θέλει νόμο για να τροποποιηθεί. Έτσι δεν είναι, κύριε Υπουργέ;
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ – ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Βεβαίως.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Καταλαβαίνετε από εκεί και πέρα τι ρόλο διαδραματίζει η Βουλή. Πρωτοκολλά συμβάσεις, νομοσχέδια και μεταβάλλεται σε κολυμπήθρα του Σιλωάμ. Μακάρι αυτό το έργο να γίνει καλό, να γίνει χρήσιμο για τη Θεσσαλονίκη. Απ’ ό,τι κατάλαβα εγώ θα είναι μια μπουκάλα με ευρεία βάση και κάπου θα φρακάρει. Είπα και πριν στον κ. Καλαφάτη ότι βλέπω το υποθαλάσσιο να είναι ένα χιλιόμετρο. Τα άλλα πέντε χιλιόμετρα κάτι θα κάνουν στην πόλη. Αν γίνει άλλη σύμβαση, είτε άλλο έργο για να συνδεθεί με την περιφερειακή θα έχει ίσως κάποιο νόημα. Αν δεν γίνει, γιατί είναι πολλά τα λεφτά, τότε τι κάνετε; Μήπως κάνετε μια μεγάλη τρύπα ενός χιλιομέτρου μέσα στο νερό;
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ – ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό το έκανε ο Κούβελας.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Εντάξει, δεν είναι εδώ ο Σωτήρης Κούβελας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Πρόεδρε.
Ο κ. Σγουρίδης έχει το λόγο.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ-ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: ... (δεν ακούστηκε)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Τσοχατζόπουλε, θα τα πείτε σε λίγο. Είστε ομιλητής μετά τον κ. Σγουρίδη.
Ορίστε, κύριε Σγουρίδη, έχετε το λόγο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ξεκινήσω με κάτι που έχει ειπωθεί πάρα πολλές φορές από ομιλητές σ’ αυτήν εδώ τη σύμβαση. Είπαν και οι προλαλήσαντες ότι το έργο ξεκίνησε ως ιδέα το 1985 και δημοπρατήθηκε το 2002 από κυβέρνηση ΠΑ.ΣΟ.Κ. και χρειάστηκε περαιτέρω ωρίμανση, ώστε σήμερα να έρθει για να κυρώσουμε αυτή τη σύμβαση παραχώρησης του έργου, μελέτη, κατασκευή κ.λπ.. Θα αναρωτηθείτε και θα μου πείτε, γιατί ξεκινάς μ’ αυτήν την κοινοτοπία. Ξεκινάω με αυτήν την κοινοτοπία, κύριοι συνάδελφοι, για να πω σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα και στον κύριο Υπουργό ότι τα μεγάλα έργα έχουν χρόνο μεγαλύτερο, αν θέλετε, του χρόνου μιας κυβέρνησης, ή ίσως και δύο κυβερνήσεων. Όποιος διεκδικεί την πατρότητα ενός μεγάλου έργου, κατά βάση κάνει μεγάλο λάθος. Χρειάζεται για να βρεις την πατρότητα, όπως σε ένα παιδί, να πας στην μέθοδο του DNA. Εκεί θα καταντήσουμε.
Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, απλώς θα υπενθυμίσω –γιατί μας είπε ο κύριος Υπουργός ότι πολλά έργα από τα μεγάλα ξεκίνησαν από το 1990 της κυβερνήσεως Μητσοτάκη- ότι όσα έργα σήμερα εσείς συνεχίζετε, τελειώσατε τη δημοπράτηση, ήταν έργα που είχαν ξεκινήσει από το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Στην περιοχή μου τα δύο έργα της Εγνατίας, Πετροχώρι Ξάνθης και Χρυσούπολη και ανάμεσα η Γέφυρα της Εγνατίας υπάρχουν γιατί είχαν ξεκινήσει από το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Και σας λέω ότι πολλές φορές ο χρόνος που χρειάζεται για να ξεπεράσεις τα περιβαλλοντικά προβλήματα, όπως Συνθήκη Ραμσάρ κ.λπ., και να πάρεις την περιβαλλοντική άδεια, είναι περισσότερος από τον χρόνο που χρειάζεται για να κατασκευάσεις το έργο. Άρα, λοιπόν, τι είναι προτιμότερο; Να έχεις στα χέρια σου την περιβαλλοντική μελέτη και την άδεια, ή να κατασκευάσεις το έργο; Γι’ αυτό ας αφήσουμε, λοιπόν, αυτό το παραμύθι περί των μεγάλων έργων.
Επίσης, στα μεγάλα έργα δεν πρέπει να λες όχι. Αυτός που λέει όχι στα μεγάλα έργα, κατά βάση κάνει ζημιά στη χώρα. Και όμως η Νέα Δημοκρατία, κύριε Πρόεδρε, τα μεγάλα έργα με παραχωρήσεις, τα καταψήφισε και τα καταψήφισε με βάση το άρθρου 18.7 της συμβάσεως -που υπάρχει και εδώ και το οποίο ήταν πανομοιότυπο και στις άλλες- γιατί λέει ότι δίνεται το δικαίωμα μέχρι 50% του όλου έργου σε δαπάνη να μπορεί το κράτος να το δίνει στον παραχωρησιούχο, για να κατασκευάσει επιπλέον έργο. Ε, λοιπόν, εσείς αυτήν τη διάταξη, την οποία την χρησιμοποιήσατε ως αιτία για να καταψηφίζετε τις συμβάσεις, επί ΠΑ.ΣΟ.Κ. την ίδια την έχετε μέσα σ’ αυτήν τη σύμβαση. Να, γιατί δεν πρέπει να λες τέτοια μεγάλα λόγια σε τέτοια μεγάλα έργα!
Μπορείς, όμως, να θέτεις προβληματισμούς και να ζητάς βελτιώσεις, όπως αυτές τις βελτιώσεις που ζήτησε για τη σύμβαση αυτή ο εισηγητής μας και ο Κοινοβουλευτικός μας Εκπρόσωπος και άλλοι ομιλητές. Όμως, για να περάσουμε τέτοιες, αν θέλετε, βελτιώσεις, χρειάζεται να υπάρχουν ευήκοα ώτα, να ακούν αυτοί οι οποίοι προχωρούν στην κύρωση της σύμβασης αυτής κάποια πράγματα.
Το έργο πραγματικά είναι σημαντικό, κύριοι συνάδελφοι. Είναι από τα μεγάλα έργα που είναι απαραίτητα για την κυκλοφοριακή επιβίωση της Θεσσαλονίκης. Η Θεσσαλονίκη ασφυκτιά. Όμως θα ήθελα να κάνω δυο παρατηρήσεις. Ας μην θεοποιούμε το έργο, ότι θα λύσει άπαξ διά παντός το κυκλοφοριακό πρόβλημα της Θεσσαλονίκης. Θέλει μια ευρύτερη μελέτη το ζήτημα αυτό. Δεν λύνεται το κυκλοφοριακό της Θεσσαλονίκης μόνο με το έργο αυτό.
Επίσης μια δεύτερη παρατήρηση είναι ότι από τη στιγμή που φθάσατε στη φάση αυτή έπρεπε να υπάρχει μεγαλύτερη ενημέρωση στους πολίτες και έπρεπε να γίνει μεγαλύτερη διαβούλευση με τους φορείς.
Είπε ο εισηγητής της Πλειοψηφίας, ο κ. Σαλαγκούδης, ότι πάντα θα υπάρχουν μειοψηφίες πολιτών αλλά και φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που θα διαμαρτύρονται. Ναι, είναι αλήθεια αυτό, κύριε Σαλαγκούδη. Όμως για πολλούς και διαφόρους λόγους αυτοί που διαμαρτύρονται μπορούν να προσφύγουν στο Συμβούλιο Επικρατείας. Και εμείς αυτό το «έργο» το έχουμε ξαναδεί στην Περιφερειακή της Υμηττού, που το έργο καθυστέρησε γιατί προσέφυγαν πολίτες στο Συμβούλιο Επικρατείας. Και αναγκάζεσαι εκ των υστέρων να υπάρχουν προσαρμογές. Ε, λοιπόν, αυτές τις προσαρμογές σας ζητάμε τώρα εδώ, αυτό σας λέμε: Προσαρμοστείτε σε κάποια πράγματα, ώστε να μην υπάρχουν αυτές οι προσφυγές στο Συμβούλιο Επικρατείας, όπου θα ακυρώσουν, κατά κάποιο τρόπο, αυτό που επιχειρείτε να κάνετε τώρα. Δεν ακούτε όμως!
Μιλήσανε για τα ηλεκτρονικά διόδια. Λέει ο Υπουργός ότι κάπου μέσα, εδώ δεν αποκλείεται να υπάρχει. Σας λέω όμως ότι δεν πρόκειται να εφαρμοστεί. Και δεν πρόκειται να εφαρμοστεί γιατί είναι η παραδοχή της ανικανότητας του ελληνικού κράτους. Τι πιο ωραίο υπάρχει από το να φωτογραφίζεται ο αριθμός του αυτοκινήτου ώστε να σου δίνεται το δικαίωμα –και μιλάμε σαν μηχανικοί τώρα, κύριε Υπουργέ- να βάζεις και καθέτους μέσα στο δρόμο αυτόν τον οποίο έχεις; Και κάποια στιγμή για όσο χρονικό διάστημα να κυκλοφορεί το αυτοκίνητο, να πληρώνει γι’ αυτό. Αλλά με ποιο μηχανισμό είσπραξης θα γίνει αυτό; Έχει τη δυνατότητα το ελληνικό κράτος, φωτογραφίζοντας τον αριθμό του αυτοκινήτου, με τα τέλη κυκλοφορίας να σου φέρνει και το τι πρέπει να πληρώσεις; Δεν υπάρχει αυτός ο μηχανισμός. Γι’ αυτό ακριβώς προβαίνετε σ’ όλη αυτήν την κατάσταση. Είναι η παραδοχή της ανικανότητας του ελληνικού κράτους. Θα γινόταν αυτό στην Ιταλία, θα γινόταν αυτό στη Γαλλία, θα γινόταν αυτό στην Αμερική;
Η σύνδεση με την Περιφερειακή: Υπάρχει loop; Κλείνει ο βρόχος; Δεν κλείνει. Μένει κενό. Αφήνει εκ των υστέρων να πάει όπου λάχει. «Θα δούμε αν θα γίνει».
Η Ζώνη Προνομίων: απαγόρευση συνδέσεων. Η απαγόρευση συνδέσεων συνδέεται με αυτό που είπα, με τα ηλεκτρονικά διόδια. Αν υπήρχαν αυτά, με φωτογραφικές μηχανές, θα υπήρχε η δυνατότητα να κυκλοφορούν τα αμάξια και να μπαινοβγαίνουν.
Ζώνη Επιρροής: Πρέπει να δώσει άδεια ο ανάδοχος, ο παραχωρησιούχος.
Η πόλη βρίσκεται σε ομηρεία. Κάθε μέρα θα βρίσκεστε στα δικαστήρια. Μακάρι να μην σας συμβεί. Αλλά επειδή, ακριβώς, θα αλλάξουν και οι κυβερνήσεις, θα είναι άλλη η κυβέρνηση, θα αναγκάζεται για κάθε ρύθμιση που θα γίνεται μέσα στη Θεσσαλονίκη να προχωράει σε δικαστικό αγώνα, για να μπορεί να αποδείξει ότι πρέπει να το κάνει ή όχι.
Τι να σας πω; Το έργο πρέπει να γίνει. Η σύμβαση όμως πάσχει. Εγώ επισήμανα αυτά που επισήμανε και ο εισηγητής μας, αυτά που έχουν επισημάνει και άλλοι συνάδελφοι. Φαίνεται ότι δεν ακούτε. Τι να σας πω; Σε τέτοια μεγάλα έργα θα πρέπει να υπάρχει περισσότερη προσοχή στις συμβάσεις. Τότε μόνον τα έργα αυτά μπορούν να είναι αποδοτικά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Σγουρίδη.
Ο κ. Τσοχατζόπουλος έχει το λόγο.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ-ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο κ. Σουφλιάς δεν έπρεπε να αποχωρήσει σήμερα, διότι έφερε για να κυρώσει η Βουλή μια σύμβαση παραχώρησης. Κύριε Ξανθόπουλε, αυτό δεν αφορά εσάς, δεν είναι εναντίον σας.
Θέλω όμως να επισημάνω το γεγονός ότι όταν, όπως είπε προηγουμένως ο κ. Κακλαμάνης, έρχεται η Κυβέρνηση και ζητά τη νομιμοποίηση μιας σύμβασης, την οποία υπέγραψε εκείνη με τους όρους τους οποίους επέλεξε να υπογράψει, με τον οποιονδήποτε επιχειρηματία –δεν έχει σημασία ποιος είναι αυτός, μπορεί να είναι βιομηχανία, μπορεί να είναι όπως είπατε προηγουμένως από τις άλλες δραστηριότητες- τότε έχει την ευθύνη να βρίσκεται εδώ και να πει ξεκάθαρα γιατί συμφώνησε τους συγκεκριμένους όρους και όχι άλλους!
Εμένα με ενόχλησε το γεγονός. Κύριε Πρόεδρε, ειλικρινά σας το λέω επειδή στο παρελθόν ως κυβέρνηση ζήσαμε το γεγονός -ο τότε Πρόεδρος ο κ. Κακλαμάνης αρνήθηκε- όταν ζήτησα να φέρω για κύρωση σύμβασης παραχώρησης είτε ήταν για την «Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα» –με διεθνείς διαγωνισμούς μάλιστα- είτε ήταν για το Καζίνο της Πάρνηθας που ήταν επιλογή πάλι με διαγωνισμό. Έτσι υποχρεωθήκαμε τότε να αναλάβουμε οι Υπουργοί και η Κυβέρνηση την πλήρη πολιτική ευθύνη για τις επιλογές μας. Βέβαια, όποιος έχει κάνει σωστά τη δουλειά του, δεν έχει κανένα πρόβλημα να φοβηθεί να αναλάβει την ευθύνη.
Να, λοιπόν, γιατί έχει μεγάλη σημασία, κύριε Υπουργέ, για τους πολίτες της Θεσσαλονίκης, οι οποίοι περιμένουν ότι εμείς εδώ σήμερα θα ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα. Γιατί –πιστέψτε με- δυστυχώς είναι διχασμένη η πόλη μας, παρόλο που υπάρχει ένα θαυμάσιο έργο, το οποίο μελετήθηκε εδώ και δεκαπέντε χρόνια και το οποίο εμείς προωθήσαμε από την γέννησή του.
Βέβαια στην περίοδο 1994-2000 το υποστηρίξαμε με πλατύ διάλογο, με μελέτες, με συζητήσεις, με επιτροπή «κοινωνικού ελέγχου», όπου ο ίδιος ο τότε νομάρχης ήταν επικεφαλής και παρακολουθούσε όλη τη διαδικασία έγκρισης του έργου με διάλογο ευρύτατο με τους πολίτες, τους φορείς και τους θεσμούς της πόλης και των Υπουργείων. Και υπήρχε φυσικά ομόφωνη και ευρύτατη αποδοχή από όλους.
Σε αντίθεση με αυτά σήμερα φθάσαμε στο σημείο, κύριε Υπουργέ, να ερχόμαστε εδώ στη Βουλή και να συζητάμε για ένα έργο με τους πολίτες της πόλης μας διχασμένους, διότι όπως είδατε, ο ίδιος, ακόμη ο Νομάρχης σας είναι ενάντια στο έργο. Ο Δήμαρχός σας το υποστηρίζει, αλλά την ίδια στιγμή υπάρχει ένα ευρύτατο κίνημα μέσα στην πόλη που θέτει αμφισβητήσεις και ιδιαίτερα από τον επιστημονικό κόσμο και αυτό είναι το θλιβερό.
Αυτό όμως πού οφείλεται; Οφείλεται στο ότι δεν φροντίσατε να ενημερώσετε, να κάνετε ευρύτερο το διάλογο, να πείτε εκ των προτέρων όλες τις λεπτομέρειες του έργου. Αυτό θέλω να πω στον κ. Σουφλιά αυτήν την κριτική να του κάνω. Τα σημαντικά δημόσια έργα δεν είναι μόνο τεχνικό θέμα, ούτε αρκεί απλά να τα εγκρίνει η Βουλή. Πρέπει να εξασφαλίσουμε την υποστήριξη και την αποδοχή από την κοινωνία, τους πολίτες και τους χρήστες. Δεν είναι δυνατόν να πιστεύει κάποιος ότι επενδύει και στηρίζει την ανάπτυξη μιας περιοχής, εάν δεν υπάρχει αποδοχή και στήριξη από τους πολίτες για το συγκεκριμένο έργο που προωθεί.
Εδώ, κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να πω ότι η Κυβέρνηση απέτυχε. Δεν έχει εξασφαλίσει την υποστήριξη των πολιτών. Επομένως, έρχεται τώρα να δημοπρατήσει ουσιαστικά, να καλύψει και να μονιμοποιήσει με έγκριση από τη Βουλή το έργο. Δεν είναι εντύπωση ο στόχος σας είναι ότι τελικά θέλετε την κάλυψη της Βουλής, για να μπορέσει να δημοπρατηθεί αυτό το έργο μεταθέτοντας τις ευθύνες σας στη Βουλή.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το έργο είναι σωστό και χρήσιμο. Το υποστηρίξαμε. Κύριε Υπουργέ, -όπως σας είπα στην δημόσια συζήτησή μας στη Θεσσαλονίκη- ανήκω σε εκείνους που συμμετείχαν και είχαν ενεργή συμβολή για αυτό το έργο όπως και για πολλά άλλα έργα της Θεσσαλονίκης -όπως την Ανατολική Περιφερειακή, την Εγνατία, το Αποχετευτικό Κέντρο Θεσσαλονίκης- που όλην αυτά στην δική μου περίοδο ως Υπουργός Δημοσίων Έργων 1981-1983 τα ξεκινήσαμε, τα εγκρίναμε, τα υλοποιήσαμε σ’ έναν πολύ μεγάλο βαθμό με συνέπεια να ξέρω πολύ καλά τι χρειάζεται για να υλοποιηθεί ένα έργο.
