Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: ΙΒ, Σύνοδος: (Θέρος '08), Συνεδρίαση: ΚΣΤ΄ 10/09/2008

(Σημείωση: Ο παρακάτω πίνακας περιεχομένων δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές και συντακτικές διορθώσεις)

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΙΒ’ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ A’
ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
ΘΕΡΟΥΣ 2008
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ KΣΤ’
Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2008 (Πρωί)

ΘΕΜΑΤΑ
Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1. Άδεια απουσίας του Βουλευτή κ. Γ. Κασαπίδη, σελ.
2. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν άτομα από το ΚΑΠΗ Μεταμόρφωσης Βύρωνα και το Β’ ΚΑΠΗ Δήμου Κηφισίας, σελ.
3. Επί Προσωπικού θέματος, σελ.
4. Επί Διαδικαστικού θέματος, σελ.

Β. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
1. Συζήτηση επί της αρχής του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Ενίσχυση της διαφάνειας του Κρατικού Προϋπολογισμού, έλεγχος των δημοσίων δαπανών, μέτρα φορολογικής δικαιοσύνης και άλλες διατάξεις», σελ.
2. Αίτηση ονομαστικής ψηφοφορίας Βουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. επί της αρχής του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, σελ.

ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Α. Επί Προσωπικού θέματος:
ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ Γ., σελ.
ΚΑΤΣΕΛΗ Λ., σελ.
ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ Φ., σελ.

Β. Επί Διαδικαστικού θέματος:
ΑΛΑΒΑΝΟΣ Α., σελ.
ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ Γ., σελ.
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ Ε., σελ.
ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ Α., σελ.
ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ Α., σελ.
ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ Β., σελ.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ Π., σελ.
ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ Φ., σελ.

Γ. Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών:
ΑΛΑΒΑΝΟΣ Α., σελ.
ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ Γ., σελ.
ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ Ι., σελ.
ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ Δ., σελ.
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ Ε., σελ.
ΒΟΡΙΔΗΣ Μ., σελ.
ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ Α., σελ.
ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ Ι., σελ.
ΖΩΪΔΗΣ Ν., σελ.
ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ Α., σελ.
ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ Η., σελ.
ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ Κ., σελ.
ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ Α., σελ.
ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ Ν., σελ.
ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ Γ., σελ.
ΚΑΤΡΙΝΗΣ Μ., σελ.
ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ Β., σελ.
ΚΟΣΜΙΔΗΣ Ι., σελ.
ΚΟΥΤΜΕΡΙΔΗΣ Ε., σελ.
ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ Π., σελ.
ΜΑΝΩΛΗΣ Ι., σελ.
ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ Κ., σελ.
ΜΕΛΑ Ε., σελ.
ΝΙΩΤΗΣ Γ., σελ.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ Π., σελ.
ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ Ε., σελ.
ΣΚΡΑΦΝΑΚΗ Μ., σελ.
ΣΟΥΡΛΑΣ Γ., σελ.
ΣΤΑΪΚΟΥΡΑΣ Χ., σελ.
ΤΙΜΟΣΙΔΗΣ Μ., σελ.
ΤΣΑΒΛΑΡΙΔΗΣ Λ., σελ.
ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΔΟΥ-ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ Π., σελ.

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΒ’ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α’
ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
ΘΕΡΟΥΣ 2008
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΚΣΤ’
Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2008 (πρωί)

