Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: ΙΒ, Σύνοδος: Α΄, Συνεδρίαση: ΝΖ΄ 19/12/2007

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
Η΄ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΒ΄
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΝΖ΄
Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2007

ΘΕΜΑΤΑ

Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

1. Επικύρωση Πρακτικών. σελ.
2. ‘Αδεια απουσίας του Βουλευτή κ. Κ. Τζαβάρα, σελ.
3. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές, από το Γενικό Λύκειο Ακράτας Αχαΐας, το 53ο Δημοτικό Σχολείο Πατρών Αχαΐας, το Γενικό Λύκειο ‘Αμφισσας Φωκίδας, το 1ο Γενικό Λύκειο Αμαλιάδας Ηλείας, το 1o Γυμνάσιο Ξυλοκάστρου Κορινθίας και το 4ο Γενικό Λύκειο Τρίπολης. σελ.
4. Ανακοινώνεται Κυβερνητική μεταβολή για την παραίτηση του κ. Β. Μαγγίνα από τη θέση του Υπουργού Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας και αντικατάστασή του από την κ. Φ. Πάλλη – Πετραλιά. σελ.

Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ

Κατάθεση αναφορών, σελ.

Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

1. Συζήτηση επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: « Κύρωση του Κρατικού Προϋπολογισμού και των Προϋπολογισμών ορισμένων ειδικών ταμείων και υπηρεσιών οικονομικού έτους 2008 ».σελ.
2. Κατάθεση σχεδίων νόμων:
α) Οι Υπουργοί Εξωτερικών και Οικονομίας και Οικονομικών κατέθεσαν σχέδια νόμων:
i) « Κύρωση του Μνημονίου Κατανόησης μεταξύ του Υπουργείου Εξωτερικών της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Γενικής Γραμματείας του Συνδέσμου Αραβικών Κρατών ». σελ.
ii) « Κύρωση του Μνημονίου Κατανόησης για τη συνεργασία μεταξύ των Διπλωματικών Ακαδημιών και Ινστιτούτων των Υπουργείων Εξωτερικών των κρατών – μελών του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας Ευξείνου Πόντου». σελ.
β) Οι Υπουργοί Οικονομίας και Οικονομικών, Εσωτερικών, Εξωτερικών, Ανάπτυξης και Δικαιοσύνης κατέθεσαν σχέδιο νόμου: « Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Ινδίας για την προώθηση και αμοιβαία προστασία των επενδύσεων ». σελ.
γ) Οι Υπουργοί Εθνικής Άμυνας, Οικονομίας και Οικονομικών, Εξωτερικών και Δικαιοσύνης κατέθεσαν σχέδιο νόμου: « Κύρωση του Τροποποιητικού Πρωτοκόλλου στη Σύμβαση ίδρυσης του Ευρωπαϊκού Κέντρου Μεσοπρόθεσμων Μετεωρολογικών Προγνώσεων και στο Πρωτόκολλο για τα Προνόμια και Ασυλίες του Κέντρου αυτού ».σελ.

ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών:

ΑΗΔΟΝΗΣ Χ. σελ.
ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ Κ. σελ.
ΑΛΕΥΡΑΣ Α. σελ.
ΑΛΥΣΑΝΔΡΑΚΗΣ Κ. σελ.
ΑΜΑΝΑΤΙΔΟΥ – ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ Ε. σελ.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ Γ. σελ.
ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΟΣ Γ. σελ.
ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ Β. σελ.
ΑΡΓΥΡΗΣ Ε. σελ.
ΑΥΓΕΝΑΚΗΣ Ε. σελ.
ΒΑΓΙΩΝΑΣ Γ. σελ.
ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ Δ. σελ.
ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ Μ. σελ.
ΒΡΟΥΤΣΗΣ Ι. σελ.
ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ Μ. σελ.
ΓΙΑΝΝΕΛΗΣ – ΘΕΟΔΟΣΙΑΔΗΣ Ι. σελ.
ΓΚΕΡΕΚΟΥ Α. σελ.
ΓΚΙΟΥΛΕΚΑΣ Κ. σελ.
ΔΑΪΛΑΚΗΣ Σ. σελ.
ΔΕΝΔΙΑΣ Ν. σελ.
ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ Α. σελ.
ΔΡΑΓΩΝΑ Θ. σελ.
ΕΞΑΡΧΟΣ Β. σελ
ΖΙΩΓΑΣ Ι. σελ.
ΖΗΣΗ Ρ. σελ.
ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ Θ. σελ.
ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ Γ. σελ.
ΚΑΡΙΠΙΔΗΣ Α. σελ.
ΚΑΡΤΑΛΗΣ Κ. σελ.
ΚΑΣΑΠΙΔΗΣ Γ. σελ.
ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ Χ. σελ.
ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ Β. σελ.
ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ Σ. σελ.
ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ Ο. σελ.
ΚΟΥΒΕΛΗΣ Σ. σελ.
ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ Α. σελ.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ Ε. σελ.
ΛΙΑΣΚΟΣ Α. σελ.
ΛΙΒΑΝΟΣ Σ. σελ.
ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ Δ. σελ.
ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ Α. σελ.
ΜΕΛΑΣ Π. σελ.
ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ Α. σελ.
ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ Β. σελ.
ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ Π. σελ.
ΜΠΕΚΙΡΗΣ Μ. σελ.
ΜΠΟΛΑΡΗΣ Μ. σελ.
ΝΑΣΙΩΚΑΣ Ε. σελ.
ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ Γ. σελ.
ΝΙΩΤΗΣ Γ. σελ.
ΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ Α. σελ.
ΝΤΟΛΙΟΣ Γ. σελ.
ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ Μ. σελ.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Α. σελ.
ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ Β. σελ.
ΠΑΤΡΙΑΝΑΚΟΥ Φ. σελ.
ΠΑΥΛΙΔΗΣ Α. σελ.
ΠΕΡΛΕΠΕ – ΣΗΦΟΥΝΑΚΗ Α. σελ.
ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ Γ. σελ.
ΠΡΩΤΟΥΛΗΣ Ι. σελ.
ΡΗΓΑΣ Π. σελ.
ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ Α. σελ.
ΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ Θ. σελ.
ΣΑΜΠΑΖΙΩΤΗΣ Δ. σελ.
ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ Π. σελ.
ΣΚΡΑΦΝΑΚΗ Μ. σελ.
ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ Κ. σελ.
ΣΤΑΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ Ν. σελ.
ΣΤΑΥΡΟΥ Α. σελ.
ΤΖΑΒΑΡΑΣ Κ. σελ.
ΤΖΑΜΤΖΗΣ Ι. σελ.
ΤΖΙΜΑΣ Μ. σελ.
ΤΙΜΟΣΙΔΗΣ Μ. σελ.
ΤΡΑΓΑΚΗΣ Ι. σελ.
ΤΣΑΒΔΑΡΙΔΗΣ Λ. σελ.
ΤΣΙΑΡΑΣ Κ. σελ.
ΤΣΙΡΩΝΗΣ Δ. σελ.
ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ Ν. σελ.
ΦΙΛΙΝΗ Α. σελ.
ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΔΟΥ Π. σελ.
ΦΛΩΡΙΔΗΣ Γ. σελ.
ΧΑΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Μ. σελ.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ Χ. σελ.
ΧΑΛΚΙΔΗΣ Μ. σελ.
ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ Σ. σελ.
ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ Κ. σελ.
ΧΗΝΟΦΩΤΗΣ Π. σελ.
ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΓΙΑΝΝΗΣ Δ. σελ.
ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ Π. σελ.

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
Η΄ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗ
ΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΝΖ΄
Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2007


Αθήνα, σήμερα στις 19 Δεκεμβρίου 2007, ημέρα Τετάρτη και ώρα 10.31΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΙΟΥΦΑ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
(Ανακοινώνονται προς το Σώμα από τον κ. Μάρκο Μπόλαρη, Βουλευτή Σερρών, τα ακόλουθα:
Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ
1) Ο Βουλευτής Αργολίδος κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σωματείων Εργαζομένων Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., ζητεί την ικανοποίηση εργασιακών, οικονομικών και ασφαλιστικών αιτημάτων των μελών της.
2) Ο Βουλευτής Αργολίδος κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Υπαλλήλων Γ.Γ.Δ.Ε. / Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. Ανατολικής Στερεάς και Νήσων, ζητεί την άμεση ανάκληση των μετακινήσεων εργαζομένων στην ΕΥΔΕ ΠΘΕ.
3) Ο Βουλευτής Λαρίσης κ. ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Νομάρχης Λάρισας, ζητεί να μην επιτραπεί στη Δ.Ε.Η. η προσπάθεια αξιοποίησης κοιτασμάτων λιγνίτη στην επαρχία Ελασσόνας Λάρισας, λόγω της μεγάλης περιβαλλοντικής επιβάρυνσης.
4) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η μηνιαία εφημερίδα «ΒΟΡΕΙΕΣ ΣΠΟΡΑΔΕΣ», ζητεί να ενταχθεί στο πρόγραμμα προβολής του Ο.Π.Α.Π..
5) Ο Βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης, κ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δικηγορικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης, ζητεί την αύξηση των οργανικών θέσεων στο Εφετείο Θεσσαλονίκης.
6) Ο Βουλευτής Αχαϊας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Λευκασίου Αχαϊας, ζητεί τη διατήρηση του πρακτορείου της Τράπεζας της Ελλάδος στα Καλάβρυτα.
7) Ο Βουλευτής Αχαϊας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Μόβρης Αχαϊας, ζητεί τη δημιουργία τμήματος Τροχαίας Εθνικής Οδού για την επόπτευση του οδικού τμήματος Πατρών - Πύργου Αχαίας.
8) Ο Βουλευτής Ηρακλείου κ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία, ζητεί την υπογραφή του προαιρετικού πρωτοκόλλου της Διεθνούς Σύμβασης για τα διικαιώματα των ατόμων με αναπηρία.
9) Ο Βουλευτής Χανίων κ. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ κατέθεσε δημοσίευμα εφημερίδας στο οποίο ζητείται, η αναβάθμιση των παρεχομένων υπηρεσιών στα Κέντρα Υγείας του Νομού Χανίων.
10) Ο Βουλευτής Χανίων κ. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Ιδιοκτητών Ελαιουργείων Νομού Χανίων, ζητεί την εξεύρεση πιστώσεων για τον εκσυγχρονισμό των ελαιουργείων του Νομού Χανίων.
11) Οι Βουλευτές Αχαϊας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ, Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΩΡΑΪΤΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Δήμος Μόβρης Αχαϊας, ζητεί τη δημιουργία Τμήματος Τροχαίας Εθνικών Οδών που θα επιβλέπει το τμήμα Πάτρας-Πύργου.
12) Οι Βουλευτές Ευβοίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΡΙΝΟΣ, Β΄ Αθηνών κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΡΩΤΟΥΛΗΣ κατέθεσαν αναφορά, με την οποία ο κ. Σωκράτης Σωκράτους, Διευθυντής του 5ου Γυμνασίου Χαλκίδας, διαμαρτύρεται για τη μη επανεκλογή του ως Διευθυντής Γυμνασίου.
13) Οι Βουλευτές Β΄ Αθηνών κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΡΩΤΟΥΛΗΣ, Α΄ Αθηνών κ. ΕΥΘΑΛΙΑ (ΛΙΛΑ) ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ κατέθεσαν αναφορά, με την οποία μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικοί, εργαζόμενοι, εκπρόσωποι φορέων και σύλλογοι της περιοχής Ιλίου Αττικής, προβάλλουν αιτήματα σχετικά με την Παιδεία.
14) Οι Βουλευτές Ευβοίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΡΙΝΟΣ, Α΄ Αθηνών κ. ΓΑΡΥΦΑΛΛΙΑ (ΛΙΑΝΑ) ΚΑΝΕΛΛΗ κατέθεσαν αναφορά, με την οποία το Δημοτικό Συμβούλιο Κονιστρών Εύβοιας, διαμαρτύρεται για την καθυστέρηση εκτέλεσης έργων στον πυρόπληκτο νομό του.
15) Ο Βουλευτής Αχαϊας κ. ΜΙΧΑΗΛ ΜΠΕΚΙΡΗΣ κατέθεσε αναφορά, με την οποία ο Μελισσοκομικός Συνεταιρισμός Άνω Διακοπτού Αχαϊας ζητεί τη χορήγηση οικονομικής ενίσχυσης στους μελισσοκόμους της περιοχής του που επλήγησαν τα μελίσσια τους απο τις πρόσφατες πυρκαγιές.
16) Ο Βουλευτής Β΄ Αθηνών κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά, με την οποία η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία, ζητεί την υπογραφή του προαιρετικού πρωτοκόλλου της Διεθνούς Σύμβασης για τα δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία.)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι, εισερχόμεθα στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Συνέχιση της συζήτησης επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Κύρωση του Κρατικού Προϋπολογισμού και των προϋπολογισμών ορισμένων ειδικών ταμείων και υπηρεσιών οικονομικού έτους 2008».
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η σημερινή συνεδρίαση θα είναι χωρίς διακοπή, για να μπορέσουν να μιλήσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι Βουλευτές. Παρακαλώ τις υπηρεσίες της Βουλής, να ενημερώσουν τα κόμματα και τους συναδέλφους Βουλευτές ότι η συνεδρίαση που ξεκινάει τώρα στις 10.30΄ το πρωί θα λήξη περί την 1.30΄ πρωινή της αυριανής ημέρας. Ένα είναι αυτό.
Δεύτερο, θέλω να παρακαλέσω θερμά να δεχθεί το Σώμα το εξής: Λόγω έκτακτης ανάγκης ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ο κ. Χάρης Καστανίδης, δεν μπόρεσε τη Δευτέρα να εγγραφεί ως ομιλητής. Το Προεδρείο κάνει δεκτή αυτήν την αιτιολογία την οποία έδωσε προς τον Πρόεδρο της Βουλής και κατόπιν τούτου, ζητώ την έγκρισή σας να τον εγγράψουμε να μιλήσει μετά το συνάδελφο κ. Πρωτούλη, μεταξύ του εβδομηκοστού πέμπτου και εβδομηκοστού έκτου συναδέλφου, σύμφωνα με τον κατάλογο των ομιλητών.
Η Βουλή εγκρίνει;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Η Βουλή ενέκρινε ομόφωνα.
Καλώ στο Βήμα το συνάδελφο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Λιντζέρη Δημήτριο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε, και καλή σας ημέρα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στις δημοκρατίες οι προϋπολογισμοί που καταθέτουν οι κυβερνήσεις, αποτυπώνουν τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται και ασκούν την πολιτική, την οικονομική και κοινωνική πολιτική. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο και η συζήτηση είναι κατ’ εξοχήν πολιτική. Δεν αφορά λογιστές και οικονομολόγους. Το ζητούμενο δεν είναι οι πληκτικά επαναλαμβανόμενοι και πολλές φορές σκόπιμα επεξεργασμένοι αριθμοί, αλλά η πολιτική κατεύθυνση και η στόχευση του προϋπολογισμού. Από τις σελίδες του άλλωστε, αναδύεται η ιδεολογία της Κυβέρνησης, καθώς και τα συγκεκριμένα κοινωνικά και οικονομικά συμφέροντα που εξυπηρετεί.
Τα ερωτήματα στα οποία οφείλει να απαντά ο εκάστοτε προϋπολογισμός είναι συγκεκριμένα με πρώτο, κατά πόσον αυτός εντάσσεται στα πλαίσια μιας εθνικής αναπτυξιακής πολιτικής, αν έχει σαφείς άξονες, αν έχει προσδιορισμένους χρονικά στόχους και βέβαια αν κινείται στα πλαίσια που επιβάλλουν οι διεθνείς και περιφερειακές ανακατατάξεις ισχύος που συμβαίνουν αυτήν την χρονική περίοδο, αν κινείται στην κατεύθυνση που εντάσσουν οι εθνικές και κοινωνικές ανάγκες και οι προτεραιότητες και, βεβαίως, αν μέσα απ’ αυτήν την πολιτική, μπορούν οι λόγοι να μετατραπούν σε πράξεις ή αλλιώς η ρητορεία θα αντικαταστήσει την πολιτική.
Για όλους αυτούς τους λόγους, η συζήτηση είναι άκρως πολιτική. Εδώ δεν κρίνονται διακηρύξεις και προθέσεις, αλλά αποτελέσματα. Πολλώ δε μάλλον, όταν αυτή η Κυβέρνηση, έχει ήδη τέσσερα χρόνια ζωής και ο ελληνικός λαός γνωρίζει και τις προθέσεις και τις δυνατότητες και τα αποτελέσματα, που έχει η πολιτική της στη ζωή του και στο μέλλον του.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, απ’ όλους αναγνωρίζεται ότι η κοινωνία μας βιώνει βαθιά κρίση σε εθνικό, πολιτικό, κοινωνικό και πολιτισμικό επίπεδο, μια κρίση σε επίπεδο κρατικής οργάνωσης και κοινωνικής ανάπτυξης. Η Κυβέρνηση όλα αυτά τα χρόνια, όχι μόνο δεν έχει προβεί σε καμμία ενέργεια, προκειμένου να ξεπεραστεί αυτή η κρίση, αλλά κινείται ανυποψίαστη επιχειρώντας απλά να προβεί σε διακανονισμό συμφερόντων.
Σήμερα στην Ελλάδα –ας πω μερικά ενδεικτικά- μετά τον όλεθρο των πυρκαγιών του καλοκαιριού, αλλά και τη φωτιά των Ζωνιανών και τη χασισοφυτεία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και το ζεύγος των ληστών αστυνομικών, τους Ινδούς και τα αναψυκτήρια, αποδεικνύεται περίτρανα -θα έλεγα- η ανυπαρξία του κράτους.
Όμως πάνω απ’ όλα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αποδεικνύεται το έλλειμμα του αναγκαίου ηθικού υπόβαθρου, το έλλειμμα της απαραίτητης πολιτικής ευαισθησίας και πολιτικής βούλησης, που αποτελούν βασικές προϋποθέσεις για την έξοδο της χώρας μας απ’ αυτό το τέλμα, γιατί είναι πραγματική ανάγκη η εθνική ανασυγκρότηση.
Κυρίες και κύριοι, όλος ο ελληνικός λαός παρακολουθεί την Κυβέρνηση να πλέει σε πελάγη ευτυχίας, να επαίρεται αυτάρεσκα με περισσή αλαζονεία για τα υποτιθέμενα επιτεύγματά της στον τομέα της οικονομίας, να αποδίδει όλα τα κακώς κείμενα αυτού του τόπου στο παρελθόν της κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Παρακολουθεί απ’ αυτό το Βήμα, τους Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας να στηρίζουν αυτήν την πολιτική της πλαστής και εικονικής πραγματικότητας.
Η αλήθεια, όμως, είναι άλλη και τη βιώνει ο λαός μας. Η φτώχεια αυξάνεται, η ακρίβεια καλπάζει, τα εισοδήματα των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων αλλά και οικονομικών στρωμάτων ελαττώνονται, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις φθίνουν, οι συνταξιούχοι στενάζουν. Γι’ αυτό άλλωστε οι εργαζόμενοι, βρίσκονται στους δρόμους, για την επιδρομή που επιχειρείται στο ασφαλιστικό σύστημα.
Ο ελληνικός λαός, αντιλαμβάνεται ότι κινδυνεύει το μέλλον του, οι κατακτήσεις του. Αποδιοργανώνεται ο κοινωνικής ιστός. Απειλούνται οι θεσμοί της κοινωνικής δικαιοσύνης. Και αν δεχθούμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το αδιαίρετο της δημοκρατίας ως οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής, φοβάμαι ότι και η ίδια η δημοκρατία διολισθαίνει.
Κυρίες και κύριοι, και φέτος ο κεντρικός άξονας της οικονομικής πολιτικής της Κυβέρνησης, στην οποία -κατά τον κ. Αλογοσκούφη- στηρίζει την ανάπτυξη της χώρας, είναι οι αποκρατικοποιήσεις, έτσι χωρίς μοντέλο, χωρίς σχέδιο, χωρίς προοπτική, χωρίς καμία διασφάλιση για τα διαχρονικά συμφέροντα του ελληνικού λαού.
Οι δημόσιες επιχειρήσεις που αποτελούν πάγιο περιουσιακό στοιχείο του ελληνικού λαού, που αποτελούν εργαλείο στρατηγικού σχεδιασμού και ανάπτυξης, πωλούνται σε τιμή ευκαιρίας. Ακόμη και η πρώτη διδάξασα τον φιλελευθερισμό κ. Θάτσερ, υπήρξε περισσότερο ευαίσθητη ως προς τον εθνικό και κοινωνικό έλεγχο των αποκρατικοποιημένων επιχειρήσεων. Ακόμη και πρόσφατα η κ. Μέρκελ, έβαλε «οροφή» στη συμμετοχή των ξένων κεφαλαίων στις κρατικές επιχειρήσεις.
Εδώ η Κυβέρνηση συνεχίζει απτόητη. Πωλούνται τα πάντα. Αυτός ο ιδιότυπος, θα έλεγα, φιλελευθερισμός του κ. Αλογοσκούφη, μοναδικός παγκόσμια, διδάσκεται φαίνεται στο κλαμπ της Εκάλης, μαζί με μαθήματα Real Estate. Πέρυσι απ’ αυτό το Βήμα τον είχα αποκαλέσει «αεθνικό», όπου το «α» είναι το στερητικό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Υπουργός και η Κυβέρνηση, οφείλουν να καταλάβουν ότι ο εθνικός πλούτος δεν τους ανήκει και κατά πώς θα έλεγε ο ποιητής «ανήκει στους ζωντανούς, στους νεκρούς και στους αγέννητους».
Γι’ αυτό και οι εκάστοτε κυβερνώντες, δεν πρέπει να συμπεριφέρονται ως ιδιοκτήτες του εθνικού πλούτου, αλλά ως πρόσκαιροι θεματοφύλακές του. Αν μπορούν να τον αυξήσουν, έχει καλώς. Πάντως, δεν έχουν δικαίωμα να τον εκποιούν. Φαίνεται ότι αυτό είναι το περιεχόμενο του νέου πατριωτισμού, που το καλοκαίρι από τις φλόγες της Ηλείας, ευαγγελιζόταν ο κύριος Πρωθυπουργός!
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όταν οι εξαγωγές μας αυξάνονται κατά 3,2%, την ίδια ώρα που οι εισαγωγές αυξάνονται κατά 10,7%, όταν ο αγροτικός τομέας βυθίζεται στο τέλμα, ο θεσσαλικός και ο αργολικός κάμπος, απειλούνται με ερημοποίηση, όταν η εθνική στρατηγική παιδείας και έρευνας αποτελούν όνειρο θερινής νυκτός, όταν η φοροδιαφυγή, η εισφοροδιαφυγή, η διαπλοκή και η διαφθορά παραμένουν κυρίαρχα σπορ, όταν ο Προϋπολογισμός δεν περιλαμβάνει καμμία πρόληψη εθνικής παραγωγικής εξειδίκευσης, όταν δεν υπάρχει καμμία πρόβλεψη, καμμία στρατηγική ανταγωνισμού για κανέναν κλάδο της ελληνικής οικονομίας και τόσα άλλα, τότε αυτός ο Προϋπολογισμός, επιεικώς μπορεί να χαρακτηριστεί ως διαχειριστικός, αντιαναπτυξιακός και εν τέλει αντικοινωνικός.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σας θυμίζω ότι ο Πρωθυπουργός κήρυξε πρόωρες εκλογές, με επιχείρημα την κατάρτιση ενός εθνικού προϋπολογισμού. Αυτός ήταν ο λόγος; Γι’ αυτό λέω ότι ώδινεν όρος και έτεκεν μυν.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Δώστε μου τρία δευτερόλεπτα μόνο, κύριε Πρόεδρε.
Όμως η ίδια η ζωή απέδειξε ότι η Νέα Δημοκρατία δεν έχει ούτε τις πολιτικές ούτε τις πνευματικές δυνατότητες που απαιτούν οι καιροί. Δεν έχει τη δυνατότητα να σχεδιάσει και να πραγματοποιήσει την ανασυγκρότηση του τόπου.
Κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, απαξιώσατε το κεφάλαιο της πρόσφατης εκλογικής σας επιτυχίας. Το μόνο θετικό που έχετε καταφέρει –και οφείλω να σας το αναγνωρίσω- είναι ότι βάλατε τα θεμέλια μιας εθνικής, παλλαϊκής άμυνας, ενάντια στο βαρβαρισμό του φιλελευθερισμού. Βάλατε τα θεμέλια μιας νέας εθνικής λαϊκής ενότητας και σας το φωνάζει ο κόσμος στο δρόμο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Έχετε καλύψει το χρόνο σας, κύριε Λιντζέρη. Λυπάμαι.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ: Εμείς στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχουμε πάρει το μήνυμα. Θα ανταποκριθούμε στις ανάγκες του λαού και του τόπου. Η καταψήφιση αυτού του Προϋπολογισμού, αποτελεί αυτονόητη υποχρέωση καθενός που σκέπτεται δημοκρατικά, που σκέπτεται πατριωτικά, που σκέπτεται εθνικά.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Νικόλαος Δένδιας, Βουλευτής Κέρκυρας.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ- ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΕΝΔΙΑΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Ο Προϋπολογισμός, όπως ψηφίζεται από τη Βουλή των Ελλήνων, έχει τυπικά τη μορφή νόμου. Επί της ουσίας όμως είναι μια διοικητική πράξη. Σ’ αυτόν τον Προϋπολογισμό υπάρχει μια σημαντική διαφορά, μια σημαντική τροποποίηση στον τρόπο σύνταξης κι αυτό είναι κάτι, που νομίζω ότι κατ’ αρχάς πρέπει να σημειωθεί πριν μπω στα επόμενα. Αναφέρομαι στο κομμάτι του Προϋπολογισμού, που αφορά τη σύνταξή του ως μέθοδο παρακολούθησης προγραμμάτων και θα ήθελα ειλικρινά να το επαινέσω, γιατί δίνει τη δυνατότητα μιας άλλης διαφάνειας και μιας άλλης αντίληψης. Είναι κάτι, το οποίο νομίζω ότι δεν είναι καθόλου αυτονόητο και περνάει στα ψιλά.
