Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: ΙΒ, Σύνοδος: Β΄, Συνεδρίαση: ΞΘ΄ 21/01/2009

(Σημείωση: Ο παρακάτω πίνακας περιεχομένων δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές και συντακτικές διορθώσεις)

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΞΘ΄
Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2009

ΘΕΜΑΤΑ
Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1. Άδεια απουσίας του Βουλευτή κ. Π. Χηνοφώτη, σελ.
2. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές από το 18ο και το 46ο Δημοτικό Σχολείο Περιστερίου, το 7ο Δημοτικό Σχολείο Αθήνας, το 6ο και το 9ο Δημοτικό Σχολείο Νέας Σμύρνης, το 7ο Γυμνάσιο Αιγάλεω, το Γυμνάσιο Αγίου Ανδρέα Κυνουρίας Αρκαδίας και το 3ο Γυμνάσιο Ναυπάκτου, σελ.
3. Επί προσωπικού θέματος, σελ.
4. Επί του Κανονισμού, σελ.

Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
1. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
2. Ανακοίνωση του δελτίου επικαίρων ερωτήσεων της Πέμπτης 22 Ιανουαρίου 2009, σελ.

Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
Συζήτηση επί της αρχής του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων και Επενδύσεων (ΤΕΚΕ), ενσωμάτωση των Οδηγιών 2005/14/ΕΚ για την υποχρεωτική ασφάλιση οχημάτων και 2005/68/ΕΚ, σχετικά με τις αντασφαλίσεις και λοιπές διατάξεις», σελ.

ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Α. Επί προσωπικού θέματος:
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ Ε., σελ.
ΛΕΓΚΑΣ Ν., σελ.
ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Ε., σελ.
ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ Φ., σελ.

Β. Επί του Κανονισμού:
ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ Φ., σελ.

Γ. Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών:
Α’Ι’ΒΑΛΙΩΤΗΣ Κ., σελ.
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ Ε., σελ.
ΓΕΙΤΟΝΑΣ Κ., σελ.
ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ Α., σελ.
ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ Α., σελ.
ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ Ν., σελ.
ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ Θ., σελ.
ΚΑΤΣΕΛΗ Λ., σελ.
ΚΟΡΚΑ-ΚΩΝΣΤΑ Α., σελ.
ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ Π., σελ.
ΛΕΒΕΝΤΗΣ Α., σελ.
ΛΕΓΚΑΣ Ν., σελ.
ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ Ι., σελ.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ Π., σελ.
ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ Γ., σελ.
ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ Α., σελ.
ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ Φ., σελ.
ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ Π., σελ.
ΣΚΡΑΦΝΑΚΗ Μ., σελ.
ΦΙΛΙΝΗ Α., σελ.
ΧΑΛΚΙΔΗΣ Μ., σελ.

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΞΘ΄
Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2009
Αθήνα, σήμερα στις 21 Ιανουαρίου 2009, ημέρα Τετάρτη και ώρα 10.03΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία της Β΄ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΕΛΣΑΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της Πέμπτης 22 Ιανουαρίου 2009:
Α. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Πρώτου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφος 2 και 3 του Κανονισμού της Βουλής:
1. Η με αριθμό 422/19-1-2009 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Ελευθερίου Αυγενάκη προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικά με το χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης έργων βιολογικών καθαρισμών στο Νομό Ηρακλείου κ.λπ..
2. Η με αριθμό 414/19-1-2009 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Νικολάου Σηφουνάκη προς τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών, σχετικά με το σχέδιο ιδιωτικοποίησης των Ολυμπιακών Αερογραμμών κ.λπ..
3. Η με αριθμό 424/19-1-2009 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Αντωνίου Σκυλλάκου προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με τη λήψη μέτρων για την προστασία του αγροτικού εισοδήματος κ.λπ..
4. Η με αριθμό 427/19-1-2009 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με τη διεύρυνση του «spread» των ομολόγων του δημοσίου, την ανάγκη δανεισμού των κρατών απευθείας από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα κ.λπ..
5. Η με αριθμό 418/19-1-2009 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Κυριάκου Βελόπουλου προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με τη θέση των Πρυτάνεων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και του Πολυτεχνείου Πατρών όπου φιλοξένησαν ηλεκτρονικώς ξένες ιστοσελίδες που προέτρεπαν τους διαδηλωτές σε καταστροφές κ.λπ..
Β. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Δεύτερου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφος 2 και 3 του Κανονισμού της Βουλής:
1. Η με αριθμό 426/19-1-2009 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Γεωργίου Νικητιάδη προς τον Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, σχετικά με την προκήρυξη προγράμματος κατάρτισης ανέργων στον Τομέα Τουρισμού, την κατανομή ποσού στη Δωδεκάνησο και τις Κυκλάδες κ.λπ..
2. Η με αριθμό 425/19-1-2009 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Σοφίας Καλαντίδου προς τους Υπουργούς Εσωτερικών και Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, σχετικά με τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στην Εταιρεία Ύδρευσης και Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης κ.λπ..
3. Η με αριθμό 428/10-1-2009 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Άννας Φιλίνη προς τον Υπουργό Πολιτισμού, σχετικά με την επίλυση του προβλήματος των συμβασιούχων του Υπουργείου κ.λπ..
4. Η με αριθμό 419/19-1-2009 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Σπυρίδωνος – Άδωνι Γεωργιάδη προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με το σχέδιο νόμου που αφορά τους τραυματισθέντες αστυνομικούς εν ώρα διατεταγμένης υπηρεσίας κ.λπ..
Εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων και Επενδύσεων (ΤΕΚΕ), ενσωμάτωση των Oδηγιών 2005/14/ΕΚ για την υποχρεωτική ασφάλιση οχημάτων και 2005/68/ΕΚ, σχετικά με τις αντασφαλίσεις και λοιπές διατάξεις».
Η Διάσκεψη των Προέδρων αποφάσισε στη συνεδρίαση της 15ης Ιανουαρίου τη συζήτηση του νομοσχεδίου αυτού σε τέσσερις συνεδριάσεις. Στη σημερινή συνεδρίαση θα συζητηθεί το νομοσχέδιο επί της αρχής.
Σας γνωρίζω ότι με επιστολή του προς τον Πρόεδρο της Βουλής κ. Δημήτριο Σιούφα, ο Γενικός Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ. κ. Δημήτριος Ρέππας ορίζει ως Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ τη Βουλευτή κ. Λούκα Κατσέλη.
Ομοίως με επιστολή του προς τον Πρόεδρο της Βουλής ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλέξανδρος Αλαβάνος ορίζει ως ειδική αγορήτρια την κ. Άννα Φιλίνη.
Ο Γενικός Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΛΑΟΣ κ. Μαυρουδής Βορίδης με επιστολή του προς τον Πρόεδρο της Βουλής ορίζει ως ειδικό αγορητή του ΛΑΟΣ τον Βουλευτή κ. Κωνσταντίνο Αϊβαλιώτη.
Το λόγο έχει ο εισηγητής της Πλειοψηφίας κ. Μιχαήλ Χαλκίδης για δεκαπέντε λεπτά.
ΜΙΧΑΗΛ ΧΑΛΚΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε σήμερα ένα σχέδιο νόμου το οποίο φιλοδοξεί -και θεωρώ ότι επιτυγχάνει- να ρυθμίσει μία σειρά προβλημάτων που εντοπίζονται σε διάφορους τομείς της κοινωνικής και οικονομικής καθημερινότητας του τόπου. Προβλήματα που εν πολλοίς δημιουργήθηκαν είτε από εξωγενείς παράγοντες της χώρας, όπως τα απότοκα της διεθνούς οικονομικής κρίσης είτε από ακραία εσωτερικά φαινόμενα, όπως η έξαρση βίας το Δεκέμβριο του 2008. Προβλήματα που δημιουργήθηκαν από την ανάγκη για εξέλιξη και βελτίωση συστημάτων και θεσμών που λειτουργούν στη χώρα, αλλά πρέπει πλέον να εναρμονιστούν με την πρακτική που ακολουθείται στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως υποχρεώσεις που συνοδεύουν τη συμμετοχή μας στην Κοινότητα.
Οφείλω να επισημάνω από την αρχή ότι πέρα από τις οικονομικοτεχνικές ρυθμίσεις, που προβλέπονται στο κυρίως σώμα του νομοσχεδίου και οι οποίες φέρουν έναν περισσότερο μεσομακροπρόθεσμο χαρακτήρα, στο ίδιο νομοσχέδιο, μέσω των τροπολογιών που κατατέθηκαν από τους αρμόδιους Υπουργούς, παρουσιάζεται ένα έντονα κοινωνικό πλάνο, το οποίο συνολικά, ενιαία και ξεκάθαρα δίνει λύσεις σε τρέχοντα προβλήματα του Έλληνα πολίτη.
Η Αντιπολίτευση, βεβαίως, και πάλι διαφωνεί. Είναι θεσμικός ο ρόλος, θα μου πείτε και κανείς δεν μπορεί να διαφωνεί στα αυτονόητα ή μάλλον – επιτρέψτε μου- σε ορισμένα αυτονόητα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουμε ένα νομοσχέδιο το οποίο, κυρίως μέσα από το Δ΄ κεφάλαιο και τις τροπολογίες – προσθήκες, παρέχει σθεναρή και γενναία στήριξη σ’ ένα μεγάλο εύρος επαγγελματικών και κοινωνικών ομάδων, στήριξη λελογισμένη, προγραμματισμένη, κοστολογημένη. Στήριξη που κατά καιρούς Βουλευτές όλων των πτερύγων της Βουλής με φωνή στεντόρεια ζητούσαμε και από τις περιφέρειές μας και μέσα από την Αίθουσα αυτή.
Και πάλι, όμως, το νεοελληνικό πολιτικό ήθος επιβάλλει τη διαφωνία. Είναι αδιανόητο, βλέπετε, να στηρίξουμε κάτι το οποίο εισηγούνται αυτοί με τους οποίους τα παλαιοκομματικά μας δόγματα μας δίδαξαν να διαφωνούμε, λες και η κατ’ αρχήν σύμπνοια απέναντι σε μέτρα καταφανώς κοινωνικά, θα διαλύσει το σοσιαλδημοκρατικό προφίλ της σύγχρονης Αριστεράς, αφού θα αναγκαστεί να υπερψηφίσει «δεξιές» -έτσι αρέσκεστε ακόμα να τις ονομάζετε- πολιτικές. Λες και ο λαός δεν έχει καταλάβει ότι η καταψήφιση των διατάξεων αυτών, που έχουν καθαρά κοινωνικό χαρακτήρα, εξυπηρετεί μόνο εσωκομματικά παιχνίδια. Λες και μία ενδεχόμενη αριστερή κυβέρνηση θα αρνηθεί να επιδοτήσει τη θέρμανση, θα αρνηθεί να στηρίξει τον άνεργο, θα αρνηθεί να δώσει δουλειά στο μακροχρόνια άνεργο, θα αρνηθεί να στηρίξει τον επιχειρηματία της Αθήνας που του έσπασαν το μαγαζί, θα αρνηθεί να ρυθμίσει εκκρεμότητες οφειλετών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με τις ρυθμίσεις του Α΄ κεφαλαίου στα άρθρα 1 έως και 27, στοχεύουμε στον εκσυγχρονισμό, την ενοποίηση και την κωδικοποίηση των διατάξεων που αφορούν την αποζημίωση των πελατών των πιστωτικών ιδρυμάτων σε περιπτώσεις αφερεγγυότητας.
Όπως επιβάλλει και το Κοινοτικό Δίκαιο, είναι απαραίτητη η ύπαρξη ενός συστήματος αποζημίωσης των καταθετών, που συναλλάσσονται με τα πιστωτικά ιδρύματα, καθώς έτσι εδραιώνεται η εμπιστοσύνη των συναλλασσομένων στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και την κεφαλαιαγορά.
Δημιουργείται ένας ενιαίος και αξιόπιστος φορέας, ο οποίος θα καλύπτει τα πιστωτικά ιδρύματα τόσο για τις καταθετικές όσο και για τις επενδυτικές τους υπηρεσίες, ώστε να μην υπάρχει αμφιβολία για το υπόχρεο σύστημα προς αποζημίωση.
Επισημαίνεται ότι ως μέθοδος αποζημιωτικής διαδικασίας δεν προκρίνεται η δημιουργία και λειτουργία ενός κοινού αποθεματικού και για τις δύο περιπτώσεις κάλυψης, αλλά αντίθετα η ύπαρξη δύο αυτοτελών αποθεματικών, ένα για τις καταθέσεις και ένα για τις επενδύσεις.
Με τις ρυθμίσεις του Β΄ κεφαλαίου στα άρθρα 28 έως και 43, επιδιώκεται η ενσωμάτωση στην ελληνική έννομη τάξη της οδηγίας 2005/14 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, σχετικά με την ασφάλιση αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία οχημάτων.
Στο κεφάλαιο Γ΄ του παρόντος νομοσχεδίου τροποποιούμε τις διατάξεις του ν.δ. 400/1970, προκειμένου να ενσωματωθεί η οδηγία 2005/68 περί αντασφάλισης, αλλά και για να εκσυγχρονιστεί το ν.δ. 400/1970 εν όψει των υποχρεώσεων της χώρας και της μεταφοράς των αρμοδιοτήτων ρύθμισης και εποπτείας των ασφαλιστικών επιχειρήσεων από το Υπουργείο Ανάπτυξης προς την Επιτροπή Εποπτείας Ιδιωτικής Ασφάλισης.
Σύμφωνα με την τροποποίηση, που επιχειρείται, η ανάληψη και η άσκηση αντασφαλιστικών δραστηριοτήτων από τις αμιγώς αντασφαλιστικές ελληνικές επιχειρήσεις, υπόκεινται στη χορήγηση μιας και μοναδικής άδειας, η οποία εκδίδεται από την Επιτροπή Εποπτείας Ιδιωτικής Ασφάλισης.
Η άδεια αυτή επιτρέπει στην επιχείρηση, που τη λαμβάνει, να ασκεί τις δραστηριότητές της σε ολόκληρη την κοινότητα υπό το καθεστώς της ελεύθερης εγκατάστασης είτε της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών.
Στο Δ΄κεφάλαιο του υπό συζήτηση νομοσχεδίου προβλέπονται:
Πρώτον, τροποποιήσεις στο νεοεισαχθέντα θεσμό των καλυμμένων ομολογιών. Ειδικότερα, με τις προτεινόμενες διατάξεις διαμορφώνονται και εμπλουτίζονται οι τεχνικές έκδοσης καλυμμένων ομολογιών με υιοθέτηση στοιχείων που παγίως εφαρμόζονται με επιτυχία διεθνώς.
Επίσης, συμπληρώνονται, επιλύονται ή και διευκρινίζονται ορισμένα θέματα προς αποτροπή τυχόν αμφιβολιών που μπορεί να προκληθούν από διοικητικές ερμηνείες ή νεοθεσπισθείσες νομοθετικές διατάξεις.
Δεύτερον, ρυθμίζεται ο χρόνος τήρησης των αρχείων δεδομένων οικονομικής συμπεριφοράς, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην υπ’ αριθμόν 2589/20.8.2007 πράξη του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας και σύμφωνα με το πλαίσιο που προβλέπει η οδηγία 2006/48, η οποία ενσωματώθηκε στο ελληνικό δίκαιο με το ν.3601/2007.
Με τη ρύθμιση αυτή στοχεύουμε στην αποτελεσματική αντιμετώπιση του προβλήματος της αδυναμίας που υπάρχει για υπολογισμό της πραγματικής συνολικής επιβάρυνσης των πελατών των τραπεζών με απώτερο στόχο την προστασία των καταναλωτών από την αλόγιστη υπερχρέωση.
Σε τούτο το σημείο, απευθυνόμενος στον κύριο Υπουργό: Κύριε Υπουργέ, νομίζω ότι το θέμα αυτό με την «ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ» πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπ’ όψιν. Βέβαια, γίνεται μία βελτιωτική προσπάθεια με την τροποποίηση που φέρατε. Ωστόσο, είναι κοινό αίτημα όλων των πτερύγων της Βουλής, όλων των συναδέλφων Βουλευτών, αλλά και όλης της αγοράς, όλων των πολιτών, να υπάρξουν γενναιότερες ρυθμίσεις. Γίνομαι συγκεκριμένος με το θέμα της ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ»:
Οι επιταγές από τρία χρόνια, κύριε Υπουργέ, να πάνε στα δύο χρόνια. Οι πλειστηριασμοί από επτά χρόνια να πάνε στα τρία χρόνια. Το κεφάλαιο από 150 ευρώ να πάει στα 1.000 ευρώ και η καθυστέρηση από οκτώ ημέρες, όταν μπαίνει στην «ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ» ο πολίτης, να πάει στον ένα μήνα. Νομίζω ότι είναι γενναίες ρυθμίσεις οι οποίες θα βοηθήσουν την αγορά, θα βοηθήσουν τους πολίτες και πιστεύω ότι θα εισακουστεί η πρόταση αυτή από πλευράς του οικονομικού επιτελείου.
Τρίτον, τροποποιείται ο ιδρυτικός νόμος της Επιτροπής Εποπτείας Ιδιωτικής Ασφάλισης, ώστε να αποσαφηνιστούν οι ρυθμιστικές και εποπτικές δραστηριότητές της, να ρυθμιστούν ζητήματα δημοσίευσης και κοινοποίησης των διοικητικών πράξεων που αυτή εκδίδει, να ενισχυθούν οι σχέσεις της με τις λοιπές εποπτικές αρχές του χρηματοοικονομικού τομέα στην Ελλάδα και το εξωτερικό, να παρασχεθεί η δυνατότητα για την ευέλικτη ανάπτυξη των μηχανογραφικών και πληροφορικών συστημάτων της και να ρυθμιστούν ζητήματα επαγγελματικής κατάστασης του προσωπικού της.
Τέταρτον, ρυθμίζονται θέματα του επιδόματος των υπαλλήλων του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών.
Τέλος, παρέχονται οικονομικές ενισχύσεις στους επαγγελματίες και τις επιχειρήσεις που υπέστησαν ζημιές κατά τη διάρκεια των επεισοδίων μετά την 6η Δεκεμβρίου 2008, όπως εξάλλου άμεσα και υπεύθυνα εξήγγειλε ο Πρωθυπουργός της χώρας.
Σταθερά προσηλωμένοι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στο πρόγραμμά μας, αλλά και αφουγκραζόμενοι τις συνθήκες της εποχής, με το νομοσχέδιο αυτό και τις τροπολογίες που προτείνονται εισάγουμε μια μεγάλη σειρά ρυθμίσεων, κοινωνικών παροχών και προβλέψεων, δράσεων στοχευμένων για την ενίσχυση των οικονομικά ασθενέστερων, των πληγέντων από τα πρόσφατα επεισόδια στο Κέντρο της Αθήνας, των εργαζόμενων, αλλά και των ανέργων.
Με την τροπολογία με αριθμό 452 ενισχύεται σημαντικά η απασχόληση με τη μετάβαση από την ασφάλιση της εργασίας στην ασφάλιση της απασχόλησης, επεκτείνοντας το πεδίο εφαρμογής του άρθρου 1 του ν.3227/2004 και στο δημόσιο τομέα. Η επέκταση αυτή δεν έρχεται σε αντίθεση με τις διατάξεις του ν.2190/1994 όπως ισχύει, αφού ρητά προβλέπεται ότι από το σύστημα προσλήψεων στο δημόσιο τομέα εξαιρείται το προσωπικό που προσλαμβάνεται σε εκτέλεση ειδικού προγράμματος απασχόλησης που προκηρύσσεται και επιδοτείται από τον ΟΑΕΔ.
Η πρόσληψη του προσωπικού αυτού διενεργείται σύμφωνα με τους όρους, τη διαδικασία και τα κριτήρια που καθορίζονται στα προγράμματα αυτά. Έτσι, παρέχεται στον άνεργο η δυνατότητα για απόκτηση εισοδήματος μεγαλύτερου από το ποσό του επιδόματος ανεργίας, για πλήρη ασφάλισή του στο κοινωνικό ασφαλιστικό σύστημα.
Παρέχεται, επίσης, με την ίδια τροπολογία έκτακτη και εφάπαξ οικονομική ενίσχυση των ανέργων που δοκιμάζονται ιδιαίτερα από οικονομική ή άλλη αιτία. Το ποσό ανέρχεται μέχρι τα 1.000 ευρώ και χορηγείται ύστερα από απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Οικονομίας και Οικονομικών και Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας.
Καταρτίζεται με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΟΑΕΔ, πρόγραμμα για την κάλυψη των μισθών και των εργοδοτικών εισφορών των εργαζομένων για το μήνα Δεκέμβριο του 2008, για το δώρο Χριστουγέννων του 2008, για τους μήνες Ιανουάριο και Φεβρουάριο του 2009 σε επιχειρήσεις που δεν λειτούργησαν έως τις 20 Δεκεμβρίου 2008 λόγω των ζημιών που υπέστησαν κατά τη διάρκεια των επεισοδίων του περασμένου Δεκεμβρίου.
Επίσης, καταρτίζεται πρόγραμμα εισοδηματικής ενίσχυσης για τους εργαζόμενους της επιχείρησης «Κλωστήρια Πρεβέζης ΑΕ» που κατέστησαν άνεργοι, συνεπεία της υπαγωγής της επιχείρησης σε καθεστώς ειδικής εκκαθάρισης και είναι ασφαλισμένοι στον κλάδο ασφάλισης του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ.
Τέλος, με την ίδια τροπολογία χορηγείται ελεγκτικό επίδομα 200 ευρώ στο προσωπικό του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας και της Κεντρικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, ενώ αναπροσαρμόζονται και τα έξοδα κίνησης του εν λόγω προσωπικού.
Στην τροπολογία με αριθμό 453 προβλέπεται η χορήγηση πρόσθετης ειδικής αποζημίωσης πολιτιστικής επιμόρφωσης και επιδόματος ρουχισμού σε ειδικές κατηγορίες του Υπουργείου Πολιτισμού.
Προβλέπεται, επίσης, αύξηση των αποδοχών στο πάσης φύσεως προσωπικό που απασχολείται στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης. Συγκεκριμένα, δίδονται 205 ευρώ για το πάσης φύσης προσωπικό και 250 ευρώ για τους προϊσταμένους ως κίνητρο προσέλκυσης, αλλά και παραμονής τους στις ανωτέρω θέσεις.
Με την ίδια τροπολογία παρέχεται η δυνατότητα στους δημόσιους φορείς να συνάπτουν συμβάσεις, όχι μόνο με τους δανειστές των εταιρειών ειδικού σκοπού, αλλά και με τους ιδιωτικούς φορείς και το ελληνικό δημόσιο. Παρέχεται η δυνατότητα στο ελληνικό δημόσιο να εγγυάται την καταβολή του συνόλου ή μέρους των συμβατικών ανταλλαγμάτων που προβλέπονται στις συμβάσεις Σύμπραξης Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα έναντι των εταιρειών ειδικού σκοπού ή των ιδιωτικών φορέων και υπέρ των λοιπών δημοσίων φορέων.
Τέλος, με την ίδια τροπολογία παρατείνεται μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2011 η προθεσμία για την συγχώνευση ή τη μετατροπή διαφόρων επιχειρήσεων σε ανώνυμες εταιρείες και εταιρείες περιορισμένης ευθύνης, προκειμένου να τις παρασχεθούν τα φορολογικά κίνητρα που προβλέπει το ν.δ.1297/2007 όπως ισχύει.
Αναστέλλεται για ένα εξάμηνο η χορήγηση πιστοποιητικού ΕΤΑΚ του αρμόδιου προϊσταμένου ΔΟΥ, για να αποφευχθεί η ταλαιπωρία των πολιτών λόγω της εφαρμογής για πρώτη φορά της φορολογίας αυτής.
Με την τροπολογία με αριθμό 454 ρυθμίζονται ο τρόπος και ο χρόνος εξόφλησης των οφειλομένων ασφαλιστικών εισφορών των επιχειρήσεων που υπέστησαν ζημιές κατά τα επεισόδια του Δεκεμβρίου του 2008 προς το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ και τον ΟΑΕΕ.
Τέλος, αντιμετωπίζονται θέματα σοβαρών ζημιών σε φορολογούμενους από βίαια γεγονότα, γεγονότα τα οποία νοούνται ως εξαιρετικές περιπτώσεις.
Με την τροπολογία με αριθμό 464 προτείνεται εκ νέου ρύθμιση των υφιστάμενων οφειλών προς το δημόσιο όλων των οφειλετών, προκειμένου να βοηθηθούν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους λόγω της δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας, η οποία εν μέρει επηρέασε και τη χώρα μας.
Συγκεκριμένα, ρυθμίζονται οι μέχρι και 31 Δεκεμβρίου 2008 ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το δημόσιο έως είκοσι τέσσερις μηνιαίες δόσεις με ποσοστιαία απαλλαγή των προσαυξήσεων εκπρόθεσμης καταβολής ανάλογα με τον αριθμό των δόσεων που θα επιλεγούν. Σε περίπτωση εφάπαξ καταβολής παρέχεται η δυνατότητα απαλλαγής από το 50% των πρόσθετων φόρων προσαυξήσεων και προστίμων που έχουν βεβαιωθεί και αφορούν στην κύρια οφειλή. Σε κάθε περίπτωση ο οφειλέτης απολαμβάνει μια σειρά επιπλέον ευεργετημάτων, όπως είναι η χορήγηση αποδεικτικού ενημερότητος μηνιαίας διάρκειας, η αναστολή του μέτρου της προσωποκράτησης, η αναστολή του μέτρου της ποινικής δίωξης, η αναστολή της διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης επί κινητών ή ακινήτων και άλλα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το κοινωνικό πρόσωπο της Κυβέρνησης αυτής τίθεται συχνά σε αμφισβήτηση κυρίως από εκείνους που προσπαθούν μέσα από περιόδους κρίσεων να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη. Οι διαχειριστές των κρίσεων δεν κρίνονται από τις συγκυρίες, δεν κρίνονται από την –επιτρέψτε μου το νεολογισμό- από την «τηλεοπτικότητα» των επιλογών τους, οι διαχειριστές των κρίσεων κρίνονται από τις πολιτικές αποφάσεις που αυτοί και μόνο αυτοί θεσμικά πρέπει να λαμβάνουν την κρίσιμη στιγμή μέσα από τα αρμόδια κάθε φορά όργανα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει προειδοποιητικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Ένα λεπτό ακόμα, κυρία Πρόεδρε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Κυρία Πρόεδρε, δώστε λίγο χρόνο ακόμα στο συνάδελφο.
ΜΙΧΑΗΛ ΧΑΛΚΙΔΗΣ: Ναι, κυρία Πρόεδρε, ένα-δύο λεπτά ακόμη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Παρακαλώ να μη συζητάτε μεταξύ σας.
ΜΙΧΑΗΛ ΧΑΛΚΙΔΗΣ: Ενάντια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στις φωνές της πραγματικής συντήρησης, εμείς με βήματα λελογισμένα και ψύχραιμα νομοθετούμε υπέρ του κοινού καλού, με επαγρύπνηση και κοινωνική ευαισθησία, με πραγματισμό και μακρόπνοη στρατηγική. Είναι πρόθεση μας να αλλάξουμε τη δυσαρέσκεια του κόσμου και να πείσουμε ότι παρά τη δικαιολογημένη απογοήτευση του πολίτη από τυχόν παραλείψεις υπάρχουν σήμερα δυνάμεις –και μέσα στη Νέα Δημοκρατία είναι πάρα πολλές αυτές- που τρέχουν και αγωνίζονται για την ευημερία του τόπου.
Έκτακτες συνθήκες επιβάλλουν έκτακτα μέτρα. Και με το σημερινό υπό συζήτηση νομοσχέδιο η Κυβέρνηση αποδεικνύει σε αντίθεση με το πώς άλλες κυβερνήσεις του χθες διαχειρίζονταν τις κρίσεις. Όταν μια κρίση ή μια δύσκολη συγκυρία ελλοχεύει, ο πολίτης δεν πρέπει αναγκαστικά να δίνει, αλλά, όπως σαφώς φαίνεται από τις επιχειρούμενες ρυθμίσεις, να παίρνει όσα δικαιούται και όσα του αναλογούν από ένα κράτος πραγματικής πρόνοιας που δεν φείδεται προσπαθειών, κόπων και χρημάτων, όταν τα χρήματα αυτά μπορούν να δοθούν και ικανοποιούν βασικές και στοιχειώδεις ανάγκες του πολίτη και κυρίως όταν η χορήγησή τους δεν υποθηκεύει το μέλλον των παιδιών μας.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Παρακαλώ, κύριε συνάδελφε, ολοκληρώστε.
ΜΙΧΑΗΛ ΧΑΛΚΙΔΗΣ: Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε, σ’ ένα λεπτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Σας δίνω δύο λεπτά.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Κυρία Πρόεδρε, μπορείτε να δώσετε δύο λεπτά.
ΜΙΧΑΗΛ ΧΑΛΚΙΔΗΣ: Συμφωνούν οι συνάδελφοι.
Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ήταν και θα παραμείνει η εγγύηση της εξασφάλισης του «ευ ζην» του πολίτη με μέτρα που μπορεί κάποτε να δυσαρεστούν, κατορθώνουν όμως μεσοπρόθεσμα να εγγυηθούν και να εξασφαλίσουν την ευημερία κάθε Έλληνα και Ελληνίδας.
Τελειώνοντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μακριά από φωνές λαϊκισμού, μακριά από δήθεν παροχές χωρίς προηγούμενη κοστολόγηση, μακριά από ανέξοδες ρητορείες που μόνο στόχο έχουν την κατατρομοκράτηση του πολίτη και τη συσπείρωσή του γύρω από πολιτικές και πολιτικούς σχεδιασμούς δοκιμασμένους, μέσα σ’ ένα διεθνές περιβάλλον που αποστρέφεται το δόγμα, τα άκρα, το λαϊκισμό και τη δημαγωγία, τη θεωρία του «άσπρου» και του «μαύρου», μέσα σε μια συγκυρία που προκρίνονται οι λύσεις της ψυχραιμίας, της μετριοπάθειας, της ειλικρινούς πρόθεσης για επίλυση προβλημάτων, της ειλικρινούς προσπάθειας για μετριασμό των προβλημάτων και την τελική διασφάλιση της πολυπόθητης ευημερίας όλων, σας ζητώ, συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, να συναισθανθείτε την κρισιμότητα των καιρών και αυτοκρινόμενοι να υπερψηφίσετε το νομοσχέδιο.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να σας ανακοινώσω ότι με επιστολή του προς τον Πρόεδρο της Βουλής ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΚΚΕ κ. Σπυρίδων Χαλβατζής ορίζει ως ειδικό αγορητή το Βουλευτή κ. Καραθανασόπουλο Νικόλαο.
Καλώ στο Βήμα τον εισηγητή του ΠΑΣΟΚ κ. Γείτονα.
Ορίστε, κύριε Γείτονα, έχετε το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε, και ζητώ εκ των προτέρων την ανοχή σας, διότι πρόκειται για ένα πολυνομοσχέδιο σχεδόν εκατό άρθρων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε το νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, σε συνθήκες κρίσης, σε κλίμα έντονης αβεβαιότητας και ανησυχίας για την οικονομία που δυστυχώς πάει από το κακό στο χειρότερο. Κινδυνολογούν οι Κασσάνδρες, μας λέγατε. Και να, λίγες ημέρες πριν, ήρθε ο κόλαφος της υποβάθμισης της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας. Με άλλα λόγια ο υποβιβασμός της οικονομίας μας στη δεύτερη κατηγορία, για να το καταλάβουν οι πολίτες. Προχθές ακόμα ήρθαν τα κακά μαντάτα από την Κομισιόν. Καθίζηση της ανάπτυξης, η αύξηση ΑΕΠ προβλέπεται στο μηδέν, αύξηση της ανεργίας, αύξηση στο έλλειμμα πέραν του ορίου για τέσσερα χρόνια και επιδείνωση του δημόσιου χρέους.
Με αυτές τις προβλέψεις, κύριε Υπουργέ, ο προϋπολογισμός σας είναι «κουρελόχαρτο»! Εδώ μπαίνει το ερώτημα. Τι θα πείτε τώρα -εμείς τα λέγαμε- και τι θα κάνετε, το κυριότερο.
Είπε ο κύριος Πρωθυπουργός πριν λίγες ημέρες στον ανασχηματισμό «Μα κάνουμε νέο ξεκίνημα, νέο βήμα». Χθες ο κύριος Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών είπε: «θα προσπαθήσουμε να πετύχουμε επιδόσεις καλύτερες από αυτές που εκτιμά η Κομισιόν». Αλλά παραμένει η ίδια πολιτική. Συνεπώς «κλάφτα Χαράλαμπε, εν προκειμένω Γιάννη». Είναι η πολιτική εκείνη που συμπορεύτηκε επί πέντε χρόνια με τα νεοφιλελεύθερα δόγματα και τις επιλογές εκείνες που χρεοκόπησαν παγκοσμίως. Θιασώτες των οποίων ήταν όλη η παράταξή σας, με πρώτο τον Πρωθυπουργό, τον προηγούμενο Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών και το νυν Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών. Είναι η πολιτική των αδιεξόδων που οδήγησε το «σκάφος» της οικονομίας ανάμεσα σε συμπληγάδες πέτρες. Στη «Σκύλα» του υψηλού αυξανόμενου δημόσιου χρέους και του ρεκόρ στο έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών και στη «Χάρυβδη» της επιβράδυνσης της ανάπτυξης της επί κρεμάμενης τώρα πια ύφεσης, της δυσπραγίας των νοικοκυριών και της ασφυξίας της αγοράς.
Τα θαλασσώσατε, λοιπόν, σε περίοδο νηνεμίας, στα εύκολα. Ποιος θα σας εμπιστευτεί στα δύσκολα; Δεν μπορείτε να βρείτε άλλοθι ούτε στο παρελθόν ούτε στη διεθνή κρίση γιατί η φούσκα της δικής σας πολιτικής, της νέας διακυβέρνησης όπως τη διατυμπανίζατε, είναι αυτή που έσκασε και μάλιστα με πάταγο.
Παραλάβατε μια οικονομία στην Ευρωζώνη, με ρυθμό ανάπτυξης 5,6%, όταν η Ευρωζώνη αναπτυσσόταν με 0,8%. Προσέξτε το. Και πού φτάσαμε; Την οικονομία σχεδόν στο «0», στη στασιμότητα, μια ανάσα πριν από την ύφεση. Παραλάβατε μια αξιόπιστη οικονομία που δανειζόταν με φθηνά επιτόκια και τη φθάσατε στην ανυποληψία. Δανείζεται σήμερα η Ελλάδα όλο και δυσκολότερα, όλο και ακριβότερα. Πρόσφατα δανείστηκε με «καπέλο». Άξιος, λοιπόν, ο μισθός σας!
Αυτό που χρειάζεται η χώρα είναι αποτελεσματικό σχέδιο εξόδου από την κρίση. Αυτό δεν μπορείτε να το προσφέρετε. Χρειάζεται σχέδιο εξόδου από την κρίση για να υπάρξει επάνοδος στην αισιοδοξία, απαλλαγή από το φόβο, δηλαδή με άλλα λόγια επανάκτηση της εμπιστοσύνης. Χρειάζεται σχέδιο επαναφοράς της χώρας σε τροχιά ανάπτυξης, σταθερότητας και κοινωνικής εμπιστοσύνης. Αλλά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, αυτό προϋποθέτει αλλαγή πολιτικής, αλλαγή πορείας. Είναι κάτι που ζητούν οι πολίτες. Εσείς δεν μπορείτε να το κάνετε και γι’ αυτό ο δικός σας κύκλος κλείνει.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το συζητούμενο νομοσχέδιο είναι συρραφή πληθώρας διατάξεων, άσχετων μεταξύ τους. Αφορούν το ΤΕΚΕ, το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων και Επενδύσεων, ενσωμάτωση κοινοτικών οδηγιών, διατάξεις για την «ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ», μέτρα για τις πληγείσες επιχειρήσεις, ΣΔΙΤ, επιδόματα και το «κλου» η τροπολογία για τον ΟΑΕΔ, για εξαγορά συνειδήσεων και ψήφων. Εξαγορά συνειδήσεων ανέργων με χιλιάρικα ευρώ, εμπόριο ελπίδων για νέους με προσωρινές θέσεις, με εξάμηνα στο δημόσιο. Αυτά είναι πράγματα που μας γυρίζουν πραγματικά στην εποχή του Μαυρογιαλούρου. Αυτή είναι η «πρόοδος» επί Δεξιάς.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στο νομοσχέδιο δεν υπάρχει αρχή, για να μιλήσουμε επί της αρχής, γι’ αυτό περιορίζομαι σε ορισμένες επισημάνσεις αρχής.
Πρώτον, η πρακτική των «νομοσχεδίων-σκούπα» με ευκαιριακές, αποσπασματικές ρυθμίσεις, υποβαθμίζει την ποιότητα του νομοθετικού έργου. Είναι κοινοβουλευτικός κατήφορος που πρέπει να σταματήσει.
Δεύτερον, για το νομοσχέδιο, όπως απεδείχθη κατά την ακρόαση των φορέων, δεν έγινε καμμία διαβούλευση για κρίσιμες μάλιστα διατάξεις όπως το ΤΕΚΕ ή για τον ΟΑΕΔ, με τους αρμόδιους φορείς.
Τρίτον, η Κυβέρνηση εξακολουθεί «καθ’ έξιν» να εισάγει την ενσωμάτωση κοινοτικών οδηγιών που θα έπρεπε να εισάγονται αυτοτελώς, μαζί με άσχετες διατάξεις. Αυτό δεν διευκολύνει την παρακολούθηση της εξέλιξης της νομοθεσίας, και δεδομένου μάλιστα ότι οι ενσωματώσεις αυτές δεν συνοδεύονται από εκτιμήσεις για τις επιπτώσεις στην κοινωνικοοικονομική ζωή του τόπου, είναι σαν να αγοράζουμε «γουρούνι στο σακί».
Τέταρτον, πρόδηλη είναι και σ’ αυτό το νομοσχέδιο η προχειρότητα, η έλλειψη συντονισμού, η ασυνεννοησία μεταξύ των Υπουργείων. Στο νομοσχέδιο, για παράδειγμα, υπήρχε συγκεκριμένο άρθρο για τις επιχειρήσεις που υπέστησαν τις ζημιές από τα γεγονότα, όταν κάηκε η Αθήνα. Και στη συνέχεια, σε λίγες ημέρες, και μάλιστα χριστουγεννιάτικα, ήρθαν δυο τροπολογίες για το ίδιο θέμα.
Αναφέρθηκα σ’ αυτές τις παρατηρήσεις αρχής γιατί πιστεύω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι είναι απαράδεκτη πλέον αυτή η κυβερνητική πρακτική. Παραβιάζονται βασικοί κανόνες και αρχές που πρέπει να διέπουν κάθε νομοθετική πρωτοβουλία και διολισθαίνουμε σε κοινοβουλευτικό κατήφορο που πρέπει επιτέλους να σταματήσει. Αυτό είναι υποχρέωση πρώτα της Κυβέρνησης, όλων των πτερύγων και του Προεδρείου. Δεν προάγει την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος ο τρόπος με τον οποίο νομοθετούμε.
Έρχομαι στα κεφάλαια του νομοσχεδίου. Το πρώτο κεφάλαιο -είναι τα άρθρα 1 έως 27- αφορά στα θέματα εγγύησης των καταθέσεων και των επενδύσεων πελατών πιστωτικών ιδρυμάτων. Η αποζημίωση των καταθετών και επενδυτών πελατών γίνεται με την μετατροπή του Ταμείου Εγγύησης Καταθέσεων σε Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων και Επενδύσεων, μέσα από δυο διακεκριμένα αποθεματικά κεφάλαια. Η αποζημίωση, όμως, των επενδυτών πελατών των Εταιρειών Παροχής Επενδυτικών Υπηρεσιών, των ΕΠΕΥ, καθώς και τεσσάρων τραπεζών –και έχει σημασία να το σημειώσουν οι συνάδελφοι αυτό- εξακολουθεί να γίνεται από το συνεγγυητικό κεφάλαιο του ν.2537/1997.
Το ΠΑΣΟΚ, με τον Πρόεδρό του, από την αρχή πήρε θετική στάση και θέση στο θέμα της εγγύησης των καταθέσεων και επενδύσεων. Είπαμε ρητά ότι πέραν της πολιτικής δέσμευσης, όποια νομοθετική πρωτοβουλία παρθεί, θα στηριχθεί. Και αυτό κάναμε με το ΤΕΚ και με το άρθρο 6 του ν.3714/2008 που ψηφίσαμε. Για την αποζημίωση των επενδυτών – πελατών πιστωτικών ιδρυμάτων, που υπήρχε κενό, είχαμε προειδοποιήσει την Κυβέρνηση, όταν ψήφιζε το ν.3606/2007, να το ρυθμίσει. Δεν το ρύθμισε και τώρα έρχεται να το ρυθμίσει μέσα από τη δημιουργία κλάδου στο ΤΕΚ.
Το κύριο ερώτημα σ’ αυτήν τη ρύθμιση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι, γιατί αυτή η επιλογή δυο ταχυτήτων που έκανε η Κυβέρνηση; Τι εξυπηρετεί; Δεν έχει απαντηθεί πειστικά ούτε από τους φορείς που ακροαστήκαμε στην επιτροπή ούτε και από την Κυβέρνηση, εξού και η διαφωνία μας.
Εμείς πιστεύουμε ότι με το σύστημα που επιλέγετε δημιουργούνται δύο διαφορετικές ταχύτητες στα συστήματα αποζημίωσης, και στη λειτουργία των συστημάτων. Δημιουργούνται έτσι άνισοι όροι ανταγωνισμού μεταξύ τραπεζών κατ’ αρχάς, διότι τέσσερις τράπεζες παραμένουν στο συνεγγυητικό, οι άλλες είναι στο ΤΕΚΕ, αλλά πολύ περισσότερο μεταξύ τραπεζών και ΕΠΕΥ. Δηλαδή στον ίδιο χώρο τον χρηματοπιστωτικό, για τις ίδιες υπηρεσίες έχουμε διαφορετικές ταχύτητες και διαφορετικούς όρους ανταγωνισμού.
Η δική μας θέση -την είπαμε σαφώς και εξακολουθεί να παραμένει- είναι ότι θα ήταν προτιμότερο να υπαχθούν όλες οι επενδυτικές υπηρεσίες και η αποζημίωσή τους, σε περίπτωση αφερεγγυότητας, σ’ ένα αναδιαρθρωμένο και σύγχρονο συνεγγυητικό για λόγους και αποφυγής γραφειοκρατίας και ίσης μεταχείρισης και ίσων ευκαιριών και υγιούς ανταγωνισμού.
Προτείνουμε, λοιπόν, στην Κυβέρνηση ακόμα και τώρα να ξαναδεί αυτό το θέμα.
Έρχομαι στο Β΄ και Γ΄ κεφάλαιο. Αφορούν ενσωματώσεις κοινοτικών οδηγιών που έχουν σχέση με την ιδιωτική ασφάλιση. Με το Β΄ ιδιαίτερα κεφάλαιο –άρθρα 28-43- ενσωματώνεται η οδηγία 2005/14 και τροποποιείται το σχετικό προεδρικό διάταγμα –αν θυμάμαι καλά είναι το 237/86- και αφορούν οι διατάξεις στη βελτίωση της προστασίας των θυμάτων τροχαίων ατυχημάτων.
Με το Γ΄ κεφάλαιο –άρθρα 44-68- ενσωματώνεται η οδηγία 2005/68 και τροποποιείται το σχετικό νομοθετικό διάταγμα 400/70 για τη βελτίωση της εποπτείας της ασφαλιστικής αγοράς, καθώς και τις αντασφαλίσεις.
Διαπίστωση. Αυτές οι ενσωματώσεις γίνονται καθυστερημένα. Ήδη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει κάνει συστάσεις για παραπομπή της χώρας μας στο Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Θα πούμε περισσότερα στη συζήτηση επί των άρθρων. Θα περιοριστώ μόνο επί της αρχής σε δύο ζητήματα που παραμένουν ανοικτά σε σχέση με αυτά τα δύο κεφάλαια.
Πρώτον, για τις επιπτώσεις της αναπροσαρμογής των κατωτάτων ορίων αποζημιώσεων θυμάτων τροχαίων και άλλες διατάξεις, σχετικά με τις τιμές των ασφαλίστρων. Υπάρχει η εκτίμηση ότι αν δεν ληφθούν μέτρα θα φέρουν μεγάλες αυξήσεις στα ασφάλιστρα. Και δεύτερον, για την ενδεχόμενη αδυναμία των μικρών εταιρειών, που είναι κυρίως οι ελληνικές ασφαλιστικές εταιρείες, να ανταπεξέλθουν στις απαιτούμενες αναπροσαρμογές και ιδιαίτερα στην αναπροσαρμογή που αφορά το εγγυητικό κεφάλαιο, το οποίο από 3.000.000 γίνεται 6.000.000, χωρίς μάλιστα αυτό να επιβάλλεται από την κοινοτική οδηγία.
Έρχομαι στο Δ΄ κεφάλαιο. Είναι τα άρθρα 69 έως 82. Πληθώρα άσχετων διατάξεων μεταξύ τους, επί παντός επιστητού. Βέβαια αφορούν σημαντικά ζητήματα.
Επιλέγω επί της αρχής να τοποθετηθώ επιλεκτικά σε ορισμένα. Όσον αφορά το άρθρο 70. Αυτό αφορά τη λίστα του «ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ». Αλλάζουν τα χρονικά όρια παραμονής ενός ονόματος φυσικού ή νομικού προσώπου στη λίστα του «ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ». Πρέπει να θυμηθούμε ότι περίπου 1.000.000 φυσικά και νομικά πρόσωπα, εκ των οποίων το 70% είναι τα φυσικά πρόσωπα, είναι στη λίστα του «ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ». Η κατάσταση στην αγορά σήμερα γίνεται ασφυκτική. Έχει «στεγνώσει» όπως ξέρετε από ρευστό, παρά τις «αυστηρές» προειδοποιήσεις του Πρωθυπουργού και του κυρίου Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών. Τις έχουμε ακούσει επανειλημμένα. Αν δεν ήταν τραγικό το ζήτημα στην αγορά θα είχαν καταντήσει αστείες, για γέλια. Η ρευστότητα των 28.000.000.000 δεν έχει περάσει στην αγορά γιατί δεν προβλέφθηκαν όροι και προϋποθέσεις. Ασφυξία, λοιπόν, στην αγορά, έχει «στεγνώσει» από ρευστό. Η πιστωτική κρίση έχει κάνει την κατάσταση απελπιστική. Οι ακάλυπτες επιταγές στο ενδεκάμηνο Ιανουαρίου-Νοεμβρίου παρουσίασαν εκρηκτική αύξηση, 161,36% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα το περυσινό, ξεπερνώντας το φράγμα του 1.000.000.000 ευρώ.
Το ΠΑΣΟΚ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είχε καταθέσει σχετικές προτάσεις για τη μείωση των ορίων παραμονής στον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ» που εν πολλοίς συμπίπτουν με τις ρυθμίσεις. Εκείνο όμως που θέλουμε να πούμε είναι ότι στις σημερινές συνθήκες έχουν αλλάξει πολλά πράγματα. Στις συνθήκες εννοώ ασφυξίας και έλλειψης ρευστότητας στην αγορά και δυσπραγίας κυρίως των μικρών επιχειρήσεων. Πολλοί άνθρωποι της αγοράς πνίγονται και πρέπει να πάρουμε μέτρα. Θεωρούμε αναγκαίο να προτείνουμε περαιτέρω μέτρα ανακούφισης από το βραχνά του «ΤΕΙΡΕΣΙΑ». Θα αναφερθώ λεπτομερώς –αναφέρθηκα συνοπτικά στην επιτροπή- στην Ολομέλεια κατά τη συζήτηση επί των άρθρων. Και ίσως καταθέσουμε και σχετική τροπολογία.
