Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: ΙΑ, Σύνοδος: Β΄, Συνεδρίαση: Η΄ 12/10/2005

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΑ’
ΣΥΝΟΔΟΣ Β’
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Η’


Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2005

ΘΕΜΑΤΑ
Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

1. Επικύρωση Πρακτικών, σελ.
2. ‘Αδεια απουσίας του Βουλευτή κ. Α. Ανδριανόπουλου, σελ.
3. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές από το 7ο Δημοτικό σχολείο Ιλίου Αττικής, σελ.
4. Ανακοινώνεται ότι ο Υπουργός Δικαιοσύνης διαβίβασε στη Βουλή μηνυτήριες αναφορές περί «Ποινικής ευθύνης των Υπουργών»:
α) Κατά του πρώην Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, σελ.
β) Κατά της Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σελ.
γ) Κατά του Υπουργού Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, σελ.
δ) Κατά του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων ‘Εργων, σελ.

Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
1. Κατάθεση αναφορών, σελ.
2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
3. Ανακοίνωση του δελτίου επικαίρων ερωτήσεων της Πέμπτης 13 Οκτωβρίου 2005, σελ.

Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
1. Συζήτηση επί της αρχής του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας: «Καταδύσεις αναψυχής και άλλες διατάξεις», σελ.
2. Συζήτηση επί των τροπολογιών του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Συντάξεις Δημοσίου και άλλες διατάξεις», σελ.
3. Ονομαστική ψηφοφορία επί της τροπολογίας με γεν, αρ. 457 και ειδ. 117 του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, σελ.
4. Κατάθεση σχεδίου νόμου:
Η Αναπληρωτής Υπουργός Πολιτισμού και οι Υπουργοί Οικονομίας και Οικονομικών, Εξωτερικών, Ανάπτυξης, Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και Επικρατείας, κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Κύρωση της Συμφωνίας πολιτιστικής συνεργασίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης του Βασιλείου της Ταϋλάνδης», σελ.

ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Α. Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας:
ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΣ Π., σελ.
ΑΝΩΜΕΡΙΤΗΣ Γ., σελ.
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ Ε., σελ.
ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ Ν., σελ.
ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ Ι., σελ.
ΖΗΣΗ Ρ., σελ.
ΚΑΜΜΕΝΟΣ Π., σελ.
ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ Ε., σελ.
ΚΟΥΒΕΛΗΣ Φ., σελ.
ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ Κ., σελ.
ΠΑΥΛΙΔΗΣ Α., σελ.
ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ Ε., σελ.
ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ Β., σελ.
ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ Π., σελ.
ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ Σ., σελ.
ΤΣΟΥΡΗ Σ., σελ.
ΧΡΥΣΗΣ Β., σελ.

Β. Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών:
ΔΟΥΚΑΣ Π., σελ.
ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ Χ., σελ.

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΑ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Η΄
Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2005