Παραδείγματος χάρη, για να συνεννοούμαστε, αν θυμάμαι καλά απέξω, το ποσό το οποίο αναφέρεται ως συνολική δαπάνη για την παιδεία είναι 7.660.000.000 ευρώ. Τόσα είναι. Το αν φθάνουν ή δεν φθάνουν συζητιέται. Το ερώτημα όμως που απασχολεί τον ελληνικό λαό δεν είναι το αν είναι 7.000.000.000, 8.000.000.000 ή 6.000.000.000 ευρώ. Αυτό που απασχολεί τον Έλληνα πολίτη, είναι τι γνωστικό στόχο αγοράζει ο Έλληνας φορολογούμενος με το υστέρημά του, με 7.660.000.000 ευρώ. Πώς θα το μετρήσουμε αυτό το πράγμα; Οφείλουμε να το μετρήσουμε και να το αξιολογήσουμε. Κι αυτό δεν συμβαίνει μόνο για την παιδεία. Συμβαίνει για όλα τα προγράμματα, τα οποία πληρώνει ο Έλληνας φορολογούμενος από το υστέρημά του. Και εκεί υπάρχει μια ριζική, μια μεγάλη διαφορά δική μας, της Κυβέρνησης, και της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Διότι η Αξιωματική Αντιπολίτευση πάντοτε, διαχρονικά, και στο θέμα της παιδείας και σ’ όλα τα άλλα, αρνήθηκε την αξιολόγηση.
Το πρόβλημα που υπάρχει στη συζήτηση του Προϋπολογισμού εδώ, είναι ότι στην πραγματικότητα η Κυβέρνηση στερείται θεσμικού συνομιλητή. Υπάρχει από την άλλη πλευρά η Αριστερά. Η Αριστερά έχει έναν τρόπο σκέψης απολύτως σεβαστό, κατανοητό, όμως έναν τρόπο σκέψης, που μας βρίσκει σε τελείως διαφορετική αντίληψη της ζωής και των πραγμάτων.
Όμως, η Αξιωματική Αντιπολίτευση, που θα έπρεπε να είναι ο θεσμικός συνομιλητής μας, πολύ φοβούμαι να πω ότι βρίσκεται σε μια φάση απόλυτης στατικότητας σκέψης, για να μην πω οπισθοδρόμησης. Και αποφεύγω απόλυτα ενσυνείδητα να χρησιμοποιήσω τη λέξη «συντηρητική», γιατί θα πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι εδώ και να θυμόμαστε και λίγο τα ελληνικά.
Το «συντηρητικός», το οποίο επανειλημμένως χρησιμοποιείται με αρνητικό πρόσημο σ’ αυτήν την Αίθουσα, έχει ως αντίθετο τη σήψη, όχι την πρόοδο. Το αντίθετο της προόδου δεν είναι ο συντηρητισμός. Το αντίθετο της προόδου είναι η στάση ή η οπισθοδρόμηση. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ., λοιπόν, είναι στατικό και οπισθοδρομικό, όχι συντηρητικό.
Θα μου πείτε «γιατί τα λες αυτά;». Πάμε να δούμε το ασφαλιστικό. Επιχαίρει το ΠΑ.ΣΟ.Κ., διότι εννιά-δέκα-δώδεκα χιλιάδες άνθρωποι έχουν βγει στο δρόμο και διαμαρτύρονται εναντίον της ενοποίησης των ταμείων.
Ερώτημα: Στα δέκα σημεία για την επίλυση του ασφαλιστικού, που έχει καταθέσει το ΠΑ.ΣΟ.Κ., το πρώτο, δεν είναι η ενοποίηση των ταμείων και μάλιστα σε τρία, ναι ή όχι; Γιατί επιχαίρει, λοιπόν, όταν η κοινωνία ή κομμάτι της ή κάποιοι διαμαρτύρονται κατά δικής τους προγραμματικής θέσης; Έχουν επιστρέψει ίσως στον τρόπο σκέψης Γιαννίτση; Χωρίς αυτό να το λέω με αρνητικό πρόσημο.
Είμαι σίγουρος ότι η Αξιωματική Αντιπολίτευση, δεν έχει καν διαβάσει το βιβλίο του κ. Γιαννίτση, το οποίο κατ’ ουσίαν απαξιώνει το νόμο Ρέππα, τον οποίο θεωρεί ως ένα νέρωμα και από την άλλη χαρακτηρίζει τα δέκα σημεία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ως νεοφιλελεύθερες τοποθετήσεις και στην ουσία, εν αγνοία του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ως το σχέδιο της Παγκόσμιας Τράπεζας για το ασφαλιστικό.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ., λοιπόν, βρίσκεται σε μια συνολική και καθολική σύγχυση. Η πραγματικότητα είναι ότι η τελευταία καθαρή προσπάθεια στο ασφαλιστικό, ήταν ο ν. 284/1992 –αν θυμάμαι καλά τον αριθμό του- ο γνωστός ως νόμος Σιούφα. Ο νόμος Ρέππα ήταν ένα ιδιόρρυθμο νομοθέτημα, αποκύημα των εσωτερικών συμβιβασμών και ισορροπιών του τότε κυβερνώντος κόμματος.
Η Νέα Δημοκρατία, έχοντας τη δυστυχία να είναι κατ’ ουσίαν η μόνη δύναμη προόδου στο πολιτικό σκηνικό, σημαίνει αυτό ότι έχει λιγότερες υποχρεώσεις; Σημαίνει αυτό ότι έχει να αντιμετωπίσει λιγότερα προβλήματα; Με κανέναν τρόπο.
Κατ’ αρχάς, έχει να αντιμετωπίσει την κατηγορία ότι ο Προϋπολογισμός αυτός και η πολιτική της είναι αντιλαϊκή. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κινείται σε μια λογική ομιλιών από όλους τους Βουλευτές, οι οποίοι θυμίζουν το λαϊκισμό της δεκαετίας του ’80, τη δαιμονοποίηση του κέρδους: οι κακοί επιχειρηματίες, τα κακά νομικά πρόσωπα που μειώνονται οι φορολογικοί συντελεστές, κ.λπ. κ.λπ..
Σας αναφέρω τέσσερα γνωστά πράγματα, για να το ξεκαθαρίσουμε αυτό:
Η αγροτική σύνταξη του ανασφάλιστου, τα 330 ευρώ. Αυτή η Κυβέρνηση το παρέλαβε αυτό το 2004 στα 170 ευρώ. Αφορά αυτό τους προνομιούχους; Το Ε.Κ.Α.Σ. 230 ευρώ. Το παρέλαβε το 2004 στα 130 ευρώ. Μήπως αφορά το Ε.Κ.Α.Σ. τους προνομιούχους;
Το επίδομα ανεργίας το παρέλαβε η Κυβέρνηση περίπου στα 303 ευρώ. Θα πάει στα 404 ευρώ την 1η Ιανουαρίου 2008. Αφορά αυτό τους προνομιούχους; Το χαρτόσημο στις μισθώσεις, το 3,6%, αφορά μήπως τους προνομιούχους; Μήπως μισθώνουν κατοικίες οι προνομιούχοι; Το Εθνικό Ταμείο κατά της Φτώχειας πέρασε από την Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων μόλις προχθές. Μήπως αυτό αφορά τους προνομιούχους;
Δεν είναι το πρόβλημα της Κυβέρνησης ότι νομοθετεί υπέρ των προνομιούχων. Αυτό δεν είναι καθόλου αλήθεια, το αντίθετο. Ποιο είναι το μείζον πρόβλημα της Κυβέρνησης; Ποιο είναι το μείζον πρόβλημα, αν θέλετε, της ελληνικής κοινωνίας σήμερα;
Κατά την άποψη –και εδώ αναφέρομαι στον εαυτό μου- του ομιλούντος , το πρόβλημα είναι ο ευρύτερος δημόσιος τομέας. Ο χειρότερος εχθρός της Ελλάδας σήμερα –λυπάμαι που το λέω- είναι το ελληνικό κράτος, η ελληνική κρατική μηχανή. Μπορούμε να είμαστε περήφανοι για τις δαπάνες των Δ.Ε.Κ.Ο., κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Μπορούμε; Πέρασε νόμος από εδώ, η Νέα Δημοκρατία τον πέρασε. Το καταφέραμε; Πολύ σχετικό και αυτό ίσως με κάθε επιείκεια.
Κοιτάξτε. Ο ελληνικός δημόσιος τομέας είναι ένα τεράστιο πρόβλημα. Οφείλουμε να το δούμε κατάματα. Αυτή οφείλει και πρέπει να είναι μια τεράστια μεταρρύθμιση, γιατί έτσι όπως λειτουργεί σήμερα είναι αυτός που πνίγει και εμποδίζει τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Θα μου πείτε, ποιο είναι το φάρμακο; Κοιτάξτε. Οι μεγάλες αρρώστιες δεν αντιμετωπίζονται με ασπιρίνες. Κατά την άποψη του ομιλούντος –και τελειώνω εδώ- θα πρέπει κάποια στιγμή κατάματα να αντιμετωπίσουμε κάτι, το οποίο στο τέλος θα γίνει. Και όταν θα γίνει, θα χαιρετιστεί, ίσως, σαν τη μεγαλύτερη μεταρρύθμιση στην Ελλάδα τον 21o αιώνα, όταν το ανάποδο χειροκροτήθηκε ως τεράστια μεταρρύθμιση του Ελευθερίου Βενιζέλου. Κάποια στιγμή, θα πρέπει να τροποποιηθεί η σχετική διάταξη του Συντάγματος και να αρθεί η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Καλώ στο Βήμα τη συνάδελφο του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, κ. Άννα Φιλίνη, Βουλευτή της Α΄ Αθηνών.
ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση με φοροαπαλλαγές επιτείνει την πολιτική που αφήνει άθικτους τους έχοντες, ενώ παράλληλα ακολουθεί πολιτική λιτότητας στους μισθούς και στις δημόσιες επενδύσεις.
Θα μιλήσω σήμερα, ειδικότερα για το κυβερνητικό Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, όπου οι δαπάνες για το 2008 είναι εδώ και τέσσερα χρόνια οι χαμηλότερες της τελευταίας δεκαετίας. Οι κίνδυνοι από την πολιτική αυτή είναι μεγάλοι, σχετικά με το κατά πόσο θα απορροφηθούν τελικά τα κονδύλια που προβλέπονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τελειώνει η περίοδος για την απορρόφηση του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης και διαφαίνεται ήδη η απώλεια σημαντικών πόρων. Επίσης υπάρχει ήδη καθυστέρηση για την εκκίνηση του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς για την τέταρτη προγραμματική περίοδο 2007-2013.
Κύριοι της Κυβέρνησης, λέτε ότι χάρη στη δική σας πολιτική επιλογή, θα κατευθύνεται το 82% αυτών των κονδυλίων στην ανάπτυξη της περιφέρειας. Είναι γνωστό, όμως, ότι οι προτεραιότητες για την κατανομή των πόρων, καθορίζονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση σε κατηγορίες, με κριτήριο τη σύγκλιση. Όμως και αυτή η κατηγοριοποίηση περιφερειών, συχνά δεν αντικατοπτρίζει την πραγματική εικόνα τους. Για παράδειγμα, τα νησιά του Αιγαίου, θεωρούνται ως περιφέρεια «φυσικής σύγκλισης», όπως λέγεται, με συνέπεια οι κοινοτικές ενισχύσεις να μειωθούν, ενώ την ίδια στιγμή, σ’ όλους μας είναι γνωστό, πως το χειμώνα τα νησιά μας δεν έχουν καλά-καλά ακτοπλοϊκή σύνδεση. Τα κρύα προχωρούν, χωρίς κανένα μέτρο στήριξης από τη μεριά σας, των νησιών μας.
Ένας σημαντικός παράγοντας για την περιφερειακή ανάπτυξη, είναι οι ίδιοι οι φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όπου δυστυχώς είναι γνωστό ότι η κεντρική διοίκηση, της χρωστάει τουλάχιστον 1,5 δισεκατομμύριο ευρώ. Η υπόσχεση της Κυβέρνησης για επιστροφή του χρέους με ομόλογα που μπορούν να εξαργυρωθούν μετά από πέντε και δέκα χρόνια, αναγκάζει τους Ο.Τ.Α. σε χάσιμο τεράστιων πόρων ή σε υπερδανεισμό.
Ο ίδιος ο Πρόεδρος της Κ.Ε.Δ.Κ.Ε., ο οποίος είναι γνωστό ότι ανήκει στο κυβερνών κόμμα επισημαίνει τους κινδύνους από τη ριζική μείωση των πόρων του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων κατά 14,6% προς το Υπουργείο Εσωτερικών. Το γεγονός αυτό, αναμένεται να επηρεάσει καθοριστικά την ολοκλήρωση των χρηματοδοτούμενων έργων.
Επιπλέον, θα πρέπει να αναφέρουμε και τα πενιχρά κονδύλια που προβλέπει ο Προϋπολογισμός για το μέλλον των πυρόπληκτων περιοχών. Για εμάς είναι σαφές ότι το πρόβλημα δεν λύνεται με τέτοιες ενισχύσεις και ότι χρειάζεται ένα συνολικό πρόγραμμα ανόρθωσης των πληγεισών περιοχών, όπου θα ενεργοποιηθεί ο νόμος για το χωροταξιακό σχεδιασμό και την αειφόρο ανάπτυξη.
Αντίθετα, η Κυβέρνηση με τη δήθεν αναπτυξιακή πολιτική της, για λόγους στενά οικονομικούς, περνά και το νέο αυτοκινητόδρομο Ελευσίνας-Πύργου-Τσακώνας, μέσα από την προστατευόμενη περιοχή NATURA του Καϊάφα.
Μετά τις μεγάλες πυρκαγιές του καλοκαιριού, εσείς κύριοι συνάδελφοι της Κυβέρνησης, δυστυχώς δίνετε νέο καταστροφικό χτύπημα στο περιβάλλον.
Τελικά στα πλαίσια του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, οι επιλογές και οι προτεραιότητες της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, βρίσκονται σε μια κατεύθυνση αντιπεριβαλλοντική και αντιαναπτυξιακή, με βασικό κριτήριο την ενίσχυση του ιδιωτικού κεφαλαίου.
Κύριοι συνάδελφοι, από το συνολικό Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, τη μερίδα του λέοντος, δηλαδή, ποσοστό 24% θα λάβει το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. Το 80%, όμως, αυτών των πιστώσεων, τελικά πηγαίνει σε συγκοινωνιακά έργα και κυρίως, σε αυτοκινητοδρόμους. Αυτό σημαίνει ότι προωθείται ακόμη περισσότερο η χρήση του Ι.Χ., που συνεπάγεται αυξημένη ρύπανση του περιβάλλοντος.
Τη μεγαλύτερη μείωση των πιστώσεων, παρουσιάζει ο τομέας των σιδηροδρόμων. Φαίνεται καθαρά η πολιτική βούληση να παραμείνει το εθνικό σιδηροδρομικό δίκτυο απαρχαιωμένο και σε υστέρηση, όπως για παράδειγμα, στην Ήπειρο.
Αντίθετα, τα οδικά έργα που κατασκευάζονται, τα εκμεταλλεύεται ο ιδιωτικός τομέας, με τη γνωστή πια μέθοδο των συμβάσεων παραχώρησης και με συνέπεια τα εξαιρετικά υψηλά διόδια, χωρίς, μάλιστα, να υπάρχουν φθηνές εναλλακτικές δυνατότητες στη χώρα μας, όπως σ΄ άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Η μείωση των δημοσίων επενδύσεων και οι δραστικές περικοπές στη χρηματοδότηση των υποδομών, έγινε λόγω της ενεργοποίησης των ιδιωτικών κεφαλαίων είτε μέσω των γνωστών Σ.Δ.Ι.Τ., δηλαδή, των συμπράξεων δημοσίου και ιδιωτικού τομέα είτε μέσω των συμβάσεων παραχώρησης των νέων μεγάλων έργων του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε..
Κύριοι συνάδελφοι, παρ’ όλες τις διαβεβαιώσεις του Υπουργού ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. ότι θα υπάρξει μία ισόρροπη κατανομή των πόρων στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων προς όφελος του περιβάλλοντος, διαβάζουμε, τελικά, ότι για έργα οικισμού και περιβάλλοντος, δίνεται μόνο το 6%.
Όμως, στην πραγματικότητα και εξετάζοντας αναλυτικότερα το ειδικό τεύχος του Προϋπολογισμού Προγραμμάτων για το 2008, παρατηρούμε ότι για τον τομέα του περιβάλλοντος, προβλέπονται μηδενικές δαπάνες από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, κάτι που σημαίνει πως το περιβάλλον εξακολουθεί να μένει στο περιθώριο των αναπτυξιακών παρεμβάσεων του Προϋπολογισμού. Παραθέτω και τον σχετικό κατάλογο από το ειδικό τεύχος.
(Στο σημείο αυτό η Βουλευτής κ. Άννα Φιλίνη, καταθέτει για τα Πρακτικά τον προαναφερθέντα κατάλογο, ο οποίος βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Δηλαδή συνέπειες όλων αυτών, είναι ότι θα καθυστερήσει και άλλο το πρόγραμμα κατάρτισης του Εθνικού Κτηματολογίου, θα καθυστερήσει ο Εθνικός Χωροταξικός Σχεδιασμός, το Δασολόγιο, αλλά και τα υπόλοιπα περιβαλλοντικά, πολεοδομικά και χωροταξικά προγράμματα.
Σημαντική μείωση στις πιστώσεις, βλέπουμε επίσης στα εγγειοβελτιωτικά έργα και στα έργα ύδρευσης και αποχέτευσης, με συνέπειες αρνητικές για τη θωράκιση του αστικού ιστού, τις πλημμύρες και γενικά, για την προστασία του περιβάλλοντος.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΕΛΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ)
Επίσης πρέπει εδώ να αναφέρουμε ότι πολλοί σημαντικοί φορείς για την πόλη, τη χωροταξία, το περιβάλλον και τον πολιτισμό εγκαταλείπονται. Πρώτον, αναφέρουμε τη Δημόσια Επιχείρηση Πολεοδομίας και Στέγασης, Δ.Ε.ΠΟ.Σ., για την οποία το 2008, οι πόροι είναι μηδενικοί. Επίσης αναφέρουμε την Εταιρεία Ενοποίησης Αρχαιολογικών Χώρων Αθήνας, τη γνωστή Ε.Α.Χ.Α. Α.Ε., η οποία ολοκλήρωσε μόνο το 50% του έργου της, ενώ ακόμα δεν έχει υλοποιηθεί ολόκληρη η ανάπλαση, στην Ακαδημία Πλάτωνος, στο Μεταξουργείο κ.λπ.. Αυτήν τη στιγμή, ο προγραμματισμός και η χρηματοδότηση αυτής της σημαντικής εταιρείας για την Αθήνα, βρίσκεται υπό ερωτηματικό και στον αέρα.
Επίσης μιλώντας για την Αθήνα και το Λεκανοπέδιο, τονίζουμε την τεράστια ευθύνη της κεντρικής εξουσίας, για το ότι δεν δίνει τα αναγκαία ποσά για τις απαραίτητες απαλλοτριώσεις, για πράσινο και πάρκα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα ένα λεπτό ακόμα.
Η Κυβέρνηση αφήνει τους δήμους, έρμαια στις ορέξεις του τραπεζικού και μεγάλου ιδιωτικού κεφαλαίου, για τις περιοχές του Ελαιώνα, του Γουδή, του Ελληνικού.
Πριν κλείσω, θέλω να αναφέρω δύο σημαντικούς τομείς, όπου το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων προβλέπει ενισχύσεις ντροπής.
Σ’ αντίθεση μ’ αυτά που ισχυρίστηκε χθες το βράδυ ο Υπουργός Παιδείας για την έρευνα και την τεχνολογία, το Πρόγραμμα του 2008, προορίζει μόλις το 0,1% των δαπανών του Α.Ε.Π. για την έρευνα και την τεχνολογία.
Και τέλος, πρέπει να πούμε για τον πολιτισμό, τομέα για τον οποίο στα λόγια η Κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι κόπτεται, δίδεται το πενιχρό ποσοστό επίσης του 0,1% του Α.Ε.Π..
Κλείνοντας, συνάδελφοι, θα ήθελα να πω ότι είναι ένας Προϋπολογισμός αντιαναπτυξιακός, αντιεργατικός, αντιπεριβαλλοντικός, βαρύτατα τελικά τσιγκούνης –πρέπει να πούμε- απέναντι στην παιδεία, την έρευνα, το περιβάλλον, τον πολιτισμό.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ πολύ, κυρία Φιλίνη.
Το λόγο έχει ο κ. Γεώργιος Καλαντζής, Βουλευτής Καβάλας.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν θα χρησιμοποιήσω τις σημειώσεις μου, δεν θα μιλήσω κάνοντας χρήση αυτών που έχω γράψει για τον Προϋπολογισμό. Δεν θα μπω σε ανάλυση αριθμών, γιατί θεωρώ ότι αυτό το έκαναν και θα συνεχίσουν να το κάνουν καλά, συνάδελφοί μου που μίλησαν ή θα μιλήσουν μετά από μένα.
Θα προσπαθήσω σήμερα να καταθέσω κάποιες σκέψεις, κάποιους προβληματισμούς μου, που θεωρώ ότι όλα αυτά τα χρόνια υπάρχουν και είναι μέσα μου και νομίζω ότι ήρθε η στιγμή να τα πω. Βέβαια δεν θέλω να εκληφθούν από κανέναν –και μακριά από μένα αυτό- ως παραινέσεις, ως συμβουλές προς κάποιους συναδέλφους, γιατί ούτε μπορώ ούτε έχω τέτοιο δικαίωμα. Είναι κάποιες σκέψεις δικές μου, όλα αυτά τα δεκαπέντε χρόνια που σαν σήμερα κάθε χρόνο παρευρίσκομαι εδώ και υποστηρίζω ή καταψηφίζω τους προϋπολογισμούς. Αυτό, ιδιαίτερα όταν το ζούμε –και το ζούσαμε όταν ήμασταν νέοι Βουλευτές- εκείνες τις ώρες της μοναξιάς, όταν γύρω στις 12.00΄ με 1.00΄ μιλάμε απ’ αυτό το Βήμα και απέναντί μας έχουμε τα άδεια έδρανα. Και τότε μας απασχολούν ίσως πολύ περισσότερα και γινόμαστε πολύ πιο ανθρώπινοι, από τις άλλες στιγμές που είμαστε όλοι μαζί.
Και θέλω να ξεκινήσω, λέγοντας ότι είναι εύκολο όλα αυτά τα χρόνια –και πρώτος εγώ το έκανα ίσως- να ξεκινάμε τη συζήτηση με κριτική και βρίσκοντας μόνο αρνητικά σε κάποιον προϋπολογισμό. Δεν νομίζω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι αυτό είναι το σημαντικό. Σαφώς και η κριτική, σαφώς και οι αρνητικές διαπιστώσεις είναι μέσα στο δημοκρατικό διάλογο, είναι μέσα στη συζήτηση, είναι αυτό που πρέπει να γίνεται.
Όμως νομίζω ότι η αξιοπιστία μας ως πολιτικών και η αξιοπιστία της πολιτικής, ξεκινάει και στέκεται, αν όλοι μας απ’ αυτήν τη θέση αναγνωρίσουμε στον «αντίπαλο» μας –εντός εισαγωγικών- τα καλά, αυτά τα οποία σίγουρα όλοι προσπαθούν να κάνουν. Διότι πρέπει να πω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι –και πρέπει να το πω δημόσια- ότι δεν θεωρώ, πως υπάρχει κάποιος κυβερνήτης αυτού του τόπου, κάποιος Υπουργός οποιασδήποτε κυβέρνησης, που να μη θέλει το καλό αυτού του τόπου, να μην εργάζεται, να μη δουλεύει, ώστε να φέρει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για τον ελληνικό λαό.
Αυτό μπορούμε να το διαπιστώσουμε και πρέπει να το αναγνωρίσουμε παντού. Ικανοί υπάρχουν παντού, σ΄ όλους τους χώρους. Αυτούς τους ικανούς και αυτά τα θετικά πράγματα τα οποία κάνουν, πρέπει να τα αναγνωρίζουμε, γιατί αν δεν τα αναγνωρίσουμε, η αξιοπιστία της πολιτικής και των πολιτικών, είναι βέβαιο ότι θα χαθεί, είναι αυτό το οποίο δεν θέλει και δεν περιμένει από μας ο ελληνικός λαός. Ο ελληνικός λαός περιμένει από μας, προκειμένου να μας κρίνει σωστά, να μπορέσουμε και εμείς να κρίνουμε σωστά τους αντιπάλους μας.
Δεν μπορούμε, λοιπόν, να μην αναγνωρίσουμε όλα αυτά τα χρόνια τα θετικά σημεία των κυβερνητών μας, όπως για παράδειγμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Δεν μπορούμε να μην του αναγνωρίσουμε, την προσπάθεια που κατέβαλε και το ότι σίγουρα στήριξε τη δημιουργία μιας καινούργιας Ελλάδας αμέσως μετά τον Εμφύλιο ή τη μεγάλη του συνεισφορά στην αναίμακτη Μεταπολίτευση και στην αποκατάσταση της δημοκρατίας το 1974. Δεν μπορούμε να μην του αναγνωρίσουμε το ότι ήταν αυτός που οραματίστηκε και σίγουρα πρωτοστάτησε για την ένταξη της Ελλάδας στην Ενωμένη Ευρώπη, όταν κάποιοι –οι περισσότεροι- δεν το έβλεπαν.
Δεν μπορούμε, επίσης, να μην αναγνωρίσουμε στον Ανδρέα Παπανδρέου όταν ήρθε το 1981, ότι ήταν αυτός ο οποίος έφερε μπροστά νέες γενιές πολιτικών, ευνόησε και μας, τους νέους πολιτικούς, στους άλλους χώρους και σίγουρα βοήθησε στο βάθεμα και στο πλάτεμα της δημοκρατίας.
Δεν μπορούμε να μην αναγνωρίσουμε στην Αριστερά ότι με τους κοινωνικούς της αγώνες μπόρεσε και πέτυχε, ώστε οι εργαζόμενοι να έχουν ένα καλύτερο αύριο.
Επίσης, δεν μπορούμε όλοι εμείς, που δουλεύουμε και αγωνιζόμαστε και προσπαθούμε, σε όποια θέση και αν βρισκόμαστε, να μη ζητήσουμε συγγνώμη από τον ελληνικό λαό, συγγνώμη για τα τυχόν λάθη μας ή για τις τυχόν παραλείψεις μας.