Έρχομαι στο άρθρο 73. Αφορά μέτρα ενίσχυσης για τις πληγείσες επιχειρήσεις των επεισοδίων του Δεκεμβρίου του 2008. Εδώ ισχύει αυτό που λέμε: «να σε κάψω Γιάννη να σ’ αλείψω λάδι». Η Κυβέρνηση πραγματικά με την ανικανότητα και τις αβελτηρίες της άφησε την Αθήνα και άλλες πόλεις της Ελλάδος έρμαιο των κουκουλοφόρων. Καταστράφηκαν εμπορικές περιοχές στις πόλεις. Τώρα φυσικά πράττετε το αυτονόητο, την αποζημίωση. Όμως, αυτά τα μέτρα σε καμμία περίπτωση –και πρέπει να το ξέρουμε- δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τη ζημιά, η οποία έγινε συνολικά, όχι μόνο στις ίδιες τις επιχειρήσεις, αλλά συνολικά στην αγορά τις κρίσιμες ημέρες μάλιστα που ήταν οι ημέρες των γιορτών.
Όσον αφορά το άρθρο 74, αυτό που εμπεριέχει και το άρθρο 1 παράγραφος 1Α΄ και 1Β΄ της τροπολογίας για τον ΟΑΕΔ. Αυτή η ρύθμιση, όπως είπα και στην αρχή, είναι απαράδεκτη. Ζητάμε να αποσυρθεί εδώ και τώρα. Είναι ντροπή. Άκουσα την κ. Πετραλιά στην επιτροπή να μας βάζει διλήμματα «Με ποιον είμαστε; Με τους άνεργους ή όχι». Αυτά τα ψευτοδιλήμματα, κύριε Υπουργέ, τα επιστρέφουμε, δεν περνάνε σε μας. Εκείνο που σας λέμε απλά είναι: Καλά, δεν μπορείτε να αντιμετωπίσετε τα θέματα των ανέργων, τουλάχιστον μην τους εξαπατάτε, τουλάχιστον, σεβαστείτε τους!
Καταστρατηγείτε ένα σωστό μέτρο του ΠΑΣΟΚ για τη μετατροπή του επιδοτούμενου ανέργου σε επιδοτούμενο εργαζόμενο. Εδώ ουσιαστικά κάνετε εμπόριο ελπίδων για προσωρινές θέσεις στο δημόσιο, με ξένα κόλλυβα με λεφτά των κοινωνικών εταίρων για να κρατήσετε ομήρους χιλιάδες νέους ανθρώπους. Και επίσης, χωρίς διαβούλευση, παίρνετε λεφτά του ΟΑΕΔ για να μοιράζετε κατά βούληση ως μπαξίσια, χιλιάρικα, κατά το πρότυπο των 3.000 ευρώ της Ηλείας! Απαράδεκτα πράγματα. Ακούσαμε και τη ΓΣΕΕ. Έχει δημιουργικές θέσεις.
Ζητάμε, όπως και η ΓΣΕΕ, να πάρετε πίσω τη διάταξη, να προχωρήσετε σε διαβούλευση και να δούμε συγκεκριμένα μέτρα στήριξης της ενεργούς απασχόλησης. Αυτό έχει σημασία. Η χώρα έχει ανάγκη από ένα σοβαρό σχέδιο τόνωσης της οικονομίας και της απασχόλησης και όχι από πελατειακά τεχνάσματα, όπως είπα, που θυμίζουν εποχές Μαυρογιαλούρου! Πάρτε πίσω -και αυτή τη στιγμή κάνω έκκληση- αυτήν την «ντροπολογία». Είναι ντροπή για το πολιτικό σύστημα. Δεν μπορούμε να αντικρούσουμε, να πούμε τίποτα στα νέα παιδιά και στους ανέργους. Όταν χειρίζεστε τόσο σοβαρά ζητήματα με αυτόν τον εξευτελιστικό για το πολιτικό σύστημα, και για μένα όχι μόνο για την παράταξή σας τρόπο. Είναι ντροπή. Είναι πια ξεπερασμένες και καταδικασμένες πρακτικές αυτές.
Όσον αφορά το άρθρο 79 για τα ΣΔΙΤ. Ανοίγετε κερκόπορτα αφαίμαξης του προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων –προσέξτε το- με τη δέσμευση κονδυλίων από το πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων για έργα εκτός προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Για την παράταξή σας φαίνεται τα ΣΔΙΤ, πέρα από εστία αδιαφάνειας, πέρα από μέθοδο εξυπηρέτησης ιδιωτικών συμφερόντων, γίνονται τώρα και ένα άλλοθι για τη μείωση των Δημοσίων Επενδύσεων. Λυπάμαι πραγματικά και γι’ αυτό.
Όσον αφορά δε τις τελευταίες τροπολογίες για την παράταση της περαίωσης των εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων, ουσιαστικά πρόκειται για μερεμέτια για να καλύψετε αυτό το μεγάλο έλλειμμα. Είχατε στόχο να εισπράξετε 2.500.000.000 ευρώ, έχετε εισπράξει 400.000.000-500.000.000 και είσαστε σε αδιέξοδο.
Από όσα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ανέφερα, προκύπτει ότι καταψηφίζουμε επί της αρχής το νομοσχέδιο για λόγους αρχής. Όσον αφορά τα άρθρα έχουμε και ενστάσεις και συμφωνίες και διαφωνίες και προτάσεις για βελτίωση. Θα αναφερθώ λεπτομερώς όταν θα συζητήσουμε επί των άρθρων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πολιτική της Νέας Δημοκρατίας οδήγησε σε κρίση την οικονομία σε πολύπλευρη κρίση τη χώρα. Απαιτείται επειγόντως αλλαγή πορείας, αλλαγή πολιτικής για να επανέλθει η χώρα σε τροχιά ανόδου και προόδου. Το ΠΑΣΟΚ γι’ αυτό έχει ολοκληρωμένη πρόταση στον αντίποδα της συντήρησης.
Προτείνουμε αναδιανομή υπέρ των ασθενεστέρων, τόνωση της αγοράς, στήριξη των μικρομεσαίων και αποκατάσταση του κοινωνικού κράτους. Δηλαδή για την Ελλάδα της κοινωνικής συνοχής και δικαιοσύνης.
Έχουμε σχέδιο παραγωγικής αναδιάρθρωσης της χώρας με επενδύσεις στα συγκριτικά πλεονεκτήματα. Στοχεύουμε στην πράσινη ανάπτυξη, με επένδυση στη γνώση, στον άνθρωπο, στην επιχειρηματικότητα, στην παραγωγή ανταγωνιστικών προϊόντων και θέσεων εργασίας. Προτείνουμε ενίσχυση των δημοσίων επενδύσεων. Είναι ο πυλώνας για την Ελλάδα της παραγωγής. Και τέλος, ένα ευνομούμενο αποτελεσματικό κράτος δικαίου που βασίζεται στην αξιοκρατία και στη διαφάνεια, χωρίς κουμπάρους, κολλητούς και «golden boys». Είναι για την Ελλάδα της διαφάνειας και της αξιοκρατίας. Είναι και αυτό που ζητούν οι νέοι, που πρόσφατα εκφράσανε την οργή τους στους δρόμους.
Με πλήρη συναίσθηση των ευθυνών μας ζητούμε εκλογές, για να δώσει τη λύση ο λαός, να σταματήσει επιτέλους ο κατήφορος. Εμείς στο ΠΑΣΟΚ είμαστε εδώ, στο ύψος των περιστάσεων και έτοιμοι για κυβέρνηση που αξίζει στον τόπο. Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν την Συνεδρίασή μας, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, σαράντα δύο μαθητές και μαθήτριες και δύο συνοδοί-δάσκαλοι από το 18ο και το 46ο δημοτικό σχολείο Περιστερίου.
Η Βουλή τους καλωσορίζει και τους εύχεται καλές σπουδές.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Η κ. Φιλίνη έχει το λόγο.
ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιτρέψτε μου στην αρχή να κάνω ορισμένες γενικότερες παρατηρήσεις. Στο τούνελ της ύφεσης έχει εισέλθει η ελληνική οικονομία σύμφωνα με έκθεση της Κομισιόν της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο ρυθμός της οικονομικής ανάπτυξης σύμφωνα με τα στοιχεία της Κομισιόν θα είναι στο 0,2% του ΑΕΠ το 2009, από το 2,9% που ήταν το 2008. Το δημοσιονομικό έλλειμμα θα εκτιναχθεί στο 3,7%. Οι εκτιμήσεις βέβαια, αυτές απέχουν κατά πολύ από τις προβλέψεις του ελληνικού προϋπολογισμού που ανέμενε ρυθμό ανάπτυξης 2,7% και δημοσιονομικό έλλειμμα στο 2% του ΑΕΠ.
Ταυτόχρονα βλέπουμε προβλέψεις ότι η ανεργία ενώ το 2008 ήταν 8,3%, για το 2009 θα φθάσει στο 9% και αναμένεται ακόμη μεγαλύτερη αύξηση για το 2010. Επίσης, ο πληθωρισμός που το 2008 ήταν στο 4,2%, το 2009 υπολογίζεται ότι θα φθάσει στο 2,5% και το 2010 στο 2,7%.
Το σχέδιο νόμου που συζητάμε έρχεται σε ένα σημείο που γενικότερα οξύνεται η κρίση της παγκόσμιας οικονομίας. Τις διαβεβαιώσεις της ελληνικής Κυβέρνησης ότι η ελληνική οικονομία δεν θα επηρεαστεί σημαντικά από τη διεθνή χρηματοοικονομική κρίση, διαψεύδει το γεγονός ότι η ψαλίδα, «το σπρεντ» που έφθασε το 2,5% την προηγούμενη εβδομάδα ανάμεσα στο επιτόκιο το οποίο η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να καταβάλει για τα δεκαετή ομόλογά της στη διεθνή χρηματοπιστωτική αγορά, με το αντίστοιχο γερμανικό ομόλογο, είναι η μεγαλύτερη ανάμεσα στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Βλέπουμε ότι τα ομόλογα που διασφάλισε χθες η Κυβέρνηση είναι με το υπέρογκο επιτόκιο 5,6%.
Επιπλέον, θέλουμε να σημειώσουμε ότι η υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας μας που πριν από μία εβδομάδα σημειώθηκε από διεθνή οίκο είναι σημαντικό γεγονός που θα έχει σοβαρή επίπτωση στο κόστος του διεθνούς δανεισμού της χώρας μας, όπως ήδη έχει φανεί. Γνωρίζουμε, γιατί έχουμε δει και όλα τα προηγούμενα χρόνια, αλλά τώρα θα το δούμε ακόμη περισσότερο, ότι θα υπάρξουν πιέσεις αφανείς ή διαφανείς για ακόμη σκληρότερα μέτρα κατά του κοινωνικού κράτους και ιδιαίτερα κατά όλων των παροχών κοινωνικού χαρακτήρα που θα έπρεπε ιδιαίτερα σε μία τέτοια στιγμή οικονομικής κρίσης να δίνει το κράτος, προκειμένου να μπορέσει να τα βγάλει πέρα ο εργαζόμενος λαός και να στηριχθεί η αγορά. Πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι αυτή η τελευταία εξέλιξη αποδεικνύει ότι η νεοφιλελεύθερη πολιτική που ακολουθήθηκε όλα αυτά τα χρόνια με τον σκληρό μονεταρισμό ο οποίος εφαρμόσθηκε δεν ωφέλησε και δεν έφερε συγκεκριμένα αποτελέσματα στη χώρα, όπως διατείνονταν η ίδια η Κυβέρνηση και οι προηγούμενες Κυβερνήσεις. Ταυτόχρονα, επισημαίνουμε ότι οι διεθνείς πιστωτικοί οργανισμοί μέσα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης δείχνουν ότι ενδιαφέρονται να ρίξουν τις πιο αδύναμες χώρες σε ακόμη χειρότερες συνθήκες, αντί να αντιμετωπιστεί η κρίση και η ύφεση με ένα πνεύμα που να δίνει τη δυνατότητα στους ασθενέστερους να επιβιώνουν. Θεωρούμε ότι, αυτή τη στιγμή η χώρα μας δεν θα πρέπει να υποταχθεί σε τέτοιου είδους πιέσεις.
Αποδεικνύεται και το είχαμε επισημάνει και κατά τη διάρκεια της συζήτησης του προϋπολογισμού, ότι χρειάζεται να στηριχθεί η ανάπτυξη της χώρας μας με στραμμένα τα μάτια στο μέλλον, φροντίζοντας για την παιδεία και για μία αειφόρο ανάπτυξη η οποία θα δώσει μία προοπτική στη χώρα, προκειμένου να μην πέφτει διαρκώς σε μία συνθήκη ανέχειας και δανεισμού. Θα πρέπει να δραστηριοποιηθεί και το δημόσιο, ώστε να δώσει μία προοπτική πέρα από την κοντόθωρη πολιτική που ακολουθείται εδώ και χρόνια στη χώρα μας.
Η Κυβέρνηση έχει αντιδράσει σε όλα αυτά με σπασμωδικές κινήσεις. Παρά το γεγονός ότι υπήρξε η ψήφιση της ενίσχυσης των τραπεζών κατά 28.000.000.000 ευρώ, ακόμη η αγορά δεν έχει αρχίσει να κινείται όπως υποσχόταν η Κυβέρνηση. Το σημερινό φύλο της «MONDE» σημειώνει ότι και σε όλες τις άλλες κυβερνήσεις δεν έχουν αποδώσει αυτές οι τεράστιες ενισχύσεις στις τράπεζες. Δίνονται χρήματα στις τράπεζες για να διοχετεύουν δάνεια στην αγορά και αυτές τα κρατάνε για να αυξήσουν τη δική τους ρευστότητα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα έχουμε με το Ταμείο Εγγυοδοσίας Μικρών και πολύ Μικρών Επιχειρήσεων, το γνωστό ΤΕΜΠΜΕ όπου οι τράπεζες αρνούνται να χορηγήσουν δάνεια προς τις μικρές επιχειρήσεις από αυτόν τον ειδικό λογαριασμό του ΤΕΜΠΜΕ παρά το γεγονός ότι διασφαλίζονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από το ελληνικό δημόσιο.
Το δημόσιο, έχει θέσει μία σειρά από αυστηρότατες προϋποθέσεις για να συμμετάσχει μία επιχείρηση στο πρόγραμμα. Το να έχει κερδοφόρες χρήσεις και το δάνειο να μην υπερβαίνει το 30% του μέσου κύκλου εργασιών της τριετίας, είναι πολύ αυστηρές προϋποθέσεις. Όμως βλέπουμε ότι ακόμη και όταν οι επιχειρήσεις πληρούν τέτοια κριτήρια, πολύ συχνά φθάνουν στα γκισέ των τραπεζών και δεν έχουν καμμία ανταπόκριση.
Σχετικά με το νομοσχέδιο το οποίο συζητάμε, εμείς σε επίπεδο αρχής το έχουμε καταψηφίσει, εκτός από ορισμένες τροπολογίες που τις είδαμε ως θετικές και θα αναφερθούμε σε αυτές πιο αναλυτικά. Γενικά, πρέπει να πούμε, ότι με την τακτική της Κυβέρνησης να ενσωματώνει σε ένα τόσο σημαντικό νομοσχέδιο τόσες πολλές διατάξεις διαφορετικές μεταξύ τους, γενικότερα υποβαθμίζει το νομοθετικό έργο. Οι οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι οποίες συμπεριλαμβάνονται για να ψηφιστούν σε αυτό το νομοσχέδιο θα μπορούσαν να έρθουν για συζήτηση και ψήφιση και εκτός αυτού του νομοσχεδίου. Επίσης, θεωρούμε ότι αποδεικνύεται μέσα από την ίδια την εξέλιξη των γεγονότων ότι δεν έγινε πριν από τη διαμόρφωση του νομοσχεδίου ο απαραίτητος διάλογος με τους φορείς.
Επίσης, είναι φανερό ότι όλη αυτή η διαδικασία εκτός των άλλων ακολουθήθηκε για να έρθουν προς ψήφιση «άρον-άρον» ορισμένες τροπολογίες οι οποίες ξεσήκωσαν και τεράστιες αντιδράσεις. Αναφέρομαι στην τροπολογία 452 για τους ανέργους, που είναι μία επέκταση του ν.3227/2004 που είχε ψηφιστεί επί ΠΑΣΟΚ. Τώρα επεκτείνεται και στον δημόσιο τομέα, ενώ ταυτόχρονα δίνεται και ένα επίδομα 1.000 ευρώ από τον ΟΑΕΔ, κατ’ επιλογή.
Γι’ αυτήν την τροπολογία θέλω να πω εξ αρχής ότι από την πλευρά της ΓΣΕΕ και του Προέδρου της υπήρξε η πρόταση να αποσυρθεί και να γίνει ένας σοβαρός διάλογος με τους αρμόδιους φορείς, τη ΓΣΕΕ και βεβαίως από τη μεριά της Κυβέρνησης. Όμως βλέπουμε ότι αυτό δεν ακολουθήθηκε από τη μεριά της Κυβέρνησης.
Θεωρούμε ότι δεν επιτρέπεται τώρα το μέτρο αυτό να επεκταθεί και στο δημόσιο, το οποίο αν θέλει να κάνει προσλήψεις βεβαίως και να τις κάνει, αλλά δεν δεχόμαστε η υπηρεσία που θα παρέχεται από τον πρώην άνεργο, να πληρώνεται όχι από τις επιχειρήσεις ή από το δημόσιο τώρα, αλλά από τον ίδιο τον ΟΑΕΔ. Ο εργαζόμενος πρέπει να πληρώνεται με αξιοπρέπεια για την εργασία του και για τις υπηρεσίες που προσφέρει μέσα από την ίδια την επιχείρηση και από το ίδιο το δημόσιο.
Παρατηρούμε ότι έχουν υπάρξει ορισμένα προγράμματα από τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όπως το Πρόγραμμα για τη «Βοήθεια στο Σπίτι», το οποίο δυστυχώς τώρα κινδυνεύει να καταρρεύσει και να σταματήσει. Πρέπει να υπάρξουν και άλλα ανάλογα προγράμματα, τα οποία να προσλάβουν ανέργους, έτσι ώστε να υπάρξει μία αξιοπρεπής και μονιμότερη λύση στο ζήτημα της ανεργίας.
Θεωρούμε ότι τα χρήματα τα οποία διαθέτει ο ΟΑΕΔ δεν μπορούν να κατασπαταλώνται και μάλιστα κατά περίπτωση, αλλά πρέπει να υπάρχουν στα ταμεία του ΟΑΕΔ, προκειμένου να μπορεί ο ΟΑΕΔ -ιδιαίτερα σε τέτοιες στιγμές οικονομικής κρίσης- να ανταποκρίνεται στις μεγάλες ανάγκες που έχει η κοινωνία με τα πολύ υψηλά ποσοστά ανεργίας.
Τονίζουμε βέβαια ότι μια ενεργητική και ολοκληρωμένη πολιτική για την απασχόληση δεν υπάρχει ούτε στον ισχύοντα νόμο ούτε έχει υπάρξει γενικότερα αλλά ούτε και με τα Προγράμματα «STAGE» τα οποία έχουν προωθηθεί.
Επίσης, θεωρούμε ότι σ’ αυτή την τροπολογία το χαριστικό επίδομα των 1.000 ευρώ, το οποίο πάει να δοθεί και αυτό επιλεκτικά, είναι μια μορφή ενίσχυσης η οποία σε μεγάλο βαθμό θα έρθει να καλύψει ρουσφετολογικές ανάγκες. Αν πραγματικά θέλει η Κυβέρνηση να δοθεί ένα τέτοιο επίδομα, θα πρέπει να είναι σαφή τα κριτήρια με τα οποία θα δοθεί και μάλιστα να μη δοθεί επιλεκτικά, να μην είναι δηλαδή στην ευχέρεια ενός διοικητικού συμβουλίου, χωρίς συγκεκριμένα κριτήρια, το πώς θα δοθεί αυτό το συγκεκριμένο επίδομα.
Για το ίδιο το ΤΕΚ, θέλω να θυμίσω ότι η Κυβέρνηση στην αρχή της κρίσης είχε δεσμευθεί για την κάλυψη του 100% των καταθέσεων, αλλά αυτό ήταν μία υπόσχεση. Έρχεται τώρα, με αυτό το νομοσχέδιο να μετεξελίξει το υπάρχον ΤΕΚ, ώστε να καλύψει και τους επενδυτές στο ποσό των 30.000 ευρώ.
Υπογραμμίζουμε ότι εμείς από την αρχή θέσαμε μία ερώτηση στην οποία δεν είχαμε καμμία ουσιαστική απάντηση. Αν δηλαδή μία μεγάλη τράπεζα καταρρεύσει ή αν έχουμε μία γενικότερη κρίση στο τραπεζικό σύστημα, θα καλυφθούν οι καταθέτες, θα καλυφθούν οι επενδυτές; Σ’ αυτό δεν είχαμε καμμία συγκεκριμένη απάντηση.
Επίσης, στα πλαίσια της συζήτησης με τους φορείς, θέλουμε να πούμε ότι ο Σύνδεσμος Μελών του Χρηματιστηρίου Αθηνών επεσήμανε ότι με το σύστημα που επιλέγει η Κυβέρνηση δημιουργούνται διαφορετικές ταχύτητες ως προς τη λειτουργία των συστημάτων αποζημίωσης επενδυτών, παρ’ ότι καλύπτουν τις ίδιες υπηρεσίες στην αγορά. Κάτι αντίστοιχο υποδεικνύει και η έκθεση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας.
Σημειώνουμε ακόμα ότι δεν υπάρχει εγγύηση καταθέσεων μ’ αυτό το νομοσχέδιο ούτε κάλυψη για τα ασφαλιστικά ταμεία και τις ασφαλιστικές εταιρείες. Όσον αφορά τα πιστωτικά ιδρύματα, διαπιστώνουμε ότι κατατάσσονται σε βαθμίδες και τίθεται το ερώτημα κατά πόσο οι ίδιοι οι καταθέτες θα είναι σε γνώση αυτής της κατάστασης και κατά πόσο βέβαια και τα κριτήρια γι’ αυτήν την κατάταξη θα είναι ουσιαστικά και πραγματικά.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίας Βουλευτού)
Θα προσπαθήσω να συνοψίσω, παρ’ όλο που θα ήθελα και εγώ, κυρία Πρόεδρε, μία μικρή παράταση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Μπορείτε και εσείς να έχετε δύο, τρία λεπτά παραπάνω.
ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Σχετικά με την ενσωμάτωση των δύο κοινοτικών οδηγιών, επαναλαμβάνω ότι αυτές θα έπρεπε να συζητηθούν ιδιαιτέρως και όχι να ενσωματωθούν.
Όμως, ειδικότερα, σχετικά με την κατάργηση των ανώτατων ορίων ευθύνης για τα ασφάλιστρα των οχημάτων, ήθελα εδώ να παρατηρήσω ότι η κατάργηση αυτών των ανώτατων ορίων θα επιβαρύνει το ήδη προβληματικό επικουρικό κεφάλαιο, δηλαδή εισφορές από ασφαλιστικές εταιρείες, ώστε να προβλέπονται αποζημιώσεις για τα ανασφάλιστα οχήματα, πράγμα το οποίο βεβαίως θα επιβαρύνει τους ασφαλισμένους έτσι όπως πάει να εφαρμοστεί.
Για τον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ» θέλω να πω ότι χθες μόλις ήρθαν οι προτάσεις από την Αρχή Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα που κάνει πολλές σημαντικές παρατηρήσεις σχετικά με τον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ». Είναι θετικό βεβαίως ότι μειώνεται το χρονικό διάστημα από τα επτά χρόνια στα πέντε.
Θεωρούμε όμως ότι θα έπρεπε να κάνουμε ένα βήμα παραπέρα. Θεωρώ ότι θα έπρεπε να φροντίσουμε ιδιαίτερα όλους αυτούς τους μικροοφειλέτες. Δεν μπορεί να αντιμετωπίζετε το ζήτημα των χρεών των μικροοφειλετών με τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίζονται οι μεγάλοι οφειλέτες του «ΤΕΙΡΕΣΙΑ».
Θέλω να τονίσω ότι το άρθρο 73 αυτού του νομοσχεδίου, σύμφωνα με το οποίο λαμβάνονται μέτρα για την ενίσχυση των πληγεισών επιχειρήσεων, στη διάρκεια των επεισοδίων του Δεκέμβρη, είναι ένα μέτρο το οποίο εμείς υποστηρίξαμε και συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε.
Θεωρούμε βεβαίως ότι αυτό το άρθρο έχει ορισμένα ερωτηματικά, τα οποία πρέπει να καλυφθούν. Πρώτα από όλα να μην είναι χαριστικές αυτές οι ενισχύσεις και βεβαίως να διευκολυνθούν όλοι αυτοί που δικαιούνται, μ’ ένα γρήγορο τρόπο να καλύψουν τα χρέη και να λάβουν τις απαραίτητες ενισχύσεις.
Επίσης, θέλω να τονίσω ότι και στα πλαίσια του Δήμου Αθηναίων, η παράταξη που συνεργάζεται με εμάς συμφώνησε με τα μέτρα του Δήμου, προκειμένου να υπάρχουν ενισχύσεις σ’ αυτές τις πληγείσες επιχειρήσεις.
Θέλουμε εδώ να τονίσουμε το εξής: Όλη αυτή η βία που ξεκίνησε από τον αστυνομικό, ο οποίος δολοφόνησε το μαθητή Γρηγορόπουλο στις 6 του Δεκέμβρη, προξένησε και μέσα στην πλατιά μάζα των μαθητών μία κατάσταση μεγάλης αγωνίας και ανασφάλειας. Οδήγησε αυτά τα παιδιά σε ενέργειες τις οποίες και οι καθηγητές τους και οι γονείς τους δεν μπορούσαν να εξηγήσουν και προσπάθησαν με κάθε τρόπο να σταθούν στο πλευρό των παιδιών τους.
Είδαμε ότι αυτή τη μεγάλη αγανάκτηση ήρθαν να εκμεταλλευτούν κουκουλοφόροι…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κυρία Φιλίνη, επέκταση του χρόνου εκτός θέματος είναι πρωτοφανές.
ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Με συγχωρείτε, ζητάτε επέκταση χρόνου…
ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Είμαστε κατά της βίας και κατά της αντιβίας. Είμαστε κατά της τρομοκρατίας και κατά της λογικής της αυτοδικίας η οποία δυναμιτίζει τη δημοκρατία μας. Θεωρούμε ότι θα ήταν πραγματικά τρομερό λάθος της Κυβέρνησης αν έπαιρνε αντιδημοκρατικά μέτρα για να αντιμετωπίσει αυτήν την κατάσταση.
Τέλος, θέλω να πω ότι ενισχύουμε…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ('Ελσα Παπαδημητρίου): Παρακαλώ, κυρία συνάδελφε, τελειώνετε. Μιλάτε επί είκοσι λεπτά.
ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Τελειώνω.
Συμφωνούμε με την τροπολογία για την ενίσχυση των ανέργων, με παρατηρήσεις που έχουμε να πούμε για τα Κλωστήρια Πρεβέζης, όπως επίσης συμφωνούμε και για όλα τα αιτήματα των εργαζομένων του Υπουργείου Πολιτισμού που αυτή τη στιγμή οι συμβασιούχοι, που εδώ και πάρα πολύ καιρό πάλευαν, έρχονται να ικανοποιηθούν. Αλλά θα αναφερθούμε πιο αναλυτικά επί των άρθρων.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ('Ελσα Παπαδημητρίου): Κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να σας ανακοινώσω ότι ο συνάδελφος κ. Παναγιώτης Χηνοφώτης ζητεί άδεια ολιγοήμερης απουσίας του στο εξωτερικό.
Η Βουλή εγκρίνει;
ΟΛΟΙ OI ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ('Ελσα Παπαδημητρίου): Η Βουλή ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια.
Επίσης κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής, σαράντα τέσσερις μαθήτριες και μαθητές και τρεις συνοδοί δάσκαλοι από το 7Ο Δημοτικό Σχολείο Αθήνας.
Καλωσορίζουμε τα παιδιά και τους ευχόμεθα «Καλή Πρόοδο».
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Καλείται στο Βήμα ο κ. Καραθανασόπουλος.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, συζητάμε το παρόν σχέδιο νόμου σε μία χρονική περίοδο που είναι πολύ πρόσφατες οι αναθεωρημένες εκτιμήσεις της Κομισιόν για την πορεία όχι της ελληνικής οικονομίας απλά και μόνο, όπως σκόπιμα προσπαθούν να αποκρύψουν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, αλλά συνολικότερα για την πορεία των οικονομιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου οι εκτιμήσεις επιβεβαιώνουν ότι συνολικά η Ευρωένωση οδηγείται σε μία βαθιά και παρατεταμένη κρίση. Και βεβαίως αυτό μπορεί να μας οδηγήσει σε μία σειρά από πολύ χρήσιμα συμπεράσματα. Για παράδειγμα, αποδεικνύεται πόσο μεγάλοι, αλλά και επικίνδυνοι είναι οι μύθοι που καλλιεργούσαν τόσα χρόνια για την Ευρωπαϊκή Ένωση, για την ΟΝΕ, για το ευρώ. Ακόμη και σήμερα κάποιοι, όπως το ΠΑΣΟΚ, επιμένουν να λένε ότι ευτυχώς που υπάρχει το ευρώ, γιατί θωρακίζει την οικονομία μας. Όλοι αυτοί οι «μύθοι» λοιπόν που καλλιεργούσαν τόσα χρόνια τα κόμματα του ευρωμονόδρομου κατέρρευσαν. Ούτε το ευρώ θωράκισε τους ανέργους, τους εργαζόμενους, τα πλατιά λαϊκά στρώματα, αλλά αυτό το οποίο έκανε ήταν να θωρακίσει τις ανάγκες και τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών, να θωρακίσει την κερδοφορία και την ελευθερία κίνησης. Η είσοδος του ευρώ αποδείχτηκε ένας τεράστιος βραχνάς για τους εργαζόμενους, για την πλατιά λαϊκή οικογένεια. Έτσι λοιπόν πρέπει αυτά τα κόμματα να απολογηθούν στο λαό για τα συνειδητά ψέματα, τα οποία καλλιεργούσαν όλα αυτά τα χρόνια.
Δεύτερο βασικό συμπέρασμα είναι ότι οι εξελίξεις αυτές φανερώνουν ότι δεν μπορεί να υπάρξει καμμία πολιτική διαχείρισης που να αναστείλει την εκδήλωση της οικονομικής κρίσης ή να περιορίσει τις όποιες επιπτώσεις. Χρεοκόπησαν όλα τα μοντέλα διαχείρισης, είτε αυτά έχουν ως βασικό άξονα τον νεοφιλελευθερισμό είτε το κεϊνσιανισμό. Όχι μόνο δεν αποδείχθηκαν ικανά, αλλά αντίθετα, επιταχύνουν ακόμη περισσότερο τις διαδικασίες. Έτσι λοιπόν, το πρόβλημα είναι ποιο μοντέλο διαχείρισης θα χρησιμοποιηθεί ή αν η Κυβέρνηση είναι ικανή να διαχειριστεί, όπως καταγγέλλουν τα άλλα κόμματα της Αντιπολίτευσης; Εμείς λέμε ότι η Κυβέρνηση είναι πολύ ικανή να υπερασπιστεί και στις σημερινές συνθήκες τα ταξικά συμφέροντα του κεφαλαίου και της πλουτοκρατίας. Και αυτό το επιβεβαιώνουν μια σειρά από πράξεις και νομοθετικά της έργα. Αλλού λοιπόν είναι το πρόβλημα για το λαό, πώς μέσα από αυτήν την κρίση θα βγάλει βασικά συμπεράσματα για το ποιος είναι ο βασικός υπεύθυνος για την όξυνση καθημερινά των προβλημάτων που αντιμετωπίζει και τι μέτρα πρέπει να πάρει για να ανατρέψει συνολικά αυτήν την κατάσταση. Αυτό λοιπόν είναι το πρόβλημα.
Έτσι λοιπόν αποδεικνύεται στην ουσία ότι τα εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ που θα φθάσουν σε ύψος τρισεκατομμυρίων, που διοχέτευσαν οι κυβερνήσεις συνολικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης τόσο στις τράπεζες και στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, όσο και στους βιομηχανικούς ομίλους, είτε άμεσα είτε μέσω κρατικοποιήσεων, δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα, παρά μόνον να μεγαλώσουν τη ληστεία των πλατιών λαϊκών στρωμάτων που θα κληθούν να πληρώσουν στο πολλαπλάσιο τα εκατοντάδες αυτά δισεκατομμύρια ευρώ. Φαίνεται λοιπόν πόσο άσφαιρη και ανέξοδη ήταν η Αντιπολίτευση όταν έλεγαν τα άλλα κόμματα ότι η Κυβέρνηση χαρίζει 28.000.000.000 στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και δεν τα δίνει στην πραγματική οικονομία. Ποια είναι η πραγματική οικονομία; Ο κ. Λάτσης είναι της πραγματικής οικονομίας ή του χρηματοπιστωτικού συστήματος; Ο κ. Βγενόπουλος είναι της πραγματικής οικονομίας η του χρηματοπιστωτικού συστήματος; Άρα, λοιπόν λέτε ψέματα, κοροϊδεύετε το λαό. Γιατί το πρόβλημα δεν είναι να δοθούν κίνητρα, επενδύσεις και νέα προνόμια στο μεγάλο κεφάλαιο και στις βιομηχανίες. Γιατί; Γιατί όλα αυτά τα χρόνια είτε επί κυβερνήσεων Νέας Δημοκρατίας είτε επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ ήταν καθημερινό μέλημα αυτών των κυβερνήσεων η τεράστια χρηματοδότηση των επιχειρήσεων, είτε του χρηματοπιστωτικού τομέα είτε των βιομηχάνων. Να θυμίσουμε τους αναπτυξιακούς νόμους, τη φορολογική πολιτική, τη φορολογική ασυλία στο μεγάλο κεφάλαιο; Να θυμίσουμε ποιοι διαχειρίστηκαν και σε όφελος ποιων κατανεμήθηκαν τα κοινοτικά πλαίσια στήριξης, δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ;
Και να γιατί δεν είναι αυτό το ζήτημα, για παράδειγμα. Πρόσφατα, τη Δευτέρα, στην Πάτρα ανακοινώθηκε η μαζική απόλυση μέσω της εθελούσιας εξόδου εκατόν είκοσι εργαζομένων από την «FRIGOGLASS», από τους διακόσιους δέκα να φθάσουν στους ενενήντα. Διαφορετικά –λέει- θα προχωρήσει με βάση το 2% που προβλέπει ο νόμος, αν δεν το δεχθούν οι εργαζόμενοι αυτό. Τι πρόβλημα είναι; Είναι πρόβλημα της νεοσυντηρητικής διαχείρισης, όπως ένας λαλίστατος Βουλευτής βγήκε να τοποθετηθεί; Αυτό είναι το πρόβλημα; Η «FRIGOGLASS» είναι καμμιά μικρή επιχείρηση που κινδυνεύει να χρεοκοπήσει; Αντίθετα, σφύζει από ζωντάνια και κερδοφορία, είναι ένας τεράστιος πολυεθνικός όμιλος. Δραστηριοποιείται επιχειρηματικά σε δεκαοχτώ χώρες, σε τέσσερις ηπείρους. Έχει δέκα παραγωγικές μονάδες. Και τι έκανε το 2008; Έκανε επενδύσεις 54,6 εκατομμυρίων ευρώ, για να εκσυγχρονίσει τι; Για το διπλασιασμό της παραγωγικής ισχύος της μονάδας της Ινδίας, για τη δημιουργία εργοστασίου στην Κίνα και για να αυξήσει την παραγωγική δυναμικότητα στο εργοστάσιο της Ρωσίας. Και πού μεταφέρει λοιπόν την παραγωγική δραστηριότητα; Σ’ αυτές τις παραγωγικές της μονάδες. Είναι λοιπόν ζήτημα κινήτρων στη «FRIGOGLASS» να παραμείνει; Μα, δεν τα θέλει τα κίνητρα, γιατί έχει περισσότερη κέρδη. Ποιο είναι λοιπόν το πρόβλημα; Η νεοσυντηρητική διαχείριση ή η εργοδοσία που δεν αντιμετωπίζεται από κανέναν και δεν καταγγέλλεται από πουθενά; Και πώς η Κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα, πώς θα διασφαλίσει τις θέσεις των εκατόν είκοσι εργαζομένων; Θα κάνει ό,τι έκανε και με το «ΒΟΣΙΝΑΚΗ». Θα «νίψει τας χείρας της ως Πόντιος Πιλάτος», γιατί είναι υπέρ της ελεύθερης αγοράς και της επιχειρηματικότητας. Μόνο που η επιχειρηματικότητα οδηγεί στο βάραθρο τους εργαζόμενους και στη διεύρυνση της κερδοφορίας των κεφαλαιοκρατών. Μα, αυτά τα ταξικά συμφέροντα υπερασπίζεστε, κύριε Υπουργέ. Και δεν θα κάνει τίποτα. Και θα τους στείλει μέσω του ΟΑΕΔ, όπως λέει, σε επιχειρηματικές δράσεις ή μέσω της ενεργητικής μορφής απασχόλησης. Αυτό θα κάνει η Κυβέρνηση.
Άρα λοιπόν έχουν τεράστιο δίκιο οι εργαζόμενοι και το σωματείο της «FRIGOGLASS», που στην ανακοίνωσή τους καταγγέλλουν την εργοδοσία και την εντάσσουν στη γενικότερη πολιτική του κεφαλαίου να στραγγαλίσει στο όνομα της κρίσης κάθε εργατικό δικαίωμα. Γιατί ακριβώς δεν έχει κρίση η «FRIGOGLASS». «Καλούμε λοιπόν», λέει η ανακοίνωση του σωματείου, «τους συναδέλφους να δώσουν μαζί με το σωματείο τη μάχη κατά των απολύσεων, να ανατρέψουμε τις διαθέσεις της εργοδοσίας, να αποκαλύψουμε το ρόλο του κεφαλαίου, να αναλάβουνε τις ευθύνες τους όσοι ψήφισαν νόμους με τους οποίους οι εργοδότες τρομοκρατούν τους εργαζόμενους. Ο αγώνας θα είναι μακρύς, αλλά θα τον πάμε μέχρι το τέλος». Και το τέλος είναι ορατό, υπαρκτό και ρεαλιστικό κι αναγκαίο για την εργατική τάξη και τα πλατιά λαϊκά στρώματα. Είναι μέχρι να φύγουν από τη μέση οι εργοδότες, να περάσουν τα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής στα χέρια της εργατικής τάξης, που καθημερινά τα δουλεύει ακόμη και με το αίμα της, για να μπορεί με τον πλούτο τον οποίο παράγει να ικανοποιεί τις βασικές της ανάγκες κι όχι την κερδοφορία του κεφαλαίου. Αυτός είναι ο ρεαλιστικός δρόμος για την εργατική τάξη, για τους μικρομεσαίους, τους αυτοαπασχολούμενους, αλλά και για τη φτωχομεσαία αγροτιά που έχει βγει στα μπλόκα της οργής. Γιατί ακριβώς είναι η Κοινή Αγροτική Πολιτική που την οδηγεί στο ξεκλήρισμα. Και απέναντι σε όλα αυτά τι λέει η Κυβέρνηση με την πολιτική της; Τι λέει η Ευρωπαϊκή Ένωση με την πολιτική της, την οποία χειροκροτεί ακόμη και σήμερα το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης;
Γιατί πού στέκεται; Απλά και μόνο στις διαπιστώσεις. Στη θεραπεία όμως που προτείνει η Κομισιόν δεν λέει κουβέντα, γιατί συμφωνεί. Και ποια είναι η θεραπεία που προτείνει η Κομισιόν; Στοχευμένες δράσεις.
Από τη μιά, λοιπόν, να στηρίξουμε τα ακραία φαινόμενα φτώχειας. Καλά, αυτοί πώς έγιναν φτωχοί; Από το «κακό το ριζικό τους»; Δεν έγιναν φτωχοί κατά τη διάρκεια τεράστιας ανόδου της οικονομίας και της ελληνικής και της ευρωένωσης;
Η άνοδος, λοιπόν, των ρυθμών ανάπτυξης πού οδήγησε; Στη διεύρυνση της φτώχειας οδήγησαν. Αλλά το ζήτημα δεν είναι να βγούμε από την κρίση. Οδήγησαν στη διεύρυνση της φτώχειας –και τώρα λέτε να τους δώσουμε και ένα ξεροκόμματο- και ταυτόχρονα στη χρηματοδότηση του κεφαλαίου και στην επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων, όπου μεταρρυθμίσεις σημαίνουν ακόμη μεγαλύτερες ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, μερική απασχόληση, εργολαβίες στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, εργαζόμενοι χωρίς δικαιώματα, ανασφάλιστη εργασία, κατακρήμνιση του ασφαλιστικού συστήματος, μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση της υγείας, της παιδείας στο όνομα της βιωσιμότητας των νοσοκομείων ή των διαφόρων σχολικών μονάδων.
Και το συγκεκριμένο νομοσχέδιο σ’ αυτά τα πλαίσια δεν κινείται; Βεβαιότατα, χωρίς καμμία αμφιβολία. Γιατί το ζήτημα δεν είναι να διασφαλιστούν οι καταθέτες, να διασφαλιστούν οι λαϊκές καταθέσεις. Είναι αυτό που γράφεται στην εισηγητική έκθεση, δηλαδή να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Το χρηματοπιστωτικό σύστημα δεν είναι ξεκομμένο. Είναι η καρδιά του κεφαλαιοκρατικού τρόπου ανάπτυξης.
Άρα, λοιπόν, ο εργαζόμενος δεν πρέπει να έχει καμμία εμπιστοσύνη στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, στον εκμεταλλευτικό του χαρακτήρα, στον κερδοσκοπικό του ρόλο. Αυτό θέλετε να αποκαταστήσετε με τη διασφάλιση των καταθέσεων, γιατί φοβάστε μαζική φυγή των καταθέσεων από το χρηματοπιστωτικό σύστημα και κατάρρευσή του.
Συνεπώς, σας ενδιαφέρει ο ρόλος των τραπεζών και βεβαίως δεν διασφαλίζετε τις καταθέσεις. Γιατί; Διότι, πρώτον, οι πόροι του ΤΕΚΕ είναι πάρα πολύ μικροί, για να μπορέσουν να καλύψουν τις απώλειες και δεύτερον, γίνεται λόγος για τις όποιες έκτακτες εισφορές. Μα και πάλι οι τράπεζες δεν θα τις χρησιμοποιήσουν και δεν θα τις αξιοποιήσουν; Το 80% των πόρων που δίνουν οι τράπεζες το κρατούν οι ίδιοι, για να το χρησιμοποιούν.
Άρα, λοιπόν, πώς επιβαρύνεται το χρηματοπιστωτικό σύστημα; Καμμία επιβάρυνση στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Υπάρχει διασφάλιση του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Και στο κάτω-κάτω της γραφής δεν είναι το ζήτημα αν θα υπάρχει ρευστότητα, γιατί η δανειακή επιβάρυνση των λαϊκών οικογενειών, των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, των αυτοαπασχολούμενων ήταν η αφορμή για την εκδήλωση της κρίσης. Και πάτε να θεραπεύσετε την κρίση με τις ίδιες αιτίες που τη δημιούργησαν, για να την αναπαράγετε ακόμη σε μεγαλύτερο βαθμό.
Έτσι εμείς το λέμε καθαρά, καμμία εμπιστοσύνη. Να διασφαλιστεί το σύνολο των καταθέσεων των λαϊκών οικογενειών, όχι όλων των καταθέσεων. Δεν μας ενδιαφέρουν οι καταθέσεις της πλουτοκρατίας. Επαναλαμβάνω, δεν μας ενδιαφέρουν οι καταθέσεις της πλουτοκρατίας. Δεν μας ενδιαφέρουν οι καταθέσεις των επιχειρηματικών ομίλων, αλλά το σύνολο των καταθέσεων της λαϊκής οικογένειας και των ασφαλιστικών ταμείων. Και αυτό να το πληρώσουν οι τράπεζες από τα ίδια τους τα κέρδη, στο σύνολο των αναγκών που θα προβάλουν και θα προκύψουν.
Το δεύτερο ζήτημα, το οποίο βάζετε, είναι ότι βεβαίως μέσα απ’ αυτήν τη διαδικασία θα διευκολύνετε ακόμη περισσότερο να επιταχυνθεί η διαδικασία συγκέντρωσης στον κλάδο του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Αυτό άλλωστε το πλαίσιο της συγκέντρωσης συνολικότερα έχει να κάνει και με την επιλογή και αποδοχή των ευρωενωσιακών οδηγιών.
Εμείς είμαστε αντίθετοι με τις ευρωενωσιακές οδηγίες, όχι απλά και μόνο λόγω της στάσης μας απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση που είναι ο εκπρόσωπος των συμφερόντων του πολυεθνικού κεφαλαίου, αλλά γιατί αυτές οι συγκεκριμένες οδηγίες, ακόμα και αν αυτές αφορούν την ιδιωτική ασφάλιση των οχημάτων, αναδεικνύουν τον παρασιτικό χαρακτήρα του κεφαλαιοκρατικού συστήματος, όπου τη βασική ανάγκη του ανθρώπου για προάσπιση της ανθρώπινης ζωής και των περιουσιακών του στοιχείων τις εμπορευματοποιεί ακόμα περισσότερο. Και θα χρεώσετε ακόμα περισσότερο τους ασφαλισμένους να πληρώσουν μεγαλύτερα ασφάλιστρα στις ασφαλιστικές εταιρείες. Θα επιταχύνετε τη συγκέντρωση στον κλάδο.
Σ’ αυτό, λοιπόν, οδηγείτε τα πλατιά λαϊκά στρώματα, μέσα από την έμμεση φορολογία και μέσα από αυτήν τη διαδικασία, δηλαδή στη συρρίκνωση του διαθέσιμου εισοδήματός του. Όπως επίσης αποτελούν σκάνδαλο και πρόκληση οι όποιες τροποποιήσεις έχετε φέρει και λέτε για «αξιοποίηση» στο όνομα –δήθεν- του υποκριτικού σας ενδιαφέροντος.
Γιατί είναι υποκριτικό το ενδιαφέρον των κομμάτων που στηρίζουν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας για να προστατεύσετε τους ανέργους και αξιοποιείτε τους πόρους της εργατικής τάξης, τα χρήματα του ΟΑΕΔ, για να δίνετε νέα κίνητρα στο όνομα της ενεργητικής μορφής απασχόλησης στους εργοδότες, αλλά και στο δημόσιο. Και όχι μόνο αυτό, αλλά για να επιταχύνετε ακόμα περισσότερο τις ευέλικτες σχέσεις απασχόλησης, τη μερική απασχόληση, τους ενοικιαζόμενους εργαζόμενους και στον ιδιωτικό και στο δημόσιο τομέα. Αυτό θέλετε να κάνετε.
Αποτελεί δε πραγματικά ρουσφετολογική πρόκληση το έκτακτο –λέει- συμπληρωματικό επίδομα των 1.000 ευρώ σε κάθε άνεργο. Εμείς δεν θέλουμε έκτακτα επιδόματα! Το ταξικό εργατικό κίνημα δεν διεκδικεί έκτακτο επίδομα! Δεν είναι στην επιδοματική λογική που δεν θίγει τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, όπως κάνουν τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου.
Εμείς θέλουμε να αυξηθεί το επίδομα ανεργίας στο 80% των 1.400 ευρώ που παλεύει το ταξικό εργατικό κίνημα. Εκεί πρέπει να πάει, για όσο διάστημα κάποιος είναι άνεργος, χωρίς προϋποθέσεις και ταυτόχρονα να έχει πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, όπως λέμε πλήρη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλο το λαό είτε εργάζεται είτε είναι άνεργος.
