Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: ΙΑ, Σύνοδος: Β΄, Συνεδρίαση: ΝΣΤ΄ 21/12/2005

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΑ΄
ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΝΣΤ΄

Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2005

ΘΕΜΑΤΑ
Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1. Επικύρωση Πρακτικών, σελ.
2. Άδεια απουσίας του Βουλευτή Α. Ανδριανόπουλου, σελ.
3. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές από το 5ο Γυμνάσιο Πετρούπολης, το Γυμνάσιο Αυλωναρίου Ευβοίας, το Γυμνάσιο Αθηκιών Κορινθίας και το Γυμνάσιο Αλιβερίου Ευβοίας, σελ.
4. Επί του Κανονισμού, σελ.

Β. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
1.Συζήτηση επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Κύρωση του Κρατικού Προϋπολογισμού και των Προϋπολογισμών ορισμένων ειδικών ταμείων και υπηρεσιών οικονομικού έτους 2006», σελ.
2. Κατάθεση ‘Εκθεσης Διαρκούς Επιτροπής:
Η Διαρκής Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης καταθέτει την έκθεσή της στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης: «Ρύθμιση θεμάτων εθνικών, νομαρχιακών και δημοτικών εκλογών και διευθέτηση ειδικών θεμάτων», σελ.


ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Α. Επί του Κανονισμού:
ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ Χ., σελ.
ΣΟΥΡΛΑΣ Γ., σελ.

Β. Επί του σχεδίου νόμου του Υπ. Οικονομίας και Οικονομικών:
ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ Κ., σελ.
ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΣ Π., σελ.
ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ Γ., σελ.
ΑΝΤΩΝΙΟΥ Α., σελ.
ΑΡΑΠΟΓΛΟΥ Χ., σελ.
ΒΑΛΙΝΑΚΗΣ Ι., σελ.
ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ Δ., σελ.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Θ., σελ.
ΒΕΡΓΙΝΗΣ Ξ., σελ.
ΒΛΑΤΗΣ Ι., σελ.
ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Δ., σελ.
ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ Ι., σελ.
ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ Α., σελ.
ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ Θ., σελ.
ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ Ν., σελ.
ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ Χ., σελ.
ΚΑΝΕΛΛΗ Λ., σελ.
ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ Κ., σελ.
ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗΣ Α., σελ.
ΚΑΡΑΜΑΡΙΟΣ Α., σελ.
ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ Θ., σελ.
ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ Γ., σελ.
ΚΑΡΠΟΥΖΑΣ Α., σελ.
ΚΑΡΥΠΙΔΗΣ Α., σελ.
ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ Χ., σελ.
ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ Σ., σελ.
ΚΙΛΤΙΔΗΣ Κ., σελ.
ΚΟΥΝΤΟΥΡΑ Ε., σελ.
ΚΟΥΡΑΚΟΣ Ι., σελ.
ΛΕΟΝΤΑΡΙΔΗΣ Θ., σελ.
ΜΑΝΩΛΙΑ Χ., σελ.
ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ Π., σελ.
ΜΟΛΥΒΙΑΤΗΣ Π., σελ.
ΜΠΕΖΑΣ Α., σελ.
ΠΑΓΚΑΛΟΣ Θ., σελ.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ Π., σελ.
ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ Ε., σελ.
ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ Μ., σελ.
ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ Γ., σελ.
ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Ε., σελ.
ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Ι., σελ.
ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ Α., σελ.
ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ Α., σελ.
ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ Ι., σελ.
ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ Χ., σελ.
ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ Φ., σελ.
ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ Β., σελ.
ΡΕΠΠΑΣ Δ., σελ.
ΣΗΜΙΤΗΣ Κ., σελ.
ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ Α., σελ.
ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ Α., σελ.
ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ Σ., σελ.
ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ Α., σελ.
ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ-ΗΛΙΑΚΗ Ε., σελ.
ΤΑΣΟΥΛΑΣ Κ., σελ.
ΤΣΑΚΛΙΔΗΣ Ι., σελ.
ΤΣΙΑΡΑΣ Κ., σελ.
ΤΣΑΝΤΟΥΛΑΣ Δ., σελ.
ΦΛΩΡΙΔΗΣ Γ., σελ.
ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΔΟΥ Π., σελ.
ΦΩΛΙΑΣ Χ., σελ.
ΦΩΤΙΑΔΗΣ Α., σελ.
ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ Γ., σελ.
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ Ν., σελ.
ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ Π., σελ.


ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΑ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΝΣΤ΄
Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2005
Αθήνα, σήμερα στις 21 Δεκεμβρίου 2005, ημέρα Τετάρτη και ώρα 10.44’ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Α΄ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΣΩΤΗΡΗ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
(ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ: Σύμφωνα με την από 20 Δεκεμβρίου 2005 εξουσιοδότηση του Σώματος, επικυρώθηκαν με ευθύνη του Προεδρείου τα Πρακτικά της ΝΕ΄ συνεδριάσεώς του, της Τρίτης 20 Δεκεμβρίου 2005 σε ό,τι αφορά την ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου: «Δημόσιες Επιχειρήσεις και Οργανισμοί (Δ.Ε.Κ.Ο.)».)
Εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Συνέχιση της συζήτησης επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Κύρωση του κρατικού προϋπολογισμού και των προϋπολογισμών ορισμένων ειδικών ταμείων και υπηρεσιών οικονομικού έτους 2006».
Πρώτος ομιλητής σήμερα είναι ο κ. Τσαντούλας, ο οποίος έχει και το λόγο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΑΝΤΟΥΛΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση για τον Προϋπολογισμό είναι πάντα έντονη. Αυτό δεν είναι υποχρεωτικά και γενικά κακό, αρκεί να παρουσιάζονται αληθινά στοιχεία και τα συμπεράσματα να υποστηρίζονται πειστικά, έστω και με φρασεολογία που δεν είναι πάντα ούτε η καταλληλότερη ούτε ακόμα και η κομψότερη.
Η συζήτηση, όμως, για τον Προϋπολογισμό του 2006 άρχισε με σχόλια από την Αξιωματική Αντιπολίτευση για τον Κοινοτικό Προϋπολογισμό και αυτά που πήρε η χώρα μας, σχόλια που είτε απογοητεύουν για τη μικροψυχία τους είτε προκαλούν αγανάκτηση για την εμπάθειά τους.
Εγώ δεν ένιωσα ούτε το ένα ούτε το άλλο. Απλά πικράθηκα. Χώρια που πρέπει να ζητήσω και συγγνώμη από τον κ. Αργύρη, επειδή χειροκρότησα το αποτέλεσμα αυτό κι επειδή χαμογελούσα. Βλέπετε, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν πρόλαβε, πριν φύγει από την εξουσία, να μας κόψει και το χαμόγελο.
Στην περσινή μου παρέμβαση κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού χαρακτήρισα την ελληνική οικονομία μεγάλο ασθενή με χρονία μάλιστα νόσο, που είναι από τις νόσους που δεν θεραπεύονται εύκολα. Και αυτό επαναλήφθηκε και φέτος αρκετές φορές ιδίως από γιατρούς ομιλητές. Και το μέγεθος της σοβαρότητας της ασθένειας καταγράφηκε –αναγκάζομαι να επανέλθω κι εγώ- από εκείνο που κατά τον κ. Μακρυπίδη ήταν αποτέλεσμα της δικής μας κομματικής εμπάθειας, δηλαδή από την απογραφή, μια λέξη-σημαία της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, μια σημαία όμως που μοιάζει πια να προσπαθεί να επαρθεί διάτρητη σε ένα ερημικό πεδίο οικονομικής μάχης. Σε σχέση με την απογραφή λέχθηκαν και διάφορα ευφυολογήματα. Επειδή αυτό που είπε ο κ. Δούκας αντλείται από το χώρο της ιατρικής, θα το επαναλάβω, ότι δηλαδή για τον πυρετό και την αρρώστια φταίει δήθεν το θερμόμετρο. Σχολιάστηκε όμως από κάποιον ομιλητή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι εμείς τρίψαμε το θερμόμετρο για να ανέβει η θερμοκρασία. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. όμως απέφυγε να μετρήσει τον πυρετό, μη χρησιμοποιώντας θερμόμετρο ή σπάζοντάς το. Και ο πυρετός ανέβαινε στα κρυφά, τρώγοντας τα σωθικά της ελληνικής οικονομίας.
Εάν μου ζητούσαν να χαρακτηρίσω με μία λέξη τον Προϋπολογισμό, θα επέμενα στη λέξη που χρησιμοποίησα πέρυσι: τη λέξη νοικοκύρεμα. Αυτό και το χρειαζόταν η ελληνική οικονομία και το χρειάζεται ακόμα. Έγιναν όμως κάποια βήματα στο χρόνο που πέρασε, ώστε να έχουμε το δικαίωμα να χρησιμοποιήσουμε και τώρα τη λέξη νοικοκύρεμα; Έχουμε δείγματα ορατής ανάκαμψης με τα διαρθρωτικά μέτρα που λαμβάνονται; Θα μπορούσα να πω ότι μόνο οι αγιάτρευτα κακόπιστοι θα υποστήριζαν το αντίθετο.
Εγώ δεν θα μείνω στα κλασικά επιχειρήματα, αυτά που αναφέρθηκαν και από τους εισηγητές μας και από πολλούς ομιλητές, δηλαδή, τον περιορισμό του ελλείμματος, τη μείωση του δημόσιου χρέους, την αύξηση του ρυθμού ανάπτυξης, την αύξηση των εξαγωγών, τη μικρή έστω μείωση της ανεργίας και όλα αυτά μέσα σε μια καθόλου ευνοϊκή διεθνή συγκυρία. Ούτε θα σταθώ πολύ σε στοιχεία που έρχονται από τον οικείο σε μένα χώρο της υγείας, όπως είναι το ιδιαίτερα σημαντικό νομοθετικό έργο με δώδεκα νομοσχέδια να έχουν ψηφιστεί μέχρι το Μάρτιο του 2006, δηλαδή, τα δύο πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης και με το μεγάλο νομοσχέδιο για την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας να έρχεται και αυτό μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2006, έτσι ώστε να υλοποιείται περίπου το 80% του προγράμματός μας για τη βελτίωση των υπηρεσιών υγείας και πρόνοιας. Ούτε θα αναφερθώ στην αναμενόμενη ολοκλήρωση της πρόσληψης αρκετού αριθμού νοσηλευτικού κυρίως προσωπικού ούτε στην αύξηση της απορροφητικότητας κοινοτικών κονδυλίων του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, που τριπλασιάστηκε όσον αφορά το χώρο του Υπουργείου Υγείας.
Θα αναφερθώ με κάποιες λεπτομέρειες σε στοιχεία που αφορούν στην Περιφέρεια Ηπείρου γενικότερα και ειδικότερα την εκλογική μου περιφέρεια, το Νομό Πρεβέζης. Σε σχέση με το Περιφερειακό Επιχειρηματικό Πρόγραμμα, το Π.Ε.Π. Ηπείρου 2000-2006, έχουν ενεργοποιηθεί όλα τα μέτρα του και η δημόσια δαπάνη των ενταγμένων έργων ανέρχεται σήμερα στο 95% του προγράμματος, ενώ το είχαμε παραλάβει στο 60%, συμπεριλαμβανομένης της Εγνατίας, που εάν τη βγάλουμε, κατεβαίνει στο 40%
Όσον αφορά στην πρόοδο των διαρθρωτικών ταμείων, πάντα στην Ήπειρο, για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης η δημόσια δαπάνη των ενταγμένων έργων μέχρι την 1η Νοεμβρίου ανέρχεται σε 487,8 εκατομμύρια ευρώ και αντιστοιχεί στο 91,3% της δημόσιας δαπάνης, ποσοστό που εκτιμάται ότι θα ανέλθει μέχρι το τέλος του χρόνου στο 100%.
Για το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων, Τμήμα Προσανατολισμού, η δημόσια δαπάνη ανέρχεται σε 108,3 εκατομμύρια ευρώ και αντιστοιχεί στο 101% της τελικής δαπάνης, ενώ στο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο η δημόσια δαπάνη των ενταγμένων έργων ανέρχεται σε 41,1 εκατομμύρια ευρώ και αντιστοιχεί στο 92,8% της δημόσιας δαπάνης του Ταμείου.
Θα ήθελα να συμπληρώσω, ακόμη, ότι οι πληρωμές που εκφράζουν την απορροφητικότητα, ανέβηκαν από το 8,2%, όταν παραλάβαμε την Κυβέρνηση, στο 30,5%.
Τα στοιχεία αυτά, που εκτιμώ πως και στις υπόλοιπες περιφέρειες της χώρας κινούνται σε παρόμοιους υψηλούς ρυθμούς, αποδεικνύουν κατακόρυφη αύξηση της αποτελεσματικότητας. Παράλληλα, το ιδιαίτερα ελκυστικό νέο επιχειρηματικό περιβάλλον που έχει οικοδομηθεί με βάση το νέο αναπτυξιακό, αλλά και άλλους νόμους που έχουν ψηφιστεί, σε συνδυασμό με την άρση της απομόνωσης της Ηπείρου και των νομών της με τα οδικά έργα, που είτε ολοκληρώνονται είτε έχουν προγραμματιστεί, δημιουργεί και στην Ήπειρο και στο νομό που εκπροσωπώ, χώρο υποδοχής μεγάλων επενδύσεων.
Χαρακτηριστικό δείγμα της νέας αυτής επιχειρηματικής δυναμικής είναι οι ογδόντα έξι συνολικά αιτήσεις, που υποβλήθηκαν μέχρι τον περασμένο μήνα, σε διάρκεια επτά μηνών εφαρμογής του νόμου, συνολικού ύψους επένδυσης 95.000.000 ευρώ. Από αυτές τις αιτήσεις οι δεκατέσσερις αφορούν στο Νομό Πρεβέζης.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΑΝΤΟΥΛΑΣ: Ο συνάδελφος Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ., πιστός στο πνεύμα υποτίμησης των όσων επιτυγχάνει η Κυβέρνηση, ανέφερε μόνο τριάντα μία αιτήσεις, αντί των ογδόντα έξι, όσες δηλαδή έχουν μέχρι σήμερα εγκριθεί, ενώ θα έπρεπε να γνωρίζει ότι καμία αίτηση δεν έχει απορριφθεί και ότι όλες εξετάζονται με γοργό ρυθμό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Νέα Δημοκρατία παρέλαβε τη χώρα λαβωμένη, την οικονομία λαβωμένη, με τεράστιο εξωτερικό χρέος, που την αναγκάζει να διαθέτει ένα μεγάλο κομμάτι του εγχώριου προϊόντος για τις πληρωμές στο εξωτερικό. Η Νέα Δημοκρατία τολμά όσα δεν τόλμησε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., παρ’ ότι τα στελέχη του μιλούσαν για διαρθρωτικές αλλαγές. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. προτίμησε να φυγομαχήσει, για να αποφύγει το πολιτικό κόστος.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει επανειλημμένα το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή).
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Τελειώνετε, κύριε Τσαντούλα.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΑΝΤΟΥΛΑΣ: Αμέσως, κύριε Πρόεδρε.
Τα στοιχεία που αναφέρθηκαν μέχρι τώρα, δείχνουν τη μεγάλη προσπάθεια που γίνεται σήμερα, προσπάθεια με ειλικρίνεια, με ευαισθησία, με αξιοπιστία, προσπάθεια που πλαισιώνεται από την εμπιστοσύνη της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, προσπάθεια που εκφράζεται και με τον Προϋπολογισμό που συζητάμε, που κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, γι’ αυτό και τον υπερψηφίζω.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Τσαντούλα.
Παράκληση θερμή, κύριοι συνάδελφοι, να τηρείτε το οκτάλεπτο. Είναι πάρα πολλοί οι συνάδελφοι που έχουν εγγραφεί και κάνουμε ένα μαραθώνιο αγώνα και ταχύτητας συγχρόνως, για να μπορέσουμε να καλύψουμε όσο το δυνατό περισσότερους συναδέλφους ομιλητές.
Ο κ. Μαντούβαλος έχει το λόγο.
ΠΕΤΡΟΣ ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός του 2006 αποτελεί ένα σαφέστατο δείγμα γραφής για την ακολουθούμενη οικονομική πολιτική σε μία ιδιαίτερα κρίσιμη συγκυρία. Παρά τις αντιξοότητες, τα προβλήματα και τις χρόνιες παθογένειες που έρχονται από το παρελθόν, για πρώτη ίσως φορά μια Κυβέρνηση καταδεικνύει ότι διαθέτει σχέδιο, αλλά και αποφασιστικότητα.
Όπως προείπα, η συγκυρία είναι κρίσιμη. Η ελληνική οικονομία αλλά και η χώρα βρίσκονται το μεταίχμιο μιας καίριας επιλογής. Θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε στον ίδιο δρόμο; Να συντηρούμε τις πρακτικές και τις νοοτροπίες που οδηγούν τη χώρα σε χρεοκοπία; Ή θα στηρίξουμε τις μεγάλες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που θα ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα της χώρας και θα περιορίσουν το έλλειμμα;
Είναι ξεκάθαρο ότι αυτή η επιλογή υπαγορεύεται από κριτήρια εθνικής επιβίωσης που απαιτούν μια υπεύθυνη στάση από το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων. Δυστυχώς όσα ακούστηκαν και ακούγονται ιδιαίτερα από την πλευρά του ΠΑ.ΣΟ.Κ., δείχνουν ότι στην Αξιωματική Αντιπολίτευση εξακολουθεί να κυριαρχεί η νοοτροπία του παρελθόντος. Η πολιτική όμως πρέπει να είναι σύστοιχη με την κοινωνία. Η πολιτική πρέπει να ασκείται με αρχές, με ρεαλισμό και σχέδιο, με ιδέες και προτάσεις. Διαφορετικά ακυρώνεται η ουσία και το νόημά της.
Η νέα διακυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής δεν πρόκειται να ακολουθήσουν την πεπατημένη. Δεν καταφύγαμε στην εύκολη λύση της επιβολής νέων φόρων για ένα και μόνο λόγο: Θέλαμε να διασφαλίσουμε την αναπτυξιακή προοπτική της χώρας και την κοινωνική συνοχή.
Το περίγραμμα όμως της οικονομικής πολιτικής της Κυβέρνησης δεν περιορίζεται στα δομικά στοιχεία του Προϋπολογισμού. Υπάρχουν και λειτουργούν υποστηρικτικά μία σειρά από δράσεις και πολιτικές, από μεταρρυθμίσεις που ξεπερνούν τον ορίζοντα της τετραετίας αυτής της Κυβέρνησης.
Φαίνεται ότι στο κοινωνικό πεδίο πλέον κυριαρχεί μία άλλη αντίληψη, αφού οι πολίτες ενστερνίζονται την αδήριτη ανάγκη για εκτεταμένες αποκρατικοποιήσεις, για την απελευθέρωση των αγορών, αλλά και για τη σύμπραξη του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα στην κατασκευή και το μάνατζμεντ των έργων υποδομής. Πολύ περισσότερο η ελληνική κοινωνία αντιμετωπίζει θετικά τις αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Όπως όμως όλα δείχνουν, αυτή η όσμωση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. με το βαθύ κράτος, αποτελεί κάτι περισσότερο από μία εξάρτηση. Αποδεικνύεται ότι η κρατικοδίαιτη αντίληψη στο επίπεδο του κομματικού μηχανισμού κυριαρχεί και υπαγορεύει τη στάση του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης απέναντι σ’ αυτές τις μεταρρυθμίσεις.
Εμείς όμως δεν έχουμε τέτοιες εξαρτήσεις. Η Νέα Δημοκρατία αποτελεί τον κεντρικό πυλώνα μιας πλατειάς κοινωνικής συμμαχίας. Είναι εκφραστής ενός ισχυρού αιτήματος που απαιτεί ρήξη με τις νοοτροπίες και τα βαρίδια του χθες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι φυσικό να υπάρχουν πολιτικές αντιπαραθέσεις, αφού αποτελούν άλλωστε και στοιχείο της δημοκρατίας. Προσωπικά δεν διακατέχομαι από μηδενιστική αντίληψη.
Επειδή, λοιπόν, μιλήσαμε περί ανάπτυξης δεν αμφισβητώ το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. υπήρξαν κάποιοι ρυθμοί ανάπτυξης. Πρέπει όμως να δούμε από πού εκπορεύονταν αυτοί οι ρυθμοί.
Η αλήθεια είναι ότι οι ρυθμοί ανάπτυξης οφείλονταν στα μεγάλα δημόσια έργα που έγιναν τα τελευταία χρόνια, αλλά και στην εισροή κοινωνικών πόρων, έστω και αν αυτούς δεν τους απορροφήσαμε στο σύνολό τους. Και ασφαλώς δεν μπορούμε να μιλάμε για ανάπτυξη με υγιή χαρακτηριστικά όταν αυτή προέρχεται από καταναλωτικά και στεγαστικά δάνεια, η ετήσια αύξηση των οποίων έφθασε το 33% την τελευταία τριετία. Αλλά ισχυρή Ελλάδα και ισχυρή οικονομία δεν συμβαδίζουν με υπερχρεωμένους τους Έλληνες.
Αυτή τη φορά όμως η αναπτυξιακή διαδικασία στηρίζεται σε στέρεη βάση και σε μια στρατηγική σε βάθος χρόνου που εκφράζεται μέσα από τον αναπτυξιακό νόμο. Ένα νόμο που στοχεύει στην ανάπτυξη, την προσέλκυση επενδύσεων, στην ενίσχυση της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής. Ιδιαίτερη όμως έμφαση θα πρέπει να δοθεί στην περιφερειακή ανάπτυξη, στην ενίσχυση της ορεινής και νησιωτικής χώρας.
Η Α΄ Πειραιώς και Νήσων, στην οποία έχω την τιμή να εκλέγομαι, έχει την ιδιαιτερότητα να περιλαμβάνει νησιά. Η Αίγινα, το Αγκίστρι, ο Πόρος, η Ύδρα, οι Σπέτσες, τα Μέθανα, η Τροιζηνία, τα Κύθηρα και τα Αντικύθηρα, διαθέτουν όλα τα χαρακτηριστικά και τις αδυναμίες, αλλά και τα μειονεκτήματα των νησιωτικών περιοχών.
Δράττομαι συνεχώς της ευκαιρίας από το Βήμα της Βουλής να απευθύνω σε σας, κύριε Υπουργέ Οικονομικών, αλλά και στον Υπουργό Ανάπτυξης και να σας ζητήσω να επανεξετάσετε τον καθορισμό ζωνών παροχής κινήτρων στον πρόσφατο αναπτυξιακό νόμο.
Τα νησιά της Α΄ Πειραιώς το έχουν ανάγκη και είναι άδικο να αντιμετωπίζονται όπως η ευρύτερη περιοχή της Αττικής.
Αγαπητοί συνάδελφοι, δεν μπορούμε να παραγκωνίσουμε το γεγονός ότι υπάρχουν πολλοί Έλληνες πολίτες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Γνωρίζουμε ότι υπάρχει ακρίβεια και ότι αυτό είναι ένα πρόβλημα που αγγίζει τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Όμως η ακρίβεια, η μείωση της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών και η κρίση στην αγορά δεν είναι ένα φαινόμενο που εμφανίστηκε ξαφνικά και ως διά μαγείας τους τελευταίους είκοσι μήνες.
Τώρα δημιουργήθηκαν τα αίτια και οι νοοτροπίες που δημιουργούν το πρόβλημα της ακρίβειας και απορυθμίζουν τους κανόνες της αγοράς; Για το λόγο, άλλωστε, αυτό αναδιατάσσουμε τις δομές της ελληνικής οικονομίας κατά τρόπο ώστε να μπορούμε στο άμεσο μέλλον να ασκήσουμε αποτελεσματική κοινωνική πολιτική που να απαντά σε πραγματικά δεδομένα και να δίνει λύσεις απέναντι σε ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού.
Πιστεύω ακράδαντα ότι δικαιούμαστε να αισιοδοξούμε βάσιμα και να ελπίζουμε. Η Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή για πρώτη φορά θέτει ένα σταθερό πλαίσιο αρχών για την οικονομία, προχωρά σε ρήξεις και τολμά να προωθήσει τις αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές ιδιαίτερα απέναντι σ’ αυτούς που περιμένουν πολλά από εμάς αλλά και το δικαιούνται, στους μισθωτούς, στους συνταξιούχους, στους ανέργους, στους νέους και στη σκληρά δοκιμαζόμενη, καθημερινά, ελληνική οικογένεια, σε όλους αυτούς που εμπιστεύονται και στηρίζουν την προσπάθειά μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Κρατικός Προϋπολογισμός του 2006 είναι ένας ειλικρινής Προϋπολογισμός με κύρια συνθετικά του το ρεαλισμό και τη στρατηγική στόχευση στο μέλλον. Περιγράφει ανάγλυφα μια κατάσταση και προβλέπει ό,τι ακριβώς θα έκανε ένας απλός, συνετός Έλληνας πολίτης για το δικό του οικογενειακό προϋπολογισμό. Μακριά από πολιτικές συμπεριφορές που προκαλούν συγκρούσεις μπαίνουμε σε μια νέα εποχή. Αλλάζουμε, για να πάμε μπροστά.
Απευθυνόμενος στους συναδέλφους μου της Πλειοψηφίας, θέλω να τους πω ότι δεν έχουμε το δικαίωμα να μη δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις στην επιτυχία αυτής της προσπάθειας. Δεν έχουμε δικαίωμα να αποτύχουμε. Η αλληλεγγύη, η συντροφικότητα, η στήριξη της Κυβέρνησης, η συνεννόηση και οι ξεκάθαρες και ειλικρινείς σχέσεις πρέπει να κυριαρχήσουν μεταξύ μας. Ας βάλουμε σε δεύτερο πλάνο τις προσωπικές θεμιτές φιλοδοξίες, αφού ρόλοι υπάρχουν για όλους.
Απευθύνω αυτά τα λόγια και κλείνω, κύριε Πρόεδρε, έχοντας ο ίδιος σκληρά δοκιμαστεί τον τελευταίο καιρό και έχοντας μέσα απ’ αυτήν την άδικη δοκιμασία διαμορφώσει μια νέα οπτική. Αυτή είναι η συμπεριφορά και η καθημερινή πολιτική και πρακτική που απαιτούν οι πολίτες από εμάς. Εμείς επιδιώκουμε την κοινωνική συναίνεση και στοχεύουμε στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα μας για να έχουν αποδοχή από την πλειοψηφία των πολιτών. Αυτή είναι μια θέση που υπαγορεύεται από ένα υψηλό αίσθημα ευθύνης απέναντι στους Έλληνες. Το αίσθημα αυτό της ευθύνης αλλά και οι ιδέες μου, η συνέπεια και η προσωπική μου διαδρομή επιβάλλουν να υπερψηφίσω τον Προϋπολογισμό του 2006 στο σύνολό του.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε.
Το λόγο έχει ο κ. Καρασμάνης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα γινόμαστε θεατές στο ίδιο έργο. Βλέπουμε την Αξιωματική Αντιπολίτευση να επιχειρεί να απαξιώσει τον Προϋπολογισμό του 2006, που είναι ένας από τους κρισιμότερους Προϋπολογισμούς της τελευταίας εικοσαετίας, καθώς ολοκληρώνει την προσπάθεια της δημοσιονομικής εξυγίανσης και αποτελεί την τελευταία ελπίδα να βγει η χώρα μας από τα οικονομικά και κοινωνικά αδιέξοδα, στα οποία οδήγησαν οι προκάτοχες κυβερνήσεις.
Όχι μόνο κατά τη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό, αλλά επί πολλούς μήνες τώρα η Αξιωματική Αντιπολίτευση κατηγορεί τη σημερινή Κυβέρνηση ότι κακώς έκανε τη δημοσιονομική απογραφή, οδήγησε τη χώρα σ’ αυτά τα αδιέξοδα και την εξέθεσε στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Κατ’ αρχάς, φαίνεται να μην έχουν κατανοήσει ότι ο ελληνικός λαός με την ψήφο του μας έδωσε ξεκάθαρη εντολή για μια νέα πολιτική. Αν ήθελε την ίδια, θα ήταν ακόμα στην κυβέρνηση το ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Από εκεί και πέρα, κύριοι συνάδελφοι, όταν ζητάμε από τους Έλληνες φορολογούμενους να καταθέτουν ειλικρινείς φορολογικές δηλώσεις, την άλλη στιγμή θα έχουμε ένα κράτος το οποίο θα παραπλανά και θα αποσιωπά τα πραγματικά στοιχεία της ελληνικής οικονομίας;
Τώρα, ο ελληνικός λαός γνωρίζει πως τα ελλείμματα του 6,6% και το δημόσιο χρέος των 215.000.000.000 ευρώ δεν ήρθαν ουρανοκατέβατα την επόμενη ημέρα που εσείς, κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, βρεθήκατε στα έδρανα της Αντιπολίτευσης.
Ήταν εδώ γιατί εσείς τα δημιουργήσατε. Ήταν εδώ γιατί εσείς τα συντηρήσατε, τα επιδεινώσατε καθ’ όλη τη διάρκεια που ασκήσατε την εξουσία και δυστυχώς, μέχρι στιγμής δεν έχουμε ακούσει καμία κουβέντα αυτοκριτικής ούτε έστω μια συγκεκριμένη πρόταση για τον περιορισμό των δημοσιονομικών ελλειμμάτων ούτε για τα 20.000.000.000 χρεολύσια, δηλαδή, για τις δόσεις που θα πληρώνουμε του χρόνου, όταν οι μισθοί και οι συντάξεις είναι στα 19.000.000.000 ευρώ.
Για να μιλάμε απλά και να καταλαβαίνει όλος ο κόσμος που μας ακούει, ας σκεφτούμε πού θα ήταν οι μισθοί και οι συντάξεις εάν δεν είχατε καταφέρει να πληρώνουμε κάθε χρόνο τα 20.000.000.000 χρεολύσια, δηλαδή, τις δόσεις των δανείων.
Και γιατί όταν ήσασταν κυβέρνηση, δεν είπατε ποτέ στο λαό ότι μόνο για τόκους πληρώνουμε 10.000.000.000 ευρώ, όταν το σύνολο των δαπανών για την υγεία και οι επιχορηγήσεις για τα ασφαλιστικά ταμεία φθάνουν μόλις τα 8.000.000.000 ευρώ; Γιατί ακόμα και τώρα δεν λέτε ότι τα χρήματα αυτά θα έφταναν και θα περίσσευαν για να χτίσουμε νοσοκομεία, για να γίνουν προσλήψεις για το αναγκαίο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Ούτε αρχή ούτε τέλος, κύριοι συνάδελφοι, η λίστα με τα πεπραγμένα των προκατόχων μας κυβερνήσεων τα οποία μας κληροδότησαν.
Απλώς, θα αναφέρω μία αντιπροσωπευτική περίπτωση κακοδιαχείρισης και ανοικοκύρευτης νοοτροπίας. Ο.Σ.Ε., κρατικός οργανισμός. Ξέρετε πόσα ήταν τα έσοδα το 2003; Ήταν 119.000.000. Γνωρίζετε πόσα ήταν τα έξοδα; Ήταν 592.000.000, δηλαδή, πέντε φορές μεγαλύτερα τα έξοδα από τα έσοδα. Και εγώ ρωτώ καλόπιστα τους πάντες το εξής: Υπάρχει στον κόσμο, ειδικότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, άλλη δημόσια επιχείρηση που να έχει τέτοια «ανοίγματα»;
Έχουμε χρεία άλλων μαρτυριών και άλλων αποδείξεων για το όργιο κακοδιαχείρισης και κατασπατάλησης του δημόσιου χρήματος ή έχουμε ακόμα απορίες γιατί κλιμακώνουν τις αντιδράσεις τους η διαπλοκή, οι προνομιούχοι και οι μαύροι εκφραστές της στασιμότητας στις μεταρρυθμίσεις και στις τομές που κάνει η Κυβέρνηση;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τα πρώτα αποτελέσματα της νέας διακυβέρνησης από τη Νέα Δημοκρατία δείχνουν ότι ο δημόσιος τομέας νοικοκυρεύεται και οι σπατάλες περιορίζονται. Το έλλειμμα μειώνεται το 2006 στο 2,6%, τέσσερις ποσοστιαίες μονάδες! Πρόκειται για τη μεγαλύτερη σε μέγεθος δημοσιονομική προσαρμογή των τελευταίων ετών.
Το 2005 που μας αποχαιρετά σε δύο εβδομάδες ήταν μία οριακά κρίσιμη χρονιά, ήταν το πρώτο μεταολυμπιακό έτος. Όλοι οι διεθνείς οργανισμοί, αλλά και η Τράπεζα Ελλάδος προέβλεπαν λόγω του μεγάλου κόστους των ολυμπιακών έργων ότι η ανάπτυξη μετά βίας θα πλησιάσει στο 3%. Όλοι διαψεύστηκαν και ελπίζω ευχάριστα. Η ανάπτυξη βρίσκεται ήδη στο 3,6%. Πρόκειται πραγματικά για άθλο και μάλιστα με αρνητικές διεθνείς συγκυρίες και τις τιμές του πετρελαίου στα ύψη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όλοι θα έχετε παρατηρήσει, όπως άλλωστε και ο ελληνικός λαός, ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. μη έχοντας επιχειρήματα και συγκεκριμένα χειροπιαστά στοιχεία, κατηγορεί τη σημερινή Κυβέρνηση για αοριστίες και για ασαφείς καταγγελίες περί δήθεν «απουσία έργου», «απραξίας», «ανικανότητας», «αναξιοπιστίας» και άλλων συναφών.
Αυτό όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μέχρι πρότινος, διότι από προχθές στο αντιπολιτευτικό του οπλοστάσιο προστέθηκαν οι επιθέσεις και κατά των συμφερόντων της ίδιας της επιβίωσης της μεγαλύτερης κοινωνικής τάξης που λέγεται αγροτική οικογένεια. Αναφέρομαι ασφαλώς στην αχαρακτήριστη –για να μη χρησιμοποιήσω βαρύτερη λέξη- ερώτηση τεσσάρων συναδέλφων Βουλευτών της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, οι οποίοι εγκαλούν την Κυβέρνηση διότι –άκουσον, άκουσον- κατάφερε, λέει, να αποζημιώσει τους παραγωγούς που υπέστησαν τεράστιες καταστροφές από ακαρπία, κλαδοσπόρι και περονόσπορο. Ξέχασαν να κατηγορήσουν και για τους παραγωγούς του σπαραγγιού που αποζημιώθηκαν λόγω μειωμένης παραγωγής. Συνάδελφοι που προηγήθηκαν στο Βήμα, κατέθεσαν αυτή την ερώτηση στα Πρακτικά και καλώς έπραξαν για να μείνει μνημείο μικροπολιτικής και μικροκομματικής εμπάθειας.
Εγώ, κύριοι συνάδελφοι, θα τη στείλω σε όλους τους πληγέντες και αποζημιωθέντες παραγωγούς για να πληροφορηθούν από πρώτο χέρι από την παράταξη που κυβερνούσε είκοσι χρόνια ότι προκειμένου να πλήξουν, όπως πιστεύουν τη σημερινή Κυβέρνηση, είναι ικανοί να θυσιάσουν ακόμα και το δικαίωμα στην επιβίωση δεκάδων χιλιάδων αγροτικών οικογενειών.
Κύριοι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, μας κατηγορείτε γιατί δεν πληρώνουμε εντός τριμήνου. Μα, ξεχνάτε ότι τρεις μήνες έκανε αυτή η Κυβέρνηση να πάρει απόφαση, για να εντάξει τις ζημιές αυτές στον κανονισμό του ΕΛ.Γ.Α., επειδή υπήρχαν ερωτήσεις και υπομνήματα συναδέλφων με συναφείς παρατηρήσεις από άγνοια που δημιουργούσαν όμως πρόβλημα, που είναι κατατεθειμένα στα Πρακτικά της Βουλής. Η Κυβέρνηση όμως έδειξε το κοινωνικό της πρόσωπο
Από εκεί και πέρα μας κατηγορείτε, γιατί η Κυβέρνηση δεν υλοποίησε το Λ.Α.Ε.Κ.. Μα, δεν ήταν δέσμευση της Κυβέρνησης. Ήταν επιτυχία συγκεκριμένων προσώπων που υλοποίησε η Κυβέρνηση. Απλώς, υπήρξε καθυστέρηση επειδή κάποιες ομάδες παραγωγών δεν κατέθεσαν τα δικαιολογητικά. Δεν ήταν όλες οι ομάδες παραγωγών στην απόφαση του καλοκαιριού. Πάρθηκε το καλοκαίρι απόφαση για 3.000.000 ευρώ. Χθες το βράδυ πάρθηκε απόφαση για άλλα 2.000.000 ευρώ. Δηλαδή, συνολικά 5.000.000 ευρώ. Δύο λεπτά το κιλό για τα συμπίρινα ροδάκινα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στρατηγικός στόχος της νέας διακυβέρνησης είναι η ανάπτυξη της γεωργίας όπου είναι δυνατόν. Όμως, αυτή η ανάπτυξη δεν επιτυγχάνεται με δύο ή με τρεις κινήσεις. Προϋποθέτει πολλές πολιτικές σε πάρα πολλά επίπεδα και δεν είναι ζήτημα ενός, δύο ή τριών ετών. Ο ελληνικός λαός γνωρίζει ότι η σημερινή Κυβέρνηση είναι Κυβέρνηση ολίγων μηνών. Σ’ αυτό το μικρό χρονικό διάστημα έγιναν πολλά σημαντικά βήματα και θα γίνουν ακόμη πιο τολμηρά. Γνωρίζει ο ελληνικός λαός ότι η σημερινή Κυβέρνηση διανύει μια δύσκολη δημοσιονομική περίοδο, που στο τέλος της θα σηματοδοτήσει το ξεκίνημα μιας νέας εποχής για την Ελλάδα, περισσότερο για την περιφέρεια και ειδικότερα για τη νέα γενιά.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ», με θέμα: «30 Χρόνια από το Σύνταγμα του 1975» και στους λοιπούς χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, σαράντα ένας μαθητές και μαθήτριες και τρεις συνοδοί-καθηγητές από το 5ο Γυμνάσιο Πετρούπολης.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο τώρα έχει ο κ. Παπαντωνίου.
ΓΙΑΝΝΟΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, χθες ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Αλογοσκούφης, σχολιάζοντας τις θέσεις των Βουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για τον Προϋπολογισμό, είπε το εξής: «Δεν έχουν κουβέντα οι Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για τον κατήφορο στον οποίο οδήγησαν την ελληνική οικονομία οι πράξεις και οι παραλείψεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., για την έκρηξη των ελλειμμάτων, για την καταβαράθρωση της ανταγωνιστικότητας και την αύξηση της ανεργίας».
Ας διαβάσουμε, όμως, τι γράφει για την ίδια περίοδο ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης στην τελευταία έκθεσή του, τον Ιούλιο του 2005, στη σελίδα 15: «Η Ελλάδα έκανε τεράστια βήματα δημοσιονομικής εξυγίανσης στη διάρκεια της δεκαετίας του ’90, όταν το έλλειμμα έπεσε από 16% του Α.Ε.Π. στο 3,4% το 1999. Βάσει της ισχύουσας τότε λογιστικής μεθοδολογίας της EUROSTAT το έλλειμμα ήταν σημαντικά χαμηλότερο από το 3% του Α.Ε.Π.». Πτώση δεκατρείς εκατοστιαίες μονάδες.
Συνεχίζει με τα εξής: «Η δημοσιονομική εξυγίανση συνοδεύτηκε από μείωση του πληθωρισμού, που έπεσε από 20% σε επίπεδα κάτω του 3% το 1999. Η δημοσιονομική εξυγίανση σημαίνει ότι η Ελλάδα μπορούσε να μπει στην Ο.Ν.Ε., γιατί έπεσαν τα επιτόκια δίνοντας ώθηση στην ιδιωτική επένδυση και κατανάλωση».
Παρακάτω, στη σελίδα 79, γράφει ο Ο.Ο.Σ.Α. σε σχέση με τις διαρθρωτικές αλλαγές και την ανταγωνιστικότητα τα εξής: «Η πρόοδος της Ελλάδας στην υλοποίηση ενός, ευρείας κλίμακας, προγράμματος μετοχοποιήσεων από τα μέσα της δεκαετίας του ‘90 υπήρξε αξιέπαινη».
Το ερώτημα είναι, κύριε Υφυπουργέ των Οικονομικών, το εξής: Δεν υπάρχει ντροπή στην Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας; Είναι δυνατόν από το Βήμα της Βουλής, από τον αρμόδιο Υπουργό να επιχειρείται τέτοιας έκτασης διαστρέβλωση της πραγματικότητας; Είναι δυνατόν από αρμόδιο Υπουργό να λέγονται τόσες ανοησίες για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, όταν ο Ο.Ο.Σ.Α. και όλοι οι διεθνείς οργανισμοί ανεξαίρετα έχουν επαινέσει τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, ότι άλλαξαν ουσιαστικά τη δομή, τη μορφή και τις επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας. Όταν μειώθηκε δραστικά το έλλειμμα. Όταν μειώθηκε δραστικά ο πληθωρισμός. Και όταν, βεβαίως, τριπλασιάστηκε ο ρυθμός ανάπτυξης από ένα ιστορικό μέσο όρο 1,5% σε 4% για οκτώ χρόνια.
Είναι αίσχος αυτή η παραπλάνηση, που επιχειρείται, του ελληνικού λαού και της Βουλής από αρμόδια χείλη, όπως του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών. Να σταματήσει αυτή η αθλιότητα!
Ας έλθω, όμως, στην προσπάθεια μετακύλισης των ευθυνών για τα σημερινά προβλήματα στο ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Ποια είναι τα προβλήματα; Το πρώτο είναι το δημοσιονομικό έλλειμμα. Ποιοι είναι οι βασικοί λόγοι που εκτινάχθηκε το έλλειμμα στο 6%, κύριοι συνάδελφοι; Είναι δύο οι βασικοί λόγοι και το γνωρίζετε: είναι δήθεν η απογραφή και η κατάρρευση των εσόδων. Ενάμισι τοις εκατό (1,5%) στοίχισε του Α.Ε.Π. η απογραφή και άλλο 1,5% στοίχισε η κατάρρευση των εσόδων σε σχέση με τους τόκους.
Μήπως την απογραφή την έκανε το ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Η κατάρρευση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού ανάγεται στα χρόνια του ΠΑΣΟΚ; Είναι και τα δύο έργα της Νέας Δημοκρατίας.
Σε ό,τι αφορά την απογραφή, δεν θέλω να είμαι πολύ αναλυτικός, γιατί τα έχουμε πει χιλιάδες φορές. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι η απογραφή δεν έδωσε νέα στοιχεία, με βάση αναθεωρήσεις στοιχείων. Η απογραφή κατά κύριο λόγο άλλαξε τη μέθοδο καταγραφής στρατιωτικών δαπανών με τον ψευδή ισχυρισμό ότι, τάχα, δεν υπήρχαν στοιχεία παραδόσεων στρατιωτικού υλικού. Υπάρχει χώρα στον κόσμο, στην Ασία, την Αφρική, την Ανατολική Αμερική όπου να μην καταγράφονται αξιόπιστα οι παραδόσεις του στρατιωτικού υλικού; Δηλαδή παραλαμβάνονται άρματα, πυροβόλα και δεν γράφονται πουθενά; Κι αν υπάρχει θέμα συνεργασίας υπηρεσιών, δεν είναι ευθύνη και χρέος της Κυβέρνησης να εξασφαλίσει την αρμονική αυτή συνεργασία για την πιστή καταγραφή; Άρα, είναι προφάσεις εν αμαρτίαις, γιατί ο μόνος στόχος ήταν η αμαύρωση της περιόδου δημοσιονομικής πολιτικής του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Αλλά και σε ό,τι αφορά το θέμα της κατάρρευσης των εσόδων, προσπάθησε, πάλι ψευδώς και ανεπιτυχώς, ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών να ισχυριστεί ότι, τάχα, και αυτό είναι πρόβλημα του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Ποια είναι, όμως, τα στοιχεία: τα στοιχεία, αγαπητοί συνάδελφοι, είναι καταλυτικά σε βάρος της Νέας Δημοκρατίας. Εγώ θα αναφέρω τέσσερα χρόνια, από το 1999 έως το 2002, όπου οι προϋπολογισμοί του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο σκέλος των εσόδων, όχι απλώς εξετελούντο με ακρίβεια, αλλά υπερέβαιναν τους στόχους. Να πω τα νούμερα; Το 1999, στόχος 6%. Εκτέλεση; Αύξηση εσόδων 12%. Πώς προέκυψε αυτό; Αυτόματος πιλότος; Όχι. Πάταξη φοροδιαφυγής. Το 2000: Στόχος 3,5%, εκτέλεση 10%. Πάνω από το στόχο εξίμισι μονάδες. Το 2001; Ισορροπία. Στόχος 8%, απόδοση 7%. Και το 2002 είχαμε 6,5% πρόβλεψη και 8% απόδοση. Άρα, το δημοσιονομικό πρόβλημα, το οποίο αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα, είναι έργο της Νέας Δημοκρατίας. Αν το έλλειμμα ξέφυγε από το 3% και πήγε στο 6%, κατά το ήμισυ η αύξηση οφείλεται στην απογραφή και κατά το άλλο ήμισυ στη γνωστή και πολύ σχολιασμένη κατάρρευση των εσόδων.
Το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία σήμερα είναι η πτώση των επενδύσεων και η φθίνουσα πορεία του ρυθμού ανάπτυξης. Βέβαια κράτησε ο ρυθμός ανάπτυξης, γιατί έχετε τις ουρές του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τα έργα του ΠΑ.ΣΟ.Κ., όλη αυτή την ανταγωνιστικότητα που προέκυψε από τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Όμως, η ανάπτυξη φθίνει. Γιατί; Διότι δεν γίνονται επενδύσεις. Οι επενδύσεις είναι η μελλοντική ανάπτυξη της χώρας. Να πάρουμε το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων; Πλήρης αποτελμάτωση στα δημόσια έργα. Μέσα από τα νέα συστήματα δεν προκηρύσσονται έργα –είναι γνωστό- υπάρχει αδυναμία απορρόφησης κοινοτικών πόρων και ασφαλώς το φιάσκο του «Βασικού Μετόχου» συνέβαλε και αυτό στην αποδιάρθρωση του συστήματος.
Τώρα, γιατί οι δημόσιες επενδύσεις είναι χαμηλές: Θα πω ένα νούμερο. Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων σαν ποσοστό του Α.Ε.Π. .είναι στο χαμηλότερο σημείο της τελευταίας οκταετίας, 4,3%. Ανάλογο ποσοστό; Πρέπει να πάμε πίσω στις αρχές της δεκαετίας του ‘90, πριν από τα Κ.Π.Σ. και πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τώρα βρισκόμαστε πάρα πολύ χαμηλά, σε ό,τι αφορά τα έργα υποδομών.
Αλλά βεβαίως το κυριότερο πρόβλημα είναι η κάμψη των ιδιωτικών επενδύσεων. Θα μου πείτε: «γιατί, τι θέλουν οι ιδιώτες επιχειρηματίες;». Οι ιδιώτες επιχειρηματίες θέλουν δύο πράγματα: καλό κλίμα και μεταρρυθμίσεις.
Μήπως φτιάξατε το κλίμα, κύριε Υφυπουργέ των Οικονομικών, μ’ αυτή την απίστευτη και εμπαθέστατη δυσφήμιση της ελληνικής οικονομίας με το ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Όταν μιλάει ακόμα αναιδώς και θρασέως ο κ. Αλογοσκούφης για τον κατήφορο της προηγούμενης δεκαετίας -μας κατηγορεί ως ψεύτες και απατεώνες σε ό,τι αφορά την απογραφή και την καταγραφή των στοιχείων- είναι αυτό έμπνευση εμπιστοσύνης στους διεθνείς επενδυτές; Υπήρξε αυτογκόλ. Μόνοι σας κάνατε ζημιά στον εαυτό σας, προσπαθώντας να αμαυρώσετε και να υβρίσετε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τώρα πληρώνετε τις συνέπειες. Δεν πιστεύουν οι διεθνείς επενδυτές την ελληνική οικονομία.
Βέβαια, παράλληλος λόγος είναι και η απουσία ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων.
Τι μεταρρυθμίσεις κάνετε, κύριοι συνάδελφοι; Ένα στόχο έχετε, πώς να μειώσετε το εργατικό κόστος. Η ανταγωνιστική εξίσωση με τα Βαλκάνια, την Αλβανία, τη FYROM, την Κίνα και την Ινδία. Μα, εκεί είναι το μέλλον της ελληνικής οικονομίας;
Το μέλλον της ελληνικής οικονομίας δεν είναι αυτό, είναι η οικονομία της γνώσης, είναι η εκπαίδευση, είναι η έρευνα, είναι η βελτίωση του επενδυτικού περιβάλλοντος. Εκεί υπάρχει τέλμα μεταρρυθμίσεων, αλλά και τέλμα, γενικότερα, προόδου.
Ενδεικτικό είναι ότι εσείς είπατε ότι θα αυξήσετε στον Προϋπολογισμό το ποσοστό της παιδείας από 3,5% στο 5% του Α.Ε.Π.. Όχι απλώς δεν το αυξάνετε, αλλά το μειώνετε κιόλας, στο 3,4%. Λείπουν 3.000.000.000 ευρώ από την παιδεία, όπως επίσης και από την έρευνα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Άρα, η πορεία της οικονομίας δυστυχώς είναι πλέον –και καταλήγω, κύριε Πρόεδρε- καταγεγραμμένη. Ο απολογισμός σας μέχρι σήμερα είναι η δήθεν απογραφή, η κατάρρευση των φορολογικών εσόδων, η αποδιάρθρωση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, η κάμψη των επενδύσεων λόγω κακού κλίματος και έλλειψης μεταρρυθμίσεων.
Αυτά πού οδηγούν; Οδηγούν σ’ ένα μονόδρομο, τον οποίο γνωρίζετε και τον οποίο βιώνει ο ελληνικός λαός: Στάσιμα πραγματικά εισοδήματα, αύξηση ανεργίας, ακύρωση όλων των υποσχέσεων για Ε.Κ.Α.Σ., συντάξεις Ο.Γ.Α. κ.λπ., όλων των υποσχέσεων για παιδεία και υγεία και, ενδεχομένως, επιβολή νέων φορολογικών μέτρων.
Με τον Προϋπολογισμό του 2006, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μπαίνει οριστικά ταφόπετρα στην κεντρική πολιτική δέσμευση της Νέας Δημοκρατίας με την οποία εξαπατήσατε το λαό το 2004 για δήθεν καλύτερες μέρες.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Παπαντωνίου.
ΓΙΑΝΝΟΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Στο τέλος του 2006, με την εξάντληση της θητείας της σημερινής Κυβέρνησης, ο ελληνικός λαός θα αναπολεί τα «ψίχουλα» που, σύμφωνα με σας, έδινε το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Τελικώς ο λαός και γνωρίζει και κρίνει, και την απάντηση θα την δώσει στις εκλογές, οποτεδήποτε γίνουν.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Παπαντωνίου.
Το λόγο έχει ο Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Μπέζας.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΕΖΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός είναι όντως η έκφραση των πολιτικών που στοχεύει να ακολουθήσει η εκάστοτε κυβερνητική πλειοψηφία. Αντιλαμβάνομαι την προσπάθεια των συναδέλφων της Αντιπολίτευσης να διατυπώσουν αντιπολιτευτικό λόγο, να ελέγξουν την Κυβέρνηση και να δικαιολογήσουν τα πεπραγμένα τους στο παρελθόν, διότι έχουν ευθύνες από το παρελθόν.
Θα μου επιτρέψετε όμως να πω ότι η συζήτηση του Προϋπολογισμού, κατά τη γνώμη μου, δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται, είτε από τη μια είτε από την άλλη πλευρά, σαν απόδειξη κομματικής συνοχής. Δεν θα πρέπει, δηλαδή, να εκφυλίζεται σε μια διαστρέβλωση των πάντων, σε μια ισοπέδωση των πάντων, όπως επιχείρησε πριν ο πρώην Υπουργός Οικονομίας, ο κ. Παπαντωνίου και σε μια μακρόσυρτη αντιπαράθεση απόψεων, η οποία θα καταγράφεται τελικά στην μνήμη των πολιτών ως το διαχρονικό άσπρο-μαύρο στην άσκηση της πολιτικής στο τόπο μας.
Τι θέλω να πω μ’ αυτό; Θέλω να πω ότι καλό είναι να συζητούμε εμείς εδώ, αλλά δεν αρκεί να συζητούμε και να ερίζουμε για τους αριθμούς και η πραγματική οικονομία να βρίσκεται έξω απ’ αυτή την Αίθουσα. Εκείνο το οποίο εγώ θέλω να τονίσω -και αντιλαμβάνομαι πλήρως την ευθύνη μου ως μέλους, έστω και πρόσφατα, της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών- είναι ότι οι προϋπολογισμοί αυτής της Κυβέρνησης εκφράζουν και αποτυπώνουν τον αγώνα της και την αγωνία της για την πραγματική οικονομία.
Οι προϋπολογισμοί αυτής της Κυβέρνησης εκφράζουν και αποτυπώνουν τον αγώνα και την αγωνία της για τα πραγματικά προβλήματα των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των μισθοσυντήρητων, των επιχειρήσεων, των αγροτών, των νέων ανθρώπων, των ανέργων νέων ανθρώπων.
Δεν προσπαθούμε απλά και μόνο, παρουσιάζοντας εικονικά στοιχεία, να κερδίσουμε μια πολιτική μάχη εντυπώσεων στη Βουλή, ούτε προσπαθούμε να παραπλανήσουμε τους εταίρους μας στην Ευρώπη, όπως γινόταν στο παρελθόν από τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Εκείνο το οποίο προσπαθούμε είναι να αντιμετωπίσουμε τα πραγματικά προβλήματα της οικονομίας. Αυτή είναι η μεγάλη μας διαφορά σε σχέση με το παρελθόν, αυτό είναι το συγκριτικό πλεονέκτημα της νέας διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.
Η χρονιά που τελειώνει σε λίγες μέρες, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα μπορούσαμε να πούμε ότι έχει δυο κυρίαρχα χαρακτηριστικά σε σχέση με την οικονομία. Το πρώτο είναι ότι μετά τη δημοσιονομική απογραφή, με την οποία αποκαταστάθηκε η δημοσιονομική διαφάνεια και παράλληλα αποκαταστάθηκε η αξιοπιστία της χώρας και της οικονομίας, η Κυβέρνηση προχώρησε σε μια σειρά αλλαγών και μεταρρυθμίσεων, όπως ο νόμος για τις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, ο νέος επενδυτικός νόμος, οι αλλαγές που έγιναν στο ασφαλιστικό των τραπεζών, η αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου για την εκτέλεση και τη μελέτη των δημοσίων έργων, η μεγάλη εξυγιαντική τομή με το νομοσχέδιο για τις Δ.Ε.Κ.Ο..
Το δεύτερο χαρακτηριστικό είναι ότι μετά από μια πολύ δύσκολη διαπραγμάτευση ο Πρωθυπουργός -και η Κυβέρνηση βέβαια στο σύνολό της- πέτυχε όλους τους στόχους που είχαμε θέσει, δηλαδή, 20,1 δισεκατομμύρια ευρώ για την επόμενη προγραμματική περίοδο για την υλοποίηση του νέου Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς και επιπλέον διατήρηση του καθεστώτος της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής ως το 2013. Και ειλικρινά δεν καταλαβαίνω την κριτική σας πάνω σ’ αυτό το ζήτημα, όταν είναι φανερό ότι ξεπεράσαμε κατά πολύ ακόμη και αυτόν τον υψηλό αντιπολιτευτικό πήχη που είχε θέσει ο ίδιος ο Αρχηγός σας, ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Οι καθοριστικές, λοιπόν, αυτές παρεμβάσεις, από τη μια οι τομές και οι αλλαγές που καμιά άλλη κυβέρνηση δεν είχε επιχειρήσει στο παρελθόν και από την άλλη η διασφάλιση των πόρων που πετύχαμε, θα αποτελέσουν τη βάση του αναπτυξιακού προγράμματος που θα ακολουθήσουμε το 2006 και όχι μόνον το 2006 αλλά και τα επόμενα χρόνια.
Έρχομαι τώρα στο θέμα της δημοσιονομικής εξυγίανσης. Η δημοσιονομική εξυγίανση, η δημοσιονομική προσαρμογή είναι στις σημερινές συνθήκες η μεγαλύτερη, θα έλεγα, πρόκληση για την οικονομία μας. Είναι όμως πρόκληση όχι μόνον για την Κυβέρνηση, η οποία έχει την ευθύνη για την πραγματοποίησή της. Είναι πρόκληση για όλες τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου, είναι πρόκληση για όλες τις πτέρυγες της Βουλής, είναι πρόκληση για το συνδικαλισμό και τους κοινωνικούς φορείς, είναι πρόκληση, σε τελική ανάλυση, για όλους τους πολίτες. Και ισχυρίζομαι ότι είναι πρόκληση για όλους τους πολίτες διότι αν δεν κατεβάσουμε το έλλειμμα κάτω από το 3% του Α.Ε.Π., το κοινοτικό πρόστιμο που θα μας επιβληθεί δεν θα το πληρώσουν προφανώς από τις τσέπες τους τα μέλη της Κυβέρνησης. Το κοινοτικό πρόστιμο που θα έχει η χώρα, θα το πληρώσουμε όλοι, όλοι θα πληρώσουμε τα σπασμένα, όλοι οι πολίτες, με απώλειες εισοδήματος και χαμένες θέσεις εργασίας.
Στις άλλες χώρες της Ευρώπης αυτή η απλή αλήθεια έχει γίνει απόλυτα κατανοητή. Το καμπανάκι του κινδύνου έχει ηχήσει βροντερά. Στις άλλες χώρες της Ευρώπης όλες οι πολιτικές δυνάμεις έχουν δώσει το «παρών» τους σ’ αυτό το προσκλητήριο ευθύνης. Στη χώρα μας κάποιοι που είχαν θέσεις ευθύνης στο παρελθόν, εξακολουθούν να αρνούνται αυτές τις ευθύνες τους, όταν όλοι γνωρίζουν ότι ελλείμματα της τάξης του 5% και 6% δεν προέκυψαν ξαφνικά, δεν μπορεί να έπεσαν από τον ουρανό, ούτε προέκυψαν από τους είκοσι δύο μήνες διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Δεν προέκυψαν επίσης από την αλλαγή μεθόδου καταγραφής των δαπανών, όπως ισχυρίστηκε πριν ο κ. Παπαντωνίου. Σ’ αυτά έχουν δοθεί ξεκάθαρες απαντήσεις από τις ίδιες τις υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η πραγματικότητα είναι ότι τα στοιχεία κρύβονταν κι ότι τα ελλείμματα προϋπήρχαν. Και τα ελλείμματα αυτά οφείλονταν σε καταστροφικές και λανθασμένες πολιτικές επιλογές, οι οποίες έγιναν στο παρελθόν.
Για να επιτευχθεί, λοιπόν, ο κεντρικός στόχος αυτού του Προϋπολογισμού, που είναι η δημοσιονομική εξυγίανση με ήπια προσαρμογή, επιβάλλεται να παρθούν μέτρα που θα ενισχύσουν το σκέλος των εσόδων. Θα έλεγα, λοιπόν, ότι το σκέλος των εσόδων είναι το «κλειδί» του Προϋπολογισμού του 2006, είναι το «κλειδί» που θα ανοίξει για τη χώρα μας την πόρτα της δημοσιονομικής εξυγίανσης.
Σε αντίθεση όμως με το παρελθόν, αυτή η αύξηση των εσόδων που θέλουμε να έχουμε, δεν θα προέλθει από την επιβολή νέων φόρων ή από την αύξηση των παλιών φόρων. Βασική μας επιδίωξη είναι η σύλληψη και η πάταξη της φοροδιαφυγής, της φοροκλοπής και του λαθρεμπορίου και όχι να εναποθέσουμε νέα βάρη στους πολίτες. Τα βάρη του Προϋπολογισμού του 2006 δεν θα τα σηκώσουν οι πολίτες, όπως δεν τα σήκωσαν αυτά τα βάρη και τη χρονιά που τελειώνει.
Παρακολούθησα με προσοχή πολλές από τις ομιλίες των συναδέλφων της Αντιπολίτευσης αυτές τις μέρες. Μας κατηγορούν οι συνάδελφοι ότι επιχειρούμε μέσα από τις προβλέψεις του Προϋπολογισμού να ρίξουμε τα φορολογικά βάρη στα χαμηλότερα οικονομικά στρώματα. Αυτές όμως οι πρακτικές, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ήταν πρακτικές οι οποίες εφαρμόστηκαν στο παρελθόν. Εμείς δεν ακολουθούμε τον ίδιο δρόμο. Η φορολογική επιβάρυνση των πολιτών στη χώρα μας αυξήθηκε σημαντικά επί των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και όχι στους μήνες της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Το 1988 το σύνολο των φορολογικών εσόδων –άμεσοι και έμμεσοι φόροι- αντιστοιχούσε σε ποσοστό 19,5% του Α.Ε.Π.. Το 1996, πρώτο έτος της διακυβέρνησης Σημίτη, το σύνολο των φορολογικών εσόδων ήταν 6,6 τρισεκατομμύρια δραχμές και από το 19,5% του Α.Ε.Π. πήγε στο 22,1% του Α.Ε.Π.. Το 2000, το έτος που η φορολογική σκληρότητα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. εντάθηκε, τα έσοδα εκτινάχτηκαν σε 10,9 τρισεκατομμύρια δραχμές και από το 22,1% του Α.Ε.Π., στο 26,5% του Α.Ε.Π.. Και το 2003, που ήταν το τελευταίο και προεκλογικό έτος της κυβέρνησης Σημίτη, το ποσοστό του Α.Ε.Π. στα έσοδα έπεσε στο 24,1% από το 26,5%, τα έσοδα όμως έφθασαν από τα 10,9 τρισεκατομμύρια που ήταν το 2000, στα 12,8 τρισεκατομμύρια δραχμές –επαναλαμβάνω- το 2003. Μέσα, δηλαδή, σε μια οκταετία, από το 1996 έως το 2003, τα φορολογικά έσοδα, σε τρέχουσες τιμές σχεδόν διπλασιάστηκαν. Αυτή είναι η πραγματικότητα και οι αριθμοί είναι αδιαμφισβήτητοι.
Αυτή, λοιπόν, η σκληρή φορολογική πολιτική που εφαρμόστηκε κυρίως σε βάρος των χαμηλόμισθων, των χαμηλοσυνταξιούχων και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, κυρίως της περιφέρειας, είχε σαν αποτέλεσμα από τη μια μεριά οι φόροι να αυξάνονται συνεχώς, από την άλλη όμως μεριά να μη βελτιώνονται οι υπηρεσίες τις οποίες παρέχει το κράτος στους πολίτες.
Είχε σαν αποτέλεσμα το κράτος να διογκώνεται συνεχώς και η οικονομία μας να χάνει την ευκαιρία της δημοσιονομικής εξυγίανσης.
Η Κυβέρνησή μας αλλάζει κυριολεκτικά το τοπίο. Περιορίζει τις κρατικές δαπάνες και εξακολουθεί να συγκρατεί τα έσοδα για δεύτερη συνεχή χρονιά σε ποσοστό γύρω στο 23% του Α.Ε.Π.. Πρόκειται επομένως για μία εντελώς διαφορετική πολιτική. Επί μία δεκαετία κυριάρχησαν ο κρατισμός και η υπερφορολόγηση των πολιτών. Τώρα, επιδιώκεται ακριβώς το αντίθετο, ο περιορισμός του κράτους και η ελάφρυνση της φορολογίας σε βάρος των πολιτών.
Τα στοιχεία του Προϋπολογισμού του 2006, αλλά και οι πρακτικές μας και οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν τους προηγούμενους μήνες, αποδεικνύουν ξεκάθαρα αυτήν την αλλαγή πολιτικής. To σύνολο των φορολογικών εσόδων του 2006 προβλέπεται να αυξηθεί κατά 7,7% -η αύξηση το 2005 ήταν 5%- και να διαμορφωθεί, όπως και πριν είπα, στο 23,1% του Α.Ε.Π., έναντι 23% του 2005. Η άνοδος αυτή, το 7,7%, είναι περίπου όμοια με την ονομαστική αύξηση του Α.Ε.Π., που προβλέπεται για το 2006 να είναι 7,4%.
Ας δούμε, όμως, τι γινόταν στο παρελθόν: Το 1998 το ονομαστικό Α.Ε.Π. αυξήθηκε 8,8% και τα φορολογικά έσοδα αυξήθηκαν 16,3%, δηλαδή δύο φορές πάνω από την ονομαστική αύξηση του Α.Ε.Π.. Το ίδιο έγινε και το 1999. Το ονομαστικό Α.Ε.Π. αυξήθηκε 6,5% και τα φορολογικά έσοδα 12%. Το 2000 οι αντίστοιχες αυξήσεις ήταν 8% και 11,2%. Ήταν χρονιές σκληρής φορολογικής επίθεσης, με το αιτιολογικό ότι θα πρέπει να ενταχθούμε στην Ο.Ν.Ε..
Καταγγέλλετε λοιπόν, κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, για φορολογικά βάρη μία Κυβέρνηση σαν τη σημερινή, που το 2006 -με εκτιμώμενη ονομαστική αύξηση του Α.Ε.Π. 7,4%- προβλέπει να εισπράξει φορολογικά έσοδα 7,7%, όση δηλαδή είναι και η αύξηση του όγκου της οικονομίας; Πού τη βλέπετε τη φορολογική επιδρομή; Νομίζω ότι ξεχνάτε το παρελθόν σας και ότι τα επιχειρήματά σας δεν ευσταθούν.
Συνεχίζω με τα έσοδα του Προϋπολογισμού: Τα έσοδα από την άμεση φορολογία προβλέπεται να παρουσιάσουν αύξηση 6,3% σε σχέση με το 2005, ενώ τα έσοδα από την έμμεση 8,8%. Η σχέση αυτή άμεσων και έμμεσων φόρων το 2006 διαμορφώνεται στο 1,34% από το 1,31% που ήταν το 2005. Η σχέση αυτή εκτιμούμε ότι δεν θα επιβαρύνει ουσιαστικά τα κατώτερα εισοδήματα. Και θα πρέπει κανείς να λάβει υπόψη του ότι αυτή η αναλογία ήταν πολύ δυσμενέστερη στο παρελθόν, 1,86% το 1996, 1,75% το 1997, 1,44% το 2001. Προβλέπεται επίσης, σύμφωνα με τον Προϋπολογισμό, ότι τα έσοδα από το Φ.Π.Α. θα παρουσιάσουν αύξηση 9,2% συγκριτικά με την προηγούμενη χρονιά.
Μας κατηγορεί η Αντιπολίτευση ότι πίσω απ’ αυτήν την αύξηση του Φ.Π.Α., υποκρύπτεται κάποια πιθανή αύξηση στους συντελεστές. Δεν κρύβεται κάτι τέτοιο πίσω απ’ αυτήν την αύξηση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Η αύξηση κατά 9,2% του Φ.Π.Α. θα επιτευχθεί λόγω της μέσης ελαστικότητας του φόρου κατά την τελευταία δεκαετία σε σχέση με την ονομαστική αύξηση του Α.Ε.Π., αλλά κυρίως λόγω του γεγονότος ότι υπάρχει πλέον αποτελεσματικότερη λειτουργία του ελεγκτικού μηχανισμού, του μηχανισμού είσπραξης των εσόδων. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα τελευταία στοιχεία, τα στοιχεία του διμήνου Οκτωβρίου-Νοεμβρίου, δείχνουν μία θεαματική βελτίωση. Τον Οκτώβριο του 2005 τα έσοδα αυξήθηκαν κατά 12,8% σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2004 και το Νοέμβριο υπήρχε αύξηση κατά 9,64%. Αυτή η θεαματική βελτίωση των τελευταίων μηνών οδηγεί σε μία συνολική αύξηση των εσόδων κατά 5,44% του Α.Ε.Π., όταν ο Προϋπολογισμός προβλέπει αύξηση στα έσοδα 5%. Έχουμε ήδη, δηλαδή, υπερβεί μέσα στο εντεκάμηνο την πρόβλεψη που είχαμε στον προϋπολογισμό του 2005.
Για το Φ.Π.Α., έχουμε αύξηση τον Οκτώβριο 9,3% και το Νοέμβριο 11,6%. Αυτό τι αποδεικνύει; Αυτό αποδεικνύει ότι η πίεση την οποία ασκεί ο ελεγκτικός μηχανισμός του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών στον τομέα της φοροδιαφυγής, εντείνεται. Η πίεση αυτή αποδίδει και αυτή η απόδοση αποδεικνύει ότι οι στόχοι για την αύξηση του Φ.Π.Α., που έχουν τεθεί στον Προϋπολογισμό του 2006, είναι στόχοι οι οποίοι μπορούν να επιτευχθούν, μπορούν να γίνουν πραγματικότητα.
Όπως ανέφερα προηγουμένως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η διασφάλιση της φορολογικής δικαιοσύνης επιβάλλει ένα συνεχή αγώνα, έναν αγώνα διαρκείας κατά της φοροδιαφυγής και του λαθρεμπορίου. Μας κατηγορείτε συνεχώς –και το ακούω αυτό απ’ όλους τους συναδέλφους της Αντιπολίτευσης συστηματικά- για κατάρρευση του εισπρακτικού μηχανισμού. Το ακούω απ’ όλους τους συναδέλφους και σε λίγο θα με κάνετε να το πιστέψω κι εγώ. Μας κατηγορείτε ότι δημιουργήσαμε ένα γενικευμένο πλαίσιο φοροαποφυγής και φοροδιαφυγής. Όλα αυτά βέβαια είναι πολιτικοί λεονταρισμοί, οι οποίοι δεν έχουν αντίκρισμα. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει, όπως γνωρίζετε πολύ καλά ότι η φοροδιαφυγή δεν είναι ένα σημερινό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας. Είναι ένα διαχρονικό πρόβλημα, ένα διαρθρωτικό πρόβλημα, ένα πρόβλημα που έρχεται από το παρελθόν, ένα πρόβλημα που έχει άμεση σχέση με την αποτελεσματικότητα στη λειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης.
Και επειδή ακριβώς αυτό το πρόβλημα έχει αυτά τα χαρακτηριστικά, δεν είναι δυνατό προφανώς να πετύχουμε μέσα σε δύο χρόνια αυτά που δεν πετύχατε εσείς μέσα στα είκοσι χρόνια της διακυβέρνησής σας. Θαυματουργές λύσεις δεν υπάρχουν. Ο αγώνας κατά της φοροδιαφυγής είναι ένας αγώνας διαρκείας και αυτή η Κυβέρνηση αυτόν τον αγώνα τον δίνει.
Τα έσοδα από το Φ.Π.Α., για να θυμίσω λίγο το παρελθόν και αυτά που είπε προηγουμένως ο κ. Παπαντωνίου, που πραγματοποιήθηκαν κατά τη δεκαετία της διακυβέρνησής σας από το 1994 έως το 2003, έχουν συστηματικά αρνητική απόκλιση σε σχέση με τους στόχους που έθεταν τότε οι προϋπολογισμοί. Μείον 7,65% το 1994, μείον 3,59% το 1995, μείον 3,31% το 2003. Η ίδια εικόνα, η αρνητική απόκλιση σε σχέση με τις τότε προβλέψεις των προϋπολογισμών, υπάρχει γενικά στο σκέλος των εσόδων. Μείον 3,27% το 1994, μείον 4,23% το 1996, μείον 2,85% το 2003, για να αναφέρω ενδεικτικά ορισμένες χρονιές από τις χρονιές αυτής της δεκαετίας.
Να, γιατί το πρόβλημα της φοροδιαφυγής είναι ένα διαχρονικό, διαρθρωτικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας. Επειδή μας κατηγορείτε για εικονικά στοιχεία και για συνεχείς αλλαγές και αναθεωρήσεις στον Προϋπολογισμό μας, θα σας δώσω και ένα δείγμα από τα δικά σας ωραία χρόνια, από τα χρόνια των «αξιόπιστων» δικών σας προϋπολογισμών.
Στον προϋπολογισμό του 2001, ο οποίος έφερε την υπογραφή του κ. Παπαντωνίου, είχε εγγραφεί πρόβλεψη για τα έσοδα ύψους 34.539.000.000 ευρώ. Αυτό το μέγεθος, για να μην μπερδεύω πολλά νούμερα, από τον προϋπολογισμό του 2001 στο προσχέδιο του προϋπολογισμού του 2002, μετά στον προϋπολογισμό του 2002 και στη συνέχεια στον προϋπολογισμό του 2003, άλλαξε τέσσερις φορές συνεχώς. Μάλιστα, στον προϋπολογισμό του 2003 ο κ. Χριστοδουλάκης που ήταν τότε Υπουργός, αποκάλυψε ότι τα έσοδα του 2001 ήταν πολύ λιγότερα από αυτά που προέβλεπε ο Προϋπολογισμός, πραγματοποιήθηκαν έσοδα 1.456.000.000 ευρώ, δηλαδή κατά 496.000.000.000 δραχμές λιγότερα από την αρχική πρόβλεψη.
Τώρα, τι είδους αξιόπιστοι προϋπολογισμοί είναι αυτοί τους οποίους εσείς παρουσιάζατε, όταν το ίδιο μέγεθος εμφανίζεται σε τέσσερις διαφορετικές παραλλαγές, αυτό μόνο εσείς το γνωρίζετε. Αυτό που εγώ γνωρίζω και το οποίο είναι πραγματικότητα, είναι ότι το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών δεν έχει καμία ανοχή απέναντι στους φοροφυγάδες, όσο μεγάλοι και αν είναι. Όλοι θα ελεγχθούν, όλοι βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο του ελεγκτικού μηχανισμού και των υπηρεσιών μας και εκείνο που εγώ γνωρίζω, είναι ότι οι διατάξεις που χαρακτηρίζουν ως κακούργημα την έκδοση πλαστών και εικονικών φορολογικών στοιχείων, εξακολουθούν να ισχύουν χωρίς καμία μεταβολή. Αυτό που γνωρίζω εγώ και το αποδεικνύουν τα νούμερα και τα στοιχεία του Προϋπολογισμού είναι ότι οι επιδόσεις μας στο σκέλος των εσόδων είναι ικανοποιητικές και ήδη έχουμε υπερβεί τους στόχους που έθετε ο Προϋπολογισμός.
Έρχομαι τώρα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σ’ ένα άλλο θέμα. Βασική παράμετρος της κυβερνητικής πολιτικής παραμένει και το 2006 η συνεχής προσπάθεια για προστασία των λιγότερο ευνοημένων κοινωνικών ομάδων. Για εμάς, η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας είναι μία επιδίωξη, η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας δεν είναι αυτοσκοπός, είναι προϋπόθεση για να έχουμε διατηρήσιμη ανάπτυξη. Ήδη έχουμε δώσει δείγματα γραφής αυτής της προσπάθειας και παρά τη δύσκολη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας, εξαντλούμε όλα τα περιθώρια που έχουμε και αυτή η Κυβέρνηση είναι μία κατ’ εξοχήν φιλολαϊκή κυβέρνηση.
Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είναι αυτή που έδωσε λύση στο μεγάλο πρόβλημα των πανωτοκίων που ταλάνιζε επί πολλά χρόνια εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας. Αυξήσαμε κατά 1.000 ευρώ το αφορολόγητο όριο για μισθωτούς και ελεύθερους επαγγελματίες, πραγματοποιήσαμε φορολογικές ελαφρύνσεις σε οικογένειες που ζουν σε παραμεθόριες περιοχές, καθώς και σε οικογένειες που ζουν σε μικρά νησιά με πληθυσμό κάτω από τρεις χιλιάδες εκατό κατοίκους. Μειώσαμε τους φορολογικούς συντελεστές για τις επιχειρήσεις από το 35% στο 25% έως το 2007. Δεν χαρίζουμε φόρους σε επιχειρήσεις.
Νομίζω πως αυτό το επιχείρημα είναι ένα ψευδεπίγραφο επιχείρημα, πρόκειται για μία προσέγγιση λαϊκίστικη, να μου επιτρέψετε να πω, η οποία δεν βοηθά την πραγματική εξέλιξη της οικονομίας. Η διεθνής εμπειρία δείχνει ξεκάθαρα ότι όταν έχουμε μείωση της φορολογίας στις επιχειρήσεις, αυτό οδηγεί σε τόνωση της επιχειρηματικότητας, οδηγεί σε νέες θέσεις εργασίας, οδηγεί σε αύξηση των κερδών και τελικά η αύξηση των κερδών οδηγεί σε αύξηση στα φορολογικά έσοδα. Πού είναι, λοιπόν, τα έσοδα που χαρίζουμε στις επιχειρήσεις;
Αυξάνουμε σημαντικά το αφορολόγητο όριο κληρονομιών και δωρεών στα 80.000 ευρώ. Διευκολύνουμε τους μικροοφειλέτες του δημοσίου, όταν αποδεικνύουν ότι έχουν πράγματι αδυναμία καταβολής της οφειλής τους. Καταργούμε σταδιακά το φόρο μεταβίβασης των ακινήτων, για να κάνουμε ελκυστικότερη την αγορά των ακινήτων. Αφήσαμε έξω από το καθεστώς του Φ.Π.Α. την πρώτη κατοικία και αυξήσαμε το αφορολόγητο όριο για την πρώτη κατοικία κατά 15%.
Δεν είναι όλα αυτά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μέτρα και αποφάσεις μιας Κυβέρνησης που επιδιώκει τη φορολογική δικαιοσύνη; Δεν είναι όλα αυτά μέτρα και αποφάσεις μιας Κυβέρνησης που επιδιώκει την κοινωνική συνοχή και την κοινωνική αλληλεγγύη; Δεν είναι υπέρ των χαμηλών εισοδημάτων μια Κυβέρνηση που δρομολογεί για το 2007 τη μείωση, για τα φυσικά πρόσωπα, του κεντρικού φορολογικού συντελεστή από το 30% στο 25% και του ανώτατου συντελεστή από το 40% στο 35%, ενώ παράλληλα θα αυξήσουμε το αφορολόγητο όριο στα 12.000 ευρώ;
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Δεν είναι αυτά μέτρα μιας Κυβέρνησης που επιδιώκει να διαχέονται τα οφέλη από την ανάπτυξη της χώρας και την ανάπτυξη της οικονομίας σε όλες τις κοινωνικές ομάδες και που δεν συμπλέει για λόγους μικροκομματικού συμφέροντος με κλειστές συντεχνιακές ομάδες, όπως έκαναν στο παρελθόν οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Ποιος μπορεί να αρνηθεί αυτήν την πραγματικότητα; Αυτήν την πραγματικότητα δεν μπορεί να την αρνηθεί κανείς, διότι τη βιώνει ο ελληνικός λαός.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΑΚΛΙΔΗΣ: Κύριε Υπουργέ, είπατε ότι θα αυξήσετε το αφορολόγητο κατά 12.000 ευρώ.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΕΖΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Θα αυξήσουμε το αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ.
Ανέφερα πριν ότι η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής αποτελεί κεντρική επιλογή της Κυβέρνησής μας. Το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών έλαβε μια σειρά από συγκεκριμένα μέτρα και τα μέτρα αυτά εντείνονται το επόμενο διάστημα. Δημιουργήθηκε η Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων. Ο προγραμματισμός της για το 2006 είναι να κάνει εβδομήντα χιλιάδες στοχευμένους ελέγχους, έναντι πενήντα δυόμισι χιλιάδων ελέγχων, που έγιναν το 2005. Κάνουμε αντικειμενικότερη τη διενέργεια των φορολογικών ελέγχων, καθορίζοντας τις εκπιπτόμενες δαπάνες των επιχειρήσεων, αναμορφώνοντας τους μοναδικούς συντελεστές καθαρού κέρδους με την εισαγωγή νέων επαγγελμάτων και την κατάργηση των παλιών. Επαναφέραμε την υποχρεωτική υποβολή περιοδικών δηλώσεων Φ.Π.Α., που είχε καταργηθεί το 2001 από την κυβέρνηση Σημίτη και που οδήγησε, κατά την άποψή μας, σε τεράστια διαφυγή του Φ.Π.Α..
Σημαντικό εργαλείο στην προσπάθεια για την πάταξη της φοροδιαφυγής είναι οι διασταυρώσεις, οι οποίες εκτελούνται από τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων. Οι διασταυρώσεις αυτές όχι μόνο εκτελούνται, αλλά και τα αποτελέσματά τους αξιοποιούνται πλέον από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς. Και επειδή μας κατηγορείτε ότι υποθάλπουμε τη φοροδιαφυγή, θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι επί των ημερών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν πραγματοποιήθηκαν πρακτικά ποτέ διασταυρώσεις, παρά την πληθώρα των δηλώσεων που υποβάλλουν κάθε χρόνο επιχειρήσεις και ελεύθεροι επαγγελματίες. Ποτέ δεν είχαν γίνει πρακτικά διασταυρώσεις.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υφυπουργού)
Θα χρειαστώ δύο λεπτά, κύριε Πρόεδρε.
Για να αναφέρω ένα παράδειγμα, δεν είναι δυνατόν να έχουμε δεκαοκτώμισι χιλιάδες Έλληνες υπόχρεους, που δεν έχουν υποβάλει πίνακες κοινοτικών αποκτήσεων, όταν έχουν δηλωθεί από τους κοινοτικούς υπόχρεους.
Το μήνυμά μας, λοιπόν, προς όλες τις κατευθύνσεις, είναι ότι πρέπει να μπει μια τάξη σ’ αυτά τα πράγματα. Πρέπει να μπει μια τάξη στο τι θα δηλώνει ο καθένας μας και αυτήν την τάξη θα την επιβάλουμε.
Πριν λίγες ημέρες, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση, συνεπής στο προεκλογικό της πρόγραμμα, έκανε και ένα άλλο βήμα, την εισαγωγή του Φ.Π.Α. στις νεόδμητες οικοδομές και τις επόμενες ημέρες ανακοινώνει τις νέες αντικειμενικές τιμές των ακινήτων, οι αυξήσεις των οποίων θα είναι σταδιακές σε χρονικό ορίζοντα τριετίας. Η οικοδομή είναι μία από τις σημαντικότερες δραστηριότητες στην ελληνική οικονομία. Είναι, όμως, κοινά παραδεκτό -δεν νομίζω ότι υπάρχει αμφισβήτηση σ’ αυτό- ότι ένα σημαντικό μέρος των εισοδημάτων που προέρχονται από την οικοδομική δραστηριότητα, οφείλεται στην παραοικονομία.
Ποιος είναι, λοιπόν, ο στόχος μας; Ο στόχος που έχει η Κυβέρνηση με όλες αυτές τις ρυθμίσεις, είναι να ενταχθεί η οικοδομική δραστηριότητα στην επίσημη οικονομία και να εξυγιανθεί ο κλάδος. Είναι να οδηγηθεί αυτό το σημαντικό τμήμα της παραοικονομίας, στην επίσημη οικονομία. Θέλω να το ξεκαθαρίσω: Δεν έχουμε σκοπό να πλήξουμε την οικοδομή, αλλά να ελαφρύνουμε τα βάρη στην οικοδομή και να εξυγιάνουμε το σύστημα.
Ολοκληρώνοντας, θα ήθελα να πω, κύριοι συνάδελφοι, ότι από την πρώτη στιγμή που κατατέθηκε ο νέος Προϋπολογισμός, ιδίως η Αξιωματική Αντιπολίτευση έσπευσε με μία μηδενιστική ρητορική να παρουσιάσει ως καταστροφικά τα αποτελέσματά του για την ελληνική οικονομία.
Νομίζω, όπως το είπα και στην αρχή της τοποθέτησής μου, ότι τέτοιες ακραίες τοποθετήσεις μάς καθιστούν όλους αναξιόπιστους απέναντι στην κοινή γνώμη. Εμείς δεν ωραιοποιούμε τις καταστάσεις, δεν χαϊδεύουμε τα αυτιά, δεν δίνουμε υποσχέσεις εκεί που δεν μπορούμε να τις πραγματοποιήσουμε. Λέμε την αλήθεια στους πολίτες, κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε, με βάση τη δύσκολη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας και τη δυσμενή διεθνή συγκυρία.
Μπορεί να ακούγεται σκληρό αυτό που θα πω, αλλά ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουμε, είναι μονόδρομος. Είμαστε αναγκασμένοι να ακολουθήσουμε το δρόμο της δημοσιονομικής ανασυγκρότησης και είμαστε σίγουροι ότι η κοινωνία, για ακόμα μια φορά, θα μας αγκαλιάσει με την εμπιστοσύνη της.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Υπουργέ.
Ο κ. Παπαγεωργίου έχει το λόγο.
Βλέπω πολλούς Ηπειρώτες σήμερα να διαδέχονται ο ένας τον άλλο στο Βήμα. Η εύανδρος Ήπειρος!
Ορίστε, κύριε Παπαγεωργίου.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Νομού Άρτας): Δυστυχώς για εσάς, κυρία και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., είναι μικρό βέβαια το κακό –ο κ. Παπαντωνίου πριν από λίγο κατήλθε από το Βήμα- και εξ αιτίας του διαψευστήκατε παταγωδώς. Αυτό είναι το λιγότερο κακό. Πρώτιστα, το μεγαλύτερο κακό είναι ότι ο τόπος δεν πάει καλά εξ αιτίας των πολιτικών που ακολούθησε ο κ. Παπαντωνίου και η κυβέρνησή σας και αισθανόμαστε σήμερα όλοι άσχημα.
Εκείνο το παραλήρημα μεγαλείου και εξαπάτησης –διότι περί αυτού τελικά επρόκειτο- περί δήθεν ισχυρής οικονομίας και άρα ισχυρής Ελλάδος, που με το γνωστό πομπώδη τρόπο του ο κ. Παπαντωνίου θέλησε να μας ξαναθυμίσει, έχει προ πολλού καταρρεύσει. Έτσι βρεθήκαμε από την εικονική πραγματικότητα της ευημερίας, που καλλιεργούσατε σκόπιμα, στη σκληρή πραγματικότητα των ψυχρών αριθμών που εκφράζουν απόλυτα τα οικονομικά μεγέθη και στη δύσκολη καθημερινότητα. Δεν βρεθήκαμε αλήθεια να είμαστε οι τελευταίοι και οι φτωχότεροι στην Ευρωπαϊκή Ένωση σ’ όλους τους δείκτες; Είναι αλήθειες σκληρές, πικρές, αλήθειες που μας τρομάζουν, αλλά είναι αλήθειες.
Θα προτιμούσατε βέβαια –κι αυτό φάνηκε από την αντίδρασή σας από πέρυσι- ν’ ακολουθήσουμε και εμείς την ίδια τακτική και να κρύψουμε κάτω από το χαλί τις διαρθρωτικές αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας. Δεν το κάναμε. Και δεν το κάναμε, γιατί δεν είμαστε ίδιοι. Δυστυχώς για εσάς, ευτυχώς για τον τόπο, προτιμήσαμε να φέρουμε στο προσκήνιο την πραγματική κατάσταση της εθνικής οικονομίας, γνώση και κίνηση που θεωρούσαμε απαραίτητη για να χαράξουμε την πολιτική της χώρας σε υγιείς βάσεις.
Έτσι με τον πρώτο καθαρό Προϋπολογισμό της τελευταίας δεκαετίας, απεξαρτημένο πλήρως από τις επικίνδυνες ουσίες του παρελθόντος –για να χρησιμοποιήσω σαν γιατρός και την αντίστοιχη ορολογία- θέσαμε τις βάσεις για υγιείς, αξιόπιστους, ειλικρινείς προϋπολογισμούς και για ρεαλιστικά προγράμματα σταθερότητας και ανάπτυξης.
Στόχος της πολιτικής μας ήταν και είναι η αναπτυξιακή και κοινωνική διάσταση –ξεκάθαρα τα πράγματα- με βασικά εργαλεία το νέο αναπτυξιακό νόμο, τη φορολογική μεταρρύθμιση, τις αποκρατικοποιήσεις, τις απελευθερώσεις των αγορών και τα μεγάλα έργα, αν θέλετε, στην περιφέρεια. Κάναμε τη μεγάλη ανατροπή. Ανατρέψαμε ειλικρινά το αρνητικό κλίμα που υπήρχε, παρά τις δυσμενέστατες προβλέψεις από μέρους σας, που έφταναν και στις γνωστές γραφικές εκφράσεις, που δεν θέλω να τις αναφέρω. Το έλλειμμα περιορίστηκε στο 4,3%, μειώθηκε το δημόσιο χρέος και μειώνεται σταδιακά η ανεργία. Η απορροφητικότητα του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης ξεπερνάει τα 3.000.000.000, από το 1,84 που ήταν το 2003 και όλα αυτά σε μια διεθνή συγκυρία καθόλου ευνοϊκή για τη χώρα μας, με βασική αιτία κυρίως την αύξηση των τιμών του πετρελαίου.
Όμως το 2005 φεύγει, αφήνοντας πίσω του ένα σοβαρό μεταρρυθμιστικό έργο, τομών και ρήξεων και με τις πολιτικές και τις νοοτροπίες του παρελθόντος, είτε θέλετε να το δεχθείτε είτε όχι. Έτσι ξεκινάει μια νέα εποχή. Μέσα σ’ αυτήν τη νέα εποχή, δίνεται ευτυχώς η δυνατότητα και στην εγκαταλελειμμένη Ήπειρο –επομένως και στην υποβαθμισμένη, λόγω της αδιαφορίας των κυβερνήσεών σας, εκλογική μου περιφέρεια που είναι η Άρτα- να χαράξει μια νέα πορεία ανάπτυξης και προόδου.
Το έντονο επενδυτικό ενδιαφέρον που παρατηρείται, παρά τα περί του αντιθέτου λεγόμενα και από Βουλευτές της Ηπείρου, η προστασία του ορεινού όγκου και τα αντισταθμιστικά έργα υποδομής που ξεκινάνε, η ενίσχυση του αγροτικού κόσμου με τη γρήγορη καταβολή των επιδοτήσεων και των αποζημιώσεων, το εκτεταμένο πρόγραμμα ανασύστασης των καλλιεργειών κι όλα αυτά, σε συνδυασμό με τα μεγάλα έργα, που τα περισσότερα έχουν ξεκινήσει και άλλα είναι στην τελική φάση ανάθεσης –αναφέρομαι στα αρδευτικά του Κάμπου, του Πέτα, Κομποτίου, την παράκαμψη της πόλης, το δυτικό άξονα- είναι βέβαιο ότι θα άρουν εντελώς τις στρεβλώσεις του παρελθόντος και θα δημιουργήσουν νέες προϋποθέσεις ανάπτυξης και σύγκλισης με τις άλλες περιφέρειες της χώρας, που ήταν για εμάς το μόνιμο ζητούμενο.
Όμως και ο Προϋπολογισμός του 2006, εκφράζοντας μια δύσκολη χρονιά, είναι κι αυτός πράγματι πάρα πολύ ικανοποιητικός. Στόχος του είναι να επιτύχουμε τη δημοσιονομική εξυγίανση, ώστε το έλλειμμα να πέσει κάτω από το 3% του Α.Ε.Π.. Στόχος, επίσης, είναι η αύξηση της παραγωγικότητας και η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, συνεχίζοντας τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και τέλος, η ακόμα μεγαλύτερη ενίσχυση της ανάπτυξης, αλλά παράλληλα και της κοινωνικής συνοχής.
Σημαντικό ρόλο προς αυτήν την κατεύθυνση θα παίξουν αναμφίβολα οι παγιωμένες πλέον μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες, που για εμάς αποτελούν τη στέρεα βάση του σήμερα για ένα καλύτερο αύριο. Παράλληλα, όμως, και σ’ αυτόν τον Προϋπολογισμό δίνουμε ιδιαίτερη βάση στη διακηρυγμένη προτεραιότητά μας, που είναι η αποτελεσματικότητα και η ενίσχυση του κοινωνικού κράτους.
Έτσι, οι δαπάνες στους τομείς της υγείας, της παιδείας, της ανεργίας, της κοινωνικής συνοχής, είναι αυξημένες κατά 8,2%, όσο και αν μιλάτε για διαφορετικά νούμερα. Είναι μάλιστα αυτή και η μεγαλύτερη αύξηση από όλους τους τομείς των δαπανών.
Ειδικότερα, στο χώρο της υγείας η αύξηση είναι ακόμα μεγαλύτερη από την περσινή αύξηση και καλύπτει τους βασικούς τομείς, για τους οποίους τις τελευταίες μέρες έγινε πολύ μεγάλος λόγος.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όσο και αν το αμφισβητείτε, έγινε ένα αρκετά σημαντικό έργο στο χώρο της υγείας και της κοινωνικής αλληλεγγύης. Το διάστημα που πέρασε, ρυθμίστηκαν τα χρέη των νοσοκομείων, ρυθμίστηκε –στο βαθμό που ήταν ανθρωπίνως δυνατό- το μεγάλο αίσχος με τα ράντζα, αυξήθηκαν οι αμοιβές των ιατρικών πράξεων, ώστε η σχέση γιατρού και ασθενούς να μπει σε μια πιο αξιοπρεπή βάση.
Επίσης, νομοθετήθηκε και εφαρμόζεται το νέο σύστημα διοίκησης των υγειονομικών μονάδων και των μονάδων κοινωνικής φροντίδας, εκσυγχρονίστηκε το σύστημα αιμοδοσίας, ψηφίστηκε και εκσυγχρονίστηκε η ιατρικά υποβοηθούμενη παραγωγή, ο νέος Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας, μετά από πενήντα ολόκληρα χρόνια και, τέλος, εκσυγχρονίστηκε το σύστημα δημόσιας διοίκησης και δημόσιας υγείας, σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά και παγκόσμια δεδομένα. Αυτή είναι η εικόνα.
Ποιοι είναι οι στόχοι μας για το 2006; Είναι η ολοκλήρωση των περίφημων πλέον διαδικασιών πρόσληψης στα νοσοκομεία, στα νοσηλευτικά ιδρύματα, στα κέντρα υγείας, στα κέντρα κοινωνικής φροντίδας. Επίσης, στόχος μας είναι η οριστική κατάργηση της λίστας των συνταγογραφούμενων φαρμάκων, ώστε ο Έλληνας πολίτης να αποκτήσει ελεύθερη πρόσβαση σε όλα τα φάρμακα. Ακόμη, στόχος μας είναι η εξυγίανση του μηχανισμού προμηθειών και διαφάνειας των νοσοκομείων, η ενίσχυση της αποτελεσματικότητας και της ποιότητας των παρεχομένων υπηρεσιών υγείας, η ενίσχυση των τρίτεκνων οικογενειών.
Ποιος είναι ο κορυφαίος στόχος μας; Παραμένει, πραγματικά, το σύστημα πρωτοβάθμιας περίθαλψης, για το οποίο μας κατηγορείτε και δεν ακούγεται η αλήθεια. Υποκριτικό από μέρους σας! Μας μέμφεστε γιατί μέσα στους είκοσι δύο μήνες της θητείας μας δεν εφαρμόζουμε το σύστημα πρωτοβάθμιας περίθαλψης, όταν εσείς επί είκοσι δύο ολόκληρα χρόνια δεν πήρατε καμία πρωτοβουλία προς αυτήν την κατεύθυνση.
Αλήθεια, αγνοείτε ότι είκοσι δύο χρόνια μετά τον ιδρυτικό νόμο του Ε.Σ.Υ., η πρωτοβάθμια φροντίδα αποτελούσε πρώτη προτεραιότητα γι’ αυτόν το νόμο; Ασφαλώς και όχι. Επιλεκτική και ασθενής η μνήμη σας, που εκτός από όλα τα άλλα, σας καθιστά και πλήρως αναξιόπιστους.
Εμείς δεν ξεχνάμε ότι η τελική κρίση των πολιτών απέναντι στο έργο της Κυβέρνησης θα βασιστεί πραγματικά σε μεγάλο βαθμό στην ορθότητα και στην αποτελεσματικότητα των πολιτικών μας σ’ αυτό το ευαίσθητο θέμα της υγείας. Η μέχρι σήμερα κριτική είναι θετική. Αυτό σημαίνει πως κρινόμαστε επειδή είμαστε προς τη σωστή κατεύθυνση. Και θα συνεχίσουμε να κινούμαστε, προς αυτήν την κατεύθυνση μέχρι τέλους, εφαρμόζοντας το πρόγραμμά μας. Αυτή είναι και η εντολή που πήραμε από τον ελληνικό λαό και η συμφωνία που κάναμε, να ολοκληρώσουμε και να εφαρμόσουμε στο ακέραιο μέχρι τέλους αυτό που υποσχεθήκαμε.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Για εμάς, αυτό είναι σεβασμός προς την εντολή που πήραμε, είναι σεβασμός προς τη λαϊκή κυριαρχία. Πάνω από όλα, είναι συνταγματική επιταγή.
Υπερψηφίζω, λοιπόν, τον Προϋπολογισμό, εκτελώντας το χρέος μου απέναντι στον τόπο και σ’ αυτούς που με έστειλαν εδώ, για να τα πραγματοποιήσουμε αυτά.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Παπαγεωργίου.
Η κ. Αντωνίου έχει το λόγο.
ΤΟΝΙΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα συζητάμε τον Προϋπολογισμό του 2006, έναν Προϋπολογισμό αντικοινωνικό, αντιαναπτυξιακό, πλαστό και ανεφάρμοστο. Και αυτά, κύριε Υπουργέ, δεν το λένε μόνο οι Βουλευτές της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και των άλλων κομμάτων της Αριστεράς, αλλά και τα ίδια τα γεγονότα, διότι θα εγκριθεί ή θα τροποποιηθεί επί της ουσίας στις Βρυξέλλες το Γενάρη.
Η διαβόητη απογραφή σας, που δεν ήταν τίποτα άλλο από μία πράξη μικροκομματικής εμπάθειας και πολιτικής σχιζοφρένειας, θα στοιχίσει τελικά οκτώ χρόνια λιτότητας στον ελληνικό λαό, κατά δήλωση του κ. Αλογοσκούφη. Για να δικαιολογηθείτε, υποστηρίζετε ότι δεν γνωρίζατε την πραγματική κατάσταση της οικονομίας της χώρας. Θεωρείτε ότι είναι αρκετή αυτή η δικαιολογία για να ξεμπερδέψετε από τις δικές σας δεσμεύσεις; Θυμάστε τι έλεγε ο κ. Καραμανλής το 2003; Ότι το χρέος είναι στο 129% του Α.Ε.Π.. Η απογραφή σάς έδειξε ότι είναι στο 112%. Αυτό τι σημαίνει; Αυτό σημαίνει ότι δίνατε υποσχέσεις στον ελληνικό λαό, ενώ τα πράγματα, όπως εσείς θεωρούσατε τότε, ήταν χειρότερα από ό,τι εκτιμάτε σήμερα. Άρα, ποιον κοροϊδεύετε;
Πηγαίνετε, κύριε Υπουργέ και κύριοι συνάδελφοι της Πλειοψηφίας, στα καφενεία της περιφέρειας, που αυτήν τη στιγμή είναι άδεια, για να μιλήσετε για τις πολιτικές σας και τις δεσμεύσεις σας. Αλλά τουλάχιστον η δική μου εμπειρία δείχνει ότι εσείς δεν μπορείτε να παρουσιαστείτε, να κοιτάξετε τους Έλληνες πολίτες στα μάτια, διότι δεν μπορείτε να απαντήσετε ούτε στους αγρότες ούτε στους μικρομεσαίους ούτε στους συνταξιούχους ούτε στους άνεργους. Όλοι αυτοί νιώθουν σήμερα εξαπατημένοι.
Οι αγρότες που περίμεναν τον κ. Καραμανλή να δώσει προσωπικά τις μάχες της διαπραγμάτευσης για τα προϊόντα τους, έχουν σήμερα γονατίσει οικονομικά. Το κόστος παραγωγής αυξάνεται συνεχώς. Αυξήθηκε ο Φ.Π.Α. στο 19%. Το πετρέλαιο αυξήθηκε κατά 25%. Λίγες μέρες πριν από την εφαρμογή της νέας Κ.Α.Π., οι παραγωγοί, κύριοι συνάδελφοι, δεν γνωρίζουν ακόμα ούτε ποια είναι τα δικαιώματά τους, αλλά ούτε πότε θα πληρωθούν. Και βέβαια δεν μπορούν να κάνουν κανένα προγραμματισμό. Οι αθρόες εισαγωγές προϊόντων, τη στιγμή που οι παραγωγοί κάνουν τη συγκομιδή τους, ρίχνουν τις τιμές των προϊόντων τους σε εξευτελιστικά επίπεδα.
Γιατί επιτρέπετε να γίνεται αυτό; Ποιους εκπροσωπείτε; Ποιους εξυπηρετείτε; Είχατε υποσχεθεί αποζημιώσεις σε τρεις μήνες. Τι απαντάτε σήμερα στους αγρότες; Και λέω σ’ ένα συνάδελφο, που είπε πριν ότι οι αποζημιώσεις δίνονται στους αγρότες, να το πει και στους αγρότες της Φθιώτιδας που περιμένουν αποζημιώσεις από το 2001 και από το 2002 και το Δεκέμβρη του 2005, ακόμη δεν έχουν δοθεί και μάλιστα αυτήν τη στιγμή, οι αγρότες της Φθιώτιδας είναι εκτός του προγράμματος «FROST».
Οι μικρομεσαίοι και οι έμποροι είναι σήμερα σε αδιέξοδο λόγω των φοροεισπρακτικών σας μέτρων, της εφαρμογής του νέου ωραρίου των καταστημάτων και της πτώσης του τζίρου. Αυτό που βλέπουν από την Κυβέρνησή σας, είναι να νομοθετείτε ρυθμίσεις που εξυπηρετούν τα συμφέροντα των λίγων, των μεγάλων και των πολυεθνικών επιχειρήσεων.
Οι συνταξιούχοι σας άκουγαν που κατηγορούσατε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. για τα 30 ευρώ, που τα θεωρούσατε ψίχουλα και περίμεναν από σας να καλύψετε τις ανάγκες τους. Υποσχεθήκατε τα πάντα στους συνταξιούχους και σήμερα βλέπουν ότι η δική σας πολιτική και το 2005 και το 2006, αλλά και τα επόμενα χρόνια, θα είναι πολιτική των 10 και των 15 ευρώ. Και βέβαια και οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι βλέπουν καθημερινά το εισόδημά τους να καταρρέει, όχι μόνο από την εισοδηματική σας πολιτική, αλλά από την τεράστια ακρίβεια που βιώνουν καθημερινά οι Έλληνες πολίτες.
Την ίδια στιγμή, αρνείσθε να δώσετε το επίδομα θέρμανσης. Εμείς, κύριε Υπουργέ, το δώσαμε σε πάνω από δύο εκατομμύρια ανθρώπους, σε μια περίοδο που η τιμή του πετρελαίου ήταν πολύ πιο χαμηλή και εσείς δεν θελήσατε να το δώσετε ούτε στους μισούς ούτε να στηρίξετε τους ηλικιωμένους κατοίκους των ορεινών, παραμεθόριων και απομονωμένων περιοχών.
Η τοποθέτηση, όμως, του ίδιου του Πρωθυπουργού στην Έκθεση Θεσσαλονίκης έδειξε το πραγματικό σας πρόσωπο, το ανάλγητο πρόσωπό σας και βέβαια έδειξε ότι είσθε και υποκριτές. Διότι το μόνο που δείχνετε σε όλον αυτό τον κόσμο, είναι η συμπάθειά σας.
ΟΙ άνεργοι σας ακούν με αγανάκτηση να λέτε ότι μειώνετε την ανεργία. Σε μια χρονιά που δεν υπάρχουν Ολυμπιακοί Αγώνες, μ’ ένα Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων που είναι το χαμηλότερο από το 1996, με την κατανάλωση να περιορίζεται, με το ρυθμό ανάπτυξης να είναι σημαντικά χαμηλότερος από το 2004, μπορείτε να μας πείτε, κύριε Υπουργέ, πώς μειώνετε την ανεργία; Ο κατασκευαστικός κλάδος μιλάει για εκατό χιλιάδες απολύσεις. Πολλές βιομηχανίες και βιοτεχνίες κλείνουν και βλέπουμε συνεχώς πάρα πολλές απολύσεις. Μόνο στο νομό μου τον τελευταίο χρόνο έχουμε τετρακόσιους απολυμένους ανθρώπους μόνο από δύο επιχειρήσεις. Βλέπουμε τους νέους να φεύγουν από την περιφέρεια, να πηγαίνουν στα αστικά κέντρα και βέβαια, η ανεργία πλήττει κυρίως τις νέες γυναίκες. Στο νομό μου επτά στους δέκα άνεργους είναι γυναίκες.
Κύριοι της Κυβέρνησης, μπορείτε να μας πείτε τι όρους επιβάλλετε στη νέα γενιά, που ψάχνει σήμερα για μια θέση εργασίας; Η πρότασή σας είναι «κατάργηση του Α.Σ.Ε.Π., ρουσφέτι και αναξιοκρατία» και πρέπει να περάσουν όλοι από τον μπλε πολιτικό πάγκο για να ενταχθούν στην εργασία.
Επιβάλλετε χαμηλότερους μισθούς, επιβάλλετε περισσότερες ώρες εργασίας σ’ ένα περιβάλλον εκβιασμού και ανασφάλειας.
Μάλιστα, προσπαθείτε αυτές τις ημέρες να ανατρέψετε το αρνητικό κλίμα το οποίο υπάρχει στην ελληνική κοινωνία, δημιουργώντας ξανά προσδοκίες και ελπίδες από τα κονδύλια τα οποία πήρατε από το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης.
Το σημαντικό, κύριε Υπουργέ, γνωρίζετε πολύ καλά ότι δεν είναι μόνο το πόσοι είναι οι πόροι, αλλά και αν μπορείτε να τους απορροφήσετε στο μέλλον -που τότε βέβαια δεν θα είστε Κυβέρνηση για να κριθείτε- καθώς και το που θα κατευθυνθούν οι πόροι. Το λέω αυτό, γιατί οι Έλληνες πολίτες γνωρίζουν πάρα πολύ καλά –και γι’ αυτό δεν χαίρονται- τη διαχειριστική ανικανότητα που σας διακρίνει αυτήν την περίοδο, διότι βλέπουν να χάνουμε τεράστιους πόρους από το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και αυτό δημιουργεί πρόβλημα και στην ανάπτυξη και στις νέες θέσεις εργασίας. Είναι τεράστιο το πρόβλημα στην ελληνική περιφέρεια.
Μπορείτε να μας πείτε, κύριε Υπουργέ, τι έχετε να πείτε για την απορρόφηση του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης στη Στερεά Ελλάδα; Είμαστε οι τελευταίοι στην απορρόφηση. Δημιουργείτε μία εικονική πραγματικότητα ότι έχετε απορροφήσει 29%, αλλά η πραγματική απορρόφηση είναι 12%. Όλα τα άλλα είναι πλαστά στοιχεία. Παίρνετε εθνικά έργα και τα εντάσσετε στο πρόγραμμα.
Άκουσα χθες τον Υπουργό Μεταφορών κ. Λιάπη από αυτό εδώ το Βήμα να μας λέει για τα προγράμματα, τα οποία εφαρμόζει στο Υπουργείο του για τις μεταφορές. Δεν άκουσα, όμως, τίποτα για την απορρόφηση των πόρων και για την πρόοδο των έργων, διότι η απορρόφηση στον τομέα του, όπως παραδείγματος χάρη στο επιχειρησιακό πρόγραμμα «Σιδηρόδρομοι – Αεροδρόμια - Αστικές Συγκοινωνίες», είναι τραγική. Χάνουμε τεράστιους πόρους από τις καταγγελίες από την Ευρωπαϊκή Ένωση για τη μη απορρόφηση των κονδυλίων και από την παραίτηση στελεχών από τους οργανισμούς και τις Δ.Ε.Κ.Ο., όπου έχει την ευθύνη ο κύριος Υπουργός, χωρίς να απαντά στον ελληνικό λαό γιατί παραιτούνται αυτά τα στελέχη. Υπάρχουν θέματα διαπλοκής και διαφάνειας; Ας μας πει για το έργο στο Καλλίδρομο.
Βεβαίως, επειδή η απορρόφηση στις δράσεις για την οδική ασφάλεια είναι μηδενική σ’ ένα τεράστιο πρόβλημα εθνικής σημασίας, όταν τα ατυχήματα έχουν αυξηθεί κατά 11,7%, θέλω να τονίσω από αυτό εδώ το Βήμα…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κλείστε, κυρία συνάδελφε.
ΤΟΝΙΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ: Κλείνω, κύριε Πρόεδρε. Το θέμα αφορά και εσάς, γιατί είστε από όμορο νομό και γνωρίζετε το τραγικό δυστύχημα, το οποίο συνέβη στο Πέταλο του Μαλιακού.
Οι δεσμεύσεις των Υπουργών σας μετά από κάθε τραγικό δυστύχημα είναι ότι τα έργα θα προχωρήσουν και θα ολοκληρωθούν, διότι ήταν το κακό ΠΑ.ΣΟ.Κ. που δεν τα προχώρησε και ήρθατε εσείς, που θα είστε γρήγοροι και αποτελεσματικοί. Ο κ. Σουφλιάς είχε δεσμευθεί για την ολοκλήρωση του Πέταλου του Μαλιακού το 2007. Από τις απαντήσεις του σήμερα βλέπουμε ότι θα γίνει την επόμενη τριετία, και βλέπουμε!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κυρία Αντωνίου.
ΤΟΝΙΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ: Κλείνοντας, θέλω να πω ότι το Νοσοκομείο Λαμίας η ηγεσία του Υπουργείου Υγείας είχε πει ότι θα ολοκληρωθεί το Σεπτέμβριο του 2005.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κλείστε, κυρία Αντωνίου. Έκανα έκκληση ευθύς εξαρχής.
ΤΟΝΙΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ: Κλείνω, κύριε Πρόεδρε.
Όλα τα χρονοδιαγράμματά σας έχουν πέσει έξω. Έχουμε μόνο λόγια και όχι έργα.
Κλείνοντας, θα ήθελα να πω..
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κυρία Αντωνίου, κλείσατε τέσσερις φορές.
ΤΟΝΙΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, μόνο μία κουβέντα θέλω να πω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Εντάξει, κυρία συνάδελφε.
ΤΟΝΙΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ: Δυστυχώς, αυτές οι πολιτικές οδηγούν σε τεράστια προβλήματα την ελληνική κοινωνία. Το πιο βασικό, που βιώνουμε και αυτές τις μέρες και δικαιωνόμαστε, είναι το νομοσχέδιο που συζητήσαμε την προηγούμενη εβδομάδα για τις Δ.Ε.Κ.Ο.. Σας είπαμε ότι η κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων θα μεταφερθεί και στον ιδιωτικό τομέα. Πρέπει αυτή η Κυβέρνηση, που ο βασικός της μέτοχος είναι ο Σ.Ε.Β., να καταλάβει ότι οι νέοι πρέπει να βρίσκουν δουλειά…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κλείστε, επιτέλους, κυρία Αντωνίου. Δεν θέλω να κλείσω τα μικρόφωνα. Είπαμε οκτώ λεπτά. Καθορίστε τις ομιλίες σας για να μιλήσουν όλοι οι συνάδελφοι.
ΤΟΝΙΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ: Κλείνω, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Πάλι κλείνετε; Πείτε μία φράση και ολοκληρώστε.
ΤΟΝΙΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ: Όπως είπε ο κύριος συνάδελφος πριν, μίλησε ο κύριος Υπουργός και του δώσατε παραπάνω χρόνο. Το κατανοώ. Μίλησε και ο άλλος συνάδελφος και έπρεπε να πω πέντε πράγματα για να απαντήσω σε όλα αυτά για τα οποία κατηγορούν το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κυρία συνάδελφε, δίδω μισό λεπτό παραπάνω, αλλά εσείς σπάσατε όλα τα ρεκόρ.
ΤΟΝΙΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριοι συνάδελφοι, κάνω για μία ακόμα φορά έκκληση. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να μιλά κάθε συνάδελφος όσο θέλει. Όμως και ο Κανονισμός παραβιάζεται, αλλά κυρίως το δικαίωμα των άλλων ομιλητών να έχουν συμμετοχή σ’ αυτήν τη συζήτηση.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ: Μεταξύ μας είμαστε, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Όχι, δεν είμαστε μεταξύ μας, κύριε συνάδελφε. Είναι πολλοί συνάδελφοι και πρέπει να κρατήσουμε ίσες αποστάσεις προς όλους.
Το λόγο έχει ζητήσει ο Υπουργός Εξωτερικών κ. Πέτρος Μολυβιάτης.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΠΕΤΡΟΣ ΜΟΛΥΒΙΑΤΗΣ (Υπουργός Εξωτερικών): Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, το θέμα των ημερών, στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, είναι προφανώς τα αποτελέσματα του πρόσφατου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και κυρίως οι οικονομικές πτυχές τους. Και αυτό, όχι γιατί το επιβάλλει η επικαιρότητα, αλλά επειδή το επιβάλλει η ουσία και η μεγάλη σημασία τους.
Είναι προφανές ότι πρόκειται για μια μεγάλη επιτυχία της χώρας μας. Επειδή, όμως, ορισμένοι ισχυρίζονται ότι η επιτυχία αυτή συντελέστηκε με τον «αυτόματο πιλότο» και ότι η Κυβέρνηση ήταν απλός παρατηρητής σ’ αυτήν τη διαπραγμάτευση, χωρίς σχέδιο και στρατηγική, θα ήθελα να αναφερθώ στο ιστορικό της και στις προσπάθειες της Κυβερνήσεώς μας, που είχαν αυτή την αίσια έκβαση.
Την ευθύνη της διαπραγματεύσεως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, την είχε το Υπουργείο Εξωτερικών. Το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών, αλλά και το Υπουργείο Ανάπτυξης, συνεργάστηκαν συντονισμένα στη διαμόρφωση, στην τεχνική υποστήριξη και στην εφαρμογή της διαπραγματευτικής μας στρατηγικής.
Πρέπει δε να σημειώσω ότι μετά τις εκλογές στις 7 Μαρτίου, στο Υπουργείο Εξωτερικών, αλλά νομίζω και στο Υπουργείο Οικονομίας, δεν παρελήφθη κανένας σχετικός φάκελος. Και το λέγω αυτό διότι ήδη από το 2003, οι έξι πιο πλούσιες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είχαν καταστήσει σαφές, με κοινή επιστολή τους, ότι θα επεδίωκαν τη μείωση του προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο 1% του ακαθαρίστου ευρωπαϊκού εισοδήματος.
Η θέση αυτή είχε βεβαίως το μεγάλο ειδικό βάρος των ισχυρών κρατών που την υπεστήριζαν. Σε συνδυασμό μάλιστα με τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με δέκα νέα κράτη μέλη, διαμορφωνόταν ένα εξαιρετικά δυσμενές περιβάλλον για τις επιδιώξεις της χώρας μας. Με λίγα λόγια, ενώ η ευρωπαϊκή πίτα γινόταν μικρότερη, εκείνοι που διεκδικούσαν κομμάτι της, γίνονταν πολύ περισσότεροι.
Μπροστά σ’ αυτήν την εξαιρετικά δυσχερή κατάσταση, η Ελλάδα έπρεπε να αναλάβει πρωτοβουλίες και να διαμορφώσει γρήγορα, ουσιαστικές και ισχυρές συμμαχίες. Έγιναν και τα δυο και πιστεύω ότι εστέφθηκαν με επιτυχία και τα δυο.
Ήδη από το καλοκαίρι του 2004 διαμορφώσαμε με την Πορτογαλία -και λίγο αργότερα με την Ισπανία- μια κοινή στρατηγική, με σκοπό να αποτραπεί το ενδεχόμενο να καταλήξουμε σε ρυθμίσεις, σε βάρος των παλαιών χωρών της συνοχής, όπως είναι η Ελλάδα.
Ακολούθησαν πολλές, σχεδόν μηνιαίες συναντήσεις, που είχαν πάντα ως στόχο τη διεύρυνση αυτής της συμμαχίας και την αύξηση της επιρροής της. Έτσι, τον Ιανουάριο του 2005 εδώ στην Αθήνα έγινε συνάντηση πολλών χωρών και διαμορφώθηκε μια ομάδα δεκαεπτά κρατών-μελών που υποστήριζαν την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για αύξηση του προϋπολογισμού έναντι της θέσεως των πλουσίων χωρών που ζητούσαν τη μείωση του προϋπολογισμού. Παράλληλα έγιναν και πολλές άλλες διμερείς προσπάθειες και επαφές σε όλα τα επίπεδα, πρωτίστως του Πρωθυπουργού, των Υπουργών και των αρμοδίων Υφυπουργών για τα ευρωπαϊκά θέματα.
Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν το ότι τον περασμένο Ιούνιο η πρόταση που κατέθεσε τότε η Προεδρία του Λουξεμβούργου, προέβλεπε κονδύλια συνοχής για τη χώρα μας στο ύψος περίπου των 20 δισεκατομμυρίων ευρώ για την περίοδο 2007-2013.
Είναι γνωστό, κυρίες και κύριοι, ότι τελικώς δεν επετεύχθη τότε συμφωνία λόγω της αμετακίνητης θέσεως της Μεγάλης Βρετανίας η οποία, όπως γνωρίζετε, έθεσε θέμα επανεξέτασης και επαναθεώρησης όλης της λογικής του προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου να ενισχυθεί ακόμη περισσότερο η ανταγωνιστικότητα, η έρευνα και οι νέες τεχνολογίες, σε βάρος, βέβαια, της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής.
Έτσι, εκείνη η θετική πρόβλεψη του Λουξεμβούργου για την Ελλάδα έμεινε μετέωρη. Αυτό επιβάρυνε ακόμη περισσότερο το διαπραγματευτικό περιβάλλον, πόσο μάλλον που την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα ασκούσε πλέον η Μεγάλη Βρετανία με τις γνωστές θέσεις της.
Η Αξιωματική Αντιπολίτευση, επεχείρησε ήδη από τότε να κάνει δυο πράγματα. Πρώτον, να αμφισβητήσει τα όσα θετικά προέβλεπε για τη χώρα μας η πρόταση του Λουξεμβούργου και δεύτερον, να ισχυριστεί ότι είχαν χαθεί πλέον για την Ελλάδα εκείνα τα 20 δισεκατομμύρια ευρώ, εφ’ όσον δεν επήλθε συμφωνία.
Από την πλευρά της η Κυβέρνηση, ανεπηρέαστη από αυτές τις κριτικές, συνέχισε από τον περασμένο Ιούνιο τις προσπάθειές της. Για τους έξι επόμενους μήνες συνεχίσαμε με ακόμα εντονότερους ρυθμούς, με σχεδιασμό, με σοβαρότητα, με συνέπεια, αθόρυβα αλλά και αποτελεσματικά. Σ’ αυτήν την δεκαεπταμελή ομάδα των φίλων της Επιτροπής που σας είπα, προσετέθησαν στο διάστημα αυτό άλλες τρεις χώρες. Έτσι, διαμορφώθηκε μία συμμαχία από είκοσι πλέον χώρες, που υποστήριζαν θέσεις, όπως και οι δικές μας.
Παράλληλα όμως, εμείς η Ελλάδα, ενισχύσαμε την επικοινωνία μας και τη συνεργασία μας διμερώς με τη Βρετανική Προεδρία, αφού εκείνη πλέον θα είχε τον καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της νέας προτάσεως. Ο Πρωθυπουργός συναντήθηκε εγκαίρως με τον Πρωθυπουργό της Μεγάλης Βρετανίας στο Λονδίνο, αλλά και με άλλους Ευρωπαίους ηγέτες σε όλο αυτό το διάστημα των έξι μηνών. Και αυτό συνεχίστηκε μέχρι και την τελευταία κρίσιμη στιγμή της διαπραγματεύσεως στις Βρυξέλλες, αυτής της ατελείωτης διαπραγματεύσεως που κράτησε είκοσι πέντε ώρες.
Η Καγκελάριος της Γερμανίας κ. Μέρκελ, ο Πρόεδρος της Γαλλίας κ. Σιράκ, οι Πρωθυπουργοί της Ολλανδίας, της Πορτογαλίας, του Λουξεμβούργου, που είχε την προηγούμενη Προεδρία, συναντήθηκαν και συζήτησαν με τον Έλληνα Πρωθυπουργό για όλα τα κρίσιμα ζητήματα του Προϋπολογισμού της Ευρώπης. Ανάλογες επαφές έγιναν και στο επίπεδο των Υπουργών Εξωτερικών, καθώς και στο επίπεδο των αρμοδίων για ευρωπαϊκά θέματα Υφυπουργών Εξωτερικών.
