Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: ΙΒ, Σύνοδος: Β΄, Συνεδρίαση: ΡΚ΄ 08/04/2009

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρακάτω Πρακτικό δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές, συντακτικές και νομοτεχνικές διορθώσεις.
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΚ ΄
Τετάρτη 8 Απριλίου 2009
-------------------------
Αθήνα, σήμερα στις 8 Απριλίου 2009, ημέρα Τετάρτη και ώρα 11.22΄ συνήλθε στην Αίθουσα συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΙΟΥΦΑ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
(ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ: Σύμφωνα με την από 7.4.2009 εξουσιοδότηση του Σώματος επικυρώθηκαν με ευθύνη του Προεδρείου τα Πρακτικά της ΡΙΘ΄ συνεδριάσεώς του, της 7ης Απριλίου 2009, σε ό,τι αφορά την ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου: «Εταιρείες Ενημέρωσης οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις και άλλες διατάξεις»)
Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
(Ανακοινώνονται προς το Σώμα από τον κ. Λάζαρο Τσαβδαρίδη, Βουλευτή Ημαθίας, τα ακόλουθα:
Η Βουλευτής Μαγνησίας κυρία Ροδούλα Ζήση κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Κάρλας Μαγνησίας ζητεί την άμεση έναρξη των απαραίτητων έργων επαναπλημμυρισμού της λίμνης Κάρλας για την υδροδότηση του πολεοδομικού συγκροτήματος Βόλου κ.λπ.
Οι Βουλευτές κ. Σταύρος Σκοπελίτης και η κυρία Διαμάντω Μανωλάκου κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Έπαρχος, ο Δήμαρχος και Φορείς της νήσου Μήλου διαμαρτύρονται για την ελλιπή ακτοπλοϊκή σύνδεση του νησιού με την υπόλοιπη Ελλάδα.
Ο Βουλευτής Αθηνών κ. Φώτης Κουβέλης κατέθεσε αναφορά με την οποία τα Σωματεία Εργαζομένων στο Εθνικό Θέατρο και το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος ζητούν να καταβληθεί και στους εργαζόμενους στα Κρατικά Θέατρα το πολιτιστικό επίδομα, το οποίο χορηγείται στους υπαλλήλους του Υπουργείου Πολιτισμού.
Ο Βουλευτής Αθηνών κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Πολιτιστικός Σύλλογος Βορείου Ηπείρου και η Νομαρχιακή Επιτροπή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού Χανίων ζητούν τη χορήγηση άδειας παραμονής σε Βορειοηπειρώτες που ζουν και εργάζονται στο Νομό Χανίων.
Η Βουλευτής Ηρακλείου κυρία Μαρία Σκραφνάκη κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμαρχος Ηρακλείου Κρήτης ζητεί τη λήψη μέτρων για την αποκατάσταση και στερέωση τμημάτων των Ενετικών Τειχών.
Ο Βουλευτής Ροδόπης κ. Αχμέτ Χατζή Οσμάν κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Κτηνοτροφικός Σύλλογος Κομοτηνής και Δήμου Σαπών ζητεί το σπάσιμο των καρτέλ στο γάλα και στο κρέας που επιχειρούν μαζικές ελληνοποιήσεις προϊόντων, την καταβολή 50 ευρώ ανά αιγοπρόβατο και 250 ευρώ ανά αγελάδα κ.λπ.
(Στο σημείο αυτό εισέρχεται στην Αίθουσα ο Πρόεδρος της Κυβερνήσεως κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής)
(Όρθιοι οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το Δελτίο Επικαίρων Ερωτήσεων της Πέμπτης 9 Απριλίου 2009.
Α. Επίκαιρες Ερωτήσεις Πρώτου Κύκλου (’Αρθρο 130 παρ.2 και 3 Καν. Βουλής)
1.- Η με αριθμό 714/6-4-2009 Επίκαιρη Ερώτηση της Βουλευτού της Νέας Δημοκρατίας κυρίας Έλενας Ράπτη προς τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών, σχετικά με την απουσία τηλεοπτικού σήματος σε περιοχές του Δήμου Αγίου Παύλου Θεσσαλονίκης  κ.λπ..
   2.- Η με αριθμό 712/6-4-2009 Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Νικολάου Σηφουνάκη προς τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών, σχετικά με την επικείμενη πώληση των Ταχυμεταφορών ΕΛΤΑ κ.λπ..
   3.- Η με αριθμό 719/6-4-2009 Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Νικολάου Μωραϊτη προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με την επίλυση των προβλημάτων των μικρομεσαίων κτηνοτρόφων κ.λπ..
   4.- Η με αριθμό 711/6-4-2009 Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Φωτίου Κουβέλη  προς τους Υπουργούς Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας και Οικονομίας και Οικονομικών,  σχετικά με την πρόταση της διοίκησης του Ταμείου Πρόνοιας των Δημοσίων Υπαλλήλων για τη λειτουργία του ταμείου και τη δυνατότητα καταβολής του εφάπαξ στους δικαιούχους κ.λπ..
  5.- Η με αριθμό 716/6-4-2009 Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Κυριάκου Βελόπουλου προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με δηλώσεις πανεπιστημιακών καθηγητών που προκαλούν το εθνικό συναίσθημα των Ελλήνων κ.λπ.. 
  Β. Επίκαιρες Ερωτήσεις Δεύτερου Κύκλου (’Αρθρο 130 παρ.2 και 3  Καν. Βουλής)
  1.- Η με αριθμό 710/6-4-2009 Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Λεωνίδα Γρηγοράκου προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με την απαγόρευση αλιείας στη θαλάσσια περιοχή όρμου Βατίκων του Λακωνικού Κόλπου κ.λπ..
  2.- Η με αριθμό 718/6-4-2009 Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Κωνσταντίνου Αλυσανδράκη προς τους Υπουργούς Εσωτερικών και Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικά με τις κατολισθήσεις στην περιοχή του Δημοτικού Διαμερίσματος Ανατολικής του Δήμου Παμβώτιδας του Νομού Ιωαννίνων κ.λπ..
   3.- Η με αριθμό 721/6-4-2009 Επίκαιρη Ερώτηση της Βουλευτού του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κυρίας Ευαγγελίας Αμμανατίδου-Πασχαλίδου προς τους Υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και Ανάπτυξης, σχετικά με τη λήψη μέτρων για τον έλεγχο της αγοράς αμνοεριφίων, την προστασία των κτηνοτρόφων κ.λπ..
4.- Η με αριθμό 717/6-4-2009 Επίκαιρη Ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Ηλία Πολατίδη προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με την υπόθαλψη παράνομων πράξεων από διαδικτυακό τόπο κ.λπ..   
  Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, τριάντα έξι μαθήτριες και μαθητές και δύο συνοδοί δάσκαλοι από το 1ο Δημοτικό Σχολείο Σκάλας Ωρωπού Νέων Παλατίων.
Καλωσορίζουμε τα παιδιά και τους δασκάλους. Τους ευχόμαστε καλή πρόοδο και να είναι καλότυχα.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σας ενημερώνω ότι σήμερα, Τετάρτη 8 Απριλίου 2009, οι Κοινοβουλευτικές Επιτροπές που θα συνεδριάσουν είναι οι ακόλουθες:
Ώρα 13.00΄: Η Ειδική Κοινοβουλευτική Επιτροπή για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης με θέμα ημερήσιας διάταξης: Εξέταση μάρτυρα.
Στις 15.00΄ η ώρα το απόγευμα θα συνεδριάσει η Διαρκής Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου με θέμα ημερήσιας διάταξης: Επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης «Εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών όσον αφορά την πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες και την παροχή αυτών και άλλες διατάξεις».
Στις 17.00΄ η ώρα θα συνεδριάσει η Υποεπιτροπή Υδατικών Πόρων της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Προστασίας Περιβάλλοντος με θέμα ημερήσιας διάταξης: Συζήτηση σχετικά με την κατάσταση των υδατικών πόρων στη χώρα μας.
Στις 18.00΄ η ώρα το απόγευμα θα συνεδριάσει η Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας με θέμα ημερήσιας διάταξης: Ακρόαση από τα μέλη της Επιτροπής του προτεινόμενου από τον Υπουργό Ανάπτυξης για διορισμό στη θέση του Προέδρου της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (Ρ.Α.Ε.), κ. Σίμου Σιμόπουλου.
Στις 18.00΄ θα συνεδριάσει η Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Απόδημου Ελληνισμού με θέμα ημερήσιας διάταξης: Προβλήματα του Δικτύου Ελλήνων Αιρετών Αυτοδιοίκησης της Ευρώπης και κοινές δράσεις με την Επιτροπή Αποδήμου Ελληνισμού.
Στις 20.00΄ η ώρα το βράδυ θα συνεδριάσει η Επιτροπή Δημόσιων Επιχειρήσεων, Τραπεζών, Οργανισμών Κοινής Ωφέλειας και Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης με θέμα ημερήσιας διάταξης: Ακρόαση από τα μέλη της Επιτροπής του προτεινομένου από τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών για διορισμό στη θέση του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΡΓΑ Ο.Σ.Ε. Α.Ε κ. Παναγιώτη Παταργιά.
Στις 20.00΄ η ώρα επίσης θα συνεδριάσει η Διαρκής Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων με θέμα ημερήσια διάταξης: Ακρόαση από τα μέλη της Επιτροπής του προτεινομένου από τον Υπουργό Πολιτισμού για διορισμό στη θέση του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού, καθηγητή κ. Γεωργίου Μπαμπινιώτη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμεθα στην
ΕΙΔΙΚΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ
Συζήτηση προ Ημερησίας Διατάξεως, σύμφωνα με το άρθρο 143 του Κανονισμού της Βουλής, με πρωτοβουλία του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος και Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Γεωργίου Παπανδρέου, σε επίπεδο Αρχηγών Κομμάτων, με θέμα την αδυναμία του Κράτους να εξασφαλίσει στοιχειώδη προστασία και ασφάλεια στην καθημερινή ζωή των πολιτών.
Σύμφωνα με το άρθρο 143 παράγραφος 4 του Κανονισμού της Βουλής, η διάρκεια της αγόρευσης του Πρωθυπουργού είναι 25 λεπτά της ώρας, του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος και Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, με πρωτοβουλία του οποίου πραγματοποιείται η σημερινή συζήτηση, επίσης 25 λεπτά της ώρας, των Προέδρων των άλλων Κοινοβουλευτικών Ομάδων 20 λεπτά της ώρας και των Υπουργών 10 λεπτά της ώρας.
Δικαίωμα δευτερολογίας έχουν για 15 λεπτά της ώρας ο Πρωθυπουργός, για 10 λεπτά της ώρας οι Πρόεδροι των Κοινοβουλευτικών Ομάδων και οι Υπουργοί.
Στη συζήτηση συμμετέχουν έως δύο Υπουργοί. Ο Πρωθυπουργός μπορεί να τριτολογήσει για πέντε λεπτά της ώρας. Ο χρόνος ομιλίας του Υπουργού που παρεμβαίνει στο στάδιο των κυρίων αγορεύσεων ή των δευτερολογιών, πριν ολοκληρωθούν οι αγορεύσεις ή οι δευτερολογίες των Προέδρων των Κοινοβουλευτικών Ομάδων, περιορίζεται στο ήμισυ του χρόνου που δικαιούται.
Ο Πρόεδρος της Κυβερνήσεως κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής έχει το λόγο.
(Όρθιοι οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα)
(GK)


(MB)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Πριν ξεκινήσουμε τη συζήτηση, θέλω και από το Βήμα αυτό να εκφράσω για ακόμη μια φορά τη θλίψη μου για τη μεγάλη δοκιμασία που δέχθηκε ο φίλος ιταλικός λαός από τον πρόσφατο καταστροφικό σεισμό.
Εκφράσαμε όλοι τα συλλυπητήριά μας στις οικογένειες των θυμάτων, σε όλους όσους έχασαν δικούς τους ανθρώπους. Είμαι σίγουρος ότι οι σκέψεις όλων των Ελλήνων είναι κοντά στους κατοίκους της περιοχής που επλήγη. Και βέβαια να εκφράσω τα βαθύτατα συλλυπητήριά μου και τα συλλυπητήριά της Κυβέρνησης στην οικογένεια του Έλληνα φοιτητή που χάθηκε τόσο άδικα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε ολόκληρο τον κόσμο υπάρχει μια νέα πραγματικότητα. Τίποτα, τίποτα πια δεν είναι ίδιο με το χθες. Δεν ζούμε στο οικονομικό περιβάλλον που επικρατούσε έως και πριν ένα ή δυο χρόνια. Δεν έχουμε καν ούτε τα δεδομένα που ξέραμε πριν από δυο ή τρεις μήνες.
Η παγκόσμια κοινότητα βιώνει απρόβλεπτες καταστάσεις. Ένα βαρύ κλίμα ανασφάλειας και αβεβαιότητας έχει ήδη απλωθεί σε όλες τις χώρες του κόσμου. Το βιώνουν όλες οι επιχειρήσεις, κυρίως βέβαια οι μικρές. Το βιώνουν όλοι οι πολίτες και ακόμα πιο πολύ οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα. Το βιώνουν οι νέοι άνθρωποι που αναζητούν μια θέση δουλειάς.
Σε όλες τις συναντήσεις μου στην Ευρώπη κυρίαρχο ζήτημα είναι το απρόβλεπτο των εξελίξεων και το αίσθημα αβεβαιότητας και βεβαίως οι επόμενοι μήνες θεωρούνται εξαιρετικά κρίσιμοι. Οι εξελίξεις εξαρτώνται σε ένα μεγάλο βαθμό από την ταχύτητα, με την οποία θα προχωρήσει ο ιστορικός συμβιβασμός του Λονδίνου. Ωστόσο, υπάρχει δύσκολος δρόμος ακόμα. Οι καιροί απαιτούν και ρεαλισμό και αποφασιστικότητα.
Αναπόφευκτα οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης, της παγκόσμιας κρίσης επηρεάζουν και τη δική μας χώρα. Είναι όμως ηπιότερες σε σχέση με πολλές άλλες. Είναι προπάντων πιο ήπιες σε σχέση με χώρες που κυβερνώνται από σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις.
Την αλήθεια αυτή την ξέρει πολύ καλά ακόμα και ο Αρχηγός του ΠΑ.ΣΟ.Κ., όπως πολύ καλά ξέρει ότι μεγάλη αδυναμία της οικονομίας μας οφείλεται στα ελλείμματα, τα χρέη, το υψηλό ποσοστό ανεργίας που άφησαν πίσω οι κυβερνήσεις του Κόμματός του.
Και όμως στην επιστολή του για τη σημερινή συζήτηση επιμένει να διαστρεβλώνει τα πράγματα. Οι αναφορές του για ταξική πολιτική ξεπερνούν κάθε όριο προπαγάνδας. Οι δήθεν προβλέψεις του για νέες κοινωνικές εντάσεις καλλιεργούν κλίμα πόλωσης, κλίμα φανατισμού και αυτό την ώρα που η κοινωνία απαιτεί συγκλίσεις και ενότητα προσπαθειών.
Και ερωτώ: Δεν σκέφτεται πόσο επικίνδυνο είναι να υποδαυλίζει συνθήκες διχασμού; Δεν έχει όριο ο λαϊκισμός, η ανευθυνότητα, η αδιαφορία για το αύριο;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν αρνούμαστε τα προβλήματα που προκύπτουν. Οφείλουμε όμως να τοποθετούμε τα πράγματα στο περιβάλλον που ανήκουν, να μην τα υποτάσσουμε σε κομματικές και προσωπικές σκοπιμότητες.
Ο κόσμος σήμερα αντιμετωπίζει τις επιπτώσεις της διεθνούς κρίσης αλλά και τις προγενέστερες επιδράσεις της παγκοσμιότητας, την καταστροφή του περιβάλλοντος, τη διεύρυνση του χάσματος πλούσιων και φτωχών χωρών, την αποδυνάμωση των συνόρων και τα ανεξέλεγκτα κύματα μεταναστών.
Όλα αυτά ασκούν σε διεθνές επίπεδο καταλυτική επίδραση στο περιβάλλον ασφάλειας. Τα συμπτώματα είναι παντού ορατά: αίσθηση παραγκωνισμού στις νέες γενιές, έξαρση της μάστιγας των ναρκωτικών, βιαιότητες και ακραίες συμπεριφορές, εγκλήματα πρωτοφανούς σκληρότητας, τρομοκρατικές δράσεις.
Η χώρα μας δεν έμεινε ανεπηρέαστη. Αντιμετωπίζουμε εδώ και χρόνια μια συνεχή έξαρση της εγκληματικότητας. Αντιμετωπίζουμε στο τελευταίο διάστημα και μια αυξημένη αλλά και πιο ακραία έκφραση εξτρεμιστικών δράσεων, κατάφορη παραβίαση του πανεπιστημιακού ασύλου με βανδαλισμούς και αδιανόητες καταστροφές, επιδρομές από ομάδες κουκουλοφόρων, νέες μορφές τρομοκρατικής δράσης.
Εδώ και μια δεκαετία το κοινό έγκλημα, χωρίς βεβαίως να υπερβαίνει τα ευρωπαϊκά δεδομένα, εμφανίζει όντως αυξητική τάση. Τα αίτια είναι πολλά: η υψηλή συγκέντρωση πληθυσμού στα δυο μεγάλα αστικά κέντρα, όπου καταγράφεται το 80% της εγκληματικότητας, η ραγδαία μεταβολή της κοινωνικής σύνθεσης λόγω της εισροής μεγάλου αριθμού μεταναστών, πολλοί από τους οποίους δεν εντάσσονται ομαλά στην κοινωνία, η γεωγραφική θέση της χώρας, η οποία την καθιστά ενδιάμεσο προορισμό μη νόμιμων μεταναστών –αλλά βεβαίως και παράνομων προϊόντων- το διεθνές περιβάλλον που ευνοεί τη δημιουργία εγκληματικών ομάδων με δομή και δίκτυα συνεργασίας σε περισσότερες από μια χώρες.
Όλα αυτά λειτούργησαν και λειτουργούν ως βασική αιτία για την ανάπτυξη οργανωμένων εγκληματικών δραστηριοτήτων, παράνομης διακίνησης οικονομικών μεταναστών, εμπορία ναρκωτικών, εμπορία ανθρώπων. Δευτερογενώς επέδρασαν και μάλιστα πολύ σοβαρά στην ανάπτυξη πρόσθετων σοβαρών εγκλημάτων, κλοπές, διαρρήξεις, ληστείες.
Η αλλαγή αυτή απεικονίζεται πράγματι και στις φυλακές. Περίπου οι μισοί κρατούμενοι είναι αλλοδαποί. Τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι η συμμετοχή τους στην εγκληματικότητα, κατ’ αναλογία του πληθυσμού, είναι μεγαλύτερη σε σχέση με τους ημεδαπούς.
Βεβαίως, σπεύδω να κάνω μια επισήμανση. Τίποτα από όλα αυτά δεν πρέπει να ταυτίσει τον οικονομικό μετανάστη με την εγκληματικότητα. Κάτι τέτοιο θα ήταν λάθος, μεγάλο λάθος και το λάθος αυτό δεν πρέπει να γίνει. Η μεγάλη πλειοψηφία, χιλιάδες μετανάστες ενσωματώνονται ομαλά στην κοινωνία, εργάζονται σε δουλειές, για τις οποίες –αλήθεια είναι ότι- οι Έλληνες δεν έδειχναν ενδιαφέρον, συνεισφέρουν στην οικονομία μας.
Η Ελλάδα είναι μια φιλόξενη χώρα. Δεν χαρακτηρίζεται ούτε από ξενοφοβία ούτε από ρατσιστικές αντιλήψεις. Η Ελλάδα όμως έχει και συγκεκριμένους νόμους και οι νόμοι αυτοί ισχύουν για όλους, τόσο για τους πολίτες της όσο και για όλους όσους βρίσκονται στο έδαφός της.
Δεν μπορούμε, λοιπόν, να δεχθούμε ανεξέλεγκτα κύματα μη νόμιμης μετανάστευσης. Το πρόβλημα είναι σοβαρό, πολύ σοβαρό. Αφορά ολόκληρη την Ευρώπη. Απαιτεί πιο αποτελεσματική, ενιαία ευρωπαϊκή πολιτική.
Με δική μας πρωτοβουλία προχωρά ήδη η ιδέα για μια κοινή συνοριοφυλακή. Με τη συμμετοχή εταίρων μας ξεκινήσαμε, στο πλαίσιο της FRONTEX, ετήσιες ασκήσεις επιτήρησης στο Αιγαίο, όπου εντοπίζεται το πιο μεγάλο πρόβλημα. Βεβαίως, οφείλει και η Τουρκία να σεβαστεί άμεσα και πλήρως το σχετικό διμερές πρωτόκολλο.
Σε αυτές τις κατευθύνσεις εργαζόμαστε και εργαζόμαστε εντατικά. Εντείνουμε τους ελέγχους διαρκώς, αναπτύσσουμε πρωτοβουλίες σε όλες τις κατευθύνσεις. Την εικόνα της Ελλάδας δεν θα την ανατρέψει κανείς. Αυτό δεν πρέπει να το επιτρέψουμε επ’ ουδενί!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση έχει απόλυτη συναίσθηση των ανησυχιών που προκαλούν στους πολίτες τόσο η παγκόσμια οικονομική κρίση όσο και η εγκληματικότητα, η βία, η εξτρεμιστική αφροσύνη.
Στην οικονομία εφαρμόζουμε ολοκληρωμένο σχέδιο με ιδιαίτερη έγνοια για τους τομείς, τους κλάδους, τους συμπολίτες μας που πλήττονται περισσότερο. Στη δημόσια τάξη ακολουθούμε στρατηγική που ορίζεται από δυο έννοιες: νομιμότητα στη δράση και καμία ανοχή στο έγκλημα. Έχουμε βάλει σε εφαρμογή συγκροτημένο πρόγραμμα με στοχευμένες παρεμβάσεις.
Τα δεδομένα, ωστόσο, άλλαξαν ριζικά από τον περασμένο Δεκέμβριο. Το έγκλημα ενός αστυνομικού –που σε καμία περίπτωση δεν χαρακτηρίζει τη στάση της Αστυνομίας- προκάλεσε μια αλυσιδωτή έκρηξη βίας, πρωτόγνωρη για τα ελληνικά δεδομένα.
Αντιμετωπίσαμε περιπτώσεις κατάφορης παραβίασης του πανεπιστημιακού ασύλου από ομάδες που χρησιμοποιούν εδώ και χρόνια χώρους των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων είτε ως ορμητήρια βίας είτε ως καταφύγια για την αποφυγή διώξεων. Αντιμετωπίσαμε εμπρησμούς, βανδαλισμούς, κλοπές.
Έδρασαν τις μέρες εκείνες πολυσύνθετες ομάδες, άτομα του λεγόμενου αντιεξουσιαστικού χώρου, εγκληματικά στοιχεία –ημεδαποί και αλλοδαποί-, νέα παιδιά που παρασύρθηκαν.
Βρεθήκαμε απέναντι ανεύθυνους υποκινητές, σε μια ακατανόητη σιωπή πολιτικών δυνάμεων, σε μια ανεξήγητη επίμονη συλλογικών φορέων να πραγματοποιούν κινητοποιήσεις, την ώρα που δεν μπορούσαν να τις περιφρουρήσουν.
Το αποτέλεσμα ήταν θλιβερό. Μπορεί πράγματι σε κάποιες περιπτώσεις να υπήρξαν επιχειρησιακές αδυναμίες. Μπορεί επίσης να έγιναν και λάθος εκτιμήσεις. Κανείς δεν το αμφισβητεί αυτό.
(DP)

(GK)
Σημειώνω πάντως ότι στα γεγονότα εκείνα τραυματίστηκαν διακόσιοι τριάντα Αστυνομικοί και έγιναν πάνω από τριακόσιες πενήντα συλλήψεις, περίπου εκατόν ενενήντα αλλοδαποί και εκατόν εβδομήντα ημεδαποί.
Θέλω, λοιπόν, να είμαι ξεκάθαρος. Παρόμοια γεγονότα δεν μπορεί να ξανασυμβούν. Είμαστε έτοιμοι και αποφασισμένοι να αντιμετωπίσουμε κάθε παρόμοιο ενδεχόμενο.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Η απόφασή μας είναι δεδομένη. Δύναμη μας δίνει η κοινωνία που δεν ανέχεται κανένα άλλοθι σε φαινόμενα βίας. Θέλω σ’ αυτό να είμαι σαφής. Πιστεύω στο μέτρο, σε συνετές πολιτικές αλλά και σε αποτελεσματικές δράσεις για την προστασία της ζωής και της περιουσίας των πολιτών. Απέναντι στη βία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν χωρούν ημίμετρα, δεν νοούνται ισορροπίες, δεν υπάρχουν συμβιβασμοί.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το τελευταίο διάστημα αντιμετωπίζουμε διάσπαρτες επιθέσεις κουκουλοφόρων σε Αστυνομικά Τμήματα, σε τράπεζες, σε επιχειρήσεις, σε πολιτικά γραφεία. Στις πιο πολλές περιπτώσεις είναι ευδιάκριτα τα χαρακτηριστικά συντονισμού. Οι δράστες αξιοποιούν για το σκοπό αυτό σύγχρονες τεχνολογίες, blogs και sms. Χρησιμοποιούν διάφορα μέσα, κουκούλες ή κράνη για να καλύπτουν τα χαρακτηριστικά τους. Συνδέονται πολλές φορές με κοινούς εγκληματίες. Αποδεικνύεται –προκύπτει αυτό από τις συλλήψεις- ότι οι εξτρεμιστικές δράσεις και το κοινό έγκλημα αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία. Οι πολίτες απαιτούν να μπει φραγμός στη βία και στην παρανομία και αυτό να ισχύει παντού: Από τους δρόμους των πόλεων έως το σχολείο και το πανεπιστήμιο, από τους χώρους της επαγγελματικής επιχειρηματικής δραστηριότητας έως την κάθε λογής περιουσία των συμπολιτών μας. Θύματα της βίας είναι όλοι οι πολίτες και πιο απροστάτευτοι είναι οι οικονομικά ασθενέστεροι. Χάνουν τη δουλειά τους, πλήττονται οι περιουσίες τους, πληρώνουν φόρους για να αποκαθίστανται ζημιές κοινωνικών αγαθών. Και όμως, κάποιοι ενθαρρύνουν την αντίθεση στους νόμους. Υποκινούν καταλήψεις. Σιωπούν απέναντι σε βιαιότητες και βανδαλισμούς.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α' Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
Κάποιοι αντί καθαρής καταδίκης καταφεύγουν σε μισόλογα και αυτό στο όνομα ενός ψευτοπροοδευτισμού. Ποια σχέση, όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μπορεί να έχει η πρόοδος με τη βία; Πρόσφατα ακούστηκε η πρωτοφανής άποψη πως «οι τράπεζες ασκούν» –λέει- «τυφλή βία». Καθένας μπορεί να διαφωνεί με τις πολιτικές των όποιων επιχειρήσεων. Όμως, μια παρόμοια συνθηματολογία τι πετυχαίνει; Ποιο είναι το μήνυμα; Ενθαρρύνει, ναι ή όχι, τη βία εναντίον τραπεζών; Στοχοποιεί, ναι ή όχι, νόμιμες επιχειρήσεις; Βάζει σε κίνδυνο, ναι ή όχι, εργαζόμενους, πελάτες, περαστικούς; Ποια είναι τα όρια αυτής της ρητορικής; Ποια είναι η πολιτική ευθύνη απέναντι σε φαινόμενα εξτρεμιστικής βίας;
Ξέρουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι παλιές αντιλήψεις έχουν δημιουργήσει εδώ και χρόνια ένα ιδεολογικό ιστό που λειτουργεί προστατευτικά γύρω από πράξεις βίας και αυθαιρεσίας. Οι παλιές αντιλήψεις δεν βοηθούν και πρέπει να έχουν, επιτέλους, τέλος. Είναι καιρός να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους και η δική μας θέση εδώ είναι απόλυτα καθαρή. Καμία κατανόηση για πράξεις βίας, καμία δικαιολογία στα όποια κίνητρα της βίας, καμία ανοχή στον εξτρεμισμό και τη βία.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Πήραμε και θα πάρουμε κάθε αναγκαίο μέτρο. Αποφασίστηκε ήδη αναπροσαρμογή στον επιχειρησιακό σχεδιασμό της Αστυνομίας και ορίστηκαν οι βασικές προτεραιότητες: Αντιμετώπιση των εξτρεμιστικών ενεργειών, αποτροπή και εξιχνίαση τρομοκρατικών δράσεων, πρόληψη και καταστολή της βαρύνουσας εγκληματικότητας, αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης με έμφαση στη σύλληψη δουλεμπόρων, καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων, σύγκρουση με τη μάστιγα των ναρκωτικών. Για την επίτευξη αυτών των στόχων προωθούνται ήδη σημαντικές αποφάσεις:
Σε ό,τι αφορά το οργανωτικό πλαίσιο καταργούνται και συνενώνονται αστυνομικές υπηρεσίες στα αστικά κέντρα έτσι ώστε να αντιμετωπιστεί η πολυδιάσπασή τους, να απελευθερωθεί προσωπικό, να αυξηθεί η αστυνόμευση. Αναπτύσσεται πρόγραμμα σταδιακής πλήρωσης των κενών οργανικών θέσεων αλλά και προμήθειας αναγκαίων μέσων. Δίνεται ακόμα μεγαλύτερη έμφαση στην εκπαίδευση, την μετεκπαίδευση, την κατάρτιση του προσωπικού όχι μόνο θεωρητικά αλλά με έμφαση στην πρακτική εκπαίδευση, με εναλλαγή στα κύρια αστυνομικά καθήκοντα, με στόχο να είναι ο Αστυνομικός ικανός και έτοιμος για δύσκολες περιστάσεις.
Θέλω ακόμα να υπογραμμίσω ότι αναπτύσσονται ήδη σημαντικές καινοτομίες στον επιχειρησιακό τομέα. Ιδρύθηκαν και κινητοποιήθηκαν τμήματα πεζών περιπολιών, δημιουργήθηκαν και λειτουργούν μεικτές ομάδες για στοχευμένους ελέγχους, ανέλαβαν δράση ομάδες ταχείας επέμβασης με στόχο τις επ’ αυτοφώρω συλλήψεις. Διενεργούνται αυστηρότεροι έλεγχοι στις εισόδους της χώρας για την πρόληψη του διασυνοριακού εγκλήματος. Αναλαμβάνονται ευρύτερες παρεμβάσεις σε περιοχές αυξημένης παραβατικότητας. Πρώτη προτεραιότητα το ιστορικό κέντρο της Αθήνας για την αναβάθμιση του οποίου προωθείται η θέσπιση κεντρικού συντονιστικού οργάνου με τη συνεργασία των συναρμόδιων Υπουργείων, της Νομαρχίας, του Δήμου. Με μια φράση: Γίνονται όλες οι απαραίτητες ενέργειες για να κάνει η Αστυνομία στο ακέραιο τη δουλειά της παντού είκοσι τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βασική αρχή στην αντιεγκληματική πολιτική αλλά και γενικότερα στην αντιμετώπιση της παραβατικότητας είναι η πρόληψη και η αποτροπή. Στην προσπάθεια αυτή καθοριστικό ρόλο μπορεί να αναπτύσσουν η οικογένεια, το σχολείο, τα Μέσα Ενημέρωσης. Στην ίδια κατεύθυνση λειτουργεί και η αίσθηση ότι ο κακοποιός αφενός θα συλληφθεί και αφετέρου θα πληρώσει ακριβά. Για το σκοπό αυτό κρίνονται αναγκαίες ορισμένες θεσμικές παρεμβάσεις:
Πρώτον, η επέκταση της άρσης του απορρήτου για κακουργήματα του ποινικού δικαίου καθώς και για κακουργήματα που αφορούν στη διευκόλυνση της μη νόμιμης μετανάστευσης.
Δεύτερον, η δημιουργία ενιαίου κέντρου συλλογής και αξιοποίησης πληροφοριών.
Τρίτον, η αυστηροποίηση του νομικού πλαισίου. Ιδίως μάλιστα η αυστηρότερη ποινική μεταχείριση για τους διακινητές μη νόμιμων μεταναστών για εγκλήματα που τελούνται εις βάρος δημοσίων λειτουργών και υπαλλήλων κατά την εκτέλεση της υπηρεσίας τους, για τα εγκλήματα της ληστείας και της βιαιοπραγίας σε δημόσιες συναθροίσεις αλλά και της φθοράς ξένης περιουσίας καθώς και της σωματικής βλάβης από άτομα που καλύπτουν τα χαρακτηριστικά τους.
Τέταρτον, η αξιοποίηση της Ολυμπιακής τεχνολογίας και τεχνογνωσίας στην οποία περιλαμβάνονται οι κάμερες και το σύστημα C4I. Πρόκειται για ένα σύστημα που επελέγη από την προηγούμενη κυβέρνηση, ένα σύστημα που ενώ κόστισε τεράστια ποσά έμεινε αναξιοποίητο εξαιτίας της έλλειψης κατάλληλου θεσμικού πλαισίου.
Και ερωτώ γι’ αυτό ευθέως την Αξιωματική Αντιπολίτευση: Η σύμβαση που υπέγραψαν προβλέπει, ναι ή όχι, μόνιμη εγκατάσταση; Εάν ναι, γιατί αντιτάσσονται στην αξιοποίησή του; Εάν όχι, γιατί επέλεξαν το ακριβότερο και γιατί το επέλεξαν την τελευταία στιγμή; Είναι θέματα για τα οποία οι πολίτες περιμένουν καθαρές απαντήσεις.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το είπα και θέλω να το ξανατονίσω. Είναι σεβαστό το δικαίωμα της διαμαρτυρίας, της αμφισβήτησης, της διεκδίκησης ακόμα. Εξίσου σεβαστό, όμως, είναι το αναφαίρετο δικαίωμα του πολίτη για προστασία της ζωής και της περιουσίας του, το δικαίωμα να δημιουργεί και να προοδεύει, το δικαίωμα να πηγαίνει στη δουλειά του χωρίς να βρίσκει κλειστούς τους δρόμους, το δικαίωμα να πηγαίνει στο σχολειό του ή στο πανεπιστήμιό του. Δημόσια τάξη και ασφάλεια είναι βασικό, καίριο κοινωνικό αγαθό. Ανήκει σε όλους τους πολίτες, προστατεύει τις ελευθερίες του ανθρώπου, την προσωπικότητά του, το μόχθο του, την απρόσκοπτη δημιουργικότητά του. Για να χαράξουν οι άνθρωποι το μέλλον τους πρέπει να είναι και να νοιώθουν ελεύθεροι, αλλά και ασφαλείς. Η αυθαιρεσία, η βία των λίγων στερεί την ελευθερία των πολλών και αυτό η κοινωνία το αντιλαμβάνεται, γι’ αυτό ζητά και πιο αποφασιστικά μέτρα για την ασφάλεια. Μπροστά στο αίτημα αυτό κάποιοι εγκλωβισμένοι σε ιδεοληψίες πιθανών άλλων εποχών αρχίζουν την κινδυνολογία. Τάχα μιλούν για επικίνδυνη και συντηρητική στροφή της κοινωνίας. Το επικίνδυνο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι οι αντιλήψεις που συνιστούν ανοχή στη βία. Είναι οι αντιλήψεις που αφήνουν τους πολίτες απροστάτευτους. Το αίτημα της κοινωνίας για ασφάλεια δεν είναι συντηρητική στροφή, είναι αυτονόητη και δημοκρατική θέση.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)

(DE)