Αθήνα, σήμερα στις 12 Οκτωβρίου, ημέρα Τετάρτη και ώρα 11.10΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία της Προέδρου αυτής κ. ΑΝΝΑΣ ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το δελτίο επίκαιρων ερωτήσεων της Πέμπτης 13 Οκτωβρίου 2005.
Α. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Πρώτου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφος 2 και 3 του Κανονισμού της Βουλής)
1. Η με αριθμό 105/10-10-2005 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Φωτίου Χατζημιχάλη προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με τα πρόσφατα κρούσματα της γρίπης των πτηνών στις γειτονικές μας χώρες, τη λήψη των αναγκαίων μέτρων κ.λπ..
2. Η με αριθμό 107/10-10-2005 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Άγγελου Τζέκη προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με τα προβλήματα στην παράδοση του βαμβακιού λόγω αυξημένου ποσοστού υγρασίας κ.λπ..
3. Η με αριθμό 106/10-10-2005 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Ασημίνας Ξηροτύρη-Αικατερινάρη προς τον Υπουργό Ανάπτυξης, σχετικά με την απελευθέρωση της ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα μας κ.λπ..
Β. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Δεύτερου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφος 2 και 3 του Κανονισμού της Βουλής)
1. Η με αριθμό 102/10-10-2005 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Ανδρέα Λοβέρδου προς την Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με τα προβλήματα στη λειτουργία των σχολείων, την κάλυψη των κενών με εκπαιδευτικό προσωπικό κ.λπ..
2. Η με αριθμό 108/10-10-2005 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Νικολάου Γκατζή προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με την επίλυση των προβλημάτων των ψαράδων του Αλιευτικού Συνεταιρισμού Αλοννήσου κ.λπ..
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας: «Καταδύσεις αναψυχής και άλλες διατάξεις».
Θα μιλήσουν οι εισηγητές και αμέσως μετά θα επανέλθουμε στη συζήτηση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Αύξηση συντάξεων Δημοσίου και άλλες διατάξεις» και θα γίνουν όσα πρέπει να γίνουν σχετικά με το νομοσχέδιο αυτό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι για το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ο κ. Ρέππας ορίζει ως Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο την κ. Ζήση και από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας ο κ. Κολοζώφ ορίζει ως Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο την κ. Παντελάκη και ως ειδικό αγορητή τον κ. Σκοπελίτη.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας): Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη- Ψαρούδα): Ορίστε, κύριε Υπουργέ.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας): Υπάρχουν κάποιες νομοθετικές βελτιώσεις. Τις καταθέτω στα Πρακτικά. Θα ήθελα να διανεμηθούν και στους συναδέλφους.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Εμμανουήλ Κεφαλογιάννης, καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο το οποίο έχει ως εξής:
(Να καταχωρηθούν οι σελίδες 5 και 6)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη- Ψαρούδα): Τότε να μην προχωρήσουμε σε διευκρινίσεις.
Το λόγο έχει ο εισηγητής της Πλειοψηφίας, κ. Παναγιώτης Καμμένος.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (ΠΑΝΟΣ) ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το σημερινό νομοσχέδιο που συζητούμε είναι πράγματι ένα νομοσχέδιο που δεν γεννιέται από την πλειοψηφία και έρχεται στη Βουλή προκειμένου να ζητηθεί και η άποψη των άλλων κομμάτων της Αντιπολιτεύσεως. Είναι ένα νομοσχέδιο το οποίο γεννήθηκε μέσα από το ελληνικό Κοινοβούλιο. Ένα νομοσχέδιο που ξεκίνησε όχι από πρωτοβουλία κομμάτων αλλά από πρωτοβουλία Βουλευτών όλων των κομμάτων εδώ και επτά χρόνια περίπου. Είναι ένα νομοσχέδιο το οποίο ξεκινήσαμε συνάδελφοι Βουλευτές από διαφορετικά κόμματα με την ίδια όμως αγάπη και την ίδια αντίληψη: την απελευθέρωση των ελληνικών θαλασσών, την ανάπτυξη του καταδυτικού τουρισμού, τη δυνατότητα στα νησιά μας να ζουν την τουριστική περίοδο πέραν των δυο μηνών του Ιουλίου και του Αυγούστου αλλά από το Μάρτιο μέχρι και το Νοέμβριο τουλάχιστον.
Θέλω σ’ αυτό το σημείο πρώτα απ’ όλα να ευχαριστήσω τον Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας, τον κ. Μανώλη Κεφαλογιάννη, και τους συναρμοδίους Υπουργούς που επιτέλους μετά από τόσα χρόνια, μετά από τόσες συζητήσεις, οι καταδύσεις στην Ελλάδα έρχονται να γίνουν νόμος του κράτους. Θέλω να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τους πρώην Υπουργούς Εμπορικής Ναυτιλίας, τον κ. Ανωμερίτη και τον κ. Παπουτσή, που περιέβαλαν με ιδιαίτερη φροντίδα και αγάπη αυτό το νομοσχέδιο, που συμμετέχουν στη διαμόρφωση αυτού του νόμου ο οποίος σήμερα θα γίνει νόμος του κράτους, με τη δική σας ψήφο και τη δική σας στήριξη, και οι οποίοι βοήθησαν στο να ξεπεραστούν όλοι αυτοί οι σκόπελοι που μέχρι σήμερα υπήρχαν.
Οι καταδύσεις αναψυχής και ο καταδυτικός τουρισμός είναι ο πλέον σοβαρότερος κλάδος της διεθνούς οικονομίας με ετήσιο τζίρο δισεκατομμυρίων δολαρίων. Εκτός από τις καταδυτικές επιχειρήσεις, τους εκπαιδευτές, τα καταδυτικά κέντρα, τις τουριστικές καταδυτικές επιχειρήσεις, τα καταστήματα καταδυτικού υλικού, τροφοδοτούνται απ’ αυτόν συμπληρωματικά όλοι σχεδόν οι τομείς του τουρισμού μας, οι τουριστικοί πράκτορες, τα ξενοδοχεία, τα εστιατόρια, τα καταστήματα.
Ολόκληρα κράτη ζουν από τις καταδύσεις, όπως στην Καραϊβική οι Σεϋχέλλες, οι Μαλδίβες, το Τρινιτάτ και σε άλλα κράτη κοντινά μας οι καταδύσεις αποτελούν τον κύριο οικονομικό πόρο και τον κύριο πόλο έλξεως τουριστών, όπως είναι η Αίγυπτος, η Ιορδανία, το Ισραήλ και βεβαίως η γείτονα Τουρκία.
Στην Ευρώπη υπάρχουν τρεισήμισι εκατομμύρια αυτοδύτες. Ετησίως ταξιδεύουν για τις καταδύσεις ένα εκατομμύριο αυτοδύτες και δαπανούν περίπου 2.000.000.000 δραχμές και αυτά είναι επίσημα στοιχεία από την RTCS, του καταδυτικού συναλλάγματος.
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση ήδη προχωρούμε σε έκδοση οδηγιών για ενιαία καταδυτική νομοθεσία. Η Ελλάδα είναι ο ιδεώδης καταδυτικός προορισμός. Είναι μια χώρα η οποία έχει πάρα πολλά νησιά, ζεστά και διαυγή νερά, ασφαλή νερά, φαντασμαγορικούς και ζωντανούς βυθούς. Η Ελλάδα θα μπορέσει να γίνει η Καραϊβική της Ευρώπης.
Για να μπούμε στην ιστορία των καταδύσεων, θα ήθελα να πω ότι υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι συνέβαλαν -εκτός ημών των Βουλευτών- που θα τους αναφέρω για τη σύνταξη αυτού του νομοσχεδίου, στην ανάπτυξη του καταδυτικού τουρισμού. Πρώτα απ’ όλα είναι οι βατραχάνθρωποι του Πολεμικού Ναυτικού και του Λιμενικού Σώματος, τα Ο.Υ.Κ., άνθρωποι που ξεκίνησαν τις καταδύσεις στην Ελλάδα όπως ο μακαρίτης Μανώλης Παπαγρηγοράκης, ο Νίκος Καρτελιάς, ο Βαγγέλης Σωτηρίου, ο πρώην Υπουργός Αλέκος Παπαδόγγονας και βεβαίως όλοι εκείνοι που προέρχονται από τα σπλάχνα του Πολεμικού Ναυτικού.
Οι καταδύσεις στην Ελλάδα επί πολλά χρόνια κυνηγήθηκαν. Κυνηγήθηκαν με πολλούς και διαφόρους τρόπους. Θα σας πω μόνο ότι βγήκαν τέσσερις υπουργικές αποφάσεις, οι οποίες απαγόρευαν τις καταδύσεις στην Ελλάδα. Και οι τέσσερις κατέπεσαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας, τις οποίες τις έκρινε ως αντισυνταγματικές.
Οι περισσότεροι αυτοδύτες εδιώκοντο. Εδιώκοντο ως αρχαιοκάπηλοι ή ύποπτοι αρχαιοκάπηλοι ή ως παράνομοι ψαράδες, με αποτέλεσμα να έχουμε ουσιαστικά απολέσει περίπου τον δυόμισι εκατομμύρια τουρίστες το χρόνο οι οποίοι πηγαίνουν προς την Τουρκία που έχει αναπτύξει καταδυτικά κέντρα, ίσως από τα καλύτερα της Μεσογείου.
Μ’ αυτό το νομοσχέδιο η Ελλάδα απελευθερώνει τους βυθούς της και ουσιαστικά έχει τη δυνατότητα να φιλοξενήσει στα ελληνικά νησιά και στις παράκτιες περιοχές γύρω στα δυόμισι εκατομμύρια τουρίστες που υπολογίζεται ότι θα έρθουν για να αναπτύξουν τον καταδυτικό τουρισμό στη χώρα μας τα επόμενα πέντε χρόνια.
Θα σας θυμίσω ότι μόνο και μόνο στην Ελλάδα οι πτυχιούχοι αυτοδύτες είναι τετρακόσιες χιλιάδες. Αυτό σημαίνει ότι αναπτύσσοντας αυτήν τη μορφή τουρισμού, τον καταδυτικό τουρισμό, θα έχουμε τη δυνατότητα, τετρακόσιες χιλιάδες Έλληνες αυτοδύτες, εξ αυτών περίπου οι πενήντα χιλιάδες επαγγελματίες, δηλαδή, εκπαιδευτές αυτοδύτες να μπορούν να βρουν δουλειά, να μπορούν να εργαστούν στα καταδυτικά κέντρα της χώρας, να μπορούν να φιλοξενήσουν τους τουρίστες οι οποίοι θα έρθουν να κάνουν καταδυτικό τουρισμό, θα αναπτυχθούν οι νησιωτικές περιοχές ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της μη τουριστικής εποχής. Υπολογίζεται ότι για κάθε αυτοδύτη ο οποίος θα επισκέπτεται τη χώρα βάσει του Συνδέσμου Ξενοδόχων, θα έχουμε πέντε διανυκτερεύσεις για κάθε τουρίστα ο οποίος έρχεται στη χώρα μας γι’ αυτόν το σκοπό.
Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα ευνοείται και από τις διεθνείς συνθήκες.
Οι καταδυτικοί προορισμοί στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν πληγεί ιδιαίτερα λόγω των προβλημάτων που έχουν δημιουργηθεί μετά την 11η Σεπτεμβρίου και την ανασφάλεια που υπάρχει ιδιαίτερα στις πτήσεις μεταξύ Ευρώπης και Ηνωμένων Πολιτειών.
Οι καταδυτικοί προορισμοί που βρίσκονται στα περίχωρα της Ελλάδος, στη Μεσόγειο Θάλασσα, αλλά και στην Ερυθρά Θάλασσα, μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στην Αίγυπτο, αλλά και στην Τουρκία, έχουν ουσιαστικά αποκτήσει ιδιαίτερο πρόβλημα σε σχέση με επισκέπτες – τουρίστες από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Ελλάδα είναι μία ασφαλής χώρα.
Αναπτύσσοντας, λοιπόν, μία μορφή, αυτήν του καταδυτικού τουρισμού, θα έχουμε τη δυνατότητα να φιλοξενήσουμε όλο αυτόν τον κόσμο. Θα πρέπει, λοιπόν, να αναπτύξουμε τον καταδυτικό τουρισμό σε όλες τις περιοχές της νησιωτικής Ελλάδας. Έτσι ουσιαστικά θα έχουμε αντιμετωπίσει ένα μεγάλο κομμάτι της ανεργίας στα νησιά μας και στις παράκτιες περιοχές.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η μεγάλη διαμάχη που υπήρχε μέχρι σήμερα ήταν κυρίως για το θέμα της προστασίας των εναλίων αρχαιολογικών θησαυρών μας. Είναι γνωστό ότι η απαγόρευση των καταδύσεων στο 90% περίπου των ελληνικών ακτών προήρχετο από την Εφορεία Ενάλιων Αρχαιοτήτων με το σκεπτικό ότι μ’ αυτόν τον τρόπο προστατεύονται τα αρχαία που υπάρχουν στη θάλασσα.
Αρχαία, όμως, υπάρχουν και στη ξηρά. Κανένας, όμως, Υπουργός Γεωργίας δεν διανοήθηκε ποτέ να απαγορεύσει το κυνήγι στην ύπαιθρο, την ορειβασία στα βουνά, την πεζοπορία στα δάση, στους αρχαιολογικούς χώρους με το σκεπτικό ότι έτσι προστατεύονται τα αρχαία στην ξηρά. Μία τέτοια απαγόρευση στην ξηρά θα είχε ως συνέπεια την άλλη μέρα να πέσει η οποιαδήποτε κυβέρνηση, διότι είναι πολλοί αυτοί οι οποίοι ζουν από τις δραστηριότητες αυτές, του κυνηγιού, της ορειβασίας, της πεζοπορίας. Θα έπρεπε να είχαν κλείσει το 80% της ελληνικής γης.
Κι ενώ η ίδια η Εφορεία Ενάλιων Αρχαιοτήτων απαγορεύει τις καταδύσεις στους Έλληνες αυτοδύτες, την ίδια στιγμή δημοσιεύσει η ίδια σε διεθνείς αρχαιολογικές εφημερίδες, όπως στο «International Journal of Nautical Oceology and Underwater Exploration» την ακριβή θέση, τα στίγματα, αλλά και το βάθος των αρχαίων ναυαγίων. Παραθέτει μάλιστα και φωτογραφίες των αρχαίων ναυαγίων στο βυθό.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο οι ανά τον κόσμο αρχαιοκάπηλοι δεν έχουν παρά να αγοράσουν μία αρχαιολογική εφημερίδα, να έρθουν στο Αιγαίο και παρανόμως καταδυόμενοι, χωρίς να υπάρχει παρουσία κανενός, να μπορούν να ληστεύσουν τα αρχαία ναυάγια και τους αρχαιολογικούς μας θησαυρούς.
Εξάλλου, σε καμία χώρα όπου αναπτύχθηκε ο καταδυτικός τουρισμός, που έχει αρχαιότητες και που υπάρχουν καταδυτικά κέντρα και παρουσία αυτοδυτών, όπως η Αίγυπτος, η Ιορδανία ή ακόμα και η Τουρκία, δεν υπάρχουν φαινόμενα κλοπής των αρχαιολογικών θησαυρών. Αντιθέτως, στην Ελλάδα όπου υπάρχουν αρχαιολογικοί θησαυροί, επειδή ακριβώς απαγορεύονται οι καταδύσεις, ευνοούνται οι αρχαιοκάπηλοι, οι οποίοι έχουν ληστεύσει τα περισσότερα εκ των ναυαγίων.
Αυτή δε η τακτική της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων της δημοσιεύσεως των στιγμάτων είναι ακριβώς η αντίθετη μ’ αυτό που πράττουν τα άλλα κράτη. Ο ωκεανογράφος Ρόμπερτ Μπαλάρ, αυτός που βρήκε τον «Τιτανικό» το 1999, ανακάλυψε αρχαίο ναυάγιο επτακοσίων πενήντα χρόνων προ Χριστού σε βάθος εξακοσίων μέτρων και η κυβέρνηση του Ισραήλ απαγόρευσε τη δημοσίευση του στίγματος. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Ότι ουσιαστικά προφύλαξε η κυβέρνηση αυτή τους αρχαιολογικούς θησαυρούς, ακόμα και σ’ αυτό το βάθος, επιτρέποντας όμως και δημιουργώντας υποβρύχια μουσεία στις περιοχές όπου υπήρχαν οι αρχαιολογικοί θησαυροί.
Αυτή τη στιγμή στο ελληνικό κράτος είναι γνωστά περισσότερα από χίλια ναυάγια, το 90% των οποίων έχουν υποδειχθεί από σφουγγαράδες, αυτοδύτες ή ακόμα και απλούς ψαροντουφεκάδες. Αρχαιολογικοί θησαυροί που κοσμούν το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, όπως ο Έφιππος των Αντικυθήρων, ο Κελτίζων Παις, ο Δίας του Αρτεμισίου, η Κυρά της Καλύμνου παραδόθηκαν στο ελληνικό κράτος από απλούς Έλληνες πολίτες που σχετίζονταν με τη θάλασσα.
Η Κυρά της Καλύμνου, το χάλκινο άγαλμα δύο μέτρων, παραδόθηκε στην Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων από τον Καλύμνιο σφουγγαρά Αντώνη Χατζηαντωνίου, ο οποίος έλαβε και ως αμοιβή για την πράξη του αυτή από το Υπουργείο Πολιτισμού 150.000.000 δραχμές το 1995.
Ο Έφιππος των Αντικυθήρων παραδόθηκε στο ελληνικό κράτος από Σύμιους σφουγγαράδες στις αρχές του περασμένου αιώνα.
Το ίδιο έχουμε με το ναυάγιο της Αλοννήσου, με φορτίο τεσσάρων χιλιάδων αμφορέων, που υποδείχθηκε στην Εφορεία Ενάλιων Αρχαιοτήτων από τον αυτοδύτη Δημήτριο Μαυρίκη. Και άλλα τέσσερα ναυάγια υποδείχθησαν από τον ίδιο αυτοδύτη.
Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Ότι όσο αυτά τα ναυάγια βρίσκονταν στην αφάνεια, ήταν στη βορά των αρχαιοκαπήλων. Όταν ανακαλύφθηκαν –και ανακαλύφθηκαν από αυτοδύτες ή από σφουγγαράδες- τότε προστατεύτηκαν και αποτελούν θησαυρούς, τους οποίους κατά την άποψή μας θα πρέπει να μελετήσουμε σε δεύτερη φάση, για να είναι η δημιουργία των υποβρυχίων μουσείων, με την ασφάλεια της παρουσίας των αυτοδυτών του Υπουργείου Πολιτισμού και της Εφορείας Αρχαιοτήτων, νέο είδος πολιτισμικού τουρισμού στη χώρα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η δικαιολογία ότι η απαγόρευση είναι εκείνη που προστατεύει, δεν λειτούργησε μέχρι σήμερα. Το μόνο που κατάφερε να κάνει είναι να αφήσει στη βορά των αρχαιοκαπήλων τους αρχαιολογικούς μας θησαυρούς. Το να επιτραπούν οι καταδύσεις στην Ελλάδα θα δώσει τη δυνατότητα σε νησιά, τα οποία δεν έχουν τουρισμό αυτή τη στιγμή, αλλά έχουν ιδιαίτερο φυσικό κάλλος σε κόλπους ή σε βραχονησίδες, της δημιουργίας των υποθαλάσσιων πάρκων. Τα τελευταία δέκα χρόνια δημιουργήθηκαν υποθαλάσσια πάρκα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχουν θάλασσα. Θα σας θυμίσω ότι στην Ισπανία μόνο τα υποθαλάσσια πάρκα που έχουν δημιουργηθεί αυτή τη στιγμή, έχουν δημιουργήσει και ειδικούς τομείς αρχαιολογικών θησαυρών που δεν υφίστανται, από αντίγραφα δηλαδή, με αποτέλεσμα να υπάρχει επισκεψιμότητα δύο εκατομμυρίων τουριστών περίπου.
Όλα αυτά δείχνουν ότι η δημιουργία των πάρκων, η ανάπτυξη του καταδυτικού τουρισμού, θα βοηθήσει όχι μόνο τον τουρισμό, αλλά ιδιαίτερα τις ακριτικές και τις παραθαλάσσιες περιοχές για την αντιμετώπιση και της ανεργίας. Θα δώσει τη δυνατότητα να εργαστούν τα παιδιά στα ίδια τους τα νησιά, αναπτύσσοντας εκεί τις τοπικές τους οικονομίες. Και βεβαίως στις βραχονησίδες θα δημιουργήσει αυτήν την οικονομική ζωή, την οποίαν προσπαθούμε να δημιουργήσουμε με διαφορετικούς τρόπους, μη καταφέρνοντάς το.
Στο νομοσχέδιο αυτό για τον καταδυτικό τουρισμό το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, αποδεχόμενο όλες τις εισηγήσεις των φορέων, οι οποίοι ακούστηκαν με ιδιαίτερη προσοχή, κατάφερε να δημιουργήσει αυτό το πλαίσιο ασφαλείας, το οποίο εξασφαλίζει τις ασφαλείς καταδύσεις, τον έλεγχο από το κράτος των καταδύσεων, τον έλεγχο και την προστασία των αρχαιολογικών θησαυρών και παράλληλα δημιουργεί ένα νέο πλαίσιο–οδηγό σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση στη δημιουργία νέων μορφών καταδυτικού τουρισμού. Εκτός του ότι υπάρχει μια γενικότερη συμφωνία για το νομοσχέδιο αυτό, ιδιαίτερα από την Αξιωματική Αντιπολίτευση και από την Κυβέρνηση, στο νομοσχέδιο αυτό περιλαμβάνονται και διατάξεις, οι οποίες έγιναν αποδεκτές στην επιτροπή της Βουλής κι έχουν να κάνουν με την ακτοπλοΐα. Διότι ο καταδυτικός τουρισμός είναι καλός, αλλά για να υπάρχει, θα πρέπει να υπάρχει μία αξιοπρεπής πρόσβαση στα νησιά μας.
Η απόφαση του Υπουργείου να επεκτείνει πέραν του ενός έτους τις συμβάσεις των ακτοπλοϊκών γραμμών, είναι ιδιαίτερα σημαντική. Αλίμονο σε όλους εκείνους, οι οποίοι υπέστησαν κατά καιρούς το βασανιστήριο του «ΡΟΜΙΛΝΤΑ». Πλοία, τα οποία ουσιαστικά αποτελούν ντροπή για την Ευρωπαϊκή Ένωση, λειτουργούσαν μέχρι σήμερα διότι οι συμβάσεις που υπήρχαν δεν επέτρεπαν σε επιχειρηματίες και σε εφοπλιστές να επενδύσουν πάνω σε γραμμές και να εξυπηρετήσουν το επιβατικό κοινό. Με την απόφαση αυτή του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, που περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο, της επέκτασης έως και πέντε χρόνια των συμβάσεων επιδοτήσεων των ακτοπλοϊκών γραμμών ενθαρρύνονται επιχειρηματίες και εφοπλιστές να επενδύσουν στην ακτοπλοΐα μας. Ακόμα, η δέσμευση του Υπουργού ότι θα υπάρχουν και ποιοτικά κριτήρια είναι ιδιαίτερα σημαντική. Επίσης, και τα άλλα άρθρα που αναφέρονται στους άνεργους ναυτικούς, που έχουν τη δυνατότητα να λειτουργούν στα λιμάνια κατά προτεραιότητα, δίνουν τη δυνατότητα να έχουμε μία ανάπτυξη και στα λιμάνια, αλλά και στην ακτοπλοΐα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω αμέσως, κυρία Πρόεδρε.
Η τοποθέτηση των γιατρών στα πλοία της ακτοπλοΐας είναι κι αυτό ένα μέτρο, το οποίο όλοι –πιστεύω- κάνουμε αποδεκτό. Ουσιαστικά το 12% των άνεργων ναυτικών θα βρει δουλειά στα λιμάνια. Και πέραν αυτού, το 32% των ανέργων θα βρει δουλειά με αποδοχές άνω του 1000%.
Αυτό σημαίνει ότι ουσιαστικά μ’ αυτό το νομοσχέδιο, ανοίγοντας νέους ορίζοντες σε μία νέα μορφή τουρισμού στην Ελλάδα και προχωρώντας σε βελτιώσεις των θεμάτων της ακτοπλοΐας, ουσιαστικά ανοίγουμε την πόρτα σε όλους τους κατοίκους των νησιών του Αιγαίου, του Ιονίου, των παρακτίων περιοχών και της Κρήτης σε μία νέα εποχή, σε μία εποχή όπου ο τουρισμός δεν θα αποτελεί το προνόμιο των δύο μηνών κάποιων μεμονωμένων επιχειρήσεων και κάποιων πολιτών που είναι αναγκασμένοι για τους υπόλοιπους δέκα μήνες να ζουν με τα εισοδήματα των δύο αυτών μηνών, αλλά θα υπάρχει μια ανάπτυξη για τους υπόλοιπους δέκα μήνες του χρόνου και πιστεύω ότι αυτή η απελευθέρωση των θαλασσών θα οδηγήσει σε μία μεγάλη ανάπτυξη και της νησιωτικής Ελλάδας αλλά και των παρακτίων περιοχών.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Ευχαριστούμε.
Το λόγο έχει ο εισηγητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. συνάδελφος κ. Ιωάννης Διαμαντίδης.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα έχουμε την ιδιαίτερη χαρά να συζητάμε το «πρώτο νομοσχέδιο» του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, το οποίο, όπως είπε και ο κ. Καμμένος, στην ουσία ήταν ένα νομοσχέδιο που είχε ξεκινήσει με πρωτοβουλία συναδέλφων όλων των κομμάτων από το 1999 και μετά επί υπουργίας του κ. Παπουτσή όπου διαμορφώθηκαν οι βασικές διατάξεις και εν συνεχεία από το Μάιο του 2003 επί υπουργίας του κ. Ανωμερίτη όπου τελικά διαμορφώθηκε ως έχει σήμερα περίπου με τις βασικές διατάξεις που αφορούν τις καταδύσεις αναψυχής.
Πριν μπω στα επί μέρους θέματα του νομοσχεδίου, θα πρέπει να αναφερθώ σε γενικές γραμμές στον καταδυτικό τουρισμό που παρουσιάζει μεγάλη ανάπτυξη την τελευταία δεκαετία σε παγκόσμιο επίπεδο. Σήμερα από τα περίπου τρεισήμισι εκατομμύρια Ευρωπαίων αυτοδυτών μόλις το 30% προτιμάει τα τροπικά νησιά, ενώ το 70% δηλώνει ότι επιθυμεί να κάνει διακοπές στη Μεσόγειο και ιδιαίτερα σε περιοχές όπου υπάρχουν ιστορικά ναυάγια, αξιόλογη χλωρίδα και πανίδα, προκειμένου βέβαια να ασχοληθούν με το ιδιαίτερο αυτό χόμπι.
Αξίζει να παρατηρήσουμε ότι κάθε τέτοιος τουρίστας έχει κατά μέσο όρο δέκα διανυκτερεύσεις ετησίως στη χώρα προορισμού. Ειδικά οι Ευρωπαίοι αυτοδύτες δαπανούν ετησίως περίπου 2 με 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ, κατατάσσοντας έτσι τον καταδυτικό τουρισμό σε μια αγορά υψηλού επιπέδου. Αξιοσημείωτο είναι, όπως εξάλλου αναφέρεται και στην αιτιολογική έκθεση, ότι σε πολλές χώρες, όπως είναι η Μαλαισία, η Σεϋχέλλες, οι Μαλδίβες, σχεδόν σε όλα τα κράτη της Καραϊβικής το εθνικό εισόδημα συνδέεται άμεσα με τον καταδυτικό τουρισμό, ενώ ανταγωνιστικές τουριστικά χώρες με την πατρίδα μας, όπως είναι η Μάλτα, η Τουρκία, η Αίγυπτος, οι οποίες έχουν τον τουρισμό σαν κύρια πηγή συναλλάγματος, φαίνεται πως δεν αρκούνται μόνο σ’ αυτό. Παραδείγματος χάρη, η Αίγυπτος έχει δημιουργήσει υποβρύχια μουσεία με την εποπτεία του Υπουργείου Πολιτισμού και η Τουρκία για να προσελκύσει περισσότερους τουρίστες διαφημίζει θαλάσσιους αρχαιολογικούς θησαυρούς που φυσικά είναι ελληνικοί κατά το μεγαλύτερο ποσοστό.
Η Ελλάδα με την πλούσια πολιτιστική παράδοση και κληρονομιά της, με το φυσικό κάλλος, την ιδιαίτερη γεωγραφική της διαμόρφωση, τους φαντασμαγορικούς βυθούς, την ιδανική θερμοκρασία και τις ασφαλείς θάλασσες, με πολύ μεγάλη ακτογραμμή και γενικά με τις άριστες κλιματολογικές συνθήκες, αφού τουλάχιστον οκτώ μήνες το χρόνο προσφέρεται για ψυχαγωγικές καταδύσεις, δεν έχει εκμεταλλευτεί επαρκώς αυτό το μοναδικό προνόμιο τη στιγμή που χώρες όπως η Ταϊλάνδη και η Ισπανία έχουν δημιουργήσει καταδυτικά πάρκα και έχουν ήδη εξασφαλίσει πληρότητα μέχρι το καλοκαίρι του 2007.
Στη χώρα μας είχε ξεκινήσει μια προσπάθεια στις Σποράδες και συγκεκριμένα στην Αλόννησο όπου είχε ιδρυθεί ένας φορέας διαχείρισης του θαλάσσιου πάρκου με τη συμμετοχή των Υπουργείων Πολιτισμού, ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και Ναυτιλίας, της τοπικής Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και όλων των αρμοδίων υπηρεσιών. Υπάρχουν, λοιπόν, κανόνες και προεδρικά διατάγματα, υπάρχουν όροι, περιορισμοί και κυρώσεις. Δυστυχώς όμως το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. δεν δίνει χρήματα για τη φύλαξη, δεν έχει δώσει, δηλαδή, ακόμα περίπου 1,5 εκατομμύριο ευρώ που είχαν εγκριθεί από το 2003 για να προχωρήσει αυτή η ιστορία των πάρκων.
Επίσης, επί υπουργίας του κ. Ανωμερίτη είχε περάσει διάταξη με την οποία επιτρεπόταν η βύθιση παλαιών σκαφών, είχε δηλαδή τη δυνατότητα το κράτος να επιλέξει κάποια σημεία σε νησιωτικές περιοχές όπου έκρινε ότι ήταν πολύ όμορφα και να βυθίσει κάποια παλιά πλοία, αφού βεβαίως αφαιρέσει πετρέλαια, λάδια, χαλκό, ούτως ώστε να δημιουργήσει τη δυνατότητα τουριστικής ανάπτυξης της περιοχής.
Κύριοι συνάδελφοι, όπως είναι γνωστό μέχρι σήμερα ο υπ’ αριθμόν 10 Γενικός Κανονισμός Λιμένα περί καταδυτικών εργασιών, ο οποίος ρυθμίζει τις επαγγελματικές καταδύσεις καθώς και ο υπ’ αριθμόν 5 Γενικός Κανονισμός Λιμένα για τις υποβρύχιες δραστηριότητες με αυτόνομη καταδυτική συσκευή, όπως αυτός κατά καιρούς τροποποιήθηκε και ρυθμίζει τις καταδύσεις αναψυχής, συγκροτούν το νομοθετικό πλαίσιο, το νομοθετικό καθεστώς της χώρας μας μαζί με τα ενιαία ευρωπαϊκά πρότυπα τα οποία έχουν υιοθετηθεί ως εθνικά.
Δεν πρέπει βεβαίως να παραγνωριστεί το γεγονός ότι όπως είναι γνωστό στους περισσότερους που ασχολούνται με το θέμα, από το 1974 μέχρι σήμερα όλες οι υπουργικές αποφάσεις που είχαν εκδοθεί στα πλαίσια του προϋφισταμένου καθεστώτος, και αναφέρονται στην απαγόρευση των καταδύσεων, έχουν ανατραπεί από το Συμβούλιο Επικρατείας διότι επέτρεπαν τις καταδύσεις μόνο σε ορισμένα σημεία, τα οποία όμως δεν είχαν καταδυτικό ενδιαφέρον.
Ως εκ τούτου θα ήταν πολύ χρήσιμο για τη χώρα μας ένα νέο θεσμικό πλαίσιο για τις καταδύσεις αναψυχής εναρμονισμένο με τα ευρωπαϊκά πρότυπα που αφ’ ενός θα ευνοεί την εκμετάλλευση του καταδυτικού τουρισμού και αφ’ ετέρου προσδοκούμε ότι θα αποφέρει οικονομικά οφέλη και άλλα οφέλη στη χώρα μας. Πιστεύουμε ότι θα συμβάλει στην περαιτέρω αύξηση ξένων επισκεπτών, η οποία συνεπάγεται και αύξηση τουριστικού συναλλάγματος, καθώς και στην αναζωογόνηση των λοιπών επιχειρήσεων που συνδέονται με τον τουρισμό όπως είναι τα ταξιδιωτικά πρακτορεία, τα ξενοδοχεία, τα εστιατόρια, τα καταστήματα κ.ο.κ..
Επιπλέον, μια άλλη πολύ σημαντική πλευρά θα είναι και η εκμετάλλευση των βραχονησίδων του Αιγαίου που θα αποτελούν προσφιλείς προορισμούς για αυτοδύτες και αναμένουμε τόσο την ενδεχόμενη οικονομική αξιοποίησή τους με την προσέλκυση κατοίκων όσο και το ότι με τη δημιουργία οικονομικής δραστηριότητας δεν θα μπορεί να υπάρξει στο μέλλον βάση για αμφισβήτηση από τη γειτονική χώρα σχετικά με τις «γκρίζες ζώνες».
Θεωρούμε, λοιπόν, τις διατάξεις του πρώτου μέρους που αφορούν τις καταδύσεις αναψυχής όπως αυτές τροποποιήθηκαν στη Διαρκή Επιτροπή της Βουλής και όπως βεβαίως ο κύριος Υπουργός τις τροποποιεί σήμερα μόλις, θετικές στο σύνολό τους. Αλλά θέλω να επισημάνω κάποια συγκεκριμένα σημεία για τα οποία διατηρούμε τις επιφυλάξεις μας.
Πρώτον, θα πρέπει να υπάρξει διασφάλιση της προστασίας των προσωπικών δεδομένων από τα στοιχεία που θα διαβιβάζουν οι οργανισμοί στο Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας.
Δεύτερον, θα πρέπει να κατοχυρωθούν τα πτυχία που έχουν χορηγηθεί σε επαγγελματίες και ερασιτέχνες αυτοδύτες, για να αποφευχθούν εκ νέου θεωρητικές και πρακτικές εξετάσεις αλλά και οικονομικές επιβαρύνσεις.
Μαθαίνω τώρα μόλις, κύριε Υπουργέ, ότι αυτό το αλλάξατε. Αλλά στο σχέδιο νόμου που είχατε καταθέσει δεν είχε συμπεριληφθεί.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας): Το άλλαξα.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ: Χαίρομαι γιατί αποδεχθήκατε αυτήν την πρότασή μας. Φυσικά θα πρέπει να δοθεί και ιδιαίτερη προσοχή στην προστασία των αντικειμένων αρχαιολογικής αξίας που βρίσκονται στο βυθό. Και εδώ είναι το κύριο σημείο, αν θέλετε του νομοσχεδίου αυτού, του άρθρου 11.
Εύλογα, λοιπόν, έχουν ανησυχήσει οι εμπλεκόμενοι φορείς ότι θα υπάρξει κίνδυνος αρχαιοκαπηλίας αφού αυτά βρίσκονται σε όλο το μήκος και το πλάτος των ελληνικών θαλασσών και φαίνεται ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες αδυνατούν να τα περιφρουρήσουν στο σύνολό τους. Βέβαια όλοι δεχόμαστε ότι η ελληνική πολιτεία έχει την υποχρέωση να λαμβάνει, διαρκώς, τα απαραίτητα κατά το δυνατόν μέτρα προστασίας. Το γεγονός όμως αυτό δεν πρέπει να θίγει άλλους τομείς ανάπτυξης με ατελέσφορες απαγορεύσεις.
Πάντως κρίνω θετικές τις προτάσεις για την αξιοποίηση της τεχνολογίας και τη δορυφορική καταγραφή και παρακολούθηση αυτού του είδους των μνημείων αφού οι κλασικές μέθοδοι επιτήρησης με πλωτά μέσα σε τόσο μεγάλη έκταση, ακτογραμμή, είναι αδύνατον να εφαρμοστούν.
Κατ’ αρχήν θα πρέπει να πω ότι οι Έλληνες αρχαιολόγοι δεν είναι σε καμία περίπτωση αντίθετοι στο να αναπτυχθεί ο κλάδος των καταδύσεων. Αυτό τονίστηκε, ιδιαιτέρως και στη Διαρκή Επιτροπή. Και παράλληλα, βεβαίως, δηλώνουν ότι οι υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού και της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων δεν είναι σε θέση να προστατεύσουν τις αρχαιότητες που βρίσκονται στη θάλασσα αλλά ούτε και να τις ελέγξουν λαμβάνοντας όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας αυτού του δημοσίου και αναπαλλοτρίωτου αγαθού.
Δεν έχουν, όμως, κατά δική τους ομολογία την απαραίτητη στελέχωση σε ανθρώπινο επιστημονικό δυναμικό καθώς επίσης δεν έχουν και τα τεχνικά μέσα. Άντ’ αυτού έχουν ένα αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο απαγορεύσεων που απαιτεί την οριοθέτηση των αρχαιολογικών χώρων, πράγμα χρονοβόρο και δαπανηρό που δυσκολεύει προφανέστατα τα καταδυτικά κέντρα, χωρίς να διασφαλίζεται η υποθαλάσσια πολιτιστική μας κληρονομιά, αφού δεν υπάρχει καμία δυνατότητα φύλαξης και προστασίας των οριοθετημένων περιοχών και έτσι οι επαγγελματίες αρχαιοκάπηλοι έχουν ευκολότερη πρόσβαση σε μία απαγορευμένη και έρημη περιοχή, απ’ ότι σε μια περιοχή με έντονη παρουσία τουριστών και επαγγελματιών αυτοδυτών κ.λπ..
Αντίθετα, είναι γνωστό σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς ότι τα περισσότερα ναυάγια και άλλοι αρχαιολογικοί θησαυροί εντοπίστηκαν και παραδόθηκαν στο ελληνικό κράτος από απλούς πολίτες που σχετίζονται με τη θάλασσα, επαγγελματίες ή ερασιτέχνες αυτοδύτες. Έχει αποδειχθεί στην πράξη ότι οι Έλληνες αυτοδύτες έχουν θετική προσφορά στο θέμα αυτό και παράλληλα προστατεύουν τη χλωρίδα και την πανίδα και τα οικοσυστήματα του βυθού.
Κύριε Υπουργέ, όμως, σε κάθε περίπτωση θα σας παρακαλέσω ενώπιον της Βουλής να δεσμευτείτε για τη διαφύλαξη των αρχαιολογικών χώρων και για τη συνταγματικότητα αυτού του σχεδίου νόμου ούτως ώστε να μην έχουμε προβλήματα με το Συμβούλιο της Επικρατείας και βεβαίως για τη διασφάλιση και συνέχιση των νόμων που διέπουν την Αρχαιολογική Υπηρεσία, όπως έχουν ψηφιστεί από το ελληνικό Κοινοβούλιο.
Άλλη διαπίστωση με την οποία πρέπει να εκφράσουμε την ένστασή μας, κύριε Υπουργέ, είναι ότι δεν προβλέπονται ειδικές ποινικές κυρώσεις για τα φυσικά πρόσωπα που παραβιάζουν τις διατάξεις του παρόντος νομοσχεδίου.
Κλείνω και θέλω να επισημάνω με μια παρατήρηση γενική ότι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στις εισφορές, τα τέλη και γενικά με κάποιες άλλες διατάξεις που θα έχουμε την ευκαιρία να μιλήσουμε στα άρθρα.
Κύριοι συνάδελφοι, το σχέδιο νόμου αυτό που έχει μια ιστορία πέντε ετών και πλέον δεν κατέστη δυνατόν να κατατεθεί στη Βουλή επί των ημερών της κυβερνήσεως του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Όμως δεν διστάζουμε εμείς να το ψηφίσουμε όπως τροποποιήθηκε, γιατί θεωρούμε πως είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Μην ξεχνάμε ότι είναι ένα σχέδιο όπως είχε διαμορφωθεί επί ημερών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και αυτό γιατί δεν θέλουμε να κάνουμε μια στείρα αντιπαράθεση και αντιπολίτευση, όπως πολλές φορές, τις περισσότερες θα έλεγα, το έκανε η Νέα Δημοκρατία, όταν ήταν στην αντιπολίτευση.
Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο ψηφίζουμε το σχέδιο νόμου επί της αρχής για τον καταδυτικό τουρισμό, πιστεύοντας ότι αυτό θα ανοίξει νέους ορίζοντες για τον ελληνικό τουρισμό και θα βοηθήσει τόσο τις παραμεθόριες περιοχές, όσο και τη νησιωτική Ελλάδα.
Επιφυλασσόμαστε όμως στη συζήτηση επί των άρθρων να διατυπώσουμε τις θέσεις μας σε ορισμένες τροποποιήσεις του ν. 2932/01, θα τις συζητήσουμε, θα ζητήσουμε κάποιες διευκρινίσεις, όπως επίσης και για κάποιες τροπολογίες που καταθέσατε, κύριε Υπουργέ, κάτι που δεν καταλαβαίνω γιατί αυτές οι τροπολογίες δεν κατατέθηκαν πριν από δεκαπέντε μέρες, όταν συζητούσαμε το σχέδιο νόμου στη Διαρκή Επιτροπή, έτσι ώστε να έχουμε όλη την άνεση να καλέσουμε και την Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία να πει τις απόψεις της, μια και είναι πάρα πολύ σοβαρές οι τροπολογίες.
Κλείνοντας, λοιπόν, ψηφίζουμε επί της αρχής το σχέδιο νόμου και επιφυλασσόμαστε να πούμε τις απόψεις μας και να ψηφίσουμε ή όχι, τα άρθρα και τις τροπολογίες αυτού του σχεδίου νόμου.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ )
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Ευχαριστούμε και εμείς.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση με θέμα: «30 χρόνια από το Σύνταγμα του 1975», καθώς και στους λοιπούς χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, τριάντα δύο μαθητές και μαθήτριες και δύο συνοδοί δάσκαλοι από το 7ο Δημοτικό Σχολείου Ιλίου.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει ο ειδικός αγορητής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Σκοπελίτης
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να κάνω καθαρό ότι και εμείς, δηλαδή, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος, δεν θα είχαμε καμία αντίρρηση στο να παρθούν μέτρα -νομοθετικά και άλλα- που να οδηγούν στην ανάπτυξη του τομέα των καταδύσεων αναψυχής, στο να φέρετε δηλαδή το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.
