Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: ΙΑ, Σύνοδος: Γ΄, Συνεδρίαση: ΡΙΔ΄ 20/04/2007

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΑ΄
ΣΥΝΟΔΟΣ Γ΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΙΔ΄

Παρασκευή 20 Απριλίου 2007

ΘΕΜΑΤΑ
Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1. Επικύρωση Πρακτικών, σελ.
2. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές , από το Λύκειο Ηρακλείας Σερρών και το Πειραματικό Γυμνάσιο Ρεθύμνου, σελ.
3. Ανακοινώνεται η αποδοχή της Βουλευτικής ιδιότητας του Βουλευτή κ. Α. Γιαννόπουλου, σελ.
4. Επί του Κανονισμού, σελ.
5. Ανακοινώνεται ότι ο Υπουργός Δικαιοσύνης διεβίβασε στη Βουλή μηνυτήρια αναφορά «Περί Ποινικής Ευθύνης των Υπουργών», κατά του πρώην Υφυπουργού Ανάπτυξης κ. Α. Καλαφάτη και κατά του πρώην Υφυπουργού Οικονομικών κ. Χ. Πάχτα, σελ.

Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
1. Κατάθεση αναφορών, σελ.
2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
3. Ανακοίνωση του δελτίου επικαίρων ερωτήσεων της Δευτέρας 23 Απριλίου 2007, σελ.
4. Συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων:
α) Προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων ΄Εργων, σχετικά με την τοποθέτηση φωτεινού σηματοδότη στη διασταύρωση των οδών Ανδρέα Παπανδρέου και Αγίου Νικολάου στη Γλυφάδα Αττικής κ.λπ., σελ.
β) Προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με την οικονομική ενίσχυση του Δήμου Καρδίτσας κ.λπ., σελ.
γ) Προς τον Υπουργό Εθνικής ΄Αμυνας, σχετικά με την κατασκευή στρατιωτικού Λιμανιού στην Νέα Πέραμο Καβάλας, σελ.
δ) Προς την Υπουργό Τουριστικής Ανάπτυξης, σχετικά με την χρηματοδότηση από το Υπουργείο, κρουαζιέρας για λογαριασμό της Εκκλησίας της Ελλάδας κ.λπ., σελ.
5. Συζήτηση Επερώτησης Βουλευτών του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με την πολιτική της Κυβέρνησης για τους αναπήρους και τους χρόνια πάσχοντες, σελ.

ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Α. Επί του Κανονισμού:
ΑΛΑΒΑΝΟΣ Α., σελ.
ΣΟΥΡΛΑΣ Γ., σελ.
ΤΣΙΤΟΥΡΙΔΗΣ Σ., σελ.

Β. Επί των Επικαίρων Ερωτήσεων:
ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ Ι., σελ.
ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ Β., σελ.
ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ Θ., σελ.
ΠΑΓΚΑΛΟΣ Θ., σελ.
ΠΕΤΡΑΛΙΑ-ΠΑΛΛΗ Φ., σελ.
ΡΟΒΛΙΑΣ Κ., σελ.
ΤΖΕΚΗΣ Α., σελ.
ΦΩΛΙΑΣ Χ., σελ.

Γ. Επί της Επερώτησης:
ΚΟΛΟΖΩΦ Ο., σελ.
ΚΟΣΙΩΝΗΣ Π., σελ.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ Γ., σελ.
ΛΕΒΕΝΤΗΣ Α., σελ.
ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ Β., σελ.
ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ Μ., σελ.
ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ Σ., σελ.
ΣΟΥΡΛΑΣ Γ., σελ.
ΤΑΣΟΥΛΑΣ Κ., σελ.
ΤΖΕΚΗΣ Α., σελ.
ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ Γ., σελ.





ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΑ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Γ΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΙΔ΄
Παρασκευή 20 Απριλίου 2007
Αθήνα, σήμερα στις 20 Απριλίου 2007, ημέρα Παρασκευή και ώρα 10.43΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Β΄ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΟΥΡΛΑ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
(Ανακοινώνονται προς το Σώμα από τον κ. Άγγελο Τζέκη, Βουλευτή Β΄ Θεσσαλονίκης, τα ακόλουθα:
Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ
1) Ο Βουλευτής Β΄Αθηνών κ. ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία οι Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων ΕΕΕΕΚ Ελευσίνας, Παμακαρέστου, Ν. Ηρακλείου και Αιγάλεω Αττικής ζητούν ρύθμιση που να παρέχει τη δυνατότητα στους αποφοίτους ΕΕΕΕΚ να συνεχίζουν την εκπαίδευσή τους στα Επαγγελματικά Λύκεια.
2) Ο Βουλευτής Β΄Αθηνών κ. ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Πετρούπολης Αττικής ζητεί την επανεξέταση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του κτήματος «Πεύκα Βέρδη».
3) Ο Βουλευτής Β΄Αθηνών κ. ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Αρκαδίων Ζακύνθου ζητεί την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού για την κάλυψη των κενών θέσεων του Πρωτοδικείου, Ειρηνοδικείου και της Εισαγγελίας Ζακύνθου.
4) Ο Βουλευτής Β΄Αθηνών κ. ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης ζητεί την καθιέρωση ενιαίας εκπαίδευσης των παιδαγωγών προσχολικής ηλικίας.
5) Η Βουλευτής Α΄Θεσσαλονίκης κ. ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ – ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Γεωπονικός Σύλλογος Μακεδονίας – Θράκης ζητεί την υποχρεωτική εφαρμογή αμειψισποράς με ψυχανθή του 20% των αροτριαίων καλλιεργειών.
6) Η Βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης κ. ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ – ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Σωματείο Εργαζομένων Εταιρείας Ύδρευσης – Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης ζητεί να γίνει πλήρης έλεγχος της λειτουργίας της εταιρείας.
7) Η Βουλευτής Α΄Θεσσαλονίκης κ. ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ – ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ένωση Αγρ. Μελ/κων Συν/σμών νήσων Κυκλάδων και Αργοσαρωνικού ΣΥΝ ΠΕ ζητεί την εφαρμογή του κανονισμού 1914/2006 για τις ζωοτροφές σε όλα τα μικρά νησιά του Αιγαίου πελάγους.
8) Η Βουλευτής Α΄Θεσσαλονίκης κ. ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ – ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Γεωπόνων Νομού Αιτωλ/νίας ζητεί τη στελέχωση του Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε. με μόνιμους γεωπόνους.
9) Η Βουλευτής Α΄Θεσσαλονίκης κ. ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ – ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ κατέθεσε αναφορά με την οποία οι Γεωτεχνικοί υπάλληλοι του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και Γ.Γ.Δ.Ε. ζητούν την επέκταση της χορήγησης των ειδικών κλαδικών επιδομάτων στους γεωτεχνικούς που ασχολούνται με μελέτες και έργα.
10) Ο Βουλευτής Ξάνθης κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Εργαζομένων Δ.Ο.Υ. Νομού Ξάνθης ζητεί την άμεση μετεγκατάσταση των υπηρεσιών Α΄ και Β΄ Δ.Ο.Υ. Ξάνθης.
11) Ο Βουλευτής Α΄Θεσσαλονίκης κ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Π.Ο.Ε. Επιτροπή Νεοπροσφύγων ζητεί την ενίσχυση των πολιτιστικών δραστηριοτήτων των ομογενών από τις χώρες της πρώην Ε.Σ.Σ.Δ..
12) Ο Βουλευτής Α΄Θεσσαλονίκης κ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Π.Ο.Ε. Επιτροπή Νεοπροσφύγων ζητεί να σταματήσουν οι συλλήψεις και οι απελάσεις των ομογενών, που δεν κατάφεραν ακόμη να τακτοποιηθούν στην Ελλάδα.
13) Ο Βουλευτής Α΄Θεσσαλονίκης κ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Π.Ο.Ε. Επιτροπή Νεοπροσφύγων ζητεί να ληφθούν μέτρα για την τακτοποίηση των στρατιωτικών υποχρεώσεων των ομογενών από τις χώρες της πρώην Ε.Σ.Σ.Δ..
14) Ο Βουλευτής Α΄Θεσσαλονίκης κ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία οι Σύλλογοι των ομογενών ποντίων από τις χώρες της πρώην Ε.Σ.Σ.Δ. ζητούν τη δημιουργία Κέντρου αξιοποίησης ανθρώπινου δυναμικού των παλιννοστούντων.
15) Ο Βουλευτής Α΄Θεσσαλονίκης κ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Π.Ο.Ε. Επιτροπή Νεοπροσφύγων ζητεί την αξιοποίηση του δυναμικού των ομογενών από τις χώρες της πρώην Ε.Σ.Σ.Δ..
16) Ο Βουλευτής Α΄Θεσσαλονίκης κ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Π.Ο.Ε. Επιτροπή Νεοπροσφύγων ζητεί τη λήψη μέτρων υποστήριξης του ελληνισμού στις χώρες της πρώην Ε.Σ.Σ.Δ..
17) Ο Βουλευτής Α΄Θεσσαλονίκης κ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Π.Ο.Ε. Επιτροπή Νεοπροσφύγων ζητεί την επίλυση του στεγαστικού προβλήματος των ομογενών από τις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ.
18) Ο Βουλευτής Α΄Θεσσαλονίκης κ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Π.Ο.Ε. Επιτροπή Νεοπροσφύγων ζητεί τη λήψη μέτρων για την επαγγελματική ένταξη των ομογενών από τις χώρες της πρώην Ε.Σ.Σ.Δ..
19) Η Βουλευτής Α΄Θεσσαλονίκης κ. ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ – ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Σωματείο Συνταξιούχων Δ.Ε.Η. Επαρχίας Εορδαίας ζητεί την ικανοποίηση οικονομικών, ασφαλιστικών κ.λπ. αιτημάτων των μελών του.
20) Η Βουλευτής Α΄Θεσσαλονίκης κ. ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ – ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Κατοίκων ΄Ανω Πόλης Θεσσαλονίκης ζητεί τη διάσωση των διατηρητέων κτηρίων της ΄Ανω Πόλης.
21) Η Βουλευτής Α΄Θεσσαλονίκης κ. ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ – ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Μεσοχωριτών Πρωτευούσης ζητεί τη ρύθμιση των θεμάτων που συνδέονται με το υδροηλεκτρικό έργο Μεσοχώρας.
22) Η Βουλευτής Α΄Θεσσαλονίκης κ. ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ – ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Κοινότητα Κυριακίου Βοιωτίας ζητεί να μην εγκριθεί η κατασκευή μονάδας παραγωγής ρεύματος, στην περιοχή Αλουμινίου της Ελλάδας.
23) Η Βουλευτής Α΄Θεσσαλονίκης κ. ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ – ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Μαθητών Δημοτικού Σχολείου και Νηπιαγωγείου Πλαγιαρίου Θεσσαλονίκης ζητεί την επίλυση του στεγαστικού προβλήματος των Σχολείων.
24) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Ιωάννης Μπουντούκος ζητεί την προστασία των γρι-γρι.
25) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμαρχος Μουρεσίου ζητεί τον προγραμματισμό για τη νέα προγραμματική περίοδο 2007 – 2013 της χρηματοδότησης μικρών επιχειρήσεων της περιοχής του.
26) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Κων/νος Διαμαντής, τέως ανταποκριτής του Ο.Γ.Α., ζητεί μηνιαία αποζημίωση με αναδρομική εφαρμογή του ν. 2150/93.
27) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πανελλήνια Οργάνωση KYOKUSHINKAI KARATE ζητεί οικονομική υποστήριξη για τη διεξαγωγή του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος KYOKUSHINKAI KARATE.
28) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Μίνα Καρατζίκα ζητεί την επαγγελματική αποκατάσταση των αποφοίτων του Τμήματος Μεθοδολογίας Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών.
29) Ο Βουλευτής Πιερίας κ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΠΟΛΥΖΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμαρχος Κολινδρού Πιερίας ζητεί την οικονομική ενίσχυση των αγροτών της περιοχής του για τις ζημιές που υπέστησαν εξαιτίας των δυσμενών καιρικών συνθηκών.
30) Ο Βουλευτής Ηρακλείου κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΚΟΥΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ελληνική Αρχειακή Εταιρεία ζητεί την εφαρμογή της υφιστάμενης αρχειακής νομοθεσίας.
31) Η Βουλευτής Κέρκυρας κ. ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΓΚΕΡΕΚΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δ/ντής της Α΄ Παθολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου Κέρκυρας ζητεί την τοποθέτηση γιατρών παθολόγων στην εν λόγω κλινική.
32) Οι Βουλευτές Β΄ και Α΄ Αθηνών κύριοι ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ και ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ αντίστοιχα, κατέθεσαν αναφορά με την οποία η Σκακιστική Ακαδημία Θεσσαλονίκης «Ο ΓΑΛΑΞΙΑΣ» ζητεί την αύξηση της ετήσιας επιχορήγησής της.
33) Οι Βουλευτές Λαρίσης και Μαγνησιάς κύριοι ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ και ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ αντίστοιχα, κατέθεσαν αναφορά με την οποία η Ένωση Οικοδόμων - Εργατοοικοδόμων – Αμμ/στών Παλαμά Ν. Καρδίτσας ζητεί να τοποθετηθεί παιδίατρος στο Ι.Κ.Α. Παλαμά.
34) Οι Βουλευτές Λέσβου και Α΄ Πειραιώς κ. ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ και κ. ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ αντίστοιχα, κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Δήμος Μούδρου Λήμνου Νομού Λέσβου ζητεί την καθημερινή ακτοπλοϊκή σύνδεση της Λήμνου με το Λαύριο κ.λπ..
35) Ο Βουλευτής Πιερίας κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Επιμελητήριο Πιερίας διαφωνεί με το σχέδιο νόμου «για τη σύσταση Σώματος Εθελοντών Συμβούλων μικρών επιχειρήσεων».
36) Ο Βουλευτής Πιερίας κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Κολινδρού Πιερίας ζητεί την αποζημίωση των αγροτών της περιοχής του, που οι καλλιέργειές τους επλήγησαν από κακοκαιρία κατά την περίοδο της ανθοφορίας των καρποφόρων δένδρων.
37) Ο Βουλευτής Πιερίας κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Επιμελητήριο Πιερίας ζητεί να παραμείνει το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του φορολογούμενου, ακροάσεώς του και στους τρεις βαθμούς της δικαιοσύνης.
38) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΜΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Κ.Τ.Ε.Λ. Τήνου ζητεί την ανάθεση τουριστικού έργου στα λεωφορεία του.
39) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΜΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Τοπική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Ν. Κυκλάδων ζητεί να τροποποιηθούν οι προδιαγραφές για τα βενζινάδικα των νησιών.
40) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΜΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμαρχος Αμοργού ζητεί να συμπεριληφθούν στο πρόγραμμα της λειψυδρίας και τα μικρά νησιά του Ν. Κυκλάδων.
41) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΜΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία οι κ.κ. Δημήτριος Μαϊντάς και Νικόλαος Καρατζάς ζητεί την τροποποίηση υπουργικής απόφασης ως προς την υπευθυνότητα των συστημάτων PET/CT κ.λπ..
42) Ο Βουλευτής Ιωαννίνων κ. ΚΩΝ/ΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμαρχος Εκάλης Ν. Ιωαννίνων ζητεί την τροποποίηση της αγροτικής νομοθεσίας για τη στεγαστική αποκατάσταση κατοίκων του Τ.Δ. Μεταμόρφωσης του Δήμου του.
43) Η Βουλευτής Πέλλας κ. ΠΑΡΘΕΝΑ ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΔΟΥ – ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Νικόλαος Κετίκογλου ζητεί την αναγνώριση της ιδιοκτησίας του στον οικισμό Πενταπλατάνου Γιαννιτσών.
44) Ο Βουλευτής Καβάλας κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΑΚΛΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία Ελαιουργικοί Συνεταιρισμοί της Θάσου ζητούν την καταβολή επιδοτήσεων στους δικαιούχους ελαιοπαραγωγούς της Θάσου.
45) Η Βουλευτής Τρικάλων κ. ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμαρχος Πύλης ζητεί την επάνδρωση του Αστυνομικού Τμήματος Πύλης Ν. Τρικάλων.
46) Ο Βουλευτής Ημαθίας κ. ΜΙΧΑΗΛ ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία Ομάδα Ομογενών Εκπαιδευτικών ζητεί να γίνουν προσλήψεις ομογενών εκπαιδευτικών στα σχολεία της Γερμανίας.
47) Ο Βουλευτής Λακωνίας κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΑΒΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Επαγγελματιών Δήμων Οιτύλου και Ανατολικής Μάνης «Η ΜΑΝΗ» ζητεί να τροποποιηθούν οι περιορισμοί δόμησης σε παραδοσιακούς οικισμούς της Μάνης.
48) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΜΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Επαρχιακό Συμβούλιο της Μήλου διαμαρτύρεται για το μέγεθος των ανεμογεννητριών στη Νήσο Σέριφο.
49) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΜΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Επαρχιακό Συμβούλιο της Μήλου ζητεί τη στελέχωση του Ο.Τ.Ε. Μήλου και των ΕΛ.ΤΑ. Μήλου, Σερίφου και Σίφνου.
50) Ο Βουλευτής Ιωαννίνων κ. ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Τμήμα Ηπείρου του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος ζητεί τη χρηματοδότηση και ολοκλήρωση των έργων της σιδηροδρομικής σύνδεσης της Ηπείρου, προς Ανατολάς και προς Νότο.
51) Ο Βουλευτής Ιωαννίνων κ. ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμαρχος Παραμυθιάς Νομού Θεσπρωτίας ζητεί την αποκατάσταση τεχνικών προβλημάτων στα όρια του δήμου του.
52) Ο Βουλευτής Ιωαννίνων κ. ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία οι κάτοικοι των χωριών Κοσμηράς, Ασβεστοχωρίου και Κόντικας Ν. Ιωαννίνων ζητούν να τροποποιηθεί η χάραξη της Ιονίας Οδού στο τμήμα που διέρχεται στην περιοχή τους.
53) Ο Βουλευτής Ιωαννίνων κ. ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δ/ντής της Ενδοκρινολογικής Κλινικής του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ιωαννίνων ζητεί τη σύσταση στην εν λόγω κλινική δύο θέσεων ειδικευόμενων γιατρών.
54) Ο Βουλευτής Ιωαννίνων κ. ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Δελβινακίου ζητεί την παραχώρηση του χώρου που βρίσκεται το Στρατόπεδο Χάνι Δελβινακίου κ.λπ..
Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
1. Στην με αριθμό 4502/20-2-07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Στυλιανού Ματζαπετάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 590/28-2-07 έγγραφο από τον Υφυπουργό Πολιτισμού η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της υπ' αριθ. 4502/20-2-2007 ερώτησης του Βουλευτή κ. Στ. Ματζαπετάκη σας γνωρίζουμε τα εξής: α) Όσον αφορά στο Παγκρήτιο Στάδιο, ήδη διεξάγονται οι τελικές συνεννοήσεις μεταξύ Δήμου Ηρακλείου και της «Ολυμπιακά Ακίνητα ΑΕ» προκειμένου αυτό να παραχωρηθεί στην πλήρη διαχειριστική αρμοδιότητα του Δήμου β) Το κολυμβητήριο της πρώην βάσης Γουρνών δεν αποτελεί εγκατάσταση αρμοδιότητας της ΓΓΑ και δεν μπορούμε να έχουμε άποψη για τον τρόπο λειτουργίας του. Απλώς η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ηρακλείου είχε επιχορηγηθεί στο παρελθόν από την ΠΑ για την συντήρηση και επισκευή του με το ποσό των 175.000,00 ευρώ γ) Τέλος, όσον αφορά στα κολυμβητήρια Μοιρών και Αρκαλοχωρίου, αυτά υπάγονται στην αρμοδιότητα των τοπικών Δήμων και ως γνωστόν η ΓΓΑ δεν επιχορηγεί κανένα Δήμο για λειτουργικές δαπάνες των σταδίων τους.
Ο Υφυπουργός
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ»
2. Στην με αριθμό 4651/22-2-07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Γεωργίου Σούρλα δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 594/28-2-07 έγγραφο από τον Υφυπουργό Πολιτισμού η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της υπ' αριθ. 4651/22-2-2007 ερώτησης του Βουλευτή κ. Γεωργίου Σούρλα σας γνωρίζουμε τα εξής: α) Όσον αφορά στο «Σκοπευτήριο μακρών αποστάσεων Νομού Μαγνησίας (αθλητικές υποδομές στην κοινότητα Ριζομύλου) είναι έργο ενταγμένο στο Π.Δ.Ε. της ΓΓΑ με τον κωδικό 2000ΣΕΟ1600034, χρηματοδοτείται από την ΓΓΑ και εκτελείται από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Μαγνησίας. Έχει ήδη ολοκληρωθεί η πρώτη φάση του έργου, για την οποία έχει διατεθεί το ποσό των 518.040,75 ευρώ και απομένει η δεύτερη φάση της ολοκλήρωσης του έργου που περιλαμβάνει τη διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου, την περίφραξή του και την προμήθεια του εξοπλισμού (μηχανές, στόχοι κ.λπ.). Για την Β΄ φάση ολοκλήρωσης του σκοπευτηρίου, η προηγούμενη διοίκηση της Νομαρχίας είχε ζητήσει την αύξηση του προϋπολογισμού ένταξης του έργου στο πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, αίτημα που εγκρίθηκε. Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση είναι ενημερωμένη για το νέο προϋπολογισμό που ανέρχεται συνολικά σε 1.270.000,00 ευρώ και μπορεί να προχωρήσει στην ολοκλήρωση του έργου. Πληροφοριακά τέλος σας ενημερώνουμε ότι το σκοπευτήριο του Ριζόμυλου έχει περιληφθεί και στο πρόγραμμα του φακέλου υποψηφιότητας για τους Μεσογειακούς Αγώνες του 2013. Επομένως από πλευράς ΓΓΑ δεν υπάρχει καμία απόλυτη χρηματοδοτική εκκρεμότητα για το έργο αυτό, β) όσον αφορά στο κωπηλατήριο της λίμνης Κάρλαζ έχει ενταχθεί στο Π.Δ.Ε. με τον κωδικό 2000ΣΕΟ1600019 με προϋπολογισμό 3.000.000,00 ευρώ και το χρονοδιάγραμμά του θα προσδιοριστεί τον ερχόμενο Οκτώβριο, με βάση την απόφαση που θα ληφθεί αναφορικά με την υποψηφιότητα του Βόλου για τους Μεσογειακούς Αγώνες.
Ο Υφυπουργός
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ»
3. Στην με αριθμό 4693/23-2-07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Στυλιανού-΄Αγγελου Παπαθεμελή δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΑΠΦ 21/32/ΑΣ/563 δις/20-3-07 έγγραφο από την Υπουργό Εξωτερικών η ακόλουθη απάντηση:
«Στο ζήτημα του Κοσόβου, η θέση της Ελλάδας ήταν ξεκάθαρη από την αρχή: ταχθήκαμε με συνέπεια υπέρ αμοιβαίως αποδεκτής λύσης, η οποία θα είναι βιώσιμη και λειτουργική σε βάθος χρόνου και θα προάγει την σταθερότητα στην περιοχή των Βαλκανίων.
Για τον λόγο αυτόν, αναπτύξαμε έντονη διπλωματική δραστηριότητα έναντι των ενδιαφερομένων μερών, τονίζοντας την ανάγκη επιδείξεως εποικοδομητικού και διαλλακτικού πνεύματος, προκειμένου η λύση που θα βρεθεί να προκύψει από τον διάλογο και όχι μέσα από την αντιπαράθεση. Οι τακτικές μου επισκέψεις στην περιοχή αυτό τον στόχο υπηρετούσαν.
Στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ήμασταν η χώρα που έθεσε με έμφαση την ανάγκη διαφύλαξης της περιφερειακής σταθερότητας και της συνεκτιμήσεως των επιπτώσεων στο εσωτερικό της Σερβίας που μπορεί να έχει μία βεβιασμένη διευθέτηση. Οι επισημάνσεις μας για την αποφυγή επιβολής ασφυκτικών χρονοδιαγραμμάτων, τα οποία κινδύνευαν να υπονομεύσουν την αξιοπιστία της διαπραγματευτικής διαδικασίας, κατεγράφησαν πολλές φορές από όλους τους συνομιλητές μας.
Παράλληλα, βρισκόμαστε σταθερά στην πρώτη γραμμή των προσπαθειών για την υλοποίηση της Ευρωπαϊκής προοπτικής των Βαλκανίων, την οποία η Ελλάδα ανέδειξε σε βασική προτεραιότητα της ΕΕ και που βλέπουμε με ικανοποίηση να προχωρεί.
Η εκπλήρωση αυτού του οράματος θα σηματοδοτήσει την οριστική υπέρβαση του αιματηρού παρελθόντος και τον καταλύτη για την οικοδόμηση σχέσεων συνεργασίας και καλής γειτονίας της περιοχής.
Η Υπουργός
ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ»
4. Στην με αριθμό 3642/29-1-07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Κων/νου Σπηλιόπουλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Φ900α/5363/8963/21-2-07 έγγραφο από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της υπ' αριθμ. 3642/29-1-2007 ερώτησης της Βουλής των Ελλήνων, που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Σπηλιόπουλος, με θέμα τις εργασιακές προοπτικές ΕΑΣ ΑΒΕΕ, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Το ΥΠΕΘΑ έχει κατ' επανάληψη αποδείξει εμπράκτως το ενδιαφέρον του για την ελληνική αμυντική βιομηχανία. Το εργοστάσιο των ΕΑΣ στο Αίγιο αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα του ενδιαφέροντος αυτού. Όπως είναι γνωστό στο εργοστάσιο του Αιγίου παράγεται κατά κύριο λόγο οπλισμός.
Το 2007 εκτιμάται ότι θα υπογραφούν συμβάσεις συνολικού ύψους τουλάχιστον 37,6 εκατ. ευρώ, η εκπλήρωση των οποίων θα γίνει στο εργοστάσιο του Αιγίου.
Όσον αφορά τις προαγωγές στις οποίες αναφέρεσθε, αυτές κρίθηκαν επιβεβλημένες για την εύρυθμη λειτουργία της εταιρείας και την επίτευξη της μεγαλύτερης δυνατής απόδοσης των εργαζομένων της. Εν αντιθέσει με το παρελθόν, η κομματική ταυτότητα των στελεχών δεν έπαιξε κανένα ρόλο στις προαγωγές, πόσο μάλλον στην κατανομή της υπερωριακής απασχόλησης.
Όσον αφορά τις «δηλώσεις» του Προέδρου των ΕΑΣ, όπως αυτές δημοσιεύθηκαν σε εφημερίδα, σας επαναλαμβάνουμε ότι η Πολιτική Ηγεσία του ΥΠΕΘΑ δεν σχολιάζει δηλώσεις και δημοσιεύματα του Τύπου μέσω της διαδικασίας του Κοινοβουλευτικού Ελέγχου.
Τέλος, σχετικά με το ζήτημα των αρμοδιοτήτων μεταξύ Προέδρου και Διευθύνοντος Συμβούλου δεν τίθεται θέμα, καθώς ο ν. 3429/2005 είναι σαφής ως προς τον καθορισμό των αρμοδιοτήτων και δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες.
Ο Υπουργός
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ – ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Ι. ΜΕΪΜΑΡΑΚΗΣ»
5. Στην με αριθμό 3350/300/23-1-07 ερώτηση και ΑΚΕ του Βουλευτή κ. Γεωργίου Σούρλα δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Φ900α/5345/8940/16-2-07 έγγραφο από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της υπ' αριθμ. 3350/300//23-1-2007 ερώτησης και αίτησης Κατάθεσης Εγγράφων της Βουλής των Ελλήνων, που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Γεώργιος Σούρλας, με θέμα τα καύσιμα κίνησης Ενόπλων Δυνάμεων (Ε.Δ) σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Το ΥΠΕΘΑ εμμένει στην από 1-12-2006 Απάντησή του υπό στοιχεία Φ.990α/5269/8846, όπου εκτός άλλων είχαν κατατεθεί δελτία χημικών εξετάσεων πετρελαίου κίνησης στα οποία αναφέρεται ότι τα αποτελέσματα των μετρήσεων είναι εντός προδιαγραφών.
Σχετικά με την περιεκτικότητα σε θείο του πετρελαίου που χρησιμοποιούν οι Ε.Δ της χώρας, σας κάνουμε γνωστό ότι ο ποιοτικός έλεγχος του πετρελαίου που χρησιμοποιείται από τις Ένοπλες Δυνάμεις γίνεται σύμφωνα με τη Συμφωνία Τυποποίησης (Σ.ΤΥΠ) με αριθμό 3149 του ΝΑΤΟ, την οποία έχει αποδεχθεί και εφαρμόζει η χώρα μας και στην οποία δεν προβλέπεται έλεγχος της περιεκτικότητας σε θείο. Ωστόσο, κατά την παράδοση του πετρελαίου από τα κρατικά διυλιστήρια και πριν την παραλαβή του από τις Ένοπλες Δυνάμεις λαμβάνει χώρα ποιοτικός έλεγχος από το Γενικό Χημείο του Κράτους, προκειμένου να εξακριβωθεί εάν το πετρέλαιο πληροί τις προδιαγραφές. Μεταξύ των ποιοτικών στοιχείων που εξετάζονται είναι και η περιεκτικότητα του πετρελαίου σε θείο. Επιπλέον, κατά τους έκτακτους ελέγχους οι οποίοι διενεργούνται στους χώρους αποθήκευσης καυσίμων, γίνεται έλεγχος περιεκτικότητας σε θείο από το Ε.Μ.Π, στο οποίο αποστέλλονται δείγματα.
Επισημαίνεται ότι οι προδιαγραφές που έχουν τεθεί από τις Ε.Δ όσον αφορά την περιεκτικότητα σε θείο είναι αυστηρότερες από αυτές που θέτει το ΝΑΤΟ για το καύσιμο F-76.
Ο ισχυρισμός ότι το θείο προκαλεί φθορές στους κινητήρες δεν είναι ακριβής. Αντιθέτως, έχει διαπιστωθεί ότι το θείο έχει θετικές επιπτώσεις στους κινητήρες, καθώς βελτιώνει τη λιπαντική ικανότητα του καυσίμου. Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος για τον οποίον, σε πετρέλαιο χαμηλής περιεκτικότητας σε θείο, προστίθενται λιπαντικά και βιοκαύσιμο προκειμένου να αποφευχθούν φθορές στους κινητήρες λόγω ελλιπούς λιπάνσεως. Επίσης, όπως είναι γνωστό, οι καυστήρες των κεντρικών θερμάνσεων χρησιμοποιούν πετρέλαιο θέρμανσης, το όποιο έχει επίσης αυξημένη περιεκτικότητα σε θείο. Η κατανάλωση καυσίμου για τις κινήσεις των Ε.Δ, οι οποίες κατά το μεγαλύτερο ποσοστό τους, πραγματοποιούνται εκτός αστικών περιοχών, αποτελεί το 3% της κατανάλωσης καυσίμου στη χώρα.
Επισημαίνεται ότι η νομοθεσία με την οποία καθορίζονται ως μέγιστη περιεκτικότητα σε θείο τα 50 mg/kg αναφέρεται σε καύσιμα εμπορίου. Η προμήθεια των καυσίμων των Ε.Δ δεν αποτελεί προϊόν εμπορίου, αλλά γίνεται σύμφωνα με την ΚΥΑ 2150/28-2-1969. Σύμφωνα με αυτήν, «οι Ε.Δ της χώρας προμηθεύονται τα αναγκαιούντα σε αυτές καύσιμα απ' ευθείας εκ των παραγομένων παρά των εν Ελλάδι διυλιστηρίων, άνευ διενέργειας διαγωνισμού και με βάση τις τιμές διαθέσεως στο εργοστάσιο των καθοριζομένων εκάστοτε δι' αποφάσεως του εξ υμών Υπουργού Συντονισμού».
Σας καταθέτουμε φωτοαντίγραφο της προδιαγραφής πετρελαίου F-76 του ΝΑΤΟ (Σχετικό 1), φωτοαντίγραφο της προδιαγραφής του πετρελαίου F-76 του Π.Ν(Σχετικό 2) και φωτοαντίγραφο
της ΚΥΑ 2150/28-12-69 (Σχετικό 3) προς ενημέρωσή σας.
Ο Υπουργός
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ – ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Ι. ΜΕΪΜΑΡΑΚΗΣ»
Σημ.: Τα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου
(Τμήμα Ερωτήσεων).
6. Στην με αριθμό 4272/13-2-07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Μάρκου Μπόλαρη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΥΠΠΟ/ΓΡ.ΥΠ.Κ.Ε./258/7-2-07 έγγραφο από τον Υπουργό Πολιτισμού η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της με αριθμ. πρωτοκόλλου 4272/13.02.07 Ερώτησης του Βουλευτή κ. Μάρκου Μπόλαρη, σας πληροφορούμε ότι:
Το 2004 εκδόθηκε απόφαση χρηματοδότησης για τις έρευνες Σαρηγιαννίδη με το ποσό των 6.000 Ευρώ. Στο αίτημα χρηματοδότησης του 2004 προστέθηκε και νέο τον Ιανουάριο του 2005, έπειτα από το οποίο το ΥΠ.ΠΟ προχώρησε στην έκδοση Απόφασης χρηματοδότησης με το ποσό των 11.000 ευρώ τον Ιούνιο του 2005. Το ποσό αυτό έχει ήδη εκταμιευθεί από τον δικαιούχο (ημερομηνία εκταμίευσης 13 Σεπτεμβρίου 2005). Αναφορικά με το θέμα χρηματοδότησης των ανασκαφών στην Μαργιανή για το έτος 2006, στην αρμόδια Υπηρεσία του ΥΠΠΟ μας περιήλθε νέο αίτημα του ανασκαφέα, με το οποίο αιτούνταν την συμπλήρωση της χρηματοδότησης για το 2005, τη συνέχιση της χρηματοδότησης για το 2006 καθώς και νέα χρηματοδότηση για το 2007 και το συγκεκριμένο αίτημα εξετάζεται
Επιπλέον το ΥΠΠΟ υποστήριξε την προσπάθεια αναζήτησης που κατέβαλε ο κ. Σαρηγιαννίδης για το θησαυρό της Βακτριανής, ο οποίος φυλασσόταν στο Μουσείο της Καμπούλ, μέσω της UNESCΟ. Ο θησαυρός αποκαλύφτηκε το 1978 από τον ανωτέρω αρχαιολόγο όταν ήταν επικεφαλής της σοβιετοαφγανικής αρχαιολογικής αποστολής, στη βασιλική νεκρόπολη του Τιλλιά- Τεπέ (Χρυσός Τύμβος) στο βόρειο Αφγανιστάν.
Θεωρούμε ότι η ανασκαφική δραστηριότητα του καθηγητή Σαρηγιαννίδη προβάλλει τον ελληνικό πολιτισμό διεθνώς, τόσο ένεκα των σημαντικότατων ευρημάτων που έχει φέρει στο φως όσο και ένεκα του διεθνούς ενδιαφέροντος που έχει προκαλέσει. Συχνές είναι οι αναφορές στο διεθνή Τύπο, ενώ σημαντική δημοσιότητα απέφεραν τα τηλεοπτικά και έντυπα αφιερώματα του National Geographic.
Κατά τη διάρκεια της ημερίδας της 1η Φεβρουαρίου του έτους 2007, που διοργανώθηκε με πρωτοβουλία της Διεύθυνσης Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων του ΥΠΠΟ, στο αμφιθέατρο «Λ. ΖΕΡΒΑΣ», με τίτλο «Ελληνικός Πολιτισμός Χωρίς Σύνορα», ο κ. Σαρηγιαννίδης παρουσίασε αναλυτικά στο επιστημονικό και ευρύ κοινό τα αποτελέσματα των επιχορηγούμενων από το ΥΠΠΟ ερευνών του στη Μαργιανή.
Τέλος, αναφορικά με τις ενέργειες του Υπουργείου Πολιτισμού που αφορούν στην προβολή του έργου του κ. Σαρηγιαννίδη, σημειώνουμε ότι το Μάρτιο του 2002 διοργανώθηκε στο Αμφιθέατρο του ΥΠΠΟ, παρουσίαση του βιβλίου με τίτλο "Margush: Ancient Oriental Kingdom in the OId DeIta of Murghab river", που αναφέρεται στην πολύχρονη δραστηριότητα του διαπρεπούς αρχαιολόγου, στην θέση Γκονούρ του σημερινού Τουρκμενιστάν. Η εκδήλωση έγινε με την παρουσία του Υπουργού Πολιτισμού του Τουρκμενιστάν καθώς και εκπροσώπων της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας.
Όσον αφορά στην οικοδόμηση συγκεκριμένων πολιτιστικών σχέσεων με χώρες της Κεντρικής Ασίας, το ΥΠΠΟ επιδεικνύει έμπρακτο και ουσιαστικό ενδιαφέρον για την ελληνική πολιτιστική κληρονομιά και παρουσία στην εν λόγω περιοχή. Σήμερα, σε μια ευρύτατη περιοχή, τόσο στη Μέση Ανατολή και κεντρική Ασία, όσο και στη γραμμή των βόρειων και ανατολικών ελληνικών συνόρων ανασκάπτονται από Έλληνες ανασκαφείς σε συνεργασία με επιστημονικούς και κρατικούς φορείς της κάθε περιοχής, θέσεις όπου έχουν εντοπισθεί κατάλοιπα της παρουσίας του αρχαίου ελληνικού παρελθόντος.
Ήδη από το 2000 έως και σήμερα, δραστηριοποιείται ελληνική αρχαιολογική αποστολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων στην Ιορδανία, υπό την αιγίδα του ΥΠ.ΠΟ, η οποία ανασκάπτει στα δυτικά της χώρας, αναζητώντας ίχνη ελληνικού πολιτισμού στην περιοχή Tell Kafrein. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η αντίστοιχη αποστολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, η οποία πρόκειται να ξεκινήσει το δικό της πρόγραμμα επιφανειακής έρευνας, σε πρώτη φάση, στην Συρία.
Επίσης, προγραμματίζεται από την αρμόδια Υπηρεσία του ΥΠΠΟ μετάβαση κλιμακίου αρχαιολόγων στο Ουζμπεκιστάν και το Τουρκμενιστάν προκειμένου να διερευνηθούν δυνατότητες κοινών προγραμμάτων με τις τοπικές αρμόδιες υπηρεσίες, με έμφαση σε αρχαιότητες που χρονολογούνται στην ελληνιστική περίοδο.
Επιπρόσθετα, ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Πολιτισμού, κ. Χρ. Ζαχόπουλος μετέβη στο Πακιστάν στις 25-27 Απριλίου του 2005, προκειμένου να υπογραφεί το Μορφωτικό Πρόγραμμα μεταξύ των δύο χωρών για τα έτη 2005 - 2007. Το Πρόγραμμα αναγνωρίζει την ουσιαστική σημασία της πολιτιστικής κληρονομιάς του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην ιστορία και τον πολιτισμό των δύο χωρών. Προβλέπει την εφαρμογή κοινών ανασκαφικών προγραμμάτων μεταξύ των δύο χωρών, σε θέσεις κοινού ενδιαφέροντος, ελληνιστικού αλλά και ελληνοβουδιστικού χαρακτήρα (τέχνη GHANDARA), την ανταλλαγή ειδικών σε θέματα συντήρησης και αρχαιολόγων καθώς και την ανταλλαγή επιστημονικών δημοσιεύσεων, αρχαιολογικού ενδιαφέροντος. Ακολούθως, ο Υπουργός Πολιτισμού υποδέχθηκε τον ομόλογο του Υπουργό Πολιτισμού του Πακιστάν κ G. G. Jamal, το Νοέμβριο του 2006, όπου οι δύο πλευρές συνομίλησαν για θέματα διμερούς πολιτιστικής συνεργασίας. Αποφάσισαν να συνεργαστούν στενά στο πλαίσιο της UNESCO, ιδίως στα ψηφίσματα σχετικά με την Επιστροφή Πολιτιστικών Αγαθών, δεδομένου ότι οι δύο χώρες μοιράζονται μια κοινή πολιτιστική κληρονομιά.
Παραλλήλως, πραγματοποιήθηκε αποστολή κλιμακίου του ΥΠΠΟ στο Κουβέιτ, με σκοπό τη μεθόδευση συνεργασίας για ανασκαφή στη νήσο Φαϊλάκα (FaiIaka), η οποία πήρε το όνομα Ίκαρος από τον Μέγα Αλέξανδρο κατ' αναλογία προς το όνομα της ελληνικής νήσου Ικαρίας.
Στο Αφγανιστάν επίσης, στελέχη του ΥΠΠΟ συμμετείχαν σε Επιτροπή της Unesco για το Αφγανιστάν και το Ιράκ. Επιπλέον, με χρηματοδότηση του ΥΠΠΟ επισκευάστηκε το Εθνικό Θέατρο της Καμπούλ και ενισχύθηκε ο εξοπλισμός του, αγοράστηκαν έπιπλα και φωτογραφήθηκαν τα εκθέματα της Εθνικής Πινακοθήκης, ενώ χρηματοδοτήθηκε η αγορά εξοπλισμού και για το Εθνικό Κέντρο Μουσικής.
Επιπρόσθετα, στην ημερίδα της 1η Φεβρουαρίου του έτους 2007, που διοργανώθηκε με πρωτοβουλία της Διεύθυνσης Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων του ΥΠΠΟ, στο αμφιθέατρο «Λ. ΖΕΡΒΑΣ» με τίτλο «Ελληνικός Πολιτισμός Χωρίς Σύνορα» έλαβαν μέρος εκπρόσωποι των χωρών της κεντρικής Ασίας, μαζί με εκπροσώπους άλλων χωρών όπου διενεργούνται ανασκαφές ελληνικών αποστολών. Την έναρξη της ημερίδας κήρυξε με χαιρετισμό του ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Πολιτισμού, κ. Χρ. Ζαχόπουλος, τονίζοντας τη μεγάλη σημασία που αποδίδει το ΥΠΠΟ στην έρευνα και μελέτη των στοιχείων του ελληνικού πολιτισμού που εντοπίζονται εκτός των συνόρων της χώρας. Πραγματοποιήθηκε ομιλία του Ν. Ευστρατίου, Αναπληρωτή Καθηγητή Προϊστορικής Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με θέμα «Το ελληνικό αρχαιολογικό πρόγραμμα στη Συρία». Για τις ανασκαφές στην lορδανία, «Ανασκάπτοντας στην lορδανία. Προκαταρκτική σύνθεση αποτελεσμάτων ανασκαφών στις θέσεις ΑΙ Ghor es Shafι και Τell Kafrein, 2000- 2006», μίλησαν Α. Παπαδόπουλος, Ομότιμος Καθηγητής Προϊστορικής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, και ο Lufti Α. Khalil, Τμήμα Αρχαιολογίας, Τομέας Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της lορδανίας. Για τη δράση του ΥΠΠΟ στο Αφγανιστάν μίλησε ο Omar Sultan, Υφυπουργός Ενημέρωσης, Πολιτισμού και Τουρισμού του Αφγανιστάν. Τέλος ο κ. Zain-ul-Wahab, Διευθυντής του Μουσείου Mardan στο ΒΔ. Πακιστάν αναφέρθηκε στα ελληνικά στοιχεία της πρώιμης βουδιστικής τέχνης Ghandara.