Αυτό είναι ανθρώπινο. Άλλωστε όποιος δουλεύει, όποιος εργάζεται, είναι και αυτός που κάνει λάθη.
Θυμάμαι ήταν το Φθινόπωρο του 2006, όταν είχαμε τις φωτιές στην Κασσάνδρα και βγήκα δημόσια και ζήτησα συγγνώμη, γιατί δεν μπορέσαμε να σταθούμε δίπλα σε όλους τους πυρόπληκτους και να αντιμετωπίσουμε όλα τα προβλήματα, που είχαν αυτοί οι άνθρωποι σ’ εκείνη την περιοχή. Κάποιοι συνάδελφοί μου στενοχωρήθηκαν, παρεξηγήθηκαν, αλλά μετά από ένα χρόνο βγήκαν και εκείνοι –και καλά έκαναν- και ζήτησαν συγγνώμη, γιατί δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν –και δεν μπορούμε πάντα να τα κάνουμε όλα σωστά- τα προβλήματα τα οποία δημιουργήθηκαν.
Άρα, λοιπόν, νομίζω ότι έχουμε όλοι χρέος και ιδιαίτερα εμείς –εγώ ανήκω στη γενιά του Πολυτεχνείου- που ονειρευτήκαμε και θέλαμε μία Ελλάδα πολύ καλύτερη, να πούμε ότι προσπαθήσαμε, αλλά δεν το πετύχαμε ή, αν θέλετε, δεν ανταποκριθήκαμε στα όνειρα και στις ελπίδες του ελληνικού λαού ή εκείνης της γενιάς, στο σημείο και στο έπακρο στο οποίο θα μπορούσαμε να το κάνουμε.
Γι’ αυτό πιστεύω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι δεν είναι απαραίτητο να συμφωνήσουμε. Δεν είναι απαραίτητο να μην έχουμε αντίθετες και, αν θέλετε, πολλές φορές και εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις, αλλά είναι απαραίτητο να μπορούμε να συνεννοηθούμε στα μεγάλα θέματα, σ’ αυτά τα θέματα που σίγουρα ξέρουμε ότι απασχολούν τον ελληνικό λαό και σίγουρα θέλουμε όλοι να λύσουμε.
Είναι αλήθεια ή ψέματα, κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, ότι ήταν προσφορά στον τόπο, όταν συμφωνήσατε στο πρόσωπο του Κωστή Στεφανόπουλου ως Προέδρου της Δημοκρατίας και συνεννοηθήκαμε; Επιλέξατε έναν άνθρωπο που προερχόταν από τη δική μας ιδεολογική πλευρά.
ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Τον ψηφίσατε τη δεύτερη και όχι την πρώτη φορά.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ: Τη δεύτερη φορά τον ψηφίσαμε, κύριε συνάδελφε.
ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Τη δεύτερη φορά τον ψηφίσατε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ: Αν δεν σας αρέσουν αυτά που λέμε, εγώ κατεβαίνω.
Λέω, λοιπόν, ότι όταν συνεννοηθήκαμε για το θέμα του Κωστή Στεφανόπουλου που τον προτείνατε εσείς, πράξαμε ορθά, όπως πράξατε ορθά και εσείς, όταν προτείναμε εμείς τον Κάρολο Παπούλια, έναν άνθρωπο που δεν ανήκει στον ιδεολογικό πολιτικό μας χώρο, αλλά, όπως και ο Κωστής Στεφανόπουλος, με ευρεία αποδοχή από τον ελληνικό λαό, η οποία αποδεικνύεται καθημερινά. Και συνεννοηθήκαμε. Αυτό δεν ήταν προσφορά στον τόπο; Δεν ήταν προσφορά το ότι μπορέσαμε και βρήκαμε κοινές ατραπούς, κοινούς δρόμους σε πάρα πολύ σημαντικά θέματα, όπως είναι αυτό της ανάδειξης του Προέδρου της Δημοκρατίας;
Και γι’ αυτό σήμερα νομίζω ότι είναι τέτοιες οι στιγμές, που μπορούμε και πρέπει να συνεννοηθούμε και για τα θέματα της παιδείας -που είναι ένα από τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ελληνικός λαός- και για τα θέματα της υγείας και για τα θέματα του ασφαλιστικού, αλλά και για όλες αυτές τις μεταρρυθμίσεις τις οποίες επαγγέλλονται και προσπαθούν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο σημερινός Πρωθυπουργός και η Κυβέρνησή μας να προωθήσουν. Μπορούμε να καθίσουμε στο ίδιο τραπέζι. Μπορούμε να συνεννοηθούμε. Δεν είπα να συμφωνήσουμε, αλλά μπορούμε πραγματικά, να μπορέσουμε να βάλουμε τον τόπο σ’ αυτά που πρέπει να κάνουμε, γιατί το οφείλουμε, ιδιαίτερα, στις νέες γενιές που έρχονται.
Θα σταθώ εν ολίγοις και στον Προϋπολογισμό, όχι για τίποτα άλλο αλλά γιατί πρέπει οπωσδήποτε να αναγνωρίσουμε, κατά την άποψή μου, ορισμένα πράγματα. Πρέπει να αναγνωρίσουμε την προσπάθεια που έγινε -με εντολή βέβαια του Πρωθυπουργού και της Κυβέρνησης- από το Γιώργο Αλογοσκούφη τα προηγούμενα τράμισι χρόνια, για να μπορέσει η ελληνική οικονομία να βρει το σωστό της δρόμο. Αυτό το έκανε και το πέτυχε ο Γιώργος Αλογοσκούφης. Το αναγνωρίζει η Ενωμένη Ευρώπη, το αναγνωρίζει η Κομισιόν, το αναγνωρίζουν οι οργανισμοί. Μπόρεσε η ελληνική οικονομία να βρει το δρόμο της, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα κάναμε όλα. Αυτό δεν θα πει ότι αυτός ο δρόμος έχει ολοκληρωθεί. Και δυσκολίες έχει και μεγάλη προσπάθεια χρειάζεται από όλους μας και σίγουρα αυτήν την προσπάθεια θα τη συνεχίσουμε.
Δεν μπορεί, λοιπόν, να μην αναγνωρίσουμε ότι στα τριάμισι χρόνια αποκαταστάθηκε αυτό που λέμε, «σωστή δημοσιονομική πολιτική» στην Ελλάδα. Και βέβαια, υπάρχουν στοιχεία τα οποία νομίζω ότι τα λένε όλα, όπως τα ακόλουθα. Το δημόσιο έλλειμμα από το 7,3% μειώθηκε στο 2,7% πέρυσι και φέτος, το 2008, θα πάει στο 1,7%. Το δημόσιο χρέος μειώθηκε από το 98,6% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος και φέτος, το 2008, θα πάει στο 91%. Η ανεργία που το πρώτο τετράμηνο του 2004 ήταν 11,3%, μειώθηκε στο 8,1% φέτος και το 2008 θα πάει στο 7,4%. Και βέβαια, όλα αυτά δεν έγιναν από μόνα τους. Ήταν κατευθύνσεις της Κυβέρνησης, ήταν προσπάθεια, στην οποία συνέβαλε ολόκληρος ο ελληνικός λαός.
Σ’ αυτόν τον Προϋπολογισμό, κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θεωρώ ότι πρέπει να αναγνωρίσουμε ορισμένα βασικά στοιχεία. Σαφώς γίνεται μία σημαντική προσπάθεια, ώστε να βοηθηθούν τα χαμηλά εισοδήματα, οι έχοντες ανάγκη συνάνθρωποί μας. Είναι αυτοί, στους οποίους πραγματικά πρέπει να εγκύπτουμε πάντα και να μπορούμε μ’ όλες μας τις δυνάμεις, να βρίσκουμε λύσεις και να τους βοηθάμε.
Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι συστήνεται για πρώτη φορά το Εθνικό Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής;
Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι συστήνεται το Εθνικό Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής για πρώτη φορά; Αυξάνεται το Ε.Κ.Α.Σ. στα 230 ευρώ, η αγροτική σύνταξη -που για μένα δεν είναι αγροτική σύνταξη, αλλά αγροτικό βοήθημα- στα 330 ευρώ, το επίδομα ανεργίας στα 404 ευρώ. Οι τρίτεκνες οικογένειες μπαίνουν πια στην ίδια αντιμετώπιση με τους πολύτεκνους.
Εκείνο που μπορώ να πω -και κλείνω μ’ αυτό- είναι ότι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι εύκολος αυτός ο δρόμος που ακολουθούμε. Δεν είναι εύκολο, ίσως, να μπορούμε να κρίνουμε, να στεκόμαστε και να συζητάμε μόνο απλά τον Προϋπολογισμό. Οι γενιές που έρχονται, από εμάς περιμένουν άλλα πράγματα. Αν, λοιπόν, θέλουμε να αποκατασταθεί η αξιοπιστία των πολιτικών και της πολιτικής στο βαθμό που πρέπει και μπορούμε –και αυτή είναι η έκκληση που κάνω- πρέπει να συνεννοηθούμε. Έχουμε υποχρέωση να το κάνουμε, απέναντι στους νέους ανθρώπους, απέναντι στις νέες γενιές.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Καλαντζή.
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, το Μάαστριχτ είναι μια πολύ ευχάριστη πόλη στα ολλανδογερμανικά σύνορα. Εκεί οι άνθρωποι κυκλοφορούν με ποδήλατα. Το βιοτικό επίπεδο είναι πολύ υψηλό και ο κόσμος είναι ευτυχισμένος. Ίσως γι’ αυτό, ορισμένοι φαίνεται ότι επέλεξαν αυτήν την ειδυλλιακή ολλανδική πόλη, για να υπογράψουν την ομώνυμη συνθήκη, την οποία απλώς φτιασιδώνει και εξωραΐζει το περιεχόμενο αυτής της συνθήκης.
Η συνθήκη και τα κριτήρια του Μάαστριχτ, αλυσοδένουν ιδίως τις φτωχιές χώρες του νότου της Ευρώπης και βάζουν βαριά σφραγίδα σε κάθε προϋπολογισμό του ελληνικού κράτους.
Ούτε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. όμως, ούτε η Νέα Δημοκρατία, χαλάρωσαν τα περίφημα ή διαβόητα –καλύτερα- κριτήρια του Μάαστριχτ ούτε ζήτησαν τη χαλάρωσή τους ούτε κατάφεραν να αποσπάσουν ειδική μεταχείριση, για το λόγο ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα με σαφές και πανθομολογούμενο πρόβλημα επιθετικότητας από την Τουρκία. Αυτό σημαίνει αυξημένες αμυντικές δαπάνες. Ούτε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., όμως, ούτε η Νέα Δημοκρατία, ζήτησαν τη χαλάρωση των κριτηρίων του Μάαστριχτ για την Ελλάδα και έτσι έχουμε τις συνέπειες που έχουμε.
Είχα την τιμή για πολλά χρόνια να συνεργάζομαι με το δάσκαλο της ελληνικής δημοσιογραφίας το Γιάννη Μαρίνο. Ο Γιάννης Μαρίνος μου έλεγε πάντα, όταν ήταν Ευρωβουλευτής, ότι η οικονομία είναι εθνικό ζήτημα και έτσι είναι. Είναι εθνικό ζήτημα. Όμως η Κυβέρνησή σας, έκανε εθνικό ζήτημα τη σύνταξη του Προϋπολογισμού. Αυτό είναι πανευρωπαϊκή πρωτοτυπία!
Την έκανε εθνικό ζήτημα, επειδή δεν μπορούσατε –λέτε- να συντάξετε Προϋπολογισμό. Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω, πώς θα είναι ένας αξιόπιστος Προϋπολογισμός, τη στιγμή που έχουμε στατιστικά στοιχεία, τα στέλνουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και κρίνονται αναξιόπιστα. Εγώ θυμάμαι όλα τα δελτία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να αναφέρουν πάντα για την Ελλάδα έναν αστερίσκο και μια παύλα. Η παραπομπή ήταν «μη διαθέσιμα στοιχεία». Αυτό εξάλλου φάνηκε και με την περίφημη αναθεώρηση κατά 25% του Α.Ε.Π., όταν η EUROSTAT δέχθηκε μόνο κατά 9,5% τα επιχειρήματά σας για την αναθεώρηση.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, στις σκανδιναβικές χώρες η συζήτηση για τον Προϋπολογισμό ξεκινά από το καλοκαίρι. Εμείς συζητάμε τον Προϋπολογισμό δέκα μέρες πριν αρχίσει το νέο οικονομικό έτος. Ίσως πρέπει να ξανασκεφτούμε, από πότε πρέπει να συζητάμε για τον Προϋπολογισμό, σε μια χώρα όπου ο δανεισμός των νοικοκυριών είναι 93.000.000.000 ευρώ και ειλικρινά δεν καταλαβαίνω, πώς έχουμε ανάπτυξη του Α.Ε.Π. κατά 4%, όταν καμμία σοβαρή αναπτυξιακή επένδυση δεν γίνεται στην Ελλάδα.
Αν ερωτηθεί ένας-ένας από εμάς στο Σώμα, αν ξέρουμε μια μεγάλη αναπτυξιακή επένδυση που έγινε στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, είμαι σίγουρος πως κανείς δεν θα μπορέσει να φέρει τίποτα.
Από τις αποκρατικοποιήσεις, λέτε ότι θα πάρετε 1,63 δισεκατομμύρια ευρώ, όπως και πέρυσι, όμως μόνο οι τόκοι και τα τοκοχρεολύσια είναι 35.000.000.000 ευρώ. Μιλάμε για μια χώρα, η οποία εισάγει το βαρέλι 100 δολάρια. Όμως, έχει αμελητέα ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Ο καθηγητής κ. Ζερεφός είπε ότι το αιολικό δυναμικό του Αιγαίου, είναι το πρώτο στον κόσμο. Ακολουθεί η Χαβάη. Το πρώτο στον κόσμο αιολικό δυναμικό βρίσκεται στο Αιγαίο. Το εκμεταλλευόμαστε, όταν μια αύξηση κατά 10 δολάρια το βαρέλι, σημαίνει επίπτωση στον Προϋπολογισμό και μόνο για το 2006, δώσαμε περίπου 12.000.000.000 ευρώ για εισαγωγές καυσίμων;
Κανείς δεν καταλαβαίνει γιατί δεν αντλούνται, τέλος πάντων, τα τεράστια αποθέματα πετρελαίου του Αιγαίου, την ίδια ώρα που η Κύπρος, δίνει άδειες για τα δικά της πετρελαϊκά αποθέματα σε ξένες εταιρείες. Γιγαντώνονται οι κρατικές δαπάνες με τον Προϋπολογισμό, πράγμα που σημαίνει ανάγκη και για άλλους πόρους, αλλά και για άλλη φορολογία. Πόση πρόσθετη φορολογία; Διάβασα στα κείμενα που μας στείλατε, για 6,2 δισεκατομμύρια ευρώ, σε μια χώρα που έχει το μεγαλύτερο πληθωρισμό στην Ευρωζώνη.
Τώρα το έλλειμμα ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών διευρύνθηκε κατά 4,3 δισεκατομμύρια ευρώ και έφθασε σχεδόν στα 20.000.000.000 ευρώ.
Επειδή μιλάμε για επενδύσεις, διάβαζα για τη ναυτιλία. Ενώ στην εισηγητική έκθεση υπάρχει αναφορά για τη ναυτιλία, δεν υπάρχει ούτε μία αναφορά στον αριθμό των πλοίων που φτιάχνουν τα ελληνικά ναυπηγεία.
Έχω μεγαλώσει σ’ ένα νησί που είχε ναυπηγείο, στη Σύρο, στις Κυκλάδες. Από τα εξακόσια πλοία που οι Έλληνες πλοιοκτήτες χτίζουν, δεν ξέρουμε αν χτίζεται κάποιο πλοίο στην Ελλάδα, για να δουλέψουν οι Έλληνες, να δουλέψουν τα ελληνικά χέρια, να υπάρξει χρήμα στην Ελλάδα.
Εξαγωγές. Διάβαζα ότι θα είναι 16,6 δισεκατομμύρια οι εξαγωγές. Οι τουρκικές εξαγωγές, όμως, αυτοκινήτων Ι.Χ. και μόνο που συναρμολογούνται στην Τουρκία, είναι 20.000.000.000 δολάρια. Φανταστείτε ότι χοντρικά ο όγκος των ελληνικών εξαγωγών, είναι τα oκτακόσιες χιλιάδες αυτοκίνητα που συναρμολογούν οι Τούρκοι και εξάγουν στο εξωτερικό. Και η Τουρκία, είναι μία χώρα η οποία έχει εξαγωγές 100.000.000.000 δολάρια.
Όσον αφορά την ανεργία, έχει καλυφθεί το θέμα. Ανακοινώνει η Κυβέρνηση ότι είναι στο 7,5%. Νομίζω ότι ξέρουν όλοι τι συμβαίνει με τη μειωμένη απασχόληση, με τα προγράμματα «STAGE».
Είμαστε περήφανοι, για το αυξημένο επίδομα ανεργίας των 404 ευρώ που ανακοινώνεται; Είμαστε περήφανοι, για τις νέες συντάξεις Ο.Γ.Α. ύψους 330 ευρώ; Ζει κάποιος, πραγματικά, μ’ αυτά τα λεφτά στην Ελλάδα;
Δεν θέλω να πω τίποτα για τη διόγκωση της ανεργίας, λόγω της φυγής των επιχειρήσεων στο εξωτερικό, διότι νομίζω ότι και οι πέτρες σ’ αυτήν τη χώρα ξέρουν τι συμβαίνει στη Μακεδονία, όπου οι επιχειρήσεις φεύγουν.
Όσον αφορά το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, είδα με έκπληξη ότι το 2008 θα μειωθούν οι δημόσιες επενδύσεις στους σιδηροδρόμους, στη βιομηχανία, βιοτεχνία, στα νομαρχιακά έργα και στον τουρισμό. Μα ο τουρισμός –και αφήνω τα υπόλοιπα- υπέστη φοβερή ζημιά αυτό το καλοκαίρι και με το ναυάγιο του «SEA DIAMOND», που ήμουν στο εξωτερικό και έβλεπα τι συνέβαινε, αλλά και με τις πυρκαγιές. Μειώνουμε τις δαπάνες για τον τουρισμό; Μειώνουμε τις δαπάνες για το Πυροσβεστικό Σώμα από τα 460.000.000 ευρώ στα 400.000.000 ευρώ. Μειώνουμε τις δαπάνες κατά 15% για το Πυροσβεστικό Σώμα; Ποιο είναι το επιχείρημα; Επειδή κατακάηκαν τα πάντα, πλέον δεν χρειαζόμαστε Πυροσβεστικό Σώμα; Πού θα πάει αυτή η κατάσταση τέλος πάντων; Λεφτά δεν απορροφάτε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, για να έχετε υποδομή, να μπορέσετε εν πάση περιπτώσει, να αγοράσετε καινούργια πυροσβεστικά αεροσκάφη, καινούργια πυροσβεστικά οχήματα. Αλλά μειώνονται και άλλο οι δαπάνες για το Πυροσβεστικό Σώμα; Ήδη πέντε ελληνικές περιφέρειες, η Στερεά, το νότιο Αιγαίο, η Αττική, η κεντρική και δυτική Μακεδονία, φεύγουν από το καθεστώς σύγκλισης, αφού ξεπέρασαν το 75% του κατά κεφαλήν Α.Ε.Π. που προβλέπει η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αυτό, λοιπόν, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, είναι το κόστος της άκριτης διεύρυνσης. Είμαστε εξαρχής τοποθετημένοι υπέρ της διεύρυνσης. Για ποιο λόγο; Βλάπτονται τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα με τη συνεχή και άκριτη διεύρυνση; Βγαίνουν ελληνικές περιφέρειες από τη στόχευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Χάνουμε λεφτά; Στο τέλος θα φύγει και η Ήπειρος, που είναι από τις φτωχότερες περιφέρειες στην Ευρώπη. Αν μπει η Τουρκία, λέει η μελέτη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, θα φύγει και η Ήπειρος από τις περιφέρειες, όπου υπάρχει χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ήρθε η Επίτροπος κ. Γκριμποσκάϊτε -και ήταν μάλιστα ο Υπουργός κ. Αλογοσκούφης στη συνεδρίαση- και μας είπε ότι ωφεληθήκαμε πολύ από την Ευρωπαϊκή Ένωση, περισσεύουν κονδύλια από την Κοινή Αγροτική Πολιτική. Ειλικρινά, ζητήσαμε αυτά τα κονδύλια που περισσεύουν από την Κοινή Αγροτική Πολιτική; Διότι εδώ ακούμε συνέχεια από τους γεωργούς μας να διαμαρτύρονται.
Εν πάση περιπτώσει, δεν υπάρχουν τρόποι δημιουργίας ειδικής γραμμής στον κοινοτικό προϋπολογισμό; Μετέχουμε είκοσι έξι χρόνια στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν ξέρουμε τους τρόπους, να πάρουμε τα χρήματα τα οποία λιμνάζουν, να ζητήσουμε επαναλαμβάνω, χαλάρωση των κριτηρίων του Μάαστριχτ; Δεν αντέχει η ελληνική οικονομία τέτοιες αμυντικές δαπάνες και παράλληλα την τήρηση των κριτηρίων του Μάαστριχτ.
Για την απορρόφηση δεν θα πω πολλά. Μιλάτε για απορρόφηση περίπου 70%. Δεν λέτε βέβαια ότι είναι μαζί με τις συμβασιοποιήσεις. Δεν είναι πραγματική απορρόφηση. Δεν λέτε τίποτα για το πρόστιμο των 518.000.000 ευρώ. Είναι πρωτοφανές. Επί των ημερών σας συνέβη. Ούτε λέτε τίποτα για τη μείωση του μεγέθους του Γ’ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, ούτε για τις απεντάξεις έργων. Όλα αυτά έγιναν επί των ημερών σας. Επί των ημερών σας όμως διογκώθηκε, λυπάμαι να πω και το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης. Διακόσια πενήντα δισεκατομμύρια ευρώ προβλέπεται για το 2008. Ενώ οι ξένες άμεσες επενδύσεις, όταν ξεπερνάνε στην Ελλάδα τα 2.000.000.000 ευρώ κάνουμε πάρτι, χαιρόμαστε. Στην Τουρκία πέρυσι ήταν 20.000.000.000 ευρώ οι ξένες άμεσες επενδύσεις. Και οι Τούρκοι έχουν βάλει στόχο, μέχρι το 2015 να γίνουν η πέμπτη χώρα στο κόσμο, σε προσέλκυση ξένων επενδύσεων.
Κύριε Υπουργέ, στην εισηγητική έκθεση στη σελίδα 134, διάβασα ότι θα επανεξετάσετε τη συμμετοχή του ελληνικού δημοσίου στα Σπάτα. Τι θα γίνει με τα Σπάτα; Ετοιμάζεστε να πουλήσετε τη συμμετοχή του ελληνικού δημοσίου στα Σπάτα; Κατάλαβα καλά αυτό που διάβασα, επαναλαμβάνω, στη σελίδα 134 της εισηγητικής έκθεσης; Θα έχουμε δηλαδή ένα αμιγώς γερμανικό αεροδρόμιο; Θα έχουμε ένα αμιγώς ιδιωτικό αεροδρόμιο; Τι θα συμβεί με τα Σπάτα;
Είπαμε και πριν ότι 37.000.000.000 ευρώ είναι τα τοκοχρεολύσια, 26.000.000.000 ευρώ για χρεολύσια και 11.000.000.000 για τους τόκους.
Αυτό είναι ένα χρέος δειλίας, είναι ένα χρέος εθνικής υποτέλειας, στις ξένες τράπεζες και στους δανειστές, που αλυσόδεσαν την Ελλάδα τα τελευταία είκοσι έξι χρόνια.
Για την Ολυμπιακή, νομίζω ότι έχει εξαντληθεί το θέμα, τα έχουμε πει κατ’ επανάληψη.
Αυτό που κάνει εντύπωση, είναι το διαθέσιμο εισόδημα κάθε πολίτη στην Ελλάδα. Το διαθέσιμο εισόδημα κάθε πολίτη, δεν έχει φτάσει ακόμη το 100% ούτε της «φτωχής» Ευρωπαϊκής Ένωσης των είκοσι επτά χωρών. Ακόμη, ενώ έχουν μπει χώρες χαμηλού εισοδήματος, εμείς το 100% του κοινοτικού μέσου όρου, δεν έχουμε καταφέρει να το πιάσουμε, σε μία χώρα με 15.000.000.000 ευρώ απώλειες από γραφειοκρατία. Πρωτοφανές. Σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη, είναι τουλάχιστον μισό το κόστος, στην Ελλάδα είναι 15.000.000.000 ευρώ.
Βλέπει κάποιος την πολιτική της Κυβέρνησης, αναφορικά και με τους μισθούς και τις συντάξεις. Κατ’ αρχάς, δεν κατάλαβα, πώς μειώνονται τα βάρη στα ακίνητα, τη στιγμή που θα αυξηθούν κατά 275% με τον φόρο κατοχής ακινήτων. Δηλαδή, φορολογείται ο κάθε ιδιοκτήτης είτε του αποδίδει το ακίνητο, είτε δεν του αποδίδει, σαν να έχεις ένα κράτος πασά, μπέη, που του ανήκουν όλα τα ακίνητα στην Ελλάδα και ο ιδιοκτήτης πληρώνει μίσθωμα στο κράτος, για να το χρησιμοποιεί. Είναι μια απίστευτη ρύθμιση, δεν νομίζω ότι έχει επαναληφθεί.