Εξ αρχής, κυρίες και κύριοι, η θέση μας είχε δύο άξονες: Πρώτον, πιστεύαμε ότι έπρεπε να υπάρξει συμφωνία προ του τέλους αυτού του έτους για το θέμα του προϋπολογισμού, διότι θέλαμε η Ευρώπη να προχωρήσει. Οφείλαμε όλα τα κράτη-μέλη να διασφαλίσουμε το ότι η Ευρώπη δεν θα έμπαινε σ’ ένα νέο αδιέξοδο κύκλο παραλυτικής εσωστρέφειας. Θέλαμε, όμως, να κλείσει η συμφωνία και διότι αν δεν βρισκόταν λύση μέσα στο 2005, η Ελλάδα θα έχανε πολλά δισεκατομμύρια ευρώ το επόμενο έτος για στατιστικούς λόγους. Δεύτερον, υπογραμμίζαμε ότι η ανάγκη για την επίτευξη συμφωνίας δεν μπορούσε και δεν έπρεπε να οδηγήσει σε μία κακή συμφωνία, δηλαδή σε μία συμφωνία άδικη, σε βάρος των παλαιών χωρών της συνοχής, όπως είναι η Ελλάδα. Η θέση μας ήταν ότι η διεύρυνση δεν μπορεί να γίνει σε βάρος κρατών-μελών, όπως η Ελλάδα. Μείναμε έτσι αταλάντευτοι έως το τέλος στην υποστήριξη της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής. Η συμφωνία που υπήρχε για τη διατήρηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής έως το 2013, έπρεπε να τηρηθεί χωρίς αναθεωρήσεις, τις οποίες ζητούσαν πάρα πολλές χώρες.
Οι προσπάθειές μας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι και οι πρωτοβουλίες μας, πιστεύω ότι δικαιώθηκαν τελικά τα ξημερώματα της 17ης Δεκεμβρίου στις Βρυξέλλες. Η Ελλάδα κατόρθωσε να διασφαλίσει όλους τους πόρους, που της είναι απαραίτητοι, για να μπορέσει να ολοκληρώσει τις υποδομές της και το μετασχηματισμό της οικονομίας της και για να μπορέσει να προωθήσει την κοινωνία της γνώσης και της πληροφορίας και να ενισχύσει την περιφερειακή ανάπτυξη. Όπως ήδη γνωρίζετε, ο συνολικός φάκελος της Ελλάδος είναι 20.101.000.000 ευρώ για την επταετία 2007-2013, δηλαδή 3.000.000.000 ευρώ και πλέον το χρόνο γι’ αυτήν την επταετία.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Τα πλέον, από πού βγαίνουν; Είναι 3x7=21.000.000.000.
ΠΕΤΡΟΣ ΜΟΛΥΒΙΑΤΗΣ (Υπουργός Εξωτερικών): Δεν είναι μόνο αυτά τα οφέλη που αποκόμισε η χώρα μας. Υπάρχουν και πρόσθετα, τα οποία θα σας τα αναπτύξω τώρα και ευχαριστώ για την επισήμανση.
Υπάρχουν, λοιπόν και πρόσθετα ωφελήματα, που είναι σημαντικά. Πρώτον, επεκτείνεται κατά ένα ακόμα χρόνο για την περίοδο 2007-2010 η περίοδος της δυνατότητας να αντλήσουμε πόρους, με προφανή αντίκτυπο στο ζήτημα της απορρόφησης των κοινοτικών κονδυλίων.
Γνωρίζετε, κυρίες και κύριοι, ότι το θέμα της απορρόφησης των κοινοτικών κονδυλίων είναι πολύ σοβαρό και δεν επέτρεψε στη χώρα μας να αξιοποιήσει πλήρως την οικονομική βοήθεια της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Αρκεί να σας πω ότι την τετραετία 2000 – 2004, η χώρα μας απορρόφησε μετά βίας, κατά μέσο όρο, το 22% των οικονομικών πόρων που μας διέθετε η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Πιστεύω ότι εμείς τα τελευταία δύο χρόνια βελτιώσαμε σημαντικά αυτό το ποσοστό, αφού απορροφούμε πλέον περίπου το 40% των κονδυλίων. Αυτό είναι μία καλή αρχή. Δεν μας φτάνει, όμως. Πρόκληση και στόχος μας είναι να επιτύχουμε την απορρόφηση, αν αυτό είναι δυνατόν, έως και του 100%.
Δεύτερον, εξασφαλίσαμε μία ιδιαίτερα ευνοϊκή αύξηση του ποσοστού συγχρηματοδότησης των προγραμμάτων από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δηλαδή, για ορισμένες περιφέρειες, η χρηματοδότηση των προγραμμάτων από την Ευρωπαϊκή Ένωση αυξήθηκε από το 75% στο 85% και για τη Στερεά Ελλάδα και το νότιο Αιγαίο αυξήθηκε από 50% σε 85%. Δηλαδή, 85% θα βάζει η Ευρώπη και 15% θα βάζουμε εμείς.
Αυτό στην πράξη σημαίνει μία εξοικονόμηση εθνικών πόρων ύψους περίπου 6,5 δισεκατομμυρίων ευρώ. Και αυτά τα πρόσθετα 6,5 δισεκατομμύρια ευρώ μπορούν πλέον να χρησιμοποιηθούν από την Κυβέρνηση για τη χρηματοδότηση αναπτυξιακών και κοινωνικών προγραμμάτων.
Τρίτον, πλεονέκτημα είναι, επίσης, το ότι ο Προϋπολογισμός μας ελαφρύνεται και λόγω ορισμένων ειδικών ρυθμίσεων σε θέματα επιλεξιμότητας του Φ.Π.Α. στα συγχρηματοδοτούμενα έργα.
Πρέπει να τονίσω ότι κατά τη διαπραγμάτευση του περασμένου Ιουνίου, επί Λουξεμβουργιανής Προεδρίας, σ’ αυτές τις θετικές ρυθμίσεις, που σας ανέφερα μόλις, είχαν δικαίωμα μόνο τα νέα δέκα κράτη-μέλη. Τώρα αυτές οι ευεργετικές ρυθμίσεις επεκτείνονται και στη χώρα μας.
Όλα αυτά τα θετικά για τη χώρα μας, πιστεύω ότι τα επιτύχαμε σε μία στιγμή που ο συνολικός προϋπολογισμός της Ευρωπαϊκής Ενώσεως μειώθηκε, σε σύγκριση με τον προϋπολογισμό του Ιουνίου, κατά 10.000.000.000 ευρώ.
Γνωρίζετε, κυρίες και κύριοι, την άκαμπτη θέση που είχε η προεδρεύουσα Μεγάλη Βρετανία για την Κοινή Αγροτική Πολιτική. Και πρέπει να τονίσω ότι η Μεγάλη Βρετανία δεν ήταν μόνη της. Υποστηρίχθηκε από μία ομάδα κρατών που επεδίωξαν -με επιμονή μάλιστα- να δεσμευθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση ότι το 2009 θα πρέπει να υπάρξει απόφαση για αναδιάταξη και αναθεώρηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής.
Εμείς αντιταχθήκαμε μέχρι το τέλος. Συνεργαστήκαμε στενά και υποστηρίξαμε τη Γαλλία με συντονισμένες ενέργειες, στη βάση των όσων είχε συζητήσει ο Πρωθυπουργός με τον Πρόεδρο Σιράκ τόσο κατά την πρόσφατη επίσκεψη του κ. Καραμανλή στο Παρίσι όσο και κατά τη συνάντησή τους στις Βρυξέλλες την περασμένη Παρασκευή, που πραγματοποιήθηκε σε κρίσιμο και αποφασιστικό στάδιο της διαπραγματεύσεως.
Διασφαλίσαμε έτσι ότι δεν θα γίνουν αλλαγές στην Κοινή Αγροτική Πολιτική έως το 2013. Οι χώρες που υποστηρίζουν την Κ.Α.Π., όπως η Γαλλία και η Ελλάδα, δεν πρόκειται να συμφωνήσουν σε κάτι τέτοιο. Και είναι γνωστό ότι οποιαδήποτε απόφαση γι’ αυτό το θέμα απαιτεί τη σύμφωνη γνώμη όλων ανεξαιρέτως των κρατών-μελών. Συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων για την αγροτική πολιτική μπορεί να ξεκινήσει το 2009. Αλλαγές, όμως, δεν θα γίνουν έως το 2013. Και αυτό είναι σαφές.
Είναι προφανές, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ότι η συμφωνία για τον προϋπολογισμό, που επιτεύχθηκε το περασμένο Σάββατο στις Βρυξέλλες, είναι πολύ σημαντική για την Ευρώπη και για το μέλλον της. Είναι ένα φιλί ζωής για την Ευρώπη, όπως ελέχθη προσφυώς. Και θα ήθελα να τονίσω –το θεωρώ καθήκον μου- ότι η συμφωνία αυτή κατέστη δυνατή χάρη στο πνεύμα αλληλεγγύης αλλά και συμβιβασμού, που επεδείχθη στις Βρυξέλλες, αλλά και χάρη στη γενναιοδωρία και το πολιτικό θάρρος που τελικά επεκράτησε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτή ήταν η στρατηγική μας, αυτές ήταν οι ενέργειές μας, αυτή ήταν η προσπάθειά μας, η οποία κράτησε περισσότερο από ένα χρόνο. Και αυτά είναι τα αποτελέσματά μας. Πιστεύω ότι έχουμε κάθε λόγο να είμαστε όλοι ικανοποιημένοι από αυτήν την έκβαση. Ο ελληνικός λαός, πιστεύω ότι γνωρίζει και αναγνωρίζει την επιτυχία αυτή. Λυπούμαι που θα πω ότι η Αξιωματική Αντιπολίτευση δεν τα συμμερίζεται αυτά. Η Αξιωματική Αντιπολίτευση μας κατηγορεί ότι είμαστε απλοί θεατές σ’ αυτήν την υπόθεση. Και μετά τα όσα σας ανέπτυξα, ο καθένας μπορεί να κρίνει την αξιοπιστία, για να μην πω και τη σοβαρότητα, αυτού του ισχυρισμού. Πέραν όμως αυτού, η Αξιωματική Αντιπολίτευση αμφισβητεί ακόμα και την αξία του αποτελέσματος που επετεύχθη.
Προ ολίγων ημερών ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης δήλωνε στο Συνέδριο της Ε.Ν.Α.Ε. ότι ο Πρωθυπουργός δεν θα πρέπει να γυρίσει στην Αθήνα με λιγότερα από 20.000.000.000 ευρώ. Και είχε δίκιο ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, διότι πράγματι ο Πρωθυπουργός γύρισε στην Αθήνα με πολύ περισσότερα. Και θα περίμενε κανείς ότι μετά απ’ αυτό δεν θα ασκείτο πλέον καμία κριτική. Τώρα, όμως, η Αξιωματική Αντιπολίτευση μας λέει ότι αυτά τα 20.000.000.000 ευρώ θα τα παίρναμε ούτως ή άλλως, γιατί είχαν προβλεφθεί τον περασμένο Ιούνιο. Σας θυμίζω βέβαια ότι τον περασμένο Ιούνιο ήμασταν εμείς που τα διαπραγματευθήκαμε και τα εξασφαλίσαμε. Όμως τότε, τον Ιούνιο, η Αξιωματική Αντιπολίτευση μας έλεγε ότι αυτά δεν μετράνε, διότι δεν είχε κλείσει η συμφωνία για τον προϋπολογισμό. Τώρα το Δεκέμβριο, που τα επιβεβαιώσαμε και τα αυξήσαμε, η Αξιωματική Αντιπολίτευση μας λέει ότι αυτά δεν μετράνε, διότι τα είχαμε πάρει από τον Ιούνιο. Τέλος, η Αξιωματική Αντιπολίτευση επιχειρεί σκοπίμως να σπείρει αμφιβολίες για την ισχύ της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής έως το 2013. Γνωρίζει όμως και η Αξιωματική Αντιπολίτευση και ο ελληνικός λαός ότι η Κοινή Αγροτική Πολιτική, όπως σας είπα, δεν πρόκειται να αλλάξει έως το 2013.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εγώ αναγνωρίζω ότι το έργο της Αντιπολιτεύσεως είναι να Αντιπολιτεύεται. Και κανείς –και ασφαλώς όχι εγώ- δεν δικαιούται να υποδείξει στην Αντιπολίτευση τον τρόπο, με τον οποίο θα κάνει τη δουλειά της. Επειδή όμως όλοι κρινόμεθα, νομίζω ότι μπορώ να κάνω μια παρατήρηση: Αυτού του είδους η αντιπολίτευση πιστεύω ότι βλάπτει περισσότερο εκείνον που την ασκεί, παρά εκείνον εναντίον του οποίου στρέφεται.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Υπουργέ και για την οικονομία του χρόνου.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ζήτησε το λόγο ο κ. Καστανίδης.
Ορίστε, κύριε Καστανίδη, έχετε το λόγο για δύο λεπτά.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, η σοβαρότητά σας μου επιτρέπει να ζητήσω από εσάς διευκρινήσεις και να διατυπώσω ορισμένα ερωτήματα, ώστε σ’ αυτήν την Αίθουσα, υπείκοντες στην υπόδειξή σας ότι η Αντιπολίτευση πρέπει να ασκεί με υπεύθυνο τρόπο τα καθήκοντά της, να κατανοήσουμε ποια είναι η πολιτική που ασκείτε.
Είπατε ότι την περίοδο 2000-2004 η απορροφητικότητα των κοινοτικών κονδυλίων ανήλθε στο ύψος του 22%. Ο συνάδελφός σας Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών στο κείμενο της εισηγητικής εκθέσεως του Προϋπολογισμού, που συζητούμε τώρα, λέει τα ακριβώς αντίθετα. Ισχυρίζεται ότι η ορθή αξιοποίηση των Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης έχει οδηγήσει σε ανόρθωση των υποδομών της χώρας και σε σημαντικά οικονομικά αποτελέσματα. Θα σας παρακαλέσω να μου υποδείξετε, μιας και αισθανθήκατε την ανάγκη να ερμηνεύσετε το ρόλο της Αντιπολίτευσης, ποιον εκ των δυο πρέπει να σεβαστώ: Εσάς ως Υπουργό Εξωτερικών ή την Κυβέρνησή σας, που ως σύνολο υπογράφετε τα ακριβώς αντίθετα στην εισηγητική έκθεση;
Δεύτερον, θα σας παρακαλέσω πολύ, κύριε Υπουργέ των Εξωτερικών, να αντιληφθείτε ότι ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης υπέδειξε ότι θα ήταν λάθος ο Πρωθυπουργός να γυρίσει με λιγότερα από 20.000.000.000, διότι αυτό διαφαινόταν ως το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσής σας ήδη από το περασμένο καλοκαίρι.
Αυτό που η Αντιπολίτευση σάς είπε μετά το τελευταίο Συμβούλιο Κορυφής, ήταν εξαιρετικά απλό: Δεν έχει κανένα λόγο να πανηγυρίζει η Κυβέρνηση γι’ αυτό το οποίο εδεσμεύθη να κάνει και έκανε. Και δεν έχει λόγους να πανηγυρίζει, διότι -για να χρησιμοποιήσω ορισμένα σημεία από την απόφαση του Συμβουλίου Κορυφής δεν υπάρχει απάντηση στο ερώτημα, γιατί για πρώτη φορά η Ελλάδα υπολείπεται ως προς τις κοινοτικές ενισχύσεις έναντι μιας χώρας, όπως η Πορτογαλία, κατά 7% τουλάχιστον, ενώ τα κριτήρια που αφορούν στις δύο χώρες, είναι ακριβώς τα ίδια.
Συνεπώς, θα ήταν χρήσιμο να δώσετε μερικές διευκρινίσεις επ’ αυτών, χωρίς να δέχομαι τη φήμη -δεν το έχουμε ακόμα επιβεβαιώσει, ελπίζω να επιβεβαιώσετε εσείς ότι ισχύει το αντίθετο- ότι ορισμένες περιφέρειες της χώρας θα εξαιρεθούν των κοινοτικών ενισχύσεων.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Καστανίδη.
Κύριε Υπουργέ, οπωσδήποτε μπορείτε να απαντήσετε, αλλά έχετε το δικαίωμα να ζητήσετε χρόνο, να δείτε από τα Πρακτικά τι έχει λεχθεί και να απαντήσετε.
ΠΕΤΡΟΣ ΜΟΛΥΒΙΑΤΗΣ (Υπουργός Εξωτερικών): Κύριε Πρόεδρε, θα απαντήσω τώρα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ορίστε, έχετε το λόγο.
ΠΕΤΡΟΣ ΜΟΛΥΒΙΑΤΗΣ (Υπουργός Εξωτερικών): Οφείλω μία απάντηση.
Εγώ δεν υπέδειξα στην Αντιπολίτευση, κύριε Καστανίδη, πώς θα ασκεί τα καθήκοντά της. Αντιθέτως -το ετόνισα αυτό- είπα ότι όλοι κρινόμεθα και όλοι έχουμε το δικαίωμα να κάνουμε τις παρατηρήσεις μας. Απλώς έκανα μία παρατήρηση για τον τρόπο με τον οποίο η Αντιπολίτευση πιστεύει -όπως έχει δικαίωμα- ότι πρέπει να ασκεί τα καθήκοντά της.
Ως προς το παρελθόν, τα κονδύλια και την απορροφητικότητα, είναι γνωστό ότι τα τελευταία είκοσι χρόνια η Ελλάδα εδέχθη ως καθαρές εισφορές από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ποσόν της τάξεως των 100.000.000.000 ευρώ περίπου.
Εάν αυτό το ποσό, κύριε Καστανίδη, μέσα στα είκοσι αυτά χρόνια είχε αξιοποιηθεί πλήρως, η Ελλάδα θα ήταν μια διαφορετική χώρα απ’ αυτή που είναι σήμερα. Και είναι γνωστό ποιος φέρει την ευθύνη γι’ αυτό.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Μία φράση, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ορίστε, κύριε Καστανίδη.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Νομίζω, κύριε Υπουργέ -ο κύριος Υπουργός φεύγει τώρα- ότι η απάντηση ήταν αποκαλυπτική.
Ο κύριος Υπουργός των Εξωτερικών επιβεβαίωσε την αλήθεια των ισχυρισμών του κ. Αλογοσκούφη, ότι τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης αξιοποιήθηκαν σωστά και η χώρα άλλαξε.
(Θόρυβος από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ο καθένας ερμηνεύει όπως νομίζει.
Ο κ. Αλιβιζάτος έχει το λόγο.
ΠΕΤΡΟΣ-ΠΑΥΛΟΣ ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό να αναφερθώ στην ερίτιμο συνάδελφο από την Κέρκυρα, η οποία μιλώντας χθες για το «απόλυτο μηδέν», όπως ανέφερε, θυμήθηκε ότι στην Περιφέρεια των Ιονίων Νήσων υπάρχουν και άλλα νησιά εκτός από το νησί των Φαιάκων. Βεβαίως, ο συνάδελφος κ. Δένδιας έδωσε τις πρέπουσες απαντήσεις σε όσα ανέφερε για την Κέρκυρα.
Εγώ πιστεύω ότι θα έπρεπε η ερίτιμος συνάδελφος, πριν αναφερθεί στα άλλα νησιά, έστω και γενικά, να πληροφορηθεί ότι στο Νομό Κεφαλληνίας και Ιθάκης, τον οποίο έχω την τιμή να εκπροσωπώ στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, οι εντάξεις για τα Π.Ε.Π. από το Μάρτιο του 2004 μέχρι το Δεκέμβριο του 2005, ανήλθαν σε 21.810.839 ευρώ -αυτό είναι το «απόλυτο μηδέν» της κ.Γκερέκου- και περιλαμβάνουν έργα τα οποία κλωσούσαν και συζητούσαν επί χρόνια οι προκάτοχοι εμού: Το Λιμάνι του Πόρου, τον περιφερειακό του Πόρου, το Λιμάνι της Σάμης, αρδευτικά έργα και ένα σωρό άλλα έργα που χρειάζονται στο νομό μας.
Μίλησε για τον πολιτισμό. Μα, πήραμε χρήματα για να επισκευαστεί η ιστορική γέφυρα Δεβοσέτου. Ήδη η μελέτη προχωρά.
Για το κάστρο της Άσσου πήραμε 900.000 ευρώ. Προ μηνός ο κ. Νάκος υπέγραψε από το «ΘΗΣΕΑ» για ποσό ύψους 1.300.000 ευρώ για να επισκευαστεί το θέατρο «Ο ΚΕΦΑΛΟΣ». Για έκτακτες επιχορηγήσεις διετέθησαν το 2003 επιλεκτικά, όχι σε όλους τους δήμους, 752.000 ευρώ, εκ των οποίων τα 330.000 ευρώ πήγαν σ’ ένα μόνο δήμο. Εμείς το 2004 δώσαμε 750.000 ευρώ και φέτος 915.000 ευρώ, που κατανεμήθηκαν σε όλους τους δήμους. Βλέπετε ότι τα νούμερα δεν έχουν καμία σχέση μ’ αυτό που ονομάζει η συνάδελφος «απόλυτο μηδέν».
Και κάτι άλλο. Στα παραδείγματα ανέφερε και το Ίδρυμα Ελληνικού Πολιτισμού. Όπως θα ενθυμείστε, αγαπητοί συνάδελφοι, το όραμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή ήταν να καταστεί το Ίδρυμα Ελληνικού Πολιτισμού όργανο εξωτερικής πολιτικής. Και αυτό το υλοποιούσε μέχρι το θάνατό του ο αείμνηστος Γιάννης Γιωργάκης. Μετά το Γιάννη Γιωργάκη, τι έγινε; Σιγά-σιγά, άρχισε να φθίνει. Και αν ενθυμείστε, μέχρι την ημέρα, που, άγνωστο για ποιο λόγο, η ευθύνη μετεφέρθη στο Υπουργείο Πολιτισμού, την ευθύνη την είχε το Υπουργείο Εξωτερικών. Και ποιος ήταν Υπουργός Εξωτερικών; Γνωρίζουμε ποιος ήταν την περίοδο 1993 μέχρι το 2000.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η νέα διακυβέρνηση, με τον Προϋπολογισμό που κατατέθηκε από την Κυβέρνηση, παρουσιάζει τις βασικές κατευθυντήριες γραμμές της οικονομικής πολιτικής που θα ακολουθήσει μέσα στην επόμενη χρονιά. Και το 2006 επιλέγουμε την πολιτική της ήπιας προσαρμογής, γιατί πιστεύουμε ότι η επιλογή της ήπιας προσαρμογής παράγει καλύτερα αποτελέσματα και για τους πολίτες, αλλά και για την αγορά. Η νέα διακυβέρνηση απορρίπτει τις πιέσεις και τις υποδείξεις για τη λήψη νέων προσθέτων μέτρων σε βάρος των συμπολιτών μας, από όπου και αν αυτές οι πιέσεις προέρχονται.
Δεν πρόκειται να ακολουθήσουμε μια πολιτική που θα στηρίζεται στο ψέμα και στην παρουσίαση ψεύτικων στοιχείων, όπως έκαναν κατά το παρελθόν οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Αλλά, δεν πρόκειται να ρίξουμε την οικονομία στην παγίδα της ύφεσης και να πάρουμε μέτρα που θα έχουν σαν αποτέλεσμα τη μείωση των πραγματικών εισοδημάτων των Ελλήνων εργαζομένων.
Αποτελεί στρατηγική μας επιλογή να ακολουθήσουμε το δύσκολο δρόμο του περιορισμού της κρατικής σπατάλης και της εξυγίανσης των ζημιογόνων Δ.Ε.Κ.Ο., παρά τον εύκολο, αλλά κοινωνικά άδικο δρόμο της αύξησης της φορολογικής επιβάρυνσης των πολιτών και των επιχειρήσεων. Επιλέγουμε να ακολουθήσουμε το δύσκολο δρόμο του περιορισμού της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής, παρά τον εύκολο, αλλά κοινωνικά άδικο δρόμο της αύξησης της επιβάρυνσης των συμπολιτών μας, που εκπληρώνουν στην ώρα τους τις υποχρεώσεις τους.
Ο Προϋπολογισμός του 2006 βάζει τις βάσεις και δημιουργεί τις κατάλληλες προϋποθέσεις, που θα μας επιτρέψουν να κάνουμε πράξη τις βασικές προεκλογικές μας δεσμεύσεις μέχρι το τέλος της τετραετίας. Αλλά, ταυτόχρονα, σηματοδοτεί για τη χώρα μία νέα δημιουργική πορεία, ώστε η δεύτερη τετραετία της Νέας Δημοκρατίας να είναι καλύτερη από την πρώτη για όλους τους Έλληνες και για όλη την Ελλάδα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με τον Προϋπολογισμό του 2006 η Κυβέρνηση θα πετύχει να περιορίσει σημαντικά τα ελλείμματα και τα χρέη που μας κληροδότησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Και μέσα από το νοικοκύρεμα των οικονομικών του κράτους, δημιουργούμε τις κατάλληλες προϋποθέσεις, τις υγιείς και στέρεες βάσεις, ώστε μέχρι το τέλος της πρώτης τετραετίας να κάνουμε πράξη τις βασικές προεκλογικές μας δεσμεύσεις για την ενίσχυση του εισοδήματος των χαμηλοσυνταξιούχων και των αγροτών με την αύξηση στο Ε.Κ.Α.Σ. και στις συντάξεις του Ο.Γ.Α., αλλά και για να προχωρήσουμε στη σταδιακή μείωση των φορολογικών συντελεστών για τα φυσικά πρόσωπα.
Η υλοποίηση του φετινού Προϋπολογισμού στηρίζεται στις γερές βάσεις και στα αποτελέσματα της οικονομικής μας πολιτικής τη χρονιά που τελειώνει. Η νέα διακυβέρνηση κατάφερε το 2005 να διαψεύσει τις «Κασσάνδρες».
Πετύχαμε να μειώσουμε το δημόσιο έλλειμμα, με μόνιμα και διαρθρωτικά μέτρα στο 4,4% και το δημόσιο χρέος από 109,3% στο 107,9% του Α.Ε.Π., να πετύχουμε ρυθμούς ανάπτυξης της οικονομίας 3,6%, όταν όλοι οι διεθνείς οργανισμοί και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. προέβλεπαν ανάπτυξη κάτω από το 3%, να συγκρατήσουμε για πρώτη φορά την αύξηση των πρωτογενών δαπανών σε επίπεδα χαμηλότερα της αύξησης του Α.Ε.Π., να μειώσουμε την ανεργία κατά μισή ποσοστιαία μονάδα και, επίσης, πετύχαμε, η ιδιωτική κατανάλωση να παραμείνει ισχυρή και βεβαίως πολύ ισχυρότερη απ’ ό,τι σε άλλες χώρες. Ακόμη, η ναυτιλία και ειδικά ο τουρισμός συμβάλλουν σημαντικά στους ρυθμούς ανάπτυξης της εθνικής οικονομίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός του 2006 παράγει μια σειρά από θετικά αποτελέσματα σε όφελος όλων των Ελλήνων. Το δημόσιο έλλειμμα μειώνεται στο 2,6%, η ανάπτυξη συνεχίζεται και αυτήν τη χρονιά με ισχυρούς ρυθμούς, η ανεργία μειώνεται, η ιδιωτική κατανάλωση τρέχει με το μέσο όρο της προηγούμενης δεκαετίας και οι ιδιωτικές επενδύσεις αναμένεται να ανακάμψουν και αυτές.
Στα δύο πρώτα χρόνια της νέας διακυβέρνησης, δημιουργήσαμε ένα ισχυρό πλαίσιο που θα επιτρέψει στην ελληνική οικονομία να απογειωθεί. Προωθήσαμε σημαντικότατα μέτρα και πολιτικές, στις οποίες αναφέρθηκαν πολλοί από τους προηγούμενους συναδέλφους. Όλες αυτές είναι οι νέες αναπτυξιακές επιλογές της νέας διακυβέρνησης, που αποτελούν τη στέρεα βάση για περισσότερη ανάπτυξη, για ενίσχυση της απασχόλησης, για βελτίωση του εισοδήματος, για ισχυρότερο και αποτελεσματικότερο κοινωνικό κράτος πρόνοιας. Αυτές τις επιλογές προωθεί και ενισχύει ο Προϋπολογισμός του 2006.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε.
Το λόγο έχει ο κ. Ρέππας.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ: Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, είκοσι και πλέον μήνες μετά τις εκλογές, το συμπέρασμα είναι ασφαλές. Ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση μοιάζουν με τον καπετάνιο εκείνο που κάλεσε προεκλογικά τους Έλληνες πολίτες να επιβιβαστούν σ’ ένα πλοίο, υποσχόμενοι στον κάθε πολίτη τον προορισμό της επιθυμίας του και, αφού οι πολίτες επιβιβάστηκαν στο πλοίο και συγκροτήθηκε αυτή η εκλογική Πλειοψηφία, γρήγορα διαπίστωσαν ότι οι περισσότεροι κλήθηκαν να τραβούν κουπί, οι δε προορισμοί απείχαν –πάρα πολύ μάλιστα- από αυτούς τους οποίους είχε υποσχεθεί ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση προεκλογικώς. Θα έλεγα ότι οι εκάστοτε προορισμοί, οι πολιτικές στοχεύσεις δηλαδή της Κυβέρνησης, προσομοιάζουν μ’ ένα «λιμάνι της αγωνίας» για τους πολύ περισσότερους που αποτελεί και ένα πέρασμα για τους «κήπους της Εδέμ» ή τη «γη της Επαγγελίας» για τους πολύ λίγους. Επαγγελθήκατε ευημερία στους πολλούς και τελικώς η πολιτική σας είναι η «γη της Επαγγελίας» για τους πολύ λίγους και ισχυρούς.
Ο Προϋπολογισμός τον οποίο συζητούμε είναι και αυτός καθρέφτης της κυβερνητικής αποτυχίας. Καθρεφτίζεται εδώ όχι μόνο η τεράστια απόσταση των προεκλογικών υποσχέσεων σε σχέση με την τρέχουσα κυβερνητική πραγματικότητα, αλλά διαπιστώνεται και η πλήρης αδυναμία της Κυβέρνησης να εγγυηθεί ένα ευοίωνο μέλλον για τη χώρα.
Κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού του 2005, είχαμε προβλέψει για εκείνον τον πλαστό, κοινωνικά άδικο και αντιαναπτυξιακό προϋπολογισμό, όπως τον είχαμε τότε χαρακτηρίσει, ότι θα αναγκαστείτε να προβείτε στη λήψη νέων φορολογικών μέτρων και το κάνατε τρεις μήνες μετά. Για τον Προϋπολογισμό του 2006, μπορούμε και πάλι να θαυμάσουμε τη μεγάλη «επιτυχία» της Νέας Δημοκρατίας να καταρτίσει τελικώς έναν προϋπολογισμό με αστερίσκο και να καταστήσει την Ελλάδα χώρα της απογραφής και της επιτήρησης, μια χώρα με αστερίσκο.
Αυτός ο Προϋπολογισμός, αγαπητοί συνάδελφοι, έχει υστερόγραφο, το οποίο θα γράψετε λίγους μήνες μετά, περί το Μάρτιο, αναγκαζόμενοι –το προβλέπουμε- να πάρετε και πάλι σκληρά, αντιλαϊκά φορολογικά μέτρα σε βάρος των πολλών και αδύναμων. Έχετε αποτύχει σε όλους τους στόχους που θέσατε. Η απόκλιση είναι διαπιστωμένη και είναι μεγάλη σε κάθε περίπτωση. Εσείς από τη δική σας πλευρά, αντί να κάνετε αυτά τα οποία υποσχεθήκατε στον ελληνικό λαό, κάνετε αυτά τα οποία δεν είπατε στον ελληνικό λαό, όχι αυτά για τα οποία σας ψήφισε, αλλά αυτά για τα οποία δεν σας ψήφισε.
Είναι πρωτοφανής η προφανής πολιτική εξαπάτηση.
Δεν σας ψήφισε ο ελληνικός λαός για φοροαπαλλαγές σε ισχυρούς επιχειρηματίες, μιλάω για τα διανεμόμενα κέρδη, ύψους περίπου 800.000.00 ευρώ, ποσό που είναι ισοδύναμο με το ποσό που προσδοκά να εισπράξει η Κυβέρνηση, αυξάνοντας κατά μια ποσοστιαία μονάδα το Φ.Π.Α.. Δεν σας ψήφισε ο ελληνικός λαός προφανώς για να λευκάνετε το βρώμικο χρήμα, επιτρέποντας την αδιαφανή επανεισαγωγή του ή για να δώσετε τη δυνατότητα, σε όσους είχαν κατηγορηθεί για τη χρήση πλαστών και εικονικών τιμολογίων, να απαλλαγούν πανηγυρικά.
Και βεβαίως δεν σας ψήφισε ο ελληνικός λαός για να προχωράτε σε προμήθειες γιγαντιαίου ύψους και μάλιστα μ’ έναν τρόπο ιδιαιτέρως προκλητικό και αδιαφανή, όταν εσείς οι ίδιοι προχωρήσατε στη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για διαδικασίες που ακολουθήθηκαν και που μοιάζουν σε σχέση μ’ αυτές που προωθείτε εσείς υποθηκεύοντας τις επόμενες γενιές σαν διαδικασίες σε μια κοινωνία αγγέλων.
Αλλά, βεβαίως, ο παραπλανητικός επικοινωνιακός λόγος της Κυβέρνησης χρησιμοποιείται για να δοθεί η εντύπωση ότι η Κυβέρνηση προχωρεί σε μεταρρυθμίσεις. Ποιες μεταρρυθμίσεις; Οι αλλαγές που κάνατε στις Δ.Ε.Κ.Ο., το ωράριο των καταστημάτων, η αλλαγή στις εργασιακές σχέσεις, το ασφαλιστικό των τραπεζών; Κοινός τόπος σε κάθε τέτοια πολιτική επιλογή της κυβέρνησης είναι η ζημία, η βλάβη των συμφερόντων των πολλών, η μείωση των κοινωνικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, η κρίση που δημιουργείται στους μικρομεσαίους, επιτρέποντας τη συγκέντρωση υπέρ των μεγάλων στην αγορά. Και βεβαίως ένας ζημιογόνος Πρωθυπουργός και μια ζημιογόνα Κυβέρνηση δεν απογοητεύει μόνο τους ανθρώπους, απογοητεύει και τις λέξεις.
Στην Ελλάδα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, απογοητεύονται και οι λέξεις, γιατί χρησιμοποιούνται για να νοηματοδοτηθεί το τελείως αντίθετό τους. Μιλάτε για απογραφή και τελικώς, στην πράξη, εννοείτε παραγραφή της αλήθειας, διαστροφή της αλήθειας και τελικώς καταστροφή της χώρας. Μιλάτε για ήπια προσαρμογή και στην πράξη, εννοείτε αντιλαϊκή, σκληρή λιτότητα, με αυξήσεις που είναι κάτω από τον πληθωρισμό χωρίς τιμαριθμοποίηση, χωρίς αύξηση της φορολογικής κλίμακας, με μείωση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, που σημαίνει λιγότερα έργα σε όλη την περιφέρεια και πολλά άλλα δυσμενή για τον ελληνικό λαό και τη χώρα.
Μιλάτε για αξιοκρατία και ουσιαστικά εννοείτε την επαναφορά του οιονεί πιστοποιητικού κοινωνικών φρονημάτων μέσω της λεγόμενης «γαλάζιας σύνταξης». Μιλάτε για επανίδρυση του κράτους και στην πράξη εννοείτε την ιδρυματοποίηση του κράτους, όχι ίδρυμα για αστέγους, όπως συνήθως συμβαίνει σε άλλες φιλανθρωπικές περιπτώσεις, αλλά για την πελατειακή στέγαση των κομματικά ήδη στεγασμένων στη Νέα Δημοκρατία. Μιλάτε για μεταρρυθμίσεις και ουσιαστικά, στην πράξη, προωθείτε την απορύθμιση των κοινωνικών σχέσεων, εκθεμελιώνετε τις αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης και απορυθμίζετε την κοινωνική συνοχή.
Και έρχεστε εδώ, επιχειρώντας να μετατοπίσετε τη συζήτηση σε άλλα πεδία για να μιλήσετε για τη μεγάλη επιτυχία εν’ όψει του Δ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης. Το κάνετε αυτό, επειδή αδυνατείτε να αντιπαρατεθείτε σε αυτά τα οποία ζει ο ελληνικός λαός και θέλετε να μεταφερθούμε σε μια συζήτηση γι’ αυτό το οποίο θα απολαύσει ο ελληνικός λαός στο μέλλον. Και δεν είναι βέβαια χειροπιαστό. Αποδεχόμαστε την πρόσκληση. Σας λέω, λοιπόν, ότι δικαιολογημένα μπορεί να πανηγυρίζετε και να θριαμβολογείτε γι’ αυτό τον «πανωλεθρίαμβο» της Ελλάδας, γιατί αυτό το αποτέλεσμα αγγίζει τα όρια των δυνατοτήτων της Νέας Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ., όμως, έχει θέσει για τη χώρα πολύ ευρύτερα όρια δυνατοτήτων. Οι ορίζοντές μας είναι πολύ πιο φιλόδοξοι. Εμείς που πετύχαμε τα 28.000.000.000 με τρέχουσες τιμές του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης μετά από σκληρή διαπραγμάτευση, μιλάμε σε σας οι οποίοι εκτός των άλλων φαίνεται ότι οδηγείτε με δική σας ευθύνη σε απώλεια πόρων ύψους περίπου 5.000.000.000 δραχμών για την Ελλάδα του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης. Οδηγείτε σε άνοιγμα και πάλι της συζήτησης, χωρίς να υπάρχουν εγγυήσεις εν’ όψει της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής.
Εμείς είχαμε διασφαλίσει μέχρι το 2013, την τήρηση αυτής της πολιτικής. Με την απόφαση -και δεν το κατάλαβε ο Υπουργός Εξωτερικών, όπως μίλησε αναφερόμενος σ’ αυτό το θέμα- που ελήφθη, το θέμα ανοίγει το 2008. Δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι δεν θα αλλάξει πριν το 2013, σε βάρος βεβαίως -μεταξύ των άλλων- και των Ελλήνων αγροτών.
Και να σας πω και κάτι μια και πανηγυρίζετε. Η μερική επανεθνικοποίηηση της γεωργικής πολιτικής σημαίνει, μεταξύ των άλλων, διάθεση πόρων από τον Κρατικό Προϋπολογισμό για δράσεις, οι οποίες μέχρι τώρα καλύπτονταν από την εισροή κοινοτικών πόρων. Χρήματα που θα μπορούσαν να δοθούν αλλού, δεσμεύονται τώρα εκεί. Η Ελλάδα δε, για να δείτε ποια είναι τα αποτελέσματα της διαπραγμάτευσής σας, είναι η μόνη χώρα η οποία υπολείπεται των στόχων που έθεσε, ενώ όλες οι άλλες χώρες προσέγγισαν ή ξεπέρασαν τους στόχους τους. Η Πορτογαλία σε σχέση με το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, υπολείπεται στα νέα ποσά που εξασφάλισε, κατά μόλις επτά ποσοστιαίες μονάδες, ενώ η Ελλάδα κατά είκοσι ποσοστιαίες μονάδες. Για όλες τις άλλες χώρες, μηδεμιάς εξαιρουμένης, υπάρχουν ειδικές ρήτρες, υπάρχουν ονομαστικές ενισχύσεις από το Ταμείο Συνοχής, αλλά και άλλες ειδικές ενισχύσεις, ακόμη και για τον αγροτικό τομέα, για όλες τις χώρες εκτός της Ελλάδας.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική ‘Εδρα καταλαμβάνει ο Β’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
Σας ανήκει αυτός ο θρίαμβος, αλλά η Ελλάδα έχει πολύ μεγαλύτερες φιλοδοξίες. Οι δυνατότητες αυτής της χώρας είναι πολύ μεγαλύτερες.
Βέβαια, επαίρεστε λέγοντας ότι διαπραγματεύτηκε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός. Αυτό μέχρι πρότινος ακουγόταν σαν απειλή για τους εταίρους, δηλαδή ότι η Ελλάδα θα καταβάλει στους εταίρους και θα πετύχει νίκη λαμπρά υπέρ των εθνικών συμφερόντων. Αυτό πλέον ακούγεται για την Ελλάδα ως απειλή. Μέχρι τώρα το ζητούσαμε, αλλά τώρα το απευχόμαστε. Ας μην διαπραγματεύεται πια για την Ελλάδα ο Έλληνας Πρωθυπουργός, γιατί τα αποτελέσματα είναι δεδομένα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Και πρέπει να σας πω, αγαπητοί συνάδελφοι, μια και βλέπω μεγάλο ενδιαφέρον από τη δική σας πλευρά εν’ όψει ανασχηματισμού –επιτρέψτε μου μισό λεπτό, κύριε Πρόεδρε- ότι η προοπτική είναι δυσοίωνη για τη χώρα όσο παραμένει Κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία. Δεν έχει κανένα μέλλον ο τόπος, επειδή η Νέα Δημοκρατία -η Κυβέρνηση, αυτός ο αυτοδημιούργητος γκαφατζής ή ο αυτοδίδακτος κατεδαφιστής των όσων κεκτημένων παρέλαβε από μας- με την πολιτική που ακολουθεί, φαίνεται ότι οδηγεί τη χώρα σε απανωτά αδιέξοδα .
Ακόμα κι αν αλλάξουν τα πρόσωπα και επειδή η πολιτική σας παραμένει ίδια, ο δρόμος είναι αδιέξοδος. Είναι ληγμένη η πολιτική σας! Δεν έχουν λήξει τα πρόσωπα. Είστε μία ληγμένη Κυβέρνηση και πρέπει να το καταλάβετε αυτό!
Βεβαίως, είναι σίγουρο ότι η κυβερνητική πλειοψηφία που αποτελεί και τον οιονεί κοινοβουλευτικό αχθοφόρο για τα κυβερνητικά βάρη, θα ψηφίσει –το πιστεύω αυτό- τον Προϋπολογισμό αύριο το βράδυ.
Αυτή η βεβαιότητα, με την οποία θα υποστηρίξετε τον Προϋπολογισμό, συντηρεί, για μικρό όμως χρονικό διάστημα ακόμη, την αβεβαιότητα στον τόπο. Το λέω αυτό, γιατί μια νέα ελπίδα γεννιέται, με κέντρο τον άνθρωπο και τον ισχυρό πολίτη στον οποίο προσβλέπουμε.
Η Ελλάδα μπορεί να πετύχει ένα νέο παραγωγικό και κοινωνικό μοντέλο ανάπτυξης, προκειμένου μία νέα αλλαγή στη χώρα μας με συμμετοχή, με διαβούλευση να δημιουργήσει αυτό το οποίο ο ελληνικός λαός απαιτεί, μια Ελλάδα η οποία θα είναι ακόμα πιο ισχυρή, ακόμα πιο αναβαθμισμένη στη διεθνή κοινότητα προς όφελος των πολιτών, προς όφελος κάθε κοινωνικής τάξης.
Η Κυβέρνηση έχει πλέον περισσότερο παρελθόν και μικρότερο μέλλον και αυτό το μέλλον για σας είναι δυσοίωνο και γι’ αυτό είναι ευοίωνο για τη χώρα!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Ρέππα.
Το λόγο έχει ο Υφυπουργός Εξωτερικών κ. Βαληνάκης για τρία λεπτά.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΛΗΝΑΚΗΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Δυστυχώς, δεν άκουσα τον κ. Ρέππα από την αρχή και δεν θα τον ακολουθήσω στους χαρακτηρισμούς και τον τόνο που υιοθέτησε, αλλά θέλω για ένα λεπτό να έρθω σ’ ένα θέμα που εθίγη προηγουμένως και το οποίο μένει αναπάντητο. Αυτό είναι το θέμα της Πορτογαλίας.
Θα ήθελα να σταθώ σε δυο σημεία. Πρώτον, η ειδική περίπτωση της Πορτογαλίας στον αγροτικό τομέα είχε ήδη κατοχυρωθεί σε κοινοτικά κείμενα το 1989 και λίγο αργότερα επίσης.
Δεύτερον, όπως ξέρετε, όταν πήγαμε σ’ αυτές τις διαπραγματεύσεις, το 94% του πληθυσμού της Πορτογαλίας ήταν επιλέξιμο για πλήρη στήριξη με κοινοτικές χρηματοδοτήσεις, έναντι μόλις του 37%, που ήταν για την Ελλάδα. Πώς έγινε αυτό; Μα, η Πορτογαλία, όπως και πέντε άλλες χώρες-μέλη μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αξιοποίησαν τη δυνατότητα που υπήρχε μέχρι το 2003 –όχι αργότερα- για να κάνουν αναδιάρθρωση των περιφερειών της χώρας, με συνέπεια, λοιπόν, η Πορτογαλία μετά απ’ αυτήν την αναδιάρθρωση που έκανε, να φτάσει σήμερα να έχει το 94% του πληθυσμού της επιλέξιμο έναντι –επαναλαμβάνω- του 37% που ήταν για την Ελλάδα, εξαιτίας ακριβώς της έλλειψης αντίστοιχης αντίδρασης από ελληνικής πλευράς.
Αυτοί είναι οι λόγοι που οδήγησαν σ’ ένα φάκελο, που είναι μόλις λίγο ανώτερος του ελληνικού.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
Το λόγο έχει ο κ. Καστανίδης.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Επειδή βλέπω, κύριε Πρόεδρε, ότι η Κυβέρνηση δια των παρισταμένων εναλλάξ μελών της ηγεσίας του Υπουργείου Εξωτερικών επιμένει σε κάτι το οποίο μάλλον δεν κατανοεί ο ελληνικός λαός, θα ήθελα να προσθέσω στη συζήτησή μας και κάτι ακόμη.
Κύριε Υφυπουργέ των Εξωτερικών, είναι γνωστό ότι το Φεβρουάριο του 2004 η Ελλάδα δια της αρμοδίας Κοινοτικής Επιτρόπου, σε συνεννόηση με τον κ. Πρόντι, διαπραγματεύτηκε –και αυτή ήταν η πρόταση που διαμορφώθηκε- 24.000.000.000 ευρώ για το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης.
Δεν αντιλαμβάνομαι πώς η Κυβέρνησή σας κατάφερε μία πρόταση διαμορφωθείσα από την προηγούμενη κυβέρνηση, να τη μετατρέψει κατά τη Λουξεμβουργιανή Προεδρία σε κάτι λιγότερο ή κάτι περισσότερο των 20.000.000.000 ευρώ. Αυτή η πρώτη παρατήρηση.
Δεύτερη παρατήρηση: Σας είπαμε προηγουμένως ότι είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα υπολείπεται σε σχέση με την Πορτογαλία τουλάχιστον κατά 7%.
Προσθέτω δε ότι, αν ανατρέξει κανείς στην απόφαση του Συμβουλίου Κορυφής, θα διαπιστώσει ότι στο κείμενό του καταγράφονται ειδικά κονδύλια σχεδόν για κάθε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παράδειγμα: Για ορισμένες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης που προσεχώρησαν εσχάτως στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως η Σλοβενία, υπάρχουν κονδύλια που αφορούν την κατάργηση της πυρηνικής ενέργειας. Για άλλες χώρες, όπως η Πολωνία ή η Γαλλία ή η Ιταλία, καταγράφονται ειδικές ενισχύσεις που αφορούν περιφέρειές τους. Πείτε μου, σας παρακαλώ, πέραν του κεντρικού κονδυλίου για το οποίο υπερηφανεύεστε τόσο, ένα επιπλέον κονδύλιο που να είναι αντίστοιχο των ειδικών ενισχύσεων που έχουν ήδη καταγραφεί υπέρ των άλλων χωρών στο επίπεδο του Συμβουλίου Κορυφής. ‘Ηδη καταμέτρησα χώρες, οι οποίες κάτι λαμβάνουν, πέραν των κεντρικών ενισχύσεων. Πείτε μας ένα επιπλέον για τη χώρα μας, για να δούμε πόθεν προέρχεται η υπερηφάνεια σας.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΛΗΝΑΚΗΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο Υφυπουργός Εξωτερικών κ. Βαληνάκης έχει το λόγο. Παρακαλώ, να σταματήσει εδώ αυτός ο διάλογος.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΛΗΝΑΚΗΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Κύριε Καστανίδη, γνωρίζετε πολύ καλά ότι οι θέσεις των έξι πλουσίων χωρών, των καθαρών συνεισφορέων, είχαν διατυπωθεί από τον Οκτώβριο του 2003. Αυτές οι έξι χώρες είπαν: «Εμείς δεν θα δεχθούμε προϋπολογισμό ανώτερο του 1%». Από εκεί και πέρα, η πρόταση της Επιτροπής ήταν πρόταση, την οποία, όπως ξέρετε, όχι μόνο στηρίξαμε, αλλά πρωταγωνιστήσαμε στο να δημιουργηθεί ομάδα είκοσι κρατών –και αυτή ήταν εθνική πρωτοβουλία μαζί με την Πορτογαλία- για να στηρίξουμε τις προτάσεις αυτές. Άρα, η διαπραγμάτευση δεν ξεκινούσε από το 1,24% μόνο, ξεκινούσε και από το 1% -όταν οι πλούσιες χώρες έλεγαν ότι εμείς δεν πρόκειται να πάμε παραπέρα από αυτή- και διαμορφώθηκε το γνωστό αποτέλεσμα του Ιουνίου, που βεβαίως τελικώς δεν υιοθετήθηκε, εξαιτίας ακριβώς της αντιδράσεως των πλουσίων εκείνων χωρών που έλεγαν «ουκ αν λάβοις παρά του μη δίδοντος».
Έρχομαι στο δεύτερο σημείο. Λέτε ότι δεν υπήρξε βελτίωση. Ποια είναι η βελτίωση που επιτεύχθηκε το τελευταίο τρίμηνο; Πρώτον –τα είπε προηγουμένως ο Υπουργός, τα ανακεφαλαιώνω- το «ν+3», το οποίο δεν υπήρχε στο δικό μας φάκελο. Δεύτερον, η συγχρηματοδότηση στο 85% και τρίτον, οι ρυθμίσεις σχετικά με τον Φ.Π.Α., όπου η συνολική ρύθμιση, όπως είπε ο Υπουργός, είναι ύψους 6.000.000.000 ευρώ. Αυτά δεν ήλθαν ούτε τυχαία ούτε μας δόθηκαν τον Ιούνιο.
Να υπογραμμίσω εδώ ότι αυτές ήταν ρυθμίσεις ειδικά για τις καινούργιες χώρες –προσέξτε- από τις οποίες έκοψαν κονδύλια που τους είχαν υποσχεθεί τον Ιούνιο στη συμφωνία εκείνη που τελικά δεν επιτεύχθηκε. Άρα, τους μείωσαν τα κονδύλια -αρκετά δισεκατομμύρια για την Πολωνία, για παράδειγμα- και έδωσαν σε αντάλλαγμα αυτές τις ρυθμίσεις.
Εμείς, λοιπόν, με μειωμένο προϋπολογισμό το Δεκέμβριο έναντι του Ιουνίου -μικρότερη λοιπόν η πίτα, γιατί κόπηκαν από τις άλλες χώρες, από εμάς δεν κόπηκε τίποτα- πήραμε και επιπλέον ρυθμίσεις, αυτές που περιέγραψα. Νομίζω ότι είναι εμφανή τα αποτελέσματα.
Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κ. Καράογλου έχει το λόγο.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο για να πω μία φράση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Όχι. Κατά παρέκκλιση έγινε αυτή η συζήτηση.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα πω μόνο μία φράση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Καμία. Κύριε Κοινοβουλευτικέ Εκπρόσωπε, σε λίγο θα ανέβει στο Βήμα ο κ. Χριστοδουλάκης.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Μία φράση, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Όχι, δεν χωράει καμία. Παρακαλώ σεβαστείτε το Προεδρείο και αφήστε το να κάνει τη δουλειά του.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Ως πρόταση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Καστανίδη, έχει δοθεί ο λόγος στον κ. Καράογλου. Δεν τελειώνει αυτός ο διάλογος. Κατά παρέκκλιση σας δόθηκε ο λόγος και πρέπει αυτή η παρένθεση να κλείσει τώρα.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Μία φράση, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Όχι, κύριε Καστανίδη, θα ανοίξει…
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Μία φράση μόνο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Όχι, κύριε Καστανίδη, σας παρακαλώ θερμά.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Δεν είναι σωστό αυτό που κάνετε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Όχι, είναι πάρα πολύ σωστό.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Δεν είναι σωστό πάντως. Αν ανατρέξετε στα Πρακτικά, θα δείτε ότι όποτε Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας έχει ζητήσει το λόγο, του τον έδινε ο κ. Κακλαμάνης.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Όχι, κύριε Καστανίδη, αυτό που κάνω είναι το σωστό. Το σωστό, που δεν έκανα, είναι ότι κακώς σας έδωσα το λόγο.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Είναι απαράδεκτο αυτό που κάνετε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σας παρακαλώ πάρα πολύ!
Ορίστε, κύριε Καράογλου.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, σας ζητάει το λόγο ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος ενός κόμματος.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Καστανίδη, σεβαστείτε το Προεδρείο. Σας παρακαλώ πάρα πολύ!
Ορίστε, κύριε Καράογλου, έχετε το λόγο.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ: Αγαπητοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες, δεν αντέχω, αν δεν κάνω μια σύντομη αναφορά, μια αναφορά δευτερολέπτων, στη στιχομυθία που παρακολουθήσαμε πριν.
Πριν από μερικές μέρες, την Παρασκευή 16 του μηνός, στο Συνέδριο της Ένωσης Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου, ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. οριοθέτησε δύο στόχους εν όψει του Συμβουλίου Κορυφής που γινόταν στις Βρυξέλλες. Πρώτον, να φθάσει η Ελλάδα, να βάλει ως πλαφόν το ποσό των 20.000.000.000 ευρώ για το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και, δεύτερον, να αυξήσει το χρόνο απορρόφησης των κοινοτικών κονδυλίων.
Οι στόχοι αυτοί, όχι απλώς επιτεύχθησαν από τον Έλληνα Πρωθυπουργό, από την ελληνική εξωτερική πολιτική, αλλά ξεπεράστηκαν. Ξεπεράσαμε και το πλαφόν των 20.000.000.000 που είχε βάλει ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου, ξεπεράσαμε και το ζήτημα του χρόνου, που αυξήθηκε κατά 50%, δηλαδή από δύο πήγαν σε τρία τα χρόνια απορρόφησης των κοινοτικών κονδυλίων. Επομένως, δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο αυτή η μικροψυχία, δηλαδή να μη δεχόμαστε μια επιτυχία, όπως ήταν η επιτυχία αυτή, ως εθνική, και να μεμψιμοιρούμε συνεχώς, ανακαλύπτοντας προβλήματα και φαντάσματα.
Προηγουμένως, είχαμε τη δυνατότητα να ακούσουμε με πολύ ποιητικό στόμφο ομολογουμένως, συνάδελφο ομιλητή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να χρησιμοποιεί πολύ ποιητικούς λόγους. Πράγματι, να συμφωνήσω ότι είναι πολύ όμορφη η ποίηση, γιατί εξημερώνει τα ήθη, ηρεμεί την ψυχή και, κυρίως, είναι πολύ προσφιλής στους συναδέλφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ., που για πολλά χρόνια με τα ποιήματα και τα άλλα όμορφα παραμύθια τους ξεγελούσαν τον ελληνικό λαό.
Όμως, εκεί που είμαι κάθετα αντίθετος και θέλω να εκφράσω αγαπητοί συνάδελφοι, τη διαφωνία μου αυτή, είναι με το θράσος ορισμένων συναδέλφων του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
Το θράσος, λοιπόν, που δείχνουν ορισμένοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., είναι πρωτόγνωρο, λες και προέρχονται από παρθενογένεση, λες και δεν ξέρουν, δεν είδαν, δεν άκουσαν τίποτα για όλα τα προβλήματα που τόσα χρόνια είχε η ελληνική χώρα. Λες και δεν ξέρουν για τα τεράστια ελλείμματα που μας άφησαν κληρονομιά, δεν ξέρουν για το αστρονομικό δημόσιο χρέος, δεν ξέρουν για την ακρίβεια, την ανεργία, τη δημιουργία της κοινωνίας των 2/3, όπου το 1/3 των Ελλήνων πολιτών ζούσε κάτω από τα όρια της φτώχειας.
Βέβαια, αν μιλούσαν κάποιοι νέοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που δεν είχαν τη δυνατότητα να ασκήσουν εξουσία, τότε χαλάλι τους! Δεν θα έλεγα και τίποτα. Όμως, να μιλούν οι ίδιοι και να ζητούν ευθύνες αυτοί, οι οποίοι δημιούργησαν τα προβλήματα, ε, αυτό δεν χωράει πουθενά! Δεν σέβονται τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού; Δεν έχουν λίγη ντροπή, λίγη συναίσθηση του τι ακριβώς λένε; Όμως, νομίζω ότι πρέπει να αφήσουμε το χθες, το παρελθόν και να πάμε στο σήμερα και στο αύριο, στο μέλλον, στην προοπτική της χώρας.
Αγαπητοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες, το 2004 βάλαμε τις βάσεις για τη δημοσιονομική εξυγίανση. Το 2005 είχαμε τον πρώτο προϋπολογισμό της Νέας Δημοκρατίας. Και εδώ ένα χρόνο, πριν τέτοιες ημέρες, θυμόμαστε όλοι μας τα κροκοδείλια δάκρυα που έχυναν οι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ‘Ελεγαν: «Δεν θα κλείσει ο προϋπολογισμός, θα αναγκαστείτε να πάρετε πρόσθετα φορολογικά μέτρα, θα μηδενιστεί η ανάπτυξη. Ο ρυθμός ανάπτυξης θα πέσει κάτω από το 3%. Θα ανέβει τραγικά η ανεργία». Είδατε τίποτα από όλα αυτά να συμβαίνει; Είδε κανείς Έλληνας πολίτης να συμβαίνει τίποτα από όλα αυτά; Για μια ακόμα φορά οι αμετανόητες «Κασσάνδρες» διαψεύσθηκαν.
Ποια είναι η πραγματικότητα για το 2005, πραγματικότητα που ξέρει πάρα πολύ καλά ο ελληνικός λαός, μια που τη βιώνει; Πρώτα- πρώτα, το έλλειμμα μειώθηκε σε ποσοστό ρεκόρ, από 6,6% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος, στο 4,3%. Επίσης, μειώθηκε το δημόσιο χρέος.
Η ανάπτυξη αυτήν τη στιγμή, κινείται με ρυθμούς της τάξης του 3,8%. Είναι πρωτοφανές αυτό, αν βέβαια θυμηθούμε ότι βρισκόμαστε στην περίοδο αμέσως μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες και είναι συνηθισμένο, σε όσες χώρες οργάνωσαν Ολυμπιακούς Αγώνες, να υπάρχει πάντοτε μετά μια πτώση του ρυθμού ανάπτυξης. Η ανεργία για το τρέχον έτος, το 2005, μειώθηκε κατά 1%.
Τώρα συζητάμε για το δεύτερο Προϋπολογισμό που κατέθεσε η νέα διακυβέρνηση της χώρας, η Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή. Με δυο λόγια, ο Προϋπολογισμός του 2006 είναι ένας προϋπολογισμός ευθύνης και ελπίδας, ευθύνης γιατί ολοκληρώνει σταδιακά και μεθοδικά τη δημοσιονομική εξυγίανση της χώρας.
Έτσι προβλέπεται ως τα τέλη του 2006 το έλλειμμα να έχει πέσει κάτω από το όριο του 3%, στο 2,6% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος, το δημόσιο χρέος να συνεχίσει την πτωτική του πορεία, η ανεργία να μειωθεί ακόμη περισσότερο, ο ρυθμός ανάπτυξης να ξεπεράσει το 3,8% και να κινηθεί με ρυθμούς περίπου 4%.
Είναι ένας προϋπολογισμός ελπίδας, γιατί επιτέλους η χώρα βγαίνει από τα οικονομικά αδιέξοδα που την είχε οδηγήσει η πολιτική του ΠΑ.ΣΟ.Κ., γιατί ο ελληνικός λαός θα δει τα απτά οικονομικά αποτελέσματα της συγκεκριμένης πολιτικής.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα σταθώ σ’ ένα συγκεκριμένο τομέα του Προϋπολογισμού, στον αγροτικό τομέα και στα κονδύλια του 2006 για το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Τα μηνύματα για όλους τους Έλληνες αγρότες και τις αγρότισσες είναι θετικά για το 2006.
Πρώτα-πρώτα, είχαμε την πολύ μεγάλη επιτυχία, στο πρόσφατο Συμβούλιο Κορυφής των Βρυξελλών, της διασφάλισης της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής μέχρι το 2013. Δεύτερον, ο συγκεκριμένος Προϋπολογισμός προβλέπει αύξηση για το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης κατά 15,4%, σε σχέση με τα κονδύλια που προβλέπονταν το 2005.
Έτσι, μια σειρά δαπανών που αφορούν τον αγροτικό τομέα, όπως είναι οι δαπάνες για την εφαρμογή της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, για αποζημιώσεις και ενισχύσεις στους αγρότες, για αγροτική ανάπτυξη, για σύσταση και λειτουργία των κέντρων αγροτικής ανάπτυξης, για πρόωρη συνταξιοδότηση, για εξισωτικές αποζημιώσεις και για άλλες γενικότερα δράσεις στον αγροτικό τομέα, καλύπτονται άνετα από τον Προϋπολογισμό.
Ακόμη, είναι πάρα πολύ σημαντική η αύξηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων για τον αγροτικό τομέα κατά 19,3%, σε σχέση με τον αντίστοιχο προϋπολογισμό του 2005. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά για τους Έλληνες αγρότες; Περισσότερα έργα, περισσότερες υποδομές για την ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας.
Και βέβαια για τους συνταξιούχους του Ο.Γ.Α., που τόσα «κροκοδείλια δάκρυα» είδαμε να χύνονται, όπως και είδαμε τόσους συναδέλφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να αποτελούν τους θεματοφύλακες υλοποίησης του προγράμματός μας, και φέτος και στον Προϋπολογισμό του 2006 προβλέπονται αυξήσεις υπερδιπλάσιες του πληθωρισμού, αλλά αυτό που είναι προγραμματική μας δέσμευση και εξακολουθεί να ισχύει, είναι ότι έως το βάθος της τετραετίας, δηλαδή έως τις αρχές του 2008, η κατώτατη αγροτική σύνταξη θα έχει φθάσει σ’ αυτό που είπαμε προεκλογικά στον ελληνικό λαό, δηλαδή στα 330 ευρώ.
Με τον υπάρχοντα Προϋπολογισμό, με τον Προϋπολογισμό που συζητούμε και με μια σειρά άλλων ευαίσθητων κοινωνικών τομών αντιμετωπίζονται σημαντικά οι ανάγκες και έτσι υπάρχουν πάρα πολύ μεγάλες αυξήσεις σε ό,τι αφορά τους τομείς της παιδείας, της υγείας, δείχνοντας για μια ακόμη φορά η συγκεκριμένη Κυβέρνηση, η Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, το ιδιαίτερο ενδιαφέρον της για ευαίσθητους κοινωνικούς τομείς, για ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες.
Έτσι, λοιπόν, με περιστολή του σπάταλου κράτους, όπως το κατήντησε το «σύστημα ΠΑ.ΣΟ.Κ.», με ουσιαστική αναπτυξιακή πολιτική, με πραγματική αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, με μείωση μέσα στα πλαίσια του δυνατού των αμυντικών δαπανών της χώρας, με κοινωνική ευαισθησία και ευθύνη απέναντι στους Έλληνες πολίτες, στηρίζουμε το νέο Προϋπολογισμό της χώρας για το 2006, έναν Προϋπολογισμό ευθύνης για την αντιμετώπιση των οξυμένων δημοσιονομικών προβλημάτων της χώρας, έναν Προϋπολογισμό ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο για όλους τους Έλληνες πολίτες.
Κοιτάμε στα μάτια τους Έλληνες πολίτες. Είμαστε περήφανοι για τη διακυβέρνηση της χώρας και πορευόμαστε στο σωστό δρόμο, στο δρόμο της ανάπτυξης, στο δρόμο της προόδου, προς όφελος συνολικά της ελληνικής κοινωνίας και του ελληνικού λαού.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Έχει ζητήσει το λόγο επί του Κανονισμού ο κ. Καστανίδης, η αίτηση του οποίου συνυπογράφεται και από άλλο συνάδελφο.
Κύριε Καστανίδη, σε τι συνίσταται η παραβίαση του Κανονισμού;
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Ως γνωστόν, κύριε Πρόεδρε, ο Κανονισμός της Βουλής προβλέπει ποια είναι η κατανομή των χρόνων μεταξύ των αγορητών και φυσικά μεταξύ των Κοινοβουλευτικών Εκπροσώπων. Είναι γνωστό ότι και κατά τη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό, σύμφωνα με τα άρθρα του Κανονισμού της Βουλής, ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος έχει δικαίωμα πρωτολογίας, δευτερολογίας και τριτολογίας, κατανεμόμενος ο χρόνος σε δεκαπέντε λεπτά και αντιστοίχως στο ήμισυ του χρόνου αυτού στη δευτερολογία και στην τριτολογία. Μέχρι στιγμής, ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του κόμματός μας, αυτός που έχει την τιμή να σας ομιλεί, δεν μίλησε καθόλου. Ζήτησα το λόγο μόνο σήμερα, μετά από τον Υπουργό Εξωτερικών, για δύο λεπτά. Θα μπορούσε η Πρόεδρος της Βουλής ή ο Προεδρεύων του Σώματος εκείνη την ώρα να έχει χρεώσει τα δύο λεπτά της πρώτης μου παρέμβασης και τα ένα-δύο λεπτά της επόμενης, ακόμη και στο χρόνο της τριτολογίας, κάτι που είναι συνήθως συμβαίνον στη Βουλή.
Πέραν του γεγονότος αυτού, κύριε Πρόεδρε, εάν ανατρέξετε στα Πρακτικά των περασμένων ετών, θα διαπιστώσετε –και το λέω με απόλυτη πεποίθηση και γνώση- ότι όποτε στο παρελθόν οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι της Νέας Δημοκρατίας ζητούσαν το λόγο, ουδέποτε διενοήθη το Προεδρείο να τους στερήσει το λόγο ή να τους κλείσει τα μικρόφωνα. Παρακαλώ πολύ, ανατρέξτε. Δεν υπάρχει καμία εξαίρεση. Και δεν ομιλώ ούτε καν για τους τρεις χρόνους ή τις τρεις αντίστοιχες παρεμβάσεις που είχαν οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι. Ακόμα κι αν είχε εξαντληθεί ο χρόνος, ο Πρόεδρος ή ο Προεδρεύων τα περασμένα χρόνια δεν στερούσαν από τους αναπληρωτές των Προέδρων των Κοινοβουλευτικών Ομάδων, τους Κοινοβουλευτικούς Εκπροσώπους δηλαδή, τη δυνατότητα να παρεμβαίνουν στη συζήτηση. Το Προεδρείο πολλές φορές, ειδικά σε ό,τι αφορά εμέ, συνηθίζει να κλείνει τα μικρόφωνα, σε αντίθεση με το παρελθόν, και να μην επιτρέπει στον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο να μιλήσει.
Εν πάση περιπτώσει, ο Κανονισμός είναι σαφής. Από τη στιγμή που σας ζητάει μια φράση να πει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος –ζωντανός διάλογος είναι- θα μπορούσατε να χρεώσετε αυτήν τη μία φράση, όπως και τα προηγούμενα λεπτά, στην τριτολογία μου, την οποία δεν μπορεί να μου στερήσει κανείς, ούτε εσείς, κύριε Πρόεδρε. Ούτε την τριτολογία μου ούτε τη δευτερολογία μου, γιατί πρωτολογία δεν έχω κάνει. Ανατρέξτε στα χθεσινά Πρακτικά, για να δείτε πόσες φορές ζήτησε το λόγο ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, πόσες φορές ζήτησε το λόγο ο παριστάμενος Υφυπουργός Υγείας και Πρόνοιας και πόσες είναι οι παρεμβάσεις σε βάρος και χρόνου των συναδέλφων της κοινοβουλευτικής Πλειοψηφίας.
Παρακαλώ πολύ, κύριε Πρόεδρε, θα επιμείνω, γιατί πράγματι πρόκειται και για παραβίαση παραδεδεγμένων κανόνων…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ολοκληρώστε, όμως.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: …και ταυτόχρονα επικαλούμαι τον Κανονισμό. Θα χρεώσετε στον χρόνο της τριτολογίας ή της δευτερολογίας μου, αλλά δεν μπορείτε να μου στερήσετε το λόγο.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Καστανίδη, το ότι αναπτύξατε τις απόψεις σας μ’ έναν τόνο κι ένα ύφος διαφορετικό από ό,τι προηγουμένως, είναι πάρα πολύ σημαντικό και θετικό κι έτσι πρέπει να γίνεται, ιδιαίτερα από τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο.
Δεύτερον, σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει σκέψη για αποκλεισμό του οποιουδήποτε Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου και ιδιαίτερα του κ. Καστανίδη. Σε καμία περίπτωση! Το Προεδρείο, όμως, είναι υποχρεωμένο να κινηθεί μέσα στα πλαίσια του Κανονισμού, τον οποίο πολλές φορές όμως παραβιάζει, δίνοντας και περισσότερο χρόνο, περισσότερη άνεση χρόνου στους ομιλητές. Όμως τελούμε εδώ κάτω από την πίεση ενός καταλόγου περίπου διακοσίων ομιλητών.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Γιατί δεν το λέτε στον κ. Παυλίδη αυτό;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Πάμε τώρα στην ουσία. Ο Κανονισμός, τον οποίο καλά γνωρίζετε, λέει στο άρθρο 167 ότι έχετε δικαίωμα να μιλήσετε τρεις φορές. Έχετε κάνει ήδη δύο παρεμβάσεις, μία όταν προήδρευε ο κ. Χατζηγάκης και μία όσο προήδρευα εγώ.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Δύο λεπτών!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Δεν μιλάει για χρόνους, για λεπτά, κύριε Καστανίδη ο Κανονισμός. Μιλάει για παρεμβάσεις. Και δεν πάει αθροιστικά, δηλαδή πόσο χρόνο έχετε μιλήσει.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Πώς δεν το λέει, κύριε Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Δεν το λέει, κύριε Καστανίδη. Μιλάει για τρεις φορές. Δεν μιλάει για χρόνο.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κάνετε λάθος. Εδώ είναι η παραβίαση του Κανονισμού! Τι λέτε τώρα;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Δεν μιλάει για χρόνο.
Ο Υπουργός από την άλλη μεριά, βάσει του άρθρου 97, παράγραφος 4, μπορεί να μιλήσει, όποτε ζητήσει το λόγο, για πρώτη φορά πέντε λεπτά και για τις επόμενες φορές –αν το ζητήσει- τρία λεπτά. Αυτό λέει ο Κανονισμός. Με τη σκέψη, λοιπόν, του Προεδρεύοντος ότι σίγουρα θα ζητήσετε να πρωτολογήσετε, έχετε εξαντλήσει τα περιθώρια.
Και τέλος, όταν το Προεδρείο έχει αυτήν την ευθύνη, να διευθύνει αυτήν τη συζήτηση στη σπουδαία αυτή Αίθουσα, δεν μπορεί ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος να μην υπακούει έστω και σε λάθος, αν θέλετε, αποφάσεις και του Προεδρείου ακόμη.

Δεν μπορεί να παίρνει αυθαίρετα το λόγο και να αναπτύσσει τις απόψεις του. Πρέπει να κάνει ο Βουλευτής ή ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος αυτό που κάνετε τώρα και σωστά το κάνετε. Είναι δυνατόν να παίρνετε αυθαίρετα το λόγο, παρά την απόφαση του Προεδρείου; Δεν αντιλαμβάνεσθε ότι έτσι δεν οδηγείται σε ηρεμία η Αίθουσα και ο διάλογος στο επίπεδο που πρέπει να υπάρχει;
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, το λόγο παρακαλώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ορίστε, κύριε Καστανίδη.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Θα είχαν αποφευχθεί όλα αυτά, αν δίνατε το λόγο για μία φράση.
Δεύτερον, θα παρακαλέσω πάρα πολύ, το ύφος μου να μην το κρίνετε, για έναν πολύ απλό λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Τον τόνο σας κρίνω. Το ύφος σας…
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Θα σας παρακαλέσω πάρα πολύ, κύριε Πρόεδρε, να με αφήσετε να ολοκληρώσω. Σας άκουσα με προσοχή.
Παρακαλώ ούτε τον τόνο, ούτε το ύφος να κρίνετε διότι, όταν από τη θέση του Προέδρου πατάτε το κουμπί και στερείτε τη δυνατότητα του ήχου στον άνθρωπο που προσπαθεί να σας μιλήσει, είναι λάθος.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Αυτά είναι ρητορικά σχήματα απαράδεκτα.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Θα σας παρακαλέσω πολύ το εξής, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Τώρα, αυτά είναι απαράδεκτα. Εδώ δεν είμαστε σε αίθουσα δικαστηρίου, για να δημιουργούμε εντυπώσεις!
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Σας παρακαλώ, αφήστε με να τελειώσω.
Κάνετε δε -κατά την άποψή μας- και λάθος ερμηνεία του Κανονισμού. Διότι ο Κανονισμός δεν λέει ότι έχω τη δυνατότητα τριών παρεμβάσεων. Κατανέμει και το χρόνο και είναι σαφής ο χρόνος.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Πού το λέει, κύριε Καστανίδη, αυτό για να το διαβάσω και να μάθω κι εγώ γράμματα, που έχω είκοσι πέντε χρόνια στη Βουλή;
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Οι διατάξεις που αφορούν….
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Πείτε μου, κύριε Καστανίδη, σε ποιο άρθρο και σε ποια παράγραφο το λέει αυτό.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Θα μου πείτε;
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Αμέσως.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σε ποιο;
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, στη σελίδα των ομιλητών που έχετε μπροστά σας, στη σελίδα των ομιλητών που έχουν γράψει οι συνεργάτες σας, λέει «Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι δεκαπέντε λεπτά, οκτώ λεπτά και τέσσερα λεπτά». Κοιτάξτε τη σελίδα σας. Λέει, λοιπόν, ο Κανονισμός της Βουλής…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σας παρακαλώ πολύ, χάνουμε χρόνο! Σας παρακαλώ πολύ, κύριε Καστανίδη.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Ο Κανονισμός της Βουλής λέει σαφώς ότι ο χρόνος είναι δεκαπέντε λεπτά για την πρωτολογία ο μισός είναι για τη δευτερολογία και η τριτολογία μισός της δευτερολογίας. Παρακαλώ, λοιπόν, θα μου δώσετε, λήξαντος του τυπικού θέματος του Κανονισμού, αυτό που δικαιούμαι.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Για να τελειώσουμε μ’ αυτό, κύριε Καστανίδη, θα σας πω ότι είναι μία αυθαίρετη ερμηνεία του Κανονισμού…
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Σας παρακαλώ, κοιτάξτε τα έγγραφά σας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ακούστε με. Θα το τελειώσουμε αυτό. Δεν μπορεί να αφήνετε εκτεθειμένο το Προεδρείο. Όταν λέτε αθροιστικά δεκαπέντε λεπτά, οκτώ λεπτά κ.λπ., εννοείτε ότι ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος μπορεί να πάρει είκοσι επτά φορές το λόγο για ένα λεπτό. Σας παρακαλώ πάρα πολύ!
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κάνετε λάθος.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σας παρακαλώ πάρα πολύ.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Ωραία. Με βάση την ερμηνεία, θα ήθελα το χρόνο που μου αναλογεί για δέκα δευτερόλεπτα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ορίστε, έχετε το λόγο.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα και πάλι να διατυπώσω το ερώτημα, το οποίο δεν κατέστη δυνατόν να ακουστεί, επειδή δεν είχα ήχο.
Κύριε Υπουργέ, σας ξαναθέτω ένα κρίσιμο ερώτημα. Δεν ζητώ άμεσα την απάντησή σας. Θα μπορούσε να δοθεί και κατά την πρόοδο των εργασιών του Σώματος. Πείτε μου, τι είναι αυτό που σας κάνει να υπερηφανεύεστε, όταν το Φεβρουάριο του 2004 διατυπώθηκε επισήμως η πρόταση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή προς την ελληνική Κυβέρνηση και η ελληνική Κυβέρνηση απεδέχθη ότι το ύψος των ενισχύσεων προς την Ελλάδα για το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης θα είναι 24.000.000.000 ευρώ. Γιατί, λοιπόν, αγνοήσατε τη διαμορφωθείσα πρόταση των 24.000.000.000 ευρώ και πήγατε σε μία χαμηλότερων προσδοκιών διαπραγμάτευση; Αυτό ήταν το ερώτημα που σας έθεσα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΤΣΙΟΚΑΣ: Ε, όχι, κύριε Πρόεδρε!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Όχι; Κύριε συνάδελφε, σας διάβασα προηγουμένως τον Κανονισμό, ο οποίος λέει ότι ο Υπουργός…
ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΤΣΙΟΚΑΣ: Πάλι θα απαντήσει τώρα;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Όταν θα γίνετε Υπουργός, θα κάνετε χρήση κι εσείς. Είμαι βέβαιος γι’ αυτό.
Λέει ο Κανονισμός ότι ο Υπουργός μπορεί να πάρει το λόγο, όποτε το ζητήσει, για πέντε λεπτά την πρώτη φορά και κάθε επόμενη φορά για τρία λεπτά. Σας παρακαλώ πάρα πολύ!
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Αυτό δεν είναι κατάχρηση, όταν το κάνει κάθε φορά;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Μα, ήδη έκανα κατάχρηση, κύριε Γείτονα, με τον Κοινοβουλευτικό σας Εκπρόσωπο. Έκανα ήδη κατάχρηση.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Όχι, δεν κάνατε. Θα ήταν κατάχρηση…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Έκανα κατάχρηση. Έκανε τρίτη παρέμβαση και δικαιούται και πρωτολογίας. Κι εσείς, κύριε Γείτονα, θα πρέπει να βοηθάτε.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΛΗΝΑΚΗΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Κύριε Καστανίδη, ευχαρίστως να σας απαντήσω. Καταλαβαίνω, βέβαια, ότι μετακινείτε κάθε φορά τον πήχη και σε διαφορετικό επίπεδο. Τον είχατε στα δεκαπέντε, στα δεκαέξι, τον πήγατε στα είκοσι και τώρα τον αλλάζετε, τον πάτε στα είκοσι τέσσερα, στα τριάντα πέντε και στα σαράντα πέντε. Θα μπορούσαμε, λοιπόν, με την ίδια ευκολία να μιλάμε κι εμείς για οποιοδήποτε νούμερο.
Αυτό που ισχύει, κύριε Καστανίδη –και το ξέρετε καλά και εσείς και όσοι ασχολήθηκαν με τα κοινοτικά- είναι ότι πάντα προηγείται μία πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Πράγματι, η αρχική πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ήταν στο 1,24%. Εγώ σας είπα προηγουμένως ότι πριν από αυτό είχε προηγηθεί η θέση των έξι πλουσίων και ισχυρότερων κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που έλεγαν ότι δεν θα πάμε πέρα από το 1%.
Την πρόταση, λοιπόν, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που φυσικά ήταν ευνοϊκή για την Ελλάδα, όπως είναι συνήθως οι προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όχι μόνο τη στηρίξαμε, αλλά ήμασταν εμείς που πρωταγωνιστήσαμε για να δημιουργηθεί μία ομάδα είκοσι κρατών που στήριζαν την Επιτροπή, λέγοντας ότι είναι ακριβώς η ομάδα των φίλων της Επιτροπής και των προτάσεών της.
Από εκεί και πέρα, τις αποφάσεις τις παίρνει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, τις παίρνουν τα κράτη-μέλη, οι κυβερνήσεις τους. Άρα, ξεκινήσαμε από μία πρόταση και φθάσαμε εκεί. Εμείς θεωρούμε –και είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτό- ότι το τελικό αποτέλεσμα της συμφωνίας των Βρυξελλών είναι ιδιαίτερα ικανοποιητικό γα τη χώρα και, όπως σας είπα, βελτιώσαμε και στο παρά πέντε ακόμα αυτά τα οποία θα λάβει η χώρα μας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, διότι μαζί με τις ποσοτικές βελτιώσεις υπάρχουν και οι ποιοτικές, οι οποίες επιτρέπουν να πιστέψουμε ότι πρόκειται για τη μεγαλύτερη αναπτυξιακή ένεση για τη χώρα.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση με θέμα «30 χρόνια από το Σύνταγμα του 1975», καθώς και στους λοιπούς χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, σαράντα έξι μαθητές και μαθήτριες και τέσσερις συνοδοί-καθηγητές από το Γ΄ Γυμνάσιο Κερατσινίου.
Η Βουλή τους καλωσορίζει και τους εύχεται καλές σπουδές.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει η Αναπληρωτής Υπουργός Πολιτισμού κ. Πετραλιά.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, είναι ο τρίτος της Νέας Δημοκρατίας που μιλάει!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Γιατί υπάρχει αυτός ο εκνευρισμός; Έτσι γίνεται!
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τόση ώρα που μίλαγε ο Κοινοβουλευτικός σας Εκπρόσωπος δεν λέγατε τίποτα!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ορίστε, κυρία Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΦΑΝΗ ΠΑΛΛΗ-ΠΕΤΡΑΛΙΑ (Αναπληρωτής Υπουργός Πολιτισμού): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παρά τα όσα ακούστηκαν το προηγούμενο τέταρτο στη Βουλή, εγώ θα ξεκινήσω λέγοντας και επισημαίνοντας ότι είναι ευτυχής η συγκυρία το ότι η φετινή συζήτηση για τον Προϋπολογισμό συμπίπτει με την πολύ μεγάλη ελληνική επιτυχία στην Ευρώπη, επιτυχία που θα σφραγίσει το οικονομικό μέλλον της χώρας μας τα επόμενα χρόνια.
Με πολύ κόπο, με σκληρή διαπραγμάτευση μέχρι την τελευταία στιγμή, η εξασφάλιση των 20,1 δισεκατομμυρίων ευρώ από τον κοινοτικό προϋπολογισμό, η παράταση για ένα χρόνο της απορρόφησης των κοινοτικών κονδυλίων, όπως επίσης και η εξοικονόμηση πόρων ύψους 6,5 δισεκατομμυρίων από την αύξηση του κοινοτικού ποσοστού, αναδεικνύουν αυτήν την επιτυχία, σε μια μεγάλη εθνική επιτυχία.
Η στάση κυρίως της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, που τη ζήσαμε πριν από λίγη ώρα, η οποία μίλησε για χαμηλωμένο πήχυ, θα έλεγα ότι είναι πολιτικά κατώτερη των προσδοκιών του Έλληνα πολίτη. Δείχνει ένα έλλειμμα πολιτικής ευψυχίας, αποδεικνύει την αδυναμία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να παρακολουθήσει την απαίτηση της κοινωνίας για δομικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις. Τα όσα καταγγελτικά ακούστηκαν όλες αυτές τις μέρες από την Αξιωματική Αντιπολίτευση, αλλά και τα όσα ακούστηκαν πριν λίγο και από τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., μόνο ως πολιτική απελπισία μπορούν να ερμηνευθούν.
Βρίσκεστε σε σύγχυση και αποδεικνύετε την πολιτική σας απελπισία, κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης! Πρόκειται για πολιτική απελπισία, για προσπάθεια να ξεφύγετε από τις ευθύνες σας, για τον τρόπο με τον οποίο κυβερνήσατε αυτήν τη χώρα είκοσι χρόνια, για τον τρόπο με τον οποίο εκμεταλλευτήκατε την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού!
Οι καταγγέλλοντες δεν έχουν το σθένος να μιλήσουν τη γλώσσα της αλήθειας. Η ακρίβεια φούντωσε όταν ήρθε το ευρώ. Και είναι η κυβέρνηση Σημίτη, η οποία απέτυχε να ελέγξει τη μετάβαση από τη δραχμή στο ευρώ. Πότε ο καφές «πέταξε» στα 3, στα 4 και στα 5 ευρώ από τις 100 και τις 200 δραχμές; Όταν ακριβώς μπήκε το ευρώ στην κυκλοφορία και η δική σας κυβέρνηση τότε, δεν είχε προνοήσει να προετοιμάσει την αγορά γι’ αυτήν τη μεγάλη αλλαγή. Το ίδιο κάνατε και στο θέμα των κοινοτικών κονδυλίων, όταν μέχρι το 2003 δεν είχατε κάνει τίποτα ως προς την αλλαγή των περιφερειών.
Δεν είναι εδώ, βέβαια ο κ. Καστανίδης για να του απαντήσω .Βέβαια, ήδη το έχει πει και ο κύριος Υφυπουργός. Μα, η Πορτογαλία εγκαίρως είχε αναμορφώσει τις περιφέρειές της, κάτι το οποίο έπρεπε και η Ελλάδα να έχει κάνει. Τώρα, η Κυβέρνηση Καραμανλή έχοντας βρει μια παγιωμένη, μια καθιερωμένη κατάσταση, αυτό που προσπαθεί –και το καταφέρνει- είναι να κάνει τις βαθιές τομές για να ελέγξει αυτήν την κατάσταση που βρήκε.
Έχουν ακουστεί αυτές τις μέρες κορώνες για την ανεργία. Βεβαίως και υπάρχει ανεργία. Βεβαίως μαστίζει κυρίως τη νεολαία μας. Αλλά ποιος τη διόγκωσε την ανεργία; Ξεχνάμε τι είχε υποσχεθεί το 2000 η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.;
Το νοικοκύρεμα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μιας οικονομίας που λειτουργούσε επί είκοσι χρόνια ανεξέλεγκτα, χωρίς αναπτυξιακό μπούσουλα, που κατασπαταλούσε τους εθνικούς και κοινοτικούς πόρους όχι σε έργα και υποδομές, που θα είχαν ανταπόδοση, αλλά στο βωμό της καθημερινής πελατειακής σχέσης, απαιτεί αλλαγές και μεταρρυθμίσεις με κοινωνική συναίνεση και κυρίως με συνένωση δυνάμεων.
Έρχομαι στο Υπουργείο Πολιτισμού, όπου κάθε μέρα που περνάει, όλους αυτούς τους μήνες, είμαστε υποχρεωμένοι να πληρώνουμε ένα οικονομικό ή διοικητικό γραμμάτιο του παρελθόντος. Παραλάβαμε ένα Υπουργείο που είχε περισσότερους συμβασιούχους ωρομίσθιους απ’ όσους μονίμους υπαλλήλους, τεσσερισήμισι χιλιάδες μόνιμοι και πεντέμισι χιλιάδες ωρομίσθιοι. Ωρομίσθιοι όμηροι! Η εργασία τους εξαρτιόταν κυριολεκτικά από τη βούληση, από τη διάθεση του κάθε Υπουργού.
Και τι κάναμε; Συγκεντρώσαμε, επεξεργαστήκαμε και προωθήσαμε στο Α.Σ.Ε.Π. τις αιτήσεις μονιμοποιήσεώς τους, βάσει του π.δ. 164. Αυτό αποτελεί πραγματικά μια μεγάλη τομή, μια γενναία μεταρρυθμιστική πράξη αυτής της Κυβέρνησης. Ήδη αυτήν τη στιγμή που μιλάμε, πάνω από τρεις χιλιάδες πρώην όμηροι –των δικών σας κυβερνήσεων όμηροι- γίνονται δημόσιοι υπάλληλοι με συμβάσεις αορίστου χρόνου. Τρεις χιλιάδες ήδη έχουν επιστρέψει με την έγκριση του Α.Σ.Ε.Π. στο Υπουργείο Πολιτισμού.
Είναι νοικοκύρεμα αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ή δεν είναι; Είναι μέτρο υπέρ των εργαζομένων, ναι ή όχι; Αυτά τα ερωτήματα τα απευθύνουμε κυρίως προς την πλευρά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, οι κυβερνήσεις της οποίας κρατούσαν αυτούς τους ωρομίσθιους υπαλλήλους του Υπουργείου Πολιτισμού ομήρους για δέκα ή ακόμα και για δεκαπέντε χρόνια. Υπήρχαν μέχρι πριν από λίγες μέρες τεσσερισήμισι χιλιάδες άνθρωποι, κάποιοι εκ των οποίων εργάζονταν ως ωρομίσθιοι για δεκαπέντε χρόνια.
Προχωρήσαμε με γοργούς ρυθμούς στο Υπουργείο Πολιτισμού και σ’ ένα άλλο πολύ σημαντικό τομέα, ένα αντικείμενο του Υπουργείου Πολιτισμού, με απόλυτη διαφάνεια, στην αξιοποίηση της ολυμπιακής κληρονομιάς.
Βεβαίως πέτυχαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Κόστισαν όμως, πανάκριβα. Ήταν οι πιο δαπανηροί Ολυμπιακοί Αγώνες στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων...
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Το παραδέχτηκαν όλοι ...
ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ-ΠΑΛΛΗ (Αναπληρωτής Υπουργός Πολιτισμού): Όχι, κύριε Πάγκαλε. Είναι οι ακριβότεροι Ολυμπιακοί Αγώνες που έγιναν ποτέ. Και θα σας κάνω ...
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Κάθε φορά είναι ακριβότεροι από τους προηγούμενους ...
ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ-ΠΑΛΛΗ (Αναπληρωτής Υπουργός Πολιτισμού): Θα σας κάνω και μια πρόβλεψη: Οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας θα παραμείνουν ακριβότεροι και από εκείνους του Πεκίνου.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Αυτό είναι εύκολο.
ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ-ΠΑΛΛΗ (Αναπληρωτής Υπουργός Πολιτισμού): Φτιάξαμε πράγματι μοναδικές, αλλά και πανάκριβες εγκαταστάσεις δίχως, καμία μέριμνα για το τι θα γίνουν μετά τους αγώνες αυτές οι εγκαταστάσεις και πώς θα συντηρηθούν.
Είμαστε σαν τους αρχαίους Αβδηρίτες, που πρώτα έφτιαξαν τις βρύσες και μετά έψαχναν να βρουν νερό.
Ατράνταχτη απόδειξη για την προχειρότητα και την αναποτελεσματικότητα, με την οποία η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. διαχειρίστηκε το ολυμπιακό μέλλον της χώρας, είναι το ότι οι ολυμπιακές εγκαταστάσεις μέχρι το 2004 είχαν μόνο αθλητική χρήση. Καμία επένδυση δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί, καμία ανάπτυξη δεν θα μπορούσε να γίνει, διότι απλούστατα δεν υπήρχε κανένα θεσμικό πλαίσιο, παρ’ όλο που έχετε ψηφίσει πέντε ολυμπιακούς νόμους.
Σε κάθε περίπτωση, εμείς προσπαθήσαμε και με σωστό σχεδιασμό και με σκληρή δουλειά αντιμετωπίσαμε την κατάσταση. Ξεκινήσαμε από μια λευκή κόλλα χαρτί, για να φτιάξουμε ένα νόμο για τη μεταολυμπιακή αξιοποίηση. Ψηφίσαμε ένα νόμο, το ν. 3342, που ρυθμίζει όλα τα ζητήματα των εγκαταστάσεων και δίνει τις δυνατότητες βιώσιμης ανάπτυξής τους με κοινωνικά κριτήρια και πάντα μ’ ένα βασικό στόχο, το δημόσιο συμφέρον.
Τα συμπεράσματα του Ι.Ο.Β.Ε., του Ινστιτούτου Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών, που είναι ένας πολύ σοβαρός ανεξάρτητος οργανισμός, αποτιμούν την επίδραση που προκύπτει από την εφαρμογή αυτού του νέου νομοθετικού πλαισίου.
Τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά. Προβλέπεται κατ’ αρχήν σημαντική αύξηση των ιδιωτικών και δημοσίων επενδύσεων. Το προσδοκώμενο ύψος των μεταολυμπιακών επενδύσεων –και των δημόσιων και των ιδιωτικών- κυμαίνεται από 300.000.000 ευρώ έως 500.000.000 ευρώ. Αντίστοιχη αναμένεται να είναι και η αύξηση στον κύκλο εργασιών των επιχειρήσεων ή των μεικτών σχημάτων από τη λειτουργία και τη χρήση των ολυμπιακών εγκαταστάσεων.
Οι νέες θέσεις εργασίας που αναμένεται να δημιουργηθούν και που θα συνεκτιμηθούν στις προτάσεις των διαγωνισμών που αυτήν την ώρα βρίσκονται σε εξέλιξη, εξαρτώνται άμεσα και από το ύψος των επενδύσεων. Προβλέπουμε, θα έλεγα καλύτερα, ότι το Ι.Ο.Β.Ε. προβλέπει, διότι εμείς προβλέπουμε πολύ μεγαλύτερο αριθμό…
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ-ΗΛΙΑΚΗ: Αποτέλεσμα δεν ακούμε, παρά μόνο προβλέψεις, κυρία Υπουργέ.
ΦΑΝΗ ΠΑΛΛΗ-ΠΕΤΡΑΛΙΑ (Αναπληρωτής Υπουργός Πολιτισμού): Το Ι.Ο.Β.Ε. προβλέπει μια αύξηση μεταξύ πέντε και δεκαπέντε χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας.
Παράλληλα, εξοικονομούνται δαπάνες φύλαξης και συντήρησης των ολυμπιακών εγκαταστάσεων, που αυτήν την ώρα, ανέρχονται ,σε ετήσια βάση, σ’ έναν προϋπολογισμό της τάξεως των 100.000.000 ευρώ. Τέλος, σημαντικά προβλέπονται τα οφέλη για τον τουρισμό και για το θεματικό εμπόριο.
Οι λειτουργίες και οι χρήσεις που αναπτύσσονται στις ολυμπιακές εγκαταστάσεις, προβλέπεται να αποφέρουν πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα για όλους αυτούς τους τομείς, ενώ θα βελτιώσουν και το επίπεδο και τη λειτουργία –και όχι μόνο την ποιότητα της ζωής- του Λεκανοπεδίου.
Η αξιοποίηση προς αυτήν την κατεύθυνση έχει ήδη αρχίσει. Ήδη, πέντε μεγάλοι διαγωνισμοί βρίσκονται σε εξέλιξη. Στόχος μας είναι οι εγκαταστάσεις αυτές να αποτελέσουν πόλους οικονομικής ανάπτυξης, περιβαλλοντικής αναβάθμισης των ευρύτερων περιοχών, στις οποίες βρίσκονται και πάντα με τελικό στόχο την αναβάθμιση της ποιότητας της ζωής των πολιτών.
Στόχος είναι η προσέλκυση των επενδύσεων και η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Στόχος μας επίσης είναι να δώσουμε ζωή και «ζεστό» χρήμα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Διότι μέσα από το νόμο που περάσαμε τον περασμένο Ιούνιο, η Τοπική Αυτοδιοίκηση λαμβάνει ένα ποσοστό 2% επί του συνόλου των δραστηριοτήτων της κάθε ολυμπιακής εγκατάστασης, του κάθε ολυμπιακού πόλου. Δίνεται η δυνατότητα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και λόγο να έχει, αλλά επιπλέον να έχει και αυτό το «ζεστό» χρήμα, που θα μπορέσει να το αξιοποιήσει για αναπτυξιακούς σκοπούς μέσα στον ίδιο το δήμο.
Οι εγκαταστάσεις εν τω μεταξύ είναι ανοικτές, χρησιμοποιούνται για εκδηλώσεις, εισφέροντας χρήματα στον κρατικό προϋπολογισμό, αμέσως μετά το τέλος των Ολυμπιακών Αγώνων. Μια ατράνταχτη απόδειξη είναι ότι η εταιρεία «ΟΛΥΜΠΙΑΚΑ ΑΚΙΝΗΤΑ» το 2005 δεν δαπάνησε ούτε ένα ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Η αλλαγή κατεύθυνσης στον τρόπο διακυβέρνησης της χώρας μέρα με τη μέρα, γίνεται περισσότερο ορατή στους πολίτες και αποδίδει μετρήσιμα οφέλη. Και δεν γίνεται μόνο περισσότερο ορατή από τους πολίτες, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αλλά γίνεται και αποδεκτή από τους πολίτες. Γιατί αυτή η χώρα δεν μπορεί να συνεχίσει να κυβερνιέται με απλή διαχείριση. Αυτή η χώρα, στην κατάσταση την οποία την παραλάβαμε από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., έχει ανάγκη τις βαθιές τομές και τις μεταρρυθμίσεις τις οποίες ο ελληνικός λαός στο σύνολό του επικροτεί. Επικροτεί την τολμηρότητα της Κυβέρνησης αυτής.
Ένας άλλος πολύ σημαντικός τομέας του Υπουργείου Πολιτισμού είναι η διαχείριση των κοινοτικών κονδυλίων. Διαχειριζόμαστε στο Υπουργείο Πολιτισμού το πρόγραμμα «ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ» του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, με τέτοιο τρόπο που -και ο παριστάμενος εδώ Υφυπουργός κ. Φώλιας- μπορεί να το βεβαιώσει- όχι μόνο εισπράξαμε συγχαρητήρια από τις κοινοτικές αρχές, αλλά πετύχαμε να εξασφαλίσουμε και ένα επιπλέον ποσό, το λεγόμενο over booking, ποσό που αγγίζει τα 130.000.000 ευρώ. Αυτό είναι μετρήσιμο όφελος.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μουσεία, αρχαιολογικοί χώροι αναβαθμίζονται, εκσυγχρονίζονται, ευπρεπίζονται, γίνονται προσβάσιμα. Παράλληλα, στο Υπουργείο Πολιτισμού επιλύουμε και το χρόνιο κτηριολογικό πρόβλημα του Υπουργείου. Σήμερα, οι κεντρικές υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού στεγάζονται σε δεκαεπτά κτήρια, τα περισσότερα από τα οποία είναι νοικιασμένα. Όλες οι υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού μεταφέρονται στου Ρέντη, σ’ ένα κτήριο του δημοσίου, μειώνοντας έτσι τις δαπάνες και αναβαθμίζοντας διοικητικά τις παρεχόμενες υπηρεσίες, αναβαθμίζοντας παράλληλα και την περιοχή του Ρέντη, στην οποία πρόκειται να μετεγκατασταθούμε.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Υπάρχει το κτήριο;
ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ-ΠΑΛΛΗ (Αναπληρωτής Υπουργός Πολιτισμού): Κύριε Πάγκαλε, μη με προκαλείτε να σας πω αν υπάρχει το κτήριο, γιατί θα σας πω τι έγινε επί των ημερών σας μ’ αυτό το κτήριο πόσα χρόνια το έχετε εγκαταλελειμμένο, πόσο κόστισε και τι έχετε δημιουργήσει.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Σας ερωτώ, δεν σας προκαλώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Πάγκαλε, παρακαλώ, το ρωτήσατε. Αν θέλει, απαντά. Μη συνεχίζετε, όμως, την ερώτησή σας.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Υπάρχει το κτήριο;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Πάγκαλε, το ρωτήσατε αυτό. Τελείωσε.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Σας προκαλεί η ερώτηση αν υπάρχει το κτήριο; Είναι κακοπιστία αυτό. Είναι βαρβαρότης να κάνω μια απλή ερώτηση και να μου απαντά μ’ αυτόν τον τρόπο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Πάγκαλε, αφήστε την Υπουργό να πει τις απόψεις της.
ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ-ΠΑΛΛΗ (Αναπληρωτής Υπουργός Πολιτισμού): Είναι εγκαταλελειμμένο από τις κυβερνήσεις σας, αφού ξοδέψατε εκατομμύρια ευρώ. Είναι απαξιωμένο και εγκαταλελειμμένο.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Δεν μου απάντησε. Υπάρχει το κτήριο;
ΦΑΝΗ ΠΑΛΛΗ-ΠΕΤΡΑΛΙΑ (Αναπληρωτής Υπουργός Πολιτισμού): Ναι, βεβαίως υπάρχει και είναι το «ΚΕΡΑΝΗΣ».
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νοικοκύρεμα σε όλο το δημόσιο …
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Πάντως, δεν μου απαντήσατε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Πάγκαλε, θα πρέπει να σας απαντήσει οπωσδήποτε η κυρία Υπουργός;
ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ-ΠΑΛΛΗ (Αναπληρωτής Υπουργός Πολιτισμού): Σας απάντησα ότι είναι το κτήριο «ΚΕΡΑΝΗΣ», το οποίο έχει μια ιστορία.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Δηλαδή το παλιό, το γιαπί.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Πάγκαλε, σας παρακαλώ πάρα πολύ.
Συνεχίστε, κυρία Υπουργέ.
ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ-ΠΑΛΛΗ (Αναπληρωτής Υπουργός Πολιτισμού): Κάντε μου μια ερώτηση για να σας απαντήσω.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νοικοκύρεμα σε ολόκληρο το δημόσιο αποτελεί πολιτική επιλογή και απαιτεί καλό σχεδιασμό και σκληρή δουλειά. Αυτό το νοικοκύρεμα κάνουμε και αυτό φαίνεται και από τους πολίτες. Μόνο όσοι χάνουν τη βολή τους ή τα συμφέροντά τους δεν το βλέπουν αυτό. Η Κυβέρνηση, μέσα από κατεστημένα ναρκοπέδια, πολλές φορές προχωρεί στις μεταρρυθμίσεις, μεταρρυθμίσεις που αν είχαν γίνει στη δεκαετία του ’90, όπως σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, σήμερα η Ελλάδα θα είχε άλλους ρυθμούς προόδου.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο υπό ψήφιση Προϋπολογισμός ακριβώς αυτόν το στόχο υπηρετεί. Νοικοκυρεύει, μεταρρυθμίζει, ανοίγει το δρόμο για ένα καλύτερο αύριο για όλους μας, αλλά κυρίως για τις μελλοντικές γενιές. Γι’ αυτό και επιδιώκουμε και έχουμε για σύμμαχό μας, ως Κυβέρνηση, μία πλατιά κοινωνική πλειοψηφία.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κυρία Υπουργέ.
Το λόγο έχει ο κ. Χριστοδουλάκης.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι πλέον προφανές, ακόμα και στους πιο φανατικούς υποστηρικτές της Νέας Δημοκρατίας, ότι η οικονομική πολιτική, την οποία έχει η Ελλάδα σήμερα, είναι μία πολιτική χωρίς έμπνευση, χωρίς όραμα, χωρίς δυναμισμό, είναι μία πολιτική της ήσσονος προσπάθειας, της ήσσονος ανάπτυξης, είναι μία πολιτική η οποία τα προφανή τα θεωρεί θρίαμβο. Για τα αυτονόητα, πανηγυρίζει. Τα δύσκολα, όμως, και σύνθετα τα εγκαταλείπει. Έχει μειωθεί ο ρυθμός ανάπτυξης κατά μία ολόκληρη μονάδα και η Κυβέρνηση θριαμβολογεί. Έχει ανέβει ο πληθωρισμός μιάμιση μονάδα από αυτόν που παρέδωσε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ουδείς στην Κυβέρνηση ανησυχεί. Έχουν καταρρεύσει τα φορολογικά έσοδα και η Κυβέρνηση μιλά για νέο φορολογικό κλίμα.
Ακούσαμε πριν από λίγο την Υπουργό Πολιτισμού να μιλά με ενθουσιασμό γι’ αυτό το οποίο ένας αντικειμενικός παρατηρητής θα αποκαλούσε «το άγος της μεταολυμπιακής εγκατάλειψης». Ήταν ωραία πέρυσι, όταν εγκαινιάζατε τα έργα του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τα οποία βρήκατε έτοιμα και το μόνο το οποίο κάνατε, ήταν να τα συκοφαντείτε και να τα λοιδορείτε. Όταν, όμως, ήλθε η ώρα των πράξεων, των δικών σας σχεδιασμών και αποφάσεων, όλα κατέρρευσαν. Είναι βάλτος σήμερα ο Σχοινιάς, είναι έρημος χώρα τα ειδικά στάδια, είναι άγνωστη η τύχη του εξοπλισμού του oργανισμού «ΑΘΗΝΑ 2004». Όταν τα «ΟΛΥΜΠΙΑΚΑ ΑΚΙΝΗΤΑ» επιχείρησαν να κάνουν μια μοναδική, μια διεθνή παρουσία για να προβάλουν τάχα τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις, η διαδικασία εξελίχθηκε σε μία πολιτική συκοφάντηση των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Λέγατε για πάρα πολύ μεγάλο διάστημα για την αδυναμία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να φέρει ξένες επενδύσεις, παρά το γεγονός ότι πολλές επενδύσεις είχαν γίνει σε πολλούς τομείς, όπως φυσικό αέριο, αιολικά πάρκα, ξενοδοχεία, βιομηχανικές μονάδες. Εσείς, επί δύο χρόνια που είστε Κυβέρνηση, δεν έχετε καταφέρει να φέρετε ούτε ένα ευρώ ξένης επένδυσης. Μιλάμε για την ανάγκη των μεγάλων έργων που χρειάζεται η χώρα. Δεν έχει προκηρυχθεί ούτε ένα σημαντικό έργο τους τελευταίους είκοσι μήνες που κυβερνά η Νέα Δημοκρατία.
Είδαμε αυτές τις ημέρες και ακούσαμε και σήμερα τον Υπουργό Εξωτερικών να θεωρεί ότι η Ελλάδα πρέπει να βρίσκεται στον κολοφώνα της δόξης, επειδή κέρδισε 20.000.000.000 ευρώ για το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Και αυτό είναι άλλη μία απόδειξη για το ότι τον ελάχιστο κοινό παρονομαστή τον αναγάγουμε σε εθνικό θρίαμβο.
Είναι αλήθεια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι ή όχι ,ότι αυτό το ποσό είχε κλειδωθεί ήδη με τον προγραμματισμό της Προεδρίας του Λουξεμβούργου εδώ και έξι μήνες, ότι δεν άλλαξε καθόλου και ήταν βέβαιο ότι τα 20.000.000.000 θα έλθουν, αφ’ ης στιγμής συνεφωνείτο ο κοινοτικός προϋπολογισμός; Γνώριζε ή όχι η Ελλάδα από τότε ότι τα κονδύλια, τα οποία προτείνει το Λουξεμβούργο, ήταν μειωμένα κατά το 1/4 σε σχέση με το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και δεν κατέβαλε καμία διαπραγματευτική προσπάθεια βελτίωσής του την ίδια στιγμή που η Πορτογαλία είχε καταφέρει να αποσπάσει κονδύλια σχεδόν ίδια σε σχέση με το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης;
Πού οφείλεται, όμως, αυτή η αδυναμία της Ελλάδος να πετύχει τα περισσότερα; Πρώτα απ’ όλα, στο γεγονός ότι δεν έκανε καμία ουσιαστική εθνική διαπραγμάτευση. Βέβαια, για να κάνει διαπραγμάτευση, έπρεπε να είχε προετοιμαστεί. Πώς θα πάει να διαπραγματευθεί με την απαράδεκτα χαμηλή απορροφητικότητα που επιδεικνύει τους τελευταίους είκοσι μήνες το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης; Πώς θα πάει να διαπραγματευθεί η Κυβέρνηση, αφού η ίδια υπονόμευσε και έτρωσε το κύρος της χώρας διεθνώς με τη δήθεν απογραφή, την οποία έκανε για να δώσει ένα εργαλείο τρομοκράτησης των χωρών της διεύρυνσης, ώστε να φερθεί σκληρά προς αυτές η Ευρωπαϊκή Ένωση; Πώς θα μπορέσει να κερδίσει σε εθνική διαπραγμάτευση, όταν με ακατανόητες και αδιαφανείς αποφάσεις επιλέγει να προμηθευτεί ξεπερασμένης τεχνολογίας F-16 και να αντικαταστήσει έτσι ένα μονιμότερο προσανατολισμό της εξοπλιστικής πολιτικής που ακολουθούσαν οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. με άγνωστες ακόμα συνέπειες για τη θέση, την οποία θα έχει η χώρα μας και για την επιρροή της στην κεντρική ευρωπαϊκή σκηνή;
Άκουσα εδώ έκπληκτος τον Υπουργό Εξωτερικών να λέει ότι ούτε στο Υπουργείο Εξωτερικών ούτε στο Υπουργείο Οικονομικών, βρέθηκαν φάκελοι διαπραγμάτευσης για το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Μα, είναι τόσο μεγάλη η κομματική σκοπιμότητα που έχετε, ώστε να διαγράφετε πραγματικά γεγονότα ευρωπαϊκής εμβέλειας;
Ξεχάσατε, κύριοι Υπουργοί της Κυβέρνησης, την πολύ σοβαρή διαδικασία που είχε γίνει στη Χαλκιδική το Μάϊο του 2003, στο Συμβούλιο Υπουργών Περιφερειακής Ανάπτυξης, όταν για πρώτη φορά βρέθηκαν μαζί και οι αντίστοιχοι Υπουργοί των χωρών της διεύρυνσης και συμφωνήθηκε εκεί η διακήρυξη την οποία κάναμε για το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης ότι συμφωνήσαμε να ενισχυθούν όλες οι χώρες και ότι ήταν όρος να παραμείνουν οι χώρες συνοχής στο Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, ότι ώστε να μη γίνει η ανακατανομή της ίδιας πίτας, αλλά να μεγαλώσει το κονδύλι του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης για όλους;
Ξεχάσατε ότι ο βασικός όρος της διακήρυξης αυτής, την οποία υποστήριξε και ο ίδιος, ο τότε Επίτροπος κ. Μπαρνιέ, ήταν ότι δεν θα δεχθούμε το στατιστικό ψαλίδισμα των κοινοτικών επιχορηγήσεων και ενισχύσεων; Ξεχάσατε ότι αυτή ήταν η ιδεολογική και πολιτική βάση η οποία όπλισε τη χώρα μας να διατυπώσει την πρόταση των 24.000.000.000 ευρώ το Φεβρουάριο του 2004 και ότι απ’ αυτήν θα έπρεπε να ξεκινήσετε και να βαδίσετε μπροστά και όχι να μείνετε στο «κλείδωμα» του Λουξεμβούργου, το οποίο η μεν Πορτογαλία βελτίωσε αλλά εσείς το αφήσατε αμετακίνητο επί έξι μήνες;
Έρχεστε επίσης εδώ και επαίρεστε για το ότι μειώσατε την εθνική χρηματοδότηση στο 15%. Θα κάνω μερικές πράξεις: Είκοσι δισεκατομμύρια τα οποία παίρνει η χώρα μας, συν 15% εθνικές συγχρηματοδοτήσεις, μας κάνει 23.000.000.000 ευρώ για το επταετές πρόγραμμα ανάπτυξης μέχρι το 2013.
Το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης ήταν 25 δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία είχε πετύχει τότε η κυβέρνηση Σημίτη, μετά από τις μαραθώνιες διαπραγματεύσεις στο Βερολίνο, συν το 25% εθνικής συμμετοχής, το οποίο διαμόρφωνε το αναπτυξιακό πρόγραμμα της χώρας ύψους τουλάχιστον 33.000.000.000 ευρώ, για την ίδια χρονική περίοδο.
Εσείς, λοιπόν, με τα θριαμβευτικά 20.000.000.000 που πετύχατε έχετε καταφέρει να υποσκελίσετε το πρόγραμμα ανάπτυξης της χώρας κατά το 1/3, αν συγκριθεί μ’ αυτό της προηγούμενης περιόδου, που είχε κερδίσει και κατοχυρώσει το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Αν αυτό για εσάς αποτελεί αφορμή για εθνικούς θριάμβους, τότε πολύ φοβάμαι ότι η έννοια της εθνικής διαπραγμάτευσης, η αίσθηση της ευρωπαϊκής επιτυχίας, η αίσθηση της προοπτικής της χώρας έχει υποστεί πολύ μεγάλη μετάλλαξη μ’ αυτά τα οποία ως Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας σκαρφίζεστε και σοφίζεστε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε έναν Προϋπολογισμό, ο οποίος για πρώτη φορά υπέστη τόσο ριζικές και μεγάλες αλλαγές. Πριν από δύο μήνες συζητούσαμε το προσχέδιο του Προϋπολογισμού. Εκεί προβλεπόταν για το 2006 ένας ρυθμός ανάπτυξης 3,8% και στηριζόταν στην πεποίθηση ότι οι δημόσιες επενδύσεις θα αυξηθούν κατά 5,8%, για να χρηματοδοτήσουν ένα σημαντικό τμήμα αυτής της ανάπτυξης. Τώρα, επειδή δεν βγήκαν τα νούμερα της τιτλοποίησης και μερικά άλλα, έχουν γίνει δραστικές περικοπές σε σύγκριση με το αρχικό Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, οι οποίες τώρα είναι περικεκομμένες κατά 300.000.000 ευρώ. Παρ’ όλα αυτά, ο αριθμός ανάπτυξης παραμένει στο 3,8%.
Σας ερωτώ, κύριοι συνάδελφοι, πώς είναι δυνατόν να πιστέψει κάποιος στην αξιοπιστία του Προϋπολογισμού, όταν για τον ίδιο ρυθμό ανάπτυξης, προβλέπει η Νέα Δημοκρατία, ότι θα επιτευχθεί είτε όταν οι επενδύσεις ανεβαίνουν είτε όταν οι επενδύσεις μειώνονται; Αυτό μόνο εσείς μπορείτε να το κάνετε.
Το μεγάλο πλήγμα που θα δεχθεί ο Προϋπολογισμός, θα είναι και πάλι η εκτεταμένη φοροδιαφυγή, την οποία εσείς επωάσατε με τις χαριστικές ρυθμίσεις. Και το μόνο το οποίο θα κάνετε θα είναι να κατανείμετε φόρους στους μισθωτούς οι οποίοι θα πληρώσουν 500.000.000 ευρώ παραπάνω σε σύγκριση με τον περυσινό σας στόχο, ενώ οι επιχειρήσεις θα ελαφρυνθούν κατά 300 εκατομμύρια ευρώ σε σύγκριση πάλι με τον περυσινό σας στόχο.
Κλείνοντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να πω το εξής. Επεχείρησαν μερικοί συνάδελφοι στη διάρκεια των προηγουμένων ημερών να χρησιμοποιήσουν θεατρικούς όρους για να περιγράψουν τον Προϋπολογισμό τον οποίο συζητούμε, σαν σκηνοθεσία ενός έργου στο οποίο κανείς δεν πιστεύει. Ίσως είναι καιρός, όμως, να δώσουμε και τίτλο σ’ αυτό το κακοσκηνοθετημένο έργο.
Γι’ αυτούς οι οποίοι τον έφτιαξαν ο φετινός Προϋπολογισμός θυμίζει το «Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε». Γι’ αυτούς οι οποίοι τον πιστεύουν είναι «ο γυάλινος κόσμος». Πολύ φοβάμαι, όμως, ότι για τους πολίτες οι οποίοι θα τον υποστούν, ο Προϋπολογισμός του 2006 θα είναι «ένα μακρύ ταξίδι μέσα στη νύκτα». Το κακότεχνο έργο του Προϋπολογισμού πρέπει να κατέβει και να έρθει μία νέα οικονομική πολιτική με δυναμική ανάπτυξη, ισχυρό κοινωνικό κράτος, επενδύσεις και ανταγωνιστικότητα. Να συνεχίσει το δρόμο της σύγκλισης με την Ευρωπαϊκή Ένωση και να φύγουμε επιτέλους από τη στασιμότητα, την ηττοπάθεια και τη βαλκανική απομόνωση, στην οποία βαθμιαία μας οδηγεί η αβέβαιη πολιτική της Νέας Δημοκρατίας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Να φύγουμε αλλά να μη φύγουμε και από το χρόνο. Φύγαμε πολύ από το χρόνο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, αν μου επιτρέπετε μια μικρή παρέμβαση, για να απαντήσω στον κ. Χριστοδουλάκη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Παρακαλώ, κύριε Υπουργέ.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κύριοι συνάδελφοι, εξεπλάγην μ’ αυτά που είπε ο κ. Χριστοδουλάκης διότι ανέτρεψε την πίστη μου για εκείνον, που την είχα για πάρα πολύ καιρό. Θεωρούσα ότι είναι άριστος στα οικονομικά και όχι τόσο καλός περί τα θεατρικά. Απέδειξε το ακριβώς αντίθετο. Άριστος στα θεατρικά, αλλά δεν ξέρω αν σας απατά η μνήμη σας κύριε Χριστοδουλάκη ή αν κάνετε πως δεν ξέρετε -που δεν επιτρέπεται γιατί χρηματίσατε Υπουργός Εθνικής Οικονομίας- ή αν διαστρεβλώνετε τα γεγονότα επίτηδες για να δημιουργούνται εντυπώσεις εκεί που δεν υπάρχουν. Και γίνομαι σαφέστερος.
Πρώτα απ’ όλα είπατε ότι τα 20,1 δισεκατομμύρια ευρώ είχαν κλειδωθεί στο Λουξεμβούργο. Σοβαρά; Και γιατί δεν έκλεισε ο προϋπολογισμός στο Λουξεμβούργο αν είχαν κλειδωθεί; Όταν στο Λουξεμβούργο πήγε να γίνει η συμφωνία, το ποσό το οποίο έπρεπε να απορροφήσει, κατά την πρόταση του Λουξεμβούργου –ήταν η τέταρτη προγραμματική περίοδος- ο προϋπολογισμός, ήταν 1,06%. Στις Βρυξέλλες τώρα, έξι μήνες αργότερα, έκλεισε στο 1,045%. Έχουμε δηλαδή, μια διαφορά της τάξεως του 0,15 στα χίλια. Πώς θα μπορούσαμε δηλαδή να έχουμε κλειδωμένα όλα τα ποσά, όταν ο νέος Προϋπολογισμός είναι λιγότερος απ’ ό,τι ήταν στο Λουξεμβούργο; Ένα το κρατούμενο.
Είπατε ότι η Πορτογαλία απέσπασε περισσότερα κονδύλια. Είναι σωστό. Η Πορτογαλία φρόντισε από το 2003 ήδη να αναδιατάξει τις περιφέρειές της, έτσι ώστε καμία περιφέρεια να μη βρεθεί έξω από το στόχο 1. Εσείς δεν το πράξατε. Το κάνουμε εμείς αλλά είναι πολύ αργά για να μπορέσουμε να έχουμε τα θετικά αποτελέσματα.
Το δεύτερο. Η Πορτογαλία έχει 72% κατά κεφαλήν αγοραστική δύναμη του μέσου Ευρωπαίου ενώ η Ελλάδα έχει 82%. Επόμενο δεν είναι;
Τρίτον. Μιλάτε για απαράδεκτα χαμηλή απορροφητικότητα. Θα περίμενα η μνήμη σας σ’ αυτό να είναι ισχυρότερη, κύριε Χριστοδουλάκη. Πολύ απλά θα πω ότι στα χρόνια που εσείς διαχειριστήκατε το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης είχατε απορροφητικότητα περίπου 150.000.000 ευρώ το μήνα. Στους μήνες που το διαχειριζόμαστε εμείς είναι 270.000.000 ευρώ το μήνα. Αν τα 270.000.000 σχεδόν διπλάσια από τα δικά σας είναι χαμηλή απορροφητικότητα και ντροπή, τότε τι να πει κανείς για εσάς;
Μιλήσατε για την απογραφή και είπατε ότι εκθέσαμε τη χώρα. Σας το είπα και χθες αλλά προφανώς δεν θέλετε να το ακούτε. Εκείνο το οποίο θα σας θυμίσω είναι ότι ο κ. Αλμούνια -ξεκάθαρες κουβέντες- είπε ότι η απογραφή ήταν ένα εξαιρετικά θετικό βήμα. Το είπαμε χθες, το είπαμε και άλλη φορά, το ξαναλέμε σήμερα, στα Πρακτικά είναι κατατεθειμένο, ήσασταν παρών, προσπαθείτε να το αγνοείτε λες και δεν ελέχθη.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Είναι για εκείνον και αυτό ένα θετικό βήμα το ότι σας βάζει τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Να τον ρωτήσουμε την άλλη φορά που θα έλθει αν είναι γι’ αυτόν ή για την Κομισιόν. Και κύριε Πάγκαλε, ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι ακούω πάντα με ευλάβεια και το ελάχιστο που περιμένω είναι κάτι αντίστοιχο.