Αθήνα, σήμερα στις 10 Σεπτεμβρίου 2008, ημέρα Τετάρτη και ώρα 10.04’ συνήλθε στην Αίθουσα συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου το Τμήμα Διακοπής Εργασιών της Βουλής (Β’ Σύνθεση) για να συνεδριάσει υπό την προεδρία της B’ Αντιπροέδρου αυτής κυρίας ΕΛΣΑΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
(ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ: Σύμφωνα με την από 9/9/2008 εξουσιοδότηση του Σώματος, επικυρώθηκαν με ευθύνη του Προεδρείου τα Πρακτικά της ΚΕ΄ συνεδριάσεώς του, της 9ης Σεπτεμβρίου 2008 σε ό,τι αφορά την ψήφιση στο σύνολο των σχεδίων νόμων 1) «Ρυθμίσεις θεμάτων κτηνοτροφίας και άλλες διατάξεις».
2) «Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση ατόμων με αναπηρία ή με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες»).
Εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Συνέχιση της συζήτησης επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Ενίσχυση της διαφάνειας του Κρατικού Προϋπολογισμού, έλεγχος των δημοσίων δαπανών, μέτρα φορολογικής δικαιοσύνης και άλλες διατάξεις».
Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Βασίλης Κεγκέρογλου.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η έλλειψη συνεκτικού κυβερνητικού σχεδίου και στρατηγικής που να ανταποκρίνεται στη διεθνή συγκυρία, η ανερμάτιστη και αναξιόπιστη οικονομική πολιτική, όπως αποδείχθηκε, που περιορίστηκε σε τακτικισμούς, σε λογιστικές αλχημείες και σε επικοινωνιακά τερτίπια, οδήγησαν στην απώλεια της διεθνούς αξιοπιστίας της χώρας και στη μεγάλη οπισθοχώρηση της ανταγωνιστικότητας και παραγωγικότητας της οικονομίας μας.
Η αδυναμία υλοποίησης του φετινού προϋπολογισμού είναι η κύρια αιτία για τη λήψη των πρόσθετων μέτρων. Το χειρότερο βέβαια είναι τα ψέματα που λέει η Κυβέρνηση διά στόματος Αλογοσκούφη προς τον ελληνικό λαό για την πραγματική κατάσταση της οικονομίας. Αφού εφεύρε, θυμάστε όλοι, τη λογιστική αύξηση του Α.Ε.Π. για την οποία μάλιστα πήρε και το διεθνές βραβείο γκάφας από το «CNN» εκείνη τη χρονιά, προσπάθησε να μειώσει το δημόσιο χρέος, λογιστικά, εικονικά ως ποσοστό του Α.Ε.Π., όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Από 184.000.000.000 ευρώ που ήταν το δημόσιο χρέος το 2004, εκτινάχθηκε στα 252.000.000.000 ευρώ. Το ποσό που αναλογεί σε κάθε Έλληνα είναι 7.000 ευρώ. Αυτό το ποσό είναι επιπλέον χρέος, που προστέθηκε μέσα σε τριάμισι μόλις χρόνια από την Κυβέρνηση στον κάθε Έλληνα πολίτη.
Με τα νέα φοροεισπρακτικά μέτρα, αλλά και αυτά που έρχονται με τα τεκμήρια, ομολογεί μεν την αποτυχία της, αλλά ταυτόχρονα κάνει μια απέλπιδα προσπάθεια να την αποδώσει στη διεθνή κρίση. «Φταίει η διεθνής κρίση». Αυτό είναι το νέο σλόγκαν του κυβερνητικού επιτελείου προπαγάνδας, που αντικατέστησε το φθαρμένο πια «για όλα φταίει το ΠΑ.ΣΟ.Κ.».
Και για να μην αφήνουμε περιθώρια παρερμηνειών, υπάρχει, βέβαια, μια κρίσιμη διεθνής συγκυρία, μια συγκυρία που αφορά όμως όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όλες της χώρες του κόσμου, αλλά σε καμμία χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν παίρνουν περιοριστικά μέτρα, φοροεισπρακτικά μέτρα, που να περιορίζουν την οικονομική δραστηριότητα. Αντίθετα, η συζήτηση τη στιγμή αυτή στην Ευρώπη είναι πώς θα ενισχυθεί η οικονομική δραστηριότητα, πώς θα υπάρξουν περισσότερες δυνατότητες για τις τοπικές οικονομίες.
Το αδιέξοδο που δημιουργήθηκε στην ελληνική οικονομία είναι ευθύνη αποκλειστικά της Κυβέρνησης. Οφείλεται στις ακολουθούμενες πολιτικές. Η αδιαφανής διαχείρισης της χώρας και οι ανεξέλεγκτες σπατάλες, η λαφυραγώγηση του δημόσιου τομέα, οι προμήθειες, οι υπερτιμολογήσεις, εκτόξευσαν τις δαπάνες στα ύψη, ιδιαίτερα το 2007 και το 2008.
Η Κυβέρνηση τι έκανε; Μείωσε κατά 30% το συντελεστή φορολόγησης για τις μεγάλες επιχειρήσεις και έτσι ικανοποίησε και υλοποίησε τις δεσμεύσεις της προς το μεγάλο κεφάλαιο, τους μεγαλοεισαγωγείς, τους τραπεζίτες, τους εφοπλιστές, αλλά έχασε το Δημόσιο Ταμείο 3.000.000.000 ευρώ απ’ αυτήν την ελάφρυνση, έλλειμμα το οποίο μετέφερε σε όλους τους πολίτες μέσω της αύξησης των έμμεσων φόρων. Αύξησε το Φ.Π.Α. κατά 12% -η αύξηση από 8% σε 9%, είναι 12,5%- και από 18% σε 19%, που είναι 5,5%. Αύξησε όλους τους έμμεσους φόρους. Αυτή είναι η πολιτική της Κυβέρνησης.
Πρόσφατα βέβαια προσπάθησε ακόμη και από το μειωμένο εισόδημα του αγρότη να κλέψει μέσω της απάτης της επιστροφής του ειδικού φόρου πετρελαίου. Ταυτόχρονα κατάργησε το φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας, που πλήρωναν τρεις-τέσσερις δεκάδες χιλιάδες συμπολίτες, έχοντες και κατέχοντες, και μεταφέρει αυτό το βάρος το οικονομικό σε τέσσερα εκατομμύρια περίπου ακίνητα. Επέβαλε το Ε.Τ.Α.Κ., για το οποίο τις επόμενες μέρες θα αρχίσουν να έρχονται τα σημειώματα. Ήδη έχουν πάει στα νομικά πρόσωπα.
Τα έσοδα όμως πάλι δεν έφτασαν. Και δεν έφτασαν γιατί η Κυβέρνηση χάρισε στους υμετέρους πολύ περισσότερα απ’ αυτά τα οποία εισέπραξε. Η ληστεία του δημόσιου με τις κομπίνες τύπου Βατοπεδίου, τις κάθε μορφής κομπίνες, η καταλήστευση των ασφαλιστικών ταμείων, η απώλεια τεράστιων ποσών από τη ζημιά κερδοφόρων μέχρι πρότινος επιχειρήσεων, όπως η Δ.Ε.Η., οι χαριστικές ρυθμίσεις που μετέφεραν τις υποχρεώσεις τραπεζών στον κρατικό προϋπολογισμό είναι αυτές που έριξαν έξω τον προϋπολογισμό.
Το νέο πακέτο φοροεπιδρομής επιλέχτηκε ως σανίδα σωτηρίας, ένα πακέτο που απευθύνεται αποκλειστικά στα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα. Ο κ. Αλογοσκούφης θεωρεί φοροφυγάδες όλους τους ελεύθερους επαγγελματίες. Γι’ αυτό επιβάλλει και τον κεφαλικό φόρο επί δικαίων και αδίκων, σε όλους τους νέους επιστήμονες που αγωνίζονται να στήσουν μια δραστηριότητα επιβίωσης. Θεωρεί φοροφυγάδες ακόμη και τους νέους εργαζόμενους των 400 και 500 ευρώ, που αν βρουν δεύτερη απασχόληση για να φτάσουν τα 700 ευρώ, δεν απαλλάσσονται, θεωρούνται κεφαλαιούχοι. Αυτή είναι η Κυβέρνηση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με όλες τις λεγόμενες φάσεις της φορολογικής μεταρρύθμισης η Κυβέρνηση μετατόπισε το βάρος της φορολογίας από το μεγάλο κεφάλαιο στην εργασία, από την άμεση φορολογία στην έμμεση. Έτσι, οι μισθωτοί, ενώ το 2003 πλήρωναν το 43% των φόρων του προϋπολογισμού, φτάσαμε το 2007 να πληρώνουν το 51%. Και τώρα το κατάλαβε ο κ. Αλογοσκούφης και λέει «είναι άδικο αυτό, θα πρέπει κάτι να γίνει». Όμως έμμεσα πάλι στους ίδιους, στους μικροεπαγγελματίες, μικροεμπόρους πάει να ρίξει τα βάρη.
Όλα αυτά γίνονται σε μια περίοδο που ο οικογενειακός προϋπολογισμός δεινοπαθεί από την ακρίβεια και από τη μεγάλη αύξηση του κόστους ζωής, για την οποία η Κυβέρνηση έχει αποκλειστικά την ευθύνη, με την αποτυχημένη πολιτική της να ελέγξει την αγορά, αλλά ταυτόχρονα και με την αύξηση των τιμολογίων των Δ.Ε.Κ.Ο. και τη μετατόπιση δαπανών για την υγεία και την παιδεία από τον κρατικό προϋπολογισμό στον οικογενειακό.
Αυτή είναι η φορολογική πολιτική της Κυβέρνησης. Ελάφρυνε τους έχοντες και κατέχοντες και έριξε τα βάρη στους εργαζόμενους, στους συνταξιούχους, στους αγρότες, στους μικρομεσαίους. Αυτή είναι και η ειδοποιός διαφορά μας.
Η επιλεκτική κατάργηση των ειδικών λογαριασμών που επιχειρείτε, αποσκοπεί στην προαγωγή της διαφάνειας κατά την Κυβέρνηση, αλλά η διαχείριση από το Υπουργείο Οικονομικών γίνεται μάλλον για να βάλει χέρι στα αποθεματικά των ταμείων των λογαριασμών αυτών, προκειμένου να καλύψει τη μαύρη τρύπα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Ολοκληρώνω, κυρία Πρόεδρε.
Ένα τέτοιο μέτρο θα είχε νόημα μόνο στο πλαίσιο προγραμματικών προϋπολογισμών, μετά από εξέταση καθενός λογαριασμού, αν χρειάζεται και σε ποια κατηγορία, αλλά κυρίως μετά τη θέσπιση ενιαίου μισθολογίου, προκειμένου να μην υπάρξει καμμιά μείωση εισοδήματος για κανέναν εργαζόμενο.
Για την παρέμβαση στους Ο.Τ.Α., θεωρούμε ότι πραγματικά εκφράζει τη βούληση της Νέας Δημοκρατίας για την ενίσχυση του συγκεντρωτισμού και του κλειστού συστήματος εξουσίας που υπάρχει στη χώρα μας. Και εν όψει του φημολογούμενου δεύτερου «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ», με αυτές τις λογικές, η Κυβέρνηση τι δείχνει; Ότι ο «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ ΙΙ» θα αποτελέσει το δολοφόνο του «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ Ι». Αυτό είναι ένα προμήνυμα για το τι έρχεται με τη λεγόμενη διοικητική μεταρρύθμιση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι πολίτες αυτής της χώρας, σε όποια κοινωνική τάξη κι αν ανήκουν ή στρώμα, δεν έχουν να περιμένουν τίποτα πια από τη Νέα Δημοκρατία και τον κ. Καραμανλή. Ο τόπος έχει ανάγκη από μια άλλη πορεία, που θα διασφαλίζει τη δυνατή οικονομία και τη δίκαιη κοινωνία, με ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα, που θα κατανέμει δίκαια τα βάρη, που θα κατανέμει δίκαια τον πλούτο. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι πλέον μπροστά σε ιστορικές ευθύνες απέναντι στη χώρα και τους πολίτες και είναι έτοιμο να τις αναλάβει.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Το λόγο έχει η Βουλευτής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Εύα Μελά.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ-ΕΥΑ ΜΕΛΑ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Για να στηρίξουν τα νέα μέτρα, τα κυβερνητικά στελέχη επικαλούνται την οικονομική κρίση. Ναι, υπάρχει κρίση. Είναι, όμως, κρίση του ίδιου του συστήματος. Γι’ αυτό και είναι ψευδεπίγραφες όλες εκείνες οι κορώνες από την Αξιωματική Αντιπολίτευση που αφορούν κακοδιαχείριση ή διαφθορά, πράγματα που δεν αμφισβητεί κανείς ότι υπάρχουν, αλλά που δεν αλλάζουν το αποτέλεσμα. Και το αποτέλεσμα είναι το πέρασμα της κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων μέσα απ’ όλες τις εκφάνσεις της κρατικής, της κυβερνητικής πολιτικής, πράγμα που οδηγεί από τη μια μεριά, τα λαϊκά στρώματα στην εξαθλίωση, στη φτώχεια και από την άλλη μεριά, σε αύξηση κερδών για την πλουτοκρατία, για τα μονοπώλια.
Γενικότερα, κύριοι Βουλευτές, η πορεία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης με σειρά μέτρων όλα τα τελευταία χρόνια θυσιάζει τις λαϊκές ανάγκες στο βωμό της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου. Γι’ αυτό, το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα δεν είναι ξεκομμένο από τη γενικότερη εισοδηματική πολιτική, από την κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης που επιχειρήθηκε, από τα προηγούμενα φορολογικά μέτρα που οι προηγούμενες κυβερνήσεις και οι νυν έχουν θεσπίσει, από την κυβερνητική πολιτική σε όλους τους τομείς με τις ιδιωτικοποιήσεις. Είναι αυτά που και η ελληνική Κυβέρνηση και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν συναποφασίσει για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς. Είναι αυτή η φορολογική πολιτική που ενισχύει την ελευθερία κίνησης των κεφαλαίων, που θεωρεί τον εργαζόμενο ως κόστος, που τον θεωρεί αναλώσιμο, απασχολήσιμο, εναρμονίζοντας τα στοιχεία της φορολογικής πολιτικής στη χώρα μας στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γι’ αυτό και ξαναλέμε ότι οι αντιπολιτευτικές κορώνες είναι για το θεαθήναι, εφόσον δεν αμφισβητούν το μονόδρομο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Πρόσχημα είναι, κύριοι Βουλευτές, η πάταξη της φοροδιαφυγής. Ψευδεπίγραφο είναι το δήθεν περί φορολογικής ισότητας των ελεύθερων επαγγελματιών με τους μισθωτούς. Στην ουσία κατοχυρώνεται η φοροαποφυγή προς το μεγάλο κεφάλαιο. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Άλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά. Οι μικροί ελεύθεροι επαγγελματίες, οι αυτοαπασχολούμενοι, το έχουν ζήσει στο πετσί τους, έχουν ζήσει παλιότερα ανάλογα μέτρα και με τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Η μείωση των φορολογικών συντελεστών που επιχειρεί τώρα η Κυβέρνηση για το μεγάλο κεφάλαιο, μεταφέρει την απώλεια των εσόδων στις πλάτες των μισθωτών και των συνταξιούχων, αλλά οδηγεί και στην αύξηση των έμμεσων φόρων. Στο όνομα του ότι κάποιοι λίγοι ελεύθεροι επαγγελματίες ή αυτοαπασχολούμενοι φοροδιαφεύγουν επαναλαμβάνει η Κυβέρνηση αυτό που χρόνια έκανε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. με την περαίωση και είχε θεσπιστεί και με έναν κεφαλικό φόρο αξιώνει από κάθε ελεύθερο επαγγελματία να πληρώσει στην ουσία το φόρο που αναλογεί και στο μεγάλο κεφάλαιο. Και θα πούμε το πώς.
Να θυμηθούμε, επίσης -για να μην ξεχνά ο λαός και ιδιαίτερα οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι αυτοαπασχολούμενοι- τα αντικειμενικά κριτήρια που παλιότερα υπήρχαν, τα οποία ήταν και αυτά κεφαλικός φόρος. Εξίσωναν τους ελεύθερους επαγγελματίες των εκατομμυρίων –έχουμε πλήθος από τέτοια παραδείγματα- με τους ελεύθερους επαγγελματίες που ιδρώνουν, για να βγάλουν ένα απλό μηνιάτικο με το δελτίο παροχής υπηρεσιών.
Αντίστοιχα, είναι και η περαίωση, που σήμερα θεσπίζεται, των ανεξέλεγκτων οικονομικών χρήσεων. Όπως είπα, δεν είναι η πρώτη φορά. Τι άλλο είναι αυτό, κύριοι Βουλευτές, παρά η βράβευση της φοροδιαφυγής, αφού ο κερδισμένος είναι αυτός που έχει φοροδιαφύγει, ενώ αντίθετα ο ελεύθερος επαγγελματίας, ο αυτοαπασχολούμενος, που είναι εντάξει στις υποχρεώσεις του προς το κράτος, κάτω από την απειλή ότι θα του βάλουν πρόστιμο ακόμα και για ορθογραφικά λάθη, όπως διαδίδουν οι μηχανισμοί σας, ωθείται να πληρώσει έτσι και αλλιώς κάτω από το φόβο;
Θα πω ένα παράδειγμα. Το ερέθισμα για να μιλήσω μου το έδωσε η προσπάθεια να δούμε τα νέα μέτρα σε σχέση με τους νέους επαγγελματίες, όπως για παράδειγμα είναι οι καλλιτέχνες.
Για τους καλλιτέχνες συνολικά, θα ήθελα να πω ότι το 90% των καλλιτεχνών, που είναι ελεύθεροι επαγγελματίες και δουλεύουν με μπλοκάκι, με δελτία παροχής υπηρεσιών, είναι ζήτημα εάν έχουν ένα στοιχειώδες μηνιάτικο. Είναι σχεδόν στο όριο της φτώχειας. Τουλάχιστον αυτό λένε τα στοιχεία.
Να θυμηθούμε για παράδειγμα. Οι μουσικοί, τους οποίους θα τσεκουρώσετε τώρα με τα νέα μέτρα, δουλεύουν δύο φορές την εβδομάδα. Υπάρχει τεράστια ανεργία, υπάρχει μαύρη εργασία. Οι σκηνοθέτες, οι οπερατέρ, όλοι αυτοί που δουλεύουν στην οπτικοακουστική βιομηχανία και στα κανάλια που δουλεύουν με μπλοκάκι, οι ηθοποιοί, οι τραγουδιστές οι οποίοι δουλεύουν κάτω από μαύρη εργασία και υπάρχει τεράστια ανεργία. Επίσης, οι εικαστικοί καλλιτέχνες, οι δημιουργοί συνολικότερα, αυτοί που δουλεύουν με δελτία παροχής υπηρεσιών στην ωρομισθία με πολλούς εργοδότες για να καλύψουν ένα απλό μηνιάτικο, όπως για παράδειγμα λογοτέχνες, ποιητές, εικονογράφοι και γενικά όλοι εκείνοι οι καλλιτέχνες που δουλεύουν στην εκπαίδευση. Είναι με δελτία παροχής υπηρεσιών, με πολλούς θεωρητικά εργοδότες. Κόβουν πολλά δελτία παροχής υπηρεσιών και όχι ένα που λέει ο κ. Αλογοσκούφης και ότι θα τους κρατήσει στο παλαιό καθεστώς.
Και εδώ να τονίσουμε το εξής. Και αυτό ψέμα είναι. Γιατί; Εάν κάποιος έχει μισθό και κόβει δελτίο παροχής υπηρεσιών και το καταγγείλει, ο εργοδότης παραβιάζει την εργατική νομοθεσία. Δηλαδή, αυτά δεν γίνονται. Στην ουσία ξέρετε τι θα γίνει; Στους νέους επαγγελματίες, παράδειγμα στους νέους δικηγόρους, τη φορολογία του μεγαλογραφείου θα την πληρώσει ο μικρός επαγγελματίας γιατί και σήμερα αυτός κόβει μπλοκάκι για λογαριασμό του αφεντικού του.
Τα νέα μέτρα, λοιπόν, σε συνδυασμό με την ανεργία στους κλάδους αυτούς που ανέφερα και σε πάρα πολλούς κλάδους, κυριολεκτικά στη μεγάλη πλειοψηφία των ελεύθερων επαγγελματιών και των αυτοαπασχολουμένων, σε συνδυασμό με την εμπορευματοποίηση των αναγκών των εργαζομένων, σε συνδυασμό με το ότι χάρη στην πολιτική και των δύο μεγάλων κομμάτων παραμένουν σήμερα, τουλάχιστον για τους καλλιτέχνες που προανέφερα, ανασφάλιστοι και έρχονται να φορτωθούν επι πλέον όλα αυτά τα νέα μέτρα και είναι μπαλάκι το ασφαλιστικό τους ανάμεσα στο Υπουργείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης, στο Υπουργείο Οικονομικών και στο Υπουργείο Πολιτισμού τριάντα ολόκληρα χρόνια και δεν λύνεται γιατί δεν υπάρχει πολιτική βούληση, είναι στη μέγγενη και τα νέα μέτρα, επαναλαμβάνω θα τσακίσουν ακόμα περισσότερο την καλλιτεχνική δημιουργία.
Κλείνοντας θέλω να πω μια κουβέντα για τα νοσοκομεία και για τα μέτρα που προτείνονται. Είναι ιδιαίτερα αντιλαϊκή η καθιέρωση ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων στη λειτουργία των δημόσιων οργανισμών των νοσοκομείων.
Αυτό που θέλουμε να πούμε είναι ότι η ουσία των νέων μέτρων είναι περισσότερα βάρη στους εργαζόμενους, περισσότερες απαλλαγές στο κεφάλαιο. Δεν έχουμε αυταπάτες. Και καλούμε τον ελληνικό λαό για μια ακόμη φορά να παλέψει για την ανατροπή αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής. Τον καλούμε να παλέψει για μια πραγματικά άλλη πολιτική, για μια άλλη εξουσία, για μια λαϊκή εξουσία που θα υλοποιήσει μια λαϊκή οικονομία προς όφελος των εργαζομένων. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Μανώλης.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ: Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην Ελλάδα μέχρι σήμερα τουλάχιστον πληρώνουν φόρους και το ξέρετε μισθωτοί και συνταξιούχοι. Είναι αυτοί που σηκώνουν το βάρος, είναι αυτοί που τραβάνε το κάρο. Υπάρχουν άνθρωποι που ξεφεύγουν. Αν μάλιστα πηγαίναμε και στο επίδομα κατά της φτώχειας, αν ποτέ βρεθούν πόροι –δεν ξέρω, θα μας τα πει ο αρμόδιος Υπουργός- και εφαρμοστεί αυτό το μέτρο, θα βρισκόμαστε μπροστά στο φαινόμενο, ανάλογα με τη φορολογική δήλωση, να πάρουν μεγαλογιατροί, μεγαλοδικηγόροι και μεγαλοεπιχειρηματίες επίδομα φτώχειας! Αυτό σημαίνει, λοιπόν, ότι κάτι δεν πάει καλά. Άρα κάτι πρέπει να αλλάξει. Και συμφωνούμε.
Να δούμε τώρα σε ποια κατεύθυνση κινούνται οι αλλαγές που θέτει το Υπουργείο. Πράγματι, με τα μερίσματα και με κάποιες άλλες αλλαγές κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση. Θα έλεγα ακόμα και για τους ελεύθερους επαγγελματίες που, ενώ κερδίζουν πολλά, δηλώνουν χαμηλά εισοδήματα, υπάρχει ένα πρόβλημα. Βεβαίως. Υπάρχουν και πολλοί που έχουν εισοδήματα και ξεφεύγουν και ανάμεσα σ’ αυτούς που φοροδιαφεύγουν την πληρώνουν και κάποιοι συνεπείς.
Υπάρχει, όμως, κύριε Υπουργέ, ένα ζήτημα το οποίο για μένα είναι ζήτημα ηθικής τάξης κατ’ αρχάς και ανατρέπει, θα σας έλεγα, όλο το νομοσχέδιο και τη φιλοσοφία με την οποία μιλάτε περί φορολογικής δικαιοσύνης.
Το συζητήσαμε -και οφείλω να το πω δημόσια, γιατί έτσι πρέπει να γίνεται- πέρα από την κυβερνητική επιτροπή και σε μία συνάντηση των Βουλευτών του Τμήματος. Με χαρά είδα τότε ότι η πρόταση που κάναμε κάποιοι Βουλευτές έγινε αποδεκτή από τον Υπουργό, τον κ. Αλογοσκούφη.
Με μεγαλύτερη χαρά είδα στην επιτροπή –έχω εδώ τα Πρακτικά- δήλωση του Υπουργού που λέει «η γενιά των 700 ευρώ είναι κυρίως εργαζόμενοι ως μισθωτοί και γενικών καθηκόντων τις περισσότερες φορές, οι οποίοι πληρώνονται ως ελεύθεροι επαγγελματίες. Παρ΄ότι το προβλέπει ο νόμος, εγώ δεσμεύομαι ότι θα φέρω σχετικό άρθρο στο νόμο, με το οποίο θα υπάρξει υπουργική απόφαση που θα τους δίνει τη δυνατότητα να δηλώνουν ότι εργάζονται στην πραγματικότητα εκτελώντας τις ίδιες εργασίες με τους μισθωτούς στην επιχείρηση και έτσι να υπαχθούν στο αφορολόγητο όριο των 10.300 ευρώ».
Χαρήκαμε οι Βουλευτές που το προτείναμε. Μάλιστα το ίδιο βράδυ –θυμάμαι- ότι βγήκα σε μία τηλεοπτική συζήτηση και υπερασπίστηκα ότι τα πράγματα δεν είναι όπως υποστήριζαν οι αντίπαλοί μας πολιτικά και πως αυτό τελικά λύνεται.
Με έκπληξη βλέπω να φέρνετε μία πρόταση η οποία είναι -κατά την άποψή μου- και απαράδεκτη, η οποία βάζει ρατσιστικά όριο ηλικίας μέχρι τριάντα χρονών, να λέει τρία και τρία, έξι χρόνια. Φαίνεται, κύριε Υπουργέ, ότι δεν γνωρίζετε την αγορά εργασίας ως Υπουργείο. Έτσι παίρνετε αποφάσεις οι οποίες είναι δυσάρεστες και άδικες.
Δεν ξέρω ποιοι συμβουλεύουν τον Υπουργό Οικονομίας. Όταν εγώ πήγαινα στο Υπουργείο ως Γενικός Γραμματέας και μιλούσα με τον κ. Παπαντωνίου, έβλεπα πάντα ένα συγκεκριμένο άνθρωπο δίπλα του. Δεν μπορούσα να καταλάβω ποτέ τι ρόλο έπαιζε. Τον ίδιο έβλεπα και με τον κ. Χριστοδουλάκη. Το περίεργο είναι ότι και σήμερα το ίδιο πρόσωπο συμβουλεύει το σημερινό Υπουργό. Ξέρετε ποιος είναι, έτσι; Δεν χρειάζεται να πω το όνομά του. Αν αυτός θεωρεί ότι ξέρει την αγορά εργασίας και σας συμβουλεύει σωστά, σας κάνει κακό και μάλιστα πολύ κακό.
Ποια είναι η γενιά των 700 ευρώ; Η γενιά των 700 ευρώ, κύριε Υπουργέ, δεν είναι ο νέος των είκοσι ή των είκοσι πέντε χρόνων μόνο. Είναι κυρίως ο σαραντάρης, ο σαρανταπεντάρης, που απολύεται από τη δουλειά του, του λείπουν κάποια χρόνια για τα ένσημα, έχει οικογενειακές ανάγκες. Τι κάνει; Πάει με δελτίο παροχής υπηρεσιών σ’ έναν εργοδότη για να πάρει κάποια χρήματα. Του λέμε «επειδή είσαι σαράντα χρονών και απολυμένος θα πληρώνεις κάτω από 10.500 ευρώ».
Από πού βγαίνει αυτό; Ποιος έσπρωξε όλον αυτόν τον κόσμο να δουλεύει με δελτίο παροχής υπηρεσιών, ενώ απαγορεύεται και το λέει ο ίδιος ο Υπουργός, να παίρνει έναντι των άλλων μισθωτών δώδεκα μισθούς και όχι δεκατέσσερις, να πληρώνει από τα 700 ευρώ για την ασφάλισή του και να ερχόμαστε και να του λέμε «φορολογείσαι».
Ξέρετε πώς έγινε αυτό τα τελευταία δέκα με δώδεκα χρόνια; Και εσείς του ΠΑ.ΣΟ.Κ. συνομολογείστε. Η μόδα είναι η ευελιξία στην αγορά εργασίας. Η μόδα είναι να σπρώχνουμε τον κόσμο –το κάνει επίσημα το δημόσιο κράτος, ενώ απαγορεύεται στον ιδιώτη, αλλά εμείς στο δημόσιο το κάνουμε εδώ και πάνω από δέκα χρόνια- να χρησιμοποιεί δελτίο παροχής υπηρεσιών χωρίς ασφάλιση.
Ερχόμαστε, λοιπόν, αυτή την κατηγορία εργαζομένων και τη βάζουμε στη γωνία. Τους λέμε «τιμωρείστε». Οι άλλοι στο δημόσιο είναι πιο προνομιούχοι από σας, αλλά σας τιμωρούμε γιατί δεν δηλώνετε, λες και μπορούν να κρύψουν αυτοί οι άνθρωποι τα χρήματα που παίρνουν.
Θεωρώ, κύριε Υπουργέ, πως αυτό είναι λάθος. Καταθέτω στα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ιωάννης Μανώλης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν κείμενο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Δεν ξέρω αν εσείς ως Υπουργείο θέλετε να είστε αναξιόπιστοι και σ’ αυτά που είπατε και στη συνάντηση των Βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας και στην επιτροπή.
Εμάς, όμως, δεν μπορεί κανείς να μας βγάλει αναξιόπιστους. Εμείς δίνουμε τη μάχη με βάση το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας. Επειδή πολλές φορές ο Υπουργός σε κυβερνητικές αποφάσεις επικαλείται το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας, σας λέω ότι πρώτος θα στηρίξω το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας, αλλά το πρόγραμμα.
Βρείτε μου σε ποιο σημείο λέει ότι οι άνθρωποι των 700 ευρώ πρέπει να φορολογούνται, οι οποίοι ουσιαστικά παίρνουν 500 ευρώ γιατί πληρώνουν ασφάλιστρα στο Τ.Ε.Β.Ε.. Πού το λέει; Ποιος είναι συνεπής με τις αρχές και τις αξίες και το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας; Μην κοροϊδεύουμε τον κόσμο.
Οφείλετε έστω και την τελευταία στιγμή να το αλλάξετε. Ξέρω πώς έγινε, γιατί κάποιες εφημερίδες έγραψαν ότι η Κυβέρνηση έκανε πίσω, ο Υπουργός έκανε πίσω ολοταχώς, λέει.
Είναι κακό, κύριε Υπουργέ, να διαπιστώνεται ότι υπάρχει ένα πρόβλημα, που σας ενημερώνουν οι Βουλευτές, που το βλέπετε και δεσμεύεστε στην επιτροπή; Επειδή κάποιοι στον Τύπο έγραψαν ότι κάνατε πίσω; Δηλαδή τι κάνουμε; Πολιτικό τσαμπουκά; Ότι εμείς, έστω και εάν καταλάβαμε ότι είναι άδικο, έστω και εάν δεσμευθήκαμε, το παίρνουμε πίσω; Για να δείξουμε τι; Όλοι οι Βουλευτές ήταν σ΄ αυτήν τη σύσκεψη και όλοι γνωρίζουν τι έγινε.
Μεταφέρετε, λοιπόν, στον Υπουργό –λυπάμαι που δεν είναι εδώ, βεβαίως ξέρω ότι έχει Υπουργικό Συμβούλιο- ότι εάν αυτός θέλει να δηλώνει αναξιόπιστος σε σχέση με αυτά που λέει στην επιτροπή, εμείς δεν θα το κάνουμε. Και εάν νομίζετε ότι επειδή υπάρχει κομματική συνείδηση να ψηφίζουμε τα σοβαρά νομοσχέδια, ναι, αλλά υπάρχει ένα ηθικό ζήτημα. Δεν μπορούμε να κρυβόμαστε πίσω από την υποχρεωτική ψήφο. Πρέπει να καταλάβετε ότι υπάρχει ηθικό ζήτημα. Δεσμευθήκατε, το είπατε, το καταλάβατε, δεν μπορείτε να τα παίρνετε πίσω.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστούμε, κύριε Μανώλη.
Ο κύριος Υφυπουργός έχει το λόγο.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΕΖΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Θέλω να τονίσω, κύριοι συνάδελφοι ότι σε καμμία περίπτωση δεν είμαστε αναξιόπιστοι σε σχέση με αυτά τα οποία ισχυριστήκαμε από την αρχή.
Είπαμε από την αρχή ότι δεν είναι στην πρόθεσή μας να επιβαρυνθούν υπέρμετρα οι νέοι άνθρωποι, οι οποίοι ξεκινούν τη δουλειά τους, στα πρώτα χρόνια της δραστηριότητάς τους. Με το αφορολόγητο που εξακολουθεί να υπάρχει για τους νέους ελεύθερους επαγγελματίες και τους εμπόρους τα τρία πρώτα χρόνια από την έναρξη δραστηριότητάς τους και με το επιπλέον αφορολόγητο των τριών ετών για τους νέους ανθρώπους κάτω των τριάντα ετών, εξακολουθεί να ισχύει η δέσμευσή μας ότι δεν θα επιβαρυνθούν, επιπρόσθετα, οι νέοι άνθρωποι στο ξεκίνημα της ζωής τους.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ: Μα, τι μου λέτε τώρα;
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΕΖΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Θα μου επιτρέψετε να λέω αυτά που εγώ πιστεύω.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ: Διαβάστε τα Πρακτικά πρώτα και μετά...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Όχι, διάλογο. Σας παρακαλώ, κύριε Μανώλη, κύριε Υπουργέ.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΕΖΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Εξακολουθώ να επιμένω ότι είμαστε αξιόπιστοι σε σχέση με τις αρχικές μας δεσμεύσεις.
Το δεύτερο που θέλω να τονίσω είναι ότι το πρόβλημα των εργασιακών σχέσεων δεν λύνεται με τη φορολογική νομοθεσία. Για την αντιμετώπιση του προβλήματος υπάρχει σχετική νομοθεσία που προβλέπει ότι είναι μη σύννομες εκείνες οι συμβάσεις έργου, οι οποίες υποκρύπτουν εξαρτημένη εργασία.
Ευχαριστώ.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ: Και πρέπει αυτοί να πεθάνουν.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Το λόγο έχει ο κ. Γρηγόρης Νιώτης, Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, άκουσα με ιδιαίτερη προσοχή το συνάδελφο κ. Μανώλη και την απάντηση που του έδωσε ο Υφυπουργός Οικονομικών. Ασφαλώς ο κάθε Βουλευτής έχει την ευαισθησία και ορθώς θέτει ζητήματα, αλλά έχω να κάνω μια παρατήρηση: Το όλο πρόβλημα του παρόντος νομοσχεδίου δεν εστιάζεται μόνο στο ότι πλήττονται αδίκως –συμφωνούμε και το έχουμε καταγγείλει- οι εργαζόμενοι με δελτία παροχής υπηρεσιών. Το σύνολο του νομοσχεδίου είναι άδικο, φορομπηχτικό, επιτίθεται εναντίον των λαϊκών στρωμάτων, επιβάλλει κεφαλικούς φόρους επί δικαίων και αδίκων και σε κάθε περίπτωση αντλεί έσοδα 4 έως 5 δισεκατομμυρίων ευρώ από τις μικρομεσαίες οικονομικές τάξεις και, δυστυχώς, κύριε Υφυπουργέ, από τους νεόπτωχους. Ο κ. Μανώλης φαίνεται ότι δεν το έχει αντιληφθεί αυτό και επιχειρεί με μία φωτοβολίδα ευαισθησίας να παρουσιάσει ένα τμήμα της Νέας Δημοκρατίας ως λαϊκή Δεξιά, ότι τάχα δίνει τη μάχη εναντίον της αντιλαϊκότητας των μέτρων.
Δεν ξέρω εάν εμφανιστεί ο κύριος Υπουργός, ο κ. Αλογοσκούφης, να κάνει μια επι μέρους τροποποίηση για να δημιουργηθεί μια σύγχυση και μια ωραιοποίηση σ' αυτό που το σύνολο του ελληνικού λαού, των εργαζομένων και η ελληνική Τοπική Αυτοδιοίκηση καταγγέλλουν και καταγγέλλουμε και εμείς εδώ ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, ως ένα Βατερλώ της οικονομικής πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας και κυρίως ως μία απόδειξη της ταξικής, βάναυσης επίθεσης της Νέας Δημοκρατίας ενάντια και απέναντι στα λαϊκά στρώματα, επί δικαίων και αδίκων, όπως σωστά έχουν πει επανειλημμένως συνάδελφοί μου από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αλλά και από τα άλλα κόμματα της Αντιπολίτευσης.
Μέχρι τώρα, κύριε Υφυπουργέ, σας έφταιγε το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Τώρα, μετά από πέντε χρόνια διακυβέρνησης, ευλόγως έπρεπε ο κ. Αλογοσκούφης και ο κ. Καραμανλής και η Νέα Δημοκρατία στο σύνολο να εφεύρετε κάποια άλλη αιτία για τη δεύτερη επιτήρηση, η οποία απειλεί τη χώρα εκ μέρους της Κομισιόν μετά την πλήρη αστοχία και την κατάρρευση των εσόδων του προϋπολογισμού, κατάρρευση των εσόδων η οποία δεν προέρχεται από τη διεθνή κρίση, αντιθέτως. Και δεν είναι μόνο η Ελλάδα η οποία αντιμετωπίζει στο χώρο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως την υπάρχουσα, την υφιστάμενη διεθνή κρίση.
Η αστοχία και η κατάρρευση των εσόδων, που είναι το βασικό πρόβλημα της δραματικής αύξησης των ελλειμμάτων και του εκτροχιασμού του δημοσίου χρέους, είναι αποτέλεσμα της αστοχίας σας αλλά κυρίως της ταξικής πολιτικής, των επιλογών που κάνατε, γιατί εσείς, το οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης και ο κ. Καραμανλής, χαρίζατε επί σειρά ετών 1.000.000.000 ευρώ ετησίως με τη μετατροπή του συντελεστή στις ανώνυμες εταιρείες από το 35% στο 25%, για να έρθετε τώρα, μετά από πέντε χρόνια, να δείτε ότι δεν αντέχει η φοροεισπρακτική μηχανή, εάν αυτή συμπιέζει μόνο τα λαϊκά στρώματα, με αποτέλεσμα να προσπαθείτε τώρα άρον-άρον να βρείτε άλλους τρόπους να αντλήσετε έσοδα.
Ήσασταν εσείς που νομιμοποιήσατε χωρίς φόρους το μαύρο χρήμα από το εξωτερικό σε ύψος 40.000.000.000 ευρώ και ήταν το Υπουργείο Οικονομικών που νομιμοποιούσε αυτήν τη μηχανή της αποφυγής φορολογίας και της ποινικής συμπεριφοράς στα τελωνεία Δοϊράνης και Νίκης με την εικονική εισαγωγή-εξαγωγή διαφόρων προϊόντων. Είστε εσείς οι οποίοι έχετε βαρύτατη ευθύνη να απολογηθείτε απέναντι στον ελληνικό λαό. Η ακρίβεια, η οποία εκτινάσσεται στα μεγαλύτερα ύψη μέσα στο σύνολο των ευρωπαϊκών χωρών, είναι αποτέλεσμα της δικής σας οικονομικής αστοχίας και ο πληθωρισμός ασφαλώς στα βασικά καταναλωτικά αγαθά είναι ένας πληθωρισμός που κυριολεκτικά κατατρώει το ημερομίσθιο, κατατρώει τη γενιά των 600 ή 700 ευρώ, τη γενιά των 400 και 500 ευρώ στους συνταξιούχους.
Έχουμε ήδη διαβάσει ανακοινώσεις της EUROSTAT, κύριε Υφυπουργέ, ότι το όριο της φτώχειας στην Ελλάδα έχει πάει στα 1.260 ευρώ και εσείς φορολογείτε αυτήν τη γενιά των εισοδηματιών, ακόμα και τους ελεύθερους επαγγελματίες. Δεν υπάρχουν μόνο οι μεγαλοδικηγόροι και οι μεγαλογιατροί, υπάρχουν οι αγωνιζόμενοι δικηγόροι και γιατροί και μηχανικοί που δεν ξεπερνά το εισόδημά τους τα 1.000 ευρώ. Η 20% αύξηση των τελών κυκλοφορίας είναι επί δικαίων και αδίκων, μία απαράδεκτα υψηλή κλίμακα επιβολής νέας φορολογίας, ενώ έρχεται και νέα επιδρομή -δεν τολμάτε να το διαψεύσετε- πάνω στα ποτά και τα τσιγάρα και έχουμε ακόμα, διότι ασφαλώς αυτά τα 4-5 δισεκατομμύρια, τα οποία θα αντλήσετε από αυτήν την απαράδεκτη νομοθέτηση κεφαλικών φόρων, δεν πρόκειται να διορθώσουν τη φοβερή κατηφόρα, όπως προείπα, στην κατάρρευση των εσόδων από το 35,4% στο 31% του Α.Ε.Π. από το 2004 στο 2007.
Είναι γνωστό ότι εφημερίδες κύρους όπως οι «FINANCIAL TIMES» έγραψαν πρόσφατα ότι η Ελλάδα οδεύει δυστυχώς όπισθεν προς το 1960 και αυτό είναι μία δική σας αποτυχία. Δεν φταίει, όπως είπε ο κ. Μανώλης, ότι κάποιος κακός συμβουλάτορας υπάρχει στο Υπουργείο Οικονομικών. Ξέρει πάρα πολύ καλά και ο κ. Καραμανλής και ο κ. Αλογοσκούφης τι κάνει και αυτό που κάνει είναι επιλογές καθαρά ταξικές εις βάρος των πολλών και υπέρ των ολίγων. Αυτή ήταν πάντα η οικονομική σας πολιτική και προς αυτήν την κατεύθυνση οδεύετε, με αποτέλεσμα σήμερα να είναι ξεσηκωμένο το σύνολο των μη προνομιούχων Ελλήνων, αλλά και της μεσαίας τάξης που βλέπει με αγωνία να χάνει τα όποια προνόμια είχε τις προηγούμενες δεκαετίες.
Θέλω δι’ ολίγων, κυρία Πρόεδρε, και κλείνω, να ενώσω τη φωνή μου με τις καταγγελίες που κάνουν οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α΄ και Β΄βαθμού σε αυτήν την απαράδεκτη και αντισυνταγματική επίθεση, παραβιάζοντας το άρθρο 102 και επιτιθέμενη η Κυβέρνηση ενάντια σε έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους του Συντάγματος και της δημοκρατίας μας, όπως είναι η αυτονομία και η αυτοτέλεια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Είναι πρωτοφανές, παρά τη ρητή διατύπωση του Συντάγματος ότι δεν ασκεί παρά μόνο έλεγχο νομιμότητας το κεντρικό κράτος, να ορίζει διάταξη του άρθρου 9 του νομοσχεδίου σας ότι, εάν δεν υπακούουν οι δήμαρχοι και οι νομάρχες στα κελεύσματα και τις οδηγίες της διυπουργικής επιτροπής, τότε θα στερούνται ακόμα και τους πόρους των κεντρικών αυτοτελών πόρων. Τότε, λοιπόν, η ελληνική Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι πειθήνιο όργανο και εξάρτημα της κεντρικής κρατικής πολιτικής και καταλύεται η ουσία και το περιεχόμενο της δημοκρατίας. Η δε στέρηση πόρων από τους Κ.Α.Π. δεν είναι μια ποινή εναντίον των δημάρχων, αλλά κυρίως μια ακόμα ποινή εναντίον των πολιτών, εναντίον των δημοτών.
Αυτή η πολιτική καταδικάζεται ήδη στους δρόμους. Άκουσε το μήνυμα ο κ. Καραμανλής στη Θεσσαλονίκη. Είναι μια πολιτική η οποία είναι καταδικασμένη στη συνείδηση του ελληνικού λαού και στις επερχόμενες εκλογές θα πάρετε το μήνυμα και στην κάλπη.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Τμήμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, δεκαοκτώ άτομα και τρεις συνοδοί από το Κ.Α.Π.Η. Μεταμόρφωσης Βύρωνα.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Ζωίδης.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΩΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τόσο ο ίδιος ο κ. Καραμανλής προεκλογικά όσο και ο κ. Αλογοσκούφης κατά τη διάρκεια των πέντε τελευταίων ετών υπόσχονται στους Έλληνες πολίτες ένα φορολογικό σύστημα δίκαιο και σταθερό προσανατολισμένο στην ανάπτυξη. Αντ’ αυτού σήμερα μας παραδίδεται προς ψήφιση ένα νομοσχέδιο απολύτως αντιαναπτυξιακό, ένα καθαρά φοροεισπρακτικό νομοσχέδιο.
Στο πρώτο μέρος καταργεί –και ίσως δικαίως- τους ειδικούς λογαριασμούς διατρανώνοντας την κακοδιαχείριση που διαπιστώνουμε όλοι τα τελευταία χρόνια και μη λαμβάνοντας υπ΄όψιν κεκτημένα δικαιώματα συγκεκριμένων ομάδων. Ήδη έχουν μεταβάλει κεκτημένα σε επισφαλείς απαιτήσεις και απεργούν για παράδειγμα οι εφοριακοί.
Στο δεύτερο μέρος προσπάθησε να επιβάλει έλεγχο σκοπιμότητας στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και εξακολουθεί να επικρέμαται επ’ αυτής δαμόκλειος σπάθη στέρησης εσόδων. Επιτέλους, κύριοι συνάδελφοι, ας εμπιστευτούμε την αυτοδιοίκηση.
Στο τρίτο μέρος επιβάλλει κατάργηση του αφορολογήτου των 10.500 ευρώ για μικρομεσαίες επιχειρήσεις ή ελεύθερους επαγγελματίες με κάποιες φυσικά αστείες εξαιρέσεις, αύξηση κατά 20% των τελών κυκλοφορίας των οχημάτων, αύξηση στο 80% της προκαταβολής φόρου για επιχειρήσεις που για μερικές είναι –πιστέψτε με- δυσβάσταχτη και φορολόγηση μερισμάτων και στοκ όψεως, ενώ υπενθυμίζω ότι είχε προηγηθεί αντικατάσταση του φόρου μεγάλης ακίνητης περιουσίας με ενιαίο τέλος ακινήτων 0,1% για όλους τους ιδιοκτήτες και τους οικονομικά αδύναμους, έχει γίνει τρίτη αύξηση των αντικειμενικών αξιών στα εκτός σχεδίου γήπεδα και έπεται, αφού δημιουργείται κατάλληλο κλίμα με τη μέθοδο των διαρροών, νέα φοροεπιδρομή με μέτρα που κατά κόρον έχει καταγγείλει στο παρελθόν η Νέα Δημοκρατία, δηλαδή περαιώσεις, ρυθμίσεις οφειλών, τεκμήρια διαβίωσης. Και όλα αυτά αποκαλούνται μέτρα φορολογικής δικαιοσύνης.
Προπάντων αυτό που συζητούμε σήμερα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ένα αντιλαϊκό και άδικο νομοσχέδιο που πλήττει τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους εμπόρους και τους βιοτέχνες και εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους. Αλλά δεν σταματάει εδώ. Βάζει στο στόχαστρο ακόμα και τους πολίτες που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας. Και βέβαια θα υπάρξει συνέχεια. Δεν μπορεί να μείνουν απ’ έξω οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι αφού η αύξηση των έμμεσων φόρων πλήττει τους πάντες και κυρίως όσους ανήκουν στις αδύνατες κοινωνικές τάξεις. Αυτά όμως θα τα πούμε παρακάτω.
Η Νέα Δημοκρατία τολμάει να μέμφεται το ΠΑ.ΣΟ.Κ. προσπαθώντας να μετακυλίσει τις ευθύνες της στην περίοδο της διακυβέρνησής του και στην υφιστάμενη διεθνή οικονομική κρίση. Ουδέποτε διανοήθηκε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. να καταργήσει το αφορολόγητο, ούτε καν κάτω από το βάρος της ένταξης της χώρας μας στη Νομισματική Ένωση για την υιοθέτηση του ευρώ, στο οποίο οφείλουμε ακόμη και σήμερα όσες αντιστάσεις έχουν απομείνει στην οικονομία μας. Είναι κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά και μόνο η πολιτική που ασκεί η Νέα Δημοκρατία θα μπορούσε να το αγγίξει. Μετά τα οικονομικά αδιέξοδα που έχει δημιουργήσει σ’ όλα τα ελληνικά νοικοκυριά, λαμβάνει σήμερα αυτά τα άδικα μέτρα, που θα οδηγήσουν τις ασθενέστερες τάξεις σε απόγνωση, προκαλώντας αλλαγές στην κοινωνική και οικονομική δομή της ελληνικής κοινωνίας. Τα επίσημα στοιχεία από το Υπουργείο Οικονομικών δηλώνουν τη δυσχερή κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η οικονομία μας. Κατά το επτάμηνο Ιανουαρίου - Ιουλίου δείχνουν αύξηση εσόδων κατά 6,7% όταν για την ομαλή εκτέλεση του προϋπολογισμού απαιτείται διπλάσια ετήσια μεταβολή στο 12,2%.
Το πρόβλημα σημειώνεται εκτός από την υστέρηση των εσόδων και στην παράλληλη υπέρβαση των δαπανών: λειτουργικές δαπάνες, προμήθειες, προσλήψεις από το «παράθυρο», υπερτιμολογήσεις, καθιστώντας την κατάσταση κρισιμότερη. Η νέα φοροεπιδρομή, σε συνδυασμό με την αύξηση του πληθωρισμού στο 4,9% κατά το πρώτο εξάμηνο του 2008 έναντι του 2,5% το 2007 φανερώνει τις αρνητικές επιπτώσεις στα χαμηλά εισοδήματα, στην αγορά και στην οικονομία γενικότερα. Και με τον πληθωρισμό παρακολουθούμε το οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης να απομακρύνεται από τους στόχους του, δηλαδή το 2,9%, και με λανθασμένες επιλογές να συμβάλλει το ίδιο το κράτος στη διαμόρφωση της αύξησής του, με αυξήσεις στα τιμολόγια των Δ.Ε.Κ.Ο., της Δ.Ε.Η., στα δημοτικά τέλη, στις τιμές των εισιτηρίων, υπηρεσιών ευρείας κατανάλωσης κ.λπ..
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Πλειοψηφίας, αυτό το νομοσχέδιο δεν περιέχει τις λύσεις για τον έλεγχο και τη συγκράτηση του ελλείμματος ούτε για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής. Αποτελεί την απόδειξη της παταγώδους αποτυχίας της πενταετούς διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας στον οικονομικό τομέα και όχι μόνο. Είναι εκπληκτική η ευκολία με την οποία επιβάλλετε σήμερα τόσο σκληρά και άνισα μέτρα χωρίς να έχει προηγηθεί καμμία διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους και τους παραγωγικούς φορείς που θίγονται άμεσα και αντιδρούν με υπομνήματα που καθημερινά φθάνουν στα γραφεία μας.
Το άρθρο 4 παράγραφος 5 του Συντάγματος ορίζει ότι οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη ανάλογα με τις δυνάμεις τους. Εσείς αυξήσατε και το φόρο εισοδήματος των φυσικών προσώπων σε σχέση με το φόρο εισοδημάτων των νομικών προσώπων. Το 2003 για κάθε 100 ευρώ που πλήρωναν τα νοικοκυριά οι επιχειρήσεις πλήρωναν 63 ευρώ. Το 2008 για κάθε 100 ευρώ θα πληρώνουν 45 ευρώ αντίστοιχα. Η επιλογή της Κυβέρνησής σας να αποδυναμώσει τους ελεγκτικούς μηχανισμούς συνετέλεσε στην αύξηση της φοροδιαφυγής και της παραοικονομίας, με αποτέλεσμα να προχωρά σε χαριστικές ρυθμίσεις, έτσι ώστε να μη διενεργηθούν έλεγχοι σε τριάντα χιλιάδες μεγάλες επιχειρήσεις με τζίρο από 1.000.000 έως 9.000.000 ευρώ.
Στο άρθρο 28 παράγραφος 1β’ εντάσσετε στη διαδικασία της περαίωσης και λήπτες εικονικών και πλαστών τιμολογίων. Δηλαδή όχι μόνο δεν πατάσσετε τη φοροδιαφυγή αλλά την ενισχύετε και την επιβραβεύετε.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει λύσεις. Προτείνει ενιαία, προοδευτική και τιμαριθμοποιημένη φορολογική κλίμακα που εγγυάται δίκαιη αναδιανομή εισοδήματος, φορολόγηση των διανεμόμενων κερδών των εταιρειών –μερίσματα- σαν εισόδημα φυσικών προσώπων, φορολογικά κίνητρα για στοχευμένες κοινωνικές επιδιώξεις -έρευνα, καινοτομία, περιβάλλον-, πενταετές αφορολόγητο των νέων μικρών επιχειρήσεων σε ημιαστικές και αγροτικές περιοχές, ενοποίηση των περισσοτέρων φόρων ακίνητης περιουσίας και απόδοσή τους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση που, επαναλαμβάνω, πρέπει να την εμπιστευθούμε. Κι αυτά τα λέω ως απάντηση στα όσα ο αξιότιμος εισηγητής της Πλειοψηφίας στην εισήγησή του επικαλέστηκε, ότι το κόμμα στο οποίο έχω την τιμή να ανήκω δεν διαθέτει προτάσεις.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτό το νομοσχέδιο είναι αναμφισβήτητα άνισο και άδικο.
Στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. διαθέτουμε την απαιτουμένη κοινωνική ευαισθησία.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Σε μισό λεπτό τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.
Έχουμε σαφείς θέσεις και τεκμηριωμένες προτάσεις, αλλά κυρίως διαθέτουμε μεράκι και αποφασιστικότητα, με την εντολή που σύντομα θα πάρουμε από την πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών, να τους βγάλουμε από τα αδιέξοδα και να βάλουμε τη χώρα μας σε μια νέα αναπτυξιακή πορεία, που πράγματι τόσο έχει ανάγκη.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ('Ελσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε Ζωΐδη.
Το λόγο έχει ο κ. Αμοιρίδης.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Αγαπητοί συνάδελφοι, έκπληκτος ο ελληνικός λαός και όλοι μας, αλλά και οι συνάδελφοι στην Αντιπολίτευση ακούσαμε προχθές έναν Πρωθυπουργό, από τον οποίο όλοι περίμεναν να δώσει απαντήσεις στα προβλήματα, να δώσει απαντήσεις στις απορίες που είχαν για όσα γίνονται το τελευταίο χρονικό διάστημα, να δείξει γιατί γίνονται αυτές οι οικονομικές παρεμβάσεις, γιατί υπάρχει αυτή η φοροεπιδρομή, ποιος είναι ο κεντρικός στόχος τελικά.
Κατηγορείται το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι ανάλογα δρούσε τα προηγούμενα χρόνια. Μα, αγαπητοί συνάδελφοι, είχαμε δύο κορυφαίους στόχους: την ένταξη στην Ο.Ν.Ε. και τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Και εκεί όλοι οι Έλληνες μαζί πετύχαμε, γιατί υπήρχε ο διάλογος, γιατί υπήρχε ο στόχος, γιατί υπήρχε η διαφάνεια.
Τι κάνει σήμερα η Κυβέρνηση; Αγοράζει χρόνο. Από τη μια πλευρά λειτουργεί σαν μια επιχείρηση, η οποία έχει ανάγκη από έσοδα και επιβάλλει φόρους και από την άλλη λέει ανταποδοτικά στο μέλλον.
Τι θέλετε εσείς στους δήμους; Το επιπλέον 40% των τελών; Βεβαίως. Και αύξηση 20% θα βάλουμε και θα σας τα δώσουμε. Από το 2010 όμως. Πληρώνουν οι πολίτες φόρο, τα ποσοστά όμως αρχίζουν και μειώνονται μετά το 2010. Αγορά χρόνου σε μια δύσκολη συγκυρία, για να μπορέσει η Κυβέρνηση να ξεφύγει από την οικονομική μέγγενη.
Ας δούμε όμως τα στοιχεία και τι έλεγε μέχρι σήμερα η Κυβέρνηση. Ρυθμοί ανάπτυξης –έλεγε- 5%. Πού είμαστε σήμερα; Κοντά στο 3,5% και αυτό γιατί μειώθηκε η καταναλωτική δύναμη των πολιτών. Η Ελλάδα, κύριοι συνάδελφοι, είναι μια φτωχή χώρα. Βασίζεται και στα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης αλλά βασίζεται και στην ιδιωτική κατανάλωση. Όταν συρρικνώθηκε η δυνατότητα δανεισμού, αλλά και όταν ψυχολογικά ο Έλληνας σταμάτησε να ξοδεύει γιατί φοβάται το αύριο με όσα γίνονται, μειώθηκε ο ρυθμός ανάπτυξης.
Η Κυβέρνηση λέει ότι η ανεργία μειώθηκε στο 6,6%. Εκατό με εκατόν πενήντα χιλιάδες είναι στα «STAGE» που είναι για έξι, οκτώ μήνες, με ελπίδες ανανέωσης. Και πόσοι έχουν εγγραφεί εδώ και τέσσερα-πέντε χρόνια που δεν έχουν πρόσβαση στη «γαλάζια» μηχανή και οι οποίοι δεν ήξεραν να γράφονται στον Ο.Α.Ε.Δ. –δεν είχε κανένα νόημα να γράφονται στον Ο.Α.Ε.Δ.- που δεν βρίσκουν δουλειά.
Άρα οι αριθμοί είναι πλασματικοί. Μακάρι από το 11% να έχει κατεβεί στο 6%. Δηλαδή θα μας έπαιρνε τρία χρόνια και με τους ρυθμούς αυτούς δεν θα υπήρχε άνθρωπος στην Ελλάδα άνεργος. Αυτή είναι η εικόνα που αντιμετωπίζουμε έξω;
Το δημοσιονομικό έλλειμμα; Εύχονται να περιοριστεί στο 2%. Το Μάρτιο ήταν στο 3,7%. Η χώρα κινδυνεύει να μπει σε επιτήρηση. Αυτό το αντιλαμβάνεται το οικονομικό επιτελείο και τι κάνει; Αντί να κάνει τις μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές, αντί να κάνει τις μεταρρυθμίσεις που έλεγε, επιβάλλει επιπλέον φόρους. Ο μόνος εύκολος τρόπος. Βάζουμε το χέρι στην τσέπη, έχουμε τη δυνατότητα λόγω θέσης και παίρνουμε τα χρήματα από την τσέπη του Έλληνα.
Ως προς τη μείωση των δαπανών, 10.000.000.000 το χρόνο έλεγε κάποτε ο κύριος Πρωθυπουργός ότι θα μειώσει το έλλειμμα, τις δημόσιες δαπάνες, ότι θα περιορίσει τη διαφθορά. Και σήμερα είμαστε στο 10,7%.
Σχετικά με τους μισθούς, λέγαμε, κύριε Υπουργέ, ότι θα συγκλίνουν στο μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σήμερα είμαστε στο 50% και οι νέες χώρες που μπήκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι που συγκλίνουν με το δικό μας μισθό. Και έχετε ταυτιστεί και θα σας μείνει ταμπέλα ότι αυτή η Κυβέρνηση έχει αντιστοιχία με τη γενιά των 700 ευρώ. Δεν έχει ακουστεί όλα αυτά τα χρόνια ούτε έχει ποτέ ξανακουστεί διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να σημαίνει «γενιά των 700 ευρώ». Πάλι καλά, γιατί είχατε ξεκινήσει με τα 500 ευρώ.
Αφήστε που ο πληθωρισμός πάει να χαθεί. Εκεί όμως που μπαίνει ένα θέμα είναι ότι στον πληθωρισμό δεν αντιλαμβάνεστε ότι η ακρίβεια πλήττει διαφορετικά το κάθε κοινωνικό στρώμα. Γιατί άλλο να έχεις ανάγκη να πάρεις ένα κομμάτι ψωμί για να ταΐσεις την οικογένεια και άλλο να μην έχεις τη δυνατότητα να πάρεις δύο σακάκια. Εκεί μπερδεύεται η Κυβέρνηση, είναι δηλαδή διαφορετικά διαρθρωμένη η ελληνική οικονομία και ο πληθωρισμός επιβαρύνει διαφορετικά το κάθε ελληνικό νοικοκυριό.
Οι εξαγωγές, εντάξει, αυξήθηκαν γύρω στο 9% και παρουσιάστηκαν οι εισαγωγές. Άρα το ισοζύγιο αυξήθηκε επιπλέον. Και σε όλη αυτή την αγωνία που έχετε, έρχεστε και επιβάλλετε πλέον όλους αυτούς τους φόρους για να μαζέψετε 4,2 δισεκατομμύρια ευρώ αποδίδοντας μισό δισεκατομμύριο στο επίδομα θέρμανσης, το οποίο προς το παρόν δεν θα ξεπεράσει φαντάζομαι μέσα στο 2008 τα 150.000.000-160.000.000 ευρώ, αφού όπως το έχετε διαρθρώσει δίνεται περίπου σε κάθε κατηγορία 110 μέχρι 330 ευρώ –50.000.000 ευρώ για κάθε κατηγορία- όπως είναι οι ορεινές, οι ημιορεινές και οι πεδινές περιοχές και πιθανόν και οι 500.000 περίπου που είναι άλλες κατηγορίες όπως μονογονεϊκές οικογένειες, Α.ΜΕ.Α. αλλά και χαμηλοσυνταξιούχοι.
Σε αυτήν τη διαδικασία, όμως, αν σκεφτείτε ότι επιβάλατε το ενιαίο τέλος ακίνητης περιουσίας το οποίο είναι 1 ευρώ το τετραγωνικό, σ’ αυτόν που θα δώσετε 110 ευρώ για τη θέρμανση, μια αποθήκη να έχει, θα του τα πάρετε πίσω.
Αυτή η αγωνία σας να κερδίσετε χρόνο στη διακυβέρνηση, σας οδηγεί σε λάθος κατευθύνσεις και σε μια αντικοινωνική συμπεριφορά που διαλύει την κοινωνική συνοχή.
Αφήστε τις αυξήσεις στη Δ.Ε.Η., που θα ξεπεράσουν το 23%, 24%. Θα μπει βέβαια και η ρήτρα πετρελαίου, που θα ξεπεράσει το 20% με 35% αν παραμείνουν οι τιμές του πετρελαίου όπως είναι σήμερα, το επόμενο χρονικό διάστημα. Αφαιρείτε βέβαια αυτούς που έχουν εισόδημα κάτω από 5.680 ευρώ να μην πληρώσουν ένα εκατομμύριο. Στα επτά εκατομμύρια περίπου δεν θα τους επιβληθεί η αύξηση. Αλλά αυτοί δεν έχουν ούτε το φως να ανάψουν. Τι αύξηση να τους βάλετε; Δεν καίνε καθόλου ρεύμα. Δεν έχουν να πληρώσουν ούτε το ρεύμα, το οποίο έκαιγαν μέχρι σήμερα.
Θεσμική παρέμβαση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, ακόμη και στα νοσοκομεία. Ναι, έχουν ελλείμματα τα νοσοκομεία. Όπως πάτε, όμως, να ελέγξετε το παιχνίδι, θα αποδείξετε ότι τα νοσοκομεία δεν λειτουργούν σωστά και θα τα δώσετε στους ιδιώτες.
Αφήστε την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Με αυτήν τη θεσμική εκτροπή να κάνετε παρέμβαση στη λειτουργία της αυτοδιοίκησης εν όψει και του «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ ΙΙ», να ελέγχετε τις αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου που σε κάθε δημοτικό συμβούλιο γίνεται και μία τροποποίηση του προϋπολογισμού, γιατί μπαίνουν ή βγαίνουν έσοδα, πλέον δεν θα λειτουργούν οι δήμοι. Και πού ξέρετε ποιοι δήμοι χρωστούν τόσα χρήματα, ποιοι άλλοι δήμοι χρωστούν περισσότερα, ποιοι χρειάζονται δάνεια για να μπουν σε ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα, ποιοι χρειάζονται δάνεια για να πληρώσουν κάποια χρέη;
Ο έλεγχος αυτός της αυτοδιοίκησης –και αύριο επί των άρθρων θα τα πούμε αναλυτικότερα- πραγματικά είναι τραγικός, γιατί αν εσείς έτσι ελέγχετε την αυτοδιοίκηση, αν έτσι θεωρείτε ότι πρέπει να είναι και ο «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΙΙ», εγώ θα σας πω ότι ο στόχος είναι ένας: Να μπορούν, αφού περιορίσετε και στο μέλλον απ’ ό,τι φαίνεται και τις προσλήψεις του προσωπικού, τις συμβάσεις έργων αφού τα καταργήσετε όλα, οι επιχειρηματίες να αποφασίζουν σε ποια περιοχή θα γίνουν οι επενδύσεις. Γιατί δεν θα έχει δύναμη η τοπική κοινωνία, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, δεν θα μπορεί να αντιδράσει η τοπική κοινωνία και οι επιχειρηματίες θα επιβάλλουν το σχεδιασμό τους για τα επόμενα χρόνια. Η συρρίκνωση της δύναμης της αυτοδιοίκησης, η συρρίκνωση της δύναμης των πολιτών, θα οδηγήσει τη χώρα σε ένα πολύ μεγάλο κατήφορο. Και να είστε πολύ προσεκτικοί.
Κατάργηση του αφορολόγητου ορίου των νέων μέχρι τριάντα χρονών. Πείτε ότι είστε μηχανικός. Τελειώνετε στα είκοσι πέντε και πάτε ένα, ενάμιση χρόνο στο στρατό, χωρίς να χάσετε χρονιά στο πανεπιστήμιο. Πάτε στα είκοσι έξι, είκοσι επτά. Πού είναι τα έξι χρόνια που θα έχει τη δυνατότητα του αφορολογήτου μέχρι τα τριάντα; Άρα κανένας που σπουδάζει και θα βγει στην αγορά εργασίας, δεν θα μπορεί να έχει αυτά τα έξι χρόνια. Αυτό ως παράδειγμα για να σας δείξω ποιος έχει βαθιά αντικοινωνική συμπεριφορά: Ο Πρωθυπουργός, η Κυβέρνηση ή τα νομοσχέδιά τους;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κατηγόρησε ο Πρωθυπουργός ότι είναι βαθιά αντικοινωνική συμπεριφορά να φοροδιαφεύγεις. Σε λίγο θα πρέπει να βγάλετε και ένα λογιστή που να μας πει να κάνουμε Ε.Π.Ε. μήπως στο Κτηματολόγιο, που δηλώνουμε τα ακίνητα και έχει κάποιος πολλά μερίδια, μπορεί να πληρώσει ένα μερίδιο.
Είναι δυνατόν με τη συμπεριφορά των στελεχών της Κυβέρνησης να κατηγορεί άλλους ο Πρωθυπουργός για βαθιά αντικοινωνική συμπεριφορά;
Η αυτόματη περαίωση δείχνει τα πάντα. Φοροδιαφύγετε όλα τα χρόνια, δώστε 500 ευρώ το χρόνο για τέσσερα χρόνια…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Παρακαλώ, κύριε συνάδελφε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Όσον αφορά τα τεκμήρια, είπατε στον κόσμο να αγοράσει πρώτη κατοικία, είπατε να πάρει αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού και τι έγινε στο τέλος; Έρχεστε τώρα να τους επιβάλετε τεκμήρια σ’ αυτούς που δώσατε το κίνητρο να πάρουν μια κατοικία μεγαλύτερη, πάνω από εκατόν πενήντα τετραγωνικά μέτρα. Και θα σταματήσουν όλοι όσοι πήγαν στον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε συνάδελφε, παρακαλώ ολοκληρώστε. Έχετε πάρει δύο λεπτά, διεκδικώντας ένα λεπτό.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Κύριοι συνάδελφοι, το λάδι στο καντήλι των μεταρρυθμίσεων έχει τελειώσει, όπως έχει τελειώσει και το λάδι στο καντήλι της πολιτικής σας.