Επίσης πρέπει να πω ότι μου έκανε μεγάλη κατάπληξη η απάντηση του Υπουργείου Οικονομίας, σε ερωτήσεις που έκανα για τους μισθούς των στρατιωτικών. Έμαθα, με υπογραφή του κ. Λέγκα μάλιστα, ότι ο αντιστράτηγος, παίρνει σχεδόν 4.000 ευρώ τον μήνα, ο ανθυπολοχαγός 1610 ευρώ, ο λοχίας που έχει ολοκληρώσει δευτεροβάθμια εκπαίδευση, παίρνει λέει από 1121 ευρώ έως 2285 ευρώ. Τότε, γιατί διαμαρτύρονται οι ενώσεις των αποστράτων, οι αξιωματικοί, ότι παίρνουν οι υπαξιωματικοί 604 ευρώ; Είναι δυνατόν να είναι τόσο πλούσιοι οι αξιωματικοί και να μην το ξέρουν οι ίδιοι;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μετά από όλα αυτά που βλέπουμε γύρω μας, μπορούμε να πούμε ότι η Ελλάδα κυβερνάται από ένα κόμμα που είναι περισσότερο «Νέα Τραπεζοκρατία» και όχι τόσο Νέα Δημοκρατία. Είναι «Νέα Τραπεζοκρατία», γιατί πουθενά αλλού δεν υπάρχουν τόσες πολλές, τόσες πολυτελείς και τόσες κερδοφόρες τράπεζες, με 8.000.000.000 ευρώ κέρδη το χρόνο. Είναι μια «Νέα Τραπεζοκρατία», γιατί επιχειρήσεις και φυσικά πρόσωπα στην Ελλάδα, χρωστάνε 190.000.000.000 ευρώ συνολικά. Είναι μια «Νέα Τραπεζοκρατία» και λιγότερο Νέα Δημοκρατία, γιατί η διαφορά του επιτοκίου χορηγήσεων από το επιτόκιο καταθέσεων πουθενά αλλού στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι τόσο μεγάλη. Είναι μια «Νέα Τραπεζοκρατία», γιατί δίνετε περισσότερη σημασία στις τράπεζες και λιγότερη στα λαϊκά στρώματα. Και όλα αυτά, ενώ έχετε απέναντί σας μια παράταξη, που ούτε τακτική αλλάζει, ούτε αρχηγό αλλάζει παρά τις τέσσερις βαριές ήττες που έχει υποστεί, σερί μάλιστα τα τελευταία τριάμισι χρόνια.
Είστε, λοιπόν, μια παράταξη με πεπαλαιωμένες αντιλήψεις, με παρωχημένες πρακτικές, μια πραγματικά οπισθοδρομική Δεξιά και γι αυτό καταψηφίζουμε τον Προϋπολογισμό που μας φέρατε.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Εκπρόσωπε.
Το λόγο έχει ζητήσει και τον καλώ στο Βήμα, ο Υπουργός Μακεδονίας - Θράκης κ. Μαργαρίτης Τζίμας.
ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΤΖΙΜΑΣ (Υπουργός Μακεδονίας-Θράκης): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλει τόλμη και πολιτική γενναιότητα και κυρίως ιδεολογική ασφάλεια, να παραδεχθεί κάποιος ιδιαίτερα από του Βήματος της Βουλής, ορισμένα θετικά γνωρίσματα του πολιτικού του αντιπάλου.
Δεν είμαστε η οπισθοδρομική Δεξιά που ακούγεται, γιατί εάν συνέβαινε αυτό, θα αποτελούσε ευθεία ύβρη προς την πλειοψηφία του ελληνικού λαού, που πριν από τρεις μήνες ξαναψήφισε αυτό το κόμμα και αυτόν τον Πρωθυπουργό, τη Νέα Δημοκρατία και τον Κώστα Καραμανλή.
Φαίνεται πως ορισμένοι πολιτικοί στην Αίθουσα αυτή, δεν έχουν αντιληφθεί και δεν έχουν πάρει το νόημα των τελευταίων εθνικών εκλογών και συνεχίζουν τον μηδενιστικό πολιτικό τους λόγο, ο οποίος τελικώς, καταδικάστηκε στις τελευταίες εθνικές εκλογές. Δυστυχώς η πραγματικότητα γι αυτούς, άλλα μηνύματα στέλνει. Ποιός Έλληνας σήμερα που έχει τα λογικά του, μπορεί να υποστηρίξει, πως ουδέποτε μετά τον πόλεμο, υπήρξε Κυβέρνηση που μέσα σε τριάμισι χρόνια, διπλασίασε τις αγροτικές συντάξεις;
Κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., κυβερνήσατε είκοσι χρόνια. Αν κάθε χρόνο δίνατε 10 ευρώ αύξηση στις αγροτικές συντάξεις, εμείς θα τις παραλαμβάναμε στα 400 ευρώ και όχι στα 170 ευρώ που μας παραδώσατε την αγροτική σύνταξη. Πώς, λοιπόν, αυτή η Κυβέρνηση Καραμανλή, κατόρθωσε μέσα σε τριάμισι χρόνια να διπλασιάσει τις αγροτικές συντάξεις και το Ε.Κ.Α.Σ; Φυσικά αυτός ο διπλασιασμός των αγροτικών συντάξεων και του Ε.Κ.Α.Σ., εκτιμήθηκε από τον αγροτικό κόσμο της χώρας και γι’ αυτό οι αγροτικές περιοχές ξαναέδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης στη Νέα Δημοκρατία και τον Καραμανλή. Τώρα, αν ορισμένοι στην Αίθουσα αυτή, θέλουν να συνεχίζουν τη μηδενιστική τους τακτική, είναι δικαίωμά τους. Ποιος Έλληνας σήμερα, δεν παραδέχεται ότι ο μισός σχεδόν ελληνικός πληθυσμός δεν κάνει καν φορολογική δήλωση; Δεν πληρώνουν φόρο τρία εκατομμύρια τριακόσιες χιλιάδες Έλληνες.
Ελάτε στη Μακεδονία και στη Θράκη και αναπτύξτε αυτήν την επιχειρηματολογία, που αναπτύσσετε από το Βήμα της Βουλής. Το 95% των αγροτών και κτηνοτρόφων δεν πληρώνουν φόρους, διότι και εκεί αυξήθηκε το αφορολόγητο όριο κατά 2.100 ευρώ. Ελάτε στον αγροτικό και κτηνοτροφικό κόσμο της Μακεδονίας και Θράκης και πείτε τους ότι η Κυβέρνηση Καραμανλή δεν σας ρύθμισε τα αγροτικά χρέη, δεν κατάργησε τα πανωτόκια που δημιούργησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Είναι, λοιπόν, διαφορετική η πραγματικότητα και αποτελεί κόλαφο στη μηδενιστική τακτική που αναπτύσσεται και από του Βήματος της Βουλής.
Μετά τον πόλεμο, είναι δυνατόν να υποστηρίζουμε με αξιοπρέπεια ότι υπήρξε κάποια κυβέρνηση, που να ασχοληθεί ρεαλιστικά με το ζήτημα του ασφαλιστικού; Πέστε μου μία κυβέρνηση, που ανάλωσε τόσο πολύ χρόνο για το μεγαλύτερο κοινωνικό πρόβλημα της χώρας, το ασφαλιστικό, εκτός από την Κυβέρνηση Καραμανλή. Διότι η έλλειψη πολιτικών επιχειρημάτων από ορισμένα κόμματα της Βουλής, η έλλειψη συγκεκριμένων λύσεων και προτάσεων από μερίδα «βολεμένων» του συνδικαλιστικού κινήματος, τους ώθησε έξω από το διάλογο. Σ’ αυτό φυσικά, δεν έχει καμμία ευθύνη η Κυβέρνηση. Και δεν είναι η πρώτη φορά, που απουσιάζουν από τη διαδικασία διαλόγου σε μεγάλα κοινωνικά και εθνικά ζητήματα οι πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις της χώρας.
Να σας θυμίσω μεγάλα βήματα αυτής της Κυβέρνησης; Η ψήφιση των αγροτικών συντάξεων, η κατάργηση του Λ.Α.Φ.Κ.Α., η επιστροφή του Λ.Α.Φ.Κ.Α., η Αναθεώρηση της διαδικασίας του Συντάγματος, που δεν ψηφίστηκε καν από τα κόμματα της Αντιπολίτευσης. Την ώρα που εμείς ως Νέα Δημοκρατία, μιλούσαμε για Αναθεώρηση του Συντάγματος και για τη δημιουργία προοπτικών για την καινούργια εποχή, αντί το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να είναι εδώ και να καταθέτει τις προτάσεις του, ήταν έξω από τη Βουλή. Την ώρα που διπλασιάζαμε τις αγροτικές συντάξεις, το ΠΑ.ΣΟ.Κ., ήταν απόν από τη διαδικασία ψήφισης. Άρα, λοιπόν, δεν είναι δυνατόν να έχουν κοινωνικό αντίκτυπο και πέρασμα στην ευρύτερη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, ορισμένες αιτιάσεις των κομμάτων της Αντιπολίτευσης.
Ακούστηκε πριν από λίγο, «δείξτε μου ένα αναπτυξιακό έργο που εκτελέστηκε, ή που εκτελείται στη χώρα». Εγώ θα μιλήσω με παραδείγματα. Πριν από λίγα χρόνια, για να πάω από την Αλεξανδρούπολη στη Θεσσαλονίκη χρειαζόμουν τεσσερισήμισι ώρες. Πριν από λίγα χρόνια, για να πάω από την εκλογική μου περιφέρεια τη Δράμα στη Θεσσαλονίκη, χρειαζόμουν τρεις ώρες, ήταν ταξίδι ζωής. Και τώρα, με την επιτάχυνση των διαδικασιών διανοίξεως, ολοκλήρωσης των τμημάτων της Εγνατίας Οδού, Αλεξανδρούπολη-Θεσσαλονίκη είναι δύο ώρες και σαράντα λεπτά και Δράμα-Θεσσαλονίκη, είναι μία ώρα και είκοσι λεπτά. Μόλις προχθές δημοπρατήθηκε από το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. -γιατί πρέπει να έχουμε συνολική εικόνα και ως Υπουργός Μακεδονίας-Θράκης έχω υποχρέωση να αναφέρω αυτά τα παραδείγματα- ένας καινούργιος κάθετος άξονας στη Μακεδονία.
Είναι ο κάθετος άξονας Δράμας - Εγνατίας Οδού, ένα έργο που μόνο η μελέτη του, κοστίζει 3,5 εκατομμύρια ευρώ συνολικού κόστους κατασκευής οδικού άξονα τετραπλής κυκλοφορίας, που θα ξεπεράσει σε μήκος τα σαράντα πέντε χιλιόμετρα και συνολικού προϋπολογισμού, πάνω από 95.000.000 ευρώ.
Να σας θυμίσω άλλα έργα που εκτελούνται απ’ αυτήν την Κυβέρνηση στο χώρο της Μακεδονίας και της Θράκης, πέρα από την ολοκλήρωση της Εγνατίας που θα συμβεί στο τέλος του 2008;
Ο έκτος προβλήτας ολοκληρώνεται το 2010. Διότι δεν πρέπει να ρίχνουμε μόνο κροκοδείλια δάκρυα στην Αίθουσα αυτή για τη Μακεδονία και τη Θράκη και τη Θεσσαλονίκη. Αυτή η Κυβέρνηση, ξεκίνησε τη διαδικασία κατασκευής του έργου, αυτή η Κυβέρνηση το ολοκληρώνει. Και δεν κατασκευάζεται μόνο ο έκτος προβλήτας, αλλά γίνεται και εκβάθυνση του λιμανιού, με αποτέλεσμα το λιμάνι της Θεσσαλονίκης με το νέο γεωστρατηγικό ρόλο τον οποίο θα έχει, να παίξει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και να μπορεί να δέχεται μεγάλα καράβια, τα οποία μέχρι σήμερα δεν μπορούν να ελλιμενιστούν.
Να σας θυμίσω το μετρό; Εγώ ήμουν φοιτητής στη Θεσσαλονίκη από το 1972 μέχρι το 1976 και από τότε άκουγα για το μετρό. Όμως έπρεπε να έλθει αυτή η Κυβέρνηση και αυτός ο Πρωθυπουργός και να ξεκινήσουν τα έργα του μετρό Θεσσαλονίκης. Διακόσιες πενήντα χιλιάδες επιβάτες θα εξυπηρετούνται με την ολοκλήρωση του μετρό, όταν αυτό γίνει το 2012. Ξέρετε τι σημαίνει πληθυσμός διακόσια πενήντα χιλιάδες άτομα, να μην κινούνται μέσα στο πολεοδομικό συγκρότημα της Θεσσαλονίκης με τα αυτοκίνητά τους και να μετακινούνται με το μετρό και τι θετικό αποτέλεσμα έχει στην ανάπτυξη του περιβάλλοντος, στην προστασία του περιβάλλοντος και, κυρίως, του πολεοδομικού συγκροτήματος της Θεσσαλονίκης;
Να σας θυμίσω το έργο της Π.Α.Θ.Ε. που ξεμπλόκαρε αυτή η Κυβέρνηση Καραμανλή; Το γνωρίζετε πολύ καλά ότι ξεκινούν τα έργα παράκαμψης των Τεμπών μέχρι την Κατερίνη, για να ενωθεί με το υπόλοιπο δίκτυο. Κατασκευάζονται πέντε ανισόπεδοι κόμβοι, πέντε σήραγγες και γέφυρες, με αποτέλεσμα να αίρεται ακόμα περισσότερο η γεωγραφική και αναπτυξιακή απομόνωση της ευρύτερης περιοχής της Μακεδονίας και της Θράκης.
Να σας θυμίσω το έργο της υποθαλάσσιας αρτηρίας, ένα έργο το οποίο σχεδόν κοστίζει τα μισά χρήματα από το μετρό; Το μετρό κοστίζει 1.100.000.000 ευρώ και τα 472.000.000 ευρώ είναι για την υποθαλάσσια σήραγγα, η οποία ξεκινά αμέσως μετά τις γιορτές και είναι εξίμισι χιλιόμετρα μήκος κάτω από το έδαφος και κάτω από τη θάλασσα, με αποτέλεσμα να μετατρέπονται οι παραλιακοί δρόμοι της Θεσσαλονίκης, σε δρόμους ήπιας κυκλοφορίας και να μειώνεται η μόλυνση του περιβάλλοντος κατά 35% ως 40%.
Να σας πω ακόμα ένα έργο που προωθεί στη ζώνη ευθύνης μου η Κυβέρνηση Καραμανλή; Είναι η επέκταση του διαδρόμου του αεροδρομίου Θεσσαλονίκης κατά εννιακόσια περίπου μέτρα, δηλαδή κατά ένα χιλιόμετρο αυξάνεται περίπου το μήκος του διαδρόμου, με αποτέλεσμα το αεροδρόμιο Θεσσαλονίκης, να γίνεται διεθνές αεροδρόμιο. Αυτό ήταν όχι μόνο ένα αίτημα των φορέων της Θεσσαλονίκης αλλά και των κατοίκων ολόκληρης της βόρειας Ελλάδας.
Τι προγραμματίζει το Υπουργείο Μακεδονίας -Θράκης για τα επόμενα χρόνια;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το Υπουργείο μας αλλά κυρίως της περιφέρειας του Πρωθυπουργού, του κ. Καραμανλή, ανήκει η ζώνη καινοτομίας της Θεσσαλονίκης, την οποία ψηφίσαμε εδώ στη Βουλή και ήδη ξεκίνησε η διαδικασία λειτουργίας αυτής της ζώνης καινοτομίας.
Τι είναι η ζώνη καινοτομίας Θεσσαλονίκης; Θα είναι ένας χώρος, που θα δέχεται εργοστάσια, ερευνητικά κέντρα, πανεπιστήμια υψηλής τεχνολογίας, τα οποία θα καλούνται να κάνουν πράξη σε πρακτικό επίπεδο, αποτελέσματα ερευνών μεγάλων ερευνητικών κέντρων και μεγάλων πανεπιστημίων του κόσμου. Αυτή η ζώνη καινοτομίας, φιλοδοξούμε να συνδεθεί με θύλακες καινοτομίας σε ολόκληρη τη Μακεδονία και Θράκη, ούτως ώστε να δημιουργήσουμε ένα σημαντικότατο πόλο έλξεως επενδύσεων υψηλής τεχνολογίας σ’ ολόκληρη τη Μακεδονία και Θράκη.
Βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση, να σας ανακοινώσω ότι στις 15 Νοεμβρίου το Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης, συνέταξε τα ιδιαίτερα κίνητρα που θα ισχύσουν στη ζώνη καινοτομίας Θεσσαλονίκης, ιδιαίτερα κίνητρα, τα οποία θα είναι περισσότερο αυξημένα απ’ αυτά που ορίζει σήμερα ο ισχύων επενδυτικός νόμος για τη Θεσσαλονίκη και τη βόρεια Ελλάδα. Αυτά τα κίνητρα, έχουν σταλεί από το Υπουργείο μας στα συναρμόδια Υπουργεία, που είναι τα Υπουργεία Ανάπτυξης και Οικονομίας και Οικονομικών, για να υποστούν τη διαβούλευση με τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και φιλοδοξούμε μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2008, να έλθουν για ψήφιση εδώ, στην ελληνική Βουλή.
Αυτή η ζώνη καινοτομίας, αυτήν την ώρα αξιολογεί τις προτάσεις, που μετά από δημοπρασία έχουν κατατεθεί στο Υπουργείο μας, για την επιλογή του στρατηγικού σχεδιασμού της ζώνης καινοτομίας. Είμαστε σε επικοινωνία με το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας για την παραχώρηση μέρους του στρατοπέδου του Σέδες, προκειμένου να εγκατασταθούν εκεί οι πρώτες βιοτεχνίες και βιομηχανίες και τα πρώτα ερευνητικά κέντρα της ζώνης καινοτομίας Θεσσαλονίκης.
Δεύτερη προτεραιότητα του Υπουργείου μας, είναι ο Θερμαϊκός κόλπος. Ήδη εξελίσσεται μία ερευνητική προσπάθεια, την οποία ανέθεσε το Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Τον προσεχή Μάιο θα μας παραδοθεί πλήρης μελέτη ρύπανσης και μέτρων απορρύπανσης, που πρέπει να πάρουμε για την προστασία του Θερμαϊκού κόλπου, δεδομένου ότι λειτουργεί στο Υπουργείο ειδική διεύθυνση προστασίας του Θερμαϊκού κόλπου. Μισθώνουμε ειδικό αντιρρυπαντικό καράβι με αρκετά χρήματα κάθε μήνα, προκειμένου να καθαρίζει από τα επιπλέοντα αντικείμενα το Θερμαϊκό κόλπο και έχουμε μία σημαντική παρουσία του Υπουργείου, στην εξασφάλιση της περιβαλλοντικής ισορροπίας στην περιοχή.
Μέσα στο 2008, προωθούμε τη λειτουργία διαβαλκανικού κέντρου διαχείρισης αστικών και βιομηχανικών αποβλήτων, σε συνεργασία μ’ εκείνες τις χώρες που γειτνιάζουν και έχουν ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, προκειμένου να ελαττώσουμε τη ρύπανση των ποταμών που έρχονται από τις γειτονικές χώρες και καταλήγουν στο Αιγαίο πέλαγος.
Μέσα στο 2008 το Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης, ιδρύει και λειτουργεί κέντρο επενδύσεων Μακεδονίας-Θράκης, γι’ αυτό, αυτήν την ώρα αν μπείτε στο site του Υπουργείου, θα διαπιστώσετε τη λειτουργία και τον συνεχή εμπλουτισμό του οργανωμένου, του ολοκληρωμένου πληροφοριακού συστήματος του Υπουργείου, το οποίο δίνει επιχειρηματική και επενδυτική πληροφόρηση σε Έλληνες και ξένους υποψήφιους επενδυτές. Υπάρχει ένα banner στο site του Υπουργείου και όσοι επιθυμούν να επενδύσουν είτε στην Ελλάδα, είτε στη Μακεδονία και τη Θράκη, είτε σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου, μπορούν να δουν τι ακριβώς συμβαίνει, από απόψεως διαδικασιών γραφειοκρατικών και επενδυτικών κινήτρων. Κάθε μέρα αυτό το Ο.Π.Σ., το ολοκληρωμένο πληροφοριακό σύστημα, εμπλουτίζεται και με περισσότερες χώρες και με περισσότερα συστήματα πληροφόρησης.
Το κέντρο διαφύλαξης αγιορείτικης κληρονομιάς το οποίο λειτουργεί εδώ και αρκετά χρόνια, έχει να επιδείξει ένα σημαντικό έργο προστασίας αλλά και ανάδειξης της ιστορικής, πολιτισμικής και θρησκευτικής κληρονομιάς του Αγίου Όρους. Με το συγκεκριμένο προϋπολογισμό τον οποίο έχει, φιλοδοξεί και το 2008 να ασκήσει τη σημαντική του παρέμβαση στην «κιβωτό» της ορθοδοξίας μας.
Ένα ιδιαίτερο σημείο που αποτελεί προτεραιότητα για το Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης είναι ο πολιτισμός, ο τουρισμός και ιδιαίτερα η προβολή της ευρύτερης περιοχής. Ήδη αυτήν την ώρα ενοποιούμε τους χώρους πολιτισμού και τέχνης στους δεκαέξι νομούς της Μακεδονίας και της Θράκης, τους χώρους θρησκευτικής λατρείας όπως είναι τα μοναστήρια και ιδιαιτέρου βυζαντινού και θρησκευτικού κάλλους και ιστορίας της ευρύτερης περιοχής Μακεδονίας-Θράκης, δημιουργώντας μία πολιτιστική και θρησκευτική τουριστική Εγνατία, ένα πολιτιστικό και θρησκευτικό τουριστικό μονοπάτι, έναν διάδρομο, ο οποίος τελικώς θα καταλήγει στην «κιβωτό» της ορθοδοξίας που είναι το Άγιο Όρος.
Η διαδικασία αυτή, πρόκειται να ολοκληρωθεί περί το τέλος του 2008, οπότε και μέσα από το ολοκληρωμένο πληροφοριακό σύστημα του Υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης, θα μπορέσει να αποτελεί πηγή πληροφόρησης για Έλληνες και ξένους, που θέλουν να επισκεφτούν την ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας και της Θράκης.
Τέλος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για να φανεί και να αποδείξω και με αυτό που θα πω -τελειώνοντας το ενδιαφέρον του Πρωθυπουργού και της Κυβέρνηση για το Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης και ιδιαίτερα για τα δυόμισι εκατομμύρια Έλληνες που κατοικούν σε αυτήν την περιοχή- ότι δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι φέτος ο προϋπολογισμός του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων του Υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης, είναι αυξημένος κατά 50% σε σχέση με τον προϋπολογισμό του 2007.
Αυτό σημαίνει ότι η Κυβέρνηση, συνεχίζει να δείχνει το ιδιαίτερο ενδιαφέρον και το σημαντικό συντονιστικό και όχι μόνο ρόλο του Υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης και ιδιαίτερα το συντονιστικό ρόλο ανάμεσα σε τρεις Γενικές Γραμματείες Περιφερειών (Δυτικής, Κεντρικής και Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης), αναγνωρίζοντας πως είναι ένας από τους βασικότερους μοχλούς προβολής του κυβερνητικού έργου σε ολόκληρη τη Μακεδονία και τη Θράκη.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
Το λόγο έχει ο κ. Γεώργιος Νικητιάδης, Βουλευτής Δωδεκανήσου.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, κύριοι Υπουργοί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο προλαλήσας Υπουργός αναφέρθηκε στις προσπάθειες τριάμισι ετών της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας για το ασφαλιστικό και στα λαμπρά διαφαινόμενα αποτελέσματα, λέγοντας ότι πρώτη φορά κυβέρνηση ασχολήθηκε επί τριάμισι χρόνια με το θέμα αυτό, αλλά δεν μας εξήγησε για ποιο λόγο χιλιάδες εργαζόμενοι σ’ ολόκληρη την Ελλάδα βρέθηκαν στους δρόμους, διαδηλώνοντας κατά της Κυβέρνησης και των διαχεομένων προτάσεων για το ασφαλιστικό. Μας μίλησε για διπλασιασμό των συντάξεων των αγροτών, για το 95% των αγροτών που δεν υποβάλλουν πλέον φορολογική δήλωση, αλλά δεν μας εξήγησε το φαινόμενο των χιλιάδων νεόπτωχων, που για πρώτη φορά σημειώνουν ρεκόρ στην Ελλάδα. Μας μίλησε για ερευνητικά κέντρα, για πάρκα, αλλά δεν μας εξήγησε, γιατί η χώρα μας κατεβαίνει συνεχώς στο δείκτη της ανταγωνιστικότητας.
Θα πάρω, όμως, τη σκυτάλη από τον προλαλήσαντα συνάδελφο κ. Καλαντζή, ο οποίος από το Βήμα αυτό, μας προκάλεσε και αναρωτήθηκε γιατί δεν βρίσκουμε κάτι θετικό και γιατί μόνο αρνητικά συναντάμε στον Προϋπολογισμό, για να του πω ότι «θέλουμε να αγιάσουμε, αλλά δεν μας αφήνετε». Ζούμε ή δεν ζούμε την εποχή της έντονης παγκοσμιοποίησης, που έχει ως κύριο χαρακτηριστικό της, τις νέες αναδυόμενες δυνάμεις, τα νέα αναδυόμενα κράτη; Πού οι προϋπολογισμοί της Νέας Δημοκρατίας τα τελευταία χρόνια, δείχνουν να λαμβάνουν υπ’ όψιν τους αυτόν τον παράγοντα; Περάσαμε ή δεν περάσαμε την περίοδο, με τις σχετικώς υψηλές προσδοκίες για την παγκόσμια οικονομία και έχουμε εισέλθει τώρα στην περίοδο των μεγάλων αβεβαιοτήτων, που τείνουν πια να αποτελέσουν το κυρίαρχο χαρακτηριστικό της οικονομίας; Πού ο Προϋπολογισμός λαμβάνει υπ’ όψιν του αυτόν τον παράγοντα; Αβεβαιότητα για το πού θα φτάσει η τιμή του πετρελαίου, αβεβαιότητα για το πώς θα εξελιχθούν οι χρηματοοικονομικές αγορές, αβεβαιότητα για τις κλιματολογικές συνθήκες και το πώς αυτές εξελίσσονται και επηρεάζουν την οικονομία, αβεβαιότητα για τις προοπτικές και τις δυνατότητες των ανερχόμενων δυνάμεων που είπα πριν, αβεβαιότητα για το πού θα γίνει ο επόμενος πόλεμος, αβεβαιότητα για το επόμενο τρομοκρατικό χτύπημα.
Την ίδια ώρα ο πληθωρισμός ανεβαίνει επικίνδυνα σ’ όλες τις χώρες, αλλά στη χώρα μας είναι πλέον εμφανής η αύξηση του πληθωρισμού.
Παντού υπάρχουν σημάδια επιβράδυνσης της οικονομικής δραστηριότητας. Πού ο προϋπολογισμός δείχνει να λαμβάνει υπ’ όψιν του αυτό το στοιχείο;
Κάθε υπεύθυνη κυβέρνηση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σ’ όλο τον κόσμο, κάθε συνετός οικονομικός οργανισμός, κάθε επιχείρηση, σχεδιάζει να μειώσει και να ξεπεράσει τις αβεβαιότητες, που είπα πριν από λίγο. Μόνη εξαίρεση η ελληνική Κυβέρνηση, μόνη εξαίρεση ο συζητούμενος εδώ Προϋπολογισμός.