Τέλος, σχετικά με τους μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς του ΥΠΠΟ για την χάραξη ολιστικής πολιτικής στήριξης των ανασκαφών που πραγματοποιούν εκτός Ελλάδας Έλληνες επιστήμονες ή ελληνικά πνευματικά ιδρύματα, το ΥΠΠΟ θεωρεί την εκτός των συνόρων μελέτη της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς επιβεβλημένη, δεδομένου ότι κάθε νέα αποκάλυψη ελληνικών αρχαιοτήτων στο εξωτερικό αποτελεί τμήμα της πολύτιμης πολιτιστικής μας παρακαταθήκης αλλά ένα σημαντικό πολιτιστικό πυρσό μεταλαμπάδευσης της ιστορίας του ελληνισμού, ενώ παράλληλα, με τη δράση αυτή ενδυναμώνεται ο διαπολιτισμικός διάλογος. Έτσι, το ΥΠΠΟ ενισχύει κάθε τεκμηριωμένη προσπάθεια ανεύρεσης, αποκάλυψης και διάσωσης ελληνικών αρχαιοτήτων εκτός των συνόρων της χώρας επιχορηγώντας αποστολές Ελλήνων επιστημόνων στο εξωτερικό και συνάπτοντας διμερή μορφωτικά προγράμματα που έχουν ως επίκεντρο τη μελέτη του ελληνικού πολιτισμού.
Επιπλέον, το ΥΠΠΟ προσανατολίζεται στην ίδρυση και εγκατάσταση στο εξωτερικό Ελληνικών Αρχαιολογικών Σχολών, κατά τα πρότυπα των αντίστοιχων ξένων σχολών που δραστηριοποιούνται στην χώρα μας. Αναφορικά με το θέμα αυτό έχει συγκροτηθεί αρμόδια Επιτροπή και έχουν ξεκινήσει οι εργασίες με σκοπό τη δημιουργία του κατάλληλου νομοσχεδίου.
Στο σημείο αυτό πρέπει να τονιστεί ότι στις 15 Φεβρουαρίου 2007, ο Υπουργός Πολιτισμού εγκαινίασε την έκθεση με τίτλο «Χρονικό Ανασκαφών των Ξένων Αρχαιολογικών Σχολών - Τα Φύλλα του Βιβλίου της Γης Αποκαλύπτουν», στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Η έκθεση εντάσσεται στον κύκλο των εκδηλώσεων που έχουν αφιερωθεί από το ΥΠΠΟ, με σκοπό την ανάδειξη και προβολή του πολυσήμαντου έργου των Ξένων Αρχαιολογικών Σχολών στην Ελλάδα. Στο χαιρετισμό του ο Υπουργός Πολιτισμού αναφέρθηκε εκτενώς στη δράση και στο έργο των ξένων αρχαιολογικών ιδρυμάτων στη χώρα μας, εγκωμιάζοντας τη συμβολή τους στην ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Στο πλαίσιο της εκδήλωσης αυτής πραγματοποιήθηκε από τον Υπουργό Πολιτισμού η βράβευση, κατά χρονολογική σειρά, οκτώ Ξένων Αρχαιολογικών Σχολών, ενώ παραλλήλως εκδόθηκε ο δεύτερος τόμος του ΥΠΠΟ, με θέμα το έργο των Ξένων Αρχαιολογικών Σχολών και τίτλο «Ξένες Αρχαιολογικές Σχολές στην Ελλάδα – Από τον 19ο στον 21ο αιώνα».
Ο Υπουργός
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ»
7. Στην με αριθμό 4634/22.2.07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Αλέξανδρου Ακριβάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1469/14.3.07 έγγραφο από τον Υπουργό Δικαιοσύνης η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της παραπάνω Ερώτησης, παρακαλώ να ενημερώσετε τον κ. Βουλευτή για τα εξής:
Το ακίνητο στον Ελαιώνα Θηβών αγοράστηκε τον Ιούλιο του 1997 εξ ολοκλήρου με χρηματοδότηση από το Ταμείο Χρηματοδότησης Δικαστικών Κτιρίων (ΤΑ.Χ.ΔΙ.Κ.) και του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (Π.Δ.Ε.) και όχι με επιχορήγηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.). Το ποσό της αγοραπωλησίας ανήλθε στα 4.815.000.000 δρχ. Η αγορά του συγκεκριμένου ακινήτου πραγματοποιήθηκε για τη στέγαση του Κέντρου Αποθεραπείας Τοξικομανών Κρατουμένων (Κ.Α.Τ.Κ.).
Την περίοδο 1998-2003 έγιναν εργασίες και αναδιαρρυθμίσεις προκειμένου σε τμήμα του προαναφερθέντος ακινήτου να εγκατασταθεί το Κ.Α.Τ.Κ. Μέρος του κόστους των εργασιών αυτών (περίπου 48% - 2.78.765 Ευρώ) χρηματοδοτήθηκε από το πρόγραμμα «Υγεία-Πρόνοια» της Ε.Ε. Από την έναρξη της λειτουργίας του έως και το 2004 το Κ.Α.Τ.Κ. Ελαιώνα λειτουργούσε σε μόλις 7 από τους 22 συνολικά «οικίσκους» που κατασκευάσθηκαν για το Πρόγραμμα Απεξάρτησης τοξικομανών ανδρών κρατουμένων. Οι υπόλοιποι 15 «οικίσκοι» παρέμεναν κενοί, ενώ παράλληλα περισσότερα από 10.000. τ.μ, κτιριακών εγκαταστάσεων παρέμεναν πλήρως ανεκμετάλλευτα. Για το λόγο αυτό, το Υπουργείο Δικαιοσύνης σε συνεργασία με την εποπτευόμενη από αυτό εταιρεία «ΘΕΜΙΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ Α.Ε.» αποφάσισε το 2005 τον ανασχεδιασμό και την αξιοποίηση ολόκληρου του συγκροτήματος στον Ελαιώνα.
Έτσι, στον Ελαιώνα Θηβών διατηρείται το Πρόγραμμα Απεξάρτησης 60 περίπου ανδρών τοξικομανών κρατουμένων και δημιουργείται αυτοτελές και πλήρως διαχωρισμένο Νέο Τμήμα Απεξάρτησης γυναικών τοξικομανών κρατουμένων. Στις αναμορφωμένες και πληρέστερες πλέον εγκαταστάσεις του Κ.Α,Τ.Κ., για τις δραστηριότητες των ανδρών και γυναικών τοξικομανών κρατουμένων, καθώς και για τις ανάγκες της Διοίκησης, θα χρησιμοποιούνται και οι 22 «οικίσκοι», καθώς επίσης και τα 2 νέα κτίρια Πολλαπλών Χρήσεων και Εργαστηρίων των οποίων η κατασκευή έχει ήδη ολοκληρωθεί. Κατά συνέπεια, οι εργασίες που χρηματοδοτήθηκαν από την Ε.Ε. για την εγκατάσταση του Κ.Α.Τ.Κ. στον Ελαιώνα όχι μόνο εξακολουθούν να επιτελούν τον αρχικό τους σκοπό, αλλά επεκτάθηκαν με νέες υποδομές και με την πρόβλεψη για τη λειτουργία και δεύτερου αυτόνομου Τμήματος Απεξάρτησης γυναικών τοξικομανών κρατουμένων.
Το υπόλοιπο συγκρότημα στον Ελαιώνα, το οποίο αποτελείται από πλήρως διαχωρισμένα από το Κ.Α.Τ.Κ. ανεκμετάλλευτα κτίρια 10.000 περίπου τ.μ., μετατρέπεται σε νέο σύγχρονο Κατάστημα Κράτησης γυναικών, δυναμικότητας 350 περίπου κρατουμένων. Στο νέο Κατάστημα-Κράτησης οι συνθήκες διαβίωσης των κρατουμένων θα είναι αισθητά βελτιωμένες σε σχέση με τη Γυναικεία Φυλακή Κορυδαλλού. Συγκεκριμένα, αυξάνονται σημαντικά τα διαθέσιμα τετραγωνικά μέτρα ανά κρατουμένη (από 2 ½ – 3 ½ τ.μ. σε 7-12 τ.μ.), ενώ οι κοινόχρηστοι χώροι πληρούν όλες τις σύγχρονες προδιαγραφές για την ψυχαγωγία, την εκπαίδευση και την επαγγελματική κατάρτισή τους.
Η εγκατάσταση των νέων γυναικείων Φυλακών στον Ελαιώνα έχει βρει σύμφωνους όλους τους αντιπροσωπευτικούς κοινωνικούς φορείς του Νομού Βοιωτίας, ενώ από όλους αναγνωρίζεται η συνυφασμένη.. με τη λειτουργία της φυλακής ανάπτυξη της περιοχής. Επιπρόσθετα, με νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργείου Δικαιοσύνης διασφαλίσθηκε η πολιτική κινήτρων με κριτήριο την εντοπιότητα σε όλες τις προκηρύξεις για την πρόσληψη υπαλλήλων των κλάδων Δ.Ε. Φύλαξης και Δ.Ε. Εξωτερικής Φρούρησης. Χάρη στο κριτήριο αυτό ενισχύονται με επιπλέον μόρια οι υποψήφιοι-κάτοικοι του Νομού, του Δήμου ή της Κοινότητας, όπου εδρεύει το Κατάστημα Κράτησης. Το αυτό πρόδηλα θα ισχύσει και στην περίπτωση του Νέου Καταστήματος Κράτησης Γυναικών στον Ελαιώνα.
Από τα παραπάνω καθίσταται σαφές ότι οι τροποποιήσεις που πραγματοποιούνται στον Ελαιώνα Θηβών από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, σε συνεργασία με την εταιρεία «ΘΕΜΙΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ Α.Ε.», αφενός ενισχύουν τη λειτουργία του Κ.Α.Τ.Κ. με την κατασκευή νέων υποδομών και την πρόβλεψη για τη λειτουργία και δεύτερου αυτόνομου Τμήματος Απεξάρτησης γυναικών τοξικομανών κρατουμένων και αφετέρου με την εκμετάλλευση της έκτασης του υπόλοιπου συγκροτήματος, δημιουργούν ένα νέο, σύγχρονο Κατάστημα Κράτησης Γυναικών με εξαίρετες συνθήκες διαβίωσης, κάνοντας πράξη τη σταδιακή μετατροπή των φυλακών Κορυδαλλού σε φυλακή αμιγώς υποδίκων.
Ο Υπουργός
ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ Π. ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ»
8. Στην με αριθμό 4421/15.2.07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Σαββά Εμυνίδη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 803/5.3.07 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Σ. Εμινίδης, για τα θέματα της αρμοδιότητάς μας, σας πληροφορούμε τα εξής:
Σύμφωνα με το άρθρο 15 της υπ' αριθμ. 163511/13-1-03 Κ.Υ.Α., όπως τροποποιήθηκε και ισχύει με την υπ' αριθμ. 175489/7-8-03, ομοία μετά την έκδοση της απόφασης υπαγωγής, με την οποία αναλαμβάνεται και η νομική δέσμευση για την καταβολή των αποζημιώσεων, η Νομαρχιακή Υπηρεσία αλιείας καλεί με συστημένη επιστολή τον τελικό αποδέκτη εντός 15 ημερολογιακών ημερών από την παραλαβή της επιστολής για την αποδοχή της απόφασης υπαγωγής του υποέργου, υπογράφοντας Σύμβαση Συνεργασίας.
Μετά τη συνυπογραφή της Σύμβασης Συνεργασίας ο τελικός αποδέκτης καταθέτει την ατομική άδεια αλιείας και δηλώνει το υποκατάστημα της τράπεζας και τον αριθμό λογαριασμού στον οποίο επιθυμεί να κατατίθεται η αποζημίωση.
Η υποχρέωση καταβολής της αποζημίωσης σύμφωνα με το άρθρο 21 της εν λόγω Κ.Υ.Α. αρχίζει από την πρώτη ημέρα του επόμενου μήνα της ημερομηνίας υπογραφής της Σύμβασης Συνεργασίας και κατατίθεται στο λογαριασμό του τελικού αποδέκτη μέσω του διατραπεζικού συστήματος ΔΙΑΣ.
Συγκεκριμένα για την περίπτωση του κ. Χατζηδημητρίου Μιχαήλ, ισχύουν τα εξής:
* Με την αρ. 3538/26-10-2006 Απόφαση ένταξης της Υπηρεσίας Διαχείρισης του ΕΠ.ΑΛ, εντάχθηκε στο πρόγραμμα της πρόωρης συνταξιοδότησης ο κ. Χατζηδημητρίου Μιχαήλ. Μετά την ένταξη του έργου στη ΣΑΕ (14-12-05) εκδόθηκε η αρ. 162869/15-2-06 Απόφαση Υπαγωγής για την πρόωρη συνταξιοδότηση του εν λόγω τελικού αποδέκτη. Η Δ/νση Αλιείας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων με το αρ. 189329/21-10-05 έγγραφο (ημερομηνία προγενέστερη της ανωτέρω Απόφασης ένταξης) είχε ενημερώσει τον κ. Χατζηδημητρίου για όλα τα ανωτέρω στάδια.
* Η αρμόδια Νομαρχιακή Υπηρεσία Αλιείας της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης με το από 19-57/19-1-2006 έγγραφό της διαβίβασε την από 19/1/2006 Σύμβαση Συνεργασίας του κ. Χατζηδημητρίου στην Δ/νση Αλιείας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, η οποία όμως δεν ήταν έγκυρη δεδομένου ότι είχε υπογραφεί πριν την έκδοση της απόφασης υπαγωγής κατά παρέκκλιση των αναφερομένων στην Κ.Υ.Α. διατάξεων. Στη συνέχεια και μετά την έκδοση της Απόφασης Υπαγωγής διαβιβάστηκε με το από 19-186/13-3-2006 έγγραφο η από 13/3/2006 Σύμβαση Συνεργασίας μεταξύ Νομαρχιακής Υπηρεσίας της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης και κ. Χατζηδημητρίου, στην οποία προσδιορίζεται το ακριβές ποσό της αποζημίωσης (28.237,00 €) καθώς και η ημερομηνία έναρξης (1-4-2006) και λήξης (12/9/2012) ένταξής του στο πρόγραμμα.
Επισημαίνεται ότι στον προαναφερόμενο τελικό αποδέκτη και σύμφωνα με την απόφαση υπαγωγής του η υποχρέωση καταβολής της αποζημίωσης άρχισε από την πρώτη ημέρα του επόμενου μήνα της υπογραφής της Σύμβασης (1/4/2006), ενώ ήδη έχουν κατατεθεί έγκαιρα στον τραπεζικό του λογαριασμό μέσω του διατραπεζικού συστήματος ΔΙΑΣ, το Β' Γ' και Δ' τρίμηνο του 2006 και θα συνεχιστεί μέχρι τη συμπλήρωση του 65ου έτους της ηλικίας του ανά τρίμηνο.
Το ίδιο ισχύει και για τους άλλους 170 αλιείς αν έχουν ενταχθεί στο ίδιο έργο με τον κ. Χατζηδημητρίου η ονομασία του οποίου είναι «Πρόωρη Συνταξιοδότηση 170 αλιέων» με κωδικό έργου 103665.
Ο Υπουργός
Ε. ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ»
9. Στην με αριθμό 3916/6.2.07 ερώτηση της Βουλευτού κ. Ασημίνας Ξηροτύρη-Αικατερινάρη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Β-467/28.2.07 έγγραφο από τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της Eρώτησης με αριθμό 3916/6-2-2007 που κατέθεσε στη Βουλή η Βουλευτής κα Ασημίνα Ξηροτύρη-Αικατερινάρη, από πλευράς Υπ.Μ.Ε., θέτουμε υπόψη σας τα εξής:
Στα πλαίσια της εφαρμογής των διατάξεων της αριθμ.Φ2/55009/4626/00 ΚΥΑ των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Μεταφορών και Επικοινωνιών που αφορά προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας προς τις διατάξεις της οδηγίας 2000/30/ΕΚ της 6ης lουνίου 2000 γίνονται έλεγχοι σε όλη την χώρα για την διαπίστωση των παραλείψεων και ελαττωμάτων που τυχόν παρουσιάζουν τα κυκλοφορούντα φορτηγά, τις συνθήκες φόρτωσης αυτών και την τήρηση των κανόνων ασφαλείας που ισχύουν, ανεξάρτητα από την εθνικότητα των οδηγών ή τη χώρα ταξινόμησης των οχημάτων .
Επίσης στις διατάξεις του ν. 3446/06 (ΦΕΚ Α'49, 10.3.2006) προβλέφθηκαν περισσότεροι και αυστηρότεροι έλεγχοι στην κυκλοφορία των ημεδαπών και αλλοδαπών φορτηγών αυτοκινήτων. Οι έλεγχοι της κυκλοφορίας διενεργούνται από τα Μικτά Κλιμάκια Ελέγχου των Ν.Α. της χώρας, από την Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων, καθώς και τις Τελωνειακές, Αστυνομικές και Λιμενικές Αρχές. Τυχόν παραβάσεις επισύρουν αυστηρότατες επιβολές προστίμων ή και ακινητοποιήσεις των οχημάτων.
Όσον αφορά την αντιμετώπιση των περιπτώσεων κλοπής εντύπων αδειών οδήγησης από τις Υπηρεσίες Μεταφορών και Επικοινωνιών των Ν.Α., το Υπουργείο έχει εφοδιάσει σχεδόν όλες τις Υπηρεσίες με χρηματοκιβώτια ασφαλείας , όπου φυλάσσονται οι υπηρεσιακές σφραγίδες , τα έντυπα αδειών οδήγησης κ.λ.π. Πάντως, σε κάθε περίπτωση κλοπής, οι Νομαρχιακές Υπηρεσίες ενημερώνουν αμέσως τις Αστυνομικές και λοιπές αρμόδιες αρχές.
Σχετικά αναφέρουμε ότι το Υπ.Μ.Ε. κατάρτισε Στρατηγικό Σχέδιο για τη βελτίωση της Οδικής Ασφάλειας στην Ελλάδα για τα έτη 2006-2010, στα πλαίσια του οποίου εντάσσεται και η αναδιάρθρωση του συστήματος εκπαίδευσης και εξέτασης υποψηφίων οδηγών.
Ο Υπουργός
ΜΙΧΑΛΗΣ Κ. ΛΙΑΠΗΣ»
10. Στην με αριθμό 3910/5.2.07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Εμμανουήλ Στρατάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Β-416/28.2.07 έγγραφο από τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της Ερώτησης με αριθμό 3910/5-2-2007 Βουλή ο Βουλευτής κ. Μαν. Σοφ. Στρατάκης, σχετικά με κεραίες κινητής τηλεφωνίας, θέτουμε υπόψη σας τα εξής:
1. Σύμφωνα με το ισχύον θεσμικό πλαίσιο (ν. 3431/2006), αρμόδια για την έκδοση, τροποποίηση, ανάκληση των αδειών κεραιών στην ξηρά, καθώς και για τον έλεγχο ραδιοεκπομπών, είναι η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (Ε.Ε.Τ.Τ.). Η Ε.Ε.Τ.Τ. λειτουργεί ως Ανεξάρτητη Ρυθμιστική Αρχή στον τομέα των τηλεπικοινωνιών, και τηρεί το αρχείο των αδειοδοτημένων κατασκευών κεραιών.
2. Σύμφωνα με την ΚΥΑ 53571/3839/00 -άρθρο 5 , όπως ισχύει, για τα μέτρα προφύλαξης του κοινού από τη λειτουργία κεραιών εγκατεστημένων στη ξηρά, αρμόδια είναι η Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (Ε.Ε.Α.Ε.), η οποία υπάγεται στο Υπουργείο Ανάπτυξης.
Επίσης, με τις παρ. 2 και 4 και του άρθρου 31 του ν. 3431/06, η Ε.Ε.Α.Ε. υποχρεούται να ελέγχει την τήρηση των ορίων ασφαλούς έκθεσης του κοινού σε ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία από κάθε αδειοδοτημένη κεραία, είτε αυτεπαγγέλτως είτε κατόπιν καταγγελίας, και σε περίπτωση διαπίστωσης υπέρβασης των επιτρεπομένων ορίων ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας επιβάλλονται οι κυρώσεις που προβλέπονται στην ΚΥΑ. 53571/3839/00 (ΦΕΚ Β 1105/6-9-00).
Επισημαίνεται ότι σύμφωνα με τις παρ. 9 και 10 του άρθρου 31 του ν. 3431/06, τα όρια έκθεσης του κοινού από τις ακτινοβολίες των κεραιών γίνονται ακόμη αυστηρότερα σε σχέση με το προηγούμενο θεσμικό καθεστώς, ειδικά δε σε περίπτωση εγκατάστασης κατασκευής κεραίας σε απόσταση μέχρι το πολύ 300 μέτρων από την περίμετρο κτιριακών εγκαταστάσεων βρεφονηπιακών σταθμών, σχολείων, γηροκομείων και νοσοκομείων, τα όρια έκθεσης του κοινού απαγορεύεται να υπερβαίνουν το 60% των τιμών που καθορίζονται στα άρθρα 2-4 της ΚΥΑ 53571/3839/00 (ΦΕΚ 1105/6-9-00).
Για τυχόν αποξήλωση των παρανόμως εγκατεστημένων κεραιών είναι αρμόδιες οι κατά τόπον Πολεοδομικές Υπηρεσίες (άρθρο 70, παρ. 1 εδ.α΄ περίπτ. Ε΄ του ν. 3431/06).
4. Κατά τα παραπάνω, σας αποστέλλουμε το αριθμ. 8523/Φ.506/14-2-2007 έγγραφο της Ε.Ε.Τ.Τ, με το συνημμένο του, προς πληροφόρησή σας και περαιτέρω ενέργειες, όπως σχετικά αναφέρει η αρμόδια Αρχή.
Ο Υπουργός
ΜΙΧΑΛΗΣ Κ. ΛΙΑΠΗΣ»
Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
11. Στην με αριθμό 2991/11.1.07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Ανδρέα Λοβέρδου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 7017/4/6808/2.3.07 έγγραφο από τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης, που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Α. Λοβέρδος και μας διαβίβασε ο Υπουργός Επικρατείας με το Υ/ΙΑ/43 από 2-2-2007 έγγραφό του, σας γνωρίζουμε ότι, με την επανασύσταση του Σώματος της Ελληνικής Αγροφυλακής, θα αντιμετωπισθεί το έλλειμμα στον τομέα αγροτικής ασφάλειας, το οποίο επιτείνεται σε σχέση με το παρελθόν, από την εμφάνιση νέων προβλημάτων που αφορούν κυρίως το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής των πολιτών (υποβάθμιση, καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, ρύπανση, κατασπατάληση φυσικών πόρων, ανεξέλεγκτη χρήση φυτοφαρμάκων κ.ο.κ.). Τα προβλήματα αυτά εκφεύγουν σαφώς των ορίων δράσης και των δυνατοτήτων αντιμετώπισης των τοπικών κοινωνιών και ως εκ τούτου δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν αποσπασματικά, όπως έχει καταδείξει και η μέχρι σήμερα διοικητική εμπειρία, αλλά αντίθετα απαιτούν ένα ενιαίο σύστημα διαχείρισης και αντιμετώπισής τους.
Με την επανασύσταση του Σώματος αυτού δημιουργείται ένα σώμα ασφαλείας, με διευρυμένες αρμοδιότητες σε σχέση με το παρελθόν, σε τομείς που είτε δεν καλύπτονταν από πλευράς ελέγχου και αστυνόμευσης από άλλες κρατικές Υπηρεσίες είτε καλύπτονταν, αλλά οι επεμβάσεις τους περιορίζονταν σε αποσπασματικές περιπτώσεις ελέγχου καταγγελιών ή αντιμετώπισης γενικότερων κρίσεων, χωρίς συγκροτημένη, ενιαία πολιτική ελέγχου.
Στοχεύουμε σε μία Αγροφυλακή σύγχρονη και συγκροτημένη, με ενιαίο, κεντρικό επιχειρησιακό σχεδιασμό και κατεύθυνση, άρτια οργανωμένη, με προσωπικό υψηλής επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης, ικανή να επιτελέσει την αποστολή της, χωρίς τις ανασταλτικές επιδράσεις τοπικών μικροσυμφερόντων, ανταποκρινόμενη ταυτοχρόνως και στο καθολικό αίτημα των τοπικών κοινωνιών, φορέων, οργανώσεων και πολιτών για ανάληψη των απαιτούμενων πρωτοβουλιών.
Επισημαίνουμε ότι το υπό επανασύσταση Σώμα, θα διαθέτει σύγχρονες υλικοτεχνικές υποδομές και θα έχει δυνατότητες διασύνδεσης και συνεργασίας, τόσο με τις λοιπές Υπηρεσίες άσκησης αστυνόμευσης, στο πλαίσιο του απαραίτητου πλέον ενιαίου περιβάλλοντος ασφαλείας, όσο και με τις υπάρχουσες ομοειδείς Υπηρεσίες άλλων κρατών. Θα καλύπτει επίσης, το σύνολο της ελληνικής επικράτειας και θα έχει τα χαρακτηριστικά μιας σύγχρονης δυναμικής και ευέλικτης κρατικής Υπηρεσίας, η οποία όχι μόνο δεν θα υποκαταστήσει και δεν θα προκαλέσει σύγχυση με τη δράση της σε άλλες δημόσιες Υπηρεσίες, αλλά αντίθετα θα τις ενισχύσει.
Με βάση τα προεκτεθέντα, είναι προφανές ότι στόχος του νέου Σώματος, δεν είναι να αποτελέσει μόνο έναν αποτελεσματικό οργανισμό ασφαλείας, αλλά, μέσω της συνεχούς παρουσίας του προσωπικού του, ως οικολογικού επόπτη και φύλακα του περιβάλλοντος, των οικοσυστημάτων, της βιοποικιλότητας και της οικολογικής ισορροπίας τους, να δώσει την ώθηση που απαιτείται για την ενθάρρυνση της οικολογικής λειτουργίας των αγροτικών περιοχών, τη μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση του αγροτικού πληθυσμού σε οικολογικά θέματα και γενικά την ανάπτυξη οικολογικής συνείδησης.
Στο πλαίσιο αυτό, δεδομένης και της ρητής προεκλογικής δέσμευσής μας για επανασύσταση του Σώματος της Ελληνικής Αγροφυλακής, η οποία έτυχε της έγκρισης του ελληνικού λαού, καταθέσαμε στην Εθνική Αντιπροσωπεία προς ψήφιση το σχετικό σχέδιο νόμου «Προστασία του περιβάλλοντος και αγροτική ασφάλεια», όπου θα δοθεί σε όλους η ευκαιρία να εκφράσου με λεπτομερώς τις απόψεις μας για το θέμα αυτό. Αναφορικά δε με την ανάγκη λήψεως, στο μέλλον, πρόσθετων μέτρων για την προστασία του περιβάλλοντος και της περιβαλλοντικής κληρονομιάς, το είδος και τις ιδιαίτερες μεθόδους υπηρεσιακής δράσης του νέου Σώματος, την ενδεχόμενη ανάγκη πρόσθετης εκπαίδευσης του προσωπικού της και το χρόνο που θα απαιτηθεί για την ολοκλήρωσή της, της πληροφορούμε ότι αυτά αφορούν μεταγενέστερο, εξειδικευμένο στάδιο της συγκρότησης και λειτουργίας του Σώματος.
Ο Υπουργός
ΒΥΡΩΝ Γ.ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ»
12. Στην με αριθμό 3617/26-1-07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Βασιλείου Κεγκέρογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 661/14-2-07 έγγραφο από τον Υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Β. Κεγκέρογλου, για τα θέματα της αρμοδιότητάς μας, σας πληροφορούμε τα εξής:
Μία ομάδα παραγωγών μπορεί να υποβάλλει αίτηση καταχώρησης Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ) ή Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης (ΠΓΕ), βάσει του Καν. (ΕΚ) 510/2006 «για την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης των γεωργικών προϊόντων και τροφίμων» εφόσον πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 5, περιέχει τουλάχιστον τα προβλεπόμενα στα άρθρα 4 και 5 και ανταποκρίνεται στις διατάξεις του άρθρου 2 του παραπάνω Κανονισμού. Για την υποβολή των αιτήσεων καταχώρησης χρησιμοποιούνται τα έντυπα που προβλέπονται στα παραρτήματα του Καν. (ΕΚ) 1898/2006 «σχετικά με τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων παραγωγής του Καν. (ΕΚ) 510/2006». Στη συνέχεια η αίτηση αξιολογείται σύμφωνα με τα αναφερόμενα στα άρθρα 5 και 6 και αν δεν υπάρξουν βάσιμες ενστάσεις σε εθνικό ή σε Κοινοτικό επίπεδο, τότε η ονομασία καταχωρείται στο Κοινοτικό Μητρώο ΠΟΠ και ΠΓΕ.
Συνήθως, η παραπάνω διαδικασία διαρκεί γύρω στα τρία χρόνια, διάστημα που εξαρτάται από την πληρότητα και ποιότητα των στοιχείων που παρατίθενται στην αίτηση καταχώρισης, χωρίς να σημαίνει ότι όλες οι υποβληθείσες αιτήσεις καταλήγουν σε προστασία της ονομασίας τους.
Βάσει του άρθρου 13 του Καν. (ΕΚ) 510/2006 οι καταχωρημένες στο Κοινοτικό μητρώο ΠΟΠ - ΠΓΕ ονομασίες προστατεύονται από οποιαδήποτε άμεση ή έμμεση εμπορική χρήση για προϊόντα τα οποία δεν παράγονται σύμφωνα με τις ειδικές προδιαγραφές που έχει κάθε προϊόν και από κάθε αντιποίηση, απομίμηση, υπαινιγμό, ψευδή ή απατηλή ένδειξη όσον αφορά την προέλευση, καταγωγή ή φύση του προϊόντος και από κάθε άλλη πρακτική ικανή να παραπληροφορήσει το κοινό, σχετικά με την πραγματική καταγωγή του προϊόντος.
Ο έλεγχος των προϊόντων ΠΟΠ και ΠΓΕ διενεργείται από τον ΟΠΕΓΕΠ και τις οικείες Δ/νσεις Αγροτικής Ανάπτυξης των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων της χώρας.
Στη Δ/νση Βιολογικής Γεωργίας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων δεν έχει υποβληθεί φάκελος αναγνώρισης της ονομασίας «μέλι Κρήτης» ως προϊόν ΠΟΠ ή ΠΓΕ.
Ο Υφυπουργός
Α. ΚΟΝΤΟΣ»
13. Στην με αριθμό 3565/25-1-07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Βασιλείου Κεγκέρογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 310/16-2-07 έγγραφο από τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ερώτησης με αριθμό πρωτ.3565/25-01-07 που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Βασ. Κεγκέρογλου, θέτουμε υπόψη σας τα εξής:
Ο βασικός νόμος που διέπει τη λειτουργία της επίγειας ραδιοφωνίας και τηλεόρασης είναι ο 2328/95. Με εξουσιοδότηση του νόμου αυτού εκδόθηκε ο χάρτης συχνοτήτων για την τηλεόραση (ΥΑ 15587/97 των Υπουργών Τύπου και ΜΜΕ και Μεταφορών και Επικοινωνιών), ο οποίος αποτελεί προϋπόθεση για την προκήρυξη αδειών και, τελικά, την αδειοδότηση τηλεοπτικών σταθμών με απόδοση συγκριμένων συχνοτήτων σ’ αυτούς από τους αρμόδιους γι' αυτό φορείς που είναι: α) το Υπουργείο Τύπου και ήδη Γενική Γραμματεία Τύπου και Ενημέρωσης, της οποίας προΐσταται ο Υπουργός Επικρατείας και β) το ΕΣΡ.
Κατά το παρελθόν έγιναν δύο προκηρύξεις για αδειοδότηση τηλεοπτικών σταθμών, από τους προαναφερόμενους αρμόδιους φορείς, αλλά και τις δύο φορές η διαδικασία δεν ολοκληρώθηκε, με αποτέλεσμα, η τηλεόραση στην Ελλάδα να αναπτυχθεί χωρίς κεντρικό σχεδιασμό, χωρίς την τήρηση των διεθνών υποχρεώσεων της Ελλάδας (διεκπεραίωση διαδικασιών διεθνούς συντονισμού συχνοτήτων) και, κυρίως, χωρίς την τήρηση αρχείου τεχνικών χαρακτηριστικών λειτουργίας των σταθμών, αφού η κατάληψη των συχνοτήτων γινόταν αυθαίρετα από τους τηλεοπτικούς σταθμούς.
Κατά συνέπεια, χωρίς την αδειοδότηση από το ΕΣΡ συγκεκριμένου χάρτη συχνοτήτων, είναι σχεδόν αδύνατη η αντιμετώπιση προβλημάτων, όπως αυτό που αναφέρει η Ερώτηση του θέματος. Τυχόν μεμονωμένη προσπάθεια επίλυσης ζητημάτων προβληματικής τηλεοπτικής κάλυψης είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα δημιουργήσει προβλήματα σε άλλους τηλεοπτικούς σταθμούς, για τους λόγους που προαναφέραμε, οι οποίοι θεωρούνται ότι λειτουργούν νομίμως, σύμφωνα με το άρθρο 17 του ν.2644/1998.
Θα πρέπει επίσης να επισημάνουμε ότι θέματα υποχρεωτικής κάλυψης περιοχών, τουλάχιστον όσον αφορά του ιδιωτικούς σταθμούς, εμπίπτουν στην αρμοδιότητα του ΕΣΡ και επιβάλλονται μέσω των όρων αδειοδότησης.
Για την αντιμετώπιση της διαμορφωμένης κατάστασης η αρμόδια υπηρεσία προβαίνει στις εξής ενέργειες:
α) Επικαιροποιεί την ΚΥΑ 15587/97 και την συμπληρώνει έτσι ώστε να περιλάβει τις επιπλέον διεθνώς συντονισμένες συχνότητες τις οποίες κατοχυρώθηκαν κατά τη διάρκεια της Περιοχικής Διάσκεψης Ραδιοεπικοινωνιών της Διεθνούς Ένωσης Τηλεπικοινωνιών τον Ιούνιο του 2006 (η Ελλάδα διαθέτει σήμερα 2105 διεθνώς συντονισμένες αναλογικές συχνότητες έναντι των 139 που διέθετε πριν την Περιοχική Διάσκεψη). Σε κάθε περίπτωση όμως πρέπει να ακολουθήσει η προκήρυξη του χάρτη συχνοτήτων που θα προκύψει και η αδειοδότηση των τηλεοπτικών σταθμών από το ΕΣΡ, προκειμένου η Υπηρεσία μας να έχει τη δυνατότητα τεχνικής μελέτης και επίλυσης προβλημάτων όπως αυτό που αναφέρεται στην Ερώτηση του θέματος.
β) Για την επίλυση του συγκεκριμένου ζητήματος θα διαβιβάσουμε σχετικό αίτημα στην ΕΡΤ, για να εξετάσει την τεχνική εφικτότητα κάλυψης της περιοχής.
Τέλος επισημαίνουμε ότι ήδη η αρμόδια υπηρεσία του Υπ.Μ.Ε, έχει αρχίσει τις προκαταρτικές ενέργειες για τη μετάβαση στην ψηφιακή εποχή, δηλαδή την κατάργηση της αναλογικής τηλεόρασης και την έναρξη λειτουργίας της ψηφιακής, η οποία, πέραν όλων των άλλων, θα επιλύσει τα προβλήματα έλλειψης συχνοτήτων και παρεμβολών.
Ο Υπουργός
ΜΙΧΑΛΗΣ Κ. ΛΙΑΠΗΣ»)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Τζέκη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της Δευτέρας 23 Απριλίου 2007.
Α. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Πρώτου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφος 4 του Κανονισμού της Βουλής)
1. Η με αριθμό 468/17.4.2007 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνου Αγοραστού προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με την προοπτική παραγωγής τοπικών προϊόντων παραδοσιακής γεωργίας κ.λπ..
2. Η με αριθμό 461/16.4.2007 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Βασιλείου Έξαρχου προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικά με τα προβλήματα ρύπανσης από στερεά σωματίδια στη Λάρισα κ.λπ..
3. Η με αριθμό 473/17.4.2007 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Βέρας Νικολαΐδου προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με τις ελλείψεις προσωπικού στο Τζάνειο Νοσοκομείο κ.λπ..
4. Η με αριθμό 466/17.4.2007 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Φώτη Κουβέλη προς τους Υπουργούς Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης, σχετικά με τη λήψη μέτρων προστασίας της ιδιωτικότητας και των προσωπικών δεδομένων.
Β. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Δεύτερου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφος 4 του Κανονισμού της Βουλής)
1. Η με αριθμό 469/17.4.2007 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Δημητρίου Πιπεργιά προς τον Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, σχετικά με την εφαρμογή από την εταιρεία «LAFARGE» της ελληνικής νομοθεσίας στο εργοστάσιο της «ΑΓΕΤ-ΗΡΑΚΛΗΣ ΙΙΙ» στη Χαλκίδα.
2. Η με αριθμό 472/17.4.2007 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Παναγιώτη Κοσιώνη προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με τις τροποποιήσεις στην υποβολή αίτησης για την έναρξη ιατρικής ειδικότητας κ.λπ..
3. Η με αριθμό 476/17.4.2007 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αθανασίου Λεβέντη προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με την επίλυση του προβλήματος των εφημεριών στα νοσοκομεία κ.λπ..
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα επιστολή προς την κυρία Πρόεδρο της Βουλής του Βουλευτή Β΄ Αθηνών κ. Αργύρη Γιαννόπουλου, η οποία έχει ως εξής:
«Κυρία Πρόεδρε, με την παρούσα δηλώνω ότι δεν εμπίπτω στις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 57 του Συντάγματος. Σε κάθε δε περίπτωση αποδέχομαι και επιλέγω την ιδιότητα του Βουλευτή, δηλώνοντας ότι δεν πρόκειται να ασκήσω κανένα επάγγελμα.».
(Η προαναφερθείσα επιστολή καταχωρίζεται στα Πρακτικά και έχει ως εξής:

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στη συζήτηση των
ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
Επίκαιρες ερωτήσεις πρώτου κύκλου:
Πρώτη θα συζητηθεί η με αριθμό 467/17.4.2007 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Θεόδωρου Πάγκαλου προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικά με την τοποθέτηση φωτεινού σηματοδότη στη διασταύρωση των οδών Ανδρέα Παπανδρέου και Αγίου Νικολάου στη Γλυφάδα Αττικής κ.λπ..
Αναλυτικότερα η επίκαιρη ερώτηση του κ. Πάγκαλου έχει ως εξής:
«Σύμφωνα με έγγραφο του Τμήματος Τροχαίας Ελληνικού (απ. 2514/9/127α –19/3/2007) στη διασταύρωση των οδών Ανδρέα Παπανδρέου και Αγίου Νικολάου στη Γλυφάδα Αττικής έχουν σημειωθεί κατά την τελευταία διετία δεκαέξι τροχαία ατυχήματα που είχαν ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό εβδομήντα πέντε ατόμων και πολλές υλικές ζημιές των εμπλεκόμενων οχημάτων.
Δεδομένου ότι τη σχετική μελέτη για την τυχόν τοποθέτηση του φωτεινού σηματοδότη τη διενεργεί το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε./Δ.Μ.Ε.Ο. (Διεύθυνση Μελετών Έργων Οδοποιίας)
Ερωτάται ο κύριος Υπουργός:
1. Θα πρέπει να θρηνήσουμε και νεκρό ή νεκρούς για να τοποθετηθεί φωτεινός σηματοδότης;
2. Πόσο χρόνο χρειάζονται οι υπηρεσίες του Υπουργείου για να αποφανθούν για ένα τέτοιο αίτημα; Και
3. Ποια μέτρα προτίθεται να λάβει ώστε να προχωρήσει άμεσα η τοποθέτηση φωτεινού σηματοδότη στην ως άνω διασταύρωση ώστε να αποφευχθούν νέα ατυχήματα, τραυματισμοί ή και θάνατοι συμπολιτών μας;».
Στην ερώτηση του κ. Πάγκαλου θα απαντήσει ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, κ. Ξανθόπουλος.
Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Πράγματι στον υπ' όψιν κόμβο –έχει δίκιο ο κ. Πάγκαλος- από ό,τι διαπιστώσαμε, υπάρχει πρόβλημα. Το έγγραφο της Τροχαίας στις 19 Μαρτίου του τρέχοντος έτους επισημαίνει και αναλυτικά στοιχεία ατυχημάτων. Αμέσως μετά, σύμφωνα με τη διαδικασία που ακολουθείται για να γίνει μια σωστή μελέτη και κατασκευή, γίνονται τα εξής:
Η Δ.Μ.Ε.Ο., όπως σωστά επισημαίνεται, ξεκινάει την κυκλοφοριακή μελέτη για να δει αν πράγματι υπάρχει το πρόβλημα, το οποίο εντοπίζεται από την Τροχαία. Αυτή η μελέτη έγινε, ολοκληρώθηκε και αποδεικνύει ότι υπάρχει πρόβλημα και μάλιστα δεν εξαντλείται η επίλυσή του με τα λεγόμενα «πρώτα τρία μέτρα» –που είναι η βελτίωση συνθηκών ορατότητας, η βελτίωση υποδομής διαμόρφωσης και η βελτίωση οριζόντιας και κατακόρυφης σήμανσης- αλλά θα χρειαστεί και φωτεινή σηματοδότηση. Κατόπιν αυτού ζητείται από το δήμο τοπογραφικό της περιοχής του κόμβου, έτσι ώστε να μπορεί να γίνει με ακρίβεια η ουσιαστική μελέτη της σηματοδότησης και να ανατεθεί ολόκληρη η κατασκευή.
Επικοινώνησα με το δήμαρχο σήμερα το πρωί, δεν εγνώριζε το θέμα, αλλά μου υπεσχέθη ότι οι τεχνικές του υπηρεσίες θα κάνουν ό,τι είναι δυνατόν ώστε να επιταχύνουν τη χορήγηση αυτού του τοπογραφικού διαγράμματος.
Εναλλακτικά εάν αυτό δεν είναι εφικτό, για διάφορους λόγους που δεν αφορούν το Υπουργείο, έχω ήδη συνεννοηθεί με την αρμόδια Υπηρεσία Μελετών τη Δ12 για να εκπονήσει αυτήν την τοπογραφική μελέτη. Ο χρόνος εκπόνησης είναι περίπου δυο με τρεις βδομάδες, για να είναι πλήρης. Ακολουθεί η οριστική μελέτη από τη Δ.Μ.Ε.Ο. περίπου σε δέκα μέρες και η κατασκευή περίπου άλλες δέκα μέρες. Δηλαδή εκτιμούμε με μια σχετική ακρίβεια ότι το πολύ σε δυο μήνες από σήμερα θα έχει ολοκληρωθεί η σηματοδότηση που πράγματι απαιτείται.
Θα μου πείτε: Θέλει δυο, δυόμισι μήνες το προφανές; Έτσι γίνεται και το επιτάχυνα όσο μπορούσα. Από εκεί και πέρα, αν χρειαστεί κάτι, θα απαντήσω στη δευτερολογία μου.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
Ο ερωτών συνάδελφος κ. Πάγκαλος έχει το λόγο.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Κύριε Υπουργέ, σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την απάντησή σας.