Αυτή είναι η διέξοδος για την προστασία της εργατικής τάξης και των ανέργων στις σημερινές συνθήκες και όχι η επιδοματική λογική και οι ρουσφετολογικές προτάσεις που κάνετε. Γιατί ακριβώς αυτή η επιδοματική λογική οδηγεί στην κατάτμηση του εργατικού κινήματος, στη δημιουργία κινήματος πολλών ταχυτήτων, στη διάσπασή του, δίνοντας κάποια ψευτοεπιδόματα σε ορισμένες κατηγορίες εργαζόμενων, για να τις διαχωρίσετε από τους υπόλοιπους.
Το επίδομα δεν το ενσωματώνετε στο βασικό μισθό. Δεν συμπεριλαμβάνεται στον υπολογισμό των συντάξιμων αποδοχών τους και στα υπόλοιπα επιδόματα και σε άδειες του καλοκαιριού, των Χριστουγέννων, του Πάσχα ή στα οικογενειακά επιδόματα και στα πτυχία. Δεν συμπεριλαμβάνονται, δεν συνυπολογίζονται.
Άρα, λοιπόν, είναι ψεύτικα λόγια. Τους έχετε χειραγωγημένους για να τους ελέγχετε, γιατί ξέρετε πολύ καλά ότι αυτά τα επιδόματα μπορούν να κοπούν με οποιαδήποτε τροπολογία, με οποιαδήποτε ρουσφετολογική προσέγγιση των ζητημάτων.
Είναι, λοιπόν, πολύ φανερό, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ότι το ΚΚΕ δεν μπορεί να ψηφίσει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Το θεωρούμε αντιλαϊκό, ταξικό νομοσχέδιο. Πρέπει να ανατραπεί όχι μόνο το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, αλλά και συνολικότερα η ταξική πολιτική.
Είναι ευκαιρία, λοιπόν, η εργατική τάξη, τα πλατιά λαϊκά στρώματα να βγάλουν συγκεκριμένα συμπεράσματα από την κρίση, αλλά και από την άνοδο της καπιταλιστικής οικονομίας που είχαμε το προηγούμενο χρονικό διάστημα.
Δεν είναι, λοιπόν, το ζήτημα να ανακουφιστούμε από την κρίση. Δεν είναι το ζήτημα να βγούμε από την κρίση. Το ζήτημα είναι να ανατραπεί η εξουσία του κεφαλαίου, να ανατραπούν τα κόμματα που θεραπεύουν το κεφάλαιο, που προσκυνούν το κεφάλαιο, να ανατραπούν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου και να καταδικαστούν και στις εκλογές και στις ευρωεκλογές.
Το ζήτημα είναι ταυτόχρονα να καταδικαστούν καθημερινά από τους αγώνες, από την πάλη του εργατικού λαϊκού κινήματος, μέσα από τη συγκρότηση ενός πλατιού λαϊκού μετώπου πάλης της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολούμενων, των επαγγελματιών, αλλά και της φτωχομεσαίας αγροτιάς που θα στοχεύει στην καρδιά των αιτίων του προβλήματος που οξύνουν τη θέση τους, που δεν είναι άλλη παρά τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών, δεν είναι άλλη παρά η εξουσία του κεφαλαίου. Και αυτήν πρέπει να ανατρέψουν μέσα από τη συγκεκριμένη σταθερή, ταξική και μακροχρόνια πάλη, την οποία πρέπει να αναπτύξουν το επόμενο διάστημα.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε Καραθανασόπουλε.
Τελευταίος αγορητής είναι ο κ. Αϊβαλιώτης από το Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό.
Ορίστε, κύριε Αϊβαλιώτη, έχετε το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κατά τη χθεσινή συζήτηση για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας είπα ότι παρακολουθώ τις παλιές μαυρόασπρες ελληνικές ταινίες. Εκεί, φιγούρες όπως ο Γκόρτσος, ο Μαυρογιαλούρος –το είπε πριν ο κ. Γείτονας- ο Καλοχαιρέτας σκιαγραφούν τον παλαιοκομματισμό των δεκαετιών του ’50 και του ’60.
Υπάρχει φυσικά και η ταινία, «Ο ψευτοθόδωρος», με τον αξέχαστο Ντίνο Ηλιόπουλο, όπου ένας πολυπράγμων και παθολογικά ψεύτης συνεργάτης βουλευτή «τάζει» σε όλους τα πάντα.
Διαβάζοντας το νομοσχέδιο που μας παρουσιάσατε –δεν ξέρω γιατί, αλλά- κάθε φορά που το μελετούσα, μου ερχόταν στο μυαλό η εικόνα του Καλοχαιρέτα, εκείνου του συμπαθούς Βουλευτή, με το παλαιοκομματικό όμως στυλ, ο οποίος είχε ένα τηλέφωνο –θα τον θυμάστε- με κομμένο το σύρμα. Έκανε ότι δήθεν μιλούσε συνέχεια με Υπουργούς, όταν φυσικά ήταν παρών ο ψηφοφόρος και η μόνιμη επωδός του ήταν, «το θέμα σας ετελείωσε».
Έλεγε πάντα ο Καλοχαιρέτας, «ετελείωσε». Έταζε τα πάντα βέβαια, «έφτιαχνε ανώγεια και κατώγεια» με λόγια και πάντα το θέμα του ψηφοφόρου είχε τελειώσει, γιατί είχε μιλήσει με τον Υπουργό.
Λυπάμαι που θα το πω, αλλά διαβάζοντας αυτό το σχέδιο νόμου, είδα τη Νέα Δημοκρατία, την εκλεγμένη Κυβέρνηση αυτού του τόπου πριν από ένα χρόνο και κάτι μήνες να έχει μεταμορφωθεί σε έναν καλοχαιρέτη και μάλιστα σε έναν αγχωμένο καλοχαιρέτη.
Κατ’ αρχάς, περίμενα να δω σήμερα, αγαπητέ φίλε κύριε Λέγκα, κύριε Υφυπουργέ, τον Υπερυπουργό Οικονομίας, τον κ. Σουφλιά. Ο κ. Σουφλιάς είναι Υπερυπουργός Οικονομίας, κάτι που είπαμε και στην επιτροπή. Βλέπω ότι ο κ. Παπαθανασίου είναι απλώς μέλος ενός διευθυντηρίου, το οποίο έχει καπελωθεί από τον Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, ο οποίος είναι και Υπερυπουργός Οικονομίας, ο οποίος είναι και σκιώδης Πρωθυπουργός. Υπάρχει και ο κ. Καραμανλής και υπάρχει και ο κ. Σουφλιάς ο οποίος είναι σκιώδης Πρωθυπουργός.
Όμως, τώρα που το σκέφτομαι ίσως εσάς πρέπει να συγχαρώ ως Υπουργό για την ανάληψη των καθηκόντων του Υπουργού Οικονομίας, διότι μονίμως σε όλες τις επιτροπές και σε όλες τις συνεδριάσεις είστε μόνο εσείς. Άρα, εκ του αποτελέσματος αντιλαμβάνομαι, κύριε Λέγκα, ότι εσείς είστε ο Υπουργός Οικονομίας.
ΜΙΧΑΗΛ ΧΑΛΚΙΔΗΣ: Τον αναβαθμίσατε!
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ: Σταχανοβίτης, εργάζεται είκοσι τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο!
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ: Το «Εθνικής Οικονομίας» το είχε διαγράψει και η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και πριν η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Αντί για το «Εθνικής Οικονομίας», υπάρχει το «Οικονομίας και Οικονομικών» σκέτο.
Τότε, «συγχαρητήρια», κύριε Υπουργέ, για την ανάληψη των καθηκόντων του Υπουργού Οικονομίας.
Να πω κατ’ αρχάς κάτι που είπα και στην επιτροπή -για να ελαφρύνουμε λιγάκι την ατμόσφαιρα- ότι είναι ατυχή τα αρχικά «Τ-Ε΄-Κ-Ε-», διότι είπαμε και στην επιτροπή ότι αν αλλάξει ο τόνος, κύριε Ροντούλη, γίνεται κάτι άλλο, γίνεται «Τ-Ε-Κ-Ε΄». Και εκεί, ξέρετε η τηλεόραση έχει Αλ Τσαντίρι Νιους, «Ελληνοφρένεια», ιστορίες. Παρακολουθούν τις εκπομπές και νομίζω ότι η μεταφορά του τόνου στη λήγουσα θα οδηγούσε ιδίως τον κ. Λαζόπουλο σε «χρυσές δουλειές», αναφορικά με τη τηλεθέαση. Έτσι κι αλλιώς είναι μεγάλη η τηλεθέαση του Λαζόπουλου, αλλά λέω ότι τα αρχικά «Τ-Ε΄-Κ-Ε» είναι λίγο περίεργα ή μάλλον ατυχή. Μπορεί να αποδειχθούν ατυχή εάν δεν πάει καλά το εγχείρημα αυτού του Ταμείου.
Η διεθνής κρίση, λοιπόν, παρουσιάστηκε πριν από έξι μήνες, αλλά μόλις τώρα βλέπουμε ένα σχέδιο νόμου για τη διεθνή κρίση. Ας δούμε, λοιπόν, πώς αντέδρασαν άλλες χώρες -συγκρίσιμες υποτίθεται με την Ελλάδα- όπως είναι η Ιρλανδία.
Στις 20, λοιπόν, Σεπτεμβρίου η Ιρλανδία εγγυάται τις καταθέσεις μέχρι 100.000 ευρώ. Στις 3 Οκτώβρη η εγγύηση όλων των καταθέσεων γίνεται από την Ιρλανδική Κυβέρνηση και φεύγουν μαζικά αποταμιεύσεις προς την Αγγλία και εκεί μπλοκάρει το σύστημα. Παθαίνει πλάκα η Αγγλία. Ποια; Η κραταιά Μεγάλη Βρετανία παθαίνει τέτοια ζημιά, ώστε ο Υπουργός Οικονομικών κ. Ντάρλινγκ, τηλεφώνησε, λέει, δύο φορές –βλέπω εδώ το ρεπορτάζ της Ελευθεροτυπίας στις 3 Οκτωβρίου- στον Ιρλανδό ομόλογό του κ. Λένιχαν και του παραπονέθηκε και του είπε και την αγωνία του για τη μετανάστευση των καταθέσεων.
Άρα, η «μικρή» -χρησιμοποιώ πάντα τους όρους «μικρή» και «μεγάλη» σε εισαγωγικά, όπως και τα «μικρά» και «μεγάλα» κόμματα- Ιρλανδία κοιτάει τα εθνικά της συμφέροντα, εγγυάται όλες τις καταθέσεις και έτσι, λοιπόν, η Βρετανία της ζητάει έλεος, να σταματήσουν να φεύγουν οι καταθέσεις. Όμως, η Ιρλανδία δεν υποχωρεί. Και επειδή αυτό επιβάλλουν τα εθνικά της συμφέροντα, συνεχίζει την εγγύηση των καταθέσεων. Αυτό προς γνώση και συμμόρφωση των ελληνικών κυβερνήσεων που πηγαίνουν στα συμβούλια Υπουργών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κάνουν ό,τι κάνουν όλα αυτά τα χρόνια που μετέχουμε στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Όμως, όχι μόνο αυτό. Με βάση αυτή την απόφαση της Ιρλανδικής Κυβέρνησης, εκτοξεύθηκαν και οι αξίες των μετοχών των τραπεζών στο Ιρλανδικό Χρηματιστήριο Αξιών κατά 30%! Την ημέρα που εγγυήθηκαν όλες τις καταθέσεις. Άρα, είχαν συν 30% οι μετοχές των τραπεζών.
Εμείς, λοιπόν, ζητάμε τη νομοθετική ρύθμιση όλων ανεξαιρέτως των καταθέσεων, κάτι που έκανε η «μικρή» Ιρλανδία.
Ας δούμε, λοιπόν, τι άλλο περιλαμβάνει αυτό το σχέδιο νόμου, για να τα κάνουμε λίγο λιανά.
Κατ’ αρχάς, δημιουργείται δεύτερο συνεγγυητικό παρά την αντίθεση του ΣΜΕΧΑ. Δεν καταλαβαίνουμε γιατί. Υπάρχει και τώρα κάνουμε και δεύτερο συνεγγυητικό. Το 80% των καταθέσεων θα βρίσκεται, λέει, στην τράπεζα που υποτίθεται ότι αν χρεοκοπήσει, θα αποζημιώσει τους επενδυτές. Μα, αν χρεοκοπήσει, πώς θα το κάνει αυτό;
Και να πούμε και κάτι άλλο. Και αυτό το νέο Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων που δημιουργείται, θα έχει πόρους 1.000.000.000. Μα, οι τραπεζικές καταθέσεις στην Ελλάδα είναι 220-250.000.000.000 δισεκατομμύρια.
Μας είπε ο κ. Γκόρτσος, τον οποίο είχα και καθηγητή στο Οικονομικό της Νομικής, ότι είναι επαρκές, διότι υπάρχουν και διατραπεζικές καταθέσεις. Θα πρέπει αν γίνει ένα «μπαμ» -χτυπάμε ξύλο- να συμψηφιστούν τα 100.000 –λέμε- που καταθέτει με τις τυχόν υποχρεώσεις του στην τράπεζα. Συμψηφισμός θα γίνει. Δεν θα πάρει ο άλλος 100.000 επειδή είχε 100.000 κατάθεση. Συμψηφισμός θα γίνει.
Όμως, και πάλι πώς είναι επαρκές το 1.250.000.000 ευρώ; Ο κ. Γκόρτσος λέει ότι είναι επαρκές. Θα το δούμε και κατά τη συζήτηση στα άρθρα.
Ας δούμε και κάτι άλλο. Θα χρεοκοπήσει μία τράπεζα. Ο καταθέτης θα κάνει έως και δεκαπέντε μήνες να πάρει τα λεφτά του. Προσέξτε. Δεκαπέντε ολόκληρους μήνες θα κάνει να πάρει τα λεφτά του!
Και μια και μιλάμε τώρα για λεφτά, για ενισχύσεις κ.λπ. επ’ ευκαιρία, κύριε Υπουργέ, τι γίνεται τώρα μ’ αυτό το ΤΕΜΠMΕ; Εδώ υπάρχουν καταγγελίες ότι έχει πλημμυρίσει η αγορά με μεσολαβητές οι οποίοι προσεγγίζουν επιχειρήσεις και τους προτείνουν να μεσολαβήσουν για το ΤΕΜΠΜΕ και ζητούν, λέει, εφάπαξ αμοιβή από 500 έως 1000 ευρώ –διαβάζω εδώ- αν εγκριθεί το δάνειο είτε ποσό επί του εγκεκριμένου δανείου, συνήθως 1%. Δηλαδή, παίρνεις 200.000 ευρώ και «ακουμπάς» του άλλου 2 χιλιάρικα. Έτσι, λοιπόν, οι επιχειρηματίες έχουν τρελαθεί, δεν υπάρχει ρευστότητα και έτσι υποχωρούν έναντι αυτών των εκβιαστών.
Γιατί γίνεται όλη αυτή η βαβούρα με το ΤΕΜΠΜΕ; Γιατί, τέλος πάντων, δεν μπορεί να λειτουργήσει αυτό το ΤΕΜΠΜΕ; Νομίζω πως κάποια στιγμή θα έπρεπε να μας δοθεί κάποια απάντηση, διότι έχει μπλοκάρει το σύστημα.
Τώρα, ας δούμε τη ρύθμιση για τον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ». Όταν πριν από ενάμιση μήνα έγινε μία ακρόαση στην επιτροπή με τον κ. Αράπογλου, τους εκπροσώπους της ΓΣΕΕ, του ΣΕΒ κ.λπ., ο κ. Παπαθανασίου μας είπε -έτσι πολύ εύχαρις και χαμογελαστός- να μην ανησυχούμε για τον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ», ετοιμάζεται κάτι πολύ καλό. Ήταν Υφυπουργός ακόμα ο κ. Παπαθανασίου. Μας διαβεβαίωσε ότι θα γίνει κάτι πολύ καλό και να μην κάνουμε κριτική. Και τι έγινε τελικά; Από τα επτά χρόνια, πήγατε την παραμονή τον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ» στα πέντε. Αυτό ήταν το τόσο καλό το οποίο μας έλεγε ο κ. Παπαθανασίου ότι θα γίνει και να μην ανησυχούμε; Για δύο χρόνια μιλάμε; Εδώ υπάρχουν ένα εκατομμύριο φυσικά και νομικά πρόσωπα. Επτακόσιες χιλιάδες είναι τα φυσικά πρόσωπα και τριακόσιες χιλιάδες που είναι στον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ». Και τι βλέπουμε; Από επτά, λέει, γίνεται πέντε. Αυτό είναι, δηλαδή, όλο κι όλο; Εδώ όλα τα επιμελητήρια διαμαρτύρονται, έχουν στείλει επιστολή στον Πρωθυπουργό και στον κ. Αλογοσκούφη.
Εδώ λέμε να στοχοθετεί ο «ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ» τον «μπαταχτσή», την υποτροπή. Πώς να το πούμε αλλιώς, δηλαδή; Την υποτροπή να στοχοθετεί, τον «μπαταχτσή» και όχι αυτόν που του έφυγε μία επιταγή επειδή ήταν ο πατέρας του άρρωστος στο νοσοκομείο. Δηλαδή, «μαυρίζεται» και καραστρέφεται κάθε ενεργός παράγοντας της οικονομίας, από ένα τυχαίο γεγονός.
Εμείς λέμε να μην μπει κανένας στον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ» από 30 Αυγούστου –να συμφωνήσουμε μία περίοδο- μέχρι 31 Δεκεμβρίου του έτους που πέρασε, από τότε δηλαδή που ξέσπασε η κρίση. Να μην μπει κανένας στον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ», ώστε να ανασάνει για λίγο η οικονομία. Όλοι έχουν το άγχος του «ΤΕΙΡΕΣΙΑ», σαν σπαθί που κρέμεται πάνω από το σβέρκο τους. Και να γίνει τέλος πάντων ο «ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ» το πολύ δύο χρόνια.
Ο κ. Καράογλου είναι εδώ -και ήταν και στην επιτροπή- και έκανε τρεις πάρα πολύ σωστές προτάσεις. Ο κ. Καράογλου! Ένας πολύ σοβαρός δικός σας Βουλευτής, Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας από τη Θεσσαλονίκη.
Έχω σημειώσει ότι ο κ. Καράογλου είπε στις 15 Ιανουαρίου ότι τα πέντε χρόνια που βάζει ο «ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ» είναι το ανώτατο όριο που προβλέπει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό είπατε, κύριε Καράογλου;
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ: Μάλιστα.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ: Έτσι ακριβώς. Σας ευχαριστώ πολύ.
Και ζήτησε να αναπροσαρμοστεί προς τα κάτω.
Επίσης, πολύ σωστή θέση ήταν η θέση του ότι το όριο των 150 ευρώ με το οποίο μπαίνει κανείς στον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ» είναι ραντεβού με την ιστορία. Τι θα πει 150 ευρώ; Πρότεινε ο άνθρωπος να γίνουν 1.500 ευρώ. Κάντε το! Χαράς το πράγμα! Μπορείτε να το κάνετε αμέσως. Σας το προτείνει ο Θόδωρος ο Καράογλου. Εμείς συμφωνούμε απόλυτα με την πρόταση του κ. Καράογλου.
Επίσης, ο κ. Καράογλου συμφώνησε με την άποψή μας ότι πρέπει να στοχοθετείται η υποτροπή –επαναλαμβάνω ο «μπαταχτσής»- και να μπαίνει στον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ» ο «μπαταχτσής» και να μην δημιουργείται όλο αυτό που δημιουργείται με το κλείσιμο των επιχειρήσεων.
Περιμένουμε να δούμε αν αυτές οι θέσεις -οι οποίες είναι και θέσεις του πολύ σοβαρού Βουλευτή κ. Καράογλου- θα γίνουν δεκτές.
Τώρα, όσον αφορά τα 10.000 ευρώ ενίσχυση στο εφάπαξ των επαγγελματιών που καταστράφηκαν, θέλω να πω τα εξής:
Κατ’ αρχάς, εμείς έχουμε μία ενόχληση όσον αφορά το γιατί θα πρέπει ο φορολογούμενος να χρεωθεί τη δική σας ανεπάρκεια, την ανεπάρκεια της κυβέρνησής σας. Δεν τα κατάφερε η Αστυνομία. Ακούσαμε όλα αυτά περί αμυνόμενης Αστυνομίας. Εντάξει, έγινε το πλιάτσικο, οι καταστροφές και οι κλεψιές. Τώρα, τι είναι αυτό το δεκάρι χιλιάρικα που δίνετε σαν ένα «καρότο» σ’ αυτούς τους ανθρώπους που καταστράφηκαν;
Τι κάνατε εσείς σε όλη αυτήν την ιστορία; Συνταχθήκατε με τα «χοντροκάναλα» -και με τη λέξη «χοντροκάναλα» εννοώ τα κανάλια που έχουν χοντρές ευθύνες και τίποτα άλλο- τα οποία επετέθησαν στην Αστυνομία, στους αστυνομικούς που δουλεύουν για 700 ευρώ, γιατί όπως πολύ καλά ξέρετε ο γιος του Λάτση δεν θα γίνει ποτέ αστυνομικός. Αστυνομικός με τα 700 ευρώ θα γίνει το φτωχόπαιδο από την επαρχία.
Συκοφαντήσατε, λοιπόν, τους αστυνομικούς, τους αφήσατε χωρίς αλεξίσφαιρα γιλέκα ή με γιλέκα που ζυγίζουν τριάντα κιλά και δεν μπορούν να τρέξουν οι άνθρωποι ούτε και να προστατέψουν τη ζωή τους. Ούτε οι Αλβανοί αστυνομικοί –είπε συνδικαλιστής της Αστυνομίας- δεν καταδέχονται να φορέσουν αλεξίσφαιρα γιλέκα. Και μετά χύνετε «γαλαζοπράσινα δάκρυα» για το παλικάρι το οποίο πυροβολήθηκε και είναι ακόμα μέσα στο νοσοκομείο, ενώ τα «χοντροκάναλα» -επαναλαμβάνω τα κανάλια που έχουν χοντρές ευθύνες- ξέχασαν τον αστυνομικό των Ζωνιανών. Τίποτα. Κουβέντα. Ούτε είδα καμμία διαδήλωση, καμιά διαμαρτυρία για τους αστυνομικούς που έχασαν τα δάχτυλά τους και τραυματίστηκαν σοβαρά, όπως είναι ο αστυνομικός στα Ζωνιανά, ο Διαμαντής, που είναι ακόμα στο νοσοκομείο.
Κοιτάξτε, εγώ ούτε «τηλεμαϊντανός» ήμουν ούτε με βοήθησε κανένας να εκλεγώ. Εξελέγην μόνος μου, γιατί πίστευε ο κόσμος ότι έκανα πέντε πράγματα για την πατρίδα μου, στις Βρυξέλλες. Άρα, λοιπόν, δεν έχω εξαρτήσεις ούτε από τα «χοντροκάναλα» ούτε από κανέναν άλλο. Δεν χρωστάω σε κανέναν τίποτα. Γι’ αυτό, λοιπόν, λέω τα πράγματα όπως είναι.
Εδώ έχω μπροστά μου μία συνέντευξη του πολύ σοβαρού δημοσιογράφου που λέγεται Τάσος Τέλλογλου, την οποία και θα καταθέσω στα Πρακτικά. Την έδωσε στο Down Town το Δεκέμβριο. Είναι επεισόδια των καλομαθημένων, λέει ο κ. Τέλλογλου, κύριε Ροντούλη. Ο σοβαρός δημοσιογράφος κ. Τέλλογλου ο οποίος έχει θητεία στην ΚΝΕ, στο Ρήγα Φεραίο. Ο άνθρωπος είναι αριστερός και όχι του «γλυκού νερού». Κανονικός αριστερός! Μιλάει για επεισόδια των καλομαθημένων και δηλώνει ότι δεν βλέπει κανένα αίτημα.
Το καταθέτω στα Πρακτικά, Down Town, Δεκέμβριος του 2008.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης καταθέτει για τα Πρακτικά τον προαναφερθέν δημοσίευμα, το οποίο βρίσκεται στο Αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Τώρα, επειδή έχουν ειπωθεί πολλά, απόρησα με τη φιλολογία περί του ιδιώνυμου, περί της κουκούλας, αυτό που είπε ο Πρόεδρός σας. Γνωρίζετε ότι ο κ. Χατζηγάκης ο σημερινός Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης έχει αρθρογραφήσει υπέρ της καθιέρωσης του ιδιώνυμου, της κουκούλας ως ιδιώνυμο; Αφήνω την ιστορία με τον Ελευθέριο Βενιζέλο που είναι μια εποχή αρκετά μακρινή. Πρώτη φορά εμφανίστηκε το ιδιώνυμο επί Ελευθέριου Βενιζέλου, αλλά και ο Γιάννης Μαρίνος, που είναι ο Πρόεδρος της Επιτροπής για τη διαρθρωτική μεταρρύθμιση της ελληνικής οικονομίας; Εσείς δημιουργήσατε την επιτροπή και Πρόεδρος είναι ο Γιάννης Μαρίνος ο σημαντικότερος ως ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας όλων των εποχών.
Ο Γιάννης Μαρίνος, λοιπόν, και αυτή η επιτροπή έκανε τις προτάσεις για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Μέσα στις προτάσεις για την αναθεώρηση του Συντάγματος αναφέρει ότι πρέπει να καθιερωθεί ως ιδιώνυμο η κουκούλα. Δεν το είπε, λοιπόν, πρώτος ο Καρατζαφέρης. Στελέχη της παράταξής σας τα λένε αυτά.
Έρχεστε, λοιπόν, σήμερα με τα δέκα χιλιάρικα και ρίχνετε μερικές σταγόνες σε μια φωτιά που ανάψατε λόγω της ανεπάρκειάς σας. Και είναι σαν πραγματικά να κυβερνάει το ΠΑΣΟΚ, σαν να είμαστε στο χθες, σαν να είναι Πρωθυπουργός ο Ανδρέας Παπανδρέου, σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα όλα αυτά τα χρόνια. Δίνετε συνεχώς τη ευκαιρία για κριτική, εμπεδώνετε την πεποίθηση ότι η Ελλάδα είναι αθωράκιστη και ακυβέρνητη, αλλά βέβαια πρέπει να πω εδώ πέρα ότι με τον συνάδελφο μου τον κ. Βελόπουλο και τον Πρέσβη κ. Γεωργίου, προσφύγαμε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για να αποζημιωθούν οι άνθρωποι που καταστράφηκαν από το 1995 λόγω της δράσης των κουκουλοφόρων και άλλων «ευγενών» ομάδων που καταστράφηκαν και τα μαγαζιά τους και οι περιουσίες τους λόγω της ανεπάρκειας του κράτους. Αυτό είναι από το 1995 έως σήμερα. Θυμίζω ότι το 1995 έγιναν οι τελευταίες μαζικές συλλήψεις ανθρώπων οι οποίοι κρίθηκαν ότι έκαναν κάποιες παράνομες πράξεις. Από τότε δεν έχουμε δει τίποτα και οι άνθρωποι εν τω μεταξύ καταστρέφονται αυτά τα δεκατέσσερα χρόνια εξακολουθητικά.
Προσφύγαμε, λοιπόν, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μαζί με τον κ. Βελόπουλο και τον Πρέσβη τον κ. Γεωργίου και ζητάμε να υπάρξει αποζημίωση και να κληθεί η Ελλάδα να εξηγήσει για ποιο λόγο δεν προστάτευσε τους πολίτες και τις περιουσίες τους.
Αλλά βέβαια όλα αυτά σας αφήνουν παγερά αδιάφορους διότι εδώ πέρα βλέπω ότι στο ΤΕΚΕ οι προσλήψεις είναι προσλήψεις. Αυτή η χώρα έχει επτακόσιους δεκαοκτώ χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους. Έχω εδώ τα χαρτιά του κυρίου Ζώη που θα τα καταθέσω στα Πρακτικά.
Ο κ. Ζώης, λοιπόν, απαντώντας σε ερώτησή μου είπε ότι έχει επτακόσιους δεκαοκτώ χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους η Ελλάδα. Και εσείς προσλάβατε από το 2004 έως το 2007 εκατόν πέντε χιλιάδες επτακόσιους έντεκα υπαλλήλους. Για να μην υπάρχει αμφισβήτηση το καταθέτω στα Πρακτικά. Αυτή είναι η απάντηση του κυρίου Ζώη του Υφυπουργού σε ερώτησή μου.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος ΑΪβαλιώτης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Μόνο από τον Οκτώβριο του 2007 έως τον Οκτώβριο του 2008 προσλάβατε σαράντα οκτώ χιλιάδες διακόσιους σαράντα πέντε υπαλλήλους. Αυτή είναι η απάντηση του κυρίου Ζώη σε ερώτηση μου. Το καταθέτω και αυτό για τα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος ΑΪβαλιώτης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Έτσι, λοιπόν, προσλαμβάνετε και για το ΤΕΚΕ. Και πόσο τέλος πάντων θα κοστίσει η ενίσχυση αυτή των ανθρώπων; Γιατί αυτό είναι το ζητούμενο, οι άνθρωποι που καταστράφηκαν τι θα πάρουν. Θα κοστίσει συνολικά, βλέπω εδώ την Έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους 36.000.000 ευρώ, δηλαδή δυόμισι μήνες εργασίας, δυόμισι μήνες δραστηριότητας της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, βάσει του κρατικού προϋπολογισμού. Δυόμισι μήνες δραστηριότητας της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας είναι τα χρήματα που θα δώσετε σε αυτούς που καταστράφηκαν, ή για να δώσουμε την τάξη μεγέθους, λίγο παραπάνω από τα έξοδα για τη διενέργεια των εξετάσεων της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης φέτος. Ακούστε έξοδα για την Τριτοβάθμια εκπαίδευση για να κάνουμε εξετάσεις για να μπουν τα παιδιά στα πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ. Τα έξοδα είναι 28.000.000 ευρώ.
Δίνουμε 28.000.000 ευρώ για να μπουν τα παιδιά στα πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ; Τι είναι πια αυτά τα θρανία που θα καθίσουν οι μαθητές; Χρυσά είναι; Με τι θα γίνουν δηλαδή αυτές οι εξετάσεις; Θα φέρετε καθηγητές του Χάρβαρντ να διορθώσουν τα γραπτά των μαθητών αυτών; Δεν το καταλαβαίνω.
Τόσα βρήκατε γι’ αυτούς που καταστράφηκαν; Και εδώ γίνεται σπατάλη, γίνεται χαμός. Αυτό λέμε, ότι υπάρχουν χρήματα να φάνε και οι κότες και γίνεται σπατάλη, γι’ αυτό σας καταγγέλλουμε. Και όχι μόνο αυτό. Επιδεικνύετε και όλη αυτήν την προχειρότητα που την ξέρουμε, διότι προπαραμονή Χριστουγέννων φέρνετε τροπολογία προσθήκη, ενώ υπάρχει ήδη η ρύθμιση στο νομοσχέδιό σας. Από την προπαραμονή Χριστουγέννων είναι, εδώ είναι η τροπολογία προσθήκη και έχει ημερομηνία 23 Δεκεμβρίου. Τι προχειρότητα και τσαπατσουλιά είναι αυτή; Πώς είναι δυνατόν να καταδεικνύετε σε κάθε φάση πόσος πανικός σας έχει καταλάβει;
Εν τω μεταξύ, καταργείτε και το τέλος χαρτοσήμου στα ασφάλιστρα ζωής, δηλαδή μια τεράστια ελάφρυνση για τις ασφαλιστικές εταιρείες που είναι εκατόν τριάντα εκατομμύρια. Δηλαδή για να καταλάβει ο κόσμος τι είναι τα εκατόν τριάντα εκατομμύρια, είναι δυο φορές οι λειτουργικές δαπάνες του Υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης, συν τις λειτουργικές ανάγκες του Υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης, συν την Προεδρία της Δημοκρατίας. Αυτά τα εκατόν τριάντα εκατομμύρια τα χαρίζετε. Λέμε τώρα ότι είναι ένα μεγάλο ποσό και το εξηγώ, για να έχουμε μια τάξη μεγέθους για τι ποσό μιλάμε.
Για το χιλιάρικο τώρα για την τροπολογία, για τον ΟΑΕ και τις υπόλοιπες τροπολογίες για τα κλωστήρια Πρεβέζης, θα τα πούμε πιο αναλυτικά στη συνέχεια. Να σημειώσω μόνο ότι μας πιάνει πραγματικά θλίψη όταν βλέπουμε ότι έρχονται συνέχεια τροπολογίες και ρυθμίσεις για επιχειρήσεις που σβήνουν, που φεύγουν, που πηγαίνουν στα Σκόπια, που πηγαίνουν στην Τουρκία, που φεύγουν από τη Μακεδονία, φεύγουν από την Θράκη και εξαφανίζεται η ελληνική μεταποίηση. Και ερχόμαστε τώρα εμείς να κάνουμε το μόνιμο μοιρολόι, τη μόνιμη επωδό, επιδόματα ανεργίας, ρυθμίσεις για τις επιχειρήσεις που έκλεισαν. Είναι κατάντια αυτό για την Ελλάδα! Μια χώρα που μπορούσε, είχε παραγωγικό δυναμικό όταν μπήκε το 1981 στην τότε ΕΟΚ και σήμερα η μεταποίηση έχει σβήσει και φυσικά τρίβουν τα χέρια τους οι «τρυφεροί» γείτονές μας προς ανατολάς, γιατί εκείνοι παίρνουν τις επιχειρήσεις τις οποίες εμείς χάνουμε.
Είπα ξεκινώντας την τοποθέτησή μου και τελειώνω, ότι τα πάντα πλέον θυμίζουν τον Καλοχαιρέτα στη Νέα Δημοκρατία. Στο άγχος σας έτσι να κλείσετε την ψαλίδα στα γκάλοπ, έχετε πιάσει τα ψαλίδια και περικόπτετε τα λαϊκά εισοδήματα. Δείχνετε νευρικοί, δείχνετε αγχώδεις, φέρνετε πρόχειρες ρυθμίσεις και όπως στην παλιά ελληνική ταινία με τον Καλοχαιρέτα, υπόσχεστε σε όλους τα πάντα. Και βέβαια πάντα η επωδός είναι «ετελείωσε». Ε, λοιπόν, «ετελείωσε» θα σας πει ο λαός όποτε και αν κάνετε εκλογές.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ο κ. Καράογλου έχει το λόγο για επτά λεπτά.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σαφέστατα και δεν ασπάζομαι την μαρξιστική θεωρία που λέει ότι πάνω από όλα είναι η οικονομία και όλα τα ζητήματα έχουν σχέση με την οικονομία, γιατί πιστεύω ότι υπάρχουν άλλες ηθικές αξίες που έχουν πολύ μεγαλύτερη σημασία.
Όμως, όπως κάθε φορά που συζητείται ένα νομοσχέδιο του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας γίνεται μια γενικότερη αναφορά σε ζητήματα που έχουν σχέση με την οικονομία, έτσι και εγώ δεν θα παραβώ τον κανόνα αυτό και θα ξεκινήσω κάνοντας μια γενικότερη αναφορά στα ζητήματα της οικονομίας.
Βρισκόμαστε, λοιπόν, μέσα σε μια παγκόσμια οικονομική κρίση που κανείς δεν ξέρει πότε θα τελειώσει. Οι αισιόδοξοι λένε ότι έως τα μέσα του 2009 θα έχει ολοκληρωθεί η κρίση αυτή και άλλοι απαισιόδοξοι λένε ότι θα πιάσει και το 2010 και θα είναι άγνωστο το τέλος της.
Στη χώρα μας, στην Ελλάδα μέχρι πριν από μερικούς μήνες το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, το ΠΑΣΟΚ, δεν έβλεπε την κρίση αυτή. Έβλεπε και διακήρυττε ότι υπάρχει κρίση μόνο στην ελληνική οικονομία και αυτό είναι αποτέλεσμα έλεγε, μιας λανθασμένης οικονομικής πολιτικής της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.
Επιτέλους, μετά από δυο-τρεις μήνες ανακάλυψε ότι υπάρχει παγκόσμια οικονομική κρίση. Αντί, όμως, να έρθει στην Αίθουσα του ναού της δημοκρατίας, στο Κοινοβούλιο να ξεκαθαρίσει τις προτάσεις του και τις απόψεις του, να έρθει δηλαδή με εποικοδομητικές προτάσεις για να συμβάλει στη θωράκιση της ελληνικής οικονομίας και να βοηθήσει στην αντιμετώπιση των προβλημάτων, τι κάνει; Κάνει κάτι άλλο: προφητεύει. Έτσι διαβάζουμε, ακούμε τα σχόλια των συναδέλφων του ΠΑΣΟΚ που μιλούν για καταστροφή της ελληνικής οικονομίας, που μιλούν για έλλειψη εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία, γεγονός που συνεπάγεται την έλλειψη δυνατότητας λήψης δανείων από τη χώρα μας, από την Ελλάδα, για το ότι η χώρα μας είναι το μαύρο πρόβατο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για την αποπομπή της Ελλάδος από την Ευρωζώνη και πολλά άλλα τινά που προβλέπουν οι αμετανόητες Κασσάνδρες, δεινά τα οποία θα έλεγα ότι μόνο σεναριογράφοι και μάλιστα ταινιών θρίλερ, θα μπορούσαν να φανταστούν.
Ποια είναι, όμως, η πραγματικότητα; Προέβλεπαν ότι η χώρα μας δεν θα μπορέσει να δανειστεί. Θυμίζω ότι την Τρίτη στις 13 Ιανουαρίου ζητούσαμε 2.000.000.000 ευρώ. Ποια είναι η αλήθεια; Εξήμισι φορές πάνω υπερκαλύφτηκε το ζητούμενο ποσό δανείου. Και όχι μόνο αυτό, αλλά το επιτόκιο ήταν μικρότερο από το euribor της τότε περιόδου.
Χθες επρόκειτο να γίνει νέος δανεισμός πενταετών ομολόγων με στόχο άντληση κεφαλαίων 3.000.000.000. Είχαμε νέες προβλέψεις από τις Κασσάνδρες του ΠΑΣΟΚ ότι δεν θα καλυφθούν. Άλλωστε στο παρελθόν, πριν από λίγες μέρες μόλις η Γερμανία δεν το είχε πετύχει. Όχι μόνο υπερκαλύφθηκε το ποσό αυτό, ζητούσαμε 3.000.000.000 και 7.000.000.000 είναι οι προσφορές αλλά και τελικά, τα πράγματα δεν είναι τόσο τραγικά όπως τα εμφανίζουν με το επιτόκιο, γιατί θυμίζω ότι το Σεπτέμβριο η χώρα μας είχε δανειστεί με 4,8% και τώρα δανείστηκε με 5,6%, παρά την παγκόσμια οικονομική κατάσταση που υπάρχει με την επιβάρυνση που βεβαίως έχει έρθει και στην ελληνική οικονομία.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Ήταν 5,6 και μιλάτε σοβαρά;
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ: Βεβαίως.
Λέγατε ότι είναι μαύρο πρόβατο της Ευρωπαϊκής Ένωσης η χώρα μας, η Ελλάδα. Μέχρι και αποπομπή της από την Ευρωζώνη προβλέπατε. Ποια είναι η αλήθεια; Την ακούσαμε μόλις χθες και είναι πολύ επίκαιρη, πολύ φρέσκια. Την ακούσαμε την αλήθεια από τον αρμόδιο επίτροπο οικονομικών τον σοσιαλιστή επίτροπο τον κ. Αλμούνια, από το Λουξεμβουργιανό Πρόεδρο τον κ. Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ που λέει ότι η χώρα μας, όχι μόνο δεν είναι το μαύρο πρόβατο, αλλά είναι στις κατηγορίες των χωρών που είναι στη μεσαία κατηγορία προβλημάτων. Και υπάρχουν χώρες με πολύ χειρότερα προβλήματα από την ελληνική οικονομία, όπως χαρακτηριστικά είναι η Αγγλία, η Ιρλανδία, η Ισπανία, η Ιταλία.
Ακόμα και οι επίσημοι πίνακες που έβγαλε το ΕΚΟΦΙΝ αναφέρονται σε μία σειρά άλλων χωρών, όπου πουθενά σε κανέναν άλλο δείκτη δεν είναι πρώτη επί των χειρότερων η χώρα μας.
Θυμίζω, λοιπόν, ότι η Ισπανία είναι μία χώρα στην οποία προβλέπεται ότι η ανεργία το 2010 θα φθάσει το 18,7%, θυμίζω ότι η Ιρλανδία προβλέπεται ότι θα έχει ανεργία της τάξης του 10,7%, θυμίζω ότι όσον αφορά το έλλειμμα η Ιρλανδία έχει έλλειμμα της τάξης του 13%, η Γαλλία έχει έλλειμμα της τάξης του 5%, θυμίζω ότι όσον αφορά το δημόσιο χρέος η Ιταλία κρατάει τα πρωτεία με αναμενόμενο χρέος το 2010, 110,3%.
Θέλετε και άλλη πρόβλεψη από τις γνωστές Κασσάνδρες; «Έπεσε έξω ο προϋπολογισμός του 2009 πριν ακόμα ξεκινήσει στον πρώτο μήνα του 2009», οι Κασσάνδρες προβλέπουν ότι ο προϋπολογισμός έπεσε έξω και θα πρέπει να αλλάξει. Κλαίνε και οδύρονται, λοιπόν, λες και ήλθε η συντέλεια του κόσμου. Η αλήθεια, όμως, είναι, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι μέχρι στιγμής απολύτως κανένα στοιχείο δεν υπάρχει που να τεκμηριώνει μία τέτοια άποψη.
Βρισκόμαστε σίγουρα εντός μίας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, μίας κρίσης που εξελίσσεται και βεβαίως μπορεί να υπάρξουν και αναθεωρήσεις του προϋπολογισμού, εάν αυτό χρειαστεί. Τι σημαίνει, όμως, αυτό; Είναι μία διαδικασία η οποία προβλέπεται και από το Σύνταγμα και από τους νόμους, είναι μία διαδικασία που μπορεί να μας τύχει, αλλά δεν είναι και η συντέλεια του κόσμου.
Ας σταματήσω, όμως, εδώ, γιατί ο χρόνος είναι αμείλικτος και δεν θα έχω περισσότερο χρόνο για να αναπτύξω το νομοσχέδιο και ας πω δύο – τρεις κουβέντες για το πολυνομοσχέδιο που έχει κατατεθεί από το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, ένα πολυνομοσχέδιο που αφορά το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων και Επενδύσεων, ένα πολυνομοσχέδιο με τέσσερα κεφάλαια και εβδομήντα τέσσερα άρθρα. Είναι ένα νομοσχέδιο που λύνει μία σειρά ζητημάτων που έχουν σχέση με την παγκόσμια οικονομική κρίση, με την εναρμόνιση της Κοινοτικής νομοθεσίας, που πολλές φορές καθυστερούμε να εναρμονίσουμε, ζητήματα που έχουν σχέση με τραγικά περιστατικά όπως τα πρόσφατα περιστατικά βίας.
Θα σταθώ, λοιπόν, επιγραμματικά λέγοντας ότι είναι ένα νομοσχέδιο που χωρίς να διεκδικεί τον τίτλο του μεταρρυθμιστικού, επιφέρει σημαντικές αλλαγές σε κεφαλαιώδη, σημαντικά ζητήματα της ελληνικής οικονομίας ή σε άλλους σημαντικούς νόμους, είναι ένα πολύ χρήσιμο νομοσχέδιο. Δίνει μία σειρά απαντήσεις σε υπαρκτά προβλήματα, προβλέπει μία σειρά ζητημάτων τα οποία αφορούν τις καθημερινές συναλλαγές των Ελλήνων πολιτών. Σίγουρα είναι ένα πολύ χρήσιμο νομοσχέδιο.
Δυστυχώς, δεν έχω τη δυνατότητα να κάνω αναλυτική αναφορά. Επιφυλάσσομαι, όμως, γι’ αυτό στη συζήτηση στα άρθρα και στις τροπολογίες, ειδικότερα σε ζητήματα που έχουν σχέση με τον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ» και με κάποιες αλλαγές, ή ζητήματα που υπήρξε μία μερική απάντηση από πλευράς του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας με την παράταση του χρόνου ρύθμισης των βεβαιωμένων οφειλών ή με την παράταση της διαδικασίας της περαίωσης. Για όλα αυτά θα έχω τη δυνατότητα να μιλήσω στη συζήτηση κατ’ άρθρον και στις τροπολογίες.
Κλείνοντας να καλέσω όλους τους συναδέλφους να καταλάβουν ότι πολλές φορές δεν είναι απαραίτητο να ψηφίζουμε εναντίον ενός νομοσχεδίου μόνο και μόνο γιατί είμαστε στην Αντιπολίτευση, θα πρέπει κάποτε να δούμε την ουσία των προβλημάτων και κατά πόσο ένα νομοσχέδιο απ’ όπου και αν προέρχεται, δίνει λύσεις και απαντήσεις σε ζητήματα. Θεωρώ, λοιπόν, ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο δίνει λύσεις, απαντήσεις σε πολλά ζητήματα που απασχολούν τον μέσο Έλληνα πολίτη και γι’ αυτό το λόγο σας καλώ να το υπερψηφίσουμε.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος έχει το λόγο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θεωρώ ότι αδικούμε τη χώρα, τους εαυτούς μας και υποτιμούμε το μέγεθος των προβλημάτων όταν καθιστούμε την οικονομική, κοινωνική και ηθική κρίση που διέρχεται η χώρα, αντικείμενο μίας κομματικής αντιδικίας και όταν προσπαθούμε να αναλύσουμε τα φαινόμενα και να διατυπώσουμε προτάσεις με έναν απλουστευτικό, δημαγωγικό και στερεότυπο λόγο που επαναλαμβάνει τις ίδιες φράσεις, τα ίδια επιχειρήματα, τα οποία δεν έχουν συνήθως βάθος, και οδηγούν σε μία αυτάρεσκη επανάληψη συμπεριφορών.
Χρειάζεται μία πιο γενναία και πιο ριζοσπαστική προσέγγιση προκειμένου η κοινωνία, η οικονομία, ο πολίτης να αντιληφθεί ότι υπάρχουν στη χώρα πολιτικές δυνάμεις, προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις που καταλαβαίνουν τι γίνεται. Που ξέρουν το πρόβλημα της αγοράς, το πρόβλημα των επιχειρήσεων, το πρόβλημα των νοικοκυριών. Που ξέρουν και τη διεθνή αλλά και την ενδογενή διάσταση της κρίσης και που μπορούν να διαχειριστούν την κρίση αυτή, να την υπερβούν και να διατυπώσουν ένα σχέδιο που θα οδηγήσει την Ελλάδα και στην έξοδο από την κρίση αλλά και σε μία τοποθέτηση στο πλαίσιο της διεθνούς και της ευρωπαϊκής οικονομίας, που ενισχύει και την ανταγωνιστικότητα της και την ολική παραγωγικότητά της και τη θέση εν πάση περιπτώσει της εθνικής οικονομίας. Γιατί εδώ δοκιμάζεται συνολικά όχι μόνο η οικονομία κάθε χώρας, αλλά και η κυριαρχία κάθε χώρας, όπως δοκιμάζεται και η αντοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία βλέπουμε όλοι πόσο ανεπαρκής είναι θεσμικά και πόσο μεγάλες αδράνειες την διαπερνούν, γιατί δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι τα βασικά δόγματα της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης δοκιμάζονται εδώ και έξι μήνες που έχει καταστεί κοινή συνείδηση στον κόσμο η κρίση, το μέγεθος και το βάθος της κρίσης.