(1DP)
Δεν μπορεί ελάχιστοι διαμαρτυρόμενοι, πολλοί από αυτούς, μάλιστα, κατ’ επάγγελμα, να παραλύουν κάθε τόσο το κέντρο της πόλης. Δεν μπορεί οι όποιες εγκληματικές ομάδες -όποιο μανδύα και αν ενδύονται και αν φορούν- να καταστρέφουν περιουσίες και να επιβάλλουν το νόμο της βίας.
Η Κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να εξασφαλίσει το σεβασμό της ζωής, της περιουσίας, της εργασίας για όλους τους πολίτες. Η παρουσία του κράτους θα είναι αποφασιστική. Είναι, όμως, η ώρα να ακουστούν και από όλους καθαρές, απόλυτα σαφείς θέσεις για τις ακρότητες και τις εξτρεμιστικές δράσεις, για την κακοποίηση του πανεπιστημιακού ασύλου, για το δικαίωμα του μαθητή, του σπουδαστή, του φοιτητή να βρίσκει ανοικτό το σχολείο, το πανεπιστήμιό του.
Είναι υποχρέωση όλων να βάλουμε επιτέλους ένα τέλος σ’ αυτήν την υποκρισία. Από πού και ως πού είναι άσυλο ο ξυλοδαρμός καθηγητών την ώρα που αναπτύσσουν τις απόψεις τους; Από πού και ως πού ονομάζεται άσυλο η χρησιμοποίηση των πανεπιστημιακών χώρων για την κατασκευή μολότοφ; Από πού και ως πού μπορεί να μετατρέπονται ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα σε εστίες επιδρομών και άντρα προστασίας εγκληματιών;
Αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι άσυλο. Είναι ασυλία στην εγκληματικότητα. Και την ασυλία αυτή δεν την ανεχόμαστε. Η ασυλία αυτή δε μπορεί να συνεχίζεται. Άλλη ανοχή δεν μπορεί να υπάρξει.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα πω τα πράγματα με το όνομά τους. Η Αστυνομία, ό,τι και να κάνει, γίνεται από κάποιους στόχος ισοπεδωτικής, μηδενιστικής κριτικής. Αν αντιδράσει αποφασιστικά, κατηγορείται για βία. Αν αντιδράσει ήπια, κατηγορείται για παθητικότητα. Κάποιοι επιχειρούν να την ενοχοποιούν διαρκώς για ό,τι κάνει και για ό,τι δεν κάνει. Και αυτό δεν γίνεται. Δεν μπορεί, από τη μια, να διαμαρτυρόμαστε για την εγκληματικότητα και από την άλλη, να εναντιωνόμαστε σε κάθε μέτρο που συμβάλλει στην αντιμετώπισή της. Δε μπορεί να εξυβρίζονται χυδαία οι αστυνομικοί και να θεωρούνται οι ύβρεις αυτές τάχα προοδευτική αντίληψη. Οι πολιτικές δυνάμεις που χρόνια τώρα καλλιεργούν τις απόψεις αυτές έχουν τεράστια ευθύνη.
Και ρωτώ ευθέως: Είναι δυνατόν να αντιμετωπίζεται η Αστυνομία περίπου ως δεινό; Πιστεύουν ότι πρέπει να προπηλακίζεται; Πιστεύουν ότι πρέπει να δέχεται τη βία και απλά να παρακολουθεί; Θυμίζω ότι οι αστυνομικοί είναι εργαζόμενοι που κάνουν τη δουλειά τους. Κανένας δεν μπορεί να ξεχνά ότι ξενυχτούν, διακινδυνεύουν, παλεύουν για το κοινωνικό σύνολο. Κανένας δεν μπορεί να ξεχνά τους αστυνομικούς -νέα παιδιά ή οικογενειάρχες- που κτυπήθηκαν από αδίστακτους εγκληματίες την ώρα της αποστολής τους, την ώρα της προσπάθειάς τους να πολεμήσουν το έγκλημα.
Χρειάζεται γι’ αυτό την ομόθυμη στήριξη πολιτών και πολιτικών. Χρειαζόμαστε ως κοινωνία Αστυνομία με υψηλό ηθικό, με αυτοπεποίθηση, ικανή να λειτουργεί ως ασπίδα προστασίας της κοινωνίας, να ξέρει ότι έχει την κοινωνία στο πλευρό της, να κερδίζει με τη δράση της την ευρεία κοινωνική στήριξη. Εάν η Αστυνομία δεν εφαρμόζει το νόμο, δε δρα αποφασιστικά, δεν έχει υψηλό ηθικό, μία θα είναι η συνέπεια, οι πολίτες να μένουν απροστάτευτοι. Και αυτό δεν γίνεται. Η πραγματικά προοδευτική αντίληψη, η αντίληψη που υπηρετεί μια αληθινά προοδευτική πολιτεία, μια πραγματική δημοκρατία είναι μία: Η προστασία των πολιτών, των δικαιωμάτων, των περιουσιών τους, όπως οι νόμοι ορίζουν.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε ό,τι αφορά το σωφρονιστικό σύστημα και την απόδραση που έγινε αιτία της σημερινής συζήτησης, πρώτα απ’ όλα, είναι αυτονόητο ότι κάθε απόδραση συνιστά έλλειμμα στη λειτουργία του συστήματος. Δεν το αρνούμαστε. Η τελευταία απόδραση, όμως, ανέδειξε και έλλειμμα σοβαρότητας στο δημόσιο βίο. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν είδε τίποτε άλλο παρά μόνο πολιτικές ευθύνες. Έφτασε στο σημείο να ζητήσει την παραίτηση ολόκληρης της Κυβέρνησης. Έφτασε στο σημείο να καταγγέλλει ακόμα και φανταστικές παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη. Δεν αναγνωρίζει τίποτα απ’ ό,τι έγινε στα χρόνια που πέρασαν.
Θυμίζω, λοιπόν, ότι από το 1994 έως το 2004 είχαμε τριακόσιες εβδομήντα αποδράσεις, ενώ από το 2004 έως σήμερα μόνο τριάντα επτά. Σημειώνω ακόμα ότι σε πέντε χρόνια, από το 2004 έως το τέλος του χρόνου, προστίθενται επτά νέα καταστήματα κράτησης, ενώ στα προηγούμενα δεκαπέντε χρόνια είχε δημιουργηθεί μόνο ένα.
Αυτή είναι η αλήθεια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Δρομολογήθηκε έτσι η διαδικασία για την πλήρη κατάργηση των φυλακών Κορυδαλλού και μέσα στο χρόνο πρόκειται να δοθεί στο Δήμο έκταση δέκα στρεμμάτων. Και ακόμα: Προωθούνται νέες νομοθετικές ρυθμίσεις που αφορούν, μεταξύ άλλων, την παροχή δυνατότητας στις μητέρες μικρών παιδιών να αντικαθιστούν την ποινή τους με κοινωφελή εργασία, την υποχρέωση των σωφρονιστικών υπαλλήλων να υποβάλλουν δήλωση περιουσιακής κατάστασης, τη μετατροπή σε κακούργημα της συμμετοχής τους σε απόδραση κρατουμένου και την ίδρυση ενός ακόμα θεραπευτικού καταστήματος για την απεξάρτηση από ναρκωτικά, πράγμα που είναι ιδιαίτερα σημαντικό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, καταλήγω με ένα ζήτημα ευρύτερης σημασίας, τις θεσμικές πρωτοβουλίες που αφορούν στη συνένωση δυνάμεων για την επίτευξη κοινών στόχων. Πρώτα απ’ όλα, δρομολογούμε διάλογο με τα πολιτικά Κόμματα για την αντιμετώπιση υπαρκτών θεμάτων μείζονος σημασίας. Ο αρμόδιος Υπουργός, αφού ενημερώσει τη Διαρκή Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, θα ζητήσει από τα Κόμματα να ορίσουν εκπρόσωπό τους σε μία διαδικασία διαρκούς διακομματικής συνεργασίας.
Δεύτερον, προετοιμάζεται με την κατάρτιση σχετικού νομοσχεδίου σύσταση Εθνικού Συμβουλίου που θα λειτουργεί συμβουλευτικά στη χάραξη της γενικής πολιτικής για την εσωτερική ασφάλεια. Στο Συμβούλιο αυτό θα συμμετέχουν, μεταξύ άλλων, Βουλευτές εκπρόσωποι των κοινοβουλευτικών Κομμάτων, πρώην Υπουργοί Δημόσιας Τάξης, πρώην Αρχηγοί της ΕΛ.ΑΣ. και βεβαίως, εκπρόσωποι του ακαδημαϊκού χώρου.
Τρίτον, δίνουμε ακόμη μεγαλύτερη έμφαση στην ανάπτυξη σχέσεων αμοιβαιότητας και εμπιστοσύνης ανάμεσα στην Αστυνομία και τους πολίτες. Επενδύουμε στη διεύρυνση της συνεργασίας της με τους Οργανισμούς Αυτοδιοίκησης και τις τοπικές κοινωνίες. Χρειάζονται, όμως και πρόσθετα μέτρα.
Βεβαίως, είναι δικαίωμα του καθενός η κριτική, αρκεί να μην έχει ως στόχο την απαξίωση της Αστυνομίας, να μην έχει ως στόχο την απαξίωση κάθε προσπάθειας που αποβλέπει στη διασφάλιση της νομιμότητας.
Η Αξιωματική Αντιπολίτευση, αφενός ασκεί ισοπεδωτική κριτική στην Αστυνομία και αφετέρου, εμφανίζεται να ανησυχεί για την ασφάλεια των πολιτών. Δεν προτείνει, όμως, τίποτα συγκεκριμένο. Αρνείται να στηρίξει μέτρα απόλυτα αναγκαία. Αντιθέτως, μάλιστα. Όσο πιο αυτονόητα είναι τα μέτρα που παίρνουμε, τόσο μεγαλύτερες είναι και οι αποστάσεις που παίρνει.
Τα πράγματα, λοιπόν, είναι απλά. Δεν επιδιώκει τίποτε άλλο παρά μόνο να αξιοποιήσει κομματικά την ανασφάλεια των πολιτών. Δε διστάζει να δυσφημίζει για τον ίδιο λόγο την ίδια τη χώρα. Και ρωτώ: Ονομάζεται αυτό, ναι ή όχι, υποκρισία; Έφτασε στο σημείο ο Αρχηγός του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να λειτουργεί σαν αναμεταδότης ακραίων συνθημάτων σε ξένα μέσα ενημέρωσης. Έφτασαν στο σημείο στενοί του συνεργάτες να μιλούν για Καμπούλ. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Όλα αυτά στρεβλώνουν την πραγματική εικόνα του τόπου.
Το συμπέρασμα, λοιπόν, είναι ένα. Οφείλουμε όλες οι πολιτικές δυνάμεις να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Χώρες που γνώρισαν πολύ νωρίτερα παρόμοια φαινόμενα, έδωσαν ξεκάθαρο μήνυμα: Οι ακραίες συμπεριφορές πρώτα ηττήθηκαν πολιτικά και κοινωνικά και στη συνέχεια, επιχειρησιακά.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Η Ελλάδα έχει το δικό της πρότυπο. Είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας. Τι έγινε τότε; Χρήση σύγχρονης τεχνολογίας, προσαρμογή στα διεθνώς παραδεκτά πρότυπα αντίδρασης, πλήρης αξιοποίηση της διεθνούς συνεργασίας, ευρεία κοινωνική και πολιτική υιοθέτηση του ίδιου σκοπού. Με άλλα λόγια, ουσιαστική συστράτευση όλων. Αυτός ήταν και αυτός είναι ο αποτελεσματικός δρόμος. Και αυτό το δρόμο επιλέγουμε.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, όποιο και αν είναι το κόστος, η Κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να αναλάβει πρόσθετα μέτρα για την εμπέδωση της ασφάλειας των πολιτών. Η βούλησή μας είναι ξεκάθαρη: Καμιά ανοχή σε εξτρεμιστικές τάσεις, καμιά ανοχή στο έγκλημα. Δεν ταυτίζεται η Ελλάδα με τις εικόνες μιας στιγμής. Η Ελλάδα είναι και ασφαλής και φιλόξενη χώρα. Η Ελλάδα είναι χώρα δημοκρατική, που προστατεύει τόσο τους πολίτες όσο και τους επισκέπτες της, μία χώρα που σέβεται στο ακέραιο τα δικαιώματα του ανθρώπου. Και στην κατεύθυνση αυτή, όλοι έχουμε υποχρεώσεις. Η ασφάλεια είναι βασικό διακύβευμα, είναι κοινωνικό αγαθό και ατομικό δικαίωμα συνάμα και το αγαθό αυτό, το δικαίωμα αυτό κανείς και πάνω απ’ όλα η Κυβέρνηση δεν το θυσιάζει σε λαϊκισμούς.
(Όρθιοι οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα)
(LM)
(DE)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, τριάντα πέντε μαθήτριες και μαθητές και πέντε συνοδοί καθηγητές από το Αρσάκειο Γενικό Λύκειο Θεσσαλονίκης.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει ο Πρόεδρος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος και Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Γεώργιος Παπανδρέου.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα και εγώ να ξεκινήσω, μεταφέροντας τα συλλυπητήρια μας εκ μέρους του ΠΑ.ΣΟ.Κ -και είμαι σίγουρος ότι συμμερίζεται όλος ο ελληνικός λαός τα αισθήματα αυτά- για τη γείτονα χώρα, για τον ιταλικό λαό και βεβαίως, τα συλλυπητήρια στις οικογένειες των θυμάτων, και βέβαια στην οικογένεια Κουφολιά για το Βασίλη που χάθηκε στα συντρίμμια των σεισμών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Καραμανλή, ξέρω καλά πόσο σοβαρό και ευαίσθητο είναι το θέμα που συζητούμε σήμερα για την κοινωνία μας, αλλά και για τον κάθε πολίτη ξεχωριστά. Γι’ αυτό προσπαθώ να είμαι πολύ προσεκτικός, μετρημένος στις κρίσεις μου. Αλλά πείτε μου σας παρακαλώ εσείς, με ποια λόγια να περιγράψω αυτήν την εφιαλτική πραγματικότητα στο χώρο της ασφάλειας στην Ελλάδα;
Κερδίσατε τις εκλογές, υποσχόμενοι την επανίδρυση του κράτους. Φεύγετε, έχοντας διαλύσει κάθε έννοια ευνομούμενης πολιτείας. Και σήμερα σας ακούσαμε. Περιμέναμε κάτι να μας πείτε. Απλώς περιγράψατε την κατάσταση σαν να ήσασταν ένας τρίτος σχολιαστής των πραγμάτων.
Κύριε Πρωθυπουργέ, εμείς καταδικάζουμε τη βία. Εμείς θέλουμε την εφαρμογή των νόμων.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Εμείς αναλαμβάνουμε υπεύθυνα να καταδικάζουμε το έγκλημα και θέλουμε την εφαρμογή του νόμου για την καταδίκη των εγκλημάτων που βλέπουμε καθημερινά στην ελληνική κοινωνία. Εσείς είστε, όμως, που αποτύχατε με τη δημιουργία της ανομίας και την αδυναμίας σας να αποτρέψετε τέτοια φαινόμενα. Εμείς αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας, εσείς δεν έχετε την ευαισθησία να αναλάβετε τις πολιτικές ευθύνες για την παντελή έλλειψη σιγουριάς και ασφάλειας που σήμερα αισθάνεται ο Έλληνας παντού.
Πείτε μου, κύριε Πρωθυπουργέ, καμία ευθύνη δεν υπάρχει, όταν τόσο το κοινό, όσο και το οργανωμένο έγκλημα πολλαπλασιάζονται με γεωμετρική πρόοδο κατά την περίοδο της διακυβέρνησής σας;
Ξεκινώ από τα επίσημα στατιστικά στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ. Οι κλοπές τα πέντε τελευταία χρόνια αυξήθηκαν από 42.317 το 2004 σε 67.813 το 2008, αύξηση 60%. Αντίστοιχα οι ληστείες αυξήθηκαν από 2.339 το 2004 σε 3.293 το 2008, αύξηση 41%. Οι ληστείες τραπεζών έφταναν στις 118 ετήσιο μέσο όρο μέχρι το 2003. Έχουν φτάσει στις 238, δηλαδή αύξηση 100% στην περίοδο 2005-2008, με αύξηση 120% τον τελευταίο χρόνο. Οι ληστείες στα σούπερ μάρκετ είναι καθημερινό γεγονός.
Οι αριθμοί αυτοί, όμως, δύσκολα περιγράφουν το αίσθημα της ελληνικής οικογένειας. Αισθάνονται ανυπεράσπιστοι από μια Κυβέρνηση που δεν αναλαμβάνει καμία ευθύνη, που άφησε το κοινό έγκλημα να αλωνίζει στις πόλεις και στα χωριά μας, με την τρομοκρατία να επανεμφανίζεται, με το να θρηνούμε νεκρούς μέρα μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας, μια νέα εργαζόμενη κοπέλα να χάνει τη ζωή της για λίγα ευρώ στο Βύρωνα, ένας άλλος υπάλληλος πρακτορείου ΠΡΟΠΟ, νέο παιδί και αυτός, να δολοφονείται από ληστή στη Νέα Σμύρνη μπροστά τα έκπληκτα μάτια των περαστικών, ένα δεκατετράχρονο κορίτσι να μαχαιρώνεται για ένα κινητό τηλέφωνο.
Καμία ευθύνη για την καθημερινότητα αυτή που ζει ο πολίτης; Καμία ευθύνη που οι ληστείες και οι διαρρήξεις είναι ρουτίνα στις γειτονιές, τα όπλα και οι πυροβολισμοί καθημερινό φαινόμενο, οι δολοφονικές επιθέσεις, με στόχο αστυνομικούς, συχνή είδηση στα δελτία, οι αποδράσεις από τις φυλακές Κορυδαλλού διεθνές ανέκδοτο; Αντί να δείτε κατάματα τις πραγματικές αιτίες και ευθύνες σας, ψάχνετε, όπως πάντα, για άλλοθι. Άλλοθι για την παντελή αδυναμία σας.
Το πρόβλημα μας λέει η Κυβέρνηση είναι η κουκούλα και όχι οι πράξεις των κουκουλοφόρων. Αυτό μας λέτε, όταν αντί να πιάνετε αυτούς που σπάνε μαγαζιά, νομοθετείτε για την ενδυμασία τους. Είναι μέτρα που δείχνουν έλλειψη σοβαρότητας και παντελή αδυναμία να καταστρώσετε αποτελεσματικό σχέδιο.
Μας είπατε ότι θα υπάρξει μια αυτεπάγγελτη δίωξη για εξύβριση δημόσιου λειτουργού. Άλλο μέτρο παρωδία, μέτρο που σημαίνει ότι οι διαδηλωτές μαθητές που περασμένου Δεκεμβρίου, για παράδειγμα, που φώναζαν συνθήματα κατά των αστυνομικών, θα είχαν συλληφθεί όλοι και θα είχαν καταδικαστεί. Έτσι θα είχατε λύσει το πρόβλημα της ασφάλειας και της εγκληματικότητας, βάζοντας δεκαπεντάχρονα στη φυλακή. Έλεος κύριοι! Έχει ακόμα και αυτή η απαρχαιωμένη δεξιά σας αντίληψη τα όριά της!
Μας είπατε ότι για όλα φταίει το πανεπιστημιακό άσυλο. Εσείς δεν αλλάξατε το νόμο; Τον εφαρμόζετε; Επιμένω, τον εφαρμόζετε; Ή μήπως ξεχάσατε επίσης ότι οι ληστείες, οι διαρρήξεις, οι ένοπλες επιθέσεις, οι καταστροφές καταστημάτων γίνονται σε χώρους που δεν καλύπτονται από κανένα άσυλο; Αλλά οι ευθύνες αλλού, όπως πάντα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Μήπως για όλα φταίει η διεθνής κρίση, μια σκοτεινή συνωμοσία, ασύμμετρες απειλές και τρομοκράτες που έκαιγαν τα δάση μας; Μήπως για όλα φταίει, διότι κάπως έτσι το είπατε, το κακό ΠΑ.ΣΟ.Κ; Δυστυχώς για σας, δεν μπορείτε πια να κρύβεστε.
Παραλάβατε, κύριοι της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, όπως εσείς οι ίδιοι διακηρύξατε, το 2004 τα Σώματα Ασφαλείας σε υποδειγματική κατάσταση. Παραλάβατε την αστυνομία των Ολυμπιακών Αγώνων, την αστυνομία που είχε εξαρθρώσει την 17 Νοέμβρη, την αστυνομία που το έργο της είχε και καθολική και παγκόσμια αναγνώριση. Οι ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση είναι όλες δικές σας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Είναι πια προφανές ότι αυτή που ψάχνει άσυλο είναι η Κυβέρνηση. Ζητάτε εσείς ασυλία από τις ευθύνες σας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Ζητάτε να αποδράσετε από την αδυναμία σας να αντιμετωπίσετε τις πραγματικές αιτίες της ανασφάλειας και της εγκληματικότητας της χώρας μας.
Ποιες οι ευθύνες σας; Ευθύνες έχετε σε τρία μέτωπα. Πρώτον, την αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων. Δεύτερον, τη γενικευμένη ανομία. Και τρίτον, την ανικανότητα και ανεπάρκεια στην αντιμετώπιση της εγκληματικότητας από τους θεσμούς της πολιτείας, θεσμούς για τη δικαιοσύνη και τα Σώματα Ασφαλείας που με ευθύνη εσείς καταρρακώσατε.
Κύριοι συνάδελφοι, όλες οι διεθνείς έρευνες δείχνουν ότι για την πρόληψη της βίας και της εγκληματικότητας σε κάθε κοινωνία, καθοριστικό ρόλο παίζουν το μέγεθος των κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων, το αίσθημα της κοινωνικής αλληλεγγύης και πρόνοιας, καθώς και το αίσθημα δικαίου και η σωστή λειτουργία ενός ευνομούμενου κράτους.

(AD)
(LM)
Σήμερα, οι οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες στη δική μας χώρα διευρύνονται συνεχώς. Πρόσφατη έρευνα του Ινστιτούτου της ΓΣΕΕ αναδεικνύει τις τεράστιες ανισότητες στην πρόσβαση στην τριτοβάθμια παιδεία μεταξύ των δυτικών συνοικιών της Αττικής και των πλουσίων προαστίων. Υπάρχει ανισότητα στη νέα γενιά, απόρροια της δικής σας πολιτικής και αντίληψης, απόρροια της άνισης κατανομής του πλούτου και των χαριστικών πράξεων στους πλουσιότερους, αποτέλεσμα της απαξίωσης, της εμπορευματοποίησης όλων των κοινωνικών αγαθών, της υγείας, της πρόνοιας, της παιδείας από τη δική σας Κυβέρνηση.
Η έλλειψη κοινωνικής αλληλεγγύης και συνοχής είναι αιτία πολώσεων και συγκρούσεων, πηγή ανασφάλειας για το μέσο πολίτη, την ελληνική οικογένεια. Υπάρχει ανασφάλεια παντού και για όλους, με υπογραφή «Νέα Δημοκρατία». Υπάρχει ανασφάλεια για τον εργαζόμενο που αγωνιά κάθε μέρα για το αν θα έχει δουλειά αύριο, για τη γυναίκα που δεν ξέρει πόσα χρόνια θα χρειαστούν για να βγει στη σύνταξη και πόση σύνταξη τελικά θα πάρει, για το νέο που αγωνίζεται να βρει δουλειά και βρίσκει μπροστά του κλειστές πόρτες και «γαλάζιους» κομματάρχες έτοιμους να προσφέρουν την ομηρία κάποιου STAGE, με αντάλλαγμα τη συνείδηση και την αξιοπρέπειά του.
Υπάρχει ανασφάλεια για το συνταξιούχο που περιμένει ακόμα το εφάπαξ και ακούει ότι το επικουρικό του ταμείο καταρρέει. Υπάρχει ανασφάλεια για τον αγρότη, τον κτηνοτρόφο που πουλά τα προϊόντα του όλο και πιο φθηνά και είναι καταχρεωμένος στις τράπεζες. Υπάρχει ανασφάλεια για τον έμπορο που ο τζίρος του πέφτει απελπιστικά και επιπλέον ψάχνεται μήπως σήμερα ήρθε και η σειρά του να πέσει θύμα ληστείας ή βανδαλισμού στο μαγαζί του.
Και αυτή η κοινωνική ανασφάλεια επιτείνεται λόγω του καθεστώτος γενικευμένης ανομίας που εσείς δημιουργήσατε, με τον πολίτη να μην εμπιστεύεται την πολιτεία ως κράτος δικαίου. Πού να βρει το δίκιο του ο πολίτης, όταν δεσπόζει η αντίληψη ότι δίκιο έχει πάντα ο δυνατός, ο οικονομικά ισχυρός, το αφεντικό της μιντιοκρατίας, ο μεγαλοπαράγοντας του κόμματος, ο κολλητός του Υπουργού, ο «δικός μας», με ένα κράτος ανίκανο να προστατέψει τη ζωή, την περιουσία, την ελευθερία, τα δικαιώματα του πολίτη;
Όμως, ο λαός μας, κύριοι της Κυβέρνησης, λέει ότι το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι. Εσείς οι ίδιοι είστε που δίνετε το παράδειγμα της ανομίας. Αυτό ακριβώς το μήνυμά σας στη δημόσια διοίκηση και στην ελληνική κοινωνία οδήγησε στη διάλυση παντού. Εσείς είστε που δίνατε προκλητικά μαθήματα φοροδιαφυγής από την τηλεόραση. Είστε εσείς που κάνετε την ανομία πολιτικό ιδεολόγημα με την πρωτάκουστη θεωρία πως ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό. Είστε εσείς που καταρρακώσατε κάθε θεσμό αξιοκρατίας και διαφάνειας.
Σας είχα ζητήσει, κύριε Πρωθυπουργέ, από κοινού και τολμηρά να αντιμετωπίσουμε τις υποθέσεις διαφθοράς που υπονομεύουν τον πολιτικό κόσμο, που υπονομεύουν την εμπιστοσύνη του πολίτη στους δημοκρατικούς θεσμούς και την αξιοπιστία μας διεθνώς. Σας είχα προτείνει να ανοίξουμε από κοινού την υπόθεση της «Siemens», να «καθαρίσουμε» την υπόθεση, να αναλάβουν και τα δυο κόμματα που κατηγορούνται τις ευθύνες τους, με όποιο πολιτικό κόστος.
Σας είχα προτείνει συγκεκριμένα μέτρα διαφάνειας μήπως και από κοινού μπορούσαμε να συμφωνήσουμε. Παράδειγμα είναι οι υπογραφές των Υπουργών στο διαδίκτυο. Πρόκειται για μια απλή απόφαση να σταματήσουμε τα φαινόμενα της διαφθοράς, της σπατάλης, της εγκληματικής κλοπής του χρήματος του ελληνικού λαού, να εμπεδώσουμε την αξιοκρατία, τη λογοδοσία στη δημόσια διοίκηση.
Δεν το θελήσατε! Δεν το τολμήσατε! Προφανώς, διότι βρίσκεται η Κυβέρνηση σας σε ομηρία από τις δικές σας ανομίες, διότι η δική σας Κυβέρνηση είναι αυτή που παράγει τη διαφθορά, τη λεηλασία του ελληνικού κράτους.
Ακούγεται υπερβολή; Τι ήταν η εκτεταμένη επιχείρηση κλοπής με τα ομόλογα των ασφαλιστικών ταμείων; Ήταν μαύρο χρήμα που πήγε σε κόμμα, μας διαμήνυσε ο κ. Ζορμπάς. Τι είναι το πρωτοφανές σκάνδαλο του Βατοπεδίου; Η μισή Κυβέρνηση σε μεσιτείες της δημόσιας περιουσίας, σε αδιαφανείς συναλλαγές με τις τράπεζες κάτω από το τραπέζι. Και τι είναι οι «κουμπάροι» της Νέας Δημοκρατίας; Η διαμεσολάβηση επί χρήμασι, για να πουλάνε προστασία και ασυλία στις εταιρίες. Τι ήταν οι υποκλοπές; Οι ωμές παραβιάσεις βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τι είναι οι μίζες για τις άγονες ακτοπλοϊκές γραμμές στο Αιγαίο; Οι πολίτες να στερούνται λόγω των αδιαφανών συναλλαγών της Κυβέρνησης της εγγυημένης συγκοινωνίας που θα έπρεπε να παρέχει το κράτος.
Σ’ όλες αυτές τις υποθέσεις απαντήσατε με συγκάλυψη, με καθυστέρηση, με μεθοδεύσεις και παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη, προκαλώντας το πρωτάκουστο, να παραιτούνται δηλαδή διαμαρτυρόμενοι εισαγγελείς. Απαντήσατε με δυο μέτρα και δυο σταθμά. Αλλού καλείτε τους Βουλευτές να ψηφίσουν κατά συνείδηση, αλλού βιάζετε τη συνείδησή τους, των δικών σας Βουλευτών, απαγορεύοντάς τους να παραστούν στην Αίθουσα της Βουλής. Ούτε καν τους επιτρέψατε να ψηφίσουν στην υπόθεση Βατοπεδίου.
Αυτό το πολιτικό και ηθικό δίδαγμα είναι που φέρνει την κατάρρευση ενός κράτους δικαίου στη συνείδηση των πολιτών της χώρας μας…
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
…αλλά και στην ίδια τη λειτουργία της διοίκησης, με αλόγιστες αρνητικές συνέπειες και για την εγκληματικότητα στην κοινωνία μας.
Πριν από δυο χρόνια, η χώρα πλήρωσε το βαρύ τίμημα της κυβερνητικής ανικανότητας και της κομματικής διάλυσης των μηχανισμών πυρόσβεσης και πολιτικής προστασίας. Ογδόντα νεκροί και τα μισά δάση της χώρας μας καμένα! Αυτός ήταν ο τραγικός απολογισμός. Σας ρωτώ: Ποιες ασκήσεις έγιναν από τότε για να μη ζήσουμε ξανά τα ίδια;
Για να μην κουράζεστε, σας δίνω εγώ την απάντηση. Απολύτως καμία! Τέτοια περιφρόνηση για ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν! Τέτοια αίσθηση ευθύνης! Δυο χρόνια και ούτε μια άσκηση για να βγουν συμπεράσματα και να διορθωθούν τα όποια πιθανά λάθη!
Πείτε μου, κύριε Πρωθυπουργέ, πώς αξιολογείτε εσείς το έργο της Κυβέρνησής σας στον τομέα της ασφάλειας των φυλακών, όταν μετά την πρώτη απόδραση των διαβόητων κακοποιών υπήρξε πλήρης ατιμωρησία για τους υπεύθυνους. Ενημερώστε τον ελληνικό λαό –σας ρωτώ και πάλι- ποιες ασκήσεις έγιναν από τότε για να μην επαναληφθεί παρόμοιο περιστατικό στις φυλακές.
Και πάλι για να μην κουράζεστε, σας απαντώ. Απολύτως καμία!
Βέβαια, ασκήσεις, εκτεταμένες προσαγωγές, συλλήψεις σκεφτήκατε να κάνετε χθες ενόψει της σημερινής συζήτησης στη Βουλή. Φαίνεται, θα χρειάζεται κάθε μέρα να φέρνουμε το θέμα της ασφάλειας στη Βουλή, όσο είστε Κυβέρνηση, για να αισθανθεί κάποια στιγμή ο Έλληνας πολίτης ασφάλεια στη γειτονιά του.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Πείτε μου, μετά την υπόσχεσή σας το 2004 ότι η λίστα της ντροπής θα έχει πάψει να υπάρχει μέχρι το τέλος του χρόνου, δηλαδή το 2004, δηλαδή η λίστα των ονομάτων για το υποκατάστατο της μεθαδόνης, παιδιών εθισμένων σε ναρκωτικά, τι έχουμε σήμερα, το 2009, πέντε χρόνια μετά; Ο κατάλογος αναμονής για το υποκατάστατο της μεθαδόνης –στην Αθήνα μόνο- έχει φτάσει σε πέντε χιλιάδες νέα άτομα. Δεν είχε αυτή η πολιτική σας επίπτωση ως προς την εγκληματικότητα; Πόσο τελικά θα κόστιζε μια σωστή πολιτική γι’ αυτό το θέμα τα τελευταία πέντε χρόνια; Και μιλάμε, μάλιστα, για μια πολιτική για την οποία είχε συμφωνήσει ομόφωνα η Βουλή. Σίγουρα θα είχε κοστίσει πολύ λιγότερο από τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν για να βρει ο χρήστης τη δόση του, πολύ λιγότερα από τις ζωές που χάθηκαν και τον πόνο που προκάλεσαν.


(ΚΟ)
(1AD)
Πείτε μου, ποιο συμπέρασμα βγάζετε εσείς από το παράδειγμα τού εκτός υπηρεσίας ηρωικού αστυνομικού που έπεσε νεκρός από τα πυρά κακοποιών, του αστυνομικού που προσπάθησε με αυτοθυσία να συλλάβει; Διότι εγώ ένα συμπέρασμα βγάζω: Από την Αστυνομία μας δεν λείπει το αξιόλογο ανθρώπινο δυναμικό, δεν λείπει η θέληση προσφοράς στην κοινωνία. Δεν λείπει ακόμα και ο ηρωισμός. Λείπει το σχέδιο, λείπει η οργάνωση, λείπει η σωστή αξιολόγηση των ανθρώπων.
Εσείς απαξιώνετε τα Σώματα Ασφαλείας, κύριε Πρωθυπουργέ!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Με την ευκαιρία αυτή, θα ήθελα να ευχηθώ τα καλύτερα στον αστυνομικό Σπύρο Θεοδώρου που δίνει τη μάχη για τη ζωή του.
Τέλος, πείτε μου, πού να αποδώσω την απόφασή σας να απορρίψετε την πρόταση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. για τη συγκρότηση Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής για την ασφάλεια και την ανασυγκρότηση της Ελληνικής Αστυνομίας; Πού αλλού, εκτός από την αλαζονεία και τη μονοκομματική ιδιοκτησιακή σας αντίληψη, την αντίληψη της παράταξής σας για τα Σώματα Ασφαλείας; Φαίνεται ότι στα θέματα της ασφάλειας δεν χωράει η συναίνεση και η ομοψυχία, που κατά τα άλλα εσείς παντού διακηρύττετε.
Εμείς επαναλαμβάνουμε τη στήριξή μας στην πρόταση αυτή και σας καλούμε να την υιοθετήσετε σήμερα.
Ταυτόχρονα με τον κομματισμό και την αναξιοκρατία, δώσατε στους άνδρες και τις γυναίκες στα Σώματα Ασφαλείας το χειρότερο μήνυμα. Τους δώσατε το μήνυμα ότι είναι μάταιο και άσκοπο να προσπαθούν για το καλύτερο, αφού το κριτήριο για την εξέλιξή τους και την επιβράβευσή τους, δεν είναι η απόδοση και το αποτέλεσμα, δεν είναι ο επαγγελματισμός τους, δεν είναι η ικανότητά τους, δεν είναι η αυτοθυσία τους, αλλά το πόσο αρεστός είναι κανείς στους κομματάρχες ιθύνοντες στη Ρηγίλλης. Δεν επιβραβεύετε τους άριστους, αλλά τους αρεστούς. Και δημιουργήσατε ένα νέο ρήγμα μεταξύ του πολίτη και της Αστυνομίας που ιστορικά ως Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα είχαμε κλείσει από το 1981 και μετά!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Επιτέλους, δεν είστε ικανοί ούτε στοιχειωδώς να οργανώσετε την ασφάλεια των πολιτών, να προστατεύσετε το κύρος της χώρας στο εξωτερικό, ώστε να μη γινόμαστε διαρκώς η πρώτη κακή και, δυστυχώς, κωμική είδηση στα διεθνή Μέσα Ενημέρωσης. Εκτός κι αν μας πείτε ξανά ότι δεν υπήρξαν δικά σας λάθη. Εκτός κι αν μας πείτε ξανά ότι έφταιγε ο στρατηγός «άνεμος».
Καλά τα μεγάλα λόγια, αλλά προχθές, κύριε Καραμανλή, που ετέθη ένα καίριο και εθνικής σημασίας ζήτημα ασφαλείας, εσείς για άλλη μια φορά κωφεύσατε.
Ο Τούρκος Πρωθυπουργός έθεσε όρους για την τοποθέτηση του κυρίου Ράζμουσεν ως νέου Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ και πήρε τις διαβεβαιώσεις που ήθελε για τα συμφέροντά του, για την εθνική ασφάλεια της Τουρκίας.
Πού ήταν ο Έλληνας Πρωθυπουργός; Ζήτησε διευκρινήσεις; Απαίτησε να ξέρει ακριβώς τι διαβεβαιώσεις πήρε ο κ. Ερντογάν, τι διαβεβαιώσεις πήρε η Τουρκία από το ΝΑΤΟ; Ζήτησε να έχουμε και εμείς δικές μας αντίστοιχες διαβεβαιώσεις για τα δικά μας εθνικά συμφέροντα; Απείλησε έστω με βέτο, όπως έκανε ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας, για να προστατεύσει τα ζωτικά ελληνικά συμφέροντα; Διότι αυτό θα έπρεπε να είχατε κάνει, κύριε Πρωθυπουργέ, για την ασφάλεια όλων μας. Και εσείς ασχολείστε με τις κουκούλες, τα αστυνομικά «παπάκια», τις κομματικές τοποθετήσεις στις Ένοπλες Δυνάμεις.
Μιλήσατε για τους λαθρομετανάστες. Ενεργοποιήσατε τη Συμφωνία την οποία με κόπο διαμορφώσαμε Ελλάδα και Τουρκία για την επαναπροώθηση των μεταναστών στην Τουρκία;
Πού να ασχοληθείτε με τα μεγάλα και σοβαρά, όταν η Κυβέρνησή σας περνά κρίση καθημερινά από τα αδιέξοδα που εσείς δημιουργήσατε. Έχετε τεράστια ευθύνη. Δεν ξέρω αν είστε πραγματικά κουρασμένος. Σήμερα φαίνεστε μια χαρά.
Όμως ξέρω καλά, όπως το ξέρουν και όλοι οι Έλληνες, ότι η κοινωνία κουράστηκε. Κουράστηκε πια από την ανικανότητα της Κυβέρνησής σας!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Κουράστηκε από τις διαλυτικές και κοινωνικά άδικες πολιτικές σας, από τα εφιαλτικά αποτελέσματά τους στην καθημερινή ζωή και την ασφάλεια του πολίτη.
Εμείς πάντως δεν θα κουραζόμαστε να καταθέτουμε τις εποικοδομητικές μας προτάσεις για μια άλλη πορεία που χρειάζεται ο τόπος. Και θα αγωνιζόμαστε συνέχεια όταν -λαού θέλοντος- βρεθούμε στη θέση σας για ένα ευνομούμενο κράτος που θα παρέχει κάθε εγγύηση αξιοκρατίας, διαφάνειας, σιγουριάς, ασφάλειας και κοινωνικής αλληλεγγύης στον Έλληνα πολίτη και την ελληνική οικογένεια.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του Προέδρου του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα απαντήσουμε με αποτελεσματικότητα στο φαινόμενο της εγκληματικότητας με σύγχρονο τρόπο και μέσα και όχι σαν παλιοί ασφαλίτες του ‘50, όπως γίνεται σήμερα.
Θα απαντήσουμε με μία Αστυνομία φιλική προς τον πολίτη, παρούσα στις πόλεις, στα χωριά, στις γειτονιές, στην ύπαιθρο σε όλους τους χώρους, χωρίς βία και αυταρχισμό, με σεβασμό στις ατομικές ελευθερίες, στα ανθρώπινα δικαιώματα και στο Σύνταγμα.
Θα απαντήσουμε με μία Αστυνομία που θα προστατεύει τη ζωή και την περιουσία του κάθε πολίτη. Θα δώσουμε ξανά αυτοπεποίθηση και αξία στον ίδιο τον αστυνομικό. Θα συμφιλιώσουμε ξανά την Αστυνομία με τον πολίτη. Θα εφαρμόσουμε πολιτικές που απαντούν αποτελεσματικά στα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα στις πόλεις και την περιφέρεια, προβλήματα όπως της φτώχιας, της ανεργίας, των ναρκωτικών, της γκετοποίησης των πληθυσμών που προκαλούν σήμερα όξυνση και κοινωνική πόλωση.
Θα χτίσουμε ένα δημοκρατικό και ευνομούμενο, επιτέλους, κράτος. Θα τελειώσουμε επιτέλους με την ανομία.
Η χώρα χρειάζεται θωράκιση απέναντι στο έγκλημα και στις συνέπειές του. Χρειάζεται, επίσης, μια Αστυνομία που λειτουργεί έξυπνα, που χρησιμοποιεί σύγχρονα τεχνολογικά αντίμετρα, απέναντι στο οργανωμένο έγκλημα, το οποίο κάνει μαζική χρήση των νέων τεχνολογιών. Χρειάζεται μια Αστυνομία που θα δημιουργεί αίσθηση ασφάλειας και σιγουριάς στους πολίτες.
Εμείς θα ζητήσουμε και πάλι τη συνδρομή της πανεπιστημιακής κοινότητας, των εγκληματολόγων και των κοινωνιολόγων για να συμβάλλουν στην ανάλυση του εγκληματικού φαινομένου και να βελτιώνουν τις πρακτικές μας.
Θα απελευθερώσουμε αστυνομικές δυνάμεις από την εκτέλεση καθηκόντων διοικητικής κυρίως χρήσης, όπως είναι η επίδοση εγγράφων, ο έλεγχος των καταστημάτων, οι πολεοδομικές παραβάσεις, τα αυθαίρετα, τα οποία θα περάσουν στη Δημοτική Αστυνομία. Έτσι, ένας μεγάλος αριθμός στελεχών της Ελληνικής Αστυνομίας θα αποδεσμευθεί από πάρεργα, για να αξιοποιηθεί στην πρόληψη και την καταστολή κάθε μορφής εγκληματικότητας.
Θα εφαρμόσουμε το θεσμό του «Αστυνόμου της γειτονιάς» κοντά στην οικογένεια, στον οποίο θα μπορεί να απευθύνεται ο κάθε πολίτης για οποιοδήποτε ζήτημα.
Θα ενεργοποιήσουμε τα τοπικά συμβούλια πρόληψης της εγκληματικότητας, όπου η Αυτοδιοίκηση, οι φορείς κάθε γειτονιάς, εθελοντές και απλοί πολίτες καλούνται να εντοπίζουν και να αντιμετωπίζουν τα κοινωνικά προβλήματα σε κάθε περιοχή, πριν αυτά μετατραπούν σε παράνομες και εγκληματικές συμπεριφορές.
Θα ενεργοποιήσουμε και πάλι τις εποχούμενες και πεζές περιπολίες σε όλες τις γειτονιές των αστικών κέντρων, στις πλατείες και στα πάρκα, ώστε οι πολίτες να αισθάνονται ασφαλείς.
Θα στηρίξουμε με κάθε μέσο, υλικό και όχι μόνο, το έργο των αστυνομικών με προτεραιότητα την ανόρθωση του ηθικού τους.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η σκληρή, ναι, ταξική οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης «χτυπά» ευρύτατα κοινωνικά στρώματα, καλλιεργεί φτώχια, ανισότητα, νέες κοινωνικές εντάσεις. Τροφοδοτεί, δυστυχώς, και το εγκληματικό φαινόμενο, όπως το τροφοδοτεί και η κρίση αξιών που βιώνουμε, η ατιμωρησία των ισχυρών, η πεποίθηση των πολιτών ότι το κράτος υπάρχει μόνο για να υπηρετεί την ελίτ της πολιτικής εξουσίας και τα μεγάλα συμφέροντα.
(NP)