Πιστέψτε με, επομένως, κ. Σουφλιά δεν ήσασταν κατά την άποψή μου δίκαιος, όταν αρνήθηκε την κριτική, η οποία του έγινε από τη μεριά του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και μάλιστα από τον συνάδελφο τον κ. Λοβέρδο -δεν είναι τώρα εδώ πέρα- ότι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αργήσατε. Αργήσατε, πράγματι, τα τελευταία τρία χρόνια να προχωρήσετε τα έργα, έτσι ώστε μόνο τώρα να μπορούν να αρχίσουν να εκτελούνται.
Εσείς είπατε προηγουμένως ότι τώρα εκτελούνται μαζικά παντού. Βεβαίως, αλλά πέρασαν τρία χρόνια για να αρχίσει αυτή η υλοποίηση! Τώρα μόλις αρχίζουν να εκτελούνται τα έργα, τα οποία επί τρία χρόνια προσπαθείτε να στήσετε και γι’ αυτό ακριβώς υπάρχει και στην πόλη της Θεσσαλονίκης αντίρρηση και άρνηση και κριτική, διότι –λένε- αυτό το έργο ήταν έτοιμο, είχε δημοπρατηθεί με αποδοχή επί ΠΑ.ΣΟ.Κ., κυρίες και κύριοι συνάδελφοι! Το 2003 η τότε Υπουργός του ΠΑ.ΣΟ.Κ. μάλιστα το είχε δημοπρατήσει. Άρα, λοιπόν είχατε παραλάβει ένα έργο στα χέρια σας έτοιμο και επομένως δεν δικαιολογείται τρία χρόνια να περιμένουμε, για να έρθετε να μας προσφέρετε εσείς αυτό το έργο.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ: Είκοσι πέντε χρόνια περίμεναν οι Θεσσαλονικείς. Είκοσι πέντε χρόνια δεν είχαν δει έργο.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ-ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Και λοιπόν;
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ: Και σήμερα έγινε.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ-ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Φαίνεται ότι δεν ακούτε, κύριε συνάδελφε της Συμπολίτευσης, καλά δεν βλέπετε κιόλας όλα τα έργα που υπάρχουν στη Θεσσαλονίκη; Όπως υπάρχει η Ανατολική Περιφερειακή, ο εξωτερικός δακτύλιος-Εγνατία, η Ενεργειακή Θεσσαλονίκης, η αποχέτευση και ο Βιολογικός καθαρισμός, η ύδρευση με το νερό από τον Αλιάκμονα. Τα έργα αυτά δεν τα βλέπετε; Τι μου λέτε τώρα; Ποια έργα δεν έχει δει η Θεσσαλονίκη; Είδε και μάλιστα σημαντικότατα έργα. Μα, δεν υπάρχει άλλο σημαντικό έργο τριάντα χρόνια τώρα στη Θεσσαλονίκη, πέραν αυτών τα οποία έκανε το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Τι μου λέτε τώρα;
Άρα, λοιπόν, για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους και να μη λέμε θεωρίες και γενικόλογες κουβέντες, έρχομαι επί του συγκεκριμένου θέματος.
Κύριε Υπουργέ, σας είπα ότι εμείς στηρίζουμε το έργο –το είπα και στη Θεσσαλονίκη στο διάλογο που είχαμε- γιατί είναι αναγκαίο να γίνει. Όμως, χρειάζεται αυτό το έργο να μας εξασφαλίσει με τη Σύμβαση την οποία μας φέρατε, ότι πράγματι θα είναι προς όφελος των πολιτών, ότι θα καλύψει τις ανάγκες και ότι θα απαντήσει σ’ όλα τα προβλήματα που δημιουργούνται για τους πολίτες και τους χρήστες.
Και έχουμε τρία θέματα τα οποία αυτήν τη στιγμή είναι ανοικτά. Δυστυχώς, εσείς υπό πίεση να τελειώσετε, να εγκρίνετε άρον-άρον διαδικασίες, να μας φέρετε το έργο στη Βουλή, αμελήσατε να κάνετε ένα έργο ολοκληρωμένο και κατάλληλο το οποίο να αντιστοιχεί πραγματικά στις ανάγκες αυτής της πόλης. Έχετε απλά μια μίζερη λύση διαχείρησης του έργου όπως μελετήθηκε πριν δέκα χρόνια. Δεν σχεδιάσατε για δέκα χρόνια μετά όπως οφείλατε. Έχετε μία δικαιολογία, βέβαια. Λέτε: «έτσι το παραλάβαμε». Είπε ο κύριος Υπουργός ότι το παραλάβατε κολοβό. Όμως, εσείς που είστε μία νέα Κυβέρνηση, μετά από τρία χρόνια στην εξουσία δεν έπρεπε να φροντίσετε να σκεφτείτε για τις μετέπειτα από είκοσι χρόνια ανάγκες της πόλης; Διότι πώς αλλιώς δικαιολογείται –και επιτρέψτε μου να κάνω κριτική σ’ αυτό, κύριε Υπουργέ- ότι δεν προβλέπετε ένα δεύτερο υποθαλάσσιο αγωγό που να μεταφέρει την κυκλοφορία πέραν του «Macedonia Palace» που σωστά υπάρχει έξοδος και μία έξοδος περαιτέρω προς τη μεριά της Καλαμαριάς, προς τη μεριά της Νομαρχίας, έτσι ώστε να συνδεθούμε άμεσα με τον περιφερειακό δακτύλιο; Γιατί η Υποθαλάσσια αστική αρτηρία που θα χτίσετε οφείλει να κλείσει τον συνολικό δακτύλιο της Θεσσαλονίκης.
Γιατί δεν μπορούσατε να το προβλέψετε αυτό; Είναι κόστος, μου λέτε. Βέβαια, είδα εδώ πέρα πόσο αγωνίζεστε να μειώσετε το κόστος του έργου. Όμως, στον αγώνα σας να μειώσετε το κόστος του έργου, εμείς δεν θα δεχθούμε να επιβαρυνθούν οι πολίτες της Θεσσαλονίκης. Δεν θα δεχθούμε οι δήμαρχοι της Θεσσαλονίκης να αδυνατούν να πραγματοποιήσουν έργα σύνδεσης με την Περιφερειακή, όπως αναφέρει μέσα η σύμβαση, γιατί εσείς δεσμευθήκατε στον εργολάβο να μη γίνουν κυκλοφοριακά έργα.
Και γι’ αυτό παίρνω ως δεδομένο –και σας παρακαλώ να το επιβεβαιώσετε- και τη δική σας δήλωση αλλά και τη δήλωση του Υπουργού, του κ. Σουφλιά, ότι πραγματικά δεσμεύεστε πως κανένα έργο που είναι ανάγκη να γίνει στη Θεσσαλονίκη είτε από το Δήμο Θεσσαλονίκης είτε από τους γύρω δήμους είτε από τη Νομαρχία, δεν θα εμποδιστεί λόγω αυτής της σύμβασης.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Πρέπει να αλλάξει η σύμβαση.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ-ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Ότι αναλαμβάνετε και δεσμεύεστε εδώ στη Βουλή να πληρώσετε το κόστος στον εργοδότη, στον εργολάβο, για να μπορέσουν να πραγματοποιηθούν όλα αυτά τα έργα που πιθανώς θα διεκδικήσει να μην γίνουν.
Θεωρώ ότι αυτό είναι αναγκαίο να μας το ξεκαθαρίσετε. Είναι μια πολιτική δέσμευση, για να ξέρουμε πραγματικά πού βρισκόμαστε, ώστε να μπορέσουμε να στηρίξουμε, την υλοποίηση αυτού του έργου και να είμαστε σίγουροι ότι κάνουμε έτσι το καλύτερο δυνατό απέναντι στους πολίτες της Θεσσαλονίκης.
Επίσης, θα ήθελα να πω κάτι για τα διόδια. Με συγχωρείτε πάρα πολύ, αλλά δεν είναι δυνατόν να φέρνετε τώρα συμβατικά διόδια λειτουργίας ενός νέου αγωγού, μιας αστικής λεωφόρου στον 21ο αιώνα στη Θεσσαλονίκη. Προσέξτε, αστική λεωφόρο έχετε! Δεν έχετε κάποιον αυτοκινητόδρομο, έχετε μια αστική λεωφόρο. Στο κάτω-κάτω, εμείς αρχικά το προγραμματίσαμε ως δημόσιο έργο, άρα χωρίς διόδια. Αναγκαστήκαμε μετά, διότι δεν έβγαινε, να το πάμε με σύμβαση παραχώρησης. Έρχεστε εσείς και υλοποιείται νέα σύμβαση παραχώρησης. Ε, επιλέξτε λοιπόν μια ηλεκτρονική διαχείριση η οποία πλέον θα κάνει πιο ευέλικτη, πιο γρήγορη τη διακίνηση, γιατί σε τελική ανάλυση αστική λεωφόρο την χρειαζόμαστε και για θέμα ταχύτητας.
Το τρίτο θέμα –που είναι και συγκεκριμένο- αφορά όσα είπατε περί της οδού Ανθέων. Με συγχωρείτε, μπορεί να είναι μια ικανοποίηση για σας, αλλά δεν θα ικανοποιήσει κανέναν, θα υποφέρει η πόλη. Σας διαβεβαιώ, ότι η οδός Ανθέων δεν μπορεί να καλύψει τα φορτία τα οποία θα κινηθούν εκεί πέρα. Γι’ αυτό όπως και το είπατε, προχωρήστε επίσημα σήμερα εδώ και δεσμευθείτε, όπως το είπε και ο κ. Σουφλιάς εξ άλλου, να πάτε σε μια υπογειοποίηση και αυτού του κλάδου, ώστε πραγματικά να δεσμεθούμε κατευθείαν από αρχή για την υπογειοποίηση της Ανθέων να καταλήξει στην Περιφερειακή, ώστε να μπορέσουμε πραγματικά να προσφέρουμε ένα έργο με οφέλη για την πόλη.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σας παρακαλώ, ολοκληρώστε, κύριε Τσοχατζόπουλε.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ-ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, ευχαριστώ πολύ που μου επιτρέψατε να μιλήσω λίγο παραπάνω.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς στηρίζουμε το έργο, αλλά θα θέλαμε και η Κυβέρνηση να αναλάβει πραγματικά τις ευθύνες της και να δεσμευθεί ότι με αυτές τις παρεμβάσεις και βελτιώσεις τις οποίες ζητάμε, θα μπορέσει να πραγματοποιηθεί ένα έργο που θα εξυπηρετήσει τους πολίτες.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Τσοχατζόπουλο.
Ο κ. Μαγκριώτης έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Εμείς δεν αμφισβητούμε τη νομιμότητα της σύμβασης –σε πλήρη αντιδιαστολή με αυτά που έκανε επί χρόνια η Νέα Δημοκρατία- ούτε αντιστρατευόμαστε τα μεγάλα αναπτυξιακά έργα.
Αμφισβητούμε τη λογική της σύμβασης παραχώρησης, κύριε Υπουργέ. Διαπράττετε ως Κυβέρνηση ένα μεγάλο αδίκημα εις βάρος της πόλης και των Θεσσαλονικέων. Θα βάλετε για πολλά χρόνια τους Θεσσαλονικείς να πληρώνουν ένα έργο και θα είναι όμηροι του έργου αυτού.
Επαίρεται ο Υπουργός -και στην εισηγητική έκθεση υπάρχει το αντίστοιχο κομμάτι- ότι τα ρίσκα δεν τα παίρνει το δημόσιο. Ούτε εγγυήσεις δίνει ούτε λεφτά βάζει. Μάλιστα, τα εκατό εκατομμύρια θα τα βάλει στο τέλος, στην ολοκλήρωση του έργου.
Μα, κύριε Υπουργέ, όλα αυτά σημαίνουν κόστος. Δηλαδή όσα βάζει η ιδιωτική κατασκευαστική εταιρεία στο τέλος πρέπει να τα πάρει πίσω. Άρα, όσο πιο πολλά βάζει τόσα πιο πολλά θα πάρει. Και είναι λογικό αυτό. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Μην «κρύβεστε πίσω από το δάκτυλό σας».
Αμφισβητούμε τη λογική, γιατί θα βάλετε την κατασκευάστρια εταιρεία να βρίσκεται σε μια διαρκή αντιδικία με τη Θεσσαλονίκη και τους φορείς της τα επόμενα χρόνια και η πολιτεία, ως Πόντιος Πιλάτος, θα νίπτει τας χείρας της. Ή θα πρέπει να φέρει κάθε μέρα τροπολογίες στη Βουλή, για να απελευθερώνει ένα μετά το άλλο τα αναγκαία κυκλοφοριακά έργα στην πόλη.
Από απόψε, αν ψηφιστεί αυτή η σύμβαση, αρχίζουν οι απαγορεύσεις. Αύριο ένας δήμαρχος του πολεοδομικού συγκροτήματος και της ευρύτερης περιαστικής ζώνης αν θέλει να μελετήσει, να δημοπρατήσει και να ξεκινήσει ένα έργο προς την Περιφερειακή οδό, ένα έργο κυκλοφοριακής ρύθμισης, δεν θα μπορεί. Θα πρέπει να αποταθεί στην κατασκευάστρια εταιρεία. Και αν αυτή δεν συναινέσει, διότι θα το θεωρήσει ανταγωνιστικό στην Υποθαλάσσια, δεν θα μπορεί να το πράξει. Αυτή είναι η πραγματικότητα και αυτήν την πραγματικότητα θα ζήσει η Θεσσαλονίκη.
Γι’ αυτό και οι φορείς της Θεσσαλονίκης -οι δήμοι- έχουν ξεσηκωθεί, αγαπητέ κύριε Υπουργέ. Σας καταθέτω εδώ το κείμενο των υπογραφών δημάρχων και παραγόντων της Αυτοδιοίκησης του Νομού Θεσσαλονίκης, που ζητούν έκτακτα συνεδριάσεις των αρμοδίων οργάνων και την Κυβέρνηση να μην προχωρήσει, πριν ολοκληρώσει τη διαβούλευση, πριν αφαιρέσει αυτές τις δεσμεύσεις και τις δουλείες από τη Θεσσαλονίκη, που περιέχει η σύμβαση.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ιωάννης Μαγκριώτης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα , τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Είπε ο κύριος Υπουργός στην ομιλία του ότι θα περνούν κατά μέσο όρο ογδόντα πέντε χιλιάδες αυτοκίνητα την ημέρα από την Υποθαλάσσια, όπως το μελέτησε η εταιρεία, για να μπορέσει να υπάρξει η απόσβεση του έργου στα είκοσι έξι ή τριάντα χρόνια.
Κύριε Υπουργέ, αυτός ο όγκος των αυτοκινήτων, για να συγκεντρωθεί κατά μέσο όρο κάθε ημέρα -γιατί τα Σαββατοκύριακα θα είναι μικρότερη η κίνηση- τις καθημερινές πρέπει να ξεπερνά τις εκατό χιλιάδες. Πρέπει να βγάζετε και από τα γκαράζ τα σταματημένα αυτοκίνητα και να τα στέλνετε στην Υποθαλάσσια, για να συγκεντρώσετε αυτό τον αριθμό και να μπορέσει να υπάρξει απόσβεση του έργου. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Δεν υπάρχει αυτός ο όγκος των αυτοκινήτων. Εάν συγκεντρώνετε εκατό χιλιάδες αυτοκίνητα την ημέρα για την Υποθαλάσσια, σημαίνει ότι δεν πρέπει να φεύγει κανένα αυτοκίνητο προς τους περιφερειακούς δρόμους, κανένα αυτοκίνητο από άλλο δρόμο της Θεσσαλονίκης, για να μπορέσει να καλύψει τη σύμβαση και τις δεσμεύσεις που παίρνετε.
Μίλησε ο κ. Σουφλιάς για την ολοκλήρωση του εσωτερικού δακτυλίου της πόλης. Δεν πρόκειται περί εσωτερικού δακτυλίου της πόλης. Πρώτον, διότι είναι κολοβό και δεν έχει συνέχεια προς την Καλαμαριά και προς την Περιφερειακή. Το έθιξαν όλοι οι ομιλητές. Οι προφορικές δεσμεύσεις δεν έχουν κανένα νόημα. Τα περιβαλλοντικά, τα αισθητικά και τα κυκλοφοριακά προβλήματα θα είναι τεράστια - και τα ξέρετε- στην ανατολική πλευρά και στην Καλαμαριά.
Ο κ. Σουφλιάς είπε: «Το είδαμε αυτό και αν το βάζαμε, το έργο θα ήταν ασύμφορο και δεν θα βρίσκαμε ανάδοχο». Δηλαδή η Κυβέρνηση παραδέχεται ότι δεν θέλει να δώσει χρήματα να γίνουν σοβαρά και σωστά έργα στη Θεσσαλονίκη! Τα κόβει στη μέση, τα κάνει προβληματικά, δημιουργεί μια θηλιά στη Θεσσαλονίκη και τα βάζει να τα χρηματοδοτήσουν ιδιώτες κατασκευαστές!
Αυτήν την ομολογία έκανε πριν από λίγο από το Βήμα αυτό ο κ. Σουφλιάς, όταν είπε: «Μελετήσαμε ότι δεν μπορούμε να το πάμε μέχρι την πόλη, γιατί τότε γίνεται ασύμφορο το έργο. Θα έχει μεγαλύτερα κατασκευαστικά έξοδα και δεν θα έχει μεγαλύτερο τζίρο.» Μα, τι μεγαλύτερη ομολογία μιας αποτυχημένης πολιτικής από την Κυβέρνηση! Αυτή είναι η πραγματικότητα της πολιτικής σας!
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ: Δύο δισεκατομμύρια ευρώ πέφτουν στην πόλη.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Παρακαλώ!