Μάλιστα, πολύ περισσότερο δεν θα είχαμε καμία αντίρρηση, δεδομένου ότι η χώρα μας όχι μόνο έχει, αλλά παραέχει -να το πω έτσι- όλα εκείνα τα στοιχεία που συνηγορούν σε μια τέτοια κατεύθυνση, στοιχεία που έχουν σχέση με τη μοναδικότητα του θαλάσσιου περιβάλλοντος, με την ενάλια πολιτιστική της κληρονομιά, με τη μοναδικότητα των ελληνικών θαλασσών και όλα όσα άλλα ακούστηκαν κατά τη συζήτηση στην αρμόδια επιτροπή.
Δεν θα είχαμε, λοιπόν, καμία αντίρρηση υπό μία όμως και μοναδική προϋπόθεση, όπως τονίσαμε και κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου στην αρμόδια επιτροπή, η οποία έγκειται στο ότι η ανάπτυξη αυτή θα ήταν υπόθεση του δημοσίου και σε καμία περίπτωση δεν θα εκχωρηθεί αυτός ο τομέας στο ιδιωτικό κεφάλαιο.
Αυτό το τονίσαμε γιατί ανάπτυξη, κέρδος κλπ. αποτελούν μεγέθη αντιστρόφως ανάλογα και έτσι η επιδίωξη του πρώτου, που αποτελεί και τον κυρίαρχο στόχο για τους επιχειρηματίες, πέρα από τα άλλα εγκυμονεί κινδύνους για τους εργαζόμενους στον τομέα των καταδύσεων, για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σ’ αυτόν και βέβαια για την ενάλια πολιτιστική μας κληρονομιά και την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος στη χώρα μας.
Επαναλαμβάνω, λοιπόν, ότι βασική προϋπόθεση για μας αποτελεί η μη εκχώρηση του τομέα των καταδύσεων στο ιδιωτικό κεφάλαιο, όχι όμως για την Κυβέρνηση και την Αξιωματική Αντιπολίτευση.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. όχι μόνο συμφωνεί με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, αλλά και όπως ακούστηκε ήδη, όταν ήταν στην κυβέρνηση είχε ετοιμάσει να φέρει για ψήφιση παρόμοιο νομοσχέδιο και είναι διαφορετικό το γεγονός ότι δεν πρόλαβε να το φέρει στη Βουλή.
Η Κυβέρνηση, λοιπόν, και η Αξιωματική Αντιπολίτευση, όπως, βέβαια, κάνουν και σε άλλους τομείς -δεν υπάρχει μοναδικότητα εδώ- αναγάγοντας το ιδιωτικό κεφάλαιο και τη δράση του σαν πανάκια για τα προβλήματα που ήδη δημιούργησαν και δημιουργούν, κάνουν δώρο, ουσιαστικά, αυτόν τον τομέα στο κεφάλαιο, και μάλιστα στο πολυεθνικό.
Αυτό το δώρο γίνεται με τα άρθρα 3 και 4 με τα οποία εισάγεται ο θεσμός του «Οργανισμού». Ο «Οργανισμός» που θα έχει το πάνω χέρι σε όλα όσα αφορούν τον τομέα των καταδύσεων –αφού θα παρέχει εκπαιδευτικό πρόγραμμα, θα ελέγχει και θα εξουσιοδοτεί και θα εκδίδει πιστοποιητικά εκπαίδευσης- μπορεί με το άρθρο 4 να περιέλθει και στον έλεγχο κάποιας ξένης εταιρείας.
Συγκεκριμένα, το άρθρο 4 λέει ότι αίτηση αναγνώρισης ως Οργανισμού μπορεί να υποβάλει νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου που έχει την έδρα του σε κράτος-μέλος της Ε.Ο.Χ., με μόνη προϋπόθεση να διατηρεί νόμιμο γραφείο στη χώρα μας. Οποιαδήποτε, λοιπόν, εταιρεία μπορεί να κάνει αίτηση και να δημιουργήσει Οργανισμό.
Εμείς είμαστε κάθετα αντίθετοι σ’ αυτό και δεν μας καλύπτει ούτε η προσθήκη που έγινε στο συγκεκριμένο άρθρο, δηλαδή ότι το ρόλο αυτού του Οργανισμού μπορεί να τον παίξει και να τον αναλάβει και το δημόσιο. Τονίσαμε και τονίζουμε και σήμερα ότι μόνο το δημόσιο πρέπει να έχει αυτήν την ευθύνη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με την εκχώρηση αυτή του τομέα του καταδυτικού τουρισμού στο ιδιωτικό κεφάλαιο και με τη δυνατότητα που του δίνετε με το άρθρο 13, θα γίνει ένα σημαντικό βήμα και στην ιδιωτικοποίηση των θαλασσών μας. Αυτό το βήμα γίνεται με τη δημιουργία των περιοχών ανάπτυξης καταδυτικού πάρκου.
Εμείς δεν θα ήμασταν αντίθετοι σ’ αυτήν τη δημιουργία. Όμως, η δημιουργία του και βέβαια, η εκμετάλλευσή του σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να περιέλθει στη δικαιοδοσία του ιδιωτικού κεφαλαίου. Είναι πέρα για πέρα απαράδεκτο, να το χαρακτηρίσω έτσι, η ενάλια πολιτιστική μας κληρονομιά και το θαλάσσιο περιβάλλον μας να παραχωρείται στους επιχειρηματίες που κανείς δεν ξέρει από πού θα κρατάει η φύτρα τους, μόνο και μόνο για να αποκομίσουν κέρδη απ’ αυτήν τη δουλειά.
Όπως είπα και προηγούμενα, κύριοι συνάδελφοι, η εκχώρηση του τομέα των καταδύσεων στο ιδιωτικό κεφάλαιο θα δημιουργήσει νέα προβλήματα, αλλά θα οξύνει και τα προβλήματα που ήδη αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στον τομέα αυτό. Εκφράζουμε την ανησυχία μας ότι αν δεν παρθούν μέτρα, που δεν παίρνονται από το παρόν νομοσχέδιο, θα έχουμε σοβαρά προβλήματα στην ασφάλεια των καταδύσεων. Ήδη ακούστηκαν πάρα πολλά στην αρμόδια επιτροπή κατά την ακρόαση που είχαμε με τους φορείς. Επίσης, ήδη είναι σοβαρά, αλλά και θα επιδεινωθούν παραπέρα τα προβλήματα που έχουν σχέση με τα εργασιακά δικαιώματά τους και εκείνα που αφορούν την ασφάλισή τους.
Δεν μπορούμε, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να θέλουμε την ανάπτυξη των καταδύσεων, να μιλάμε για την ανάπτυξη των καταδύσεων και να έχουμε ανασφάλιστους –γιατί, πραγματικά, αυτό γίνεται με το νομοσχέδιο- τους εργαζόμενους. Η θέση μας είναι ότι πρέπει να είναι ασφαλισμένοι στο Ι.Κ.Α. αυτοί οι εργαζόμενοι και μάλιστα στα βαρέα και ανθυγιεινά.
Προβλήματα, όπως είπα, θα δημιουργηθούν και στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα αυτό. Αυτές θα εξαρτώνται, πλήρως, από τους οργανισμούς που θα δημιουργηθούν και η εξάρτησή τους αυτή δεν θα είναι μόνο οικονομική που είναι δυσβάσταχτη, αλλά και άλλη, αφού από εκεί, θα παίρνουν τις άδειες κλπ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και εμείς κατά τη συζήτηση στην επιτροπή, αλλά και άλλοι συνάδελφοι, μιλήσαμε για το απαράμιλλο θαλάσσιο περιβάλλον και για την ενάλια πολιτιστική μας κληρονομιά. Είναι γεγονός ότι όλοι μας τονίσαμε πως πρέπει αυτά και να διασφαλιστούν και να προστατευτούν. Εμείς συμμεριζόμαστε τους φόβους που εξέφρασαν οι πολιτιστικοί σύλλογοι και ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων. Οι φόβοι μας, βέβαια, αυτοί δεν έχουν να κάνουν με τους επαγγελματίες δύτες. Όμως, ποιος μπορεί να μας διασφαλίσει ότι κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί από εκείνους που επιδίδονται στην άσκηση του προσοδοφόρου σπορ της αρχαιοκαπηλίας; Λέει, βέβαια, το νομοσχέδιο ότι δεν θα επιτρέπεται η κατάδυση σε αρχαιολογικούς χώρους, όμως δεν υπάρχουν μόνο οι κηρυγμένοι, όπως είναι γνωστό, αρχαιολογικοί χώροι. Υπάρχουν και άλλοι.
Όμως, θα ήθελα να θέσω εδώ ένα πρόβλημα, κύριοι συνάδελφοι, που το θέσαμε, βέβαια, και στην επιτροπή. Η αδυναμία που έχει η αρμόδια υπηρεσία, Εφορεία Ενάλιων Αρχαιοτήτων και που οφείλεται στην έλλειψη επιστημονικού και άλλου προσωπικού και των οικονομικών μέσων που δεν έχει και η οποία δεν της επιτρέπει να κάνει αυτήν τη δουλειά που θα ήθελε, στο να εντοπίσει και να οριοθετήσει, δηλαδή, τις θαλάσσιες περιοχές αρχαιολογικού ενδιαφέροντος. Αυτή, λοιπόν, η αδυναμία οδηγεί σε χαρακτηρισμούς μεγάλων παράκτιων θαλάσσιων εκτάσεων τέτοιου ενδιαφέροντος, δηλαδή αρχαιολογικού ενδιαφέροντος. Χωρίς να μπορούμε να ισχυριστούμε ότι κάτι τέτοιο δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, όμως δημιουργούνται τεράστια προβλήματα. Τα προβλήματα αυτά δεν αφορούν μόνο τους καταδύτες μας, αλλά και τους ψαράδες μας. Είναι γνωστό ότι από τα δεκαέξι χιλιάδες χιλιόμετρα των ακτών μας μόνο στα εκατό χιλιόμετρα επιτρέπονται οι καταδύσεις, ενώ υπάρχουν περιοχές που λόγω του χαρακτηρισμού τους απαγορεύεται και το ψάρεμα.
Άμεσα, λοιπόν, πρέπει να δοθούν όλες οι δυνατότητες, επιστημονικές, επαναλαμβάνω, και άλλες, οικονομικές και λοιπές, στην αρμόδια Εφορεία Ενάλιων Αρχαιοτήτων για να μπορέσει να εντοπίσει και να οριοθετήσει τις θαλάσσιες περιοχές αρχαιολογικού ενδιαφέροντος. Έτσι, και θα προστατευθούν οι αρχαιότητές μας και θα μπει τέρμα στις προστριβές με τους ψαράδες. Έχω κατά νου τις προστριβές με τους ψαράδες του κόλπου της Καλλονής που διαμαρτύρονται για το χαρακτηρισμό του κόλπου σαν περιοχής αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, ενώ ισχυρίζονται ότι για χρόνια οι ίδιοι ψάρευαν με όλα τα μέσα χωρίς να έχουν προβλήματα.
Εγώ λέω ότι πρέπει να γίνει παντού αυτό το πράγμα, να δοθούν οι δυνατότητες, να εντοπιστούν και να περιφρουρηθούν τα αρχαία μας.
Εμείς, λοιπόν, κύριοι συνάδελφοι, με βάση τα όσα είπα καταψηφίζουμε το πρώτο μέρος του νομοσχεδίου, αφού εκείνο που προωθεί για μας δεν είναι άλλο παρά τα συμφέροντα του ιδιωτικού κεφαλαίου στον τομέα των καταδύσεων.
Όσον αφορά το δεύτερο μέρος του νομοσχεδίου και στα άρθρα που αυτό περιλαμβάνει θέλω να πω τα εξής: Και με το άρθρο 18 και με το άρθρο 19 εκείνο που προσπαθείτε να κάνετε, κύριε Υπουργέ, είναι να ξεγελάσετε το λαό και ιδιαίτερα εκείνο των νησιών μας ότι κάτι κάνετε, ότι τάχα παίρνετε κάποια μέτρα για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που αφορούν τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες και οι οποίες, παρά τις υποσχέσεις, επιδεινώνονται από χρόνο σε χρόνο.
Έχουμε τονίσει πολλές φορές, κύριε Υπουργέ και κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και τονίζουμε και τώρα ότι η απελευθέρωση των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών δεν έγινε για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των νησιωτών μας και όλων όσων κάνουν χρήση αυτών των συγκοινωνιών, αλλά για να προωθηθούν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου.
Εξάλλου, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μας έχει συνηθίσει σε κανένα τομέα να παίρνει φιλολαϊκές αποφάσεις. Βέβαια, αυτές τις αποφάσεις δεν τις παίρνει από μόνη της, αλλά και με τη σύμφωνη γνώμη και ψήφο των κυβερνήσεων, είτε αυτές ανήκουν στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. είτε στη Νέα Δημοκρατία. Κάτι τέτοιο έγινε και με το νόμο για την απελευθέρωση των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών. Έτσι, λοιπόν, και το δεκάμηνο, που αναφέρεται στο άρθρο 18, θα παραβιάζεται, όπως παραβιάζεται και μέχρι σήμερα. Θα πούμε περισσότερα στην επί των άρθρων συζήτηση.
Περισσότερο θα γίνεται, αφού δεν θα υπάρχουν ούτε θεσπίζονται, κύριε Υπουργέ, τέτοια μέτρα που θα επεκτείνονται πέρα από τα νομοθετικά και στα οικονομικά και που να επιβάλουν στο εφοπλιστή να μην τα παραβιάσει. Γιατί συνήθως αυτό γίνεται και η υποχρέωση για δεκάμηνη παραμονή δεν τηρείται.
Κανόνας είναι η μη τήρησή της και όχι η τήρησή της. Το ίδιο θα γίνει και με το άρθρο 19. Η πενταετία που καθιερώνεται το μόνο που θα βοηθήσει είναι το εφοπλιστικό κεφάλαιο, αφού θα έχει περισσότερο χρόνο στη διάθεσή του να οργανώσει τη δουλειά του. Η οργάνωση αυτή δεν θα αφορά τη βελτίωση των ακτοπλοϊκών μας συγκοινωνιών, αλλά την παραπέρα αύξηση των κερδών του με την καταλήστευση του επιβατικού κοινού και την απομύζηση του κρατικού κορβανά. Ό,τι και αν κάνετε, όσο και αν προσπαθείτε με παρόμοια μέτρα να ξεγελάσετε τον ελληνικό λαό, δεν θα καταφέρετε να απαλλαγείτε από τις τεράστιες ευθύνες που έχετε και τα δυο κόμματα για το ότι παραδώσατε ένα κοινωνικό αγαθό –τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες- στο εφοπλιστικό κεφάλαιο, το οποίο το μετέτρεψε σε εμπόρευμα και μέσο αποκομιδής κερδών.
Τα προβλήματα των ακτοπλοϊκών μας συγκοινωνιών δεν πρόκειται να αντιμετωπιστούν, όταν οι εφοπλιστές μας έχουν «και το πεπόνι και το μαχαίρι», όπως λέει ο λαός μας, αλλά στα πλαίσια μας άλλης πολιτικής, με τη δημιουργία Εθνικού Οργανισμού Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών, ενός οργανισμού που, όπως έχουμε τονίσει πάρα πολλές φορές, θα εξασφαλίζει απρόσκοπτη σύνδεση των νησιών μας με την ηπειρωτική Ελλάδα και μεταξύ τους με ασφαλή πλοία, με φθηνό εισιτήριο και με την προστασία της ζωής στη θάλασσα.
Ακόμα, αναφερόμενος στο άρθρο 21, θα ήθελα να πω ότι αυτός ο οργανισμός δεν εξασφαλίζει στους ναυτεργάτες μας. Και μιλάω αναφερόμενος στο άρθρο 21, γιατί αυτό το άρθρο αναφέρει ότι θα γίνουν προσλήψεις ανέργων ναυτικών από οργανισμούς λιμένων. Σίγουρα υπάρχει μεγάλο πρόβλημα με την ανεργία στους ναυτικούς μας. Ίσως να φαντάζει θετικό αυτό το μέτρο και η ασφάλισή τους στο Ν.Α.Τ.. Όμως, περισσότερο έχει ως στόχο να αποπροσανατολίσει τους ανέργους ναυτικούς μας, αλλά και γενικότερα τους ναυτικούς από τον αγώνα ενάντια στην πολιτική που τους πέταξε έξω από τη δουλειά τους. Γιατί η πολιτική που εφαρμόζεται είναι υπεύθυνη, αφού έδωσε τη δυνατότητα στο εφοπλιστικό κεφάλαιο να κάνει ό,τι θέλει με τις οργανικές θέσεις των πληρωμάτων των πλοίων.
Κύριε Υπουργέ, οι άνεργοι ναυτικοί μας θέλουν δουλειά στα καράβια και αν πάνε στα λιμάνια είναι γιατί τα βιοποριστικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τους αναγκάζουν να το κάνουν. Θα μπορούσαν να βρουν δουλειά στα καράβια, αν οι οργανικές θέσεις των πλοίων καθορίζονταν με βάση τις ανάγκες των πλοίων και όχι με βάση τα κερδοσκοπικά συμφέροντα των εφοπλιστών.
Επίσης θα μπορούσαν να το κάνουν και αν καταργούνταν οι εγκριτικές πράξεις νηολόγησης. Αυτά δεν γίνονται και όσο δεν γίνονται, το πρόβλημα της ανεργίας δεν πρόκειται να εξαλειφθεί και στον τομέα αυτό.
Κλείνοντας, κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να αναφερθώ στις τροπολογίες που κατέθεσε ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, να αναφερθώ και να εκφράσω την αγανάκτησή μας γι’ αυτές. Και αυτό γιατί και οι τρεις τροπολογίες είναι κομμένες και ραμμένες στα μέτρα του εφοπλιστικού κεφαλαίου.
Η απαλλαγή των εφοπλιστών, των κρουαζιερόπλοιων, που έρχεται σαν συνέχεια της χαριστικής παραγραφής και της ευνοϊκής ρύθμισης χρεών προς τα ασφαλιστικά ταμεία, ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, για τους βιομήχανους, που προώθησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αποτελεί προκλητικό μποναμά στους εφοπλιστές, ναρκοθετεί το Ν.Α.Τ. και ανοίγει το δρόμο για την επέκταση του ιδιαίτερου φόρου σε όλα τα πλοία και στη στεριά ακόμα.
Στόχος της Κυβέρνησης δεν είναι η ανάπτυξη του τουρισμού και της προσέλκυσης και της παραμονής στο ελληνικό νηολόγιο ελληνικών πλοίων, ούτε, βέβαια, η καταπολέμηση της ανεργίας στο χώρο του ναυτικού μας. Στόχος σας είναι να εξυπηρετήσετε τα συμφέροντα του εφοπλιστικού κεφαλαίου και στην κατεύθυνση αυτή δεν διστάζετε να φορτώσετε τις εργοδοτικές εισφορές στον κρατικό προϋπολογισμό, δηλαδή στις τσέπες των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων.
Καταψηφίζουμε επί της αρχής το νομοσχέδιο, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε Σκοπελίτη.
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Συνασπισμού, κ. Φώτης Κουβέλης.
Αμέσως μετά την εισήγηση του κυρίου συναδέλφου, θα εισέλθουμε στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών.
Ορίστε, κύριε Κουβέλη.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα μπορούσε κανείς να πει ευθύς εξ αρχής ότι δεν μπορεί να διαφωνεί με την ανάδειξη του ζητήματος «καταδύσεις αναψυχής». Επίσης, θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι είναι αναγκαίο να αναπτυχθεί και ο καταδυτικός τουρισμός στην Ελλάδα.
Όμως το σχέδιο νόμου είναι ετεροβαρές. Από τη μια πλευρά θέλει, πράγματι, να ενισχύσει τον καταδυτικό τουρισμό και τις καταδύσεις αναψυχής, αλλά από την άλλη πλευρά δεν περιφρουρεί τον ενάλιο αρχαιολογικό χώρο. Και πρέπει τη θεώρηση αυτού του σχεδίου νόμου να τη δούμε μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο, το οποίο επιτρέψτε μου να εκθέσω.
Το φυσικό περιβάλλον: Σε αντίθεση με τις χερσαίες αρχαιότητες, που εντοπίζονται με φυσικό τρόπο, οι ενάλιες αρχαιότητες δεν είναι όλες γνωστές, ώστε να γνωρίζουμε ακριβώς ποιες περιοχές έχουν αυτόν τον αρχαιολογικό πλούτο. Οι ενάλιοι αρχαιολογικοί χώροι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν περιφράσσονται.
Η γεωμορφολογία της χώρας μας: Περίπου δεκαεπτά χιλιάδες χιλιόμετρα και τρεισήμισι χιλιάδες νησιά, δηλαδή το 25% της συνολικής ακτογραμμής της Μεσογείου δεν επιτρέπει την επί μονίμου ή διαρκούς βάσεως φύλαξη και παρακολούθηση των ενάλιων αρχαιολογικών χώρων.
Η ιδιαιτερότητα της φύσεως των ενάλιων αρχαίων: Οι αρχαίες λιμενικές εγκαταστάσεις και οι καταποντισμένοι οικισμοί καταστρέφονται από συνεχείς επεμβάσεις δημοσίων ή ιδιωτικών έργων και από λαθρανασκαφές. Τα αρχαία ναυάγια και το φορτίο τους, κυρίως αμφορείς, είναι εκτεθειμένα στην επιφάνεια του πυθμένα και κινδυνεύουν από συστηματική αλιεία με μηχανικούς τρόπους και εργασίες πόντισης καλωδίων ή και αγωγών.
Αναφορικά με την παράνομη υποβρύχια δραστηριότητα οφείλουμε να επισημάνουμε ότι σύμφωνα με τα στοιχεία των λιμενικών αρχών και της διεύθυνσης δίωξης αρχαιοκαπηλίας, τα προϊόντα αρχαιοκαπηλίας προωθούνται στο εξωτερικό διά θαλάσσης.
Βεβαίως, είναι ακριβή αυτά που είπε ο συνάδελφος κ. Καμμένος, ότι κάποιοι σφουγγαράδες και κάποιοι καταδύτες έφεραν στην επιφάνεια ορισμένα ευρήματα αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, αλλά είναι βέβαιο, έστω και μη άμεσα αποδείξιμο, ότι εκείνα τα οποία εκλάπησαν και φυγαδεύτηκαν στο εξωτερικό είναι πολύ περισσότερα.
Οι περιπτώσεις αρχαιοτήτων που είδαν το φως με την πρωτοβουλία είτε καταδυτών είτε σφουγγαράδων είναι ελάχιστες, μετρούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού, ενώ είναι κοινός τόπος ότι εκείνα που έχουν φυγαδευτεί στο εξωτερικό διά θαλάσσης είναι πολύ περισσότερα και –επαναλαμβάνω- έστω κι αν δύσκολα μπορεί κανείς με συγκεκριμένο τρόπο να αποδείξει αυτήν την αρχαιοκαπηλία.
Η ασάφεια του θεσμικού πλαισίου που θα δημιουργηθεί σε περίπτωση που θα ψηφιστεί το νομοσχέδιο, σε σχέση με την ερμηνεία του ν. 3028/2000 ως προς τις θαλάσσιες περιοχές, θεωρώ ότι είναι δεδομένη και θα ανοίξει ο δρόμος προς το Συμβούλιο της Επικρατείας, προκειμένου να γίνει η εφαρμογή του άρθρου 24 για την προστασία του περιβάλλοντος, στο οποίο εντάσσεται και ο ενάλιος αρχαιολογικός πλούτος.
Υπάρχει δημοσιοποίηση από την άλλη μεριά των εναλίων αρχαιολογικών χώρων. Πρέπει να συμφωνήσουμε ότι η οριοθέτηση των θαλασσίων περιοχών λειτουργεί αντίστροφα ως προς την προστασία τους εφόσον επισημαίνονται επί χάρτου. Η λειτουργία ακόμα της υπηρεσίας, ανεπάρκεια του προϋπολογισμού για ολοκλήρωση του αρχαιολογικού χάρτη των εναλίων αρχαίων, ελλιπής στελέχωση της υπηρεσίας και προφανώς ελλιπής αστυνόμευση των σχετικών χώρων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπάρχουν ζητήματα στο σχέδιο νόμου, παρά την ύπαρξη θετικών διατάξεων ομολογουμένως, που έχουν σχέση με αυτό το ετεροβαρές που ανέφερα λίγο πριν. Στο άρθρο 1 για παράδειγμα γίνεται αναφορά στο πεδίο εφαρμογής και στην εποπτεία. Σύμφωνα με τη διατύπωσή του -και επιλέγω το συγκεκριμένο άρθρο διότι είναι μεγάλης καίριας σημασίας- επιτρέπεται η χρήση υποθαλασσίων μέσων χωρίς εν τούτοις να δίδεται ο ορισμός τους ούτε να καθορίζεται σε τι αναφέρεται.
Πουθενά στο σχέδιο νόμου δεν προκύπτει ότι για τη χρήση των υποθαλασσίων μέσων στις θαλάσσιες περιοχές ανά την επικράτεια απαιτείται για λόγους προστασίας αρχαίων και άδεια του Υπουργείου Πολιτισμού, όπως προβλέπεται στο άρθρο 15 παρ. 3 του ν.3028/2000 και στη σχετική κοινή υπουργική απόφαση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και του Υπουργείου Πολιτισμού.
Όπως είναι γνωστό η υποβρύχια τεχνολογία εξελίσσεται ραγδαία, με αποτέλεσμα να αυξάνονται κατακόρυφα οι κίνδυνοι που διατρέχει η υποβρύχια αρχαιολογική κληρονομιά από την αυθαίρετη και ανεξέλεγκτη χρήση διαφόρων υποθαλασσίων μέσων, όπως μεταξύ άλλων η βυθιζόμενη υποβρύχια κάμερα, το υποβρύχιο τηλεκατευθυνόμενο τηλεοπτικό όχημα, το αυτόνομο υποβρύχιο όχημα, το ηχοβολιστικό πλευρικής σαρώσεως αλλά και άλλα, με προφανή το σοβαρό κίνδυνο να επιφέρουν βλάβη στα ενάλια αρχαία.
Πρέπει στο σημείο αυτό να επισημάνουμε ότι η τεχνολογική πρόοδος επιτρέπει πλέον τον εντοπισμό και ως εκ τούτου την πρόσβαση ναυαγίων σε μεγάλα βάθη, απρόσιτα μέχρι πρότινος, καθώς και ότι η ελεύθερη πρόσβαση θα έχει ως αποτέλεσμα όχι μόνο την αύξηση των κινδύνων αρχαιοκαπηλίας, αλλά και το ενδεχόμενο οικονομικής ζημίας του δημοσίου, εφόσον η διαχείριση των ενάλιων αρχαίων -κατά τις διατάξεις του αρχαιολογικού νόμου- ανήκει στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Πολιτισμού και μόνο.
Θέλω να επισημάνω συναφώς ότι είναι χαρακτηριστική η απουσία από τη συζήτηση αυτή του Υπουργείου Πολιτισμού, του αρμοδίου Υφυπουργού. Γι’ αυτό ακριβώς και δικαιολογείται απόλυτα ο χαρακτηρισμός τον οποίο λίγο πριν προείπα, ότι πρόκειται για ένα ετεροβαρές –αναφορικά με τα σκοπούμενα αγαθά- νομοσχέδιο.
Στο άρθρο 7 αναφορικά με την άδεια- παροχή καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής, δεν προβλέπεται, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η απαιτούμενη κατά τις ισχύουσες διατάξεις άδεια της αρμόδιας υπηρεσίας του Υπουργείου Πολιτισμού για την ίδρυση λειτουργίας καταδυτικού κέντρου που επιθυμεί να δραστηριοποιηθεί σε θαλάσσιες περιοχές ανά την επικράτεια, οι οποίες δεν περιλαμβάνονται στην εν λόγω κοινή υπουργική απόφαση και στις οποίες απαιτείται αρχαιολογικός έλεγχος πριν από οποιαδήποτε δραστηριότητα.
Στην παράγραφο 1 του άρθρου 11 ορίζεται ότι οι καταδύσεις αναψυχής με αυτόνομη καταδυτική συσκευή απαγορεύονται, μόνο σε προσδιορισμένες από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού θαλάσσιες περιοχές ενάλιων αρχαιολογικών χώρων.
Η ως άνω διατύπωση, παρά τη ρητή της αναφορά στο ν.3028, επί της ουσίας καταργεί την αρχαιολογική νομοθεσία και ουδόλως ευρίσκεται σε συνοχή με τις προβλεπόμενες από το άρθρο 15 και την κοινή υπουργική απόφαση διατάξεις, για τους εξής λόγους: Μένουν ακάλυπτοι από πλευράς προστασίας οι ενάλιοι αρχαιολογικοί χώροι, τόσο οι ήδη οριοθετημένοι όσο και εκείνοι που δεν έχουν ακόμη οριοθετηθεί. Μένουν ακάλυπτα από πλευράς προστασίας τα ναυάγια πλοίων και αεροσκαφών άνω των πενήντα ετών από την ημερομηνία ναυαγήσεώς τους, που έχουν κηρυχθεί ως μνημεία και έχουν χαρακτηριστεί ως πολιτιστικά αγαθά. Με το προτεινόμενο σχέδιο νόμου καταργείται, κυριολεκτικά, η διάταξη του άρθρου 15, παράγραφος 3, με την οποία, και σε αντιδιαστολή με το άρθρο 15 του ν.3028, επιτρέπεται η υπό όρους άσκηση της υποβρύχιας δραστηριότητας με αναπνευστικές συσκευές, βαθυσκάφη και άλλα μέσα επισκόπησης του βυθού στις θαλάσσιες περιοχές, λίμνες και ποταμούς της ελληνικής επικράτειας, για λόγους προστασίας της υποβρύχιας πολιτιστικής κληρονομιάς.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς προσερχόμεθα θετικά, για να κάνουμε προτάσεις. Και προτείνουμε ότι, προκειμένου να προστατευθεί η ενάλια πολιτιστική κληρονομιά, οι καταδύτες χάριν αναψυχής, με αυτόνομη καταδυτική συσκευή, θα πρέπει να ασκούνται μόνο σε οριοθετημένες από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού και του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας θαλάσσιες περιοχές. Και αυτή η οριοθέτηση θα πρέπει να πραγματοποιείται με κοινή υπουργική απόφαση των Υπουργών Πολιτισμού και Εμπορικής Ναυτιλίας.
Επιτρέψτε μου, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να διατυπώσω και μερικές άλλες προτάσεις, τις οποίες πίστευα ότι θα υιοθετήσει ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας.
Θαλάσσια πάρκα: Να δημιουργούνται στις ήδη ελεγμένες αρχαιολογικά περιοχές και μόνον εκεί.
Να δημιουργούνται τεχνητοί ύφαλοι ή ποντίσεις παλαιών σκαριών και παροπλισμένων πλοίων με αντίγραφα.
Τα σύγχρονα ναυάγια να είναι επισκέψιμα υπό προϋποθέσεις και μόνον οργανωμένα.
Να προβλέπεται ειδικό θεσμικό πλαίσιο για τις ναυαγιοκαταδύσεις από το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, για να είναι ελεγχόμενες από οργανωμένα κέντρα. Το καθεστώς αυτό δεν είναι πρωτότυπο. Ισχύει, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην Τουρκία, στην Ερυθρά Θάλασσα, και σε άλλες περιοχές.
Οι καταδύσεις αναψυχής να γίνονται υπεύθυνα μόνον μέσω οργανωμένων καταδυτικών κέντρων και όχι ατομικά, αν θέλουμε να έχουμε αποτελεσματικό τον έλεγχο, να έχουμε παρόντα τον έλεγχο. Και βεβαίως, να δηλώνεται στη Λιμενική Αρχή το πρόγραμμα καταδύσεων από τα οργανωμένα κέντρα για τις ναυαγιοκαταδύσεις.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το Λιμενικό έχει τεράστιες ελλείψεις και δεν μπορεί να παρακολουθήσει τα πράγματα, δεν μπορεί να ελέγξει. Κατά συνέπεια, είναι αναγκαίο να ενισχυθεί το Λιμενικό και να δημιουργηθεί ειδικό Σώμα Δίωξης Αρχαιολογικού Εγκλήματος.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επαναλαμβάνω ότι δεν αρνείται κανείς την ανάγκη ενίσχυσης του καταδυτικού τουρισμού, αλλά από την άλλη μεριά πρέπει να δούμε και όλα εκείνα τα ζητήματα, τα οποία έχουν σχέση με την προστασία του ενάλιου αρχαιολογικού χώρου αυτής της χώρας, η οποία είναι εξαιρετικά πλούσια σε αρχαιολογικά μνημεία υπό την θάλασσα.
Σε ό,τι αφορά το δεύτερο μέρος του σχεδίου νόμου: Έχει διάφορες διατάξεις. Βεβαίως υπάρχουν ζητήματα που έχουν σχέση με την απασχόληση των εργαζομένων στους λιμένες. Θα έλεγα στον κύριο Υπουργό ότι, αν θέλει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, μπορεί να προχωρήσει στην πρόσληψη ναυτεργατών με σχέση εργασίας τακτικού προσωπικού στα μεγάλα λιμάνια της χώρας. Υπάρχουν μια σειρά αντικείμενα εργασίας όπου η επαγγελματική εμπειρία από τον χώρο της ναυτεργασίας είναι χρήσιμη γιατί μειώνει σημαντικά τον χρόνο της απαιτούμενης εκπαίδευσης. Αυτό θα δώσει τη δυνατότητα στο Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας να προχωρήσει στη διενέργεια διαγωνισμού, εκεί όπου η εργασία στο συγκεκριμένο χώρο είναι καθοριστικά υπολογίσιμο προσόν των υποψηφίων για πρόσληψη.
Και βεβαίως σπεύδω να πω ότι διαφωνούμε με τις τροπολογίες που πρόσφατα κατέθεσε ο κύριος Υπουργός στο συζητούμενο σχέδιο νόμου.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν πρόκειται για ένα νομοσχέδιο δευτερευούσης σημασίας. Επιτρέψτε μου να σας πω και να επιμείνω ότι πρέπει να τύχει της προσοχής όλων μας διότι είναι ένα νομοσχέδιο που την ώρα που επιχειρεί να στηρίξει και να αναδείξει τον καταδυτικό τουρισμό, την ίδια ώρα δημιουργεί τεράστια κενά, αφήνει μεγάλα περιθώρια αναφορικά με τα ζητήματα που έχουν σχέση με την προστασία του ενάλιου αρχαιολογικού χώρου.
Διαφωνούμε με το σχέδιο νόμου επί της αρχής και γι’ αυτό το καταψηφίζουμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Κύριοι συνάδελφοι, στο σημείο αυτό θα διακόψουμε τη συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και θα εισέλθουμε στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών «αύξηση συντάξεων του δημοσίου και άλλες διατάξεις».
Θα διεξαχθεί ονομαστική ψηφοφορία επί της τροπολογίας με γενικό αριθμό 457 και ειδικό 117.
Οι αποδεχόμενοι την τροπολογία λέγουν «ΝΑΙ».
Οι μη αποδεχόμενοι την τροπολογία λέγουν «ΟΧΙ».
Οι αρνούμενοι ψήφο λέγουν «ΠΑΡΩΝ».
Σας ενημερώνω επίσης ότι έχουν έρθει στο Προεδρείο FAX-τηλεομοιοτυπίες συναδέλφων, σύμφωνα με το άρθρο 70α του Κανονισμού οι οποίοι γνωστοποιούν την ψήφο επ’ της υπ’ αριθμόν 457/117 τροπολογίας. Οι ψήφοι αυτές θα ανακοινωθούν και θα συνυπολογιστούν στην καταμέτρηση η οποία θα ακολουθήσει.
Καλούνται επί του καταλόγου ο κ. Κωνσταντίνος Γκιουλέκας από τη Νέα Δημοκρατία και ο κ. Ιωάννης Μανιάτης από το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Παρακαλώ να αρχίσει η ανάγνωση του καταλόγου.
(Ψ Η Φ Ο Φ Ο Ρ Ι Α)
(ΜΕΤΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΛΟΓΟΥ)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Υπάρχει συνάδελφος, ο οποίος δεν άκουσε το όνομά του; Κανείς.
Κηρύσσεται περαιωμένη η ψηφοφορία και παρακαλώ τους κυρίους ψηφολέκτες να προβούν στην καταμέτρηση των ψήφων και την εξαγωγή του αποτελέσματος.
(ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΣΗ)
(ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΣΗ)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κύριοι συνάδελφοι, πριν ανακοινώσω το αποτέλεσμα της διεξαχθείσης ψηφοφορίας, για λόγους τάξεως ήθελα να σας ανακοινώσω ότι υπάρχουν επιστολές συναδέλφων, οι οποίοι βρίσκονται στο εξωτερικό με κομματική αποστολή και όχι κοινοβουλευτική και επομένως, η ψήφος τους δεν λαμβάνεται υπόψη.
Οι συνάδελφοι αυτοί είναι οι κ.κ. Ιωάννης Πίττας, Αχμέτ Ιλχάν, Παρθένα Φουντουκίδου, Ξενοφών Βεργίνης, Χριστιάνα Καλογήρου, Αθηνά Κόρκα-Κώνστα, Σταύρος Κελέτσης, Δημήτριος Γαλαμάτης και Γεώργιος Κοντογιάννης. Οι συνάδελφοι αυτοί έχουν δηλώσει ότι θα εψήφιζαν «ΝΑΙ» αν ήσαν παρόντες.
Κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω τώρα το αποτέλεσμα της διεξαχθείσης ονομαστικής ψηφοφορίας.
Ψήφισαν συνολικά 267 Βουλευτές.
«ΝΑΙ» ψήφισαν 147 Βουλευτές.
«ΟΧΙ» ψήφισαν 120 Βουλευτές,
σύμφωνα με το παρακάτω πρωτόκολλο ονομαστικής ψηφοφορίας:
NAI OXI
«ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ Έβερτ Μιλτιάδης Σουφλιάς Γεώργιος Μπερνιδάκη- Άλντους Ελευθερία + Ρουσόπουλος Θεόδωρος + Βαληνάκης Ιωάννης + Καρύδη Χρυσή + Διαμαντοπούλου Άννα + Δαμανάκη Μαρία + Μάνος Στέφανος Ανδρουλάκης Δημήτρης (Μίμης) + Ανδριανόπουλος Ανδρέας + Κοσμίδης Σωκράτης + Α΄ ΑΘΗΝΩΝ Αβραμόπουλος Δημήτριος + Κακλαμάνης Νικήτας + Βουλγαράκης Γεώργιος + Αλογοσκούφης Γεώργιος + Παυλόπουλος Προκόπιος + Γιαννάκου-Κουτσίκου Mαριoρή (Mαριέττα) Μπενάκη-Ψαρούδα Άννα + Κωνσταντάρας Δημήτριος + Κουντουρά Έλενα + Σκανδαλίδης Κωνσταντίνος + Παπουτσής Χρήστος + Αλευράς Αθανάσιος (Νάσος) + Τσούρας Αθανάσιος + Ράπτη Αναστασία-Συλβάνα + Παπαντωνίου Ιωάννης (Γιάννος) + Κανέλλη Γαρυφαλλιά (Λιάνα) + Κωνσταντόπουλος Νικόλαος + Β΄ ΑΘΗΝΩΝ Τζαννετάκης Τζαννής + Μητσοτάκης Κυριάκος + Σπηλιωτόπουλος Αριστόβουλος (Άρης) + Καμμένος Παναγιώτης (Πάνος) + Μεϊμαράκης Ευάγγελος - Βασίλειος + Παναγιωτόπουλος Παναγιώτης (Πάνος) + Παπακώστα-Σιδηροπούλου Κατερίνα + Πολύδωρας Βύρων + Βαρβιτσιώτης Μιλτιάδης + Γιακουμάτος Γεράσιμος + Λιάπης Μιχάλης - Γιώργος Βούλτεψη Σοφία + Πετραλιά-Πάλλη Φάνη Ζαγορίτης Ελευθέριος (Λευτέρης) + Σταθάκης Αριστοτέλης (Άρης) + Παπαθανασίου Γιάννης + Κασίμης Θεόδωρος + Ανδρεουλάκος Απόστολος + Καρράς Κώστας + Αποστολάκη Ελένη-Μαρία(Μιλένα) + Λοβέρδος Ανδρέας + Δημαράς Ιωάννης + Παπανδρέου Βασιλική (Βάσω) + Κακλαμάνης Απόστολος + Ευθυμίου Πέτρος + Παπαδόπουλος Αλέξανδρος (Αλέκος) Χυτήρης Τηλέμαχος + Κουλούρης Κίμων + Γείτονας Κωνσταντίνος + Κούρκουλα Ελένη Πρωτόπαπας Χρήστος + Ανωμερίτης Γεώργιος + Μπένος Σταύρος-Ιωάννης + Κατσέλη Ελεονώρα (Νόρα) + Παπαϊωάννου Μιλτιάδης + Τζουμάκας Στέφανος + Παπαρήγα Αλεξάνδρα Κολοζώφ Ορέστης + Σκυλλάκος Αντώνιος Αλαβάνος Αλέξανδρος Κουβέλης Φώτιος-Φανούριος + Δραγασάκης Ιωάννης + ΝΟΜΟΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ Σαλμάς Μάριος + Καραγκούνης Ανδρέας + Αγγελόπουλος Νικόλαος + Μαγγίνας Βασίλειος + Κωστόπουλος Απόστολος + Βερελής Χρίστος + Μωραΐτης Αθανάσιος(Θάνος) + Μακρυπίδης Ανδρέας + ΝΟΜΟΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ Μανώλης Ιωάννης Παπαδημητρίου Ελισάβετ (Έλσα) + Μανιάτης Ιωάννης + ΝΟΜΟΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ Τατούλης Πέτρος + Λυκουρέντζος Ανδρέας + Ρέππας Δημήτριος + ΝΟΜΟΣ ΑΡΤΗΣ Καραμπίνας Κωνσταντίνος + Παπαγεωργίου Γεώργιος + Κολιοπάνος Θεόδωρος + ΝΟΜΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ Βλάχος Γεώργιος + Μπούρας Αθανάσιος + Δούκας Πέτρος + Κατσιγιάννης Αθανάσιος + Κατσίκης Θεόδωρος Σταύρου Απόστολος + Πάγκαλος Θεόδωρος + Βρεττός Κωνσταντίνος (Ντίνος) + Χριστοφιλοπούλου Παρασκευή (Εύη) Οικονόμου Βασίλειος + Παπαηλίας Ηλίας + Λεβέντης Αθανάσιος + ΝΟΜΟΣ ΑΧΑΪΑΣ Σπηλιωτόπουλος Σπήλιος + Νικολόπουλος Νικόλαος + Βασιλείου Θεόφιλος + Μπεκίρης Μιχαήλ + Φούρας Ανδρέας + Βέρρας Μιλτιάδης + Σπηλιόπουλος Κωνσταντίνος + Κατσιφάρας Απόστολος + Κοσιώνης Παναγιώτης ΝΟΜΟΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ Μπασιάκος Ευάγγελος + Γιαννάκης Μιχαήλ + Ακριβάκης Αλέξανδρος + Τόγιας Βασίλειος + ΝΟΜΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ Φώλιας Χρήστος + ΝΟΜΟΣ ΔΡΑΜΑΣ Δαϊλάκης Σταύρος + Τζίμας Μαργαρίτης + Αηδόνης Χρήστος + ΝΟΜΟΣ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ Παυλίδης Αριστοτέλης + Καραμάριος Αναστάσιος + Χρύσης Βασίλειος + Καϊσερλης Κωνσταντίνος + Παρασκευάς Ιωάννης + ΝΟΜΟΣ ΕΒΡΟΥ Δερμεντζόπουλος Αλέξανδρος + Κελέτσης Σταύρος Φωτιάδης Απόστολος + Ντόλιος Γεώργιος ΝΟΜΟΣ ΕΥΒΟΙΑΣ Λιάσκος Αναστάσιος + Κεδίκογλου Συμεών (Σίμος) + Μαρκόπουλος Κωνσταντίνος + Περλεπέ-Σηφουνάκη Αικατερίνη + Παπαγεωργίου Γεώργιος + Πιπεργιάς Δημήτριος + ΝΟΜΟΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ Τσιαμάκης Δημοσθένης + ΝΟΜΟΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ Βαρβαρίγος Δημήτριος + ΝΟΜΟΣ ΗΛΕΙΑΣ Αδρακτάς Παναγιώτης + Κοντογιάννης Γεώργιος Κανελλοπούλου Κρινιώ + Κουτσούκος Γιάννης + Αντωνακόπουλος Παναγιώτης + Γεωργακόπουλος Δημήτριος + ΝΟΜΟΣ ΗΜΑΘΙΑΣ Χαλκίδης Μιχαήλ + Φωτιάδης Ηλίας + Χρυσοχοΐδης Μιχαήλ + Σιδηρόπουλος Αναστάσιος + ΝΟΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ Κεφαλογιάννης Εμμανουήλ + Δεικτάκης Γεώργιος + Μπαντουβάς Κωνσταντίνος + Στρατάκης Εμμανουήλ + Σχοιναράκη-Ηλιάκη Ευαγγελία + Φραγκιαδουλάκης Μάνος + Ματζαπετάκης Στυλιανός + Κεγκέρογλου Βασίλειος + ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΠΡΩΤιΑΣ Μπέζας Αντώνιος + Α΄ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Καραμανλής Κωνσταντίνος Γκιουλέκας Κωνσταντίνος + Ιωαννίδης Ιωάννης + Ορφανός Γεώργιος + Παπαθεμελής Στυλιανός- Άγγελος + Ράπτη Ελένη + Καλαφάτης Σταύρος + Σπηλιόπουλος Αναστάσιος + Παπανδρέου Γεώργιος Καστανίδης Χαράλαμπος + Βενιζέλος Ευάγγελος + Αράπογλου Χρυσή + Τσοχατζόπουλος Απόστολος-Αθανάσιος + Μαγκριώτης Ιωάννης + Χουρμουζιάδης Γεώργιος Ξηροτύρη-Αικατερινάρη Ασημίνα + Β΄ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Ρεγκούζας Αδάμ + Σαλαγκούδης Γεώργιος + Καράογλου Θεόδωρος + Γαλαμάτης Δημήτριος Γερανίδης Βασίλειος + Τσιόκας Θεοχάρης + Τζέκης Άγγελος + ΝΟΜΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ Καλογιάννης Σταύρος + Τασούλας Κωνσταντίνος + Φούσας Αντώνιος + Αργύρης Ευάγγελος Παντούλας Μιχαήλ + ΝΟΜΟΣ ΚΑΒΑΛΑΣ Καλαντζής Γεώργιος + Χριστοφιλογιάννης Δημήτρης + Τσακλίδης Ιωάννης + Τσίμας Κωνσταντίνος ΝΟΜΟΣ ΚΑΡΔΙΤΣΗΣ Σιούφας Δημήτριος + Ταλιαδούρος Σπυρίδων + Τσιάρας Κωνσταντίνος + Ρόβλιας Κωνσταντίνος + Σαλαγιάννης Νικόλαος + ΝΟΜΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ Αγγελής Ανέστης + Πετσάλνικος Φίλιππος + ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ Γεωργιάδης Νικόλαος + Δένδιας Νικόλαος-Γεώργιος + Γκερέκου Αγγελική (Άντζελα) + ΝΟΜΟΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ Αλιβιζάτος Πέτρος -Παύλος + ΝΟΜΟΣ ΚΙΛΚΙΣ Κιλτίδης Κωνσταντίνος + Τσιτουρίδης Σάββας + Φλωρίδης Γεώργιος + ΝΟΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ Τσιαρτσιώνης Νικόλαος + Παπαδόπουλος Μιχάλης + Κασαπίδης Γεώργιος + Λωτίδης Λάζαρος + Βλατής Ιωάννης + ΝΟΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ Παπαληγούρας Αναστάσιος-Πέτρος + Κόρκα-Κώνστα Αθηνά Μανωλάκης Άγγελος + Χωρέμης Αναστάσιος + ΝΟΜΟΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ Χωματάς Ιωάννης + Μανούσου-Μπινοπούλου Αριάδνη + Ρήγας Παναγιώτης + ΝΟΜΟΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ Σκανδαλάκης Παναγιώτης + Δαβάκης Αθανάσιος + Γρηγοράκος Λεωνίδας + ΝΟΜΟΣ ΛΑΡΙΣΗΣ Ζώης Χρήστος + Χαρακόπουλος Μάξιμος + Γαρουφαλιάς Γεώργιος + Αγοραστός Κωνσταντίνος + Έξαρχος Βασίλειος + Νασιώκας Έκτορας + Χατζημιχάλης Νικόλαος- Φώτιος + Τσιόγκας Δημήτριος ΝΟΜΟΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ Πλακιωτάκης Ιωάννης + Καρχιμάκης Μιχαήλ + ΝΟΜΟΣ ΛΕΣΒΟΥ Γιαννέλης - Θεοδοσιάδης Ιωάννης + Καλογήρου Χριστιάνα Σκοπελίτης Σταύρος + ΝΟΜΟΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ Βεργίνης Ξενοφών + ΝΟΜΟΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ Νάκος Αθανάσιος + Μακρή-Θεοφίλου Ζωή (Ζέττα) + Σούρλας Γεώργιος + Ζήση Ροδούλα + Γκατζής Νικόλαος + ΝΟΜΟΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ Σαμπαζιώτης Δημήτριος + Καλαντζάκου Σοφία Λαμπρόπουλος Ιωάννης + Κουσελάς Δημήτριος + Κατσιλιέρης Πέτρος + ΝΟΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ Κοντός Αλέξανδρος + Τσαλίδης Φίλιππος + Σγουρίδης Παναγιώτης + Α΄ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Μαντούβαλος Πέτρος + Μιχαλολιάκος Βασίλειος + Καλός Γεώργιος + Μελάς Παναγιώτης + Σημίτης Κωνσταντίνος + Παντελάκη Ελπίδα + Β΄ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Νεράντζης Αναστάσιος Τραγάκης Ιωάννης + Βασιλείου Γεώργιος + Κουράκος Ιωάννης + Νιώτης Γρηγόριος + Λιντζέρης Δημήτριος + Διαμαντίδης Ιωάννης + Πατσιλινάκος Ιωάννης + ΝΟΜΟΣ ΠΕΛΛΗΣ Καρασμάνης Γεώργιος + Τζαμτζής Ιορδάνης (Δάνης) + Φουντουκίδου – Θεοδωρίδου Παρθένα Τζάκρη Θεοδώρα + ΝΟΜΟΣ ΠΙΕΡΙΑΣ Κωνσταντόπουλος Γεώργιος + Πολύζος Ευάγγελος + Καρπούζας Αντώνιος + Παπαγεωργίου Αθανάσιος + ΝΟΜΟΣ ΠΡΕΒΕΖΗΣ Τσαντούλας Δημήτριος + Παπαχρήστος Ευάγγελος + ΝΟΜΟΣ ΡΕΘΥΜΝΗΣ Κεφαλογιάννης Ιωάννης + Όθωνας Εμμανουήλ + ΝΟΜΟΣ ΡΟΔΟΠΗΣ Στυλιανίδης Ευριπίδης + Αχμέτ Ιλχάν Μανωλιά Χρυσάνθη + ΝΟΜΟΣ ΣΑΜΟΥ Θαλασσινός Θαλασσινός ΝΟΜΟΣ ΣΕΡΡΩΝ Χαϊτίδης Ευγένιος + Λεονταρίδης Θεόφιλος + Κόλλια - Τσαρουχά Μαρία + Τσιπλάκης Κωνσταντίνος + Καραμανλής Αχιλλέας + Μουσιώνης Αριστείδης + Μπόλαρης Μάρκος + ΝΟΜΟΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ Λέγκας Νικόλαος + Σκρέκας Θεόδωρος + Χατζηγάκης Σωτήριος + Χάϊδος Χρήστος + Μερεντίτη Αθανασία + ΝΟΜΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ Γιαννόπουλος Αθανάσιος + Καλλιώρας Ηλίας + Σταυρογιάννης Νικόλαος + Αντωνίου Αντωνία (Τόνια) + Παπαδήμας Λάμπρος + ΝΟΜΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ Κορτσάρης Νικόλαος + Λιάνης Γεώργιος + ΝΟΜΟΣ ΦΩΚΙΔΟΣ Μπούγας Ιωάννης + ΝΟΜΟΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ Βαγιωνάς Γεώργιος + Πάππας Βασίλειος + Δριβελέγκας Ιωάννης + ΝΟΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ Μαρκογιαννάκης Χρήστος + Νικηφοράκης Στυλιανός + Χριστοδουλάκης Νικόλαος + Σκουλάκης Εμμανουήλ + ΝΟΜΟΣ ΧΙΟΥ Πίττας Ιωάννης Τσουρή Ελπίδα + ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ: «ΝΑΙ»:147
«ΟΧΙ»: 120
ΣΥΝΟΛΟ ΨΗΦΙΣΑΝΤΩΝ: 267
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ»
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς η τροπολογία με γενικό αριθμό 457 και ειδικό 117 έγινε δεκτή κατά πλειοψηφία και εντάσσεται στο νομοσχέδιο ως ίδιο άρθρο, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό.
Υπάρχουν εμπρόθεσμες και εκπρόθεσμες τροπολογίες συναδέλφων.
Ως προς τις εμπρόθεσμες, το Προεδρείο δεν τις εισάγει προς συζήτηση διότι όλες συνεπάγονται δαπάνη γιατί είναι συνταξιοδοτικές και συντρέχουν τα σχετικά άρθρα του Συντάγματος και του Κανονισμού.
Υπάρχουν και δύο εκπρόθεσμες τροπολογίες, οι οποίες ομοίως δεν εισάγονται προς συζήτηση, εκτός αν ο κύριος Υπουργός θέλει κάποια από αυτές να συζητηθεί.
ΠΕΤΡΟΣ ΔΟΥΚΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κυρία Πρόεδρε, το λόγο παρακαλώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κύριε Υπουργέ, θέλετε να συζητηθεί κάποια;
ΠΕΤΡΟΣ ΔΟΥΚΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Όχι, κυρία Πρόεδρε.
Η τροπολογία για τον «FLASH» είναι εκπρόθεσμη και δεν μπορεί να συζητηθεί. Όπως δηλώθηκε εχθές, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα υποβάλλει ξανά είτε την ίδια είτε διαφοροποιημένη τροπολογία στο αμέσως επόμενο νομοσχέδιο, ώστε να έχουμε το περιθώριο να συζητήσουμε πιο ουσιαστικά τις εναλλακτικές δυνατότητες και επιπτώσεις. Επομένως, δεν μπορεί να συζητηθεί σήμερα, κυρία Πρόεδρε.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, το λόγο παρακαλώ.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, κατά τη χθεσινή συνεδρίαση διατυπώσαμε έγκαιρα το ερώτημα προς την Κυβέρνηση, αν θα ήθελε να συζητήσει την τροπολογία που κατέθεσαν οι Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Σήμερα, ο Υπουργός απαντά αρνητικά. Βεβαίως, πρέπει να υπενθυμίσω ότι η τροπολογία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για το ραδιοφωνικό σταθμό «FLASH», στηρίζεται στην ομόφωνη γνώμη που διατύπωσε η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, η οποία σε γενικές γραμμές προβλέπει ότι ένα σχήμα επιχειρηματικό στο οποίο κυρίως μπορούν να συμμετέχουν δημοσιογράφοι, θα μπορούσε κατά παρέκκλιση των κειμένων διατάξεων να αναλάβει τη διαχείριση του σταθμού.
Εξηγήσαμε ότι καταθέσαμε εκπρόθεσμη τροπολογία διότι δε γινόταν αλλιώς –έτρεχαν οι εξελίξεις- και μετά την εκφρασθείσα γνώμη της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, ήταν αναγκαίο να υποβληθεί το συντομότερο. Ανήκε και ανήκει στη διακριτική ευχέρεια της Κυβέρνησης να τη συζητήσει. Εάν είναι οριστική, όπως την εκλαμβάνω, η άρνηση της Κυβέρνησης, εμείς, κυρία Πρόεδρε, θα επανακαταθέσουμε την τροπολογία, ώστε εμπρόθεσμος ούσα να συζητηθεί, χωρίς να εξαρτάται από τη διακριτική ευχέρεια της Κυβέρνησης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ψήφιση του ακροτελεύτιου άρθρου του νομοσχεδίου.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το ακροτελεύτιο άρθρο του νομοσχεδίου;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Το ακροτελεύτιο άρθρο έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία.
Συνεπώς, το νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών «Συντάξεις Δημοσίου και άλλες διατάξεις» έγινε δεκτό επί της αρχής και επί των άρθρων και η ψήφισή του στο σύνολο αναβάλλεται για άλλη συνεδρίαση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να κάνω δυο ανακοινώσεις προς το Σώμα.
Ο Υπουργός Δικαιοσύνης διεβίβασε στη Βουλή, σύμφωνα με το άρθρο 86 του Συντάγματος και το ν. 3126/2003 «Ποινική ευθύνη των Υπουργών», μηνυτήριες αναφορές:
α) Κατά του πρώην Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών,
β) Κατά της Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων,
γ) Κατά του Υπουργού Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας και
δ) Κατά του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων.
Επίσης, η Αναπληρωτής Υπουργός Πολιτισμού και οι Υπουργοί Οικονομίας και Οικονομικών, Εξωτερικών, Ανάπτυξης, Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και Επικρατείας, κατέθεσαν σχέδιο νόμου «Κύρωση της Συμφωνίας πολιτιστικής συνεργασίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης του Βασιλείου της Ταϋλάνδης».
Παραπέμπεται στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Επανερχόμαστε στη συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας: «Καταδύσεις αναψυχής και άλλες διατάξεις».
Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Πέτρος Αλιβιζάτος.
ΠΕΤΡΟΣ-ΠΑΥΛΟΣ ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο τουρισμός ήταν και είναι μια από τις πιο σημαντικές οικονομικές δραστηριότητες στη χώρα μας, μια δραστηριότητα που φέρνει έσοδα που ξεπερνούν το σύνολο της αξίας των εξαγωγών μας, συμβάλλει άμεσα στην αναζωογόνηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, της μεταποίησης, του εμπορίου και των μεταφορών, τονώνει την απασχόληση και συμμετέχει στη μείωση της ανεργίας που είναι το πιο σοβαρό κοινωνικό ζήτημα στον τόπο μας, δίνει ζωή, πλούτο και θέσεις εργασίας σε περιοχές της πατρίδος μας, όπως τα νησιά μας, που υστερούν σε άλλες παραγωγικές δυνατότητες. Αποτελεί πολλαπλασιαστή ισχύος για τη θέση της χώρας μας στον κόσμο, αφού σημαίνει επικοινωνία, ανταλλαγή πολιτισμικών αγαθών, θετική προσωπική σύνδεση εκατομμυρίων ανθρώπων. Είναι υπόθεση μεγάλης οικονομικής, κοινωνικής και εθνικής σημασίας.
Για όλους αυτούς τους λόγους, θέσαμε την τουριστική ανάπτυξη στις προτεραιότητες της Κυβερνήσεώς μας. Όλοι γνωρίζουμε και παραδεχόμαστε ότι ο καταδυτικός τουρισμός είναι μια από τις πλέον αναπτυσσόμενες μορφές τουρισμού σε παγκόσμιο επίπεδο. Κάθε χρόνο διακινούνται πολύ μεγάλα ποσά συναλλάγματος και δεκάδες, εκατοντάδες χιλιάδες τουρίστες σε προορισμούς που διαθέτουν ενδιαφέροντες βυθούς με πλούσια χλωρίδα και πανίδα.
Χώρες που γειτονεύουν με την πατρίδα μας και μας ανταγωνίζονται στον τομέα του τουρισμού, όπως η Τουρκία, η Αίγυπτος, η Μάλτα, αναπτύσσουν τα τελευταία χρόνια με σχέδιο τη συγκεκριμένη εναλλακτική μορφή τουρισμού, ώστε να αποτελεί γι’ αυτές βασική πηγή συναλλάγματος. Η Αίγυπτος στην Ερυθρά Θάλασσα έχει δώσει άδειες για επενδύσεις υπερπολυτελών ξενοδοχείων, όπου κάθε χρόνο μαζεύονται ένα σωρό Ευρωπαίοι, οι οποίοι ασχολούνται τρεις και τέσσερις φορές το χρόνο με τις καταδύσεις.
Το σχέδιο νόμου που ρυθμίζει τα ζητήματα του καταδυτικού τουρισμού υπηρετεί τη συγκροτημένη στρατηγική της Κυβέρνησης για την αναβάθμιση, τη διεύρυνση και τον εμπλουτισμό του τουριστικού μας προϊόντος. Η ανάπτυξη, λοιπόν, του καταδυτικού τουρισμού είναι μια υπόθεση μεγάλης σημασίας για την Ελλάδα, η οποία διαθέτει το πλεονέκτημα των ευνοϊκών κλιματολογικών συνθηκών για την ανάπτυξη και διενέργεια ψυχαγωγικών καταδύσεων για περισσότερο από οκτώ μήνες το χρόνο.
Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την πλούσια πολιτιστική παράδοση, την κληρονομιά, την ιστορικότητα της περιοχής μας και τη μεγάλη έκταση της ακτογραμμής δημιουργεί τις προϋποθέσεις για να αποτελέσει η χώρα μας έναν ελκυστικό τουριστικό προορισμό για τους δεκάδες χιλιάδες τουρίστες αυτοδύτες.
Έχουμε πλέον τη δυνατότητα με την ψήφιση του νομοσχεδίου που συζητούμε να δημιουργήσουμε μια νέα, προσοδοφόρα μορφή εναλλακτικού τουρισμού, την οποία έχουμε απόλυτα ανάγκη, ιδίως σε περιοχές σαν την Κεφαλονιά και το Θιάκι, όπου πλέον το μοντέλο φθηνή διαμονή, θάλασσα και ήλιος έχει αποδειχθεί ξεπερασμένο για να στηρίξει την τουριστική ανάπτυξη, την απασχόληση και τη δημιουργία καλυτέρων εισοδημάτων.
Η ανάπτυξη του καταδυτικού τουρισμού σε νησιά σαν την Κεφαλονιά και την Ιθάκη μπορεί, εκτός από το να προσελκύσει νέους τουρίστες, να προσελκύσει και νέες επενδύσεις για τη δημιουργία τουριστικών υποδομών που θα ικανοποιήσουν τις ανάγκες αυτής της νέας αγοράς, όπως συνέβη άλλωστε σε χώρες όπως η Αίγυπτος, η οποία προσελκύει όλο το χρόνο τουρίστες που επισκέπτονται, όπως προείπα, τα κέντρα καταδύσεών της.
Το νομοσχέδιο το οποίο συζητάμε βάζει κανόνες και καθορίζει προϋποθέσεις με τις οποίες θα παρέχονται οι καταδυτικές υπηρεσίες αναψυχής.
Στο άρθρο 1 καθορίζει σαφώς, ποιο είναι το πεδίο εφαρμογής. Εδώ θα ήθελα να κάνω μια παρατήρηση ότι εκεί που αναφέρει για υποθαλάσσια μέσα, ίσως θα έπρεπε να καθοριστούν αυτά πιο αναλυτικά, διότι ο Γενικός Κανονισμός Λιμένων 35, κύριε Υπουργέ, αναφέρει μόνο το υποβρύχιο σκάφος. Άρα, για να προστατευθούν οι δύτες, να προστατευθούν οι καταδυόμενοι με αυτόματες καταδυτικές συσκευές θα πρέπει να υπάρχει αναφορά και στις άλλες διατάξεις, τι επιτρέπεται να χρησιμοποιήσουν, όταν ασκούν την έρευνα ή μάλλον το ψάρεμα ή τη δραστηριότητά τους.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
Εισάγεται στο άρθρο 6 η έννοια του παροχέα καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής και καθιερώνεται με το άρθρο 8 η τήρηση στο Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας Μητρώου Αδειών Παροχέων Καταδυτικών Υπηρεσιών Αναψυχής, με σκοπό την προστασία και την ασφάλεια των χρηστών. Είναι σημαντική αυτή η πρόβλεψη, δηλαδή μία και μόνο λιμενική αρχή να χορηγεί την άδεια και αυτή να καταχωρείται στο μητρώο, ώστε σε περίπτωση που κάποιος παροχέας υποπέσει σε παράβαση να μη μπορεί να βγάλει νέα άδεια από κάποια άλλη λιμενική αρχή.
Επίσης, υπάρχει η πρόβλεψη με την παράγραφο 3 του άρθρου 7 να παρέχεται στη λιμενική αρχή η δυνατότητα να επιβάλλει με αιτιολογημένη απόφασή της περιορισμούς στην παροχή υπηρεσιών, αν συντρέχουν συγκεκριμένοι λόγοι.
Στο άρθρο 11 λαμβάνεται πρόνοια, ώστε για την προστασία της ενάλιας πολιτιστικής κληρονομιάς μας, της θάλασσας, της χλωρίδας και της πανίδας, καθώς και για την προστασία και την ασφάλεια των αυτοδυτών, να προσδιορίζονται με σαφήνεια περιοχές, στις οποίες απαγορεύεται η άσκηση υποβρύχιας δραστηριότητας. Εγώ πιστεύω ότι θα πρέπει σε περιοχές, όπου δεν υπάρχει αυτήν τη στιγμή οριοθέτηση, να μπορούν να ασκούνται καταδύσεις, αλλά μόνο οργανωμένες μετά από απλή αίτηση, διότι κατ’ αυτόν τον τρόπο θα δοθεί η ευκαιρία και σε περιοχές, όπου δεν υπάρχει οριοθέτηση, να δουν οι τουρίστες αυτά τα οποία μπορούμε να προσφέρουμε.
Για τη μεγαλύτερη δε ασφάλεια των αυτοδυτών, το ίδιο άρθρο απαγορεύει τη διενέργεια καταδύσεων αναψυχής κατά τη διάρκεια της νύχτας, εκτός εάν υπάρχει έγγραφη άδεια της λιμενικής αρχής.
Τέλος, θεωρώ πολύ σημαντική την πρόβλεψη που υπάρχει στο άρθρο 18, το οποίο υποχρεώνει τους πλοιοκτήτες που αναλαμβάνουν την εκμετάλλευση γραμμών να εκτελούν τα δρομολόγια σε συνεχές δεκάμηνο. Και αυτή η πρόβλεψη είναι μεγάλης σημασίας για τους κατοίκους των νησιών που κινδυνεύουν ξαφνικά να μείνουν χωρίς ακτοπλοϊκή κάλυψη, αυξάνει το επίπεδο εξυπηρέτησης και τον αριθμό των συνδέσεων και καλύπτει τις συγκοινωνιακές ανάγκες που είτε υπήρχαν είτε για απρόβλεπτους λόγους παρουσιάστηκαν ξαφνικά.
Παράλληλα, το συγκεκριμένο άρθρο προφυλάσσει από τον αθέμιτο ανταγωνισμό τις ακτοπλοϊκές εταιρίες που εκτελούν τα δρομολόγια. Και αυτό, γιατί αφαιρεί το δικαίωμα από κάποιες άλλες εταιρείες που αποφασίζουν να δρομολογήσουν σε κάποια γραμμή πλοίο τους μόνο μέσα στην καλοκαιρινή σεζόν -που είναι γι’ αυτούς, βεβαίως, και η κερδοφόρα- πιέζοντας με αθέμιτο τρόπο εκείνες που έχουν δρομολογήσει πλοία όλο το δεκάμηνο και είναι συνεπείς με τις συμβατικές τους υποχρεώσεις.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο που συζητούμε σήμερα στη Βουλή αποτελεί ένα σημαντικό βήμα για την ενίσχυση των εναλλακτικών μορφών τουρισμού στη χώρα μας, ένα σημαντικό βήμα για να ενισχυθεί η τουριστική βιομηχανία μας με νέα προϊόντα, να αναπτυχθεί σε ολόκληρη τη χώρα και να λειτουργεί όλο το χρόνο. Παράλληλα, είναι και ένα στρατηγικό βήμα εκσυγχρονισμού της νομοθεσίας μας όσον αφορά την πραγματική προστασία, αλλά και την ανάδειξη της εναλίου κληρονομιάς της χώρας μας.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να συμφωνήσουμε για την ολοκλήρωση της σημερινής μας συνεδρίασης. Επειδή παρενεβλήθη ονομαστική ψηφοφορία και καθυστέρησε η έναρξη της συζήτησης του νομοσχεδίου, προτείνεται να πάμε μέχρι τις 15.30΄ το απόγευμα. Συμφωνούν οι εκπρόσωποι των κομμάτων και το Σώμα;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς, το Σώμα ενέκρινε ομοφώνα την πρόταση του Προεδρείου.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, δεν θα προλάβουμε. Η ώρα είναι 13.10΄ και είναι εγγεγραμμένοι είκοσι τέσσερις ομιλητές επί της αρχής.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Θα μιλήσουν πάλι αύριο, κύριε Καμμένε, επί της αρχής και επί των άρθρων.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, πρέπει να πρωτολογήσουν είκοσι τέσσερις ομιλητές επί οκτώ λεπτά, δηλαδή μιλάμε για εκατόν εξήντα οκτώ λεπτά στο σύνολο, μαζί με τον κύριο Υπουργό και τους εισηγητές. Θα πρέπει να κάνουμε κάτι, ούτως ώστε να συζητηθεί αύριο, έστω ένα μέρος, επί της αρχής.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Μιλάμε, όμως, για συνεδριάσεις οι οποίες ξεκινούν το πρωί στις 10.30΄ και φθάνουν μέχρι τις 15.30΄. Υπήρχαν συνάδελφοι που όταν άκουσαν ότι θα συνεχίσουμε μέχρι τις 15.30΄…
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Αν αρχίζαμε στις 10.30΄, αλλά αρχίσαμε στις 12.00’.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Θα μιλήσουν οι άλλοι αύριο επί της αρχής και επί των άρθρων. Σήμερα θα ψηφίσουμε στις 15.30’ επί της αρχής και αύριο θα συνεχίσουμε επί της αρχής και επί των άρθρων.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Δηλαδή θα συζητήσουμε επί της αρχής αύριο;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σήμερα θα ψηφιστεί επί της αρχής.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Εντάξει, αλλά να δοθεί μία ανοχή χρόνου. Θα πρέπει να δευτερολογήσουμε, διότι υπάρχουν σοβαρά θέματα τα οποία θα προκύψουν.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Θα δοθεί άνεση χρόνου και μπορεί να παραταθεί η αυριανή συνεδρίαση. Θα δούμε όμως. Άλλωστε επί των άρθρων δεν μιλούν συνήθως όσοι μίλησαν επί της αρχής. Αυτό λέει η εμπειρία μας …
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Αντί 15.30΄ να τελειώσει η συνεδρίαση στις 16.00΄.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Να τελειώσει στις 4 η ώρα η συνεδρίαση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το 15.30΄ είναι καλή ώρα. Μπορεί να μην προσφέρεται για καταδύσεις, αλλά εν πάση περιπτώσει, είναι καλή ώρα.
Ο κ. Βενιζέλος έχει το λόγο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, επειδή είμαι ο συντάκτης του ισχύοντος αρχαιολογικού νόμου 3028/02, θεωρώ υποχρέωσή μου να επεκτείνω ορισμένες από τις επιφυλάξεις και παρατηρήσεις που ήδη εξέθεσε ο εισηγητής του κόμματός μας κ. Διαμαντίδης στην αγόρευσή του.
Αναγνωρίζω πως βασική στόχευση του σχεδίου νόμου είναι να ενισχύσει και να διευκολύνει πολύ εξελιγμένες μορφές τουρισμού που φέρνουν προστιθέμενη αξία. Και όλοι υποστηρίζουμε αυτό το στόχο. Ιδίως σε μια χώρα σαν την Ελλάδα που έχει τον τουρισμό ως αιχμή του δόρατος της αναπτυξιακής πολιτικής, είναι σημαντικό να ενισχύονται ειδικές μορφές τουρισμού, ιδίως αυτές που έχουν τώρα πολύ μεγάλη άνθιση διεθνώς και πολλά περιθώρια επέκτασης στην Ελλάδα.
Τίποτε όμως δεν είναι σημαντικότερο για την τουριστική και αναπτυξιακή πολιτική μιας χώρας όπως η Ελλάδα, από την αρχή της αειφορίας. Δηλαδή από την ανάγκη μακροχρόνιου σεβασμού και διαφύλαξης των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας. Κορυφαία δε συγκριτικά πλεονεκτήματα είναι ο φυσικός πλούτος, συνεπώς και ο θαλάσσιος πλούτος και η πολιτιστική κληρονομιά.
Το Σύνταγμα στο άρθρο 24 επιβάλλει και το σεβασμό της αρχής της αειφορίας και τον πλήρη σεβασμό του φυσικού αλλά και του πολιτιστικού περιβάλλοντος. Μια θεμελιώδης δε διάταξη του άρθρου 24 είναι αυτή της παραγράφου 6 που επιβάλλει τη διηνεκή προστασία των μνημείων. Διάταξη που έχει επεξεργαστεί νομολογιακά εδώ και πολλά χρόνια το Συμβούλιο της Επικρατείας. Και σύμφωνα με τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας η προστασία αυτή πρέπει να είναι αδιάλειπτη. Φορέας δε οργάνωσης και διαχείρισης της προστασίας αυτής είναι εκ του Συντάγματος με αυτοτελείς αρμοδιότητες που δεν μπορούν να θιγούν από τον κοινό νομοθέτη, ο εκάστοτε Υπουργός Πολιτισμού και οι υπηρεσίες του.
Αυτό οφείλει να το γνωρίζει ο σημερινός Υπουργός Πολιτισμού και Πρωθυπουργός, ο οποίος δεν υπογράφει το νομοσχέδιο αυτό, όπως δεν το υπογράφει και ο έχων τη νομοθετική πρωτοβουλία για θέματα αρχαιολογικής πολιτικής Υφυπουργός του Υπουργείου Πολιτισμού.
Εν πάση περιπτώσει, θεωρώ ότι ο παριστάμενος Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας εκπροσωπεί αυθεντικά και τον Πρωθυπουργό και Υπουργό Πολιτισμού και θέλω να θέσω με σαφήνεια το πρόβλημα που προκύπτει.
Αν στόχος είναι να δημιουργήσουμε μια νέα νομοθεσία η οποία θα μπορεί να εφαρμοστεί χωρίς προβλήματα, άρα εάν θέλουμε να προχωρήσουμε σε έκδοση διοικητικών πράξεων που δεν θα ακυρώνονται σωρηδόν από το Συμβούλιο της Επικρατείας, πρέπει η ρύθμιση αυτή να σέβεται πλήρως την ενότητα της έννομης τάξης, τις διεθνείς συμβάσεις και πρωτίστως το Σύνταγμα της χώρας. Αυτό δεν συμβαίνει με το νομοσχέδιο αυτό. Και στο μέτρο που το νομοσχέδιο δημιουργεί αμφισημίες και αμφιβολίες ερμηνευτικές ως προς τις αρμοδιότητες των υπηρεσιών του Υπουργείου Ναυτιλίας και του Υπουργού Πολιτισμού που είναι στην περίοδο αυτή ο ίδιος ο Πρωθυπουργός της χώρας, θα υπάρχει πάντα ο κίνδυνος άμεσης ακύρωσης και εμπλοκής λόγω της νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Το πρόβλημα εστιάζεται κυρίως στα άρθρα 11 και 13. Η καθαρή και απλή λύση, για την οποία περιμένω να τοποθετηθεί στην αγόρευσή του επί της αρχής ο Υπουργός, είναι να προστεθεί στην ακροτελεύτια διάταξη σαφής ρήτρα, η οποία διατηρεί την ισχύ του αρχαιολογικού νόμου 3028/02. Εάν δεν επιλεγεί η λύση αυτή, τότε πρέπει να διατυπωθούν με απόλυτη σαφήνεια οι διατάξεις των άρθρων 11 και 13 του νομοσχεδίου.
Το άρθρο 11 είναι διατυπωμένο, έτσι ώστε να μπορεί να ερμηνευτεί με τρόπο που να θίγει θεμελιώδεις ρυθμίσεις του αρχαιολογικού νόμου και τις αρμοδιότητες του Υπουργείου Πολιτισμού.
Δηλαδή, πρωτίστως, το άρθρο 12 του αρχαιολογικού νόμου για την κήρυξη και οριοθέτηση αρχαιολογικών χώρων, μεταξύ αυτών και των ενάλιων αρχαιολογικών χώρων και το άρθρο 15 που δεν αφορά την κήρυξη και οριοθέτηση, αλλά τη θέσπιση δραστηριοτήτων μέσα σε κηρυγμένους και οριοθετημένους ενάλιους χώρους. Πρόκειται για δύο διαφορετικά πράγματα.
Επειδή όμως στο νομοσχέδιο, πιο συγκεκριμένα στο δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 1, του άρθρου 11 του νομοσχεδίου, προβλέπεται συμμετοχή του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας στην οριοθέτηση των ενάλιων αρχαιολογικών χώρων και όχι στη θέσπιση θεμιτών δραστηριοτήτων μέσα στους οριοθετημένους ενάλιους χώρους, που είναι άλλο πράγμα, έχουμε παραβίαση του Συντάγματος, της νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας και έχουμε έτσι την πηγή τεραστίων προβλημάτων που θα οδηγήσουν σε εμπλοκές, ακυρώσεις και περιπέτειες.
Άρα, πρέπει στο άρθρο 11 να είναι σαφής η παραπομπή στα άρθρα 12 και 15 του αρχαιολογικού νόμου, χωρίς καμιά άλλη απόκλιση ή αμφισημία. Και το ίδιο πρέπει να συμβεί στο άρθρο 13 όπου προβλέπεται η αρμοδιότητα του Υπουργού Περιβάλλοντος, αλλά η θεσμοθετημένη και ισχύουσα συναρμοδιότητα του Υπουργού Πολιτισμού για όλες τις χωροταξικές αρμοδιότητες του Υπουργού Περιβάλλοντος, δεν επαναλαμβάνεται. Και μπορεί να θεωρηθεί ότι εισάγεται εξαίρεση η οποία θα είναι αντισυνταγματική.
Προτείνω λοιπόν σε συνεργασία με τον Πρωθυπουργό και Υπουργό Πολιτισμού, μέχρι την αυριανή συνεδρίαση, όπου θα έχουμε και την κατ’ άρθρο συζήτηση και επεξεργασία, να λυθούν αυτά τα θέματα ώστε να είμαστε σαφείς ως πολιτεία, να μη δημιουργούμε φρούδες ελπίδες σε κάποιους που νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν εντατική υπερεκμετάλλευση φυσικών και πολιτιστικών πόρων για σκοπούς που δεν μπορεί να τους ελέγξει καμία έννομη τάξη στα σημερινά δεδομένα και από την άλλη μεριά να προστατεύσουμε την αρχή της αειφορίας και τα μεγάλα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα φυσικά και ανθρωπογενή.
Έχω ήδη διατυπώσει δύο λύσεις. Οι δύο λύσεις είναι σωρευτικές. Είναι η γενική επιφύλαξη της ισχύος του αρχαιολογικού νόμου, η παραπομπή του άρθρου 11 του νομοσχεδίου στα άρθρα 12 και 15 του αρχαιολογικού νόμου, χωρίς περαιτέρω αποκλίσεις ή διαφοροποιήσεις και η επαναφορά της αρμοδιότητας του Υπουργού Πολιτισμού στο άρθρο 13. Αυτές είναι οι ελάχιστες προϋποθέσεις συνταγματικής σοβαρότητος του νομοσχεδίου αυτού.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο Βουλευτής Ανδρέας Ανδριανόπουλος ζητεί ολιγοήμερη άδεια απουσίας του στο εξωτερικό.
Εγκρίνει η Βουλή;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Η Βουλή ενέκρινε.
Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Γεωργιάδης.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με πολλή προσοχή άκουσα την παρέμβαση του κ. Βενιζέλου, ο οποίος θεωρεί ότι το προτεινόμενο νομοσχέδιο χαρακτηρίζεται, πρώτον από αμφισημία και δεύτερον ότι θέτει σε κίνδυνο την αειφορία. Όμως, πρέπει να πω ότι η παρέμβασή του διέπεται ακριβώς από αυτήν τη λογική που το νομοσχέδιο τούτο έρχεται να αλλάξει.
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι εδώ έχουμε μια καινούργια Κυβέρνηση, η οποία έρχεται για να επιτρέψει, έρχεται για να διευκολύνει, έρχεται για να προάγει την ιδιωτική πρωτοβουλία, έρχεται για να προάγει, να απελευθερώσει και να μεγιστοποιήσει τα δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών, προστατεύοντας ταυτόχρονα εννοείται το δημόσιο συμφέρον. Και αυτό σε πλήρη αντίθεση με ένα καθεστώς απαγορεύσεων, το οποίο είχαμε συνηθίσει και βιώσει, ένα μίζερο καθεστώς απαγορεύσεων, το οποίο ήταν, αν θέλετε, καθεστώς παράνομων και παράλογων απαγορεύσεων, κρατικολάγνων απαγορεύσεων, απαγορεύσεων που μας γέμισαν γρηγορόσημα, που μας γέμισαν διαφθορά και που, αν θέλετε, μείωσαν στη συνείδηση του Έλληνα πολίτη την αξία και το ηθικό κύρος μιας απαγόρευσης.
Θα μου πείτε: «εδώ στον καταδυτικό τουρισμό βρήκες να τα πεις αυτά;» Ναι, όντως, διότι εδώ έχουμε μια ξεκάθαρη περίπτωση αλλαγής νοοτροπίας και σκέψης, η οποία αποτυπώνεται στο άρθρο 11 του νομοσχεδίου, το οποίο επιτρέπει αντί να απαγορεύει κατ’ αρχήν. Και αυτή είναι μία μεγάλη σημειολογικά αλλαγή του τρόπου με τον οποίο η νέα Κυβέρνηση αντιλαμβάνεται το ρόλο του κράτους.
Επικαλέστηκε ο κ. Βενιζέλος, το Συμβούλιο της Επικρατείας. Και εδώ θα μου επιτρέψετε, κύριοι συνάδελφοι, να πω ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας ακριβώς είχε πράξει και είχε νομοθετήσει αντίθετα με αυτά που επικαλέστηκε ο κ. Βενιζέλος.
Το Συμβούλιο της Επικρατείας -έχω τουλάχιστον τρεις αποφάσεις τις οποίες θα καταθέσω και στα Πρακτικά- έχει καταργήσει απαγορευτικές αποφάσεις, οι οποίες συλλήβδην παράγονταν από το Υπουργείο Πολιτισμού μέχρι πρόσφατα…
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Του κ. Βενιζέλου, οι οποίες είναι αντισυνταγματικές.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Και του κ. Βενιζέλου βεβαίως. Η τελευταία ήταν το 1995, αν ενθυμούμαι καλώς. Και έχω να διαβάσω και τρεις γραμμές σχετικά με το σκεπτικό με το οποίο το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριπτε τις αποφάσεις του κ. Βενιζέλου ως προφανώς αντισυνταγματικές. Το σκεπτικό ήταν το εξής: «Δεν επιτρέπεται», λέει το Συμβούλιο της Επικρατείας, «η κατά κανονιστικό τρόπο θέσπιση γενικών απαγορεύσεων αλλά σε συγκεκριμένη εκάστοτε ατομική περίπτωση επιβολή συγκεκριμένων μέτρων απαγορεύσεων». Δηλαδή, το Συμβούλιο της Επικρατείας ήδη πολλά χρόνια πριν προανήγγειλε αυτό το οποίο έρχεται η νέα Κυβέρνηση να πράξει. Πρέπει να σταματήσουμε δηλαδή να σκεπτόμαστε τι θα απαγορεύσουμε και πρέπει να αρχίσουμε να σκεπτόμαστε επιτέλους τι επιτρέπουμε, για να μπορέσουν οι παραγωγικές δυνάμεις αυτού του τόπου να πάρουν τις τύχες στα χέρια τους και να μην παραμένουν παγιδευμένες πίσω από σάπιες κρατικοδίαιτες αντιλήψεις, οι οποίες, επαναλαμβάνω, γέννησαν γρηγορόσημα και διαφθορά.
Καταθέτω στα Πρακτικά της Βουλής τις τρεις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας με τις οποίες ακυρώθησαν τρεις υπουργικές αποφάσεις, που, σε ευθεία γραμμή με τη λογική που εξέφρασε σήμερα ο Υπουργός Πολιτισμού κ. Βενιζέλος, απαγόρευαν αυτά τα οποία το σημερινό νομοσχέδιο έρχεται να επιτρέψει.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Νικόλαος Γεωργιάδης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Πέρασαν πάρα πολλά χρόνια. Άκουσα με πολλή προσοχή και θλίψη από τον εισηγητή μας ότι από το 1999 γίνεται πλέον συγκροτημένη προσπάθεια να μπορέσει να ανατραπεί αυτός ο τοίχος, αυτή η αρρωστημένη κρατικοδίαιτη νοοτροπία και φτάσαμε στο 2005, για να τα καταφέρουμε. Και νομίζω ότι αυτήν τη λογική της απαγόρευσης (το 90%- 95% της ελληνικής επικράτειας ήταν υπό καθεστώς απαγόρευσης σε σχέση με τις καταδύσεις αναψυχής και επιτρεπόταν σε κάποια σημεία, τα οποία ήταν άνευ ενδιαφέροντος) πέρασαν τόσα πολλά χρόνια, για να την ανατρέψουμε εδώ στην Ελλάδα, όταν σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο και ιδιαίτερα στις χώρες που μας ανταγωνίζονται τουριστικά τέτοιο καθεστώς ίσως να μην υπήρξε και ποτέ.
Είναι προφανές και ειπώθηκε με μεγάλη αξιοπιστία από τον εισηγητή μας το γεγονός ότι εδώ ανοίγει μια καινούργια δυνατότητα στο χώρο του τουρισμού: καταδυτικές επιχειρήσεις, εκπαιδευτές, καταδυτικά κέντρα, καταστήματα εξοπλισμού. Ακούσαμε κάποια νούμερα και αξίζει να τα ξαναθυμηθούμε. Τριάμισι εκατομμύρια Ευρωπαίοι πολίτες είναι καταδύτες και μ’ αυτόν το γνώμονα επιλέγουν ουσιαστικά και το πού θα πάνε στις διακοπές τους. Έχουμε 400.000 Έλληνες πιστοποιημένους καταδύτες. Αυτούς θέλουμε να τους κρατήσουμε στην Ελλάδα. «Μένουμε Ελλάδα» ήταν ένα από τα δυο μεγάλα μηνύματα της εξαιρετικά πετυχημένης καμπάνιας του καινούργιου Υπουργείου Τουρισμού στη χώρα και αυτό το «Μένουμε Ελλάδα» πρέπει να απευθύνεται και σ’ αυτούς τους 400.000 οι οποίοι θα ήθελαν να διερευνήσουν και να εξερευνήσουν τους ελληνικούς, τους δικούς τους βυθούς, πράγμα το οποίο τους έχουμε στερήσει με τη νοοτροπία την οποία έρχεται ξανά ο κ. Βενιζέλος να προσπαθεί να ξαναεπιβάλλει μην έχοντας αντιληφθεί ότι εδώ έχει αλλάξει ο τόπος, έχει αλλάξει η νοοτροπία και έχουμε καινούργια Κυβέρνηση, η οποία προωθεί ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που τόσα χρόνια δυστυχώς προωθούνται από το Υπουργείο Πολιτισμού.
Και βέβαια, υπάρχει μια επίκληση της αειφορίας και μιας ειδικής ευαισθησίας για την αρχαιοκαπηλία. Εγώ θα σας πω δυο πράγματα τα οποία πιστεύω αρκετά έντονα. Αν οι αρχαιολογικοί προορισμοί ήταν απηγορευμένης προσβάσεως για τους πολίτες, εγώ πιστεύω ότι θα είχαν διαλυθεί, πέραν του ότι πιστεύω ότι δεν είχαν και καμία αξία τελικά. Ένα έργο τέχνης, ένα έργο πολιτισμού, αν οι πολίτες δεν μπορούν να το επισκεφθούν και να το βιώσουν, τι αξία έχει; Εμένα δεν με ενδιαφέρει ο αρχαιολογικός θησαυρός, ο οποίος είναι κρυμμένος. Εμένα με ενδιαφέρει ο αρχαιολογικός θησαυρός και το έργο τέχνης το οποίο μπορώ να επισκεφθώ και να βιώσω.