Από εκεί και πέρα, πιστεύω ότι ο κ. Αλμούνια δεν ήλθε εδώ σαν Χοακίμ να μιλήσει στο Γιώργο. Ήλθε σαν Επίτροπος περί τα οικονομικά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να μιλήσει στην ελληνική Κυβέρνηση.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Υπουργέ, παρακαλώ να συντομεύσετε.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Πρέπει να αποκαταστήσουμε την αλήθεια, κύριε Πρόεδρε. Το χρωστάμε σ’ αυτήν την περίπτωση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Να αποκαταστήσουμε την αλήθεια αλλά να εξοικονομηθεί και ο χρόνος.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Θέλω ακόμη να πω ότι η πρόταση των 24.000.000.000 ευρώ που είχατε κλειδώσει το Φεβρουάριο του 2004 βασιζόταν στην πρόταση που είχε κάνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για 1,24%. Το γνωρίζετε πάρα πολύ καλά.
Έγινε διαπραγμάτευση και φθάσαμε στο 1,06% σε σχέση με το 1% που έλεγε το Συμβούλιο με τις έξι μεγάλες χώρες. Ήταν δυνατόν να πάρουμε 24.000.000.000, όταν αντί για 1,24 που ζητούσε η Κομισιόν, πήραμε 1,045; Δηλαδή, ποιον προσπαθούμε να ξεγελάσουμε και να αποπροσανατολίσουμε;
Κλείνοντας θα πω το εξής. Τα 33.000.000.000 που είναι το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης είναι τα εθνικά κονδύλια μαζί με τα κοινοτικά κονδύλια. Τα εθνικά κονδύλια είναι υποχρεωτικό να συμπληρωθούν πάνω στα κοινοτικά κονδύλια. Δεν γίνεται διαφορετικά και είναι πάρα πολύ σωστό. Άρα, έχουν πλήρη εξάρτηση τα ελληνικά κονδύλια προς αυτήν την κατεύθυνση.
Αυτό το οποίο εμείς καταφέραμε με το 85% είναι μόλις το 15% της αντίστοιχης χρηματοδότησης της Κοινότητος να χρειάζεται να δεσμευθεί. Τι θα τα κάνουμε εμείς; Να κάνουμε Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων προς τις κατευθύνσεις που θα έχουμε με το νέο εθνικό πλαίσιο στήριξης το οποίο θα αποκαταστήσει τα οικονομικά. Αυτά διά την αλήθεια.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ: Θα ήθελα να δώσω μία απάντηση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Αν και δικαιούσθε να πάρετε το λόγο, επειδή αναφέρθηκε σε σας και αμφισβήτησε κάποια στοιχεία τα οποία είπατε και ενδεχομένως να θεωρηθεί ότι έχουν και ένα προσωπικό χαρακτήρα, μπορείτε να μιλήσετε μόνο για ένα λεπτό.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ούτε ένα λεπτό δεν θα χρειαστώ.
Θέλω να πω στον κ. Φώλια ότι την ενημέρωση που μας έκανε προηγουμένως ο κ. Μολυβιάτης, ο αρμόδιος Υπουργός Εξωτερικών θα έπρεπε να την έχει ακούσει, γιατί ο κ. Μολυβιάτης επιβεβαίωσε ότι το ποσό των 20.000.000.000 ευρώ περιείχετο στην πρόταση της Προεδρίας του Λουξεμβούργου από τον Ιούνιο του 2005. Εσείς το είπατε, ο Υπουργός σας. Εάν το Υπουργείο Οικονομικών έχει την παραμικρή αντίρρηση, εάν θεωρεί ότι η λουξεμβουργιανή πρόταση, η οποία θα υλοποιείτο αφ’ ης στιγμής έκλεινε το θέμα του κοινοτικού προϋπολογισμού,δεν ήταν έτσι, να πάει να τα πεί στο Υπουργείο Εξωτερικών.
Επίσης, θα πρέπει να υπενθυμίσετε στον κ. Μολυβιάτη ότι όχι μόνο βρήκατε φακέλους, αλλά βρήκατε εμπεριστατωμένους φακέλους διαπραγμάτευσης στο Υπουργείο Οικονομικών, με μεγαλύτερη και κυριότερη τη διακήρυξη του Συμβουλίου Υπουργών Περιφερειακής Ανάπτυξης το Μάϊο του 2003 για το πώς θα πρέπει και να κατανεμηθούν και να υπολογιστούν τα κονδύλια του Δ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης.
Σας κάνω δε την εξής ερώτηση και, αν τολμάτε, να απαντήσετε: Η Πορτογαλία είχε κλειδώσει από το Λουξεμβούργο τα ποσά τα οποία πήρε; Εάν τα είχε κλειδώσει, γιατί δεχθήκατε εσείς να είναι μόνο 7% μειωμένη σε σχέση με 25% σε μας; Εάν δεν τα είχε κλειδώσει και τα βελτίωσε, γιατί και εσείς δεν προσπαθήσατε να κάνετε το ίδιο και να τα βελτιώσετε; Σ’ αυτά να απαντήσετε.
Όσον αφορά τις θεατρικές μου γνώσεις, πρέπει να σας πω ότι και γι’ αυτές νιώθω πως καλά κατέχω τις λίγες που έχω και νομίζω ότι και αυτό είναι χρήσιμο στη ζωή. Το κακό μ’ εσάς, κύριε Υπουργέ, είναι ότι τώρα εσείς μαθαίνετε τα θεατρικά, διότι τώρα αντιλαμβάνεσθε ότι μόνο έτσι μπορείτε να τα βγάλετε πέρα στη σκηνοθετημένη πολιτική, την οποία κάνετε εδώ και είκοσι μήνες, χωρίς κανένα πρακτικό αποτέλεσμα.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να λάβω το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Υπουργέ, δεν τελειώνει έτσι αυτή η ιστορία.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Δεν μπορεί να λέει ανακρίβειες.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Καλώς, κύριε Υπουργέ, αλλά να τα πείτε μονολεκτικά. Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η ιστορία του διαλόγου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Πρώτον, θητεύουμε με καλούς δασκάλους στη θεατρική τέχνη και ως εκ τούτου θα τα μάθουμε σίγουρα, αν συνεχίσετε τις παραστάσεις. Δεύτερον, τα ελληνικά είναι δύσκολη γλώσσα, ειδικά για τους Έλληνες. Προηγουμένως είπατε ότι κλειδώσαμε τα 20.000.000.000 στο Λουξεμβούργο. Τώρα λέτε ότι προτάθηκαν τα 20.000.000.000. Δεν διαφωνούμε.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ: Υπουργός δικός σας το είπε.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Συμφωνούμε με τον Υπουργό μας. Έτσι είναι. Προτάθηκαν. Άλλο «προτείνω» και άλλο «κλειδώνω». Με το να προτείνω να κλειδωθούνε δεν κλειδώθηκαν. Το ξέρετε πάρα πολύ καλά. Να λέμε τα πράγματα και στην ελληνική και στην αριθμητική σωστά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
Το λόγο έχει ο κ. Καρπούζας.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΚΑΡΠΟΥΖΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βρισκόμαστε στο τέλος του δεύτερου χρόνου διακυβέρνησης της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία. Μέσα από τις συμπληγάδες μιας πολιτικής οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας η Κυβέρνησή μας κατόρθωσε να ανταποκριθεί με συνέπεια στις προεκλογικές εξαγγελίες εφαρμόζοντας το πρόγραμμά μας, κυρίως όμως, κατάφερε να ανταποκριθεί στις προσδοκίες του ελληνικού λαού. Με γνώμονα το νοικοκύρεμα του κράτους, την πάταξη της διαπλοκής και την εφαρμογή της διαφάνειας πορευόμαστε στο δρόμο της προόδου, της ανάκαμψης της οικονομίας και της καθιέρωσης κράτους δικαίου.
Αντιμετωπίζουμε με αποτελεσματικότητα τα προβλήματα που πηγάζουν από μία αναποτελεσματική πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ., πολιτική που δημιούργησε τα μεγάλα δημοσιονομικά ελλείμματα και το υψηλό δημόσιο χρέος, μια πολιτική που ανέδειξε ένα μη παραγωγικό δημόσιο τομέα, γραφειοκρατικό, διεφθαρμένο, αποτρεπτικό για επενδύσεις, χωρίς προγραμματισμό, χωρίς τις ανάλογες υποδομές που θα στήριζαν την ανάπτυξη της χώρας μας.
Το 2005 προσπαθήσαμε να αποκαταστήσουμε το κακό επενδυτικό κλίμα που υπήρχε, να δημιουργήσουμε συνθήκες εμπιστοσύνης, αλλά και σταθερότητας, της οικονομίας. Στόχος μας ο περιορισμός του ελλείμματος, η μείωση του δημοσίου χρέους, των κρατικών δαπανών, των μη αναγκαίων εξοπλιστικών προγραμμάτων και των καταναλωτικών δαπανών και η βελτίωση του εισοδήματος των οικονομικά ασθενέστερων.
Οι στόχοι επιτυγχάνονται. Το έλλειμμα της κεντρικής κυβέρνησης θα περιοριστεί στο 5,9% του Α.Ε.Π. αντί του 7,7% για το έτος 2004, της γενικής κυβέρνησης στο 4,3% του Α.Ε.Π. αντί του 6,6% το 2004. Το δημόσιο χρέος περιορίζεται κατά 1,4% και οι δαπάνες του τακτικού Προϋπολογισμού θα διαμορφωθούν στο 26,6% του Α.Ε.Π. αντί του 27,2% το 2004.
Έχουμε σχεδιάσει –και εφαρμόζουμε- σημαντικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που στοχεύουν στην επιτυχία της οικονομικής μας πολιτικής. Αυτές είναι η φορολογική μεταρρύθμιση, οι αλλαγές στην αγορά εργασίας, η αναδιοργάνωση των μηχανισμών του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, ο νέος επενδυτικός νόμος. Είναι οι συμπράξεις του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, το πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων, οι αλλαγές στο ασφαλιστικό των τραπεζών και του Ο.Τ.Ε., η εξυγίανση των δημοσίων επιχειρήσεων, η βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος με το νέο νόμο για την αδειοδότηση των επιχειρήσεων. Τέλος, είναι η εξυγίανση του μηχανισμού για τη μελέτη και την ανάθεση των δημοσίων έργων και η καλύτερη αξιοποίηση του αναθεωρημένου Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης.
Παράλληλα, πήραμε πρωτοβουλίες που ωφέλησαν τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα της κοινωνίας μας. Καταργήσαμε το Λ.Α.Φ.Κ.Α., που παρανόμως παρακρατούσε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., δώσαμε λύσεις στο μεγάλο πρόβλημα των πανωτοκίων και ρυθμίσαμε τις ληξιπρόθεσμες εισφορές προς το δημόσιο. Αυξήσαμε κατά 1.000 ευρώ το αφορολόγητο όριο για μισθωτούς και ελεύθερους επαγγελματίες. Αυξήσαμε το ποσοστό των δαπανών για τα νοσήλια, από 15% στο 20% χορηγήσαμε αναδρομικά το επίδομα εξομάλυνσης στους συνταξιούχους στρατιωτικούς. Αυξήσαμε το αφορολόγητο όριο των κληρονομιών και δωρεών, σε 80.000. ευρώ σταδιακά δε, καταργούμε το φόρο μεταβίβασης των ακινήτων.
Με τον Προϋπολογισμό του 2006 συνεχίζουμε να εφαρμόζουμε τη μεταρρυθμιστική μας προσπάθεια για την αναπτυξιακή πορεία, για να καθιερώσουμε συνθήκες δημοσιονομικής πειθαρχίας, αλλά και σταθερότητα στην οικονομία.
Τα καθαρά έσοδα αυξάνονται κατά 7,9% έναντι των αντιστοίχων του 2005. Αυτό βεβαίως θα επιτευχθεί από την είσπραξη των βεβαιωμένων φόρων και την πάταξη της φοροδιαφυγής και φοροκλοπής, αλλά και του λαθρεμπορίου. Οι συνολικές δαπάνες περιορίζονται.
Η συγκράτηση των δαπανών θα επιτευχθεί με τη μείωση της σπατάλης και τη σωστή διαχείριση του δημοσίου χρήματος. Ο Προϋπολογισμός του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων αυξάνεται κατά 700.000.000 ευρώ και διαμορφώνεται σε 8,4 δισεκατομμύρια ευρώ.
Επιπλέον, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η μεγάλη σημασία των συμπράξεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, κάτι που θα συμβάλει στην ανάπτυξη των υποδομών, αξιοποιώντας τις δυνατότητες της χώρας μας, που μέχρι σήμερα βρίσκονταν σε στασιμότητα, αναδεικνύοντας παράλληλα νέους τρόπους επενδύσεων.
Όσον αφορά τα έργα υποδομών, είκοσι μήνες μετά τις εκλογές έχουμε αναμορφώσει το θεσμικό πλαίσιο και έχουν ξεπεραστεί τα προβλήματα για την υλοποίηση του Προγράμματος Δημοσίων Έργων.
Για το 2005 έχουν δημοπρατηθεί και ξεκίνησαν έργα ύψους 5.000.000.000 ευρώ, δηλαδή πέντε φορές περισσότερο σε σχέση με το μέσο ετήσιο όρο της προηγούμενης δεκαετίας.
Έξι μεγάλα έργα βρίσκονται ήδη στο στάδιο της δημοπράτησης συνολικού προϋπολογισμού 7.000.000.000 ευρώ. Είναι κυρίως έργα οδικών αξόνων. Από αυτά σε δύο, δηλαδή, Μαλιακός-Κλειδί και υποθαλάσσια αρτηρία της Θεσσαλονίκης, έχουν αναδειχθεί ήδη οι προσωρινοί ανάδοχοι.
Από την αναθεώρηση του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης εξασφαλίστηκαν 150.000.000 ευρώ για την ολοκλήρωση των μελετών για έργα που έχουν ήδη προγραμματιστεί για την περίοδο 2007 – 2013.
Η συμβολή του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων στην ανάπτυξη της χώρας φαίνεται στα προγράμματα των Υπουργείων. Μεταξύ των έργων αναφέρω την ολοκλήρωση του οδικού άξονα Πάτρα-Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Ιδομένη, την Εγνατία Οδό, την επέκταση του μετρό των Αθηνών, λιμενικά έργα, έργα στα διάφορα αεροδρόμια της χώρας και στο σύνολο του εθνικού και επαρχιακού δικτύου της χώρας. Για το σκοπό αυτό το 2006 θα διατεθεί το ποσό των 1.730 εκατομμυρίων ευρώ, που αντιστοιχεί στο 20,6% του συνολικού προγράμματος δημοσίων επενδύσεων. Στον τομέα της γεωργίας προβλέπονται έργα για τη στήριξη της αλιείας, την ανάπτυξη των δασών. Στη μεταποίηση και εμπορία γεωργικών προϊόντων προσβλέπουμε, μέσα από τις οικονομικές ενισχύσεις των γεωργικών προγραμμάτων, κατασκευαστικές βελτιώσεις και εξοπλισμούς στην περιφέρεια και τις ακριτικές περιοχές. Το ποσό που θα διατεθεί για το σκοπό αυτό ανέρχεται για το 2006 σε 524.000.000 ευρώ.
Κύριοι συνάδελφοι, η ταχύτητα της ανάπτυξης της τεχνολογίας δημιουργεί την ανάγκη απόκτησης νέων γνώσεων. Η εκπαίδευση και η κατάρτιση είναι απαραίτητο στοιχείο για την ενίσχυση της απασχόλησης και την πάταξη της ανεργίας. Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας διατίθενται για το 2006 405.000.000 ευρώ. Μέσα από ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα προβλέπονται έργα για την αγροτική ανάπτυξη που στοχεύουν στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και της παραγωγής, τη στήριξη του αγροτικού εισοδήματος, την παραγωγή προϊόντων υψηλής ποιότητας, την προστασία του περιβάλλοντος, τη δημιουργία ευκαιριών απασχόλησης, τη βελτίωση του επιπέδου ζωής των κατοίκων της υπαίθρου, προπάντων όμως την προάσπιση των ελληνικών αγροτικών συμφερόντων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η μεγάλη επιτυχία της Ελλάδας στην πρόσφατη Σύνοδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι αναμφισβήτητη. Ο Πρωθυπουργός μας Κωνσταντίνος Καραμανλής έπραξε τα αυτονόητα, εκπροσωπώντας τη χώρα μας με αξιοπρέπεια. Διεκδίκησε και πέτυχε κάτι που προκάλεσε την απαράδεκτη στάση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Ένα κορυφαίο γεγονός, μια πολιτική επιτυχία της χώρας μας και του Πρωθυπουργού μας υποβαθμίστηκε συστηματικά.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Πρέπει επιτέλους να σταματήσει η στείρα αντιπαράθεση και η άγονη αντιπολίτευση. Η συνέχιση των ενισχύσεων και των επιδοτήσεων το 2013 θα είναι παρελθόν για τη χώρα μας. Η ευκαιρία που είχε η χώρα μας, δαπανώντας τεράστια ποσά από τα τρία Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης και πολλά ακόμη ευρωπαϊκά προγράμματα, χάθηκε εξαιτίας της πολιτικής σας, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Είναι απαραίτητη η χάραξη μιας νέας στρατηγικής για τη δημιουργία μιας Ελλάδας σύγχρονης και ευρωπαϊκής, μιας Ελλάδας ανταγωνιστικής, δυναμικής, ισχυρής στην Ευρώπη, αλλά και παγκοσμίως, μιας Ελλάδας αντάξιας της ιστορίας της.
Πρέπει να αναλογιστείτε, κύριοι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, επιτέλους τις ευθύνες σας απέναντι στον ελληνικό λαό, να στηρίξετε την πολιτική μας με κριτική στα πλαίσια πολιτικών επιχειρημάτων, αλλά και γόνιμων προτάσεων. Πρέπει να χαράξουμε επιτέλους το μέλλον του τόπου μας.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι ο Βουλευτής κ. Ανδρέας Ανδριανόπουλος ζητεί ολιγοήμερη άδεια απουσίας στο εξωτερικό.
Η Βουλή εγκρίνει;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Η Βουλή ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια.
Επίσης, έχω την τιμή να σας ανακοινώσω ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» με θέμα: «30 Χρόνια από το Σύνταγμα του 1975», καθώς και στους λοιπούς χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, είκοσι τρεις μαθητές και μαθήτριες και δύο συνοδοί-καθηγητές από το Γυμνάσιο Αυλωναρίου Ευβοίας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει και τους εύχεται καλές σπουδές.
(Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επειδή κατηγορήθηκε το Προεδρείο πριν από λίγο ότι μεροληπτεί και ότι αφαιρεί το λόγο και ότι είναι πρωτοφανές το φαινόμενο αυτό κι επειδή δεν μπορούσα να ανακαλέσω στη μνήμη μου συγκεκριμένα γεγονότα, ζήτησα τα Πρακτικά των προηγουμένων ετών.
Σας πληροφορώ λοιπόν, κύριοι συνάδελφοι, ότι επί κυβερνήσεως του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και προεδρεύοντος συναδέλφου από την παράταξη αυτή, όταν ζητάει το λόγο ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, δεν του δίνει το λόγο και λέει: «Παρακαλώ, να μη γράφεται καμία διακοπή στα Πρακτικά». Και βεβαίως συνεχίζει πιο κάτω: «Να μη γράφεται στα Πρακτικά και θα υποχρεωθώ να σας ανακαλέσω στην τάξη». Αυτό για την αποκατάσταση της αλήθειας. Δεν σημαίνει βεβαίως ότι επειδή έγινε τότε, οι προεδρεύοντες τώρα το επαναλαμβάνουν. Όμως, αυτή είναι η πραγματικότητα.
Το λόγο έχει ο κ. Σκοπελίτης.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η Κυβέρνηση συνεπής με την πολιτική που πρεσβεύει και που εφαρμόζει βεβαίως, έφερε για συζήτηση στη Βουλή έναν Προϋπολογισμό με έντονα τα αντιλαϊκά χαρακτηριστικά.
Μίλησαν γι’ αυτό οι Εισηγητές και οι ομιλητές του κόμματός μας.
Ισχυρίζεται βέβαια η Κυβέρνηση ότι αυτός δεν εκφράζει τη δική της πρόθεση –μακάρι, λέει, να υπήρχαν άλλες δυνατότητες- αλλά υπαγορεύεται από τις οικονομικές δυνατότητες που έχει σήμερα η χώρα μας. Ο ισχυρισμός της αυτός και ανακριβής και αναληθής είναι. Και βέβαια στέκεται ανίκανος και αδύναμος να της δώσει το άλλοθι που επιδιώκει για την παραπέρα αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος, που προωθεί μ’ αυτόν τον Προϋπολογισμό.
Αυτό γιατί στη χώρα μας –εσείς οι ίδιοι το λέτε, το έλεγε και η προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.- παράγεται πλούτος, που θα ήταν ικανός να καλύψει τις λαϊκές ανάγκες με την προϋπόθεση να υπάρχει πολιτική βούληση γι’ αυτό. Τέτοια βούληση προς αυτή την κατεύθυνση δεν υπάρχει. Βούληση υπάρχει –και μάλιστα είναι ικανή- για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου. Και θα πω ένα παράδειγμα. Εκατό εκατομμύρια, αν δεν κάνω λάθος, χαρίστηκαν πριν λίγες μέρες στους μεγάλους ιδιοκτήτες των καναλιών. Εάν δεν είναι χαρακτηριστικό αυτό, τότε ποιο είναι;
Η εργατική τάξη, οι πλατιές λαϊκές μάζες, όχι μόνο βρίσκονται έξω από αυτούς τους προσανατολισμούς της Κυβέρνησης αλλά -όπως γίνεται και γινόταν όλα τα προηγούμενα χρόνια από όλες τις κυβερνήσεις, ανεξάρτητα χρώματος, πράσινου ή μπλε- χρησιμοποιούνται και ως υποζύγια, προορισμένα να σηκώσουν τα βαρίδια μιας πολιτικής, για την οποία καθόλου μα καθόλου δεν ευθύνονται. Δεν ευθύνεται ο εργαζόμενος, οι πλατιές λαϊκές μάζες για τη λεηλασία του δημοσίου πλούτου, ούτε για τα ελλείμματα που υπάρχουν. Εξάλλου, τον πλούτο αυτό της χώρας μας τον δημιουργούν οι εργαζόμενοι με τον ιδρώτα τους, με τον κόπο τους και με τις στερήσεις τους.
Τις συνέπειες αυτής της βαθιάς αντιλαϊκής πολιτικής θα τις πληρώσουν πέρα από την εργατική τάξη, τα μικρομεσαία συμφέροντα της υπαίθρου, οι μικρομεσαίοι αγρότες μας, δηλαδή. Και θα τις πληρώσουν, αφού τα κονδύλια και είναι μειωμένα σε σχέση με τα περυσινά, όπως ανέλυσαν οι εισηγητές του κόμματός μου, αλλά και θα κατευθυνθούν σε δράσεις που έχουν σχέση όχι με την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της μικρομεσαίας αγροτιάς μας, αλλά με τα συμφέροντα των μεγαλοαγροτών, των μεγαλοβιομηχάνων. Και βέβαια θα χρησιμοποιηθούν και προς την κατεύθυνση της παραπλάνησης της μικρομεσαίας αγροτιάς.
Τα έργα που χρειάζεται η αγροτική μας οικονομία, τα έργα για τη μείωση του κόστους παραγωγής, όπως είναι τα εγγειοβελτιωτικά και τα αντιπλημμυρικά, θα παραμείνουν ανεκτέλεστα. Το ίδιο θα παραμένουν ανεκτέλεστες και οι υποσχέσεις για φθηνό πετρέλαιο στους μικρομεσαίους αγρότες.
Αυτά όλα θα έχουν ως αποτέλεσμα την παραπέρα επιδείνωση της κατάστασης που αντιμετωπίζει σήμερα το μικρομεσαίο αγροτικό νοικοκυριό και την παραπέρα ενίσχυση της αβεβαιότητας για το αύριο της καλλιέργειας.
Είναι γνωστό, κύριοι συνάδελφοι, ότι σήμερα με όποια καλλιέργεια και να ασχολείται ο αγρότης –φέρτε μου μία που να κινείται στην αντίθετη κατεύθυνση- αντιμετωπίζει προβλήματα. Και προβλήματα αντιμετωπίζουν και οι άλλοτε δυναμικές καλλιέργειες της χώρας (βαμβακοκαλλιέργεια, καπνοκαλλιέργεια, ελαιοκαλλιέργεια, τευτλοκαλλιέργεια, η αλιεία) μιας και αυτές έχουν μπει στο στόχαστρο της βαθιάς αντιλαϊκής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Π.Ο.Ε. και των πρόσφατων αποφάσεων του, των ελληνικών κυβερνήσεων, που με πιστότητα και ευλάβεια τις εφαρμόζουν στη χώρα μας. Είναι μία πολιτική που, όπως πολλές φορές έχουμε αναφέρει, εξυπηρετεί ένα και μοναδικό στόχο: τη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε λίγα χέρια και τον έλεγχό τους από το μεγάλο κεφάλαιο.
Βέβαια δεν λείπουν και εκείνοι που καρπώνονται τα αποτελέσματα της πολιτικής αυτής. Δεν πέφτει στα κεφάλια όλων. Υπάρχουν και άλλοι, που πλουτίζουν απ’ αυτή την πολιτική. Αυτοί είναι οι μεγαλοαγρότες, είναι οι μεγαλοβιομήχανοι και όλο το κύκλωμα που υπάρχει στο εμπόριο και στο παραεμπόριο.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ).
Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής καθρεπτίζονται στην κατάσταση που επικρατεί στην ύπαιθρο. Η ζωή στα χωριά μας, γενικά σε όλα τα χωριά μας και με ιδιαίτερη έμφαση στα χωριά των ορεινών, των ημιορεινών και νησιωτικών περιοχών, φθίνει καθημερινά. Χαρακτηριστικό αυτής της κατάστασης είναι αυτό που μου είπε πριν λίγο καιρό ένας πρώην υπάλληλος ενός μικρού δήμου του νησιού μου: «Χρόνια τώρα, μου είπε, έχουμε να κάνουμε εγγραφές στα βιβλία των πρώην κοινοτήτων μας. Τα ανοίγουμε μόνο για να διαγράψουμε, γιατί πια έπαψαν να γίνονται γεννήσεις στις κοινότητες, μόνο θανάτους έχουμε σ’ αυτές.»
Πέρα, όμως, απ’ αυτό το χαρακτηριστικό στοιχείο, μάρτυρες και μάλιστα αδιάψευστοι αυτής της κατάστασης είναι τα σχολειά που έκλεισαν ή κλείνουν καθημερινά. Και εκείνο που μαρτυρούν είναι ένα έγκλημα και μάλιστα έγκλημα εκ προμελέτης, που διαπράξατε και εσείς σε βάρος της ζωής στην ύπαιθρο. Είναι ένα έγκλημα που μετρά δεκάδες χιλιάδες κατεστραμμένων αγροτικών νοικοκυριών.
Κύριοι Βουλευτές, πέρα από τα κονδύλια που δίνονται από τον Προϋπολογισμό και τα οποία, όπως ανέλυσαν οι εισηγητές του κόμματός μου, πάρα πολύ απέχουν από το να ικανοποιούν ανάγκες της αγροτικής μας παραγωγής, στην παραπέρα επιδείνωση θα οδηγήσουν και οι τελευταίες αποφάσεις που πάρθηκαν στα πλαίσια της αναθεώρησης της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής. Και είναι πέρα για πέρα αποπροσανατολιστικός ο ισχυρισμός της Κυβέρνησης ότι με τις αποφάσεις αυτές διασφαλίστηκαν τα συμφέροντα της μικρομεσαίας αγροτιάς. Και πέρα από το ότι τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμη, μπροστά είναι το 2008, τα κονδύλια για τα οποία επαίρεστε ότι τα «κλειδώσατε» και θα είναι καθηλωμένα στα επίπεδα του 2001 και θα μειώνονται συνεχώς από την αύξηση του πληθωρισμού κ.λπ.. Το μόνο που κλειδώσατε είναι η μετατροπή του αγρότη καλλιεργητή σε βοηθηματούχο. Και το πετύχατε με την αλλαγή της επιδότησης που τώρα από την παραγωγή γίνεται απλώς βοήθημα.
Είναι καθαρό λοιπόν, κύριοι συνάδελφοι, ότι στα πλαίσια αυτής της πολιτικής, χαΐρι και προκοπή η μικρομεσαία αγροτιά μας δεν πρόκειται να δει. Χρειάζεται μια άλλη πολιτική. Μία πολιτική που θα κινείται στην αντίπερα όχθη με τη σημερινή. Μόνο σε μια λαϊκή εξουσία, σε μια λαϊκή οικονομία μπορεί να εξασφαλιστεί το αύριο της αγροτικής μας οικονομίας. Ένα αύριο προς όφελος και του λαού μας και της μικρομεσαίας αγροτιάς.
Καλούμε, λοιπόν, τη μικρομεσαία αγροτιά να δώσει αυτόν τον αγώνα για μια τέτοια πολιτική. Να ενώσει τις δυνάμεις της με τις δυνάμεις της εργατιάς μας ώστε να γίνει πραγματικότητα το όραμά της, για μια ζωή που όχι μόνο θα κάνει όνειρα, κύριοι συνάδελφοι, αλλά θα βλέπει και τα όνειρά της αυτά να πραγματώνονται.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε συνάδελφε.
Ο συνάδελφος κ. Κιλτίδης έχει το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΙΛΤΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, αγαπητοί συνάδελφοι, συζητάμε βεβαίως για τον Προϋπολογισμό του 2006. Δυστυχώς ή και ευτυχώς, δεν μπορεί κανείς ούτε να ξεχάσει τα παρελθόντα έτη, αλλά πάντως κυρίαρχα δυστυχώς δεν πρέπει να ξεχνούμε τι γράφει ο Προϋπολογισμός του 2006.
Επειδή, όμως, η συγκυρία η χρονική έφερε στην επικαιρότητα και την επίτευξη της τελευταίας συμφωνίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και νομίζω ότι κατά ένα τρόπο απαράδεκτο η Αντιπολίτευση στο σύνολό της θέλησε να ακυρώσει κάτι, το οποίο το ανέμενε το σύνολο του ελληνικού λαού και κατ’ επέκταση και το σύνολο των ευρωπαϊκών λαών, δεν πρέπει να ακυρώνουμε αυτή τη συμφωνία όσοι έχουμε τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό υπηρετώντας τα εθνικά συμφέροντα.
Δεν είμαστε πανηγυριστές, αγαπητοί συνάδελφοι, εθνικών πόθων και στόχων, αλλά επιτυχιών. Εξαντλήσαμε εθνικές δυνατότητες σε αριθμούς και στην αγροτική πολιτική μέχρι το 2013. Δεν κομπορρημονήσαμε.
Καταγράψαμε μέσα σ’ αυτήν την Αίθουσα με τα χείλη των εισηγητών μας και των ομιλητών μας αυτό που συμφωνήθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν όμως ήθελε προπάντων η Αξιωματική Αντιπολίτευση κάτι αντιπολιτευτικό να πράξει, θα θύμιζα ότι είχε και έχει ακόμα πεδίο δόξης λαμπρό, γιατί στην ευρωπαϊκή διαβούλευση έπρεπε να είστε ή να παίζετε -σε εισαγωγικά- το ρόλο της διασφάλισης του ονόματος της Μακεδονίας, πριν επέλθουν δραματικά τετελεσμένα. Εκεί υπήρχε και σ’ αυτήν τη Σύνοδο -και το μέλλον είναι λαμπρό- η δυνατότητα να διαδραματίσετε το ρόλο που και ο ιδρυτής σας διαδραμάτισε σε άλλη ιστορική στιγμή. Αυτό το θεωρώ εθνικό χρέος να το πράξω, έστω και αν γίνεται σε ημέρα που συζητούμε τον Προϋπολογισμό.
Ελάτε όμως, αγαπητοί συνάδελφοι, να συζητήσουμε τον Προϋπολογισμό. Τι πρέπει να προϋπολογίσουμε; Τι πρέπει να συζητήσουμε σε έναν προϋπολογισμό; Αριθμούς; Άψυχα στοιχεία; Στατιστικές; Θα πρέπει να προϋπολογίσουμε, αγαπητοί συνάδελφοι, πολιτικές και να δώσουμε την πρέπουσα αξία στους αριθμούς.
Οι διεκδικήσεις και οι επιτεύξεις έργων εκτιμώ ότι έχουν πολιτική αξία, όταν υπηρετούν στόχους, σκοπό και όραμα με αγωνιστική διάθεση προσφοράς, αγαπητοί συνάδελφοι, διότι πολλά είναι προκαθορισμένα. Πολλά να δεχτώ ότι έτσι ήταν να γίνουν και θα γίνουν, ότι η εξέλιξη της ζωής τα φέρνει, ότι δεν τα προσδιορίσαμε εμείς, οι πολιτικοί. Αλλά ο πολιτικός κρίνεται εξ αυτού του γεγονότος, όταν η επίτευξη συνοδεύεται από αγωνιστική προσφορά. Και αν δεν πετύχει, πάλι δικαιώνεται, διότι έκανε το καθήκον του στην πολιτική. Αλλά, όταν δικαιώνεται, πρέπει να υλοποιεί στόχους, σκοπό και όραμα.
Έτσι, λοιπόν, περί του Προϋπολογισμού και την πεπατημένη των τελευταίων ετών, αγαπητοί συνάδελφοι, έχω να πω πολύ απλά πράγματα, λίγα –εκτιμώ- και χρήσιμα. Μειώθηκε το δημόσιο χρέος, αγαπητοί συνάδελφοι, το 2005; Είναι μικρή υπόθεση να μειώνεις τη διακύβευση του μέλλοντος των παιδιών της επόμενης γενιάς; Επήλθε μία δημοσιονομική τάξη, με την όποια ένσταση μπορεί να έχει κανένας από τα έδρανα της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως, για το αν έπρεπε ή δεν έπρεπε; Επήλθε δημοσιονομική τάξη; Είναι επίτευγμα οικονομικό η μείωση του χρέους δημοσιονομικά; Έτσι, λοιπόν, εκτιμώ ότι αυτά που πρέπει κάποιος να καταγράφει και πολιτικά να συζητά σε αριθμούς πρέπει να τα οριοθετεί.
Όσον αφορά, αγαπητοί συνάδελφοι, την ανασυγκρότηση της υπαίθρου, της οποίας η ερήμωση επήλθε εδώ και τριάντα χρόνια, πώς είναι δυνατόν σε ένα, σε δύο χρόνια να ξαναζωντανέψει η ύπαιθρος; Θέλω να κρίνουμε όλοι μαζί -συμπολιτευόμενοι και αντιπολιτευόμενοι Βουλευτές - μια Κυβέρνηση, η οποία αποδεδειγμένα και το 2005 έδωσε περισσότερα στους κατ’ εξοχήν κατοίκους της υπαίθρου που είναι οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι και το 2006 προϋπολογίζει πολιτική αυξανομένων παροχών, εφόσον στον Προϋπολογισμό καταγράφεται η οικονομική διάσταση.
Αρνείται κανείς ότι οι επενδύσεις στο γεωργοκτηνοτροφικό τομέα αυξήθηκαν, σχεδόν διπλασιάστηκαν, το 2005; Ότι είναι καταγεγραμμένες το ίδιο στον Προϋπολογισμό του 2006; Για τους γνωρίζοντες, δεν γνωρίζουν όλοι ότι η καλλιεργητική περίοδος του βαμβακιού φέτος ήταν η καλύτερη και οι διαδικασίες παράδοσης -ως πολιτικό γεγονός που το εισέπραξαν οι αγρότες- ήταν οι καλύτερες των δυνατών; Αγνοεί κανένας ότι οι αποζημιώσεις και πέρυσι και φέτος δίδονται έγκαιρα; Και προπάντων, αγαπητοί συνάδελφοι, αγνοεί κανένας ότι στον Προϋπολογισμό του 2006 για τον Ο.Γ.Α. και τον ΕΛ.Γ.Α. τα κονδύλια είναι συντριπτικά ενισχυμένα;
Έτσι, λοιπόν, νομίζω, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι μετά την Ολυμπιάδα η ύπαιθρος και η περιφέρεια κέρδισε κάτι ως κεκτημένο απ’ όλες τις πλευρές της πολιτικής, ότι ήρθε η σειρά της περιφέρειας.
Αυτό ήταν ένα κεκτημένο σύνθημα που έχει και την ουσία του. Η Νέα Δημοκρατία ως νέα διακυβέρνηση αγωνίζεται, προσπαθεί και βήμα, βήμα επιτυγχάνει αυτόν το στόχο προς την κατεύθυνση την οποία είναι το σύνθημα αυτό.
Στην περιφέρεια αυτή τη στιγμή τα έργα, κύριοι συνάδελφοι, στον Προϋπολογισμό του 2006 είναι περίπου 40% περισσότερα. Ενισχυμένοι οι πόροι για την περιφέρεια. Είναι δυνατόν να αγνοείται από τον οποιοδήποτε ομιλούντα μέσα στην Αίθουσα; Είναι δυνατόν να αγνοείτε την κοινωνική διάσταση αυτού του Προϋπολογισμού για την υγεία, για τον αγώνα κατά των ναρκωτικών όταν οι πολιτικές που έχουν γίνει έχουν φέρει αποτελέσματα και αυτές που προοιωνίζονται για το 2006 είναι όσο το δυνατόν καλύτερες με τις παρούσες συνθήκες.
Εκτιμώ, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι και η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αλλά και οι ομιλούντες συμπολιτευόμενοι Βουλευτές αναδείξαμε κατά τον καλύτερο τρόπο αυτό που ήταν δυνατόν να γίνει και αυτό που μπορούσαμε να δώσουμε σ’ αυτόν τον τόπο για το καλό της πολιτικής, της πατρίδος μας και του λαού μας.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ο συνάδελφος κ. Τσακλίδης έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΑΚΛΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε τον Προϋπολογισμό του 2006 αλλά και τα πεπραγμένα του προϋπολογισμού του 2005 για να καταλαβαίνει ο κόσμος. Η Κυβέρνηση θριαμβολογεί περίπου μάλιστα έχω δει και καταχωρήσεις και διαφημίσεις σε πολλές εφημερίδες κυρίως το ότι κατορθώσατε να μειώσετε το έλλειμμα από 6,6% το 2004, στο 4,3% το 2005.
Κοιτάξτε, όταν πέρυσι τέτοιο καιρό συζητούσαμε τον προϋπολογισμό του 2005, τέλος Δεκεμβρίου λέγατε ότι το έλλειμμα του 2004, αφού το αναθεωρήσατε τέσσερις φορές, το Δεκέμβριο λέγατε ότι θα είναι 5,3% του Α.Ε.Π. για το 2004. Τελικά ήταν 6,6% και ακόμα δεν έκλεισε από τη EUROSTAT. Καταλαβαίνετε πόσο αξιόπιστο είναι το 4,3% το οποίο θεωρείτε ως δεδομένο. Είναι βέβαιο ότι θα είναι πολύ περισσότερο. Πέρυσι έκανα πρόβλεψη ότι θα είναι πάνω από 6% και έγινε 6,6%. Φέτος δεν μπορώ να το κάνω γιατί δεν ξέρω τι πληρωμές κάνετε αυτή την περίοδο. Επομένως, η βάση από την οποία ξεκινάτε για να θριαμβολογείτε δεν είναι σταθερή, είναι έωλη και εδώ είμαστε και θα το δούμε.
Οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας αισθάνονται περίπου υπερήφανοι για τα κατορθώματά τους. Δεν ξέρω, κύριοι συνάδελφοι, αισθάνεστε έτσι όταν επισκέπτεστε τους πολίτες, τους αγρότες οι οποίοι πουλούν σε πολύ χαμηλότερες τιμές από ό,τι πουλούσαν παλιά; Τους λέγατε ότι το Φ.Π.Α. θα το κάνετε 8% και το κάνατε 19% όταν το κόστος παραγωγής έχει ανέβει στα ύψη. Αυτά τους λέγατε προεκλογικά, αυτά περίμεναν όλοι οι άλλοι κλάδοι των εργαζομένων και οι μικρομεσαίοι και τα μαγαζιά; Είναι βέβαιο ότι υπάρχει δυστοκία στην αγορά. Αυτό είναι το κλίμα και δυστυχώς δεν υπάρχει ούτε προοπτική.
Τώρα, όταν βρίσκετε τα δύσκολα λέτε ότι: «εσείς φταίτε», μας αφήσατε ελλείμματα, δεν ξέραμε. Ο κ. Καραμανλής το Δεκέμβριο του 2003 στον προϋπολογισμό που συζητούσαμε μιλούσε για κρυφά ελλείμματα και έλεγε ότι το χρέος θα είναι γύρω στο 129% του Α.Ε.Π.. Τώρα, στον απολογισμό του 2003 που ψηφίσαμε πριν από μερικές εβδομάδες, που εσείς συντάξατε, αποδεικνύεται ότι το χρέος το 2003 ήταν 108,8% του Α.Ε.Π., όσο λέγαμε εμείς, όχι 129%. Άρα, τα πράγματα τα βρήκατε πολύ καλύτερα, όχι χειρότερα απ’ ό,τι περιμένατε.
Το έλλειμμα του 2004 κατά ένα μεγάλο μέρος είναι δικό σας. Δεν έχω χρόνο να το αναλύσω. Θα καταθέσω όμως, ένα άρθρο το οποίο λέει αναλυτικά από πού έχει προέλθει το 6,6%.
Εάν ήταν το ΠΑ.ΣΟ.Κ., θα ήταν κάτω από 3%. Το 1,8% είναι από τις αλλαγές που κάνατε στις μεθόδους καταγραφής των ελλειμμάτων, δηλαδή αμυντικές δαπάνες κ.λπ.. Εμείς τις αμυντικές δαπάνες τις γράφαμε στο έλλειμμα, όταν γινόταν η οριστική παραλαβή. Δηλαδή, όταν ήρθαν οι εξοπλισμοί από την Ρωσία, δεν τα γράψαμε διότι δεν έγινε η οριστική παραλαβή. Καταγράφονται μόνο όταν γίνεται η οριστική παραλαβή. Επομένως, κανείς δεν σας υποχρέωσε να αλλάξετε τη μέθοδο.
Επίσης, το 2004 χάσατε από έμμεσους φόρους 1,2% του Α.Ε.Π.. Οι έμμεσοι φόροι ήταν πάντα γύρω στο 15% του Α.Ε.Π. επί των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Θα καταθέσω αυτόν τον πίνακα στον οποίο αναφέρεται πόσες ήταν οι εισπράξεις από έμμεσους φόρους Φ.Π.Α. κ.λπ. τα τελευταία χρόνια. Πάντα ήταν γύρω και πάνω από το 15% του Α.Ε.Π..
Εσείς το 2004 το κατεβάσατε στο 13,7% του Α.Ε.Π. με δική σας αποκλειστικά ευθύνη, γιατί αυτά τα λεφτά τα πληρώνουν οι πολίτες και δεν τα εισπράττουν.
Το δε 2005 κατέβηκε στο 13,1% του Α.Ε.Π.. Μόνο από αυτό και με δική σας ευθύνη, χάσατε 3% επί του Α.Ε.Π. στα δύο χρόνια. Χάσατε 1,2% επί του Α.Ε.Π. για το 2004. Αυτά βεβαίως είναι περίπου 6.000.000.000 ευρώ, για να μην πω και για το 1.000.000.000 που χαρίσατε στους μεγάλους από κέρδη μερισμάτων κ.λπ.. Τα μερίσματα, κύριοι συνάδελφοι, σε όλα τα κράτη του κόσμου –στα προοδευτικά, σύγχρονα κράτη- φορολογούνται με ποσοστό 50%, ενώ εσείς το μειώνετε.
Στο άρθρο το οποίο θα καταθέσω αναφέρονται και άλλα από τα οποία φαίνεται ότι εσείς επιβαρύνετε το έλλειμμα με 4% το 2004 με δική σας ευθύνη. Εάν ήταν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα ήταν κάτω από 3%.
Καταθέτω και τον πίνακα του Υπουργείου Οικονομικών, ο οποίος δείχνει ότι είναι δική σας ευθύνη. Επίσης, καταθέτω και άρθρο του κ. Νικολάου, ο οποίος πρόσκειται περισσότερο στη δική σας πολιτική, και ο οποίος καταλογίζει τις ευθύνες για την απώλεια των εσόδων στη δική σας Κυβέρνηση.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ιωάννης Τσακλίδης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα , τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Στο σημείο αυτό, θα ήθελα να προσθέσω και κάτι άλλο. Στον απολογισμό του 2003, τον οποίο εσείς φέρατε και ψηφίσαμε, λέτε ότι το χρέος της γενικής κυβέρνησης ήταν 114% του Α.Ε.Π. το 2001. Το 2002 111% του Α.Ε.Π. και το 2003 108,8%. Είναι έτσι, κύριε Υπουργέ; Εσείς τα φέρατε! Δηλαδή, μειωνόταν το χρέος! Ξέρετε τι σημαίνει αυτό, κύριοι συνάδελφοι; Επειδή η Ελλάδα έχει χρέος περίπου 110% του ΑΕΠ και επειδή τα επιτόκια με τα οποία εξυπηρετείται το δημόσιο χρέος είναι γύρω στο 5,5%-6% όταν ο πληθωρισμός είναι 3%, αυτό σημαίνει ότι το δημόσιο χρέος της γενικής κυβέρνησης κάθε χρόνο αυξάνεται από μόνο του 3% περίπου, λόγω αυτών των πραγματικών επιτοκίων. Όταν εμείς μειώνουμε το χρέος 3% το χρόνο, αυτό σημαίνει ότι το μειώνουμε 6%. Όταν μειώνεις το χρέος 6%, κάνεις πολιτική με δανεικά; Ασφαλώς, όχι! Κάνεις πολιτική με πλεονάσματα!
Οι κυβερνήσεις, λοιπόν, του ΠΑ.ΣΟ.Κ. τα τελευταία χρόνια είχαν πρωτογενή πλεονάσματα στη διαχείριση της γενικής κυβέρνησης. Πλεονάσματα! Όλα αυτά τα οποία λέτε για το ότι τα ελλείμματα δήθεν ήταν τόσα εκεί, τόσα εκεί, τόσα εκεί κ.λπ., είναι καταγεγραμμένα στο δημόσιο χρέος και όταν το μειώναμε, σήμαινε ότι όλα αυτά τα καλύπταμε και είχαμε και πλεονάσματα. Αυτή ήταν η πολιτική του ΠΑ.ΣΟ.Κ. από το ’93 μέχρι το 2004. Ήταν πολιτική με πλεονάσματα!
Βεβαίως, πρέπει να επιταχυνθεί ο ρυθμός μείωσης του χρέους, αλλά όχι με αυτήν την πολιτική που εφαρμόζετε εσείς.
Από το 1994 μέχρι το 2004 –για να τα ακούει και το Κ.Κ.Ε.- τα πραγματικά εισοδήματα μισθωτών και συνταξιούχων αυξήθηκαν κατά 33% στην Ελλάδα, σύμφωνα με στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, όταν στην Ευρωπαϊκή Ένωση αυξήθηκαν μόνο 3%. Το ίδιο διάστημα, αυξάναμε τις δημόσιες επενδύσεις, κάναμε τα περισσότερα έργα από οποιαδήποτε άλλη εποχή, κάναμε Ολυμπιακούς Αγώνες, αυξήσαμε τις κοινωνικές δαπάνες και είχαμε και πρωτογενή πλεονάσματα τα οποία κάλυπταν όλα αυτά τα ελλείμματα τα οποία λέτε εσείς.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι βέβαιο ότι υπήρχε μια πετυχημένη πολιτική, την οποία δυστυχώς ομολογώ ότι και εμείς δεν την αναδείξαμε όσο έπρεπε.
Όχι ότι ήταν η τέλεια. Έπρεπε να κάνουμε ποιοτικά άλματα που δεν τα κάναμε. Γι’ αυτό και πληρώσαμε. Ετοιμαζόμαστε να τα κάνουμε τώρα. Εσείς έρχεστε εδώ και επιτίθεστε εναντίον της εικοσαετίας.
Πείτε μου κάτι: Είκοσι χρόνια κυβέρνησε το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Περίπου από το 1981 μέχρι το 2005. Μήπως εκλέχτηκε μια φορά; Γιατί υβρίζετε στην ουσία τους Έλληνες πολίτες; Δεν ξέρουν οι Έλληνες πολίτες τι ψηφίζουν; Πέντε φορές, πέντε τετραετίες μας εξέλεξαν για το έργο μας. Ήρθατε εσείς το 1990-1993 και φύγατε άρον-άρον, όπως θα φύγετε και τώρα μ’ αυτή την πολιτική που κάνετε. Διότι εξυπηρετείτε τους λίγους, τους πλούσιους εις βάρος των πολλών, των αγροτών, των εργαζομένων, ενώ άλλα υποσχόσασταν με τα οποία παραπλανήσατε τους Έλληνες πολίτες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τι να πρωτοπεί κάποιος; Δυστυχώς, τα πράγματα είναι χειρότερα από ό,τι ήταν. Επίσης, δεν υπάρχει προοπτική με την πολιτική που κάνετε. Μειώνονται τα χρήματα ως ποσοστό του Α.Ε.Π. στην παιδεία, στην υγεία, στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Αυτή η πολιτική δεν έχει προοπτική.
Εκτός αυτού, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν εμπνέετε τους πολίτες. Μια Κυβέρνηση σήμερα πρέπει να εμπνέει, να κινητοποιεί όλες τις παραγωγικές δυνάμεις, να επιβάλλει την αξιοκρατία, την αξιολόγηση παντού. Μόνο έτσι μπορεί να πάει μπροστά ο τόπος. Αυτή την ευκαιρία τη χάσατε!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ο συνάδελφος Θαλασσινός Θαλασσινός έχει το λόγο.
Ορίστε, κύριε συνάδελφε.
ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι αλήθεια ότι η νέα διακυβέρνηση από την πρώτη κιόλας μέρα ανάληψης των καθηκόντων της στις 7 Μαρτίου 2004 ανέλαβε τη δύσκολη αποστολή που της ανέθεσε ο ελληνικός λαός, να νοικοκυρέψει τη χώρα. Για να το πετύχει αυτό, ένας μόνο δρόμος υπάρχει: Ο δρόμος της ειλικρίνειας, της συνέπειας, της αποφασιστικότητας.
Το έργο μας είναι πραγματικά δύσκολο. Όμως, συμπαραστάτης μας είναι ο ελληνικός λαός που έχει αντιληφθεί τις προσπάθειες που καταβάλλουμε, για να καταστήσουμε την οικονομία μας εύρωστη, χωρίς δανεικά. Επιτέλους, να αποκτήσουμε μια οικονομία που δεν θα στέλνει το λογαριασμό στις επόμενες γενιές, κύριοι συνάδελφοι, που δεν θα στέλνει το λογαριασμό στα παιδιά μας.
Παρά τις δυσκολίες, πορευόμαστε με γνώμονα τις δεσμεύσεις μας. Πορευόμαστε με πίστη στο πρόγραμμά μας και προχωράμε με αποφασιστικότητα στις νέες μεταρρυθμίσεις, που δημιουργούν προοπτικές ανάπτυξης, μιας ανάπτυξης να διαχέεται σε ολόκληρη τη χώρα. Προχωράμε κόντρα στο κύμα μιας κατεστημένης νοοτροπίας, που στέρησε από τη χώρα μας την ουσιαστική ανάπτυξη, την ευημερία και την πρόοδο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, του ΠΑ.ΣΟ.Κ., από τη μέχρι τώρα συζήτηση προκύπτει ότι είστε οι μόνοι που δεν αντιληφθήκατε ακόμη τους λόγους για τους οποίους αποδοκιμαστήκατε το 2004 στις εκλογές, λόγους για τους οποίους δεν μπορείτε να πείσετε ακόμη και σήμερα. Παραμένετε πιστοί στην καταστροφολογία και στη διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Όμως, χάνετε –ευτυχώς για τον ελληνικό λαό- κάθε στοίχημα που βάζετε για τα αποτελέσματα των ενεργειών αυτής της Κυβέρνησης.
Εκτιμήσατε ότι θα έχουμε ραγδαία άνοδο της ανεργίας. Όμως, η ανεργία μειώθηκε.
Υποστηρίξατε ότι ο ρυθμός ανάπτυξης θα ήταν κάτω από το 3%. Όμως, το τρίτο τρίμηνο του 2005 φθάνει στο 3,8%, ο υψηλότερος στην Ευρωζώνη και μάλιστα χωρίς να είμαστε σε προολυμπιακή περίοδο.
Είπατε ότι θέσαμε χαμηλά τον πήχη για τη χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σας διέψευσε η πρόσφατη συμφωνία για τον προϋπολογισμό της Ένωσης και τολμάτε να συγκρίνετε τα 25.000.000.000 ευρώ, που πετύχατε στην Ευρώπη των δεκαπέντε το 1999, με τα 20,1 δισεκατομμύρια ευρώ, που πέτυχε ο Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής στη διευρυμένη Ευρώπη των είκοσι επτά. Και αντί να χαιρετίσετε αυτή την εθνική επιτυχία, εσείς υψώσατε ακόμη μια φορά αντιπολιτευτικό λόγο, καταστροφικό και καταγγελτικό λόγο. Όμως, μη νομίζετε ότι σας πιστεύουν πια οι Έλληνες!
Εκτιμήσατε ότι το έλλειμμα θα παρέμενε στο 6,6%, αλλά τελικά έπεσε δύο ποσοστιαίες μονάδες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στον προϋπολογισμό του 2005 είχα τονίσει ότι θα πρέπει να κερδίσουμε το στοίχημα της περιφερειακής ανάπτυξης. Επιτρέψτε μου να αναφερθώ και στη νησιωτική Ελλάδα και στην περιφέρειά μου ειδικότερα.
Τα νησιά του βορείου Αιγαίου -και ειδικότερα ο Νομός της Σάμου- αντιμετωπίζουν ακόμη διαχρονικά προβλήματα. Από τις πολιτικές που εσείς εφαρμόσατε τα προηγούμενα χρόνια. Παρέμειναν άγονα, γιατί εφαρμόσατε άγονες πολιτικές.
Η Κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής έχουν δεσμευτεί για την περιφερειακή ανάπτυξη. Με τον Προϋπολογισμό του 2006 -αλλά και από τη μέχρι τώρα πορεία μας- αποδεικνύεται ότι η δέσμευσή μας αυτή, μέρα με τη μέρα γίνεται πράξη. Αυξάνονται τα κονδύλια για την περιφέρεια μέσα από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων κατά 40%. Με την αναθεώρηση του Γ΄ Κ.Π.Σ., από τα 700.000.000 ευρώ, τα 400.000.000 ευρώ κατευθύνονται προς την περιφέρεια. Προβλέπεται αύξηση για το Υπουργείο Αιγαίου κατά 12,9% και ειδικότερα αύξηση στις επιδοτήσεις των άγονων ακτοπλοϊκών γραμμών.
Απρίλιος 2004 –και ακούστε το αυτό γιατί έχει σημασία για όλη την επιχειρηματολογία σας που ακούσαμε- Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου: απορροφητικότητα μόλις 9%. Σήμερα, είκοσι μήνες μετά, το ποσοστό απορρόφησης αγγίζει το 32%. Στόχος μας; Να μη χαθεί ούτε 1 ευρώ από το Γ΄ Κ.Π.Σ. και η άψογη προετοιμασία του Δ΄ Κ.Π.Σ. στα πλαίσια της προγραμματικής περιόδου 2007-2013, για να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε, έτσι, πλήρως τα 20,1 δισεκατομμύρια ευρώ που εξασφάλισε ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνησή μας.
Δεν ισχυριζόμαστε βεβαίως –προς Θεού!- ότι λύθηκαν τα προβλήματα της νησιωτικής Ελλάδας. Πρέπει να γίνουν ακόμη πολλά. Όμως, με σχεδιασμό, πρόγραμμα και όραμα προχωράμε και αλλάζουμε αυτές τις άγονες πολιτικές που ακολουθήσατε, κυρίες και κύριοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Δεν μπορείτε να έρχεστε εδώ ως τιμητές και να καταγγέλλετε ως ανεπαρκή την περιφερειακή πολιτική της Κυβέρνησης. Τη δική σας ανεπάρκεια πρέπει να κρίνετε. Εσείς πρέπει να δώσετε εξήγηση στους δυο χιλιάδες κατοίκους των Φούρνων που τους στερήσατε τις βασικότατες υποδομές που έχουν ανάγκη –και χρειάστηκε να εκλεγεί η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, για να ικανοποιηθεί ένα αίτημα, για το οποίο παρακαλούσαμε επί είκοσι χρόνια, τα χρόνια των δικών σας κυβερνήσεων- την κατασκευή του βασικού δρόμου Φούρνων-Χρυσομηλιάς και του αλιευτικού καταφυγίου Χρυσομηλιάς, δύο μεγάλα αναπτυξιακά έργα δαπάνης άνω των 10.000.000 ευρώ για ένα μικρό απομονωμένο νησί. Είναι ένα ποσό που οι δήθεν πλεονασματικοί δικοί σας προϋπολογισμοί, δεν μπόρεσαν να το διαθέσουν αυτά τα χρόνια. Αυτό είναι ένα μικρό παράδειγμα που αποδεικνύει την ουσιαστική διαφορά των πολιτικών μας.
Εμείς θέτουμε την περιφέρεια στο κέντρο των εξελίξεων, αδιαφορούμε για το μεγάλο ή μικρό αριθμό ψηφοφόρων και τη μετάφρασή του σε κοινοβουλευτικές έδρες, γιατί για μας δεν υπάρχουν πολίτες δεύτερης και τρίτης κατηγορίας. Για μας είναι όλοι Έλληνες πολίτες. Απλώνουμε χέρι συνεργασίας προς όλους τους φορείς, χωρίς κομματικές σκοπιμότητες, χωρίς ψηφοθηρικούς σκοπούς και αποδεικνύεται έμπρακτα η ευαισθησία μας για τη νησιωτική ακριτική Ελλάδα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι νησιώτες της Σάμου, της Ικαρίας, των Φούρνων και της Θύμαινας στηρίζουν την παράταξή μας, γιατί σε εμάς στηρίζουν τις ελπίδες τους για καλύτερες μέρες, εμάς εμπιστεύονται, γιατί προσεγγίζουμε τα προβλήματα που χρονίζουν και προσπαθούμε να δώσουμε λύση σ’ αυτά.
Ενδεικτικά αναφέρω:
Χρηματοδοτήθηκε η κατασκευή βασικών οδικών αξόνων του νομού.
Βελτιώνονται οι λιμενικές υποδομές με εκταμιεύσεις από το Π.Ε.Π. και το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.
Αξιοποιούνται οι υδατικοί πόροι.
Υλοποιείται η ορθολογική διαχείριση των απορριμμάτων με την κατασκευή των Χ.Υ.Τ.Α..
Προάγεται ο αθλητισμός με την κατασκευή και βελτίωση αθλητικών εγκαταστάσεων και αναδεικνύεται ως βασικό συγκριτικό πλεονέκτημα του νομού μας ο πολιτισμός. Συντηρούνται τα ιστορικά μας μνημεία στη Σάμο και την Ικαρία. Δεκάδες παρεμβάσεων για τη διευκόλυνση της καθημερινότητας.
Εντείνεται η προσπάθεια για την αντιπλημμυρική θωράκιση.
Μιλάμε για βασικές υποδομές πνοής, οι οποίες υλοποιούνται μόλις μέσα σε είκοσι μήνες.
Μέσα σε είκοσι μήνες έχει γίνει ένα σημαντικό έργο. Επαναλαμβάνω ότι εξακολουθούν να υπάρχουν προβλήματα. Το ακτοπλοϊκό, το ενεργειακό, η προστασία του περιβάλλοντος, περαιτέρω παρεμβάσεις για την ανάπτυξη του τουρισμού και της γεωργίας αποτελούν για εμάς βασικές προτεραιότητες, που η λύση τους δεν θα καθυστερήσει πολύ. Πορευόμαστε με ταχύτατους ρυθμούς για να καλύψουμε το χαμένο έδαφος, για να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες των ακριτών νησιωτών αλλά και όλων των Ελλήνων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι -και εδώ τελειώνω- εμείς οι νησιώτες έχουμε την τύχη να ξυπνάμε με τη γραμμή των οριζόντων μπροστά μας. Προσωπικά πιστεύω ότι αυτός ο Προϋπολογισμός είναι η αρχή για να ανοίξουν νέοι ορίζοντες για τη χώρα μας. Γι’ αυτό και τον ψηφίζω και καλώ και όλους εσάς να τον ψηφίσετε.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε.
Η κ. Χριστοφιλοπούλου έχει το λόγο.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο προηγούμενος μας ομιλητής, ο κ. Τσακλίδης, έκλεισε την ομιλία του δίνοντας σαφέστατα τα στοιχεία της χώρας που παραδώσαμε στις 7 Μαρτίου. Αυτό μου δίνει τη δυνατότητα να μιλήσω απ’ ευθείας για το σήμερα.
Σήμερα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουμε περάσει από την εποχή της σεμνότητας και ταπεινότητας στην εποχή της αλαζονείας και της θρασύτητας. Πώς αλλιώς άραγε να χαρακτηρίσει κανείς έναν Προϋπολογισμό και μια Κυβέρνηση που προπαγανδίζει και θριαμβολογεί για τα αυτονόητα;
Εξαγγέλλει την ανάπτυξη, επιτάσσει τη δημοσιονομική σταθερότητα, διατάσσει την ανταγωνιστικότητα, εξορκίζει την ανεργία και βεβαίως εξοβελίζει στα λόγια τη διαφθορά παραιτώντας -πάντα μετά από αποκαλύψεις του Τύπου- κάθε μήνα τουλάχιστον ένα από τα γαλάζια στελέχη της. Στην πρακτική αυτή της διαφθοράς και της διαπλοκής την ακολουθεί κατά πόδας η φερέλπιδα νέα γενιά της Ο.Ν.ΝΕ.Δ..
Για να αμυνθείτε προφανώς παρελθοντολογείτε, κυρίες και κύριοι της Νέας Δημοκρατίας. Γιατί δεν έχετε πώς αλλιώς να δικαιολογήσετε τα αδικαιολόγητα στον ελληνικό λαό και ιδίως τη σκληρή επίθεση στις τσέπες των εργαζομένων και των συνταξιούχων. Εμφανίζεστε δε ως οι μεγάλοι μεταρρυθμιστές, όταν οι ρυθμίσεις που φέρατε μέχρι τώρα δεν αποτελούν τίποτε άλλο παρά ένα μείγμα αυταρχικού παλαιοκομματισμού με δόσεις νεοφιλελευθερισμού, χωρίς πυξίδα και χωρίς σχέδιο.
Αυτές ακριβώς οι ρυθμίσεις που έχετε φέρει αναδεικνύουν και τη δική σας εσωτερική αντίφαση. Από τη μια, μια οικονομίστικη λογική, η λογική του τεφτεριού, όπου ακόμη και οι δημιουργικές και λογικές φωνές -που μπορεί να υπάρχουν μέσα στις τάξεις σας- δεν μπορούν να ακουστούν και από την άλλη, η πάντοτε κυριαρχούσα, στις τάξεις της Δεξιάς αντίληψη περί συντηρητικού αυταρχικού κράτους της Δεξιάς και επανίδρυσής του, της Δεξιάς που οι παλιότεροι συμπολίτες μας θυμούνται και ξέρουν ότι δεν ανέχεται και δεν αρέσκεται ούτε σε διαβουλεύσεις ούτε σε διαπραγματεύσεις ούτε σε συλλογικές ελευθερίες και αυτονομίες, μια δεξιά που όπως παλιότερα πυροδοτούσε συγκρούσεις χωρίζοντας σε μαύρο και άσπρο τον ελληνικό λαό, έτσι και σήμερα πυροδοτεί νέες κοινωνικές συγκρούσεις.
Στρέφει τους μεν εναντίον των δε, τους παλιούς εναντίον των καινούργιων, τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα εναντίον των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα. Πάντα κυβερνούσατε, λοιπόν, διά κοινωνικών συγκρούσεων, άθλιας προπαγάνδας και κρατικής επιβολής.
Η μόνη διαφορά σας σήμερα είναι το προσωπείο του μεσαίου χώρου, το οποίο όμως και αυτό θολώνει, κυρίες και κύριοι. Θολώνει ήδη στους πρώτους είκοσι έναν μήνες διακυβέρνησης. Αυτή τη Δεξιά η οποία αναβιώνει σήμερα την γνωρίζουν για πρώτη φορά οι νέοι μας οι οποίοι δεν είχαν κυβερνηθεί απ’ αυτή και τρέπονται σε άτακτη φυγή όπως μας δείχνουν οι δημοσκοπήσεις.
Αλλά και οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, τις οποίες επικαλείστε στην εισηγητική έκθεση του Προϋπολογισμού, δεν είναι απλώς θολές και επικίνδυνες. Ευτυχώς είναι και σε πολύ μεγάλο βαθμό εντελώς ανεφάρμοστες. Είναι ανεφάρμοστες ευτυχώς, γιατί αν εφαρμοστούν θα είναι και επιζήμιες για την ανάπτυξη του τόπου και για το δημόσιο συμφέρον.
Γιατί δεν είστε μόνο ανίκανοι να νομοθετήσετε με επάρκεια και συνταγματικότητα. Δεν μπορείτε καν να εφαρμόσετε αυτά που εσείς οι ίδιοι νομοθετείτε. Και όχι μόνο αυτό. Ή δεν τα εφαρμόζετε εσείς ή συναντάτε την καθολική αντίδραση των κοινωνικών εταίρων με τους οποίους δεν διαβουλεύεστε ποτέ.
Δυο, τρία παραδείγματα, μόνο για να αποδείξω του λόγου το αληθές. Με τυμπανοκρουσίες, λοιπόν, το καλοκαίρι, πέρασε το ασφαλιστικό των τραπεζών. Σπαταλήθηκαν άπειρες ώρες σε απεργίες και ζητάτε σήμερα παράταση για την εφαρμογή του, γιατί καμία τράπεζα δεν ήρθε να ενταχθεί, διότι μετά τους τραπεζικούς υπαλλήλους και οι τραπεζίτες κατάλαβαν το φιάσκο.
Να πάω στην άλλη διαρθρωτική μεταρρύθμιση; Μέσα στην εισηγητική έκθεση λέγεται ότι διαρθρωτική μεταρρύθμιση αποτελεί το άνοιγμα του κοινωνικού διαλόγου για το ασφαλιστικό. Εξαγγέλθηκε τον Απρίλιο, εξαγγέλθηκε τον Οκτώβριο, άλλη μια φορά στα χαρτιά, χωρίς ατζέντα, χωρίς θέσεις, ενώ εγκαταλείπεται η ασφαλιστική μεταρρύθμιση του ν. 3029, παρά τους περί του αντιθέτου λόγους σας.
Επικαλείστε και την άλλη μεταρρύθμιση στον Προϋπολογισμό, τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, με βασικό επιχείρημα το χαμηλό εργασιακό κόστος, ένα νόμο που περάσατε, όπου η καταστρατήγηση των συλλογικών ελευθεριών στο όνομα της ευελιξίας διευθετείται με την ενεργό συμμετοχή του κράτους, μια συμμετοχή εποχής Παπάγου. Εφαρμόζεται ο νόμος αυτός άραγε; Είδατε τα αποτελέσματα; Έχουμε αποτελέσματα; Ρίξατε μια ματιά στα διεθνή δεδομένα; Όταν επικαλείστε ότι ο νόμος αυτός θα αυξήσει την απασχόληση, να μας πείτε μία χώρα από τις χώρες του Ο.Ο.Σ.Α., η οποία με παρόμοια μέτρα αύξησε την απασχόληση.
Επικαλείστε και το ωράριο των καταστημάτων, το οποίο απειροελάχιστα επίσης εφαρμόστηκε και βεβαίως, όπως σας είχαμε πει εδώ στη Βουλή, δεν αύξησε τις θέσεις εργασίας. Και σήμερα σπεύδετε, παρά τις πρόσφατες αντίθετες δεσμεύσεις σας, να ανοίξετε και το θέμα των Κυριακών αντί να το παραπέμψετε, ως οφείλετε, στη διαβούλευση των τοπικών κοινωνιών και των τοπικών εταίρων.
Αλλά βεβαίως και ο τελευταίος αντισυνταγματικός νόμος των Δ.Ε.Κ.Ο. δεν πρόκειται να εφαρμοστεί. Βρίθει αντιφάσεων, στερείται πολιτικής στόχευσης και στρατηγικού σχεδιασμού και λύνει τα προβλήματα με περισσότερο κράτος, λιγότερες και εμποδιζόμενες συλλογικές διαπραγματεύσεις, ενώ και αυτός άλλη μια φορά εναποθέτει το βάρος της αλλαγής στους έρημους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας. Αφήστε, κυρίες και κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, τις μεταρρυθμίσεις! Δεν τις μπορείτε! Τουλάχιστον, προσπαθήστε να διαχειριστείτε αυτό τον Προϋπολογισμό που κλείνει τώρα και αυτόν που ανοίγετε, που είναι και αυτός ανεφάρμοστος.
Έχετε πέσει έξω σε όλες τις προβλέψεις σας. Πού να πάμε; Στο ρυθμό της ανάπτυξης; Στις επενδύσεις, που θα αυξάνονταν κατά 4,1% και έχει επιβραδυνθεί η αύξησή τους στο 1% και μας λέτε σήμερα για 5,4% το 2006; Ποιος σας πιστεύει; Έχετε οδηγήσει, εξάλλου, –και είναι γνωστό, σας το έχουμε πει- τους εισπρακτικούς μηχανισμούς του κράτους, και αντίστοιχα τα κρατικά έσοδα, σε κατάρρευση. Αλλά κι εκείνη η περίφημη πάταξη της εισφοροδιαφυγής πού βρίσκεται; Πού πάει; Τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν εγκαταλειφθεί στην τύχη τους. Στο Ι.Κ.Α. έχουν μπει όλα τα «γαλάζια» στελέχη, χωρίς προσόντα, με αποτέλεσμα οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του Ι.Κ.Α. να έχουν καταρρεύσει και η εισφοροδιαφυγή για τα ταμεία ανέρχεται σε 4.000.000.000 ευρώ για φέτος. ΄
Μιλάτε για τα δήθεν άδεια ταμεία που παραλάβατε. Φυσικά, πρέπει να το κάνετε. Κάτι πρέπει να πείτε. Θα σας θυμίσω όμως ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ., το οποίο «φταίει» πάντα, αποπλήρωσε χρέη το 2000 από το 1975, της τάξεως των 9.000.000.000 ευρώ μόνο στο Ι.Κ.Α.. Όταν αναλάβατε εσείς την Κυβέρνηση, εμείς σας παραδώσαμε 2,7 δισεκατομμύρια ευρώ χρέη των Ταμείων. Εσείς, σ’ αυτόν τον Προϋπολογισμό, τι μας λέτε; Μας λέτε ότι αυτά τα χρέη μέχρι το τέλος του 2006 θα έχουν εκτοξευθεί στο 5,1 δισεκατομμύρια ευρώ. Σημαίνει, δηλαδή, ότι σε μια διετία -ω ικανοί διαχειριστές- τι έχετε κάνει; Θα έχετε εκτινάξει κατά 85% τα χρέη των ασφαλιστικών ταμείων.
Το 2006 πραγματικά προβλέπεται σκληρό και ψυχρό, γιατί δεν υπάρχει επίδομα θέρμανσης, γιατί οι αυξήσεις στις συντάξεις και τους μισθούς είναι πενιχρές. Δεν συγκρίνονται καν, δεν μπαίνουν στη λογική της σύγκρισης με τις αυξήσεις των τελευταίων πέντε ετών, των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Δίνετε ακόμη λιγότερα και από πέρυσι στην υγεία και στην πρόνοια. Ένα μόνο νούμερο θα θυμίσω, ότι με 70.000.000 ευρώ, που διαθέσατε πέρυσι, δεν έγιναν σχεδόν καθόλου προσλήψεις στην υγεία. Τα νοσοκομεία στενάζουν. Με 30.000.000 ευρώ τι θα καταφέρετε; Εντέλει, πείτε μας, στους είκοσι ένα μήνες –δείξτε μας- υπάρχει ένα σοβαρό έργο σας στην υγεία και την πρόνοια;
Η χώρα χρειάζεται σωστή διαχείριση, τομές και μεταρρυθμίσεις. Χρειάζεται νέα αντίληψη συνεργασίας ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, νέα αντίληψη συνεργασίας μέσα στις επιχειρήσεις μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων. Χρειάζεται μια νέα αναπτυξιακή πολιτική, όπου η κοινωνική πολιτική θα είναι συντελεστής της και συγκριτικό της πλεονέκτημα. Χρειάζεται δουλειά, συνέπεια και συνεργασία. Χρειάζεται σοβαρούς και εφαρμόσιμους προϋπολογισμούς. Χρειάζεται μια Κυβέρνηση που να συνεννοείται, να συντονίζεται από έναν Πρωθυπουργό που έχει στόχους και που ξέρει να τους πετυχαίνει. Προς το παρόν δεν τα διαθέτει.
Ευχαριστώ που με ακούσατε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κυρία συνάδελφε.
Η συνάδελφος κ. Κουντουρά έχει το λόγο.
ΕΛΕΝΑ ΚΟΥΝΤΟΥΡΑ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πολιτική μας έχει στόχο τη θεμελίωση μιας νέας προοπτικής για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Πρόκειται για μία εθνική πολιτική, για μία εθνική προσπάθεια. Οι μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες μας έχουν στόχο την οικονομική ανάπτυξη, την κοινωνική πρόοδο και την ευημερία όλων των πολιτών.
Μέσα στους είκοσι ένα μήνες που πέρασαν από τη στιγμή που αναλάβαμε την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας μας, έχουμε υλοποιήσει μεγάλο μέρος των προεκλογικών μας δεσμεύσεων και έχουν γίνει μεταρρυθμίσεις με στόχο την ανάταξη της οικονομίας όπως: Η δημοσιονομική προσαρμογή, η φορολογική μεταρρύθμιση, ο επενδυτικός νόμος για την ανάπτυξη και την περιφερειακή σύγκλιση, οι συμπράξεις δημοσίου-ιδιωτικού τομέα, η νέα γενιά αποκρατικοποιήσεων, η καλύτερη αξιοποίηση του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, το νέο πλαίσιο για τη λειτουργία και την εξυγίανση των Δ.Ε.Κ.Ο., η επίλυση του ασφαλιστικού προβλήματος των τραπεζών, ο ολοκληρωμένος σχεδιασμός για το εθνικό πρόγραμμα ανάπτυξης 2007-2013, η αποκατάσταση της αξιοκρατίας της Κεφαλαιαγοράς, η χάραξη της ψηφιακής στρατηγικής 2006-2013.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός του 2006 συμβάλλει και προς την επίτευξη των στόχων της Λισαβόνας με τα φορολογικά και άλλα μέτρα που περιλαμβάνονται και με το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Παράλληλα με το νέο Προϋπολογισμό υλοποιούμε πολλές από τις δεσμεύσεις μας, σχετικά με την κοινωνική προστασία. Θα θέλαμε να μπορούσαμε να ικανοποιήσουμε περισσότερες.
Έστω και έτσι όμως, διαθέτουμε περισσότερους πόρους για την παιδεία, την υγεία, την απασχόληση και την κοινωνική συνοχή και είναι σαφές ότι καθώς προχωράει η δημοσιονομική εξυγίανση όλο και περισσότεροι πόροι θα μπορούν να διατίθενται σ’ αυτούς τους κρίσιμους τομείς.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας, περιορίζοντας το μέγεθος του δημόσιου τομέα ως ποσοστό του Α.Ε.Π. και υλοποιούμε μεταρρυθμίσεις σε ολόκληρο το φάσμα της οικονομίας, έτσι ώστε να της δώσουμε την ευκινησία και την ευλυγισία που χρειάζεται για να μπορέσει να αξιοποιήσει τις μεγάλες ευκαιρίες που παρουσιάζονται στη διεθνή οικονομική σκηνή και ιδιαίτερα στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου.
Παρά τις αντίθετες προβλέψεις των στελεχών της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης η οικονομία ανταποκρίνεται θετικά στις μεταρρυθμίσεις μας. Έχουμε ήδη ορατά και μετρήσιμα αποτελέσματα. Το Α.Ε.Π. αυξήθηκε κατά 3,8% το τρίτο τρίμηνο του έτους που διανύουμε και θα κλείσει τη χρονιά περί το 3,6%. Σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το κατά κεφαλήν Α.Ε.Π. σε μονάδες αγοραστικής δύναμης αυξάνεται από το 75,4% του ευρωπαϊκού μέσου όρου το 2004 στο 77,1% του ευρωπαϊκού μέσου όρου το 2005. Η ανεργία μειώθηκε κατά μισή εκατοστιαία μονάδα και μειώνεται ακόμη περισσότερο. Τα έσοδα από τον τουρισμό αυξάνονται κατά 12% αυξάνονται για όλο το 2005. Οι εξαγωγές αυξήθηκαν κατά 12,3% το πρώτο εννιάμηνο του έτους. Οι ιδιωτικές επενδύσεις των επιχειρήσεων αυξήθηκαν κατά 9% σε τρέχουσες τιμές φέτος και οι αποκρατικοποιήσεις ξεπέρασαν κατά 500.000.000 ευρώ όλες μας τις προβλέψεις.
Μετά την ανασυγκρότηση των μηχανισμών του Υπουργείου Οικονομικών που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχε πλήρως αποσυντονίσει και αδρανοποιήσει η φοροδιαφυγή υποχωρεί. Τα φορολογικά έσοδα τον Οκτώβριο αυξήθηκαν κατά 12,8% σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα πέρυσι. Για δε το Νοέμβριο τα φορολογικά έσοδα αυξήθηκαν κατά 9,1%. Τα έσοδα από το Φ.Π.Α. αυξήθηκαν κατά 9,3% τον Οκτώβριο και κατά 11,6% το Νοέμβριο.
Βάσει του στατιστικού δελτίου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η παραγωγικότητα της εργασίας στη χώρα μας αυξήθηκε κατά 2,2% το 2005 όταν στην Ευρωζώνη αυξήθηκε μόνο κατά 0,3%. Βάσει του ίδιου δελτίου πάλι, ο μέσος πραγματικός μισθός στη χώρα μας αυξήθηκε κατά 2% το 2005 όταν στην Ευρωζώνη μειώθηκε κατά 0,3%. Τα μερίσματα των εισηγμένων επιχειρήσεων αυξήθηκαν κατά 35% το 2005. Για το εννιάμηνο του 2005 τα κέρδη των εισηγμένων πλην του Ο.Τ.Ε. λόγω της εθελουσίας εξόδου, αυξήθηκαν περίπου κατά 40% σε σχέση με πέρυσι.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα κι εγώ με τη σειρά μου να επισημάνω ένα άλλο πολύ σοβαρό ζήτημα, στο οποίο εκτός από τον εισηγητή μας, τον κ. Σάββα Τσιτουρίδη, αναφέρθηκαν και άλλοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας. Δεν είναι δυνατόν να μας ρωτούν αυτοί που κυβέρνησαν τόσα πολλά χρόνια τον τόπο μας αν γνωρίζουμε τις δυσκολίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες και ιδίως οι μη προνομιούχοι, οι οικονομικά ασθενέστεροι, οι χαμηλόμισθοι, οι χαμηλοσυνταξιούχοι, οι αγρότες, οι άνεργοι. Φυσικά και γνωρίζουμε όλα τα προβλήματα γιατί αυτές είναι οι κοινωνικές ομάδες που μας εμπιστεύτηκαν και πρωτοστάτησαν για να δημιουργηθεί μια μεγάλη πολιτική και κοινωνική συμμαχία για τομές και ρήξεις στη χώρα.
Όμως, παρά τα προβλήματα που υπάρχουν σήμερα, η χώρα γενικότερα και η ελληνική οικονομία ειδικότερα με ορίζοντα την Ευρώπη αλλάζει πορεία. Το συνολικό ποσό που πετύχαμε για την Ελλάδα, για το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης είναι 20.101.000.000 ευρώ. Στην τελευταία φάση της διαπραγμάτευσης διασφαλίσαμε τη διευκόλυνση ως προς τη διαχείριση και την απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων και από τα δυο χρόνια θα έχουμε πλέον τρία χρόνια μετά το τέλος του κανονικού χρόνου απορρόφησης.
Έτσι, λοιπόν, πρέπει όλοι μαζί να στηρίξουμε τη μεγάλη προσπάθεια που κάναμε για την οικονομία και την κοινωνία. Πρέπει να στηρίξουμε την υγιή επιχειρηματικότητα, να καταστήσουμε την οικονομία μας πιο εξωστρεφή, πιο δυναμική, πιο ανταγωνιστική. Η Κυβέρνηση με υπευθυνότητα θα συνεχίσει την πολιτική των μεταρρυθμίσεων με στόχο την ανάταξη της ελληνικής οικονομίας. Οι μεταρρυθμίσεις εντάσσονται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο πολιτικής και συνδέονται η μία με την άλλη. Η επιτυχής εφαρμογή τους θα δώσει τη δυνατότητα στη χώρα μας να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες που δημιουργούν η ευρωπαϊκή και παγκόσμια οικονομική ολοκλήρωση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρόκειται για μια εθνική υπόθεση. Χρειάζεται, λοιπόν, μία εθνική προσπάθεια, χρειάζεται μια εθνική πολιτική. Για τους λόγους αυτούς υπερψηφίζω τον Προϋπολογισμό του 2006.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κυρία συνάδελφε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση με θέμα: «30 Χρόνια από το Σύνταγμα του 1975» καθώς και στους λοιπούς χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, τριάντα πέντε μαθητές και μαθήτριες και δύο συνοδοί-καθηγητές του Γυμνασίου Αθηκίων Κορινθίας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Ο συνάδελφος κ. Βαρβαρίγος έχει το λόγο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η κατάρτιση και η συζήτηση τόσο του φετινού Προϋπολογισμού όσο και του περσινού πλέχτηκε γύρω από τον καμβά των σκοπιμοτήτων της απογραφής της οικονομίας που έκανε η Νέα Δημοκρατία.
Ο ελληνικός λαός παρακολούθησε στην αρχή με καχυποψία, εάν θέλετε, το ζήτημα που τέθηκε για το ποιος λέει την αλήθεια και ποιος έχει δίκιο, εάν πράγματι το έλλειμμα που εμφάνισε με την απογραφή η Νέα Δημοκρατία το 2004 είναι 6,6% ή όχι, αν ήταν –όπως ισχυρίστηκε το ΠΑ.ΣΟ.Κ.- κάτω του 3%, κάτω από το όριο που προέβλεπε το Σύμφωνο Σταθερότητας.
Όταν ο Πρωθυπουργός, ο κ. Καραμανλής, το 2004 ήρθε στη Βουλή και ανέγνωσε τις προγραμματικές δηλώσεις της Κυβέρνησής του, αναφέρθηκε στο ζήτημα της απογραφής και ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ο Γιώργος Παπανδρέου, συμφώνησε πράγματι να γίνει η απογραφή, αλλά με όρους διαφάνειας και εντιμότητας. Ζήτησε από τον κ. Καραμανλή να ανατεθεί σε έναν αξιόπιστο φορέα η απογραφή, την Τράπεζα της Ελλάδας, να υπάρξει μια διακομματική επιτροπή, όπου το κάθε κόμμα θα προτείνει έναν αριθμό επιστημόνων οικονομολόγων, για να γίνει η απογραφή με τρόπο αξιόπιστο, διαφανή και μη αμφισβητήσιμο από κανέναν.
Όμως, η Νέα Δημοκρατία δεν δέχθηκε και δεν δέχθηκε γιατί είχε σχέδιο. Δεν ήθελε την αλήθεια, ήθελε την απόκρυψη της αλήθειας. Αυτή τη στάση της στο ζήτημα ας την κρίνει ο ελληνικός λαός. Πιστεύουμε ότι την έχει κρίνει και πιστεύουμε ότι έχει καταλάβει το παιχνίδι που παίχθηκε.
Η Νέα Δημοκρατία, λοιπόν, ήθελε τη δική της αλήθεια. Ήθελε να κάνει μόνη της απογραφή, να μαγειρέψει τα στοιχεία στην πολιτική της κουζίνα για να εκθέσει τον αντίπαλό της, το ΠΑ.ΣΟ.Κ., ότι δήθεν έκρυβε την αλήθεια για την οικονομία. Ταυτόχρονα βέβαια ζητούσε άλλοθι για την μη πραγματοποίηση των πολλών προεκλογικών υποσχέσεων που έδωσε σε κάθε στρώμα, σε κάθε ομάδα της ελληνικής κοινωνίας. Το κόλπο που έκανε ήταν ότι άλλαξε τη λογιστική μέθοδο καταγραφής των οικονομικών συναλλαγών του κράτους και εμφάνισε μια λογιστική εικόνα διαφορετική. Με αυτόν τον τρόπο κατάφερε να αμφισβητηθεί ακόμα και η ένταξη της χώρας στην Ο.Ν.Ε..
Βέβαια, για τη Νέα Δημοκρατία πρώτη προτεραιότητα ήταν το δικό της μικροπολιτικό, παραταξιακό όφελος. Ο σκοπός, για τη Νέα Δημοκρατία, αγιάζει τα μέσα. Και ο σκοπός ήταν η κατάληψη της εξουσίας και η νομή της. Δεν την ενδιέφερε η ζημιά που έκανε στην ελληνική οικονομία, στη χώρα, στους εργαζόμενους, στο μέλλον της, στην ανάπτυξη.
Σήμερα η ελληνική οικονομία με ευθύνη της Νέας Δημοκρατίας βρίσκεται υπό καθεστώς επιτήρησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Συνέπεια αυτής της υποχρέωσης, αυτής της παρακολούθησης της οικονομίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι λιτότητα, ανεργία, φτώχεια για τον ελληνικό λαό, διεθνής δυσφήμιση της χώρας, μείωση ακόμα και της διαπραγματευτικής μας θέσης όχι μόνο στην Ευρωπαϊκή Ένωση και όχι μόνο για οικονομικά ζητήματα, αλλά και σε κάθε forum.
Ας έρθουμε τώρα στον προϋπολογισμό που υλοποιήθηκε το 2005. Εκεί προβλέφθηκε, κατ’ αρχήν, μια μείωση του ελλείμματος που ήταν ο βασικός στόχος, στο 2,8%. Πριν αλέκτωρα –που λέμε- λαλήσαι τρις, δεν πέρασε πολύς καιρός, το Μάρτιο –δύο μήνες μετά την ψήφιση του προϋπολογισμού- απέρριψε η Ευρωπαϊκή Ένωση αυτόν τον προϋπολογισμό, ο οποίος κρίθηκε αναξιόπιστος και έγινε άλλη πρόταση από την Κυβέρνηση όπου εκεί τέθηκε άλλο όριο ελλείμματος στο 3,6%. Βέβαια δεν ενημέρωσε ποτέ γι’ αυτό την ελληνική Βουλή. Εδώ μπαίνει κι ένα ζήτημα του πώς αντιλαμβάνεται τη δημοκρατία και τη λειτουργία του πολιτεύματος η Νέα Δημοκρατία.
Τώρα, ο προϋπολογισμός φαίνεται να κλείνει μ’ ένα έλλειμμα 4,3%. Στην αρχή το προσδιόρισε σε 2,8%, το άλλαξε στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε 3,6% και τώρα κλείνει με 4,3% και στην πορεία παρενέβη, άλλαξε τα έσοδα του προϋπολογισμού που ψηφίστηκε πέρυσι το Δεκέμβριο. Ο κ. Αλογοσκούφης είχε δώσει εδώ μέσα μεγάλους όρκους ότι δεν πρόκειται να επιβάλει κανέναν νέο φόρο αύξησης του Φ.Π.Α. και αύξησης των ειδικών φόρων ποτών και τσιγάρων. Στη συνέχεια, αφού άλλαξε τα έσοδα, μετέβαλε και το σκέλος των εξόδων. Πώς; Στα κρυφά μετέφερε ένα μεγάλο ποσό πληρωμής τόκων σε επόμενα χρόνια, 850.000.000 ευρώ. Και πάλι δεν του βγήκε. Και πάλι το έλλειμμα είναι 4,3% και σήμερα πανηγυρίζει η Κυβέρνηση και λέει ότι καταφέραμε να μειώσουμε το έλλειμμα κατά 2,3 μονάδες.
Αλλά πώς μειώθηκε; Αυτές οι 2,3 μονάδες θα μειωνόντουσαν ούτως ή άλλως γιατί στον προϋπολογισμό του 2005 δεν υπάρχουν οι δαπάνες που υπήρχαν στον προϋπολογισμό του 2004 και δεν επαναλαμβάνονται οι δαπάνες για τα ολυμπιακά έργα, οι δαπάνες για τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων, οι δαπάνες για τις εθνικές εκλογές, οι δαπάνες για τις ευρωεκλογές, ακόμα και η μεταφορά τόκων που έκανε και η σημαντική μείωση περίπου κατά 20% του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων.
Αυτή είναι η μεγάλη επιτυχία, η μεγάλη διαρθρωτική παρέμβαση στη λειτουργία της οικονομίας για τη μείωση του ελλείμματος. Το υπόλοιπο που μένει μέχρι το 4,3% είναι μια τεράστια αδυναμία και σκανδαλώδης διαχειριστική στάση της Νέας Δημοκρατίας σε ό,τι αφορά την είσπραξη των φόρων. Αύξησε το Φ.Π.Α., τον πλήρωσε ο ελληνικός λαός και αυτός ο φόρος εκλάπη και μπήκε σε τσέπες κάποιων επιτήδειων και η Κυβέρνηση, είτε ηθελημένα είτε εσκεμμένα δεν εισέπραξε αυτόν τον τεράστιο πόρο για να τον διαθέσει στη χρηματοδότηση αναγκών της οικονομίας, της ανάπτυξης, του κοινωνικού κράτους, της υγείας και της παιδείας που έχουμε τόσο τεράστιες ελλείψεις.
Οι προβλέψεις της στον προϋπολογισμό ήταν για αύξηση των εσόδων από το Φ.Π.Α. 11,5% και τελικά κατάφερε να εισπράξει 1%. Αυτός, λοιπόν, είναι ο αξιόπιστος προϋπολογισμός του 2005 και παρόμοιος φαίνεται να είναι και ο Προϋπολογισμός του 2006.
Τη Νέα Δημοκρατία βέβαια δεν την ενδιέφεραν αυτά, έχει τις δικές της προτεραιότητες και μέσα στο 2005 προχώρησε σε τεράστιας κλίμακας παροχές στην οικονομική ολιγαρχία του τόπου. Απάλλαξε από φόρους ύψους 1.000.000.000 ευρώ τους μεγαλομετόχους μειώνοντας το συντελεστή φορολόγησης των κερδών των ανωνύμων εταιρειών.
Χάρισε ακόμα 1.000.000.000 ευρώ στους μεγαλοεργοδότες, αφού μείωσε τις αμοιβές των υπερωριών κατά 15%, στους τραπεζίτες 14.000.000.000 από το ασφαλιστικό και πρόσφατα άλλα 100.000.000 ευρώ στους μεγαλοδιαφημιστές το χρόνο.
Αποποινικοποίησε τη χρήση πλαστών τιμολογίων, απάλλαξε από ποινές αυτούς που χρησιμοποιούν πλαστά τιμολόγια –και αυτό είναι μια αιτία για την οποία αυξήθηκε η τεράστια φοροκλοπή στο Φ.Π.Α.- έδωσε τη δυνατότητα ξεπλύματος μαύρου χρήματος με 3%.
Προχώρησε και στις λεγόμενες μεταρρυθμίσεις, ελαστικοποίηση του ωραρίου –δηλαδή, στην ουσία κατάργηση του οκταώρου- απελευθέρωση ωραρίου λειτουργίας καταστημάτων, δηλαδή, έβαλε λουκέτο στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Τώρα μιλάει για λειτουργία των καταστημάτων και τις Κυριακές. Βέβαια, στις μικρομεσαίες έδωσε και ένα δώρο, την περαίωση.
Με το νόμο για τις Δ.Ε.Κ.Ο., κατάργησε τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και διαχώρισε τους εργαζόμενους σε δυο κατηγορίες.
Με όλες τις παρεμβάσεις, δημιούργησε ένα κλίμα ανασφάλειας, αβεβαιότητας, απελπισίας για όλους τους εργαζόμενους, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τους αγρότες, για το μέλλον, για τη νεολαία.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Μισό λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
Άνοιξε τόσο πολύ την όρεξη στην οικονομική ολιγαρχία του τόπου, που έρχεται ο Σ.Ε.Β. και προτείνει σήμερα ακόμα και μείωση των αμοιβών των εργαζομένων κάτω και από το εξευτελιστικό επίπεδο των κατωτάτων αμοιβών των βασικών μισθών.
Από τη μια μεριά, απλόχερα δίνουμε τα πάντα και από την άλλη, από τους φτωχούς και τους αδύναμους παίρνουμε τα πάντα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Και κλείστε μ’ αυτό, κύριε συνάδελφε.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν δόθηκε ούτε το επίδομα θέρμανσης στην πιο αδύναμη οικονομική ομάδα ούτε μια δεκάρα παραπάνω στο Ε.Κ.Α.Σ. ή τις αγροτικές συντάξεις που υποσχέθηκε ότι θα τις αυξήσει κατά ένα μεγάλο μέρος. Τα λεγόμενα «ψίχουλα» που έδωσε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τον τελευταίο χρόνο, τα δίνει η Νέα Δημοκρατία στα δύο χρόνια.
Περιφερειακή ανάπτυξη, μηδέν. Τα έργα σταμάτησαν. Στη Ζάκυνθο έχουμε βάλει λουκέτο στα πάντα, στις υπηρεσίες, στα έργα. Μας έχετε βάλει σε εμπάργκο, αλλά και ο ζακυνθινός λαός θα βάλει σε μόνιμο εμπάργκο τη Νέα Δημοκρατία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός είναι φορομπηχτικός, άδικος και γι’ αυτόν το λόγο τον καταψηφίζουμε.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, θα μπορούσα να έχω το λόγο για να κάνω μία διευκρίνιση;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Σας επιτρέπω να κάνετε μόνο μία διευκρίνιση. Δεν βάζω καν το χρόνο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Οκτώ φορές έχει μιλήσει ο κ. Φώλιας, κύριε Πρόεδρε.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Δεν κατάλαβα τι εννοείτε, κύριε Πρωτόπαπα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Κύριε Υπουργέ, σέβομαι την ύπαρξη του προβλήματος που έχετε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Όχι, όχι, κύριε Υπουργέ. Μπορείτε να κάνετε τη διευκρίνιση που θέλετε.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Νομίζω ότι δεν καταλάβατε καλά ή έχετε ξεχάσει να μετράτε, κύριε Πρωτόπαπα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Κύριε Φώλια, συνεχίστε. Το Προεδρείο διευθύνει τη συζήτηση.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Επειδή πρέπει να αποκαθίσταται η τάξη, θα επαναλάβω για άλλη μία φορά αυτές τις μέρες μία κουβέντα του κ. Αλμούνια μέσα σ’ αυτήν τη Βουλή, στην Αίθουσα της Γερουσίας που είπε «εάν συγκρίνετε τα εκκρεμή θέματα τώρα με τον κατάλογο των εκκρεμών θεμάτων εδώ και ενάμιση χρόνο, νομίζω ότι η πρόοδος ήταν σημαντική και ξεκάθαρη. Ήταν ένα εξαιρετικά θετικό βήμα».
Αυτό είπε ο Αλμούνια για την απογραφή.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Να τον ακούτε τον κ. Αλμούνια σε όλα όμως, όχι στα μισά. Γιατί έχετε επιλεκτική προτίμηση, κύριε Υπουργέ, απ’ ό,τι βλέπω.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Εσείς τον ακούτε στα μισά, όχι εμείς.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Το λόγο έχει τώρα ο κ. Βασιλείου.
ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Υπουργέ, παρακολουθώντας τη συζήτηση από την Κυριακή που άρχισε, τους γενικούς εισηγητές και τους ειδικούς αγορητές των κομμάτων, αλλά και τους συναδέλφους, διερωτήθηκα για άλλη μία φορά, για έκτη συνεχή χρονιά εγώ προσωπικά στο Κοινοβούλιο, εάν θα έπρεπε να κάνω μία παρέμβαση γιατί έπρεπε να την κάνω ή γιατί αισθάνομαι το άγχος και την αγωνία να συμμετάσχω σε μία συζήτηση, η οποία προδιαγράφει για τον επόμενο χρόνο την οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης, η οποία είναι οικονομική πολιτική του τόπου μας, της χώρας μας.
Διερωτώμαι: Περίσσεψε η γενναιότητα σ’ αυτόν τον τόπο; Επίσης, διερωτώμαι: Οι ακρότητες τις οποίες πάρα πολλές φορές χρησιμοποίησαν συνάδελφοι Βουλευτές της Αντιπολίτευσης, κορυφαία και πρωτοκλασάτα στελέχη τα οποία επί είκοσι χρόνια παρίσταναν τον Υπουργό σ’ αυτόν τον τόπο, πού θα φθάσουν τελικά; Είναι δυνατόν να αποδεχόμαστε σήμερα –και δεν θα ήθελα να μιλώ ως Βουλευτής, μιλώ ως πολίτης μέσα στο Κοινοβούλιο- την ακρότητα του πολιτικού λόγου, προκειμένου να διαστρέφουμε μία πραγματικότητα;
Γι’ αυτό οι πολίτες αποστρέφονται συνήθως τον πολιτικό λόγο. Δεν έχει μέτρο μέσα στη Βουλή. Μπορεί να έχει μέτρο έξω στην κοινωνία;
Όσο για την καταγραφή της πραγματικότητας που συνετελέσθη με την απογραφή, η οποία απογραφή συνετελέσθη σαφώς σε συνεργασία με τη EUROSTAT, εταιρική μας υποχρέωση άλλωστε, δεν ευρέθη να λεχθεί ένας λόγος σχετικώς με τη μη καταγραφή πραγματικότητας.
Θέλω να ρωτήσω τους συναδέλφους. Φταίει ο καθρέφτης για το είδωλο που δείχνει; Φταίει η πραγματικότητα ή η καταγραφή της; Καθ’ οιονδήποτε τρόπο, όμως, ερχόμαστε να μιλήσουμε για έναν Προϋπολογισμό ο οποίος οπωσδήποτε δεν προήλθε από παρθενογένεση, στηριγμένο σε πραγματικά στοιχεία της οικονομίας, τα οποία στοιχεία της οικονομίας -και με την κρούση του κώδωνα από την Ευρωπαϊκή Ένωση- ήταν δυστυχώς στη δυσάρεστη κατάσταση που ήταν το Φεβρουάριο του 2004. Εμείς δεν αποκρύψαμε προβλήματα. Απεναντίας, αναγνωρίσαμε προβλήματα.
Και εδώ θέλω να κάνω μία παρατήρηση. Όποιος δεν αναγνωρίζει πρόβλημα, δεν πρόκειται να το λύσει ποτέ. Οι όψιμες ευαισθησίες σας σχετικά με τα κοινωνικά προβλήματα, σχετικά με την αντιμετώπιση των ασθενεστέρων τάξεων δεν ανταποκρίνονται σε υγιή πολιτική σκέψη. Θα μπορούσατε να κάνατε γι’ αυτούς, όσα δεν κάνατε είκοσι χρόνια; Είχατε τη δυνατότητα, ήσασταν κυβέρνηση και μέτρα δεν πήρατε.
Μιλάτε για ψεύτικη απογραφή, για ζημιά που έκανε στη χώρα. Δικές σας εκτιμήσεις. Δεν περιμέναμε τίποτε καλύτερο, αφού δεν έχετε πει ποτέ, έστω μια καλή κουβέντα, γι’ αυτή την πρακτική της Κυβέρνησης που είκοσι ένα μήνες τώρα πασχίζει να αποκαταστήσει τα ερείπια και να βάλει μια τάξη σ’ αυτά τα πράγματα.
Εγώ διερωτώμαι, αν χρησιμοποιήσουμε μόνο το δημόσιο χρέος, αναγνωρίζετε ναι ή όχι ότι έχει φθάσει σήμερα στα 210.000.000.000 ευρώ; Και πώς πληρώνεται; Αναγνωρίζετε ναι ή όχι ότι θέλουμε 10.000.000.000 ευρώ μόνο για τόκους; Για σκεφτείτε να υπήρχαν αυτά ως δυνατότητα στον κρατικό κορβανά. Υπάρχει καμία αντίρρηση σ’ αυτό; Κυρίως μετά από 98.000.000.000.000 δραχμές που εισέρευσαν από την Κοινότητα την τελευταία εικοσαετία, γιατί δεν κάνατε όσα έπρεπε να κάνετε;
Στους δείκτες ευημερίας βρεθήκαμε τελευταίοι στους δεκατρείς από τους δεκαπέντε και στους δύο προτελευταίοι. Δεν υπήρξε επένδυση από το εξωτερικό, από το 2001 και μετά, που να ξεπερνά το 1% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος. Μιλάτε εσείς για ανεργία που παρεδόθη στο 11,5% και βαίνει μειούμενη; Μιλάτε εσείς για μισθούς και συντάξεις για κοινωνικά ασθενέστερους; Μήπως θυμάσθε τον Ιανουάριο του 2004 πόσο έπαιρνε ο συνταξιούχος του Τ.Σ.Α. και του Τ.Ε.Β.Ε.; Μήπως θυμάσθε πόσο έπαιρνε ο δημόσιος υπάλληλος τον Ιανουάριο του 2004; Έπαιρνε γύρω στα 520 ευρώ και κόπτεσθε γι’ αυτούς σήμερα; Τώρα νοιάζεστε για τους αδύνατους;
Πετύχαμε πολύ σημαντικά πράγματα στους είκοσι έναν αυτούς μήνες. Πανωτόκια, Λ.Α.Φ.Κ.Α., φορολογικό, μείωση των συντελεστών για τη φορολογία των επιχειρήσεων, για τις οποίες μειώσεις συντελεστών εσείς λέτε ότι μειώνουν τα φορολογικά έσοδα. Βγείτε ευθέως και πείτε ότι θέλετε φορολογία των επιχειρήσεων. Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν μεγάλες επιχειρήσεις. Υπάρχουν μικρές και μεσαίες. Ο κύριος όγκος των επιχειρήσεων στην Ελλάδα είναι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Αυτό λέει η πολιτική σας. Να μη μειώσουμε τη φορολογία στις μικρές και στις μεσαίες επιχειρήσεις.
Αποκρατικοποιήσεις, ευρύτατο σύστημα αποκρατικοποιήσεων, ο νόμος για τις Δ.Ε.Κ.Ο., επενδυτικός νόμος -2.000.000.000 ευρώ σε επενδυτικά σχέδια υπεβλήθησαν το πρώτο πεντάμηνο- συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Αυτά φοβάσθε μήπως επιτύχουν και θα επιτύχουν, ανατρέποντας τη δική σας πολιτική. Αλλά οι Έλληνες πολίτες δεν διαθέτουν μνήμη ιχθύος.
Στην αυτοδιοίκηση ξεχάσατε το «ΕΠΤΑ», τις υπεξαιρέσεις των χρημάτων του 50% του ΕΠΤΑ από το κράτος προς την αυτοδιοίκηση; Οργανώσαμε το Πρόγραμμα «ΘΗΣΕΑΣ». Τράμισι δισεκατομμύρια ευρώ για πέντε χρόνια και τακτοποιούνται οικονομικά οι Ο.Τ.Α. πρώτου βαθμού. Ένα κόμμα επτά δισεκατομμύρια ευρώ το «ΕΠΤΑ», εκ των οποίων είχατε υποκλέψει τα μισά, για επτά χρόνια.
Αγροτική πολιτική. Θυμίζω στον κ. Παπανδρέου ότι ως Υπουργός Εξωτερικών, προεδρεύων του Συμβουλίου, στις 28 Ιανουαρίου του 2003 προσυπέγραψε σε συμφωνία με την Παγκόσμια Οργάνωση Εμπορίου τη μείωση των αγροτικών επιδοτήσεων.
Πού ήταν ο κ. Παπανδρέου τότε; Δεν άκουγε, δεν έβλεπε; Δεν είδε τίποτα; Ήταν απών από την κυβερνητική πρακτική των προηγουμένων ετών ως Υπουργός και εμφανίζεται σήμερα ως υπερασπιστής όλων αυτών των ζητημάτων;
Στη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών εξασφαλίσαμε 20,101 δισεκατομμύρια ευρώ. Για την Κοινή Αγροτική Πολιτική είναι εξασφαλισμένες έως το 2013 οι επιδοτήσεις των αγροτών. Διαχέετε ότι αυτό δεν είναι εξασφαλισμένο. Δεν γνωρίζετε –και γιατί λέτε ψέματα- ότι με μόνη τη συμφωνία της Ελλάδος μπορεί να διατηρηθεί η Κοινή Αγροτική Πολιτική μέχρι το 2013; Για ποιο λόγο ψεύδεσθε στον ελληνικό λαό; Οφείλετε να απολογηθείτε.
Στην Αχαΐα έργα υποδομών δεν θα συναντήσει κανείς ούτε ένα, επί εποχής σας παρά τα τρία Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης. Τι έχετε να πείτε για το δρόμο Κόρινθος-Πάτρα-Πύργος; Τι έχετε να πείτε για το οδικό δίκτυο των Καλαβρύτων, για το λιμάνι των Πατρών, για το λιμάνι του Αιγίου; Εμείς έχουμε να πούμε ότι ο δρόμος Κόρινθος-Πάτρα-Πύργος, ο εγκληματογόνος αυτός δρόμος, ήδη δημοπρατείται μέσα στο 2006. Εμείς μπορούμε να πούμε ότι ο Διακονιάρης σταμάτησε να είναι με τεταμένο το χέρι. Ήδη μπήκαν μπουλντόζες. Το ίδιο και το έργο Πείρος-Παραπείρος.
Επιτέλους, αφήστε τη λογική του Γκέμπελς «λέτε ψέματα κάτι θα μείνει».
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Σε άλλη παράταξη ήταν ο Γκέμπελς, σε συντηρητική παράταξη.
ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ: Αυτός ο τόπος είναι και δικός σας και δικός μας. Τα παιδιά μας και εμείς ζητούμε σύμπραξη, τουλάχιστον, διατηρώντας ένα modus vivendi ανάγκης πολιτικής υπεύθυνης για τη χώρα.
Εμείς δεν ψηφίζουμε τον προϋπολογισμό, αυτόν και τον προηγούμενο, εξ υποχρεώσεως κομματικής, όπως θέλετε να διατείνεστε. Τον ψηφίζουμε, διότι εμείς πιστεύουμε στο μέλλον της χώρας και το μέλλον της χώρας διασφαλίζεται μόνο με νοικοκυροσύνη και ευθύνη. Σε αυτήν την ευθύνη οφείλετε να ανταποκριθείτε -που δεν ανταποκρίνεστε- σήμερα στη Βουλή, αλλά και ευρύτερα στην κοινωνία.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Το λόγο έχει ο Υπουργός Απασχόλησης κ. Παναγιωτόπουλος.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε σήμερα στην Εθνική Αντιπροσωπεία το κορυφαίο σχέδιο νόμου της κοινοβουλευτικής διαδικασίας, δηλαδή το πώς θα οργανωθούν καλύτερα οι παραγωγικές δυνάμεις του τόπου και πώς θα αξιοποιηθούν οι δεδομένοι πόροι που υπάρχουν στη χώρα, για να πετύχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα προς όφελος του ελληνικού λαού.
Ερώτημα: Είναι αλήθεια αυτός ο Προϋπολογισμός ο Προϋπολογισμός που πραγματοποιεί και περιλαμβάνει όλες τις πολιτικές επαγγελίες της Νέας Δημοκρατίας; Είναι ο Προϋπολογισμός που δίνει σάρκα και οστά σε όλο το περιεχόμενο του οραματικού πολιτικού λόγου του Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή και της Κυβέρνησής μας; Η απάντηση είναι «βεβαίως όχι». Είναι, όμως, Προϋπολογισμός ειλικρινής, σταθεροποιητικός, αναπτυξιακός, Προϋπολογισμός μετάβασης προς ένα καλύτερο μέλλον. Ένας τέτοιος Προϋπολογισμός είναι ο κατ’ εξοχήν απαραίτητος, για να γεφυρώσει την κακή κατάσταση που παραλάβαμε με μία πορεία προς την ανάπτυξη, προς την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής, προς μία πιο ανεπτυγμένη, μία δικαιότερη Ελλάδα. Είναι Προϋπολογισμός της μετάβασης προς το καλύτερο, γιατί ζούμε μία δύσκολη περίοδο μετάβασης. Είναι η διαδικασία μετάβασης από τους ανειλικρινείς προϋπολογισμούς των κυβερνήσεων Σημίτη, που εξέθεσαν τη χώρα για δημοσιονομική αταξία και εκτροπή και οδήγησαν σ’ ένα στρεβλό μοντέλο ανάπτυξης. Είναι η μετάβαση σε προϋπολογισμούς πραγματικά αναπτυξιακούς, που συνδυάζουν τη σταθεροποίηση των δημοσιονομικών μεγεθών με την προώθηση της παραγωγικής διαδικασίας.
Οι προκλήσεις, που έχει να αντιμετωπίσει αυτός ο Προϋπολογισμός, είναι τρεις. Η πρώτη πρόκληση είναι η δημοσιονομική εξυγίανση της οικονομίας της χώρας. Σας θυμίζω το αυτονόητο, ότι τα ελλείμματα φέρνουν περισσότερη φορολογία. Το υπερβολικό δημόσιο χρέος, που μας κατέλειπαν οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., φέρνει περισσότερη και βαρύτερη φορολογία, φορολογία η οποία μαζί με τον πληθωρισμό αποτελούν τις χειρότερες πληγές για το εισόδημα του Έλληνα και της Ελληνίδας.
Η δεύτερη πρόκληση να πετύχει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης πράγματι επιτυγχάνεται. Θα μιλήσω απολογιστικά: Για το 2005 ο ρυθμός ανάπτυξης έκλεισε στα επίπεδα του 3,6%, ένα μέγεθος το οποίο θεωρούσαν δυσθεώρατο αρκετές φωνές-Κασσάνδρες από την πλευρά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης μόνο που εδώ δεν επαναλαμβάνεται ο μύθος. Δηλαδή οι κασσανδρισμοί δεν επαληθεύονται αλλά διαψεύδονται.
Δεύτερη, λοιπόν, πρόκληση, μεγαλύτεροι ρυθμοί ανάπτυξης και μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα. Καλά βαδίζουμε προς την κατεύθυνση αυτή.
Τρίτη μεγάλη πρόκληση, παράλληλη ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής. Ερώτημα: Ανταποκρίνεται ο υπό συζήτηση Προϋπολογισμός σ’ αυτές τις τρεις μεγάλες προκλήσεις που αναδεικνύουν οι εθνικές αναγκαιότητες μέσα στην ελληνική κοινωνία; Η απάντηση για κάθε καλόπιστο παρατηρητή, είναι καταφατική. Ναι, ανταποκρίνεται.
Όσον αφορά την κοινωνική συνοχή. Αν ρωτήσετε όλη την Κυβέρνηση, τον Πρωθυπουργό, τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, όλους μας, εμένα, είμαστε ικανοποιημένοι από τα χρήματα που πηγαίνουν στο χαμηλόμισθο, στον χαμηλοσυνταξιούχο, στον άνεργο; Η απάντηση είναι όχι. Ασφαλώς θέλουμε να δώσουμε περισσότερα, αλλά δεν γίνεται κοινωνική πολιτική ούτε με λόγια ούτε με υποσχέσεις που δεν τηρούνται στην πράξη ούτε με δανεικά και με υπερχρέωση της εθνικής οικονομίας. Γι’ αυτό λέμε ότι αυτός ο Προϋπολογισμός είναι της δημοσιονομικής σταθεροποίησης. Αυτός ο Προϋπολογισμός που θέτει τις βάσεις τις σταθερές και τις σίγουρες της αναπτυξιακής πορείας της πατρίδας μας, είναι Προϋπολογισμός που έχουμε τη σταθερή και τη βεβαία προσδοκία ότι πολύ γρήγορα στην πορεία του ορατού χρόνου θα μας επιτρέψει να εξασφαλίσουμε περισσότερο πλούτο για να μπορέσουμε να περάσουμε σε πολιτικές αναδιανομής υπέρ των οικονομικά αδυνάτων, υπέρ των οικονομικά ευάλωτων ομάδων του ελληνικού πληθυσμού, υπέρ του χαμηλόμισθου του χαμηλοσυνταξιούχου, υπέρ του άνεργου. Γι’ αυτό λέμε ότι είναι Προϋπολογισμός μετάβασης προς ένα καλύτερο μέλλον.
Να ξεκαθαρίσουμε όμως με ειλικρίνεια τι δίνουμε φέτος και νομίζω ότι τα αριθμητικά μεγέθη στα οποία αναφέρομαι και τα οποία καταγράφονται και στον Προϋπολογισμό δεν μπορούν να αμφισβητηθούν είναι δεδομένα.
Όσον αφορά το σύνολο των δαπανών που πηγαίνουν για ασφάλιση και για περίθαλψη. Δηλαδή μην παρεξηγηθούμε, δεν είναι τα θέματα υγείας του Υπουργείου Υγείας, είναι η ασφάλιση και περίθαλψη στο χώρο της ευθύνης του Υπουργείου μου. Η αύξηση μεταξύ 2005-2006 είναι συν 8,25%. Ειδικότερα, δε όσον αφορά τις δαπάνες που πηγαίνουν για πολιτική κοινωνικής ασφάλισης, η αύξηση φθάνει το 9,21%. Η αύξηση αυτή προορίζεται κυρίως για την αύξηση της βασικής σύνταξης του Ο.Γ.Α. στο υπερδιπλάσιο του πληθωρισμού, για την αύξηση του Ε.Κ.Α.Σ. επίσης στο υπερδιπλάσιο του πληθωρισμού, για την απόδοση της εισφοράς του δημοσίου στην κοινωνική ασφάλιση, στα πλαίσια της τριμερούς χρηματοδότησης, για τις αυξημένες επιχορηγήσεις στους φορείς κοινωνικής ασφάλισης, και κυρίως το Ι.Κ.Α., αύξηση συν 6,3%, στον Ο.Γ.Α. αύξηση συν 7,3%, στο Τ.Σ.Α. αύξηση συν 12,5% κ.ο.κ.
Και τέλος, τα χρήματα αυτά τα αυξανόμενα αυτά κονδύλια πηγαίνουν για να καλύψουν την επιστροφή στους συνταξιούχους της εισφοράς υπέρ του Λ.Α.Φ.Κ.Α..
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ένα ερώτημα το οποίο προκύπτει από την ανάλυση αυτού του προϋπολογισμού, αλλά και από τα όσα ακούστηκαν σ’ αυτή την Αίθουσα, είναι αν θα μπορούσαμε να δώσουμε περισσότερα υπό τις υφιστάμενες συνθήκες. Η απάντηση είναι ναι, υπό μια προϋπόθεση, ότι δεν θα είχαν φορτώσει οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ακόμη και τα νέα παιδιά που γεννιούνται στη χώρα μας με 19.000 ευρώ κατά κεφαλή δημόσιο χρέος.
Κληρονομήσαμε ένα χρέος από τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που ξεπερνάει τα 200.000.000.000 ευρώ και καθιστά τη χώρα μας πρωταθλήτρια σε ένα θλιβερό πρωταθλητισμό σε ελλείμματα και σε δημόσιο χρέος.
Ενδεικτικά αναφέρω, ότι οι ευρύτερες οφειλές του δημοσίου προς τους φορείς κοινωνικής ασφάλισης, όπως τις παραλάβαμε από τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ξεπερνούσαν τα 9.000.000.000 ευρώ. Υποχρεωθήκαμε κατά κυριολεξία με την ψυχή στο στόμα όπως θυμόσοφα λέει ο ελληνικός λαός, να καταβάλουμε 330.000.000 ευρώ για τις ρυθμίσεις χρεών προς τον Ο.Α.Ε., 400.000.000 ευρώ για τις ρυθμίσεις χρεών προς το Ταμείο Νομικών, 1.000.000.000 ευρώ για τα χρέη του Ο.Γ.Α. προς τα νοσοκομεία. Και για να υλοποιήσουμε υποσχέσεις που εύκολα έδωσε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. από τον προεκλογικό άμβωνα, αλλά δεν υλοποίησε ποτέ –μιλάω για το χρονικό διάστημα προ των εκλογών του 2004- υποχρεωθήκαμε να βρούμε πρόσθετες πιστώσεις 1,3 δισεκατομμύριο ευρώ για να καταβάλουμε εμείς στην πράξη αυτό που υποσχεθήκατε εσείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στα λόγια πριν τις εκλογές, δηλαδή, την αύξηση στο Ε.Κ.Α.Σ. και στην κατώτατη προνοιακή σύνταξη του Ο.Γ.Α..
Θέλετε να προσθέσουμε στο γενικότερο οικονομικό και πολιτικό σκηνικό και ορισμένα από τα πλέον χτυπητά -διότι είναι σωρεία τα χρέη τα οποία κληρονομήσαμε- και υπερδιογκωμένα από την ίδια τη χρήση των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. από τις αβελτηρίες, τις παραλείψεις, τις αρνητικές ενέργειες, χρέη που κληρονομήσαμε;
Χρέη 2,5 δισεκατομμυρίων ευρώ των νοσοκομείων προς τρίτους. Τα ρύθμισε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Τέσσερα δισεκατομμύρια ευρώ η μαύρη τρύπα των χρεών του Ο.Σ.Ε., 4,1 δισεκατομμύρια ευρώ η μαύρη τρύπα των χρεών της Ολυμπιακής Αεροπορίας, 1,6 δισεκατομμύριο τα χρέη του Ο.Α.Σ.Α..
Η αλήθεια είναι ότι από τα 41.000.000.000 ευρώ που εισπράττουμε για πόρους κάθε χρόνο, τα 30.000.000.000 ευρώ πάνε για τόκους και χρεολύσια .
Προσέξτε ένα μόνο στοιχείο που δείχνει τα αδιέξοδα που παραλάβαμε από τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Μόνο για τόκους πληρώνουμε κάθε χρόνο όσα συνολικά δίνουμε για μισθούς και συντάξεις. Σκεφθείτε αν δεν είχαμε την επιβάρυνση περίπου των 20.000.000.000 που πηγαίνουν για τόκους -άλλο τα χρεολύσια, πριν μίλησα για άθροισμα τόκων και χρεολυσίων- θα μπορούσαμε τουλάχιστον τις χαμηλές συντάξεις και τους χαμηλούς μισθούς να τα διπλασιάσουμε.
Σε πείσμα όλων αυτών, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τι πέτυχε η Κυβέρνηση, μια Κυβέρνηση που αναγκάστηκε να πορευθεί και αναγκάζεται να πορεύεται μέσα σε δημοσιονομικές συμπληγάδες;
Η ανεργία μειώθηκε σχεδόν κατά μία μονάδα. Από 11,3% που την παραλάβαμε από τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. σε μια περίοδο μεταολυμπιακή, σε μια πολύ δύσκολη περίοδο, η ανεργία σήμερα κυμαίνεται στα επίπεδα του 10,4%. Τόσο έκλεισε κατά μέσον όρο το 2005. Και τα νέα στοιχεία της ελληνικής στατιστικής υπηρεσίας δείχνουν ότι αυτή η τάση, η τάση δηλαδή μείωσης, εξακολουθεί να υφίσταται και προχωρεί.
Όσον αφορά την καταγεγραμμένη ανεργία, εδώ έχω τους συγκριτικούς πίνακες. Ανακοινώσαμε χθες την καταγεγραμμένη ανεργία του Νοεμβρίου του 2005. Τα νούμερα μιλάνε μόνα τους. Η τάση αποκλιμάκωσης είναι προφανής, αλλά παρά ταύτα εγώ θα πω ενώπιον της Εθνικής Αντιπροσωπείας, ότι ούτε θριαμβολογίες επιτρέπονται, ούτε εύκολες κομματικές αντιδικίες και αντιπαραθέσεις, ούτε υψηλοί τόνοι, ούτε λαϊκισμοί και δημαγωγίες, διότι και στο 10% και στο 9% και στο 8% η ανεργία θα παραμένει υψηλή. Γι’ αυτό χρειάζεται με διακομματική συνεννόηση, με εθνική κοινωνική συναίνεση να προχωρήσουμε, με πιο εντατικούς ρυθμούς ακόμη, πολιτικές μακράς πνοής, πολιτικές δεκαετίας για να φθάσουμε στην τελική αποκλιμάκωση της ανεργίας, η οποία δεν γίνεται ούτε με μαγικό ραβδί ούτε με μαγικό κουμπί .