Αναρωτιέμαι, ο κύριος Καραμανλής, που με ένα νεύμα του απέπεμψε τον κ. Αλογοσκούφη, έχει συνειδητοποιήσει το μέγεθος του εγκλήματος της απογραφής; Μετά από πέντε χρόνια μήπως πρέπει να ζητήσει συγγνώμη, όπως ζήτησε για την υπόθεση του Βατοπεδίου και για την απογραφή; Μήπως τώρα αντιλαμβάνεται πως εγκλωβίστηκε στην υπόθεση της απογραφής;Τώρα που η χώρα κινδυνεύει ξανά να τεθεί υπό επιτήρηση, να υπαχθεί στη διαδικασία των υπερβολικών ελλειμμάτων;
Υπάρχει κανείς, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, στην Αίθουσα αυτή αλλά και σε όλη τη χώρα που να μην καταλαβαίνει τώρα, μόλις ένα μήνα μετά την ψήφιση του Προϋπολογισμού του 2009, ότι η χώρα δεν έχει προϋπολογισμό; Είναι πάρα πολύ απλό. Έχουν ανατραπεί και επισήμως από προχθές με την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, οι βασικές προβλέψεις του προϋπολογισμού, όλα τα κομβικά μεγέθη, ο ρυθμός ανάπτυξης, το ύψος του δημοσιονομικού ελλείμματος, η τάση η αυξητική αντί για πτωτική του δημοσίου χρέους. Άρα δεν έχουμε προϋπολογισμό, είμαστε μία χώρα που δεν διαθέτει ούτε το πιο παραδοσιακό εργαλείο άσκησης μίας συγκροτημένης πολιτικής.
Μερικοί ισχυρίζονται ότι το ΠΑΣΟΚ περιμένει υπομονετικά και πονηρά να περάσει η μεγάλη μπόρα. Περιμένει να διαχειριστεί ο κ. Καραμανλής την οξεία φάση της κρίσης, να αναλάβει το πολιτικό κόστος και το ΠΑΣΟΚ να έλθει σε μία ηπιότερη φάση προκειμένου να διαχειριστεί την άνοδο του οικονομικού κύκλου. Δεν είναι έτσι. Το βασικό οικονομικό και αναπτυξιακό πρόβλημα της χώρας είναι η έλλειψη πολιτικής εμπιστοσύνης, η έλλειψη δημόσιας εμπιστοσύνης, η καταρράκωση της κοινωνικής εμπιστοσύνης, χρειάζεται συνεπώς μία νέα αφετηρία, χρειάζεται αποκατάσταση της πολιτικής εμπιστοσύνης, χρειάζεται ένα πλεόνασμα πολιτικής εμπιστοσύνης προκειμένου να κινητοποιήσουμε κοινωνικές και παραγωγικές δυνάμεις, προκειμένου να καλύψουμε το τεράστιο έλλειμμα πίστης τραπεζικής και εμπιστοσύνης στη λειτουργία των αγορών. Μόνο έτσι μπορούμε να κάνουμε αυτό το βήμα που απαιτείται για να ανακόψουμε την κρίση και να αποκτήσουμε και ένα σχέδιο τοποθέτησης απέναντι στην επόμενη μέρα μετά την κρίση, γιατί όλες οι χώρες γι’ αυτό αγωνίζονται.
Θέλουμε, λοιπόν, εκλογές εδώ και τώρα, για να καταγραφεί ο νέος συσχετισμός, για να αποκτήσει η χώρα άλλο πολιτικό κλίμα, για να υπάρξει μία ανάσα, μία αναπνοή, μία ανόρθωση του δημόσιου βίου της χώρας. Όμως, δεν μπορεί το ΠΑΣΟΚ να επιβάλει τις εκλογές. Το ΠΑΣΟΚ τις ζητά και ο κ. Καραμανλής θα αναγκαστεί να καταφύγει στη λύση αυτή.
Στο μεταξύ θα περιμέναμε από την Κυβέρνηση, έστω από μία κυβέρνηση που διαχειρίζεται τις τρέχουσες υποθέσεις ως υπηρεσιακή κυβέρνηση, να παρουσιάσει ένα υπεύθυνο, ενιαίο, συστηματικό σχέδιο για τη διαχείριση της κρίσης, να μην παραπαίει, να μην αλλάζει την πολιτική της κάθε μέρα. Αυτό το σχέδιο δεν έχει διατυπωθεί και αποτελεί πρόκληση προς τη νοημοσύνη των Ελλήνων και προς τη θεσμική ευαισθησία της Βουλής το ότι ο κ. Καραμανλής ζητά προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση με δική του πρωτοβουλία για την οικονομία, γιατί είμαι βέβαιος ότι δεν μπορεί να διατυπώσει και να παρουσιάσει ένα τέτοιο ολοκληρωμένο σχέδιο, όπως δεν μπόρεσε να παρουσιάσει και έναν ορθολογικό και στοιχειωδώς αξιόπιστο προϋπολογισμό.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, όλες οι χώρες ζουν αυτή τη στιγμή μία έντονη χρηματοοικονομική κρίση, μία κρίση ρευστότητας.
Η Ελλάδα, επιπλέον, ζει μία βαθιά δημοσιονομική κρίση, η οποία επιτείνει τη χρηματοοικονομική κρίση. Και ζει και μία κρίση του παραγωγικού της μοντέλου. Ουσιαστικά ζούμε μία κρίση ανάμεσα στην τυπική και την άτυπη οικονομία. Ζούμε μία κρίση ανάμεσα στην οικονομία και την παραοικονομία.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κι αν δεν εφαρμοστεί ένα συμφωνημένο εθνικό κοινωνικό σχέδιο ήπιας και οργανωμένης μετάβασης από την ατυπία και την ανομία σε ορθολογικά και διαφανή σχήματα λειτουργίας της οικονομίας, δεν θα μπορέσει ποτέ η χώρα να υπερβεί τη δημοσιονομική της κρίση και να πάει σε ένα άλλο παραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης, μεταβιομηχανικό, ανταγωνιστικό, «πράσινο», που να αξιοποιεί τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας.
Δεν γίνεται να αντιμετωπίζουμε τα πράγματα με τόσο συγκυριακό, εναγώνιο τρόπο.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει ξανά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Διότι ο πολίτης καταλαβαίνει ότι δεν υπάρχει διαχειριστής της κρίσης, δεν υπάρχει ένα κράτος, το οποίο να εμπνέει εμπιστοσύνη. Και όταν ο πολίτης χάνει την ελπίδα του και την προοπτική του, ουσιαστικά χάνουμε τη μόνη πιθανότητα να ξεφύγουμε από την κρίση. Και γίνομαι κάπως πιο συγκεκριμένος.
Υπάρχει το εξής αντιφατικό φαινόμενο στην Ελλάδα. Οι καταθέτες έχουν εμπιστοσύνη στο τραπεζικό σύστημα. Οι καταθέσεις των νοικοκυριών υπάρχουν μέσα στο τραπεζικό σύστημα. Η κάθε τράπεζα, όμως, έχοντας συνείδηση του δικού της προβλήματος, δεν εμπιστεύεται τη διπλανή τράπεζα. Και δεν πρόκειται να αποκατασταθεί σύντομα η λειτουργία της διατραπεζικής αγοράς.
Το περιβόητο σχέδιο των 28.000.000.000 ευρώ το οποίο αυτοϋπονομεύτηκε εκ γενετής λόγω της λυσσαλέας σύγκρουσης μεταξύ του κ. Αλογοσκούφη και του κ. Αράπογλου –αυτό δεν μπόρεσε να λύσει ως πρόβλημα ο κ. Καραμανλής επί δύο μήνες- δεν αποδίδει αποτελέσματα. Δεν αποκαθίσταται η ρευστότητα. Δεν αποκαθίσταται η λειτουργία της διατραπεζικής αγοράς. Εκεί χρειάζεται ισχυρή πολιτική παρέμβαση. Παρέμβαση και της Τράπεζας της Ελλάδος, που οφείλει να ασκήσει τις εποπτικές της αρμοδιότητες, αλλά και πολιτική παρέμβαση του ίδιου του Πρωθυπουργού, ώστε να αντιληφθούν οι τράπεζες ότι πρέπει να κινηθεί ο μηχανισμός της διατραπεζικής αγοράς. Πρέπει να ανταμείψουν την κοινωνία και τους καταθέτες, διότι αυτοί εξακολουθούν να εμπιστεύονται το σύστημα…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Παρακαλώ, κύριε Βενιζέλο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: …ενώ το σύστημα δεν εμπιστεύεται την αγορά, δεν εμπιστεύεται τις επιχειρήσεις, δεν εμπιστεύεται την πραγματική οικονομία.
Είχα πει, όταν συζητούσαμε για το σχέδιο των 28.000.000.000, ότι είναι τραγικό να μη συνδέεται το σχέδιο αυτό με δύο τουλάχιστον μηχανισμούς. Με το Ταμείο Εγγυοδοσίας Μικρών και Πολύ Μικρών Επιχειρήσεων και με τα στεγαστικά δάνεια μέσω του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας. Και βλέπουμε τώρα εκεί να είναι το μαλακό υπογάστριο όλης της υπόθεσης.
Πρέπει επειγόντως να τροποποιηθεί το κανονιστικό πλαίσιο της παρέμβασης του ΤΕΜΠΜΕ, ώστε να πέσει χρήμα στην αγορά. Να μην υπάρχει κανένα πρόσχημα. Οι τράπεζες να κινήσουν τους μηχανισμούς, ώστε να ικανοποιηθεί ο μεγαλύτερος δυνατός αριθμός αιτήσεων που έχουν υποβληθεί. Επιτέλους να ακούσει η Βουλή τα πραγματικά στοιχεία. Πόσες είναι οι αιτήσεις; Πενήντα τρεις χιλιάδες που λέει το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών ή δέκα χιλιάδες που λέει το Υπουργείο Ανάπτυξης; Πόσες αιτήσεις έχουν εγκριθεί;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε Βενιζέλο, παρακαλώ τελεία.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε. Ένα λεπτό παρακαλώ.
Είτε έχουν εγκριθεί εκατόν πενήντα είτε χίλιες πεντακόσιες, είναι σταγόνα στον ωκεανό του μεγάλου προβλήματος ρευστότητας της οικονομίας.
Άρα να απελευθερωθεί με ευελιξία, με ριζοσπαστική πολιτική διάθεση ο μηχανισμός των δανείων μέσω του Ταμείου Εγγυοδοσίας Μικρών και Πολύ Μικρών Επιχειρήσεων. Να απελευθερωθούν τα στεγαστικά δάνεια μέσω του ΟΕΚ. Και αυτό να τεθεί ως όρος, προκειμένου να εκταμιευτούν και τα υπόλοιπα κονδύλια από τους άλλους πυλώνες του σχεδίου των 28.000.000.000 ευρώ.
Και, βεβαίως, να αλλάξει όλο το πλαίσιο λειτουργίας του «ΤΕΙΡΕΣΙΑ», διότι η αγορά ασφυκτιά, οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να προεξοφλήσουν επιταγές, δεν λειτουργεί ο στοιχειώδης μηχανισμός της καθημερινής αγωνίας, που είχε πάντα η μικρή και πολύ μικρή επιχείρηση, αλλά που τώρα έχει γίνει αγωνία ύπαρξης, αγωνία θανάτου της μικρής και πολύ μικρής επιχείρησης, που είναι βεβαίως και ο βασικός παράγων για τη λειτουργία της αγοράς εργασίας. Διότι στη μικρή και πολύ μικρή επιχείρηση υπάρχει και ο μεγάλος όγκος της απασχόλησης, ο μεγάλος αριθμός των εργαζομένων.
Άρα η βοήθειά μας…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε Βενιζέλο, σας παρακαλώ.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: …στον εργαζόμενο, στο μισθωτό περνάει μέσα από τη βοήθεια προς την αγορά, μέσα από τη βοήθεια προς τη μικρή και πολύ μικρή επιχείρηση, για να κινηθεί επιτέλους ο μηχανισμός της πραγματικής οικονομίας.
Έχετε την υποχρέωση, κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, όσο είστε ακόμη στην κυβέρνηση, να κάνετε τα στοιχειώδη. Κάντε τα! Μη λειτουργείτε ως βάρος για την οικονομία, την κοινωνία και τους θεσμούς!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε Βενιζέλο, με όλη την εκτίμηση που σας έχω, όποτε προηγείστε Βουλευτών, δημιουργείτε το κακό πρότυπο που όλοι επικαλούνται.
Κύριοι συνάδελφοι, επτά λεπτά.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κυρία Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο επί προσωπικού.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ορίστε, κύριε Βενιζέλο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κυρία Πρόεδρε, όταν θα απευθύνεστε από το ύψος της Έδρας σε ένα Βουλευτή, που τυχαίνει να είναι και ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κόμματός του θεσμικά και ο εκπρόσωπός του στη Διάσκεψη των Προέδρων, θα παρακαλούσα να κινείστε στο πλαίσιο που ορίζει για τα καθήκοντά σας ο Κανονισμός. Αν θέλετε να μου κάνετε παρατήρηση, να επικαλεστείτε διάταξη του Κανονισμού και να εφαρμόσετε το μηχανισμό των κυρώσεων. Αλλιώς, θα σέβεστε όλους τους Βουλευτές και θα σέβεστε προσωπικά εμένα. Δεν θα κάνετε παρατηρήσεις που υπονομεύουν το κύρος των Βουλευτών και το κύρος του Κοινοβουλίου, ούτε αστειάκια, ούτε σχόλια τέτοιου τύπου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε Βενιζέλο, επειδή πραγματικά σέβομαι τον Κανονισμό, οφείλω να υπομνήσω και σε εσάς και στους συναδέλφους, ότι επειδή είστε όλα αυτά, δεν έχετε κανένα προνομιακό ηυξημένο δικαίωμα απέναντι στους άλλους Βουλευτές. Πάγια…
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κυρία Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Δεν θα ανοίξουμε κουβέντα.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Όχι, θα την ανοίξουμε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Πάγια, με πάρα πολύ σεβασμό, όπως είπα πριν σας απευθυνθώ, κάθε φορά που κάνετε κολοσσιαία υπέρβαση του χρόνου, με την ανοχή μου δυστυχώς, όλοι επικαλούνται, κι εγώ 11 λεπτά, κι εγώ 15 λεπτά. Κι αυτό δεν είναι κατά του κύρους κανενός συναδέλφου και κατά του δικού σας.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κυρία Πρόεδρε, σας απαντώ, λοιπόν, και σας λέω ότι δεν θα θυσιάσω αυτά που είπα επί της ουσίας της οικονομικής κρίσης και της οικονομικής πολιτικής της Κυβέρνησης, σε έναν τόσο μικρόψυχο, εκ μέρους σας, διάλογο. Δεν πρέπει να είναι μικρόψυχο το Προεδρείο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Η Βουλή ακούει και κρίνει.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Το Προεδρείο είναι θεματοφύλακας…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Υπενθυμίζω ότι δεν έχω δικαίωμα…
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: …της ποιότητας και της ουσίας του πολιτικού λόγου. Οι διαδικασίες εδώ δεν είναι διαδικασίες φορμαλιστικές, να μετράμε τα λεπτά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Μιλάτε χωρίς την άδεια του Προεδρείου, κύριε Βενιζέλο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Είναι διαδικασίες πολιτικού λόγου. Η κοινωνία έχει ανάγκη να ακούσει πράγματα, όχι να βλέπει ένα θέατρο σκιών, όπως θέλετε εσείς.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Δηλαδή, η κοινωνία πρέπει να αναμένει καταστρατήγηση του Κανονισμού στις εκτιμήσεις σας.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Σας απάντησα. Να τα συλλογιστείτε αυτά που σας είπα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Καλώς.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής, σαράντα τέσσερις μαθήτριες και μαθητές, καθώς και δύο συνοδοί δάσκαλοι από το 6ο και 9ο Δημοτικό Σχολείο Νέας Σμύρνης.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα)
Ο κύριος Υπουργός έχει ζητήσει το λόγο για μία μικρή παρέμβαση.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΕΓΚΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Πολύ σύντομα, κυρία Πρόεδρε.
Νομίζω ότι κανένας σε αυτήν την Αίθουσα δεν θα μπορούσε να διαφωνήσει με την αρχική παρατήρηση του κ. Βενιζέλου, ότι η οικονομία μας, σε μία περίοδο βαθιάς κρίσης, δεν μπορεί να μπαίνει στο στόχαστρο, στην πλατφόρμα της οποιασδήποτε μικροπολιτικής, αντιπολιτευτικής αντιπαράθεσης.
Το να λέγεται, όμως, σε αυτή την Αίθουσα ότι η χώρα μας σήμερα δεν έχει προϋπολογισμό, αν μη τι άλλο συνιστά –και επιτρέψτε μου να το πω- ελαφρότητα.
Στη βάση αυτής της λογικής, θα ήθελα να ρωτήσω αν έχει προϋπολογισμό σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση, αν έχει προϋπολογισμό η Γαλλία, αν έχει προϋπολογισμό η Ισπανία, αν έχει προϋπολογισμό η Ιταλία και άλλες χώρες, οι οποίες εμφανίζουν αυτά τα δυσμενή στοιχεία.
Και, βεβαίως, δεν πρέπει να παραλείπεται η αλήθεια, που λέει ότι η χώρα μας είναι μία από τις πέντε χώρες της Ευρωζώνης που έχει θετικό πρόσημο στην ανάπτυξη, είναι μία από τις χώρες η οποία έχει ανεργία χαμηλότερη από το μέσο όρο της Ευρωζώνης, είναι μία χώρα η οποία έχει έλλειμμα χαμηλότερο από το μέσο όρο της Ευρωζώνης. Και αυτή η αλήθεια δεν κρύβεται.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα το λόγο.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε Βενιζέλο, είστε αγορητής σήμερα. Δεν δικαιούμαι να σας δώσω το λόγο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Ο κύριος Υπουργός έκανε μία παρατήρηση αναφερόμενος στα δικά μου λόγια και θέλω το λόγο επί προσωπικού.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε Βενιζέλο, δεν έχετε το λόγο. Σας παρακαλώ. Σεβαστείτε το Προεδρείο και τον Κανονισμό.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κυρία Πρόεδρε, ζητώ το λόγο επί προσωπικού.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Δεν έχετε κανένα προσωπικό θέμα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να σας παρακαλέσω…
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κυρία Πρόεδρε, θέλω το λόγο για ένα λεπτό, σύμφωνα με το άρθρο 68 του Κανονισμού, για να εξηγήσω σε τι συνίσταται το προσωπικό θέμα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε Βενιζέλο, επιτρέψτε μου, σας παρακαλώ, να κάνω τη δουλειά μου.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Μην υπονομεύετε το διάλογο των κομμάτων. Δεν μπορεί να μείνει αναπάντητη η Κυβέρνηση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Να κάνετε πρόταση στον Κανονισμό προσεχώς να αλλάξει.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κυρία Πρόεδρε, σας ζητώ το λόγο επί προσωπικού. Σύμφωνα με το άρθρο 68 του Κανονισμού, δώστε μου ένα λεπτό, για να εξηγήσω σε τι συνίσταται το προσωπικό θέμα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Δεν έχετε το λόγο, κύριε Βενιζέλο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συνάδελφος κυρία Κόρκα, επειδή πρέπει να ανοίξει τη συζήτηση στην επιτροπή, μου ζητά να προηγηθεί του κ. Λεβέντη και του κ. Γεωργιάδη. Συμφωνείτε;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Το Σώμα συμφώνησε.
Κυρία Κόρκα, έχετε το λόγο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κυρία Πρόεδρε, εφαρμόστε τον Κανονισμό. Ζητώ το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Σύμφωνα με τη δική μου γνώση του Κανονισμού, δεν μπορώ να σας δώσω το λόγο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κυρία Πρόεδρε, με συγχωρείτε πολύ. Δώστε μου το λόγο όπως λέει ο Κανονισμός.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε Βενιζέλο, είστε αγορητής. Δεν έχετε…
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΔΡΑΚΤΑΣ: Έχει ήδη ανέβει στο Βήμα η ομιλήτρια.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κακώς ανέβηκε στο Βήμα. Έπρεπε να περιμένει να λυθεί αυτή η ιστορία.
Σας παρακαλώ, κυρία Πρόεδρε …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κυρία Κόρκα, έχετε το λόγο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Ναι, αλλά ξέρετε τι κάνετε τώρα; Δίνετε την εντύπωση ότι θέλετε να φιμώσετε την Αντιπολίτευση. Τόσο πολύ σας φοβίζει η φωνή μας;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κυρία Κόρκα, έχετε το λόγο.
ΑΘΗΝΑ ΚΟΡΚΑ-ΚΩΝΣΤΑ: Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε, εσάς και ιδιαιτέρως τους δύο συναδέλφους που με άφησαν να προηγηθώ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν αναφερθώ στο σχέδιο νόμου το οποίο συζητάμε σήμερα, θέλω και εγώ να κάνω τις δικές μου παρατηρήσεις, τις οποίες έθεσα υπ’ όψιν και στην επιτροπής, γιατί ακούσαμε και στην επιτροπή, αλλά αντίστοιχα και εδώ στην Ολομέλεια να συζητείται συνέχεια το «δεν» και το «όχι», η αμφισβήτηση και η κινδυνολογία. Άλλωστε, εμείς έχουμε συνηθίσει σε αυτό όλα τα τελευταία χρόνια.
Θα ήθελα και εγώ να θυμίσω δύο πράγματα. Όταν ξεκίνησε η οικονομική κρίση και κατέρρεαν οι οικονομικοί κολοσσοί σ’ όλον τον κόσμο, εδώ η Αντιπολίτευση και στην Ολομέλεια και στις επιτροπές έλεγε ότι δεν υπάρχει κρίση και ότι την κρίση την έχει μόνο η Ελλάδα λόγω της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Πέρασε πολύς καιρός και φθάσατε στον εύλογο χρόνο για να αποδεχθείτε, όπως αποδέχεστε και σήμερα, ότι όντως υπάρχει οικονομική παγκόσμια κρίση.
Επίσης, θέλω να μιλήσω και γι’ αυτό το θέμα των έντοκων γραμματίων του δημοσίου. Είναι μόλις την προηγούμενη εβδομάδα. Και εκεί υπήρχε αμφισβήτηση, κριτική, κινδυνολογία. Ήρθαμε, λοιπόν, και πέτυχε αντίστοιχα η Κυβέρνηση εξίμισι φορές επάνω.
Τότε προχωράμε σ’ άλλο και λέμε ότι «η χώρα κινδυνεύει, ότι θα αποπεμφθεί από την Ευρωζώνη». Διαπιστώθηκε, όμως –το είπε και ο κύριος Υπουργός προηγουμένως- από τις ανακοινώσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι η χώρα μας μέσα σ’ αυτήν την κρίση, που δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία ότι υφίσταται, παρά ταύτα βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση έναντι πολλών χωρών της Ευρωζώνης.
Θα αναφέρω μόνο δύο οικονομικά στοιχεία. Στο ρυθμό ανάπτυξης έχουμε θετικό πρόσημο και ανάπτυξη, όταν ο μέσος όρος της Ευρωζώνης προβλέπεται στον -1,9%.
Στην ανεργία υπάρχουν χώρες που έχουν διψήφιο αριθμό ανεργίας, επαυξανόμενο και υπερδιπλάσιο η Ισπανία, η Ιρλανδία, η Ιταλία. Η χώρα μας πάλι βρίσκεται μέσα στα όρια, όπως αντίστοιχα και στο έλλειμμα και γίνεται όλα αυτά τα χρόνια μια μεγάλη προσπάθεια, ούτως ώστε να μειωθεί το έλλειμμα, όπως και μειώθηκε. Προβλέπεται να είναι μικρότερο από το μέσο όρο της Ευρωζώνης.
Η ανεργία, λοιπόν, μπορεί να πλήξει τη χώρα μας, αλλά θα την πλήξει λιγότερο. Στη μεγάλη αυτή συγκυρία προέχει η ανάπτυξη, η συγκράτηση της ανεργίας και η στήριξη της οικονομίας και θεωρώ ότι αλόγιστες λαϊκίστικες πολιτικές δεν χρειάζονται τούτη τη στιγμή, αλλά συντονισμός.
Θα ήθελα να πω και δύο στοιχεία για το σχέδιο νόμου, το σημαντικότατο πολυνομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα για Το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων και Επενδύσεων, το ΤΕΚΕ. Με αυτό επιχειρείται ο εκσυγχρονισμός, η ενοποίηση και κωδικοποίηση των διατάξεων που αφορούν αποζημιώσεις των πελατών των τραπεζών, σε περίπτωση που αδυνατούν λόγω αφερεγγυότητας να αποδώσουν τις καταθέσεις σε αυτούς. Δίνει λύσεις και αντικαθιστά υφιστάμενες διατάξεις για πληρέστερη κάλυψη των κινδύνων. Δημιουργεί ένα ασφαλές περιβάλλον, ένα περιβάλλον εμπιστοσύνης καταθετών και επενδυτών για το γενικότερο χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας.
Μέχρι σήμερα κάλυπτε το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων, με το ν.2832/2000, μόνο το σκέλος της εγγύησης των καταθέσεων και περιοριζόταν στα μέλη του Χρηματιστηρίου. Τώρα καλύπτεται αυτή η ανάγκη, η ανάγκη της ρύθμισης και κάλυψης των πελατών και επεκτείνεται και στις καταθέσεις, αλλά αντίστοιχα και στις επενδύσεις. Όταν, λοιπόν, ένα πιστωτικό ίδρυμα δηλώσει αδυναμία να εκπληρώσει υποχρεώσεις προς τους πελάτες, τους καταθέτες και επενδυτές ενεργοποιείται το ΤΕΚΕ και αποζημιώνει αυτούς.
Περιγράφονται, επίσης, τα κριτήρια προσδιορισμού του ύψους εισφοράς των μελών και της καταβολής των έκτακτων συμπληρωματικών εισφορών.
Θα ήθελα να σταθώ, κυρίως, σ’ αυτά τα άρθρα του νομοσχεδίου στα οποία και κατά τη διάρκεια των πολύωρων συζητήσεων στην επιτροπή κατηγορήθηκε η Κυβέρνηση από την Αντιπολίτευση ότι καθυστέρησε από τη μία πλευρά, να λάβει μέτρα και από την άλλη, γιατί λαμβάνονται τέτοια έκτακτα μέτρα.
Η Κυβέρνηση φέρνει προς συζήτηση μέτρα τα οποία δεν είναι αποσπασματικά –έτσι τα ονομάσατε- αλλά είναι μέτρα που αφορούν αφ’ ενός μεν αυτούς τους επαγγελματίες που επλήγησαν. Η αγορά, οι επαγγελματίες, οι επιχειρήσεις που επλήγησαν κατά το διάστημα πριν από τις εορτές των Χριστουγέννων σας διαψεύδουν. Δέχθηκαν με ανακούφιση αυτά τα μέτρα ενίσχυσής τους και δήλωσαν την ικανοποίησή τους.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ)
Επίσης, έγινε αρκετή κουβέντα, σχετικά με την ενίσχυση όλων αυτών που στο κέντρο υπέστησαν ζημιές και απαιτούνται αυτές οι ρυθμίσεις, ούτως ώστε να βοηθηθούν αυτοί οι επαγγελματίες.
Θέλω να σταθώ ακόμη στο σπουδαίο μέτρο που αφορά πολλούς επαγγελματίες, κυρίως μικρομεσαίους, που πλήττονται από αυτήν τη γάγγραινα, τη θηλιά στο λαιμό, όπως έχει καταντήσει να είναι το θέμα του «ΤΕΙΡΕΣΙΑ». Είναι πάρα πολύ θετικό ότι μειώνονται τα χρόνια που είναι εγγεγραμμένος κάποιος μικροεπαγγελματίας στον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ» είτε για διαταγές πληρωμής, είτε για απλήρωτες επιταγές, είτε για κατασχέσεις και πλειστηριασμούς. Εκεί, βέβαια, προσυπογράφω και την πρόταση του εισηγητή μας κ Χαλκίδη για επιπλέον μείωση, γιατί με αυτόν τον τρόπο δίδεται μία δεύτερη ευκαιρία. Ξέρετε τι σημαίνει, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να υπάρχει μικροεπαγγελματίας ο οποίος να έχει αποπληρώσει τα χρέη του είτε σε ένα μήνα –μία εκδοχή- είτε πριν δέκα χρόνια –άλλη εκδοχή- και να βρίσκεται ακόμα εγγεγραμμένος στον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ», γιατί έστω δεν βρέθηκε μία επιταγή; Μ’ αυτόν τον τρόπο βοηθιούνται όχι αυτοί που το κάνουν σύστημα, αλλά αυτοί που τους έτυχε μία συγκυρία, κάτι στη δουλειά τους, στην οικογένειά τους, για να μπορούν να τα βγάλουν πέρα.
Επίσης, είναι πολύ σημαντικό ότι δεν επιτρέπεται σήμερα στις ημέρες μας στα 151 ευρώ να εγγράφεται στον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ». Είμαι βέβαιη ότι η ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών θα δει αυτό το σημαντικό ζήτημα έστω στο ποσό των 1.000 ευρώ.
Είναι σημαντικό ότι δόθηκε μία παράταση στα βεβαιωμένα χρέη και σε ληξιπρόθεσμες οφειλές και στην περαίωση, ώστε να έχουν το χρόνο οι μικροεπαγγελματίες να δουν πού βρίσκονται, για να μπορούν να ανταπεξέλθουν.
Έγινε πολλή κουβέντα για τους επιδοτούμενους ή μη ανέργους, αυτούς που δοκιμάζονται σήμερα από την οικονομική κρίση γιατί δόθηκαν ή δίδονται τα χρήματα. Τούτο τι σημαίνει; Σημαίνει ότι γίνεται μία προσπάθεια σ’ αυτούς που έχουν ανάγκη σ’ αυτήν την όντως δύσκολη περίοδο με το επίδομα εργασίας για να βοηθηθούν, αλλά και σε νέα παιδιά για να βρουν αυτό το αντικείμενο στο οποίο μπορούν να εργαστούν και να αντιμετωπίσουν εκείνο το πρόβλημα που τους διακατέχει.
Ειπώθηκε αντίστοιχα γιατί λαμβάνονται έκτακτα μέτρα. Οι έκτακτες καταστάσεις, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, απαιτούν μέτρα, με τα οποία θα βοηθηθούμε να βγούμε από την κρίση. Και αφού είναι θωρακισμένη η χώρα μας αντίστοιχα με αποτελέσματα της πολιτικής των μεταρρυθμίσεων που προώθησαν την οικονομία μας, θα βοηθηθούμε, ούτως ώστε να βγει η χώρα μας αλώβητη και αβρόχοις ποσί από την οικονομική κρίση.
Σας ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε, όπως επίσης και τους συναδέλφους για την ανοχή τους.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Την ανοχή του κυρίου Προέδρου είχατε. Η κυρία Πρόεδρος άλλαξε, κυρία συνάδελφε. Το Προεδρείο άλλαξε νωρίτερα.
ΑΘΗΝΑ ΚΟΡΚΑ-ΚΩΝΣΤΑ: Σας ζητώ συγγνώμη, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το ξέρω. Αστειεύομαι. Άλλωστε, με τον παρόντα Πρόεδρο, φαντάζομαι ότι δεν θα είχατε οτιδήποτε άλλο…
ΑΘΗΝΑ ΚΟΡΚΑ-ΚΩΝΣΤΑ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχει υποβληθεί από δύο συναδέλφους, τον κ. Βενιζέλο και τον κ. Σαχινίδη, όπως προβλέπεται από τον Κανονισμό της Βουλής, η αίτηση να δοθεί στον κ. Βενιζέλο ο λόγος επί του Κανονισμού. Γνωρίζετε, κύριοι συνάδελφοι, ότι κατά το άρθρο 67 προβλέπεται πρώτον, η ανάπτυξη του θέματος αυτού με βάση συγκεκριμένη διάταξη. Ποια είναι η διάταξη που πιστεύετε ότι έχει παραβιαστεί, κύριε Βενιζέλο;
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Η διάταξη που παραβιάστηκε, κύριε Πρόεδρε, είναι η διάταξη του άρθρου 68 του Κανονισμού, την οποία είχα επικαλεσθεί προηγουμένως, διότι κατά τη σύντομη παρέμβασή του ο παριστάμενος Υφυπουργός Οικονομικών και με εμέμφθη και αλλοίωσε γνώμη που διατύπωσα κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου και γι’ αυτό σας παρακαλώ να μου δώσετε το λόγο, κατά το άρθρο 67, να αναπτύξω το θέμα επί του Κανονισμού.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Δεν ήμουν παρών βέβαια για να ξέρω τι ακριβώς διημείφθη, αλλά προκειμένου και περισσότερο χρόνο να μη σπαταλούμε εδώ και εντάσεις να μη δημιουργούνται, θα σας δώσω το λόγο για τρία λεπτά, αλλά θα σας παρακαλέσω να τηρήσετε το τρίλεπτο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Ναι, βεβαίως, κύριε Πρόεδρε.
ΦΕΒΡΩΝΙΑ ΠΑΤΡΙΑΝΑΚΟΥ: Το Προεδρείο έχει συνέχεια, κύριε Πρόεδρε, και η Πρόεδρος είχε αποφασίσει τι έπρεπε να γίνει.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κυρία Πατριανάκου, θα σας παρακαλέσω να αφήσετε το Προεδρείο να χειριστεί τη συζήτηση.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Η κ. Πατριανάκου, δείχνει ιδιαίτερη ευαισθησία στα θέματα του Κανονισμού και των κοινοβουλευτικών διαδικασιών, οπότε ήταν σωστή η παρέμβασή της.
ΦΕΒΡΩΝΙΑ ΠΑΤΡΙΑΝΑΚΟΥ: Προσβάλλετε την προκαθήμενη στην Έδρα, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Βενιζέλο, σας παρακαλώ.
Κυρία Πατριανάκου, δεν χρειάζεται να παρεμβαίνετε τώρα και εσείς. Είναι προτιμότερο μέσα σε τρία λεπτά να ολοκληρώσουμε αυτήν τη συζήτηση, παρά να δαπανήσουμε ακόμη περισσότερο χρόνο και να προκαλέσουμε εντάσεις.
Ορίστε, κύριε Βενιζέλο, έχετε το λόγο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, ο Υφυπουργός Οικονομικών, εκπροσωπώντας αυτήν τη στιγμή την Κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό, διατύπωσε ενώπιον της Βουλής μια κυνική, προκλητική ομολογία, πως ναι, η χώρα δεν διαθέτει προϋπολογισμό, αλλά και τι τρέχει; Μήπως οι μεγάλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης διαθέτουν προϋπολογισμό;
Η απάντηση είναι ότι οι περισσότερες χώρες της Ζώνης του ευρώ διαθέτουν προϋπολογισμό, γιατί οι βασικές προβλέψεις τους για τα μακροοικονομικά και δημοσιονομικά μεγέθη του 2009, ήταν ειλικρινέστερες, ακριβέστερες και διορατικότερες από τις ελληνικές. Δεν προέβλεψαν τόσο μεγάλη αύξηση του ονομαστικού του ΑΕΠ, δεν προέβλεψαν ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ 2,7%, ενώ είναι αμφίβολο αν θα έχει θετικό πρόσημο ο φετινός ρυθμός ανάπτυξης και βεβαίως δεν απέκρυψαν το μέγεθος του δημοσιονομικού τους ελλείμματος, αλλά ευθαρσώς διατύπωσαν τυχόν υπερβάσεις, όπως έγινε και στη Γαλλία και στην Ιταλία.
Γιατί υπάρχει αυτή η διαφοροποίηση; Υπάρχει γιατί στην Ελλάδα εκτός από την χρηματοοικονομική κρίση, όπως είπα και προηγουμένως, έχουμε μια τεράστια δημοσιονομική κρίση και μια εξίσου μεγάλη κρίση του παραγωγικού μοντέλου της οικονομίας.
Όταν έχουμε τέτοιο πρόβλημα δημόσιου δανεισμού, όταν επιβαρυνόμαστε με τοκογλυφικά επιτόκια, όταν έχουμε την υποχρέωση πολιτικά να αξιώσουμε να βρεθούν λύσεις μέσω την Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, λύσεις μέσω ευρωπαϊκών ομολόγων ώστε η Ελλάδα να μη γίνεται αντικείμενο διεθνούς κερδοσκοπίας και να μη γίνεται η Αχίλλειος Πτέρνα του ευρώ, έχουμε την υποχρέωση να είμαστε αξιόπιστοι όχι μόνο διεθνώς, αλλά αξιόπιστοι σε σχέση με τη δική μας αγορά, με τη δική μας οικονομία, με τον Έλληνα πολίτη. Αυτό δεν έχουμε τώρα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Πάντως, κύριε Βενιζέλο, όλα αυτά δεν έχουν να κάνουν με προσωπικό θέμα.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Δεν έχουμε πει στον ελληνικό λαό ποια είναι τα πραγματικά μεγέθη και πώς θα κινηθούν τα φορολογικά έσοδα, οι προσπάθειες για τη διαχείριση του δημοσίου χρέους, πώς θα εξελιχθεί το πρόγραμμα του δανεισμού του δημοσίου το 2009 μέσα στην παρούσα κρίσιμη διεθνή οικονομική συγκυρία.
Δεν μπορεί, λοιπόν, η Κυβέρνηση να λέει με καταπληκτική άνεση ότι «εντάξει, δεν έχω προϋπολογισμό, δεν έχει κανείς, δεν μου χρειάζεται». Η χώρα πρέπει να νιώσει ότι υπάρχει μια Κυβέρνηση, μια πολιτική ηγεσία η οποία έχει όχι απλώς συνείδηση του προβλήματος, αλλά και ικανότητα να επινοήσει και να οργανώσει ποιο ριζοσπαστικά και πρωτότυπα μέτρα παρέμβασης, ότι έχει πολιτική βούληση, ότι έχει κοινωνική και ιστορική ευθύνη. Αυτή η περίπτωση δεν είναι η Κυβέρνηση του κυρίου Καραμανλή.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Βενιζέλο, πρέπει να πω πάντως ότι με πολύ ενδιαφέρον παρακολούθησα τις πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις που καταθέσατε, αλλά επίσης έχω την αίσθηση ότι δεν έχουν να κάνουν με προσωπικό θέμα.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΕΓΚΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο για μια σύντομη παρέμβαση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κάποτε πρέπει να μιλήσουμε και εμείς.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Έχετε δίκιο, κύριε Λεβέντη. Μετά τη σύντομη παρέμβαση του κυρίου Υφυπουργού, θα συνεχίσουμε επί του καταλόγου.
ΗΛΙΑΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ: Δεν έχει δικαίωμα να απαντήσει ο Υπουργός;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Φωτιάδη, μη διακόπτετε τώρα και εσείς. Αφήστε να μιλήσει ο κύριος Υφυπουργός. Σας παρακαλώ!
ΗΛΙΑΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ: Δεν μπορεί να απαντήσει ο Υφυπουργός; Και Κανονισμό έχουμε και πρέπει να τον τηρούμε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ο κύριος Υφυπουργός έχει τη δυνατότητα από τον Κανονισμό να ζητά το λόγο όποτε θέλει για μια σύντομη παρέμβαση. Μην του τρώτε τώρα το χρόνο, κύριε Φωτιάδη. Ξέρω ότι συμπαθείτε και τον κύριο Υφυπουργό και μάλλον και το Προεδρείο.
ΗΛΙΑΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ: Βεβαίως και το σέβομαι παράλληλα. Συγνώμη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ορίστε, κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΕΓΚΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, δεν είχα καμμία διάθεση –και θέλω να το δηλώσω αυτό- να απευθυνθώ προσωπικά στον κ. Βενιζέλο, ωστόσο όμως θα μου επιτρέψει να συμπληρώσω ότι μαθήματα δημοσιονομικής συμπεριφοράς από εκείνους οι οποίοι ελλείμματα της τάξης του 7% τα εμφάνιζαν στο επίπεδο του 1%, δεν δεχόμαστε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο Βουλευτής κ. Αθανάσιος Λεβέντης.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Δεν θέλω να σχολιάσω τα προηγηθέντα.
Συζητάμε ένα νομοσχέδιο εν μέσω μιας βαθιάς παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, μιας κρίσης που έχει θίξει και τη χώρα μας.
Τώρα, στην αιτιολογική έκθεση του συζητούμενου νομοσχεδίου. Στο κεφάλαιο Α’ αναφέρεται ότι αυτό το νομοσχέδιο έχει σκοπό τον εκσυγχρονισμό και την ενοποίηση των διατάξεων που αφορούν την αποζημίωση των πελατών των πιστωτικών ιδρυμάτων σε περίπτωση αφερεγγυότητάς τους και επίσης μ’ αυτό το νομοσχέδιο σκοπείτε η ενσωμάτωση στο ελληνικό δίκαιο των σχετικών κοινοτικών διατάξεων 19/1994 και 9/1997.
Ανάμεσα στα άλλα στο νομοσχέδιο προτείνεται η ένταξη σε ενιαίο φορέα της κάλυψης τόσο των καταθέσεων που δέχονται τα πιστωτικά ιδρύματα, όσο και των επενδυτικών υπηρεσιών που αυτά παρέχουν και ότι αυτό προτείνεται τόσο από την Τράπεζα της Ελλάδας όσο και από την Ελληνική Ένωση Τραπεζών, αλλά και από το ίδιο το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων.
Με το ανωτέρω νομοσχέδιο τακτοποιούνται πολλά θέματα που αφορούν την πλευρά των πιστωτικών ιδρυμάτων, χωρίς όμως να εξασφαλίζεται επαρκώς το συμφέρον των καταθετών και των επενδυτών, ιδιαίτερα των μικρών.
Η σύνταξη του νομοσχεδίου έγινε χωρίς τη συμμετοχή όλων των ενδιαφερομένων φορέων και χωρίς αναλογιστικές μελέτες για το ύψος των εισφορών σε σχέση με τα σύνολα των καταθέσεων.
Επίσης, δεν έχουν ληφθεί υπ’ όψιν θέματα που αφορούν τα μέλη του Χρηματιστηρίου Αθηνών που μπορεί να έχουν δικαιώματα και στο σκέλος κάλυψης καταθέσεων και στο σκέλος κάλυψης επενδύσεων.
Ο θεσμός του Ταμείου Εγγύησης Καταθέσεων και Επενδύσεων, ΤΕΚΕ –αναφέρθηκε προηγουμένως ότι δεν είναι και πολύ εύηχος ο όρος, αν τονιστεί παράταιρα- θα πρέπει, νομίζουμε, να έχει γνώμονα κατ’ αρχάς την επαρκή εξασφάλιση των μικροκαταθετών και των μικροεπενδυτών.
Πρέπει να θεσπιστεί ένα Ενιαίο Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων και Επενδύσεων με εισφορές από τα πιστωτικά ιδρύματα και τις θυγατρικές τους Επιχειρήσεις Παροχής Επενδυτικών Υπηρεσιών, ΕΠΕΥ και ΑΧΕΠΕΥ, καθώς επίσης και από τις υπόλοιπες επενδυτικές εταιρείες.
Πρέπει να προηγηθεί η σύνταξη αναλογιστικών μελετών για τον καθορισμό των εισφορών, για την ασφάλιση των καλυπτομένων καταθέσεων στο σύνολο του τραπεζικού συστήματος.
Για τις εισφορές του κάθε πιστωτικού ιδρύματος θα πρέπει να τεθεί ένα όριο ποσοτικό ή ποσοστιαίο, ανάλογα με τις καταθέσεις και τα λοιπό στοιχεία του παθητικού του κάθε πιστωτικού ιδρύματος και οι ετήσιες εισφορές να μειώνονται ανάλογα με το συνολικό ύψος των εισφορών.
Να αποφασιστεί ότι η διαχείριση των εισφορών θα γίνεται αποκλειστικά από το ΤΕΚΕ και οι εισφορές θα κατατίθενται σε δεσμευμένους λογαριασμούς στην Τράπεζα της Ελλάδος.
Επίσης να δημιουργηθεί κεντρικό σύστημα για την υποχρεωτική καταχώρηση όλων των τίτλων ανά επενδυτή και τουλάχιστον των ελληνικών κρατικών ομολόγων, επί των οποίων γίνονται Ρέπος.
Το ανώτερο όριο κάλυψης των καταθέσεων παραμένει το ποσό των 100.000 ευρώ και όχι στο σύνολο των καταθέσεων των φυσικών προσώπων. Το όριο των 30.000 ευρώ που τίθεται για αποζημίωση ανά επενδυτή, είναι μικρό και δεν προκύπτει από τεκμηριωμένη μελέτη ότι είναι επαρκές για το ίδιο επίπεδο κάλυψης κινδύνου ανά επενδυτή.
Το 80% των αναλογουσών εισφορών κατατίθεται σε λογαριασμό τρίμηνης προθεσμιακής κατάθεσης του σκέλους κάλυψης καταθέσεων του ΤΕΚΕ, που τηρείται στο ίδιο πιστωτικό ίδρυμα που καταβάλλει την εισφορά. Μ’ αυτόν τον τρόπο αυτό δεν υπάρχει επαρκής διασφάλιση ότι θα είναι δυνατόν να αποδίδονται τα οφειλόμενα ποσά από το πιστωτικό ίδρυμα, σε περίπτωση πτώχευσης, αφού δεν θα υπάρχει η δυνατότητα εκταμίευσης αν αδειάσουν τα ταμεία.
Είναι φανερό ότι με το άρθρο 4, ικανοποιείται η ανάγκη των πιστωτικών ιδρυμάτων να συμπεριλαμβάνουν στις καταθέσεις τους τα ποσά αυτά, για να μην έχουν πρόβλημα στο δείκτη ρευστότητας, καθώς επίσης και για πολλούς άλλους λόγους.
Παρέχεται επίσης, αδικαιολόγητη ευχέρεια στις τοποθετήσεις των διαθεσίμων, εκ μέρους του ΤΕΚΕ, με μόνες γενικές προϋποθέσεις να παρέχουν ισοδύναμη ασφάλεια και να μπορούν να ρευστοποιηθούν άμεσα. Μ’ αυτόν τον τρόπο αυτό οι τοποθετήσεις των διαθεσίμων αποφασίζονται στην πραγματικότητα μόνο από το Υπουργείο Οικονομικών.
Στο άρθρο 7 αναφέρεται ότι σε περίπτωση που δεν επαρκεί η ατομική μερίδα του συμμετέχοντος πιστωτικού ιδρύματος για την κάλυψη της αποζημίωσης, χρησιμοποιείται το υπόλοιπο ενεργητικό του σκέλους κάλυψης επενδύσεων του ΤΕΚΕ. Το σκέλος κάλυψης επενδύσεων του ΤΕΚΕ αποκτά αυτοδίκαια προνομιακές απαιτήσεις κατά του περιελθόντος σε αδυναμία πιστωτικού ιδρύματος, αλλά σε περίπτωση πτώχευσης δεν διασφαλίζεται ότι οι απαιτήσεις αυτές θα ικανοποιηθούν. Για το λόγο αυτό εμείς, όπως προείπε και η εισηγήτριά μας η κ. Φιλίνη, επί της αρχής καταψηφίζουμε αυτό το νομοσχέδιο.
Τώρα, υπάρχουν μία σειρά τροπολογίες, οι οποίες ενσωματώθηκαν και ως άρθρα και θα ήθελα ειδικά να αναφερθώ μόνο σε μια τροπολογία που αφορά αυτούς που έπαθαν υλικές ζημιές κατά τα γεγονότα του Δεκεμβρίου του 2008.
Εμείς επανειλημμένα και από τη θέση αυτή και σε κάθε περίπτωση έχουμε καταδικάσει τις πράξεις βίας, τους βανδαλισμούς, τους κουκουλοφόρους. Ουδεμία σχέση έχουν με το κόμμα μας, την ιδεολογία μας και την πρακτική μας. Και βέβαια υφίστανται μια σειρά ζημιές άνθρωποι άσχετοι, χωρίς να έχουν καμμιά ευθύνη.
Δεν θα ήθελα εδώ να αναφερθώ εκτενέστερα στη ζημιά που έχει πάθει η υγεία όλων των Αθηναίων και όχι μόνο των Αθηναίων από την εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων που δυστυχώς χρησιμοποιούνται με ελαφρά τη καρδία, θα έλεγα, και που είναι ένα πρόβλημα, το οποίο θα μας απασχολήσει πολύ περισσότερο γιατί έχει σοβαρές συνέπειες για την ανθρώπινη υγεία άμεσα και απώτερα.