(1KO)
Σήμερα η χώρα βυθίζεται στην ανομία. Μια Κυβέρνηση ανεύθυνη αφερέγγυα και αναξιόπιστη. Μια Κυβέρνηση που προσπαθεί να αποδράσει μέσα από ψεύτικα διλήμματα.
Για μας δεν μπορεί να υπάρξει κανένα δίλημμα ανάμεσα στην ασφάλεια και την ελευθερία, ανάμεσα στα δημοκρατικά δικαιώματα και στην καταπολέμηση της εγκληματικότητας. Εμείς απαιτούμε ένα ευνομούμενο κράτος που εγγυάται όλα τα δικαιώματα των πολιτών και τις ελευθερίες του και την ασφάλειά του μέσα σε ένα κράτος δικαίου, ένα ευνομούμενο κράτος που τον σέβεται και τον προστατεύει.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Εσείς δεν εγγυάσθε ούτε το ένα ούτε το άλλο. Η σημερινή Κυβέρνηση δεν μπορεί πια να εγγυηθεί τα απλά δημοκρατικά δικαιώματα του κάθε Έλληνα και της κάθε Ελληνίδας. Κάθε μέρα που μένει στην εξουσία κάνει μεγαλύτερη ζημιά στον τόπο.
Γι’ αυτό τώρα είναι ώρα να μιλήσει ο λαός, για να επιλέξει μια νέα πορεία και κυβέρνηση αξιοπιστίας και ελπίδας, ειλικρίνειας και υπευθυνότητας, μια κυβέρνηση με σχέδιο, με προτεραιότητες, που θα κτίσει ένα δημοκρατικό και ευνομούμενο κράτος και θα δώσει και πάλι στην κοινωνία ασφάλεια, σιγουριά και προοπτική. Μια κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που άοκνα θα αναλάβει το δύσκολο έργο της ανάταξης.
Σας ευχαριστώ.
(Όρθιοι οι Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Θέλω να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής 32 μαθήτριες και μαθητές και 2 συνοδοί δάσκαλοι από το 7ο Δημοτικό Σχολείο Κερατσινίου.
Η Βουλή τους καλωσορίζει και τους εύχεται καλές σπουδές.
(Χειροκροτήματα)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παρακαλώ να επισπεύσετε όσοι θέλετε την αποχώρησή σας από την Αίθουσα και να επικρατήσει απόλυτος ησυχία.
Το λόγο έχει η Γενική Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κυρία Αλέκα Παπαρήγα.
ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Για τα τραγικά γεγονότα και τα τραγικά θύματα της Ιταλίας δεν αρκούν ούτε τα συλλυπητήρια ούτε τα δάκρυα. Είναι καμπανάκι για μας, για την Κυβέρνηση που έχει τώρα ευθύνη να ξανακοιταχθεί η πορεία της αντισεισμικής θωράκισης και η κατάσταση των κτηρίων. Βεβαίως, σωστά ξεκίνησε μια προσπάθεια με τα σχολεία, αλλά αυτό δεν φθάνει.
Για το θέμα που συζητάμε σήμερα. Κατά τη γνώμη μας, ο προσανατολισμός της ομιλίας του Πρωθυπουργού ήταν αποκαλυπτική. Ανάλογος –βεβαίως, δεν θα μπορούσε να ήταν ταυτόσημος, αφού το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι Αντιπολίτευση- ήταν και ο προσανατολισμός της ομιλίας του κυρίου Παπανδρέου. Πού συγκεντρώθηκε η προσοχή; Σε αυτό που οι εγκληματολόγοι λένε –εμείς δεν υιοθετούμε τον όρο, αλλά τον λένε οι εγκληματολόγοι- «μικρή και παραδοσιακή εγκληματικότητα». Αναφέρθηκαν εδώ μια σειρά παραδείγματα.
Η βία συνδέθηκε με τη φτώχεια, την ανεργία, τα θύματα της κρίσης, με την τοξικοεξάρτηση, δηλαδή γενικά με την φτωχολογιά και το λαό. Όχι ότι δεν υπάρχουν τέτοια φαινόμενα εγκληματικότητας. Και η τοξικοεξάρτηση φέρνει το μικρό και παραδοσιακό ποινικό αδίκημα. Όμως, κυρίως με αυτό ασχολήθηκε ο Πρωθυπουργός. Μάλιστα, τη βία και την καταπολέμηση της βίας την ταύτισε με την αντίσταση των φτωχών.
Και δεν είναι τι καταλάβαμε από την ομιλία. Το θέμα είναι πως όλα τα μέτρα που έχει πάρει η Κυβέρνηση και τα τελευταία του ΚΥ.Σ.Ε.Α. -αυτά που έχουν δημοσιοποιηθεί και αυτά που αφήνετε να εννοηθούν ότι θα υιοθετηθούν- είναι μέτρα τα οποία οδηγούν στην στρατιωτικοποίηση της εσωτερικής ασφάλειας, στην κατάργηση της διάκρισης «εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια», στην ταύτιση της ασφάλειας με διάφορες μορφές πάλης που χρησιμοποιεί το λαϊκό κίνημα ή, αν θέλετε, αξιοποιεί η ίδια η Κυβέρνηση, η εκάστοτε κυβέρνηση, για τα χτυπήσει το λαϊκό κίνημα.
Αυτή η κατεύθυνση στρατιωτικοποίησης της εσωτερικής ασφάλειας είναι κατεύθυνση και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ. Δεν μπορεί τώρα να κάνουμε ότι δεν ξέρουμε απ’ αυτά τα πράγματα και ότι αυτά τα μέτρα ακολουθούνται στην Ελλάδα, γιατί υπάρχει ειδικό πρόβλημα. Και όταν πας και συζητήσεις τα ειδικά μέτρα –ελπίζω να έχω χρόνο να σταθώ σε όλα αυτά, με τα οποία, βεβαίως, δεν πρόκειται να συμφωνήσουμε και δεν θα τα ψηφίσουμε- τότε η απάντηση του Υπουργού ή της Κυβέρνησης είναι «Μα, αυτά εφαρμόζονται σε όλες τις χώρες της Ευρώπης». Βεβαίως, ξέρουμε ότι εφαρμόζονται. Σε άλλες χώρες έχουν εφαρμοστεί προ πολλού. Αυτή, όμως, είναι η κατεύθυνση: Στρατιωτικοποίηση.
Μάλιστα υπάρχει και ένα άλλο στοιχείο για το χτύπημα του κινήματος και της εγκληματικότητας, που τη θεωρούμε στα λόγια σαν γέννημα της φτώχειας, αλλά και σαν γέννημα του κινήματος, και τη δημιουργία μηχανισμών συμμετοχής του λαού ως πληροφοριοδότη, με αυτά τα συμβούλια της παραβατικότητας και της συμμετοχής των πολιτών για την καταπολέμηση της εγκληματικότητας, που, βεβαίως, δεν έγιναν μόνο επί Νέας Δημοκρατίας. Ήταν και επί ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Στην κυριολεξία είναι αυτό που λέμε οι σύγχρονοι –με συγχωρείτε για την έκφρασή μου- «ρουφιάνοι». Όποιος θέλει καταγγέλλει, αν θέλετε, και το γείτονά του με τον οποίο διαφωνεί πού είναι και ο κάδος των σκουπιδιών. Όμως, δεν είναι αυτό οι ανθρώπινες αδυναμίες σε αυτήν την υπόθεση. Τέτοιο πράγμα είναι.
Και να ξεκαθαρίσουμε το εξής: Μόνο αυτή η, κατά τους εγκληματολόγους, μικρή παραδοσιακή εγκληματικότητα υπάρχει; Δεν υπάρχει το εμπόριο όπλων; Τι είναι εδώ; Οι φτωχοί και άνεργοι που παίρνουν μέρος; Οι μετανάστες; Γιατί συνδέθηκε το έγκλημα με τους μετανάστες. Υπάρχει το εμπόριο παιδιών. Υπάρχει το εμπόριο ναρκωτικών. Υπάρχουν οι εταιρείες που παρέχουν «εκτελεστές». Υπάρχει η κατασκοπία των πολυεθνικών, που θα χρησιμοποιήσουν εδώ και διασυνδέονται και με το οργανωμένο έγκλημα και με τους εκτελεστές. Και αυτά δεν τα βλέπουμε μόνο στις διάφορες ταινίες. Ε, σαν «σάλτσα» -με συγχωρείτε- έβαλε ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τη SIEMENS, για να αντιπαρατεθεί στα σκάνδαλα στη Νέα Δημοκρατία.
Μόνο το κοινό έγκλημα έχουμε; Έχουμε και το οργανωμένο, με το οποίο δεν έχουν ασχοληθεί καθόλου οι κυβερνήσεις ούτε η περίφημη Ευρωπαϊκή Ένωση. Εκεί θα μπει στα άδυτα των αδύτων των επιχειρηματιών. Καθαρά πράγματα, γιατί η σαπίλα του συστήματος δεν μπορεί να μη διασυνδεθεί και με τέτοιο οργανωμένο έγκλημα, το μεγάλο έγκλημα.
Και εδώ έχει στηθεί ένα σκηνικό το τελευταίο διάστημα: το σκηνικό των κουκουλοφόρων από την πλευρά της Κυβέρνησης και το σκηνικό της ανικανότητας της Αστυνομίας και της Κυβέρνησης από την πλευρά του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Είναι σκηνικό. Βεβαίως, κάθε σκηνικό περιέχει και στοιχεία της συγκεκριμένης πραγματικότητας.
Τη θέση μας για τους κουκουλοφόρους τη γνωρίζετε. Αυτούς τους λεγόμενους «αντιεξουσιαστές», ανεξάρτητα αν όσοι πήραν μέρος ξεκινούσαν από τις «άλφα» ή «βήτα» προθέσεις. Εδώ δεν μετράνε οι προθέσεις για το ρόλο τους και για τη βοήθεια που έδωσαν αντικειμενικά όχι μόνο στον εκχυδαϊσμό του κινήματος, αλλά και στο να δικαιολογηθεί μια σειρά από μέτρα καταστολής.
Όμως, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε ότι υπάρχουν «κουκουλοφόροι» των Ειδικών Σωμάτων Ασφαλείας. Οι κουκουλοφόροι των Ειδικών Σωμάτων Ασφαλείας έδειραν τους τσιγγάνους στον Ασπρόπυργο το 1997 και τον Κύπριο στη Θεσσαλονίκη το 2006. Για την κουκούλα των Σωμάτων Ασφαλείας δεν θα γίνει καμία συζήτηση;
Και με αυτήν την έννοια διαφωνούμε με την ποινικοποίηση της κουκούλας. Είναι άλλο πράγμα η κοινωνική κριτική στη λογική ότι το σύγχρονο επαναστατικό υποκείμενο είναι οι κουκουλοφόροι και το σύγχρονο όπλο του λαϊκού κινήματος –αυτό ειπώθηκε και από το στόμα ειδικού στελέχους του Κόμματος- είναι η πέτρα και η κουκούλα.
(XF)
(1PN)
Άλλο πράγμα αυτό, η κοινωνική, η πολιτική κριτική και άλλο και η ποινικοποίηση της κουκούλας. Το πολύ-πολύ θα συλλάβουν κανέναν ξεστρατισμένο παιδί. Και το μέτρο θα το χρησιμοποιήσουν για να συλλαμβάνουν διαδηλωτές.
Και εδώ από τη μια μεριά θέλει η Κυβέρνηση να αποσυμφορήσει τις φυλακές και από την άλλη φτιάχνει αδικήματα για την κουκούλα, που δεν μπορούν να εξαγοραστούν ακόμα και για αδικήματα που προβλέπει η νομοθεσία ότι εξαγοράζονται.
Εδώ, όμως, υπάρχει και μια άλλη πλευρά. Διότι δεν μπορούμε να αποκόψουμε όλα αυτά τα φαινόμενα που έχουμε -και μάλιστα τώρα που έχουμε και το διεθνή κουκουλοφορισμό στο Στρασβούργο- από τη νομοθεσία την οποία έχει ψηφίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση και η οποία έχει εσωτερικευθεί και στην Ελλάδα. Και η νομοθεσία φτιάχτηκε είτε με πρόσχημα είτε με αφορμή ή για να μην πω τίποτα άλλο, μετά το 1999 και το γνωστό χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους, όπου καταργείται η διαφορά ανάμεσα σ’ αυτό που λέμε ποινικό έγκλημα και στις διάφορες μορφές της ταξικής, της πολιτικής πάλης. Και όπου θεωρείται έγκλημα -και μάλιστα ο στρατός μπορεί να παρέμβει και έχει ψηφιστεί επί ΠΑ.ΣΟ.Κ. η δυνατότητα παρέμβασης του στρατού στην περίπτωση όπου γίνονται απεργίας- όπου έχουμε αποκλεισμό δρόμων, όταν θίγονται τα συμφέροντα των επιχειρηματιών. Και εδώ η λέξη «βία» και από την Κυβέρνηση και από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. χρησιμοποιείται κυρίως για το κίνημα με άμεσο ή έμμεσο τρόπο.
Εδώ εμείς θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα γιατί τις τελευταίες μέρες έχουμε και το εξής πράγμα: Η ηγεσία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. έκανε σημαντικά βήματα στο να υιοθετήσει -για πρώτη φορά έγινε αυτό- την άποψη και να το πω καθαρά, που ξεκίνησε από τον Μπους και η οποία βεβαίως είναι και ιδεολογία και θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την ποινικοποίηση της κομμουνιστικής ιδεολογίας. Και βεβαίως άλλο είναι η πολεμική στην κομμουνιστική ιδεολογία και άλλο πράγμα είναι η ποινικοποίηση της κομμουνιστικής ιδεολογίας.
Φαντάζομαι, κύριε Παπανδρέου, αν γίνετε Κυβέρνηση θα έχετε πολλούς να επιλέξετε για Υπουργούς Δημόσιας Τάξης. Βλέπω μια σειρά στελέχη ετοιμάζονται για να παίξουν αυτό το ρόλο. Διότι λέγεται το εξής πράγμα: Το Κ.Κ.Ε. στο καταστατικό του υποστηρίζει την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος. Μεγάλη ανακάλυψη αυτή! Από το 1918 το λέμε. Και όχι μόνο υποστηρίζουμε την ανατροπή, λέμε θα παλέψουμε ο λαός να το ανατρέψει αυτό το σύστημα. Σιγά, ανακάλυψη είναι αυτή; Γιατί, λοιπόν, τώρα μπαίνει το θέμα ότι αυτό αντίκειται στη σύγχρονη δημοκρατία; Σε τι αντίκειται; Και ότι χρησιμοποιούμε, λέει, τη δημοκρατία για να βοηθήσουμε προς αυτή την κατεύθυνση. Ε, καλά αυτό δεν το έχουμε πει εμείς; Δεν κατάλαβα, θα μας στείλετε σε κανένα ειδικό δικαστήριο;
Γιατί τις θέλουμε τις δημοκρατικές ελευθερίες; Τις θέλουμε τις δημοκρατικές ελευθερίες για να μπορεί να παλεύει ο λαός για το ψωμί του, για να παλεύει κατά τον απολύσεων, για να οργανώνει απεργίες, διότι αυτό είναι το όπλο που έχει σήμερα ο εργάτης κατά των επιχειρηματιών, να διοργανώνει διαδηλώσεις, αποκλεισμούς δρόμων όταν το αποφασίζει. Βεβαίως γι’ αυτό χρειάζονται οι δημοκρατικές ελευθερίες. Γιατί χρειάζονται; Για να κάνουμε διάλογο; Ή για να φτιάχνουμε εθνικά συμβούλια καταπολέμησης της εγκληματικότητας; Και οι δημοκρατικές ελευθερίες χρειάζονται για να αποφασίζει ο λαός όταν θέλει και όποτε θέλει, ποια κυβέρνηση θέλει, ποιο κοινωνικό σύστημα θέλει. Αν δε θέλει το σοσιαλισμό, δεν θα έρθει σοσιαλισμός. Εμείς, δηλαδή τι λέμε; Παλεύουμε η λαϊκή πλειοψηφία να δημιουργηθεί ακριβώς για να ανατρέψει αυτό το σύστημα. Γιατί αυτές τις μέρες γίνεται αυτό το πράγμα; Εντάξει, να πείτε ότι ανεχόσαστε μόνο τα κόμματα τα οποία συμφωνούν με τον καπιταλισμό ή με το νέο καπιταλισμό που ψάχνει ο κ. Στίγκλιτς.
Δεν είναι απλά πράγματα αυτά. Και να το ξεκαθαρίσουμε. Εμάς το αυτί μας δεν ιδρώνει. Ούτε φοβόμαστε ούτε έχουμε κανένα πρόβλημα. Αντίθετα αυτά λέγονται σε μια περίοδο που γίνονται διεργασίες μέσα στη συνείδηση του λαού, σοβαρές διεργασίες. Και ακριβώς αυτός ο σάπιος αντικομμουνισμός, ο εμετικός αντικομμουνισμός που αποκρυσταλλώθηκε και στο ψήφισμα του Ευροκοινοβουλίου, το οποίο είναι κακό πράγμα, δείχνει από την άλλη μεριά ότι υπάρχει ένα κίνημα με δυνατότητες να ανέλθει. Και ξέρετε ότι ο αντικομμουνισμός δεν χτυπάει μόνο τους κομμουνιστές. Όποτε αυτός έγινε ισχυρός χτύπησε γενικότερα το λαϊκό κίνημα κι αυτές ακόμα τις αστικές ελευθερίες.
Δεν μας αρκούν τα Σώματα Ασφαλείας που έχουμε; Πρέπει να φτιάξουμε καινούργια; Η έκθεση της ΕΛΑΣ για την εγκληματικότητα το 2008 –δεν θα σταθώ σε όλα, ορισμένα τα είπε και ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ.- αναφέρει ότι διατέθηκαν 245.825 αστυνομικοί –εννοεί συνολικά αριθμό, οι ίδιοι πάνε, δεν είναι τόσοι- σε διάφορες εκδηλώσεις, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι λαϊκές κινητοποιήσεις. Δεν είναι δείγμα αυτό πού είναι προσανατολισμένη η ΕΛΑΣ; Και μετά λέμε ότι οι αστυνομικοί είναι αυτό και αυτό. Είμαστε βέβαιοι ότι η μεγάλη πλειοψηφία των παιδιών που θέλουν να γίνουν αστυνομικοί δεν πάνε να χτυπήσουν το γονιό τους, το γείτονά τους, τον συντοπίτη τους, πάνε για να χτυπήσουν το έγκλημα. Και όταν λένε τάξη και ασφάλεια δεν φαντάζομαι να ξεκινάνε να πάνε να σκοτώσουν απεργούς. Αλλά εκεί τους προσανατολίζουν.
Οι λαϊκοί αγώνες, παραδείγματος χάρη, μπαίνουν στην ίδια μοίρα για την Κυβέρνηση με τους ποδοσφαιρικούς αγώνες. Για τη φύλαξη των χωματερών και των ΧΥΤΑ διατέθηκαν 43.825 αστυνομικοί, 506,83% αύξηση σε σχέση με το 2007. Εκεί είναι προσανατολισμένη ΕΛΑΣ.
Βεβαίως όταν διαπαιδαγωγήσεις τους αστυνομικούς ότι ο εχθρός αυτός είναι και όταν υπάρχουν αν θέλετε και προβοκάτορες οι οποίοι θέλουν να δημιουργηθεί σύγκρουση με την Αστυνομία, τότε και ένα μέρος των αστυνομικών θα αποκτήσει και ένα μίσος απέναντι στο διαδηλωτή.
Αλλά για να δούμε, έχουμε ενίσχυση της Αστυνομίας και επί ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τώρα επί Νέας Δημοκρατίας και νέα Σώματα; Ναι, έχουμε νέα επίλεκτα Σώματα, την Ομάδα Ζ, τα ΜΑΤ, τα ΜΕΑ, τα ΕΚΑΜ, Ομάδα Σ, Ομάδα Δ. Έχουμε νέες υπηρεσίες, κρατική ασφάλεια, Αντιτρομοκρατική, Διεύθυνση Αντιμετώπισης Εγκλημάτων Βίας. Νέοι θεσμοί, αστυνόμευση της γειτονιάς, κοινοτικός αστυνόμος, εθελοντής αστυνόμος, τα τοπικά συμβούλια πρόληψης και παραβατικότητας. Και μας κάνει εντύπωση. Καλά τα υποστηρίζει η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και το ΛΑΟΣ. Καλά δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα που το ΛΑΌΣ να μην το υποστηρίζει, ο ΛΆΟΣ, δεν ξέρω πώς λέγεται…
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Στη λήγουσα ο τόνος.
ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ που έχει μια ευαισθησία σε αυτά, τι πιστεύει; Ότι μπορεί η Αστυνομία να συνεργαστεί με το λαό για να πιάσει το οργανωμένο έγκλημα; Σε πληροφοριοδότες θα μετατραπούν, για να μην πω ποιοι θα μπουν στα αυτά τα συμβούλια της παραβατικότητας από τους κατοίκους. Μπορεί να μπουν και οι ίδιοι οι παραβάτες.
Επιπλέον υπάρχει και το πρόβλημα, το οποίο επίσης έχει υιοθετήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτού του ευρωπαϊκού χάρτη, όπως τον λένε, των ελευθεριών και της ασφάλειας. Μα, αυτό είναι όλο το ιδεολογικό Σύνταγμα της κρατικής βίας και καταστολής. Ό,τι έρχεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρείται ωραίο, αρκεί να έχει μια σάλτσα των ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων.
Ποιο είναι το αποτέλεσμα της ενίσχυσης όλων αυτών των Σωμάτων; Στρατιές ΜΑΤ, χημικά, συλλήψεις, μαθητοδικεία, αγροτοδικεία, Jumboδικεία, αστυνομική εγκύκλιος για περιορισμό των διαδηλώσεων, αστυνομικές δυνάμεις φρουρούν τα συμφέροντα των εργοδοτών στις απεργίες και τα δικαστήρια, εφαρμογή του ευρωτρομονόμου, που στην αλήθεια είναι του νόμου Σταθόπουλου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που είναι εμπνευσμένος από τον τρομονόμο, εναντίον διαδηλωτών στη Λάρισα. Αν κάποιοι διαδηλωτές ή δεν ξέρω τι είναι αυτοί, έσπασαν βιτρίνες, υπάρχει νόμος να τους αντιμετωπίσει. Γιατί εντάσσονται στον τρομονόμο; Σύλληψη χαφιέδων. Είχαμε κι αυτό. Σε διαδηλώσεις χαφιέδες, σε συνελεύσεις σωματείων.
Γι’ αυτά τι λέει η Κυβέρνηση; Πώς μπήκαν αυτοί οι χαφιέδες μέσα εκεί; Και επί ΠΑ.ΣΟ.Κ. υπήρχαν. Δηλαδή πώς πήγαν; Έτσι μόνοι τους;
Εν πάση περιπτώσει να το πούμε, η σύγχρονη ευρωπαϊκή αντίληψη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Κυβέρνησης εδώ είναι ο αγωνιζόμενος λαός εχθρός.

(BS)
XF
Εργαζόμενοι και νέοι προσάγονται αυθαίρετα στα αστυνομικά τμήματα. Υφίστανται ελέγχους σωματικούς ή ελέγχους στα αυτοκίνητα και μηχανάκια χωρίς καμία αφορμή. Γίνονται ξυλοδαρμοί και κακοποίηση συλληφθέντων διαδηλωτών και ιδίων μεταναστών. Ατιμωρησία των αστυνομικών. Γι’ αυτό μιλήσαμε εμείς για χρονικό προαναγγελθέντος θανάτου για την δολοφονία του δεκαπεντάχρονου μαθητή στα Εξάρχεια.
Και μάλιστα τώρα έρχεται η κυβέρνηση υπεράνω ρατσισμού και ξενοφοβίας και λέει «θα εντάξω στα διάφορα σώματα και τους μετανάστες». Δηλαδή, τι θέλει; Να χαφιεδίζουν τους δικούς τους. Αυτό θέλει. Αυτό θα κάνει. Να χαφιεδίζουν τους Αφγανούς, να χαφιεδίζουν τους Πακιστανούς. Θα φτιάξει και ειδικό σώμα χαφιεδισμού μέσα στους εργάτες μετανάστες, στους άνεργους κ.λπ.
Αυτή την Ομάδα Δέλτα στην Αθήνα την κατεβάσατε στους δρόμους εσπευσμένα. Ανεξάρτητα από την κάθε διαφωνία μας μ’ αυτές τις ομάδες, γεννιέται σοβαρό ζήτημα, γιατί τους κατέβασαν χωρίς την κατάλληλη εκπαίδευση και εξοπλισμό με συνέπεια, βεβαίως, και αυτόν τον βαρύτατο τραυματισμό του αστυνομικού.
Και έχουμε τώρα με τα μέτρα της Κυβέρνησης: 6000 επιπλέον αστυνομικούς και συνοριοφύλακες. Μα η Ελλάδα έχει το μεγαλύτερος σχετικά με τον πληθυσμό αριθμό αστυνομικών. Αγορά εξακοσίων μοτοσικλετών και δυο χιλιάδων περιπολικών, αστυνομικοί σκύλοι, αυτοκίνητα με μάνικες νερού για την διάλυση των διαδηλώσεων. Αυτά τα ζήσαμε πριν το 1967. Έτσι διέλυαν τις διαδηλώσεις. Με τη μάνικα του νερού.
Συζητιέται και η αλλαγή για την οπλοχρησία στους αστυνομικούς. Που αυτό μπορεί να ανοίξει τον νόμο μέσα στο γενικό πλέγμα που υπάρχει για αδιάκριτη χρήση όπλων. Καταδρομικού χαρακτήρα επιδρομές σε συγκεκριμένες περιοχές. Παρακολούθηση ενδεχόμενων στόχων. Δεν θα συμφωνήσουμε με την άρση των όποιων νομικών εμποδίων έχουν απομείνει και με την διαρκή απαξίωση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων και Προσωπικού Χαρακτήρα για την πλήρη λειτουργία των χαφιεδοκάμερων. Θα έχουμε 1100 χαφιεδοκάμερες. Προϋπόθεση για να λειτουργήσουν αυτές είναι να λειτουργήσει το περίφημο σύστημα, που μας εφοδίασε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., το C4I. Και ευχόμαστε να μην λειτουργήσει αυτό το σύστημα. Εκατοντάδες εκατομμύρια πλήρωσε ο ελληνικός λαός. Και αφήστε τι έγινε με την επιτροπή προμηθειών. Ας μην τα ξαναπούμε αυτά.
Διαφωνούμε με την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου και τις κατ’ οίκον έρευνες με εντάλματα εξπρές. Δηλαδή, τηλεφωνώ εγώ και λέω «πηγαίνετε στο σπίτι του Χαλβατζή, είναι ύποπτος». Αμέσως εισαγγελική έρευνα. Δηλαδή, εδώ οποιοδήποτε εμπόδιο υπάρχει καταργείται. Και όλο αυτό για το έγκλημα.
Άρση της ανωνυμίας των καρτοκινητών. Αυτό είναι. Γι’ αυτό απέδρασαν ο Παλαιοκώστας με τον Ριζάι.
Λήψη δειγμάτων DNA και δείγματα αρχείων από όποιον απλό συλλαμβάνεται. Δηλαδή, προσάγουν έναν, του παίρνουν και δείγμα DNA.
Και ποινικοποίηση συμπεριφοράς: της κουκούλας. Αυτεπάγγελτη δίωξη για περιύβριση αρχής κ.λπ.
Και αυτός ο μηχανισμός εκκαθάρισης του κέντρου της Αθήνας! Κάθε πρωί σε ραδιοφωνικό σταθμό ακούω αυτό το πράγμα: Η εκκαθάριση του κέντρου της Αθήνας. Και οι δυο στους τρεις που μιλάνε λένε για τους μετανάστες.
Ως προς το πανεπιστημιακό άσυλο είναι επίκεντρο τώρα το Πανεπιστήμιο της Μακεδονίας με στημένα πανηγυράκια και κουκουλοφόρους ή λεγόμενους αντιεξουσιαστές. Να ξεκινήσει η παραβίαση του ασύλου από το Πανεπιστήμιο της Μακεδονίας. Και εννοείται ότι εμείς έχουμε καταγγείλει όλους αυτούς τους προβοκάτορες ή τους δήθεν επαναστάτες οι οποίοι προσφέρουν όπλα για την κατάργηση του ασύλου. Εμείς δεν θα το επιτρέψουμε στο όνομα της καταγγελίας αυτών. Γιατί το άσυλο μπορεί να το υπερασπιστεί και ο λαός και η νεολαία.
Παραγγελία Σανιδά προς τους εισαγγελείς πρωτοδικών να ερευνήσουν ποιοι χώροι είναι υπό κατάληψη και αν τελούνται αυτόφωρα εγκλήματα.
Ανάμειξη ξένων αστυνομικών και πρακτόρων. Υπήρχαν οι αστυνομικοί και οι πράκτορες. Αυτό το ξέραμε. Δεν έφυγαν ποτέ. Αλλά τώρα δημοσιοποιήθηκε πρόσκληση αστυνομικών της Scotland Yard κ.λπ. για αντιτρομοκρατική συνεργασία και όλα.
Για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα και για να μιλήσει το ΚΚΕ καθαρά: Εμείς έναν νόμο υπηρετούμε. Αυτό που λέει ο κόσμος στους δρόμους: νόμος είναι το δίκαιο του εργάτη. Αυτός για μας είναι νόμος. Και παλεύουμε για να δημιουργηθούν προϋποθέσεις, να αλλάξει και το νομικό καθεστώς, να αλλάξει και η εξουσία. Υποστηρίζουμε όλες τις μορφές πάλης που το κίνημα πρέπει να χρησιμοποιεί με διαδικασίες δημοκρατικές και αποφάσεις προκειμένου να υπερασπιστεί τα δικαιώματά του από την εργοδοτική βία, από την κρατική βία κ.λπ. Για μας η βία προκύπτει από το ίδιο το σύστημα, από το ίδιο το κράτος και από τους εργοδότες.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική έδρα καταλαμβάνει ο ΣΤ' Αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, κ. Ιωάννης Δραγασάκης)
Και γι’ αυτό λέμε να πάρει πίσω η Κυβέρνηση τα μέτρα. Υπάρχει αρκετό νομικό οπλοστάσιο για να αντιμετωπίσει το ποινικό έγκλημα. Δεν συζητάμε, ούτε παζαρεύουμε τις δημοκρατικές κατακτήσεις του λαού, τις κατακτήσεις που διευκολύνουν τους αγώνες για την βελτίωση της ζωής του, για μια ζωή αντάξια της προσφοράς που δίνουν οι εργαζόμενοι μέχρι την κατάργηση της εξουσίας από εκείνους που παράγουν τον πλούτο σ’ αυτή τη χώρα. Να πάρει πίσω όλα τα μέτρα που έχουν διαχρονικό χαρακτήρα και στραγγαλίζουν τα συλλογικά και ατομικά δικαιώματα του λαού, ειδικά την ελεύθερη συνδικαλιστική και πολιτική δράση στους τόπους δουλειάς, την εξασφάλιση του δικαιώματος στην διαδήλωση χωρίς χαφιεδοκάμερες και αστυνομοκρατία.
Και σαν κόμμα παλεύουμε και θα εντείνουμε ακόμα περισσότερο την πάλη μας για την δημοκρατία στους τόπους δουλειάς, σπουδών και κατοικίας. Αυτό να το ξεκαθαρίσουμε.
Και όταν λέμε κίνημα μιλάμε για ένα κίνημα το οποίο ισότιμο ρόλο έχουν και οι μετανάστες. Και είμαστε ριζικά αντίθετοι με κάθε μέτρο το οποίο εμποδίζει το δικαίωμά τους να διεκδικήσουν δουλειά.
Και μ’ αυτή την έννοια ναι είναι υπαρκτό το πρόβλημα της ανασφάλειας του λαού από την εγκληματικότητα αλλά η εγκληματικότητα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί από μια κυβέρνηση ή μηχανισμούς οι οποίοι εξισώνουν το ποινικό έγκλημα, το ποινικό αδίκημα με το λαϊκό κίνημα και την βία που όταν θέλει ο λαός μπορεί να χρησιμοποιήσει εναντίον των λίγων.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ευχαριστούμε την κ. Παπαρήγα.
Έχω την τιμή ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα Άνω Δυτικά Θεωρεία παρακολουθούν την συνεδρίασή μας 41 μαθήτριες και μαθητές και 3 συνοδοί δάσκαλοι από το 2ο Δημοτικό Σχολείο Περιστερίου. Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Αλαβάνος.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Κατ’ αρχήν θα ήθελα και εγώ εκ μέρους όλου του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς να εκφράσω τη βαθιά μας λύπη και οδύνη για όλους αυτούς που έχασαν την ζωή τους, έχασαν συγγενείς, έχασαν τα σπίτια τους στην Ιταλία, για τον Έλληνα φοιτητή. Να αναλογιστούμε πόσο πολύτιμη είναι η ζωή του καθένα και πολύ περισσότερο ενός νέου ανθρώπου και πόσο, αν θέλετε, από την πλευρά των νόμων και της διαχείρισης της καθημερινότητας θα πρέπει να υπάρχει ως κεντρικός άξονας ο σεβασμός στην ανθρώπινη ζωή.
Έρχομαι τώρα στο θέμα που συζητάμε. Πιστεύω ότι ο κ. Πρωθυπουργός ήταν άψογος εκφραστής της παράδοσης της δεξιάς για τον νόμο και την τάξη. Μια παράδοση η οποία μέσα στις δεκαετίες που έχουν περάσει έχει οδηγήσει πάρα πολλές φορές την χώρα μας σε συνθήκες μικρής και μεγάλης ανωμαλίας. Γιατί η προσέγγιση και το γεγονός ότι αφιέρωσε πάνω από την μισή του ομιλία στον Δεκέμβρη ήταν απλώς και μόνο δημαγωγική. Μια προσέγγιση φόβου. Δημιουργία φόβου απέναντι στους πολίτες. Και όχι πως θα προσεγγίσουμε ένα πολύ σύνθετο ζήτημα.
Υποθέτω ότι ο κ. Πρωθυπουργός ξέρει τον Εθνικό Ύμνο, ή τουλάχιστον την πρώτη στροφή η οποία λέει «σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού την τρομερή, σε γνωρίζω από την όψη που με βία μετράει τη γη». Δεν είναι τόσο απλό να κάνουμε καλλιστεία εδώ καταγγελίας της βίας. Να μην σκεφτούμε σε κάθε συνθήκη, σε κάθε χρόνο, την άλλη διάσταση που μπορεί να έχει, την διαφορετική διάσταση. Και φυσικά –για να μην υπάρξουν παρερμηνείες για μας- σε πεδίο κοινοβουλευτικής δημοκρατίας δεν έχει θέση η χρήση βίας για την προώθηση των πολιτικών αιτημάτων.
Εμείς ως Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς για την σημερινή συζήτηση κάναμε μια ειδική ημερίδα χθες με καθηγητές πανεπιστημίου, με διαπρεπείς ποινικολόγους, με ψυχιάτρους, με τους εκπροσώπους των αστυνομικών, με εκπροσώπους της νεολαίας για να προσεγγίσουμε αυτό το θέμα της βίας, της εξτρεμιστικής δράσης, της εγκληματικότητας.
(RG)