Γίνεται με τέτοιες συντονισμένες πολιτικές, όπως αυτές που ακολουθούν οι Κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας, και απαιτεί συντονισμένη προσπάθεια, συναίνεση των πολιτικών δυνάμεων και προοπτική στο βάθος χρόνου.
Καταθέτω στα Πρακτικά και τους πίνακες της καταγεγραμμένης ανεργίας, για να διαπιστώσετε πλέον το δεδομένο ότι η κάμψη που παρουσιάζει είναι κάτι περισσότερο από προφανής.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας κ. Πάνος Παναγιωτόπουλος καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο έχει ως εξής:
( Να φωτογραφηθεί η σελ. 226)
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Ωστόσο η αλήθεια ποια είναι; Και ένας άνεργος να υπάρξει στη χώρα και όλοι οι υπόλοιποι άνεργοι να υποθέσουμε ότι θα βρουν δουλειά, το να του παραθέτουμε απλά νούμερα δεν πρόκειται να συμβάλει στο να ξεπεράσει τα προσωπικά του αδιέξοδα.
Επαναλαμβάνω ότι ο αγώνας μας κατά της ανεργίας είναι και θα είναι συνεχής και οι προσπάθειές μας ακόμα πιο έντονες. Ωστόσο, για να δούμε αν οι πολιτικές που εφαρμόζονται κατευθύνονται προς τη σωστή πλευρά, εάν η πυξίδα μας πάει καλά, τα αποτελέσματα θα πρέπει να είναι μετρήσιμα. Και τα μετρήσιμα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας, είτε αφορούν τα νέα φορολογικά μέτρα είτε αφορούν τα νέα αναπτυξιακά μέτρα είτε αφορούν τα μέτρα κατά της γραφειοκρατίας και τη διευκόλυνση της επιχειρηματικότητας και της μικρομεσαίας επιχείρησης είτε αφορούν τη μεγάλη μεταρρύθμιση στην αγορά εργασίας που επιχειρήσαμε το καλοκαίρι με το ν. 3385, οι πολιτικές αυτές, κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση.
Και έρχομαι τώρα να πω δυο-τρία λόγια για το ν. 3385, ένα νόμο για τον οποίο ακούστηκαν πολλά και ο οποίος βρέθηκε στο στόχαστρο μίας ακραίας δαιμονοποίησης και δαιμονολογίας το καλοκαίρι που πέρασε. Η εφαρμογή του νόμου όσον αφορά το θέμα των υπερωριών έχει ξεκινήσει και ήδη αποδίδει. Έβαλε τάξη σε μία ζούγκλα που επικρατούσε στο χώρο αγοράς εργασίας.
Επίσης, εφαρμόζονται και οι αυστηρότερες ποινές για τους κακούς εργοδότες που δεν σέβονται τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων. Και θέλω για ακόμη μία φορά να ξεκαθαρίσω ότι ο καλός εργοδότης όχι μόνο δεν έχει να φοβηθεί τίποτα, αλλά πρέπει και να γνωρίζει ότι στην πράξη αυτή η Κυβέρνηση στηρίζει το επιχειρείν, στηρίζει την επιχειρηματικότητα. Ο κακός όμως εργοδότης οφείλει να γνωρίζει ότι θα βρει απέναντί του την πολιτεία και ότι θα αντιμετωπίζει όλο και περισσότερο βαρύτερες ποινές και βαρύτερα οικονομικά πρόστιμα.
Από το ξεκίνημα του καινούργιου χρόνου, δηλαδή από τις 15 Γενάρη και μετά θα αρχίσει να εφαρμόζεται και το νέο καθεστώς στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Έχουμε τη βεβαιότητα, μετά και από τη δήλωση της Γ.Σ.Ε.Ε. ότι θα συμμετάσχει στις επιτροπές για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας που ήδη συγκροτούνται και ολοκληρώνονται, ότι αυτός ο θεσμός, η εφαρμογή του θα αποδώσει τα μέγιστα ιδιαίτερα στην πληθώρα των ελληνικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων των οποίων ο χαρακτήρας είναι εποχικός. Ο νόμος θα συμβάλλει άμεσα στην υπεράσπιση των υφισταμένων θέσεων εργασίας και ταυτόχρονα θα ανοίξει τις προοπτικές μαζί με τα άλλα μέτρα της Κυβέρνησης για τη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης.
Να θυμίσουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι το Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας είναι ένα από τα δύο συναρμόδια Υπουργεία που συνέταξαν το ν. 3371/2005 για το ασφαλιστικό των τραπεζών. Είναι ο νόμος που αίρει αδιέξοδα που δημιουργήθηκαν στο χώρο της τραπεζικής αγοράς αλλά και στο ασφαλιστικό των τραπεζοϋπαλλήλων εδώ και πολλά χρόνια. Το Ε.Τ.Α.Τ. συγκροτήθηκε, το προεδρικό διάταγμα πέρασε από το Συμβούλιο Κοινωνικής Ασφάλισης και ήδη ακολουθεί το δρόμο της επεξεργασίας στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Η πρώτη τράπεζα, η «ΕΜΠΟΡΙΚΗ», μπήκε στη διαδικασία ένταξης και ήδη ακολουθούν και άλλες ενδιαφερόμενες τράπεζες.
Θέλω ακόμα να σημειώσω την αποφασιστική συμβολή του Υπουργείου, του οποίου έχω την τιμή να προΐσταμαι, στη διαμόρφωση του νόμου για την εξυγίανση των Δ.Ε.Κ.Ο., για την εξυγίανση, δηλαδή, ενός στρατηγικού τομέα της ελληνικής οικονομίας που αφορά άμεσα την οικονομική ανάπτυξη και το άνοιγμα των αγορών στον ανταγωνισμό, αλλά αφορά ακόμα και το λεπτό θέμα της διαχείρισης μεγάλων και πολύτιμων περιουσιακών στοιχείων του ελληνικού λαού.
Να θυμίσω βεβαίως ότι είχε προηγηθεί ο ν. 3302 με τον οποίο μπήκε σε τάξη το καθεστώς των αδειών των μισθωτών. Επαναφέραμε το καθεστώς του ημερολογιακού έτους, αποδεσμεύσαμε τις επιχειρήσεις και ενισχύσαμε τον εργαζόμενο στη συγκεκριμένη υπόθεση.
Ο ν.3385, όμως, ένας νόμος που αδίκως δαιμονοποιήθηκε και πετροβολήθηκε, περιελάμβανε και ένα δεύτερο κεφάλαιο, το οποίο πολλοί θέλουν να ξεχάσουν, ένα κεφάλαιο γενναίων μέτρων υπέρ της κοινωνικής συνοχής, που ήρθαν να θεραπεύσουν πληγές τις οποίες άνοιξαν οι αρνητικές ενέργειες, οι παραλείψεις ή η αδιαφορία των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για πολλές δεκαετίες.
Τελείως επιγραμματικά θυμίζω τα εξής:
Λύσαμε το θέμα της εξαγοράς των ενσήμων για εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας, που τα προβλήματα που είχαν στη ζωή στον εργασιακό τους βίο δεν τους επέτρεψαν να συμπληρώσουν έναν απαραίτητο αριθμό ενσήμων για να πάρουν σύνταξη. Το ίδιο και για συμπολίτες μας που έχουν αναπηρία.
Καταργήσαμε τα χρονικά όρια για τις συντάξεις χηρείας.
Ρυθμίσαμε τα χρέη των αγροτικών συνεταιρισμών.
Θυμίζω ότι στο παρελθόν ρυθμίσαμε και τα χρέη προς το Ι.Κ.Α. δίνοντας ανάσα οξυγόνου σε δεκάδες χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, εξασφαλίζοντας και σταθεροποιώντας τα έσοδα του Ιδρύματος.
Επίσης, πήραμε μέτρα για την ενίσχυση των εργαζομένων στην πολύπαθη ναυπηγο-επισκευαστική ζώνη.
Να θυμίσω ακόμα τους δύο νόμους για το Λ.Α.Φ.Κ.Α., το ν. 3245/2004 και το ν. 3408/2005. Με αυτούς τους δύο νόμους απέδειξε ο Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής –αποδείξαμε όλοι- ότι η Κυβέρνηση αυτή τηρεί το λόγο της και ενισχύει τον ομφάλιο λώρο εμπιστοσύνης που αποκατέστησε στην πορεία της προς την εξουσία με όλο τον ελληνικό λαό. Κάτω από συνθήκες δύσκολες για τα δημόσια ταμεία δίνουμε κονδύλια πάνω από 500.000.000 ευρώ στους συνταξιούχους μας, ενισχύοντας, ιδιαίτερα, τους συνταξιούχους των χαμηλών συντάξεων.
Θέλω, πριν κλείσω, να κάνω μία επισήμανση για το θέμα του ασφαλιστικού.
Επειδή τα τελευταία χρόνια -και ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες- διακινούν πολλοί την ανησυχία και το φόβο προσπαθώντας να δημιουργήσουν αρνητικές εντυπώσεις για τις προθέσεις της Κυβέρνησης, να ξεκαθαρίσουμε και να επαναλάβουμε για πολλοστή φορά το εξής:
Η Κυβέρνηση δεν αλλάζει το γενικό πλαίσιο του ασφαλιστικού. Δεν αυξάνονται τα συνταξιοδοτικά όρια ηλικίας. Δεν μειώνονται συντάξεις. Δεν αυξάνονται οι εισφορές.
Προσέξτε όμως: Εάν, πραγματικά, ενδιαφερόμαστε για να θωρακίσουμε το ασφαλιστικό μέλλον των επομένων και μεθεπομένων γενεών, αν εννοούμε -και εμείς το εννοούμε- ότι η Ελλάδα είναι μία σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα, δεν μπορούμε να λέμε στην Ελλάδα ότι δεν συζητούμε για το ασφαλιστικό.
Θέλω από αυτό το Βήμα να χαιρετίσω τις δηλώσεις και στελεχών του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά και κορυφαίων στελεχών του συνδικαλιστικού κινήματος, όπως του Προέδρου της Γ.Σ.Ε.Ε., του κ. Πολυζωγόπουλου, με τον οποίο είναι γνωστό ότι διαλεκτικά –και όχι προσωπικά- έχουμε συγκρουστεί. Και μπορεί να το επαναλάβουμε, γιατί αυτό σημαίνει δημοκρατία. Και αυτοί, όμως, τόνισαν ότι ο διάλογος για το ασφαλιστικό πρέπει να είναι συνεχής και να εμπλουτίζεται διαρκώς.
Αυτό το διάλογο άνοιξε η Κυβέρνηση, από τον οποίο διάλογο δεν έχει κανείς και καμία να φοβηθεί τίποτα. Είναι διάλογος από τον οποίο θα ενισχυθούν οι ασφαλιστικοί θεσμοί.
Είναι διάλογος, από τον οποίο θα εμπλουτίσουμε το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης με νέους πόρους. Είναι διάλογος, μέσα από τον οποίο θα πετύχουμε τη βελτίωση των παροχών που παρέχουν σήμερα οι φορείς κοινωνικής ασφάλισης στην Ελλάδα. Σ’ αυτόν το διάλογο θέλουμε να καλέσουμε όλα τα πολιτικά κόμματα από όλο το πολιτικό φάσμα, όλους τους εκπροσώπους των κοινωνικών φορέων, όλες τις ζωντανές, τις υπαρκτές δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας να είναι παρούσες και συμμέτοχες.
Με αυτές τις σκέψεις, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να επαναλάβω ότι η Κυβέρνηση ζητάει από τα μέλη της Εθνικής Αντιπροσωπείας να υπερψηφίσουν αυτόν τον Προϋπολογισμό, που είναι Προϋπολογισμός μετάβασης σε μια καλύτερη Ελλάδα, σε μια Ελλάδα με πιο ισχυρή και ανεπτυγμένη οικονομία, σε μια Ελλάδα με περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε Υπουργέ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στην έκθεση με θέμα: «30 Χρόνια από το Σύνταγμα του 1975», καθώς και στους λοιπούς χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, είκοσι επτά μαθητές και μαθήτριες και δύο συνοδοί-καθηγητές από το Γυμνάσιο Αθικίων Κορινθίας. Είναι το δεύτερο γκρουπ.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Επίσης, έχω την τιμή να ανακοινώσω προς το Σώμα ότι η Διαρκής Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης καταθέτει την έκθεσή της στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης: «Ρύθμιση θεμάτων εθνικών, νομαρχιακών και δημοτικών εκλογών και διευθέτηση ειδικών θεμάτων».
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στο σημείο αυτό διακόπτουμε τη συνεδρίαση για το απόγευμα και ώρα 17.00΄.
(ΔΙΑΚΟΠΗ)
(ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΙΑΚΟΠΗ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επαναλαμβάνεται η διακοπείσα συνεδρίαση.
Το λόγο έχει ο κ. Αναστάσιος Σιδηρόπουλος.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριοι Υπουργοί, κύριοι συνάδελφοι, το μεσημέρι έτυχε, ακούγοντας τον κ. Παναγιωτόπουλο, να σημειώσω δύο, τρία σημεία από την ομιλία του, τα οποία έχουν κι ένα πρόσθετο ενδιαφέρον και για τη δική μας περιοχή, την Ημαθία.
Πιστεύω ότι με ένα πολύ διαφορετικό τρόπο προσέγγισε σήμερα ο κύριος Υπουργός τα πράγματα και έδειξε μίαν άλλη ωριμότητα σε σχέση με αυτά που έλεγε και ο ίδιος αλλά και η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προεκλογικά.
Είπε, λοιπόν, ο κύριος Υπουργός ότι η κοινωνική πολιτική δεν γίνεται ούτε με λόγια ούτε με υποσχέσεις. Βέβαια, αυτά τα λόγια που λέει τώρα, δεν τα έλεγε σε μία άλλη περίοδο. Έλεγε τελείως διαφορετικά πράγματα, γιατί τότε προφανώς ήθελαν να στείλουν ένα διαφορετικό μήνυμα στον ελληνικό λαό, ότι ήταν εδώ, έτοιμοι, διατεθειμένοι να λύσουν όλα τα προβλήματα. Έμπαινε δηλαδή τότε το ζήτημα, πώς θα μας ψηφίσουν ή όχι οι Έλληνες πολίτες.
Βέβαια, είπε στη συνέχεια ότι «στην πορεία το ορατού χρόνου θα μπορούμε να κάνουμε πολιτικές υπέρ των αδύναμων». Τόσο σαφής είναι δηλαδή ο ορατός χρόνος και καταλαβαίνει κανείς ότι δεν μπορεί εύκολα να τον προσεγγίσει.
Επίσης, μας ανακοίνωσε ότι θα δώσει αύξηση στις συντάξεις του Ο.Γ.Α. της τάξης των 18 ευρώ το μήνα. Δηλαδή την προηγούμενη περίοδο όπου το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έδινε 35 ευρώ τότε μιλούσαμε για ψίχουλα.
Σήμερα επαιρόμεθα για τα μόλις 18 ευρώ που δίνουμε το μήνα, κύριε Υπουργέ. Και καταλαβαίνετε ότι ιδιαίτερα σ’ αυτήν την ευαίσθητη ομάδα που είναι οι Έλληνες αγρότες, θα περίμενε κανείς, πραγματικά, να υπάρχει μια άλλη ευαισθησία από την Κυβέρνηση. Το σημαντικότερο βέβαια απ’ όλα που μας είπε είναι ότι η ανεργία μειώνεται συνεχώς. Μας παρουσίασε και κάποια στοιχεία.
Βέβαια εγώ που προέρχομαι από ένα νομό που μέσα σ’ αυτό το εικοσάμηνο τουλάχιστον, για μία συγκεκριμένη πόλη που αφορά την πόλη της Νάουσας βιώσαμε διακόσιες νέες θέσεις ανεργίας από τους πεντακόσιους τριάντα εργαζόμενους που έχει, συνολικά, ο Όμιλος Λαναρά και τα Κλωστήρια Νάουσας –έχουμε, δηλαδή, μία αύξηση της ανεργίας μόνο στη συγκεκριμένη πόλη, μόνο από τη συγκεκριμένη επιχείρηση, της τάξης του 40%- είναι εύλογο να απορούμε, τελικά, σε ποια περιοχή της χώρας ενδεχόμενα μειώνεται η ανεργία, γίνεται αυτό το θαύμα, το οποίο εμείς στην Ημαθία δεν έχουμε αντιληφθεί. Προφανώς γίνεται σε άλλους νομούς και εμείς δεν μπορέσαμε να αντιληφθούμε αυτό που συμβαίνει.
Βέβαια υπάρχει ένας ανοιχτός λογαριασμός με το Υπουργείο Απασχόλησης το οποίο δεσμεύτηκε ότι θα ανακοινώσει συγκεκριμένα μέτρα για τους ανέργους πλέον της περιοχής της Νάουσας.
Παράλληλα οφείλω να σας πω κάτι: Πρόσφατα, πριν δηλαδή οκτώ μήνες, είχαμε τους διακόσιους δέκα καινούργιους ανέργους και την ίδια ώρα η επιχείρηση, η οποία στέλνοντας τις κάρτες ανεργίας, ουσιαστικά, στο χρονοντούλαπο και στέλνοντας τις απολύσεις των εργαζομένων μέσα εκεί, έλεγε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι ο όμιλος έχει 65.000.000.000 ζημιές. Την ίδια περίοδο οι κρατικές τράπεζες την χρηματοδοτούσαν με 8.000.000.000 ευρώ.
Υπάρχει μια εύλογη απορία: Πως γίνεται μια επιχείρηση που έχει τόσο μεγάλες ζημιές, να χρηματοδοτείται και την ίδια ώρα να απολύει με τόση ευκολία τους εργαζόμενους;
Ποια είναι η μέριμνα, λοιπόν, την πολιτείας γι’ αυτούς τους ανθρώπους; Ποια είναι τα προγράμματα αποκατάστασης για τους συγκεκριμένους ανέργους; Γιατί είναι θετικό να προσπαθούμε να ωραιοποιήσουμε την κατάσταση. Αλλά η πραγματικότητα σε ό,τι αφορά, τουλάχιστον, την ανεργία, είναι αμείλικτη, είναι πολύ σκληρή και ιδιαίτερα στους νέους ανθρώπους.
Πρέπει να πούμε και κάτι εδώ: Οι νέοι άνθρωποι, οποίοι σπούδασαν, κουράστηκαν, μόχθησαν και αυτοί και οι οικογένειές τους, περιμένουν να κριθούν μέσα από διαδικασίες αξιοκρατίας. Δυστυχώς μέσα από την κατάργηση ουσιαστικά του Α.Σ.Ε.Π. με την περίφημη προφορική συνέντευξη έχουμε μία ισοπέδωση αξιών και μιας προσπάθειας κόπων, χρόνων ολόκληρων, που ωρίμασε στην ελληνική κοινωνία και έχουμε και εδώ μία ωμή παρέμβαση αναξιοκρατικού καθαρά χαρακτήρα από την Κυβέρνηση.
Τρεις μέρες τώρα μέσα σ’ αυτήν την Αίθουσα υπάρχει μία συγκεκριμένη τακτική από την Κυβέρνηση που την παρακολουθούν και οι Βουλευτές της. Η τακτική λοιπόν, τι λέει; Πως για ό,τι πλέον συνέβη σ’ αυτόν τον τόπο, όλες τις ευθύνες τις έχουν οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Το ένα κομμάτι είναι αυτό.
Το δεύτερο κομμάτι το οποίο εν χορώ και πομπωδώς η συντριπτική πλειοψηφία των Βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας φέρνει μέσα στην Αίθουσα, λέει, κοιτάξτε να δείτε με τα 20.000.000.000 ευρώ που θα έρθουν μέσα από το κοινοτικό πλαίσιο θα επιλύσουμε το επόμενο διάστημα τα προβλήματα. Οι πολίτες όμως οι οποίοι ακούνε ένα χορό δισεκατομμυρίων ζουν μια τελείως διαφορετική διάσταση της πολιτικής. Ζουν την ακρίβεια, την ανεργία, ζουν καθημερινά την περιθωριοποίηση κοινωνικών ομάδων και έχουν μια άλλη άποψη για την πραγματική οικονομία στην οποία πρέπει να απαντήσουμε. Πώς απαντά η Νέα Δημοκρατία επ’ αυτού;
Μπορεί, λέει, να μην είμαστε ευχάριστοι αλλά θα είμαστε χρήσιμοι. Δηλαδή επιβάλλουμε νέους φόρους, μειώνουμε μισθούς και συντάξεις, διογκώνεται η ακρίβεια αλλά εμείς λέμε στον ελληνικό λαό ότι παρ’ όλα αυτά που κάνουμε θα σας είμαστε χρήσιμοι προοπτικά. Ο προϋπολογισμός του 2005 που μόλις διανύουμε εδώ την περσινή περίοδο, τόσο από τον Πρωθυπουργό όσο και από τον Υπουργό Οικονομίας στηρίχθηκε ως ο πρώτος αξιόπιστος προϋπολογισμός της χώρας. Τρεις μήνες μετά και ενώ μας έλεγαν ότι δεν πρόκειται να μπει ούτε ένας νέος φόρος είχαμε την αύξηση του Φ.Π.Α. και καλούσαμε τον ελληνικό λαό να πληρώσει επιπλέον 400.000.000 που τα φορτώσαμε στις πλάτες του για να καλύψουμε μια σειρά από ελλείμματά μας τα οποία δημιουργήσατε επειδή αστοχήσατε στα έσοδα, γιατί χαρίσατε 1.000.000.000.000 δραχμές στο μεγάλο κεφάλαιο.
Αυτές τις ημέρες διαβάζουμε στις εφημερίδες τα εκρηκτικά κέρδη, ιδιαίτερα, των τραπεζών. Αναρωτιέται κανείς, λυπήθηκε η Κυβέρνηση τους τραπεζίτες και έκρινε σκόπιμο ότι πρέπει να μειώσει τη φορολογία σε αυτούς; Λένε ότι το έκαναν ελπίζοντας ότι έτσι θα γίνουν επενδύσεις και ότι έτσι θα μειωθεί η ανεργία. Όμως ούτε η ανεργία μειώθηκε, ούτε νέες επενδύσεις έγιναν. Και σας μιλάω από ένα νομό της βόρειας Ελλάδας όπου, πραγματικά, δεν είδαμε ούτε ένα καινούργιο έργο.
Βέβαια δεν υπάρχουν χρήματα ούτε για τους συνταξιούχους, ούτε για τους εργαζόμενους, ούτε για τους μισθωτούς. Δεν υπάρχει δυνατότητα ούτε μιας άλλης κοινωνικής πολιτικής, αλλά την ίδια ώρα απλόχερα και με μεγάλη ευκολία χαρίζετε στο μεγάλο κεφάλαιο οικονομικούς πόρους τεραστίων διαστάσεων. Έχετε την πολυτέλεια και τη δυνατότητα να αγοράσετε τα 40 F-16. Ακόμη δεν ξέρουμε ποιο θα είναι το ακριβές τίμημα 500 ή 600.000.000.000. Έχετε την πολυτέλεια μέσα από την εθελουσία έξοδο να δαπανάτε 500 δισεκατομμύρια για τους εργαζόμενους στον ΟΤΕ. Έχετε την πολυτέλεια να φτιάχνετε Σώμα Αγροφυλάκων. Έχετε την πολυτέλεια σεμνά και ταπεινά και Υπουργοί αλλά και σημαντικά στελέχη του κρατικού τομέα να διασπαθίζουν το δημόσιο χρήμα. Όταν όμως έρχεται η ώρα για τους εργαζόμενους λέτε ότι δεν υπάρχει μια δραχμή.
Θέλω να πω και δυο λόγια για τους αγρότες. Οι Έλληνες αγρότες τα δυο τελευταία χρόνια έχουν μια σημαντική δραματική συρρίκνωση του εισοδήματός τους. Το εισόδημά τους μειώθηκε από 20% έως 40%. Την ίδια ώρα οι τιμές των εφοδίων καλπάζουν. Την ίδια ώρα το πετρέλαιο, τα λιπάσματα, τα φάρμακα έχουν φθάσει στα ύψη. Κυριολεκτικά δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις στοιχειώδεις ανάγκες τους. Το ερώτημα είναι το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης το οποίο μόλις πριν οκτώ μήνες εμφάνισε το πρώτο νομοσχέδιό του και είκοσι μήνες τώρα όλο και όλο έχει φέρει ένα νομοσχέδιο στη Βουλή των Ελλήνων ποιες πολιτικές έχει, ποιες παρεμβάσεις θα κάνει για να επιλύσει τα σημαντικά προβλήματα του Έλληνα αγρότη;
Κλείνω,λοιπόν, λέγοντας ότι, δυστυχώς, αυτός ο Προϋπολογισμός, που επί σαράντα πέντε μέρες επιχειρούσατε να βρείτε τα έσοδα εκείνα ώστε να μπορέσετε να τον κλείσετε, και ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση τρεις φορές τον επέστρεψε πίσω δεν ξέρω εάν επιστρατεύθηκε ο Άϊ-Βασίλης μέρες άγιες που έρχονται για να μπορέσει να φέρει αυτά τα έσοδα και να καλύψει το κενό είναι βέβαιο ότι αυτός ο Προϋπολογισμός δεν έχει προοπτική, ούτε μέλλον και γρήγορα θα εξαναγκαστείτε να βάλετε νέους φόρους.
Ευχαριστώ πολύ, και τον καταψηφίζω.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ο κ. Καραγκούνης έχει το λόγο.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, θέλω να πω μόνο δύο λόγια στον μόλις κατελθόντα συνάδελφο, ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν μπορεί να μιλάει για τους Έλληνες αγρότες, τους οποίους άφησε μόνους ανυπεράσπιστους στους κανόνες της αγοράς και στην οργή της φύσης, με την εγκατάλειψή τους.
Κύριοι συνάδελφοι, ο δεύτερος Προϋπολογισμός της νέας διακυβέρνησης είναι βέβαιο ότι κοιτάει μπροστά και στοχεύει όχι απλώς στη δημοσιονομική ισορροπία, αλλά πρωτίστως στην αυτοδύναμη οικονομική ανάπτυξη.
Βαθιά ανάσα σε όλη αυτήν την προσπάθεια θα αποτελέσουν, βεβαίως, τα κονδύλια τα οποία μόλις προχθές ο Έλληνας Πρωθυπουργός στη Σύσκεψη των Βρυξελλών εξασφάλισε, κυρίως, για την περιφέρεια και τους αγρότες. Επένδυση στις παραγωγικές δυνάμεις, εκσυγχρονισμό του κράτους, φορολογική δικαιοσύνη, ανάπτυξη, κοινωνική ευαισθησία και συνοχή, καλύτερη ποιότητα ζωής.
Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά του Προϋπολογισμού και στέλνω ένα πολιτικό μήνυμα ελπίδας στον ελληνικό λαό, λέγοντας ότι δεν είμαστε Κυβέρνηση διαχείρισης των τρεχόντων πραγμάτων, ότι έχουμε την πολιτική βούληση να σηματοδοτήσουμε μια βαθιά τομή στην ελληνική οικονομία και ότι οικοδομούμε την κοινωνία των ανθρωπίνων πόρων, την κοινωνία και την οικονομία της γνώσης, την κοινωνία και την οικονομία της ευθύνης.
Όμως αυτός ο Προϋπολογισμός, όπως και πολλοί ακόμα που θα ακολουθήσουν στο μέλλον και φοβάμαι για πολλά χρόνια, φέρνει ένα δυσβάσταχτο βάρος από το χθες, από το οποίο ούτε εσείς, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. μπορείτε να απαλλαγείτε της ευθύνης, αφού εσείς το δημιουργήσατε, αλλά ούτε και εμείς μπορούμε να το αποφύγουμε να το διαχειριστούμε.
Το βάρος αυτό λέγεται δημόσιο χρέος και αυτή είναι η αλήθεια. Ξέρετε ότι στη χώρα μας ξεχνάμε εύκολα. Άκουσα ομιλητάς, συναδέλφους της Αντιπολίτευσης να κρίνουν και να επικρίνουν τις κυβερνητικές προθέσεις. Αντιπαρέρχομαι το γενικότερο μηδενισμό με το οποίο τοποθετούνται απέναντι στην πολιτική μας. Άλλοι διαμαρτυρήθηκαν γιατί δεν έγιναν έργα στα δύο χρόνια. Άλλοι όπως ο κ. Μάνος που συμφωνεί στο σκέλος του χρέους, αλλά που διαφωνεί στα έξοδα, δηλαδή δεν συμφωνεί, πιστεύω, με την ήπια προσαρμογή, λες και θα πρέπει η Νέα Δημοκρατία να πράξη ό,τι έπραξαν στην ιστορία διάφοροι ακραίοι πολιτικοί.
Όμως η αλήθεια είναι ξεκάθαρη. Ο ελληνικός λαός πληρώνει και θα συνεχίσει να πληρώνει την καταστροφική σας πολιτική, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. έστω και αν δεν θέλετε να το ακούτε, του υπερδανεισμού της δεκαετίας του ΄80. Αυτή είναι η βασική μας πληγή, τότε που δανειστήκατε αλόγιστα σε δολάρια με υπέρογκα επιτόκια, δήθεν για να τονώσετε τη ζήτηση και την ανάπτυξη, ενώ στην πραγματικότητα, αποσκοπούσατε μόνο στην ενίσχυση της πολιτικής σας πελατείας.
Κόπτεστε με περισσή υποκρισία για την κοινωνική πολιτική που έχει ανάγκη ο ελληνικός λαός και δικαιούται και μάλιστα μιλάτε χωρίς περιστολή για προϋπολογισμό λιτότητας.
Αγαπητοί συνάδελφοι, ο άνθρωπος μπορεί να έχει μία και δύο φύσεις στην συμπεριφορά του. Οι αριθμοί όμως είναι αμείλικτοι και η φύση τους είναι μόνο μία. Χρειάζεται, λοιπόν, ο κάθε πολίτης να ξέρει γιατί δεν μπορούμε να του δώσουμε σήμερα όλα αυτά που του αξίζουν. Και το κυριότερο χρειάζεται να γνωρίζει ότι δεν θα επαναληφθούν τα σφάλματα του χθες.
Ο αξιότιμος Αρχηγός του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Παπανδρέου στην προχθεσινή του συνέντευξη επισημαίνει ότι σημασία δεν έχουν οι αριθμοί λογιστικά αλλά ποιες πολιτικές θα ακολουθηθούν και μιλάει για Προϋπολογισμό υπανάπτυξης, αφού αναφέρεται, κυρίως, στις μειωμένες δημόσιες δαπάνες, κάτι που στην ουσία δεν συμβαίνει. Δεν θα διαφωνήσω στη σημασία της λογιστικής καταγραφής, όμως είναι αποκαλυπτικός ο τρόπος του σκέπτεσθαι του κ. Παπανδρέου.
Αναφέρθησαν και άλλοι συνάδελφοι, όπως η κ. Παπανδρέου, στο ότι η ανάπτυξη επιτυγχάνεται με τις δημόσιες επενδύσεις. Αυτό αποτελεί, πράγματι, πολιτική αντίκα, δεν έχει καμία σχέση με το σκανδιναβικό σας μοντέλο που επαγγέλλεσθε. Είναι τόσο εκτός οικονομικής πραγματικότητας που ακόμα και στην κομμουνιστική Κίνα δεν το δέχονται, διότι εδώ και μια δεκαετία εφαρμόζεται πολιτική καθαρού καπιταλισμού. Η μόνη χώρα της ελεύθερης αγοράς στην οποία εφαρμόστηκε, όπως ξέρετε, για μια δεκαπενταετία ήταν η Ιαπωνία, η οποία το εγκατέλειψε. Στην τελευταία μάλιστα εκλογή ο κ. Κοϊσούμι κέρδισε και τις εκλογές.
Η σύγχρονη πραγματικότητα απαιτεί μια οικονομία που να μπορεί αυτοδύναμα να σταθεί στα πόδια της και να ανταποκριθεί με τις δυνάμεις της στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία και όχι μια οικονομία που απλώς να σέρνεται με τεχνητές παρεμβάσεις στη ζήτηση και γενικότερα με δεκανίκια.
Στο σκέλος των εσόδων δεν υποκύψαμε στην εύκολη συνταγή της υψηλότερης φορολόγησης. Ο φορολογικός μας νόμος είναι νόμος μείωσης των φόρων. Καταργήσαμε τη φορολογική συναλλαγή που στηριζόταν στην υποκειμενική κρίση των φορολογικών αρχών. Χτυπάμε τη φοροδιαφυγή με μόνο σύμμαχο τις νέες τεχνολογίες. Σκοπός μας είναι η καλλιέργεια φορολογικής συνείδησης.
Αυξάνουμε και δεν μειώνουμε τις συντάξεις, όσο μπορούμε. Ενισχύουμε την οικογένεια. Εντάσσουμε τους μετανάστες, με πολλαπλά οφέλη για την ελληνική οικονομία. Μεριμνούμε για τους ασθενέστερους. Ενισχύουμε την αυτοδύναμη ανάπτυξη. Οι συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα είναι βέβαιο ότι εγκαινιάζουν μια νέα εποχή οικονομικής δημιουργικότητας. Θέλουμε να μην υπάρχει στην Ελλάδα εργαζόμενος δύο ταχυτήτων. Όλοι θα συμβάλλουμε εξίσου στη δημιουργία εθνικού πλούτου.
Επενδύουμε στην παιδεία και στους ανθρωπίνους πόρους. Προωθούμε τις νέες τεχνολογίες, ιδίως ως μέσο εκσυγχρονισμού των υποδομών του κράτους. Μόνος κανόνας είναι η αξιοκρατία και η σκληρή δουλειά. Η μείωση της γραφειοκρατίας και του συναφούς κόστους γίνεται πλέον πράξη.
Το τελικό πολιτικό μήνυμα που στέλνει ο συζητούμενος Προϋπολογισμός είναι ότι εμείς κοιτάμε μπροστά, ότι θέλουμε μια οικονομία που να στέκεται όρθια, ότι θέλουμε μια ανοιχτή οικονομία της γνώσης και των νέων τεχνολογιών, ότι θέλουμε μια κοινωνία του ανθρώπινου δυναμικού που αποτελεί και το συγκριτικό μας πλεονέκτημα.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ τον συνάδελφο κ. Ανδρέα Καραγκούνη.
Το λόγο έχει η κ. Λιάνα Κανέλλη.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, όποιος ήταν εδώ σήμερα το πρωί θα είχε δει μια καταπληκτική γαλαζοπράσινη θεατρική παράσταση. Το τι τίτλους θεατρικών έργων ακούσαμε! Κανείς δεν θυμήθηκε ότι σαν σήμερα πέθανε ο Τζων Στάινμπεκ, που έγραψε τα «Σταφύλια της οργής». Εγώ λέω να αφήσω τα σταφύλια στο σπίτι μου και να κουβαλήσω εδώ πάνω μόνο την οργή μου.
Μιλώντας στο κομμάτι του Προϋπολογισμού για τις Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας που μου έχει ανατεθεί από τους συντρόφους μου -κάτι που γνωρίζω ως μέλος της Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας του ελληνικού Κοινοβουλίου, η οποία είναι συνήθως λίγο πιο γεμάτη απ’ ό,τι είναι αυτή η Αίθουσα όταν συζητάμε το μείζον κοινωνικό ετήσιο συμβόλαιο που λέγεται Προϋπολογισμός- εκεί καταλαβαίνει κανείς ότι είναι καταπληκτικός αυτός ο συμβαδιστικός δρόμος που βαστάει πάνω από είκοσι, τριάντα χρόνια τώρα. Δεν θα τολμήσω να τον πω γάμο, γιατί δεν είμαστε στην γερμανική βουλή. Αλλιώς, θα έπρεπε να απευθυνθώ στον κ. Σρέντερ και στην κ. Μέρκελ. Δεν ξέρω και Γερμανικά και δεν με νοιάζει, αλλά μοιάζετε τόσο πολύ που είναι εξαιρετικά δύσκολο να αισθανθεί κάποιος ότι είναι στο ελληνικό Κοινοβούλιο και όχι στο γερμανικό, όταν μιλάει για τα ζητήματα της άμυνας.
Έχετε συμφωνήσει σε τέτοιο βαθμό, ώστε ξαναπαίρνετε φέτος από τον Προϋπολογισμό το 10% του ελληνικού λαού, για να εξοπλιστούμε και να είμαστε έτοιμοι να υπερασπίσουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.
Τα κυριαρχικά δικαιώματα τα υπερασπίζεται το Κομμουνιστικό Κόμμα. Δεν ξέρω αν τα υπερασπίζεστε εσείς, όταν παίρνετε το 10%, για να εκτελείτε τις παραγγελιές του κάθε πρεσβευτή. Το έκαναν και οι προηγούμενοι. Συνεχίζετε να το κάνετε και εσείς τώρα και μ’ έναν τρόπο –θα έλεγα- εξαιρετικά προκλητικό.
Εξαιρετικά προκλητικό, αν πάμε στα νούμερα και δούμε τι προβλέπεται για ΕΠ.ΟΠ. σ’ αυτόν εδώ τον τόπο, δηλαδή για πληρωμένους μισθοφόρους υποχρεωτικά άνεργους από αυτούς που θέλει να προστατεύσει ο Σ.Ε.Β.. Έλεος! Και θέλει να τους προστατεύσει με τον τρόπο που ακούσαμε αυτές τις ημέρες. Εσείς έχετε βρει τον τρόπο. Και τα δύο κόμματα. Το ένα το άρχισε, το άλλο το συνεχίζει. Να παίρνετε ΕΠ.ΟΠ., για να υπερασπισθούν τη χώρα. Και προβλέπετε στον Προϋπολογισμό για τους ΕΠ.ΟΠ. φέτος 484.000.000 ευρώ για τους μονίμους και 12.000.000 ευρώ για τους κληρωτούς.
Αυτή είναι η αναλογία. Αυτή είναι η ταξική αντίληψη. Πολύ απλά. Φτιάχνετε ανέργους. Βάζετε τους υπόλοιπους ανέργους της χώρας και το 20% κάτω από τη φτώχεια να πληρώνει, για να συντηρείτε ένα σταθμό για τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ευρωστρατού, με την αναλογία –κάντε τη μόνοι σας- 12.000.000 ευρώ προς 484.000.000 ευρώ. Αυτοί θα υπερασπισθούν την πατρίδα. Τώρα ποια πατρίδα; Μένει να το συζητήσουμε. Και για ποιους είναι πατρίδα ή είναι χωράφι.
Έχετε, λοιπόν, το 10% και κάτι του Προϋπολογισμού επί της ουσίας. Και μη μου πει κάποιος ότι το νούμερο είναι τραβηγμένο από τα μαλλιά, γιατί έχετε ένα ύψος κονδυλίων που διαχειρίζεται το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και ένα ύψος κονδυλίων -που μοιάζει και πολύ μικρότερο- που το χειρίζεται το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Έτσι χάνεται μέσα στον Προϋπολογισμό το σύνολο και δεν μπορεί να βγει το 10%. Εμείς και μαθηματικά γνωρίζουμε. Και πρόσθεση και αφαίρεση. Τα βάλαμε μαζί και βλέπουμε.
Να φτιάξετε μια πατρίδα η οποία έχει απίστευτη ανάγκη από πενήντα χιλιάδες συνοριοφύλακες, πενήντα χιλιάδες αστυνομικούς, πενήντα χιλιάδες αγροφύλακες. Σας χρειάζονται και οι αγροφύλακες. Γιατί αν δεν αυτοκτονούν, αν δεν γίνονται θύματα του κοινού ποινικού δικαίου, όπως έχουμε δει το τελευταίο χρονικό διάστημα, οι δυστυχείς και καλά εκπαιδευμένοι παρ’ όλα ταύτα –καλύτερα από τους στρατιώτες μας- συνοριοφύλακες υπηρετούν μέσα σε μεγάλες πόλεις.
Δεν έχετε στρατό να φυλάξετε τα σύνορα; Βεβαίως, δεν έχετε. Πού να τον βρείτε; Πού να τον αποκτήσετε; Έχετε κάνει έναν προϋπολογισμό για ενενήντα τρεις χιλιάδες στρατιώτες και στα τρία όπλα και έχετε τριάντα πέντε έως σαράντα πέντε χιλιάδες. Το ξέρετε; Και είχε πει ο ίδιος σας ο Υπουργός ότι μέχρι το τέλος του χρόνου του 2004 έπρεπε να έχει καλυφθεί αυτή η υπόθεση. Πώς θα την καλύψετε; Με μισθοφόρους. Αν είχαμε στρατιώτες, δεν θα ήταν τα πράγματα έτσι. Δεν έχουμε στρατιώτες.
Μα γιατί δεν έχουμε στρατιώτες; Γιατί έχουμε μόνο ζήτημα υπογεννητικότητας; Όχι, βέβαια. Δεν έχει κανείς αίσθημα της πατρίδας. Ποιος θα σπεύσει; Να κάνει τι; Έξι μήνες θητεία που έρχεστε και την τάζετε; Με έξι μήνες θητεία και με αυτά τα έξοδα στον Προϋπολογισμό η πραγματική εκπαίδευση, αν ρωτήσετε τον καθένα, θα είναι δύο μήνες. Πείτε μου εσείς σε δύο μήνες τι θα κάνετε. Τα ίδια λέγατε και για τους ΕΠ.ΟΠ. Τετρακόσια ογδόντα τέσσερα εκατομμύρια, για να μπορέσετε τώρα να εξειδικεύσετε τους ΕΠ.ΟΠ. στα όπλα.
Πώς θα τους εξειδικεύσετε στα όπλα; Τους έχετε κάνει τυφεκιοφόρους. Αυτή εδώ η χώρα δεν έχει τυφεκιοφόρους! Το καταλαβαίνετε; Δεν παράγει μία σφαίρα! Και μιλάτε για κρατική αμυντική βιομηχανία. Πλούτισαν όλοι με τα κοινά προγράμματα. Δεν υπάρχει νεόκοπος επιχειρηματίας από τη Μεταπολίτευση και μετά που να μην έχει επιπέσει των Ενόπλων Δυνάμεων! Και έχετε φτιάξει καινούργια τζάκια με «τα» λεφτά. Από τι; Για την άμυνα. Ποια άμυνα;
Γιατί κάνατε ΕΠ.ΟΠ.; Ξέρετε; Γιατί σας το υπαγόρευσε το ΝΑΤΟ να κάνετε ΕΠ.ΟΠ.. Και το ΝΑΤΟ θέλει ΕΠ.ΟΠ. και εθελοντές τέτοιου τύπου, μισθωτούς απελπισμένους για ένα πολύ συγκεκριμένο λόγο:
Ο κληρωτός, αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, έχει το δικαίωμα να φέρει αντιρρήσεις. Ο ΕΠ.ΟΠ. δεν έχει. Το ΝΑΤΟ θέλει καλά κουρδισμένα στρατιωτάκια, για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά του. Και ο ευρωστρατός το ίδιο. Οι απειλές της χώρας είναι συγκεκριμένες και τις ξέρετε. Δεν ακούσατε ούτε τον Κονδύλη, που ολόκληρη Ευρώπη και όλος ο κόσμος λέει ότι έχει πάει τον Κλαούζεβιτς δυο μέτρα μακριά. Μα ούτε αυτόν ακούσατε!
Καταστρέψατε και τη βάση των ειδικών δυνάμεων. Τώρα φθάσατε σε ένα σημείο να λέτε ότι χρειάζεστε αεροπλάνα. Μα, τα χρειάζεστε τα αεροπλάνα; Μόλις ξύπνησε ο Αμερικανός και του λείπουν λεφτά. Δεν τα ζήσαμε αυτά και επί ΠΑ.ΣΟ.Κ., επί «PATRIOT»; Έκλειναν τα εργοστάσια των PATRIOT και πήγαμε και πήραμε PATRIOT! Και άνοιγαν σαμπάνιες στα εργοστάσια των PATRIOT οι Αμερικανοί εργαζόμενοι! Οι Έλληνες, φτωχοί και άνεργοι, χρηματοδοτούσαν τους Αμερικανούς. Το ίδιο κάνουμε και τώρα με τα F-16.
Θέλατε φαντασία στην εξουσία; Ας αγοράζατε όπως η Τσεχία ή η Πολωνία, που έχουν, βέβαια, κομμουνιστικό παρελθόν και έχουν οι άνθρωποι κάποια απομεινάρια από αντίληψη πατρίδας.
Μη μιλήσω για έλλειψη αντίληψης πατρίδας σε πραγματικούς διεθνιστές. Γιατί για να έχεις διεθνισμό, πρέπει να έχεις πρώτα έθνος, να έχεις πατρίδα. Πάρτε τα με leasing όπως έκαναν εκείνοι. Ξέρετε τη διαφορά από τα 500.000.000 στα 400.000.000 δολάρια, ένα τίποτα.
Τι θα κάνετε από αυτά; Τίποτα δεν θα κάνετε. Θα σας πω εγώ τι θα κάνετε. Θα φτιάξετε Αγροφυλακή με τα έξοδα του ελληνικού λαού, για να κάνετε τι; Να καταστείλετε; Γεμίσαμε κάμερες παντού. Καταστείλατε τίποτα από το κοινό ποινικό έγκλημα; Τίποτα. Τα λεφτά του C4 I να δίνατε, που ξεκινήσατε να τα δίνετε για την Ολυμπιάδα –τάχα μου, δήθεν- θα είχατε φτιάξει ένα Σώμα Ασφαλείας για τη χώρα που, πραγματικά, θα νοιαζόταν για τη χώρα. Εδώ φτάσατε πέρυσι και πρόπερσι να βάζετε τους δήμους να έχουν εθελοντές, που να φυλάει ο καθένας το διπλανό του. Και με τέτοιες αφίσες κάνατε εκστρατεία. Για όλα αυτά πληρώνει ο ελληνικός λαός.
Έχετε 35% έλλειψη οργανικών θέσεων στην Πυροσβεστική. Αντ’ αυτού φτιάχνετε Αγροφυλακή. Απίστευτο! Είναι σαν τους σχολικούς φύλακες. Βάλατε τους γονείς και τους ανέργους να γίνουν σχολικοί φύλακες. Τους αφήσατε απλήρωτους τέσσερα χρόνια, δηλαδή η προηγούμενη κυβέρνηση. Τα ίδια όμως κάνετε και εσείς σήμερα.
Στο Λιμενικό είναι γιγάντιες οι ελλείψεις. Τι κάνετε εσείς; Κέντρο Ασφάλειας. Απίστευτο πράγμα! Θα πολλαπλασιάσετε τις κάμερες. Πάτε πια και στα καφενεία και υπάρχουν κάμερες. Όλα αυτά γιατί; Γιατί παίζετε το παιχνίδι αλλότριων συμφερόντων.
Θα σας πω, αγαπητοί συνάδελφοι, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, το κονδύλι για τη συντήρηση στρατευμάτων στο εξωτερικό που προβλέπεται στο φετινό Προϋπολογισμό και αν το αντέξει η πατριωτική σας τρίχα, να μου πείτε αν αυτό έχει καμία σχέση με τα συμφέροντα της χώρας. Πεντακόσια εκατομμύρια ευρώ ρητά. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις δεν τα περιλάμβαναν αυτά μέσα, τα διάχεαν. Κατ’ αυτήν την έννοια ήταν και πιο δημιουργική η λογιστική.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Η τωρινή Κυβέρνηση δίνει 500.000 ευρώ για να συντηρήσει δυνάμεις στο Αφγανιστάν, να φυλάτε την Κανταχάρ, το αεροδρόμιο της Καμπούλ, το Κόσοβο. Από πού απειλείται η χώρα;
Και τα δύο κόμματα δεχθήκατε ως πολιτική την αλλαγή των συνόρων στα Βαλκάνια. Δεχθήκατε να φτιάχνουν οι Αμερικανοί μία από τις μεγαλύτερες νατοϊκές βάσεις στο Κόσοβο, μία στη Βουλγαρία, μία στη Ρουμανία. Αισθάνεστε ασφαλείς; Τότε γιατί ξοδεύετε τόσα χρήματα για να πηγαίνετε έξω από τη χώρα τα στρατεύματα;
Έχετε πάρει απόφαση να στείλετε περισσότερους στρατιώτες έξω και θα βρείτε εθελοντές, γιατί αν οι εθελοντές έχουν να διαλέξουν μεταξύ των νυχιών του Σ.Ε.Β. και του να πάνε να κυνηγάνε μία Αλ Κάιντα που δεν υπάρχει, είναι βέβαιο ότι θα πάνε εκεί γιατί ο μισθός είναι τετραπλάσιος. Και αυτά τα πληρώνει ο ελληνικός λαός.
Η πατρίδα χρειάζεται την άμυνά της, να βγαίνει σάρκα από τη σάρκα της. Οψέποτε αυτή η πατρίδα ή οποιαδήποτε άλλη πατρίδα βασίστηκε στην απελπισία των μισθοφόρων, έχασε. Δεν χρειάζονται άλλες κερκόπορτες. Δεν χρειάζεται καμία. Κοιτάξτε μόνο τον Προϋπολογισμό.
Όσο για τα χρέη μόνο για φέτος μιλάμε για 6.000.000.000 και 1,5 για την εξυπηρέτηση, δηλαδή 7,5 από τις προηγούμενες καταστάσεις. Αυτό δεν είναι άσκηση πολιτικής άμυνας της χώρας και της ασφάλειάς της.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κυρία Κανέλλη.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Είναι εξυπηρέτηση αλλοτρίων συμφερόντων σε δανεικό οικόπεδο. Και αργά ή γρήγορα θα είμαστε εμείς οι μετανάστες εδώ.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα καταψηφίζει, βεβαίως, το σύνολο του Προϋπολογισμού και τις αμυντικές δαπάνες.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κυρία Κανέλλη.
Ο κ. Αναστάσιος Σπηλιόπουλος έχει το λόγο.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριοι Υπουργοί, δεν θα κρίνω αυτά που είπε η κ. Κανέλλη και το Κ.Κ.Ε.. Σέβομαι τις απόψεις τους…
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Αυτό σας έλειπε να μη μας σέβεστε.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: …αλλά είναι προφανές ότι δεν συμφωνώ. Βεβαίως με προβληματίζει η προσωπική διαπίστωση –και αν κάνω κάπου λάθος, διορθώστε με- ότι στα απλά μαθηματικά δεν είστε και τόσο καλή. Αναφέρομαι στα στοιχεία που δώσατε για το συνολικό ύψος των αμυντικών δαπανών. Αυτά όμως θα τα πουν άλλοι ειδικότεροι εμού.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μένω έκπληκτος παρακολουθώντας τις ημέρες αυτές, κατά τη διάρκεια της συζήτησης του Προϋπολογισμού, τη μηδενιστική ρητορική και τις καταστροφολογικές προγνώσεις των συναδέλφων της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Αναρωτιέμαι, ειλικρινά, προς τι όλη αυτή η αδίστακτη και ξεδιάντροπη –θα τη χαρακτήριζα- κακοποίηση της αλήθειας. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν αντιλαμβάνεστε ότι μ’ αυτήν την τακτική σας αυτογελοιοποιήστε, ότι γίνεστε ακόμα περισσότερο αναξιόπιστοι;
Αλήθεια, έχετε την εντύπωση πώς με την τακτική που ακολουθείτε, να παραπληροφορείτε τον ελληνικό λαό, μπορείτε να βγείτε κερδισμένοι; Ο ελληνικός λαός σας είδε, σας έμαθε, σας γνωρίζει και σας πληροφορώ ότι παρακολουθώντας σας τρέμει και μόνον στην ιδέα ότι μπορεί να σας ξαναδεί στην εξουσία. Γι΄ αυτό ακριβώς και εμπιστεύεται τον Κώστα Καραμανλή, θεωρώντας τον ως το τελευταίο ανάχωμα, ως τη μοναδική ελπίδα που του απέμεινε.
Οι Έλληνες δεν έχουν ασθενή μνήμη, κύριοι συνάδελφοι, ούτε είναι αφελείς, όπως φαντάζεστε. Βλέπουν ότι το πάθος σας για την εξουσία -και κυρίως για τη νομή της εξουσίας- σας έχει τυφλώσει και ότι σας έχει δημιουργήσει ένα ιδιαίτερο σύνδρομο στερήσεως, κύρια συμπτώματα του οποίου είναι το ψέμα, η απουσία αυτοκριτικής, η ανευθυνότητα, η παντογνωσία. Γνωρίζουν ότι φεύγοντας από την εξουσία διαλύσατε τα πάντα, ιδιαίτερα στην οικονομία, πιστεύοντας αφελώς ότι μπορείτε να τους εξαπατήσετε για μια ακόμη φορά και να υφαρπάξετε τη ψήφο τους, αλλά το χειρότερο όλων, για να δυσκολέψετε το έργο της νέας Κυβέρνησης.
Γνωρίζουν ακόμη ότι φεύγοντας από την εξουσία αφήσατε πίσω σας μια κοινωνία των 2/3, ότι, δηλαδή, καταδικάσατε συνειδητά μία στις τέσσερις ελληνικές οικογένειες να ζει κάτω από το όριο της φτώχιας, αλλά και πολλές άλλες να βρίσκονται κοντά στο όριο αυτό, με μοναδικό σκοπό να κάνετε κάποιους ευνοούμενους του συστήματος ΠΑ.ΣΟ.Κ. από μειράκια ανθρώπους και από πλούσιους πλουσιότερους. Αυτή είναι η αλήθεια.
Γνωρίζουν ακόμη ότι φεύγοντας αφήσατε πίσω σας τεράστιες «μαύρες» τρύπες παντού, που χρειάστηκε να καλύψει η σημερινή Κυβέρνηση. Οι «τρύπες» αυτές μόνο στο Υπουργείο Παιδείας ξεπερνούσαν τα 500.000.000 ευρώ, ενώ στο Υπουργείο Υγείας χρειάστηκε να αντιμετωπιστούν ελλείμματα των νοσοκομείων που ξεπερνούσαν τα 2,2 δισεκατομμύρια ευρώ, ελλείμματα που δημιουργήθηκαν στα δύο τελευταία χρόνια πριν από τις εκλογές.
Ο Υφυπουργός Οικονομίας κ. Δούκας παρουσίασε πληθώρα αδιάσειστων στοιχείων που αποκαλύπτουν τα «κατορθώματά» σας. Σταματήστε, λοιπόν, να αυτογελοιοποιείστε, όπως είπα νωρίτερα, και να αυτοεξευτελίζεστε. Βρείτε το πολιτικό θάρρος να αναγνωρίσετε και να δεχθείτε την αλήθεια, αυτήν την αλήθεια που ήδη –δυστυχώς για σας- αναγνωρίζουν και καταγράφουν έγκυροι διεθνείς οργανισμοί και πρόσφατα το «ECONOMIST», προβλέποντας αύξηση για τη χώρα μας, τη χρονιά που έρχεται, του κατά κεφαλήν εισοδήματος –δεν θέλω να σας κουράσω με νούμερα- μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, αύξηση του ρυθμού ανάπτυξης και κάμψη του πληθωρισμού. Δεχθείτε ακόμη ότι η οικονομία μας ανταποκρίνεται θετικά στις πρωτοβουλίες της σημερινής Κυβέρνησης -και αυτό είναι θετικό- ότι οι προσπάθειες που γίνονται αποδίδουν καρπούς. Θα θέλαμε κι εμείς οι καρποί αυτοί να είναι περισσότεροι, όμως δεν ζούμε στην εποχή των θαυμάτων.
Γνωρίζετε ότι οι μεγάλες τομές και οι ρήξεις που άρχισαν και που βρίσκονται σε εξέλιξη, με επίκεντρο την οικονομία και με χρονικό ορίζοντα τετραετίας, είναι σωστές. Δεν έχουμε την απαίτηση τις πρωτοβουλίες αυτές να τις στηρίξετε. Έχουμε όμως την απαίτηση να σοβαρευτείτε και, τουλάχιστον, να σιωπήσετε για το καλό του τόπου αλλά, θα έλεγα, και για το δικό σας καλό.
Η οικονομία που μας κληρονομήσατε ήταν κινούμενη άμμος. Υπήρχαν, όπως προανέφερα, τεράστια ελλείμματα και κρυφά χρέη, που κανείς δεν ήξερε το ύψος τους γιατί τα κουκουλώνατε εξαπατώντας συνειδητά τον ελληνικό λαό, υποθηκεύοντας το μέλλον και την πορεία του τόπου. Έπρεπε, λοιπόν, να αποκαταστήσουμε τη δημοσιονομική διαφάνεια, ένα θέμα για το οποίο τόσο αβασάνιστα μας κατηγορείτε, ακριβώς γιατί αποκάλυψε τα λάθη και τις ευθύνες σας. Η άσχημη δημοσιονομική κατάσταση που υπήρχε σιγά-σιγά αλλά σταθερά αναστρέφεται: με το νέο αναπτυξιακό νόμο που ήδη στη χρονιά που κλείνει έφερε περίπου χίλιες νέες επενδύσεις ύψους 2,2 δισεκατομμυρίων ευρώ, με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, με την απελευθέρωση των αγορών, με την αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας, με την πάταξη της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής, με τη γενναία μεταρρυθμιστική παρέμβαση στις Δ.Ε.Κ.Ο. κ.λπ.. Και όλα αυτά χωρίς να επιβαρυνθούν οι Έλληνες φορολογούμενοι, όπως προεξοφλούσατε.
Ήδη, παρά τη δυσμενή διεθνή οικονομική συγκυρία και την αύξηση διεθνώς της τιμής του πετρελαίου, τα ελλείμματα μειώθηκαν από το 6,6% του Α.Ε.Π. το 2004 στο 4,6% το 2005, ενώ ο στόχος μας για την καινούρια χρονιά είναι ιδιαίτερα φιλόδοξος. Η ανεργία κάμφθηκε. Ο ρυθμός ανάπτυξης που πετύχαμε είναι ο μεγαλύτερος της Ευρωζώνης, προς μεγάλη σας απογοήτευση. Γιατί σας θυμίζω ότι πέρυσι τέτοιο καιρό, όταν συζητούσαμε τον προϋπολογισμό, καταστροφολογούσατε προβλέποντας ότι η οικονομία μας θα μπει σε ύφεση, ότι θα έχουμε έκρηξη της ανεργίας και ότι το έλλειμμα δεν θα μειωθεί. Αυτή είναι η αλήθεια.
Ακόμα προωθούμε με συνέπεια τους στόχους της Λισαβόνας, ώστε η οικονομία μας να στηρίζεται στην καινοτομία, στη γνώση, στην παραγωγή προϊόντων με υψηλή προστιθέμενη αξία, στην ποιότητα.
Με γνώση και ευθύνη δημιουργούμε μία οικονομία εξωστρεφή και προπάντων ανταγωνιστική, γιατί πιστεύουμε πως μόνο μία τέτοια οικονομία μπορεί να οδηγήσει σε παραγωγή πλούτου που θα μας δώσει τη δυνατότητα να βοηθήσουμε τους οικονομικά και κοινωνικά αδύνατους, που είναι και το μεγάλο μας στοίχημα. Θα μπορούσαμε και εμείς, κύριοι συνάδελφοι, να ακολουθήσουμε τον εύκολο δρόμο του δανεισμού, τον τόσο προσφιλή σε εσάς. Όμως, η οικονομική και κοινωνική πολιτική με δανεικά στις μέρες μας δεν γίνεται. Αυτό το γνωρίζουν ακόμη και οι πρωτοετείς φοιτητές στις οικονομικές σχολές των πανεπιστημίων, όπως φυσικά το γνωρίζει και ο κάθε συνετός οικογενειάρχης, γιατί η οικονομία του κράτους δεν διαφέρει από την οικονομία ενός νοικοκυριού. Όμως, ένας τέτοιος δρόμος θα ήταν καταστροφικός για τον τόπο, προπάντων για τα παιδιά μας.
Με αίσθημα ευθύνης, λοιπόν, βάζουμε τα στέρεα και γερά θεμέλια που χρειάζονται για την Ελλάδα της καινούργιας εποχής, με στόχους την κοινωνική πρόοδο και την ευημερία για όλους, την ανάπτυξη της ξεχασμένης περιφέρειας.
Και για την επιβεβαίωση των όσων αναφέρω, θα πω μόνο λίγα στοιχεία που αφορούν τη Θεσσαλονίκη:
Θεσμοθετήθηκε μέσα στους λίγους αυτούς μήνες και θα λειτουργήσει στην καινούργια ακαδημαϊκή χρονιά το διεθνές πανεπιστήμιο.
Σύντομα αρχίζει η κατασκευή μεγάλου, σύγχρονου και αυτοδύναμου παιδιατρικού νοσοκομείου.
Μετά από παλινωδίες είκοσι περίπου χρόνων αρχίζει η κατασκευή της έκτης προβλήτας στο λιμάνι, αλλά και η κατασκευή όλων των γνωστών μεγάλων έργων, παρά τις όψιμες και κατευθυνόμενες αντιδράσεις ορισμένων.
Δίνονται οι απαιτούμενες πιστώσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος σχολικής στέγης, για την οποία είχατε δεσμευτεί να διαθέσετε 70.000.000.000 δραχμές, χωρίς να δώσετε ούτε δραχμή.
Στο νοσοκομείο «Παπαγεωργίου» έγιναν οι αναγκαίες προσλήψεις και σήμερα το νοσοκομείο λειτουργεί με το 100% των δυνατοτήτων του.
Ολοκληρώθηκε η οριστική παραχώρηση των στρατοπέδων στους δήμους του πολεοδομικού μας συγκροτήματος.
Σε εξέλιξη βρίσκεται ολοκληρωμένο πρόγραμμα ανανέωσης του μηχανολογικού εξοπλισμού των περισσότερων νοσοκομείων με ευθύνη του Υπουργείου Υγείας και της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, ενώ με ευθύνη της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, μέσω του προγράμματος «ΘΗΣΕΑΣ», ήδη δημοπρατήθηκαν στη Θεσσαλονίκη διακόσια ενενήντα προγράμματα-έργα ύψους 58.000.000 ευρώ, ενώ στο αναθεωρημένο ΠΕΠ εντάχθηκαν τη χρονιά που πέρασε άλλα τριακόσια τριάντα ένα έργα με δημόσια δαπάνη που ξεπερνά τα 360.000.000 ευρώ, ενώ με το νέο αναπτυξιακό νόμο ήδη κατατέθηκαν μόνο στη Θεσσαλονίκη εκατόν τριάντα προτάσεις ύψους 213.000.000 ευρώ.
Βρισκόμαστε, λοιπόν, στα πρώτα βήματα μιας πολύ μεγάλης και φιλόδοξης προσπάθειας που στη συνέχεια θα επιφυλάξει για τους Θεσσαλονικείς –γι’ αυτούς μιλάω αυτή τη στιγμή- πολλές και μεγάλες εκπλήξεις. Αυτό το εγγυάται ο ίδιος ο Πρωθυπουργός.
Ο συζητούμενος Προϋπολογισμός, κύριοι συνάδελφοι, με την αξιοπιστία και την αποτελεσματικότητα που τον χαρακτηρίζουν, μας γεμίζει όλους με δύναμη και αισιοδοξία. Με αυτές τις σκέψεις είναι βέβαιο ότι υπερψηφίζω τον Προϋπολογισμό.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Η κ. Σχοιναράκη-Ηλιάκη Ευαγγελία έχει το λόγο.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ-ΗΛΙΑΚΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, περίμενα ο αγαπητός συνάδελφος κ. Σπηλιόπουλος, πρόεδρος της επιτροπής και για την παιδεία, να μιλήσει για την παιδεία και να πει ακριβώς ζητήματα και θέματα που αφορούν στον Προϋπολογισμό και στην παιδεία, στα οποία, νομίζω, όλοι οι συνάδελφοι έχουν αναφερθεί.
Αυτό που με ενοχλεί εμένα αυτές τις μέρες είναι ότι και η Κυβέρνηση, αλλά και αρκετοί συνάδελφοι αυτοθαυμάζονται τελικά –αν είναι δυνατόν!- για τα αρνητικά, θα έλεγα, επιτεύγματα της οικονομικής πολιτικής και της διαχείρισης των οικονομιών του ελληνικού λαού. Και την απάντηση δεν τη δίνει κανένας άλλος, αλλά η απογραφή –όχι η δική σας- του τελευταίου ευρωβαρόμετρου που γράφει καθαρά: μαύρο και άραχνο το 2006 για το 63% των Ελλήνων πολιτών. Εμφανίζονται οι Έλληνες ως οι πλέον απογοητευμένοι στην Ευρώπη των είκοσι πέντε και βλέπουν με απαισιοδοξία την οικονομική κατάσταση του νοικοκυριού τους.
Αυτά είναι τα αποτελέσματα της οικονομικής σας πολιτικής. Και βέβαια, μην ξεχνάτε ότι σήμερα, είκοσι δύο μήνες με τη νέα διακυβέρνηση –επειδή μιλάτε ότι λειτουργείτε με πλήρη διαφάνεια και αξιοκρατία- τριάντα πέντε κυβερνητικά στελέχη έχουν αποπεμφθεί, γιατί πολύ νωρίς σας άγγιξαν τα φαινόμενα της διαφθοράς και της αδιαφάνειας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αν θυμάστε καλά ο Πρωθυπουργός της χώρας ο κ. Καραμανλής αμέσως μετά τις εκλογές δήλωσε ότι δεσμεύεται προσωπικά να δώσει όλες του τις δυνάμεις για να ανταποκριθεί στην εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού και προτεραιότητες είναι η παιδεία, η νέα οικονομική πολιτική, η νέα αγροτική πολιτική και το κοινωνικό κράτος. Αποτυπώνεται όμως αυτό στον Προϋπολογισμό που κουβεντιάζουμε σήμερα; Ας δούμε τι έγινε.
Σ’ ό,τι αφορά την παιδεία: Οι δαπάνες για την παιδεία λέγατε ότι θα φτάσουν στο 5% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος στο τέλος της τετραετίας. Μετά από δυο προϋπολογισμούς που εσείς έχετε διαμορφώσει, τελικά, διαμορφώνεται φέτος στο 3,56%, κατά πολύ λιγότερο των προηγούμενων χρόνων και του δικού σας προηγούμενου χρόνου και για να φτάσετε στο στόχο που βάλατε στο τέλος της τετραετίας θα πρέπει ετησίως να δίνετε τα επόμενα χρόνια 1,2 δισεκατομμύρια ευρώ -αλήθεια, μπορεί να γίνει αυτό. Γιατί προτάξατε, τελικά, τα ακριβοπληρωμένα F-16 έναντι της παιδείας. Και η μείωση αυτή θα σημάνει ξεκάθαρα την απογείωση των οικογενειακών δαπανών για την παιδεία, επιβάρυνση δηλαδή επιπλέον των Ελλήνων πολιτών.
Διαπιστώνουμε, λοιπόν, ότι ούτε φέτος θα ενισχυθούν σημαντικά εκπαιδευτικοί και κοινωνικοί θεσμοί, όπως το ολοήμερο σχολείο, η πρόσθετη διδακτική στήριξη και η ενισχυτική διδασκαλία ή νέες καινοτομίες που στήριζαν τον Έλληνα πολίτη, την ελληνική οικογένεια, τους Έλληνες μαθητές. Και ας δούμε ποια είναι η τύχη τους σήμερα έτσι όπως αυτή καταγράφεται αν θέλετε, από τους ανθρώπους της εκπαιδευτικής κοινότητας, οι οποίοι διαμαρτύρονται με σημερινό τους κείμενο ότι τελικά χρωστούμενα για το ολοήμερο σχολείο της προηγούμενης χρονιάς δεν έχουν ακόμη πληρωθεί. Και το καταθέτω στα Πρακτικά για να ενημερωθείτε και εσείς. Να καταθέσω ότι είναι ακόμη απλήρωτοι οι εκπαιδευτικοί που έχουν διορισθεί από τον Οκτώβρη μήνα και να καταθέσω ακόμη από τους καθηγητές της Δωδεκανήσου ότι είναι απλήρωτες περυσινές υπερωρίες ύψους 320.000 ευρώ, δεν έχει καταβληθεί η αποζημίωση στους συναδέλφους που παρακολούθησαν τα προγράμματα «Κοινωνία της Πληροφορίας» και δεν έχει καταβληθεί το σύνολο της αποζημίωσης της πρόσθετης διδακτικής στήριξης την προηγούμενη χρονιά. Έργα δικά σας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
(Στο σημείο αυτό η Βουλευτής κ. Σχοιναράκη-Ηλιάκη Ευαγγελία καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα , τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Ας δούμε όμως και την τριτοβάθμια εκπαίδευση γιατί την τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση την ξεχάσατε εντελώς εκεί που λέγατε ότι θα την αναμορφώνατε, θα την αναβαθμίζατε για να δώσετε, πραγματικά, μία αναβαθμισμένη επαγγελματική εκπαίδευση στα παιδιά των Ελλήνων πολιτών.
Τριτοβάθμια, λοιπόν, εκπαίδευση: Εκτός οι ανεπιθύμητοι πρυτάνεις με φωτογραφική διάταξη της κ. Γιαννάκου. Τι σημαίνει αυτό; Την απάντηση τη δίνουν οι ίδιοι οι πρυτάνεις, βεβαίως. Αθέτησε τις δεσμεύσεις της στη Σύνοδο των Πρυτάνεων η Υπουργός και εδώ φαίνεται καθαρά η δημοκρατική αντίληψη στη λειτουργία της νέας διακυβέρνησης σε όσους δεν μπαίνουν στα δικά της καλούπια. Τι κάνει, λοιπόν, αυτή η διάταξη; Βγάζει εκτός τους πρυτάνεις που δεν είναι αρεστοί στη σημερινή ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας.
Αλλά ας δούμε για το «Συμβούλιο των Σοφών» που συγκρότησε η ίδια η Υπουργός Παιδείας μέσω του Εθνικού Συμβουλίου για την Παιδεία. Το πόρισμα της «Επιτροπής των Σοφών» όπως οι ίδιοι λένε, έπρεπε να ολοκληρωθεί και να δοθεί στη δημοσιότητα τέλος Γενάρη, αρχές του Φλεβάρη, όμως έτρεξαν οι ίδιοι να δώσουν τώρα τους άξονες της πρότασής τους γιατί η Υπουργός Παιδείας με την προχειρότητα που τη διακατέχει στη λειτουργία της κατά καιρούς και αποσπασματικά διαμορφώνει νέες προτάσεις αποσπασματικές για την παιδεία, όπως παραδείγματος χάρη για τις εκκλησιαστικές σχολές και βεβαίως αυτές για τις εκλογές των πρυτάνεων.
Χρηματοδότηση της σχολικής στέγης: Λέτε ότι δώσατε πολύ μεγάλα ποσά προκειμένου να λύσετε το μεγάλο πρόβλημα. Ας δούμε όμως την πραγματικότητα και πώς καταγράφεται μέσα από το προηγούμενο διάστημα και τι έγινε. Τη διετία 2002-2003 ο Ο.Σ.Κ. δαπάνησε 146.000.000 ευρώ και απέκτησε εκατόν τρία οικόπεδα για τη σχολική στέγη. Από τον Απρίλιο του 2004 και μέχρι σήμερα έχετε διαθέσει μόνο 12.000.000 ευρώ γι’ αυτό το θέμα. Πώς, λοιπόν, θα δώσετε λύση στη διπλοβάρδια στα σχολειά;
Σε ό,τι αφορά τον Πολιτισμό: Ο κ. Καραμανλής έλεγε το 2004 ότι ο πολιτισμός μας είναι ο μεγαλύτερος πλούτος, είναι μαζί με την παιδεία οι γέφυρες που οδηγούν στο μέλλον που οραματιζόμαστε. Ανέλαβε μάλιστα και ο ίδιος την ευθύνη της ηγεσίας του Υπουργείου Πολιτισμού για να δώσει βαρύτητα σ’ αυτόν τον τομέα. Και ερωτώ: Ποιο έργο πολιτισμού αλήθεια επιτελείται επί των ημερών του Κωνσταντίνου Καραμανλή;
Με ποιες πολιτιστικές παρεμβάσεις έχει συνδέσει, τελικά, το όνομά του ο σημερινός Πρωθυπουργός ως Υπουργός Πολιτισμού; Πώς ενισχύεται μέσα από τον Προϋπολογισμό ο πολιτισμός;
Εδώ θα μου επιτρέψετε να πω ότι είναι περισσότερο επίκαιρη από ποτέ η ρήση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, του πρώην Πρωθυπουργού, που έλεγε ότι καμία χώρα –εγώ θα πω «καμία κυβέρνηση»- δεν είχε ποτέ στην κατοχή της μεγαλύτερο πολιτιστικό πλούτο από την Κυβέρνηση τη σημερινή και καμιά δεν είχε αποδειχθεί πιο καθυστερημένη σε ό,τι αφορά την αξιοποίησή του, αφού, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ούτε τα ολυμπιακά έργα δεν μπορέσατε να διαχειριστείτε προς όφελος των Ελλήνων πολιτών. Γεμάτη προβλέψεις να λειτουργήσουν –«προβλέπεται να λειτουργήσουν»- ήταν η ομιλία της Αναπληρώτριας Υπουργού Πολιτισμού το πρωί.
Σε ό,τι αφορά τώρα τη νέα οικονομική πολιτική, μα είναι αναποτελεσματική, είναι κοινωνικά άδικη και, βεβαίως, είναι γεμάτη από ασυνέπειες ανάμεσα στα λόγια και στα έργα που μας επιτρέπει, τεκμηριωμένα πια, να μιλάμε για υφαρπαγή της ψήφου του ελληνικού λαού με ψεύτικες υποσχέσεις και ακάλυπτες επιταγές.
Νέα αγροτική πολιτική: Θα θυμάστε όλοι, θυμόμαστε όλοι –περισσότερο θυμούνται οι Έλληνες πολίτες- ότι η Κυβέρνηση υποσχέθηκε μείωση του κόστους αγροτικής παραγωγής και δεσμεύτηκε για μείωση του Φ.Π.Α.. Αύξηση είδαν οι αγρότες και όχι μείωση όχι μόνο στο Φ.Π.Α. αλλά και στο πετρέλαιο.
Αποζημιώσεις εντός τριών μηνών υποσχεθήκατε. Μα και σήμερα ακόμα που μιλάμε ήμασταν οι συνάδελφοι του Ηρακλείου στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, προκειμένου να δούμε τι θα γίνει –εν πάση περιπτώσει- μ’ αυτές τις αποζημιώσεις στους Ηρακλειώτες αγρότες από τις καταστροφές του Φλεβάρη του 2004.
Σ’ ό,τι αφορά το κοινωνικό κράτος, οι συντάξεις του Ο.Γ.Α. και οι αυξήσεις που εσείς δώσατε δείχνουν καθαρά ότι κάθε άλλο παρά θα φτάσουν αυτές στα επίπεδα που εσείς είπατε στους Έλληνες αγρότες. Το ίδιο και το Ε.Κ.Α.Σ.
Να σας αναφέρω μια άλλη ρήση του Κώστα Καραμανλή. Είχε πει ότι εξαιτίας των πολιτικών των προηγούμενων κυβερνήσεων υπάρχουν δυο Ελλάδες. Η μια είναι η Ελλάδα του κέντρου και μια άλλη Ελλάδα είναι η Ελλάδα της περιφέρειας. «Εμείς δεν θέλουμε να υπάρχουν δυο Ελλάδες. Στο δικό μας αναπτυξιακό πρότυπο η Ελλάδα δεν μπορεί να αναπτύσσεται» –λέτε- «με δυο και τρεις ταχύτητες. Έχω δώσει εντολή σ’ όλα τα Υπουργεία να λειτουργήσουν προς αυτήν την κατεύθυνση.».
Εμπεριέχεται όμως αυτό στον Προϋπολογισμό; Αν δούμε το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, είναι μειωμένο κατά 20% και φτάνει στα όρια του 1996. Σε όλες τις περιφέρειες οι πιστώσεις είναι μειωμένες. Στην Κρήτη κόβεται το 35% των κονδυλίων σε σχέση με το 2005 και το Νομό Ηρακλείου τον έχετε με περικοπές ύψους 30%.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κλείστε όμως σας παρακαλώ, κυρία συνάδελφε.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ-ΗΛΙΑΚΗ: Αυτό σε απλά ελληνικά –και κλείνω, κύριε Πρόεδρε- σημαίνει ότι κανένα έργο δεν θα πραγματοποιηθεί στο Νομό Ηρακλείου. Τι σημαίνει αυτό; Ή οι Υπουργοί έχουν γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τον Έλληνα Πρωθυπουργό ή ο ίδιος συνεχίζει να κοροϊδεύει τους Έλληνες πολίτες. Και τα δυο δείχνουν ότι η παρούσα διακυβέρνηση είναι ανεπαρκής να διαχειριστεί τη διακυβέρνηση της χώρας.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ )
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Το λόγο έχει ο κ. Ξενοφών Βεργίνης.
ΞΕΝΟΦΩΝ ΒΕΡΓΙΝΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριοι Υπουργοί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όταν δίδασκα στους φοιτητές μου στο πανεπιστήμιο το θέμα «Κρατικός Προϋπολογισμός» ή «Κοινοτικός Προϋπολογισμός», τους έλεγα να δώσουν προσοχή γιατί πέρα από τα λογιστικά μεγέθη που περιλαμβάνει ο προϋπολογισμός, η συζήτηση και η ψήφισή του αποτελούν την κορυφαία στιγμή της δημοκρατίας και του κοινοβουλευτισμού. Αυτά τους έλεγα.
Είναι η ώρα του απολογισμού των πεπραγμένων και της προοπτικής των μελλούμενων. Είναι η ώρα ευθύνης για όλους, της Κυβέρνησης για την ακολουθούμενη οικονομική και κοινωνική πολιτική και της Αντιπολίτευσης για την ασκούμενη κριτική και την κατάθεση των προτάσεων.
Τι συμβαίνει εδώ τόσες μέρες; Η Κυβέρνηση κατέθεσε έναν τίμιο Προϋπολογισμό με προδιαγραφές τις δυνατότητες που έχει η ελληνική οικονομία και με τέτοια κατανομή των πόρων, ώστε να πετύχει τους στόχους που έχει θέσει –κοινωνικούς, σταθεροποιητικούς, αναπτυξιακούς- υλοποιώντας το πρόγραμμά της, για το οποίο και ψηφίστηκε από τον ελληνικό λαό.
Από το άλλο μέρος, όμως, η Αντιπολίτευση τις περισσότερες φορές, αντί για εποικοδομητική κριτική και κατάθεση προτάσεων άσκησης πολιτικής, εξαντλείται –ιδιαίτερα η Αξιωματική Αντιπολίτευση- σε μικρόψυχα, μικροπολιτικά συνθήματα, με στείρες, προκλητικές πολλές φορές αντιπαραθέσεις και ασυνήθιστες κραυγές –πράγμα λυπηρό- που ξεπερνούν τον καλόπιστο κοινοβουλευτικό έλεγχο και την καλώς νοούμενη κοινοβουλευτική πρακτική, αφού την Αξιωματική Αντιπολίτευση την ενδιαφέρουν μόνο οι εντυπώσεις. Έτσι, όμως, κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η διαστροφή και αποτέλεσμα δεν υπάρχει.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, διατρέχουμε, πράγματι, δύσκολα και κρίσιμα χρόνια για την οικονομική πορεία της χώρας μας. Η οικονομία είναι σε δύσκολη θέση και αυτό πρέπει όλοι να το παραδεχθούμε. Οι μόνοι που δεν δικαιούνται να ομιλούν –για να κλέψω μια φράση του πρώην Πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη- είστε εσείς, κυρίως της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και βέβαια εσείς κυρίως, το οικονομικό επιτελείο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., που είχατε την ευθύνη χάραξης και άσκησης της οικονομικής πολιτικής των κυβερνήσεών του.
Κυρίες και κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., μας παραδώσατε μια οικονομία που, όπως λέμε στο χωριό μου, ισχύει το «προσπαθούμε να βγάλουμε από τη μύγα ξύγκι».
Η σημερινή Κυβέρνηση, με κατευθύνσεις του Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, πέτυχε στους είκοσι μήνες διακυβέρνησης της χώρας κάτω από αυτές τις συνθήκες τις οποίες περιέγραψα και που κληρονομήσαμε, να αναστρέψει τις τάσεις στους οικονομικούς δείκτες. Είναι οι δείκτες που μας παραδίδονται από την Τράπεζα της Ελλάδος, τους οποίους δημοσιεύει. Είναι από τη δική σας διοίκηση, κυρίες και κύριοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και κανένας δεν μπορεί να τους αμφισβητήσει. Εκτός βέβαια και αν δεν εμπιστεύεστε και αυτούς που εσείς διορίσατε.
Τι λένε τα στοιχεία; Λένε ότι η Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, εμείς ως διακυβέρνηση, καταφέραμε να περιορίσουμε το έλλειμμα από το 6,6% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος στο 4,3%, να μειώσουμε το δημόσιο χρέος από το 109,3% στο 107,4%, να πετύχουμε ρυθμούς ανάπτυξης της τάξεως του 3,6% έναντι του 1,6% που είναι ο μέσος όρος σε κοινοτικό επίπεδο των είκοσι πέντε. Πετύχαμε, δηλαδή, μια ανάπτυξη διπλάσια του μέσου όρου των χωρών της Ευρωζώνης.
Το 2005, συγκρατήσαμε το ταμειακό έλλειμμα της κεντρικής κυβέρνησης στο 5,9% έναντι του 9,3% του 2004, αλλά και του 6,8% του 2003. Μειώσαμε την ανεργία από το 11% στο 10,4% και βελτιώσαμε, τέλος, την απορροφητικότητα του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης από το 22,5% στο 40% μετά από πάρα πολλές προσπάθειες.
Σ’ αυτούς τους είκοσι μήνες, βάλαμε τα θεμέλια για την ανανέωση και εξυγίανση της οικονομίας. Αυτά τα επιτεύγματα, κύριοι συνάδελφοι, τα επικροτεί ο ελληνικός λαός και τα αναγνωρίζουν οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας των εθνικών οικονομιών. Μόνο εσείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, εξακολουθείτε, πράγματι, αμετανοήτως –και δεν το καταλαβαίνω- από μικροψυχία ίσως ή μικροπολιτική συμπεριφορά να μην το αποδέχεστε, γιατί, πράγματι, ένα χρόνο πριν από το ίδιο Βήμα, είχα καταθέσει στη γραμματεία δήλωση του οίκου ΜΟΟDΥ’S που υποστήριζε σταθερά και μετά την απογραφή, την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας, σε αντίθεση με τον οίκο FITCH ο οποίος την υποβάθμιζε.
Σήμερα, ένα χρόνο μετά, ο πρώτος εμμένει και ο δεύτερος με πρόσφατη δήλωσή του στις 25 Νοεμβρίου 2005 –θα το καταθέσω αυτό το στοιχείο από τον Οίκο FITCH και αυτό είναι ένα καινούριο στοιχείο, κύριε Υπουργέ- ενώ υποβάθμιζε πριν από ένα χρόνο την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας, σήμερα ένα χρόνο μετά, αναφέρει στη δήλωσή του «η παρούσα Κυβέρνηση έχει σημειώσει πρόοδο επαναφέροντας τη δημοσιονομική κατάσταση υπό έλεγχο». Και παρακάτω συνεχίζει λέγοντας «με την περαιτέρω δημοσιονομική εξυγίανση και με τη σταθερή μείωση του δημόσιου χρέους ως ποσοστό του Ακαθαρίστου Εγχωρίου Προϊόντος και μέσα από διαρθρωτικές αλλαγές, ευνοείται η οικονομική ανάπτυξη και σηματοδοτείται η αναβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας».
Τώρα τι έχετε να πείτε; Μήπως, λοιπόν, πρέπει να αναθεωρήσουμε τις επικρίσεις; Γιατί οι χθεσινοί επικριτές έχουν αλλάξει άποψη. Μόνο εσείς θα συνεχίσετε να αρνείστε και μόνο εσείς αρνείστε να αναγνωρίσετε επιτέλους μια ορθή πολιτική που γίνεται μέσα στα πλαίσια αυτής της οικονομίας που υπάρχει. Γιατί, κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., δεν ομολογείτε, πράγματι, ότι εφαρμόσατε μια ανορθόδοξη πολιτική –και δημοσιονομική και νομισματική- που είχε ως αποτέλεσμα να μειώσετε σοβαρά την ανταγωνιστικότητα της χώρας;
Θα σας αναφέρω μερικά πράγματα, γιατί πολλοί από σας ίσως δεν τα γνωρίζετε. Τι κάνατε; Μειώσατε την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας κατά 20%, γιατί ωραιοποιήσατε σε ανεπίτρεπτο βαθμό την εικόνα της ελληνικής οικονομίας, αποκρύψατε την πραγματική κατάσταση στα δημοσιονομικά ελλείμματα και επίσης το υψηλό δημόσιο χρέος. Κράτησε η Κυβέρνηση τότε για μεγάλο διάστημα ανατιμημένη τη δραχμή και σαν να μην έφθανε αυτό, ανατιμήσατε ξανά τη δραχμή και από 357 δραχμές, την κάνατε 340,75 δραχμές. Τι σήμαινε αυτό; Περαιτέρω μείωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.
Περαιτέρω, έπαιξε τότε η Κυβέρνηση το παιχνίδι της σύγκλισης, το convergence play, προκαλώντας αδικαιολόγητο πλουτισμό στους κερδοσκόπους, δηλαδή εφάρμοσε πολιτική υψηλών επιτοκίων 15%, με ταυτόχρονη προαναγγελία μικρής διολίσθησης της ισοτιμίας της δραχμής. Έτσι, οι κερδοσκόποι γνώριζαν εκ των προτέρων ότι και υψηλές αποδόσεις κεφαλαίων θα απολάμβαναν και συναλλαγματικό κίνδυνο δεν θα αντιμετώπιζαν. Θυμηθείτε τα αυτά.
Τέλος, κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., συμπληρώσατε το οδυνηρό τρίπτυχο της οικονομικής πολιτικής τότε, με την απάτη του Χρηματιστηρίου, γιατί στερήσατε την αγορά από την εναπομείνασα ρευστότητα, κυρίως από τις λαϊκές μάζες, τους εργαζόμενους, τους αγρότες και τα νοικοκυριά, μέσω της φούσκας του Χρηματιστηρίου. Δηλαδή, αφαιρέσατε το χρήμα εκείνο από πολλούς φτωχούς για να το μεταβιβάσετε στους λίγους και επιτήδειους. Η αγορά, πράγματι, στέρεψε. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έκανε τους φτωχούς φτωχότερους και τους πλούσιους πλουσιότερους.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κ. Βουλευτού)
Μισό λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
Δημιούργησε με άλλα λόγια το μεγάλο έλλειμμα της ανταγωνιστικότητας. Είναι αυτό που σήμερα, πράγματι, εμείς αγωνιζόμαστε για να αναστρέψουμε. Έτσι εμείς σήμερα καλλιεργούμε συνθήκες και προϋποθέσεις καλύτερες.
Δεν πρέπει, όμως, να μας ξεφύγει ότι οι αγρότες και η αγροτιά –και πρέπει να αναφερθώ και ως Γραμματέας Αγροτικού του Κόμματος- υποφέρουν. Και υποφέρουν από εκείνην την πολιτική, διότι μειώσατε την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, ιδιαίτερα στον αγροτικό τομέα. Δεν μπορούσαν να γίνουν εξαγωγές στον αγροτικό τομέα, ενώ μειώσατε και το αγροτικό εισόδημα.
Πρέπει δε να σας πω ότι ο Πρωθυπουργός κατάφερε τώρα να πετύχει, όχι μονάχα τα 20,1 περίπου δισεκατομμύρια ευρώ για το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, αλλά αποφύγατε να πείτε και τα 20,0 δισεκατομμύρια περίπου για επιδοτήσεις στον αγροτικό τομέα. Άρα έχουμε, λοιπόν, 40,2 δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία έρχονται μεταξύ του 2007 και του 2013.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε, παρακαλώ.
ΞΕΝΟΦΩΝ ΒΕΡΓΙΝΗΣ: Κλείνω, κύριε Πρόεδρε.
Άρα, τι κάνουν όλα αυτά τα δεδομένα; Δημιουργούν νέες συνθήκες και προοπτικές για την οικονομία μας. Και βέβαια θα τα επιδιώξουμε τα επόμενα χρόνια. Και βέβαια η Νέα Δημοκρατία θα είναι Κυβέρνηση την επόμενη τετραετία. Γι’ αυτό, ακριβώς, αυτήν την πολιτική τη στηρίζει σε πραγματικά οικονομικά μεγέθη και εφαρμόζει σωστή οικονομική πολιτική.
Αυτός ο Προϋπολογισμός πρέπει να ψηφιστεί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γιατί μόνο έτσι η Ελλάδα θα πάει μπροστά, με πραγματικά και αληθινά μεγέθη, για μια υγιή οικονομία.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ξενοφών Βεργίνης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ πολύ, κύριε συνάδελφε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στην έκθεση με θέμα: «30 Χρόνια από το Σύνταγμα του 1975», καθώς και στους λοιπούς χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, τριάντα οκτώ μαθητές και μαθήτριες και δύο συνοδοί καθηγητές από το Γυμνάσιο Αλιβερίου Ευβοίας.
Τους καλωσορίζουμε στο Κοινοβούλιο.
(Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Ο κ. Γεώργιος Φλωρίδης έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ: Αγαπητοί συνάδελφοι, ακούγοντας τον μόλις κατελθόντα συνάδελφο, αλλά και όλες τις προηγούμενες ημέρες την Κυβέρνηση και τους Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, αισθάνομαι την ανάγκη, μέρες που είναι, να ευχηθώ αίσιο και ευτυχές το έτος 2008.
Η Κυβέρνηση προσπαθεί να μας πείσει ότι η τετραετία 2004-2008 στην πραγματικότητα δεν θα υπάρξει. Είναι μία παράταξη που δεν έχει καλή σχέση με το παρελθόν της. Θέλει να ξεχάσει, θέλει να εξαφανίσει από την ελληνική πολιτική ιστορία την περίοδο 1990-1993 και τώρα θέλει να μας πείσει ότι το 2004, όσον αφορά την εκτέλεση του προϋπολογισμού, δεν υπήρξε. Σίγουρα δεν υπήρξε το 2005, εύχεται να μην υπάρξει το 2006 και βεβαίως, να μην υπάρξει και το 2007. Έτσι, εδώ η συζήτηση γίνεται για τον υποτιθέμενο προϋπολογισμό του 2008, όπου εκεί να δει ο ελληνικός λαός αυξήσεις. Εκεί να δείτε Ε.Κ.Α.Σ., εκεί να δείτε αυξήσεις στους αγρότες, εκεί να δείτε Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, εκεί να δείτε υπαλλήλους και συνταξιούχους να παίρνουν αυξήσεις τριπλάσιες από τον πληθωρισμό. Αλλά φευ, όλα αυτά στο 2008!
Εδώ θέλουν να μας πείσουν περίπου ότι ο σημερινός Πρωθυπουργός, ο κ. Καραμανλής, δεν είναι ο κανονικός Καραμανλής, αλλά ότι αυτός είναι ένας άλλος Καραμανλής που μάλλον του μοιάζει. Ο κανονικός, ο αληθινός, θα έλθει το 2008. Το ίδιο, βέβαια, και ο κ. Αλογοσκούφης. Και αυτός δεν είναι ο κανονικός Υπουργός Οικονομίας. Ο αληθινός θα έλθει και αυτός το 2008. Βεβαίως, αυτό σε όσους έχουν διαβάσει την τραγωδία «Ελένη» του Ευριπίδη θυμίζει ότι εκεί υπάρχουν δύο Ελένες, μια, η αληθινή, στη Σπάρτη και μία, που υποτίθεται ότι απήχθη στην Τροία. Είναι δύο ταυτοχρόνως, στην πραγματικότητα όμως καμία και ένας πόλεμος για καμία Ελένη.
Θέλουν, λοιπόν, να μας πουν τώρα ότι ο κ. Καραμανλής και ο κ. Αλογοσκούφης -αυτοί που ονομάζονται έτσι- δεν ήταν αυτοί που αύξησαν το Φ.Π.Α. από το 8% στο 9% και από το 18% στο 19%. Προφανώς, δεν ήταν αυτοί που αύξησαν τη φορολογία στα τσιγάρα χαμηλής τιμής και στα ποτά, προφανώς δεν ήταν αυτοί που αύξησαν τα τέλη κυκλοφορίας κατά 15% και προφανώς δεν ήταν αυτοί που κατήργησαν τις εκπτώσεις στις οικογενειακές δαπάνες. Δεν ήταν αυτοί που έδωσαν 5 ευρώ στους συνταξιούχους του ΕΚΑΣ και 12 στους συνταξιούχους του Ο.Γ.Α.. Δεν ήταν ο κ. Καραμανλής και ο κ. Αλογοσκούφης οι αληθινοί που μείωσαν τη φορολογία στους τραπεζίτες και τις μεγάλες επιχειρήσεις κατά δέκα ολόκληρες μονάδες σ’ αυτήν την τριετία, χαρίζοντάς τους περίπου 3.000.000.000 ευρώ στα δικά τους κέρδη, στις τσέπες τους. Αυτά, για να μιλήσω σε παλαιές δραχμές, είναι 1.000.000.000.000 δραχμές. Δεν είναι αυτή η Κυβέρνηση η αληθινή που ρύθμισε ευνοϊκά όλες τις συλληφθείσες υποθέσεις της φοροδιαφυγής με πλαστά και εικονικά τιμολόγια.
Επίσης, δεν ήταν αυτή η Κυβέρνηση που αμνήστευσε τις υποθέσεις «μαύρου και βρώμικου χρήματος» από εμπόριο ναρκωτικών, όπλων ανθρώπων μέσα από τον περίφημο επαναπατρισμό των κεφαλαίων. Δείτε την απόφαση του Υπουργείου σας. Η απόφαση για τον επαναπατρισμό λέει ότι δεν δικαιούται κανένας να εξετάσει ούτε τον τρόπο, με τον οποίο αποκτήθηκαν τα λεφτά που επανέρχονται, ούτε τον τόπο, στον οποίο αποκτήθηκαν.
Δεν είναι, βέβαια, η Κυβέρνηση Καραμανλή που ανέτρεψε το οκτάωρο στους εργαζόμενους, δεν είναι αυτή που αφανίζει τους μικρομεσαίους εμπόρους μέσα από τη διεύρυνση του ωραρίου στα εμπορικά καταστήματα, δεν είναι αυτή που διαλύει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και συμβάσεις, έτσι ώστε ο Σ.Ε.Β. να αισθάνεται σήμερα ότι τον ξεπερνά σε αντικοινωνική αγριότητα αυτή η Κυβέρνηση, η οποία δίνει την κατεύθυνση και ο Σ.Ε.Β. ασμένως ακολουθεί.
Αυτή, λοιπόν, η Κυβέρνηση δεν είναι η αληθινή. Η αληθινή -μας λένε και έτσι θα μας πει και ο κ. Καραμανλής αύριο- θα έλθει το 2008, θα είναι οι Άϊ-Βασίληδες του 2008. Εκεί θα είναι και ο πακτωλός του Δ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης. Γιατί; Γιατί δεν είναι η αληθινή Κυβέρνηση, η οποία μέσα από μια πρωτοφανή ανικανότητα δεν μπορεί να διαχειριστεί τους πόρους του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης που δεν είναι 20.000.000.000, αγαπητοί συνάδελφοι, αλλά είναι 25.000.000.000 αυτά τα οποία σας αφήσαμε ως προίκα για την τετραετία 2004-2008. Είναι το ψεύτικο είδωλο της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, το οποίο οδήγησε την ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας τα τελευταία χρόνια, δηλαδή τον κατασκευαστικό κλάδο, σε πλήρη κατάρρευση και προκλήθηκαν εκατό χιλιάδες νέοι άνεργοι εκ των οποίων δέκα με δεκαπέντε χιλιάδες είναι μηχανικοί.
Ο κανονικός κ. Σουφλιάς, και αυτός το 2008 θα έλθει. Βέβαια, σήμερα ο κανονικός εμφανίστηκε. Που, όμως, εμφανίστηκε; Εμφανίστηκε στην Ήπειρο. Για να κάνει τι; Για να εγκαινιάσει ένα αληθινό έργο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. όσον αφορά την Εγνατία, με την οποία δεν έχει καμιά απολύτως σχέση, και να δηλώσει υπερήφανος. Ήρθε, όμως, μόνο για σήμερα.
Δεν είναι η αληθινή Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αυτή που δύο χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες αδυνατεί να παραδώσει στους δικαιούχους τις δυόμισι χιλιάδες κατοικίες του Ολυμπιακού Χωριού. Θέλω να σας υπενθυμίσω ότι αυτές τις κατοικίες εμείς τις σχεδιάσαμε, τις χτίσαμε μέσα σε τρία χρόνια. Αυτές οι κατοικίες κατοικήθηκαν κατά τη διάρκεια των αγώνων από δέκα χιλιάδες αθλητές από όλο τον κόσμο. Δύο χρόνια μετά είστε ανίκανοι να τις παραδώσετε στους ανθρώπους που έχουν δικαιωθεί. Εμείς, το ανάλγητο ΠΑ.ΣΟ.Κ., αυτές τις κατοικίες τις κάναμε για τους εργαζόμενους της Αττικής. Δυόμισι χιλιάδες οικογένειες περιμένουν για να πάνε εκεί ,αλλά ούτε και αυτό μπορείτε να κάνετε.
Τώρα θα πω μερικά πράγματα για το 2006 που δεν θέλετε να υπάρξει. Βεβαίως, κατά τη δική σας άποψη, δεν θα είναι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που θα δώσει αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις κάτω από τον πληθωρισμό. Άλλη κυβέρνηση θα είναι αυτή. Δεν θα είναι η Κυβέρνησή σας που θα αυξήσει, σύμφωνα με τις εξαγγελίες του αληθινού ή του ψεύτικου –δεν ξέρω ποιανού- κ. Αλογοσκούφη, τη φορολογία στα καύσιμα. Δεν είναι αυτή που θα αυξήσει τις αντικειμενικές αξίες στα ακίνητα, δεν θα είναι αυτή που έχει επιβάλει ήδη τον Φ.Π.Α. στις οικοδομές χάριν των μεγάλων κατασκευαστών. Προφανώς, δεν θα είναι η δική σας Κυβέρνηση που το 2006 θα δώσει στους συνταξιούχους το Ε.Κ.Α.Σ. και στους αγρότες 5 και 10 ευρώ αύξηση και προφανώς δεν θα είναι η Κυβέρνησή σας που θα αυξήσει, σύμφωνα με τις αναφορές του κ. Αλογοσκούφη, τις τιμές στα εισιτήρια στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.
Ποια είναι η διαφορά; Ότι ο εργαζόμενος λαός, δυστυχώς, θα ζήσει στην πραγματικότητα το αληθινό 2006 και θα τα υποστεί όλα αυτά, τα οποία ήδη είναι μέρος της πολιτικής σας και περιλαμβάνονται στον Προϋπολογισμό για τον οποίο συζητάμε, αλλά που δεν είναι ο Προϋπολογισμός του 2006 και ενδεχομένως είναι ο Προϋπολογισμός του 2008, που σίγουρα δεν είναι αυτός, αλλά είναι και κάποιος άλλος.
Εκείνοι, όμως, που σίγουρα ψάχνουν την Κυβέρνηση και δεν τη βρίσκουν πουθενά, είναι οι αγρότες της πατρίδος μας. Η επέλαση των εμπόρων και των μεσαζόντων, των μεταποιητών και των εισαγωγέων πάνω στο εισόδημα τους είναι κυριολεκτικά εικονική, δεν συμβαίνει! Οι τιμές στα αγροτικά προϊόντα που κατέρρευσαν είναι απλώς στη φαντασία των αγροτών. Συνεχίζουν οι αφελείς να πιστεύουν ότι υπήρξε 2004 και 2005 και ότι θα υπάρξει και το 2006.
Το σιτάρι, ο καπνός, το καλαμπόκι, η βιομηχανική ντομάτα, τα σταφύλια, τα μήλα, οι πατάτες, αυτές πωλούνται στις τιμές του αληθινού 1970 και σε καμία περίπτωση του φανταστικού και υποτιθέμενου 2005. Ο Φ.Π.Α. που ήταν να γίνει 8% και έγινε 19%, είναι και αυτός στη φαντασία των αγροτών. Πού θα πάει όμως; Θα έλθει το αληθινό 2008 και για τους αγρότες!
Αγαπητοί συνάδελφοι, η χώρα που σας παραδώσαμε, ήταν η χώρα της Ο.Ν.Ε., ήταν η Ελλάδα των Ολυμπιακών Αγώνων και αυτής της μεγάλης διαφήμισης στα δισεκατομμύρια μάτια όλης της γης. Ήταν η Ελλάδα των μεγάλων σύγχρονων έργων, ήταν η Ελλάδα με την Κύπρο στην Ευρώπη, ήταν η Ελλάδα της λαμπρής ευρωπαϊκής προεδρίας. Ήταν η Ελλάδα με το μεγάλο αναπτυξιακό απόθεμα των 25.000.000.000 ευρώ για την τετραετία 2004-2008. Ήταν η Ελλάδα των εθνικών πρωταθλητών στις δημόσιες επιχειρήσεις και στις τράπεζες, Δ.Ε.Η., Ο.Τ.Ε., «COSMOTE», ΕΛ.ΤΑ., Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, Εθνική Τράπεζα. Ήταν η Ελλάδα με το μεγαλύτερο ρυθμό ανάπτυξης στην Ευρώπη, 4,7%. Δεν σας έφτανε, μας λέγατε. Έχετε 3,5% -και πανηγυρίζετε- για το 2005. Ήταν η Ελλάδα χωρίς απειλές νομισματικές, χωρίς απειλές υψηλών επιτοκίων, χωρίς εθνικές απειλές μετά την επιτυχία του Ελσίνκι.
Πού την καταντήσατε, πού την πήγατε; Υπό οικονομική επιτήρηση για πρώτη φορά μετά το 1898, για όσους ξέρουν ιστορία, που είχαμε υπαχθεί στο διεθνή οικονομική έλεγχο. Ξανά μια χώρα γκρινιάρικη στα Βαλκάνια που αντιπαρατίθεται με την Τουρκία, με την Αλβανία, με τα Σκόπια, μια χώρα απαισιόδοξη και φοβική. Και όπως καταλαβαίνετε, ο ελληνικός λαός έχει αποφασίσει πια οριστικά να σας αναθέσει τη μοναδική δουλειά που ξέρετε να κάνετε. Και η μοναδική δουλειά που ξέρετε να κάνετε, γιατί αυτή μάθατε στη ζωή σας, είναι να κάνετε αντιπολίτευση στο ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Και τώρα που είστε Κυβέρνηση, πάλι αντιπολίτευση στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. κάνετε. Και, βεβαίως, αντιλαμβάνεστε ότι πρέπει να υπάρξει μια θεσμική αποκατάσταση. Αφού ξέρετε μόνο την αντιπολίτευση, στην Αντιπολίτευση.
Η χώρα χρειάζεται αισιοδοξία και αυτή θα έλθει μέσα από το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ )
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Το λόγο έχει ο Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, κ. Μπέζας, για μια μικρή παρέμβαση.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΕΖΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, οι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν μπορούν να αντιληφθούν, δεν θέλουν να αντιληφθούν ότι υπάρχει μια νέα Κυβέρνηση που ασκεί μια νέα, εντελώς, διαφορετική πολιτική.
Επί μια δεκαετία, την προηγούμενη δεκαετία της διακυβέρνησής σας από το 1994 έως το 2003, κυριάρχησαν ο κρατισμός και η υπερφορολόγηση των πολιτών. Ακολουθήθηκε σκληρή φορολογική πολιτική, κυρίως σε βάρος των χαμηλόμισθων, των χαμηλοσυνταξιούχων, των αγροτών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Και τα έσοδα που φέρατε μέσα απ’ αυτήν τη σκληρή φορολογική πολιτική, δεν οδήγησαν σε βελτίωση του κράτους. Αντίθετα, οδήγησαν σε ένα περισσότερο σπάταλο και αναποτελεσματικό κράτος.
Τώρα ασκείται μια εντελώς διαφορετική πολιτική. Ο στόχος μας είναι να μειώσουμε το κράτος και να μειώσουμε ταυτόχρονα και τη φορολογία. Τα έσοδα, τα οποία θα προέλθουν, δεν θα προέλθουν, ούτε μέσα από την αύξηση των παλαιών φόρων, ούτε μέσα από την επιβολή νέων φόρων, αλλά μέσα από την πάταξη της φοροδιαφυγής, του λαθρεμπορίου και της φοροκλοπής.
Και επειδή μας κατηγορείτε ότι υποθάλπουμε τη φοροκλοπή και τη φοροδιαφυγή, πρέπει να σας πω ότι όλα αυτά είναι πολιτικοί λεονταρισμοί χωρίς κανένα αντίκρυσμα, λεονταρισμοί οι οποίοι δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Εκείνο που είναι πραγματικότητα, είναι ότι εμείς δεν έχουμε καμία ανοχή απέναντι στους φοροφυγάδες όσο μεγάλοι και εάν είναι, ότι όλοι θα ελεγχθούν και ελέγχονται από τις υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, ότι οι διατάξεις που χαρακτηρίζουν ως ποινικό αδίκημα την έκδοση πλαστών και εικονικών φορολογικών στοιχείων εξακολουθούν να ισχύουν χωρίς καμία απολύτως μεταβολή και ότι οι επιδόσεις μας στην είσπραξη των εσόδων είναι ικανοποιητικές και έχουμε ήδη ξεπεράσει για τα έσοδα τις προβλέψεις του Προϋπολογισμού.
Αυτή είναι η πραγματικότητα και όλα όσα άλλα λέγονται είναι ευφυολογήματα για εσωκομματική κατανάλωση.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ο κ. Καριπίδης έχει το λόγο.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΙΠΙΔΗΣ: Θα ήθελα να πω στον φίλο μου κ. Φλωρίδη ότι είχαμε την τιμή να είμαστε νομάρχες μαζί και ξέρει πολύ καλά τι απορροφήσεις ευρωπαϊκών κονδυλίων υπήρχαν, τι έργα γινόντουσαν στην επαρχία και πώς σαν νομαρχία και σαν Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση προχωρούσαμε. Βέβαια ο φίλος μου ο Γιώργος έφυγε νωρίς και ίσως ξέχασε τι, ακριβώς, γινόταν στις νομαρχίες.
Όσον αφορά για τις ευχές εγώ θα αρκεστώ να πω μόνο «Καλά Χριστούγεννα σε όλους σας».
Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, κληθήκαμε αυτές τις μέρες να συζητήσουμε για τον Προϋπολογισμό του 2006 μέσα σε μια περίοδο κρίσιμη τόσο για την παγκόσμια οικονομία όσο και για την ελληνική. Πριν από λίγες ημέρες διάβασα μια ανακοίνωση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που έλεγε ότι θα δυσκολευτούν πολύ οι Βουλευτές της Συμπολίτευσης για να ψηφίσουν το σημερινό Προϋπολογισμό, ότι τάχα θα έχουμε πρόβλημα συνείδησης εμείς της Συμπολίτευσης, γιατί με τη ψήφο μας θα οδηγήσουμε τον Έλληνα πολίτη στην οπισθοδρόμηση και το μαρασμό και την ελληνική κοινωνία σε έναν δρόμο χωρίς γυρισμό.
Σε ποιους τα λέτε αυτά, κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Μας κατηγορείτε για έλλειψη συνείδησης επειδή φερόμαστε υπεύθυνα και σοβαρά; Μας κατηγορείτε γιατί γνωρίζοντας την πραγματικότητα βάζουμε τα θεμέλια για μια πορεία προοπτικής και ελπίδας, που εσείς με την αλόγιστη πολιτική σας και την πολιτική των δανεικών και των υποσχέσεων χωρίς αντίκρισμα την εξαφανίσατε από τους στόχους και τα οράματα του Έλληνα πολίτη;
Μας κατηγορείτε επειδή δεν κοιτάζουμε μόνο το σήμερα και αν θα είμαστε αρεστοί σε κάποιους αλλά κοιτάζουμε το αύριο μέσα από μια συλλογική προσπάθεια πνοής που μπορεί να είναι σκληρή και δύσκολη για κάποιους, αλλά είναι μοναδική και αναγκαία, αν θέλουμε να επιζήσουμε σαν έθνος και σαν λαός;
Αναρωτιέμαι, πραγματικά, τι θέλετε να κάνουμε; Να κάνουμε αυτά που κάνετε τόσα χρόνια εσείς και οδηγήσατε την πατρίδα μας στην παρακμή; Να δώσουμε παροχές από λεφτά που δεν υπάρχουν; Να δώσουμε υποσχέσεις που δεν θα γίνουν πράξεις τελικά; Αυτά κάποτε θα πρέπει να σταματήσουν και με μας, με τη Νέα Δημοκρατία, με τον Κώστα Καραμανλή, θα σταματήσουν.
Κύριοι συνάδελφοι, ο φετινός Προϋπολογισμός αποπνέει σοβαρότητα που αρμόζει στη σύγχρονη οικονομική και κοινωνική συγκυρία, όπως επίσης και στο γενικότερο κλίμα ανανέωσης του ελληνικού λαού, το οποίο οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο μεταρρυθμιστικό πνεύμα της Κυβέρνησής μας.
Η Κυβέρνηση έχει αναλάβει υπεύθυνα να εκπληρώσει ένα έργο δύσκολο διορθώνοντας τις παραλείψεις και τα εθνικά λάθη στρατηγικής των προηγουμένων κυβερνήσεων. Καταβάλλει ισχυρές προσπάθειες από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας για να διατηρηθούν οι ισορροπίες σε αυτήν την περίοδο της εξυγίανσης, της μεταρρύθμισης και του νέου προσανατολισμού της οικονομικής ζωής του τόπου. Και τα έχει καταφέρει. Παρά τις αντιξοότητες και τα προβλήματα που κληρονόμησε χειρίστηκε τα θέματα της οικονομίας με ευθύνη και αποτελεσματικότητα, με σιγουριά και σταθερότητα. Και τα προβλήματα, όπως γνωρίζετε ήταν πολλά και μεγάλα. Πετύχαμε πολλά, όμως, μέχρι τώρα. Δεν παραγνωρίζουμε, όμως, ότι παρά τις προσπάθειές μας, τη σωστή και υπεύθυνη πολιτική, την πολιτική της διαφάνειας και της εντιμότητας, υπάρχουν προβλήματα που δεν έχουν λυθεί. Δεν ήμασταν, όμως, εμείς και δεν είμαστε αιθεροβάμονες όπως κάποιοι άλλοι. Όμως και εσείς πρέπει να παραδεχθείτε ότι δεν είναι δυνατόν σε είκοσι μήνες να αντιμετωπισθούν προβλήματα που δεν υπήρχαν και για πολλά χρόνια διογκώνονταν. Κανείς δεν έχει το μαγικό ραβδί, ούτε εμείς είπαμε ότι είμαστε μάγοι.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με τον προϋπολογισμό του 2005 επιδιώξαμε μία σημαντική μείωση του ελλείμματος παρά το γεγονός ότι τα στοιχεία για το 2004 δεν είχαν οριστικοποιηθεί κατά την κατάρτισή του. Υιοθετήσαμε μία πολιτική ήπιας προσαρμογής, διότι θέλαμε να διασφαλίσουμε την αναπτυξιακή πορεία της χώρας και την κοινωνική συνοχή.
Με τον Προϋπολογισμό του 2006 δίνουμε αυξήσεις, από την άλλη όμως δεν επιβάλλουμε νέους φόρους, όπως γινόταν στο παρελθόν. Δίνουμε έμφαση στον περιορισμό των δαπανών του δημοσίου και στην πάταξη της φοροδιαφυγής, ώστε να αποφύγουμε τα νέα φορολογικά μέτρα. Για να αποφύγουμε αυτό, ίσως δεν δίνουμε τόσο μεγάλες αυξήσεις όσο θα θέλαμε. Στο Ε.Κ.Α.Σ. όμως, για παράδειγμα, δίνουμε διπλάσιες αυξήσεις από τον πληθωρισμό. Η πραγματική αύξηση των μισθωτών, όπως είναι γνωστό, θα είναι στο 1,7% περίπου.
Επίσης, δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε ότι, ενώ είχαμε τη μεγάλη πετρελαϊκή κρίση και η ευρωπαϊκή οικονομία βρισκόταν σε στασιμότητα, η Κυβέρνησή μας κατόρθωσε να έχει υψηλό ρυθμό ανάπτυξης που πολλοί δεν πίστευαν. Επίσης, στον τομέα της ανεργίας αντί για έκρηξη, όπως έλεγαν κάποιοι και πίστευαν, έχουμε μείωση έστω και μικρή, όταν σε όλη την Ευρώπη συμβαίνει το αντίθετο. Είμαστε ίσως η μοναδική χώρα που τα τελευταία χρόνια μειώσαμε το δημοσιονομικό έλλειμμα διατηρώντας υψηλά τους ρυθμούς ανάπτυξης και ελέγχοντας την ανεργία.
Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι έχουμε ξεκινήσει ήδη διαρθρωτικές αλλαγές που αποδίδουν καρπούς, όπως και το ότι ενεργοποιήσαμε διασταυρώσεις και κάναμε στοχευμένους ελέγχους που, πραγματικά, άλλαξαν την εικόνα. Εδώ μπορούμε να θυμηθούμε τις αποκρατικοποιήσεις στις οποίες ξεπεράσαμε το στόχο μας κατά 500.000.000. Είχαμε σαν στόχο το 1,6 δις και καταφέραμε να πετύχουμε 2,1 δις.
Χρειάζεται όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να υπάρξει συνέχεια και συνέπεια με ενίσχυση των εφικτών εθνικών στόχων. Το σίγουρο είναι ότι επενδύουμε στην οικονομική πολιτική με σχεδιασμό, με στόχους και αυστηρό χρονοδιάγραμμα, κυρίως δε με ένα απόλυτα δίκαιο και εφικτό σχέδιο Προϋπολογισμού. Και αυτός ο Προϋπολογισμός είναι και δίκαιος και εφικτός.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα μου επιτρέψετε να μιλήσω και λίγο για το Νομό Σερρών, μιας και κατάγομαι από εκεί και εκλέγομαι από εκεί, αλλά κυρίως γιατί, όπως έχω πει, είχα την τιμή να υπηρετήσω το Νομό Σερρών για δύο τετραετίες από τη θέση του εκλεγμένου Νομάρχη. Ο Νομός Σερρών είναι ένας νομός με τεράστιες δυνατότητες, οι οποίες απορρέουν λόγω της γεωγραφικής του θέσης, μιας και είναι η κύρια είσοδος της Ευρώπης από ξηρά, λόγω του εδάφους, μιας και καλλιεργούνται όλα τα είδη των αγροτικών προϊόντων, κυρίως όμως λόγω των ανθρώπων του. Έχει ανθρώπους ικανούς και δοκιμασμένους, ανθρώπους που έμαθαν να είναι πρωταγωνιστές και όχι κομπάρσοι και μακρινοί συγγενείς, όπως μας κατάντησαν τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Στο Νομό Σερρών κανένα μεγάλο έργο –και αυτό το γνωρίζουν αυτοί που έχουν ασχοληθεί με την Τοπική Αυτοδιοίκηση- δεν έχει γίνει πλην του νέου Νοσοκομείου Σερρών. Και έργα τα οποία ξεκίνησαν επί Νέας Δημοκρατίας την περίοδο ’90-’93 –και θυμίζω το αεροδρόμιο στο Δαφνούδι, το λιμάνι στην Αμφίπολη, τα μεγάλα αρδευτικά έργα Κ3 και Κ5, το αρδευτικό Σκουτάρεως-Κερκίνης-Λιβαδειάς, την αξιοποίηση του Λαϊλιά– σταμάτησαν και δεν προχώρησαν στο ελάχιστο, με αποτέλεσμα ο Νομός Σερρών να παραμείνει ένας από τους τελευταίους νομούς της Ελλάδας και να είναι, όπως έχω πει, ο μακρινός συγγενής και ο απλός παρατηρητής των γεγονότων και των εξελίξεων.
Τώρα με τη Νέα Δημοκρατία, με το πρόγραμμά της, με τον Κώστα Καραμανλή έχουν μπει τα θεμέλια για την υλοποίηση αυτών των έργων. Η επαρχία θέλει έργα και η Νέα Δημοκρατία είναι αποφασισμένη να υλοποιήσει και να κάνει τέτοια έργα. Άλλωστε, στη μακρόχρονη ιστορία της έχει δείξει η Νέα Δημοκρατία ότι είναι το κόμμα των έργων και όχι των λόγων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γνωρίζω τους κινδύνους που εμπεριέχουν οι απότομες αλλαγές, όπως και η αναβλητικότητα στην αναμόρφωση του επιπέδου του δημοσιονομικού ελλείμματος. Πρέπει όλοι με σωστή κρίση, καθαρό και ανοικτό μυαλό να ψηφίσουμε τον Προϋπολογισμό του 2006. Είναι αναγκαίο αυτό, ώστε να προχωρήσει η Κυβέρνηση σοβαρά και υπεύθυνα για την εξυγίανση των δημοσιονομικών μας στοιχείων.
Πρέπει σαν χώρα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να πετύχουμε. Έχουμε χρέος απέναντι στην κοινωνία, στα παιδιά μας, στις γενιές που έρχονται, έξω από μικροκομματικές και μικροπολιτικές σκοπιμότητες, να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και με ρεαλισμό και υπευθυνότητα να ψηφίσουμε τον προτεινόμενο Προϋπολογισμό.
Θέλουμε μία Ελλάδα που κάθε χρόνο θα έχει την υπεροχή και την ανάπτυξη που της ταιριάζει. Μία Ελλάδα περήφανη, δυνατή και σεβαστή. Μια Ελλάδα που θα μας κάνει να αισθανόμαστε περήφανοι που είμαστε πολίτες της. Τέτοια Ελλάδα υποσχεθήκαμε και τέτοια Ελλάδα θα κάνουμε!
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Καριπίδη.
Νομίζω ότι είναι και η παρθενική σας ομιλία.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΙΠΙΔΗΣ: Είμαι καινούργιος στη Βουλή, κύριε Πρόεδρε, αλλά παλιός στην πολιτική.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Το λέω για να σας συγχαρώ, εκφράζοντας και την επιθυμία όλης της Βουλής να σας συγχαρεί, επειδή είναι και η παρθενική σας ομιλία. Συγχαρητήρια και να έχετε πάντα επιτυχίες.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΙΠΙΔΗΣ: Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ο κ. Τζουμάκας έχει το λόγο. Απών. Διαγράφεται.
Η κ. Παπακώστα Αικατερίνη έχει το λόγο.
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε σ’ αυτήν την Αίθουσα τον κορυφαίο νόμο, τον Προϋπολογισμό του Κράτους και μας παρακολουθεί η ελληνική κοινωνία, φαντάζομαι με ενδιαφέρον.