Εκεί τέμνονται δυο μεγάλοι άξονες της Γλυφάδας που και οι δύο έχουν χαρακτήρα κυρίας οδού. Ως εκ τούτου ευλόγως, αν θέλετε, οι κινούμενοι δεν προσέχουν και έχουμε εκατοντάδες ατυχήματα. Αυτά τα εβδομήντα πέντε ατυχήματα –δηλαδή, σχεδόν τρεις τραυματισμοί το μήνα- είναι για τα τελευταία δυο χρόνια. Επιπλέον στη γωνία υπάρχει ένα μεγάλο νηπιαγωγείο και παιδικός σταθμός και δεκάδες παιδιά αποβιβάζονται ή παραλαμβάνονται από τους γονείς τους κ.λπ..
Εάν πραγματικά σε δυο μήνες μπορείτε να εγκαταστήσετε το φωτεινό σηματοδότη, θα σας είμαι ευγνώμων, όπως προϋποθέτω και όλοι αυτοί οι οποίοι αναφέρθηκαν σε μένα και μου ζήτησαν να φέρω αυτό το θέμα εδώ.
Δεν θα μου κάνουν καμία εντύπωση οι δυο μήνες, κύριε Υπουργέ, γιατί πρέπει να σας πω ότι το θέμα αυτό ετέθη για πρώτη φορά το 1990. Επί δεκαεπτά χρόνια τώρα οι δημόσιες υπηρεσίες ανταλλάσσουν έγγραφα και μεταθέτουν οι μεν στους δε την ευθύνη. Και όταν ψάχνουμε να βρούμε σε τι οφείλεται η επιφύλαξη –θα την πω έτσι ευγενικά- που εκφράζει ο πολίτης προς το πολιτικό μας σύστημα πρέπει να το βρούμε σ’ αυτά τα καθημερινά γεγονότα περιλαμβανομένης και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όπου ο σημερινός Δήμαρχος Γλυφάδας λέει ότι δεν γνωρίζει τίποτα για το θέμα, ενώ έχουν γίνει δεκάδες συνεδριάσεις γι’ αυτό το ζήτημα με διάφορους δημάρχους και τουλάχιστον τρεις, μ’ αυτόν ως Δήμαρχο.
Από εκεί και πέρα, λοιπόν, τι θέλετε; Να πει ο πολίτης ότι πάει να ψηφίσει με ενθουσιασμό ανθρώπους οι οποίοι επί δεκαεπτά χρόνια δεν καταφέρνουν να εγκαταστήσουν ένα φωτεινό σηματοδότη;
Εσείς, λοιπόν, φανείτε ως νέος Μέγας Αλέξανδρος ο άνθρωπος ο οποίος θα σύρει τη σπάθα του και θα κόψει αυτόν το γόρδιο δεσμό -αν τολμώ να το περιγράψω έτσι- και βάλτε αυτόν το φωτεινό σηματοδότη. Θα σας ευγνωμονούν, όπως σας είπα, δεκάδες οικογένειες.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Πάγκαλο.
Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Κύριε Πρόεδρε, είναι στοιχειώδες καθήκον μας πράγματι –έχει δίκιο ο κ. Πάγκαλος- να προσέχουμε αυτά τα μείζονος σημασίας θέματα για τον απλό πολίτη. Λυπάμαι που άκουσα ότι επί τόσα χρόνια δεν έχει γίνει τίποτα, διότι η διαδικασία, απ’ ό,τι διαπίστωσα ο ίδιος προσωπικά, είναι σχετικά απλή. Αν η κυκλοφοριακή μελέτη που έγινε ήδη αποδεικνύει του λόγου το αληθές –και το απέδειξε- τα υπόλοιπα είναι τυποποιημένες ενέργειες.
Συνεπώς θα προσπαθήσω και προσωπικά να τηρήσω το χρονοδιάγραμμα των δυο μηνών και να είμαστε εντάξει από πλευράς ουσίας και να μπει ο σηματοδότης.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Υπουργέ, με την ευκαιρία της ερώτησης του κ. Πάγκαλου, που ικανοποιείται το αίτημα αυτό, θα ήθελα να σας πω να δείτε γενικότερα τα αιτήματα των φωτεινών σηματοδοτών σε όλη την Ελλάδα. Θα πρέπει να σας πω ότι και εγώ αγωνίζομαι χρόνια ολόκληρα για ένα σηματοδότη που δεν κατέστη εφικτό να τοποθετηθεί.
Επειδή εσείς έχετε πάρει αυτήν την πρωτοβουλία, κοιτάξτε όλα τα αιτήματα από όλους τους νομούς, όπου πρέπει να τοποθετηθούν σηματοδότες.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Κύριε Πρόεδρε, θα απαντήσω σ’ αυτό για να διευκολύνω και το δικό σας έργο.
Η διαδικασία πρέπει να στηριχθεί πρώτα-πρώτα –ορθά το θέτει ο κ. Πάγκαλος- σε ένα έγγραφο της Τροχαίας που να αποδεικνύει ότι υπάρχει πρόβλημα και από εκεί και πέρα να έρχεται κατ’ ευθείαν σε εμάς, ώστε να μπορεί πράγματι η αρμόδια υπηρεσία να κάνει τη σχετική κυκλοφοριακή μελέτη. Αν αυτό δεν γίνει, θα πηγαίνει από δήμο σε δήμο η ιστορία και δεν θα προχωρήσει.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεργασθείτε και με τον συναρμόδιο Υπουργό και πάρτε πρωτοβουλίες.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Εντάξει, ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Και εγώ ευχαριστώ θερμά.
Η με αριθμό 470/17-4-2007 δεύτερη επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Αντωνίου Σκυλλάκου προς τον Υπουργό Πολιτισμού, σχετικά με την αντιμετώπιση του προβλήματος των συμβασιούχων στο Υπουργείο, διαγράφεται λόγω κωλύματος του κυρίου Υπουργού.
Ακολουθεί η με αριθμό 474/30/17-4-2007 τρίτη επίκαιρη ερώτηση του Προέδρου του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξανδρου Αλαβάνου προς τον Πρωθυπουργό, σχετικά με την αγορά «δομημένων ομολόγων» από τα ασφαλιστικά ταμεία.
Ειδικότερα η επίκαιρη ερώτηση του Προέδρου κ. Αλαβάνου έχει ως εξής:
«Το σκάνδαλο της αγοράς των «δομημένων» ομολόγων από τα ασφαλιστικά ταμεία είναι τεράστιο και συνιστά λεηλασία της περιουσίας της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης. Την ίδια χρονική περίοδο που οι αρμόδιοι Υπουργοί Απασχόλησης και Οικονομικών κινδυνολογούσαν για τα ελλείμματα των ασφαλιστικών ταμείων και προετοίμαζαν ιδεολογικά και πολιτικά τους εργαζόμενους για κατεδάφιση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων τους, με πολιτική ευθύνη της Κυβέρνησής σας, πραγματοποιούνταν ένα κερδοσκοπικό πάρτι οικονομικών συμφερόντων σε βάρος της περιουσίας των ασφαλισμένων και σε όφελος ορισμένων τραπεζιτών και χρηματιστών.
Κατόπιν αυτού, ερωτάται ο κύριος Πρωθυπουργός:
Θα δώσει η Κυβέρνηση στη δημοσιότητα μία προς μία τις πλήρεις συμφωνίες που υπέγραψαν για την αγορά «δομημένων ομολόγων» τα ασφαλιστικά ταμεία; Θα αναλάβει τις πολιτικές ευθύνες αυτού του σκανδάλου, θα καλύψει τις ζημιές των ασφαλιστικών ταμείων που αγόρασαν «δομημένα» ομόλογα με την ανάκληση αυτών των ομολόγων και την αντικατάστασή τους με άλλα ομόλογα με σταθερό επιτόκιο και τέλος θα συναινέσει στην πρόταση του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς για την εξεταστική επιτροπή;
Θα προχωρήσει η Κυβέρνηση σε πλήρη «μεταρρύθμιση» της πολιτικής της για το ασφαλιστικό, θέτοντας τέρμα σε κάθε συζήτηση για ανασφάλιστη εργασία των νέων, για αύξηση του χρονικού ορίζοντα συνταξιοδότησης, για μείωση των συντάξεων, για ιδιωτική ασφάλιση και αντίθετα θα κινηθεί στην κατεύθυνση της θεσμικής διασφάλισης των αποθεματικών των ταμείων, της καταπολέμησης της εισφοροδιαφυγής, της λειτουργίας των ελεγκτικών μηχανισμών, της απόδοσης των πόρων που οφείλει το κράτος στα ασφαλιστικά ταμεία;»
Στην ερώτηση του κ. Αλαβάνου θα απαντήσει ο Υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας κ. Τσιτουρίδης.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ορίστε, κύριε Πρόεδρε.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Θα ήθελα το λόγο επί του Κανονισμού και θα αναφέρω στην πορεία τα άρθρα, τα οποία σχετίζονται με το θέμα και αυτό που θα ζητήσω από το Προεδρείο.
Θέλω να πω ότι εάν η σταθερή απουσία του Πρωθυπουργού από την ώρα των ερωτήσεων παραβιάζει το άρθρο 129 του Κανονισμού που λέει ότι τουλάχιστον μία φορά τη εβδομάδα βρίσκεται εδώ, η σημερινή απουσία παραβιάζει το άρθρο αυτό κατά προκλητικό τρόπο.
Διαβάσατε πριν από λίγο την ερώτησή μου. Στην ερώτησή μου, ανάμεσα στα άλλα, περιλαμβάνεται το θέμα των πολιτικών ευθυνών για το ζήτημα των ομολόγων.
Πολιτικές ευθύνες ανήκουν σε πολλούς Υπουργούς …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Μπαίνετε στην ουσία τώρα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Όχι, δεν μπαίνω στην ουσία …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ζητάτε το λόγο επί του Κανονισμού.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Σας παρακαλώ, κύριε Πρόεδρε, δεν μπαίνω στην ουσία. Λίγη υπομονή να έχετε. Καθόλου δεν ήθελα να μπω στην ουσία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Δεν είναι θέμα αν έχω εγώ υπομονή ή όχι, αλλά αν ο Κανονισμός το επιτρέπει.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Είναι με βάση το άρθρο 77. Σας ζητάω παρέμβαση επί του Κανονισμού και δεν θα μου υπαγορεύσετε τι θα πω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Όχι, δεν θα σας υπαγορεύσω, αλλά θα ασκήσω τα καθήκοντά μου.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Με βάση το άρθρο 77 σας ζητάω παρέμβαση επί του Κανονισμού.
Θέλω να πω το εξής: Δεν μπορεί να καταθέτει ένας Πρόεδρος κόμματος ερώτηση στον Πρωθυπουργό για ένα ζήτημα προκειμένου για πολιτικές ευθύνες που αφορούν και σε συγκεκριμένο Υπουργό –πολλοί συνάδελφοι έχουν βάλει θέμα απομάκρυνσης του κ. Τσιτουρίδη, ενδεχομένως να ήθελα και εγώ να βάλω θέμα απομάκρυνσης του Υπουργού- και να στέλνει ο Πρωθυπουργός τον Υπουργό να μου απαντήσει, για τον οποίον θα μπορούσε να μπει αίτημα απομάκρυνσής του. Αυτό είναι εμπαιγμός. Και θέλω να πω ότι δεν μπορεί η Ελλάδα να κυβερνάται από έναν Πρωθυπουργό αόρατο, φάντασμα, ο οποίος κρύβεται …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Αυτά είναι επί του Κανονισμού που λέτε τώρα;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Είναι το σκεπτικό μου, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Μα, τι σκεπτικό; Το σκεπτικό σας μπορείτε να το αναπτύξετε …
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Κρύβεται στο άρθρο 16, κρύβεται στα ομόλογα των ταμείων, κρύβεται από τον κόσμο, από τους συνταξιούχους των 300 και 500 ευρώ…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Θα μιλήσετε επί του Κανονισμού ή θα αναπτύξετε τις πολιτικές σας θέσεις και θα εκθέσετε τις απόψεις σας;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): … κρύβεται από το Κοινοβούλιο, κρύβεται από το Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Και έρχομαι στον Κανονισμό και σε εσάς. Αφορά εσάς.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Τώρα μάλιστα! Άρα, μέχρι τώρα δεν μιλήσατε επί του Κανονισμού.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Κοιτάξτε, κύριε Πρόεδρε, το άρθρο 11, παράγραφος 3, αναθέτει στο Προεδρείο να εγγυηθεί τη διασφάλιση της πιστής τήρησης του Κανονισμού της Βουλής. Το άρθρο 129 επιβάλλει στον Πρωθυπουργό τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα να έρχεται εδώ.
Σας μιλάω, λοιπόν, με βάση την παράγραφο 3 του άρθρου 77 που λέει ότι ο Πρόεδρος λαμβάνει πειθαρχικά μέτρα εναντίον κάθε Βουλευτή –δεν έχουμε εξωκοινοβουλευτικό Πρωθυπουργό- που παραβιάζει τον Κανονισμό.
Με βάση την παράγραφο 5 του άρθρου 77 πάλι, σας ζητάω να επιβάλετε μομφή για αντικοινοβουλευτική συμπεριφορά στο Βουλευτή Κωνσταντίνο Καραμανλή και μάλιστα με βάση την παράγραφο 6 του άρθρου 77, που λέει ότι όταν παρουσιάζεται ανεπίτρεπτη συμπεριφορά, το Προεδρείο επιβάλλει την ποινή που αναλογεί την ίδια μέρα.
Με όλο αυτό το σκεπτικό, σας ζητώ λοιπόν –και καταλήγω- να επιβάλετε την ποινή της μομφής για αντικοινοβουλευτική συμπεριφορά στο Βουλευτή Κωνσταντίνο Καραμανλή.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Εγώ γνωρίζω, όπως όλοι μας, ότι ο Καραμανλής είναι ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας, ο εκλεγμένος με τη βούληση του ελληνικού λαού. Ως Βουλευτής και ως Προεδρεύων, θεωρώ υποχρέωσή μου να κρίνω πολύ υποτιμητικά αυτά τα οποία λέτε για τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Είναι Βουλευτής, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Πέρα από εκεί, όμως, κύριε Πρόεδρε, έχω είκοσι πέντε χρόνια σ’ αυτήν την Αίθουσα, δεν έχω μια μέρα! Έχω και εγώ το δικαίωμα να εκφράζω την άποψή μου αλλά και ως Προεδρεύων επί του Κανονισμού. Δεν διαβάσατε, όμως, όλη την παράγραφο 3 του άρθρου 29. Έχετε δίκιο, σε κάθε περίπτωση ο Πρωθυπουργός μία φορά τουλάχιστον την εβδομάδα και σε δυο τουλάχιστον ερωτήσεις επιλέγει και απαντά ο ίδιος, εκτός εάν το θέμα της ερώτησης είναι αποκλειστικής αρμοδιότητας Υπουργού, οπότε απαντά εκείνος. Και τα ομόλογα –απ’ ό,τι ξέρουμε όλοι- είναι μια υπόθεση …
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Κύριε Πρόεδρε, είναι αποκλειστική αρμοδιότητα του κ. Τσιτουρίδη να απαντήσει αν ο κ. Τσιτουρίδης πρέπει να απομακρυνθεί από την Κυβέρνηση; Είναι παράλογο αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σεβαστέ μου κύριε Πρόεδρε, από αρμοδιότητα ξέρει όλο το πανελλήνιο και ο ίδιος ο Υπουργός ήρθε εδώ να απαντήσει. Απαντάει για τα ομόλογα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Μα μιλάει η ερώτηση για πολιτικές ευθύνες. Μπορεί να απαντήσει ο κ. Τσιτουρίδης, αν θα πρέπει να απομακρυνθεί ο κ. Τσιτουρίδης από την Κυβέρνηση;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Αυτό λέει ο Κανονισμός. Σας παρακαλώ πολύ.
Πέρα από κει, θα σας παρακαλούσα για το εξής: Πιστεύω ότι δεν έχετε το πολιτικό δικαίωμα να αμφισβητείτε τη νομιμότητα του Υπουργού. Δεν μπορείτε εσείς να θέτετε εν αμφιβόλω, αν μπορεί ή πρέπει να είναι Υπουργός ο κ. Τσιτουρίδης ή ο κ. Φώλιας ή ο οποιοσδήποτε. Από πού το αντλείτε αυτό το δικαίωμα, να αμφισβητείτε, δηλαδή, τη νομιμότητα και την εκπροσώπηση της Κυβέρνησης διά ενός Υπουργού, γιατί εσείς έχετε μία άλλη εκτίμηση την οποία μπορεί να έχει και οποιοσδήποτε άλλος; Είναι προσβλητικά αυτά τα οποία λέτε.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Κύριε Πρόεδρε, δεν το αμφισβητώ αυτό. Ο Κανονισμός λέει ότι Υπουργός μπορεί να έρθει στη θέση του Πρωθυπουργού, όταν το θέμα είναι αποκλειστικής του αρμοδιότητας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Είναι αρμοδιότητά του.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Αντίθετα, η ερώτησή μου που θέτει θέμα πολιτικής ευθύνης και επομένως και θέμα ευθύνης Υπουργών και ενδεχομένως απομάκρυνσης του κ. Αλογοσκούφη ή του κ. Τσιτουρίδη ή κάποιου άλλου, είναι αποκλειστικής ευθύνης του Πρωθυπουργού.
Κύριε Πρόεδρε, είναι γνωστό ότι είστε Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας. Όμως, σήμερα έχετε ένα υψηλότερο χρέος. Έχετε χρέος να σεβαστείτε τον Κανονισμό, ο οποίος παραβιάζεται καταχρηστικά από τον Πρωθυπουργό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Και εκτελώ το καθήκον μου με θρησκευτική ευλάβεια, προσπαθώντας να απομακρύνω από τον εαυτό μου τις όποιες αδυναμίες μπορεί να έχει λόγω της κομματικής μου τοποθέτησης. Τι άλλο περισσότερο μπορεί να γίνει, δηλαδή;
Κύριε Πρόεδρε, σας παρακαλώ πάρα πολύ. Δεν μπορείτε να μιλάτε εσείς για απομάκρυνση και για ενδεχόμενη απομάκρυνση. Δεν λειτουργεί έτσι το δημοκρατικό μας σύστημα.
Εν πάση περιπτώσει, δεν θέλετε να απαντήσει ο κ. Τσιτουρίδης;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Εννοείτε, κύριε Πρόεδρε, ότι η ερώτησή μου αποσύρεται και επανακατατίθεται για την επόμενη Παρασκευή για να δούμε μέχρι πότε ο Πρωθυπουργός θα κρύβεται από το Κοινοβούλιο και από το Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σεβαστό, κύριε Πρόεδρε.
ΣΑΒΒΑΣ ΤΣΙΤΟΥΡΙΔΗΣ (Υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να έχω το λόγο;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Βεβαίως, μπορείτε να έχετε το λόγο. Το δικαιούστε.
ΣΑΒΒΑΣ ΤΣΙΤΟΥΡΙΔΗΣ (Υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Ευχαριστώ πάρα πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Στη βάση του Κανονισμού της Βουλής, βρέθηκα εδώ σήμερα ως καθ’ ύλην αρμόδιος Υπουργός, για να απαντήσω σε ερωτήματα που έθεσε ο Πρόεδρος του Συνασπισμού κ. Αλαβάνος.
Βρέθηκα, λοιπόν, εδώ σήμερα για να απαντήσω πέρα από την ιστορία των ομολόγων για την οποία γίνεται πολύ μεγάλη παραπληροφόρηση και μεγάλη πολιτική σπέκουλα, όπως αποδεικνύεται και σήμερα, και σε ζητήματα, που αφορούν στην πορεία του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.
Λυπούμαι πάρα πολύ που ο κύριος Πρόεδρος του Συνασπισμού, δεν θέλει να λάβει απαντήσεις από τον καθ’ ύλην αρμόδιο Υπουργό επί θεμάτων, που κρίνουμε ότι είναι σοβαρά.
Ευχαριστώ πολύ.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Κύριε Πρόεδρε, δεν μπορεί να βγαίνει και από πάνω ο κύριος Υπουργός. Δεν μπορεί να μιλάει για πολιτική σπέκουλα ο κύριος Υπουργός. Ήμουν πολύ προσεκτικός και στις εκφράσεις που χρησιμοποίησα και για τον ίδιο και θα έπρεπε να το καταλάβει αυτό.
ΣΑΒΒΑΣ ΤΣΙΤΟΥΡΙΔΗΣ (Υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Εντάξει. Δεν ζητούσατε στην ερώτησή σας παραίτηση, κύριε Αλαβάνο.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Και εν πάση περιπτώσει, δεν είστε αρμόδιος, κύριε Τσιτουρίδη, να μας πείτε αν ο κ. Τσιτουρίδης θα είναι στην Κυβέρνηση ή όχι και αν πρέπει να μείνει ή να αναλάβει τις πολιτικές ευθύνες. Ούτε είναι στην αρμοδιότητά σας το θέμα των πολιτικών ευθυνών.
ΣΑΒΒΑΣ ΤΣΙΤΟΥΡΙΔΗΣ (Υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Και προφανώς ούτε στη δική σας αρμοδιότητα η σύνθεση της Κυβέρνησης και ποιος την εκπροσωπεί.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Πρόεδρε, αμφισβητήσατε τη θεσμική του ιδιότητα. Τι άλλο να κάνετε παραπάνω;
ΣΑΒΒΑΣ ΤΣΙΤΟΥΡΙΔΗΣ (Υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Εάν θέλετε να κάνετε εσείς την Κυβέρνηση…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Με συγχωρείτε, κύριε Τσιτουρίδη.
Και αυτό είναι προσβλητικό για όλους μας. Είστε Αρχηγός κόμματος και δεν πιστεύω ότι θα πρέπει να αμφισβητείτε τη θεσμική ιδιότητα του Πρωθυπουργού και το αν πρέπει ή όχι να είναι Υπουργός ο κ. Τσιτουρίδης. Εγώ μιλάω γενικότερα με σεβασμό στην ιδιότητά σας.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Εγώ δεν αμφισβήτησα καμμία θεσμική ιδιότητα. Είπα ότι η ερώτηση και το αν έχει ευθύνες ο κ. Αλογοσκούφης ή ο κ. Τσιτουρίδης, είναι αποκλειστικής ευθύνης του Πρωθυπουργού και ότι θα έπρεπε να είναι εδώ ο Πρωθυπουργός. Παραβιάζει τον Κανονισμό και σας ζητάω να επιβάλετε τις πειθαρχικές ποινές που υπάρχουν στο άρθρο 77.
Και ο κ. Καραμανλής, κύριε Πρόεδρε, είναι Βουλευτής.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Γιατί επανέρχεστε πάλι, κύριε Πρόεδρε;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Και αν δείτε τις άλλες χώρες, ο τίτλος που φέρει ο Πρωθυπουργός -ο πιο τιμητικός τίτλος- είναι ο “NP” Βουλευτής.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Δεν είναι υποτιμητικό να τον λέτε «Βουλευτή», αλλά πρωτίστως είναι και Πρωθυπουργός.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Αν είναι Υπουργός ο κ. Τσιτουρίδης είναι θεσμικό ζήτημα, αλλά το αν πρέπει να είναι, αποτελεί πολιτικό ζήτημα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Πάγκαλε, σας παρακαλώ, έληξε αυτή η συζήτηση.
Επίκαιρες ερωτήσεις δευτέρου κύκλου:
Πρώτη θα συζητηθεί η με αριθμό 477/17.4.2007 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Κωνσταντίνου Ρόβλια προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με την οικονομική ενίσχυση του Δήμου Καρδίτσας κ.λπ..
Αναλυτικότερα η επίκαιρη ερώτηση του κ. Ρόβλια έχει ως εξής:
«Η νέα δημοτική αρχή του Δήμου Καρδίτσας βρίσκεται προ οικονομικού αδιεξόδου και ουσιαστικής αδυναμίας λειτουργίας του δήμου λόγω των χρεών του, τα οποία υπερβαίνουν τα 30.000.000 ευρώ, εκ των οποίων 12.000.000 ευρώ αφορούν άμεσες υποχρεώσεις.
Τα έσοδα του δήμου, μετά την αφαίρεση των παρακρατήσεων για παλαιότερα δάνεια, των πληρωμών ληξιπρόθεσμων οφειλών και των καταβολών για απολύτως αναγκαίες λειτουργικές δαπάνες, δεν επαρκούν ούτε για τη μισθοδοσία του προσωπικού. Υπό τα δεδομένα αυτά, κάθε χρόνο θα δημιουργείται νέο χρέος της τάξης των 2.000.000 ευρώ, αν δεν υπάρξει λύση.
Επειδή ο Δήμος Καρδίτσας έχει ανάγκη άμεσης βοήθειας για να μην καταρρεύσει, ερωτάται ο Υπουργός εάν θα προβεί σε άμεση οικονομική ενίσχυση του Δήμου Καρδίτσας, σύμφωνα με τα σχετικά αιτήματα του δημάρχου και εάν θα προβλεφθεί η θέση, σε εφαρμογή ενός προγράμματος εξυγίανσης του δήμου.».
Στην ερώτηση του κυρίου Ρόβλια θα απαντήσει ο Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Φώλιας.
Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε συνάδελφε, ευχαριστώ για την ερώτηση, αλλά επιτρέψτε μου να δηλώσω αναρμοδιότητα του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών να απαντήσει στα ερωτήματά του θέτετε.
Σέβομαι απόλυτα τον προβληματισμό της Καρδίτσας, των Καρδιτσιωτών και τον δικό σας. Επιτρέψτε μου, όμως, να ενημερώσω ότι οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης πρώτου βαθμού χρηματοδοτούνται για τα έργα μικρής κλίμακας από το τακτικό Προϋπολογισμό του κράτους, είτε μέσω των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων (Κ.Α.Π.) είτε μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων διά των Συλλογικών Αποφάσεων Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Σ.Α.Τ.Α.). Επίσης, χρηματοδοτούνται από το Πρόγραμμα «ΘΗΣΕΑΣ». Όλα αυτά δεν αφορούν το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών, αλλά το Υπουργείο Εσωτερικών, το οποίο ασχολείται με τους Ο.Τ.Α. πρώτου βαθμού.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κ. Ρόβλιας έχει το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΟΒΛΙΑΣ: Κύριε Υπουργέ, και εγώ θα ήθελα από την πλευρά μου να σας ευχαριστήσω που ήρθατε –τουλάχιστον- να ακούσετε το θέμα.
Δεν κατέθεσα αυτήν την ερώτηση ούτε για να αντιπολιτευθώ την προηγούμενη δημοτική αρχή, ούτε για να αντιπολιτευθώ την Κυβέρνηση. Την κατέθεσα, πραγματικά, για να αναδείξω μέσα στην Αίθουσα του Κοινοβουλίου το οικονομικό αδιέξοδο του Δήμου Καρδίτσας, το οποίο είναι υπαρκτό και δεδομένο. Πρόκειται για ένα οικονομικό αδιέξοδο, που όχι μόνο εμποδίζει το δήμο να πάρει οποιαδήποτε πρωτοβουλία σε επίπεδο κατασκευής ή προώθησης έργων, αλλά ακόμη και μισθοδοσίας του προσωπικού, όπως αναφέρω στην ερώτηση.
Θέλω, λοιπόν, να μεταφέρω την αγωνία της Καρδίτσας για το αύριο του δήμου. Ο Δήμος Καρδίτσας περιμένει να κλείσει. Κυριολεκτώ σ’ αυτό. Ο δήμαρχος έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι αν δεν υπάρξει μια οικονομική ενίσχυση, θα οδηγηθεί στο να «κλείσει» ο δήμος, δηλαδή να σταματήσει, ουσιαστικά τις εργασίες του.
Πριν από εσάς ενοχλήσαμε το Υπουργείο Εσωτερικών. Τυπικά είναι γνωστό ότι ανήκει εκεί η αρμοδιότητα. Ουσιαστικά επειδή το Υπουργείο Εσωτερικών δεν έχει άλλη οικονομική δυνατότητα απ’ αυτήν την οποία προσφέρει και η οποία δεν είναι επαρκής, για να αντιμετωπισθεί η κατάσταση στο Δήμο Καρδίτσας, γι’ αυτό αποφασίσαμε να έρθουμε και σε εσάς, που, εν πάση περιπτώσει, έχετε το Ταμείο του κράτους και μπορείτε κάποιες ειδικές περιπτώσεις, όπως είναι ο Δήμος Καρδίτσας και πιθανόν και κάποιοι άλλοι δήμοι, να τις δείτε μ’ ένα διαφορετικό μάτι και με την οπτική γωνία μιας υπεύθυνης κυβέρνησης, που σε καμμιά περίπτωση δεν θέλει να αφήσει ένα δήμο να καταρρεύσει, έναν οποιοδήποτε δήμο, ανεξαρτήτως ποιος είναι ο δήμαρχος και από ποιον έχει υποστηριχθεί.
Αυτό, λοιπόν, το οποίο χρειάζεται ο δήμος, είναι μια άμεση οικονομική ενίσχυση και ένα πρόγραμμα εξυγίανσης. Αυτό ζητάει. Και όχι μόνο το ζητάει, αλλά έχει ήδη λάβει και σκληρά μέτρα, για να προσπαθήσει να συμμαζέψει την οικονομική κατάσταση.
Κύριε Υπουργέ, πραγματικά, υποβάλλουμε μια έκκληση προς την Κυβέρνηση, να δει αυτό το σοβαρό πρόβλημα του Δήμου Καρδίτσας. Αντιλαμβάνομαι ότι εσείς, τυπικά, λέτε ότι τα συγκεκριμένα προγράμματα είναι θέμα Υπουργείου Εσωτερικών, αλλά επιτρέψτε μου να πω πως, αν ήμουν στη θέση σας, θα προσπαθούσα να το δω διαφορετικά, ενδεχομένως και σε μια κοινή σύσκεψη των Υπουργείων Εσωτερικών και Οικονομίας με το Δήμο Καρδίτσας.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Ρόβλια.
Ο κύριος Υφυπουργός έχει το λόγο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών):
Αντιλαμβάνομαι απόλυτα τα προβλήματα και τα συμμερίζομαι. Άλλωστε από φτωχή και περιφερειακή περιοχή προέρχομαι και εγώ, άρα η δυνατότητα κατανόησης είναι εύκολη.
Εκείνο το οποίο θα επαναλάβω, είναι ότι δήλωσα αναρμοδιότητα του Υπουργείου, αλλά μπορώ να σας πω σε προσωπικό επίπεδο ότι θα φροντίσω αυτή τη δική σας αγωνία να τη μοιραστούμε μαζί σας και να δούμε τι ενδεχομένως θα μπορούσε να γίνει σε συνεργασία με το αρμοδιότερο Υπουργείο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
Δεύτερη είναι η με αριθμό 471/17-4-2007 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Άγγελου Τζέκη προς τους Υπουργούς Εθνικής Άμυνας και Εμπορικής Ναυτιλίας, σχετικά με την κατασκευή στρατιωτικού λιμανιού στη Νέα Πέραμο Καβάλας κ.λπ..
Η επίκαιρη ερώτηση του κ. Τζέκη έχει ως εξής:
«Με έγγραφο του Γ.Ε.Ν. προς το Δήμο Ελευθερών του Νομού Καβάλας, η Κυβέρνηση επαναφέρει το θέμα που είχε θέσει το 2003 η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., για την κατασκευή στρατιωτικού - νατοϊκού λιμανιού στη Νέα Πέραμο.
Η αποφασιστική αγωνιστική παρέμβαση δεκάδων φορέων και χιλιάδων κατοίκων της περιοχής, απέτρεψε τότε την έναρξη των έργων και την κατασκευή. Η επαναφορά από τη σημερινή Κυβέρνηση αποδεικνύει ότι τα νατοϊκά συμφέροντα και οι σχεδιασμοί για την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, μπαίνουν πάνω από τα συμφέροντα του λαού της περιοχής.
Η δικαιολογία ότι θα γίνουν πρόσθετα έργα που έχει ανάγκη ο τόπος, είναι να καμφθούν οι αντιστάσεις του λαού. Αν θέλει η Κυβέρνηση να κατασκευάσει τα έργα αυτά, μπορεί να τα προγραμματίσει μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Έργων και όχι μέσω νατοϊκών προγραμμάτων.
Ερωτώνται οι κύριοι Υπουργοί:
Γιατί η Κυβέρνηση επαναφέρει το θέμα κατασκευής νατοϊκού λιμανιού στη Νέα Πέραμο και ποιες ανάγκες θα εξυπηρετήσει αν όχι των Ευρωνατοϊκών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.
Αν έγιναν και ποιες συναντήσεις και συνεννοήσεις από εκπροσώπους του Υπουργείου και ξένους παράγοντες με παράγοντες του Νομού Καβάλας».
Στην ερώτηση του κ. Τζέκη θα απαντήσει ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Μιχαλολιάκος.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Οφείλω να αναγνωρίσω ότι και ο συνάδελφος, ο κ. Τζέκης και το κόμμα του, το Κ.Κ.Ε., έχουν μια συνέπεια στην πολιτική τους: ανέκαθεν πίστευαν και σήμερα υποστηρίζουν ότι το ΝΑΤΟ, είναι ένοχο περίπου για οτιδήποτε στραβό συμβαίνει στον πλανήτη γη. Είναι μια θέση.
Η Κυβέρνηση πιστεύει ότι η Ελλάδα ορθώς συμμετέχει στη συμμαχία του ΝΑΤΟ εδώ και αρκετές δεκαετίες, μισόν αιώνα περίπου και παραπάνω. Και συμμετέχει όχι από ανάγκη, αλλά από πεποίθηση. Και συμμετέχει, κυρίως, για να στηρίξει τα εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα. Και πρέπει να υπενθυμίσω στο Κοινοβούλιο, πώς όταν εκτιμήσαμε ότι το ΝΑΤΟ δεν είχε την πρέπουσα στάση απέναντι στο κυπριακό θέμα, η παράταξη αυτή με Πρωθυπουργό τότε τον Εθνάρχη Κωνσταντίνο Καραμανλή, απέσυρε τη χώρα από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ. Τα κριτήριά μας, δηλαδή, είναι πάντοτε εθνικά. Είμαστε στο ΝΑΤΟ από πεποίθηση, όχι από ανάγκη. Και πρέπει να σας υπενθυμίσω ότι όλες οι χώρες που δεν ήταν μέλη του ΝΑΤΟ, όλες οι χώρες της γειτονιάς μας που υποστήριζαν στο παρελθόν αυτό που εσείς υποστηρίζετε και σήμερα, σπεύδουν σήμερα να γίνουν μέλη του ΝΑΤΟ. Αυτό, για να υπενθυμίσω ορισμένες πραγματικότητες, τις οποίες γνωρίζει ο ελληνικός λαός. Εγώ πάντως σέβομαι τα κόμματα και τους πολιτικούς που υποστηρίζουν τις ιδέες τους, ακόμη κι αν αυτές έχουν ξεπεραστεί από την ίδια τη ζωή. Έχει ανάγκη η πολιτική ζωή του τόπου από κόμματα και πολιτικούς με ιδέες, με θέσεις, με αρχές, με απόψεις.
Να έρθω στο συγκεκριμένο:
Γνωρίζετε ότι η Ελλάδα έχει ανάγκη από υποδομές λιμενικών έργων. Και πάντως θα έχω την ευκαιρία στη δευτερολογία να σας πω ότι τίποτα δεν προτιθέμεθα να κάνουμε, χωρίς την ευρεία κοινωνική συναίνεση της περιοχής. Φαντάζομαι ότι θα δεχθείτε πώς η Κυβέρνηση, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, η δημοτική αρχή της περιοχής, η νομαρχία, ο Οργανισμός Λιμένος της Καβάλας, προσεγγίζουν την ανάγκη των τοπικών και εθνικών συμφερόντων με την ίδια, τουλάχιστον, ευαισθησία με την οποία τα προσεγγίζει και το Κ.Κ.Ε.. Εάν, λοιπόν, αυτό το έργο, εάν τα παράλληλα έργα, συνεισφέρουν στην ανάπτυξη της περιοχής και αυτό το αποδέχονται τα δημοτικά συμβούλια, τα νομαρχιακά συμβούλια, το υποστηρίζει το Γ.Ε.Ν. και η Κυβέρνηση, τότε φαντάζομαι ότι το Κ.Κ.Ε. θα πρέπει να συμφωνήσει ότι έχει πολλά δικαιώματα και υποχρεώσεις η μειοψηφία, αλλά και η πλειοψηφία οφείλει απέναντι στον ελληνικό λαό να παίρνει αποφάσεις.
Κύριε Πρόεδρε, θα ακούσω το συνάδελφο με τα νέα στοιχεία και στη δευτερολογία μου θα επανέλθω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Εντάξει, κύριε Υπουργέ.
Το λόγο έχει ο ερωτών συνάδελφος κ. Τζέκης.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Μπορεί, βέβαια, να είναι πολιτική πεποίθηση της Κυβέρνησης ότι το ΝΑΤΟ διαφυλάσσει τη χώρα μας και όλα είναι υπό ασφάλεια, όπως και η Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά ξέρετε, κύριε Πρόεδρε, όπως ξέρει και ο ελληνικός λαός ότι οι χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ αμφισβητούν κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Και πρόσφατα η κ. Ράις αναγνωρίζει τη FYROM με το όνομα, για το οποίο εκόπτετο τότε η κυβέρνηση ότι θα δώσει και την τελευταία ρανίδα του αίματός της, για να μη γίνει. Γνωρίζουμε όλοι πάρα πολύ καλά -και ο λαός ο δικός μας και οι άλλοι λαοί- τον πραγματικό χαρακτήρα του ΝΑΤΟ. Τον έζησε ο λαός της Γιουγκοσλαβίας. Διέλυσε, αιματοκύλησε ένα λαό, όπως αιματοκυλεί και το Αφγανιστάν, όπως αιματοκυλεί και το Ιράκ και όπως απειλεί και άλλες χώρες. Αυτά για το χαρακτήρα του ΝΑΤΟ. Και βέβαια σε καμμία περίπτωση ο ελληνικός λαός δεν συμφωνεί με όσα λέει, γιατί κατ’ επανάληψη έχει αποδείξει ότι είναι αντίθετο μέσα από διάφορες εκδηλώσεις, αγωνιστικές και άλλου είδους.
Για το συγκεκριμένο θέμα, είναι σημαντικό. Και ξέρετε, κύριε Πρόεδρε, το 2003 όταν το ξεκίνησε η προηγούμενη κυβέρνηση, τότε οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας του νομού ήταν αντίθετοι μαζί με τους χιλιάδες κατοίκους της περιοχής της Νέας Περάμου δεκάδες φορείς. Και ένας από τους Βουλευτές είναι και σήμερα Υπουργός της Κυβέρνησης. Πότε, λοιπόν, έλεγε την αλήθεια η Κυβέρνηση, τότε ή τώρα, για την αναγκαιότητα του έργου;
Έτσι, λοιπόν, το συμπέρασμα που βγαίνει είναι το εξής: Μας μιλάει για σύμφωνη γνώμη του δημοτικού συμβουλίου ή του νομαρχιακού συμβουλίου. Εγώ θα καταθέσω εδώ όλες τις ανακοινώσεις των συλλόγων και φορέων του Νομού Καβάλας του Δήμου Ελευθερών, που είναι αντίθετοι και πάλι στην οποιαδήποτε κατασκευή νατοϊκού έργου. Και λένε μάλιστα μέσα οι ψαράδες ότι ναι έχουμε ανάγκη από αλιευτικό καταφύγιο, από σκάλα, από μαρίνα, που θα μας διευκολύνει και εμάς και όλη την περιοχή. Χρειάζεται, δηλαδή, να μπουν κάτω από το πρόγραμμα του ΝΑΤΟ για να γίνουν αυτά τα έργα; Το θεωρούμε απαράδεκτο.
Το δεύτερο στοιχείο τώρα. Εδώ καθαρά ομολογείται σήμερα από την Κυβέρνηση ότι είναι καθαρά νατοϊκό λιμάνι και θα εξυπηρετήσει τα σχέδια του ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή. Και μάλιστα υπήρξαν συνεννοήσεις είτε με το Δήμο Ελευθερών, ο οποίος συνεδρίασε τη Μεγάλη Τετάρτη το βράδυ, κύριε Πρόεδρε, για να στείλει το έγγραφο, που θα το καταθέσω και αυτό στα Πρακτικά, που λέει ότι ξέρετε, συμφωνούμε για να γίνουν ορισμένα έργα. Αλλά, όμως, όταν ξημέρωσε η άλλη μέρα και το πήρε χαμπάρι ο λαός της περιοχής, κινητοποιήθηκε και την Κυριακή έχει μεγάλο συλλαλητήριο στην περιοχή, όπως έκανε και το 2003.
Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε, με το εξής: Έγιναν συναντήσεις με συγκεκριμένους παράγοντες του Νομού Καβάλας και με ξένο νατοϊκό παράγοντα, που σημαίνει, δηλαδή, ότι εδώ υπάρχει ένας σχεδιασμός, να καμφθούν οι αντιστάσεις του λαού της περιοχής.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας έχει ξεκάθαρες θέσεις για το ΝΑΤΟ και για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αλλά, όμως, μαζί με το λαό της περιοχής, για μία ακόμα φορά θα πει όχι στην κατασκευή ενός νατοϊκού λιμανιού, γιατί όπου πατάει το πόδι του το ΝΑΤΟ, κύριε Υπουργέ, ξεραίνεται το χορτάρι και στην προκειμένη περίπτωση θα νεκρώσει και η θάλασσα.
(Στο σημείο αυτό ο κ. Άγγελος Τζέκης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας): Φαντάζομαι ότι δεν προτείνετε σήμερα στη Βουλή, γιατί θα σας απαντήσω ότι είμαι αναρμόδιος, να αποχωρήσει η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ...
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Απαντήστε επί του θέματος. Θέλετε να κάνουμε ερώτηση για το ΝΑΤΟ; Κάντε μία προ ημερησίας διάταξη συζήτηση...
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας): Θα σας απαντήσω, αγαπητέ συνάδελφε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Θα σας απαντήσει. Μόλις άρχισε την ομιλία του.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας): Φαντάζομαι ότι αποδέχεστε ότι εάν το δημοτικό συμβούλιο, εάν το νομαρχιακό συμβούλιο, εάν το ΠΑ.ΣΟ.Κ., εάν η Νέα Δημοκρατία, εάν η Κυβέρνηση συμφωνούν ότι πρέπει να γίνει αυτό το έργο και ενδεχομένως διαφωνούν κάποιοι τοπικοί σύλλογοι, δεν το γνωρίζω και δεν με ενδιαφέρει εάν έχουν κομματική ή όχι καθοδήγηση φαντάζομαι να αναγνωρίζετε ότι σε μία πολυκομματική κοινοβουλευτική δημοκρατία αποφασίζουν οι θεσμοί και οι πλειοψηφίες των θεσμών. Και είναι δικαίωμα των μειοψηφιών να εκφράζουν και να αποτυπώνουν και να καταθέτουν τις απόψεις τους και να τις διεκδικούν με δυναμισμό και κινητοποιήσεις. Το αποδέχομαι και το χαιρετίζω.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Οι λαοί έχουν το δικαίωμα να αλλάζουν αποφάσεις.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας): Ακούστε. Η Κυβέρνηση, λοιπόν, συμμετέχει στο ΝΑΤΟ όχι από ανάγκη, αλλά από πεποίθηση. Και σας ανέφερα στην πρωτολογία μου ότι είχαμε την πρωτοβουλία να αποχωρήσουμε από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, τότε που αυτό εξυπηρετούσε τα εθνικά μας συμφέροντα.