( BS)
Και κρατάμε μερικά πράγματα, για να πούμε ότι δεν είναι απλά τα ζητήματα. Κρατάμε αυτά που μας είπε η ψυχίατρος η Φρόσω η Μουρελή, ότι σήμερα η προσφυγή στη βία από τη νεολαία πολλές φορές πάει να λύσει τραύματα και ζητήματα και ματαιώσεις, οι οποίες έχουν γίνει στους παππούδες τους του εμφυλίου, απ’ όποια πλευρά και αν ήταν, ή στους πατεράδες και στις μανάδες τους της δικτατορίας. Ή δεν ξεχνάμε αυτό που μας είπε ο ψυχαναλυτής Νίκος Σιδέρης, ότι το παιδί μπαίνει μέσα στην κοινωνία, έχοντας στοιχεία βίας, τα οποία εντείνονται από τη διάρρηξη των δεσμών ανάμεσα στις γενιές και των δεσμών αλληλεγγύης μέσα στην κοινωνία; Γιατί, λοιπόν, αυτή η υποκρισία; Γιατί είσθε γραμματείς και φαρισαίοι. Υποκριτές είσθε και θα σας πω γιατί. Γιατί ο Πρωθυπουργός αφιερώνει τη μισή του ομιλία στη βία, η οποία έχει μια πολιτική διάσταση και σας λέω το εξής για το 2008. Δεν υπήρξε, ούτε ένας νεκρός -χωρίς να υποτιμήσω εγώ τον κίνδυνο και την ανάγκη να προστατευτεί η δημοκρατία μας από όλες αυτές τις ενέργειες- από τρομοκρατία στη χώρα μας και την ίδια χρονιά υπήρξαν 1522 νεκροί -στην πλειοψηφία νέοι άνθρωποι- από τροχαία, όπου ανύποπτοι έχασαν τη ζωή τους. Οι οικογένειες έχασαν τα παιδιά τους και απόκτησαν τραύματα, τα οποία δεν επουλώνονται. Την ίδια στιγμή, χάθηκαν περίπου 150 άνθρωποι -πολλοί απ’ αυτούς νέοι- από εργατικά ατυχήματα. Την ίδια στιγμή, είχαμε 320 περίπου αυτοκτονίες, οι περισσότερες νέων ανθρώπων. Την ίδια στιγμή, είχαμε 240 περίπου νεκρούς από ναρκωτικά. Γιατί, λοιπόν, δεν προσεγγίζουμε σωστά, δεν βάζουμε ιεραρχήσεις και η προσέγγιση υποτάσσεται στην ανάγκη αύξησης της εκλογικής πολιτικής επιρροής και σ’ αυτήν την επίθεση, η οποία δεν γίνεται με ευθύ τρόπο, αλλά την είδαμε ακόμη μια φορά, του Πρωθυπουργού απέναντι στο Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Δεν ήταν, όμως, επίθεση ενάντια στο Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς στην πραγματικότητα. Πίσω απ’ αυτό, ήταν επίθεση ενάντια στην πολιτική δράση των νέων ανθρώπων, στα κινήματα των συμβασιούχων, στα κινήματα του άρθρου 16, στην απόγνωση και το θυμό των μαθητών και μαθητριών του Δεκέμβρη, για το χάσιμο του Αλέξη Γρηγορόπουλου.
Θέλουμε μια πιο ειλικρινή, μια πιο αποτελεσματική και μια απαλλαγμένη από δημαγωγίες προσέγγιση από τη μεριά της Κυβέρνησης στο πρόβλημα αυτό. Και τι σημαίνει αυτή η προσέγγιση; Σημαίνει ότι η βία, η οποία σήμερα γεννιέται για πολλούς λόγους με έναν πολλαπλασιαστικό τρόπο, πρέπει να αντιμετωπιστεί μέσα από τα θερμοκήπια και μέσα από τις μήτρες που τη γεννούν.
Και έρχομαι στο δεύτερο σημείο. Ειπώθηκε και από άλλους ομιλητές ότι μία από τις μήτρες που γεννάει τη βία και την αυξάνει σήμερα, είναι η οικονομική κρίση, είναι η δημιουργία στρατιών καταφρονημένων, απελπισμένων, καταστρεφόντων και αυτοκαταστρεφομένων. Κάντε μια βόλτα στην οδό Πειραιώς το βράδυ, για να δείτε τι κοινωνία έχουμε αφήσει να αναπτυχθεί μέσα πού; Μέσα στο Δήμο της Αθήνας, στο κέντρο του Δήμου της Αθήνας, όπου συνάδελφός σας ασκεί τη δημαρχία. Τι κάνετε γι’ αυτό το θέμα; Τι μας λέτε; Ας υπάρχουν αυτά τα προβλήματα τα κοινωνικά που εκδηλώνονται με μορφές παραβατικότητας και θα έλθει η Αστυνομία να τα λύσει. Κατ’ αρχήν, δεν τα λύνει η Αστυνομία, δεν μπορεί να τα λύσει. Πέρα από το ότι δεν είναι αυτό θέμα της Αστυνομίας, τι κάνετε για να μειώσετε αυτό το θερμοκήπιο, για να μην παράγει ειδικά σήμερα όλα αυτά τα άνθη του κακού και της αυτοκαταστροφής και καταστροφής που έχουμε; Τίποτα δεν κάνετε. Το αντίθετο κάνετε. Αντί το χρήμα να πάει εκεί που υπάρχει ανάγκη, το χρήμα πηγαίνει στις τράπεζες.
Αντί να πάρετε μέτρα –πέρασαν από εδώ όλες αυτές τις μέρες οι κτηνοτρόφοι όλης της Βόρειας Ελλάδας, οι κλωστοϋφαντουργοί του Λαναρά είναι στο Σύνταγμα, οι αγρότες είχαν κινητοποιήσεις πριν από λίγο καιρό- να εξασφαλίσετε απασχόληση, να εξασφαλίσετε δουλειά, να αισθανθεί ασφάλεια η οικογένεια, να αισθανθεί ότι έχει λόγο ύπαρξης ο νέος και η νέα, ότι δεν έχει τελειώσει πανεπιστήμια ή σχολεία και ξαφνικά βρίσκεται σε μια κοινωνία, η οποία δεν τον χρειάζεται, τι κάνετε; Μας λέτε 50% μείωση του τέλους ταξινόμησης αυτοκινήτων. Για να βοηθήσουμε, ποιον; Για να βοηθήσουμε τη βιομηχανία του κ. Σαρκοζί και της κυρίας Μέρκελ; Ρίχνετε λίπασμα στο θερμοκήπιο της κρίσης.
Μετανάστες. Δεν παίρνουμε τα μηνύματα από τη Γαλλία. Στη Γαλλία έχουμε δεύτερη και τρίτη γενιά μεταναστών. Η μεγάλη τους πλειοψηφία είναι ήδη Γάλλοι πολίτες, οι οποίοι όμως, επειδή περιθωριοποιήθηκαν και εξοβελίστηκαν από την αγορά εργασίας στα λαϊκά προάστια του Παρισιού, βλέπουμε σε τι ξεσπάσματα, περιοδικά πια, προχωρούν. Τι κάνουμε εμείς; Γιατί τους αντιμετωπίζουμε έτσι; Γιατί δεν βλέπουμε και δεν παρεμβαίνουμε σε γειτονιές, όπως ο Άγιος Παντελεήμονας, η Κυψέλη, όπου ο μετανάστης που δεν βρίσκει δουλειά, ο μετανάστης που έχει συμβάλει στην ανάπτυξη της χώρας μας όλα αυτά τα χρόνια, συναντιέται με τον Έλληνα που χάνει τη δουλειά και που δημιουργείται μια κατάσταση δηλητηρίου, την οποία προσπαθούν και να φτιάξουν και να αξιοποιήσουν διάφοροι δημαγωγοί πάνω στα θέματα του εθνικισμού, σαν να φταίνε αυτοί, οι οποίοι έχουν την ίδια κακομοιριά με μας, με τους δικούς μας πολίτες.
Πηγαίνετε στην Κρήτη να δείτε ομάδες μεταναστών, οικογένειες να αναγκάζονται μέσα απ’ αυτόν τον εκφυλισμό και την ταπείνωση να λειτουργούν, ως οίκοι ανοχής. Γιατί; Γιατί έχουμε αυτό το πρόβλημα της κρίσης. Τι κάνετε; Γιατί δεν προχωρούμε σε νομιμοποιήσεις; Γιατί δεν έχουν χαρτιά; Για ποιο λόγο δεν έχουν δικαιώματα; Για ποιο λόγο δεν περνούν στη ζωή μας με τα δικαιώματα που έχει ο Έλληνας πολίτης; Ακριβώς γιατί όχι μόνο είναι δικαίωμά τους, αλλά γιατί όλοι χρειαζόμαστε την ασφάλεια. Και φυσικά υπάρχουν προβλήματα και ειπώθηκαν με τους δρόμους του δουλεμπορίου, όπως αυτούς που έχει ανεχθεί η Τουρκία και για τους οποίους κλείνει τα μάτια η Ευρωπαϊκή Ένωση και πρέπει να αντιμετωπιστούν.
Υπάρχει η μήτρα της παιδείας. Έχετε δει τη σχολική διαρροή, έχετε δει τη σχολική αποτυχία; Χθες δημοσιεύονταν σε μια εφημερίδα τα ποσοστά αποτυχίας στους νομούς με τους χαμηλότερους βαθμούς ανάπτυξης μέσα στη χώρα μας; Τι κάνετε για όλα αυτά; Έχετε δει την τραγική έλλειψη υποδομών στήριξης ανηλίκων και αντιμετώπισης της παραβατικότητας; Χρειάζεστε τα ΜΑΤ εδώ, για να μην βγουν οι Όλιβερ Τουίστ, είτε σε πολιτική δράση, είτε σε παραβατική δράση ή χρειάζεσθε ψυχολόγο στο σχολείο, ολοήμερο σχολείο; Εξατομικευμένη προσέγγιση, ένα σχολείο που να είναι ανοιχτό πραγματικά στο φτωχό, ένα σχολείο που να μαθαίνει τη μάθηση, ένα δημόσιο σχολείο που πρέπει να στηριχτεί, αντί όλη σας η ενεργητικότητα να περάσει στην ιδιωτικοποίηση της παιδείας.
Πέμπτο σημείο. Υπάρχει η μήτρα με τις αξίες που παράγει ο πολιτικός κόσμος και η Κυβέρνηση έχει ένα μητρώο ακραία βεβαρημένο. Όλες αυτές οι υποθέσεις που είδαμε, όπως χθες με τον πρώην Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας να μας λέει, 20 εκατομμύρια πήρε. Θέλει και άλλα; Από ποιον τα πήρε τα 20 εκατομμύρια και γιατί είναι μόνο το πλιάτσικο που είδαμε σε κάποιες στιγμές έντασης σε κάποια μαγαζιά και δεν είναι το πλιάτσικο που έχουμε δει από στελέχη κορυφαία πολιτικά να κάνουν ή να ανέχονται, ενάντια στην περιουσία του δημοσίου και στα λεφτά του φορολογούμενου;

(ΜΤ)






(RG)
Να απαριθμήσει κανείς τις υποθέσεις από τη Μονή Τοπλού, Βατοπέδιο, γαλακτοβιομηχανίες, εμπορική ναυτιλία; Πουθενά δεν σταματάει.
Επίσης είναι κατά μέσα μαζικής ενημέρωσης, το έκτο σημείο, ορισμένα από τα οποία μας κάνουν και τους εισαγγελείς, με εξαιρέσεις και ανθρώπων και εκπομπών. Κάνουν τους εισαγγελείς στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ή έκαναν το Δεκέμβρη σε σχέση με τη βία. Μα, τι γλώσσα μαθαίνουν; Τι πρότυπο έχουν πάρει;
Τι είναι αυτό το αμερικάνικο πρότυπο της βίας, που τουλάχιστον στην Αμερική υπάρχει και ο καλός Σερίφης που «καθαρίζει». Εδώ δεν υπάρχει καλός Σερίφης για να «καθαρίσει». Εκεί επίσης υπάρχει ο καλός Αμερικανός πολίτης. Εδώ δεν υπάρχει ο καλός Έλληνας πολίτης. Όλοι έχουμε βουλιάξει μέσα στη βία.
Κάποιος που βάζει ένα γκαζάκι έξω από ένα μαγαζί έχει τη δημοσιότητα που δεν μπορούν να έχουν δέκα χιλιάδες εργαζόμενοι, διαδηλωτές, οι οποίοι διεκδικούν καλύτερο μεροκάματο, ασφάλεια στη δουλειά, να δουλεύουν πέντε μέρες την εβδομάδα κ.λπ. Ένας καθηγητής χρειάζεται σχεδόν να χάσει το μάτι του για να είναι περιζήτητος από την τηλεόραση.
Μετά τις 23.00’ τι βλέπει κανείς; Ταινίες, όπου το μίνιμουμ είναι δέκα πέντε με είκοσι νεκροί από γήινους ή εξωγήινους. Αυτή τη γλώσσα μεταφέρει και όχι μόνο μέσα από τις ταινίες, αλλά και μέσα από τις πρωινές, τις μεσημεριανές εκπομπές. Αυτά είναι τα θέματα συζήτησης, ξαναλέω με εξαιρέσεις τις οποίες εμείς τιμάμε.
Γιατί αυτή η παρανομία μέσα στα μέσα μαζικής ενημέρωσης; Γιατί δεν σέβονται τους κανόνες και τους νόμους; Γιατί υπάρχει μια ασύδοτη αγορά μέσων μαζικής ενημέρωσης; Γιατί δεν υλοποιούν τις οικονομικές υποχρεώσεις που έχουν απέναντι στην πολιτεία; Γιατί υπάρχει αυτό το σύστημα της διαπλοκής και της ιδιοκτησίας που δίνει τη δυνατότητα σε ένα ή σε δύο μάλλον μέσα μαζικής ενημέρωσης να επιτίθενται σε ένα κόμμα, επειδή έχει μια θέση σε σχέση με το πώς θα γίνει το γήπεδο του Παναθηναϊκού και επειδή στη διοίκηση του Παναθηναϊκού υπάρχει εκείνη η επιχείρηση που ελέγχει ένα και είναι μεγαλομέτοχος σε άλλο, πολύ μεγάλο μέσο μαζικής ενημέρωσης; Γιατί είχαμε δει επί βδομάδες και μήνες κηρύγματα ενάντια στον πολιτικό μας χώρο, επειδή θέλαμε να σεβαστούμε το πράσινο της Αθήνας και θέλαμε το γήπεδο να είναι μέσα σε πράσινο.
Σ’ αυτά πρέπει να απαντήσει η Κυβέρνηση, δεν απαντάει όμως. Τι κάνει η Κυβέρνηση; Νομίζει ότι το μόνο που μπορεί να κάνει, μπροστά στην πλήρη αποτυχία που είχε ως προς την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων, είναι να ενισχύσει τα ποινικά μέτρα, νομοθετικά και πρακτικά.
Χθες ο Πρόεδρος των Ελλήνων Ποινικολόγων, ο κ. Χριστόφορος Αργυρόπουλος, μας είπε ότι το Ποινικό Δίκαιο είναι επικουρικό μέσο, ότι δεν μπορεί το Ποινικό Δίκαιο να επιστρατεύεται για να λύσει τα προβλήματα και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων. Ο Φώτης Κουβέλης στην ομιλία του μας είπε ότι πρέπει να στηρίζεται στην αρχή της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας και εσείς αραδιάζετε μέτρα που θα πάρετε.
Κουκούλα. Θα πάρετε μέτρα για την κουκούλα. Μα, η κουκούλα φταίει; Είναι το μέσο που φταίει ή η διάπραξη ενός αδικήματος, όταν υπάρχει το αδίκημα; Το μείγμα είναι επικίνδυνο αλλά και γελοίο, όταν έχουμε προτάσεις από μέρος του Ορθόδοξου Συναγερμού που υλοποιούνται από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας.
Τι θα κάνετε αν κάνουν οι διαμαρτυρόμενοι, γι’ αυτό το απαράδεκτο, το γελοίο μέτρο, μία διαδήλωση και χιλιάδες φοράνε κουκούλα; Τι θα τους κάνετε; Θα τους συλλάβετε; Αν βρεθούμε εμείς, Βουλευτές, σε μία διαδήλωση που έχει χημικά και κρύψουμε –όπως το έχουμε κάνει πολλά φορές- τη μύτη και το στόμα μας με το κασκόλ, θα μας συλλάβετε;
Τι θα κάνετε γι’ αυτούς που κλέβουν και φοράνε γάντια; Γάντια φορούν αυτοί που κλέβουν, το αντίστοιχο και πολύ περισσότερο της κουκούλας. Θα απαγορεύσετε και τα γάντια; Εκεί θα φθάσετε; Αυτό θυμίζει τη δικτατορία του Πάγκαλου. Σε λίγο θα βλέπουμε τη Νέα Δημοκρατία με ψαλίδια στους δρόμους, να κόβει την κουκούλα και τα γάντια. Θα δούμε επίσης τα πανηγύρια που είχαν γίνει με τον κ. Παπαθεμελή και το ωράριο.
Μας μιλάτε για την περιύβριση της αρχής, όχι απέναντι σε συγκεκριμένο πρόσωπο αλλά και απέναντι γενικά στην εξουσία. Πού το πάτε; Για ποιο λόγο κάνετε αυτό το οπλοστάσιο, το οποίο στα χέρια κάποιου μπορεί να καταστεί επικίνδυνο για τη Δημοκρατία στη χώρα μας. Είχαμε και έχουμε εμπειρίες ως Αριστερά και ως Ελλάδα. Θυμόμαστε πάντα στις εποχές των κινημάτων ότι έχουμε ένα τέτοιο οπλοστάσιο. Θυμόμαστε το Νόμο 4000 για τον τεντιμποϊσμό, πως είχε στραφεί ενάντια στα παιδιά της Αριστεράς, ενάντια στους Λαμπράκηδες κ.λπ.
Αποσύρετε αυτά τα μέτρα. Δώστε πολιτικές λύσεις στα κοινωνικά προβλήματα. Είναι κατάντια, νομίζω, να ακούμε τον Πρωθυπουργό να εμφανίζει ως στοιχείο διάκρισης ενός κόμματος, σε σύγκριση με το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, το ποιος έχει κάνει περισσότερες φυλακές. Κατά τη γνώμη μας το κόμμα και ο Πρωθυπουργός που θα πετύχει θα είναι αυτός που θα κάνει μια χώρα που θα έχει ανάγκη από λιγότερες φυλακές.
Και έρχομαι στο θέμα της Αστυνομίας. Θέλουμε να το ξεκαθαρίσουμε, δεν θέλουμε την Αστυνομία ως κατασταλτικό μηχανισμό των λαϊκών κινητοποιήσεων και γι’ αυτό υπάρχει η αντίθεσή μας στα ΜΑΤ και σε άλλα τέτοια Σώματα, τα στεγανοποιημένα, της Αστυνομίας ενάντια στο λαό.
Ο λαός θέλει τις απαντήσεις του και οι εργαζόμενοι λύσεις. Εγώ θα δεχθώ ότι όλες οι διεκδικήσεις δεν μπορούν να γίνουν δεκτές. Θέλουν πειθώ όμως, δεν χρειάζονται την Αστυνομία.
Από την άλλη πλευρά εμείς πιστεύουμε ότι η Αστυνομία χρειάζεται για την καθημερινή ασφάλεια του πολίτη, να είναι αποτελεσματική και δημοκρατική και μάλιστα σήμερα που το έγκλημα είναι διεθνοποιημένο, είναι ακραίο, δεν έχει όρια και κανόνες, δεν έχει καν τους κανόνες τους εγκλήματος που βλέπουμε στις ταινίες μερικές φορές. Είναι μεταλλαγμένο. Χρησιμοποιεί τις σύγχρονες τεχνολογίες.
Είστε ευχαριστημένοι; Γιατί δεν λέτε ότι η Αστυνομία έχει γίνει έδρα μιας μαζικής παρανομίας; Γιατί δεν το λέτε αυτό; Και ποια είναι αυτή η παρανομία; Το γεγονός ότι αναγκάζετε –και το ξέρετε- μεγάλο αριθμό Αστυνομικών να είναι ταξιτζήδες, να είναι μπάρμαν, να είναι σεκιουρητάδες, να είναι ασφαλιστές. Μπαίνουν με 700 ευρώ. Δεν έχουν το βαρύ και ανθυγιεινό. Γιατί για τους δικαστές είπατε ότι έχουν αυτά τα δυσθεώρητα ύψη αποδοχών για να είναι αδέκαστοι; Γιατί δεν ισχύει το ίδιο πράγμα για παιδιά που έχουν έρθει από λαϊκές ή καλύτερες οικογένειες και έχουν μπει στην Αστυνομία;
Το ξέρετε ότι κάνουν δεύτερη δουλειά. Το ξέρετε ότι όταν δουλεύει στη βάρδια του, έχει το μυαλό του και στη δεύτερη δουλειά και όταν ξαναγυρίσει στη βάρδια του είναι κουρασμένος.
Υπάρχουν βέβαια και πολλά άλλα, όπως η εκπαίδευση. Γιατί η εκπαίδευση γίνεται στη Θήβα και την Αυλώνα, που είναι στρατικοποιημένη; Δεν έχουν έναν εχθρό, το λαό, την κοινωνία. Γιατί δεν υπάρχουν κοινωνιολόγοι; Γιατί να πεθάνει αυτό το παιδί προχθές, σε μία κρίση από ουσίες που είχε πάρει, έξω από Αστυνομικό Τμήμα του Πειραιά και ο Αστυνομικός δεν είχε τη γνώση να δώσει βοήθεια, ώστε να πάει μετά στο Τζάνειο για να σωθεί;
Χρειάζεται διαφορετική αντιμετώπιση της Αστυνομίας, μιας Αστυνομίας που θα είναι δημοκρατική, έξω από κομματισμό, που θα είναι εκπαιδευμένη, που θα είναι προσανατολισμένη στην καταστολή του εγκλήματος και όχι της πολιτικής δράσης.
Εμείς κάναμε την πρότασή μας να γίνει μια ειδική επιτροπή με βάση το άρθρο 44 του Κανονισμού της Βουλής. Είναι σημαντικό ότι η Αξιωματική Αντιπολίτευση την έχει υιοθετήσει και την υποστηρίζει.
Κάνατε μισό βήμα μπροστά, ακατανόητο! Από το Δεκέμβριο ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. μιλάει για διακομματική επιτροπή, να υπάρξει ένα πεδίο συνεννόησης των πολιτικών δυνάμεων για το θέμα της Αστυνομίας. Κάνετε μισό βήμα μπροστά, λέγοντας για μια γενική επιτροπή η οποία θα συζητάει.
Όχι, εμείς θέλουμε να έχει όρους, κανόνες, να στηρίζεται στον Κανονισμό της Βουλής και γι’ αυτό επιμένουμε στο άρθρο 44 και περιμένουμε μια απάντηση και διευκρινίσεις. Σας λέω ότι έχετε κάνει μισό βήμα. Μη φοβάστε! Κάντε ένα ολόκληρο βήμα μπροστά. Δεχθείτε αυτή την πρόταση.

(MB)
























(MT)
Το προτελευταίο σημείο που θα ήθελα να πω έχει σχέση με το θέμα του ασύλου. Είναι μια μεγάλη ελευθερία. Ο κ. Παυλόπουλος ως καθηγητής πρέπει να γνωρίζει ότι το πανεπιστήμιο γεννήθηκε μαζί με το άσυλό του, ότι την Οξφόρδη, ένα πανεπιστήμιο το οποίο είναι ένα από τα καλύτερα του κόσμου και σήμερα, την ίδρυσαν φοιτητές και δάσκαλοι διωγμένοι από την Εκκλησία του Παρισιού επειδή ήθελαν έναν χώρο όπου δεν παρεμβαίνει κανείς.
Υπάρχει πρόβλημα με το άσυλο. Δεν είμαστε κουφοί. Ακούμε απεγνωσμένες φωνές και καθηγητών ακόμη, όπως τη φωνή του Αντώνη Μανιτάκη, ενός καθηγητή δοκιμασμένου, και ξέρουμε ότι έχουν δημιουργηθεί προβλήματα με το άσυλο. Όμως πώς το προσεγγίζουμε αυτό το πρόβλημα και ποιο είναι το πρόβλημα; Είναι και αυτά που γίνονται και κυρίως το ότι χάνει την εμπιστοσύνη και τη στήριξη της κοινωνίας. Γιατί αυτό που χρειάζεται για να σταθεί το άσυλο είναι πρώτα απ’ όλα η στήριξη της κοινωνίας. Τι γίνεται όμως; Άλλοι θέλουν να δημιουργήσουν προσχήματα και να αξιοποιήσουν προσχήματα για να σπάσει το άσυλο. Γι’ αυτό ευνοούν και μεγαλοποιούν, αν θέλετε, πολλές φορές όλες τις δραστηριότητες.
Εμάς είναι η ζωή μας το άσυλο, μέσα από εκεί βγήκαμε οι γενιές της Αριστεράς. Ξέρουμε το τάνκ που μπήκε στο Πολυτεχνείο. Ξέρουμε ότι η γενιά του 1-1-4, του Κυπριακού, του «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία» ξεκίνησε σε μεγάλο βαθμό- είναι μεγάλοι αγώνες αυτοί, που σημάδεψαν θετικά την πορεία της χώρας μας- μέσα από τα πανεπιστήμια. Γι’ αυτό σας λέω ότι πρέπει να πάρουμε όλα τα μέτρα που να μην επιτρέπουμε αυτά τα φαινόμενα μέσα στο χώρο του πανεπιστημίου.
Κύριε Πρωθυπουργέ, απευθύνομαι σ’ εσάς και θα ήθελα μία απάντηση. Γιατί όλοι θα ξέρουν ότι η σιωπή σας θα είναι απάντηση. Γιατί η κυβερνητική Παράταξη, η ΟΝΝΕΔ, δεν δέχεται να γίνει πανσπουδαστικό συνέδριο, να συγκροτηθεί η ΕΦΕΕ, να συγκροτηθούν οι φοιτητικοί σύλλογοι, ώστε να υπάρχει μια δημοκρατική νομιμότητα όσον αφορά τους φοιτητές μέσα στο πανεπιστήμιο και να μην μπορεί κανένας ή να ξέρουν όλοι ότι όποιος αποπειράται δεν έχει εξουσιοδότηση να λειτουργεί ως παράταξη ή ως ομάδα στη Σύγκλητο μέσα στο πανεπιστήμιο ή οπουδήποτε αλλού;
Τελειώνοντας θα ήθελα να κλείσω λέγοντας, επειδή αναφέρθηκε πολύ ο Πρωθυπουργός, ότι εμείς δεν είμαστε μία Παράταξη που πιστεύουμε ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. ΄Ισα ίσα πιστεύουμε ότι τα μέσα μπορούν να απαξιώνουν το σκοπό -και έχει γίνει και στην Ιστορία της Αριστεράς αυτό- και ότι για την Ελευθερία και τη Δικαιοσύνη δεν μπορείς να αγωνιστείς με ανελεύθερες μεθόδους και με άδικα μέτρα. Τα ξέρουμε πολύ καλά αυτά.
Ξέρουμε επίσης πολύ καλά ότι αν υπάρχει ένα δέντρο ελευθερίας και Δημοκρατίας στη χώρα μας σε μεγάλο βαθμό έχει ποτιστεί με το αίμα των αγωνιστών της Αριστεράς: Λαμπράκης, Πέτρουλας, Καισαριανή, νεκροί Πολυτεχνείου, νεκροί διαδηλώσεων. Αυτό είναι το δικό μας σόι, αυτοί είναι η Ιστορία μας, αυτοί είναι η οικογένειά μας! Αγωνιζόμαστε για την ελευθερία και τη Δημοκρατία και το στοιχείο της ασφάλειας του πολίτη είναι ένα στοιχείο της ελευθερίας.
Μας κατηγορείτε –και τελειώνω εδώ- ότι τα κάνουμε όλα αυτά, κύριε Πρωθυπουργέ -και το είπατε ουσιαστικά- για να κολακεύσουμε τη νεολαία. Αυτό που είπατε είναι κολακεία για μας, με το δικό σας τρόπο. Και έχετε δίκιο γι’ αυτό. Ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς και η πορεία του είναι δεμένη με την πορεία και την παρουσία της νέας γενιάς, εργαζόμενης, φοιτητικής, μαθητικής. Αν η νέα γενιά σπρωχτεί στη γωνία, θα σπρωχτούμε κι εμείς στη γωνία. Αν η νέα γενιά μείνει στάσιμη θα μείνουμε κι εμείς στάσιμοι. Αν όμως η νέα γενιά συνεχίσει αυτή την προσπάθεια, με όλα αυτά τα σκαμπανεβάσματα και τις δυσκολίες που παρουσιάζονται, τότε πιστεύουμε ότι θα ανοίξουν παράθυρα στο μέλλον και από μας και απ’ αυτούς. Και όλα αυτά που ζούμε με τη νέα γενιά και τα κινήματά της δεν είναι το κύκνειο άσμα. Εγώ πιστεύω ότι είναι οι ωδίνες του τοκετού για μια νέα γενιά έξω από τον ατομισμό, που τον είδαμε πώς συντρίβεται και με την κρίση, με συλλογικότητα, αλληλεγγύη, αίσθημα ευθύνης, με αγάπη στην ελευθερία, τη Δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη, που θα σφραγίσει μια άλλη πορεία της χώρας μας.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Πριν δώσω το λόγο στον Πρόεδρο του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής, σαράντα τέσσερις μαθήτριες και μαθητές και τρεις συνοδοί δάσκαλοι από το Δημοτικό Σχολείο Κάτω Καστριτσίου Αχαΐας και είκοσι δύο φοιτήτριες και φοιτητές Πολιτικών Επιστημών και τρεις συνοδοί από το Πανεπιστήμιο Λιουμπλιάνα της Σλοβενίας.
Τους καλωσορίζουμε και τους ευχόμαστε καλή διαμονή.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει ο Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Καρατζαφέρης.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Ζ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΒΑΪΤΣΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ)
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κατ’ αρχάς θα ήθελα να ακουστούν και τα δικά μας συλλυπητήρια για το δράμα που περνάει ο φίλος λαός της Ιταλίας. Και θα ήθελα να κάνω μια πρόταση στον κύριο Πρωθυπουργό και πιστεύω ότι με την προσωπική ευαισθησία που σας διακρίνει, κύριε Πρωθυπουργέ, θα την αποδεχθείτε. Οι Έλληνες φοιτητές που φοιτούν σε πανεπιστήμια της περιοχής του σεισμού να μπορούν να μετεγγραφούν σε ελληνικά πανεπιστήμια. Πέρασαν μια σημαντικότατη δοκιμασία. Νομίζω ότι μπορούμε να δώσουμε τη δυνατότητα σ’ αυτά τα παιδιά -τα οποία εξάλλου δεν είναι και πολλά, είναι γύρω στα εκατόν πενήντα- να έρθουν να εγγραφούν σε ελληνικά πανεπιστήμια. Φανταστείτε αυτή τη μάνα να ξαναστείλει το κορίτσι της εκεί που χάθηκε ο γιος της! Είναι κάτι το οποίο μπορούμε να το κάνουμε χωρίς να επιβαρύνεται καθόλου η ήδη υπάρχουσα κατάσταση.
Θα ξεκινήσω με ένα σημείωμα, το οποίο δεν είναι δικό μου βέβαια. Θα σας το διαβάσω και μετά θα σας πω. «Τέλος υπενθυμίζουν ότι, κατά τη συντηρητική εκτίμηση του ΟΗΕ, οι μετανάστες στη χώρα μας το 2015 θα είναι πάνω από 4,2 εκατομμύρια. Και καταλήγουν εκτιμώντας: «Έναν τόσο μεγάλο αριθμό αλλοδαπών, που υπερβαίνει σημαντικά τον ενεργό πληθυσμό των Ελλήνων, είναι αδύνατο να τον ενσωματώσει η ελληνική κοινωνία». Άρα μπορούμε να μιλάμε μόνο για πολιτισμικές ετερότητες, διαφορετικά έθνη και σημαίες, με τα οποία καλούμαστε να μοιραστούμε την εθνική μας επικράτεια. Οι ξένοι, εφόσον σε μερικά χρόνια αποκτήσουν πολιτικά δικαιώματα, όπως είναι επόμενο, δεν θα ανεχθούν οποιαδήποτε προνόμια των Ελλήνων. Το τελευταίο διακύβευμα σ’ αυτή τη διαδρομή θα είναι το ίδιο το όνομα της Χώρας, που ως πολιτισμικό πλέον μόρφωμα δεν θα υπάρχει κανένας λόγος να φέρει το όνομα «Ελλάδα»». Ακραίον! Είναι από έναν «ακραίο» εκδότη, τον κ. Μάκη Κουρή, που υπήρξε Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Φανταστείτε αυτό να το έλεγε κάποιος από τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό, τι θα άκουγε! Κι όμως ένας εκδότης, επιμελής και σοβαρός, σημειώνει μία εργασία από τον ΟΗΕ που λέει ότι σε έξι χρόνια από σήμερα –σε έξι χρόνια, δηλαδή τόσο καιρό όσο έχει αναλάβει η Νέα Δημοκρατία την εξουσία- θα έχουμε 4,5 εκατομμύρια μετανάστες. Και κανείς δεν αντιδρά.
Άκουσα με εξαιρετική προσοχή τον αξιότιμο Πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Δεν είπε τίποτα για μετανάστες. Ποια είναι η πρόταση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για τους μετανάστες; Έχουμε ένα θέμα, ένα τεράστιο θέμα. Έχουμε γκετοποίηση της πρωτεύουσας, έχουμε φοβικά σύνδρομα, έχουμε δημοσκοπήσεις κόσμου που δείχνουν πράγματα οδυνηρά. Ποια είναι η θέση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Τι θα κάνουμε με τους μετανάστες; Ποια είναι η πρόταση; Επιτέλους, πρέπει να βάλουμε ένα όριο; Ποιο είναι αυτό το όριο που θα βάλουμε; Ή δεν είναι πρόβλημα όσοι και αν έρθουν; Ποιο είναι το όριο;
Ας βάλουμε ένα όριο, να συμφωνήσουμε εδώ στην Αίθουσα και να πούμε ότι «θα αρχίσουμε να ανησυχούμε πάνω απ’ αυτό το όριο». Ποιο είναι αυτό το όριο; Είναι το όριο που λέει ο ΟΗΕ; Ποιο είναι το όριο; Γιατί κανείς σήμερα δεν μιλάει. Έχουμε μία φοβία μήπως μας πουν ακραίους, μήπως μας πουν και φασίστες αν μιλήσουμε για το ουσιαστικότερο πρόβλημα που έχει σήμερα η ελληνική κοινωνία. Γιατί δεν λέμε αλήθειες επιτέλους, γιατί φοβόμαστε;
Άκουσα πολλά ακραία πράγματα σήμερα. Άκουσα ότι είναι γελοίο να πολεμάς κουκουλοφόρους.
(GK)
(2MB)
Εμένα μου φαίνεται γελοίο να υπερασπίζεσαι κουκουλοφόρους!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
Δεν μπορεί σήμερα να πηγαίνει κανείς κόντρα στο 78% του ελληνικού λαού που λέει όχι στην κουκούλα! Και φθάσαμε να είναι γελοίο το να πολεμάς κουκουλοφόρους. Είναι πράγματα εξωφρενικά. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς αυτά λέγονται υπεύθυνα και πώς μπορεί να εξυπηρετούν την οποιαδήποτε μικροκομματική σκοπιμότητα. Είναι αδιανόητα αυτά τα οποία ακούγονται!
Σήμερα έχουμε ένα τεράστιο πρόβλημα, μεγαλύτερο και από την οικονομική κρίση: την αύξηση της εγκληματικότητας. Ο κόσμος φοβάται περισσότερο απ’ ό,τι πεινάει. Το καταλαβαίνουμε αυτό; Το έχουμε συνειδητοποιήσει αυτό, ότι υπάρχουν γειτονιές της Αθήνα που συμβαίνουν όσα βλέπαμε κάποτε στις αμερικάνικες ταινίες για το Μπρονξ και λέγαμε «δεν μπορεί να συμβαίνουν, πόσο τραβηγμένοι είναι οι Αμερικάνοι γι’ αυτά που μας δείχνουν!»;
Πηγαίνετε ένα βράδυ στη Μενάνδρου! Πηγαίνετε ένα βράδυ στη Ζήνωνος! Και δεν μιλάω για τις γυναίκες συναδέλφους που είναι αδιανόητο να πάνε και ημέρα ακόμη. Ας πάει ο οποιοσδήποτε από εμάς σ’ αυτό το ελληνικό έδαφος, που απέχει από το Κοινοβούλιο ένα χιλιόμετρο, το βράδυ να περπατήσει. Ας πάει στην Πλατεία Θεάτρου. Ας πάει ένας στην Πλατεία Θεάτρου, ένας από εμάς! Να δούμε. Μπορεί να περπατήσει χωρίς Ασφάλεια; Και το επιτρέπουμε!
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Πήγα εγώ!
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Μπορείτε; Ωραία, ελπίζω να γυρίσετε ζωντανός.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Έχω πάει σε ταβέρνες.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Μα, είναι δυνατόν να μπορεί να πάει άνθρωπος το βράδυ εκεί; Πηγαίνετε να δείτε ποια είναι η κατάσταση.
Λέμε, λοιπόν, ότι δεν υπάρχει θέμα. Μα, υπάρχει θέμα και το δείχνουν οι στατιστικές, το δείχνουν τα εγκλήματα, τα οποία έχουν αυξηθεί, το δείχνουν τα καθημερινά περιστατικά.
«Χθες πηγαίνοντας στη δουλειά μου, άρχισα να τρέχω για να πιάσω κάποιον, ο οποίος είχε ξεφύγει από τα χέρια της Αστυνομίας. Είχε περάσει με κόκκινο, χτύπησε ένα κιγκλίδωμα και παρ’ ολίγον να σκοτώσει με ένα μηχανάκι κάποιον. Και έτρεχαν οι αστυνομικοί να τον πιάσουν.» Συμβαίνει στην Αθήνα καθημερινώς, μέσα στα πόδιά μας.
Και άκουσα –επαναλαμβάνω- τον αξιότιμο Πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να απαριθμεί τέσσερα περιστατικά –τον ακούσατε κι εσείς- για το πρακτορείο του ΠΡΟΠΟ, για το κορίτσι των 14 ετών. Βεβαίως. Συμπτωματικά, όμως και τα τέσσερα είναι υπεύθυνοι αλλοδαποί! Αυτό δεν μας το είπε! Και για τα τέσσερα περιστατικά. Επομένως, λοιπόν, δεν πρέπει να ασχοληθούμε;
Άκουσα για την Αστυνομία των 700 ευρώ. Βεβαίως. Και οι αστυνομικοί, όπως ένα μεγάλο κομμάτι του ελληνικού λαού, πένονται. Ρωτήστε τους, όμως, τι θέλουν περισσότερο: Τριακόσια ευρώ ή την αξιοπρέπειά τους; Εφόσον, λοιπόν, σήμερα η οικονομία δεν μας επιτρέπει να τους δώσουμε περισσότερα λεφτά, ας τους δώσουμε κάτι ανέξοδο: την αξιοπρέπειά τους! Μια αξιοπρέπεια, την οποία τους την αφαιρούμε χρόνια.
Από το 1974, όταν επανήλθε η Δημοκρατία στη χώρα, από τότε αρχίζει μια απαξίωση συστηματικά της στολής, η οποία συνεχίζεται ακόμα. Θυμάμαι μια εποχή, νέο παιδί, όταν πήγαινα σε γάμο αστυνομικού ή στρατιωτικού, παντρευόντουσαν με τη στολή και απέξω οι φίλοι τους έκαναν τη γνωστή αψίδα. Πότε έχετε πάει σε γάμο τώρα τελευταία και να φοράει ο άλλος τη στολή; Ντρέπεται για τη στολή! Είναι δυνατόν; Γιατί; Διότι κάποιοι το επέτρεψαν, κάποιοι το μεθόδευσαν.
Ένα παιδί χαροπαλεύει εις τον Ερυθρό Σταύρο, πριν από λίγες εβδομάδες κάποιο άλλο. Ποια πορεία έγινε; Ποιος οργάνωσε μια πορεία εναντίον του τυφλού εγκλήματος; Ποιος έκανε μια πορεία όμοια σε έκταση, σε δυναμική με εκείνη για το άτυχο παιδί που «έπεσε» από τον πυροβολισμό του ειδικού φρουρού;
Γιατί τότε, λοιπόν, ξεσηκώθηκε ο κόσμος όλος και για τον αστυνομικό δεν γίνεται τίποτα; Μάνα τον γέννησε γι αυτόν. Μάνα τον κλαίει κι αυτόν. Και μάνα αγρότισσα, εργάτρια. Γιατί αστυνομικοί δεν γίνονται τα παιδιά των πλουσίων οικογενειών. Το παιδί του γείτονα είναι, για όσους από εμάς μένουν σε προάστια φτωχά και δεν έχουν μετακομίσει βέβαια εις τα ευγενή προάστια της Εκάλης και του Ψυχικού. Αυτά είναι τα παιδιά της Αστυνομίας και όμως καθημερινώς προσβάλλονται, λοιδορούνται.
Και θυμάμαι εκείνη την ημέρα των μεγάλων γεγονότων, των φοβερών εκείνων των γεγονότων, όπου είχαν πέσει του κόσμου οι μολότοφ, την ιερά αγανάκτηση –εν πάση περιπτώσει- που είχε ακολουθήσει από την εκτέλεση, όπως έγινε, αυτού του παιδιού, που η Αθήνα καιγόταν, βομβαρδιζόταν και τα μολότοφ έπεφταν σύννεφο.
Και τρία κανάλια έδειχναν τους κάλυκες «ιδού ο κάλυκας, κοιτάξτε τον κάλυκα, που πυροβόλησαν στον αέρα». Ο κάλυκας, λοιπόν, ήταν θέμα ειδήσεων, όλων των ειδήσεων. Ο κάλυκας! Τώρα, πώς τρεις κάλυκες βρέθηκαν σε τρία διαφορετικά κανάλια για να επιδεικνύονται στο δελτίο των 8, δεν το κατάλαβα ποτέ!
Μα, το θέμα ήταν ο κάλυκας ή μία εξέγερση που υπήρχε εκείνη τη στιγμή, που μπορούσε να φέρει τα πάνω κάτω στη χώρα και μάλιστα με μια Κυβέρνηση, η οποία δεν είχε αποφασίσει εκείνες τις ώρες πώς θα αντιμετωπίσει την κατάσταση, κάτω από ένα ιδιαίτερα φοβικό σύνδρομο «αφήστε να γίνει ό,τι είναι να γίνει, γιατί δεν αντέχουμε το περισσότερο αίμα»; Και έγινε αυτό, το οποίο έγινε.
Αν, λοιπόν, θέλουμε Αστυνομία, το πρώτο πράγμα που θα κάνουμε είναι να της δώσουμε πίσω τη χαμένη της αξιοπρέπεια. Δεύτερον, να της δώσουμε σαφείς κανόνες. Είναι ιδιαίτερα θολά τα πράγματα.
Σας αναφέρω ένα παράδειγμα. Αστυνομικός, ο οποίος δεν ήταν σε υπηρεσία, στη Γλυφάδα, βλέπει σε ένα μηχανάκι έναν κλέφτη, με έναν άλλον από πίσω, να σπάνε το τζάμι σ’ ένα αυτοκίνητο που οδηγεί μια κυρία, να της παίρνουν την τσάντα, να της την τραβάνε, η κυρία να πέφτει λιπόθυμη και αυτοί να φεύγουν. Τους κυνηγά, λοιπόν, με το αυτοκίνητό του –σπίτι του πήγαινε ο άνθρωπος!- και στα τέσσερα μέτρα το μηχανάκι, γυρίζει μια πέτρα –ενάμισι κιλού λέει- και του σπάνε το παρμπρίζ και βγάζει ο αστυνομικός το περίστροφο και πυροβολεί και χτύπησε τον κλέφτη.
Τον πήγε ο εισαγγελέας «με δόλο» μέσα. Με δόλο! Δηλαδή, ξεκίνησε αυτό το παιδί από το σπίτι του, πήγε στη δουλειά του, πήγε να πάρει τα παιδιά του από το φροντιστήριο και είχε δόλο να σκοτώσει αυτόν!
Πώς, λοιπόν, μετά, θα παρέμβει αστυνομικός; Πώς θέλετε να κάνει το καθήκον του, όπως προχθές στην Πλατεία Κολωνακίου, όταν λέει «με δόλο»; Ξεκινάμε με δόλο!
Και βλέπω τους κ.κ. δικαστές, τους οποίους υπεραμείβουμε περισσότερο από κάθε άλλον Έλληνα, σ’ αυτή την περίπτωση, όταν είναι αστυνομικός, να επιβάλουν το μέγιστον της ποινής –το μέγιστον!- όταν όμως είναι από την άλλη πλευρά, να έχουμε δεμένη την υπόθεσή μας «άσε τώρα μην μπλέξουμε». Αυτή είναι η πραγματικότητα. Ή δεν υπάρχει ο φόβος, η βία;
Και βέβαια θα ήθελα να διορθώσω με ιδιαίτερο σεβασμό τον αξιότιμο Πρόεδρο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.. Δεν είναι ακραίος ο εθνικός ποιητής Σολωμός. Όταν λέει «που με βια μετράει τη γη», δεν εννοεί τη βία, αλλά τη βιασύνη. Ίσως του ξέφυγε, επειδή τώρα με την άρση των τόνων από τα γραπτά, δεν καταλαβαίνει κανείς το βία από το βια. Είναι, λοιπόν, «με τη βιασύνη που μετρά τη γη», δεν είναι «με τη βία». Δεν είναι ακραίος ο Σολωμός.
Αυτό έτσι, σαν μία διευκρίνιση, για να μην γίνονται παρεξηγήσεις που μπορεί καμιά φορά να δημιουργούν και κακά μαθήματα για τους μαθητές. Ακούν οι μαθητές έναν πολιτικό Αρχηγό να ερμηνεύει το Σολωμό ότι εννοεί «με τη βία», ότι την εκθειάζει. Όχι, δεν είναι η βία. Είναι η βια, η βιασύνη. Καταλαβαίνω ότι συγχωρείται από την έλλειψη των τόνων, γι’ αυτό ίσως πρέπει να επανέλθουν οι τόνοι, για να μην μπερδεύουμε τα πράγματα.
Άκουσα, κύριε Πρωθυπουργέ, το λόγο σας. Αυτά τα λέω εγώ πέντε χρόνια. Αλλά όταν τα έλεγα εγώ εδώ και πέντε χρόνια, με έλεγαν ακραίο κάποιοι, μεταξύ αυτών κι εσείς. Σήμερα τα λέτε εσείς. Και δεν είναι ότι εσείς αισθάνεστε πλέον αυτή την ιδεολογία, αυτή τη σκέψη σαν σωστή. Είδα ότι την αισθάνονται όλοι οι Βουλευτές σας και σας χειροκρότησαν όλοι! Γιατί ο λόγος σας ήταν μια συρραφή των Δελτίων Τύπου που έχει βγάλει κατά καιρούς ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός.
Χαίρομαι, λοιπόν, που αντιληφθήκατε την πραγματικότητα. Όμως, κύριε Πρωθυπουργέ, αργήσατε πέντε χρόνια. Πέντε χρόνια! Αν αυτές τις διαπιστώσεις τις κάνατε στις προγραμματικές δηλώσεις του 2004, θα είχαμε κερδίσει πέντε χρόνια και θα είχαν μερικές οικογένειες τους ανθρώπους τους, που τώρα είναι στο χώμα. Θα είχαμε γλιτώσει και περιουσίες. Θα είχαν γλιτώσει πράγματα, κύριε Πρωθυπουργέ. Γιατί αργήσατε πέντε χρόνια; Τι σας φόβιζε; Γιατί δεν λέγατε την αλήθεια; Γιατί δεν τα αντιμετωπίζατε;
Θυμάμαι Υπουργός σας, εδώ σ’ αυτό το Βήμα, να λέει «καλωσορίζουμε όλους τους λαθρομετανάστες που προτιμούν την Ελλάδα». Λες και είμαστε καφετέρια και μας προτιμούν και «ελάτε να πιείτε τον καφέ σας σε εμάς».