Σε μία χώρα με μεγάλες ακόμη διαρθρωτικές αδυναμίες, θα περίμενε κάποιος με τον Προϋπολογισμό της Κυβέρνησης, να επιδιωχθεί η μείωση των αβεβαιοτήτων και η δημιουργία ενός κλίματος σιγουριάς, που τόσο ανάγκη έχει η αγορά. Αντί γι’ αυτό, ο Προϋπολογισμός του 2008, έρχεται να εντείνει τις υπάρχουσες αβεβαιότητες, με το να είναι ένας Προϋπολογισμός χωρίς προοπτική, χωρίς στρατηγική για τη χώρα.
Οι αντιξοότητες, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν αντιμετωπίζονται, δυστυχώς, με τεχνητές ωραιοποιήσεις και με παραποιήσεις των στοιχείων. Ο κόσμος, οι εργαζόμενοι, ο επιχειρηματικός κόσμος, αναζητά «σηματωρό και κήρυκα», όπως θα έλεγε ο μεγάλος Ελύτης. Και αντί γι’ αυτό, βλέπει μία Κυβέρνηση, που δεν ενδιαφέρεται για τίποτε άλλο, πέρα από την παραμονή της στην εξουσία.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Ε΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ)
Πείτε μας, κύριοι υπεύθυνοι των Οικονομικών, πώς, αλήθεια, θα ξεπεράσετε το κλίμα αβεβαιότητας που υπάρχει, το κλίμα αβεβαιότητας για ένα θεσμικό επενδυτή, που θα ήθελε να φέρει και να αφήσει τα χρήματά του στη χρηματιστηριακή αγορά της χώρας ή για έναν επενδυτή, που θέλει να επενδύσει σε τομείς, όπως η βιομηχανία ή ο τουρισμός, για παράδειγμα;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ σε δύο τομείς, δίνοντας μεγαλύτερη έμφαση απ’ ό,τι έχει δοθεί μέχρι τώρα.
Θα ήθελα, πραγματικά, να μας εξηγήσει ο κύριος Υπουργός των Οικονομικών, με ποιον τρόπο ο Προϋπολογισμός οδηγεί στο ξεπέρασμα της αβεβαιότητας, που υπάρχει στις μεγάλες τουριστικές αγορές της Ρόδου, της Κω, της Κρήτης, της Κέρκυρας και αλλού; Πείτε μου: Πώς αντιμετωπίζει ο Προϋπολογισμός σας, το μαρασμό χιλιάδων επιχειρήσεων στις προαναφερθείσες περιοχές, που μαστίζονται από το σύστημα ολικής ξενοδοχειακής εξυπηρέτησης, το γνωστό ως «all inclusive»; Μήπως με τα ψίχουλα από τις δαπάνες του τακτικού Προϋπολογισμού, που δίνετε στο Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης; Με τα 2.000.000 επιπλέον; Ίσα-ίσα, δηλαδή, το κόστος που είχε η μελέτη που έγινε το 2005 για την ανάπτυξη του τουρισμού;
Αναφέρομαι στον τομέα του τουρισμού, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, διότι ο κύριος Υπουργός, θα πρέπει να γνωρίζει –και θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να του θυμίσουμε- ότι ο τουρισμός συμβάλλει εμμέσως κατά 20% στο Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν και αμέσως κατά 8% περίπου. Με ποιον τρόπο οι δημόσιες δαπάνες του Προϋπολογισμού, ενισχύουν αυτόν τον τομέα, που επαναλαμβάνω βρίσκεται σε πλήρη αβεβαιότητα για το αύριο; Μήπως με τα πειράματα του κυρίου Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης, που άλλαξε το σήμα του τουρισμού, σλόγκαν και εκφράσεις, πιστεύοντας ότι έτσι θα αλλάξει τις οικονομικές παραμέτρους; Μήπως με τη μείωση των δημοσίων επενδύσεων που προβλέπει ο Προϋπολογισμός σας για τον τουρισμό, με τα 76.000.000 που τα κάνατε 72.000.000;
Μόλις χθες ο Υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης, δήλωνε από αυτό εδώ το Βήμα ότι ο τουρισμός αποτελεί «εθνικό στόχο για την Κυβέρνηση». Εθνικός στόχος, αλλά ορατότης μηδέν μ’ αυτόν τον Προϋπολογισμό που έχετε, κύριε Υπουργέ των Οικονομικών και κύριε Υπουργέ της Τουριστικής Ανάπτυξης.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει προειδοποιητικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Ένα λεπτό, κυρία Πρόεδρε, για να αναφερθώ στη νησιωτικότητα.
Δυστυχώς, κύριε Υπουργέ, δεν έχετε καν αντιληφθεί ότι στα νησιά μας από το 1980 έως το 2004, είχαμε αύξηση του πληθυσμού. Τώρα άρχισε, δυστυχώς, ξανά η αντίστροφη μέτρηση για τη Νίσυρο, τη Σύμη, την Κάλυμνο, το Καστελλόριζο, την Τήλο, την Αστυπάλαια, την Κάρπαθο, νησιά που πριν από το 1981 ήταν πρωταθλητές της μετανάστευσης, η αντίστροφη μέτρηση που σήμερα, με την πολιτική σας στο ακτοπλοϊκό, στον τουρισμό, με τους προϋπολογισμούς, φέρνει πάλι στον κόσμο και τα νησιά μας, κυρίαρχο το αίσθημα της αβεβαιότητας για το αύριο.
Πόσα χρήματα, κύριε Υπουργέ, προβλέψατε για τις νησιωτικές πολιτικές; Με τα 12.000.000 επιπλέον στις δημόσιες επενδύσεις, θα γίνουν νησιωτικές πολιτικές; Ή μήπως τα 33.000.000, που τα κάνατε 35.000.000, θα διασφαλίσουν την παραγωγικότερη λειτουργία του Υπουργείου;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Εδώ, κύριε Υπουργέ, με την πολιτική σας επιβάλατε φόρο, το λεγόμενο τέλος κατοχής ακίνητης περιουσίας, παντού. Σκεφτήκατε καθόλου τα νησιά; Σκεφτήκατε τα μικρά νησιά;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Πρέπει να ολοκληρώσετε, κύριε συνάδελφε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ: Μισό λεπτό, κυρία Πρόεδρε.
Να μη φτιάξει κάποιος εκεί ένα σπίτι, αν έχει κάπου αλλού, σε κάποια πόλη ένα άλλο σπίτι; Να μη διατηρήσει ένα σπίτι που κληρονόμησε, για να το επισκέπτεται και να δίνει ζωή στο μικρό νησάκι της Δωδεκανήσου και των Κυκλάδων; Τολμήστε, για να δείξετε την ευαισθησία σας για τα νησιά, να καταργήσετε αυτόν το φόρο, τουλάχιστον για τα μικρά νησιά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Τελείωσε ο χρόνος σας, όμως.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ: Τελείωσα, κυρία Πρόεδρε.
Υπάρχει μια αγγλική παροιμία που λέει «όποιο δρόμο κι αν τραβήξεις, αν δεν γνωρίζεις πού θέλεις να πας, το ίδιο κάνει». Αυτό συμβαίνει και με την Κυβέρνηση. Μ’ έναν Προϋπολογισμό χωρίς όραμα, χωρίς σχεδιασμό, χωρίς στρατηγική…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Σας ευχαριστώ. Τελείωσε ο χρόνος σας.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ: … είναι ένας Προϋπολογισμός που δεν μπορούμε παρά να τον καταψηφίσουμε.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Συνεχίζουμε με την κ. Όλγα Κεφαλογιάννη, Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας από το Ρέθυμνο.
ΟΛΓΑ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός του κράτους, όπως και κάθε πολιτική μας, πρέπει να στοχεύει στο μέλλον. Γι’ αυτό και θα ήθελα να μιλήσω, όπως οφείλω, για τις νέες και τους νέους της πατρίδας μας, για μας που γεννηθήκαμε στα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης, για μας που μεγαλώσαμε στη μεγαλύτερη περίοδο πλήρους και ομαλής δημοκρατικής ζωής του τόπου.
Σήμερα, καλούμαστε να δώσουμε τους δικούς μας αγώνες για τα νέα, τα επιτακτικά αιτήματα των καιρών. Γιατί θέλουμε να είμαστε περήφανοι που ζούμε και προσφέρουμε σ’ αυτόν τον τόπο. Θέλουμε να κατακτήσουμε χωρίς άλλες αναβολές ό,τι δικαιούμαστε και ό,τι αξίζουμε.
Τώρα είναι η ώρα, να ακουστεί η γενιά των μεταρρυθμίσεων, η γενιά που αποστρέφεται τις διαστρεβλώσεις, το λαϊκισμό, τις συντηρητικές ακαμψίες. Να ακουστεί η γενιά, που ζητά βαθιές τομές και να πάει μπροστά η Ελλάδα. Να ακουστεί η γενιά των διεκδικήσεων, που ζητά να προχωρήσουμε πιο γρήγορα, πιο τολμηρά, πιο αποφασιστικά, με στόχους ποιότητας, που βελτιώνουν το παρόν, με πολιτικές ευθύνης που κερδίζουν το μέλλον, στην απασχόληση, στην παιδεία, στις νέες τεχνολογίες, στην κοινωνική συνοχή, στην ανάπτυξη και στην προστασία του περιβάλλοντος.
Καλούμαστε να απαντήσουμε στις προκλήσεις τις εποχής και να μη μένουμε απαθείς. Καλούμαστε να συνδιαμορφώσουμε δυναμικά ένα καλύτερο μέλλον. Καλούμαστε να πάρουμε στα χέρια μας το παρόν, να διεκδικήσουμε και να εφαρμόσουμε τις πολιτικές, που εξασφαλίζουν την πρόοδο και την ευημερία και να μη μείνουμε καθηλωμένοι στη συντηρητική διαχείριση αποτυχημένων πολιτικών του παρελθόντος.
Εμείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μπορούμε να ανταποκριθούμε σ’ αυτές τις προκλήσεις. Με καθαρή ματιά, έχουμε αφήσει οριστικά πίσω μας λαϊκισμούς, προπαγάνδα και πολιτικές μικροπρέπειες. Η δική μας η γενιά, ζητά να μετατρέψουμε το σκεπτικισμό σε βούληση, ζητά να μετατρέψουμε την αβεβαιότητα σε εμπιστοσύνη για το μέλλον, ζητά να αντιμετωπίσουμε δυναμικά τις προκλήσεις της νέας εποχής.
Αυτή είναι η σύγχρονη πολιτική που πρεσβεύουμε, η πολιτική που στοχεύει σε αλλαγές προς το καλύτερο, η πολιτική που θέτει τον άνθρωπο και τις ανάγκες του στο επίκεντρο των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων. Για όλα αυτά, χρειαζόμαστε επένδυση στη γνώση και την καινοτομία, άνοιγμα στις νέες τεχνολογίες, εξωστρέφεια στην οικονομία και όλα τα παραπάνω με τόλμη, σιγουριά και υπευθυνότητα.
Κυρίες και κύριοι, όλα τα στοιχεία, μάς οδηγούν να υπερψηφίσουμε το νέο Προϋπολογισμό. Για τις νέες και τους νέους της Ελλάδας, θα αρκούσε όμως ένα και μόνο: το γεγονός ότι είναι Προϋπολογισμός ευθύνης και προοπτικής, Προϋπολογισμός που αποδεικνύει έγνοια για τη νέα γενιά, ευθύνη για την Ελλάδα του μέλλοντός μας, στρατηγική για μια καλύτερη αναπτυξιακή προοπτική.
Η Κυβέρνηση αυτή, έβαλε τέλος στις πρακτικές των κυβερνήσεων, που μετέφεραν τα προβλήματα του παρελθόντος στους επόμενους προϋπολογισμούς, στις επόμενες κυβερνήσεις, στις επόμενες γενιές. Διαβάζοντας τους τελευταίους τέσσερις προϋπολογισμούς που κατέθεσαν οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αντιλαμβάνεται κάποιος, γιατί αυτή η πολιτική του χθες δεν εκφράζει πια τους πολίτες.
Γιατί εκεί απεικονίζονται οι διαρθρωτικές αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας, τα ελλείμματα, η κακοδιαχείριση, όλα αυτά που οι Έλληνες τα αντιλαμβάνονται και σήμερα, ως τις παθογένειες του χθες. Γι’ αυτό και δείχνουν εμπιστοσύνη στη Νέα Δημοκρατία, στην Κυβέρνηση που εφαρμόζει συγκροτημένο σχέδιο, που σταδιακά απαλλάσσει τη χώρα από τα βάρη του παρελθόντος.
Για πρώτη φορά από την ένταξή μας στην Ο.Ν.Ε., το δημοσιονομικό έλλειμμα είναι κάτω από το όριο του συμφώνου σταθερότητας και συνεχίζει να μειώνεται με τον πιο ήπιο τρόπο. Για πρώτη φορά εφαρμόζονται πολιτικές, που διασφαλίζουν βιώσιμη, δυναμική και ανθρωποκεντρική ανάπτυξη. Πολιτικές που στοχεύουν στην ενδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής.
Από τον Προϋπολογισμό του 2008, διατίθενται σημαντικά κονδύλια για τη βελτίωση του εισοδήματος των οικονομικά ασθενέστερων. Ανάμεσα στα άλλα και για την αύξηση του επιδόματος ανεργίας και τη χρηματοδότηση του Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής. Μιας πρωτοβουλίας, που θα δώσει την ευκαιρία σ’ όσους βρίσκονται κάτω από τα όρια της φτώχειας, να ζήσουν με περισσότερη ποιότητα και αξιοπρέπεια.
Να προσθέσω, πως για πρώτη φορά ενισχύεται σε τέτοιο βαθμό η ελληνική περιφέρεια, με τη διάθεση του 80% των κοινοτικών πόρων για την περίοδο 2007, έως 2013 στην ελληνική περιφέρεια. Εμείς στο Ρέθυμνο, που από τα προηγούμενα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης είδαμε μόνο χαμένες ευκαιρίες και ανύπαρκτα βασικά έργα υποδομής, έχουμε τώρα ήδη ξεκινήσει, μέσω του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, το μεγαλύτερο έργο που θα υλοποιηθεί ποτέ στο nομό, τη διαχείριση του υδάτινου δυναμικού, του Πλατύ ποταμού, που θα δώσει νέα αναπτυξιακή δυναμική και ποιότητα ζωής στους κατοίκους του Αμαρίου, του Αγίου Βασιλείου και της Μεσαράς.
Επίσης, με μεγάλη ικανοποίηση ακούσαμε από τον Υπουργό Εσωτερικών ότι εκπονείται μελέτη για την αξιοποίηση και εκμετάλλευση του ορεινού όγκου του Ψηλορείτη, στα πρότυπα του Προγράμματος «ΠΙΝΔΟΣ». Αλλά και η Κρήτη, ως περιφέρεια και δικαιούται και αξίζει να αξιοποιήσει και να απορροφήσει αποτελεσματικά για το κοινωνικό σύνολο, τους διαθέσιμους εθνικούς και κοινοτικούς πόρους. Γι’ αυτό και στους σχεδιασμούς για τα μεγάλα έργα της Ελλάδας, δεν θέλουμε πάλι να λείπουν τα μεγάλα έργα της Κρήτης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός του 2008, αποδεικνύει ότι η Κυβέρνηση αυτή αναλαμβάνει την ευθύνη για δύσκολες αποφάσεις. Για το κοινό καλό, τολμά να προχωρά σε αποφάσεις που είναι αναγκαίες, για να αισθάνονται σιγουριά και ασφάλεια οι νέες και οι νέοι της πατρίδας μας. Να αισθάνονται ότι δεν μεταφέρονται τα βάρη του χθες στο αύριο. Ότι δεν κατασπαταλούνται οι πόροι του μέλλοντος. Ότι δεν θα πληρώσουν εκείνοι τα ατοπήματα του παρελθόντος. Ότι είναι δυνατοί, ικανοί και ισότιμοι με τους νέους της Ευρώπης. Η Κυβέρνηση τολμά να προχωρά σε αποφάσεις, που επιτρέπουν στις νέες και στους νέους της Ελλάδας, να αισθάνονται τη σιγουριά, ότι δημιουργούνται σήμερα οι όροι και οι προϋποθέσεις, που απαιτεί η νέα εποχή της παγκοσμιότητας και της ψηφιακής επανάστασης. Να αισθάνονται ότι διασφαλίζεται ένα νέο ισχυρό αναπτυξιακό πρότυπο, που εγγυάται περισσότερες θέσεις εργασίας, νέες ευκαιρίες δημιουργίας, μεγαλύτερες δυνατότητες επιτυχίας στη ζωή τους. Να αισθάνονται ότι αναπτύσσονται συγκροτημένες πολιτικές για την προστασία του περιβάλλοντος, για να σταματήσει η εφιαλτική κλιματική αλλαγή, η πιο κρίσιμη πρόκληση που έχει να αντιμετωπίσει η γενιά μας. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ανάπτυξη, χωρίς προστασία του περιβάλλοντος, δεν υπάρχει. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η προστασία του περιβάλλοντος, είναι ζήτημα που αφορά το παρόν και το μέλλον του πλανήτη μας, αφορά την ίδια τη ζωή μας. Περιμένουμε και συνεισφέρουμε, ούτως ώστε, έως το 2010, όπως έχει υποσχεθεί ο αρμόδιος Υπουργός, να έχει γίνει όλη η προπαρασκευή, για να υπάρχουν στον προϋπολογισμό ξεχωριστά κονδύλια για το ξεχωριστό Υπουργείο Περιβάλλοντος.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός του 2008, απαλλαγμένος από λαϊκίζουσες νοοτροπίες και συμφεροντολογικές ακαμψίες, επιτρέπει στις νέες και στους νέους της πατρίδας μας να αισθάνονται ασφάλεια, αισιοδοξία και ελπίδα για το αύριο. Είναι Προϋπολογισμός για μια καλύτερη Ελλάδα. Γι’ αυτήν την Ελλάδα ενώνουμε τις δυνάμεις. Γι’ αυτήν την Ελλάδα, οι νέες και οι νέοι είμαστε πρωτοπόροι και πρωταγωνιστές. Με αισιοδοξία, σιγουριά και ασφάλεια ψηφίζουμε τον Προϋπολογισμό, αποδεικνύοντας εμπιστοσύνη στη νέα οικονομική πολιτική. Ψηφίζουμε τον Προϋπολογισμό του 2008, ένα ακόμη στέρεο σκαλοπάτι προς το μέλλον της Ελλάδας, ένα ακόμη σίγουρο βήμα προς το μέλλον της κοινωνίας μας.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εμείς σας ευχαριστούμε.
Το λόγο έχει ο κ. Μπόλαρης Μάρκος, Βουλευτής Σερρών του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Αξιότιμοι κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα εισαγωγικά να σας πω ότι συμφωνώ με δύο βασικές διαπιστώσεις του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, κ. Αλογοσκούφη και θα μου επιτρέψετε να το σχολιάσω.
Η πρώτη από αυτές, είναι η διαπίστωση που λέει ότι η πολιτική της Κυβέρνησης έχει απτά και μετρήσιμα αποτελέσματα. Σχολιάζω: Βεβαίως είναι απτά τα αποτελέσματα και βεβαίως, είναι μετρήσιμα στην τσέπη του μικρομεσαίου Έλληνα, στην τσέπη του αγρότη των Σερρών, στη τσέπη του υπαλλήλου της Αθήνας, στην τσέπη του εργάτης της Νίκαιας. Μετρά ο πολίτης και τα βρίσκει όλο και λιγότερα, διαπιστώνει την ανέχεια και την ανημπόρια, να ανταποκριθεί στις στοιχειώδεις ανάγκες. Την ίδια στιγμή απτά και μετρήσιμα, είναι τα αποτελέσματα στους ισολογισμούς των τραπεζών, οι οποίες σημειώνουν κάθε χρόνο και μεγαλύτερα κέρδη.
Επίσης συμφωνώ με τη διαπίστωση του κ. Αλογοσκούφη, ότι η Κυβέρνηση βλέπει μπροστά, βλέπει το μέλλον. Φυσικά και βλέπει το μέλλον η Κυβέρνηση. Ποιο μέλλον, όμως; Ξέρετε, μέλλον έχει και το αυτοκίνητο το οποίο γκαζώνει στο αδιέξοδο, αλλά το μέλλον του είναι ή πρόσκρουση ή κατακρήμνιση. Το μέλλον, λοιπόν, το οποίο μας αφορά, είναι το μέλλον για τις τράπεζες ή το μέλλον για τους πολίτες;
Κύριοι συνάδελφοι, είναι σαφές ότι η ελληνική κοινωνία, είχε εκφραστεί επανειλημμένα υπέρ των μεταρρυθμίσεων. Είναι καταγεγραμμένη η αγωνιώδης αναμονή της για αλλαγές και ο πολίτης διαπιστώνει αδιέξοδα σε κρίσιμους τομείς της δημόσιας ζωής και φυσικά θέλει μεταρρυθμίσεις. Είναι, επίσης, καταγεγραμμένες οι θέσεις της Νέας Δημοκρατίας και είναι γνωστές οι εξαγγελίες του κυρίου Πρωθυπουργού, ότι θέλει να κάνει και αυτός μεταρρυθμίσεις. Εμένα θα μου επιτρέψετε να πω ότι δεν αμφιβάλλω για την καλή του θέληση. Διαπιστώνω όμως, πως η πολιτική προσέγγιση την οποία κάνει, η ανάλυση στην οποία βασίζεται για να προχωρήσει, είναι εσφαλμένη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κινούμαστε μέσα σ’ ένα πρωθυπουργοκεντρικό σύστημα, σ’ ένα εξόχως υπουργοκεντρικό σύστημα, σε ένα δημαρχοκεντρικό σύστημα, όσο προχωρούμε προς την περιφέρεια, το οποίο έχει μετρήσει τις δυνατότητές του, έχει υποστεί μία ανεπανόρθωτη φθορά υλικών, και έχει αποδείξει ότι δεν έχει τη φέρουσα ικανότητα, όχι για να κάνει μεταρρυθμίσεις, αλλά ούτε για να διεκπεραιώσει τα στοιχειώδη ζητήματα της καθημερινότητας. Και αυτά μας τα λένε όλοι. Τα διαπιστώνουν οι υπηρεσίες που μετρούν τη διαφθορά, τα διαπιστώνει ο Συνήγορος του Πολίτη, ο οποίος μετρά τις ικανότητες των δημοσίων υπηρεσιών.
Θέλω να απαντήσω στον κύριο συνάδελφο, τον εκλεκτό κ. Δένδια, ο οποίος είπε ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα για τη χώρα, είναι η Δημόσια Διοίκηση, και να του πω ότι η Δημόσια Διοίκηση, λειτουργεί ανάλογα με τα νομοθετικά πλαίσια και τις πολιτικές που χαράζει η Κυβέρνηση. Το πρόβλημα, λοιπόν, είναι αν θα συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό το πολιτικό σύστημα με το οποίο λειτουργούμε, το οποίο δεν θέλει να συμμετέχουν οι πολίτες, δεν θέλει κοινωνική διαβούλευση, δεν θέλει διάλογο, δεν θέλει δημοψηφίσματα, ένα κοινωνικό σύστημα, το οποίο θέλει τους Βουλευτές να είναι σ’ αυτήν την Αίθουσα για να επικυρώνουν τα νομοσχέδια που ετοιμάζει η γραφειοκρατία των Υπουργείων, ένα πολιτικό σύστημα, που θέλει τους Βουλευτές να λειτουργούν σαν αλεξικέραυνα της οργής των πολιτών, χωρίς να ακουμπούν την ουσία, δεν μπορεί πλέον να μεταφέρει φορτία μεταρρυθμίσεων. Παθαίνει μπλακ-άουτ.
Αυτά τα αποτελέσματα τα είδαμε και στην προσπάθεια που έγινε την προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο, για τη μεταρρύθμιση στην παιδεία. Στο τέλος, οι πολίτες αναρωτιούνται τι έγινε. Αναστατώθηκε η χώρα επί ένα χρόνο περίπου, έκλεισε το κέντρο της Αθήνας από άπειρες διαδηλώσεις και σήμερα που προσπαθούμε να δούμε ποια είναι τα αποτελέσματα, λένε οι φοιτητές «Τι άλλαξε;», αναρωτιούνται οι καθηγητές «Τι άλλαξε;», λένε οι γονείς «Κερδίσαμε τίποτα; Βελτιώθηκε τίποτα; Άλλαξε κάτι ποιοτικά στην παιδεία;». Δυστυχώς τίποτα.
Η Κυβέρνηση, λοιπόν, διαπιστώνει αυτά τα αδιέξοδα για μεταρρυθμίσεις και στην παιδεία, τα διαπιστώνει και σήμερα στο ασφαλιστικό. Βλέπετε, επιχειρούμε να συζητούμε για τα «αναψυκτήρια» και εκτρέπεται η συζήτηση –άλλο αλεξικέραυνο λειτούργησε εδώ- χωρίς να μπούμε στην ουσία, χωρίς να συζητήσουμε τι θέλουμε στο ασφαλιστικό. Και στο τέλος, πού οδηγείται αυτή η κατάσταση; Ποιον εξυπηρετούν οι κινήσεις οι οποίες γίνονται; Και οι κινήσεις που γίνονται, γίνονται υπέρ των πολιτών, υπέρ των ασφαλισμένων, υπέρ των εργαζομένων, υπέρ των συνταξιούχων ή στο τέλος και στο βάθος κρύβονται οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες;
Αναρωτιέται, κύριοι συνάδελφοι, ο πολίτης σήμερα –γιατί υπάρχει συνταγματική επιταγή στο άρθρο 16, παράγραφος 4, για τη δωρεάν δημόσια παιδεία- τα εξής: Η παιδεία που παρέχεται σήμερα είναι δήθεν δωρεάν δημόσια παιδεία; Ή μήπως είναι δημόσια δήθεν δωρεάν παιδεία; Ή μήπως είναι δημόσια δωρεάν δήθεν παιδεία; Ή, το χειρότερο, το «δήθεν» υπάρχει πριν από κάθε λέξη και αυτό το πληρώνουν με αίμα οι πολίτες; Βέβαια το πληρώνει και η χώρα, γιατί καταστρέφονται έτσι οι προοπτικές της.