Σας λέω, λοιπόν, ότι αυτό το έργο θα γίνει μόνο εάν η τοπική κοινωνία αποφασίσει ότι αυτό εξυπηρετεί τις αναπτυξιακές της ανάγκες.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Ελάτε να πάμε την Κυριακή.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας): Μη με διακόπτετε σας παρακαλώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κ. Μιχαλολιάκος δεν σας διέκοψε, κύριε συνάδελφε.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας): Παραδείγματος χάριν, όταν λέει το δημοτικό συμβούλιο -και οφείλω να δηλώσω ότι έχει συνείδηση των συμφερόντων της τοπικής κοινωνίας πιο αυξημένη και από εμένα και από εσάς- ότι ενδιαφέρεται πάρα πολύ για συνδετήρα οδό με την Εγνατία Οδό και για αλιευτικό καταφύγιο, για συναφή έργα ύδρευσης, ηλεκτροφωτισμού κ.λπ., έχει μεγαλύτερη προσέγγιση, καλύτερη, γνησιότερη, αυθεντικότερη από τη Νέα Δημοκρατία και από το Κ.Κ.Ε., από τη Ρηγίλλης και από τον Περισσό.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Λάθος κάνετε.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας): Αυτή είναι η αξία των θεσμών και η συνεισφορά τους στη δημοκρατία. Και βέβαια ο κύριος σκοπός δεν είναι οι νατοϊκές δραστηριότητες.
Σκοπός του έργου είναι η δημιουργία λιμενικών υποδομών, οι οποίες θα χρησιμοποιούνται από εθνικές και όποτε απαιτηθεί, από συμμαχικές δυνάμεις, ως εναλλακτικός λιμένας της Θεσσαλονίκης και του Βόλου.
Φαντάζομαι, για να μη μείνω πολύ στο Βήμα και κουράζω μ’ ένα θέμα, που δεν έχει και πολύ μεγάλη σημασία πια, η συντριπτική πλειοψηφία των λαών της Ευρώπης είναι υπέρ του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό είναι μια πραγματικότητα. Αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιοι πολίτες δεν πρέπει να διαμαρτύρονται και να εκτιμούν ακόμη ότι βλάπτει και το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ένωση.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Δικαιώνετε το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση για ό,τι έκανε στη γειτονιά μας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Παρακαλώ, κύριε Τζέκη. Είναι προφανές ότι δεν θα συμφωνήσετε. Αλλά πρέπει να συμφωνήσουμε να τελειώσει η συζήτηση της ερώτησης.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Εγώ έκανα συγκεκριμένη ερώτηση και θέλω να απαντήσω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Δεν μπορείτε να απαντήσετε, κύριε Τζέκη. Διπλάσιο χρόνο πήρατε. Και δεν είναι απαραίτητο να συμφωνήσετε. Για φανταστείτε να συμφωνήσετε τώρα εσείς με τη Νέα Δημοκρατία! Κ.Κ.Ε. με Νέα Δημοκρατία είναι λίγο δύσκολο.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας): Εγώ ανήκω σε μια παράταξη που με την εντολή του ελληνικού λαού είναι Κυβέρνηση σήμερα, η οποία είχε την ευθύνη σε εποχές που δεν ήταν πολύ της μόδας, δεν ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές απ’ αυτή τη θέση ο τότε εθνάρχης να πει «ανήκομεν εις την Δύσιν». Είμαστε υπέρ της συμμετοχής μας στο ΝΑΤΟ, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και υπέρ των καλών σχέσεων ισοτίμων και αξιοπρεπών με τις Η.Π.Α.. Αυτό σήμερα το διεκδικούν όλοι οι λαοί που συμμετείχαν δια των κυβερνήσεών τους στο Σύμφωνο Βαρσοβίας. Αυτό είναι μια πραγματικότητα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Παρακαλώ, ολοκληρώστε.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας): Η Κυβέρνηση όπως έχει καθήκον δημοκρατικό είναι σε διάλογο με τους τοπικούς φορείς που αναγνωρίζει η δημοκρατία.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Το 2003 ήσασταν αντίθετοι.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας): Με το δημοτικό συμβούλιο, με το νομαρχιακό συμβούλιο και με τον Οργανισμό Λιμένος. Αν εκτιμηθεί ότι συμφωνούν…
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Τι έχετε να πείτε για το σημερινό Υπουργό που συμμετείχε στις διαδηλώσεις;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Παρακαλώ, μη διακόπτετε.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας): Αν εκτιμηθεί ότι συμφωνούν με τα 38.000.000 ευρώ που προσφέρει το ΝΑΤΟ για να γίνουν έργα υποδομών λιμενικών εγκαταστάσεων και πολλά άλλα συναφή, δεν πρόκειται να τα απαξιώσουμε. Δεν θα αποφασίσουμε εμείς.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Εγώ σας δηλώνω…
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας): Έχει πολύ μεγάλη σημασία για τον ελληνικό λαό. Δεν μας παρακαλάει το ΝΑΤΟ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Μιχαλολιάκο, παρακαλώ ολοκληρώστε.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας): Με πολύ ανοιχτό το βλέμμα μας και το αυτί μας στις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας, όπως αυτές διατυπώνονται από τους θεσμούς της δημοκρατίας, το δημοτικό συμβούλιο και το νομαρχιακό συμβούλιο…
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Ο λαός για μια ακόμη φορά θα σταματήσει την κατασκευή του.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Παρακαλώ, κύριε Τζέκη.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας): Αν αντιδράσει ο λαός για την κατασκευή του, αγαπητέ, κύριε συνάδελφε, και ανατρέψει το δημοτικό συμβούλιο, τη νομαρχία και την Κυβέρνηση, αυτό το έργο δεν θα γίνει. Αν ο λαός όμως θέλει να γίνει όπως αυτός εκφράζεται από το Δήμο, από τη Νομαρχία και από την Κυβέρνηση, το έργο ασφαλώς θα γίνει.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ. Δεν μπορούν όλα να αναλυθούν και να συζητηθούν σε διάρκεια των πέντε και επτά λεπτών. Αυτά κρατάνε χρόνια τώρα.
Τρίτη, θα συζητηθεί η με αριθμό 475/17.4.2007 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Ιωάννη Δραγασάκη προς την Υπουργό Τουριστικής Ανάπτυξης, σχετικά με τη χρηματοδότηση από το Υπουργείο κρουαζιέρας για λογαριασμό της Εκκλησίας της Ελλάδας κ.λπ.
Αναλυτικότερα ο κ. Δραγασάκης αναφέρει στην ερώτησή του τα εξής:
«Το πρόσφατο ναυάγιο του κρουαζιερόπλοιου Sea Diamond στη Σαντορίνη έφερε στην επιφάνεια, εντελώς συμπτωματικά, τη συνεργασία της πλοιοκτήτριας εταιρείας με την Ελληνική Κυβέρνηση και την Εκκλησία της Ελλάδας.
Σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδας προετοιμάζει πολυήμερη κρουαζιέρα σε νησιά του Αιγαίου, Κρήτη και Κύπρο με πλοίο της εταιρείας Louis Hellenic Cruises. Η κρουαζιέρα αυτή, στην οποία αναμένεται να συμμετάσχουν χίλια περίπου άτομα, δεν είναι η μοναδική, αφού σύμφωνα με τα ίδια δημοσιεύματα, έχει προηγηθεί και άλλη με κρατική επιχορήγηση.
Συγκεκριμένα σε σχετική επιστολή του Συνοδικού Γραφείου Αναπτύξεως Θρησκευτικού Τουρισμού της Εκκλησίας της Ελλάδας, στην οποία επισυνάπτεται έγγραφο της εταιρείας Louis Hellenic Cruises για τον εκτιμώμενο προϋπολογισμό, ζητείται από τα αρμόδια Υπουργεία Τουρισμού της Ελλάδας και της Κύπρου, να αποτελέσουν τους βασικούς χρηματοδότες της σχεδιαζόμενης κρουαζιέρας. Η χρηματοδότηση, που καλούνται να εξασφαλίσουν κατά 70% το ελληνικό Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης και κατά 30% ο Τουριστικός Οργανισμός Κύπρου, ανέρχεται σε 1.250.000 ευρώ.
Ερωτάται η κυρία Υπουργός:
1. Υπεγράφη προγραμματική συμφωνία μεταξύ του Υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης και της Εκκλησίας της Ελλάδας, κατά τις προβλέψεις του ν.3513/06 (ΦΕΚ 265 Α’/5.12.06); Αν ναι, να κατατεθεί η σχετική συμφωνία. Αν όχι, υπεγράφη άλλου είδους σύμβαση και ποια συγκεκριμένα;
2. Ποιος φορέας επέλεξε τη συγκεκριμένη εταιρεία για την πραγματοποίηση της κρουαζιέρας, με ποια διαδικασία (διενέργεια διαγωνισμού ή απευθείας ανάθεση) έγινε η επιλογή, καθώς και ποιος φορέας θα επιλέξει τα άτομα που θα συμμετάσχουν στην κρουαζιέρα και κατά πόσον η όλη δραστηριότητα είχε τη σχετική έγκριση του ΥΠΕΠΘ;
3. Με τι ποσό πρόκειται να επιχορηγηθεί η σχεδιαζόμενη κρουαζιέρα (καθώς και με τι ποσό επιχορηγήθηκε η προηγούμενη), από ποιο κωδικό του προϋπολογισμού και υπέρ ποιου δικαιούχου συγκεκριμένα εκταμιεύτηκαν τα σχετικά ποσά;».
Η κ. Πετραλιά, Υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης έχει το λόγο.
ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ-ΠΑΛΛΗ (Υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης): Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, κύριε συνάδελφε, θεωρώ ευκαιρία αυτή την επίκαιρη ερώτηση, για να δώσω στη Βουλή ορισμένα συγκεκριμένα και υπεύθυνα στοιχεία που απαντούν σε ένα πλήθος υπερβολών, ανακριβειών και διαστρεβλώσεων που ακούστηκαν και γράφηκαν το τελευταίο χρονικό διάστημα, όσον αφορά στον προσκυνηματικό τουρισμό, τη συνεργασία του Υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης με την Εκκλησία της Ελλάδος και τη χρηματοδότηση κάποιων προγραμμάτων θρησκευτικού τουρισμού.
Όπως ξέρετε, μία μεγάλη καινοτομία που εφαρμόζουμε στο Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης είναι ο σχεδιασμός και η προώθηση των νέων μορφών τουρισμού, θεματικών μορφών, όπως είναι ο ιαματικός, ο αγροτουρισμός, ο προπονητικός, ο αθλητικός κα ο προσκυνηματικός -θρησκευτικός τουρισμός. Η δράση αυτή έχει δύο σκέλη: τις υποδομές, δηλαδή έργα, όπως είναι η ανακαίνιση μονών και η μετατροπή παλαιών μονών σε ξενώνες, η επισκευή και η ανάδειξη των σημείων που πέρασε και δίδαξε ο Απόστολος Παύλος, η δημιουργία «βυζαντινών διαδρομών» και άλλα. Περιλαμβάνει επίσης και προγράμματα που έχουν σχέση με τη διαφήμιση, τις εκθέσεις, την προβολή και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Στο πλαίσιο, λοιπόν, αυτής της δράσης του προσκυνηματικού- θρησκευτικού τουρισμού, το Νοέμβριο του 2005 το Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης είχε θέσει υπό αιγίδα του, μαζί με το Υπουργείο Παιδείας, τον πανελλήνιο μαθητικό διαγωνισμό για τον Απόστολο Παύλο που έκανε η Εκκλησία της Ελλάδος και εν συνεχεία το Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης ανέλαβε να χρηματοδοτήσει έναν προσκυνηματικό διάπλου στα Κύθηρα, στην Πάρο και στην Τήνο, περίπου επτακοσίων ατόμων, ιερωμένων, καθηγητών και ορισμένων μαθητών που είχαν συμμετάσχει στο διαγωνισμό, ένας διάπλους που πραγματοποιήθηκε από τις 29 Σεπτεμβρίου 2006 έως την 1η Οκτωβρίου 2006. Το πλοίο επελέγη, σε συνεργασία με την Εκκλησία, ύστερα από έρευνα αγοράς σε τρεις μεγάλες εταιρείες που πραγματοποιούν κρουαζιέρες. Η εταιρεία που επελέγη ήταν η μόνη που τις συγκεκριμένες ημερομηνίες διέθετε το κατάλληλο σκάφος που μπορούσε να ξεκινήσει από τον Πειραιά και να προσεγγίσει τα λιμάνια που ήθελε η Εκκλησία. Ο Ε.Ο.Τ. διέθεσε το ποσό των 180.000 ευρώ + ΦΠΑ για το διάπλου αυτό.
Αυτά, κύριε συνάδελφε, ως προς τι συνέβη πέρσι.
Ως προς τι θα συμβεί φέτος, για το οποίο και ρωτάτε, θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω κατηγορηματικά ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει καμμία απόφαση και φυσικά καμμία δέσμευση του Υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης. Δεν υπάρχει καμμία προγραμματική σύμβαση. Υπάρχει μόνο μία πρόταση εκ μέρους του Συνοδικού Γραφείου Προσκυνηματικών Περιηγήσεων της Ιεράς Συνόδου.
Απαντώντας συγκεκριμένα στις ερωτήσεις σας, που διατυπώνονται στο κείμενό σας, θέλω να σας πω, όπως είπα ήδη πριν, ότι υπάρχει αυτή η συγκεκριμένη πρόταση του συνοδικού γραφείου προς το Υπουργείο, η οποία δεν έχει καν εξεταστεί. Σε περίπτωση που η Διαρκής Ιερά Σύνοδος θα αποφασίσει να μη γίνει ο φετινός προσκυνηματικός διάπλους, ή θα αποφασίσει ότι θα γίνει –εμείς μέχρι αυτή τη στιγμή δεν είμαστε ενήμεροι για το τι προτίθεται να ζητήσει από το Υπουργείο μας σήμερα η Διαρκής Ιερά Σύνοδος- και ζητηθεί από το Υπουργείο μας να συμμετέχουμε στο φετινό προσκυνηματικό διάπλου, το Υπουργείο θα εξετάσει τη δυνατότητα οικονομικής συμμετοχής, η οποία και θα κινείται στα επίπεδα ανάλογα με τα περσινά, γιατί αυτές είναι και οι δυνατότητες του Υπουργείου και του Ε.Ο.Τ. Μιλώ για τις οικονομικές δυνατότητες.
Εμείς θέλουμε η Εκκλησία να προβάλει το έργο της και ο θρησκευτικός τουρισμός να ενισχυθεί. Έχει ενδιαφέρον να πούμε ότι σε όλον τον κόσμο σήμερα ο θρησκευτικός τουρισμός είναι ένα είδος τουρισμού που έχει ραγδαία ανάπτυξη.
Η συνεργασία μας με την Εκκλησία της Ελλάδας ήταν, είναι και θα παραμείνει εξαιρετικά καλή, επειδή πιστεύω ακράδαντα ότι εξυπηρετούνται και οι στόχοι του Υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης.
Και μην ξεχνάμε, κύριε συνάδελφε, ότι η Ελλάδα εκτός από τα μνημεία της κλασικής αρχαιότητας που προβάλλει στις τουριστικές της ιδιαιτερότητες, είναι διάσπαρτη και από βυζαντινά μνημεία, γεγονός που αποτελεί μια πολύτιμη παρακαταθήκη για την περαιτέρω ανάπτυξη του τουρισμού μας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο ερωτών συνάδελφος, κ. Δραγασάκης, έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, σε ό,τι αφορά τις υπερβολές και τις διαστρεβλώσεις των δημοσιευμάτων στα οποία αναφέρθηκε η κυρία Υπουργός δεν μπορώ να τα αξιολογήσω, αλλά επιτρέψτε μου το εξής σχόλιο: Με τη βοήθεια αυτών των δημοσιευμάτων απ’ ό,τι είδα, η Εκκλησία της Ελλάδας αναγνώρισε ότι το πρόγραμμα που ετοίμαζε ήταν πολυδάπανο και προκλητικό και ήδη απ΄ ό,τι είδα προσανατολίζεται σε ένα αναθεωρημένο πρόγραμμα κρουαζιέρας. Εάν δεν υπήρχαν τα δημοσιεύματα, δεν θα ξέραμε καν την ύπαρξη αυτού του θέματος.
Δεύτερον, θέμα της ερώτησής μας δεν είναι οι εναλλακτικές μορφές τουρισμού.
Κυρία Υπουργέ, πρέπει να σας πω, ότι και εγώ προσωπικά και εμείς ως κόμμα πολιτικό είμαστε υπέρ των εναλλακτικών μορφών τουρισμού ήδη από τη δεκαετία του ’80 και του οικολογικού τουρισμού και του πολιτιστικού τουρισμού και του ορειβατικού και του θρησκευτικού, κάθε μορφής τουρισμού. Το θέμα που εδώ μας ενδιαφέρει είναι το τρόπος με τον οποίον το Υπουργείο διαθέτει τους πόρους του, οι οποίοι από όσο ξέρω είναι και περιορισμένοι.
Να το κάνω πιο απλό. Εάν αύριο έλθει εδώ ο κ. Λεβέντης, ο συνάδελφος μας, μαζί με την κ. Βούλτεψη και συναδέλφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και έχουν μια ωραία ιδέα για την ανάδειξη των μνημείων των χώρων όπου υπήρξαν εξορίες αγωνιστών για τη δημοκρατία (Γυάρος, Μακρονήσι, Αϊ- Στράτης, Ικαρία), θα μπορούσαν να έχουν μία ωραία ιδέα να γίνει μία κρουαζιέρα, ενδεχομένως και πανευρωπαϊκής εμβέλειας και να καθιερωθεί ένα δρομολόγιο. Θα μπορούσε επίσης να έλθει το Σωματείο Ηθοποιών και να σας πει μία ωραία ιδέα επισκέψεων σε χώρους αρχαίων θεάτρων και άπειρες ιδέες.
Με ποια κριτήρια εσείς, ως Υπουργός, ή η Κυβέρνηση θα πει, «ναι» στο ένα, «όχι» στο άλλο, αφού εγώ μπορώ να προβλέψω ότι οι πόροι δεν φθάνουν σε όλους; Επομένως, αυτό είναι το θέμα μας.
Η πληροφόρηση που έχω από τους συνεργάτες μου, μου λένε ότι για δαπάνη από 45.000 ευρώ μέχρι 200.000 ευρώ χρειάζεται ανοιχτός δημόσιος διαγωνισμός και για πάνω από 200.000 ευρώ απαιτείται διεθνής διαγωνισμός. Δεν ξέρω αν η έρευνα αγοράς επαρκεί, εάν σας καλύπτει από αυτήν την άποψη.
Επίσης, εδώ από ό,τι μας είπατε, η Εκκλησία έχει την ιδέα, η Εκκλησία κάνει την πρόταση και το Υπουργείο θέτει υπό την αιγίδα του και επιχορηγεί την υλοποίηση αυτής της ιδέας.
Κατά την άποψή μας εδώ υπάρχει ένα συνολικότερο πρόβλημα που υπερβαίνει, κυρία Υπουργέ, τον δικό σας χώρο ευθύνης. Η Κυβέρνηση όλα αυτά τα χρόνια έχει απαλλάξει την Εκκλησία της Ελλάδας και τα ιδρύματά της από κάθε είδους φορολογική υποχρέωση. Περί τα δέκα νομοσχέδια έχουν ψηφιστεί που απαλλάσσουν την Εκκλησία από κάθε φορολογική υποχρέωση, εννοώ για εμπορικές της δραστηριότητες. Το επιχείρημα είναι η Εκκλησία να έχει πόρους, να υλοποιεί τις ιδέες της και το κοινωνικό της έργο, όπως η ίδια το αντιλαμβάνεται.
Παρατηρώ εδώ ότι ενώ έγινε όλη αυτή η φορολογική απαλλαγή της Εκκλησίας, τώρα έχει ανοίξει μια νέα «φάμπρικα», ας μου επιτραπεί να το πω. Όλοι έχουμε ωραίες ιδέες, προφανώς και η Εκκλησία –δικαίωμά της- αλλά σχετικά με το να επιχορηγούνται με χρήματα του Δημοσίου μετά και από την πλήρη απαλλαγή της Εκκλησίας, εγώ τουλάχιστον σαν Βουλευτής του Κοινοβουλίου θα ήθελα να γνωρίζω το σύνολο των επιχορηγήσεων.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ολοκληρώστε, κύριε Δραγασάκη.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Επομένως, κύριε Υπουργέ, κύριε Πρόεδρε, αξιοποιώ κι εγώ την ερώτηση αυτή για να θέσω ένα αίτημα προς την Κυβέρνηση συνολικά. Το αίτημά μου είναι σε κάποιο κεντρικό λογαριασμό, οπουδήποτε στο Υπουργείο Οικονομικών, να καταχωρούνται και να καταγράφονται όλα τα ποσά τα οποία δίδονται σε ιδρύματα της Εκκλησίας, επομένως να υπάρχει μία στοιχειώδης διαφάνεια και ένας στοιχειώδης έλεγχος.
Σε ό,τι αφορά το συγκεκριμένο θέμα, κυρία Υπουργέ, αν θέλετε διευκρινίστε πιο συγκεκριμένα τον τρόπο επιλογής της συγκεκριμένης εταιρείας για την υλοποίηση της κρουαζιέρας, την πηγή των χρημάτων πιο συγκεκριμένα και τα άλλα που ρωτάμε εδώ.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, τον κ. Δραγασάκη.
Κυρία Υπουργέ, έχετε το λόγο. Κάντε όσο μπορείτε πιο σύντομα, γιατί καλύψατε το χρόνο σας.
ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ-ΠΑΛΛΗ (Υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης): Κύριε συνάδελφε, ως προς την πρόταση την οποία κάνατε για ιστορικά μνημεία, όπως είναι η Μακρόνησος ή η Γυάρος, εγώ οφείλω να σας πω ότι είναι μία εξαιρετική πρόταση και μακάρι να γίνει προς εμάς αυτή η πρόταση. Μπορούμε και από κοινού να την κάνουμε, αν θέλετε, με το Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης και να την επεξεργαστούμε διότι όλα αυτά είναι μνημεία της ιστορίας μας. Όταν μιλάμε για τις νέες μορφές τουρισμού, μιλάμε για τον πολιτιστικό τουρισμό. Είναι μνημεία της ιστορίας της χώρας μας και είναι μνημεία του πολιτισμού μας. Προς αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να σας πω ότι εγώ είμαι ανοιχτή να συζητήσουμε μία τέτοια διαδρομή και ένα τέτοιο πρόγραμμα ανάδειξης μνημείων-σταθμών της σύγχρονης ιστορίας της χώρας μας.
Από την άλλη πλευρά, σας είπα και πριν για τον τρόπο με τον οποίον ελήφθη η όποια απόφαση για το συγκεκριμένο διάπλου. Αναφερθήκατε στον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ο Ε.Ο.Τ. και το Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης. Πρέπει να σας πω πως ό,τι έγινε για τη συγκεκριμένη κρουαζιέρα, ήταν σύμφωνα με το νόμο. Και το Διοικητικό Συμβούλιο του Ε.Ο.Τ. πέρασε τη συγκεκριμένη απόφαση και η ίδια δηλαδή η Υπηρεσία Δημοσίων Εξόδων έχει δώσει την έγκρισή της.
Θα πω κάτι για να είμαι ξεκάθαρη. Και στο Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης αλλά και στον Ε.Ο.Τ. τα πάντα περνάνε από πάρεδρο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, από ένα ποσό και πέρα. Άρα όλα αυτά έχουν γίνει απολύτως νόμιμα, κύριε συνάδελφε. Συμφωνώ ότι ειδικά εσείς υπήρξατε εκ των πρωτεργατών των νέων μορφών τουρισμού. Παρακολουθούμε και λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων τα θέματα. Ήσασταν εσείς οι οποίοι μιλήσατε για «πράσινους» Ολυμπιακούς, μιλήσατε για οικολογικό τουρισμό σε μία περίοδο που πάρα πολλοί δεν είχαν αντιληφθεί καν το περιβαλλοντικό πρόβλημα που υπάρχει και για το οποίο σήμερα όλοι μιλάμε.
Κύριοι συνάδελφοι, τα στοιχεία τα οποία κατέθεσα, τα στοιχεία δηλαδή τα οποία έβγαλα ως ανακοίνωση μόλις ετέθη το θέμα και όσον αφορά το τιμολόγιο το οποίο πληρώθηκε, είναι στοιχεία τα οποία μπορώ να καταθέσω και στη Βουλή.
Τελειώνω, λέγοντας ότι θεωρούμε και θεωρώ και προσωπικά ότι θα πρέπει όλοι μας να δούμε αυτήν τη διάσταση του προσκυνηματικού και του θρησκευτικού τουρισμού ως νέα μορφή τουρισμού και ως μορφή ανάδειξης των θρησκευτικών μνημείων της χώρας μας.
Όσον αφορά τα άλλα θέματα, όπου αναφερθήκατε για την Εκκλησία, όπως ξέρετε δεν είμαι εγώ αρμόδια να απαντήσω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κυρία Υπουργέ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ολοκληρώθηκε η συζήτηση των επίκαιρων ερωτήσεων.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη των
ΕΠΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
Θα συζητηθεί η υπ’ αριθμ. 54/14.3.2007 επερώτηση των Βουλευτών του Κ.Κ.Ε. κ.κ. Αλέκας Παπαρήγα, Νικολάου Γκατζή, Λιάνας Κανέλλη, Ορέστη Κολοζώφ, Παναγιώτη Κοσιώνη, Βαρβάρας (Βέρας) Νικολαϊδου, Γεωργίου Χουρμουζιάδη, Ελπίδας Παντελάκη, Σταύρου Σκοπελίτη, Αντωνίου Σκυλλάκου, Αγγέλου Τζέκη και Δημητρίου Τσιόγκα προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με την πολιτική της Κυβέρνησης για τους αναπήρους και τους χρόνια πάσχοντες.
Ο Γενικός Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας κ. Σταύρου ορίζει ως Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο τον κ. Τασούλα.
Ο Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, κ. Αλαβάνος ορίζει Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο τον κ. Αθανάσιο Λεβέντη.
Έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα Άνω Δυτικά Θεωρεία παρακολουθούν την συνεδρίαση αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στην έκθεση με θέμα: «Οι Έλληνες στη Διασπορά 15Ος -21Ος αι.» και στους λοιπούς χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων σαράντα μαθητές και μαθήτριες και πέντε συνοδοί καθηγητές από το Λύκειο Ηράκλειας Σερρών.
Η Βουλή τους καλωσορίζει, τους εύχεται καλές σπουδές και καλή επιστροφή στην ιδιαιτέρα πατρίδα.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Τους πληροφορούμε ότι παρακολουθούν συνεδρίαση κοινοβουλευτικού έργου, όπου παρίστανται οι επερωτώντες Βουλευτές και οι επερωτώμενοι Υπουργοί.
Το λόγο έχει η πρώτη επερωτώσα, κ. Βέρα Νικολαΐδου.
ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριοι Βουλευτές, πρώτα απ’ όλα θα ήθελα να πω γιατί κάναμε την επερώτηση. Την καταθέσαμε, σύσσωμη η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, γιατί θέλουμε να αναδείξουμε ότι τα προβλήματα των αναπήρων, των χρονίως πασχόντων και των οικογενειών τους έχουν συγκεκριμένες αιτίες και συγκεκριμένους υπεύθυνους. Χρόνια όμως τώρα οι κυβερνήσεις -της Νέας Δημοκρατίας σήμερα, χθες του ΠΑ.ΣΟ.Κ.- προσπαθούσαν και με πείσμα, θα έλεγα, για την συγκάλυψή τους.
Θέλουμε, όμως, να κάνουμε και κάτι πολύ πιο σημαντικό. Να αναδείξουμε ότι γι’ αυτά τα προβλήματα που καθημερινά βασανίζονται, όχι μόνο οι ανάπηροι, αλλά και οι οικογένειές τους, από τα φτωχά λαϊκά στρώματα, βέβαια, υπάρχουν συγκεκριμένες ρεαλιστικές λύσεις, ιδιαίτερα σήμερα που οι κατακτήσεις της επιστήμης, της τεχνολογίας και το επίπεδο του παραγόμενου πλούτου στης χώρα μας τις κάνουν πιο εφικτές και πιο αναγκαίες από κάθε άλλη φορά.
Πού βρισκόμαστε σήμερα; Από την αρχή πρέπει να τονίσω ότι δεν υπάρχει απογραφή των αναπήρων κι έτσι δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία. Με βάση, λοιπόν, τα διεθνή στάνταρτ το 10% του πληθυσμού κατατάσσεται στα Α.Μ.Ε.Α., όπως λέμε, εκ των οποίων οι μισοί στις βαριές αναπηρίες και με μεγαλύτερη αυτή της κινητικής αναπηρίας. Οι Έλληνες όμως επιστήμονες και με βάση τις θλιβερές πρωτιές που έχουμε στα τροχαία δυστυχήματα και στα παιδικά ατυχήματα ανεβάζουν αυτό το ποσοστό περισσότερο από το 12%.
Παρ’ όλα αυτά, όμως, είτε 10% είτε 12% στη χώρα μας παραμένει υποτυπώδης ο προγεννητικός έλεγχος και το δημόσιο δίκτυο πρώιμης και έγκαιρης διάγνωσης παρέμβασης και αποκατάστασης σε όλα τα επίπεδα, ενώ με τις εξελίξεις που υπάρχουν σήμερα στην γενετική θα μπορούσε σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από παλιότερα να προλάβουμε, για παράδειγμα τη γέννηση ενός ανάπηρου παιδιού ή την ασθένεια μιας μητέρας κατά η διάρκεια της κύησης, ασθένεια που μπορεί μετά να έχει επιπτώσεις στην ψυχοσωματική υγεία του παιδιού. Γεννιούνται, λοιπόν, παιδιά με μεσογειακή αναιμία, τύφλωση ή κώφωση ενώ θα μπορούσαν αυτές οι γεννήσεις να αποφευχθούν. Δεν υπάρχει όμως πολιτική πρόληψης, ολοκληρωμένης ενημέρωσης και ελέγχου του πληθυσμού, ιδιαίτερα των νέων ζευγαριών και έτσι το πρόβλημα πολλαπλασιάζεται.
Υπάρχουν μεγάλες ελλείψεις και είναι γνωστό -έχουμε κάνει επανειλημμένα επίκαιρες ερωτήσεις – στις δημόσιες μονάδες εντατικής θεραπείας και αυξημένης φροντίδας. Αποτέλεσμα αυτής της έλλειψης είναι να πεθαίνουν ή να μένουν ανάπηροι άνθρωποι μετά από κάποιο ατύχημα ή αγγειακό επεισόδιο, ενώ θα μπορούσαν να σωθούν ή να αποκατασταθούν. Υπάρχουν μόνο διακόσια δημόσια κρεβάτια αποκατάστασης αντί για δύο χιλιάδες που χρειάζονται και ίσως να χρειάζονται ακόμη περισσότερα. Και είναι γνωστό ότι από το 1997 δεν έχει δημιουργηθεί ούτε ένα νέο κρεβάτι.
Εκατόν ογδόντα χιλιάδες παιδιά με αναπηρίες ή με μαθησιακές δυσκολίες βρίσκονται εκτός ειδικής αγωγής. Τριάντα χιλιάδες παιδιά με αυτισμό, αλλά μόνο πεντακόσια πηγαίνουν σε κάποιο ειδικό σχολείο. Και συνηθίζεται στις απαντήσεις που παίρνουμε να ρίχνονται οι ευθύνες στους γονείς και στην κοινωνία.
Το 80% των ικανών προς εργασία αναπήρων παραμένουν άνεργοι με πολλαπλές αρνητικές επιπτώσεις, γιατί τόσο οι επιχειρηματίες, αλλά και το κράτος δεν θέλουν να καλύψουν το κόστος προσαρμογής των νέων τεχνολογιών ή του χώρου εργασίας για να δουλέψει ένας κινητικά ανάπηρος ή ένας τυφλός, από τη στιγμή που το κύριο γι’ αυτούς είναι να μειωθεί το κόστος παραγωγής και να έχουν μεγαλύτερο κέρδος.
Μπορεί κανείς να φανταστεί, μέσα από την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, το πώς πετιούνται στον Καιάδα της ανεργίας οι νέοι, οι οποίοι είναι ανάπηροι.
Ο ανάπηρος, αγαπητοί συνάδελφοι, θέλει σταθερό εργασιακό περιβάλλον. Δεν μπορεί να αλλάζει συνέχεια ειδικότητες ή να δουλεύει, για παράδειγμα, ένα δίωρο το πρωί στο Πέραμα και στη συνέχεια, το μεσημέρι, να τρέχει να κάνει ένα τρίωρο στου Ρέντη. Αυτά είναι απαράδεκτα και φυσικά δεν μπορούν να εφαρμοστούν.
Σε σχέση με τις συντάξεις, τα επιδόματα αναπηρίας είναι στην κυριολεξία περισσότερο επιδόματα ελεημοσύνης.
Όσο για την κάρτα αναπηρίας ή λειτουργικότητας, που το τελευταίο διάστημα διαφημίζεται πάρα πολύ –πρέπει να πούμε ότι ήταν εφεύρεση του ΠΑΣΟΚ και ίσως ολοκληρωθεί από τη Νέα Δημοκρατία- με πρόσχημα πάντα τους ανάπηρους «μαϊμού» και την ταλαιπωρία των αναπήρων από τις επανεξετάσεις –προβλήματα υπαρκτά, δεν μπορεί να τα αμφισβητήσει κανείς- την εμφανίζουν ως πανάκεια, λες και μόνη της η κάρτα θα λύσει ή το θέμα της έλλειψης των σχολείων ή θα δώσει δουλειά και κέντρα αποκατάστασης στους ανάπηρους, συντάξεις και επιδόματα, που θα τους επιτρέψουν να ζήσουν με αξιοπρέπεια.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα γίνει αιτία αυτή η κάρτα να υπάρξουν παραπέρα περικοπές των κατακτήσεων και διάσπαση του αναπηρικού κινήματος.
Η πολιτική της Νέας Δημοκρατίας στον κοινωνικό τομέα είναι αναμφισβήτητα στη λογική της εμπορευματοποίησης, της υποβάθμισης των όποιων δημόσιων υπηρεσιών πρόνοιας έχουν απομείνει, της ολόπλευρης δράσης των ιδιωτών μέσω των λεγόμενων μη κυβερνητικών οργανώσεων, με κρατική χρηματοδότηση, ενώ ταυτόχρονα ο χώρος για επιχειρηματική δράση σε αυτούς τους ευαίσθητους τομείς διευρύνεται καθημερινά. Σαν μανιτάρια ξεφυτρώνουν καθημερινά νέα ιδιωτικά κέντρα αποκατάστασης, ιδιωτικά ειδικά σχολεία, προγράμματα για κατ’ οίκον νοσηλεία και προσφορά κοινωνικής βοήθειας από μεγάλους πλέον επιχειρηματικούς ομίλους, εκμεταλλευόμενοι φυσικά την έλλειψη κρατικής μέριμνας.
Η «Βοήθεια στο Σπίτι», που υποτίθεται ότι επεκτείνεται και στα Α.Μ.Ε.Α., εκτός του ότι είναι ένα πρόγραμμα θνησιγενές, με συγκεκριμένη ημερομηνία λήξης από την πρώτη στιγμή που δημιουργήθηκε –η τελευταία παράταση που έχει πάρει είναι τώρα, τον Ιούνη- από τη μία περιορίζεται σε λίγους και από την άλλη, βέβαια, το προσωπικό -που δεν είναι ευθύνη του προσωπικού- είναι ελάχιστο και με τις διαφορετικές σχέσεις εργασίας, τις οποίες έχει, δεν μπορεί πάντα να ανταποκριθεί στα καθήκοντά του.
Φυσικά, υπάρχει και ένας πολύ μεγάλος αριθμός αναπήρων, που δεν πληροφορείται αυτές τις παροχές.
Το βασικό μοτίβο της Κυβέρνησης στις απαντήσεις, που μας δίνει, σε ερωτήσεις τις οποίες καταθέτουμε σαν κόμμα για τους ανάπηρους, είναι το εξής: «Αναγνωρίζουμε ότι τα προβλήματα είναι μεγάλα». Και δεν είναι δυνατόν να μην τα γνωρίζει. «Παραλάβαμε μία κατάσταση. Κάνουμε μία προσπάθεια, με βάση τις αντοχές της οικονομίας, να τα λύσουμε. Προχωρούν όμως…» –και έχει σημασία αυτό το «όμως»- «…και λένε ότι έχει ευθύνες η κοινωνία, πρέπει να κινητοποιηθούν οι πολίτες, να στηρίξει η οικογένεια».
Να σας πω κάτι; Δεν είναι τυχαίο αυτό που κάνετε εσείς οι αρμόδιοι της Κυβέρνησης, αλλά και οι εκπρόσωποι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Μπροστά σε αυτό τον κόσμο το να μην αναγνωρίζετε τα προβλήματα, θα σας αποκάλυπτε από την πρώτη στιγμή. Δεν το κάνατε, βέβαια. Μεταβιβάζετε, όμως, τις ευθύνες στην κοινωνία, στους γονείς, στο άμεσο περιβάλλον, στην ανάγκη κινητοποίησης του κόσμου και στο να ξεπεραστούν καθυστερημένες αντιλήψεις, που βεβαίως υπάρχουν.
Αυτό που θέλετε είναι να κρύψετε τη βασική αιτία, η οποία δεν είναι άλλη από αυτή τη φύση του κοινωνικοοικονομικού συστήματος, που τόσο καλά υπηρετείτε, το οποίο αναπαράγει και οξύνει τα προβλήματα των λαϊκών στρωμάτων και ιδιαίτερα των αναπήρων, πολύ περισσότερο σήμερα, την περίοδο των αναδιαρθρώσεων, που προχωράτε ομολογουμένως με πολύ γρήγορους ρυθμούς, περίοδο που το κεφάλαιο, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας, απαιτεί και νέους τομείς επιχειρηματικής δράσης, όπως είναι η υγεία, η πρόνοια, η παιδεία, η ειδική αγωγή, αλλά και η αποκατάσταση των αναπήρων σε όλα τα επίπεδα.
Αυτό το στόχο υπηρετείτε με την πολιτική σας χρόνια ολόκληρα. Γι’ αυτό σαν κόμμα σας λέμε ότι όταν εκφράζετε την ευαισθησία και τη συμπάθειά σας προς τους αναπήρους και τις οικογένειές τους, υποκρίνεστε συνειδητά απέναντι σε αυτές τις κατηγορίες.
Μας λέτε, επίσης, ότι έχετε λύσει αρκετά από τα προβλήματα που χρόνιζαν. Δεν θα το αμφισβητήσουμε, γιατί άλλωστε κάθε κυβέρνηση λύνει ορισμένα προβλήματα. Κι εσείς ξέρετε καλά ότι με το να φτιάξετε ένα σχολείο για τριάντα παιδιά ή με το να κάνετε ένα κέντρο για τον αυτισμό κάθε δέκα χρόνια, πριν ή μετά τις εκλογές και με το να ανακοινώσετε μερικές χιλιάδες προσλήψεις, δεν λύνεται βέβαια, το πρόβλημα του να έχουν δικό τους σχολείο τα εκατόν ογδόντα χιλιάδες παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, που βρίσκονται εκτός ειδικής αγωγής ή να βρουν δουλειά τα χιλιάδες άνεργα, νέα παιδιά, ανάπηρα.
Τα στοιχεία που δίνετε εσείς οι ίδιοι, δείχνουν ότι το 84% των ικανών προς εργασία αναπήρων είναι άνεργοι.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ως Αντιπολίτευση σήμερα, αξιοποιώντας πρώτα απ’ όλα τα προβλήματα που δημιουργεί η πολιτική σας, σας κατηγορεί ότι διαλύσατε τις δημόσιες υπηρεσίες πρόνοιας, ότι αλλάξατε τον τίτλο του Υπουργείου. Εμείς λέμε ότι δημαγωγεί προκλητικά, γιατί πρώτα απ’ όλα ξεχνάει ότι αυτή η πολιτική που εσείς σήμερα εφαρμόζετε, είναι συνέχεια της δικής του πολιτικής στον τομέα αυτό, της πολιτικής που είχε στηρίξει ως κυβέρνηση με τη συμμετοχή του τότε στα διάφορα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Είναι χαρακτηριστικά αυτά που έδωσε στη δημοσιότητα το ΠΑ.ΣΟ.Κ. με την πρόσφατη συνέντευξη Τύπου στις 12 του Απρίλη και αυτά που αναφέρονται στο πρόγραμμά του για τη λεγόμενη κοινωνική αλληλεγγύη. Λέει, λοιπόν, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι η προνοιακή πολιτική πρέπει να είναι υποχρέωση της πολιτείας, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και να συμβάλλει η κοινωνική αλληλεγγύη, δηλαδή ότι δεν είναι ευθύνη του κράτους η χρηματοδότηση και η λειτουργία της προνοιακής πολιτικής, αλλά το κράτος πρέπει να φροντίζει, ώστε μέσω της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, διαφόρων κοινοτικών προγραμμάτων, του εθελοντισμού, να υπάρχουν και κάποιες στοιχειώδεις υπηρεσίες, που θα μπορούν να αντιμετωπίζουν ακραία φαινόμενα.
Γεγονός είναι -και δεν μπορεί κανείς να το αμφισβητήσει- ότι η Νέα Δημοκρατία συμφωνεί με τα παραπάνω που είδαν το φως της δημοσιότητας από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τις τελευταίες μέρες, όχι μόνο με συνεντεύξεις Τύπου, αλλά και με μία δραστηριότητα (συναντήσεις με αντίστοιχους φορείς και εκδηλώσεις με φορείς αναπήρων). Συμφωνεί, λοιπόν, γιατί η Νέα Δημοκρατία συνεχίζει με πολύ συνέπεια το δρόμο που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. χάραξε και στην πρόνοια. Από εκεί και πέρα, με βάση το πορτοφόλι του καθένα, το ασφαλιστικό του ταμείο και την ελεημοσύνη των φιλάνθρωπων και των εθελοντών θα έχει, φαίνεται, και ανάλογες προνοιακές υπηρεσίες.
Την ίδια συνέπεια δείξατε και τα δύο μεγάλα κόμματα, Νέα Δημοκρατία και ΠΑ.ΣΟ.Κ., στην τελική Έκθεση της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των ατόμων με αναπηρίες. Ταυτίζονται οι απόψεις σας, γιατί κινούνται ακριβώς στην ίδια κατεύθυνση.
Εμείς, ως Κ.Κ.Ε., συμμετείχαμε. Δεν προσυπογράψαμε, βέβαια, την τελική Έκθεση και τις θεματικές εισηγήσεις των Βουλευτών, γιατί συγκάλυπτε τις αιτίες, τα προβλήματα, τους υπεύθυνους και τελείωνε με πολλά ευχολόγια και διαπιστώσεις, με τις οποίες φυσικά δεν συμφωνήσαμε. Καταθέσαμε, όμως, με συνέπεια τις θέσεις και τις προτάσεις μας ως κόμμα, οι οποίες σε σχέση με την πολιτική πρόληψης της αναπηρίας, είναι ότι χρειάζονται μέτρα υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, γενικότερα προστασίας της ζωής και της υγείας στους χώρους κατοικίας, φοίτησης, ψυχαγωγίας και άθλησης και τέτοια δημόσια έργα, σε συνδυασμό με μια πολιτική ενίσχυσης των δημοσίων μέσων μαζικής μεταφοράς, που να μπορούμε να οδηγηθούμε στη μείωση των τροχαίων ατυχημάτων.