Εμείς είμαστε εδώ μαζί με τους πολίτες για μια νέα πρόταση, για ένα νέο τρόπο διακυβέρνησης, για μια Ελλάδα με συνοχή, για ένα διαφορετικό όραμα.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ο κ. Κώστας Μαρκόπουλος έχει το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω ότι είναι κοινότοπο σ’ αυτήν την Αίθουσα όταν η Κυβέρνηση είναι αναγκασμένη να φέρει ένα νομοσχέδιο με το οποίο αναμορφώνεται η φορολογική πολιτική της χώρας, η Αντιπολίτευση να φέρει τις σοβαρές, μεγαλόστομες και δικαιολογημένες, κατά την εκτίμησή της, αντιρρήσεις.
Με λύπη βέβαια διαπιστώνουμε ότι ο λαϊκισμός σ’ αυτήν την Αίθουσα κινδυνεύει να νικήσει την πολιτική και η παρανόηση και η παράφραση των αριθμών να νικήσουν τις πραγματικές ανάγκες αυτής της χώρας.
Διότι δεν δικαιολογείται να υπάρχει έντονος πολιτικός ανταγωνισμός στην Αίθουσα του Κοινοβουλίου για τα κοινωνικά έξοδα για την κοινωνική πολιτική αυτής της χώρας, να υπάρχει έντονος ανταγωνισμός μεταξύ μας για το ποιος θα δώσει περισσότερα χρήματα για τις δημόσιες επενδύσεις, να υπάρχει έντονος ανταγωνισμός σ’ αυτήν την Αίθουσα για το ποιος θα χορηγήσει στους πολίτες και όταν έρχεται η ώρα να συμφωνήσουμε ή, εν πάση περιπτώσει, να συζητήσουμε από πού θα βρούμε αυτά τα χρήματα τα οποία έχουν ανάγκη οι γονείς μας και οι παππούδες μας για την υγεία, οι συνταξιούχοι για τις συντάξεις, τα παιδιά μας για την παιδεία, όταν έρχεται η ώρα να συζητήσουμε ποιοι θα καταβάλλουν αυτά τα χρήματα, η αντιπολίτευση να είναι απούσα.
Και το φέρνω αυτό σε αντιπαράθεση και αντιπαραβολή με την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας την τελευταία τετραετία της αξιωματικής αντιπολίτευσής της, όταν ο Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής εστήριξε και εστήριξε διαχρονικά όλες τις προσπάθειες του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και του τότε Πρωθυπουργού κ. Σημίτη για την είσοδο στην Ο.Ν.Ε., εστήριξε όλες τις θυσίες του ελληνικού λαού με την πολιτική την οποία είχε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., με ελάχιστες αντιρρήσεις, για να μπορέσουμε να περάσουμε το μεγάλο ποτάμι εισόδου στην Ευρωπαϊκή Ένωση και η ανταπόδοση την οποία έχουμε είναι ένας άφρων λαϊκισμός.
Φαίνεται εύκολο το έργο του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης το επόμενο Σαββατοκύριακο στην Θεσσαλονίκη. Σας λέω λοιπόν ότι αυτό το πολύ εύκολο έργο είναι το πιο δύσκολο, γιατί θα κληθεί να δώσει απαντήσεις τις οποίες δύο μέρες που κουβεντιάζουμε σ’ αυτήν την Αίθουσα -και είμαι σίγουρος μέχρι να τελειώσει η συζήτηση αυτού του νομοσχεδίου- δεν θα ακούσουμε. Γιατί δεν ακούσαμε μέχρι τώρα ποια είναι η πολιτική του ΠΑ.ΣΟ.Κ. η οποία αντιπαρατίθεται σε μια πολύ συγκεκριμένη σαφώς διαγεγραμμένη, ασφαλώς περιγεγραμμένη με απτά αποτελέσματα πολιτική της Νέας Δημοκρατίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς δεν κλείνουμε το μάτι σ’ αυτούς οι οποίο φοροδιαφεύγουν. Είναι η πρώτη φορά που μια Κυβέρνηση όπως η Κυβέρνηση Καραμανλή, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας από το 1974 και μετά σταδιακά μειώνει τους φορολογικούς συντελεστές.
Είναι η πρώτη Κυβέρνηση από τη Μεταπολίτευση και μετά που διατηρεί ένα σταθερό φορολογικό κλίμα και για τα φυσικά πρόσωπα και για τις επενδύσεις και είναι η πρώτη φορά κατά την οποία ευθαρσώς μια Κυβέρνηση λέει ότι «κύριοι έχουμε ανάγκη, πρέπει να πάρουμε χρήματα από το κράτος». Και είναι και η πρώτη φορά στην οποία έχουμε ένα φορολογικό νομοσχέδιο απολύτως ιδεολογικοποιημένο, που εξαιρεί τους χαμηλοσυνταξιούχους, εξαιρεί τους μισθωτούς, εξαιρεί, δηλαδή, αυτούς των οποίων τα εισοδήματα είναι απολύτως διαφανή και διαγεγραμμένα. Και ζητάει χρήματα απ’ αυτούς, όπου όλοι σ’ αυτή την Αίθουσα συζητάμε ότι με τον άλφα ή βήτα τρόπο λίγο ή πολύ φοροδιαφεύγουν, προσπαθώντας να συλλάβει φορολογητέα ύλη εμμέσως πλην σαφώς από τα αποτελέσματα του πλουτισμού και της κερδοσκοπίας που η σοσιαλιστική πτέρυγα της Βουλής όλα αυτά τα χρόνια κατηγορεί αενάως και αδιακρίτως και σήμερα θυμήθηκε την αγορά.
Για να δούμε, λοιπόν, τι έκανε ο σοσιαλισμός για την αγορά; Και με ποιον τρόπο εσείς μπορείτε να δικαιολογήσετε ότι είστε τάχα ένα κοινωνικό κόμμα με εξαιρετικά μεγάλες κοινωνικές ευαισθησίες που στηρίζετε τάχα αυτούς που δεν έχουν.
Θα σας πω, λοιπόν, τι κάνετε. Κλείνετε το μάτι σε διαφορετικές κοινωνικές ομάδες μιλώντας με διαφορετική γλώσσα στους μεν και στους δε. Είστε η παράταξη η οποία διαμηνύει προς την αγορά ενώ φαίνεστε ότι είστε θιασώτης της αγοράς μιλώντας στις ανώνυμες εταιρείες για τις οποίες για πρώτη φορά άκουσα σοσιαλιστικό κόμμα να διαρρηγνύει τα ιμάτιά του. Από την άλλη πλευρά λέτε στην αγορά ότι «τον Ο.Τ.Ε. θα πάμε να τον αγοράσουμε να τον κάνουμε πάλι κρατικό» και να επανέλθουμε στα ελλείμματα της δεκαετίας του ’80 και του ’90.
Ε, με αυτόν τον τρόπο, κύριοι, πολιτική δεν γίνεται και επειδή θεωρούμε καμμιά φορά ότι οι πολίτες που μας ακούν, αυτοί που δεν ξέρουν οικονομικά, ξέρουν όμως τα οικονομικά της οικογενείας τους. Και ξέρουν πάρα πολύ καλά ότι τα ελλείμματα των νοσοκομείων, οι ειδικοί λογαριασμοί, οι off shore εταιρείες, τις οποίες χρησιμοποιούσατε εσείς για να δανειοδοτήσετε το κράτος, παίρνοντας συμβούλους από το Λουξεμβούργου σε off shore εταιρείες και δίνοντας μεγάλα ποσοστά -και ξέρετε ότι έχουν καταγγελθεί αυτά στη Βουλή- οι μη κυβερνητικές οργανώσεις τις οποίες αθρόα χρηματοδοτούσατε και τις οποίες ξαναέχετε στο δικό σας τάχα κυβερνητικό πρόγραμμα, είναι από τις μεγαλύτερες τρύπες σπατάλης του δημοσίου χρήματος.
Θέλω να πω προς την Κυβέρνηση ότι για το μόνο στο οποίο ως Βουλευτής της Συμπολίτευσης θα μπορούσα ενδεχομένως να έχω κάποιες αντιρρήσεις είναι ότι αργήσαμε λίγο. Αργήσαμε να μαζέψουμε το σπάταλο και μαύρο χρήμα αυτού του κράτους. Αργήσαμε να δώσουμε την εικόνα προς την κοινωνία ότι αυτή η Κυβέρνηση θα βάλει τον δάχτυλον επί τον τύπον των ήλων έστω και τώρα.
Οι προϋπολογισμοί και οι απολογισμοί των Δ.Ε.Κ.Ο., οι προϋπολογισμοί των νοσοκομείων είναι εξαιρετικά μέτρα, στο βαθμό που θα εφαρμοστούν κατά γράμμα, για να περιστείλουμε σπατάλες του δημόσιου τομέα.
Τέλος, σε ό,τι αφορά τους ελεύθερους επαγγελματίες και σε ό,τι τα τεκμήρια διαβίωσης, σπίτια και αυτοκίνητα, θεωρώ ότι αυτή η Κυβέρνηση έχει επιδείξει τη δέουσα ευαισθησία, έχει τη δυνατότητα να ακούει την κοινωνία, έχει επίσης τη δυνατότητα να αντιλαμβάνεται πλήρως τα μηνύματα των καιρών, ούτως ώστε να είναι δίκαιη, να είναι αποτελεσματική και σε καμμία περίπτωση να μην περνάει το μήνυμα ότι αφρόνως ήλθαμε να εισπράξουμε χρήματα, για να καλύψουμε τα τοκοχρεολύσια μιας χώρας, τη στιγμή κατά την οποία τα επιτόκια δανεισμού τρέχουν με διπλάσιο ρυθμό τουλάχιστον μέχρι τώρα απ’ όσο έτρεχαν στο παρελθόν.
Εύχομαι και το πιστεύω ότι αυτή η οικονομική πολιτική που φαίνεται δύσκολη και σκληρή θα μας οδηγήσει στον ισολογισμένο προϋπολογισμό του 2010, όπως έχουμε συμφωνήσει, για να συνειδητοποιήσουν οι Έλληνες πολίτες ότι οι θυσίες επιτέλους θα πιάσουν τόπο, θα δώσουν μέρισμα στην ποιότητα ζωής μας και ελπίδα και προσδοκία για τις επόμενες γενιές.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστούμε τον κ. Μαρκόπουλο.
Η κ. Κρινιώ Κανελλοπούλου έχει το λόγο.
ΚΡΙΝΙΩ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Μπέντζαμιν Τζάκλιν έλεγε: «Δύο πράγματα είναι αναπόφευκτα σε αυτόν τον κόσμο: οι φόροι και ο θάνατος». Ελπίζω βεβαίως να έρχονται με αυτήν τη σειρά.
Είναι βέβαιο ότι η επιβολή φόρου δεν είναι για κανέναν ευχάριστη. Είναι όμως και βέβαιο ότι αποτελεί προϋπόθεση για την οικοδόμηση της κοινωνίας και για την ύπαρξη του κοινωνικού κράτους. Και ο σεβασμός του πολίτη για τη φορολογική του υποχρέωση είναι έκφραση ταυτόχρονα ηθικών, πολιτικών και οικονομικών αρχών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εδώ και τεσσεράμισι χρόνια περίπου η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προσπαθεί να αντεπεξέλθει σε προβλήματα που είχαν συσσωρευτεί εδώ και είκοσι πέντε χρόνια. Τα ελλείμματα, τα χρέη, η ανεργία, είναι γνωστά, έχουν ειπωθεί πολλές φορές, δεν χρειάζεται να τα επαναλάβω. Τα αποτελέσματα όμως αυτής της πολιτικής έχουν αρχίσει να φαίνονται. Φαίνονται και στους ψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και στη μείωση της ανεργίας και στις επενδύσεις που αυξάνονται. Είναι επίσης βέβαιο ότι βρισκόμαστε σε μία πολύ δύσκολη διεθνή συγκυρία με την αύξηση των τιμών του πετρελαίου, αλλά και γενικότερα τη διεθνή οικονομική κρίση. Παρ’ όλα αυτά, σήμερα υπάρχουν χώρες, όπως η Γερμανία, η Γαλλία, που έχουν ρυθμούς ανάπτυξης χαμηλότερους από εμάς και προβλήματα ανεργίας μεγαλύτερα από εμάς. Σήμερα είναι γνωστό ότι η ανάπτυξη στην Ελλάδα είναι πιο πάνω απ’ ότι σε όλα τα κράτη της Ευρωζώνης.
Θέλω ακόμη να θυμίσω ότι μέχρι σήμερα η Κυβέρνηση αυτή έχει δημιουργήσει συνθήκες χαμηλότερης φορολογικής επιβάρυνσης για τον Έλληνα πολίτη. Αυξήθηκε το αφορολόγητο για τα φυσικά πρόσωπα και μειώθηκε ο συντελεστής εισοδήματος για τις επιχειρήσεις, ενώ και με τον επενδυτικό νόμο αλλά και με τις συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, που ψηφίστηκαν στην προηγούμενη Βουλή, δημιουργήθηκαν καλύτερες συνθήκες για ανάπτυξη.
Θέλω ακόμα να θυμίσω ότι η Κυβέρνηση αυτή, την οποία κατηγορείτε για έλλειψη κοινωνικής ευαισθησίας, ήταν αυτή που αύξησε τη σύνταξη του αγρότη και το επίδομα ανεργίας.
Κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο που συζητούμε σήμερα συμβάλλει κατ’ αρχάς στην ενίσχυση της διαφάνειας του κρατικού προϋπολογισμού και στον καλύτερο έλεγχο των δημοσίων δαπανών, καταργώντας επιτέλους τους ειδικούς λογαριασμούς. Δεν έχω ακούσει κανέναν να μην επικρίνει τη μέχρι σήμερα υπάρχουσα κατάσταση, το θολό τοπίο γύρω από την ύπαρξη των ειδικών λογαριασμών. Έπειτα το νομοσχέδιο στοχεύει στη διεύρυνση της φορολογικής βάσης και στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής. Τα μέτρα αυτά είναι γνωστό σήμερα ότι είναι αναγκαία και για να αντιμετωπίσουμε τη διεθνή κρίση, αλλά και γιατί η Ελλάδα έχει δεσμευτεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση να περιορίσει μέχρι και να μηδενίσει τα δημοσιονομικά της ελλείμματα.
Με το νομοσχέδιο αυτό, κύριοι συνάδελφοι, οι μόνοι που δεν θίγονται είναι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Απεναντίας, μειώνονται σταδιακά οι φορολογικοί συντελεστές που τους αφορούν και μετατίθεται στις περισσότερο εύπορες τάξεις το βάρος που αυτοί έφεραν. Είναι γνωστό ότι σήμερα το 50% του βάρους το παίρνουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Δεν είναι λοιπόν τουλάχιστον λαϊκισμός να συζητάμε για επιβολή άδικων φόρων;
Όχι μόνο, κύριοι συνάδελφοι, είναι αντισυνταγματικό το άρθρο 14, αλλά αντίθετα είναι αναγκαίο για την πραγμάτωση της συνταγματικής επιταγής περί ισότητας των πολιτών και περί αναλόγου προς την οικονομική τους κατάσταση συμβολής τους στο δημόσιο βίο.
Η φοροδιαφυγή δεν αποτελεί μόνο την έλλειψη υποχρέωσης του πολίτη προς το κράτος, αλλά τη βαθιά περιφρόνηση στις βασικές αρχές της συνεργασίας των πολιτών. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο οικονομικό, δεν είναι μόνο πολιτικό, είναι και ηθικό, γιατί αφορά τις αρχές της κοινωνικής ισότητας και δικαιοσύνης. Εφόσον θέλουμε μία κοινωνία πιο προοδευτική, μία κοινωνία πιο δίκαιη, πρέπει να επιδιώξουμε και τη δίκαιη προσφορά προς αυτήν.
Πολλές φορές, ξέρετε, ο Έλληνας πολίτης θεωρεί τη φοροδιαφυγή όχι απλώς αδίκημα αλλά και πράξη εθνικής αντίστασης. Συνεπώς τα μέτρα που ψηφίζουμε σήμερα όχι μόνο δεν προσκρούουν στο Σύνταγμα αλλά επιβάλλονται για την όσο δυνατόν μεγαλύτερη επιδίωξη της φορολογικής ισονομίας και υλοποιούν την αρχή της ουσιαστικής ισότητας των πολιτών και την αρχή του κοινωνικού κράτους, που είναι θεμελιώδης συνταγματική αρχή.
Παρ’ όλα αυτά ήθελα να τονίσω, γιατί πολλή κριτική έγινε, ότι ο νόμος αυτός δεν αφορά τους νέους επιχειρηματίες, δεν αφορά τους τρίτεκνους, δεν αφορά τους μικρούς οικισμούς, δεν αφορά τα μικρά νησιά.
Κύριε Υπουργέ, εγώ θεωρώ ότι δεν θα πρέπει να σταματήσουμε εδώ, νομίζω ότι θα πρέπει να προχωρήσουμε πάρα πέρα, να προχωρήσουμε και στη θέσπιση τεκμηρίων διαβίωσης ως χρέος απόδοσης δικαιοσύνης στην κοινωνία και θεωρώ ότι είναι πρόκληση να έχει κανείς πολυτελή διαβίωση και να δηλώνει παραδείγματος χάριν 800 ευρώ το μήνα. Δεν μπορεί να ζητάμε κοινωνικές παροχές χωρίς να συμμετέχουμε, μπορούμε όμως να αξιώνουμε τη δίκαιη συμμετοχή όλων και αυτός είναι ο σκοπό μας. Σκοπός της οικονομίας είναι ο άνθρωπος. Δεν μπορεί όμως να υπάρξει κοινωνική πολιτική χωρίς ανάπτυξη και ανάπτυξη χωρίς χρήματα περιορίζοντας τις δαπάνες, ενισχύοντας τη διαφάνεια στα δημόσια οικονομικά και ενισχύοντας τη φορολογική δικαιοσύνη. Με την πιο σωστή αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης θεωρώ ότι κάνουμε τα σωστά βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ Έλσα Παπαδημητρίου): Ο κ. Τιμοσίδης έχει το λόγο.
ΜΙΧΑΗΛ ΤΙΜΟΣΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ένα χρόνο μετά τις εκλογές, που έγιναν βέβαια γιατί η Κυβέρνηση επικαλέστηκε λόγους οικονομίας, για να μπορέσει να συνταχθεί ένας εθνικός προϋπολογισμός που να μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, το φθινόπωρο φαίνεται ότι γίνεται ο εφιάλτης της σημερινής Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.
Η παρουσία του κ. Καραμανλή στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, όπου όλοι οι Έλληνες και κυρίως εμείς που είμαστε από τη βόρεια περιοχή της χώρας γνωρίζουμε και ξέρουμε ότι εκεί ο Πρωθυπουργός δίνει τις κατευθύνσεις προς τα πού θα πάει η ελληνική οικονομία, δίνει τις κατευθύνσεις της κοινωνικής ή οποιασδήποτε άλλης πολιτικής, δίνει τις κατευθύνσεις στο πώς θα κινηθεί η αγορά και δίνει τις κατευθύνσεις για το τι σκέφτεται η Κυβέρνηση να κάνει για τα χαμηλά λαϊκά στρώματα γι’ αυτούς που έχουν ανάγκη. Μία παρουσία θλιβερή, όπου ο κ. Καραμανλής, ανήμπορος από τα βάρη των συνεργατών του, απογοήτευσε ακόμα και τους δικούς του με την εμφάνισή του και με τα όσα είπε στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.
Ακούσαμε την περίεργη έκφραση ότι «δεν θέλω να είμαι ευχάριστος αλλά να είμαι χρήσιμος». Πράγματι είναι περίεργη αντίληψη. Είναι μία αντίληψη βέβαια δεξιά, που λέει ότι εγώ αυτά που κάνω είναι για το καλό σου, όπως λέει και το τραγούδι «όλα γίνονται για το καλό μου».
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
Πέρυσι το Δεκέμβριο στη συζήτηση που γινόταν εδώ μέσα στην Αίθουσα για τον κρατικό προϋπολογισμό βεβαιώναμε όλοι οι συνάδελφοι και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Αντιπολίτευσης ότι ο προϋπολογισμός δεν θα κλείσει. Και πράγματι σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς πάρθηκαν μέτρα, νέα φορολογικά σχέδια, μπήκαν τροποποιήσεις σε άλλα νομοσχέδια. Ακόμα και σε αυτήν την δήθεν μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος, ακόμα και εκεί μπήκε το βαθύ χέρι του κράτους και ένωσε ταμεία που είχαν ζημίες με ταμεία υγιή μόνο και μόνο για να μπορέσει να τα βγάλει πέρα και γιατί το κράτος δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις δικές του υποχρεώσεις. Ακόμα κι εκεί έγινε μία προσπάθεια να ισοσκελιστεί ο προϋπολογισμός. Τι μέτρα πάρθηκαν; Επιβολή έμμεσων φόρων κι έτσι αλλάζει η αναλογία άμεσων και έμμεσων φόρων. Ενώ υπήρχε η διαβεβαίωση του κ. Αλογοσκούφη ότι δεν θα αυξηθεί ο Φ.Π.Α., δύο μήνες μετά απέδειξε το αντίθετο ακριβώς απ’ αυτό που ισχυριζόταν.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γιατί να σας πιστέψουν οι Έλληνες; Με το νομοσχέδιο που φέρνετε προς συζήτηση και ψήφιση η Κυβέρνηση κάνει μία ομολογία αποτυχίας της οικονομικής της πολιτικής. Το ζητούμενο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι πώς θα καλυφθεί η «μαύρη τρύπα», πώς θα καλυφθούν τα 4.000.000.000 και πλέον ευρώ που έχει πέσει έξω ο προϋπολογισμός.
Ας δούμε λοιπόν πώς φτάσαμε ως εδώ. Όλα αυτά δεν ξεκίνησαν τυχαία. Είναι αποτέλεσμα μιας στρεβλής πολιτικής, μιας πολιτικής που δεν έχει χαρακτήρα κοινωνικό. Είναι μία πολιτική που ευνοεί αυτούς που έχουν. Για να μη λέγεται αυτό απλώς ως διαπίστωση, ποια ήταν η πρώτη ενέργεια της Κυβέρνησης όταν ήλθε το 2004; Να μειώσει το συντελεστή φορολόγησης στις οικονομικές επιχειρήσεις κατά 10%. Τι άλλο έγινε; Μία απαξίωση των ελεγκτικών μηχανισμών, του τότε Σ.Δ.Ο.Ε.. Για ένα χρόνο σκεφτόταν η Κυβέρνηση τι ακριβώς θα πρέπει να διαδεχθεί ένα σύστημα το οποίο είναι και δίκαιο και δημοκρατικό, ένα σύστημα το οποίο έπρεπε να έχει περισσότερη δυνατότητα να ελέγχει όλους αυτούς που φοροδιαφεύγουν.
Τι άλλο είδαμε όλα αυτά τα χρόνια και το οποίο συνεχίζεται; Αδυναμία είσπραξης του Φ.Π.Α. από εκείνες τις επιχειρήσεις που κάθε Έλληνας φορολογούμενος αποδίδει και που αυτός δεν αποδίδει στο κράτος. «Πάει περίπατο» η περιβόητη εκείνη περιστολή των δαπανών. Οι αριθμοί δεν είναι δικοί μας, είναι αριθμοί που εσείς οι ίδιοι δίνετε στη δημοσιότητα.
Θυμίζω επίσης τις πολιτικές σας επιλογές. Στη συζήτηση για το ασφαλιστικό χαρίσατε ή δεν χαρίσατε 1,1 δισ. ευρώ στην ALPHA BANK; Γιατί λοιπόν αναζητάτε τώρα να τα πάρετε απ’ αυτούς που δεν έχουν;
Να πω επίσης ότι έγιναν δύο ρυθμίσεις σε μεγάλες οικοδομικές επιχειρήσεις που ενώ εισέπραξαν τα χρήματα από το κράτος, με δυνατότητα που τους δίνετε να κάνουν ρυθμίσεις δεν αποδίδουν πίσω αυτά τα χρήματα που πήραν. Περαιώσεις υποθέσεων.
Αυτό που κυρίως δημιούργησε μία αίσθηση στον Έλληνα πολίτη ότι δεν μπορεί να πληρώνει είναι η απαξίωση του ίδιου του πολιτικού συστήματος με κορυφαία τη συμπεριφορά Υπουργού της Κυβέρνησης ο οποίος ομολόγησε στο πανελλήνιο ότι συμμετείχε σε τέτοιες πράξεις καθαρά για φορολογικούς λόγους. Οι Έλληνες έχουν βγάλει τα συμπεράσματά τους.
Με αυτά λοιπόν φτάσαμε στο σημερινό αδιέξοδο, στη σημερινή «τρύπα» του προϋπολογισμού κατά 4.000.000.000 ευρώ τα οποία θέλετε να μαζέψετε. Από ποιους όμως, κύριε Υπουργέ; Όχι απ’ αυτούς που έχουν, όχι από τους έχοντες και κατέχοντες, αλλά από τους συνήθεις υπόπτους, τους μισθωτούς, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους νέους επιστήμονες. Αντί λοιπόν, όπως προβλέπει το Σύνταγμα, να συμβάλλει ο πολίτης με τις δυνάμεις του στους φόρους του κράτους –και είναι υποχρέωση της πολιτείας να αναζητήσει εκείνη τους τρόπους με τους οποίους θα ελέγξει αυτούς που πραγματικά φοροδιαφεύγουν- εσείς επί δικαίων και αδίκων επιβάλατε τον κεφαλικό φόρο, έναν φόρο που «πιάνει» τους νέους επιστήμονες και τους επιχειρηματίες.
Ξέρετε πολύ καλά, κύριε Υπουργέ -γιατί είστε Βουλευτής περιφέρειας- ότι υπάρχουν καταστήματα και στα δικά μας και στα δικά σας χωριά που κρατούν το μαγαζί ανοιχτό με ζημία γιατί ακριβώς θέλουν να συμπληρώσουν μερικά χρόνια και να βγουν στη σύνταξη.
Να πάρουμε τους νέους επαγγελματίες γιατρούς, μηχανικούς, αυτούς που πληρώνονται με το μπλοκάκι, δηλαδή ανθρώπους που εσείς λέτε ότι τάχα απαλλάσσετε αλλά στην ουσία βάζετε και σ’ αυτούς χέρι; Καταργείται έτσι η έννοια της ίσης και δίκαιης συμμετοχής στους φόρους επιβάλλοντας ένα χαράτσι επί δικαίων και αδίκων. Αμφισβητείτε την ειλικρίνεια και την εντιμότητα του φορολογούμενου.
Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν σας πιστεύει πια κανείς. Και το Φ.Π.Α. θα ανεβάσετε, παρ’ ότι λέτε το αντίθετο και τώρα όλοι ξέρουν τι τους περιμένει.
Τι να πει κανείς για τις ρυθμίσεις που αφορούν τα νοσοκομεία και την Τοπική Αυτοδιοίκηση; Μία περίεργη πολιτική, αυταρχική αντίληψη να ελεγχθεί ποιος; Ο κορυφαίος θεσμός της δημοκρατίας σε λαϊκό επίπεδο, η Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Αλήθεια, κύριε Υπουργέ, πιστεύετε ότι με αυτά και με αυτά, οι Έλληνες, που δεν μιλούν, συμφωνούν με την πολιτική σας; Πλανάσθε πλάνην οικτρά! Και σε λίγο ο λαός θα δώσει την απάντησή του.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Τιμοσίδη.
Το λόγο έχει η κ. Φουντουκίδου.
ΠΑΡΘΕΝΑ ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΔΟΥ-ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, συζητάμε ένα σημαντικότατο νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, με το οποίο επιχειρείται η ενίσχυση της διαφάνειας του κρατικού προϋπολογισμού και ο έλεγχος των δαπανών του δημοσίου, ενώ συγχρόνως γίνεται προσπάθεια άντλησης των φορολογικών ανισοτήτων.
Κατά παρέκκλιση της συνταγματικής επιταγής που επιβάλλει την αναγραφή των εσόδων και των εξόδων του κράτους σε ενιαίο προϋπολογισμό, με διάφορες νομοθετικές ρυθμίσεις που συνεχώς διεύρυναν τον αριθμό τους, θεσπίζονταν ειδικοί λογαριασμοί σε Υπουργεία, σε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, οι οποίοι δεν ήταν δυνατόν να ελεγχθούν από τα θεσμοθετημένα όργανα της πολιτείας.
Οι λογαριασμοί αυτοί, που σήμερα ξεπερνούν τους διακόσιους, εξυπηρετούσαν διάφορους σκοπούς, ενίσχυαν ανεξέλεγκτα κάποιες ομάδες πολιτών, κατά βούληση, εκτός κρατικού προϋπολογισμού. Πολλές φορές σε αυτήν εδώ την Αίθουσα δέχθηκαν επί μέρους πυρά και αμφισβητήθηκαν ως προς τη σκοπιμότητα και τα κριτήρια διάθεσης και πολλές φορές, τολμώ να πω, όχι άδικα.
Ήταν, λοιπόν, αναγκαία η πρωτοβουλία αυτή που υπηρετεί την αρχή της διαφάνειας και της νομιμότητας. Κανένα κρυφό κονδύλι, καμμία ανεξέλεγκτη δημόσια δαπάνη. Δεν διανοούμαι ότι σε αυτήν την Αίθουσα υπάρχει Βουλευτής που θα έχει αντίρρηση σε ρυθμίσεις που βάζουν τάξη στην οικονομική λειτουργία των νοσηλευτικών ιδρυμάτων, των Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, καθώς και τους Οργανισμούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α΄ και Β΄ βαθμού.
Τρύπιος κουμπαράς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι οι παραπάνω φορείς και οι πόροι που απορροφούν επηρεάζουν τόσο το κοινωνικό σύνολο όσο και τα δημοσιονομικά μεγέθη της χώρας μας, καθώς και τις υποχρεώσεις μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Χωρίς προγραμματισμό και επιχειρησιακά σχέδια, χωρίς αποτίμηση της αποτελεσματικής διάθεσης των πόρων, η αλήθεια είναι ότι υπήρχε μία θολή εικόνα για την οικονομική λειτουργία των φορέων. Υπενθυμίζω ότι η προηγούμενη Κυβέρνηση τους άφησε υπερχρεωμένους και η σημερινή πληρώνει και δεν φτάνει.
Με το νομοσχέδιο, λοιπόν, αυτό συνιστάται διυπουργική επιτροπή, η οποία αναλαμβάνει το έργο του σχεδιασμού της δράσης των φορέων αυτών, τον οικονομικό έλεγχο της λειτουργίας τους και τη λήψη μέτρων για την αύξηση της αποτελεσματικότητας, ποιοτικής και ποσοτικής. Και όλα αυτά, φυσικά, προς όφελος του κοινωνικού συνόλου.
Ιδιαίτερα αποτελεσματική για την περιστολή της σπατάλης στα υλικά φαρμακευτικής αγωγής και περίθαλψης στα νοσοκομεία, θεωρώ την καταγραφή στο πληροφοριακό σύστημα της διάθεσης και διακίνησης του ιατροφαρμακευτικού και υγειονομικού υλικού κατά κλινική και ασθενή, ώστε να ελέγχεται και το κόστος.
Νοικοκύρεμα, λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, λέγεται αυτό και αυτό είναι η σύνταξη προϋπολογισμού επόμενου έτους και η σύνταξη ανά τρίμηνο απολογιστικών στοιχείων.
Με το άρθρο 34 ενισχύεται σημαντικά η Τοπική Αυτοδιοίκηση με τη θεσμοθέτηση της απόδοσης του ποσοστού 90% από 50% που είναι σήμερα, των τελών κυκλοφορίας αυτοκινήτων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εγώ είμαι από αυτούς που υποστηρίζω και διακηρύσσω ότι η χώρα αναμφισβήτητα χρειάζεται ένα σταθερό φορολογικό σύστημα. Σαφώς και οι συχνές αλλαγές δεν βοηθούν την ανάπτυξη της χώρας και την προσέλκυση επενδύσεων. Αυτό, όμως, έχει μία βασική προϋπόθεση, την βούληση όλων των κομμάτων και αυτή δεν υπάρχει.
Και δεν υπάρχει, γιατί δεν υπάρχει η κουλτούρα της Κυβέρνησης στα κόμματα, απλούστατα γιατί έχει υιοθετηθεί από τα κόμματα της Αντιπολίτευσης η άρνηση ως η ευκολότερη λύση, προκειμένου να αποκομίσουν κομματικά οφέλη. Γαία πυρή μειχθήτω δηλαδή, αρκεί να εισπράξουμε την αρνητική ψήφο. Δεν είδαν τίποτα από τις προσπάθειες της Κυβέρνησης από το 2004 να αντιμετωπίσει τα μεγάλα προβλήματα του χθες, τις ανισότητες, την ανεργία, τα ελλείμματα.
Γενικά η πορεία είναι ικανοποιητική και φαντάζομαι ότι όλοι σ’ αυτήν την Αίθουσα μπορούμε να συνεκτιμήσουμε τη διεθνή συγκυρία και την πετρελαϊκή κρίση.
Εγώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να ρωτήσω, γιατί άκουσα σκληρή κριτική, πώς τα καταφέρατε και μια χώρα, που δεν είναι βιομηχανική, έχει τόσο μεγάλη εξάρτηση από το πετρέλαιο. Υπενθυμίζω ότι μόλις το 2005 έγινε το θεσμικό πλαίσιο για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Τώρα γίνεται για την εκμετάλλευση των γεωθερμικών πεδίων.
Μας δώσατε λοιπόν μια σκυτάλη, ενώ είχατε μείνει πολύ πίσω και παλεύουμε να φθάσουμε τις άλλες χώρες. Οι δείκτες ανάπτυξης είναι υψηλοί, η ανεργία σταθερά μειώνεται, είναι η χαμηλότερη από το 1990. Ο πληθωρισμός είναι χαμηλότερος στην περίοδο 2004-2007 από το 1981. ‘Εχουμε λιγότερο δημόσιο χρέος, λιγότερα δημόσια ελλείμματα. Και παρακαλώ να σημειώσουμε ότι η φορολογική επιβάρυνση της δεκαετίας είναι 21% ενώ πριν ήταν 22% του Α.Ε.Π. Και τι σημαίνει αυτό το 1%; Σημαίνει 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ.
Εγώ δεν θέλω να αμφισβητήσω την κοινωνική ευαισθησία κανενός σ’ αυτήν την Αίθουσα. Τις υπερβολές και τις κραυγές χωρίς προτάσεις καταδικάζω. Και εν τέλει, κύριοι συνάδελφοι, τον ίδιο δείκτη ευαισθησίας ο μέσος πολίτης ζητά από εμάς, είτε είμαστε κυβέρνηση είτε είμαστε αντιπολίτευση. Η σιωπή στις έκτακτες εισφορές, στους ογδόντα εννέα νέους φόρους σε μια τριετία, δείχνει επιλεκτικές προτιμήσεις όχι προς όφελος του λαού αλλά ενός κόμματος. Και θα ήθελα, κύριοι συνάδελφοι, να ρωτήσω, υπάρχει αξιόπιστο οικονομικό πρόγραμμα κόμματος που δεν περιλαμβάνει τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης, των πολιτών δηλαδή που πληρώνουν φόρους;
Συμφωνώ ότι οι πολύ νέοι κυρίως αντιμετωπίζουν πρόβλημα, γι’ αυτό πιστεύω ότι θα πρέπει το τεκμήριο, κύριε Υπουργέ, ίσως να είναι μαχητό. ‘Όμως, ζούμε στην Ελλάδα, ξέρουμε τι συμβαίνει, δεν είναι δυνατόν τα έσοδα να προέρχονται κατά 15% μόνο από τους ελεύθερους επαγγελματίες. Αυτό είναι αντισυνταγματικό, γιατί αυτό συνιστά διαφορετική μεταχείριση.
Εμείς υπηρετούμε την κοινωνική συνοχή και την κοινωνική δικαιοσύνη με στοχευμένα μέτρα. Και τέτοια, παραδείγματος χάριν είναι η ρύθμιση για την αύξηση του αφορολόγητου κατά 1.000 ευρώ για το πρώτο παιδί, 2.000 ευρώ για το δεύτερο, 10.000 για το τρίτο παιδί και 1.000 επιπλέον για το κάθε άλλο παιδί. Ρυθμίζονται χρέη στο δημόσιο ώστε να διευκολυνθούν οι συμπολίτες μας να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους.
Κύριε Υπουργέ, θα ήθελα μια διευκρίνιση για την παράγραφο 2 του άρθρου 14 που αναφέρεται στην εξαίρεση από τις νέες φορολογικές ρυθμίσεις των αγροτών. Κατά κύριο επάγγελμα αγρότης θεωρείται αυτός που έχει εισόδημα άνω του 50% από γεωργικές δραστηριότητες. Εδώ αναφέρεστε σε όσους έχουν εισόδημα αποκλειστικά από γεωργικές επιχειρήσεις. Τι σημαίνει αυτό; Ότι αποκλείονται όσοι έχουν εισόδημα και από άλλη πηγή;
Επίσης, κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να επανεξετάσετε τη δυνατότητα μείωσης του Φ.Π.Α. στο 9% για αγορά αγροτικών μηχανημάτων, ενδεχόμενο που και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός μιλώντας από αυτό το Βήμα άφησε ανοικτό και δεσμεύτηκε να επανεξετάσει.
Ψηφίζω το νομοσχέδιο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γιατί ζητώ καλύτερες υπηρεσίες, καλύτερες υποδομές, περισσότερες παροχές σε όσους πραγματικά το έχουν ανάγκη, που σημαίνει καλύτερη ποιότητα ζωής για το σύνολο της κοινωνίας. Και αυτό προϋποθέτει έσοδα, φορολογική συνείδηση, ώστε όλοι να συνεισφέρουμε ανάλογα με τις δυνάμεις. Προϋποθέτει διαφάνεια και χρηστή διαχείριση.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε την κ. Φουντουκίδου.
Το λόγο η κ. Σκραφνάκη.
ΜΑΡΙΑ ΣΚΡΑΦΝΑΚΗ: Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο που συζητούμε σήμερα φέρει τον παραπλανητικό τίτλο «Ενίσχυση της διαφάνειας του Κρατικού Προϋπολογισμού, έλεγχος των δημοσίων δαπανών, μέτρα φορολογικής δικαιοσύνης και άλλες διατάξεις». Ο τίτλος όμως δεν λέει την αλήθεια.
Η αλήθεια, κύριοι της Κυβέρνησης, είναι ότι για δεύτερη φορά μέσα σε ένα χρόνο από τις εκλογές, φέρνετε ένα φορολογικό νομοσχέδιο με το οποίο επιβάλλετε νέα φοροεισπρακτικά μέτρα, νέες άδικες φορολογικές επιβαρύνσεις για τα μεσαία και τα χαμηλά στρώματα.
Η οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης, όλα αυτά τα χρόνια που κυβερνά, έχει ως αποτέλεσμα να ανοίγει συνεχώς η ψαλίδα των κοινωνικών ανισοτήτων. Οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι.
Κύριε Υπουργέ, καταθέσατε αυτό το νομοσχέδιο και παίρνετε αυτά τα σκληρά φορολογικά μέτρα για τους πολλούς και τους αδύνατους, για να καλύψετε τη μαύρη τρύπα του προϋπολογισμού, το έλλειμμα του οποίου έχει ήδη εδώ και μήνες ξεπεράσει το 3% του Α.Ε.Π., με αποτέλεσμα να υπάρχει ο κίνδυνος επιτήρησης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Πώς να μην υπάρχει μαύρη τρύπα όταν δεν έχετε πάρει κανένα μέτρο για να πατάξετε τη φοροδιαφυγή, όταν αφήσατε τελείως ανεξέλεγκτες τις λειτουργικές δαπάνες και τις προμήθειες, όταν γίνονται χιλιάδες προσλήψεις δικών σας παιδιών από το παράθυρο, όταν μειώσατε κατά δέκα ποσοστιαίες μονάδες το φορολογικό συντελεστή των μεγάλων επιχειρήσεων;
ΠΑΡΘΕΝΑ ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΔΟΥ: Πού γίνονται όλα αυτά, κυρία συνάδελφε;
ΜΑΡΙΑ ΣΚΡΑΦΝΑΚΗ: Πώς να μην υπάρχει μαύρη τρύπα όταν καταργείτε το φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας και το φόρο κληρονομιών και γονικών για τις μεγάλες κληρονομιές, ευνοώντας τους έχοντες και κατέχοντες και επιβαρύνοντας τους οικονομικά ασθενέστερους;
Προσπαθείτε να μας πείσετε ότι για όλα φταίει η διεθνής κρίση. Πράγματι υπάρχει διεθνής κρίση, η οποία μας επηρεάζει ως ένα σημείο. Φταίει, όμως, η διεθνής κρίση που είμαστε πρωταθλητές στην ακρίβεια στην Ευρώπη; Φταίει η διεθνής κρίση που το δημόσιο χρέος έχει εκτοξευθεί στα ύψη; Όχι! Φταίει η οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας που έχει οδηγήσει την οικονομία της χώρας στο σημείο «μηδέν».
Κύριε Υπουργέ, πώς μιλάτε για φορολογική δικαιοσύνη στο παρόν νομοσχέδιο όταν στο άρθρο 14 καταργείτε το αφορολόγητο των 10.500 ευρώ για εκατοντάδες χιλιάδες ελεύθερους επαγγελματίες, τους οποίους βαφτίζετε συλλήβδην φοροφυγάδες, χωρίς προηγουμένως να τους έχετε ελέγξει;
Ανάμεσα σε αυτούς που πλήττονται είναι και χιλιάδες φορολογούμενοι ελεύθεροι επαγγελματίες που έχουν ετήσια εισοδήματα κάτω από το όριο της φτώχειας.
Επίσης, επιβάλλετε κεφαλικό φόρο ετησίως 1.000 ευρώ σε όσους δηλώνουν εισοδήματα πάνω από το αφορολόγητο των 10.500 ευρώ.
Αυτό το μέτρο χτυπά τη μικρομεσαία επιχείρηση, η οποία δοκιμάζεται ιδιαίτερα σήμερα σε συνθήκες σκληρού ανταγωνισμού με τα πολυκαταστήματα και τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.
Πώς μιλάτε για φορολογική δικαιοσύνη όταν με την κατάργηση του αφορολόγητου βάζετε στο στόχαστρο ακόμα και τη λεγόμενη γενιά των 700 ευρώ, παρά τις όποιες βελτιώσεις έγιναν από τις έντονες αντιδράσεις σύσσωμης της Αντιπολίτευσης;
Αντί να στηρίξει η πολιτεία αυτούς τους νέους που σπούδασαν με κόπους και με θυσίες των γονιών τους και να τους εξασφαλίσει μία δουλειά και έναν αξιοπρεπή μισθό, όπως τους αξίζει, αναγκάζονται να δουλέψουν με μπλοκάκι παροχής υπηρεσιών, ενώ στην ουσία έχουν σχέση εξηρτημένης εργασίας, να πληρώνουν οι ίδιοι ακριβά την ασφάλισή τους, ενώ θα έπρεπε να είναι ασφαλισμένοι από την επιχείρηση στην οποία εργάζονται, χωρίς μάλιστα να δικαιούνται ούτε επιδόματα ούτε άδειες.
Αυτούς, λοιπόν, τους νέους χτυπάτε με αυτήν τη διάταξη.
Δεν μπορώ να δεχθώ, κύριε Υπουργέ, ως μάνα πάνω απ’ όλα, αυτήν την άδικη μεταχείριση των παιδιών μας, της νέας γενιάς.
Επίσης, στο άρθρο 14 δεν αλλάζετε τα αφορολόγητα ποσά για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους και δεν τιμαριθμοποιείτε τις φορολογικές κλίμακες. Η μικρή μείωση του φορολογικού συντελεστή σε βάθος πενταετίας δεν αρκεί, κύριε Υπουργέ, για να υποκαταστήσει τη χρόνια επιβάρυνση μισθωτών και συνταξιούχων από την επιβολή έμμεσων και άμεσων φόρων.
Όσον αφορά τη ρύθμιση εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων και ληξιπρόθεσμων οφειλών, στόχος σας είναι η άμεση συλλογή εσόδων και η μη διενέργεια ελέγχων σε περίπου τριάντα χιλιάδες μεγάλες επιχειρήσεις με τζίρο από 1.000.000 ευρώ έως 9.000.000 ευρώ.
Αυτές οι ρυθμίσεις, κύριε Υπουργέ, ενθαρρύνουν τη φοροδιαφυγή και εξισώνουν το φοροφυγά με τον έντιμο φορολογούμενο. Γιατί ο κάθε πολίτης να είναι έντιμος και σωστός, όταν ξέρει ότι αν αφήσει εκκρεμή την υπόθεσή του θα έρθει κάποτε το κράτος και θα πληρώσει τα μισά και με μεγάλες ρυθμίσεις;
Επίσης, αυξάνετε με το άρθρο 31 τα τέλη κυκλοφορίας κατά 20% σε όλα τα οχήματα και τις μοτοσυκλέτες μικρού και μεγάλου κυβισμού, επιβαρύνοντας και άλλο με αυτόν τον τρόπο τα μεσαία και χαμηλά εισοδηματικά στρώματα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να σταθώ ακόμη σε δύο σημεία του νομοσχεδίου. Το πρώτο αφορά την κατάργηση των ειδικών λογαριασμών, το οποίο έρχεται με πρόχειρο και επιφανειακό τρόπο. Όπως γνωρίζετε, κύριε Υπουργέ, πολλοί εργαζόμενοι στο δημόσιο λαμβάνουν πρόσθετες αποδοχές από ειδικούς λογαριασμούς. Οι εργαζόμενοι στο Υπουργείο Οικονομίας λαμβάνουν αποδοχές απ’ αυτούς τους ειδικούς λογαριασμούς. Σήμερα πήγα εκεί, δεν ήταν κανένας. Απεργούν όλοι, ακόμη και οι διευθυντές.
Αυτές οι αποδοχές δεν θα πρέπει, κύριε Υπουργέ, να περικοπούν, αλλά να δίδονται και αυξήσεις με κοινές υπουργικές αποφάσεις, καθώς και να αποδίδονται και στους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας. Αυτά τα επιδόματα πρέπει να ενσωματωθούν στο βασικό μισθό με ένα νέο μισθολόγιο που θα πρέπει να κατατεθεί.
Επιπλέον, όσον αφορά τη σύσταση Διυπουργικής Επιτροπής Φορέων Γενικής Κυβέρνησης του άρθρου 8 που αφορά και τους Ο.Τ.Α., πρόκειται για μια διάταξη που είναι αντισυνταγματική, διότι στο Σύνταγμα είναι κατοχυρωμένη η διοικητική και η οικονομική αυτοτέλεια των Ο.Τ.Α. Α’ και Β’ βαθμού. Υπάρχει ήδη έλεγχος των Ο.Τ.Α. από την Περιφέρεια και από το Ελεγκτικό Συνέδριο για τις δαπάνες τους. Γιατί να βάλουμε άλλο ένα καπέλο στην Τοπική Αυτοδιοίκηση με αυτή την επιτροπή, η οποία θα λειτουργεί στην Αθήνα και θα υποχρεώνει τους δημάρχους τον Αύγουστο να στέλνουν τους προϋπολογισμούς εδώ; Τον Αύγουστο δεν έχουν ολοκληρωθεί τα έργα, δεν ξέρουμε τι θα γίνει με το νέο προϋπολογισμό των Ο.Τ.Α.. Ήμουν και Δημοτικός Σύμβουλος Ηρακλείου και υπήρξα επί σειρά ετών Αντιδήμαρχος στο Ηράκλειο και Περιφερειάρχης στη Δυτική Μακεδονία. Είναι ανεφάρμοστο αυτό που προσπαθείτε να κάνετε, κύριε Υπουργέ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, καταψηφίζω το παρόν νομοσχέδιο, διότι αποτυπώνει την αδιέξοδη οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και επιφυλάσσει νέα σκληρά φορολογικά μέτρα σε βάρος των πολλών και των αδυνάμων.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε την κ. Σκραφνάκη.
Ο Υφυπουργός κ. Μπέζας έχει το λόγο.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΕΖΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα διανύουμε μια δύσκολη περίοδο, μια περίοδο γεμάτη αβεβαιότητες και οικονομικούς κλυδωνισμούς. Πρέπει να πούμε ότι τα προβλήματα απ’ αυτήν την κρίση σε ολόκληρο τον κόσμο ξεπέρασαν τις δυνατότητες των επί μέρους οικονομιών και ότι μεγάλοι διεθνείς οργανισμοί διαψεύστηκαν στις εκτιμήσεις τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναθεώρησε προς το δυσμενέστερο τρεις φορές τις προβλέψεις της για την ανάπτυξη στην Ευρωζώνη.
Είναι αναπόφευκτο αυτή η διεθνής κρίση να επηρεάζει και τη χώρα μας. Η ανάπτυξη από το ποσοστό που προβλέπονταν, 4% στον Προϋπολογισμό, περιορίστηκε στο πρώτο εξάμηνο στο 3,5% του Α.Ε.Π.. Το κόστος για τους τόκους του δημοσίου χρέους αυξήθηκε σημαντικά, εξαιτίας της ανόδου των επιτοκίων και η κατανάλωση είναι προφανές ότι έχει υποχωρήσει.
Άκουσα χθες την πολιτική εκπρόσωπο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για την οικονομία κ. Κατσέλη να αναρωτιέται ως οικονομολόγος γιατί ενώ έχει αυξηθεί το ονομαστικό Α.Ε.Π. λόγω της αύξησης του πληθωρισμού έπεσαν τα έσοδα. Μα, πρέπει να σας πω, κυρία συνάδελφε, ότι τα έσοδα δεν έπεσαν. Τα έσοδα στο πρώτο επτάμηνο του 2008 αυξάνονται με ρυθμό 6,7%, ο οποίος είναι ένας πάρα πολύ ικανοποιητικός ρυθμός αύξησης των εσόδων σε σχέση με τα προηγούμενα έτη.
Επιπλέον, ισχυρίστηκε η κ. Κατσέλη ότι η αύξηση της τιμής των καυσίμων, έφερε πολύ περισσότερα έσοδα στο δημόσιο λόγω της αύξησης των ποσών τα οποία εισπράξαμε από το Φ.Π.Α. Δεν είπε, όμως, η κ. Κατσέλη ότι οι καθαρές πληρωμές για καύσιμα στο πρώτο εξάμηνο του 2008 αυξήθηκαν περίπου κατά 2.000.000.000 ευρώ σε σχέση με πέρσι, λόγω ακριβώς της αύξησης της τιμής των καυσίμων και ότι ο ειδικός φόρος κατανάλωσης ο οποίος επιβάλλεται στην ποσότητα και όχι στην τιμή των καυσίμων, έχει μειωθεί σημαντικά, λόγω ακριβώς της μείωσης της κατανάλωσης από την αύξηση της τιμής των καυσίμων.
Αυτή είναι η πραγματικότητα. Αυτές είναι σοβαρές επιπτώσεις τις οποίες έχει δημιουργήσει στον προϋπολογισμό η διεθνής κρίση. Παρ’ όλα αυτά η διεθνής κρίση μάς κάνει ακόμη πιο αποφασιστικούς.
Συνεχίζουμε για το καλό της κοινωνίας και της οικονομίας την προσπάθεια για τη διατηρήσιμη δημοσιονομική ανάπτυξη. Και ακολουθούμε μια πολιτική, που οι βασικοί της άξονες είναι η ενίσχυση της διαφάνειας στα δημόσια οικονομικά, η περαιτέρω συγκράτηση των δημοσίων δαπανών και η ενίσχυση της φορολογικής δικαιοσύνης, κυρίως μέσω της διεύρυνσης της φορολογικής βάσης και της έντασης της προσπάθειας για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής.
Δεν νομίζω, λοιπόν, ότι υπάρχει καλύτερο νομοσχέδιο που να ακολουθεί και τους τρεις αυτούς άξονες της δημοσιονομικής μας πολιτικής, απ’ αυτό το οποίο συζητούμε σήμερα.
Είναι γνωστό ότι μία από τις μεγαλύτερες μεταρρυθμίσεις τις οποίες έχει υλοποιήσει η Κυβέρνησή μας είναι η φορολογική μεταρρύθμιση. Επειδή ακούω πολλά σε αυτήν την Αίθουσα για τη φορολογική μεταρρύθμιση, εντελώς συνοπτικά να αναφέρω ότι στην πρώτη φάση μειώσαμε πράγματι τους φορολογικούς συντελεστές στις μεγάλες επιχειρήσεις και στις μικρότερες. Και αυτή η μείωση έχει εκτιμηθεί ότι συνεισφέρει στο ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας περίπου 1% του Α.Ε.Π. ετησίως, μία ποσοστιαία μονάδα του Α.Ε.Π. ετησίως. Τα οφέλη επομένως από τη μείωση των συντελεστών στις επιχειρήσεις δεν αφορούν μόνο τις λίγες επιχειρήσεις, αφορούν το σύνολο της οικονομίας και της κοινωνίας.
Στη δεύτερη φάση μειώσαμε τους φορολογικούς συντελεστές για όλα ανεξαιρέτως τα φυσικά πρόσωπα –και τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους και τους ελεύθερους επαγγελματίες- και τα οφέλη τα βλέπουν κυρίως φέτος τα φυσικά πρόσωπα από τα εκκαθαριστικά της εφορίας. Και στην τρίτη φάση κύριος στόχος είναι η διεύρυνση της φορολογικής βάσης.
Το νομοσχέδιο, το οποίο συζητούμε σήμερα, διατηρεί το αφορολόγητο όριο στα 12.000 ευρώ για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους. Αντίθετα για τους ελεύθερους επαγγελματίες και τους εμπόρους δημιουργείται ένα νέο φορολογικό κλιμάκιο έως τα 10.500 ευρώ με χαμηλό φορολογικό συντελεστή 10%.
Ισχυρίζομαι ότι η ρύθμιση αυτή συμβάλλει στη δικαιότερη κατανομή των φορολογικών βαρών. Και το ισχυρίζομαι αυτό, διότι από την ανάλυση των στοιχείων φαίνεται ότι το εισόδημα που δηλώνεται από τους ελεύθερους επαγγελματίες είναι λιγότερο από το 50% του αντίστοιχου μέσου εισοδήματος που δηλώνεται από τους μισθωτούς.
Πρέπει επίσης να τονίσω ότι με βάση τα στοιχεία εκκαθάρισης των δηλώσεων φόρου εισοδήματος του οικονομικού έτους 2007 προκύπτει ότι σε σύνολο περίπου τεσσάρων εκατομμυρίων μισθωτών και ελεύθερων επαγγελματιών και εμπόρων, οι μισθωτοί και συνταξιούχοι επιβαρύνθηκαν με το 80% του συνολικού φόρου.
Δεν είναι, κύριοι συνάδελφοι, στην πρόθεσή μας ο κοινωνικός διαχωρισμός. Δεν όμως είναι δυνατόν να συνεχίσουν να φορολογούνται τόσο υπέρμετρα οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Δεν μπορούμε να δεχόμαστε ότι το κύριο βάρος της άμεσης φορολογίας πρέπει να συνεχίσουν να το σηκώνουν στις πλάτες τους οι δύο αυτές τάξεις. Πρέπει να αποκατασταθεί η ισορροπία στον τομέα αυτόν.
Και δεν υπάρχει θέμα αντισυνταγματικότητας, διότι η διαφορετική φορολογική μεταχείριση των μισθωτών και των συνταξιούχων με τους εμπόρους και τους ελεύθερους επαγγελματίες μπορεί να υπάρχει, δικαιολογείται, διότι είναι διαφορετικές οι συνθήκες κάτω από τις οποίες αποκτώνται τα εισοδήματά τους.
Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο το σύστημα φορολογίας μπορεί να καθορίζεται χωρίς να υπάρχουν ομοιόμορφες ρυθμίσεις για όλους. Και πάντως σε καμμία περίπτωση δεν συμβαίνει αυτό για το οποίο μας κατηγορείτε, ότι πλήττουμε τους πάντες, ότι πλήττουμε και τους συνεπείς και τους ασυνεπείς, ότι ισοπεδώνουμε όλες τις επιχειρήσεις, ισοπεδώνουμε τους πάντες φορολογικά.
Και δεν ισχύει κάτι τέτοιο, διότι, πρώτον, επιδιώκοντας να στηρίξουμε τους νέους επιτηδευματίες και τους ελεύθερους επαγγελματίες δεν καταργούμε το αφορολόγητο όριο των 10.500 ευρώ για τα τρία πρώτα έτη από την έναρξη των εργασιών τους. Δεύτερον, το αφορολόγητο όριο των 10.500 ευρώ εξακολουθεί να υφίσταται για τους αγρότες, γι’ αυτούς δηλαδή που αποκτούν είτε αποκλειστικά εισόδημα από ιδιωτικές επιχειρήσεις, είτε, για να κάνω μια διευκρίνιση σε σχέση με το ζήτημα που έθεσε η κ. Φουντουκίδου, και από αυτούς που έχουν εισόδημα από ιδιωτικές επιχειρήσεις, αλλά και από άλλες πηγές.
Τρίτον, θέλοντας να ενισχύσουμε, αλλά και να στηρίξουμε την επιχειρηματικότητα στην ελληνική περιφέρεια, διατηρείται το αφορολόγητο στα νησιά με πληθυσμό κάτω από τρεις χιλιάδες εκατό κατοίκους και στους οικισμούς της χώρας, σε ολόκληρη τη χώρα, που έχουν κάτω από χίλιους κατοίκους.
Τέταρτον, στο πλαίσιο της προστασίας της οικογένειας διατηρούμε το αφορολόγητο των 10.500 ευρώ για τους ελεύθερους επαγγελματίες και για τους εμπόρους που έχουν τρία ή περισσότερα παιδιά. Εννοείται ότι το ποσό αυτό προσαυξάνεται με τα αφορολόγητα που ισχύουν για κάθε παιδί. Διατηρούμε επίσης το αφορολόγητο για τα άτομα με αναπηρία.
Πέμπτον, ακριβώς για να μην επηρεάσουν τα φορολογικά μέτρα τους νέους ελεύθερους επαγγελματίες, τα παιδιά που ξεκινάνε τη δουλειά τους, πέρα από την αρχική τριετία γι’ αυτούς που έχουν σύμβαση με έναν ή με διαδοχικούς εργοδότες μέσα στην ίδια χρονιά το αφορολόγητο διατηρείται για τρία επιπλέον έτη, με την προϋπόθεση βέβαια ότι δεν έχουν συμπληρώσει το τριακοστό έτος της ηλικίας τους.
Αυτά τα είπα, διότι πρέπει να καταστήσω σαφές ότι δεν καταργείται το αφορολόγητο για όλους ανεξαιρέτως. Εφαρμόζοντας τη συνταγματική επιταγή ότι ο καθένας πρέπει να πληρώνει ανάλογα με τη φοροδοτική του ικανότητα, διατηρούμε το αφορολόγητο όριο γι’ αυτούς που πραγματικά έχουν ανάγκη, γι’ αυτούς που πραγματικά η πολιτεία πρέπει να τους στηρίξει. Για λόγους γενικότερης οικονομικής ανάπτυξης και οικονομικού συμφέροντος διατηρούμε το αφορολόγητο όριο στους επιτηδευματίες, στους εμπόρους, στους ελεύθερους επαγγελματίες που είναι εγκατεστημένοι σε συγκεκριμένες περιοχές της χώρας.
Παράλληλα στηρίζουμε ακόμη περισσότερο την απόκτηση τριών ή περισσοτέρων παιδιών αλλά και την απασχόληση των νέων ελεύθερων επαγγελματιών. Δεν πλήττουμε τους νέους ανθρώπους με τα μπλοκάκια. Για τους περισσότερους απ’ αυτούς διατηρείται το αφορολόγητο ανεξαρτήτως ηλικίας και εισοδήματος και για μια ορισμένη κατηγορία απ’ αυτούς, διατηρείται το αφορολόγητο για έξι χρόνια, ανεξαρτήτως όμως του εισοδήματος που αποκτούν.
Μας κατηγορείτε, επίσης, ότι θεσπίσαμε κεφαλικό φόρο. Εάν υπήρχε κεφαλικός φόρος, τότε όλοι οι φορολογούμενοι θα υφίσταντο την ίδια ακριβώς φορολογική επιβάρυνση. Εδώ εξακολουθεί να υπάρχει αφορολόγητο, να υπάρχει κλίμακα και λαμβάνονται υπ’ όψιν οι ιδιαιτερότητες, οι κοινωνικές συνθήκες και η οικογενειακή κατάσταση του καθενός. Επομένως δεν μπορούμε να χρησιμοποιούμε τέτοιους όρους, ότι δηλαδή επιβάλλεται «κεφαλικός φόρος».
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υφυπουργού)
Κυρία και κύριοι συνάδελφοι, ακούω αυτές τις ημέρες να μιλάτε συνεχώς –και αναφέρομαι βέβαια στους συναδέλφους της Αντιπολίτευσης- για φορομπηχτική πολιτική κατά των μικρών και αδύναμων. Δεν λέτε, όμως, ότι με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο αποκαθίστανται αδικίες του φορολογικού συστήματος, αδικίες που υπήρχαν για χρόνια.
Και γίνομαι πιο συγκεκριμένος. Προχωρούμε στη φορολόγηση ορισμένων κινητών αξιών που μέχρι σήμερα απαλλάσσονταν από τη φορολογία. Το φορολογικό σύστημα γίνεται με αυτόν τον τρόπο δικαιότερο, γιατί φορολογούνται εισοδήματα ανεξάρτητα από την πηγή που προέρχονται. Δεν φορολογούνται, δηλαδή, μόνο τα εισοδήματα από εργασία, αλλά θεσμοθετείται και η εισφορά των εισοδημάτων από κινητές αξίες στα φορολογικά έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού. Επιβάλλεται αυτοτελής φόρος 10% στα κέρδη που αποκτώνται από την πώληση μετοχών στο χρηματιστήριο, επιβάλλεται αυτοτελής φορολόγηση με συντελεστή 10% στα μερίσματα τα οποία καταβάλλουν οι ανώνυμες εταιρείες στους δικαιούχους.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υφυπουργού)
Κύριε Πρόεδρε, θερμή παράκληση να υπάρχει μια ανοχή στο χρόνο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ναι, κύριε Υφυπουργέ. Μπορείτε να συνεχίσετε.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΕΖΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Επίσης, προβλέπεται η φορολόγηση ως εισόδημα των λεγόμενων stock options. Έχω εδώ μια πρόσφατη ανακοίνωση, με ημερομηνία 20/8/2008, της πολιτικής εκπροσώπου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για την οικονομία, της κ. Κατσέλη, που μας κατηγορεί σε σχέση με τα stock options ότι η Κυβέρνηση χάρισε περίπου 200.000.000 ευρώ σε μεγαλοστελέχη τραπεζών και εισηγμένων επιχειρήσεων. Αναφέρει τα εξής: «Τόσα είναι περίπου τα έσοδα που έπρεπε να είχε συλλέξει, εάν εφάρμοζε το νόμο και φορολογούσε ως όφειλε τις αμοιβές που έλαβαν εκατοντάδες μεγαλοστελέχη τα τέσσερα τελευταία χρόνια με τη μορφή stock options. Μπορεί η Κυβέρνηση να εξηγήσει γιατί άφησε αφορολόγητες όλες αυτές τις αμοιβές για όλα αυτά τα χρόνια;».
Τις αφήσαμε αφορολόγητες, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., διότι εδώ έχω εγκύκλιο διαταγή του τότε, επί των ημερών σας, Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών που λέει αυτή η εγκύκλιος διαταγή ότι τα stock options για τους μεγαλομετόχους, για τα μέλη των διοικητικών συμβουλίων, για τους διευθύνοντες συμβούλους και τους προέδρους των διοικητικών συμβουλίων θα πρέπει να παραμένουν αφορολόγητα, ότι είναι εισοδήματα τα οποία δεν υπόκεινται σε φορολογία. Καταθέτω αυτήν την εγκύκλιο-διαταγή για τα Πρακτικά της Βουλής.
(Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Αντώνιος Μπέζας καταθέτει για τα Πρακτικά της Βουλής την προαναφερθείσα εγκύκλιο-διαταγή, η οποία έχει ως εξής:
(Να φωτογραφηθούν οι σελ. 85-88)
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΕΖΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Από τότε που υπήρξε αυτή η εγκύκλιος-διαταγή ξεκίνησαν να δίνουν stock options σε όλα τα μεγαλοστελέχη, διότι ήξεραν ότι από εκεί και πέρα αυτά τα stock options ήταν αφορολόγητα. Εμείς, όμως, έχουμε το θάρρος και την τόλμη να αποκαθιστούμε τη φορολογική δικαιοσύνη και να φορολογούμε αυτά τα εισοδήματα.
Έρχομαι τώρα και σε κάποιες άλλες διατάξεις, οι οποίες έχουν χρησιμοποιηθεί βεβαίως στο παρελθόν και οι οποίες παρέχουν σημαντικά κίνητρα για τη ρύθμιση ληξιπροθέσμων οφειλών και εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων. Όχι χαριστικά κίνητρα, όπως ανέφεραν οι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τους οποίους συναδέλφους παραπέμπω σε μια σειρά από περαιώσεις που έκαναν τα προηγούμενα χρόνια, και το 1994 και το 1995 και το 2002 και το καλοκαίρι του 2003, δηλαδή λίγους μόνο μήνες πριν από τις εκλογές του 2004. Τα μέτρα αυτά δεν είναι μόνιμα, δεν είναι υποχρεωτικά, αλλά προαιρετικά και δεν συνιστούν βέβαια νέα φορολογία. Θέλω να επαναλάβω εδώ αυτό που τόνισα και στη συζήτηση στην επιτροπή ότι εάν δεν υπήρχαν οι δημοσιονομικές επιπτώσεις της διεθνούς κρίσης στον προϋπολογισμό, δεν θα προχωρούσαμε σε αυτές τις ρυθμίσεις, και στη ρύθμιση, δηλαδή, των ληξηπροθέσμων οφειλών και στη ρύθμιση με αντικειμενικές διαδικασίες των εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων.
Επίσης, θέλω να κάνω ιδιαίτερη αναφορά σε δύο ακόμη σημαντικές ρυθμίσεις του νομοσχεδίου που αποδεικνύουν ότι η Κυβέρνηση, και αναπτυξιακή προοπτική δίνει στην οικονομία, και στηρίζει την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, αλλά και συνεχίζει αταλάντευτα την πολιτική της συνεχούς μείωσης των φορολογικών συντελεστών, μια πολιτική την οποία ακολουθούμε με συνέπεια από το 2004 και μετά.
Στο πλαίσιο, λοιπόν, αυτής της πολιτικής μειώνεται σταδιακά ο συντελεστής των νομικών προσώπων από το 25% που είναι σήμερα. Από το 2010 και έως το 2014 θα μειώνεται σταδιακά, για να φθάσει στο 20% το 2014.
Επίσης μειώνεται κατά μια ποσοστιαία μονάδα και ο κεντρικός φορολογικός συντελεστής όλων των φυσικών προσώπων και από το 25% που θα είναι το 2009 θα φτάσει, από το 2014 και μετά, στο 20%.
Με τη συζήτηση που γίνεται αυτές τις μέρες και στην επιτροπή και στο Τμήμα θα μου επιτρέψετε να πω, κύριοι συνάδελφοι, ότι επιχειρείτε να κατεδαφιστεί μια συγκροτημένη και πραγματικά μεταρρυθμιστική φορολογική πολιτική, η οποία ακολουθήθηκε από το 2004 και μετά.
Η Αξιωματική Αντιπολίτευση παρουσιάζει ως καινοτόμο την πρότασή της για τιμαριθμοποιημένη προοδευτική φορολογική κλίμακα σε όλα τα φυσικά πρόσωπα. Πρέπει να πούμε βέβαια ότι προοδευτική κλίμακα υπάρχει και σήμερα. Προοδευτική είναι η κλίμακα στη φορολογία των φυσικών προσώπων. Όμως, η τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας θα είχε νόημα να εφαρμοζόταν τότε που ήταν κυβέρνηση το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τότε που ο πληθωρισμός έτρεχε με διψήφια νούμερα. Διότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. θυμήθηκε τώρα την τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας, αλλά όταν ήταν στην εξουσία, ποτέ δεν την εφάρμοσε.