Στην Κέρκυρα ο Ιωάννης Καποδίστριας, ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας, προκειμένου να μπορέσει να προωθήσει την πατάτα στη συνείδηση του Κερκυραϊκού λαού -που δεν έτρωγε πατάτες, γιατί ήταν βρώμικες και στο υπέδαφος- δημιούργησε ένα μποστάνι με πατάτες και έβαλε να τις φρουρούν ακριβώς, για να μπορέσουν οι Κερκυραίοι –πράγμα το οποίο και έπραξαν- λαθραία να μπουν μέσα να τις κλέψουν και να τις φυτέψουν στα δικά τους μποστάνια, για να τις φάνε. Γιατί, σου λέει, αφού φρουρείται, πάμε να το κλέψουμε. Εγώ θεωρώ ότι στην Ελλάδα αυτή η νοοτροπία του «φρουρείν και απαγορεύειν» έχει δημιουργήσει επανειλημμένως προβλήματα και θεωρώ ότι όσο πιο προσβάσιμα είναι τα μνημεία τόσο λιγότερο θα κινδυνεύσουν από αρχαιοκαπηλία.
Άλλωστε δημιουργώντας ένα μουσείο θαλάσσης, που αυτό το νομοσχέδιο δίνει τη δυνατότητα να γίνει, θα μπορούσαμε να έχουμε αρχαιοφύλακες ή αρχαιολόγους καταδύτες οι οποίοι θα μπορούν να παίζουν το ρόλο του οδηγού σε μια αρχαιολογική περιήγηση και ταυτόχρονα να φρουρούνται εφόσον πλέον θα γνωρίζουμε ότι εκεί θα επιτρέπονται οι καταδύσεις και θα είναι και αξιοποιήσιμοι προορισμοί τουριστικά.
Ένα δεύτερο σημείο που πρέπει να τονίσω είναι ότι δεν πρέπει να υποτιμούμε –και η αντιπολίτευση συνέχεια το κάνει- την συνείδηση του καταδύτη ή του έλληνα πολίτη. Ο καταδύτης έχει πολύ έντονη οικολογική συνείδηση. Υπάρχουν καταδυτικοί προορισμοί σε κοραλλιογενείς υφάλους στους τροπικούς τουριστικούς προορισμούς όπου οι καταδύτες δεν αγγίζουν τίποτα, ούτε καν ένα κοράλλι. Διότι αντιλαμβάνονται ότι δεν πρέπει και βεβαίως υπάρχει πάντοτε ο εκπαιδευτής ο οποίος τους πηγαίνει και τους δείχνει τον τόπο και βέβαια υπάρχει και μια επιτήρηση από πρώτο χέρι.
Κλείνοντας να πω ότι οι διατάξεις του νομοσχεδίου είναι πλήρεις. Ενσωματώνουν όλα τα προβλεπόμενα από διεθνείς οργανισμούς. Ενσωματώνουν πρότυπα Ευρωπαϊκής Ένωσης, ρυθμίζουν ζητήματα αδειών, πιστοποιητικών ασφάλισης. Δημιουργεί το νομοσχέδιο ένα πλήρως και ασφαλές πλαίσιο λειτουργίας. Θεωρώ ότι αυτό το οποίο σηματοδοτεί, ιδιαίτερα το άρθρο 11 του νομοσχεδίου αυτού, είναι η αλλαγή νοοτροπίας. Μια αλλαγή την οποία η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας την έχει φέρει σε όλα τα επίπεδα και που τη βλέπουμε και εδώ σ’ αυτό το νομοσχέδιο.
Εγώ συγχαίρω τον Υπουργό, συγχαίρω τον εισηγητή και μετά βδελυγμίας αποκρούω την παρέμβαση του κ. Βενιζέλου που θεωρώ ότι είναι ετεροχρονισμένη και παλαιολιθική.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Γεωργιάδη. Το λόγο έχει ο συνάδελφος, κ. Γεώργιος Ανωμερίτης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΝΩΜΕΡΙΤΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο τουρισμός και η ναυτιλία συμμετέχουν κατά 70% στη δημιουργία του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος. Αυτό το λέω γιατί έχουν καλλιεργηθεί πολλές ψευδαισθήσεις για την αναπτυξιακή πορεία αυτού του τόπου και κάποτε πρέπει να ασχοληθούμε μ’ αυτά τα δυο προϊόντα με πολύ περισσότερο ζήλο στήριξης από το να θεοποιούμε την βιομηχανία ή άλλες δραστηριότητες που από τα πράγματα έχουν συρρικνωθεί. Όποιος γνωρίζει και παρατηρεί την εξέλιξη των μεγεθών μας, θα δει ότι ήδη ο πρωτογενής τομέας έχει συρρικνωθεί στο 10% και η βιομηχανία σε μονοψήφιο αριθμό.
Έτσι αυτό το σχέδιο νόμου, που από σύμπτωση αγκαλιάζει αυτούς τους δυο τομείς, τον τουρισμό και την ναυτιλία, είναι ένα νομοσχέδιο που στηρίζει, δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας και φυσικά νέες ειδικότητες μέσα σε ένα περιβάλλον σύγχρονου τουριστικού προϊόντος και ιδιαίτερα μιας χώρας που κυριαρχείται από τη θάλασσα και το θαλάσσιο περιβάλλον.
Ο θαλάσσιος τουρισμός δεν είναι όμως, ό,τι υπάρχει στην επιφάνεια της θάλασσας. Θαλάσσιος τουρισμός δεν είναι μόνο η ακτοπλοΐα και τα σκάφη αναψυχής. Είναι και οι υποθαλάσσιες δραστηριότητες και μια απ’ αυτές είναι οι καταδύσεις αναψυχής. Είναι μάλιστα μια δραστηριότητα, η οποία έχει μηδενική επίδραση στο περιβάλλον. Ενώ όλες οι άλλες δραστηριότητες στην επιφάνεια της θάλασσας έχουν αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, μικρές ή μεγάλες, οι καταδύσεις αναψυχής έχουν μηδενική επίπτωση στο θαλάσσιο περιβάλλον. Αυτό το είχαμε εξετάσει πάρα πολλές φορές και ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του Άτυπου Συμβουλίου, όταν ψηφίσαμε και τη Διακήρυξη της Πάτμου για το θαλάσσιο περιβάλλον όλοι οι υπουργοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και φυσικά δεν θα στήριζα ποτέ μια δραστηριότητα, η οποία θα είχε αρνητικές θέσεις για το περιβάλλον.
Η εισήγηση του εισηγητή της Πλειοψηφίας και εισήγηση του εισηγητή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. του κ. Διαμαντίδη, είναι πληρέστατες όσον αφορά τη στήριξη του νομοσχεδίου αυτού.
Θα ήθελα μόνο να προσθέσω κοντά στις ευχαριστίες στις οποίες αναφερθήκατε –κι αυτό επειδή μου το θύμισε ο κ. Παπουτσής χθες- ότι πρέπει να αναφερθεί εκτός από τους εν ενεργεία αξιωματικούς του Λιμενικού Σώματος, οι οποίοι έχουν πολύ μεγάλη και σημαντική προσφορά στη διατύπωση αυτού του νομοσχεδίου και τον κ. Αργυρακόπουλο -αναφέρω το όνομά του επειδή δεν είναι εν ενεργεία- του οποίου το αρχικό σχέδιο για το νομοσχέδιο, έχουμε σήμερα το οποίο εδώ παραδόθηκε στον κ. Παπουτσή πριν από τη δική μου υπουργία.
Πράγματι, σ’ αυτό το σχέδιο νόμου ήδη δύο μέρη του έχουν θεσμοθετηθεί. Με το νόμο 3153/2003 -γι’ αυτό και δεν είναι μέσα σ’ αυτόν το νόμο- έχει θεσμοθετηθεί πρώτον η βύθιση πλοίων για τη δημιουργία τεχνητών υφάλων και για τα αλιευτικά αποθέματα, αλλά και για τις καταδύσεις αναψυχής και δεύτερον οι υποθαλάσσιες περιηγήσεις με υποβρύχιο σκάφος για αναψυχή, θεσμικά πλαίσια που δεν υπήρχαν μέχρι το 2003.
Εγώ θέλω να παραμείνω στο κυρίως ερώτημα, που τίθεται από πολλές πλευρές και που απασχόλησε τότε και εμάς. Κάνοντας μία παρένθεση, πρέπει να πω ότι αυτό το νομοσχέδιο το παρουσιάσαμε στην τελική του μορφή στις 7 Μαΐου του 2003, παρά τις όποιες αντιρρήσεις και αντιδράσεις και φυσικά το καταθέσαμε, για να προλάβουμε το χρόνο και στη νομοτεχνική υπηρεσία της Βουλής. Φυσικά, ήλθαν μετά οι αλλαγές στο ΥΕΝ και οι εκλογές και αυτό το νομοσχέδιο δεν προχώρησε. Εν πάση περιπτώσει, έρχεται σήμερα για να το κρίνουμε.
Πιστεύω ότι το ερώτημα που έμπαινε σ’ όλη αυτήν την καθυστέρηση -που δικαιολογημένα ο συνάδελφος κ. Γεωργιάδης έθεσε ως ερώτημα- είναι ότι από το 1999 συμφωνούσατε οι Βουλευτές που είχατε πρωτοβουλία, οι Υπουργοί, οι πάντες στο εξής: Πώς και χάνουμε σ’ αυτόν τον τόπο τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα;
Κάνοντας μόνο μία παρένθεση, θα σας πω ότι αυτό είναι ένα γενικότερο φαινόμενο. Με μελέτη που έχω κάνει -με την ιδιότητα παλιότερα και του διοικητή Τράπεζας, όχι του Βουλευτή ή του μελετητή- μεταξύ της απόφασης του επιχειρηματία για τη δημιουργία μιας επένδυσης στην Ελλάδα και της έναρξης δραστηριότητας της επιχείρησης, ο χρόνος που έχω υπολογίσει ότι μεσολαβεί μέσα από τα αναπτυξιακά νομοσχέδια με βάση τα πραγματικά στοιχεία των Φ.Ε.Κ., είναι δυστυχώς τριάμισι χρόνια.
Παρόλα αυτά όμως, έχουμε ένα νομοσχέδιο και πρέπει να σχολιάσουμε την «καρδιά» του. Φυσικά και δεν μπορούν να υπάρχουν οι γενικές απαγορεύσεις. Τη γενική απαγόρευση –όχι γιατί το λέει το Συμβούλιο της Επικρατείας- δεν μπορούμε να τη δεχθούμε εμείς που νομοθετούμε. Από την άλλη πλευρά, έχουμε μεγάλη υποχρέωση να προστατεύουμε μαζί με το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούμε και δημιουργούμε και την πολιτιστική μας κληρονομιά, γι’ αυτό και στηρίξαμε το σχετικό νόμο που ψηφίστηκε πριν από μερικά χρόνια.
Αντίθετα, πιστεύω ότι πρέπει να πάμε και πιο πέρα, να δημιουργήσουμε επισκέψιμους υποβρύχιους αρχαιολογικούς χώρους, να ενισχυθεί η υπηρεσία ενάλιων αρχαιοτήτων και στο κάτω-κάτω να βοηθηθούν, υπάρχουν δε γι’ αυτό πολλές απαγορευτικές διατάξεις στο σχέδιο νόμου. Υπάρχει απαγόρευση ακόμα και για φωτογράφηση αρχαίων αντικειμένων στο βυθό. Αυτό το θεωρώ υπερβολικό. Όμως, κάποτε πρέπει να σκεφθούμε και από την ιστορία μας, ότι αυτοδύτες ή δύτες έφεραν τα σημαντικότερα αρχαιολογικά ευρήματα, τα οποία εκθέτουμε σήμερα στον τόπο από το «Κυρήνεια» μέχρι το μηχανισμό των Αντικυθήρων και από τα αγάλματα χ έως ψ. Ξέρετε, αυτή είναι μία λογική που διαιρεί και τους ίδιους τους αρχαιολόγους, διότι εκατό χρόνια κάναμε να κατασκευάσουμε το μετρό στην Αθήνα μην τύχει και πέσουμε πάνω στα αρχαία και αφού κάναμε το μετρό, βρήκαμε και εκθέτουμε σήμερα δυόμισι χιλιάδες αρχαία αντικείμενα.
Όλα αυτά πρέπει να έχουν ένα μέτρο. Δεν μπορούμε να δεχθούμε, ούτε τη μία λύση της γενικής απαγόρευσης, επειδή δεν μπορούμε να οριοθετήσουμε, αλλά ούτε και την άλλη λύση να μπορεί να κάνει ο καθένας ό,τι θέλει σ’ αυτή τη χώρα, διότι χωρίς αυτό το νομοσχέδιο σήμερα κάνει ο καθένας ό,τι θέλει σ’ αυτήν τη χώρα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ναυτιλία –και αυτό φαίνεται, κύριε Υπουργέ, και απ’ αυτό το νομοσχέδιο- απαιτεί ευρύτερες συναινέσεις. Είναι μία δραστηριότητα που έχει σχέση με τη θάλασσα και το θαλάσσιο τουρισμό, αλλά ευρύτατες συναινέσεις δεν γίνονται –μια και είναι το πρώτο νομοσχέδιο που φέρνετε στη Βουλή- με τη μέχρι σήμερα συγκρουσιακή λογική που πολλές φορές έχετε, και μάλιστα απόντων ημών.
Εγώ δεν θα σας θέσω τώρα τέτοια ερωτήματα και τέτοια ζητήματα. Θα ήθελα να σας πω -όπως έκανα όταν αναλάβατε το Υπουργείο, όταν ήρθα και συζητήσαμε μεταξύ των άλλων και αυτό το νομοσχέδιο- ότι μπορούμε να συζητάμε και για την ακτοπλοΐα και για ό,τι θέλετε, όχι όμως με γενικόλογες προσκλήσεις προς τα κόμματα. Εδώ, στη Βουλή, να κάτσουμε να δούμε πού διαφωνούμε και πού συμφωνούμε και να βρούμε κοινές συνισταμένες.
Όταν, όμως, δηλώνατε πριν από τρεις εβδομάδες, κύριε Υπουργέ, ότι «πολιτικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου με υπόγειες διαδρομές έχουν κοινούς λογαριασμούς στην Ελβετία με ακτοπλόους», με τέτοιες προσβλητικές εκφράσεις δεν θα συζητήσουμε ποτέ. Ούτε θα συζητήσουμε, τι υπονοείτε όταν ο κ. Αγούδημος βάφτισε «ΔΗΜΗΤΡΟΥΛΑ» το πλοίο του προς τιμήν της συζύγου του τότε Πρωθυπουργού Α. Παπανδρέου, όταν δηλώνετε μάλιστα ότι είναι και φίλος σας- ξέρετε ότι την κόρη του κ. Αγούδημου τη λένε Δήμητρα. Και όπως ξέρετε -επειδή ήμουν κι εγώ στο πλοίο- με το οποίο πηγαίναμε στην Τήνο ήταν το «ΠΗΝΕΛΟΠΗ Α΄» του αδελφού του κ. Μάκη Αγούδημου, της «AGOUDIMOS LINES», που είναι άλλη εταιρεία από αυτήν που υπονοείτε.
Θα κλείσω εδώ -γιατί δεν θέλω να συνεχίσω, διαταράσσοντας το καλό σημερινό κλίμα- λέγοντας το εξής: Σήμερα χαίρομαι γιατί εδώ φέρνετε ένα νομοσχέδιο πολιτικής.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Ανωμερίτη, σας παρακαλώ ολοκληρώστε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΝΩΜΕΡΙΤΗΣ: Τελειώνω σε ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
Και βλέπετε ότι το κλίμα είναι θετικό για να σας στηρίξουμε. Με άσκηση παραπολιτικής, όμως, δεν προχωράνε τα πράγματα σε αυτόν τον τόπο. Και σας το λέω για να εγκαταλείψετε στο μέλλον την εφήμερη αναγνωσιμότητα σε παραπολιτικές στήλες εφημερίδων, διότι υπάρχουν σοβαρά θέματα, όπως αυτό το νομοσχέδιο που φέρνετε, που βλέπετε ποια είναι η δική μας συμπεριφορά.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Ανωμερίτη.
Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Κυριάκος Μητσοτάκης.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ως Βουλευτής αλλά και ως ερασιτέχνης αυτοδύτης, ο οποίος βέβαια δεν διαθέτει την εμπειρία του εισηγητή μας, του κ. Καμμένου, πρέπει να σας πω ότι με ιδιαίτερη χαρά διαπιστώνω ότι έρχεται έστω και με καθυστέρηση στη Βουλή ένα νομοσχέδιο το οποίο θεσπίζει ένα σύγχρονο νομικό πλαίσιο σχετικά μ’ αυτήν την πολύ σημαντική δραστηριότητα των καταδύσεων αναψυχής στη χώρα μας.
Θα συνεχίσω κι εγώ στη λογική του κ. Ανωμερίτη και θα χαιρετίσω με τη σειρά μου το συναινετικό κλίμα, το οποίο υπάρχει σήμερα στη Βουλή, σχετικά με ένα θέμα το οποίο πραγματικά δεν είναι ήσσονος σημασίας. Είναι ένα θέμα εξαιρετικά σημαντικό. Τα ζητήματα του τουρισμού, όπως και τα ζητήματα ναυτιλίας είναι ζητήματα στα οποία θα πρέπει να μπορούμε να συμφωνούμε και να χαράσσουμε μία εθνική στρατηγική. Και πραγματικά ελπίζω –εκφράζω αυτήν την ελπίδα, αν και δεν μπορώ να σας πω ότι είμαι βέβαιος- ότι αυτό το κλίμα συναίνεσης, το οποίο βλέπουμε σήμερα, μπορούμε να το συνεχίσουμε και σε άλλες νομοθετικές πρωτοβουλίες.
Κύριε Πρόεδρε, θέλω να αναφερθώ σε δύο συγκεκριμένες οπτικές γωνίες του νομοσχεδίου, οι οποίες έχουν αναφερθεί και από άλλους συναδέλφους.
Θα ήθελα, όμως, να τονίσω και ορισμένα σημεία, τα οποία πιστεύω ότι έχουν την αξία τους.
Το πρώτο αφορά τη σημασία των καταδύσεων για την ανάπτυξη του τουριστικού μας προϊόντος.
Είναι βέβαιο –έχει διαπιστωθεί πολλές φορές και σ’ αυτήν την Αίθουσα- ότι το παραδοσιακό τουριστικό μας προϊόν, όπως το γνωρίσαμε και όπως αναπτύχθηκε στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια, πρέπει να εμπλουτιστεί και με άλλες δραστηριότητες, οι οποίες μπορούν να προσελκύσουν τουρίστες υψηλών εισοδημάτων. Αναφέρομαι στο συνεδριακό τουρισμό, στον οικοτουρισμό, στον ιαματικό τουρισμό, στον τουρισμό ο οποίος σχετίζεται με το γκολφ και φυσικά στον καταδυτικό τουρισμό, το αντικείμενο του σημερινού νομοσχεδίου.
Αναφέρθηκε και από τον εισηγητή ότι υπάρχουν χώρες ολόκληρες με πολύ σημαντική παρουσία στον τουριστικό χάρτη, όπως οι Μαλδίβες και οι Σεϋχέλλες, οι οποίες έχουν χτίσει το τουριστικό τους προϊόν γύρω από τις καταδύσεις.
Εγώ, όμως, θα σας έλεγα ότι το καλύτερο παράδειγμα για την Ελλάδα δεν είναι αυτές οι χώρες. Είναι το παράδειγμα της Αιγύπτου, στο οποίο αναφέρθηκε και ο συνάδελφος κ. Αλιβιζάτος, μια χώρα η οποία είχε ένα παρεμφερές, αν θέλετε, τουριστικό πρόβλημα με την Ελλάδα, με την έννοια ότι έδινε πολύ μεγάλη έμφαση στην πολιτιστική της κληρονομιά, η οποία όμως σε δέκα χρόνια ανέπτυξε με πάρα-πάρα πολύ επιθετικό τρόπο τη δραστηριότητα του καταδυτικού τουρισμού στην Ερυθρά Θάλασσα.
Αν πάτε σήμερα στο Σάρμελ Σέικς, το θέρετρο της Ερυθράς Θάλασσας, θα διαπιστώσετε ότι μέσα σε δέκα χρόνια κατασκευάστηκαν πάνω από είκοσι πέντε χιλιάδες κλίνες. Και η Αίγυπτος απέκτησε μέσα σε ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μια καινούργια και πολύ σημαντική πηγή εισοδημάτων.
Και είναι σημαντική πηγή εισοδημάτων ο καταδυτικός τουρισμός, επειδή πραγματικά δεν αποτελεί μια περιφερειακή ή μια εκκεντρική αν θέλετε, δραστηριότητα, με την οποία ασχολούνται κάποιοι λίγοι, οι οποίοι μπορεί να έχουν ένα ιδιαίτερο «ψώνιο» με το να βουτάνε. Τα νούμερα είναι αυτά, τα οποία ανέφερε και ο εισηγητής μας και ο κ. Γεωργιάδης: 3,5 εκατομμύρια Ευρωπαίοι ασχολούνται σήμερα με τον καταδυτικό τουρισμό -και 400.000 Έλληνες, για να μην τους ξεχνούμε και αυτούς- οι οποίοι υπολογίζεται ότι δαπανούν συνολικά παραπάνω από 2.000.000.000 ευρώ γι’ αυτήν τους τη δραστηριότητα. Οι άνθρωποι αυτοί επιλέγουν τον τουριστικό τους προορισμό με γνώμονα τη δυνατότητα που μπορεί να έχουν να καταδυθούν. Και είναι προφανές ότι δεν θα επιλέξουν την Ελλάδα στο βαθμό που δεν θα τους επιτρέπαμε, όπως δεν το κάναμε μέχρι σήμερα, να μπορούν να ασκούν αυτή την πολύ όμορφη δραστηριότητά τους.
Γιατί η Ελλάδα είναι ελκυστικός καταδυτικός προορισμός, δεν χρειάζεται να το επαναλάβω με μεγάλη λεπτομέρεια: διαθέτουμε 15.000 χιλιόμετρα ακτών με πολύ διαφορετικό φυσικό πλούτο -άλλος ο βυθός του Ιονίου, άλλος ο βυθός του Αιγαίου- έχουμε πολύ καλές θερμοκρασίες γεγονός που επιτρέπει τις καταδύσεις τουλάχιστον οκτώ μήνες το χρόνο, είμαστε ασφαλής προορισμός ως χώρα και έχουμε και ασφαλή νερά. Δεν κυκλοφορούν στα νερά μας ούτε λευκοί καρχαρίες -αυτοί αλλού μπορεί να κυκλοφορούν, στα νερά μας δεν κυκλοφορούν- ούτε επικίνδυνα χταπόδια ούτε άλλου είδους πλάσματα, τα οποία πραγματικά μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο τη ζωή του καταδύτη. Και βέβαια διαθέτουμε και το πλεονέκτημα των ενάλιων αρχαιοτήτων, στο οποίο θ’ αναφερθώ στη συνέχεια, γιατί πραγματικά πιστεύω ότι είναι εκείνο το πλεονέκτημα, το οποίο εφόσον το αξιοποιήσουμε σωστά, έχει τη δυνατότητα να μας διαφοροποιήσει από καταδυτικά προϊόντα άλλων χωρών.
Πράγματι, η σημαντική καινοτομία του νομοσχεδίου, όπως κατατέθηκε από το Υπουργείο, έγκειται στο άρθρο 11 ότι αντιστρέφουμε τελείως τη λογική, ότι δεν απαγορεύουμε τις καταδύσεις παρά μόνον εκεί που επιτρέπονται, αλλά τις επιτρέπουμε παντού, εκτός από συγκεκριμένες περιοχές, τις οποίες απαγορεύουμε. Το μεγάλο ερώτημα, το οποίο τέθηκε και από τους συναδέλφους της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αλλά και από τον κ. Κουβέλη μετ’ επιτάσεως, είναι το κατά πόσον αυτή η απελευθέρωση των καταδύσεων θέτει σε κίνδυνο επί της ουσίας την πολιτιστική μας κληρονομιά.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εγώ δεν πιστεύω ότι το καθεστώς που υπήρχε μέχρι σήμερα και απαγόρευε τις καταδύσεις στο 95% του θαλάσσιου χώρου της Ελλάδος, προστάτευε επί της ουσίας τις ενάλιες αρχαιότητες στη χώρα μας. Γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ότι αυτή η απαγόρευση δεν μπορούσε επί της ουσίας να επιβληθεί, να εφαρμοστεί από ένα Λιμενικό Σώμα, το οποίο παρά τις φιλότιμες προσπάθειες ήταν αδύνατο να επιτηρήσει όλο τον ελληνικό θαλάσσιο χώρο. Εγώ πραγματικά πιστεύω ότι όσο περισσότεροι συνειδητοποιημένοι αυτοδύτες βουτούν στις θάλασσές μας, τόσο λιγότερο κινδυνεύουν τελικά οι ενάλιες αρχαιότητές μας από τους ασυνείδητους αρχαιοκάπηλους. Και το παράδειγμα που δίνω είναι το παράδειγμα ενός δάσους, το οποίο μπορεί κάποιοι επίδοξοι να θέλουν να κάψουν. Σε ένα δάσος, λοιπόν, που δεν είναι ανοιχτό σε επισκέπτες, αυξάνεται επί της ουσίας ο κίνδυνος να παρεισφρήσουν κάποιοι και να το κάψουν.
Το ίδιο συμβαίνει και με το βυθό μας. Οι άνθρωποι που βουτούν -αναφέρθηκε και από προηγούμενους ομιλητές- είναι συνειδητοποιημένοι, είναι εκπαιδευμένοι στη λογική ότι θα προστατεύουν το βυθό. Δεν ακουμπούν τα ευρήματα, τα οποία βλέπουν. Αντιμετωπίζουν με πολύ μεγάλο σεβασμό το βυθό, στον οποίο βουτούν. Κατά συνέπεια, αυτοί είναι οι φυσικοί προστάτες των ενάλιων αρχαιοτήτων μας, πέραν του ότι θα είναι αυτοί που θα εντοπίσουν πιθανώς και άλλους θησαυρούς, οι οποίοι βρίσκονται σήμερα στον ελληνικό θαλάσσιο χώρο και τους οποίους δεν έχουμε μέχρι τώρα εντοπίσει.
Θα ήθελα όμως να σταθώ στο σημείο αυτό στην παρατήρηση που έκανε ο κ. Ανωμερίτης σχετικά με τη δυνατότητα που δίνει -μερικώς κατά την άποψή μου- το νομοσχέδιο στη δημιουργία υποβρύχιων μουσείων. Θα πω ευθέως ότι πρέπει να είμαστε πολύ πιο τολμηροί σ’ αυτήν την κατεύθυνση. Μπορεί να έχουμε έναν όμορφο βυθό, αλλά το πραγματικό συγκριτικό μας πλεονέκτημα, ο λόγος για τον οποίο κάποιος καταδύτης θα επιλέξει την Ελλάδα από την Αίγυπτο ή από έναν άλλο προορισμό θα είναι η δυνατότητα που πρέπει να του δώσουμε να επισκέπτεται με σαφή και καθορισμένο τρόπο ενάλιες αρχαιότητες. Αυτό είναι το συγκριτικό μας πλεονέκτημα και αυτό πρέπει να αξιοποιήσουμε.
Το άρθρο 11, κύριε Υπουργέ, απαγορεύει με πολύ μεγάλη σαφήνεια –και το λέει- σε προσδιορισμένες από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού θαλάσσιες περιοχές την κατάδυση. Εγώ θα ήθελα να εξετάσετε τη δυνατότητα να προστεθεί στο άρθρο αυτό μία φράση, που θα είναι η ακόλουθη: «Το Υπουργείο Πολιτισμού δύναται να χαρακτηρίσει ορισμένους από τους κηρυγμένους» -τονίζω το «κηρυγμένους»- «ενάλιους αρχαιολογικούς χώρους ως υποβρύχια μουσεία, στα οποία επιτρέπεται καθοδηγούμενη κατάδυση πάντα με συνοδεία δυτών-φυλάκων αρχαιοτήτων ή αρχαιολόγων».
Θα επαναλάβω αυτό που είπα και στην επιτροπή: Ας κάνουμε, κύριε Υπουργέ, με την ευκαιρία αυτού του νομοσχεδίου, ένα βήμα παραπάνω.
Ας έρθουμε σε μία συνεννόηση με το Υπουργείο Πολιτισμού και στην αρχή σε ορισμένους αρχαιολογικούς χώρους ας δοκιμάσουμε πιλοτικά το μοντέλο αυτό της επίσκεψης σε αρχαία ναυάγια ή αρχαίες πόλεις, οι οποίες πραγματικά θα προσελκύσουν το ενδιαφέρον και ξένων τουριστών αλλά και Ελλήνων. Εκεί έγκειται η μεγάλη πρόκληση.
Ενώ το νομοσχέδιο είναι απολύτως σωστό και λύνει αρμοδιότητες του παρελθόντος, πιστεύω ότι, αν προχωρήσουμε και αν κάνουμε αυτό το βήμα παραπάνω και δώσουμε με σαφήνεια τη δυνατότητα να μπορούμε έστω και πιλοτικά να ανοίξουμε ορισμένους αρχαιολογικούς χώρους πάντα με συνοδεία αρχαιολόγων καταδυτών σε επισκέψεις, θα έχουμε κάνει ένα πραγματικά πολύ σημαντικό βήμα για να αναπτύξουμε μια πολύ μεγάλη και μέχρι σήμερα ανεκμετάλλευτη τουριστική αγορά.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Μητσοτάκη.
Το λόγο έχει η συνάδελφος κ. Ελπίδα Τσουρή.
ΕΛΠΙΔΑ ΤΣΟΥΡΗ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι γνωστό ότι η Ελλάδα και ιδιαίτερα τα νησιά της αποτελούν λόγω του μοναδικού φυσικού τους τοπίου των ιδανικών κλιματολογικών συνθηκών αλλά και της ασφάλειάς τους ένα μοναδικό καταδυτικό προορισμό.
Η προσπάθεια προώθησης διαρθρωτικών οργανωτικών και λειτουργικών αλλαγών βελτιστοποίησης του υφιστάμενου νομοθετικού καθεστώτος για την ανάπτυξη των καταδύσεων αναψυχής, η οποία ξεκίνησε πριν από μερικά χρόνια με πρωτοβουλία διακομματικής επιτροπής Βουλευτών, ολοκληρώνεται σήμερα με την ψήφιση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου.
Γνωρίζουμε όμως ότι το σωστό και ολοκληρωμένο νομοθετικό πλαίσιο αποτελεί τη βάση, το θεμέλιο σ’ αυτήν την προσπάθεια, αλλά δεν είναι αρκετό. Θα πρέπει με συνέπεια, αποτελεσματικότητα και ταχύτητα η πολιτεία, μέσα από την έκδοση και την υλοποίηση όλων των απαιτούμενων εκτελεστικών διαταγμάτων και λοιπών διοικητικών πράξεων από τα συναρμόδια Υπουργεία, να προχωρήσει στην πλήρη εφαρμογή του. Ενδεικτικά αναφέρω τις κανονιστικές αποφάσεις που απαιτούνται για την ανάπτυξη των καταδυτικών πάρκων, αρμοδιότητας του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., αλλά και την ανάπτυξη τμημάτων υπερβαρικής ιατρικής, αρμοδιότητας κυρίως του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
Το σημαντικότερο σημείο του νομοσχεδίου αποτελεί το άρθρο 11, με το οποίο επιχειρείται η απελευθέρωση άσκησης υποβρυχίων δραστηριοτήτων σε όλη την επικράτεια με εξαίρεση σαφώς προσδιορισμένων περιοχών ενάλιων αρχαιολογικών χώρων και οικολογικά ευαίσθητων θαλάσσιων οικοσυστημάτων.
Κατανοούμε τις αντιδράσεις και συμμεριζόμαστε την ευαισθησία των Ελλήνων αρχαιολόγων. Η οριοθέτηση των ενάλιων αρχαιολογικών χώρων αποτελεί μία εξαιρετικά δυσχερή υπόθεση, η οποία απαιτεί σημαντικούς ανθρώπινους αλλά και υλικούς πόρους και τεχνικά μέσα. Όλοι θα συμφωνήσουμε, όμως, ότι η σχεδόν καθολική απαγόρευση δεν έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Ο επαγγελματίας αρχαιοκάπηλος έχει πολύ πιο εύκολα πρόσβαση σε μία απαγορευμένη αλλά και έρημη περιοχή παρά σε μία περιοχή όπου λειτουργούν νόμιμες επιχειρήσεις ή υπάρχει παρουσία εξουσιοδοτημένων πολιτών, αυτοδυτών, τουριστών ή άλλων. Είναι, λοιπόν, αναγκαία και επιτακτική η ανάγκη ενίσχυσης των αρμόδιων υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού. Παράλληλα, με κατάλληλη ενημέρωση και παιδεία, με συμμάχους τις τοπικές κοινωνίες και τους φορείς οι αυτοδύτες μπορούν να εξελιχθούν στους καλύτερους θεματοφύλακες των ενάλιων αρχαιοτήτων αλλά και να είναι πρωτοπόροι στην ανακάλυψη νέων.
Στη συνέχεια θα ήθελα να κάνω ορισμένες παρατηρήσεις όσον αφορά στα άρθρα του νομοσχεδίου, τα οποία αποτελούν και τροποποιήσεις του ν. 2932. Κατ’ αρχήν, με το άρθρο 18 ουσιαστικά δίνεται η δυνατότητα τακτικής δρομολόγησης πλοίων με υποβολή δηλώσεων δρομολόγησης μετά την 31η Ιανουαρίου.
Πρέπει, λοιπόν, να επισημάνουμε ότι το συγκεκριμένο άρθρο αφορά στην εκπρόθεσμη υποβολή δήλωσης για τακτική δρομολόγηση πλοίων η οποία είναι εκ του νόμου υποχρεωτική για περίοδο ενός έτους, ενώ παράλληλα διατηρείται σε ισχύ, όπως έχει, το καθεστώς για τις έκτακτες δρομολογήσεις. Άρα, είναι προφανές ότι μοναδικός σκοπός του συγκεκριμένου άρθρου είναι η νομιμοποίηση των τελευταίων εναρμονισμένων πρακτικών ορισμένων ακτοπλόων, οι οποίοι υπέβαλαν εκπρόθεσμες δηλώσεις τακτικών δρομολογήσεων, αλλά και των αποφάσεων αποδοχής τους από το αρμόδιο Υπουργείο. Η δυνατότητα εκπρόθεσμης τακτικής δρομολόγησης, πρώτον, δεν διασφαλίζει ίση μεταχείριση με τους εμπρόθεσμους πλοιοκτήτες.
Δεύτερο και κυριότερο, είναι ορατός ο κίνδυνος αναίρεσης κάθε έννοιας προγραμματισμού δρομολογίων από την πλευρά της πολιτείας αλλά και επιχειρηματικού προγραμματισμού από την πλευρά των πλοιοκτητών. Παράλληλα δημιουργούνται οι προϋποθέσεις ώστε να καταστρατηγηθούν οι συνθήκες του ελεύθερου και υγιούς ανταγωνισμού, όπως συμβαίνει και με την καταχρηστική άσκηση των διατάξεων του νόμου περί έκτακτων δρομολογήσεων.
Με το αμέσως επόμενο άρθρο και έχοντας καταργήσει ουσιαστικά τις προθεσμίες τακτικής δρομολόγησης, καταργείται και το χρονικό όριο διεξαγωγής των διαγωνισμών για τις γραμμές δημοσίου συμφέροντος, που είναι όπως είναι γνωστό η 15η Ιουνίου, για τις περιπτώσεις που δεν υποβληθούν προτάσεις ή οι υποβαλλόμενες προτάσεις δεν ικανοποιούν τις ανάγκες. Είναι προφανές επίσης ότι μ’ αυτόν τον τρόπο καλύπτονται οι φετινές παραβιάσεις του νόμου σχετικά με τις προθεσμίες διεξαγωγής των διαγωνισμών για τις άγονες γραμμές.
Με δεδομένα, λοιπόν, τα πρόσφατα αποτελέσματα από τη μη εφαρμογή των διατάξεων του νόμου σχετικά με τον προγραμματισμό των δρομολογίων, είναι εξαιρετικά δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς από εδώ και στο εξής θα λειτουργήσει το σύστημα σχεδιασμού και εξυπηρέτησης των ακτοπλοϊκών γραμμών.
Σε ό,τι δε αφορά στη δυνατότητα σύναψης συμβάσεων δημόσιας υπηρεσίας έως πέντε ετών, θα πρέπει να υπενθυμίσω ότι στόχος της κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ., που είχε εξασφαλίσει αυτήν τη δυνατότητα μετά από διαπραγμάτευση, ήταν ο συνδυασμός της, ο συνδυασμός δηλαδή της σύναψης συμβάσεως έξι ή δώδεκα ετών με τη δρομολόγηση νέων, σύγχρονων και ασφαλών πλοίων στο Αιγαίο. Η απλή αλλαγή της χρονικής διάρκειας χωρίς κανένα στοιχείο ή συγκεκριμένες προδιαγραφές, ασφαλώς και δεν διασφαλίζει από μόνη της καμία βελτίωση. Αντίθετα υπάρχει ο κίνδυνος οι γνωστοί και οι φίλοι να συνεχίσουν επί πέντε συναπτά έτη να παίρνουν πλουσιοπάροχες επιδοτήσεις ενώ παράλληλα το χρονικό διάστημα των πέντε ετών δεν διασφαλίζει για τις επιχειρήσεις τα αναμενόμενα οικονομικά οφέλη και τις αποσβέσεις επενδύσεων.
Περιμένουμε τις επόμενες κινήσεις του Υπουργείου προς αυτήν την κατεύθυνση και κυρίως να διευκρινιστεί από πότε θα ξεκινήσει αυτό το καθεστώς και κάτω από ποιες προϋποθέσεις.
Η ωμή πραγματικότητα είναι ότι μέχρι στιγμής εκκρεμεί η κατάθεση του προϋπολογισμού για το 2006 που θα καθορίσει το κρατικό κονδύλι για τις άγονες γραμμές και κατά συνέπεια δεκαπέντε μέρες πριν από την έναρξη της νέας περιόδου παραμένει άγνωστο το ποιες γραμμές θα παραμείνουν στο καθεστώς των άγονων και με ποιες προϋποθέσεις θα εκτελούνται τα δρομολόγια. Το Υπουργείο ως ακυβέρνητο καράβι σε φουρτούνα, χωρίς πυξίδα και ικανότητα διαχείρισης της κρίσης περιμένει τον από μηχανής θεό να δώσει λύσεις στα καυτά προβλήματα που καλείται άμεσα να αντιμετωπίσει. Η άνοιξη για τον καταδυτικό τουρισμό μπορεί να είναι ορατή, αλλά ο χειμώνας και η απομόνωση για τα νησιά μας είναι η σκληρή πραγματικότητα και η πολιτεία πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της.
Με έκπληξη πληροφορηθήκαμε μάλιστα πρόσφατα, αυτές τις μέρες ότι, ο κύριος Υπουργός, καλεί σε διάλογο τα κόμματα. Θα έπρεπε να επισημάνουμε ότι δεκαεννέα μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, μετά την πρόσφατη ανακοίνωση δέκα νέων υποτίθεται μέτρων για την ακτοπλοΐα και μετά τη σημερινή ρύθμιση ακτοπλοϊκών προβλημάτων, ο διάλογος αυτός δεν μπορεί παρά να θυμίζει τον εθνικό διάλογο για την παιδεία όπου πρώτα λαμβάνονται οι αποφάσεις από το αρμόδιο Υπουργείο, δημιουργούνται τα αδιέξοδα και στη συνέχεια καλούνται οι φορείς να συμμετέχουν στο διάλογο.
Τέλος όσον αφορά τη ρύθμιση για τη μη καταβολή του συνόλου των ασφαλιστικών εισφορών στο Ν.Α.Τ. για τα κρουαζιερόπλοια, θα συμφωνήσουμε ότι πράγματι η αναγκαιότητα ενίσχυσης της κρουαζιέρας είναι προφανής. Ενισχύεται και από το γεγονός της απασχόλησης σε αυτήν κυρίως κατωτέρων πληρωμάτων, στα οποία εμφανίζονται υψηλότερα ποσοστά ανεργίας.
Θα πρέπει επομένως να κατοχυρωθούν οι θέσεις εργασίας των Ελλήνων ναυτικών στην οργανική σύνθεση των πληρωμάτων, κάτι που δεν επιτυγχάνεται ασφαλώς, με τη δυνατότητα η οποία παρέχεται μετά από έγκριση του Υπουργείου, ναυτολόγησης αλλοδαπών ναυτικών στις θέσεις Ελλήνων. Κάτι τέτοιο θα πρέπει να επιτρέπεται μόνο στην περίπτωση που δεν προσφέρονται Έλληνες ναυτικοί των αντίστοιχων ειδικοτήτων.
Ένα ποσοστό από τις ασφαλιστικές εισφορές που καταβάλλονται στο Ν.Α.Τ., του οποίου η οικονομική κατάσταση είναι σε όλους γνωστή, τροφοδοτεί όπως είναι γνωστό και ένα άλλο αριθμό ανεξάρτητων ταμείων όπως είναι το Ε.Λ.Ο.Ε.Ν., τα προνοιακά ταμεία αξιωματικών και κατωτέρων πληρωμάτων, το Κεφάλαιο Ναυτικής Εκπαίδευσης και η Εστία Ναυτικών.
Θα πρέπει, λοιπόν, να υπάρξει σαφής αναφορά στο εν λόγω άρθρο και ειδικότερα στην παράγραφο 2 ότι οι αντίστοιχες ασφαλιστικές εισφορές θα καταβάλλονται από τον κρατικό προϋπολογισμό προκειμένου και το ίδιο το Ν.Α.Τ. να μην καταρρεύσει αλλά και τα υπόλοιπα κρίσιμα ταμεία στη συνέχεια που αυτό τροφοδοτεί.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Εμμανουήλ Κεφαλογιάννης.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας): Κύριοι συνάδελφοι, με το συζητούμενο νομοσχέδιο, γίνεται ένα σημαντικό βήμα μπροστά.
Θέλω, πριν ξεκινήσω την τοποθέτησή μου, να ευχαριστήσω τους συναδέλφους όλων των κομμάτων και για τη συμβολή τους στη σύνταξη αυτού του νομοσχεδίου και βεβαίως για την προσπάθεια που έγινε όλα αυτά τα χρόνια.
Συζητώντας με τον αγαπητό συνάδελφο κ. Παυλίδη, ο οποίος τιμά πάντα με την παρουσία του τις συζητήσεις οι οποίες γίνονται και κατά τη διάρκεια του κοινοβουλευτικού ελέγχου και κατά τη διάρκεια των νομοθετικών πρωτοβουλιών της Κυβέρνησης, μου είπε ότι αυτή η συζήτηση έχει ξεκινήσει από την εποχή ενός σημαντικού αυτοδύτη Βουλευτή, όπως του εισηγητή μας, του πρώην Υπουργού κ. Ανωμερίτη και άλλων αγαπητών συναδέλφων, του κ. Παπαδόγγονα, εδώ και πάρα πολλά χρόνια –θα έλεγε κανείς δεκαετίες- και συνεχίστηκε με σημαντική ώθηση και από άλλους Υπουργούς, δεν ξέρω αν ήταν την πρώτη ή τη δεύτερη τετραετία, του αγαπητού πρώην συναδέλφου του κ. Κατσιφάρα. Δεν ξέρω αν ήταν κατά τη διάρκεια της πρώτης του θητείας, στα μέσα της δεκαετίας του ’80 ή της δεύτερής του θητείας, στα μέσα της δεκαετίας του ’90. Είναι όμως ευχάριστο το γεγονός ότι η Βουλή σύσσωμη ή στην συντριπτική της πλειοψηφία έχει καταλήξει και έχει αποφασίσει να πάει ένα βήμα μπροστά.
Το δεύτερο που θέλω να πω είναι ότι η Βουλή έδειξε πως είναι μια Βουλή δρώσα, μια Βουλή που δεν επικυρώνει μόνο τις προειλημμένες αποφάσεις των Υπουργείων, των Υπουργών και των επιτελείων τους. Γι’ αυτό και κατά τη διάρκεια της συζήτησης στην επιτροπή είπα ότι είμαι στη διάθεση των συναδέλφων να υιοθετήσω εκ μέρους της Κυβερνήσεως όλες τις τροπολογίες εκείνες που είναι στη φιλοσοφία του νομοσχεδίου και βεβαίως μπορούν να παρουσιάσουν ένα πλήρες νομοθέτημα, το οποίο με τη συναίνεση όλων των κομμάτων θα μπορεί να προχωρήσει και στο μέλλον.
Είμαι, λοιπόν, ιδιαίτερα ευτυχής που η Βουλή νομοθετεί. Ξέρετε, πολλοί από εμάς έχουν κάμποσα χρόνια στη Βουλή. Δεν μπορεί από το 1974 να έχουμε ψηφίσει περίπου τρεισήμισι χιλιάδες νόμους, από τους οποίους ελάχιστοι, μετρημένοι στα δάχτυλα των δυο μας χεριών, να έχουν προταθεί από Βουλευτές και νομοθετήματα άνευ ουσίας. Άρθρο 1, παραδείγματος χάρη ή άρθρο μόνο, η Θεσσαλονίκη να γίνει οικονομική πρωτεύουσα της Ελλάδας. Χωρίς κανένα περιεχόμενο. Ή από τους πρώτους νόμους που ψηφίστηκαν, της αείμνηστης Μελίνας Μερκούρη για την Παναγιά της Τήνου να γίνει ίδρυμα. Ωραίες πρωτοβουλίες, αλλά πρέπει να μπούμε και σε άλλα θέματα.
Θέλω, λοιπόν, να σας ξεκαθαρίσω εξ αρχής ότι η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας με χαρά θα δεχθεί πρωτοβουλίες συναδέλφων Βουλευτών προς την κατεύθυνση της συναίνεσης. Και πολύ σωστά το είπε ο αγαπητός συνάδελφος κ. Ανωμερίτης. Είμαι κι εγώ και όλη η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας -αν μπορώ να μιλήσω κι εγώ εξ ονόματος της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, πρόκειται για ένα θέμα, όπως πολύ σωστά είπατε, εθνικής σημασίας, δεν είναι τόπος αντιπαράθεσης, βεβαίως, η Βουλή έχει όλες τις κλιμακώσεις στη συζήτηση και ανάλογα και με το θέμα που συζητείται- είμαστε λοιπόν πολύ ανοιχτοί για θετικές πρωτοβουλίες απ’ όλα τα κόμματα της Αντιπολίτευσης.