Επίσης, διεκδικούμε και παλεύουμε για πλήρες δίκτυο πρώιμης και έγκαιρης διάγνωσης και παρέμβασης των κέντρων αποκατάστασης σε όλα τα επίπεδα, δωρεάν, φυσικά, παροχή όλων των απαραίτητων θεραπειών, φαρμάκων, αναλώσιμων υγειονομικών υλικών, με πλήρη και επαρκή χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό με ταυτόχρονη κατάργηση των κλάδων υγείας των ασφαλιστικών ταμείων.
Για την ψυχική υγεία ζητάμε δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες σε όλες τις βαθμίδες του συστήματος, με βάση τις σύγχρονες κατακτήσεις της επιστήμης και της τεχνολογίας.
Σε σχέση με την πρόνοια, ζητάμε δημόσιο δωρεάν σύστημα πρόνοιας που θα απευθύνεται σε όλο το λαό, με πλήρες δίκτυο εξειδικευμένων υπηρεσιών για αναπήρους, μαζικές προσλήψεις, μόνιμου προσωπικού, όμως, ειδικού επιστημονικού, αλλά και βοηθητικού για τη στελέχωση και την παραπέρα αναβάθμιση των δημόσιων υπηρεσιών και των ιδρυμάτων πρόνοιας. Τονίζουμε το «μόνιμο προσωπικό», γιατί δεν έχουν βέβαια ευθύνη οι συμβασιούχοι για τα προβλήματα που δημιουργούνται από αυτές τις προσλήψεις, διότι προσπαθούν να προσαρμοστούν, να εξειδικευτούν σ΄ έναν χώρο, τελειώνει η σύμβασή τους και ξεκινάμε ξανά από την αρχή.
Ζητάμε δημόσια κέντρα, κλειστής ή ανοικτής, προσωρινής ή μόνιμης παραμονής, για παιδιά σε κρίση, με αυτισμό, με βαριά νοητική στέρηση, με ψύχωση και για πολλαπλά ανάπηρα παιδιά.
Επίσης, για τους μετανάστες και τα μέλη των μειονοτήτων που έχουν ανάπηρο μέλος στην οικογένειά τους, καθώς και για τα παιδιά τους, θα πρέπει χωρίς κανέναν αποκλεισμό να έχουν πλήρη δικαιώματα στη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση, στην υγεία και πρόνοια, στην ειδική αγωγή.
Για τα εργασιακά δικαιώματα των αναπήρων πρέπει να υπάρχει κατοχύρωση του δικαιώματος στη δουλειά όλων των ικανών προς εργασία αναπήρων, άμεση πρόσληψη με ευθύνη του κράτους όλων των αναπήρων ή χρονίως πασχόντων που αποφοιτούν από τη δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση, την επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση. Αυτά είναι αιτήματα και των ίδιων των αναπήρων που μας τα έχουν υποβάλει κατά τη διάρκεια περιοδειών των Βουλευτών μας σε αντίστοιχα σχολειά.
Για την ειδική αγωγή θέλω να πω ότι πρέπει να υπάρχει δημόσια δωρεάν και υποχρεωτική ειδική αγωγή για όλα τα παιδιά με αναπηρίες και μαθησιακές δυσκολίες, που έχουν ανάγκη το ειδικό σχολειό, για τυφλούς, για κωφούς, για άτομα με αυτισμό, με μέση νοητική υστέρηση, με βαριά αναπηρία.
Σε σχέση με την επιδοματική πολιτική, προτείνουμε, πρώτα απ’ όλα, την ενοποίηση όλων των επιδομάτων αναπηρίας σ΄ ένα, μετατροπή του σε κοινωνική σύνταξη. Μάλιστα, έχουμε και μια διαβάθμιση, ώστε να μην είναι κάτω από 650 ευρώ για εργαζόμενους ανάπηρους και συνταξιούχους με πλήρη σύνταξη, ενώ για άνεργους και ανίκανους προς εργασία να είναι 1.050 ευρώ. Φυσικά, αυτά τα ποσά αναπροσαρμόζονται για τις πιο βαριές κατηγορίες, τον αυτισμό, τις πολλαπλές αναπηρίες και άλλα.
Ζητάμε τον εκδημοκρατισμό του αναπηρικού κινήματος με ψήφιση ειδικού συνδικαλιστικού νόμου που να διέπει τη λειτουργία των αναπηρικών οργανώσεων. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι, ενώ όλοι οι σύλλογοι, όλοι οι φορείς, διέπονται από ένα νόμο, για το αναπηρικό κίνημα δεν υπάρχει νόμος που να διέπει τη λειτουργία του, αν και διαχειρίζονται τεράστια ποσά και χρηματοδοτούνται από το κράτος. Βέβαια, είναι γνωστό γιατί γίνεται αυτό. Διότι χρησιμοποιείτε τους ανάπηρους για μηχανισμό χειραγώγησης. Πρώτα απ’ όλα, χρεώνονται στα Α.ΜΕ.Α., για παράδειγμα, όλοι οι διαβητικοί.
Εμείς θα συνεχίσουμε με όλες μας τις δυνάμεις να παλεύουμε και να στηρίζουμε τα αιτήματα του ταξικού συνδικαλιστικού αναπηρικού κινήματος και από αυτό το Βήμα καλούμε τους ανάπηρους και τις οικογένειές τους, τους εργαζόμενους του χώρου και τους ειδικούς επιστήμονες να μην έχουν πλέον αυταπάτες. Αυτό που μας λένε σε κάθε συνάντηση ή κατά τη διάρκεια των περιοδειών ότι δεν πάει άλλο, το ότι αναγνωρίζουν την κοροϊδία, τόσο από τη σημερινή Κυβέρνηση, όσο και από την προηγούμενη, πρέπει όχι μόνο να τους είναι πολύ κατανοητό, αλλά να καταλάβουν ότι δεν μπορούν με αυτήν την πολιτική ούτε τα προβλήματά τους να λυθούν ούτε να καλύπτονται οι ανάγκες τους που στις σύγχρονες συνθήκες είναι σίγουρα πιο αυξημένες. Είναι σίγουρο ότι η κατάσταση θα χειροτερεύει. Η λύση των προβλημάτων τους είναι στον αντίποδα αυτής της συγκεκριμένης πολιτικής και είναι αυτονόητο ότι εμείς θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε όλες τις διεκδικήσεις.
Κύριε Πρόεδρε, υπάρχει και κάτι που πρέπει να σημειώσουμε, επειδή πολλά δημοσιεύονται και γράφονται για τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες. Νομίζω ότι υπάρχει η εμπειρία σε πολλούς Βουλευτές και ίσως και στον Υπουργό για το τι ακριβώς ίσχυε παλαιότερα στις σοσιαλιστικές χώρες στον τομέα της ανάπτυξης και της διεύρυνσης των δικαιωμάτων των αναπήρων, ότι υπήρχαν κατακτήσεις στις χώρες αυτές που ανάγκασαν και τις υπόλοιπες να δώσουν ορισμένες θετικές λύσεις. Είναι γνωστό ότι υπήρχε ξεχωριστή συνεισφορά στις βαριές κατηγορίες των πολλαπλά αναπήρων, στη νοητική υστέρηση, στον αυτισμό και ότι ήταν παγκόσμιας αναγνώρισης τα τότε κέντρα αποκατάστασης των κινητικά αναπήρων, για παράδειγμα, στην πρώην Σοβιετική Ένωση, στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας, στην Ουγγαρία, αλλά και στη γειτονική μας Βουλγαρία. Στην κυριολεξία έδιναν στους ό,τι χρειάζονταν, για να ζήσουν αξιοπρεπώς και άνοιξαν δρόμο σε ολόκληρη την ανθρωπότητα. Σήμερα, φωτεινό παράδειγμα αυτής της πολιτικής είναι η Κούβα με τις κατακτήσεις και στον τομέα αυτό.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε την κ. Νικολαΐδου.
Το λόγο έχει ο επερωτών συνάδελφος και Ε’ Αντιπρόεδρος της Βουλής, ο κ. Παναγιώτης Κοσιώνης.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΣΙΩΝΗΣ (Ε’ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριοι συνάδελφοι, κύριε Υπουργέ, το θέμα των ατόμων με αναπηρία θα έλεγα ότι από την αρχή του μέχρι το τέλος, δηλαδή από το πώς δημιουργούνται οι ανάπηροι, πως αντιμετωπίζονται και αν επανεντάσσονται ή όχι, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που δείχνει με τον καλύτερο τρόπο, τον απάνθρωπο τρόπο λειτουργίας του κοινωνικοπολιτικού συστήματος, αυτό που λέμε εμείς καπιταλιστικό σύστημα, μια λέξη που είχε διαγραφεί τελείως από το λεξιλόγιο άλλων και μάλιστα με την αντίφαση που καταγράφεται στην πρώτη φράση της επερώτησής μας, σε μια εποχή που θεωρούμαστε μια από τις χώρες με τη μεγαλύτερη αύξηση του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος και εξέλιξη της επιστήμης. Κι αυτό, η υποτίμηση της ανθρώπινης ζωής και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας γίνεται μέσα στα πλαίσια του κέρδους της ανταγωνιστικότητας και της επιχειρηματικότητας, δηλαδή ιδεολογήματα τα οποία προβάλλονται από κόμματα της εξουσίας -και από κάποιους άλλους βέβαια, κατά διαστήματα- που δείχνουν ακριβώς την εγκατάλειψη αυτή του ανθρώπινου πόνου και των αιτίων.
Τα στοιχεία, κύριε Υφυπουργέ, τα ξέρετε πάρα πολύ καλά, είναι ανατριχιαστικά και δεν είναι στοιχεία που προέρχονται από έρευνες που έχει κάνει το Κομμουνιστικό Κόμμα. Είναι από δημόσιους φορείς και από άλλους φορείς, την ΕUROSTAT που δείχνει ότι και στα τροχαία, όπως ελέχθη πιο μπροστά, είμαστε από τους πρώτους. Έχουμε από τα τροχαία περίπου τριάντα τέσσερις χιλιάδες τραυματίες από τους οποίους τρείς χιλιάδες πεντακόσιοι είναι βαριά τραυματίες. Στους χώρους εργασίας περίπου τριάντα πέντε χιλιάδες. Δεν συζητάμε αυτήν τη στιγμή -γιατί έχει μια άλλη ιδιαίτερη σημασία- ότι έχουμε εκατόν είκοσι χιλιάδες με εκατόν ενενήντα χιλιάδες ετησίως. Μόνο το Ι.Κ.Α. καταγράφει δεκαέξι με δεκαεπτά χιλιάδες ατυχήματα ετησίως και σε αυτό δεν καταγράφονται, βέβαια, οι άνθρωποι που δουλεύουν σε χώρους εργασίας, χωρίς να είναι ασφαλισμένοι, που είναι η «μαύρη» εργασία. Αν προσθέσει κανείς παιδιά, στρατό κλπ., αυτά τα νούμερα ανεβαίνουν στα ύψη.
Είναι ένα πρόβλημα, λοιπόν, με τεράστια κοινωνική διάσταση και ευαισθησία και, όπως είναι γνωστό, αγαπητοί συνάδελφοι και κύριε Πρόεδρε, τέτοιου είδους θέματα δεν έχουν επιλυθεί ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας και σε κανένα μέρος του πλανήτη, χωρίς αναζήτηση, ανάλυση και αντιμετώπιση των αιτίων που τα δημιουργούν.
Ένα χαρακτηριστικό στοιχείο -μιλάω για την πρόληψη τώρα, δηλαδή, πως θα έχουμε λιγότερους αναπήρους, πως θα έχουμε λιγότερους νεκρούς- που είναι κυρίαρχο, είναι το εξής: Σύμφωνα με την Εταιρεία Αντιμετώπισης Τραύματος, αν γινόταν σωστή επιστημονική αντιμετώπιση στον τόπο του ατυχήματος, από τους πέντε χιλιάδες παραπληγικούς, που έχουμε τώρα, οι τέσσερις χιλιάδες δεν θα ήταν παραπληγικοί. Και πρέπει να πάρει μέτρα κανείς, για να μη δημιουργούνται αυτά. Δεν είναι ότι θα καταρρεύσει ο κρατικός προϋπολογισμός. Απλώς δεν γίνονται στο όνομα του κέρδους, του ανταγωνισμού και των άλλων που είπαμε.
Τι θα μπορούσε να γίνει; Υγιεινή και ασφάλεια στους χώρους δουλειάς με κρατικό φορέα σώμα γιατρών εργασίας και τεχνικών ασφαλείας. Και εδώ πρέπει να πω κάτι που έχει μια ιδιαίτερη σημασία για διάφορες ειδικότητες που απαιτούνται για την ίδια αντιμετώπιση, γιατί κάθε τόσο και λίγο, βγαίνουν διάφοροι, λόγω της έλλειψης θέσεων στα νοσοκομεία και μιλάνε για υπερπαραγωγή ιατρικού δυναμικού. Μια φορά που το ελέγξαμε σαν κόμμα -γιατί έχουμε ολόκληρο τμήμα για να ελέγχουμε αυτά τα θέματα της υγείας- διαπιστώσαμε, ότι αν είχαμε ένα σωστό κρατικό σύστημα υγείας, από την κορυφή μέχρι το τελευταίο κέντρο υγείας, θα μας έφθανε τσίμα, τσίμα το ιατρικό προσωπικό.
Για τα τροχαία ατυχήματα: Δημόσια έργα με ποιότητα, με ασφάλεια και με ανάπτυξη των δημόσιων μέσων μαζικής μεταφοράς.
Πρόληψη, ανύπαρκτη. Πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, αποδυναμώνεται συνέχεια. Είναι οι τομείς εκείνοι που θα έπρεπε να υπάρχουν, για να μπορούν να ελαττώσουν τον αριθμό των αναπήρων.
Κέντρα οικογενειακού προγραμματισμού. Προγεννητικός έλεγχος και μια ιδιάζουσα περίπτωση, την οποία γνωρίζω πάρα πολύ καλά είναι η έγκαιρη διάγνωση προβλημάτων σε πολύ μικρή ηλικία παιδιών, όπως είναι ο αυτισμός και η νοητική στέρηση. Και ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι ενώ υπήρχαν κάποιες υποδομές, καταρρακώθηκαν και αποδυναμώθηκαν τελείως -τάζουν ότι θα δημιουργηθούν και άλλα δώδεκα τέτοια- και μιλάω χαρακτηριστικά για την περίπτωση του Νταού Πεντέλης, το οποίο αποδυναμώνεται από το ρόλο τον οποίο είχε αναλάβει.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, θα μου επιτρέψετε να πάρω χρόνο και από τη δευτερολογία μου.
Οι υποδομές, λοιπόν, στην πρόληψη είναι ανύπαρκτες και πάμε τώρα στην αποκατάσταση που έχει μια ιδιαίτερη σημασία. Όταν λέμε αποκατάσταση εννοούμε, από τη στιγμή που έγινε το ατύχημα και αναφέρθηκε πιο μπροστά πως λειτουργούν οι μονάδες εντατικής θεραπείας , τα Τ.Ε.Π. κ.λπ..
Τι λέμε αποκατάσταση; Εννοούμε το σύνολο των διαγνωστικών και θεραπευτικών παρεμβάσεων από Oμάδα Aποκατάστασης, η οποία αποτελείται από φυσιάτρους, φυσικοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, λογοθεραπευτές, ειδικούς ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς κ.λπ. και από τον τρόπο που λειτουργούν οι Μ.Ε.Θ. και άλλα που τα είπαμε πιο πριν.
Τι εννοούμε αποκατάσταση σε ανθρώπους που έχουν υποστεί έναν τραυματισμό; Εννοούμε τη βελτίωση των λειτουργιών που δεν έχουν καταστραφεί και πολλοί γνωρίζουν ότι είναι πάρα πολλές. Αυτή η βελτίωση, που γίνεται από εξειδικευμένο προσωπικό, γίνεται για να μπορεί να εξυπηρετείται το άτομο και να επανενταχθεί στην κοινωνία και στην οικογένειά του και κυρίως να επανενταχθεί στην αγορά εργασίας. Γιατί γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ότι αυτό δεν είναι μόνο θέμα οικονομικό, είναι και η ψυχολογική στήριξη του ατόμου με αναπηρία, που καταλαβαίνει και αντιλαμβάνεται ότι μπορεί να μπει μέσα στην παραγωγική διαδικασία. Και υπάρχουν δύο μορφών. Η μια είναι η μορφή την οποία και εσείς γνωρίζετε πάρα πολύ καλά, κύριε Υπουργέ, που έγινε σε σοσιαλιστικές χώρες πρώτα και στην Ισπανία και στην Αγγλία κ.λπ. -άλλο αν αποδομείται μέσα στο πλαίσιο της ανταγωνιστικότητας το τελευταίο χρονικό διάστημα- και δημιουργήθηκαν ολόκληρα εργοστάσια που μπορούσαν και εργαζόντουσαν άνθρωποι με κάποια αναπηρία και άτομα τα οποία δεν είναι δυνατόν να μπουν στην αγορά εργασίας, ήταν στα προστατευόμενα παραγωγικά εργαστήρια, τα οποία εκμηδενίζονται τελείως, κύριε Υπουργέ, είναι σχεδόν ανύπαρκτα. Τι σημαίνει αυτό; Ότι το άτομο με αναπηρία έχει ορισμένες ειδικές ικανότητες, δεν μπορεί να μπει στην αγορά εργασίας, αλλά μέσα στο παραγωγικό προστατευόμενο εργαστήριο μπορεί να παράγει προϊόν, μαζί με άλλους, το οποίο βέβαια θα απορροφάται από την Τοπική Αυτοδιοίκηση και από το δημόσιο και έτσι νιώθει ότι επανεντάσσεται μέσα στην κοινωνία και στην εργασία γενικότερα.
Αυτά είναι πράγματα τα οποία μπορούν να γίνουν, έχουμε και το κατάλληλο επιστημονικό προσωπικό, τα οικονομικά δεδομένα υπάρχουν, λέμε ότι είμαστε μία από τις χώρες που έχουμε –όπως είπα και πιο πριν- τη μεγαλύτερη αύξηση του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος, με τη διαφορά ότι δίνονται τα λεφτά. Κάποιος Υπουργός μου είχε πει μία φορά ότι τα μηδενίζουμε όλα. Όχι δεν τα μηδενίζουμε. Δίνονται λεφτά και πηγαίνουν σε ορισμένα κέντρα, τα οποία τα έχουν ιδιώτες, Εκκλησία και διάφοροι άλλοι. Αν κοιτάξει κάποιος ποιοι κρύβονται πίσω από αυτά τα κέντρα αποκατάστασης που έχουν γίνει στην Πάτρα και σε άλλες περιοχές, θα βγάλει πάρα πολύ χρήσιμα συμπεράσματα και θα δει τα ονόματα που κρύβονται και τα συμφέροντα που εξυπηρετούνται και τα τεράστια κέρδη που αποκομίζουν.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε.
Ο κ. Τζέκης έχει το λόγο.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Αναλυτικά η εισηγήτριά μας στάθηκε σε αυτό το σημαντικό θέμα που φέρνουμε σήμερα για συζήτηση. Είναι γεγονός, κύριε Πρόεδρε, ότι η ανεργία στη χώρα μας, αλλά και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αυξάνει παρ’ όλες τις αλχημείες που χρησιμοποιούν οι κυβερνήσεις. Αλλά πολύ περισσότερο, κύριε Πρόεδρε, η ανεργία αυξάνει στους ικανούς για εργασία από τα Α.Μ.Ε.Α. και παρ’ όλο που σ΄ αυτό το σημείο υπάρχει ο νόμος από το 1998, που προέβλεπε ότι έπρεπε να γίνουν οκτώ διαγωνισμοί, μέχρι σήμερα έχουν γίνει τρεις και μάλιστα αυτοί οι διαγωνισμοί γίνονται πάντοτε παραμονές των εκλογών. Είναι δηλαδή ένα σημαντικό ζήτημα, το πώς αντιμετωπίζουν οι κυβερνήσεις τους αναπήρους. Και είναι ενδεικτικό ότι το 84% παραμένουν άνεργοι, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους ίδιους και για τις οικογένειές τους.
Ενδεικτικά αναφέρω ότι στη Δ.Ε.Η., στις αρχές της δεκαετίας του ’80 εργάζονταν εκατόν δώδεκα τυφλοί και σήμερα είναι δώδεκα. Στον Ο.Τ.Ε. ήταν εβδομήντα οκτώ και σήμερα είναι δεκαεπτά. Δηλαδή συνταξιοδοτούνται και δεν προσλαμβάνονται νέοι από τους αναπήρους.
Και αυτό κύριε Πρόεδρε έχει σχέση και συνδέεται και με την ιδιωτικοποίηση που ακολουθεί η εκάστοτε κυβέρνηση εδώ και χρόνια για τους δημόσιους ευρύτερα οργανισμούς. Το πώς δηλαδή και εκεί μέσα λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια χωρίς πραγματικά και οι κυβερνήσεις να επιβάλουν σε αυτούς να εφαρμόζονται οι νόμοι.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Ε΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΣΙΩΝΗΣ)
Γι αυτό επιμένουμε κύριε Πρόεδρε και λέμε ότι είναι ευθύνη του κράτους, να κατοχυρώσει το δικαίωμα στη δουλειά των ικανών προς εργασία αναπήρων. Είναι δηλαδή ευθύνη του κράτους να εξασφαλίσει όσους αποφοιτούν από τη δευτεροβάθμια, την τριτοβάθμια εκπαίδευση, την επαγγελματική εκπαίδευση και την κατάρτιση. Είναι δηλαδή καθαρά ευθύνη των κυβερνήσεων και όχι βέβαια ζήτημα φιλανθρωπίας, όπως ακούγεται από την Αξιωματική Αντιπολίτευση, μέσα και από το περίφημο πρόγραμμά του για εθελοντισμό, για τις μη κυβερνητικές οργανώσεις, κ.λπ.. Όπως είναι και ευθύνη της Κυβέρνησης να επιβάλει στον ιδιωτικό τομέα να προσλαμβάνει ικανούς από τους αναπήρους με μειωμένα ωράρια, με αύξηση των ημερών αδείας, όπως ισχύει και στο δημόσιο.
Και σ΄ αυτό το σημείο θέλω να τονίσω, κύριε Πρόεδρε, ότι είναι απαράδεκτο το γεγονός να επιδοτούνται οι εργοδότες με 1500 ευρώ για να προσλαμβάνουν ικανούς προς εργασία από τους αναπήρους. Και φαίνεται και εδώ πόσο απάνθρωπο και εκμεταλλευτικό είναι το υπάρχον κοινωνικοπολιτικό σύστημα το οποίο εκμεταλλεύεται και τους αναπήρους, όπως και τους υπόλοιπους εργαζόμενους.
Ακούστηκε και από τον προηγούμενο ομιλητή ότι θεωρούμε πως είναι κυρίαρχο ζήτημα το δημόσιο δίκτυο προστατευομένων εργαστηρίων για αναπήρους και ψυχικά πάσχοντες, που δεν μπορούν να ενταχθούν στην αγορά εργασίας. Αυτά θα πρέπει να λειτουργούν κάτω από τον κοινωνικό έλεγχο. Και μάλιστα η απορρόφηση της παραγωγής να είναι ευθύνη και πάλι του δημοσίου. Έτσι βοηθάς, πραγματικά τους αναπήρους.
Μιλάμε βέβαια για τους αναπήρους και όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι θα έπρεπε να έχουν μια ιδιαίτερη πολιτική αντιμετώπιση από τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Αλλά όπως οι υπόλοιποι εργαζόμενοι, έτσι και αυτοί.
Τι αναφέρω παραδείγματος χάριν; Επιδοματική πολιτική όλων των κυβερνήσεων. Είναι γνωστό, κύριε Πρόεδρε, ότι οι συντάξεις και τα επιδόματα είναι επιδόματα ελεημοσύνης για την πλειοψηφία των αναπήρων. Είναι περιορισμένες, αποσπασματικές και μάλιστα δίνονται και από τα ασφαλιστικά ταμεία. Αρκεί να σας αναφέρω, κύριε Πρόεδρε, ότι 285 ευρώ είναι για τους τυφλούς και 270 ευρώ είναι για τους αυτιστικούς. Δηλαδή καταλαβαίνετε εδώ ότι είναι επιδόματα ελεημοσύνης. Και δεν καλύπτουν όχι μόνο τα απαραίτητά τους. Εδώ, πραγματικά, δυσκολεύονται να ζήσουν, γιατί σήμερα υπάρχουν και αυξημένες ανάγκες και των ιδίων και των οικογενειών τους. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι με αυτά τα επιδόματα δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν. Και μάλιστα επικαλούνται οι κυβερνήσεις την καταπολέμηση των αναπήρων-μαϊμού, για να συρρικνώσουν τα ίδια αυτά πενιχρά επιδόματα. Και αυτό άλλωστε είναι μέσα στη γενικότερη κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για περικοπή των κρατικών δαπανών, για κοινωνική πολιτική.
Και σ΄ αυτό το σημείο, κύριε Πρόεδρε, θέλω να τονίσω το εξής, για να μην κόπτεται η σημερινή Κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, ότι ασκούσαν κοινωνική πολιτική. Ξέρετε, ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας στην αρμόδια Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων, ξεκαθάρισε ότι στη χώρα μας ποτέ από καμμία κυβέρνηση δεν ασκήθηκε κοινωνική πολιτική. Όταν το λέει ο άνθρωπός τους, καταλαβαίνετε, πάρα πολύ καλά, στην πραγματικότητα τι ισχύει.
Το αναπηρικό κίνημα, εμείς λέμε ότι μπορεί να αντιμετωπίσει το φαινόμενο των «μαϊμού», που ήταν και κατασκεύασμα των κυβερνήσεων καθαρά για ψηφοθηρικούς λόγους. Αλλά όμως έρχεται η Κυβέρνηση, με την Κάρτα Αναπηρίας ή λειτουργίας και επιδιώκει να μειώσει παραπέρα ιδίως τις συντάξεις, όπως είπα, τα επιδόματα αλλά και τον αριθμό αναπήρων. Δηλαδή κοντά στα ξερά θα κάψει και τα χλωρά.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας προτείνει συγκεκριμένα ρεαλιστικά αιτήματα και κάνει τις συγκεκριμένες προτάσεις:
Ενοποίηση όλων των επιδομάτων σε ένα.
Μετατροπή τους σε κοινωνική σύνταξη και επέκταση στις κατηγορίες αναπήρων που δεν παίρνουν σήμερα, όπως είναι οι ημιπληγικοί, κωφοί, γεροντική άνοια, κλπ..
Η κοινωνική σύνταξη και τα επιδόματα να είναι διαβαθμισμένα πάνω από 650 ευρώ. Για άνεργους και ανίκανους προς εργασία 1.050 ευρώ. Αύξηση των ποσών αυτών για τις πιο βαριές κατηγορίες. Και μη μου πείτε ότι δεν αντέχει ο προϋπολογισμός, γιατί εδώ μέσα, συνεχώς, φέρνετε νομοσχέδια που απαλλάσσουν εφοπλιστές, απαλλάσσουν τραπεζίτες, απαλλάσσουν βιομηχάνους, πράγμα που σημαίνει ότι πλούτος υπάρχει για να ασκηθεί κοινωνική πολιτική, αλλά όταν οι συγκεκριμένες κυβερνήσεις που πέρασαν είχαν ως κύριο στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και επιχειρηματικότητας, μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους πηγαίνουν και οι ανάπηροι.
Αυτά τα αιτήματα, λοιπόν, κύριε Πρόεδρε, είναι και προτάσεις του αγωνιστικού αναπηρικού κινήματος. Γι’ αυτό, όπως σωστά είπε η εισηγήτριά μας, χρειάζεται να προχωρήσουμε σε έναν εκδημοκρατισμό του κινήματος, χρειάζεται επιτέλους να ψηφιστεί ειδικός νόμος, ώστε να γίνει και η εκκαθάριση των μητρώων από αναπήρους, οργανώσεις πραγματικά «μαϊμού». Εκλογές με απλή αναλογική παρουσία δικαστικού αντιπροσώπου. Μέλη της οργάνωσης να γίνονται ανάπηροι γονείς ή κηδεμόνες με πιστοποιημένη αναπηρία και πάνω από ένα ποσοστό αναπηρίας η ψήφος να είναι καθαρά προσωπική.
Κύριε Πρόεδρε, εμείς καλούμε το αναπηρικό κίνημα να συνταχθεί με το πανεργατικό αγωνιστικό κίνημα, που πραγματικά περιλαμβάνει και τα αιτήματά του μέσα στα γενικότερα αιτήματα που έχει. Πέρα απ’ αυτό, όμως, ως Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας με συνέπεια όλα αυτά τα χρόνια φέραμε τα πραγματικά τους αιτήματα και μέσα σε αυτή την Αίθουσα, αλλά πολύ περισσότερο ήμασταν δίπλα τους στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις.
Τους καλούμε και αυτούς να βγάλουν χρήσιμα πολιτικά συμπεράσματα, ότι δηλαδή για να μπορέσουν να προωθήσουν τα αιτήματά τους για οριστική επίλυση πολλών απ’ αυτών, χρειάζεται και άλλου είδους διακυβέρνηση. Όσο στην εξουσία θα εναλλάσσονται τα δύο κόμματα, τόσο οι συνέπειες θα είναι και οι συνέπειες των άλλων εργαζομένων. Επομένως και μπροστά στις εκλογές ας κάνουν τον υπολογισμό τους και ας καταψηφίσουν τα δύο κόμματα που τους έφεραν σ’ αυτήν τη δεινή θέση και να υπερψηφίσουν το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας που έχει την πολιτική συνέπεια να λέει τα πράγματα με το όνομά τους.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Κοσιώνης): Το λόγο έχει ο κ. Χουρμουζιάδης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
«Άγω», κύριε Πρόεδρε, σημαίνει «οδηγώ». Άρα, και «αγωγή» σημαίνει «οδήγηση». Όταν μιλούμε, επομένως, για ειδική αγωγή, μιλάμε για μια ειδική οδήγηση, μιλάμε -για να χρησιμοποιήσω μια λέξη που την καταλαβαίνει ο κόσμος, γιατί φοβούμαι ότι πάρα πολλοί, ίσως οι περισσότεροι, δεν καταλαβαίνουν και δεν ξέρουν τι είναι ειδική αγωγή- για μια ειδική εκπαίδευση, η οποία αναλαμβάνει να οδηγήσει τα ανάπηρα παιδιά, τον ανάπηρο άνθρωπο στη διαδικασία της ένταξης. Επομένως, αναλαμβάνει να οδηγήσει τον ανάπηρο άνθρωπο να ενταχθεί χωρίς το φόβο του αποκλεισμού, κύριε Υπουργέ, στην κοινωνία της παραγωγής, στην κοινωνία της δημιουργίας, στο χώρο του πολιτισμού. Τελικά, να τον οδηγήσει να ενταχθεί ισότιμα χωρίς αποκλεισμούς στο πλαίσιο της κοινωνικής ζωής.
Το Κ.Κ.Ε. μέσα στις βαθιές επεξεργασίες με επιστημονικό τρόπο που κάνει για τα θέματα της εκπαίδευσης εντάσσει και τα προβλήματα της ειδικής αγωγής χωρίς πρώτα-πρώτα να την αντιμετωπίζει ως μια μορφή φιλευσπλαχνίας και φιλανθρωπίας, αλλά ως ένα καθήκον της πολιτείας απέναντι στους ανθρώπους που είχαν την ατυχία μιας αναπηρίας, η οποία, όμως, δεν πρέπει τελικά να τους αφαιρέσει το δικαίωμα να παράγουν και να ζουν ισότιμα, όπως και οι άλλοι άνθρωποι. Και φυσικά, όταν αυτό το δικαίωμα τους αφαιρεθεί, να τους δίνει το δικαίωμα να το διεκδικούν, όπως τελικά κάνει με πολλούς πόνους και πολλούς μόχθους το οργανωμένο κίνημα των ανθρώπων με ειδικές ανάγκες, με αναπηρίες.
Και το Κ.Κ.Ε. πιστεύει ότι μια τέτοια ειδική αγωγή πρέπει να αναπτύσσεται σε πολλά επίπεδα. Δεν είναι μια άμεση και μια τελικά τυπική απλώς διεκδίκηση με τον τρόπο του συνθήματος ή –αν θέλετε- ενός υπομνήματος ή μιας καταγγελίας.
Θα αναφερθώ μόνο σε τέσσερα επίπεδα, τα οποία κατά την άποψή μας είναι τα σοβαρότερα. Το πρώτο είναι το επίπεδο της ενημέρωσης. Πρέπει να ενημερωθεί ο κόσμος, η οικογένεια, να ενημερωθεί η μικρή κοινωνία, η γειτονιά, το χωριό, ευρύτερα η μεγάλη κοινωνία, να ενημερωθεί και να καταλάβει ότι ο άνθρωπος με αναπηρίες είναι ένα συγκεκριμένο και ενδεχομένως παραγωγικό και ενδεχομένως εμπλουτισμένο με πολλές ικανότητες, ισότιμο κοινωνικό υποκείμενο και αυτό θα το καταλάβει και θα το συνειδητοποιήσει, όταν βέβαια αντιληφθεί ότι η ίδια η πολιτεία, η Κυβέρνηση στην προκειμένη περίπτωση, θέλει να αξιοποιήσει τον ανάπηρο και να μην τον οδηγήσει, τελικά, με την πολιτική της στον Καιάδα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Το δεύτερο επίπεδο είναι η ίδια η εκπαίδευση, η οργάνωση μιας εκπαίδευσης των ατόμων με αναπηρίες, αλλά πάντοτε λέω ατόμων με αναπηρίες και πολλές φορές πλουτισμένων με πολλές δεξιότητες και ικανότητες. Βέβαια, μια εκπαίδευση σωστά οργανωμένη, σωστά εξοπλισμένη και σωστά με ειδικό εκπαιδευτικό προσωπικό στελεχωμένη.
Το τρίτο επίπεδο, το τρίτο πεδίο όπου πρέπει τελικά να αναπτυχθεί μια ειδική αγωγή είναι το πεδίο εκείνο όπου τελικά ο «εκπαιδευμένος» –αν θέλετε, βάλτε τη λέξη μέσα σε εισαγωγικά- ανάπηρος είναι δυνατόν να αξιοποιηθεί. Με το να τελειώσει τελικά ένα ανάπηρο παιδί ένα σχολείο ειδικής αγωγής και τελικά να μείνει απλώς ένα εκπαιδευμένο ανάπηρο παιδί, δεν κάνουμε τίποτα. Απλώς μέσα στα εργαστήρια, όπως τα ανέφερε ο ομιλητής μας, ο Παναγιώτης Κοσιώνης, στα ειδικά προστατευόμενα εργαστήρια, εκεί τελικά αυτή η ειδική αγωγή να αποδίδει, γιατί το ξέρουμε καλά ότι ο κόσμος, ο μέσος άνθρωπος θέλει να δει τον εκπαιδευμένο ανάπηρο να παράγει, να δημιουργεί και μπορεί αυτό να το κάνει σε αυτά τα ειδικά προστατευμένα εργαστήρια και σε άλλους ειδικούς χώρους δουλειάς.
Δυστυχώς, όμως, φαίνεται πως η Κυβέρνηση κάτω από τις εφιαλτικές πιέσεις των νέων ιδεολογημάτων της ανταγωνιστικότητας, της επιχειρηματικότητας θεωρεί τελικά ότι μια πολιτική που πρέπει να ασκηθεί στο χώρο της ειδικής αγωγής είναι πολυδάπανη. Επομένως, θα πρέπει τελικά να αναζητήσει τρόπους ώστε να δοθούν οι δυνατότητες και καμμιά φορά οι γοητευτικές ιδιότητες, ώστε να εισβάλλει σ’ αυτό το χώρο η ιδιωτική κερδοσκοπία. Σήμερα το πρωί τυχαία έβλεπα ένα περιοδικό όπου υπήρχαν, κατά σύμπτωση, τρεις διαφημίσεις για κέντρα μέσα στα οποία αναπτύσσονται τελικά δραστηριότητες εκπαιδευτικές που αφορούν τα άτομα με αναπηρίες.
Επίσης, κύριε Υπουργέ, η Κυβέρνηση δεν φαίνεται να εξασφαλίζει τον δημόσιο και το δωρεάν χαρακτήρα της ειδικής εκπαίδευσης. Δεν φαίνεται να φροντίζει για να μην διαλυθούν τα ειδικά σχολεία και της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Δεν εφαρμόζει καν ούτε τους ελλιπείς νόμους που έχουν κατά καιρούς ψηφιστεί και, όπως καταλαβαίνει κάποιος από τον τρόπο που εξελίσσονται και αναπτύσσονται, έχουν ψηφιστεί για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους. Αλλά το Κ.Κ.Ε. δεν επικρίνει μονάχα, γιατί πολλές φορές αυτό λέγεται, γιατί τελικά και άλλες φορές το έχουμε εξηγήσει ότι μέσα στην καταγγελία μας, στην επίθεσή μας υπολανθάνει και η πρόταση και πολύ συγκεκριμένα: Θέλουμε και προτείνουμε σε μερικά πράγματα να γίνει σωστή καταγραφή.
Σας το είπε η εισηγήτριά μας. Ενώ αυτή τη στιγμή θα έπρεπε να έχουμε διακόσιους χιλιάδες εγγεγραμμένους έχουμε είκοσι χιλιάδες με βάση αλγόριθμους οι οποίοι διεθνώς έχουν γίνει αποδεκτοί. Επομένως πρέπει να υπάρξουν σωστοί τρόποι ένταξης. Να ισχύουν επιστημονικά κριτήρια για την ένταξη. Να ιδρυθούν τάξεις ένταξης. Και τελικά το Κ.Κ.Ε. όχι προτείνει αλλά υπογράφει και δηλώνει δημόσια μέσα στην Αίθουσα του Eλληνικού Κοινοβουλίου ότι θα αγωνιστεί τελικά μαζί με το λαϊκό κίνημα και όχι μόνο μαζί με το κίνημα των Α.Μ.Ε.Α. πιστεύοντας ότι κάποτε ο ‘Ελληνας ανάπηρος θα γράψει όπως έγραψε η Έλεν Κέλερ στο βιβλίο της «Ανοικτή Πόρτα»: «Ευχαριστώ τη δύναμη της θέλησης για ζωή. Ευχαριστώ τον άνθρωπο που κρύβουμε όλοι μέσα μας. Ευχαριστώ τη δασκάλα μου που με οδήγησε στην ανοικτή πόρτα. Ευχαριστώ το φως που στερήθηκα».
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Κοσιώνης): Ο κ. Σκοπελίτης έχει το λόγο.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κύριοι συνάδελφοι, η συντρόφισσά μας Βέρα Νικολαϊδου αλλά και οι σύντροφοι που προηγήθηκαν αναφέρθηκαν στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι και τα παιδιά με αναπηρία και έδωσαν τις θέσεις του Κομμουνιστικού Κόμματος πάνω σ’ αυτά τα προβλήματα.
Εγώ εκείνο που έχω να προσθέσω πάνω σε όσα είπαν είναι ότι αυτά τα προβλήματα εμφανίζονται ακόμα πιο οξυμένα στην επαρχία. Εκεί και ιδιαίτερα στις νησιωτικές περιοχές όπου λόγω της καταγωγής μου έχω άμεση γνώση δεν μπορούμε να μιλάμε για αντιμετώπιση αφού στις περισσότερες των περιπτώσεων η υποδομή που πρέπει να υπάρχει αν δεν απουσιάζει τελείως είναι υποτυπώδης. Και μιλάμε για στοιχειώδη υποδομή. Η απουσία της σημειώνεται σε τομείς που έχουν καίρια σημασία για την αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών των ανθρώπων, όπως είναι αυτοί που αφορούν τη στήριξη που πρέπει να έχουν οι οικογένειες των αναπήρων, την ενημέρωση του κόσμου που είναι κρίσιμο θέμα, τις υπηρεσίες πρόωρης διάγνωσης και παρέμβασης κ.λπ..
Για παράδειγμα στη Μυτιλήνη έχουμε μόνον έναν Κ.ΕΚ.Α.Μ.Ε.Α.. Δεν έχουμε ούτε κέντρα αποκατάστασης ούτε τίποτε άλλο σ’ αυτό το μεγάλο νησί. Είναι γεγονός ότι η Κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, όσο περισσότερο μιλά για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι αυτοί, τόσο περισσότερο επικαλείται τον εθελοντισμό, την αλληλεγγύη και την φιλανθρωπία. Λες και τα προβλήματα που αφορούν αυτούς τους ανθρώπους και που αναφέρονται στην αλληλοαποδοχή, στην καταπολέμηση του αποκλεισμού τους, στην καταπολέμηση όλων των μορφών του ρατσισμού που αντιμετωπίζουν, θα λυθούν με τη φιλανθρωπία και με τις διάφορες φιλανθρωπικές εκδηλώσεις, τους τηλεμαραθώνιους κ.λπ. Λες και δεν πρόκειται για ανθρώπους με δικαιώματα και υποχρεώσεις της πολιτείας απέναντί τους να τους δημιουργήσεις τέτοιες συνθήκες ζωής έτσι ώστε να μπορούν να απολαμβάνουν τα αγαθά του πολιτισμού και τις κατακτήσεις της επιστήμης. Αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς να παρθούν μέτρα από την πλευρά της πολιτείας, μέτρα που χρόνια τώρα παλεύει να για να παρθούν το Κ.Κ.Ε..
Μα, θα μου πείτε κύριε Πρόεδρε, είναι κακό να εκδηλώνεται η αλληλεγγύη και να αναπτύσσεται ο εθελοντισμός και να εκδηλώνονται όλα αυτά με αλληλοβοήθεια και συμπαράσταση σ’ αυτούς που την έχουν ανάγκη; ‘Όχι βέβαια. Αν κάτι είναι κακό, αυτό είναι οι στόχοι που επιδιώκετε να προωθήσετε, κύριε Υπουργέ, μέσα από την ανάπτυξή τους. Αυτοί είναι οι κακοί στόχοι.
Είναι κακοί, γιατί αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους αυτούς σαν αντικείμενα ελεημοσύνης. Είναι επίσης κακοί, γιατί δεν είναι τίποτε άλλο από ένα μέτρο που χρησιμοποιείται προκειμένου να διευκολυνθεί το κράτος να αποποιηθεί τις ευθύνες του για την αποκατάσταση των αναπήρων, αλλά και των άλλων κατηγοριών του ελληνικού πληθυσμού, των ηλικιωμένων κ.λπ. και για να ενσωματωθεί ο λαός και κύρια η νεολαία μας στη λογική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, διαμορφώνοντας έτσι μία σύγχρονη υποκριτική φιλανθρωπική αντίληψη και εξασφαλίζοντας με τον εθελοντισμό τσάμπα εργατικό δυναμικό στο μεγάλο κεφάλαιο.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος είναι υπέρ της εθελοντικής δράσης και προσφοράς, που υπηρετεί όμως τα συμφέροντα των λαϊκών δυνάμεων. Είναι υπέρ της συμπαράστασης και της αλληλεγγύης της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων προς τους δεινοπαθούντες συναδέλφους τους και τις οικογένειές τους χωρίς καμμία προσδοκία ατομικής ωφέλειας ή ανταπόδοσης της βοήθειας παρά μόνο το ταξικό συμφέρον και την ταξική αλληλεγγύη.