Κύριοι συνάδελφοι, η υποχρηματοδότηση της παιδείας δεν είναι τεχνική υπόθεση, δεν είναι ότι θεωρούμε ότι απλά αδικείται ένας κλάδος. Η υποχρηματοδότηση της παιδείας, δεν είναι απλά αδιαφορία, ούτε είναι απλά αθέτηση υπόσχεσης προς τον πολίτη από πλευράς του κ. Καραμανλή, που είπε ότι θα δώσω το 5%. Η υποχρηματοδότηση της παιδείας, είναι μια συνειδητή στρατηγική, η οποία εμπλέκει όλο και περισσότερο ιδιώτες στην υπόθεση της παιδείας. Είναι μια στρατηγική, η οποία ξεδιπλώθηκε με βάση, το άρθρο 10, που παίρνει παιδιά από τα Τ.Ε.Ι. και τα στέλνει στους ιδιώτες. Είναι μια πολιτική, η οποία εκδηλώθηκε με την υποχρεωτική φοίτηση των νηπίων στα νηπιαγωγεία, χωρίς να κάνουμε καινούργια νηπιαγωγεία, για να στείλουμε τα παιδιά στα ιδιωτικά νηπιαγωγεία. Είναι μια πολιτική, η οποία εκδηλώθηκε με την υποβάθμιση των ολοήμερων σχολείων, ένας θεσμός με πολλές προοπτικές για ποιοτική αναβάθμιση της παιδείας, στα οποία ακόμα και σήμερα, Δεκέμβρης μήνας, δεν έχουν πάει οι δάσκαλοι των ειδικοτήτων. Είναι μια πολιτική, που εκδηλώνεται στη συνεχή απαξίωση της τεχνικής εκπαίδευσης, ενώ η Φινλανδία, η οποία αξιολογείται σαν πρώτο εκπαιδευτικό σύστημα στον κόσμο, ρίχνει το μεγαλύτερο βάρος εκεί, για να υπάρχουν προοπτικές.
Κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός που συζητείται σήμερα, είναι μια ακριβής αποτύπωση της αποτυχίας του πολιτικού μας συστήματος, είναι μια ακριβής αποτύπωση της ανημπόριας του να κάνει μεταρρυθμίσεις, είναι μια αποτύπωση της ανικανότητάς του να διαχειριστεί τη συνταγματική επιταγή για δημόσια παιδεία, της αποτυχίας του να αντιμετωπίσει τις ανάγκες της καθημερινότητας του ‘Ελληνα πολίτη, είναι ένας Προϋπολογισμός τον οποίο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν μπορεί να ψηφίσει, διότι είναι σε άλλη κατεύθυνση από αυτήν που έχει ανάγκη ο τόπος.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, είκοσι πέντε μαθητές και μαθήτριες και τρεις συνοδοί-καθηγητές από το Γενικό Λύκειο Ακράτας Αχαϊας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Αυγενάκης Ελευθέριος .
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΑΥΓΕΝΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε. Καλωσορίζουμε και τους μαθητές.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αισθάνομαι ιδιαίτερα υπερήφανος που συμμετέχω σήμερα στη διαδικασία της συζήτησης και ψήφισης του Προϋπολογισμού του 2008. Ενός Προϋπολογισμού που συνεχίζει με συνέπεια τη μεταρρυθμιστική προσπάθεια που ξεκίνησε το 2004. Ενός Προϋπολογισμού που στηρίζεται στην πρόοδο, που σταθερά σημειώνει η ελληνική οικονομία τα τελευταία τριάμισι χρόνια. Η ανανέωση της εμπιστοσύνης του ελληνικού λαού ενισχύει την κυβερνητική προσπάθεια για μια δυναμική οικονομία και μια δίκαιη κοινωνία. Η ελληνική οικονομία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κινείται μέσα σ’ ένα διεθνοποιημένο και έντονα ανταγωνιστικό περιβάλλον. ‘Ενα περιβάλλον που μεταβάλλεται με ταχύτατους ρυθμούς και δημιουργεί νέες προκλήσεις και συνεχώς αυξανόμενο ανταγωνισμό. Σε διεθνές οικονομικό επίπεδο, είχαμε κλυδωνισμούς στις διεθνείς αγορές: από την αβεβαιότητα στην αγορά πετρελαίου και τις διακυμάνσεις των τιμών, από τα προβλήματα στην αγορά κατοικιών στις Η.Π.Α. και την αναταραχή στις χρηματοπιστωτικές αγορές, από τη νομισματική πολιτική και την αύξηση των επιτοκίων.
Παράλληλα, σε εθνικό επίπεδο προέκυψαν απρόβλεπτες και έκτακτες ανάγκες από φυσικές καταστροφές -φωτιές, παρατεταμένη ξηρασία, πλημμύρες- η ένταση των οποίων δεν έχει προηγούμενο στην Ελλάδα. Αποτέλεσμα η δημιουργία πρόσθετων αναγκών και επιπλέον επιβαρύνσεων του Κρατικού Προϋπολογισμού, πέραν των πολύ σοβαρών κοινωνικών και περιβαλλοντικών συνεπειών.
Παρά τις δυσμενείς οικονομικές εξελίξεις σε παγκόσμιο επίπεδο και τις έκτακτες ανάγκες στο εσωτερικό της χώρας, ο σχεδιασμός της οικονομικής πολιτικής και οι επιλογές της Κυβέρνησης, αποδεικνύονται περίτρανα απολύτως σωστές και εύστοχες.
Τα θετικά αποτελέσματα είναι απτά και ορατά. Τα στοιχεία μιλούν από μόνα τους:
Ο Κρατικός Προϋπολογισμός του 2008 είναι ο πρώτος που καταρτίζεται μετά την έξοδό μας από την επιτήρηση. Είναι απαλλαγμένος από τη διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος. Το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης μειώνεται για πρώτη φορά από την ένταξή μας σε επίπεδα κάτω του 3% του αναθεωρημένου Α.Ε.Π..
Η πραγματική άνοδος του Α.Ε.Π. διατηρείται στα υψηλά επίπεδα του 4%.
Οι ρυθμοί ανάπτυξης παραμένουν υψηλοί και είναι από τους υψηλότερους στη ζώνη του ευρώ.
Η ανεργία συρρικνώνεται στο 8% περίπου και η απασχόληση αυξάνεται σταθερά, φτάνοντας, για πρώτη φορά, στο 61% του ενεργού πληθυσμού.
Ο πληθωρισμός αποκλιμακώνεται σταδιακά και προσεγγίζει το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι εξαγωγές αυξάνονται σταθερά και τα ξένα κεφάλαια εμπιστεύονται, μετά από πολλά χρόνια, την οικονομία της χώρας μας.
Υπερδιπλασιάστηκε, επίσης, η απορρόφηση των πόρων του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης.
Η πολιτική της ήπιας προσαρμογής έχει αρχίσει και αποδίδει καρπούς, φίλες και φίλοι. Διαψεύστηκαν πανηγυρικά οι κακόπιστες κριτικές και οι σύγχρονες Κασσάνδρες, που προέβλεπαν σημαντικές αποκλίσεις στον προϋπολογισμό του 2007, μείωση του ρυθμού ανάπτυξης, αύξηση της ανεργίας, αύξηση του Φ.Π.Α. κ.λπ.. Ο Προϋπολογισμός του 2008 ακολουθεί την πολιτική του νοικοκυρέματος, της συνέχισης των μεταρρυθμίσεων για την αντιμετώπιση των διαρθρωτικών αδυναμιών της ελληνικής οικονομίας, της ενίσχυσης της οικονομικής δραστηριότητας και της επιχειρηματικότητας, αλλά και της δικαιότερης κατανομής των πόρων.
Έχουν τεθεί οι βάσεις, κυρίες και κύριοι, για μακροχρόνια δημοσιονομική σταθερότητα, για αύξηση της οικονομικής και κοινωνικής ευημερίας, για την ενδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής. Αποκαταστήσαμε τη δημοσιονομική εικόνα της χώρας και τη διαφάνεια στη διαχείριση του δημοσίου χρήματος. Οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, όπως η απλοποίηση του ασφαλιστικού συστήματος, η τόνωση της επενδυτικής δραστηριότητας με το νέο επενδυτικό νόμο και τις Σ.Δ.Ι.Τ., η ενίσχυση του ανταγωνισμού σε νευραλγικούς τομείς, όπως οι τηλεπικοινωνίες και η ενέργεια, αύξησαν την παραγωγικότητα και τις εξαγωγές, καθώς και τη δαπάνη των νοικοκυριών για κατανάλωση και επενδύσεις.
Σ’ αυτό το μεταρρυθμιστικό κλίμα, φίλες και φίλοι, με ορατά πλέον τα πρώτα θετικά αποτελέσματα για την ελληνική οικονομία, κινείται και ο Προϋπολογισμός του 2008. Στόχοι του Προϋπολογισμού είναι η περαιτέρω δημοσιονομική εξυγίανση, η ενίσχυση της περιφερειακής ανάπτυξης και η ενδυνάμωση του αναπτυξιακού προτύπου στο πλαίσιο ενός κοινωνικού κράτους δικαίου. Ιδιαίτερη αναφορά χρήζουν:
Η ενδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής και του κοινωνικού κράτους μέσω της αύξησης των κοινωνικών δαπανών. Χαρακτηριστικά αναφέρονται η αύξηση των αγροτικών συντάξεων, η αύξηση του Ε.Κ.Α.Σ., η χορήγηση του πολυτεκνικού επιδόματος στις τρίτεκνες οικογένειες, η επιστροφή στους συνταξιούχους της τέταρτης και πέμπτης δόσης της εισφοράς υπέρ του Λ.Α.Φ.Κ.Α., η χρηματοδότηση του Ι.Κ.Α. και η κάλυψη των αναγκών των λοιπών ασφαλιστικών ταμείων. Επίσης, συστήνεται το Εθνικό Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής.
- Η περαιτέρω μείωση του ελλείμματος στο 1,6% του Α.Ε.Π., η συνέχιση της αποκλιμάκωσης του δημοσίου χρέους και η ενίσχυση της διαφάνειας και της αποτελεσματικότητας της δημοσιονομικής διαχείρισης.
- Η ολοκλήρωση της φορολογικής μεταρρύθμισης.
- Η αύξηση των δαπανών για την υγεία (κατά 9,4%) και την παιδεία (κατά 6,5%) και η αναμόρφωση του ασφαλιστικού.
- Η ενίσχυση της ανάπτυξης και η αύξηση της απασχόλησης με παράλληλη μείωση της ανεργίας.
- Η ενίσχυση της Περιφέρειας και η ανάπτυξης της Ελληνικής περιφέρειας με τη διάθεση του 80% των κοινοτικών πόρων για την περίοδο 2007-2013.
Σημαντική καινοτομία του προϋπολογισμού του 2008 αποτελεί η πιλοτική καθιέρωση προϋπολογισμού προγραμμάτων. Καθιστά πιο αποδοτική, πιο αποτελεσματική και πιο διαφανή τη μεταχείριση των δημοσίων πόρων με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας των παρεχόμενων δημοσίων αγαθών και υπηρεσιών. Το Εθνικό Σχέδιο Προγραμμάτων προσφέρει μία σαφή απεικόνιση των δημοσίων πολιτικών και των δράσεων που χρηματοδοτούνται. Ο πολίτης και ο φορολογούμενος μπορεί πλέον να γνωρίζει που κατευθύνονται οι διαθέσιμοι πόροι.
Το Εθνικό Σχέδιο Προγραμμάτων επιτρέπει το μακροπρόθεσμο προγραμματισμό των κρατικών λειτουργιών σε ένα σύνολο πολιτικών. Οι άξονες προτεραιότητας στους οποίους οφείλουμε να επικεντρώσουμε το ενδιαφέρον μας και τις πολιτικές μας αφορούν: κατ’ αρχήν το περιβάλλον. Η ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος και οι προκλήσεις, από τις ορατές πλέον συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, αποτελούν κοινά αποδεκτές παραδοχές. Το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα για το «Περιβάλλον και την Αειφόρο Ανάπτυξη» της προγραμματικής περιόδου 2007-2013 μας προσφέρει μία σημαντική ευκαιρία. Από εμάς εξαρτάται πόσο αποτελεσματικά θα την αξιοποιήσουμε. Επιβάλλεται η εντατικοποίηση του ήδη πλούσιου έργου στον τομέα του περιβάλλοντος. Ο σχεδιασμός για το 2008 είναι πολύπλευρος και περιλαμβάνει την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προβλημάτων, την ουσιαστική ενίσχυση των προστατευόμενων περιοχών, τη διαχείριση των αποβλήτων και την ανακύκλωση, τη διαχείριση των υδάτινων πόρων, την εντατικοποίηση των περιβαλλοντικών ελέγχων και την ολοκλήρωση του χωροταξικού σχεδιασμού.
Έμφαση, κυρίες και κύριοι, πρέπει να δώσουμε στις επενδύσεις σε βιώσιμες υποδομές, που είναι αναγκαίες για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και της ανταγωνιστικότητας. Σημαντική πτυχή της πολιτικής μας πρέπει να αποτελέσει η προώθηση και η αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Η παροχή κινήτρων προς πιθανούς επενδυτές και η χρηματοδότηση αναπτυξιακών προγραμμάτων για τις Α.Π.Ε., είναι πολιτικές αποφασιστικής σημασίας. Η χώρα μας προσφέρει πλουσιοπάροχα τη δυνατότητα χρήσης αιολικών φωτοβολταϊκών, υδροηλεκτρικών κλπ. πηγών ενέργειας. Πρέπει να τις αξιοποιήσουμε.
Αγροτική ανάπτυξη: η επίτευξη των στόχων για την αειφόρο και βιώσιμη ανάπτυξη και την ευημερία των πολιτών προϋποθέτει την ενδυνάμωση της ελληνικής υπαίθρου. Οι προσπάθειές μας οφείλουν να επικεντρωθούν στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής γεωργίας και στη στήριξη των εισοδημάτων των Ελλήνων αγροτών. Η σημαντική αύξηση των εξαγωγών αγροτικών προϊόντων τα δύο τελευταία χρόνια κατά 33,1%, δεν πρέπει να μας καθησυχάσει. Το νέο περιβάλλον που διαμορφώνεται βάσει της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής και η σταδιακή μείωση των επιδοτήσεων προς τους γεωργούς απαιτούν εγρήγορση.
Το προσχέδιο του Προϋπολογισμού του 2008 της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ενδεικτικό της νέας τάσης, αφού αυξάνει κατά 1,6% τις δαπάνες για τα προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης.
Τρίτη πτυχή στην οποία πρέπει να δώσουμε έμφαση -και δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στο νέο Προϋπολογισμό- είναι η δημόσια ασφάλεια.
Κλείνοντας, κυρίες και κύριοι, θέλω να πω ότι έχουμε πετύχει πολλά και σημαντικά. Μένουν βέβαια πολύ περισσότερα, να γίνουν, προκειμένου να ενισχύσουμε περαιτέρω την αναπτυξιακή δυναμική του τόπου μας, να δημιουργήσουμε ακόμα μεγαλύτερες προοπτικές, που εγγυώνται όφελος για όλους τους πολίτες και να ενδυναμώσουμε το κοινωνικό κράτος. Ο Προϋπολογισμός του 2008 συμβάλλει με καθοριστικό τρόπο στην εφαρμογή ενός εναλλακτικού μοντέλου ανάπτυξης, που είναι οικολογικά συμβατό και κοινωνικά δίκαιο.
Σας καλώ να υπερψηφίσετε τον Προϋπολογισμό του 2008. Σας καλώ να στηρίξετε την Κυβέρνηση της συνέπειας και της αποδοτικότητας.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο κ. Έκτορας Νασιώκας, Βουλευτής Λαρίσης του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν μπορεί παρά να δώσει ιδιαίτερη σημασία σ’ αυτόν τον Προϋπολογισμό, αφού για τη σύνταξή του οδήγησε τη χώρα στις εκλογές και βεβαίως αφού για τέσσερα χρόνια διαχειρίστηκε τους οικονομικούς προϋπολογισμούς των ετών 2004, 2005, 2006 και 2007.
Άρα, κύριοι της Κυβέρνησης, είναι ό,τι σημαντικότερο έχετε να δώσετε και βεβαίως προβάλλει και χαρακτηρίζει απόλυτα την πολιτική σας ο συγκεκριμένος Προϋπολογισμός. Αυτό ακριβώς είναι που τρομάζει τους πολίτες. Και τρομάζει και τους πολίτες που ψήφισαν Νέα Δημοκρατία, γιατί πραγματικά είναι η σφραγίδα ενός Προϋπολογισμού αντιλαϊκού, με σκληρά, ταξικά χαρακτηριστικά μονόπλευρης λιτότητας και γιατί είναι και αντιαναπτυξιακός, αλλά και γιατί δημιουργεί ανισότητες και μεταξύ των τάξεων και μεταξύ του κέντρου και της περιφέρειας και μέσα στις περιφέρειες και ακόμα γιατί σπρώχνει με την πολιτική των τεσσάρων χρόνων και τώρα με το νέο Προϋπολογισμό στο να έχει η Ελλάδα δείκτες αποκλίνοντες από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σε κανένα σημείο σχεδόν δεν συγκλίνουν αυτοί οι δείκτες.
Θα προσπαθήσω με στοιχεία και επιχειρήματα να στοιχειοθετήσω τους ισχυρισμούς μου. Είστε πρωταθλητές στην ακρίβεια, στην ανεργία και στην κακοδιαχείριση. Έχουμε έκρηξη στις τιμές, κυρίως στις τιμές των βασικών αγαθών, κύριοι Υπουργοί, ανεξέλεγκτη αισχροκέρδεια, κυρίως όμως μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών, πολύ μεγάλη μείωση, υπερχρέωση των νοικοκυριών, πρωτόγνωρη υπερχρέωση. Στα τέσσερα χρόνια, έκρηξη, υπερδιπλασιασμός, τριπλασιασμός σχεδόν του χρέους του κάθε νοικοκυριού. Και στον παραγόμενο πλούτο -γιατί πλούτο παράγει η χώρα, όχι όμως με τους ρυθμούς που είχατε υποσχεθεί- πρόσβαση έχουν μόνο οι λίγοι, μόνο οι εκλεκτοί. Δείτε τα κέρδη των τραπεζών, δείτε τα κέρδη των ασφαλιστικών επιχειρήσεων, κοιτάξτε και τα νοικοκυριά: Κάνατε τους φτωχούς φτωχότερους. Κάνατε τους πολίτες με μεσαία εισοδήματα φτωχούς, τους βγάλατε από τον προγραμματισμό τους, ανατρέψατε τον οικογενειακό τους προϋπολογισμό.
Ανεργία: ανεργία των νέων, των γυναικών, των επιστημόνων, των πτυχιούχων. Ας αφήσουμε αυτά τα παραμορφωμένα στοιχεία που δίνετε για την απασχολησιμότητα. Η ανεργία χτύπησε κόκκινο. Οι νέοι είναι αυτοί που τώρα αντιδρούν, κύριοι της Κυβέρνησης, οι νέοι των 600 και των 700 ευρώ, που δεν τα βρίσκουν ούτε αυτά, οι νέοι που τρέχουν στα γραφεία σας για ένα «STAGE». Αυτοί φωνάζουν, αυτοί έχουν το πρόβλημα.
Βεβαίως, κακοδιαχείριση, αύξηση των δαπανών: Τα τέσσερα χρόνια, αύξηση περίπου 16,5 δισεκατομμύρια ευρώ και, όπως θα δείτε σε λίγο, όλες οι κοινωνικές δαπάνες μειώθηκαν. Έχουμε, λοιπόν, αύξηση της σπατάλης, της κακοδιαχείρισης και αύξηση, επίσης, για την πλούσια διοίκηση, την οποία ασκείτε.
Ας δούμε, όμως, μερικά ειδικά στοιχεία. Πρώτο στοιχείο, το κοινωνικό πρόσωπο της Κυβέρνησης. Είναι ζητούμενο. Κοινωνικός Προϋπολογισμός; Δύο συνεχόμενα χρόνια δεν συζητιέται και δεν ψηφίζεται στο Κοινοβούλιο. Και αυτό δεν είναι τυχαίο.
Υγεία, κοινωνική ασφάλιση, παιδεία. Όσον αφορά την υγεία, στους προϋπολογισμούς 2003-2008, όχι σε αυξήσεις και σε αριθμούς, με ποσοστά, όπως δίνετε, αλλά επί του Α.Ε.Π.. Αυτό είναι το μόνο κριτήριο. Υπάρχει μείωση επί του Α.Ε.Π. 0,39% σταδιακά όλα τα χρόνια, δηλαδή περίπου 1.000.000.000 ευρώ. Γι’ αυτό δεν γίνονται προσλήψεις, γι’ αυτό ρωτάμε πόσα είναι τα κενά, σε προσωπικό στο Ε.Σ.Υ..
Η Π.Ο.Ε.Δ.Η.Ν. μιλάει για τρεισήμισι χιλιάδες κενά σε σχέση με το 2003. Εγώ έχω κάνει εδώ και δυόμισι μήνες ερώτηση, ζητώντας να μάθω πόσες πρόωρες συνταξιοδοτήσεις υπάρχουν φέτος στις νοσηλεύτριες. Δεν μου απαντάτε.
Δεν λειτουργούν τα νοσοκομεία που σας παραδώσαμε, δεν λειτουργούν οι μονάδες εντατικής θεραπείας, δεν αναπτύσσονται προγράμματα πρόληψης, δεν κάνατε τίποτα για τα ναρκωτικά, δεν πληρώνει ο ΟΠΑΔ τους συμβεβλημένους γιατρούς και φαρμακοποιούς. Έχει να πληρώσει εδώ και δέκα, οκτώ, έξι και τέσσερις μήνες. Τι θα κάνει ο λαός; Πληρώνει από την τσέπη του και έχουμε έκρηξη των ιδιωτικών δαπανών. Είμαστε πρώτοι, με μεγάλη αύξηση. Περίπου κατά 5,5% αυξήθηκαν τα τέσσερα χρόνια οι ιδιωτικές δαπάνες υγείας, δηλαδή οι δαπάνες που πληρώνει ο πολίτης από την τσέπη του. Είμαστε πρώτοι στην Ευρώπη και δεύτεροι στον Ο.Ο.Σ.Α., μετά την Αμερική. Θα καταθέσω τα στοιχεία για την αύξηση των τεσσάρων χρόνων, την τραγική αύξηση των τεσσάρων χρόνων.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Το ξεπεράσαμε.
ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Βεβαίως.
Κοινωνική ασφάλιση. Το κράτος χρωστούσε στις 31-12-2003 στην κοινωνική ασφάλιση 2,8 δισεκατομμύρια ευρώ. Κακό και ολέθριο. Σήμερα, το χρέος ξεπερνάει τα 8.000.000.000 ευρώ. Παράλληλα, έχουμε έκρηξη των δαπανών στα ταμεία για την υγεία. Τα νοσοκομεία έχουν έλλειμμα πάνω από 3.000.000.000 ευρώ τους τελευταίους τριάντα μήνες.
Υπάρχει έκρηξη της φαρμακευτικής δαπάνης, λόγω της κατάργησης της λίστας. Είμαστε η μόνη χώρα της Ευρώπης που δεν έχει θετική ή αρνητική λίστα των ταμείων. Επίσης, δεν υπάρχει η επιστροφή –που την προβλέπει και ο νόμος- του 4% των φαρμακευτικών δαπανών, που είναι λεφτά των ταμείων. Αυτά δεν επιστρέφονται και αυτό γίνεται τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Ξέρετε πόσα εκατομμύρια ευρώ είναι αυτό το 4%, που δεν επιστρέφεται;
Παιδεία: Μείωση των δαπανών. Καμμία αλλαγή. Ιδιωτικοποίηση. Εδώ έχουμε δύο στοιχεία. Πρώτον, η υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου φαίνεται από δύο στοιχεία. Το πρώτο στοιχείο είναι η αύξηση των εγγραφών των παιδιών στα ιδιωτικά σχολεία φέτος. Η αύξηση αυτή είναι τέσσερις φορές μεγαλύτερη απ’ όση είναι η αύξηση στο δημόσιο σχολείο. Το δεύτερο στοιχείο είναι η υποχρεωτική προσχολική εκπαίδευση-αγωγή, δηλαδή τα νηπιαγωγεία, τα οποία ανέφερε πριν από λίγο ο κ. Μπόλαρης.
Τα νηπιαγωγεία, που έγιναν υποχρεωτικά, δεν πήγαν στο δημόσιο. Ξέρετε ποιοι εκπαιδεύουν τα παιδιά μας με χρήματα του κράτους; Γι’ αυτήν την κάλυψη λειτουργούν επτακόσια τέσσερα νηπιαγωγεία σ’ όλη την Ελλάδα. Απ’ αυτά, τα εξακόσια εξήντα δύο είναι ιδιωτικά, είκοσι πέντε λειτουργούν σε δήμους και δεκαεπτά σε νηπιαγωγεία κοινωνικών φορέων. Θα καταθέσω τα στοιχεία λεπτομερειακά, όπως μου τα έδωσε το Υπουργείο Παιδείας.
Άρα, κύριοι, ανάπτυξη δεν κάνουμε. Θα δώσω κάποια παραδείγματα. Δεν μειώθηκε μόνο το 1% του Α.Ε.Π. στις δημόσιες επενδύσεις. Απεντάχθηκαν από το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης πάρα πολλά έργα. Θα σας μιλήσω μόνο για τη Λάρισα.
Ο δρόμος Λάρισας-Φαρσάλων ήταν έτοιμος να δημοπρατηθεί. Είναι ακόμα στις μελέτες. Το ίδιο συμβαίνει και στο δρόμο Λάρισας-Ελασσόνας. Το νέο κτήριο του Ι.Κ.Α. της Λάρισας δεν δημοπρατήθηκε, ενώ ήταν έτοιμο εδώ και τέσσερα χρόνια και χρηματοδοτούμενο. Επίσης, καθυστερούν τα μεγάλα έργα. Η Κάρλα, δε, έχει τρία χρόνια που «κόλλησε» στον κάμπο της Θεσσαλίας. Και εδώ μιλάμε για περιβαλλοντικά θέματα.