Τώρα, για την αποκατάσταση των υλικών ζημιών των επιχειρήσεων που υπέστησαν το μήνα Δεκέμβριο, μειώνονται στο ήμισυ τα πρόσθετα τέλη και λοιπές επιβαρύνσεις προς τα ασφαλιστικά ταμεία και οργανισμούς κοινωνικής πολιτικής. Ρυθμίζεται ο τρόπος πληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών τους μέχρι τριάντα έξι δόσεις και αναστέλλεται ανά τρίμηνο η πληρωμή των εισφορών από το Δεκέμβριο και μετά.
Εμείς συμφωνούμε στο να ληφθούν μέτρα ελάφρυνσης των επιχειρήσεων που έχουν υποστεί ζημιές. Θεωρούμε όμως, ότι το κόστος που προκύπτει δεν θα πρέπει να το αναλαμβάνουν τα ασφαλιστικά ταμεία και οι οργανισμοί κοινωνικής πολιτικής, αλλά ο προϋπολογισμός.
Και μια τελευταία άλλη παρατήρηση. Θα πρέπει να τονιστεί η απλοποίηση και η επιτάχυνση των διαδικασιών ώστε να μην προκύψουν τα φαινόμενα που υπήρξαν με το ΤΕΜΠΜΕ, όπου ακόμα να δοθούν τα δάνεια και όπου οι τράπεζες προβάλλουν διάφορες απαιτήσεις, παραδείγματος χάριν, ζητούν την κατοχή ακινήτων για εγγυήσεις.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΛΑΟΣ κ. Άδωνις Γεωργιάδης.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ - ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Κατ’ αρχάς, κύριε Πρόεδρε, χωρίς να αναφερθώ καθόλου σε ονόματα, ως προς το επεισόδιο που έγινε προηγουμένως, θα ήθελα να κάνω ένα πολύ μικρό σχόλιο.
Μέσα σ’ αυτό το Κοινοβούλιο, κύριοι συνάδελφοι, είμαστε τριακόσιοι απολύτως ίσοι μεταξύ μας Βουλευτές. Γιατί είμαστε ίσοι; Γιατί όλους μας έχει ψηφίσει ο ελληνικός λαός για να έρθουμε εδώ. Δεν είδαμε φως και μπήκαμε. Για την οικονομία και μόνο του χρόνου και για την οργάνωση της συζήτησης, συναποφασίζουμε ότι μεταξύ των τριακοσίων υπάρχουν κάποιοι ας ονοματίσουμε primus inter pares, πρώτοι μεταξύ των ίσων, οι οποίοι όμως, οφείλουν να κινούνται μέσα στα πλαίσια αυτής της κοινής μας συμφωνίας. Και θέλω να εκφράσω τη διαμαρτυρία μου γι’ αυτό που έγινε προηγουμένως υπό την εξής βάση. Ουδείς εξ’ ημών και σε κανένα σοβαρό κοινοβούλιο του κόσμου –έχω παρακολουθήσει συνεδρίαση και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο βρετανικό Κοινοβούλιο, είχα αυτήν την τύχη- ουδείς Βουλευτής πρέπει να μιλάει πάνω από τον οριζόμενο χρόνο και μάλιστα όταν καταστρατηγεί αυτόν τον οριζόμενο χρόνο σχεδόν στο 100% να ζητάει και το λόγο επί προσωπικού. Είναι προσβολή σε όλους εμάς τους υπολοίπους. Είναι σαν να λέμε ότι όλοι εμείς οι υπόλοιποι πρέπει να καθόμαστε και να τους παρακολουθούμε. Κι έχει φθάσει, κύριε Πρόεδρε –και διαμαρτύρομαι έντονα- η κατάσταση στο Κοινοβούλιό μας στο εξής σημείο. Να μην προλαβαίνουμε να μιλήσουμε και οι πρώτοι έξι Βουλευτές του καταλόγου. Πώς θα γίνει δημοκρατικός διάλογος όταν μιλάνε μόνο οι ίδιοι και οι ίδιοι; Αυτό ως μια πρώτη γενική παρατήρηση.
Κύριε Υπουργέ, θα μπω πάρα πολύ γρήγορα στα θέματα που με απασχολούν για να μην καταχραστώ κι εγώ το χρόνο των συναδέλφων.
Έχω την εντύπωση ότι η Κυβέρνησή σας, η οποία εξελέγη από τον ελληνικό λαό, δυστυχώς και για δεύτερη φορά, ευαγγελιζόμενη την επανίδρυση του κράτους, έχει παντελώς ξεχάσει ποιο κόμμα είναι, με ποιο προεκλογικό πρόγραμμα ζήτησε την ψήφο των Ελλήνων πολιτών και ποια είναι η πολιτική της και η κοινωνική της αναφορά μέσα στην ελληνική κοινωνία.
Και θα πάω ανάποδα, αφού, βεβαίως, προηγουμένως τονίσω ότι συμφωνώ απόλυτα με τον εισηγητή μας τον κ. Αϊβαλιώτη και φυσικά με τις προτάσεις ως προς τον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ» του Βουλευτού Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας του κ. Καράογλου. Πράγματι, οι προτάσεις του κ. Καράογλου -τις οποίες βεβαίως είχαμε προτείνει πρώτοι εμείς του ΛΑΟΣ κι ευχαριστιόμαστε που ολοένα και περισσότεροι Βουλευτές καταλαβαίνουν ότι προσπαθούμε να εκφράσουμε αυτές τις λογικές προτάσεις- κινούνται στο πλαίσιο της προστασίας των Ελλήνων πολιτών σε μια εποχή πολύ μεγάλης οικονομικής κρίσεως. Και θα ήθελα, πραγματικά, να απαντήσετε, όχι σ’ εμάς, αλλά στον Βουλευτή σας, γιατί δεν υιοθετείτε αυτές τις προτάσεις, πολλώ δε μάλλον που η πλειοψηφία σας εδράζεται σε μια ψήφο.
Θα έρθω όμως, σ’ αυτό που για μένα αποτελεί το κεντρικό ζήτημα. Κύριε Υπουργέ, υπάρχουν δύο δρόμοι για να δει κάποιος την οικονομία από τότε που γεννήθηκε η οικονομική δραστηριότητα στον πλανήτη Γη. Αυτός ο δρόμος που περίπου, ας το πούμε έτσι γενικά, εκφράζει η Αριστερά, η οποία λέει «όλα στο κράτος» και αυτός περίπου που εκφράζει η Δεξιά, που λέει «θέλω να υπάρχει η ιδιωτική πρωτοβουλία, θέλω να ενισχύω την ιδιωτική οικονομία, θέλω να ενισχύω το επιχειρείν».
Στο μεγάλο αυτό ερώτημα δίνονται διάφορες ενδιάμεσες απαντήσεις, αλλά σε κάθε περίπτωση η γενική αρχή ότι όσοι είμαστε υπέρ της ελεύθερης οικονομίας καταλαβαίνουμε ότι ο έλεγχος των δημοσίων δαπανών είναι μείζον κριτήριο για την οικονομική σταθερότητα ενός κράτους, νομίζω ότι σ’ αυτήν τη γενική αρχή συμφωνούν όλοι οι λογικοί άνθρωποι.
Πριν περίπου από ένα μήνα, ο ΣΥΡΙΖΑ, ένα κόμμα που είναι γνωστό ότι εγώ του έχω μεγάλη, ιδιαίτερη αδυναμία για τις ρηξικέλευθες και ευφυείς προτάσεις που καταθέτει, είχε ενημερώσει τον ελληνικό λαό ότι ο σκοπός του προγράμματός του είναι να προτείνει το διορισμό εκατό χιλιάδων επιπλέον ανθρώπων στο δημόσιο.
Όταν έγινε αυτή η πρόταση από το ΣΥΡΙΖΑ, προκάλεσε τη χλεύη πολλών στηλών οικονομικών εφημερίδων έως και χιουμοριστικών σημείων εφημερίδων, όπως π.χ. η «Πανδώρα» στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ», διότι ασφαλώς ο καθένας μας μπορούσε να καταλάβει ότι ο μόνος λόγος που ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ μπορούσαν να κάνουν τέτοιου είδους προτάσεις είναι γιατί είναι ένα κόμμα που ευτυχώς, όπως απεδείχθη δεν πρόκειται ποτέ να φθάσει στην εξουσία. Το ευχόμαστε, εν πάση περιπτώσει.
Κανείς δεν είχε υποψιαστεί όμως, ότι μια τέτοια πρόταση, έστω και εμμέσως, θα επρόκειτο να την υιοθετήσει η υποτίθεται υπεύθυνη Κυβέρνηση της χώρας, κύριε Μπαντουβά. Απευθύνομαι σ’ εσάς γιατί είστε ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας. Πείτε μου, λοιπόν, κύριε συνάδελφε, όταν θα μιλήσετε με το καλό, ποια επιχείρηση στον πλανήτη Γη, όταν λέει ότι μπαίνει μέσα και έχει οικονομικό πρόβλημα, έρχεται και λέει «επειδή μπαίνω μέσα κι έχω οικονομικό πρόβλημα, θα προσλάβω κι άλλους υπαλλήλους»!. Ποια επιχείρηση το λέει;
Κύριε Υπουργέ, εάν σ’ αυτήν την Αίθουσα και στην Κυβέρνησή σας επικρατούσε η λογική ενός μέσου επιχειρηματία, πράγματι, τα οικονομικά μας θα ήταν σε πολύ καλύτερη μοίρα. Δυστυχώς, το γεγονός ότι οι περισσότεροι από όσους μας κυβερνούν, μεταξύ αυτών δυστυχώς και ο Πρωθυπουργός της χώρας, δεν έχουν δουλέψει στη ζωή τους ούτε μια ημέρα στην πραγματική ζωή και δεν ξέρουν τι θα πει να πληρώνεις μια επιταγή και να μην έχεις να καλύψεις το ποσό, δεν ξέρουν τι θα πει να τελειώνει ο μήνας και να πρέπει να καλύψεις το ΙΚΑ και να μην έχεις να το καλύψεις, έρχονται και νομοθετούν αυτά που μας φέρνετε. Και φυσικά αναφέρομαι στην πρόσληψη με τον τρόπο που φέρνετε, εξήντα χιλιάδων επιπλέον ανθρώπων στο ελληνικό δημόσιο.
Κυρία Πατριανάκου, εάν θέλει η Νέα Δημοκρατία να ενισχύσει την οικονομία μας, μπορεί να βρει τους τρόπους, π.χ. τα χρήματα που θα σπαταλήσει εκεί να τα δώσει τώρα για να μπουν στο ΤΕΜΠΜΕ και να πάρουν οι επιχειρήσεις τα δάνεια που ζητάνε, να ξεκινήσει πάλι ο οικονομικός κύκλος της χώρας και να προσλάβουν αυτές οι επιχειρήσεις αυτούς τους εξήντα χιλιάδες και να βρει δουλειά ο κόσμος, αλλά να βρει πραγματική δουλειά. Όχι αυτό το αίσχος.
Ήρθατε στην εξουσία κατηγορώντας, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, το ΠΑΣΟΚ για τους διακόσιους πενήντα χιλιάδες συμβασιούχους.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Και τι κάνετε τώρα; Τώρα για να κρατηθείτε στην εξουσία την οποία χάνετε πάτε να βάλετε ομήρους άλλους εξήντα χιλιάδες από το παράθυρο με τα δικά μας τα λεφτά, με τους φόρους μας, σ’ ένα δημόσιο που όλοι γνωρίζουμε ότι στην Ελλάδα έχουμε τους περισσότερους δημόσιους υπάλληλους από όλο τον δυτικό κόσμο. Όλοι το συνομολογούμε αλλά τι έρχεστε και λέτε εσείς, δεξιά, κεντροδεξιά, μεσαίου χώρου όπως θέλετε πείτε την Κυβέρνηση. Ότι θα πάρετε άλλες εξήντα χιλιάδες. Πραγματικά πρόκειται περί παντελούς ελλείψεως λογικής που δείχνει ότι είσαστε αδίστακτοι και εσείς όπως και οι προηγούμενοι στην προσπάθειά σας να κρατηθείτε στην εξουσία. Για να κρατηθείτε στην εξουσία είστε ικανοί να διαλύσετε όλο το κράτος.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑΟΣ )
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Γεωργιάδη, σας άφησα επίτηδες και δεν σας διέκοψα στα επτά λεπτά για να αποδείξω κάτι πολύ απλό.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ-ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Δεκαέξι δευτερόλεπτα μίλησα παραπάνω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Σας παρακαλώ εγώ έχω τώρα το λόγο. Δεν σας διέκοψα καθόλου. Ξεκινήσατε με νουθεσίες και μου θυμίσατε το δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις. Μιλήσατε μισό λεπτό περισσότερο από όσο δικαιούστε για παράδειγμα.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ-ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Ο κ. Βενιζέλος μίλησε έξι λεπτά περισσότερο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Και σας άφησα γι’ αυτό το λόγο. Γιατί σ’ αυτήν την Αίθουσα έχει ο καθένας δικαίωμα να λέει τις απόψεις του και αν θέλετε ακόμη να επιδιώκουμε να δημιουργήσουμε και εντυπώσεις. Όμως, οφείλω να πω κάτι πολύ απλό επειδή επικαλεστήκατε και την παρουσία σας ενίοτε στα Κοινοβούλια άλλων χωρών. Όλοι έχουμε εμπειρία Κοινοβουλίων άλλων χωρών και γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει όπως και σ’ αυτό το Κοινοβούλιο, μια άτυπη συμφωνία αλλά ότι υπάρχει ένας Κανονισμός που ψηφίζεται με τις γνωστές διαδικασίες και ρυθμίζει τα της διαδικασίας και του χρόνου ομιλίας των Βουλευτών.
Μπορεί να έχουμε διαφορετικές απόψεις. Για παράδειγμα εγώ δεν συμφωνώ με τη μείωση του χρόνου ομιλίας των Βουλευτών επί των νομοσχεδίων από οκτώ λεπτά που ήταν σε επτά αλλά σέβομαι την απόφαση της πλειοψηφίας που διαμόρφωσε αυτή την νέα διάταξη. Και συμφωνώ γιατί θεωρώ ότι σ’ αυτό το Κοινοβούλιο πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα, ιδιαίτερα για τους Βουλευτές, της έκφρασης και της κατάθεσης απόψεων, έστω και αν ορισμένες φορές έχουμε από το Προεδρείο όλοι μας μια λελογισμένη ανοχή. Μπορεί να είναι επτά, μπορεί να είναι επτάμισι λεπτά ή οκτώ λεπτά και κάτι. Και αυτό με δεδομένο ότι η συζήτηση του νομοσχεδίου γίνεται με άνεση χρόνου σε σύγκριση μ’ άλλα νομοσχέδια αφού έχει αποφασιστεί να συζητηθεί σύμφωνα με την απόφαση της Διάσκεψης των Προέδρων και με την εισήγηση του Προέδρου της Βουλής και της Κυβέρνησης, με δυο ημέρες συζήτηση επί της αρχής. Και ο αριθμός των εγγεγραμμένων ομιλητών δεν είναι πολύ μεγάλος. Άρα έχουμε αυτήν την άνεση χρόνου στη συζήτηση.
Επίσης όταν εις εκ των συναδέλφων επικαλείται με βάση συγκεκριμένη διαδικασία να τοποθετηθεί επί του Κανονισμού, το Προεδρείο είναι υποχρεωμένο να του δώσει το λόγο επί του Κανονισμού. Το Προεδρείο όταν διαπιστώνει ότι η ανάπτυξη, μετά, του θέματος δεν αφορά προσωπικό θέμα υποχρεούται να παρέμβει. Και αυτό έκανα λέγοντας στον κ. Βενιζέλο ότι κατά την άποψή μου η παρέμβασή του δεν αφορούσε προσωπικό θέμα.
Θεωρώ, όμως, ότι ενίοτε ο τρόπος διεύθυνσης των εργασιών από εδώ παίζει πολύ μεγάλο ρόλο για την ποιότητα της συζήτησης και κάτω. Και εγώ βασικό στόχο έχω αυτό ακριβώς. Την αποφυγή εντάσεων και την απώλεια χρόνου.
Ο κ. Σαχινίδης έχει το λόγο.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κάθε ημέρα που περνά διαπιστώνουμε ότι η διεθνής κρίση που βρίσκεται σε εξέλιξη αποκτά όλο και πιο άγρια χαρακτηριστικά οδηγώντας την παγκόσμια οικονομία σε μια πρωτόγνωρη για τα μεταπολεμικά χρονικά ύφεση. Έτσι, αυτονόητες παραδοχές του χθες, σήμερα όχι βρίσκονται απλά υπό αμφισβήτηση, αλλά δεν αξιολογούνται από κανένα ως μέρος του τοπίου που θα διαμορφωθεί μετά το πέρας της κρίσης. Ποιος τολμούσε να μιλήσει μέχρι χθες για δημόσιο έλεγχο των τραπεζών; Σήμερα τραπεζικοί κολοσσοί καταρρέουν αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι το κόστος σωτηρίας τους είναι τεράστιο.
Την περασμένη Παρασκευή η BANK OF AMERICA δέχθηκε νέο κρατικό σωσίβιο συνολικού ύψους 120.000.000.000 δολαρίων για να αποφύγει μια κατάρρευση τύπου MERRIL LYNCH. Σύμφωνα με τον Αμερικανό οικονομολόγο Ρουμπίνι οι ζημιές των αμερικάνικων τραπεζών είναι 1,8 τρισεκατομμύρια δολάρια όταν τα κεφάλαιά τους είναι μόλις 1,4 τρισεκατομμύρια δολάρια. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι όλο το αμερικάνικο τραπεζικό σύστημα είναι υπό χρεωκοπία. Στο μεταξύ οι μεγαλύτερες τράπεζες στον κόσμο καταλήγουν ή θα καταλήξουν όπως είναι πλέον δεδομένο στον έλεγχο του δημοσίου. Το βλέπουμε στις Ηνωμένες Πολιτείες, το βλέπουμε στο Ηνωμένο Βασίλειο, στην Ιρλανδία, στη Γερμανία και σ’ άλλες χώρες.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Προφανώς γιατί όλες οι κυβερνήσεις σ’ όλο τον κόσμο ανεξάρτητα από τις ιδεολογικές τους προτιμήσεις συμφωνούν ότι το κόστος κατάρρευσης του τραπεζικού συστήματος είναι τεράστιο. Καμμία σύγχρονη καπιταλιστική οικονομία δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς ένα υγιές και ισχυρό πιστωτικό σύστημα. Γι’ αυτό παρενέβησαν και γι’ αυτό συνεχίζουν να παρεμβαίνουν αναθεωρώντας ιδεολογικές δουλείες και στηρίζουν το τραπεζικό σύστημα για να διασφαλίσουν ότι θα συνεχίσει να χορηγείται ρευστότητα στην πραγματική οικονομία για να την προστατέψουν από τον κίνδυνο που συνεπάγεται η πιστωτική ασφυξία. Είναι ένας κίνδυνος που είναι, όπως είδαμε και από τις πρόσφατες ανακοινώσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προ των πυλών.
Άκουσα συναδέλφους της Συμπολίτευσης να πανηγυρίζουν ότι η Ελλάδα θα έχει μηδενικούς ρυθμούς ανάπτυξης ενώ στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα υπάρχει ύφεση. Και ερωτώ τους συναδέλφους της Συμπολίτευσης, αυτή είναι η θέση σας σήμερα; Από την θωρακισμένη οικονομία που λέγατε πριν από λίγους μήνες, από την ανάπτυξη του 2,7% που λέγατε πριν από είκοσι μέρες σήμερα πανηγυρίζετε για το 0,2%; Τι θα μας λέτε αύριο; Βυθιζόμαστε μεν αλλά με πιο αργούς ρυθμούς από όσο βυθίζονται οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Συμπολίτευσης, σας είχαμε πει όταν συζητούσαμε για το νομοσχέδιο για την σταθεροποίηση του τραπεζικού συστήματος ότι εμείς δεν έχουμε αντίρρηση να στηριχθεί στο τραπεζικό σύστημα. Διαφωνήσαμε ως προς τον τρόπο με τον οποίο επιχειρήθηκε από την Κυβέρνηση. Σας ζητήσαμε τότε να βάλετε ασφαλιστικές δικλίδες για να διασφαλιστεί ότι η ρευστότητα θα πάει σ’ όσους, πραγματικά, την έχουν ανάγκη. Τι βλέπουμε τελικά; Τα μεγέθη για την πιστωτική επέκταση στον ιδιωτικό τομέα συρρικνώνονται. Οι ιδιώτες, οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις που άκουσαν τον Υπουργό Ανάπτυξης πριν από λίγες εβδομάδες να λέει ότι μέσω του ΤΕΜΠΜΕ θα στηριχθούν σήμερα απογοητευμένοι διαπιστώνουν ότι χρήματα από τις τράπεζες παίρνουν τελικά μόνο όσες επιχειρήσεις δεν τα έχουν ανάγκη γιατί οι τράπεζες περιορίζουν την πιστωτική επέκταση μόνο σ’ εκείνες τις επιχειρήσεις που είναι, πραγματικά, πολύ ισχυρές. Το δε πρόγραμμα του ΤΕΜΠΜΕ όχι μόνο δεν λειτουργεί αλλά βρίσκεται σε αναντιστοιχία με τις πραγματικές ανάγκες της οικονομίας.
Λέει ο κ. Χατζηδάκης ότι μόνο δέκα χιλιάδες αιτήσεις υπεβλήθησαν. Γιατί δεν μας λέει πόσες αιτήσεις δεν έγιναν καν δεκτές από τις τράπεζες; Πήγαιναν οι ενδιαφερόμενοι στις τράπεζες και οι τράπεζες τους έλεγαν μη μπαίνετε καν στον κόπο να υποβάλετε την αίτηση. Μας λέει μόνο ότι δεν είναι πενήντα χιλιάδες οι αιτήσεις αλλά είναι δέκα χιλιάδες. Σημασία έχει πόσες αιτήσεις ικανοποιήθηκαν και ποια είναι τα ποσά τα οποία έχουν χορηγηθεί στην οικονομία. Και ακούμε τον Πρωθυπουργό από τον Οκτώβριο και τον Υπουργό Οικονομίας να καλούν τις τράπεζες να συμμορφωθούν στις ανάγκες της οικονομίας και να τις παρακαλούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες των επιχειρήσεων. Εκεί καταλήξαμε. Και αναρωτιέμαι γιατί παρακαλάει ο Πρωθυπουργός; Δεν υπάρχουν τράπεζες υπό τον έλεγχο του δημοσίου;
Γιατί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όλοι θυμόμαστε τι συνέβη στο παρελθόν κάθε φορά που η χώρα βρισκόταν αντιμέτωπη με μια κρίση. Πιστεύω ότι αρκετοί από εμάς θυμόμαστε τι συνέβη στην κρίση του 1994 τότε που η Εθνική Τράπεζα υπό την διοίκηση του κ. Μίρκου έσπευσε να στηρίξει την δραχμή από κοινού με την Τράπεζα της Ελλάδος. Και τελικά κέρδισε η χώρα, κέρδισε η οικονομία και οι πολίτες.
Αυτή η σύμπραξη της Εθνικής Τράπεζας με το ελληνικό δημόσιο είναι μία πολύ παλιά ιστορία, η οποία ξεκινάει από την περίοδο των Βαλκανικών πολέμων, τότε που ο Διοικητής της Εθνικής Τράπεζας, ο Βαλαωρίτης, στήριξε οικονομικά την Ελλάδα για να μπορέσει, πραγματικά, να αντεπεξέλθει στα προβλήματα.
Ήταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο πρώτος Πρωθυπουργός της χώρας, ο οποίος απομάκρυνε το Διοικητή της Εθνικής Τράπεζας, τον Ευταξία, ο οποίος δεν ήταν διατεθειμένος να στηρίξει την οικονομία της χώρας. Δεν παρακάλεσε ο Ελευθέριος Βενιζέλος, απομάκρυνε τη διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας.
Σήμερα αυτή η δυνατότητα δεν υπάρχει. Τελικά βλέπουμε έναν Πρωθυπουργό και έναν Υπουργό Οικονομίας να παρακαλούν, αλλά να μην εισακούονται. Και είναι αυτή η αδράνεια της Κυβέρνησης που έχει δημιουργήσει ένα τεράστιο έλλειμμα αξιοπιστίας. Αυτό το έλλειμμα το πληρώνουν σήμερα οι Έλληνες πολίτες μέσω του υψηλότερου κόστους δανεισμού.
Χθες δανειστήκαμε, κύριε Υπουργέ, με 5,60% κατά την έκδοση των πενταετών ομολόγων έναντι 3% κατά μέσο όρο στην Eυρωζώνη. Το λέω στο συνάδελφό μου κ. Καράογλου, ο οποίος πανηγύριζε. Αναρωτήθηκε ο κ. Καράογλου γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί η Ελλάδα βρίσκεται σε διαφορετική μοίρα από τις υπόλοιπες χώρες;
Ξέρετε, κύριε Καράογλου, ποιο ήταν το αντίστοιχο επιτόκιο στην προηγούμενη δημοπρασία; Ήταν 4,80% και πριν από ένα χρόνο 3,97%. Τελικά τι κάνουν τώρα οι επενδυτές του εξωτερικού, οι οποίοι είχαν πενταετή ομόλογα του ελληνικού δημοσίου;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Καταχρώμαι της επιείκειάς σας λίγο, κύριε Πρόεδρε.
Ξεφορτώνονται τα πενταετή ομόλογα του δημοσίου παλαιότερων εκδόσεων για να δανείσουν εκ νέου το ελληνικό δημόσιο με υψηλότερο επιτόκιο. Αυτοί κρατούν, βέβαια, τα ομόλογα της ίδιας χώρας, αλλά τώρα έχουν υψηλότερα έσοδα. Ποιος ζημιώνεται από την υπόθεση αυτή; Ο Έλληνας φορολογούμενος, ο οποίος μόνο για φέτος θα υποχρεωθεί να πληρώσει 1.000.000.000 ευρώ περισσότερο για τόκους σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές.
Ποιος ευθύνεται για όλα αυτά, κύριε Λέγκα; Δεν ευθύνεται η Κυβέρνηση και η έλλειψη αξιοπιστίας; Δεν είναι αυτή η έλλειψη αξιοπιστίας η μη παρουσίαση ενός κυβερνητικού σχεδίου για την έξοδο από την κρίση που οδήγησε σε υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας από τη Standard and Poor’s; Διότι αν υπήρχε σχέδιο εξόδου από την κρίση, δεν θα προχωρούσαν σε υποτίμηση οι εταιρείες αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας. Είναι η δική σας αδράνεια, η δική σας αδυναμία, η ανυποληψία των επιλογών σας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Σας παρακαλώ, ολοκληρώστε.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ: … που πληρώνουν οι Έλληνες φορολογούμενοι, αλλά και οι επιχειρήσεις. Αυτό βέβαια οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο την οικονομία, διότι θα την οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη ύφεση απ’ αυτήν που μας περιγράφουν οι εκθέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ζητήσει στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Λέγκας.
Κύριε Λέγκα, έχετε το λόγο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΕΓΚΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, θα μου επιτρέψει ο αγαπητός συνάδελφος που μόλις κατήλθε από το Βήμα, να του κάνω μία παρατήρηση, αν το επιτρέπει. Την ώρα που βρίσκεται σε εξέλιξη η αγορά των ελληνικών ομολόγων καλά είναι να περιορίσουμε τις όποιες δηλώσεις μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτήν τη διεργασία που βρίσκεται σε εξέλιξη.
Εμείς ποτέ δεν ήλθαμε εδώ να κομπάσουμε επειδή διαψεύσαμε τις κασσάνδριες προβλέψεις αυτών οι οποίοι έλεγαν ότι δεν θα βρούμε χρήματα ή πώς θα βρούμε αυτά τα χρήματα. Αντιμετωπίσαμε όλη αυτήν τη διεργασία με ιδιαίτερη σοβαρότητα και θα μου επιτρέψετε να πω ότι αυτή η σοβαρότητα θα πρέπει να επιδειχθεί απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής τουλάχιστον μέχρι την ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας. Εδώ είμαστε βεβαίως από εκεί και πέρα να κάνουμε τα οποιαδήποτε …
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ: Δεν κινδυνολόγησα, κύριε Υπουργέ. Απάντησα απλώς στο συνάδελφό μου κ. Καράογλου, ο οποίος μας κατηγόρησε…
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΕΓΚΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Ορθώς το λέτε. Δεν κινδυνολογήσατε, απλά αναφερθήκατε σ’ ένα αποτέλεσμα, το οποίο βρίσκεται σε εξέλιξη.
Αυτό που θα ήθελα επίσης να πω, κύριε Πρόεδρε, είναι ότι πριν από οτιδήποτε άλλο θα ήθελα νομίζω να κάνουμε μία παραδοχή, να έχουμε έναν κοινό τόπο σε ό,τι αφορά την όποια εκτίμησή μας για την πορεία της ελληνικής οικονομίας. Ποιος μπορεί να είναι αυτός ο κοινός τόπος; Ότι η κρίση δεν αφορά μόνο τη χώρα μας.
Μπορεί να μην αρέσει σε κάποιους αυτή η επισήμανση, αλλά αυτή είναι η αλήθεια, ότι η κρίση στον ένα ή στον άλλο βαθμό πλήττει το σύνολο της ευρωπαϊκής οικονομίας. Το μέγεθος και το βαθμό αυτής της κρίσης θα τον δούμε. Θα τον βρούμε μέσα από τις επίσημες προβλέψεις, όπως αυτές προκύπτουν μέσα από τα επίσημα στοιχεία.
Ουδέποτε αμφισβητήσαμε ή θα αμφισβητήσουμε ότι μπαίνουμε σε μία περίοδο οικονομικής ύφεσης. Πιστεύω ότι κανένας απ’ όλους μας δεν μπορεί να αμφισβητήσει το αυτονόητο, ότι η κρίση σε μεγάλο βαθμό, στο μεγαλύτερό της ποσοστό είναι εισαγόμενη.
Είμαστε μέλος μιας ευρύτερης οικονομίας, της ευρωπαϊκής, που πλήττεται σημαντικά. Ισχυρές χώρες όπως η Γερμανία, η Ιταλία, η Γαλλία εισέρχονται σε μία βαθιά οικονομική κρίση. Οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες θα εμφανίσουν ελλείμματα υψηλότερα απ’ ό,τι προβλέπει το Σύμφωνο Σταθερότητας.
Μέσα σ’ αυτό το σύστημα, μέσα σ’ αυτήν τη συγκυρία δρα και κινείται –και αυτή είναι η αλήθεια- η ελληνική οικονομία. Ναι, μία οικονομία που κουβαλά διαρθρωτικά προβλήματα και βεβαίως προβλήματα που έχουν γεννήτορα, μία οικονομία όμως που με τις ενέργειες και τις πολιτικές μας, παρά τη γενικότερη αρνητική συγκυρία, κατορθώσαμε να συγκαταλέγεται μέσα στις πέντε χώρες της Ευρωζώνης με θετικό πρόσημο ανάπτυξης. Και αυτό όταν ο μέσος όρος ανάπτυξης στην Ευρωζώνη έχει αρνητικό πρόσημο, είναι μείον 2%.
Υπήρχε πρόβλεψη ότι θα ήταν γύρω στο 0%, δύο μονάδες λιγότερο, όταν ισχυρές οικονομίες, σημαντικά πιο εύρωστες από την ελληνική, όπως της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας έχουν επίσης αρνητικό πρόσημο. Γερμανία μείον 2,3%, Γαλλία μείον 1,8%, Ιταλία μείον 2%, Βέλγιο μείον 1,9%, Ισπανία μείον 2%.
Φυσικά και δεν μας ικανοποιεί ο προβλεπόμενος ρυθμός ανάπτυξης, ακόμα και αν είναι πολύ καλύτερος από τον αντίστοιχο προηγμένων χωρών. Γι’ αυτό και λαμβάνουμε και θα συνεχίσουμε να λαμβάνουμε μέτρα, ώστε να αυξήσουμε την απασχόληση, να μειώσουμε την ανεργία, να περιορίσουμε το έλλειμμα, που το 2009 προβλέπεται να είναι χαμηλότερο του μέσου όρου της Ευρωζώνης -μιλάω για το 4%- να μειώσουμε το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ. Γι’ αυτόν το λόγο ασκούμε και θα συνεχίσουμε να ασκούμε μία συνεπή οικονομική πολιτική, με αποκλειστικό γνώμονα την αντιμετώπιση των συνεπειών της κρίσης και βεβαίως την ανακούφιση των οικονομικά ασθενέστερων στρωμάτων.
Βεβαίως, θα συνεργαστούμε όπως και οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προκειμένου να προσαρμόσουμε σταδιακά τα δημοσιονομικά μας μεγέθη στα όσα ορίζει το Σύμφωνο Σταθερότητας.
Η Κυβέρνηση ετοιμάζει το νέο επικαιροποιημένο τριετές πρόγραμμα σταθερότητας που στο τέλος του μήνα θα υποβάλλουμε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με βασικούς άξονες της οικονομικής μας πολιτικής –επαναλαμβάνω- τη σταδιακή δημοσιονομική προσαρμογή, την ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας, αλλά και τη στήριξη –και αυτό είναι το ουσιαστικό- των οικονομικά ασθενέστερων συμπολιτών.
Τέλος, θέλω να καταστήσω σαφές ότι το ζητούμενο για μας δεν είναι μόνο η ευημερία των αριθμών, πιστεύω και για τους περισσότερους συναδέλφους μέσα σ’ αυτήν την Αίθουσα. Στόχος μας είναι η ουσιαστική και πραγματική ευημερία των πολιτών και προς την κατεύθυνση αυτήν εργαζόμαστε και θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κάθε σοβαρός, κάθε αντικειμενικός παρατηρητής μπορεί να κατανοήσει τους λόγους που επιβάλλουν την άμεση προώθηση των εισηγούμενων μέτρων για την εγγύηση των καταθετών και των επενδυτών πελατών των πιστωτικών ιδρυμάτων.
Θα επαναλάβω όμως ότι για ακόμα μια φορά είμαστε έτοιμοι να λάβουμε κάθε αναγκαίο μέτρο για την αντιμετώπιση των προβλημάτων και βεβαίως, την προστασία των πολιτών και των επιχειρήσεων. Είμαστε άλλωστε από τους πρώτους στην Ευρωζώνη που έδρασαν τόσο άμεσα, τόσο αποφασιστικά, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα ευρύ δίκτυ προστασίας για όλους.
Ήμασταν οι πρώτοι που αναλάβαμε την πολιτική δέσμευση και βεβαιώσαμε ότι οι καταθέσεις των πολιτών σ’ όλες τις τράπεζες που λειτουργούν στην Ελλάδα είναι απόλυτα εγγυημένες. Για το λόγο αυτόν πρωταγωνιστήσαμε στις εξελίξεις και παίξαμε καθοριστικό ρόλο στη συνεδρίαση του ECOFIN για τη νομική εγγύηση για την προστασία των καταθέσεων. Προχωρήσαμε ταυτόχρονα σε μέτρα αυξημένης προστασίας για τους δανειολήπτες.
Παρά ταύτα παρατηρείται ακόμα και σήμερα σημαντική έλλειψη αντικειμενικότητας. Έτσι, κάποιοι μας κατηγορούν γιατί πήραμε τα συγκεκριμένα μέτρα, ενώ κάποιοι άλλοι μας κατηγορούν ότι αργήσαμε να τα προωθήσουμε. Αυτό υποδηλώνει ανευθυνότητα.
Στο πλαίσιο της συντονισμένης αυτής προσπάθειας η Κυβέρνησή μας αναλαμβάνει και τη σημερινή νομοθετική πρωτοβουλία. Το νομοσχέδιο που συζητάμε στοχεύει ακριβώς σ’ αυτό, να αποτελέσει το νομικό κείμενο της πολιτικής εγγύησης που παρέχουμε στους Έλληνες πολίτες και στις επιχειρήσεις, ότι δηλαδή δραστηριοποιούνται στα πλαίσια μιας ισχυρής οικονομίας, με δομές, με αντανακλαστικά, με προοπτικές και ως εκ τούτου δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα. Είμαστε εδώ σήμερα και στήνουμε το δίκτυ ασφαλείας έναντι των πρωτοφανών προκλήσεων του διεθνούς στερεώματος.
Θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ συνοπτικά στους βασικούς άξονες του προτεινόμενου σχεδίου νόμου. Ο θεσμός της εγγύησης των καταθέσεων εισήχθη στην Ελλάδα με το ν.2324/95, όπως κωδικοποιήθηκε και τροποποιήθηκε μεταγενέστερα. Το νομικό αυτό πλαίσιο αποβλέπει στην ενίσχυση της σταθερότητας του τραπεζικού συστήματος και βεβαίως στην προστασία των καταθετών σε περίπτωση αδυναμίας ενός πιστωτικού ιδρύματος να τους αποδώσει τις καταθέσεις τους.
Για το λόγο αυτό ιδρύθηκε το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων, το παλιό ΤΕΚ, ως φορέας εφαρμογής και διαχείρισης του συστήματος εγγύησης των τραπεζικών καταθέσεων. Στο ευρύτερο αυτό πλαίσιο της αύξησης της νομικής εγγύησης των καταθέσεων από 20.000 ευρώ στο ποσό των 100.000 ευρώ, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν.2832 και προκειμένου να διασφαλιστεί η βελτίωση της σταθερότητας του τραπεζικού συστήματος αλλά και της μεγαλύτερης προστασίας των καταθέσεων των αποταμιευτών προτείνονται οι πρόσθετες διατάξεις του πρώτου κεφαλαίου του σχεδίου νόμου.
Επιπλέον δε στο κεφάλαιο αυτό αποσκοπείται ο εκσυγχρονισμός, η ενοποίηση, η κωδικοποίηση των διατάξεων που αφορούν στην αποζημίωση των πελατών των πιστωτικών ιδρυμάτων σε περίπτωση αφερεγγυότητάς τους, ενσωματώνοντας ταυτόχρονα και τις σχετικές κοινοτικές οδηγίες στην κρίσιμη αυτή περίοδο για το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Περαιτέρω, το σύστημα αποζημίωσης των καταθετών πρέπει, σύμφωνα άλλωστε και με τις κοινοτικές προβλέψεις, να συμπληρωθεί από το σύστημα αποζημίωσης των επενδυτών-πελατών των πιστωτικών ιδρυμάτων που παρέχουν πιστωτικές υπηρεσίες. Και τούτο διότι ο ρόλος των πιστωτικών ιδρυμάτων στο χρηματοπιστωτικό σύστημα δεν περιορίζεται πια μόνο σε καταθέσεις αλλά οι δραστηριότητές τους επεκτείνονται στις διεθνείς κεφαλαιαγορές και βεβαίως στην παροχή επενδυτικών υπηρεσιών κατόπιν των πρόσφατων νομοθετικών εξελίξεων στο χώρο του χρηματοπιστωτικού δικαίου με την υιοθέτηση του ν.3606/2007. Για το λόγο αυτό το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων αντικαθίσταται καθολικά πλέον από το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων και Επενδύσεων και γίνεται ΤΕΚΕ.
Σκοπός του ΤΕΚΕ είναι η καταβολή αποζημίωσης στους καταθέτες αλλά και στους επενδυτές πελάτες των πιστωτικών ιδρυμάτων που βρίσκονται σε αδυναμία να εκπληρώσουν τις προς αυτούς υποχρεώσεις τους. Σημειώνω ότι το ΤΕΚΕ θα φέρει αποκλειστικά την ευθύνη καταβολής αποζημιώσεων για απαιτήσεις πελατών πιστωτικών ιδρυμάτων, σε περίπτωση αφερεγγυότητάς τους, που απορρέουν από την παροχή καταθετικών και επενδυτικών υπηρεσιών εκ μέρους των πιστωτικών ιδρυμάτων.
Από την άλλη το συνεγγυητικό κεφάλαιο του ν.2533/1997, το οποίο καλύπτει όλες τις εταιρείες παροχής επενδυτικών υπηρεσιών και κάθε μέλος του Χρηματιστηρίου Αθηνών που παρέχει επενδυτικές υπηρεσίες, διατηρείται εν ισχύ. Η δυνατότητα όμως παροχής επενδυτικών υπηρεσιών και από πιστωτικά ιδρύματα, τα οποία δεν είναι μέλη του Χρηματιστηρίου Αθηνών, με νέα επενδυτικά προϊόντα στη σύγχρονη διεθνή κεφαλαιαγορά, που διαρκώς εξελίσσεται, οδηγεί επιτακτικά στην ίδρυση του ΤΕΚΕ προκειμένου να καλύπτονται οι επενδυτικές υπηρεσίες που παρέχουν τα πιστωτικά ιδρύματα από το σύστημα εγγύησης επενδύσεων, αντίστοιχο με το σύστημα εγγύησης καταθέσεων.
Σημειώνω δε ότι η ίδρυση ενός νέου Ταμείου εγγύησης επενδύσεων μέσα από τη σύσταση του αντίστοιχου σκέλους του ΤΕΚΕ προέκυψε ως ανάγκη και από την ανάπτυξη νέων, σύνθετων επενδυτικών προϊόντων, προϊόντων δηλαδή τα οποία παρέχονται από τα πιστωτικά ιδρύματα και τα οποία περιλαμβάνουν καταθετικό και επενδυτικό προϊόν ταυτόχρονα, κάνοντας δύσκολη μερικές φορές τη διάκριση και την κατάταξη βεβαίως του προϊόντος στη μία ή στην άλλη κατηγορία. Έχει άλλωστε αποδειχθεί ότι στις περισσότερες περιπτώσεις τα επενδυτικά προϊόντα των πιστωτικών ιδρυμάτων είναι άμεσα συνδεδεμένα με τα καταθετικά και ως εκ τούτου είναι δύσκολη η διάκριση. Έτσι, λοιπόν, δημιουργείται ένας ισχυρός, ένας αξιόπιστος φορέας, και βεβαίως με τις απαραίτητες συνέργειες, ο οποίος καλύπτει ενιαία τα πιστωτικά ιδρύματα, με την εξαίρεση των πιστωτικών ιδρυμάτων που υπάγονται ήδη στο συνεγγυητικό κεφάλαιο εξασφάλισης επενδυτικών υπηρεσιών, για το σύνολο των υπηρεσιών που παρέχουν και για τις καταθετικές και για τις επενδυτικές. Με τον τρόπο αυτό αίρεται οποιαδήποτε αμφιβολία για το υπόχρεο σύστημα προς αποζημίωση, ακόμη και στην περίπτωση που είναι δυσδιάκριτος ο διαχωρισμός μιας υπηρεσίας ως καταθέσεως ή ως επενδύσεως.
Η προσέγγιση αυτή αποτελεί και διεθνώς δόκιμη νομοθετική επιλογή. Τούτο συμβαίνει λόγου χάρη σε πολλά κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως στην Αυστρία, στο Λουξεμβούργο, στην Ολλανδία, στη Σουηδία.
Οι ουσιαστικές φυσικά διαφορές όσον αφορά στη δομή, στην εποπτεία και στη λειτουργία των εταιρειών παροχής επενδυτικών υπηρεσιών και των πιστωτικών ιδρυμάτων ήταν τα δεδομένα τα οποία έχουν ληφθεί υπόψη και έχουν οδηγήσει στην πρόταση ίδρυσης του ΤΕΚΕ.
Αναμενόμενες βεβαίως είναι και οι αντίστοιχες διαφορές στην οργάνωση και λειτουργία του ΤΕΚΕ από το παλαιότερο συνεγγυητικό κεφάλαιο. Το ύψος της αποζημίωσης παραμένει το ίδιο και για τα δύο συστήματα, όμως οι κίνδυνοι, η λειτουργία, η αξιοπιστία, το μέγεθος και η φερεγγυότητα των μελών του διαμορφώνουν τις εισφορές και την τήρηση και παρακολούθηση των αποθεματικών τους. Όσον αφορά ειδικότερα τα αποθεματικά που διαθέτει το ΤΕΚΕ θα πρέπει να σημειωθεί ότι αυτά διακρίνονται ανάλογα με τις δύο βασικές κατηγορίες υπηρεσιών που παρέχονται από το πιστωτικό ίδρυμα. Αναπτύσσονται, δηλαδή, δύο αυτοτελή και πλήρως διακεκριμένα αποθεματικά κεφαλαίων.
Ειδικότερα, διαμορφώνεται αποθεματικό προοριζόμενο αποκλειστικά για την ικανοποίηση των απαιτήσεων των επενδυτών πελατών, αποζημίωση ύψους ως 30.000 ευρώ, και το αποθεματικό με τη μορφή που ίσχυε, με βάση τις διατάξεις του ΤΕΚΕ, με τα αυξημένα όμως όρια αποζημιώσεων στα 100.000 ευρώ πλέον, για τη διασφάλιση των καταθετών. Γίνεται βέβαια ξεκάθαρο ότι αποκλείονται περιπτώσεις καταβολής διπλής αποζημίωσης για την ίδια απαίτηση, ενώ σε περίπτωση δυσχερούς κατάταξης μιας απαίτησης σε μία από τις προαναφερόμενες περιπτώσεις -κατάθεση ή επένδυση- το διοικητικό συμβούλιο του ΤΕΚΕ είναι αυτό που την εντάσσει, με απόφασή του, στην καταλληλότερη κατηγορία.
Οι συγκεκριμένες διατάξεις επεξεργάζονται και αναλύουν επίσης θέματα για την υποχρεωτικότητα συμμετοχής των πιστωτικών ιδρυμάτων και την κλίμακα διαμόρφωσης του ποσού της εισφοράς τους σ’ αυτό. Ορίζονται συγκεκριμένα οι πόροι και οι τρόποι αξιοποίησης των κεφαλαίων του ΤΕΚΕ. Αναφέροντα τα είδη των καλυπτόμενων επενδύσεων και καταθέσεων αλλά και ο τρόπος αποζημίωσης των πελατών των πιστωτικών ιδρυμάτων σε περίπτωση που το πιστωτικό ίδρυμα αδυνατεί να ανταποκριθεί πλέον στις υποχρεώσεις του. Συγκεκριμένα, όσον αφορά στην εισφορά των πιστωτικών ιδρυμάτων για την κάλυψη των καταθέσεων, φυσικό επακόλουθο της αύξησης του ορίου της αποζημίωσης των καταθετών από τα 20.000 ευρώ στα 100.000 ευρώ ήταν και η αντίστοιχη αύξηση της εισφοράς των πιστωτικών ιδρυμάτων.
Η περιγραφή των αρμοδιοτήτων και των καθηκόντων της διοίκησης του ΤΕΚΕ και του προσωπικού του, σε συνδυασμό με την υποχρέωση για κατάρτιση προϋπολογισμού και απολογισμού από το ΤΕΚΕ ολοκληρώνει τις διατάξεις που αναλύουν τη λειτουργία του.
Το δεύτερο κεφάλαιο του σχεδίου νόμου αναφέρεται κυρίως σε θέματα ασφαλιστικών επιχειρήσεων και αντασφαλίσεων με την ενσωμάτωση στην εθνική μας νομοθεσία της οδηγίας 2005/14 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την ασφάλιση αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία οχημάτων. Στόχος της προτεινομένης ρύθμισης αναφορικά με την ασφάλιση αστικής ευθύνης που προκύπτει από την κυκλοφορία οχημάτων είναι η βελτίωση του θεσμικού πλαισίου της υποχρεωτικής ασφάλισης αυτοκινήτων στην Ελλάδα και βεβαίως η ενίσχυση και η εδραίωση μιας ενιαίας ασφαλιστικής αγοράς όσον αφορά στην ασφάλιση αυτοκινήτων που θα διευκολύνει τους πολίτες των άλλων κρατών-μελών στην περίπτωση που θα υποστούν αστική ζημιά από αυτοκίνητο με ελληνικές πινακίδες, να τύχουν της καλύτερης δυνατής βοήθειας από το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο προς αποκατάσταση της ζημιάς τους.