Είναι σημαντικό ότι ο κύριος Υπουργός παραδέχθηκε τη μεγάλη προετοιμασία που είχε κάνει γι’ αυτό το έργο το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Το έργο είναι αναγκαίο και το τονίζω. Στηρίζουμε το έργο. Όμως, αυτό το έργο έτσι, με τη σύμβαση που πάτε να το κατασκευάσετε, θα γίνει, δυστυχώς, μια θηλιά στο Νομό και στην Πόλη της Θεσσαλονίκης.
Για τις ζώνες προνομίων και τις ζώνες επιρροής, προσπάθησε να δώσει διάφορες ερμηνείες ο κύριος Υπουργός και να διευκολύνει λεκτικά την Αντιπολίτευση και τους Βουλευτές Θεσσαλονίκης –φαντάζομαι- της Νέας Δημοκρατίας. Γιατί θα απολογούνται -και απολογούνται ήδη στη Θεσσαλονίκη- και από αύριο που θα αρχίσουν οι απαγορεύσεις, θα κρύβονται από τα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις οι αγαπητοί συνάδελφοι. Γιατί είναι υποχρεωμένοι να υποστηρίξουν την πολιτική σας.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ: Εμείς μιλάμε πολιτικά και όχι δημοσιογραφικά!
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Ο αγαπητός κύριος Υπουργός είπε, λοιπόν, ότι και αυτό και εκείνο μπορούμε να το δούμε. Προφορικά, βέβαια. Καμία δέσμευση δεν έχει, από τη στιγμή που η σύμβαση κυρωθεί. Δηλαδή από τη στιγμή που απομακρυνθείς από το ταμείο, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται! Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Αυτό επιβεβαίωσε ο κύριος Υπουργός λέγοντας ότι η καινοτομία και η μεγάλη διαφορά αυτής της σύμβασης από τις προηγούμενες είναι: Ότι από τη στιγμή που κυρωθεί, δεν γίνεται καμιά διαπραγμάτευση και καμιά αλλαγή.
Μα, κύριε Υφυπουργέ, τόσο υποανάπτυκτους μας θεωρείτε; Δίνετε και εσείς τις ερμηνείες των ερμηνειών του κυρίου Υπουργού. Πείτε πως και αυτό μπορεί να γίνει και εκείνο μπορεί να γίνει; Μιλάω για τα κυκλοφοριακά έργα στη Θεσσαλονίκη.
Είπε ο κύριος Υπουργός ότι το αεροδρόμιο είναι εκτός ζώνης προνομίων. Άρα, δεν περιορίζεται το Μετρό.
Ασφαλώς, διότι θεωρείται «προαστιακό έργο» και απαγορεύεται ρητά να φθάσει το Μετρό στο αεροδρόμιο. Αυτή είναι η πραγματικότητα και το ομολογεί ο κ. Σουφλιάς. Όμως, απορώ πώς δεν το βλέπουν οι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας. Ο Πρωθυπουργός και όλοι στη Θεσσαλονίκη έλεγαν ότι το Μετρό θα φθάσει σύντομα στο αεροδρόμιο και στη δυτική Θεσσαλονίκη.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ: Επιτρέπεται σε απόσταση τριάντα χιλιομέτρων μέχρι το αεροδρόμιο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Παρακαλώ!
Δεν είναι στο αεροδρόμιο! Το είπε ο κ. Σουφλιάς, κύριε Καλαφάτη. Μην τα λέτε, γιατί αύριο θα λέτε άλλα στη Θεσσαλονίκη.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ: Μετά το 2017. Στα επόμενα είκοσι χρόνια μπορεί να γίνει.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Πάρτε τα Πρακτικά. Δεν καταλάβατε τίποτα για το τι θα ψηφίσετε. Λυπάμαι.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ: Σταματήστε να κινδυνολογείτε!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Παρακαλώ, δεν επιτρέπονται οι διακοπές!
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Κύριε Υπουργέ, μία είναι η αλήθεια. Η Κυβέρνηση για δημοσιονομικούς λόγους δεν θέλει να δώσει λεφτά στη Θεσσαλονίκη. Το έργο θα γίνει από τους Θεσσαλονικείς. Αυτοί θα το πληρώσουν και στο τέλος θα είναι όμηροι αυτού του έργου.
Οι τεχνικές εταιρείες της βορείου Ελλάδας δεν συμμετέχουν στις δημοπρασίες, γιατί δεν τους πληρώνετε το έργο που έχουν κάνει. Ανεργία στο κατακόρυφο. Τα έργα έχουν σταματήσει. Αυτή είναι η αλήθεια και η απόδειξη της πολιτικής που κάνετε.
Θέλετε όλα τα έργα να τα κάνουν ιδιώτες. Βεβαίως, υπάρχουν πολλά έργα που πρέπει να γίνουν από ιδιώτες. Δεν διαφωνώ με αυτήν την πολιτική. Όμως, ειδικά αυτό το έργο πρέπει να είναι δημόσιο. Ή τουλάχιστον αυξήστε τη συμμετοχή του δημοσίου, για να περιοριστούν οι δουλείες και οι ομηρείες της πόλης και των ανθρώπων της. Αυτή είναι η αλήθεια. Το καταθέτω και αυτό στα Πρακτικά της Βουλής.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ιωάννης Μακγκριώτης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα , τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε, λέγοντας πάρα πολύ απλά ότι αυτή η σύμβαση πραγματικά θα βάλει σε μεγάλη ταλαιπωρία την πόλη. Θα βάλει σε μια διαρκή αντιδικία την κατασκευάστρια εταιρεία με την πόλη και τους φορείς της. Είμαι βέβαιος πως ούτε η κατασκευάστρια το θέλει, πολύ περισσότερο δε η πόλη.
Η Κυβέρνηση δεν παίρνει καμιά ευθύνη και κανένα ρίσκο. Τις ευθύνες και τα ρίσκα τα παίρνουν η πόλη, οι άνθρωποί της και η κατασκευαστική εταιρεία. Είναι μια σύμβαση που μας θυμίζει, πραγματικά, τον 18ο αιώνα, σαν την Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών! Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Είμαι βέβαιος ότι η κατασκευάστρια εταιρεία δεν θέλει να παίξει αυτό το ρόλο. Οι Θεσσαλονικείς, πολύ περισσότερο, δεν είναι η Ινδία του 18ου αιώνα! Δυστυχώς, φοβάμαι ότι η κορυφή του πολιτικού συστήματος συμπεριφέρεται ως η Βρετανική αποικιοκρατική αυτοκρατορία του 18ου αιώνα και λυπάμαι πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Μαγκριώτη.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Το καταψηφίζετε;
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ: Το καταψηφίζετε, κύριε συνάδελφε;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Θα πω στη δευτερολογία μου. Ναι, το καταψηφίζω.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ: Διαχωρίζεστε από το ΠΑ.ΣΟ.Κ..
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει η κ. Αράπογλου.
ΧΡΥΣΗ ΑΡΑΠΟΓΛΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, η λεγόμενη «υποθαλάσσια αρτηρία» της Θεσσαλονίκης από τη δεκαετία του 1980, δηλαδή από την εποχή του Οργανισμού Ρυθμιστικού και της Ε.Π.Α., ήταν η παράκαμψη του κέντρου της Θεσσαλονίκης, που θα μπορούσε εν μέρει να είναι υποθαλάσσια. Αυτό, όμως, έχει μερικές προϋποθέσεις, για να μπορεί πραγματικά αυτή η παράκαμψη να είναι παράκαμψη του κέντρου.
Πρώτον, να είναι τέτοια ώστε να μην περνάει διερχόμενη ανατολικά-δυτικά κυκλοφορία.
Στην προκειμένη περίπτωση, με την υποθαλάσσια αρτηρία που ερχόμαστε σήμερα να ψηφίσουμε, έχουμε κίνητρα προσέλκυσης αυτοκινήτων ανατολικά-δυτικά. Και αλίμονο αν θεωρούμε ότι το γεγονός πως περνάει η υποθαλάσσια, δηλαδή παρακάμπτεται ένα τμήμα του κέντρου, σημαίνει ότι δεν δημιουργούμε κυκλοφοριακό φόρτο στην παραλία της Θεσσαλονίκης!
Η δεύτερη προϋπόθεση ήταν ότι ως κέντρο εννοούσαμε και εννοούμε –γιατί έτσι συμβαίνει σε κάθε πόλη του μεγέθους της Θεσσαλονίκης- την ευρύτερη περιοχή και όχι μόνο το Λευκό Πύργο.
Πού ακούστηκε να θεωρούμε ότι αποσυμφορούμε το κέντρο της Θεσσαλονίκης, επειδή βγάζουμε ενάμισι χιλιόμετρο την κυκλοφορία έξω από το Λευκό Πύργο και το κέντρο της Θεσσαλονίκης ορίζεται ευρύτερα από την περιοχή του Βαρδαρίου μέχρι τουλάχιστον την Ανθέων;
Τρίτον, η απόδοση του θαλασσίου μετώπου στην πόλη και όχι η αποκοπή αυτή, ήταν η έννοια της παράκαμψης του κέντρου της Θεσσαλονίκης. Αυτή τη στιγμή με την συγκεκριμένη υποθαλάσσια, έχουμε ακριβώς το αντίθετο. Δηλαδή, δημιουργούμε κυκλοφοριακό φόρτο και τις έξι λωρίδες κυκλοφορίας τις κάνουμε στην ουσία στη διαπλάτυνση έντεκα μαζί με τη νησίδα ενδιάμεσα, στο σημείο ακριβώς που η πόλη, η Θεσσαλονίκη, έχει σχέση με τη θάλασσα. Αυτό δηλαδή που θέλουμε να κάνουμε σε όλη την πόλη, εκεί που το έχουμε, το καταστρέφουμε.
Και τέταρτον, η παράκαμψη της Θεσσαλονίκης με την υποθαλάσσια του κέντρου ήταν ένα από τα πολλά έργα κυκλοφοριακών ρυθμίσεων. Με την παρούσα σύμβαση έρχεται να γίνει το αποκλειστικό. Όταν, λοιπόν, βάζουμε τη ζώνη προνομίων και λέμε τίποτα που θα θεωρείται ανταγωνιστικό, δεν μπορεί εύκολα να κατασκευαστεί, τι άλλο μπορεί να εννοούμε; Και πραγματικά, πείτε μου ποια λογική υπάρχει, ποια πολεοδομική λογική, ποια κοινή λογική υπάρχει σε ένα έργο το οποίο θέλει να αποσυμφορήσει τη Θεσσαλονίκη και απαγορεύει να γίνει οποιαδήποτε άλλη ρύθμιση αποσυμφόρησης;
Στη συζήτηση στην επιτροπή, ο κύριος Υπουργός δήλωσε ρητά ότι δεν μπορούμε να κάνουμε διαφοροποιήσεις στη σύμβαση η οποία έχει ήδη υπογραφεί ανάμεσα στο ελληνικό δημόσιο, που εκπροσωπείται από τον Υπουργό και στην εταιρεία. Άρα, τι ερχόμαστε σήμερα, κύριε Πρόεδρε, εδώ να ψηφίσουμε; Αυτό είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα που αφορά εν τέλει τη Βουλή. Τι κυρώνουμε σήμερα εδώ; Κυρώνουμε την παραχώρηση δικαιωμάτων του δημοσίου για τριάντα χρόνια. Αυτό ερχόμαστε να ψηφίσουμε ,ότι το δημόσιο εκχωρεί δικαιώματά του για τα επόμενα τριάντα χρόνια. Πολύ ωραία. Θέλω όμως να γνωρίζω εγώ που καλούμαι να ψηφίσω, ποια ακριβώς δικαιώματα του δημοσίου καλούμαι να κυρώσω ότι θα τα εκχωρήσουμε.
Και ερωτώ: στη σελίδα πενήντα δύο αναφέρει η σύμβαση, αυτό δηλαδή το οποίο έρχεται σήμερα στη Βουλή, το κείμενο, λέει, της παρούσας σύμβασης όπως υπογράφεται από τα συμβαλλόμενα μέρη, αποτελεί το μόνο σε ισχύ κείμενο της σύμβασης παραχώρησης, το οποίο και θα υποβληθεί από το δημόσιο κατά τα συμφωνούμενα με το άρθρο τάδε της παρούσας, στη Βουλή των Ελλήνων για να κυρωθεί με νόμο στο σύνολό του, πλην των προσαρτημάτων του. Σήμερα, λοιπόν, έρχεται στη Βουλή η σύμβαση χωρίς τα προσαρτήματα. Και δεν χρειάζεται να μας τα φέρει, γιατί είναι σαφές από τη σύμβαση ότι εμείς δεν καλούμαστε σήμερα να ψηφίσουμε τα προσαρτήματα της σύμβασης.
Προχωρώ, λοιπόν, στη σελίδα πενήντα τέσσερα που αναφέρεται ότι εκτός από την εκχώρηση των δικαιωμάτων είσπραξης των διοδίων, στο δικαίωμα εμπορικής εκμετάλλευσης των κάθε είδους χρήσεων που επιτρέπεται να γίνουν στο έργο παραχώρησης, οι οποίες είναι ποιες ; Ποιες είναι, κύριε Υπουργέ; Γιατί δεν μας τις λέτε; Μπορεί να είναι συμφέρουσες για την πόλη. Γιατί μας τις αποκρύπτετε;
Και προχωρώ στη σελίδα πενήντα επτά. Στη σελίδα, λοιπόν, πενήντα επτά που αναφέρεται η ζώνη προνομίων που ερχόμαστε σήμερα να την ψηφίσουμε εμείς στη Βουλή των Ελλήνων –διαφορετικά ας πάρει την ευθύνη η Κυβέρνηση- λέει, λοιπόν, ότι η ζώνη προνομίου του έργου ορίζει την περιοχή που εμφαίνεται στο παράρτημα δ΄ του προσαρτήματος 2 της παρούσας, το οποίο δεν μας το δίνετε και δεν καλούμαστε να το ψηφίσουμε. Άρα, τι ακριβώς κυρώνουμε σήμερα στη Βουλή;
Υπάρχει ένα γενικότερο θέμα τάξης κοινοβουλευτικής, κύριε Πρόεδρε, για το τι ακριβώς κυρώνουμε σήμερα εδώ στη Βουλή, τι καλούμαστε να κυρώσουμε. Να κυρώσουμε μια σύμβαση της οποίας τα προσαρτήματα τα λεγόμενα δεν καλούμαστε να τα κυρώσουμε, αλλά μέσα από τη σύμβαση υπάρχουν δεσμεύσεις οι οποίες αναγράφονται στα προσαρτήματα; Και αν είναι τόσο απλά τα θέματα στη ζώνη προνομίων, όπως θέλει να λέει ο Υπουργός, για ποιο λόγο αναφέρεται ότι ρητά εξαιρούνται υπό τον όρο ότι δεν θα αυξηθούν υφιστάμενες ή υπό κατασκευή κατά την ημερομηνία δημοπράτησης συνδέσεις τους με το τοπικό δίκτυο της Θεσσαλονίκης; Δηλαδή, η Θεσσαλονίκη για τα επόμενα τριάντα χρόνια δεν μπορεί να βρει εκείνες τις εξόδους για τη σύνδεση του αστικού δικτύου με την περιφερειακή; Ή, τι σημαίνει, μη περιλαμβανομένων συστημάτων σταθερής τροχιάς του Ο.Σ.Ε.; Ο προαστιακός. Δεν μπορώ να φανταστώ τίποτε άλλο, τον οποίο τον φωτογραφίζει. Το ξέρει ο κ. Λιάπης; Ο κ. Λιάπης ήρθε πριν από τρεις μήνες στη Θεσσαλονίκη και εξήγγειλε τον προαστιακό. Έχετε συνεννοηθεί μεταξύ σας;
Και προχωρώ: σελίδα ογδόντα δύο διάθεση χώρου εκτέλεσης του έργου μέχρι τη σελίδα ογδόντα έξι. Είναι προφανές –δεν μπορώ να το μεταφράσω πλήρως- ότι αναφέρεται σε εκτάσεις που απαλλοτριώνουν το δημόσιο και τις παραχωρήσεις στον παραχωρησιούχο, οι οποίες βρίσκονται στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης και στη δυτική είσοδο της πόλης, οι οποίες είναι για τα διόδια, για τα κτίρια, απ’ ό,τι καταλαβαίνω, για τα γραφεία της εταιρείας, του έργου, κ.λπ.. Τι ακριβώς συμβαίνει; Πόσες εκτάσεις απαλλοτριώνετε κύριε Υπουργέ; Τι ακριβώς δίνετε στον παραχωρησιούχο; Δεν πρέπει να το ξέρουμε; Τι ακριβώς καλούμαστε σήμερα εδώ να ψηφίσουμε;
Επί της ουσίας και για την έννοια της ολοκλήρωσης του δακτυλίου θέλω να κάνω μία παρατήρηση παραπέρα από αυτά που ακούστηκαν μέχρι τώρα. Θεωρείται ότι το πρόβλημα αυτού του έργου έχει να κάνει από την Ανθέων και μετά. Το πρόβλημα δεν έχει να κάνει μόνο από την Ανθέων και μετά, έχει να κάνει και με το κομμάτι του «Μακεδονία Παλλάς» μέχρι την Ανθέων. Διότι δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για κλείσιμο του δακτυλίου, δηλαδή για περιφερειακό δρόμο της Θεσσαλονίκης που διέρχεται μέσα από τον αστικό ιστό. Το έργο της παράκαμψης του έργου με υποθαλάσσιο τρόπο ήταν κάποτε ως ιδέα ότι φεύγουμε από το λιμάνι και με κάποιους τρόπους -υποθαλάσσια, υπόσκαφα, υπάρχουν πάρα πολλές προτάσεις- παρακάμπτουμε όλη τη Θεσσαλονίκη για να φτάσουμε και να την ενώσουμε με την περιφερειακή. Δεν είναι δηλαδή εσαεί λύση. Θα το δεχθώ αν μου πείτε ότι είναι προσωρινή. Δεν βλέπω όμως να το λέτε ότι το «Μακεδονία Παλλάς» μέχρι την Ανθέων, ακόμη κι αν διανοιχθεί κάποτε η οδός Ανθέων ή η Μαρία Κάλλας, αυτό εδώ το κομμάτι δεν μπορεί εσαεί να θεωρείται περιμετρικός δρόμος της Θεσσαλονίκης και ότι κλείνει το δακτύλιο περνώντας από το πιο πολυσύχναστο κομμάτι της Θεσσαλονίκης.