(DP)
(GK)
Τώρα, λοιπόν, είδατε ότι είναι τα ζόρια. Έρχονται ζόρια, κύριε Πρωθυπουργέ. Πρέπει να πάρουμε αποφάσεις και θα είναι επώδυνες οι αποφάσεις. Δεν είναι εύκολο. Γιατί αυτό που ήταν εύκολο το 1991, το 1992, το 1993, είναι πολύ δύσκολο το 2009. Εγώ λέω ότι αποφασίζουμε όλοι μαζί –που είναι αδύνατο να αποφασίσουμε μαζί- ότι πρέπει η χώρα να απαλλαγεί από κάποιους. Πώς θα το κάνετε αυτό; Θα τους βάλετε σε ένα τραίνο; Πείτε μου πώς μπορεί να γίνει. Πείτε μου πώς μπορούμε να τους διώξουμε. Ομολογείτε ότι είναι πρόβλημα κάποιοι εξ αυτών, όχι όλοι. Δεν είναι όλοι οι λαθρομετανάστες εγκληματίες, για όνομα του Θεού! Υπάρχουν και νοικοκυραίοι άνθρωποι. Εγώ σας λέω να απομονώσετε αυτούς. Μπορείτε; Δεν μπορείτε.
Μπορείτε, κύριε Πρωθυπουργέ, να πείτε στην Τουρκία να δεχθεί την επαναπροώθηση; Και δεν λέω την επαναπροώθηση εκείνων που μπαίνουν με βαρκάκια, αλλά εκείνων που μπαίνουν με τούρκικες ακταιωρούς γιατί είναι αποστολή του Ναυτικού της Τουρκίας «περάστε απέναντι μετανάστες». Μας τους περνάνε, λοιπόν. Και είναι δική σας η γνωμάτευση, από τις δικές σας διωκτικές αρχές. Να πούμε για επαναπροώθηση. Όχι, μας λέει η Τουρκία.
Μπορείτε να επιβάλετε στην Αλβανία, που προχθές άρον-άρον συμφωνήσατε εδώ όλοι, πλην του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, να περάσει στην Ευρώπη, τουλάχιστον για γρήγορη αντιμετώπιση της κατάσχεσης των κλοπιμαίων; Υπάρχουν Έλληνες πολίτες που έχουν βρει τα αυτοκίνητά τους στην Αλβανία και δεν υπάρχει τρόπος να τα πάρουν πίσω. Γιατί δεν το κάνουμε; Γιατί κάποια στιγμή πρέπει να λέμε αλήθειες.
Και άκουσα, κύριε Πρωθυπουργέ, τον αξιότιμο Αρχηγό του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να σας καταγγέλλει ότι δεν είχατε καμία πρωτοβουλία σε αυτό το σκηνικό που στήθηκε μεταξύ του Δανού Πρωθυπουργού και του κ. Ερντογάν και τις αντιρρήσεις του Ερντογάν και το ανατολίτικο παζάρι «δώστε μου αυτό, για να γίνει αυτός κ.λπ.». Και βεβαίως, έπρεπε η Ελλάδα κάπως να συμμετέχει γιατί ο νούμερο δύο του ΝΑΤΟ, απ’ ό,τι διαπιστώσαμε και είδαμε, θα είναι Τούρκος. Να τι κερδίζει ο Ερντογάν.
Ερωτώ όμως και το ΠΑ.ΣΟ.Κ.: Τι κάνατε εσείς στη Λισσαβόνα, όταν αναγνωρίστηκαν τα ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο που από τότε άρχισε το νταχτιρντί. Τι κάνατε, λοιπόν; Εκεί δεν ήταν και ο δικός σας Πρωθυπουργός; Γιατί αναγνωρίσατε τα ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο και άρχισαν οι γκρίζες ζώνες και άρχισαν οι παραβιάσεις; Γιατί, εάν δεν είχατε αναγνωρίσει τα ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο, σήμερα θα μπορούσαμε να είμαστε πιο επιτιθέμενοι και θα μπορούσαμε να πούμε δύο κουβέντες επάνω στον Αμερικανό Πρόεδρο. Αλλά, από τη στιγμή που έχουμε αναγνωρίσει τα ζωτικά συμφέροντά τους στην περιοχή, μας παίρνουν και το μισό Αιγαίο, παίρνουν τη διάσωση και όλα αυτά. Ξέρετε, απότοκος εκείνης της αποφάσεως της Λισσαβόνας. Γιατί πρέπει να αντιληφθείτε και να δεχθείτε μία αλήθεια: Ότι εδώ που είναι η χώρα, όχι μόνο από πλευράς ασφάλειας αλλά και εθνικής απαξίωσης έχετε βάλει το χεράκι σας όσοι έχετε κυβερνήσει. Δεν μπορεί να υπάρχουν ευθύνες σε Κόμματα που δεν έχουν κυβερνήσει. Εσείς έχετε κυβερνήσει. Εάν έχει φθάσει εκεί η εγκληματικότητα, κάποιοι φταίνε, κάποιοι το ανέχτηκαν, κάποιοι φοβήθηκαν να μετρηθούν.
Και μίλησε ο κ. Παπανδρέου για αναποτελεσματική Αστυνομία και όλα αυτά. Ωραία. Να σας θυμίσω εγώ: Για να πιάσετε τη 17 Νοέμβρη, έπρεπε να έρθει ο κ. Σμιτ από τη Σκότλαντ Γιάρντ; Έπρεπε να έρθει η CIA εδώ; Έπρεπε να έρθουν όλες οι μονάδες εκείνες για να μπορέσουν να κάνουν τί; Να την πιάσετε, αφού είχε παραδοθεί η 17 Νοέμβρη, γιατί το ατύχημα του Ξηρού σημαίνει αυτόματη παράδοση, έτσι δεν είναι; Εάν δεν είχε συμβεί αυτό, δεν ξέρουμε ποια θα ήταν η εξέλιξη. Και πάλι, εσείς δεν μπορούσατε με την Αστυνομία εκείνη. Ποιά Αστυνομία; Αυτό το έγκλημα το μεγάλο που κάνατε να φέρετε στην αρχηγία της Αστυνομίας ανθρώπους που είχαν φύγει από το Σώμα πέντε και έξι χρόνια, λες και δεν υπήρχε μεταξύ των αξιωματικών της Αστυνομίας που υπηρετούσαν ένας άξιος να γίνει αρχηγός. Δεν είναι αυτή κομματικοποίηση; Γι’ αυτά που κάνατε εσείς, τώρα κατηγορείτε τη Νέα Δημοκρατία. Τα ίδια και οι μεν και οι δε. Δεν υπάρχει αξιοκρατία. Δεν βάζουμε πάντα τον καλύτερο, βάζουμε τον φίλα προσκείμενο να μας κάνει και καμία δουλειά. Αυτή, λοιπόν, η νοοτροπία είναι αυτή η οποία φέρνει τα τεράστια αποτελέσματα.
Και έρχομαι σ’ αυτό που είπα. Γιατί ήταν κόκκινο πανί ο Δανός Πρωθυπουργός στην Τουρκία; Γιατί είχαν δημοσιευθεί στη χώρα του κάποια σκίτσα όπου έδειχναν τον Προφήτη Μωάμεθ με σαρίκι και ένα εξ’ αυτών κρατούσε κι ένα όπλο και είχε πει: Ελευθερία του λόγου. Αυτό ήταν το έγκλημα. Και αντέδρασαν οι Τούρκοι. Και πώς αντέδρασαν! Δεν μπόρεσε ο άνθρωπος να γίνει γενικός γραμματέας. Χάλασε ο κόσμος, γιατί είναι σοβαρό κράτος.
Εδώ, κάνουμε έκθεση που την χρηματοδοτεί το Υπουργείο Πολιτισμού της χώρας –τότε ήσασταν στην Κυβέρνηση- όπου ανάμεσα στους πίνακες της έκθεσης είχε ένα εν στύσει πέος που εκσπερμάτωνε επάνω στον Χριστό κι όταν εμείς το καταγγείλαμε μας λέτε ότι είναι τέχνη και η τέχνη δεν έχει όρια. Για φανταστείτε, λοιπόν, αυτό το έργο τέχνης που χρηματοδοτήσατε εσείς σαν ΠΑ.ΣΟ.Κ. να εκτεθεί εδώ στο Γκάζι και αντί τον Χριστό να έχει τον Μωάμεθ. Θα είχε ξεκινήσει ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος γιατί βλέπετε ότι υπάρχουν κάποιοι λαοί που σέβονται τα σύμβολά τους, σέβονται τους θεούς τους. Αυτό το λέω και το αναπτύσσω για να δείξω πόσο ανασφαλείς είμαστε σαν χώρα, πόσο φοβικοί είμαστε εμείς. Είναι τέχνη η εκσπερμάτωση επί της κεφαλής του Κυρίου!
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του Προέδρου του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
Όλα αυτά, λοιπόν, δείχνουν ότι είμαστε αδύναμοι και πρέπει, επειδή ο χρόνος τελειώνει, να πούμε μερικές αλήθειες οι οποίες ενοχλούν και φοβίζουν.
Πρέπει, κύριε Πρωθυπουργέ, αυτά τα οποία είπατε να μην μείνουν μόνο στο ημίωρο της ομιλίας σας. Χρειάζεται αποτελεσματικότητα αύριο και θα βαθμολογηθείτε. Και θα βαθμολογηθείτε μόνο εάν υπάρξει μείωση της εγκληματικότητας η οποία καλπάζει. Φθάσαμε να έχουμε ένα έγκλημα κάθε ημέρα. Όταν ήμουν νεαρός δημοσιογράφος, την εποχή που εσείς σπουδάζατε στη Βοστόνη, ήταν είδηση στην εφημερίδα εάν γινόταν ένα έγκλημα. Θυμάμαι πρωτοσέλιδο στην Απογευματινή ότι έγινε έγκλημα. Ήταν μεγάλη υπόθεση. Τώρα το έγκλημα είναι μονόστηλο και κάτω-κάτω. Θεωρείται ένα από αυτά που γίνονται κάθε ώρα. Εκεί φθάσαμε. Να μας σκοτώνουν και να μη μιλάμε, να μην τολμάμε να πούμε κάτι.
Τώρα, λοιπόν, που διαπιστώσατε με καθυστέρηση ετών ότι το μεγάλο έγκλημα ξεκίνησε από το 1990 και μετά και ότι οι υπεύθυνοι είναι συγκεκριμένοι, ελπίζω να πάρετε πρωτοβουλίες και εσείς σαν Πρωθυπουργός, αλλά να ακούσουμε και στη δευτερολογία από τον αξιότιμο Πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. τι θα κάνει με τους λαθρομετανάστες. Να ξεκαθαρίσουμε τι θα γίνει και πώς πρέπει να γίνει.
Και μία κουβέντα για το γήπεδο του Παναθηναϊκού. Δεν μπορώ να καταλάβω αυτή τη μανία εναντίον της ανάπλασης δύο περιοχών, κύριοι συνάδελφοι του ΣΥΡΙΖΑ: Και η ανάπλαση στον Βοτανικό, αλλά και η ανάπλαση στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας όπου επιμένουν να είναι γήπεδο απέναντι στο Αντικαρκινικό Νοσοκομείο.
Τι θα μπορούσαμε να πούμε σαν πολιτεία; Να φυτευτούν τόσα δένδρα. Ναι, τόσο τσιμέντο, αλλά τόσα δέντρα. Να φυτέψει η κατασκευάστρια εταιρεία, αυτή ή οποιαδήποτε άλλη προκριθεί, τόσα δέντρα. «Θα κάνεις τόσα τετραγωνικά κτήριο»; «Τόσες χιλιάδες δέντρα θα φυτέψεις». Και, επιτέλους, να αποφασίσουμε σε αυτό τον τόπο, κύριε Πρωθυπουργέ, ποιος κυβερνάει, ποιος αποφασίζει. Αποφασίζει η Κυβέρνηση, το Κοινοβούλιο ή μία στρατιά δικαστών οι οποίοι έρχονται και υποκαθιστούν την Κυβέρνηση; Άλλο εκτελεστική εξουσία, άλλο νομοθετική εξουσία, άλλο δικαστική εξουσία. Τα έχουμε μπλέξει και αυτό είναι πολύ επικίνδυνο για τη Δημοκρατία.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ, τον Πρόεδρο και Αρχηγό του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Γεώργιο Καρατζαφέρη.
Πριν δώσω το λόγο στον αναπληρωτή Υπουργό Εσωτερικών κ. Χρήστο Μαρκογιαννάκη από του Βήματος, γίνεται γνωστό στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίαση, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής, σαράντα έξι μαθητές και μαθήτριες και τέσσερις συνοδοί-καθηγητές από το 14ο Γενικό Λύκειο Αθήνας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα)
Ο αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών κ. Χρήστος Μαρκογιαννάκης έχει το λόγο, για δέκα λεπτά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι ανακρίβειες, οι υπερβολές και οι λαϊκισμοί, οι πομπώδεις εκφράσεις μπορεί να δημιουργούν αρχικά την ευφορία του εντυπωσιασμού, αλλά αναμφισβήτητα δεν συμβάλλουν στην ανάδειξη του προβλήματος, του οποιουδήποτε προβλήματος και προπάντων στην κατάθεση σοβαρών προτάσεων που θα συμβάλλουν στην επίλυσή του.



(DE)
(DP)
Ακούστηκαν από τη μεριά της Αντιπολίτευσης απίστευτα πράγματα. Επειδή έχω μόνο δέκα λεπτά στη διάθεσή μου, εάν στο τέλος έχω χρόνο, θα αντικρούσω κάποια από αυτά.
Στο χρόνο που έχω θα ασχοληθώ με την ανάδειξη του προβλήματος στις πραγματικές του διαστάσεις, με σοβαρότητα και με ειλικρίνεια και στο τι κάνει σήμερα η Κυβέρνηση, τι κάνει το Υπουργείο Εσωτερικών και η Ελληνική Αστυνομία για την αντιμετώπισή τους.
Κανείς δεν ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. Και αν θέλουμε να είμαστε όλοι ειλικρινείς, θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι το πρόβλημα άρχισε από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, τότε που μια ποιοτική και ποσοτική αναβάθμιση του εγκλήματος ήταν πλέον ορατή και που, δυστυχώς, η πολιτεία, οι αμυντικοί μηχανισμοί βρέθηκαν παντελώς ανέτοιμοι να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα.
Μέχρι τότε, η ελληνική κοινωνία ήταν εθισμένη σε μια κλασικής μορφής εγκληματικότητα: Ο κλεφταράκος της γειτονιάς, το έγκλημα τιμής στην επαρχία, το έγκλημα εξαιτίας αγροτοκτηνοτροφικών διαφορών και κάτι τέτοια.
Ξαφνικά, στη θέση αυτής της μορφής εγκληματικότητας είδαμε να έχουμε το οργανωμένο έγκλημα, τις συμμορίες των ληστών, τους ταραξίες των πόλεων, τα ναρκωτικά και τόσα άλλα. Οι δυνάμεις καταστολής, οι αμυντικοί μηχανισμοί οργανωμένοι βάσει των προβλημάτων που ήταν μέχρι τότε και μάλιστα, πολλοί από αυτούς και ιδιαίτερα η Ελληνική Αστυνομία, απονευρωμένοι και αποδιοργανωμένοι, εξαιτίας της αναξιοκρατίας και του κομματισμού ο οποίος βασίλευε. Μέχρι τότε, είχαμε μία τετριμμένης μορφής εγκληματικότητα και μια τυποποιημένη μορφή αντιμετώπισής της. Χρειαζόταν άλλος τρόπος αντίδρασης, χρειαζόταν ταχεία αναπροσαρμογή δράσεων, που δεν έγινε.
Και θα σας θυμίσω, αγαπητοί συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ότι και την εποχή εκείνη η Αστυνομία ελοιδορείτο. Και θα σας θυμίσω τις μεγάλες επιτυχίες που υπήρχαν και που έχουν τραυματίσει την Ελληνική Αστυνομία, όπως ήταν η ιστορία του Πάσσαρη, του Ματέϊ, οι ομαδικές αποδράσεις και τόσα άλλα. Και πράγματι, η Αστυνομία εβάλλετο και τότε.
Μη θέλουμε να ωραιοποιήσουμε τα πράγματα μιας περιόδου και μας λέτε σήμερα: «Μα, εμείς παραδώσαμε το 2003-2004 μια Αστυνομία την οποία εσείς ομολογήσατε, δια του αρμόδιου τότε Υπουργού Δημόσιας Τάξης, ότι ήταν μια εξαιρετική Αστυνομία, η οποία έκανε Ολυμπιακούς Αγώνες απόλυτα ασφαλείς».
Θα ήθελα να σας πω και να σας θυμίσω κάποια πράγματα που συνέβησαν τότε. Τα είπε προηγουμένως ο κύριος Πρωθυπουργός. Θα συμπληρώσω, όμως, και κάποια άλλα, για να δείτε τι συνέβαινε την περίοδο εκείνη και τι συμβαίνει σήμερα. Πράγματι, τότε υπήρχε μια εθνική ομοψυχία, η οποία είχε ένα στόχο, ένα όραμα, τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τότε υπήρχε μια κοινωνική ομοψυχία, μια πολιτική συναίνεση σε όλα τα επίπεδα και προπάντων, είχαμε δράσεις, συμπεριφορές που, εάν είχαμε ελάχιστες από αυτές σήμερα, πρόβλημα δεν θα υπήρχε, αγαπητοί συνάδελφοι.
Διότι τότε, εκτός από εκείνα τα οποία αναφέρθησαν, επιπλέον είχαμε μία κριτική από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, η οποία το μόνο στο οποίο στόχευε ήταν να αποκρούσει τις προσπάθειες που γίνονταν από το εξωτερικό να εμφανίσουν την Ελλάδα ως χώρα ανοργάνωτη, που δε θα μπορούσε να οργανώσει Ολυμπιακούς Αγώνες. Είχαμε έναν Υπουργό Δημόσιας Τάξης ο οποίος έκανε την υπέρβαση και εξύμνησε την Αστυνομία που παρέλαβε για τον ίδιο εθνικό σκοπό. Είχαμε κάποιους που υπηρετούσαν τότε στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης και έβαλαν κυριολεκτικά την τιμή και την υπόληψή τους σε κίνδυνο για μελλοντικούς συκοφάντες και ανέλαβαν πρωτοβουλίες, επικίνδυνες πρωτοβουλίες, είχαμε τον εθελοντισμό, είχαμε μια Αστυνομία η οποία δούλευε επί εικοσιτετραώρου βάσεως. Και πράγματι, την εποχή εκείνη η ομοψυχία ήταν τέτοια που θα έλεγα πως όλες οι αρετές των Ελλήνων ήρθαν στην επιφάνεια. Και ο στόχος επετεύχθη.
Και κάτι άλλο χαρακτηριστικό. Επειδή ακριβώς η Αστυνομία είχε τη δυνατότητα χρήσης όλης της σύγχρονης τεχνολογίας -κανείς δεν μιλούσε τότε για κάμερες, κανείς δεν μιλούσε τότε για παρακολουθήσεις που δημιούργησαν μια φημολογία τέτοια- η πρόληψις ήταν κάτι το απίστευτο. Την εποχή εκείνη ακόμη και η κοινή εγκληματικότητα, το κοινό έγκλημα είχε πέσει κατακόρυφα.
Ας συγκρίνουμε, λοιπόν, εκείνα που συνέβαιναν τότε με αυτά που συμβαίνουν σήμερα. Εγώ δεν έχω την αξίωση ούτε κανείς έχει την αξίωση η Αντιπολίτευση να μην ήταν σκληρή απέναντι στην Κυβέρνηση στην κριτική της. Και κανείς δεν έχει την αξίωση να μην υπάρχει ένα μέτρο στη χρήση της τεχνολογίας.
Όμως από το ένα άκρο, αγαπητοί συνάδελφοι, φθάσαμε στο άλλο άκρο. Έχουμε πλέον μια κατάσταση που δεν υπάρχει συναίνεσις πάνω σε βασικά προβλήματα τα οποία πρέπει να αντιμετωπιστούν. Παράδειγμα: Οι ταραξίες των πόλεων και το πρόβλημα των λαθρομεταναστών. Όσο και αν θέλουμε να κλείνουμε τα μάτια μας σε αυτά τα δύο μεγάλα προβλήματα, είναι υπαρκτά.
Και θα σας πω και κάτι άλλο. Δεν είναι μόνο το ότι δημιουργείται μια εικόνα ενίοτε απόδρασης που δημιουργεί το κλίμα ανασφάλειας, αλλά απασχολούν μεγάλες δυνάμεις της Αστυνομίας οι οποίες θα μπορούν να είχαν διατεθεί προς την καταπολέμηση του κοινού εγκλήματος. Όταν σήμερα οι ταραξίες των πόλεων που έχουν απλωθεί, οι κουκουλοφόροι που έχουν απλωθεί σε πολλές πόλεις της Ελλάδος, μαζί με την προσπάθεια απόκρουσης, σύλληψης, μεταγωγής, φύλαξης, σίτισης, επαναπροώθησης των λαθρομεταναστών απασχολούν το 50% της Ελληνικής Αστυνομίας, αντιλαμβάνεστε από εκεί και πέρα ότι για τη λύση αυτών των προβλημάτων χρειάζεται κοινή πολιτική, προπάντων χρειάζεται συναίνεσις. Εάν δεν υπάρξει συναίνεσις στην αντιμετώπιση αυτών των δύο προβλημάτων, τότε σας διαβεβαιώ ότι θα οξύνονται, θα μεγαλώνουν.
Η Κυβέρνηση, από την πλευρά της, μπροστά στα καινούργια δεδομένα, δεδομένα τα οποία πρέπει να ομολογήσουμε ότι μέρα με τη μέρα, μήνα με το μήνα αλλάζουν, φροντίζει να κάνει ό,τι μπορεί, στηρίζοντας τα Σώματα Ασφαλείας και ιδιαίτερα την Αστυνομία, προκειμένου να μπορέσει να κάνει δουλειά της. Αναπροσαρμόζονται τακτικές, έρχονται νομοθετικές ρυθμίσεις οι οποίες διευκολύνουν τη χρήση μέσων ικανών και αποτελεσματικών, όσον αφορά την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας. Και δεν μπορεί κανείς να μας πει ότι, όταν ρυθμίζονται θέματα που έχουν να κάνουν με τη χρήση του C4I, με τη χρήση καμερών, με τη δυνατότητα του να μπορεί ο εισαγγελεύς σε επείγουσες περιπτώσεις να ανοίξει ένα τηλέφωνο που συνομιλούν δύο κακοποιοί, στοχεύουμε οπουδήποτε αλλού από το να πολεμήσουμε το έγκλημα.
Αυτός είναι ο στόχος και θα πρέπει να υπάρχει ένα μίνιμουμ συνεννόησης και εμπιστοσύνης. Δεν μπορεί, δηλαδή, από τη μία μεριά, να θέλουμε να καταπολεμήσουμε το έγκλημα και να δίνουμε τη δυνατότητα στον κακοποιό να χρησιμοποιεί όλα τα σύγχρονα μέσα πιο μπροστά από την Αστυνομία και η Αστυνομία να ακολουθεί και να μην μπορεί να κάνει χρήση αυτών των μέσων.
Θα πρέπει να το καταλάβουμε. Μίλησαν κάποιοι εδώ μέσα για τις αρχές της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας. Το λέμε στα λόγια, δεν το εφαρμόζουμε στην πράξη. Αυτές τις δύο αρχές εμείς τις τηρούμε σε κάθε προσπάθεια η οποία γίνεται και σε κάθε μέτρο το οποίο λαμβάνεται, προκειμένου να μπορέσουμε να κάνουμε καλύτερα τη δουλειά μας.
Έχουμε μία Αστυνομία, αγαπητοί συνάδελφοι, η οποία προσπαθεί, μια Αστυνομία της οποίας το ηθικό κάποιοι φρόντισαν σε κάποιες δεδομένες στιγμές να πέσει στα τάρταρα. Και προσπαθούμε και τα καταφέρνουμε το ηθικό αυτό ήδη να είναι πολύ υψηλό. Έχουμε μια Αστυνομία η οποία αποτελείται από παιδιά του λαού, από ανθρώπους οι οποίοι είναι των μέσων κοινωνικών τάξεων, οι οποίοι θέλουν στήριξη. Είμαστε δίπλα τους, προσπαθούμε να τους βοηθήσουμε όσο μπορούμε. Ίσως οικονομικά όσον αφορά τις απολαβές τους, αυτήν τη στιγμή, οι συγκυρίες να μην μας επιτρέπουν να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Όμως, από την άλλη μεριά, εκείνο το οποίο επιδιώκουμε και πιστεύω πως το έχουμε καταφέρει είναι να σταματήσει ή, εν πάση περιπτώσει, να περιοριστεί αυτή η λοιδορία η οποία κάθε τόσο βλέπουμε να εμφανίζεται στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Υπάρχει μία τάσις το οποιοδήποτε λάθος, το παραμικρό λάθος να γιγαντώνεται και η όποια επιτυχία να αποκρύπτεται. Πριν από πέντε λεπτά με ενημέρωσαν ότι εδώ στην Αθήνα είχε μια μεγάλη επιτυχία η Αστυνομία. Το πλήρωμα ενός περιπολικού σταμάτησε ένα I.X. αυτοκίνητο και βρήκε μέσα καλάσνικοφ, πιστόλια, κουκούλες, ό,τι μέσο μπορεί να φανταστεί κανείς για παρανομία.
(LM)
(DE)
Αυτό είμαι βέβαιος ότι, ως αποτέλεσμα της προσπάθειας, δεν θα κοιτάξει κανείς να το αναδείξει. Αν γινόταν ένα λάθος πάνω στην επιχείρηση η οποία έγινε, ίσως να ήταν πρώτη είδηση η οποία θα έπαιζε για πολλές μέρες.
Άκουσα τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να σχολιάζει την κουκούλα και έγινε διαστρέβλωση στο σχολιασμό, διότι κανείς δεν έκανε ιδιώνυμο την κουκούλα. Και θέλω να απευθυνθώ και στον Αρχηγό του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κ. Αλαβάνο και να πω ότι απλά επιβαρυντικές περιστάσεις αναγνωρίζονται πλέον από το νόμο, όταν κάποιο συγκεκριμένο αδίκημα, προσδιορισμένο στο νόμο, τελείται από κουκουλοφόρο. Υπάρχει διαφορά μεταξύ του ενός και του άλλου.
Αλλά άκουσα Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να σχολιάζει την κουκούλα και να ομιλεί για ένδυμα. Εάν η κουκούλα είναι ένδυμα, τότε να το εντάξουμε στο σετ της ενδυμασίας των κυρίων και των δεσποινίδων. Το σετ θα έχει και μια κουκούλα δηλαδή. Εάν νομίζει κανείς ότι είναι ένδυμα. Άκουσα να ομιλεί για κομματισμό, αναξιοκρατία και μη επιβράβευση των αρίστων, αλλά των αρεστών.
Κύριε Αρχηγέ, της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης «στου κρεμασμένου το σπίτι δεν μιλάνε για σχοινί». Γιατί αν υπήρξε κομματισμός, αν υπήρξε αναξιοκρατία, αν απονευρώθηκε η Ελληνική Αστυνομία, αυτό έγινε επί ων ημερών σας, τότε που το μόνο το οποίο ελαμβάνετο υπόψη είναι το κατά πόσο είναι κάποιος πράσινος ή όχι.
Και θα πρέπει να ντρέπεστε για πολλά χρόνια, διότι οι περίφημες λίστες Σουλτάτου επί των ημερών σας είδαν το φως, τότε που κάποιος χαρακτηρίζετο δεξιός, λίγο δεξιός, πολύ δεξιός, δημοκρατικός αλλά συντηρητικός και ανάλογα με τους χαρακτηρισμούς ήταν η επαγγελματική εξέλιξή του.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να πω και κάτι άλλο. Έγιναν κρίσεις στην Ελληνική Αστυνομία πριν από ένα μήνα. Ποιος τόλμησε να μιλήσει, ποιος τόλμησε να γράψει, ποιος τόλμησε να πει οπουδήποτε ή να κριτικάρει ότι δεν ήταν αντικειμενικές κρίσεις, ότι δεν ήταν αξιοκρατικές κρίσεις, ότι δεν πήγαν οι άξιοι και οι επιμελείς;
Κύριοι συνάδελφοι, τελειώνοντας θα ήθελα να τονίσω δυο πράγματα.
Πρώτον, θα ήθελα να απευθυνθώ στην ελληνική κοινωνία και να πω ότι τούτη την ώρα, για την καταπολέμηση της μάστιγας του εγκλήματος απαιτείται η συμπαράσταση όλων των δημοκρατικών πολιτών. Όλοι οι πολίτες έχουν χρέος να συμπαρασταθούν στην αστυνομία, στην προσπάθεια που κάνει. Φαινόμενα όπως το προχθεσινό, όταν ένας αστυνομικός κάνει τη δουλειά του, να παρεμβαίνουν κάποιοι ως προστάτες του ελεγχόμενου που μπορεί να είναι και κακοποιός, θα πρέπει να εκλείψουν.
Και ένα δεύτερο. Θέλω αυτό το οποίο λέμε, δηλαδή ότι δεν θα υπάρχει οποιαδήποτε ανοχή στην εγκληματικότητα και στο έγκλημα, να γίνει βίωμα του καθενός, προπάντων εκείνων οι οποίοι έχουν σκοπό να παραβιάζουν το νόμο και να εγκληματούν.
Και θα ήθελα να τους πω κάτι. Ποτέ κανείς, καμιά μειοψηφία δεν νίκησε το κράτος πάνω σε αυτά τα ζητήματα. Προπάντων όταν το κράτος θέλει. Και το κράτος τώρα θέλει. Σας διαβεβαιώνω.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Μαρκογιαννάκη.
Το λόγο έχει από του Βήματος ο Υπουργός των Εσωτερικών, Καθηγητής κ. Προκόπης Παυλόπουλος.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το ότι υπάρχει και όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά διεθνώς, μια άλλη εικόνα, μια άλλη πραγματικότητα γύρω από τα θέματα της ασφάλειας, εξαιτίας της άλλης μορφής εγκληματικότητας, ποσοτικά και ποιοτικά, την οποία αντιμετωπίζουμε, αυτό είναι μια πραγματικότητα. Το ότι είναι κοινή αγωνία όλων και πρωτίστως της ελληνικής κοινωνίας, αυτό είναι μια αλήθεια και γι’ αυτό αγωνιζόμαστε.
Θα περίμενε κανείς, λοιπόν, μέσα σε αυτό το κλίμα, ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, όταν κατέθεσε αυτήν την αίτηση για την προ Ημερησίας Διατάξεως συζήτηση, να ενδιαφέρεται πραγματικά γι’ αυτήν την εικόνα για να βρούμε λύσεις να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα.
Σήμερα φάνηκε για μια ακόμη φορά ότι δεν ενδιαφερόταν για τίποτα από όλα αυτά. Στόχος, μια στείρα κριτική χωρίς επιχειρήματα, με διαστροφή της πραγματικότητας. Δηλαδή ξανά λειτούργησε ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, σε ένα τεράστιο, εθνικό θα έλεγα θέμα σήμερα, από τη μια πλευρά σαν κομματικός παραμορφωτικός καθρέπτης και από την άλλη -λυπούμαι να το πω- σαν μικροφωνική εγκατάσταση η οποία μεταδίδει γεγωνυία τη φωνή ανακρίβειες, οι οποίες φυσικά στον κόσμο που ζούμε περνούν και τα σύνορα της χώρας. Και δεν ξέρω αν το κάνει ηθελημένα ή αθέλητα. Λίγη σημασία έχει αυτό, γιατί όλα αυτά λειτουργούν αντικειμενικά στην πολιτική. Αλλά στην ουσία αυτή η μικροφωνική εγκατάσταση παραμόρφωσης της πραγματικότητας δυσφημεί τη χώρα και τη δυσφημεί χωρίς κανένα στοιχείο, άδικα και αυτό το πληρώνει ο ελληνικός λαός.
Γιατί είναι αδιανόητο να μη γνωρίζει ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ότι αυτό το οποίο κατηγορεί στη χώρα μας είναι κάτι το οποίο εδώ και καιρό, διεθνώς απασχολεί πολλούς οργανισμούς, πολλές χώρες.
Δεν θα μακρηγορήσω σε αυτόν τον τομέα. Θα ήθελα μόνο να καταθέσω μια συγκεκριμένη έκθεση, την τελευταία έκθεση την οποία ενέκρινε η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης για το 2008 –είναι τώρα το 2009- έκθεση την οποία έκανε ο κ. Ρολάν Μπλούμ για λογαριασμό της Κοινωνικής Επιτροπής του Συμβουλίου της Ευρώπης και είναι εκείνη που λέει τι γίνεται με τις ταραχές στις πόλεις και πόσο έχει αλλάξει ο κόσμος και τι τεράστια προβλήματα υπάρχουν.
Και ακούστε για ποιες χώρες λέει, για τις οποίες λέει τα ίδια που έλεγε ο Πρωθυπουργός και τα αντίθετα από αυτά που μας λέει ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Λέει για την Αγγλία, τη Γαλλία, την Ισπανία, τη Δανία, την Ολλανδία και το Βέλγιο.
Το καταθέτω στα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Εσωτερικών κ. Προκόπης Παυλόπουλος καταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα έκθεση, η οποία βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Και μιας και ταξιδεύει συχνά και καλά κάνει και νομίζω ότι μπορεί να υπερασπίζεται καλύτερα τη χώρα εκεί, θα έπρεπε να τα ξέρει ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ή τουλάχιστον να έχει ενημέρωση από τους ανθρώπους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. οι οποίοι θητεύουν στο Συμβούλιο της Ευρώπης.
Το καταθέτω, για να δείτε μέσα από αυτήν την έκθεση, ποια είναι η πραγματικότητα παρακαλώ από το 2008 και πριν και όχι βεβαίως από τον Δεκέμβριο που ξεκίνησαν στη χώρα μας. Γιατί ξέρετε πολύ καλά ότι η χώρα μας ουσιαστικά δεν αντιμετώπιζε προβλήματα μέχρι το Δεκέμβριο, όταν και πλέον είχαμε τα γνωστά γεγονότα τα οποία οδήγησαν σε αυτές τις ταραχές, τις οποίες και σήμερα προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε, σε ό,τι αφορά ιδίως τις προεκτάσεις τους.
Και θα ήθελα να φέρω ένα δεύτερο παράδειγμα για να δείξει κανείς ποια είναι η βουλιμική διάθεση ως προς την εξουσία που οδηγεί στο να παραμορφώνει την πραγματικότητα και να αδικεί τη χώρα από πλευράς Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Πριν από πολύ λίγες μέρες, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είδατε –δεν το έκρυψε καμία τηλεόραση- ότι είχαμε αυτή τη Σύνοδο των ηγετών στο Στρασβούργο. Είδαμε ότι το Στρασβούργο, μια πολύ μικρότερη πόλη σε σχέση με την Αθήνα, είχε γίνει φρούριο από πλευράς της γαλλικής αστυνομίας για να υπάρξει ασφάλεια των ηγετών που βρίσκονταν εκεί. Μια ομάδα ταραξιών έδωσε τις εικόνες που είδατε και που ήταν πολύ μεγαλύτερες και από αυτές που είχαμε δει εκείνο το περίφημο βράδυ, τραγικό βράδυ, στην Οδό Σταδίου.
Είδατε κανέναν αξιωματούχο της Γαλλίας ή την αντιπολίτευση της Γαλλίας να κατηγορεί το Νικολά Σαρκοζί και τη γαλλική αστυνομία για αυτό το οποίο συνέβη; Είδατε τα μέσα να μεταδίδουν αυτό σαν δυσφήμιση της ίδιας της Γαλλίας; Και να σκεφτείτε ότι ήταν Σύνοδος ηγετών με μια πόλη φρούριο από τη γαλλική αστυνομία. Αυτά δεν συμβαίνουν αλλού; Μόνο στην Ελλάδα συμβαίνουν;
Δεν λέω ότι πρέπει να συγκρινόμαστε. Λέω ότι πρέπει να κοιτάμε τα δικά μας και να γινόμαστε όσο γίνεται καλύτεροι. Αλλά ναι, την κοινή αγωνία την καταλαβαίνω. Τη συνειδητή παραμόρφωση της πραγματικότητας με μεγαλοποίηση γεγονότων για την Ελλάδα και άγνοια της διεθνούς πραγματικότητας, όχι, αυτό δεν μπορεί να το συγχωρέσει κανένας. Αυτό σημαίνει πολιτική ανευθυνότητα και μόνο στόχο την εξουσία. Όχι την αγωνία του ελληνικού λαού. Αυτό απέδειξε η σημερινή συζήτηση, σε ό,τι αφορά τα θέματα αυτά.
Και θα έρθω συμπληρωματικά σε αυτά που είπε ο κ. Μαρκογιαννάκης. Άκουγα να λέγεται παραδείγματος χάρη από τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης «σας παραδώσαμε μια αστυνομία μοντέλο». Θα αντιπαρέλθω το πώς συμπεριφέρθηκε η Νέα Δημοκρατία ως αντιπολίτευση –το τονίζω το ως αντιπολίτευση- τότε, μέσα σε αυτήν την Αίθουσα, για να φτάσουμε να έχουμε τα αποτελέσματα των Ολυμπιακών Αγώνων.
Κύριοι συνάδελφοι το ΠΑ.ΣΟ.Κ., ξεχάσατε ότι το νόμο για το οργανωμένο έγκλημα που ουσιαστικά με συνεργασία της Νέας Δημοκρατίας τον συνέταξε το τότε Υπουργείο Δικαιοσύνης, τον ψηφίσαμε εδώ γιατί ήμασταν εμείς παρόντες και ήταν απών το ΠΑ.ΣΟ.Κ.;
(AD)