Από την άλλη πλευρά απώτερος στόχος της ρύθμισης περί αντασφάλισης είναι η καλύτερη, η κατάλληλη και αποτελεσματική προετοιμασία της ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς εν όψει των προγραμματιζόμενων σημαντικών κοινοτικών αλλαγών στον υπολογισμό της φερεγγυότητας αλλά και στην εν γένει λειτουργία των κοινοτικών ασφαλιστικών επιχειρήσεων.
Ταυτόχρονα αναλύονται διατάξεις για την ολοκλήρωση της μεταφοράς των αρμοδιοτήτων ρύθμισης και εποπτείας των ασφαλιστικών επιχειρήσεων από το Υπουργείο Ανάπτυξης προς την Επιτροπή Εποπτείας Ιδιωτικής Ασφάλισης.
Στη συνέχεια οι λοιπές διατάξεις καλύπτουν σημαντικά και επίκαιρα θέματα της σύγχρονης ελληνικής οικονομίας. Προβλέπονται ορισμένες τροποποιήσεις σχετικά με το νεοεισαχθέντα με το άρθρο 91 του ν. 3601 θεσμό των «καλυμμένων ομολογιών». Μειώνεται ο χρόνος τήρησης και χρήσης αρχείων δεδομένων οικονομικής συμπεριφοράς, ο γνωστός «ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ», ως εξής:
Για διαταγές πληρωμής από τα πέντε χρόνια πηγαίνουμε στα τέσσερα. Για κατασχέσεις, πλειστηριασμούς και διοικητικές κυρώσεις από τα επτά χρόνια μειώνονται στα πέντε και υλοποιείται βεβαίως η δέσμευσή μας για την αποζημίωση των επαγγελματιών και επιχειρήσεων από τα δυσάρεστα γεγονότα του προηγουμένου μήνα προκειμένου να αποκαταστήσουν όσο το δυνατόν συντομότερα την ομαλή λειτουργία τους και να καλυφθεί μέρος της ζημιάς από την αδυναμία λειτουργίας τους κατά τη διάρκεια των εορτών.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υφυπουργού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Συνεχίστε.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΕΓΚΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Ευχαριστώ. Έχω τρία λεπτά, ακόμη κύριε Πρόεδρε.
Για το λόγο αυτό παρέχεται άμεση οικονομική βοήθεια ύψους 10.000 ευρώ για όσους επλήγησαν, ενώ μετά από βεβαίωση των λοιπών ζημιών παρέχονται μέτρα ενίσχυσης άμεσης επιχορήγησης, αλλά και επιδότησης επιτοκίων, με ιδιαίτερη έμφαση στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, καθώς επίσης και λοιπά μέτρα, ρυθμίσεις οφειλών των πληγέντων επιχειρήσεων προς το δημόσιο.
Ακόμη, με μια άλλη διάταξη, το επίδομα ανεργίας μετατρέπεται σε επίδομα απασχόλησης. Περνάμε από τις παθητικές πολιτικές σε ενεργητικές πολιτικές και η εφαρμογή αυτή γίνεται και στο δημόσιο τομέα.
Παρέχεται ακόμη η δυνατότητα στον ΟΑΕΔ να ενισχύσει οικονομικά επιδοτούμενους ή μη άνεργους που δοκιμάζονται ιδιαίτερα από οικονομική ή άλλη αιτία, με έκτακτες οικονομικές ενισχύσεις έως 1.000 ευρώ.
Χορηγείται, υπό προϋποθέσεις, η δυνατότητα πλήρους συνταξιοδότησης στους πρώην εργαζομένους στην επιχείρηση «Κλωστήρια Πρεβέζης ΑΕ».
Τέλος, ρυθμίζονται θέματα επιδομάτων των Υπουργείων Πολιτισμού και Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η διεθνής οικονομική κρίση συνθέτει ένα πρόβλημα οικονομικό, αλλά και βεβαίως κοινωνικό που μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο μέσα από μία συντονισμένη προσπάθεια και όχι με θεωρητικές εικασίες και βεβαίως όχι με ακρότητες.
Απαιτείται συντονισμένη προσπάθεια, απαιτείται υπευθυνότητα απ’ όλες τις πλευρές. Μικροκομματισμοί και κυρίως κοντόφθαλμες προσεγγίσεις δεν έχουν θέση. Γι’ αυτό και καλούμε όλους τους συναδέλφους, όλων των παρατάξεων να στηρίξουν το συζητούμενο νομοσχέδιο.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, σαράντα έξι μαθήτριες και μαθητές και τρεις συνοδοί-καθηγητές από το 7ο Γυμνάσιο Αιγάλεω.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Έχει ζητήσει το λόγο η Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, η κ. Λούκα Κατσέλη.
Ορίστε, κυρία Κατσέλη, έχετε το λόγο.
ΛΟΥΚΑ ΚΑΤΣΕΛΗ: Κύριε Υπουργέ, σας άκουσα προσεκτικά. Εξακολουθείτε να θέλετε να ωραιοποιήσετε την κατάσταση και να χρησιμοποιήσετε ως άλλοθι της δεινής οικονομικής κατάστασης που υπάρχει στον τόπο, τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση.
Κανένας, κύριε Υπουργέ, δεν λέει ότι δεν υπάρχει χρηματοπιστωτική κρίση. Αυτό όμως που λέμε είναι ότι η Κυβέρνηση με την πολιτική της εδώ και πάρα πολλά χρόνια έχει χάσει την αξιοπιστία της. Σας το είπε ήδη ο κ. Βενιζέλος νωρίτερα.
Ποια είναι τα προβλήματα και γιατί υπάρχει τέτοιο έλλειμμα εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας; Αυτό συμβαίνει για τρεις λόγους που είναι, αν θέλετε, εμφανείς και σ’ αυτό το πολυνομοσχέδιο.
Πρώτον, η παντελής αδυναμία σας ορθών εκτιμήσεων και προβλέψεων. Γιατί η επιβράδυνση της οικονομίας, αγαπητοί συνάδελφοι, ήταν ορατή εδώ και πάρα πολύ καιρό. Δεν είναι αποτέλεσμα μόνο της χρηματοπιστωτικής κρίσης των τελευταίων μηνών.
Σας είχαμε επισημάνει ήδη από τη συζήτηση κατά τον προϋπολογισμό του 2007 ότι η οικονομία είχε μπει σε τροχιά επιβράδυνσης και απλώς θέλω να σας υπενθυμίσω ότι ήδη από το 2007 η Ελλάδα ήταν έβδομη στην Ευρωζώνη ως προς το ρυθμό ανάπτυξης, έναντι της πρώτης θέσης που κατείχε όταν παρέλαβε την Κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία. Επομένως η επιβράδυνση είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα.
Το δεύτερο χαρακτηριστικό είναι ότι μπροστά στα οικονομικά φαινόμενα, η Κυβέρνηση δεν προχωρά σε ριζικά μέτρα και υπάρχει μεγάλη αναξιοπιστία στη διαχείριση της οικονομικής πολιτικής και στη δημοσιονομική διαχείριση.
Η δημοσιονομική εκτροπή δεν ήρθε ξαφνικά. Το 2007 σας λέγαμε απ’ αυτό εδώ το Βήμα ότι το έλλειμμα θα ξεπεράσει το 3%. Μας λέγατε όχι. Έφθασε 3,5% το 2007 και έρχεται σήμερα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και σας λέει ότι αυτό θα συνεχιστεί, αν δεν υπάρχει αλλαγή και για το 2008 και για το 2009 και για τα επόμενα χρόνια.
Πριν ένα μήνα τι μας λέγατε εδώ στη συζήτηση του προϋπολογισμού; Μας λέγατε ότι οι εκτιμήσεις για το 2008 ήταν ορθές. Και τι σας είπαμε; Σας είπαμε ότι θα έχετε μεγάλες αποκλίσεις. Και τις αποκλίσεις τις εκτιμήσαμε τότε στα 5.000.000.000, περίπου 3,5 δισεκατομμύρια λόγω υστέρησης εσόδων και περίπου 2.000.000.000 απόκλιση λόγω υπέρβασης δαπανών.
Και έρχεται σήμερα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και μιλά κι εκείνη για πολύ μεγάλες αποκλίσεις. Επομένως δεν βλέπετε την πραγματικότητα έτσι όπως πραγματικά είναι. Είναι, αν θέλετε, έγκλημα κατ’ εξακολούθηση.
Την ίδια στιγμή, ναρκοθετείτε την αξιοπιστία του ελληνικού δημοσίου και στις διεθνείς αγορές. Δεν υπάρχει, όπως σας έχουμε επισημάνει, ένα επίσημο πρόγραμμα δανειακών αναγκών. Όλα τα κράτη-μέλη στην Ευρώπη έχουν ανακοινώσει το πρόγραμμα δανειακών αναγκών.
Ο ΟΔΥΧ έβγαλε μόνο δυο-τρεις γραμμούλες για την πρώτη έκδοση εντόκων γραμματίων και την έκδοση ομολόγων. Αυτό όμως αφήνει τις αγορές ανοιχτές να κάνουν τις δικές τους εκτιμήσεις. Κι εσείς μεν προβλέπετε ότι οι δανειακές ανάγκες μέσα στο 2008 θα είναι 41.000.000.000, έρχονται όμως αναλυτές του εξωτερικού –και το Financial Times το γράφει πρώτη είδηση- και λένε ότι οι δανειακές ανάγκες θα είναι 70.000.000.000: 45.000.000.000 για το δημόσιο, 10.000.000.000 για τα κρυφά ελλείμματα των νοσοκομείων και 20.000.000.000 για τις τράπεζες.
Όταν αφήνετε να εμφανίζονται τέτοιες μεγάλες αποκλίσεις στις διεθνείς έγκυρες εφημερίδες, τότε αυτό δημιουργεί αβεβαιότητα, ανασφάλεια και έλλειμμα αξιοπιστίας.
Το τρίτο χαρακτηριστικό είναι ότι προχωρείτε σε διευθετήσεις και επιλογές πολιτικής που τις περισσότερες φορές είτε είναι ιδιαίτερα πρόχειρες είτε αναποτελεσματικές είτε πελατειακού και ρουσφετολογικού χαρακτήρα. Και όταν αυτά τα αναδεικνύει όλη η Αντιπολίτευση, εσείς είτε αγνοείτε τις ενστάσεις μας είτε προχωρείτε ακάθεκτοι στη ρύθμιση.
Να σας πω τρία παραδείγματα και μερικά είναι και σ’ αυτό το πολυνομοσχέδιο. Πριν μερικούς μήνες μιλούσαμε για το πρόγραμμα ρευστότητας των 28.000.000.000 στις τράπεζες. Σας είπαμε ότι η παροχή ρευστότητας προς τις τράπεζες θα διοχετευθεί, για να καλύψει τα ανοίγματα των τραπεζών, διότι όλες οι τράπεζες είχαν ομόλογα, τα οποία πρέπει να αναχρηματοδοτήσουν μέχρι το 2009.
Σας είπαμε ότι αν δεν υποχρεώσετε τις τράπεζες να καταθέσουν ως εξασφαλίσεις νέα ή αναχρηματοδοτούμενα δάνεια προς τις επιχειρήσεις, μην περιμένετε ότι θα διοχετευθεί ρευστότητα προς την πραγματική οικονομία.
Και σας προτείναμε να γίνει ένα ειδικό ταμείο αναχρηματοδότησης επιχειρήσεων και τραπεζών. Το αγνοήσατε και τώρα έρχεστε τρεις μήνες μετά να τρέχετε πίσω από τις τράπεζες να τους παρακαλάτε να διοχετεύσουν ρευστότητα στην αγορά.
Το ίδιο για το ΤΕΜΠΜΕ. Σας είπαμε για το ΤΕΜΠΜΕ ότι δεν θα δουλέψει, διότι οι τράπεζες δεν έχουν κίνητρο, ακόμα και με την εγγύηση του ΤΕΜΠΜΕ, να δώσουν δάνεια. Τι γίνεται τώρα; Οι ιδιωτικές τράπεζες διοχετεύουν τους πελάτες τους στην Αγροτική Τράπεζα –τη δημόσια τράπεζα- να πάρουν από εκεί τα δάνεια, όσες μπορέσουν –και η Αγροτική Τράπεζα ήδη έχει αυξημένες επισφάλειες- και μ’ αυτά τα χρήματα ή να πληρώσουν δάνεια στις ιδιωτικές τράπεζες ή να πληρώσουν τις εμπράγματες επισφάλειες που έχουν. Επομένως το ΤΕΜΠΜΕ δεν δουλεύει ως το εργαλείο, που θέλατε να δουλέψει, παροχής και διοχέτευσης ρευστότητας στην πραγματική οικονομία.
Ως προς τον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ», καταθέσαμε μια συγκεκριμένη πρόταση από τις 25/11 και σας προτείναμε συγκεκριμένα μέτρα. Σας είπαμε πρώτα-πρώτα να μειώσετε όσο είναι δυνατόν τη διάρκεια των δυσμενών καταχωρήσεων που σήμερα ισχύουν για κάθε περίπτωση. Και πρέπει να ομολογήσω ότι σ’ αυτό το νομοσχέδιο ακολουθήσατε αυτήν τη συμβουλή και το μειώνετε. Σας καλούμε τώρα να εξαντλήσετε ακόμα περισσότερο τα περιθώρια που υπάρχουν και ξέρετε ότι υπάρχουν περιθώρια.
Δεύτερον, σας είπαμε και σας προτείναμε να οριστεί ως ελάχιστο για να γίνει οποιαδήποτε καταχώρηση στον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ» ποσό τουλάχιστον άνω των 1.000 ευρώ. Προχωρήστε, κύριε Υπουργέ. Κάντε αυτήν τη ρύθμιση, παρά να έχουμε αυτό το τραγελαφικό να καταχωρείται κάποιος στον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ» ακόμα και για ένα ελάχιστο ποσό.
Το τρίτο και σημαντικό που σας προτείναμε είναι να υπάρξει αλλαγή της προθεσμίας αναγγελίας των επιταγών. Σήμερα, όταν σφραγίζεται μια επιταγή, δεν αναγγέλλεται στον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ», μόνο αν αυτή πληρωθεί μέσα σε ένα οκταήμερο. Και σας προτείναμε αυτός ο χρόνος να αυξηθεί σε τριάντα ημερολογιακές μέρες. Να μπορεί, δηλαδή, κάποιος να ξοφλήσει το χρέος του μέσα σε τριάντα μέρες, παρά να δει την επιχείρησή του, τον εαυτό του να είναι καταχωρημένος στον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ». Πρόκειται για απλές και πρακτικές προτάσεις που νομίζω ότι θα ήταν πολύ καλύτερο και θα έκλεινε το έλλειμμα αξιοπιστίας σας εάν μπορούσατε να τις υιοθετούσατε έγκαιρα.
Αυτό το έλλειμμα αξιοπιστίας και της εμπιστοσύνης έχει εντείνει την αβεβαιότητα και κυρίως έχει εντείνει, όπως είπαμε, το έλλειμμα αξιοπιστίας στις διεθνείς αγορές.
Και τι σημαίνει αυτό για τον Έλληνα πολίτη; Πρώτα απ’ όλα, σημαίνει πολύ υψηλό κόστος δανεισμού που θα επιβαρύνει περίπου 1.000.000.000 το δημόσιο χρέος μέσα στο 2008. Πολύ υψηλό χρέος το οποίο σημαίνει μεγάλο κόστος, το οποίο σημαίνει λιγότερες επενδύσεις και λιγότεροι πόροι για την κοινωνική πολιτική.
Δεύτερον, το υψηλό αυτό κόστος δανεισμού του δημοσίου μεταφέρεται αυτόματα στην αγορά και κρατάει τα επιτόκια ακόμα πιο ψηλά. Επομένως υπάρχει κόστος για τα νοικοκυριά, υπάρχει κόστος για τις επιχειρήσεις.
Και τέλος, αυτό το υψηλό κόστος συνοδεύεται από μία πιστωτική ασφυξία, ακριβώς για τους λόγους που είπαμε, γιατί δεν έχετε προνοήσει να πάρετε μέτρα, ώστε η ρευστότητα να διοχετευθεί στην πραγματική οικονομία.
Έρχομαι τώρα στο σχέδιο νόμου.
Τα προβλήματα στη γενικότερη άσκηση οικονομικής πολιτικής είναι εμφανή και σ’ αυτό το σχέδιο νόμου.
Πρώτον, υπάρχει παντελής έλλειψη διαβούλευσης με τους εμπλεκόμενους φορείς. Σήμερα, μόλις τώρα, έλαβα –λάβαμε ως ΠΑΣΟΚ- μία επιστολή από την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα με πολύ σημαντικές προτάσεις. Δεν έπρεπε, όπως όφειλε, η Κυβέρνηση να έρθει σε επαφή με όλες τις αρχές που εμπλέκονται και να έχει έναν ουσιαστικό διάλογο μαζί τους; Δεν έπρεπε να είχατε ήδη συνομιλήσει, πριν την έναρξη της συζήτησης στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων, και με τον ΣΜΕΧΑ και με όλους τους άλλους φορείς που εμπλέκονται;
Δεύτερο χαρακτηριστικό. Πρόκειται για ρυθμίσεις που αντί να προωθούν τον υγιή ανταγωνισμό στη χρηματοπιστωτική αγορά, ουσιαστικά είναι ρυθμίσεις που προστατεύουν τις τράπεζες και τα πιστωτικά ιδρύματα, τον ανταγωνισμό. Αυτή είναι μία συνέχεια ενός τραπεζοκεντρικού, θα μπορούσαμε να πούμε, προσανατολισμού στην άσκηση οικονομικής πολιτικής.
Ας δούμε τώρα ποια είναι η βασική μας αντίδραση όσον αφορά το ΤΕΚΕ και τη θεσμοθέτησή του. Ο εισηγητής μας κ. Γείτονας ανέπτυξε το επιχείρημα. Παντού διεθνώς, υπάρχει μία σταδιακή κατάργηση των λειτουργικών διαφοροποιήσεων που οριοθετούσαν στο παρελθόν τους τρεις μεγάλους επί μέρους κλάδους της χρηματοοικονομικής διαμεσολάβησης, δηλαδή, το τραπεζικό σύστημα, το χρηματιστηριακό και το ασφαλιστικό. Οι παραδοσιακές αυτές διακρίσεις και οργανωτικές δομές έχουν τώρα υποκατασταθεί και όσο πάει υποκαθίστανται από εποπτικές αρχές οι αρμοδιότητες των οποίων εκτείνονται και στους τρεις αυτούς παραδοσιακούς χρηματοοικονομικούς κλάδους. Δηλαδή, υπάρχει μία σύγκλιση για ενιαία εποπτεία, για ενιαίο σύστημα εγγυήσεων, καταθέσεων και επενδύσεων.
Και τη στιγμή που όλα αυτά συντελούνται στη διεθνή αγορά και στην Ευρώπη, εμείς ερχόμαστε σήμερα και νομοθετούμε το διαχωρισμό όλου του συστήματος εγγυήσεων από τη μια μεριά νομοθετώντας το ΤΕΚΕ και από την άλλη το συνεγγυητικό.
Η δική μας αρχή είναι στο πλαίσιο μιας νέας αρχιτεκτονικής του χρηματοπιστωτικού συστήματος να πάμε σε μία ενιαία εποπτική αρχή –η οποία θα πρέπει να διασφαλίσουμε ότι είναι ανεξάρτητη- και ένα σύστημα καταθέσεων εγγυήσεων που θα πρέπει τελικά να το έχουμε με βάση την πλήρη αναμόρφωση και τον εκσυγχρονισμό του συνεγγυητικού.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Θα σταματήσω εδώ και τα υπόλοιπα θα τα πούμε στην κατ’ άρθρο συζήτηση.
Απλώς θα ήθελα να πω ότι σε όλο αυτό το πολυνομοσχέδιο υπάρχει μία σειρά ρουσφετολογικών ρυθμίσεων πότε για τις τράπεζες και πότε για κομματικούς λόγους. Επίσης, θα ήθελα να σταθώ στο ότι θα πρέπει να αποσύρετε τουλάχιστον τις δύο τροπολογίες που αφορούν στον ΟΑΕΔ.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Κανταρτζής.
ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΑΝΤΑΡΤΖΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Είναι αλήθεια ότι με το σημερινό σχέδιο νόμου η Κυβέρνηση επιδιώκει να ρυθμίσει μια σειρά ζητημάτων. Μια σειρά ζητημάτων που, βεβαίως, μπορεί να έχουν διαφορετικό περιεχόμενο όσον αφορά τη λειτουργία του χρηματοπιστωτικού συστήματος, αλλά δεν είναι αλήθεια ότι το σχέδιο νόμου δεν έχει αρχή, όπως επισημάνθηκε από κάποιους εισηγητές.
Η αλήθεια είναι ότι το σχέδιο νόμου έχει αρχή και η αρχή του είναι η κατευθυντήρια πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης την οποία έχουν άλλωστε συμφωνήσει τα κόμματα -όχι μόνο τα δύο κόμματα εξουσίας στη χώρα μας, αλλά συνολικά τα κόμματα του ευρωμονόδρομου- η διασφάλιση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, όπως άλλωστε αναφέρεται και ομολογείται καθαρά στην εισηγητική έκθεση του σχεδίου νόμου. Φυσικά, αρχή του σχεδίου νόμου δεν είναι το ζήτημα της εγγύησης των καταθέσεων των αποταμιευτών. Άλλωστε, εδώ που τα λέμε, τα λαϊκά στρώματα τι αποταμιεύσεις διαθέτουν; Όχι γιατί δεν πρέπει να παρθούν μέτρα εγγύησης. Εμείς ζητάμε ουσιαστικά μέτρα, τα οποία ανέπτυξε προηγουμένως ο Εισηγητής μας.
Όμως, η πραγματικότητα είναι μία. Ποιες είναι οι καταθέσεις των λαϊκών στρωμάτων. Τα λαϊκά εισοδήματα έχουν εξαφανιστεί από τη μακροχρόνια πολιτική λιτότητας, από την ακρίβεια, από την ανεργία, από τη συνολική υπονόμευση του λαϊκού εισοδήματος και αντίθετα τα λαϊκά στρώματα σπρώχνονται ολοένα και περισσότερο στον τραπεζικό δανεισμό που γίνονταν και γίνεται ολοένα και πιο δυσβάσταχτος.
Η συζήτηση του σχεδίου νόμου συμπίπτει με τη συζήτηση που έγινε στο ECOFIN με την αναθεώρηση των προβλέψεων όσον αφορά την οικονομική κρίση, μία συζήτηση που τροφοδότησε για μία ακόμα φορά την αντιπαράθεση για το ποιο από τα δύο κόμματα, η σημερινή Κυβέρνηση ή η Αξιωματική Αντιπολίτευση, διαθέτει το πιο αξιόπιστο πρόγραμμα για να βγει η χώρα μας από την κρίση.
Εγώ ευθύς εξ αρχής, θα ήθελα να θέλω το εξής ζήτημα: Βεβαίως κάποια στιγμή αυτή η κρίση θα ξεπεραστεί, όπως ξεπεράστηκαν και άλλες κρίσεις στο παρελθόν. Σημασία, όμως, δεν έχει αυτό, αλλά με ποιους όρους θα ξεπεραστεί και τι θα αφήσει πίσω της. Και η πραγματικότητα είναι ότι όλα τα μέτρα τα οποία προτείνει η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν έναν καθαρό και ξάστερο στόχο, όπως καθαρή και ξάστερη είναι και η πολιτική της σημερινής Κυβέρνησης, αλλά και η πολιτική της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, την πάση θυσία στήριξη της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων, του μεγάλου κεφαλαίου.
Όλη αυτή η συζήτηση για το αν τα 28.000.000.000 ευρώ –το γνωστό πακέτο- θα ενισχύσουν το τραπεζικό σύστημα ή αν θα κατευθυνθούν στην πραγματική οικονομία, δεν έχει καμμία, μα καμμία σχέση με την ουσιαστική μέριμνα για τα λαϊκά στρώματα, για τα εισοδήματα των εργαζομένων.
Αν αλήθεια και τα δύο κόμματα ενδιαφέρονταν και αν με τον όρο «πραγματική οικονομία» εννοούσαν τα λαϊκά εισοδήματα, τότε δεν θα είχαν τίποτα άλλο να κάνουν, παρά να πάρουν ουσιαστικά μέτρα για τη βελτίωση των μισθών, των συντάξεων και των ημερομισθίων και όχι να επιμένουν σ’ αυτήν την πολιτική στην οποία τους έχουν καταδικάσει με τις συλλογικές συμβάσεις των 30 ευρώ που υπέγραψαν οι «γαλάζιοι» και οι «πράσινοι» συνδικαλιστές πέρυσι και αυτά μικτά. Αν πραγματικά ενδιαφέρονταν, τότε δεν θα είχαμε τις συντάξεις πείνας, μια και η συντριπτική πλειοψηφία των συνταξιούχων παίρνει συντάξεις κάτω από τα 600 ευρώ.
Έγινε πολλή συζήτηση σ’ αυτό το σχέδιο νόμου και για τα γνωστά μέτρα, για τη γνωστή τροπολογία που υπάρχει όσον αφορά τη δήθεν στήριξη των ανέργων.
Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ευθύς εξ αρχής ότι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας παρά το γεγονός ότι επιδιώκει να κάνει μία φιλότιμη προσπάθεια θέλοντας να δείξει ένα προσωπείο κοινωνικής ευαισθησίας, κάνει το αντίθετο ακριβώς και έχει δεσμευθεί στο ακριβώς αντίθετο. Έρχονται νέα μέτρα αντεργατικά και αντιλαϊκά. Άλλωστε, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν το κρύβει. Η χαλάρωση του Συμφώνου Σταθερότητας συμβαδίζει με την εμμονή στην προώθηση όλων εκείνων των επιλογών που από χρόνια έχουν αποφασιστεί.
Πάρτε για παράδειγμα τα μέτρα της δήθεν στήριξης και ανακούφισης των ανέργων. Έρχεται η Νέα Δημοκρατία με την τροπολογία που κατέθεσε για να διευρύνει αυτό που ίσχυε από παλιά επί ΠΑΣΟΚ, εδώ και μία δεκαετία. Αντί, δηλαδή, να στηρίζονται και να ενισχύονται οι άνεργοι που παρά τη θέλησή τους βρίσκονται εκτός εργασίας, χρησιμοποιούνται τα χρήματα των εργαζομένων για να στηριχθούν οι δήθεν ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης, δηλαδή, ουσιαστικά να στηριχθούν οι μεγάλες επιχειρήσεις.
Αυτό που εφαρμόστηκε για μια δεκαετία με το νόμο και με τις πολιτικές που είχαν αποφασίσει οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, έρχεται τώρα η Νέα Δημοκρατία να το διευρύνει με την εφαρμογή του και στο δημόσιο τομέα.
Ποια είναι η φιλοσοφία όλων αυτών των προγραμμάτων; Η φιλοσοφία όλων αυτών των προγραμμάτων είναι πριν απ΄ όλα ενίσχυση των επιχειρήσεων και όχι των ανέργων. Τα προγράμματα αυτά έχουν ημερομηνία λήξης. Αυτοί που μπορεί να προσληφθούν για κάποιο προσωρινό διάστημα μετά τη λήξη της επιχορήγησης στη συντριπτική τους πλειοψηφία θα προστεθούν και πάλι στις στρατιές των ανέργων. Μπορεί να μην είναι τα ίδια πρόσωπα αλλά η ανεργία ανακυκλώνεται.
Θέλετε να κάνουμε έναν απολογισμό για να δούμε τι απέδωσαν όλες αυτές οι πολικές την τελευταία δεκαετία; Για να δούμε. Δέκα και πλέον τώρα χρόνια εφαρμόζονται αυτές οι πολιτικές. Οδήγησαν μήπως στη μείωση της ανεργίας; Όχι βέβαια. Αντίθετα οι επιχειρήσεις εξασφάλισαν φτηνό εργατικό δυναμικό.
Το ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε από τους ιδιώτες. Η Νέα Δημοκρατία το γενικεύει στο δημόσιο και μάλιστα, το διευρύνει και σε όλες τις μορφές της απασχόλησης και στους συμβασιούχους και στη μερική απασχόληση.
Πριν από πέντε χρόνια στις εκλογές του 2004 προεκλογικά ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είχε προτείνει σαν μέτρο για τη μείωση της ανεργίας στις νέες ηλικίες, σαν ένα νέο κίνητρο για την αντιμετώπιση της ανεργίας στους νέους ανθρώπους, την ανασφάλιστη εργασία για μια τετραετία. Φυσικά μετά το θόρυβο που ξεσήκωσε εκείνη η τοποθέτησή του, διόρθωσε την πρότασή του, ενισχύοντας δήθεν τα κοινωνικά χαρακτηριστικά, με τη δήθεν επιχορήγηση των ασφαλιστικών εισφορών των νεοπροσλαμβανομένων.
Τελικά πού μας οδηγεί αυτή η λογική; Αυτή η λογική με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί στο πετσόκομμα και των τελευταίων εργασιακών δικαιωμάτων που έχουν απομείνει. Ουσιαστικά βάζουν τη λογική ότι για την ανεργία φταίει ο εργαζόμενος που είναι ακριβός για τις επιχειρήσεις. Φταίει το μεροκάματο, φταίνε οι κατακτήσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων και γι’ αυτό ακριβώς θα πρέπει η εργασία να γίνει φτηνότερη. Γι’ αυτό ακριβώς θα πρέπει να υπονομευτούν ακόμη περισσότερο οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας με τη σταδιακή τους αντικατάσταση από τις ατομικές συμβάσεις. Γι’ αυτό ακριβώς θα πρέπει να προωθηθεί το εξηνταπεντάωρο, η ευελιξία στο χρόνο εργασίας, μειώνοντας την τιμή της εργατικής δύναμης. Γι’ αυτό πρέπει να αρθούν όλα τα εμπόδια που έχουν απομείνει όσον αφορά τις απολύσεις.
Έτσι σιγά-σιγά οδηγούμαστε στην άρση των όσων χαρακτηριστικών έχουν απομείνει από τον κοινωνικό χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης και στη σταδιακή μετατόπιση του ζητήματος στις ατομικές πλάτες των εργαζομένων είτε στην καλύτερη περίπτωση, στους εργαζόμενους γενικά, απαλλάσσοντας την εργοδοσία και το κράτος από τις υποχρεώσεις τους.
Αυτός είναι ο συνολικός σχεδιασμός, που ουσιαστικά εναρμονίζεται με τις επιδιώξεις του μεγάλου κεφαλαίου. Είναι τώρα που ανακαλύφθηκαν όλα αυτά τα μέτρα; Όχι βεβαίως. Εάν ψάξει κανένας θα τα βρει και στη «Λευκή Βίβλο», το πρώτο κείμενο που υιοθετήθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση αμέσως μετά το Μάαστριχτ, που έθεσε το ζήτημα της ανταγωνιστικότητας και της μείωσης της τιμής της εργατικής δύναμης. Είναι η «Λευκή Βίβλος» για την οποία τα κόμματα αυτά υποστήριξαν και τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, όπως για παράδειγμα η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ την χειροκρότησαν, ενώ ο Συνασπισμός σήκωνε αδιάφορα δήθεν του ώμους, ούτε καλή ούτε κακή, αφού είχε προηγουμένως αποδεχθεί τις βασικές στρατηγικές επιλογές. Είναι επιλογές άλλωστε, οι οποίες υπάρχουν σε όλα τα κείμενα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στις αποφάσεις που φέρουν τον τίτλο της στρατηγικής της Λισαβόνας. Να ποιος είναι ο σχεδιασμός και της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και σε αυτό το σχεδιασμό ουσιαστικά δεν διαφωνούν τα δυο μεγάλα κόμματα.
Σήμερα που γίνεται η συζήτηση του νομοσχεδίου έχουμε τις κινητοποιήσεις των αγροτών. Χιλιάδες αγρότες σε όλη τη χώρα βγήκαν στους δρόμους διεκδικώντας ουσιαστικά μέτρα ανακούφισης, ουσιαστικά μέτρα στήριξης του αγροτικού εισοδήματος.
Ποια αλήθεια ήταν η αιτία που σπρώχνει όλους αυτούς τους ανθρώπους σε αυτές τις κινητοποιήσεις; Αν ψάχνουμε να βρούμε αιτίες, δεν είναι άλλες από την Κοινή Αγροτική Πολιτική, που φέρει τις υπογραφές και της σημερινής Κυβέρνησης, της Νέας Δημοκρατίας όπως και τις υπογραφές των προηγούμενων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Άλλες τις υπέγραψε το ΠΑΣΟΚ, όπως για παράδειγμα τους γενικούς προσανατολισμούς της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, τον κανονισμό για τα δημητριακά, για τον καπνό και άλλες τις υπέγραψε η Νέα Δημοκρατία για το βαμβάκι και για μια σειρά άλλα αγροτικά προϊόντα.
Είναι με άλλα λόγια οι πολιτικές οι οποίες ακολουθήθηκαν σταθερά και από τις δυο Κυβερνήσεις. Αυτόν ακριβώς το λογαριασμό πληρώνουν σήμερα οι αγρότες, που οδηγήθηκαν σε μια κατάσταση, να εξανεμείζονται τα όσα εισοδήματα μπορεί να είχαν.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός ότι και τα δυο κόμματα με τις χθεσινές τους δηλώσεις έσπευσαν να βάλουν φρένο και να υπονομεύσουν τους αγώνες των αγροτών. Η Νέα Δημοκρατία καθαρά το λέει με τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, ότι δικαιολογημένα μπορεί να είστε αγανακτισμένοι, αλλά προς Θεού, μην προχωράτε σε κινητοποιήσεις, μη διαταράζετε την κοινωνική ζωή, τον κοινωνικό ιστό. Στην ίδια περίπου γραμμή πλεύσης κινήθηκε και ο Εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ με τις δηλώσεις του, ο κ. Παπακωνσταντίνου, όχι προβλήματα από τις κινητοποιήσεις.
Εμείς το λέμε καθαρά, οι αγώνες σήμερα της φτωχής και της μεσαίας αγροτιάς χρειάζεται να ενταθούν, χρειάζεται να μαζικοποιηθούν, χρειάζεται να στηριχθούν και από τα άλλα λαϊκά στρώματα, τα οποία σήμερα νιώθουν και αυτά στις πλάτες τους τις συνέπειες της ίδιας ακριβώς πολιτικής.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η φτωχομεσαία αγροτιά δεν είναι απλά προβλήματα των αγροτών. Σήμερα οι καταναλωτές αγοράζουν στα ράφια των πολυκαταστημάτων τρεις-τέσσερις και πέντε φορές ακριβότερα τα αγροτικά προϊόντα από τις τιμές που πουλάνε οι παραγωγοί.
Τις σημερινές συνθήκες χρειάζεται να ενισχυθεί ακόμα περισσότερο η λαϊκή συμμαχία και χρειάζονται πριν από όλα καθαρά μέτρα για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων.
Ακούσαμε τις προάλλες τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να προτείνει μια σειρά μέτρα στα Τρίκαλα και στις άλλες συγκεντρώσεις. Και τι υποσχέθηκε ουσιαστικά; Φτηνά δάνεια για τους αγρότες. Από το πακέτο λέει των 28.000.000.000 ευρώ, ένα μέρος να κατευθυνθεί και για τη στήριξη της αγροτιάς. Με άλλα λόγια τι; Δάνεια. Μα, αυτό είναι το πρόβλημα; Τα δάνεια δεν χρειάζονται επιστροφή;
Θα υπάρξουν ουσιαστικά μέτρα για την αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματος; Θα υπάρξουν ικανοποιητικές κατώτερες εγγυημένες τιμές, που θα εξασφαλίζουν ένα ικανοποιητικό εισόδημα για τους αγρότες;
Έγινε πολλή συζήτηση και για τη αύξηση της επιστροφής του ΦΠΑ. Τα μέτρα αυτά ακόμη και αν υιοθετηθούν δεν πρόκειται να αποδώσουν τίποτε άλλο παρά κυριολεκτικά ψίχουλα για τη φτωχή και τη μεσαία αγροτιά, για τους μικροπαραγωγούς. Ακόμα και αν το αποδεχθεί η Κυβέρνηση, την αύξηση της επιστροφής του ΦΠΑ, κυριολεκτικά ψίχουλα θα είναι αυτά που θα δοθούν στους αγρότες.
Για να υπάρξουν ουσιαστικά μέτρα ανακούφισης της φτωχής και της μεσαίας αγροτιάς, χρειάζεται πριν από όλα να ικανοποιηθούν τα αιτήματα που σε πρώτη γραμμή προβάλλει και η ΠΑΣΥ, αλλά και οι φτωχομεσαίοι αγρότες, δηλαδή, αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματος, ικανοποιητικές κατώτερες εγγυημένες τιμές, κατάργηση του ΦΠΑ στα αγροτικά προϊόντα, στα αγροτικά εφόδια, στο πετρέλαιο κίνησης. Με άλλα λόγια, να εφαρμοστούν μέτρα, τα οποία θα έρχονται σε αντίθεση με την Κοινή Αγροτική Πολιτική που πυροδότησε και όξυνε τα προβλήματα αυτά.
Όσο θα μένουν στο απυρόβλητο οι πραγματικές αιτίες, όπως γίνεται και από τις τοποθετήσεις της Κυβέρνησης, αλλά και από τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου και από το ΠΑΣΟΚ αλλά και από το ΣΥΡΙΖΑ -είναι χαρακτηριστικό άλλωστε ότι στη χθεσινή συνάντηση ο κ. Χατζηγάκης εκείνο που βρήκε να δηλώσει ήταν ότι τις προτάσεις του κ. Αλαβάνου θα τις μεταφέρει στην Ευρωπαϊκή Ένωση- λύσεις δεν πρόκειται να δοθούν. Όσο θα μένει στο απυρόβλητο η Κοινή Αγροτική Πολιτική, τα προβλήματα των μικροπαραγωγών θα οξύνονται.
Χρειάζεται επομένως και να ενισχυθούν οι αγώνες αλλά και να δημιουργηθούν προϋποθέσεις για ριζικές αλλαγές στον τόπο μας, να διεκδικήσουν με άλλα λόγια οι εργαζόμενοι, τον πλούτο που παράγουν.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Λαφαζάνης.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Δεν μας έκανε την τιμή σήμερα να είναι εδώ ο νέος Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών. Είναι αισθητή η απουσία του σε ένα κρίσιμο νομοσχέδιο. Δεν ξέρω εάν ο κ. Λέγκας είναι τυχερός ή άτυχος που έμεινε στην Κυβέρνηση, διότι από ό,τι φαίνεται θα πιει το ποτήρι και αυτός μέχρι τον πάτο του δηλητηρίου, να διαχειρίζεται με τον χειρότερο δυνατό τρόπο μια οικονομική κρίση, η οποία παίρνει εφιαλτικές διαστάσεις.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο ΣΤ' Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ)
Κύριε Υπουργέ, μην μας κάνετε διεθνή περιήγηση. Ξέρουμε τι γίνεται σήμερα στον κόσμο. Ξέρουμε την κρίση η οποία είναι παγκόσμια. Ξέρουμε ότι η κρίση είναι καπιταλιστική. Ξέρουμε τι γίνεται στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Ξέρουμε τι γίνεται στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αλλά αυτό το οποίο δεν καταλαβαίνω και είναι ανόητο να εμφανίζεται ως επιχείρημα σε αυτήν την Αίθουσα, είναι να επικαλείστε αυτή την κρίση για να δικαιολογήσετε την κατάσταση στην Ελλάδα, λες και η Ελλάδα έχει ακολουθήσει διαφορετικές πολιτικές επί της ουσίας, από αυτές που ακολουθήθηκαν από τις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες σε παγκόσμιο επίπεδο και η κακομοίρα, τί να κάνει, παρά τη διαφορετικότητά της, υφίσταται τις συνέπειες μιας κρίσης η οποία έχει εξωγενείς αιτίες και όχι εσωτερικά αίτια. Αυτό το επιχείρημα νομίζω ότι καταρρίπτεται πλήρως και δεν μπορεί να το παρακολουθήσει κανένας, διότι οι πολιτικές που ακολουθούνται από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, οι ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές σε αυτήν τη χώρα και κλιμακώνονται από την Κυβέρνηση, είναι συνυπεύθυνες και είναι αυτές που προκάλεσαν την παγκόσμια κρίση.
Αυτήν την ώρα, κύριε Υφυπουργέ, αυτό που χρεοκοπεί είναι ένα ολόκληρο σύστημα, το οποίο δομήθηκε σε όλον τον κόσμο και το οποίο ακολουθείται πιστά, τυφλά και με τον πιο ακραίο τρόπο. Ζούμε τη χρεοκοπία του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού. Αυτό βιώνουμε. Και στη χώρα μας ζούμε τη χρεοκοπία των νεοφιλελεύθερων επιλογών που ακολουθήθηκαν από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 συναινετικά από το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία και τις οποίες πολιτικές κλιμακώνετε μέσα στην κρίση. Μοιάζετε με εκείνον τον καπετάνιο που έχει ρίξει το σκάφος στην ξέρα και αμέριμνος και αγέρωχος διατάζει «πρόσω ολοταχώς».
Οδηγείτε τη χώρα στην καταστροφή, σε μία απίστευτη καταστροφή, σε έναν απίστευτο εφιάλτη! Αυτή είναι η πολιτική την οποία ακολουθείτε σήμερα. Και βεβαίως, εάν δεν εφαρμοστούν μέτρα τα οποία θα αμφισβητούν δομικά το πλαίσιο στο οποίο ασκούνται οι πολιτικές με διαχειριστικού τύπου μέτρα και παρεμβάσεις, δεν μπορεί να γίνει απολύτως τίποτα.
Πάρτε για παράδειγμα τι γίνεται με το δημόσιο δανεισμό και την εκτίναξη των επιτοκίων του δημόσιου δανεισμού σε απλησίαστα ύψη. Τι φταίει γι’ αυτό; Πείτε μας. Βεβαίως φταίει η αδιέξοδη πολιτική σας. Βεβαίως -κάτι που δεν το λέτε- ευθύνονται τα μέτρα για τις χαριστικές ρυθμίσεις των 28.000.000.000 που δώσατε στις τράπεζες, διότι αυτά στην ουσία συνυπολογίζονται στη δημόσια έκθεση της χώρας σε δανεισμό.
Δεν είναι όμως μόνο αυτά, κύριε Υπουργέ, αλλά υπάρχουν και άλλα τα οποία δεν τα λέτε. Υπάρχει κερδοσκοπική δραστηριότητα μέσα στην κρίση των λεγόμενων διεθνών εταιρειών βαθμολόγησης τύπου Standardς & Poors. Ποιες είναι αυτές οι εταιρείες, κύριε Υφυπουργέ; Είναι αυτές οι εταιρείες που απεδείχθησαν παντελώς αναξιόπιστες και αφερέγγυες και συνυπεύθυνες για την κρίση. Και έρχονται αυτές οι εταιρείες να συνεχίσουν το κερδοσκοπικό παιχνίδι σε βάρος των χωρών και ιδιαίτερα των πιο αδύναμων και να υποβαθμολογούν την πιστοληπτική τους ικανότητα, να τινάζουν περαιτέρω, αξιοποιώντας υπαρκτά προβλήματα τα επιτόκια τα οποία τα πληρώνουν οι λαοί.
Σας ρωτώ: γιατί παρακολουθείτε αυτό το θέαμα χωρίς αντίδραση; Δεν βλέπετε το αίσχος των διεθνών πιστοληπτικών εταιρειών βαθμολόγησης και το ρόλο που παίζουν; Αλλά τις ακολουθείτε. Είστε όμηροι αυτών των εταιρειών. Δεν καταγγέλλετε αυτό το σύστημα βαθμολόγησης χώρων και κρατών. Διότι αυτό το σύστημα είναι το αγοραίο σύστημα το οποίο υπηρετείτε.
Δεύτερον, μέσα στην κρίση βλέπουμε την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να δανείζει βραχυπρόθεσμα τις εμπορικές τράπεζες και μερικές φορές μακροπρόθεσμα με ειδικά προγράμματα με επιτόκιο της τάξης του 2%. Το δημόσιο δανείζεται και τρέχει το επιτόκιο των πενταετών ομολόγων με 5,6%, δηλαδή παίρνουν τα ομόλογα του δημοσίου με πανάκριβο επιτόκιο οι εμπορικές τράπεζες και οι διεθνείς και οι εγχώριες τράπεζες, τα καταθέτουν στη συνέχεια στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με επιτόκιο 5,6% περίπου που δίνεται σήμερα και αποκτούν βραχυπρόθεσμη συνεχώς ρευστότητα με επιτόκια της τάξης του 2%. Δεν είναι αυτό ληστεία; Γιατί δεν το καταγγέλλετε;
Και δεν βλέπω την Αξιωματική Αντιπολίτευση να λέει τίποτα επ’ αυτών. Γιατί αυτά είναι τα πραγματικά προβλήματα. Γιατί δεν το καταγγέλλετε; Γιατί δεν ζητάτε, σε συνθήκες ιδιαίτερης κρίσης σαν τη σημερινή, να υπάρξει άμεση δανειοδότηση με επιτόκια ανάλογα με αυτά που δανείζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τις εμπορικές τράπεζες και των κρατών; Γιατί δεν το διεκδικείτε; Διότι αυτό θα διαταράξει όλο το φιλελεύθερο ευρωπαϊκό πλαίσιο και το παγκόσμιο πλαίσιο, θα βάλει σε αμφισβήτηση την πορεία και την πολιτική σας. Έτσι όμως θα πληρώνει ο ελληνικός λαός δυσβάστακτα βάρη, δεν θα υπάρξει διέξοδος, ο εφιάλτης θα συνεχίζεται και θα κλιμακώνεται. Και δεν υπάρχει διέξοδος με διαχειριστικές τύπου έξυπνες προτάσεις, εάν δεν μπει σε αμφισβήτηση το νεοφιλελεύθερο σύστημα και αν δεν ανοίξει ένας δρόμος, ο οποίος θα αμφισβητεί στην ουσία και τον ίδιο τον καπιταλισμό για έναν νέο κοινωνικοοικονομικό σχηματισμό. Εάν δεν γίνει αυτό, δεν υπάρχει διέξοδος από την κρίση, ο εφιάλτης θα συνεχίζεται. Ακολουθούνται πιστά οι συνταγές που ακολουθήθηκαν και στην κρίση του 1929. Αυτές οι συνταγές ακολουθούνται και σήμερα, οι οποίες οδηγούν σε μεγάλες περιπέτειες τον πλανήτη και τη χώρα μας, βεβαίως, στο βάραθρο.
Δεν φθάνουν αυτά τα πράγματα, αλλά μας φέρνετε σε αυτήν ακριβώς τη φάση ένα νομοσχέδιο σαν και αυτό, το οποίο δείχνει ότι συνεχίζεται μία ακραία λογική νεοφιλελεύθερης ρύθμισης, η οποία οδηγεί τα πράγματα σε πλήρες αδιέξοδο. Τι είναι αυτό το Ταμείο Εγγυήσεων Καταθέσεων και Επενδύσεων, το οποίο αυτήν τη στιγμή θέλετε να νομοθετήσετε; Είναι ένας εμπαιγμός και μία κοροϊδία. Κοροϊδία όλων των καταθετών, κοροϊδία των επενδυτών. Στην ουσία το Ταμείο σας είναι ένα ταμείο μη εγγύησης καταθέσεων, μη εγγύησης επενδύσεων. Καμία απολύτως εγγύηση. Βεβαίως, σε αυτήν τη λογική είναι και η αξιωματική αντιπολίτευση. Τα ίδια έλεγα το 2000, όταν είχε φέρει το σχετικό νομοσχέδιο το ΠΑΣΟΚ για το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων που τώρα γίνεται Ταμείο Εγγυήσεων Καταθέσεων και Επενδύσεων.