Εμείς εξάλλου κάνουμε προσπάθεια το ταξικό κίνημα να προωθήσει τα αιτήματα των ανθρώπων με αναπηρία. Αυτή η θέση του Κομμουνιστικού Κόμματος είναι που το κάνει να ξεχωρίζει από τα αστικά κόμματα, που μέσα από τα ιδεολογήματα περί εθελοντισμού, κοινωνίας της αλληλεγγύης, κοινωνίας της συνοχής, περί ευθύνης των πολιτών θέλουν να συγκαλύψουν τον ταξικό χαρακτήρα του συστήματος και τις ευθύνες τους για τα τεράστια προβλήματα που βιώνουν και οι άνθρωποι με αναπηρία.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Αυτή η προσπάθεια αλλοίωσης του ταξικού νοήματος της εθελοντικής προσφοράς από την άρχουσα τάξη και η αντικατάστασή της με την ουσία και το περιεχόμενο που θέλει να δώσει, κάθε άλλο παρά είναι καινούρια. Είναι γνωστό ότι πολλοί μεγαλοεπιχειρηματίες μέσω των δωρεών σε διάφορους τομείς της κοινωνικής πολιτικής και ιδιαίτερα εκείνον της πρόνοιας και των φορολογικών επιβαρύνσεων απολαμβάνουν και «ξεπλένουν» τα πλούτη τους και τον ίδιο τον εαυτό τους, ανακηρυσσόμενοι σε εθνικούς δωρητές και ευεργέτες.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Κοσιώνης): Κύριε Σκοπελίτη, θα πάρετε και τη δευτερολογία σας;
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Ναι, κύριε Πρόεδρε.
Κλείνοντας, κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να τονίσω ότι τα προβλήματα των ανθρώπων με αναπηρία δεν πρόκειται να λυθούν με τον εθελοντισμό, την αλληλεγγύη και πολύ περισσότερο με τις διάφορες φιλανθρωπικές λεγόμενες εκδηλώσεις, τους τηλεμαραθώνιους. Ένας τέτοιος έγινε πρόσφατα και στη Μυτιλήνη για να αποκτήσουν τα ΑΜΕΑ το δικό τους σπίτι.
Για να λυθούν τα προβλήματα χρειάζεται μια άλλη πολιτική για την οποία μίλησαν οι προηγούμενοι σύντροφοί μου. Αυτή η πολιτική στο κέντρο της πρέπει να έχει τον παράγοντα άνθρωπο και όχι τα κέρδη. Μόνο στα πλαίσια μιας τέτοιας πολιτικής, ο εθελοντισμός και η αλληλεγγύη θα αποκτήσουν το πραγματικό τους περιεχόμενο. Για μια τέτοια πολιτική πρέπει να δώσουν τον αγώνα τους και οι άνθρωποι με αναπηρία, μαζί βέβαια με την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Κοσιώνης): Το λόγο έχει ο Υφυπουργός κ. Κωνσταντόπουλος.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Κύριε Πρόεδρε, θα συνεχίσω από την τελευταία αποστροφή του λόγου του κ. Χουρμουζιάδη με τις ευχαριστίες της Helen Keller για τον άνθρωπο που κρύβουμε όλοι μέσα μας.
Ήθελα να ευχαριστήσω το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, γιατί πράγματι σήμερα άκουσα μία προσεκτική και υπεύθυνη ομιλία από την εισηγήτριά του, κ. Νικολαΐδου, αλλά και από τους άλλους Βουλευτές του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος. Δεν συνηθίζεται σ’ αυτή την Αίθουσα να μην μπαίνουμε στον πειρασμό για αντιπολιτευτικές κορώνες ή οτιδήποτε άλλο.
Είναι ένα θέμα το οποίο προσεγγίστηκε και επιστημονικά, αλλά και εξόχως πολιτικά. Μπορεί να διαφωνούμε σε πολλά θέματα με το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας και ιδιαίτερα σε θέματα προσέγγισης και ανάλυσης της κοινωνικής πολιτικής, τόσο από την πλευρά της παράταξής μου, της κυβερνώσας παράταξης όσο και από την πλευρά του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η κριτική την οποία ασκήσανε για το χώρο της αποκατάστασης. Υποστηρίζουν, από τη δική τους πλευρά, ότι ο χώρος αυτός πρέπει να έχει έναν αμιγώς δημόσιο χαρακτήρα. Θέλω να τους υπενθυμίσω όμως ότι υπάρχει μια πραγματικότητα, ότι σήμερα στο χώρο της αποκατάστασης δεν βρισκόμαστε στο ισόγειο, δεν βρισκόμαστε στο σημείο μηδέν, αλλά στο υπόγειο κι ότι όταν ήρθαμε στην εξουσία και αναλάβαμε τη νέα διακυβέρνηση της χώρας στο χώρο της αποκατάστασης, εκτός από τα διακόσια κρεβάτια τα οποία υπήρχαν, υπήρχαν τεράστιες ελλείψεις, όπως στο Κέντρο των Αγίων Αναργύρων. Η πλειοψηφία των ασθενών μας αναζητούσε βοήθεια κυρίως στην αλλοδαπή, στο εξωτερικό, με τεράστια έξοδα και με αμφίβολης ποιότητας, πολλές φορές, παροχή υπηρεσιών αποκατάστασης, από πληθώρα μικρών αγγελιών σ’ όλες τις εφημερίδες και για τις πολλές φορές υπόγειες διαδρομές για τη μεταφορά αυτών των ασθενών στο εξωτερικό.
Σας θυμίζω απλά το τραγικό ατύχημα του πρωθυπουργικού αεροσκάφους τότε, τα τεράστια έξοδα που χρειάστηκαν για τη νοσηλεία του άτυχου πιλότου στο εξωτερικό. Αλλά υπάρχει και μια άλλη πλειάδα «επωνύμων» και «ανωνύμων», οι οποίοι αναζητούσαν και αναζητούν αποκατάσταση στο εξωτερικό. Και όλα αυτά όταν έγινε μια προσπάθεια μέσα από το Β΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης για τη δημιουργία των περίφημων Κ.Α.Φ.Κ.Α., χωρίς όμως να προηγηθεί κανένας ουσιαστικός στρατηγικός, επιστημονικός σχεδιασμός στο χώρο αυτό και όταν τα ασφαλιστικά ταμεία της χώρας στο χώρο της αποκατάστασης καλούνταν να πληρώσουν για έξοδα στην αλλοδαπή -με χρήματα του ελληνικού λαού, των πολιτών αυτής της χώρας- ποσά της τάξης των 500, 1.000 και 2.000 ευρώ ημερησίως. Και την ίδια στιγμή, τα ίδια ασφαλιστικά ταμεία πλήρωναν, στο χώρο της αποκατάστασης, ημερήσιο νοσήλιο 50 ευρώ και, με την τελευταία αναπροσαρμογή που είχε γίνει από τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., 60 ευρώ κλειστό ημερήσιο νοσήλιο και 15 και 20 ευρώ ημερήσιο ανοιχτό νοσήλιο για εξωτερικούς ασθενείς.
Όσον αφορά την τεχνογνωσία μας, ενώ σ’ όλους τους τομείς όλων των άλλων ιατρικών ειδικοτήτων στο χώρο της υγείας είναι πάνω από το μέσο όρο, σε καλό επίπεδο και σε πολλές περιπτώσεις πολύ καλό και άριστο –κι εδώ συνέβαλε πάρα πολύ και το Εθνικό Σύστημα Υγείας και επί κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ.- στο χώρο της αποκατάστασης ήμασταν στο υπόγειο. Καμία τεχνογνωσία, απολύτως τίποτε. Καμία κίνηση!
Το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να κινητοποιήσουμε σ’ αυτό το χώρο και τον ιδιωτικό τομέα. Και εδώ είναι η διαφωνία μας. Με προεδρικό διάταγμα, το οποίο ίσχυσε από τις 15 Δεκεμβρίου του 2005, αυξήσαμε το νοσήλιο από 50 και 60 ευρώ που ήταν, στα 150. Το τριπλασιάσαμε, 300% άνοδος. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα -και μας κατηγορείτε γι’ αυτό, από τη δική σας οπτική γωνία- να δημιουργηθεί μια κινητικότητα στο χώρο των ιδιωτικών κέντρων αποκατάστασης, να δημιουργηθούν δηλαδή νέα κέντρα αποκατάστασης, όπως είπατε χαρακτηριστικά, κύριε Πρόεδρε, στην Πάτρα, στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και στη Λάρισα, νέες κλίνες αποκατάστασης του ιδιωτικού τομέα, όπου όμως ο ιδιώτης δεν πληρώνει τίποτα. Πληρώνει, ναι, μέσω των ασφαλιστικών ταμείων. Και είμαι απ’ αυτούς που προτιμώ τα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων να πηγαίνουν στους ίδιους τους ασφαλισμένους τους. Σ’ αυτούς οι οποίοι πληρώνουν από τη τσέπη τους για πολλά χρόνια τα ασφαλιστικά τους ταμεία, από τον ιδρώτα τους, τα ασφαλιστικά ταμεία να ανταποδίδουν αυτό που τους χρωστάνε και μάλιστα όταν τα ίδια αυτά ασφαλιστικά ταμεία –κι έχουμε αναλογιστικές μελέτες- πληρώνουν για νοσήλια αποκατάστασης 500 και 600 και 1.000 ευρώ ημερησίως στο εξωτερικό.
Προσπαθήσαμε λοιπόν να σπάσουμε αυτό το φαύλο κύκλο, δίνοντας μια κινητικότητα στο χώρο αυτό. Έχετε δίκιο να μας κατηγορείτε ότι ενισχύσαμε έτσι τα ιδιωτικά κέντρα. Και δημιουργήθηκαν πολλά. Το κάναμε, εξασφαλίζοντας όμως και προσέχοντας την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών, σ’ όλα τα επίπεδα: φυσιοθεραπεία, εργοθεραπεία, λογοθεραπεία, υδροθεραπεία, μουσικοθεραπεία, θεραπεία μέσω της τέχνης, τα πάντα να υπάρχουν σ’ αυτούς τους χώρους.
Εξασφαλίζουμε, λοιπόν, την ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών, κάνοντας συνέχεια εξονυχιστικούς ελέγχους σ’ αυτά τα κέντρα και προσπαθώντας τώρα μέσω της σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα να δημιουργήσουμε και νέα κέντρα αποκατάστασης σε περιοχές της χώρας που χρωστάμε πραγματικά, όπου δεν υπάρχουν δημόσια κέντρα αποκατάστασης, όπως είναι η βόρεια Ελλάδα, εκτός από τα Κ.Α.Φ.Κ.Α., τα οποία παρέχουν υποτυπώδεις υπηρεσίες αποκατάστασης.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
Και εδώ προσπαθήσαμε να τα βελτιώσουμε, γιατί τα Κ.Α.Φ.Κ.Α. όταν τα παραλάβαμε ήταν περιστερώνες, ήταν κτήρια τα οποία είχαν δημιουργηθεί από παλιά, οι πισίνες είχαν χορταριάσει, δεν γινόταν απολύτως τίποτα. Το Κ.Α.Φ.Κ.Α. Αμφιλοχίας λειτουργεί πλέον, όχι 100%, στο 50%, αλλά λειτουργεί. Επίσης και το Κέντρο στο Αμύνταιο, στο Άργος Ορεστικό και στη Νιγρίτα άρχισαν να έχουν κάποιους ρυθμούς σχετικά ικανοποιητικούς, πολύ κάτω από το μέσο όρο, αλλά άρχισαν να λειτουργούν.
Είναι ένα μεγάλο έλλειμμα, γιατί το θίξατε στην επερώτησή σας και δικαίως το θίξατε. Λίγοι τολμούν να βάλουν το δάχτυλο «επί τον τύπον των ήλων» πραγματικά και στο μεγάλο αυτό κομμάτι της αποκατάστασης και πολλοί θησαυρίζουν στο κομμάτι της αποκατάστασης, ιδιώτες κυρίως. Το δεχόμαστε αυτό.
Το μεγαλύτερο ρουσφέτι –το ξέρουν οι συνάδελφοι Βουλευτές που βρίσκονται εδώ- είναι να βρεις σήμερα μια κλίνη αποκατάστασης στους Αγίους Αναργύρους, είναι εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση, στην οποία όμως πρέπει να κάνουμε εξαιρετικά προσεκτικά βήματα. Εδώ δεν μπορούν να γίνουν δυστυχώς ούτε επαναστάσεις ούτε μεγάλες μεταρρυθμίσεις. Επαναλαμβάνω ότι είναι ένας χώρος, όπου δυστυχώς υπολειπόμεθα στην τεχνογνωσία, στην επιστημονική γνώση, σε εμπειρία.
Στα μεγάλα κέντρα αποκατάστασης της Ευρώπης –της κεντρικής Ευρώπης κυρίως- και εκεί ο ιδιωτικός τομέας ήταν αυτός ο οποίος «έτρεξε» την αποκατάσταση με σημαντικούς ρυθμούς. Και από την εμπειρία μου και από τις εργασίες μου στο πανεπιστήμιο είχα αναζητήσει βιβλιογραφία και από την πρώην Σοβιετική Ένωση και από τη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας από ουσιαστικά και πραγματικά πολύ άριστα κέντρα αποκατάστασης.
Δεν μπορώ να αγνοήσω ότι ο Μακαρέμ ήταν ο πρώτος στη Μόσχα, ο οποίος έκανε θαυμάσιο κέντρο αποκατάστασης. Το παρακολούθησα, το χρησιμοποίησα. Το ίδιο έγινε στη Λειψία, το ίδιο είχε γίνει στη Βουδαπέστη, η περίφημη μεγάλη Νευρολογική Σχολή της Πράγας, τα οποία κέντρα όμως είδαμε ότι ξαφνικά βυθίστηκαν. Οικονομικοί λόγοι, κοινωνικοί λόγοι, πολιτικοί ή άλλοι λόγοι συνέτρεξαν και αυτά σήμερα εγκαταλείφθηκαν στην τύχη τους και κάποια κτήρια ίσως θυμίζουν αυτά τα περίφημα κέντρα αποκατάστασης αυτών των χωρών.
Είναι κάτι το οποίο οφείλω να το ομολογήσω –το είπε η κ. Νικολαΐδου και άλλοι ομιλητές του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας- ήταν οι πρώτοι οι οποίοι έτρεξαν, στον ευρωπαϊκό χώρο τουλάχιστον, οι πρώτοι οι οποίοι μίλησαν για έγκαιρη διάγνωση με σύγχρονες μορφές πρώϊμης διάγνωσης, πρώιμης θεραπείας.
Πρώτος ο Βόικα το είχε κάνει στη Πράγα και αυτόν ακολούθησαν οι άλλοι. Πρώτος ήταν αυτός, άσχετα αν μετά κατέφυγε στη Δύση, στη Γερμανία και μετέφερε την περίφημη νευρολογική του σχολή στο Μόναχο πλέον από την Πράγα. Όντως υπήρξε μια μεγάλη κινητικότητα ιδιαίτερα στη δεκαετία του 1950 και λιγότερο στη δεκαετία του 1960.
Ήταν προγράμματα φιλόδοξα, προγράμματα τα οποία ήταν στη σωστή κατεύθυνση, στην κατεύθυνση της ουσιαστικής πρόληψης, της πρώιμης διάγνωσης, της πρώιμης θεραπείας, της πρώιμης κοινωνικής ενσωμάτωσης, τα πρώτα προστατευόμενα εργαστήρια τα οποία έγιναν, μονάδες ολόκληρες σε βιομηχανίες και εργοστάσια, στα οποία δούλευαν άτομα ακόμα και με βαριά νοητική στέρηση, έδειξαν το δρόμο. Δυστυχώς, όμως, αυτά τα φιλόδοξα προγράμματα ναυάγησαν κυριολεκτικά και σήμερα δεν υπάρχουν καν στον ευρωπαϊκό χάρτη της πρώιμης διάγνωσης, της θεραπείας και πρώιμης κοινωνικής ενσωμάτωσης.
Αυτά τα λέω για ιστορικούς λόγους, μια που αναφέρθηκαν τόσο από την εισηγήτρια της επερώτησης όσο και από τους υπόλοιπους Βουλευτές.
Θα συμφωνήσω ότι έγιναν προσπάθειες και από τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., με ελλιπείς όμως νόμους, όπως χαρακτηριστικά είπατε. Χαρακτηριστικός νόμος είναι ο ν. 2646 του κ. Γείτονα, η καλύτερη ίσως νομοθετική προσπάθεια που έγινε στη χώρα μας τα τελευταία είκοσι χρόνια, η οποία όμως και αυτή ήταν ελλιπής. Ακόμα περιμένουμε και τις κοινές υπουργικές αποφάσεις και τα προεδρικά διατάγματα.
Εμείς πρόσφατα εκδώσαμε το προεδρικό διάταγμα και τις υπουργικές αποφάσεις για την υποστηριζόμενη διαβίωση και δώσαμε τον «αέρα» πλέον σε όλες τις οργανώσεις των αναπήρων να μπορέσουν να εκμεταλλευτούν το νόμο αυτό με τα προεδρικά διατάγματα τα οποία εμείς προωθήσαμε, ώστε να προχωρήσει ο μεγάλος αυτός χώρος της αυτόνομης διαβίωσης, που είναι και το ζητούμενο στο χώρο της αναπηρίας, ιδιαίτερα του γονεϊκού κινήματος το οποίο ανησυχεί για την τύχη των παιδιών του μετά τη φυσική απώλεια των γονέων.
Όπως, επίσης, και για τα προστατευόμενα εργαστήρια εκκρεμεί ακόμη και το προεδρικό διάταγμα και η κοινή υπουργική απόφαση του ν. 2646. Την έχουμε έτοιμη και την προωθούμε. Έγινε μια δουλειά με όλο το χώρο, με το αναπηρικό και το γονεϊκό κίνημα και στο χώρο των προστατευόμενων εργαστηρίων.
Συμφωνώ απολύτως με αυτούς που πιστεύουν ότι ακόμα και τα άτομα με βαριά νοητική στέρηση έχουν και αυτά το δικαίωμα για εργασία και πρέπει να προστατεύσουμε το προϊόν της εργασίας τους. Μπορούν να δουλέψουν σε όλες τις παραγωγικές διαδικασίες, σε όλες τις βιομηχανίες και όχι μόνο σε προστατευόμενα εργαστήρια. Μπορεί να δουλέψουν παντού. Δεν υπάρχουν πλέον οι διαχωριστικές γραμμές μέτριας, ελαφριάς και βαριάς αναπηρίας. Όλος ο χώρος της αναπηρίας μπορεί πραγματικά να δουλέψει τροποποιώντας το εργασιακό περιβάλλον τους, δίνοντας τους κίνητρα, δίνοντας πραγματικά ίσες ευκαιρίες και ίση μεταχείριση και πρέπει φυσικά να προστατεύσουμε το προϊόν της εργασίας τους.
Γίνονται προσπάθειες και μπορεί να καθυστερούμε σε ορισμένες προσπάθειες απ’ αυτές. Όμως, κύριε Χουρμουζιάδη και στο χώρο της ειδικής αγωγής –τον οποίο εύστοχα παρατηρήσατε- και εκεί γίνονται νέες μονάδες. Δεν έχει νόημα να σας αναφέρω πόσες καινούριες μονάδες ειδικής αγωγής έγιναν στη χώρα μας μόνο την τελευταία τετραετία.
Έχω υποχρέωση απλώς από σεβασμό και στην αρμόδια Υπουργό, να πω ότι το 2004-2005 ιδρύθηκαν ογδόντα τμήματα ένταξης σε νηπιαγωγεία και το 2006-2007 άλλα εβδομήντα πέντε τμήματα, συνολικά δηλαδή εκατόν πενήντα πέντε τμήματα. Ακόμα ιδρύθηκαν εξακόσια σαράντα δυο τμήματα ένταξης σε δημοτικά σχολεία το 2004-2005 και άλλα εκατόν τριάντα τμήματα ένταξης σε δημοτικά το 2006-2007. Επίσης, εκατοντάδες τμήματα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και νέα ειδικά δημοτικά.
Υπάρχουν ελλείψεις και πάντοτε θα υπάρχουν ελλείψεις. Όπως με δικιά σας υπόδειξη σκεφτόμαστε –δεν επερωτάτε απλώς, αλλά κάνετε και συγκεκριμένες προτάσεις- ότι υπάρχουν κατηγορίες. Χρόνια ολόκληρα είχαμε μπει σε μια λογική ότι όλα τα ανάπηρα παιδιά μπορεί να μπουν όλα μαζί στα ειδικά σχολεία ή στις ειδικές τάξεις όπου να συνωστίζονται στην ίδια τάξη μέσα τυφλοί με υψηλή νοημοσύνη, κωφοί με υψηλή νοημοσύνη, άτομα με νοητική στέρηση, με σύνδρομο Down, με τα πιο απίθανα σύνδρομα τα οποία προκαλούν πολλαπλές αναπηρίες. Πρέπει να ξεφύγουμε απ’ αυτές τις αγκυλώσεις του παρελθόντος.
Και υποδείξατε –πολύ εύστοχα- μέσω του συντονιστικού σας οργάνου στο αναπηρικό κίνημα ότι πρέπει τα τυφλά παιδιά να έχουν τα δικά τους σχολεία. Να ξεφύγουμε από αυτή τη λογική γιατί δεν μπορώ να καταλάβω πώς μπορεί ένα παιδί με μαθησιακή διαταραχή το οποίο έχει υψηλότατο δείκτη νοημοσύνης, αλλά δεν μπορεί να αποδώσει στο σχολείο για τους γνωστούς λόγους –έχει μια δυσλεξία, παραδείγματος χάριν να συνυπάρχει στο ίδιο σχολείο με ένα άλλο παιδί με νοητική στέρηση. Πρέπει να ξεφύγουμε όντως απ’ αυτές τις αγκυλώσεις του παρελθόντος και να δούμε ξεχωριστά σχολεία για τυφλούς μαθητές, ξεχωριστά σχολεία για ειδικούς τύπους αναπηρίας και όχι να τα βάζουμε όλα αυτά κάτω από την ίδια στέγη με τεράστια προβλήματα μετά στην ειδική αγωγή.
Φυσικά υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις στο χώρο του αυτισμού, ένα χώρο που ελάχιστοι τον πλησιάζουν, ελάχιστοι τον αγγίζουν. Έγινε μια προσπάθεια και από την κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να δημιουργηθεί το γνωστό Κέντρο Αυτιστικών στο Βόλο. Επτά χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα για κέντρο Αυτιστικών στο Βόλο. Δεν μπόρεσαν καν να το παραλάβουν και δεν μπόρεσαν να το οργανώσουν. Κάνουμε τεράστιες προσπάθειες τρία χρόνια να το λειτουργήσουμε. Είναι εξαιρετικά δύσκολη ιστορία να λειτουργήσει ένα τέτοιο κέντρο στο Βόλο επτά χιλιάδων τετραγωνικών για τους αυτιστικούς όλης της Ελλάδας. Λειτουργεί ήδη το σχολείο και γίνονται προσπάθειες με όλη την εκπαιδευτική και την επιστημονική κοινότητα της περιοχής να το λειτουργήσουμε. Αλλά είναι προβλήματα τα οποία ξεκίνησαν από λάθος σχεδιασμό και λάθος στρατηγική πάνω σ’ αυτό το τεράστιο κομμάτι. Αντίστοιχα μικρές μονάδες οι οποίες έγιναν, όπως είναι το Κέντρο Αυτιστικών στη Ζίτσα Ιωαννίνων λειτουργεί θαυμάσια με πολύ καλά αποτελέσματα. Είναι δε μια καλή πρακτική για τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες αυτή η μικρή μονάδα, η οποία έγινε στη συγκεκριμένη περιοχή. Το ίδιο έχουμε και σε άλλες μορφές αναπηρίας, όπως είναι οι μαθησιακές διαταραχές όπου χρειάζεται μια πολύ-πολύ προσεκτική προσέγγιση και το σύνδρομο διάσπασης της προσοχής, με ή χωρίς υπερκινητικότητα, όπου και εκεί ένας τεράστιος πληθυσμός αναζητεί λύσεις, αναζητεί ειδική αγωγή και φυσικά μια ουσιαστική πολιτική για τα προβλήματά τους.
Έρχομαι τώρα στα υπόλοιπα θέματα τα οποία έχετε θέσει και πρέπει να τα προσεγγίσουμε. Μιλήσατε για τη λεγόμενη κοινωνική σύνταξη. Ειλικρινά μας απασχόλησε πάρα πολύ η κοινωνική σύνταξη, η κατάργηση δηλαδή των διαφόρων επιδομάτων και στη θέση αυτών να υπάρχει αυτή η κοινωνική σύνταξη.
Είναι ένα τεράστιο θέμα το οποίο έχει θιασώτες, αλλά και αντίθετους επιστημονικά, οι οποίοι δεν μπορούν να υποστηρίξουν αυτό το σύγχρονο θέμα και μάλιστα, όπου εφαρμόστηκε, υπήρχαν τεράστια προβλήματα στην εφαρμογή του και μάλιστα στο follow up που έγινε, δηλαδή, στην παρακολούθηση του προγράμματος κοινωνικής σύνταξης μετέπειτα, κυρίως λόγω του ότι υπάρχουν τεράστιες ποιοτικές διαφορές μέσα στην ίδια την αναπηρία. Δηλαδή, η ίδια αναπηρία δυστυχώς έχει τεράστια προβλήματα.
Είπατε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι στην Ε.Σ.Α.Ε.Α. μέσα υπάρχουν και οι διαβητικοί που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν. Συμφωνώ απόλυτα και συνυπογράφω σ’ αυτό, ότι δεν μπορούν να είναι οι διαβητικοί εκεί μέσα.
Αυτά τα προβλήματα προσπαθούμε να τα λύσουμε πραγματικά μέσα από την εφαρμογή της κάρτας λειτουργικότητας και αναπηρίας. Κάναμε μια γενναία αναπροσαρμογή των επιδομάτων, από 20% έως 100% από το 2004 μέχρι σήμερα και θα συνεχίσουμε την επαναδιαπραγμάτευση για να αυξήσουμε τα λεγόμενα αναπηρικά επιδόματα. Δίνουμε ήδη επιδόματα περίπου σε εκατόν εξήντα επτά χιλιάδες αναπήρους σε όλη τη χώρα.
Μέσα από την κάρτα αναπηρίας που είναι ένα λειτουργικό εργαλείο -είναι ό,τι πιο σύγχρονο υπάρχει σήμερα και παρουσιάζει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας- θέλαμε να δώσουμε στο χώρο της αναπηρίας ένα αντικειμενικό εργαλείο, το οποίο στα χέρια των επιστημόνων υγείας και στο χώρο των επιστημόνων που ασχολούνται με την αναπηρία θα βοηθήσει, ώστε να μπορέσουν να δημιουργήσουν και να μπορέσουν να αλλάξουν πραγματικά τη ζωή των αναπήρων.
Η διεθνής διάγνωση και ταξινόμηση της αναπηρίας με το ICF λειτουργικότητας και αναπηρίας, θα δώσει πραγματικά ένα τελικό αποτέλεσμα το οποίο δεν θα κάνει μόνο διάγνωση της αναπηρίας, δεν θα διερευνά μονάχα τα αίτια της αναπηρίας, πού βρίσκονται αυτά, αν είναι στην προγεννητική, στη περιγεννητική, στη μεταγεννητική περίοδο. Δεν μας απασχολεί μόνο αυτό, αλλά κάνουμε ένα βήμα ακόμα μπροστά να δούμε τι μπορεί να κάνει ο ανάπηρος και τι δεν μπορεί να κάνει. Γιατί μπορεί να έχει μια υψηλού βαθμού αναπηρία, αλλά να μπορεί να είναι λειτουργικός στη δουλειά του και στην κοινωνία ή μπορεί να έχει αντίθετα μια μικρή αναπηρία, αλλά να μην μπορεί να είναι λειτουργικός στο χώρο της εργασίας του.
Το εργαλείο αυτό όχι μόνο μεταφράστηκε, όχι μόνο προσαρμόστηκε, αλλά και σταθμίστηκε στην ελληνική πραγματικότητα και ήταν μια εξαιρετικά δύσκολη δουλειά. Εδώ και ενάμιση χρόνο κυκλοφόρησε, όχι στο εμπόριο, αλλά μόνο στους επιστήμονες, μόνο στους ειδικούς στο χώρο της υγείας και της αναπηρίας. Γίνεται η εκπαίδευση πλέον όλων αυτών οι οποίοι θα χειριστούν αυτό το θέμα, γιατροί, μεγάλοι επιστήμονες υγείας, επαγγελματίες υγείας. Θέλει φυσικά την υποστήριξη όλου του ασφαλιστικού κόσμου. Πρέπει να αγκαλιαστεί από όλα τα ασφαλιστικά ταμεία και φυσικά από όλους τους γιατρούς, ώστε η διάγνωση της αναπηρίας να μη γίνεται με υποκειμενικά κριτήρια και με άλλου είδους οικονομικά κριτήρια, αλλά να γίνεται με πραγματικά επιστημονικά και λειτουργικά κριτήρια, κοινωνικά κριτήρια. Γι’ αυτό και αγκαλιάστηκε και από το αναπηρικό και από το γονεϊκό κίνημα.
Δεν είναι ο σκοπός μας εδώ απλά και μόνο λογιστικά να δούμε τους ανάπηρους «μαϊμούδες» που είπαν κάποιοι. Δεν μας απασχολεί αυτό, γιατί σας είπα ότι μπορεί να έχουν και πολύ μικρό βαθμό αναπηρίας, αλλά να χρειάζονται όμως τη βοήθειά μας, να χρειάζεται να βελτιώσουμε τον εργασιακό τους χώρο, να τους δώσουμε φερ’ ειπείν μεγαλύτερο εργασιακό χώρο, γιατί το μόνο που χρειάζονται είναι απλά περισσότερος χώρος για να κινούνται με το αναπηρικό τους αμαξίδιο. Ή μπορεί να χρειάζονται άλλου είδους μέσα, κομπιούτερ ή οτιδήποτε άλλο, ώστε να προωθήσουν τις όποιες ικανότητες έχουν και να τις διοχετεύσουν προς το καλό το δικό τους, αλλά και του κοινωνικού συνόλου.
Έτσι, λοιπόν, το εργαλείο αυτό θα ήθελα να το δείτε με μεγαλύτερη προσοχή, να το εξετάσετε προσεκτικά με όλες τις συνιστώσες του, να δείτε όλες τις επιστημονικές ανακοινώσεις, όλη την τρέχουσα βιβλιογραφία η οποία υπάρχει, γιατί είναι ένα εγχειρίδιο το οποίο βγήκε μέσα από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, υιοθετείται κάθε μέρα και από μια καινούρια χώρα και είναι κάτι το οποίο έχει τα ευμενέστερα σχόλια και από την ευρωπαϊκή, αλλά και από την παγκόσμια βιβλιογραφία, στο χώρο φυσικά της ιατρικής και της αναπηρίας.
Αυτά για την κάρτα αναπηρίας, η οποία όντως δεν τρέχει με τους ρυθμούς με τους οποίους θα θέλαμε να τρέξει, κυρίως λόγω των γνωστών αγκυλώσεων και των γνωστών αντιστάσεων που υπάρχουν από τους γνωστούς χώρους, οι οποίοι κινούνται γύρω από την αναπηρία –και δεν είναι μόνο οι γιατροί, αλλά είναι ένας ολόκληρος κόσμος που κινείται γύρω από αυτό- ώστε θέλω να πιστεύω ότι πολύ σύντομα θα είναι στα χέρια των αναπήρων αυτή η έξυπνη κάρτα αναπηρίας, με την οποία θα μπορούν να συναλλάσσονται σε όλους τους τομείς είτε είναι τράπεζες είτε είναι υπηρεσίες υγείας είτε είναι υπηρεσίες πρόνοιας είτε είναι χώροι πολιτισμού είτε είναι μέσα συγκοινωνίας είτε είναι οποιοσδήποτε άλλος τρόπος συναλλαγής των αναπήρων.
Θα τους δώσει πραγματικά μία έξυπνη κάρτα, ώστε να συναλλάσσονται καθημερινά, να παίρνουν τα επιδόματά τους. Και φυσικά θέλω να ξέρετε ότι δεν θέλουμε να πετύχουμε απλώς μία δημοσιονομική εξυγίανση του χώρου αυτού, να μειώσουμε τα ποσά, τα οποία δίνουμε στους αναπήρους, εάν επαναλαμβάνω μειωθεί ο αριθμός των αναπήρων, αλλά τα κομμάτια της πίτας που αναλογούν στους αναπήρους απλά θα μεγαλώσουν. Εάν υποθετικά –υπόθεση κάνω- μειωθεί ο αριθμός των αναπήρων, απλά θα αυξηθούν οι όποιες παροχές και χρηματικές παροχές δίδονται προς τους αναπήρους, τις οικογένειές τους ή στα παιδιά των αναπήρων. Γίνονται, λοιπόν, τεράστιες προσπάθειες.
Τώρα έρχομαι σε κάποια άλλα θέματα, τα οποία θέσατε πολύ εύστοχα και κυρίως έχουν να κάνουν με την ανεργία των αναπήρων. Ναι, οι ανάπηροι δυστυχώς είναι αυτή η ομάδα του πληθυσμού, η οποία κυρίως πλήττεται από την ανεργία στη χώρα μας και οι όποιες νομοθετικές προσπάθειες έγιναν δεν απέδωσαν στο μέτρο του δυνατού. Δεν μας τιμά ιδιαιτέρως το γεγονός ότι κάναμε μόνο τρεις διαγωνισμούς, ενώ έπρεπε να είχαμε κάνει οκτώ διαγωνισμούς για την πρόσληψη Α.με.Α..
Επίσης, πρέπει να είμαστε ακόμη πιο αυστηροί στην εφαρμογή της νομοθεσίας και στην υποχρέωση της εργοδοσίας να προσλαμβάνει άτομα με οποιοδήποτε βαθμό αναπηρίας και όχι μόνο αυτούς τους οποίους επιθυμεί η εργοδοσία. Δίδονται ήδη κίνητρα. Η σχετική νομοθεσία είναι αρκετά καλή, μπορεί όμως να βελτιωθεί περισσότερο, ώστε όλο και πιο πολλοί ανάπηροι πραγματικά να μπορούν να βρουν εργασία. Γιατί δεν είναι μόνο η εργασία, η οποία θα βρουν, αλλά είναι και η χαρά μέσα από την εργασία, είναι ο στόχος της κοινωνικής ενσωμάτωσης, ο οποίος επιτυγχάνεται, της αυτόνομης διαβίωσης, ο οποίος επιτυγχάνεται. Και νομίζω ότι ο χώρος της αναπηρίας το ζητάει αυτό, αλλά είναι και μία υποχρέωση δική μας, είναι μία πρόκληση, αν θέλετε, στο συναίσθημα της πολιτικής μας ευθύνης, να προωθήσουμε με μεγαλύτερους ρυθμούς την ανεύρεση εργασίας και απασχόλησης, δίνοντάς τους μάλιστα, αν είναι δυνατόν και ελαστικά ωράρια. Θα πρέπει να είμαστε όσο γίνεται πιο ελαστικοί στο χρόνο εργασίας τους, αλλά και στο μοντέλο εργασίας, το οποίο θα τους δώσουμε, γιατί εδώ έχουν γίνει τραγικά λάθη.
Δεν μπορείς να στέλνεις για παράδειγμα ένα χημικό να δουλέψει ως λογιστής. Δυστυχώς, γίνεται αυτό. Βγάζουν θέσεις εργασίας, είναι υποχρεωμένες να το κάνουν αυτό οι υπηρεσίες μας, όπου αναφέρουν απλώς αριθμό θέσεων, χωρίς να βλέπουν, εάν η θέση στην οποία στέλνουν τον ανάπηρο να δουλέψει, έχει σχέση με την παιδεία, την οποία έχει. Και πάλι, έχουμε ξοδέψει χρήματα για να εκπαιδεύσουμε αναπήρους πολλές φορές σε Τ.Ε.Ι., σε Α.Ε.Ι. της χώρας –γιατί υπάρχουν και τέτοια περιστατικά- και τους στέλνουμε να δουλέψουν σε ακατάλληλες θέσεις εργασίας, με αποτέλεσμα ούτε ο εργοδότης να είναι ευχαριστημένος, ούτε και ο εργαζόμενος να είναι ευχαριστημένος.
Σε κάθε περίπτωση θα ήθελα να ξέρετε ότι γίνονται εντατικές προσπάθειες σε όλους τους χώρους και στο χώρο της έγκαιρης διάγνωσης. Εκεί εστιάζουμε την προσοχή μας, γιατί η σύγχρονη βιομηχανία παραγωγής αναπήρων, δυστυχώς, είναι η πρόοδος πολλές φορές της ιατρικής. Έχουμε βελτιώσει το χώρο της περιγεννητικής ιατρικής, με αποτέλεσμα, νεογνά τα οποία δεν είχαν καμμία ελπίδα ζωής κάποτε, 500, 600, 700 γραμμαρίων σήμερα να ζουν, χάριν στην πρόοδο της νεογνολογίας, χάριν στην πρόοδο των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας Νεογνών, αλλά με πολλά προβλήματα πλέον, με μεγάλο βαθμό αναπηρίας στη μετέπειτα ζωή τους.
Εστιάζουμε, λοιπόν, την προσοχή μας εκεί. Ενισχύουμε τις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας Νεογνών, ενισχύουμε τις νεογνολογικές μονάδες όλης της χώρας, δημιουργούμε νέα νεογνολογικά τμήματα και στα νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ., όχι μόνο στα πανεπιστημιακά νοσοκομεία. Ναι, υστερούμε στο μοντέλο της έγκαιρης θεραπείας, μετά στο follow up που κάνουμε των αναπήρων. Γίνεται μονάχα στις μεγάλες πανεπιστημιακές κλινικές, γίνεται μονάχα στα μεγάλα περιφερειακά νοσοκομεία και στόχος μας είναι να γίνει και στο τελευταίο νομαρχιακό νοσοκομείο της χώρας το μοντέλο της έγκαιρης θεραπείας, εκτός από την έγκαιρη διάγνωση και φυσικά, να προχωρήσουμε με ακόμα εντατικότερους ρυθμούς –το κάναμε με την προώθηση του προεδρικού διατάγματος και των υπουργικών αποφάσεων στο χώρο της αυτόνομης διαβίωσης- ώστε και στο χώρο της κοινωνικής ενσωμάτωσης να είμαστε υπερήφανοι.
Πάμε, επίσης, αρκετά καλά και στο χώρο της αποασυλοποίησης, της αποϊδρυματοποίησης των αναπήρων. Και τα πέντε προγράμματα τα οποία συνεχίσαμε από την προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τα εντατικοποιήσαμε, τα πήγαμε ακόμα καλύτερα. Και τις ενενήντα έξι μονάδες υποστηρικτικών υπηρεσιών στους δήμους της χώρας, τις κάναμε εκατόν πενήντα έξι, τις αυξήσαμε δηλαδή τουλάχιστον κατά 50%, το γνωστό Πρόγραμμα «ΤΡΙΑ-ΕΝΑ» της Πρόνοιας, ώστε και σε αυτό το σημείο να είμαστε και σε άριστο, αλλά και σε ικανοποιητικό επίπεδο.
Επιφυλάσσομαι στη δευτερολογία μου να δώσω περαιτέρω απαντήσεις στους ερωτώντες Βουλευτές.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην Έκθεση της Αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» με θέμα: «Οι Έλληνες στη Διασπορά 15ος-21ος αι.», καθώς και στους λοιπούς χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, τριάντα έξι μαθητές και μαθήτριες και τρεις συνοδοί-καθηγητές από το Πειραματικό Γυμνάσιο Ρεθύμνου.
Η Βουλή τους καλωσορίζει και τους εύχεται καλές σπουδές.
(Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Θα ήθελα να τους ενημερώσω ότι παρακολουθούν συνεδρίαση Κοινοβουλευτικού Ελέγχου, όπου υπάρχουν οι επερωτώντες Βουλευτές –στην προκειμένη περίπτωση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας- και ο Υφυπουργός του Υπουργείου Υγείας, ο κ. Κωνσταντόπουλος.
Το λόγο τώρα έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Κολοζώφ.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Κύριοι Βουλευτές, η πολιτική στα πλαίσια της οποίας κινείται η κυβέρνηση ακολουθεί τη φιλοσοφία που ακολουθούσε και η προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Στόχος είναι η θεσμική θωράκιση του κεφαλαίου. Στόχος είναι να δημιουργηθούν θεσμοί στη χώρα μας που να διευκολύνουν την κερδοφορία του κεφαλαίου. Αυτός ο γενικός κανόνας, δυστυχώς, εφαρμόζεται και στον τομέα της υγείας και στον τομέα της πρόνοιας.
Ο κύριος Υπουργός στη ρύμη του λόγου του μας έδωσε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς γίνονται αυτά τα πράγματα. Πληρώνανε, λέει, 50 ευρώ, το τριπλασιάσαμε, το κάναμε 150 ευρώ –φυσικά, αυτό το πληρώνουν τα ασφαλιστικά ταμεία- και να, αμέσως, δημιουργήθηκαν αυτές οι μονάδες, οι ιδιωτικές, οι οποίες εισπράττουν τώρα αυτό το τριπλάσιο ποσό.
Το σύστημα υγείας, το νοσοκομειακό, τι αβαντάζ είχε; Πήρε μερικά χρήματα παραπάνω, αλλά κινήθηκε προς την κατεύθυνση που θα θέλαμε να ακολουθήσει μια προληπτική ιατρική, μία πολιτική αποκατάστασης;
Κύριε Υπουργέ, τα νούμερα λένε ότι έγιναν ορισμένα πράγματα, αλλά είναι πάρα πολύ πίσω από τις ανάγκες που έχει σήμερα η χώρα μας. Εσείς αναφερθήκατε στο παρελθόν και μας είπατε ότι κληρονομήσαμε ένα σύστημα, όπου βρισκόμαστε στο υπόγειο.
Δεν έχουμε κανένα λόγο να μην το δεχθούμε αυτό το πράγμα. Παρά τις προσπάθειες που έγιναν αμέσως μετά τη Μεταπολίτευση να κινηθεί το σύστημα υγείας σε μια σωστή κατεύθυνση, αυτό δεν μπόρεσε ν’ αναπτυχθεί, συγκρούστηκε με το ιδιωτικό κεφάλαιο, υπονομεύτηκε από τα μέσα.
Έτσι, η πολιτική των αναδιαρθρώσεων που ακολουθείται στη χώρα μας και στον τομέα της υγείας και που εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, ανεξάρτητα ποιο από τα δύο κόμματα του δικομματισμού είναι στην Κυβέρνηση, έχει σοβαρές αρνητικές συνέπειες στις οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές δραστηριότητες.
Οι εργατοϋπάλληλοι, οι αυτοαπασχολούμενοι της πόλης και της υπαίθρου πληρώνουν σε πολύ μεγάλο βαθμό με την ίδια τους την αρτιμέλεια τον εκμεταλλευτικό χαρακτήρα του καπιταλιστικού συστήματος.
Στο σημείο αυτό, θα κάνω μία παρένθεση για να σας θυμίσω ότι τον τελευταίο καιρό τα εργατικά ατυχήματα –και δεν πρόκειται για ένα σύμπτωμα της χώρας μας- έχουν αυξηθεί. Άκουγα χθες στις ιταλικές ειδήσεις ότι το ίδιο πρόβλημα, δηλαδή αύξηση των εργατικών ατυχημάτων, υπάρχει και εκεί.