Εκείνο όμως στο οποίο θέλω εγώ να απαντήσω είναι ότι με την πολιτική την οποία έχουμε ακολουθήσει εμείς, με την αύξηση δηλαδή του αφορολογήτου ορίου κατά 20% για τους μισθωτούς, από τις 10.000 στις 12.000 ευρώ, με τη διεύρυνση του κλιμακίου του κεντρικού φορολογικού συντελεστή κατά 30%, από τις 23.000 στις 30.000 ευρώ, με τη μείωση των φορολογικών συντελεστών έως 15%, είναι αυτή η μείωση για τα φυσικά πρόσωπα στα εισοδήματα από 23.000 έως 30.000 ευρώ και με την φορολόγηση των μεγάλων εισοδημάτων με τον ανώτερο φορολογικό συντελεστή, όχι πάνω από τα 23.000 ευρώ, όπως ίσχυε επί ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά των πραγματικά μεγάλων εισοδημάτων, πάνω από 75.000 ευρώ, φέρνουμε πολύ ευνοϊκότερα αποτελέσματα ως προς τη φορολόγηση στους μισθωτούς, στους συνταξιούχους και γενικά σε όλα τα φυσικά πρόσωπα από οποιαδήποτε πιθανή τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας.
Κατηγορούμαστε επίσης ότι με την πολιτική μας πλήττουμε τους ανθρώπους του μόχθου και άλλα τέτοια ηχηρά. Λησμονείτε όμως, κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, ότι πέρα από τη μείωση των φορολογικών συντελεστών, έχουμε ακολουθήσει ταυτόχρονα μια πολιτική κατάργησης φόρων. Εμείς καταργήσαμε το χαρτόσημο στα καθαρά κέρδη των ομόρρυθμων και ετερόρρυθμων εταιρειών. Εμείς καταργήσαμε το χαρτόσημο στα ενοίκια των κατοικιών. Εμείς καταργήσαμε πρακτικά το φόρο κληρονομιάς και το φόρο γονικής παροχής. Εμείς καταργήσαμε κάθε φορολογία στην αγορά πρώτης κατοικίας. Εμείς έχουμε προχωρήσει στη σταδιακή κατάργηση του φόρου μεταβίβασης. Δεν ισχύει για κάθε δεύτερη μεταβίβαση μετά την 1-1-2006. Εμείς μειώσαμε τη φορολογία των ναυτικών στο μισό. Εμείς καταργήσαμε τα τέλη ταξινόμησης για τους απόδημους οι οποίοι μετοικούν και για τις τρίτεκνες οικογένειες. Εμείς κάναμε αφορολόγητο το επίδομα της πολύτεκνης μητέρας. Εμείς μειώσαμε το συντελεστή Φ.Π.Α. στα είδη πρώτης ανάγκης τα οποία χρησιμοποιούν τα άτομα με αναπηρία.
Όλα αυτά προφανώς δεν είναι πράξεις μιας ανάλγητης Κυβέρνησης. Είναι μέτρα που αποδεικνύουν την κοινωνική μας ευαισθησία και είναι μέτρα τα οποία αποτελούν μέρισμα από την επιτυχία της οικονομικής μας πολιτικής. Και αυτή η οικονομική μας πολιτική στηρίζεται σε μια ισχυρή οικονομία και όχι σε παροχές με δανεικά.
Τελειώνοντας, κύριοι συνάδελφοι, θέλω να τονίσω ότι δεν υπάρχει επιδρομή επί δικαίων και αδίκων. Προφανώς και δεν είναι όλοι οι ελεύθεροι επαγγελματίες φοροφυγάδες. Προφανώς και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας και αυτή η Κυβέρνηση και το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών συγκεκριμένα, με μια σειρά από φορολογικά μέτρα, από το 2004 και μετά, έχει στηρίξει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και θα εξακολουθήσει να τις στηρίζει. Πρέπει όμως, να διευρυνθεί η φορολογική βάση. Πρέπει όλοι να συμμετέχουν στα κοινά, ανάλογα με την πραγματική φοροδοτική τους ικανότητα και όχι να χρησιμοποιούν εργαλεία του φορολογικού μας συστήματος, όπως είναι το αφορολόγητο όριο, ως μηχανισμό καταστρατήγησης της υποχρέωσής τους να πληρώνουν φόρους.
Φορολογική δικαιοσύνη είναι να πληρώνουν φόρους αυτοί που πρέπει και έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν φόρους και όχι να πληρώσουν φόρους όλοι ανεξαιρέτως, όπως ζήτησε από το Βήμα της Βουλής χθες εδώ, κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου, η πολιτική εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για την οικονομία, η κ. Κατσέλη. Ζήτησε έκτακτη εισφορά όλων των Ελλήνων για να αντιμετωπιστούν οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης.
Εάν λοιπόν, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αυτή είναι η πρότασή σας για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, τότε θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι αυτή η πρόταση σημαίνει στην πραγματικότητα χαράτσι και κεφαλικό φόρο για όλους τους Έλληνες.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κύριο Υφυπουργό.
Θα μου επιτρέψετε, τώρα που είναι και ο κύριος Υπουργός εδώ, να πω και εγώ δύο κουβέντες μόνο.
Κύριε Υπουργέ, είναι σωστό αυτό που κάνετε δηλαδή, ότι εξαιρείτε από την περαίωση τον έλεγχο για τους εκδότες των πλαστών και εικονικών τιμολογίων. Πρέπει να είμαστε αμείλικτοι για όλους αυτούς τους «κυρίους» που εκδίδουν πλαστά και εικονικά τιμολόγια. Να υποβάλω και εγώ την παράκληση για τα άτομα με ειδικές ανάγκες να τύχουν των ίδιων προνομίων που τυγχάνουν και οι τρίτεκνοι.
Πρέπει να δοθεί μια δυνατότητα οικονομικής ενίσχυσης μέσα από την απαλλαγή του φόρου.
Πριν δώσω το λόγο, κύριοι συνάδελφοι, στον κ. Κατρίνη, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Τμήμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, δεκαέξι άτομα και ένας συνοδός από το Β΄ Κ.Α.Π.Η. Δήμου Κηφισιάς.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Ορίστε, κύριε Κατρίνη, έχετε το λόγο.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΤΡΙΝΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Φαίνεται ότι η Θεσπρωτία είναι το Μόντε Κάρλο της Ελλάδας και φαίνεται ότι ο κύριος Υφυπουργός έχει πάρα, μα, πάρα πολύ καιρό να πάει στην εκλογική του περιφέρεια, γιατί είναι σίγουρο ότι το κλίμα ευφορίας, αισιοδοξίας και θριαμβολογίας δεν θα το συμμερίζονταν και δεν θα συμφωνούσαν οι συμπατριώτες, οι ψηφοφόροι, ούτε καν οι φίλοι του, γιατί είναι σίγουρο ότι όλα αυτά που εξήγγειλε είναι εκτός πραγματικότητας.
Και, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα ερχόμαστε σε ένα τελείως αντιφατικό κλίμα να συζητήσουμε ένα νομοσχέδιο που είναι μια κυνική ομολογία της αποτυχίας της οικονομικής πολιτικής της Κυβέρνησης. Είναι μια κυνική ομολογία αποτυχίας, ανικανότητας εκτέλεσης του προϋπολογισμού, του προϋπολογισμού που ήταν η επίσημη αφορμή για τις πρόωρες εκλογές του 2007.
Είναι ένα νομοσχέδιο το οποίο επισημοποιεί τη διάλυση των μηχανισμών ελέγχου, ένα νομοσχέδιο το οποίο επεκτείνει την αδιαφάνεια και τη νομιμοποιεί και ένα νομοσχέδιο το οποίο επιβεβαιώνει την αδυναμία είσπραξης και την ολοκληρωτική κατάρρευση του οικονομικού επιτελείου της Κυβέρνησης.
Όπως είπε και ο ίδιος ο Υπουργός «πιάσαμε πάτο». Και με αυτές τις απόψεις από νέους πολιτικούς με κυβερνητική ευθύνη είναι σίγουρο ότι θα πιάσουμε ακόμα μεγαλύτερο πάτο.
Είναι ένα νομοσχέδιο το οποίο προκαλεί –και είναι πασιφανές- τη λαϊκή κατακραυγή και τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Και παρά την προσφιλή τακτική της Κυβέρνησης να στρέψει τη μια κοινωνική ομάδα έναντι της άλλης, παρά την προσπάθεια να πείσει ότι για το χαμηλό επίπεδο διαβίωσης των πολιτών μας ευθύνονται κάποιες άλλες κοινωνικές ομάδες και όχι η αποτυχία της πολιτικής της Κυβέρνησης, νομίζω ότι σύσσωμη η ελληνική κοινωνία έχει πεισθεί ότι αυτή η Κυβέρνηση δεν μπορεί πλέον να δώσει τίποτε. Είναι μια ακατανόητη, αψυχολόγητη αλλά και επικίνδυνη απόφαση του κ. Καραμανλή και του κ. Αλογοσκούφη. Ο κύριος Υπουργός ίσως να νομίζει ότι πειραματίζεται κάνοντας μια άσκηση στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο. Δυστυχώς, όμως, η πραγματικότητα θα πρέπει να τον επαναφέρει στην τάξη. Και μαζί με την κατάρρευση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, της δημόσιας υγείας, της δημόσιας παιδείας νομίζω ότι έρχεται αυτό το φορολογικό νομοσχέδιο πλέον να προσθέσει ένα ακόμα βάρος στην πλάτη των πολιτών. Και γίνεται αυτό σε μια πολιτική συγκυρία, όπου το τελευταίο διάστημα βλέπουμε έντονα φαινόμενα διαφθοράς, διαπλοκής και εύκολου πλουτισμού των πολιτικών. Βλέπουμε δημόσια πρόσωπα τα οποία προκαλούν με τη στάση ζωής τους, με τον κυνισμό και την αλαζονεία τους. Και αυτό δημιουργεί μια αίσθηση ότι η πολιτική πλέον είναι ο πιο ασφαλής, ο πιο εύκολος, ο πιο γρήγορος και ο πιο ανώδυνος τρόπος πλουτισμού και οικονομικής αποκατάστασης, τόσο στην κεντρική πολιτική σκηνή όσο και στο επίπεδο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Αυτό, λοιπόν, επιτείνει το αίσθημα λαϊκής κατακραυγής και απόρριψης της πολιτικής. Αλλά συνάμα ακατανόητη είναι και η προσπάθεια των Βουλευτών της Συμπολίτευσης να υπερασπιστούν τις διατάξεις αυτού του νομοσχεδίου σαν να βρίσκονται εκτός πραγματικότητας, σαν να μην κυκλοφορούν στις εκλογικές τους περιφέρειες και να μην έχουν επαφή με τον κόσμο.
Ερχόμαστε, λοιπόν και συζητάμε σ’ αυτό το νομοσχέδιο για την κατάργηση των ειδικών λογαριασμών, το οποίο σε γενικές γραμμές είναι ένα μέτρο υπέρ της διαφάνειας, το οποίο βέβαια η Κυβέρνηση το κατανόησε μετά το σκάνδαλο Ζαχόπουλου και τα όσα τραγελαφικά συνέβησαν, αλλά δεν μας λένε οι κυβερνώντες ποιοι και πόσοι είναι αυτοί οι ειδικοί λογαριασμοί που καταργούνται. Δεν θα πρέπει να ενημερωθεί η Βουλή ακριβώς ποιοι λογαριασμοί καταργούνται και ποιοι παραμένουν; Αυτό παραμένει ασαφές. Και, κύριε Υπουργέ, πώς θα πείσουμε τους πολίτες όταν διατηρείται ο ειδικός λογαριασμός της Βουλής και καταργούνται τόσοι ειδικοί λογαριασμοί;
Το Ταμείο κατά της Φτώχειας, το οποίο θα στηριζόταν απ’ αυτούς τους λογαριασμούς, πώς θα είναι βιώσιμο;
Οι μόνοι ειδικοί λογαριασμοί που δεν καταργούνται, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι οι ειδικοί λογαριασμοί των συζύγων Υπουργών, των Υπουργών και των κυβερνητικών στελεχών που προέρχονται από τη διακίνηση του μαύρου χρήματος.
Είναι ένα νομοσχέδιο που πλήττει τους μικρομεσαίους, τους ελεύθερους επαγγελματίες. Και ειδικά σε περιοχές που έχουν υποστεί φυσικές καταστροφές, όπως είναι η εκλογική μου περιφέρεια, ο Νομός Ηλείας, δεν προβλέπεται καμμία ειδική πρόνοια, καμμία ειδική ρύθμιση. Σε μια, λοιπόν, δεδομένη δύσκολη οικονομική κατάσταση έρχεται αυτό το νομοσχέδιο να βάλει την οριστική ταφόπλακα στις ελπίδες των μικρομεσαίων και των επαγγελματιών.
Αυτό το νομοσχέδιο αντιμετωπίζει τους νέους επαγγελματίες, τους νέους επιστήμονες ως εν δυνάμει φοροφυγάδες. Η Κυβέρνηση για μία ακόμα φορά ψηφίζοντας αυτό το νομοσχέδιο δείχνει ότι δεν έχει καμμία, μα καμμία σχέση με την πραγματικότητα της νέας γενιάς, με τα προβλήματα που βιώνουν οι νέοι άνθρωποι σήμερα στη χώρας μας.
Είπε πριν ο κύριος Υπουργός ότι αυτό το νομοσχέδιο πετυχαίνει να διευρυνθεί η φορολογική βάση. Για μία ακόμα φορά η φορολογική βάση θα διευρυνθεί στις πλάτες των νέων για να διορθωθούν οι αμαρτίες των παλαιότερων. Και είναι ένα νομοσχέδιο που σε καμμία των περιπτώσεων δεν δείχνει να συμμερίζεται τις αγωνίες της νέας γενιάς, μιας νέας γενιάς η οποία αγωνίζεται, επενδύει σε γνώση και επενδύει πολλά χρόνια και πολλά χρήματα από τον οικονομικό προϋπολογισμό της οικογένειας και η οποία μπαίνει όλο και πιο αργά και όλο και με πιο δύσκολες συνθήκες στην αγορά εργασίας.
Κύριε Υπουργέ, επειδή είναι σαφές ότι δεν έχετε καμμία σχέση με την πραγματικότητα ούτε εσείς ούτε το στενό περιβάλλον σας, όχι δύο ή τρία χρόνια δεν αρκούν για ένα νέο επαγγελματία σήμερα για να σταθεί στα πόδια του αλλά πολύ περισσότερα.
Σ’ αυτό, λοιπόν, το νομοσχέδιο δεν παίρνετε καμμία πρόνοια για πραγματικό έλεγχο των εισοδημάτων και την είσπραξη των φόρων απ’ αυτούς που πραγματικά έχουν. Κάνετε μία ισοπεδωτική φορολόγηση όλων. Και νομίζω ότι είναι πασιφανές στους νέους ανθρώπους ότι δεν έχουν τίποτα να περιμένουν και τίποτα να ελπίζουν από εσάς.
Είναι ένα νομοσχέδιο το οποίο επιτείνει την αδιαφάνεια. Μιλάτε μέσα –και θα συζητήσουμε στην επί των άρθρων συζήτηση- για διορισμό μάνατζερ σε Δ.Ε.Κ.Ο. με θητεία από τον ιδιωτικό τομέα, μιλάτε για αναδρομικές αποζημιώσεις επιτροπών από τον Αύγουστο του 2007 –ποιοι είναι αυτοί, πότε ορίστηκαν και από ποιους ελέγχονται- και ακόμη μια φορά προβαίνετε σε αύξηση των τελών κυκλοφορίας. Το ίδιο το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους στην έκθεσή του με δική σας υπογραφή μιλάει για απώλεια εσόδων που θα αναπληρωθεί από την αύξηση των εσόδων σε άλλες διατάξεις γενικά και αόριστα του νομοσχεδίου. Είναι, λοιπόν, ένα νομοσχέδιο το οποίο είναι στον αέρα.
Αυτήν την ανίκανη, απαράδεκτη, επικίνδυνη πολιτική για τους πολίτες νομίζω ότι θα πρέπει να την αναθεωρήσετε. Κύριε Υπουργέ, η λαϊκή δυσαρέσκεια πλέον είναι μη αναστρέψιμη. Αυτό που έχετε πετύχει είναι να ενισχύσετε την αναξιοπιστία, να ενισχύσετε την αδιαφάνεια στο δημόσιο βίο και την απαισιοδοξία των πολιτών.
Έχετε προφανή αδυναμία βελτίωσης της καθημερινότητας των συμπολιτών μας. Εάν δεν μπορείτε τεχνοκρατικά ή επιστημονικά να βελτιώσετε την καθημερινότητα των πολιτών, μπορείτε να ρωτήσετε τους Υπουργούς, τα στελέχη σας για το πώς μπορούν πολύ εύκολα, πολύ γρήγορα πολύ ανώδυνα και με ασυλία να βελτιώσουν την καθημερινότητά τους.
Θα αλλάξετε σύντομα θέση κι αυτό είναι σίγουρο και θα βρεθείτε στην Αντιπολίτευση. Όμως, για το καλό της χώρας, για το καλό των πολιτών σας καλούμε να αλλάξετε μυαλά και ρότα για να βελτιώσετε την καθημερινότητά τους. Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο κ. Παπαχρήστος.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ: Κύριοι συνάδελφοι, αυτό το νομοσχέδιο αποτελεί τρανή απόδειξη της αποτυχίας της κυβερνητικής πολιτικής. Και είναι χαρακτηριστικό ότι το μόνο που κάνει και ο Υπουργός και οι συνάδελφοι από τη Νέα Δημοκρατία είναι να βρουν μια σειρά από δικαιολογίες γιατί τα πράγματα πήγαν άσχημα.
Ο κ. Αλογοσκούφης και στην επιτροπή αλλά και στην παρέμβασή του εδώ έδωσε το βάρος στις μαύρες τρύπες που δήθεν του κληροδότησε η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που κυβέρνησε από το 1981 και μετά. Ο κ. Αλογοσκούφης ξεχνά κάτι, ότι είχαμε την περίοδο 1989-1993 στην οποία κυβέρνησε η Νέα Δημοκρατία με τον κ. Μητσοτάκη και ότι τότε ήσασταν επικεφαλής του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων.
Να σας θυμίσω τα στοιχεία εκείνης της περιόδου για να τα θυμόσαστε; Παραλάβατε το 1989 το ρυθμό αύξησης από τα 3,8% και το 1993 –και είναι μοναδικός χρόνος στη μεταπολιτευτική ιστορία, στη μεταπολεμική ιστορία αυτού του τόπου όπου η χώρα είχε αρνητική ανάπτυξη- ο ρυθμός ανάπτυξης ήταν -1,6% όταν παραδώσατε.
Μας λέγατε πριν το 2004 ότι πρέπει να έρθετε για να ανεβάσετε το ρυθμό στο 5%. Και ποτέ από το 2004 μέχρι σήμερα δεν ξεπέρασε ο ρυθμός ανάπτυξης το ρυθμό ανάπτυξης του 2004. Και φέτος οι προβλέψεις μιλάνε για 3,5%.
Θέλετε να πάρουμε τον πληθωρισμό; Τον πληθωρισμό τον παραλάβατε το ’89 στο 13,7%, τον ανεβάσατε στο 20,4% και όταν παραδώσατε και φύγατε το ’93 ήταν 14,4%. Αυτός ήταν ο πληθωρισμός και από το 2004 που παραλάβατε σήμερα είναι στο 4,9%.
Θέλετε να πάρουμε το χρέος του δημόσιου τομέα; Το ’89, όταν παραλάβατε, ήταν 66,6% του Α.Ε.Π. Το ’93 που φύγατε, που παραδώσατε είχε φθάσει στο 111,6% και από τότε είναι πάντοτε χαμηλότερο. Αλλά και το χρέος, από το 2004 που παραλάβατε, αυξήθηκε κατά μερικά δισεκατομμύρια ευρώ.
Θέλετε να πάρουμε το έλλειμμα για το οποίο μιλάτε; Το έλλειμμα που αναλάβατε το είχατε ανεβάσει το ’93 στα 16,1% και αυτό παραδώσατε, τις μαύρες τρύπες που παραδώσατε, επειδή θέλετε να πάμε σε τέτοιες συγκρίσεις.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ)
Αυτά για τα παρελθόν. Αλλά εδώ μιλάμε για σήμερα, μιλάμε για την πολιτική που ακολουθείτε και που οδηγεί σε αδιέξοδο αυτήν τη χώρα. Σας είχα πει και στον προϋπολογισμό ότι πρέπει να ξεφύγετε από τη λογική της προτεραιότητας της δημοσιονομικής πειθαρχίας, γιατί αυτή η χώρα χρειάζεται να δώσει προτεραιότητα στην ανάπτυξη. Αυτή η πολιτική, η αδιέξοδη πολιτική της προτεραιότητας της δημοσιονομικής πειθαρχίας είναι αυτή που συνεχώς θα γεννάει ανάγκη για περισσότερα φορολογικά μέτρα.
Έχουμε να κάνουμε με την αποτυχία όχι απλά της διαχείρισης της κυβερνητικής πολιτικής, έχουμε να κάνουμε με την αποτυχία του μοντέλου της αντίληψης και της νοοτροπίας και είναι χαρακτηριστικό ότι σ’ αυτήν την εποχή που σ’ όλες τις χώρες -και αναφέρθηκε προηγούμενα ο κ. Μπέζας- με την υποχώρηση της ζήτησης που οδηγεί σε μείωση των ρυθμών ανάπτυξης όλες οι κυβερνήσεις παίρνουν μέτρα τόνωσης της ζήτησης, φορολογικής ελάφρυνσης των μισθωτών και των πιο αδυνάτων για να αυξηθεί η κατανάλωση, να αυξηθεί η ζήτηση. Εσείς λειτουργείτε ακριβώς στην αντίθετη κατεύθυνση. Παίρνετε μέτρα που θα οδηγήσουν σε παραπέρα μείωση της λαϊκής κατανάλωσης και κύρια των πιο αδύνατων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας κι αυτό γιατί αποτύχατε στη διαχείριση.
Τα έσοδα του προϋπολογισμού είχατε υπολογίσει ότι θα έχουν αύξηση 13% και έχουν αύξηση μόνο 4,3%. Αντίστροφα, οι δαπάνες είχατε υπολογίσει ότι θα έχουν αύξηση 8,3% και έχουν αύξηση 11,6% Και πώς αντιμετωπίζετε αυτήν την κατάσταση; Με μια απλή λογική: «Τόσα μου λείπουν, τόσα θα πάρω. Από ποιους θα τα πάρω; Από αυτούς που δεν μπορούν να διαφύγουν». Και μας λέτε την καραμέλα ότι εσείς δεν θέλετε να είστε ευχάριστοι, θέλετε να είστε χρήσιμοι.
Κύριε Υπουργέ, θέλετε να είστε ευχάριστοι μόνο στους λίγους και τους ισχυρούς και σ’ αυτούς κάνετε φοροαπαλλαγές. Είστε δυσάρεστοι στη συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου. Δεν είστε χρήσιμοι για τη χώρα, είστε χρήσιμοι για μερικούς μεγάλους κρατικοδίαιτους παρασιτικούς επιχειρηματίες και μερικά άλλα συμφέροντα και αναλυτές που ζουν καλά και σας προστατεύουν. Δεν είστε χρήσιμοι γι’ αυτήν τη χώρα, για την ανάπτυξη της χώρας.
«Βάζετε το χέρι» σ’ αυτούς που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Ο κ. Λαφαζάνης σας το είπε πολύ χαρακτηριστικά. Θύμισε την περίπτωση του Πάπα Ιννοκέντιου. Αυτός είπε «πήγαινε, σφάξε τους αιρετικούς». Και όταν ο στρατηγός του λέει «εντάξει, εγώ να τους σφάξω, αλλά δεν ξέρω ποιοι είναι οι αιρετικοί», αυτός απάντησε «σφάξ’ τους όλους και θα αποφασίσει ο Θεός».
Μα, εδώ ούτε ο Θεός θα μπορέσει να αποφασίσει γιατί στον Παράδεισο, όπως λένε, πάνε οι πιστοί, δεν πάνε οι βλάκες. Εσείς καλλιεργείτε μια νοοτροπία φοροδιαφυγής. Θεωρείτε ότι οι μικρομεσαίοι είναι εξ ορισμού φοροδιαφυγάδες και πρέπει να αποδείξουν ότι είναι αθώοι.
Το νομικό μας σύστημα, κύριε Υπουργέ, στηρίζεται σε μία αντίληψη ότι ο πολίτης είναι αθώος και εμπίπτει στο κράτος να το αποδείξει. Και εσείς αντί να αποδεικνύετε, πηγαίνετε και του «τα παίρνετε» από την τσέπη.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Λάζαρος Τσαβδαρίδης.
ΛΑΖΑΡΟΣ ΤΣΑΒΔΑΡΙΔΗΣ: Κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση για πολλοστή φορά αποδεικνύει ότι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της είναι η αξιοπιστία, η χωρίς παρεκτροπές αντιστοιχία λόγων και πράξεων.
Η Κυβέρνηση υλοποιώντας τη δέσμευσή της ότι δεν πρόκειται, παρά τη διεθνή αρνητική συγκυρία, να λάβει μέτρα που θα βαρύνουν τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, φέρνει προς συζήτηση και ψήφιση το παρόν νομοσχέδιο, το οποίο πραγματικά δεν πλήττει ούτε κατ’ ελάχιστον τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους.
Τα μέτρα που εμπεριέχει το υπό ψήφιση νομοσχέδιο και αναπτυξιακή διάσταση έχουν και φορολογική δικαιοσύνη αποδίδουν, αλλά και λύση προτείνουν στο πρόβλημα της υστέρησης του προϋπολογισμού, ενώ ταυτόχρονα στηρίζουν τα εισοδήματα των πολιτών.
Μάλιστα, η τρίτη φάση της φορολογικής μεταρρύθμισης προβλέπει γενναία μείωση των φόρων τόσο σε φυσικά πρόσωπα, όσο και σε επιχειρήσεις, καθώς ο βασικός φορολογικός συντελεστής θα πέσει τελικά στο 20% σε ορίζοντα πενταετίας, από τους χαμηλότερους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, γεγονός που σίγουρα είναι αξιοποιήσιμο αναπτυξιακά.
Επίσης, η Κυβέρνηση προωθώντας δύο ρυθμίσεις για τα χρέη προς το δημόσιο και την περαίωση των εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων, ικανοποιεί βασικά και πάγια αιτήματα του επιχειρηματικού κόσμου. Έτσι, και λύση δίνει στις επιχειρήσεις και τα δημόσια ταμεία μπορεί να ενισχύσει, για να μπορέσει να προβεί στη συνέχεια σε κοινωνικές παροχές προς τους οικονομικά ασθενέστερους.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση που ξεκίνησε ένα χρόνο πριν από τις Η.Π.Α., βρίσκεται σε εξέλιξη και επηρεάζει και την Ευρώπη, αλλά και τον υπόλοιπο κόσμο. Παράλληλα με τη χρηματοοικονομική κρίση εμφανίστηκαν οι τεράστιες αυξήσεις των τιμών του πετρελαίου, των τροφίμων και άλλων πρώτων υλών, οι οποίες έκαναν την κατάσταση της διεθνούς οικονομίας ακόμα πιο περίπλοκη και πιο δύσκολη.
Η κατάσταση αυτή επηρεάζει οπωσδήποτε και την ελληνική οικονομία. Ωστόσο, η ελληνική οικονομία, χάρη στις μεταρρυθμίσεις που έγιναν όλα τα προηγούμενα χρόνια, αλλά και τη δυναμική που έχει αναπτύξει, παρουσιάζει σήμερα μεγαλύτερες αντιστάσεις από τις οικονομίες των άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Έτσι, ο ρυθμός ανάπτυξης διαμορφώθηκε στο 3,5% στο πρώτο εξάμηνο του 2008 και ήταν υπερδιπλάσιος του μέσου όρου της Ευρωζώνης.
Το Α.Ε.Π. της Ελλάδας αυξήθηκε κατά 0,6% στο δεύτερο τρίμηνο του 2008 σε σχέση με το πρώτο τρίμηνο του 2008, όταν το Α.Ε.Π. της Ευρωζώνης το ίδιο διάστημα μειώθηκε κατά 0,2%. Η ανεργία εξακολουθεί να μειώνεται και το Μάιο του 2008 έφθασε στο 6,6% από 11,3% που ήταν το Μάρτιο του 2004. Φθάσαμε, δηλαδή, στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων είκοσι πέντε ετών. Όμως η διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση και η αύξηση του διεθνούς πληθωρισμού επηρεάζουν εκτός από τον πληθωρισμό και την ανάπτυξη, τα έσοδα αλλά και τις δαπάνες στον προϋπολογισμό καθώς αυξάνονται λόγω της ανόδου των επιτοκίων οι δαπάνες για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους, καθυστερεί η πληρωμή των οφειλόμενων φόρων κι αυξάνονται οι ανάγκες για κοινωνικές ενισχύσεις. Αυτή η συγκυρία είναι προφανές ότι αποτελεί τροχοπέδη στη δημοσιονομική εξυγίανση, στην πολιτική της Κυβέρνησης για τη μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και την επίτευξη ισοσκελισμένων προϋπολογισμών.
Με το παρόν σχέδιο νόμου, κύριοι συνάδελφοι, ξεπερνιέται η δυσμενής οικονομική συγκυρία, συγκρατούνται οι δημόσιες δαπάνες που είναι η μεγάλη πηγή των ελλειμμάτων, ενισχύεται η διαφάνεια του κρατικού προϋπολογισμού, εισάγονται μέτρα ενίσχυσης της φορολογικής δικαιοσύνης, συνεχίζεται η προσπάθεια για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και την περαιτέρω διεύρυνση της φορολογικής βάσης.
Κύριοι συνάδελφοι, με το φερόμενο προς συζήτηση και ψήφιση νομοσχέδιο ρυθμίζονται ζητήματα που αφορούν στην κατάργηση των ειδικών λογαριασμών οι οποίοι λειτουργούν σε Υπουργεία, σε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου αλλά και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και στην ενσωμάτωσή τους στον κρατικό προϋπολογισμό -Μέρος Α΄ του νομοσχεδίου-, στην ενίσχυση της διαφάνειας των οικονομικών των φορέων της γενικής κυβέρνησης -Μέρος Β΄ του νομοσχεδίου-, καθώς και σε επί μέρους φορολογικά θέματα.
Κύρια στόχευση του νομοσχεδίου είναι αφ’ ενός η πλήρης διαφάνεια της δημοσιονομικής διαχείρισης και ο εξορθολογισμός της οικονομικής λειτουργίας των φορέων της γενικής κυβέρνησης και αφ’ ετέρου η δικαιότερη κατανομή των φορολογικών βαρών. Η Κυβέρνηση για μια ακόμη φορά πιστή στις εξαγγελίες της και προκειμένου να πετύχει τους ανωτέρω στόχους προχωρά με το παρόν νομοσχέδιο στην κατάργηση των ειδικών λογαριασμών των Υπουργείων και στην ενσωμάτωσή τους στον κρατικό προϋπολογισμό. Έτσι το ενιαίο της διαχείρισης και της λογοδοσίας εξυπηρετεί την αξίωση για πλήρη διαφάνεια στα δημόσια οικονομικά, κατατοπίζει τους πολίτες για την πραγματική δημοσιονομική κατάσταση της χώρας σε δεδομένη χρονική στιγμή και προπαντός συντελεί στην εμπέδωση της φορολογικής συνείδησης. Με την κατάργηση των ειδικών λογαριασμών και την ενσωμάτωσή τους στον κρατικό προϋπολογισμό παύει να υφίσταται πλέον ένα σύστημα που συσκοτίζει τη διαχείριση, διασπά την ενότητά της και προκαλεί σύγχυση ως προς τα πραγματικά οικονομικά μεγέθη του προϋπολογισμού. Είναι φανερό, λοιπόν, πως η ύπαρξη αυτών των ειδικών λογαριασμών, που ξεπερνούν αυτήν τη στιγμή τους διακόσιους, συνιστά μια παθογένεια η οποία επιτέλους πρέπει να αλλάξει.
Εξίσου όμως αναγκαία είναι και η διατήρηση ενός αριθμού τέτοιων λογαριασμών, η λειτουργία των οποίων εξυπηρετεί τον ευαίσθητο τομέα της έρευνας ή επιβάλλεται από διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας μας, νομικές ή συμβατικές.
Όσον αφορά στην κατάργηση του αφορολογήτου ορίου των 10.500 ευρώ, για το οποίο πολύς λόγος έγινε από την Αντιπολίτευση, για τους εισοδηματίες, τους επιτηδευματίες και τους ελεύθερους επαγγελματίες, θα πρέπει να τονιστεί ιδιαίτερα ότι οι αλλαγές αυτές δεν εφαρμόζονται στους αγρότες, δεν εφαρμόζονται στους τρίτεκνους και πολύτεκνους, ούτε και στους νέους επαγγελματίες και στους επαγγελματίες πολλών περιοχών της ελληνικής περιφέρειας. Υπαγορεύτηκαν από την ανάγκη να φορολογηθούν και εισοδήματα που δεν φορολογούνται καθόλου, είτε γιατί δεν προβλέπεται είτε γιατί φοροδιαφεύγουν.
Κύριοι συνάδελφοι, η μέση συνείδηση στην Ελλάδα βοηθούσης, δυστυχώς, της πολιτικής, αντιλαμβάνεται το φόρο ως κακό, ως καταπίεση και ως απειλή και θεωρεί την αποφυγή του περίπου ως άσκηση κοινωνικής αυτοάμυνας.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε.
Μια τέτοια στάση όμως δεν ευνοεί την κοινωνική συμβίωση. Διαλύει την κοινωνική συνοχή, καθώς μέσω αυτής συσσωρεύονται δημοσιονομικά ελλείμματα και διογκώνεται το δημόσιο χρέος. Η φοροδιαφυγή, κύριοι συνάδελφοι, δεν εκδικείται το κράτος. Αντίθετα επιβαρύνει τους πολλούς και αδύναμους γιατί αυτοί πληρώνουν για να καλυφθούν τα ελλείμματα. Κάπως έτσι όμως εμπεδώνεται μια αντικοινωνική κουλτούρα διαφυγής, η οποία υπονομεύει κάθε απόπειρα αλλαγής και μεταρρυθμίσεων όπως είναι η σημερινή.
Κύριοι συνάδελφοι, σε μια δύσκολη διεθνή συγκυρία κινούμαστε στο σωστό δρόμο. Βάλαμε έγκαιρα τη χώρα σε ασφαλή τροχιά αλλαγών και μεταρρυθμίσεων, ανάπτυξης και εξωστρέφειας.
Συνεχίζουμε με συνέπεια και αποφασιστικότητα τις αλλαγές. Εντείνουμε και δεν εγκαταλείπουμε τις μεταρρυθμίσεις. Η ελληνική οικονομία έχει, ευτυχώς, σημειώσει την τελευταία τετραετία μετρήσιμη πρόοδο.
Σίγουρα θα πρέπει και μπορούν να γίνουν ακόμη περισσότερα. Οι προσαρμογές που εφαρμόζουμε αντιμετωπίζουν τις επιπτώσεις από τη διεθνή κρίση χωρίς παρέκκλιση από τη στοχευμένη στρατηγική μας. Έχουμε καθήκον να πετύχουμε και να είστε βέβαιοι ότι θα πετύχουμε προς όφελος όλων των Ελλήνων και όλων των Ελληνίδων.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Χρήστος Σταϊκούρας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΤΑΪΚΟΥΡΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από τις αρχές του χρόνου οι διεθνείς οικονομικές εξελίξεις άρχισαν να προσλαμβάνουν χαρακτηριστικά παρατεταμένης και δυστυχώς με απροσδιόριστο χρονικό ορίζοντα κρίσης.
Σήμερα, η παγκόσμια κοινότητα διανύει περίοδο μεγάλης αβεβαιότητας, σοβαρών αναταράξεων, ισχυρών κλυδωνισμών. Οι ρυθμοί ανάπτυξης μειώνονται. Η οικονομική δραστηριότητα συμπιέζεται. Οι εξαγωγές κλυδωνίζονται. Οι επιχειρηματικές επενδύσεις συναγωνίζονται σε επιφυλακτικότητα τις καταναλωτικές δαπάνες. Η ακρίβεια εξελίσσεται σε μείζον οικονομικό και κοινωνικό πρόβλημα. Η εκτέλεση των κρατικών προϋπολογισμών δυσχεραίνεται.
Σε αυτό το διεθνές περιβάλλον οι προοπτικές της ευρωπαϊκής οικονομίας διαγράφονται ασυνήθιστα αβέβαιες –για να δανειστώ την έκφραση που χρησιμοποίησε χθες ο αρμόδιος Επίτροπος Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση αναθεωρεί σήμερα επί το δυσμενέστερον, για μια ακόμη φορά μέσα στο έτος, τις προβλέψεις της για την ευρωπαϊκή οικονομία. Οι πιο ισχυρές οικονομίες της κατέγραψαν αρνητικούς ρυθμούς ανάπτυξης το δεύτερο τρίμηνο του 2008. Η επιβράδυνση της Ισπανίας είναι η χειρότερη των τελευταίων δεκατριών ετών. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Υπουργού Οικονομικών της Μεγάλης Βρετανίας, η χώρα αντιμετωπίζει τη χειρότερη ύφεση των τελευταίων εξήντα ετών. Ο μέσος πληθωρισμός στην Ευρώπη έχει καταγράψει ιστορικό ρεκόρ από τη σύσταση της Ο.Ν.Ε..
Αναπόφευκτα, αυτή η διεθνής, πολυδιάστατη και δομική κρίση έχει επηρεάσει και την ελληνική οικονομία. Ο ρυθμός οικονομικής μεγέθυνσης περιορίστηκε, αν και παραμένει ο δεύτερος υψηλότερος στην Ευρωζώνη. Ο πληθωρισμός ενισχύθηκε, τα έσοδα υποχώρησαν, οι δαπάνες διογκώθηκαν κυρίως λόγω των τόκων του δημοσίου χρέους, οι ανάγκες για κοινωνικές παροχές αυξήθηκαν.
Αυτή η πραγματικότητα, σε συνδυασμό με τη δέσμευση της χώρας να συνεχίσει και να ολοκληρώσει τη δημοσιονομική εξυγίανση, αλλά και με την ύπαρξη κάποιων χρόνιων αγκυλώσεων και παθογενειών της ελληνικής οικονομίας, οδήγησαν την Κυβέρνηση στην ανάληψη της παρούσας νομοθετικής πρωτοβουλίας.
Στόχοι του υπό συζήτηση πονήματος είναι η ενίσχυση της δημοσιονομικής διαφάνειας, η βελτίωση του ελέγχου των δημοσίων δαπανών, η διεύρυνση της φορολογικής βάσης, η προώθηση διορθώσεων στη φορολογία του κεφαλαίου. Βασικοί άξονες του σχεδίου νόμου είναι:
Πρώτος άξονας, η κατάργηση και ενσωμάτωση των ειδικών λογαριασμών στον κρατικό προϋπολογισμό. Η συγκεκριμένη πρωτοβουλία, άλλωστε, αποτελούσε και προεκλογική δέσμευση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και θα το καταθέσω στα Πρακτικά.
Δεύτερος άξονας, η ενίσχυση της διαφάνειας των οικονομικών φορέων της γενικής κυβέρνησης, πρωτοβουλία που επίσης περιλαμβάνεται στο προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Τρίτος άξονας, η ρύθμιση ζητημάτων φορολογίας με στόχο τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης, την τόνωση της φορολογικής δικαιοσύνης, τη μείωση της φοροδιαφυγής, την ενίσχυση της ανάπτυξης. Σ’ αυτήν την κατεύθυνση, πρώτον, μειώνονται οι συντελεστές φορολόγησης τόσο για τα φυσικά όσο και για τα νομικά πρόσωπα και, δεύτερον, εισάγεται ένα καινούργιο φορολογικό κλιμάκιο για τους ελεύθερους επαγγελματίες και τις ατομικές επιχειρήσεις.
Τέταρτος άξονας, δίνει τη δυνατότητα περαίωσης εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων και ρύθμισης ληξιπρόθεσμων οφειλών. Πρόκειται για ένα μη μόνιμο εισπρακτικό μέσο και μέτρο που στόχο έχει την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κρίσης.
Προσωπικά θα προσθέσω τη δική μου φωνή ότι η συνεχής χρήση αυτού του μέτρου αποτελεί κίνητρο για την αύξηση της φοροδιαφυγής, καθώς το στοιχείο αυτό τείνει να ενσωματώνεται στις προσδοκίες των φορολογουμένων.
Είναι όμως τελείως υποκριτικό η Αξιωματική Αντιπολίτευση να μέμφεται την Κυβέρνηση για την υιοθέτηση αυτού του μέτρου και χθες ο εισηγητής να λέει ότι αυτό δεν είναι φορολογική δικαιοσύνη και ότι εμείς επιβραβεύουμε μ’ αυτόν τον τρόπο τον κακοπληρωτή και το φοροφυγά και λέμε κορόιδο τον έντιμο φορολογούμενο πολίτη.
Θα μου επιτρέψετε, προς απάντηση αυτών, να χρησιμοποιήσω μόνο μία φορά την εφαρμογή αυτού του μέτρου από τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Το 2002, στο νόμο «Για την εταιρική διακυβέρνηση, θέματα μισθολογίου και άλλες διατάξεις», που φέρει την υπογραφή πολλών νυν Βουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τότε Υπουργών, η κυβέρνηση πήρε το αντίστοιχο μέτρο. Στο άρθρο 28, προχώρησε στην αντίστοιχη περαίωση και μάλιστα, κατέληγε ότι έτσι, οι επιχειρήσεις θα συνεχίσουν απρόσκοπτα τη λειτουργία τους, απαλλαγμένες από το βάρος σωρευμένων επιβαρύνσεων από τις επί σειρά ετών εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις. Αυτό για την αποκατάσταση της αξιοπιστίας όλων μας.
Πέμπτος άξονας, η μεταρρύθμιση του πλαισίου φορολόγησης μερισμάτων μέσα από την κατάργηση του συστήματος απαλλαγής φορολογίας φυσικών προσώπων. Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της Ευρωζώνης, όπου τα μερίσματα απαλλάσσονται από τη φορολόγηση εισοδήματος φυσικών προσώπων, με όποιο σύστημα και αν το αξιολογήσει κανείς, είτε με το κλασικό σύστημα είτε με το σύστημα διαχωρισμού εισοδημάτων είτε με το σύστημα καταλογισμού φόρων.
Η Αξιωματική Αντιπολίτευση στο προεκλογικό της πρόγραμμα, επίσης, μιλούσε για αντίστοιχη φορολόγηση των διανεμόμενων κερδών των εταιριών σαν εισοδήματα φυσικών προσώπων. Επίσης, το καταθέτω στα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Χρήστος Σταϊκούρας καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η δυσμενής οικονομική συγκυρία απαιτεί από όλους σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Από τις σκέψεις που κατέθεσα, εκτιμώ ότι εξάγεται πρόδηλα το συμπέρασμα ότι οι τοποθετήσεις των Βουλευτών της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης δεν δικαιολογούνται, δεν χαρακτηρίζονται από κοινωνική ευθύνη. Άρθρα του νομοσχεδίου που περιλαμβάνονται στις προεκλογικές δεσμεύσεις του κομματός τους, άλλα άρθρα έχουν κατά το κυβερνητικό τους παρελθόν ήδη υιοθετηθεί πολλές φορές. Τότε, τα ίδια τα στελέχη της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, που σήμερα κατακρίνουν τα μέτρα αυτά ως άδικα, τα είχαν εκθειάσει ως αναγκαία για την επιβολή φορολογικής δικαιοσύνης.
Θα συμφωνήσω, όμως, απόλυτα μαζί τους για την ανάγκη περαιτέρω αντιμετώπισης και περιορισμού του νοσηρού φαινομένου της φοροδιαφυγής, φοροδιαφυγή η οποία έχει τεράστιες οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες. Υπονομεύει κάθε προσπάθεια δημοσιονομικής εξυγίανσης, υποδαυλίζει τη βιωσιμότητα των δημοσίων οικονομικών, θίγει βασικά θεμελιώδη κοινωνικά δικαιώματα, ροκανίζει την κοινωνική συνοχή. Η προσπάθεια για τον περιορισμό και την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής πρέπει να είναι συνεχής και συστηματική, με συμμέτοχο την κοινωνία.
Η παρούσα νομοθετική πρωτοβουλία κρίνεται επιβεβλημένη για τη συνέχιση της δημοσιονομικής εξυγίανσης. Δεν αρκεί, όμως, μόνο αυτή για την άμβλυνση των υπόλοιπων ανισορροπιών της ελληνικής οικονομίας. Απαιτείται η προώθηση με μεγαλύτερη ένταση και μεθοδικότητα των διαρθρωτικών αλλαγών και μεταρρυθμίσεων που έχει ανάγκη η χώρα, αλλαγών και μεταρρυθμίσεων που θα ενισχύσουν την απασχόληση, θα τονώσουν την κοινωνική συνοχή, θα ενισχύσουν την ανάπτυξη. Όπως χαρακτηριστικά, άλλωστε, ανέφερε πρόσφατα ο πολιτικός αναλυτής, η πεμπτουσία της πολιτικής αξιολόγησης παραμένει η συμβολή στην παραγωγή μετρήσιμων κοινωνικών, οικονομικών και εθνικών αποτελεσμάτων. Εκεί θα κριθούμε, εκεί θα κριθεί η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Ιωάννης Κοσμίδης.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΣΜΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βασικός στόχος του σχεδίου νόμου που συζητάμε σήμερα είναι, αφ’ ενός, ο περιορισμός της σπατάλης στις δημόσιες δαπάνες, η μεγαλύτερη διαφάνεια στην εκτέλεση του προϋπολογισμού, η προσπάθεια για μια πιο δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών μεταξύ φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων, καθώς και η διεύρυνση της φορολογικής βάσης.
Η διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση, που ξεκίνησε πριν από ένα χρόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, σε συνδυασμό με το διεθνή πληθωρισμό, που εκδηλώθηκε με τη μεγάλη αύξηση των τιμών των εμπορευμάτων και του πετρελαίου, επηρεάζουν τόσο την Ευρώπη όσο και τον υπόλοιπο κόσμο. Επηρεάζουν, επομένως και την πραγματική οικονομία, αλλά και τον πληθωρισμό στην Ελλάδα, όπως επηρεάζουν και την πορεία υλοποίησης του κρατικού προϋπολογισμού, καθώς αυξάνονται οι δαπάνες για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους, λόγω της ανόδου των επιτοκίων, υπάρχουν επιπτώσεις στα έσοδα από την επιβράδυνση της ανάπτυξης, ενώ αυξάνονται και οι ανάγκες για πρόσθετες κοινωνικές ενισχύσεις προς τους οικονομικά ασθενέστερους πολίτες.
Τα προβλήματα σε όλο τον κόσμο ξεπέρασαν τις δυνατότητες των επιμέρους οικονομιών. Δυστυχώς, οι ρυθμοί ανάπτυξης μειώνονται, η οικονομική ανάπτυξη συμπιέζεται, η ακρίβεια εξελίσσεται σε μείζον κοινωνικό ζήτημα.
Η ελληνική οικονομία, χάρη στις μεταρρυθμίσεις που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια και τη δυναμική που έχει αναπτύξει, παρουσιάζει μεγάλες αντιστάσεις από τις οικονομίες άλλων ευρωπαϊκών χωρών στο εξαιρετικά δύσκολο διεθνές περιβάλλον.
Παραμένει, ωστόσο η ανάγκη να μειωθεί το δημοσιονομικό έλλειμμα και να επιτευχθούν ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί τα επόμενα χρόνια, σύμφωνα με τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η Ελλάδα όπως κι άλλες χώρες της Ευρωζώνης, στο πλαίσιο του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης.
Είναι επίσης σημαντική η ταχεία αποκλιμάκωση του δημοσίου χρέους ώστε να απελευθερωθούν πόροι για την άσκηση αναπτυξιακής και κοινωνικής πολιτικής. Παρά τη μείωση του ελλείμματος από το 7,4% του Α.Ε.Π. το 2004 κάτω από το 3% το 2006 και το 2007, είναι σαφές ότι υπάρχει ανάγκη για περαιτέρω δημοσιονομική προσαρμογή και εξυγίανση.
Η ελληνική οικονομία παρά τις αδυναμίες του παρελθόντος έχει σημαντικές δυνατότητες. Σε κάθε περίπτωση η ελληνική Κυβέρνηση και το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών αγωνίζονται να υλοποιήσουν τους βασικούς άξονες της οικονομικής πολιτικής που παραμένουν σταθεροί και αμετάβλητοι.
Διατηρήσιμη δημοσιονομική εξυγίανση.
Βιώσιμη ανάπτυξη την κορυφή της Ευρωζώνης.
Δίκτυ κοινωνικής προστασίας για ευπαθείς ομάδες. Αυτούς τους σταθερούς και αμετάβλητους άξονες υπηρετεί και το υπό συζήτηση σχέδιο νόμου.
Για το σκοπό αυτό με το σχέδιο νόμου που συζητούμε:
Εντάσσονται στον κρατικό προϋπολογισμό ειδικοί λογαριασμοί. Υποχρεώνονται τα ασφαλιστικά ταμεία, τα νοσοκομεία και οι Ο.Τ.Α. να συντάσσουν προϋπολογισμούς και απολογισμούς. Συγκροτείται διυπουργική επιτροπή για το σχετικό έλεγχο.
Βασικός στόχος μιας φορολογικής πολιτικής που υπηρετεί τη φορολογική δικαιοσύνη και την ισονομία είναι η δικαιότερη κατανομή των βαρών, χωρίς να πληγεί η ανάπτυξη, αλλά και χωρίς να επιβαρυνθούν μισθωτοί και συνταξιούχοι, που ήδη, σηκώνουν δυσανάλογα βάρη.
Με το παρόν σχέδιο νόμου, διευρύνεται η φορολογική βάση, ώστε να συμπεριλαμβάνει εισοδήματα που δεν δηλώνονται. Προωθούνται αναγκαίες διορθώσεις στη φορολογία του κεφαλαίου και αλλάζουν ορισμένοι ειδικοί τρόποι φορολόγησης, που δημιούργησαν σοβαρές αδικίες και θεσπίζεται, ταυτόχρονα, η περαιτέρω μείωση των συντελεστών φορολόγησης, τόσο για τα φυσικά, όσο και για τα νομικά πρόσωπα.
Οι διατάξεις του σχεδίου νόμου συνιστούν θετική κίνηση προς την πλευρά της εμπέδωσης των συνθηκών φορολογικής δικαιοσύνης, η οποία αποτελεί βασική προϋπόθεση για τη δημιουργία φορολογικής συνείδησης στους πολίτες και συνεπώς για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.
Με τα μέτρα που θεσπίζονται για την ενίσχυση της διαφάνειας του κρατικού προϋπολογισμού και του ελέγχου των δημοσίων δαπανών καταβάλλεται προσπάθεια ώστε να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η σπατάλη πόρων, να παγιωθεί η δημοσιονομική εξυγίανση και να πειστούν οι πολίτες φορολογούμενοι ότι το κράτος δαπανά σωστά τα χρήματα που καταβάλουν.
Με τις διατάξεις αυτές επεκτείνεται στους φορείς της γενικής κυβέρνησης ένα συλλεκτικό μοντέλο επιχειρησιακού προγραμματισμού, μέτρησης της αποτελεσματικότητας και διαχείρισης των δημόσιων πόρων από κάθε μορφής φορείς.
Με την ευκαιρία της τοποθέτησης αυτής, αυτό που πρέπει να επισημανθεί είναι ότι οι διατάξεις του σχεδίου νόμου δεν θίγουν τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους και ότι για μια ακόμη φορά το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών διέψευσε τους κινδυνολόγους που επί δύο χρόνια προσπαθούν να σπείρουν τον πανικό για αύξηση του Φ.Π.Α..
Σχετικά με τις φορολογικές διατάξεις του σχεδίου νόμου σημειώνουμε ότι εφόσον στο φορολογικό σύστημα πρέπει να επέμβουμε για να αντιμετωπίσουμε μια έκτακτη κατάσταση, πρέπει να ακολουθούνται οι αρχές της διατήρησης της ανταγωνιστικότητας του ελληνικού φορολογικού συστήματος σε σχέση με το διεθνές περιβάλλον. Να διασφαλίζουμε τη σταθερότητα του φορολογικού πλαισίου και οι έκτακτες ανάγκες πρέπει να αντιμετωπίζονται με έκτακτα μέτρα, τα οποία πρέπει να προσδιορίζονται με σαφήνεια.
Οι συζητούμενες φορολογικές διατάξεις υπηρετούν τους παραπάνω κανόνες διότι διατηρούν και βελτιώνουν την ανταγωνιστικότητα του φορολογικού συστήματος, διασφαλίζουν τη σταθερότητα του θεσμικού πλαισίου και με σαφήνεια προσδιορίζονται τα έκτακτα μέτρα τα οποία είναι η περαίωση εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων και η ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών.
Η κατάργηση του αφορολόγητου ορίου για φορολογούμενους που αποκτούν εισοδήματα από υπηρεσίες ελευθέρων επαγγελμάτων ή από ατομική εμπορική επιχείρηση, με τις εξαιρέσεις που προβλέπει και με όσα δήλωσε ο κύριος Υπουργός, είναι ένα μέτρο που εισάγεται λόγω της τεκμαιρόμενης φοροδιαφυγής στους αυτοαπασχολούμενους.
Αυτό όμως αδικεί όσους συνειδητούς πολίτες δεν φοροδιαφεύγουν. Δυστυχώς όμως αυτό που προκύπτει από την ανάλυση των δηλώσεων εισοδήματος των ελεύθερων επαγγελματιών είναι ότι, ένα πολύ μεγάλο ποσοστό δηλώνει εισόδημα χαμηλότερο από το αφορολόγητο όριο των 10.500 ευρώ, ώστε να μην πληρώνει ούτε 1 ευρώ φόρο. Το αποτέλεσμα είναι να επωμίζονται δυσανάλογα υψηλό φορολογικό βάρος οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Η κατάργηση του αφορολογήτου των 10.500 ευρώ και η φορολόγησή του με ένα χαμηλό συντελεστή 10% είναι αναγκαία για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης.
Στο σημείο αυτό πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή σ’ εκείνες τις επιχειρήσεις και τους ελεύθερους επαγγελματίες που η φύση της δραστηριότητάς τους είναι τέτοια που τα έσοδά τους προέρχονται από πηγές απολύτως ελεγχόμενες και αποδεικνύονται με ανάλογα παραστατικά. Αυτή η κατηγορία των φορολογούμενων που αποδεδειγμένα δεν φοροδιαφεύγουν πρέπει να απολαμβάνουν τις ευεργετικές διατάξεις των αφορολόγητων ορίων.
Επίσης, πρέπει να αντιμετωπιστεί η κατηγορία των εργαζομένων που αμείβονται με έκδοση δελτίου παροχής υπηρεσιών είτε στο δημόσιο τομέα είτε στον ιδιωτικό τομέα, αφού ουσιαστικά προσφέρουν μισθωτές υπηρεσίες.
Μια άλλη κατηγορία που χρήζει ιδιαίτερης μεταχείρισης είναι οι επιτηδευματίες, εκείνοι που διάγουν τα τελευταία χρόνια του επαγγελματικού τους βίου και διατηρούν την επιχείρησή τους για να πληρώνουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές μέχρι να συνταξιοδοτηθούν. Στις περιπτώσεις αυτές πρέπει να προβλεφθεί ώστε να επιτρέπεται στις φορολογικές και στους φορολογούμενους να συνάπτουν μια ειδική συμφωνία, να υπάρχει φορολογική παρακολούθηση και να απολαμβάνουν και εκείνοι τα ευεργετήματα του αφορολογήτου ορίου.
Συγχρόνως πρέπει να γίνει δεκτό το αίτημα των ατόμων με αναπηρία, να τύχουν παρόμοιας φορολογικής μεταχείρισης με τους τρίτεκνους συμπολίτες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η φοροδιαφυγή έχει σοβαρές συνέπειες στον προϋπολογισμό του κράτους, οδηγεί σε καταπάτηση της αρχής της δίκαιης φορολογίας και στρεβλώνει τον ανταγωνισμό με απώτερη συνέπεια τη διατάραξη της λειτουργίας της αγοράς.
Συγχρόνως σε περιόδους δημοσιονομικής πειθαρχίας, κάθε διάβρωση της φορολογικής βάσης απειλεί την ικανότητα της χώρας μας να συμμορφώνεται στο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης και κάθε μείωση δημόσιων εσόδων θέτει σε κίνδυνο την εφαρμογή ενός κοινά αποδεκτού κοινωνικού προτύπου. Πρέπει επίσης να λάβουμε υπόψη ότι η φοροδιαφυγή περιάγει τις έντιμες επιχειρήσεις σε ανταγωνιστικά μειονεκτική θέση και ότι τα διαφυγόντα φορολογικά έσοδα καλύπτονται συχνά μέσω αύξησης της φορολογίας που πλήττει τους εντιμότερους φορολογούμενους κι αυτούς με τα χαμηλότερα εισοδήματα, οι οποίοι δεν έχουν την πρόθεση ή τη δυνατότητα να αποφύγουν ή να παραβούν τις φορολογικές τους υποχρεώσεις.
Ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα πέραν της εμπέδωσης στους πολίτες φορολογικής συνείδησης, συνιστά από μόνο του και βασική αναπτυξιακή προϋπόθεση. Βοηθά στην αναπτυξιακή προσπάθεια της χώρας, συμβάλλει στην αύξηση της απασχόλησης και μπορεί να συμβάλει και στον περιορισμό της εισφοροδιαφυγής, μιας άλλης πηγής κοινωνικής εγκληματικότητας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι επιδόσεις της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας στα μακροοικονομικά στοιχεία –ρυθμός ανάπτυξης, ρυθμός πληθωρισμού, ανεργία, έλλειμμα προϋπολογισμού, δημόσιο χρέος, εξέλιξη μισθών και φόρων- είναι οι καλύτερες από τη Μεταπολίτευση και έπειτα με εξαίρεση την πρώτη κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή 1974-1977 και τη χειρότερη της κυβερνήσεως του Ανδρέα Παπανδρέου της δεκαετίας του ’80.
Σύμφωνα, λοιπόν, με τα μακροοικονομικά στοιχεία, δεν δικαιολογείται σε καμμία περίπτωση η μηδενιστική κριτική της Αντιπολίτευσης, δεν στηρίζεται πουθενά η απαισιοδοξία και ο πανικός που προσπαθεί να σπείρει στους πολίτες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το σχέδιο νόμου που συζητούμε, είναι ενταγμένο στα πλαίσια των προσπαθειών που καταβάλλει η Κυβέρνηση για τη δημοσιονομική εξυγίανση, την αποκατάσταση της διαφάνειας στα δημόσια οικονομικά, την εμπέδωση της φορολογικής δικαιοσύνης και φορολογικής συνείδησης στους πολίτες. Κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση και γι’ αυτούς τους λόγους το επικροτούμε και το υπερψηφίζουμε.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Στο σημείο αυτό έχει ζητήσει το λόγο ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γεώργιος Αλογοσκούφης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Πόσο χρόνο έχω, κύριε Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Δεκαοκτώ λεπτά. Αλλά αν χρειαστείτε ακόμη δύο, τρία λεπτά, θα έχετε την ανοχή του Προεδρείου.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Θα χρειαστώ το χρόνο για το σύνολο της παρέμβασής μου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Μετά την αλλαγή του Κανονισμού, ο χρόνος για τους Υπουργούς είναι δεκαοκτώ λεπτά.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από το Μάρτιο του 2004 η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, όπως είπα και χθες, δίνει έναν πολύ δύσκολο και πολυεπίπεδο αγώνα για να αντιμετωπίσει μεγάλα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, που άφησε πίσω του το χθες. Και πιστεύω ότι σωστά η συζήτηση αυτού του πολύ σημαντικού νομοσχεδίου, έχει επεκταθεί στο σύνολο της οικονομικής πολιτικής και στο σύνολο των επιδόσεων της ελληνικής οικονομίας. Διότι είναι καλό να κριθούμε εδώ σ’ αυτήν τη συζήτηση και για το τι κάναμε για όσους από μας ήταν στην κυβέρνηση τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια και για το τι κάναμε εμείς που είμαστε στην Κυβέρνηση τα τελευταία τεσσεράμισι χρόνια, αλλά και η θέση των άλλων κομμάτων, που δεν έχουν χρηματίσει στην Κυβέρνηση, αλλά που θα πρέπει να προτείνουν ρεαλιστικές λύσεις για τα προβλήματα του τόπου.
Εμείς από την πλευρά μας δώσαμε αυτόν τον αγώνα απέναντι στα τεράστια δημοσιονομικά ελλείμματα, στην ανεργία, στην αναποτελεσματικότητα του δημόσιου τομέα με επιτυχία μέχρι σήμερα και θα συνεχίσουμε να τον δίνουμε, γιατί η αντιμετώπιση των προβλημάτων που συσσωρεύτηκαν επί δεκαετίες, ασφαλώς και χρειάζεται χρόνο. Δώσαμε και δίνουμε έναν αγώνα απέναντι στις μαύρες τρύπες που κληροδότησαν με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους οι προηγούμενες κυβερνήσεις, στις μεγάλες κοινωνικές ανισότητες που δημιουργήθηκαν από το 1981 και μετά, στις μεγάλες παθογένειες που δημιουργήθηκαν στην περίοδο που κυβέρνησε το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Και βεβαίως αυτός ο αγώνας είχε αποτελέσματα και για την ανάπτυξη και για την απασχόληση και για την κοινωνική δικαιοσύνη και για την κοινωνική συνοχή.
Ποτέ δεν ισχυριστήκαμε ότι τα προβλήματα μπορούν να λυθούν με μαγικές λύσεις. Αντιμετωπίσαμε και αντιμετωπίζουμε στον αγώνα αυτό που δίνουμε μεγάλες δυσκολίες. Δυσκολίες που προέρχονται από διάφορες αδυναμίες της οικονομίας και του δημόσιου τομέα ευρύτερα. Ωστόσο, δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί ότι υπάρχει σημαντική πρόοδος σ’ όλα τα επίπεδα, ότι η πολιτική αποδίδει καρπούς.
Και αποδίδει καρπούς σε μια περίοδο όπου η διεθνής συγκυρία είναι δύσκολη όσο και αν προσπαθεί να την αρνείται για λόγους μικροκομματικούς και για λόγους μικροπολιτικής η Αξιωματική Αντιπολίτευση. Διότι η διεθνής συγκυρία που αντιμετωπίσαμε ήδη από το 2005 εκτός από την εξάντληση των αναπτυξιακών αποθεμάτων με την περάτωση των Ολυμπιακών Αγώνων είχε να κάνει και με την άνοδο της τιμής του πετρελαίου. Από το καλοκαίρι του 2007 έχουμε την πρωτοφανή διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση. Έχουμε πάλι αλματώδη αύξηση των τιμών του πετρελαίου, των τροφίμων και των πρώτων υλών.
Παρ’ όλες τις δυσκολίες, τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα της πολιτικής μας δεν επιδέχονται καμμία αμφισβήτηση. Τους προκαλώ όλους να συγκρίνουν τα αποτελέσματα και θα δώσω και στοιχεία, των κυβερνήσεων του Κώστα Καραμανλή με τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Η ανάπτυξη έχει τον υψηλότερο ρυθμό της μεταπολιτευτικής περιόδου. Για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια συνοδεύεται από σημαντική μείωση των ποσοστών ανεργίας. Η κοινωνική συνοχή και η κοινωνική δικαιοσύνη ενισχύονται με στοχευμένα μέτρα και με ταχείς ρυθμούς επιτυγχάνεται η σύγκλιση με την πιο ανεπτυγμένη Ευρώπη. Όλα αυτά, σε μια περίοδο που μειώσαμε δραματικά τα δημοσιονομικά ελλείμματα που μας κληροδότησαν οι προκάτοχοί μας. Ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας μας την περίοδο 2004-2007, δηλαδή, στην πρώτη κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, διαμορφώθηκε στο 4,1%. Θέλετε να συγκρίνουμε ποιοι ήταν οι ρυθμοί ανάπτυξης των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Η πρώτη κυβέρνηση Παπανδρέου, είχε ρυθμό ανάπτυξης 0,6%. Η δεύτερη κυβέρνηση Παπανδρέου είχε ρυθμό ανάπτυξης 1,6%. Η τρίτη κυβέρνηση Παπανδρέου, είχε ρυθμό ανάπτυξης 1,4%. Η πρώτη κυβέρνηση Σημίτη είχε ρυθμό ανάπτυξης 3,5%. Η δεύτερη κυβέρνηση Σημίτη, είχε υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης 4,5% σύμφωνα με τα αναθεωρημένα στοιχεία αλλά σε μια περίοδο που διογκώθηκαν τα δημοσιονομικά ελλείμματα, δηλαδή, είχαμε μια κρατικοδίαιτη ανάπτυξη που εκτίναξε τα δημοσιονομικά ελλείμματα.
Να μιλήσουμε τώρα για τον πληθωρισμό. Ο πληθωρισμός στη χώρα μας την περίοδο 2004-2007 διαμορφώθηκε στο 3,1% επίπεδο που ήταν χαμηλότερο από οποιαδήποτε κυβέρνηση μετά το 1981. Ποιος ήταν ο πληθωρισμός επί των εποχών του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Ο μέσος ρυθμός πληθωρισμού της πρώτης κυβέρνησης Παπανδρέου ήταν 19,8%. Της δεύτερης κυβέρνησης ήταν 16,7%. Της τρίτης κυβέρνησης ήταν 19,3%. Της πρώτης κυβέρνησης Σημίτη ήταν 4,3% και της δεύτερης κυβέρνησης Σημίτη ήταν 3,4%.