Διαπιστώνω, όμως, από τις τοποθετήσεις και τις θέσεις των συναδέλφων της Αντιπολίτευσης που προηγήθηκαν -και ιδίως του ΠΑ.ΣΟ.Κ.- ότι υπάρχει έντονο το στοιχείο των λωτοφάγων, αλλά και των μίζερων διαπιστώσεων από την άλλη πλευρά. Και εξηγούμαι:
Λες και δεν ήταν μέχρι χθες, δηλαδή μέχρι πριν από είκοσι μήνες, που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήταν στη διακυβέρνηση της χώρας επί διακόσιους σαράντα μήνες, δηλαδή επί είκοσι χρόνια. Λες και δεν ήταν μέχρι χθες που, για παράδειγμα, το τεράστιο έλλειμμα το οποίο κληροδότησε ως δυσβάσταχτο φορτίο στις πλάτες της Κυβέρνησης αλλά και της ελληνικής κοινωνίας, δεν έχει τα απόνερα και τις συνέπειές του σήμερα. Ενδεικτικά θα αναφερθώ:
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., το έλλειμμα από μόνο του βοά, μιλά και η οικονομική κατάσταση της χώρας είναι τέτοια που δεν επιτρέπει να είστε λωτοφάγοι. Για πείτε μου: Δεν είστε εσείς που τα τελευταία επτά χρόνια, από τα είκοσι που συνολικά είχατε τη διακυβέρνηση του τόπου, δεν βάλατε ούτε έναν ούτε δύο ούτε πέντε ούτε δέκα ούτε δεκαπέντε ούτε είκοσι ούτε τριάντα αλλά σαράντα και πλέον νέους φόρους; Μήπως και αυτό δεν συνέβη;
Δεν ήσασταν εσείς που ως συνέπεια του γεγονότος ότι σήμερα εμφανίζεστε ως λωτοφάγοι, κληρονομήσαμε μία κατάσταση, για παράδειγμα, όσον αφορά τα αυτοκρατορικά ελλείμματα, που πληρώνουμε για τόκους αλλά και χρεολύσια –θα σας πω ένα παράδειγμα- όσες είναι παραδείγματος χάρη οι δαπάνες του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και ενός άλλου Υπουργείου μαζί; Μέχρι και προχθές, για παράδειγμα, κουβεντιάζαμε για τα ανοίγματα της Αγροτικής. Μήπως και αυτό δεν συνέβη; Και εκεί λωτοφάγοι είστε;
Έχουμε, λοιπόν, τα ανοίγματα της Αγροτικής τα οποία είναι ύψους 4.000.000.000 ευρώ. Δηλαδή, αν καθίσει κανείς να αναλύσει στις Ελληνίδες και στους Έλληνες τι σημαίνει αυτό πρακτικά για την τσέπη τους, για τον οικογενειακό προϋπολογισμό, αλλά και για την οικονομία του κράτους, θα τους λέγαμε –και το λέω σήμερα εδώ από του Βήματος της Βουλής- το εξής: Αν δεν είχαμε αυτό το άνοιγμα των 4.000.000.000 ευρώ, θα μπορούσαμε να δώσουμε ένα επίδομα θέρμανσης, για το οποίο οψίμως κόπτεστε και υποκριτικά κατά την άποψή μου –και το υπογραμμίζω- 400 ευρώ όχι μόνο στους κατοίκους των ορεινών περιοχών, όπως υπαινιχθήκατε, ή στους γέροντες και στους συνταξιούχους, αλλά σε όλες τις Ελληνίδες, σε όλους τους Έλληνες, σε όλα τα Ελληνόπουλα χωρίς καμία διάκριση. Αυτό μας το στερείτε εσείς, λες και δεν υπήρξε ποτέ.
Θέλετε να σας πω και κάτι; Ο λαός είναι σοφός. Τρεισήμισι χιλιάδες χρόνια πριν οι πρόγονοί μας είχαν χωρίσει σε σχολές τη φιλοσοφία της σκέψης. Μία σχολή από αυτές, η σχολή των Κυνικών, στην οποία εν πάση περιπτώσει προΐστατο και κορυφαίος ήταν ο Αντισθένης έλεγε την εξής περίφημη φράση: «Εχίνου όπλον εν». Και ο λαός ως άλλος εχίνος, με το μοναδικό όπλο το οποίο διαθέτει, δηλαδή την ψήφο του, σας περιποίεισε ιδιαίτερη τιμή να σας εντάξει στα έδρανα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, όπου έχετε πολύ σημαντική και πολύ σπουδαία δουλειά να κάνετε.
Όμως, καλό θα ήταν να θυμάστε πότε-πότε ότι εσείς ήσασταν εκείνοι οι οποίοι δημιουργήσατε όλα αυτά τα προβλήματα και μην ενοχλείστε σήμερα που το επισημαίνουμε.
Αλλά και μίζεροι είπα, για να μη χρησιμοποιήσω τον όρο μικρόψυχοι. Προχθές ο Πρωθυπουργός και η χώρα μας πέτυχε, μετά από μια σημαντικότατη μάχη, μετά από μια εξαιρετικά υπεύθυνη διαπραγμάτευση στις Βρυξέλλες, να φέρει στην πατρίδα μας 20,1 δισεκατομμύρια ευρώ. Γιατί σας είπα μίζερους; Διότι την προηγούμενη μέρα ο Αρχηγός σας, ο κ. Παπανδρέου –δικαίωμά του ήταν να σχολιάσει και να πει την άποψή του, ορθώς την είπε- εξεφράσθη δημοσίως προς τον ελληνικό λαό και την ελληνική κοινωνία και είπε ότι αν η Κυβέρνηση κατορθώσει να φέρει αυτό το ποσό ύψους 20.000.000.000 ευρώ στην πατρίδα μας και πάρει την παράταση την οποία η Ελλάδα είχε ανάγκη όσο τίποτα άλλο, τότε βεβαίως αυτό θα θεωρηθεί ως επιτυχία.
Την αμέσως επόμενη ημέρα, μόλις αυτό συνέβη, αντί να πει μπράβο στην Κυβέρνηση, μπράβο στον Πρωθυπουργό της χώρας, διότι με τον καλύτερο τρόπο διαπραγματεύτηκε και με τον καλύτερο τρόπο πέτυχε τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη σε μια δύσκολη συγκυρία για τα ευρωπαϊκά πράγματα –είναι γνωστή τοις πάσι αυτή η συγκυρία η οποία αυτήν την ώρα τυγχάνει της προσοχής και του ενδιαφέροντος όλων μας- τι είπε; Είπε ότι ο Πρωθυπουργός –δεν ξέρω ποιοι συμβουλεύουν τον κύριο Παπανδρέου- δεν διαπραγματεύτηκε και άφησε, ούτε λίγο ούτε πολύ, να εννοηθεί πως αυτό το οποίο θεωρούσε επιτυχία την προηγούμενη μέρα, ξάφνου εμφανίστηκε ως αποτυχία την επόμενη.
Θα έλεγα, λοιπόν, ότι στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχετε περάσει και καλύτερες ημέρες και αδικείτε τον εαυτό σας. Εγώ θυμούμαι τον αείμνηστο Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος όταν είχε κάνει λάθος, είχε πει την περίφημη φράση «Mea culpa». Σήμερα δεν ξέρω αν ο Γιώργος Παπανδρέου είναι σε θέση, με βάση τη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό, να ανταποκριθεί με τον ίδιο τρόπο και να πει επίσης «mea culpa», ότι έκανε λάθος όσον αφορά στο ζήτημα αυτό. Θεωρώ ότι και εσείς, όπως και εμείς συμβάλλουμε, ή θέλουμε να συμβάλουμε, στο να είμαστε χρήσιμοι και ωφέλιμοι στην ελληνική κοινωνία.
Θέλω, λοιπόν, να σας πω ότι σε αυτόν τον Προϋπολογισμό σκοπός μας είναι η αποκατάσταση της δημοσιονομικής ισορροπίας, είναι η μείωση του ελλείμματος στο 2,6% του Α.Ε.Π. με ήπια προσαρμογή, είναι ο περαιτέρω περιορισμός του δημοσίου χρέους, η ενίσχυση της ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής. Και όταν μιλάμε για κοινωνική συνοχή, πολύ πρακτικά θα σας πω ότι μιλάμε γι’ αυτούς που δεν έχουν, που δεν κατέχουν, που είναι ασθενείς, που ανήκαν σε εκείνους τους οποίους μας παραδώσατε ως φτωχούς ή κάτω από τα όρια της φτώχειας και για τους οποίους εμείς φέτος φέραμε και ψηφίσαμε έναν κοινωνικό Προϋπολογισμό. Σ’ αυτόν τον κοινωνικό Προϋπολογισμό, ό,τι και αν λέτε εσείς, με τη σχολή σκέψης που σας διακρίνει, είτε των «λωτοφάγων» είτε των μίζερων, δεν αναγνωρίζετε ότι το 2005, με τα άθλια οικονομικά που μας παραδώσατε, με τα αυτοκρατορικά ελλείμματα που μας κληροδοτήσατε, με όλη αυτήν τη σπέκουλα που κάνατε πάνω στο πτώμα της οικονομίας, με τη δήθεν ισχυρή οικονομία, η οποία ήταν σε γυάλινα πόδια, μέσα από νοικοκύρεμα, μέσα από μια σωστή δημοσιονομική πολιτική, μέσα από έναν εξορθολογισμό και μια περιστολή των δαπανών κατορθώσαμε να αυξήσουμε τις συνολικές δαπάνες πάνω από 7,19% για τους ασθενείς, γι’ αυτούς που δεν έχουν, γι’ αυτούς που μας εμπιστεύτηκαν.
Γι’ αυτόν το λόγο, κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θεωρώ υποχρέωσή μου να υπερψηφίσω τον Προϋπολογισμό που έφερε η Κυβέρνηση, γιατί τον θεωρώ δίκαιο, σωστό, χρήσιμο και ωφέλιμο για την ελληνική κοινωνία.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κυρία Παπακώστα.
Η κ. Διαμαντοπούλου έχει το λόγο.
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, κάθε πέντε χρόνια συνήθως συμπίπτει ο εθνικός προϋπολογισμός να συζητείται παράλληλα με τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό. Αυτό κάνουμε και φέτος.
Θα ήθελα να αφιερώσω λίγο περισσότερο χρόνο γιατί, θα έλεγα, ότι στην Αίθουσα τις δύο αυτές μέρες ακούσθηκαν πολλές ανακρίβειες –για να είμαι επιεικής- και πολλές αφέλειες.
Η Νέα Δημοκρατία αντιμετωπίζει επικοινωνιακά και πολιτικά τα πράγματα με έναν μανιχαϊσμό δηλαδή ανάμεσα στο άσπρο και το μαύρο. Όταν ήσασταν Αντιπολίτευση, κύριοι Υπουργοί, τα πάντα ήταν μαύρα. Ήταν ήττες, ήταν καταστροφές, ήταν αποτυχίες.
Ήταν αποτυχία η διαπραγμάτευση για την Κ.Α.Π. του 2000-2003. Ήταν αποτυχία η διαπραγμάτευση Σημίτη στο Βερολίνο με 25.000.000.000 ευρώ, τα οποία με σημερινές τιμές είναι 28.000.000.000 ευρώ. Ήταν αποτυχία η επιτυχία του Ελσίνκι. Ήταν αποτυχία ή έγινε από μόνη της, η διαδικασία της Κύπρου. Ήταν μακέτα το Ρίο-Αντίρριο.
Η προσέγγισή σας ως αντιπολίτευση ήταν μονοδιάστατη. Όλα ήταν αρνητικά και όλα κατεστραμμένα. Η προσέγγισή σας ως Κυβέρνηση είναι ακριβώς η αντίθετη: Υπάρχουν παντού επιτυχίες, υπάρχουν παντού θριαμβολογίες, υπάρχουν παντού μεταρρυθμίσεις και ευτυχισμένοι και χαρούμενοι πολίτες.
Είναι σαφές ότι έκλεισε μία εξαιρετικά δύσκολη διαπραγμάτευση στις Βρυξέλλες. Και 20,1 δισεκατομμύρια ευρώ είναι ένα πολύ σημαντικό ποσό για την Ελλάδα, είναι μία αναπτυξιακή ανάσα για τα επόμενα χρόνια και βεβαίως προϋποθέτει προετοιμασία. Γιατί το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης μέχρι στιγμής δεν το αντιμετωπίζετε ως ένα εργαλείο για να δημιουργήσετε τον αγρότη της ανάπτυξης, αλλά ως ένα δώρο σε ένα μεγάλο φαγοπότι, σε μια γιορτή.
Δεν έχουμε ακούσει καμία προετοιμασία, δεν έχουμε ακούσει άξονες για το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Δεν έχουμε ακούσει για κάποια οργανωμένη διαδικασία δημοκρατικού προγραμματισμού. Είναι κάτι που μας ήρθε από κάποιους για να το κάνουμε κάτι στο μέλλον.
Τι έγινε, όμως, στις Βρυξέλλες και γιατί πραγματικά δεν πρέπει να θριαμβολογούμε; Σε καμία περίπτωση δε χρειάζεται ούτε να ρίχνουμε μομφή ούτε να στήνουμε αγάλματα. Να δούμε όμως την πραγματική διάσταση του πράγματος για να αντιληφθούμε και τις δυνατότητες αυτής της Κυβέρνησης.
Η πρόταση για τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό έγινε από την επιτροπή το 2004 και ανέρχονταν στο ποσό των 23,5 δισεκατομμυρίων ευρώ. Η πρόταση αυτή είχε λάβει υπόψη και τις είκοσι πέντε χώρες και τις επόμενες δύο χώρες που θα έρχονταν και τη μείωση των αγροτικών κονδυλίων και την αύξηση της έρευνας και της τεχνολογίας. Μετά από πολλές διαπραγματεύσεις τον Αύγουστο η διαπραγμάτευση έκλεισε για τις χώρες και κυρίως κατά τη διάρκεια της Προεδρίας του Λουξεμβούργου και το ποσό που κλειδώθηκε το Σεπτέμβριο ήταν 20,2 δισεκατομμύρια ευρώ.
Αυτό το ποσό, κύριοι συνάδελφοι -και το είχαμε πει ως ΠΑ.ΣΟ.Κ. από τότε, από το Σεπτέμβριο- ήταν η βάση διαπραγμάτευσης. Ταυτόχρονα, οι υπόλοιπες νέες χώρες, έβαζαν δύο μεγάλα ζητήματα: Το ένα ήταν ότι δεν είχαν εθνικούς πόρους για τα έργα τους και άρα έπρεπε να αυξηθεί η ευρωπαϊκή συμμετοχή για να έχουν τη δυνατότητα να κάνουν τα έργα και έφθαναν στο 85%. Και το δεύτερο, ήθελαν μεγαλύτερη διάρκεια υλοποίησης και απορρόφησης, το ν+3, γιατί δεν είχαν τη διοικητική επάρκεια.
Τα δύο αυτά, λοιπόν, ζητήματα απασχολούσαν τις νέες χώρες, δηλαδή αδύναμες διοικητικά και ασθενείς οικονομικά χώρες, οι οποίες είχαν μπει στο τραπέζι από το Σεπτέμβριο.
Άκουσα τουλάχιστον δεκαπέντε συναδέλφους και βεβαίως δύο Υπουργούς πραγματικά να μιλούν θριαμβευτικά, όπως και η κ. Παπακώστα, για τη διαπραγμάτευση η οποία έκλεισε επιτυχώς.
Να καταλάβουμε, γιατί πανηγυρίζει η Νέα Δημοκρατία; Για δύο πράγματα: Πρώτον, γιατί δεν μειώθηκε το ποσό το οποίο κλειδώθηκε για την Ελλάδα το Σεπτέμβριο και δεύτερον, γιατί δεν άλλαξε η συμφωνία για την αγροτική πολιτική, που έκλεισε το 2000-2003 επί ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η οποία ουσιαστικά κατοχύρωσε την επιδότηση στους αγρότες. Αυτοί είναι οι δύο λόγοι της επιτυχίας.
Πρέπει όμως, κύριοι συνάδελφοι, να φωτίσουμε και λίγο τα δεδομένα για τα οποία δεν μίλησε καν ο αρμόδιος Υφυπουργός.
Ακούσαμε για 85% στα νησιά. Αναφέρθηκε στο Αιγαίο. Αναφέρθηκε στη Δυτική Μακεδονία. Εδώ πρέπει να μας απαντήσει η Κυβέρνηση τι θα κάνει με τα εξής δεδομένα:
Σε τρεις περιφέρειες της χώρας, την Κεντρική Μακεδονία, τη Δυτική Μακεδονία και την Αττική, η ένταση χρηματοδότησης θα είναι στο 50% της κοινοτικής χρηματοδότησης ανά άτομο. Και στην περιφέρεια του Νοτίου Αιγαίου και της Στερεάς Ελλάδας η χρηματοδότηση θα είναι στο 1/3 της χρηματοδότησης του μέσου κοινοτικού όρου.
Πώς θα το αντιμετωπίσει η Κυβέρνηση; Θα χρησιμοποιήσει το Ταμείο Συνοχής; Θα χρησιμοποιήσει εθνικούς πόρους; Αν χρησιμοποιήσει εθνικούς πόρους, από ποιο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων; Από το φετινό, που είναι μειωμένο κατά σημαντικό ποσοστό; Από αυτό των επομένων χρόνων; Προβλέπει αυξήσεις στα προγράμματα δημοσίων επενδύσεων για να καλυφθούν με εθνικούς πόρους; Και βεβαίως είναι γνωστοί και είναι στατιστικοί και αναπτυξιακοί οι λόγοι που άλλαξαν τα δεδομένα. Όμως, η Κυβέρνηση μιλάει για την αύξηση ευρωπαϊκής συμμετοχής και δεν λέει κουβέντα για τα πολύ σοβαρά προβλήματα που προκύπτουν για πέντε περιφέρειες της χώρας, δηλαδή για τις μισές περιφέρειες της χώρας, απ’ αυτήν την περίφημη διαπραγμάτευση.
Στον δε αγροτικό τομέα, με μεγάλη εμμονή του Προέδρου Σιράκ, δεν ανοίγει η διαπραγμάτευση που κλειδώθηκε το 2003 για την Κοινή Αγροτική Πολιτική. Την ίδια στιγμή η Κυβέρνηση δεν αποφεύγει δήλωση, η οποία είναι στα Πρακτικά της Συνόδου, σύμφωνα με την οποία το 2008 ανοίγει η πόρτα για επαναδιαπραγμάτευση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής.
Να πούμε και κάτι ακόμα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Μέσα στο μεγάλο παζάρι των Βρυξελλών μπήκε θέμα Φ.Π.Α. Η Γαλλία έβαλε κυρίαρχο θέμα τη μείωση του Φ.Π.Α. για τα εστιατόρια και τις ταβέρνες, γιατί αυτό είναι το αίτημα των πολιτών της Γαλλίας. Δεν ακούσαμε η Κυβέρνηση -τουλάχιστον δεν το είδαμε πουθενά και απορώ γιατί δεν το είδαμε- να βάζει θέμα μείωσης του Φ.Π.Α. για τους αγρότες από 18% σε 8%, το οποίο ήταν δέσμευσή της προεκλογική και για το οποίο πολλές φορές λοιδόρησε την προηγούμενη κυβέρνηση. Αυτές ήταν, λοιπόν, αναλυτικά οι μεγάλες επιτυχίες αυτής της διαπραγμάτευσης.
Τώρα θέλω να πω δυο πράγματα. Πώς να διαπραγματευθεί μία κυβέρνηση και ένας Πρωθυπουργός που πάνε με την πλάτη στον τοίχο, γιατί έχουν κατηγορήσει τη χώρα τους για σπάταλη, για ανικανότητα, έχουν κατηγορήσει τη χώρα τους ότι κορόιδευε την Ευρωπαϊκή Ένωση και δεν μπορούν να απορροφήσουν τα κονδύλια του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης; Θα μπορούσε αυτή η Κυβέρνηση μ’ αυτά τα χαρακτηριστικά να διαπραγματευτεί και να φέρει περισσότερα χρήματα; Όχι, φυσικά.
Και βεβαίως, κύριε Υπουργέ της Εθνικής Οικονομίας, επειδή πολλοί μίλησαν για το μείζον θέμα του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, εγώ δεν θα μιλήσω για την απορροφητικότητα. Θα μιλήσω για την ποιότητα των πολιτικών επιλογών σας. Σε μια εποχή όπου η κοινωνία της πληροφορίας, η ανταγωνιστικότητα, η εκπαίδευση είναι στο κέντρο των πολιτικών επιλογών και στις διακηρύξεις της Κυβέρνησης, πριν από λίγες ημέρες στο Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης έχουμε μεταφορά 130.000.000 ευρώ από την κοινωνία της πληροφορίας, και άλλα τόσα από το πρόγραμμα ανταγωνιστικότητας σε οδικά έργα, βάζοντας ουσιαστικά ένα μεγάλο ερωτηματικό για το πού πάει η χώρα. Γιατί φαίνεται ότι η Κυβέρνηση Καραμανλή, μεταφέροντας πόρους από την κοινωνία της πληροφορίας, από την ανταγωνιστικότητα πάλι σε κλασικά έργα, δίνει ένα στίγμα της εποχής της: Άσφαλτο και μπετόν, αντί κομπιούτερ και μόρφωση.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κυρία Διαμαντοπούλου.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχει ζητήσει το λόγο ο Υπουργός Υγείας κ. Κακλαμάνης.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, διαδεχόμενος στο Βήμα την καλή συνάδελφο κ. Διαμαντοπούλου, θα ήθελα μόνο να κάνω μια επισήμανση. Η κ. Διαμαντοπούλου είναι άνθρωπος με ευρωπαϊκή εμπειρία και πετυχημένη παρουσία εκεί. Ήταν σαφής η διαφοροποίησή της, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την επίτευξη του μεγάλου στόχου των 20.000.000.000 ευρώ, σε σχέση με άλλους συναδέλφους της και αυτό την τιμά.
Απλά, στο κομμάτι τουλάχιστον που με αφορά σχετικά με το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, θα ήθελα να ενημερώσω τους συναδέλφους που δεν μετέχουν στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων ότι με δική μου πρωτοβουλία έγινε ενημέρωση, τόσο για τη στρατηγική της Λισσαβόνας όσο και για το πρόγραμμα «ΙΑΣΙΣ» -που είναι βεβαίως στην κοινωνία της πληροφορίας και πρόκειται για πάρα πολύ μεγάλο έργο, το οποίο είναι σχεδόν έτοιμο να βγει για δημοπράτηση- και για την πρώτη προσέγγιση –οφείλω να το πω- σε ό,τι αφορά το Υπουργείο Υγείας-Πρόνοιας που είναι πλέον Κοινωνικής Αλληλεγγύης για τις προτάσεις μας για το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Οι αρμόδιοι συνάδελφοί σας νομίζω ότι έχουν το πακέτο στα χέρια τους, κυρία Διαμαντοπούλου.
Μια και μιλάμε για το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης θα ήθελα επ’ αυτού, όσον αφορά το Υπουργείο μου να σας πω τα εξής: Έχουν ήδη ενταχθεί επτακόσιες επτά πράξεις προϋπολογισμού 407.000.000 ευρώ που καλύπτουν το 79,3% του προϋπολογισμού του επιχειρησιακού προγράμματος. Εάν δε, συνυπολογίσει κανείς τα έργα που είναι σε διαδικασία συντονισμού, τότε καλύπτεται το 81,9% του συνολικού προϋπολογισμού του επιχειρησιακού προγράμματος. Οι καταγεγραμμένες δαπάνες, στην ουσία η απορροφητικότητα μέχρι 31.10.2005 ανέρχονται σε 168.301.560 ευρώ, ποσοστό 32,7%. Έως το τέλος του τρέχοντος έτους οι δηλωθείσες δαπάνες στο ολοκληρωμένο πληροφοριακό σύστημα του Υπουργείου Οικονομικών θα ανέρχονται σε 202.000.000 ευρώ ήτοι 39,4% του συνολικού προϋπολογισμού του προγράμματος.
Υπενθυμίζω ότι με βάση τα στοιχεία τα οποία είχε δώσει τότε στη δημοσιότητα ο κ. Χριστοδουλάκης παραλάβαμε το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης τον Μάρτιο του 2004 με 12,5% απορροφητικότητα. Τα συμπεράσματα δικά σας.
Διαβάζοντας τα Πρακτικά των ομιλιών συναδέλφων του τομέα υγείας της Αντιπολίτευσης, κυρίως της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης –διάβασα και του κ. Λεβέντη, του Συνασπισμού- δεν θα καθίσω να δώσω απαντήσεις μία-μία στις παραποιήσεις των αριθμών. Πλην όμως μερικά πράγματα δεν μπορούν να παραποιηθούν. Παραδείγματος χάρη, άκουσα απ’ όλους τους συναδέλφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που μίλησαν για μειωμένες δαπάνες όσον αφορά στις εφημερίες γιατρών και στις υπερωρίες του υπόλοιπου προσωπικού. Θα καταθέσω στα Πρακτικά της Βουλής αυτό που γράφει ο φετινός προϋπολογισμός, αλλά και οι τέσσερις προηγούμενοι προϋπολογισμοί. Για εφημερίες ιατρών το 2002, 254.000.000 ευρώ, το 2003 258.000.000, το 2004 275.000.000, το 2005 293.000.000 και φέτος 318.000.000. Τώρα, που βρέθηκαν οι μειωμένες δαπάνες για τις εφημερίες των γιατρών δεν το γνωρίζω.
Όσον αφορά τις υπερωρίες του προσωπικού, το 2002 99.000.000 ευρώ, το 2003 110.000.000 ευρώ, το 2004 115.000.000 ευρώ, το 2005 130.000.000 ευρώ και φέτος 147.000.000 ευρώ. Αύξηση 13,8%.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός κ. Νικήτας Κακλαμάνης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία έχουν ως εξής:
(να φωτογραφηθεί η σελ. 313)
ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα πρέπει αναφέροντας το έργο και τις προοπτικές της Κυβέρνησης να γίνουν και ορισμένες αναφορές στο παρελθόν απλά για να μην ξεχνιόμαστε. Για την κατάσταση που άφησε η προηγούμενη Κυβέρνηση στο Υπουργείο Υγείας διαβάζω κατά λέξη από εμπιστευτικό σημείωμα ειδικού συμβούλου τον Μάιο του 2003 προς τον συνάδελφό μου Καθηγητή και Υπουργό κ. Στεφανή: «Είναι τέτοια σήμερα η ψυχολογία των υπαλλήλων του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας, ώστε αν μπορούσαν, αν υπήρχε δυνατότητα, να μεταταγούν σε άλλες υπηρεσίες θα έφευγαν όλοι. Όμως κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες είναι δυνατόν να οργανωθεί επιτελική υπηρεσία;»
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός κ. Νικήτας Κακλαμάνης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία έχουν ως εξής:
(να φωτογραφηθεί η σελ. 315)
ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Αυτή ήτανε η ψυχολογία των υπαλλήλων του Υπουργείου Υγείας που συναντήσαμε, όταν πήγαμε εκεί. Και αυτό όχι γιατί εστερούντο προσόντων, αλλά διότι ήταν οι χειρότερα αμειβόμενοι δημόσιοι υπάλληλοι απ’ όλα τα Υπουργεία. Εδώ θέλω να ευχαριστήσω το Υπουργείο Οικονομικών, διότι γενναιόδωρα υιοθέτησε το αίτημα της ηγεσίας του Υπουργείου και τους δώσαμε μεικτά επίδομα 200 ευρώ το μήνα. Αυτό μπόρεσε να κλείσει κάπως την ψαλίδα και να αλλάξει τελείως την ψυχολογία των υπαλλήλων του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
Από τα τηρούμενα βιβλία και στοιχεία του Υπουργείου μας σχετικά με τους διορισμούς αγροτικών ιατρών και τις μετατάξεις του προσωπικού γίνεται φανερή η οργάνωση αλλά και η αποτελεσματικότητα –να μιλήσω μόνο γι’ αυτά κι όχι για άλλα πράγματα- της λειτουργίας αυτών των υπηρεσιών. Το λέω αυτό για να καταλάβετε τι βρήκαμε, όταν πήγαμε στο Υπουργείο Υγείας σχετικά με το πώς ετηρούντο τα βιβλία για αγροτικά ιατρεία και για ειδικότητες ιατρών. Αυτό ήταν το Υπουργείο Υγείας του 2004. Αυτή ήταν η ισχυρή Ελλάδα του 2004. Με αυτήν την κατάσταση έπαιρναν σειρά οι γιατροί για ειδικότητα και για αγροτικά ιατρεία. Το καταθέτω στα Πρακτικά της Βουλής.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός κ. Νικήτας Κακλαμάνης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Τελειώνοντας η τετραετία, ελάτε να δείτε αυτά με τι θα έχουν αντικατασταθεί. Ήδη από τώρα έχουν αντικατασταθεί αρκετά. Αλλά τελειώνοντας η τετραετία, για την εικόνα στα νοσοκομεία που άφησε η διακυβέρνηση από το ΠΑΣΟΚ, θα καταθέσω τα στοιχεία από την πρόσφατη απογραφή των εργαζομένων και την καταγραφή της κατάστασης στους θαλάμους νοσηλείας των νοσοκομείων. Θα αναφέρω μόνο ότι τα στοιχεία κατέληξαν ότι όλοι οι εργαζόμενοι σήμερα στα νοσοκομεία κάθε κατηγορίας υπερβαίνουν τους εκατό χιλιάδες. Συγκεκριμένα είναι εκατό χιλιάδες εκατόν εξήντα οκτώ. Το Φεβρουάριο του 2004 ο προκάτοχός μου είχε δώσει συνέντευξη την οποία και θα καταθέσω για να μη δώσω από άλλη εφημερίδα, αυτή είναι νομίζω υπεράνω πάσης υποψίας σε ό,τι αφορά τα φίλα συναισθήματά της προς την Κυβέρνηση, πρόκειται για την εφημερίδα «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» όπου έλεγε ότι είναι ογδόντα τρεις χιλιάδες άτομα.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Πρόεδρος της Βουλής κ. ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ)
Δηλαδή δεν ξέρετε πόσα ήταν τα άτομα που δούλευαν στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Δεν γνώριζε το Υπουργείο πόσα ήταν τα άτομα αυτά.
Εμείς σας καταθέτουμε σήμερα αναλυτικά στοιχεία όλων των κατηγοριών, όλων των ειδικοτήτων με όλες τις σχέσεις εργασίας, γιατί προγραμματισμό δεν μπορείς να κάνεις για το ανθρώπινο δυναμικό, αν δεν ξέρεις τι ανθρώπινο δυναμικό έχεις, τη στιγμή που θέλεις να προγραμματίσεις. Και ιδιαίτερα μάλιστα για το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, όπου εμείς παίρνουμε ένα σημαντικό κομμάτι αυτού του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης για να το επενδύσουμε στους ανθρώπινους πόρους, όχι μόνο υπό την ποσοτική έννοια, αλλά κυρίως υπό την ποιοτική έννοια και μάλιστα με το πνεύμα που είπε η κ. Διαμαντοπούλου, σε ό,τι αφορά κυρίως τη συνεχιζόμενη εκπαίδευση του προσωπικού όλων των κατηγοριών του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
Διερωτάται, λοιπόν, κανείς πόσα χρόνια έπρεπε να περάσουν για να ανακαλύψετε σε σχέση με το Β΄ και Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης την αξία της πληροφορικής, προκειμένου να καταγράψετε αυτά τα στοιχειώδη.
Σήμερα ακόμα αν ρωτήσετε σε αυτήν την Αίθουσα τους συναδέλφους της Αντιπολίτευσης και κυρίως της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, οι οποίοι κάνουν και την πλέον οξεία κριτική, γνωρίζουν παραδείγματος χάρη πόσους θαλάμους έχουμε πολύκλινους στα νοσοκομεία της χώρας, από εννέα έως είκοσι κλίνες; Υπάρχουν και τέτοιοι θάλαμοι στα νοσοκομεία. Γνωρίζουν ακόμα πόσοι θάλαμοι υπάρχουν με πέντε έως οκτώ κλίνες;
Σας καταθέτω για τα Πρακτικά, και θα είναι πολύ χρήσιμο για όλους τους συναδέλφους, την καταγραφή που έγινε και ταυτόχρονα τη δέσμευση ότι μέχρι τέλους του 2006 όλοι οι πενήντα οκτώ θάλαμοι με εννιά έως είκοσι κλίνες θα έχουν γίνει τετράκλινοι και μέχρι το τέλος της πρώτης τετραετίας οι εκατόν τριάντα οκτώ θάλαμοι από πέντε έως οκτώ κλίνες θα έχουν γίνει τετράκλινοι, προκειμένου να ανταποκριθούμε πλήρως στην προεκλογική μας δέσμευση, ότι δεν θα υπάρχει θάλαμος με περισσότερα από τέσσερα κρεβάτια.
Γνωρίζετε, παραδείγματος χάρη ότι χίλια επτακόσια πενήντα δύο δωμάτια δεν έχουν W.C., δηλαδή το 21% των κλινών και είναι στο διάδρομο; Και μιλούσαμε για εκσυγχρονισμό των νοσοκομείων;
Βεβαίως ξέρω ότι φτιάξατε δεκαεπτά νοσοκομεία. Το λέω δημόσια. Δεν το λέω πρώτη φορά και θα το ξαναπώ και σήμερα. Βεβαίως, δεν διευκρινίζετε ότι ήταν από το Γ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Όμως δεν έχει καμία σημασία. Εγώ σας συγχαίρω γι’ αυτό που κάνατε, ότι φτιάξατε δεκαεπτά καινούργια νοσοκομεία. Μπορείτε να μου πείτε εάν σε ένα από αυτά τα δεκαεπτά καινούργια νοσοκομεία είχε εγκριθεί επί των ημερών σας έστω κι ένας νέος οργανισμός νοσοκομείων; Ξέρετε τι κάνατε;
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Στην Καλαμάτα.
ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Είπα καινούργια, μίλησα για τα δεκαεπτά, τα συγχρηματοδοτούμενα. Ζητάμε προσωπικό και σας λέω ότι ακόμη κι αν άνοιγαν οι κρουνοί και έλεγε ο κ. Αλογοσκούφης να πάρουμε είκοσι χιλιάδες νοσηλεύτριες, στα περισσότερα εξ αυτών δεν υπάρχουν οργανικές θέσεις για να κάνει κανείς τοποθετήσεις. Τώρα υπεγράφησαν από το Υπουργείο Οικονομικών έξι νέοι οργανισμοί γι’ αυτά τα δεκαεπτά και είναι προς υπογραφή άλλοι έξι. Αυτή είναι η αλήθεια. Δεν υποτιμώ τη δουλειά που έγινε για τα δεκαεπτά, γιατί και τα περισσότερα είναι αρκετά καλά. Λέω τα περισσότερα, γιατί βεβαίως και απ’ αυτά τα δεκαεπτά μέχρι το Μάρτη του 2004 παρ’ ότι τα είχατε εγκαινιάσει –πολλά δύο και τρεις φορές- δεν τα είχατε παραλάβει.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός κ. Ν. Κακλαμάνης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Και τώρα που πάμε να κάνουμε την παραλαβή, δεν μπορούμε να την κάνουμε, γιατί βρίσκουμε πολλές κακοτεχνίες εξ αιτίας των οποίων δεν πρέπει να τα παραλάβουμε. Δεν θέλω να αναφερθώ ονομαστικά σε ένα-ένα ούτε να πω ποιοι συνάδελφοι είναι από την περιφέρεια. Γνωρίζουν πολύ καλά τι εννοώ.
Ρύθμιση χρεών. Δεν μου φτάνει το ότι έγινε η ρύθμιση των 2,54 δισεκατομμυρίων ευρώ, τα οποία βρήκαμε από την τωρινή Κυβέρνηση. Σας υπενθυμίζω και την προηγούμενη ρύθμιση που είχε γίνει επί εποχής του συναδέλφου και φίλου Αλέκου Παπαδόπουλου, που ήταν τότε 355.000.000.000 δραχμές. Στην ουσία η παρούσα Κυβέρνηση δεν πληρώνει. Γιατί σας υπενθυμίζω ότι η ρύθμιση δεν ήταν εφάπαξ πληρωμή, όπως έγινε τώρα, αλλά ήταν να αρχίσει η αποπληρωμή με 70.000.000.000 δραχμές το χρόνο μέχρι το 2008. Δηλαδή αυτήν τη στιγμή που μιλάμε πληρώνουμε και τη ρύθμιση που έγινε το Μάιο του 2001, επί εποχής Αλέκου Παπαδόπουλου.
Αυτή είναι η αλήθεια: 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ που βρήκαμε συν τα προηγούμενα που υποτίθεται ότι έπρεπε να είχατε αποπληρώσει. Καταθέτω και αυτό για τα Πρακτικά της Βουλής.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός κ. Νικήτας Κακλαμάνης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο , το οποίο έχει ως εξής:
(να φωτογραφηθεί η σελ. 323)
ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Επειδή άκουσα να μιλάτε για τις δαπάνες και να διερωτάστε πού θα βρούμε τα λεφτά κ.ο.κ., έρχομαι στο κομμάτι των προμηθειών. Για πείτε μου: Γνωρίζετε παραδείγματος χάριν με τι κωδικολόγιο γίνονται μέχρι τώρα οι προμήθειες; Γίνονται με το κωδικολόγιο του Υπουργείου Ανάπτυξης του 1986. Καταθέτω και αυτό το έγγραφο για τα Πρακτικά της Βουλής.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός κ. Νικήτας Κακλαμάνης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Εμείς τι κάναμε; Ήδη έχουμε έτοιμο το σχέδιο νόμου, το οποίο θα παρουσιαστεί, μόλις ανοίξει η Βουλή μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων. Τα βασικά σημεία τα γνωρίζετε. Παρά ταύτα, με διαπραγμάτευση που κάναμε μέχρι σήμερα, έχουμε πετύχει μείωση των δαπανών στις προμήθειες από 25% έως 40%. Εκτιμούμε ότι αν αυτό γίνει σε σχέση με το νέο νομοσχέδιο πανελλαδικά και πετύχει, τον πρώτο μόνο χρόνο θα μπορέσουμε να εξοικονομήσουμε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ.
Θέλετε να σας πω μερικά παραδείγματα, για να δείτε ότι είχε ψηφιστεί νόμος περί προμηθειών επί Αλέκου Παπαδόπουλου, ο διάδοχός του τον έβαλε στο συρτάρι, δεν τον έβγαλε ποτέ από εκεί, δεν τον χρησιμοποίησε ποτέ και ό,τι πετύχαμε μέχρι τώρα είναι γιατί εγώ τον έβγαλα από το συρτάρι και χρησιμοποίησα ορισμένες διατάξεις εκείνου του νόμου που με βοηθούσαν να κάνουμε αυτή τη διαπραγμάτευση;
Αναφέρω τα εξής: Απινιδωτής. Τον βρήκαμε να μπαίνει στα νοσοκομεία με τιμή 49.000 ευρώ. Ξέρετε πού έχουμε φθάσει την τιμή σήμερα, ανάλογα τον τύπο; Από 26 έως 23.000 ευρώ. Κάνετε ένα λογαριασμό πόσοι απινιδωτές και βηματοδότες το χρόνο μπαίνουν σε όλα τα νοσοκομεία της χώρας, σε πόσους ασθενείς και θα βγάλετε τα συμπεράσματα.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός κ. Νικήτας Κακλαμάνης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Θέλετε να σας πω άλλα παραδείγματα υπερκοστολόγησης; Παραδείγματος χάρη, το συνθετικό οστικό μόσχευμα το βρήκαμε σε κυπριακή εταιρεία που μεταπωλεί στην Ελλάδα με τιμή αγοράς 130 ευρώ. Η μεταπώληση από την Κύπρο στην Ελλάδα είναι 1270 ευρώ και η τιμή πώλησης στα ελληνικά νοσοκομεία 1520 ευρώ, δηλαδή 880% παραπάνω.
Επί ένα χρόνο γυρίσαμε ολόκληρη την Ευρώπη. Πήγαμε στην Αγγλία, στη Γαλλία και στη Γερμανία, για να βρούμε το μυστικό της υπερκοστολόγησης. Τελικά, το βρήκαμε στην Κύπρο, όπου γινόταν μέσα από off-shore εταιρείες, όπως το ακούσατε. Η μεταπώληση γινόταν στην off-shore εταιρεία με 880% και ερχόταν εδώ και το πωλούσαν, βέβαια, με το νόμιμο κέρδος του 20%.
Αν γίνεται αυτό το πράγμα σε συνεργασία, βέβαια, και με τα ασφαλιστικά ταμεία, που και εκείνα πρέπει να παρακολουθούν τις προμήθειές τους –κυρίως στον ιδιωτικό τομέα, όπου η αγορά γίνεται απευθείας από τις ιδιωτικές κλινικές, και στο Ι.Κ.Α.- γνωρίζετε για τι εξοικονόμηση χρημάτων μιλάμε; Το καταθέτω και αυτό στα Πρακτικά της Βουλής, για να υπάρχει.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός κ. Νικήτας Κακλαμάνης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο έχει ως εξής:
(να φωτογραφηθεί η σελ. 327)
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΑΜΑΡΙΟΣ: Τι έγιναν αυτές οι προμήθειες;
ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Δεν υπήρχε πρόβλημα που έγιναν οι προμήθειες. Έμπαιναν στα νοσοκομεία. Λέμε για την υπερκοστολόγηση. Δεν λέμε ότι δεν έμπαιναν στα νοσοκομεία.
Προχωρούμε τώρα στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Σήμερα είχα συνάντηση με τον Πρωθυπουργό και έτσι επισήμως μπορώ να ενημερώσω τη Βουλή ότι η υπόσχεση που είχα δώσει πέρυσι απ’ αυτό εδώ το Βήμα θα υλοποιηθεί. Μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2006 –το έχω πει και από πέρυσι- το πράσινο φως ανάφτηκε. Θα παρουσιαστεί πολύ νωρίτερα, το μήνα Φεβρουάριο, και θα είναι σε διαβούλευση τουλάχιστον δύο-τριών μηνών, γιατί πρόκειται για μέγα θεσμικό νομοσχέδιο. Μέχρι τον Ιούνιο του 2006 σε Ολομέλεια της Βουλής και όχι σε Τμήμα θα έχει ψηφιστεί το νομοσχέδιο για την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας.
Γνωρίζετε και γνωρίζω πολύ καλά –εγώ θέλω να είμαι ειλικρινής απέναντί σας- ότι ακόμη και αν μου έδινε ο Γιώργος Αλογοσκούφης όλο τον προϋπολογισμό του Υπουργείου Οικονομικών, πατώντας ένα κουμπί, την επομένη της ψήφισης δεν μπορείς να ενσωματώσεις, παραδείγματος χάρη, τον κλάδο υγείας του Ι.Κ.Α. στο Ε.Σ.Υ., γιατί αυτό θα είναι ο βασικός πυρήνας αυτού του νομοσχεδίου. Αυτό που είχε προσπαθήσει επιτυχώς μεν στα χαρτιά ο νόμος Γείτονα π.χ. το 1997 εν μέρει, αλλά ουδέποτε είχε βγει και αυτός ο νόμος από το συρτάρι. Εκτιμώ ότι θέλει ένα χρονοδιάγραμμα τριετίας για την πλήρη εφαρμογή του –και θέλω να το πω απόψε- αλλά θα είναι εφαρμόσιμος σταδιακά από την επομένη. Όταν θα έρθει η ώρα, εν πάση περιπτώσει θα τα πούμε.
Μια και μιλάω για πρωτοβάθμια φροντίδα, όταν πήγα στο Υπουργείο βρήκα να έχει δοθεί παραγγελία, να έχει πληρωθεί μια μελέτη –ο κ. Νασιώκας το θυμάται- σε μια αρχιτέκτονα την κ. Σβολοπούλου, την οποία παρέλαβα εκ των υστέρων, αλλά μου ήταν άχρηστη γιατί είχατε υπογράψει ήδη αποφάσεις προεκλογικές, που ενώ την είχατε πληρώσει να σας κάνει μελέτη για το πού πρέπει να φτιαχτούν καινούργια κέντρα υγείας, αυτήν τη μελέτη την πήραμε και την έχουμε στο συρτάρι, γιατί είχατε υπογράψει προεκλογικές υποσχέσεις σε άλλα μέρη απ’ αυτά που προτείνει η μελέτη, την οποία εσείς είχατε παραγγείλει και την οποία εσείς είχατε πληρώσει. Υπάρχουν στα Πρακτικά της Βουλής, τα οποία θα καταθέσω.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΖΑΓΟΡΙΤΗΣ: Εκ παραδρομής!
ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Εκ παραδρομής να πούμε.
Οργανισμοί νοσοκομείων: Το πλαίσιο με το οποίο λειτουργούν οι οργανισμοί των νοσοκομείων είναι του 1996. Ήδη, σε συνεννόηση με την ένωση νοσοκομειακών γιατρών, ετοιμάζουμε καινούργιο πλαίσιο οργανισμών νοσοκομείων, κοινό για όλα τα νοσοκομεία με ορισμένες διαφοροποιήσεις για τα ειδικά νοσοκομεία, προκειμένου όλα τα νοσοκομεία να μιλούν την ίδια γλώσσα και όχι διαφορετική. Υπάρχουν στα Πρακτικά της Βουλής, τα οποία θα καταθέσω.
Μια και βλέπω το φίλο μου τον Έκτορα απέναντι –διάβασα την ομιλία του δεν ήμουν εδώ να τον ακούσω- μίλησε για τον Ο.Π.Α.Δ. και είπε ότι ο Ο.Π.Α.Δ. θα πέσει φέτος έξω. Να μην έχετε άγχος αν θα πέσει ο Ο.Π.Α.Δ. έξω. Ο Ο.Π.Α.Δ. έχει γίνει πρότυπο ασφαλιστικού ταμείου.
ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Μα, ήδη χρωστάει, κύριε Υπουργέ. Τα φαρμακεία είναι πολλά.
ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Σας θυμίζω ότι από την 1η Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους 2005 τα φάρμακα έχουν βάλει barcode. Και μια και μιλώ για φάρμακα, θα καταθέσω στα Πρακτικά της Βουλής αναλυτικό πίνακα όπου αποδεικνύει ότι για πρώτη φορά φέτος επί της συνολικής φαρμακευτικής δαπάνης, η μέση μεταβολή, ενώ μέχρι το 2004 η αύξηση ήταν 18,85%, φέτος τη χρονιά που τελειώνει –τα στοιχεία είναι μέχρι τον Σεπτέμβριο- η μέση αύξηση 9,65%. Θα έχουμε την ευκαιρία να μιλήσουμε στο νομοσχέδιο για την κατάργηση της λίστας και της νέας φαρμακευτικής πολιτικής, που σας ενημερώνω ότι και αυτό είναι στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους.
Ήδη ο Ο.Π.Α.Δ. λοιπόν, για να μην ανησυχείτε, έχει ξεκινήσει από τον Σεπτέμβριο την αντικατάσταση των παλιών βιβλιαρίων με νέα, όπου στα νέα βιβλιάρια έχει μπει barcode, που σε συνδυασμό με το barcode –όσοι συνάδελφοι έχετε βιβλιάρια του δημοσίου, να πάτε να πάρετε τα καινούργια σας- στα φάρμακα ξέρουμε όλοι, όσοι ασχολούμαστε με την υγεία, τι σημαίνει αυτό από άποψη εξοικονόμησης χρημάτων.
Δεύτερον, σας ενημερώνω ότι εντός των ημερών υπογράφεται σύμβαση με όλους τους οπτικούς της Ελλάδος με τον Ο.Π.Α.Δ., όπου θα επιστρέφουν πίσω, αν θυμάμαι καλά, 8%, που αυτό σημαίνει κάθε χρόνο εξοικονόμηση για τον Ο.Π.Α.Δ. 3.000.000 ευρώ.
Ακούστε το τελευταίο, πριν κατέλθω του Βήματος. Με είχε εγκαλέσει εδώ συνάδελφος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ο κ. Αντωνακόπουλος, γιατί δεν αφήσαμε τα λεφτά του Ο.Π.Α.Δ. στην Αγροτική Τράπεζα και κάναμε διαγωνισμό και τα πήρε άλλη τράπεζα ιδιωτική που έδινε επιτόκιο. Θέλετε να ακούσετε κάτι; Ακούστε: Αυτό είναι με ημερομηνία 1η Δεκεμβρίου: «Προς τον Πρόεδρο του Ο.Π.Α.Δ..
Κύριε Πρόεδρε, σας πληροφορούμε ότι οι τόκοι των λογαριασμών του Ο.Π.Α.Δ./Υ.Π.Α.Δ. που τηρούνται στην Τράπεζα Πειραιώς έχουν πιστωθεί με το ποσό των 524.000 ευρώ. Το πιο πάνω ποσό είναι οι τόκοι για το διάστημα 16.9.2005 μέχρι 30.11.2005». Δηλαδή σε δυόμισι μήνες 500.000 ευρώ τόκο, ενώ τα είχατε επί τρία χρόνια στην Αγροτική άτοκα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Πώς τα είχατε άτοκα; Ακούστε: Σας διαβάζω απόφαση του τότε Διοικητικού Συμβουλίου, με ημερομηνία 23.12.2002, όπου ο πρόεδρος παίρνοντας το λόγο, λέει τα εξής:
«Ο Ο.Π.Α.Δ. τον πρώτο χρόνο δεν θα καταβάλει στην Αγροτική Τράπεζα καμιά αμοιβή για την ταμειακή του εξυπηρέτηση και διενέργεια όλων των πληρωμών από το δίκτυο της Α.Τ.Ε.». Λέει επίσης «Μετά το τέλος του πρώτου χρόνου, τότε θα συζητήσουμε για να πάρουμε επιτόκιο». Η συζήτηση αυτή δεν έγινε ποτέ επί τρία χρόνια.
Το ερώτημα είναι αυτά τα εκατομμύρια ευρώ, που θα είναι από τόκους, πού πήγαν; Εγώ δεν έχω πάρει απάντηση μέχρι σήμερα. Εν πάση περιπτώσει η ημερομηνία είναι συμβολική, 23 Δεκεμβρίου. Βεβαίως καταλαβαίνω. Χριστούγεννα είναι, δώρα κάνουμε όλοι, αλλά κάνουμε δώρα στους συγγενείς και στους φίλους μας από λεφτά της τσέπης μας. Ο κ. Δόλγερας τότε έκανε δώρα τα λεφτά των ασφαλισμένων του δημοσίου στους τραπεζίτες. Τα καταθέτω και αυτά για τα Πρακτικά της Βουλής.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Αν αυτό αποτελεί σοσιαλιστική πολιτική…
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΑΚΛΙΔΗΣ: Η Α.Τ.Ε. πλήρωσε;
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΑΜΑΡΙΟΣ: Όχι στα Ππρακτικά, στον εισαγγελέα.
ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Αν αυτό λοιπόν αποτελεί σοσιαλιστική πολιτική, εμείς δεν θέλουμε να έχουμε σχέση με αυτήν τη σοσιαλιστική λογική. Είμαστε πολύ καλύτερα να πιστεύουμε διαφορετικά.
Βεβαίως αυτό το πράγμα για τον Ο.Π.Α.Δ. θα διερευνηθεί. Εγκαλεστήκαμε από συναδέλφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ., με επίκαιρες ερωτήσεις, γιατί τολμήσαμε να κάνουμε διαγωνισμό και να το δώσουμε σε τράπεζα, αντί να το αφήσουμε ατόπως και εμείς στην Αγροτική Τράπεζα. Δεν με ενδιαφέρει εμένα εάν η Αγροτική Τράπεζα είναι του δημοσίου ή όχι. Οι τράπεζες είναι τράπεζες και ξέρουμε όλοι ότι δεν είναι φιλεύσπλαχνα ταμεία.
Κλείνοντας, θέλω να καταθέσω επίσης στα Πρακτικά της Βουλής, αφού αμφισβητούν τα λεγόμενα, την κατανομή που έχει βγει η προκήρυξη για τις δύο χιλιάδες τριάντα θέσεις νοσηλευτριών με τη νέα διαδικασία. Οι συνάδελφοι της επαρχίας το ξέρουν ότι τελειώνει η διαδικασία πρόσληψης της προηγούμενης προκήρυξης των χιλίων οκτακοσίων τριάντα. Για πρώτη φορά στα χρονικά το Υπουργείο Οικονομικών, στα πλαίσια του φετινού προϋπολογισμού, από το 2005 ενέκρινε άλλες τεσσεράμισι χιλιάδες προσλήψεις για το 2006 που θα είναι άλλες δύο χιλιάδες νοσηλεύτριες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Σας παρακαλώ, κύριε Υπουργέ, ολοκληρώστε.
ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Θυμηθείτε ότι του χρόνου τέτοια εποχή στον προϋπολογισμό του 2007, για τον οποίο θα μιλάμε, έξι χιλιάδες νοσηλεύτριες θα έχουν ενταχθεί στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Η ανθρωπογεωγραφία του Εθνικού Συστήματος Υγείας θα έχει αλλάξει για να αποδείξουμε εμπράκτως ποιοι είναι αυτοί που στηρίζουν το δημόσιο χαρακτήρα του Εθνικού Συστήματος Υγείας και ποιοι ήταν τόσα χρόνια αυτοί που στο όνομα δήθεν του Εθνικού Συστήματος Υγείας ενίσχυαν στην ουσία τον ιδιωτικό τομέα υγείας.
Χρόνια πολλά, κύριοι συνάδελφοι.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Νικήτας Κακλαμάνης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΑΜΑΡΙΟΣ: Να τα στείλετε στον εισαγγελέα.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΑΚΛΙΔΗΣ: Η Πρόεδρος θα τα στείλει;
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΑΜΑΡΙΟΣ: Έχει υποχρέωση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Το λόγο έχει η συνάδελφος κα. Καλογήρου.
ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ: Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κάθε χρονιά η συζήτηση για τον προϋπολογισμό προσλαμβάνει ατύπως ένα πανηγυρικό χαρακτήρα. Είναι αν θέλετε μια ευκαιρία να γιορτάσει η δημοκρατία μας ένα ακόμα έτος εύρυθμης λειτουργίας. Με τους πολιτειακούς, πολιτικούς και άλλους θεσμούς να απολαμβάνουν τις χαρές του κοινοβουλευτισμού που με τόσες θυσίες κέρδισε ο ελληνικός λαός.
Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος για τον οποίο η υπερψήφιση του προϋπολογισμού από την Εθνική Αντιπροσωπεία εκλαμβάνεται εθιμικά και ως επιβεβαίωση της ψήφου εμπιστοσύνης προς την εκάστοτε κυβέρνηση, επικυρώνοντας τη δεδηλωμένη.
Τα υπογραμμίζω όλα αυτά αν και μοιάζουν για μας τους Βουλευτές αυτονόητα, γιατί φέτος αυτό το πανηγυρικό κλίμα δημοκρατίας -λυπούμαι να πω- απουσιάζει από αυτήν εδώ την Αίθουσα. Αντιθέτως αυτές τις μέρες, αλλά και τις προηγούμενες που συζητήθηκαν και ψηφίστηκαν από τη Βουλή τα σχέδια νόμου για την αναμόρφωση της φορολογίας των ακινήτων και για τον εκσυγχρονισμό των ΔΕΚΟ, οι πολιτικοί τόνοι μέσα και έξω από τη Βουλή ανέβηκαν και ανεβαίνουν πάρα πολύ ψηλά. Και γνωρίζετε όλοι ότι τον τόνο σε αυτά τα θέματα δεν τον δίνει η Κυβέρνηση. Τον δίνει η Αντιπολίτευση και μάλιστα η Μείζων.
Ακόμα θα ήθελα να τονίσω ότι δεν είναι μόνο οι τόνοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης που δημιουργούν το λογικό ερώτημα των υπερβολικών εντάσεων. Άλλωστε όλοι κρινόμαστε ενώπιον των πολιτών από τα έργα και τις πράξεις μας στο δημόσιο βίο. Επιπλέον όμως –και θα μου επιτρέψετε, αγαπητές κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., την καλόπιστη κριτική- σχετικά με την εν γένει στάση του κόμματός σας στο θέμα του Προϋπολογισμού.
Δεν έχετε προσανατολισμό, φίλοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., για την οικονομία μας. Κανέναν προσανατολισμό! Καμία έστω τάση προς κάποια κατεύθυνση που να αφορά, το πώς εσείς βλέπετε την οικονομία μας, το πώς αντιλαμβάνεστε το τι θα έπρεπε να γίνει για να πάνε τα πράγματα καλύτερα. Ακόμα και κατά τη δική σας ιδεολογική άποψη, απολύτως τίποτα. Αυτό είναι το σοβαρότερο πρόβλημα που αφήνει στον κοινοβουλευτισμό και την οικονομία η στάση σας αυτή.
Κυρία Πρόεδρε, η Ελλάδα, σε συνθήκες διεθνώς αντιλαμβανόμενες ως κρίσιμες για την παγκόσμια οικονομία, επιχειρεί μια σοβαρή, συστηματική και καίρια πολιτική παρέμβαση στα εθνικά οικονομικά. Θα χαρακτήριζα μάλιστα την οικονομία ως τον καθοριστικό παράγοντα αποτίμησης του κυβερνητικού μας έργου. Και εξηγώ αμέσως γιατί.
Πρώτον, γιατί απ’ όλα όσα παραλάβαμε, τα χειρότερα τα βρήκαμε στην οικονομία.
Δεύτερον, γιατί η ικανότητα προς διακυβέρνηση εξ ορισμού κρίνεται -σε πολύ μεγάλο βαθμό- από την εξέλιξη του λαϊκού εισοδήματος κατά τη διάρκεια κάθε τετραετίας.
Τρίτον, γιατί το εγγύς της Ελλάδας πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον τελευταία έχει εισέλθει σε μια περίοδο αστάθειας. Είναι, άλλωστε, χαρακτηριστικό ότι εδώ και καιρό οι συλλογικές αποφάσεις στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης λαμβάνονται με δυσκολία. Το ίδιο ακριβώς συνέβη και με την τελευταία απόφαση για τον Κοινοτικό Προϋπολογισμό 2007-2013 και γι’ αυτό η επιτυχία του Κώστα Καραμανλή στις Βρυξέλλες είναι ακόμη μεγαλύτερη απ’ όσο μπορούμε αυτήν τη στιγμή να συνειδητοποιήσουμε.
Τέταρτον, γιατί η διαδικασία της παγκοσμιοποίησης περιορίζει καταλυτικά τα περιθώρια αυτονόμησης των εθνικών οικονομικών συστημάτων για την υπέρβαση των όποιων κρίσεων. Με λίγα λόγια, οι συνταγές που οι διεθνείς οικονομικοί οργανισμοί διακινούν είναι λίγες και με μικρές εναλλακτικές δυνατότητες εφαρμογής σε κάθε χώρα.
Πέμπτον, γιατί τέλος η χώρα μας ουδέποτε υπήρξε ευνοημένη σε αποθέματα φυσικών πόρων, σε σύγκριση με τις άλλες ανεπτυγμένες χώρες. Αντίθετα, η Ελλάδα ιστορικά ήταν πάντα χώρα της μεγάλης εθνικής συμβολής των πολιτών της στην αδιάκοπη προσπάθεια για ευημερία και ανάπτυξη. Και το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και σήμερα.
Αυτή είναι, αν θέλετε, η πολιτική στήριξη αυτού που η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχει ονομάσει «πολιτική ήπιας προσαρμογής». Δεν είναι τίποτε περισσότερο αλλά και τίποτε λιγότερο από τη συμβολή όλων των πολιτών –ο καθένας ανάλογα με τις δυνάμεις του- στην προσπάθεια να υπάρξει δουλειά για όλους, να έχουμε αξιοπρέπεια στο εισόδημα και των πιο αδυνάτων, ανάπτυξη και επιχειρηματικότητα ικανή να διακριθεί σε διεθνές επίπεδο και εμπιστοσύνη προς την πολιτική ηγεσία της πατρίδος πως ό,τι κάνει το κάνει με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον.
Ας δούμε λοιπόν πώς όλα όσα, ήδη ανέφερα, γίνονται πράξη από την παρούσα Κυβέρνηση. Καταρχάς, σε ό,τι αφορά στη δημοσιονομική απογραφή, το θέμα έχει εξαντληθεί και συζητηθεί κατά κόρον εντός και εκτός Κοινοβουλίου. Οι πολίτες γνωρίζουν πια πολύ καλά γιατί έγινε, τι εντόπισε, και γιατί η δημοσιονομική εξυγίανση είναι σήμερα όρος απαράβατος, για να βαδίσουμε προς το μέλλον και την οικονομική πρόοδο της χώρας. Τελεία και παύλα! Επειδή όμως πολλά λέγονται σε τούτη εδώ την Αίθουσα από την Αντιπολίτευση σχετικά και με την αξιοπιστία της οικονομικής πολιτικής της Κυβέρνησης, θα πρέπει όλοι να αντιληφθούμε ότι η Ελλάδα σήμερα μετατρέπεται σ’ έναν από τους πλέον αξιόπιστους προορισμούς επενδύσεων. Πώς αλλιώς θα μπορούσε να εξηγηθεί η εντυπωσιακή τοποθέτηση μεγάλων διεθνών οργανισμών διαχείρισης κεφαλαίων στην χώρα μας παρά ως σαφής ψήφος εμπιστοσύνης για τις αυριανές δυνατότητες της οικονομίας μας; Και τούτο, ενώ την ίδια στιγμή η Ελλάδα δεν είναι πειθήνιος εκτελεστής των συνταγών των διεθνών οικονομικών οργανισμών. Το αντίθετο μάλιστα! Σας θυμίζω ότι ενώ σε ολόκληρη την Ευρώπη, και θα έλεγα και σε όλες τις δυτικές οικονομίες, οι περιοριστικές οικονομικές πολιτικές συνιστούν μόνιμη επιδίωξη για την αντιμετώπιση προβλημάτων της οικονομίας, εδώ συνειδητά αποφύγαμε τις περιοριστικές λύσεις για την οικονομία!
Και το επιλέξαμε αυτό για δύο λόγους: Αφενός μεν γιατί οι πολίτες δεν ευθύνονται για τις αστοχίες της οικονομικής πολιτικής, η οποία προηγήθηκε. Και αφετέρου γιατί, παρά το ότι τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα απ’ όσο περιμέναμε, αν διαλέγαμε περιοριστικά μέτρα οικονομικής πολιτικής δεν θα τιμούσαμε το κυβερνητικό πρόγραμμα που ενέκριναν οι πολίτες στις τελευταίες εκλογές. Άλλωστε τούτη η Κυβέρνηση αλλά κι εγώ προσωπικά –κι εδώ επιτρέψτε μου την προσωπική αναφορά, αφού στο πεδίο της οικονομίας ανήκει η επαγγελματική αλλά και η επιστημονική μου ειδίκευση - πιστεύουμε ότι οι περιοριστικές εισοδηματικές πολιτικές και η οικονομική ύφεση είναι στενοί συγγενείς. Πολύ συχνά οι πρώτες, και ανεξαρτήτως προθέσεων, φέρνουν ως αποτέλεσμα τη δεύτερη. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει πάση θυσία να αποφύγουμε. Η πολιτική της ήπιας προσαρμογής, που υιοθετήσαμε, ήταν επιβεβλημένη. Απλά διότι θέλαμε να διασφαλίσουμε την αναπτυξιακή πορεία της χώρας και την κοινωνική συνοχή.
Η οικονομία μας φυσικά και δεν καταρρέει! Όπως επιδιώκεται να παρουσιαστεί από μερίδα του πολιτικού και επιχειρηματικού κατεστημένου. Και ακόμα, παρά τις αντιξοότητες της διεθνούς συγκυρίας, την κακή δημοσιονομική κατάσταση που παραλάβαμε, η οικονομία μας βαδίζει σταθερά το δρόμο της εξυγίανσης. Έτσι μπαίνουν οι βάσεις μιας πραγματικής και όχι πλασματικής ευημερίας, που αρχίζει ήδη να ξεπροβάλλει.
Παράλληλα, η μείωση των ελλειμμάτων έγινε δυνατή χωρίς να υπάρξει ούτε ύφεση, αλλά ούτε και έκρηξη της ανεργίας, παρά τις προβλέψεις σε όλους τους τόνους της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Το αντίθετο μάλιστα. Η ελληνική οικονομία επιτυγχάνει το 2005 υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης με παράλληλα μείωση της ανεργίας και αυτό είναι η αλήθεια.
Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η οικονομική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας ακολουθεί με συνέπεια το κεντρικό πολιτικό προσανατολισμό του κυβερνητικού προγράμματος που ενέκριναν οι πολίτες στις τελευταίες εκλογές. Πρόκειται δηλαδή για μια οργανωμένη και εμπεριστατωμένη κατεύθυνση επιλογών οικονομικής πολιτικής με στόχους προσδιορισμένους και σαφείς. Αυτά σημαίνουν αξιοπιστία, σοβαρότητα και σχεδιασμό.
Γι’ αυτό και η Λέσβος λέει «ναι» στον Προϋπολογισμό του 2006. Για την οικονομία και για την ανάπτυξη, για την ευημερία και την κοινωνική συνοχή. Για τη χώρα και τους πολίτες.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο κ. Χουρμουζιάδης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, λυπούμαι που ύστερα από μια τριήμερη σχεδόν συζήτηση δεν αισθάνομαι ότι είμαι σοφότερος, γι’ αυτό η συνοπτική αυτή ομιλία μου δεν θα είναι σοφή. Ίσως σε μερικούς φανεί ότι είναι καχύποπτη. Δεν είναι όμως. Είναι πραγματική και ελπίζω να είναι και αντικειμενική.
Θα σας θυμίσω ότι κάθε φορά που στην Αίθουσα αυτή γίνεται μια συζήτηση που αφορά την παιδεία, όλοι οι ομιλητές τονίζουν με ένταση τη σημασία της παιδείας για την ανάπτυξη της χώρας, όχι μόνο στο πεδίο των πνευματικών κατακτήσεων, αλλά και σε εκείνο των υλικών, στην οικονομία, όπως λέμε με μια συνηθισμένη λέξη.
Ακόμη και ο κύριος Πρωθυπουργός κάθε φορά που αναφέρεται στο μέλλον της Ελλάδας και ιδιαίτερα όταν αναφέρεται στις πολιτικές που ασκεί η Κυβέρνησή του, τονίζει με πολλή έμφαση ότι το προσωπικό του όραμα είναι η παιδεία και ο πολιτισμός. Φαίνεται όμως ότι αυτοί που συνέταξαν τον Προϋπολογισμό του 2006 δεν έλαβαν σοβαρά υπ’ όψιν τους ούτε και αυτά που λένε οι ομιλητές εδώ μέσα όταν ομιλούν για την παιδεία ούτε και αυτά προπαντός που διατείνεται με πολλή έμφαση –επαναλαμβάνω- ο Πρωθυπουργός λέγοντας ότι το προσωπικό του όραμα είναι η παιδεία και ο πολιτισμός.
Και όχι μόνο αυτά, αλλά δεν έλαβαν υπ’ όψιν τους και μια πολύ μεγάλη αλήθεια, μια αλήθεια ιστορικά επαληθευμένη, μια αλήθεια που λέει πως στη χώρα εκείνη όπου τα εξοπλιστικά προγράμματα προηγούνται των εκπαιδευτικών, εκεί, σ’ αυτήν τη χώρα τελικά περισσεύουν τα σύγχρονα F-16, δυστυχώς όμως λιγοστεύουν τα σύγχρονα σχολεία, τα σύγχρονα βιβλία. Σ’ αυτήν τη χώρα όπου πληθαίνουν τα όπλα και τα μαθήματα του πολέμου είναι αλήθεια ότι φτωχαίνουν και λιγοστεύουν τα μαθήματα της ζωής.
Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο είμαστε βέβαιοι στο Κ.Κ.Ε. ότι και αυτήν τη χρονιά τα ποσά που πρέπει να διατεθούν στο Υπουργείο Παιδείας για να ασκήσει την εκπαιδευτική του πολιτική σε μια χώρα άκρως και επαρκώς εξοπλισμένη είναι στάσιμα. Και αυτό το απέδειξαν τόσο ο γενικός μας εισηγητής όσο και ο ειδικός αναφερόμενοι με λεπτομέρειες στα ποσά που διατίθενται για το 2006.
Οι ελάχιστες ανάξιες λόγου αυξήσεις δεν θα επιτρέψουν στο Υπουργείο Παιδείας να ασκήσει την πολιτική του και μάλιστα σε μια κοινωνία –όπως χαρακτηρίστηκε από τη Σύνοδο της Λισσαβόνας- της γνώσης, όπως ονομάστηκε η κοινωνία μας. Αποτέλεσμα είναι να παραμείνει η παιδεία μας και ιδιαίτερα το εκπαιδευτικό μας σύστημα σε ένα γκρίζο τοπίο της σχετικής, για να μην πω της καθολικής και απόλυτης αθλιότητας.
Θα μείνει εγκλωβισμένη κι αυτή τη χρονιά μέσα στο φαντασιακό χώρο του πρωθυπουργικού οράματος που το συγκροτούν –επαναλαμβάνω- η παιδεία και ο πολιτισμός.
Αυτό, βέβαια, είναι μία παρατήρηση που στηρίζεται στον Προϋπολογισμό και ιδιαίτερα στα ποσά, τα οποία διατίθενται απ’ αυτόν για την εκπαίδευση. Και είναι μία παρατήρηση, την οποία θα μπορέσει ο καθένας από εσάς να διαπιστώσει ότι είναι πραγματική, εάν με πολλή προσοχή δει τα ποσά.
Βέβαια, ένας προϋπολογισμός δεν συγκροτείται μόνο από αριθμούς, από δυσνόητους πίνακες, από μακροοικονομικές ή μικροοικονομικές αναφορές και περιγραφές. Έχει από πίσω από τα ποσά συγκεκριμένες πολιτικές. Και οι πολιτικές, φαίνεται, που αφορούν τα θέματα της παιδείας, αντιλαμβάνονται την εκπαίδευση ως ένα αγοραίο, εν πολλοίς ευάλωτο ιδεολογικό μηχανισμό, χωρίς υψηλές, φιλόδοξες στοχεύσεις, προπαντός χωρίς προγράμματα τα οποία είναι δυνατόν να παράγουν μία καθολική μόρφωση στα παιδιά του εργαζόμενου λαού.
Είναι πολιτικές αντιλήψεις, οι οποίες δέχονται ότι το εκπαιδευτικό σύστημα είναι ένα σύστημα το οποίο παράγει κατάρτιση και μάλιστα μία κατάρτιση, της οποίας το σχήμα και η έκταση καθορίζονται από τις ανάγκες της ελεύθερης αγοράς των μεγάλων επιχειρήσεων, οι οποίες επιβάλλουν αναγκαστικά μέσα στο χώρο της εκπαίδευσης την αγωνία της παραγωγικότητας και του ανταγωνισμού.
Φυσικά, ο κίνδυνος δεν είναι μόνο αυτός. Ο κίνδυνος δεν είναι μόνο ότι και αυτή τη χρονιά η σχολική στέγη θα παραμείνει εκεί που ήταν και τα προβλήματα της δεν θα λυθούν. Χιλιάδες εκπαιδευτικοί θα μείνουν αδιόριστοι, τα ολοήμερα σχολεία δεν θα πάρουν τη μορφή και τον τρόπο της λειτουργίας που πρέπει. Η έρευνα θα παραμείνει στην εμβρυώδη μορφή και κατάσταση που την ξέρουμε.
Ωστόσο, αυτή ακριβώς η κατάσταση μας αναγκάζει να δούμε τα πράγματα γιατί ακριβώς θα έχουν έτσι και τι ακριβώς θα ακολουθήσει. Μέσα σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο εγκαταλείπεται τελικά από την πολιτεία, είναι σχεδόν αναγκαστικά βέβαιο ότι η ελεύθερη αγορά θα αναζητήσει ένα επιχειρηματικό στήριγμα. Είναι ένας ρόλος τον οποίο τελικά δημιουργεί και προωθεί ο καταρτισιακός χαρακτήρας της εκπαίδευσης, όπως αυτός έτσι διαμορφώνεται.
Φοβόμαστε, λοιπόν, ότι ακόμα και η τριτοβάθμια εκπαίδευση θα δεχτεί την εισβολή των εμπόρων, όπως δέχθηκε ο πολιτισμός την εισβολή των χορηγών, οι οποίοι κατάφεραν τελικά να μεταλλάξουν τη χορηγία, αυτόν το φιλολαϊκό θεσμό της Αρχαίας Αθήνας, σε μία διαδικασία κερδοσκοπίας.
Και είμαστε βέβαιοι, κυρία Πρόεδρε, πως ένα από τα βασικά θύματα αυτού του Προϋπολογισμού, μαζί με τα άλλα θύματα –τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους, τους μικρομεσαίους, τους αγρότες- θα είναι και το πρωθυπουργικό όραμα. Θα είναι και αυτό ένα θύμα του Προϋπολογισμού του 2006.
Γι’ αυτό ακριβώς, απ’ αυτό το Βήμα, καλούμε εμείς τον ελληνικό λαό να διεκδικήσει και να κάνει όραμα του δικού του αγώνα το όραμα για μία καλύτερη παιδεία, όπως εμείς την οραματιζόμαστε.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ευχαριστούμε πολύ.
Το λόγο έχει ο τέως Πρωθυπουργός κ. Κωνσταντίνος Σημίτης.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΗΜΙΤΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός και η συζήτηση την οποία κάνουμε εμείς εδώ, έχουν στο πολιτικό μας σύστημα συγκεκριμένη λειτουργία.
Είναι ο Προϋπολογισμός και η συζήτηση μια πυξίδα για την κοινωνία, για τους επιχειρηματίες, για όλους τους φορείς της οικονομικής δραστηριότητας. Με βάση τον Προϋπολογισμό, προσδιορίζουν τους σχεδιασμούς τους, παίρνουν αποφάσεις, προβλέπουν τις οικονομικές πρωτοβουλίες που θα πάρουν. Με βάση τον Προϋπολογισμό, η κοινωνία διαμορφώνει εμπιστοσύνη, καταναλώνει και επενδύει. Ο Προϋπολογισμός, λοιπόν, αποτελεί έναν οδηγό και ως οδηγός οφείλει να είναι αξιόπιστος, αν θέλει –που πρέπει- να βοηθήσει τη σταθερότητα και την ανάπτυξη.
Η σημερινή, όμως, Κυβέρνηση αδιαφορεί για την αξιοπιστία του Προϋπολογισμού της. Προβάλει το συλλογισμό ότι όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση ζητήσει πρόσθετα μέτρα, τα οποία ήδη έχει προαναγγείλει, θα κάνει ό,τι πρέπει. Θεωρεί δηλαδή η Κυβέρνηση ότι μπορεί, όποτε και όπως θέλει, να τακτοποιεί τους λογαριασμούς στο πλαίσιο της λογοδοσίας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Στόχος, λοιπόν, για την Κυβέρνηση δεν είναι να καταστήσει σαφείς τις οικονομικές προοπτικές του τόπου, αλλά στόχος της είναι αποκλειστικά και μόνο να εγκριθεί από τη Βουλή ένα κείμενο, το οποίο καλύπτει τον τύπο του Προϋπολογισμού. Δεν την ενδιαφέρει η ουσία, την ενδιαφέρει ο τύπος.
Είναι φανερό ότι αδιαφορεί παντελώς για το ρόλο του Προϋπολογισμού ως καθοδηγητή των οικονομικών εξελίξεων, ως δημιουργού αξιοπιστίας, ως πλαίσιο το οποίο προάγει τη σταθερότητα και την ανάπτυξη και εξασφαλίζει την συνδρομή των οικονομικών παραγόντων της κοινωνίας.
Η Κυβέρνηση αδιαφορεί για τη συγκροτημένη και στοχευμένη πορεία της οικονομίας. Θεωρεί ότι η πορεία της οικονομίας είναι αποκλειστικά δική της υπόθεση και όχι των εργαζομένων και επιχειρηματιών. Και ο λόγος που οφείλει να δώσει είναι ο ελάχιστος δυνατός, ο απαραίτητος λόγος, για να εκπληρωθούν εδώ οι τύποι και μόνο. Δεν την ενοχλεί ότι ο Προϋπολογισμός αυτός -όπως προκύπτει από τις συζητήσεις που έγιναν με την Ευρωπαϊκή Ένωση- είναι εικονικός, ότι δεν πρόκειται ποτέ να εφαρμοστεί, όπως άλλωστε δεν εφαρμόστηκε και ο προηγούμενος Προϋπολογισμός.
Η στάση αυτή, φίλες και φίλοι, κυρίες και κύριοι, δείχνει απεριόριστη αλαζονεία. Επιδιώκει μόνο και μόνο να εξυπηρετήσει εκλογικές και πολιτικές σκοπιμότητες, να κατασκευάσει εικόνες, ώστε να χειριστεί τα δικά της προβλήματα και όχι τα προβλήματα των Ελλήνων και του τόπου. Είναι λυπηρό ότι σε μια περίοδο που θα έπρεπε η Ελλάδα να συγκλίνει στη διαχείριση των δημοσίων οικονομικών όλο και περισσότερο προς τις ανεπτυγμένες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Ελλάδα αποκλίνει και μάλιστα αποκλίνει σε κάτι πολύ βασικό που έχει άμεση σχέση με το μέλλον της. Την ποιότητα χειρισμού των δημοσίων πραγμάτων. Αντί να δημιουργούνται πρότυπα ευθύνης, δημιουργούνται πρότυπα ωχαδελφισμού και ανευθυνότητας.
Δεν είναι μόνο ο Προϋπολογισμός αυτός που υποβαθμίζει τους πολιτικούς θεσμούς, αλλά και πολλές άλλες ενέργειες της Κυβέρνησης, ο τρόπος που σχεδιάζονται, αναγγέλλονται και συζητούνται οι δήθεν μεταρρυθμίσεις. Όχι μόνο ο τρόπος αυτός δεν αίρει στον πολίτη την αμφιβολία, αν η επιδιωκόμενη αλλαγή εξασφαλίζει οφέλη για το κοινωνικό σύνολο, αλλά ενισχύει αυτήν την αμφιβολία. Δημιουργεί επιπλέον ένα πρόσθετο εμπόδιο για την όποια μελλοντική προσπάθεια αλλαγής.
Από τις κυβερνητικές ενέργειες –και έχουμε ζήσει πάρα πολλές αυτούς τους τελευταίους μήνες- γίνεται φανερό ότι δεν υπάρχει η αναγκαία προεργασία, η όποια μελέτη αξιολόγησης και η προετοιμασία εφαρμογής. Επικρατεί απεριόριστη προχειρότητα. Ενισχύεται έτσι η αντίληψη του πολίτη ότι το κράτος δρα αποσπασματικά, ότι δρα με πολιτική ιδιοτέλεια και ως εκ τούτου, είναι δικαιολογημένη η δυσπιστία του πολίτη.
Όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, χρωματίζεται έτσι αρνητικά όχι μονάχα η προσπάθεια που γίνεται, αλλά κάθε προσπάθεια μιας μελλοντικής μεταρρύθμισης που χρειάζεται ο τόπος. Το κόστος αυτής της αποτυχίας δεν αφορά, δυστυχώς, μόνο την Νέα Δημοκρατία, αλλά μας αφορά όλους, αφορά τη χώρα. Η χώρα υποβαθμίζεται, χάνει διαπραγματευτική δύναμη, σπαταλά τους πόρους της και περιορίζει τις δυνατότητές της, όταν η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δημιουργεί προβλήματα στη σχέση της χώρας με την Ένωση, ανακαλεί δηλώσεις, δεν πραγματοποιεί προγράμματα, δείχνει ανακολουθία λόγων και πράξεων.
Ζήσαμε τις συνέπειες της απογραφής. Είδαμε ότι όσα επιπόλαια η σημερινή Κυβέρνηση φόρτωσε στην προηγούμενη με την αδικαιολόγητη βεβαιότητα ότι δεν πρόκειται να υπάρξει για την ίδια επίπτωση, την παρέσυραν σε μία δίνη. Έτσι, με τις ενέργειές της, χωρίς να το καταλάβει, έπαιξε και έχασε ό,τι είχε η χώρα ως κεφάλαιο. Όπως παρατήρησε το γνωστό περιοδικό «ECONOMIST», σε ένα σχόλιο για την οικονομική πολιτική γράφει ότι «στην Ευρωζώνη το να υποβαθμίζεις τον προκάτοχό σου σημαίνει να υποβαθμίζεις τη χώρα σου». Η Κυβέρνηση μας οδήγησε έτσι σε ένα καθεστώς επιτήρησης και σε μια πρωτόγνωρη για τη χώρα κατάσταση, όπου η έγκριση του Προϋπολογισμού εξαρτάται από τη Βουλή, αυτή η έγκριση την οποία θα δώσετε εσείς, είναι αδιάφορη και η ισχύς αυτού του Προϋπολογισμού εξαρτάται από το τι θα πει το ΕCΟΦΙΝ το Γενάρη ή αργότερα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Ελλάδα πρέπει να βελτιώσει κατά πολύ τις δυνατότητές της, ώστε να μπορέσει να παρακολουθήσει τις εξελίξεις σε έναν κόσμο, όπου η ανάπτυξη και η παραγωγικότητα κινούνται ανοδικά και με γρήγορους ρυθμούς. Χρειάζονται επιλογές που απαιτούν ένα καλύτερο επίπεδο σε όλους τους τομείς της ζωής. Σε όλα, όμως, αυτά τα θέματα δεν είδαμε στο διάστημα της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας παρά μόνο πρόχειρες και αναποτελεσματικές παρεμβάσεις. Η αλήθεια είναι ότι οπισθοδρομήσαμε.
Ο ρυθμός ανάπτυξης έχει μειωθεί σε σχέση με τα τελευταία χρόνια της προηγούμενης διακυβέρνησης. Η Νέα Δημοκρατία είχε αναγγείλει ότι θα πετύχει ρυθμό ανάπτυξης 5%, αλλά απέχει πολύ. Ο σημερινός χαμηλότερος ρυθμός οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε έργα και προγράμματα που είχαν σχεδιαστεί από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Αν δεν υπήρχαν αυτά, τότε θα ήταν ακόμη χαμηλότερος.
Ο ρυθμός των επενδύσεων έχει μειωθεί. Μειώθηκαν, επίσης, οι πόροι για τις δημόσιες επενδύσεις κατά μια ολόκληρη ποσοστιαία μονάδα του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος. Περιορίστηκε η ταχύτητα απορρόφησης του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης. Τα στοιχεία, που παρουσίασε η Επιτροπή Παρακολούθησης στις 8 Δεκεμβρίου, δείχνουν ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει σοβαρό κίνδυνο απώλειας πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ, λόγω των πολλών καθυστερήσεων που έγιναν αυτήν τη διετία.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Επί ΠΑ.ΣΟ.Κ.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΗΜΙΤΗΣ: Όχι επί ΠΑ.ΣΟ.Κ. Να διαβάζετε, κύριοι.
Το ισοζύγιο των ξένων άμεσων επενδύσεων -τις οποίες κατά τη Νέα Δημοκρατία δεν επεδίωκε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά η ίδια θα τις επεδίωκε- εξελίχθηκε κατά το πρώτο δεκάμηνο του 2005 αρνητικά. Η εκροή ήταν μεγαλύτερη από την εισροή. Αυτό είναι πρωτόγνωρο στη χώρα.
Είναι τυχερές αυτές οι εξελίξεις; Όχι. Αιτία είναι το γεγονός ότι η σταθερότητα της οικονομίας, η προβλεψιμότητα των εξελίξεων, ο αποτελεσματικός έλεγχος των ελλειμμάτων και του υψηλού πληθωρισμού συναντούν όλο και περισσότερες δυσκολίες. Τα δημόσια έσοδα υποχώρησαν, το δημόσιο χρέος αυξήθηκε, ο πληθωρισμός έφτασε τα επίπεδα του 4%, οι διαθέσιμοι πόροι έχουν μειωθεί. Η χώρα προσφεύγει σε περισσότερο δανεισμό και, όπως δείχνει το παράδειγμα του Προϋπολογισμού και των τιτλοποιήσεων που αναγγέλθηκαν και ανακλήθηκαν, η αντιμετώπιση των οικονομικών θεμάτων έχει περιορίσει δραματικά την προβλεψιμότητα των οικονομικών εξελίξεων.
Τη χρονιά που μας έρχεται διαγράφεται για πρώτη φορά η προοπτική αυξήσεων των συντάξεων και μισθών των δημοσίων υπαλλήλων να είναι τελικά στο τέλος του χρόνου κατώτερες του πληθωρισμού. Και μετά από μακρά περίοδο απραξίας, η Κυβέρνηση προχώρησε σε αλλαγές στο ασφαλιστικό και στο εργασιακό που επιβάρυναν το κοινωνικό σύνολο και στην ουσία εξυπηρετούσαν μόνο τις επιχειρήσεις. Όπως μόνο τις επιχειρήσεις –το ξέρουμε όλοι- εξυπηρέτησαν οι μειώσεις των φορολογικών συντελεστών που έγιναν. Οι μεταρρυθμίσεις ήταν αντιμεταρρυθμίσεις.
Στην εκπαίδευση είδαμε να επαναλαμβάνεται ο φαύλος κύκλος των πρόχειρων παρεμβάσεων. Αναμόρφωση των σχολικών προγραμμάτων σε συντηρητική κατεύθυνση. Για την έρευνα και την τεχνολογία και την προσαρμογή της χώρας στη νέα εποχή, τίποτα, μα τίποτα δεν έγινε.
Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ότι η πραγματική σύγκλιση με τις αναπτυγμένες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αποτελούσε στόχο για τη χώρα, έχει λησμονηθεί. Ο στόχος που διαμορφώνεται όλο και πιο έντονα στην αντίληψη των πολιτών είναι η επιβίωση. Και αυτό θέλουν σε μια χώρα που όλοι αισθάνονται ότι τα πράγματα πηγαίνουν όλο και προς το χειρότερο.
Η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών δεν προσβλέπει σε τίποτα που μπορεί να του δώσει προοπτική και αισιοδοξία και το εκφράζει απερίφραστα όπως το είδατε στις δημοσκοπήσεις.
Οπισθοδρόμηση δεν υπάρχει μονάχα στα οικονομικά. Υπάρχει και στην εξωτερική πολιτική. Η Κυβέρνηση ακολούθησε μια τελείως διαφορετική πολιτική στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Εγκατέλειψε τον βασικό άξονα της εξωτερικής πολιτικής, την ένταξη των ελληνοτουρκικών θεμάτων στη διαδικασία ρύθμισης σχέσεων Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας. Είμαστε τώρα αντιμέτωποι με την Τουρκία. Η Τουρκία θα προσπαθήσει να λύσει τα προβλήματα σε διμερή βάση, κάτι που προκαλεί μεγάλους κινδύνους.
Όσον αφορά την ευρωπαϊκή πολιτική της χώρας, η προτίμηση της Κυβέρνησης είναι μια ευρωατλαντική πολιτική, και η αποστασιοποίηση από τη Γερμανία και τη Γαλλία, η αποστασιοποίηση από τις ενοποιητικές προσπάθειες, η αποστασιοποίηση από τον ευρωπαϊκό πόλο στις διεθνείς σχέσεις. Επιδίωξή της είναι η συνεργασία με τις χώρες που επιδιώκουν τη συνεργασία Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ηνωμένων Πολιτειών και ως εκ τούτου την αποδοχή της χαλαρής κυβερνητικής συνεργασίας. Όλα αυτά αποτελούν κατά τη δική μας άποψη πολιτική στασιμότητας. Και ο τρόπος διαπραγμάτευσης και το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης για το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης έδειξε πως ό,τι θα μας συμβεί στο μέλλον εξαρτάται από τις πρωτοβουλίες άλλων, εν προκειμένω για τον προϋπολογισμό της Ένωσης. Όσον αφορά εμάς, εξαρτήθηκε από τις πρωτοβουλίες της Ισπανίας, Πορτογαλίας και της Γερμανίας και όχι από τις πρωτοβουλίες της Ελλάδας, όπως έπρεπε.
Κυρίες και κύριοι, οι πολίτες έχουν συνείδηση ότι η λύση των προβλημάτων απαιτούν μακρόχρονη προσπάθεια. Αλλά βλέπουν ότι τίποτα δε γίνεται σε αυτήν την κατεύθυνση. Τα πράγματα πάνε λάθος. Και δεν πρόκειται για υπερβολές.
Στη διάρκεια του χρόνου ζήσαμε το ναυάγιο των κυβερνητικών προσπαθειών για τη ρύθμιση του θέματος που η ίδια η Κυβέρνηση είχε αναγορεύσει ως κύριο θέμα, το «Βασικό Μέτοχο». Ζήσαμε την εκστρατεία κατά της διαπλοκής και της διαφθοράς να βαλτώνει γιατί οι κυβερνητικοί σταυροφόροι αποδείχθηκαν ιδιαίτερα ευάλωτοι στη διαπλοκή και στη διαφθορά.
(Θόρυβος-διαμαρτυρίες από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας )
Ζήσαμε όσους υποκριτικά επαγγέλλονταν αξιοκρατία, να καταργούν τις αντικειμενικές διαδικασίες πρόσληψης. Το κάνατε. Είδαμε έκπληκτοι να ανοίγουν τελωνεία προς εξυπηρέτηση λαθρεμπόρων και να επιδοτούνται με κρατικά χρήματα τα τηλεοπτικά κανάλια που διώκονται για απάτες.
(Θόρυβος-διαμαρτυρίες από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας )
Είδαμε τις κατασκευαστικές εταιρείες σε οικονομική κρίση, την αγορά ακινήτων άνω-κάτω για να αυξηθεί η είσπραξη φόρων με επαπειλούμενες και μετά διαρκώς αναβαλλόμενες φορολογίες και τη δήθεν εξυγίανση του ασφαλιστικού ζητήματος με ρυθμίσεις εις βάρος των συνταξιούχων του Ι.Κ.Α..
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι για να κλείσω, η Κυβέρνηση έχει προσανατολίσει τον αυτόματο πιλότο στον οποίο ελλείψει ιδεών και πολιτικής, βασίζεται σε μια σταθερή καθοδική τροχιά. Γιατί ο κυρίαρχος στόχος της είναι το πελατειακό κράτος, η διασφάλιση της εξουσίας της, η αναβίωση συντηρητικών προτύπων και η εξυπηρέτηση των κοινωνικών ομάδων που τη στηρίζουν και όχι του συνόλου του ελληνικού λαού γιατί κυρίαρχος στόχος της είναι ό,τι την εξυπηρετεί και όχι ό,τι εξυπηρετεί τη χώρα. Χρειάζεται διαφορετική πορεία. Η Κυβέρνηση και τα στελέχη της έχουν δείξει ότι δεν είναι ικανά για μια διαφορετική πορεία και γι’ αυτό σας καλώ να καταψηφίσετε αυτόν, όπως είπα, τον οικονομικό προϋπολογισμό. Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Αλογοσκούφης έχει το λόγο.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός για το έτος 2006, τον οποίο έχω την τιμή να εισηγούμαι στην Εθνική Αντιπροσωπεία είναι ο δεύτερος προϋπολογισμός της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας με Πρωθυπουργό τον Κώστα Καραμανλή.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Αντικατοπτρίζει τη σταθερή προσήλωσή μας στην ανάταξη της οικονομίας, τη σταθερή προσήλωσή μας στην αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων που κληρονομήσαμε. Ο προϋπολογισμός αντανακλά την αποφασιστικότητά μας να καταστήσουμε την ελληνική οικονομία ικανή να αντιμετωπίσει τις μεγάλες προκλήσεις της εποχής και του παρόντος και του μέλλοντος. Το παρελθόν το αφήνουμε σ’ αυτούς που ανήκουν στο παρελθόν!
Με τον προϋπολογισμό χτίζουμε πάνω στα όσα πετύχαμε το 2005. Συνεχίζουμε το δρόμο της δημοσιονομικής εξυγίανσης, της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και του αναπροσανατολισμού της οικονομίας μας. Αναδεικνύουμε τις δυνατότητες της χώρας και τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα. Αξιοποιούμε τις μεγάλες ευκαιρίες που προκύπτουν από ραγδαίες εξελίξεις που λαμβάνουν χώρα στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, στην Ανατολική Μεσόγειο, στην παγκόσμια οικονομία γενικότερα.
Ο Προϋπολογισμός του 2006 συμπυκνώνει τις προσπάθειες αυτής της Κυβέρνησης για ανάπτυξη και για κοινωνική πρόοδο.
(Στο σημείο αυτό εισέρχεται στην Αίθουσα ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Πολιτισμού κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής)
(Όρθιοι οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα)
Αυτός ο Προϋπολογισμός είναι σταθερά προσανατολισμένος στη βασική επιδίωξή μας για επιτάχυνση της ανάπτυξης, για ενίσχυση της απασχόλησης, για ενδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής!
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η κατάσταση και οι προοπτικές της οικονομίας βελτιώνονται σταθερά. Το 2006 ο ρυθμός ανάπτυξης θα επιταχυνθεί. Το δημοσιονομικό έλλειμμα υποχωρεί για πρώτη φορά από την ένταξή μας στην Ο.Ν.Ε. κάτω από το όριο του 3% στο 2,6%. Παρά τις μεγάλες αντιξοότητες που κληρονομήσαμε χειριστήκαμε όλα τα ζητήματα της χώρας με ευθύνη και αποτελεσματικότητα, με σχέδιο και αποφασιστικότητα, με σιγουριά και με σταθερότητα. Και γνωρίζετε ότι τα προβλήματα που κληρονομήσαμε ήταν και πολλά και μεγάλα. Τα γνωρίζει πολύ καλά και ο ελληνικός λαός.
Και παρά τις προσπάθειες που καταβάλλουμε και τη βελτίωση που πετύχαμε, πολλά απ’ αυτά τα προβλήματα σε κάποιο βαθμό παραμένουν, διότι δεν είναι δυνατόν σε ένα χρόνο να αντιμετωπιστούν προβλήματα που προϋπήρχαν, που για πολλά χρόνια διογκώνονταν, χωρίς να κάνουν οι προηγούμενες κυβερνήσεις τίποτα ουσιαστικό για να τα αντιμετωπίσουν.
Στα δημόσια οικονομικά η κατάσταση που κληρονομήσαμε ήταν κινούμενη άμμος. Όλοι γνώριζαν ότι υπήρχαν κρυφά ελλείμματα και χρέη. Κανένας όμως δεν ήξερε –και πιστεύω ούτε και τα στελέχη της προηγούμενης Κυβέρνησης –το ακριβές ύψος τους. Χρειάστηκε πολύς κόπος και πολύς χρόνος για να αποκατασταθεί η δημοσιονομική διαφάνεια. Και αυτό έγινε μέσα από τη συνεργασία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και την Τράπεζα της Ελλάδος.
Καθώς οι εμπειρογνώμονες εξέταζαν τα στοιχεία, ανακαλύπτονταν συνεχώς καινούργια ελλείμματα και χρέη. Τελικώς αποκαλύφθηκε ότι το έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης που μας κληροδότησε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., με τον προεκλογικό προϋπολογισμό για το 2004, έφτανε στο 6,6% του Α.Ε.Π.. Υπερδιπλάσιο από το επιτρεπόμενο όριο του Συμφώνου Σταθερότητος και Ανάπτυξης.
Τα στοιχεία δεν οριστικοποιήθηκαν παρά μόνο τον περασμένο Σεπτέμβριο, διότι αυτό ήταν το μέγεθος της ανεύθυνης παραποίησης της πραγματικότητας από τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Και είμαι επιεικής όταν το λέω αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Και θα καταθέσω για μια ακόμη φορά -διότι άκουσα όλους τους συναδέλφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά και τον τέως Πρωθυπουργό να επαναλαμβάνουν τα γνωστά επιχειρήματά τους- την έκθεση που έκανε η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία μήπως δεήσουν και τη διαβάσουν, διότι άκουσα πολλούς συναδέλφους από την Αξιωματική Αντιπολίτευση για μία ακόμη φορά, αλλά και τον τέως Πρωθυπουργό πριν από λίγο να μέμφονται την αποκατάσταση της δημοσιονομικής διαφάνειας και να κατηγορούν την Κυβέρνηση για δήθεν μείωση της αξιοπιστίας της χώρας. Γνωρίζουν καλά όμως τις επιφυλάξεις που είχε εκφράσει από το 2002 η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία. Ήδη από τότε με ένα πρώτο έλεγχο είχε αναθεωρήσει μονομερώς τα στοιχεία για το έλλειμμα και το χρέος προς τα επάνω. Αυτό τι ήταν; Αξιοπιστία της χώρας; Ή μήπως προσέθεταν στην αξιοπιστία της χώρας οι συνεχείς επιστολές που έστελνε η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία με τις οποίες αμφισβητούσε τα στοιχεία που παρείχαν οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Μήπως συνέβαλαν στην αξιοπιστία οι εκθέσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που αμφισβητούσαν τα στοιχεία της Ελλάδος;
Άλλωστε γνωρίζουν τα στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ο τέως Πρωθυπουργός την αντίδραση της EUROSTAT στη δημοσίευση άρθρου πέρσι τέτοια εποχή από τον κ. Σημίτη στους «FINANCIAL TIMES», άρθρου που υποστήριζε τις γνωστές απόψεις της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, που επανέλαβε ο τέως Πρωθυπουργός σήμερα. Γνωρίζουν τα στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. την απάντηση καταπέλτη που πήραν, όταν απευθύνθηκαν στην EUROSTAT. Και θα καταθέσω στα Πρακτικά- γιατί φαίνεται ότι δεν κατανοούν το τι συμβαίνει- και το άρθρο του κ. Σημίτη και το κείμενο των εμπειρογνωμόνων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που έστειλαν στην EUROSTAT και την επιστολή που έστειλαν οι δύο πρώην Υπουργοί Οικονομίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά και τις απαντήσεις της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας. Απαντήσεις-καταπέλτης, που αποδεικνύουν ότι οι σημερινοί ισχυρισμοί της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ανταγωνίζονται σε αναξιοπιστία τους προϋπολογισμούς που ψήφιζαν ως κυβερνητική πλειοψηφία σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα, διότι αυτή είναι η αλήθεια.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γ. Αλογοσκούφης, καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα- στοιχεία, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Θαυμάζω το θράσος σας. Αντί να απολογείστε για την πλαστογραφία των στοιχείων, για την οποία είστε υπεύθυνοι, κατηγορείτε εμάς που συμβάλλαμε στην αποκατάσταση της δημοσιονομικής διαφάνειας για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα της χώρας σε σταθερή βάση. Κατηγορείτε εμάς, που νοικοκυρεύουμε την οικονομία. Διότι ακόμα και αν δεν προχωρούσε η Κυβέρνηση στην αποκατάσταση της δημοσιονομικής διαφάνειας, η EUROSTAT θα προχωρούσε από μόνη της. Προχωρούσε ήδη σε αναθεωρήσεις των στοιχείων. Και αυτό βέβαια θα είχε εξαιρετικά δυσμενή επίδραση στην αξιοπιστία της χώρας και θα υπονόμευε τις προσπάθειές μας.
Αν γινόμασταν συνένοχοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην παραχάραξη, τότε σήμερα η Ελλάδα δεν θα είχε μία Κυβέρνηση που να μπορεί να συζητά ισότιμα με τους Ευρωπαίους εταίρους της. Οι συνέπειες για την οικονομία και την κοινωνία θα ήταν οδυνηρές. Η Κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να διασφαλίσει δύο χρόνια, όπως διασφάλισε για τη δημοσιονομική προσαρμογή. Και βέβαια, δεν θα μπορούσε να διασφαλίζει τα 20,1 δισεκατομμύρια ευρώ για την περίοδο 2007-2013.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, την οποία λοιδορείτε και συκοφαντείτε, αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες εθνικές επιτυχίες των τελευταίων χρόνων, μία επιτυχία της χώρας και προσωπικά του Πρωθυπουργού κ. Κώστα Καραμανλή.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Σε μια Ευρώπη των είκοσι πέντε, ουσιαστικά είκοσι επτά μελών –διότι πρέπει να συνυπολογίσουμε και τα δύο υπό ένταξη μέλη, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία- σε μία Ευρώπη, όπου υπάρχει πολύ μεγάλη πίεση για περιορισμό του κοινοτικού προϋπολογισμού, η Ελλάδα διασφάλισε όλους τους πόρους που της είναι απαραίτητοι, για να μπορεί να ολοκληρώσει τις υποδομές της, να ολοκληρώσει τον μετασχηματισμό της οικονομίας, να προωθήσει την περιφερειακή ανάπτυξη, να προωθήσει την κοινωνία της γνώσης, να προχωρήσει στην ψηφιακή σύγκλιση. Και στο τέλος της προγραμματικής περιόδου, το 2013 η χώρα μας θα έχει μετασχηματιστεί σε μία δυναμική ανταγωνιστική ανεπτυγμένη οικονομία, σε μία νέα κοινωνία. Θα μπορούσε να είχε γίνει κάτι τέτοιο, αν δεν είχε αποκατασταθεί η αξιοπιστία της χώρας;
Καταλαβαίνω γιατί ενοχλούνται στο ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Η αποκατάσταση της δημοσιονομικής διαφάνειας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αποκάλυψε όλες εκείνες τις πρακτικές που χρησιμοποίησαν οι Κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., για να συγκαλύψουν την πραγματικότητα. Όχι να την αλλάξουν, να την συγκαλύψουν. Και αυτό είναι που τους ενοχλεί. Δεν κόπτονται για την αξιοπιστία της χώρας, αλλιώς θα την είχαν διασφαλίσει με σωστές πρακτικές, όταν ήταν στην κυβέρνηση.
Η αποκατάσταση της δημοσιονομικής διαφάνειας αποκάλυψε κρυφά ελλείμματα, κρυφά χρέη, υπό-εκτιμήσεις δαπανών, υπερεκτιμήσεις εσόδων, αποκάλυψε βλαπτικές συμφωνίες πράξεων ανταλλαγής swap, για παράδειγμα το 2001, κρυμμένες κάτω από δώδεκα περίπλοκα συμβόλαια για την εξαφάνιση χρέους της τάξης των 2,8 δισεκατομμυρίων ευρώ. Για τις συμφωνίες αυτές είχαμε άμεσο κόστος 500.000.000 ευρώ από προμήθειες και έμμεσο κόστος άλλο 1.000.000.000 ευρώ. Από τις πρακτικές αυτές θα επιβαρύνεται κάθε χρόνο ο προϋπολογισμός με επιπλέον 400.000.000 ευρώ για τόκους ως το 2019. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Αυτά ο ελληνικός λαός δεν τα είχε μάθει ποτέ και δεν θα τα μάθαινε ποτέ, αν δεν έστελνε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην Αντιπολίτευση, εκεί που είναι σήμερα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Αντιθέτως, θα βασιζόταν ακόμη στις διαβεβαιώσεις του τότε Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, ο οποίος μας έλεγε ότι δεν υπάρχει κρυφό χρέος -ακόμα και πέρυσι τέτοια εποχή σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα έλεγε ότι δεν υπάρχει κρυφό χρέος- ή θα πλανιόταν ο ελληνικός λαός από τα λεγόμενα του τέως Πρωθυπουργού περί ισχυρής οικονομίας. Αυτά τα έλεγαν το 2001, αλλά δεν πρέπει να τα πίστευαν και τόσο, γιατί μιλούσαν τότε για πλεονασματικούς προϋπολογισμούς. Γιατί την επόμενη χρονιά οι ίδιοι μόνοι τους τα αναίρεσαν. Η αλήθεια είναι ότι για κάθε χρονιά άλλα έλεγαν για το έλλειμμα και το χρέος και άλλη ήταν η πραγματικότητα.
Και επειδή επιχείρησε ο πρώην Πρωθυπουργός να κάνει μάθημα για αξιοπιστία προϋπολογισμών σήμερα σε αυτήν εδώ την Αίθουσα, θα πω τα στοιχεία των προϋπολογισμών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. τα τελευταία χρόνια. Το 2000 ψηφίσαμε προϋπολογισμό σύμφωνα με τον οποίο το έλλειμμα θα έφτανε στο 2% του Α.Ε.Π.. Τα τελικά στοιχεία έδειξαν ότι ξεπερνούσε το 4% του Α.Ε.Π.. Το 2001 ο προϋπολογισμός έλεγε 1,4% έλλειμμα. Τελικά στοιχεία; 6,1% το έλλειμμα. Αυτός ήταν ο πρώτος προϋπολογισμός, ο οποίος επέπρωτο να είναι πλεονασματικός. Στην πραγματικότητα είχε ένα από τα μεγαλύτερα ελλείμματα. Το 2002; Υποστήριζαν ότι το έλλειμμα θα ήταν 1,4%. Τελικά στοιχεία; 4,9%. Δεύτερος προϋπολογισμός που επέπρωτο αρχικά να είναι πλεονασματικός. Για το 2003; Το έλλειμμα ήταν σύμφωνα με την τότε κυβέρνηση 1,7% . Στην πραγματικότητα έκλεισε στο 5,7%. Αυτό είναι το μέγεθος της αναξιοπιστίας σας. Και μιλάτε σήμερα για πλεονασματικούς προϋπολογισμούς; Μιλάτε σήμερα για πλασματικούς;
Τα ίδια ισχύουν και για το δημόσιο χρέος. Προέβλεπε το 2004 η κυβέρνηση ότι θα είχε κατέβει κάτω από το 100% του ΑΕΠ. Το χρέος που μας άφησαν έφτανε το 109,3%. Πόσο είναι αυτό; Είναι 20.000.000.000 ευρώ περισσότερα.
Τι απέγιναν αυτά τα 20.000.000.000 ευρώ; Γνωρίζουμε όλοι μας τι απέγιναν. Κακοδιαχείριση, σπατάλες, αδιαφάνεια παντού. Στο δημόσιο, στις Δ.Ε.Κ.Ο., παντού όπου είχε εγκαθιδρύσει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το κομματικό του κράτος.
Μην απορείτε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Έτσι είναι. Και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ευθύνεται για αυτές τις ζημιές αποκλειστικά και μόνο.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Πόσο είναι τώρα;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Με τον προϋπολογισμό του 2005, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιδιώξαμε μία σημαντική μείωση του ελλείμματος, παρά το γεγονός ότι τα στοιχεία δεν είχαν οριστικοποιηθεί την εποχή της κατάρτισής του.
Υιοθετήσαμε μία πολιτική ήπιας προσαρμογής, διότι θέλαμε να διασφαλίσουμε την αναπτυξιακή πορεία της χώρας και την κοινωνική συνοχή. Η μείωση των ελλειμμάτων επιτεύχθηκε, χωρίς να υπάρξει ούτε ύφεση ούτε έκρηξη της ανεργίας, όπως προέβλεπε και διατυμπάνιζε σε όλους τους τόνους η Αξιωματική Αντιπολίτευση. Το αντίθετο συνέβη. Η ανεργία μειώθηκε και ο ρυθμός ανάπτυξης το 2005 είναι ένας από τους υψηλότερους στην Ευρωζώνη.
Θέλετε να θυμηθούμε τι έλεγε πέρσι εδώ η Αξιωματική Αντιπολίτευση; Θέλετε να θυμηθούμε την καταστροφολογία της, καταστροφολογία που επαναλαμβάνει και φέτος δυστυχώς, μολονότι διαψεύστηκε; Δεν σας διδάσκει η πραγματικότητα; Να θυμηθούμε;
Πέρσι στις 19 Δεκεμβρίου ο πρώην Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών έλεγε: «Θα δούμε για πρώτη φορά τα τελευταία έξι χρόνια, να επανέρχεται ξανά απειλητικά το φάσμα της διόγκωσης της ανεργίας.»
Φυσικά η πραγματικότητα τον διέψευσε. Η ανεργία μειώθηκε από το 11,4% -το χαμηλό επίπεδο που μας κληρονόμησαν το πρώτο τρίμηνο του 2004!- στο 9,7% το τρίτο τρίμηνο του 2005. Και αυτό σε μία κρίσιμη μεταολυμπιακή χρονιά.
Δύο ημέρες αργότερα, στις 21 Δεκεμβρίου του 2004, άλλος πρώην Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ έλεγε: «Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι ο ρυθμός ανάπτυξης θα πέσει και μάλιστα κάτω από το 3% τα δύο επόμενα χρόνια;» Και συνέχιζε: «Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι το ποσοστό ανεργίας θα ανέβει του χρόνου;»
Ε, δεν είναι αλήθεια. Η ανάπτυξη βρίσκεται στο 3,6% και στο τρίτο τρίμηνο του 2005 ανήλθε στο 3,8%. Η ανεργία έπεσε στο 9,7%, εκεί που ήταν όταν ανέλαβε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 1993, για να μας την παραδώσει στο 11,4%.
Όσο για τον αγαπητό μου κύριο Πάγκαλο, δεν θα του ζητήσω βέβαια να σκίσει τα πτυχία του, παρά το γεγονός ότι ο ρυθμός ανάπτυξης ξεπέρασε το 3,5% που ο ίδιος είχε θέσει ως όριο.
Τα καταστροφολογικά σενάρια δεν επαληθεύτηκαν ευτυχώς για τη χώρα και δυστυχώς για το ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Είναι πρωτοφανές, στην πρόσφατη εμπειρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να επιτυγχάνεται τέτοια μεγάλη μείωση των ελλειμμάτων, όπως αυτή που είχαμε το 2005, με ταυτόχρονη διατήρηση υψηλών ρυθμών ανάπτυξης και με μείωση της ανεργίας. Ακόμα και μεγάλοι διεθνείς οργανισμοί παραδέχονται ότι έκαναν λάθος, όταν εκτιμούσαν πέρυσι ότι οι ρυθμοί ανάπτυξης για την ελληνική οικονομία δεν επρόκειτο να υπερβούν το 3%.
Μην καταστροφολογείτε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Μην κάνετε ανεύθυνες εκτιμήσεις και απαισιόδοξες προβλέψεις. Δείτε τι έπαθε ο Αρχηγός σας που λίγο πριν από τη μεγάλη εθνική μάχη που πήγαινε να δώσει ο Πρωθυπουργός στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο: προέβλεπε ένα κακό αποτέλεσμα. Δείτε τι έπαθε, όταν εκτιμούσε ότι «το να πάει η διαπραγμάτευση στην Αυστριακή Προεδρία κάθε άλλο παρά αρνητικό θα είναι για την Ελλάδα».
Η τοποθέτηση αυτή του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης δεν θα μπορούσε να είναι πιο ατυχής, διότι αν δεν συμφωνείτο ο Κοινοτικός Προϋπολογισμός για τα έτη 2007 – 2013 το περασμένο Σάββατο και πήγαινε για το νέο έτος, στην Αυστριακή Προεδρία, τότε η Ελλάδα θα έχανε τουλάχιστον 4.000.000.000 ευρώ. Αντί για 20,1 θα έπαιρνε 4.000.000.000 ευρώ λιγότερα, 570.000.000 ευρώ λιγότερα το χρόνο. Και αυτό διότι οι ευρωπαϊκές υπηρεσίες θα χρησιμοποιούσαν στοιχεία για το κατά κεφαλήν Α.Ε.Π. της τριετίας 2001 – 2003.
Το αποτέλεσμα θα ήταν η Αττική να περάσει σε αυτό που λέγεται καθεστώς φυσικής σύγκλισης και η Κρήτη σε καθεστώς στατιστικής σύγκλισης, δηλαδή να μην είναι επιλέξιμες.
Η εμπάθεια και η προχειρότητα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι καλοί σύμβουλοι. Το αποτέλεσμα των Βρυξελλών είναι μεγάλη εθνική επιτυχία –παραδεχτείτε το- διότι ο συνολικός φάκελος της Ελλάδας διαμορφώθηκε στα 20,1 δισεκατομμύρια ευρώ. Επιπλέον, διασφαλίστηκε ότι επεκτείνεται κατά ένα ακόμη έτος η περίοδος δυνατότητας άντλησης πόρων, το γνωστό ν+2, το οποίο γίνεται ν+3 για τα έτη 2007 έως 2010.
Ταυτόχρονα, διασφαλίστηκε για τη χώρα μας μία πολύ ευνοϊκή αύξηση του ποσοστού χρηματοδότησης των προγραμμάτων από το 75% στο 85% για τις περιφέρειες του Στόχου 1, αυτές δηλαδή που έχουν κατά κεφαλήν ΑΕΠ μικρότερο από το 75% του μέσου όρου της Κοινότητας και από το 50% στο 85% για όλους, για τις περιοχές του Στόχου 2, για τη Στερεά Ελλάδα δηλαδή και το Νότιο Αιγαίο. Αυτό σημαίνει μεγάλη εξοικονόμηση εθνικών πόρων, πόρων που μπορούν να πάνε στη χρηματοδότηση άλλων αναπτυξιακών και κοινωνικών προτεραιοτήτων.
Επίσης, επετεύχθη κάτι πολύ σημαντικό. Υπήρξαν ειδικές ρυθμίσεις για τα θέματα του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας στα συγχρηματοδοτούμενα έργα, με τις οποίες ελαφρύνεται ακόμα περισσότερο ο εθνικός προϋπολογισμός. Αυτό ήταν επιτυχία της τελευταίας φάσης της διαπραγμάτευσης, δεν ήταν από την αρχική φάση, διότι δεν είχε συμφωνηθεί κάτι τέτοιο για την Ελλάδα τον Ιούνιο του 2005.
Την ίδια στιγμή διασφαλίστηκε ότι η Κοινή Αγροτική Πολιτική θα μείνει ως έχει ως το 2013. Η χώρα μας, όπως ξέρετε, παρέμεινε αμετακίνητη στη θέση αυτή και διασφάλισε αυτήν την απόφαση, που θα έχει θετικές επιπτώσεις και στον αγροτικό πληθυσμό και στην ανάπτυξη της υπαίθρου.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι μόνο η επιτυχία των Βρυξελλών. Με αίσθημα ευθύνης προωθήσαμε και προωθούμε μεταρρυθμίσεις που ξεπερνούν τον ορίζοντα τετραετίας αυτής της Κυβέρνησης, μεταρρυθμίσεις που αποβλέπουν όχι μόνο στη δημοσιονομική εξυγίανση, αλλά σε μία μακρόπνοη αναπτυξιακή διαδικασία, γιατί αυτή είναι μία υπεύθυνη στάση για τη χώρα. Είναι μία αμετάθετη στάση και αυτό οι πολίτες το αναγνωρίζουν και το καταλαβαίνουν καλά.
Η πολιτική μας έχει ως στόχο τη δυναμική ανάπτυξη της οικονομίας. Έχει ως στόχο τη θεμελίωση μίας νέας προοπτικής για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Είναι μία εθνική πολιτική και μία εθνική προσπάθεια. Έχουμε αναλάβει μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες, με στόχο την οικονομική ανάπτυξη, την κοινωνική πρόοδο, την ευημερία όλων των συμπολιτών μας.
Και οι στόχοι μας πραγματοποιούνται με προσεκτικούς χειρισμούς, με σεβασμό στις κοινωνικές ανάγκες, χωρίς αιφνιδιασμούς. Πάντοτε μέσα από το διάλογο και τη συνεννόηση, προωθήσαμε και προωθούμε αποτελεσματικές λύσεις για τα προβλήματα της χώρας.
Ο χρόνος που τελειώνει, ήταν κρίσιμος χρόνος. Ήταν ο πρώτος χρόνος μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ήταν ο χρόνος στον οποίο κάναμε μεγάλα βήματα για τον περιορισμό των υπέρογκων δημοσιονομικών ελλειμμάτων, που μας κληροδότησαν οι προκάτοχοί μας. Ήταν ο χρόνος στον οποίο ξεκινήσαμε μεγάλες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της χώρας, για την αντιμετώπιση της ανεργίας, για τα προβλήματα του κοινωνικού κράτους.
Η διεθνής συγκυρία –κακά τα ψέματα- δεν υπήρξε ευνοϊκή για την Ελλάδα το 2005. Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδιαίτερα της Ευρωζώνης, δεν παρακολούθησαν τους ρυθμούς ανάπτυξης της παγκόσμιας οικονομίας. Η ευρωζώνη ουσιαστικά το 2005 βρίσκεται σε κατάσταση στασιμότητας.
Επιπλέον, υπήρξαν εξαιρετικά δυσμενείς εξελίξεις στις παγκόσμιες τιμές του πετρελαίου, κάτι το οποίο και την ανάπτυξη περιόρισε και τροφοδότησε τον πληθωρισμό. Οι τιμές του πετρελαίου ήταν ένα βασικός αρνητικός παράγων για την ελληνική οικονομία το 2005, ένας παράγων, οι συνέπειες του οποίου δεν μπορούν να περιοριστούν σε καμία χώρα και με καμία εθνική πολιτική.
Μέσα στο πλαίσιο αυτό και παρά το σημαντικό περιορισμό των δαπανών που σχετίζονταν με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, η ελληνική οικονομία ανταποκρίνεται θετικά. Η ήπια δημοσιονομική προσαρμογή, που αποτέλεσε κεντρική μας πολιτική, έχει πλέον ορατά αποτελέσματα, που γνωρίζουν όλοι. Τα αποτελέσματα αυτά δεν ήρθαν από μόνα τους. Ούτε η ανάπτυξη, ούτε η μείωση της ανεργίας, ούτε η μείωση των ελλειμμάτων έγιναν αυτόματα. Τα επιτεύγματα αυτά είναι αποτέλεσμα της πολιτικής μας, μιας πολιτικής τομών και μεταρρυθμίσεων, που αλλάζουν την όψη της οικονομίας.
Και εξηγούμαι: Έντεκα μεταρρυθμίσεις, που σχετίζονται με το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών, πολλές άλλες που ανέλυσαν οι συνάδελφοι μου. Η φορολογική μεταρρύθμιση με το ν.3296/2004, ήταν επιτακτική ανάγκη για να αποκτήσουμε ένα καλύτερο, πιο διαφανές, πιο δίκαιο φορολογικό σύστημα.
Προχωρήσαμε στην απλούστευση των διαδικασιών, στη μείωση των φορολογικών επιβαρύνσεων και για τις επιχειρήσεις. Το αφορολόγητο για τα φυσικά πρόσωπα το αυξήσαμε από τα 10.000 ευρώ στα 11.000 ευρώ, δηλαδή κατά 1.000 ευρώ. Στην τριετία έως το 2007 μειώνεται ο φορολογικός συντελεστής για τις επιχειρήσεις από το 35% στο 25%. Η μεταρρύθμιση αυτή είχε σημαντικότατη συμβολή στην ανάπτυξη και στην αύξηση της απασχόλησης.
Δεύτερη πρωτοβουλία: Ο επενδυτικός νόμος για την ανάπτυξη και την περιφερειακή σύγκλιση. Με το ν. 3299/2004 προχωρήσαμε σε ένα νέο πλαίσιο που ήταν απαραίτητο για να υλοποιηθούν επενδυτικά σχέδια στην περιφέρεια, για να αξιοποιήσουμε αποτελεσματικά τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας. Τα αποτελέσματα του νέου επενδυτικού νόμου είναι θεαματικά. Ήδη ως την περασμένη Παρασκευή, στις 16 Δεκεμβρίου, είχαν υποβληθεί επενδυτικά σχέδια ύψους 1.947.000.000 ευρώ, είχαν εγκριθεί τετρακόσια πενήντα οκτώ επενδυτικά σχέδια ύψους 687.000.000 ευρώ. Και με αυτά που έχουν εγκριθεί, δημιουργούνται πάνω από 2.500, για την ακρίβεια 2.595, νέες άμεσες θέσεις εργασίας και πολύ περισσότερες έμμεσες.
Σ’ αυτούς τους δυόμισι χιλιάδες συμπολίτες μας, που βρίσκουν εργασία χάρη στον νέο επενδυτικό νόμο, οφείλετε να εξηγήσετε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., γιατί τον καταψηφίσατε. Τους οφείλετε μια εξήγηση.
Τρίτη πρωτοβουλία: Οι συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα με το ν. 3389/2005. Με το νόμο αυτό δίνουμε τη δυνατότητα να δημιουργούνται υποδομές και να παρέχονται υπηρεσίες ταχύτερα, αποτελεσματικότερα, με χαμηλότερο δημοσιονομικό κόστος. Και αυτό θα έχει άμεσο θετικό αντίκτυπο στο 2006 και στα επόμενα χρόνια και θα βελτιώσει αισθητά την καθημερινή ζωή των πολιτών.
Και παρά το γεγονός ότι επί της ουσίας συμφωνείτε και αυτόν το νόμο τον καταψηφίσατε. Αυτή η στάση είναι η αποθέωση του λαϊκισμού. Ετοίμαζαν νόμο για τις συμπράξεις επί τρία, τέσσερα χρόνια, τον καθυστέρησαν, δεν τον έφεραν στη Βουλή για ψήφιση και όταν τον φέραμε εμείς για ψήφιση, το δικό μας νόμο, με τις δικές μας θέσεις βεβαίως, τον καταψήφισαν.
Τέταρτη πρωτοβουλία: Η νέα γενιά των αποκρατικοποιήσεων. Αποκρατικοποιήσεις οι οποίες δεν έχουν ως γνώμονα μόνο τη μεγιστοποίηση των εσόδων για το κράτος, αλλά την ενίσχυση του ανταγωνισμού, τη διαφάνεια, την ωφέλεια των επιχειρήσεων και των καταναλωτών.
Με τις αποκρατικοποιήσεις στον τραπεζικό κλάδο που προωθούμε το 2006, ενισχύουμε τον ανταγωνισμό στο τραπεζικό σύστημα προς όφελος των επιχειρήσεων που χρειάζονται κεφάλαια για να αναπτυχθούν.
Φέτος, το 2005, τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις ξεπέρασαν τους αρχικούς σχεδιασμούς μας. Είχαμε ένα στόχο για 1,6 δισεκατομμύρια ευρώ και έφτασαν τα έσοδα από τις κρατικοποιήσεις τα 2,1 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή 500.000.000 ευρώ παραπάνω. Και οι στόχοι μας το 2006 είναι να προχωρήσουμε σε αποκρατικοποιήσεις στο τραπεζικό σύστημα, όπου υπήρξε το 2005 σημαντική προεργασία με την επίλυση του ασφαλιστικού προβλήματος των τραπεζών.