Αυτά τα οποία λέω, κύριε Υπουργέ, ότι είναι ταμείο μη εγγύησης καταθέσεων και επενδύσεων, δεν είναι λόγια του αέρα αλλά είναι πράξεις. Και σας λέω, αν χρεοκοπήσει μία μεγάλη τράπεζα, ποιος θα πληρώσει; Το ταμείο αυτό, που δεν φθάνουν τα χρήματά του και σε μία τέτοια περίπτωση ούτε οι πρόσθετες καλύψεις δεν μπορούν να αρκέσουν και βεβαίως δεν θα μπορεί να βρει και δάνεια; Τότε, σαφώς το πρόβλημα είναι ότι ή οι καταθέτες και οι επενδυτές «θα πληρώσουν τη νύφη» ή θα έλθει το δημόσιο να καλύψει «τα σπασμένα». Και αυτό το οποίο λέω, γίνεται τώρα μέσα στην κρίση. Έχετε δει διεθνώς στην κατάρρευση τραπεζών και στα προβλήματα τραπεζών να εγγυούνται τίποτα τα όποια ΤΕΚΕ έχουν διαμορφωθεί ανά την υφήλιο και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού;
Τίποτα δεν γίνεται από αυτά. Έρχεται το δημόσιο και καλύπτει «τα σπασμένα» και τις ζημιές των τραπεζών. Ή οι καταθέτες τα πληρώνουν ή το δημόσιο αναλαμβάνει τη στήριξη και την κάλυψη των ζημιών. Αυτό το ταμείο είναι ένας εμπαιγμός και μία κοροϊδία. Και μάλιστα, είναι ένα ταμείο που το ελέγχουν οι τράπεζες. Άκουσον-άκουσον ταμείο που θα εγγυάται τις καταθέσεις και το ελέγχουν οι τραπεζίτες! Είναι ένα ταμείο στο οποίο δεν συνεισφέρουν σχεδόν τίποτα και που το 80% των καταθέσεων που θα κάνουν, πάνε στο ίδιο το πιστωτικό ίδρυμα, το οποίο υποτίθεται ότι θα καλυφθεί εάν περιέλθει σε κρίση. Και μάλιστα η εύλογη σχέση ανάμεσα στην κάλυψη και στις καταθέσεις καθορίζεται από τους ίδιους τους τραπεζίτες με την ειδική πλειοψηφία του ΤΕΚΕ. Δηλαδή, αυτοί καθορίζουν ποιο θεωρούν εύλογο ποσό, που καλύπτει, υποτίθεται, τα 100.000 ευρώ των καταθέσεων.
Άρα, όλα αυτά τα οποία έχετε κάνει εδώ, είναι απολύτως μετέωρα και θέλουν να παραπλανήσουν –δεν παραπλανάται, βεβαίως, κανείς- την κοινή γνώμη.
Τα ίδια, βεβαίως, ακολουθούν και με τις ασφαλιστικές εταιρείες και με την Επιτροπή Εποπτείας Ιδιωτικής Ασφάλισης. Όσον αφορά τα μέτρα, τα οποία παίρνετε για την ασφάλιση και την αντασφάλιση, τώρα έχουμε φτάσει στο σημείο, ασφάλιση, αντασφάλιση για την ασφάλιση, αντασφάλιση για την αντασφάλιση η οποία έχει γίνει και αντασφάλιση για την αντασφάλιση της αντασφάλισης. Εκεί έχουμε φτάσει. Σε ένα απέραντο φρενοκομείο, όπου πλέον οι ασφαλιστικές εταιρείες παίζουν έναν τρομερά κερδοσκοπικό ρόλο με άγριες τοποθετήσεις, που ζούμε τη χρεοκοπία του σήμερα, των μεγαλύτερων ασφαλιστικών εταιρειών στον κόσμο, οι οποίες δεν διασφαλίζονται με τέτοιου είδους μέτρα, τα οποία ακολουθείτε, υποτίθεται για να κατοχυρώσετε τον ασφαλισμένο.
Βεβαίως, δεν θα αναφερθώ στον ΤΕΙΡΕΣΙΑ επί μακρόν, γιατί δεν έχω χρόνο.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Δύο λεπτά, κύριε Πρόεδρε.
Εδώ, όμως, με εκπλήσει το εξής: Ποιο είναι το πρόβλημα με τον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ»; Το πρόβλημα με τον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ» είναι τα επτά χρόνια να γίνουν πέντε και τα πέντε να γίνουν τέσσερα; Αυτό είναι το πρόβλημα του «ΤΕΙΡΕΣΙΑ»; Ο «ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ» είναι παράνομος –να χρησιμοποιήσω αυτή την έκφραση- απαράδεκτος και κατάπτυστος επί της ουσίας του.
Τι κάνει ο «ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ», που είναι όργανο των τραπεζών; Τιμωρεί, υποτίθεται, αυτούς οι οποίοι δεν πληρώνουν κανονικά τις οφειλές τους. Και ποιος τους τιμωρεί; Οι ίδιες οι τράπεζες καθορίζουν την ποινή και καθορίζουν και το ποιος μπαίνει στην black list του «ΤΕΙΡΕΣΙΑ».
Μα, είναι δυνατόν αυτά τα πράγματα να γίνονται σε μία χώρα που θέλει να διαφυλάξει στοιχειωδώς ατομικά δικαιώματα; Ο «ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ» έπρεπε να είναι ανεξάρτητο όργανο, όχι όργανο των τραπεζών. Και θα έπρεπε να υπάρχουν δικαστικές εγγυήσεις και αμερόληπτη κρίση για το αν αυτός ο οποίος εκφράζει αδυναμία αποπληρωμής το κάνει διότι είναι απατεώνας ή διότι αντιμετωπίζει μία δυσχέρεια υπαρκτή ή ανυπέρβλητες δυσκολίες για να εξοφλήσει το δάνειο.
Εδώ έρχονται επί δικαίων και αδίκων και σωρεύονται στον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ» εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου, που καταστρέφεται από τις τράπεζες οι οποίες δεν θέλουν και δεν θα παίξουν ποτέ τον οποιοδήποτε κοινωνικό ρόλο.
Και σε μία στιγμή που οι ακάλυπτες επιταγές εκτινάσσονται, έχουν φτάσει, σε ύψη ρεκόρ και θα φτάσουν σε ακόμα μεγαλύτερα ύψη στο επόμενο διάστημα, σκεφτείτε ότι ο «ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ» θα έχει μέσα του όλους σχεδόν αυτούς που συναλλάσσονται στην αγορά. Δηλαδή, οδηγείτε στην καταστροφή τη μισή Ελλάδα αυτή τη στιγμή με αυτό το σύστημα, το οποίο έχετε κάνει και το οποίο είναι ένα δουλικό όργανο των τραπεζών, για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά τους.
Επομένως, ο «ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ» δεν θέλει απλώς βελτιώσεις ως προς τα χρονικά όρια ή τα όρια πληρωμής, που βεβαίως εμείς κάθε θετική βελτίωση θα την υποστηρίξουμε. Θέλει δομική αλλαγή σε άλλη λογική και σε άλλη κατεύθυνση, όπου θα προστατεύονται τα συμφέροντα του κοινωνικού συνόλου και όχι τα συμφέροντα των τραπεζιτών, τα οποία δυστυχώς εξυπηρετεί η πολιτική σας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ολοκληρώστε, κύριε Λαφαζάνη.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Και τελειώνω –δεν έχω χρόνο, βεβαίως- με το θέμα της επιδότησης των ανέργων, οι οποίοι στο όνομα των ενεργητικών πολιτικών απασχόλησης, θα διορίζονται τώρα στο δημόσιο, ενώ πήγαιναν και στον ιδιωτικό τομέα, για να προσφέρουν τζάμπα εργασία στους εργοδότες.
Αυτές οι πολιτικές, είναι πολιτικές διάλυσης των εργασιακών σχέσεων συνολικά. Ξεκίνησαν επί των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Τις κλιμακώνετε και στο δμόσιο εσείς. Και χρησιμοποιείτε την ανεργία ως τζάμπα, φτηνή εργασία για τους εργοδότες. Αυτό ξέρετε τι σημαίνει; Να γεμίσει η Ελλάδα ανέργους, να προσλαμβάνουν τζάμπα δυναμικό οι εργοδότες –και τώρα το δμόσιο- να μην πληρώνουν, να τους απολύουν μετά και να ξαναπαίρνουν καινούργιους.
Αυτή είναι η σημερινή σας λογική, η οποία είναι μέσα στα πλαίσια του εκβαρβαρισμού των εργασιακών σχέσεων, ενός νέου εργασιακού Μεσαίωνα, τον οποίο συστηματικά, μέσα στην κρίση, ενισχύετε ως βασική κατεύθυνση.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει ξανά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Αυτά, όμως, «έχουν κοντά ποδάρια». Γρήγορα αυτές οι πολιτικές θα ανατραπούν.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Το Δεκέμβριο, οι νέοι οι μαθητές, έδειξαν το δρόμο. Τον συνεχίζουν τώρα οι αγρότες. Σε λίγο θα είναι οι εργαζόμενοι. Αναπτύσσεται ένα μεγάλο μέτωπο, το οποίο θα ανατρέψει αυτές τις πολιτικές και θα βάλει τη χώρα σε μία νέα προοπτική.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής, πενήντα έξι μαθήτριες και μαθητές, καθώς και πέντε συνοδοί καθηγητές από το Γυμνάσιο Αγίου Ανδρέα Κυνουρίας Αρκαδίας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα)
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΛΑΟΣ κ. Αστέριος Ροντούλης.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Προλαλήσας συνάδελφος αναφέρθηκε στη συνολική οικονομική πραγματικότητα και είπε –έχω σημειώσει την έκφρασή του- ότι ζούμε τα δεινά των σεναριογράφων για την ελληνική οικονομία. Δηλαδή, κάποιοι που προοιωνίζονταν αρνητικές εξελίξεις για την ελληνική οικονομία, διαψεύδονται και θα διαψευστούν.
Εμείς ελπίζουμε αυτή να είναι η πραγματικότητα.
Σήμερα, όμως, στη σημερινή συγκυρία…
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
Κύριε Πρόεδρε, οι Βουλευτές του ΛΑΟΣ μιλάνε άνευ χειρογράφων. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι θα πρέπει να υπάρχει ησυχία στην Αίθουσα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Θα παρακαλέσω, κύριοι συνάδελφοι, να κάνετε ησυχία. Και όχι μόνο γι’ αυτό το λόγο.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Η σημερινή, λοιπόν, πραγματικότητα είναι διαφορετική. Ζούμε τα δεινά του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών. Να σας πω γιατί:
Δεν είναι σε δεινή θέση ένας άνθρωπος που μόλις πριν από λίγες εβδομάδες υπεράσπιζε με τόση θέρμη τον προϋπολογισμό, υπεράσπιζε με τέτοια θέρμη τα οικονομικά μέτρα της Κυβέρνησης, που λαμβάνονταν από τον κ. Αλογοσκούφη και συνολικά, θα έλεγα, με ευθύνη του Πρωθυπουργού και τώρα αναγκάζεται να αποδομήσει κάτι που με τόση θέρμη είχε υποστηρίξει; Αυτό δεν είναι ένας τραγέλαφος; Δηλαδή, ο άνθρωπος που συμμετείχε στη συγκρότηση όλου αυτού του οικονομικού οικοδομήματος και το υπεράσπισε, θα πρέπει τώρα να τα μαζέψει. Αυτό δεν είναι τραγέλαφος;
Και βεβαίως, ζούμε τα δεινά της ελληνικής κοινωνίας στο σύνολό της. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα δεινά των αγροτών μας που βρίσκονται στα μπλόκα, σε κινητοποιήσεις, απανταχού της χώρας.
Δεν θα αναφερθώ στα δίκαια αιτήματα του αγροτικού κόσμου. Είναι χιλιοειπωμένα και δεν είναι το αντικείμενο της σημερινής συζήτησης.
Θα πω, όμως, τα εξής, για να τα λάβετε καλά υπόψη στην Κυβέρνηση.
Πρώτον, μη διανοηθείτε –και το λέω σε εσάς, κύριε Υφυπουργέ, ιδιαιτέρως, γιατί προέρχεστε από τη Θεσσαλία- να στήσετε αγροτοδικεία. Η εποχή των αγροτοδικείων έχει παρέλθει, πιστεύουμε, ανεπιστρεπτί. Πόσο μάλλον όταν ο κ. Χατζηγάκης ανέβαινε στα τρακτέρ κάποτε και κατήγγελλε την τότε κυβέρνηση, φωνασκώντας, «όλα τα λεφτά, όλα τα κιλά». Άρα, λοιπόν, μη διανοηθείτε να στήσετε αγροτοδικεία.
Δεύτερον, μη διανοηθείτε, επίσης, να πυροδοτήσετε τεχνηέντως συνθήκες κοινωνικού αυτοματισμού. Διότι πρέπει να ξέρετε ότι σύμπασα η ελληνική κοινωνία στηρίζει τους αγώνες και τις κινητοποιήσεις του αγροτικού κόσμου. Και γιατί τις στηρίζει; Διότι υπάρχει μία αδήριτη πραγματικότητα: Εάν οι αγρότες μας πάνε καλά, εάν οι αγρότες μας ενισχυθούν οικονομικά, τότε και οι επιχειρήσεις θα πάνε καλά, η αγορά θα πάει καλά, θα αρχίσει να ενισχύεται η ρευστότητα και έτσι θα καταπολεμηθεί και η ανεργία.
Άρα, λοιπόν, μην προκαλέσετε συνθήκες κοινωνικού αυτοματισμού, δημιουργώντας το δίλημμα, που το έθεσε ο κ. Αντώναρος κι έκανε ένα τεράστιο ολίσθημα, ότι θα πρέπει οι δρόμοι να μένουν ανοικτοί, διότι υπάρχουν και οι έμποροι, υπάρχουν και οι άνθρωποι που θέλουν να μετακινηθούν. Ναι, υπάρχουν. Από την άλλη πλευρά, όμως, υπάρχει και ένας κόσμος που έχει φτάσει στα όρια της εξαθλίωσης και θα πρέπει να ενισχύσει το εισόδημά του, διότι έτσι θα ενισχυθεί και ο οικονομικός κύκλος της χώρας.
Βεβαίως, θα ήθελα να κάνω μια τρίτη παρατήρηση. Θα πρέπει να λάβετε πολύ σοβαρά υπ’ όψιν τις σημερινές αγροτικές κινητοποιήσεις και όσο διαρκέσουν, διότι θα πρέπει να ξέρετε ότι οι αγρότες του Θεσσαλικού κάμπου, αλλά και άλλων περιοχών «παίζουν τα ρέστα τους» στις κινητοποιήσεις αυτές. Μην θεωρήσετε ότι είναι ένα συγκυριακό φαινόμενο που θα τελειώσει με κάποιες υποσχέσεις και μικροπαροχές. Είτε θα σκύψετε σοβαρά πάνω στα μεγάλα προβλήματα του αγροτικού κόσμου είτε θα κλιμακώνεται και θα διογκώνεται διαρκώς η αγανάκτηση των αγροτών.
Τελειώνω με το θέμα των αγροτικών κινητοποιήσεων, κάνοντας και πάλι την επισήμανση να βάλετε χαλινάρι στον κ. Αντώναρο, διότι αυτά που λέει είναι τραγικά.
Έρχομαι τώρα στο περιβόητο θέμα του «ΤΕΙΡΕΣΙΑ» που αφορά πάρα πολύ κόσμο. Κύριε Υφυπουργέ, είχαμε μεγάλες ελπίδες και προσδοκίες. Θεωρούσαμε ότι μετά από τις αλλεπάλληλες αναφορές που έγιναν και στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων, αλλά και στην Ολομέλεια της Βουλής για τον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ» θα παίρνατε σοβαρά μέτρα. Διότι ο «ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ» δεν αγγίζει μόνο την οικονομία, αγγίζει και την ομαλότητα στην κοινωνία.
Άρα, λοιπόν, περιμέναμε από εσάς σοβαρά μέτρα προς μια άλλη κατεύθυνση. Αντί τούτου, τι κάνατε; Είπατε -και με επικοινωνιακά τρικ προσπαθείτε να περάσετε ότι κάτι κάνετε- ότι τα επτά χρόνια τα κάνετε πέντε. «Μια τρύπα στο νερό». Δηλαδή, θίξατε μόνο τα χρονικά περιθώρια του «ΤΕΙΡΕΣΙΑ». Εσείς νομίζετε ότι κάνατε κάτι το ουσιώδες; Λάθος, μεγάλο.
Επιτρέψτε μου, αγαπητοί συνάδελφοι, να πω τούτο: Ποιος είναι ο σκοπός του «ΤΕΙΡΕΣΙΑ»; Ο σκοπός του «ΤΕΙΡΕΣΙΑ» είναι να εξασφαλίζει, με αντικειμενικά δεδομένα που συλλέγει, την ομαλότητα στην τραπεζική πίστη και βεβαίως και την ομαλότητα στην εμπορική πίστη, στις συναλλαγές. Αυτός είναι ο σκοπός και είναι επίσημα διατυπωμένος στο διαδικτυακό τόπο της «ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Α.Ε.».
Με τι χαρακτήρα ξεκίνησε ο «ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ», αγαπητοί συνάδελφοι; Ξεκίνησε με χαρακτήρα μη κερδοσκοπικό. Το 1997 έγινε ανώνυμη εταιρεία και συνεχίζει να λέει, υποτιμώντας τη νοημοσύνη των πολιτών, ότι κινείται με μία μη κερδοσκοπική και πάλι φιλοσοφία.
Ερώτημα, κύριε Υφυπουργέ, και σας παρακαλώ να το απαντήσετε: Γιατί, όταν υπάρχει μια εγγραφή στον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ» δίδονται 0,20 λεπτά και όταν γίνεται μια διατραπεζική συναλλαγή, πληρώνει κάποιος 0,15 λεπτά; Δηλαδή, με ποια δικαιολογία -πρέπει να μας εξηγήσουν οι τράπεζες που συνέστησαν και τον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ»- θα πρέπει να πληρώνει ο πολίτης τον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ», όταν κάνει διατραπεζικές συναλλαγές; Αυτό είναι το ένα ερώτημα.
Βεβαίως, είναι μια ανώνυμος εταιρεία που εμφανίζει υψηλότατη κερδοφορία. Αυτό δεν μας εκπλήσσει, διότι γίνεται και με τις τράπεζες. Όμως, ο «ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ», ένα ελεγκτικό κατά βάση όργανο ή όργαναο πληροφόρησης, για να είμαι ακριβέστερος, να εμφανίζει και αυτός υψηλή κερδοφορία εις βάρος των πολιτών;
Ακούστε και κάτι καταπληκτικό, αγαπητοί συνάδελφοι. Πολλοί συγγενείς ανθρώπων που μπήκαν στη μαύρη λίστα του «ΤΕΙΡΕΣΙΑ» κάνουν τις εξής καταγγελίες. Οι συγγενείς τους, οι άνθρωποί τους που μπήκαν στον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ» δεν ζουν πλέον, είναι νεκροί και παραμένουν στον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ». Αυτό, κύριε Υφυπουργέ, δεν προκαλεί τα χρηστά ήθη της ελληνικής κοινωνίας; Το λένε οι ίδιοι οι συγγενείς τους. Άρα, λοιπόν, πώς ανέχεται η ελληνική πολιτεία να λειτουργεί μια τέτοια ανώνυμος εταιρεία που να προσβάλει τη μνήμη νεκρών; Είναι καταπληκτικό αυτό το πράγμα! Γι’ αυτό δεν κάνετε την παραμικρή μνεία στο νομοσχέδιο αυτό, για να τελειώσει αυτή η ασχήμια. Αυτό παραμένει και μετά λέτε ότι κάτι κάνατε για τον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ»;
Βεβαίως, επειδή έχω και άλλες περιπτώσεις, θα σας πω το εξής. Το σημαντικό, αναλύοντας τον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ», είναι να δούμε τι κάνει όσον αφορά την πραγματική οικονομία. Προσέξτε τι κάνει. Διατηρεί υψηλά επιτόκια. Να σας πω γιατί διατηρεί υψηλά επιτόκια. Διότι, μπαίνοντας κάποιος στη μαύρη λίστα του «ΤΕΙΡΕΣΙΑ», η πιστοληπτική του ικανότητα μειώνεται είτε είναι φυσικό πρόσωπο είτε εταιρεία. Τι θα κάνει αυτός στη συνέχεια; Είτε θα πάει σε μια τράπεζα και θα πει η τράπεζα ότι «εφόσον είσαι στον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ», κλιμακώνω το επιτόκιο», είτε θα πάει στη «δευτερογενή» αγορά –καταλαβαίνουμε όλοι πού θα πάει- για να βρει χρήματα.
Άρα, λοιπόν, τι κάνετε; πρώτον, διατηρείτε τα επιτόκια υψηλότατα και δεύτερον, έτσι δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος στον οποίο μπαίνουν είτε φυσικά πρόσωπα είτε επιχειρήσεις, καταλήγουν σε τοκογλύφους και ουσιαστικά καταρρέουν. Άρα, λοιπόν, ο ρόλος του «ΤΕΙΡΕΣΙΑ», που θα έπρεπε να είναι ρόλος εξυγιαντικός της οικονομίας, καταντά ρόλος σε αντίθετη κατεύθυνση. Δηλαδή, οδηγεί φυσικά πρόσωπα και εταιρείες σε ένα φαύλο κύκλο.
Θα ήθελα να τονίσω και κάτι ακόμα. Το 10%, αγαπητοί συνάδελφοι, των καταγγελιών που γίνονται στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων αφορούν τον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ». Αυτό, κύριε Υφυπουργέ, είναι ένα φαινόμενο που τώρα το μαθαίνετε; Χιλιάδες καταγγελίες υπάρχουν. Πώς είναι δυνατόν το ελληνικό κράτος, τα ελληνικά Υπουργεία να δίνουν στοιχεία σε μια ιδιωτική εταιρεία, χωρίς να εξασφαλίζουν την ασφάλεια κυκλοφορίας των στοιχείων αυτών; Άρα, και αυτό θα πρέπει θα ληφθεί πολύ σοβαρά υπ’ όψιν.
Θα σας πω και κάτι άλλο. Οι ακάλυπτες επιταγές έχουν κλιμακωθεί επικίνδυνα. Έχουμε 146% αύξηση μέσα σε πέντε χρόνια. Ερώτημα: Τη στιγμή που λειτουργεί ο «ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ», με τα οικονομικά δεδομένα που έχει, πώς οι τράπεζες δίνουν μπλοκ επιταγών, επισωρεύοντας επισφάλειες και κλονίζοντας την εμπορική πίστη. Διότι, σε διαφορετική περίπτωση, εάν λειτουργούσε καλά ο «ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ», για να δικαιολογήσει ακριβώς το λόγο ύπαρξής του, θα έπρεπε το φαινόμενο των ακάλυπτων επιταγών να περιοριστεί. Τι θέλω να πω; Ότι ο «ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ» πόρρω απέχει από τις διεργασίες που γίνονται στην πραγματική οικονομία.
Αγαπητοί συνάδελφοι, αρκεί να τονίσω ένα πράγμα, ότι το 50% των επαγγελματιών, για τους οποίους τόσο κόπτεται η Κυβέρνηση με το ΤΕΜΠΚΕ και όλα αυτά, είναι και εγγεγραμμένο στη μαύρη λίστα του «ΤΕΙΡΕΣΙΑ». Για να βγει κάποιος από τον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ», θα πρέπει να υποβάλει μια ειδική αίτηση. Και δεν φθάνει μόνο αυτό, κύριε Υφυπουργέ, αλλά ξέρετε τι πρέπει να έχει; Πρέπει να έχει και δικαστική απόφαση που να απαλλάσσει από την υποχρέωσή του τον πολίτη. Σας ερωτώ, λοιπόν, το εξής: Αυτό δεν προσβάλει το δικονομικό μας σύστημα; Γιατί θα πρέπει να υπάρχει και μια δικαστική απόφαση; Όταν μπορώ να επιλύσω μια εμπορική διαφορά, εξαιτίας της οποίας μπήκα στον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ» εξωδικαστικά, τι χρειάζεται η δικαστική απόφαση;
Άρα, λοιπόν, εμείς του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού τονίζουμε και πάλι: Σπάστε το απόστημα του «ΤΕΙΡΕΣΙΑ». Έγινε βραχνάς για την οικονομία, για την κοινωνία.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ευχαριστούμε τον κ. Ροντούλη.
Το λόγο έχει ο κ. Σγουρίδης για επτά λεπτά.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εν μέσω αγροτικών κινητοποιήσεων μένω εμβρόντητος από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, που χαίρεται, γιατί η Ελλάδα δεν είναι το μαύρο πρόβατο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά κάπου στο μέσο των χωρών της Ευρωζώνης. Μου θυμίζουν την παραβολή των μωρών παρθένων, γιατί δεν αναρωτιούνται πόσο καλύτερα θα ήμασταν εάν δεν είχαν προχωρήσει στην απογραφή το 2004, δεν αναρωτιούνται γιατί η απογραφή έφαγε το λίπος της οικονομίας που τους άφησε το ΠΑΣΟΚ.
Κύριοι συνάδελφοι, το ότι σήμερα βρισκόμαστε στο μέσο της Ευρωζώνης οφείλεται στο ότι το ΠΑΣΟΚ, σάς άφησε μια οικονομία που εσείς την εξαντλήσατε. Όμως, τέρμα πια. Από εδώ και πέρα αρχίζει η κατρακύλα.
Επί της διαδικασίας της νομοθέτησης, δεν θα κουραστώ να επαναλαμβάνω ότι αφενός η σύνταξη νομοσχεδίων τύπου «φρουτιέρα διατάξεων» είναι εις βάρος της ποιότητας του νομοθετικού έργου, διότι περιέχουν προχειρότητα και απόδειξη είναι ότι ενώ υπήρχε το άρθρο 73 για τις επιχειρήσεις που επλήγησαν από τα γεγονότα του Δεκεμβρίου, έρχονται δύο τροπολογίες για το ίδιο θέμα, η μία στις 19-12-2008 και η άλλη στις 24-12-2008, παραμονή Χριστουγέννων και αφετέρου η ενσωμάτωση οδηγιών στο εθνικό μας δίκαιο πρέπει να είναι αυτοτελής, κύριοι συνάδελφοι, συνοδευόμενη φυσικά από έκθεση για τις επιπτώσεις που έχει η ενσωμάτωση μίας οδηγίας στο κοινωνικό σύνολο. Τίποτα από αυτά δεν υπάρχει στο συζητούμενο νομοσχέδιο.
Επί του νομοσχεδίου τώρα. Στο πρώτο μέρος έχουμε το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων και Επενδύσεων. Έχω δύο παρατηρήσεις και μία πρόταση.
Η πρώτη παρατήρηση είναι διευκρινιστική. Το σκέλος των εγγυήσεων στις επενδύσεις έχει να κάνει με τις υπηρεσίες και όχι με τα προϊόντα. Δηλαδή ασφαλίζει τον οποιοδήποτε επενδυτή από την απάτη της εταιρείας στην οποία είχε προσφύγει για τα χρηματοπιστωτικά του προϊόντα. Τίποτα άλλο.
Η δεύτερη παρατήρηση είναι ότι στο ΤΕΚΕ υπάγονται οι τράπεζες, πλην, όμως, τεσσάρων τραπεζών, της Εμπορικής, της Aspis Bank, της Pro-Bank και μίας άλλης. Επίσης οι πελάτες-μέλη του ΣΜΕΧΑ είναι εκτός, διότι ασφαλίζονται στο συνεγγυητικό κεφάλαιο. Δηλαδή έχουμε δύο ταχύτητες, δύο κατηγορίες αυτών που ασφαλίζουν και εγγυώνται τις επενδύσεις.
Η πρότασή μου είναι ότι ο χρόνος για την αποζημίωση είναι για τους καταθέτες περίπου δώδεκα μήνες και για τους επενδυτές είναι περίπου δεκαπέντε μήνες. Αυτός ο χρόνος μπορεί να μειωθεί και το είπαν αυτοί που ήρθαν στην επιτροπή για να μας εξηγήσουν κάποια θέματα.
Επί του δεύτερου μέρους του νομοσχεδίου, για τις αντασφαλιστικές εταιρείες, που βάσει των οδηγιών εντάσσονται στο εθνικό μας δίκαιο, έχω να κάνω δύο παρατηρήσεις.
Η πρώτη παρατήρηση είναι ότι η αύξηση των κατωτέρων ορίων αποζημιώσεων για σωματικές βλάβες γίνεται σε τρεις δόσεις. Αυτό, όμως, θα συμπαρασύρει και την αύξηση των ασφαλίστρων και τις μικρές ελληνικές ασφαλιστικές εταιρείες, διότι δεν θα μπορούν να ανταπεξέλθουν στον ανταγωνισμό που υπάρχει ανάμεσα σε αυτές και στις τέσσερις μεγάλες ασφαλιστικές εταιρείες.
Η δεύτερη παρατήρηση είναι η εξής: Ότι η αγορά των ασφαλιστικών εταιρειών θέλει κρατική επίβλεψη, κρατική εποπτεία, διότι, κύριοι συνάδελφοι, αν δεν υπάρχει αυτό, πολλές από τις ασφαλιστικές εταιρείες παρουσιάζουν πλαστά στοιχεία ως προς το θέμα του κεφαλαίου τους και φυσικά δεν υπάρχει υγιής ανταγωνισμός ανάμεσα σε αυτές.
Έρχομαι τώρα στην υπόθεση του «ΤΕΙΡΕΣΙΑ». Η Κυβέρνηση αποδέχθηκε προτάσεις του ΠΑΣΟΚ και αυτό είναι θετικό. Όμως, οι σημερινές οικονομικές συνθήκες, λόγω της κρίσης, στέγνωσαν την αγορά και την στέγνωσαν από ρευστό. Αρκεί να σας πω ότι 1.000.000.000 ευρώ είναι οι καρφωμένες επιταγές μέχρι σήμερα. Θα πρέπει, λοιπόν, τα μέτρα να είναι πιο γενναία. Για παράδειγμα θα πρέπει να οριστεί ελάχιστο όριο για την καταγραφή στον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ» περίπου στα 1.000 ευρώ και όχι στα 150 που είναι σήμερα. Επίσης, θα πρέπει, αντί για τις οκτώ ημέρες καθυστέρησης που καταγράφεσαι στον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ», να γίνουν τριάντα. Θα πρέπει να δοθεί ένα περιθώριο. Η μισή Ελλάδα είναι γραμμένη στον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ» και σαφώς οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να λειτουργήσουν. Τέλος θα πρέπει τα όρια για την παραγραφή από τον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ», να είναι πολύ μικρότερα, να είναι δύο χρόνια. Το χρειάζεται η αγορά αυτό.
Έρχομαι τέλος στις τροπολογίες. Αφενός αυτές, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συντάχθηκαν νομοτεχνικά με τη λογική του κινίνου, δηλαδή γλυκιά κρούστα από πάνω για να κρύβει το πικρό περιεχόμενο και εν προκειμένω οι θετικές ρυθμίσεις για τις πληγείσες επιχειρήσεις από τα γεγονότα που ακολούθησαν, τον άτυχο χαμό του Γρηγορόπουλου, ακολουθούν και προσπαθούν να κρύψουν κατά βάση τις ρυθμίσεις, οι οποίες γίνονται για το μεγαλύτερο και πιο χοντρό ρουσφέτι, που η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προσπαθεί να επιβάλει. Αφετέρου αυτές οι τροπολογίες αποδεικνύουν την ομολογία της αποτυχίας της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας και τα περιστασιακά μέτρα, τα οποία παίρνουν κατά περίπτωση.
Για του λόγου μου το αληθές, η ενεργητική αντιμετώπιση της ανεργίας επεκτείνει τις προσλήψεις των επιδοτούμενων ανέργων και στο δημόσιο, χωρίς κανόνες, χωρίς μόρια, χωρίς αξιοκρατία. Ουσιαστικά, «κλείνουν το μάτι» σε αυτούς τους απελπισμένους ανέργους και διαχειρίζονται την ελπίδα τους, αφήνοντας να πιστεύουν ότι θα υπάρξει κάτι μονιμότερο, γιατί στην Ελλάδα πιστεύουμε ότι «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού». Δεν τους λένε, όμως, ότι μετά το τέλος της επιδοτούμενης εργασίας, απολύονται. Τους αφήνουν να ελπίζουν. Μοιράζουν χιλιάρικα σε επιδοτούμενους και μη ανέργους, επιλεκτικά, όπως τα τριχίλιαρα για τους πυρόπληκτους τότε της Ηλείας και μετά τα ζητάνε πίσω.
Αν δεν είναι αυτό τροπολογία τύπου «Μαυρογιαλούρου», τότε τι είναι; Είστε «Μαυρογιαλούροι». Πηγαίνετε σε εκλογές, προσπαθώντας «να κλείσετε το μάτι» σε όλους τους απελπισμένους Έλληνες.
Εμείς σας λέμε ένα πράγμα: Ό,τι και να κάνετε, όποια τροπολογία και να φέρετε, όποιου ρουσφετολογικού χαρακτήρα, το ΠΑΣΟΚ θα είναι το επόμενο κόμμα που θα είναι στην Κυβέρνηση, γιατί ο λαός είπε «φτάνει πια η Νέα Δημοκρατία».
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ευχαριστούμε τον κ. Σγουρίδη.
Το λόγο έχει ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Γεώργιος Παπανδρέου.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος τους Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Βουλή συζητά το νομοσχέδιο για το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων, εν μέσω μίας μεγάλης κρίσης στην οικονομία, αλλά και γενικότερα στη χώρα μας.
Για την κρίση αυτή, ήδη από το τέλος του 2007, πολύ δηλαδή πριν από τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση, εμείς είχαμε προειδοποιήσει την Κυβέρνηση για την επερχόμενη οικονομική κατάρρευση που ακολουθούσε η χώρα μας, με την πολιτική της, τον εικονικό και πλαστό για πολλοστή φορά προϋπολογισμό της χώρας, αλλά βεβαίως και την αδήριτη ανάγκη ανατροπής της οικονομικής πολιτικής που ακολουθούσε η Κυβέρνηση, όπως είχαμε προειδοποιήσει για τα τοξικά ομόλογα, για την απουσία τομών στην παραγωγική διάρθρωση της χώρας, την απουσία αναπτυξιακής περιφερειακής πολιτικής, δημοσίων επενδύσεων, την άδικη φορολογική πολιτική, την απουσία κάθε ελέγχου κερδοσκοπίας, που όλα αυτά μαζί, λύγισαν νοικοκυριά, τα μεσαία και χαμηλότερα εισοδήματα και έπνιξαν την αγορά.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Πρόεδρος της Βουλής κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ)
Η Κυβέρνηση απτόητη συνέχισε, διά στόματος Πρωθυπουργού, μέχρι και πρότινος, να υποστηρίζει ότι η ελληνική οικονομία έχει ισχυρά αναπτυξιακά αποθέματα.
Ουδείς, κύριοι συνάδελφοι, αμφισβητεί ότι σήμερα υπάρχει και η διεθνής κρίση -τονίζω το «και»- είναι, όμως, μία κρίση πρώτα απ’ όλα με πρόσημο νεοσυντηρητικό, με τεράστιες ευθύνες των πολιτικών δυνάμεων, που προώθησαν τη συγκέντρωση του πλούτου, την αδιαφάνεια στην αγορά, την υποδούλωση κάθε κρατικού ελέγχου στα κελεύσματα ισχυρών οικονομικών συμφερόντων, την απουσία μίας ευνομούμενης πολιτείας, που να προστατεύει τον απλό πολίτη, τον ασφαλισμένο, τον μικροεπενδυτή, τον εργαζόμενο, το νέο και που τελικά, επέτρεψε αυτή η πολιτική την υπονόμευση ακόμα και των δημοκρατικών μας ελέγχων και θεσμών.
Όμως, στην αντιμετώπιση της κρίσης, αυτής της διεθνούς κρίσης, υπάρχουν τρεις τουλάχιστον παράγοντες, που ήταν στο χέρι μας και είναι στο χέρι κάθε χώρας να αξιοποιήσει για την αντιμετώπισή της. Ο πρώτος παράγοντας αφορά στο με ποιους όρους μπαίνουμε στην κρίση, ποια είναι η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε, αντιμετωπίζοντας αυτήν την κρίση. Ο δεύτερος παράγοντας είναι ποιο είναι το σχέδιό μας για την έξοδο από αυτήν την κρίση. Ο τρίτος παράγοντας είναι η αξιοπιστία της χώρας μας και, βεβαίως, ιδιαίτερα της εκάστοτε κυβέρνησης, στο εσωτερικό, αλλά και στη διεθνή οικονομία, για να πείσει, να κινητοποιήσει δυνάμεις, να προωθήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ένα σχέδιο εξόδου από την κρίση.
Και στα τρία, η Κυβέρνηση βαθμολογείται κάτω από το μηδέν. Μπήκαμε με Κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας στην κρίση, ως ανοχύρωτη πολιτεία, ανοχύρωτη οικονομία. Σχέδιο δεν είχε και δεν έχει η Κυβέρνηση. Αυτοσχεδιάζει. Και η αξιοπιστία μας, η αξιοπιστία της Κυβέρνησης στο εσωτερικό και στο εξωτερικό είναι στο ναδίρ.
Για να είμαι πιο συγκεκριμένος, ξεκινώ από το πρώτο: Πού μας έφερε η Νέα Δημοκρατία λίγο πριν ξεσπάσει η διεθνής κρίση. Τη Δευτέρα, ανακοινώθηκαν οι προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις οικονομίες των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δυστυχώς επιβεβαιώνουν αυτά που και εμείς κατά καιρούς λέγαμε με τον πιο τρανταχτό τρόπο, την αποτυχία της οικονομικής πολιτικής των τελευταίων πέντε ετών στην ανάπτυξη, στην απασχόληση, στα δημοσιονομικά, στην ανταγωνιστικότητα. Επιβεβαιώνουν ότι το αναπτυξιακό απόθεμα που άφησε το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα στη χώρα, σπαταλήθηκε από τη Νέα Δημοκρατία υπέρ ισχυρών συμφερόντων και «ημετέρων». Επιβεβαιώνουν αυτά τα κακά μαντάτα ότι, όλα όσα υποστήριζε η Κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια για ισχυρή οικονομία, για δημοσιονομική εξυγίανση, δεν ήταν τίποτα άλλο παρά κούφια λόγια για εσωτερική κατανάλωση, όπως είναι και σήμερα και ο ανασχηματισμός και όλες αυτές οι προσπάθειες περί δήθεν φιλολαϊκής στροφής.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Επιβεβαιώνουν αυτές οι αναλύσεις ότι, ο προϋπολογισμός που ψήφισε η Βουλή μόλις πριν από ένα μήνα, ήταν -όπως λέγαμε και εμείς τότε- εκτός τόπου και χρόνου. Σας τα λέγαμε. Επιβεβαιώνουν, όμως, και την αδυναμία της Κυβέρνησης να προβλέψει, να σχεδιάσει και να δράσει έγκαιρα και αποτελεσματικά, εγκλωβισμένη βεβαίως στις ιδεοληψίες της και στα συμφέροντα, τα οποία υπηρετεί. Επιβεβαιώνουν την αδυναμία της, την έλλειψη πολιτικής βούλησης να φροντίσει, ώστε να ενισχυθεί η πραγματική οικονομία, κάτι το οποίο επανειλημμένως τονίσαμε τους τελευταίους μήνες. Η πραγματική οικονομία αντί για τους ισολογισμούς των τραπεζών. Διότι αυτό είναι το μόνο που εσείς έχετε καταφέρει να βοηθήσετε. Βεβαίως, με πολύ κοντόφθαλμη πολιτική, διότι οι ισολογισμοί των τραπεζών θα καταρρεύσουν, αν καταρρεύσει η πραγματική οικονομία. Με πολιτικές δικές σας που πραγματικά θα έπρεπε να ενισχύουν τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, αλλά δεν το κάνουν, και όχι με τη λειτουργία ενός ταμείου, όπως το ΤΕΜΠΜΕ, όπου γίνονται δεκτές μόλις το 1% έως 2% των αιτήσεων. Αυτή είναι η αποτελεσματικότητα και η πολιτική σας.
Πώς φθάσαμε ως εδώ; Το 2004, η Νέα Δημοκρατία παρέλαβε μια οικονομία που έτρεχε με τον υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης στην Ευρώπη 5,6%, όταν η υπόλοιπη Ευρωζώνη αναπτυσσόταν με το 0,8%. Σας το θυμίζω. Παρέλαβε μια οικονομία, που με μεγάλες θυσίες είχε γίνει δεκτή στη ζώνη του ευρώ και, μάλιστα, με πολύ μεγάλη αξιοπιστία και με θετικά σχόλια, ενώ σήμερα, γράφεται ότι μπορεί να είμαστε ο Δούρειος Ίππος της κατάρρευσης της Ευρωζώνης. Παρέλαβε μια χώρα με αισιόδοξους πολίτες. Οι Έλληνες ήταν αισιόδοξοι, γιατί πίστευαν ότι τα επόμενα χρόνια –ναι, πίστεψαν σε εσάς- θα μπορούσαν να βελτιώσουν ακόμη περισσότερο το βιοτικό τους επίπεδο, να διορθωθούν όσα έπρεπε να διορθωθούν, πατώντας όμως σε στέρεες πια βάσεις, που ήδη είχαν δημιουργηθεί.
Τι έκανε η Κυβέρνηση το 2004; Ξεκίνησε, καταρρακώνοντας την διεθνή αξιοπιστία της ελληνικής οικονομίας, με το έγκλημα της δημοσιονομικής απογραφής, λέγοντας ουσιαστικά στη διεθνή αγορά ότι ήταν απάτη αυτό που είχε κάνει η Ελλάδα. Σήμερα ακόμη το πληρώνουμε. Συνέχισε, διαλύοντας όλους τους μηχανισμούς πάταξης της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής. Και αντί να προστατέψει τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, επέλεξε να ενισχύσει τα υψηλά εισοδήματα, τους λίγους και ισχυρούς, λυγίζοντας τη μέση ελληνική τάξη. Εξαπέλυσε φοροεπιδρομές, αύξησε το ΦΠΑ, αύξησε άλλους έμμεσους φόρους, κατάργησε το αφορολόγητο στους ελεύθερους επαγγελματίες και ζητά 7.500.000.000 επιπλέον έσοδα στον φετινό προϋπολογισμό από φορολογία προς το κράτος.
Ο δεύτερος σημαντικός παράγοντας δικής μας δυνατότητας παρέμβασης, θα ήταν ένα σοβαρό και αξιόπιστο σχέδιο εξόδου από την κρίση. Και άλλες χώρες στην Ευρωζώνη έχουν ελλείμματα, αλλά τουλάχιστον αυτές κάνουν κινήσεις, έχουν σχέδιο για να βοηθήσουν την πραγματική οικονομία, για να βγουν από την κρίση. Στη χώρα μας, τα δανεικά της ελληνικής Κυβέρνησης πού ακριβώς πάνε; Σίγουρα δεν πάνε ούτε για να ενισχύσουν τους χαμηλόμισθους ούτε για να αυξήσουν τις δημόσιες επενδύσεις ούτε για να βοηθήσουν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, την πραγματική οικονομία ούτε για να επενδύσουν στον άνθρωπο, στην παιδεία ούτε βεβαίως και στο κοινωνικό κράτος, στη σιγουριά που χρειάζεται ο Έλληνας πολίτης, ιδιαίτερα τώρα, στην κρίση. Διότι υπάρχει και αυτός ο μύθος, ότι εφόσον μπαίνουμε στην κρίση, πρέπει να σταματήσουμε κάθε σκέψη για να βοηθήσουμε το κοινωνικό κράτος και την παιδεία. Το αντίθετο, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας. Τώρα είναι η ώρα που πρέπει να ενισχύσουμε και το κοινωνικό κράτος, και τη σιγουριά, και την παιδεία, για να δώσουμε την σιγουριά στον Έλληνα πολίτη.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Πριν από ένα μήνα, ψηφίστηκε στην ελληνική Βουλή ένας «προϋπολογισμός», τον οποίο ο Πρωθυπουργός και το σύνολο της Κυβέρνησης τον υπερασπίστηκαν σθεναρά. Σε λιγότερο από ένα μήνα, διαψεύστηκαν παντού, στην ανάπτυξη, στο έλλειμμα, στο χρέος, στην ανεργία. Μα, είναι δυνατόν να πέσετε τόσο έξω, να πέσει τόσο έξω μια κυβέρνηση;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μπροστά σε αυτά τα προβλήματα η Κυβέρνηση επιλέγει το δρόμο της ανευθυνότητας. Αντί να ασχοληθεί με τη διάσωση της ελληνικής οικονομίας, κάτι στο οποίο όλοι μας θα θέλαμε να βοηθήσουμε, ασχολείται με την εκλογική επιβίωση του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας στις επόμενες εκλογές. Εμάς, βεβαίως, αυτό δεν μας ενδιαφέρει. Μας ενδιαφέρει η ελληνική οικονομία, διότι θα είμαστε εμείς που θα διαχειριστούμε την ελληνική οικονομία μετά τις επόμενες εκλογές.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Αντί να εκπονήσει ένα αξιόπιστο σχέδιο εξόδου από την κρίση, αναλίσκεται σε επικοινωνιακές διαρροές, όπως πάντα, περί δήθεν ανατροπής της οικονομικής πολιτικής και περί δήθεν φιλολαϊκής στροφής. Όλα αυτά, τα οποία ποτέ δεν θα χρειαστεί να τα αποδείξει, διότι πολύ γρήγορα θα βρίσκεται εκτός Κυβέρνησης. Και περνάει το χρόνο της, κάνοντας αντιπολίτευση στο ΠΑΣΟΚ, για τις δικές μας προτάσεις και πρωτοβουλίες. Έχει παραδώσει τα όπλα. Έχει συνθηκολογήσει, με μηδενικές προσδοκίες για τους πολίτες και τη χώρα. Και βέβαια, μετά τις επόμενες εκλογές, η Νέα Δημοκρατία θα έχει παραδώσει μια οικονομία που πορεύεται χωρίς σχέδιο, χωρίς πυξίδα προς το μέλλον. Τι θα παραδώσει αυτή η Κυβέρνηση το 2009; Θα παραδώσει μια οικονομία, που έχει κάνει τους Έλληνες τον πιο απαισιόδοξο λαό στην Ευρώπη, με τα εισοδήματα και τις προσδοκίες, κάθε χρόνο, όλο και πιο κάτω. Θα παραδώσει μια οικονομία, που θα τρέχει με μηδενικούς ρυθμούς ανάπτυξης, έχοντας χάσει όλο το αναπτυξιακό απόθεμα που είχε δημιουργηθεί τα προηγούμενα χρόνια. Θα παραδώσει ελλείμματα, που ξεπερνούν για τρίτη συνεχή χρονιά το όριο του 3%, παρά τις μεγαλόστομες, δικές σας πολιτικές διακηρύξεις, ότι θα βάλετε τάξη στις σπατάλες –παρά το θέμα της απογραφής- και βεβαίως, χωρίς να υπολογιστούν και πιθανά κρυφά ελλείμματα.
Θα παραδώσει μία οικονομία, τόσο αναξιόπιστη, που σήμερα δανείζεται με τους πιο ακριβούς όρους, δυστυχώς, από όλη την Ευρωζώνη, πολύ υψηλότερα από άλλες χώρες, με ίδιο χρέος με εμάς, όπως είναι η Ιταλία, και αυτή είναι απόδειξη της αναξιοπιστίας της ελληνικής Κυβέρνησης.
Αυτό με φέρνει στον τρίτο και κρίσιμο παράγοντα για την αντιμετώπιση της κρίσης. Είναι το θέμα της αξιοπιστίας, μιας Κυβέρνησης για το τι λέει και πώς αυτά ερμηνεύονται. Πρώτα απ’ όλα, πώς περιμένετε οι Έλληνες πολίτες να σας εμπιστευθούν; Πώς να σας εμπιστευθούν για ένα τριετές σχέδιο για την οικονομία, στο νέο λεγόμενο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης, που θα καταθέσετε σε λίγο, όταν δεν μπορείτε να σκεφτείτε ούτε ένα μήνα μπροστά; Αυτοσχεδιάζετε.