Υπήρξε τα τελευταία χρόνια ο χαμηλότερος πληθωρισμός από οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση στη μεταπολιτευτική περίοδο. Σίγουρα οι συγκρίσεις είναι συντριπτικές σε σχέση με τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Βεβαίως τώρα έχουμε μια επιτάχυνση του πληθωρισμού, λόγω του διεθνούς πληθωρισμού αλλά και πάλι πιστεύουμε ότι με την πολιτική που ακολουθούμε θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα.
Η ανεργία έχει μειωθεί στο χαμηλότερο επίπεδο από το 1990. Ήταν χαμηλότερη επί των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 1982 παρέλαβαν την ανεργία στο επίπεδο του 2%. Η πρώτη κυβέρνηση Παπανδρέου την ανέβασε στο 6,8%. Η δεύτερη κυβέρνηση Παπανδρέου, είχε ανεργία 6,7%. Η τρίτη κυβέρνηση Παπανδρέου, είχε ανεργία 9,2% κατά μέσο όρο. Η πρώτη κυβέρνηση Σημίτη είχε μέσο όρο ανεργίας 11%. Η δεύτερη κυβέρνηση Σημίτη είχε μέσο όρο ανεργίας 10,5%. Η ανεργία με μας έχει πέσει στα χαμηλότερα επίπεδα από το 1990. Ήταν μεν κατά μέσο όρο 9,4% αλλά την παραλάβαμε στο 10,5%. Και λέω στο 10,5% με τα μέσα στοιχεία του 2004. Τον Μάρτιο του 2004 ήταν στο 11,3%. Το 2007 διαμορφώθηκε στο 8,3%. Τους δε τελευταίους μήνες έχει πέσει και κάτω από 7%.
Τα δημοσιονομικά: το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης το παραλάβαμε στο 7,4% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος και το 2007 διαμορφώθηκε σε επίπεδα κάτω από το 3% όπως και το 2006.
Ποιο ήταν το έλλειμμα των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Η πρώτη κυβέρνηση Παπανδρέου 8% του Α.Ε.Π. έλλειμμα κατά μέσο όρο. Η δεύτερη κυβέρνηση Παπανδρέου 10% έλλειμμα κατά μέσο όρο. Η τρίτη κυβέρνηση Παπανδρέου 8,2% έλλειμμα κατά μέσο όρο. Η πρώτη κυβέρνηση Σημίτη 4,2% έλλειμμα κατά μέσο όρο. Η δεύτερη κυβέρνηση Σημίτη, όταν η Ελλάδα είχε ήδη μπει στην Ο.Ν.Ε., έλλειμμα 4,6% κατά μέσο όρο. Ξεκίνησε από το 3,7% το 2000 και έφτασε στο 7,4% το 2004. Αυτά είναι τα στοιχεία, αυτές είναι οι συγκρίσεις και αν θέλετε μπορώ να μιλήσω για το χρέος, μπορώ να μιλήσω για τις αυξήσεις των πραγματικών μισθών γιατί υποστηρίζει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι επί των ημερών του έγιναν μεγάλες αυξήσεις των πραγματικών μισθών.
Στην Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή τα τελευταία τέσσερα χρόνια η μέση αύξηση των πραγματικών μισθών ήταν πάνω από 3%, για την ακρίβεια 3,1%. Οι εργαζόμενοι είδαν το βιοτικό τους επίπεδο να αυξάνεται κάθε χρόνο κατά μέσο όρο 3% πάνω από τον πληθωρισμό. Ποιες ήταν οι επιδόσεις των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Η πρώτη κυβέρνηση Παπανδρέου 2,4% αύξηση των πραγματικών μισθών. Η δεύτερη κυβέρνηση Παπανδρέου αρνητικός ρυθμός, μείον 0,2%. Ήταν το πρόγραμμα λιτότητας που εφάρμοσε ο κ. Σημίτης. Η τρίτη κυβέρνηση Παπανδρέου αύξηση των πραγματικών μισθών 1,4%. Η πρώτη κυβέρνηση Σημίτη αύξηση των πραγματικών μισθών 2,8% και η δεύτερη κυβέρνηση Σημίτη αύξηση των πραγματικών μισθών 1,7%. Και στους πραγματικούς μισθούς -γιατί αναφέρονται οι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης στο τι γίνεται για τους μισθούς- οι επιδόσεις της παρούσας Κυβέρνησης είναι πολύ καλύτερες από οποιαδήποτε κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια. Θα καταθέσω τα στοιχεία και για το κατά κεφαλήν Α.Ε.Π., για την πραγματική σύγκλιση και για τη φορολογία και για τη διάρθρωση της φορολογίας και για τα φορολογικά έσοδα, για να ξέρουν όλοι, με βάση τα στοιχεία, γιατί τα στοιχεία δεν κρύβονται, η ιστορία δεν κρύβεται. Όσες κορώνες και αν ακουστούν στη Βουλή ή έξω από τη Βουλή, οι επιδόσεις της Κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή σε όλα τα επίπεδα είναι πολύ καλύτερες συνολικά από τις επιδόσεις όλων των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. από το 1981 και μετά. Γι’ αυτό και λέω ότι δεν επιδέχεται καμμία αμφισβήτηση στο τι έχει γίνει απ’ αυτή την Κυβέρνηση.
(Στο σημείο αυτό, ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γεώργιος Αλογοσκούφης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Είναι γεγονός βεβαίως ότι η διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση μάς επηρεάζει. Έχουμε και ειδικότερα προβλήματα λόγω του υψηλού δημόσιου χρέους που δημιουργήθηκε από τους προκατόχους μας, καθώς και λόγω των γνωστών αδυναμιών του φοροεισπρακτικού μηχανισμού που επίσης σε μεγάλο βαθμό είναι αποτέλεσμα πολιτικών που ακολουθήθηκαν τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια, όταν στο Υπουργείο Οικονομικών προσλαμβάνονταν υπάλληλοι χωρίς ειδικότητες και προωθούνταν με αναξιοκρατία, αλλά και του φυσιολογικού μηχανισμού που λειτουργεί σε μια περίοδο χαλάρωσης της οικονομικής δραστηριότητας. Υπάρχουν υστερήσεις στις φορολογικές εισπράξεις όπως και αυξάνονται οι ανάγκες για κοινωνικές ενισχύσεις.
Ωστόσο, η Κυβέρνηση αυτή δεν έχει να φοβηθεί τίποτε σε σχέση με την κοινωνική της πολιτική διότι έχει λάβει τα τελευταία χρόνια σημαντικά μέτρα για την ενίσχυση όχι μόνο των μισθωτών γενικά, αλλά και των χαμηλόμισθων και των χαμηλοσυνταξιούχων. Μόνο φέτος το Ε.Κ.Α.Σ. αυξάνονται κατά περίπου 20% και φτάνει στα 230 ευρώ. Αντίστοιχα, οι συντάξεις του Ο.Γ.Α. αυξάνονται κατά 20% και έφτασαν τα 330 ευρώ το μήνα όπως ακριβώς είχαμε δεσμευθεί. Το επίδομα ανεργίας αυξήθηκε κατά 10% μόνο φέτος, μόνο το 2008 και ξεπερνά πλέον τα 400 ευρώ το μήνα. Το αφορολόγητο όριο για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους που για πολλά χρόνια επωμίζονται τα φορολογικά βάρη, αυξήθηκε από τις 10.000 στις 12.000 ευρώ. Και βεβαίως, μειώθηκαν αυτά τα χρόνια οι φορολογικοί συντελεστές και για τις επιχειρήσεις σε πρώτη φάση, για να ενισχύσουμε την ανάπτυξη, αλλά και για τα φυσικά πρόσωπα, όπως και εξακολουθούν και μειώνονται και του χρόνου και τα επόμενα χρόνια, όπως προβλέπει άλλωστε και το παρόν νομοσχέδιο. Διότι μειώνεται η φορολογία κυρίως για τα χαμηλά και τα μεσαία εισοδήματα και βεβαίως οι πρωτοβουλίες αυτές συμπληρώνονται τα επόμενα χρόνια και με τους πόρους του Εθνικού Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής, το οποίο εμείς δημιουργήσαμε σε ανύποπτο χρόνο και το οποίο θα οδηγήσει σε μια μεγάλη μεταρρύθμιση στην υλοποίηση της κοινωνικής πολιτικής. Διότι ο στόχος μας είναι να στηρίξουμε τους συμπολίτες μας που έχουν τις μεγαλύτερες ανάγκες και που χρειάζονται τη βοήθεια του κράτους.
Βεβαίως η Κυβέρνηση συνεχίζει στο πλαίσιο της δεύτερης φάσης της δημοσιονομικής εξυγίανσης την πολιτική της για τη μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και την επίτευξη ισοσκελισμένων προϋπολογισμών.
Εδώ δεν πρόκειται για έκτακτα μέτρα. Άκουσα πολλούς να μιλούν για έκτακτα μέτρα. Μάλιστα, κατά την Αξιωματική Αντιπολίτευση –κι αυτήν την πρόταση δεν είδα να την επαναλαμβάνουν πολλοί συνάδελφοι- εδώ έχουμε μία έκτακτη κατάσταση. Ενώ έλεγε ότι δεν έχουμε διεθνή κρίση, παραδέχεται ότι έχουμε μία έκτακτη κατάσταση και πρότεινε να επιβληθεί μία έκτακτη εισφορά σε όλους τους Έλληνες -αν κάνω λάθος, να με διαψεύσετε- επί δικαίων και αδίκων, λες κι αυτό θα λύσει κανένα πρόβλημα. Εδώ δεν έχουμε μόνο έκτακτα προβλήματα. Υπάρχουν βεβαίως κάποια έκτακτα προβλήματα από τη διεθνή κρίση, αλλά υπάρχει και η διαπιστωμένη ανάγκη να συνεχίσουμε να μειώνουμε τα δημοσιονομικά μας ελλείμματα, στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών μας υποχρεώσεων, και να πετύχουμε ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς. Η Ελλάδα –δεν ξέρω αν το έχει ξεχάσει αυτό η Αξιωματική Αντιπολίτευση, γιατί αυτή ανέλαβε αυτήν τη δέσμευση- έχει αναλάβει τη δέσμευση, όπως και οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης, να περιορίσει τα δημοσιονομικά της ελλείμματα και τελικώς να τα μηδενίσει. Τα μηδενικά ελλείμματα είναι βασική υποχρέωση όλων των χωρών της Ευρωζώνης, στο πλαίσιο του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Και αυτό δεν λύνεται με έκτακτες εισφορές. Οι έκτακτες εισφορές έχουν αποτέλεσμα μόνο για μία χρονιά. Αυτό που χρειάζεται είναι: σε μόνιμη βάση να διευρύνουμε τη φορολογική βάση, σε μόνιμη βάση να αντιμετωπίσουμε τη φοροδιαφυγή και να βρούμε φορολογικά έσοδα και σε μόνιμη βάση να ελέγξουμε τη σπατάλη στο δημόσιο.
Για τη χώρα μας -αυτό έχουμε αναλάβει υποχρέωση να κάνουμε- πρέπει κάθε χρόνο να γίνεται μία επιπλέον προσαρμογή της τάξης του 1.200.000.000 ευρώ, μισό τοις εκατό του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος. Και στην προσπάθεια αυτή το παρόν νομοσχέδιο συμβάλλει καθοριστικά. Διότι στην προσπάθεια αυτή οι προκλήσεις είναι δύο:
Πρώτον, η συγκράτηση των δημοσίων δαπανών, ιδιαίτερα στον ευρύτερο δημόσιο τομέα που είναι η μεγάλη πηγή των ελλειμμάτων. Και στην κατεύθυνση αυτή ήδη ψηφίσαμε το καλοκαίρι μία διάταξη για τον περιορισμό των ελλειμμάτων των ζημιογόνων ή επιχορηγούμενων από τον κρατικό προϋπολογισμό δημοσίων επιχειρήσεων, διότι τα ελλείμματα αυτά αποτελούν τροχοπέδη για τη δημοσιονομική εξυγίανση. Και ήδη προβλέπει το νομοσχέδιο συγκεκριμένες ρυθμίσεις, όπου με την ένταξη των ειδικών λογαριασμών στον κρατικό προϋπολογισμό και με τη διυπουργική επιτροπή θα ελεγχθούν οι δαπάνες του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
Και η δεύτερη πρόκληση, για να αντιμετωπίσουμε με τους μικρότερους δυνατούς κλυδωνισμούς αυτές τις υποχρεώσεις που έχουμε αναλάβει και που ποτέ δεν κρύψαμε, είναι η ένταση της προσπάθειας για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και για την περαιτέρω διεύρυνση της φορολογικής βάσης. Έχουμε πει -και το υλοποιούμε και το δείχνουμε στην πράξη- ότι για μας οι χαμηλοί φορολογικοί συντελεστές είναι βασική προτεραιότητα, γι’ αυτό και τους μειώσαμε και ήδη προβλέπεται με το παρόν σχέδιο νόμου και η περαιτέρω μείωση μέχρι το 2014. Ωστόσο, βασική προτεραιότητα είναι και η φορολογική δικαιοσύνη. Ναι, χαμηλοί φορολογικοί συντελεστές, αλλά για όλους, όχι κάποιοι να πληρώνουν φόρους και κάποιοι να μην πληρώνουν, όχι κάποιοι να δηλώνουν τα εισοδήματά τους και κάποιοι να μη τα δηλώνουν.
Η Ελλάδα –και είναι γεγονός- είναι μία χώρα που επί πάρα πολλά χρόνια, επί είκοσι πέντε χρόνια, έχει μία από τις χαμηλότερες φορολογικές επιβαρύνσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ειδικά για την άμεση φορολογία. Αυτό είπα τότε και παρερμηνεύτηκε ως δήθεν «πιάσαμε πάτο». Είναι αλήθεια ότι ποτέ δεν είπα ότι πιάσαμε φορολογικό πάτο στα φορολογικά έσοδα, διότι είμαστε πολύ χαμηλά πάντοτε, γιατί έχουμε χαμηλή άμεση φορολογία, έχουμε μεγάλα αφορολόγητα κι έχουμε πολλές εξαιρέσεις και δικαιολογημένα τις έχουμε, όπου τις έχουμε.
Το σχέδιο νόμου που συζητούμε είναι σημαντικό, διότι συμβάλλει και στις δύο δημοσιονομικές προτεραιότητες: και στην ενίσχυση της διαφάνειας του κρατικού προϋπολογισμού και στον έλεγχο των δημοσίων δαπανών, αλλά και στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής. Αποτελεί κεντρική προτεραιότητα της πολιτικής μας η φορολογική ελάφρυνση των μισθωτών και των συνταξιούχων, γιατί αυτοί φέρουν το κύριο βάρος των φορολογικών βαρών. Για το λόγο αυτό υλοποιήσαμε και υλοποιούμε τη φορολογική μεταρρύθμιση, για το λόγο αυτό μειώσαμε τον κεντρικό φορολογικό συντελεστή από το 30% στο 25% που προβλέπεται ήδη για το 2009 και για το λόγο αυτό διευρύναμε το κλιμάκιο στο οποίο εφαρμόζεται ο βασικός φορολογικός συντελεστής….
(Στο σημείο αυτό κτυπάει προειδοποιητικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
Θα χρειαστώ πέντε λεπτά ακόμη, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Δεν έχει λήξει ο χρόνος σας, κύριε Υπουργέ. Είπαμε ότι θα έχετε ανοχή.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): …από τα 23.000 στα 30.000 ευρώ και βεβαίως τους υψηλούς φορολογικούς συντελεστές τους κρατήσαμε υψηλούς.
Αν λοιπόν σήμερα επιμένουμε για τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης και τον έλεγχο της φοροδιαφυγής, είναι γιατί ακριβώς αυτό επιβάλλει η στοιχειώδης κοινωνική και φορολογική δικαιοσύνη. Αυτό κάνουμε με το σχέδιο νόμου που συζητούμε και είναι ένα σχέδιο νόμου το οποίο εντάσσεται στο πλαίσιο της τρίτης φάσης της φορολογικής μεταρρύθμισης που από πέρυσι ξεκινήσαμε με τη φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας.
Θα ήθελα να επαναλάβω κάτι που έχει αναφέρει ο Πρωθυπουργός από την αρχή της θητείας αυτής της Κυβέρνησης και που αποτελεί πυξίδα για την πολιτική μας.
Εμείς επιδιώκουμε να είμαστε χρήσιμοι και ωφέλιμοι για τον τόπο. Βραχυχρόνιο πολιτικό κόστος μπορούμε και αναλαμβάνουμε, γιατί ξέρουμε ότι αποστολή μας είναι να υπηρετήσουμε τη χώρα, να υπηρετήσουμε τους πολίτες, να υπηρετήσουμε την κοινωνική δικαιοσύνη. Αυτό δεσμευθήκαμε να κάνουμε και αυτό κάνουμε και είμαστε βέβαιοι ότι οι πολίτες είναι νοήμονες, ξέρουν, καταλαβαίνουν και βλέπουν. Βλέπουν ποιος έχει λύσεις για τα προβλήματά τους, βλέπουν ποιος απλώς λαϊκίζει.
Έρχομαι κλείνοντας τώρα στις αιτιάσεις της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, οι οποίες χρήζουν απαντήσεως.
Πρώτα, πρώτα η Αξιωματική Αντιπολίτευση αρνείται την ύπαρξη της διεθνούς οικονομικής κρίσης, αρνείται κάτι που απασχολεί σήμερα όλον τον αναπτυγμένο κόσμο, αρνείται κάτι που απασχολεί την Ευρώπη. Ήδη ο αρμόδιος Επίτροπος βγήκε και είπε ότι σήμερα ανακοινώνει δυσμενείς προβλέψεις για την ευρωπαϊκή οικονομία. Στην πραγματικότητα αρνείται την πραγματικότητα. Έχουμε ένα πολιτικό κόμμα εδώ στη Βουλή –και δυστυχώς δεν είναι και το μόνο- το οποίο αρνείται την πραγματικότητα.
Η Αξιωματική Αντιπολίτευση επίσης αρνείται –άλλη άρνηση, δεύτερη- την αρνητική παρακαταθήκη που άφησε στα δημόσια οικονομικά και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, αρνείται δηλαδή τον ίδιο της τον εαυτό.
Τρίτον, η Αξιωματική Αντιπολίτευση αρνείται τη διαφάνεια και την αξιοπιστία των δημοσίων οικονομικών. Εξακολουθεί να υποστηρίζει ότι για τα δημοσιονομικά προβλήματα φταίει δήθεν η απογραφή που έκανε αυτή η Κυβέρνηση και όχι η πρακτική των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να διογκώνουν τα δημοσιονομικά προβλήματα και μετά να τα κρύβουν κάτω από το χαλί ελπίζοντας ότι θα τα παραλάβουν οι διάδοχοί τους. Και τους ενόχλησε που οι διάδοχοί τους αποκάλυψαν την κατάσταση στην οποία είχαν φέρει τα δημόσια οικονομικά.
Η Αξιωματική Αντιπολίτευση, όμως, δεν αρνείται μόνο αυτό, αρνείται και το ίδιο της το παρελθόν. Διότι ο κ. Παπανδρέου διέγραψε τον κ. Σημίτη, διέγραψε τον κ. Παπαντωνίου και έχει βάλει στην κατάψυξη και τον κ. Χριστοδουλάκη. Αρνείται, δηλαδή όλους αυτούς οι οποίοι διαχειρίστηκαν τα οικονομικά, τα χρόνια από το 1994 και μετά μέχρι το 2004, την τελευταία δεκαετία και ρητορικά μόνο έρχεται να μας πει ότι τότε είχε τη σωστή πολιτική.
Αλλά και σήμερα όμως μήπως η κατάσταση είναι καλύτερη; Η Αξιωματική Αντιπολίτευση βολοδέρνει μεταξύ του οπισθοδρομικού κρατισμού της πολιτικής εκπροσώπου της για την οικονομία και του ανεύθυνου λαϊκισμού του Εκπροσώπου Τύπου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και του Προέδρου του. Η μία θέλει να μας γυρίσει πίσω στο τέλμα της δεκαετίας του 1980, να απεμπολήσουμε τις ευρωπαϊκές μας υποχρεώσεις, να υιοθετήσουμε δήθεν τριτοκοσμικές αναπτυξιακές πολιτικές, όπως η έκτακτη εισφορά που πρότεινε χθες, ο δε άλλος λαϊκίζει ασύστολα χωρίς προτάσεις, χωρίς ειρμό, χωρίς συνοχή.
Αδειάζει την πολιτική εκπρόσωπο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. όταν προτείνει κλείσιμο επιχειρήσεων, αλλά δεν προτείνει τίποτα για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της οικονομίας.
Επικαλείται ένα πρόγραμμα φάντασμα, που δεν θα θίξει κανέναν και τίποτα δεν θα λύσει. Θα λύσει, δηλαδή, όλα τα προβλήματα χωρίς να θίξει κανέναν! Αυτό είναι το πρόγραμμα με το οποίο θα λύσει τα προβλήματα όλων. Πώς θα τα λύσει; Με την έκτακτη εισφορά που πρότεινε χθες το ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Με την περαιτέρω αύξηση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων αλλά και της φορολογίας που περιλαμβάνει το πρόγραμμά του; Αυτές είναι οι λύσεις για τα προβλήματα της οικονομίας και της χώρας;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η σημερινή Κυβέρνηση ανέλαβε από την πρώτη στιγμή τις ευθύνες της και αναλαμβάνει και τις συνέπειες όλων των επιλογών της. Διότι είναι επιλογές οι οποίες προωθούν τη χώρα προς τα εμπρός, είναι επιλογές οι οποίες έχουν προωθήσει αποδεδειγμένα και προωθούν την ανάπτυξη σε μία περίοδο που η Ευρώπη ήδη έχει εισέλθει σε στασιμότητα. Η Ελλάδα έχει ένα μικρότερο μεν αλλά αξιοπρεπέστατο ρυθμό ανάπτυξης της τάξης του 3,5% το πρώτο εξάμηνο αυτού του χρόνου. Η Ελλάδα αντιμετωπίζει τα προβλήματα της απασχόλησης, αντιμετωπίζει τα προβλήματα της βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου. Ασφαλώς θα έχουμε επιπτώσεις σε μία περίοδο παρατεταμένης διεθνούς κρίσης. Οι επιπτώσεις αυτές θα είναι οι μικρότερες δυνατές και με την έννοια αυτή όχι μόνο απαιτείται η συνέχιση των μεταρρυθμίσεων που μας έφεραν σ’ αυτό το καλύτερο σημείο, αλλά απαιτείται η ακόμα μεγαλύτερη ένταση αυτών των μεταρρυθμίσεων για να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τα προβλήματα του σήμερα, του αύριο και να αφήσουμε πίσω μας το χθες στο οποίο θέλει να μας γυρίσει η Αξιωματική Αντιπολίτευση και οι εκπρόσωποί της.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΛΟΥΚΑ ΚΑΤΣΕΛΗ: Κύριε Πρόεδρε, ζητώ το λόγο επί προσωπικού.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Επιμένετε επί προσωπικού, κυρία Κατσέλη;
ΛΟΥΚΑ ΚΑΤΣΕΛΗ: Μάλιστα, γιατί δεχόμαστε μία σειρά προσωπικών επιθέσεων από τον Υπουργό και τον Υφυπουργό και θα ήθελα να μου δοθεί η ευκαιρία να απαντήσω επί προσωπικού.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κυρία Κατσέλη, αναφερθήκαμε σ’ αυτό το θέμα πολλές φορές και σε προηγούμενους ομιλητές. Κατά την άποψή μου εδώ δεν υπάρχει προσωπικό αλλά αν επιμένετε, δεν θέλω να σας στερήσω τη δυνατότητα αυτή. Το έκανα και χθες, έδωσα αυτήν τη δυνατότητα και σ’ άλλους συναδέλφους για άλλο θέμα να τοποθετηθούν επί προσωπικού. Έχετε δύο λεπτά για να αναπτύξετε το προσωπικό ζήτημα.
ΛΟΥΚΑ ΚΑΤΣΕΛΗ: Κύριε Πρόεδρε, και αργά χθες το βράδυ και σήμερα το άκουσα από τον Υπουργό. Ο κύριος Υπουργός έχει χάσει, αμήχανος και πανικόβλητος…
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
Κύριοι συνάδελφοι, σας παρακαλώ.
Μπροστά στη δημοσιονομική κατάρρευση και στο αδιέξοδο όλων των πολιτών έχει χάσει την αίσθηση να καταλαβαίνει τι είναι ειρωνεία και τι δεν είναι. Η χθεσινή μου ερώτηση ήταν απολύτως ειρωνική προς εσάς, δεν είχε καμμία σχέση με πρόταση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Μη λέτε τέτοια γιατί αυτά είναι απόλυτη διαστρέβλωση των θέσεών μας.
Η πρόταση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για τη φορολογία είναι ξεκάθαρη: Μείωση του φορολογικού βάρους στα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα, όχι διακριτική μεταχείριση των φορολογουμένων έτσι όπως κάνετε εσείς, όχι αδιάκριτη στοχοποίηση των ομάδων εργαζομένων.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Σας παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι. Ολοκληρώνει η κ. Κατσέλη.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Παραβιάζεται ο Κανονισμός. Σε τι έγκειται το προσωπικό;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Τραγάκη, σας παρακαλώ. Δύο λεπτά έχει για να ολοκληρώσει. Λογοκρισία θα της κάνουμε;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Ο Κανονισμός λέει στα δύο λεπτά να αναφέρει μόνο σε τι έγκειται το προσωπικό.
ΛΟΥΚΑ ΚΑΤΣΕΛΗ: Κύριε Υπουργέ, αυτό που σας ρώτησα χθες –για να μην το ξαναδιαστρεβλώσετε- ήταν το εξής: Αφού έχετε φτάσει και ρίχνετε όλα τα βάρη σ’ αυτούς, γιατί δεν προχωρούσατε και στο έσχατο μέτρο να κάνετε ένα τέτοιο χαράτσι; Μη μας ξαναδιαστρεβλώνετε. Ξέρετε πολύ καλά τις προτάσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Θα απαντήσω και στα άλλα θέματα που έθεσε ο κ. Μπέζας. Τέρμα πια η διαστρέβλωση, τέρμα πια η ανέξοδη κριτική. Κοιτάξτε τις προτάσεις μας σοβαρά. Σας τις είχαμε εκθέσει από το Δεκέμβριο του 2007. Έχετε φτάσει σ’ ένα σημείο που δεν πάει άλλο. Αλλάξτε την πολιτική σας. Επειδή όμως εσείς δεν μπορείτε να το κάνετε, θα το κάνει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. με τη νέα διακυβέρνηση.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, δεν υπήρχε κανένα προσωπικό και νομίζω ότι το προσωπικό ήταν πρόσχημα για να κάνει η κ. Κατσέλη μία παρέμβαση που ήθελε να κάνει. Δικαίωμά της, έκανε την παρέμβαση που ήθελε. Ωστόσο αυτά που λέμε εδώ στη Βουλή δεν μπορούμε να πούμε ότι τα λέγαμε ειρωνικά και ότι δεν τα εννοούσαμε. Όταν μιλάμε εδώ είμαστε σοβαροί. Όταν κάνουμε μία πρόταση αναλαμβάνουμε και το κόστος της. Καταλαβαίνω ότι σήμερα κάποιος της τράβηξε το αυτί.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
ΛΟΥΚΑ ΚΑΤΣΕΛΗ: Και αυτό είναι προσωπικό!
ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ: Της τράβηξε ο Παπακωνσταντίνου το αυτί!
ΛΟΥΚΑ ΚΑΤΣΕΛΗ: Με συγχωρείτε, κύριε Πρόεδρε…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Έχετε ολοκληρώσει, κυρία Κατσέλη.
ΛΟΥΚΑ ΚΑΤΣΕΛΗ: Με συγχωρείτε, αυτό είναι προσβολή…
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΤΖΑΜΤΖΗΣ: …(Δεν ακούστηκε)
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Αυτό δεν τελειώνει τώρα. Είναι λάθος αυτό, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Σας παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι. Δεν προεδρεύετε εσείς, κύριε Τραγάκη. Κύριε Καλλιώρα, κύριε Τζαμτζή, σας παρακαλώ. Η συζήτηση μέχρι τώρα έχει διεξαχθεί στο επίπεδο των επιχειρημάτων και όχι των διακοπών και των φωνασκιών όπως κάνετε αυτήν τη στιγμή.
ΛΟΥΚΑ ΚΑΤΣΕΛΗ: Κύριε Πρόεδρε…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κυρία Κατσέλη, ολοκληρώστε με μία φράση, σας παρακαλώ.
ΛΟΥΚΑ ΚΑΤΣΕΛΗ: Μία φράση: Δεν έχω συνηθίσει ποτέ στη ζωή μου -ούτε τώρα- να μου τραβάει κανένας το αυτί. Δεν ξέρω αν τραβάει το δικό σας αυτί κάποιος, αλλά αυτήν τη στιγμή μιλάμε για πολιτική, μιλάμε για θέσεις και να είστε πιο σοβαρός σ’ αυτά τα ζητήματα, κύριε Υπουργέ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Έχει ολοκληρωθεί αυτό το θέμα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω την προσοχή σας για τη συνέχιση της συζήτησης. Πριν ακόμα αρχίσει να ομιλεί ο Υπουργός, ο κ. Βενιζέλος εισήλθε στην Αίθουσα και όταν άρχισε να ομιλεί ο Υπουργός, ζήτησε το λόγο ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. μετά την ολοκλήρωση της ομιλίας του Υπουργού. Στο μεταξύ προσήλθε και ο Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Καρατζαφέρης ο οποίος ζήτησε κι εκείνος το λόγο μετά τη λήξη της ομιλίας του Υπουργού, όπως επίσης και ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Κανταρτζής.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κι εγώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Τώρα ζητάει το λόγο και ο κ. Παναγιωτόπουλος, ως είθισται.
Ο κ. Καρατζαφέρης και ο κ. Βενιζέλος συμφώνησαν να προηγηθεί ο κ. Βενιζέλος κατά τη χρονική σειρά που εζητήθη ο λόγος και να ακολουθήσει ο κ. Καρατζαφέρης. Έτσι δεν είναι;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Καθ’ α βαρύτερος.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Πριν από λίγο εισήλθε στην Αίθουσα και ζήτησε το λόγο ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ο κ. Αλαβάνος. Συνεννοηθήκαμε εδώ με τους συνεργάτες της Βουλής. Είπαμε στον κ. Αλαβάνο ποια είναι η σειρά που εζητήθη ο λόγος. Κατά την άποψή μου κατ’ αυτήν τη χρονική σειρά μετά την τοποθέτηση και του κ. Καρατζαφέρη θα έπαιρνε το λόγο ο κ. Αλαβάνος. Αλλά ο κ. Αλαβάνος επιμένει να προηγηθεί ως Αρχηγός κόμματος και των άλλων ομιλητών.
Δεν επιθυμώ να δημιουργηθεί κανένα πρόβλημα εξ αυτού του λόγου.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Εγώ έχω πρόβλημα γιατί πρέπει να γίνει σεβαστή η δύναμη των κομμάτων και ο θεσμικός ρόλος των κομμάτων. Και πουθενά ο Κανονισμός δεν προβλέπει ότι προτάσσονται οι Αρχηγοί των Κοινοβουλευτικών Ομάδων, των αναπληρωτών των Προέδρων των Κοινοβουλευτικών Ομάδων. Πουθενά. Αν κάποιος θέλει να υποδύεται την Αξιωματική Αντιπολίτευση να το κάνει επί της πολιτικής ουσίας, όχι επί των θεσμικών τύπων.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας έχει το λόγο.
Κύριε Κανταρτζή, παρακαλώ.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ: Δεν έχω κανένα πρόβλημα αν επιθυμούν οι Αρχηγοί των κομμάτων να προηγηθούν. Αλλά είναι προφανές ότι θα εφαρμοστεί το ίδιο μέτρο προς όλους. Είτε θα πάμε με τους Αρχηγούς κομμάτων και θα ακολουθήσουν οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι είτε θα ακολουθηθεί η σειρά των κομμάτων. Ένα από τα δυο μέτρα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κατά την ευρεία ερμηνεία του Κανονισμού όταν είναι παρόντες οι Αρχηγοί των κομμάτων τηρείται η σειρά της δύναμης των κομμάτων. Όταν όμως δεν είναι παρόντες και αναπληρώνονται από τους Κοινοβουλευτικούς Εκπροσώπους τότε θα πρέπει να τηρηθεί πάλι η σειρά των κομμάτων. Αυτό θεωρώ ότι είναι μια λογική ερμηνεία. Γιατί διαφορετικά δεν θα μπορέσουμε να βρούμε μια λύση από την στιγμή που δεν τα ρυθμίζει πλέον ρητά ο Κανονισμός.
Κύριε Βενιζέλο, έχετε το λόγο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, φοβούμαι ότι ούτε ο κ. Καραμανλής ούτε ο κ. Αλογοσκούφης έχουν αντιληφθεί την πραγματικότητα. Την πραγματικότητα όμως τη βιώνει και την αντιλαμβάνεται πάρα πολύ καλά ο Έλληνας πολίτης ο οποίος δυσανασχετεί όταν παρακολουθεί ένα μονότονο, τετριμμένο, απωθητικό πολιτικό λόγο. Έναν πολιτικό λόγο της Κυβέρνησης που βρίσκεται στον πέμπτο χρόνο της θητείας της δεν έχει το ηθικό σθένος να αναλάβει τις ευθύνες της και αντί να εξηγεί την πολιτική της και να απολογείται στους πολίτες συνεχώς επαναλαμβάνει την ίδια και την ίδια επερώτηση προς την Αξιωματική Αντιπολίτευση. Αντιπολιτεύεται, το έχω πει πολλές φορές εδώ, την ανάμνηση των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Αυτή η λογική της ισοπέδωσης, της ακύρωσης του έργου των προηγουμένων κυβερνήσεων, αυτή η λογική σύμφωνα με την οποία τίποτα καλό δεν έγινε στη χώρα και όλα εξ υπ’ αρχής γίνονται τώρα, είναι η λογική που οδηγεί στην απαξίωση και στην ηθική και πολιτική κρίση του πολιτικού συστήματος και άρα της Κυβέρνησης.
Χρειάζεται ειλικρίνεια, χρειάζεται άλλο δημοκρατικό ήθος, χρειάζεται άλλος πολιτικός πολιτισμός. Δεν αντιλαμβάνεται ο πολίτης αριθμούς και δημοσιονομικά μεγέθη. Δεν αντιλαμβάνεται μια μάχη εντυπώσεων με επίκληση αριθμών γιατί ξέρει πάρα πολύ καλά ποια ήταν η εισοδηματική του κατάσταση πριν μερικά χρόνια και ποια είναι η εισοδηματική του κατάσταση τώρα. Ξέρει πάρα πολύ καλά ποια ήταν η ατμόσφαιρα και το κλίμα της οικονομίας πριν μερικά χρόνια και ποια είναι η ατμόσφαιρα και το κλίμα τώρα.
Και στο κάτω-κάτω ποιο είναι το βασικό αντικείμενο της συζήτησής μας εδώ; Το βασικό αντικείμενο είναι η σχέση οικονομίας και πολιτικής. Ο ρόλος του κράτους, ο ρόλος των θεσμών, ο ρόλος της νομοθεσίας. Πώς μπορεί το κράτος να βοηθήσει την ανάπτυξη. Πώς μπορεί το κράτος να βοηθήσει το φτωχό και αδύναμο. Πώς μπορεί το κράτος να στηρίξει μια οικονομία που βασίζεται στη μικρή και μεσαία επιχείρηση, στην αυτοαπασχόληση. Πώς μπορεί το κράτος να δώσει προοπτική στα μεσαία εισοδήματα που δεν τα προσεγγίζεις με επιδόματα, γιατί θέλουν ένα περιβάλλον οικονομικό, αναπτυξιακό και αισιόδοξο για να αποκτήσουν προοπτική.
Γιατί η Κυβέρνηση μετέρχεται τέτοιων μεθόδων; Γιατί δεν μπορεί να πει κάτι καινούργιο, να απογειωθεί, να επικοινωνήσει με τους πολίτες; Διότι βρίσκεται πια σε μια βαθιά και οξεία κρίση ηθικής και πολιτικής νομιμοποίησης. Και όταν μια κυβέρνηση δεν έχει ηθικό κύρος και πολιτική νομιμοποίηση, δεν μπορεί να ασκήσει καμμία πολιτική και κυρίως δεν μπορεί να ασκήσει φορολογική πολιτική, δεν μπορεί να επιβάλει στον πολίτη επιβαρύνσεις χωρίς αντίκρισμα, χωρίς αντάλλαγμα, χωρίς κοινωνική και αναπτυξιακή ανταπόδοση.
Είναι δυνατόν να συζητείται αυτό το φορολογικό νομοσχέδιο σαν να μην έχει μεσολαβήσει η εμφάνιση του κ. Καραμανλή στη Θεσσαλονίκη; Το νομοσχέδιο αυτό είναι η νομοθετική επισημοποίηση της θλιβερής εικόνας που έδωσε ο κ. Καραμανλής, που επέλεξε να εμφανιστεί ως αρχηγός της αμυνόμενης Δεξιάς στη Θεσσαλονίκη, περιχαρακωμένος, αμήχανος, αδύναμος, συνένοχος των στελεχών που κατηγορούνται για διάφορα ζητήματα, ενώ θα μπορούσε να εμφανιστεί ως Πρωθυπουργός της χώρας και να δώσει μία εξήγηση και μία προοπτική.
Δεν μπορεί να το κάνει αυτό. Και δεν μπορεί να το κάνει αυτό, γιατί δεν ακούγεται πια από τους πολίτες. Δεν υπάρχει το ηθικό επιχείρημα το οποίο να επιτρέπει στην Κυβέρνηση να εισάγει τέτοιου είδους ρυθμίσεις, γιατί η νομιμοποίηση μιας κυβέρνησης στην οικονομική πολιτική εξαρτάται από τα αποτελέσματα, από την προσδοκία και τώρα πια δεν είναι μια παρθένα κυβέρνηση η Κυβέρνηση του κ. Καραμανλή. Επιτίθεται στο δημόσιο βίο, ασκεί την εξουσία για δεύτερη συνεχή περίοδο.
Και μια Κυβέρνηση με τέτοια ηθική αμφισβήτηση, μια Κυβέρνηση που περιλαμβάνει στους κόλπους της τον κ. Βουλγαράκη –και λυπάμαι που το λέω, διότι πια το πρόβλημά του είναι πρόβλημα θεσμικό, δεν είναι πρόβλημα πολιτικό- μια Κυβέρνηση που αδυνατεί να έλθει στη Βουλή όπως την προέτρεψα χθες και να ακυρώσει με νομοθετική ρύθμιση τις συμβάσεις και τις διοικητικές πράξεις σε σχέση με την υπόθεση του Βατοπεδίου και να διαφυλάξει το δημόσιο συμφέρον, να σεβαστεί την έννομη τάξη και να προστατεύσει και το πνευματικό κύρος του ίδιου του Αγίου Όρους, είναι μια Κυβέρνηση που δεν πείθει. Δεν μπορεί ενώ συμβαίνουν όλα αυτά στη χώρα, ενώ η χώρα ζει υπό συνθήκης κρίσης, ηθικής και πολιτικής, να συνεδριάζει το Υπουργικό Συμβούλιο και να μη δίνει απάντηση σε αυτού του είδους τις απαιτήσεις των πολιτών.
Και πότε συμβαίνουν αυτά; Αυτά συμβαίνουν περίπου ένα χρόνο μετά τις εκλογές που έδωσαν την οριακή κοινοβουλευτική Πλειοψηφία στον κ. Καραμανλή. Με ποια επαγγελία φορολογικής πολιτικής; Σειρά φορολογικών ελαφρύνσεων. Αυτή ήταν η σημαία του, οι φορολογικές ελαφρύνσεις. Και έρχεται τώρα, ένα χρόνο μετά και ομολογεί την αποτυχία της κυβερνητικής του πολιτικής συνολικά. Διότι εδώ δεν πρόκειται για μία ταμειακή κρίση, δεν πρόκειται για ένα δημοσιονομικό αδιέξοδο, πρόκειται για την ομολογία της συνολικής αποτυχίας των βασικών γραμμών της Κυβέρνησης του κ. Καραμανλή και όλων φυσικά των προεκλογικών του επαγγελιών και υποσχέσεων.
Είναι δυνατόν να κρυφτεί ο κ. Καραμανλής πίσω από τη διεθνή κρίση; Η διεθνής κρίση είναι αναμφισβήτητη, αλλά η διεθνής κρίση ήταν ένας από τους λόγους που επικαλέστηκε για την πρόωρη διάλυση της Βουλής πέρσι τέτοια εποχή. Η διεθνής κρίση εξελισσόταν πριν κατατεθεί το σχέδιο του προϋπολογισμού του 2008. Άρα, μια σοβαρή και υπεύθυνη κυβέρνηση θα έπρεπε να έχει ενσωματώσει την εξελισσόμενη διεθνή κρίση στις προβλέψεις και τα μεγέθη του προϋπολογισμού του 2008. Μια κυβέρνηση με εικονικό προϋπολογισμό, μια κυβέρνηση με εικονικές προεκλογικές επαγγελίες, είναι μια εικονική κυβέρνηση, που βασανίζει την πραγματική οικονομία και τον πολίτη, ο οποίος βιώνει τελικά όλα αυτά τα αποτελέσματα της κυβερνητικής πολιτικής του κ. Καραμανλή και του κ. Αλογοσκούφη.
Γιατί αν δεν έχεις μοντέλο ανάπτυξης, αν δεν έχεις κάνει επιλογές οι οποίες να βοηθούν τη δυναμική οικονομία και τη δίκαιη κοινωνία, εάν δεν στηρίζεις το κοινωνικό κράτος, εάν αφήνεις να απαξιώνεται το δημόσιο νοσοκομείο, εάν αφήνεις να απαξιώνεται το δημόσιο σχολείο και να μη λειτουργεί το δημόσιο νηπιαγωγείο, εάν αφήνεις να τίθεται υπό αμφισβήτηση η βιωσιμότητα του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος, αν αφήνεις να καταρρέουν οι προνοιακοί μηχανισμοί, το «Βοήθεια στο Σπίτι», οι δομές ψυχικής υγείας, τότε βεβαίως ωθείς τον πολίτη στην απόγνωση. Διότι κανείς μισθωτός και συνταξιούχος δεν νιώθει εχθρός έναντι του αυτοαπασχολούμενου, του ελεύθερου επαγγελματία, του μικρού εμπόρου, γιατί γνωρίζει ότι ο ίδιος φορολογείται στην πραγματικότητα σκληρότατα καθημερινά μέσα από την ακρίβεια, μέσα από τον πληθωρισμό, που δεν είναι ο στατιστικός πληθωρισμός, αλλά είναι ο πραγματικός διογκωμένος πληθωρισμός του χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος και βεβαίως, μέσα από τους έμμεσους φόρους, μέσα από την αύξηση των τιμολογίων όλων των δημοσίων επιχειρήσεων και κυρίως μέσα από την κατάρρευση των δομών του κοινωνικού κράτους γιατί αν δεν μπορείς να απολαύσεις τη δημόσια υγεία, τη δημόσια παιδεία, θα αναγκαστείς να πληρώσεις στον ιδιωτικό τομέα.
Και αυτή είναι μια συνειδητή επιλογή του κ. Καραμανλή. Αυτό είναι το ζήτημα. Από ένα σημείο και μετά τα θέματα δεν είναι θέματα οικονομικής διαχείρισης και δημοσίου μάνατζμεντ. Εδώ δεν κατηγορούμε τον κ. Καραμανλή για ανικανότητα διαχείρισης των δημοσίων πραγμάτων. Εδώ πρόκειται για βαθύτατες αξιακές, φιλοσοφικές, ιδεολογικές και πολιτικές διαφοροποιήσεις. Διότι οι επιλογές του κ. Καραμανλή είναι κοινωνικά άδικες ενσυνείδητα, είναι ταξικές. Θέλησε να ευνοήσει το συντελεστή κεφάλαιο, θέλησε να ευνοήσει στην πραγματικότητα διακόσιες μεγάλες επιχειρήσεις, θέλησε να οδηγήσει σε αδιέξοδο όλα τα μεγάλα συστήματα του κοινωνικού κράτους, γιατί αυτή είναι η επιλογή μιας αγοράς που λειτουργεί ανεξέλεγκτα, μιας αγοράς που λειτουργεί καρτελοποιημένα, μιας αγοράς που τελικά μειώνει την αγοραστική δύναμη και το διαθέσιμο εισόδημα του μέσου ελληνικού νοικοκυριού και πολύ περισσότερο του φτωχού, του χαμηλού εισοδήματος.
Άρα, κύριε Υπουργέ, αφήστε την επίκληση της διεθνούς οικονομικής κρίσης. Σε όλες τις χώρες και κυρίως στη μεγάλη χώρα του παγκόσμιου καπιταλισμού, στις Ηνωμένες Πολιτείες, η διεθνής οικονομική κρίση ανάγκασε τις κυβερνήσεις να ξανα-ανακαλύψουν τις κεϊνσιανές πολιτικές, να βοηθήσουν. Κρατικοποίησαν τράπεζες και κυρίως διευκόλυναν το εισόδημα με έκτακτες επιστροφές φόρων, με επιταγές που πήγαν σε κάθε νοικοκυριό, για να ενισχυθεί η ζήτηση. Και ο κ. Αλμούνια, ο αρμόδιος Επίτροπος, θέτει το ζήτημα της ανάπτυξης χθες με την παρέμβασή του. Δεν θέτει το ζήτημα της διόγκωσης της φορολογικής επιβάρυνσης. Θέλει φορολογικές ελαφρύνσεις, θέλει ουσιαστικά ενίσχυση του εισοδήματος, για να μπορέσουμε να φύγουμε απ’ αυτόν το φαύλο κύκλο.
Ούτε θα κρυφτείτε πίσω από τους πλαστούς και παραπλανητικούς πίνακες που δώσατε προηγουμένως στη Βουλή, απ’ όπου έχετε εξαφανίσει ταχυδακτυλουργικά την περίοδο της κυβέρνησης Μητσοτάκη 1990-1993. Και προσπαθώντας να αντικρούσετε την επιχειρηματολογία μου για την αντισυνταγματικότητα των ρυθμίσεων, επικαλεστήκατε στη Βουλή μια σειρά από αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας, που είναι όλες άσχετες με το ζήτημα που έθεσα, απολύτως άσχετες. Και τις καταθέτω όλες, το πλήρες κείμενό τους, στα Πρακτικά, για να δείτε μια ακόμη προσπάθεια πολιτικής παραπλάνησης του Κοινοβουλίου από την Κυβέρνηση.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ευάγγελος Βενιζέλος καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Αυτό έγινε και με το περιβόητο ζήτημα των συμβασιούχων, των ανθρώπων που αμείβονται με μπλοκάκι, κατά παράβαση της εργατικής νομοθεσίας και κατά παράβαση της σχετικής κοινοτικής οδηγίας. Έρχεται η Κυβέρνηση και κλείνει το μάτι στην καταστρατήγηση της νομοθεσίας, κλείνει το μάτι στη φοροδιαφυγή, κλείνει το μάτι στις πελατειακές σχέσεις. Και ισχυρίζεται ο κύριος Υπουργός ότι με τη ρύθμιση αυτή, που παραπέμπει στο άρθρο 48, παράγραφος 1, όσοι εργάζονται ως υπάλληλοι με σύμβαση έργου, χωρίς τις εγγυήσεις της εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας, δεν εμπίπτουν στην κατάργηση των αφορολογήτων ορίων. Αυτό δεν προκύπτει όμως, γιατί η παράγραφος 3 του άρθρου 48 υπάγει κάθε άλλο εισόδημα στην παράγραφο 1 του άρθρου 48. Και αν δεν υπάρξει ρητή εξαίρεση αυτών των κατηγοριών, δεν θα έχουμε λύσει ούτε αυτό το προκλητικό ζήτημα.
Πέραν του ιδεολογικού ζητήματος που τίθεται, πού ακούσατε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, για συλλογική ευθύνη κοινωνικών και επαγγελματικών ομάδων; Είναι τόση η συμβολή των μισθωτών και συνταξιούχων στα έσοδα από τη φορολογία του εισοδήματος φυσικών προσώπων και πολύ μικρότερη η συμβολή των ελευθέρων επαγγελματιών και αυτοαπασχολουμένων. Τι σημαίνει αυτό; Η κοινωνική σύγκρουση διεξάγεται ανάμεσα στους ελεύθερους επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους από τη μια μεριά και τους μισθωτούς και συνταξιούχους από την άλλη; Αυτή είναι η διαφοροποίηση την οποία φαντάζεστε; Και υπάρχει συλλογική και ενιαία ευθύνη φτωχού και πλούσιου, ειλικρινούς και ανειλικρινούς φορολογούμενου, έντιμου και μη έντιμου; Η πραγματική διάκριση είναι ανάμεσα στο μέγεθος των εισοδημάτων, ανάμεσα στους φτωχούς και τους πλούσιους, ανάμεσα στους έχοντες και τους μη έχοντες. Ποιες τομές έχετε στο μυαλό σας; Πώς αντιλαμβάνεστε τη διαστρωμάτωση και τη λειτουργία της ελληνικής κοινωνίας;
Ο κοινωνικός αυτοματισμός δεν λειτουργεί έτσι όπως φαντάζεστε, κύριοι της Κυβέρνησης. Η οικονομική κρίση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι κρίση βαθιά πολιτική. Μέτρα έχει ακούσει ο κόσμος. Μέτρα υπάρχουν πάρα πολλά, υπάρχει ένα απόθεμα, ένα ταμείο ιδεών και ένα ταμείο διεθνών πρακτικών και σε σχέση με το φορολογικό σύστημα. Ο κόσμος θέλει πολιτική εμπιστοσύνη, θέλει ασφάλεια δικαίου, θέλει θεσμική σταθερότητα, θέλει διαφάνεια, θέλει έντιμη σχέση με το κράτος. Το πρόβλημα είναι η σχέση εμπιστοσύνης, ασφάλειας και δικαιοσύνης. Φορολογικές προτάσεις έχει εκθέσει και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και βεβαίως μπορούμε να βρούμε τους αναγκαίους πόρους μέσα από ένα σύστημα που λειτουργεί και αναπτυξιακά με τη μορφή αυτομάτων κινήτρων, αλλά και αναδιανεμητικά. Δεν είναι η ώρα για τα μέτρα. Δεν θα μας εγκλωβίσει ο κ. Αλογοσκούφης με τον κ. Καραμανλή στη στενή και άδικη λογική του νομοσχεδίου. Το ερώτημα είναι πολιτικό. Ποιος μπορεί να αποκαταστήσει τη σχέση εμπιστοσύνης, ασφάλειας και δικαιοσύνης, να δημιουργήσει κλίμα αισιοδοξίας, να ανοίξει παράθυρο προοπτικής;
Η χώρα έχει ανάγκη από άλλες πολιτικές προσεγγίσεις. Μια εθνική συμφωνία φορολογικής δικαιοσύνης και εμπιστοσύνης χρειάζεται στον τόπο αυτό, ώστε ο καθένας να καταλάβει ότι η φοροδιαφυγή και η παραοικονομία βολεύει καταστάσεις και επιτρέπει την επιβίωση, αλλά η θεσμική σταθερότητα, το δίκαιο και ενιαίο σύστημα φορολόγησης, η τυποποίηση ώστε να μην υπεισέρχεται ο ύποπτος ανθρώπινος παράγοντας κάνει τους καλούς λογαριασμούς μεταξύ των καλών φίλων και τελικά επιτρέπει την ανάπτυξη, επιτρέπει να απογειωθούν οι δυνατότητες μιας οικονομίας η οποία πρέπει να στηρίξει τη μικρή και μεσαία επιχείρηση, να στηρίξει την καινοτομία, την έρευνα, την επένδυση στην «πράσινη» οικονομία και κυρίως να στηρίξει τους νέους ανθρώπους. Και υπάρχουν οι μηχανισμοί.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Βενιζέλο, σας παρακαλώ να ολοκληρώσετε.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Το Ταμείο Εγγυοδοσίας Μικρών και πολύ Μικρών Επιχειρήσεων είναι ένα Ταμείο το οποίο θα μπορούσε να είχε αξιοποιηθεί από τότε που το συλλάβαμε και το φτιάξαμε μέχρι σήμερα πολύ περισσότερο. Το Ταμείο Στήριξης της Νέας Γενιάς μπορεί να δώσει στους νέους ανθρώπους, επαγγελματίες, επιστήμονες, εργαζόμενους την ώθηση που χρειάζονται τη στιγμή που αρχίζουν, ώστε να μπορέσουν να φτιάξουν τη δουλειά τους, το σπίτι τους, τη ζωή τους, την προοπτική τους. Εάν ο πολίτης δεν αντιληφθεί ότι το φορολογικό σύστημα έχει ανταποδοτικότητα κοινωνική και αναπτυξιακή, δεν μπορεί να το ενστερνιστεί και να το σεβαστεί.
Νομικά, σε αντίθεση με τα τέλη που λειτουργούν ανταποδοτικά, οι φόροι λειτουργούν με βάση την αρχή της γενικότητας των εσόδων, διδάσκουμε στο φορολογικό δίκαιο. Αυτό, όμως, είναι μια φορμαλιστική προσέγγιση. Στη συνείδηση του πολίτη χρειάζεται ανταποδοτικότητα του φόρου. Να λειτουργεί το νοσοκομείο, να λειτουργεί το σχολείο, να υπάρχουν κίνητρα, να υπάρχει δικαιοσύνη και διαφάνεια. Μόνον έτσι μπορεί να φθάσουμε σε μια εθνική συμφωνία φορολογικής δικαιοσύνης και εμπιστοσύνης.
Αυτά, όμως, χρειάζονται μια κυβέρνηση με ηθικό κύρος, μια κυβέρνηση με έρεισμα, μία κυβέρνηση η οποία να μπορεί να μιλήσει στους πολίτες και όχι μια κυβέρνηση ο Πρωθυπουργός της οποίας υποδύεται με τις μονολεκτικές απαντήσεις του τον Αναπληρωτή Κυβερνητικό Εκπρόσωπο. Όταν ο Πρωθυπουργός υποβιβάζει τον πολιτικό του λόγο στο επίπεδο του λόγου του Αναπληρωτή Κυβερνητικού Εκπροσώπου, τότε παραδέχεται ότι δεν έχει πλέον τι να πει. Γι’ αυτό, το ζήτημα είναι οι εκλογές, η αλλαγή της κατάστασης, ο απεγκλωβισμός της χώρας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ολοκληρώστε, κύριε Βενιζέλο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Υπάρχει στη χώρα μια μεγάλη προοδευτική κοινωνική πλειοψηφία. Αυτή η μεγάλη προοδευτική κοινωνική πλειοψηφία θέλει να εκφραστεί πολιτικά. Οφείλουμε να την εκφράσουμε πολιτικά στις εκλογές που πρέπει να γίνουν, για να απελευθερωθούν οι δυνάμεις και οι ελπίδες της χώρας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Έχει ζητήσει το λόγο ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Αλογοσκούφης.
Θα κάνετε παρέμβαση τριών λεπτών ή περισσότερο, κύριε Υπουργέ;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Θα κάνω παρέμβαση όπως έχω δικαίωμα από τον Κανονισμό, κύριε Πρόεδρε.
Πάντως να σας υπενθυμίσω, επειδή με διακόψατε στα δεκαοκτώ λεπτά, ότι ο κ. Βενιζέλος μίλησε ως Υπουργός σήμερα για δεκαοκτώ λεπτά και όχι δώδεκα λεπτά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Υπουργέ, σας οφείλω μια απάντηση και θα σας τη δώσω τώρα. Δεν σας διέκοψα εγώ στα δεκαοκτώ λεπτά. Έχετε, μετά την αλλαγή του Κανονισμού, δικαίωμα να ομιλήσετε για δεκαοκτώ λεπτά…
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Το γνωρίζω, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Παρακαλώ, αφήστε με να ολοκληρώσω.
Ένα λεπτό πριν τη λήξη του χρόνου, το χρονόμετρο προειδοποιεί όλους τους ομιλητές. Αυτό συνέβη και με εσάς. Στα δεκαεπτά λεπτά χτύπησε προειδοποιητικά και στα δεκαοκτώ χτύπησε για τη λήξη του χρόνου της ομιλίας. Σταμάτησα τον ήχο και σας άφησα να ολοκληρώσετε την ομιλία σας με άλλα πέντε, έξι λεπτά που χρειαζόσασταν. Δεν σας διέκοψα λοιπόν. Ξέρω πολύ καλά τι κάνω εδώ και είναι όλοι οι συνάδελφοι και οι συναδέλφισσες μάρτυρες του τρόπου με τον οποίο επιχειρώ να διευθύνω τη συνεδρίαση, όπως έχω υποχρέωση εκ του Κανονισμού. Είχατε όλη την άνεση -δεν σας διέκοψα- πολύ περισσότερο όλη την ανοχή που σας είπα ότι θα έχετε. Αντίστοιχη ανοχή είχε και ο κ. Βενιζέλος και αντίστοιχη ανοχή, εφόσον χρειαστεί, κατά την άποψή μου θα πρέπει να έχουν και οι άλλοι ομιλητές που θα πάρουν σε λίγο το λόγο.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, οι παρεμβάσεις στη Βουλή δεν είναι ασφαλώς θέμα χρόνου, αλλά είναι θέμα ουσίας πολιτικών επιχειρημάτων. Και ακόμα μια φορά ο κ. Βενιζέλος έκανε μία ανούσια απαρίθμηση αστήρικτων ισχυρισμών. Δεν μίλησε με στοιχεία, δεν μίλησε με δεδομένα. Ενώ, αντίθετα, η Κυβέρνηση μιλά με το έργο της για την ανάπτυξη, με το έργο της για την απασχόληση, με το έργο της για την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής. Εγώ παρέθεσα συγκεκριμένα αδιαμφισβήτητα στοιχεία που προέρχονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο κ. Βενιζέλος το έριξε στην ιδεολογία και στην ηθικολογία. Και μια απάντηση μόνο του χρειάζεται. Η μόνη που έχει πολιτική νομιμοποίηση να κυβερνά τη χώρα είναι η σημερνή Κυβέρνηση. Την πολιτική νομιμοποίηση την απέκτησε στις προηγούμενες εκλογές, πριν από ένα ακριβώς χρόνο και η Κυβέρνηση προχωρά με βάση το έργο της. Αυτό εφαρμόζει, εφαρμόζει τις δεσμεύσεις που ανέλαβε απέναντι στον ελληνικό λαό.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Ε’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ)
Εσείς μπορείτε όποτε θέλετε να ζητήσετε εκλογές. Αλλά, όπως και στις προηγούμενες εκλογές, κύριε Βενιζέλο, πολύ φοβάμαι ότι η απάντηση που θα πάρετε θα είναι αντίστοιχη αυτής την οποία πήρατε και η οποία σας οδήγησε και στην αμφισβήτηση της ηγεσίας του κόμματός σας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Τον λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κ.Κ.Ε. κ. Κανταρτζής.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρία Πρόεδρε, είπαμε ότι θα πάμε με τη σειρά των κομμάτων.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Αυτό έχει συμφωνηθεί απ’ ότι ενημερώθηκα. Μετά είστε εσείς.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά τη σειρά των κομμάτων, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ορίστε, το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Παναγιωτόπουλος.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: ΄Ετσι οι Αρχηγοί των κομμάτων δεν θα μιλήσουν ποτέ.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα διαφωνήσω με τον κύριο Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών τον κ. Αλογοσκούφη, που ήταν αυστηρός προς τον κ. Βενιζέλο. Ο κ. Βενιζέλος σε θεωρητικό επίπεδο μίλησε εξαιρετικά.
Είπε, κύριε Αλογοσκούφη, για την ανταποδοτικότητα του φόρου. Βεβαίως πρέπει να υπάρχει σε μια ευνομούμενη, σε μια πολιτεία στην οποία θωρακίζονται από την έννομο τάξη τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα ανταποδοτικότητας του φόρου.
Προφανώς φαντασιώνεται μια ιδεατή πολιτεία, που δεν έχει καμμία σχέση με τα όσα τράβηξαν οι Έλληνες και οι Ελληνίδες στην εικοσαετία των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τότε που είχαμε φορολογικές επιθέσεις τη μία μετά την άλλη, τότε που πήγαινε ο κομματικός Σ.Δ.Ο.Ε. με τους εγκαθέτους των πρασίνων κλαδικών και εξεβίαζε από το μεγαλύτερο μέχρι το μικρότερο επιχειρηματία. Του έπαιρνε τον ιδρώτα, του έπαιρνε το αίμα. Τότε που είχαμε έκτακτες εισφορές, τότε που τα τεκμήρια ήλθαν να στραγγαλίσουν ιδιαιτέρως τη μικρομεσαία οικογένεια και μετά από είκοσι χρόνια διακυβέρνησης καθεστωτικής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. έρχεται ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ σήμερα και μας μιλάει για ιδεατές κοινωνίες, για εξιδανίκευση της σχέσεως πολίτη και κράτους, για μία νέα ισορροπία μεταξύ οικονομίας, κοινωνίας και πολιτικών θεσμών.
Η Βουλή δεν είναι τόπος για εκθέσεις ιδεών. Εκθέσεις ιδεών μπορεί να κάνει κανείς σε όλα τα επίπεδα της εκπαιδευτικής βαθμίδας από την πρωτοβάθμια, μέχρι την τριτοβάθμια.
Η Βουλή είναι χώρος στον οποίο δεσμευόμεθα, στον οποίο νομοθετούμε για να εφαρμόσουμε πολιτικές. Τις πολιτικές σας, κύριε Βενιζέλο, τις είδε ο ελληνικός λαός. Γι’ αυτό και σας τιμώρησε και πάλι με πρόσφατη εντολή στη Νέα Δημοκρατία και με την ήττα που εισπράξατε πρόσφατα, πριν από δώδεκα μήνες, την 16η Σεπτεμβρίου 2007. Καλό, λοιπόν, είναι να πέσουν οι τόνοι, να σταματήσει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. να παριστάνει τον τιμητή της δημόσιας ζωής σε όλα τα επίπεδα. Και θα παρακαλέσω να είναι πιο σεμνή η κριτική σας προς τον Πρωθυπουργό της χώρας, έναν Πρωθυπουργό όπως ο Κώστας Καραμανλής, ο οποίος έχει πρόσφατη λαϊκή εντολή πριν από δώδεκα μήνες, ο οποίος έχει παραλάβει ένα πλοίο στο μέσο της καταιγίδας και προσπαθεί να οδηγήσει τη χώρα σε υπήνεμο λιμάνι.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ: …(Δεν ακούστηκε)
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ψυχραιμία, κύριε Διαμαντίδη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, την πόρτα του τόπου, την πόρτα της χώρας χτύπησε πριν από λίγο καιρό η διεθνής χρηματοπιστωτική ενεργειακή και διατροφική κρίση. Αρνείστε σήμερα ότι στο παγκόσμιο χωριό στο οποίο ζούμε η κρίση που έχει κτυπήσει κολοσσούς στο διεθνές οικονομικό παιχνίδι, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, βρίσκεται μέσα στο σπίτι μας; Και βεβαίως σε πάρα πολλά σημεία η κρίση αυτή επιτείνεται από αγκυλώσεις και από δυσάρεστα κατάλοιπα της εποχής της διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Σήμερα καλείται η Κυβέρνηση να πάρει δύσκολες αποφάσεις, αλλά απαραίτητες. Με βάση το Σύμφωνο Σταθερότητος, η συμμόρφωσή μας προς το οποίο μας επιτρέπει να συνεχίζουμε να παίζουμε πρωταγωνιστικό ρόλο στο σκληρό πυρήνα των χωρών-μελών της Ευρωζώνης, θα πρέπει μέχρι το 2010 να έχουμε μηδενίσει το έλλειμμα. Η Κυβέρνηση παρέλαβε ένα έλλειμμα πάνω από 7%. Αυτό ήταν το πραγματικό έλλειμμα και όχι αυτό το οποίο εμφάνιζε ο κ. Χριστοδουλάκης στις Βρυξέλλες.
Η Κυβέρνηση αποκατέστησε τη δημοσιονομική τάξη της χώρας και την εικόνα της στα ευρωπαϊκά όργανα και στους υπολοίπους Ευρωπαίους εταίρους. Ταυτόχρονα, εξασφάλισε τη διατήρηση της ανάπτυξης σε ψηλά επίπεδα, τις περισσότερες χρονιές σε διπλάσιο ρυθμό ανάπτυξης από το μέσο ευρωπαϊκό όρο.
Με αφορμή το περιεχόμενο αυτού του νομοσχεδίου έχει εξαπολυθεί μια εκστρατεία παραπληροφόρησης φαιάς προπαγάνδας και δημιουργίας και διασποράς πανικού. Η εκστρατεία αυτή εκπορεύεται κυρίως από τις τάξεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Θέλω να επισημάνω, κύριε Υπουργέ, ότι ήταν πάρα πολύ σημαντικό ότι βγήκατε χθες και δώσατε κάποιες διαβεβαιώσεις για το θέμα των τεκμηρίων, διότι η πολιτική δρώσα δύναμη, η πολιτική συλλογιστική πίσω από το θέμα των τεκμηρίων είναι σωστή. Δεν μπορεί να υπάρχουν σήμερα συμπολίτες μας οι οποίοι να ασκούν ελεύθερο επάγγελμα, να έχουν ένα υψηλό επίπεδο ζωής και βεβαίως, να δηλώνουν ετήσιο εισόδημα 7.000, 8.000 και 9.000 ευρώ. Αυτό αποτελεί διακωμώδηση κάθε έννοιας κοινωνικής δικαιοσύνης, αυτό προσβάλλει το Σύνταγμα, προσβάλλει τη στοιχειώδη αντίληψη περί ισότητας, ισονομίας και ισοπολιτείας, την οποία εξασφαλίζει η ελληνική συνταγματική δημοκρατική τάξη.
Από την άλλη πλευρά όμως, πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπ’ όψιν αυτό που ονομάζω ιδιομορφία της ελληνικής κοινωνίας. Είναι αλήθεια ότι εξαιτίας της καταβύθισης της δημόσιας παιδείας την τελευταία εικοσαετία της διακυβέρνησης της χώρας από τους ψευδοεκσυγχρονιστές και ψευδοσοσιαλιστές πάρα πολλά νοικοκυριά, χωρίς να έχουν πόρους που περίσσευαν, έκαναν οικονομία από κάπου αλλού για να βάλουν τα παιδιά τους σ’ ένα καλό ιδιωτικό σχολείο. Όπως επίσης είναι αλήθεια ότι ο Έλληνας για παράδειγμα –και το γνωρίζετε όλοι, από την ελληνική κοινωνία προερχόμαστε- έχει μια ιδιαίτερη σχέση με το ιδιωτικό του αυτοκίνητο. Έχουμε ανθρώπους οι οποίοι επιλέγουν σε πολύ λίγα τετραγωνικά σπιτιού και αγοράζουν ένα μεγαλύτερο αυτοκίνητο.
Θέλω να πω μ’ αυτά, κύριε Υπουργέ –και χαίρομαι με τη χθεσινή σας διαβεβαίωση- ότι επειδή το ΠΑ.ΣΟ.Κ. επιχειρεί να παραπληροφορήσει και να δημιουργήσει πανικό στην κοινή γνώμη, κυρίως με αφορμή το θέμα των τεκμηρίων, είναι πάρα πολύ σημαντικό να υπάρξει διάλογος, να ακουστούν όλοι, να ληφθεί υπ’ όψιν η ελληνική ιδιομορφία και ιδιαιτερότητα που υπάρχει στην ελληνική κοινωνία, να σεβαστούμε ακριβώς αυτές τις επιλογές του νοικοκυριού που δεν έχει τη δυνατότητα, αλλά προσπαθεί να βγάλει στην άκρη κάτι από το υστέρημά του για να βάλει τα παιδιά του στο ιδιωτικό σχολείο, για να μην οδηγηθούμε σε δυσάρεστα φαινόμενα.