Και θέλω να σας πω, κύριε Υπουργέ, ότι ακολουθούμε, δυστυχώς, λύσεις στη Θεσσαλονίκη και στην Ελλάδα που έχουν απορριφθεί την τελευταία εικοσαετία από χώρες και από πόλεις που είχαν ακολουθηθεί. Είχαν γίνει δηλαδή τη δεκαετία του ’70. Παρόμοιες λύσεις είχε η Μασσαλία και η Γένοβα και σήμερα τις αλλάζει. Παρόμοια λύση ακολούθησε η Λισαβόνα και είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα γιατί έχει αποσυνδέσει τον αστικό ιστό από το λιμάνι και το ξέρουν όλοι στην περιοχή. Ακόμη και στην Βαρκελώνη η υπόσκαψη στο σημείο που βρίσκεται και με τον τρόπο που έγινε είναι το χειρότερο σημείο της Βαρκελώνης. Για όνομα του Θεού! Δεν υπάρχει κανένας που να αντιτίθεται σε έργα για τη Θεσσαλονίκη. Δεν μπορεί κανείς να πει ότι πραγματικά δεν θέλουμε παράκαμψη του κέντρου από τη διερχόμενη κυκλοφορία ανατολικά, δυτικά στα νότια της πόλης.
Επειδή, όμως, ο Υπουργός κ. Σουφλιάς έμαθε καλά τη Θεσσαλονίκη –και χαίρομαι πολύ για αυτό- και μας ανέφερε δρόμους της Θεσσαλονίκης από την οδό Καπετάν-Γκόνη μέχρι τη Μπόσταρη, θέλω να του πω ότι υπάρχουν και μερικοί δρόμοι που δεν τους έχουν αναφέρει σύμβουλοί του στον ίδιο. Και θα σας πω ποιοι είναι. Αυτά ρωτούν οι δήμαρχοι του πολεοδομικού συγκροτήματος. Τι θα γίνει με την Ανδρέα Παπανδρέου και τη διαπλάτυνσή της; Τι θα γίνει με το δρόμο που θέλει να κάνει στους Ελαιώνες ο Δήμος Πανοράματος; Τι θα γίνει με τη διάνοιξη της Αγίου Δημητρίου; Είναι αυτά και άλλα τόσα που θα μπορούσα να σας αναφέρω ανταγωνιστικά έργα της υποθαλάσσιας. Για όνομα του Θεού! Δεν είναι ένα ζήτημα αυτή τη στιγμή αντιδικίας ΠΑ.ΣΟ.Κ-Νέας Δημοκρατίας ή κάποιων που έχουμε μία εμμονή ότι δεν πρέπει να γίνει κάποιο έργο στη Θεσσαλονίκη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρία Αράπογλου, παρακαλώ ολοκληρώστε.
ΧΡΥΣΗ ΑΡΑΠΟΓΛΟΥ: Λυπάμαι, γιατί ο Υπουργός έφυγε χωρίς να δώσει δεσμεύσεις για το έργο. Ζητήσαμε, ως ΠΑ.ΣΟ.Κ και ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος και ο εισηγητής και εμείς με τις ομιλίες μας να δεσμευτεί ο Υπουργός. Αν δεν υπάρχουν δεσμεύσεις, καταλαβαίνετε, τουλάχιστον σε ό,τι με αφορά, ότι δεν μπορώ να το ψηφίσω.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε την κ. Αράπογλου.
Πολλοί ομιλητές –δεν αναφέρομαι στην κ. Αράπογλου- λένε ότι η διαδικασία δεν είναι σωστή, υπαινίσσονται ότι υπάρχει και ευθύνη του Προεδρείου, ότι έρχεται μία σύμβαση που έπρεπε άλλη διαδικασία να ακολουθηθεί, η οποία πάσχει. Η κ. Αράπογλου τοποθετήθηκε, είπε τι ψηφίζει. Βάσει του άρθρου 60 του Συντάγματος υπάρχει απεριόριστη δυνατότητα έκφρασης γνώμης και ψήφου των Βουλευτών. Όταν δεν συμφωνούν οι Βουλευτές, καταψηφίζουν. Το Προεδρείο δεν μπορεί να μην δεχθεί το νομοσχέδιο ή την κύρωση της σύμβασης την οποία εισάγει η Κυβέρνηση. Δεν γίνεται διαφορετικά. Για αυτό υπάρχει αυτή η δυνατότητα να εκφράζεται κανείς ελεύθερα.
Ο κ. Καστανίδης έχει το λόγο.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Δεν θα παρακολουθήσω τη στενόχωρη συζήτηση που προηγήθηκε για το ποιο από τα πολιτικά κόμματα στον τόπο μας έχει τη μεγαλύτερη έμπνευση και πιστώνεται τις περισσότερες εκτελέσεις έργων. Μακάρι η ευγενική φιλοδοξία των πολιτικών κομμάτων, παρά τις επιμέρους κριτικές, να οδηγεί πάντα στην πρόοδο των μεγάλων έργων και τελικά της χώρας.
Οφείλω όμως, κύριε Υφυπουργέ, να κάνω μία παρατήρηση που ανήκει στο πεδίο της ιστορίας. Καμία από τις συμβάσεις παραχώρησης που ψήφισαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν υπερψηφίστηκε από το κόμμα το οποίο εκπροσωπείτε σήμερα και αυτό αποτελεί μέτρο για να κρίνουμε το πόσο καθείς συμβάλλει δημιουργικά στην πολιτική συζήτηση και στην ευημερία του τόπου μας.
Θα ξεκινήσω από μία θετική προδιάθεση. Όλοι μας θέλουμε να δώσουμε στη Θεσσαλονίκη την ευκαιρία μεγάλων ή άλλων έργων προκειμένου να αναβαθμιστεί πλήρως η πόλη. Ξεκινώ λοιπόν από τη θετική παραδοχή πως το ενδιαφέρον όλων ισχύει. Συνεπώς όλοι μας, ακόμα και αυτοί που εκφράζουν αντιρρήσεις για συγκεκριμένους όρους της σύμβασης παραχώρησης, θέλουμε να στηρίξουμε το έργο της παράκαμψης του ιστορικού κέντρου της πόλης, έργο που πήρε τα χαρακτηριστικά της υποθαλάσσιας αρτηρίας στην πρόοδο του χρόνου. Θέλουμε όμως ταυτόχρονα να διαμορφώσουμε μία σύμβαση παραχώρησης και ένα καθεστώς που να αποδίδει στους Θεσσαλονικείς τα μέγιστα, να αποσαφηνίζει το πεδίο των δράσεων, να μη δημιουργεί υπέρμετρες δεσμεύσεις σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος και τελικά να μην δυσκολεύουμε ούτε το έργο του αναδόχου. Αυτό δε το τελευταίο ηχεί ενδιαφέρον γιατί υπάρχει πιθανότητα με τον τρόπο με τον οποίον κατοχυρώνετε ορισμένες αγορεύσεις, κυρίως σε ό,τι αφορά τα ανταγωνιστικά έργα, να οδηγήσετε ακόμα και τον ανάδοχο σε δύσκολη θέση εξαιτίας των αντιδράσεων των κατοίκων της Θεσσαλονίκης.
Θέλω λοιπόν τώρα να επισημάνω γιατί, ενώ ξεκινούμε από τη θετική διάθεση στηρίξεως του έργου, εκφράζουμε πολλές επιφυλάξεις για συγκεκριμένους όρους της σύμβασης παραχώρησης.
Θυμίζω ότι η υποθαλάσσια αρτηρία δεν είναι απλώς η προσθήκη μιας νέας οδικής αρτηρίας στο ιστορικό κέντρο της πόλης. Δεν είναι ένα μεμονωμένο συγκοινωνιακό έργο. Είναι ένα έργο μεταξύ πολλών άλλων, που αναβαθμίζουν το ιστορικό κέντρο της πόλης, είναι ένα έργο που συνοδεύεται από πλήθος άλλων παρεμβάσεων, ώστε να κλείσει η περιμετρική κυκλοφορία της Θεσσαλονίκης. Η υποθαλάσσια αρτηρία πρέπει να καταλήγει στη διαμόρφωση του εσωτερικού δακτυλίου της πόλης όπως προβλέπεται σε κάθε μεγαλούπολη. Το επισημαίνω αυτό διότι είναι και μία σοβαρή επισήμανση της Ένωσης Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων. Πουθενά όμως στο κείμενο της σύμβασης παραχώρησης δεν φαίνεται να προκύπτουν όλες αυτές οι παρεμβάσεις που οδηγούν στην αναβάθμιση του ιστορικού κέντρου και στη διαμόρφωση της εσωτερικής περιμέτρου. Δεν φαίνονται πουθενά. Η θεωρία που αναπτύχθηκε προηγουμένως από τον προϊστάμενό σας Υπουργό ότι θα μπορούσαμε μέσω της Ανθέων και της διανοίξεως της Μαρίας Κάλλας να οδηγήσουμε τους κυκλοφοριακούς φόρτους στην εσωτερική περιφερειακή της Θεσσαλονίκης είναι μία θεωρία που μάλλον δεν σχετίζεται με ανθρώπους που γνωρίζουν καλά την πόλη. Εξηγούμαι: Η διάνοιξη της Μαρίας Κάλλας διευκολύνει μόνο την πρόσβαση προς την Καλαμαριά και μάλιστα μέσω της οδού Καπετάν Γκόνη που δεν είναι τόσο φαρδιά, όσο νομίζετε.
Δεύτερον, όλος ο υπόλοιπος κυκλοφοριακός φόρτος θα είναι αυξημένος προς την Ανθέων. Γιατί, κύριε Υφυπουργέ; Διότι εσείς οι τεχνικοί λέτε –και υποθέτω ότι δεν θα το αρνηθείτε- ότι η προσθήκη νέων υποδομών αυξάνει τον πιθανό αριθμό των χρηστών.
Αλίμονο εάν οι νέες υποδομές δεν προσέλκυαν και μεγαλύτερο αριθμό χρηστών. Τότε θα ήταν αποτυχημένη η παρέμβαση την οποία επιχειρείτε.
Άρα, θα έχουμε αυξημένα κυκλοφοριακά φορτία προς την Ανθέων. Ακόμα και αν με την αστυνόμευση ελευθερωθούν οι δύο λωρίδες δεξιά και αριστερά του δρόμου, δεν επαρκεί η Ανθέων για να οδηγήσει τα κυκλοφοριακά φορτία προς την εσωτερική περιφερειακή.
Εδώ προσθέτω κάτι, το οποίο ίσως σας διαφεύγει. Θα παρακαλέσω να διαβάσετε τη χθεσινή ανακοίνωση της Ένωσης Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων, που επισημαίνει το εξής: «Οι παρεμβάσεις, κυκλοφοριακές και άλλες, στο ιστορικό κέντρο της πόλης σημαίνει ότι θα χαθούν πάρα πολλές θέσεις χώρων στάθμευσης. Όλοι δε αυτοί που σήμερα εξυπηρετούνται στις δύο ακραίες λωρίδες της Μεγάλου Αλεξάνδρου και στις δύο ακραίες λωρίδες της Ανθέων που δεν θα μπορούν να τις χρησιμοποιούν, κάπου πρέπει να σταθμεύσουν». Πού θα τους πάτε αυτούς; Αυτό το πρόβλημα θα μπορούσε να επιλυθεί, εάν προβλέπονταν συγκεκριμένες επεμβάσεις για νέους χώρους στάθμευσης. Αυτό, όμως, σύμφωνα με το 4.4 θεωρείται ανταγωνιστικό έργο και δεν μπορεί να γίνει.
Στη Ζώνη Επιρροής του έργου ορίζεται τι σημαίνει κυκλοφοριακή ρύθμιση, που δεν μπορεί να γίνει ανταγωνιστικά προς το έργο. Σας το διαβάζω: «η ίδρυση νέων σταθμών στους οποίους δεν περιλαμβάνονται οι δημοπρατηθέντες ή η επέκταση ή η κατάργηση υφισταμένων σταθμών αυτοκινήτων παντός τύπου».
Σας θέτω, λοιπόν, το ερώτημα: Όλοι αυτοί οι οποίοι σήμερα αξιοποιούν τις ακραίες λωρίδες στη Μεγάλη Αλεξάνδρου και στην Ανθέων, κάπου πρέπει να πάνε τα αυτοκίνητά τους, πού;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Πώς, λοιπόν, κύριε Υπουργέ, θα εξυπηρετηθούν οι κάτοικοι της πόλης, όταν δεν θα υπάρχουν νέοι χώροι στάθμευσης; Κάπου πρέπει να πάνε όλοι αυτοί και στο ιστορικό κέντρο και στην περιοχή της Ανθέων.
Το συμπέρασμα δεν είναι δικό μου, σας διαβάζω επακριβώς τι λέει στην ανακοίνωσή της η Ένωση των Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων. «Στην περιοχή του ιστορικού κέντρου χιλιάδες νόμιμες και παράνομες θέσεις στάθμευσης αναμένεται να εκλείψουν. Κατά συνέπεια, επιβάλλεται να δρομολογηθούν εγκαίρως όλες οι απαιτούμενες διαδικασίες για τη μαζική κατασκευή χώρων στάθμευσης».
Και επισημαίνει στην παράγραφο 2: «Το ίδιο ακριβώς πρέπει να συμβεί και στην περιοχή των οδών Μεγάλου Αλεξάνδρου και Ανθέων». Λένε για την ακρίβεια: «Η λύση είναι η δημιουργία χώρων στάθμευσης για μόνιμους κατοίκους και επισκέπτες με την ανάλογη τιμολογιακή πολιτική». Πώς θα τα κάνετε αυτά, όταν στη Ζώνη Επιρροής απαγορεύεται να δημιουργήσετε νέους χώρους στάθμευσης;
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Δεν απαγορεύεται.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Απαγορεύεται, κύριε Υπουργέ. Θέλει τη συναίνεση…
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Το «απαγορεύεται» είναι εντελώς λάθος.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Υπουργέ, επιτρέψτε μου κάτι.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Επιτρέψτε μου και εμένα.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Υπουργέ, για να γίνουν ορισμένα έργα ή ρυθμίσεις πρέπει να τελούν υπό το καθεστώς συγκατάθεσης του αναδόχου. Δεν μπορεί να γίνουν αλλιώς, ειδάλλως θα μπούμε στην περιπέτεια των διαφωνιών που θα αχθούν μέχρι τη διαιτησία. Τίθεται ως προϋπόθεση η συναίνεση, η οποία βεβαίως δεν πρέπει να καθυστερεί, ή αδικαιολογήτως να μη δίνεται, εκτός εάν μας κάνετε μια ρητή δήλωση. Θα κατανοήσω την απάντησή σας, μόνο εάν κάνετε ρητή δήλωση ότι, παρά τις προβλέψεις των διατάξεων για τη Ζώνη Προνομίων και τη Ζώνη Επιρροής, εάν αποφασίσουν να εκτελέσουν έργα το ελληνικό δημόσιο ή οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τα έργα αυτά θα εκτελεσθούν αυξάνοντας η Κυβέρνηση τη συμμετοχή του δημοσίου. Εάν μου το πείτε αυτό, δηλαδή ότι «αναλαμβάνουμε να αυξήσουμε τη συμμετοχή του δημοσίου κατά την εκτέλεση του έργου» τότε είμαστε σύμφωνοι, αλλά δεν το δηλώνετε.
Η σύνδεση δε με την περιφερειακή μπορεί να γίνει μόνο εάν από τώρα προβλέψουμε στην ήδη συζητουμένη σύμβαση υπογειοποιήσεις τμημάτων της Γεωργίου Παπανδρέου, δηλαδή της Ανθέων, μέχρι την περιφερειακή. Σωστά σας επισήμανε ο κ. Μάνος ότι θα έπρεπε σ’ αυτή τη σύμβαση παραχώρησης ήδη να γίνεται πρόβλεψη για την επέκταση του έργου -εγώ θα σας έλεγα με τον ίδιο ανάδοχο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Καστανίδη...
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Θα ολοκληρώσω, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ολοκληρώστε. Μένουν δεκαπέντε λεπτά για να λήξει η συνεδρίαση.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Δώστε μου μισό λεπτό και ολοκληρώνω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Τέλος, πρέπει να σας πω, κύριε Ξανθόπουλε, το εξής: Είναι καλό, όταν κάνετε αναφορές στο παρελθόν, να είσαστε πιο προσεκτικός, στην ανάγνωση. Διότι στη ζώνη προνομίων και στη ζώνη που αφορά την επιρροή του έργου, το προηγούμενο προσχέδιο σύμβασης έκανε ρητή εξαίρεση του προαστιακού τρένου που δεν κάνετε εσείς. Ρητή εξαίρεση. Επίσης υπήρχε ρητή εξαίρεση του συνόλου των τριών αρτηριών, δακτυλίου, περιφερειακού, εξωτερικού κ.λπ..
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Καστανίδη, παρακαλώ πάρα πολύ, ολοκληρώστε.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Ενώ εσείς κάνετε ρητή αναφορά στο ότι δεν μπορούν να γίνουν οδικές συνδέσεις με το παραδοσιακό δίκτυο της πόλης, με αποτέλεσμα να δημιουργήσετε μεγάλα προβλήματα στους κατοίκους της πόλης και είμαι σίγουρος και στον ανάδοχο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ολοκληρώστε, κύριε Καστανίδη.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ε, δεν ολοκληρώνετε. Έντεκα λεπτά από τα οχτώ. Σας είπα ότι μένουν δεκαπέντε λεπτά για να μιλήσουν άλλοι πέντε συνάδελφοι.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Σέβομαι την παρατήρησή σας, αλλά αυτό κύριε Πρόεδρε, θα σας παρακαλούσα να το λέγατε στον Υπουργό, ο οποίος μίλησε σαράντα λεπτά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο Υπουργός και οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι, είναι ακριβώς στο χρόνο που ορίζει το εξάωρο.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Όχι, κύριε Πρόεδρε, είχε είκοσι πέντε λεπτά και μίλησε σαράντα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σας παρακαλώ τώρα!