(2LM)
Θυμάστε ποιες ήταν οι ενέργειες του κ. Σημίτη απέναντι στα στελέχη του που δεν ήρθαν εδώ να ψηφίσουν και κατηγορούσαν για τρομονόμο;
Έτσι συμπεριφερθήκαμε εμείς. Ποια είναι η στάση η δική σας; Εμείς ενόψει εθνικών στόχων, υπολογίσαμε το δημόσιο συμφέρον. Ποτέ δεν κοιτάξαμε την εξουσία ως στόχο. Αν ο ελληνικός λαός επιβράβευσε τη Νέα Δημοκρατία, είναι γιατί κράτησε υπεύθυνη στάση. Και αν θα σας δώσει την απάντηση και πάλι, είναι ακριβώς γιατί η στάση σας είναι ανεύθυνη, γιατί αφού μιλάτε για την Αστυνομία την οποία παραδώσατε, τώρα που εν πάση περιπτώσει μπορούμε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, ας πάρουμε για παράδειγμα το θέμα της τρομοκρατίας. Λέτε ότι είχατε καθαρίσει με την τρομοκρατία μια και καλή. Δεν μιλάμε για τις συνθήκες υπό τις οποίες συνελήφθη η «17η Νοέμβρη» γιατί ο καθένας μπορεί να το κρίνει. Μήπως θυμάστε, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., πότε εμφανίστηκε για πρώτη φορά η τρομοκρατική οργάνωση –για να μην κάνουμε και διαφήμιση- η οποία και σήμερα εμφανίζεται; Ήταν λίγο μετά τη σύλληψη της «17ης Νοέμβρη» και κατά τη δίκη Κουφοντίνα, ναι ή όχι; Και μάλιστα μέσα στα δικαστήρια!
Έτσι εξαλείψατε την τρομοκρατία; Αυτή την Αστυνομία μας παραδώσατε; Γι’ αυτήν την Αντιμοκρατική κόπτεστε και λέτε ότι εμείς τη διαλύσαμε, όταν απλώς και μόνο έφυγαν στελέχη που προήχθησαν και η υπόλοιπη δομή έμεινε ίδια; Δεν την είχατε εξαλείψει την τρομοκρατία. Υπήρχε! Το αυγό του φιδιού υπήρχε και είναι η κοινωνία τέτοια. Πρέπει να αγωνιζόμαστε διαρκώς γι’ αυτό.
Ύστερα, λέτε για διάφορα επεισόδια τα οποία συνέβαιναν και συμβαίνουν επί των ημερών μας, αλλά δεν συνέβαιναν –λέει- επί των ημερών σας. Τι να πρωτοθυμηθώ; Δύο πράγματα θα αναφέρω. Αυτή η Αστυνομία-μοντέλο, την οποία μας παραδώσατε, δεν μπόρεσε να αποτρέψει έναν άνθρωπο –για τον οποίο δεν ξέρω πόσο στα καλά του ήταν- ο οποίος έφθασε μέχρι το σπίτι του κ. Σημίτη, του τότε Πρωθυπουργού. Και δεν μπόρεσε να αποτρέψει παρ’ ολίγον δολοφονία της Ντόρας Μπακογιάννη έξω από το γραφείο της!
Τα ξεχάσατε αυτά; Αυτή ήταν η Αστυνομία! Φαντάζεστε να μου είχε τύχει εμού και του κ. Μαρκογιαννάκη κάτι αντίστοιχο αυτή τη στιγμή; Για βάλτε το κάτω! Τι θα λέγατε εσείς που μας παραδώσατε την Αστυνομία-μοντέλο;
Και όσον αφορά για τις αποδράσεις για τις οποίες μιλάτε, βεβαίως μας πονάει! Είναι απαράδεκτη αυτή η κατάσταση στον Κορυδαλλό μ’ αυτό που συνέβη. Γι’ αυτό αγωνιζόμαστε να πάρουμε όσο το δυνατόν περισσότερα μέτρα, για να κλείσουμε τις τρύπες όπου και αν υπάρχουν στο θέμα αυτό, μολονότι είχαν βεβαιώσει τον Υπουργό Δικαιοσύνης ότι όλα τα μέτρα είχαν ληφθεί.
Όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κατ’ αρχήν δεν είναι πρωτόγνωρο. Ξέρετε πολύ καλά ότι σε φυλακές πολύ περισσότερο φυλασσόμενες σε μεγάλες χώρες στο εξωτερικό, έχει συμβεί το ίδιο. Δεν το παίρνω σαν μοντέλο, αλλά το λέω μήπως νομίζετε ότι συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα. Ε, όχι να μας κάνει και κριτική το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στα θέματα, για παράδειγμα, των αποδράσεων, όταν επί των ημερών του είχε αντικατασταθεί, αν θυμάστε, η πρωινή γυμναστική με τις αποδράσεις. Περί αυτού επρόκειτο την εποχή εκείνη και τα νούμερα τα ανέφερε ο Πρωθυπουργός.
Όσον αφορά δε τον Κορυδαλλό μ’ εκείνη την περίφημη απόδραση με την οποία άνοιξαν οι πόρτες και βγήκαν έξω, επρόκειτο περί των θυρανοιξίων του Κορυδαλλού –στην κυριολεξία- εκείνη την εποχή και όχι βεβαίως για το σωφρονιστικό σύστημα-μοντέλο που μας παρέδωσε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και για το οποίο κάνει κριτική στη Νέα Δημοκρατία σήμερα!
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
Τελειώνω με μία φράση σχετικά με το άλλο θέμα που αφορά τη μετανάστευση. Να θυμάστε ένα πράγμα. Είναι μείζον το θέμα της μετανάστευσης και αγωνιζόμαστε να διασφαλίσουμε τα δικαιώματα των ανθρώπων και τη νόμιμη μετανάστευση, να αποτρέψουμε την παράνομη μετανάστευση. Εμείς είμαστε εκείνοι που αναδείξαμε το θέμα και πήραμε την πρωτοβουλία στην Ευρώπη. Εμείς φτιάξαμε τα πρώτα κέντρα φιλοξενίας μεταναστών. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν είχε φτιάξει απολύτως τίποτα! Εμείς αναδείξαμε το θέμα της υπογραφής των συμφωνιών επανεισδοχής. Εμείς αναδείξαμε το γεγονός ότι η Τουρκία υπέγραψε το 2001 και κυρώθηκε το 2002 η συμφωνία επανεισδοχής, την οποία όμως δεν τηρεί η Τουρκία, γιατί δέχεται μόνο εν μέρει το συνοριακό σημείο των Κήπων και όχι το λιμάνι της Σμύρνης.
Όμως, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τότε που γίνονταν αυτά, δεν το είχε αναφέρει πουθενά. Εμείς όχι μόνο το θέσαμε σε όλα τα fora –το έθεσα και προχθές στην υπεύθυνη της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών- αλλά το έχουμε θέσει σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι ένας από τους δείκτες τους οποίους πρέπει η Τουρκία να τηρήσει, όπως το έχουμε αναδείξει, εάν θέλει να προχωρήσει βήματα και σε επίπεδο εισόδου της στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
Και θα αγωνιστούμε μαζί με την Ευρωπαϊκή Ένωση για τη δημιουργία της Συνοριοφυλακής, πρωτοβουλία Καραμανλή προς Μπαρόζο, κάτι το οποίο δεν έχει γίνει ποτέ πριν. Ούτε κέντρα φιλοξενίας ούτε πραγματικά σωστή φύλαξη ούτε ανάδειξη του θέματος! Και όχι μόνο για την Τουρκία, αλλά και για τη Νιγηρία, για το Πακιστάν, για το Μπαγκλαντές και άλλες χώρες, οι οποίες δεν υπογράφουν συμφωνίες επανεισδοχής, για τις οποίες θα αγωνιστούμε.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
Θα ήθελα να πω μία τελευταία λέξη γιατί ακούστηκε το ότι στα περί ανομίας οφείλεται η εγκληματικότητα. Επί των ημερών της Κυβέρνησης Καραμανλή –το έλεγα και προχθές με την ευκαιρία της συζήτησης για την Ειδική Κοινοβουλευτική Επιτροπή, το λέω και τώρα- αυτό για το οποίο είχαμε δεσμευτεί το 2004, γίνεται πράξη. Όλα στο φως, καμία συγκάλυψη, τιμωρία! Τη νοοτροπία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που κάλυπτε τη διαφθορά, που κάλυπτε την ανομία κάτω από το χαλί χωρίς να γίνονται έλεγχοι και με ατιμωρησία, αυτή τη νοοτροπία και τα αποτελέσματά της καταπολεμάμε σήμερα.
Και είναι γνωστό ότι έλεγχοι δεν γίνονταν τότε. Έφερα δύο παραδείγματα για τους κουμπάρους και το θέμα της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Πρώτα-πρώτα, δεν είναι θέμα πολιτικών προσώπων. Δεύτερον, αποκαλύφθηκε από την Επιτροπή Ανταγωνισμού, γιατί δουλεύει η Επιτροπή Ανταγωνισμού τώρα. Δεν είναι όπως ήταν επί ΠΑ.ΣΟ.Κ., όπου είναι γνωστό στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας τότε ότι δεν λειτουργούσε. Έχει καταντήσει ανέκδοτο. Ο Γιάννης Καψής Πρόεδρος της Επιτροπής Θεσμών τότε, η κα Μπενάκη, ο κ. Κουβέλης, όλοι ξέραμε ότι δεν υπήρχε Επιτροπή Ανταγωνισμού.
Τώρα που λειτουργεί και τα βγάζει στο φως, από εκεί και πέρα –λέει- υπάρχει πρόβλημα. Βεβαίως και θα υπάρχουν τέτοια φαινόμενα, αλλά η ανάδειξή τους δεν είναι διαφθορά, αλλά καταπολέμηση της διαφθοράς.
Στο θέμα των ομολόγων, λέω ότι αποκαλύφθηκε από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς. Δεν χάθηκε ούτε ένα ευρώ! Δεν μας είπε, όμως, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι το «καραδομημένο» -για να το πω έτσι- με μεταφορά συντελεστή δόμησης δομημένο ομόλογο που πληρώνει ακόμα ο ελληνικός λαός, είναι το ομόλογο Δρυ μετατροπής του γιεν σε ευρώ, για το οποίο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν έχει να πει τίποτα σχετικά με το τι έχει χάσει ο ελληνικός λαός και τι χάνει. Αυτά τα ξέχασε;
Ύστερα, για να γυρίσουμε στα υπόλοιπα θέματα, θα αναφερθώ στα άλλα δύο και κλείνω μ’ αυτά. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. λέει εδώ για «Siemens». Ερευνάται η «Siemens», αλλά για ποιες ευθύνες των κομμάτων λέει ο κ. Παπανδρέου; Απ’ όσο ξέρουμε όλοι –γιατί η έρευνα συνεχίζεται στη δικαιοσύνη και θα συνεχιστεί και δεν θα αποκρυβεί τίποτα- υπάρχει μέχρι σήμερα ένα πρόβλημα σε σχέση με πολιτικές δυνάμεις, δηλαδή αποδοχή μεγαλοστελέχους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι τα πήρε από τη «Siemens» για το κόμμα του και τα έδωσε στο κόμμα του!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Και, όπως έχω πει για το ΠΑ.ΣΟ.Κ., δεν έχει τον πολιτικό ανδρισμό ένα στέλεχός του να πει ότι τα πήρε και τα έδωσε στο κόμμα! Πάει να πει ότι τα έβαλε στην τσέπη του! Ούτε αυτό λέει! Σκεφθείτε!
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ: Να φέρετε το φάκελο στη Βουλή!
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών): Τέλος, σε ό,τι αφορά το ζήτημα της Μονής Βατοπεδίου, λέω ξανά ότι έγινε Εξεταστική Επιτροπή. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχε αρνηθεί οποιαδήποτε εξεταστική επιτροπή. Αποδείχθηκε ότι δεν υπήρξε εμπλοκή πολιτικών προσώπων ούτε χρηματισμός ούτε τίποτα. Από εκεί και πέρα, πήγε να ποινικοποιηθεί η πολιτική ζωή. Αυτό το πράγμα απετράπη. Συνεχίζεται η δικαστική έρευνα.
Τι απέμεινε απ’ όλη αυτήν την ιστορία; Πέρα από τη μεγαλοποίησή της και τη διαστρέβλωσή της, έμεινε η αδυναμία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να έχει το στοιχειώδες πολιτικό θάρρος να αποδεχθεί τουλάχιστον την ευθύνη των δικών του στελεχών για το ξεκίνημα αυτής της ιστορίας.
Αυτό το ΠΑ.ΣΟ.Κ., μ’ αυτήν την πρακτική στο παρελθόν και τώρα, έρχεται να κάνει κριτική στη Νέα Δημοκρατία και να μιλήσει για ανομία και σκάνδαλα;
Τελειώνω, λέγοντας ότι αν υπήρξε ανομία, υπήρξε μετά το 1981, όπου υπήρξε η νοοτροπία της συγκάλυψης, της ανοχής και της ατιμωρησίας που δημιούργησε νοοτροπίες, που δημιούργησε σχολή του στυλ «είπαμε να κάνει και ένα δωράκι, αλλά όχι και 500 εκατομμύρια»!
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Ουδέποτε ελέχθη αυτό!
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών): Αυτή τη νοοτροπία πληρώνουμε σήμερα! Αυτή τη νοοτροπία καταπολεμάμε! Αυτή τη νοοτροπία θα την καταπολεμήσουμε! Και αυτή η παράταξη είναι εκείνη η οποία θα οδηγήσει τη χώρα στο να έχει τις επιδόσεις σ’ επίπεδο διεθνούς διαφάνειας, να έχουμε δηλαδή τη βελτίωσή μας και όχι τον κατήφορο που γνωρίσαμε τα προηγούμενα χρόνια.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Ουδέποτε ο Ανδρέας Παπανδρέου είπε αυτό που λέτε! Λέτε ψέματα!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Παρακαλώ, ηρεμία!
Το λόγο έχει ο Πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, η χώρα –και το ξέρουμε όλοι αυτό- είναι αντιμέτωπη με κρίσιμα θέματα. Τα πιο σοβαρά απ’ αυτά είναι παράγωγα του διεθνούς περιβάλλοντος. Τα πιο πολλά είναι κατάλοιπα της παθογένειας του παρελθόντος.
Τοποθετήσεις που ακούσαμε, η συρραφή αιτιάσεων από τον Πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., είναι προϊόν καθαρά σκοπιμοτήτων και διαστρέβλωσης. Για όλα φταίει η Κυβέρνηση! Ακόμα και για τη διεθνή οικονομική κρίση φταίει η Κυβέρνηση! Ακόμα και για τα προβλήματα που δημιούργησε και κληροδότησε το ΠΑ.ΣΟ.Κ.!
Στο ερώτημα «τι παραπάνω θα κάνουμε για την πατρίδα μας», οι απαντήσεις της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης είναι αποκαλυπτικές. Αοριστολογίες, ευχολόγια, πρακτικές που καλλιεργούν διχασμό, φανατισμό, πόλωση! Καμία απολύτως, όμως, πρόταση ουσίας! Αποδεικνύεται ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν νοιάζεται παρά μόνο για την εξουσία. Και λυπούμαι που το λέω, αλλά ο Πρόεδρός του παίζει με την παραπολιτική. Παίζει με τους θεσμούς και με το μέλλον του τόπου.

(ΚΟ)
(AD)
Ευθέως λοιπόν σας λέω ότι εμείς έχουμε άλλη, διαφορετική αντίληψη. Έχουμε άλλες προτεραιότητες. Δική μας έγνοια, δική μας φροντίδα είναι ο περιορισμός των επιπτώσεων της διεθνούς κρίσης, είναι τα καθημερινά προβλήματα, η θωράκιση της απασχόλησης, η ασφάλεια των πολιτών, οι αλλαγές που πρέπει να γίνουν, οι μεταρρυθμίσεις για μια καλύτερη μέρα.
Και θυμίζω την Ολυμπιακή, τα λιμάνια, τα μεγάλα έργα, τους αυτοκινητόδρομους, τη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, των αγροτών, του τουρισμού, των οικονομικά ασθενέστερων συμπολιτών μας. Επίσης, θυμίζω την προσπάθεια που γίνεται για τη μείωση των κρατικών δαπανών. Κάθε ένας, λοιπόν, αναλαμβάνει και πρέπει να αναλαμβάνει τις ευθύνες του.
Αντί συζήτησης για τα προβλήματα του τόπου και των πολιτών, ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης επιμένει σε μία διαρκή προσπάθεια αποπροσανατολισμού της κοινωνίας, σενάρια, φήμες, σκανδαλολογία, έλλειμμα υπευθυνότητας, διαστρέβλωση, απόπειρα ισοπέδωσης των πάντων. Όμως, όλα έχουν τα όριά τους, όπως βεβαίως και η σκανδαλολογία.
Ένα μόνο θέλω να προσθέσω: Δεν υπάρχει υπαινιγμός, δεν υπάρχει καταγγελία που να μην πήρε το δρόμο της δικαιοσύνης. Αυτή είναι η πραγματικότητα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γιατί είναι απαράβατη θέση μας η πλήρης εξιχνίαση κάθε υπόθεσης και το αποδεικνύουμε στην πράξη. Και τολμούμε και τη σύγκριση σε σχέση με τις περιόδους του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Τίποτα δεν έφτανε τότε στη δικαιοσύνη. Τίποτα δεν μένει σήμερα αδιερεύνητο.
Και κάτι ακόμα. Μιλάει για μέτρα, μιλάει για προτάσεις. Μετρά ανάποδα και το ξέρει. Προτείναμε συγκεκριμένες ρυθμίσεις στην τελευταία αναθεώρηση του Συντάγματος. Ο Αρχηγός του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν την άντεξε, αποχώρησε και την υπονόμευσε. Αυτή είναι η αλήθεια.
Προτείναμε τη συγκρότηση διακομματικής επιτροπής για πρόσθετα μέτρα διαφάνειας. Απορρίφθηκε από εσάς και αυτή. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Προσπαθήσατε και σήμερα να ισοπεδώσετε τα πάντα. Μάλιστα, στην αγωνιώδη προσπάθεια να πληγεί η Κυβέρνηση δεν διστάζετε να διαβάλλετε την ίδια τη χώρα. Προσποιήστε πως δεν αντιλαμβάνεστε το αναπόφευκτο των επιπτώσεων της διεθνούς κρίσης, καμώνεστε πως ξεχάσατε ποιο κράτος παραδώσατε μετά από ένα τέταρτο του αιώνα στην εξουσία.
Εσείς ο ίδιος, κύριε Αρχηγέ του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τον Οκτώβρη του 2003, ομολογούσατε –και είναι δικά σας λόγια- ότι ο πολίτης αηδιάζει από την έκταση της διαφθοράς. Εσείς ο ίδιος, το Δεκέμβρη του 2003, ομολογούσατε ότι δημιουργήσατε –δικά σας λόγια- κράτος με τη νοοτροπία φέουδου. Μέλη των κυβερνήσεων στις οποίες και ο ίδιος συμμετείχατε, αναγνώριζαν ότι προωθούσατε μόνο τους αρεστούς των υπουργών για να «χτυπήσετε» δήθεν το κράτος της Δεξιάς.
Έως πρόσφατα, τον Αύγουστο του 2006, στενός συνεργάτης σας, κορυφαίο στέλεχος των τότε κυβερνήσεων, έλεγε ευθέως –δικά του τα λόγια- «διαλύσατε και τη χώρα και το κράτος». Τώρα προσποιείστε ότι όλα αυτά δεν υπήρξαν. Τα ξεχάσατε όλα. Ως κορυφαίο στέλεχος των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν βλέπατε τίποτα από όσα συνέβαιναν. Ως επίδοξος διάδοχος βλέπατε φέουδα, βλέπατε διαφθορά. Ως Αρχηγός του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ξεχάσατε και εκείνα που κάνατε και εκείνα που λέγατε. Επιλέγετε, δηλαδή, την παραποίηση, την υπερβολή, την ισοπέδωση.
Έρχομαι για λίγο στις αναφορές σας για την Αστυνομία. Το ακούσατε, αλλά θέλω να το επαναλάβω. Πρόσφατα έγιναν οι κρίσεις των αξιωματικών της Αστυνομίας. Μπόρεσε να πει κανείς μια λέξη, να τεκμηριώσει μια καταγγελία, να ισχυριστεί όσα γενικόλογα, ασαφή και αόριστα υπαινίσσεστε;
Θέλετε, κύριε Αρχηγέ του ΠΑ.ΣΟ.Κ., να σας θυμίσω τι γινόταν στις μέρες των κυβερνήσεων του δικού σας Κόμματος; Μια απόλυτα διαβρωτική πολιτική. Για να μπει κάποιος στη Σχολή Αστυνομίας, χρειαζόταν το «πράσινο» της Τοπικής του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Μόνο σε μια χρονιά αποστρετεύθηκαν εκατόν πέντε υποδιευθυντές. Οι προαγωγές γίνονταν με τις περιβόητες «λίστες Σουλτάτου» και βεβαίως το ίδιο συνέβαινε και στις Ένοπλες Δυνάμεις.
Αντί να παραμερίσετε τον κομματισμό, είχατε βάλει ακόμα και «ζύγι» στα φρονήματα. Αυτή είναι η πρακτική και η νοοτροπία ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Οι διακρίσεις και οι διαχωρισμοί.
Σήμερα δεν γίνονται αυτά στην Αστυνομία, κύριε Αρχηγέ της Αντιπολίτευσης. Σήμερα οι κρίσεις δεν γίνονται από τις κομματικές Τοπικές. Γίνονται αποκλειστικά και μόνο από τα αρμόδια υπηρεσιακά συμβούλια στα οποία μετέχουν μόνο ανώτατοι αξιωματικοί. Γίνονται δηλαδή και με διαφάνεια και με αξιοκρατία. Οι μεταθέσεις πραγματοποιούνται με αντικειμενικά κριτήρια, με μόρια και με τη σύσταση υπηρεσιακών συμβουλίων, στα οποία συμμετέχουν εκπρόσωποι των συνδικαλιστικών οργανώσεων.
Φτάσατε στο σημείο να ζητήσετε την παραίτηση ολόκληρης Κυβέρνησης για την απόδραση. Πράγματι –βεβαίως δεν το αμφισβητεί κανένας- ήταν ένα πολύ δυσάρεστο και ένα πολύ σοβαρό περιστατικό και πολύ περισσότερο όταν συνέβαινε για δεύτερη φορά και μάλιστα όταν η Κυβέρνηση είχε πάρει σειρά αποτρεπτικών μέτρων και όταν ο αρμόδιος Υπουργός μόλις λίγες ημέρες πριν είχε ρητή διαβεβαίωση για την απόλυτη τήρηση των κυβερνητικών παρεμβάσεων.
Ποτέ δεν αρνηθήκαμε το πρόβλημα που δημιουργήθηκε. Όμως, είναι σοβαρό να ζητάει κανείς παραίτηση της Κυβέρνησης; Είναι λογικό να σκιάζονται τα πραγματικά δεδομένα με ακραίες αναφορές σε δήθεν πολιτική ευθύνη; Φταίει ο Υπουργός, φταίει η Κυβέρνηση επειδή δύο κρατούμενοι, οι μοναδικοί ύποπτοι για απόδραση, οδηγήθηκαν στο μοναδικό μέρος από το οποίο μπορούσαν να αποδράσουν; Και όλα αυτά τα λέτε εσείς;
Σας θυμίζω, λοιπόν, ότι δεν είπατε απολύτως τίποτα όταν στο διάστημα 1993-2004 έγιναν τριακόσιες εβδομήντα αποδράσεις. Δεν είπατε τίποτα, όταν το 1996 απέδρασαν είκοσι ένας κρατούμενοι. Δεν είπατε τίποτα το 1997, όταν μέσα από τούνελ απέδρασαν σαράντα τέσσερις βαρυποινίτες. Ούτε το 1998 όταν απέδρασαν σαράντα ανήλικοι. Ούτε για την απόδραση του Σορίν Ματέι και το φιάσκο που κατέληξε στο θάνατο της ομήρου, που κρατούσε; Ούτε για την απόδραση Πάσσαρη, μετά από εκτέλεση τριών αστυνομικών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν θυμίζω τα παλαιότερα για να δικαιολογήσω τα πρόσφατα. Δεν δικαιολογώ και δεν αμφισβητώ τη σοβαρότητα τέτοιων γεγονότων και τέτοιων φαινομένων. Όμως, δεν μπορεί να αγνοείτε την προσπάθεια που γίνεται, δεν μπορεί να διαστρεβλώνετε τα πάντα και να τα υπερμεγενθύνετε.
Ένα μόνο θέλω να προσθέσω. Ήδη ανακοινώθηκαν και προωθούνται πρόσθετα μέτρα τόσο για την ασφάλεια στις φυλακές όσο και για τη διαφάνεια στο σωφρονιστικό σύστημα. Και ακόμα, εξετάζεται σειρά μέτρων κατά τα πρότυπα άλλων χωρών σε ό,τι αφορά την ασφάλεια απέναντι σε εναέριες δράσεις. Αυτά αφορούν τόσο τη θέσπιση απαγορευμένων ζωνών όσο και τον περαιτέρω έλεγχο της εναέριας κυκλοφορίας.
Έρχομαι στα ζητήματα της μη νόμιμης μετανάστευσης, που κι άλλες φορές έχουμε συζητήσει σ’ αυτή την Αίθουσα. Πρόκειται πράγματι για ένα εξαιρετικά σοβαρό και πολύπλευρο διεθνές φαινόμενο. Η αλήθεια είναι ότι κανένα ευρωπαϊκό κράτος δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει από μόνο του.
Τα πράγματα, όμως –και αυτό είναι κατανοητό- είναι πολύ πιο δύσκολα για τη δική μας χώρα. Πρώτον, γιατί βρίσκεται στο δρόμο που ακολουθούν οι μη νόμιμοι μετανάστες προς την Ευρώπη. Δεύτερον, γιατί η χώρα μας έχει την πιο εκτεταμένη ευρωπαϊκή ακτογραμμή με πάνω από εννέα χιλιάδες νησιά, βραχονησίδες, νησίδες. Τρίτον –ειπώθηκε και αυτό- γιατί ιδίως η γειτονική Τουρκία αρνείται να ανταποκριθεί –πράγμα που καταγγέλλεται μονίμως και σταθερά στα διεθνή φόρα- στις υποχρεώσεις που ανέλαβε με το διμερές Πρωτόκολλο Επανεισδοχής.
Έχουμε στενή συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία, την Frontex, που είναι αρμόδια για τη διαχείριση των εξωτερικών συνόρων της Ένωσης, ασκούμε συνεχείς παρεμβάσεις για μία ενιαία πιο αποτελεσματική ευρωπαϊκή πολιτική, επιδιώκουμε –εγώ ο ίδιος έχω θέσει το ζήτημα- τη δημιουργία ευρωπαϊκής συνοριοφυλακής.
Ταυτόχρονα, εντατικοποιούμε ολοένα και περισσότερο τους σχετικούς ελέγχους. Βάζουμε το ζήτημα παντού, γιατί αυτό το πρόβλημα μας αφορά πράγματι περισσότερο από όλους τους άλλους εταίρους μας. Όμως, δεν αφορά αποκλειστικά τη χώρα μας, γιατί η Ελλάδα επιλέγεται εξαιτίας της γεωγραφικής της θέσης ως ενδιάμεσος σταθμός για την Ευρώπη. Και η Ευρώπη δεν μπορεί να αγνοεί τους προμαχώνες της.
Η θέση μας είναι ξεκάθαρη. Η Ελλάδα δεν μπορεί να ανέχεται τη δράση δουλεμπόρων με οποιοδήποτε προσωπείο και αν εμφανίζονται.
Η Ελλάδα επιδίωξε και επιδιώκει μια πιο αποτελεσματική ευρωπαϊκή πολιτική απέναντι στο μεγάλο πρόβλημα της μη νόμιμης μετανάστευσης.
Προσπάθησε ο Αρχηγός του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να εξωραΐσει τα πράγματα για την περίοδο ως το 2004 και βεβαίως να τα διαστρεβλώσει για το επόμενο διάστημα. Αυτή είναι μία πάγια πρακτική.
Για τα θέματα ασφάλειας, επικαλέστηκε ακόμα και δηλώσεις του τότε Υπουργού Δημόσιας Τάξης. Σας λέω λοιπόν ότι δεν το κάναμε μόνο σε θέματα δημόσιας τάξης. Την ώρα που διάφοροι καλοθελητές –μιλώ για το τέλος του 2003 και τις αρχές του 2004- προσπαθούσαν να δημιουργήσουν δυσμενέστατες εικόνες για την πατρίδα μας, εμείς προσπαθούσαμε πρώτον, να καλύψουμε τα τεράστια κενά που υπήρχαν και δεύτερον, να σηκώσουμε πιο ψηλά την εικόνα της χώρας μας.
(NP)
(2KO)
Και αυτό αφορούσε όλους τους τομείς: τα έργα που κανένας, διεθνώς, δεν πίστευε ότι θα ολοκληρωθούν, τα ζητήματα στο χώρο της ενέργειας, που κανένας δεν πίστευε ότι θα λύνονταν, αλλά και τα ζητήματα ασφάλειας που είχαν πνιγεί σε μία σειρά από διάτρητες συμβάσεις.
Θυμίζω ότι για ένα μεγάλο διάστημα πριν από τις εκλογές του 2004 αποφεύγαμε κάθε κριτική στην τότε Κυβέρνηση για θέματα δημόσιας τάξης. Θέλαμε να βοηθήσουμε και όχι να υποσκάψουμε τις προσπάθειες που γίνονταν. Θέλαμε να επενδύσει ο τόπος την εθνική ομοψυχία και τη συστράτευση των Ελλήνων. Το επιδιώξαμε ως Αντιπολίτευση. Το πετύχαμε ως Κυβέρνηση. Αυτό ήταν το χρέος μας και αυτό το χρέος επιτελέσαμε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Σε ό,τι αφορά τώρα το σύστημα ασφαλείας C4Ι, η σύμβαση για την προμήθεια υπεγράφη το Μάιο του 2003, για να ολοκληρωθεί –αν ήταν ποτέ δυνατόν!- το Μάιο του 2004. Ενώ δηλαδή η προετοιμασία για τους Ολυμπιακούς Αγώνες έπρεπε να έχει ξεκινήσει από το 2000, η προμήθεια συστήματος ασφαλείας καθυστέρησε πολύ περισσότερο από πολλά άλλα. Γιατί; Γιατί την τελευταία στιγμή;
Το αποτέλεσμα είναι γνωστό. Φυσικό επακόλουθο ήταν να μην ολοκληρωθεί το έργο το Μάιο του 2004 και να βρεθούμε σε ένα πραγματικά κρίσιμο αδιέξοδο. Σε κανονικές συνθήκες, αν δηλαδή δεν υπήρχαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, δεν θα είχαμε καμιά άλλη επιλογή παρά μόνο να καταγγείλουμε το φιάσκο. Αυτή είναι η αλήθεια.
Όμως, μπροστά στους κινδύνους που δημιουργούνταν αναγκαστήκαμε να ανεχθούμε ευθύνες που ανήκαν αποκλειστικά στην προηγούμενη κυβέρνηση, αναγκαστήκαμε, ενόψει των επικείμενων αγώνων, να παραλάβουμε το σύστημα. Το παραλάβαμε, όμως, μόνο προσωρινά και μόνο για χρήση δύο μηνών, δηλαδή για τον Αύγουστο και το Σεπτέμβριο του 2004.
Προσωρινή εκείνη η λύση. Όμως, ήταν επιτακτική ανάγκη. Ήταν εθνική επιταγή, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Ταυτόχρονα αποφασίσαμε να συνεχίσουμε τις συμβατικές διαδικασίες και να τροποποιήσουμε τη σχετική σύμβαση, πράγμα που επιτεύχθηκε το Μάρτιο του 2007.
Το έργο, εκτός από την εκπαίδευση του προσωπικού, ολοκληρώθηκε συμβατικά τον περασμένο Νοέμβριο και, σύμφωνα με τη σύμβαση, προχωρά τώρα και η εκπαίδευση του προσωπικού.
Πιστεύουμε, λοιπόν, ότι αυτή η ολυμπιακή κληρονομιά, περιουσία του ελληνικού λαού, επιβάλλεται να αξιοποιηθεί κατά τον καλύτερο και αποτελεσματικότερο τρόπο.
Απόφασή μας, λοιπόν, είναι να ενεργοποιηθεί το σύστημα, αφού, βεβαίως, πρώτα υπάρξει το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο, να ενεργοποιηθεί μετά από όλες τις αναγκαίες και νόμιμες διαδικασίες.
Και κάτι ακόμη, επειδή δεν τολμάτε να το πείτε, κύριε Αρχηγέ του ΠΑ.ΣΟ.Κ., σας το λέμε εμείς: Αποφασίσατε, ως Κυβέρνηση, την προμήθεια του συγκεκριμένου συστήματος διαθέτοντας τεράστια ποσά. Επιλέξατε σύστημα διαρκείας και όχι μιας στιγμιαίας χρήσης. Επιλέξατε, με δική σας απόφαση και ευθύνη και μάλιστα την τελευταία στιγμή, το συγκεκριμένο σύστημα, γιατί προφανώς θέλατε να μείνει. Και ερωτώ τώρα: Γιατί εναντιώνεστε σήμερα, ως Αντιπολίτευση, σε εκείνα που κάνατε ως Κυβέρνηση; Νοιαζόσασταν δηλαδή για την ασφάλεια των ξένων, αλλά αδιαφορείτε για την ασφάλεια των Ελλήνων πολιτών; Ποια είναι τελικά η θέση σας; Καμία δεν είναι;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μια πολύ σύντομη αναφορά στο θέμα της εκλογής του νέου Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ, που τόσο ανεύθυνα ετέθη. Για μια ακόμη φορά επιχειρείτε παραποίηση της πραγματικότητας. Για μια ακόμη φορά δίνετε βάση σε αβάσιμες φήμες. Η αλήθεια είναι μία, είναι απλή και πέρα οποιασδήποτε αμφισβήτησης: Η Ελλάδα στήριξε εξ αρχής την εκλογή του σημερινού Πρωθυπουργού της Δανίας κυρίου Ράσμουσεν σε αυτήν τη θέση. Είμαι βέβαιος ότι γνωρίζετε και τις θέσεις του και την εμπειρία του και το σταθερό ευρωπαϊκό του προσανατολισμό. Ο κ. Ράσμουσεν εξελέγη ομόφωνα στη θέση του Γενικού Γραμματέα, χωρίς κανένα προαπαιτούμενο. Και γνωρίζετε, ως πρώην Υπουργός Εξωτερικών, κύριε Παπανδρέου, ότι οι αποφάσεις του ΝΑΤΟ είναι αυτές που συμφωνούνται ομόφωνα και ανακοινώνονται ομόφωνα. Η Βουλή των Ελλήνων δεν είναι χώρος αναπαραγωγής φημών από τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης. Όσα ισχυριστήκατε μπορεί πιθανόν να νομίζετε ότι εξυπηρετούν μικροκομματικούς υπολογισμούς, αλλά δεν έχουν ίχνος αλήθειας.
Κλείνω, με δυο λόγια για τις αναφορές στις κινητοποιήσεις, το άσυλο, τις καταλήψεις. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όπως είπα και πριν είναι σεβαστό το δικαίωμα του κάθε ανθρώπου, του κάθε νέου να διεκδικεί, να αμφισβητεί, να παλεύει γι’ αυτά που πιστεύει. Καθαρές κουβέντες. Διαχωρίζω απόλυτα τις ειρηνικές κινητοποιήσεις από τις βιαιότητες, τους βανδαλισμούς, τις καταστροφές. Όμως, δεν μπορεί καμία κινητοποίηση να προσλαμβάνει χαρακτήρα που προκαλεί ζημία στο κοινωνικό σύνολο. Δεν μπορεί με απλά λόγια να κλείνουν οι δρόμοι από 50 ανθρώπους και να μεταβάλλεται η ζωή της πόλης σε μαρτύριο για τα εκατομμύρια πολίτες και τους επισκέπτες της.
Άκουσα να γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στις κουκούλες. Πολύ μεγάλη έγνοια και για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και για το ΣΥ.ΡΙΖ.Α.. Μεγάλη προσπάθεια παραποίησης των θέσεών μας. Μεγάλη πολιτική υποκρισία με ένα λόγο.
Ακούστε, λοιπόν: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η κουκούλα είναι το μέσο της συγκάλυψης. Είναι το μέσο προστασίας εκείνων που καταστρέφουν, λεηλατούν, βάζουν φωτιά σε δημόσια περιουσία ή σε περιουσίες συμπολιτών μας. Είναι το μέσο που τους επιτρέπει να διαφεύγουν.
Και ερωτώ: Γιατί υπερασπίζεστε αυτά τα μέσα; Γιατί κλείνετε τα μάτια; Σε ποιους κλείνετε το μάτι, σε τελική ανάλυση; Επιτέλους, κύριοι συνάδελφοι και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ως πού φθάνει αυτή η υποκρισία;
Έρχομαι στο θέμα του πανεπιστημιακού ασύλου. Το είπα και το επαναλαμβάνω: Δεν μπορεί να χρησιμοποιούνται χώροι της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ούτε ως ορμητήρια βίας ούτε ως καταφύγια εξτρεμιστικών ομάδων.
Και κάτι ακόμη: Κάποιοι αξιοποιώντας το εφεύρημα των καταλήψεων στρέφονται βίαια και αυταρχικά εναντίον της ελευθερίας διδασκομένων και διδασκόντων. Εδώ το λέω ευθέως: Οι καταλήψεις δεν είναι μέσο διεκδίκησης για μια καλύτερη παιδεία. Είναι βαθιά αντιδημοκρατικός αποκλεισμός των πολλών από το δικαίωμα στη μόρφωση. Είναι παρεμπόδιση της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών και οφείλουμε όλοι να είμαστε ξεκάθαροι απέναντι σε παράνομες αντικοινωνικές και αντιδημοκρατικές συμπεριφορές.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Οφείλουμε να καταδικάζουμε χωρίς μισόλογα, χωρίς υπεκφυγές, χωρίς άλλα λόγια την αυθαιρεσία, τις ακρότητες, τη βία. Υποσημειώσεις και αστερίσκοι σε εγκληματικές ενέργειες δεν νοούνται. Η βία δεν γίνεται ανεκτή! Ως εδώ αυτή η κατάσταση! Το πανεπιστήμιο δεν είναι χώρος για τον οποίο κανένας δεν ευθύνεται.
Αλλάξαμε το νόμο, για να διασφαλίσουμε τον απαιτούμενο σεβασμό στο δημόσιο πανεπιστήμιο, στον καθηγητή στο φοιτητή, να διασφαλίσουμε ότι το άσυλο δεν θα γίνεται ασυλία στο έγκλημα. Δεν θα γίνεται καταστροφή των χώρων και των μέσων εκπαίδευσης, για τα οποία σε τελική ανάλυση πληρώνουν τεράστια ποσά όλοι οι φορολογούμενοι.
Ο νόμος υπάρχει, ο νόμος ισχύει, ο νόμος πρέπει να εφαρμόζεται. Πολιτεία και πρυτανικές αρχές πρέπει να έχουν για το σκοπό αυτό στενή συνεργασία. Εάν, όμως, και αυτό δεν γίνει, τότε ο νόμος θα αλλάξει και πάλι, ακριβώς για να προστατέψει αποτελεσματικότερα το δημόσιο πανεπιστήμιο. Ακριβώς για να προστατέψει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και όχι τους εχθρούς τους.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Αυτά που σήμερα συμβαίνουν δεν μπορεί, κυρίες και κύριο συνάδελφοι, να συνεχίζονται. Είναι αδιανόητα. Είναι ανεπίτρεπτα. Σε τελική ανάλυση είναι βαθιά αντιδημοκρατικά. Τη δημοκρατία οφείλουμε να την υπερασπιζόμαστε συνειδητά και στην πράξη.
(Όρθιοι οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος και Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Γεώργιος Παπανδρέου.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος): Ακούσαμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τον Πρωθυπουργό και στην πρώτη του και στη δεύτερη ομιλία. Και δημιουργείται ένα ερώτημα: Σε ποιον τα λέει; Να τα ακούσει ποιος;
Κύριε Πρωθυπουργέ, σε ποιον τα λέτε αυτά; Διότι εσείς τα λέτε ως τρίτος σχολιαστής των γεγονότων στη χώρα. Μα, δεν είσαστε εσείς ο υπεύθυνος Πρωθυπουργός που θα έπρεπε να σταματήσει αυτά τα φαινόμενα ανομίας, βίας και εγκληματικότητας; Σε ποιον τα λέτε;
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Δεν υπάρχει στην Ελλάδα και στο Σύνταγμά μας η έννοια του ανεύθυνου Πρωθυπουργού. Φαίνεται, όμως, ότι σας πάει η Αντιπολίτευση. Διότι κυβερνάτε τη χώρα, μπαίνετε στον έκτο χρόνο πια και δεν έχετε ούτε έργο να δείξετε ούτε έργο άλλο από το ρεφρέν που έχει βαρεθεί πλέον, μετά από πέντε χρόνια ο κόσμος, ότι για όλα φταίει το κακό ΠΑ.ΣΟ.Κ.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ)
Υπάρχει, όμως, ο απολογισμός σας πια. Υπάρχουν οι πρακτικές σας. Υπάρχουν οι ζαρντινιέρες σας. Είστε εσείς υπεύθυνοι για την προστασία της ζωής των πολιτών μας. Είστε εσείς υπεύθυνοι για την προστασία της περιουσίας των πολιτών μας. Είστε εσείς υπεύθυνοι για την προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών μας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
(XF)