Αυτό είναι το πρώτο νομοσχέδιο, όπως είπατε, που κατατίθεται από το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας. Θα ακολουθήσουν άλλα τρία νομοσχέδια και ελπίζω και σ’ αυτά η ίδια λογική να πρυτανεύσει, η ίδια συνεργασία να υπάρχει σε ένα κοινό στόχο. Το πρώτο νομοσχέδιο που θα έρθει, έχει πάρει τις υπογραφές απ’ όλα τα συναρμόδια Υπουργεία. Βρίσκεται στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους.
Ανοίγω παρένθεση για να σας πω ότι οι τροπολογίες που κατατέθηκαν την Παρασκευή, κατατέθηκαν γιατί δεν είχαν την πλήρη τοποθέτηση του Υπουργείου Οικονομίας και του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους. Δεν είχε συνταχθεί η Έκθεση και γι’ αυτό κατατέθηκαν τότε, αλλά βέβαια εμπροθέσμως. Διαφορετικά, θα είχαν κατατεθεί στην επιτροπή. Άλλωστε, τις είχα ανακοινώσει. Επικαλούμαι την καλή μαρτυρία των εισηγητών ότι αυτές οι συγκεκριμένες τροπολογίες, στις οποίες θα έρθω στη συνέχεια της τοποθέτησής μου, θα κατατεθούν για να ψηφιστούν στην Ολομέλεια.
Το πρώτο νομοσχέδιο το οποίο θα κατατεθεί μετά το νομοσχέδιο για τις καταδύσεις, είναι το νομοσχέδιο για την ανωτατοποίηση των Σχολών του Εμπορικού Ναυτικού. Εκεί είμαστε πολύ ανοιχτοί σε δημιουργικές προτάσεις και πρωτοβουλίες.
Ίσως με πρωτοβουλία και των κομμάτων, αλλά και της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας να κάνουμε μία συζήτηση στην επιτροπή γενικά για τα θέματα της εκπαίδευσης -πριν μπει για συζήτηση στην επιτροπή- όπου και θα είμαστε πολύ ανοιχτοί για να ακούσουμε τις προτάσεις και των φορέων και βεβαίως και των κομμάτων.
Το τρίτο νομοσχέδιο που θα κατατεθεί αφορά τον Οργανισμό του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και το τέταρτο κάποιες πρωτοβουλίες που θέλουμε να πάρουμε ως Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας για την ανάπτυξη των λιμένων και της λιμενικής πολιτικής και βεβαίως, την αξιοποίηση του χρηματοδοτικού πρωτοκόλλου των 3.000.000.000 ευρώ από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων για την αναμόρφωση των λιμένων της χώρας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ειπώθηκαν πολλά στατιστικά στοιχεία και έχουν δίκιο οι εισηγητές των κομμάτων. Δεν μπορούμε σε μία εναλλακτική δραστηριότητα όπως είναι ο τουρισμός που, όπως πολύ σωστά ειπώθηκε από τους συναδέλφους Βουλευτές, αποτελεί έναν από τους δύο πιο σημαντικούς πυλώνες της εθνικής μας οικονομίας –δηλαδή ο ένας πυλώνας είναι η ναυτιλία και ο άλλος ο τουρισμός- να πηγαίνουμε με γενικές απαγορεύσεις που δεν έχουν συνταγματικότητα -είδα και τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, τις οποίες κατέθεσε ο αγαπητός συνάδελφος κ. Γεωργιάδης- αλλά είναι και πέρα από κάθε λογική.
Ευτυχώς, ακόμα και το Συμβούλιο της Επικρατείας αποδέχεται ότι δεν μπορούμε να πηγαίνουμε με γενικές απαγορεύσεις και βεβαίως αυτή η απόφαση είναι η σύγκλιση των θέσεων της συντριπτικής πλειοψηφίας των συναδέλφων στην Εθνική Αντιπροσωπεία.
Δεν θα ήθελα να έχω την πατρότητα της πρωτοβουλίας γι’ αυτό το νομοσχέδιο. Όπως έλεγε και ο Τσώρτσιλ, η νίκη έχει πολλούς πατέρες, η ήττα δεν έχει κανέναν. Ένας είναι ο νικητής, το Ελληνικό Κοινοβούλιο, ο κοινοβουλευτικός κόσμος της χώρας, ο κοινοβουλευτισμός στην Ελλάδα.
Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε δύο βασικά πράγματα. Το πρώτο είναι ότι η καρδιά του νομοσχεδίου είναι πραγματικά τα ενιαία ευρωπαϊκά πρότυπα τα οποία υιοθετούνται αυτούσια στο συγκεκριμένο νομοθέτημα και το δεύτερον είναι το άρθρο 11.
Η μία άποψη λέει ότι απαγορεύεται παντού εκτός από εκεί που επιτρέπεται. Χαίρομαι πραγματικά όταν γι’ αυτό το νομοσχέδιο υπάρχουν διαστάσεις απόψεων μεταξύ Βουλευτών και από τα δύο κόμματα, το κυβερνητικό, αλλά και το Κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αλλά και τα άλλα κόμματα του ελληνικού Κοινοβουλίου και οι πλειοψηφίες διαμορφώνονται με βάση τη θέληση των Βουλευτών. Αυτό είναι πολύ σημαντικό και θετικό.
Η καρδιά, λοιπόν, του νομοσχεδίου είναι το άρθρο 11. Ή θα απαγορεύεται παντού, εκτός από εκεί που θα επιτρέπεται –και νομίζω ότι εκεί συγκλίνει η μειοψηφία, ελάχιστες από τις απόψεις των συναδέλφων- ή θα επιτρέπεται παντού, εκτός από εκεί που θα απαγορεύεται. Αυτή είναι και η θέση της Κυβέρνησης και του Υπουργού, ο οποίος εισηγείται αυτό το νομοσχέδιο.
Όσον αφορά τις παρατηρήσεις του αγαπητού συναδέλφου κ. Βενιζέλου, ο οποίος είναι και συνταγματολόγος και βέβαια, ο συντάκτης του συγκεκριμένου νόμου του Υπουργείου Πολιτισμού, θα ήθελα να πω τα εξής.
Το άρθρο 11 λέει ότι η άσκηση υποβρύχιας δραστηριότητας επιτρέπεται σε όλη την επικράτεια -αυτό το εισηγήθηκαν οι εισηγητές της Αντιπολίτευσης και έγινε αποδεκτό από την Κυβέρνηση- ενώ απαγορεύεται σε προσδιορισμένες από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού θαλάσσιες περιοχές ενάλιων αρχαιολογικών χώρων, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 15 του ν. 3028/2002 του κ. Βενιζέλου.
Άρα αυτό το οποίο είπε ο κ.Βενιζέλος προβλέπεται στο νομοθέτημα.
Θέλω να σας πω επίσης ότι έγινε μια τοποθέτηση από τον αγαπητό συνάδελφο τον κ. Μητσοτάκη και βεβαίως τον πρώην Υπουργό, τον αγαπητό συνάδελφο κ. Ανωμερίτη. Εμείς είμαστε διατεθειμένοι να δεχθούμε την πρόταση την οποία έκαναν για επισκέψιμους αρχαιολογικούς χώρους στο βυθό με τις προϋποθέσεις που όρισαν. Εάν αυτό είναι η θέληση της Βουλής, εάν δηλαδή στην κατ’ άρθρον συζήτηση τοποθετηθούν οι συνάδελφοι όλων των κομμάτων και η Πλειοψηφία της Βουλής συνηγορεί προς αυτήν την κατεύθυνση και σε συνεργασία βεβαίως και με τη γραμματεία της Κυβέρνησης και με τα συναρμόδια Υπουργεία, η πρόθεση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας είναι να υιοθετήσει αυτήν την πρωτοποριακή πρόταση. Να πάμε ακόμη ένα βήμα μπροστά. Συνηγορώ και εγώ και προσυπογράφω ότι έτσι προστατεύουμε καλύτερα τις αρχαιότητες.
Το δεύτερο θέμα είναι της αρχαιοκαπηλίας. Η φοβία είναι ίδιον ανθρώπων οι οποίοι δεν έχουν παραστάσεις και δόξα τω Θεώ στην Ελλάδα πια είμαστε μια χώρα πολύ ανεπτυγμένη σε παγκόσμιο επίπεδο. Κατατασσόμαστε –και είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτό- στις πιο ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου και θέλουμε να σκεπτόμαστε να νιώθουμε και να ενεργούμε κοσμοπολίτικα. Δεν μπορούμε να πούμε ότι ο ηλεκτρισμός είναι επικίνδυνος γιατί κανείς μπορεί να πάθει ηλεκτροπληξία, άρα δεν θα έχουμε ηλεκτρικό ρεύμα στην καθημερινή μας ζωή! Υπάρχουν νέες τεχνολογίες τις οποίες μπορούμε να υιοθετήσουμε.
Ρώτησα τις υπηρεσίες μετά τη συζήτηση στην επιτροπή. Είπα, μπορούμε, μέσω τεχνικών μέσων στις προσδιορισμένες από το Υπουργείο Πολιτισμού περιοχές και τους αρχαιολόγους, να παρακολουθούμε την κίνηση και στη θάλασσα αλλά και υποθαλάσσια και η απάντηση ήταν ναι. Εμείς ολοκληρώνουμε –δεν το ξεκινήσαμε εμείς, δεν είναι κάτι που μπορούμε να το πιστώσουμε απολύτως ή κατά βάση στη σημερινή Κυβέρνηση, στη νέα διακυβέρνηση όπως μας αρέσει εμάς να ονομάζουμε μετά τον Απρίλη του 2004- είχε ξεκινήσει από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Είναι το σύστημα VTMIS το οποίο προχωράει τώρα και σε όλη την περιοχή. Μπορούμε να παρακολουθούμε μέσα από το κέντρο επιχειρήσεων του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας την κίνηση όλων των πλοίων, όλων των μικρών σκαφών σε όλη την επικράτεια. Υπάρχουν και ηλεκτρονικά συστήματα που μπορούμε ακόμα και ναυάγια να προσδιορίσουμε, το σήμα να πηγαίνει από το βυθό στην επιφάνεια και να παρακολουθούμε την κίνηση από το κέντρο επιχειρήσεων του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας. Αφού λοιπόν οι νέες τεχνολογίες μας επιτρέπουν να πάμε όχι ένα βήμα μπροστά αλλά και κάτι παραπάνω, νομίζω ότι η Βουλή σκεπτόμενη ανοικτά, σκεπτόμενη οικονομικά, σκεπτόμενη πολιτικά, αναδεικνύοντας τους αρχαιολογικούς μας θησαυρούς και την πολιτιστική μας κληρονομιά, να προχωρήσουμε και εκεί. Περιμένω στην κατ’ άρθρον συζήτηση και βεβαίως τις τοποθετήσεις των συναδέλφων Βουλευτών που θα πάρουν το λόγο αύριο επί της αρχής και αν πραγματικά αυτή είναι η θέληση της Πλειοψηφίας της ελληνικής Βουλής, το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας θα υιοθετήσει και αυτήν την πρόταση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν θα μπω τώρα στα παραδείγματα τι γίνεται στην Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια. Αλλά είναι χαρακτηριστικό κανείς να πει ότι στα νησιά όπως η Σάμος, η Λήμνος, η Νάξος, η Εύβοια, η Αμοργός, η Ικαρία –η Ικαριά όπως τη λένε οι συνεργάτες μου στο Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας- δεν διαθέτουν ούτε ένα απελευθερωμένο καταδυτικό σημείο. Σε ολόκληρη τη Ρόδο που έχει ένα μεγάλο κομμάτι της τουριστικής μας κίνησης οι καταδύσεις επιτρέπονται μόνο σε προσδιορισμένες περιοχές όπως η Καλλιθέα. Μα, δεν έχουν λογική αυτά τα πράγματα! Ακόμη και στη Σκύρο πληροφορούμαι ότι έχει γίνει έλεγχος από την αρχαιολογική υπηρεσία, δεν βρέθηκε τίποτα στο βυθό και ωστόσο το Κ.Α.Σ. δεν απελευθέρωσε τελικά καμιά περιοχή.
Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να προχωρήσει, διότι πολύ σωστά περιέγραψε κάποιος συνάδελφος πώς λειτουργεί το ελληνικό δημόσιο με όλο το «Βυζάντιο» της γραφειοκρατίας, το οποίο υπάρχει. Αν περιμένουμε να προσλάβουμε, μετά την απόφαση της τριμελούς επιτροπής και την προκήρυξη του διαγωνισμού και τις ενστάσεις και τη συνεννόηση με το Υπουργείο Οικονομικών, στελέχη στο Υπουργείο Πολιτισμού, για να παρακολουθούν αυτή τη δραστηριότητα ή για να χαρτογραφήσουν όλη την περιοχή της Ελλάδας, καταλαβαίνετε πως θα περάσουν άλλα τριάντα χρόνια!
Τώρα, λοιπόν, γνωρίζουν οι αρχαιολόγοι πού είναι οι περιοχές, θα τις προσδιορίσουμε και, βεβαίως, με κοινή απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού και του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας. Το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας –και αυτό είναι μια απάντηση στον αγαπητό συνάδελφο κ. Βενιζέλο- εμπλέκεται μόνο στην οριοθέτηση και πουθενά αλλού, διότι ως σώμα που αστυνομεύει τη θάλασσα πρέπει να έχει λόγο να πει αν πραγματικά μπορεί να αστυνομεύσει όλη αυτήν την περιοχή.
Βεβαίως είχαν δίκιο οι συνάδελφοι, όταν είπαν τι είχε γίνει σε άλλες χώρες. Στην Ελλάδα πρέπει πια να πάψουμε να ανακαλύπτουμε ξανά και ξανά τον τροχό. Τον έχουν ανακαλύψει πριν από εμάς και για εμάς άλλοι. Αν τον ανακαλύπτουν χώρες που είναι πιο προηγμένες από την Ελλάδα, να πεις «θα ακολουθήσω και εγώ». Όμως, υπάρχουν και χώρες που υστερούν και σε ανάπτυξη και σε θεσμούς και σε υποδομές από την Ελλάδα.
Βεβαίως, η Ισπανία ξεκίνησε πρώτη στο αρχιπέλαγος του Μέντες και ενώ το 1990 δεν υπήρχε τίποτα, σήμερα είναι ένας από τους βασικούς προορισμούς.
Βεβαίως, η Ελλάδα πρέπει να έχει μερτικό στα τρεισήμισι εκατομμύρια των δυτών, στις οκτακόσιες χιλιάδες των καταδύσεων μόνο στην Ισπανία, στα 2.000.000.000 και πλέον ευρώ του τουριστικού προϊόντος. Ορθώς η Βουλή νομοθετεί σήμερα. Αφού το έκανε η Ισπανία και η Αίγυπτος –τα στοιχεία αναφέρθηκαν- βεβαίως, μπορεί να το κάνει και η δική μας χώρα.
Θέλω τώρα να έλθω και στο δεύτερο κομμάτι του νομοσχεδίου, στο δεύτερο μέρος που έχει και τις τροπολογίες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νιώθω ιδιαίτερα ευτυχής που και στην επιτροπή τα κόμματα της Αντιπολίτευσης και, βεβαίως, το κόμμα που υποστηρίζει την Κυβέρνηση, ψήφισαν τις περισσότερες από αυτές τις τροπολογίες, διότι καλούνται είτε να καλύψουν κάποια κενά που υπήρχαν και παρουσιάστηκαν στην εξέλιξη των πραγμάτων είτε γιατί βοηθούν συγκεκριμένους κλάδους της ναυτιλίας.
Θα ξεκινήσω με το άρθρο 19. Αναφέρεται στην πενταετή σύμβαση στις άγονες γραμμές. Δεν μπορούμε να ζητούμε ποιοτικά πλοία αν χρόνο με το χρόνο σύρεται ο εκάστοτε Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας να αυξάνει μόνο τα χρήματα που αντλεί από τον κρατικό προϋπολογισμό και, βεβαίως, και λόγω της απελευθέρωσης, για να καλύψει ανάγκες ζωτικές και βασικές της νησιωτικής Ελλάδας.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ)
Τι πρέπει να κάνουμε; Αυτό για το οποίο είμαι σίγουρος -γιατί το έχω κουβεντιάσει και με προκατόχους Υπουργούς Εμπορικής Ναυτιλίας- είναι ότι πρέπει να αυξηθεί στην πενταετία τουλάχιστον –ίσως και παραπάνω- και σε αυτό η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας είναι ανοικτή στην κατ’ άρθρον συζήτηση για να μπορεί ο κάθε σοβαρός επιχειρηματίας να δανειοδοτείται και να δρομολογεί ποιοτικά πλοία και γιατί όχι και καινούργια.
Είχα την ευκαιρία να συναντήσω τον κ. Μπαρόν, ο οποίος στο ταξίδι του στην Κύπρο σταμάτησε στην Αθήνα και είχαμε μια μακρά συνεργασία. Μάλιστα αυτό έγινε Κυριακή μεσημέρι, για όσους λένε ότι οι Βουλευτές και οι Υπουργοί δεν δουλεύουν και πάρα πολύ. Όταν του έθεσα το θέμα της επιδότησης του ξενοδοχειακού τμήματος των πλοίων της ακτοπλοΐας και κυρίως της άγονης γραμμής, μου είπε ότι αυτό είναι πρωτάκουστο.
Ήδη έχουμε δρομολογήσει τις διαδικασίες να δώσει ειδική άδεια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για να μπορεί να επιδοτείται το ξενοδοχειακό κομμάτι των πλοίων της ακτοπλοΐας και ιδιαίτερα σε αυτό που η ελληνική πολιτεία προσφέρει ως «κοινωνικό μισθό» -για να θυμηθώ μια έκφραση του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου- στη νησιωτική Ελλάδα, όπως έχουμε υποχρέωση.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΪΣΕΡΛΗΣ: Ό,τι σας συμφέρει θυμάστε.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας):
Γιατί δεν έχει λογική να μπορεί να επιδοτείται οποιαδήποτε τουριστική μονάδα, για να κάνει μια ανακαίνιση που χρειάζεται, και να μη γίνεται αυτό για τα πλοία της ακτοπλοΐας και ιδιαίτερα της άγονης γραμμής που μεταφέρουν δώδεκα εκατομμύρια συμπολίτες μας ετησίως! Χωρίς τα πορθμεία πεντέμισι εκατομμύρια συμπολίτες μας μετακινούνται μόνο τους δυόμισι μήνες του καλοκαιριού.
Προχωρούμε, λοιπόν, και προς αυτήν την κατεύθυνση. Και επειδή το χρηματοδοτικό πρωτόκολλο με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων επιτρέπει τη διασύνδεση μεταξύ λιμανιών, μπορούν όσοι δραστηριοποιηθούν, είτε αυτοί είναι συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα είτε είναι συμπράξεις δήμων και ιδιωτικού τομέα, πάντα με τη σύμφωνη γνώμη του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και του Υπουργείου Οικονομικών, χωρίς εγγύηση του ελληνικού δημοσίου –και αυτό το λέω παρενθετικά για άλλες συζητήσεις που γίνονται δημοσίως- με προνομιακό επιτόκιο 2% κυμαινόμενο, 4% σταθερό, επταετή περίοδο χάριτος και είκοσι πέντε χρόνια αποπληρωμής να βρεθούν σ΄ ένα πλαίσιο ενίσχυσης πρωτοβουλιών.
Οι πρωτοβουλίες αυτές μπορεί να είναι είτε δημοτικών και δημόσιων φορέων –και εμείς δεν είμαστε υπέρ της απόψεως του να είναι δημόσιοι οι φορείς, οι οποίοι θα δραστηριοποιηθούν προς αυτήν την κατεύθυνση- είτε, βεβαίως, συμπράξεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, για να προχωρήσουμε στην κατασκευή νέων πλοίων τα επόμενα χρόνια.
Είναι ένα πρόγραμμα 500.000.000 ευρώ. Τόσα χρειάζονται, για να έχουμε καινούργια πλοία είτε ανασκευασμένα είτε νέες κατασκευές, για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε και στην αναβάθμιση των ποιοτικών υπηρεσιών και αυτό προβλέπεται στο άρθρο 19.
Μου είπατε για τη δεκάμηνη υποχρεωτική εκτέλεση δρομολογίων. Υπήρχε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ένα κενό σχετικά με τις έκτακτες δρομολογήσεις, οι οποίες γίνονταν μετά τον Ιανουάριο. Και σας λέω ότι εμείς έχουμε ανάγκη, μετά τη χρεοκοπία της «ΔΑΝΕ», από επτά και περισσότερα πλοία στο Αιγαίο. Και όταν έρχεται κάποιος και σου λέει ότι «εγώ θέλω να δρομολογήσω» και εσύ έχεις πίεση να ικανοποιήσεις τις ανάγκες των νησιών, θα το δρομολογήσεις έτσι κι αλλιώς.
Όμως δεν υπάρχει καμία περίπτωση ο ένας να έχει υποχρέωση δρομολόγησης δέκα μήνες και ο άλλος που θα μπει με έκτακτη δρομολόγηση να πάει μόνο το καλοκαίρι, να καλύψει τις ανάγκες, να εισπράξει, να δημιουργήσει αθέμιτο ανταγωνισμό και βεβαίως να δημιουργήσει και προβλήματα μεταξύ των εργαζομένων στο τμήμα της ακτοπλοΐας.
Καλύπτεται, λοιπόν, ένα κενό. Και θέλω να ξανασκεφτεί τη θέση της η κ. Τσουρή και να συνδράμει και αυτή και να συμφωνήσει με το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, το οποίο ψηφίζει αυτήν την τροπολογία.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΪΣΕΡΛΗΣ: Γιατί καταργείτε τις εγγυήσεις;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Ποια τροπολογία;
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας): Όχι την τροπολογία, το άρθρο 18 εννοούσα.
Για τις εγγυήσεις: μιλάμε τώρα για ένα αστείο ποσό. Μιλάμε για ένα ποσό 1.000 ευρώ. Η γραφειοκρατία είναι ο εχθρός της ανάπτυξης. Δεν μπορεί κάθε χρόνο οι ίδιες εταιρείες να χρειάζονται είκοσι οκτώ έγγραφα να καταθέσουν, για να δρομολογήσουν το ίδιο πλοίο, όπως έκαναν και τα προηγούμενα δέκα, δεκαπέντε ή είκοσι χρόνια, για 1.000 ευρώ. Θέλουμε να απλουστεύσουμε τις διαδικασίες, να είναι γρήγορες οι διαδικασίες και να μπορέσουμε να απεμπλακούν και οι υπηρεσίες του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας για άλλες, πιο παραγωγικές δραστηριότητες.
Στο θέμα της κρουαζιέρας, κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας. Γιατί η κρουαζιέρα μηδενίστηκε στην Ελλάδα; Γιατί εμείς, που ήμασταν οι πρωτοπόροι της κρουαζιέρας, από είκοσι δύο κρουαζιερόπλοια φτάσαμε στο σημείο να μην έχουμε κανένα στην ελληνική σημαία; Μα, είναι θέμα κόστους. Όταν το κάθε κρουαζιερόπλοιο μηνιαίως, λόγω του κόστους στην ελληνική σημαία, θέλει 100.000 και 150.000 ευρώ παραπάνω και ένα έως ενάμιση εκατομμύριο ευρώ το χρόνο, δεν θα έρθει κανένα κρουαζιερόπλοιο.
Κάτι έπρεπε να κάνουμε, λοιπόν. Και τι κάνουμε; Αυτό που κάνουν και οι άλλες χώρες. Άρα, υπάρχει συμφωνία και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιδοτούμε τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων, για να μειώσουμε το κόστος. Αυτό είναι το μερτικό της πολιτείας. Στον ισολογισμό του προϋπολογισμού είναι 400.000 ευρώ. Γιατί αν κάποιος προσθέσει το Φ.Π.Α., που θα εισπραχθεί από αυτήν τη δραστηριότητα, και κάποια άλλα παράβολα, τα οποία πληρώνουν οι συγκεκριμένες εταιρείες, αυτό είναι το κόστος της ελληνικής πολιτείας.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
Κύριε Πρόεδρε, θα πάρω χρόνο και από τη δευτερολογία μου.
Και το ερώτημα είναι ποιος πολιτικός ή ποιος άνθρωπος δεν θα δαπανούσε 400.000 ευρώ, για να σηκώσουν ήδη την ελληνική σημαία τέσσερα πλοία, να καλυφθεί το 13% της ανεργίας όλων των ναυτικών και να καλυφθεί το 32% των επιδοτούμενων ανέργων ναυτικών.
Εμείς επιδοτούμε την εργασία και όχι την ανεργία. Τι να το κάνει ο άμοιρος ο ναυτικός, όταν του δίνεις 298 ευρώ, και αν έχει οικογένεια, περίπου 300 ή ακόμα και αν πάμε, όπως μου προτείνει το Κομμουνιστικό Κόμμα, την επιδότηση στα 800 ευρώ, όταν επιδοτείται η εργασία και ο ίδιος ναυτικός, ο καμαρότος π.χ. πληρώνεται 2.200 ευρώ με τη συλλογική σύμβαση και κερδίζει άλλα 2.500 ευρώ από τα φιλοδωρήματα, τα οποία είναι εγγυημένα στην κρουαζιέρα;
Τι θέλουμε λοιπόν; Επιδοτούμε τις ασφαλιστικές εισφορές και ουσιαστικά κερδίζει το Ελληνικό κράτος και μειώνουμε την ανεργία. Προς αυτήν την κατεύθυνση -και χαίρομαι που και τώρα επί της αρχής είπαν κάποιοι συνάδελφοι από τα κόμματα της Αντιπολίτευσης ότι θα ψηφίσουν για αυτήν την τροπολογία- είναι και η διάταξη, η οποία κατατέθηκε -αναφέρομαι στο άρθρο 21- και αναφέρεται στην κατά προνομιακό τρόπο εργασία των Ελλήνων ναυτικών στα ελληνικά λιμάνια.
Μα ποιος ξέρει καλύτερα να λειτουργεί τα λιμάνια, παρά αυτοί οι άνθρωποι που ανάλωσαν όλη τους τη ζωή στα λιμάνια όλου του κόσμου αντί να είναι ένα μικρό γκέτο συγκεκριμένων προνομίων, συγκεκριμένων καταστάσεων, συγκεκριμένων προμηθευτών; Γιατί αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στα ελληνικά λιμάνια και να ασφαλίζονται στο Ν.Α.Τ.; Διότι πάρα πολλούς ανθρώπους, πάρα πολλούς ανέργους, όπως έχουμε για όλους τους ανέργους που είναι μιας κάποιας ηλικίας, δηλαδή γύρω στα πενήντα ή και κάτι παραπάνω, δύσκολα κανείς τους παίρνει στη δουλειά του.
Υπάρχουν λοιπόν άνθρωποι οι οποίοι θέλουν τέσσερις, πέντε ή έξι μήνες για να συνταξιοδοτηθούν. Τους δίνουμε λοιπόν τη δυνατότητα μέσα από την εργασία στα ελληνικά λιμάνια, να συμπληρώσουν τα ένσημά τους στο Ν.Α.Τ. και να συνταξιοδοτηθούν.
Να σας πω και κάτι άλλο; Εμείς φιλοδοξούμε και πιστεύουμε ότι με το χρηματοδοτικό πρωτόκολλο των 3.000.000.000 ευρώ από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων θα γίνουν αναπτυξιακά έργα πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ. Στις 21 Οκτωβρίου υπογράφεται η πρώτη σύμβαση με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων για το λιμάνι του Πειραιά και την προβλήτα 1.
Το ίδιο θα γίνει και για τη Θεσσαλονίκη. Και γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε, κάτι πρέπει να κάνουμε για το μεγάλο νησί της Κρήτης, ένα μεγάλο αναπτυξιακό έργο και για την Κρήτη και βεβαίως και τα άλλα νησιά της Ελλάδος, εκεί που εμείς έχουμε την ευθύνη των έντεκα εθνικών λιμανιών, αλλά και των δημοτικών λιμανιών και των λιμανιών που έχει η περιφέρεια την ευθύνη της εποπτείας τους και αυτά μπορούν να ενταχθούν προς αυτήν την κατεύθυνση.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΪΣΕΡΛΗΣ: Πού θα φτάσουν τα λεφτά;
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας): Αν γίνουν αυτές οι επενδύσεις, θα δημιουργηθούν εκατοντάδες θέσεις εργασίας. Εμείς λοιπόν έχουμε σκοπό και φιλοδοξία όχι μόνο να μειώσουμε δραστικά την ανεργία, έχουμε σκοπό να κατεβάσουμε την ανεργία στην ανεργία τριβής, όπως λένε οι οικονομολόγοι. Βλέπω εδώ και κάποιους συναδέλφους του συγκεκριμένου τομέα στο Κοινοβούλιο.
Αυτή είναι η φιλοσοφία μας. Γι’ αυτό καταθέτουμε και αυτήν την τροπολογία και χαίρομαι που τα κόμματα της Αντιπολίτευσης ψηφίζουν και αυτήν την τροπολογία.
ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ: Μιλήσαμε για τις τροπολογίες, κύριε Υπουργέ;
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας): Συγγνώμη, μπορεί να κάνω λάθος. Συγγνώμη, δεν θέλω να ερμηνεύσω αυτό που λέτε, αλλά αυτό κατάλαβα…
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, αν μου επιτρέπετε…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Σε κανέναν δεν επιτρέπω τίποτα.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας): Εντάξει, μην το ψηφίσετε. Δικό σας θέμα είναι…
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (ΠΑΝΟΣ) ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Τον κανονισμό εφαρμόζετε…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Τον κανονισμό εφαρμόζω και δεν επιτρέπω, κύριε Καμμένο.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας): Εγώ σας λέω τα επιχειρήματα για τα άρθρα και τις τροπολογίες.
Επίσης υπάρχει ακόμα ένα θέμα που είναι στις τροπολογίες και όχι στα άρθρα. Εδώ και πολλά χρόνια γίνεται μια συζήτηση για το αν θα πρέπει να έχουμε γιατρούς στα πλοία. Όταν μετακινούνται δώδεκα εκατομμύρια συμπολίτες μας με τα πλοία της ακτοπλοΐας, τουλάχιστον στις γραμμές των μεγάλων αποστάσεων, όπως οι γραμμές των Δωδεκανήσων, του βορείου Αιγαίου, της Κρήτης, όπου οι επιβάτες είναι για πολλές ώρες μέσα στο πλοίο, οπωσδήποτε θα υπάρξουν και ατυχήματα, θα υπάρξουν και απρόοπτα, πρέπει να υπάρχει γιατρός. Αυτό λοιπόν που είναι αίτημα των συμπολιτών μας για δεκαετίες ερχόμαστε να υλοποιήσουμε με αυτήν την απόφαση.
Τα χρήματα τα εξοικονομήσαμε από τον προϋπολογισμό του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και άμεσα οι ίδιοι άνθρωποι, οι οποίοι προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στα αγροτικά ιατρεία, με τους ίδιους όρους θα προσφέρουν τις υπηρεσίες τους και στα πλοία της ακτοπλοΐας.
Και τέλος, καταθέσαμε μία τροπολογία, για την οποία…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Και με αυτό να κλείσετε, κύριε Υπουργέ.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας): Κλείνω με αυτό, κύριε Πρόεδρε.
Για την τροπολογία αυτή, υποκριτικά, υπέστην μεγάλη επίθεση από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Και αυτό βέβαια μπαίνει σε μια άλλη λογική. Αλλά σας δηλώνω ευθαρσώς στη Βουλή ότι δεν κάνω ούτε ένα βήμα πίσω. Ό,τι έχω πει, ισχύει. Τα πράγματα θα λέγονται με ονόματα και διευθύνσεις και όλοι θα καταλάβουν ότι το κέντρο της πολιτικής ζωής του τόπου δεν είναι κάποιοι μεγαλοδημοσιογράφοι, εκδότες νέοι ή παλιοί. Είναι το Ελληνικό Κοινοβούλιο και οι Έλληνες Βουλευτές. Υπέστην, λοιπόν, μια κριτική. Γιατί για το πλοίο που πήγε στη βόρεια Κύπρο, σπάζοντας το εμπάργκο μετά από τριάντα πέντε χρόνια, δεν υπήρχε νομοθετικό πλαίσιο να επιβάλλουμε καμία ποινή σε κανέναν, παρά μόνον ποινή στον πλοίαρχο, από τον Κώδικα Ναυτικού Δικαίου. Επιβάλαμε 5.200.000 ευρώ πρόστιμο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Τα πλήρωσαν;
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας): Βεβαίως θα τα πληρώσει.
Όλα αυτά τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν μόνο στο οκτάμηνο είναι πιο πολλά απ’ όσα έχουν επιβληθεί από το 1981. Είναι οχτακόσιες ογδόντα χιλιάδες. Αλλά τι έπρεπε να κάνει η ελληνική Κυβέρνηση; Να ανοίξει την πόρτα να επισκέπτονται τα πλοία με ελληνική σημαία την Αμμόχωστο και τη Βόρεια Κύπρο; Αυτό έπρεπε να κάνει;
Τι ερχόμαστε, λοιπόν, να κάνουμε με αυτήν τη διάταξη; Να επιβάλουμε και στους πλοιοκτήτες και στους διαχειριστές και στους εφοπλιστές, μαζί με τους πλοιάρχους αλληλεγγύως να είναι υπεύθυνοι γι’ αυτές τις παραβάσεις. Δεν μπορεί να κρύβεται ο ναυλωτής ή ο πλοιοκτήτης πίσω από τον οποιονδήποτε πλοίαρχο – που τον έχει πιέσει, γιατί έχει ανάγκη να δουλέψει- και να κάνει οποιαδήποτε πολιτική, πολλές φορές σε βάρος των εθνικών συμφερόντων. Αυτό λοιπόν ερχόμαστε να καλύψουμε, αυτό που δεν είχε προβλέψει κανείς από το 1973. Και αντί να μας πουν «μπράβο», αντί να επαινέσουν την πρωτοβουλία της Κυβέρνησης, που έχει το θάρρος να κάνει τέτοιες τομές, χωρίς φόβο προς κανέναν και χωρίς πάθος, μας εγκαλούν κιόλας οι κύριοι αυτοί; Θα παίρνουν, λοιπόν, σκληρή απάντηση προς κάθε κατεύθυνση και σε κάθε περίσταση. Και μπορούν να γράφουν ό,τι θέλουν, αρκεί να είναι στο τέλος καλοπληρωτές.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Σας ευχαριστούμε πολύ, κύριε Υπουργέ.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Τι θέλετε; Όχι, δεν έχετε το λόγο, κύριε Διαμαντίδη. Για ποιο λόγο;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ: Είπε ο κύριος Υπουργός ότι ψηφίζουμε την τροπολογία. Είπα στην πρωτολογία μου ότι ψηφίζουμε το πρώτο μέρος....
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Δεν έχετε το λόγο, δεν μπορείτε να πάρετε το λόγο. Δεν είπε για σας, δεν ανεφέρθη σ’ εσάς.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Η Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Ζήση έχει το λόγο.
Ορίστε, κυρία Ζήση, έχετε το λόγο.
ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ: Κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι σήμερα συζητάμε για τις καταδύσεις αναψυχής. Και βεβαίως ο Υπουργός σήμερα εδώ, στην αρχή της ομιλίας του ήρθε με έναν πολύ ωραίο τρόπο -προσπάθησε δηλαδή να είναι συναινετικός- να δώσει τα εύσημα σ’ όλους εκείνους τους συναδέλφους Βουλευτές που είχαν το χάρισμα, τη χάρη, το προνόμιο και το ενδιαφέρον των καταδύσεων, αλλά και συνέβαλαν στην έναρξη όλης αυτής της συζητήσεως, για να γίνουν τελικά νόμος του κράτους οι καταδύσεις αναψυχής.
Στην πορεία όμως ο κύριος Υπουργός μάς μπέρδεψε λίγο. Και, ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, πρέπει να πω το εξής. Εδώ δεν ήρθε για να απαντήσει σε ερωτήσεις που του έχουμε καταθέσει και να μας φοβερίσει ότι πρέπει να κάνουμε με άλλον τρόπο τις ερωτήσεις μας και με άλλο περιεχόμενο. Γιατί νομίζω ότι σ’ αυτό αναφέρθηκε ο κύριος Υπουργός. Είμαι κι εγώ μέσα σ’ εκείνους που έχουν κάνει ερωτήσεις για τα πρόστιμα, αν τα επέβαλε τα πρόστιμα...
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας): Καμία προσωπική αιχμή!
ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ: Κύριε Υπουργέ, όμως μην αφήνετε στον αέρα κάποια πράγματα! Είναι ζητήματα που και σήμερα εδώ έμειναν αναπάντητα. Εσείς τα ξεκινήσατε. «Θα» βάλετε πρόστιμα, «θα» πληρωθούν τα πρόστιμα. Δεν έχουμε ακόμη όμως τίποτα –γραπτώς- συγκεκριμένο που να έχετε κάνει.
Εγώ, κύριε Πρόεδρε, θα είμαι πάρα πολύ σύντομη και σαφής αυτήν τη φορά. Επί της αρχής μιλάμε.
ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Πάντα είστε!
ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πολύδωρα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Το επιβεβαιώνει και το Προεδρείο.
ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ: Σας ευχαριστώ.
Λέω, λοιπόν, το εξής. Χαιρόμαστε πάρα πολύ πραγματικά που έρχεται αυτό το νομοσχέδιο εδώ, που όπως παραδεχτήκαμε όλοι είναι δουλειά που ξεκίνησε από τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. με τη συνεργασία και τη συναίνεση όλων των Βουλευτών διακομματικά. Χαιρόμαστε γι’ αυτό, αλλά βεβαίως ρωτούμε και εμείς γιατί άργησε ενάμιση χρόνο. Και μιλάμε για ένα έτοιμο νομοσχέδιο που όπως έμαθα ξεκίνησε όταν ήταν επίτροπος ο κ. Παπουτσής, που μέσα στη δέσμη των κατευθύνσεων και των ιδεών της Πράσινης Βίβλου τέθηκαν και τα θέματα μιας εναλλακτικής μορφής τουρισμού, που είναι ο καταδυτικός τουρισμός και μέσα από εκεί άρχισαν οι οδηγίες και η εναρμόνιση πια προς την ευρωπαϊκή, ευρωμεσογειακή κουλτούρα, περιβάλλον, νοοτροπία, έτσι ώστε πραγματικά σήμερα και εμείς εδώ να μπορούμε να χαιρετίζουμε έστω και αργά τον ερχομό αυτού του νομοσχεδίου.
Κύριε Υπουργέ, βέβαια εσείς δεν ξέρω εάν χαίρεστε, γιατί είναι το πρώτο νομοσχέδιο που φέρνετε, εάν εξαιρέσει κανείς την κατάργηση Ρ.Α.Θ.Ε. που βεβαίως και από τις διατάξεις του φαίνεται ότι κάπου εμπόδιζε αυτή η Ρ.Α.Θ.Ε. και κάπου ξαναθέλαμε, ενώ έχουμε απελευθέρωση, να έχουμε τον παρεμβατισμό του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας. Αυτό από τις διατάξεις.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας): Υπάρχει και η Επιτροπή Ανταγωνισμού, κυρία συνάδελφε.
ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ: Θέλω, λοιπόν, να ρωτήσω τον κύριο Υπουργό για τις τροπολογίες, αλλά πριν θα ήθελα να εξηγήσω και να διασαφηνίσω ότι εμείς στη συζήτηση για τις τροπολογίες θα τοποθετηθούμε και θα πούμε και τις επιφυλάξεις μας και τις διορθώσεις μας και τις θέσεις μας. Θέλω, όμως, να κάνω ένα ερώτημα: Γιατί αυτές τις τροπολογίες δεν τις φέρατε ως διατάξεις μέσα στο νομοσχέδιο για να τις έχουμε συζητήσει μέσα στην επιτροπή, μια που επικαλείστε αυτήν τη συναίνεση; Είναι θέματα τα οποία τα έχουμε πει από καιρό. Την κρουαζιέρα την έχετε εξαγγείλει. Είναι μια σειρά, δηλαδή, πραγμάτων που έχουν ειπωθεί στις επιτροπές. Γιατί δεν τα φέρατε εκεί σαν διατάξεις του νόμου να συζητηθούν και να υπάρχουν όλες οι παρατηρήσεις. Εγώ δεν πείθομαι για το ότι το Υπουργείο Οικονομίας άργησε. Πριν πεινάσουμε μαγειρεύουμε!
Πάμε, λοιπόν, στο θέμα τώρα των καταδύσεων και του καταδυτικού τουρισμού. Θέλω να πω ότι σαφώς πρόκειται για κολοσσιαία βιομηχανία. Μιλάω για τον τουρισμό στην Ελλάδα και για τη ναυτιλία. Βεβαίως, η συνεργασία αυτών των δύο μεγάλων πυλώνων της ανάπτυξης της χώρας μας και της εισροής συναλλάγματος και χρήματος είναι απαραίτητη και εκ των ων ουκ άνευ. Όμως, επειδή τέθηκαν θέματα από συναδέλφους εδώ, τα οποία νομίζω ότι συνιστούν μια μεγαλύτερη επεξεργασία, αν θέλετε και αλλαγή κάποιων πραγμάτων, ας δούμε τελικά τα θέματα της χώρας μας.
Τι σημαίνει αυτό πού λέω. Η χώρα μας έχει δεκαεπτά χιλιόμετρα ακτές. Η χώρα μας είναι θαλάσσιο περιβάλλον, είναι προστατευόμενο περιβάλλον, είναι ακτές, αρχαιολογικοί χώροι, μια πολιτιστική κληρονομιά. Η χώρα μας, όμως, μέχρι σήμερα τις αρχές της αειφορίας, τις αρχές του πολιτισμού δεν τις είχε απλά συνθήματα, αλλά τις αποτύπωσε είτε στους αρχαιολογικούς νόμους είτε στο νομοσχέδιο για τη βιώσιμη ανάπτυξη είτε σε εναρμόνιση με κοινοτικές οδηγίες και άρα σήμερα λίγο έως πολύ έχουμε οριοθετημένες αυτές τις αξίες πάνω στο υπέροχο φυσικό και πολιτιστικό ανάγλυφο της χώρας μας. Άρα τι μας πειράζει, κύριε Υπουργέ, να είμαστε σίγουροι ότι πάμε για τις καταδύσεις αναψυχής, πάμε για την ανάπτυξη του τουρισμού, πάμε για όλες τις εναλλακτικές μορφές και για όλα –γιατί δεν είναι μόνο η ανάπτυξη, οι καταδύσεις, γιατί και αυτή η νέα μορφή εναλλακτικού τουρισμού φέρνει και απασχόληση, όπως ειπώθηκε εδώ από τους συναδέλφους- και να κάνουμε αυτές τις τροποποιήσεις που είπαν οι συνάδελφοι εδώ με παραπομπή στον αρχαιολογικό νόμο; Τι μας πειράζει αυτό να γίνει;