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Όπως σας το λέω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Μη σηκώνετε τη φωνή σας.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Όπως σας το λέω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σας παρακαλώ πάρα πολύ!
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Σας παρακαλώ, μη μου λέτε πόσο μίλησε ο Υπουργός, σαράντα λεπτά μιλούσε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Είναι στα όρια. Οι Υπουργοί και οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι είναι στο δίωρο.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Ε, τώρα σας παρακαλώ, κύριε Πρόεδρε, σαράντα λεπτά μίλησε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Έντεκα λεπτά; Σας παρακαλώ πάρα πολύ!
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, πιστέψτε με ότι είναι έτσι όπως σας το λέω, ρωτήστε τις υπηρεσίες σας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Μα, είναι δυνατόν, θέλουν να μιλήσουν και οι άλλοι συνάδελφοι.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Θα είχα ολοκληρώσει τώρα.
Κύριε Υφυπουργέ, σας κάνω για άλλη μια φορά έκκληση και αυτή είναι η τελική μου φράση. Κάνουμε προσπάθεια να βοηθήσουμε την εκτέλεση του έργου, με όρους σαφείς, καθαρούς που θα βοηθήσουν και τους Θεσσαλονικείς και το δημόσιο και την ανάδοχο εταιρεία. Ακούστε μας. Μπορείτε είτε να δεσμευθείτε για συγκεκριμένα πράγματα που να έχουν, όμως, νομικά έμπρακτες συνέπειες, ή διαφορετικά εάν δεν το μπορείτε, δεν χάθηκε ο κόσμος, αν διακόψουμε για λίγες μέρες να γίνει η αποσαφήνιση αυτών των όρων και να επανέλθουμε. Δεν είναι κακό. Για λίγες μέρες, μια βδομάδα. Κάνουμε προσπάθεια όλοι να βοηθήσουμε. Λοιπόν, ακούστε μας σε μερικά πράγματα, δεν θα χάσετε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Καστανίδη. Ο κ. Δαϊλάκης έχει το λόγο.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Γιατί, κύριε Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ολοκληρώνεται στις 00:00΄η συνεδρίαση.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Δεν μπορεί, κύριε Πρόεδρε, να μην έχουμε δευτερολογία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Τι θα πει δεν μπορεί; Θα σεβαστούμε τον Κανονισμό και το εξάωρο. Μπορεί και παραμπορεί.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Κύριε Πρόεδρε, αδικείτε εμάς.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Όταν θέλετε να μιλήσουν παραπάνω οι συνάδελφοι που προηγούνται και το προεδρείο, εναγωνίως, προσπαθεί να επιβάλλει τον Κανονισμό και εσείς αδιαφορείτε βεβαίως και μπορεί. Σας παρακαλώ πάρα πολύ, αρκετά υπήρξαν ανοχές. Τι θα γίνει δηλαδή η Βουλή ξέφραγο αμπέλι;
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Ξέφραγο γίνεται έτσι.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σας παρακαλώ πάρα πολύ. Στην πρωτολογία σας μιλήσατε είκοσι λεπτά. Δικαιούστε δεκαπέντε και μιλήσατε είκοσι. Ζητάτε και ρέστα από πάνω; Πού θα πάει αυτή η ιστορία; Περιορίστε στο χρόνο που ορίζει ο κανονισμός την αγόρευσή σας.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μην επιμένετε άλλοι παραβίασαν τον κανονισμό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κακώς και εκείνοι τον παραβίασαν, αλλά το σύνολο των ομιλητών, κύριε Καστανίδη, των Υπουργών και των Κοινοβουλευτικών είναι εκατόν είκοσι πέντε λεπτά.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε,να ξέρετε ότι έχουμε δίκιο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ορίστε κύριε Δαϊλάκη έχετε το λόγο.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΑΪΛΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, εγώ αν ήμουν στη θέση σας θα σηκωνόμουν και θα έλεγα, εντάξει αφού δεν θέλετε δεν θα γίνει το έργο. Εδώ σήμερα παίζεται ένα πολιτικό παιχνίδι σε ένα σπουδαίο μεγάλο έργο και περίμενα κάπως αλλιώς τη σημερινή συνεδρίαση. Θα λέγαμε, ξεπερνώντας κόμματα και χρώματα, ότι ερχόμαστε να ευχηθούμε σε μία πόλη που έχει την πιο ζεστή αγκαλιά και γι' αυτό δέχθηκε αυτό το νούμερο του κόσμου, γιατί για εμάς η Θεσσαλονίκη είναι η φτωχομάνα που δέχθηκε από όλους τους νομούς του Βορρά, ανθρώπους που βρήκαν δουλειά και κατόρθωσαν να σπουδάσουν τα παιδιά τους. Σπουδάσαμε εκεί εμείς, γιατί τέσσερα χρόνια έκανα και εγώ φοιτητής, υπηρέτησα και νιώθω τη Θεσσαλονίκη μέσα μου. Σήμερα, ταξιδεύαμε μαζί με το Χάρη τον Καστανίδη, εξυπηρετούμαστε δηλαδή από την συμπρωτεύουσα, αν και για εμάς, είναι η πρωτεύουσά μας. Γι' αυτό πήρα και εγώ το λόγο, για να πω και εγώ μαζί με τις υπόλοιπες φωνές των Βουλευτών της Θεσσαλονίκης, ότι επιτέλους η νύφη του Θερμαϊκού βρήκε το γαμπρό της, βρήκε τον Υπουργό ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε..
Λοιπόν, εδώ βλέπω ότι πάει να διαλύσει ένας γάμος. Και θυμάμαι από την αρχή που άρχισαν οι συνάδελφοι να μιλούν, ότι δύο αγαπημένα μου πρόσωπα εδώ μέσα, σήμερα ξέφυγαν. Και απευθύνομαι πρώτα στην καλή μου φίλη την Ασημίνα Ξηροτύρη, που της στέλνω ένα μήνυμα, ότι ίσως η υποθαλάσσια αποδειχθεί η αιτία που το κόμμα της δεν θα μπει στη Βουλή.
Εγώ εύχομαι σήμερα –και το εύχομαι για εσάς, κυρία Ξηροτύρη- να μην βλέπουν πολλοί Θεσσαλονικείς αυτή τη συνεδρίαση. Είναι δυνατόν, σήμερα, παρακολουθώντας εδώ να βλέπουμε κόμματα με δακτύλιο; Και τι εννοώ; Το κόμμα με δακτύλιο είναι το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Τη μια μέρα είναι με το άρθρο 16, την επόμενη δεν είναι. Σήμερα, αποδεικνύει ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ως κόμμα είναι με την υποθαλάσσια, οι Βουλευτές της Θεσσαλονίκης πάνε να πνιγούν από μόνοι τους.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Τόσο βλάκες μας θεωρείτε;
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΑΪΛΑΚΗΣ: Εγώ πρώτη φορά είδα όμως Βουλευτή να κατεβαίνει από το Βήμα και να μην λέει τι ψηφίζει.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Παρακαλώ μην διακόπτετε.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΑΪΛΑΚΗΣ: Λοιπόν, επειδή είναι πολιτικό το σκάκι σήμερα, ένα πολύ σπουδαίο έργο πάτε να το κατεβάσετε κάτω, εγώ το είπα με εκτίμηση στο πρόσωπό σας, κυρία Ξηροτύρη, ότι όταν θα έρθει η ώρα...
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Πολύ «ισχυρά» πολιτικά επιχειρήματα έχετε!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρία Ξηροτύρη, μα, είναι δυνατόν να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση; Και θέλετε και χρόνο να μιλήσετε;
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΑΪΛΑΚΗΣ: Εντάξει.
Το άλλο αγαπητό μου πρόσωπο ήταν ο Ανδρέας Λοβέρδος, ο οποίος έκανε μια μετωπική επίθεση, χωρίς να μιλήσει για την υποθαλάσσια, που δίνει λύση στο κυκλοφοριακό, στο περιβαλλοντικό για την πόλη της Θεσσαλονίκης που έχει δεχθεί τόσους πολλούς που δεν τους χωράει κανονικά. Και πρέπει να πάρει ανάσες.
Αυτές τις ανάσες, έρχεται αυτό το νομοσχέδιο και τις δίνει. Τα είπε ο εισηγητής μας κ. Σαλαγκούδης ποια είναι τα υπέρ, τα είπαν οι Βουλευτές μας. Περίμενα από εσάς ότι θα καλοδεχτείτε αυτό το νομοσχέδιο για να κυρώσουμε αυτή τη σύμβαση. Αυτή η αντίρρηση, όμως, η πολιτική, θα έπρεπε να έχει έναν ευαίσθητο χαρακτήρα, ότι στο τέλος-τέλος, αφού πούμε το γιατί, τις αντιρρήσεις μας, θα πούμε ότι είναι ένα μεγάλο έργο που είναι στη σωστή κατεύθυνση. Απορώ δηλαδή πώς δεν δέχεστε αυτό το εκρηκτικό νούμερο που κάνει πράξη η εξαγγελία του Κώστα Καραμανλή, του Πρωθυπουργού μας, ότι ήρθε η ώρα της περιφέρειας. Και ως περιφέρεια, τον πρώτο λόγο τον έχει η συμπρωτεύουσα, που επί τόσα χρόνια έχει αναδεχθεί μεγάλα και σπουδαία έργα, όπως είναι η υποθαλάσσια, όπως είναι το μετρό, θα ακολουθήσουν και άλλα.
Αν σας πειράζει αυτή η σειρά των μεγάλων έργων, γιατί συνηθίσατε στα μικρά, εμάς δεν μας πειράζει. Εμείς στέλνουμε το μήνυμα, σεβόμαστε τις αντιρρήσεις, όταν είναι ως παρατηρήσεις για τη βελτίωση, αλλά εδώ βλέπουμε ότι κάνετε και παρατηρήσεις, αλλά και δεν ψηφίζετε. Ζητάτε δεσμεύσεις που δεν δίνονται, που δεν ζητούσατε επί των ημερών σας.
(Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Κύριε Μαγκριώτη, σας άκουσα να λέτε τουλάχιστον δεκαεννέα «γιατί», γιατί αυτό, γιατί εκείνο, γιατί το άλλο. Το ερώτημα είναι: Ψηφίζετε ή δεν ψηφίζετε;
Εγώ, εάν ήμουν ένας Βουλευτής στη θέση σας, με τόσα «γιατί» δεν θα το ψήφιζα. Δεν σας άκουσα. Δεν άκουσα από το Βήμα αν «θα το ψηφίσω» ή «όχι». Έτσι είναι. Εδώ είναι σήμερα μια συνεδρίαση...
ΧΡΥΣΗ ΑΡΑΠΟΓΛΟΥ: Μας έχετε κρίνει όλους.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΑΪΛΑΚΗΣ: Όλους. Γιατί εγώ σήμερα περίμενα απ’ όλους σας να έχετε μια φωνή.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Ο νομάρχης που είναι αγαπητός σας φίλος, γιατί λέει «όχι»;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Μαγκριώτη.... (κωδωνοκρουσίες)
Δεν είστε υποχρεωμένος να απαντήσετε.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΑΪΛΑΚΗΣ: Εσείς είστε τώρα με το νομάρχη μας; Και εγώ κάνω το ερώτημα.
Λοιπόν, ο νομάρχης είναι στη νομαρχία, ασχολείται με τα νομαρχιακά. Εμείς είμαστε στη Βουλή και ασχολούμαστε με τα δικά μας. Σας λέω ότι πάτε να ψαλιδίσετε ένα μεγάλο έργο. Δεν σας δίνουμε το δικαίωμα αυτό, γι’ αυτό…
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Τα δικαιώματα μας τα δίνουν οι Θεσσαλονικείς, όχι εσείς!
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΑΪΛΑΚΗΣ: …Γι’ αυτό τελειώνω με αυτό που άρχισα. Να σηκωθεί ο Υπουργός και να πει προς εσάς: «Αφού δεν το θέλετε, παιδιά, θα το κάνουμε κάπου αλλού κάτι», να δούμε τι θα πείτε.
ΧΡΥΣΗ ΑΡΑΠΟΓΛΟΥ: Γιατί; Βάζει λεφτά ο Υπουργός;
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΑΪΛΑΚΗΣ: Ορίστε; Δεν καταλάβαμε.
ΧΡΥΣΗ ΑΡΑΠΟΓΛΟΥ: Οι Θεσσαλονικείς τα πληρώνουν τα έργα, δεν τα πληρώνει ο Υπουργός!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρία Αράπογλου, κύριε Δαϊλάκη, κύριε Μαγκριώτη, δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτό.
ΧΡΥΣΗ ΑΡΑΠΟΓΛΟΥ: Μην παίζετε με την Θεσσαλονίκη!
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΑΪΛΑΚΗΣ: Εμείς νιώθουμε τη Θεσσαλονίκη. Δεν παίζουμε. Τη νιώθουμε εμείς. Και εμείς ζήσαμε εκεί, κυρία Αράπογλου.
ΧΡΥΣΗ ΑΡΑΠΟΓΛΟΥ: … (Δεν ακούστηκε)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Θα αφήσετε τον κ. Δαϊλάκη να μιλήσει επιτέλους; Σας παρακαλώ πάρα πολύ!
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΑΪΛΑΚΗΣ: Ξέρετε πόσους Δραμινούς έχει η πόλη αυτή;
Κλείνοντας, σας δίνεται μία τελευταία ευκαιρία να διορθώσετε τις λάθος θέσεις που είχατε. Οι λάθος θέσεις είναι ότι πάτε να παίξετε για το μικρό ποσοστό που ίσως κάποιοι να σας συμπαρασύρουν. Ενώ το 95% του λαού της Θεσσαλονίκης είναι με το έργο, εσείς πάτε να αυτοκτονήσετε.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: …(Δεν ακούστηκε).
ΧΡΥΣΗ ΑΡΑΠΟΓΛΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, μας προσβάλλει και απαιτούμε να μας προστατέψετε!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Μα, τώρα είναι συμπεριφορά αυτή, κυρία Αράπογλου και κυρία Ξηροτύρη; Σας παρακαλώ, επιτέλους! Είναι συμπεριφορά αυτή και από κυρίες του Κοινοβουλίου;
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Μα, τι να κάνουμε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Να σιωπήσετε! Τι να κάνετε! Να σιωπήσετε! Μα, είναι συμπεριφορά αυτή, κυρία Ξηροτύρη; Τι συμπεριφορά είναι απόψε αυτή; Είστε αγνώριστη!
ΧΡΥΣΗ ΑΡΑΠΟΓΛΟΥ: Μα, κρίνει τις προθέσεις μας; Μιλάει οκτώ λεπτά εναντίον όλων ημών!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σας παρακαλώ πάρα πολύ. Τι ΄ναι αυτά; Από την αρχή διάλογο; Λες και είστε εκτός Κοινοβουλίου; Στη γειτονιά είστε;
ΧΡΥΣΗ ΑΡΑΠΟΓΛΟΥ: Μιλάει εναντίον όλων! Να μιλήσει για το έργο, όχι για όλους εμάς!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σας παρακαλώ! Είναι δικαίωμά του να μιλάει. Σας διέκοψε κανένας εσάς που θέσατε ερωτήματα και αμφισβητήσατε πολιτικές; Τι συμπεριφορά είναι αυτή;
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΑΪΛΑΚΗΣ: Καταλαβαίνω ότι σας φέρνω σε δύσκολη θέση. Εύχομαι ως το τέλος κάποιοι και κάποιες να αλλάξετε γνώμη.
Κύριε Υπουργέ, κάντε το αυτό που σας λέω να δείτε πώς θα αλλάξουν τα πράγματα.
Ευχαριστώ πάρα πολύ.
ΧΡΥΣΗ ΑΡΑΠΟΓΛΟΥ: Να πάτε στην Εύβοια να βάλετε του Ευβοείς να πληρώσουν για το δικό τους έργο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Θέλετε να συνεχίσετε το διάλογο μεταξύ σας και μετά την κάθοδο του ομιλητή από το Βήμα; Μα, είναι δυνατόν να διεξάγεται κατ’ αυτόν τον τρόπο η συζήτηση;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Όχι, κύριε Μαγκριώτη, κανένα λόγο δεν έχετε. Μένουν μόνο δεκαπέντε λεπτά το πολύ.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Σας παρακαλώ, κύριε Πρόεδρε!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Όχι, δεν γίνεται! Θα μιλήσει ο Υπουργός πέντε λεπτά και από τρία οι εισηγητές.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Θα μας δώσετε ένα λεπτό και εμάς, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Όχι, δεν υπάρχει καμία περίπτωση. Δεν υπάρχει, κύριε Μαγκριώτη, κανένα λεπτό, τελείωσε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Μα είναι δυνατόν ;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Βεβαίως είναι δυνατόν, διότι 00:00΄ η ώρα τελειώνει η συνεδρίαση. Τελείωσε, κύριε Μαγκριώτη. Μιλήσατε έντεκα λεπτά.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Τι φοβάται η Κυβέρνηση;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Είναι συμπεριφορά τώρα αυτή; Σας παρακαλώ πάρα πολύ! Είναι συμπεριφορά προς το Προεδρείο αυτή;
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ: Ποια Κυβέρνηση; Τι σχέση έχει η Κυβέρνηση τώρα;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Βεβαίως η Κυβέρνηση. Φοβάται το κύμα της αγανάκτησης του κόσμου.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ: Ποιο κύμα της αγανάκτησης; Όλος ο λαός το εγκρίνει το έργο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Δεν έχετε καταλάβει τι γίνεται στην πόλη με αυτήν την υπόθεση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Τι συμπεριφορά είναι απόψε αυτή;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Δεν μπορείτε να το ξέρετε, κύριε Πρόεδρε, δεν είστε από τη Θεσσαλονίκη!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Εγώ να καταλάβω; Εσείς ψηφίζετε. Εγώ να καταλάβω; Εγώ ξέρω να εκτελώ τα καθήκοντά μου. Η συζήτηση είναι οργανωμένη και είχε εξάωρο.