(NP)
Και μιλήσατε για τη διάλυση του κράτους. Σας θυμίζω ότι μετά από κόπους ετών τα πρώτα θετικά βήματα είχαν ήδη γίνει.
Βρήκατε εσείς τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών. Βρήκατε εσείς τις ανεξάρτητες αρχές για να βοηθήσουν στη διαφάνεια και στη λογοδοσία. Βρήκατε εσείς το Α.Σ.Ε.Π. για να γίνονται αντικειμενικές και χωρίς κομματισμό προσλήψεις στο δημόσιο. Οι αστυνομικοί προσλαμβάνονταν μετά από γενικές εξετάσεις.
Τα σημειώματα πιστοποιητικών φρονημάτων είναι δική σας παράδοση που δυστυχώς επαναφέρατε εκσυγχρονισμένα στα πέντε χρόνια της θητείας σας, με τα stage, με τις συνεντεύξεις για να μπαίνουν σε διάφορα πόστα, για να ξεφεύγουν από την αντικειμενική πρόσληψη.
Πυροσβεστική. Οι ξένοι εκθείαζαν ως πρότυπο προς μίμηση τη λειτουργία της ελληνικής Πυροσβεστικής το 2003, το 2004. Αυτά βρήκατε. Ο ίδιος τότε Υπουργός Δημόσιας Τάξης της Κυβέρνησής σας υμνούσε τον Ιούλιο του 2004 τον επαγγελματισμό της ΕΛ.Α.Σ. Θα σας πω ποια είναι η φράση, την οποία χρησιμοποιούσε. «Η αλήθεια είναι» έτσι έλεγε «ότι αυτή τη στιγμή η Ελληνική Αστυνομία και μας το λένε και οι διάφοροι ξένοι Υπουργοί, με τους οποίους μιλάω», είναι τα λόγια τα δικά σας, «είναι ίσως οι πιο άρτια εκπαιδευμένοι σε στελεχιακό επίπεδο και ειδικά σε ανώτερους και ανώτερους αξιωματικούς από όλη την Ευρώπη».
Τώρα ακούσατε τι είπε ο Πρωθυπουργός; Ακούστε πραγματικά τι είπε ο Πρωθυπουργός γι’ αυτή τη δήλωση του Υπουργού του; Ότι κοροϊδεύατε τους ξένους. Τα λέγατε για να μη δώσετε κακή εικόνα της χώρας. Αυτό λέτε, ότι δεν ήταν αλήθεια.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Κύριε Καραμανλή, μέχρι ενός σημείου. Και επιτέλους, εσείς μπορεί να μη βλέπετε την αλήθεια, όμως, την αλήθεια τη γνωρίζει ο ελληνικός λαός.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Το 2004 αισθανόταν ασφαλής. Οι ξένοι αισθανόντουσαν ασφαλείς. Οργανώσαμε Ολυμπιακούς Αγώνες. Σήμερα δέστε τα χάλια τα οποία εσείς φέρατε τη χώρα μετά από πέντε χρόνια διακυβέρνησης.
Βρήκατε ευρωπαϊκές αποφάσεις για τη λαθρομετανάστευση από το Συμβούλιο Κορυφής της Θεσσαλονίκης. Βρήκατε συμφωνίες που με κόπο –και σας λέω με κόπο, διαπραγματευτήκανε σκληρά με τους Τούρκους- για την επαναπροώθηση των μεταναστών. Και συνεχώς σε κάθε μου συνάντηση με Τούρκους ήταν και αυτό το θέμα, για να έχουμε μερική όχι πλήρης επιτυχία. Αλλά μερική επιτυχία την είχαμε.
Τι κάνατε; Τι κάνατε με τα εργαλεία που εμείς σας δώσαμε; Με προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την καταπολέμηση της λαθρομετανάστευσης; Πόσο εσείς παλέψατε στην Ευρωπαϊκή Ένωση τώρα επί Γαλλικής Προεδρίας που ήταν βασικό θέμα για μια νέα σύμβαση, μια νέα συνθήκη γύρω από τα θέματα της λαθρομετανάστευσης;
Η εικόνα της χώρας μας ήταν μια χώρα κύρους, αξιοπιστίας, ασφάλειας, πρότυπο στην Ευρώπη και στα Βαλκάνια.
Μας είπατε για τις αποδράσεις ότι είναι κάτι φυσιολογικό. Δεν καταλαβαίνετε τι σημαίνει να αποδράσουν για δεύτερη φορά οι ίδιοι κρατούμενοι από την ίδια φυλακή με την ίδια μέθοδο, το ελικόπτερο; Και παριστάνετε ότι αυτό είναι κάτι περίπου φυσιολογικό;
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Θα μου πείτε βέβαια ότι με την Κυβέρνησή σας όλα πρέπει να περιμένουν ότι είναι κάπως φυσιολογικά. Δυστυχώς εκεί έχουμε φτάσει.
Όμως, δεν καταλαβαίνετε και τι σημαίνει το πρωτοφανές για τη χώρα μας, να εκδίδεται ταξιδιωτική οδηγία για γειτονικές της Αθήνας που έχουν πρόβλημα εγκληματικότητας, τι σημαίνει για τη χώρα μας, τι σημαίνει για τον τουρισμό μας, τι σημαίνει για την οικονομία μας. Μήπως φταίει η διεθνής κρίση γι’ αυτά τα προβλήματα;
Πέντε χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς μη μας μιλάτε για την αξιοποίηση των ολυμπιακών εγκαταστάσεων που έχετε απαξιώσει τα τελευταία πέντε χρόνια.
Όσο για το ΝΑΤΟ και τον κ. Ερντογάν, εσείς μας λέτε, αυτό που υπονοήσατε, ότι δεν έθεσε ο κ. Ερντογάν κανένα θέμα στο ΝΑΤΟ και άρα, προς τι να ζητήσει ο Έλληνας Πρωθυπουργός διευκρινίσεις, προς τι να ζητήσει παρόμοιες διαβεβαιώσεις.
Αναρωτιέμαι: Γιατί τότε έδωσε διαβεβαιώσεις ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών στον κ. Ερντογάν; Αυτός κάτι κατάλαβε. Εσείς δεν ξέρω τι καταλάβατε, κύριε Πρωθυπουργέ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Σε ό,τι αφορά την ασυλία, το άσυλο, τις κουκούλες, ποιος σας είπε ότι εμείς θέλουμε τη βία και διαστρεβλώνετε έτσι τις δικές μας θέσεις;
Εμείς είμαστε πολέμιοι της βίας. Εμείς είμαστε και οι κυβερνήσεις που καταφέραμε την κοινωνική ειρήνη και κοινωνική συνοχή στη χώρα μας, να συμφιλιώσουμε τον πολίτη με τον αστυνομικό.
Το πρόβλημα που είπαμε πολύ απλά και ίσως δεν το καταλαβαίνετε είναι ότι δεν είναι η κουκούλα, είναι να πιάσετε πρώτα απ’ όλα τους κουκουλοφόρους.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Αν δεν μπορείτε να τους πιάσετε, δεν έχει κανένα ενδιαφέρον αν φοράνε ή δεν φοράνε κουκούλες. Επιτέλους! Και αυτό δεν το μπορείτε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Το μόνο που είχατε να κάνετε όταν αναλάβατε ήταν να κτίσετε πάνω στα θετικά που είχαμε καταφέρει ως κοινωνία, όχι ως ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ως κοινωνία είχαμε καταφέρει τόσα χρόνια για το θέμα της ασφάλειας και της σιγουριάς των πολιτών.
Να πάρετε τα θετικά βήματα και να τα πολλαπλασιάσετε. Και βέβαια δεν ζούμε σε παράδεισο. Θα υπήρχαν και αρνητικά. Και αυτά τα αρνητικά τα οποία υπήρχαν, να τα διορθώσετε.
Κάνατε ακριβώς το αντίθετο. Διαλύσατε ό,τι θετικό είχε κτισθεί, πολλαπλασιάσατε ό,τι αρνητικό υπήρχε. Αυτή είναι η αλήθεια. Αυτή είναι η πραγματικότητα των πέντε ετών της Κυβέρνησής σας.
Και οι ευθύνες σας, όπως είπα, είναι και σε τρία μέτωπα που έχουν σχέση με την ασφάλεια. Η κοινωνική ανισότητα, η ψαλίδα που ανοίγει υπέρ των πλουσίων, που δημιουργεί φτώχεια, ανέχεια, που δημιουργεί πρόβλημα στη μεσαία τάξη και που είναι βεβαίως μία από τις αιτίες που δημιουργούνται εντάσεις και πολώσεις. Η ανομία για όλες τις υποθέσεις στο επίπεδο της κορυφής, διότι εμείς θα δώσουμε το παράδειγμα.
Κύριε Καραμανλή μη με κατηγορείτε εμένα για τις υποθέσεις τις δικές σας. Μη με κατηγορείτε ότι εγώ σας έβαλα κανένα εμπόδιο για οποιαδήποτε υπόθεση του παρελθόντος.
Εγώ σας ζήτησα: Έχετε κάποια υπόθεση του παρελθόντος; Φέρτε την εδώ. Εγώ θα την ψηφίσω, θα την ψηφίσουμε, για να τελειώνει αυτό το παραμύθι.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Να τελειώνει, κύριε Καραμανλή. Δεν είμαστε ίδιοι. Εμείς θέλουμε τη διαφάνεια. Εμείς τολμάμε τη διαφάνεια.
Βεβαίως υπάρχει η επιχειρησιακή ικανότητα, το τρίτο για το οποίο είσαστε υπεύθυνοι. Και η επιχειρησιακή ανικανότητα δεν είναι μόνο λόγω ανικανότητας αλλά είναι και λόγω της αντίληψής σας ότι όλοι πρέπει να είναι κάποιων κολλητοί, γνωστοί, κομματικά εγκεκριμένοι, που βεβαίως διαλύει κάθε έννοια σωστής διοίκησης σε κάθε τομέα και πόσο μάλλον στα Σώματα Ασφαλείας.
Κλείνω, αγαπητοί συνάδελφοι, διότι δεν μπορεί μια κυβέρνηση η οποία δύο φορές στο θέμα της Αναθεώρησης του Συντάγματος έκανε νοθεία, να μας εγκαλεί για το κατά πόσο έπρεπε να ψηφίσουμε, ποιο; Ποιο Σύνταγμα; Για το οποίο ουσιαστικά δεν ήθελαν κανένα διάλογο.
Αγαπητοί συνάδελφοι, ως πολίτες αυτής της χώρας, εμείς θέλουμε το δικαίωμα να απολαμβάνουμε ένα περίπατο στη γειτονιά μας, στο κοντινό πάρκο, να πηγαίνουμε τα παιδιά μας για παιχνίδι στην πλησιέστερη παιδική χαρά χωρίς να φοβόμαστε ότι κάποιος θα μας επιτεθεί.
Εμείς θέλουμε να εγγυηθούμε ως Κυβέρνηση αύριο το δικαίωμα να κυκλοφορούμε με ασφάλεια στο κέντρο της Αθήνας χωρίς να βρισκόμαστε ξαφνικά σε περιοχές γκέτο, όπου διακινούνται ανοικτά τα ναρκωτικά, οργιάζει η πορνεία, η προστασία και το οργανωμένο έγκλημα.
Έχουμε το δικαίωμα αυτό θέλουμε να εγγυηθούμε, να θαυμάζουμε τα ιστορικά μας μνημεία, να περπατάμε στους εμπορικούς δρόμους, να ψωνίζουμε, να διασκεδάζουμε ως πολίτες μιας ευρωπαϊκής πρωτεύουσας, χωρίς να νοιώθουμε την απειλή καθημερινών επεισοδίων που καταδικάζουν περιοχές της πόλης μας.
Για την γκετοποίηση θέλουμε να εγγυηθούμε το δικαίωμα τα παιδιά μας να φοιτούν σε σύγχρονα σχολεία και πανεπιστήμια όπου δεν διακινούνται ναρκωτικά, όπου η βία δεν περνάει τα σχολικά κάγκελα και δεν εκμεταλλεύεται το πανεπιστημιακό άσυλο για να το μετατρέψει σε άντρο εγκληματικών πράξεων.

(BS)
XF
Έχουμε το δικαίωμα –αυτό θέλουμε να εγγυηθούμε- τα σχολεία και τα πανεπιστήμιά μας να είναι χώροι παιδείας και όχι χώροι ανομίας. Δικαίωμα να αξιώνουμε από την ελληνική αστυνομία, από την δημοτική αστυνομία, από κάθε σώμα ασφαλείας, να σέβεται και να προστατεύει τις ζωές και τις περιουσίες των πολιτών μας.
Έχουμε το δικαίωμα να θέλουμε να έχουμε κατακτήσει με τους δημοκρατικούς μας αγώνες μια κατάσταση όπου αξιώνουμε σώματα ασφαλείας με κοινωνική συνείδηση, σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Να μπορούμε να χαρούμε ένα ποδοσφαιρικό αγώνα μαζί με τα παιδιά μας χωρίς να κινδυνέψουμε από επεισόδια από τυφλές συγκρούσεις που καταλήγουν σε κατεστραμμένα αμάξια, εμπρησμούς κτιρίων ή τραυματισμούς φιλάθλων.
Έχουμε το δικαίωμα η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη, η Πάτρα, το Ηράκλειο να γίνονται πόλοι έλξης για τουρίστες, για επιχειρηματίες, για επενδυτές και να μην διασύρεται η χώρα μας.
Αυτά τα δικαιώματα εμείς θα τα εγγυηθούμε. Θα παλέψουμε να είναι η καθημερινότητα του έλληνα πολίτη αύριο ως κυβέρνηση, ως κυβέρνηση του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος.
(Όρθιοι οι Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα Άνω Δυτικά Θεωρεία παρακολουθούν την συνεδρίαση, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, 24 μαθήτριες και μαθητές και 4 συνοδοί δάσκαλοι από το 3ο Δημοτικό Σχολείο Φερρών Έβρου. Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει η Γενική Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ελλάδας, κ. Αλέκα Παπαρήγα.
ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Νιώθω πολύ ασφαλής αφού και η κυβέρνηση εγγυάται την τάξη και ασφάλεια και ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. επίσης, αν είναι η μελλοντική κυβέρνηση.
Θα ήθελα να θέσω το εξής ζήτημα: τη σημερινή απόφαση, 8/4, του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών. Συζήτησε τα ασφαλιστικά μέτρα που ζήτησε η εταιρεία Jumbo. Απόφαση του δικαστηρίου: καταδίκασε το σύλλογο Εμποροϋπαλλήλων και την Πρόεδρό του με απειλή ποινής δυο μηνών φυλάκισης και πρόστιμο 1000 ευρώ αν διοργανώσει ξανά και συμμετέχει σε κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας έξω από τα Jumbo.
Τι έγινε στο Jumbo; Ο διευθυντής, η διοίκηση του Jumbo φώναξε τον συνδικαλιστή και του είπε το εξής: πάρε 50.000 ευρώ, βάλτα στην τσέπη σου και φύγε από το μαγαζί. Αρνήθηκε και τον απέλυσε. Και ρωτάμε τώρα. Ποιος είναι ο ταραξίας; Η διοίκηση του Jumbo ή ο εργαζόμενος ο οποίος αρνήθηκε να πάρει 50.000, να φύγει από την δουλειά και να εγκαταλείψει το Σύλλογο όπου ήταν εκλεγμένος στην Διοίκηση; Ταραξίας είναι η Πρόεδρος του Σωματείου Εμποροϋπαλλήλων; Ή είναι συνεπής με την ευθύνη που έχει ως Πρόεδρος και η ίδια η διοίκηση να υπερασπίζεται τα συμφέροντα των εργαζόμενων από την απόλυση και από την εξαγορά. Μήπως ο εργαζόμενος που αρνήθηκε να εξαγοραστεί για 50.000 ευρώ είναι ο βλάκας της υπόθεσης; Κάπως έτσι λέγεται στην κοινή λογική.
Εδώ να ξεκαθαρίσουμε. Ποιοι είναι οι ταραξίες των πόλεων; Ποιοι είναι οι ταραξίες των σχολείων; Ποιοι είναι οι ταραξίες των πανεπιστημίων; Ποιες είναι οι άλλες μορφές εγκληματικότητας που έχουμε; Γιατί ακούσαμε ταραξίες, λαθρομετανάστες και άλλες μορφές εγκληματικότητας. Κατ’ αρχήν το κοινό έγκλημα ήταν το ίδιο και πριν πενήντα χρόνια. Μπορεί να είχες αυξητικές τάσεις, να είχες ορισμένα καινούρια φαινόμενα. Όλα εκσυγχρονίζονται. Εκσυγχρονίζονται και οι εγκληματίες. Τι πρέπει να κάνει τώρα ο Σύλλογος των Εμποροϋπαλλήλων; Όχι μόνο απέναντι στο Jumbo, απέναντι σε άλλα μαγαζιά.
Επειδή η Κυβέρνηση και η Αξιωματική Αντιπολίτευση, όταν γίνει κυβέρνηση, μας έχει εξασφαλίσει ησυχία απ’ αυτούς που κλέβουν κ.λπ., εμείς ξεκαθαρίζουμε το εξής: θα είμαστε με αυτούς που εσείς λέτε ταραξίες. Τους απεργούς, τους εργάτες, τους φτωχούς αγρότες.
Ακούσαμε και από τον Πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι επί της οκταετίας του συμφιλιώθηκε η αστυνομία με το λαό. Δεν ξέρω τι συμφιλίωση έγινε στο λιμάνι του Πειραιά. Θυμόμαστε τα γεγονότα του 2002, τι έγινε στο λιμάνι του Πειραιά με εντολή του κ. Αγούδημου και των άλλων; Έχουμε ξεχάσει το ξύλο που έπεφτε, επίσης στα χρόνια του ΠΑ.ΣΟ.Κ., στους απεργούς, τους συνταξιούχους, τους αγρότες; Τίποτα δεν έγινε; Συμφιλίωση υπήρχε;
Για να μην πω τι ακούσαμε και για τα stage. Δεν είναι εδώ ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Κάθε φορά που μιλάει, καταγγέλλει τα stage. Μπράβο του. Συγχαρητήρια. Θα τα καταργήσει; Γιατί εφάρμοσε τα stage. Και θα το κάνει βεβαίως και η Νέα Δημοκρατία. Και συμμετείχαν και όλα τα κόμματα. Ιδιαίτερα βέβαια στους δήμους. Η μερική απασχόληση με τους δημάρχους και του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Νέας Δημοκρατίας εφαρμόστηκε κατά κόρον. Και μάλιστα εμφανίστηκαν σαν προγράμματα τα οποία ήταν μια ανακούφιση για τους ανέργους και μας κατήγγειλαν συνεχώς εμάς ότι δεν θέλουμε να βρουν οι άνεργοι έστω και αυτή την μερική απασχόληση. Και έχουμε αποδείξεις. Θα καταργηθούν και θα έρθει κάτι καινούριο μόνιμης δουλειάς; Καλό θα είναι αυτό. Αλλά να το πει. Δεν το λέει.
Εν πάση περιπτώσει, για να έρθουμε στο θέμα απ’ ό,τι καταλαβαίνουμε η εγκληματικότητα οφείλεται στους ανέργους, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, στους λαθρομετανάστες, στους φτωχούς. Εμείς αυτό έχουμε καταλάβει. Διότι έχουμε αρχίσει και συζητάμε για την κρίση, τα κοινωνικά προβλήματα. Άλλος λέει «πάρε μέτρα γιατί υπάρχει κοινωνική ανισότητα», «να κλείσει η κοινωνική ανισότητα για να μην υπάρχει εγκληματικότητα». Και αν δεχθούμε –και να το δεχθούμε- ότι σε συνθήκες κρίσης αυξάνεται η εγκληματικότητα, δεν έχουμε δει να αυξάνεται η εγκληματικότητα από τους ανέργους. Δηλαδή, εκεί που έκλεισαν τα εργοστάσια να πήγαν οι άνεργοι και να κλέβουν και να σκοτώνουν ηλικιωμένους. Εν πάση περιπτώσει ως υπόβαθρο κοινωνικο-πολιτικό να δεχθούμε ότι αυξάνεται η εγκληματικότητα. Δεν δεχόμαστε –χρησιμοποιώ αυτό που λέτε εσείς- την βία των κάτω. Για την βία των πάνω ποιος θα μιλήσει; Απ’ τα πάνω δεν υπάρχει καμία βία. Όλα προέρχονται από κάτω, από τον λαό.
Και ακούσαμε και μια άλλη εξήγηση για την οποία με συγχωρείτε εγώ τουλάχιστον τρόμαξα. Εκτός και αν δεν τα κατάλαβα καλά. Μακάρι να μην καταλαβαίνω καλά μερικά πράγματα. Είδαμε και την ψυχιατρικοποίηση τώρα της κουκούλας. Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε συμπόσιο, κάλεσε και τους ψυχιάτρους για να εξηγήσουν την κουκούλα. Και μάλιστα έφτασαν να βρουν την ρίζα της κουκούλας στον εμφύλιο, στην δικτατορία. Είναι σαν αυτό που είπε ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. όταν έκανε μια συζήτηση για τα θέματα της ψυχικής υγείας: έμπλεξε εκεί τα ναρκωτικά. Δηλαδή, είναι για τον ψυχίατρο ο ναρκομανής! Άλλο πράγμα αν η μακροχρόνια τοξικοεξάρτηση δημιουργεί προβλήματα ψυχισμού, να το πω έτσι γιατί δεν ξέρω πως το λένε οι ειδικοί. Αλλά, εν πάση περιπτώσει, όταν πάμε να ψυχιατρικοποιήσουμε όλα αυτά τα ζητήματα και να φέρνουμε ψυχιάτρους για να μας τα εξηγήσουν, καταλαβαίνετε πού φτάνουμε. Φτάνουμε και στο μοίρασμα, όπως είπε ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., της μεθαδώνης στα σπίτια. Φτάνουμε, δηλαδή, στην αναπαραγωγή και την ενίσχυση της τοξικοεξάρτησης.
Ή να τα εξηγούμε όλα με τον Φρόυντ. Στο τέλος μπορεί να φτάσουμε και να τα αναγάγουμε όλα σε θέματα σεξουαλικής συμπεριφοράς, σεξουαλικής στέρησης και δεν ξέρω τι άλλο. Αυτή είναι η κοινωνική ανάλυση; Αν θέλετε και να αναλύσουμε έστω το κοινωνικό υπόβαθρο της βίας εδώ με τους ψυχιάτρους; Πού πάμε με την ψυχιατρικοποίηση;
Δεν είναι τρελοί αυτοί που βγαίνουν στους δρόμους και φωνάζουν. Δεν είναι τρελοί οι απεργοί. Έχουν υπαρκτά και πραγματικά προβλήματα. Ακόμα και εκείνοι που εν πάση περιπτώσει σε κάποια στιγμή αισθάνονται την ανάγκη να προχωρήσουν έστω σε μορφές πάλης που δεν βοηθάνε, δεν είναι τρελοί. Δηλαδή, τα πράγματα είναι πάρα πολύ ανησυχητικά γιατί το κράτος-βίας, να το πω έτσι, και η δικαιολόγηση των προβλημάτων φτάνει σε ένα τέτοιο σημείο που δεν ξέρουμε και τι θα δούμε.
Για να ολοκληρώσουμε, ξαναλέμε για άλλη μια φορά ότι βεβαίως το θέμα της εγκληματικότητας υπάρχει.
(MT)