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (ΠΑΝΟΣ) ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Καταργείτε το νομοσχέδιο.
ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ: Κύριε Καμμένε, νομίζω ότι μπορούμε να το συζητήσουμε αυτό. Γιατί εγώ θέλω να μας διαβεβαιώσει εδώ ο Υπουργός σήμερα ότι έχει συνεννοηθεί με το Υπουργείο Πολιτισμού και τις αρμόδιες υπηρεσίες, τις ενάλιες αρχαιότητες κ.λπ. και έχει πάρει τη συγκατάθεσή τους για τις διατάξεις αυτές και τα άρθρα που προωθούν πολύ καλά τον καταδυτικό τουρισμό και τις καταδύσεις αναψυχής, αλλά δεν ενοχλούν αυτές τις αξίες του πολιτισμού και των αρχαιοτήτων, των νόμων που έχουν ψηφιστεί μέσα στη Βουλή.
Αυτό να μας το απαντήσει, να έχουμε μια γνωμοδότηση, να έχουμε μια άποψη. Γιατί σαφώς ο Υπουργός Πολιτισμού και ο αρμόδιος Υφυπουργός Πολιτισμού, δηλαδή ο Πρωθυπουργός και ο κ. Τατούλης, δεν υπογράφουν αυτό το νομοσχέδιο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (ΠΑΝΟΣ) ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Με τον εισηγητή συμφωνείτε ή με τον κ. Βενιζέλο; Γιατί εδώ καταργείτε το νομοσχέδιο!
ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ: Περιμένετε, με συγχωρείτε. Όταν συμφωνείς επί της αρχής, δεν υπάρχουν συνιστώσες τις οποίες θεωρείς ασφαλιστικές δικλίδες για να είναι σίγουρη η απόφασή σου για μία φιλοσοφία και για μια αρχή που θα διέπει πλέον το αξιακό σύστημα, σε ό,τι αφορά τον τουρισμό μας, τον πολιτισμό μας, τη βιώσιμη ανάπτυξη και την αειφορία μας; Άρα πού είναι το κακό να απαντήσει σε αυτό ο Υπουργός; Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα και νομίζω ότι μπορεί να μας πει.
Βεβαίως, σε όλα τα άλλα ζητήματα τα οποία αφορούν τον τουρισμό, την εθνική μας οικονομία, θεωρούμε ότι σε έναν κόσμο πραγματικά απελευθερωμένο αυτό αποτελεί μία ανάγκη και για τη χώρα μας και για το εισόδημά μας, αλλά βεβαίως και για όλες τις άλλες επιχειρηματικές, αναπτυξιακές κινήσεις που πρέπει να κάνει η χώρα μας και για τις προοπτικές της.
Βεβαίως αυτό υπάρχει σε όλη την Ευρώπη και στην Ευρωμεσόγειο. Εμείς έχουμε επισκεφθεί μέσα από την ευρωμεσογειακή συνεργασία περιοχές –μιλάω για την ευρωμεσογειακή γειτονιά μας και τη γειτονική Τουρκία και άλλες χώρες, Τυνησία, Αλγερία κλπ.- που έχουν αναπτύξει αυτές τις μορφές του τουρισμού και δεν μπορεί η Ελλάδα, που ανήκει σ’ αυτήν την οικογένεια και έχει το καλύτερο κλίμα, τις καλύτερες συνθήκες και με τόσους πολλούς πολίτες που είναι αυτοδύτες και ασχολούνται, με τόσους οργανισμούς και με τόσες μη κυβερνητικές οργανώσεις που θέλουν αυτήν την προσπάθεια, να μην αναπτύξει αυτή τη δραστηριότητα. Σε αυτήν την προσπάθεια, λοιπόν, εμείς δεν λέμε όχι, αλλά εξασφαλίζοντας πρώτα αυτά που προαναφέραμε.
Πιστεύω, λοιπόν, ότι αυτό το λεπτό ζήτημα, αν απαντηθεί, θα ακουμπά και στα ζητήματα που έβαλε ο Υπουργός και τα οποία τόνισε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και στο τέλος της ομιλίας του, τα ζητήματα διαφάνειας, αξιοπιστίας, αξιοκρατίας απέναντι στη χώρα, στην εθνική της κληρονομιά και στο μέλλον.
Εμείς θέλουμε βιώσιμη ανάπτυξη με κανόνες και όλα θέλουν κανόνες. Ούτε να υπάρχουν οι απόλυτες απαγορεύσεις, σαφώς, αλλά όχι και να υπάρχει αναρχία. Και αναφέρομαι πάρα πολλές φορές –και εσείς το παρατηρήσατε, κύριε εισηγητά της Πλειοψηφίας- σε περιοχές που είναι και προστατευόμενες, επειδή ακριβώς δεν υπάρχουν κανόνες, επειδή δεν εφαρμόζονται αυτοί οι κανόνες και οι νόμοι. Μιλώ για τα οικοσυστήματά μας, για το θαλάσσιο περιβάλλον, για τις προστατευόμενες περιοχές. Έχουμε διάφορα προβλήματα και βεβαίως εκεί έχουμε πολλές φορές θησαυρούς που έχουν ανακαλυφθεί.
Όμως πώς προστατεύεται η αλιεία μας, πώς προστατεύεται το οικοσύστημα; Πώς προστατεύονται όλες οι παραγωγικές δραστηριότητες με σεβασμό στο περιβάλλον; Θα πρέπει να οριοθετούνται και να εφαρμοστούν και οι κανόνες. Γιατί πολλές φορές φοβάμαι ότι ενώ έχουμε ψηφίσει πάρα πολλούς νόμους και γενικά θεσμικές παρεμβάσεις, στις οποίες έχουμε συμφωνήσει –και εδώ υπάρχουν διάφορα ζητήματα, μπορεί να είναι και οι γραφειοκρατίες, μπορεί να είναι και η μη καλή διοίκηση- δεν έχουμε σωστή εφαρμογή και υπάρχουν χιλιάδες παρεκκλίσεις, στις οποίες και εσείς αναφερθήκατε. Γι’ αυτό λοιπόν η διαφάνεια στη βιώσιμη ανάπτυξη είναι ο τέταρτος πυλώνας ο απαραίτητος για την ισόρροπη αυτή πορεία.
Βεβαίως υπάρχουν και άλλα ζητήματα, επειδή αναφέρθηκε ο Υπουργός σε αυτά. Είναι το ζήτημα –και αυτό είναι το δεύτερο σημείο που βάζω, κύριε Πρόεδρε- που συνδέεται με την ακτοπλοΐα και που τροποποιεί διατάξεις του ν. 2932. Και βεβαίως δεν μπορεί ο Υπουργός να μας μιλά με αυτόν τον τόνο, κύριε Πρόεδρε, όταν το καλοκαίρι είναι πολύ κοντά μας. Μόλις χθες ταλαιπωρήθηκε ο καταναλωτής, ο τουρίστας, ο πολίτης, ο επισκέπτης, ταλαιπωρήθηκαν οι συγκοινωνίες, τα νησιά, η οικονομία των νησιών, επειδή ακριβώς αυτές οι ακτοπλοϊκές μεταφορές δεν είχαν την ετοιμότητα, δεν είχαν την πληρότητα από το Υπουργείο και από τις συνεννοήσεις που έκανε, για να ανταποκριθούν στα αιτήματα και στις απαιτήσεις της νησιώτικης, αν θέλετε, ανάπτυξης και βεβαίως των παράκτιων περιοχών.
Εκεί, λοιπόν, έχουμε κάποιες αντιρρήσεις. Θα τις πούμε στην τροπολογία και στη συζήτηση στα άρθρα, γιατί νομίζω ότι εδώ θα ήταν πολιτική γενναιότητα αν ο κύριος Υπουργός σε ορισμένα πράγματα, πέρα από τις αρχικές συναινέσεις και πέρα από τις παρατηρήσεις που μας έκανε στο τέλος, έλεγε ότι, “ναι, η δική μας ανετοιμότητα σε κάποια σημεία ή η δική μας προχειρότητα σε κάποια άλλα ή η επίκληση του νόμου Παπουτσή κατά το δοκούν –και όχι η σωστή εφαρμογή αυτού του νόμου μέσα στην απελευθερωμένη αγορά της ακτοπλοΐας- μας έκανε να έχουμε αυτά τα προβλήματα”. Ας παραδεχτεί, δηλαδή, ότι σε κάποιες περιπτώσεις είδαμε και την ασυδοσία των επιχειρηματιών και βεβαίως τη νόθευση του ανταγωνισμού, την οποία και τώρα με άρθρα και τροπολογίες ο κύριος Υπουργός τη φέρνει και σ’ αυτό το νομοσχέδιο με τα ζητήματα που θέτει.
Βεβαίως, κύριε Πρόεδρε –ο κύριος Υπουργός δεν είναι εδώ- υπάρχουν κάποια ζητήματα που τροποποιούνται με τα άρθρα αυτού του νομοσχεδίου και που είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Θα τα πούμε στη συζήτηση των άρθρων. Είναι όμως ζητήματα που τα έχει επισημάνει η Αξιωματική Αντιπολίτευση πάρα πολλές φορές και μέσα στις Επιτροπές. Χαιρόμαστε, έστω και αργά, τώρα που ο κύριος Υπουργός έφερε στο νομοσχέδιο όλο αυτό το «αντιπολιτευτικό μας» –όπως το χαρακτήρισε- μένος και τη «στείρα αντιπολίτευση», εν πάση περιπτώσει...
ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Το έκανε διάταξη.
ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ: Το έκανε διάταξη.
Λοιπόν, εμείς θα παρουσιάσουμε αναλυτικά τις θέσεις μας πάνω σ’ αυτό, αλλά πιστεύω ότι οι ρυθμίσεις σας –και αυτό θέλω να το προσέξετε, κύριε Υπουργέ- κάνουν και πάλι ένα συμβιβασμό με την παραβίαση του υγιούς ανταγωνισμού. Αυτό θέλω να το προσέξετε πάρα πολύ.
Βέβαια φέρνετε πάλι μία περίεργη κρατική παρέμβαση, έναν κρατικό παρεμβατισμό σε μία απελευθερωμένη αγορά που ενώ πρέπει να τη λειτουργήσουμε με τους όρους της και να προσέξουμε τα θέματα ασφάλειας, δυστυχώς πάλι προσπαθείτε να παρέμβετε, και στη δρομολόγηση πλοίων και στις άγονες γραμμές και σε όλα αυτά τα οποία είναι πάρα πολύ σοβαρά. Νομίζω ότι αν αυτά δεν τροποποιηθούν μέσα από τις δικές μας παρεμβάσεις κατά τη συζήτηση, θα χειροτερεύσουν την κατάσταση.
Εμείς, κύριε Πρόεδρε, στηρίζουμε επί της αρχής ένα νομοσχέδιο το οποίο η δική μας φιλοσοφία, η δική μας προσπάθεια, οι διαπραγματεύσεις μας και όλα αυτά, θα το κάνουν με τη σημερινή Κυβέρνηση νόμο του κράτους.
Όμως, ξέρετε κάτι; Πολλές φορές μπορεί να γυρίσει το σλόγκαν και το παραμύθι: «Ε, τότε εσείς γιατί δεν το φέρατε στη Βουλή»; Να γιατί, λοιπόν, επέμενα στο σημείο της επιφύλαξης που είχα για τον πολιτισμό. Ήταν γιατί αυτά τα τρία χρόνια υπήρχαν πάντα οι αιτιάσεις, υπήρχαν πάντα οι συνειρμοί, υπήρχαν πάντα οι διαβουλεύσεις εκείνες οι οποίες έλεγαν: «Προσέξτε την πολιτιστική κληρονομιά». Αν ξεκαθαρίσει αυτό το κομμάτι με τις ενάλιες αρχαιότητες, δεν θα υπάρχει κανένας λόγος επί της αρχής να το στηρίξουμε και να διαφοροποιηθούμε στη συζήτηση πάνω στα άρθρα.
Πιστεύω, κύριε Πρόεδρε, ότι ο Υπουργός μπορεί και σήμερα να το κάνει αυτό αλλά και αύριο, μια που θα συνεχιστεί η συζήτηση και έτσι θα μπορέσει να μας δώσει μία απάντηση για να ακυρωθεί αυτή μας η επιφύλαξη. Αυτό που ενδιαφέρει την Αξιωματική Αντιπολίτευση, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι όλα τα θετικά να προχωρούν με διαβούλευση. Μας ενδιαφέρει η εξυπηρέτηση του πολίτη, μας ενδιαφέρει η πραγματική βιώσιμη ανάπτυξη, το δημόσιο συμφέρον και η ελληνική αγορά να είναι η ανοικτή αγορά που οι κανόνες που θέτει το Εθνικό Κοινοβούλιο θα τηρούνται από την Κυβέρνηση και από τη διοίκηση σε μία κατεύθυνση πάντα της ανάπτυξης, της ποιότητας της ζωής, της ποιότητας των μεταφορών, της ποιότητας του τουρισμού για να κάνουμε πραγματικά αξιοβίωτη τη ζωή μας και το μέλλον της Ελλάδας.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Για σαράντα δευτερόλεπτα το Προεδρείο παίρνει πίσω τις ευχαριστίες για το σύντομο της ομιλίας.
ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ: Στα δεκαπέντε λεπτά τελείωσα, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ο κ. Πολύδωρας, Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, έχει το λόγο.
ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ενδιαφέρον το ότι έχουμε αυτό το νομοσχέδιο επί του οποίου έχει κατατεθεί η σύμφωνη γνώμη και της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και εν πολλοίς όλων των κομμάτων.
Έχουμε συναντηθεί όχι κυρίως στο πώς παρήχθη το νομοσχέδιο, ότι δηλαδή κατάγεται από πολύ ενδιαφέρουσα προεργασία του ΠΑ.ΣΟ.Κ., από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, όσο για τις αρετές που εμπεριέχει. Γι’ αυτό λέω ότι είναι καλό το νομοσχέδιο.
Αυτές τις αρετές, λοιπόν, θα ήθελα να φωτίσω εγώ με το δικό μου τρόπο. Ασφαλώς ο κ. Καμμένος έκανε θαυμάσια εισήγηση εμπλουτισμένη και με την εμπειρία του ως αυτοδύτη. Όμως και από πλευράς του ΠΑ.ΣΟ.Κ., του κ. Διαμαντίδη και των άλλων συναδέλφων αγορητών, όπως του κ. Ανωμερίτη και της Κοινοβουλευτικής Εκπροσώπου κ. Ζήση, είχαμε πολύ καλή σύμπτωση απόψεων, γιατί το επιδιωκόμενο μας ενώνει και το επιδιωκόμενο είναι να μην είμαστε τελείως απαρχαιωμένοι όσον αφορά το ευδόκιμο, το γόνιμο κεφάλαιο του καταδυτικού τουρισμού.
Είναι πολύ ενδιαφέρουσες οι θέσεις που ορίζουν την αρχή του νομοσχεδίου. Είναι ενδιαφέρουσες στη γραμμή της αναδείξεως ενός τομέα όπου η Ελλάδα ίσως είναι –και αυτό δεν αποτελεί εθνικό εγωισμό- η προσφορότερη χώρα στον κόσμο. Και για το κλίμα ελέχθη και για το κάλλος του βυθού και για το αίθριον του ουρανού και την αντανάκλασή του στην επιφάνεια της θάλασσας και το βυθό, όπως τραγουδάει –υμνεί, θα έλεγα- ο Ελύτης και για όλα αυτά.
Να σας πω πώς προκύπτει αυτή η μοναδικότητα. Θέλω, μάλιστα, να ζητήσω την επιείκεια των συναδέλφων και όσων μας παρακολουθούν γι’ αυτήν την υπερβολική άποψη περί της αιθρίας, περί του κλίματος, περί της αύρας, περί της αξίας και της ποιότητας του βυθού.
Διάβαζα προσφάτως μία έκθεση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, την οποία εισηγήθη στην ολομέλεια ο ίδιος ο Κόφι Ανάν. Εκεί, υπάρχει μία πρόβλεψη για ένα νέο είδος προσφύγων, το λεγόμενο είδος των περιβαλλοντικών προσφύγων. Ο αριθμός είναι συγκλονιστικός. Θα σας τον μεταφέρω τώρα, όπως τον έλεγε ο Κόφι Ανάν. Προβλέπεται την προσεχή πενταετία ένας αριθμός πενήντα εκατομμυρίων περιβαλλοντικών προσφύγων να είναι με τα σακίδια στους ώμους για μετακίνηση από τα ψυχρά κλίματα του Βορρά, από την υποσαχάριο Αφρική και από τα γεμάτα υδάτινα προβλήματα –δεν λέω υγρασίας, γιατί είναι ένα σύμπλεγμα, μία σύνθεση προβλημάτων- του Ινδικού και της Νοτιοανατολικής Ασίας.
Καθώς παρακολουθούμε αυτά τα πρόσφατα περιβαλλοντικά δεδομένα και τις επιπτώσεις τους, μπορούμε να θυμηθούμε ξανά την αξία της Μεσογείου, της Μέσης Γης, της «Mediterran?». Εκεί, στη Μεσόγειο, υπάρχει η Ελλάς και η διοίκησή της, δηλαδή η Κυβέρνηση, η πολιτεία της Ελλάδας που καλείται να οργανώσει αυτό το σύστημα της υποδοχής εκείνων που αναζητούν –όχι προσφυγικά από τις βλάβες του περιβάλλοντος- την ποιότητα σε τουριστικό επίπεδο. Οι αριθμοί ελέχθησαν, κατετέθησαν. Μιλάμε για τριάμισι εκατομμύρια Ευρωπαίους καταδύτες και για τετρακόσιες χιλιάδες Έλληνες.
Όσον αφορά στο πώς έγινε η ωρίμανση αυτού του νομοθετήματος, διατύπωσε ο κ. Κεφαλογιάννης τις ευθείες ευχαριστίες του προς όσους συνέβαλαν. Για την αργοπορία που μίλησε και αιτιολογικά και εγκλητικά η κ. Ζήση έχω να πω τα εξής: Αντιπαρέρχομαι αυτά τα δύο, το «αιτιολογικά ή απολογητικά ότι χρονοτριβούσαν πέντε χρόνια κάμνοντες ζύμωση για την έννοια του πολιτισμού και των ενάλιων αρχαιοτήτων» και αυτό το αντιφατικό «αμέσως εγκαλώ την Κυβέρνηση γιατί αργοπορήσατε ενάμιση χρόνο».
ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ: Με μια απάντηση.
ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Καλά. Αυτά τα δύο εγώ τα αντιπαρέρχομαι. Αντιπαρέρχομαι το γιατί αργοπορήσατε πέντε χρόνια, όπως συνομολογείτε, γιατί δεν βγαίνει έτσι. Κάνοντας ζύμωση για να βρούμε τόπο συναντήσεως, μπορεί να περάσουν ζωές και ζωές.
Εγώ θα απαντήσω ευθέως, γιατί αυτό είναι το κεντρικό θέμα, προς την ένσταση, προς τους ενισταμένους, δηλαδή τη διεύθυνση ή την υπηρεσία των εναλίων αρχαιοτήτων.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (ΠΑΝΟΣ) ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Την προϊσταμένη της. Όχι τη διεύθυνση.
ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Καλά, κύριε Καμμένο. Ούτε και σ’ αυτό υπεισέρχομαι.
ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ: Εμείς το είχαμε καταθέσει στη νομοπαρασκευαστική το 2003.
ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Θα σας πω πάλι ένα νομικό με αυτήν τη διαστροφή τη δική μου. Τα επιχειρήματα μην τα ελέγχουμε ad hominem, δηλαδή εκ του υποκειμένου από το οποίο προέρχονται. Τα επιχειρήματα να τα ελέγχουμε στην αυθυποστασία τους. Πώς είναι; Ήρθε το επιχείρημα. Και λέει το επιχείρημα να προστατεύσουμε τις ενάλιες αρχαιότητες. Βάζω αυτό το γενικό τίτλο.
Από την Κυβέρνηση, τον εισηγητή, τον έχοντα την τιμή να σας ομιλεί και όλους όσους υπερψηφίζουν την αρχή του νομοσχεδίου, απαντώ ευθέως ότι δεν δεχόμαστε ότι μπορούμε να κάνουμε αβαρίες στην έννοια του πολιτισμού. Δεν δεχόμαστε ότι μπορούμε να κάνουμε καταχρηστική προτίμηση προς τον τουρισμό εις βάρος της εθνικής μας κληρονομιάς, του βυθού.
Θέλω να ζητήσω την προσοχή των ενισταμένων. Το άρθρο 11 -όπως και το νομοσχέδιο ολόκληρο- είναι πολύτιμο. Υπάρχουν οι πρόνοιες για το ειδικό κέντρο. Στο άρθρο 11 υπάρχουν φυσικές πρόνοιες. Όπου η Αρχαιολογία προτείνει απαγόρευση, υπάρχει απαγόρευση, σε συνεργασία με το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, όχι για την ποιότητα των ευρημάτων ή των μνημείων, αλλά για το τεχνικό μέρος της χαρτογράφησης, της οριοθέτησης.
Αυτή η γενική απαγόρευση –σας το λέω με την εμπειρία ενός κοινοβουλευτικού ή ενός νομοθετούντος επί μακρόν και από την κοινωνική μου και επαγγελματική μου πείρα- είναι το άλλοθι για την καταστροφή του ενάλιου πλούτου, χωρίς τις πρόνοιες του ειδικού κέντρου και τις δεινές θα έλεγα απαγορεύσεις για τον αυτοδύτη.
Ζητώ, λοιπόν, την προσοχή από τους ενισταμένους στα εξής:
Απαγορεύονται με το άρθρο 11 οι καταδύσεις σε πρόσωπα που δεν κατέχουν πιστοποιητικό.
Στους αυτοδύτες τώρα –προσέξτε το αυτό- απαγορεύεται η αλιεία με ψαροτούφεκο ή με άλλο μέσο, η συλλογή, όχληση και καταστροφή μεμονωμένων περιβαλλοντικών της πανίδας και της χλωρίδος, της μικροχλωρίδος του βυθού.
Ακόμη απαγορεύεται: Η ύπαρξη στο πλοίο ή στο πλωτό μέσο ζωικών ή φυτικών υδρόβιων οργανισμών.
Η ανέλκυση, μετακίνηση ή φωτογράφηση αντικειμένων αρχαιολογικής ή άλλης αξίας.
Η φωτογράφηση και κινηματογράφηση.
Η κατάδυση χωρίς συνοδεία και άλλου αυτοδύτη. Αυτό έχει και την έννοια της ασφάλειας.
Σε ειδικό ιστό του πλοίου –αυτός είναι ο θετικός τρόπος προσέγγισης του νομοθετήματος- που συνοδεύει αυτοδύτες αναρτάται η σημαία του γράμματος «Α».
Απαγορεύεται σε αυτοδύτες να απομακρύνονται σε οριζόντια απόσταση μεγαλύτερη από πενήντα μέτρα από το πλοίο που τους συνοδεύει ή διενεργούν καταδύσεις, χωρίς να επιθέσουν στη θάλασσα πλωτήρα χρώματος πορτοκαλί με το ειδικό σήμα ή τη διεθνώς αναγνωρισμένη σημαία της προηγουμένης παραγράφου. Αυτές είναι εγγυήσεις πολύ σοβαρές.
Εγώ επιπλέον θα έλεγα -επειδή κατά την κοινή λογική τα ζητούμενα, τα απαιτούμενα στην υπόθεση είναι ο έλεγχος του τι γίνεται, το κέντρο είναι συστηματικός έλεγχος εξ ορισμού- ο αυτοδύτης να αναφέρει –αυτό μπορείτε να το συζητήσετε, κύριε Υπουργέ- στο λιμεναρχείο της περιοχής ότι κάνει κατάδυση και το λιμεναρχείο να το αναφέρει με τη σειρά του στην αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού.
Έτσι και αλλιώς, αδέσποτα δεν θα κινούνται. Σας λέω ότι επιβάλλεται μία μορφή συνεργασίας. Για κατάδυση πάει. Δεν θα το αναφέρει πουθενά;
Το ατύχημα; Όλη η λογική της κατάδυσης είναι μία πολύ ευαίσθητη δραστηριότητα. Θέλω ο τίμιος αυτοκαταδύτης να αναφέρει στο λιμεναρχείο και το λιμεναρχείο να ειδοποιεί, να τίθεται, κατά κάποιον τρόπο, υπό ένα έλεγχο όχι αστυνομικό, γιατί δεν με ενδιαφέρει τόσο πολύ, αλλά για να δούμε τι γίνεται, τι κάνει αυτός. Γιατί, αλλιώτικα το να κάνω τη μεγάλη χωροταξία του βυθού, όπως λέει η άλλη άποψη των ενισταμένων, είναι σαν να εγγυώμαι την καταστρατήγηση a priori. Γι’ αυτό θέλω να βρεθεί τρόπος συνεργασίας καταδύτη, λιμενικού, πολιτισμού και να μπορέσουμε να προχωρήσουμε με ασφάλεια, αξιοποιώντας τις αρετές που έχει το νομοσχέδιο.
Πολύ σοβαρές αρετές βρίσκω, επίσης, στην υπόθεση της ιατρικής προστασίας. Υπάρχει πρόνοια για το πάρκο. Πολύ ωραία. Υπάρχει άλλη πρόνοια για την ασφάλιση των αστικών αποζημιώσεων. Πριν από τις αστικές αποζημιώσεις δεν πρέπει να ασχοληθούμε; Υπάρχει η άλλη πρόνοια που την επαινώ όλως ιδιαιτέρως -έχει και ο εισηγητής μας, ο κ. Καμμένος, μία εμπειρία πάνω σε αυτό- και που είναι μία σοβαρή πρόνοια για τα ειδικά κέντρα της υπερβαρικής ιατρικής.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Θάλαμοι αποσυμπίεσης.
ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ: Είναι οι θάλαμοι αποσυμπίεσης.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Μας αρέσει και το «υπερβαρικής».
ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Ναι. Είναι ενδιαφέρουσα πρόνοια για την υπόθεση της υγείας. Βλέπετε έναν κατασταλτικό χαρακτήρα που έχει η υπερβαρική ιατρική με τους θαλάμους; Προ αυτού, θέλω να έχω ασφαλίσει τα μέτρα υγιεινής προστασίας ή καλύτερα τα μέτρα προστασίας υγείας, έτσι ώστε στην κατάδυση του αυτοδύτη -και με το κέντρο ακόμη, το οποίο θα έχει τις πρόνοιες της υγείας και της ασφάλειας από πλευράς καταστάσεως ατυχήματος- να εξασφαλίζεται η εκπαίδευση και το μητρώο. Η ελεύθερη κατάδυση του αυτοδύτη εξασφαλίζεται με τις απαγορεύσεις του άρθρου 11. Εγώ ζητώ κάτι περισσότερο για την οργάνωση της συνεργασίας. Επίσης, και τα κατασταλτικά ιατρικά κατασφαλίζονται. Εγώ θα ήθελα κατά πρόληψη ιατρικά, δηλαδή εκεί όπου επιχειρούνται οι καταδύσεις, αυτό το σπορ που είναι ριψοκίνδυνο εξ ορισμού, να υπάρχει κάπου ένα ιατρικό μάτι σε ετοιμότητα να παράσχει, εάν χρειαστεί, τις υπηρεσίες του. Γιατί ύστερα θα έρθει η ώρα να ειπωθεί ότι εδώ, σε αυτήν τη συζήτηση, δεν μιλήσαμε για την προληπτική ιατρική στην κατάδυση.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (ΠΑΝΟΣ) ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Μα, δεν μπορεί να πάρει πτυχίο αλλιώς. Δηλαδή δεν μπορεί εντός έξι μηνών να πάρει το πτυχίο του.
ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Άλλο λέω. Η λογική των γεγονότων μας υποχρεώνει να δεχθούμε ότι πρόκειται για ένα άρτιο νομοσχέδιο. Ενθαρρύνει ή μετέχει σε αυτό που είναι πολύ σημαντικό σήμερα, δηλαδή στον καταδυτικό τουρισμό, και δεν επιλαμβάνεται αυτού του καταδυτικού τουρισμού με ένα πνεύμα αρπαγής, αλλά με ένα πνεύμα σύνεσης, εκσυγχρονισμού. Μετέχουμε, δηλαδή, σε μία δραστηριότητα η οποία υπάρχει σε όλον τον κόσμο και ανεφέρθησαν τα παραδείγματα και για τις Σεϋχέλλες και για την Καραϊβική, ακόμη και για την Αίγυπτο και την Ερυθρά Θάλασσα. Ήταν μία παράλειψη η οποία προκαλούσε, για εμάς, συστολή. Δηλαδή, η Ελλάς δεν μετέχει στον καταδυτικό τουρισμό;
Θα ήθελα να καταλήξω μαζί με τα συγχαρητήριά μου για το νομοσχέδιο και την ανάλυση που έγινε, λέγοντας κάτι που δεν ξέρω αν μπορεί να σωθεί, αλλά θέλω να το καταθέσω για τα Πρακτικά. Δεν ξέρω αν μπορεί να σωθεί η γλωσσική υπόθεση. Στη φράση «παροχέας καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής» η λέξη «παροχέας» είναι αδόκιμα ελληνικά. Δεν ξέρω πώς παρεσύρθημεν και αν μπορώ να το φρενάρω τώρα. Ο «παρέχων» είναι το σωστό. Ίσως βρούμε το «παροχέας» σε κάποιο λεξικό, αλλά δεν είναι τα καλά ελληνικά. Ο «παρέχων» είναι. Τι έχουμε; Πόλεμο με τις μετοχές; Πρέπει να είναι «ο παρέχων υπηρεσίες καταδυτικής αναψυχής» κ.ο.κ.. Δεν ξέρω αν μπορούμε να το σώσουμε.
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Να αλλάξουμε και τη φράση «επανδρωμένα σκάφη».
ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Τα επανδρωμένα είναι και τα στελεχωμένα.
Καλώς και οι γλωσσολογικές παρατηρήσεις και δεν ξέρω αν πρέπει να το φρενάρουμε τώρα. Εγώ την παρατήρησή μου για τον παροχέα την κατέθεσα για να μη νομίζει ο παρατηρητής του μέλλοντος ότι εδώ διαμαρτυρόμαστε, χωρίς να επιδεικνύουμε τη γλωσσική μας ευαισθησία στα κείμενα που φτιάχνουν κάποιοι συντάκτες, καλοί καθ’ όλα, αλλά με μια μονομέρεια γλωσσικού ύφους.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας): Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να καταθέσω στα Πρακτικά το νομοσχέδιο με τις αλλαγές που έχει κάνει αποδεκτές η Κυβέρνηση, για να διευκολυνθούν έτσι και οι υπηρεσίες.
Επίσης, θα παρακαλέσω τους συναδέλφους Βουλευτές που κάνουν συγκεκριμένες παρατηρήσεις, αυτές οι παρατηρήσεις –γιατί θα είναι πολύ χρήσιμο για εμάς- να κατατεθούν πάνω στα άρθρα. Ενδεχομένως να δεχθούμε κάποια πράγματα και στην Ολομέλεια.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Γράφονται στα Πρακτικά όλες οι παρατηρήσεις.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας κ. Εμμανουήλ Κεφαλογιάννης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν σχέδιο νόμου, το οποίο έχει ως εξής:
(Να φωτογραφηθεί το παρακάτω κείμενο σελ. 152-167)
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (ΠΑΝΟΣ) ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Κύριε Υπουργέ, παρακαλώ να δοθεί μετά τους ομιλητές και χρόνος τριών λεπτών στους εισηγητές, διότι έχουν προκύψει κάποια σοβαρά θέματα στα οποία θα πρέπει να απαντήσουμε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Υπάρχει μια ομόφωνη απόφαση του Σώματος για να ολοκληρωθεί η διαδικασία στις 15.30΄. Θα ψηφιστεί επί της αρχής όπως έχουμε συμφωνήσει ομόφωνα, και είναι καταγραμμένο στα Πρακτικά. Επομένως για να μην περιμένουν μερικοί συνάδελφοι θα δοθεί τώρα ο λόγος στην κ. Παντελάκη, η οποία δικαιούται δεκαπέντε λεπτά…
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Οκτώ λεπτά…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Η κ. Παντελάκη είναι Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος και δικαιούται δεκαπέντε λεπτά…
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Ξαναδείτε το, κύριε Πρόεδρε, είναι οκτώ λεπτά…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Δικαιούται δεκαπέντε λεπτά η κ. Παντελάκη. Μετά την κ. Παντελάκη θα μιλήσει ο κ. Χρύσης. Κατά παραχώρηση του κ. Βασιλείου, που δίνει τη θέση του στον κ. Σγουρίδη επειδή έχει ανειλημμένη υποχρέωση, θα μιλήσει και ο κ. Σγουρίδης και κλείνουμε για σήμερα. Οι υπόλοιποι ομιλητές θα μιλήσουν αύριο, όπως γίνεται πάντοτε.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (ΠΑΝΟΣ) ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Να δώσετε στους εισηγητές μόνο από τρία λεπτά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Οι κύριοι εισηγητές, ως είθισται, θα ξεκινήσουν αύριο τις δευτερολογίες τους…
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ: Αφού το ψηφίσουμε θα μιλήσουμε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Είναι η πρώτη φορά που γίνεται αυτό, κύριε Διαμαντίδη; Αυτό είναι συνήθεια πια.
Μετά τις δευτερολογίες των κυρίων εισηγητών, θα προχωρήσουμε στον κατάλογο των ομιλητών, που είναι εγγεγραμμένοι επί της αρχής.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ: Μα, θα το έχουμε ψηφίσει ήδη και θα πρέπει να τεκμηριώσουμε γιατί το ψηφίζουμε ή το καταψηφίζουμε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Την ίδια παρατήρηση έχει κάνει και ο κ. Καμμένος. Κατ’ αρχάς, μου κάνει εντύπωση γιατί είδα ότι ψηφίζεται και από τα δύο μεγάλα κόμματα. Φαντασθείτε όταν διαφωνούμε τι γίνεται.
Όταν εισέλθουμε στην κατ’ άρθρον συζήτηση, τότε οι δύο εισηγητές θα έχετε την άνεσή σας να αναφερθείτε και στα άρθρα και σε όλα αυτά.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (ΠΑΝΟΣ) ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Θα δευτερολογήσουμε επί της αρχής, που ήδη θα έχει ψηφισθεί το νομοσχέδιο;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ορίστε, κυρία Παντελάκη, έχετε το λόγο.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βέβαια ο εισηγητής μάς ανέφερε τους λόγους και απέδειξε ποια είναι τα ζητήματα που μας κάνουν να μην ψηφίσουμε επί της αρχής το νομοσχέδιο. Βέβαια, δεν το ψηφίζουμε και επί των άρθρων.
Το νομοσχέδιο έχει δύο μέρη και αν συμφωνούσαμε στα ζητήματα με τον καταδυτικό τουρισμό ή αν συμφωνούσαμε σε όλα, δεν θα ψηφίζαμε πάλι το νομοσχέδιο, γιατί εισάγει αυτήν την τροπολογία η οποία έχει σχέση με την κρουαζιέρα. Μόνο γι’ αυτό το λόγο δεν θα ψηφίζαμε το νομοσχέδιο επί της αρχής, επειδή ανοίγει το δρόμο ώστε η ελληνική σημαία να γίνει σημαία ευκαιρίας.
Θα είμαι όμως πιο συγκεκριμένη και θα ρίξω το βάρος της ομιλίας μου σε αυτά τα θέματα. Το θέμα για μας, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, σε σχέση με τον καταδυτικό τουρισμό, είναι ξεκάθαρο. Δεν νομίζω ότι υπάρχει λογικός άνθρωπος που να είναι αντίθετος με όλον αυτό τον κόσμο -οι οποίοι είναι εραστές του βυθού, οι οποίοι μαγεύονται απ’ αυτή την εμπειρία- που να αρνηθεί να νομοθετήσουμε, έτσι ώστε αυτός ο κόσμος να μπορεί να γεύεται αυτή την εμπειρία. Όμως δεν είναι εκεί το ζήτημα. Αυτό λύνει το νομοσχέδιο αυτή τη στιγμή; Ή το νομοσχέδιο προσπαθεί με τις διατάξεις του να αναδείξει τα ζητήματα του εσωτερικού τουρισμού και πάνω σε αυτό τον τομέα. Δεν πρόκειται γι’ αυτό. Να είμαστε ειλικρινείς.
Προσπαθεί, κύριοι συνάδελφοι, να φέρει ένα κομμάτι της παγκόσμιας αγοράς στην Ελλάδα. Θα μου πείτε: Kακό είναι αυτό; Το θέμα είναι η προσέλκυση επενδύσεων και τουριστών. Γνωρίζετε, όμως, ότι το 80% του τουρισμού στην Ελλάδα το καθορίζουν τα γνωστά πρακτορεία, tour operators. Από εκεί και πέρα η προσέλκυση των επενδύσεων έχει να κάνει και με ιδιαίτερες ρυθμίσεις, που έχουν ψηφιστεί από την παρούσα Βουλή, αλλά και με τον αναπτυξιακό νόμο. Μάλιστα αυτές οι ρυθμίσεις θα αξιοποιηθούν από τον αναπτυξιακό νόμο, οι οποίες έχουν να κάνουν με την αξιοποίηση των εναλλακτικών μορφών τουρισμού, ορειβατικά καταφύγια, χιονοδρομικά κέντρα, σχέδια διαχείρισης ορεινών όγκων σε περιοχές nature, της Συνθήκης Ραμσάρ, ιαματικές πηγές κ.λπ. Όλα αυτά, όμως, που πρόκειται να γίνουν –και εκεί είναι η διαφωνία μας- πρόκειται να γίνουν με μια βάρβαρη επιχειρηματική δραστηριότητα, που είναι σίγουρο ότι θα προκύψει με κριτήριο και μόνο το κέρδος και το σοβαρό βιασμό της φύσης. Αυτό ενδιαφέρει τους επιχειρηματίες και τίποτε περισσότερο. Ας είμαστε ξεκάθαροι. Έχουμε μια σιγουριά γι’ αυτή την εξέλιξη. Και αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε είναι να μπορέσουν να εμποδιστούν ορισμένες εξελίξεις.
Ξέρετε, όμως, ποιο είναι το σοβαρό θέμα στην προκειμένη περίπτωση; Οι δυνατότητες που δίνει ο αναπτυξιακός ν. 3299/2004 για μεγάλα επιχειρησιακά σχέδια, αφορούν και αυτή την κατηγορία, όπου μπορεί να έλθει ένας επιχειρηματίας και να ζητήσει να κάνει ένα έργο της τάξεως μέχρι και 50.000.000 ευρώ. Έτσι μπορούν να παρακαμφθούν και μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Ακόμη μπορεί να ενεργοποιηθεί και διάταξη της εποχής του Βασιλιά Παύλου, η 4171/61, περί λήψεως γενικών μέτρων για την υποβοήθηση της χώρας. Όλα αυτά τα επιχειρησιακά σχέδια θεωρούνται ως μεγάλες προτεραιότητες για την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και γι’ αυτό το λόγο προχωράνε. Αυτό είναι το θέμα που μπαίνει από μας -και το γνωρίζετε όλοι- γι’ αυτό και διαφωνούμε.
Ένα άλλο θέμα που θέλουμε να τονίσουμε: Μιλάνε για τον τουρισμό, αλλά είναι εκτός ενδιαφέροντος της Κυβέρνησης το θέμα του πραγματικού προσώπου του τουρισμού στη χώρα μας, που είναι οι εργαζόμενοί του. Ποιος είναι αυτός που συνέβαλε κυρίως για να υπάρξει 20% και πάνω αύξηση του Α.Ε.Π.. Είναι οι εργαζόμενοι στα ξενοδοχεία, στα συναφή επαγγέλματα κ.λπ., που ξέρουμε κάτω από ποιες συνθήκες δουλοπαροικίας εργάζονται, με εντατικοποίηση κ.λπ. Αυτοί παίρνουν τα ψίχουλα. Όμως όλες τις επιδοτήσεις τα προηγούμενα χρόνια εν όψει και της Ολυμπιάδας τις τσέπωσαν οι μεγαλοξενοδόχοι. Να τα λαμβάνουμε, λοιπόν, υπόψη μας αυτά.
Για να μπορέσεις να αναπτύξεις το τουριστικό προϊόν στη χώρα σου πρέπει να αναπτύξεις τον πρωταγωνιστή, αυτόν δηλαδή που πραγματικά μπορεί να σου παράγει, και αυτός είναι ο κόσμος της εργασίας, που όμως είναι εκτός ενδιαφέροντος της πολιτείας σε σχέση με τις προτεραιότητές της, έτσι ώστε οι άνθρωποι να έχουν ικανοποιητικές συνθήκες δουλειάς, αμοιβών κ.λπ.
Όσον αφορά το δεύτερο μέρος, υπάρχουν σοβαρά ζητήματα. Να τα πάρουμε ένα –ένα, διότι τα θεωρούμε εξαιρετικά σοβαρά. Αναφορικά με τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες το έχουμε πει και άλλη φορά, το λέμε και τώρα. Όσο τα καράβια είναι στα χέρια των εφοπλιστών και κάνουν αυτοί το κουμάντο, διότι οι κυβερνήσεις και σήμερα, και παλιά, απλώς διευθέτηση κάνουν, δεν πρόκειται να λυθεί το πρόβλημα. Αντίθετα τα πράγματα χειροτερεύουν και μάλιστα με την απελευθέρωση θα υπάρξει πλήρης ασυδοσία. Όσο τους δίνετε, η όρεξη αυτών θα ανοίγει. Κέρδη έβγαλαν, καλά πήγαν, και οι ακτοπλόοι και οι ποντοπόροι, αλλά το αποτέλεσμα είδατε ποιο είναι.
Βεβαίως εσείς παρουσιάζετε μια δική σας πραγματικότητα, σε σχέση με την κατάσταση, την ανεργία κ.λπ. Επειδή δεν μπορείτε να αλλάξετε αυτή την πραγματικότητα, ίσως να θέλετε να δημιουργήσετε την αίσθηση, ας πούμε, της οφθαλμαπάτης. Είναι δικαίωμά σας, αν αυτό σας ικανοποιεί. Μπορεί να κρατήσετε τις παραστάσεις σας. Όμως η πραγματικότητα είναι άλλη, βοά και θα πρέπει στην πορεία να αλλάξει.
Το άρθρο 18 για την υποχρεωτική δρομολόγηση στη συγκεκριμένη γραμμή δεν εισάγει κάτι το καινούργιο. Σας λέω το εξής: Όσους νόμους και να κάνετε, δείτε το αποτέλεσμα, πώς εφαρμόζονται. Δηλαδή, υπάρχει η νομοθεσία ειδικά για τους ακτοπλόους, για να μην εφαρμόζεται. Καθαρά πράγματα. Πείτε μου τι θα κάνετε.
Όταν, κύριε Υπουργέ, δίνατε τη συνέντευξη Τύπου, που παρουσιάσατε τις δέκα προτάσεις, ακριβώς την ίδια ώρα το καράβι «ΠΗΓΑΣΟΣ» απέλυε τον κόσμο. Πρέπει να το μάθατε μετά τη συνέντευξη προφανώς. Δηλαδή, σας εκθέτουν κιόλας. Δεν κρατούν τα προσχήματα. Και βεβαίως μιλώ για παραβίαση της νομοθεσίας.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας): Αυτό θεραπεύεται με αυτή τη διάταξη.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Γιατί ξέρετε ότι αυτοί δεν ήταν ούτε το μισό διάστημα. Θέλω να πω ότι όσους νόμους και να φτιάξετε, εδώ υπάρχει πλήρης ασυδοσία. Η πολιτική είναι αυτή που τους ανοίγει την όρεξη για την ασυδοσία.
Γιατί μήπως δεν υπήρχαν ληξιπρόθεσμες οφειλές στον προηγούμενο χρόνο; Τόσες ερωτήσεις και επίκαιρες ερωτήσεις έχω καταθέσει εγώ και άλλοι Βουλευτές από το κόμμα μας. Υπάρχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές, δεν τις πληρώνουν και τα καράβια τους σαλπάρουν στις θάλασσες. Δηλαδή, εάν εφαρμοζόταν η νομοθεσία σ’ αυτό, θα είχαμε σταματημένα καράβια και απ’ αυτόν το λόγο.
Άρθρο 19. Έχει γίνει πολύ συζήτηση και δημόσια για την πενταετία και η δικαιολογία είναι ότι δίνουμε περισσότερα χρόνια. Φαίνεται λογικό. Η ένστασή μας δεν είναι εάν θα δοθούν ένα ή δύο χρόνια. Το ουσιαστικό πρόβλημα ποιο είναι; Ας μου πείτε τελικά τι θα βάλουν από την τσέπη τους οι ακτοπλόοι. Πείτε μου. Από πού θα βάλουν 1 ευρώ; Εγώ το λέω ειλικρινά και όχι ρητορικά. Είμαι απολύτως πεισμένη ότι δεν θα βάλουν ούτε 1 ευρώ. Και πείστηκα ακόμη περισσότερο που το ομολογήσατε κιόλας στην επιτροπή. Δεν σας άκουσα ακριβώς να το πείτε εδώ.