Το λόγο έχει ο κύριος Υπουργός.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Κύριε Πρόεδρε, πραγματικά λυπάμαι, διότι διαπιστώνω εδώ και δύο ώρες ότι δύο τινά συμβαίνουν: Ή μερικοί εξαιρετικά αξιόλογοι νέοι πολιτικοί ακολουθούν θέσεις οι οποίες είναι και πέραν των θέσεων, των σεβαστών, του Κ.Κ.Ε. και του Συνασπισμού, απλώς ανήκουν σε λάθος κόμμα, όπως ο κ. Μαγκριώτης. Σεβαστές οι θέσεις του, εμένα μάλιστα θα πω ότι μου αρέσουν και ορισμένες εξ’ αυτών, αλλά, όταν λέμε ότι είναι αποτυχημένη πολιτική, όταν αυτή η πολιτική είναι γέννημα θρέμμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. των τελευταίων χρόνων για την υποθαλάσσια ειδικότερα, τι να πω από εκεί και πέρα;
Όχι μόνο αυτό το έργο δεν έχει αλλάξει, αλλά όλα όσα αναφέρονται ρητά ως φοβερά και τρομερά κατά τρόπο τελείως ανακριβή όπως οι κυκλοφοριακές ρυθμίσεις –το έχω καταθέσει στα Πρακτικά- ήταν στη σύμβαση που παραλάβαμε το Φεβρουάριο του 2004. Σας το διάβασα προηγουμένως. Άρα καταφέρεστε και εσείς και η κ. Αράπογλου σφόδρα εναντίον της προηγουμένης Υπουργού που μας παρέδωσε αυτό κατ’ αρχάς και μετά εναντίον ημών που το συνεχίσαμε. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Πρέπει να την καταλάβει ο λαός της Θεσσαλονίκης. Αυτό κάνετε αυτήν τη στιγμή.
Επιχειρείτε δε και αυτό είναι το χειρότερο να εκφράσετε τον εαυτό σας –σεβαστό βέβαια- γοητεύοντας τους όποιους αντιδρούν που έχουν κάθε δικαίωμα αφού είναι ελεύθεροι πολίτες της Θεσσαλονίκης αλλά είναι παραπληροφορημένοι γιατί τίποτα από αυτά δεν συμβαίνει. Ζητάτε από τον Υπουργό να δεσμευθεί για ποιο πράγμα; Έχει κάνει μια δήλωση στον Τύπο. Και για να μην παραποιήσω τα όσα λέει σας τη διαβάζω επί λέξει. Τα λέει όλα. Στηρίζεται στη σύμβαση η οποία κυρώνεται σήμερα. Λέει: « Το δημόσιο διατηρεί στο ακέραιο κάθε δικαίωμα οποιονδήποτε ρυθμίσεων ή αλλαγών εντός της ζώνης επιρροής του έργου και χωρίς τη συναίνεση του παραχωρησιούχου». Αυτή είναι η πραγματικότητα αυτής της σύμβασης και συνεχίζει: «Εφόσον ο παραχωρησιούχος νομίζει ότι από τις αλλαγές αυτές μειώνονται τα άμεσα έσοδά του οφείλει να το αποδείξει και τότε μόνο δικαιούται να διεκδικήσει κάποια αποζημίωση για το γεγονός αυτό». Την οποία πληρώνει ποιος; Το ελληνικό Δημόσιο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Βάλτε το στη σύμβαση για να ισχύει.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Είναι γραμμένο αυτό στη σύμβαση.
Επαναλαμβάνω για να μην παρασυρόμεθα από τέτοιες ανακρίβειες διαβάστε το άρθρο 26.5.2 άλλη μια φορά. Εγώ το διάβασα μια φορά και δύο φορές ο Υπουργός. Άρα το δημόσιο θα κληθεί να πληρώσει και όχι ο λαός της Θεσσαλονίκης αν προκύψει θέμα κατασκευής ενός έργου χρήσιμου για την πόλη το οποίο ενδεχομένως θα αποδείξει μετά από άπειρα χρόνια ο παραχωρησιούχος ότι τον ζημιώνει. Θα έχει γίνει το έργο, θα έχει ξεχαστεί και θα πρέπει να αποδείξει.
Αυτό δε δεν είναι δική μας εφεύρεση που το βάλαμε για να ζημιώσουμε τον ταλαίπωρο λαό της Θεσσαλονίκης. Είναι δική σας εφεύρεση την οποία συνεχίσαμε. Και ούτε δική σας είναι. Είναι διεθνής πρακτική. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Μπορώ να σας φέρω άλλες δέκα συμβάσεις εκτός Ελλάδος που λένε ακριβώς τα ίδια πράγματα. Από εκεί τα πήρατε και εμείς τα κρατήσαμε καλώς ή κακώς. Συνεπώς εναντίον της δικής σας πολιτικής καταφέρεστε.
Και βεβαίως όποιες άλλες προσπάθειες κάνετε για να φανείτε ότι κάτι πετύχατε στην υπ' όψιν σύμβαση είναι μάταιες. Η σύμβαση είναι ως έχει. Ο Υπουργός δεν δεσμεύθηκε για τίποτα πέραν των όσων λέει η σύμβαση. Έδειξε σαφώς την πρόθεσή του ότι βεβαίως θα εφαρμοστεί η σύμβαση εις όφελος του δημοσίου και εις βάρος του παραχωρησιούχου. Θα πάμε στην διαιτησία και εν συνεχεία στο δικαστήριο, αν παραστεί ανάγκη για να διεκδικήσουμε τα δίκαιά μας και ότι πει το δικαστήριο αν προκύψουν διαφορές.
Άρα δεν υπάρχει άλλοθι. Ή δέχεστε το έργο όπως το ξεκινήσατε εσείς, όπως εμείς το συμπληρώσαμε με τρόπο εντυπωσιακό θα έλεγα και προς τα ανατολικά και προς τα δυτικά και όπως θα ολοκληρωθεί ή δεν το δέχεστε και το καταψηφίζετε. Επιλέξτε καθαρά. Δεν υπάρχουν μέσες λύσεις. Μην επιχειρείτε να ωραιοποιήσετε τη θέση σας η οποία είναι σεβαστή. Πέστε την όμως καθαρά. Αυτό δεν μου αρέσει, διαφωνώ με το κόμμα μου και το καταψηφίζω. Τελείωσε. Τι άλλο καθαρότερο υπάρχει;
Εγώ σέβομαι τις απόψεις του Κ.Κ.Ε. και του Συνασπισμού. Έχουν μία άλλη θέση που στέκεται και ιδεολογικά γιατί είναι συνεπής με την ιδεολογία τους. Διαφωνώ, τελείωσε. Υπάρχει δημοκρατία, υπάρχει πλειοψηφία και τελικώς αποφασίζει η Βουλή. Αλλά και εκεί θα παρακαλέσω τους αγαπητούς συναδέλφους να προσέξουν ορισμένα πράγματα τα οποία δυστυχώς έχουν παρερμηνεύσει. Και επειδή ξέρω την εντιμότητα όλων σας και των συναδέλφων του Κ.Κ.Ε. ήθελα να τα επισημάνω.
Είπατε για παράδειγμα κάτι περί ηλεκτρονικών διοδίων. Κατ΄ αρχήν επισημαίνω να πάρετε λίγο τη σύμβαση για να δείτε ότι πρέπει να πάρει άδεια από την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων ο παραχωρησιούχος για να μπορέσει να εφαρμόσει αυτά τα διόδια. Είναι στο άρθρο 23.3.3.
Δεύτερον, ότι πρέπει επίσης να υπακούσει πλήρως στις διατάξεις που ρυθμίζουν τα θέματα προστασίας των προσωπικών δεδομένων.
Και τρίτον, επειδή η τεχνολογία ξέρουμε πως δουλεύει, αλίμονο αν όλη η Ευρώπη φωτογράφιζε τον οδηγό με κάποιο πρόσωπο δίπλα του όταν περνούσε από τα διόδια. Φωτογραφίζει μόνον την πινακίδα. Σας το λέω αυτό και ως τεχνικός. Αυτό είναι το στοιχειώδες που γίνεται για να υπάρξει μια αξιοπρεπής καταγραφή αυτών που πρέπει και μόνο να καταγράψει αυτή η ηλεκτρονική διέλευση στα διόδια. ‘Αρα, δεν είναι έτσι τα πράγματα. Δεν υπάρχει «μεγάλος αδελφός» εδώ.
Επίσης, εισαγωγή στο Χρηματιστήριο. Ο όρος αυτός που βάζουμε τον εμποδίζει να μπει στο Χρηματιστήριο. Δεν τον διευκολύνει. Μπορούσε να μπει ελευθέρως και λέμε, όχι δεν θα μπεις ελευθέρως, αλλά θα ζητήσεις την άδειά μας πρώτα για να μπεις. Και αν κρίνουμε ότι δεν μπορείς να μπεις, δεν θα μπεις.
Και βεβαίως, κύριοι συνάδελφοι, αυτό που είπατε ότι δεν θα βάλει δραχμή από την τσέπη του είναι τελείως ανακριβές διότι πρέπει πρώτα να κατασκευάσει το έργο, να το λειτουργήσει και μετά εάν θελήσει να μπει στο Χρηματιστήριο με τη δική μας και μόνον αναγκαστική σύμφωνη γνώμη. Συνεπώς, θα έχει πληρώσει ήδη 472.000.000 ευρώ προηγουμένως πριν μπει στο Χρηματιστήριο με όποια κέρδη ή ζημιά μπορεί να έχει.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Υπουργέ, σας παρακαλώ, τελειώστε.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Και πολλά άλλα έχετε πει, κύριοι συνάδελφοι, τα οποία δεν προλαβαίνω να αναπτύξω, κύριε Πρόεδρε, διότι σέβομαι την προκαθορισμένη ώρα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Δεν υπάρχει άλλος χρόνος, κύριε Υπουργέ. Κλείστε σας παρακαλώ.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Απλώς να κλείσω λέγοντας το εξής: Εγώ δεν είμαι πολιτικός καριέρας, αλλά προσπαθώ να βοηθήσω για να γίνουν ορισμένα μεγάλα έργα. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Αγαπώ πολύ τη Θεσσαλονίκη, όχι όσο εσείς αλλά την αγαπώ. Λέω, λοιπόν, τώρα στο λαό της Θεσσαλονίκης που ασφαλώς κάποιος μπορεί να ακούει, ότι αυτό το έργο είναι πολύτιμο για την πόλη σας, για την πόλη της Θεσσαλονίκης, όπως είναι και όπως θα μετεξελιχθεί ασφαλώς στο μέλλον γιατί έτσι γίνεται σε όλα τα έργα. Αν όμως δεν γίνει, καταλήγουμε στη διαδικασία της δια του θανάτου σήψης. Δεν θα γίνει ποτέ δηλαδή και θα αυξάνεται η ρύπανση και δεν θα μπορούν να φεύγουν τα αυτοκίνητα από το κέντρο, θα έχουμε δηλαδή μια συνεχή υποβάθμιση της ζωής της πόλης γιατί κάποτε ένα έργο που μπορούσε να γίνει δεν έγινε με τις όποιες ατέλειες μπορεί να έχει. Εγώ δεν λέω ότι δεν έχει ατέλειες, ασφαλώς έχει ατέλειες, ποιο έργο δεν έχει ατέλειες; ‘Όμως, αν γίνει, καθάρισε η Θεσσαλονίκη από πλευράς ουσίας και έχει την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον και με τις επεκτάσεις του έργου αυτού!
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριοι συνάδελφοι, θα έπρεπε κανονικά να λήξει η συνεδρίαση εδώ, αλλά θα γίνει μια παραχώρηση για να μιλήσετε από ένα τρίλεπτο ο καθένας. Δεν γίνεται διαφορετικά.
Ο κ. Σαλαγκούδης έχει το λόγο, ως εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, το μόνο που θα ήθελα να πω είναι ότι σήμερα το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει μπερδέψει τους Θεσσαλονικείς. Ο εισηγητής του λέει ότι το κόμμα ψηφίζει το νομοσχέδιο. Ο τέως Πρόεδρος της Βουλής, κ. Κακλαμάνης, είπε ότι ιδεολογικά καταψηφίζει. Έχουμε επίσης και δύο Θεσσαλονικείς Βουλευτές εδώ οι οποίοι λένε επίσης ότι καταψηφίζουν το έργο. Τι να καταλάβουν οι Θεσσαλονικείς; Είναι ένα κόμμα που τριχοτομήθηκε σήμερα εν΄όψει της υποθαλάσσιας αρτηρίας της Θεσσαλονίκης!
Ακούσαμε και ορισμένα επιχειρήματα. Ο κ. Μαγκριώτης είπε ότι αν θέλουν οι δήμαρχοι να κάνουν ένα δρόμο διασύνδεσης με την περιφερειακή δεν θα μπορούν να κάνουν. Έχει δει κανένα δήμαρχο να κάνει κανένα τέτοιο δρόμο;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Δεν θα τους δίνετε την έγκριση.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ: Έχετε δει κανέναν δήμαρχο να κάνει δρόμους; Να ασφαλτοστρώνει τους ίδιους δρόμους εντάξει, έχω δει, αλλά να χαράζει και να κάνει καινούργιους δρόμους, εγώ δεν έχω δει.
Είπε, επίσης, ότι αμφισβητεί την κίνηση των ογδόντα χιλιάδων οχημάτων μέσω της περιφερειακής. Αυτό είναι θέμα της παραχωρησιούχου. Αυτό είναι πρόβλημά του. Αν διαβάζατε τη σύμβαση θα βλέπατε ότι καμία ευθύνη δεν έχει το δημόσιο απέναντί του. Το ρίσκο το αναλαμβάνει πλήρως αυτός.
Τώρα, για τα υπόλοιπα που αιτιάσθε, σύνδεση με την περιφερειακή και κλείσιμο του δακτυλίου τα οποία είπατε προηγουμένως, είπαμε ότι προσωρινά αυτό το θέμα λύνεται από την οδό Ανθέων –σας το είπε επανειλημμένως ο κύριος Υπουργός- λύνεται με τη διαπλάτυνση της οδού Μαρία Κάλλας και τη σύνδεση με την οδό Καπετάν Γκόνη. Επομένως, αυτό το πρόβλημά σας λύνεται και δεν ήταν απαραίτητο να καθυστερήσουμε και άλλο και να κάνουμε ένα έργο που πιθανόν να ήταν ασύμφορο, όπως σας είπε ο κύριος Υπουργός, μόνο και μόνο για να πετύχουμε κάτι με αυτό το μικρό κομμάτι που μένει εκεί και για το οποίο έχουμε εναλλακτικές λύσεις αυτήν τη στιγμή.
Δεν μπορώ να καταλάβω. Δηλαδή θέλετε ακόμη να καθυστερεί να γίνει αυτό το έργο; Ε, φτάνει τόσες φορές! Εφτά φορές ακούσαμε από τον κ. Σημίτη στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης ότι ξεκινάει. Επιτέλους έπρεπε να ξεκινήσει και ξεκινάει τώρα με τη δική μας Κυβέρνηση.
Για τα διόδια που είπατε προηγουμένως: Υπάρχει δυνατότητα να είναι ηλεκτρονικά τα διόδια και αυτά τα χειροκίνητα που λέμε τώρα, εφόσον βρει τον τρόπο ο παραχωρησιούχος, που του δίνουμε αυτήν τη δυνατότητα, να μπορέσει να τα κάνει πράσινα. Είπαμε ότι όλες αυτές οι δυνατότητες υπάρχουν.
Για τη ζώνη προνομίων που αναφέρατε, σας είπαμε ότι οποιαδήποτε παρέμβαση κρίνουμε απαραίτητη για το καλύτερο κυκλοφοριακό, για την περιβαλλοντική αναβάθμιση της Θεσσαλονίκης, για την διευκόλυνση και την άνοδο του βιοτικού επιπέδου των πολιτών, θα την κάνουμε. Και μπορεί να το κάνει η οποιαδήποτε κυβέρνηση. Αν ο ανάδοχος αποδείξει ότι αυτό το έργο είναι ανταγωνιστικό και ότι του μείωσε τη κίνηση, υπάρχει και τύπος μέσα στο άρθρο 26 –δεν θυμάμαι αν είναι το 5.3 ή το 5.2- που ακριβώς λέει και τον τύπο για το πώς θα αποζημιωθεί ο ανάδοχος. Άρα, λοιπόν, όλα αυτά που λέτε είναι περί όνου σκιάς νομίζω και μόνο και μόνο επειδή θέλετε να εκφράσετε κάποιες αντιρρήσεις. Μήπως θέλετε αυτό το μικρό κομμάτι των αντιφρονούντων να το κάνετε λίγο μεγαλύτερο ή να τους προσεταιριστείτε; Δεν καταλαβαίνω πραγματικά τι θέλετε, αλλά σας ακούει ο λαός της Θεσσαλονίκης. Βέβαια δεν στέκεστε εμπόδιο, αλλά νομίζω ότι το μόνο που κάνετε είναι να δείχνετε ότι το κόμμα σας αυτήν τη στιγμή παραπαίει και δεν μπορείτε να βρείτε μια ενιαία γραμμή για να συμφωνήσετε σε κάτι, αν ψηφίζετε ή καταψηφίζετε.
Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Σαλαγκούδη που ήταν και στα όρια του χρόνου που ορίζει ο Κανονισμός.