Έρχομαι τώρα στο περιβάλλον. Στον τομέα αυτό απουσιάζετε. Κύριοι της Κυβέρνησης, δεν βοηθάτε στο να ξεπεραστεί το μεγάλο πρόβλημα των κλιματολογικών αλλαγών. Δώσατε στη Λάρισα σε δύο επιχειρήσεις άδεια να καίνε πετ κοκ. Η Λάρισα έχει ένα μολυσμένο περιβάλλον του ατμοσφαιρικού αέρα. Είναι η τρίτη στην Ελλάδα και η πέμπτη στην Ευρώπη πόλη σε ρύπανση του ατμοσφαιρικού αέρα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Δεύτερον -και κλείνω, κυρία Πρόεδρε- προγραμματίζετε την εξόρυξη του λιγνίτη, δηλαδή να καταστρέψετε και την Ελασσόνα και την ευρύτερη περιοχή. Ο Πηνειός οδηγείται ουσιαστικά στο να νεκρωθεί και να γίνει εστία μόλυνσης.
Στον αγροτικό τομέα, τα πράγματα είναι χειρότερα. Κλείσατε το εργοστάσιο ζάχαρης στη Λάρισα, δεν προωθείτε ούτε προϊόντα, τα οποία είχαν ήδη ενταχθεί ως προϊόντα προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης, όπως η φέτα Ελασσόνος, το τσίπουρο Τυρνάβου κ.λπ.. Δεν κάνετε τίποτα για όλα αυτά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Έχει τελειώσει ο χρόνος σας. Πρέπει να ολοκληρώσετε.
ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Κλείνω, κυρία Πρόεδρε, με μια κουβέντα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Πρέπει να κλείσετε, όμως.
ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ: Έκλεισα.
Χρειάζεται, λοιπόν, σχέδιο που δεν έχετε, όραμα και αποφασιστικότητα. Δυστυχώς, στερείστε σχεδίου, στερείστε οράματος, στερείστε αποφασιστικότητος. Το μόνο που κάνετε, είναι να φορτώνετε βάρη στους πολλούς.
Ευχαριστώ πολύ.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Έκτορας Νασιώκας καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο κ. Μανούσος-Κωνσταντίνος Βολουδάκης, Βουλευτής Χανίων της Νέας Δημοκρατίας.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ - ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όταν συζητούμε έναν προϋπολογισμό, υπάρχει ο κίνδυνος να χαθούμε μέσα σ’ ένα πέλαγος αριθμών και να χάσουμε το νόημα ή ακόμα να αρχίσουμε να μιλούμε με παραδείγματα και αριθμούς, που δεν μπορεί το ακροατήριό μας να ελέγξει και να οδηγούμε σε πλάνες.
Δεν υπάρχει χαρακτηριστικότερο παράδειγμα γι’ αυτό, από τα παραδείγματα που άκουσα από την Αξιωματική Αντιπολίτευση, ιδίως για το ζήτημα της φορολογικής ελάφρυνσης. Με κάποιο τρόπο, που ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω και θα έπρεπε κάποιος από τους επόμενους ομιλητές της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να μας εξηγήσει, αναφέρεται και ξαναναφέρεται ένα παράδειγμα, όπου υποτίθεται ότι ο φορολογούμενος, ενώ έχει αυξημένο αφορολόγητο όριο και μειωμένους φορολογικούς συντελεστές, θα πληρώσει μεγαλύτερο φόρο. Αυτό πραγματικά δεν μας το εξηγήσατε και περιμένω να το δω, αν βέβαια υπάρχει εξήγηση και δεν πρόκειται απλώς περί λάθους.
Σε κάθε περίπτωση, για να μην μπερδευόμαστε με τα νούμερα, επιτρέψτε μου να κάνω ένα βήμα πίσω και να προσπαθήσουμε να δούμε μαζί τη γενική εικόνα. Τα κυρίαρχα ζητούμενα για την οικονομική πολιτική στη χώρα μας και βέβαια και για το συζητούμενο Προϋπολογισμό, εδώ και πολλά χρόνια, τουλάχιστον από το 1992, δηλαδή από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και μετά, ήταν και είναι η δημοσιονομική προσαρμογή, ο περιορισμός δηλαδή των δημοσίων ελλειμμάτων και του δημοσίου χρέους και παράλληλα, η σύγκλιση προς τις οικονομίες των λοιπών χωρών της Ευρώπης.
Στην πατρίδα μας έγινε μεγάλη πρόοδος στα μακροοικονομικά μεγέθη και γενικότερα στην οικονομική επίδοση τα τελευταία χρόνια και προσωπικά δεν έχω κανένα πρόβλημα να αναγνωρίσω ότι συνέβαλαν σ’ αυτό πολλές κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένων και των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. επί πρωθυπουργίας Σημίτη. Η μεγάλη προσπάθεια βέβαια και τότε και τώρα για τη βελτίωση της οικονομίας μας, έχει καταβληθεί από τον Έλληνα εργαζόμενο, από τον επιχειρηματία, από την αγορά, από την ελληνική κοινωνία γενικά και εκεί πρέπει να αποδίδουμε κατ’ αρχήν τα εύσημα.
Υπάρχει όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μια πολύ μεγάλη διαφορά στη φιλοσοφία που διέπει την οικονομική πολιτική πριν το 2004 και μετά από το 2004. Κι αυτή η διαφορά είναι εμφανής και στη σύγκριση του Προϋπολογισμού αυτού και της οικονομικής μας πολιτικής τώρα, με την πολιτική στο πρόσφατο παρελθόν.
Η μείζων διαφορά είναι ότι τότε δινόταν έμφαση στην επίτευξη των μακροοικονομικών στόχων με μια λογιστική προσέγγιση, που δεν έδινε καμμία προσοχή στην κοινωνική διάσταση της πολιτικής και στις επιπτώσεις της οικονομικής πολιτικής στην κοινωνία. Η ανάπτυξη βασιζόταν κυρίως στα μεγάλα δημόσια έργα, έργα τα οποία υλοποιούσαν μεγάλες κατασκευαστικές εταιρίες, έργα που συνδέονταν με την ολυμπιακή προετοιμασία και γι’ αυτό γίνονταν μάλιστα, κατά κανόνα, στο λεκανοπέδιο Αττικής και σε λίγες ακόμη περιοχές της χώρας. Μ’ αυτόν τον τρόπο δεν είναι τυχαίο ότι παρά το γεγονός ότι η χώρα βρισκόταν σε ολυμπιακή προετοιμασία, παρά το ότι εισέρρευσαν τεράστια κονδύλια από την Ευρωπαϊκή Ένωση, τελικά το 2004 η χώρα μας είχε φθάσει να έχει ανεργία που ξεπερνούσε το 10% και βέβαια ξεπερνούσε κατά πολύ το μέσο όρο της Ευρώπης. Αυτά, πριν το 2004.
Ας δούμε τι έγινε μετά το 2004. Υπάρχει μια διαφορετική φιλοσοφία, μια διαφορετική προσέγγιση στην οικονομική πολιτική, που φαίνεται τόσο στον Προϋπολογισμό -και στον υπό συζήτηση και στους προηγούμενους- όσο και σε άλλες πολιτικές.
Η δημοσιονομική προσαρμογή έχει ήδη επιτευχθεί, όσον αφορά το δημόσιο έλλειμμα και αυτό είναι μια μεγάλη επιτυχία. Και βέβαια αναγνωρίζεται η επιτυχία ως προς το έλλειμμα και από τις υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και από όλους τους αντίστοιχους διεθνείς οργανισμούς.
Η χώρα μας για πρώτη φορά έχει πετύχει έλλειμμα κάτω από το 3%. Το δημόσιο χρέος περιορίστηκε κατά πέντε ποσοστιαίες μονάδες την τελευταία τριετία, αλλά βέβαια απέχει ακόμα από τα επιθυμητά επίπεδα. Θα περιοριζόταν κατά άλλη μια μονάδα, με τον Προϋπολογισμό του 2008, αν δεν έπρεπε η Κυβέρνηση να εξοφλήσει οφειλές, που προηγούμενες κυβερνήσεις δεν εξοφλούσαν, στερώντας από την κοινωνία απαραίτητους για την ευημερία της πόρους. Μιλώ συγκεκριμένα για τα 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ που προβλέπονται στον Προϋπολογισμό για την εξόφληση των υποχρεώσεων της Κυβέρνησης προς το Ι.Κ.Α. και τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Η δημοσιονομική προσαρμογή συντελέστηκε, χωρίς να επιβραδυνθεί η ανάπτυξη, η οποία σταθερά βρίσκεται πάνω από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης –κινείται και φέτος με 4%- και αναγνωρίζεται, ακόμα και στην πρόσφατη έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ως μια πολύ ισχυρή ανάπτυξη που θα συνεχιστεί, βασισμένη στην ιδιωτική ζήτηση, που είναι και η ατμομηχανή κάθε οικονομίας.
Η πορεία αυτή της μακροοικονομικής προσαρμογής συνοδεύεται από μία σειρά πολιτικές, που στοχεύουν στη βελτίωση των συνθηκών ζωής για τους οικονομικά ασθενέστερους. Και αυτό ήταν που εννοούσα όταν ανέφερα «η διαφορά της φιλοσοφίας».
Είναι πιο ξεκάθαρη παρά ποτέ η μέριμνα αυτή στον Προϋπολογισμό του 2008, με την αύξηση ορισμένων πολύ σημαντικών μεγεθών για τους οικονομικά ασθενέστερους, με την αύξηση του Ε.Κ.Α.Σ. κατά 18%, με την αύξηση της κατώτατης σύνταξης του Ο.Γ.Α. κατά 19% -έχει αυξηθεί, να επισημάνουμε, η κατώτατη αύξηση του Ο.Γ.Α. κατά 45% από το 2004 μέχρι τον Ιανουάριο του 2008- με την αύξηση του επιδόματος ανεργίας κατά 9%, με την αύξηση του αφορολογήτου ορίου και με τη δημιουργία του ταμείου για την κοινωνική συνοχή και την καταπολέμηση της φτώχειας
Παράλληλα, συντελέστηκε μια σημαντική αλλαγή στον τρόπο της διαχείρισης των κεφαλαίων, που είναι διαθέσιμα για την ενίσχυση των επενδύσεων. Φύγαμε από τη λογική των έργων που υλοποιούνται από μεγάλες κατασκευαστικές και πήγαμε στην ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, στην ενίσχυση της περιφέρειας. Και αυτό είναι κάτι που φαίνεται.
Το αποτέλεσμα; Το σημαντικότερο αποτέλεσμα φαίνεται στην απασχόληση και αυτό είναι για μένα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η λυδία λίθος μιας οικονομικής πολιτικής. Από το 2004 μέχρι σήμερα, η ανεργία έχει μειωθεί κατά εκατόν εξήντα τέσσερις χιλιάδες εργαζομένους. Αυτό σημαίνει ότι για εκατόν εξήντα τέσσερις χιλιάδες οικογένειες άλλαξε η ζωή. Και άλλαξε σημαντικά. Και μόνο αυτό, θα ήταν για μένα μια απόδειξη ότι η οικονομική πολιτική μέχρι σήμερα χαρακτηρίζεται γενικά επιτυχημένη.
Θα μου πείτε: Είναι ιδανικές σήμερα οι συνθήκες στην ελληνική οικονομία; «Όχι», θα απαντήσω. Έχει συντελεστεί μεγάλη πρόοδος στον τομέα της μακροοικονομικής πολιτικής. Χρειαζόμαστε ακόμα μεγάλη προσπάθεια στην πλευρά της προσφοράς, στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στην αγορά, στην εξασφάλιση πραγματικού ανταγωνισμού.
Και εδώ έγινε μεγάλη πρόοδος και πρέπει να γίνει ακόμη περισσότερη. Για πρώτη φορά η Επιτροπή Ανταγωνισμού έχει ενεργοποιηθεί και έχει επιβάλει σημαντικά πρόστιμα και αυτό πιστεύω και ελπίζω ότι θα συνεχιστεί, γιατί μόνο έτσι μπορούν να εξασφαλιστούν συνθήκες, που θα επιτρέψουν στον Έλληνα καταναλωτή, στον Έλληνα πολίτη να έχει το εισόδημά του διαθέσιμο, με τον τρόπο που το έχει διαθέσιμο και ο Ευρωπαίος και να μην του το εξανεμίζει η δράση ορισμένων ολιγοπωλίων στην αγορά. Είχε ακούσει κάποιος για πρόστιμα πριν το 2004; Και αυτό βέβαια δεν αφορά μόνο τα πρόστιμα, που έχουν να κάνουν με τον ανταγωνισμό. Αφορά γενικότερα και την αγορανομική νομοθεσία και την εφαρμογή της.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είχα τη θέση του Γενικού Γραμματέα Εμπορίου. Όταν ανέλαβα το 2005, ζήτησα να δω τη στατιστική καταγραφή των ελέγχων της αγοράς. Σας πληροφορώ ότι πριν από το 2004 δεν υπάρχει καμμία καταγραφή. Δεν ξέρω τι έλεγχοι γίνονταν. Ξέρω ότι, σε κάθε περίπτωση, δεν καταγράφονταν. Και αυτό είναι μία μείζων διαφορά.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τριάντα δευτερόλεπτα, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Πρέπει να ολοκληρώσετε σ’ αυτά τα τριάντα δευτερόλεπτα.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ – ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ: Σαφώς.
Είθισται οι Βουλευτές στον Προϋπολογισμό να μιλούν και για την εκλογική τους περιφέρεια. Η δική μου μνεία θα είναι πολύ ειδική και σύντομη και δεν θα είναι γενικόλογη.
Η προϋπολογιζόμενη επιχορήγηση του τακτικού Προϋπολογισμού για τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χανίων, σε σχέση με τη διαμόρφωση της αντίστοιχης επιχορήγησης του 2007, είναι μειωμένη κατά 19% ή κατά 2.300.000 ευρώ.
Κύριε Υπουργέ των Οικονομικών, είμαι βέβαιος ότι έχει προκύψει αυτό μετά από επεξεργασία στοιχείων. Όμως, δεν βλέπω γιατί να συμβαίνει αυτό, όταν στο σύνολο της χώρας υπάρχει μια αύξηση στο αντίστοιχο κονδύλι κατά 15%.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε συνάδελφε, πρέπει να ολοκληρώσετε. Τελείωσε ο χρόνος σας.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ-ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ: Θα επανέλθω στο ζήτημα αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ωραία.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ-ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ: Επιστρέφοντας στη γενική εικόνα, πιστεύω ότι ο Προϋπολογισμός συνοψίζει…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Για σήμερα τελειώσατε.
ΜΑΝΟΥΣΟΣ-ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ: … σε γενικές γραμμές μια θετική φιλοσοφία για την οικονομία και γι’ αυτό, τον υπερψηφίζω.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Το λόγο έχει ο κ. Ντόλιος Γεώργιος, Βουλευτής Έβρου του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΤΟΛΙΟΣ: Κύριοι συνάδελφοι, νιώθω να συμμετέχω στην επανάληψη ενός έργου, που δεν προκαλεί κανένα ενδιαφέρον για κανένα, ούτε για μας ούτε για τους πολίτες, που δεν έχει θεατές, που συμβάλλει ακόμη περισσότερο, με τον τρόπο που διεξάγεται, στην απαξίωση της πολιτικής ζωής του τόπου. Παράλληλοι λόγοι, ρητορικά ερωτήματα, έλλειψη ουσιαστικών απαντήσεων, υιοθέτηση της τακτικής του «άλλα λόγια να αγαπιόμαστε», επιθέσεις άκαιρες για άσχετα θέματα, προσπάθειες εντυπωσιασμού και παραποίησης της πραγματικότητας εκ μέρους της πλειοψηφίας. Πάρα πολλοί αριθμοί, αναφορές σε δείκτες και μεγέθη, των οποίων το περιεχόμενο είναι αδιευκρίνιστο ή αναλυμένο με διαφορετικό τρόπο από τους ομιλητές.
Δεν καταφέραμε ούτε και φέτος να συμφωνήσουμε σ’ έναν κώδικα επικοινωνίας, διαλόγου, που να οδηγεί σε κοινά συμπεράσματα, που να κάνει διακριτές τις διαφορετικές πολιτικές προσεγγίσεις στα μεγάλα θέματα του Προϋπολογισμού και της χώρας.
Και υπάρχουν, κύριοι συνάδελφοι, διαφορετικές πολιτικές προσεγγίσεις. Μια διαπίστωση που την κάναμε στους προηγούμενους προϋπολογισμούς και μπορούμε να την επαναλάβουμε με άνεση και τώρα, είναι ότι δεν εμφανίζονται στον Προϋπολογισμό διακριτές πολιτικές που να στηρίζονται σε συγκεκριμένα προγράμματα, που να διαθέτουν μετρήσιμους στόχους κατά τομέα, που να δίνουν τη δυνατότητα αξιολόγησης, τελικής και ενδιάμεσης, που να δέχονται διορθωτικές παρεμβάσεις και όχι μόνο ανατροπές ή εγκατάλειψη, που να κατοχυρώνουν, εν τέλει -στοιχειωδώς τουλάχιστον- την έννοια του προγραμματισμού.
Μ’ αυτές, λοιπόν, τις πρώτες διαπιστώσεις, θα επιλέξω κάποια θέματα και κάποια επιχειρήματα, στα οποία έχουμε συμφωνήσει. Έχουμε δει κατά κόρον οι Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι ο Προϋπολογισμός είναι ένας Προϋπολογισμός κοινωνικά άδικος.
Θα ήθελα να σταθούμε για λίγο στο θέμα των εσόδων. Διαπιστώνεται -και συμφωνούμε όλοι, όλες οι πτέρυγες- ότι η έμμεση φορολογία είναι μία άδικη φορολογία. Επιβαρύνει τα χαμηλά και τα μεσαία εισοδήματα. Τι κάνει ο Προϋπολογισμός του 2008; Αυξάνει την έμμεση φορολογία. Το κάνει μόνο ο Προϋπολογισμός του 2008; Το κάνουν όλοι οι προϋπολογισμοί της Νέας Δημοκρατίας, από το 2004 μέχρι σήμερα.
Επειδή μίλησα για διαφορετικές πολιτικές προσεγγίσεις, θέλω να επισημάνω και να υπενθυμίσω ότι το αντίθετο ακριβώς έκαναν τα τελευταία χρόνια οι προϋπολογισμοί των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Μείωναν την έμμεση φορολογία σε σχέση με την άμεση. Είναι μια διαφορετική πολιτική προσέγγιση.
Το θέμα των εσόδων δεν χαρακτηρίζεται μόνον από την αύξηση της έμμεσης φορολογίας, για την οποία, όπως σας είπα, συμφωνούμε όλοι, όλες οι πτέρυγες, ότι πλήττει τους φτωχούς ανθρώπους. Υπάρχει η αύξηση της φορολογίας των φυσικών προσώπων. Η προβλεπόμενη αύξηση των εσόδων του Προϋπολογισμού του 2008 προκύπτει εξ ολοκλήρου από την αύξηση της φορολογίας των φυσικών προσώπων, ενώ μένει σταθερή η φορολογία των νομικών προσώπων, μένει σταθερή η φορολογία των κεφαλαίων.
Δηλαδή, στην ουσία μειώνεται η φορολογία των κεφαλαίων. Και εδώ είναι άδικος ο Προϋπολογισμός και εδώ υπάρχει διαφορετική πολιτική προσέγγιση, γιατί αλλιώς αντιμετωπίζαμε το θέμα της φορολογίας των νομικών και φυσικών προσώπων εμείς. Αλλιώς το κάνει η σημερινή Κυβέρνηση και δυστυχώς, αυτό δεν αφορά μόνο τον Προϋπολογισμό του 2008.
Θα μπορούσα να αναφερθώ σε σειρά ζητημάτων. Μήπως με τις κοινωνικές παροχές, τις οποίες εμπεριέχει ο φετινός Προϋπολογισμός, αντιμετωπίζει το πρόβλημα της αδικίας, της σαφέστατης και συμφωνημένης αδικίας, η οποία καταγράφεται στον τρόπο είσπραξης των εσόδων;
Κατ’ αρχήν, για ποιες κοινωνικές παροχές μιλάμε; Θα σταθώ σ’ ένα ζήτημα. Οι παροχές με χαρακτηριστικά ελεημοσύνης, όπως τα ταμεία φτώχειας, οι οποίες υιοθετούνται από όλα τα χριστιανοδημοκρατικά κόμματα της Ευρώπης, βρίσκουν αντίθετα όλα τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα. Είναι μια διαφορετική πολιτική προσέγγιση. Στέκομαι ιδιαίτερα σ’ αυτήν την επισήμανση, ότι οι πολιτικές προσεγγίσεις σε σειρά ζητημάτων είναι σαφώς διαφορετικές. Οι παροχές είναι και ψεύτικες.
Θέλω να σταθώ σ’ ένα ζήτημα -είναι ευτύχημα ότι εδώ είναι ο εκ της Λάρισας καταγόμενος Υφυπουργός- σχετικά μ’ αυτό το οποίο είπε ο γενικός εισηγητής της Πλειοψηφίας της Νέας Δημοκρατίας και το οποίο ανέφεραν και αρκετοί συνάδελφοι. Είπε ότι αυξήθηκαν οι συντάξεις οκτακοσίων χιλιάδων συνταξιούχων του Ο.Γ.Α. κατά ένα μεγάλο ποσοστό. Δεν είναι αλήθεια. Αυξήθηκαν οι συντάξεις κατά μεγάλο ποσοστό, αλλά των μισών περίπου από τις οκτακόσιες χιλιάδες. ‘Οσοι βρίσκονται σε καθεστώς πρόωρης συνταξιοδότησης και είναι εκατοντάδες χιλιάδες δεν πήραν τα 50 ευρώ το 2007 και δεν θα πάρουν και τα 50 ευρώ το 2008.
Αυτά τα χρήματα έρχονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αφορούν το καθεστώς της πρόωρης συνταξιοδότησης. Τι γίνεται με τα χρήματα αυτά; Ανακουφίζουν τον Κρατικό Προϋπολογισμό. Ποιοι πληρώνουν για την ανακούφιση; Πληρώνουν οι φτωχότεροι συνταξιούχοι, οι συνταξιούχοι αγρότες. Και όχι ακριβώς συνταξιούχοι, αλλά αυτοί που είναι αποδέκτες του προνοιακού επιδόματος.
Αυτό είναι καλά κρυμμένο κύριε Υφυπουργέ και πρέπει να το αντιμετωπίσουμε. Προσωπικά εκτιμώ, πιστεύω ότι υπάρχει και νομικό ζήτημα. Δεν είναι δυνατόν να στερούνται οι άνθρωποι αυτοί πόρους, οι οποίοι έρχονται για λογαριασμό τους εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Επειδή είπα ότι θα σταθώ επιλεγμένα σε κάποια θέματα, θα πω δύο λόγια για την περιφέρεια, αν πράγματι αυτός ο Προϋπολογισμός, όπως και οι προηγούμενοι, κάνουν κάτι ιδιαίτερο για την ελληνική περιφέρεια. Ποια είναι τα εργαλεία για την ανάπτυξή της; Είναι το πρόγραμμα των δημοσίων επενδύσεων. Ποιο είναι το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων φέτος; Είναι στο ελάχιστο όριο, στο 3,8% του Α.Ε.Π.
Ο συνάδελφος ειδικός εισηγητής για τα θέματα της περιφερειακής ανάπτυξης της Νέας Δημοκρατίας, συνέκρινε σε απόλυτες τιμές τα προγράμματα δημοσίων επενδύσεων των προηγούμενων περιόδων και της σημερινής. Νομίζω ότι είναι η κλασσική περίπτωση στρουθοκαμηλισμού. Το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων είναι παραλειπόμενο κυριολεκτικά του Προϋπολογισμού, πέραν του ότι λειτουργεί και ως άτυπο αποθεματικό.
Ποια άλλα εργαλεία έχουμε για την ανάπτυξη της ελληνικής περιφέρειας; Έχουμε τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης. Τι κάνατε κύριοι συνάδελφοι με το Γ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης; Τον Δεκέμβρη του 2005, μιλώντας ως ειδικός εισηγητής για τα θέματα αυτά στη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό του 2006 έλεγα ότι θα χαθούν απίστευτοι πόροι από το Γ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Η Κυβέρνηση δεν το δέχτηκε. Το 2006 αναγκάστηκε να μειώσει το πρόγραμμα του Γ’ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης περικόπτοντας έργα από την περιφέρεια.
Μήπως με το Δ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης αντιμετωπίζεται η κατάσταση; Υπάρχει μια ρητορική δέσμευση, ότι 80% των φόρων θα πάει στην ελληνική περιφέρεια. Αυτό δεν προκύπτει από πουθενά. Προκύπτει ακριβώς το αντίθετο. Το μεγαλύτερο μέρος του προγράμματος το διαχειρίζονται, δυστυχώς, τα τομεακά προγράμματα των Υπουργείων. Από πουθενά δεν προκύπτει δέσμευση για το ότι ένα μέρος τουλάχιστον -και όχι το 80% αυτών των προγραμμάτων- θα κατευθυνθεί στην ελληνική περιφέρεια.
Και δεν μπορεί κανείς να μιλήσει για την ελληνική περιφέρεια χωρίς να κάνει μια αναφορά στην αγροτική οικονομία, μια οικονομία που αφορά την ελληνική ύπαιθρο.
Εδώ κύριοι συνάδελφοι επιτρέψτε μου να κάνω μια μικρή διαφοροποίηση. Είναι άλλο το πρόβλημα των πόλεων, των πρωτευουσών των νομών της ελληνικής περιφέρειας και είναι άλλο το πρόβλημα της υπαίθρου της ελληνικής περιφέρειας. Αυτό το ζήτημα δεν το διακρίναμε ποτέ, δεν το επισημάναμε ποτέ. Αποφύγαμε και αποφεύγουμε να το συζητήσουμε συστηματικά σ’ αυτήν την Αίθουσα, γιατί φοβάμαι ότι οι στρογγυλοποιήσεις και οι μέσοι όροι μας βολεύουν.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο κ. Σαμπαζιώτης Δημήτριος, Βουλευτής Μεσσηνίας, της Νέας Δημοκρατίας.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΑΜΠΑΖΙΩΤΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο τέταρτος Προϋπολογισμός που καταθέτει η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, αποτελεί την ποσοτική έκφραση των υψηλών της στόχων για την ισόρροπη ανάπτυξη της χώρας, κλείνοντας το κεφάλαιο της ασυνέπειας, των κρυφών ελλειμμάτων και των λογιστικών αλχημειών του παρελθόντος. Είναι Προϋπολογισμός προοπτικής, αποτελεσματικότητας και ευθύνης. Είναι Προϋπολογισμός που καταδεικνύει ότι η οικονομική πολιτική που εφαρμόζει η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, έχει αποδώσει και καθημερινά αποδίδει καρπούς σε όλους τους τομείς της ελληνικής οικονομίας.