Είμαι βέβαιος, μετά τη χθεσινή σας διαβεβαίωση –χθες θέσατε το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κινηθεί η επιβολή των τεκμηρίων- ότι θα πάμε σ’ ένα λογικό νομοθέτημα μέσα από το οποίο ακριβώς θα αποκατασταθεί η έννοια της δικαιοσύνης που δέχομαι κι εγώ και υπερφαλαγγίζω, εάν θέλετε, επισημαίνοντας ότι αυτή η έννοια της κοινωνικής δικαιοσύνης έχει ανατραπεί από τέτοια περιστατικά τα οποία βρίθουν στην καθημερινότητα, να είναι κανείς ελεύθερος επαγγελματίας και να δηλώνει 6.000 και 7.000 ευρώ το χρόνο εισόδημα, τη στιγμή που ο μισθωτός από την άλλη πλευρά δηλώνει κατά μέσο όρο 15.000 ευρώ. Άλλωστε τα στατιστικά δείγματα είναι προφανή και πρωτοφανή. Το μέσο φορολογητέο εισόδημα που δηλώνουν οι επαγγελματίες είναι 7.300 ευρώ για τη χρήση του 2006 και ήταν χαμηλότερο από το 50% του μέσου εισοδήματος που δήλωναν οι μισθωτοί, δηλαδή, 15.000 ευρώ. Το αποτέλεσμα, το γνωρίζουμε όλοι: Να επωμίζονται μισθωτοί και συνταξιούχοι δυσανάλογα υψηλό φορολογικό βάρος και βεβαίως κάποιοι άλλοι να επωφελούνται. Αυτά πρέπει να ανατραπούν.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. για ακόμα μια φορά –ακούσαμε την κριτική του- αποδεικνύει ότι δεν έχει πολιτική. επειδή βλέπω να επιχαίρουν οι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων αυτής της δυσμενούς συγκυρίας για την Κυβέρνηση, εμείς παραδεχόμαστε ότι είμαστε στο μέσον της καταιγίδας, στο μάτι του κυκλώνα. Γρήγορα θα βγούμε και είναι σε θέση ο Καραμανλής, η Νέα Δημοκρατία να οδηγήσουν τη χώρα σε υπήνεμο λιμάνι. Βλέπω, λοιπόν, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. να επιχαίρει γιατί στις δημοσκοπήσεις είμαστε ίσα βάρκα, ίσα νερά ή έχουμε μια πολύ μικρή διαφορά και περιμένουν όλοι με τά βαΐων και κλάδων τα όσα θα πει για την ελληνική οικονομία ο Αρχηγός του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Γιώργος Παπανδρέου που βρίσκεται ήδη στη Θεσσαλονίκη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με γιορτές και χαμόγελα ανεβαίνετε στη Θεσσαλονίκη, με κατεβασμένα πρόσωπα, κατηφείς, σκυθρωποί και θλιμμένοι θα κατεβείτε. Στη Θεσσαλονίκη έρχονται τα αποκαλυπτήρια της πολιτικής σας γύμνιας. Θα αποκαλυφθεί για ακόμη μια φορά από τα όσα θα πει και από τα όσα δεν θα πει ο Αρχηγός του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Γιώργος Παπανδρέου και τα στελέχη του οικονομικού επιτελείου που τον συνοδεύουν, ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν έχει πολιτική. Αντιτάσσει και αντιπαραθέτει στην πολιτική της Νέας Δημοκρατίας -που είναι μια δύσκολη πολιτική, εμπεριέχει και δυσάρεστες αποφάσεις αλλά απαραίτητες, αλλά αποτελεί το μονόδρομο για την έξοδο της χώρας από την κρίση- λαϊκισμό, ανεύθυνη ρητορεία, φωνές, θόρυβο, κραυγές, μηδενιστική αντιπολίτευση. Επί της ουσίας τίποτα.
Άκουσα τον κ. Βενιζέλο να περιγράφει την κατάρρευση του κοινωνικού κράτους. Αν κάποιος δεν είχε ακούσει αυτά που προηγήθηκαν στην ομιλία του, θα έλεγε: «Μπράβο στον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., κάνει γενναία αυτοκριτική». Γιατί όλα αυτά που περιέγραψε και συνιστούν όντως φαινόμενα κατάρρευσης και αποικοδόμησης του κοινωνικού κράτους, κύριε Βενιζέλο, είναι πεπραγμένα των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Μας αφήσατε 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ χρέη προς τα δημόσια νοσοκομεία, 9,2 δισεκατομμύρια ευρώ Πασοκικά χρέη προς τους κοινωνικούς ασφαλιστικούς οργανισμούς, 4,1 δισεκατομμύρια ευρώ χρέος μόνο προς το Ι.Κ.Α., 400.000.000 ευρώ χρέος προς το Ταμείο Νομικών, 330.000.000 ευρώ χρέος προς το Ταμείο των Αυτοαπασχολούμενων, Τ.Ε.Β.Ε., Τ.Σ.Α., Τ.Α.Ε., το O.A.E.E..
Αυτά είναι τα ανδραγαθήματα και οι επιτυχίες των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που συνιστούν όντως μια πρωτοφανή επίθεση για το ελληνικό μεταπελευθερωτικό κράτος σε βάρος του κοινωνικού κράτους, σε βάρος της κοινωνικής πολιτικής και γι’ αυτό πρέπει να απολογηθείτε και όχι να παριστάνετε τους κατηγόρους και τους δημοσίους εισαγγελείς σε βάρος του Κώστα Καραμανλή που προσπαθεί να ανασυγκροτήσει τη χώρα από τα ερείπια που παρέλαβε, από την «ισχυρή» οικονομία!
Διαχειρίστηκαν οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. πάνω από 100.000.000.000.000 δραχμές. Διαχειρίστηκαν τη μεγάλη υπόθεση της προετοιμασίας των Ολυμπιακών Αγώνων. Έρευσε χρήμα στη χώρα από ευρωπαϊκά και από εθνικά ταμεία. Έφθασε αυτή η ανάπτυξη, έφθασε αυτό το χρήμα στις τέσσερις γωνιές της χώρας;
Καλώ τους συναδέλφους και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και των υπολοίπων κομμάτων της Αντιπολίτευσης Μείζονος και Ελάσσονος μαζί με τους συναδέλφους της Συμπολίτευσης από τις περιφέρειες όλης της χώρας. Είδε ο αγρότης, είδε ο εργάτης, είδε ο άνεργος, είδε ο μικρομεσαίος, είδε ο συνταξιούχος το αποτέλεσμα αυτού του πακτωλού δισεκατομμυρίων ευρώ που έρευσε στη χώρα και διακινήθηκε στα χρόνια της διακυβέρνησης από το ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Η απάντηση είναι όχι.
Καλά, λοιπόν, τα λόγια του σήμερα. Ευχάριστα ακούγονται από κάποιον που δεν γνωρίζει το παρελθόν σας, το χθες. Η αξιοπιστία των λόγων του σήμερα είναι απόλυτη συνάρτηση των έργων που εφαρμόσατε στο χθες. Και τα έργα αυτά βοούν και σας έχουν καταδικάσει να είστε μονίμως ουραγοί στην πολιτική ζωή του τόπου.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κλείνω γιατί ο χρόνος είναι μικρός.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.
Δεν θα ήθελα να επισημάνω τις διαφορετικές συντεταγμένες, οικονομικές, πολιτικές, διεθνείς της συγκυρίας που μας οδηγεί εδώ. Αυτό που θέλω να πω και να κλείσω μ' αυτό είναι ότι η πολιτική της Κυβέρνησης δεν συμπυκνώνεται σ’ αυτό το φορολογικό νομοσχέδιο. Δεν θα κριθεί η Νέα Δημοκρατία γι’ αυτά τα έκτακτα μέτρα που παίρνει διότι χτύπησε την πόρτα μας και εισέβαλε αιφνιδιαστικά η διεθνής χρηματοπιστωτική, ενεργειακή και διατροφική κρίση. Οι πολίτες πρέπει να περιμένουν να δουν και την υπόλοιπη πολιτική μας να εκτυλίσσεται, πολιτική η οποία αφορά τις κοινωνικές παραμέτρους, μεταρρυθμιστικά μέτρα στην παιδεία, στην υγεία και σ’ άλλους ευαίσθητους τομείς για την εμπέδωση και αποκατάσταση της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Κλείνοντας θα σας πω ότι αυτή η παράταξη, η καραμανλική Νέα Δημοκρατία έχει ως ένα από τους ακριβούς ακρογωνιαίους λίθους της, την επιδίωξή της για περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη, την επιδίωξή της για ένα κράτος το οποίο θα εποπτεύει τους κανόνες της ελεύθερης οικονομίας, αλλά ταυτόχρονα θα πασχίζει με μέτρα αποτελεσματικά για να γίνεται ο οικονομικά ασθενέστερος Έλληνας περισσότερο δυνατός, να μειώνονται κοινωνικές αδικίες και να κλείνει η ψαλίδα των κοινωνικών ανισοτήτων. Την κοινωνική μας ευαισθησία δεν την διαπραγματευόμαστε και δεν σας επιτρέπουμε να την αμφισβητείτε. Αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της πολιτικής ιδεολογίας της Καραμανλικής Νέας Δημοκρατίας από την εποχή που την ίδρυσε ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής μέχρι και σήμερα.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Κανταρτζής.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, είναι φανερό ότι τα φορολογικά μέτρα, τα νέα επώδυνα για τους εργαζόμενους φορολογικά μέτρα που μας φέρνει η Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας για ψήφιση δεν έρχονται ούτε τυχαία ούτε αποσπασματικά, όπως με συγκεκριμένα στοιχεία και επιχειρήματα αποκάλυψαν και ο εισηγητής και οι άλλοι ομιλητές του κόμματός μας. Αντίθετα είναι μέτρα που έχουν και συγκεκριμένη κατεύθυνση και στόχο και επίσης κάνουν φανερό σε ποιους θα φορτώσουν τα σπασμένα. Είναι μέτρα που είναι πλήρως εναρμονισμένα με τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τις στρατηγικές επιλογές του μεγάλου κεφαλαίου, με τα προγράμματα σταθερότητας, με τις πολιτικές επιλογές που με συνέπεια όλο το προηγούμενο διάστημα προώθησε και η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, όπως έκαναν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. παλαιότερα με στόχο την ενίσχυση της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Για να χρυσώσει το χάπι η Κυβέρνηση προσπαθεί να τα παρουσιάσει σαν μια αναγκαία αναπροσαρμογή. Αυτό έκανε προηγουμένως και ο κύριος Υπουργός με την ομιλία του στη Βουλή. Προσπαθεί να τα παρουσιάσει σαν μία αναγκαία αναπροσαρμογή για την πρόσκαιρη αντιμετώπιση της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης και ύφεσης με το μικρότερο μάλιστα δυνατό κόστος, που απονέμει φορολογική δικαιοσύνη και ταυτόχρονα διασφαλίζει την αναπτυξιακή πορεία της χώρας. Σ’ αυτό το μοτίβο άλλωστε κινήθηκε και όλη η κυβερνητική προπαγάνδα μέσα και έξω από τη Βουλή όλες τις προηγούμενες μέρες. Ότι έχουν συγκεκριμένο στόχο δεν γεννάται καμμία αμφιβολία και ο στόχος αυτός είναι συγκεκριμένα η ενίσχυση της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων σε συνθήκες ενός σκληρού και ανελέητου ανταγωνισμού.
Λέτε, κύριε Υπουργέ, ότι η πολιτική σας έφερε ανάπτυξη. Εμείς ποτέ δεν αμφισβητήσαμε αυτό το στοιχείο και επί των ημερών των δικών σας και επί των προηγούμενων ημερών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι οι εργαζόμενοι με τον ιδρώτα τους παράγουν περισσότερο πλούτο, με τον ιδρώτα των εργαζομένων παράγεται ολοένα και περισσότερος πλούτος. Ιδιαίτερα μάλιστα από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 και μετά οι ρυθμοί ανάπτυξης ήταν πραγματικά ιδιαίτερα μεγάλοι. Δεν αναφέρομαι στο προηγούμενο διάστημα, δεν είναι άλλωστε του παρόντος. Το ερώτημα δεν είναι αν υπήρχε ανάπτυξη, το ερώτημα είναι ποιος καρπώθηκε αυτήν την ανάπτυξη. Άλλος παράγει τον πλούτο και άλλος τον χαίρεται, άλλος τον απολαμβάνει. Οι εργαζόμενοι με τον ιδρώτα τους τον παράγουν, οι μεγαλοεπιχειρηματίες τον καρπώνονται. Αυτό δείχνουν άλλωστε και τα πρόσφατα στοιχεία, αν θέλετε, με την ενίσχυση των κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων. Τι λένε τα στοιχεία αυτά; Οι εισηγμένες επιχειρήσεις στο Χρηματιστήριο συγκέντρωσαν μέσα στο 2007 11,3 δισεκατομμύρια ευρώ, αυξάνοντας τα κέρδη τους κατά ποσοστό 40% σε σχέση με το 2006. Τα καθαρά κέρδη των εκατό πιο κερδοφόρων επιχειρήσεων αυξήθηκαν κατά 25% σε σχέση με το 2006. Οι τράπεζες αύξησαν τα κέρδη τους κατά 34%, για να μη μιλήσουμε για τα κέρδη των εφοπλιστών, για τα κέρδη του βιομηχανικού και του εμπορικού κεφαλαίου. Για μια ακόμη χρονιά μια προκλητική κερδοφορία που συμβαδίζει με την ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, μια προκλητική κερδοφορία που συμβαδίζει με την καθήλωση των μισθών και των συντάξεων, με την επιδείνωση της θέσης της φτωχής και της μεσαίας αγροτιάς, της μεγάλης πλειοψηφίας των αυτοαπασχολουμένων και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Άκουσα προηγουμένως τον κ. Βενιζέλο μέσα εδώ να αναφέρεται στην ανάγκη διασφάλισης –λέει- του εισοδήματος των εργαζομένων. Αλήθεια, για ποια διασφάλιση μιλάει και η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Σαν αυτήν που υπέγραψαν οι γαλάζιοι και οι πράσινοι συνδικαλιστές πριν από λίγους μήνες στη Γ.Σ.Ε.Ε. με τη συλλογική σύμβαση με το Σ.Ε.Β. που προέβλεπαν αυξήσεις του 1 ευρώ την ημέρα; Ή μήπως εννοούν ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Νέα Δημοκρατία, όταν μιλάνε για τη διασφάλιση του εισοδήματος των εργαζομένων, τα επιδόματα-ψίχουλα που υπόσχονται για τα πιο εξαθλιωμένα στρώματα της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, ομολογώντας όμως έτσι με την πολιτική τους ότι η πολιτική τους θα φέρει ακόμα μεγαλύτερη επιδείνωση για τα πλατιά λαϊκά στρώματα; Είναι, λοιπόν, φανερός ο εμπαιγμός και η πρόκληση που γίνεται από τα δύο μεγάλα κόμματα σε βάρος της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.
Ακούμε πολλές φορές τις θεωρίες που πλασάρονται και από τη σημερινή Κυβέρνηση όπως και από τις προηγούμενες. Λένε: «Ο πλούτος μπορεί σ’ αυτήν τη φάση να συγκεντρώνεται σε λίγες επιχειρήσεις, αλλά με την ανάπτυξη θα διαχυθεί σε όλη την κοινωνία και τα αποτελέσματά της θα τα καρπωθούν όλοι οι εργαζόμενοι». Στην πραγματικότητα όμως το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει. Όσο περισσότερο ενισχύεται ο πλούτος των μεγάλων επιχειρήσεων, τόσο περισσότερο θα επιδεινώνεται η συνολική θέση της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων. Αυτό μήπως δεν συμβαίνει και στις άλλες ανεπτυγμένες χώρες; Ας δούμε στην ίδια τη μητρόπολη του καπιταλισμού, στην πιο πλούσια χώρα του κόσμου, στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Ε, λοιπόν, σ’ αυτήν την πιο πλούσια χώρα του κόσμου, όπως λένε τα επίσημα στατιστικά στοιχεία της χώρας αυτής, ο ένας στους έξι πολίτες δεν έχει καν στοιχειώδεις παροχές στην υγειονομική περίθαλψη. Να, λοιπόν, πού μπορεί να οδηγήσει η ανάπτυξη, η ανάπτυξη με κριτήριο την αύξηση των κερδών του κεφαλαίου.
Λέτε ότι μειώσατε την ανεργία με την αναπτυξιακή πολιτική. Αλχημείες κάνετε και εσείς, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, όπως αλχημείες έκαναν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., παρουσιάζοντας την απασχόληση έστω και για μία ημέρα την εβδομάδα, έστω και για μία ώρα την εβδομάδα σαν απασχόληση, διαγράφοντας τους ανθρώπους αυτούς από τις καταστάσεις των ανέργων με τη βούλα και με την άδεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έτσι, λοιπόν, με αυτές τις αλχημείες μπορεί να τη μειώνετε όσο θέλετε, χωρίς όμως να βελτιώνεται στο παραμικρό η συνολική κατάσταση των εργαζομένων.
Ισχυρίζεστε ότι τα νέα φορολογικά μέτρα γίνονται αναγκαία για να αντιμετωπίσετε τα ελλείμματα και το δημόσιο χρέος. Ποιος τα δημιούργησε τα ελλείμματα; Οι εργαζόμενοι; Η πολιτική παροχών προς τους εργαζόμενους δημιούργησε τα ελλείμματα και το δημόσιο χρέος ή η πολιτική παροχών προς το μεγάλο κεφάλαιο που ακολουθείτε όλα αυτά τα χρόνια που είναι αυτή που δημιουργεί τα χρέη και μάλιστα φορτώνει και το δημόσιο χρέος στις πλάτες των εργαζομένων αλλά και τους εξωθεί στο δανεισμό στις τράπεζες, επιβαρύνοντας με υπέρογκους δανεισμούς τα λαϊκά νοικοκυριά; Αυτή είναι η πολιτική σας.
Σας ακούσαμε κατ’ επανάληψη να λέτε ότι τα νέα μέτρα αποκαθιστούν τις αδικίες. Λέτε ότι δεν θίγουν τους μισθωτούς, δεν θίγουν τους συνταξιούχους και ότι αντιμετωπίζουν τη φοροδιαφυγή. Είναι ψέμα. Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι θα είναι και πάλι αυτοί που θα σηκώσουν τα κύρια φορολογικά βάρη και με τους άμεσους και με τους έμμεσους φόρους. Θέλετε τα επίσημα στοιχεία; Δεν είναι τωρινά, αλλά αναφέρονται σ’ ένα βάθος χρόνου. Από το 2000 και μετά, η σχέση των άμεσων προς τους έμμεσους φόρους επιδεινώθηκε. Το 2000 οι έμμεσοι φόροι, που είναι η πιο αντιλαϊκή μορφή φορολογίας, γιατί επιβαρύνουν κυρίως τα λαϊκά στρώματα, ήταν 57,6% για να φθάσει το 2004 στο 58,3% και για να αυξηθούν ακόμη περισσότερο το 2008 στο 59,7% σύμφωνα με τον πίνακα που καταθέτω για τα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κανταρτζής καταθέτει για τα Πρακτικά τον προαναφερθέντα πίνακα, ο οποίος βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής).
Οι όποιες μειώσεις στο φορολογικό συντελεστή που εξαγγέλλετε για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους θα εξανεμιστούν από τη μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας. Στην πραγματικότητα, πολλοί εργαζόμενοι θα επιβαρυνθούν περισσότερο τα επόμενα χρόνια, αφού με τις ετήσιες ονομαστικές αυξήσεις θα αλλάξουν κλίμακα. Αυτή θα είναι η συνέπεια των αλλεπάλληλων μέτρων που έχουν παρθεί και από τη Νέα Δημοκρατία και από το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Ενώ οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι δεν πρόκειται να ελαφρύνουν τη θέση τους, σε βάρος των ελεύθερων επαγγελματιών, μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, εξαπολύεται μια νέα φοροεπιδρομή και με την κατάργηση του αφορολόγητου ορίου των 10.500 ευρώ και με τη συνάφεια και με την αντικειμενικοποίηση των κριτηρίων. Η θέση τους θα επιδεινωθεί με πολύ πιο γρήγορους ρυθμούς τα επόμενα χρόνια κάτω από το βάρος του άνισου ανταγωνισμού με τις μεγάλες επιχειρήσεις. Από την άλλη μεριά νέες παροχές προς το μεγάλο κεφάλαιο, προς τις μεγάλες επιχειρήσεις, με τη μείωση του φορολογικού συντελεστή, συνεχίζοντας την πεπατημένη που χρόνια ακολούθησαν οι κυβερνήσεις και της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Θυμίζω, ότι οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. παρέλαβαν το φορολογικό συντελεστή των ανωνύμων εταιρειών στο 53% για να τον παραδώσουν μετά από αλλεπάλληλες μειώσεις στο 35% και σε ορισμένες περιπτώσεις στο 32%. Έρχεται η Νέα Δημοκρατία και το μειώνει στο 25%.Τώρα, ακολουθεί νέα μείωση της φορολογίας των μεγάλων επιχειρήσεων τα επόμενα χρόνια, παρά την προκλητική τους κερδοφορία.
Διαφωνεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ. μ’ αυτήν την πολιτική; Μπορεί βέβαια για λόγους αντιπαράθεσης δημαγωγικής να ανεβαίνουν οι τόνοι μέσα κι έξω απ’ αυτήν την Αίθουσα. Όμως, η θέση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι καθαρή. Μέσα από ψεύτικους διαχωρισμούς για τα αδιανέμητα και για τα διανεμόμενα κέρδη, προσπαθεί να συσκοτίσει τη θέση του ότι υποστηρίζει μεγαλύτερη μείωση της φορολογίας των μεγάλων επιχειρήσεων. Τώρα ανακαλύψατε αυτόν τον τεχνητό διαχωρισμό σε διανεμόμενα και αδιανέμητα κέρδη; Λες και θα αλλάξουν χέρια τα λεφτά και θα φύγουν από τα ταμεία της πλουτοκρατίας και θα περάσουν στις τσέπες των εργαζομένων! Είναι φανερό ότι αυτά τα μέτρα δεν αποτελούν την τελευταία λέξη των αντιλαϊκών μέτρων που θα προωθηθούν το επόμενο διάστημα. Είναι μόνον ένα μέρος από τη συνολική δέσμη που με συνέπεια και σταθερότητα προωθεί η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στα πλαίσια και του επικαιροποιημένου Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης που θέτει συγκεκριμένους στόχους για το 2008-2013.
Θα ακολουθήσει νέα αύξηση των έμμεσων φόρων και στα καύσιμα και στα ακίνητα, στα ποτά, στα τσιγάρα, κ.λπ.. Θα ακολουθήσει νέο κύμα ιδιωτικοποιήσεων στην «ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ», στον «ΟΣΕ», στα πλαίσια της απελευθέρωσης της αγοράς και της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα κάνουν ακόμη πιο ακριβές τις συγκοινωνίες για το λαό. Θα έχουμε νέα επέκταση των ελαστικών μορφών απασχόλησης και ακόμη μεγαλύτερη υπονόμευση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, κτύπημα στα βαριά και ανθυγιεινά που θα έχει σαν αποτέλεσμα τριακόσιοι και πάνω εργαζόμενοι να μεταβούν σ’ ένα άλλο καθεστώς που θα τους πλήξει και στα εργασιακά και στα ασφαλιστικά δικαιώματα.
Η υπαγωγή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α΄ και Β΄ βαθμού των νοσηλευτικών ιδρυμάτων και των οργανισμών στο διυπουργικό φορέα για τον έλεγχο της οικονομικής κατάστασης προωθεί τη λειτουργία όλων αυτών των οργανισμών με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, που θα διευκολύνει την ακόμα μεγαλύτερη και πιο γρήγορη εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών.
Τον ίδιο στόχο άλλωστε υπηρετεί και η προώθηση του «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ ΙΙ», που έρχεται γιατί ακριβώς θέλει μέσα από τέτοια μεγάλα διοικητικά σχήματα να δημιουργήσει αυτούς τους αποτελεσματικούς και ευέλικτους μηχανισμούς που θα προωθήσουν πιο αποφασιστικά τα επόμενα χρόνια την εμπορευματοποίηση στους τομείς της παιδείας, της υγείας και της πρόνοιας, συνεχίζοντας την πεπατημένη σύμφωνα με τον «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ Ι». Εδώ συμφωνούν και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., γιατί στα όργανα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης έχουν αποδεχτεί αυτές τις επιλογές. Υπενθυμίζω βέβαια ότι ο «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ Ι» είχε ψηφιστεί και από τα δύο αυτά κόμματα.
Είναι φανερό ότι στα πλαίσια της ευρωενωσιακής πολιτικής, που έχει κατοχυρώσει με όλους τους τρόπους τις τέσσερις ελευθερίες του μεγάλου κεφαλαίου, δεν μπορεί να υπάρχει διαφορετική πολιτική. Η συζήτηση γύρω από διαφορετικά μίγματα, με το μπόλιασμα, με προτάσεις που θα κινούνται στις λεγόμενες νεοκεινσιανές προτάσεις, σε καμμία περίπτωση δεν σημαίνει αλλαγή πολιτικής. Γιατί άραγε;
Ο Μπους και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, που υιοθέτησαν αρκετά από τα μέτρα αυτά, έπαψαν να υπηρετούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων, έπαψαν να ακολουθούν μία καθαρά ιμπεριαλιστική πολιτική σε βάρος των λαών; Και με τη μία και με την άλλη μορφή, όποια μορφή διαχείρισης και αν ακολουθηθεί στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η ενίσχυση της κερδοφορίας του κεφαλαίου θα υπηρετείται και θα φορτώσει νέα βάσανα στους εργαζόμενους.
Οι εργαζόμενοι αυτοαπασχολούμενοι πρέπει να βγάλουν τα συμπεράσματά τους, να γίνουν συγκεκριμένα βήματα στο συντονισμό πάλης απέναντι στην πλουτοκρατία και τα κόμματά της για να έχουν αποτελέσματα οι αγώνες τους και στις ευρωεκλογές να γυρίσουν τις πλάτες τους στα κόμματα του ευρωμονόδρομου.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εμείς σας ευχαριστούμε.
Το λόγο έχει ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλαβάνος.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Κυρία Πρόεδρε, κατ’ αρχάς εντελώς παρενθετικά θέλω να αναφερθώ σε μία παρατυπία που έκανε ο προηγηθείς στην Έδρα Πρόεδρος κ. Πετσάλνικος, για μια εντελώς καινούργια εφαρμογή του Κανονισμού σε σχέση με τον τρόπο που μιλάνε οι Πρόεδροι των Κοινοβουλευτικών Ομάδων, οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι και οι Βουλευτές.
Θα ήθελα να πω ότι είναι καλό να αποφύγουμε μία γελοία εικόνα να τρέχει ο καθένας να πιάσει το μικρόφωνο και να λέμε εξυπνάδες, άλλος να λέει πως ένας προσπαθεί να παραστήσει την Αξιωματική Αντιπολίτευση, άλλος μπορεί να πει ότι κάποιος προσπαθεί να παραστήσει τον πολιτικό Αρχηγό ή τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο.
Νομίζω ότι πρέπει να επανέλθει το Προεδρείο. Εμείς αύριο στη συνεδρίαση του διευρυμένου Προεδρείου θα θέσουμε αυτό το θέμα, της παρατυπίας που έγινε από τον κ. Πετσάλνικο. Το λέω απλώς για να δίνουμε μία εικόνα σοβαρή, γιατί νομίζω ότι το βάρος το έχουν τα επιχειρήματα και όχι η ώρα που μιλάει κανείς και πρέπει να ξέρουμε πώς είναι οι κοινοβουλευτικοί μας θεσμοί.
Έρχομαι τώρα στο νομοσχέδιο. Κύριε Αλογοσκούφη, πώς κάθεστε σε αυτήν την έδρα αυτήν τη στιγμή; Πώς μπορείτε μέσα από τον τηλεοπτικό φακό –γιατί δεν έχουμε πολλούς νέους ανθρώπους εδώ- να βλέπετε τους νέους ανθρώπους; Πώς μπορείτε να βλέπετε τους νέους ανθρώπους μ’ αυτό το νομοσχέδιο που φέρατε;
Από πού και ως πού όταν η Ελλάδα έχει βουλιάξει μέσα στα σκάνδαλα, όταν βλέπουμε Υπουργούς να κάνουν off shore εταιρείες για ακίνητα τεράστιας αξίας για να διαφύγουν τους φόρους; Από πού και ως πού επιλέγετε τους νέους και τις νέες για να τους βάλετε αυτόν τον κεφαλικό φόρο που βάζετε;
Από πού κι ως πού σ’ ένα νέο και μια νέα που δουλεύουν σε διαφορετικό εργοδότη και δουλεύουν με δελτίο παροχής υπηρεσιών -που ποτέ δεν ήταν το όνειρό τους να δουλέψουν με δελτίο παροχής υπηρεσιών, διότι είναι παιδιά που έχουν επαγγελματικά πιστοποιητικά, έχουν κουραστεί για να πάρουν το πτυχίο τους και πολλά απ’ αυτά έχουν πάρει μεταπτυχιακά διπλώματα εδώ ή στο εξωτερικό και δουλεύουν στα είκοσι οκτώ και στα τριάντα και στα τριάντα δύο χρόνια τους με μπλοκάκι- εσείς λέτε: «θα σε φορολογήσω»; Γιατί δεν φορολογείτε τους συναδέλφους σας; Γιατί δεν φορολογείτε το μεγάλο κεφάλαιο; Γιατί αφήνετε αυτές τις νόμιμες «τρύπες» της τεράστιας και προκλητικής φοροδιαφυγής; Από τη μια τα στελέχη της Κυβέρνησης με τις off shore εταιρείες και από την άλλη οι νέοι των είκοσι πέντε, τριάντα, τριάντα πέντε ετών! Πώς τολμάτε να το κάνετε αυτό το πράγμα; Πώς τολμάτε να φοβίζετε αυτόν που δουλεύει σ’ έναν εργοδότη, με το που θα φθάσει στην ηλικία των τριάντα ετών να του λέτε, διορθώνοντας το νομοσχέδιο, ότι «εντάξει, μέχρι τα τριάντα δεν θα σε φορολογούμε»; Μετά τα τριάντα γιατί να φοβούνται; Γιατί να φοβάται η νεολαία τα τριάντα χρόνια; Να φοβηθούμε εμείς τα εξήντα και τα εβδομήντα και τα ογδόντα το καταλαβαίνω. Γιατί να τους φοβίσουμε; Γιατί τα γενέθλια κάποιου που γίνεται τριάντα ετών να είναι η ένταξή του σ’ αυτό το φορολογικό σύστημα της Νέας Δημοκρατίας όπου όχι μόνο δεν παίρνει δεκατέσσερις μισθούς, γιατί πληρώνεται με δελτίο παροχής υπηρεσιών, όχι μόνο δεν έχει τη δυνατότητα να αξιοποιήσει τις εισφορές του εργοδότη για το Ι.Κ.Α., αλλά θα φορολογείται μ’ ένα μισθό, θα δουλεύει με έντεκα μισθούς, με βάση τα μέτρα που πήρατε, μέτρα που αντίκεινται και στο νόμο.
Ο νόμος, και ο κοινοτικός και ο εθνικός, δεν επιτρέπει σε κάποιον εργοδότη να τη θεωρεί παροχή υπηρεσιών όταν αυτή γίνεται συστηματικά και αναγνωρίζεται ότι είναι μισθωτή εργασία. Κι αυτό όχι μόνο παραβιάζεται με την έλλειψη της στοιχειώδους εργασιακής νομοθεσίας και παρέμβασης της Επιθεώρησης Εργασίας, αλλά έρχεστε κι εσείς, ο Υπουργός Οικονομίας, να το νομιμοποιήσετε, να πείτε ότι «ναι, υπάρχει το καθεστώς της συνεχούς παροχής υπηρεσιών, με μπλοκάκι, σ’ έναν εργοδότη. Εγώ το αναγνωρίζω αυτό». Πώς θα τους κοιτάξετε αυτούς στα μάτια; Και πώς κάθεστε εδώ πέρα, πώς κάθεστε ακόμη σ’ αυτά τα έδρανα με τους φακέλους σας απέναντι στους μικρούς και μεσαίους επιχειρηματίες βάζοντας αυτό τον κεφαλικό φόρο σε όλους, επί δικαίων και αδίκων;
Δεν είμαστε εμείς που λέμε ότι δεν υπάρχει φοροδιαφυγή. Είναι ένα σύστημα που τον καθένα μας τον σπρώχνει να κάνει φοροδιαφυγή. Μόνο έτσι μπορεί να δουλέψει αυτό το σύστημα όπως το έχετε οργανώσει. Πώς όμως βάζετε τον ίδιο φόρο επί όλων; Είναι ένας φόρος, ο οποίος είναι συγχωροχάρτι για τους μεγάλους. Θα πουν: «Όχι. Πληρώνω εγώ το φόρο από το πρώτο ευρώ που παίρνω». Είναι συγχωροχάρτι για όσους κάνουν φοροδιαφυγή κι είναι καταδικαστική απόφαση για τη μεγάλη πλειοψηφία, η οποία σήμερα πλήττεται και πιέζεται. Μη μιλάτε μόνο με τους ηγουμένους! Μιλήστε με το φούρναρη της γειτονιάς σας, μιλήστε με το ψιλικατζίδικο της γειτονιάς σας, μιλήστε με το βιντεάδικο της γειτονιάς σας –μην επιλέγετε τους συνομιλητές σας- για να δείτε με ποιο τρόπο επιβιώνουν αυτοί οι άνθρωποι. Το 50% των μικρών επιχειρήσεων κλείνει μέσα στην πρώτη πενταετία που λειτουργούν κι αντί να τις στηρίξετε, να δείτε γιατί κλείνουν και πώς θα τις στηρίξουμε, πώς θα δημιουργήσουμε ένα πλαίσιο δημόσιας στήριξης, μέσα στο οποίο θα μπορούν να αντέξουν, εσείς στην πραγματικότητα τους καταδικάζετε. Έρχεστε εσείς και ο κ. Καραμανλής και κρατάτε το πιστόλι για να τους δώσετε τη χαριστική βολή.
Περάστε από το Σύνταγμα όταν τελειώσουμε, να δείτε τους υπαλλήλους, τους εργαζόμενους στο Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., τους μηχανικούς, οι οποίοι αγωνιούν και λένε: «τι θα γίνει τώρα με τους ειδικούς λογαριασμούς, τι θα γίνει τώρα με τις αμοιβές που παίρναμε;»
Αυτοί είχαν υποστεί τις συνέπειες του ότι δεν ήταν μισθός, ότι αυτά που ζητούσαν και διεκδικούσαν και δικαιούνταν έμπαιναν ως επιδόματα και μάλιστα ως επιδόματα σε ειδικούς λογαριασμούς, χωρίς καμμία δέσμευση του τακτικού προϋπολογισμού και χωρίς να εγείρουν τα αντίστοιχα συνταξιοδοτικά δικαιώματα.
Και σήμερα είναι σε απειλή για το τι θα γίνει μ’ όλα αυτά, ενώ θα έπρεπε να καταργηθούν οι ειδικοί λογαριασμοί, ένα αίτημα για το οποίο πάλεψε ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς για χρόνια, ένα θέμα που είχε αποκαλύψει ο Παναγιώτης Λαφαζάνης κατά τη διάρκεια διακυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Και όλα αυτά –επαναλαμβάνω- ενώ θα έπρεπε να καταργήσετε τους ειδικούς λογαριασμούς, να τα ενσωματώσετε στους μισθούς, να εγείρονται τα συνταξιοδοτικά και τα άλλα δικαιώματα και να μπορέσει να ζήσει κανείς με ασφάλεια.
Σ’ αυτήν την κατάσταση τους έχετε οδηγήσει και μη μας λέτε παραμύθια τώρα για διεθνή κρίση. Μη μας λέτε παραμύθια για διεθνή κρίση! Αυτή είναι συνέπεια της πολιτικής σας.
Ήλθατε σ’ ένα άρμα μείωσης των φόρων για τις ανώνυμες εταιρείες, τις άλλες εταιρείες, για το μεγάλο κεφάλαιο. Σ’ αυτό το άρμα αυτές είναι οι συνέπειες των πράξεών σας. Δεν περιμένατε τη διεθνή κρίση; Τόσο πολύ πιστεύατε στον κ. Μπους; Τόσο πολύ πιστεύατε, ώστε να μην περιμένετε τη διεθνή κρίση;
Παρακολουθείτε τι γίνεται διεθνώς; Μα, είστε η πιο ακραία Κυβέρνηση σήμερα, αναχρονιστική, διότι επιμένετε στα δόγματα της ασυδοσίας της αγοράς και της ασυλίας και του άβατου των μεγάλων επιχειρήσεων, όταν η ίδια ηγεμονική ομάδα σε παγκόσμιο επίπεδο αναγκάζεται να κάνει έστω προσωρινές αναστροφές.
Βλέπουμε εδώ πέρα στις Ηνωμένες Πολιτείες να εθνικοποιούν! Ανοίξτε τις προχθεσινές, χθεσινές και σημερινές ευρωπαϊκές εφημερίδες. Η Guardian γράφει για εθνικοποίηση της «Fanny May» και «Freddie Mac», των δυο γιγάντων της στεγαστικής αγοράς που βρίσκεται σε κρίση στις Ηνωμένες Πολιτείες. Κατανόηση, με τίμημα βέβαια που πληρώνει ο φορολογούμενος, διότι έρχεται ο προϋπολογισμός να καλύψει τις ζημιές αυτών των επιχειρήσεων. Προχωρεί στο δημόσιο έλεγχο, στη δημόσια παρέμβαση.
Τι έχετε εσείς από εκεί και πέρα; Εσείς πώς αντιδράτε; Ο.Σ.Ε., Ολυμπιακή, αεροδρόμια, λιμάνια, τα πάντα τα πουλάτε. Μια δοσοληψία έχει γίνει η Ελλάδα!
Σας είχα πει κάποτε ότι είστε η Κυβέρνηση του real estate και είστε Υπουργός του real estate. Το λάθος που έκανα ήταν ότι έπρεπε να πω ότι όλη η Κυβέρνηση και όλοι οι Υπουργοί είναι Υπουργοί του real estate!
Έρχεστε και φορολογείτε τώρα αδύναμες ομάδες και βάζω σε προτεραιότητα τους νέους και τις νέες που φοβούνται τα τριακοστά γενέθλιά τους, την ίδια στιγμή που βλέπουμε μια τεράστια διασπάθιση της δημόσιας περιουσίας, η οποία γίνεται σε όλους τους τομείς και τη βλέπουμε με ακραίο τρόπο να γίνεται στην περίπτωση του Αγίου Όρους!
Ξέραμε ότι το Άγιο Όρος είναι ένας οικολογικός παράδεισος. Οι πιστοί –και είναι πολλοί στη χώρα μας- πιστεύουν ότι είναι και ο δρόμος για τον Παράδεισο στη μεταγενέστερη ζωή. Και βλέπουμε ότι είναι ένας παράδεισος φορολογικός! Και είναι ένας παράδεισος real estate και δοσοληψιών, με δυνάμεις οι οποίες βρίσκονται δίπλα στις εκάστοτε κυβερνήσεις και έχουν μια φοβερή κάλυψη από τις διάφορες κυβερνήσεις.
Γιατί; Έχω ένα ερώτημα και το απευθύνω στους Έλληνες πολίτες. Γιατί, ενώ ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς στις 13 Νοεμβρίου του 2003 με ερώτηση του Γιάννη Δραγασάκη και μετά με δεκάδες ερωτήσεις όλο αυτό το διάστημα επέμενε για το θέμα του Βατοπεδίου και γι’ αυτήν τη ληστεία της δημόσιας περιουσίας, η οποία ξεκίνησε από την προηγούμενη διακυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και συνεχίζεται από εσάς, δεν υπήρχε αντίδραση; Γιατί δεν υπήρχε θόρυβος;
Γιατί τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης δεν αναλάμβαναν αυτό το θέμα, με τον ίδιο τρόπο που χρειάστηκε, μετά από μια πενταετία επίμονης δουλειάς μας, που αναγκάστηκε η Βουλευτής μας, η κ. Αμμανατίδου, να παραβιάσει το άβατο, για να προκαλέσουμε το ενδιαφέρον των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης σ’ αυτά τα ζητήματα. Πώς, λοιπόν, τολμάτε να επιβάλετε αυτήν την άγρια φορολογία, την ίδια στιγμή που μοιράζετε, πετάτε τη δημόσια περιουσία σε ηγουμένους και στις κλίκες και τις σπείρες και τα γραφεία που βρίσκονται πίσω απ’ αυτούς τους ηγουμένους.
Για μας είναι ένα τεράστιο ζήτημα αυτό. Εμείς απευθυνόμαστε σ’ όλα τα κόμματα της Βουλής και τους ζητάμε να προχωρήσει η Βουλή σε εξεταστική επιτροπή. Δεν έχουμε τη δυνατότητα με την κοινοβουλευτική δύναμη που έχουμε να θέσουμε τυπικά αυτό το αίτημα. Απευθυνόμαστε σε όλους ανεξαίρετα και ιδιαίτερα στους Βουλευτές των δυο μεγαλυτέρων κομμάτων, που είναι εκτεθειμένοι γι’ αυτό το διπλό έγκλημα που έχει γίνει.
Απευθύνομαι στη δική σας πλευρά. Είστε Υπουργός Οικονομίας και έχετε προσωπική ευθύνη γι’ αυτό. Προχωρήσατε στις ανταλλαγές μιας παράνομα κατεχόμενης από τη Μονή Βατοπεδίου έκτασης, με φιλέτα στην αγορά ακινήτων, που έφθασαν μέχρι το Ολυμπιακό Χωριό, Χαλκιδική, Θεσσαλονίκη, Τρίκαλα. Καταγγέλλουμε την Κυβέρνηση σας και έχετε τεράστιες ευθύνες.
Ζητάμε, όμως, η εξεταστική επιτροπή να έχει βάθος χρόνου.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει προειδοποιητικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς)
Ένα με δυο λεπτά ζητώ, κυρία Πρόεδρε.
Ζητάμε να έχει βάθος χρόνου, φθάνοντας μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1990, διότι υπάρχουν τεράστιες ευθύνες από την πλευρά και των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Καταγγέλλουμε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και περιμέναμε μια απάντηση. Περιμέναμε να μην κάνει μόνο τον εισαγγελέα, να ξέρει ότι μ’ αυτά που έγιναν είναι στο εδώλιο του κατηγορουμένου και αυτό. Γιατί;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Γιατί;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Γιατί; Θα σας πω αμέσως.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Να μας πείτε.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Θα σας πω, συνάδελφε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Να μας πείτε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Παρακαλώ, μη διακόπτετε, κύριε Γείτονα.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Μα, δεν μπορεί να λέγονται αυτά τα πράγματα!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Γιατί; Με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας, το 1998, γίνεται δεκτή η άποψη του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου, ότι το δημόσιο δεν διεκδικεί την κυριότητα των Αγίων Θεοδώρων και της νησίδας Άντα Μπουρού. Με απόφαση του 2002, πάλι του Υπουργού Οικονομίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ., το δημόσιο παραιτείται από τη διεκδίκηση των είκοσι πέντε χιλιάδων στρεμμάτων στη Βιστωνίδα Λίμνη. Γιατί; Με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας της κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. προωθήθηκε η μη προβολή από μέρους του δημοσίου, ενστάσεων υπέρ της επανάκτησης αυτών των εκτάσεων.
Καταθέτω στα Πρακτικά όχι τόσο την ερώτηση, όσο την απάντηση που πήραμε -την είχε πάρει ο Γιάννης Δραγασάκης το 2003- από τον τότε Υπουργό Πολιτισμού, τον κ. Βενιζέλο. Στην ερώτησή του, ο Γιάννης Δραγασάκης έβαζε αυτό το θέμα ακριβώς που συζητάμε τώρα και που είναι το τεράστιο σκάνδαλο, το ότι παραιτείται το δημόσιο από το δικαίωμα διεκδίκησης των ανωτέρω εκτάσεων της Βιστωνίδας Λίμνης.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς)
Η απάντηση που παίρνει από μεν τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών είναι η μη παρουσία, από δε τον τότε Υπουργό Πολιτισμού παίρνει την εξής απάντηση: «Η 12η Εφορία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων έχει διατυπώσει τις επιστημονικές απόψεις της αναφορικά με την ιστορία της περιοχής». Και έχουμε εδώ ένα απεγνωσμένο κείμενο -και θέλω να χαιρετίσω εγώ όλους όσους εργάζονται στο δημόσιο τομέα και αντιστέκονται, επιμένουν, έχουν αξίες, αγωνίζονται γι’ αυτές ενάντια στις πολιτικές των κυβερνήσεων- της 12ης Εφορείας Αρχαιοτήτων και του προϊσταμένου της, που καλεί το Υπουργείο Πολιτισμού και του λέει ότι το ελληνικό δημόσιο αποφάσισε να μην προβάλει δικαιώματα κυριότητας στη Βιστωνίδα λίμνη.
(Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξανδρος Αλαβάνος καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Και λέει ζητάμε με απόγνωση, ζητούσαν από την κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ να ζητήσει το Υπουργείο Πολιτισμού από το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών την ανάκληση των τριών αποφάσεων περί της μη προβολής δικαιωμάτων κυριότητας του ελληνικού δημοσίου επί των επίμαχων περιοχών. Να ζητήσει να προσκομισθούν εκ μέρους του Υπουργείου Πολιτισμού νέα στοιχεία που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην ανατροπή αυτής της πολιτικής.
Είστε συνυπεύθυνοι. Νέα Δημοκρατία και ΠΑ.ΣΟ.Κ είστε συνυπεύθυνοι. Πρόκειται για μια «ιερά SIEMENS» εδώ πέρα και έχετε να δώσετε απάντηση. Και γι’ αυτό καλώ τον Πρωθυπουργό ο οποίος αντί να καλύπτει τους Υπουργούς του για αυτά που έχουν κάνει, ως Πρωθυπουργός της χώρας να καλύψει τη δημόσια περιουσία και δημόσια να τοποθετηθεί ότι άμεσα η Κυβέρνηση της χώρας θα κάνει ό,τι μπορεί και ό,τι πρέπει για την ανάκτηση της δημόσιας περιουσίας και καλώ και τον Αρχηγό και της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Θα είναι στη Θεσσαλονίκη…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Παρακαλώ, ολοκληρώστε.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ ( Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Τελειώνω, είναι η τελευταία μου φράση.
Θα είναι στη Θεσσαλονίκη, δίπλα στη Χαλκιδική εκεί που είναι ένα κομμάτι των ανταλλάξιμων από την κλοπή της κυριότητας του δημοσίου. Να κάνει την αυτοκριτική του, να μας πει εάν καλύπτει σήμερα η Αξιωματική Αντιπολίτευση τις ενέργειες αυτές ή αν είναι διατεθειμένη με εξεταστική επιτροπή να δώσουμε μαζί όλοι τη μάχη για να αποκατασταθεί αυτή η ληστεία που έγινε σε βάρος της περιουσίας του δημοσίου.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Έχει ζητήσει το λόγο ο κ. Βενιζέλος.
Ορίστε κύριε Βενιζέλο έχετε το λόγο για δύο λεπτά.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Έχω ζητήσει την κατανόηση του Προέδρου του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού του κ. Καρατζαφέρη ο οποίος με πολύ μεγάλη ευγένεια συνήνεσε να μιλήσω για δύο λεπτά, γιατί πραγματικά μου προκάλεσε θλίψη και κατάπληξη η αγόρευση του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. του κ. Αλαβάνου, διότι υπάρχει μια εντυπωσιακή πολιτική διολίσθηση.
Έως τώρα, δηλαδή έως τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, άξονας της πολιτικής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και του Συνασπισμού ήταν να φύγει η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, να έχουμε μια προοδευτική διακυβέρνηση, θα δούμε ποια. Είχε εγκαταλειφτεί τα εσφαλμένο και τραγικό δόγμα του δικομματισμού και της ενιαίας ευθύνης Νέας Δημοκρατίας - ΠΑ.ΣΟ.Κ, λες και κυβερνάμε από κοινού. Τώρα, βλέπω ότι επανέρχονται στην παλιά αντίληψη του Κομμουνιστικού Κόμματος, στην αντίληψη του διμέτωπου αγώνα και της ισοπεδωτικής προσέγγισης των πραγμάτων. Όμως, αυτό είναι ασυγχώρητο όταν παραποιούνται στοιχεία τα οποία έχει υπ’ όψιν της η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.. Διότι ήδη από τις 30 Οκτωβρίου του 2003 ο τότε αρμόδιος Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, ο κ. Απόστολος Φωτιάδης είχε διατάξει την αναπομπή όλου του φακέλου και είχε ανακαλέσει τις εγκριτικές πράξεις και του 1998 και του 2002.
Το αίτημα που προέβαλε ο Συνασπισμός με την ερώτηση του κ. Δραγασάκη προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών και τον Υπουργό Πολιτισμού, ο οποίος είναι απολύτως αναρμόδιος για τα θέματα αυτά –είναι αρμόδιος για τα μνημεία μόνο- είχε ήδη ικανοποιηθεί διότι είχε προηγηθεί η αναπομπή όλων των πράξεων. Ξέρετε γιατί; Γιατί υπεύθυνα οι δικηγορικοί σύλλογοι της περιοχής, ο Δικηγορικός Σύλλογος Ξάνθης και ο Δικηγορικός Σύλλογος Ροδόπης επισκέφτηκαν τον τότε Υπουργό του ΠΑ.ΣΟ.Κ και του παρέδωσαν στοιχεία τα οποία τον οδήγησαν σε νέα κρίση και έτσι πήγε η υπόθεση στα δικαστήρια. Αλλά δυστυχώς η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας εγκατέλειψε τη δικαστική οδό και επέλεξε την αδιαφανή οδό της διοικητικής ρύθμισης του συμβιβασμού και της ανταλλαγής. Και ως Υπουργός Πολιτισμού απαντώ τότε λέγοντας ότι είναι κηρυγμένος αρχαιολογικός χώρος η περιοχή, ότι ο αρχαιολογικός νόμος του 2002 προβλέπει τα της κυριότητας επί μνημείων, άρα υπάρχει πρόβλημα και κυριότητας του δημοσίου στα μνημεία, τα οποία με ευγενικό τρόπο παραθέτω, γιατί δεν ήθελα να προκαταλάβω το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών στο οποίο κοινοποιείται η απάντησή μου και το ίδιο Υπουργείο σπεύδει και αναπέμπει και ανακαλεί. Και επιπλέον λέω ότι η Εφορία κατέθεσε στο δικαστήριο και η κατάθεση του εκπροσώπου της Εφορίας Αρχαιοτήτων με βάση τις οδηγίες της πολιτικής ηγεσίας, ήταν αυτή που θωράκισε τα συμφέροντα του ελληνικού δημοσίου.
Η πρόταση είναι τώρα να κάνουμε εξεταστική επιτροπή για την περίοδο 1995-2008; Δηλαδή στις ελληνικές καλένδες; Αυτή είναι η πρόταση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.; Πολύ ριζοσπαστική και πολύ αποτελεσματική!
Η δική μας πρόταση, όπως τη διατύπωσα ήδη από χθες, είναι η ακόλουθη: Με άμεση νομοθετική ρύθμιση να ακυρωθούν οι διοικητικές πράξεις και οι σχετικές συμβάσεις και αν θέλει η Μονή να διεκδικήσει, να πάει στα δικαστήρια και να διεκδικήσει. Το ελληνικό δημόσιο να προστατεύσει την περιουσία του, την έννομη τάξη και βεβαίως να προστατεύσει και το κύρος του Αγίου Όρους, το οποίο δεν μπορεί να εμφανίζεται ως επιχειρηματίας, αλλά πρέπει να εμφανιστεί με το πνευματικό και ηθικό πρόσωπό του και με την ιστορική του διαδρομή και αξία.
Θέλει ο κ. Αλαβάνος και εξεταστική επιτροπή;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ολοκληρώστε, κύριε Βενιζέλο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Θα κάνουμε και εξεταστική επιτροπή. Ξέρετε πόσο μακρύς είναι ο κατάλογος των εξεταστικών επιτροπών; Πολύ μακρύς δυστυχώς, γιατί αυτό σημαίνει μια συζήτηση στην Ολομέλεια και απόρριψη από την Πλειοψηφία, την οριακή της Νέας Δημοκρατίας, δηλαδή να ‘χαμε να λέγαμε.
Ο κ. Καραμανλής ας απαλλαγεί από τον Υπουργό του της Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής που δυστυχώς συνιστά αυτή τη στιγμή πολύ μεγάλο βάρος. Ας εγκαταλείψει την αλαζονεία που τον οδηγεί σε τύφλωση, που τον οδηγεί ουσιαστικά σ’ έναν πολιτικό κατήφορο και ας επέμβει στο τελευταίο από τα μεγάλα σκάνδαλα που είναι το ζήτημα του Βατοπεδίου.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κυρία Πρόεδρε, το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Το λόγο έχει ζητήσει ο Υπουργός…
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κυρία Πρόεδρε, καταθέτω για τα Πρακτικά, πέρα από την απάντησή μου, την οποία καλό είναι να διαβάσει πριν καταθέσει ο κ. Αλαβάνος και το έγγραφο του Υφυπουργού τότε κ. Φωτιάδη για την ανάκληση των πράξεων. Και παρακαλώ εδώ τις υπηρεσίες να βγάλουν και ένα αντίγραφο για τους Αρχηγούς των κομμάτων και τους Κοινοβουλευτικούς Εκπροσώπους.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ευάγγελος Βενιζέλος καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κυρία Πρόεδρε, εγώ σε καμμία περίπτωση δεν θέλω να υπεισέλθω στους οικογενειακούς καυγάδες του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και του Συνασπισμού!
Θα ήθελα απλώς να επισημάνω για μια ακόμη φορά τον ανοίκειο και προσβλητικό τόνο του Αρχηγού του Συνασπισμού. Μπορεί στη Βουλή να μιλάμε με επιχειρήματα πολιτικά.
Οι προσωπικές επιθέσεις δεν έχουν καμμία θέση, κύριε Αλαβάνο –σας το έχω πει και άλλη φορά- ούτε στους Υπουργούς, ούτε στον Πρωθυπουργό της χώρας. Και θα το έλεγα και για τον κ. Βενιζέλο μετά την τελευταία του παρέμβαση.
Ήδη από χθες τοποθετήθηκα. Το τελευταίο θέμα με τη Μονή Βατοπεδίου είναι στη δικαιοσύνη. Περιμένουμε την εξέταση που θα κάνει η δικαιοσύνη για να δούμε πώς θα κινηθεί το δημόσιο ακριβώς για να προστατεύσει τα συμφέροντά του με βάση και τους κανόνες, όπως θα τους ερμηνεύσει η δικαιοσύνη.
Δεν έχουμε τίποτα προσωπικό σ’ αυτήν την υπόθεση. Οι αρμόδιοι Υφυπουργοί χειρίστηκαν αυτά τα θέματα και επί κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ. και επί Κυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας. Και το αναφέρω, επειδή μου κάνατε μια επίθεση περί προσωπικής ευθύνης. Στο ζήτημα αυτό κινήθηκαν με βάση γνωμοδοτήσεις του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Αυτό είναι το οποίο διερευνάται και αυτό βεβαίως θα κριθεί από τη δικαιοσύνη και κατόπιν η Κυβέρνηση θα κάνει ό,τι χρειάζεται, το είπα και χθες, για να προστατεύσει το δημόσιο συμφέρον.
Για το υποκριτικό ενδιαφέρον του κ. Αλαβάνου για τη γενιά των 700 ευρώ, ήθελα να πω ότι σε καμμία περίπτωση η Κυβέρνηση με τις πρωτοβουλίες που παίρνει εδώ με τα φορολογικά, δεν πλήττει αυτή τη γενιά, ούτε νομιμοποιεί σε καμμία περίπτωση το απαράδεκτο καθεστώς των συμβάσεων έργου, που υποκρύπτουν συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο προβλέπεται περιορισμένης διάρκειας εφαρμογή του αφορολογήτου για τις συγκεκριμένες τύπου συμβάσεις. Ακριβώς για να μην υπάρχουν κίνητρα ούτε από την πλευρά των εργαζομένων, ούτε από την πλευρά των εργοδοτών να συνεχίζεται αυτό το απαράδεκτο καθεστώς για κάποιον ο οποίος έστω για τρία χρόνια για να εισέλθει στην αγορά εργασίας δούλεψε με μια σύμβαση έργου ή έστω για έξι χρόνια, όπως προβλέπει το νομοσχέδιο. Γιατί όλοι το καταδικάζουμε αυτό το καθεστώς. Κανείς δεν έχει το προνόμιο εδώ της κοινωνικής ευαισθησίας. Θα πρέπει να δώσουμε τα κίνητρα και στους εργοδότες και στους εργαζομένους να αφήσουν αυτό το καθεστώς και να πάνε στη νόμιμη και κανονική σχέση, που είναι η σχέση εξαρτημένης εργασίας. Και για τους μισθωτούς όπως ξέρετε, το αφορολόγητο είναι 12.000 ευρώ.
Εμείς δεν θέλουμε να διατηρήσουμε επ’ άπειρον αυτό το καθεστώς γι’ αυτό και μπήκε αυτό το ηλικιακό όριο. Βεβαίως, η πολιτική και ειδικά η φορολογική πολιτική δεν είναι τριγωνομετρία. Με κοινωνικές πραγματικότητες αναγκαζόμαστε να έρθουμε σε επαφή και να προσπαθήσουμε να λύσουμε κοινωνικά προβλήματα. Αυτό που κάνουμε είναι μια λύση, η οποία έχει να κάνει με το να προστατεύσουμε βεβαίως τους νέους που δεν έχουν άλλο τρόπο πιθανώς να μπουν στην αγορά εργασίας στην αρχή, αλλά από την άλλη μεριά να δώσουμε κίνητρα ώστε η συνέχιση της εργασιακής τους σταδιοδρομίας να είναι με τις κανονικές σχέσεις, δηλαδή με τις σχέσεις εξαρτημένης εργασίας. Εάν κάναμε το αντίθετο, εάν επ’ άπειρον αφήναμε να υπάρχει κίνητρο για σχέσεις έργου που να υποκρύπτουν σχέσεις εξαρτημένης εργασίας, τότε θα μπορούσατε να μας κατηγορήσετε όχι τώρα. Δίνουμε μια λύση η οποία είναι λύση που δείχνει κοινωνική ευαισθησία, δείχνει ενδιαφέρον για τους νέους, για την απασχόλησή τους αλλά σε καμμιά περίπτωση δεν πρέπει να επιτρέψουμε να διαιωνίζονται αυτές οι απαράδεκτες καταστάσεις.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει για δύο λεπτά με τη σύμφωνη γνώμη του κ. Καρατζαφέρη, ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ο κ. Αλαβάνος.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Να ευχαριστήσω πολύ τον κ. Καρατζαφέρη.
Να πω στον Υπουργό ότι δεν δικαιολογούνται τα αδικαιολόγητα. Και ξαναλέω αυτό ότι δεν μπορεί να επιλέγετε τους νέους και τις νέες οι οποίοι και οι οποίες έχουν περάσει μια βασανιστική διαδικασία για να μπουν στην αγορά εργασίας, όσοι έχουν μπει, ως «αγελάδες» για φόρους. Και την ίδια στιγμή να βλέπουμε το κεντρικό σημείο του νομοσχεδίου σας να είναι η μείωση των φόρων στις ανώνυμες εταιρείες με προοπτική το 2014 από το 25% στο 20%. Δεν ξεπλένεστε με τίποτα! Οι τοποθετήσεις που γίνονται από μένα έχουν σχέση με τις πολιτικές πράξεις και πολιτικές ενέργειές σας.
Δεύτερον, μια πολύ σύντομη απάντηση στον κ. Βενιζέλο. Αναφέρατε διάφορα περί δημοσκοπήσεων κ.λπ. Θέλω να σας πω ότι δεν μπορεί καμμία σκοπιμότητα ακόμη και πώς θα το πάρει ο άλλος –και δεν έχουμε συνηθίσει εμείς να λειτουργούμε με σκοπιμότητες- να μας εμποδίσει από τη διαφάνεια. Και εξεπλάγην που άκουσα από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. που έχει κάνει προτάσεις για δεκάδες εξεταστικές επιτροπές, να λέει ότι οι εξεταστικές επιτροπές είναι για πλάκα. Και εξεπλάγην να αναφέρεστε σε μια επιστολή του τότε Υφυπουργού Οικονομικών, αν δεν κάνω λάθος του κ. Φλωρίδη, που αναπέμπει για γνωμοδότηση πάλι την υπόθεση αυτή τη στιγμή που θα μπορούσε απλούστατα να αλλάξει την απόφαση του δημοσίου σε σχέση με τη διεκδίκηση ή όχι, με απλούστατο τρόπο, με συνέπεια, σ’ έναν «ασημένιο δίσκο» να δώσετε στη Νέα Δημοκρατία την εγκατάλειψη της κυριότητας των δημοσίων αυτών εκτάσεων και να προχωρήσει στις ανταλλάξιμες περιουσίες.
Πέρα από αυτό η απάντηση που πήρε ο Γιάννης Δραγασάκης από εσάς ήταν δύο μήνες μετά την κίνηση του κ. Φλωρίδη. Δεν κάνει καμμία μνεία στην κίνηση του κ. Φλωρίδη και βέβαια ένα μήνα μετά την πρωτοβουλία αυτή του κ. Φλωρίδη έχουμε την επιστολή απόγνωσης προς εσάς προσωπικά της 12ης Εφορίας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων για την κυριότητα του δημοσίου την οποία εσείς χαρακτηρίσατε ως «επιστημονικές απόψεις της 12ης Εφορίας».
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Να απαντήσω και εγώ, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Το λόγο έχει ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Αλογοσκούφης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Νομίζω ότι και με τη δεύτερη παρέμβασή του ο αξιότιμος Αρχηγός της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού προσπαθεί να παραπλανήσει του Έλληνες πολίτες. Με το σχέδιο νόμου που συζητάμε απαλλάσσονται από το 10%, για το πρώτο κλιμάκιο εισοδήματος, οι νέοι εργαζόμενοι είτε έχουν συμβάσεις έργου είτε έχουν συμβάσεις εργασίας. Δεν τίθεται, λοιπόν, κανένα θέμα φορολόγησης της γενιάς των 700 ευρώ. Και η προσπάθεια που κάνει η ηγεσία του Συνασπισμού προς αυτήν την κατεύθυνση είναι μια προσπάθεια που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την πραγματικότητα διότι οι νέοι ακριβώς απαλλάσσονται από το 10%.
Δεύτερον, προσπάθησε να εμφανίσει ότι δήθεν φορολογούνται οι ελεύθεροι επαγγελματίες και μένουν στο απυρόβλητο τα κέρδη των επιχειρήσεων. Μα, με το ίδιο νομοσχέδιο που συζητούμε, επιβάλλεται για πρώτη φορά φόρος 10% στα μερίσματα των επιχειρήσεων όλων αυτών των ανωνύμων εταιρειών.
Οι μειώσεις των φορολογικών συντελεστών προβλέπονται για όλες τις κατηγορίες φορολογουμένων, είτε είναι ελεύθεροι επαγγελματίες είτε είναι μισθωτοί και συνταξιούχοι είτε είναι νομικά πρόσωπα. Είναι οι μελλοντικές μειώσεις, γιατί εμείς πιστεύουμε ότι οι φορολογικοί συντελεστές πρέπει να είναι χαμηλοί, αλλά να πληρώνονται οι φόροι από όλους κατά το ποσοστό που τους αναλογεί.