Ο εισηγητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Σπηλιόπουλος έχει το λόγο, με την παράκληση να τηρήσει το τρίλεπτο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, σήμερα κυρώνεται στη Βουλή η πρώτη σύμβαση από τις έξι συμβάσεις των έξι μεγάλων έργων, της επόμενης μεγάλης γενιάς έργων που θα κατασκευαστούν στη χώρα μας με τη μέθοδο αυτή. Είναι το σημαντικό έργο της υποθαλάσσιας παράκαμψης της κυκλοφορίας της Θεσσαλονίκης, της Υποθαλάσσιας της Θεσσαλονίκης. Θα περιμέναμε πραγματικά η συζήτηση να είναι σε διαφορετικό κλίμα. Έχει δίκιο ο κύριος Υπουργός που λέει ότι ασφαλώς δεν μπορούμε να προβλέψουμε όλες τις επιπτώσεις ενός έργου όταν κατασκευάζεται και θα χρειαστεί στη συνέχεια –και έτσι γίνεται- να έχουμε και βελτιώσεις και προσθήκες και επεκτάσεις. Όμως όταν έχουμε διαπιστώσει από την αρχή ορισμένα ζητήματα και τα έχουμε επισημάνει, νομίζω ότι είναι κρίμα σ’ αυτήν τη φάση να μην προσπαθούμε να τα βελτιώσουμε και να ακυρώσουμε αυτές τις αδυναμίες.
Εγώ πάντως να σας πω κάτι, κύριε Υπουργέ; Θεωρώ ότι θα μπορούσατε να δώσετε και σήμερα λύσεις με τις δεσμεύσεις που θα παίρνατε σήμερα εδώ και έτσι όλη η Θεσσαλονίκη θα αγκάλιαζε πραγματικά αυτό το έργο, το οποίο το έχει ανάγκη και το οποίο πραγματικά θα την αναβαθμίσει και δεν θα υπήρχε κανένα απολύτως πρόβλημα.
Όμως εγώ είμαι αισιόδοξος και για κάτι άλλο ακόμα. Όλα τα έργα που θα χρειαστεί να γίνουν στη Θεσσαλονίκη, που με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο σήμερα απαγορεύονται ή δυσκολεύονται, θα γίνουν, γιατί θα το επιβάλει η κοινωνία και η ζωή. Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε να γίνουν συνδέσεις όταν χρειαστεί να γίνουν συνδέσεις, για να εξυπηρετήσουν την πόλη. Απλώς τι θα συμβεί; Θα πληρώσουμε τίμημα και αυτό περιγράφεται πολύ ωραία. Ίσως να ήταν και ο σκοπός της Σύμβασης αυτός, να περιγραφεί έτσι το αντικείμενο ούτως ώστε να αυξηθεί μετά το κόστος του έργου. Γιατί θα αυξηθεί το κόστος του έργου.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Η σύμβασή σας είναι.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ σας το λέω και να το θυμηθείτε, κύριε Υπουργέ, το κόστος του έργου πού θα φθάσει. Να το θυμηθείτε αυτήν τη στιγμή που το λέμε.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΑΪΛΑΚΗΣ: Αφού εσείς το κάνατε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Ποιο κάναμε; Τελικά, είναι δικό σας ή δικό μας το έργο;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν θα μείνει, λοιπόν, το έργο σ’ αυτό το κόστος. Το κόστος θα προχωρήσει πολύ πιο πάνω.
Θέλω όμως να πω και κάτι για την άδικη νομίζω επίθεση που έκανε ο κύριος Υπουργός στο Βουλευτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και συντονιστή για τα θέματα του ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., τον Ανδρέα Λοβέρδο. Ο κ. Λοβέρδος αναφέρθηκε με συγκεκριμένα παραδείγματα, τεκμηριωμένα, σε ορισμένα έργα και γενικότερα στην πρόοδο των έργων. Γιατί αυτή η επίθεση; Γιατί ενοχλείται ο κ. Σουφλιάς όταν ακούει κριτική;
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Δεν είναι κριτική. Είναι ψέματα.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Θέλει να ενεργεί εν κενώ;
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Σας απήντησα.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Υπουργέ, με συγχωρείτε. Όταν ενεργεί μία Κυβέρνηση πρέπει να δέχεται και την κριτική. Και αν δεν είναι καλόπιστη, πρέπει με στοιχεία να την καταρρίπτει.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Αυτό κάναμε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έκανε αυτό. Έκανε μία επίθεση στον κ. Λοβέρδο.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Είπα: Πηγαίνετε στο Λαύριο, στην Ήπειρο…
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Όμως η πραγματικότητα είναι μία και τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, γιατί δεν έχω άλλο χρόνο. Τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι τα έργα δεν πάνε καλά. Και θα σας πω ένα παράδειγμα που έχει σχέση με αυτό.
Σε λίγες ημέρες θα έλθουν οι συμβάσεις παραχώρησης για τον Π.Α.Θ.Ε., για την Ιόνια Οδό, κ.λπ. Ξέρετε ότι χάσαμε πόρους από αυτά τα έργα από το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης; Απεντάχθηκαν. Είχαν ενταχθεί στο Γ΄ Κ.Π.Σ., απεντάχθηκαν για να μπουν ως γέφυρα στο Δ΄ Κ.Π.Σ.. Όμως, στο Δ΄ Κ.Π.Σ. θα πάρουν τη θέση άλλων έργων. Δεν χάνονται πόροι εξαιτίας της αδυναμίας να προχωρήσουν γρήγορα τα έργα;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ: Δεν χάνεται τίποτα.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Μη γυρνάτε τώρα τη συζήτηση αλλού. Όταν σας φέρνουμε στοιχεία και σας αποδεικνύουμε κάποια πράγματα, μη γυρνάτε τη συζήτηση αλλού.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ολοκληρώστε, κύριε Σπηλιόπουλε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Άρα, λοιπόν, πρέπει να δέχεστε την καλόπιστη κριτική και να δέχεστε ότι υπάρχουν και ευθύνες και καθυστερήσεις. Εγώ δεν λέω ότι είναι όλα εύκολα ή ότι τα βρήκατε όλα έτοιμα. Βρήκατε, όμως, έργα έτοιμα, βρήκατε τεχνογνωσία, βρήκατε εμπειρία. Τα στελέχη που κάθονται δίπλα σας είναι έμπειρα στελέχη, γιατί απέκτησαν εμπειρία με βάση αυτά που έγιναν στο παρελθόν και αυτό πρέπει να το τονίζουμε και το ξέρει και ο ελληνικός λαός.
Άρα, λοιπόν, δεν γεννήθηκαν εκ του μηδενός στην τριετία όλα αυτά που έγιναν ή που γίνονται σήμερα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ: Δεν είπε κανείς τέτοιο πράγμα.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Άρα, λοιπόν, πρέπει να βλέπουμε τα έργα με την πραγματική τους διάσταση και κυρίως σαν έργα που ανήκουν στον ελληνικό λαό.
Εμείς φροντίζουμε, φροντίζαμε μέχρι πριν από τρία χρόνια. Τώρα φροντίζετε εσείς. Φροντίστε όμως να γίνουν γρήγορα, καλά, να μη χάσουμε πόρους και να αποδοθούν γρήγορα στον ελληνικό λαό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Σπηλιόπουλο.
Ο κ. Τζέκης έχει το λόγο.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Όσοι παρακολούθησαν τη σημερινή συζήτηση πιστεύω ότι θα έβγαλαν συμπεράσματα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Εδώ δεν βγάλαμε εμείς, θα έβγαλαν αυτοί που παρακολούθησαν συμπεράσματα;
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Όσοι παρακολούθησαν έβγαλαν συμπεράσματα ποιος θα πληρώσει για την κατασκευή του έργου, ποιος θα πληρώσει για τη χρήση του έργου και ποιος θα ωφεληθεί τελικά. Γιατί τώρα εδώ στο όνομα του λαού προσαρμόζουμε όλην την τακτική. Μια τακτική όμως που ωφελεί ποιον;
Ωφελεί το Ι.Χ.. Κανένας δεν μιλά για τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Κανένας δεν μιλά για την ενίσχυση όλων των μέσων συγκοινωνίας, της αστικής συγκοινωνίας. Και η σημερινή Κυβέρνηση έχει ως κύριο στόχο την ενίσχυση της κυκλοφορίας του Ι.Χ. και μέσα στον αστικό ιστό της πόλης, όπως και η προηγούμενη.
Και εδώ βλέπουμε τώρα να μαλώνουν για τους όρους της σύμβασης που υπέγραψαν οι μεν με τους δε! Κοινός παρονομαστής είναι ένας. Ο μεγαλοεπιχειρηματίας και τότε και τώρα παίρνει τη δουλειά και αυτός είναι που θα ωφεληθεί και εκεί είναι και η ουσία της πολιτικής διαφωνίας μας: Παραχώρηση και σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, 100.000.000 θα δώσει, όμως, ο ελληνικός λαός για το έργο.
Συγχρόνως, δεν μπορεί να επικαλείται η Κυβέρνηση και άλλοι ότι είναι μικρό το κέρδος του επιχειρηματία, όταν είναι εξασφαλισμένη η προοπτική της κερδοφορίας μέσα από τη λειτουργία του έργου.
Σας είπα προηγούμενα και δεν μου δώσατε μία απάντηση σε αυτήν την τελική έκθεση για την πρόβλεψη κυκλοφορίας και εσόδων. Δηλαδή, εδώ ξέρετε τι μας λέτε; Μας λέτε ότι την κυκλοφορία τη σχεδιάσαμε για να αυξάνονται τα έσοδα του επιχειρηματία. Και είπαμε τι λέει μέσα, ποιες περιοχές περιλαμβάνει και λέει ότι οι πρόσθετες κυκλοφοριακές ρυθμίσεις πριμοδοτούν σημαντικά τη χρήση της Υποθαλάσσιας Αρτηρίας σε σχέση με το επιφανειακό δίκτυο του κέντρου της πόλης.
Τι λέει αυτό; Λέει ότι βάζουμε φραγμό στους άλλους δρόμους για να ενισχύσουμε αυτήν την αρτηρία. Αυτό το ομολογείτε, στη σελίδα επτά, βρείτε το.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ: Είναι όρος της σύμβασης αυτός;
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Βεβαίως, περιλαμβάνεται μέσα σε αυτό που πήρα από την Επιτροπή και το διάβασα.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ: Μήπως δεν είναι στη συγγραφή των υποχρεώσεων;
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Μα, πώς; Ήταν μέσα σε όλο το πακέτο που πήρα.
Το δεύτερο ζήτημα είναι το εξής: Μιλάτε για μια σύμβαση, αυτή που λέμε παραχώρηση κ.λπ. και είναι διεθνής αυτή η πρακτική. Ναι, είναι διεθνής πρακτική σήμερα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, σ΄ ένα λεπτό.
Υπάρχει μια τρομερή συσσώρευση κεφαλαίων. Θέλουν γρήγορα επένδυση και άμεσα κέρδη και γι’ αυτό παραχωρούνται τα πάντα στους ιδιωτικούς επιχειρηματικούς ομίλους, γιατί μέχρι χθες κατασκεύαζε το δημόσιο και έκανε πολύ μεγάλα έργα. Σας είπα και στην Επιτροπή ότι τον εξηλεκτρισμό της χώρας δεν τον έκανε κανένας Μπόμπολας και κανένας Μυτιληναίος. Τις τηλεπικοινωνίες δεν τις έκανε κανένας Κόκκαλης. Τις έκανε ο ελληνικός λαός με τα λεφτά του και με τα δάνεια που πήραμε.
Άρα, λοιπόν, λέμε ότι ανάλογα με το πώς πράττουν και τι επιθυμούν οι επιχειρηματικοί όμιλοι, οι κυβερνήσεις προσαρμόζουν και την πολιτική τους τακτική. Αυτή είναι η αλήθεια.
Όσον αφορά το Χρηματιστήριο, σας είπα –είναι συγκεκριμένα πράγματα- ότι αφ’ ης στιγμής θα λειτουργήσει, μπορεί να εισαχθεί στο Χρηματιστήριο, χωρίς εσείς να μπορείτε να κάνετε τίποτα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Τζέκη, σας παρακαλώ. Ας μην μπούμε τώρα σε αναλύσεις.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Λέει «μετά από συναίνεση του δημοσίου, την οποία αυτό δεν θα αρνείται ή θα καθυστερεί αδικαιολόγητα», που σημαίνει δηλαδή ότι έχει μπροστά του να βγάλει κέρδη από πολλές πλευρές, δηλαδή και από το αντίτιμο του εισιτηρίου και από το Χρηματιστήριο και από την αξιοποίηση όλων των χώρων που θα έχει μπροστά από τα διόδια.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Τζέκη, σας παρακαλώ. Έχουμε ήδη ξεπεράσει το χρόνο.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κλείνω, κύριε Πρόεδρε, λέγοντας ότι δεν χωρούν επιμέρους προτάσεις και δεσμεύσεις του Υπουργού κ.λπ.. Είναι συγκεκριμένοι οι όροι της σύμβασης και ή τους αποδέχεσαι ή τους καταψηφίζεις, διότι εδώ παίζεται ένα πολιτικό παιχνίδι. Κυβέρνηση και Αξιωματική Αντιπολίτευση συμφωνούν επί της ουσίας και βλέπουμε να προσπαθούν ύστερα να κάνουν μια δέσμευση για να έχουμε και το πολιτικό άλλοθι.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Η κ. Ξηροτύρη έχει το λόγο.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Επιχειρήθηκε εδώ –λυπάμαι, αλλά και από πολλούς συναδέλφους από τη Θεσσαλονίκη- να συμπεριληφθώ σε εκείνους που δεν θέλουν έργα για την πόλη. Είναι ένας τρόπος ζωής –και επαγγελματικός και πολιτικός- και αφοσίωσης σ’ αυτό το πολεοδομικό συγκρότημα, το οποίο θεωρώ επί σαράντα χρόνια τώρα ότι είναι εγκαταλελειμμένο από τα έργα εκείνα και τις δράσεις που θα του έδιναν και τις στοιχειώδεις συνθήκες διαβίωσης. Τα προβλήματα το ένα μετά το άλλο συσσωρεύονται. Έργα τα οποία είχαν σχεδιαστεί, θεωρούνται τετελεσμένα, αφήνονται, κάποια άλλα δεν προχωράνε, κ.ο.κ.
Κύριε Υπουργέ, ζήσαμε και ζούμε ακόμα σ΄ ένα φαύλο κύκλο, από τον οποίο η Θεσσαλονίκη δεν μπορεί να βγει. Βεβαίως θέλουμε έργα ανάπλασης. Βεβαίως θέλουμε έργα αναβάθμισης της ζωής της πόλης, κυκλοφοριακής αποσυμφόρησης, περιβαλλοντικής ανακούφισης. Επί σειρά ετών επισημαίνουμε ότι είναι η πόλη που έχει τα περισσότερα μικροσωματίδια, ότι είναι η πόλη που πραγματικά έχει τους περισσότερους ρύπους από το Θερμαϊκό μέχρι τα στερεά απόβλητα, μέχρι το τελευταίο γεγονός της χωματερής των Ταγαράδων και ένα σωρό πράγματα ακόμα.
Εκείνο, όμως, που λέγαμε πάντα –και εγώ από τη θέση και του δημόσιου υπάλληλου μηχανικού και του στελέχους στο Τεχνικό Επιμελητήριο και της Νομαρχίας για πολύ λίγο καιρό- ήταν ότι η πόλη χρειάζεται ένα ιεραρχημένο στρατηγικό σχεδιασμό που πρώτα και κύρια πρέπει να εξασφαλίζει δημόσια έργα, μικρά και μεγάλα, που θα επιτυγχάνουν τη βελτίωση της ποιότητας ζωής της.
Αυτό το έργο ήταν ένα οραματικό έργο, αλλά έπρεπε να γίνει στο χρόνο του και ολοκληρωμένο. Αυτό, λοιπόν, λέμε και σ’ αυτό επιμένουμε.
Το δεύτερο που θα ήθελα να πω –και θα επιμείνω σ’ αυτό- είναι το εξής: Εδώ, δεν είναι ότι είναι μια θέση γενικά αριστερή και τι να κάνουμε, τη σεβόμαστε, αλλά δεν την ακούμε. Θα επιμείνω στο ότι όσον αφορά στα μεγάλα έργα, αυτά έχουν ένα όριο ποια μπορούν να βγουν με σύμβαση παραχώρησης και θα πρέπει να υπακούουν και σε ένα αυστηρό θεσμικό πλαίσιο. Από εκεί και πέρα, είπε και ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής, ο κ. Κακλαμάνης, ότι το δημόσιο βεβαίως θα έχει την ευθύνη υλοποίησης αυτού του έργου και ο εκάστοτε Υπουργός και όχι εμείς της σύμβασης που δεν μπορούμε ν΄αλλάξουμε τίποτα.
Σ’ αυτό ήταν και η Νέα Δημοκρατία διαφορετική. Και γι’ αυτό καταψήφισε και τη σύμβαση της Αττικής Οδού κ.λπ.. Και δεν έχουμε τα καλύτερα παραδείγματα από εκεί, για να τα θαυμάζουμε τώρα όλοι μαζί.
Αυτή εδώ η σύμβαση συνεχίζει να έχει αυτά τα προβλήματα. Εγώ και το κόμμα μου πονάμε για τη Θεσσαλονίκη και για τα έργα της. Θέλουμε όμως έργα τα οποία να διασφαλίζουν πράγματι το δημόσιο συμφέρον, να διασφαλίζουν πράγματι ότι μπορούν αυτά τα έργα να αποδώσουν, να δημιουργήσουν ένα σύνολο και να συνδεθούν λειτουργικά και αποδοτικά με τα υπόλοιπα έργα τα οποία με πολύ μεγάλη καθυστέρηση έχει ξεκινήσει η πόλη. Πριν σαράντα χρόνια σχεδιάζαμε την εξωτερική περιφερειακή σε εκείνη την περιβόητη τρίτη Π.Υ.Δ.Ε. Θεσσαλονίκης. Έγινε ένα μικρό κομμάτι και τώρα γίνεται το υπόλοιπο. Αυτήν τη στιγμή, φοβάμαι πραγματικά ότι κάθε κόμβος της θα τίθεται υπό έλεγχο από αυτήν τη μικρή αρτηρία που γίνεται αυτήν τη στιγμή.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρία Ξηροτύρη, σας παρακαλώ, τελειώνετε.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Όλα αυτά, κύριε Υπουργέ, σας τα λέω με πόνο ψυχής και με συνέπεια. Και παρακαλώ εδώ, εάν μπορούμε, ορισμένα πράγματα να τα διορθώσουμε.
Κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αυτή είναι η σύμβασή σας, έτσι την κάνατε. Γιατί δεν βλέπατε τότε; Και γιατί φταίμε εμείς που μεμψιμοιρούμε κάθε φορά;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρία Ξηροτύρη, η σύμβαση ψηφίζεται όπως είναι. Δεν μπορεί να αλλάξει. Παρακαλώ τελειώστε!
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Αυτήν τη στιγμή ακούω και κάτι άλλο -και τελειώνω κύριε Πρόεδρε- που με ενοχλεί. Βάλτε το χέρι στην τσέπη και πληρώστε. Θα πληρώνουμε, δηλαδή, τώρα τον ανάδοχο, το προνόμιο που του δώσαμε. Αυτό λέτε και εσείς του ΠΑ.ΣΟ.Κ. τώρα. Θα πληρώνουμε, γιατί θέλουμε να κάνουμε αυτό το έργο και γιατί θέλουμε να κάνουμε εκείνο και το άλλο. Τελειωμό δεν θα έχουμε! Έφτασαν εδώ να πούμε να του δώσουμε και την προέκταση εν λευκώ, όπως ζητάει να πάρει και τις προεκτάσεις στην Αττική Οδό, χωρίς διαγωνισμό.
Ας σταματήσουμε κάποτε! Όλοι μας θέλουμε το δημόσιο συμφέρον. Σε αυτό νομίζω ότι συμφωνούμε όλοι.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρία Ξηροτύρη, μιλήσατε πέντε λεπτά και τρία λεπτά που πήρατε από τις διακοπές, σύνολο οκτώ!
Εκείνος που δικαιούται το λόγο μπορώ να πω κατ’ εξαίρεση είναι ο κ. Μαγκριώτης, ο οποίος δέχτηκε και πολλές αναφορές στο όνομά του. Ας μιλήσει λοιπόν για δύο λεπτά ο κ. Μαγκριώτης.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ: Είναι ειδική μεταχείριση;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Δεν είναι ειδική μεταχείριση. Ο κ. Μαγκριώτης μπορούσε να ζητήσει και το λόγο, επί προσωπικού. Είναι πάρα πολύ απλό.
Ορίστε, κύριε Μαγκριώτη, έχετε το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Και ένας ακαδημαϊκός, κύριε Ξανθόπουλε, πολλές φορές μπορεί να κάνει λανθασμένες πολιτικές αξιολογήσεις. Δεν θα σας πω ότι γίνεται κακός πολιτικός. Είμαι πάρα πολύ προσεκτικός.
Είπατε ότι αλλάζω ιδεολογία και πολιτικό κόμμα επειδή λέω ότι το έργο αυτό πρέπει να είναι δημόσιο. Τότε, πρέπει να γίνατε πολύ «κόκκινοι» εσείς. Το Μετρό το ’92 το προκηρύξατε ως ιδιωτικό συγχρηματοδοτούμενο. Εμείς ακολουθήσαμε το λάθος και την παγίδα τη δική σας. Το 2003 όταν είδαμε ότι δεν μπορεί να βρει χρηματοδότηση, το προκηρύξαμε πλέον ως δημόσιο και εσείς το ακολουθήσατε. Πήρατε «κοκκινίλα» από εμάς που είχαμε γίνει πλέον κομμουνιστές; Άρα λοιπόν, το επιχείρημα δεν στέκει.
Κάθε έργο έχει την ιδιομορφία του. Συμφωνώ με τις συμβάσεις παραχώρησης, εκεί που είναι αποδοτικές για το δημόσιο, για τον πολίτη και φυσικά παραγωγικές και για τον ιδιώτη. Τούτο το έργο, όπως και το Μετρό Θεσσαλονίκης, δεν μπορεί να κατασκευαστεί με τον τρόπο αυτό. Είναι ιδιόμορφο έργο και σας το έχουμε πει σε εκατό τόνους.
Κυρία Ξηροτύρη, ακόμη και ο κ. Σουφλιάς παραδέχτηκε ότι στο προσχέδιο που βρήκε της σύμβασης από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν περιέχονταν στη ζώνη προνομίων τουλάχιστον η απαγόρευση των ανισόπεδων και των κάθετων εξόδων των δρόμων από το εσωτερικό δίκτυο στο εξωτερικό. Εσείς μη γίνετε, λοιπόν, περισσότερο αντι -ΠΑ.ΣΟ.Κ. απ΄ ό,τι ο κύριος Υπουργός. Τουλάχιστον αυτός το ομολόγησε. Δεν ήταν αυτή η σύμβαση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Υπάρχουν κοινά σημεία στο προσχέδιο αλλά δεν ήταν αυτή η σύμβαση.
Κύριε Πρόεδρε, είναι βέβαιο πως όταν οι Θεσσαλονικείς καταλάβουν και ενημερωθούν πλήρως για τη σύμβαση αυτή, τότε η αγανάκτησή τους θα είναι πολύ μεγάλη και αυτό θα αρχίσει από αύριο. Ερωτώ τον κύριο Υπουργό- αν ο Δήμαρχος Συκεών καταθέσει το αίτημα για την διάνοιξη της Επταπυργίου και της Μεσολογγίου, μπορεί να το κάνει ή όχι; Αύριο, αν θελήσει η Θεσσαλονίκη, που εδώ και χρόνια το λέει και δεν ξεκινάει να κάνει την ανισόπεδο, τον Κ16 στον Π.Α.Θ.Ε., στη Λαχαναγορά, μπορεί να το κάνει; Αύριο, εάν θέλει ο Δήμος Αγίου Παύλου να ανοίξει μια διέξοδο προς την περιφερειακή μπορεί να το κάνει; Ο Δήμος Τριανδρίας; Ο Δήμος Θεσσαλονίκης; Ο Δήμος Καλαμαριάς; Ο Δήμος Σταυρούπολης; Ο Δήμος Πολίχνης; Κανείς δεν μπορεί να το κάνει.
Σας τα ονοματίζω, για να σας δώσω τη δυνατότητα να δεσμευθείτε λέγοντας «ναι μπορούν να το κάνουν». Ο κ. Σουφλιάς το είπε καθαρά στην Επιτροπή: «Δεν μπορούν, γιατί είναι πάρα πολλοί ήδη οι δρόμοι που βγάζουν στους περιφερειακούς και μάλιστα δημιουργούν και προβλήματα». Τα προβλήματα δημιουργούνται γιατί υπάρχουν τα φανάρια και θα έπρεπε να δεσμευθείτε ότι θα κάνετε και στα φανάρια ανισόπεδους της δυτικής εσωτερικής περιφερειακής. Εσείς, λοιπόν, αντί να δίνετε λύση, δημιουργείτε μεγαλύτερο πρόβλημα. Αυτή είναι η διαφορά μας. Γι’ αυτό, κύριε Υπουργέ, μας φέρατε πριν τρεις ημέρες τη σύμβαση. Δεν την ξέραμε εμείς, δεν την ήξεραν και οι Θεσσαλονικείς, μιλούσαμε γενικά για ένα έργο. Γι’ αυτό δεν μας έχετε δώσει ακόμη το παράρτημα Δ΄ του προσαρτήματος 2, γιατί δεν θέλετε να μάθουν οι Θεσσαλονικείς πριν κυρωθεί η σύμβαση από τη Βουλή ποιες δεσμεύσεις παίρνετε. Βάζετε σε περιπέτεια τη Θεσσαλονίκη και τον κατασκευαστή. Ως Πόντιος Πιλάτος νίπτετε τα χέρια σας. Δεν ταιριάζει σε ευνομούμενη και δίκαιη πολιτεία η στάση αυτή.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Μαγκριώτη.
Ο κ. Καλαφάτης έχει το λόγο.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ευχαριστώ πολύ για τη δυνατότητα που μου δίνετε.
Κύριοι συνάδελφοι, εδώ και αρκετά χρόνια δεκάδες χιλιάδων Θεσσαλονικέων ταλαιπωρούνται καθημερινά οδεύοντας προς τις δουλειές τους το πρωί και επιστρέφοντας τις περισσότερες φορές σε ώρες αιχμής πίσω στριμωγμένοι και στοιβαγμένοι σε δύο, τρεις κεντρικές αρτηρίες. Για πολλά χρόνια αποτελεί ζητούμενο και μεγάλο στοίχημα το έργο της υποθαλάσσιας, καθώς βεβαίως και το έργο του ΜΕΤΡΟ.
Εγώ σέβομαι και τις επιφυλάξεις που διατυπώθηκαν από συναδέλφους και σέβομαι και τις ανησυχίες. Δεν μπορώ, όμως, να σκεφθώ ότι υποβαθμίζουμε και, αν θέλετε, κινδυνολογούμε και καταστροφολογούμε, όταν βρίσκεται επί θύραις ένα τόσο μεγάλο έργο που θα δώσει μία πραγματική ανάσα στην πόλη, θα αποτελέσει ένα έργο πνοής, ένα έργο ζωής και που στο κάτω – κάτω είναι ένα έργο που το ζητάει εδώ και είκοσι χρόνια η πόλη και που πρέπει να της δώσουμε τη δυνατότητα να το χαρεί, βέβαια πάντα διασφαλίζοντας το δημόσιο και την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής της συντριπτικής πλειοψηφίας των συμπολιτών μας. Νομίζω ότι αυτό επιτυγχάνεται με το έργο του οποίου τη σύμβαση κυρώνουμε σήμερα στη Βουλή.
Θεωρώ ότι οι εξηγήσεις που δόθηκαν από τον αρμόδιο Υπουργό, όσον αφορά την καλή βούληση και την καλή προαίρεση για οτιδήποτε απαιτηθεί να γίνει στο μέλλον, έχουν διατυπωθεί σαφώς μέσα στο ελληνικό Κοινοβούλιο και νομίζω ότι θα πρέπει να ξεφύγουμε από την παγίδα των προσχημάτων που κάποια από αυτά ακούγονται και αστεία, όπως παραδείγματος χάριν «ναι, μεν, καλά πήγατε το έργο από το μηδέν στο ενενήντα, αλλά γιατί δεν το πήγατε στο εκατό», που «εκατό» σημαίνει το κλείσιμο του περίφημου δακτυλίου που για τριάντα χρόνια μένει ανοιχτός. Και έρχεται τώρα αυτή η Κυβέρνηση και ουσιαστικά σχεδόν κλείνει το δακτύλιο και αφήνει ένα κομμάτι και δέχεται κριτική γι’ αυτό.
Κλείνοντας, για να μην μακρηγορώ, πρέπει να δούμε το έργο με τη δέουσα, αν θέλετε, προσοχή, υπό την έννοια ότι πρέπει να αναβαθμίσουμε τη σημασία του, να δώσουμε τις πραγματικές διαστάσεις, που θα έχει άμεση συνέπεια στην καθημερινή λειτουργία του πολίτη της Θεσσαλονίκης, να αναδείξουμε την πραγματική σημασία του, το οποίο είναι ίσως το μεγαλύτερο έργο που αφορά την εύρυθμη λειτουργία της πόλης και βεβαίως εδώ είμαστε να βοηθήσουμε –δεν έχουμε κανένα ταμπού, κύριοι συνάδελφοι- για περαιτέρω βελτίωση στα τεχνικά χαρακτηριστικά του έργου με τις επισημάνσεις μας, ώστε να είναι περισσότερο αποτελεσματικό για τη μετακίνηση των χιλιάδων συμπολιτών μας που θα ωφεληθούν από συγκεκριμένο έργο.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Καλαφάτη.
Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο για δύο λεπτά.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Κύριε Πρόεδρε, επειδή το τελευταίο κατηγορητήριο του κ. Μαγκριώτη ήταν κάπως οξύ, όχι για μένα προσωπικά, αλλά γενικότερα για την όποια πολιτική της Κυβέρνησης, τον ενημερώνω ότι έκανε δύο λάθη από κακή ασφαλώς πληροφόρηση. Το παράρτημα Δ΄ υπάρχει στη Βουλή εδώ και ένα μήνα.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Τι λέτε κύριε Υπουργέ; Δεν το έχει κανένας.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Κύριε Μαγκριώτη, το έχουμε καταθέσει στη Βουλή.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Μαγκριώτη, ακούστε αυτό που λέει ο Υπουργός.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Είναι κατατεθειμένο. Τι να κάνουμε τώρα; Αν δεν το βρήκατε, δεν ψάξατε. Τι να γίνει;
Δεν ήταν μυστικό για κανέναν. Υπάρχει. Πάρτε και ένα αντίγραφο ακόμα. Εδώ είναι. Υπάρχει στη Βουλή εδώ και ένα μήνα. Δεν είναι εκεί το πρόβλημα.
Δεύτερον, επειδή λέτε ξεσηκώνοντας ενδεχομένως τους μη γνωρίζοντες δήμους και κοινότητες ότι δεν θα μπορούν να κάνουν τον α΄, β΄, γ΄ δρόμο κ.λπ., σας επαναλαμβάνω ότι τα είπε καθαρά ο κ. Σουφλιάς αυτά. Σας τα διαβάζω άλλη μία φορά. Έχουν στο ακέραιο το δικαίωμα όποιων ρυθμίσεων και νέων δρόμων θέλουν να κάνουν, απλώς εάν ο παραχωρησιούχος θεωρήσει ότι τον ζημιώνουν, μπορεί να το αποδείξει, πράγμα που θεωρώ ως τεχνικός ότι είναι σχεδόν αδύνατο. Τι να αποδείξει τώρα; Είναι δυνατόν να αποδείξει ότι επηρεάζει κάτι; Αλλά ας υποθέσουμε ότι γίνεται. Θα υπάρξει μία μικρή αποζημίωση του ελληνικού δημοσίου. Αυτή είναι η ιστορία. Αυτό το έχετε δεχτεί κι εσείς και το έχουμε δεχτεί κι εμείς, συνεπώς ας μην τρομοκρατούμε τους δήμους. Οι δήμοι μπορούν να κάνουν ό,τι έργο θέλουν. Εάν προκύψει κάτι -που δεν θα προκύψει, όπως δεν έχει προκύψει πουθενά αλλού στον κόσμο γιατί αυτά δεν αποδεικνύονται- υπάρχει αυτή η ρήτρα ότι θα μπορεί ενδεχομένως κάποιος να ζητήσει αποζημίωση η οποία, κύριε Τζέκη, σας πληροφορώ ότι είναι σχετικά ευτελής αποζημίωση και διερωτώμαι αν θα τη διεκδικήσει κιόλας. Αν εφαρμόζατε τον τύπο και δείτε τι βγάζει, θα καταλάβετε ότι είναι πιο πολύ για το θεαθήναι παρά για την ουσία του πράγματος. Εν πάση περιπτώσει, υπάρχει πράγματι αυτή η δυνατότητα.
Συνεπώς οι δήμοι αφόβως εάν νομίσουν ότι πρέπει να κάνουν κάποιες άλλες παρεμβάσεις, μπορούν να τις κάνουν, θα περάσουν από τη διαδικασία που και σήμερα έχουν, η έγκριση θα περάσει από τη νομαρχία, από τον περιφερειακό σχεδιασμό αν είναι μείζονος σημασίας και αν εγκριθεί, προφανώς θα προχωρήσει υπό την αίρεση που σας είπα προηγουμένως, άρα δεν υπάρχει καμία δέσμευση. Οι δήμοι και οι κοινότητες είναι ελεύθεροι να προχωρήσουν…
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Για το Κιλκίς δεν μας είπατε, για τη νέα Σάντα, για το νταμάρι που θα ανοίξουν στη νέα Σάντα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ας μην ανοίγουμε τώρα νέα συζήτηση.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Δεν πρόλαβα να σας το πω. Σας είπα ότι για όλες τις συμβάσεις παραχώρησης και η προηγούμενη κυβέρνηση και αυτή η Κυβέρνηση με αποφάσεις των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. δίνουν τη δυνατότητα κατ’ εξαίρεση να ανοίξουν λατομεία για όλες τις συμβάσεις παραχώρησης, όχι γι’ αυτήν ειδικά, μέχρι να τελειώσει το έργο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
Κηρύσσεται περαιωμένη η ενιαία συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων «Κύρωση Σύμβασης Παραχώρησης του Έργου της Μελέτης, Κατασκευής, Χρηματοδότησης, Λειτουργίας, Συντήρησης και Εκμετάλλευσης της Υποθαλάσσιας Αρτηρίας Θεσσαλονίκης και ρύθμιση συναφών θεμάτων» έγινε δεκτό ενιαία επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου κατά πλειοψηφία και έχει ως εξής:
(Να καταχωριστεί το κείμενο του νομοσχεδίου)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παρακαλώ το Σώμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ’ ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών ως προς την ψήφιση στο σύνολο του παραπάνω νομοσχεδίου.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το Σώμα παρέσχε τη ζητηθείσα εξουσιοδότηση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
OΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 00.35΄, λύεται η συνεδρίαση για σήμερα ημέρα Τετάρτη 14 Φεβρουαρίου 2007 και ώρα 10.30΄, με αντικείμενο εργασιών του Σώματος: συζήτηση και λήψη απόφασης επί των προτάσεων για αναθεώρηση διατάξεων του Συντάγματος, σύμφωνα με τα άρθρα 110 του Συντάγματος και 119 του Κανονισμού της Βουλής, σύμφωνα με την ειδική ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ
ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ 13/2/07 σελ.3

Επιστροφή