Αυτό που επικρατεί είναι η παραβίαση κάθε κανόνα υγιεινής και ασφάλειας στους τόπους δουλειάς, η εμπορευματοποίηση της γης με την καταστροφή του περιβάλλοντος, η αυθαιρεσία στο όνομα των υπερκερδών των μεγαλοεργολάβων στα μεγάλα έργα, η αντιλαϊκότητα του συστήματος υγείας από το οποίο απουσιάζει ουσιαστικά ή είναι σε πολύ χαμηλό βαθμό η πολιτική πρόληψης και η δημόσια πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας.
Οι εργαζόμενοι πληρώνουν αυτήν την αντιλαϊκή πολιτική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων –κάνω πάλι μία παρένθεση- οι οποίες είναι αναγκαίες για την ανάπτυξη του καπιταλισμού. Αν δεν γίνουν αυτές, θα δημιουργηθούν προβλήματα στην ανάπτυξη του καπιταλιστικού συστήματος και γι’ αυτό και ακολουθούνται και από τα δύο κόμματα, που τελικά και τα δύο πρεσβεύουν και υπηρετούν την ίδια πολιτική, αυτή των αναδιαρθώσεων.
‘Ομως, οι συνέπειες απ’ αυτήν την πολιτική, οι οποίες αναφέρθηκαν και από την εισηγήτριά μας, αλλά και από άλλους ομιλητές, είναι οι εξής: Εκατόν ογδόντα παιδιά με αναπηρίες και μαθησιακές δυσκολίες να βρίσκονται εκτός ειδικής αγωγής. Από τα δύο χιλιάδες κρεβάτια αποκατάστασης που έχει ανάγκη η χώρα μας, σήμερα να υπάρχουν διακόσια. Από τα τριάντα χιλιάδες παιδιά με αυτισμό, μόνο τα πεντακόσια να πηγαίνουν σε κάποιο ειδικό σχολείο. Ο προγεννητικός έλεγχος να είναι υποτυπώδης, όπως υποτυπώδες είναι και το δημόσιο δίκτυο πρώιμης και έγκαιρης διάγνωσης, παρέμβασης και αποκατάστασης σε όλα τα επίπεδα.
Δεν αμφισβητεί κανένας ότι στα διάφορα νοσοκομεία γίνονται προσπάθειες ώστε να μπορέσουμε να διαγνώσουμε έγκαιρα τα προβλήματα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Όμως, οι δυνατότητες που έχουν αυτήν τη στιγμή ή αυτές που τους δίνει το ίδιο το σύστημα υγείας και η πίεση που ασκείται πάνω στους επιστήμονες με τα λίγα μέσα που τους παρέχονται, δεν επιτρέπουν να αναπτυχθεί ένα σύστημα τέτοιο που να μας δίνει τη σιγουριά ότι θα αναπτυχθεί αυτός ο τρόπος έγκαιρης διάγνωσης.
Το 80% των ικανών προς εργασία αναπήρων παραμένουν άνεργοι, κάτι που ειπώθηκε απ’ όλους τους ομιλητές μας. Δεν είναι απλώς μια διαπίστωση. Εσείς ο ίδιος βάψατε με τα πιο μαύρα χρώματα την κατάσταση που υπάρχει μέσα σε μια οικογένεια, όπου υπάρχει ένας ανάπηρος ο οποίος μπορεί να δουλέψει, αλλά δεν βρίσκει δουλειά και είναι άνεργος. Είναι πολύ περισσότερες οι αρνητικές συνέπειες πάνω σ’ αυτήν την οικογένεια, απ’ ότι πάνω σ’ έναν κανονικό άνθρωπο –σ’ έναν άνθρωπο χωρίς αναπηρία- ο οποίος μένει άνεργος.
Αυτός έχει πάντα την ελπίδα ότι κάπου θα βρει κάτι να τρυπώσει. Στον ανάπηρο δημιουργείται η πεποίθηση ότι δεν μπορεί, ότι τον βάζουν στην άκρη, ότι τον βάζουν στο περιθώριο. Και να πώς χειραγωγείται όλος αυτός ο κόσμος ύστερα και σε πολιτικό επίπεδο με τους τρόπους που γνωρίζετε πολύ καλύτερα από εμένα.
Θέσατε έναν προβληματισμό για τις συντάξεις και την πρόταση που κάνουμε εμείς για κοινωνική σύνταξη. Ο προβληματισμός που απ’ ό,τι κατάλαβα είναι σε μεγάλο βαθμό προσωπικός, δικός σας, είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Όμως την ίδια στιγμή προβάλλονται προσχήματα που εμφανίζονται με διάφορους τρόπους και που δεν επιτρέπουν την ολοκλήρωση αυτής της σκέψης, όπου ο προβληματισμός θα μετατραπεί σε μια πράξη που θα διασφαλίζει το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού των αναπήρων.
Για την κάρτα αναπηρίας ή λειτουργικότητας, κύριε Υπουργέ, εμείς έχουμε πάρα πολλές ανησυχίες. Θεωρούμε ότι με πρόσχημα τους ανάπηρους-μαϊμού εισάγεται ένα σύστημα που τελικά θα έχει αρνητικές συνέπειες και στη σύνταξη ακόμα των αναπήρων.
Στο λίγο χρόνο που μου μένει ακόμα, θα ήθελα με συντομία να πω αυτά που αναλυτικά έδωσε η εισηγήτριά μας, ότι δηλαδή είναι απαραίτητο άμεσα να παρθούν μέτρα για την αντιμετώπιση των σύγχρονων αναγκών των αναπήρων στην πολιτική πρόληψη της αναπηρίας, την ψυχική υγεία, την πρόνοια, τα εργασιακά δικαιώματα, την ειδική αγωγή, την επιδοματική πολιτική.
Τέλος, θέλω να σταθώ και να μπορέσουμε να συνεννοηθούμε στο ζήτημα του εκδημοκρατισμού του αναπηρικού κινήματος. Δεν ξέρω ποια τοποθέτηση έχετε και τι σκέπτεστε να κάνετε. Πιστεύω ότι προσωπικά δεν πρέπει να συμφωνείτε με αυτό το χάος που υπάρχει εκεί πέρα. Χρειάζεται νομοθετική ρύθμιση, χρειάζονται κανόνες λειτουργίας. Μόνον έτσι μπορεί να εξυγιανθεί αυτό το κίνημα, το οποίο είναι τραυματισμένο σήμερα και μερικές φορές ελέγχεται από τυχοδιώκτες. Και το ξέρετε πολύ καλά αυτό. Είναι αναγκαίο ένα θεσμικό πλαίσιο, μέσα στο οποίο θα μπορεί να λειτουργήσει –πιστεύουμε εμείς- καλύτερα απ’ ό,τι λειτουργεί σήμερα.
Επειδή ξοδέψατε κι εσείς μερικές λέξεις για τη συμβολή που είχαν οι σοσιαλιστικές χώρες στην ανάπτυξη του προβλήματος και πρόληψης και αποκατάστασης, θα ήθελα να πω ότι είναι προς τιμήν σας που αναγνωρίζετε κάτι που σήμερα γίνεται μια γενική προσπάθεια να απαξιωθούν τα πάντα εκεί πέρα.
Όμως, είναι γεγονός ότι άντλησε πάρα πολλά η επιστήμη αυτή από τη δραστηριότητα που είχαν αυτές οι χώρες σε αυτόν τον τομέα. Και αναφέρομαι μόνο σε αυτόν τον τομέα. Γενικά στο ζήτημα της υγείας υπήρχαν, ιδιαίτερα τη δεκαετία του ’50, σημαντικές επιτυχίες για όλη την ανθρωπότητα.
Είναι καιρός –νομίζω- ν’ αντιμετωπίσουμε τις επιτυχίες που είχαν αυτές οι χώρες, όπως θα έπρεπε να γίνει σε μια προσφορά που έχει γίνει στην ανθρωπότητα γύρω απ’ αυτά τα ζητήματα. Καλό θα είναι να ρίξουμε και μια ματιά στις χώρες που έχουν μείνει κάτω από το σοσιαλιστικό σύστημα, ιδιαίτερα στην πρωτοπόρα στον τομέα της υγείας Κούβα.
Λέω ότι είναι πρωτοπόρα, γιατί όντως είναι πρωτοπόρα. Παρά το μπαράζ που δέχεται με τα εμπάργκο και τους αποκλεισμούς, έχει καταφέρει ν’ αναπτύξει το σύστημα υγείας και την επιστήμη γενικά σε φάρμακα και σε ανακαλύψεις στον τομέα της υγείας. Καλό θα είναι, λοιπόν, να σταματήσουμε την απαξίωση γι’ αυτήν τη χώρα και να αναγνωρίσουμε τα προτερήματα που προσφέρει αυτό το κοινωνικό σύστημα.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Κολοζώφ.
Το λόγο έχει ο Kοινοβουλευτικός Eκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Τασούλας.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, στην Αίθουσα σήμερα δεν ακούγονται χειροκροτήματα όχι από αδιαφορία ή από έλλειψη καλών τρόπων προς τους ομιλητάς, τουλάχιστον από έλλειψη καλών τρόπων εκείνων που είναι σύμφωνοι με όσα λένε οι ομιλητές. Όμως, νομίζω ότι -ασυναίσθητα ίσως- η συζήτηση ενός τέτοιου θέματος ποτέ δεν πρόκειται να προκαλέσει χειροκροτήματα, όταν καλείται η πολιτεία και ο πολιτικός κόσμος να αναλογιστεί τις ευθύνες του.
Ακόμη και αν αλλάξουν τα πράγματα και βελτιωθούν και από το υπόγειο του ενδιαφέροντος και της προσπάθειας αντιμετωπίσεως αυτού του θέματος ανεβούμε στο ισόγειο ή και σε πρώτους ορόφους, πάλι αυτή η προσπάθεια και αυτή η επίδοση δεν μπορεί να συνοδεύεται από χειροκροτήματα. Γιατί αντιλαμβάνεστε ότι σε αυτόν τον τομέα είμαστε διαρκώς και συνολικά υπεύθυνοι και υπόλογοι. Και όταν είσαι υπεύθυνος και υπόλογος, δεν μπορείς να αλληλοθαυμάζεσαι.
Θα μπορούσα να προσυπογράψω ενδεχομένως την επερώτηση του Κομμουνιστικού Κόμματος, με την εξαίρεση της μονίμου επωδού ότι για όλα φταίει το κοινωνικοπολιτικό σύστημα και η καπιταλιστική αναδιάρθρωση. Τελικά, είναι πολύ βολική η κομμουνιστική ιδεολογία, γιατί αποσείει από τους ανθρώπους τις ατομικές τους ευθύνες.
Εγώ είμαι πολύ πιο αυστηρός απ’ ό,τι είναι ένας κομμουνιστής –φαντάζομαι- γιατί νομίζω ότι μια από τις αιτίες που δεν έχουμε λύσει πολλά προβλήματα σε αυτόν τον τομέα είναι ότι τα έχουμε αναθέσει στον ισχυρότερο προνοιακό παράγοντα, που είναι οι οικογένειες αυτών των ανθρώπων. Οι οικογένειες και ιδιαίτερα οι μανάδες αυτών των ανθρώπων είναι η πρόνοια, κυρίως γι’ αυτούς τους ανθρώπους.
Ένας από τους βασικούς λόγους, που δεν είναι το πρώτο θέμα του ενδιαφέροντός μας, πηγάζει από την ίδια τη φύση του ανθρώπου, ο οποίος, όταν έχει τη χαρά της αφθαρσίας μέσα στα μάτια, όπως λέει ο ποιητής, θέλει, προσποιείται ή και αναγκάζει τον εαυτό του να αγνοήσει τα δράματα των διπλανών του, για να έχει έτσι επέκταση και διαιώνιση της ψευδαισθήσεως της δικής του αφθαρσίας.
Είναι μια περίεργη αντίδραση των κοινωνιών έναντι των προβληματικών καταστάσεων που προτιμούν να τις έχουν σε Σπιναλόγκες. Σπιναλόγκες σήμερα δεν είναι ανάγκη να είναι στα νησιά. Είναι και μέσα σε πόλεις και σε χωριά. Κάθε ξεχωριστό σπίτι μπορεί να είναι μια Σπιναλόγκα. Γι’ αυτό νομίζω ότι είναι μία υπεραπλούστευση να αποδώσουμε στο κοινωνικό σύστημα που ισχύει το ότι δεν είναι το νούμερο «ένα» θέμα του ενδιαφέροντός μας η αντιμετώπιση των ατόμων με αναπηρίες.
Είναι υπεραπλούστευση και μεγάλη παρηγοριά η κομμουνιστική αντίληψη ότι φταίει ο καπιταλισμός. Α, ωραία, φταίει ο καπιταλισμός, άρα δεν φταίω εγώ! Νομίζω, όμως, ότι εγώ φταίω και εσείς και όλοι μας. Νομίζω πως ασφαλώς γίνονται βήματα. Είναι ενδιαφέρον ότι τρέχουν αυτήν τη στιγμή έντεκα προγράμματα οικονομικής ενισχύσεως αυτών των ατόμων. Είναι ενδιαφέρον ότι εκατόν εβδομήντα χιλιάδες άτομα επιδοτούνται από το Υπουργείο Πρόνοιας.
Εδώ, πρέπει να τονίσουμε ότι το Υπουργείο Πρόνοιας δεν μπορεί να απονέμει συντάξεις ή να συνταξιοποιήσει τα επιδόματα, γιατί αυτό είναι αρμοδιότητα άλλου Υπουργείου. Είναι ενδιαφέρουσες οι δράσεις του Ο.Α.Ε.Δ., που γίνονται συμπληρωματικά για την επαγγελματική αποκατάσταση αυτών των ατόμων. Αλλά, θα σας πω ένα νούμερο μόνο ειδικά σε σας εκ περισσού, γιατί τα ξέρετε καλύτερα από μένα, έχετε υπηρετήσει σ’ αυτόν τον τομέα. Θα σας πω ένα νούμερο, για να καταλάβετε τη διάσταση του ζητήματος.
Ανέφερε ο κύριος Υπουργός, χωρίς να πει ότι συμπαρίσταται ο ίδιος έμπρακτα, για την ύπαρξη ενός προτύπου και αξιόλογου ιδρύματος που υπάρχει στη Ζίτσα των Ιωαννίνων. Είκοσι πέντε χιλιόμετρα έξω από τα Γιάννενα είναι ένα χωριό η Ζίτσα, είναι γνωστό. Εκεί στη Ζίτσα, μέσα σ’ ένα οικόπεδο πέντε στρεμμάτων και υπό συνθήκες πολύ ανθρώπινες υπάρχει το κέντρο εκπαιδεύσεως ενηλίκων ατόμων με προβλήματα αυτισμού «Ελένη Γύρα». Το ΄Ιδρυμα αυτό που ιδρύθηκε εδώ και δεκαέξι χρόνια περίπου στη Ζίτσα Ιωαννίνων και με πολλή προσπάθεια, ιδίως των εργαζομένων και ακόμη περισσότερη βοήθεια που πρέπει να του δώσουμε, εξυπηρετεί αξιοπρεπώς δώδεκα άτομα, τα οποία έχοντας εμπλακεί στη δυσνόητη και δυσεξήγητη αυτή μορφή διαταραχών, που είναι ο αυτισμός, προσπαθούν να βοηθηθούν στο να κατανοήσουν τον κόσμο, στο να αυτοεξυπηρετούνται και να διαχειρίζονται τη ζωή τους.
Στην Ελλάδα, υπάρχουν δεκαπέντε χιλιάδες άτομα, που είναι στην περιδίνηση του αυτιστικού φάσματος και όταν πρακτικώς ένα καλό ίδρυμα μπορεί να εξυπηρετεί δώδεκα άτομα και όταν στα δέκα χιλιάδες άτομα που γεννιούνται, τα τριάντα στατιστικώς μπορεί να έχουν αυτισμό, αντιλαμβάνεστε τι εκτάσεως πρόβλημα είναι αυτό. Και αναφέρομαι μόνο στον αυτισμό που είναι μία μόνο μορφή αναπηρίας.
Έχουμε, λοιπόν, ένα τεράστιο έργο μπροστά μας, ένα τεράστιο έργο το οποίο αντιμετωπίζεται και με τον ιδιωτικό τομέα και με τη φιλανθρωπία. Το ίδρυμα αυτό στη Ζίτσα έγινε από δωρεές του Γεωργίου Γύρα, ενός διακεκριμένου γιατρού από την περιοχή εκείνη, από δωρεές της οργανώσεως «Η Μάννα του Πωγωνίου» και του «Τάγματος των Ιπποτών της Μάλτας» που εδρεύει στη Γαλλία και ενισχύεται από το Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας. Αλλά να ξέρετε ότι σ' αυτό το θέμα γενικότερα και να πενταπλασιαστούν τα νοσήλια και να κάνει ο Ο.Α.Ε.Δ. περισσότερα προγράμματα και να αυξηθούν τα προγράμματα οικονομικών ενισχύσεων, η κοινωνία θα είναι υπόλογη, όχι ακριβώς επειδή είμαστε σε φάση καπιταλιστικής αναδιαρθρώσεως, ή σε φάση προστασίας των ιδιωτικών συμφερόντων. Άμα ήταν έτσι, να υπέγραφα και εγώ σήμερα, να γίνουμε κομμουνιστικό καθεστώς. Πρώτος θα το υπέγραφα αν ήταν τόσο απλά τα πράγματα. Αλλά, είναι πολύ πιο σοβαρό το πρόβλημα και έχει να κάνει με την ίδια την ανθρώπινη φύση, η οποία είναι σκληρότατη, η οποία δύσκολα κοιτάζει το πρόβλημα του άλλου. Νομίζω, όμως, ότι οι ευαισθητοποιήσεις αρχίζουν να ανιχνεύονται χωρίς κανείς να είναι ανάγκη να υποστεί αυτό το πρόβλημα στην οικογένειά του για να την έχει. Και νομίζω πως αξίζει η πολιτεία με καπιταλιστική ή χωρίς καπιταλιστική αναδιάρθρωση, να επιβάλλει περισσότερες φροντίδες γι΄ αυτούς τους ανθρώπους. Και αν μου επιτρέπετε και μια πρόταση, αυτές οι φροντίδες και οι μηχανισμοί αυτών των φροντίδων θα πρέπει να εξαιρεθούν πλήρως κάθε έννοιας δημοσίου λογιστικού.
Όπως κάναμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες μ’ ένα καθεστώς επιταχύνσεων, μ’ ένα καθεστώς που όλο το σύστημα δούλευε γι’ αυτό το σκοπό, έτσι νομίζω ότι θα πρέπει να θεωρηθεί το χαϊδεμένο παιδί της διοικητικής οργανώσεως της χώρας, το Υφυπουργείο Πρόνοιας και να απαλλαγεί από κάθε είδους γραφειοκρατία και ας έχει αυτό κίνδυνο να δώσει λαβή για κατηγόριες, ή για καταγγελίες που είναι και αυτό μια άλλη μορφή, επιτρέψτε μου να πω, ενδημικής αναπηρίας στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, ο καταιγισμός της συκοφαντίας.
Νομίζω πως ειδικά αυτό το Υπουργείο πρέπει να γίνει το χαϊδεμένο παιδί του πολιτικού συστήματος και να τύχει κάθε προστασίας, γιατί πρώτα αυτό το Υπουργείο και αυτός ο τομέας σήμερα χρειάζεται βοήθεια και υποστήριξη, για να μπορέσει εν συνεχεία να δώσει την υποστήριξή του σ’ αυτά τα άτομα που τόσο την χρειάζονται και που τόσο την έχουν ανάγκη και που δεν εκπροσωπούνται μόνο από το λεγόμενο αναπηρικό κίνημα, αλλά εκπροσωπούνται ακόμη πιο επώδυνα και ακόμη πιο έντονα από το μοναχικό κίνημα των γονέων, οι οποίοι δικαιώνουν και τον ποιητή που λέει ότι υπάρχουν κάποια δράματα με σφραγισμένα χείλη.
Ευχαριστώ για την προσοχή σας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Τασούλα, το αναπηρικό κίνημα πάσχει πάρα πολύ από εκείνους που εκμεταλλεύονται δυστυχώς αυτό το κίνημα -ξέρει ο κύριος Υπουργός- σε βάρος των ατόμων που έχουν πραγματικά ανάγκη στήριξης και κοινωνικής προστασίας.
Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ο κ. Μιλτιάδης Παπαιωάννου, έχει το λόγο.
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ασφαλώς δεν είναι στις προθέσεις μου να ταράξω τα ήρεμα νερά της σημερινής συζήτησης. ΄Όμως, δεν μπορώ να αποφύγω να απαντήσω στις ισοπεδωτικές προσεγγίσεις που έγιναν από πλευράς Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος σε σχέση κυρίως με ζητήματα υπερβολής. Γιατί άκουσα τον κ. Κολοζώφ, να λέει ότι και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. συνέβαλε στη θεσμική θωράκιση –άκουσον άκουσον- του κεφαλαίου στα ζητήματα της υγείας και της πρόνοιας και ότι σε κάθε περίπτωση η σημερινή πολιτική είναι ίδια με τη χθεσινή.
Θα ήθελα έτσι, κύριε Κολοζώφ και κύριοι συνάδελφοι του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος, να βάλετε το χέρι στην καρδιά και να απαντήσετε: αν δεν υπήρχε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., θα υπήρχε Εθνικό Σύστημα Υγείας στη χώρα με τις όποιες αδυναμίες;
Σήμερα, κύριε Κολοζώφ, πρέπει να ξέρετε ότι υπάρχουν πάνω από δέκα πανεπιστημιακά νοσοκομεία στη χώρα. Υπάρχουν νομαρχιακά νοσοκομεία σε όλους τους νομούς της χώρας, στελεχωμένα με αξιόλογους επιστήμονες που με βάση την πολιτική του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ήρθαν κυρίως από το εξωτερικό και με καλές σπουδές. Σήμερα, κύριε Κολοζώφ, φεύγουν άνθρωποι από την Αθήνα, για να βρουν την υγειά τους στα Γιάννενα, στο Ηράκλειο, σε άλλες πόλεις της χώρας. Αυτά ήρθαν έτσι μόνα τους με τον αυτόματο πιλότο; Και είναι αυτά υπόγειο; Χωρίς αυτό να σημαίνει πως είπα ότι δεν έπρεπε να δούμε τα θέματα καλύτερα.
Σήμερα, κύριοι συνάδελφοι του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος, υπάρχει επέκταση του Ι.Κ.Α. σε όλη την Ελλάδα. Υπάρχουν προγράμματα, υπάρχουν συντάξεις. Έχουν καμμία σχέση με το παρελθόν; Κανένας δεν μένει ικανοποιημένος σ’ αυτούς τους τομείς. Τα πράγματα θα έπρεπε να ήταν ακόμη καλύτερα και πρέπει να υπάρχουν προγράμματα για να γίνουν ακόμη καλύτερα, αλλά αυτές οι ισοπεδωτικές λογικές και αποστάσεις πιστεύω ότι δεν βοηθούν αυτό που εσείς είπατε, κύριε Κολοζώφ, που έχει να κάνει με την απαξίωση της χώρας, κλείνοντας την ομιλία σας.
Και θα έρθω πιο συγκεκριμένα στα θέματα της αναπηρίας που είναι και το κεντρικό θέμα συζήτησης σήμερα εδώ. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αυτό το ζήτημα δεν το αντιμετώπισε στη λογική της φιλανθρωπίας, που είπατε, ούτε στη λογική μιας ιδρυματικής φροντίδας ή περιστασιακής αντιμετώπισης των προβλημάτων. Υπάρχουν οι νόμοι, υπάρχει ο ν. 2646/98, υπάρχει ο ν. 3106/2003 που καθιέρωσε εθνικό σύστημα κοινωνικής φροντίδας και όχι το καθιέρωσε στα χαρτιά, υπάρχει στην πράξη με παρεμβάσεις για την οικογένεια, για τα παιδιά, για τους ηλικιωμένους, για τα άτομα με αναπηρίες, για τις ευπαθείς ομάδες. Υπάρχει περιφερειακή διάρθρωση αυτού του συστήματος.
Θα ήθελα έτσι πολύ επιγραμματικά να σας θυμίσω κάποια πράγματα.
Να σας θυμίσω ότι πριν από το 1981 οι οικογένειες έκρυβαν, δεν έβγαζαν καν στην επιφάνεια, όσους είχαν τέτοια προβλήματα. Σήμερα, όμως, είναι εδώ, είναι πολίτες αυτής της χώρας, με ίσα δικαιώματα, που μπορεί να μην τα έχουν κατακτήσει όλοι, αλλά είναι εδώ, είναι στην επιφάνεια. Και συζητάμε για να τα αντιμετωπίσουμε αυτά τα πράγματα.
Να σας θυμίσω ότι κατοχυρώσαμε το συνταγματικό δικαίωμα των ατόμων με αναπηρία, με δική μας πρωτοβουλία. Το ψήφισαν όλα τα κόμματα ασφαλώς. Αλλά είναι μόνο αυτό;
Να θυμίσω παραπέρα ότι, εμείς στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., αναγνωρίσαμε το αναπηρικό κίνημα –γιατί σταθήκατε και σ’ αυτό- ως βασικό, ουσιαστικό, κοινωνικό εταίρο. Άκουσα και τον Πρόεδρο τον κ. Σούρλα να αναφέρει ότι υπάρχουν ενδεχόμενα κάποια στελέχη στο αναπηρικό κίνημα, που ιδιοποιούνται…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Μίλησα για μηχανισμούς που είναι γνωστοί και που εκμεταλλεύονται και παίρνουν αναπηρικές συντάξεις από το κράτος σε βάρος των πραγματικά πασχόντων. Δεν μιλάω για το αναπηρικό κίνημα.
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΟΥ: Συμφωνώ μαζί σας.
Να σας πω και κάτι που βίωσα, ως αρμόδιος Υπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης. Οι αναπηρικές συντάξεις έφθασαν στο 25%. Τότε καθιέρωσα την κλήρωση, μετά από σας, γιατί όλοι κάτι συμβάλαμε σ’ αυτό. Σήμερα οι αναπηρικές συντάξεις έπεσαν στο 13%, γιατί δεν ξέρουν από ποια υγειονομική επιτροπή να περάσουν. Προφανώς υπάρχουν τέτοια ζητήματα. Όλοι, όμως, είμαστε εδώ.
Εμένα δεν μου αρέσει ο ισοπεδωτικός λόγος και αυτό με ενοχλεί. Πόσα έχουν γίνει σε σχέση με την προσβασιμότητα; Μου έδωσε την ευκαιρία ο κ. Τασούλας -γιατί ειλικρινά δεν το θυμόμουν- να θυμίσω τα μέτρα που πήραμε σε ό,τι αφορά τον Ο.Α.Ε.Δ. σχετικά με τις επιδοτήσεις σε σχέση με τις επιχειρήσεις, που είναι υποχρεωμένες στα ζητήματα της προσβασιμότητας.
Να αναφερθώ σε άλλα ζητήματα, τα οποία έχουν να κάνουν με το αντικειμενικό σύστημα προσλήψεων και με το ποσοστό προσλήψεων όχι μόνο στο δημόσιο τομέα, αλλά και στον ιδιωτικό τομέα. Βέβαια δεν έχουμε φθάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα, γιατί δεν πήγαμε στην εξειδίκευση, δηλαδή να δούμε ποιο άτομο πού μπορεί να προσφέρει τι. Είδαμε τους τυφλούς σε σχέση με τα τηλεφωνικά κέντρα κ.λπ.. Αλλά το θέμα πρέπει να πάει ακόμη παραπέρα. Δεν είναι, όμως, σωστό όλα αυτά να τα ακυρώνουμε σε μια λογική.
Δεν είδαμε την ένταξη παιδιών και σπουδαστών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στο γενικό εκπαιδευτικό σύστημα; Δεν είδαμε τους Παραολυμπιακούς Αγώνες, που ουσιαστικά ήταν στο ίδιο επίπεδο με εκείνο των Ολυμπιακών Αγώνων; Μόνα τους έγιναν αυτά; Δεν είδαμε ότι αυτήν τη στιγμή στο Γενικό Οικοδομικό Οργανισμό περιλαμβάνονται ρυθμίσεις, σχετικά με την προσβασιμότητα στο δομημένο περιβάλλον; Δεν θεσμοθετήσαμε τον Εθνικό Οργανισμό Κοινωνικής Φροντίδας και κάνουμε σχέδια δράσης προς αυτήν την κατεύθυνση; Δεν είδαμε το Β΄ και το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης;
Πάλι θα επαναλάβω ότι όλα αυτά είναι λίγα σε σχέση με εκείνα, τα οποία οφείλουμε να κάνουμε. Όμως, να μη γίνονται ίδιες προσεγγίσεις. Και λέω «ίδιες προσεγγίσεις», γιατί πολύ σωστά ξεκινάτε την ομιλία σας, όμως τα χρόνια που η Νέα Δημοκρατία είναι στην Κυβέρνηση δεν έγινε τίποτα. Κι αν έγινε κάτι, ήταν ορισμένες οριακές βελτιώσεις. Και θα πω γιατί δεν έγινε τίποτα. Τα είπαμε και σε προηγούμενες συζητήσεις και δεν έχω το χρόνο να τα επαναλάβω. Και εμείς ως ΠΑ.ΣΟ.Κ. καταθέσαμε επερώτηση σε σχέση με αυτά.
Πώς είναι δυνατόν, κύριε Υπουργέ, να λέτε ότι τα πράγματα πάνε μπροστά, όταν οι κοινωνικές δαπάνες για τα προγράμματα ψυχικής υγείας –αναφέρθηκε σ’ αυτά ο κ. Τασούλας- το 2007 σε σχέση με το 2006 μειώθηκαν κατά 17,3%; Διαβάστε τον προϋπολογισμό, που τον υπογράφει ο κ. Αλογοσκούφης. Πώς είναι δυνατόν όταν το πρόγραμμα «ΨΥΧΑΡΓΩΣ» υπαναχωρεί; Όλα αυτά τα είπαμε την προηγούμενη φορά.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Αυξήθηκε.
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ: Σιγά μην αυξήθηκε, κύριε Υπουργέ. Η αποασυλοποίηση πάει από το κακό στο χειρότερο. Σας είπα να πάμε μια βόλτα στα δημόσια ψυχιατρεία. Είναι καλύτερα σήμερα απ’ ό,τι ήταν χθες; Εγώ δεν λέω ότι ήταν καλά χθες, αλλά σήμερα έγιναν χειρότερα.
Δεν πάμε μπροστά. Δυστυχώς αυτό το σύστημα το έχετε εγκαταλείψει. Βέβαια η αποασυλοποίηση πάσχει από ασφυξία, όχι μόνο από οικονομική ασφυξία, αλλά από γενικότερη. Τα ξέρετε αυτά.
Υπάρχουν προτάσεις –τα είπαμε ξανά αυτά- να ξαναγυρίσουν στα ψυχιατρεία. Πώς είναι οι ίδιες πολιτικές; Είναι οι ίδιες πολιτικές;
Θα ήθελα να πω ότι εμείς ολοκληρώσαμε έναν κύκλο σε σχέση με τα άτομα με αναπηρία. Σήμερα καλούμαστε να καταθέσουμε –και έχουμε καταθέσει- ένα πρόγραμμα για να ανοίξουμε ένα δεύτερο κύκλο, που με βάσει τις νέες ανάγκες και τις νέες συνθήκες να απαντά στο συγκεκριμένο πρόβλημα, που προφανώς είναι πολιτική επιλογή.
Το ότι έχουν συμπληρωματικές δράσεις είτε φιλανθρωπίες –όπως τις λέτε εσείς- είτε από μη κυβερνητικές οργανώσεις είτε από την Tοπική Aυτοδιοίκηση, καλώς κάνουν κι έχουν.
Εκείνο που θέλω να πω είναι ότι συμφωνώ απόλυτα ότι τώρα είναι η ώρα να ρίξουμε το βάρος στην οικογένεια, πέραν όλων των άλλων και κυρίως στη μητέρα, που έχει άτομο με αναπηρία στο σπίτι της. Πρέπει να δούμε τα νέα δεδομένα. Να δούμε, δηλαδή, πέρα από τα ζητήματα, που έχουν να κάνουν με την οικογένεια, δράσεις οριζόντιες προς όλες τις κατευθύνσεις. Και βέβαια αυτό προϋποθέτει και αύξηση των σχετικών πιστώσεων μέσα από τον κρατικό προϋπολογισμό για την αντιμετώπιση όλων αυτών των ζητημάτων.
Κύριε Υπουργέ, να σας πω ότι όταν ξεκινήσατε –δεν θυμάμαι ακριβώς την ημερομηνία- κάναμε μία διακομματική επιτροπή. Έχουν υποβληθεί τα πορίσματα αυτής της διακομματικής επιτροπής εδώ κι ένα χρόνο στη Βουλή και συμφωνήσαμε στα περισσότερα από αυτά. Τι έχετε υλοποιήσει; Τίποτα. Εμείς αυτά τα λάβαμε σοβαρά υπ’ όψιν στην κατάρτιση του προγράμματος και προφανώς δεν προσφέρεται αυτός ιδιαίτερα ο χώρος για κάποιον αντιπολιτευτικό λόγο και ούτε κάποιος μπορεί να δημαγωγεί πάνω στα ζητήματα που έχουν να κάνουν με την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την ποιότητα της δημοκρατίας μας. Αλλά σε κάθε περίπτωση, όμως, δεν έχετε κάνει τίποτα, έχετε μηδενικό έργο στα χρόνια που πέρασαν και οφείλει το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος όταν κάνει κριτική, να διαφοροποιείται στα ζητήματα που πράγματι υπάρχει μια διαφορετική προσέγγιση και μία διαφορετική πολιτική.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Συνασπισμού κ. Λεβέντης έχει το λόγο.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Κατ’ αρχάς, συγχαρητήρια στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος, που φέρνει για συζήτηση στη Βουλή αυτό το καίριο θέμα, που αφορά όχι μόνο το 10% των Ελλήνων πολιτών, που πάσχουν από διαφόρων τύπων αναπηρίες, αλλά και τις αντίστοιχες οικογένειες. Επομένως είναι σχεδόν το 30%, ίσως και περισσότερο, των Ελλήνων πολιτών, που εμπλέκονται άμεσα και γενικότερα και όλη η ελληνική κοινωνία.
Κατ’ αρχάς να ξεκαθαρίσουμε δύο πράγματα. Οι αναπηρίες είναι δύο τύπων, είναι οι συγγενείς -αυτές που είναι εκ γενετής- και είναι και οι επίκτητες.
Στις συγγενείς αναπηρίες ο προγεννητικός έλεγχος και μία σειρά από άλλα προληπτικά και ενημερωτικά μέτρα μπορούν να τις αποτρέψουν, όπως είναι παραδείγματος χάριν τα παιδιά με μεσογειακή αναιμία, που πολλές φορές μπορεί να έχουν σοβαρή αναπηρία και πλείστα όσα άλλα δεν είναι επί του παρόντος να αναφερθούμε.
Θα επιμείνω περισσότερο στις επίκτητες αναπηρίες, αυτές που προκαλούνται στη διάρκεια της ζωής από τη βρεφική ηλικία μέχρι τα γηρατειά.
Υπάρχουν μία σειρά από αρρώστιες που μπορούμε να προλάβουμε. Η πρόληψη κατ΄ αρχήν μπορεί να αντιμετωπίσει το 80% των ασθενειών συνολικά, παραδείγματος χάριν, τα τροχαία και τα εργατικά ατυχήματα. Μπορούμε να προλάβουμε πάρα πολλά ατυχήματα. Αλλά έστω και αν το ατύχημα έχει γίνει, όταν υπάρχει άμεση, έγκαιρη και σωστή αντιμετώπιση, τότε μπορούν και να γλιτώσουν πολλές ζωές, αλλά και να γλιτώσουν πολλοί άνθρωποι από μία βαριά αναπηρία.
Σε ό,τι αφορά τα εγκεφαλικά επεισόδια, που έχουμε κάθε χρόνο εκατό χιλιάδες εγκεφαλικά επεισόδια στην Ελλάδα διαφόρου τύπου: Χάνουμε είκοσι χιλιάδες ανθρώπους από εγκεφαλικό επεισόδιο κάθε χρόνο. Ένα μεγάλο ποσοστό αυτών των ανθρώπων, αρκετές χιλιάδες, μένουν μόνιμα ανάπηροι. Οι περισσότεροι από αυτούς αν έγκαιρα αντιμετωπιστούν, μπορούν να έχουν πολύ λιγότερες επιπτώσεις.
Άκουσα για τον αυτισμό να αναφέρεται εδώ επανειλημμένα. Ο αυτισμός είναι επίσης μια βαριά νόσος και αφορά το 0,5% του πληθυσμού, δηλαδή πενήντα χιλιάδες άτομα. Υπάρχουν διάφορες διαβαθμίσεις. Οι δεκαπέντε χιλιάδες, που ανέφερε ο κ. Τασούλας, είναι προφανώς οι βαρύτερες περιπτώσεις, είναι αυτές που έχουν ανάγκη συστηματικής αντιμετώπισης.
Από σχιζοφρένεια, πάσχει το 1% του πληθυσμού, δηλαδή εκατό χιλιάδες άτομα.
Θα ήθελα να αναφερθώ σε κάτι άλλο, κύριε Υπουργέ, που μου έκανε εντύπωση και θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας: Πηγαίνοντας σε διάφορες περιοδείες είδαμε μονάδες τεχνητού νεφρού να λειτουργούν και στην επαρχία, της Κυπαρισσίας, του Πύργου και σε όλες τις ελληνικές επαρχιακές πρωτεύουσες και με πολύ καλά αποτελέσματα. Συζητώντας, λοιπόν, εκεί, είδαμε ότι κάθε χρόνο αυξάνονται οι νεφροπαθείς, που έχουν ανάγκη αιμοκάθαρσης σε τεχνητό νεφρό κατά 10% και το 70% αυτών των ανθρώπων είναι διαβητικοί.
Εάν, λοιπόν, αντιμετωπιστεί έγκαιρα ο διαβήτης -γιατί πολλοί δεν ξέρουν ότι έχουν διαβήτη ή και αυτοί που το ξέρουν δεν τον αντιμετωπίζουν σωστά- θα μπορούσαμε να ελαττώσουμε ίσως στο 1/3 ή στο ? ή και λιγότερο αυτούς τους ανθρώπους. Στοιχίζει η αντιμετώπιση ενός αρρώστου -εκτός από την ταλαιπωρία και τους κινδύνους- 100.000 ευρώ κάθε χρόνο. Μήπως πρέπει να δούμε και σ’ αυτούς τους τομείς ότι πρέπει να ρίξουμε βάρος, που δεν το έχουμε ρίξει; Εδώ δηλαδή είμαστε πάρα πολύ πίσω.
Όσον αφορά τις μονάδες αποκατάστασης που ελέχθη, δυστυχώς, έχουμε κάνει ελάχιστα. Ακόμη είμαστε «στο υπόγειο», κύριε Υπουργέ, και θα έλεγα και «κάτω από το υπόγειο». Να μην πω για τα προνοιακά ιδρύματα, όπως έχουν γίνει και όπως λειτουργούν. Είναι δεκαοκτώ αν δεν κάνω λάθος, σε όλη τη χώρα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Τριάντα μεγάλα, πενήντα μικρά.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Εντάξει, τότε οι πληροφορίες μου ίσως δεν ήταν επαρκείς.
Επισκέφθηκα κι εγώ, όπως κι εσείς έχετε επισκεφθεί πολλά απ’ αυτά, στο Σκαραμαγκά, στη Βούλα, στα Λεχαινά, όπου εκεί ντρέπεται κανείς. Γιατί; Διότι δεν έχουμε το προσωπικό σε αριθμό ανάλογο, αλλά και σε ειδίκευση, ώστε ανάλογα να προσφέρει αυτές τις υπηρεσίες. Δεν επιτρέπεται να χάνονται άνθρωποι. Μπορεί να χάνονται περισσότεροι εκεί, στα προνοιακά ιδρύματα, αλλά όχι μ’ αυτόν το ρυθμό. Αυτό είναι κάτι το απαράδεκτο και δεν πρέπει να το δεχόμαστε σε καμμία περίπτωση. Επομένως πρέπει να ενισχύσουμε αυτά τα ιδρύματα άμεσα. Δεν είναι από τις περιπτώσεις που μπορούν να περιμένουν.
Η σημερινή Κυβέρνηση έκανε μία σειρά από διακηρύξεις για μέτρα υπέρ των ανθρώπων με αναπηρίες κ.λπ.. Έγινε και αυτή η επιτροπή στην οποία αναφέρθηκε ο κ. Παπαϊωάννου, η αρμόδια επιτροπή της Βουλής, για αναπηρίες που έβγαλε και ένα πόρισμα. Ασχοληθήκαμε εκεί δύο χρόνια και αυτό δεν το βλέπουμε όχι να υλοποιείται, αλλά ούτε καν να συζητείται.
Δεν ξέρω, κύριε Υπουργέ, ποια είναι η θέση της Κυβέρνησης πάνω σ’ αυτά τα πορίσματα αυτής της επιτροπής, που έχει συγκεκριμένες υποδείξεις εκεί από την προσβασιμότητα, μέχρι την αντιμετώπιση των προβλημάτων, που έχουν οι ανάπηροι γιατί ξέρουμε ότι ένα 10% παρακολουθεί έστω και τη στοιχειώδη εκπαίδευση αυτών των ανθρώπων με αναπηρία. Μάλιστα και αυτοί που προσπαθούν έχουν μία σειρά από δυσκολίες, δεν έχουν καν το κομπιούτερ, παραδείγματος χάριν, που χρησιμοποιούν τα παιδιά που χρειάζονται κομπιούτερ για τους τυφλούς. Πρέπει να το πληρώσουν χωρίς να έχουν καμμία έκπτωση. Είναι δέκα φορές παραπάνω, δεν έχουν εκπαιδευτές κ.λπ.. Δεν κάνουμε τίποτα και απ’ αυτήν την άποψη.
Ήδη με την ψήφιση του ν. 2646/1998 από την προηγούμενη Κυβέρνηση με αιτιολογία την αναδιάρθρωση των υπηρεσιών κοινωνικής φροντίδας και τη δημιουργία νέων ξεκίνησε η αποδιάρθρωση, θα λέγαμε, του χώρου με σοβαρές συνέπειες για εργαζόμενους και χρήστες των υπηρεσιών. Υπήρξαν διάφοροι ενδιαφερόμενοι φιλάνθρωποι εντός και εκτός εισαγωγικών, άνθρωποι που θέλουν εθελοντικά να προσφέρουν πράγματι, άνθρωποι που θέλουν να προσφέρουν και άνθρωποι που θέλουν να εκμεταλλευθούν.
Εδώ, λοιπόν, η πολιτεία έχει αφήσει πάρα πολλά κενά. Έχουμε τα προβλήματα με τις μονάδες αποκατάστασης. Έχουμε διακόσια κρεβάτια όλα κι όλα και χρειαζόμαστε όχι μόνο δύο χιλιάδες, όπως αναφέρετε, κυρία Νικολαϊδου. Είναι ίσως δεκάδες χιλιάδες κρεβάτια αποκατάστασης που χρειαζόμαστε, αλλά άμεσα. Σε πρώτη φάση χρειαζόμαστε τουλάχιστον δύο χιλίάδες κρεβάτια. Αυτό πρέπει να γίνει άμεσα. Θα μου πείτε, πώς θα γίνει. Μα, ακριβώς χρειάζονται κονδύλια και τα κονδύλια αυτά από πού θα διατεθούν; Από τον προϋπολογισμό.