Πέμπτη πρωτοβουλία: Η αξιοποίηση του Γ’ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξη για την οποία υποκριτικά δάκρυα χύνει τώρα το ΠΑ.ΣΟ.Κ., όταν στα μισά της διαδρομής είχε αξιοποιήσει μόνον το 1/5 των χρημάτων που είχαμε στη διάθεσή μας.
Η πρόοδος που συντελέστηκε είναι εντυπωσιακή. Έκλεισαν οι μεγάλες εκκρεμότητες με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μας απειλούσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ευθέως με αναστολή πληρωμών και με πρόστιμα κοντά στα 1,5 δισεκατομμύρια ευρώ για κακοτεχνίες και παραλείψεις της περιόδου 2000-2013. Με τις προσπάθειες του κ. Φώλια κλείσαμε αυτό το μεγάλο φάκελο. Οι ρυθμοί απορρόφησης έχουν υπερδιπλασιαστεί και βρισκόμαστε σε πολύ καλό σημείο σε σχέση με το στόχο. Το ίδιο ισχύει για επιμέρους άλλα προγράμματα που καρκινοβατούσαν, όπως η «Κοινωνία της Πληροφορίας».
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Ποιο είναι το ποσοστό;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): ‘Εχουμε πολύ δρόμο για να καλύψουμε τις καθυστερήσεις που υπήρξαν την περίοδο 2000-2003. Με μεθοδικότητα και με πολύ δουλειά θα βελτιώσουμε και άλλο την κατάσταση. Να μην έχετε καμία αμφιβολία.
Έκτη πρωτοβουλία, για τη λειτουργία και την εξυγίανση των Δ.Ε.Κ.Ο. Στόχος είναι να ωφεληθεί ο φορολογούμενος μέσα από την εφαρμογή αρχών διαφάνειας και εταιρικής διακυβέρνησης.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Αυτός είναι ο στόχος και με αυτό το νέο πλαίσιο βάζουμε τέλος στην κακοδιαχείριση και τη σπατάλη που ελάμβανε χώρα στις Δ.Ε.Κ.Ο. όλα τα προηγούμενα χρόνια. Ψηφίσαμε στη Βουλή το σχετικό νόμο πριν από μία εβδομάδα, ένα νόμο με τον οποίο θα επιχειρήσουμε συνολική αντιμετώπιση του προβλήματος.
Έβδομη πρωτοβουλία είναι η επίλυση του ασφαλιστικού προβλήματος των τραπεζών με το ν. 3371/2005, η επίλυση ενός προβλήματος που οδηγεί στην εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος. Το καθιστά ανταγωνιστικό, ώστε να ωφελείται ο καταναλωτής και η οικονομία γενικότερα. Πάνω σε αυτήν τη λύση θα πατήσουμε του χρόνου για να προχωρήσουμε σε αποκρατικοποίηση στο τραπεζικό σύστημα.
Όγδοη πρωτοβουλία. Επειδή άκουσα ότι δεν υπάρχει σχέδιο για την περίοδο 2007-2013, ήδη ολοκληρώνεται το πρώτο στάδιο του σχεδιασμού για το Εθνικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης 2007-2013. Έγιναν μεγάλα βήματα μέσα στο 2005. Δόθηκε έμφαση στην ανταγωνιστικότητα, την περιφερική σύγκλιση, την καινοτομία και τη γνώση. Οι ευθύνες που μας βαραίνουν σχετικά με την αξιοποίηση των πόρων που διασφαλίσαμε είναι μεγάλες και όλοι πρέπει να δώσουμε έμφαση σε αυτό, διότι χρειάζεται σωστός σχεδιασμός για την επόμενη προγραμματική περίοδο.
Γνωρίζετε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι έχει ξεκινήσει αυτός ο σχεδιασμός. Το Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς 2007-2013 βρίσκεται σε πολύ προχωρημένο στάδιο και θα είμαστε έτοιμοι από τις αρχές του 2007 να αξιοποιήσουμε τους πόρους που διασφαλίσαμε, διότι μόνο μέσα από αυτές τις πρωτοβουλίες θα επιτευχθεί η πραγματική σύγκλιση με την Ευρωπαϊκή Ένωση και θα αξιοποιήσουμε τις μεγάλες δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας.
Ένατη πρωτοβουλία είναι η αποκατάσταση της αξιοπιστίας της κεφαλαιαγοράς. Φέραμε μια σειρά από νόμους, το ν. 3283 και το ν. 3301 του 2004, το ν. 3340, το ν. 3371 και το ν. 3401 του 2005. Διασφαλίζουμε την ανεξαρτησία της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, προστατεύουμε την Κεφαλαιαγορά από πράξεις χειραγώγησης και από πρόσωπα που κατέχουν προνομιακές πληροφορίες και εγκαθιστούμε ένα ισχυρό πλαίσιο εποπτείας, μια σημαντική προϋπόθεση για σταθερότητα και την αποτροπή φαινομένων σαν εκείνα του 1999 και του 2000 που ζημίωσαν εκατοντάδες χιλιάδες μικροεπενδυτές.
Θα το ξεχάσουμε νομίζετε το έγκλημα του Χρηματιστηρίου; Δεν θα το ξεχάσουμε. Εμείς θα διασφαλίσουμε την Κεφαλαιαγορά. Δεν κοιτάμε στο παρελθόν -ό,τι κάνατε, κάνατε- αλλά δεν θα επιτρέψουμε να ξαναγίνει τέτοιο έγκλημα στη χώρα. Αυτό είναι βέβαιο!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Δέκατη πρωτοβουλία είναι η χάραξη της ψηφιακής στρατηγικής για την περίοδο 2006-2013. Βρίσκεται ήδη σε πολύ προχωρημένο στάδιο η διαβούλευση. Καλύπτουμε το χαμένο έδαφος στο χώρο των νέων τεχνολογιών και δημιουργούμε μία τεχνολογικά προηγμένη οικονομία γνώσης. Η ψηφιακή στρατηγική περιλαμβάνει ιεραρχημένες και στοχευμένες δράσεις, όχι μια απαρίθμηση έργων πληροφορικής, όπως ήταν το πρόγραμμα «Κοινωνία της Πληροφορίας». Αυτό ήταν το μεγάλο σφάλμα του παρελθόντος. Προωθείται η σύνθεση δράσεων που επιτυγχάνουν με συγκεκριμένους τρόπους τους στόχους που θέτουμε. Για την περίοδο ως το 2008 ώθηση θα δοθεί από την ανάπτυξη της ευρυζωνικότητας, από μια μεγάλη καμπάνια εξοικείωσης των πολιτών με τις νέες τεχνολογίες, από τον ανασχεδιασμό διαδικασιών στο δημόσιο και βεβαίως από την επέκταση των ηλεκτρονικών προμηθειών.
Τέλος, αναδιοργανώσαμε τους μηχανισμούς του Υπουργείου Οικονομικών για τη διασφάλιση της φορολογικής δικαιοσύνης μέσα από την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και του λαθρεμπορίου. Τα τελευταία στοιχεία για τα φορολογικά έσοδα δείχνουν ότι οι προσπάθειές μας επιτυγχάνονται. Τα έσοδα, σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουμε το τελευταίο δίμηνο, θα ξεπεράσουν τους στόχους που έχουμε καταγράψει στον Προϋπολογισμό.
Ο στόχος που καταγράφεται στον Προϋπολογισμό του 2005 είναι 5%. Ήδη τα στοιχεία των έντεκα πρώτων μηνών δείχνουν αύξηση των εσόδων 5,4% και, αν συνεχιστεί αυτός ο αριθμός και τον Δεκέμβριο, θα ξεπεράσουμε κατά σημαντικό ποσοστό τους στόχους και τις εκτιμήσεις του Προϋπολογισμού. Ενδεχομένως, δηλαδή, να έχουμε μικρότερο έλλειμμα από το 4,3% του Α.Ε.Π. το 2005. Ειδικά για το Φόρο Προστιθεμένης Αξίας, το Νοέμβριο είχαμε αύξηση 11,6% και τον Οκτώβριο αύξηση 9,3%.
Δεν μείναμε, όμως, μόνο σε αυτά. Δεν δώσαμε προτεραιότητα μόνο στις μεταρρυθμίσεις και στην ανάπτυξη. Δεν δώσαμε προτεραιότητα μόνο στις δράσεις για την απασχόληση. Δώσαμε προτεραιότητα και στην Κοινωνία. Θα αναφέρω έντεκα προτεραιότητες για την Κοινωνία.
Πρώτον, με την κατάργηση του Λ.Α.Φ.Κ.Α. ενισχύσαμε ουσιαστικά τους συνταξιούχους που είναι μία από τις πλέον ευπαθείς κοινωνικές ομάδες. Παράλληλα μεριμνήσαμε για την καταβολή των αναδρομικών του Λ.Α.Φ.Κ.Α., που όλα τα προηγούμενα χρόνια παρακρατούνταν από τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Δεύτερον, δώσαμε λύση στο μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα που είχε δημιουργηθεί από τα πανωτόκια που χρέωναν οι τράπεζες με αποτέλεσμα πολλοί συμπολίτες μας αγρότες, βιοτέχνες, μικροί επιχειρηματίες και δανειολήπτες να έχουν οδηγηθεί σε απόγνωση. Τρίτον, ρυθμίσαμε ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το δημόσιο που επίσης αποτελούσαν ένα μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα. Είχαν θέσει στο οικονομικό και στο κοινωνικό περιθώριο πολλούς συμπολίτες μας. Τέταρτον, αυξήσαμε κατά 1.000 ευρώ το αφορολόγητο όριο για τους μισθωτούς και τους ελεύθερους επαγγελματίες, ενισχύοντας έτσι το διαθέσιμο εισόδημα των οικονομικά ασθενέστερων κυρίως.
Πέμπτον με τη φορολογική μεταρρύθμιση αυξήσαμε το ποσοστό των δαπανών που εκπίπτουν για νοσήλια και άλλα έξοδα κοινωνικής φύσεως από 15% σε 20%. Θεσμοθετήσαμε φορολογικές ελαφρύνσεις για τα διαζευγμένα ζευγάρια και για τις οικογένειες που κατοικούν σε παραμεθόριες περιοχές και σε περιοχές με λιγότερους από τρεις χιλιάδες εκατό κατοίκους. Έκτον, χορηγήσαμε αναδρομικά το επίδομα εξομάλυνσης στους συνταξιούχους στρατιωτικούς. Έβδομον, δώσαμε φορολογικά κίνητρα για τις ασφάλειες ζωής και υγείας με στόχο να εξασφαλιστούν οι πολίτες από αβεβαιότητες που σχετίζονται με το σημαντικό θέμα της υγείας. Όγδοον, μειώσαμε τη φορολογία επί των τόκων των καταθέσεων στις τράπεζες από το 15% στο 10% για να ωφεληθούν οι καταθέτες και να επέλθει εξομοίωση με τη φορολογία των ρέπος που τα έχουν οι μεγαλοκαταθέτες και όχι οι μικροκαταθέτες.
Ένατον, με τον τελευταίο νόμο αυξάνουμε σημαντικά το αφορολόγητο κληρονομιών και δωρεών στα 80.000 ευρώ, δηλαδή το τετραπλασιάζουμε και εξομοιώνουμε φορολογικά τα εγγόνια με τα τέκνα του κληρονομούμενου. Δέκατον, καταργούμε σταδιακά το φόρο μεταβίβασης των ακινήτων ώστε να ωφεληθούν εκείνοι που θέλουν να μετακινηθούν σε μεγαλύτερο σπίτι. Ενδέκατον, δώσαμε αυξήσεις στο Ε.Κ.Α.Σ. και στις συντάξεις του Ο.Γ.Α. διπλάσιες από τον πληθωρισμό. Θα υλοποιηθούν στο ακέραιο ως το τέλος της τετραετίας και για το Ε.Κ.Α.Σ. και για τον Ο.Γ.Α..
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Αυτά κάναμε. Με αυτές τις πρωτοβουλίες ενισχύσαμε την ανάπτυξη, την απασχόληση και την κοινωνική συνοχή.
Έρχομαι στο 2006, που είναι ένας ακόμα κρίσιμος χρόνος για την ελληνική οικονομία. Με τον προϋπολογισμό έχουμε τρεις στόχους. Πρώτον, να διασφαλίσουμε την αποκατάσταση της δημοσιονομικής ισορροπίας και να πέσει το έλλειμμα κάτω από το 3% του Α.Ε.Π. όπως προβλέπει το σύμφωνο σταθερότητας και ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μετέχουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έχουμε μεγάλες ωφέλειες αλλά έχουμε και υποχρεώσεις. Αυτό απαιτεί σημαντικές προσπάθειες που περιγράφονται στον Προϋπολογισμό και έχει αναλυθεί και από τους εισηγητές μας που είχαν εξαιρετική παρουσία όπως κάθε χρόνο, αλλά και από όλους τους ομιλητές.
Προωθούμε και υλοποιούμε την αύξηση της παραγωγικότητας και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, μέσα από την προώθηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, που δεν είναι όπως πολλές φορές υποστηρίζει η Αντιπολίτευση χωρίς σχέδιο και χωρίς πρόγραμμα. Περιγράφονται αναλυτικά και συνεκτικά στο Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων το οποίο έχουμε υποβάλλει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ήδη αποσπά επαινετικά σχόλια, αλλά και στον προϋπολογισμό. Βεβαίως ενισχύουμε και τις δράσεις για την αύξηση της απασχόλησης και τη μείωση του κινδύνου του κοινωνικού αποκλεισμού.
Με βάση τα αποτελέσματα του προηγούμενου προϋπολογισμού προχωρούμε σταθερά στην πολιτική μας. Προχωρούμε σταθερά για να αλλάξουμε την πορεία της οικονομίας. Υλοποιούμε πολλές από τις δεσμεύσεις μας σχετικά με την κοινωνική προστασία. Παρά την πρόοδο που πετύχαμε πρέπει να εντείνουμε ακόμα περισσότερο τις προσπάθειές μας. Προχωρούμε με σύνεση και προσοχή, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτή η πορεία χρειάζεται συνέχεια και συνέπεια. Η μεγάλη προσπάθεια που κάνουμε πρέπει να έχει διάρκεια. Δεν αρκεί να μειωθούν τα ελλείμματα κάτω από το όριο του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης για ένα μόνο χρόνο. Πρέπει σταδιακά –αυτές είναι οι προβλέψεις και οι ευρωπαϊκές μας υποχρεώσεις- να φθάσουμε τελικά σε ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, ώστε να διασφαλιστεί η μακροοικονομική σταθερότητα μεσοπρόθεσμα.
Προβλήματα που επισσωρεύθηκαν επί σειρά ετών, λύνονται μόνο με συστηματική, επίμονη και μεθοδική προσπάθεια. Η βελτίωση που έχουμε πετύχει είναι ορατή. Ωστόσο τα δημοσιονομικά προβλήματα που παραμένουν είναι μεγάλα και τα βασικά τους αίτια, τα οποία διογκώθηκαν και παγιώθηκαν επί των ημερών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. απαιτούν για την αντιμετώπισή τους συνέχεια και συνέπεια. Και θα μιλήσω για τρία από αυτά τα προβλήματα.
Πρώτον το δημόσιο χρέος. Το δημόσιο χρέος βρίσκεται στα υψηλότερα επίπεδα σε σχέση με το Α.Ε.Π. σε ολόκληρη την Ευρωζώνη. Οι δαπάνες για τους στόχους ξεπέρασαν το 2005 το 20% των δαπανών του τακτικού Προϋπολογισμού. Απορροφούν το 5% του Α.Ε.Π.. Στερούν πόρους από βασικές αναπτυξιακές και κοινωνικές προτεραιότητες και από ανάγκες που έχει όλη η κοινωνία. Που οφείλεται αυτή η επιβάρυνση; Στα συσσωρευμένα ελλείμματα και χρέη της τελευταίας εικοσιπενταετίας, της περιόδου που κυβερνούσε το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Πρέπει να ακολουθήσουμε με συνέπεια και συνέχεια μια σταθερή πολιτική για να μειώσουμε και το έλλειμμα και το χρέος.
Είναι απαράδεκτο να δαπανούμε σε μια εποχή μάλιστα χαμηλών επιτοκίων το 5% του Α.Ε.Π. για την πληρωμή των τόκων του δημόσιου χρέους. Με τα χρήματα αυτά που φθάνουν τα 10 δισ. ευρώ το χρόνο θα μπορούσαμε να χρηματοδοτήσουμε ταυτόχρονα την αύξηση για την παιδεία από το 3% στο 5% του Α.Ε.Π., να διπλασιάσουμε το Ε.Κ.Α.Σ., να διαθέσουμε πόρους για τη χρηματοδότηση της έρευνας και της ανάπτυξης και να μειώσουμε παράλληλα και τα ελλείμματα. Θα έφθαναν αυτά εάν δεν είχαμε να πληρώσουμε όλους αυτούς τους τόκους που μας έχει καταδικάσει να πληρώνουμε η πολιτική που επί είκοσι πέντε χρόνια ακολούθησε το ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Θα καταθέσω το σχετικό πίνακα για τα πρακτικά, που δείχνει αυτό το δραματικό αποτέλεσμα που είχε η άφρων πολιτική του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γεώργιος Αλογοσκούφης καταθέτει για τα Πρακτικά τον προαναφερθέντα πίνακα ο οποίος έχει ως εξής:
(να μπεί η σελ. 390)
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Δεύτερο μεγάλο πρόβλημα που παραμένει είναι η μεγάλη έκταση της φοροδιαφυγής. Η φοροδιαφυγή είναι ένα διαρθρωτικό πρόβλημα της οικονομίας. Στο παρελθόν δεν αντιμετωπίστηκε σοβαρά. Δεν χρησιμοποιήθηκαν οι δυνατότητες που παρείχαν οι νέες τεχνολογίες για διασταύρωση των στοιχείων. Δεν καταχωρούνταν καν τα φορολογικά στοιχεία που υπέβαλαν οι φορολογούμενοι. Είχαν αποδιοργανωθεί πλήρως οι υπηρεσίες και οι μηχανισμοί του Υπουργείου Οικονομικών. Κάναμε μεγάλη προσπάθεια για να διορθώσουμε την κατάσταση. Τα πρώτα αποτελέσματα που έχουμε είναι θετικά και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι εμείς δεν πρόκειται σε καμιά περίπτωση να καταφύγουμε σε συνεχείς αυξήσεις της φορολογίας όπως έκανε επί τόσα χρόνια το ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Θυμόμαστε, εδώ ήμασταν πολλοί από μας επί χρόνια, όταν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. επέβαλε πενήντα νέους φόρους και αύξησε τη φορολογική επιβάρυνση από το 21,5% του Α.Ε.Π. το 1993 στο 26,5% του Α.Ε.Π. το 2000.
Η πολιτική αυτή είναι αδιέξοδη, δηλαδή το να αυξάνει συνέχεια τη φορολογία. Εμείς πάμε σε άλλη προσέγγιση. Διότι τι έκαναν με αυτά τα λεφτά; Χρηματοδοτούσαν δαπάνες και σπατάλες. Οι δαπάνες της γενικής κυβέρνησης από 29% το 1980 έφθασαν το 2004 στο50% του Α.Ε.Π.. Το μισό του Α.Ε.Π. πηγαίνει σε δαπάνες κυβερνητικές.
Από το 1993, τα τελευταία χρόνια, ως το 2004 ο δημόσιος τομέας διογκώθηκε κατά 121.000 άτομα, δηλαδή κατά 25%. Όλα αυτά δεν ήταν με διαδικασίες του Α.Σ.Ε.Π. και έχετε το θράσος τώρα και μιλάτε για δήθεν «γαλάζια παιδιά». Από 476.000 άτομα το 1993 έφθασε η απασχόληση στο δημόσιο τομέα στις 597.000 άτομα. Μήπως μειώθηκε η ανεργία; Όχι. Το ΠΑΣΟΚ την παρέλαβε 9,3% το 1993 και 11,4% την παρέδωσε το 2004. Αυτή είναι η πιο πειστική απόδειξη της αποτυχίας της πολιτικής του.
Και το τρίτο μεγάλο πρόβλημα βεβαίως είναι οι σπατάλες στο δημόσιο τομέα. Δεν θα επαναλάβω αυτά που είπαμε στη συζήτηση για τις ΔΕΚΟ γιατί δεν έχει κανένα νόημα. Αυτό όμως που έχει σημασία είναι ότι συνεχίζουμε τις μεταρρυθμίσεις και την προσπάθεια της δημοσιονομικής προσαρμογής και το 2007 και το 2008. Είναι υποχρέωσή μας.
Παράλληλα, όμως, με τους Προϋπολογισμούς του 2007 και 2008 υλοποιούμε στο σύνολό τους δεσμεύσεις μας για το Ε.Κ.Α.Σ. και τις συντάξεις του Ο.Γ.Α.. Οι συντάξεις του Ο.Γ.Α. φτάνουν τα 330 ευρώ ως το τέλος του 2008 και το Ε.Κ.Α.Σ 230 ευρώ το μήνα.
Επίσης ξεκινά το 2007 η διαδικασία μείωσης των φορολογικών συντελεστών για τα φυσικά πρόσωπα με στόχους που αφορούν όλους τους Έλληνες, όπως αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ, κεντρικό φορολογικό συντελεστή στο 25% από 30% που είναι σήμερα και ανώτατο φορολογικό συντελεστή στο 35% από το 40% που είναι σήμερα.
Όλοι οι πολίτες θα αρχίσουν να πληρώνουν λιγότερους φόρους από το 2007. Αυτοί που έχουν πραγματικά ανάγκη, οι χαμηλοσυνταξιούχοι και οι συνταξιούχοι του Ο.Γ.Α. θα πάρουν στο ακέραιο αυτά που τους υποσχεθήκαμε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Για την οικονομία μας παρουσιάζονται μεγάλες ευκαιρίες γιατί η Ελλάδα δεν είναι πια μια οικονομία δέκα εκατομμυρίων κατοίκων στο Νοτιοανατολικό άκρο της Ευρώπης, απομονωμένη από τους γείτονές της. Είναι και εξελίσσεται σε οικονομικό κέντρο μιας περιοχής με περισσότερους από εκατόν εξήντα εκατομμύρια κατοίκους.
Η περιοχή μας αποτελεί μια δυναμικά ανερχόμενη περιοχή, που αναπτύσσεται με έντονους ρυθμούς και που θα αποτελέσει στο μέλλον μια νέα οικονομική δύναμη και μπορούμε σε αυτό το μετασχηματισμό να παίξουμε σημαντικό ρόλο αρκεί να προχωρήσουμε με συνέπεια στις μεταρρυθμίσεις. Και η Κυβέρνηση συνεχίζει με υπευθυνότητα την πολιτική των μεταρρυθμίσεων, συνεχίζει με υπευθυνότητα την πολιτική της ήπιας δημοσιονομικής προσαρμογής με στόχο την ανάταξη της οικονομίας. Οι μεταρρυθμίσεις εντάσσονται σε ένα ευρύτερο σχέδιο πολιτικής. Συνδέονται η μια με την άλλη και η επιτυχής εφαρμογή τους θα δώσει τη δυνατότητα στη χώρα μας να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες που δημιουργούν και η ευρωπαϊκή και η παγκόσμια οικονομική ολοκλήρωση.
Με την πολιτική μας κινούμε τα πράγματα προς τα εμπρός. Αφήνουμε την αντιπολίτευση προσκολλημένη στο παρελθόν. Εμείς βάζουμε τη χώρα σε μια τροχιά μακροχρόνιας και διατηρήσιμης ανάπτυξης. Διαμορφώνουμε συνθήκες ατομικής και κοινωνικής ευημερίας, γιατί η ευημερία είναι ο αμετάθετος στόχος μας. Σε αυτό το στόχο παραμένουμε προσηλωμένοι. Ξέρουμε ότι έχουμε επιλέξει ένα δύσκολο δρόμο, όπως έχουμε υποχρέωση και γνωρίζουμε προσωρινά αυτό μπορεί να έχει και κόστος. Όμως έχουμε απόλυτη συνείδηση ότι το σημαντικό στην πολιτική είναι να είναι κανείς χρήσιμος και για το σήμερα και για το αύριο. Ο Προϋπολογισμός του 2006 αποτελεί ένα μεγάλο βήμα για ένα καλύτερο αύριο. Ένα βήμα που μας απομακρύνει από τις αδιέξοδες επιλογές του παρελθόντος. Ένα σκαλοπάτι για να ανέβουμε ψηλότερα. Ο Προϋπολογισμός αυτός συμπυκνώνει την πολιτική μας για την αξιοποίηση των μεγάλων αναπτυξιακών και αποθεμάτων που έχει η χώρα μας και όλοι οι Έλληνες.
Είναι ένας Προϋπολογισμός ευθύνης και προοπτικής και σας καλώ όλους μαζί να υπερψηφίσουμε αυτόν τον Προϋπολογισμό. Να υπερψηφίσουμε την αφετηρία μιας νέας εποχής για τον τόπο μας. Οι Έλληνες έχουμε μεγάλες δυνατότητες και μπορούμε να πετύχουμε πολλά.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το λόγο έχουν ζητήσει οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι των κομμάτων, ο κ. Καστανίδης για δυο λεπτά μόνο, ο κ. Πολύδωρας και ο κ. Σκυλλάκος για τις κανονικές τους παρεμβάσεις.
Ορίστε, κύριε Καστανίδη έχετε το λόγο για δυο λεπτά.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Σας ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οφείλω να ομολογήσω ότι κατά την τελευταία περίοδο οι Έλληνες βουλευτές έχουν αποκομίσει ένα σημαντικό κέρδος από τις συζητήσεις. Έχουν εξοπλιστεί με την υπομονή να παρακολουθούν ανούσιες και μονότονες επαναλήψεις ομιλιών των ίδιων προσώπων. Η ομιλία του κυρίου Υπουργού ήταν μια μονότονη επανάληψη των όσων πέρυσι είπε. Ακόμη και τα έγγραφα που κατέθεσε στην συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν τα περσινά έγγραφα.
Γι’ αυτό ακριβώς, κυρία Πρόεδρε, μου αρκούν δυο λεπτά, για να απαντήσω στα σπαταλημένα πενήντα λεπτά του κυρίου Υπουργού.
Κύριε Υπουργέ, αν και ορκίζεστε στο μέλλον, εξακολουθείτε να μιλάτε και να αντιπολιτεύεστε το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Χρειαστήκατε πενήντα λεπτά, για να αντιπολιτευθείτε το παρελθόν. Δεν προσθέσατε τίποτα νέο. Αν έπρεπε να κωδικοποιήσω την πολιτική σας, θα σας έλεγα το εξής:
Δηλώνετε πολλές φορές ότι δεν είστε ευχάριστοι. Φοβούμαι ότι δεν είστε ούτε χρήσιμοι, γιατί χρήσιμοι είναι αυτοί που έχουν -έστω και ελάχιστη- συνείδηση των ευθυνών της διακυβέρνησης που ανέλαβαν. Γι’ αυτό ακριβώς και σας λέω:
Να, ποιο είναι το έργο σας! Απογράψατε την ελληνική οικονομία. Υπογράψατε την επιτήρηση της χώρας. Περιγράψατε τις ελπίδες του λαού και διαγράψατε το χρέος και την ευθύνη. Ιδού, το έργο σας!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ )
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη - Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Βύρων Πολύδωρας.
ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η οικονομία απαιτεί μεγαλύτερη και πιο υπεύθυνη αντιμετώπιση, μεγαλύτερη προσοχή και σοβαρότητα από τα ευφυολογήματα του κ. Καστανίδη. Τούτο διότι το ανεύθυνο, το συνθηματολογικό, το ειρωνικό ή το περί χαρακτήρων είναι όχι απλώς άχρηστο για τη συζήτησή μας, αλλά και επικίνδυνο. Διότι κλονίζει την ψυχολογία, μια ψυχολογία σταθερή που απαιτείται, για να κτίσουμε και να νοικοκυρέψουμε την οικονομία. Να μην είναι το επιχείρημα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ειρωνεία και ευφυολόγημα!
Πάντως, απαιτεί ο λαός και εγώ, ως συνομιλητής σας, μεγαλύτερη σοβαρότητα. Είστε εκτεθειμένοι ιστορικά ως αμνήμονες, γιατί ο Ανδρέας Παπανδρέου έλεγε εδώ, απ’ αυτό το Βήμα, ότι το δημόσιο χρέος είναι ένα τέρας, που εάν δεν το σκοτώσουμε, εάν δεν το καταπολεμήσει η οικονομική πολιτική της Ελλάδος, θα φάει και θα καταστρέψει τη χώρα. Το δημόσιο χρέος ήταν ο μεγάλος αναρριχητής, ο ορειβάτης. Έκανε την ορειβασία του, για να φτάσει στο 120% επί των ημερών σας. Το ίδιο και το έλλειμμα.
Η εμπεριστατωμένη ανάλυση και περιγραφή των στοιχείων του Υπουργού Οικονομίας κ. Αλογοσκούφη έπρεπε να σας είχε καταστήσει περισσότερο προσεκτικούς. Δεν λέω ότι θα είχατε το θάρρος να κάνετε την αυτοκριτική σας και την ομολογία των σφαλμάτων, αλλά τουλάχιστον να είχατε αυτοσυγκράτηση στην αντιμετώπιση της δικής σας αντιπολίτευσης.
Εγώ δεν θέλω να κάνω τον σύμβουλό σας, αλλά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., εκτίθεστε ανεπανόρθωτα. Δεν μπορείτε να διαχειριστείτε τις αντιφάσεις σας. Ισχυρίζεστε τώρα με περιφράσεις ότι είχατε μια πετυχημένη εικοσαετία. Μα, τα στοιχεία σας διαψεύδουν. Δεν θέλω να μιλήσω για καταστροφή, αλλά ήταν πολύ αρνητικά τα δημοσιονομικά στοιχεία και δεδομένα.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Γιατί μας ψήφισε ο ελληνικός λαός;
ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Διότι τη μία έτσι, την άλλη αλλιώς...
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ήταν κουτό.
ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ: Άργησε. Δεν ξέρω εάν σας ψήφισε το 2000 παραδείγματος χάριν. Έτσι, επιμηκύνατε το χρόνο σας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Δεν υπαινίσσομαι τίποτα, αλλά τα εκλογικά αποτελέσματα δεν είναι επιχείρημα, για να αντιμετωπίσεις κριτικά μια εποχή και μια κατάσταση.
Και θέλετε να σας πω κάτι; Στριμώχνεται πολύ ο δημόσιος λόγος και η συζήτησή μας, κύριε Γεωργακόπουλε, μόνο με τις σελίδες της δημοσιονομικής πολιτικής. Ας μετατεθούμε στην πολιτική οικονομία, για να σας πω ότι η μόνη έννοιά σας ήταν να κάνετε τη στρατιά των «υπηρετούντων» στο δημόσιο και στις Δ.Ε.Κ.Ο.. Το επιτύχατε ευδοκίμως εις βάρος της εθνικής οικονομίας και κάνατε, ιδεολογικά σχεδόν –το γράφω και στο βιβλίο μου- πέντε, δέκα πλούσιους, δυνατούς για το σύστημα της αλληλοϋποστήριξης. Δεν ήταν αυτό οικονομία και προπαντός πολιτική οικονομία. Διότι από τις πρώτες σελίδες –ακούστε- του Άνταμ Σμιθ στον «Πλούτο των Εθνών» βρίσκουμε μία διάσταση ηθική στην οικονομία, όταν λέει ο Άνταμ Σμιθ ότι δεν θα φας κρέας, επειδή θα είναι ευεργέτης και φιλάνθρωπος ο κρεοπώλης, το ίδιο και για τον αρτοπώλη, αλλά επειδή οι ίδιοι θα ενδιαφέρονται με το να σου φέρουν το κρέας και το ψωμί για να ζήσουν και να οικονομήσουν και εκείνοι. Γιατί το λέω: το κίνητρο του κέρδους, η δύναμη οικονομίας.
Σκεφτήκατε τη ρητορική σας, όταν χτυπούσατε την ιδιωτική πρωτοβουλία συνειδητά; Και το κέρδος; Οψίμως κάτι θελήσατε να συναισθανθείτε, για να παρακολουθήσετε τα πράγματα, εγκαταλείποντας την άλλη οδηγία του σερ Τζον Μέιναρ Κέινς, ο οποίος λέει και μάλιστα με έμφαση ότι «οικονομία είναι» -με συγχωρείτε που κάνω αυτές τις επανατοποθετήσεις για την διάσταση της πολιτικής οικονομίας και όχι των δύο σελίδων της δημοσιονομίας που είναι έσοδα και δαπάνες- «όσα διαχειρίζεται το δημόσιο. Ως απείκασμα της οικονομίας έρχονται οι δημοσιονομικές σελίδες.» Αυτά λέει ο σερ Τζον Μέιναρ Κέινς. «Μόνον εάν εισάγουμε τις πλατιές μάζες του πληθυσμού στην παραγωγή και στη συνέχεια στη διανομή του πλούτου, τότε έχουμε επιτύχει». Για αυτό το κλασικό του έργο είναι περί φορολογίας και ανεργίας. Ξεχάσατε τον κόσμο στην ανεργία. Χιλιάδες, εκατοντάδες χιλιάδες οι άνεργοι πτυχιούχοι πανεπιστημίων και ανώτερης εκπαίδευσης. Οι επιχειρήσεις να κλείνουν κα να έρχεστε εδώ, με την αποτυχία ομολογημένη και καταγεγραμμένη, να μας λέτε: «κοιτάξτε να δείτε, δεν το κάνετε καλά. Εμείς που ερχόμαστε από τη σπηλιά της αποτυχίας, σας προτείνουμε τρόπους». Ε, δεν είναι συζήτηση πολιτική αυτή. Δεν μπορούμε να δεχθούμε τους τρόπους σας, διότι απλά είστε αποτυχημένοι, όχι με το κριτήριο μόνο της 7ης Μαρτίου 2004, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αλλά με το κριτήριο του δημόσιου χρέους, των ελλειμμάτων, της ανεργίας, των επενδύσεων, δηλαδή των μη επενδύσεων. Βλέπετε την προσπάθεια. Εγώ δεν θα είμαι «πανηγυριστής», αλλά μην κλονίζετε την ψυχολογία.
Θέλουμε να προχωρήσουμε μπροστά και η ψυχολογία εδράζεται στη σταθερότητα, όσον αφορά τα ευρωπαϊκά, τα ελληνο-ευρωπαϊκά, στην επιτυχία την προχθεσινή του Κώστα Καραμανλή, του Πρωθυπουργού. Δεν είναι ότι είμαστε ενθουσιασμένοι από τον αριθμό, αλλά θέλουμε να εκτιμήσουμε ότι έχουμε εξασφαλίσει ένα πλαίσιο σταθερότητας της οικονομίας από σήμερα μέχρι το 2013. Αισιοδοξούμε, σηκώνουμε τα μανίκια ψηλά, για να χτίσουμε και χτίζουμε με το σχέδιο και με τις πολιτικές που ήδη εφαρμόζουμε.
Θέλω να μιλήσω για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είπε ο κ. Αλογοσκούφης χαρακτηριστικά στοιχεία, πέραν του 20,1 δισ. ευρώ. Μίλησε σημαντικά για το ν+3 –και είναι ένα επίτευγμα, που μου δίνει ανακούφιση για τους χειρισμούς και τη διαδικασία της απορροφητικότητας, είναι νέο στοιχείο- και για το 15% της εθνικής συμμετοχής, που με απελευθερώνει, όταν είχα την υποχρέωση, με τα προχθεσινά, του 25%.
Αυτό είναι στοιχείο που μπορεί οποιοσδήποτε να το λογαριάσει και ο σχεδιαστής του δημόσιου τομέα της οικονομίας και ο αντίστοιχος της ιδιωτικής οικονομίας, εκεί που ουσιαστικά είναι η προσδοκία μας και η απεύθυνσή μας για να χτίσουμε την καινούρια εποχή.
Θέλω να σημειώσω για τις ευρωατλαντικές σχέσεις ότι είναι στο άριστο, στο καλύτερο δυνατό σημείο, το οποίο εσείς με παλινωδίες, με δυσανασχετήσεις, με στρεψοδικίες, με διπλή και τριπλή γλώσσα το υποτιμούσατε, ενώ είναι σημείο αναφοράς για την πολιτική σταθερότητα και κατ’ επέκταση την οικονομική σταθερότητα.
Θέλω να σημειώσω στην καλή εξέλιξη στην Βαλκανική συνεργασία δράσεις του Υπουργείου Οικονομικών και του Υπουργείου Εξωτερικών, για το κύρος στην Ευρασία -έχω ειδικές επαφές, γιατί είμαι και Πρόεδρος της Επιτροπής Κοινοβουλευτικής φιλίας Ελλάδας-Καζακστάν. Ξέρω τα μέλη και συζητώ με τους αρμόδιους του Υπουργείου Εξωτερικών- στη Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή.
Νομίζω ότι εδώ στην Αίθουσα πρέπει να σημειωθεί το κύρος της χώρας στο διεθνές περιβάλλον σήμερα. Δεν το αντιδιαστέλλω με το παρελθόν –μπορούσα να πω- για να κρατήσουμε το επίπεδο. Είναι σοβαρό και είναι συντελεστής για την οικονομική ανάπτυξη.
Ο Γεώργιος Αλογοσκούφης ανέφερε πολλά και αναλυτικά. Η τρίτη μου παρατήρηση αφορά τις πράξεις και δράσεις μέχρι τώρα με νόμους, το φορολογικό, τον αναπτυξιακό, τους νόμους για την ενεργειακή πολιτική, για το εμπόριο και την αγορά, για τις συμπράξεις του δημόσιου τομέα. Αυτά είναι τα θεμέλια για μια οικονομία αναπτυξιακού χαρακτήρα, η οποία εξελίσσεται ομαλά.
Θέλω να κάνω μια παρατήρηση. Όταν βλέπετε με ψυχραιμία τα χρέη, τα ελλείμματα και όταν εγώ σας στηλιτεύω «συνετιστείτε, δεν βλέπετε τι έχετε κάνει;», εσείς διαμαρτύρεστε. Εγώ σας λέω να εγκαταλείψετε τη θεωρία των ουρανοκατέβατων χρεών και ελλειμμάτων και για την κεντρική διοίκηση και για τις Δ.Ε.Κ.Ο., όπου εκεί κανείς δεν είναι υπεύθυνος.
Σας λέω ταπεινά, όσο γίνεται πιο χαμηλόφωνα, εσείς είστε υπεύθυνοι. Σας επαναλαμβάνω το προχθεσινό, είτε διότι είσαστε ανίκανοι πολιτικοί διοικητές και δεν ξέρατε τι κάνουν οι διευθυντές και διοικητές των Δ.Ε.Κ.Ο. ή ακόμη και στις κεντρικές υπηρεσίες ή ήσασταν συνέταιροι σε αυτό το φαγοπότι.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Έτσι είναι τα πράγματα. Εγώ φυσικά σας απορρίπτω ως πολιτικά ανίκανους. Αυτό αποκρούω σήμερα και χθες και πάντα. Έτσι είναι ο δικός μου τρόπος σκέψεως. Δεν υπάρχει, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ουρανοκατέβατο και τυχαίο χρέος, ουρανοκατέβατο και τυχαίο έλλειμμα. Έχει αιτιώδη σχέση με εκείνους οι οποίοι είναι υπεύθυνοι να φυλάξουν την κάσα, να προστατεύσουν το δημόσιο χρήμα και να το αξιοποιήσουν κατά τον καλύτερο τρόπο.
Θέλω να κάνω δύο παρατηρήσεις για την κοινωνική πολιτική, γιατί εννοούμε ότι σχεδιάζουμε, εφαρμόζουμε προγράμματα, οργανώνουμε τις δαπάνες και τα έσοδα κατά τον τρόπο που σας λέμε, αναλυτικά και τίμια, στον αξιόπιστο Προϋπολογισμό μας και όχι στον Προϋπολογισμό της δημιουργικής λογικής και του απλού desideratum, του ευκταίου.
Σας λέμε καθαρά ότι η σχεδίαση είναι αφιερωμένη και αποσκοπεί σε αυτό που έλεγε ο Κέινς και ο Άνταμ Σμίθ, δηλαδή πως θα κινητοποιήσουμε τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου για την οικονομική ανάπτυξη, για τη συμμετοχή στην παραγωγή και στην κοινωνική διανομή.
Είναι σημαντικό ότι για να μην έχω το κόστος στους αδύνατους –σημειώστε, το έχουμε πει χίλιες φορές- έχει ληφθεί ειδική μέριμνα. Δεν είναι μόνο ο υπερδιπλασιασμός του Ε.Κ.Α.Σ., δεν είναι η αύξηση, υπερδιπλάσια του πληθωρισμού, για τις συντάξεις του Ο.Γ.Α., αλλά θέλω να σημειώσουμε και το Λ.Α.Φ.Κ.Α., τις ρυθμίσεις χρεών για τους βιοπαλαιστές, τα πανωτόκια και έναν ολόκληρο μακρύ κατάλογο που τον ξέρετε και τον έχουν αναλύσει οι συνάδελφοί μου.
Έτσι όπως αντιμετωπίζεται σήμερα η οικονομία από την υπεύθυνη Κυβέρνησή μας, προοιωνίζεται ότι θα είναι καρποφόρα οικονομία. Δεν σας λέω ότι είναι μονόδρομος, αλλά ότι είναι όλες οι διαδικασίες σε κίνηση για να κάνουμε αυτό το στόχο, ο οποίος έχει το κλασικό δίπτυχο.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.
Να σας το θυμίσω. Στήριξη και επιβράβευση του αξίου και του τολμώντος. Και ακόμη, έγνοια, ενδιαφέρον, φροντίδα, συμπαράσταση για τον αδύνατο. Είναι γραμμές, οι οποίες ορίζουν αυτή την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας ως κοινωνικά φιλελεύθερη πολιτική και οικονομικά αποτελεσματική. Αυτά είναι εγγεγραμμένα ως σχέδιο στον Προϋπολογισμό.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
Και θα καταλήξω μ’ ένα ακαδημαϊκό. Το αφιερώνω στους φίλους μου τους κομμουνιστές. Υπάρχει μια ενδιαφέρουσα συνωνυμία: capita και capital, από τα λατινικά. Και στα ελληνικά, κύριε Χουρμουζιάδη: Κεφάλι και κεφάλαιον. Και αν δεν έχει τόση αξία το κεφάλαιον στη Σχολή σας, εννοούμε ότι μπορούμε να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες του πνεύματος, του κεφαλιού, για τους Έλληνες τους δραστήριους, τους Οδυσσείς, τους αποτελεσματικούς, τους δημιουργικούς, του επιχειρείν. Αυτό θα προωθήσει η Νέα Δημοκρατία, γι’ αυτό ατενίζω το μέλλον με αισιοδοξία, εμπιστοσύνη προς την Κυβέρνησή μου και, σε τελευταία ανάλυση, με την επιτυχία, την οποία σας ζητώ και εσείς να καλωσορίσετε, διότι τα νέα είναι ότι η επιτυχία αφορά και τον κόσμο του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Πολύδωρα.
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, κ. Σκυλλάκος.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Ήταν αναξιόπιστος ο Προϋπολογισμός ή μάλλον οι προϋπολογισμοί στα χρόνια του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Βεβαίως. Χρησιμοποιήθηκαν μια σειρά λογιστικά τεχνάσματα, για να παρουσιάζεται διαφορετική η εικόνα. Είναι αναξιόπιστος ο σημερινός Προϋπολογισμός που συζητάμε, της Νέας Δημοκρατίας; Και χωρίς τις τιτλοποιήσεις, που δεν επιτράπηκε να εισαχθούν, είναι αναξιόπιστος με την έννοια ότι ποτέ δεν εκτελείται και αυτός, όπως και οι άλλοι προϋπολογισμοί. Δηλαδή προβλέπεται ότι θα δοθούν τόσα χρήματα για κοινωνικές ανάγκες και δίνονται πολύ λιγότερα, τόσα χρήματα για δημόσιες επενδύσεις και δίνονται πολύ λιγότερα.
Περισσότερο από αναξιόπιστη όμως είναι η αντιπαράθεση ανάμεσα στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. και στη Νέα Δημοκρατία, είτε με απογραφή είτε χωρίς απογραφή, είτε με ακριβή νούμερα είτε με πλασματικά νούμερα. Τι έχει να κερδίσει ο ελληνικός λαός απ’ αυτή την αντιπαράθεση; Λιτότητα υπήρχε και στα χρόνια του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ένταση της λιτότητας ακολουθείται και σήμερα, από τη σημερινή Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Και η λιτότητα δεν περιορίζεται μόνο στο 2005 ή στο 2006. Σύμφωνα με το Πρόγραμμα Σταθερότητας, με την επικαιροποίηση αυτού του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης, θα συνεχισθεί μέχρι το 2008. Τα νούμερα είναι καθαρά. Αλλά το γνωστό Σύμφωνο Σταθερότητας, που ισχύει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, παραπέμπει στο αόριστο μέλλον. Θα έχουμε συνεχείς, λοιπόν, προϋπολογισμούς λιτότητας, ανεξάρτητα εάν μας κυβερνά η Νέα Δημοκρατία ή το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Πολλή συζήτηση έγινε και για την επιτήρηση ή την εποπτεία. Βεβαίως και είμαστε σε επιτήρηση. Αλλά δεν ήμασταν παλιότερα σε επιτήρηση και σ’ εποπτεία; Είχαμε καμία αυτοτέλεια; Ακόμα και τους Προϋπολογισμούς, ακόμα και μια σειρά νομοσχέδια και ρυθμίσεις πρώτα τα πηγαίνουμε να εγκριθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση και μετά τα φέρνουμε ή μάλλον τα φέρνετε, πότε οι μεν και πότε οι δε, -γιατί εμείς δεν συμμετέχουμε σε καμία κυβέρνηση- για να εγκριθούν εδώ στο Κοινοβούλιο. Πρέπει να σταματήσει, λοιπόν, όλη αυτή η φιλολογία που κρύβει τα πραγματικά προβλήματα και δημιουργεί ελπίδες ότι όταν θα έχουμε αξιόπιστους προϋπολογισμούς, δήθεν σαν αυτούς της Νέας Δημοκρατίας και με κάποιο νοικοκύρεμα κάποτε θα αλλάξει η κατάσταση και θα ανασάνει και ο κόσμος, τα λαϊκά στρώματα.
Εμείς λέμε καμιά ελπίδα για το μέλλον αν συνεχιστεί να κυβερνιέται ο τόπος από τα ίδια κόμματα, αν υπάρχουν οι ίδιοι συσχετισμοί. Υπάρχουν οι ίδιες στρατηγικές. Δηλαδή η λογική είναι επιχειρηματικότητα, ανταγωνιστικότητα να μεγαλώσει η πίτα των κερδών και να πάρει και ένα κοκαλάκι ο εργαζόμενος. Αυτή είναι η φιλοσοφία και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Νέας Δημοκρατίας. Αυτή υποτάσσει και ο Προϋπολογισμός. Για να δημιουργηθούν προσδοκίες γίνεται πολύ κουβέντα και μια πάλι επίπλαστη αντιπαράθεση για τα χρήματα που αποφασίστηκε να δοθούν στο Συμβούλιο Κορυφής στο Λονδίνο τα 20,1 δισεκατομμύρια ευρώ.
Τι έχουμε να πούμε εμείς γι’ αυτό το ζήτημα: Πράγματι το ποσό είναι αυτό 20,1 δισεκατομμύρια ευρώ. Θα κερδίσει ο ελληνικός λαός; Για να το δούμε λίγο. Κατ’ αρχήν έτσι όπως πάνε τα πράγματα, έτσι όπως εξελίχθηκε όλα τα χρόνια ο προϋπολογισμός και το τι δίνει κάθε χώρα, φθάσαμε στο σημείο η δική μας χώρα αυτά που θα δίνει στο μέλλον μέχρι το 2013 να είναι περίπου και λογιστικά όσα παίρνουμε. Αυτό είναι το ένα ζήτημα. Άρα αυτό το επιχείρημα που είχαν τα δυο μεγαλύτερα κόμματα και οι υποστηρικτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το δούναι λαβείν με λογιστικούς αριθμούς αυτό αλλάζει. Έχει αλλάξει ήδη και ανατρέπεται.
Δεύτερο ζήτημα: Ο προσανατολισμός των πόρων μας οδηγεί όχι να έχουμε την ανάπτυξη που θέλουμε, αλλά την ανάπτυξη όπως την καταλαβαίνει και όπως συμφέρει στο κεφάλαιο, το ευρωπαϊκό.
Τρίτο ζήτημα, ποιος κερδίζει, που πάνε τα χρήματα αυτά: Τουλάχιστον το 50% των χρημάτων επιστρέφει κυρίως στις μεγάλες επιχειρήσεις του εξωτερικού, είτε επιχειρήσεις εργολάβων, είτε προμηθευτών αλλά και σε μια σειρά επιχειρηματίες στο εσωτερικό. Άρα δεν μπορούμε να μιλάμε για κάποιο όφελος. Βεβαίως από τα χρήματα αυτά και κάποια μεροκάματα θα γίνουν για να απορροφηθούν τα χρήματα, θα γίνουν κάποια έργα, κάποιες επιδοτήσεις θα δοθούν και στους αγρότες για να μπορέσουν να ζήσουν. Υπάρχει αυτό το ζήτημα, αλλά τι προοπτική υπάρχει; Για να το δούμε. Ποιες είναι οι καινούργιες ρυθμίσεις, οι δεσμεύσεις;
Στην αγροτική οικονομία: Το 2003 επί ΠΑ.ΣΟ.Κ. και λίγο αργότερα με Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το 2004 επικυρώθηκε η αναθεώρηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής. Σαν βάση για το τι χρήματα θα έρχονται –για επιδοτήσεις μιλάω- στους Έλληνες αγρότες από τους οποίους εξαρτάται και η τιμή του προϊόντος και πως θα ζήσει ο Έλληνας αγρότης, καθορίστηκε ο μέσος όρος των χρημάτων που δόθηκαν το 2000, το 2001 και το 2002. Ξεκινάμε λοιπόν, από πολύ χαμηλή βάση γιατί εν τω μεταξύ προχώρησε ο πληθωρισμός. Και δεν προχωράει μόνο ο πληθωρισμός αλλά αυξάνει και το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν και θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνονται και τα δυο στοιχεία αυτά, δηλαδή και ο πληθωρισμός και το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν όταν μετράμε το τι χρήματα δίνονται από επιδοτήσεις για τους Έλληνες αγρότες. Με την ενδιάμεση αναθεώρηση αποφασίστηκε από το 2006 να ξεκινάμε από χαμηλότερη βάση και να προστίθεται μόνο 1% ενώ το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν συν ο πληθωρισμός θα ξεπερνάνε το 5% κατά μέσο όρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Άρα θα έχουμε σταθερή μείωση για τις επιδοτήσεις, για το συνολικό ποσό των επιδοτήσεων 4%-5% κάθε χρόνο που σημαίνει ότι σε επτά χρόνια θα εισρεύσουν στις τσέπες των αγροτών 30%-35% λιγότερα χρήματα. Αυτό το κρύβουν και τα δυο κόμματα.
Και δεν έφθανε αυτό. Με τη συμφωνία προχθές στο Λονδίνο αποφασίστηκε ότι θα αφαιρεθούν και άλλα χρήματα από αυτά χάριν της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας. Και δεν αποφασίστηκε μόνο αυτό, αλλά ότι θα γίνει ουσιαστικότερη συζήτηση με προοπτική ανατροπής της συμφωνίας του 2008. Και πρώτα γινόταν λόγος για συζήτηση ξανά το 2008 στη βάση μιας γενικόλογης έκθεσης. Τώρα δεν είναι απλώς αυτό, αλλά είναι και έκθεση που θα αποτυπώνει ουσιαστικό προβληματισμό για ανατροπή όλων των μεγεθών του Προϋπολογισμού.
Τώρα για το ότι θα ασκήσει βέτο η όποια ελληνική κυβέρνηση κυβερνά το 2008 και ότι θα αντισταθεί, αν θα αποφασίσουν οι ισχυρές χώρες να αλλάξουν τα μεγέθη και για την αγροτική οικονομία και συνολικότερα, αυτά τα έχουμε ακούσει πάρα πολλές φορές. Ποτέ δεν αντιστέκεται και δεν σηκώνει ανάστημα καμιά ελληνική κυβέρνηση.
Προβλέπονται λιγότεροι πόροι από αυτά τα ευρωπαϊκά χρήματα για την παιδεία και την υγεία. Τα περισσότερα χρήματα πάνε για την εξυπηρέτηση των επιχειρηματιών της πολιτικής της Λισαβόνας και υπάρχει τεράστια αύξηση των κονδυλίων για την τρομοκρατία για να μας παρακολουθούν, για να παρακολουθούν τους πάντες με διάφορους μηχανισμούς νόμιμα και θα τα πουλούν κιόλας και οι επιχειρήσεις αυτά τα στοιχεία των παρακολουθήσεων!
Αυτά δεν είναι τυχαία. Η ένταση της κρατικής τρομοκρατίας συνδέεται και με ένα γεγονός, το οποίο θέλουμε να το καταγγείλουμε ακόμα μια φορά εδώ πέρα. Το είπαμε με συνέντευξη τύπου της Γενικής μας Γραμματέα. Ένα κατάπτυστο κείμενο αντικομμουνιστικό παρωχημένων εποχών ψηφίστηκε στο Συμβούλιο της Ευρώπης, με στόχο να αποτελέσει τη βάση μιας γενικευμένης επίθεσης κατά των κομμουνιστών κατ’ αρχήν.
Όμως όλοι ξέρουμε από πείρα ότι όταν υπάρχουν μέτρα και κυνήγι μαγισσών και διώξεις κατά κομμουνιστών είτε είναι σε δυτική χώρα είτε στον τρίτο κόσμο, είτε πόλεμος κατά των κρατών που έχουν παραμείνει και οικοδομούν το σοσιαλισμό, η καμπάνα χτυπά και για τους άλλους. Είναι πρόβλημα δημοκρατικό και το κάθε κόμμα αυτό το πρόβλημα δημοκρατίας πρέπει να το σκεφθεί και να πάρει θέση. Δεν αφορά στενά το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας ή το κομμουνιστικό κίνημα στην Ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσμο.
Σχετικά με τον Προϋπολογισμό, έχω να πω ότι αυτός ο Προϋπολογισμός είναι κοινωνικά άδικος που αναδιανέμει την πίτα, τα έσοδα του Προϋπολογισμού υπέρ των μεγάλων επιχειρηματιών και σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Γι’ αυτό τον ονοματίζουμε ακόμα μια φορά σαν ταξικό Προϋπολογισμό.
Αυτό γίνεται με τις γνωστές μεθόδους, δηλαδή με τα άδικο φορολογικό σύστημα. Ήταν που ήταν άδικο επί ΠΑΣΟΚ χειροτέρεψε με μια σειρά μέτρα φορολογικά που πήρε η καινούργια κυβέρνηση. Μπορώ να σας πω ότι από το 2000 έως το 2005 ανεβήκαν κατά 50% στους μισθωτούς και στους συνταξιούχους κατά 202% στους μικρομεσαίους, ενώ τα νομικά πρόσωπα δηλαδή οι ανώνυμες εταιρείες ουσιαστικά ελαφρύνονται κατά 6,7% την τελευταία πενταετία.
Άλλη μέθοδος σε βάρος των εργαζομένων είναι η εισοδηματική πολιτική που και αυτή τη φορά θα είναι μικρότερη από τον πληθωρισμό, για να μην πάμε στους τιμάριθμους και πώς φτιάχνεται αυτός ο τιμάριθμος που δεν είναι ο πραγματικός τιμάριθμος που αφορά τους μισθωτούς και στους συνταξιούχους.
Και έχουμε και παραπέρα μέτρα που δεν αποτυπώνονται στον προϋπολογισμό και που θα χειροτερέψουν πολύ εισοδηματικά τους εργαζόμενους ιδιαίτερα στις Δ.Ε.Κ.Ο.. Άνοιξε η όρεξη και στους βιομήχανους να ζητούν μη εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων ούτε καν το κατώτατο μεροκάματο να εξασφαλίζεται για τους εργαζόμενους.
Είναι μικρότερες οι κοινωνικές παροχές ή στάσιμα τα κονδύλια για τις κοινωνικές παροχές. Είναι αλλού στάσιμα, αλλού μικρότερα. Σε καμία περίπτωση σύμφωνα με τις ανάγκες.
Μ’ αυτές τις μεθόδους, μειώνεται το πραγματικό συνολικό εισόδημα και τα δικαιώματα των εργαζομένων της χώρας μας, των μικρομεσαίων και της πόλης και του χωριού. Υπάρχει αναδιανομή υπέρ του κεφαλαίου. Με ποια μέθοδο; Με τις φοροαπαλλαγές, τις νόμιμες, αυτές που ψηφίστηκαν επιπλέον τώρα επί Νέας Δημοκρατίας.
Επίσης, δεν εισπράχθηκε ο Φ.Π.Α. Το πήραν από τους καταναλωτές και το παρακράτησαν οι επιχειρηματίες, με τη φοροκλοπή δηλαδή και με τη νόμιμη φοροδιαφυγή, με τους νόμους περί κινήτρων που έγιναν ακόμα πιο προνομιακοί για τις μεγάλες επιχειρήσεις σε σχέση με τα χρόνια του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Επίσης, μέσω των δημοσίων επενδύσεων που τα χρήματα πάνε στον ιδιωτικό τομέα, μέσω των εξοπλιστικών προγραμμάτων που είναι οι τεράστιες αγορές του αιώνα οι οποίες επαναλαμβάνονται, μέσω των συμπράξεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, με τη χρηματοδότηση όσων Δ.Ε.Κ.Ο. παραμένουν οι οποίες δουλεύουν στην πράξη υπέρ των προμηθευτών και, τέλος, μέσω των τόκων και των χρεωλυσίων που πληρώνονται σε μια σειρά από τράπεζες οι οποίες δανείζουν το δημόσιο.
Το ένα τρίτο του Προϋπολογισμού πηγαίνει στα τοκοχρεωλύσια. Έτσι γίνεται η αναδιανομή. Αυτό επαναλαμβάνεται και χθες και πρόπερσι και όλες τις προηγούμενες χρονιές. Επαναλαμβάνεται και επί ΠΑ.ΣΟ.Κ. και επί Νέας Δημοκρατίας.
Εμείς αντιτιθέμεθα σ’ αυτόν τον Προϋπολογισμό, διότι είναι σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων και υπέρ των επιχειρηματιών. Εμείς δεν προσπαθούμε να βρούμε μια λύση η οποία να δημιουργήσει, όπως λένε, διαφορετική χημεία και λιγότερη αγορά και περισσότερο κοινωνικό κράτος. Στην καλύτερη περίπτωση αυτό είναι ουτοπικό. Είναι εκτός πραγματικότητας.
Έτσι όπως έχει συγκεντρωθεί το κεφάλαιο και έχει συσσωρευτεί, χρειάζεται απελευθερώσεις, χρειάζεται ελεύθερες αγορές, θέλει ιδιωτικοποιήσεις. Αυτό σημαίνει όχι μόνο εκμετάλλευση της τεχνολογίας και της επιστήμης, αλλά για να γίνουν ανταγωνιστικές οι επιχειρήσεις σημαίνει και μείωση του εργατικού κόστους.
Εμείς, λοιπόν, λέμε ότι αυτά τα πράγματα δεν είναι ρεαλιστικά, εκτός και αν αποτελούν τη βάση για να προτείνονται κεντροαριστερές συναινέσεις, συναινέσεις στο συνδικαλιστικό κίνημα. Πάντως, είναι λύσεις εντός των τειχών. Εμείς παλεύουμε και εντός των τειχών, για να αντισταθούμε σε αυτές τις πολιτικές, με διεκδικήσεις που είναι σύμφωνες με τις σύγχρονες ανάγκες και ανταποκρίνονται σε αυτές. Παλεύουμε και για το σήμερα, αλλά παλεύουμε για να βγούμε έξω από τα τείχη του συστήματος. Αυτή είναι η διαφορά μας με τις λεγόμενες νέες αριστερές ιδέες, αυτής της νέας Αριστεράς της Ευρώπης κ.λπ.
Εν πάση περιπτώσει, για όλους αυτούς τους λόγους εμείς καταψηφίζουμε τον Προϋπολογισμό και θα καταψηφίσουμε φυσικά και το κάθε κονδύλι ξεχωριστά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Σκυλλάκο.
Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Κουράκος.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΥΡΑΚΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να απαντήσω με όλο το σεβασμό στον τέως Πρωθυπουργό, τον κ. Σημίτη, σ’ αυτά που είπε εδώ στην Αίθουσα.
Στο προεκλογικό συνέδριο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που έγινε στη Νίκαια, στην εκλογική μου περιφέρεια, οι σύνεδροί του είχαν κεντρικό σύνθημα «Γιώργο, προχώρα, άλλαξέ τα όλα». Τα έλεγαν στον κ. Παπανδρέου, για να τα ακούει ο κ. Σημίτης. Ούτε τα κομματικά στελέχη σας δεν άντεχαν την πολιτική της Κυβέρνησής σας. Ξέρετε γιατί τα έλεγαν; Έψαχναν την ισχυρή σας οικονομία και δεν την έβρισκαν πουθενά.
Ας μου επιτρέψει, λοιπόν, ο τέως Πρωθυπουργός, με όλον το σεβασμό, να του πω ότι πρώτα πρέπει να πείσει τα δικά σας κομματικά στελέχη και μετά τον ελληνικό λαό και όλους εμάς εδώ μέσα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Ακούστε, λοιπόν, τι κάνατε τα είκοσι χρόνια ως ΠΑΣΟΚ και τι παρέλαβε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Κομματικοποίησε το κράτος και κρατικοποίησε το κόμμα του. Ισοπέδωσε την παιδεία. Μας άφησε τελευταίους στην Ευρώπη στις νέες τεχνολογίες και στην κοινωνία της πληροφορίας. Κατέστρεψε την αναπτυσσόμενη βιομηχανία, κατέστρεψε τη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη του Περάματος, έφθασε την ανεργία σε ύψος ρεκόρ με τη δημιουργία πεντακοσίων πενήντα χιλιάδων ανέργων στη χώρα μας. Το 20% του πληθυσμού βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχιας. ‘Έφτιαξε νέα «οικονομικά τζάκια», έφτιαξε το «κόμμα του Χρηματιστηρίου». Με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. πλούτισαν ορισμένοι και φτώχυναν οι πολλοί.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., δεν ήξερα ότι αυτό είναι το σύγχρονο κράτος που λέτε ότι παραλάβαμε. Εγώ, λοιπόν, αυτό το χαρακτηρίζω ως υδροκέφαλο κράτος, κράτος της γραφειοκρατίας, της αναποτελεσματικότητας, της ρεμούλας, της κομπίνας, του λαδώματος, της ανεργίας, της υποβάθμισης, της ακρίβειας και της ανασφάλειας. Δεν είναι τυχαίο ότι ο ελληνικός λαός σας έστειλε στα έδρανα της Αντιπολίτευσης. Και σας έστειλε για πολλά χρόνια, για το κράτος που δημιουργήσατε.
Εάν, κυρίες και κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., γι’ αυτό το κράτος είστε υπερήφανοι μετά από είκοσι χρόνια διακυβέρνησής σας, να το χαίρεστε. Προφανώς είστε εκτός πραγματικότητας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να τρέξουμε ακόμη ταχύτερα, αποτελεσματικότερα. Για να επιτευχθεί ο στόχος της πραγματικής και όχι ονομαστικής σύγκλισης απαιτείται συλλογική και συστηματική προσπάθεια, που καταβάλει η Κυβέρνηση συνολικά με την υλοποίηση μεταρρυθμίσεων που τονώνουν την οικονομία και αλλάζουν δομές και νοοτροπίες που παγιώθηκαν τα τελευταία χρόνια. Αποτέλεσμα ήταν η υστέρησή μας, σε σχέση με τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ποια είναι τα βασικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία τα τελευταία χρόνια; Είναι τα τεράστια δημοσιονομικά ελλείμματα που έχουν τη ρίζα τους στο διογκωμένο και αναποτελεσματικό δημόσιο, που εκτρέφουν τον πληθωρισμό, που στερούν τη χώρα μας από πολύτιμους πόρους για την υλοποίηση υποδομών για την άσκηση κοινωνικής πολιτικής. Κατά συνέπεια, περιορίζουν την ανταγωνιστικότητα της χώρας. Είναι ο αναποτελεσματικός δημόσιος τομέας που αποτρέπει τις ιδιωτικές επενδύσεις και οδηγεί πολλές φορές σε διαφθορά και γεννά τη γραφειοκρατία. Η απουσία υποδομών που χρειάζονται για την αύξηση της παραγωγικότητας.
Θύμα της αλόγιστης πολιτικής των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. μέχρι σήμερα ήταν ο ελληνικός λαός και ιδιαίτερα η νεολαία που έμεινε μακριά από τις νέες τεχνολογίες, την κοινωνία της γνώσης και της πληροφορίας. Είμαστε οι τελευταίοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. επί είκοσι χρόνια δεν επένδυσε σοβαρά στο εθνικό κεφάλαιο της παιδείας, με αποτέλεσμα να μην ανταποκρινόμαστε στις σύγχρονες ανάγκες.
Κυρίες και κύριοι, ο Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής και η παράταξή μας δεσμεύτηκαν στους ‘Έλληνες για μια νέα διακυβέρνηση, διακυβέρνηση ευθύνης, προοπτικής, νέας αντίληψης, νέας νοοτροπίας, νέας πρακτικής. Εδώ και είκοσι μήνες κάνουμε πράξη τις δεσμεύσεις μας. Ανοίγουμε νέους δρόμους στο μέλλον.
Αποτέλεσμα αυτής της στρατηγικής μας επιλογής ήταν το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, στρατηγική επιλογή και σκληρή προσπάθεια πολλών μηνών, η οποία απέφερε στο τέλος σημαντικά οφέλη για την Ελλάδα. Πρόκειται για μια εθνική πολιτική, για μια εθνική προσπάθεια και πετύχαμε. Εξασφαλίσαμε για τη χώρα μας πάνω από 20.000.000.000 ευρώ. Αλλά και σ’ αυτήν την εθνική επιτυχία, για άλλη μια φορά φάνηκε η μικρόψυχη στάση του Αρχηγού του ΠΑ.ΣΟ.Κ., της παράταξης που κυβερνούσε με μιζέρια επί είκοσι χρόνια τη χώρα μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Ελλάδα βρίσκεται σε μια νέα πορεία. Η πολιτική της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας έχει ως στόχο τη θεμελίωση μιας νέας προοπτικής για την Ελλάδα, για όλες τις Ελληνίδες και για όλους τους Έλληνες.
Οι μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες έχουν ως στόχο την οικονομική ανάπτυξη, την κοινωνική πρόοδο, την ευημερία όλων των πολιτών. Η νέα διακυβέρνηση έχει προχωρήσει σε πολλές μεταρρυθμίσεις για την ανάταξη της οικονομίας μας. Στοχεύουμε: Πρώτον, στη δημοσιονομική προσαρμογή, έτσι ώστε το έλλειμμα να πέσει κάτω από το 3% του Α.Ε.Π. για πρώτη φορά μετά από την ένταξη της χώρας μας στην Ο.Ν.Ε..
Δεύτερον, στη φορολογική μεταρρύθμιση με στόχο ο φορολογικός συντελεστής και για τα φυσικά πρόσωπα να γίνει 25%.
Τρίτον, στον επενδυτικό νόμο για την ανάπτυξη και την περιφερειακή σύγκλιση, έτσι ώστε οι ξεχασμένες περιφέρειες της χώρας να ενταχθούν επιτέλους στην αναπτυξιακή πορεία της ελληνικής οικονομίας.
Τέταρτον, στις συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού μέσα από τις οποίες δημιουργούνται ταχύτερα και αποτελεσματικότερα οι αναγκαίες υποδομές με χαμηλότερο δημοσιονομικό κόστος.
Η νέα αυτή πορεία έχει, επίσης, στόχο την αύξηση της ανταγωνιστικότητας, την εξωστρέφεια της ελληνικής οικονομίας, την ανάπτυξη της υγιούς ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο δρόμος δεν είναι εύκολος και το γνωρίζουμε όλοι. Η κοινωνία μας αντιμετωπίζει πολλά και μεγάλα προβλήματα. Το δημόσιο έλλειμμα, παρότι μειώθηκε, εξακολουθεί να είναι από τα υψηλότερα της Ευρωζώνης. Το ίδιο, βεβαίως, ισχύει για το δημόσιο χρέος. Ωστόσο, παρά τα μακροχρόνια προβλήματα που κληρονομήσαμε, η Ελλάδα αλλάζει, γιατί μετατρέπουμε το όραμά μας σε πράξη. Με αργά, αλλά σταθερά βήματα προχωρούμε στην πραγματική ανάπτυξη της χώρας.
Το τελευταίο διάστημα ασκείται από την Αξιωματική Αντιπολίτευση έντονη κριτική, σχετικά με την οικονομική πορεία της χώρας. Η Αντιπολίτευση συνολικά αμφισβητεί όχι μόνο τον Προϋπολογισμό του νέου έτους, αλλά και συνολικά το έργο της Κυβέρνησης. Ισχυρίζεστε, ξεχνώντας το πρόσφατο παρελθόν σας, ότι ο Προϋπολογισμός μας είναι εκτός πραγματικότητας. Σας ερωτώ: Γιατί δεν αντιδράσατε στον αρμόδιο επίτροπο κ. Almunia, όταν δήλωνε ότι η Κυβέρνησή σας εμφάνιζε ψεύτικα στοιχεία στους ετήσιους προϋπολογισμούς σας;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, χρειάζονται γενναίες πολιτικές αποφάσεις. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο κινείται ο Προϋπολογισμός του 2006, με σεβασμό στις κοινωνικές ανάγκες, χωρίς αιφνιδιασμούς. Μέσα από διάλογο και συνεννόηση προωθήσαμε και προωθούμε αποτελεσματικές λύσεις. Πρέπει όλοι μαζί στην Ελλάδα να στηρίξουμε τη μεγάλη προσπάθεια για την οικονομία και την κοινωνία. Πρέπει να στηρίξουμε την υγιή επιχειρηματικότητα, να καταστήσουμε την οικονομία μας πιο εξωστρεφή, πιο δυναμική, πιο ανταγωνιστική.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τελειώνοντας θέλω να πω ότι τα προβλήματα του χθες δεν λύνονται εν μία νυκτί. Χρειάζεται σχέδιο, όραμα και σκληρή δουλειά. Όμως, κάθε τέλος σηματοδοτεί μία νέα αρχή. Είμαι βέβαιος ότι το αποτέλεσμα θα δικαιώσει τον Πρωθυπουργό και την παράταξή μας. Η Β΄ Περιφέρεια Πειραιά, παρ’ όλο που πλήττεται από την ανεργία και τη φτώχεια, στηρίζει την Κυβέρνηση, ελπίζει στον Κώστα Καραμανλή και ψηφίζει τον Προϋπολογισμό.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Κουράκο.
Το λόγο έχει ο κ. Γεωργακόπουλος.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ακούγοντας αυτές τις τρεις ημέρες τους συναδέλφους της Πλειοψηφίας, αισθάνομαι ότι είμαι σε άλλη χώρα. Ακούγοντας δε τον κ. Αλογοσκούφη σήμερα, πιστεύω ότι δεν έχει πάρει χαμπάρι το τι γίνεται στην οικονομία. Θα του θύμιζα τον τίτλο ενός έργου του Πιραντέλο «Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε». Δυστυχώς, όμως, τα πράγματα δεν είναι έτσι, όπως νομίζετε. Με πολύ έμφαση ακούω όλους τους συναδέλφους εδώ, τον Υπουργό και τον Πρωθυπουργό που μας λένε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι πετύχαμε όλους τους στόχους μας. Μου μπήκε η απορία να δω ποιους στόχους είχατε στα βασικά μεγέθη της οικονομίας. Πήρα τον περσινό και τον φετινό Προϋπολογισμό.
Τι προβλέπατε ως στόχους πέρυσι και τι πετύχατε φέτος που κλείνει ο Προϋπολογισμός. Για του λόγου το αληθές, ακούστε κύριοι τι πετύχατε ,για να ξέρετε και τι λέτε, να μην εκτίθεστε.
Προβλέπατε ιδιωτική κατανάλωση 3,5% και πετύχατε 3,2%,απόκλιση 8,5%. Δημόσια κατανάλωση, απόκλιση 66%. Επενδύσεις, απόκλιση 75%. Εξαγωγές, απόκλιση 19,4%. Εισαγωγές 82,93%. Α.Ε.Π. 7,7%. Εδώ θα σταματήσω.
Μας λέτε ότι αυξήθηκε το Α.Ε.Π. 3,5%. Μήπως ενθυμίστε πόσο πήρατε το Α.Ε.Π.; Το πήρατε 4,7%. Όταν λοιπόν μειώνεται το Α.Ε.Π., όταν μειώνεται ο ρυθμός ανάπτυξης,αυτό δεν είναι υπέρ της ανάπτυξης της οικονομίας. Εκτός εάν δεν το καταλαβαίνετε , ή μάλλον κάνετε ότι δεν το καταλαβαίνετε. Έλεος πια! Να μπορούμε να συνεννοηθούμε εδώ. Δεν είναι δυνατόν να λέτε αυτά τα στοιχεία και να πιστεύετε ότι πήγαν όλα καλά.
Συνεχίζω. Αποπληθωρισμός, απόκλιση μείον 20%. Πραγματικός μέσος μισθός, απόκλιση από αυτό που προβλέπατε; Απόκλιση 39,39%.
Το έλλειμμα. Μας λέτε για το έλλειμμα ότι πήγε στο 4,4% και πανηγυρίζετε. Ξέρετε τι προέβλεπε πέρυσι ο Προϋπολογισμός σας; Προέβλεπε 2,8%. Ποια είναι η απόκλιση; Είναι 57,14%. Και επαίρεστε για αυτό. Μα, είναι δυνατόν, κύριοι συνάδελφοι, να μην καταλαβαίνετε ότι αυτά τα οποία λέτε δεν μπορούν να σταθούν; Μέση απόκλιση 41,99%. Παραδίδω τον πίνακα, μήπως θέλετε να τον μελετήσετε, μπας και διορθώσουν οι υπόλοιποι ό,τι έχουν να διορθώσουν απ’ όσα έχουν να πουν. Αν είναι δυνατόν να ακούγονται αυτά τα πράγματα εδώ.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Γεωργακόπουλος καταθέτει για τα Πρακτικά τον προαναφερθέντα πίνακα, ο οποίος βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Αυτά ως προς τα επτά βασικά μεγέθη. Ποιον στόχο λοιπόν πετύχατε; Πείτε μου ένα στόχο που πετύχατε. Ποιος είναι ο στόχος που πετύχατε; Απλώς ότι είστε στην Κυβέρνηση. Αυτός ήταν ο στόχος σας και αυτόν τον στόχο πράγματι τον έχετε πετύχει.
Μας λέτε ακόμα ότι η Κυβέρνηση είναι φιλολαϊκή. Το άκουσα σήμερα το πρωί και τράβαγα τα μαλλιά μου. Εγώ τυχαίνει να έχω μαλλιά και μπορούσα να τα τραβήξω.
Ακούστε, κύριοι συνάδελφοι. Αυξήσατε τον Φ.Π.Α. ποσοστιαία κατά 8%. Πόσο αυξήθηκε η είσπραξη του Φ.Π.Α.; Αυξήθηκε παράλληλα και το Α.Ε.Π. ονομαστικά άλλο ένα 7%. Με 1,1 συντελεστή που έχει, ξέρετε πόσο έπρεπε να αυξηθεί η αύξηση του Φ.Π.Α.; Έπρεπε να αυξηθεί 9%. Πόσο αυξήθηκε; Αυξήθηκε 1%. Δεν τα λέω εγώ. Τα λέει ο κ. Αλογοσκούφης. Όταν αυξάνεται λοιπόν 1%, όταν έχουμε ονομαστική αύξηση του Α.Ε.Π. 7% και ποσοστιαία αύξηση του Φ.Π.Α. 8%, μιλάτε ακόμα ότι είναι φιλολαϊκή αυτή η Κυβέρνηση που τα πλήρωσε ο ελληνικός λαός και πήγαν στις τσέπες των επιτηδείων;
Αυξήσατε –επειδή είπατε ότι δεν βάζετε φόρους- τον ειδικό φόρο στα καύσιμα, δεν τιμαριθμοποιήσατε την κλίμακα, αυξήσατε τον φόρο στα τσιγάρα, αναβάλλατε την μείωση των συντελεστών για τους πολίτες, για το ατομικό εισόδημα.
Τι έλεγε πέρυσι εδώ ο κ. Αλογοσκούφης. Ότι το 2006 είναι έτος μείωσης των συντελεστών για τους πολίτες. Φέτος τι μας λέει; Το 2007 είναι το έτος μείωσης των συντελεστών για τους πολίτες. Δεν είναι ψέματα αυτά; Πόσες φορές δηλαδή πρέπει να διαψευστεί αυτή η Κυβέρνηση για να καταλάβουμε ότι λέει ψέματα στον ελληνικό λαό.
Επειδή είναι φιλολαϊκή Κυβέρνηση, φορολογεί τα μπόνους που δίνουν οι εταιρείες- για να τα κόψουν- στους εργαζόμενους. Και επειδή είναι ακόμη φιλολαϊκή αυτή η Κυβέρνηση, προχώρησε σε μια σειρά από μεταρρυθμίσεις.
Ακούστε κύριοι συνάδελφοι, ποιες είναι οι μεταρρυθμίσεις. Το ωράριο εργασίας των καταστημάτων που το αποδοκίμασε το 97%. Μόνο το 3% εφήρμοσε αυτό το ωράριο. Για να ξέρουμε όταν μιλάμε για μεταρρυθμίσεις.
Ασφαλιστικό των τραπεζών. Είπε και σήμερα η Κυβέρνηση ότι το έλυσε και δεν αισχύνεστε, κύριοι συνάδελφοι. Μπορείτε να μου πείτε ποιος πληρώνει αυτή τη ρύθμιση του ασφαλιστικού των τραπεζών; Ήρθε ο κ. Βαρθολομαίος στην αρμόδια Κοινοβουλευτική Επιτροπή και μας είπε ότι θα στοιχίσει 13.000.000.000 στο Ι.Κ.Α.
Τι επιλύσατε λοιπόν; Απλούστατα βάλατε 13.000.000.000 στις τσέπες των τραπεζών. Αυτό κάνατε. Και μας λέτε ότι λύσατε το ασφαλιστικό των τραπεζών. Έτσι ξέρω και εγώ να το λύνω. Έπρεπε να το πληρώσουν οι τράπεζες, γιατί αυτές είχαν εκμεταλλευθεί τα κεφάλαια των εργαζομένων.
Καταργήσατε το οκτάωρο. Άλλη μεγάλη μεταρρύθμιση υπέρ των εργαζομένων! Πολύ μεγάλη μεταρρύθμιση η κατάργηση του οκταώρου!
Αυξάνετε φέτος με τον Προϋπολογισμό τους μισθούς 1,7% και τις συντάξεις 2,2%. Αυτή είναι η μέση αύξηση. Έτσι αναφέρεται στον Προϋπολογισμό. Εύγε! Με 3,5% πληθωρισμό, στο μισό η αύξηση. Αυτό είναι μια πολύ φιλολαϊκή απόφαση και καλά κάνατε! Να μην πω για την ακρίβεια.
Θα σας πω, όμως, κάτι άλλο. Τη μια εβδομάδα έρχεται εδώ ο Υπουργός Επικρατείας και αυξάνει την εισφορά υπέρ της ΕΡΤ, για τη δημόσια τηλεόραση. Την επομένη εβδομάδα έρχεται ο Υπουργός Οικονομίας –ακούστε, κύριοι συνάδελφοι- και χαρίζει 100.000.000 στους ιδιώτες καναλάρχες, στην τηλεόραση. Θα μπορούσε, λοιπόν, να κρατήσει τα 100.000.000 που έπαιρνε από τη φορολογία των διαφημίσεων στα ιδιωτικά κανάλια, να τα δώσει στη δημόσια τηλεόραση και όχι να τα ρίξει στις πλάτες του ελληνικού λαού.
Γιατί λοιπόν, αφού είστε τόσο φιλολαϊκή κυβέρνηση, τα κάνετε όλα αυτά;
Καταργήσατε και τη μονιμότητα στις Δ.Ε.Κ.Ο. και πάει λέγοντας.
Θα πω και δυο λόγια, όμως, για το έλλειμμα. Δεν μπορώ να το χωνέψω. Δεν μπορώ! Συγχωρείστε με. Λέτε συνεχώς: Μειώσαμε το έλλειμμα από το 6,6% -εγώ δέχομαι ότι το 2004, που ήταν δικός σας χρόνος, το φορτώσατε στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., με γεια σας με χαρά σας- στο 4%. Έλεος κύριοι συνάδελφοι, έλεος!
Από πού προκύπτει αυτό το έλλειμμα; Πρώτον, το 0,8%, με απάντηση που μου έχει δώσει ο ίδιος ο Υπουργός, είναι οι μη επαναλαμβανόμενες δαπάνες των Ολυμπιακών Αγώνων. Το 1,2% είναι η μεταφορά, που κάνατε, του Φ.Π.Α. από το 2004 στο 2003. Οκτακόσια πενήντα εκατομμύρια είναι τα swap τα οποία κάνατε φέτος. Και προκύπτει ότι όλο αυτό ως ποσοστό επί του Α.Ε.Π. είναι 2,4 με 2,5. Όχι μόνο δεν μειώσατε το έλλειμμα, αλλά το αυξήσατε. Αυτή είναι η πραγματικότητα, ότι αυξήσατε το έλλειμμα.
Λέτε τώρα ότι δεν επιβάλλατε κανένα νέο φόρο. Με συγχωρείτε πάρα πολύ. Επιβάλλατε το ΦΠΑ στα ακίνητα. Με γεια σας, με χαρά σας. Μπράβο! Καλά κάνατε. Γιατί επιβάλλατε φόρο αυτομάτου υπερτιμήματος; Γιατί επιβάλλατε επιπλέον φόρο συναλλαγών; Ποιος είναι ο λόγος; Αυτοί δεν είναι επιπλέον φόροι; Τι είναι δηλαδή; Για να καταλάβουμε πόσο φιλολαϊκή είναι αυτή η κυβέρνηση.
Επειδή ο κύριος Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος είπε ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν έκανε τίποτα στα είκοσι χρόνια που κυβέρνησε, ήταν μια αποτυχία και έρχεται από τη σπηλιά της αποτυχίας, θα του διαβάσω τι έγραψε σήμερα η EUROSTAT. «Το μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα του Έλληνα πολίτη το 2003 ήταν 81% και το 2004 έφθασε 82%». Μήπως ενθυμήστε πόσο το παραλάβαμε; Στο 60%, κύριοι συνάδελφοι. Στα είκοσι χρόνια που κυβέρνησε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., ο ελληνικός λαός είδε ευημερία. Για να μη μιλήσω ούτε για την ανακαίνιση όλου του οικιστικού ιστού της χώρας, ούτε για μια σειρά άλλων μεγάλων μεταρρυθμίσεων.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστώ πάρα πολύ, κύριε Γεωργακόπουλε.
Ο Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Παπαληγούρας έχει το λόγο.
ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το 2005 ήταν για το Υπουργείο Δικαιοσύνης έτος σημαντικών νομοθετικών πρωτοβουλιών, που εξυγιαίνουν και επιταχύνουν την απονομή του Δικαίου. Παράλληλα προχώρησε αποφασιστικά ο εκσυγχρονισμός των υποδομών της Δικαιοσύνης, αν και οπωσδήποτε μέσα από τις συμπληγάδες της σφιχτής οικονομικής συγκυρίας.
Άλλωστε, και το 2006 χαρακτηρίζεται από την αδήριτη ανάγκη της δημοσιονομικής εξυγίανσης, καθώς ακόμα σήμερα αντιπαλεύουμε τα τεράστια ελλείμματα, το υπέρογκο δημόσιο χρέος, που κληροδότησαν στη νέα διακυβέρνηση οι προκάτοχοί μας.
Παρ’ όλες τις δυσκολίες μέσα στο 2005 θέσαμε τις βάσεις μιας νέας πραγματικά εποχής στο χώρο της Δικαιοσύνης. Λάβαμε θεσμικά και πρακτικά μέτρα, τα οποία μέρα με την ημέρα αποκαθιστούν το τραυματισμένο κύρος της Δικαιοσύνης στη συνείδηση των πολιτών. Εισαγάγαμε ρυθμίσεις που επιτάχυναν την απονομή της Δικαιοσύνης. Προωθήσαμε την αναβάθμιση των εγκαταλελειμμένων υποδομών σε δικαστικά μέγαρα και φυλακές.
Ας είμαι συστηματικότερος: Πρώτον, όπως όλοι γνωρίζετε, η διαφθορά, που έλαβε ενδημικές διαστάσεις τα τελευταία χρόνια δεν άφησε δυστυχώς ανεπηρέαστο και τον κρίσιμο τομέα της Δικαιοσύνης. Χρειάστηκε να ληφθούν άμεσες, αποφασιστικές –ναι, ομολογημένα- και αυστηρές νομοθετικές πρωτοβουλίες, που εξώθησαν τη Δικαιοσύνη στο έργο της κάθαρσής της και εγγυώνται τη βαθμιαία αποκατάσταση της εμπιστοσύνης του πολίτη στους δικαστικούς λειτουργούς, αλλά και το σεβασμό του νόμου. Η κάθαρση συντελείται και θα ολοκληρωθεί.
Δεύτερον, η βραδύτητα στην απονομή της Δικαιοσύνης είχε οδηγήσει σε καθεστώς που άγγιζε τα όρια της αρνησιδικίας. Το Μάρτιο του 2004 βρήκαμε πάνω από ένα εκατομμύριο δικογραφίες να περιμένουν τη σειρά της εκδίκασής τους, με τον αριθμό μάλιστα να αυξάνει από χρόνο σε χρόνο, τις εφέσεις να προσδιορίζονται κατά μέσο όρο μετά από τρία χρόνια και τις αμετάκλητες αποφάσεις να εκδίδονται μετά από επτάμισυ χρόνια.
Με το νέο νόμο μας, που προβλέπει μέτρα για τη ταχύτερη περαίωση των υποθέσεων, έχει επιτευχθεί σε μεγάλο βαθμό αποσυμφόρηση των ποινικών δικαστηρίων με τα μέτρα παραγραφής πρώτον για το αξιόποινο, δεύτερον για την παύση της ποινικής δίωξης για πλημμελήματα με μικρή κοινωνική απαξία και τρίτον, για τη μη εκτέλεση καταδικαστικών αποφάσεων, λόγω υφ’ όρων παραγραφής των επιβεβλημένων ποινών.
Με αυτά τα μέτρα παραγραφής, μόνο στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών τέθηκαν στο αρχείο εκατόν τριάντα χιλιάδες υποθέσεις, περίπου το μισό του συνόλου. Τα συνολικά στοιχεία από τα δικαστήρια όλης της χώρας ανεβάζουν τις υποθέσεις που τέθηκαν στο αρχείο στις τετρακόσιες πενήντα χιλιάδες.
Στο Πρωτοδικείο Αθηνών, το πιο βεβαρυμένο Πρωτοδικείο, υποθέσεις που προσδιορίζονταν έως την εφαρμογή του νόμου μας σε δεκαοκτώ μήνες, προσδιορίζονται πια σε τέσσερις μήνες. Επιταχύναμε έτσι την απονομή της Δικαιοσύνης κατά δεκατέσσερις μήνες.
Μολονότι δεν θα είναι πριν από τον καινούριο χρόνο μετρήσιμα τα αποτελέσματα από την εφαρμογή του νέου νόμου, σε σχέση με την τρέχουσα ροή δικογραφιών, όλα δείχνουν ότι θα επέλθει σημαντική και σε σταθερή βάση πρόσθετη επιτάχυνση της απονομής της Δικαιοσύνης και τον επόμενο χρόνο.
Τρίτον, παράλληλα, η εγκατάλειψη των υποδομών σε δικαστικά μέγαρα και φυλακές ήταν έκδηλη στην απαράδεκτη εικόνα που παρουσίαζαν πολλά δικαστικά κτίρια της χώρας. Υπήρχε μόνο ένα κατ’ ευφημισμόν πρόγραμμα δαπάνης 800.000.000 ευρώ, το οποίο με τη συνήθη ετήσια χρηματοδότηση του Υπουργείου από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων –σημειώνω περίπου 40.000.000 ευρώ το χρόνο- θα απαιτούσε είκοσι χρόνια για να ολοκληρωθεί. Και αυτό εάν δεν εντασσόταν εν τω μεταξύ κανένα καινούριο έργο στο Πρόγραμμα αυτό.
Τα πράγματα άλλαξαν. Εκείνο που χαρακτηρίζει τη νέα εποχή της εποπτευόμενης από το Υπουργείο Δικαιοσύνης «Θέμις Κατασκευαστική», είναι ότι πρώτα απ’ όλα τα έργα προχωρούν, δεν εξαγγέλλονται απλώς. Και προχωρούν χωρίς καθυστερήσεις, χωρίς υπερβάσεις ή κακοτεχνίες και έχουν συγκριτικό μέσο κόστος κατά 30% χαμηλότερο των αντίστοιχων του παρελθόντος.
Ακυρώσαμε τον προηγούμενο διαγωνισμό και, επί τη βάσει νέου διεθνούς μειοδοτικού διαγωνισμού, στις αρχές του χρόνου, θεμελιώσαμε το Ειρηνοδικείο Αθηνών με προϋπολογισμό δαπάνης 12,2 εκατομμύρια ευρώ, το οποίο σημειώνω ότι θα παραδοθεί σε ένα χρόνο από σήμερα. Παράλληλα, δημιουργείται στον ίδιο χώρο αυτόνομο τμήμα με οκτώ αίθουσες του Πρωτοδικείου Αθηνών.
Στο Πρωτοδικείο Αθηνών, στη Σχολή Ευελπίδων, δημιουργήθηκαν τέσσερις νέες πλήρεις αίθουσες δικαστηρίων για την ταχύτερη διεκπεραίωση των υποθέσεων.
Προχωρεί εντατικά η ανέγερση πέντε νέων δικαστικών μεγάρων ανά τη χώρα, δημοπρατούνται άλλα τέσσερα, ενώ για τέσσερα ακόμη εκπονούνται μελέτες. Παράλληλα, εκτεταμένες επισκευές γίνονται σε πολλά δικαστικά μέγαρα της χώρας.
Τέταρτον, μιλώντας για υποδομές, ας αναφερθώ εδώ στην ιδιαίτερη έμφαση που δώσαμε στη μηχανοργάνωση της Δικαιοσύνης και που θα εξακολουθήσουμε να δίνουμε και τον επόμενο χρόνο.
Επεκτείνεται η μηχανοργάνωση του Ποινικού Μητρώου των Εισαγγελιών. Υπογράφηκε προ τετραμήνου η σύμβαση για τη μηχανοργάνωση του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Προχωρεί, επίσης, η εγκατάσταση και ο εκσυγχρονισμός του πληροφορικού συστήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας. Έχει παρασχεθεί μηχανογραφικός εξοπλισμός και λογισμικός σε τριάντα μεγάλες δικαστικές υπηρεσίες της χώρας.
Η συμμετοχή του Υπουργείου Δικαιοσύνης στο επιχειρηματικό πρόγραμμα «Κοινωνία της Πληροφορίας» συνεπάγεται την άμεση εκτέλεση έργων, έργων πληροφορικής 210.000.000 ευρώ.
Πέμπτον, ο χώρος του Δικαίου καλείται να ενσωματώσει τα νέα δεδομένα που δημιουργούν οι συντελούμενες στην εποχή μας αλλαγές. Καλείται να ανταποκριθεί στην ανάγκη προσαρμογής της εθνικής νομοθεσίας στο ευρωπαϊκό κεκτημένο, μία διαδικασία που εμφάνιζε δραματική καθυστέρηση.
Καλείται να συμβαδίσει προς τη σταδιακή διαμόρφωση ενός ενιαίου δικαιικού χώρου στην Ευρώπη, πορεία που συνεπάγεται την ολοένα και στενότερη δικαστική συνεργασία μεταξύ των ευρωπαίων εταίρων.
Καλείται ακόμα να αντιμετωπίσει το κυρίαρχο φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης, που τείνει να παγκοσμιοποιήσει και το οργανωμένο έγκλημα και μάλιστα νέες μορφές εγκληματικότητας όπως ποικίλες εκφάνσεις του οικονομικού εγκλήματος, αλλά και μορφές εγκληματικότητας στον κυβερνοχώρο.
Κρίσιμες ήταν οι νομοθετικές μας πρωτοβουλίες, καθώς κατά τη διάρκεια του ενάμιση προηγούμενου χρόνου εισηγήθηκα δεκαεπτά νομοσχέδια τα οποία ψήφισε η Βουλή. Έχουν εξάλλου συσταθεί στο Υπουργείο Δικαιοσύνης περί τις σαράντα Νομοπαρασκευαστικές Επιτροπές, αντικείμενο των οποίων είναι να αναμορφώσουν τέσσερα, παρωχημένα πια, τέσσερα όμως κρίσιμα, δομικά νομικά κείμενα της έννομης τάξης μας: Τον Ποινικό Κώδικα, τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, τον Πτωχευτικό Κώδικα σε συνεργασία με το Υπουργείο Ανάπτυξης, αλλά και το Δικηγορικό Κώδικα, τη νομοθεσία για την Εθνική Σχολή Δικαστών, το θεσμό της Επιθεώρησης των Δικαστηρίων, το σύστημα προαγωγών και μεταθέσεων των δικαστικών λειτουργών.
Οι Νομοπαρασκευαστικές αυτές Επιτροπές επεξεργάζονται ακόμη -μεταξύ πολλών άλλων κρισίμων θεμάτων- την ίδρυση Δικαστικής Αστυνομίας, το νέο Οργανισμό της Κεντρικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Δικαιοσύνης, το νέο χωροταξικό σχεδιασμό δικαστηρίων και σωφρονιστικών καταστημάτων ανά την Επικράτεια, το πρόγραμμα δράσης για ένα από τα απεχθέστερα εγκλήματα, το trafficking, δηλαδή την εμπορία ανθρώπων, την προστασία των δικαιωμάτων των ανηλίκων και πολλά ακόμη.
Έκτον, εις πείσμα των περιορισμένων οικονομικών μας μέσων, εγκαινιάσαμε μια συστηματική διπλωματία της Δικαιοσύνης στο πλαίσιο της ευρύτερης προσπάθειας της Κυβέρνησής μας για συνεργασία και σύσφιξη των σχέσεων μας με τα κράτη του τόξου Αδριατική-Βαλκάνια-Τουρκία-Εύξεινος Πόντος. Θέσαμε τις βάσεις για τη μεταφορά νομικής τεχνογνωσίας, τη συνδρομή στην καθίδρυση νομικών θεσμών και την εκπαίδευση δικαστικών λειτουργών γειτονικών μας χωρών. Ήδη, συνδράμουμε την Τουρκία στην εισαγωγή του θεσμού του «όμπουτζσμαν», με πρότυπο τον ελληνικό θεσμό του Συνηγόρου του Πολίτη και, ακόμα, τη βοηθούμε με την εκπαίδευση Τούρκων δικαστών για την εισαγωγή και εφαρμογή των ευρωπαϊκών νομικών κανόνων στην τουρκική έννομη τάξη. Παράλληλα, βοηθούμε στην ίδρυση ανάλογων σχολών με τη δική μας Εθνική Σχολή Δικαστών τη FYROM και την Αλβανία. Συμπράττουμε, ακόμα, στην οργάνωση της Κεντρικής Υπηρεσίας των Υπουργείων Δικαιοσύνης της Βουλγαρίας και της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης.
Έβδομον. Εξάλλου, με τη σταδιακή λειτουργία των νέων Σωφρονιστικών Καταστημάτων προχωρούμε στην ουσιαστική αναβάθμιση των συνθηκών κράτησης σε όλη τη χώρα. Σήμερα κτίζονται έξι φυλακές συνολικής χωρητικότητας δύο χιλιάδων τετρακοσίων θέσεων, η πρώτη από τις οποίες θα είναι έτοιμη σε τρεις μήνες και η δεύτερη σε έξι. Διαμορφώσαμε ένα νέο τύπο Καταστημάτων Κράτησης χωρητικότητας τετρακοσίων και όχι διακοσίων ογδόντα κρατουμένων, με το οποίο, μάλιστα, συγχρόνως αυξάνονται τα διαθέσιμα τετραγωνικά μέτρα ανά άτομο. Παράλληλα μειώνεται το κόστος κατασκευής κατά 25%, σε σύγκριση με τους αντίστοιχους προϋπολογισμούς προηγούμενων κυβερνήσεων.
Όγδοον: Παράλληλα με την αναβάθμιση των υποδομών, επιχειρούμε τον εξανθρωπισμό και τον εκσυγχρονισμό του σωφρονιστικού μας συστήματος, αναβαθμίζοντας την επιμόρφωση και την επαγγελματική κατάρτιση των κρατουμένων. Δημιουργούμε πλήρη σχολικά συγκροτήματα, επεκτείνουμε το θεσμό των Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας στις μεγάλες φυλακές, σε συνεργασία με το Υπουργείο Παιδείας, εισάγουμε νέα προγράμματα εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης των κρατουμένων, πάλι σε συνεργασία με το Υπουργείο Παιδείας και το Υπουργείο Απασχόλησης, ενώ εγκαινιάσαμε ένα διαρκή θεσμό εκδηλώσεων ελεύθερης επικοινωνίας και συμμετοχής στις φυλακές, ανοίγοντας τις πόρτες τους στην ελπίδα και τη ζωή. Αρνούμαστε να ξεγράψουμε από την κοινωνία τις χιλιάδες των εγκλείστων συνανθρώπων μας και πεισματικά αγωνιζόμαστε να τους εξασφαλίσουμε μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το Υπουργείο Δικαιοσύνης επιχειρεί τομές σε ένα χώρο, σε ένα τομέα που επί χρόνια είχε αφεθεί στην αποτελμάτωση. Ταράζουμε τα λιμνάζοντα νερά. Φέρνουμε μία νέα εποχή στην ελληνική Δικαιοσύνη. Δεν επιχειρούμε απλώς να διαχειρισθούμε σχετικά καλύτερα από τους προκατόχους μας την παρακμή, αλλά συγκρουόμαστε με αυτήν. Αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα και βρίσκουμε λύσεις στα προβλήματα αυτά. Αυτή είναι η πολιτική μας την οποία καθημερινά με συνέπεια, με αποφασιστικότητα προωθούμε, υλοποιώντας μία προγραμματισμένη προτεραιότητα του Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, αλλά και την εντολή του ελληνικού λαού.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριοι συνάδελφοι, παρακαλώ να δεχθείτε μία πρόταση, να προηγηθεί ο Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Πετσάλνικος για τις ανάγκες του Προεδρείου.
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Έγινε δεκτή η πρόταση.
Κύριε Αντιπρόεδρε, έχετε το λόγο.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ (Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με αφορμή τα όσα είπε ο κ. Παπαληγούρας θα πω δύο τρία λόγια. Άκουσα με ενδιαφέρον τα όσα είπε ο σημερινός Υπουργός Δικαιοσύνης. Όμως και ο κ. Παπαληγούρας δεν απέφυγε αυτό που διαπιστώνουμε ότι κάνουν όλα τα μέλη της σημερινής Κυβέρνησης. Δεν απέφυγε να μηδενίσει το παρελθόν.
Δεν έχω βέβαια το χρόνο, για να τοποθετηθώ επί όλων των διατυπώσεων και των απόψεων του Υπουργού Δικαιοσύνης, αλλά θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ σε δύο θέματα. Επί λέξει είπε ο κ. Παπαληγούρας ότι η εγκατάλειψη τα προηγούμενα χρόνια σε δικαστικά μέγαρα και φυλακές ήταν έκδηλη. Θα θυμίσω ότι μόλις την τελευταία διετία της Κυβέρνησης ΠΑ.ΣΟ.Κ., δηλαδή την περίοδο 2002-2003, παραδόθηκαν δώδεκα τότε νέα δικαστικά κτίρια καλύπτοντας ουσιαστικά πάρα πολύ σημαντικές ανάγκες σε ό,τι αφορά την υποδομή στο χώρο λειτουργίας της δικαιοσύνης και ξεκίνησε η κατασκευή άλλων πέντε. Αυτά τα πέντε νέα που είχαμε ξεκινήσει επί των ημερών μας θα τα εγκαινιάσετε εσείς και εγώ θα χαρώ, κύριε Παπαληγούρα. Αυτά όμως θα είναι τα έργα που θα εγκαινιάζετε φέτος, του χρόνου ή τον άλλο χρόνο.
Θα θυμίσω επίσης ότι σε ό,τι αφορά τα σωφρονιστικά καταστήματα στο τέλος του 2002 και στις αρχές του 2003, αφού είχαν εκπονηθεί μελέτες και είχε εξασφαλισθεί η χρηματοδότηση και πάνω απ’ όλα είχαν εξασφαλισθεί τα οικόπεδα στις διάφορες περιοχές της χώρας μας, θεμελιώσαμε και είχε ξεκινήσει η ανέγερση των έξι σωφρονιστικών καταστημάτων στα οποία αναφερθήκατε. Θα χαρώ ιδιαίτερα, όταν σε σύντομο -ελπίζω και εύχομαι- χρονικό διάστημα θα εγκαινιάζετε αυτά τα σωφρονιστικά καταστήματα, αλλά θα είναι τα σωφρονιστικά καταστήματα που είχαν ξεκινήσει και προχωρήσει επί των ημερών μας.
ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Δεν είχαν ξεκινήσει. Ένα μόνο, κύριε Πετσάλνικε.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ (Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): ‘Εξι, κύριε Παπαληγούρα. Και θα σας προστατεύσω λέγοντας ότι τα είχα θεμελιώσει ο ίδιος. Είχα παρευρεθεί και εγώ και οι υπηρεσιακοί υπάλληλος της δικαιοσύνης και οι δήμαρχοι, οι τοπικές κοινωνίες, ο νομικός κόσμος, οι δικαστές των περιοχών στο Νικηφόρο της Δράμας, στις Σέρρες, στο Δομοκό, στη Μαγνησία, στα Τρίκαλα, στα Χανιά. Όλα αυτά είναι τα σωφρονιστικά καταστήματα που είχαμε θεμελιώσει.
ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Τα λέτε σοβαρά, κύριε Πετσάλνικε;
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ (Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Μιλάω πολύ σοβαρά πάντα σε αυτήν την Αίθουσα, κύριε Παπαληγούρα. Και πιστεύω ότι όλοι έχουμε υποχρέωση να μιλάμε σοβαρά.
ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Βάλατε μόνο ένα τούβλο σε μία από τις έξι φυλακές.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Υπουργέ, μπορείτε να απαντήσετε, μόλις ολοκληρώσει, ή, αν το επιτρέπει ο κ. Πετσάλνικος, να κάνετε τώρα μία παρέμβαση.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ (Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Ευχαρίστως, δεν έχω αντίρρηση. Απλώς να μου δοθεί λίγο ο χρόνος, γιατί ούτως ή άλλως τα οκτώ λεπτά δεν δίνουν τη δυνατότητα σε εμάς τους Βουλευτές να απαντήσουμε και να τοποθετηθούμε επί όλων των θεμάτων.
Το λέω, για να σας προστατεύσω. Σας παρασύρουν συνεργάτες σας, κύριε Παπαληγούρα. Το έχω πει και άλλη φορά και θα το επαναλάβω μετά από όλα αυτά που άκουσα απόψε εδώ. Είπατε ότι υπήρχε ένα κατ’ ευφημισμό πρόγραμμα υποδομών που απαιτούσε 800.000.000 ευρώ για τα σωφρονιστικά καταστήματα και για τον εκσυγχρονισμό των δικαστικών μεγάρων και με το ρυθμό χρηματοδότησης θα χρειάζονταν ίσως και είκοσι χρόνια, αν δεν κάνω λάθος, είπατε, για να ολοκληρωθεί. Δεν είναι έτσι. Σας έχουν δώσει λάθος στοιχεία οι αρμόδιοι συνεργάτες σας και λυπάμαι που το λέω, αλλά σας εκθέτουν, γιατί ο προϋπολογισμός του προγράμματος ήταν 240.000.000 ευρώ.
Με δεδομένο το ότι 2001-2002-2003 η χρηματοδότηση που εξασφαλιζόταν από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, από την Κυβέρνηση τότε του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήταν της τάξης των 80.000.000 έως 82.000.000 ευρώ ετησίως σαφώς σε μια τριετία είχαμε υπολογίσει ότι θα ολοκληρωνόταν αυτό το πρόγραμμα 240.000.000 ευρώ και όχι 800.000.000 ευρώ. Προσέξτε τι στοιχεία σας δίνει η σημερινή διοίκηση της «Θέμιδας» και σας εκθέτει, κύριε Παπαληγούρα. Εγώ δεν χαίρομαι όταν εκτίθεται ειδικά ο Υπουργός Δικαιοσύνης όποιας κυβέρνησης και αν είναι αυτός.
Έρχομαι τώρα στα άλλα θέματα του Προϋπολογισμού. Παρακολούθησα με μεγάλη προσοχή τις ομιλίες των στελεχών της σημερινής Κυβέρνησης καθώς και των συναδέλφων Βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας και διαπίστωσα μία αγχώδη προσπάθεια να οικοδομηθούν μια σειρά από μύθοι. Επιτρέψτε μου να αναφερθώ σε μερικούς απ’ αυτούς. Πρώτος μύθος. «Η Κυβέρνηση του κυρίου Καραμανλή δουλεύει καλά και τα θετικά αποτελέσματα της κυβερνητικής πολιτικής είναι ήδη ορατά». Αυτό ειπώθηκε από πολλούς. Είναι όμως γνωστό ότι αν μια κυβέρνηση πάει καλά, τότε και η χώρα πάει καλά, η οικονομία πηγαίνει καλά και η ζωή του κάθε πολίτη γίνεται καλύτερη. Όμως, η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Σ’ αυτά τα περίπου δυο χρόνια η οικονομία πάει πολύ χειρότερα, ο ρυθμός ανάπτυξης μειώθηκε, οι επενδύσεις δεν αυξάνονται, η ακρίβεια καλπάζει και η ανεργία δεν μειώνεται. Τα προβλήματα για τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα πολλαπλασιάζονται και οξύνονται.
Δεύτερος μύθος. «Η Κυβέρνηση ακολουθεί μία φιλολαϊκή πολιτική». Το άκουσα από τους Υπουργούς που μίλησαν. Ποια είναι όμως η πραγματικότητα; Είναι φιλολαϊκή πολιτική η μείωση της φορολογίας των διανεμόμενων κερδών των επιχειρήσεων που πηγαίνουν στις τσέπες των μεγαλομετόχων, περίπου 1.000.000.000 ευρώ, ενώ την ίδια στιγμή επιβαρύνεται ο απλός πολίτης καταναλωτής με την αύξηση των ειδικών φόρων και με την αύξηση των Φ.Π.Α. από 18% σε 19% που απεφάσισε και επέβαλε η Κυβέρνηση; Είναι φιλολαϊκή πολιτική η δήθεν αύξηση των συντάξεων του Ο.Γ.Α. κατά 12 μόλις ευρώ μηνιαίως και του Ε.Κ.Α.Σ. έως 8 ευρώ μηνιαίως; Είναι φιλολαϊκή πολιτική η εισοδηματική πολιτική που οδηγεί μετά από δώδεκα ολόκληρα χρόνια σε μείωση του πραγματικού εισοδήματος των εργαζομένων και των συνταξιούχων; Είναι φιλολαϊκή πολιτική και η μείωση ως ποσοστού του Α.Ε.Π. των κονδυλίων που διατίθενται από τη σημερινή Κυβέρνηση σε ευαίσθητους τομείς, όπως είναι η παιδεία, η υγεία, η απασχόληση και η κοινωνική πρόνοια;
Τρίτος μύθος. «Η σημερινή Κυβέρνηση προχωρά με τόλμη σε αναγκαίες μεταρρυθμίσεις για την ενίσχυση της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας». Αυτό ακούσαμε εδώ. Είναι όμως πράγματι τέτοια μεταρρύθμιση για παράδειγμα η απόφαση της Κυβέρνηση που επέβαλε τη διεύρυνση των ωραρίων των καταστημάτων με αποτέλεσμα να μειώνεται η ανταγωνιστικότητα εκατοντάδων, χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων, ενώ ευνοούνται οι αλυσίδες των πολυεθνικών καταστημάτων; Είναι ουσιαστική μεταρρύθμιση η αυταρχική επιβολή της αλλαγής του ωραρίου εργασίας εις βάρος των εργαζομένων; Είναι ουσιαστική μεταρρύθμιση ο πρόσφατος νόμος για τις Δ.Ε.Κ.Ο. που καταργεί τη συλλογική αυτονομία, τις ελεύθερες διαπραγματεύσεις και δυναμιτίζει την κοινωνική συναίνεση;
Μύθος τέταρτος. «Η σημερινή Κυβέρνηση είναι κυβέρνηση της διαφάνειας και της ηθικής στην πολιτική». Μόλις είκοσι μήνες όμως είναι αρκετοί για να διαπιστώσουν οι πολίτες ότι η διαφθορά επί των ημερών της δικής σας Κυβέρνησης αυξάνεται και ότι όλο και περισσότερο εμπλέκεται στα πλοκάμια της αποκαλούμενης από εσάς διαπλοκής η σημερινή Κυβέρνηση. Εμβρόντητοι ακούμε από κορυφαίο στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας ότι «ο βασιλιάς είναι γυμνός». Ο κ. Παλαιοκρασσάς το έχει πει.
Μύθος πέμπτος. «Για όλα φταίει ο ΠΑ.ΣΟ.Κ.». Μας λέτε ότι γι’ αυτό δεν δικαιούται η Αξιωματική Αντιπολίτευση ούτε καν να ομιλεί. Μάλιστα άκουσα τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών κ. Αλογοσκούφη να λέει δυο φορές στην ομιλία του ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κυβέρνησε επί είκοσι πέντε χρόνια. Τι γίνεται με το χρόνο διακυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Μέχρι τώρα μας λέγατε ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κυβέρνησε επί είκοσι χρόνια και σβήνατε με το δικό σας σφουγγάρι ό,τι δεν θέλετε να θυμάται ο ελληνικός λαός. Ούτε εσείς θέλετε να θυμάστε επειδή δεν είστε καθόλου υπερήφανοι για την περίοδο 1989-1993 που εσείς κυβερνήσατε. Πώς είναι είκοσι πέντε τα χρόνια του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Από το 1989 έως το 1993 δεν ήταν η Νέα Δημοκρατία; Από το 2004-2005 δεν είστε εσείς Κυβέρνηση; Πώς γίνονται αυτά τα είκοσι πέντε χρόνια που λέει ο κ. Αλογοσκούφης; Δεν δικαιούμαστε να ομιλούμε και για όλα φταίει το ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Φταίει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. γιατί εσείς δεν έχετε συγκεκριμένη πολιτική για την ανάπτυξη της χώρας;
Φταίει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. γιατί εμπαίξατε και εμπαίζετε τους συνταξιούχους; Φταίει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. γιατί μειώθηκε τα τελευταία χρόνια το εισόδημα των αγροτών, για το ότι μένουν απούλητα τα αγροτικά προϊόντα; Φταίει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. γιατί αρνείστε να ακούσετε την αγωνία των συνταξιούχων, των ανέργων, των μη εχόντων, που αντιμετωπίζουν με δέος το φετινό χειμώνα και αρνείστε πεισματικά να χορηγήσετε ακόμα και το επίδομα θέρμανσης; Από την Ήπειρο, τη Δυτική Μακεδονία, το Νομό Καστοριάς μέχρι το Νομό Δράμας, βεβαίως, αντιμετωπίζουν με δέος το χειμώνα και αρνείστε πεισματικά –παρά την πρότασή μας- να καταβάλετε το επίδομα θέρμανσης.
Φταίει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. για το ότι κάθε τόσο βλέπουν το φως της δημοσιότητας υποθέσεις που, εκ των υστέρων, οδηγούν σε παραιτήσεις στελεχών σας όλων των επιπέδων; Είναι πρωτοφανές να παραιτούνται τριάντα πέντε στελέχη σε διάστημα μόλις είκοσι μόλις μηνών. Ο ρυθμός είναι δύο στελέχη το μήνα, δύο περιπτώσεις τουλάχιστον το μήνα, που πολλές φορές δημιουργούν πελώρια ερωτηματικά.
Φταίει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. για τις συμπεριφορές δικών σας στελεχών; Φταίει το ΠΑ.ΣΟ.Κ., όταν διαγράφετε στελέχη σας, επειδή απλώς και μόνο είπαν το αυτονόητο, ότι στο βασίλειο της Δανιμαρκίας –της Νέας Δημοκρατίας- υπάρχει κάτι σάπιο;
Ξέρετε τι μου θυμίζετε; Και θα ολοκληρώσω με αυτό, γιατί συνεχώς αναφέρεστε στο παρελθόν και στο ότι φταίει η προηγούμενη Κυβέρνηση. Το γνωστό ανέκδοτο, όπου απερχόμενος Πρωθυπουργός κάπου, παραδίδει στο διάδοχό τους τις τρεις περίφημες επιστολές. Και του λέει, εάν έχεις προβλήματα και δυσκολίες, άνοιξε την πρώτη επιστολή. Πράγματι, εκείνος δεν τα καταφέρνει καλά τον πρώτο χρόνο, ανοίγει την πρώτη επιστολή, όπου του γράφει «ρίξ’ τα σε μένα, στον προκάτοχο». Τον επόμενο χρόνο πάλι δεν πάει καλά ο Πρωθυπουργός, η Κυβέρνηση και ανοίγει τη δεύτερη επιστολή. Και η δεύτερη επιστολή λέει «φόρτωσέ τα στους προκατόχους». Τον τρίτο χρόνο –κι εδώ τώρα είστε εσείς- πάλι δεν πάει καλά και δεν τα καταφέρνει ο Πρωθυπουργός και ανοίγει την τρίτη επιστολή και διαβάζει: «είναι ώρα να ετοιμάζεις πλέον τις δικές σου επιστολές για το διάδοχό σου, αγαπητέ κύριε Πρωθυπουργέ».
Κυρίες και κύριοι της Νέας Δημοκρατίας οι μύθοι σας δεν πείθουν πλέον, όπως δεν πείθει και ο προϋπολογισμός, που στον τρίτο χρόνο της διακυβέρνησης από τη Νέα Δημοκρατία δυστυχώς θα οξύνει και θα πολλαπλασιάσει τα προβλήματα των πολιτών, της χώρας, του ελληνικού λαού. Γι’ αυτό, τον καταψηφίζουμε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κύριος Υπουργός Δικαιοσύνης έχει το λόγο.
ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Ο κ. Πετσάλνικος εξετέθη μόνος του. Δεν χρειάστηκε τη βοήθεια κανενός. Ισχυρίστηκε ότι επί των ημερών της προηγούμενης Κυβέρνησης είχε ξεκινήσει η κατασκευή έξι Σωφρονιστικών Καταστημάτων. Το ακριβές είναι ότι είχε ξεκινήσει μόνο μία φυλακή, και δη κατά τον περιμετρικό της τοίχο. Για τα άλλα πέντε Καταστήματα Κράτησης δεν είχε ξεκινήσει καμία κατασκευή. Αντίθετα, υπήρχε έλλειμμα ακόμα και σε κρίσιμες μελέτες, ακόμα και σε περιβαλλοντικές μελέτες. Δεν υπήρχαν πλήρεις μελέτες για τις φυλακές αυτές.
Ανακριβώς ακόμα αμφισβήτησε το ύψος του «προγράμματος φάντασμα», στο οποίο αναφέρθηκα εγώ.
Κύριε Πετσάλνικε, έχω εδώ τα ακριβή στοιχεία για καταβολή των χρηματοδοτήσεων από την ίδρυση της «Θέμιδος». τριακόσια πενήντα εκατομμύρια ευρώ για Καταστήματα Κράτησης. Διακόσια πενήντα τρία για δικαστικά μέγαρα. Σύνολο εξακόσια δώδεκα εκατομμύρια. Το ποσό αυτό πρέπει να επικαιροποιηθεί και επικαιροποιούμενο ξεπερνά τα οκτακόσια. Εάν ο μέσος ρυθμός χρηματοδότησης των έργων αυτών από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων είναι της τάξης των σαράντα εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο, δεν χρειάζεται παρά απλή διαίρεση. Θέλετε είκοσι χρόνια να ολοκληρώσετε το «πρόγραμμα φάντασμα».
Τρίτον, ανακριβώς ο κ. Πετσάλνικος ισχυρίστηκε ότι είναι 80 μέχρι 82 τα εκατομμύρια ευρώ που, κατά μέσο όρο, ετησίως κατά τη διάρκεια των τελευταίων χρόνων ελάμβανε το Υπουργείο Δικαιοσύνης από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, για να χρηματοδοτηθεί το πρόγραμμα-φάντασμα.
Το ακριβές είναι ότι το 1998 πήρε 21.000.000. Το 1999 πήρε 59.000.000. Το 2000 πήρε 102.000.000. Το 2001 πήρε 58.000.000. Το 2002 πήρε 49.000.000. Το 2003 πήρε 43.000.000. Ο μέσος όρος δεν κάνει 80.000.000 με 82.000.000, κύριε Πετσάλνικε.
Διερωτώμαι, λοιπόν, ποιος εκτίθεται.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Είναι γεγονός ότι έγιναν αναφορές ως προς την αξιοπιστία των στοιχείων. Προσωπικές, όμως, αναφορές δεν έγιναν.
Θα παρακαλούσα, κύριε Πετσάλνικε, να απαντήσετε σύντομα. Μονολεκτικά.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ (Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Ένα δίλεπτο, κύριε Πρόεδρε. Δεν θέλω να παίρνω άλλο χρόνο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Δεν δικαιολογείται δευτερολογία. Όμως, ετέθησαν θέματα αξιοπιστίας. Γι’ αυτό απαντήστε.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ (Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Κύριε Υπουργέ, εξακολουθείτε να χρησιμοποιείτε τα ανακριβέστατα στοιχεία που σας δίνουν οι συνεργάτες σας και γι’ αυτό συνεχίζετε να εκτίθεστε.
Δεν ξέρω αν έχετε επισκεφθεί τα υπό ανέγερση σωφρονιστικά καταστήματα. Αν δεν πιστεύετε το γεγονός ότι θεμελιώθηκαν και ξεκίνησαν επί των ημερών μας, δεν έχετε παρά να πάτε επί τόπου και να ρωτήσετε τους δημάρχους αυτών των περιοχών.
Κατά σύμπτωση, επειδή αυτοί μας είχαν προσφέρει τις εκτάσεις, οι περισσότεροι είναι φίλοι της Νέας Δημοκρατίας. Ρωτήστε τους, λοιπόν, αφού σας λένε ψέματα, όπως στη Νιγρίτα –λένε οι συνάδελφοι των Σερρών- και στο Νικηφόρο Δράμας κ.ο.κ..
ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Μα, τι λέτε!
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ (Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Θα σας συμβούλευα να κάνετε μια επίσκεψη. Πηγαίνετε στα νέα υπό ανέγερση καταστήματα στα Γρεβενά, στο Δομοκό, στις Σέρρες, στο Νικηφόρο της Δράμας, στη Μαγνησία, στα Τρίκαλα, στα Χανιά κ.λπ. Πηγαίνετε. Καλό είναι. Χρήσιμες είναι αυτές οι επισκέψεις.
ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Εγώ έχω πάει, κύριε Πετσάλνικε.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ (Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Ρωτήστε επί τόπου. Εγώ θα χαρώ που σε λίγο θα εγκαινιάζετε αυτά τα Σωφρονιστικά Καταστήματα, γιατί είναι υποδομή για τη δικαιοσύνη. Σας το είχα πει, όταν παρέδιδα το Υπουργείο.
Δεύτερον, σε ό,τι αφορά τις χρηματοδοτήσεις σας έχουν δώσει και εδώ λάθος στοιχεία.
ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Είναι χρήσιμο να λέμε ακριβή στοιχεία στην Αίθουσα.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ (Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Δεν είναι μόνο οι χρηματοδοτήσεις που εγγράφονται στον υπό έγκριση κάθε χρόνο Προϋπολογισμό. Στη διάρκεια του έτους επιτυγχάναμε να έχουμε τις χρηματοδοτήσεις από το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, που μαζί με τα έσοδα του Τ.Α.Χ.Δ.Ι.Κ., που διατίθενται, όπως ξέρετε, για το στεγαστικό των δικαστηρίων κ.λπ. είναι κατά μέσο όρο 82.000.000 ευρώ ετησίως.
ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Συμπεριλαμβάνονται.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ (Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Μάθετε, τουλάχιστον, απλά μαθηματικά σε αυτούς που διευθύνουν και διοικούν! Δεν εννοώ τον Πρόεδρο, γιατί ο Πρόεδρος της Θέμιδος είναι σοβαρός άνθρωπος.
ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Κάνετε εσείς τη διαίρεση!
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ (Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Στον Διευθύνοντα Σύμβουλο, που σας παρασύρει και σας εκθέτει, μάθετε, τουλάχιστον, να κάνει πρόσθεση. Γιατί διευθύνει ένα σημαντικό οργανισμό, με πολλές δεκάδες μηχανικών και έχει στην ευθύνη του την ολοκλήρωση αυτών των έργων.
Εγώ θα χαρώ, όταν θα κόβετε τις κορδέλες. Σας το είχα πει, όταν παρέδιδα το Υπουργείο. Έτσι, εκσυγχρονίζονται οι υποδομές της δικαιοσύνης και σεμνυνόμεθα γι’ αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Πετσάλνικε, υπήρξατε Υπουργός Δικαιοσύνης, μπορεί να βρεθείτε με τον κύριο Υπουργό. Ακόμη μήπως διαπιστωθεί ότι ήταν και πρώην συνεργάτες σας αυτοί που δίνουν στοιχεία στον Υπουργό!
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ (Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Και δικοί μου πρώην συνεργάτες να ήταν, κύριε Πρόεδρε, δεν ξέρουν μαθηματικά!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Θέλετε να απαντήσετε, κύριε Υπουργέ;
ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Θέλω να απαντήσω ότι εγώ θα είμαι πολύ ευτυχής, όταν σε αυτήν την Αίθουσα δίνουμε, επιτέλους, ακριβή στοιχεία. Είναι πρόδηλο, είναι πασίδηλο. Γνωρίζουν όλοι οι κάτοικοι των περιοχών, στις οποίες πράγματι χτίζονται σήμερα οι φυλακές, πότε ξεκίνησαν, ποια είναι η προσφορά της προηγούμενης και ποια της σημερινής Κυβέρνησης.
Καλό είναι, λοιπόν, ο κ. Πετσάλνικος να μην επικαλείται αριθμούς που δεν μπορεί να αποδείξει. Αντίθετα, παρακαλώ να ελέγξει και πάλι τα στοιχεία που με ακρίβεια του δίδω και, επιτέλους, να πάψουμε σε αυτήν την Αίθουσα να μιλάμε με ανακρίβειες!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
Το λόγο έχει ο κ. Καραμάριος.
ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΡΑΜΑΡΙΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εγώ θα έλεγα στο φίλο μου κ. Πετσάλνικο ότι αν ανοίγαμε την τέταρτη επιστολή, μάλλον θα έλεγε μέσα «προσγειωθείτε».
Σε ό,τι αφορά το θέμα που συζητήθηκε εδώ, θα προτιμούσα, αντί να μιλάμε για φυλακές, να μιλάμε για ανεγέρσεις σχολείων. ‘Όσο αναγκαίες και αν είναι οι φυλακές, να εκσυγχρονιστούν, θα προτιμούσα να είχαμε άλλο θέμα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πράγματι απόψε κυρώνουμε τον Προϋπολογισμό του 2006. Η κύρωση του Προϋπολογισμού δεν είναι τίποτε άλλο, παρά η πιστοποίηση απ’ όλους μας ότι τα κονδύλια που αναφέρονται στον Προϋπολογισμό εσόδων και εξόδων είναι αληθή. Και είναι αληθή, διότι αλίμονο αν μια κυβέρνηση θα παρέθετε στοιχεία τα οποία δεν είναι αξιόπιστα ή δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Επειδή μας βλέπει όλη η Ελλάδα -και θα ήθελα να είμαστε πιο ανθρώπινοι απόψε- απευθύνομαι σε όλους τους ‘Έλληνες και τις Ελληνίδες, από την ‘Ήπειρο μέχρι και τα Δωδεκάνησα και το ακριτικό Καστελόριζο, από την Αλεξανδρούπολη μέχρι και το τελευταίο άκρο της Πελοποννήσου και της Κρήτης με τη Γαύδο, δίνοντάς τους τις καλύτερες ευχές μου και ευχές σας.
Μια και είναι η κορυφαία πράξη και η τελευταία συζήτηση της Βουλής στο έτος κάθε χρόνο, θέλω να συγχαρώ και να ευχαριστήσω από το Προεδρείο της Βουλής, τους Αντιπροέδρους, από το Γενικό Γραμματέα και όλους τους Γραμματείς και υπαλλήλους που υπηρετούν τη Βουλή και μας εξυπηρετούν, και να τους δώσω τις καλύτερές μου ευχές για τις γιορτές και το νέο έτος.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική ‘Έδρα καταλαμβάνει ο Δ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ)
Επανέρχομαι στην κύρωση του Προϋπολογισμού. Είναι πράγματι πυξίδα, όπως είπε και ο κ. Σημίτης, αλλά –λυπάμαι- έκανε μεγάλο λάθος όταν είπε ότι ο Προϋπολογισμός τον οποίο ψηφίζουμε υποβαθμίζει τους πολιτικούς θεσμούς. Είναι δυνατόν μια κυβέρνηση που διαδέχεται κάποια άλλη και είναι υποχρεωμένη να κάνει έναν προϋπολογισμό, να λέμε ότι αυτός ο προϋπολογισμός, τον οποίο φέρνει προς κύρωση, υποβαθμίζει τους πολιτικούς θεσμούς! Νομίζω ότι είναι ο τελευταίος που θα υποστηρίξει αυτήν την έκφραση και πολύ περισσότερο τις πολιτικές των δικών του κυβερνήσεων.
Τι παραθέτει ο Προϋπολογισμός για τον κόσμο που μας ακούει: Παραθέτει τα έσοδα των Υπουργείων, των περιφερειών και των νομαρχιακών αυτοδιοικήσεων. Οι προϋπολογισμοί των νομαρχιακών αυτοδιοικήσεων στέλνονται από εκεί προς εμάς. Δεν τους κάνει το Υπουργείο, αντιγράφουμε τους προϋπολογισμούς που καταρτίζουν οι εκλεγμένοι νομαρχιακοί σύμβουλοι και οι νομαρχίες.
Ερχόμαστε στο κονδύλι των εξόδων. Υπάρχει αμφιβολία ότι τα έξοδα αυτά είναι μισθοί, συντάξεις, τα βασικά έξοδα που δεν μπορούμε να αλλάξουμε; ‘Άρα, λοιπόν, ο Προϋπολογισμός, όπως έρχεται από εμάς, έχει μεγάλη σημασία να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και να υλοποιηθεί.
Εκείνο που θα ήθελα να προσέξετε ιδιαίτερα, αγαπητοί συνάδελφοι, είναι–και να αφήσουμε τις κορώνες, να μιλάμε προσγειωμένοι- η πραγματικότητα. Η πραγματική διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ξεκίνησε από πέρυσι τον Οκτώβριο με αρχές Νοεμβρίου. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι μέχρι τότε ασχολούμασταν με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Δεν εκινείτο τίποτα. Κανένα Υπουργείο δεν έκανε τίποτε άλλο, παρά το πώς θα βοηθήσει στην πραγματοποίηση των Ολυμπιακών Αγώνων.
Ξεκινήσαμε τον περυσινό προϋπολογισμό -υπάρχει το άρθρο 388 του Αστικού Κώδικα που αναφέρεται στη μεταβολή συνθηκών- και μας κατηγορήσατε ότι δεν ήταν αξιόπιστος. Μα, τι θα σας κάνουμε; Ακούσατε τι είπε ο Υπουργός Υγείας κ. Κακλαμάνης πρωτύτερα; Ακούσατε αυτά τα αίσχη -ας μου επιτραπεί η έκφραση- να αγοράζουμε πολύ ακριβότερα τα φάρμακα των νοσοκομείων μας -έχω και ιδία αντίληψη- μέσω Κύπρου, όταν ξέραμε ότι παράγονται στη Σουηδία με άλφα τιμή!
Υπάρχει ή δεν υπάρχει παράβαση καθήκοντος και απιστία σε βάρος του ελληνικού λαού; Άρα λοιπόν υπήρχε αυτή η μεταβολή των συνθηκών που η Κυβέρνησή μας βρήκε μπροστά της και δεν μπορούσε πλέον να ξεπεράσει τα προβλήματα αυτά. Έχετε την εντύπωση ότι υπήρχαν ή υπάρχουν λεφτά και δεν δίνουμε περισσότερα;
Να πούμε και την πολιτική των αριστερών κομμάτων και της Αντιπολιτεύσεως. Ελάτε εσείς να τα δώσετε. Πού θα τα βρείτε; Να βάλουμε φόρους ή να κάνουμε αυτό που κάνουμε πράγματι αξιόπιστα για να αναπτύξουμε το εθνικό μας εισόδημα; Αν δεν αυξήσουμε το εθνικό μας εισόδημα, τα ίδια και τα ίδια θα μοιραζόμαστε.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ: Πάρτε από αυτούς που έχουν.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΑΜΑΡΙΟΣ: Και αυτό γίνεται, αγαπητέ μου. Και μη ξεχνάτε ότι αυτοί που έχουν, έχουν κάποιες δουλειές και χωρίς την εργασία αυτών δεν υπάρχουν οι άλλοι οι οποίοι θα προσφέρουν την εργασία. Πώς θα δουλεύουν; Αυτές οι υπηρεσίες του ανθρώπινου δυναμικού είναι αλληλένδετες.
Δεν θα αναφερθώ όμως περισσότερο σε αυτά, γιατί δεν υπάρχει χρόνος. Θα ασχοληθώ μ’ ένα άλλο θέμα κάνοντας δύο μόνο παρατηρήσεις. Κύριοι της Κυβέρνησης, πραγματικά η αναπτυξιακή μας πολιτική είναι μεγάλη. Έχει καλύψει όλους τους τομείς. Μεγάλα και θεσμικά μέτρα πήρε το Υπουργείο Εσωτερικών, το Υπουργείο Ανάπτυξης, το Υπουργείο Οικονομίας πρώτα απ’ όλα, το Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης.
Όλοι συγκλίνουν στην περιφέρεια. Η περιφέρεια είναι συνταγματική επιταγή. Και όταν κυρώνουμε –και εδώ είναι κύρωση με νόμο, άρα νόμο κάνουμε- είμαστε υποχρεωμένοι να προσέξουμε τις περιφέρειες. Και μία από τις περιφέρειες είναι η νησιωτική Ελλάδα, που στο χάρτη είναι μεγαλύτερη από την ηπειρωτική.
Ποιο είναι λοιπόν το πρόβλημα για την ανάπτυξη, αν θέλουμε να επιτύχουμε σε όλες τις άλλες πολιτικές των τεσσάρων αυτών Υπουργείων που είναι τα βασικά αναπτυξιακά μας προγράμματα και έργα; Οι συγκοινωνίες του Αιγαίου Πελάγους. Αυτή η δομή της συγκοινωνίας πρέπει να αλλάξει, να γίνει όπως είναι οι χερσαίες και οι αεροπορικές συγκοινωνίες. Να ξέρουμε μόνιμα ποιες είναι οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες.
Ο κόσμος έχει την απαίτηση, σε όποιο μακρινό νησί και αν ζει, να έχει συγκοινωνίες. Άρα λοιπόν πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη έμφαση στις περιφέρειες, στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες και στην υγεία. Κανένα νησί δεν πρέπει να στερηθεί το Κέντρο Υγείας και πρέπει να παρέχουμε σε όλα τη δυνατότητα να προσφέρουν περισσότερη υγεία.
Πολύ περισσότερο θα ήθελα ακόμα να πω ότι και το Υπουργείο ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., στα έργα που έχουμε προγραμματίσει, να προχωρήσει όσο μπορεί συντομότερα. Πρέπει να αναπτύξουμε όσο μπορούμε περισσότερο τον εθνικό μας πλούτο. Κάθε νομός και περιφέρεια είναι ομορφότερος και με περισσότερη ιστορία και πολιτισμό από τον άλλο. Όλα αυτά να τα μαζέψουμε και όλοι μαζί να εργαστούμε για μια ανάπτυξη που λέγεται Ελλάδα, γιατί μόνο έτσι θα αυξηθεί το εισόδημά μας.
Οι επικρίσεις και οι κριτικές που κάνουμε είναι για να μας ακούν, αλλά πρέπει να ξέρετε ότι, εμείς που έχουμε αναλάβει την ευθύνη απέναντι στον ελληνικό λαό, με αυτήν την πολιτική που εφαρμόζουμε όσο σκληρή και αν είναι –και γι αυτό υπάρχουν αυτές οι κριτικές- θα επιτύχουμε στο τέλος και τότε θα είναι καλύτερα για όλους μας.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει η συνάδελφος, Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ., κ. Μανωλιά.
ΧΡΥΣΑ ΜΑΝΩΛΙΑ: Αγαπητοί συνάδελφοι, στον προϋπολογισμό του 2004 η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας χάνει το παιχνίδι καθώς εγκλωβίζεται στη δίνη της περιβόητης απογραφής.
Με τον προϋπολογισμό του 2005 η Νέα Δημοκρατία ξαναχάνει το παιχνίδι, καθώς αποδεικνύεται ότι είναι ανεφάρμοστος και οδηγούμαστε στα γνωστά πρόσθετα φορολογικά μέτρα, τα οποία ορκιζόταν -τέτοιες μέρες πριν από ένα χρόνο- η Κυβέρνηση κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού ότι δεν επρόκειτο να πάρει.
Ο ελληνικός λαός αγωνιά αν ο Προϋπολογισμός του 2006 κινείται σε καλύτερη κατεύθυνση. Δυστυχώς αυτό δεν ισχύει. Ο δεύτερος αξιόπιστος Προϋπολογισμός είναι και αυτός αναξιόπιστος, αγαπητοί συνάδελφοι, ανεφάρμοστος και εικονικός. Δύο μέρες τώρα ακούμε τις τοποθετήσεις σας και δεν παίρνουμε απάντηση που στηρίζετε την αύξηση των επενδύσεων στο 5,4% μετά την κατάρρευσή τους το 2005.
Πώς υποστηρίζετε, χωρίς τεκμηρίωση, ότι τα έσοδα από το Φ.Π.Α. θα αυξηθούν στο 9%, μετά και την κατάρρευσή τους το 2005 στο 1%; Πού στηρίζετε ότι το έλλειμμα θα μειωθεί στο 2,6%, όταν ευθέως αμφισβητείται ακόμη και από την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, που το υπολογίζει στο 3,8%; Και ακριβώς επειδή ο Προϋπολογισμός είναι ανεφάρμοστος, θα δούμε μπροστά μας, δυστυχώς, σε δύο-τρεις μήνες ένα νέο πακέτο φορολογικών μέτρων, που θα αποτελειώσει τους οικονομικά αδύναμους γιατί ήδη τους έχετε αποστραγγίσει με τη μέχρι τώρα εικοσάμηνη πολιτική σας.
Ο Προϋπολογισμός όμως είναι και αντιαναπτυξιακός. Θυμάται ο Πρωθυπουργός, ο κ. Καραμανλής, ότι δεσμεύτηκε προεκλογικά για ρυθμό ανάπτυξης που θα υπερέβαινε το 5%; Είναι καθηλωμένος στο 3,5%. Ότι θα ενίσχυε το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων; Έχει συρρικνωθεί στο 4,3%, που είναι το χαμηλότερο ποσοστό της τελευταίας εννιαετίας, με πάρα πολύ αρνητικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη της περιφέρειας. Θυμάται την υπόσχεση για 5% στην παιδεία; Δεν ξεφεύγει από το 3,5%.
Αλλά ο Προϋπολογισμός είναι και αντιλαϊκός, γιατί μισθοί και συντάξεις κινούνται στα όρια του πληθωρισμού, είναι μειώσεις των πραγματικών εισοδημάτων για πρώτη φορά, αν λάβουμε υπ’ όψιν τη μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας. Τα φυσικά πρόσωπα φορολογούνται κατά πολύ περισσότερο από τα νομικά πρόσωπα, πράγμα που σημαίνει μετατόπιση του φορολογικού βάρους στις πλάτες των εργαζομένων.
Έμμεσοι και άμεσοι φόροι; Η ψαλίδα ανοίγει ακόμη περισσότερο και όλοι ξέρουμε πόσο άδικο είναι αυτό, αφού επιτείνεται η φορολογική ανισομέρεια σε βάρος των κατώτερων εισοδημάτων, των χαμηλόμισθων και των χαμηλοσυνταξιούχων. Για να μην μιλήσω για τα 10 μόλις ευρώ, που θα είναι η αύξηση στο Ε.Κ.Α.Σ., για τα ούτε 15 ευρώ που θα είναι η αύξηση στις συντάξεις του Ο.Γ.Α. κ.ο.κ.. Αν αυτή, αγαπητοί συνάδελφοι, δεν είναι αναδιανεμητική πολιτική υπέρ των ολίγων και των οικονομικά ισχυρών, τι είναι τότε; Και όμως, δεν υποσχεθήκατε τέτοιον «παράδεισο» στους Έλληνες πολίτες προεκλογικά. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που ο ελληνικός λαός έχει χάσει την εμπιστοσύνη του στη Νέα Δημοκρατία, στην πολιτική σας, στους χειρισμούς σας και είναι εύγλωττες όλες οι δημοσκοπήσεις σχετικά με αυτό. Γιατί πώς να σας εμπιστευθούνε, όταν έχετε πλήξει την αξιοπιστία της Ελλάδας δυσφημίζοντας τη χώρα με την απογραφή, με τις συνεχείς αναθεωρήσεις του ελλείμματος του 2004, με τους χειρισμούς σας στο θέμα του «Βασικού Μετόχου» κ.λ.π., όταν με τέτοια καταπληκτική άνεση αλλάζει τόσες φορές η Κυβέρνηση τα στοιχεία του Προϋπολογισμού μέσα σε δεκαπέντε μόλις μήνες, πράγμα που δείχνει ότι προχωρά χωρίς σχέδιο, αλλά και όταν επιστρέφει ο κ. Μπασιάκος από τις διαπραγματεύσεις για την τευτλοκαλλιέργεια και είναι ο μόνος –μα ο μόνος- που κουβάλησε μόνο την οδυνηρή για την Ελλάδα απόφαση, χωρίς ούτε ένα αντισταθμιστικό όφελος, όπως πήραν οι Υπουργοί άλλων χωρών; Όπως και όταν επέστρεψε ο Υπουργός τότε, ο κ. Τσιτουρίδης, και μας έφερε ως αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων δύο οδυνηρές αποφάσεις: Πρώτον, ότι από το 2009 και μετά το 50% της επιδότησης του καπνού θα πάει στον πυλώνα ανάπτυξη, φεύγοντας από τις τσέπες των καπνοπαραγωγών μας. Και δεύτερον, τη σύνδεση του ελληνικού βαμβακιού με το βαμβάκι των αφρικανικών χωρών, που τώρα αρχίζουμε να βλέπουμε τις επιπτώσεις αυτής της απόφασης, προϊούσης της συζήτησης στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Ή όταν επιστρέφει ο Πρωθυπουργός από τις διαπραγματεύσεις για το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης παρουσιάζοντας ως μεγάλη κατάκτηση το αυτονόητο, αυτό δηλαδή που αποτελούσε τη βάση στη μοιρασιά, στη διαπραγμάτευση, κι ως μεγάλη επιτυχία το χαμηλό πήχη.
Όλα αυτά αποδεικνύουν ότι έχει πληγεί το κύρος της χώρας μας και δεν την υπολογίζουν. Και αυτό μας πληγώνει. Απαιτούμε από τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας να έχει η χώρα μας παρουσία και διαπραγματευτική ικανότητα στο ευρωπαϊκό και στο διεθνές επίπεδο και δεν την έχει πια. Έχουμε ανάγκη από εθνική αυτοπεποίθηση και μας τη στερείτε, κύριε Πρωθυπουργέ.
Επίσης, πού τον βλέπετε τον παράδεισο που περιγράφετε, αγαπητοί συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας; Ο κάθε πολίτης ψάχνει εναγωνίως να βρει τη δική του θέση και το δικό του μέρισμα σ’ αυτήν την ευημερία που παρουσιάζετε. Αλήθεια, είναι όλα αυτά που λέτε συμβατά με την πραγματικότητα; Εμείς δηλαδή αλλού ζούμε; Εγώ, παραδείγματος χάρη, που βιώνω την πραγματικότητα της Θράκης και του Nομού μου, της Ροδόπης, βιώνω την απόγνωση του καπνοπαραγωγού που πληρώθηκε εξευτελιστικά με ένα και ενάμισι ευρώ και λιμοκτονεί. Βιώνω την αδικία που νιώθουν οι βαμβακοπαραγωγοί μας από τα λίγα κιλά που καλούνται να παραδώσουν και από τη μη επιστροφή συνυπευθυνότητας.
Βιώνω την αποβιομηχάνιση της περιοχής μου, επτά εργοστάσια που έκλεισαν, την αγωνία χιλίων πεντακοσίων επιπλέον ανέργων και απολυμένων οι οποίοι ακόμη περιμένουν έστω και μία από τις ξένες επενδύσεις που υποσχέθηκε ο κ. Καραμανλής ότι θα έρθουν την επαύριο των εκλογών. Όμως, ακόμη και οι ξεπλύναντες το μαύρο χρήμα με το νομοθέτημά σας φαίνεται ότι δεν θέλουν να επενδύσουν τα λεφτά τους.
Βιώνω την αγανάκτηση των παλιννοστούντων από τα μειωμένα κονδύλια και τις εκ τούτου καθυστερήσεις της κρατικής αρωγής. Πού φαίνεται αλήθεια μέσα στον Προϋπολογισμό ότι υπάρχουν αυξημένα κονδύλια για να πάρουν οι δικαιούχοι την κρατική αρωγή που περιμένουν ώστε να μη χάσουν τα σπίτια τους; Απαντήστε τους.
Τέλος, επειδή συνεχώς ακούω, «μα έχουμε μόνο είκοσι μήνες διακυβέρνησης», κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, θα ήθελα να πω ότι η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται. Πόσους μήνες παραπάνω χρειάζονταν ο κ. Αλογοσκούφης για να υλοποιήσει την εκφρασμένη δέσμευσή του από τον Απρίλιο του 2005 για την παράταση ισχύος μέχρι το τέλος του 2005 της επιδότησης επιτοκίου 3% στις εμπορικές επιχειρήσεις; Ήθελα πάρα πολύ αν είναι εδώ και να τον ρωτήσω γιατί ακόμα δεν έβαλε την υπογραφή του. Πόσους μήνες παραπάνω χρειάζονταν η υλοποίηση της πομπωδώς διατυπωθείσας υπόσχεσης σε παλιννοστούντες ομογενείς μας που έμεινα σε λυόμενα; Και αν δεν έγινε εκμετάλλευση αυτού του θέματος από την τηλεόραση προεκλογικά ότι την επαύριο των εκλογών θα μεταφερθούν σε εστία και τάχιστα θα πάρουν οικόπεδο για να χτίσουν. Ούτε μεταφορά έγινε, ούτε οικόπεδα δόθηκαν, παρ’ όλο που ο Δήμος είναι πανέτοιμος.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Την ανοχή σας για ένα λεπτό, σας παρακαλώ κύριε Πρόεδρε.
Πόσους μήνες παραπάνω χρειάζονταν για να γίνει πράξη η υπόσχεση του Υφυπουργού εδώ μέσα στη Βουλή ότι μέχρι τέλος Μαΐου 2005 θα πληρωθούν οι συμβασιούχοι του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και θα μονιμοποιηθούν; Αλλά και πόσους μήνες παραπάνω χρειάζονταν, αγαπητοί συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, για να συγκληθεί το περιφερειακό συμβούλιο εφαρμόζοντας τον δημοκρατικό προγραμματισμό; Είκοσι μήνες και δεν έχει γίνει ένα περιφερειακό συμβούλιο.
Κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, μη ψάχνετε για δικαιολογίες. Κατανοήστε τη δικαιολογημένη αγανάκτηση του κόσμου και μην την παρερμηνεύετε –ήθελα να πω στον κ. Πολύδωρα- γιατί δεν κλονίζουμε εμείς την ψυχολογία του κόσμου. Άλλωστε, τόση δύναμη έχουμε; Νοιώθει έτσι ο κόσμος γιατί απλούστατα βλέπει ότι υπάρχει πλήρης διάσταση υποσχέσεων και δεσμεύσεων με τις αποφάσεις σας και με τις πράξεις σας, γιατί παρατηρεί διάσταση ακόμη και ανάμεσα στα προϋπολογισθέντα και στα τελικώς πραγματοποιηθέντα. Γι’ αυτό αγωνιά, γι’ αυτό νοιώθει απογοήτευση, δυσπιστία, απαισιοδοξία, ανασφάλεια και αυτό είναι πολλαπλά αρνητικό γιατί ακόμη και ένας πρωτοετής φοιτητής οικονομικού ξέρει ότι οικονομική πρόοδος είναι συνάρτηση και της ψυχολογίας. Η αρνητική ψυχολογία λειτουργεί ως τροχοπέδη της ανάπτυξης και αγαπητοί συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, δεν βαδίζετε με τους πολίτες. Είναι σαν να μην τους εμπιστεύεστε, είναι σαν να μην τους υπολογίζετε. Έχετε επιλέξει να πορευτείτε με τους λίγους ενάντια στους πολλούς αλλά η κοινωνία εκδικείται και τα αποτελέσματα θα τα δείτε σύντομα.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ζητήσει ο Υφυπουργός Ανάπτυξης, κ. Ιωάννης Παπαθανασίου.
Ορίστε, κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο για δεκαπέντε λεπτά.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην νέα εποχή που διανύουμε ο πολίτης καταναλωτής βρίσκεται αντιμέτωπος με νέες ευκαιρίες αλλά και νέα προβλήματα. Νέες ευκαιρίες δημιουργεί το άνοιγμα των αγορών και η είσοδος νέων επιχειρήσεων και προϊόντων αλλά και νέα ζητήματα προκύπτουν από την ανάγκη διασφάλισης των δικαιωμάτων του, του οικονομικού συμφέροντός του αλλά και της προστασίας και της υγείας και της ασφάλειάς του .
Το Υπουργείο Ανάπτυξης με εντολή του Υπουργού κ. Σιούφα που έχει και την ευθύνη έχει θέσει δύο κυρίως προτεραιότητες. Ο πρώτος στόχος είναι να διασφαλίσει την αύξηση του ανταγωνισμού μεταξύ των επιχειρήσεων σε ολοένα και περισσότερες αγορές γιατί αυτή η πολιτική είναι η μόνη που μπορεί να μειώσει τις τιμές. Και ο δεύτερος στόχος το κράτος να ασκήσει αποτελεσματικά τον ουσιαστικό ελεγκτικό του ρόλο γιατί αυτή η πολιτική είναι η μόνη που προστατεύει στην πράξη τα δικαιώματα των καταναλωτών και διαμορφώνει καθαρούς κανόνες στην αγορά.
Για την επίτευξη του πρώτου στόχου προχωράμε στο άνοιγμα των αγορών στον ανταγωνισμό, στη διευκόλυνση της εισόδου νέων επιχειρήσεων στην αγορά, στην αύξηση του ανταγωνισμού μεταξύ των επιχειρήσεων για να αρχίσουν οι τιμές να μειώνονται σε όφελος των καταναλωτών και στη συστηματική καταπολέμηση των καρτέλ των μονοπωλίων και των ολιγάριθμων εκείνων επιχειρήσεων που παραβιάζουν τους κανόνες του ανταγωνισμού.
Στο σημείο αυτό ανοίγω μια παρένθεση και λέω ότι πριν από τρία χρόνια, το 2002, με αφορμή την εισαγωγή του ευρώ, οι τιμές βασικών καταναλωτικών προϊόντων και υπηρεσιών εκτινάχθηκαν στα ύψη και αυξήθηκαν μέσα σε μια νύχτα μέχρι και τρεις φορές. Το πράσινο φως γι’ αυτό το «πάρτυ» των ανατιμήσεων δυστυχώς το είχε δώσει η ίδια η Κυβέρνηση.
Θα ήθελα να θυμίσω ότι το ίδιο το Υπουργείο Ανάπτυξης το οποίο είναι υπεύθυνο για τον έλεγχο της αγοράς επέτρεψε το μικρό μπουκάλι εμφιαλωμένο νερό, το οποίο πουλιόταν πενήντα δραχμές, μέσα σ’ ένα βράδυ με διατίμηση, δηλαδή εντολή του Υπουργού, έφτασε στην ανώτατη τιμή πενήντα λεπτά, δηλαδή εκατόν εβδομήντα δραχμές! Από τις πενήντα δραχμές πήγε στις εκατόν εβδομήντα δραχμές, δηλαδή τρεις φορές ακριβότερο.
Όταν, λοιπόν, το ίδιο το κράτος εκείνη την εποχή επέτρεπε τον τριπλασιασμό, για να μην πω επέβαλε με την ενδεικτική τιμή τον τριπλασιασμό, της τιμής ενός βασικού αγαθού, όταν η ίδια η Κυβέρνηση τότε έδινε αυτό το σήμα στην αγορά, τότε μπορεί κανείς σήμερα να συνειδητοποιήσει με ψυχραιμία και νηφαλιότητα γιατί το πρόβλημα της ακρίβειας μπήκε στην πρώτη γραμμή των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο πολίτης.
Αυτό το εκρηκτικό κοινωνικό πρόβλημα έχει κληθεί η σημερινή Κυβέρνηση να αντιμετωπίσει. Διότι μπορεί ο ρυθμός αύξησης των τιμών για το 2003, αλλά πολύ περισσότερο το 2004 και το 2005, να επανέρχεται σε φυσιολογικά επίπεδα, στα όρια του πληθωρισμού, και κάθε χρόνο να γίνεται ολοένα και μικρότερο, αλλά το πρόβλημα παραμένει. Γιατί οι τιμές τριπλασιάστηκαν, αλλά οι μισθοί και οι συντάξεις βελτιώνονται με πολύ μικρότερους ρυθμούς, με αποτέλεσμα ο πολίτης να αισθάνεται στην πράξη φτωχότερος. Και αυτή είναι η πραγματικότητα. Και αυτήν την πραγματικότητα δεν μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε ούτε με ευχές, ούτε με απλή διαχείριση, ούτε βέβαια με λαϊκίστικες κορώνες, αλλά μόνο με συγκεκριμένα μέτρα, τομές και μεταρρυθμίσεις.
Η νέα Κυβέρνηση επιχειρεί να κάνει τομές και μεταρρυθμίσεις, ακριβώς για να περιορίσει το πρόβλημα και να προστατεύσει τα πραγματικά συμφέροντα των καταναλωτών. Τομή και μεταρρύθμιση αποτελεί ο νέος νόμος για τη λειτουργία του εμπορίου στην αγορά. Τι μας έλεγε τότε το ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Μας έλεγε ότι ο νέος νόμος θα φέρει ύφεση στην αγορά, θα μειώσει την απασχόληση στο λιανικό εμπόριο.
Τι απεδείχθη στην πράξη; Στο τρίτο τρίμηνο του 2005, σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, ο γενικός δείκτης απασχολουμένων στο λιανικό εμπόριο αυξήθηκε 2,4% σε σύγκριση με το περυσινό διάστημα. Στο τρίτο τρίμηνο του 2005, σύμφωνα πάλι με επίσημα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας, ο όγκος των λιανικών πωλήσεων συνέχισε την ισχυρή αυξητική του πορεία. Αυξήθηκε με 3,4% έναντι 0,8% στην Ευρωζώνη. Από ό,τι είπαν, έγινε ακριβώς και εντελώς το αντίθετο.
Το φθινόπωρο που μας πέρασε έκαναν την είσοδό τους στην αγορά περισσότερες από είκοσι εμπορικές αλυσίδες που δραστηριοποιούνται εδώ και χρόνια σε χώρες της Ευρώπης. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Κατ’ αρχήν αυξάνονται οι επιλογές για τους καταναλωτές. Δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας και προσφέρονται προϊόντα και υπηρεσίες σε φθηνότερες τιμές. Μέσα σ’ ένα μήνα με την είσοδο μιας επιχείρησης είδαν οι καταναλωτές τις τιμές ενός κλάδου, των ηλεκτρικών προϊόντων, να μειώνονται κατά 20% έως 30%.
Καταλάβαμε, με την είσοδο μιας άλλης επιχείρησης, ότι μπορούμε να αγοράζουμε cd και dvd, που είναι ακριβά στη χώρα μας, 20% και 30% φθηνότερα. Και αυτή είναι η δύναμη του ανταγωνισμού: Ο καλύτερος και ο φθηνότερος. Θέλουμε την αξιοκρατία στο κράτος, αλλά μερικοί αρνούνται την αξιοκρατία στην αγορά. Η αξιοκρατία όμως στην αγορά δημιουργεί το όφελος για τους πολλούς και όχι για τους λίγους, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην πράξη και όχι στα λόγια.
Εγώ χαίρομαι γιατί και ο ίδιος ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. πήγε σ’ ένα από αυτά τα εμπορικά κέντρα που άνοιξαν πρόσφατα και δημιουργήθηκαν δυόμισι χιλιάδες θέσεις εργασίας –μην το ξεχνάμε αυτό- και άλλες δυόμισι χιλιάδες θέσεις εργασίας στη Θεσσαλονίκη μέσα σε ένα μήνα. Στο εμπορικό κέντρο της Αθήνας υπάρχουν διακόσιες μικρές επιχειρήσεις μέσα. Χαίρομαι που ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. πήγε να επωφεληθεί και ο ίδιος προσωπικά και από τις φθηνότερες τιμές. Και ας κάνουν πως αντιδρούν μέσα σε αυτήν την Αίθουσα οι Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. γι’ αυτές τις εξελίξεις στους κλάδους του λιανικού εμπορίου, ξεχνώντας βέβαια ότι οι άδειες για τα συγκεκριμένα εμπορικά κέντρα είχαν δοθεί –και πολύ σωστά, θα πω εγώ- επί κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Η αρχή έγινε. Τα πρώτα αποτελέσματα δείχνουν ότι είμαστε στο σωστό δρόμο. Όμως για να αλλάξει η εικόνα, θέλει πολλή δουλειά. Θέλει περισσότερες και αποφασιστικότερες τομές και μεταρρυθμίσεις και ασφαλώς, παράλληλα με τις τομές, να στηρίζουμε τις μικρότερες επιχειρήσεις, οι οποίες και αυτές πρέπει να θέλουν να γίνουν καλύτερες και να πωλούν σε καλύτερες τιμές και όχι να στηρίζουμε εκείνες τις επιχειρήσεις που θέλουν λιγότερο ανταγωνισμό, που θέλουν να διατηρείται η αγορά κλειστή, για να μπορούν να πωλούν ακριβότερα.
Ταυτόχρονα η Κυβέρνηση υλοποιεί ένα νέο ολοκληρωμένο εθνικό σχέδιο στήριξης των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, αυτές τις επιχειρήσεις τις οποίες οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν αφήσει να τα βγάλουν πέρα μόνες τους.
Αναφέρομαι σε συγκεκριμένα μέτρα τα οποία προωθούμε: Μείωση των φορολογικών συντελεστών –που έχει λεχθεί κατά κόρον και πλέον το έχει καταλάβει και η τελευταία επιχείρηση- μέχρι και δέκα ποσοστιαίες μονάδες στα τρία χρόνια. Μ’ αυτόν τον τρόπο, στηρίζουμε την ανταγωνιστική θέση των ελληνικών επιχειρήσεων και βοηθούμε στην πράξη να γίνουν ανταγωνιστικότερες, άρα να πουλάνε τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους φθηνότερα, συμβάλλοντας και στην τόνωση των εξαγωγών.
Και γι’ αυτό το μέτρο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. μας κατηγορεί, το ακούμε συνέχεια. Μας κατηγορεί ότι μειώσαμε τους φορολογικούς συντελεστές στις επιχειρήσεις. Δηλαδή, ήθελαν να συνεχίσουμε την ίδια τακτική που είχε οδηγήσει τις επιχειρήσεις στο να έχουν μία απαξιωτική πορεία χρόνο με το χρόνο.
Επίσης, υπάρχει ο νέος αναπτυξιακός νόμος, με τον οποίο δίνεται η δυνατότητα επιδότησης έως και 55% των επενδυτικών σχεδίων και για τις εμπορικές επιχειρήσεις, που αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των ελληνικών επιχειρήσεων, όταν οι εμπορικές επιχειρήσεις είχαν εξαιρεθεί από όλους τους προηγούμενους αναπτυξιακούς νόμους.
Σχεδιάσαμε και υλοποιούμε το Πρόγραμμα Ενίσχυσης της Ανταγωνιστικότητας πολύ μικρών επιχειρήσεων, του εμπορίου και των υπηρεσιών, συνολικού ύψους περίπου 400.000.000 ευρώ, όταν οι επιχειρήσεις εμπορίου και υπηρεσιών είχαν αποκλειστεί από όλα τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης.
Έχει ενεργοποιηθεί το Ταμείο Εγγυήσεων Μικρών και Πολύ Μικρών Επιχειρήσεων, το Τ.Ε.Μ.Π.Μ.Ε. –μια σωστή πρωτοβουλία της προηγούμενης κυβέρνησης, η οποία όμως δεν είχε υλοποιηθεί, παρά μόνο στα χαρτιά- με στόχο την παροχή εγγυήσεων σε τραπεζικά δάνεια για μικρές εμπορικές επιχειρήσεις. Το Ταμείο εγγυάται το 40% έως 70% των δανείων των μικρών επιχειρήσεων και σε εξαιρετικές περιπτώσεις το 80% και είναι ακριβώς αυτές οι μικρές επιχειρήσεις που δεν έχουν να βάλουν τις εμπράγματες εγγυήσεις που ζητάνε οι τράπεζες. Δημιουργούνται και περιφερειακά ταμεία επιχειρηματικών κεφαλαίων και τα ταμεία τιτλοποιημένων πιστώσεων για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Με το νέο νόμο για το εμπόριο, διαμορφώνουμε ένα σύγχρονο και διαφανές θεσμικό πλαίσιο για τη χορήγηση αδειών υπαιθρίου και πλανοδίου εμπορίου, επιβάλλουμε αυστηρά πρόστιμα στους παραβάτες, καταργούμε τα πάσης φύσεως ιδιωτικά παζάρια και μ’ αυτόν τον τρόπο προστατεύουμε το οργανωμένο εμπόριο, το οποίο πληρώνει εφορία, Τ.Ε.Β.Ε., Ι.Κ.Α. κ.λπ. και είχε δει να αναπτύσσεται μπροστά στις πόρτες των μαγαζιών ένα απίθανο παζάρι, χωρίς κανένα απολύτως έλεγχο. Βάζουμε τάξη και πειθαρχία σ’ αυτόν το χώρο.
Έγινε αυστηρότερο το καθεστώς εκπτώσεων και προσφορών, ώστε να μπει φραγμός στις εικονικές προσφορές και τις εκπτώσεις, να προστατευθεί ο καταναλωτής, αλλά κυρίως να προστατευτούν οι μικρές εμπορικές επιχειρήσεις από τις αθέμιτες πρακτικές που πολλές φορές χρησιμοποιούν οι μεγάλες. Αυτό ήταν ένα πάγιο αίτημα των εμπορικών συλλόγων που ικανοποιήθηκε.
Θεσπίστηκαν αυστηρότεροι περιορισμοί για τα μεγάλα καταστήματα, κυρίως στις επαρχιακές πόλεις, για να μπορούν να ανοίγουν –διότι χρειάζονται και οι μικροί και οι μεγάλοι- όχι στο κέντρο των πόλεων, όπου εξαφανίζουν τις μικρές επιχειρήσεις, αλλά μακριά και έξω από τα κέντρα των πόλεων.
Αυτό βέβαια έπρεπε να είχε γίνει εδώ και καιρό, πριν ανοίξουν οι μεγάλες επιχειρήσεις, όπως έχει γίνει μέχρι τώρα σε πάρα πολλές πόλεις μέσα στο κέντρο τους, οι οποίες έχουν ήδη δημιουργήσει το πρόβλημα. Με αυτόν τον τρόπο, οι μικρές εμπορικές επιχειρήσεις διατηρούν το πλεονέκτημα της πρόσβασης στον τόπο της διαμονής και της εργασίας του καταναλωτή και ταυτόχρονα υπάρχουν και οι μεγάλες επιχειρήσεις, με τα πλεονεκτήματα που έχουν για τον καταναλωτή.
Τέλος, ενεργοποιήθηκε η κείμενη νομοθεσία και συγκροτήθηκαν μεικτά συνεργεία όσον αφορά τους ελέγχους, οι οποίοι έχουν υπερδεκαπλασιαστεί, για την πάταξη του παραεμπορίου, για την εφαρμογή των νόμων και για να προστατεύουν έτσι τη νόμιμη εμπορική επιχείρηση και τον καταναλωτή.
Ταυτόχρονα, υλοποιούμε ένα συνδυασμένο πρόγραμμα απόκτησης εργασιακής εμπειρίας και επιδότησης της μερικής απασχόλησης ανέργων πολύ μικρών επιχειρήσεων, του λιανικού εμπορίου, αυτές δηλαδή που απασχολούν από μηδέν –δηλαδή αυτοαπασχολούμενοι- μέχρι τρία άτομα. Έτσι, στηρίζουμε στην πράξη τις πολύ μικρές εμπορικές επιχειρήσεις, ακόμα και εκείνες που θέλουν να είναι ανοικτές περισσότερες ώρες για να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της προαιρετικής διεύρυνσης του ωραρίου.
Προχωρούμε στη θεσμοθέτηση του Γενικού Εμπορικού Μητρώου –ψηφίστηκε πρόσφατα ο νόμος που είναι ένα πολύ σημαντικό νομοθέτημα- διότι μ’ αυτόν τον τρόπο πετυχαίνουμε την απλοποίηση των διαδικασιών, πέρα από τη διαφάνεια την οποία πετυχαίνουμε στο θέμα του εμπορίου.
Πετυχαίνουμε, έτσι, σε όσους έχουν έννομο συμφέρον να μπορούν να έχουν ταχεία και πλήρη ενημέρωση για μία επιχείρηση με την οποία συναλλάσσονται και αυτό από ένα σημείο, άρα με πολύ μικρότερο κόστος σε χρήμα και σε χρόνο και με μεγάλη ασφάλεια. Αυτή είναι μία σημαντική μεταρρύθμιση που μόλις εφαρμοσθεί, θα κάνει τη ζωή όλων πολύ πιο εύκολη.
Προχωρήσαμε στην ίδρυση του Συμβουλίου Ηλεκτρονικού Επιχειρείν. Την εποχή που ζούμε, το 2005, όπου όλοι μιλάμε για το ηλεκτρονικό εμπόριο και για την πληροφορική, θέλω να σας πληροφορήσω ότι μέχρι σήμερα σε κανένα κομμάτι του δημοσίου, της Δημόσιας Διοίκησης, δεν υπήρχε ο αρμόδιος φορέας για να παρακολουθεί το θέμα του ηλεκτρονικού εμπορίου. Τίποτα δεν υπήρχε.
Και βέβαια, νομίζω ότι είναι προφανές το όφελος το οποίο θα υπάρχει από την εφαρμογή του ηλεκτρονικού εμπορίου, κυρίως για τις μικρές επιχειρήσεις που έτσι θα μπορέσουν να καλύψουν το κενό που τις χωρίζει από τις μεγαλύτερες. Μια νέα ηλεκτρονική αγορά έχει δημιουργηθεί σε όλο τον κόσμο και είναι καιρός σ’ αυτήν τη νέα αγορά να συμμετέχουν και οι εμπορικές επιχειρήσεις της πατρίδας μας.
Ταυτόχρονα, προχωράμε στην απλοποίηση των διαδικασιών ίδρυσης των εμπορικών επιχειρήσεων -τις επόμενες βδομάδες θα είναι έτοιμη η πρόταση- και βεβαίως στην αναθεώρηση του ν. 2190 για τις ανώνυμες εταιρίες, προκειμένου να αντιμετωπίσει τις σύγχρονες απαιτήσεις και επιπλέον να συνδράμει και η αλλαγή αυτή στην απλοποίηση των διαδικασιών λειτουργίας των επιχειρήσεων.
Ενεργοποιούμε την Επιτροπή Ανταγωνισμού, η οποία πλέον διενεργεί προληπτικούς ελέγχους και επιβάλλει αυστηρά πρόστιμα εναντίον εκείνων των μεγάλων κυρίως επιχειρήσεων που κάνουν κατάχρηση της δεσπόζουσας θέσης εις βάρος, τόσο των μικρών επιχειρήσεων, όσο και των καταναλωτών.
Εδώ θα ήθελα να θυμίσω ότι η Επιτροπή Ανταγωνισμού ήταν σαν να μην υπάρχει τόσα χρόνια. Το ξέρετε όλοι. Επί της εποχής των προηγούμενων κυβερνήσεων είχε περιοριστεί στα θέματα των συγκεντρώσεων, αλλά όλα αυτά τα χρόνια τελικά δυο συγκεντρώσεις επιχειρήσεων είχε απαγορέψει όλες και όλες, εκ των οποίων τη μια η Υπουργός Ανάπτυξης, όπως είχε δικαίωμα εκ του νόμου, αλλά το εξήσκησε, τελικά την είχε επιτρέψει. Αλλά όλα αυτά τα χρόνια, όλη αυτή η δουλειά, για να απαγορέψουμε μια και μόνο συγκέντρωση.
Διενεργούμε ολοκληρωμένους κλαδικούς ελέγχους στο σύνολο των ζωικών και φυτικών προϊόντων, προκειμένου να διασφαλίσουμε ίσους όρους ανταγωνισμού μεταξύ των επιχειρήσεων και να επιβάλουμε φραγμό σε όλους εκείνους που θέλουν να παραπλανούν τους καταναλωτές ή κατά αυτό τον τρόπο να εξασφαλίζουν και «παράνομα» κέρδη.
Η επιλογή αυτή –το βλέπετε άλλωστε- προκαλεί αντιδράσεις. Θίγει συμφέροντα, αλλά η απόφασή μας είναι να βάλουμε τάξη στην αγορά και να μάθουν επιτέλους όλες οι επιχειρήσεις να λειτουργούν με κανόνες καθαρούς και ισότιμους.
Παράλληλα, προχωρούμε στην αναθεώρηση του προεδρικού διατάγματος που αφορά τις κρατικές προμήθειες, δηλαδή που καθορίζει τη διαδικασία και τον τρόπο με τον οποίο γίνονται οι κρατικές προμήθειες, απλουστεύουμε τις διαδικασίες, αίρουμε κυρίως όλες εκείνες τις εννοιολογικές και άλλες ασάφειες της νομοθεσίας και περιορίζουμε κατά αυτόν τον τρόπο τις διακριτικές ευχέρειες των φορέων του δημοσίου, τόσο στη σύνταξη των όρων των διακηρύξεων, αλλά και στον τρόπο με τον οποίο αξιολογούνται οι προσφορές. Θέλουμε να ανοίξουμε το δρόμο, ώστε περισσότερες επιχειρήσεις να συμμετέχουν στους διαγωνισμούς, ώστε από αυτήν τη συμμετοχή και οι επιχειρήσεις να βγαίνουν κερδισμένες, αλλά και το κράτος να έχει φθηνότερες προμήθειες.
Υπάρχουν , κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μεγάλες διαφορές της πολιτικής ανάμεσα στη νέα διακυβέρνηση που ασκεί τώρα επί είκοσι ένα μήνες την εξουσία, με τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που την άσκησαν σχεδόν επί είκοσι ένα χρόνια με μια μικρή διακοπή -για να μην ενοχλείται και ο κ. Πετσάλνικος που προεδρεύει τώρα- στα θέματα προστασίας συμφερόντων των καταναλωτών.
Ενεργοποιήσαμε τη γενική γραμματεία του καταναλωτή που δεν υπήρχε. Καθιερώθηκε ο τετραψήφιος αριθμός 1520, στον οποίο οι καταναλωτές μπορούν να πάρουν και να καταγγείλουν, αλλά και να πληροφορηθούν. Επέβαλε η Κυβέρνηση αυστηρά πρόστιμα σε μεγάλες ιδιωτικές και κρατικές τράπεζες, εξετάζοντας επώνυμες καταγγελίες απλών πολιτών.
Και εγώ θα ήθελα να μας πει το ΠΑ.ΣΟ.Κ., τι, πώς, πότε έκανε κάτι για αυτό το μεγάλο ζήτημα. Είχε επιβληθεί έστω και ένα πρόστιμο σε μια τράπεζα από πλευράς γραμματείας καταναλωτή;
Η νέα Κυβέρνηση πραγματοποίησε αυστηρούς ελέγχους με τη βοήθεια και ιδιωτικών συμβούλων στο σύνολο των ασφαλιστικών εταιρειών –άλλο μεγάλο πρόβλημα- τόσο του κλάδου ζημιών, όσο και του κλάδου ζωής και υποχρεώσαμε όσες εταιρείες δεν είχαν αποθέματα, σύμφωνα με αυτά που επιβάλει η κείμενη νομοθεσία, να καταβάλουν: Την πρώτη χρονιά των ελέγχων πάνω από 100.000.000 και τη φετινή χρονιά, που οι έλεγχοι είναι σε εξέλιξη -και το ξέρετε- πάνω από 340.000.000, για να πάρουν το πιστοποιητικό φερεγγυότητας, που δίνει και στον πολίτη την ασφάλεια ότι «ναι, αυτή η εταιρεία στην οποία ασφαλίζομαι είναι εντάξει, άρα όταν θα έρθει η ώρα θα με πληρώσει».
Εγώ θα ήθελα, λοιπόν, να μας πει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τι, πώς, πότε, έκανε γι’ αυτό το μεγάλο ζήτημα η Κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια, διότι μέχρι τώρα τα πιστοποιητικά φερεγγυότητας δίνονταν, λες και ήταν άδειες λαϊκών αγορών και ακόμη πιο εύκολα. Γι’ αυτό φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υφυπουργού)
Εμείς συστηματικά ελέγχουμε την αγορά –τελειώνω, κύριε Πρόεδρε- και βάζουμε φραγμούς και σ’ αυτούς που θέλουν να βαφτίζουν τα εισαγόμενα προϊόντα σε ελληνικά και να προσκομίζουν παραπάνω κέρδη και κυρίως δίνουμε στη δημοσιότητα ονόματα και διευθύνσεις.
Και εγώ θα ήθελα να μας πει πάλι το ΠΑ.ΣΟ.Κ., πώς, πότε, έγινε γι’ αυτό το ζήτημα κάτι το συγκεκριμένο. Μόνο από τη Γενική Γραμματεία του Εμπορίου θα ήθελα να σας πω ότι από τις αρχές του 2005 μέχρι και το Νοέμβριο έχουν γίνει εξήντα επτά χιλιάδες πεντακόσιοι περίπου έλεγχοι, έχουν καταλογιστεί δυόμισι χιλιάδες παραβάσεις και έχουν ήδη επιβληθεί πρόστιμα 260.000 ευρώ.
Ο Ε.Φ.Ε.Τ. μέχρι το Σεπτέμβριο του 2005 έχει κάνει έξι χιλιάδες τετρακόσιους ελέγχους, έχει επιβάλει πρόστιμα ύψους 1.000.000 και κάτι ευρώ, ενώ η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή κάθε μέρα είναι παρούσα στη μάχη για την προάσπιση των συμφερόντων του καταναλωτή και έχει επιβάλει από τις αρχές του 2005 μέχρι σήμερα πρόστιμα ύψους 975.000 ευρώ. Δηλαδή η Γενική Γραμματεία και ο Ε.Φ.Ε.Τ. από τις αρχές του 2005 μέχρι σήμερα έχουν επιβάλει πρόστιμα πάνω από 2 .000.000 ευρώ, ενώ τα αντίστοιχα περσινά ήταν 506.000 και το 2003 ήταν 62.000 ευρώ. Έχουμε 62.000 ευρώ με 2.000.000 ευρώ. Είναι χαρακτηριστικό για το πόσο ενδιαφέρονταν οι προηγούμενες κυβερνήσεις για την ασφάλεια των τροφίμων και την υγιεινή διατροφή, ότι το 2003 ο Ε.Φ.Ε.Τ. δεν είχε επιβάλει ούτε ένα ευρώ πρόστιμο. Υπήρχαν μάλιστα μερικά πρόστιμα, τα οποία είχε εισηγηθεί ο Ε.Φ.Ε.Τ. και είχαν μείνει στα συρτάρια των Υπουργών. Είχαμε κάνει ξανά αναφορά σε αυτά, όταν είχαμε συζητήσει για τον Ε.Φ.Ε.Τ..
Εμείς δείχνουμε στην πράξη και όχι στα λόγια, ότι είμαστε σύμμαχος του καταναλωτή. Δείχνουμε στην πράξη και όχι στα λόγια ότι, προκειμένου να προστατέψουμε τα συμφέροντα των καταναλωτών, τολμούμε και τα βάζουμε με τα μεγάλα συμφέροντα. Δείχνουμε στην πράξη, ότι ο καταναλωτής έχει πλέον και δύναμη και δικαιώματα και κυρίως έχει ένα κράτος έτοιμο να στηρίξει το δίκαιό του. Αυτές οι πράξεις μας είναι αυτές που μας κάνουν να αισιοδοξούμε ότι κάθε μέρα που περνάει θα είναι για τους καταναλωτές καλύτερη από την προηγούμενη.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Λεονταρίδης Θεόφιλος.
ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η αποτύπωση της πραγματικής κατάστασης της οικονομίας και η ενημέρωση του λαού για την πραγματική εικόνα ήταν μια από τις βασικότερες προεκλογικές μας δεσμεύσεις. Το έκανε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με αίσθημα ευθύνης απέναντι στους πολίτες, για να γνωρίζουν όλοι ότι προϋπόθεση για την αντιμετώπιση των προβλημάτων είναι η δημοσιονομική εξυγίανση, η διαφάνεια και η αξιοπιστία. Για να γνωρίζουν όλοι ότι, για να πάει η χώρα μας ένα βήμα μπροστά και να ξεκολλήσει από τις τελευταίες θέσεις, πρέπει να χτίσουμε το μέλλον μας με αλήθειες και όχι με ψέματα. Για να αντιληφθεί ο συνταξιούχος, ο εργαζόμενος, ο αγρότης, ο μεσαίος νοικοκύρης, ο νέος επαγγελματίας, που βλέπουν ότι το εισόδημά τους δεν επαρκεί για να καλύψει τις ανάγκες τους, ότι δεν πρέπει να χρεώνεται συνεχώς ο ίδιος και οι επόμενες γενιές με χρέη που δυναμιτίζουν τα θεμέλια του κράτους και κατ’ επέκταση την οικονομική ανάπτυξή του.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Ε΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΣΙΩΝΗΣ)
Θα περίμενε κανείς αυτοί που ευθύνονται για το υπέρογκο έλλειμμα να είναι σε θέση σήμερα να κάνουν την αυτοκριτική τους και να διαθέτουν κάποια ρεαλιστική πρόταση για την έξοδο της οικονομίας από το τούνελ. Αντί για αυτό, ακούμε γενικόλογους αφορισμούς και απαισιόδοξες προβλέψεις που δεν προσφέρουν στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. τίποτα περισσότερο, παρά την περαιτέρω μείωση της αξιοπιστίας του.
Διανύουμε ήδη τον εικοστό δεύτερο μήνα από τις εθνικές εκλογές και ο απολογισμός του έργου γι’ αυτό το διάστημα της νέας διακυβέρνησης κρίνεται ως ιδιαίτερα θετικός. Αυτό, άλλωστε, αναγνωρίζεται και από την κοινή γνώμη η οποία, όπως φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις, εξακολουθεί να παρέχει την εμπιστοσύνη της στην Κυβέρνηση, παρά τα όποια προβλήματα έχουν διαπιστωθεί και τα εύλογα παράπονα ή διαμαρτυρίες που εκφράζονται από ορισμένες κοινωνικές ομάδες.
Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών υπό το βάρος των δημοσίων ελλειμμάτων έχει αντιληφθεί με κάποια καθυστέρηση πως οι κρατικές σπατάλες την αφορούν άμεσα. Έχει κατανοήσει με μια πρωτόγνωρη δυσφορία πως το κόστος από αυτές τις σπατάλες το πληρώνει η ίδια και μάλιστα ακριβά. Το μήνυμα, που στέλνει η κοινή γνώμη σε ό,τι αφορά τις μεταρρυθμίσεις στο κράτος, είναι ότι η Κυβέρνηση οφείλει να γίνει ακόμα πιο τολμηρή και αποφασιστική. Η επιλογή της σύγκρουσης με κατεστημένα συμφέροντα στο δημόσιο τομέα δεν υπονομεύει το κοινωνικό της πρόσωπο. Το αντίθετο μάλιστα ισχύει, διότι, όσο περικόπτονται κρατικές σπατάλες, τόσο διασφαλίζονται πόροι για ένα αποτελεσματικό κράτος πρόνοιας.
Και τούτο διότι οι αυξήσεις για παράδειγμα στο Ε.Κ.Α.Σ. και στις συντάξεις του Ο.Γ.Α., που ναι, μεν είναι διπλάσιες του πληθωρισμού αλλά δεν επαρκούν τους χαμηλοσυνταξιούχους και οι άλλες κοινωνικές παροχές, με τη συνετή αναπτυξιακή πολιτική μας σύντομα θα φτάσουν στα επίπεδα που υποσχεθήκαμε και τότε όλοι οι πολίτες θα καταλάβουν ότι ήταν αναγκαίες οι πολιτικές μεταρρυθμίσεις της Κυβέρνησης, ήταν αναγκαίες οι περιστολές της σπατάλης, ήταν απαραίτητο να γίνει μία νέα αρχή για το νοικοκύρεμα των οικονομικών του κράτους. Και φυσικά, η σωφροσύνη της Κυβέρνησης έγκειται στο γεγονός ότι αποφάσισε να μην κάνει επιδοματική πολιτική με δανεικά. Αυτό αποτελούσε μια εύκολη πολιτική που έχει πολλά χειροκροτήματα στην αρχή της και πολλά δάκρυα στο τέλος της. Τα δανεικά δεν είναι ποτέ αγύριστα. Ο ελληνικός λαός τα πληρώνει.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το 2006 είναι ένα ακόμα κρίσιμο έτος για την ελληνική οικονομία. Εντείνουμε, λοιπόν, ακόμα περισσότερο τις προσπάθειες μας και προχωρούμε με σύνεση και προσοχή για να βάλουμε τη χώρα σε μια μακρόπνοη αναπτυξιακή πορεία.
Στους άμεσους στόχους του Προϋπολογισμού για το 2006, περιλαμβάνονται η μείωση του ελλείμματος στο 2,6% του Α.Ε.Π., ο περαιτέρω περιορισμός του δημόσιου χρέους, η ενίσχυση της ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής.
Η νέα διακυβέρνηση ακολουθεί μία νέα οικονομική και αναπτυξιακή πολιτική. Μια πολιτική που από τη μια αντιμετωπίζει τα υψηλά δημοσιονομικά ελλείμματα και το υπέρογκο δημόσιο χρέος που μας κληροδότησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., και από την άλλη προωθεί ταυτόχρονα αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, που ενισχύουν την επιχειρηματικότητα και την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, απελευθερώνουν πόρους για το κοινωνικό κράτος, προσελκύουν επενδύσεις, δημιουργούν νέες θέσεις απασχόλησης.
Ψηφίσαμε και εφαρμόζουμε ένα νέο φορολογικό νόμο που μειώνει μέσα στην τριετία έως και δέκα ποσοστιαίες μονάδες τους φορολογικούς συντελεστές για τις επιχειρήσεις.
Εφαρμόζουμε ένα νέο αναπτυξιακό νόμο, που χρηματοδοτεί έως και το 55% των επενδύσεων που πραγματοποιούν παλιές και νέες επιχειρήσεις. Ο επενδυτικός νόμος έχει ήδη σημαντικά αποτελέσματα. Απελευθερώσαμε την αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και προχωρούμε άμεσα στην απελευθέρωση του φυσικού αερίου.
Προωθήσαμε ενιαίο θεσμικό πλαίσιο για τις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα προκειμένου να κινητοποιηθούν ιδιωτικά κεφάλαια σε έργα υποδομής και ανάπτυξης στην περιφέρεια.
Παρά τις οικονομικές δυσκολίες που υπάρχουν, κάνουμε ό,τι μπορούμε για να ενδυναμώσουμε την κοινωνική συνοχή και να συνδράμουμε στους ασθενέστερους. Όσο βελτιώνεται η οικονομία και τα δημόσια οικονομικά, να είστε βέβαιοι ότι θα κάνουμε περισσότερα.
Παρά την καταστροφολογία και την κινδυνολογία της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, πετύχαμε πρώτον, να μειώσουμε την ανεργία κατά μισή ποσοστιαία μονάδα με τάση μείωσης ακόμη περισσότερο.
Δεύτερον, να αυξήσουμε τα έσοδα από τον τουρισμό κατά 12% για όλο το 2005.
Τρίτον, να αυξήσουμε τις εξαγωγές κατά 12,3% το πρώτο εννιάμηνο του έτους.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η αγροτική οικονομία αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια σοβαρά προβλήματα ως αποτέλεσμα εφαρμογής των κοινοτικών κανονισμών οι οποίοι εγκρίθηκαν από την προηγούμενη κυβέρνηση. Δεν νομιμοποιούνται όσοι ευθύνονται για τα σημερινά προβλήματα, να μας κατηγορούν. Η παρουσία της χώρας μας σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης και η βελτίωση της διαπραγματευτικής μας ικανότητας σε σχέση με αυτή της προηγούμενης κυβέρνησης, έφερε θετικά αποτελέσματα, όπως οι τρεις νέοι κανονισμοί για βαμβάκι, λάδι και καπνό.
Πετύχαμε σημαντικές επισπεύσεις στην καταβολή των επιδοτήσεων, των αποζημιώσεων και σημαντική αλλαγή της απορρόφησης των κοινοτικών κονδυλίων όλων των προγραμμάτων του Γ΄ Κ.Π.Σ..
Προωθήθηκε πρόγραμμα βιολογικής γεωργίας και κτηνοτροφίας. Αποφασίστηκε η δωρεάν έκδοση οικοδομικών αδειών για την κατασκευή γεωργοκτηνοτροφικών εγκαταστάσεων και έργων υποδομής. Τίθεται σε εφαρμογή ο νέος νόμος που ψηφίστηκε στη Βουλή, όπου προβλέπονται νέα μέτρα και ρυθμίσεις, όπως τα τοπικά κέντρα αγροτικής ανάπτυξης, η ενίσχυση του φορέα προώθησης αγροτικών προϊόντων, πολιτική γης και αναδασμοί, ενίσχυση της γεωργικής έρευνας και εκπαίδευσης και άλλα θετικά μέτρα.
Στόχος μας είναι μία νέα, πιο συνεκτική και πιο αποτελεσματική πολιτική αγροτικής ανάπτυξης για τη μετά το 2006 εποχή εν’ όψει μάλιστα της εφαρμογής της νέας Κ.Α.Π..
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η μεγάλη εθνική επιτυχία του Πρωθυπουργού κ. Κώστα Καραμανλή στις Βρυξέλλες διασφαλίζει στη χώρα μας κοινοτικούς πόρους 20,1 δισεκατομμυρίων ευρώ για την περίοδο 2007-2013 και ταυτόχρονα τη διατήρηση των κονδυλίων της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής. Το γεγονός αυτό αποκτά ξεχωριστή σημασία σε μία περίοδο που η Κυβέρνηση καταβάλλει επίπονες και συστηματικές προσπάθειες να ξεπεράσει τις παθογένειες της οικονομίας και να επιτύχει τη μείωση του δημοσίου ελλείμματος στα όρια που επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η επιτυχία αυτή της Ελλάδας αντιμετωπίστηκε με μικροψυχία και μικροκομματική αντίληψη από το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Αυτό που τώρα αποδεικνύεται περίτρανα είναι ότι η σημερινή Κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά το ευρωπαϊκό περιβάλλον και οικοδομεί μία σχέση αξιοπιστίας και αμοιβαίας εμπιστοσύνης με τους εταίρους μας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Κοσιώνης): Τελειώνετε, κύριε συνάδελφε.
ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΔΗΣ: Μισό λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
Από εκεί και πέρα φυσικά το στοίχημα είναι να υπάρξει η μεγαλύτερη δυνατή απορροφητικότητα καθώς και η αναπτυξιακή αξιοποίηση των πόρων που εξασφαλίστηκαν. Η Ελλάδα βρίσκεται ενώπιον νέων ευκαιριών. Ο προγραμματισμός και η σωστή διαχείριση των κονδυλίων θα δώσει νέα πνοή στην ξεχασμένη για πολλά χρόνια περιφέρεια.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχασαν πολύτιμο χρόνο, παρ’ ότι ο ελληνικός λαός απλόχερα τους έδωσε πολλές ευκαιρίες, για να ανταποκριθούν στις δίκαιες απαιτήσεις του. Η Κυβέρνηση αυτή είναι αποφασισμένη να προχωρήσει σε αλλαγές και μεταρρυθμίσεις. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος, για να ξεπεραστεί η κρίσιμη οικονομική κατάσταση που κληρονομήσαμε. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος για μια νέα προοπτική ανάπτυξης και προόδου. Γνωρίζουμε ότι αυτός ο δρόμος είναι δύσβατος και ανηφορικός. Γνωρίζουμε ότι θα υπάρχουν αντιδράσεις από κατεστημένες νοοτροπίες. Είμαστε, όμως, αποφασισμένοι να πετύχουμε. Γιατί αυτήν την επιτυχία τη χρωστάμε στις νέες γενιές.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Κοσιώνης): Ο κ. Φωτιάδης έχει το λόγο.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι, για μια ακόμη φορά συζητούμε έναν Προϋπολογισμό του κράτους μη ρεαλιστικό, μη εφαρμόσιμο, εικονικό, απατηλό, αντιαναπτυξιακό, έναν Προϋπολογισμό, ο οποίος κατατέθηκε απλά και μόνο, για να πληρωθεί το γράμμα του νόμου. Ένα είναι βέβαιο, ότι σ’ αυτόν τον Προϋπολογισμό οι μόνοι ωφελημένοι είναι οι βιομήχανοι και οι τραπεζίτες και οι μόνοι χαμένοι, οι οποίοι πρέπει να περιμένουν το 2008, είναι όλος ο υπόλοιπος ελληνικός λαός, εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, αγρότες, μικρομεσαίοι.
Το πάγιο επιχείρημα της Νέας Δημοκρατίας και του οικονομικού επιτελείου είναι ότι δεν μπορούμε να ικανοποιήσουμε τις προεκλογικές μας υποσχέσεις, γιατί τα χάλια της οικονομίας που μας παρέδωσε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν μας επιτρέπουν το γεγονός αυτό. Έτσι, λοιπόν, θα έλεγα ότι καλό είναι να θυμηθούμε και να γυρίσουμε πίσω στο παρελθόν, για να αξιολογήσουμε το παρόν της Κυβέρνησης.
Παραλάβαμε, αγαπητοί συνάδελφοι, το 1993 μια Ελλάδα Ψωροκώσταινα χωρίς κανένα διεθνές κύρος, μια Ελλάδα με αρνητική ανάπτυξη. Ο ρυθμός αύξησης του Α.Ε.Π. ήταν –1,5%, οι επενδύσεις κινούνταν με –1%, οι πραγματικοί μισθοί σύμφωνα με τα στοιχεία του Ο.Ο.Σ.Α. είχαν μια μείωση της τάξης του 7,5%, οι δε πραγματικές συντάξεις, σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, 11%. Οι συντάξεις του Ο.Γ.Α. έφταναν στο σύνολό τους τα 30 ευρώ, τα ελλείμματα στο 14,5%, ο πληθωρισμός το 15%. Είχαμε τις χαμηλότερες στην Ευρώπη κοινωνικές δαπάνες, αύξηση του χρέους στην τετραετία της Νέας Δημοκρατίας κατά 70%, αύξηση της ανεργίας. Αγροτικός τομέας εξαθλιωμένος από τον τριπλασιασμό της τιμής του αγροτικού πετρελαίου και υπερδιπλασιασμός της τιμής των εφοδίων.
Σας παραδώσαμε το Μάρτιο του 2004 μια Ελλάδα με αυξημένο διεθνές κύριος και απόλυτο σεβασμό στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο, μια Ελλάδα που πέτυχε το στόχο της Ο.Ν.Ε., που ποτέ δεν πιστέψατε στοιχηματίζοντας στην αποτυχία του.
Μια Ελλάδα με πανθομολογούμενες εθνικές επιτυχίες, όπως η πανηγυρική ένταξη της Κύπρου χωρίς όρους και προϋποθέσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η επιτυχημένη ελληνική Προεδρία, η διεκδίκηση και η επιτυχημένη προετοιμασία και διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων. Μια Ελλάδα με ρυθμούς ανάπτυξης για οκτώ συνεχή χρόνια πολύ υψηλότερους -μερικά χρόνια και πολλαπλάσιους- του μέσου ευρωπαϊκού όρου.
Οι κοινωνικές παροχές αυξάνονταν με υψηλότερο ρυθμό απ’ ό,τι ο μέσος ευρωπαϊκός όρος και το 2000 οι κατά κεφαλήν κοινωνικές παροχές έφτασαν το μέσο ευρωπαϊκό όρο.
Οι πραγματικοί μισθοί, σύμφωνα με τα στοιχεία της EUROSTAT, αντί της μείωσης του 7,5% είχαν μία αύξηση κατά 21,2%.
Θα καταθέσω για τα Πρακτικά τα στοιχεία του Ο.Ο.Σ.Α. για τους μισθούς, όπως και τα αντίστοιχα στοιχεία για τις συντάξεις.
Το κατά κεφαλήν διαθέσιμο εισόδημα σε μονάδες αγοραστικής καταναλωτικής δύναμης στην Ευρώπη των είκοσι πέντε έφτασε το 97%, σύμφωνα με τα στοιχεία EUROSTAT του 2003. Θα τα καταθέσω για τα Πρακτικά.
Τα έσοδα του κράτους όλα τα χρόνια που πέρασαν, ήταν περισσότερα από τα προϋπολογισθέντα. Τα έσοδα από των έλεγχο των μεγάλων επιχειρήσεων, τραπεζικών και βιομηχανικών, αυξήθηκαν κατά δώδεκα φορές. Η αύξηση των εσόδων από τον έλεγχο των μεγάλων επιχειρήσεων ήταν 1200%.
Τα 30 ευρώ της συνολικής σύνταξης του αγρότη έγιναν 200 έως 550 ευρώ το μήνα. Ο αγρότης απέκτησε για πρώτη φορά ασφαλιστικό φορέα το 1997.
Ενισχύσαμε τις κατώτατες συντάξεις με τη χορήγηση του Ε.Κ.Α.Σ. το 1997, αυξανόμενο κατ’ έτος.
Ο πληθωρισμός το Φεβρουάριο του 2004 έπεσε στο 2%.
Οι επενδύσεις αυξάνονταν με ρυθμούς 14%.
Κάθε χρόνο υλοποιούνταν πακέτα κοινωνικών παροχών ύψους ενός τρισεκατομμυρίου δραχμών, πακέτα που χαρακτηρίστηκαν από εσάς «παροχές με δανεικά λεφτά». Ένα τρισεκατομμύριο δραχμές κάθε χρόνο επιπλέον της προηγούμενης χρονιάς είχε να δώσει η κακή καθ’ υμάς οικονομία, όπως ακριβώς ισχυριζόσασταν από το 1997 και μετά. Και το 1.000.000.000.000 δραχμές ήταν ακριβώς το ποσό το οποίο εισπράτταμε μετά τους ελέγχους των τριών χιλιάδων μεγαλύτερων τραπεζικών και βιομηχανικών εταιρειών.
Επιδόματα θέρμανσης. Σπουδαστικά επιδόματα κατοίκων μειονεκτικών περιοχών, Α.Μ.Ε.Α.. Κατάργηση του φόρου για τα αγροτικά πετρέλαια. Στεγαστικά προγράμματα εργαζομένων, παλιννοστούντων, ευπαθών ομάδων πληθυσμού πολλών εκατοντάδων δισεκατομμυρίων.
Είκοσι ένα μήνες διακυβέρνησης της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία. Διασύρατε τη χώρα μας στην Ευρώπη με τη δήθεν απογραφή. Και λέμε «δήθεν απογραφή», γιατί το οικονομικό επιτελείο κρατάει μυστική την απογραφή. Δεν την έχει δει κανένας Έλληνας, εκτός από τον Υπουργό Οικονομικών. Υποθέτω ότι ούτε οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας έχουν στα χέρια τους κάποιο έγγραφο της δήθεν απογραφής. Και οδηγήσατε σε διασυρμό τη χώρα μας, γιατί τη βάλατε κάτω από την επιτήρηση, η μοναδική στην ιστορία της Ευρώπης χώρα. Μειώσατε το κύρος της χώρας μας με άστοχες ενέργειες.
Ο χειρισμός στην Ευρωπαϊκή Ένωση του νόμου για το «Βασικό Μέτοχο» οδήγησε σε ταπείνωση τη χώρα. Τρεις Υπουργοί υποκλίθηκαν σε υπαλλήλους της Κομισιόν χωρίς αποτέλεσμα. Άτακτη υποχώρηση. Στην ουσία υποστείλατε την κάλπικη σημαία ευκαιρίας της διαπλοκής που ανεμίζατε προεκλογικά.
Οι διαπλεκόμενοι είχαν όνομα πριν τις εκλογές. Ξαφνικά έχουν γίνει συνεργάτες σας. Τριάντα επτά στελέχη σας αποπέμφθηκαν. Για να αποδείξετε την προσήλωσή σας στη διαφάνεια, σπεύσατε να δώσετε με νόμο συγχωροχάρτι, άφεση αμαρτιών στους εκδότες και αποδέκτες πλαστών, εικονικών τιμολογίων χαρίζοντάς τους 500.000.000.000 δραχμές.
Σπεύσατε να ψηφίσετε νόμο για το ξέπλυμα του βρώμικου χρήματος υπό τον ψευδεπίγραφο τίτλο «εισαγωγή ξένων κεφαλαίων».
Καταργήσατε το αξιόποινο για τη λήψη εικονικών τιμολογίων.
Αρνηθήκατε να υλοποιήσετε προεκλογικές εξαγγελίες, ισχυριζόμενοι ότι παραλάβατε άδεια ταμεία. Όμως, ο ίδιος ο Υπουργός Οικονομικών στον ισολογισμό του Κράτους του 2003, που φέρει τη δική του υπογραφή, στη σελίδα δεκατρία αναφέρει επί λέξει: «Περίσσευμα κρατικού Προϋπολογισμού οικονομικού έτους 2003 στις 31/12/2003, 17.370.000.000 δραχμές».
Θα καταθέσω στη συνέχεια απόσπασμα της δεκάτης τρίτης σελίδας με υπογραφή του κ. Αλογοσκούφη.
Ταυτόχρονα, σας παραδώσαμε, πάλι με υπογραφή του κ. Αλογοσκούφη, στον απολογισμό του 2003 αύξηση βεβαιωθέντων εσόδων έναντι προϋπολογισθέντων οικονομικού έτους 2003, 32% υψηλότερα έσοδα, για να έχετε να εισπράξετε το 2004. Αλήθεια, είναι δυνατόν τα ταμεία να είναι άδεια για τους πολλούς και τους φτωχούς, αλλά να είναι υπερπλήρη για τους πλούσιους και τους έχοντες;
Δεν έχει η Κυβέρνηση να δώσει τα 30 ευρώ αύξηση στη σύνταξη του αγρότη και του Ε.Κ.Α.Σ., αλλά χαρίζει κάθε χρόνο σε δέκα χιλιάδες βιομηχάνους περίπου 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ, όσο είναι η μείωση της φορολογίας κατά 30%, συν η μείωση από το μη έλεγχο πια των μεγάλων εταιρειών, βιομηχανικών και τραπεζικών.
Τα 3.000.000.000 ευρώ που εισπράττονταν από τις μεγάλες εταιρείες, μειώθηκαν, σύμφωνα με ανακοίνωση του Υπουργείου, κατά 87%. Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι μπορούν όχι μόνο να περιμένουν αλλά και να πληρώνουν περισσότερο…
(Στο σημείο αυτό κτυπάει επανειλημμένα το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή).
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Κοσιώνης): Κύριε Φωτιάδη, τελειώνετε.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, σε μισό λεπτό.
Ό,τι χάρισε σε φόρους η Κυβέρνηση στους βιομηχάνους, το εισπράττει από το σύνολο των Ελλήνων με την αύξηση του Φ.Π.Α., της φορολογίας των φθηνών τσιγάρων, του οινοπνεύματος και άλλες φορολογίες.
Με απλά λόγια, επί ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 1.000.000.000.000 δραχμές των πακέτων κοινωνικών παροχών κάθε χρόνο το πλήρωναν οι βιομήχανοι και οι τραπεζίτες. Σήμερα, με τη Νέα Δημοκρατία, 1,5 τρισεκατομμύριο δραχμές κάθε χρόνο πληρώνουν οι Έλληνες πολίτες στους αναξιοπαθούντες βιομηχάνους και τραπεζίτες.
Αρνηθήκατε να χορηγήσετε το επίδομα θέρμανσης, ενώ εισπράξατε 500.000.000 ευρώ επιπλέον. Μειώσατε τα κονδύλια του Ε.Κ.Α.Σ., όπως προκύπτει από τον Προϋπολογισμό. Παρά το γεγονός ότι αυξήσατε κατά 2 ευρώ το Ε.Κ.Α.Σ. για τους δικαιούχους, το σύνολο των ποσών που καταβάλλετε το 2005, όπως προκύπτει με δική σας υπογραφή, είναι 50.000.000 ευρώ λιγότερα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει ξανά επανειλημμένα το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Κοσιώνης): Κύριε Φωτιάδη, σας παρακαλώ.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Σ’ αυτήν την πολιτική σας πρέπει να προσθέσει κανείς και την εγκατάλειψη της υπαίθρου και της περιφέρειας με τη μείωση των κονδυλίων για τα περιφερειακά προγράμματα. Τρεις χιλιάδες Ελληνοπόντιοι παλιννοστούντες κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους, γιατί ο Υπουργός Οικονομικών δεν πληρώνει τη συνδρομή του γι’ αυτό το πρόγραμμα.
Γι’ αυτούς τους λόγους καταψηφίζουμε τον Προϋπολογισμό.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Απόστολος Φωτιάδης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα , τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής).
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Κοσιώνης): Ο κ. Κεδίκογλου έχει το λόγο.
ΣΥΜΕΩΝ (ΣΙΜΟΣ) ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός του 2006 σηματοδοτεί μία καθοριστική καμπή στην πορεία της χώρας μας, στην πορεία της οικονομίας μας. Σηματοδοτεί την απαρχή μίας ανοδικής πορείας, αφού πρώτα επιτεύχθηκαν οι στόχοι της ανάσχεσης μίας σταθερά καθοδικής τάσης των τελευταίων ετών και τέθηκαν τα θεμέλια για να μπορέσουμε να χτίσουμε ένα νέο αναπτυξιακό μοντέλο, ένα μοντέλο ανάπτυξης που θα προσφέρει ευκαιρίες σε όλους τους Έλληνες, σε όλη την Ελλάδα, που θα σέβεται το δημόσιο χρήμα, που θα προασπίζεται το δημόσιο συμφέρον με διαφανείς διαδικασίες και ορθολογική αντίληψη.
Φθάσαμε στο σημείο αυτό, αφού πρώτα επιτεύχθηκαν οι βασικοί στόχοι, που είχαν τεθεί με τον περσινό προϋπολογισμό. Το κυριότερο είναι ότι μειώσαμε το έλλειμμα από το 6,6% στο 4,3% με την ηπιότερη δυνατή προσαρμογή και επίσης ότι αποκαταστήσαμε την αξιοπιστία της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Δεν περιοριστήκαμε, όμως, σε μία απλή οικονομική διαχείριση. Δρομολογήσαμε μία σειρά από ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις, που ήταν από καιρό απαραίτητες για την οικονομία μας, αλλά και για την κοινωνία μας.
Βλέπετε, δύο πληγές που φέραμε χρόνια ήταν ο αναποτελεσματικός -καίτοι υπερδιογκωμένος- δημόσιος τομέας, αλλά και η απουσία των απαραίτητων υποδομών για την αύξηση της παραγωγικότητας και την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας. Εξίσου σημαντική είναι η διαφάνεια των διαδικασιών και η ανεξάρτητη λειτουργία των ελεγκτικών μηχανισμών.
Οι μεταρρυθμίσεις αποδίδουν ήδη τους πρώτους καρπούς. Όμως ακόμα βρισκόμαστε στην αρχή, όχι μόνο γιατί χρειάζεται να συνεχισθούν και να επισπευσθούν οι ρηξικέλευθες τομές που απαιτούνται για να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις του μέλλοντος, αλλά και γιατί έχουμε έναν επιπλέον, δύσκολο αντίπαλο:
Τις νοσηρές νοοτροπίες και πρακτικές που επικράτησαν τα προηγούμενα χρόνια. Τις νοοτροπίες και πρακτικές που εκτράφηκαν από τη διαφθορά και εξέθρεψαν τη διαπλοκή, σε κάθε επίπεδο. Πρόκειται για συμφέροντα που θίγονται και ευλόγως αντιδρούν. Όμως στη δημοκρατία επικρατεί πάντα το συμφέρον των πολλών.
Ο Προϋπολογισμός του 2006 αντιπροσωπεύει το πνεύμα της νέας διακυβέρνησης. Είναι ρεαλιστικός γιατί δεν κρύβει την πραγματικότητα, αλλά είναι και αισιόδοξος, γιατί γνωρίζουμε τι μπορούν να πετύχουν οι Έλληνες, γνωρίζουμε που μπορεί να φθάσει η Ελλάδα.
Και ύστερα από είκοσι ένα μήνες στην Κυβέρνηση είμαστε αισιόδοξοι με αποδείξεις, ενώ αντίθετα η καταστροφολογία της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης διαψεύδεται καθημερινά. Τελευταία απόδειξη η ευτυχής για την Ελλάδα κατάληξη της σκληρής διαπραγμάτευσης στις Βρυξέλλες για το νέο κοινοτικό Προϋπολογισμό. Και τι δεν είχαμε ακούσει από την πλευρά του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Και όμως πετύχαμε μία μεγάλη αναπτυξιακή ένεση για την ελληνική οικονομία και μάλιστα σ’ έναν κοινοτικό Προϋπολογισμό που μειώθηκε σημαντικά.
Αντίστοιχα διαψεύστηκαν και οι καταστροφολογικές προβλέψεις για αύξηση της ανεργίας και μείωση του ρυθμού ανάπτυξης. Η ανεργία μειώθηκε σχεδόν μία μονάδα και ο ρυθμός ανάπτυξης παρέμεινε ψηλά, στην πρωτοπορία της Ευρωζώνης. Και όλα αυτά σε μία μεταολυμπιακή Ελλάδα, για την οποία δεν είχε υπάρξει καμία πρόνοια από την προηγούμενη κυβέρνηση και σ’ έναν κόσμο που έβλεπε τις διεθνείς τιμές του πετρελαίου να καλπάζουν σε πρωτοφανή επίπεδα.
Τα καταφέραμε όμως. Τα καταφέραμε με συστηματική δουλειά για την αύξηση των εξαγωγών, τη βελτίωση του τουρισμού, το νοικοκύρεμα της οικονομίας, την αναδιοργάνωση του κρατικού μηχανισμού.
Το πιο ελπιδοφόρο, όμως, στοιχείο του Προϋπολογισμού είναι η προσπάθεια να ενεργοποιηθεί όλο το δυναμικό της χώρας και κυρίως να ενεργοποιηθεί η εκτός Αθηνών Ελλάδα.
Προέρχομαι από μία περιφέρεια, την Εύβοια, που δοκιμάστηκε σκληρά τα προηγούμενα χρόνια, λόγω της αποβιομηχάνισης και κυρίως λόγω της εγκατάλειψής της από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Κανένα σημαντικό έργο δεν έχει γίνει στην Εύβοια εδώ και μία δεκαετία.
Όπως και οι υπόλοιπες περιοχές της περιφέρειας, καλωσορίζουμε τη μετατόπιση του κέντρου βάρους της κυβερνητικής πολιτικής. Το μέλλον της Ελλάδας βρίσκεται στην περιφέρεια. Η Αθήνα ήδη υποφέρει από την υπερτροφική ανάπτυξη της.
Στους είκοσι ένα μήνες της νέας διακυβέρνησης έγιναν σημαντικά βήματα:
Δημοπρατήθηκαν ο νέος δρόμος Σχηματάρι-Χαλκίδα, ο δρόμος πρόσβασης στην Εύβοια, που καθυστερούσε επί χρόνια. Και αναρωτιέμαι, συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης γιατί καθυστερούσε.
Οριστικοποιήθηκε η κατασκευή της νέας μονάδας με φυσικό αέριο στο εργοστάσιο της Δ.Ε.Η. στο Αλιβέρι και προωθείται η κατασκευή αγωγού φυσικού αερίου υψηλής πίεσης μέχρι εκεί για να προσελκυσθούν ενεργοβόρες βιομηχανίες στην περιοχή, εκεί όπου τόσα εργοστάσια έκλεισαν τα προηγούμενα χρόνια.
Η «ΛΑΡΚΟ», ο τελευταίος βιομηχανικός γίγαντας της Εύβοιας, βρίσκεται σε πορεία σταθεροποίησης και αναμένουμε να αξιοποιήσει περαιτέρω τον ορυκτό πλούτο του νησιού μας.
Υπάρχει όμως και η γνωστή στο πανελλήνιο τραγωδία του Μαντουδίου. Εκεί πρέπει να φανεί η ποιότητα της νέας διακυβέρνησης. Μπορούμε να δώσουμε ξανά ζωή σε ένα τόπο που αργοπεθαίνει εξαιτίας των λανθασμένων κυβερνητικών επιλογών του παρελθόντος. Οι ενεργειακές καλλιέργειες για παραγωγή βιοντήζελ μπορούν να προσφέρουν λύσεις βάσει του νομοσχεδίου που ψηφίσαμε πρόσφατα, σε συνδυασμό με την ολοκλήρωση του παρακείμενου λιμανιού στο Κυμάσι.
Τα προβλήματα της Εύβοιας είναι πολλά και εν πολλοίς αδικαιολόγητα. Γιατί; Γιατί η Εύβοια είναι ένας τόπος πλούσιος λόγω της φυσικής της ομορφιάς, λόγω της στρατηγικής της θέσης, λόγω των σημαντικών κοιτασμάτων, λόγω του εύφορου εδάφους της. Είναι πλούσιος τόπος, αλλά οι άνθρωποί της είναι φτωχοί, γιατί δεν έχουν τα μέσα, δεν έχουν τις υποδομές, να δρέψουν τους καρπούς του τόπου τους. Πρώτα και κύρια ο κεντρικός οδικός άξονας, η κατάσταση του οποίου υπονομεύει κάθε προσπάθεια ανάπτυξης. Όπου και να πας στην Εύβοια σου λέει ο κόσμος για το δρόμο. Είναι «ο δρόμος» στην Εύβοια. Σου λένε χαρακτηριστικά: «Φτιάξτε μας το δρόμο και εμείς μετά θα βρούμε το δρόμο μας για το μέλλον».
Τα στοιχεία από την κίνηση οχημάτων από τους σταθμούς διοδίων και τα πορθμεία της Εύβοιας είναι συγκλονιστικά.
Το έτος 2002 διακινήθηκαν ένα εκατομμύριο οχήματα από τα πορθμεία, ενώ από την υψηλή γέφυρα της Χαλκίδας πέρασαν σχεδόν έξι εκατομμύρια οχήματα. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 40% των οχημάτων που περνάνε από τα διόδια Σχηματαρίου, περίπου δεκαέξι χιλιάδες αυτοκίνητα την ημέρα δηλαδή, κατευθύνονται προς την Εύβοια. Τα υπόλοιπα πάνε προς βορρά.
Η ομιλία του Υφυπουργού Οικονομικών κ. Χρήστου Φώλια, ο οποίος τόνισε ότι φέτος υπάρχουν σημαντικά κονδύλια για περιφερειακή ανάπτυξη, με υποχρεώνει να υπενθυμίσω στους αρμόδιους Υπουργούς ότι ο Πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής γνωρίζει από πρώτο χέρι τα προβλήματα του οδικού μας δικτύου και έχει αναλάβει δεσμεύσεις. Χαίρομαι γιατί εκπροσωπεί την Κυβέρνηση αυτήν τη στιγμή στη σημερινή συνεδρίαση ο φίλος και συμπατριώτης Τάσος Λιάσκος που σίγουρα συμφωνεί με τα λεγόμενά μου.
Είναι υψίστης σημασίας για την Εύβοια η δραστική βελτίωση του οδικού μας δικτύου. Για τη σημερινή κατάστασή του δεν χάνονται απλώς ευκαιρίες ανάπτυξης του τόπου, δυστυχώς πληρώνουμε και βαρύ φόρο αίματος. Χάνονται πολλές ζωές.
Πώς να προσελκυστούν επενδύσεις σε μία περιοχή που έχει μεν πολλά προτερήματα, αλλά δεν μπορεί να εξασφαλίσει την απρόσκοπτη διακίνηση αγαθών και υπηρεσιών; Και πώς θα καταπολεμηθεί η ανεργία που έχει φτάσει σε ύψη ρεκόρ στον τόπο μου χωρίς να προσελκυστούν επενδύσεις;
Η Εύβοια, όπως και η υπόλοιπη Ελλάδα, περιμένει πολλά από τη νέα διακυβέρνηση. Πιστεύουν οι συμπατριώτες μου στους στόχους που έχουμε θέσει, πιστεύουν στο νέο πνεύμα που πρεσβεύουμε. Ο Προϋπολογισμός του 2006 μας φέρνει ακόμα πιο κοντά στην υλοποίηση του οράματός μας για μία νέα Ελλάδα, απαλλαγμένη από τα βαρίδια του παρελθόντος, που θα προσφέρει ευκαιρίες σε όλους τους Έλληνες, σε όλη τη χώρα. Φυσικά, τον υπερψηφίζω.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Κοσιώνης): Το λόγο έχει ο κ. Βλατής.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η στρεψοδικία είναι γνωστή και συνήθης μέθοδος παραπλάνησης ή διαστροφής της αλήθειας. Είναι όμως απίστευτο να χρησιμοποιείται η μέθοδος αυτή από την Κυβέρνηση δύο φορές σήμερα για την υποστήριξη του Προϋπολογισμού του 2006 που συζητούμε εδώ.
Η πρώτη είναι ότι, μη έχοντας επιχειρήματα για να στηρίξει τον Προϋπολογισμό της και την οικονομική της πολιτική, προσπαθεί να φέρει στη συζήτηση το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης για τους επόμενους προϋπολογισμούς. Η δεύτερη στρεψοδικία είναι ότι η Κυβέρνηση επέτυχε θρίαμβο στις Βρυξέλλες.
Αλλά το ψέμα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχει κοντά ποδάρια. Δεν χρειάστηκαν παρά λίγα εικοσιτετράωρα για να αρχίσει να διαλύεται το πέπλο της θριαμβολογίας, για να αρχίσει να φαίνεται ότι κανένα κρίσιμο θέμα δεν διαπραγματεύτηκε η Κυβέρνηση. Δεν πήρε ούτε 1 ευρώ παραπάνω από την πρόταση της λουξεμβουργιανής προεδρίας, σε αντίθεση με όλους τους άλλους εταίρους. Αντίθετα, μπήκαμε ήδη στον ανώμαλο δρόμο της διαπραγμάτευσης των αγροτικών επιδοτήσεων μετά το 2008. Οι μεγάλοι χαμένοι; Οι Έλληνες αγρότες, η ελληνική ύπαιθρος.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Δυτική Μακεδονία αυτές τις ημέρες είναι παγωμένη όχι μόνο γιατί ο υδράργυρος βρίσκεται μόνιμα κάτω από το μηδέν, όχι μόνο γιατί το επίδομα θέρμανσης, στο οποίο ήλπιζαν χιλιάδες χαμηλόμισθοι και χαμηλοσυνταξιούχοι, δεν έφτασε ποτέ. Είναι παγωμένη όχι μόνο γιατί βλέπει την ανεργία που εσείς ισχυρίζεστε ότι μειώσατε να εκτινάσσεται από το 16,4% το τρίτο τρίμηνο του 2004 στο 18,5% στο τρίτο τρίμηνο του 2005, σύμφωνα με τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας, που λέει αληθινά στοιχεία τώρα που είστε εσείς στην Κυβέρνηση. Μήπως κυβερνούσε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αυτό το διάστημα; Είναι παγωμένοι όμως οι πολίτες του Νομού Κοζάνης και της Δυτικής Μακεδονίας ακόμα, γιατί βλέπουν το νομό και την περιφέρεια να βγαίνει εκτός στόχου 1 για το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, δηλαδή να προσδοκά πολύ λιγότερες χρηματοδοτήσεις για την επόμενη επταετία.
Γνωρίζουν πολύ καλά οι συμπατριώτες μου, αλλά το γνωρίζει ακόμα καλύτερα η Κυβέρνηση, ότι η πραγματική οικονομική κατάσταση της Δυτικής Μακεδονίας δεν είναι αυτή που εμφανίζεται από τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας. Είναι πλασματικά τα στοιχεία αυτά, γιατί υπολογίζεται στον παραγόμενο πλούτο της περιοχής και η παραγωγή ενέργειας από τη Δ.Ε.Η..
Και είναι βέβαια γνωστό ότι στην περιοχή μας και με όλες τις συνέπειες που υφιστάμεθα παράγεται το 60% της απαιτούμενης ηλεκτρικής ενέργειας για τη χώρα. Πού και πότε διαπραγματευθήκατε με την Ευρωπαϊκή Ένωση για τη Δυτική Μακεδονία; Ποτέ και πουθενά. Όπως δεν διαπραγματευθήκατε και κάτι άλλο, κύριοι της Κυβέρνησης και κύριε Πρωθυπουργέ. Είναι πλέον γνωστό σε όλους ότι από το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης η χώρα μας θα χάσει περισσότερα από 5.000.000.000 ευρώ, διότι μέχρι την 31.12.2006 δεν θα προλάβετε να συμβατοποιήσετε το 20% έως 25% του προγράμματος. Η μαύρη τρύπα που δημιουργήσατε στα έργα την διετία που πέρασε δεν μπορεί να κλείσει μέχρι το τέλος του 2006.
Η αλλαγή της νομοθεσίας, η ανικανότητα αλλά και η επιλογή σας να μειώσετε τις δαπάνες των δημοσίων επενδύσεων οδήγησαν στην κατάρρευση των δημοσίων έργων και εκατό χιλιάδες εργαζόμενους στην ανεργία. Κυρίως όμως, οδηγούν το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης σε περιπέτεια και τη χώρα μας σε απώλεια πόρων.
Είναι όμως, πραγματικά απίστευτο να θριαμβολογεί ο κύριος Πρωθυπουργός ότι κερδίσαμε το ν+3 για το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Δηλαδή η Ελλάδα θα μπορεί να εκταμιεύει πόρους για ένα επιπλέον χρόνο πότε; Το 2016. Συνεπώς ομολογεί ο Πρωθυπουργός ότι η χώρα που κυβερνά δεν θα έχει την ετοιμότητα για την απορρόφηση των λιγότερων πόρων στα επόμενα επτά χρόνια και χρειάζονται και ένα χρόνο παράταση. Αυτό είναι που κερδίσαμε στο Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Αν αυτό δεν είναι ομολογία αποτυχίας του κυρίου Πρωθυπουργού και της Κυβέρνησης, τότε τι είναι;
Και σας ρωτώ, κύριοι της Κυβέρνησης, γιατί δεν διαπραγματεύεστε την παράταση του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης για να μην χάσει η χώρα μας πόρους; Μήπως βολεύεστε έτσι για να μην πληρώσει η χώρα την εθνική συμμετοχή; Για να μπορείτε να περιορίσετε τις δαπάνες μειώνοντας δραματικά τις δημόσιες επενδύσεις;
Κύριοι της Κυβέρνησης, είστε αναξιόπιστοι. Όχι μόνο δεν υλοποιείτε αυτά που προεκλογικά υποσχεθήκατε στους Έλληνες και πήρατε την ψήφο τους, αλλά δεν έχετε τη γενναιότητα να ζητήσετε μια μεγάλη συγγνώμη. Όχι μόνο δεν υλοποιείτε αυτά που ο Πρωθυπουργός και οι Υπουργοί υποσχέθηκαν στις προγραμματικές δηλώσεις αλλά προσπαθείτε να παραπλανήσετε τον ελληνικό λαό. Έτσι, εκτός από τις αυξήσεις στις συντάξεις που υποσχεθήκατε, εκτός από τη λιγότερη φορολογία που τάξατε στα χαμηλά εισοδήματα χάθηκαν στο δρόμο κι άλλες υποσχέσεις. Είχατε υποσχεθεί περισσότερους πόρους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Με τον πιο επίσημο τρόπο και σε όλους τους τόνους ο σημερινός Πρωθυπουργός και ο σημερινός Υπουργός Εσωτερικών μιλούσαν για υπεξαιρεθέντες πόρους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης από τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Όμως δύο χρόνια τώρα σιωπάτε.
Υποσχεθήκατε την αποκατάσταση διακοσίων πενήντα χιλιάδων συμβασιούχων, αλλά στον Προϋπολογισμό δεν βρίσκουμε πουθενά κονδύλια για να πληρωθούν οι περίπου εννιάμισι χιλιάδες που μονιμοποιήθηκαν μέχρι τώρα. Αρμοδιότητες όπως το Πρόγραμμα «Βοήθειας στο Σπίτι», σχολική φύλαξη, άτομα με ειδικές ανάγκες από πουθενά δεν φαίνεται να χρηματοδοτούνται στον προϋπολογισμό σας. Μειώνετε κατά 57% τους πόρους για τους παραμεθόριους οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Φροντίζετε όμως, να αυξήσετε τον κωδικό των εκτάκτων επιχορηγήσεων. Αυτός όμως, είναι μηχανισμός φαυλότητας. Είναι τρόπος για να χρηματοδοτείτε υμετέρους. Κι αυτό γίνεται ενώ οδηγείτε την Τοπική Αυτοδιοίκηση σε οικονομική κατάρρευση.
Κύριοι της Κυβέρνησης, ο προϋπολογισμός σας για το 2006 δεν οδηγεί τη χώρα σε ανάπτυξη αλλά σε ύφεση.
Δεν προωθεί τη σύγκλιση των περιφερειών, αλλά αντίθετα βάζει φρένο στην προσπάθεια αυτή. Δεν οδηγεί στην κοινωνική συνοχή. Αντίθετα, ωφελεί μόνο τους έχοντες και κατέχοντες. Θα φέρει σύντομα έκτακτα μέτρα, που θα τα πληρώσουν τα χαμηλά εισοδήματα. Ε, αυτόν τον Προϋπολογισμό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν μπορούμε παρά να τον καταψηφίσουμε!
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Κοσιώνης): Το λόγο έχει η κ. Έλσα Παπαδημητρίου.
ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το να σε κατατάσσει ο δαίμων της ηλεκτρονικής εγγραφής για συμμετοχή στην πενθήμερη αυτή συζήτηση -εκατοστή δεκάτη τρίτη- είναι και κακό και καλό.
Κακό, διότι έχουν ήδη ειπωθεί και ακουστεί τα περισσότερα -ίσως και όλα- εκείνα που θα ήθελες ή θα ηδύνασο να εισηγηθείς.
Είναι, όμως, και καλό για δύο λόγους:
Ο πρώτος είναι ότι παρεμβαίνεις, έχοντας πάντα καλόπιστα, αλλά και κριτικά παρακολουθήσει την πλειοψηφία των συναδέλφων αγορητών και πολλών μελών της Κυβέρνησης, άρα έχοντας αποτιμήσει το κλίμα, έτσι όπως το χρωματίζει η ουσία πίσω από τους αριθμούς και η διαφορετική ορθή ή στρεβλή ανάγνωση των αριθμών.
Ο δεύτερος λόγος είναι, γιατί αισθάνεσαι ότι έχεις αποκτήσει την ελευθερία και την άνεση να δεις ζητήματα πέρα και πίσω από τους αριθμούς. Έτσι και αλλιώς οι αριθμοί αποτελούν όχι μόνο καθοριστικό πλαίσιο χάραξης των πολιτικών μας, αλλά κυρίως επιπτώσεις των πολιτικών μας, κυρίως παλαιότερων –φευ!- πολιτικών.
Πάμε, λοιπόν, με δύο παραδείγματα: Έγινε εξαντλητική συζήτηση και βροντόφωνη αντιπαράθεση για το αν ήταν ή δεν ήταν επιτυχία του Πρωθυπουργού το ύψος του πακέτου του Δ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης. Αυτό που θα ήταν οικτρή αποτυχία, αν δεν συνόδευε την επιστροφή του Κώστα Καραμανλή, κατά τον κ. Παπανδρέου. «Ξαφνικά μας έτυχε» είπε η κ. Παπανδρέου «έτσι στο δρόμο». «Του έτυχαν» τα 20 δισεκατομμύρια 101 εκατομμύρια ευρώ! «Άργησε πολύ ο κ. Καραμανλής», κατ’ άλλους. Ή «θα έπρεπε να ήταν 28 τα δισεκατομμύρια» ισχυρίστηκαν χωρίς αιδώ, αν κυβερνούσε το ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Ας φρεσκάρω, λοιπόν, τη μνήμη των επιλησμόνων και μικρόψυχων και ας το κάνω ερωτώντας.
Κύριοι συνάδελφοι, με ποια προικιά πήγε ο Έλληνας Πρωθυπουργός στις Βρυξέλλες στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, αν αφαιρέσει κανείς το προσωπικό του κύρος και την ήδη αναγνωριζόμενη κάθε μέρα και περισσότερο προσφορά και συλλογική προσπάθεια της σημερινής ελληνικής Κυβέρνησης για δημιουργία, αλλά και εμπέδωση στη χώρα διαδικασιών διαφάνειας, σαφήνειας, λογοδοσίας και καλής κυβέρνησης, σε αντίθεση με τον δικό σας χθες;
Ο Έλλην Πρωθυπουργός, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σκεπτόμενος, δρων, αλλά και διαπραγματευόμενος εκπροσωπεί και εσάς στις Βρυξέλλες, σέρνοντας τα βαρίδια της εικοσαετίας σας.
«Ποιος είναι υπεύθυνος, που, όταν παραλάβαμε τη σκυτάλη της διακυβέρνησης της χώρας, ο μέσος όρος της απορροφητικότητας της Ένωσης ήταν 50% και εμείς κοντανασαίναμε στα 32%;» Έτσι απάντησε ο αρμόδιος Επίτροπος σε ερώτηση του Ευρωβουλευτή Παπαδημούλη.
Ποιος είναι υπεύθυνος που η χώρα του 49% του μέσου κοινοτικού Α.Ε.Π. το 1980 διένυσε την εικοσαετία σας, για να αγγίζει πολύ δειλά το 72% των δεκαπέντε κρατών και όχι το 85% των είκοσι πέντε κρατών, των δέκα ξυπόλυτων;
Μήπως θυμάστε το πρόγραμμα σταθερότητας του κ. Παπαντωνίου, που υπέσχετο, πάντα χαμογελών, την πολυπόθητη σύγκλιση, αλλά και το 85% του μέσου κοινοτικού βιοτικού επιπέδου για το τέλος του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης;
Και ήλθε το τέλος του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης και το τέλος της υπουργικής του ευθύνης, για να συναντήσουμε την ουρά του 71% σαφώς και αυτού υπερκείμενου του ποσοστού που θα μέτραγε το ποιοτικό αντίκρισμα των επενδύσεων, αν είχατε φροντίσει -ως οφείλατε- να έχουμε αξιολόγηση σωστή και δείκτες αποτελεσματικότητας.
Αν μπορούσε, κύριοι συνάδελφοι, να ποσοτικοποιηθεί η αποτελεσματικότητα των 15 ή 16 δισεκατομμυρίων του Β΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, θα ήταν το μισό με ποιοτικούς δείκτες; Δεν θα ήταν ούτε αυτό πιστεύω, μετά την αφαίρεση των ποσών που εξαφάνισαν όχι μόνο την κακοδιαχείριση αλλά κυρίως την ανικανότητά σας για δρομολόγηση, εκτέλεση, παρακολούθηση και έλεγχο σύνθετων και σύγχρονων έργων.
Ποιος ανάγκασε την Κομισιόν να μας κλειδώσει μέσα σε τέτοιους περιορισμούς που φρέναραν καθημερινά την απορρόφηση; Ποιοι είναι και από πού αντλήθηκαν οι σοφοί που έστησαν τις διαχειριστικές αρχές ως Καφκακικά γραφειοκρατικά τέρατα που μόνον επέτειναν τις καθυστερήσεις και διέγραψαν κάθε χρήση για το 2001 και το 2002;
Με αυτά τα εθνικά βαρίδια της εικοσαετίας σας στα πόδια του ο Καραμανλής πήγε στις Βρυξέλλες και διαπραγματεύτηκε και κέρδισε. Κέρδισε, με αντίβαρο το κύρος του και την προοπτική του, και τα 200.000.000.000 ευρώ και το ν+3 για το κλείσιμο του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης το 2009, αλλά και τη ποσοστιαία αύξηση της κοινοτικής συνδρομής μέχρι το 85%. Και γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε, το μεγάλο πρόβλημα ήταν και είναι δυστυχώς λόγω των ενεργειών και παραλήψεών σας η δυνατότητα να εκταμιευτεί η ελληνική συμμετοχή. Όχι να αναληφθεί η κοινοτική συνδρομή. Αυτό είναι εύκολο.
Ένα ακόμα ζήτημα που θέλω να θίξω είναι η επιμονή σας στον ισχυρισμό για δήθεν καθυστερήσεις έργων. Κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. από το 1986, από τα Μ.Ο.Π., τα Μεσογειακά Προγράμματα, σχεδιάσατε προγραμματίσατε και διαχειριστήκατε συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα μέχρι τις 7 Μαρτίου 2003. Ακούστε λοιπόν τις αποδόσεις και τις επιδόσεις σας ποιοτικά. Ανύπαρκτος για είκοσι χρόνια ή ελλιπής σχεδιασμός. ‘Έλλειψη μελετών, σαθρό σύστημα επιλογής αναδόχων στα έργα, σαθρό σύστημα, παλαιότερα με τις υπερβολικές εκπτώσεις, μετέπειτα με μαθηματικό τύπο που ευνόησε και θέριεψε τους ημέτερους εργολάβους και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που σας στηρίζουν, εμπλοκές στα έργα, τα οποία η Κοινότητα θεώρησε πως ήταν φωτογραφίες γκρο-πλαν των ημετέρων, υπερκοστολογήσεις, κατασπατάληση, απευθείας αναθέσεις, συμπληρωματικές συμβάσεις, τεράστιες καθυστερήσεις στην ωρίμανση, και προβλήματα στην ποιότητα κατασκευής, που είχαν σαν αποτέλεσμα την ανάθεση υπηρεσιών ποιοτικού ελέγχου σε εξωτερικό συνεργάτη.
Δικό σας κατάλοιπο δεν είναι που επί των ημερών μας το καταλογισθέν πρόστιμο των 500.000.000 ευρώ με το κόλπο Γκρόσο της μεταφοράς πόρων από ομάδες εργασιών σε άλλες εργασίες;
Κύριοι συνάδελφοι, σεμνά και ταπεινά! Οι ‘Ελληνες και θυμούνται και γνωρίζουν και είναι σε θέση να αξιολογήσουν σήμερα το τι πράττεται. Η Κυβέρνηση ήθελε και όφειλε να αλλάξει το θεσμικό πλαίσιο και οφείλει να χαλυβδώσει το πλαίσιο αναφοράς για όλο το κύκλωμα των δημοσίων έργων και προμηθειών. Το οφείλει στον ευρωπαϊκό λαό που συγχρηματοδοτεί τη δική μας σύγκλιση που αργεί, το οφείλει κυρίως στον ελληνικό λαό που δικαιούται και αξίζει ισότιμη θέση προς τους άλλους λαούς της Ευρώπης αλλά και που πρέπει να επαναπροσδιορίσει τη θέση του απέναντι στην πολιτική και τους πολιτικούς.
Ως εκπρόσωπος του Αργολικού λαού, κύριε Υπουργέ, ψηφίζω τον Προϋπολογισμό και στηρίζω ολοδύναμα τις επιλογές της Κυβέρνησης για ρήξεις, για συντριβή των λογικών του χθες και επιτέλους για άνοιγμα των δύσκολων δρόμων για μεγάλες και ουσιαστικές αλλαγές.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας).
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Κοσιώνης): Η κ. Παντελάκη, έχει το λόγο.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, γιατί ο Προϋπολογισμός –για να αντιστρέψω την επιχειρηματολογία της Κυβέρνησης- είναι χρήσιμος, αναγκαίος, υποχρεωτικός μονόδρομος για το μεγάλο κεφάλαιο; Γιατί είναι κλειδωμένη η πολιτική στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στη Λισαβόνα το 2000 επί κυβέρνησης ΠΑ.ΣΟ.Κ. και έτσι αναθεωρήθηκε το Μάρτιο του 2005 με τη Νέα Δημοκρατία.
Αυτό που ζητάει η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η επιτάχυνση των ρυθμών, για να γίνει ακριβώς πιο ανταγωνιστική η οικονομία, και στηρίζεται βεβαίως στις θεμελιώδεις αρχές και αξίες της ελευθερίας κίνησης και δράσης του κεφαλαίου. Αυτός είναι ο πυρήνας της πολιτικής και γι’ αυτό ακριβώς έχει ιδιαίτερα στοιχεία αυτός ο Προϋπολογισμός. Δεν είναι ένας απλός Προϋπολογισμός, που στα επίπεδα του καπιταλισμού αναδιανέμει τον πλούτο απλώς υπέρ των λίγων, έστω και προκλητικά, αλλά εδώ βρισκόμαστε μπροστά σε μία γενικευμένη επίθεση έναντι στα λαϊκά στρώματα. Και την ίδια στιγμή που συμβαίνει αυτό, έρχεται η Κυβέρνηση και χρησιμοποιεί το άλλοθι των χρεών και των ελλειμμάτων και βεβαίως η Αντιπολίτευση το άλλοθι της απογραφής. Είστε και οι δύο συνυπεύθυνοι και η Κυβέρνηση και η Αντιπολίτευση. Όχι μόνο η Κυβέρνηση έχει ευθύνη –πρωτίστως βέβαια έχει την ευθύνη η Κυβέρνηση που φέρνει τον προϋπολογισμό- αλλά αυτόν το προϋπολογισμό τον έχει συνυπογράψει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και η Αντιπολίτευση. Με αυτόν είχε κινηθεί τα προηγούμενα χρόνια, με αυτόν κινείσθε και εσείς.
Για το πού θα πάνε τα πράγματα σε σχέση με την οικονομία, είναι καθαρό ποιος κερδίζει.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ)
Γιατί λέω ότι υπάρχει άλλοθι. Λέτε ότι κληρονομήσατε χρέη και ελλείμματα. Αν ακολουθούσατε μία πολιτική που δίνατε σε όλον αυτόν τον κόσμο που σήμερα υποφέρει από την πολιτική που έχει ασκηθεί τόσα χρόνια και συγχρόνως φορολογούσατε το μεγάλο κεφάλαιο, παίρνατε μέτρα κατά του μεγάλου κεφαλαίου, τότε θα μπορούσε να πει κανείς ότι εν πάση περιπτώσει μ’ ένα μαγικό ραβδί δεν μπορούν να λυθούν όλα τα προβλήματα. Γι’ αυτό, λοιπόν, το χρησιμοποιείτε ως άλλοθι.
Όσο για την απογραφή -επειδή ακριβώς υπάρχει μεγάλη ταύτιση ανάμεσα στην Κυβέρνηση και στο ΠΑ.ΣΟ.Κ.- το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το χρησιμοποιεί λέγοντας ότι το κύρος της χώρας διαπομπεύεται κ.λπ., αλλά κανείς δεν παίρνει στην κυριολεξία υπ’ όψιν του πώς ζει ο κόσμος. Βεβαίως ακούγονται πολλά, αλλά κρινόμαστε όλοι από την πράξη.
Λέτε, κύριε Υπουργέ, στο λαό: «Κάνετε υπομονή, για να παραχθεί πλούτος και όταν θα παραχθεί πλούτος, θα πάρετε όλοι. Γι΄ αυτό, λοιπόν, είμαστε αναγκασμένοι η κατανομή των πόρων να πάει στο μεγάλο κεφάλαιο, να αναπτύξει την ανταγωνιστικότητά του κ.λπ.», επιχειρηματολογία την οποία ακούμε δεκαετίες. Γιατί; Δεν έχει παραχθεί πλούτος στα προηγούμενα χρόνια; Την εικοσαετία μέχρι το 2004 από τα επίσημα στοιχεία έχει διπλασιαστεί ο πλούτος που έχει παραχθεί, αλλά από αυτά τη μερίδα του λέοντος την πήραν οι μεγαλοεπιχειρηματίες και η ζωή των εργαζομένων χειροτερεύει, αντί να βελτιώνεται. Αντί να έχουν σταθερή δουλειά, να δουλεύουν λιγότερο χρόνο, να έχουν υψηλού επιπέδου παροχές, τα χάνουν όλα. Επομένως ο λαός δεν έχει κανένα λόγο να συμμεριστεί την επιχειρηματολογία για τα ελλείμματα. Είναι αυτός που πλήρωνε, αυτός που πληρώνει και αυτός που καλείται να ξαναπληρώσει. Να πληρώσουν, λοιπόν, αυτοί που ευθύνονται. Και αυτοί που έχουν τόσα κερδίσει, είναι το μεγάλο κεφάλαιο και οι μεγαλοεπιχειρηματίες.
Ήρθε η πρόταση από την πλευρά του Συνασπισμού να υπήρχε μία διαβούλευση ανάμεσα στη συζήτηση με το λαό για τον Προϋπολογισμό. Και ερωτώ: θα άλλαζε κάτι στο αποτέλεσμα αν σε αυτόν τον Προϋπολογισμό είχαν λόγο οι φορείς, ήταν ελεγχόμενος στην εκτέλεσή του και από το λαϊκό παράγοντα, η κοινωνία παρενέβαινε στο περιεχόμενο του Προϋπολογισμού, να γίνει υπόθεση της κοινωνίας κ.λπ.; Πρέπει να απαντήσουμε στο κύριο ερώτημα: Θα άλλαζε ο πυρήνας της πολιτικής; Δεν θα άλλαζε, κυρίες και κύριοι Βουλευτές –για να συνεννοούμαστε- αν συζητάμε αυτό. Όσο και να συζητάμε, όσες προτάσεις και να φέρεις, ο πυρήνας της πολιτικής δεν θα αλλάξει. Άρα, δεν θα άλλαζε και η θέση των εργαζομένων.
Εμείς αυτό που λέμε δεν είναι ότι καταψηφίζουμε σήμερα στη Βουλή τον Προϋπολογισμό, αλλά καλούμε το λαό να κάνει ό,τι μπορεί για να μην εκτελεστεί στην πράξη, γιατί σημαίνει ότι μέσα από το κίνημα θα έχει πιέσει, για να μπορεί να κερδίσει ορισμένα πράγματα.
Το κρίσιμο ζήτημα δεν είναι να αποδείξουμε ότι αυτή η πολιτική έχει αποτύχει -έχει αποτύχει κατά κράτος γιατί δεν μπορεί να απαντήσει στα προβλήματα της ζωής των εργαζομένων και έχει χρεοκοπήσει και στη συνείδησή τους- το κρίσιμο ζήτημα είναι άλλο: ο κόσμος πρέπει να βγάλει συμπεράσματα και να βάλει στη ζωή του τη λογική της νίκης για τον εαυτό του, γιατί εδώ ακούμε για μεγάλες επιτυχίες, για εθνικές επιτυχίες, αλλά αυτές δεν αφορούν τη ζωή του λαού.
Αφορούν τις επιτυχίες και πώς θα γίνει πάλι το καινούργιο ξεκοκάλισμα των χρημάτων που έρχονται από τους μεγαλοεπιχειρηματίες. Να βάλει λοιπόν στη ζωή του τη λογική της νίκης και να διεκδικήσει τον πλούτο που παράγει και την εξουσία για τον εαυτό του.
Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν ριζικά τα προβλήματα της ζωής των εργαζομένων, της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, αν δεν διεκδικηθεί η εξουσία, αν δεν υπάρχει από αύριο το πρωί ακόμα πιο έντονος, συλλογικός, μαζικός αγώνας για να φρενάρει, να καθυστερήσει, να διεκδικήσει και να αποσπάσει λύσεις προς όφελός του μέχρι να δημιουργήσει το λαϊκό μέτωπο, που θα είναι το μέτωπο απέναντι στην επίθεση που κλιμακώνεται εναντίον του.
Δεν θα αναφερθώ στα χρήματα. Αναφέρθηκαν και οι προηγούμενοι ομιλητές –σύντροφοί μου- σε αυτό το θέμα και αποδείξαμε ακριβώς πού πηγαίνουν αυτά τα πακέτα. Όμως, για να σας πω την αλήθεια, η επιχειρηματολογία σας έχει πετύχει σε ένα θέμα.
Αρκετός κόσμος πιστεύει ότι αν δεν ήμασταν στην Ευρωπαϊκή Ένωση –και μου το έχουν πει- δεν θα παίρναμε αυτά τα χρήματα. Να γίνει λοιπόν κατανοητό από όλους ότι αυτά τα χρήματα δεν μας τα χαρίζουν, αλλά είναι λεφτά από τον ιδρώτα του ελληνικού λαού και είναι το 1,20% του Α.Ε.Π.. Είναι πολύ περισσότερα αυτά που δίνει ο ελληνικός λαός από αυτά που παίρνει.
Έχουμε κάνει στην Κυβέρνηση μία πρόταση εδώ και πολλά χρόνια και σε όλα τα πακέτα. Ξανακάνουμε και τώρα αυτήν την πρόταση. Αυτά τα 20.000.000.000 για να είναι επιτυχή, πού θα πάνε; Θα υπάρχει επιλεξιμότητα ή θα πάνε σε παραγωγικές επενδύσεις, στην αγροτική παραγωγή, στον πρωτογενή-δευτερογενή τομέα, στην υγεία, στην εκπαίδευση, στην πρόνοια, θα βελτιώσουν και θα διευκολύνουν τη ζωή της λαϊκής οικογένειας; Θα πάνε εκεί;
Αν γίνει αυτό, θα το δούμε, αλλά δεν θα πάνε, γιατί οι δηλώσεις ήταν σαφείς όπως και η κατεύθυνση και το περιεχόμενό τους. Ήδη δηλώθηκε από τον αρμόδιο Υπουργό, όπως και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός ταύτισε αυτά τα χρήματα με το Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων και με την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα! Αυτή είναι λοιπόν η κατάσταση σε σχέση με το πού πάνε αυτά τα πακέτα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίας Βουλευτού)
Θα αναφερθώ τώρα σε δύο τρία ζητήματα που έχουν να κάνουν με τον πολιτισμό και τον αθλητισμό και την πολιτική της Κυβέρνησης αλλά και το στόχο που έχει να αντιμετωπίσει με ένα πρόγραμμα τη μάστιγα των ναρκωτικών. Είναι φανερό από τον απλό υπολογισμό ότι γι’ αυτά τα ζητήματα βεβαίως είναι ο φτωχός συγγενής και όχι μόνο αυτό. Είναι ο φτωχός συγγενής για ζητήματα που αφορούν συνολικά το λαό και τη νεολαία, δεν είναι όμως ζητήματα που αφορούν τη βιομηχανία του θεάματος και τους εμπόρους τέχνης. Εκεί πραγματικά πηγαίνουν τα χρήματα.
Θυμηθείτε, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, όταν η Κυβέρνηση ετοιμαζόταν δύο μήνες πριν από τις εκλογές, που έβγαινε ο Πρωθυπουργός στις τηλεοράσεις και έκανε συναντήσεις με τους πνευματικούς ανθρώπους για να ακούσει τη γνώμη τους. Το αποτέλεσμα ποιο είναι; Βοά.