(BS)
Είμαστε και εμείς ένα κομμάτι του λαού. Όταν γυρίσουμε αργά το βράδυ στο σπίτι μπορεί να αισθανόμαστε ανασφάλεια. Δεν λύνεται ούτε με την ένταση της κρατικής καταστολής ούτε με τα πιο σύγχρονα μέσα της Αστυνομίας ούτε με το να σταματήσουν τα καρτοκινητά στα οποία δεν φαίνεται ο ιδιοκτήτης, διότι το οργανωμένο έγκλημα θα βρει. Άλλωστε η βιομηχανία παραγωγής, ας το πούμε, νέων τεχνολογιών θα βρει καινούριες μεθόδους.
Και αν εν πάση περιπτώσει η εγκληματικότητα έχει μια βαθύτερη ρίζα, αλλοίμονο αν οι νέες τεχνολογίες καταργήσουν και την εγκληματικότητα. Οι νέες τεχνολογίες, απ’ ότι φάνηκε, σε μια κοινωνία που έχει σύμφυτη τη βία της ταξικής εκμετάλλευσης, μπαίνουν στην υπηρεσία της.
Τελειώνω λέγοντας το εξής πράγμα. Όλη η αγωνία είναι για να σταματήσουν οι αγώνες, οι οποίοι δημιουργούν κοινωνική αναταραχή, φέρνουν τη βία. Μια κουβέντα θα πω: Όταν ο γαλλικός λαός μπήκε μέσα στη Βαστίλη, δεν ζήτησε την άδεια της Μαρίας Αντουανέτας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κ. Αλέξανδρος Αλαβάνος.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Το πρώτο που θέλω να πω είναι ότι δεν περίμενα ποτέ να καταθέσω στα Πρακτικά της Βουλής ένα τέτοιο έγγραφο. Αυτό το έγγραφο είναι ο «Ύμνος εις την Ελευθερίαν» του Διονυσίου Σολωμού, που είναι ο Εθνικός Ύμνος για όλους τους Έλληνες, συμπεριλαμβανομένου και του Προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ..
Ο αξιότιμος κύριος Καρατζαφέρης έκανε κάποιες παρατηρήσεις, ότι δεν λέει «βία» αλλά λέει «βιά». Λέει «Σε γνωρίζω από την όψη που με βία μετράει τη γη». Το καταθέτω στα Πρακτικά για να διαβάσουν ο Πρόεδρος και ο Βουλευτές του ΛΑ.Ο.Σ., να μάθουν τον «Ύμνο εις την Ελευθερίαν», Εθνικό μας Ύμνο.
(Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κ. Αλέξανδρος Αλαβάνος καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Να πω με την ευκαιρία ότι καλό είναι να μην καπηλευόμαστε τον πολιτισμό μας, να μαθαίνουμε λίγα πράγματα. Να πω για το συγκεκριμένο θέμα ότι και η βιασύνη, η «βιά» που λέτε –που δεν λέει έτσι ο Σολωμός, όπως έκανε την παρατήρηση- είναι μια μορφή βίας. Προέρχεται από το ρήμα «βιάζομαι». Οικονομολόγος είναι, αλλά είναι μερικά απλά πράγματα. Βία στις σχέσεις, βία στους ανθρώπους, βία στα ζώα, βία στο χρόνο, πίεση του χρόνου δηλαδή κ.λπ.. Θα έλεγα ας κάνει κάποια μαθήματα το ΛΑ.Ο.Σ.
Ακούσαμε ένα κήρυγμα ενάντια στους μετανάστες. Ας διαβάσει τις Ικέτιδες του Αισχύλου. Ας προσφύγει σε κάποιες πηγές αξιών για όλο, αν θέλετε, το δημοκρατικό κόσμο, που εγγράφηκαν για πρώτη φορά στην αρχαιοελληνική γραμματεία.
Στην κυρία Παπαρήγα για την κριτική που μας έκανε, θέλω να πω «Συγνώμη». Το μόνο που θέλω είναι να σας ζητήσω συγνώμη που σε μια ημερίδα για τη βία συζητήσαμε και με ψυχιάτρους. Δεν θα το ξανακάνουμε!
Το δεύτερο προς τον Πρωθυπουργό. Έχουμε κάνει εμείς μια πρόταση για Διακομματική Επιτροπή με βάση το άρθρο 44 του Κανονισμού. Γι’ αυτό είναι ο Κανονισμός. Λέει «μπορούμε να κάνουμε μια διακομματική Επιτροπή ώστε να υπάρξει μια συνεννόηση και με συζήτηση των πολιτικών δυνάμεων, να γίνει μια προσπάθεια να βγουν κάποιες κοινές θέσεις μήπως και τα πράγματα πάνε καλύτερα». Η εμπειρία που υπάρχει από Διακομματική Επιτροπή που συζήτησε για τα θέματα των δασών είναι ότι έβγαλε ένα πολύ καλό πόρισμα, το οποίο βέβαια καμία Κυβέρνηση μετά δεν το εφάρμοσε.
Μ’ αυτή την έννοια ξαναλέμε ότι από το Δεκέμβρη εμείς φέρνουμε πρόταση για Διακομματική Επιτροπή. Αυτός ο προβληματισμός ξεκίνησε από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων και την υποστηρίζει και η Ομοσπονδία Αξιωματικών. Θέτουν όλα τα ζητήματα. Είχαμε συζήτηση και χθες μαζί τους για τα θέματα των μισθών, των συνθηκών δουλειάς, της δεύτερης δουλειάς, του κομματισμού, της έλλειψης εκπαίδευσης, της στρατιωτικοποίησης, της έλλειψης ψυχολογικής, κοινωνικής διαπαιδαγώγησης. Δεν ξέρω, ίσως η κυρία Παπαρήγα δεν θέλει να υπάρχουν ψυχολόγοι και ψυχίατροι στους αστυνομικούς. Έστω, χωρίς ψυχολόγους και ψυχιάτρους.
Σε όλα αυτά τα ζητήματα γιατί δεν απαντάτε; Γιατί κάνετε αυτό το ατελές βήμα, ας το πούμε; Ανταποκρίνεστε βέβαια, κατανοείτε πλέον ότι υπάρχει ανάγκη για μια συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων, αλλά προτείνετε εσείς κάποιες επιτροπές οι οποίες πιθανά δεν θα οδηγήσουν πουθενά. Γι’ αυτό και στην πρωτολογία και στη δευτερολογία του ο κύριος Πρωθυπουργός δεν απαντάει στις προτάσεις του ΣΥ.ΡΙΖ.Α..
Λέμε ξανά, θέλουμε μια απάντηση. Δεν απαντάει ούτε ο κ. Παυλόπουλος, ούτε ο κ. Μαρκογιαννάκης. Έστω να έχουμε απάντηση στην τριτολογία του κυρίου Πρωθυπουργού, γιατί δεν προχωράτε; Γιατί κάνετε μισό βήμα; Γιατί δεν κάνετε Διακομματική Επιτροπή; Γιατί μιλάτε για εθνική συνεννόηση και εθνική συναίνεση, όταν εξαρτάται από σας και δεν κάνετε τίποτα; Γιατί μας κοροϊδεύετε;
Σας το λέω ξανά, έχετε ευκαιρία και τώρα. Η Αξιωματική Αντιπολίτευση την υποστηρίζει αυτή τη θέση. Ο Κανονισμός μας δίνει αυτή τη δυνατότητα και κατά τη γνώμη μου και την υποχρέωση, προκείμενου να δώσουμε απαντήσεις στα μεγάλα ζητήματα που υπάρχουν.
Έρχομαι στο τρίτο θέμα, στο θέμα του ασύλου, των καταλήψεων, της κουκούλας και όλων αυτών. Η κουκούλα δεν είναι στην ιστορία της Αριστεράς. Κουκουλοφόροι ήταν οι δοσίλογοι και οι ταγματασφαλίτες. Η Αριστερά στη δράση της δεν κρύβει το πρόσωπό της. Είμαστε αντίθετοι σε κάθε μορφή τέτοιας ακραίας δράσης με οποιοδήποτε τρόπο και αν γίνεται.
Αν θέλει όμως ο Πρωθυπουργός να απαλλάξει πάρα πολύ κόσμο από τις κουκούλες, τα κασκόλ και όλα αυτά που συμβάλλουν στην επιβάρυνση του αδικήματος, γιατί δεν αναλαμβάνετε την υποχρέωση να μην χρησιμοποιείτε χημικά στις κινητοποιήσεις, χημικά των οποίων απαγορεύεται καν η χρήση τους; Γιατί δεν αφήνετε τους διαδηλωτές με καθαρό το πρόσωπο; Γιατί πρέπει να έχει το μπουκάλι με το νερό, τις αλοιφές, τα φάρμακα και τα κασκόλ ο εργαζόμενος που κατεβαίνει σε μια κινητοποίηση;
Μας λέτε ότι θα πάρετε πρόσθετα μέτρα και για το άσυλο. Σας λέω ότι δεν οδηγεί πουθενά αυτή η σώρευση νομοθετικών μέτρων. Οδηγεί ίσως σε μια εξουσία που, αν τα χρησιμοποιήσει πραγματικά, θα είναι επικίνδυνη και θα οδηγήσει πίσω τη χώρα μας, γι’ αυτό είπαμε για τις κουκούλες.
Λέει ο Πρωθυπουργός «συγκαλύπτει, μέσο συγκάλυψης η κουκούλα». Σας λέω ότι τα γάντια για το κλέφτη και το ληστή είναι μέσο συγκάλυψης. Γιατί δεν το κάνετε και για τα γάντια; Τι είναι; Μέσο αποκάλυψης; Γιατί δημιουργείτε πρόσθετη επιβάρυνση; Σας λέω ότι οδηγούμαστε σε καταστάσεις οι οποίες είναι επικίνδυνες και γελοίες ταυτόχρονα.
Μην αντιμετωπίζετε, κύριε Πρωθυπουργέ, τις καταλήψεις με αυτό τον τρόπο. Ορισμένες καταλήψεις μας κάνουν σήμερα να είμαστε μέσα σ’ αυτή τη Βουλή, διότι η κατάληψη του Πολυτεχνείου ήταν η στιγμή εκείνη που αφύπνισε νεολαία και λαό για να πέσει ένα αντιδημοκρατικό και ακραίο καθεστώς. Να τις αντιμετωπίζετε αλλιώς.
Σας λέω, ναι, υπάρχει πρόβλημα σήμερα με το πώς χρησιμοποιείται το άσυλο. Κανείς δεν μπορεί να δεχθεί εστίες, αν θέλετε, για εργαλεία βίας μέσα στον πανεπιστημιακό χώρο. Εκείνα βλέπουμε ότι είναι συγκοινωνούντα δοχεία τελικά, η κρατική βία και η βία που εμφανίζεται ως αντικρατική.
Σας θέτω ένα ερώτημα, κύριε Πρωθυπουργέ, και αποφεύγετε να απαντήσετε. Ως Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς το θέτουμε εδώ και τέσσερα χρόνια. Γιατί δεν συμβάλλουμε ώστε να διαμορφωθεί μια δημοκρατική συγκρότηση του φοιτητικού χώρου; Γιατί να μην υπάρχει Εθνική Φοιτητική Ένωση Ελλάδας;
Γιατί να μην υπάρχουν συγκροτημένοι φοιτητικοί σύλλογοι σε κάθε χώρο; Γιατί να μην υπάρχουν πανεπιστημιακοί φορείς όπως η ΔΕΣΠΑ στο Πανεπιστήμιο Αθηνών παλαιότερα και η ΦΕΑΠ στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης; Γιατί η δική σας παράταξη με τις δικές σας ευλογίες συμβάλλει ώστε να υπάρχει μια νομιμότητα κατακερματισμένη μέσα στο φοιτητικό χώρο των παρατάξεων και των ομάδων που η κάθε μια προσπαθεί να επιβάλλει τις θέσεις της;
(MB)
(MT)
Και σας ξανακάνω το ερώτημα, κύριε Πρωθυπουργέ. Μας ακούνε. Θα το πω τρεις φορές. Είστε υπέρ της συγκρότησης της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης και Πανσπουδαστικού Συνεδρίου αμέσως μετά τις φοιτητικές εκλογές που θα γίνουν το Μάιο; Είστε υπέρ της συγκρότησης της ΕΦΕΕ; Είστε υπέρ της συγκρότησης της ΕΦΕΕ; Είστε υπέρ της συγκρότησης της ΕΦΕΕ; Δώστε μας σ’ όλα αυτά μια απάντηση.
Κλείνοντας θέλω να πω ότι είναι λάθος ο προσανατολισμός της Κυβέρνησης. Θέλουμε και χρειάζεται η ασφάλεια των πολιτών μια Αστυνομία αποτελεσματική και δημοκρατική, η οποία δεν θα έχει ρόλο καταστολής στις κινητοποιήσεις. Είδαμε -είναι ο κ. Μαρκογιαννάκης εδώ πέρα- πώς αντιμετωπίστηκαν οι Κρητικοί αγρότες που είχαν έρθει. Από πού βγαίνανε; Από πανεπιστήμια; Φορούσαν κουκούλες, κύριε Πρωθυπουργέ, οι αγρότες του Ηρακλείου, του Ρεθύμνου, του Λασιθίου, των Χανίων και αντιμετωπίστηκαν με τον τρόπο που αντιμετωπίστηκαν;
Χρειάζονται πολιτικές λύσεις στα πολιτικά προβλήματα, λύσεις στα κοινωνικά προβλήματα και από εκεί και πέρα η διαδικασία της πειθούς.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο Αρχηγός του ΛΑ.Ο.Σ. κ. Γεώργιος Καρατζαφέρης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Αξιότιμε Πρόεδρε του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., είπατε να απευθυνθώ στην ελληνική γραμματική. Προφανώς εννοούσατε την ελληνική γραμματεία, στην οποία συνυπάρχουν και οι «Ικέτιδες» μαζί με κείμενα και του Αριστοτέλη και του Ισοκράτη, που είναι ιδιαίτερα σοβαρά, για τη μετανάστευση. Αν θέλετε σας παραπέμπω εκεί. Αλλά εν πάση περιπτώσει, ίσως το είπατε και αυτό βιαστικά, για την ελληνική γραμματική. Δεν είναι το θέμα εδώ το να μιλάμε για γνώσεις αρχαίων ελληνικών. Είναι να δούμε ακριβώς την πραγματικότητα, που είναι ανησυχητική. Σας παραπέμπω στον κ. Λαφοντέν. Ό,τι είπα σήμερα είναι στο πρόγραμμα του κ. Λαφοντέν. Χαίρομαι που συμφωνείτε, που ανήκετε στην ίδια ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Δεν είπα τίποτα άλλο. Πήρα το κείμενο του Λαφοντέν, σημειώσεις, και τα είπα εδώ. Δεν είπα αυτά τα πράγματα που είπε ο Μπράουν ο σοσιαλιστής, κύριε Αλαβάνο, ο οποίος πήρε απόφαση τώρα –ο Μπράουν, του οποίου η χώρα έχει μάθει να ζει πολυπολιτισμικά!- και λέει ότι «οι ξένοι μαθητές θα είναι μέχρι 30% στα θρανία της Αγγλίας». Για φανταστείτε να το πρότεινα εγώ αυτό. Τι θα μου λέγατε πάλι περί άκρων; Για 30% είπε ο Μπράουν, ο σοσιαλιστής! Για να μην πω τι είπε ο Πρωθυπουργός της Αυστραλίας απευθυνόμενος σε μουσουλμάνους. Λέει: «Ακούστε να σας πω κάτι. Επιλέξατε να ζήσετε σε μια χριστιανική χώρα. Αν σας αρέσει. Αν δεν σας αρέσει, τότε να φύγετε». Ο Πρωθυπουργός της Αυστραλίας πριν από μια εβδομάδα, δημοκρατικά εκλεγμένος! Για φανταστείτε να τα έλεγα εγώ εδώ τι θα μου λέγατε. Όλος ο κόσμος -πρέπει να το καταλάβετε- έχει αρχίσει κι αντιστέκεται σ’ αυτό το οποίο γίνεται, γιατί είναι βλαπτικό.
Και να το ξεκαθαρίσουμε. «Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. επιδιώκει» –απευθύνομαι στο ΠΑ.ΣΟ.Κ.- «να αναδειχθεί σε ενεργό παράγοντα μετασχηματισμού της ελληνικής κοινωνίας σε ανοιχτή πολιτισμική κοινότητα που εντάσσει τη διαφορετικότητα στην κοινή πρόοδο και ευημερία». Τάδε έφη ο Γεώργιος Παπανδρέου.
Εγώ είμαι με τον Ανδρέα Παπανδρέου, το μεγάλο Ανδρέα Παπανδρέου: «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες». Εμείς είμαστε με τον Ανδρέα Παπανδρέου. Δεν μπορεί να είμαστε με τον Γιώργο Παπανδρέου που λέει τα αντίθετα απ’ αυτά που έλεγε ο Ανδρέας Παπανδρέου. «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες». Ανήκει σήμερα η Ελλάδα στους Έλληνες όταν μιλάμε για μία πολιτισμική κοινωνία; Τι λέμε δηλαδή; Μιλάμε και λέμε: «ελάτε να γίνει το ταχύτερο το σοσιαλιστικό κόμμα της Αλβανίας με τον Καπλάνι» - πώς τον λένε-, που αύριο το πρωί θα είναι ενταγμένο σ’ εσάς, εσείς όλοι που αγκαλιάσατε τον Οδυσσέα Τσενάι των 20 ετών, που συναγωνιζόταν παιδιά 15 ετών και πήρε μισή μονάδα παραπάνω και έγινε πόλεμος, κόλαση, χωρίστηκε η Ελλάδα στα δύο. Σήμερα ο Τσενάι κάνει εντατικά μαθήματα στη Βοστόνη και τον ετοιμάζουν για να έρθει εδώ. Και οι δηλώσεις του Τσενάι στα αμερικάνικα δίκτυα για την Ελλάδα είναι τόσο ανατριχιαστικές που θα ανατριχιάζατε κι εσείς ακόμη, κύριε Αλαβάνο.
Αυτά θέλουμε να προλάβουμε. Δεν είμαστε άνθρωποι που μισούμε τον πλησίον. Και βεβαίως όταν χτυπήσει ή αρρωστήσει ή πάθει τίποτε ο οποιοσδήποτε άνθρωπος θα τρέξουμε κοντά του. Δεν θα δούμε αν είναι Αλβανός ή όχι, ή Πακιστανός. Αλλά από εκεί μέχρι του να αφήσουμε και να επιτρέψουμε να κατακτηθεί η πατρίδα είναι τεράστια, μεγάλη η απόσταση που υπάρχει. Δεν χωράει καμία αμφισβήτηση.
Και θέλω να σας πω κάτι. Δεν θέλω να παραδώσω μαθήματα πολιτικής ευπρέπειας σε κανέναν, αλλά αξιότιμε κύριε Πρόεδρε του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., όταν υπήρξε μια δοκιμασία της δικιάς σας Ομάδας εμείς είχαμε την πολιτική ευαισθησία να μην κάνουμε σύνδεση του πατέρα με το γιο, ούτε σ’ αυτή την περίπτωση ούτε σε καμία άλλη περίπτωση. Γιατί δεν μπορεί να φταίει ποτέ ο πατέρας για κάτι που κάνει ο γιος, ούτε στη μια περίπτωση ούτε στη άλλη περίπτωση. Δεν αναφέραμε ποτέ ονόματα και ούτε θα αναφέρουμε μέσα εδώ. Εσείς όμως πάρα πολύ εύκολα στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κάνετε άμεση σύνδεση του κ. Πλεύρη με τον πατέρα του, ο οποίος εν πάση περιπτώσει τι είναι; Υποστηρίζει έναν νεκρό. Υποστηρίζει έναν νεκρό ο πατέρας του. Δεν είναι με τους κουκουλοφόρους. Και ευθέως κάνετε σύνδεση. Εμείς λοιπόν έχουμε αυτή την πολιτική ευπρέπεια. Κάποιοι άλλοι δεν έχουν την ευπρέπεια και προσχωρούν στην οικογενειακή ευθύνη που είχε μόνο ο Χίτλερ, κανένας άλλος σον κόσμο! Οικογενειακή ευθύνη! Επιτέλους, λοιπόν κάποια πράγματα ας τα δούμε, ας προστατεύσουμε τον εαυτό μας.
Κι έρχομαι στο πανεπιστημιακό άσυλο. Τι χρειάζεται; Ποιον να προστατεύσουμε από τι; Για να καταλάβω. Από τι κινδυνεύει ο φοιτητής ή ο καθηγητής; Να προστρέξω μαζί σας. Από τι κινδυνεύει σήμερα, σε μια κοινοβουλευτική Δημοκρατία; Όταν κάποια στιγμή ξεκίνησε δεν υπήρχε κοινοβουλευτική δημοκρατία εκείνη την εποχή. Τώρα, αυτή την εποχή, το 2009 κινδυνεύει ο φοιτητής από τι; Να μπει μέσα ο κακός φοιτητής και να μπει αστυνομικός να τον ελέγξει; Μα, είμαστε σοβαροί; Από τι κινδυνεύει; Κι εν πάση περιπτώσει, επειδή σήμερα είχαμε παραπομπές, εγώ σας παραπέμπω στον εκλεκτό σας υποψήφιο νομάρχη της Αθήνας, καθηγητή κ. Πανούση, ο οποίος συνέταξε αυτό το νόμο και λέει «δεν πάει, δεν χρειάζεται». Ο δικός σας άνθρωπος! Δεν χρειάζεται! Και επειδή είπε ότι δεν χρειάζεται, ύστερα από δύο-τρεις μέρες πήγαν μέσα στο αμφιθέατρο και τον περιποιήθηκαν δεόντως. Και όταν λέμε δεόντως, πήγε στην Εντατική Μονάδα επειδή τόλμησε να μιλήσει. Πού; Μέσα στο χώρο που διδάσκει. Τόλμησε να μιλήσει ο καθηγητής και τον σπάσανε στο ξύλο! Αυτό θέλετε να συνεχιστεί;
Μιλάτε για τις κουκούλες. Βεβαίως ούτε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έπιασε τους κουκουλοφόρους, ούτε η Νέα Δημοκρατία έπιασε τους κουκουλοφόρους. Αλλά πώς να πιάσεις κάποιον όταν δεν γνωρίζεις ποιος είναι; Όταν φοράει την κουκούλα δεν τον ξέρεις. Αν δεν φοράει κουκούλα και κάνει μια τέτοια επιχείρηση και τον γράψουν οι κάμερες τότε θα μπορέσεις να τον βρεις. Τι φοβόμαστε δηλαδή; Αυτή η κουκουλολαγνεία μου κάνει εντύπωση. Και καλά μεν από την αριστερά της Αριστεράς το περίμενα. Αλλά από τον Πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν περίμενα να είναι εραστής της κουκούλας. Εραστής της κουκούλας σήμερα; Γιατί; Υπάρχει κάποιος πολίτης ο οποίος να θέλει να κυκλοφορεί με μία κουκούλα, που φοβάται κανέναν; Μόνο για προετοιμασία εγκληματικής πράξης φοράς την κουκούλα.
Προχωρήστε κύριε Πρωθυπουργέ, σε κατάργηση του ασύλου. Μην το φοβάστε. Δεν υπάρχει πουθενά. Κάντε ό,τι υπάρχει στην Αμερική, κάντε ό,τι υπάρχει σ’ όλες τις χώρες της Ευρώπης. Τι φοβάστε δηλαδή, να εφαρμόσετε μια πρακτική που υπάρχει σ’ όλο τον κόσμο; Τι φοβόμαστε επιτέλους; Προχωρήστε ένα βήμα προς τα εμπρός. Το λένε οι ίδιοι οι καθηγητές. Και θα σας πάω εδώ στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, όπου υπάρχει ένας καθηγητής. Ακούστε το, διαβάστε το. Το διαβάζω όπως το λέει η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: «Όχι, δεν υπερβάλλω. Υπάρχει τόσος φόβος στο πανεπιστήμιο που δεν τολμάει κανείς να ανοίξει το στόμα του στη σκέψη ότι κινδυνεύει να βρεθεί αντιμέτωπος με τη μανία των κουκουλοφόρων». Ο ένας συνομιλητής μας –προσέξτε- ανήκει στο χώρο της οργανωμένης Αριστεράς. Είναι πανεπιστημιακός στο Αριστοτέλειο, με αγώνες και διώξεις την επταετία κι έντονη συνδικαλιστική δράση μετά τη Μεταπολίτευση. Δέχεται να μιλήσει λοιπόν στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ και λέει το εξής, με την προϋπόθεση της ανωνυμίας, γιατί φοβάται μην τον σκοτώσουν: «Δεν έχω καμία διάθεση να μου κάνουν γυαλιά καρφιά το εργαστήριό μου, ούτε να με λαμπαδιάσουν με καμία μολότοφ. Δεν ξέρω αν το αντιλαμβάνεστε εσείς, αλλά ο φασισμός των ολίγων τείνει να γίνει καθεστώς στα πανεπιστήμιά μας». Αριστερός καθηγητής το λέει. «Σώστε μας» μας λέει. «Σώστε μας». Κύριε Πρωθυπουργέ, αυτό σας λένε οι καθηγητές: «Σώστε μας». Το θέμα είναι αν θα τους ακούσετε και θα τους σώσετε ή αν θα τους αφήσετε στο φόβο τους.
Έβγαλε τελεσίγραφο ο Πρύτανης για την κατάληψη πάνω και τι έγινε το τελεσίγραφο; Το κατάπιε -γιατί φοβάται ο άνθρωπος- την άλλη μέρα. Εκεί έχουμε παραδώσει αυτή τη στιγμή την πανεπιστημιακή κοινότητα: να φοβάται.
(GK)
(3MB)
Πού να διδάξει πράγματα ο καθηγητής που ενδεχομένως δεν αρέσουν σ’ αυτό το φασισμό των ολίγων! Θα τον δαγκώσουν!
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
Θυμάστε τον άλλον τον Πρύτανη που τον έκτισαν μέσα στο Πανεπιστήμιο της Θράκης; Τον έκτισαν! Πήραν από μια διπλανή οικοδομή τούβλα και τον έκτισαν μέσα! Ζωντανός-νεκρός! Και αυτό είναι Δημοκρατία και αυτό μας αρέσει και φοβόμαστε να πούμε τις αλήθειες.
Δεν καταλαβαίνω την έννοια «κατάληψη». Κάνουν κατάληψη τα παιδιά. Πού κάνουν κατάληψη τα παιδιά; Αν θέλει το κάθε παιδί, να κάνει την κατάληψη στο δωμάτιό του. Τι σημαίνει «κατάληψη»; Είναι δημόσιο κτήμα. Και το άλλο παιδί θέλει να μάθει γράμματα, αλλά φοβάται.
Για ποια Δημοκρατία μιλάμε, με αυτό που έγινε προχθές με τους δικούς μας φοιτητές; Για να εξηγηθούμε καλά σ’ αυτή την Αίθουσα, το ίδιο δημοκράτες είμαστε όλοι, γιατί είμαστε όλοι παιδιά της ίδιας φύτρας, της κάλπης. Ανοίγει η κάλπη το βράδυ στις 8 και βγαίνει ο Καραμανλής, ο Παπανδρέου, η Παπαρήγα, ο Αλαβάνος, ο Καρατζαφέρης. Από την ίδια κάλπη είμαστε βγαλμένοι. Άρα, λοιπόν, την ίδια Δημοκρατία υπηρετούμε.
Και, όμως, πήγαν οι δικοί μου φοιτητές –με μεγάλη ψυχή, αλλά λίγοι- και τους έσπασαν στο ξύλο, οι δύο στο νοσοκομείο. Οι δύο στο νοσοκομείο! Προστατέψτε μας! Και να πείτε: Ελεύθερη διακίνηση ιδεών, όποιος και να είναι! Εγώ αυτό κάνω και αυτό πιστεύω. Εσείς το πρεσβεύετε; Ή ξαφνικά, επειδή είναι του ΛΑ.Ο.Σ., «σκοτώστε τους»; Αυτή, λοιπόν, δεν είναι Δημοκρατία.
Και βεβαίως άκουσα για εκείνους, οι οποίοι δημιουργούν προβλήματα εις την πολιτεία. Και είπατε κάτι, κύριε Πρωθυπουργέ. Εγώ θα σας πω όμως ότι τους φύλακες της Ακροπόλεως τους επιβραβεύσατε γι’ αυτό το οποίο έκαναν, γι’ αυτό το ξεφτίλισμα της Ελλάδος σε όλο τον κόσμο.
Είχα πάει στο Λονδίνο, όπως σας είπα, προχθές και με έπιασαν κάποιοι και μου είπαν «δεν μπόρεσα να δω την Ακρόπολη». Δεν μπόρεσαν να δουν την Ακρόπολη, γιατί κάποιοι είχαν αποφασίσει να αποκλείσουν την Ακρόπολη! Κατάληψη στην Ακρόπολη! Περί αυτού πρόκειται! Και εν συνεχεία τους επιβραβεύσατε, τους δώσατε το κατιτίς τους.
Όχι, δεν θα επιβραβεύουμε αυτόν, ο οποίος κάνει κακό με τον οιονδήποτε τρόπο στην Ελλάδα! Έχουν χίλιους τρόπους πάλης, όχι όμως να προσβάλουν την πατρίδα. Γιατί αυτή η κατάληψη της Ακρόπολης ήταν μια μεγάλη προσβολή.
Κύριε Πρωθυπουργέ, πριν από δύο μήνες ζήτησα να συνεδριάσει η Κοινοβουλευτική Ομάδα IDEM, οι ευρωσκεπτικιστές, στην Ελλάδα. Το έχω κάνει άλλες δύο φορές και ήθελα να σας ευχαριστήσω μάλιστα, γιατί τη μία φορά που ήθελαν πάνε στο Άγιο Όρος –τότε που είχε τεθεί ένα θέμα για το Άγιο Όρος- δώσατε εντολή στον κ. Κεφαλογιάννη και έδωσε τέσσερα περιπολικά του Λιμενικού και μπορέσαμε να διευκολύνουμε αυτή τη μεγάλη Κοινοβουλευτική Ομάδα και ανώτατα στελέχη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Μετά την επίσκεψη του αξιοτίμου Προέδρου της Δημοκρατίας στο Αγαθονήσι, ζήτησα από τον Πρέσβη και Ευρωβουλευτή μας κ. Γεωργίου να ζητήσει η συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της IDEM να γίνει στο Αγαθονήσι, να τονίσουμε και να τονώσουμε αυτή την επίσκεψη επί ελληνικού εδάφους που έκανε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Συνεννοήθηκα με τον αρμόδιο Υπουργό σας ότι θα πρέπει να μας διευκολύνει με ένα ελικόπτερο από τη Ρόδο, για να μεταφερθούν οι Ευρωβουλευτές –κάποιοι εξ αυτών Αρχηγοί Κομμάτων στις χώρες τους- εις το Αγαθονήσι σ’ αυτή τη συμβολική πράξη ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συνεδριάζει στην εσχατιά της Ευρώπης.
Και ενώ είχαμε συνεννοηθεί και βγήκε το πρόγραμμα, κύριε Πρωθυπουργέ, –το γνωρίζει πολύ καλά και ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου- μόλις προχθές η αρμόδια Υπουργός Εξωτερικών απήντησε στο Συνταγματάρχη, ο οποίος βοηθούσε στην κατάσταση, ότι δεν συμφωνεί. Και με ειδοποίησαν χθες ότι δεν υπάρχει λύση και πρέπει να βρούμε ελικόπτερα.
Η Ελλάδα δεν διαθέτει τόσα ελικόπτερα, για να πάνε σαράντα άνθρωποι, γιατί τα ελικόπτερα της Ολυμπιακής είναι τρία και παίρνουν πέντε επιβάτες.
Σας ερωτώ: Η Ελληνική Κυβέρνηση δεν θέλει να συνεδριάσει ομάδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Αγαθονήσι; Διαφωνεί; Σας παρακαλώ, κύριε Πρωθυπουργέ, να έχω την υπεύθυνη δέσμευσή σας. Θα πάνε οι Ευρωπαίοι Ευρωβουλευτές στο Αγαθονήσι να συνεδριάσουν, όπως έχει κανονιστεί, όπως έχει αποφασιστεί, όπως έχει ρυθμιστεί ή δεν θα πάνε; Αν δεν θέλετε να πάνε, να μας το πείτε ευθέως, αλλά να ξέρετε ότι η ευθύνη θα είναι δική σας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης κ. Κώστας Καραμανλής.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν απ’ όλα μια διευκρίνιση που έχει σχέση με το φοιτητικό κίνημα. Το ξεκαθαρίσαμε αυτό. Είναι πάγια η θέση μας, είναι γνωστή εδώ και χρόνια και μάλιστα με δημόσιες τοποθετήσεις.
Θέλουμε να λειτουργεί το φοιτητικό κίνημα και για να λειτουργεί το φοιτητικό κίνημα, πρέπει να γίνει Πανσπουδαστικό Συνέδριο και να εκλεγεί Κεντρικό Συμβούλιο της ΕΦΕΕ. Ξεκάθαρο αυτό. Η ΔΑΠ, μάλιστα, ως πρώτη δύναμη στα πανεπιστήμια είναι σταθερά υπέρ αυτής της άποψης.
Υποστηρίζουμε, ενθαρρύνουμε και ευθέως μια τέτοια εξέλιξη, χωρίς όμως προαπαιτούμενα, χωρίς προϋποθέσεις και καλούμε όλους επιτέλους να ανταποκριθούν σ’ αυτό. Εμείς απαντούμε σίγουρα και με μια φράση, θετικά.
Σε ό,τι αφορά την πρόταση που επανελήφθη για Διακομματική Επιτροπή στα θέματα ασφαλείας –που επαναφέρατε- σας παρουσίασα και στην αρχική μου ομιλία ότι αναπτύσσουμε μία σειρά από συγκεκριμένες πρωτοβουλίες που συνιστούν σύνθεση απόψεων.
Αντί να υπάρξει ανταπόκριση, αντί –αν θέλετε- να επικροτηθούμε, ακούμε και πάλι προφάσεις, ακούμε και πάλι άρνηση. Πιστεύω ότι οι προτάσεις που κατέθεσα, μπορούν να παράγουν θετικά αποτελέσματα και καλώ όλα τα Κόμματα να τις δουν ξανά και να τις δουν υπεύθυνα.
Άκουσα τον Αρχηγό του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να επανέρχεται στους πάγιους ισχυρισμούς περί κομματισμού και μάλιστα απαντώντας στις πρακτικές ΠΑ.ΣΟ.Κ. για φρονήματα και διακρίσεις το μόνο που βρήκατε να πείτε για πολλοστή φορά είναι τα προγράμματα STAGE, ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα –θυμίζω- που χρησιμοποιήθηκε –και καλώς χρησιμοποιήθηκε- από τις κυβερνήσεις ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Το ερώτημα είναι: Τότε ήταν καλό και τώρα είναι ένοχο το πρόγραμμα; Το γεγονός δηλαδή ότι δεν βρίσκετε κανένα επιχείρημα να στηρίξετε τους ασαφείς και γενικόλογους ισχυρισμούς σας δεν σας λέει τίποτα;
Έρχομαι –για να κλείσω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι- σε μια γενικότερη σύντομη τοποθέτηση. Ξέρουμε όλοι ότι η παγκοσμιότητα και οι επιπτώσεις της στο περιβάλλον ασφάλειας, οι διεθνείς κρίσεις, οι συνέπειές της, έχουν δημιουργήσει μια νέα πραγματικότητα. Αυτή είναι η αλήθεια.
Όπως επίσης είναι αλήθεια –και την ξέρουμε όλοι- ότι οι επόμενοι μήνες θα είναι δύσκολοι γενικότερα, αλλά και σε ό,τι μας αφορά για την πατρίδα μας. Και από τη στάση που θα τηρήσουμε όλοι είναι πιθανόν να κριθούν τα επόμενα –ίσως και πολλά- χρόνια. Μετέχουμε όλοι στη διαμόρφωση της πορείας του τόπου μας με τις πράξεις μας, με τη συμπεριφορά μας, με τις παραλείψεις μας, με τα έργα ή και με το λόγο μας.
Εκείνο που θέλω να τονίσω είναι ότι σπάνια ένας τόπος βρίσκεται σε μια τόσο κρίσιμη –να πω τη λέξη;- καθοριστική φάση. Η χώρα, όπως και η υπόλοιπη Ευρώπη, πιθανώς και ο κόσμος όλος είναι στη πιο δύσκολή του περίοδο μετά από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτό σημαίνει ότι οι ευθύνες όλων είναι μεγάλες, θα έλεγα τεράστιες. Και όσοι για τον έναν ή τον άλλο λόγο υποβαθμίζουν την πολιτική σε επίπεδο εντυπώσεων, υποτιμούν και το ρόλο και την αποστολή τους.
Το λέω ευθέως: Δεν έχουμε το δικαίωμα –θα μου επιτρέψετε να πω- κανένας και καμία δεν έχει το δικαίωμα αυτό. Οι καιροί απαιτούν δύσκολες –επαναλαμβάνω, δύσκολες- αποφάσεις, απαιτούν υπευθυνότητα και ρεαλισμό.
Σήμερα οι μεγάλες προκλήσεις είναι πολλές, αλλά δύο είναι οι μεγαλύτερες. Η μία αφορά τις συνέπειες της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Η άλλη αφορά πράγματι στο περιβάλλον ασφάλειας. Τίποτα δεν είναι εύκολο, όμως τίποτα δεν είναι και ακατόρθωτο. Οι πολίτες ξέρουν πως μπορούμε να τα καταφέρουμε και βεβαίως έχουν απαιτήσεις μεγάλες απ’ όλους. Δεν δικαιούμαστε να τους διαψεύσουμε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπάρχουν δύο δρόμοι στην πολιτική. Ο ένας δρόμος είναι ο δύσκολος δρόμος της υπευθυνότητας και ο άλλος είναι ο εύκολος, της ανευθυνότητας.
Εμείς έχουμε επιλέξει το δύσκολο δρόμο. Άλλοι –δικαίωμά τους, αλλά θα λογοδοτήσουν γι’ αυτό- επιλέγουν τον εύκολο. Υπάρχουν πολιτικοί που αγωνιούν και εργάζονται, παλεύουν σταθερά για τον τόπο και την πατρίδα. Υπάρχουν και άλλοι που μπορεί να περιορίζονται μόνιμα, μονότονα σε μια στείρα και γενικόλογη άρνηση.
Η επιλογή μας και η επιλογή μου είναι γνωστή και είναι γνωστή σε όλους. Η βούλησή μας είναι δεδομένη και σταθερή. Αγωνίζομαι και αγωνιζόμαστε με όλες τις δυνάμεις, για να βγει ο τόπος από την κρίση αυτή, από τις συνέπειες αυτής της θύελλας, όσο γίνεται πιο αλώβητος.
Αγωνιζόμαστε ασταμάτητα, για να διασφαλίσουμε ένα καλύτερο αύριο και βέβαια αγωνιζόμαστε και αγωνίζομαι με υπευθυνότητα και σεβασμό για τα δικαιώματα του ανθρώπου, αλλά βεβαίως ταυτόχρονα και για την εμπέδωση του αισθήματος ασφάλειας σε όλους τους πολίτες, με έναν λόγο, για μια Ελλάδα που αναπτύσσεται, που προοδεύει, με επίκεντρο τον άνθρωπο.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)


(DP)
( GK)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Γίνεται γνωστό στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής παρακολουθούν τη συνεδρίαση, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων σαράντα τέσσερις μαθήτριες και μαθητές και δύο συνοδοί καθηγητές από το 3ο Γυμνάσιο Πύργου.
Η Βουλή τους καλωσορίζει και τους εύχεται «καλές σπουδές».
(Χειροκροτήματα)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση η οποία διεξήχθη σύμφωνα με το άρθρο 143 του Κανονισμού της Βουλής, με πρωτοβουλία του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος και Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Γεωργίου Παπανδρέου, σε επίπεδο Αρχηγών Κομμάτων, με θέμα την αδυναμία του Κράτους να εξασφαλίσει στοιχειώδη προστασία και ασφάλεια στην καθημερινή ζωή των πολιτών.
Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 15.30’ λύεται η συνεδρίαση για σήμερα Τετάρτη 8 Απριλίου 2009 και ώρα 18.00΄, με αντικείμενο εργασιών του Σώματος νομοθετική εργασία σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ






1 / 156 / ΝΑΣΙΟΥ 8.4.2009

Τελευταία Αποθήκευση: 8/4/2009 12:49:00 μμ Από: Νασίου Στέλλα
Εκτυπώθηκε: 8/4/2009 12:49:00 μμ

PDF:

es20090408(proi).pdf

TXT:

end090408pr.doc

Επιστροφή