Μιλήσατε για Σ.Δ.Ι.Τ., κύριε Υπουργέ. Δεν ξέρω. Θεωρείτε πανάκεια τις Σ.Δ.Ι.Τ., αλλά ξέρουμε πράγματα, που λένε οι ειδικοί και αυτοί που έχουν ασχοληθεί και στην Αγγλία και στην Αμερική και παντού. Εδώ ανέπτυξαν ότι εάν χρησιμοποιήσουμε τις μεθόδους Σ.Δ.Ι.Τ., τότε αυξάνει κατακόρυφα το κόστος των παρεχόμενων υπηρεσιών. Ποιος θα τα πληρώσει αυτά; Πάλι εμείς θα τα πληρώσουμε, τα ταμεία, οι πολίτες και ασφαλώς και ο προϋπολογισμός, επομένως δεν είναι λύση τα Σ.Δ.Ι.Τ..
Από κει και πέρα η έλλειψη ενός εθνικού μητρώου αναπήρων δείχνει περίτρανα την αποσπασματικότητα και την ανεπάρκεια των μέτρων από πλευράς της πολιτείας. Δεν θέλω να επεκταθώ σε άλλα θέματα, αναπήρους-«μαϊμούδες» κ.λπ. που οπωσδήποτε υπάρχουν και έχει γίνει κατάχρηση σ’ αυτόν τον τόπο.
Εμείς ζητάμε, όπως το υποστήριξαν και οι συνάδελφοι του Κομμουνιστικού Κόμματος, τη μετατροπή των προνοιακών επιδομάτων σε κοινωνική σύνταξη και τη δημιουργία διαμερισμάτων αυτόνομης διαβίωσης.
Θέλουμε την εξυγίανση και τον εκδημοκρατισμό του αναπηρικού κινήματος. Και βέβαια, διαφάνεια και καταπολέμηση της διαφθοράς και στους χώρους αυτούς για την αποασυλοποίηση.
Ξέρετε, κύριε Υπουργέ, εσείς καλύτερα από τον καθένα μας ότι τα κονδύλια που διατίθενται πια για τα προγράμματα «ΨΥΧΑΡΓΩΣ» κ.α. είναι πάρα πολύ περιορισμένα. Περικόπηκαν κατά 62%, από τα 57.000.000 στα 22.000.000 φέτος. Μα, με 22.000.000, όπως καταλαβαίνετε, δεν μπορούμε να κάνουμε παρά μόνο στοιχειώδη, επουσιώδη πράγματα. Και κινδυνεύουν και οι άνθρωποι αυτοί που έχουν φύγει από τα ψυχιατρεία –και καλά έκαναν και έπρεπε να φύγουν- να μείνουν νηστικοί κυριολεκτικά ή να ζουν κάτω από τις γέφυρες.
Αυτό τι σημαίνει; Ότι αν κάνουμε την αποασυλοποίηση και θέλουμε να την κάνουμε σωστά πρέπει να διαθέσουμε πολύ περισσότερα μέσα και πολύ περισσότερους ανθρώπους, οι οποίοι θα συμπαρασταθούν σ’ αυτούς τους ανθρώπους, θα τους ενισχύσουν, θα τους εκπαιδεύσουν και ενδεχομένως ένα μεγάλο ποσοστό απ’ αυτούς θα τους επανεντάξουμε ως δημιουργικά μέλη της κοινωνίας.
Και βέβαια για το 2007 τα κονδύλια –όπως είπαμε- είναι πάρα πολύ λίγα και σ’ αυτόν τον τομέα. Και βέβαια η προαγωγή της ψυχικής υγείας και της ψυχοκινητικής αποκατάστασης βρίσκεται σε εξαιρετικά κρίσιμη φάση στη χώρα μας και θα πρέπει απ’ αυτήν την άποψη να κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν, ώστε να συνεχιστεί απρόσκοπτα η ψυχιατρική μεταρρύθμιση με τα αναγκαία κονδύλια, όπως είπαμε, να δημιουργηθούν και να λειτουργήσουν οι δομές αποασυλοποίησης, να στελεχωθούν και να λειτουργήσουν ψυχιατρικά τμήματα στα γενικά νοσοκομεία και να προχωρήσει και να ολοκληρωθεί η τομεοποίηση των υπηρεσιών ψυχικής υγείας με τη λειτουργία ολοκληρωμένου δικτύου υπηρεσιών.
Όλα αυτά βέβαια –και πάλι επαναλαμβάνω- προϋποθέτουν πολύ υψηλότερα κονδύλια απ’ αυτά που διατίθενται για την υγεία και την πρόνοια και που δεν βλέπουμε η Κυβέρνηση να έχει στο πρόγραμμά της να εφαρμόσει τουλάχιστον άμεσα.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Λεβέντη.
Η κ. Νικολαΐδου έχει τον λόγο για να δευτερολογήσει.
ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, ξεκινήσατε την τοποθέτησή σας με την έννοια της πρόνοιας και της κρατικής ευθύνης και κάνατε αναφορά στο γνωστό νόμο 2646/1998 του κ. Γείτονα, όπως είναι γνωστός. Δεν κάνατε απλώς αναφορά. Συμφωνήσατε. Λείπει τώρα το ΠΑ.ΣΟ.Κ. από την Αίθουσα. Ίσως το ενοχλήσει, που για άλλη μια φορά σημειώσουμε ότι όχι απλά συμφωνείτε, αλλά είστε στην ίδια κατεύθυνση. Και αυτό που κάνατε εσείς -και το αναγνωρίζουμε- είναι ότι συνεχίσατε αυτήν την πολιτική που ξεκίνησε -και με τη θεσμική κατοχύρωσή της- η προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ουσιαστικά αυτός ο νόμος είναι αυτός που ξεκίνησε την αποδόμηση της πρόνοιας. Μετέτρεψε την πρόνοια σε κοινωνική φροντίδα. Είναι γνωστό. Και αυτό βόλεψε μετά και εσάς στην εφαρμογή της πολιτικής σας.
Και όχι μόνο τη μετέτρεψε σε κοινωνική φροντίδα, αλλά ουσιαστικά βασικός μοχλός πλέον παρέμβασης στα ζητήματα της κοινωνικής πολιτικής ήταν τα ευρωπαϊκά προγράμματα –έγινε και σήμερα αναφορά εδώ- τα οποία είχαν πάντοτε ημερομηνία λήξης. Δεν είχαν καμμία συνέχεια μεταξύ τους. Και το αποτέλεσμα όλων αυτών των προσπαθειών –δεν θα κάτσουμε βέβαια να αναλύσουμε το πρόγραμμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ή τι είπε στην τελευταία συνέντευξή του- ήταν ότι φτιάχνονταν δομές. Ενοικιάζονταν ή αγοράζονταν υποδομές. Μετά τη λήξη του προγράμματος όλα αυτά πήγαιναν στο βρόντο στην καλύτερη των περιπτώσεων. Γιατί ξέρουμε και πώς «αξιοποίησαν» διάφορα τρωκτικά αυτά τα κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι ίδιοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ονόμαζαν τότε τρωκτικά κάποιους, που είχαν εξελιχθεί σε μεγάλους ειδικούς ροκανίσματος των προγραμμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Έγινε αναφορά σε διάφορα κέντρα αποκατάστασης πανελλαδικά. Ο συνάδελφος κ. Τασούλας είπε για την Ζίτσα. Μα, κύριε Τασούλα η Ζίτσα καλύπτει μόνο δώδεκα παιδιά, τα οποία πάσχουν από αυτισμό. Η όλη πληρωμή γίνεται από τα ασφαλιστικά τους ταμεία. Το ίδρυμα λειτουργεί μέσω της εταιρείας σπαστικών παιδιών και ξέρετε πολύ καλά ότι υπάρχουν συνέχεια προβλήματα χρηματοδότησης και προβλήματα στη λειτουργία. Αυτή είναι σήμερα η κατάσταση στο κέντρο Ζίτσα.
Θα ήθελα να αναφερθώ σε ορισμένα ζητήματα, για τα οποία μίλησε ο κύριος Υπουργός.
Η πρώτη σας αναφορά ήταν στις αιτίες. Και πραγματικά, όλοι θέλουμε –τουλάχιστον κι εμάς αυτή ήταν η πρόθεσή μας, όταν καταθέσαμε, σύσσωμα ως Κοινοβουλευτική Ομάδα, τη σημερινή επερώτηση- να αποκαλυφθούν οι αιτίες και οι ένοχοι. Ε, δεν μπορεί μετά από όλη αυτήν την πολιτική, που είναι αντιλαϊκή, που φέρνει μια σειρά από προβλήματα, να λέμε ότι η πρώτη αιτία είναι η οικογένεια.
Να σας πω ένα απλό παράδειγμα; Μπορεί να μην έχουμε στατιστικά στοιχεία. Μπορεί να μην έχουν απογραφεί οι ανάπηροι. Υπάρχουν, όμως, απογεγραμμένοι, θα έλεγα, με το θέμα των συντάξεων, για παράδειγμα οι κινητικά ανάπηροι. Είναι γνωστό ότι έχουμε ανάπηρους με κινητικά προβλήματα, που ξεπερνάει η αναπηρία τους το 68%. Μεταξύ αυτών έχουμε και πάρα πολλούς νέους.
Ειλικρινά, δεν μπορώ να καταλάβω πού φταίει η οικογένεια, όταν πρώτα απ’ όλα δεν έχει ποτέ εξασφαλιστεί το να βοηθηθεί η οικογένεια στο να οργανώσει το ίδιο της το σπίτι. Εάν δεν έχει η τσέπη της συγκεκριμένης οικογένειας όσα χρειάζονται ώστε να κάνει μία υποδομή για τον ανάπηρο, θα είναι καταδικασμένο το άτομο αυτό να είναι κλεισμένο μέσα στο σπίτι. Και μόνο η οικογένεια δεν έχει την ευθύνη.
Εδώ, λοιπόν, είναι το πρόβλημα, στο οποίο πρέπει να σκύψει πολύ γρήγορα η πολιτεία. Διότι πέρα από όσα γενικά είπαν πολλοί συνάδελφοι -εγώ δεν θα αμφισβητήσω την καλή πρόθεση όλων- υπάρχουν συγκεκριμένα προβλήματα. Θα βοηθήσουμε αυτά τα νέα παιδιά, τα οποία με διάφορες ασθένειες είναι καθηλωμένα στο αμαξίδιο, το οποίο όταν έρθει η ώρα να το αντικαταστήσουν, ξέρετε πολύ καλά τι γίνεται με το γραφειοκρατικό σύστημα και πόσοι καταφέρνουν να έχουν θετικό αποτέλεσμα;
Δεν υπάρχει, λοιπόν, τέτοια βοήθεια για τους ανάπηρους. Αυτό το ξέρουν και γι’ αυτό ακριβώς διεκδικούν μια σειρά από ζητήματα.
Θα σταθώ πολύ λίγο, επίσης, στο θέμα της αποκατάστασης. Άλλωστε, οι περισσότεροι των συναδέλφων στάθηκαν στο θέμα αυτό.
Κύριε Υπουργέ, είπατε ότι βρισκόμαστε στο υπόγειο και όχι στο ισόγειο. Εγώ θα συμπλήρωνα ότι με αυτήν την πολιτική δεν θα ξεκολλήσουμε ποτέ από το υπόγειο. Και δεν θα ξεκολλήσουμε, γιατί προσπαθήσατε να λύσετε το πρόβλημα, στηρίζοντας τους ιδιωτικούς φορείς, τις επιχειρήσεις. Ξέρετε ότι πλέον μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι έχουν αναλάβει τέτοιου είδους πρωτοβουλίες και πουλάνε υπηρεσίες στους ανάπηρους. Και πάλι όποιος έχει στην τσέπη του, αυτός θα τις απολαύσει.
Όσον αφορά τα στοιχεία που δώσατε για το πόσο είναι το κλειστό νοσήλιο και πόσο το ανοιχτό, δεν είναι ακριβώς έτσι. Δεν έχουν πάει από 20 και 30 μόνο στα 150 ευρώ. Έχουν πάει γύρω στα 500 ευρώ, κύριε Υπουργέ. Και πρέπει να το ξέρετε αυτό. Είτε έμμεσα είτε άμεσα τόσο χρειάζεται κάποιος για να «χρησιμοποιήσει» τον ιδιωτικό φορέα. Και γι’ αυτό ακριβώς τα κέρδη τους είναι πάρα πολλά. Για κάντε έναν έλεγχο να δείτε τι συμβαίνει. Μπορεί τα 150 ευρώ να είναι το στάνταρ στον τιμοκατάλογό τους, αλλά στην ουσία ξεπερνάει τα 500 ευρώ. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και πείτε μου, ένας ανάπηρος με ένα επίδομα, που δεν ξεπερνάει τα 400-500 ευρώ, τι υπηρεσίες μπορεί να απολαύσει;
Όσον αφορά την κάρτα, δεν είναι μόνο το ότι δεν την εμπιστευόμαστε. Πείτε μου, όμως, εσείς τι θα λύσει αυτή η περιβόητη κάρτα αξιολόγησης –ή πείτε την όπως θέλετε- παρ’ ότι σίγουρα έχει δυσκολίες στο πώς θα εφαρμοστεί, όταν δεν υπάρχουν κριτήρια, όταν η πιστοποίηση των αναπήρων γίνεται από ιδιωτικές εταιρείες. Εδώ δεν μπορείτε να ελέγξετε το δημόσιο, τη δουλειά των δημόσιων υπηρεσιών και θα μου πείτε ότι μπορείτε να ελέγξετε τις ιδιωτικές εταιρείες, που θα πιστοποιούν τους ανάπηρους;
Δεν προχωράτε, λοιπόν, με σωστή πολιτική κι ας ενοχλεί τους συναδέλφους το ότι εμείς λέμε πως για όλα αυτά φταίει το κοινωνικοοικονομικό σύστημα.
Και δεν είναι τόσο απλό, αγαπητέ συνάδελφε, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Δικό σας πρόβλημα είναι το πού βρίσκεστε και φυσικά το ποια πολιτική ακολουθείτε. Τουλάχιστον, όμως, στο θέμα αυτό οι ανάπηροι και οι οικογένειές τους πρέπει να καταλάβουν ότι μ’ αυτήν την πολιτική δεν είναι δυνατόν να λυθούν τα προβλήματά τους, δεν είναι δυνατόν να αποκτήσουν τα αυτονόητα, αυτά που δικαιούνται σαν άτομα, για να βοηθηθούν και να ζήσουν αξιοπρεπώς την παραπέρα ζωή τους.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε την κ. Νικολαΐδου.
Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Κυρία Νικολαΐδου, η καταγγελία που κάνατε, είναι εξαιρετικά σημαντική και θα παρακαλούσα να έχουμε και μια συνάντηση με την Κοινοβουλευτική σας Ομάδα. Με τα στοιχεία τα οποία έχετε, θα διερευνήσουμε το θέμα και να είστε σίγουροι ότι η Διεύθυνση Αναπηρίας του Υπουργείου μας θα είναι εξαιρετικά αυστηρή και θα προχωρήσουμε μέχρι και σε ανάκληση της άδειας του ιδιωτικού φορέα, ο οποίος καταστρατηγεί τις συμφωνίες με τα ασφαλιστικά ταμεία και με το Υπουργείο μας.
Να ξέρετε ότι αυξήσαμε το κλειστό νοσήλιο, το τριπλασιάσαμε στα 150 ευρώ, για να δώσουμε μια ώθηση, για να φύγουμε από το υπόγειο -όπως είπα- και να πάμε τουλάχιστον στο ισόγειο, για να δώσουμε επιπλέον κλίνες σε πολίτες αναπήρους και στις οικογένειές τους ειδικά, οι οποίοι ασφυκτιούσαν, γίνονταν θύματα εκμετάλλευσης και έφευγαν στο εξωτερικό. Να μείνουν τουλάχιστον στην Ελλάδα. Γι’ αυτό το κάναμε, γιατί είχαν δημιουργηθεί καινούργια κέντρα, τα οποία έκλειναν. Δεν μπορούσαν να λειτουργήσουν με τα 50 ευρώ. Ήταν αδύνατον να λειτουργήσουν με 50 ευρώ, όταν οι ίδιες οι οικογένειες πλήρωναν 500 ευρώ, 1.000 ευρώ και 2.000 ευρώ στο εξωτερικό. Το κάναμε, λοιπόν, 150 ευρώ, για να υπάρχει μια στοιχειώδης βιωσιμότητα, για να μην υπάρχει εκμετάλλευση του χώρου της αναπηρίας, των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους.
Σας λέω, λοιπόν, ότι θα αρχίσουν αμέσως έλεγχοι. Εγώ ο ίδιος θα πάω επί τόπου -πολύ ευχαρίστως να υπάρχει και αντιπροσωπεία από εσάς- σ’ αυτά τα ιδιωτικά κέντρα αποκατάστασης, των οποίων θέλουμε τη βιωσιμότητα. Δεν θέλουμε, όμως, την εκμετάλλευση των αναπήρων από αυτά. Το ένα θέμα είναι αυτό.
Εκείνο για το οποίο θέλω να διαβεβαιώσω τον κ. Λεβέντη και κυρίως τον κ. Παπαϊωάννου, είναι ότι η αποασυλοποίηση δεν κινδυνεύει στη χώρα μας. Η ψυχιατρική μεταρρύθμιση δεν κινδυνεύει στη χώρα μας. Δημιουργούνται νέες μονάδες ψυχιατρικής μεταρρύθμισης. Εντατικοποιούμε τους ρυθμούς αποασυλοποίησης.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Να γίνεται σωστά, όμως.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Αυτό που κινδυνεύει, είναι κάτι άλλο, κύριε Λεβέντη και κύριε Παπαϊωάννου, αν και έχει φύγει ο κ. Παπαϊωάννου. Κινδυνεύουν οι ενοικιαστές και οι επινοικιαστές των μονάδων αποασυλοποίησης. Ναι, αυτοί κινδυνεύουν. Τα ενοίκιά τους κινδυνεύουν, γιατί είχαμε πει 8 ευρώ το τετραγωνικό και φτάσαμε τα 28 ευρώ και τα 30 ευρώ, με τις συμβάσεις που είχαν γίνει από την προηγούμενη κυβέρνηση. Κινδυνεύουν αυτοί οι οποίοι μας νοικιάζουν ή μας επινοικιάζουν. Ένας επινοικιαστής, παραδείγματος χάρη, που έχει δέκα και είκοσι διαμερίσματα, τα χρεώνει 19.000 ευρώ το μήνα στο κέντρο της Αθήνας για πεντακόσια τετραγωνικά, για τριακόσια τετραγωνικά. Ναι, αυτά τα ενοίκια κινδυνεύουν και αυτά θα τα αλλάξουμε. Από εκεί θα φύγουμε, όσο και αν φωνάζουν κάποιοι, οι οποίοι έχουν εμπορευματοποιήσει το χώρο της αναπηρίας. Μάλιστα, πολλοί από αυτούς κινούνται στο χώρο της Αριστεράς.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Δεν υποστηρίζουμε εμείς τέτοιους ανθρώπους.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Κάνουν καλή δουλειά, αλλά νομίζουν ότι έχουν πλέον μια «χρήση ιδιοκτησίας» στο χώρο της ψυχικής αναπηρίας, της ψυχικής υγείας και ιδιαίτερα στο χώρο της αποασυλοποίησης ανθρώπων, οι οποίοι οδηγούνται στον κοινωνικό αποκλεισμό και έχουν ανάγκη τις υπηρεσίες αυτές στη χώρα μας. Ναι, αυτοί κινδυνεύουν, η αποασυλοποίηση όμως δεν κινδυνεύει.
Όσον αφορά τα υπόλοιπα, ήθελα να σας πω –και θα το πω μετά λόγου γνώσεως- ότι ο ν. 2646 ήταν ένας πολύ καλός νόμος. Καθυστέρησαν οι υπουργικές αποφάσεις. Θέλω να σας πω, όμως, ότι ο ν. 2646 σαμποταρίστηκε από τη νέα κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., που προέκυψε το 2000. Καταργήθηκε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ο Εθνικός Οργανισμός Κοινωνικής Φροντίδας, ο οποίος διαβάθμιζε το χώρο της πρόνοιας σε τρία επίπεδα, πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια, με τα πρωτοποριακά τότε εργαστήρια, με τις πρωτοποριακές τότε μονάδες αυτόνομης και υποστηριζόμενης διαβίωσης. Ήταν πρωτοποριακός. Η ενοποίηση του «ΜΗΤΕΡΑ», του Π.Ι.Κ.Π.Α. με τον Εθνικό Οργανισμού Πρόνοιας ήταν πρωτοποριακή.
Πολύ σύντομα, όμως, καταργήθηκε αυτός ο νόμος, πριν καν εφαρμοστεί και οι υπάλληλοι βρέθηκαν στο δρόμο. Μάλιστα, καταργήθηκε με αναδρομική ισχύ, με αποτέλεσμα οι υπάλληλοι να διεκδικούν μέχρι σήμερα τα εφάπαξ τους και να χάνουμε τεράστια ακίνητα στο χώρο της πρόνοιας -το γνωρίζετε πολύ καλά αυτό- στην Κηφισιά και αλλού για διεκδικήσεις εφάπαξ ύψους 5.000 ευρώ και 10.000 ευρώ. Αυτό έγινε. Σταματήσαμε εκατόν σαράντα ένα πλειστηριασμούς το 2004, γιατί απλά το 2003 νομοθέτησαν κυριολεκτικά στο πόδι και κατάργησαν το ν. 2646.
Στον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο έχω να πω ότι δυστυχώς στο χώρο της πρόνοιας, στο χώρο της αναπηρίας, δεν υπάρχουν χειροκροτήματα. Και δεν μπορούν να υπάρξουν χειροκροτήματα, γιατί δεν υπάρχει κέρδος. Όσο και να λέτε ότι υπάρχει κέρδος, είμαι από αυτούς που θα επιμένω και θα φωνάζω ότι το χώρο της πρόνοιας πρέπει να τον διασφαλίσουμε. Την πρόνοια την έχουμε ανάγκη όλοι, δεν την έχουν ανάγκη ορισμένοι μόνο. Κανείς δεν έχει κάνει συμβόλαιο με το Θεό ότι θα είναι μονίμως υγιής. Μακάρι να ήταν μονίμως υγιής. Η αναπηρία κτυπάει όλες τις πόρτες. Την πρόνοια τη χρειάζονται όλα τα κοινωνικοοικονομικά στρώματα της χώρας. Και φυσικά όταν χρειαστούμε την πρόνοια, πρέπει να μπορεί το κράτος να εγγυηθεί και να έχει προνοιακούς μηχανισμούς για όλους, κυριολεκτικά για όλους.
Επίσης, η σημασία των αναπήρων στην κοινωνία μας είναι μοναδική. Εδώ το θέμα δεν είναι αν τα όποια χρήματα δίδουμε για τους αναπήρους είναι πολλά ή λίγα –πολλές φορές είναι υπέρογκα τα ποσά, που δίνονται μόνο για τους αναπήρους- αλλά η σχέση είναι αμφίδρομη, έρχεται πάλι πίσω στην κοινωνία. Τα όποια χρήματα δίδονται για τους αναπήρους, για τις οικογένειες τους, για τις ανάγκες τους, για τις νέες κοινωνικές ανάγκες που δημιουργούνται, για τους νέους κοινωνικούς κινδύνους που ελλοχεύουν κυριολεκτικά στο χώρο της αναπηρίας, αυτά τα χρήματα ξαναγυρνούν πάλι σε εμάς, τους «υγιείς». Είναι τεράστια, λοιπόν, η σημασία των αναπήρων στην κοινωνία μας και δεν μπορεί να υπάρχει, φυσικά, ανταποδοτική σχέση σ’ αυτόν τον τομέα.
Ναι, συμφωνώ ότι οι ανάπηροι και ιδιαίτερα τα άτομα με βαριά αναπηρία και νοητική υστέρηση δεν είναι οι καλύτεροι καταναλωτές σήμερα της βιομηχανίας μόδας, αυτοκινήτων ή οτιδήποτε άλλο. Μπορεί να μην έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα και να μην ασχολούνται με το τι συζητάμε εμείς σήμερα εδώ πέρα, να μην ασχολούνται με το τι θα γίνει μεθαύριο στις γαλλικές εκλογές ή και στις εθνικές εκλογές εδώ στη χώρα μας. Δεν είναι οι καλύτεροι ψηφοφόροι, αν θέλετε, έχουν τα δικά τους προβλήματα, είναι μέσα ή οδηγούνται στον κοινωνικό και πολιτικό αποκλεισμό καθημερινά. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να επιταχύνουμε τις προσπάθειές μας σ’ αυτόν το χώρο και να έχουμε γνώμονα τα συμφέροντα των αναπήρων και μόνο των αναπήρων.
Όσον αφορά την ιδιωτικοποίηση του χώρου της πρόνοιας και τις προσπάθειες που γίνονται στο χώρο της αποκατάστασης, θέλω να πω ότι δεν έγιναν με σκοπό το κέρδος. Υπάρχουν άλλοι τομείς, όπου οι επιχειρηματίες μπορούν να επενδύσουν με σκοπό το κέρδος. Γι’ αυτό και οι όποιες επενδύσεις έχουν γίνει στο χώρο της πρόνοιας και της κοινωνικής αλληλεγγύης, είτε ήταν μηδαμινές είτε δεν απέφεραν κέρδος.
Όσον αφορά τον προγεννητικό έλεγχο και την ανάγκη του προγεννητικού ελέγχου, θέλω να πω ότι γίνονται συστηματικές προσπάθειες. Να ξέρετε ότι επενδύουμε συνέχεια και στις νέες μοριακές τεχνικές και στο χώρο της μοριακής βιολογίας, της γενετικής και της νεογνολογίας και καταβάλλουμε προσπάθειες, ώστε όλος ο πληθυσμός να απολαμβάνει, στο μέτρο του δυνατού, τα πλεονεκτήματα της επιστήμης που αναφέρετε στην επερώτησή σας, ώστε και στην τελευταία γωνιά της Ελλάδος να γίνεται ουσιαστικός προγεννητικός έλεγχος, να γίνεται έγκαιρη διάγνωση, κάτι που γίνεται σήμερα στα μεγάλα νοσοκομεία και στις μεγάλες κλινικές της χώρας. Δίνουμε τεράστια σημασία στην ανάπτυξη νέων νεογνολογικών κλινικών, νέων μονάδων εντατικής θεραπείας και, φυσικά, στο λεγόμενο «μοριακό έλεγχο».
Αναφέρθηκα στο παράδειγμα της Ζίτσας, γιατί είναι όντως μία καλή πρακτική. Υπήρχε παλαιότερα η πρακτική των μεγάλων μονάδων, όπως έχει γίνει στη Μαγνησία, με το τεράστιο αυτό κέντρο των αυτιστικών, των επτά χιλιάδων τετραγωνικών, το οποίο δεν μπόρεσε και δεν μπορεί να λειτουργήσει και πρέπει να βρούμε νέες δομές. Ήταν μία καλή πρακτική με τα δώδεκα περιστατικά, τα οποία υπάρχουν εκεί. Πρέπει να κινηθούμε σ’ αυτά τα μικρά «φουαγιέ», τα οποία πρέπει να υπάρχουν σε όλη τη χώρα και ιδιαίτερα στο χώρο του αυτισμού. Δεν είναι τυχαίο ότι τον αυτισμό δεν τον πλησιάζει, δεν τον αγγίζει κανένας. Οι επιστημονικές ανακαλύψεις τα τελευταία χρόνια ήταν ελάχιστες στο χώρο του αυτισμού. Λίγες προσπάθειες έχουν γίνει και χρειάζεται μία επί μέρους επιστημονική προσέγγιση.
Ακόμη και στο χώρο της επιστήμης και της παιδοψυχιατρικής για το θέμα του αυτισμού, δυστυχώς, έχουν γίνει ελάχιστα πράγματα. Τα τελευταία γεγονότα στο Παιδοψυχιατρικό Νοσοκομείο του Νταού Πεντέλης έρχονται να επιβεβαιώσουν του λόγου το αληθές, με το τραγικό γεγονός που είχαμε στη μικρή μονάδα αποασυλοποίησης στην Πεύκη, που κατέληξε αυτό το παιδί. Υπάρχει μεγάλη διάσταση απόψεων γύρω από τον αυτισμό στον επιστημονικό κόσμο, για το εάν είναι διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή, δηλαδή εάν είναι αυτό που λέγαμε παλιά «αυτιστικό σύνδρομο», εάν είναι καθαρός νηπιακός αυτισμός ή οτιδήποτε άλλο, εάν μπορεί να πάει ένα παιδί με αυτισμό σ’ αυτές τις μονάδες, εάν δεν μπορεί να πάει και εάν χρειάζονται τα παιδοψυχιατρικά νοσοκομεία, αυτές οι παλιές δομές.
Για το σημαντικό θέμα, το οποίο θίξατε και το επαναφέρατε στη δευτερολογία σας, για την κοινωνική σύνταξη, ξέρετε πολύ καλά ότι οι προτάσεις περί μετατροπής των προνοιακών επιδομάτων σε κοινωνική σύνταξη αποτελούν προϊόν σύγχυσης στο χώρο της αλληλεγγύης σε σχέση με το χώρο της εργασίας και της κοινωνικής ασφάλισης, χώροι που ικανοποιούν και υπηρετούν διαφορετικές ανάγκες της κοινωνίας. Η κοινωνική σύνταξη, ένας θεσμός ο οποίος ξεκίνησε από τις σκανδιναβικές χώρες, είχε φθάσει κάποια στιγμή και στις ανατολικές χώρες και έπεσε μετά, σήμερα υποχωρεί και δεν μπορεί η κοινωνική σύνταξη -με τη στενή έννοια του όρου- να υποκαταστήσει, δυστυχώς, τα αναπηρικά επιδόματα, όπως αυτά δίδονται σήμερα.
Θα ήμουν ο τελευταίος που θα ήθελα να απαξιώσω τη μεγάλη δουλειά, η οποία έγινε στο χώρο της αναπηρίας και της αποκατάστασης στις πρώην ανατολικές σοσιαλιστικές χώρες. Εγώ ο ίδιος σας είπα ότι χρησιμοποίησα και αναζήτησα, ιδιαίτερα στη διετία 1983-1985, όταν έκανα τη διδακτορική μου διατριβή, στις χώρες αυτές τη βιβλιογραφία, για να δω τι γίνεται στο χώρο της αποκατάστασης. Όταν πήγα στην Πράγα, στη Λειψία και στις άλλες χώρες, δυστυχώς τα μεγάλα κέντρα που υπήρχαν τη δεκαετία του ΄50, του ΄60, οι σοβαρές προσπάθειες που είχαν γίνει, είχαν πλέον καταρρεύσει κυριολεκτικά. Ο καθηγητής μου, που μετά τον γνώρισα στο Μόναχο, ήταν εμιγκρές από την Πράγα και είχε πάει στο Μόναχο, όπως είχαν φύγει οι καλύτεροι επιστήμονες αυτών των κέντρων.
Τα κέντρα αυτά είχαν διαλυθεί πλέον και στην Ουγγαρία και στη Βουδαπέστη και στην Πράγα και στη Λειψία, ακόμη και στη Μόσχα. Ο ίδιος ο Μακαρέφ έφυγε και αυτός στην Αμερική. Μιλάμε για ένα ολόκληρο σύστημα.
Αυτούς τους λόγους πρέπει να τους αναζητήσουμε, να δούμε γιατί κατέρρευσε αυτό το υπέροχο σύστημα πριν την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού σ’ αυτές τις χώρες. Κατέρρευσε αυτό το σύστημα στη δεκαετία του ’80 κυρίως, αλλά είχε αρχίσει να καταρρέει από τη δεκαετία του ’70. Ήταν τα υπέρογκα έξοδα, ήταν οι υπέρογκες προσπάθειες, ήταν οι μεγάλες ελπίδες στις οποίες πολλά είχαν εναποθέσει; Ήταν πραγματικά η τεράστια προσπάθεια που είχαν κάνει στον τομέα της πρόληψης -και κυρίως της αναπηρίας- με τα υπέροχα προγράμματα έγκυρης διάγνωσης; Ήταν η απογοήτευση η οποία ήρθε πολύ σύντομα, γιατί ίσως περίμεναν πολύ περισσότερα, να μηδενίσουν την αναπηρία και δεν μπόρεσαν να το καταφέρουν;
Ήταν οι πρώτοι που έκαναν αυτές τις προσπάθειες στη θεραπευτική παιδαγωγική, όταν για μας ήταν άγνωστες λέξεις, ακόμη και στη Δύση. Και στη Γερμανία τότε ήταν άγνωστες λέξεις. Δεν ήξεραν τι είναι θεραπευτική παιδαγωγική. Και είχαν προχωρήσει θαυμάσια τα προγράμματα θεραπευτικής παιδαγωγικής και ειδικής αγωγής. Δυστυχώς, όλα αυτά κατέρρευσαν. Για ποιο λόγο; Γιατί υπήρξε η πρώιμη απογοήτευση σε όλα αυτά τα προγράμματα, σε όλες αυτές τις τιτάνιες προσπάθειες, οι οποίες είχαν γίνει;
Γι' αυτό, λοιπόν, θα ήμουν ο τελευταίος ο οποίος θα απαξίωνα τις προσπάθειες αυτές που έγιναν, γιατί για εμάς ήταν επιστημονική πυξίδα, αν θέλετε, για να αναζητήσουμε όλα αυτά τα προγράμματα σ’ αυτές τις χώρες και φυσικά για να τα μεταλαμπαδεύσουμε στις υπόλοιπες χώρες, στις οποίες εργαστήκαμε και τα οποία προγράμματα συνεχίζουμε στις βάσεις εκείνων. Όλοι κάναμε σημαντικά βήματα και στο χώρο της αποκατάστασης και στο χώρο της αποασυλοποίησης, αλλά και στα υπόλοιπα σημαντικά θέματα, τα οποία μας απασχολούν όλους μας.
Όσον αφορά τώρα το προσωπικό -δηλαδή το ότι δεν έχουμε προσωπικό- θέλω να σας πω ότι προσωπικό τα προνοιακά μας συστήματα έχουν. ‘Εχουμε προσωπικό, αλλά τι προσωπικό έχουμε; Και εδώ θα ήθελα να δείτε στην πλειοψηφία τους κάποια σημαντικά ιδρύματα, γιατί δεν μπορώ να σας αναφέρω όλα τα ιδρύματα της χώρας. Στο Θεραπευτήριο Χρονίων Παθήσεων Δυτικής Αττικής 40%, 33% στο Ανατολικής Αττικής. Στην Αγιάσσο της Λέσβου 56,25%. Ξέρετε τι προσωπικό είναι; Υποχρεωτικής εκπαίδευσης, απόφοιτοι δημοτικού. Άλλα ιδρύματα. Άγιος Παντελεήμονας Θεσσαλονίκης 41,13%, Κέντρο Παιδικής Μέριμνας Φλώρινας 46%. Στην Κρήτη κάποια φτάνουν το 72%. Το προσωπικό το οποίο υπηρετεί, είναι υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Έχουν καλύψει τις οργανικές θέσεις.
Αυτά έγιναν και δεν θα κατακρίνω κανένα. Έγιναν σε άλλες εποχές, κάτω από άλλες συνθήκες, όπου έπρεπε να βολευθούν πολλοί, χωρίς κανένα αξιοκρατικό κριτήριο. Τα λέω αυτά, γι’ αυτούς οι οποίοι μας κατακρίνουν σήμερα για κομματικό κράτος ή για κομματικοποίηση του χώρου της πρόνοιας και της υγείας, γι’ αυτούς οι οποίοι είχαν κυριολεκτικά γεμίσει τα ιδρύματα αυτά με ανθρώπους που δεν είχαν καμία σχέση με την πρόνοια, απλώς γιατί έπρεπε να βολευθούν κάπου και να μετατρέψουν αυτά τα προνοιακά ιδρύματα σε αποθήκες ψυχών.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σας ευχαριστούμε, κύριε Υφυπουργέ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα, ότι ο Υπουργός Δικαιοσύνης διεβίβασε στη Βουλή, σύμφωνα με το άρθρο 86 του Συντάγματος και το ν. 3126/2003 «Ποινική Ευθύνη των Υπουργών», μηνυτήρια αναφορά κατά του πρώην Υφυπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης κ. Αλέξανδρου Καλαφάτη και κατά του πρώην Υφυπουργού Οικονομίας και Οικονομικών κ. Χρήστου Πάχτα.
Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Κολοζώφ έχει το λόγο.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΟΖΩΦ: Κύριε Πρόεδρε, δεν είχα πρόθεση να δευτερολογήσω. Εκείνο που με έκανε τελικά να πάρω το λόγο, ήταν η ομιλία -δυστυχώς έφυγε- του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Σχεδόν όλη του η ομιλία ήταν μια προσπάθεια να αποκρούσει την κριτική που κάνει το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. και να εμφανίσει το κόμμα αυτό σαν κάτι το διαφορετικό από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, σαν ένα κόμμα που ακολουθεί μια άλλη πολιτική, διαφορετική από αυτήν που ακολουθεί η Νέα Δημοκρατία.
Θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι οι αναδιαρθρώσεις που άρχισαν με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο χώρο της υγείας, ήταν μέσα στο πλαίσιο των αποφάσεων της Λισαβόνας. Και οι αποφάσεις της Λισαβόνας δεν έχουν την υπογραφή της Νέας Δημοκρατίας, έχουν την υπογραφή του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Η Νέα Δημοκρατία τις υπέγραψε, συμφώνησε, είναι η πολιτική της, είναι ο τρόπος που πρέπει να ακολουθηθεί για να ισχυροποιηθεί το κεφάλαιο. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. λέει: «Όχι, εγώ τέτοιο πράγμα δεν έχω κάνει».
Εάν κάποιος δει τα ντοκουμέντα της Λισαβόνας και τις αποφάσεις που ακολουθήθηκαν για την εφαρμογή της στρατηγικής της Λισαβόνας, βλέπει και μόνος του ότι εκεί ακριβώς στοχεύουν. Δεν χρειάζεται κανένας να ξέρει από οικονομία, για να καταλάβει τι γίνεται σ' αυτόν τον τομέα. Ας μη μέμφονται, λοιπόν, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας για το γεγονός ότι έχει μνήμη και δεν ξεχνάει.
Δεύτερον, στον τομέα αυτό διέλυσε το προηγούμενο σύστημα που υπήρχε και λειτουργούσε, όλες τις υπηρεσίες του Π.Ι.Κ.Π.Α., του ΚΕΠΤ κ.λπ..
Δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι είναι αυτό που τους ενοχλεί. Πιστεύω ότι τους ενοχλεί το γεγονός ότι θέλουν να εμφανιστούν σαν ένα κόμμα διαφοροποιημένο, που έχει μια διαφοροποιημένη πολιτική από την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας. Και αυτό δεν είναι σωστό.
Οι βασικοί άξονες των δύο κομμάτων ακολουθούν την ίδια στρατηγική και τον ίδιο στρατηγικό δρόμο. Είναι αυτός που έχει συμφωνηθεί και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Το ποια μέθοδο τώρα ακολουθεί η Νέα Δημοκρατία και ποια ακολούθησε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. για να εφαρμόσει αυτές τις κατευθύνσεις, είναι ένα άλλο ζήτημα.
Ο κύριος Υπουργός στη δευτερολογία του προσπάθησε να αθωώσει τη Νέα Δημοκρατία από την κριτική που εμείς κάνουμε στη Νέα Δημοκρατία, δηλαδή ότι η πολιτική των αναδιαρθρώσεων διογκώνει τον ιδιωτικό τομέα.
Αναφέρθηκα στο παράδειγμα που εσείς είπατε. Αν δούμε, όμως, την πορεία του συστήματος υγείας από τότε που άλλαξε ο χαρακτήρας του Εθνικού Συστήματος Υγείας, του πρώτου που είχε γίνει επί Γεννηματά, τι διαπιστώνουμε, κύριε Υπουργέ; Και αυτά δεν μπορούν να αμφισβητηθούν. Ο ιδιωτικός τομέας έχει μεγαλώσει και είναι μεγαλύτερος από ό,τι ο δημόσιος τομέας. Τα νοσοκομεία έχουν υποβαθμιστεί, οι υπηρεσίες τους έχουν υποβαθμιστεί, έχουν ανάγκη εργατικό δυναμικό και επιστημονικό δυναμικό αυτήν τη στιγμή τα νοσοκομεία και λειτουργούν με το 1/3 της δύναμης που απαιτείται. Σήμερα, είναι ταρίφα όλα τα ιδρύματα στην υγεία να λειτουργούν με 30% λιγότερο προσωπικό, και επιστημονικό και το υπόλοιπο.
Αυτά είναι επιλογές και δεν έχει αξία το να έρχονται κατά καιρούς οι διάφοροι Υπουργοί και να διαπιστώνουν ότι υπάρχουν τρωκτικά. Ποια είναι τα τρωκτικά; Τα τρωκτικά είναι το κεφάλαιο που αναπτύσσει τις δραστηριότητές του. Ποιο είναι το τρωκτικό, όταν παίρνετε απόφαση, η καθαριότητα στα νοσοκομεία να γίνεται από ιδιώτες, που γνωρίζετε πολύ καλά τους κινδύνους που εμπεριέχει αυτό το πρόβλημα; Και, όμως, συνεχίζετε και διευρύνετε και έτσι και άλλες υπηρεσίες θα περάσουν στους ιδιώτες. ‘Εχουμε μια διείσδυση του κεφαλαίου στον τομέα της υγείας. Και αυτό διογκώνεται, δεν μπορεί να σταματήσει και ούτε θα σταματήσει, γιατί ακριβώς η πολιτική που ασκεί και η σημερινή Κυβέρνηση, όπως και η προηγούμενη, πάει προς την κατεύθυνση της διόγκωσης, της διευκόλυνσής του.
Αυτή είναι η μεγάλη ανησυχία. Ακόμα υπάρχει χρόνος να διορθωθούν ορισμένα πράγματα, αλλά δεν υπάρχει πολιτική βούληση, κύριε Υπουργέ. Με συγχωρείτε, αυτή είναι η εκτίμησή μας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Κολοζώφ.
Κύριοι συνάδελφοι, έχουν διανεμηθεί τα Πρακτικά των συνεδριάσεων της Τρίτης 27 Μαρτίου 2007, της Πέμπτης 29 Μαρτίου 2007 και της Παρασκευής 30 Μαρτίου 2007 και παρακαλώ για την επικύρωσή τους.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς τα Πρακτικά των συνεδριάσεων της Τρίτης 27 Μαρτίου 2007, της Πέμπτης 29 Μαρτίου 2007 και της Παρασκευής 30 Μαρτίου 2007 επικυρώθηκαν.
Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της υπ’ αριθμόν 54/14-3-2007 επερώτησης Βουλευτών του Κ.Κ.Ε. προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με την πολιτική της Κυβέρνησης για τους αναπήρους και τους χρόνια πάσχοντες.
Στο σημείο αυτό, κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 14.23΄, λύεται η συνεδρίαση για την προσεχή Δευτέρα 23 Απριλίου 2007 και ώρα 18.00΄, με αντικείμενο εργασιών του Σώματος κοινοβουλευτικό έλεγχο: α) συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β) συζήτηση επερώτησης, σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ 20/4/07 ολομέλεια σελ.2

PDF:

es20042007.pdf

TXT:

end070420.txt

Επιστροφή