Αμφισβητεί ο Πρόεδρος του Συνασπισμού ότι υπάρχει φοροδιαφυγή στη χώρα; Αμφισβητεί ότι το 50% των εσόδων από το φόρο εισοδήματος προέρχεται από μισθωτούς και συνταξιούχους και μόλις το 15% από ελεύθερους επαγγελματίες και επιτηδευματίες; Θέλει να διατηρηθεί αυτή η απαράδεκτη κατάσταση, να φέρουν το κύριο βάρος των φορολογικών βαρών οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι; Αν αυτή είναι η επιδίωξή τους, ας μας το πει. Μην προσπαθεί, όμως, να ψαρεύει σε θολά νερά. Οι νέοι ξέρουν πολύ καλά ότι απαλλάσσονται από το 10%, με βάση το σχέδιο νόμου που έχει φέρει η Κυβέρνηση, και ξέρουν πολύ καλά οι ελεύθεροι επαγγελματίες ότι θα υπάρξουν και άλλα μέτρα για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής -και καλό είναι να το ξέρουν- διότι η φοροδιαφυγή είναι ένα απαράδεκτο φαινόμενο, ένα φαινόμενο που προσβάλλει την κοινωνία μας, ένα φαινόμενο που κάνει το φορολογικό μας σύστημα άδικο και αυτή η Κυβέρνηση έχει σκοπό να αντιμετωπίσει τα κακώς κείμενα.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ( Βέρα Νικολαΐδου): Κι εγώ σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και Αρχηγός του ΛΑ.Ο.Σ. κ. Γεώργιος Καρατζαφέρης. Μετά θα ακολουθήσουν οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Και μια και ο λόγος είναι για το Άγιο Όρος, νομίζω ότι ισχύει το Ευαγγελικό: «και οι έσχατοι έσονται πρώτοι». Κάποια στιγμή πρέπει να δούμε, κυρία Πρόεδρε, τον Κανονισμό. Έχω ζητήσει το λόγο από τις 11.30΄ κι έχουμε φθάσει στις 14.30΄.
Κύριε Υπουργέ, όταν ένας Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών βάζει φόρους και συνεχίζει να βάζει φόρους και επαναλαμβάνει να βάζει φόρους, ομολογεί ότι το κράτος είναι φτωχό. Δεν μπορεί να υπάρχει ένα πλούσιο κράτος και να βάζει φόρους. Δεν είναι μαζοχιστής κανένας Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών και δεν νομίζω ότι εσείς θέλετε να είστε η εξαίρεση.
Οι πολίτες αυτής της χώρας είναι φτωχοί. Ρωτήστε τον οποιοδήποτε θέλετε. Πάρτε δέκα ονόματα από το «Χρυσό Οδηγό» στην τύχη και θα δείτε. Το βλέπετε εξάλλου από τις «διαδηλώσεις αγάπης» που γίνονται στη Δ.Ε.Θ., στην Αθήνα και παντού. Έχουμε, λοιπόν, φτωχό κράτος, φτωχούς πολίτες και πλούσιους Υπουργούς. Και αυτή είναι μία πραγματικότητα. Έγινε πολλή συζήτηση γι’ αυτήν τη γενιά των 10.500 ευρώ το χρόνο, που είναι τα παιδιά των 600 και 700 ευρώ. Όταν, λοιπόν, κάποιος κερδίζει 10.000 ευρώ το χρόνο -και συνήθως ο κάθε Έλληνας δουλεύει τριάντα χρόνια, γιατί έτσι έχει η πραγματικότητα- σε τριάντα χρόνια, κυρίες και κύριοι, κερδίζει 300.000 ευρώ. Τόσα κερδίζει. Όταν κερδίζει 10.000 ευρώ το χρόνο, κερδίζει σε τριάντα χρόνια 300.000 ευρώ, όσα εισέπραξε, κύριε Υπουργέ, η κ. Πελέκη με ένα συμβόλαιο του Αγίου Όρους, της Μονής Βατοπεδίου. Εδώ σας έχω το υπ’ αριθμόν 2875 συμβόλαιο της 13 Ιουλίου 2007 της κ. Πελέκη -γιατί κι εσείς εμμέσως πλην σαφώς έχετε μία ευθύνη εδώ και θα σας την αποδείξω- μεταξύ της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπεδίου Αγίου Όρους και του Ελληνικού Δημοσίου, του ανθρώπου που εσείς ορίσατε να αντιπροσωπεύει το ελληνικό κράτος. Και εκεί είναι η δική σας ευθύνη, γιατί εσείς βάλατε τον κ. Γράτσιο σ’ αυτήν τη θέση και ο κ. Γράτσιος υποχρεούτο, εφόσον τον βάλατε σ’ αυτήν τη θέση με δική σας απόφαση και δική σας υπογραφή, η οποία μνημονεύεται στο συμβόλαιο, τουλάχιστον να σας ενημερώσει, να σας πει: «αυτό πάω να κάνω, αυτό το team πάω να κάνω». Δεν μπορεί να μην ενημερώνεται ο Υπουργός από τον υπάλληλο που αυτός διορίζει με τη δική του υπογραφή, είναι άκομψο. Άρα, λοιπόν, ξέρατε και συναινέσατε, κύριε Υπουργέ, ή τουλάχιστον δεν το εμποδίσατε.
Η κ. Πελέκη στην τελευταία σελίδα του συμβολαίου ΅γράφει τα εξής: «Με βάση όλα τα ανωτέρω συντάχθηκε το συμβόλαιο αυτό σε 66 φύλλα, με το οποίο με δώδεκα αντίγραφα… κλπ… και εισέπραξα γι’ αυτό το συμβόλαιο 300.000 ευρώ». Και βγαίνει ο έτερος Καππαδόκης, ο κ. Διονύσιος Πελέκης, ο οποίος συμπράττει στο συμβόλαιο ως δικηγόρος της Μονής, και λέει προχθές στα κανάλια: «ότι δεν πήρε ούτε ένα ευρώ η κόρη μου».
Τριακόσιες χιλιάδες ευρώ. Είστε υπερήφανοι; Είστε υπερήφανοι κι εσείς και ο Πρωθυπουργός, που κάλυψε και τον κ. Βουλγαράκη και την κυρία Πελέκη προχθές; Είσαστε περήφανοι; Τριακόσιες χιλιάδες ευρώ. Εδώ είναι το συμβόλαιο. Γράφει, εισέπραξα.
Ακούστε, να διαπιστώσετε κύριε Υπουργέ, πρώτα-πρώτα γιατί έχετε ευθύνη. Γιατί συμμετείχε στην υπογραφή του συμβολαίου, όπως σας είπα, ο κ. Γκράτσιος, ο οποίος ορίστηκε από εσάς με την απόφαση της 19ης Οκτωβρίου 2006, η οποία δημοσιεύθηκε στο Φ.Ε.Κ. 55/27-10-2006. Τον βάλατε εσείς. Αυτός ο οποίος υπέγραψε το συμβόλαιο της κ. Πελέκη μεταξύ του Αγίου Όρους και της Κτηματικής Υπηρεσίας του Δημοσίου είναι ο άνθρωπος που διορίσατε εσείς. Έρχεται, λοιπόν, και λέει μέσα, για να δείτε τι φτιάχνουν μέσα στα συμβόλαια, τι κομπίνα: «Το υπό του δημοσίου δια της Κτηματικής Εταιρείας του δημοσίου μεταβιβαζόμενο ακίνητο έχει ανεγερθεί νομίμως βάσει της ανωτέρω μνημονευθείσης οικοδομικής αδείας, η δε Ιερά Μονή επιφυλάσσεται κάθε δικαιώματός της να ζητήσει αρμοδίως και νομίμως τη μεταβολή της χρήσεως». Αυτό έχει μπει και στο συμβόλαιο για να δέσει τη δουλειά, ότι αύριο το πρωί θα αλλάξουμε και τη χρήση του. Αυτή είναι Ιερά Μονή;
Και εν πάση περιπτώσει, για να διορθώσω λίγο τον αξιότιμο Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., δεν είναι όλο το Άγιο Όρος έτσι, κύριε Πρόεδρε, υπήρξε ένας ηγούμενος. Και εκεί να εστιάσουμε, όπου εκεί εστίασε και ο Αρχιεπίσκοπος της Κύπρου, ο κ. Χρυσόστομος, ο οποίος του έδωσε να καταλάβει. Αυτός είναι, δεν είναι όλο το Άγιο Όρος, μην ισοπεδώσουμε όλο το Άγιο Όρος.
Εδώ λοιπόν, κύριε Υπουργέ, πρέπει να μας απαντήσετε τι σημαίνει χρηστή διοίκηση. Χρηστή διοίκηση είναι να γίνονται το ένα συμβόλαιο μετά το άλλο; Εδώ σας έχω έναν κατάλογο, να τα καταθέσω αυτά, που γράφει: «Αριθμός Μερίδος της Ιεράς Μονής».
Ακούστε να γελάσετε. Τι να γελάσετε δηλαδή, να κλάψετε!
Ημερομηνία μεταγραφής 4/6, συμβολαιογράφος Πελέκη. Μεταγραφή 4/6 280/12-2007, κυρία Πελέκη, το επόμενο Πελέκη, το επόμενο Πελέκη, το επόμενο Πελέκη, το επόμενο Πελέκη, το επόμενο Πελέκη, το επόμενο Πελέκη! Αυτή δεν είναι συμβολαιογράφος, είναι «αστροπελέκι» στην Κυβέρνησή σας, κύριε Υπουργέ, αστροπελέκι στο κεφάλι σας είναι!
(Χειροκροτήματα από την Πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
Το ένα πίσω από το άλλο! Είκοσι συμβόλαια! Εδώ είναι. Δηλαδή από όλους τους συμβολαιογράφους της Ελλάδος μόνο η κ. Πελέκη υπάρχει και δεν ντρέπεστε;
Καταλαβαίνω την ανάγκη που έχετε και καταλαβαίνω και τον αξιότιμο γνωστό δημοσιογράφο κ. Παναγιωτόπουλο, να προσπαθεί να περιφρουρήσει το κύρος του Πρωθυπουργού κι εσείς το ίδιο. Είναι η γραμμή σας. Ένα κύρος, όμως, το οποίο έριξε στον Καιάδα μόνος του την Κυριακή. Θα μπορούσε την Κυριακή να διασωθεί και να πει, μακράν από όλους αυτούς, πήγε όμως και έγινε ένα. Εφόσον η επιλογή του ήταν να γίνει ένα, θα τα ακούσει! Και θα ακούσει, λοιπόν, ότι ο άνθρωπος τον οποίο καλύπτει και η οικογένειά του πράγματι τρώνε από όλες τις πάντες στο δημόσιο. Τώρα εάν πέρα από αυτά τα στοιχεία που καταδεικνύουν το τι κάνει η οικογένεια Πελέκη, η οικογένεια Βουλγαράκη στο ελληνικό δημόσιο, σας ικανοποιεί να κάνουμε συζήτηση δύο μέρες για τον φουκαρά των 600 και των 700 ευρώ και αν θα πρέπει να δουλεύει ή όχι με το απλό χαρτί, το δελτίο παροχής υπηρεσιών χωρίς ασφάλιση και την ίδια ώρα ο κ. Βουλγαράκης να εμφανίζεται στις εφημερίδες στο κότερό του, εν πάση περιπτώσει αυτό δεν νομίζω ότι είναι κομψό!
Και δεν είχαμε μάθει έτσι τη βάση της Νέας Δημοκρατίας, κύριε Παναγιωτόπουλε, όταν υπηρετούσα εγώ τη Νέα Δημοκρατία! Τη διαλύσατε τη βάση της Νέας Δημοκρατίας! Γιατί ενοχλείται και πονάει η βάση της Νέας Δημοκρατίας με αυτά τα καμώματα!
Και ποια είναι η αλήθεια, κύριε Υπουργέ; Δεν την ξέρετε; Που ζούσε, ποιο ήταν το επίπεδο ζωής του κ. Ρουσόπουλου; Έμενε σ’ ένα διαμέρισμα στην Καισαριανή. Μπόρεσε όμως και ξέφυγε. Ξέφυγαν όλοι οι Έλληνες; Ξέφυγαν οι περισσότεροι Έλληνες, ή όλοι βούλιαξαν και σήμερα να είναι ο κ. Ρουσόπουλος Υπουργός με τα περισσότερα και με τα πιο χλιδάτα ακίνητα; Κάποια δε εξ αυτών, κύριε Υπουργέ, θα έλεγα και πάλι με άκομψο τρόπο, αγορασμένα από κατασκευάστριες εταιρείες που παίρνουν έργα από το δημόσιο. Τώρα, αν αυτό είναι πολιτικά κομψό, να το στηρίξετε, αλλά πολύ φοβάμαι ότι δεν είναι πολιτικά κομψό.
Έρχεται ο κύριος Πρωθυπουργός και στηρίζει το Ρουσόπουλο και στηρίζει και την κ. Ζαχαρέα. Απευθύνομαι πάλι στο δημοσιογράφο Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο επειδή θα ακολουθήσει και θα μιλήσει μετά. Το ξέρετε πάρα πολύ καλά. Εγώ δεν μπαίνω σ’ αυτά που ακούγονται στο Κολωνάκι, «ο κύριος Ζαχαρέας» για τον κύριο Πρωθυπουργό. Σ’ αυτήν την αγυρτεία εγώ δεν θα πάω. Είναι ο κύριος Καραμανλής και όχι ο «κύριος Ζαχαρέας». Αυτά τα οποία ακούγονται στα ραδιόφωνα δεν μπορούμε να τα υιοθετούμε.
Κύριε Κοινοβουλευτικέ Εκπρόσωπε, ξέρετε πολύ καλά από συνεντεύξεις Τύπου. Είπε ο κ. Βερύκιος, δημοσιογράφος ο οποίος δεν ανήκει στο Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό, ότι οι δέκα πρώτες ερωτήσεις οι οποίες έφτιαξαν και το ύφος της ημέρας ήταν από δημοσιογράφους υπαλλήλους της Κυβερνήσεως. Έχετε δει ποιοι είναι; Θέλετε να δούμε λοιπόν τι σχέση έχουν με το δημόσιο αυτοί οι οποίοι έκαναν τις ερωτήσεις για τις οποίες ο κύριος Καραμανλής μετά, όταν αδέσμευτοι και ελεύθεροι δημοσιογράφοι επαναλάμβαναν το ερώτημα, είπε: «έχω καλυφθεί»; Ήταν δημοσιογράφοι τους οποίους έχετε βάλει σε γραφεία Τύπου, δηλαδή ελεγχόμενοι από σας. Άρα, λοιπόν, αυτό είναι απάτη απέναντι στον ελληνικό λαό, όταν ο ελληνικός λαός πιστεύει ότι γίνεται μία αντικειμενική συνέντευξη και γίνεται μία συνέντευξη η οποία ξεκινάει με εκείνους που πληρώνονται ευθέως από την Κυβέρνηση του κ. Καραμανλή, δηλαδή μεταφορικά με άλλα λόγια είναι υπάλληλοι του κ. Καραμανλή.
Άρα, λοιπόν, τι συμπέρασμα να βγάλει ο ελληνικός λαός; Έρχεται ο κύριος Πρωθυπουργός ανάμεσα σε φόβο και σε έπαρση και λέει: «Είμαι πολύ μικρός για να βγω σε πρόωρη σύνταξη». Γέλαγε μάλιστα με το γνωστό του τρόπο. Ο ίδιος δεν βγαίνει σε πρόωρη σύνταξη αλλά βγάζει τα παιδιά της Ολυμπιακής, του Ο.Σ.Ε., της Δ.Ε.Η., του Ο.Τ.Ε.. Τους εξαναγκάζει σε εθελουσία έξοδο. Αυτή είναι η πραγματικότητα και ας καταλάβει, λοιπόν, ο κύριος Πρωθυπουργός ότι ο εργοδότης σε βγάζει στη σύνταξη και ο «εργοδότης» όλων των πολιτικών είναι ο ελληνικός λαός και αυτό ας το θυμάται καλά ο κ. Καραμανλής οσάκις απευθύνεται στον ελληνικό λαό.
Επειδή, λοιπόν, ζούμε σε μία εποχή όπου ο λαός πένεται χειρότερα από κάθε άλλη εποχή και η Κυβέρνηση επαίρεται, βγήκε ο κύριος Πρωθυπουργός και είπε για τους δημοσιογράφους και για τον Τύπο: «Μεγαλώσατε το σκάνδαλο Ζαχόπουλου». Ερωτήθη: Έξι μήνες μετά υπάρχει πολιτικό, υπάρχει οικονομικό σκάνδαλο; Συμφωνώ με τον Πρωθυπουργό. Δεν υπάρχει πολιτικό, δεν υπάρχει οικονομικό σκάνδαλο. Τότε γιατί τον «σπρώξατε» από το μπαλκόνι, κύριε Υπουργέ; Γιατί ο Πρωθυπουργός «έσπρωξε» το Ζαχόπουλο από το μπαλκόνι εάν δεν υπάρχει σκάνδαλο; Γιατί ο Ζαχόπουλος «έφυγε» από το μπαλκόνι ευθύς ως ο κ. Αγγέλου του είπε: «διαταγή του Πρωθυπουργού να σηκωθείς να φύγεις από κει μέσα γιατί μας έμπλεξες»; Μπήκε στο «Ερρίκος Ντυνάν» με πρόβλημα καρδιάς, βγήκε και βούτηξε. Εάν, λοιπόν, δεν υπήρχε πολιτικό και οικονομικό πρόβλημα, γιατί ο Πρωθυπουργός έδιωξε κακήν κακώς και άνευ ακροάσεως τον κ. Ζαχόπουλο; Αυτό δεν μας το είπε. Είπε ότι δεν υπάρχει πολιτικό και οικονομικό σκάνδαλο. Τότε γιατί τον «άδειασε» με τον τρόπο που τον «άδειασε» για να τον οδηγήσει στο μπαλκόνι;
Αυτές είναι μερικές αλήθειες οι οποίες δυστυχώς δεν φθάνουν στον ελληνικό λαό γιατί, όπως έχω ξαναπεί σ’ αυτήν την Αίθουσα, δυστυχώς κάποιοι από μας –εννοώ τους δημοσιογράφους- ενώ θα έπρεπε να είμαστε αδέσμευτοι και ακηδεμόνευτοι, έχουμε επιτρέψει να είμαστε σε τρία και σε τέσσερα γραφεία Τύπου Υπουργείων και εκείνος ο δημοσιογράφος ο οποίος έχει εξασφαλίσει μ’ αυτόν τον τρόπο δέκα και δεκαπέντε χιλιάδες το μήνα αντιλαμβάνεστε ότι δεν τα κλωτσάει. Αυτό είναι έγκλημα κατά της δημοκρατίας. Όταν, λοιπόν, δεν έχουμε την ευθεία ενημέρωση του ελληνικού λαού αλλά έχουμε την τεθλασμένη μέσα από αργυρώνητες γραφίδες και μικρόφωνα, τότε παραποιούμε την ενημέρωση και ασελγούμε στη δημοκρατία. Αυτή είναι η πραγματικότητα, μια πραγματικότητα για την οποία θα ντρέπεστε σε λίγο καιρό.
Είμαι ο νεότερος πολιτικός Αρχηγός και δεν μου επιτρέπεται να δώσω μαθήματα σε κανέναν, αλλά έχω μια εικόνα. Βλέπαμε να έχει πέσει το θύμα κτυπημένο από τη Νέα Δημοκρατία και αντί να πάμε εμείς όλοι οι άλλοι να σώσουμε το θύμα περιμένουμε πότε το θύμα θα γίνει πτώμα για να πάμε εμείς να κατασπαράξουμε τις σάρκες του θύματος που λέγεται εκλογικό σώμα. Και επειδή φοβόμαστε το μεγαλύτερο από τα κοράκια -το ΠΑ.ΣΟ.Κ.- ριχνόμαστε στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. να προλάβουμε εμείς. Το θέμα είναι να σώσουμε κύριοι το θύμα από τα χέρια της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. Δεν είναι να σκίσουμε τις σάρκες αυτού του πτώματος.
Δεν καταλαβαίνω αυτή τη δικαιολογία -την οποία άκουσα πολλές φορές σ’ αυτή την Αίθουσα- ότι φταίει το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έφταιγε το 2004 άντε και το 2005. Στο 2009 που πάμε φταίει το ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Πόσα χρόνια θέλετε να δικαιολογήσετε αυτή την κατάσταση. Πόσα χρόνια θέλετε να φταίει το ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Μέχρι το 2015; Σαφώς το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν έκανε την καλύτερη των διοικήσεων, δεν είχε την καλύτερη συμπεριφορά και γι’ αυτό έχει χάσει σε πέντε εκλογικές αναμετρήσεις. Μέχρι πότε όμως;
Και τώρα έχουμε βρει και το καινούριο. Είναι ξενόφερτη η οικονομική κρίση. Και έτσι, λοιπόν, βρήκαμε άλλοθι. Αν ήταν έτσι τα πράγματα και ήταν τέτοια η οικονομική κατάσταση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., που δεν ήταν βεβαίως ρόδινη και βεβαίως και από εκεί είχε συνηθίσει ο ελληνικός λαός τα σκάνδαλα -σας θυμίζω ότι στην ουσία έχασε τις εκλογές από το σκάνδαλο Στέγκου- τότε έπρεπε να βάλετε τους φόρους από την πρώτη χρονιά: «παιδιά χάος, δεν υπάρχει τίποτα, τα φάγανε οι άλλοι, τα διαλύσανε». Την πρώτη χρονιά. Ύστερα από πέντε χρόνια βάζετε φόρους γιατί έκαναν εγκλήματα αυτοί πριν από πέντε χρόνια; Δεν στέκει. Δεν αντέχει. Να ομολογήσετε ότι δεν μπορέσατε να τα βάλλετε σε έναν ρυθμό.
Και μου έκανε εντύπωση ότι ξαφνικά, κ. Υπουργέ, αναζητείτε τον κ. Χριστοδουλάκη. Και δείξατε στενοχωρημένος που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν χρησιμοποιεί τον κ. Χριστοδουλάκη. Αυτό καταδεικνύει ότι έχετε μια κοινή αντίληψη για τα οικονομικά πράγματα. Είναι η συνάντηση κάποιας μορφής σοσιαλισμού με κάποια μορφή νεοφιλελευθερισμού.
Εμείς διαφωνούμε και με το ένα και με το άλλο. Είναι και τα δυο παρωχημένα. Ο μεν φιλελευθερισμός δημιουργεί κόντρες και ταξικά προβλήματα, ο δε σοσιαλισμός, όπως εφαρμόστηκε εδώ στον τόπο, ήταν ίση μεταχείριση φτώχειας και ανέχειας. Εμείς προτείνουμε τον πατριωτικό παρεμβατισμό. Πατριωτικός παρεμβατισμός: είναι να λάβει ο κάθε πολίτης την ευθύνη του απέναντι σε όλα αυτά τα οποία συμβαίνουν. Και συμβαίνουν δυστυχώς πολλά.
Κύριε Υπουργέ, αν θέλετε μια επιτάχυνση της οικονομίας την οποία επιβραδύνατε, με τον τρόπο που την επιβραδύνατε, υπάρχει μόνο μια σωτηρία. Μόνο μια σωτηρία. Βάλτε τον κ. Καραμανλή που έχει γνωριμίες στην Ευρώπη να βάλουν την οικονομία μας μέσα στον επιταχυντή! Να μην βάλουν τα πρωτόνια αλλά να «βάλουν» την οικονομία της χώρας. Μόνο έτσι θα πάει μπροστά η οικονομία της Ελλάδος γιατί με σας που έχει μπλέξει θα πάει από το κακό στο χειρότερο.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
(Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, κ. Γεώργιος Καρατζαφέρης, καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Σας ευχαριστώ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Βουλευτής κ. Γεώργιος Κασαπίδης ζητεί ολιγοήμερη άδεια απουσίας στο εξωτερικό. Το Τμήμα εγκρίνει;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Το Τμήμα ενέκρινε την ζητηθείσα άδεια.
Το λόγο έχει ζητήσει ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, κ. Αλογοσκούφης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κυρία Πρόεδρε, με την απάντησή μου δεν ασπάζομαι ούτε το ύφος ούτε το περιεχόμενο, ούτε την πολιτική κουλτούρα την οποία μας επέδειξε εδώ ο Πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ..
Ωστόσο κάποια θέματα είναι προσωπικά. Οι εμπλεκόμενοι δεν είναι παρόντες. Έχουν απαντήσει και πιστεύω ότι έχουν απαντήσει επαρκώς. Και καλό θα ήταν ο κ. Καρατζαφέρης αν έχει να καταγγείλει κάτι για οποιονδήποτε να το κάνει μπροστά του ώστε να πάρει και την απάντηση που του χρειάζεται. Νομίζω ότι είναι άνανδρο να επιτίθεται σε απόντες απ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα με δήθεν στοιχεία. Γιατί γι’ αυτά τα ζητήματα τα οποία έθεσε έχουν δοθεί ικανοποιητικές απαντήσεις και από τον κ. Ρουσόπουλο και από τον κ. Βουλγαράκη.
Για τα πολιτικά ζητήματα, τα λίγα πολιτικά ζητήματα που έθεσε -γιατί φοβάμαι ότι εδώ ήταν η ομιλία του ένα ρεπορτάζ προσωπικών επιθέσεων σε διάφορους πολιτικούς- νομίζω ότι απάντησα πλήρως.
Η Κυβέρνηση αυτή έχει το δικό της πρόγραμμα. Το πρόγραμμα αυτό το έχει θέσει στον ελληνικό λαό και με βάση αυτό το πρόγραμμα πορεύεται. Όλες οι πρωτοβουλίες που αναλαμβάνει είναι πρωτοβουλίες για τις οποίες έχει ευθαρσώς μιλήσει στον ελληνικό λαό και μάλιστα πριν από τις τελευταίες εκλογές.
Εμείς, λοιπόν, προχωρούμε για το μέλλον του τόπου. Κάποιοι άλλοι μπορούν να βυθίζονται στο βούρκο, ο οποίος τους χαρακτηρίζει.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ο κ. Καρατζαφέρης έχει το λόγο για ένα λεπτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Κύριε Υπουργέ, να μάθετε ότι το δικό σας ήθος προσδιορίζει το δικό μας ύφος. Και όσο το ήθος σας είναι αυτό, είναι ήθος πεζοδρομιακό, είναι ήθος cosa nostra, θα έχετε την ανάλογη απάντηση.
Εν πάση περιπτώσει, κύριε Αλογοσκούφη, εγώ δεν έκανα δική σας αναφορά για τη μεζονέτα της Πάρου του κ. Ρουσόπουλου. Και δεν είναι κομψό να παίρνετε από κατασκευάστριες εταιρείες που παίρνουν έργα από το δημόσιο, μεζονέτες. Αυτό είναι το δικό σας ήθος! Προστατέψτε, λοιπόν, την αξιοπρέπειά σας, τον αυτοσεβασμό σας, γιατί θα γίνεστε ρεντίκολο εδώ μέσα. Ξέραμε μέχρι τώρα ότι είναι συλλογική η ευθύνη της Κυβέρνησης. Αποποιείστε της ευθύνης με τους κυρίους Υπουργούς. Και εάν νομίζετε ότι είναι άνανδρο να μιλάει κάποιος στη Βουλή των Ελλήνων, τότε να πηγαίνουμε να μιλάμε στα κανάλια.
Εν πάση περιπτώσει, κύριε Υπουργέ, πείτε, στους ομόλογούς σας, στον κ. Ρουσόπουλο και στον κ. Βουλγαράκη, ότι είμαι έτοιμος οποιαδήποτε ώρα της ημέρας σε οποιοδήποτε κανάλι θέλουν, έστω και με δικούς σας δημοσιογράφους, να κάνουμε μια συζήτηση εφ΄ όλης της ύλης για όλο αυτό το οποίο συμβαίνει σήμερα, γι’ αυτήν την επιδρομή, αυτή την κακουχία εις βάρους του ελληνικού λαού, για να πλουτίζουν οι Υπουργοί σας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Το λόγο έχει ζητήσει ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής κ. Κακλαμάνης.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα και εγώ το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Έχουν προηγηθεί οι άλλοι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι, κύριε Βενιζέλο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Κακλαμάνη, θέλετε το λόγο;
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, τι ώρα θα κλείσουμε τη συζήτηση; Εμένα δεν με πειράζει να μιλήσω και αργότερα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Θα τελειώσουν οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι και έχει μείνει και ένας ομιλητής.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Και ένας εγώ, δύο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Γι’ αυτό σας έδωσα το λόγο, γιατί τον είχατε ζητήσει, εκτός αν …
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρία Πρόεδρε, θα μιλήσω αργότερα. Δεν έχει νόημα να μιλήσω τώρα. Θα μιλήσω μετά την Αξιωματική Αντιπολίτευση, ως είθισται, κατά την κοινοβουλευτική τάξη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Κακλαμάνη, δεν θα μιλήσετε;
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Να μιλήσει ο κ. Βενιζέλος για να του απαντήσει ο κύριος Υπουργός.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Παναγιωτόπουλος.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Θα μιλήσω μετά την Αξιωματική Αντιπολίτευση, κατά τα ειωθότα στην κοινοβουλευτική τάξη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Έχουν ζητήσει όλοι οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι το λόγο.
Κύριε Βενιζέλο, εσείς έχετε εξαντλήσει το χρόνο σας. Εάν θέλετε, να μιλήσετε για ακριβώς δύο λεπτά.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Ο κ. Βενιζέλος δεν θα κάνει αγόρευση. Θα μιλήσει για δύο λεπτά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κατανοητό. Γι’ αυτό ακριβώς του έδωσα το λόγο για δύο λεπτά.
Ορίστε, κύριε Βενιζέλο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κυρία Πρόεδρε, το γεγονός ότι η Νέα Δημοκρατία και ο κ. Καραμανλής προσωπικά έχουν δώσει το δικαίωμα στον κ. Καρατζαφέρη να θέτει τα θέματα όπως τα θέτει, πρέπει να απασχολήσει πολύ σοβαρά και τον κ. Καραμανλή, αλλά και όλο τον ελληνικό λαό που παρακολουθεί αυτό το διάλογο.
Είπε ο κ. Αλογοσκούφης: «Διαχωρίζω τα πολιτικά θέματα από τα θέματα ηθικής τάξης που τέθηκαν». Μα, υπάρχει σοβαρότερο πολιτικό ζήτημα από το ζήτημα του ήθους, της αξιοπιστίας και της εμπιστοσύνης; Μία κυβέρνηση που ασκεί την εξουσία της αγνοώντας την ηθική αμφισβήτηση, είναι μία κυβέρνηση που δεν έχει το δημοκρατικό και πολιτικό δικαίωμα να ασκεί τα καθήκοντά της και να επιβάλλει βάρη στον ελληνικό λαό.
Υπάρχουν, κυρία Πρόεδρε, πολλών μορφών αλαζονείες. Υπάρχει η αλαζονεία λόγω υπερβολικής αυτοπεποίθησης, η οποία είναι επικίνδυνη, γιατί οδηγεί στον αυταρχισμό. Υπάρχει, όμως, και η αλαζονεία λόγω αδυναμίας και αδιεξόδου, η οποία, επίσης, οδηγεί στον αυταρχισμό, γιατί έχει περιέλθει ο αλαζών που χειρίζεται την εξουσία σε απόλυτο και αθεράπευτο αδιέξοδο. Και αυτή είναι η περίπτωση του κ. Καραμανλή.
Θεωρεί ο κ. Αλογοσκούφης ότι απέφυγε το ζήτημα του κ. Βουλγαράκη και του κ. Ρουσόπουλου; Δεν υπάρχει ζήτημα ούτε Βουλγαράκη ούτε Ρουσόπουλου, υπάρχει ζήτημα Καραμανλή, αφ’ ης στιγμής ο Πρωθυπουργός επισήμως καλύπτει τους Υπουργούς του, αναδέχεται πλήρως την πολιτική ευθύνη και αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη με όλα όσα αυτή συνεπάγεται ηθικά, κοινωνικά και εκλογικά. Και αυτό δεσμεύει όλους τους Υπουργούς, γιατί ισχύει η αρχή της κυβερνητικής αλληλεγγύης.
Δεν έχει αντιληφθεί ο κ. Αλογοσκούφης ότι έγινε την Κυριακή στη συνέντευξη του Πρωθυπουργού μία βασική πολιτική επιλογή, τυφλή, πεισματική, αδιέξοδη, λόγω αδυναμίας, γιατί εάν υπήρχε κάτι να ειπωθεί, θα είχε ειπωθεί;
Όμως δεν πρέπει να χάνουμε τη σειρά της προτεραιότητας. Το πρώτο ζήτημα που απασχολεί τον πολίτη είναι η οικονομική του κατάσταση, το εισόδημά του, η ακρίβεια, ο πληθωρισμός, η έλλειψη προοπτικής, το κλίμα ανασφάλειας που επικρατεί στην οικονομία και την κοινωνία. Και όταν έχουμε τέτοια κατάσταση, δεν μπορεί η παρέμβαση της Κυβέρνησης να είναι η επιβολή άδικων, προκλητικών, αντιαναπτυξιακών και αντισυνταγματικών φορολογικών μέτρων.
Η επίθεση στους συμβασιούχους, η επίθεση στους αυτοαπασχολούμενους, η επίθεση στους ελεύθερους επαγγελματίες δεν οδηγεί πουθενά. Οδηγεί απλώς στην αναπαραγωγή των χειρότερων φαινομένων της παραοικονομίας και της φοροδιαφυγής, ενώ γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ότι μόνον εάν υπάρξει ένα διαφανές, λειτουργικό, δίκαιο φορολογικό σύστημα, μπορεί πράγματι τα οικονομικά του κράτους να βοηθήσουν συνολικά στην ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας και στο εισόδημα του πολίτη.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Η Κυβέρνηση εμφανίζεται εδώ χωρίς να σέβεται την πραγματικότητα και χωρίς να σέβεται τον πολίτη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Πρέπει να ολοκληρώσετε.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Μια Κυβέρνηση που δεν μπορεί να κατανοήσει την πραγματικότητα, μια Κυβέρνηση που δεν αντιλαμβάνεται το ηθικό πρόβλημα που υπάρχει, είναι μια Κυβέρνηση η οποία έχει πια διανοητική και πολιτική αδυναμία να ασκεί τα καθήκοντά της.
Γι’ αυτό πρέπει ο τόπος να απαλλαγεί από το βάρος. Πρέπει να απεγκλωβιστεί, να απελευθερωθεί η κοινωνία, πρέπει να εκφραστεί η κοινωνία με την πλειοψηφία της, η οποία πρέπει να μετασχηματιστεί και σε εκλογική και σε κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος τη Νέας Δημοκρατίας κ. Παναγιωτόπουλος.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Η εμμονή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και άλλων κομμάτων της ελάσσονος Αντιπολίτευσης να στοχοποιούν πολιτικά και προσωπικά τον Πρωθυπουργό κ. Κώστα Καραμανλή στη σημερινή συζήτηση προσλαμβάνει πλέον διαστάσεις πολιτικής νεύρωσης. Μιλάμε για πολιτική νεύρωση!
Έφτασαν στο σημείο να μας κατηγορούν γιατί, λέει, υποστηρίζουμε πολιτικά τον Καραμανλή. Μα, υποστηρίζουμε πολιτικά τον Καραμανλή, διότι ο ίδιος ως Πρωθυπουργός και η Κυβέρνησή του αποτελούν τη μόνη συγκροτημένη πρόταση διεξόδου του τόπου από την κρίση.
Τι ακούμε σήμερα, κυρία Πρόεδρε; Ακούμε φωνές, θορύβους, κατηγορίες να εκτοξεύονται με ακραίο τρόπο προς Υπουργούς, προς κάθε λογής πρόσωπα. Συζητούμε όμως για το φορολογικό νομοσχέδιο και δεν έχουμε ακούσει μετά από τόσες ώρες λογοδιάρροια καμμιά πρόταση αξιόπιστη που να συνιστά εναλλακτική λύση διακυβέρνησης.
Απορρίπτετε το σχέδιο νόμου Αλογοσκούφη; Μάλιστα. Πείτε μας, λοιπόν, τι αντιπροτείνετε. Τι αντιπροτείνετε; Ποια είναι η πρότασή σας;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Την έκτακτη εισφορά προτείνουν, κύριε Παναγιωτόπουλε.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τώρα, έγιναν πολλές παρατηρήσεις. Δεν έχω το χρόνο, αλλά θα κάνω δυο-τρεις επισημάνσεις που νομίζω ότι είναι ωφέλιμες.
Βατοπέδιο. Δεν μίλησα γι’ αυτό, δεν μπορώ όμως να το αφήσω απαρατήρητο. Όπως προκύπτει και από το περιεχόμενο του εγγράφου του Εισαγγελέως κ. Σανιδά, ένα έγγραφο με το οποίο δίνει εντολή να διενεργηθεί, κατά τα προβλεπόμενα στη δικονομία, έρευνα από αρμοδίους εισαγγελείς. Οι ρίζες της υπόθεσης του Βατοπεδίου βρίσκονται και πάλι στην εποχή διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Διότι μέχρι τώρα ένα μέρος των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας κανοναρχούσε την κοινή γνώμη ότι πάλι για όλα φταίει η Νέα Δημοκρατία. Οι ρίζες, λοιπόν, της υπόθεσης του Βατοπεδίου – θέλετε να το ονομάσετε σκάνδαλο; Αφήστε να αποφασίσει η Δικαιοσύνη – οι ρίζες αυτού που σύμφωνα με τη λογική σας καταγγέλλετε εσείς, οι εκπρόσωποι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ως σκάνδαλο, βρίσκονται στην εποχή της διακυβέρνησης χώρας από το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Ένα το κρατούμενο.
Και δεύτερο, περιμένω, κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κάποια στιγμή να κάνουν και την αυτοκριτική τους οι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., διότι πριν από λίγες μέρες βομβάρδιζαν σ’ αυτήν την Αίθουσα και εκτός της Αιθούσης τον κ. Σανιδά.
Έλεγαν –εδώ ήταν ο Υπουργός Δικαιοσύνης, ο κ. Χατζηγάκης- ότι η δικαιοσύνη δεν λειτουργεί, ότι η δικαιοσύνη είναι θεραπαινίδα της Νέας Δημοκρατίας και του Κώστα Καραμανλή και των σκοπιμοτήτων δήθεν της Νέας Δημοκρατίας. Τώρα αυτά ξεχάστηκαν. Όταν αποδεικνύεται για μία ακόμα φορά ότι η δικαιοσύνη λειτουργεί σ’ αυτόν τον τόπο, οι εισαγγελείς, οι δικαστές, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. καταπίνει αυτά που έλεγε τότε, έχει επιλεκτική μνήμη και ευαισθησία για τους θεσμούς και τη λειτουργία τους.
Για μία ακόμα φορά αποδεικνύεται ότι η δικαιοσύνη λειτουργεί σ’ αυτόν τον τόπο. Όντως, όπως προκύπτει από το περιεχόμενο του εγγράφου παραγγελίας του Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, του κ. Σανιδά, η υπόθεση Βατοπεδίου είναι μία πολύ σοβαρή υπόθεση. Η κοινή γνώμη πρέπει να μάθει τι ακριβώς έγινε, εάν υπάρχουν αξιόποινες πράξεις, ποιοι τις έκαναν. Σε κάθε περίπτωση, όμως, να είστε βέβαιοι ότι το δημόσιο θα εγγυηθεί το συμφέρον του ελληνικού λαού, την περιουσία του ελληνικού λαού. Η περιουσία του ελληνικού λαού, η περιουσία του δημοσίου δεν πρόκειται σε καμμία περίπτωση να διακυβευτεί, δεν πρόκειται σε καμμία περίπτωση να πάει χαμένη.
Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εγώ θα περιμένω μέχρι την περάτωση αυτής της συζήτησης, δηλαδή αύριο το μεσημέρι, επιτέλους να ακούσω από την πλευρά του ΠΑ.ΣΟ.Κ. μία εναλλακτική πρόταση για τη φορολογική πολιτική και την αντιμετώπιση της κρίσης και της δυσμενούς διεθνούς οικονομικής συγκυρίας που χτύπησε την πόρτα μας. Με προπέτασμα οξύτητας και έντασης, με προσωπικές επιθέσεις, με θορύβους και κραυγές η γύμνια των επιχειρημάτων και των θέσεων δεν πρόκειται να καλυφθεί. Ίσα-ίσα η γύμνια αυτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. γίνεται όλο και περισσότερο πιο κραυγαλέα.
Ευχαριστώ πολύ.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κυρία Πρόεδρε, μία ερώτηση προς εσάς θέλω να κάνω επί της διαδικασίας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Επί της διαδικασίας; Τώρα που κοντεύουμε να ολοκληρώσουμε, κύριε συνάδελφε;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κυρία Πρόεδρε, έχει παραβιαστεί κατάφωρα ο Κανονισμός!
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Θέλω να κάνω μια ερώτηση για κάτι το οποίο απασχολεί τη Βουλή έντονα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ορίστε, κύριε Βενιζέλο, έχετε το λόγο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Η παραγγελία του κ. Σανιδά κοινοποιείται στον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών. Θέλω να σας ρωτήσω ως Προεδρεύουσα του Σώματος, εάν το έγγραφο του κ. Σανιδά κοινοποιείται μαζί με το φάκελο της δικογραφίας στη Βουλή. Γιατί, σύμφωνα με το άρθρο 86 του Συντάγματος, ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου δεν έχει καμμία δικαιοδοσία να αποφανθεί εάν παραπλανήθηκαν ή εάν παραπλάνησαν οι εμπλεκόμενοι Υπουργοί. Αυτό μόνο η Βουλή μπορεί να το κρίνει και να το αποφασίσει, σύμφωνα με το άρθρο 86 του Συντάγματος.
Άρα, όλα όσα ειπώθηκαν πρέπει να τα δούμε και από την αντίστροφη οπτική γωνία. Η παραγγελία του κ. Σανιδά λειτουργεί ως ένας ασθενής, λεπτός θώρακας προστασίας των εμπλεκομένων Υπουργών και όλης της Κυβέρνησης. Αυτός, όμως, ο θώρακας είναι αντίθετος προς το Σύνταγμα. Η Βουλή είναι η μόνη που μπορεί να κρίνει εάν οι Υπουργοί είναι θύτες ή θύματα και παρακαλώ, ως εκ τούτου, εάν δεν έχει κοινοποιηθεί το έγγραφο του κ. Σανιδά στη Βουλή, ο Πρόεδρος της Βουλής να το ζητήσει μαζί με το φάκελο, για να μπορέσει η Βουλή να αξιολογήσει τα θέματα, σύμφωνα με το Σύνταγμα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Προσωπικά, κύριε Βενιζέλο, δεν γνωρίζω, αλλά νομίζω ότι στο θέμα αυτό έχετε πάρει απάντηση από τον Πρόεδρο του Σώματος, στον οποίο μπορείτε να απευθυνθείτε.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Δεν τον ρώτησα.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΕΓΚΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Δεν σας ρώτησε γι’ αυτό, απλώς ήθελε να πει κάτι και το είπε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Νομίζω ότι μπορούμε να κατανοήσουμε όλοι ποιος θέλει να πει τι.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρία Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Επειδή τώρα έχουν ζητήσει το λόγο και πάλι όλοι οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι, σας παρακαλώ, κύριε Παναγιωτόπουλε, με τη σειρά να πάμε και στους υπόλοιπους.
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Κανταρτζής.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, έχω ζητήσει το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Μα, σας έδωσα το λόγο προηγουμένως, αλλά…
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Εγώ ο ίδιος παραχώρησα τη θέση μου, για να μιλήσουν οι άλλοι.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Πρόεδρε, μη δημιουργείτε πρόβλημα. Παραχωρήσατε το λόγο μόνο στο δικό σας Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Όχι, και στους άλλους Εκπροσώπους.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κατανοητό και αυτό. Τώρα ζητάτε το λόγο. Θα σας δώσω το λόγο.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ: Κυρία Πρόεδρε…
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ας μιλήσει ο κύριος Πρόεδρος και θα μιλήσουμε μετά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Το λόγο έχει ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής κ. Απόστολος Κακλαμάνης.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, σας παρακαλώ. Δεν είναι έτσι.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Κανταρτζή, το θέμα που θέλετε να τοποθετηθείτε έχει συνάφεια με το προηγούμενο; Θα σας δώσω το λόγο μετά τον κ. Κακλαμάνη.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ: Εδώ ορισμένοι ζητούν το λόγο, προφασιζόμενοι διαδικαστικά θέματα και μιλούν για άλλο θέμα. Εμείς πότε θα μιλήσουμε;
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Ελάτε, κύριε Κανταρτζή, να μιλήσετε. Σας ρώτησα πιο πριν και μου είπατε ότι μιλήσατε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Κανταρτζή, ζήτησα από τον πρώην Πρόεδρο της Βουλής να δεχθεί να προηγηθούν οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι. Από τη στιγμή που δεν το δέχεται, δικαιούται να μιλήσει.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Θα τον ακούσουμε και θα ακολουθήσουμε, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Θα ακολουθήσετε, ακριβώς.
Μπορείτε να συνεχίσετε, κύριε Πρόεδρε.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Όταν ο θόρυβος σταματήσει και έχω τη δυνατότητα να απαντήσω.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ: Κυρία Πρόεδρε…
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριε Κανταρτζή, σας παρακαλώ. Πρώτον, από τη θέση εκείνη σας είπα να μιλήσετε και μου είπατε ότι μιλήσατε.
Δεύτερον, ήταν η σειρά μου να μιλήσω. Με παρεκάλεσε ο κ. Βενιζέλος να απαντήσει δι’ ολίγον στον κύριο Υπουργό. Μου είπατε εσείς…
ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ: Δεν διαμαρτύρομαι προς εσάς, κύριε Πρόεδρε.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Παρακαλώ. Ας αρχίσουμε να σεβόμαστε ο ένας τον άλλο σ’ αυτήν την Αίθουσα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Παρακαλώ όλους. Είμαστε στο τέλος αυτής της διαδικασίας.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Επιτέλους, όταν αρχίζει να μιλά κάποιος, να αρχίσουμε να τον σεβόμαστε. Δεν είναι καφενείο η Βουλή!
Κυρία Πρόεδρε, νομίζω και είναι μια δική σας ευθύνη αυτή να τηρείτε κάποιους κανόνες και αν κάποιος είναι ευγενέστερος ίσως από όσο συνηθίζεται σ’ αυτήν την Αίθουσα, αυτό να μην αποβαίνει σε βάρος του.
Μου δώσατε το λόγο και σας είπα, επειδή ο κ. Βενιζέλος θέλει να απαντήσει στον Υπουργό, δώστε το λόγο στον κ. Βενιζέλος. Στη συνέχεια μου είπατε ναι, αλλά θα απαντήσει και ο κ. Παναγιωτόπουλος. Λέω, δώστε το λόγο και στον κ. Παναγιωτόπουλο. Σας λέγω, πόσοι απομένουν και τι ώρα θα κλείσει η συνεδρίαση γιατί θέλω να μιλήσω. Μου είπατε, ένας Βουλευτής και εγώ. Και μάλιστα σας είπα να μιλήσει και ο Βουλευτής. Βλέπω όμως ότι και οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι αλλά και ο Υπουργός να μου επιτρέψει, διότι περίμενα μία ουσιαστική απάντηση στον κ. Καρατζαφέρη, αλλά αντί αυτού, μιλήσατε για βούρκους, ανανδρίες κ.λπ. Δεν είναι αυτής της Αιθούσης, κύριοι ούτε αυτή η φρασεολογία, ούτε αυτό το ύφος. Και επιτέλους, κάποιοι έχουμε καθήκον να τερματίσουμε αυτόν τον κατήφορο. Εδώ είναι το Κοινοβούλιο. Δεν είναι τα κανάλια, δεν είναι τα παράθυρα, δεν είναι εκείνοι που καθορίζουν και την ατζέντα αν θέλετε. Και δυστυχώς, κάτι για το οποίο όλοι πρέπει να ενοχλούμεθα σ’ αυτήν την Αίθουσα είναι ότι η ατζέντα των συζητήσεων και αυτής της Αιθούσης προσδιορίζεται κατά κανόνα από τα κανάλια, τα οποία όπως είπατε κύριε Καρατζαφέρη ή κάποια εξ αυτών ή κάποιοι εκ των λειτουργών τους έχουν αυτή την ειδική σχέση με τη Κυβέρνηση. Δεν είμαι σε θέση εγώ να το τεκμηριώσω. Εσείς για να το λέτε κάτι θα γνωρίζετε.
Για μένα κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το πρόβλημα δεν είναι μια συνηθισμένη πολιτική κρίση. Πολλές φορές η χώρα αντιμετώπισε μια πολιτική κρίση και σύμφωνα με το Σύνταγμα, σύμφωνα με τους κανόνες της λειτουργίας του πολιτεύματός μας υπήρξε η κρίση. Παραιτήθηκαν οι κυβερνήσεις, έγιναν ανασχηματισμοί, αναδομήσεις στο παρελθόν, εκλογές, ξανά εκλογές. Το πρόβλημα της χώρας δεν είναι κυρίως πολιτικό. Είναι ηθικό, αξίες, κανόνες που έχουν, αν θέλετε, στο υποσυνείδητο ακόμα του λαού βαθύτατα εγκατασταθεί.
Γίνεται η προσπάθεια από τις διάφορες ελίτ που κυριαρχούν σήμερα στην ελληνική κοινωνία και στη χώρα, να εξανεμιστούν, να εξαϋλωθούν.
Πίσω από την ιστορία της Μονής Βατοπεδίου για μένα είναι η μεγίστη υποκρισία που μαστίζει το δημόσιο βίο της χώρας, στη συνέχεια του Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια. Η πατρίς, όλο το εξωτερικό μέτωπο της χώρας είναι μπροστά σε μια μεγάλη κρίση. Ποιος ασχολείται μ' αυτό; Ποιος ασχολείται τι σημαίνει η ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου, της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας για τη Θράκη; Ποιος ασχολείται με το τι ετοιμάζεται αυτή τη στιγμή στο Αιγαίο. Πάψαμε να ασχολούμεθα, έγιναν ρουτίνα πια οι συνεχώς αυξανόμενες παραβιάσεις του εναέριου χώρου της χώρας. Και κανείς δεν μιλάει γι’ αυτό. Και όταν τολμά κανείς να διατυπώσει την ανησυχία του ακούει από την κυρία Υπουργό Εξωτερικών, «κάθισε κάτω»! Το άκουσα εγώ ο ίδιος στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων.
Πού είναι κύριε Υπουργέ, η χορεία εκείνη με επικεφαλής τον κ. Καραμανλή και όλους σας όσοι πήγατε –νομίζω εσείς δεν πήγατε προσωπικά- και εκφράσατε τα βαθύτατα χριστιανικά και ορθόδοξα αισθήματά σας σε εκείνη την κοροϊδία σε βάρος του θρησκευόμενου λαού, στην εκστρατεία υπέρ τάχα της αναγραφής του θρησκεύματος; Εδώ είναι η υποκρισία. Εδώ είναι το ηθικό πρόβλημα κυρίες και κύριοι.
Παρ’ ότι παρακολουθώντας σ’ αυτήν την Αίθουσα από το 1974 μέχρι σήμερα, τριάντα πέντε σχεδόν χρόνια, σε κάθε νέα εκλογική αναμέτρηση κάθε φορά μελαγχολώ και περισσότερο, παρ’ όλα αυτά πιστεύω ότι αυτό το Σώμα έχει και θεσμικά αλλά και ουσιαστικά, όπως γνωρίζω, τη συντριπτική πλειονότητα των Βουλευτών, τους οποίους δεν γνωρίζει ο ελληνικός λαός. Ο λαός γνωρίζει είκοσι έως τριάντα, άλλους εξ αυτών άξιους, άλλους ανάξιους, που απλώς κάνουν θόρυβο όπως οι άδειοι τενεκέδες, τους οποίους βλέπεις στα κανάλια ή τους διαβάζεις στα παραπολιτικά των εφημερίδων. Αυτό το Σώμα έχει τις δυνάμεις, αρκεί καθένας μας να σεβαστεί αυτό που ορίζει το Σύνταγμα. Με αυτήν την εντολή ήρθαμε εδώ. Ελευθερία γνώμης και ψήφου. Είναι απαράδεκτο να βγαίνουν συνάδελφοί μας να κατακεραυνώνουν την Κυβέρνηση και τα νομοσχέδιά της αλλά όταν έρχεται η ώρα να εκφράσουν την ελευθερία αυτή που τους κατοχυρώνει το Σύνταγμα, να παίρνουν άλλο δρόμο. Αυτό σημαίνει υποκρισία.
Καμμιά Κυβέρνηση δεν πέφτει, εάν δεν παραιτηθεί ή δεν καταψηφιστεί σε ψηφοφορία που ακολουθεί συζήτηση είτε πρόταση δυσπιστίας είτε πρόταση εμπιστοσύνης. Και είναι υποκρισία και εκβιασμός –γι’ αυτό μιλάω για ηθικό πρόβλημα- να κατηγορούνται οι όποιοι Βουλευτές του πλειοψηφούντος κόμματος, της Συμπολίτευσης σήμερα εδώ στη Βουλή ότι θα προκαλέσουν μια αναστάτωση, μια ανωμαλία, ότι θα ρίξουν την Κυβέρνηση, ότι θα γίνουν φοβερά και τρομερά, εάν δεν ακούσουν αυτό που θα τους πει ο κ. Τραγάκης. Γιατί βέβαια τον κύριο Πρωθυπουργό, τον αρχηγό τους, μη μου πείτε –σας το έχω ξαναπεί- σαν τον κ. Κορωνιά της «Vodafone», ότι θα τολμήσετε και σεις να ζητήσετε αυθημερόν να τον δείτε; Και αν το τολμήσετε, δεν ξέρω πόσοι μήνες θα περάσουν, για να δείτε το διευθυντή του πολιτικού του γραφείου.
Αυτά είναι τα ζητήματα και περνούν πλέον πέρα από το πολιτικό, πέρα από το θεσμικό και το λειτουργικό. Έχουν καθαρά ηθική βάση. Σημαίνει ότι οι εκπρόσωποι του ελληνικού λαού εδώ είτε δεν αφήνονται ελεύθεροι, είτε φαλκιδεύουν οι ίδιοι τα δικαιώματά τους που είναι δικαιώματα του λαού. Δεν είναι δικαιώματα δικά μου να εκφέρω εδώ με παρρησία τη γνώμη μου, να μεταφέρω εδώ τη γνώμη του λαού γι’ αυτό το νομοσχέδιο.
Είναι καθήκον μου, κύριε Υπουργέ, να σας πω ότι στη συζήτηση της αρμόδιας κοινοβουλευτικής επιτροπής καταθέσατε στο τέλος της συζητήσεως ένα κείμενο ανυπόγραφο από σας –λέει από κάτω σκέτα: «Υπουργός Γεώργιος Αλογοσκούφης»- πέντε σελίδων αλλαγές στα άρθρα του νομοσχεδίου που δεν συζητήθηκαν στη Διαρκή Επιτροπή. Διότι συνεχίζεται αυτό το κακό. Να πάμε να πούμε επί τροχάδην τα ίδια πράγματα που θα πούμε και στο Τμήμα και να φύγουμε.
Διάβασα τα Πρακτικά –διότι παρακολούθησα από το Κανάλι της Βουλής και τη συνεδρίαση της επιτροπής- και είδα την ψηφοφορία στο τέλος. Ψηφίζουμε για τα άρθρα. Παίρνει το λόγο ο της Νέας Δημοκρατίας, τα ψηφίζουμε όλα. Ο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τα καταψηφίζουμε όλα. Του Κ.Κ.Ε., επιφυλασσόμεθα για δυο. Του Συνασπισμού, του ΛΑΟΣ, ομοίως. Έκλεισε η συνεδρίαση.
Είναι θεσμική η λειτουργία αυτή ή εκφυλισμός των λειτουργιών μας; Και προσαρτάται στη συνέχεια το πεντασέλιδο αυτό κείμενο, στο οποίο ερωτώ, κύριε Υπουργέ, εσείς που προσπαθείτε, όπως ισχυρίζεστε, να εξοικονομήσετε τα πράγματα. Ξέρετε πού έχει φτάσει το κόστος του φαρμάκου; Βάζετε, λοιπόν, εδώ μια ολόκληρη παράγραφο, με την οποία υποχρεώνετε τους φαρμακοποιούς. Έχετε πληροφορηθεί ότι απεργούν σήμερα και αύριο οι φαρμακοποιοί ολόκληρης της χώρας; Τη δέσμευση του νόμου ότι έπρεπε, μετά την απελευθέρωση της λίστας, οι βιομηχανίες φαρμάκου να δώσουν το 4% του τζίρου τους στα ασφαλιστικά ταμεία. Τη διάταξη αυτή του νόμου, δεν την εφαρμόσατε και είχατε τους λόγους σας. Κάποιοι έγραψαν -δεν ελέγχθηκε δυστυχώς από την ίδια την ευαίσθητη Κυβέρνηση- ότι εκλογικές δαπάνες προσώπων που είχαν στη συνέχεια αρμοδιότητες σ’ αυτά τα θέματα εκάλυψαν οι βιομηχανίες αυτές. Και τώρα έρχεστε και θα βάλετε τον ασθενή να διαπληκτίζεται με το φαρμακοποιό εάν πρόκειται για φάρμακο που δεν είναι η δαπάνη του μέσα στο μέσο όρο της λίστας, στην τιμή αναφοράς. Εκεί ο φαρμακοποιός πρέπει να του πει: «Αυτά σου τα χαρίζω». Γιατί όλα αυτά; Απλούστατα διότι, όπως γίνεται στους διάφορους φορείς παροχής υπηρεσιών υγείας, έχετε φτάσει 55% τον ιδιωτικό τομέα, έχετε διαλύσει το Ε.Σ.Υ., τα νοσοκομεία, τα πάντα, έτσι κάνετε τώρα και στον τομέα του φαρμάκου.
Κύριε Υπουργέ, έστω και την τελευταία στιγμή αυτήν τη διάταξη που δεν συζητήθηκε καν, την ενσωματώσατε χωρίς να γίνει συζήτηση, να ακούσετε σωστές απόψεις, να ακούσετε αίφνης ότι, αφού έχουν λήξει οι πατέντες των περισσοτέρων φαρμάκων, η δραστική ουσία καθενός φαρμάκου δεν είναι ανάγκη να περιμένουμε το νέο όνομα που θα δοθεί, ώστε να κερδίζει όλο και περισσότερο οποιοσδήποτε βιομήχανος, ο Ε.Ο.Φ. και ο γιατρός να συνταγογραφεί τη δραστική ουσία. Και από εκεί και πέρα, ιδού πώς πέφτει το κόστος, κύριε Υπουργέ, εάν πράγματι θέλουμε να τα βάλουμε εκεί που πρέπει με τις φαρμακοβιομηχανίες και να μη διευκολύνουμε την επιχείρηση άλωσης από δυο, τρεις ομίλους, όπως έχει γίνει με τον ιδιωτικό τομέα, τις κλινικές, τα κέντρα υγείας κ.λπ., αν δεν θέλουμε να δώσουμε στους δυο, τρεις γνωστούς -τους γνωρίζετε- επιχειρηματίες και αυτό το σύστημα κυκλοφορίας και διανομής του φαρμάκου.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μία έκκληση θέλω να κάνω. Ας κοιτάξουμε καθένας μας, πέρα από το κομματικό μας καθήκον, πέρα από το χρέος που έχουμε σε όσους αγώνες, ιδέες, απόψεις, αντιλήψεις είχαμε. Ας κοιτάξουμε λίγο μέσα μας, γιατί εκεί πιστεύω ότι κοιτάζει ο ελληνικός λαός, εκεί εμποδίζουν συστηματικά τον ελληνικό λαό να κοιτάξει, γι’ αυτό και γυρίζει την πλάτη του στους εκπροσώπους του, διότι ακριβώς αυτοί που δεν θέλουν να είναι σε επαφή με τους εκπροσώπους του ο λαός του παρουσιάζουν για λογαριασμό των τριακοσίων εκείνους που αυτοί και για τους δικούς τους σκοπούς επιλέγουν.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Έχει ζητήσει το λόγο ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Αλογοσκούφης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κυρία Πρόεδρε, κλείνοντας τη συζήτηση δεδομένου ότι έχουν τοποθετηθεί όλοι…
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ: Υπάρχει ένας συνάδελφος ακόμα!
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Και δευτερολογίες! Έχουμε ακόμα δρόμο!
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Να μιλήσει και ο τελευταίος συνάδελφος και να κλείσω τη συζήτηση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Είναι οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι ακόμη, κύριοι συνάδελφοι.
Συνεχίζουμε και το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κ. Δραγασάκης.
Έχετε το λόγο για τρία λεπτά, κύριε Δραγασάκη.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα απλώς να κάνω ορισμένες καταληκτικές παρατηρήσεις από τη δική μας πλευρά, όχι στο νομοσχέδιο συνολικά στο οποίο θα επανέλθει ο εισηγητής μας, αλλά στο θέμα που απασχόλησε έντονα την Αίθουσα αυτή σήμερα, στο θέμα για το οποίο ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Παναγιωτόπουλος είπε ότι οι ρίζες του βρίσκονται στις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Αναφέρομαι στο σκάνδαλο της Μονής του Βατοπεδίου.
Κύριε Παναγιωτόπουλε, εγώ τουλάχιστον συμφωνώ με τη διαπίστωση ότι το πρόβλημα αυτό αρχίζει από τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά πρέπει –νομίζω- να αναγνωρίσετε ότι έχει σημασία και πότε το δέντρο γιγαντώνεται και ποιος έφαγε και τους καρπούς του δέντρου.
Επομένως, η πρώτη διαπίστωσή μας είναι ότι αυτό το σκάνδαλο δεν τεμαχίζεται. Είναι ενιαίο, διαχρονικό, δικομματικό πολιτικό σκάνδαλο. Δεύτερον, αυτό το σκάνδαλο δεν συμμαζεύεται ούτε συγκαλύπτεται εδώ που έφθασαν τα πράγματα. Και αν κάποιοι επιχειρήσουν να το συγκαλύψουν, διότι ενδεχομένως οι ευθύνες φτάνουν πολύ ψηλά, θα είναι σαν τη συγκάλυψη των πυρηνικών αποβλήτων. Δεν εξαφανίζεται η ραδιενέργεια. Θα εκπέμπεται εσαεί. Ακριβώς γι’ αυτό η πρόταση που έκανε ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. για εξεταστική επιτροπή είναι πράξη ευθύνης. Και εδώ δεν ισχύει το επιχείρημα να περιμένουμε τη δικαστική έρευνα, διότι η εντολή του κ. Σανιδά, έχει ήδη αποκλείσει, έχει ήδη αποφανθεί ότι δεν υπάρχουν πολιτικές ευθύνες.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Έχει μπει εμμέσως ότι υπάρχει θέμα Υπουργών.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Δεν είναι μόνο θέμα Μονής Βατοπεδίου. Υπάρχουν ανάλογες υποθέσεις και με άλλες μονές και με άλλα ιδρύματα της Εκκλησίας. Και δεν είναι μόνο θέματα που έχουν να κάνουν με ανταλλάξιμες περιουσίες. Υπάρχουν και θέματα φοροδιαφυγής. Και θα ήθελα να ρωτήσω την Κυβέρνηση αν ήδη τώρα, που συζητάμε στο γραφείο του κυρίου Πρωθυπουργού υπάρχουν ή όχι καταγγελίες για διάφορα τέτοια φαινόμενα. Επομένως, δεν έχει νόημα να αναζητηθούν δρόμοι συγκάλυψης. Πρέπει να πέσει άπλετο φως σε αυτήν την υπόθεση.
Υπάρχουν περιπτώσεις –ο κ. Κακλαμάνης το γνωρίζει από άλλη υπόθεση- που έφθασαν να διεκδικούν ακόμα και οικόπεδο στο οποίο έχει κτιστεί Λύκειο στο Περιστέρι. Και το δημόσιο πλήρωσε χρήματα στην Εκκλησία για να ανακτήσει το οικόπεδο το οποίο έτσι και αλλιώς είχε.
Σε ό,τι αφορά το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν θα κάνω καμμία αναφορά. Θα πω μόνο επειδή έγινε τόσος λόγος για την ερώτηση που κατέθεσα το φθινόπωρο του 2003 ότι δεν αποκάλυψα κάποια απόρρητη πληροφορία. Το κλίμα σας διαβεβαιώνω ότι ήταν το εξής: Πρώτον, είχα διαμαρτυρίες αγροτών από τη λίμνη Βιστωνίδα που φοβόντουσαν ότι θα χάσουν τα κτήματά τους. Δεύτερον, είχα οχλήσεις από επιστημονικούς παράγοντες οι οποίοι μου επεσήμαναν ότι τα λεγόμενα χρυσόβουλα δεν έχουν ισχύ. Τρίτον, υπήρχαν πληροφορίες έντονες για επιχειρηματικά σχέδια στην περιοχή. Δεν είναι σωστό. Κτίζετε πάνω στην άμμο αν προσπαθείτε να συγκαλύψετε το παρελθόν. Ας δούμε λίγο το μέλλον.
Για το παρελθόν στο κάτω-κάτω ο καθένας έχει την άποψή του. Στις έρευνες που θα γίνουν θα διαλευκανθεί. Το θέμα είναι το μέλλον. Πρώτον, εμείς ζητάμε να ακυρωθούν όλες οι πράξεις που έγιναν, ιδίως και μετά την παρέμβαση του κ. Σανιδά, ο οποίος αναγνωρίζει αυτά που αναγνωρίζει. Δεύτερον ζητάμε, έστω και τώρα, να διαταχθεί φορολογικός έλεγχος και διαχειριστικός για τη Μονή Βατοπεδίου. Κύριε Υπουργέ, θα σας χρειαστεί. Εάν οι Μονές επιμένουν να μην πληρώσουν το Ε.Τ.Α.Κ. πώς θα το εισπράξετε; Αν επιμένουν να μην καταθέτουν Ε9 τι θα κάνετε; Και γιατί δεν θέλουν να καταθέσουν Ε9 όπως όλοι οι Έλληνες; Τι κρύβεται από πίσω; Διατάξτε διαχειριστικό και φορολογικό έλεγχο. Κάτι θα βρεθεί που θα βοηθήσει και εσάς.
Τέλος, να κατατεθεί, έστω και τώρα, η σύμβαση που έγινε που ελπίζω να υπάρχει γραπτά ανάμεσα στην Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου και στη Μονή Βατοπεδίου. Με αυτές τις σκέψεις, εμείς θέλουμε να πιστεύουμε ότι απ’ όλα τα κόμματα θα υπάρξουν δυνάμεις, οι οποίες θα στηρίξουν την άποψη ότι αυτό το θέμα δεν πρέπει να συγκαλυφθεί. Πρέπει να αξιοποιηθεί όσο είναι ευκαιρία και να αντιμετωπιστεί συνολικότερα το πρόβλημα των αμφισβητήσεων πάνω στη δημόσια περιουσία. Επαναλαμβάνω, ότι αυτό που είδαμε είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΛΑ.Ο.Σ. κ. Γεωργιάδης.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ- ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
Θα μπω γρήγορα στα θέματα. Σ’ όλη αυτή τη συζήτηση περί ύφους που προηγήθηκε σε σχέση με τις καταγγελίες του Προέδρου μου, έχω να πω ότι επί της ουσίας δεν υπήρξε καμμία απάντηση από την Κυβέρνηση. Αυτό τίθεται στην κρίση του ελληνικού λαού, κυρίως για τη στάση του κυρίου Πρωθυπουργού την Κυριακή, που προσέφερε κάλυψη σ’ αυτά τα αίσχη.
Θα μου επιτρέψετε να κάνω την κρίση και να χρησιμοποιήσω τη λέξη «αίσχη», κύριε Παναγιωτόπουλε, όχι τόσο ως Βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ. σήμερα, αλλά ως ένας από τους χιλιάδες νέους που στα νιάτα του έτρεχε για τη Νέα Δημοκρατία, τραγούδαγε τον ύμνο αυτού του κόμματος, έθετε υποψηφιότητα στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και από Νέα Δημοκρατία γίνατε «νέα φαυλοκρατία». Αυτό είναι το άσχημο της υποθέσεως. Πρέπει να φύγετε από τις θέσεις σας όσο γίνεται γρηγορότερα, γιατί είστε επικίνδυνοι!
Μπαίνω λίγο στην ουσία της σημερινής συζητήσεως. Είπε ο αξιότιμος Υπουργός ότι έχουμε, λέει, πρόγραμμα και τηρούμε το πρόγραμμα το οποίο μας ενέκρινε ο ελληνικός λαός. Σας προκαλώ, κύριε Υφυπουργέ –που είστε παρών- να μας φέρετε το προεκλογικό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας και τη σελίδα στην οποία λέγατε ότι θα κάνετε τεκμήρια –με ό,τι αυτό σημαίνει για την αγορά- ότι θα καταργήσετε το αφορολόγητο όριο.