Θα διαβάσω τα Πρακτικά από την επιτροπή, γιατί δεν ήμουν στη συζήτηση εκεί. Διάβασα απλώς τα Πρακτικά. Λέει, λοιπόν, ο Υπουργός –στην ουσία της τοποθέτησής του το ανέφερε και εδώ- γι’ αυτό το περιβόητο πλέον χρηματοδοτικό πρωτόκολλο και αυτά τα χρήματα που θα παρθούν, που είναι 3.000.000.000 ευρώ, αλλά πρέπει να μπουν άλλα 3.000.000.000, γιατί είναι 50%-50%, να γίνουν 6.000.000.000. Λέει, λοιπόν, ότι μπορούν να χρηματοδοτηθούν -διαβάζω ακριβώς την ομιλία του Υπουργού στην επιτροπή- ότι μπορούν να κατασκευάζουν νέα πλοία αλλά, αφού θα επιδοτηθεί και το ξενοδοχειακό τους κομμάτι, θα έχει και την προσφορά δημόσιας υπηρεσίας, αφού θα πληρωθεί από το ελληνικό δημόσιο. Πείτε το ότι το άλλο μισό της συμμετοχής είναι δημόσια υπηρεσία. Θα πάρουν προκαταβολικά αυτό το ποσό και θα προχωρήσουν. Και επειδή έχουν και επτά χρόνια μπροστά, δεν δίνουν και λεφτά, τα κρατάνε. Είναι από το κέρδος μετά. Είναι φανερό δηλαδή.
Και γιατί να τους πληρώσουμε εμείς τον ξενοδοχειακό εξοπλισμό; Δηλαδή αυτή είναι η λογική της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας; Τι πληρώνουν από την τσέπη τους; Δηλαδή κάποιον που έχει ένα οποιοδήποτε μαγαζί σ’ αυτήν τη χώρα, ποιος τον πληρώνει, για να ανακαινίσει το μαγαζί του; Είναι καταπληκτικό αυτό που συμβαίνει, πραγματικά. Δεν κρατάτε ούτε τα προσχήματα.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας): Γίνεται πάντως σε πολλούς τομείς αυτό.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Ναι, έχετε δίκιο. Δεν είπα ότι το κάνετε μόνο εσείς ούτε είναι προσωπικό σας θέμα. Είναι συνολικά ευθύνη της Κυβέρνησης, αφού όλο το Υπουργικό Συμβούλιο υπογράφει. Αυτό το νομοσχέδιο όλοι οι Υπουργοί το υπογράφουν. Δεν είναι μόνο δικό σας. Βέβαια, όμως, εξαιρετικά πρωταγωνιστείτε εσείς, αφού είστε σ΄ αυτήν την κατεύθυνση.
Θα αναφερθώ στην ανεργία και στο πώς αντιμετωπίζει η Κυβέρνηση και το Υπουργείο Ναυτιλίας τα ζητήματα που μπαίνουν μέσα από το νομοσχέδιο. Ανέφερα και προηγουμένως τα στοιχεία. Παρουσιάστε το, όπως θέλετε. Η πραγματικότητα, όμως, είναι διαφορετική και βοά. Εγώ σας λέω το εξής: Λέτε ότι μειώσατε την ανεργία. Εγώ θα σας φέρω το εξής στοιχείο: Το Γ.Ε.Ν.Ε. τον Αύγουστο, μετά τα στοιχεία που πήραμε, είχε χίλια εννιακόσια άτομα στην καρδιά του καλοκαιριού. Επίδομα ανεργίας είχαν πάρει οκτακόσιοι δώδεκα Λάβετε υπόψη σας ότι από τον Οίκο του Ναύτη το έκτακτο βοήθημα για το Πάσχα το πήραν γύρω στους τέσσερις χιλιάδες οκτακόσιους εξήντα ναυτεργάτες με πολύ αυστηρές προϋποθέσεις. Επομένως, τι γίνεται; Υπάρχουν και άλλοι, όμως, οι οποίοι δεν είναι καταγεγραμμένοι ούτε για έκτακτο βοήθημα, διάσπαρτοι σε όλη την Ελλάδα και εδώ. Πώς μειώθηκε, λοιπόν;
Αλλά εγώ να πάω με τη δική σας λογική. Κρατάω κάτι που δεν μας έχετε πει μέχρι τώρα. Μπορείτε να δείτε τουλάχιστον το ζήτημα και να αλλάξετε τα όρια σε σχέση με την προϋπόθεση για να είναι κανείς άνεργος, ποια είναι η περίπτωση, δηλαδή, για να είναι κανείς άνεργος. Τα τέσσερα προηγούμενα χρόνια πρέπει να έχει πραγματική θαλάσσια υπηρεσία δεκάξι ή δεκαοκτώ μήνες. Ε, είναι απίστευτο! Γι’ αυτό το επί μέρους, είπατε ότι κάτι θα κάνετε.
Αυτή είναι η κατάσταση που υπάρχει. Λέτε ότι τη μειώσατε την ανεργία. Και εγώ σας λέω: Πώς θα αντιμετωπιστεί, λοιπόν;
Αποδεικνύεται πόσο αδιέξοδη είναι η πολιτική που στηρίζεται σ’ αυτό το μοντέλο της οικονομίας, το οποίο δεν μπορεί να κάνει τίποτε άλλο για το ναυτεργατικό κόσμο, παρά να στείλει αυτούς που έχουν αποφασίσει και που έχουν το μεράκι να πάνε στα καράβια, ο καθένας τους για κάποιους λόγους ή και από ανάγκη, αλλά πάντως πρέπει να θέλεις για να πας στα καράβια, στη θάλασσα.
Αυτό που μπορείτε να τους προσφέρετε, είναι να δουλεύουν στη στεριά με χειρότερους όρους –και θα πω γιατί- παραδείγματος χάρη στον Ο.Λ.Π., που είναι τώρα στον Πειραιά, σε όλα τα λιμάνια Α.Ε. ή σε κρουαζιέρες με πρόσχημα –εδώ είναι το «ψητό»- την αντιμετώπιση της ανεργίας. Αυτό βγαίνει πολύ καλά προς τα έξω. Κάνετε μία καλή επικοινωνιακή προσπάθεια. Με πρόσχημα την ανεργία επιδοτείτε τους εφοπλιστές, με πρόσχημα το να υπάρχει ελληνική σημαία.
Τι να το κάνουμε το καράβι με την ελληνική σημαία, όταν η ουσία είναι ότι πάνε πίσω τα δικαιώματα των ναυτεργατών, αυτά που έχουν κερδίσει τόσα χρόνια; Έχει ιστορία το κίνημα στην Ελλάδα.
Είχα παρακολουθήσει μία συνάντηση με τους Φιλανδούς, που είχαν έλθει εδώ ως επίσημη αντιπροσωπεία και πραγματικά έλεγαν ότι η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο που έχει αυτήν τη νομοθεσία. Είπαν: «Δεν είστε ανταγωνιστικοί». Αυτά δεν τους τα χάρισε κανείς. Όμως, στο πλαίσιο αυτής της ανταγωνιστικότητας, αυτά δεν μπορούν να μείνουν. Οι ίδιοι οι εφοπλιστές που εγώ συνάντησα στην ακρόαση, που πήγαμε για να τους παραδώσουμε ένα ψήφισμα το προηγούμενο διάστημα, όταν ήταν εδώ το λόμπι, το οποίο είχε μαζευτεί, είπαν: «Εμείς θέλουμε να φέρουμε τα καράβια μας, θέλουμε να φέρουμε την ελληνική σημαία στην πατρίδα». Αυτό είπαν. Δεν έχουν πατρίδα. Πατρίδα είναι όπου μπορούν να έχουν περισσότερο κέρδος, κακά τα ψέματα. Αλλά λένε: «Υποχωρήστε, δεν γίνεται αλλιώς». Αυτό είναι. Είναι, δηλαδή, καθαρά τα πράγματα. Δεν συμφωνούμε μ’ αυτό. Πώς θα συμφωνήσουμε;
Γι’ αυτό λέμε ότι όλες αυτές οι προϋποθέσεις που υπάρχουν εδώ δεν είναι τίποτε άλλο παρά «στάχτη». Μάλιστα, η παράγραφος 4 ανοίγει το δρόμο για να μην τηρείται ακόμα και η πρόβλεψη για ναυτολόγηση Ελλήνων ναυτεργατών και ο για να μην πληρώνει, ο εφοπλιστής παραδείγματος χάρη, το διάστημα των δεκαπέντε μηνών για να διεκπεραιώσει την εκκαθάριση του ναυτολογίου από το Ν.Α.Τ.. Όσοι ξέρουμε, καταλαβαίνουμε αν μπορεί σε δεκαπέντε μέρες να διεκπεραιώσει αυτήν την ιστορία.
Όμως, για να καταλάβει και ο κόσμος, αν μας ακούνε κάποιοι που δεν είναι τόσο μέσα στα πράγματα, λέω το εξής για να καταλάβουν: Το καινούργιο που συμβαίνει, είναι ότι τα τέσσερα κρουαζιερόπλοια που είναι στη χώρα μας ή αυτά που θα προσπαθήσετε να είναι μετά, θα είναι με Έλληνες ναυτεργάτες, με ευθύνη της Π.Ν.Ο. που τους στηρίζει. Αυτοί που συμφώνησαν, στην πλειοψηφία στηρίζονται από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., από τη Νέα Δημοκρατία και από το Συνασπισμό. Γι’ αυτό, οι άλλες πτέρυγες στη Βουλή να μην κάνουν «την πάπια», να πάρουν τις ευθύνες τους για όλη αυτήν την ιστορία, αν διαφωνεί κάποιος. Συμφώνησαν, λοιπόν. Δεν πάει μόνη της η Κυβέρνηση, έχει «πλάτες». Έβαλαν το ελάχιστο, το κατώτατο της οργανικής σύνθεσης και από κει και πέρα, παίρνουν τους ξένους εργάτες από τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την Εσθονία, τη Λετονία κ.λπ.. Καταλαβαίνετε λοιπόν. Σ’ ένα καράβι απ’ αυτά υπάρχουν και Φιλιππινέζοι.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας): Όχι.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Είστε σίγουροι ότι δεν υπάρχουν Φιλιππινέζοι σ’ αυτά τα τέσσερα; Αυτός είναι ο ανταγωνισμός και καλά κάνουν και τους έχουν.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας): Σε όλα τα πλοία -και στην ποντοπόρο και στην κρουαζιέρα- τηρείται η σύνθεση. Η σύνθεση είναι τόσοι Έλληνες τόσοι ξένοι.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Εμείς δεν λέμε γιατί δεν κοιτάνε οι εφοπλιστές τα συμφέροντά τους, κύριε Υπουργέ. Εμείς δεν είμαστε υπερβολικοί, ώστε να το πούμε αυτό. Τη δουλειά τους κάνουν. Εσείς τι λέτε; Λέτε ότι «Θέλω να έχει το λιγότερο δυνατό κόστος η κρουαζιέρα και γι’ αυτό την επιδοτώ». Μα, δεν μπορούμε να συνεχίσουμε αυτήν την παρωδία, αυτήν την καταδίκη, να πληρώνει ο ελληνικός λαός τους βιομήχανους στα εργοστάσια, να πληρώνει τους εφοπλιστές, τα ασφάλιστρα. Θα βουλιάξει. Είναι «βόμβα» για το Ν.Α.Τ..
Τώρα, όσο για την αντιπαράθεση στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., αν θα τα δώσει απευθείας από τον κρατικό προϋπολογισμό ή αν θα τα δώσει στο Ν.Α.Τ. μέσα από τον κρατικό προϋπολογισμό, είναι το ίδιο πράγμα. Η ουσία είναι μία, ότι επιδοτούνται τα ασφάλιστρα των εφοπλιστών για να παίρνουν κόσμο στην κρουαζιέρα και να έχουν μικτό προσωπικό. Αυτό είναι.
Θα πω μία κουβέντα μόνο για τους γιατρούς, γιατί στη συζήτηση της τροπολογίας θα το κουβεντιάσουμε και θα πούμε τις σκέψεις μας. Είκοσι θέσεις. Τι είναι αυτό το πράγμα; Κατευθείαν δεν μπορεί να γίνει; Πόσα καράβια είναι; Εκατό, διακόσια; Μη μου πείτε ότι αυτά δεν είναι λεφτά. «Στραγάλια» είναι; Τι είναι; Γιατί, δηλαδή, ένας σε κάθε καράβι; Κι εκεί βέβαια πρέπει να μπουν ορισμένα ζητήματα. Ποιος πληρώνει εδώ; Αμέσως γαλαντομία! Να πληρώσουμε όλοι. Βεβαίως θα είναι από το κράτος, βεβαίως εσείς θα έχετε τον έλεγχο, αλλά γιατί; Δεν θα πληρώσουν, δηλαδή, εκείνοι τη συμμετοχή τους; Γιατί; Δεν το καταλαβαίνω αυτό το πράγμα. Να δείχνουν -ας πούμε- ορισμένα πράγματα. Πραγματικά, έστω και στα ελάχιστα, προσπαθείτε να δείτε πώς θα τους απαλλάξετε.
Όσο για τα πρόστιμα, δεν κατάλαβα. Αποφασίσατε να είναι μεγαλύτερο το πρόστιμο. Και τι έγινε; Και λοιπόν; Και άλλα τόσα να πληρώσουμε. Αυτό είναι το πρόβλημα;
Στην αιτιολογική έκθεση –και τελειώνω, κύριε Πρόεδρε- λέει: Περαιτέρω, με τη διάταξη αυτή, ενισχύονται τα επίπεδα ασφάλειας των πλοίων, αφού ο πλοιοκτήτης, ο εφοπλιστής, ο διαχειριστής κ.λπ. θα αποτραπεί από το να τα κάνει. Ξέρετε τώρα όλη τη γκάμα της σκέψης μου σ’ αυτήν τη φάση. Δηλαδή, τι θα γίνει, επειδή θα φοβηθεί ο άλλος από τα πρόστιμα;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Σας παρακαλώ ολοκληρώστε, κυρία συναδέλφε.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατ’ αρχήν, εμείς λέμε για τα πρόστιμα το εξής: Να βγάλετε όλο αυτόν τον κόσμο και να αφήσετε αυτόν που πραγματικά κάνει το πρώτο κουμάντο, τον ιδιοκτήτη. Ποιος είναι αυτός; Δεν μπορούμε να έχουμε τον πλοίαρχο, δηλαδή. Πρέπει να τον βγάλουμε.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας): Μου επιτρέπετε, κυρία συνάδελφε;
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Ναι, κύριε Υπουργέ.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας): Κύριε Πρόεδρε, μου επιτρέπετε μία διακοπή;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ορίστε, κύριε Υπουργέ. Άλλωστε, η κ. Παντελάκη ολοκλήρωσε.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας): Αυτή η διάταξη έχει μία απλή λογική. Πέρα από την αύξηση των προστίμων από 200 ευρώ σε 5.000 το μίνιμουμ και από 130.000 ευρώ σε 500.000 για παραβάσεις ασφαλείας, συμμέτοχος και αλληλέγγυα υπεύθυνος είναι και ο πλοιοκτήτης και ο ναυλωτής. Είναι τεράστια η διαφορά, διότι μέχρι τώρα, αν υπήρχε μία παράβαση είτε ασφαλείας του πληρώματος είτε κάτι άλλο, την ευθύνη την είχε ο πλοίαρχος. Και αυτό είναι άδικο.
Πρόκειται, δηλαδή, για μία ουσιαστική παρέμβαση, η οποία έπρεπε να είχε γίνει από το 1974, στη Μεταπολίτευση. Γίνεται τώρα και πραγματικά πιστεύουμε ότι όλη η Βουλή πρέπει να ψηφίσει αυτήν τη διάταξη.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (ΠΑΝΟΣ) ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Δεν μπορεί οι ψαράδες να πληρώνουν το μίνιμουμ πρόστιμο 5.000 ευρώ.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κύριε Υπουργέ, έστω κι αν διαφωνούμε, θέλω να καταλάβετε ακριβώς την ουσία της διαφωνίας μας.
Εμάς το πρόβλημά μας δεν είναι αν θα πληρώσουν πρόστιμα. Βεβαίως και να πληρώσουν. Και μια και δύο και παραπάνω φορές. Δεν μπορεί, όμως, ο πλοίαρχος, για παράδειγμα…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Σας παρακαλώ ολοκληρώστε, κυρία συνάδελφε.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Το ζήτημα, όμως, ποιο είναι; Δεν θεωρούμε εγγύηση το ότι από τα πρόστιμα θα φοβηθούν για το ζήτημα της ασφάλειας. Η ασφάλεια είναι ένα σύνθετο ζήτημα. Έχει σχέση με το συνυπολογισμό παραγόντων, όπως ηλικία, συντήρηση…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστώ, κυρία Παντελάκη.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: …από το ποιον γίνονται οι έλεγχοι και για ποιον.
Αυτή η πρόταση, που έχουμε κάνει, θα σας ακολουθεί πάντα. Και η πρόταση μας είναι να καταργηθεί η ιδιωτική εταιρεία, ο Ελληνικός Νογνώμονας, που κάνει τον έλεγχο. Να είναι δημόσιος ο έλεγχος και να εποπτεύεται από το Υπουργείο.
Για τους παραπάνω λόγους, λοιπόν, καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο επί της αρχής.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Χρύσης.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΧΡΥΣΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο που φέρνει προς ψήφιση στη Βουλή το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, είναι δημιούργημα μακρόχρονου προβληματισμού που ξεκίνησε από αξιόλογα πρόσωπα, που θήτευσαν στην Αίθουσα αυτή και οι οποίοι λατρεύουν την ομορφιά και το μυστήριο του βυθού. Το νομοθετικό έλλειμμα, που προϋπήρχε, στις καταδύσεις αναψυχής φιλοδοξεί να καλύψει κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο το παρόν νομοσχέδιο.
Επιδιώξαμε βέβαια κατά τις συνεδριάσεις της Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου, την ευρύτερη δυνατή συναίνεση. Και αυτό επιδιώκουμε και τώρα ενώπιον της Εθνικής Αντιπροσωπείας.
Οι ανησυχίες και οι επιφυλάξεις, που διατύπωσαν το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας και ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς αναφορικά με την προστασία του ενάλιου αρχαιολογικού πλούτου, είναι σεβαστές μεν, αλλά και υπερβολικές.
Οι καταδύσεις καθημερινά, σε παγκόσμιο επίπεδο, κατακτούν και συναρπάζουν όλο και περισσότερους λάτρεις του βυθού. Πέρα από την άθληση, τη γνώση και την ψυχαγωγία που προσφέρουν, αποτελούν μία οικονομική πρόκληση και πρόσκληση για ανάπτυξη και συστηματοποίηση του καταδυτικού τουρισμού.
Τα τρεισήμισι εκατομμύρια των Ευρωπαίων και οι τετρακόσιες χιλιάδες –όπως αναφέρθηκε- των Ελλήνων αυτοδυτών διακινούν υπέρογκα ποσά συναλλάγματος σε καταδυτικούς προορισμούς εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η διαρροή τόσου ευρωπαϊκού συναλλάγματος έπρεπε και πρέπει να μας προβληματίσει και ως Έλληνες και ως Ευρωπαίους. Η εθνική και τώρα η ευρωπαϊκή συνείδηση που διαμορφώνεται, είναι καιρός να αφυπνιστεί και να προχωρήσουμε σε δράσεις και πρωτοβουλίες που έχουν συνάμα και κοινωνικό όφελος.
Η χώρα μας, η οποία σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες παρουσιάζει ασυγκρίτως περισσότερα πλεονεκτήματα, καθυστέρησε αρκετά στην ανάδειξη του πολιτιστικού και ενάλιου φυσικού πλούτου της.
Οι κλιματολογικές συνθήκες επιτρέπουν ετησίως, τουλάχιστον οκτάμηνη καταδυτική δραστηριότητα σε ακτογραμμή πέραν των δεκαεπτά χιλιάδων χιλιομέτρων. Οι πεντακάθαρες και ακίνδυνες θάλασσες είναι ελκυστικές και προσιτές τόσο σε ερασιτέχνες όσο και σε επαγγελματίες αυτοδύτες.
Σήμερα η χώρα μας, με τη νομοθετική αυτή πρωτοβουλία, εισέρχεται με υψηλές διεκδικήσεις ως μεριδιούχος στον καταδυτικό τουρισμό, με βάσιμες προσδοκίες να τονωθεί η εθνική οικονομία και να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με το υπό ψήφιση νομοσχέδιο η εποπτεία κάθε υποβρύχιας δραστηριότητας υπάγεται στο Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, το οποίο μαζί με τις λιμενικές αρχές και τις κεντρικές υπηρεσίες του Υ.Ε.Ν. διασφαλίζει τη σύννομη άσκησή τους. Ως παρέχων καταδυτικές υπηρεσίες θεωρείται, κατά το άρθρο 6, το φυσικό ή νομικό πρόσωπο, το οποίο εκπαιδεύει αυτοδύτες και χορηγεί πιστοποιητικά εκπαίδευσης, σύμφωνα με το πρόγραμμα του οργανισμού. Η διδόμενη άδεια από τη λιμενική αρχή στους παρέχοντες καταδυτικές υπηρεσίες, υπόκειται σε περιορισμούς για λόγους ασφαλείας της ναυσιπλοΐας, για λόγους ασφαλείας των εκπαιδευομένων ή για άλλους λόγους δημοσίου συμφέροντος. Ιδιαίτερης μνείας είναι το τηρούμενο στο Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας μητρώο αδειών παροχέων καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής, στο οποίο διατηρείται δεσμευμένος ο δοθείς αριθμός αδείας στον παροχέα καταδυτικών υπηρεσιών, ακόμη κι αν αυτός διακόψει τη δραστηριότητα αυτή. Τα χορηγούμενα πιστοποιητικά εκπαίδευσης διακρίνονται σε δύο κατηγορίες: στα πιστοποιητικά εκπαιδευτών και στα πιστοποιητικά ερασιτεχνών.
Το επίμαχο άρθρο ήταν το ενδέκατο, το οποίο αποτελεί και τον κορμό του νομοσχεδίου. Προβλημάτισε ιδιαίτερα την επιτροπή με τις ανησυχίες και τις επιφυλάξεις που διατύπωσαν, ιδιαίτερα τα κόμματα της Αριστεράς, για τη διαφύλαξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς από τους αρχαιοκάπηλους. Με τη γενική ρήτρα όμως, που επιτρέπει την άσκηση της υποβρύχιας δραστηριότητας στην ελληνική επικράτεια, διανοίγεται μια νέα προοπτική για τον καταδυτικό τουρισμό στη χώρα μας. Οι απαγορεύσεις που διατυπώνονται στο ίδιο άρθρο, αποσκοπούν βέβαια στην προστασία των εναλίων αρχαιοτήτων και της θαλάσσιας χλωρίδας και πανίδας, αλλά και στην προστασία των αυτοδυτών.
Με τις ασφαλιστικές δικλείδες που τίθενται, παρέχεται ειδικότερα επαρκής προστασία στις ενάλιες αρχαιότητες, στη χλωρίδα και στην πανίδα, καθ’ όσον οι αυτοδύτες με την καταδυτική συνείδηση που αποκτούν σταδιακά, αποτελούν τους καλύτερους εγγυητές για την προστασία του φυσικού και αρχαιολογικού πλούτου του βυθού. Το συνοδευτικό πλοίο των αυτοδυτών αποτελεί την ασφάλεια των ιδίων, αλλά συνάμα αποτελεί τον καλύτερο φύλακα-προστάτη για τον ενάλιο πλούτο. Εκτός αυτού, υποβοηθούν στην ανακάλυψη νέων εναλίων αρχαιοτήτων και ευρημάτων, τα οποία εντοπίζονται και προστατεύονται.
Με κοινωνική ευαισθησία, το νομοσχέδιο προβλέπει και τις υποχρεώσεις του παροχέα στην ασφαλιστική κάλυψη, τόσο των εκπαιδευτών όσο και οποιουδήποτε προστεθέντος ή άλλου καταδύτου. Ιδιαίτερης σημασίας και αξίας για την προσέλκυση καταδυτικού τουρισμού, είναι η οργάνωση και η ανάπτυξη των καταδυτικών πάρκων. Τέλος, υγειονομικό κενό καλύπτει το δέκατο τέταρτο άρθρο του νομοσχεδίου για την πρόβλεψη δημιουργίας τμημάτων υπερβαρικής ιατρικής σε περιφερειακά και γενικά νομαρχιακά νοσοκομεία για την έγκαιρη και αποτελεσματική αντιμετώπιση των κρουσμάτων προσβολής από τη νόσο των δυτών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η νέα διακυβέρνηση, με την καθοδήγηση του κ. Κωνσταντίνου Καραμανλή, τολμά και ανοίγει νέους θαλάσσιους δρόμους ανάπτυξης των νησιών, που βρίσκονται σε παραμεθόριες περιοχές, αλλά και άλλων παράκτιων περιοχών. Το υπό ψήφιση νομοσχέδιο, πέρα από την ανάπτυξη του θέματος των εναλίων αρχαιοτήτων και του φυσικού κάλλους του βυθού, θα δημιουργήσει στη χώρα μας έναν ιδεώδη καταδυτικό προορισμό για εκατομμύρια Ευρωπαίους, με αποτέλεσμα τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την οικονομική ανάπτυξη των απομονωμένων νησιών και βραχονησίδων, οι οποίες θα αποκτήσουν οικονομική ζωή και εθνική ταυτότητα, για να σταματήσουν οι αμφισβητήσεις από τη γείτονα χώρα. Αν δημιουργηθεί, παραδείγματος χάρη, στην Πλάτη -ένα νησί μεταξύ Ψερίμου και Καλύμνου- ένα καταδυτικό κέντρο, από έρευνα που έγινε μέσω site, εξεδήλωσαν ενδιαφέρον εβδομήντα χιλιάδες καταδύτες. Αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει αυτό για τη γειτονική Κάλυμνο και την Ψέριμο.
Η προώθηση, λοιπόν, όλων αυτών των δράσεων που προβλέπει το παρόν νομοσχέδιο είναι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, απαίτηση όχι μόνο των Δωδεκανησίων, τους οποίους εκπροσωπώ στο ελληνικό Κοινοβούλιο, αλλά και όλων των παράκτιων περιοχών. Γιατί οι δράσεις αυτές θα συμβάλουν ποικιλοτρόπως στην οικονομική ανάπτυξη ιδιαίτερα των παραμεθορίων νησιών, αλλά και των άλλων παράκτιων περιοχών. Γι’ αυτούς, λοιπόν, τους λόγους η υπερψήφιση του νομοσχεδίου, του πρώτου νομοσχεδίου του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, είναι κοινοβουλευτικό καθήκον όχι μόνο της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και όλων των πτερύγων της Βουλής.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε συνάδελφε.
Ο κ. Σγουρίδης έχει το λόγο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Αγαπητοί συνάδελφοι, θέλω εξ αρχής να ξεκαθαρίσω -γιατί ίσως υπάρχει παρερμηνεία- ότι εμείς ψηφίζουμε το νομοσχέδιο επί της αρχής.
Έχουμε επιφυλάξεις σε κάποια άρθρα του νομοσχεδίου και κυρίως στα άρθρα του δευτέρου μέρους του νομοσχεδίου. Γι’ αυτά, εμείς θα αναπτύξουμε τις απόψεις μας, θα προτείνουμε τις τροποποιήσεις που θέλουμε και αύριο θα γίνει η ψήφιση των άρθρων. Το λέω, γιατί υπήρξε μία ευφορία μέσα στην Αίθουσα ότι συμφωνούμε σε όλα. Δεν συμφωνούμε σε όλα.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ (Υπουργός Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής): Μην το χαλάτε τώρα.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Ψηφίζουμε το νομοσχέδιο επί της αρχής, γιατί επιτέλους η χώρα μας αποκτά το αναγκαίο νομοθετικό πλαίσιο για τον καταδυτικό τουρισμό. Επιτέλους η Καραϊβική της Ευρώπης, που είναι η Ελλάδα, διότι έχει τρεισήμισι χιλιάδες νησιά και δεκαέξι ή δεκαεπτά χιλιάδες χιλιόμετρα ακτογραμμές, μπορεί να συμπεριληφθεί στους προορισμούς των καταδυτών και αυτοί είναι ουκ ολίγοι. Αναφέρθηκε το νούμερο, μπορεί να είναι και περισσότεροι, γιατί άμα δούμε πόσοι είναι οι καταδύτες σε όλο τον κόσμο, υπάρχουν περίπου γύρω στα τρεισήμισι εκατομμύρια καταδύτες και, αν δεν με απατά η μνήμη μου, γιατί το έχω διαβάσει κάπου, ο τζίρος τον οποίο κάνουν, είναι περίπου γύρω στα 2.000.000.000 ευρώ το χρόνο. Όπως καταλαβαίνετε, ένα μεγάλο κομμάτι αυτών των χρημάτων θα μπορούσε να έρθει στη χώρα μας για την ανάπτυξη γενικότερα της πατρίδας. Επίσης, δεν θα πρέπει να παραγνωρίζουμε ότι ο χειμώνας της Ελλάδας είναι καλοκαίρι για τους Βορειοευρωπαίους και για τους Βορειοαμερικάνους.
Ποιο ήταν το πρόβλημα που μέχρι τώρα μας εμπόδιζε να προχωρήσουμε σ’ αυτό το νομοθετικό πλαίσιο; Το πρόβλημα ήταν το ότι η Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων μπλοκάριζε όλο τον ελληνικό βυθό και δεν άφηνε σπιθαμή που να μπορούν να ασκηθούν αυτές οι δραστηριότητες των καταδυτών. Έπρεπε, λοιπόν, κάποια στιγμή αυτό το νομοθετικό πλαίσιο να τεθεί. Είχε περάσει η αντίληψη ότι έτσι δεν θα προστατεύονταν οι αρχαιότητές μας. Είναι λάθος αντίληψη αυτή. Όταν σχεδόν σε όλο τον ελληνικό βυθό υπάρχουν περιοχές οργανωμένης ελεύθερης κατάδυσης, τότε προστατεύεις τις ενάλιες αρχαιότητες. Τότε χρειάζεσαι άδεια και βάσει νομοθετικού πλαισίου, προχωράς στην οποιαδήποτε κατάδυση και συμβαίνει και το αντίθετο μάλιστα, αποτρέπεις τους αρχαιοκάπηλους να κάνουν καταδύσεις ή να ανασύρουν από το βυθό τις αρχαιότητές μας. Θα αναφέρω το εξής παράδειγμα: Όταν πολλαπλασιάστηκαν οι κυνηγοί τότε, οι λαθροκυνηγοί μειώθηκαν, διότι δεν είναι εύκολο μέσα στην ύπαιθρο, όταν υπάρχουν παντού άνθρωποι που βάσει νόμου κυνηγούν, να αφήσουν τους υπόλοιπους να κάνουν χόμπι τους τη λαθροθηρία.
Παράλληλα, μπορούμε με αυτόν τον τρόπο να αξιοποιήσουμε όλα αυτά τα οποία είτε κατακτήσαμε με κόπο είτε -αν θέλετε- μας τα χάρισε η φύση. Η Ελλάδα, όπως ξέρετε, είναι μια ασφαλής χώρα. Το απέδειξε και η διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Δεν είμαστε Σάρμ Ελ Σεΐχ, όπου γίνονται βομβιστικές ενέργειες. Σας πληροφορώ ότι το Σάρμ Ελ Σεΐχ έχει σχεδόν το ένα τρίτο του καταδυτικού τουρισμού. Άρα, γιατί να πάει ο άλλος στο Σάρμ Ελ Σεΐχ και να μην έρθει στη Νάξο, να μην έρθει στη Θάσο, να μην έρθει στη Σαμοθράκη, να μην έρθει στα Δωδεκάνησα;
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ (Υπουργός Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής): Εδώ είμαστε, κύριε συνάδελφε.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Είμαστε, επίσης, χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έχουμε το ίδιο νόμισμα, έχουμε υποδομές, έχουμε πολιτισμό, έχουμε καλές καιρικές συνθήκες, έχουμε καθαρές θάλασσες και παράλληλα έχουμε ποικιλία στη θαλάσσια ζωή και μια παράξενη μορφολογία.
Όλα αυτά θα πρέπει να τα αξιοποιήσουμε. Από την άλλη, θα πρέπει να δώσουμε το μήνυμα ότι μπορούμε να φέρουμε ένα μεγάλο κομμάτι του καταδυτικού τουρισμού στην Ελλάδα. Αυτό είναι το μήνυμα που πρέπει να δώσουμε.
Η πρώτη προσπάθεια νομοθέτησης αυτού του πλαισίου έγινε επί υπουργίας του κ. Παπουτσή. Τότε ο κ. Καμμένος, η κ. Μαρία Αρσένη, ο ομιλών και κάποιοι άλλοι Βουλευτές, όπως ο κ. Παυλίδης, είχαμε κάνει μία προσπάθεια προς την κατεύθυνση αυτή. Συνεχίστηκε, όμως, με περισσότερη μέθοδο από τον κ. Ανωμερίτη. Το σχέδιο νόμου υπήρχε, το έχω στα χέρια μου και πρέπει να το έχετε και σεις. Αλλά για τον άλφα ή βήτα λόγο αυτό το σχέδιο νόμου δεν ψηφίστηκε. Θα έλεγα μάλιστα πάνω σ’ αυτό -αν αναλογιστούμε πως ο σοφός λαός μας έχει πάντα δίκιο- ότι ποτέ δεν είναι αργά.
Η δομή του νομοσχεδίου βασίζεται στο εξής: Στο θεσμό του οργανισμού που εξουσιοδοτεί και που ελέγχει τους «παροχείς». Θεωρώ ότι είναι ατυχής και αδόκιμος ο όρος «παροχέας». Θα πρέπει να είναι οι «παροχείς» καταδυτικών υπηρεσιών. Θα έλεγα, λοιπόν, ότι αυτό πρέπει να το αλλάξουμε.
Επίσης, οι χρόνοι που δίνετε, δηλαδή η πενταετής διάρκεια της αδείας που χορηγείται σ’ αυτόν που παρέχει καταδυτικές υπηρεσίες σε συνδυασμό με την έλλειψη πρόβλεψης συγκεκριμένων αιτήσεων, αποτελούν αρνητικό στοιχείο του νομοσχεδίου. Θα μπορούσε να είναι τριετής η διάρκεια. Το σχέδιο νόμου του κ. Ανωμερίτη είχε διετή διάρκεια. Μπορούμε κάλλιστα να πάμε σε τριετή διάρκεια. Τα πέντε χρόνια είναι πολλά με ανανέωση πέντε ετών. Αυτά, όμως, τα θέματα θα τα δούμε αύριο.
Για το δεύτερο μέρος έχουμε επιφυλάξεις για πολλά από τα άρθρα του, όπως και για τις τροπολογίες.
Κύριε Υπουργέ, υποστηρίξατε μία τροπολογία η οποία αναφερόταν σ’ αυτούς που σπάνε το εμπάργκο στα λιμάνια της κατεχόμενης Κύπρου και στις ποινές που βάλατε. Στην Κύπρο, ξέρετε, υπάρχει μία πινακίδα που λέει «Δεν ξεχνώ». Υπάρχει και στην Ελλάδα. Ε, λοιπόν κι εμείς δεν ξεχνάμε το μαύρο ακτοπλοϊκό καλοκαίρι που πέρασαν οι Έλληνες πολίτες.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας): Στον Κ.Τ.Ε. να το κουβεντιάσετε αυτό. Αυτό μας κληροδοτήσατε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ο κ. Παυλίδης έχει το λόγο.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ (Υπουργός Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής): Ο κ. Σγουρίδης με ενθουσίασε με τον ύμνο του προς το νομοσχέδιο, καθόσον αφορά τουλάχιστον τις καταδύσεις.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Και τα Δωδεκάνησα.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ (Υπουργός Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής): Τα ανέφερε τελικώς. Κατέβασε και προς τα κάτω τους αυτοδύτες.
Λοιπόν, κύριε Σγουρίδη, στα μέρη μας, επί κάποιας «κατοχής», μία αλλόθρησκος ησπάσθη το χριστιανισμό. Κι όπως όλοι οι νεοφώτιστοι, όπου εκάθητο και όπου εστέκετο, διεκήρυττε: «Ο χριστιανισμός είναι αγάπη, ο χριστιανισμός συμβάλλει στην ειρήνη, ο χριστιανισμός συμβάλλει στην πρόοδο». Επήγε, λοιπόν και στον πρωτοσύγκελο που είχαμε τότε στο νησί, του οποίου δεν αναφέρω το όνομα –Δωδεκάνησα πάντως- να κάνει μια πρώτη επίσκεψη. Επίσκεψη στο γραφειάκι του πρωτοσύγκελου. Πέρασαν πέντε λεπτά, έξι, επτά, οκτώ, εννέα, δέκα λεπτά, οπότε ανοίγει ο νεωκόρος την πόρτα και τι να δει; Η νεοχριστιανή είχε την χείραν υψηλά διδάσκουσα: «Ο χριστιανισμός…»και ο πρωτοσύγκελος γονυκλινής παρεκάλει: «Πιστέψτε με, είμαι κι εγώ χριστιανός».
Η ωραία σας αγόρευση, εκφράζουσα τη σύμπτωση απόψεων με την Κυβέρνηση, με συνεκίνησε. Κι εσείς, επειδή πάντοτε είχατε το θάρρος της γνώμης επιβεβαιωμένο, είτε ήσασθε στην Έδρα, κατά την προηγουμένη θητεία σας είτε τώρα στα έδρανα των Βουλευτών, μας βοηθάτε. Θέλω να σας ευχαριστήσω. Έγινε καλή προσπάθεια, στην οποία εσείς κι εγώ υπήρξαμε συμμέτοχοι. Ο Πάνος ο Καμμένος, το ίδιο, εδώ και χρόνια.
Επιτέλους φθάνει στο Κοινοβούλιο για να γίνει νόμος του κράτους μία ιδέα, καλή ιδέα, που κάποιοι την έχουν κάμει πράξη εδώ και χρόνια και η οποία αφ’ ενός μεν, εφόσον ακόμη δεν είχε γίνει νόμος, διευκόλυνε ή καλλιεργούσε το «λάθρα» κι εμείς οι νησιώτες το γνωρίζουμε, όπως κι εσείς, κυρία Ζήση, από τα μέρη σας και αφ’ ετέρου απεθάρρυνε. Τη νόμιμη ανάπτυξή του.
Τα νησάκια μας –και τώρα ομιλεί ο Υπουργός Αιγαίου ναι Νησιωτικής Πολιτικής- περιμένουν να καταλήξουμε κάπου, να γίνει νόμος του κράτους και κάποιοι νησιώτες -δεν αποκλείονται και οι μη νησιώτες- να κάμουν δουλίτσες και να αξιοποιήσουν ό,τι η φύση μάς προσέφερε, τον εξαιρετικό υποθαλάσσιο πλούτο μας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (ΠΑΝΟΣ) ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Μια διευκρίνιση, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ορίστε, κύριε Καμμένο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (ΠΑΝΟΣ) ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, επειδή ακούστηκε πολλές φορές σ’ αυτήν την Αίθουσα, θέλω να διευκρινίσω ότι ουδέποτε η Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων, ως υπηρεσία, διαφώνησε με το σχέδιο των καταδύσεων. Υπάρχει μια διευθύντρια της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων η οποία έχει μηνυθεί -διότι απέκρυψε από το Συνήγορο του Πολίτη, μάλιστα, τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας και έχει παραπεμφθεί γι’ αυτό το αδίκημα- και η οποία επιμένει σ’ αυτήν τη λογική.
Πρέπει να σας πω, επειδή είναι της μόδας τα «γρηγορόσημα», ότι όταν η κυρία αυτή, ως επικεφαλής της υπηρεσίας, σε ορισμένα μέρη απελευθερώνει βυθούς σ’ ένα μήνα, κατόπιν αιτήσεως καταδυτικών κέντρων και σε άλλες περιοχές σε δύο χρόνια, αντιλαμβανόμαστε το τι μπορεί να σημαίνει η πιθανή ύπαρξη του «γρηγορόσημου». Τίποτα άλλο.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Η κ. Ζήση έχει το λόγο.
ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ: Αυτήν την απάντηση περίμενα, γι’ αυτό ρωτήσαμε τον κύριο Υπουργό αν πραγματικά έχει συνεννοηθεί με τις υπηρεσίες, την Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων και φέρνει αυτές τις διατάξεις.
Και βεβαίως να παρατηρήσω, μετά τα ωραία λόγια του κ. Παυλίδη, του Υπουργού Αιγαίου, ότι θα χαιρόμουν διπλά, γιατί τον γνωρίζω και σαν χαρακτήρα, αν δεν συγκινείτο μόνο όταν συμφωνούμε μαζί του, αλλά και όταν διαφωνούμε για το καλό των πολλών, για το καλό της χώρας.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Τώρα μαζί του συμφωνείτε ή διαφωνείτε, ως Υπουργό Αιγαίου ή ως νεωκόρο; Γιατί, κάτι για νεωκόρους άκουσα προηγουμένως.
Ο κ. Κεφαλογιάννης έχει το λόγο.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας): Κυρία Ζήση, πήρατε την απάντηση από τον εισηγητή μας. Αν δείτε στο νομοσχέδιο…
ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ: Γιατί δεν καταδέχεστε να μου απαντήσετε, κύριε Υπουργέ;
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας): Ίσα-ίσα, πρώτα απαντώ σ’ εσάς, κυρία Ζήση. Εγώ σας απαντούσα, όταν εσείς ήσασταν Υπουργός και εγώ Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος. Δεν θα σας απαντήσω τώρα; Ξέρετε ότι στο πρόσωπό σας τρέφω ιδιαίτερη συμπάθεια.
Σας λέω, λοιπόν, ότι αν ξεφυλλίσετε το νομοσχέδιο, θα δείτε ότι το έχει υπογράψει ολόκληρο το Υπουργικό Συμβούλιο και βεβαίως η αρμόδια Αναπληρωτής Υπουργός Πολιτισμού. Αυτό που ρωτάτε, είναι αυτονόητο. Το έχουν δει οι υπηρεσίες, έχει υπάρξει σχετική αλληλογραφία, έχουν συζητηθεί μεταξύ των δύο Υπουργών και καταλήξαμε σ’ αυτό το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Η απάντηση στο ερώτημά σας είναι προφανής.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της αρχής του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας: «Καταδύσεις αναψυχής και άλλες διατάξεις».
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο επί της αρχής;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας: «Καταδύσεις αναψυχής και άλλες διατάξεις» έγινε δεκτό επί της αρχής κατά πλειοψηφία.
Έχουν διανεμηθεί τα Πρακτικά της Δευτέρας 3 Οκτωβρίου 2005 και ερωτάται το Σώμα αν τα επικυρώνει.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Συνεπώς τα Πρακτικά της Δευτέρας 3 Οκτωβρίου 2005 επικυρώθηκαν.
Στο σημείο αυτό, κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 15.47΄ λύεται η συνεδρίαση για αύριο, ημέρα Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2005 και ώρα 10.30΄, με αντικείμενο εργασιών του Σώματος: α) κοινοβουλευτικό έλεγχο, συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β) νομοθετική εργασία, συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας: «Καταδύσεις αναψυχής και άλλες διατάξεις», σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ 12-10-05 ΣΕΛ. 2

PDF:

es12102005.pdf

TXT:

end051012.txt

Επιστροφή