Πώς οι διεθνείς αγορές, αλλά και η Ευρωπαϊκή Ένωση, να αντιμετωπίσουν μία Κυβέρνηση, που πέντε χρόνια δεν μπόρεσε να καταρτίσει ένα σωστό προϋπολογισμό, που χάνει ευρωπαϊκά αναπτυξιακά κονδύλια συνεχώς, που απειλείται με περικοπή επιδοτήσεων στον αγροτικό τομέα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, λόγω αναξιοπιστίας των συστημάτων που εσείς υιοθετήσατε, που βρίθουν από δυνατότητες κομματικών παρεμβάσεων και παρατυπιών; Αυτή ήταν και είναι η αγροτική σας πολιτική και γι’ αυτό ξεσηκώνονται σήμερα οι αγρότες.
Μία Κυβέρνηση, που αδυνατεί να αντιμετωπίσει την εκτεταμένη διαφθορά στους ίδιους της τους κόλπους, από το Βατοπέδι μέχρι τη «SIEMENS», και που σπαταλά ακόμη και σήμερα δυσεύρετους πόρους του ελληνικού λαού σε προεκλογικές και ρουσφετολογικές προσλήψεις, σε διευθετήσεις. Βεβαίως, αδυνατεί ακόμα και να εισπράξει οφειλόμενα έσοδα από μεγάλα εισοδήματα.
Αυτή η έλλειψη αξιοπιστίας, μόνο με αλλαγή κυβέρνησης μπορεί να θεραπευτεί, μόνο με αλλαγή κυβέρνησης μπορεί να αντιμετωπιστεί. Αλλαγή κυβέρνησης, για μία άλλη, διαφορετική πολιτική.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ).
Γι’ αυτό, το ΠΑΣΟΚ λέει πολύ συγκεκριμένα: Πρώτα απ’ όλα, το λογαριασμό της αποτυχίας της Νέας Δημοκρατίας, δεν μπορεί και δεν πρέπει να τον πληρώσουν οι Έλληνες πολίτες. Δεν πρέπει να τον πληρώσουν οι πιο αδύναμοι, η μέση ελληνική οικογένεια. Το ΠΑΣΟΚ, δεν θα το επιτρέψει αυτό.
Εμείς πιστεύουμε στις δυνάμεις της ελληνικής οικονομίας. Πιστεύουμε ότι, από την κρίση –ναι, από την κρίση- μπορούν να γεννηθούν και νέες ευκαιρίες για σοβαρές τομές στη Δημόσια Διοίκηση, στον τρόπο της διακυβέρνησης, στην οικονομία, στην ανταγωνιστικότητα, στον αγροτικό τομέα, στον τουριστικό τομέα, στην εκπαίδευση, στο κοινωνικό μας σύστημα.
Όλα αυτά όμως, με συγκεκριμένους στόχους. Την εξυπηρέτηση, όχι των συμφερόντων και των «ημετέρων», αλλά την εξυπηρέτηση του ελληνικού λαού, της πραγματικής οικονομίας, της μικρομεσαίας επιχείρησης, του νέου ανθρώπου, της οικογένειας, της μεσαίας και της χαμηλότερης εισοδηματικά τάξης.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Αρκεί να είμαστε έτοιμοι. Και εμείς, είμαστε έτοιμοι για μεγάλες τομές που χρειάζεται η χώρα, στο παραγωγικό σύστημα, στις εκπαιδευτικές δομές, στον τρόπο διακυβέρνησης.
Δεν επενδύουμε στην απαισιοδοξία. Δεν επενδύουμε στην απάθεια. Δεν επενδύουμε στο φόβο. Επενδύουμε στην ελπίδα, στη συμμετοχή, στη δημιουργία, στη διαβούλευση. Επενδύουμε στους Έλληνες και τις Ελληνίδες, στο ταλέντο μας, στη δημιουργικότητά μας, στην πρωτοβουλία μας, στη δυνατότητα που έχουμε ως λαός να βγαίνουμε πολλές φορές πιο δυνατοί από δοκιμασίες και κρίσεις.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι πλέον επείγον, μια νέα κυβέρνηση, με καθαρή λαϊκή εντολή, να αναλάβει να βγάλει τη χώρα από την κρίση, να προστατέψει το εισόδημα των ασθενέστερων και της μεσαίας τάξης, που βλέπει σήμερα το έδαφος να φεύγει κάτω από τα πόδια της. Να ανοικοδομήσει ένα κοινωνικό κράτος που υποβαθμίστηκε, υπονομεύτηκε, διαλύθηκε -τα σχολεία, τα πανεπιστήμιά μας, το σύστημα υγείας, τις δομές πρόνοιας- να ανοίξει νέους δρόμους ανάπτυξης, ένα νέο πρότυπο ανάπτυξης. Ναι, στην «πράσινη ανάπτυξη», που σέβεται και αξιοποιεί το περιβάλλον και τις νέες τεχνολογίες, με επίκεντρο τον άνθρωπο, με σεβασμό στο περιβάλλον. Να εμπεδώσει ένα κράτος δικαίου. Επιτέλους, ένα κράτος δικαίου που δεν κοστίζει, αλλά προστατεύει τα δικαιώματα κάθε πολίτη ισότιμα. Δίπλα στον πολίτη.
Η αλήθεια είναι ότι, στην Ελλάδα του 2009, ζητείται κυβέρνηση, προοδευτική κυβέρνηση. Και οι Έλληνες πολίτες ζητούν κυβέρνηση, υπεύθυνη και δίκαιη στο εσωτερικό, κυβέρνηση που να μπορεί αξιόπιστα να διαπραγματεύεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στη διεθνή οικονομία. Μία κυβέρνηση του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος, που έχει αποδείξει ότι μπορεί να διαπραγματευτεί ισχυρά τα συμφέροντα του ελληνικού λαού
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
…μια κυβέρνηση που ξέρει τι της γίνεται, ξέρει τι θέλει και πώς θα φτάσει εκεί. Η σημερινή Κυβέρνηση δεν μπορεί. Το έχει αποδείξει. Ο πολίτης γνωρίζει πως δεν θα τον βγάλουν από την κρίση, αυτοί που τον έβαλαν στην κρίση, με τις ίδιες πολιτικές, όσο κι αν αλλάζουν κάποια πρόσωπα.
Εμείς μπορούμε. Με σχέδιο για τη χώρα, με συγκεκριμένο πρόγραμμα. Δεν φοβόμαστε την πρόκληση, δεν λυγίζουμε μπροστά στα προβλήματα. Δεν κρυβόμαστε μπροστά στις ευθύνες, τις οποίες θα αναλάβουμε, όσο δύσκολες κι αν είναι. Η πρόκληση είναι για εμάς εθνική επιταγή και εθνική ευθύνη. Αυτή την ευθύνη θα την αναλάβουμε και θα τη βγάλουμε πέρα, προς όφελος του ελληνικού λαού, προς όφελος της Ελλάδας.
Σας ευχαριστώ.
(Όρθιοι οι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων τριάντα εννιά μαθητές και μαθήτριες και πέντε συνοδοί καθηγητές από το 3ο Γυμνάσιο Ναυπάκτου.
Η Βουλή τους καλωσορίζει και τους εύχεται καλή πρόοδο και να είναι καλότυχα.
(Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, μπορείτε να μας ενημερώσετε για την πορεία της συζήτησης;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Η συνεδρίαση θα συνεχιστεί μέχρι τις 15.00΄. Θα διακόψουμε και οι υπόλοιποι ομιλητές θα μιλήσουν στην αυριανή συνεδρίαση.
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Πάνος Παναγιωτόπουλος.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, χωρίς καμμία περιστροφή θα σας ομολογήσω αυτό που αισθάνομαι ως πρώτη αντίδραση από τα όσα άκουσα και είδα να διατυπώνονται από αυτό το Βήμα πριν από λίγο από τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Ο κ. Παπανδρέου παρουσίασε μία απαράδεκτη για Αρχηγό Αξιωματικής Αντιπολίτευσης εικόνα, μία εικόνα που δεν ζημιώνει μόνο το πολιτικό σύστημα …
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Τι χαρακτηρισμοί είναι αυτοί;
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: …προσβάλλει τη συλλογική μνήμη του Έλληνα και της Ελληνίδας και προσφέρει τα χείριστα αυτήν την ώρα στο ξεκίνημα μιας χρονιάς δύσκολης, στην οποία νομίζω αποτελεί κοινό τόπο ότι όλος ο ελληνικός λαός -πέρα από τις διαφορές μας, τις διαφορετικές ιδεολογικές και πολιτικές αφετηρίες- θέλει οι λειτουργοί του πολιτικού συστήματος να σκύβουν πάνω στα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας και της οικονομίας και να βρίσκουν κοινούς τρόπους αντιμετώπισης και συνεννόησης.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο ΣΤ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ)
Ο κ. Παπανδρέου ακολούθησε σήμερα ακριβώς τον αντίθετο δρόμο. Αντί της συνεννόησης επέλεξε την καταστροφολογία και τη δαιμονολογία, αντί της συναίνεσης επέλεξε την κατασυκοφάντηση των πολιτικών του αντιπάλων και αντί της νηφάλιας προσέγγισης των υπαρκτών όντως και σοβαρών προβλημάτων της οικονομίας και της κοινωνίας μας επέλεξε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τη συστηματική παραπληροφόρηση.
Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ όμως δεν προήλθε από παρθενογένεση και αυτός και το κόμμα του. Κατά συνέπεια δεν έχει το δικαίωμα να προσβάλλει την κοινή νοημοσύνη, δεν έχει το δικαίωμα να προσβάλλει τη συλλογική μνήμη. Δεν έχει το δικαίωμα ο Αρχηγός του ΠΑΣΟΚ να παριστάνει το δημόσιο κατήγορο και τον εισαγγελέα του δημοσίου βίου κατηγορώντας την Κυβέρνηση για τα ελλείμματα και για τα χρέη, διότι είναι ο ίδιος ο κ. Γιώργος Παπανδρέου που αποτελούσε εξέχον μέλος των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ που χρέωσαν τη χώρα και παρέδωσαν το Μάρτιο του 2004 μια υπερχρεωμένη ελληνική οικονομία με το τεράστιο οικονομικό, κοινωνικό και εθνικό βάρος των 210.000.000.000 ευρώ.
Κατηγορεί σήμερα την Κυβέρνηση για το έλλειμμα. Ξέχασε ότι επί των ημερών του ΠΑΣΟΚ μας «βομβάρδιζαν» με πλαστές εντυπώσεις και πλαστά στοιχεία και εμάς εδώ, τους ιθαγενείς, αλλά και τις υπηρεσίες των Βρυξελλών, παρουσιάζοντας δήθεν έλλειμμα 1,7%. Και έπρεπε να περάσουν λίγοι μήνες για να φανεί ότι το έλλειμμα ήταν στο εξαπλάσιο και στο επταπλάσιο, κοντά στο 8%. Με ποιο δικαίωμα λοιπόν έρχεται σήμερα να κάνει μάθημα στην Κυβέρνηση για το δημόσιο χρέος, για το δημόσιο έλλειμμα, για τη δημοσιονομική πολιτική; Ξέχασε ο κ. Γιώργος Παπανδρέου, που μιλάει σήμερα για τα ελλείμματα του εμπορικού ισοζυγίου και του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, ότι η αποβιομηχάνιση της χώρας αποτέλεσε ένα πραγματικό, ένα αντικειμενικό γεγονός και συντελέστηκε συστηματικά κατά την περίοδο της διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ. Πότε έφυγε, κύριε Παπανδρέου, η «PIRELLI» από την Ελλάδα; Πότε έσβησαν οι καμινάδες των μεγάλων βιομηχανικών μονάδων στη χώρα μας;
Επιπλέον, δε, εξακολουθεί να προκαλεί τη συλλογική μνήμη κατά τρόπο, επιτρέψτε μου να πω, βάναυσο, άκομψο, όταν μας απευθύνει κατηγορίες για το θέμα της απασχόλησης και της ανεργίας. Κύριε Παπανδρέου, ο ελληνικός λαός έχει μνήμη και θυμάται τα δεινά τα οποία επεσώρευσε η πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ στην ελληνική κοινωνία. Η Κυβέρνηση Καραμανλή παρέλαβε μια ανεργία στα δυσθεώρητα ύψη του 11,3%. Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, και ιδιαιτέρως της τελευταίας οκταετίας, διαχειρίστηκαν από εθνικούς και ευρωπαϊκούς πόρους πάνω από 100.000.000.000.000 παλαιών δραχμών. Και αυτή η ανάπτυξη, αυτός ο πλούτος δεν υπέστη διάχυση στην υπόλοιπη χώρα. Έμεινε σε συγκεκριμένους, εγκλωβίστηκε σ’ ένα μικρό μέρος της ελληνικής κοινωνίας. Δεν τον είδαν και δεν λειτούργησε παραγωγικά για το σύνολο των Ελλήνων πολιτών. Στο 11,3% παρέλαβε την ανεργία η Κυβέρνηση Καραμανλή και στα επίπεδα του 7,3% είναι σήμερα. Βεβαίως οι προβλέψεις, όχι εξαιτίας της κυβερνητικής πολιτικής αλλά εξαιτίας της διεθνούς οικονομικής κρίσης, λένε ότι η ανεργία θα σημειώσει μια μικρή άνοδο τους αμέσως επόμενους μήνες. Ωστόσο ακόμα και με τη διεθνή οικονομική κρίση, με δεδομένη και την κακή, τη χειρίστη διεθνή οικονομική συγκυρία, δεν προβλέπεται η ανεργία να φθάσει –και αλίμονό μας αν υπήρχε τέτοια πρόβλεψη ή τέτοια προσέγγιση- στα επίπεδα στα οποία μας την παραδώσατε.
Ο αγροτικός τομέας: όψιμο το ενδιαφέρον του κ. Παπανδρέου και για τον αγροτικό κόσμο της χώρας. Τι κάνατε για τους αγρότες, κύριοι του ΠΑΣΟΚ; Προσπαθήσατε να συνηθίσετε τον αγρότη στις «αμαρτωλές» επιδοτήσεις αντί να τον βοηθήσετε να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση των αγροτικών καλλιεργειών, να προσανατολιστεί σύμφωνα με τα νέα ζητούμενα και δεδομένα της διεθνούς αγροτικής οικονομίας. Τι κάνατε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ή μάλλον τι έκαναν οι κυβερνήσεις σας με το μέρος εκείνο των αγροτικών συνεταιρισμών που ταυτίστηκε με αδιαφανείς διαδικασίες και αδιαφανή διαχείριση, με σκάνδαλα του τύπου, της εταιρείας «ΕΛΑΙΟΥΡΓΙΚΗ» -το θυμόσαστε πολύ καλά- με αποτέλεσμα να οδηγήσετε μεγάλες περιοχές της χώρας μας στη μονοκαλλιέργεια, θέλοντας να μην βλέπετε, από την περίοδο εκείνη, ότι αυτή η αιχμαλωσία τους και αυτή η ομηρία τους θα τους οδηγούσε τελικά στην ανέχεια και στην απελπισία; Είναι Βουλευτές στην Αίθουσα, συνάδελφοι της Συμπολίτευσης, που προέρχονται και από αγροτικές περιοχές της Θεσσαλίας. Βλέπω τον κ. Τσιάρα από την Καρδίτσα. Επανειλημμένως τα έχει αφηγηθεί από το Βήμα της Βουλής. Επίσης τον κ. Τζαμτζή, τον κ. Καρπούζα, τον κ. Φωτιάδη και πολλούς άλλους.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Πες τους όλους!
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Επανειλημμένως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι Βουλευτές της Συμπολίτευσης έχουν περιγράψει με τα μελανότερα χρώματα το κλίμα που δημιούργησαν οι πολιτικές των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ στην αγροτική Ελλάδα.
(Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Θέλατε τον αγρότη καθηλωμένο στο καφενείο, θέλατε τον αγρότη να εισπράττει επιδοτήσεις. Προωθήσατε διαδικασίες με τις οποίες η χώρα εξετέθη στις Βρυξέλλες. Και έρχεται σήμερα ο Αρχηγός σας, ο εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσών, διότι αποτέλεσε εξέχον μέλος της ιθύνουσας κυβερνώσας ομάδας των εκσυγχρονιστών, να μας κάνει κριτική και να ενδυθεί την τήβεννο του δημοσίου εισαγγελέα. Γιατί; Διότι η Κυβέρνηση, παρά τα προβλήματα, παρά τα λάθη και τις αδυναμίες –όποιος πράττει και σφάλματα θα κάνει και λάθη θα έχει και αδυναμίες θα βρεθούν στο δρόμο- έχει πετύχει πολύ σημαντικότερα αποτελέσματα. Και σε κάθε περίπτωση, επί πέντε χρόνια ανοικοδομεί στον τόπο, φτιάχνει τον τόπο, νοικοκυρεύει τον τόπο, συμμαζεύει τα ασυμμάζευτα που αφήσατε πίσω σας.
Όμως εγώ θα επιμείνω. Ακούω τον κ. Παπανδρέου να μιλάει για φόρους. Για ποιους φόρους; Ξέρετε ότι επί των ημερών της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, οι κυβερνήσεις σας, με προεξάρχουσα την κυβέρνηση του εκσυγχρονισμού, του ψευδοεκσυγχρονισμού βεβαίως, βάλατε πάνω από ογδόντα φόρους στον Έλληνα και στην Ελληνίδα; Είπατε ότι θα καταπολεμήσετε τη φοροδιαφυγή και δεν το κάνατε. Είπατε ότι θα περιστείλετε την παραοικονομία και δεν το κάνατε. Και σήμερα ερχόσαστε να μας κάνετε έλεγχο για τα δημόσια έσοδα, ερχόσαστε σήμερα να κάνετε έλεγχο για τους φοροελεγκτικούς και φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς εσείς που καταστήσατε τη ρεμούλα και το «φακελάκι» θεσμό στην ελληνική Δημόσια Διοίκηση,…
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
…που καταστήσατε τις «πράσινες» κλαδικές και τους διορισμούς αναξίων «ημετέρων» της κομματικής σας νομενκλατούρας το μόνιμο κανόνα και το μόνιμο μέτρο αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων, που στείλατε εκατοντάδες χιλιάδες άξιους, τίμιους, ανεξάρτητους, συγκροτημένους, μορφωμένους δημοσίους υπαλλήλους στα «ψυγεία» των δημοσίων επιχειρήσεων και της Δημόσιας Διοίκησης έχοντας εφεύρει για την Ελλάδα, την πρώτη χώρα παγκοσμίως, το θεσμό και την ιδιότητα του «κατεψυγμένου» δημοσίου υπαλλήλου -αυτή είναι η αλήθεια- τον οποίο τον παίρνατε από υπηρεσίες καίριας σημασίας και τον πηγαίνατε στην πολιτική άμυνα, τους οποίους στέλνατε να βγάζουν φωτοτυπίες στα υπόγεια των Υπουργείων; Και ερχόσαστε σήμερα να μας κάνετε κριτική; Γιατί;
(Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Ερχόσαστε σήμερα να προχωρήσετε σε καταστροφολογία και σε μηδενισμό σε μία κρίσιμη ώρα για τον τόπο, στην οποία πρέπει να ξεχάσουμε αυτά που μας χωρίζουν, να βρούμε αυτά που μας ενώνουν, να δώσουμε το χέρι, να σκύψουμε πάνω στα προβλήματα από κοινού, να διαμορφώσουμε προγράμματα μακράς πνοής τα οποία να ακολουθήσουμε όλοι σ’ αυτήν την Αίθουσα και εκτός Αιθούσης για να κρατήσουμε τον τόπο όρθιο μέσα στο μάτι του κυκλώνα, μέσα στο μάτι της διεθνούς καταιγίδας που εισέβαλε ορμητικά στην πόρτα μας και απειλεί το εισόδημα του Έλληνα και της Ελληνίδας;
Λυπάμαι -θα το πω για μια ακόμη φορά- κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για τη σημερινή εμφάνιση του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Λυπάμαι γιατί οι σύμβουλοί του, προφανώς, προέτρεψαν έναν πολιτικό κατά κανόνα χαμηλών τόνων –και θέλω να πω ότι τον τιμώ γι’ αυτό- να προβεί σε τόσο ακραίες και απαράδεκτες τοποθετήσεις.
Τι κάνει η Κυβέρνηση; Και μ’ αυτό κλείνω, γιατί δεν έχω άλλο χρόνο. Θα έχουμε τη δυνατότητα κατά τη διάρκεια των πολλών ημερών συζήτησης αυτού του σημαντικού νομοθετήματος να πούμε κι άλλα πολλά χρήσιμα πράγματα. Η Κυβέρνηση εξακολουθεί την προσπάθειά της για να νοικοκυρεύει τον τόπο. Αποτελεί ψευδοδίλημμα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το δίλημμα ότι ή θα νοικοκυρεύουμε τη χώρα από τα ελλείμματα ή θα κάνουμε κοινωνική πολιτική. Από τα δύο και τα δύο: και τούτο ποιείν και εκείνο μη αφιέναι.
ΗΛΙΑΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ: Πες τους τα! Πες τι λέει η Αγία Γραφή!
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Θα προσπαθήσουμε να συγκρατήσουμε το έλλειμμα.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: …(δεν ακούστηκε)
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Μαγκριώτη, αυτά είναι πολύ εύκολα. Το να κάνει κάποιος καλαμπούρι, το να αστεΐζεται, είναι πολύ εύκολο. Το θέμα είναι όταν θα πάει κάποιος στο καφενείο στη Θεσσαλονίκη, όταν θα πάει στο καφενείο του Περιστερίου, όταν θα πάει στη λαϊκή αγορά, όταν θα πάει στον αγρότη, στο συνεταιρισμό, τι έχει να του πει.
(Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Παρακαλώ ησυχία.
Κύριε Παναγιωτόπουλε, ολοκληρώστε, αν έχετε την καλοσύνη.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Και επειδή ξέρω ότι εσείς κατεβαίνετε στο λαό, σε αντίθεση με τα μέλη του ιερατείου της πάλαι ποτέ Χαριλάου Τρικούπη –γιατί κι αυτή τώρα αλλάζει, μετακομίζετε- ο λαός, παρά τα λάθη, τις παραλείψεις, τις αδυναμίες τις δικές μας που δεν λείπουν, δεν νοσταλγεί το ΠΑΣΟΚ! Δεν έχετε ρεύμα στην ελληνική κοινωνία.
Το γεγονός ότι στα γκάλοπ έχετε περάσει μπροστά οφείλεται στην αποσυσπείρωση των δικών μας οπαδών. Δεν έχετε ρεύμα νίκης και δεν θα αποκτήσετε!
(Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Η Νέα Δημοκρατία, λοιπόν, επιχειρεί και να διορθώσει τα λάθη της...
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Μάλιστα. Δηλαδή εμείς φοβόμαστε τα ρεύματα; Τώρα αυτά είναι επί του νομοσχεδίου, κύριε Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Η ανάλυση των δημοσκοπήσεων δεν είναι θέμα της συζήτησης, κύριε συνάδελφε.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Η Νέα Δημοκρατία διδάσκεται από τις αδυναμίες που προέκυψαν από την άσκηση του κυβερνητικού της έργου και θα το δείτε. Θα το δείτε!
Με την πάροδο των εβδομάδων και του χρόνου, ο κόσμος, όλοι οι νοικοκυραίοι του τόπου θα επανασυσπειρωθούν και πάλι στη Νέα Δημοκρατία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ευχαριστούμε, κύριε Παναγιωτόπουλε.
ΠΑΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κλείνω, κύριε Πρόεδρε.
Σε ό,τι αφορά τα θέματα της κοινωνικής πολιτικής, σε ό,τι αφορά τα θέματα της αντιμετώπισης της ρευστότητας στο χώρο της πραγματικής οικονομίας, έχουμε πολλά να πούμε και, κύριοι συνάδελφοι, έχετε ακόμα πολλά να ακούσετε.
(Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Είμαι βέβαιος –και κλείνω- ότι αν βρεθούμε πρόσωπο με πρόσωπο, θα συμφωνήσουμε. Μην αφήνετε την ηγεσία σας να σας εκτρέπει σε εξαλλότητες και σε ακρότητες. Η ηγεσία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. βρίσκεται σε πλήρη απόκλιση από το λαϊκό αίσθημα και από τα μεγάλα ζητούμενα αυτής της κρίσιμης περιόδου.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ο κύριος Υπουργός έχει ζητήσει το λόγο για μια σύντομη παρέμβαση.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο για δύο λεπτά.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΕΓΚΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, είπα και στην τοποθέτησή μου ότι η οικονομία και μάλιστα σε περιόδους κρίσης δεν μπορεί να αποτελεί αντικείμενο μικροπολιτικής εκμετάλλευσης και το επανέλαβε και ο Κοινοβουλευτικός μας Εκπρόσωπος.
Δυστυχώς, η τοποθέτηση του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ήλθε να το αναιρέσει. Την ώρα που εξελίσσεται η διαδικασία αγοράς-πώλησης των ελληνικών ομολόγων, έχουμε τις ίδιες κασσάνδριες προβλέψεις, οι οποίες διαχρονικά ακούστηκαν σ’ αυτήν την Αίθουσα.
Επισημαίνω μερικές απ’ αυτές: «Θα πέσουμε σε ύφεση» -μας έλεγε ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης- «μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Θα αυξηθούν η ανεργία, τα ελλείμματα και το χρέος και μάλιστα πριν από την κρίση. Θα φύγουμε από τη ζώνη του ευρώ. Θα προσφύγουμε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Δεν θα βρίσκουμε χρήματα για το δημόσιο δανεισμό.»
Εμείς σε όλα αυτά, αγαπητοί συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, απαντάμε με αλήθειες και θα απαντάμε με αλήθειες όσο εσείς θα συνεχίζετε να λέτε ψέματα για εμάς. Και η αλήθεια είναι ότι βεβαίως υπάρχει κρίση. Βεβαίως εσείς αργήσατε να την αντιληφθείτε. Δεν δείξατε τα ανάλογα αντανακλαστικά που εμείς δείξαμε και συμπεριφερθήκαμε ανάλογα στην αγορά.
Βεβαίως, είναι αλήθεια ότι η χώρα μας –και το είπαμε προηγουμένως- είναι μία από τις πέντε χώρες που πλέον έχει θετικό πρόσημο στην ανάπτυξη, ότι η χώρα μας έχει μικρότερη ανεργία από το μέσο όρο της Ευρωζώνης, ότι η χώρα μας έχει μικρότερα ελλείμματα από το μέσο όρο της Ευρωζώνης.
Και αυτές τις αλήθειες, αγαπητοί συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, δεν μπορείτε να τις απομειώσετε, δεν μπορείτε να τις κρύψετε. Απλά επισημαίνουμε ότι όσο στοιχηματίζετε ή –να το πω γενικότερα- όσοι στοιχηματίζουν σε βάρος της χώρας μας, θα χάσουν και πάλι.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Η κ. Σκραφνάκη έχει το λόγο για επτά λεπτά.
ΜΑΡΙΑ ΣΚΡΑΦΝΑΚΗ: Κύριε Κοινοβουλευτικέ Εκπρόσωπε της Νέας Δημοκρατίας, καταλαβαίνω σε πόσο δύσκολη θέση είστε, αφού επαναφέρατε τη θεωρία ότι για όλα φταίει το ΠΑΣΟΚ, για το τι συμβαίνει τον τελευταίο καιρό στη χώρα.
Ξεχνάτε βέβαια ότι κυβερνάτε τη χώρα εδώ και πέντε χρόνια. Τι κάνατε για τους αγρότες μας; Ξέρετε ότι δεν πωλούνται τα προϊόντα τους; Και αν πουληθούν, πωλούνται σε εξευτελιστικές τιμές. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να ζήσουν γι’ αυτό βγαίνουν και κάνουν μπλόκα στις εθνικές οδούς και στα αεροδρόμια της χώρας; Νομίζετε ότι τους είναι ευχάριστο; Θα το έκαναν, αν δεν είχαν πρόβλημα; Γι’ αυτό καλό θα είναι να είστε πιο συγκρατημένος στις ομιλίες σας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε ένα πολύ σοβαρό ζήτημα σε μια εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία. Η εγγύηση των τραπεζικών καταθέσεων είναι το σημείο κλειδί που διασφαλίζει την εμπιστοσύνη των παραγόντων της αγοράς για το τραπεζικό σύστημα. Αν αρθεί η εμπιστοσύνη των Ελλήνων προς τις ελληνικές τράπεζες, τότε η κατάρρευση των τραπεζών αρχικά και της ελληνικής οικονομίας γενικότερα θα είναι αναπόφευκτη.
Γι’ αυτό κι εμείς ως ΠΑΣΟΚ σπεύσαμε άμεσα να υποστηρίξουμε επί της αρχής κάθε πρωτοβουλία της Κυβέρνησης να εγγυηθεί τις καταθέσεις, από τις οποίες οι ελληνικές τράπεζες αντλούν τη δύναμή τους και την αξιοπιστία τους. Άλλωστε, το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων ιδρύθηκε επί ημερών κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και έδωσε τις πρώτες εξετάσεις το 1994, όταν ανταποκρίθηκε έγκαιρα και με πλήρη επιτυχία έναντι των καταθετών αραβοελληνικής τράπεζας, η οποία τέθηκε σε εκκαθάριση.
Την ίδια αίσθηση εμπιστοσύνης πρέπει να διατηρήσουμε και σήμερα, διότι εκείνο που προέχει είναι η δυνατότητά μας να παρέμβουμε έγκαιρα και να καλύψουμε άμεσα τους καταθέτες σε περίπτωση πτώχευσης μιας τράπεζας. Έτσι διασφαλίζεται και ενισχύεται η εμπιστοσύνη των καταθετών και των επενδυτών προς το χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Όμως, με τις ρυθμίσεις που εισάγονται στα άρθρα 14, 15, 16 του υπό συζήτηση νομοσχεδίου και με τη γραφειοκρατία που προβλέπεται σ’ αυτά, ένας καταθέτης θα χρειαστεί δώδεκα μήνες για να αποζημιωθεί, κύριε Υπουργέ, αφού θα έχει υποστεί πρώτα μια απίστευτη ταλαιπωρία.
Με τέτοιου είδους ρυθμίσεις φέρνουμε το αντίθετο αποτέλεσμα. Και αντί να ενισχύουμε, μειώνουμε την εμπιστοσύνη των καταθετών στις τράπεζες. Έτσι υπάρχει κίνδυνος, με τις πρώτες αμφιβολίες βιωσιμότητας μιας τράπεζας, να ανατροφοδοτηθούν φαινόμενα πανικού.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ένα άλλο εξίσου κρίσιμο ζήτημα είναι η εξασφάλιση ρευστότητας στην αγορά. Εδώ και τρεις μήνες, απ’ όταν ξέσπασε η κρίση, συζητούμε πώς το χρήμα θα φθάσει στην πραγματική οικονομία. Φταίνε οι τραπεζίτες που φροντίζουν, ενάντια στο κοινωνικό αίσθημα, να διασφαλίσουν τα δικά τους συμφέροντα; Φταίει η Κυβέρνηση που δεν μπορεί να επιβάλει τους όρους της;
Τι συμβαίνει, κύριε Υπουργέ; Θα ήθελα να πάρετε το λόγο και να μας απαντήσετε επ’ αυτού του θέματος, γιατί αυτήν τη στιγμή που μιλάμε στην αγορά δεν υπάρχει ρευστό. Όλοι οι επαγγελματίες δουλεύουν με επιταγές. Σήμερα οι ακάλυπτες επιταγές έχουν αυξηθεί σε αξία κατά 161% και σε τεμάχια κατά 115%, σε σχέση με πέρυσι. Η αξία των ακάλυπτων επιταγών ξεπέρασε το 1.000.000.000 ευρώ.
Όσο περνά ο καιρός, η κατάσταση χειροτερεύει. Οι εργαζόμενοι, οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι επιχειρηματίες, μικροί, μεγάλοι, μεσαίοι, αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα. Απολύουν εργαζόμενους και δεν γίνονται επενδύσεις. Θα έχουμε έκρηξη των πτωχεύσεων. Το αίσθημα της οικονομικής ανασφάλειας επιτείνεται. Η κοινωνία βρίσκεται σε αναβρασμό.
Χρέος μας, λοιπόν, είναι να βρούμε τρόπους να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση, να λάβουμε τα κατάλληλα μέτρα που θα δώσουν μια ανάσα στην αγορά.
Ένα εκατομμύριο φυσικά και νομικά πρόσωπα είναι στη μαύρη λίστα του «ΤΕΙΡΕΣΙΑ». Είναι σαν να έχουν δεθεί τα χέρια τους. Δεν μπορούν να κινηθούν, να αναζητήσουν λύσεις, να ξεπεράσουν τα οικονομικά τους προβλήματα.
Στο σχέδιο νόμου που φέρατε, προωθείτε μία σειρά διατάξεων που επιχειρούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Όμως, αυτά τα μέτρα δεν αρκούν. Έχουν ξεπεραστεί από τη συγκυρία. Χρειάζονται επιπρόσθετα μέτρα.
Κατ’ αρχάς, πρέπει να μειωθούν το πολύ στα δύο χρόνια τα χρονικά όρια παραμονής του ονόματος κάποιου στη λίστα του «ΤΕΙΡΕΣΙΑ», να οριστεί ελάχιστο ποσό για την καταχώρηση στον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ» και η προθεσμία καταχώρησης στον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ» να γίνει τριάντα μέρες από τη μη πληρωμή της ακάλυπτης επιταγής.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στο σχέδιο νόμου που συζητούμε, στριμώχθηκαν επίσης τα μέτρα ενίσχυσης των πληγεισών επιχειρήσεων και επαγγελματιών από τα επεισόδια του Δεκεμβρίου, η εφάπαξ οικονομική ενίσχυση των 1.000 ευρώ στους ανέργους, αλλά και η δυνατότητα του δημοσίου να προσλαμβάνει ανέργους που επιδοτεί ο ΟΑΕΔ.
Πρόκειται για μέτρα και τροπολογίες που φέρνετε άρον-άρον και χωρίς προγραμματισμό, προκειμένου να προωθήσετε τα εκλογικά σας σχέδια δια των γνωστών μεθόδων σας, εξαγορά συνειδήσεων με πεντοχίλιαρα και με εμπόριο ελπίδων για μια θέση στο δημόσιο.
Σε καμμία περίπτωση δεν λέμε να μην υπάρξουν μέτρα στήριξης των μικρομεσαίων επιχειρηματιών των οποίων τα μαγαζιά έπαθαν ζημιά λόγω της ανικανότητας της Κυβέρνησης να ηγηθεί πολιτικά της Ελληνικής Αστυνομίας ούτε λέμε να αφήσουμε τους ανέργους στη μοίρα τους.
Όμως, ουσιαστική και επαρκής στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρηματιών και των ανέργων θα υπάρξει μόνο μέσα από έναν ευρύτερο ανασχεδιασμό της οικονομικής πολιτικής, κάτι που η Κυβέρνησή σας αδυνατεί να κάνει.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Το μόνο που κάνετε μετά τον ανασχηματισμό είναι να θέσετε σε εφαρμογή ένα σχέδιο παροχών ευελπιστώντας σε προσωρινή δημοσκοπική ανάκαμψη και πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Κυρία συνάδελφε, ολοκληρώστε σας παρακαλώ.
ΜΑΡΙΑ ΣΚΡΑΦΝΑΚΗ: Μάλιστα, κύριε Πρόεδρε.
Θα ήταν ευτύχημα για τη χώρα αν το επιχειρούσατε. Η πλειονότητα των πολιτών έχει κατανοήσει πλέον την ανάγκη να γίνει μια αλλαγή στην οικονομική πολιτική, έχει κατανοήσει ότι εσείς δεν είστε σε θέση να κάνετε αυτήν την αλλαγή.
Όμως, υπάρχει κι άλλη λύση. Υπάρχει το ΠΑΣΟΚ με πρόταση, με όραμα και λύσεις στα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Κι εμείς ευχαριστούμε.
Το λόγο έχει ο κ. Μαγκριώτης.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Πρώτα απ’ όλα, θα ήθελα να πω στον αγαπητό κύριο Υφυπουργό για την επί πολλά χρόνια επωδό του κυβερνητικού επιτελείου και ειδικά τις τελευταίες μέρες για το ότι το ΠΑΣΟΚ προέβλεπε ότι θα βγούμε από την ΟΝΕ. Αυτό δεν είναι πραγματικότητα, αλλά είναι υπονομευτικό.
Κύριε Υπουργέ, ευτυχώς που το ΠΑΣΟΚ έβαλε τη χώρα στην ΟΝΕ, κάτι που εσείς με την απογραφή το αμφισβητήσατε και εκθέσατε διεθνώς τη χώρα, κάτι για το οποίο ο ιδρυτής σας αγωνίστηκε, όταν έριχνε τη χώρα στα βαθιά νερά της ΕΟΚ, το 1980.
Σήμερα ουσιαστικά η οικονομία είναι εκτός κριτηρίων Μάστριχτ, εκτός κριτηρίων Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Η ένταξή μας στην ΟΝΕ, αυτή η μεγάλη επιτυχία της προηγούμενης δεκαετίας του ελληνικού λαού και των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ είναι σήμερα που δημιουργεί τη μεγάλη ασφάλεια για την ελληνική οικονομία και είναι η ελπίδα και ο πυλώνας, το μεγάλο εργαλείο για να μην είναι ακόμα πιο επώδυνη η οικονομική και κοινωνική κρίση την οποία δημιουργήσατε με την πολιτική σας και αφήσατε ανοχύρωτη τη χώρα κάτω και από τη διεθνή χρηματοπιστωτική πίεση.
Ο κ. Παναγιωτόπουλος είπε με το μοναδικό του, θα έλεγα, τρόπο –αλήθεια, γιατί δεν το εκτίμησε ο κ. Καραμανλής να τον βάλει σ’ αυτήν την Κυβέρνηση των μεγάλων προεκλογικών παροχών;- ότι το ΠΑΣΟΚ έβαλε τους πιο άξιους δημοσίους υπαλλήλους στην «κατάψυξη». Γιατί τους αφήσατε πέντε χρόνια στην «κατάψυξη» και τώρα ο κ. Παπαθανασίου ψάχνει τους μονόχρωμους «γαλάζιους» προϊσταμένους των εφοριών να τους αντικαταστήσει για να μπορέσει στοιχειωδώς να συγκεντρώσει έσοδα; Αυτή ήταν η πρώτη εντολή -αν διάβασα καλά στον ημερήσια Τύπο- μετά την επίσκεψή του στον ανάλογο Υφυπουργό.
Αλήθεια, γιατί αντικαταστήσατε την ΕΥΔΕ-ΠΑΘΕ της Πάτρας που ήταν η εποπτεύουσα αρχή για τα έργα της Πάτρας κατ’ επιταγή του «γαλάζιου» μεγαλοεργολάβου και δώσατε την εποπτεία των έργων της Πάτρας στην αντίστοιχη ΕΥΔΕ με έδρα την Πρέβεζα;
ΝΑΤΑΣΑ ΡΑΓΙΟΥ-ΜΕΝΤΖΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν ξέρετε γιατί, κύριε Μαγκριώτη;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Και βέβαια ο εργολάβος δεν ικανοποιήθηκε και έχει παρατήσει τα έργα εκβιάζοντας την Κυβέρνηση για νέες αναθεωρήσεις.
Αυτή είναι η πολιτική σας απέναντι στους δημόσιους λειτουργούς που δεν υπηρετούν τις κομματικές εντολές.
Άκουσα τον κ. Παναγιωτόπουλο να λέει ότι το ΠΑΣΟΚ εξέθεσε τη χώρα με την αγροτική πολιτική στις Βρυξέλλες και κατάλαβα πέντε χρόνια μετά γιατί ο κ. Καραμανλής στην πιο βαρύγδουπη προεκλογική του εξαγγελία ότι μόλις αναλάβει θα πάει στην πρώτη Σύνοδο των Υπουργών Γεωργίας στις Βρυξέλλες για να διεκδικήσει τα δίκαια, δεν την έχει κάνει πραγματικότητα.
Λυπούμαστε, κύριε Καραμανλή, που σας κάναμε να ντρέπεστε και γι’ αυτό δεν πάτε στις Βρυξέλλες και στη Σύνοδο των Υπουργών Γεωργίας.
Μαρτυρούν, όμως, την επιτυχία της πολιτικής σας οι τέσσερις αλλαγές στην ηγεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Κάθε χρόνο και ένας Υπουργός! Τόση σταθερότητα και αποτελεσματικότητα στην αγροτική πολιτική!
Κύριε Πρόεδρε, η Νέα Δημοκρατία παρέλαβε σημαντικά κεκτημένα όσον αφορά την οικονομική μας ανάπτυξη. Παρέλαβε, βεβαίως, και πολλά προβλήματα, όπως το έλλειμμα της περιφερειακής ανάπτυξης. Η ανάπτυξη της περιφέρειας δεν προχώρησε ανάλογα γενικότερα με την ανάπτυξη της χώρας. Ο πλούτος που παρήχθη, δεν κατενεμήθη σε όλη την επικράτεια ισότιμα και δεν παρήχθη βεβαίως και σε κάθε περιφέρεια της χώρας. Ήταν το μοντέλο ανάπτυξης που πρέπει να αλλάξει. Πιέστηκαν και τα μεσαία στρώματα και τα λαϊκά εισοδήματα. Υπήρχε ένα κοινωνικό έλλειμμα, όπως και έλλειμμα διαφάνειας. Ποτέ δεν το αρνηθήκαμε.
Γι’ αυτό από την πρώτη στιγμή -και πριν τις εκλογές του 2004 και μετά- επαναλαμβάνουμε ότι πρέπει να πατήσουμε και να αξιοποιήσουμε τα κεκτημένα -κεκτημένα της χώρας, της οικονομίας και του ελληνικού λαού- και να δουλέψουμε για τη μεγάλη ανάπτυξη, την αειφόρο ανάπτυξη, που πρωτίστως θα στηρίξει την περιφερειακή ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή, τη δίκαιη κατανομή του πλούτου και όλοι μαζί να δούμε το μεγάλο εθνικό θέμα της διαφθοράς. Να πάμε όλοι μαζί σ’ αυτό.
Μάλιστα, ο Γιώργος Παπανδρέου πήρε και συγκεκριμένη πρωτοβουλία προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και του ζήτησε να καλέσει όλους τους Αρχηγούς των κομμάτων και πρώτο τον Πρωθυπουργό και όλοι μαζί να δουν το θέμα της διαφθοράς που είναι εθνικό θέμα. Η διαφθορά δεν έχει χρώματα, κάτι που ξέρετε τώρα πλέον πολύ καλά. Αυτή είναι η αλήθεια και η πραγματικότητα.
Εσείς, όμως, μείνατε στη νιρβάνα και μείνατε σ’ αυτό που στο παρελθόν είχατε πετύχει να δημιουργήσετε, δηλαδή πως ό,τι στραβό και ανάποδο, ειδικά στο θέμα της διαφθοράς, οφείλεται στο ΠΑΣΟΚ.
Σήμερα πέντε χρόνια μετά και οι αριθμοί –δηλαδή τα στοιχεία του Υπουργείου Οικονομικών- αλλά και η πραγματικότητα που ζει ο πολίτης, αλλά και η κατάταξη των διεθνών οργανισμών στο όνομα των οποίων παλιά και συνεχώς μιλούσατε, αποδεικνύουν ότι η υπάρχουσα τα προηγούμενα χρόνια διαφθορά έχει πολλαπλασιαστεί.
Πώς, λοιπόν, θα την αντιμετωπίσουμε; Και δεν ρωτάμε γιατί δεν μαζέψατε τα 10.000.000.000 ετησίως από την πάταξη της φοροδιαφυγής, της σπατάλης και της διαφθοράς που έλεγε ο κ. Καραμανλής, τα μεγάλα κενά λόγια.
Συγκεκριμένα, σας ρωτάμε εάν έχετε σχέδιο πάταξης της διαφθοράς. Δεν έχετε σχέδιο και γι’ αυτό και αυτή πολλαπλασιάζεται.
Θα κλείσω, κύριε Πρόεδρε –και ευχαριστώ για το χρόνο που μου δώσατε- λέγοντας ότι έχετε αφυδατώσει τα τρία βασικά αναπτυξιακά εργαλεία κάθε οικονομίας και ειδικά της ελληνικής οικονομίας, γιατί κάθε οικονομία έχει την ιδιαιτερότητά της και άλλες προτεραιότητες και άλλα ισχυρά ή λιγότερο ισχυρά αναπτυξιακά εργαλεία.
Πρώτα-πρώτα, έχουμε ένα υπερχρεωμένο κράτος. Κοντά στο μεγάλο πιεστικό δημόσιο έλλειμμα και δημόσιο χρέος των προηγούμενων χρόνων έχετε προσθέσει ακόμα επώδυνα βάρη, είτε επίσημα είτε ανεπίσημα.
Και πράγματι πρέπει να γίνετε μάγοι. Στα 7.500.000.000 ευρώ πρόσθετων φορολογικών εσόδων με ανάπτυξη 2,9% και όχι με 0,2% πρέπει να προσθέσετε 3.500.000.000 ευρώ που σας ζητάει η Κομισιόν με τις προχθεσινές της ανακοινώσεις για το 2009 και 3.500.000.000 ευρώ φορολογικές ελαφρύνσεις που έχετε προαναγγείλει.
Πράγματι 15.000.000.000 ευρώ με μηδενική ανάπτυξη πρέπει να συγκεντρώσετε επιπλέον από τον προηγούμενο χρόνο μέσα στο 2009. Μόνο μάγοι βέβαια μπορούν να το κάνουν αυτό. Και όλοι καταλαβαίνουν τι θα συμβεί στο τέλος αυτής της χρονιάς.
Δεύτερον, η δραστική μείωση, η συνεχής μείωση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων αφαίρεσε από την οικονομία αθροιστικά 15.000.000.000 ευρώ τουλάχιστον δημόσια δαπάνη, εθνική και κοινοτική, προσθέστε και την ιδιωτική που θα συμπαρέσυρε. Την πενταετία αυτή, εάν τα χρήματα αυτά είχαν επενδυθεί, τότε οι αναπτυξιακές αντοχές σήμερα θα ήταν πολύ πιο ισχυρές της οικονομίας μας και θα μπορούσε να αντεπεξέλθει στη διεθνή χρηματοπιστωτική πίεση. Και βεβαίως, έχουμε τη δραματική μείωση της αγοραστικής δύναμης της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών, απότοκο της φορολογικής και εισοδηματικής σας και όχι μόνο, πολιτικής και της κερδοσκοπίας που ρήμαξε κυριολεκτικά αυτά τα εισοδήματα. Έχουμε την υποχώρηση του κοινωνικού κράτους.
Αυτή είναι η αποδυνάμωση, η απονέκρωση και η αφυδάτωση των αναπτυξιακών αποθεμάτων, όπως είπε και ο Γιώργος Παπανδρέου πριν από λίγο από το Βήμα εδώ, που επήλθε από την πολιτική σας.
Γι’ αυτό ακριβώς πάμε γονατιστοί πλέον να συναντήσουμε τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση. Και θα είναι πολύ πιο επώδυνη για τη χώρα, την οικονομία και την κοινωνία η κρίση αυτή, ενώ μπορούσε να ήταν πολύ λιγότερο επώδυνη απ’ ό,τι σε άλλες χώρες.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Δραγασάκης): Ευχαριστούμε και εμείς.
Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 15.07΄ λύεται η συνεδρίαση για αύριο ημέρα Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2009 και ώρα 9.30΄, με αντικείμενο εργασιών του Σώματος: α) κοινοβουλευτικό έλεγχο, συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β) νομοθετική εργασία, συνέχιση της συζήτησης επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων και Επενδύσεων (ΤΕΚΕ), ενσωμάτωση των Οδηγιών 2005/14 ΕΚ για την υποχρεωτική ασφάλιση οχημάτων και 2005/68/ΕΚ σχετικά με τις αντασφαλίσεις και λοιπές διατάξεις», σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ

PDF:

es20090121.pdf

TXT:

end090121.txt

Επιστροφή