Θέλω να μου πει ο κ. Αλογοσκούφης, αν είναι φιλαλήθης, τη συγκεκριμένη παράγραφο του προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας που ενέκρινε ο ελληνικός λαός και όπου έχετε την κατάργηση του αφορολογήτου ορίου. Αυτό για να καταλάβουμε ποιοι σ’ αυτή την Αίθουσα λένε αλήθειες και ποιοι λένε ψέματα, κύριε Παναγιωτόπουλε.
Σας προκάλεσα και χθες να μας πείτε για τον κ. Σπηλιωτόπουλο και αν έχετε DVD που να δείχνει ότι ψηφίζει ο ίδιος και ποιήσατε την ήσσαν, κάνατε την πάπια. Ως δημοσιογράφος μιλούσαμε για όλα. Εδώ στην Βουλή, που σας κρίνει ο λαός δώσατε την εικόνα ενός Κοινοβουλίου, να μην πω με ποιο χαρακτηρισμό. Και δεν έχετε ένα λόγο συγγνώμης προς τον ελληνικό λαό γι’ αυτά που αποκαλύψαμε.
Πάμε λίγο στην οικονομία, κύριε Υφυπουργέ και κύριε Παναγιωτόπουλε. Τι μας λέει η Κυβέρνηση; Μας λέει ότι υπάρχει διεθνής οικονομική κρίση και γι’ αυτό πηγαίνουμε στα μέτρα. Θα καταθέσω στα Πρακτικά, για να το μελετήσει ο κ. Αλογοσκούφης και να μας απαντήσει το απόγευμα, αφού έφυγε, το σημερινό άρθρο του εγκρίτου δημοσιογράφου της «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ» κ. Νίκου Νικολάου με τίτλο –κύριε Παναγιωτόπουλε, ακούστε!- «δεν φταίει η διεθνής κρίση». Και εξηγεί γιατί δεν φταίει.
«Πρώτον και κύριον οφείλεται στο ότι ξέφυγαν οι πρωτογενείς δαπάνες οι οποίες είχαν προϋπολογιστεί για αύξηση 7,7% και τρέχουν μέχρι τώρα με 12%. Από ό,τι γνωρίζουμε όλοι η αύξηση αυτή των πρωτογενών δαπανών ελάχιστη σχέση έχει με τη διεθνή κρίση -οι τόκοι, κύριε Παναγιωτόπουλε, δεν περιλαμβάνονται στις πρωτογενείς δαπάνες- και οφείλεται στο σύνολό της σχεδόν σε αύξηση δαπανών του δημοσίου».
Άρα, λοιπόν, σε απάντηση της ερωτήσεώς σας για το ποια είναι η λύση, η λύση για έναν που διευθύνει έστω ένα μπακάλικο, κύριε Παναγιωτόπουλε, είναι να μειώσετε τα έξοδα και όχι να πάτε και να φορολογήσετε!
Είναι η φωνή μου δυνατή, αλλά ξέρετε κάτι; Εδώ εκφράζουμε την οργή εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων που τους εξαπατήσατε, που δεν τους είπατε τίποτα από όλα αυτά προεκλογικά και έρχεστε τώρα με ύφος χιλίων καρδιναλίων και τι λέτε; «Εφαρμόζουμε το προεκλογικό μας πρόγραμμα»!
Ευτυχώς, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., που υπάρχει και ο κ. Παναγιώτης Ψωμιάδης, ο οποίος τι έκανε προχθές στον Alpha; Ακούστε, κύριε Παναγιωτόπουλε! Εμφανίστηκε με το προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. του 1998. Ξέρετε τι έδειχνε ο κ. Ψωμιάδης; Ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. του 1998 έλεγε για περαιώσεις, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. του 1998 έλεγε για αντικειμενικά κριτήρια, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. του 1998 έλεγε για τεκμήρια. Είπε, λοιπόν, ο κ. Ψωμιάδης: «Μα, θα διαμαρτυρηθεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Εδώ εφαρμόζουμε το προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.».
Κύριε Υφυπουργέ, αυτή ήταν η φιλοδοξία της Νέας Δημοκρατίας; Να πάρετε την εξουσία για να εφαρμόσετε το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και επαίρεστε γι’ αυτό; Η λύση, λοιπόν, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, είναι η εξής και θα σας την πω όσο πιο απλά μπορώ για να το ακούσει ο ελληνικός λαός και θα το εξειδικεύσουμε το απόγευμα στην κατ’ άρθρον συζήτηση.
Θέλω να την ακούσετε γιατί είναι πολύ σημαντική λύση και πολύ απλή: Όχι άλλοι φόροι. Το ξαναλέω να το καταλάβετε, γιατί είστε ανεπίδεκτοι. Όχι άλλοι φόροι! Δεν αντέχει η ελληνική επιχείρηση ούτε ένα ευρώ επιπλέον φόρους. Εδώ είναι η διαφορά μας με τα υπόλοιπα κόμματα της Αιθούσης.
Θα σας καταθέσω στα Πρακτικά, μαζί με το άρθρο του κ. Νικολάου, έναν πίνακα που μου ετοίμασαν οι συνεργάτες μου με το τι ισχύει στις γειτονικές μας χώρες.
Θα κάνω τη σύγκριση μόνο με την Κύπρο. Ακούστε. Στην Ελλάδα, συντελεστής φορολογίας φυσικών προσώπων: 35%. Στην Κύπρο: 30%. Συντελεστής εταιρικού φόρου στην Ελλάδα: 25%. Στην Κύπρο: 10%. Εργοδοτικές εισφορές στην Ελλάδα: 28,06%. Στην Κύπρο: 6,30%. Εισφορές εργαζομένων στην Ελλάδα: 16%. Στην Κύπρο: 6,30%.
Πώς θα ανταγωνιστεί, κύριε Υφυπουργέ -που είστε, υποτίθεται, και φιλελεύθερη Κυβέρνηση- μια ελληνική επιχείρηση τους ανταγωνιστές της; Όποιος μπορεί να φύγει απ’ αυτή τη χώρα θα σηκωθεί να φύγει άρον άρον.
Και οφείλω να σας πω και κάτι που έχει πολύ μεγάλη σημασία. Βάλατε μέσα στο νομοσχέδιο –εμένα αυτό με εξόργισε περισσότερο απ’ όλα- μία παράγραφο όπου προβλέπεται δήθεν ότι θα υπάρχει μία μείωση του φόρου των επιχειρήσεων και μέχρι το 2014 –λέει- θα έχει φθάσει στο 20%. Ακούστε, κύριε Υφυπουργέ, γιατί με εξόργισε. Το άλφα και το ωμέγα της οικονομίας είναι αυτό που έλεγαν οι παλαιοί «εμπορική πίστις», με την έννοια της εμπιστοσύνης. Είναι αυτό που ξέρουμε εμείς οι άνθρωποι της πιάτσας. Όταν κάποιος έχει λόγο και το ξέρει η πιάτσα ότι έχει λόγο μπορεί να κλείσει όποια συμφωνία θέλει, γιατί ξέρει η πιάτσα ότι έχει λόγο. Όταν κάποιος είναι ψεύτης και δεν έχει λόγο, αυτός κι εκατό εχέγγυα να βάλει κανείς δεν κάνει δουλειά μαζί του.
Ακούστε λοιπόν γιατί σας το λέω. Τον Ιούλιο του 2008, δηλαδή λιγότερο από δυο μήνες πριν, σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα ο ίδιος άνθρωπος, ο κ. Αλογοσκούφης –αν θυμάμαι καλά από το πλάνο που έβλεπα στην τηλεόραση το Σάββατο το πρωί φορούσε το ίδιο σακάκι και την ίδια κόκκινη γραβάτα- έλεγε από το ιερόν Βήμα της Βουλής: «Δεν θα κάνουμε περαίωση». Δεν έχουν συμπληρωθεί εξήντα μέρες και ο ίδιος άνθρωπος, με την ίδια γραβάτα, μας εξηγεί γιατί κάνει περαίωση! Και θέλετε να μου πείτε ότι αυτός ο άνθρωπος που δεν ήξερε τον Ιούλιο τι θα κάνει το Σεπτέμβριο μπορεί να εγγυηθεί στην αγορά τι θα κάνει το 2014; Ούτε μέχρι τη Δευτέρα δεν ξέρει τι θα κάνει και αυτό εκλαμβάνει ο επιχειρηματικός κόσμος. Υπάρχει πλήρης έλλειψη εμπιστοσύνης σε μία Κυβέρνηση που άλλα λέει και άλλα κάνει.
Κλείνοντας λοιπόν –κι ευχαριστώ για την ανοχή σας, κυρία Πρόεδρε- προκαλώ τη Νέα Δημοκρατία και τον Υπουργό για να αποδείξει την ειλικρίνειά του να καταθέσει στα Πρακτικά της Βουλής το προεκλογικό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας, στο οποίο προέβλεπε αυτά που φέρνει σήμερα. Εάν δεν το καταθέσει ή εάν δεν υπάρχει, είστε κοινοί ψεύτες και ως τέτοιους θα σας αντιμετωπίσει ο ελληνικός λαός. Δεν μπορεί να τα έχετε όλα δικά σας και να εφαρμόζετε δήθεν το πρόγραμμά σας και να μην υπάρχει το πρόγραμμα!
Ευχαριστώ πολύ.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Σπυρίδων-Άδωνις Γεωργιάδης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν δημοσίευμα και τον προαναφερθέντα πίνακα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Κι εγώ σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Βαρβαρίγος. Θα ακολουθήσουν οι δευτερολογίες των εισηγητών.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κλείνοντας από πλευράς συναδέλφων τη συζήτηση επί της αρχής του νομοσχεδίου τα συμπεράσματα στα οποία μπορούμε να καταλήξουμε είναι ότι η Κυβέρνηση, συνεπής στην ιδεολογία της και στην πολιτική της, συνεχίζει σταθερά την επίθεση εναντίον των οικονομικά ασθενέστερων και της μεσαίας τάξης με τα μέτρα που θεσπίζει και βεβαίως την τεράστια αναδιανομή εισοδήματος που ξεκίνησε από το 2004 και συνεχώς, με τα νέα μέτρα την επεκτείνει και επιβαρύνει τους πολλούς υπέρ βεβαίως της οικονομικής ελίτ της χώρας.
Η αναδιανομή γίνεται με δύο μεθόδους. Η μία είναι η διαχείριση, μία συνεχής παραγωγή σκανδάλων και συγκάλυψη ταυτόχρονα, κι η άλλη είναι τα μέτρα τα οποία θεσπίζονται. Εκείνο βεβαίως που έχει να παρατηρήσει κάποιος είναι ότι ενώ όλες οι δαπάνες που αφορούν τις δημόσιες επενδύσεις, το κοινωνικό κράτος, την υγεία, την παιδεία και τις συντάξεις μειώνονται τελικά οι κρατικές δαπάνες είναι αυξημένες σε ό,τι αφορά τη Δημόσια Διοίκηση. Και τούτο γιατί; Διότι χρηματοδοτείτε το κομματικό κράτος. Αυξάνονται οι προσλήψεις, αυξάνονται οι διορισμοί, αυξάνονται τα προνόμια σε ορισμένους. Ήδη έχουμε καταγράψει ότι έχετε δημιουργήσει από το 2004 περίπου έξι χιλιάδες θέσεις υψηλά αμειβόμενων προσώπων, τα οποία βεβαίως «ροκανίζουν» τα χρήματα τα οποία εισπράττετε από τον ελληνικό λαό με τα μέτρα που επιβάλλετε.
Εντύπωση μας έκανε –και θέλω να το παρατηρήσω- η επίθεση του Προέδρου του Συνασπισμού στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., όπου βεβαίως θα πρέπει να καταλάβουν οι φίλοι του Συνασπισμού ότι ο ελληνικός λαός δεν ενδιαφέρεται αν ο Συνασπισμός έχει 9%, 10% ή 11%. Εκείνο που τον ενδιαφέρει είναι να υπάρξει μια εναλλακτική λύση, μια προοδευτική κυβέρνηση και αυτή την ώρα ο μόνος που εγγυάται αυτή την πορεία και αυτή την εναλλακτική λύση είναι το ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Σε λίγες μέρες κλείνει ένας χρόνος από τις περυσινές εκλογές που προκηρύχθηκαν πρόωρα με το πρόσχημα της ανανέωσης της λαϊκής εντολής για την κατάρτιση του προϋπολογισμού. Ένα ζήτημα κυβερνητικής ρουτίνας η Κυβέρνηση το αναγόρευσε σε μείζον, για να δικαιολογήσει την προσφυγή στις κάλπες κατακαλόκαιρο, πράγμα που δεν είχε συμβεί ποτέ, τουλάχιστον από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα.
Ο ελληνικός λαός έδωσε ξανά την εμπιστοσύνη στην Κυβέρνηση, αλλά πολύ γρήγορα –όπως αποδεικνύεται και σήμερα- αυτή η εμπιστοσύνη προδόθηκε και σήμερα, με τον πιο επίσημο τρόπο, η Κυβέρνηση ομολογεί την αποτυχία της.
Από το πρώτο κιόλας εξάμηνο ο προϋπολογισμός, για τον οποίο έγιναν οι εκλογές, έπεσε έξω. Πρώτον, τα έσοδα αυξήθηκαν μόνο κατά 4,3% –οι προβλέψεις του προϋπολογισμού είναι 13%- και αυτό σημαίνει ότι, για να επιτευχθεί ο στόχος, το δεύτερο εξάμηνο πρέπει να αυξηθούν κατά 22%, πράγμα που αποκλείεται να γίνει.
Δεύτερον, οι δαπάνες –ο στόχος ήταν 8,3% μέχρι τέλος του έτους- μέχρι στιγμής, το πρώτο εξάμηνο, έχουν αυξηθεί 6,7%. Άρα, ο στόχος περίπου καλύφθηκε από το πρώτο εξάμηνο. Αποκλείεται να μην τον υπερβεί μέχρι το τέλος του έτους.
Γι’ αυτό τώρα, έρχεται με έκτακτα φοροεισπρακτικά μέτρα να καλύψει ακριβώς αυτό το έλλειμμα που έχει δημιουργηθεί και μας λέει ότι φταίει η διεθνής κρίση. Τέλειωσε το επιχείρημα ότι μέχρι τώρα έφταιγε το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Τώρα φταίει η διεθνής οικονομική κρίση.
Όμως, κατά πόσο η διεθνής κρίση μπορεί να φταίει γι’ αυτά τα αποτελέσματα; Η αύξηση των επιτοκίων που προκλήθηκε από τη διεθνή οικονομική κρίση αύξησε τις δαπάνες για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους. Όμως, ταυτόχρονα, η αύξηση της τιμής του πετρελαίου αύξησε τα έσοδα του κράτους από τους φόρους πάνω στο πετρέλαιο και έτσι εξισορροπήθηκαν τα έσοδα με τα έξοδα του προϋπολογισμού. Επομένως, εδώ δεν έχουμε πρόβλημα.
Οι αυξήσεις στις τιμές των τροφίμων, των πρώτων υλών και του πετρελαίου που είναι αποτέλεσμα της διεθνούς κρίσης, δεν επηρεάζουν τα μεγέθη του προϋπολογισμού. Επηρεάζουν τον πληθωρισμό, επηρεάζουν το έλλειμμα στο ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών, αλλά όχι τα μεγέθη του προϋπολογισμού.
Επομένως, τι φταίει; Γιατί επικαλείται η Κυβέρνηση την κρίση; Φταίει η ίδια η Κυβέρνηση και η πολιτική που εφαρμόζει. Η διεθνής κρίση δεν έχει καMμία επίπτωση πάνω στην εκτέλεση του προϋπολογισμού. Άλλωστε, ο κύριος Πρωθυπουργός και ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Αλογοσκούφης δήλωναν το Γενάρη και αργότερα ότι η οικονομία της χώρας είναι θωρακισμένη και δεν κινδυνεύει από την οικονομική κρίση που υπάρχει.
Βέβαια, εμείς τα είχαμε επισημάνει από τη συζήτηση του προϋπολογισμού το Δεκέμβριο. Είχαμε πει ότι ο προϋπολογισμός δεν πρόκειται να υλοποιηθεί, ότι θα πέσει έξω. Οι προβλέψεις του προϋπολογισμού ήταν έωλες. Προβλέπονταν στον προϋπολογισμό έσοδα 6.000.000.000 ευρώ επιπλέον του περυσινού προϋπολογισμού και απ’ αυτά τα έσοδα το ενάμισι δισεκατομμύριο αφορούσε εισπράξεις από την καταπολέμηση της λαθρεμπορίας του πετρελαίου και τα 2.000.000.000 ευρώ επιπλέον από το Φ.Π.Α.
Όμως, ας μας πει το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών. Πόσα εξοικονόμησε από την καταπολέμηση της λαθρεμπορίας πετρελαίου και πόσα από το Φ.Π.Α.; Όταν βέβαια διαλύσατε τους ελεγκτικούς μηχανισμούς, ήταν αδύνατον να πετύχετε αυτούς τους στόχους.
Η φοροδιαφυγή διαρκώς αποτελεί αντικείμενο εξορκισμού από την Κυβέρνηση, αλλά κοροϊδεύει διαρκώς τον ελληνικό λαό, γιατί οι πράξεις της αποδεικνύουν διαφορετικά πράγματα. Η Κυβέρνηση από το καλοκαίρι του 2004, με έναν από τους πρώτους νόμους της, το ν. 3259, αποποινικοποίησε τη χρήση πλαστών και εικονικών τιμολογίων, αμνήστευσε ακόμα και αυτούς που είχαν καταδικαστεί πρωτόδικα γι’ αυτό το αδίκημα και ακόμα έδωσε τη δυνατότητα να ξεπλένεται εισαγόμενο μαύρο χρήμα με φόρο 3%.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Έχει υπεραυξηθεί η έκδοση των πλαστών τιμολογίων.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Ακόμα χειρότερα, κύριε Πρόεδρε!
Κατάργησε το Σ.Δ.Ο.Ε. –αφού το δαιμονοποίησε- και από εκεί και πέρα βέβαια μας λέει ότι θα χτυπήσει τη φοροδιαφυγή.
Στη συνέχεια, με μια σειρά φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο, μείωσε τα έσοδα του κράτους. Θα θυμίσω μερικές απ’ αυτές τις φοροαπαλλαγές:
Μείωσε το φόρο διανομής των κερδών των ανωνύμων εταιρειών από το 35% στο 25% και έχασε 1.000.000.000 ευρώ το χρόνο.
Μείωσε το φόρο στην ακίνητη περιουσία, μείωσε το φόρο στις μεταβιβάσεις για τις γονικές παροχές και τις κληρονομιές, μείωσε το φόρο στις διαφημίσεις 20% -όπου έχασε το κράτος 100.000.000 ευρώ τον χρόνο από αυτό το φόρο- και τα φόρτωσε, βέβαια, όλα αυτά, με αύξηση όλων των τελών και των εμμέσων φόρων, πάνω στον ελληνικό λαό. Αύξησε 1% το Φ.Π.Α., δύο φορές αύξησε τον ειδικό φόρο στα ποτά και τα τσιγάρα και τώρα ετοιμάζεται τρίτη φορά.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Στα τέλη κυκλοφορίας είχαμε 15% αύξηση το 2004 και άλλα 20% τώρα, σύνολο 35%. Τέλος στα Κ.Τ.Ε.Ο.: είχαμε αύξηση 50%, τέλος στην ΕΤ: είχαμε 35% αύξηση, τέλη κινητής τηλεφωνίας: είχαμε 60% έως 390% αύξηση, τέλος στα διόδια: είχαμε αύξηση 50%, στα ακίνητα, νεόδμητες οικοδομές: 19% Φ.Π.Α., φόρος υπεραξίας 20% στις μεταβιβάσεις.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Πρέπει να ολοκληρώσετε, κύριε συνάδελφε.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Τέλος συναλλαγής 1%, τρεις φορές αυξήσατε τις αντικειμενικές αξίες. Ενιαίο τέλος στα ακίνητα: το καταργήσατε στους μεγάλους και το φορτώσατε στους μικρούς. Πρόκειται για μία τεράστια επιβάρυνση των μικρών και μεσαίων εισοδημάτων, ενώ απαλλάξατε τους μεγάλους.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Έχει τελειώσει ο χρόνος σας.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Τα στοιχεία, τα οποία παρέθεσε και ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, μας λένε ότι το 2004, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι πλήρωναν, σε ό,τι αφορά την άμεση φορολογία, το 44% των φόρων, ενώ τα νομικά πρόσωπα, δηλαδή, οι εταιρείες οι ανώνυμες, οι ομώνυμες κ.λπ., το 43% -περίπου το ίδιο- και το 2007, πληρώνουν 50% οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι και οι εταιρείες πληρώνουν 35%.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Παρακαλώ, ολοκληρώστε.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ: Υπομονή πέντε λεπτά, κυρία Πρόεδρε.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Τους έμμεσους φόρους τους αυξήσατε. Όλους τους πληρώνει ο κοσμάκης. Τους άμεσους τους φορτώσατε στον κοσμάκη. Οι μεγάλοι διαρκώς φοροαπαλλάσσονται. Και μετά λέτε πού θα βρείτε έσοδα.
Βεβαίως, είναι επιλογές σας, είναι πολιτική σας. Δεν σας φταίει καμμία κρίση. Είσαστε μια Κυβέρνηση η οποία δεν κυβερνά τη χώρα. Ληστεύετε τον ελληνικό λαό. Έχετε τα χαρακτηριστικά μιας Κυβέρνησης κατοχής και γι’ αυτό το λόγο είστε επικίνδυνοι. Όσο παραμένετε στη διακυβέρνηση της χώρας είσαστε επικίνδυνοι.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Τελείωσε ο χρόνος σας. Παρακαλώ.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Και ο ελληνικός λαός σύντομα θα σας δώσει, βέβαια, απολυτήριο.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας κ. Καλλιώρας.
ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ: Δύο λεπτά θέλω, κυρία Πρόεδρε, για να βοηθήσω τη διαδικασία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ελπίζοντας ότι το ίδιο θα κάνουν και οι υπόλοιποι συνάδελφοι.
Παρακαλώ.
ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ: Όπως κρίνουν οι ίδιοι.
Αγαπητοί συνάδελφοι, χθες, ως εισηγητής, ζήτησα από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., από τον εισηγητή του, από όλα τα στελέχη ένα πράγμα. Αν θέλουμε στην Αίθουσα αυτή να υπάρχει πολιτική σοβαρότητα, που της αναλογεί βεβαίως, τους είπα τι θα πρέπει να γίνει. Κάνοντας παράφραση των δικών μου λόγων, τους είπα απλά: «Πάρτε από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους την έκθεση και πέστε μας πού διαφωνείτε, πού συμφωνείτε ως προς τα ποσά και ποιους θα φορολογήσετε. Δηλαδή, πείτε μας ποια είναι η δική σας εναλλακτική πρόταση». Τους είπα, επιπλέον: «Πέστε ακόμα ότι δεν θα φορολογήσετε κανέναν. Όμως, θα μας πείτε και τη συνέχεια».
Επίσης, σας είπα ότι δυστυχώς, όχι μόνο έχετε πρόβλημα έλλειψης προτάσεων, αλλά και μιας πρότασης. Όμως, να που έκανα λάθος. Την ακούσαμε την πρόταση και τη διαβάζω, σελίδα 249 από τα Πρακτικά της Βουλής, κ. Λούκα Κατσέλη, η οποία λέει: «Πρέπει, δηλαδή, να μαζέψετε μέχρι το τέλος του χρόνου 33.000.000.000 και με αυτές τις ρυθμίσεις πιστεύετε ότι θα πάρετε περίπου 5.000.000.000» -ευρώ, εννοεί. Συνεχίζει η κ. Λούκα Κατσέλη και προσέξτε, θα το πω δύο φορές, για να μην υπάρξει περίπτωση λάθους ή ειρωνείας: «Ερωτώ πολύ απλά: Γιατί δεν βάζετε μία έκτακτη εισφορά σε όλους; Θα ήταν και πιο έντιμο και πιο δίκαιο».
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΤΑΛΗΣ: Ειρωνικά το λέει.
ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ: Ειρωνικά το λέει;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Καλλιώρα, μην κάνετε διάλογο. Παρακαλώ, ολοκληρώστε.
ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ: Ειρωνικά; Διαβάζω ελληνικά. Τι θα πει «ειρωνικά»; Κοροϊδεύετε μεταξύ σας εμάς; «Και ερωτώ απλά: Γιατί δεν βάζετε μία έκτακτη εισφορά σε όλους; Θα ήταν πιο έντιμο και πιο δίκαιο»: Είναι αστείο αυτό; Μα, σοβαρολογείτε; Μη μιλάτε καθόλου! Πέστε ότι έγινε λάθος.
Και θα σας πω, λοιπόν, εφόσον το πάτε έτσι, ότι μια πρόταση ακούσαμε και ποια ήταν η πρόταση;
Εκνευρίζομαι και με συγχωρείτε, κυρία Πρόεδρε.
Ξέρετε τι λέει η κυρία πολιτική εκπρόσωπος για θέματα οικονομίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; «Βάλτε έκτατη εισφορά σε όλους», που σημαίνει κεφαλικό φόρο, έκτατα μέτρα…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ήδη το έχετε διαβάσει.
ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ: …στους μισθωτούς και στους συνταξιούχους. Αυτό λέει η πρόταση.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Άλλη μια φορά, δεν το καταλάβαμε!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Παρακαλώ!
ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ: Πονάει. Έκανε λάθος η κυρία εκπρόσωπός σας και καλά κάνετε και την υποστηρίζετε. Αλλά είναι γραμμένα αυτά στη σελίδα 249.
Να σας πω και μια άλλη ειρωνεία, εφόσον το πάτε έτσι. Σήμερα η πρόταση που έκανε η κ. Κατσέλη ήταν για την καρδιά της αρχής του νομοσχεδίου. Ακούστε πάλι για την καρδιά της αρχής ενός άλλου νομοσχεδίου για τις Δ.Ε.Κ.Ο. τι είπε η κ. Κατσέλη: Να σας το διαβάσω, για να δείτε άλλο τράβηγμα αυτιού. Λέει λοιπόν: «Αν μια Δ.Ε.Κ.Ο. παραμείνει χρόνια ζημιογόνα και δεν προσφέρει και υπηρεσίες στους πολίτες, καλύτερα να κλείσει». Και εδώ λάθος είναι; Και βγήκε ο κ. Παπακωνσταντίνου, όπως σήμερα και τράβηξε το άλλο το αυτί. Και τι είπε; Λέει ο κ. Παπακωνσταντίνου: «Οι δημόσιες επιχειρήσεις δεν κλείνουν, αλλά ανασυγκροτούνται». Άλλο ανέκδοτο, άλλο αστείο!
Κυρία Πρόεδρε, μία πρόταση ακούσαμε από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και οι ίδιοι εσείς γελοιοποιείτε ο ένας τον άλλο. Αξίζετε ο ένας τον άλλο. Τίποτα άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Σας ευχαριστώ. Το λόγο έχει ο εισηγητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Κουτμερίδης.
ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΤΡΙΝΗΣ: Δεν ντρέπεστε; Είναι συμπεριφορά αυτή;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Παρακαλώ σεβαστείτε τον ομιλητή.
ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΚΟΥΤΜΕΡΙΔΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, κατανοώ τη δυσκολία του συναδέλφου, του εισηγητή της Πλειοψηφίας, ο οποίος δεν μπορεί να αναφερθεί σ’ αυτό καθ’ αυτό το νομοσχέδιο και προσφεύγει σε δηλώσεις από το παρελθόν, παραποιεί –εμφανώς παραποιεί- τις δηλώσεις της κ. Κατσέλη, η οποία έδωσε τις απαραίτητες εξηγήσεις.
Εγώ δεν θα κάνω τη Βουλή «βαλτοπέδιο», ούτε και θα αναφερθώ στο παρελθόν. Εγώ θα μιλήσω γι’ αυτό που αφορά την ελληνική κοινωνία, γι’ αυτό που αφορά τον ελεύθερο επαγγελματία, τον μικρομεσαίο, γι’ αυτό που αφορά τον φορολογούμενο πολίτη. Θα αναφερθώ για το νομοσχέδιο.
Κύριε Υπουργέ, μου έκανε εντύπωση γιατί δεν ακούσατε τις προτάσεις μας. Πείτε μου σε ποιο σημείο έχετε απορία, να εξηγήσω τις θέσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Εγώ θα επαναλάβω: Ναι, στην κατάργηση των ειδικών λογαριασμών εάν αυτό, όμως, δεν αποτελεί αυτή τη στιγμή στο νομοσχέδιο που συζητάμε, την προμετωπίδα για να ωραιοποιήσουμε ένα νομοσχέδιο, το οποίο έχει μια σειρά από φορολογικές επιβαρύνσεις. Θα μπορούσατε να το φέρετε σ’ ένα νομοσχέδιο αυτόνομο γιατί έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία και αξία και να κάνουμε έντονο διάλογο με μεγάλη συμμετοχή της Βουλής, όπου να προβούμε σε μία ριζική αναμόρφωση και αλλαγή όλη της φιλοσοφίας της κατάρτισης, της έγκρισης, της ψήφισης και του ελέγχου του προϋπολογισμού και να αλλάξουμε πραγματικά αυτή τη δημοσιονομική αναρχία που υπάρχει σήμερα στη χώρα μας όσον αφορά αυτήν τη διαδικασία.
Με τον τρόπο που το φέρνετε και με καθαρά μόνο επιφανειακό και επικοινωνιακό τρόπο, καταργώντας αυτούς τους λογαριασμούς που εσείς θέλετε, χωρίς να υπάρχει μία αξιολόγηση ποιοι και γιατί παραμένουν κάποιοι ειδικοί λογαριασμοί, εμείς δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε. Επομένως, σας λέμε ξεκάθαρα τη θέση μας.
Όσον αφορά για τα φυσικά πρόσωπα, σας είπαμε μία τιμαριθμοποιημένη προοδευτική φορολογική κλίμακα.
Όσον αφορά για τη φορολόγηση της υπεραξίας των μετοχών, ναι, αφού ληφθεί υπ’όψιν όλο το χαρτοφυλάκιο και ληφθούν υπ’όψιν και οι ζημίες του χαρτοφυλακίου και αυτά να τοποθετηθούν στη γενική κλίμακα και να φορολογηθούν στη γενική κλίμακα.
Όσον αφορά τα stocks option και όλες τις άλλες φορολογίες, θεωρούμε ότι όλα τα εισοδήματα των φυσικών προσώπων πρέπει να είναι στη γενική κλίμακα.
Σε ποιο σημείο, κύριε Υπουργέ, δεν αντιλαμβάνεστε ή κύριε εισηγητή της Πλειοψηφίας δεν ακούτε και δεν δέχεστε τις θέσεις μας;
Κύριε Υπουργέ, κάνατε μια αναδρομή στο παρελθόν και συγκρίνατε με έναν επιλεκτικό τρόπο στοιχεία τα οποία βεβαίως είναι έτσι, βγάζοντας όμως απέξω μια χρονική περίοδο, την τετραετία διακυβέρνησης της χώρας μας από τη Νέα Δημοκρατία και από την κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Οι εφημερίδες του ΠΑ.ΣΟ.Κ. έκαναν τις συγκρίσεις.
ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΚΟΥΤΜΕΡΙΔΗΣ: Κύριε Υπουργέ, μπορούμε να συγκρίνουμε αυτό που παραλάβαμε εμείς το 1994 και αυτό που σας παραδώσαμε το 2004. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό να δούμε όλα τα μακροοικονομικά μεγέθη τι παραλάβαμε το 1994 και αφού εκπληρώσαμε τα κριτήρια του Μάαστριχτ, εμείς εντάξαμε τη χώρα μας όπως και εσείς ομολογήσατε με το σπαθί μας στην Οικονομική και Νομισματική ‘Ενωση.
Το νομοσχέδιο που συζητάμε, κύριοι Υπουργοί, πραγματικά αποτελεί μια πικρή ομολογία της αποτυχίας της φορολογικής σας πολιτικής. Επ’ αυτού δεν χρειάζεται νομίζω καμμία μα καμμία επεξήγηση. Και αυτή η κατάσταση δεν είναι μια κατάσταση η οποία δημιουργήθηκε από τη διεθνή κρίση. Είπα και στην ομιλία μου επί της αρχής ότι υπάρχουν μια σειρά από λανθασμένες νομοθετικές πρωτοβουλίες σας, υπάρχουν μια σειρά από λανθασμένες πολιτικές σας οι οποίες έχουν φέρει αυτήν τη δημοσιονομική κατάσταση.
Τέλος, θα ήθελα να κλείσω τη δευτερολογία μου με το γεγονός ότι η Κυβέρνηση και ο κύριος Πρωθυπουργός βρίσκονται πραγματικά σε μια πάρα πολύ δύσκολη θέση. Εγώ θέλω να δηλώσω πως μετά την ομολογία του κυρίου Πρωθυπουργού στη Δ.Ε.Θ. ότι δεν θα προχωρήσει σε ανασχηματισμό και δεν θα έχουμε πρόωρες εκλογές, είμαι πλέον σίγουρος ότι σύντομα θα έχουμε ανασχηματισμό και κυρίως το Μάρτιο θα έχουμε πρόωρες εκλογές.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο ειδικός αγορητής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Καραθανασόπουλος.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κατ’ αρχάς δύο παρατηρήσεις σε σχέση με τη συζήτηση περί ηθικής. Ο βαθμός, ο χαρακτήρας των πράξεων και των πολιτικών επιλογών, εάν δηλαδή είναι ηθικός ή όχι, κατά τη γνώμη του Κ.Κ.Ε. σχετίζεται με τις επιπτώσεις που έχουν αυτές οι πράξεις και οι επιλογές στην κατάσταση που βιώνει η λαϊκή οικογένεια. Έτσι, λοιπόν, αποτελεί, κατά τη γνώμη μας, πρόκληση από τη μια μεριά να διευρύνεται αλλά και να συγκεντρώνεται ο παραγόμενος πλούτος σε όλο και λιγότερα χέρια και από την άλλη μεριά να διευρύνεται η φτώχεια σε πλατύτερα λαϊκά στρώματα. Αυτό είναι το ανήθικο του χαρακτήρα.
Δεύτερο ζήτημα σε σχέση με τη συζήτηση που έγινε για το σκάνδαλο ανταλλάξιμων περιουσιών με τη Μονή Βατοπεδίου. Κατά τη γνώμη του Κ.Κ.Ε. σκάνδαλο αποτελεί η ιδιοκτησία των ορεινών όγκων των δασών, των ακτών και των αιγιαλών είτε είναι αυτές ιδιοκτησίες από επιχειρήσεις είτε είναι από την εκκλησία και η κατ’ επέκταση επιχειρηματική δράση και αξιοποίηση αυτών των περιοχών. Και βεβαίως, εδώ κάνουμε ένα διαχωρισμό με όσους χώρους αξιοποιούνται για τη λατρευτική δράση της εκκλησίας. Έτσι, λοιπόν, δεν είναι μόνον η Μονή Βατοπεδίου η οποία βεβαίως αναδείχθηκε σήμερα και συζητιέται λόγω του ότι υπάρχουν επιχειρηματικές αντιπαραθέσεις και κόντρες. Κατά τη γνώμη του Κ.Κ.Ε. πρέπει να καταργηθεί η ιδιοκτησία στους ορεινούς όγκους, στα δάση, στις ακτές και στους αιγιαλούς και να αποδοθούν άμεσα στο δημόσιο, ανεξάρτητα από τα όποια πορίσματα της δικαιοσύνης και για το συγκεκριμένο ζήτημα αλλά και για τα υπόλοιπα. Βεβαίως, δεν έχουμε καμμία αντίρρηση να διερευνηθεί η υπόθεση από την αρχή και στο σύνολό της.
Όσον αφορά το συγκεκριμένο νομοσχέδιο επαίρεται η Κυβέρνηση για τα αποτελέσματα της οικονομικής της πολιτικής. Είτε κατά τη διάρκεια της περιόδου της ανάπτυξης των ρυθμών του Α.Ε.Π. και της μεγέθυνσής του είναι φανερό ότι το «μάρμαρο» αυτής της ανάπτυξης το πλήρωσε ο εργαζόμενος, το λαϊκό νοικοκυριό που για να επιτευχθεί αυτή η ανάπτυξη απεμπόλησε εργατικά δικαιώματα και κατακτήσεις για να γίνει πιο φτηνή η τιμή της εργατικής δύναμης, να μπορεί να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων. Αλλά και τώρα και σε περίοδο επιβράδυνσης των ρυθμών μεγέθυνσης της οικονομίας σηματοδοτεί η Κυβέρνηση τη συνέχιση με ακόμη πιο οξυμένους όρους αυτής της αντιλαϊκής επίθεσης με την αφαίρεση κατακτήσεων και δικαιωμάτων με την παράδοση των πάντων στο μεγάλο κεφάλαιο.
Η κριτική περί αποτυχίας της κυβερνητικής πολιτικής, ή περί Βατερλώ, είναι μία πολύ εύκολη αντιπαράθεση, είναι μία άσφαιρη αντιπαράθεση, ακριβώς γιατί δίνει τη δυνατότητα στην Κυβέρνηση να ξεφεύγει από τις δύσκολες στιγμές. Όσο και υψηλοί να είναι οι τόνοι της αντιπαράθεσης στο Κοινοβούλιο, δεν αλλάζει την ουσία, απλώς καταδεικνύει τη δυσκολία που έχουν τα άλλα κόμματα να αντιπροτείνουν επί της ουσίας λύσεις για την πολιτική, γιατί ακριβώς αποδέχονται τη στρατηγική και τη φιλοσοφία της. Έτσι, λοιπόν, η φορολογική πολιτική αποτελεί εργαλείο για την ενίσχυση του ανταγωνισμού. Έχουμε φοροαπαλλαγή του μεγάλου κεφαλαίου, νόμιμη φοροδιαφυγή και από τη άλλη μεριά τη μεταφορά των φορολογικών βαρών στις πλάτες των μισθωτών, των συνταξιούχων, των λαϊκών στρωμάτων.
Με το σημερινό νομοσχέδιο εγκαινιάζεται η αύξηση της έμμεσης φορολογίας. Δηλαδή, υλοποιεί η Κυβέρνηση κατά γράμμα τις ευρωενωσιακές επιταγές για άρση των φορολογικών βαρών στις επιχειρήσεις και μετατόπιση της φορολογίας στην κατανάλωση. Δηλαδή, στην αύξηση των έμμεσων αντιλαϊκών φόρων. Δεν επιφέρεται με το νομοσχέδιο φορολογική δικαιοσύνη. Αποτελεί το άλλοθι αυτή η έκφραση για την επιβολή νέων, αντιλαϊκών, μέτρων, αποτελεί επίφαση φιλολαϊκότητας του νομοσχεδίου σας. Γιατί αν θέλατε φορολογική δικαιοσύνη, θα μπορούσατε να αντιμετωπίσετε το εφοπλιστικό κεφάλαιο, το οποίο δεν πληρώνει ούτε δεκάρα τσακιστή φόρους, αλλά επίσης και τραπεζιτικούς ομίλους και άλλους κλάδους του κεφαλαίου, οι οποίοι φοροαπαλλάσσονται με τις πολιτικές επιλογές και της σημερινής Κυβέρνησης, αλλά και των προηγούμενων.
Δεύτερον, με το σκέλος των δαπανών ακριβώς αυτήν την επιχειρηματική δράση θέλετε να στηρίξετε, για παράδειγμα τις φαρμακοβιομηχανίες και την απαλλαγή τους από το 4% που πρέπει να επιστρέψουν. Προωθείτε την ταχύτερη εμπορευματοποίηση της υγείας, της παιδείας και της πρόνοιας και μετατροπή σε επιχειρήσεις τα νοσοκομεία, τους οργανισμούς κοινωνικής ασφάλισης, γιατί τα ελλείμματά τους δεν προέρχονται από το ζήτημα της διαχείρισης, όποιες ατέλειες κι αν υπάρχουν εκεί πέρα, προέρχονται ακριβώς από μία εξυπηρέτηση μιας βαθιάς αντιλαϊκής πολιτικής. Έτσι, τα ελλείμματα των ασφαλιστικών ταμείων έχουν να κάνουν με την εισφοροαποφυγή, με την απαλλαγή του κεφαλαίου να πληρώνει τις ασφαλιστικές εισφορές –βλέπε εφοπλιστικό κεφάλαιο- με την εισφοροδιαφυγή μέσα από τη μαύρη εργασία και μέσα από τις ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις με τη μερική απασχόληση. Ας κρατήσουν, λοιπόν, οι χοροί και τα δάκρυα για τις μικρές επιχειρήσεις ή για τους μισθωτούς με δελτία παροχής υπηρεσιών!
Αποτελεί, λοιπόν, το συγκεκριμένο νομοσχέδιο κρίκο στο πρόγραμμα των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων, των αναδιαρθρώσεων. Η εξέλιξη και η επιβράδυνση της οικονομικής ανάπτυξης, αλλά και τα μέτρα που λαμβάνουν κυβερνήσεις άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και των Η.Π.Α., αποδεικνύει την αποτυχία, αλλά και τον αντιλαϊκό χαρακτήρα είτε της φιλελεύθερης ή της νεοκενσιανής διαχείρισης. Ο Μπους δεν άλλαξε προβιά, δεν έγινε ξαφνικά σοσιαλδημοκράτης. Δεν είναι παράδοξο, λοιπόν, κόμματα φιλελεύθερα να εφαρμόζουν νεοκενσιανές λύσεις ή κόμματα σοσιαλδημοκρατικά να εφαρμόζουν νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι η θέση των εργαζόμενων χειροτερεύει ως απόρροια, όχι των διαφόρων μειγμάτων διαχείρισης, αλλά ως απόρροια του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής και της επίδρασής του που έχει σε αυτό τον κεφαλαιοκρατικό τρόπο παραγωγής η εκάστοτε ασκούμενη πολιτική που ικανοποιεί τις ανάγκες του κεφαλαίου. Έτσι, λοιπόν, αυτή η πορεία της αναπαραγωγής έχει στο χαρακτήρα της την αιτία της χειροτέρευσης της θέσης των εργαζόμενων, γιατί ακριβώς από τη μια μεριά…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Πρέπει να ολοκληρώσετε.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρία Πρόεδρε, έχω επτάμισι λεπτά. Να μου δώσετε -γιατί έτσι από τη μια μεριά έχουμε-…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Όσο μίλησαν και οι προηγούμενοι.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: …γιατί, λοιπόν, από τη μία μεριά έχουμε κοινωνικό χαρακτήρα στην παραγωγική διαδικασία και ατομική ιδιοποίηση. Και όσο αυτό παραμένει, τόσο η θέση των εργαζόμενων θα χειροτερεύει και δεν έχει να κάνει ακριβώς με τα όποια μείγματα διαχείρισης αυτής της πολιτικής. Άρα, χρειάζονται ριζικές ανατροπές. Γι’ αυτό ακριβώς και η πρόταση του Κ.Κ.Ε. για τη φορολογική πολιτική βρίσκεται στον αντίποδα των εφαρμοζόμενων και είναι συγκεκριμένες: «Φορολογήστε το κεφάλαιο, τα κέρδη, τη μεγάλη κινητή και ακίνητη περιουσία και απαλλάξετε το λαό από τα φορολογικά βάρη».
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο ειδικός αγορητής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κ. Παναγιώτης Λαφαζάνης.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Νομίζω πλέον ότι έχει γίνει φανερό –φαντάζομαι και στους Βουλευτές της κυβερνητικής παράταξης, γενικώς μιλάω για τους Βουλευτές της κυβερνητικής παράταξης, ένας βρίσκεται στην Αίθουσα, αλλά υπάρχουν και οι άλλοι και βλέπουμε το κλίμα, το ζούμε σε αυτή την Αίθουσα, το ζούμε στους διαδρόμους και βλέπουμε τι γίνεται- πως αυτό το νομοσχέδιο είναι η αρχή του μεγάλου Βατερλώ για την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Έβαλε στο στόχαστρο τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, τώρα βάζει και όλα τα μικρομεσαία στρώματα, μικρομεσαίες επιχειρήσεις, επιτηδευματίες, επαγγελματίες.
Γιατί αυτό κάνετε με το νομοσχέδιό σας. Μας μιλάτε για τη φοροδιαφυγή και πολλές φορές απευθύνεστε στα κόμματα της Αντιπολίτευσης και ιδιαίτερα στα κόμματα της Αριστεράς θα έλεγα, λες και εμείς είμαστε οι κυβερνήσεις, λες κι εμείς έχουμε αυτόν το φορολογικό μηχανισμό που υπάρχει, λες κι εμείς ευθυνόμαστε για την έκταση της φοροδιαφυγής, που πράγματι είναι μεγάλη στην ελληνική οικονομία.
Αλλά θα σας ρωτήσω κάτι. Φοροδιαφυγή υπάρχει μόνο στον μικρομεσαίο χώρο και ειδικότερα στις ατομικές επιχειρήσεις, τις οποίες έρχεστε να θίξετε με αυτό το νομοσχέδιο;
Φοροδιαφυγή υπάρχει μέχρι εκείνες τις εταιρείες που έχουν ετήσιο τζίρο ως 9.000.000 ευρώ, όπου θεωρείτε τα βιβλία τους αναξιόπιστα και τις βάζετε στην ουσία σε διαδικασία περαίωσης;
Κύριε Υπουργέ των Οικονομικών, μήπως βλέπετε την ελληνική οικονομία από τη μέση -για να μην πω και πιο κάτω- ως τον πάτο; Δεν υπάρχουν παραπάνω επιχειρήσεις; Και σας ρωτώ, δείτε τις καταστάσεις που εμφανίζουν οι ανώνυμες εταιρείες, αυτές που έχουν κέρδη πάνω από 9.000.000. Το ξέρετε -και νομίζω ότι είναι σαφές και γνωστό σε σας- ότι η μεγάλη πλειονότητα τους δηλώνει ζημίες. Και σας λέω εγώ, γιατί δεν κάνετε την ίδια μεταχείριση και σ’ αυτές τις εταιρείες με αυτήν που υποβάλλετε την ατομική επιχείρηση μέχρι και αυτούς που τους πάμε σε περαίωση; Γιατί δεν λέτε ότι τα βιβλία τους είναι κατασκευασμένα; Γιατί δεν λέτε ότι εδώ έχουν κάνει φοροδιαφυγή για να γλιτώσουν φόρους; Είναι αξιόπιστα αυτών τα βιβλία, διότι υποτίθεται ότι έχουν υπογραφές από κάτω ελεγκτικές; Είναι αξιόπιστα;
Δεν βλέπετε τα «κανόνια» που σκάνε ιδιαίτερα από τις μεγάλες επιχειρήσεις και αποδεικνύονται πλαστά, πλαστοί οι ισολογισμοί τους;
Δεν ξέρετε ότι με το σύστημα που υπάρχει οι ισολογισμοί αυτοί δεν αποτυπώνουν πάντοτε και κατά τεκμήριο την πραγματικότητα των επιχειρήσεων;
Γιατί αυτά τα δύο μέτρα και δύο σταθμά; Οι μεγάλες επιχειρήσεις ό,τι μας δηλώσουν με τα βιβλία τους, είναι εντάξει, από εκεί και κάτω όμως αρχίζουμε τη φοροεπιδρομή και τη μεγεθύνουμε στην ατομική επιχείρηση, στον επιτηδευματία και τον επαγγελματία.
Δεν ξέρετε ότι έτσι πάρα πολλές επιχειρήσεις, δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις που είναι στα όρια της επιβίωσης στην αγορά τις εξωθείτε στο κλείσιμο; Αυτό θέλετε να πετύχετε σε περιόδους, μάλιστα κάμψεις των ρυθμών ανάπτυξης, όπου καιροφυλακτεί και η ύφεση στην ελληνική οικονομία και που μία ύφεση για την ελληνική οικονομία θα είναι εφιάλτης, διότι θα κάνει να φύγει από αυτήν την ύφεση πάρα πολλά χρόνια; Και ξέρετε ότι τα φαινόμενα τα διεθνή στην Ελλάδα έχουν μία καθυστέρηση με την οποία συμβαίνουν. Δεν αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, πού έχουμε περιέλθει;
Όσον αφορά στη νεολαία, είναι δικαιολογία αυτή που μας λέτε, κύριε Υπουργέ, ότι φέρατε διάταξη με την οποία καλύπτει αυτούς που είναι σε έναν εργοδότη για έξι χρόνια;
Σας ρωτώ, κύριε Υπουργέ, ένας νέος που δουλεύει έξι χρόνια σ’ έναν εργοδότη, αυτή είναι σχέση ελεύθερου επαγγελματία; Δεν είναι σχέση μισθωτής εργασίας αυτή, εξαρτημένης εργασίας, που πρέπει να καταβάλλεται το Ι.Κ.Α., τα δώρα κ.λπ., να υπάρχουν κάποιες εγγυήσεις; Και έρχεστε και λέτε να δουλεύει νέος και έξι χρόνια μ’ ένα δελτίο παροχής προς έναν εργοδότη. Εγώ λέω ότι είναι ελεύθερος επαγγελματίας και τον πάω με το αφορολόγητο, του επιτρέπω το αφορολόγητο των 10.500 ευρώ ως παραχώρηση, αλλά όμως τι κάνω; Νομιμοποιώ πλέον τη δυνατότητα κάθε εργοδότη να προσλαμβάνει τους νέους με δελτία παροχής υπηρεσιών.
Καταστρατηγείτε πλήρως την εργατική νομοθεσία, καταστρατηγείτε τους ελέγχους του Ι.Κ.Α.. Γιατί το Ι.Κ.Α., όταν πηγαίνει σε ένα μαγαζί και του λέει ότι ο νέος που έχω εδώ πέρα είναι με δελτίο παροχής υπηρεσιών, δεν το δέχεται, καταμηνύει τον εργοδότη, διότι υποκρύπτει τη μισθωτή σχέση εργασίας και γλιτώνει ασφάλιστρα του Ι.Κ.Α.. δηλαδή ζημιώνει το Ι.Κ.Α..
Από τη μια, λοιπόν, το Ι.Κ.Α. θα κυνηγάει αυτήν την υπόθεση και από την άλλη έρχεστε να τη νομιμοποιήσετε, δηλαδή ακυρώνετε την προσπάθεια ελέγχων του Ι.Κ.Α. οι οποίοι είναι πολύ αυστηρότεροι από τον έναν εργοδότη. Περιλαμβάνουν μέχρι τρεις εργοδότες και το ξέρετε πολύ καλά. Προτάσεις, μας λέτε. Γιατί καταργήσατε το φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας αντί να κάνετε όπως υποστηρίζαμε; Αυτοί ήταν οι αναξιοπαθούντες; Έπρεπε να τον ενισχύσετε, να τον αναβαθμίσετε και να τον εκσυγχρονίσετε ώστε να είναι ακόμα πιο αποτελεσματικός και πιο ουσιαστικός φόρος. Γιατί καταργήσατε το φόρο της κληρονομιάς για τη μεγάλη ακίνητη περιουσία και την πολύ μεγάλη ακίνητη περιουσία; Στην ουσία μηδενίσατε το φόρο. Αυτοί είναι οι αναξιοπαθούντες της ελληνικής κοινωνίας; Γιατί συνεχίσατε την τακτική του ΠΑ.ΣΟ.Κ. όπου ξεκίνησε το αφορολόγητο στην ουσία των μεγάλων κινητών περιουσιών όπου κληρονομούνται μεγάλες κινητές περιουσίες; Γιατί το κάνετε αυτό; Αυτοί ήταν οι αναξιοπαθούντες;
Μας λέτε μέτρα. Αυτά δεν είναι μέτρα; Έρχεστε σιγά-σιγά, «ξηλώνετε την κάλτσα» και επιβάλλετε τη φορολογική ασυλία στις μεγάλες περιουσίες, κινητές και ακίνητες, και στα υψηλά κέρδη, στις μεγάλες εταιρείες και επιπίπτετε στους μισθωτούς, στους συνταξιούχους, στα δελτία παροχής υπηρεσιών, ακόμα χειρότερα –γιατί αυτό είναι και βαρβαρότητα- και στις μικρομεσαίες κατηγορίες. Φορολογήστε τον πλούτο, αυξήστε τους φορολογικούς συντελεστές στα κέρδη των επιχειρήσεων.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το ακούω να μας λέει ναι, αλλά βλέπω και τις δικές σας προτάσεις να λένε για τα αδιανέμητα κέρδη να μειωθεί ακόμα περισσότερο ο συντελεστής. Πού θα πάει αυτός ο συντελεστής; Ξέρετε ότι τα αδιανέμητα κέρδη που υποτίθεται ότι θέλουν να πάνε σε επενδύσεις έχουν και ισχυρά επενδυτικά κίνητρα μέχρι 60% σε νέες επενδύσεις. Τι θέλουμε να κάνουμε δηλαδή; Να μην πληρώνει ούτε για επένδυση; Να μην φορολογείται καθόλου για οποιαδήποτε επένδυση ο επιχειρηματίας; Υπερκέρδη χωρίς φόρους; Επενδύσεις χωρίς κανένας στην Ελλάδα να βάζει το χέρι στην τσέπη;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Κύριε Υπουργέ, σας έχω καταθέσει και ορισμένες τροπολογίες για τη φορολογία της περιουσίας της Εκκλησίας. Εδώ αλλεπάλληλες ρυθμίσεις από τον καιρό του ΠΑ.ΣΟ.Κ. έως σήμερα…
(Στο σημείο αυτό κτυπάει επανειλημμένα το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Λαφαζάνη, έχει τελειώσει ο χρόνος σας.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.
Έχουν καταργήσει κάθε φορολογία στην Εκκλησία. Η Εκκλησία έχει μισθώματα από ακίνητη περιουσία; Παλιά είχε ένα φόρο 10%, μικρό φόρο, όχι όπως οι άλλοι. Δεν μιλάω για την εκκλησιαστική περιουσία, μιλάω για ακίνητα, εμπορικά τα οποία αξιοποιούσε με εμπορικό τρόπο για να έχει έσοδα. Υπήρχε αυτό το 10%. Το καταργήσατε. Γιατί να καταργηθεί και αυτό το 10% στην Εκκλησία; Το φόρο αυτόματου υπερτιμήματος τον καταργήσατε, όπως και το φόρο που ήταν οι ναοί. Έπρεπε οι ναοί να πληρώσουν με βάση…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Σας ευχαριστώ, κύριε Λαφαζάνη. Τελειώσατε.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Το καταργήσατε, φορολογική ασυλία και εκεί. Έρχεστε να μας πείτε ότι δεν υπάρχουν προτάσεις για ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Η συζήτηση θα συνεχιστεί το απόγευμα. Ολοκληρώστε, σας παρακαλώ.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Υπάρχουν προτάσεις αλλά δεν θέλετε να τις εφαρμόσετε γιατί είστε αποφασισμένοι να κάνετε άλλου είδους επιλογές οι οποίες εξυπηρετούν μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, μεγάλα εισοδήματα, μεγάλες ακίνητες και κινητές περιουσίες.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κι εγώ σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο ειδικός αγορητής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κύριος Βορίδης.
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Φτάνοντας στο τέλος αυτής της συζητήσεως εκείνο το οποίο μένει αναπάντητο είναι το εξής: Ο κύριος Υπουργός είχε την ευγενή καλοσύνη να μας φέρει αναλυτικά στοιχεία για τις επιδόσεις της κυβερνήσεως του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τις επιδόσεις της Κυβερνήσεως της Νέας Δημοκρατίας. Νομίζω ότι έχετε αναδιπλωθεί στο εξής επιχείρημα, αν καταλαβαίνω καλά. Η Κυβέρνησή σας είναι καλύτερη από τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Αυτό περίπου θέλετε να πείτε. Ξαναλέω ότι αυτό το επιχείρημα δεν έχει κανένα ιδιαίτερο νόημα γιατί αυτά εκρίθησαν και έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε που εκρίθησαν, επομένως αυτό δεν έχει νόημα να το λέτε και να το ξαναλέτε.
Εκείνο που έχει σημασία είναι να υπερασπιστείτε τις επιλογές σας σήμερα. Για να υπερασπιστείτε τις επιλογές σας σήμερα αρκούσε να φέρετε, αντί για όλον αυτόν τον κατάλογο, κάτι πολύ απλούστερο. Έχετε έναν ισχυρισμό, ότι το κάνετε λόγω της διεθνούς κρίσεως. Γιατί δεν φέρατε ένα στοιχείο για να μας πείτε τι κοστίζει η διεθνής κρίση, να μας πείτε ότι τόσο μας κοστίζει η αύξηση των επιτοκίων ή ότι τόσα μας κοστίζει παραδείγματος χάριν το πετρέλαιο, προκειμένου να δικαιολογήσετε αυτά τα μέτρα;
Αυτά τα βασικά στοιχεία.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: …(δεν ακούστηκε)
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Από το πετρέλαιο, συμφωνώ. Έχει έναν ισχυρισμό. Τον ακούσατε, κύριε Λαφαζάνη. Ο ισχυρισμός της Κυβέρνησης ήταν ότι το κόστος του πετρελαίου, οι διεθνείς κρίσεις, η αύξηση των επιτοκίων επιβάρυναν τα οικονομικά μεγέθη. Πολύ ωραία.
Αντί γι’ αυτόν τον μακροσκελέστατο κατάλογο το οικονομικό σας επιτελείο δεν μπορούσε να μας φέρει αυτά τα στοιχεία να ξέρουμε και γιατί συγκεκριμένα μιλάμε ώστε σε τελευταία ανάλυση να έρχεστε και να πείτε να αυτά ήταν έκτακτα, δεν μπορούσαμε να τα προβλέψουμε, υποχρεωτικά καταφύγαμε σ’ αυτή τη λύση. Δεν ειπώθηκε τίποτα.
Αντιθέτως μένετε έωλοι και δείχνετε το πόσο περιφρονείτε την ουσία του διαλόγου και σ’ ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα. Μένετε έκθετοι και στο εξής. Σας λέμε και σας ξαναλέμε -αυτή είναι η θέση και ακούστηκε από πολλές πλευρές της Aντιπολιτεύσεως- ότι ο προϋπολογισμός έχει πέσει έξω γιατί ήταν υπερεκτιμημένος, γιατί ήταν υπεραισιόδοξος, γιατί δεν μπορέσατε να μαζέψετε έσοδα και γιατί έχετε εκτροχιαστεί στα έξοδα.
Εγώ λέω το εξής: Tο δημόσιο έλλειμμα έχει μια διεύρυνση 35%. Μέσα στο πρώτο εξάμηνο διαμορφώθηκε στα 8,624 δις από 6,399 δισεκατομμύρια ευρώ την αντίστοιχη περίοδο του 2007. Μάλιστα ο προϋπολογισμός προβλέπει ένα έλλειμμα 8,31 στο σύνολο του έτους. Απ’ ό,τι φαίνεται εδώ στο πρώτο εξάμηνο ήταν στο 8,624. Είναι ακριβή τα πράγματα; Είναι έτσι; Ή δεν είναι; Αυτό είναι ένα συγκεκριμένο στοιχείο που θα μπορούσατε να μας το απαντήσετε. Να μας πείτε: «όχι λέτε ανοησίες, δεν είναι έτσι, δεν είναι ακριβή τα στοιχεία σας, δεν έχει πέσει έξω ο προϋπολογισμός». Γιατί δεν έρχεστε -αντί απ’ αυτήν την στείρα απαρίθμηση η οποία μόνο ιστορικό ενδιαφέρον μπορεί να έχει- να επιχειρηματολογήσετε με στοιχεία για την συγκεκριμένη κατάσταση σήμερα.
Ως προς τα έσοδα. Από τα στοιχεία του πρώτου πάλι εξαμήνου Ιανουαρίου-Ιουνίου 2008 προκύπτει ότι τα έσοδα προ επιστροφών φόρων του προϋπολογισμού αυξήθηκαν κατά 5,7%, τα καθαρά έσοδα κατά 4,3% με στόχο προϋπολογισμού 12,8%. Ερώτηση: αυτό είναι ακριβές; Ναι ή όχι;
Αν όμως αυτά τα στοιχεία δεν είναι εσφαλμένα τότε αντιλαμβάνεστε το πόσο έωλοι μένετε, το πόσο έκθετοι μένετε διότι το επιχείρημα –γιατί αυτό μόνο αποδεικνύεται- «τι καλά που τα πήγαμε εμείς, τα πήγαμε καλύτερα από τις Κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ.» δεν αφορά κανέναν στην Ελλάδα σήμερα. Εκείνο που ενδιαφέρει στην Ελλάδα σήμερα είναι τι θα κάνετε εσείς και ποια είναι η δική σας πολιτική.
Και θα σας το ξαναπώ. Είχατε ανάπτυξη και πράγματι την είχατε γιατί ακολουθούσατε μια διαφορετική πολιτική μέχρι χθες. Αλλάζετε την πολιτική σήμερα και την αλλάζετε σε συνθήκες λέτε εσείς κρίσης –εγώ συμφωνώ- μεγάλης δυσκολίας στην αγορά, όπου υπάρχει ακρίβεια, υπάρχει πρόβλημα. Και αντί να ενισχύσετε την αγορά την αποτελειώνετε.
Ένα ακόμα ζήτημα. Ετοιμάζεστε για το θέμα των τεκμηρίων. Ερώτημα. Γι’ αυτό είχατε προειδοποιήσει τον ελληνικό λαό; Ή και αυτό είναι έκτακτο μέτρο που συνδέεται με την κρίση; Δεν έπρεπε να του πείτε ότι θα επαναφέρετε τα τεκμήρια; Δεν έπρεπε να έχετε λάβει μια σχετική έγκριση; Δεν έπρεπε ο ελληνικός λαός να ξέρει ότι η Κυβέρνηση την οποία ψηφίζει την στιγμή που την ψηφίζει πρόκειται να τον φορολογήσει με έναν ορισμένο τρόπο; Αυτό δεν έπρεπε να του το έχετε πει; Ούτε αυτό ενδιαφέρει;
Προχωρώ παραπέρα. Συζητάτε συνέχεια για το ζήτημα της φοροδιαφυγής. Θα σας πω συγκεκριμένα. Γιατί ενώ συζητάτε για τη φοροδιαφυγή δεν έχετε λάβει κανένα ουσιαστικό μέτρο προκειμένου να οικοδομήσετε φορολογική εμπιστοσύνη.
Δεν θα σας βάλω τη μεγάλη συζήτηση για τη λειτουργικότητα του δημοσίου. Θα σας πω ένα στοιχειώδες. Γιατί πέντε χρόνια μετά δεν έχετε προχωρήσει στην αναμόρφωση του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων; Γιατί αφήνετε το οικονομικό περιβάλλον, την αγορά, να λειτουργεί με αυτές τις συνθήκες απόλυτης ανομίας, απόλυτης αυθαιρεσίας, απόλυτης αδυναμίας να προσδιορίσουν το τι πρέπει να κάνουν προκειμένου να είναι εντάξει φορολογικά.
Γιατί αφήνετε και την ομηρία που υπάρχει σήμερα, ουσιαστικά από πλευράς επιχειρήσεων και εξακολουθεί να υπάρχει στους ελεγκτικούς μηχανισμούς; Γιατί το επιτρέπετε αυτό να υπάρχει;
Για να είστε δικαιωμένοι μετά. Να πείτε ότι εμείς κάναμε αυτό, κάναμε εκείνο, κάναμε το άλλο. Συγκρατήσαμε τις δαπάνες κάναμε ορισμένα πράγματα και επομένως σήμερα αξιώνουμε και τη φορολογική απόδοση από την αγορά. Δεν έχετε κάνει τίποτα απ’ όλα αυτά. Βρίσκεστε σε μια τέτοια κρίση.
Και τονίζω ότι αυτό το οποίο είναι εξαιρετικά κρίσιμο είναι το ηθικό έλλειμμα. Είναι προκλητικό, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, στον ειδικό εισηγητή απευθύνομαι, γιατί αυτός είναι εδώ, αλλά και κύριοι της Κυβέρνησης, να ζητάτε να φορολογήσετε τα χαμηλότερα εισοδήματα την ίδια ώρα που υπάρχει εικόνα χλιδής στην Κυβέρνηση.
Κάτι που επαναφέρω –το έθεσα εχθές και το ξαναλέω, κύριε Υπουργέ, γιατί αφορά το Υπουργείο σας- επειδή ακριβώς έλαβα και μια επιστολή από το συνάδελφο κ. Βουλγαράκη, ο οποίος θέλει να μην υιοθετούμε αβάσιμα τις κατηγορίες, είναι το γεγονός πως θεωρώ πως είναι πολύ σημαντικό να ελέγξουν οι οικονομικές υπηρεσίες του Υπουργείου σας, να ελέγξουν οι αρμόδιες Δ.Ο.Υ. συγκεκριμένες συμβάσεις, όπου εκεί εμφανίζονται μεταβιβάσεις εταιρικών μεριδίων με εικονικά τμήματα. Μπορεί να μην είναι και έτσι. Δεν ξέρω, δεν το υιοθετώ, λέω αυτό το οποίο διαβάζω.
Για να τον αποδώσετε, λοιπόν, καθαρό, ελπίζω να έχετε ήδη διατάξει και να έχουν γίνει αυτοί οι οικονομικοί έλεγχοι, ώστε να μην δημιουργείται η εντύπωση ότι η διοίκηση προστατεύει κάποιον και φέρεται με δύο μέτρα και με δύο σταθμά.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Σας ευχαριστώ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της αρχής του νομοσχεδίου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών.
Έχει υποβληθεί αίτηση ονομαστικής ψηφοφορίας Βουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ επί της αρχής του νομοσχεδίου της οποίας το κείμενο έχει ως εξής:
«Προς:
Πρόεδρο
της Βουλής των Ελλήνων Αθήνα, 10 Σεπτεμβρίου 2008
ΑΙΤΗΣΗ
ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ
Οι υπογράφοντες Βουλευτές ζητούμε να γίνει ονομαστική ψηφοφορία επί της Αρχής του Σχεδίου Νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών «Ενίσχυση της διαφάνειας του Κρατικού Προϋπολογισμού έλεγχος των δημοσίων δαπανών, μέτρα φορολογικής δικαιοσύνης και άλλες διατάξεις».
Οι Βουλευτές
Ευάγγελος Βενιζέλος,
Στάθης Κουτμερίδης,
Βασίλης Έξαρχος,
Γιάννης Διαμαντίδης,
Γιάννης Αμοιρίδης,
Κωνσταντίνος Καρτάλης,
Μιχαήλ Τιμοσίδης,
Μαρία Σκραφνάκη,
Μιχάλης Κατρίνης,
Γιάννης Κουτσούκος,
Δημήτρης Βαρβαρίγος.
Θα αναγνώσω και τον κατάλογο των υπογραφόντων την αίτηση ονομαστικής ψηφοφορίας, για να διαπιστωθεί αν υπάρχει ο απαιτούμενος από τον Κανονισμό αριθμός για την υποβολή της.
Ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος. Παρών.
Ο κ. Ευστάθιος Κουτμερίδης. Παρών.
Ο κ. Βασίλειος Έξαρχος. Παρών.
Ο κ. Ιωάννης Διαμαντίδης. Παρών.
Ο κ. Ιωάννης Αμοιρίδης. Παρών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπάρχει ο απαιτούμενος από τον Κανονισμό αριθμός υπογραφόντων την αίτηση ονομαστικής ψηφοφορίας Βουλευτών.
Συνεπώς διακόπτουμε τη συνεδρίαση για δέκα (10) λεπτά, σύμφωνα με τον Κανονισμό.
(ΔΙΑΚΟΠΗ)
(ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΙΑΚΟΠΗ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Επαναλαμβάνεται η διακοπείσα συνεδρίαση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το Προεδρείο εκτιμώντας τις ανάγκες του νομοθετικού έργου, σύμφωνα με τον Κανονισμό (άρθρο 72 παράγραφος 3) θα λύσει τη συνεδρίαση για σήμερα το απόγευμα Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2008 και ώρα 18.00΄ με αντικείμενο εργασιών του Τμήματος: νομοθετική εργασία, συνέχιση της συζήτησης επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Ενίσχυση της διαφάνειας του Κρατικού Προϋπολογισμού, έλεγχος των δημοσίων δαπανών, μέτρα φορολογικής δικαιοσύνης και άλλες διατάξεις», σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί.
Λύεται η συνεδρίαση.
Ώρα λήξης: 16.14΄
O ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ

Τελευταία Αποθήκευση: 18/9/2008 9:21:00 πμ Από: X.sousta
Εκτυπώθηκε: 10/9/2008 10:26:00 πμ

PDF:

es20080910(proi).pdf

TXT:

es080910pr.txt

Επιστροφή