Με τα χρήματα του Προϋπολογισμού όχι μόνο δεν καλύπτονται οι ανάγκες της υλικοτεχνικής υποδομής, για να μπορεί να παραχθεί πολιτιστικό έργο και να μπορούν οι καλλιτέχνες αδέσμευτοι από το κράτος και τους επιχειρηματίες να παράγουν το έργο που επιθυμούν, αλλά οι πολιτιστικοί κρατικοί θεσμοί οδηγούνται σε μαρασμό και σε παράδοση στο μεγάλο κεφάλαιο.
Πολλές φορές φέραμε το παράδειγμα για τα 100.000.000 ευρώ με βάση τα σημερινά δεδομένα, όπου απαλλάσσει φορολογικά, καταργεί τον ειδικό φόρο από τις τηλεοπτικές διαφημίσεις. Βεβαίως αυτό είναι στα πλαίσια της αντιπροσφοράς. Αυτό για να δούμε ότι υπάρχουν χρήματα και αντέχει η οικονομία, αλλά ποια είναι η κατεύθυνση αυτών των χρημάτων που δεν χρησιμοποιούνται για να καλύψουν ανάγκες. Αυτά τα χρήματα ήταν αρκετά για να διπλασιαστούν ακριβώς όλοι οι πολιτιστικοί θεσμοί, τα κρατικά θέατρα, η Λυρική και τα υπόλοιπα πολιτιστικά ιδρύματα.
Και στον αθλητισμό η ίδια κατάσταση, εμπορευματοποίηση των πάντων. Αυτό που έχει απομείνει στην Κυβέρνηση είναι να χτίζει γήπεδα στις μεγάλες Π.Α.Ε.-Α.Ε. για να έχουν τη δυνατότητα να αγοράζουν με δικά τους χρήματα –δισεκατομμύρια- τους αθλητές. Όσο για τα προγράμματα «Αθλητισμός για όλους», θα σας πω ένα παράδειγμα μόνο: Ότι σε πόλη με εκατό χιλιάδες κατοίκους τέσσερις-πέντε γυμναστές είναι απλήρωτοι. Έτσι λοιπόν η λαϊκή οικογένεια βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη.
Τέλος, ο Προϋπολογισμός δεν περιέχει –γιατί έχει κόστος- την αντιμετώπιση της τοξικομανίας, τη μάστιγα αυτή των ναρκωτικών αλλά και άλλες μορφές εξάρτησης, όπως είναι ο αλκοολισμός, ο οποίος μάλιστα είναι έντονος στις μικρότερες ηλικίες. Όχι μόνο απουσιάζει ένα γενναίο πρόγραμμα κρατικού σχεδιασμού και υποδομής για όλη τη χώρα με καθαρά στυγνά προγράμματα του ΚΕ.ΘΕ.Α..
Αυτή τη στιγμή έχουμε ελάχιστη και πενιχρή χρηματοδότηση, η οποία κατευθύνεται σε προγράμματα υποκατάστατα, τα οποία δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα και δεν το θεραπεύουν. Η ιδιωτικοποίηση της απεξάρτησης γίνεται διέξοδος για τις οικογένειες…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Κυρία συνάδελφε, θα ήθελα να σας παρακαλέσω να ολοκληρώσετε. Ούτως ή άλλως τα λέτε γρήγορα και στα Πρακτικά έχουν γραφτεί πολλά.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: …που μπορούν οικονομικά να αντεπεξέλθουν, ενώ οι περισσότεροι μένουν αβοήθητοι στην τραγωδία τους.
Και τέλος, δικαιολογημένα θα σας κάνω το ερώτημα, κύριε Υπουργέ. Μήπως οι νέοι και οι νέες που υποτροπιάζουν σε ψεύτικους παραδείσους από μια κοινωνία που τους συνθλίβει είναι λιγότερο επικίνδυνοι για το σύστημα και την εξουσία από το να διεκδικήσουν το δίκιο τους; Κανείς εκεί καταλήγει.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστώ πολύ, κυρία συνάδελφε.
Η συνάδελφος κ. Φουντουκίδου έχει το λόγο.
ΠΑΡΘΕΝΑ ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΔΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με τον Προϋπολογισμό του 2006 παγιώνεται πλέον στη συνείδηση των πολιτών ότι η Κυβέρνηση κινείται με στρατηγική σ’ ένα σταθερό και συνεπή στόχο και προσανατολισμό: Την ανάπτυξη της Ελλάδας, την ευημερία για όλους, χωρίς αποκλεισμούς και κυρίως χωρίς νέα βάρη.
Η εικόνα αυτή ενισχύεται από μια σειρά νομοθετικών πρωτοβουλιών, με την ίδια όμως αναπτυξιακή στόχευση: Είναι ο νέος επενδυτικός νόμος, είναι οι φορολογικές ελαφρύνσεις -που θα έχουν συνέχεια- για τα φυσικά πρόσωπα, οι συμπράξεις δημοσίου - ιδιωτικού τομέα, περιορισμός του δημόσιου τομέα, ενίσχυση του ρόλου της Επιτροπής Ανταγωνισμού, ρυθμίσεις για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, μέτρα για την πάταξη της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς. Αλλά και με κοινωνικής σύγκλισης μέτρα, όπως είναι η κατάργηση του Λ.Α.Φ.Κ.Α. και η αναδρομική χορήγησή του, η αύξηση του Ε.Κ.Α.Σ., των συντάξεων του Ο.Γ.Α., η αύξηση του αφορολόγητου, οι ρυθμίσεις για τις τρίτεκνες οικογένειες, η ενίσχυση των ασφαλιστικών ταμείων και η ρύθμιση των πανωτοκίων.
Υπάρχει προσανατολισμός, υπάρχει πυξίδα και κυρίως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπάρχει καλός καραβοκύρης. Το γεγονός ότι ο Προϋπολογισμός έρχεται στεφανωμένος και από την επιτυχία του Πρωθυπουργού και από την επιτυχία της Ελλάδας στις Βρυξέλλες, τονώνει το αίσθημα αισιοδοξίας για ανάκαμψη και βελτίωση των όρων ζωής των Ελλήνων πολιτών. Μέσα σ’ ένα δύσκολο διεθνές περιβάλλον κατορθώνουμε να έχουμε από τους υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης της Ευρωζώνης, να μειώνουμε την ανεργία, να αυξάνουμε την απασχόληση, να έχουμε επιτέλους πραγματική σύγκλιση, αύξηση μισθών.
Μειώνουμε το δημόσιο χρέος, αυξάνουμε τις επενδύσεις και τις εξαγωγές. Κρατάμε τον πληθωρισμό σχετικά χαμηλά, παρά την επιβάρυνση της αύξησης της τιμής του πετρελαίου. Δεν μπορώ να μη σημειώσω επαινετικά την αύξηση της τιμής του πετρελαίου κατά 38% στο εσωτερικό, όταν η τιμή αγοράς του αυξήθηκε κατά 120%.
Οι αυξήσεις που προβλέπονται για την υγεία, την παιδεία, την απασχόληση, τον αγροτικό τομέα και την ενίσχυση της περιφέρειας δείχνουν τις προτεραιότητές μας. Έχουμε ρητή και ξεκάθαρη εντολή να προχωρήσουμε, να κερδίσουμε το χαμένο έδαφος, να αλλάξουμε όλα όσα εσείς δεν τολμήσατε τόσα χρόνια με τίμημα το αδιέξοδο και τη στέρηση ευκαιριών από τις νέες γενιές.
Οι πολίτες αξιώνουν αποτελεσματικότητα. Θέλετε να πω ακόμη ταχύτερα βήματα; Έστω κι αυτό. Όλοι γνωρίζουν τα στατιστικά δεδομένα της εικοσαετούς διακυβέρνησής σας και ας επιχειρούσατε πολλές φορές αλλοίωση των στοιχείων. Αφήσατε έλλειμμα, δημόσιο χρέος, δυσβάσταχτους τόκους, υψηλή ανεργία και, σας υπενθυμίζω, προεκλογική πρόταση από τον κ. Παπανδρέου για τετραετή ανασφάλιστη εργασία. Οδηγήσατε το ένα τέταρτο των Ελλήνων πολιτών κάτω από το όριο της φτώχειας, τη χώρα σε χαμηλή ανταγωνιστικότητα, ανεξέλεγκτη διαφθορά, υστέρηση στις νέες τεχνολογίες. Κυρίως αφήσατε τον αγρότη και τον κτηνοτρόφο στο τελευταίο σκαλοπάτι πριν από τον αφανισμό. Λουκέτα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, φόρους, φόρους, φόρους, -ογδόντα πέντε από το 1994- σπατάλη του διογκωμένου κράτους και εγκληματικά χαμηλή απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων.
Είμαστε αντιπρόσωποι του λαού, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Είμαστε υπεύθυνοι για το μέλλον του και δεν δικαιολογούμαστε να τον εμπαίζουμε.
Είναι εξόχως χρήσιμη η κριτική και ο ρόλος της Αντιπολίτευσης. Αποτελεσματική όμως είναι, όταν είναι αξιόπιστη.
Οι κομματικές κορώνες ευτυχώς δεν έχουν πλέον απήχηση. Ούτε βέβαια το έωλο επιχείρημά σας, κάναμε λάθη και πληρώσαμε. Τι πληρώσατε, κύριοι συνάδελφοι; Επειδή χάσατε τις εκλογές; Ο λαός πλήρωσε και αυτός θα εξακολουθεί να πληρώνει το δικό σας λογαριασμό και αυτή είναι η αλήθεια.
Εμείς επενδύουμε στην αξιοπιστία και το ρεαλισμό του Προϋπολογισμού, που καθαρά χωρίς λογιστικά τερτίπια παρουσιάζουμε στους πολίτες. Θέλετε να κάνω κριτική, να πω ότι είναι σφικτός; Είναι όμως εφικτός, είναι δίκαιος και πραγματικός. Αυτή ακριβώς είναι η δύναμή του και αυτό μας δίνει την πεποίθηση ότι θα είναι και αποτελεσματικός.
Τι να υπηρετούμε τους πολίτες, τον άνθρωπο, είναι η πεμπτουσία της πολιτικής, είναι η αιτία της παρουσίας μας εδώ. Και έχουμε χρέος να τους παραδώσουμε μια κοινωνία συνοχής αλληλεγγύης που χωρά τα παιδιά της Ελλάδας όλα, χωρίς κομματικές διακρίσεις και αποκλεισμούς. Αποφεύγουμε τους ένοχους λαϊκισμούς ότι το Χρηματιστήριο είναι ο δείκτης της οικονομίας. Αλήθεια, θα ήθελα να σας ρωτήσω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ.: Το επαναλαμβάνετε και σήμερα;
Βάζουμε ψηλά τον πήχη, είναι γεγονός. Θα ήμουν η τελευταία που θα δήλωνα απόλυτα ευχαριστημένη. Εξακολουθούμε να διεκδικούμε περισσότερα και καλύτερα για όλο τον κόσμο αλλά κυρίως για την πατρίδα μας και για τους ανθρώπους που εκπροσωπούμε. Στις διεκδικήσεις αυτές ούτε συμβιβαζόμαστε ούτε υποχωρούμε. Δεν θα σταματήσουμε όμως όσο εξακολουθούν να υπάρχουν άνεργοι νέοι, όσο οι μικρομεσαίοι έμποροι και ελεύθεροι επαγγελματίες δεν απολαμβάνουν τους καρπούς που δικαιολογεί η συνεισφορά τους στην ελληνική οικονομία και κοινωνία, όσο οι συνταξιούχοι θα διαδηλώνουν διεκδικώντας αξιοπρέπεια στα γηρατειά τους, όσο υπάρχουν αποκλεισμοί στην πρόσβαση, στην υγεία και την παιδεία, όσο ο αγρότης και ο κτηνοτρόφος δεν εξασφαλίζουν το δικαίωμα των παιδιών τους να παραμείνουν στον τόπο τους, όσο η περιφέρεια δεν παρέχει δυνατότητες ανάλογες με των μεγάλων αστικών κέντρων. Αυτά όμως ακριβώς τα προβλήματα αντιμετωπίζει η πολιτική της Κυβέρνησής μας, το νομοθετικό της πλάνο και ο παρών Προϋπολογισμός.
Δεν είναι καθόλου μακριά ο καιρός που άνθρωποι αυτοκτονούσαν για τα πανωτόκια. Επτά επερωτήσεις, τρεις προτάσεις νόμου από τη Νέα Δημοκρατία και κύριοι συνάδελφοι, δεν τολμήσατε. Τολμήσαμε εμείς. Ωφελημένοι πάνω από εβδομήντα πέντε χιλιάδες αγρότες και χιλιάδες επαγγελματίες.
ΕΛ.Γ.Α.: Δεν είναι μακριά ο καιρός που ακούγονταν οι προτάσεις για ιδιωτική ασφάλιση των αγροτών. Σήμερα έναντι 90.000.000 ευρώ συνεισφοράς ο προϋπολογισμός καλύπτει 600.000.000 ευρώ. Παρ’ ότι στον τόπο μου υπάρχουν σήμερα απλήρωτες ζημιές, δεν μπορώ να μη σημειώσω το γεγονός ότι κατατέθηκαν τα χρήματα, ότι καλύφθηκαν νέοι κίνδυνοι για πρώτη φορά και ότι γίνεται ένας πραγματικός αγώνας δρόμου, ώστε να παρεκκλίνουμε ελάχιστα του τριμήνου. Υπενθυμίζω, Ιούνιο του 2000 ήταν απλήρωτοι ακόμη οι παραγωγοί από τις αποζημιώσεις.
Θετικά μέτρα είναι η ενίσχυση από το Λ.Α.Φ.Κ.Α. των ροδακινοπαραγωγών όπως και η αυξημένη απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων. Ο προσανατολισμός στην ανάπτυξη της περιφέρειας. Η αύξηση των συντάξεων με στόχο τα 330 ευρώ στο τέλος της τετραετίας. Υπενθυμίζω περίοδο 2000 με κορύφωση το 2003, Υπουργός Εξωτερικών ο Γεώργιος Παπανδρέου, υπέγραψε εισαγωγές σιτηρών και άλλων αγροτικών προϊόντων από βαλκανικές χώρες, χωρίς δασμούς, χωρίς περιορισμούς και δεσμεύσεις. Αν ρωτήσετε λοιπόν τον αγρότη και κτηνοτρόφο θα σας πει πάρα πολλά με την κακοδαιμονία και τις επιπτώσεις των συμφωνιών αυτών στο εισόδημά του. Σε λίγο θα είναι παρελθόν και η αισχροκέρδεια στα αγροτικά φάρμακα και λιπάσματα. Αν νιώθετε την ανάγκη απαντήστε στο γιατί ο Ισπανός αγρότης αγόραζε φυτοφάρμακο με 15 ευρώ το λίτρο και ο Έλληνας 200 ευρώ. Πώς λοιπόν θα ήταν ανταγωνιστική η παραγωγή του; Αν θέλετε, απολογηθείτε για το ότι χάναμε τη μια αγορά μετά την άλλη και φθάσαμε σε μια αγροτική χώρα να εισάγουμε περισσότερα αγροτικά προϊόντα απ’ όσα εξάγουμε.
Σταματούμε εδώ; Ασφαλώς όχι, όμως όλα τα παραπάνω δείχνουν την πολιτική βούληση της Κυβέρνησης να σταθεί κοντά στους αγρότες. Διεκδικούμε ακόμη καλύτερη ενημέρωση για νέες ευκαιρίες, νέες καλλιέργειες, νέες προοπτικές και οικονομική ανάκαμψη.
Έχουμε δουλειά και έχουμε δρόμο πολύ, είναι αλήθεια. Με όποια εποικοδομητική κριτική, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχετε χρέος σε αυτήν την εργώδη προσπάθεια να συμπορευτείτε μαζί μας. Στην Ελλάδα μας δεν αξίζουν οι κομματικές διαβρώσεις. Εμείς θα πορευθούμε με ελπίδα, με αισιοδοξία για την πολιτική μας, με πίστη στις νέες γενιές και στο μέλλον. Προχωρούμε και θέλουμε, αλλά θα το κάνουμε και χωρίς εσάς.
Εκπροσωπώντας πολίτες της Πέλλας, ψηφίζω τον Προϋπολογισμό του 2006.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κυρία συνάδελφε.
Ο συνάδελφος κ. Τσιάρας έχει το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για άλλη μια φορά στο τέλος του χρόνου συζητάμε για τον Προϋπολογισμό του ερχόμενου έτους, όπως τον πρότεινε η Κυβέρνηση. Αρκετοί συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης δυστυχώς υιοθέτησαν στους λόγους τους μια σκληρή γραμμή αντιπαράθεσης, επιχειρώντας ουσιαστικά την παραπληροφόρηση του ελληνικού λαού για το περιεχόμενο του Προϋπολογισμού, αλλά και για το σύνολο σχεδόν της κοινωνικοοικονομικής μας πολιτικής.
Συνήθως βέβαια η παραπληροφόρηση εμπεριέχει, όπως είναι γνωστό, και ψήγματα αληθειών. Γι’ αυτό είμαι αναγκασμένος για την αποκατάσταση της αλήθειας αντί συγκεκριμένων σχολίων για το περιεχόμενο του Προϋπολογισμού που είχα την πρόθεση να κάνω, να μιλήσω γενικότερα και να αναφέρω συγκεκριμένα γεγονότα και πολλές αλλά ολόκληρες αλήθειες.
Είναι γεγονός κατ’ αρχήν πως η σύνταξη του φετινού Προϋπολογισμού ήταν μια πολύ δύσκολη υπόθεση. Ήταν δύσκολη γιατί επιδιώξαμε να πετύχουμε, σύμφωνα με τις προγραμματικές μας δηλώσεις, την άμεση και ουσιώδη βελτίωση των παραμέτρων του βιοτικού επιπέδου του Έλληνα πολίτη σε μια οικονομική πραγματικότητα εξαιρετικά δυσχερή. Με την καταγραφή δημοσιονομικής διαφάνειας είδαμε τη θηλιά του χρέους να μας πνίγει σε βαθμό που ούτε με τις πιο απαισιόδοξες εκτιμήσεις μας μπορούσαμε να προβλέψουμε.
Μήπως αμφισβητεί κανείς ότι το έλλειμμα που παραλάβαμε το 2004 υπερέβαινε το 6% του Α.Ε.Π., όταν το ανώτατο επιτρεπτό για τις χώρες της Ευρωζώνης είναι 3%; Ή μήπως αμφιβάλλει κανείς ότι το δημόσιο χρέος μας έφτανε το 115% του Α.Ε.Π., έναντι του 60% που επιβάλλει το Σύμφωνο Σταθερότητας;
Επιπλέον, η αλματώδης αύξηση της τιμής του πετρελαίου τα δύο τελευταία χρόνια επηρέασε –είναι αλήθεια- αρνητικά τις οικονομικές μας δυνατότητες. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, τα «πλασέμπο» της κυβέρνησης Σημίτη με την ισχυρή Ελλάδα και την ακμάζουσα οικονομία δημιουργώντας ψευδαισθήσεις στην ελληνική κοινωνία, την ώθησαν σε έναν αμετροεπή καταναλωτισμό.
Εύλογα βέβαια –το είπατε κι εσείς- και θα μπορούσε οποιοσδήποτε να αντιτείνει το εξής: Τι κάνατε εσείς τους είκοσι έναν μήνες της δικής σας διακυβέρνησης; Σε αυτό το ερώτημα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, καλούμαι κι εγώ αλλά και οι συνάδελφοί μου από τη Νέα Δημοκρατία να απαντήσουν.
Κατ’ αρχήν, για να επιχειρηματολογήσει κανείς, οφείλει να γνωρίζει ότι η γενικότερη κοινωνικοοικονομική εξέλιξη μιας χώρας σε μια δεδομένη χρονική στιγμή δεν καθορίζεται από το αμέσως προγενέστερο αυτής χρονικό διάστημα. Είναι αποτέλεσμα μακροχρόνιων προσπαθειών, όπου με συνέπεια και συνέχεια μεθοδεύονται και υλοποιούνται ευρυτάτου φάσματος προοδευτικές αλλαγές, μεταρρυθμίσεις αλλά και τομές ή προσαρμογές.
Βεβαίως, μεγάλη σημασία σ’ αυτές τις προσπάθειες έχουν και οι μεθοδεύσεις ενδυνάμωσης υγιών αρχών και ιδεών ή η καταδίκη και αποδυνάμωση κακών συμπεριφορών ή πρακτικών, αρχών, ιδεών ή συμπεριφορών, που ενώ δεν μπορούν να απεικονιστούν με αριθμητικά μεγέθη, εν τούτοις επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τα κοινωνικοοικονομικά δεδομένα ενός κράτους.
Όσον αφορά τώρα τον Προϋπολογισμό, οφείλει καθένας που ασχολείται με τα κοινά να γνωρίζει ότι η ψήφιση ενός προϋπολογισμού μάς δίνει έναν ιδιαίτερα σημαντικό νόμο του κράτους. Όμως κανένας προϋπολογισμός από μόνος του –και εδώ απαντώ στον κ. Σημίτη, που είχα την ευκαιρία να τον ακούσω νωρίτερα- δεν μπορεί να υποστηρίξει μακροχρόνια τη διαδικασία ανάπτυξης, αφού αυτή εξαρτάται κατά κύριο λόγο από τις οργανωτικές και οικονομικές υποδομές, τόσο του ιδιωτικού όσο και του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Εξαρτάται επίσης από την αποτελεσματικότητα του συνόλου των παραγωγικών διαδικασιών. Είναι δε σε όλους μας γνωστό πως ούτε ανθηρά οικονομικά δεδομένα αλλά ούτε και αποτελεσματικές υποδομές κληρονομήσαμε.
Συνεπώς η απάντηση στο ερώτημα, τι κάναμε εμείς στους είκοσι έναν μήνες της δικής μας διακυβέρνησης, είναι η εξής: Πιθανόν δεν κάναμε όλα όσα επιθυμούσαμε. Πιθανόν δεν επιλύσαμε όλα τα προβλήματα ούτε κλείσαμε όλες τις πληγές της κοινωνίας. Όμως, κάναμε πάρα πολλά, αδιανόητο –θα έλεγα- για τις δικές σας κυβερνήσεις. Και βέβαια δεν το λέω εγώ αυτό, το λένε συγκεκριμένοι αριθμοί.
Συνεπώς κανείς δεν δικαιούται να αμφισβητεί την ευαισθησία μας απέναντι στις οικονομικές και κοινωνικές ανάγκες του Έλληνα πολίτη. Οι συνταγές της λιτότητας και της ύφεσης που χρησιμοποίησαν όλες οι κυβερνήσεις στο παρελθόν, δεν υιοθετήθηκαν από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Κεντρική μας επιλογή είναι η ήπια δημοσιονομική προσαρμογή.
Η σημαντικότερη, όμως, προσφορά της σημερινής Κυβέρνησης προς τον τόπο μας είναι οι επιχειρούμενες, ευρείας κλίμακας, μεταρρυθμίσεις για την εξασφάλιση της μακροχρόνιας βιωσιμότητας των δημοσίων οικονομικών και τη βελτίωση του κοινωνικού μας κράτους.
Δεν είναι δυνατόν βέβαια σε συγκεκριμένα χρονικά όρια της σημερινής ομιλίας να αναφέρει κανείς το σύνολο των διαρθρωτικών παρεμβάσεων που ήδη πραγματοποιήσαμε ή προτιθέμεθα να υλοποιήσουμε. Έγινε, άλλωστε, εκτενής και συγκεκριμένη αναφορά, τόσο από τους αρμόδιους Υπουργούς όσο και από αρκετούς συναδέλφους.
Συνολικά πάντως το μεταρρυθμιστικό μας πρόγραμμα είναι πολύπλευρο. Αποσκοπεί πρωτίστως στην ενίσχυση της οικονομίας μέσω της αύξησης της παραγωγικότητας και της βελτίωσης του επιχειρηματικού περιβάλλοντος. Κύρια, όμως και πάνω απ’ όλα, στοχεύει στην αύξηση της απασχόλησης και τη μείωση της ανεργίας. Μίας ανεργίας που ενώ τη μειώσαμε ελαφρά, εξακολουθεί να παραμένει ο βασικότερος παράγοντας ανησυχιών και προβλημάτων της ελληνικής κοινωνίας.
Έρχονται σήμερα οι συνάδελφοι Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και μας κατηγορούν για ανεπαρκή σχεδιασμό και αναποτελεσματικές πρακτικές.
Αφού, κύριοι συνάδελφοι, οι διαρθρωτικές αλλαγές που απαιτούνταν ήταν προφανείς και αναγκαίες δεκαετίες πριν, γιατί κανένας δεν τις αποτόλμησε; Μήπως εξαιτίας πολιτικής ανεπάρκειας; Ή μήπως εξαιτίας του φόβου του λεγόμενου πολιτικού κόστους;
Η Κυβέρνησή μας αποτόλμησε και προχωρεί με αποφασιστικότητα, ανεξάρτητα από το όποιο πολιτικό κόστος, γιατί κύριο μέλημα της Νέας Δημοκρατίας και της Κυβέρνησής μας είναι η αναγέννηση της χώρας μας και η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων πολιτών.
Ήθελα, τέλος, να αναφερθώ στο πρόβλημα της διαφθοράς. Το άφησα για το τέλος, γιατί έχει το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό ότι ενώ δεν μπορεί να καταγραφεί ή έστω να ανιχνευθεί μέσα από τα άυλα οικονομικά μεγέθη ενός προϋπολογισμού, εν τούτοις επηρεάζει τη διαμόρφωσή του σε μεγάλο -αδιανόητο θα έλεγα- βαθμό. Είναι ένα πρόβλημα που μεγιστοποιεί την κοινωνική αδικία, επηρεάζει την κατανομή των εισοδημάτων αλλά μειώνει και την παραγωγική ικανότητα όλων των δυνάμεων της αγοράς.
Συνεπώς σωστά η Νέα Δημοκρατία, υλοποιώντας τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, έχει ξεκινήσει τη μάχη κατά της διαφθοράς. Παρ’ όλα αυτά και εδώ υπήρχαν αρνητικά σχόλια από την Αντιπολίτευση ότι δήθεν δεν πετύχαμε, αφού καθημερινά διαπιστώνονται συνεχώς κρούσματα. Σαν να δεχόμαστε δηλαδή πως η διαφθορά είναι μία απλή ασθένεια που πλήττει επιλεκτικά μία συγκεκριμένη κατηγορία πολιτών ή θεραπεύεται άμεσα και αποτελεσματικά από έναν απλό νόμο- φάρμακο. Σαν να μη γνωρίζουμε ότι η διαφθορά έχει καλλιεργηθεί στη νοοτροπία και τη συμπεριφορά ανθρώπων και εκδηλώνεται κυρίως όταν βρίσκει πρόσφορο περιβάλλον. Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια, αυτό το περιβάλλον το ευνόησαν σε πολύ μεγάλο βαθμό οι συμπεριφορές των προηγουμένων κυβερνήσεων.
Και άλλη μία φορά, προσωπικά, από το ίδιο Βήμα, επεσήμανα πως η πολιτική είναι ο παιδαγωγός της κοινωνίας. Είναι χρέος και ευθύνη όλων μας να εκπληρώσουμε αυτόν το ρόλο μας.
Γι’ αυτό, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., δείξτε επιτέλους σοβαρότητα και την υπευθυνότητα που απαιτείται για να βοηθήσουμε την ελληνική κοινωνία να ξεφύγει από το τέλμα, στο οποίο για χρόνια την ωθούσατε, γιατί ακόμα και οι καλύτεροι νόμοι κατά της διαφθοράς δεν αρκούν για την πλήρη καταπολέμησή της ή έστω την ουσιαστική περιστολή της. Απαιτείται πρώτα απ’ όλα η αλλαγή νοοτροπίας και η καλλιέργεια μίας στοχευμένης συγκεκριμένης παιδείας. Απαιτείται κυρίως η τόνωση και η ανάδειξη των ηθικών μας αξιών. Απαιτείται ένας συνεχής, θα έλεγα, πόλεμος.
Ξέρετε, ο Ρουσσώ έγραφε ότι η αρετή είναι μία εμπόλεμος κατάσταση και για να ζούμε ενάρετα πρέπει να πολεμούμε διαρκώς με τον εαυτό μας. Στοίχημα της δικής μας Κυβέρνησης –και θα έλεγα, όλων μας- πρέπει να είναι το να κερδίσουμε αυτόν τον πόλεμο.
Τελειώνοντας, ήθελα να επισημάνω πως ψηφίζω ένθερμα τον Προϋπολογισμό του 2006. Πρόκειται για έναν Προϋπολογισμό ρεαλιστικό, προσαρμοσμένο στα δεδομένα της πραγματικότητας, που ποτέ δεν έτυχε της εκτίμησης των προηγουμένων κυβερνήσεων, για να μπορεί η Ελλάδα να βλέπει το μέλλον με αισιοδοξία, για να μπορέσει και η πολιτική να ανακτήσει τη χαμένη της αξιοπιστία.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε συνάδελφε.
Ο συνάδελφος και συμπολίτης μου κ. Διαμαντίδης έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός του 2006 που συζητάμε σήμερα αποτελεί πραγματικό μνημείο αναξιοπιστίας και πολιτικής ανεντιμότητας της Κυβέρνησης, Προϋπολογισμός που έχει υποστεί τόσες αλλαγές στα ανεπιτυχή και ανεπαρκή προσχέδια και παρ’ όλα αυτά βρίσκεται πραγματικά στον αέρα.
Στο τέλος της συζήτησης αυτής θα ψηφίσετε, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, από κομματικό και μόνο καθήκον, έναν Προϋπολογισμό που δεν πρόκειται ποτέ να εφαρμοστεί, σε συνέχεια ενός προϋπολογισμού που ουδέποτε εφαρμόστηκε, έναν Προϋπολογισμό ο οποίος το μόνο που κάνει είναι να υπόσχεται μεγαλύτερη αφαίμαξη -πάνω από 1,5 δισεκατομμύρια- στον ελληνικό λαό, μέσα σε δώδεκα μήνες.
Αυτό, όμως, είναι το νόημα; Αυτό είναι το ζητούμενο για σας; Το ζητούμενο θα πρέπει να είναι η υπερψήφισή του από τον ελληνικό λαό, τον οποίο καλείτε σε άλλα δύο χρόνια λιτότητας, λόγω των μεταρρυθμίσεών σας. Αν εσείς, όμως, θέλετε να αυταπατάστε, δεν μπορείτε πάντως να ζητάτε και τη συναίνεσή μας για να εξαπατάτε τους πολίτες. Σύντομα -το γνωρίζετε- προς απογοήτευση όλων σας θα διαψευστείτε.
Για ποιες, όμως, μεταρρυθμίσεις μιλάτε; Μήπως τις φορολογικές; Αυτά είχατε υποσχεθεί προεκλογικά. Λέγατε για κατάργηση του φόρου μεταβίβασης και όχι μόνο τον διατηρήσατε αλλά προσθέσατε και το φόρο αυτομάτου υπερτιμήματος και το τέλος συναλλαγής. Μιλάγατε για πάταξη της φοροδιαφυγής, αλλά εσείς διαλύσατε το Υπουργείο Οικονομικών, το Σ.Δ.Ο.Ε., με την πλήρη κομματικοποίησή του. Μιλήσατε για μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό των τραπεζών και αυτό που κάνατε ήταν να μεταβιβάσετε και να φορτώσετε τα βάρη στο Ι.Κ.Α..
Μήπως θέλετε να σας επιβραβεύσουμε για την τομή που κάνατε στην αγορά εργασίας; Επιβάλατε πρώτα ένα τριτοκοσμικό ωράριο πολύ πρόχειρα και έρχεστε πολύ σύντομα μέσα σε ένα μήνα να το αλλάξετε, καλώντας τους εργαζόμενους να εργαστούν και την Κυριακή.
Καταργήσατε ένα θεσμοθετημένο δικαίωμα των εργαζομένων στις Δ.Ε.Κ.Ο. και φυσικά σύντομα θα ακολουθήσει και το δημόσιο. Έτσι συμπορεύεστε με το ευρωπαϊκό κεκτημένο;
Για πρώτη φορά μέσα σε δώδεκα μήνες οι μισθοί και οι συντάξεις θα αυξηθούν λιγότερο από τον πληθωρισμό. Είναι πραγματικά απογοητευτικό -και να φανταστούμε ακόμα- πόσο θα μειωθεί η πραγματική αγοραστική δύναμη των καταναλωτών και πόσοι οικογενειακοί προϋπολογισμοί κυριολεκτικά θα ναυαγήσουν.
Και μια και μίλησα για ναυάγια, ας έρθω σε έναν άλλον τομέα, κύριοι συνάδελφοι, στον τομέα της Εμπορικής Ναυτιλίας, στον οποίον κυριολεκτικά τα κάνατε θάλασσα. Όλοι συμφωνούμε ότι η ναυτιλία, μαζί με τον τουρισμό, είναι η βαριά βιομηχανία της χώρας μας. Αντί να αυξήσετε το ποσοστό στον Προϋπολογισμό που πέρυσι ήταν 8,3%, φέτος το μειώνετε στο 7,6%. Αυτό είναι το ενδιαφέρον σας για τη ναυτιλία;
Δυστυχώς για τη χώρα, τους πολίτες και την Εμπορική Ναυτιλία, στο διάστημα που κυβερνάτε όχι μόνο δεν έχετε να επιδείξετε ένα σημαντικό έργο αλλά ο απολογισμός είναι αρνητικός, ενώ εσείς επιμένετε να εμφανίζετε κυριολεκτικά μια μαγική εικόνα. Για σας όλα πάνε καλά.
Αλλά θα πρέπει να αναλογιστούμε όλοι τι συνέβη το καλοκαίρι στα λιμάνια, τα οποία δήθεν εκσυγχρονίζονται. Η ποντοπόρος ναυτιλία δήθεν υποστηρίζεται και ας παρατηρείται μεγάλη φυγή των πλοίων από την ελληνική σημαία. Εσείς διακηρύσσατε πως βασικός σας στόχος ήταν η προσέλκυση πλοίων στο ελληνικό νηολόγιο, στην ελληνική σημαία. Δεν κάνατε τίποτε; Δεν μπορούσατε; Δεν θέλατε; Δεν ασχοληθήκατε; Αυτό που είναι σίγουρο, όμως, είναι ότι βάσει των στοιχείων της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, ο ελληνικός στόλος μειώθηκε κατά 2,4%. Πενήντα ένα πλοία κατέβασαν την ελληνική σημαία και μειώθηκε το τονάζ κατά 1,8 εκατομμύρια τόνους. Καταθέτω στα Πρακτικά της Βουλής σχετικό δημοσίευμα, της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ιωάννης Διαμαντίδης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν δημοσίευμα, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Και μη μας πείτε ότι δήθεν λύσατε το πρόβλημα με τα κρουαζιερόπλοια, γιατί όλοι γνωρίζουμε ότι στα τέσσερα αυτά κρουαζιερόπλοια το μόνο που κάνατε ήταν να απαλλάξετε τους συγκεκριμένους εφοπλιστές από τις εργοδοτικές εισφορές στο Ν.Α.Τ..
Μήπως, όμως, μεγιστοποιήσατε τις θέσεις εργασίας των Ελλήνων ναυτεργατών, όπως υποσχεθήκατε; Μήπως κάνατε κάτι για την αναβάθμιση της ναυτικής εκπαίδευσης, όπως είχατε υποσχεθεί; Δυο μήνες περιμένουμε να φέρετε το νομοσχέδιο στη Βουλή και ακόμα τίποτα.
Μήπως κάνατε τίποτα, κύριε Υπουργέ της Εμπορικής Ναυτιλίας, για τον εκσυγχρονισμό των λιμανιών και των υποδομών, όπως μεγαλόστομα υποσχόσασταν στο πρόγραμμά σας; Αντίθετα, καταφέρατε αλλεπάλληλα χτυπήματα στην «Ο.Λ.Π. Α.Ε.», με συνέπεια μια χρηματιστηριακή εταιρεία να υποστεί ζημιές δισεκατομμυρίων.
Μήπως λύσατε το πρόβλημα των ανέργων στη ζώνη του Περάματος, όπως διατυμπανίσατε και είπε πολύ μεγαλόστομα ο Υπουργός Εργασίας; Δεν κάνατε τίποτα, παρά το γεγονός ότι Υφυπουργός της Κυβέρνησής σας είχε επισκεφθεί το χώρο της ζώνης στο Πέραμα, που είναι η ιδιαίτερη πατρίδα μου, καθώς και του Προέδρου, και που οι δυο μας έχουμε ενδιαφερθεί για τα προβλήματα της ζώνης. Υποσχεθήκατε ότι ο σάκος του Αϊ-Βασίλη θα φέρει τα δώρα και όμως υπάρχει μεγάλη ανεργία. Βεβαίως, πρόσφατα ο κύριος Υπουργός εξήγγειλε επτά μέτρα για τη ζώνη, δηλαδή το εξής ένα, σαν «ασπιρίνη», την επέκταση της ζώνης κατά ογδόντα μέτρα για να εξυπηρετήσει αυθαιρεσίες συγκεκριμένης επιχείρησης.
Μήπως δεν ήταν για γέλια, κύριοι συνάδελφοι, τα δέκα μέτρα για την ακτοπλοΐα; Όλοι ζήσαμε το αλαλούμ το καλοκαίρι που πέρασε με τα δρομολόγια. Σε έξι μήνες θα έχουμε πάλι το ίδιο πρόβλημα μπροστά μας, αν και φέτος δίνετε 900.000 ευρώ περισσότερα για τις άγονες γραμμές, τις οποίες όμως τις παίρνουν πάλι οι υμέτεροι. Πάλι τα ίδια πλοία θα δούμε το καλοκαίρι, πάλι τους ίδιους εφοπλιστές. Πλήρης, λοιπόν, ανακολουθία λόγων και έργων είναι το κύριο χαρακτηριστικό της Νέας Δημοκρατίας και της σημερινής Κυβέρνησης.
Θα θυμίσω και δυο άλλα σημεία. Είχατε πει ότι θα υπάρξει το μέτρο των εκπτώσεων. Τίποτα από αυτό. Οι ευπαθείς κοινωνικά ομάδες πληρώνουν ολόκληρο το εισιτήριο.
Επίσης, είχατε υποσχεθεί ότι δεν θα διαρραγεί ο κοινωνικός ιστός της χώρας μας με τη νησιωτική περιοχή. Όμως, όλοι γνωρίζουμε και παρακολουθούμε ότι όλα τα νησιά ξεσηκώνονται, οι δήμαρχοι, οι νομάρχες των περιοχών, γιατί αυτές οι περιοχές έχουν πληγεί περισσότερο από κάθε άλλη περιοχή της Ελλάδας με την πολιτική σας. Αυτά δεν τα λέμε εμείς αλλά και δήμαρχοι που είναι εκλεγμένοι με τη σημαία της Νέας Δημοκρατίας, τα είπαν ακόμα μέσα σ’ αυτήν την Αίθουσα και δικοί σας Βουλευτές από τις νησιωτικές περιοχές και αυτό είναι προς τιμήν τους.
Δεν καταφέρατε να εξασφαλίσετε κονδύλια από το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης για νησιωτικές πολιτικές. Ο κύριος Υπουργός Αιγαίου αρέσκεται να λέει μεγάλα λόγια. Πέρυσι μας είχε μιλήσει για το αβάπορο Αιγαίο, φέτος για το αλίμενο Αιγαίο. Αλίμονο, κύριοι συνάδελφοι, στο αλίμενο Αιγαίο για την πολιτική σας, αυτήν που ακολουθείτε στα νησιά. Μπορεί να ισχυρίζεστε ότι έχετε τις καλύτερες προθέσεις, αλλά δεν φτάνει όμως αυτό. Πρέπει να γίνετε πειστικοί. Το γεγονός είναι ένα, ότι δεν είστε σε θέση να διοικήσετε, να προγραμματίσετε σωστά και να υλοποιήσετε.
Ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας δαιμονοποίησε όλους τους κλάδους των εργαζομένων. Ήρθε σε πλήρη αντίθεση με όλο το προσωπικό του Λιμενικού Σώματος. Κοντραρίστηκε και με το ένστολο προσωπικό, με το προεδρικό διάταγμα που έβγαλε, αλλά και με το πολιτικό προσωπικό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επειδή ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω και τα λάθη του παρελθόντος θα τα κρίνει ο λαός, είναι υποχρέωσή μας να διασφαλίσουμε τουλάχιστον τον κάθε Έλληνα πολίτη από τα λάθη του μέλλοντος. Γι’ αυτό καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο του Προϋπολογισμού. Ας αναλογιστείτε, όμως, κύριοι συνάδελφοι της Πλειοψηφίας, ότι αναλαμβάνετε την ευθύνη της υπερψήφισης αυτού του Προϋπολογισμού, που θα οδηγήσει τη χώρα πίσω. Αυτήν την ευθύνη θα σας την καταλογίσει ο λαός, όταν και όποτε έρθει η ώρα.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Αγοραστός.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ: Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης επιτέθηκαν στην Κυβέρνηση, χρησιμοποιώντας επιχειρήματα που από καταβολής βασιλείου χρησιμοποιούν οι αντιπολιτεύσεις. Είπατε ότι είναι αντιαναπτυξιακός, πλασματικός, εικονικός ο Προϋπολογισμός. Ασκείτε αντιπολίτευση προσποιούμενοι απώλεια μνήμης για τα παρελθοντικά σας πεπραγμένα. Να σας θυμίσω κάποια λογιστικά τρικ τα οποία χρησιμοποιήσατε για τις στρατιωτικές δαπάνες, τα νέα τοκομερίδια, τα αντίτιμα, τα πλασματικά έσοδα από το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, την άσπρη τρύπα των ασφαλιστικών ταμείων και των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τα swaps, τις τιτλοποιήσεις των μελλοντικών εσόδων. Θα σας θυμίσω τα κρυφά και φανερά χρέη, πρόστιμα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, τα χρέη της Αγροτικής Τράπεζας, των Ολυμπιακών Αγώνων, της Ολυμπιακής Αεροπορίας, του Ο.Σ.Ε., της Εμπορικής Τράπεζας, της Ε.Β.Ο., της ΠΥΡ.ΚΑΛ., της Ε.Α.Β., των Ελληνικών Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, τις πωλήσεις όπλων στο Ιράκ.
Να σας θυμίσω τα χρέη στο Ταμείο Νομικών, τα χρέη στους προμηθευτές των νοσοκομείων, στο Ι.Κ.Α., στον Ο.Γ.Α., στους Ο.Τ.Α., στα Κ.Τ.Ε.Λ., στις Δ.Ε.Κ.Ο., το ελαιοκομικό μητρώο, το Κτηματολόγιο, τα 500.000.000 που πρέπει να επιστρέψουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση λόγω δικών σας λαθών, ατασθαλιών και κακής ποιότητας εκτέλεσης έργων.
Να σας θυμίσω το πόρισμα του Σώματος Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης 2001 - 2003; Βρίθουν ατασθαλιών οι περισσότερες εκτελέσεις έργων στο δημόσιο και οι προγραμματικές συμβάσεις που συνήθιζαν επί κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο πλαίσιο εκτέλεσης του προγράμματος «Πολιτεία», με εξακοντισμό των απ’ ευθείας αναθέσεων, οι οποίες γινόταν ακόμη και με προφορικές εντολές καταστρατηγώντας τις αρχές διαφάνειας.
Να σας θυμίσω ότι επί κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ειδικά μετά το 2000, μέσα στο γενικότερο κλίμα ανοχής της σπατάλης και της συναλλαγής, η φοροδιαφυγή ξεφάντωσε, έγινε καθεστώς και εξελίχθηκε σε πρόκληση της κοινωνίας; Και εκεί πέρα ανακαλύψατε και χρησιμοποιήσατε την εικονική δημιουργική λογιστική για να αποκρύψετε τα χρέη και τα ελλείμματα και πλήξατε καίρια την αξιοπιστία της χώρας μας.
Πάντα θα σας τα θυμίζουμε αυτά, πάντα θα θυμίζουμε σε εσάς αλλά και στον ελληνικό λαό τις ανέμελες ατυχείς οικονομικές πολιτικές ετών από τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., που για μικροκομματικά εκλογικά συμφέροντα και από διαχειριστική ανικανότητα απέκρυψαν από τους πολίτες μια εξαιρετικά δυσάρεστη πραγματικότητα.
Η πραγματική οικονομική κατάσταση της χώρας είναι από χρόνια τώρα στο κόκκινο. Ουδέποτε υπήρξε οικονομικά ισχυρή Ελλάδα και σήμερα όλοι οι Έλληνες απλώς ζουν την ώρα της αλήθειας. Είναι αναπόφευκτο το πικρόν ποτήριον! Γι’ αυτό και καμιά πολιτική παράταξη δεν είναι σε θέση να διαψεύσει την καταγραφή των τεράστιων δημοσίων ελλειμμάτων, ούτε είναι σε θέση να προτείνει κάτι άλλο απ’ αυτό που κάνει η σημερινή Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή.
Όλα αυτά είναι ένα τμήμα του έργου σας, για το οποίο είστε «περήφανοι» και το οποίο δεν το χαρίζετε σε κανέναν και καλά κάνετε. Το πληρώνουν όμως όλοι οι πολίτες με αυξημένους φόρους και ακριβές τιμές.
Η οικονομία, κύριοι συνάδελφοι, και το κράτος έχουν συνέχεια ανεξαρτήτως κομμάτων και τα χθεσινά χρέη και ελλείμματα πληρώνονται, όχι μόνον αύριο αλλά και για πολλά χρόνια. Το μεγάλο μείον όμως της περιόδου της διακυβέρνησης από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν ήταν ότι δεν έγιναν έργα. Και έργα έγιναν. ‘Αλλωστε διαχειριστήκατε 260.000.000.000 από έσοδα από τον ελληνικό λαό και πάνω από 40.000.000.000 από κοινοτικούς πόρους. Το θέμα είναι ότι δεν προετοιμάσατε την οικονομία για να αντέξει τη δοκιμασία της Ο.Ν.Ε.. Και ταυτόχρονα με την ασυδοσία, τη διαπλοκή και τα μεγάλα συμφέροντα, τα κρατικά ταμεία άδειασαν και σήμερα έχουμε τα χρέη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η δημοσιονομική προσαρμογή είναι στις σημερινές συνθήκες η μεγάλη πρόκληση όχι μόνον για την Κυβέρνηση, που έχει την ευθύνη για την πραγματοποίησή της αλλά και για όλες τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου, τους κοινωνικούς φορείς και σε τελευταία ανάλυση για τους πολίτες, γιατί στην πράξη σημαίνει ότι η διαβίωση, η πρόοδος και η ευημερία των Ελλήνων πολιτών εξαρτώνται από την ικανότητα της Κυβέρνησης να νοικοκυρέψει έγκαιρα το δημόσιο τομέα και να μειώσει τα ελλείμματα σε επίπεδα συμβατά με τις υποχρεώσεις μας ως χώρας μέλους της Ο.Ν.Ε..
Όλοι γνωρίζουν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι τα ελλείμματα δεν έπεσαν ξαφνικά από τον ουρανό εξαιτίας της εκλογικής νίκης της Νέας Δημοκρατίας, αλλά προϋπήρχαν και συνεχίζονταν για χρόνια.
Πολλές φορές ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ξαφνιάζει ενίοτε ευχάριστα με ριζοσπαστικές προτάσεις, δεν μιλάει όμως καθόλου για το πιο κρίσιμο πρόβλημα, το δημοσιονομικό, και αφήνει τα στελέχη του, που πολλά από αυτά ήταν υπεύθυνα για πολλά χρόνια γι’ αυτήν την κατάσταση, να τα ρίχνουν όλα στην απογραφή. Δηλαδή δεν υπάρχουν ελλείμματα στον Προϋπολογισμό που αναπαράγουν τα υπάρχοντα από τα προηγούμενα χρόνια; Είναι απλώς προπαγανδιστικές αιτίες και σκιές της Κυβέρνησης για να σας συκοφαντήσει σαν παράταξη, κύριοι συνάδελφοι; Αν είναι έτσι τα πράγματα, γιατί τότε δεν αναλαμβάνετε εσείς μια εθνική πρωτοβουλία διάσωσης της οικονομίας, να πάτε στις Βρυξέλλες -έχετε άλλωστε γνωστούς εκεί- να τους εξηγήσετε την αλήθεια και να μας βγάλουν από την επιτήρηση; Φοβάστε όμως ότι θα πάθετε ό,τι έπαθε και ο κ. Σημίτης, που έγραψε πριν από μήνες ένα άρθρο στους «Financial Times» υποστηρίζοντας ότι η απογραφή τον αδίκησε. Και τον διέψευσε αμέσως μετά ο διευθυντής της EUROSTAT.
Γι’ αυτό, κύριοι, σταματήστε το κρυφτούλι, αναλάβετε τις ευθύνες και αν θέλετε συμπονέστε τους πολίτες, υποβάλετε κάποια συγκεκριμένη πρόταση. Πρέπει να τελειώνουμε όλοι μας με τις δημαγωγίες και τους λαϊκισμούς.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς πιστεύουμε ότι η ελληνική οικονομία έχει μεγάλες δυνατότητες και η πρόοδος της οικονομίας θα έχει ως αποτέλεσμα την ευημερία των πολιτών, που είναι ο αμετάθετος στόχος μας. Αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα που προέρχονται από το παρελθόν, τακτοποιούμε τα μεγάλα δημοσιονομικά ελλείμματα και το υψηλό χρέος. Προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε τον αναποτελεσματικό δημόσιο τομέα.
Η απουσία των υποδομών που χρειάζεται για την αύξηση της παραγωγικότητας σήμερα γίνεται πράξη. Έχουμε υλοποιήσει πολλές μεταρρυθμίσεις με στόχο την ανάταξη της οικονομίας μας: Φορολογική μεταρρύθμιση, ο νέος επενδυτικός νόμος για την ανάπτυξη της περιφέρειας και τη σύγκλιση, οι συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, η νέα γενιά αποκρατικοποιήσεων, η καλύτερη αξιοποίηση του Γ’ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, το νέο πλαίσιο για τη λειτουργία και την εξυγίανση των Δ.Ε.Κ.Ο., η επίλυση του ασφαλιστικού προβλήματος των τραπεζών, τα νομοσχέδια για το χρηματιστήριο, ο ολοκληρωμένος σχεδιασμός για το εθνικό πρόγραμμα ανάπτυξης 2007 - 2013, η αποκατάσταση της αξιοπιστίας της Κεφαλαιαγοράς, η χάραξη της ψηφιακής στρατηγικής 2006 - 2013.
Έχουμε υλοποιήσει και πρωτοβουλίες που ωφέλησαν μεγάλα στρώματα του ελληνικού λαού. Καταργήσαμε και επιστρέψαμε το Λ.Α.Φ.Κ.Α.. Δώσαμε λύση στο μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί με τα πανωτόκια. Ρυθμίσαμε τις ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το δημόσιο. Αυξήσαμε κατά 1.000 ευρώ το αφορολόγητο όριο για τους μισθωτούς και ελεύθερους επαγγελματίες. Αυξήσαμε το ποσοστό των δαπανών για τα νοσήλια και τα άλλα έξοδα κοινωνικής φύσεως. Χορηγήσαμε αναδρομικά το επίδομα εξομάλυνσης στους συνταξιούχους στρατιωτικούς. Δώσαμε φορολογικά κίνητρα για τις ασφάλειες ζωής και της υγείας. Μειώσαμε τη φορολογία επί των τόκων των καταθέσεων. Αυξάνουμε σημαντικά το αφορολόγητο όριο των κληρονομιών και δωρεών. Καταργούμε σταδιακά το φόρο μεταβίβασης στα ακίνητα. Δίνουμε κίνητρα για το τρίτο παιδί. Ήδη έχουμε ορατά και μετρήσιμα αποτελέσματα.
Στους άμεσους στόχους του Προϋπολογισμού του 2006 περιλαμβάνεται ειδικότερα η μείωση του ελλείμματος στο 2,6% του Α.Ε.Π., ο περαιτέρω περιορισμός του δημόσιου χρέους και η ενίσχυση της ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα τελειώνοντας να καταθέσω ένα έγγραφο που απευθύνεται στον κ. Κακλαμάνη, τον Υπουργό Υγείας και Πρόνοιας και έχει θέμα τις οφειλές του Υπουργείου Υγείας στην εταιρεία «Olympic Catering» από το 2001. Και παρ’ ότι επανειλημμένως, λένε, έχω ενοχλήσει το Υπουργείο προφορικώς στις 26-11-2003 αλλά και με εξώδικη πρόσκληση που επιδόθηκε την 1-12-2003, δεν έχουν εξοφληθεί ακόμη ούτε τα ποσά που οφείλατε στις αίθουσες V.I.P. του διεθνούς αερολιμένα Αθηνών για τα πρόσωπα του Υπουργείου, τότε κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Αγοραστός καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Άκουσα τον κ. Σημίτη να λέει ότι υπήρχε ένα καλό σύστημα υγείας. Τότε γιατί καλέσατε τον κ. Σπράο; Και πού βάλατε την έκθεση του κ. Σπράο; Γι’ αυτό καταθέτω, για να διαβάσετε ξανά την έκθεση του κ. Σπράου και να δείτε τα ελλείμματα τα οποία είχατε.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Αγοραστός καταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα έκθεση, η οποία βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Μιλήσατε για πολλά και είπατε ότι κάναμε πολλές δαπάνες για έξοδα διαφήμισης. Το 2000 βγάλατε πολυτελέστατα φυλλάδια για την υγεία και την πρόνοια με πολλές ανακρίβειες και προεκλογικές εξαγγελίες, που ποτέ δεν υλοποιήθηκαν.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Αγοραστός καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Ακόμη η Λάρισα, αν και είναι ο τέταρτος νομός στην Ελλάδα στην κατανομή κερδών του εθνικού λαχείου 2001, 2002, 2003, ήταν δέκατη τέταρτη στην υγεία. Γιατί, κύριοι; Σας καταθέτω. Εμείς διορθώνουμε την ανισοκατανομή των κερδών.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Αγοραστός καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Παρακαλώ, κύριε συνάδελφε, τελειώνετε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ: Ένα λεπτό.
Είπατε ότι δεν παραπέμψαμε κανένα για τις υποθέσεις για πειθαρχική και ποινική δίωξη. Είκοσι έξι κύριοι έχουν παραπεμφθεί.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Αγοραστός καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Είμαστε εκείνοι οι οποίοι καταθέτουμε πάντα στη Βουλή τις εκδόσεις του Σώματος Υπηρεσιών Υγείας για τη διαφάνεια και τον έλεγχο στο Υπουργείο Υγείας.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Αγοραστός καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε.
Μιλήσατε και για έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού. Κύριοι συνάδελφοι, κάνατε μετατάξεις νοσηλευτικού προσωπικού 2001 - 2004.
Τους πήρατε από νοσηλευτές και τους πήγατε σε διοικητικό προσωπικό. Τρεισήμισι χιλιάδες άτομα.
Ξέρουμε ότι ο δρόμος τον οποίο διαλέξαμε είναι δύσκολος. Είναι, όμως, προσωρινά δύσκολος και θα πετύχουμε.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Σας ευχαριστούμε πολύ, κύριε συνάδελφε.
Ο συνάδελφος κ. Παντούλας έχει το λόγο.
ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, το σχέδιο του Προϋπολογισμού, που συζητούμε αυτές τις ημέρες, έχει την πρωτοτυπία να βρίθει υποσημειώσεων και αστερίσκων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στην επιτήρηση και κηδεμόνευση της οποίας έστειλε την ελληνική οικονομία το τυφλό αντιπολιτευτικό μένος της ηγετικής ομάδας της Νέας Δημοκρατίας εναντίον του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Η ευρέως διαδεδομένη αντίληψη ότι η Νέα Δημοκρατία δεν ήλθε να κυβερνήσει αλλά να εκδικηθεί, βρήκε προφανώς εφαρμογή στη διαδικασία της ανύπαρκτης απογραφής της οικονομίας, τα αδιέξοδα της οποίας διαπιστώνουμε, ευκρινώς, στον υπό ψήφιση Προϋπολογισμό.
Η Κυβέρνηση μας καλεί να υπερψηφίσουμε, εν γνώσει μας, έναν κίβδηλο Προϋπολογισμό και ως εκ τούτου μη εφαρμόσιμο, όπως ανεφάρμοστος αποδείχθηκε και ο προϋπολογισμός του 2005.
Στην ουσία η Κυβέρνηση ζητεί συνενόχους σε μια πράξη πολιτικού αμοραλισμού, η οποία εφόσον συντελεστεί, θα υπονομεύσει το κύρος και την αξιοπιστία της Βουλής και θα οδηγήσει τα μέλη της σε προσωπική και πολιτική απαξίωση.
Ο Προϋπολογισμός του 2006 ματαιώνει το πακέτο υποσχέσεων του κ. Καραμανλή, το οποίο συνέβαλε καθοριστικά στη συγκρότηση ενός προεκλογικού μύθου για τη νόθευση του πολιτικού παιχνιδιού και την εξαπάτηση των πολιτών.
Αυτό η Νέα Δημοκρατία το πέτυχε. Μόνο που ήλθε κιόλας η ώρα της απάντησης των πολιτών, η οποία –και η Κυβέρνηση το διαισθάνεται- θα είναι ηχηρή. Διότι το λάθος ο λαός το συγχωρεί. Το ψέμα, όμως, το σιχαίνεται.
Ποτέ άλλοτε δεν υπήρξε κυβέρνηση που να υποσχέθηκε τόσο πολλά σε τόσους πολλούς και να τους απογοήτευσε όλους τόσο γρήγορα.
Εάν, κυρίες και κύριοι Βουλευτές της Συμπολίτευσης, επιχειρούσα να σας απευθύνω το ερώτημα, πώς χαρακτηρίζετε εσείς αυτήν τη συμπεριφορά, η απάντησή σας πιστεύω ότι θα ήταν η αυτονόητη, ότι δηλαδή πρόκειται περί πολιτικής απάτης.
Τα επίχειρα της πολιτικής αυτής συμπεριφοράς βιώνει η ελληνική περιφέρεια. Η Ήπειρος αποτελεί ένα από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα αναντιστοιχίας υποσχέσεων, εξαγγελιών και κυβερνητικών αποφάσεων.
Κρατώ στα χέρια μου τις διαχρονικές δεσμεύσεις του ίδιου του Πρωθυπουργού για την Ήπειρο, τις οποίες και καταθέτω στη Βουλή.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Μιχαήλ Παντούλας καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Σταχυολογώ μερικές από αυτές, όπως για παράδειγμα το Ειδικό Ταμείο Συνοχής για τη στήριξη της Ηπείρου, που ξεχάστηκε αμέσως μετά τις εκλογές. Τη σιδηροδρομική της σύνδεση, την οποία ο παριστάμενος Υφυπουργός Οικονομικών διεκδικούσε και επί ΠΑ.ΣΟ.Κ. και επί Νέας Δημοκρατίας, και την οποία τώρα παραπέμπετε στις ελληνικές καλένδες. Την κατασκευή του τμήματος της Ιονίας Οδού από Ιωάννινα έως Κακαβιά, που εξαιρέθηκε ήδη από τη σύμβαση παραχώρησης. Τη λειτουργία σχολών του Διεθνούς Πανεπιστημίου, που το Υπουργείο Παιδείας με πρόσφατο νόμο ακύρωσε. Και τέλος, για να μη χρησιμοποιήσω άλλα παραδείγματα, την ανάδειξη των Ιωαννίνων σε κέντρο συνεργασίας με τους γειτονικούς λαούς, που η Κυβέρνηση έθεσε πλέον στο χρονοντούλαπο της λήθης, τη στιγμή μάλιστα που στην Αλβανία ζει και δραστηριοποιείται η ελληνική μειονότητα και ως εκ τούτου το ενδιαφέρον της Ελλάδας θα έπρεπε να είναι ιδιαιτέρως αυξημένο.
Είναι τραγικό αλλά κανένα μεγάλο νέο έργο δεν σχεδιάζεται για την Ήπειρο. Η έως τώρα κυβερνητική παρουσία εξαντλείται μόνο στα εγκαίνια έργων της προηγούμενης περιόδου, όπως και σήμερα το πρωί, που ο κ. Σουφλιάς μετέβη στα Ιωάννινα για να εγκαινιάσει ένα τμήμα της Εγνατίας Οδού από τον κόμβο Περιστερίου έως τον ανισόπεδο κόμβο του Μετσόβου.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, από την ανάγνωση του Προϋπολογισμού καταδεικνύεται ότι η εκπαίδευση δεν εντάσσεται στις κυβερνητικές προτεραιότητες. Οι κατά καιρούς αποσπασματικές πρωτοβουλίες του Υπουργείου Παιδείας και οι εξαγγελίες των επί μέρους ρυθμίσεων δεν θίγουν τα πραγματικά και πιεστικά προβλήματα της εκπαίδευσης, τα οποία επί δύο χρόνια παραμένουν άλυτα. Ο εθνικός διάλογος για την παιδεία κατέληξε, με ευθύνη της Κυβέρνησης, σε έναν προσχηματικό όσο και ανιαρό κομματικό μονόλογο.
Θυμίζω στα μέλη της Εθνικής Αντιπροσωπείας τη δημόσια πομπώδη δέσμευση του κ. Καραμανλή για αύξηση των εκπαιδευτικών δαπανών στο 5% του Α.Ε.Π.. Ο Προϋπολογισμός του 2006 από το 3,61% που ήταν το 2004 μειώνει τις δαπάνες στο 3,52%.
Θυμίζω, ακόμη, τις μεγαλόστομες διακηρύξεις του για την έρευνα και την υψηλή τεχνολογία. Με τα κονδύλια που προβλέπονται στον Προϋπολογισμό η Ελλάδα θα χρειαστεί, για να συγκλίνει με την Ευρωπαϊκή Ένωση τεχνολογικά, πάρα πολλά χρόνια. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση οι λέξεις έχασαν δυστυχώς το νόημά τους.
Στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. ξέρουμε πολύ καλά πως οι πολιτικές που στοχεύουν στο μέλλον στοιχηματίζουν στη γνώση. Γι’ αυτό και η δική μας πρόταση είναι επένδυση στη γνώση, στους νέους, στο ανθρώπινο κεφάλαιο.
Ο Γιώργος Παπανδρέου, για να σηματοδοτήσει με έμφαση την πορεία της Ελλάδας προς την οικονομία της γνώσης, δεσμεύτηκε για το 40% του Δ’ Κοινοτικού Πλαισίου, αλλά και το μέρισμα ειρήνης, ότι θα κατευθυνθούν στην επίτευξη αυτού του στόχου. Αποτελεί εθνική αναγκαιότητα.
Στην πρόταση αυτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ποια είναι η απάντηση της Νέας Δημοκρατίας μέσω του Προϋπολογισμού; Δραματικές περικοπές σε άκρως ευαίσθητους τομείς: τη νέα γενιά, την εκπαίδευση ανηλίκων, το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, τη μεταφορά των μαθητών στις δυσπρόσιτες περιοχές, την επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση, τα ολοήμερα και μουσικά σχολεία, τον Ο.Σ.Κ., όπου ένα λαμπρό έργο απαξιώνεται σκοπίμως, για να δοθεί βορά στα καιροφυλακτούντα και αδηφάγα ιδιωτικά συμφέροντα, που προωθεί η Κυβέρνηση.
Θα καταθέσω στη συνέχεια τα σχετικά έγγραφα.
Σε άλλους τομείς, όμως, του Υπουργείου Παιδείας συμβαίνουν περίεργα πράγματα, που υποκρύπτουν ένα απίστευτο φαγοπότι. Περιορίζομαι στην κατάθεση ενός μόνο στοιχείου. Το 2004, οι αμοιβές συμβούλων και μελών κάθε είδους συλλογικών οργάνων –υπερωρίες, μετακινήσεις εντός και εκτός Ελλάδος κ.λπ.- που απαιτήθηκαν, ήταν 11.000.000 ευρώ. Το 2006 το αντίστοιχο ποσό εκτινάσσεται στα 115.000.000 ευρώ. Μέσα σε δύο χρόνια ο συγκεκριμένος κωδικός αριθμός διαγράφει θεαματική αύξηση περίπου 1000%.
Είναι αυταπόδεικτο ότι η Νέα Δημοκρατία χρησιμοποιεί τη συγκεκριμένη δαπάνη για τη μισθοδοσία του κομματικού στρατού που συγκρότησε στο σύνολο της Δημόσιας Διοίκησης. Την πολιτική νίκη στις εκλογές αποδεικνύεται ότι την εξέλαβε ως ευκαιρία για μια χυδαία κομματική εφόρμηση για τη λαφυραγώγηση του κράτους. Δεν πρόκειται, λοιπόν, περί απλής σπατάλης, αλλά για συνειδητή διασπάθιση του δημοσίου χρήματος. Πρόκειται για διαφθορά.
Εσείς, κύριοι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, αυτό θα το επικυρώσετε με την ψήφο σας; Γιατί, αν το επικυρώσετε, θα συμβεί αυτό που είχε γράψει κάποτε ο Σεφέρης, με έναν πολύ δηκτικό τρόπο: «Πολιτική» -είχε πει- «είναι να πράττεις δημόσια όσα ντρέπεσαι να κάνεις στο σπίτι σου». Επαναλαμβάνω: Θα το επιβεβαιώσετε με τη θετική σας ψήφο;
Ακούστε, όμως, και ένα άλλο στοιχείο: Το 2005 για την πραγματοποίηση των εξετάσεων εισαγωγής στην ανώτατη εκπαίδευση, δαπανήθηκε απολογιστικά το ποσό των 6,5 εκατομμυρίων ευρώ περίπου. Το 2006, στον Προϋπολογισμό που συζητούμε, το αντίστοιχο ποσό εκτοξεύεται στα 22,5 εκατομμύρια ευρώ περίπου. Αύξηση 350%, τη στιγμή που τη φετινή σχολική χρονιά, τα εξεταζόμενα μαθήματα μειώνονται από εννέα σε έξι.
Είναι, λοιπόν, φανερό ότι η Κυβέρνηση ενέγραψε συνειδητά τις σχετικές δαπάνες στον Προϋπολογισμό, γνωρίζοντας ότι είναι μη απαιτητές, ώστε μέσω του λογιστικού αυτού τρικ να παρουσιάσει τα κονδύλια για την εκπαίδευση αυξημένα σε σχέση με το 2005. Η Κυβέρνηση, όμως, συλλαμβάνεται για μια ακόμη φορά να ψεύδεται ασύστολα.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ο διαγκωνισμός των Υπουργών και των αγορητών της Συμπολίτευσης, για το ποιος θα αποδώσει καλύτερα το σύνολο των ευθυνών για την κακοδαιμονία της χώρας στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., με έκανε να μην αντέξω στον πειρασμό να σας περιγράψω μία γελοιογραφία που δημοσιεύτηκε προσφάτως σε μία γνωστή εφημερίδα.
Δύο άνθρωποι συζητούν μεταξύ τους. «Μια που το έφερε η κουβέντα» –λέει ο πρώτος- «μήπως ξέρεις στ’ αλήθεια από τι πέθανε ο Μέγας Αλέξανδρος;» Και η απάντηση του δεύτερου: «Δεν ξέρω ακριβώς, αλλά σίγουρα φταίει το ΠΑ.ΣΟ.Κ.».
Στην «αφοπλιστική» αυτή απάντηση, ας ψάξει ο καθένας σας, κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, να ανακαλύψει τις ευθύνες του, τις αδυναμίες και τις ενοχές του για την πορεία της χώρας. Όλα τα άλλα αποτελούν παιδαριώδεις δικαιολογίες.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Μιχαήλ Παντούλας καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Και κάτι ακόμη για να κλείσω την ομιλία μου. Στην εφημερίδα «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», πριν από λίγες μέρες, γνωστός οικονομικός αναλυτής διεκτραγωδώντας την κατάσταση στο κυβερνητικό σχήμα κατέληγε στο εξής ερώτημα: «Γιατί δεν βάζει μια τάξη ο κ. Καραμανλής;». Την απάντηση τη βρήκα λίγες μέρες μετά σε άλλη εφημερίδα σε μια σελίδα με κολάζ φωτογραφιών. Ο κύριος Πρωθυπουργός εμφανιζόταν εκεί να δίνει την εξής «αποστομωτική» απάντηση στη συγκεκριμένη ερώτηση: «Όποιος έχει στοιχεία για το ποιος κυβερνά αυτήν τη χώρα, να τα πάει αμέσως στον εισαγγελέα».
Σήμερα δε, που ήρθα στη Βουλή…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ολοκληρώσατε, κύριε συνάδελφε.
ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ: …επισκέφθηκα τη θυρίδα τη δικιά μου και βρήκα ένα δώρο από την Πρόεδρο της Βουλής.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Παρακαλώ, κύριε συνάδελφε.
ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ: Αυτό το δώρο ήταν το Λεύκωμα Πολιτικής Γελοιογραφίας.
Μία, λοιπόν, από τις πολιτικές γελοιογραφίες παρουσιάζει τον Πρωθυπουργό…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Είχε πάρα πολλές.
ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ: …να απευθύνει το εξής ερώτημα στο θείο του:
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ολοκληρώσατε.
ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ: Λέει: «Έχεις καταλάβει τώρα πια ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο; «Το αλαλούμ, Κωστάκη, το αλαλούμ», είναι η απάντηση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Είχε τόσες άλλες γελοιογραφίες το λεύκωμα, που αν ανατρέχαμε στις γελοιογραφίες αλίμονο!
ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ: Αγαπητοί κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η προσωπική και η πολιτική μου αξιοπρέπεια μού επιβάλλουν την καταψήφιση του Προϋπολογισμού του 2006.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Η συνάδελφος κ. Κανελλοπούλου έχει το λόγο.
ΚΡΙΝΙΩ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε όλον τον ανεπτυγμένο κόσμο διαμορφώνονται πια οι συνθήκες μιας νέας εποχής. Μιας εποχής όπου η παγκοσμιοποίηση, οι νέες τεχνολογίες, η ψηφιακή επανάσταση, αλλάζουν το διεθνές περιβάλλον και το κάνουν όλο και πιο ανταγωνιστικό. Ένα διεθνές περιβάλλον στο οποίο η χώρα μας έχει υποχρέωση να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο. Για το σκοπό αυτόν όμως χρειάζονται αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, χρειάζεται τόλμη και γενναιότητα.
Δυστυχώς η Ελλάδα εισέρχεται σε αυτήν τη νέα εποχή έχοντας στην πλάτη της το βάρος μιας κακής διαχείρισης του παρελθόντος, το βάρος της στασιμότητας, της ατολμίας, του συντηρητισμού, της κατεστημένης νοοτροπίας και βεβαίως και τα οικονομικά βάρη του παρελθόντος: Το δημόσιο χρέος, τα δημοσιονομικά ελλείμματα, τη μη ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας.
Δεν ξέρω, κύριε Παντούλα, αν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. φταίει για το ότι πέθανε ο Μέγας Αλέξανδρος ή όχι. Ξέρω όμως ότι το Μάρτη του 2004 η Ελλάδα είχε ένα δημόσιο χρέος που ξεπερνούσε τα 200.000.000.000 ευρώ, ένα δημόσιο έλλειμμα που έφθανε το 6,6% του Α.Ε.Π. και μια ανεργία που έφθανε το 11%. Στους δεκατρείς από τους δεκαπέντε δείκτες ευημερίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης η Ελλάδα ήταν δυστυχώς τελευταία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός του 2006, ο δεύτερος με Κυβέρνηση τη Νέα Δημοκρατία, δεν μπορεί βεβαίως να αγνοήσει το παρελθόν και τη ρεαλιστική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Δεν μπορεί όμως και να αγνοήσει το διεθνές περιβάλλον και τις κοσμογονικές αλλαγές που παρατηρούνται στην παγκόσμια οικονομία. Υποχρεούται να ολοκληρώσει τη δημοσιονομική εξυγίανση, που ξεκίνησε το 2005, αλλά και να θέσει τις βάσεις για τη νέα πορεία της ελληνικής οικονομίας, τις βάσεις για μια νέα Ελλάδα.
Ήδη με τον Προϋπολογισμό του 2005 και την πολιτική της ήπιας προσαρμογής επιτεύχθηκε μία σημαντική μείωση του ελλείμματος στο 4,3%, μια μείωση του δημοσίου χρέους, χωρίς να υπάρξει ούτε ύφεση ούτε έκρηξη της ανεργίας, αντίθετα διαπιστώθηκε και μείωση περίπου στο 10% και ένας υψηλός ρυθμός ανάπτυξης της τάξεως του 3,6%. Και όλα αυτά με την προσπάθεια να μην επιβαρυνθούν οι ασθενέστερες τάξεις και βεβαίως όπως είναι γνωστό με ένα εξαιρετικά δυσμενές διεθνές περιβάλλον, με την εξαιρετικά υψηλή τιμή του πετρελαίου και την ύφεση στην Ευρώπη.
Επειδή οφείλω να αναγνωρίσω και τις προσπάθειες που καταβάλλει η Κυβέρνηση και στο νομό μου, το Νομό Ηλείας, επιτρέψτε μου μία παρένθεση για το νομό αυτόν. Το νομό που μαζί με πολλούς άλλους νομούς της περιφέρειας είχε καταταγεί επί ημερών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην άλλη Ελλάδα, στην οποία δεν έφθασαν ποτέ τα τρία κοινοτικά Πακέτα. Το νομό που παρά τη μεγάλη του πολιτιστική κληρονομιά και τις πλούσιες φυσικές του καλλονές ήταν στην τεσσαρακοστή ένατη θέση της ανάπτυξης με το χαμηλότερο Α.Ε.Π. και το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας.
Στο νομό αυτό γίνονται σήμερα τεράστιες προσπάθειες για να δημιουργηθούν τα αναγκαία έργα υποδομής που θα του επιτρέψουν να ξεκολλήσει από τις θέσεις που τον είχε οδηγήσει η πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων. Αναφέρω ενδεικτικά ορισμένα μόνο από αυτά: Κατασκευή της Ιονίας Οδού, η αυτόνομη λειτουργία του Τ.Ε.Ι., η επαναλειτουργία του αεροδρομίου της Ανδραβίδας ως πολιτικό, η ανάπτυξη του Καϊάφα, η νέα χάραξη της οδού Τρίπολης-Αρχαίας Ολυμπίας και άλλα, τα οποία δεν χρειάζεται να αναφέρω σήμερα εδώ.
Στον Προϋπολογισμό του 2006 είναι αυτονόητο ότι η δημοσιονομική εξυγίανση είναι πια μονόδρομος και πρέπει να συνεχιστεί. Οι στόχοι βεβαίως είναι η αποκατάσταση της δημοσιονομικής ισορροπίας, ώστε το έλλειμμα να μειωθεί ακόμα περισσότερο, στο 2,6% του Α.Ε.Π., ο περαιτέρω περιορισμός του δημοσίου χρέους, η αύξηση της παραγωγικότητας με την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας με κίνητρα για επενδύσεις, η ενίσχυση βεβαίως της ανάπτυξης, η αύξηση της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής. Ελπίζουμε ότι η ανεργία θα υποχωρήσει περίπου στο 9% και ο πληθωρισμός στο 3,2%.
Πολύ σημαντικός είναι επίσης ο περιορισμός των δαπανών και της σπατάλης στο δημόσιο τομέα και η προσπάθεια αποτελεσματικής αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής. Η υλοποίηση όμως των στόχων αυτών είναι άμεσα συνδεδεμένη με αναγκαίες τομές και μεταρρυθμίσεις. Αυτή είναι και η ξεκάθαρη και ανέκκλητη εντολή του ελληνικού λαού.
Ήδη η Κυβέρνηση έχει προχωρήσει σε πολλές από αυτές. Αναφέρομαι στη φορολογική μεταρρύθμιση, στην ψήφιση του νέου επενδυτικού νόμου, ώστε να παρέχονται κίνητρα για επενδύσεις, στη δυνατότητα σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, στην ώθηση της ανάπτυξης στην περιφέρεια μετά την εξυγίανση του μηχανισμού των δημοσίων επενδύσεων, όπως και σε ένα πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων και στην εξυγίανση του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Σε αυτά βεβαίως πρέπει να προσθέσουμε και το μεγάλο επίτευγμα της Κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού προχθές στις Βρυξέλλες.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι προβλήματα παραμένουν πολλά. Το δημόσιο χρέος εξακολουθεί να βρίσκεται στα υψηλότερα επίπεδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι σπατάλες στον ευρύτερο δημόσιο τομέα εξακολουθούν να είναι υψηλές. Βεβαίως θεωρώ ότι το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε πρόσφατα για τις Δ.Ε.Κ.Ο. θα συμβάλει αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος. Και έχουμε δυστυχώς ακόμα να αντιμετωπίσουμε μία τεράστια φοροδιαφυγή, παρά τις μεγάλες προτάσεις του Υπουργείου Οικονομικών.
Προβλήματα υπάρχουν ασφαλώς, σημασία όμως έχει ότι βγαίνουμε πια σταθερά από τη στενή λογική της συντήρησης και τολμάμε αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που είναι απαραίτητες για να μη μείνει η Ελλάδα ουραγός της Ευρώπης του 21ου αιώνα.
Οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε την ανάγκη του λιγότερου κράτους, το ότι κυβερνά καλύτερα όποιος κυβερνά λιγότερο. Και κάτι ακόμα εξίσου σημαντικό είναι ότι η έννοια της ανάπτυξης έχει αλλάξει. Βρισκόμαστε σε μία εποχή όπου μπρος στην ομολογουμένη αποτυχία των οικονομικοφιλοσοφικών συστημάτων του πρόσφατου παρελθόντος και τον οικολογικό κίνδυνο του πλανήτη, η οικονομία έχει πλέον συνειδητοποιήσει τα όρια της μονοδιάστατης ανάπτυξης και στρέφεται προς τον άνθρωπο, τον άνθρωπο όχι ως πολιτικό αλλά ως συνειδησιακό ον, τον άνθρωπο ως ολότητα και όχι ως προς μέσο.
Έχει δε καταστεί σαφές ότι η γνώση είναι πλέον η βάση της σύγχρονης οικονομίας. Γι’ αυτό και θεωρώ καθοριστικής σημασίας την επίτευξη των στόχων της Λισαβόνας, έτσι ώστε η οικονομία μας να βασίζεται όλο και περισσότερο στην καινοτομία και στη γνώση. Πρέπει βεβαίως να επενδύσουμε στην έρευνα και στην παιδεία, όπως επίσης να λάβουμε υπ’ όψιν μας τις νέες τεχνολογίες αλλά και την οικολογική διάσταση της ανάπτυξης. Θεωρώ, παραδείγματος χάρη, πάρα πολύ ουσιαστικό το πρόσφατο νομοσχέδιο και την ψήφιση της εισαγωγής των βιοκαυσίμων στην ελληνική αγορά.
Η οικονομία δεν είναι αυτοσκοπός, κύριοι συνάδελφοι. Ο τελικός στόχος είναι ο άνθρωπος και η ευτυχία του. Μόνο όμως μία ισχυρή οικονομία μπορεί να κάνει κοινωνική πολιτική. Ήδη ο φετινός Προϋπολογισμός διαθέτει περισσότερους πόρους για την παιδεία, την υγεία, την απασχόληση και την κοινωνική συνοχή.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν προσδοκούμε βέβαια ότι ο Προϋπολογισμός του 2006 είναι δυνατόν να λύσει ως διά μαγείας από τη μια στιγμή στην άλλη όλα τα προβλήματα, βάζει όμως τις βάσεις για μία νέα αναπτυξιακή πορεία της χώρας μας και την Ελλάδα του 21ου αιώνα, γιατί πρέπει να αξιοποιήσουμε και τις ικανότητες και τη δημιουργικότητα των Ελλήνων για την Ελλάδα του 21ου αιώνα, γιατί πρέπει και μπορούμε να κερδίσουμε το μέλλον. Γι’ αυτό και εισηγούμαι την ψήφιση του Προϋπολογισμού.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Εμείς σας ευχαριστούμε και για την τήρηση του χρόνου, κυρία συνάδελφε.
Ο συνάδελφος κ. Παπουτσής έχει το λόγο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τόσο η εκτέλεση του Προϋπολογισμού του 2005 όσο και ο δημοσιονομικός σχεδιασμός του 2006 μας επιβεβαιώνουν την εκτίμηση ότι το σύνολο του οικονομικού προγράμματος που ακολουθεί η Κυβέρνηση, εάν υπάρχει πρόγραμμα, στηρίζεται σε ένα ανεδαφικό και εξωπραγματικό σενάριο οικονομικής πολιτικής. Ο λαός όμως βιώνει τα αποτελέσματα της πολιτικής της Κυβέρνησης. Γιατί, πέρα από τους αριθμούς, τα στοιχεία, τα μακροοικονομικά μεγέθη, υπάρχουν οι άνθρωπου, υπάρχει η πραγματική οικονομία.
Και εδώ η πραγματικότητα για την πολιτική της Κυβέρνησης είναι πολύ σκληρή. Ακρίβεια παντού, Οικογενειακοί προϋπολογισμοί στο αδιέξοδο. Το μέλλον αβέβαιο για ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Μείωση του πραγματικού εισοδήματος. Συνεχής αμφισβήτηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, Υπερδανεισμός και αδιέξοδα στην αγορά, μια αγορά που είναι εγκλωβισμένη στην ύφεση της οικονομικής δραστηριότητας. Η Νέα Δημοκρατία μιλάει για ανάπτυξη, μιλάει για ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και εννοεί την ισοπέδωση των εργαζομένων και την απορύθμιση της αγοράς εργασίας. Η Νέα Δημοκρατία μιλάει για μεταρρύθμιση και εννοεί την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, την παραβίαση των εργατικών δικαιωμάτων, την ενοχοποίηση του κοινωνικού ρόλου των δημοσίων επιχειρήσεων. Η Νέα Δημοκρατία μιλά για την αποτελεσματικότητα του κράτους και εννοεί τη γενικευμένη επίθεση ενάντια στη Δημόσια Διοίκηση. Εννοεί τις αναξιοκρατικές επιλογές των γαλάζιων προϊσταμένων. Εννοεί τις σκανδαλώδεις προσλήψεις με τη γαλάζια συνέντευξη.
Μας μίλησαν για ορθολογική διαχείριση του Προϋπολογισμού και είδαμε την πλέον ανορθόδοξη και αναποτελεσματική διαχείριση του δημοσίου χρήματος. Μας μίλησαν για διαφάνεια και είδαμε αδιαφανείς συναλλαγές κάτω απ’ το τραπέζι. Μας μίλησαν για σεμνότητα και ταπεινότητα και εννοούσαν αυταρχισμό, αλαζονεία, αυθαιρεσία, αδιαφάνεια. Μας μίλησαν για μείωση των εξοπλισμών ως αποτέλεσμα της δήθεν κοινής δέσμευσης με την Τουρκία, μας μίλησαν για διεθνείς διαγωνισμούς και για διαφάνεια. Και τι βλέπουμε με την αγορά των F-16; Χωρίς επιχειρησιακό πρόγραμμα εξοπλισμών, χωρίς επιτελικές μελέτες, στην πραγματικότητα με πολιτική απόφαση της Κυβέρνησης προχώρησαν στην αγορά τριάντα συν δέκα αεροσκαφών με απευθείας ανάθεση μέσω της κυβέρνησης των Η.Π.Α. στην κατασκευάστρια αμερικανική εταιρεία. Ήταν μια επιλογή, το κόστος της οποίας υπονομεύει στην πραγματικότητα τη δυνατότητα των μελλοντικών προϋπολογισμών της χώρας για να χρηματοδοτήσουν την ανάπτυξη και το κοινωνικό κράτος. Ο νεοδημοκρατικός φαρισαϊσμός σε πλήρη αποκάλυψη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι η παγκόσμια οικονομική δραστηριότητα μεταβάλλεται διαρκώς. Όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι το οικονομικό περιβάλλον προσδιορίζεται από τη διεθνοποίηση των οικονομικών σχέσεων, από την εντατικοποίηση του ανταγωνισμού, από την αλληλεξάρτηση στο παγκόσμιο εμπόριο. Μπροστά σ’ αυτές τις προκλήσεις με τα σημερινά αποτελέσματα της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας, η ανασφάλεια των Ελλήνων πολιτών αυξάνεται διαρκώς. Και αυξάνεται ακόμα περισσότερο γιατί ο κ. Καραμανλής και η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη. Στερούν από το λαό τη δυνατότητα να ελπίζει και να αισιοδοξεί για κάτι καλύτερο.
Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχει δημιουργήσει στο λαό την εδραία πεποίθηση ότι είναι αδύναμη Κυβέρνηση. Είναι αδύναμη να σχεδιάσει, αδύναμη να διεκδικήσει, αδύναμη να αγωνιστεί, είναι αδύναμη να διαφυλάξει τα κεκτημένα του ελληνικού λαού και κυρίως να διαφυλάξει και να υπερασπιστεί το κύρος της χώρας στη διεθνή σκηνή. Η Νέα Δημοκρατία με την πολιτική της έφερε την Ελλάδα στη γωνία, στο περιθώριο των ευρωπαϊκών εξελίξεων. Το είδαμε στη Λουκέρνη με το Κυπριακό, το είδαμε στις Βρυξέλλες και στο Λουξεμβούργο με την περίπτωση της Τουρκίας, το είδαμε ξανά το προηγούμενο Σαββατοκύριακο με τις δημοσιονομικές προοπτικές του 2007-2013 της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σε μια περίοδο εξαιρετικά κρίσιμη για την Ευρώπη, με όλα τα μεγάλα ευρωπαϊκά θέματα ανοικτά, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας εμφανίστηκε στις Βρυξέλλες χωρίς σχέδιο, χωρίς προτάσεις για την Ευρώπη του μέλλοντος. Εκτός αν τις άκουσε κανείς και δεν τις έχουμε ακούσει εμείς. Πουθενά, όμως, δεν ακούστηκαν προτάσεις για την Ευρώπη του μέλλοντος, για τα ανοικτά θέματα που υπάρχουν αυτήν τη στιγμή. Και ας μην ακούμε αυτό το περίφημο «πετύχαμε όλους τους στόχους μας» γιατί κανείς δεν γνώριζε από πριν ποιοι ήταν οι στόχοι, γιατί στην πραγματικότητα δεν υπήρχαν στόχοι. «Όπου μας πάει ο άνεμος» ήταν η τακτική και η στρατηγική της Κυβέρνησης στο Συμβούλιο Κορυφής την προηγούμενη εβδομάδα.
Και έτσι η Κυβέρνηση εκεί που φυσούσε ο άνεμος αποδέχτηκε τη συγχρηματοδότηση των αγροτικών δαπανών της Κ.Α.Π. από τους εθνικούς προϋπολογισμούς για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες. Μια επιλογή που προϊδεάζει, που ανοίγει το δρόμο, που δημιουργεί πολιτικό προηγούμενο για την επανεθνικοποίηση της Κ.Α.Π. μετά τη νέα αναθεώρηση το 2008, η οποία προφανώς θα είναι σε βάρος των αγροτών.
Επιπλέον η Κυβέρνηση αποδέχτηκε να περικοπεί η κοινοτική χρηματοδότηση για την ανάπτυξη της υπαίθρου, τη στιγμή που άλλες χώρες διεκδίκησαν μέχρι την τελευταία στιγμή και κέρδισαν την αύξηση της χρηματοδότησης από το ίδιο κεφάλαιο του προϋπολογισμού για τις δικές σας περιοχές.
Βέβαια, είναι προφανές ότι η Νέα Δημοκρατία και προσωπικά ο Πρωθυπουργός έχουν ανάγκη από πανηγυρισμούς, έχουν ανάγκη από επιτυχίες, να πάρουν μια ανάσα από τη σκληρή καθημερινότητα, εδώ της μίζερης Ελλάδας, όπως έχουν καταντήσει τη χώρα.
Γι’ αυτό έχει στηθεί το μεγάλο πανηγύρι γύρω από τα περίφημα 20,1 δισεκατομμύρια ευρώ, για να ξεχάσουν το σήμερα και να αποπροσανατολίσουν τη συζήτηση από τον Προϋπολογισμό στη Βουλή, από τον Προϋπολογισμό των κοινωνικών και οικονομικών αδιεξόδων του 2006 και τον επόμενο χρόνο.
Επιζητούν τα «μπράβο» για τα 20,1 δισεκατομμύρια ευρώ και κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι τα ποσά που αναφέρονται είναι ενδεικτικά και ότι είναι σε κάθε περίπτωση 8,5 δισεκατομμύρια ευρώ λιγότερα από τα αντίστοιχα, ενδεικτικά από την εποχή εκείνη ποσά για το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, το οποίο διεκδίκησε και κέρδισε η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Δεν υπάρχει καμιά επιταγή με 20,1 δισεκατομμύρια ευρώ. Υπάρχει μια βάση, ένα πλαίσιο που μπορεί να φτάσει μέχρι τα 20,1 δισεκατομμύρια ευρώ, μπορεί και περισσότερο απ’ αυτά, αλλά μπορεί και λιγότερο. Υπάρχει μια μεθοδολογία υπολογισμού των υπηρεσιακών παραγόντων που προσεγγίζει στο περίπου αυτό το ποσό γιατί εάν –υπάρχει πάντα το μεγάλο εάν- πληρούνται οι προϋποθέσεις, τα κριτήρια, αν υπάρχει προετοιμασία στο κάθε κράτος-μέλος, αν υπάρχει σχεδιασμός, αν υπάρχουν εθνικοί και περιφερειακοί στόχοι για την ανάπτυξη.
Για όλα αυτά δεν ακούμε τίποτα από την Κυβέρνηση, για τον απλό λόγο ότι δεν υπάρχει τίποτα. Για να αποκαταστήσουμε την αλήθεια για τη Σύνοδο Κορυφής, θα πω ότι πράγματι η Ευρώπη πήρε μια ανάσα. Έκανε ένα βήμα μπροστά αλλά δεν βγήκε από την πολιτική και θεσμική κρίση που διέρχεται.
Στη Σύνοδο Κορυφής καθορίστηκαν τα συνολικά μεγέθη των δημοσιονομικών προοπτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την περίοδο 2007-2013 και έγινε η κατανομή τους στις επί μέρους πολιτικές της Ένωσης. Δεν έγινε κατανομή σε χώρες ούτε σε κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά προφανώς η πανηγυρίζουσα Κυβέρνηση δεν έχει αντιληφθεί ότι για την Ευρωπαϊκή Ένωση έχει περάσει ανεπιστρεπτί η περίοδος των ποσοστώσεων, η περίοδος των αμφιοριακών ψαλίδων, δηλαδή τα ανώτατα και κατώτατα όρια των δημοσιονομικών απολαβών. Αντίθετα, η αξιοποίηση αυτών των πιστώσεων επιτυγχάνεται από τα κράτη-μέλη στη βάση της φιλοσοφίας των επιλέξιμων προγραμματικών δράσεων με ικανοποίηση των αρχών της επικουρικότητας και συμπληρωματικότητας, της εταιρικής σχέσης και της απορροφητικότητας και της υλοποίησης, όπως σωστά μας θύμισε η κ. Κανελλοπούλου, μόλις προηγουμένως, ως προϋπόθεση πια της υλοποίησης των πολιτικών της Λισαβόνας. Δηλαδή με κριτήριο την ανάπτυξη, την απασχόληση, την καινοτομία και την προστασία του περιβάλλοντος.
Γι’ αυτά ακριβώς ασκούμε κριτική στη Νέα Δημοκρατία, γιατί λείπει ο σχεδιασμός για τη μεγιστοποίηση της απορροφητικότητας. Κι όταν μάλιστα υπάρχει το προηγούμενο της εικοσάμηνης διακυβέρνησης, με το πάγωμα εκατοντάδων επενδυτικών σχεδίων σ’ όλη τη χώρα και των εγκλωβισμό των επενδυτικών σχεδίων, που είχαν κατατεθεί, στην αναποτελεσματικότητα της Κυβέρνησης, τότε η επικοινωνιακή εκμετάλλευση των 20,1 δισεκατομμυρίων ευρώ καθίσταται εγχείρημα έωλο και εξωπραγματικό.
Αποκαλύπτει την επιπολαιότητα και το μικροπολιτικό χαρακτήρα που διαπνέει τις κυβερνητικές εξαγγελίες και επιλογές.
Επιπλέον, είναι σαφές στο κείμενο των συμπερασμάτων του Συμβουλίου ότι η συμφωνία για το μέλλον της Ευρώπης έχει βραχυπρόθεσμο χαρακτήρα. Από εκεί και πέρα όλα θα αλλάξουν μετά το 2008. Για την ακρίβεια των δικών μας λόγων σας παρακαλώ να μελετήσετε τα συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής. Για την ακρίβεια των λόγων της Κυβέρνησης ζητήστε, παρακαλώ, τις ανάλογες αποδείξεις.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο προϋπολογισμός αποτελεί την πλέον επίσημη καταγραφή των πολιτικών επιλογών, των στόχων και των δεσμεύσεων της εκάστοτε κυβέρνησης. Ο εκάστοτε Πρωθυπουργός εκλαμβάνει την ψηφοφορία επί του προϋπολογισμού ως ψήφο εμπιστοσύνης προς την κυβέρνησή του. Το πιθανότερο είναι –εκτός σοβαρού απροόπτου, που δεν φαίνεται- ότι θα έχετε την εμπιστοσύνη των συναδέλφων της Νέας Δημοκρατίας.
Όμως, στερείστε της εμπιστοσύνης του λαού. Γιατί η Κυβέρνησή σας στερείται οράματος για την Ελλάδα. Στερείται κοινωνικής ευαισθησίας. Στερείται ικανότητας στη διακυβέρνηση και στη διαχείριση της κυβερνητικής εξουσίας προς όφελος του λαού. Επιπλέον, στερείται εσωτερικής συνοχής και αποτελεσματικότητας.
Με δυο λόγια, κύριε Πρόεδρε, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας λειτουργεί εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος. Για το λόγο αυτόν καταψηφίζουμε τον Προϋπολογισμό.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε.
Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Τασούλας.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, η παρούσα πολιτική συγκυρία διευκολύνει τους ομιλητές της Συμπολιτεύσεως επί του συζητούμενου Προϋπολογισμού, καθόσον η Αξιωματική Αντιπολίτευση έχει ήδη ολοκληρώσει ένα μεγάλο χρονικά κύκλο πολιτικής κυβερνητικής παρουσίας, εις τρόπον ώστε εμείς μεν να δικαιούμαστε να μιλάμε με φιλοδοξίες και βάσιμες προσδοκίες για τους προϋπολογισμούς μας, εσείς δε να έχετε αγκαλιάσει το συνολικό απολογισμό σας, που δεν έχει μέσα του ούτε ένα ζώπυρον προσδοκίας ή βασίμου ελπίδος.
Η σύγκριση του συνολικού απολογισμού του ΠΑ.ΣΟ.Κ. με τους δικούς μας προϋπολογισμούς είναι καταλυτική, για να μην πω καταθλιπτική. Μόλις χθες η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία δημοσίευσε τον πίνακα των είκοσι πέντε χωρών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και παρουσιάζει για κάθε χώρα τις μονάδες -με βάση το εκατό- αγοραστικής δύναμης που η κάθε χώρα από τις είκοσι πέντε διαθέτει, με βάση την οικονομική της πολιτική.
Το κατά κεφαλήν Α.Ε.Π. των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως σε αντιστοιχία αγοραστικής δυνάμεως –επαναλαμβάνω- φέρνει την Ελλάδα στη δέκατη πέμπτη θέση με 82 μονάδες, όταν ο μέσος ευρωπαϊκός όρος είναι το «100», αλλά στη δέκατη πέμπτη θέση των είκοσι πέντε χωρών. Αυτό το «82 μονάδες» μεταφράζεται, δυστυχώς, για την Ευρώπη των δεκαπέντε στις 73 μονάδες.
Όταν το 2000 ο τότε Πρωθυπουργός κ. Σημίτης -που τον ακούσαμε σήμερα ή μάλλον χθες, γιατί ήδη είμαστε μεταμεσονυκτίως- έβαλε στόχο να συγκλίνουμε προς τις προηγμένες χώρες των δεκαπέντε και μίλησε για μονάδες 80, είχε υπ’ όψιν του όχι τη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση των είκοσι πέντε, αλλά την Ευρωπαϊκή Ένωση των δεκαπέντε.
Ο μύθος, λοιπόν, της ισχυρής οικονομίας, της ισχυρής Ελλάδος, της πραγματικής σύγκλισης προκύπτει από τον απολογισμό μιας μεγάλης περιόδου την οποία χειριστήκατε χάριν στη γενναιοδωρία, ομολογουμένως, της στήριξης του ελληνικού λαού προς εσάς.
Ο απολογισμός σας είναι ότι η Ελλάδα μέσα σε αυτά τα χρόνια, μέσα σε αυτές τις δεκαετίες τις δικές σας, μέσα από λίγα σωστά, αλλά και περισσότερα λάθη που κάνατε, έχει περιέλθει στην αναπτυξιακή εσχατιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αυτό είναι κάτι το οποίο δυστυχώς δεν αλλάζει. Αν για κάτι είμαστε ευνοημένοι σε σχέση με σας είναι ότι διαχειριζόμαστε κάτι που μπορούμε να αλλάξουμε. Διαχειριζόμαστε το παρόν και το μέλλον και αυτό αλλάζει. Αυτό που δεν αλλάζει, δυστυχώς για σας, είναι το παρελθόν το οποίο σας ανήκει. Το διαμορφώσατε, καταστάλαξε, πήρε μορφή, αποτυπώθηκε και έφερε τη χώρα μας, επαναλαμβάνω, στις εσχατιές της Ευρώπης, όχι τις γεωγραφικές αλλά τις αναπτυξιακές. Αυτόν τον απολογισμό πάρτε τον, κοιτάξτε τον, αφεθείτε σε αυτόν, απαλλαγείτε από τον κυβερνητισμό ή το διδακτισμό που σας διακατέχει. Χρησιμοποιείτε όρους με ευχέρεια, οι οποίοι απορρέουν από την ξεθεωμένη εμπειρία σας, από την κατάκοπη εμπειρία σας και είστε επαρκέστατοι χειριζόμενοι κυβερνητικούς όρους και δίνοντας συμβουλές, γιατί πράγματι σε αυτό είστε υπέρτεροι ημών, έχετε μεγαλύτερη εμπειρία, αλλά σας ανήκει, επαναλαμβάνω, όλος αυτός ο απολογισμός, ο οποίος δεν αλλάζει.
Εμείς βαλθήκαμε να αλλάξουμε το παρόν και το μέλλον, το οποίο μας εμπιστεύθηκε ο ελληνικός λαός, χωρίς επιφύλαξη. Και δεν ξεκινήσαμε πέρσι με τον πρώτο προϋπολογισμό, ούτε επί ιδεατής βάσεως ούτε επί παρθένου εδάφους, ξεκινήσαμε πάνω στην κινούμενη άμμο που μας παραδώσατε και ακροβατώντας πάνω σε αυτή, σε αυτήν τη δύσκολη αφετηρία, προσπαθούμε να ξεφύγουμε, να αποδράσουμε από τις δυσμενείς συνθήκες που μας κληροδοτήσατε…
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΪΣΕΡΛΗΣ: Στην κινούμενη άμμο βουλιάζεις.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Παρακαλώ. Διαφωνείτε; Έχετε το δικαίωμα να διαφωνείτε, αλλά δεν έχετε το δικαίωμα να διακόπτετε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Ο συζητούμενος Προϋπολογισμός είναι ένα ακόμα αποφασιστικό βήμα για να ξεφύγει η χώρα, για να ξεφύγει το οικονομικό μας οικοδόμημα, από τις αγκυλώσεις, και τις δυσχέρειες του παρελθόντος, να απαλλαγεί από τα καταθλιπτικά ελλείμματα και τις επιτηρήσεις και να μπορέσει να αποδώσει αυτά που πρέπει να αποδώσει, αλλά όχι επί συσκοτισμένου εδάφους, αλλά επί πραγματικής καταστάσεως και επί πραγματικών δεδομένων.
Η Ήπειρος -το μεγαλύτερο νομό της οποίας, τα Ιωάννινα, συμβαίνει να εκπροσωπώ σε αυτήν τη Βουλή μαζί με άλλους συναδέλφους- αποτελεί, τρόπον τινά, ένα δείγμα της συνολικής καταστάσεως της χώρας, το οποίο δεν έχει να κάνει με την εικόνα που προλαλήσας συνάδελφος παρουσίασε, αλλά έχει να κάνει με το γεγονός ότι για πρώτη φορά σπάει -όχι συμβολικά- αλλά πραγματικά τα δεσμά της απομόνωσης.
Σήμερα πράγματι εγκαινιάστηκε στην Εγνατία Οδό το δυσχερέστερο γεωλογικά κομμάτι της όλης της Εγνατίας, από την Ηγουμενίτσα μέχρι τη Θράκη. Είναι τα δέκα χιλιόμετρα που συνδέουν την περιοχή Περιστερίου-Χρυσοβίτσας με την περιοχή Μετσόβου. Αυτά τα δέκα χιλιόμετρα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι γεμάτα κοιλαδογέρυφες, σήραγγες, είναι γεμάτα επιτεύγματα τεχνικής και επιτεύγματα νοικοκυρεμένης διαχείρισης του θέματος της Εγνατίας Οδού, είναι γεμάτα από συνέχεια. Και αξίζει να λέγεται έτσι, γιατί η μόνη συνέχεια που αξίζει και στο πολιτικό σύστημα είναι να παίρνεις τη σκυτάλη από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και να την πας μπροστά με ταχύτερους και αποφασιστικότερους ρυθμούς.
Είναι ταχύτεροι και αποφασιστικότεροι ρυθμοί αυτοί που σήμερα διαπνέουν την Εγνατία Οδό σε όλο της το μήκος, είναι ταχύτεροι και αποφασιστικότεροι ρυθμοί εκείνοι οι οποίοι κάνουν, ώστε μέσα στον επόμενο χρόνο που έρχεται, να υπάρχει παραχωρησιούχος επιτέλους για την Ιονία Οδό, είναι ταχύτεροι και αποφασιστικότεροι ρυθμοί εκείνοι οι οποίοι κάνουν στο επόμενο έτος να υπάρχει συμβόλαιο και ανάδοχος για την περίφημη Ε-65, το δρόμο που θα συνδέσει την Ήπειρο με τη Θεσσαλία.
Έχουμε σήμερα πράξεις οι οποίες δείχνουν την Εγνατία να καλπάζει με τελικό ορίζοντα το 2008 για τα εξακόσια ογδόντα χιλιόμετρά της, έχουμε πράξεις που δείχνουν ότι η Ιονία Οδός και ο δρόμος που θα συνδέσει τη Θεσσαλία με την Ήπειρο αγκαλιάζουν αυτήν την απομονωμένη περιοχή και το παράδειγμα της Ηπείρου, όχι μόνο μέσα από τα μεγάλα έργα, αλλά μέσα και από μικρότερα αλλά αποφασιστικά έργα που γίνονται στο Νομό Ιωαννίνων και Θεσπρωτίας, Πρεβέζης και Άρτας, είναι το παράδειγμα της Ελλάδος η οποία αποφάσισε να αυξήσει τους ρυθμούς της και να ξεφύγει από την κρατικοδίαιτη ανάπτυξη και να στραφεί προς την ιδιωτική ανάπτυξη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Και με αυτό ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Ο κ. Φλωρίδης ανέφερε ότι η πολιτική της Νέας Δημοκρατίας μοιάζει με ένα πουκάμισο αδειανό. Θυμήθηκε δηλαδή, όπως και άλλοι συνάδελφοι, το Σεφέρη. Μόνο που ο Σεφέρης σ’ αυτό το περίφημο ποίημα «Ελένη» δεν μίλησε μόνο για ένα πουκάμισο αδειανό. Μίλησε για ένα λινό κυμάτισμα, για το τίναγμα μιας πεταλούδας, για το πούπουλο ενός κύκνου, για μια νεφέλη, για ένα αδειανό πουκάμισο.
Όλα αυτά, το λινό κυμάτισμα, το τίναγμα της πεταλούδας, η νεφέλη, το αδειανό πουκάμισο, είναι η αίσθησή σας ότι προσφέρατε υψηλότερες υπηρεσίες απ’ ό,τι πράγματι πετύχατε για τη χώρα. Δεν τις προσφέρατε. Είναι όμως καιρός, είναι χρέος σας, τώρα, να προσφέρετε διαφορετικές υπηρεσίες μέσα από την αυτογνωσία του κόμματός σας, του κινήματός σας…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: …πρωτοτυπώντας ως Αντιπολίτευση.
Εμείς, απαλλαγμένοι και από τον κυβερνητισμό και από το διδακτισμό που σας κατατρύχει, θα στηρίξουμε την προσπάθεια της χώρας να βρει τους ρυθμούς της και πρώτο βήμα απαραίτητο γι’ αυτό θα είναι να υπερψηφίσουμε τον Προϋπολογισμό που σήμερα συζητούμε.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Η κ. Αράπογλου έχει το λόγο.
ΧΡΥΣΗ ΑΡΑΠΟΓΛΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Φαντάζομαι, κύριε Τασούλα, κυρίες και κύριοι, ότι και οι κοιλαδογέφυρες της Εγνατίας Οδού σχεδιάστηκαν, εξασφαλίστηκαν οι πόροι και κατασκευάστηκαν για να τις απολαμβάνετε στους είκοσι μήνες που είναι Κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Κυρίες και κύριοι, ο προϋπολογισμός μιας κυβέρνησης αποτυπώνει ή πρέπει να αποτυπώνει τις στρατηγικές κατευθύνσεις για την ανάπτυξη της χώρας, τις ειδικές ευαισθησίες της, το εποικοδομητικά διαφορετικό. Η αναγκαστική αλληλουχία των αριθμών αποκτά πολιτική ουσία μόνο όταν μπορεί να αποδώσει με διακριτό τρόπο πολιτικές προτεραιότητες, ολοκληρωμένες παρεμβάσεις, θεματικές ή χωρικές, γενναίες ανακατανομές πιστώσεων, με τρόπο που να αποδεικνύεται ότι αυτοί που συγγράφουν τους προϋπολογισμούς μπορούν να πολλαπλασιάσουν τα προσδοκώμενα και απαιτούν από τον ίδιο τους τον εαυτό συγκεκριμένα αποτελέσματα, για τα οποία έτσι κι αλλιώς θα κριθούν.
Πολλώ δε μάλλον όταν καλείται μια κυβέρνηση να καταθέσει το σχέδιό της για την άλλη ανάπτυξη, την οποία προεκλογικά με πληθωριστικό τρόπο ευαγγελίστηκε και μάλιστα είκοσι μήνες μετά, δηλαδή το δεύτερο προϋπολογισμό της, πλέον μετά γνώσεως.
Μια καινούργια σχετικά κυβέρνηση πρέπει να έχει συνείδηση του ιστορικού χρόνου και των παραμέτρων, εθνικών και κοινωνικών και να αξιοποιεί τα κεκτημένα, όχι να τα αγνοεί και να τα καταστρέφει, να μπορεί να απαντά στις σύγχρονες ανάγκες. Ποια είναι η πραγματικότητα του Προϋπολογισμού σας; Γιατί τον λέμε αναξιόπιστο, παρ’ ότι τα επίθετα πρέπει να μην υπάρχουν σε αυτήν την Αίθουσα; Και αφού όλοι θυμηθήκατε τους ποιητές μας, να θυμηθούμε τον Καβάφη και τα ρήματά του.
Στα έσοδα προβλέπεται αύξηση εισπράξεως στο Φ.Π.Α. 9,2%, όταν το 2005 είχαμε μείωση 1,9%, παρά την αύξηση κατά μία μονάδα τον Απρίλιο του 2005. Αύξηση των εμμέσων φόρων κατά 8,4%, όταν η αύξηση των άμεσων φόρων είναι 6%. Μία σειρά παρόμοια στοιχεία θα μπορούσε κανείς να απαριθμήσει, για να δείξει το αναξιόπιστο του Προϋπολογισμού. Και βεβαίως είναι προφανές ότι αυτόν τον Προϋπολογισμό, τα σπασμένα του δηλαδή, δεν μπορούν παρά να τα πληρώσουν οι χαμηλόμισθοι και οι συνταξιούχοι.
Παραλάβατε μία χώρα με υψηλό διεθνές κύρος και μέσα σε ελάχιστο χρόνο τη μεταμορφώσατε σε μία μάλλον κουτοπόνηρη, μικρή και ενοχλητική περιφέρεια. Παραλάβατε μία χώρα που, παρά τα μικρά της μεγέθη, εντυπωσίασε με την αρτιότητα και την αισθητική της σε διεθνείς διοργανώσεις. Άφησε, σας κληροδότησε μία μεγάλη εθνική πρόσοδο και μία υπεραξία, την οποία εσείς την παραλάβατε ως άγος. Κανένας προβληματισμός για τη μεταολυμπιακή διαχείριση. Έχει γίνει καμία συζήτηση μέσα στη Βουλή όλους αυτούς τους μήνες για το θέμα αυτό;
Μηδενικός βεβαίως προβληματισμός και για την «ώρα της περιφέρειας», για την περιβόητη περιφέρεια. Θυμάστε το σύνθημά σας; «Ήρθε η ώρα της περιφέρειας». Λυπάμαι που θα το πω, αλλά έχω την εντύπωση ότι μάλλον στη μακάβρια εκδοχή του το εννοείτε το «ήρθε η ώρα και της περιφέρειας». Γιατί, πώς αλλιώς μπορεί κάποιος να μεταφράσει τις περικοπές στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, τις περικοπές στα κονδύλια για τις περιφέρειες τουλάχιστον κατά 10%; Λυπάμαι που δεν είναι ο κ. Τσιτουρίδης εδώ, για να φωνάζουμε τα νούμερα –Τα ακούτε; Τα ακούτε;- δύο και τρεις φορές, όπως έκανε στην εισήγησή του.
Αντί εποικοδομητικών πολιτικών, έχουμε απογραφές, τις οποίες δεν δημοσιοποιείτε -διότι σας ζητάμε το φάκελο της περιβόητης απογραφής- νομοσχέδια πλίνθων και κεράμων, πονηρές πολιτικές για επαναπατρισμούς και αμνηστεύσεις οικονομικών εγκλημάτων, για τα οποία θα δώσετε στοιχεία πριν τελειώσει η θητεία σας. Με λίγα λόγια, επαναφορά στο γνώριμο εαυτό σας, του συντηρητισμού, του φοβικού συνδρόμου, της καθήλωσης, της έλλειψης οράματος για τη χώρα.
Η ήπια προσαρμογή: Εξαιρετικό εφεύρημα. Προσαρμογή σε τι; Σε ποιο μοντέλο επιθυμείτε να οδηγήσετε τη χώρα και το κάνετε με ήπιο τρόπο; Ποιο είναι εκείνο το καινούργιο που δηλώνεται, έστω ενδεικτικά, αλλά αποτελεί για σας οδηγό για την επόμενη μέρα, που υποτίθεται ότι θέλετε να ξεδιπλώσετε το πλήθος των πολιτικών σας;
Οι κυβερνήσεις κρίνονται από την ταχύτητα που προσλαμβάνουν τις ιστορικές τους ευκαιρίες. Τους σύγχρονους στόχους για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό τούς θέτει η ίδια η ανάγνωση της πραγματικότητας. Εάν μπαίνατε στον κόπο ενός εποικοδομητικού ιστορικού απολογισμού, θα κατανοούσατε ότι βρισκόμαστε σε μία χώρα με υψηλά στάνταρντ δημοκρατίας, κοινωνικής συνοχής, με υψηλή θέση στη διεθνή κοινότητα, αλλά με ελλείμματα στις περιφερειακές πολιτικές, στην ποιότητα των υπηρεσιών και στην κοινωνική κινητικότητα. Αυτό όμως ξέρετε τι απαιτεί; Απαιτεί ολοκληρωμένες και αποφασιστικές παρεμβάσεις στην περιφέρεια, στον πολιτισμό, στην παιδεία, στις νέες τεχνολογίες, στην προώθηση, με διεθνείς και τολμηρές πρωτοβουλίες, των συγκριτικών μας πλεονεκτημάτων: του τουριστικού προϊόντος, της ελληνικής διατροφής, των ελληνικών αξιών.
Τι μετράται μέχρι σήμερα στους απολογισμούς σας; Μείωση των δαπανών για την παιδεία και άλωση της εκπαιδευτικής ιεραρχίας με τις πιο αναξιοκρατικές διαδικασίες. Ευτέλεια στις σχέσεις σας με τους ανθρώπους και τους οργανισμούς της τέχνης. Αδυναμία να συγκρατηθεί ακόμη και ο διοικητής του Ο.Τ.Ε. από τις ίδιες τις δεσμεύσεις του Πρωθυπουργού, μία εκδίκηση όσων ασχολούνται με την ψηφιακή επικοινωνία. Ποια στρατηγική για την ψηφιακή εποχή μάς λέτε τόσες μέρες εδώ; Στην εποχή των ευρυζωνικών δικτύων εσείς, διά του κ. Βουρλούμη, μας γυρίζετε στην εποχή των φρυκτωριών -με δαυλούς πρέπει να επικοινωνούμε- για να έρθετε μετά να εξαγγείλετε ως επίδομα στους φοιτητές τη δωρεάν σύνδεση στο internet. Η απαίτηση για γρήγορο διαδίκτυο είναι συνταγματικό δικαίωμα, είναι όρος εθνικής ανάπτυξης, δεν είναι χριστουγεννιάτικος μποναμάς.
Και, βεβαίως, σταματήστε να κάνετε σκοποβολή στα δικαιώματα των εργαζομένων: Μία στο οκτάωρο, στη συνέχεια στους μισθούς, στην ασφάλιση, στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και πάνω απ’ όλα, στη νέα γενιά, η οποία πρέπει να πληρώνεται λιγότερο, να αισθάνεται ανασφαλής, να πληρώνει ακριβότερα και να κοιτάζει με τρόμο το μέλλον. Συγχαρητήρια! Κανονικά θα έπρεπε να τρομάζετε και μόνον με τους δείκτες αισιοδοξίας που κατρακυλούν μήνα με το μήνα. Σημερινός δείκτης αισιοδοξίας για την Ελλάδα, του Ευρωβαρόμετρου, 63% των Ελλήνων πιστεύει ότι η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας θα χειροτερέψει το 2006 και μόνο το 12% πιστεύει το αντίθετο.
Υπάρχει και το ζήτημα της εκδίκησης των μεγάλων λόγων, της προεκλογικής σας ηθικοπλασίας, που αντικατοπτρίζεται με την καθημερινή σας λειτουργία.
Πρώτη προτεραιότητά σας η αμνήστευση εικονικών και πλαστών τιμολογίων. Παράλληλη δραστηριότητα η κατάρρευση των εισπρακτικών μηχανισμών. Αποκορύφωμα οι υπουργικοί φετφάδες αναίτια, προκλητικά και ύποπτα, κόντρα στις συμφωνίες διακρατικού επιπέδου και το άνοιγμα της πύλης του λαθρεμπορίου Νίκης και Δοϊράνης.
Κύριε Υπουργέ, χαίρομαι που είστε εδώ. Σας έχω κάνει ερώτηση πριν από δυόμισι μήνες ποια είναι τα στοιχεία και σας ζητώ με αίτηση κατάθεσης εγγράφου τα αντίγραφα των παραστατικών εξόδων φορτίων τσιγάρων, αλκοολούχων και πετρελαιοειδών που εξήχθησαν από τα τελωνεία Νίκης και Δοϊράνης. Και ξέρετε τι μου απαντήσατε πριν από δύο μήνες; Ότι όλα λειτουργούν καλά, για να έρθετε με απόφασή σας να αναιρέσετε όλες τις αποφάσεις του προκατόχου σας και να μου πείτε ότι όταν θα συλλέξετε τα απογραφικά στοιχεία από ένα τελωνείο της χώρας μας, θα μου τα καταθέσετε.
Ή αυτό το κράτος επί δικής σας διακυβέρνησης δεν μπορεί να λειτουργήσει ή κάτι άλλο πιο ύποπτο συμβαίνει. Και μη νομίζετε ότι θα εξαντλήσετε τη θητεία σας χωρίς να δώσετε στοιχεία για τα εικονικά και πλαστά τιμολόγια, για τις αμνηστεύσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και βεβαίως για το τι έχει συμβεί στη Νίκη και τη Δοϊράνη αλλά και στο Τελωνείο Πειραιά τουλάχιστον τον τελευταίο χρόνο. Δεν μπορείτε να απαντάτε σε Βουλευτή ότι δεν συμβαίνει τίποτα και όλα λειτουργούν στα τελωνεία μια χαρά και σε λίγες ημέρες να πηγαίνετε την υπόθεση στον εισαγγελέα.
Καλείσθε, λοιπόν, σήμερα, που κάνουμε προεκτίμηση εσόδων του 2006, που κάνουμε εκτίμηση των εξόδων και των εσόδων του 2005, να μας κάνετε και μία εκτίμηση των διαφυγόντων τα οποία οφείλονται στις δικές σας παραλείψεις ή στις δικές σας ύποπτες κινήσεις ως Κυβέρνηση.
Σε αδιέξοδο, λοιπόν, σε ό,τι αφορά στη συνέχεια του Προϋπολογισμού. Είναι ο ίδιος Προϋπολογισμός που καλείτε να υπερψηφίσουμε στον οποίο δεν υπάρχουν ούτε οι δεσμεύσεις σας σε σχέση με τους συμβασιούχους. Και μάλιστα με τους δεκαπέντε χιλιάδες συμβασιούχους, οι οποίοι έχουν ήδη μονιμοποιηθεί. Υπάρχουν δηλαδή θετικές αποφάσεις του Α.Σ.Ε.Π.. Αυτές είναι οι αλχημείες οι λεγόμενες ή οι κρυφές μικροδιευθετήσεις στον Προϋπολογισμό.
Επίσης, ενώ για τις περιφέρειες προβλέπετε πολύ λιγότερα, έχουμε στο Υπουργείο Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης αύξηση όλων των κωδικών των εκτάκτων επιχορηγήσεων και μειώσεις σε όλες τις ονοματισμένες δαπάνες. Και φυσικά δεν έχουμε απολύτως τίποτα ως στρατηγικό σχέδιο για τις περιφέρειες της χώρας.
Για τη Θεσσαλονίκη για παράδειγμα, η οποία υπέστη τη ντροπή της «EXPO», όχι γιατί την έχασε αλλά για τον τρόπο με τον οποίον την έχασε. Και όταν κάποτε καταγράψουμε την ιστορία θα καταλάβετε πάρα πολύ καλά τι εννοούμε. Γι’ αυτήν τη Θεσσαλονίκη, την οποία στο επίπεδο του πολιτισμού την περιφρονείτε βάναυσα. Όλες οι αποφάσεις τις οποίες ζητάμε για το «φυλακισμένο» Λευκό Πύργο, που είναι φυλακισμένος μέσα σε συρματοπλέγματα επειδή θέλατε να καταχώσετε το περιτείχισμά του και κάτω από το βάρος της κατακραυγής όλων των φορέων σήμερα τον έχετε δέσμιο, όμηρο συρματοπλεγμάτων, για τις ιστορικές αγορές οι οποίες καταρρέουν, για την τοξική βόμβα της «ΔΙΑΝΑ» για την οποία δεν μπορούν να συνεννοηθούν δύο Υπουργοί και ο Νομάρχης, για τις κεραίες ενός πάρκου που απειλεί τη μισή Θεσσαλονίκη, γιατί δύο Υπουργοί έβαλαν αυθαιρέτως την υπογραφή τους.
Τελειώνω λέγοντας ότι εφόσον δεν μπορείτε να αφήσετε κάτι σημαντικό στη χώρα, τουλάχιστον σεμνά και ταπεινά σταματήστε να πυροβολείτε το παρελθόν!
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Κύριοι συνάδελφοι, σας έχουν διανεμηθεί τα Πρακτικά της συνεδρίασης της Τρίτης 29 Νοεμβρίου 2005 και ερωτάται το Σώμα αν τα επικυρώνει.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Συνεπώς τα Πρακτικά της συνεδρίασης της Τρίτης 29 Νοεμβρίου 2005, επικυρώθηκαν.
Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 1.23΄ λύεται η συνεδρίαση για σήμερα ημέρα Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2005 και ώρα 10.30΄, με αντικείμενο εργασιών του Σώματος νομοθετική εργασία: συνέχιση της συζήτησης και ψήφιση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Κύρωση του κρατικού προϋπολογισμού και των προϋπολογισμών ορισμένων ειδικών ταμείων και υπηρεσιών οικονομικού έτους 2006».
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ
1

PDF:

es21122005.pdf

TXT:

end051221.txt

Επιστροφή