Εφαρμόζοντας μια πολιτική μεταρρυθμίσεων, αναστρέψαμε την καθοδική πορεία της οικονομίας. Η μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος από το 7,3% του Α.Ε.Π., που κληρονομήσαμε από τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. μειώθηκε στο 2,7%.
Η μείωση του δημόσιου χρέους που είχε εξακοντιστεί σε υψηλά επίπεδα επί των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ., καθώς και οι υψηλοί ρυθμοί οικονομικής ανάπτυξης, από τα υψηλότερα ποσοστά στην ευρωζώνη φέτος, είναι αποτελέσματα αυτής της πολιτικής μας επιλογής. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιδίωξή μας είναι η περαιτέρω μείωση του ελλείμματος στο 1,6% του Α.Ε.Π..
Η οικονομική μας πολιτική προκάλεσε, επίσης, έντονη κινητικότητα στις επενδύσεις, με απόρροια την αύξηση της απασχόλησης και τη μείωση της ανεργίας, της σκληρότερης μορφής κοινωνικού αποκλεισμού, από το 11,3% στο 7,6%.
Μ’ αυτόν τον Προϋπολογισμό, υλοποιούνται οι δεσμεύσεις της Κυβέρνησης για την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής, αυξάνονται οι συντάξεις του Ο.Γ.Α., το Ε.Κ.Α.Σ. και το επίδομα ανεργίας, σύμφωνα με τις δεσμεύσεις που είχαμε αναλάβει. Οι συνταξιούχοι αγρότες από τις αρχές του 2008 θα εισπράττουν 330 ευρώ το μήνα, δηλαδή 52 ευρώ επιπλέον. Οι δικαιούχοι του Ε.Κ.Α.Σ. θα εισπράττουν 230 ευρώ το μήνα, δηλαδή 35 ευρώ επιπλέον. Και το κατώτερο επίδομα ανεργίας, διαμορφώνεται στα 404 ευρώ, δηλαδή υπάρχει μία αύξηση 36,5 ευρώ το μήνα.
Υλοποιείται, όπως έχουμε ήδη δεσμευθεί, η μείωση των φορολογικών συντελεστών για τα νοικοκυριά. Παράλληλα, προχωρούμε στην κατάργηση του φόρου γονικών παροχών και κληρονομιών, καθώς και της φορολογίας της πρώτης κατοικίας. Παρά τη συνεχιζόμενη μείωση του φορολογικού βάρους για τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά, προβλέπουμε αύξηση των φορολογικών εσόδων, κυρίως με την περαιτέρω αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, με τους αποτελεσματικούς φορολογικούς και τελωνειακούς ελέγχους και με την αναμόρφωση του συστήματος διακίνησης των καυσίμων.
Παράλληλα, η εφαρμογή του μέτρου της έκπτωσης δαπανών με αποδείξεις, αλλά και η παροχή κινήτρων για την ανταπόκριση των φορολογουμένων στις υποχρεώσεις τους, αναμένεται να βοηθήσουν περαιτέρω σ’ αυτήν την κατεύθυνση.
Πιστοί στις δεσμεύσεις μας, προχωρούμε στη σύσταση του Εθνικού Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής, οι πόροι του οποίου την επόμενη τετραετία θα αγγίζουν για κάθε έτος τα 2.000.000.000 ευρώ.
Χορηγούμε, επίσης, στις τρίτεκνες οικογένειες το πολυτεκνικό επίδομα και καταργείται πλήρως το χαρτόσημο στις μισθώσεις κατοικιών, που μέχρι πρόπερσι ήταν 3,6%.
Προχωρούμε επίσης, αγαπητοί συνάδελφοι, με εντατικούς ρυθμούς στο σχέδιο για την ανασυγκρότηση των περιοχών που έπληξαν οι φωτιές του Αυγούστου. Έτσι, ολοκληρώθηκαν σε μεγάλο βαθμό σημαντικά αντιπλημμυρικά και δασικά έργα, ξεκίνησε η αποκατάσταση των σπιτιών που κάηκαν, με πλήρη κάλυψη των εξόδων και του κόστους από το Ειδικό Ταμείο Αντιμετώπισης Εκτάκτων Αναγκών και ενισχύεται ο αγροτικός κόσμος, ώστε να ανακτήσει το κεφάλαιό του και να διασφαλίσει το εισόδημά του. Κάνουμε, δηλαδή, πράξη τις δεσμεύσεις μας.
Όμως, θεωρούμε ότι το μεγαλύτερο χρέος της σημερινής Κυβέρνησης, όπως άλλωστε έχει εξαγγείλει και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, είναι να στρέψει την προσοχή και το ενδιαφέρον στην περιφέρεια, η οποία είναι παραμελημένη. Δεν είναι δυνατόν να εξακολουθεί να αναπτύσσεται η χώρα μας με δύο διαφορετικές ταχύτητες. Ο δρόμος για μια πραγματικά ισχυρή Ελλάδα, πρέπει να περνά μέσα από μία ισχυρή περιφέρεια που θα αναπτύσσεται και θα ευημερεί.
Υλοποιώντας αυτό το χρέος μας, δρομολογήσαμε το μεγαλύτερο πρόγραμμα δημοσίων έργων που γνώρισε ποτέ ο τόπος μας. Πραγματικά, εντυπωσιάζεται κανείς από το γεγονός ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. θέλει να δώσει την εντύπωση ότι δεν έχει κυβερνήσει ούτε μία μέρα τη χώρα. Στρατηγικός σχεδιασμός ανάπτυξης, δεν υπήρξε ποτέ.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο νομός από τον οποίο προέρχομαι, ο Νομός Μεσσηνίας, ο οποίος επί δεκαετίες έμεινε στο περιθώριο, στην απομόνωση, χωρίς έργα υποδομής. Θέλω να μου πείτε στα είκοσι χρόνια που κυβερνήσατε, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., έστω ένα έργο το οποίο ξεκίνησε επί των κυβερνήσεών σας, ολοκληρώθηκε και το παραδώσατε στο λαό της Μεσσηνίας. Μην ψάχνετε, δεν υπάρχει ούτε ένα.
Ευτυχώς που η νέα διακυβέρνηση ανακάλυψε τη Μεσσηνία και δρομολόγησε τα μεγάλα έργα υποδομής. Η μεγάλη τουριστική επένδυση της «SKODA», ο αυτοκινητόδρομος Ελευσίνα-Τσακώνα και ο αυτοκινητόδρομος Κορίνθου-Τριπόλεως-Καλαμάτας θα δώσουν πραγματικά μια μεγάλη ώθηση και θα δημιουργήσουν καινούργιες παραμέτρους ανάπτυξης και ευοίωνες προοπτικές για τη Μεσσηνία.
Σ’ όλα αυτά τι μας αντιπροτείνετε, κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και με ποια επιχειρήματα; Πείτε μας επιτέλους τι θα κάνατε εσείς και ιδίως τι κάνατε είκοσι χρόνια που κυβερνούσατε. Κυβερνήσατε επί είκοσι χρόνια με το σύνθημα: «Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά». Όμως, ο ίδιος αυτός λαός, σας ανέστρεψε αυτό το σύνθημα και στις τελευταίες εκλογές σας έστειλε το μήνυμα πως δεν ξεχνά τι σημαίνει να κυβερνά το ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Ξεχνάτε ότι αφήσατε τεράστια ελλείμματα, ξεχνάτε πού αφήσατε την ανεργία και ξεχνάτε σε τι βαθμό υπανάπτυξης αφήσατε τη χώρα. Η Ελλάδα επί των ημερών σας αναπτυσσόταν με βήματα, που τελικά την πήγαιναν προς τα πίσω. Εσείς δεν αντιμετωπίσατε το μείζον θέμα του ασφαλιστικού με την τακτική του Πόντιου Πιλάτου; Ωχαδερφισμός, λοιπόν. Αυτή ήταν η κοινωνική σας πολιτική.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., εξαιτίας των εσωκομματικών σας διαφορών, είστε οριακά στο σημείο να γίνουν οι απόψεις σας περισσότερες σε αριθμό από αυτούς που τις εκφέρουν. Απλό παράδειγμα, αποτελεί η ασφαλιστική μεταρρύθμιση. «Αλληθωρίζετε», για να αποφύγετε να πάρετε υπεύθυνη θέση και «αριστερίζετε», για να μην επικριθείτε. Στη δύσκολη δε εξίσωση για τα προβλήματα της παιδείας, βάζετε μόνιμα μία σταθερά, την πολιτική σας επιβίωση.
Εμείς πάνω απ’ όλα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κοιτάζουμε τον ελληνικό λαό κατάματα και του λέμε την αλήθεια με οποιοδήποτε κόστος. Αυτό, κυρίες και κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., λέγεται πολιτική λεβεντιά και αυτό είναι που σας τρομάζει στον Κώστα Καραμανλή.
Είπατε πολλά, κύριοι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αυτές τις ημέρες. Όμως, εξακολουθείτε να μη μας απαντάτε σε κρίσιμα ερωτήματα. Τι ήταν αυτό, που τόσα χρόνια εμπόδισε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. να δώσει λύσεις στα προβλήματα της υγείας; Το κοινωνικό του πρόσωπο; Το κοινωνικό του πρόσωπο εμπόδισε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. να αυξήσει τα κονδύλια για την παιδεία, που τώρα τελευταία κόπτεσθε να πάνε στο 5%; Και πώς γίνεται ένα κόμμα, το οποίο έχει στον τίτλο του τη λέξη «σοσιαλιστικό», να έχει ενισχύσει τόσο πολύ τις κοινωνικές ανισότητες; Πού πήγαιναν όλα αυτά τα χρήματα, που ξοδεύτηκαν για την κοινωνική προστασία; Τι ήταν αυτό που σας εμπόδισε να αυξήσετε τις συντάξεις των Ελλήνων; Γιατί φεύγοντας παραδώσατε, παρά το σοσιαλισμό, επτά στις δέκα συντάξεις κάτω από τα 600 ευρώ; Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κοιτάζεται στον καθρέφτη, όταν μιλάει για έκρηξη ανισοτήτων;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς ψηφίζουμε αυτόν τον Προϋπολογισμό, όχι από θεσμικό καθήκον, αλλά γιατί πιστεύουμε ότι είναι δίκαιος, αξιόπιστος, ότι νοικοκυρεύει την οικονομία και πάνω απ’ όλα, αντιμετωπίζει χρόνια προβλήματα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε συνάδελφε, τελείωσε ο χρόνος σας.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΑΜΠΑΖΙΩΤΗΣ: Σ’ ένα λεπτό τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.
Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, στηριγμένη στην ορθότητα της πολιτικής της, στην ανανεωμένη λαϊκή εντολή και στο ισχυρότερο πολιτικό της κεφάλαιο, τον Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, συνεχίζει να υλοποιεί τη μεταρρυθμιστική της στρατηγική, που αποδεδειγμένα έχει θετικά και μετρήσιμα αποτελέσματα. Γι’ αυτό και ψηφίζω αυτόν τον Προϋπολογισμό.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εμείς ευχαριστούμε.
Το λόγο έχει ο κ. Ιωάννης Πρωτούλης, Βουλευτής Β΄ Αθηνών του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΡΩΤΟΥΛΗΣ: Κυρίες και κύριοι, οι αναλύσεις των Βουλευτών της Κυβέρνησης δίνουν την εντύπωση ότι ο Προϋπολογισμός είναι τόσο φιλολαϊκός και φιλεργατικός, που ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων βρίσκεται σε ανησυχία, ο κ. Γκαργκάνας έχει χάσει τον ύπνο του και οι μεγαλέμποροι κάνουν εκτεταμένες κινητοποιήσεις για την ανατροπή του. Βέβαια, δεν είναι έτσι τα πράγματα. Οι παραπάνω είναι οι «χειροκροτητές», όπως «χειροκροτητές» ήταν και με τους προηγούμενους προϋπολογισμούς της ίδιας κυβέρνησης, αλλά και των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Ο φετινός Προϋπολογισμός αποδεικνύει ένα πράγμα. Αποδεικνύει ότι είναι ένα πολύ αποτελεσματικό εργαλείο καταλήστευσης των εργαζόμενων και ενίσχυσης της κερδοφορίας, του πλουτισμού, των μεγαλοεπιχειρήσεων, των μονοπωλιακών ομίλων, των τραπεζών.
Στο ερώτημα από ποιους τα παίρνει και σε ποιους τα δίνει, απαντά μόνος του. Με συνέπεια, υπηρετεί τους στόχους της περιβόητης στρατηγικής της Λισαβόνας, που και τα δύο κόμματα -και η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑ.ΣΟ.Κ.- έχουν «κορώνα» στο κεφάλι τους. Προβλέπει μισθούς πείνας, επέκταση των εργασιακών σχέσεων - «λάστιχο», τρίωρα, τετράωρα, ωρομίσθιους, συμβάσεις ορισμένου χρόνου, απλήρωτη δουλειά, απλήρωτα δωδεκάωρα, ανασφάλιστη μαύρη εργασία. Προβλέπει ότι η παιδεία, το σχολείο και το πανεπιστήμιο θα γίνουν εμπόρευμα πανάκριβο, όπως και η υγεία και το δικαίωμα κάθε ανθρώπου να αρρωστήσει και να γιατρευτεί, το ίδιο ο πολιτισμός και ο αθλητισμός.
Τι είναι όλα αυτά; Είναι το ελκυστικό περιβάλλον για τις επενδύσεις, που ακούμε τέσσερις μέρες τώρα. Αυτό είναι το ελκυστικό περιβάλλον για τις επενδύσεις. Αυτό είναι το περιβάλλον όπου ζει ήδη η μεγάλη πλειοψηφία των παιδιών του λαού και χρειάζεται να γίνει ακόμα πιο ανθυγιεινό για τους πολλούς, για να δυναμώσει η κερδοφορία των λίγων.
Ας μιλήσουμε όμως, όπως συνηθίζεται, με αριθμούς:
Παιδεία: Μείωση των δαπανών σταθερά κάτω από το 3% του Α.Ε.Π.. Ποσοστό στον Προϋπολογισμό 7,65%. Αν μάλιστα αφαιρέσουμε δαπάνες για τη Γενική Γραμματεία Θρησκευμάτων, 6% και αν.
Να δούμε, όμως, τι προβλέπει σε αριθμούς αυτό το κονδύλι:
«Δεκαπέντε». Είναι ο αριθμός των δημοτικών σχολείων στο κέντρο της Αθήνας, όπου εκατόν σαράντα παιδάκια κάνουν μάθημα σε κοντέινερ, χωρίς θέρμανση και θα συνεχίσουν να κάνουν.
«Ένα». Είναι ο αριθμός του γυμνασίου στον Εύοσμο, που στεγάζεται σε πρώην τουαλέτες και θα συνεχίσει να στεγάζεται.
«Τρία». Είναι τα νηπιαγωγεία στη Νέα Ιωνία, όπου έχουν για αυλές πεζοδρόμια, γκαράζ. Στοιβάζονται πενήντα παιδιά σε ογδόντα τετραγωνικά μέτρα, χωρίς θέρμανση, χωρίς τίποτα.
«Χίλια εξακόσια». Είναι ο αριθμός των μαθητών στο δεύτερο διαμέρισμα της Αθήνας σε λύκεια, γυμνάσια, δημοτικά, νηπιαγωγεία, όπου σκέφτονται να χρησιμοποιήσουν τη νέα μορφή ανανεώσιμης ενέργειας, την ξυλόσομπα!
«Επτακόσιοι». Είναι οι μαθητές στο λύκειο της Πετρούπολης, που, επίσης, βρίσκονται σε κοντέινερ και ο κατάλογος ατελείωτος. Δεν μας παίρνει ο χρόνος.
Πάμε στην ανώτατη εκπαίδευση, για να δούμε, επίσης, σε αριθμούς τι προβλέπει ο Προϋπολογισμός:
«Τετρακόσιοι οκτώ». Είναι οι σπουδαστές που μένουν στη Φοιτητική Εστία Χαλκίδας σε σύνολο χιλιάδων σπουδαστών με μία τουαλέτα ανά δέκα άτομα, με μία ώρα την ημέρα ζεστό νερό και με τριτοκοσμικές συνθήκες. Στον Προϋπολογισμό, δεν υπάρχει κονδύλι ούτε για το συγκεκριμένο Τ.Ε.Ι..
«Μηδέν». Είναι ο αριθμός των φοιτητικών εστιών που έχει το Πάντειο Πανεπιστήμιο και οι διακόσιοι πενήντα από τους χιλιάδες φοιτητές που έχουν δικαίωμα στέγασης, στεγάζονται σε δωμάτια τριτοκοσμικών ξενοδοχείων στο κέντρο της Αθήνας.
Ένας στους τριάντα πέντε φοιτητές και σπουδαστές έχει δικαίωμα στέγασης. Θα συνεχίσουν να είναι ένας στους τριάντα πέντε φοιτητές και σπουδαστές, μ’ αυτό που προβλέπει ο Προϋπολογισμός.
Χίλια και παραπάνω ευρώ ξοδεύει η λαϊκή οικογένεια, για να σπουδάσει το παιδί της μακριά από το σπίτι της και θα συνεχίσει –όπως προβλέπει ο Προϋπολογισμός- να ξοδεύει 1.000 και παραπάνω ευρώ. Τεσσεράμισι δισεκατομμύρια ευρώ δίνουν συνολικά οι λαϊκές οικογένειες, για να καλύψουν τη μόρφωση των παιδιών τους και θα συνεχίσουν να δίνουν και παραπάνω από τεσσεράμισι δισεκατομμύρια ευρώ.
Ο στόχος του Προϋπολογισμού μαρτυρά το στόχο της Κυβέρνησης. Η παιδεία θα γίνει ένα πανάκριβο εμπόρευμα που θα αγοράζουν λίγοι. Οι υπόλοιποι, στη δουλειά και στην ανεργία από τα μικρά τους χρόνια, στην ψευτοκατάρτιση, στις γνώσεις μιας χρήσης. Διάπλατα ανοικτές οι πόρτες στους εμπόρους της γνώσης, που περιμένουν με αγωνία τη νέα πελατεία.
Την ίδια στιγμή, 93.000.000 ευρώ για υποχρεώσεις στο ΝΑΤΟ. Εκατομμύρια ευρώ για συστήματα ασφαλείας, για συστήματα Σένγκεν, για την ενίσχυση των κάθε λογής κατασταλτικών μηχανισμών, για στρατιωτικές αποστολές στο εξωτερικό. Φοροαπαλλαγές και χάρισμα χρεών στους βιομήχανους, στους εφοπλιστές, στους τραπεζίτες. Νέα βάρη για τους ανθρώπους του μόχθου.
Ιδιαίτερα θα θέλαμε να αναφερθούμε -επειδή αναφέρθηκε και ο προηγούμενος ομιλητής- στους πυρόπληκτους, στις πυρόπληκτες περιοχές και στους εργαζόμενους των πυρόπληκτων περιοχών. Μας ήρθε ένα υπόμνημα που το υπογράφουν είκοσι δύο φορείς του Νομού Ηλείας. Τι ζητούν; Αυτονόητα πράγματα. Ζητούν πετρέλαιο, για να βγάλουν το χειμώνα και ένα επίδομα για να βγάλουν τις γιορτές. Αυτονόητα πράγματα. Την προηγούμενη εβδομάδα που επισκεφθήκαμε το Νομό Ηλείας, οι ίδιοι οι κάτοικοι, οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, οι ίδιοι οι αγρότες αυτών των περιοχών, στην ουσία ανέτρεψαν τα λεγόμενα, όχι μόνο του προηγούμενου ομιλητή, αλλά και των εισηγητών.
Κυρίες και κύριοι, χρειάζεται –είναι αλήθεια- μεγάλη υποκριτική ικανότητα, για να βγαίνει κάποιος και να δηλώνει ότι μειώθηκε η ανεργία, ότι αυξήθηκαν οι νέες θέσεις, ότι βελτιώθηκε το εισόδημα και το κυριότερο, ότι αυτός είναι και ο προσανατολισμός για το μέλλον.
Αλήθεια, τους ένα εκατομμύριο διακόσιες χιλιάδες ανασφάλιστους -στη συντριπτική τους πλειοψηφία νέοι άνθρωποι και μετανάστες- πού τους μετράτε; Τους εκατοντάδες χιλιάδες που δουλεύουν με μερική απασχόληση, πού τους μετράτε; Ποιος μπορεί να ζήσει σήμερα με 400 ευρώ; Μπορεί να θρέψει τον εαυτό του, πολύ περισσότερο να κάνει οικογένεια; Είναι εργαζόμενος αυτός που παίρνει 400 ευρώ;
Τους δεκάδες χιλιάδες ωρομίσθιους, τους part time, τους μαθητευόμενους του Ο.Α.Ε.Δ., των Σχολών Τουριστικών Επαγγελμάτων, των Ι.Ε.Κ., που δουλεύουν για 50 και 60 ευρώ το δεκαπενθήμερο, πού τους κατατάσσετε; Ο βασικός μισθός παραμένει και θα παραμένει στο αίσχος των 657 ευρώ μεικτά. Εκεί θα παραμείνει. Τα κέρδη ξεπερνούν για τις μεγάλες επιχειρήσεις τα 11.000.000.000 ευρώ.
Αυτό είναι το διαχρονικό έργο, αυτό είναι το διαχρονικό αποτέλεσμα και των μπλε και των πράσινων προϋπολογισμών, βέβαια συμπληρωμένο –αυτό πρέπει να σας το αναγνωρίσουμε- και με την ίδρυση φτωχοκομείων και φιλανθρωπικών συσσιτίων, σαν αυτό που εγκαινίασε προχθές ο Δήμαρχος Αθηναίων. Και αυτή είναι η πιο μεγάλη δήλωση και η πιο σαφής απόδειξη της ακραίας φτώχειας, που όλο και περισσότερο μεγαλώνει.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας καλεί το λαό και τη νεολαία να κρατήσει και να δυναμώσει το ελπιδοφόρο μήνυμα της πανεργατικής απεργίας στις 12 Δεκέμβρη, όπου χιλιάδες νέοι εργαζόμενοι, σπάζοντας την εργοδοτική τρομοκρατία, απέργησαν για πρώτη φορά, για να δυναμώσουν τον αγώνα και την οργάνωσή τους, διεκδικώντας, όχι ό,τι περισσεύει από τα ψίχουλα, αλλά τη ζωή που τους αξίζει και αφήνοντας το αστικό πολιτικό σύστημα να σχεδιάζει μόνο του δικομματικούς, διπολικούς, μονόχρωμους ή πολύχρωμους πολιτικούς σχηματισμούς για να εγκλωβίζει το λαό.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαίδου): Και εγώ ευχαριστώ.
Συνεχίζουμε με την κ. Φουντουκίδου-Θεοδωρίδου Παρθένα, Βουλευτή Πέλλης της Νέας Δημοκρατίας.
Ορίστε, έχετε το λόγο.
ΠΑΡΘΕΝΑ ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΔΟΥ-ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ: Κύριοι Βουλευτές, δεν ξέρω πόσο ο μέσος ενημερωμένος πολίτης γνωρίζει για τη στενή και αλληλένδετη σχέση πολιτικής και οικονομίας. Υποτάσσεται η οικονομία στην πολιτική ή η πολιτική στην οικονομία; Ηγείται η πολιτική της οικονομίας ή η οικονομία της πολιτικής; Είναι ερωτήματα, που κατά καιρούς αναφύονται.
Εδώ ακριβώς έρχεται ο ρυθμιστικός ρόλος των δημοκρατικών συστημάτων διακυβέρνησης, που παρέχουν εγγυήσεις, ώστε η οικονομία να υπηρετεί την πολιτική και τους σκοπούς της. Μέσα σ’ αυτούς, είναι η ανάπτυξη, η πρόοδος και η ευημερία όλων των πολιτών, όχι μόνο όσων μπορούν να τα βγάζουν πέρα στο ανταγωνιστικό περιβάλλον, αλλά και των αδυνάτων. Και είναι βέβαιο ότι μία ισχυρή οικονομία έχει περιθώρια βελτίωσης της ποιότητας ζωής όλων των πολιτών. Μία ανίσχυρη οικονομία μεμψιμοιρεί και στερεί πόρους και ευκαιρίες από τους πολίτες της.
Σ’ αυτήν τη λογική, η Κυβέρνηση με τον Προϋπολογισμό του 2008 κάνει ένα ακόμα βήμα μπροστά προς όφελος της κοινωνίας και όλων των Ελλήνων πολιτών. Κεφαλαιοποιεί τα κέρδη από την πολιτική των τριών προηγούμενων προϋπολογισμών της και συνεχίζει έναν Προϋπολογισμό συνέπειας, ανάπτυξης, κοινωνικής συνοχής, αποτελεσματικότητας. Η οικονομία μας μπαίνει σε μία πορεία, η ελληνική κοινωνία αποκτά μια νέα προοπτική.
Η Κυβέρνηση, συνεπής στις δεσμεύσεις της, αυξάνει το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης, τις συντάξεις του Ο.Γ.Α., το επίδομα ανεργίας. Συστήνεται το Εθνικό Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής. Αυξάνει τα κονδύλια για την υγεία, για την παιδεία. Υλοποιεί το μεγαλύτερο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων της χώρας μας. Αποκαθιστά τις αδικίες τις μισθολογικές στους νοσοκομειακούς, στους εκπαιδευτικούς, στους δικαστικούς και στους αξιωματικούς. Υλοποιούνται οι δεσμεύσεις μας για τη χορήγηση του πολυτεκνικού επιδόματος για το τρίτο παιδί. Μειώνονται οι φορολογικοί συντελεστές για τα νοικοκυριά. Καταργείται ο φόρος γονικής παροχής, κληρονομιάς και πρώτης κατοικίας και δίνεται για πρώτη φορά το 1% του Α.Ε.Π. στα ασφαλιστικά ταμεία. Ποτέ άλλοτε προϋπολογισμός δεν προέβλεπε τόσες πολλές κοινωνικές παροχές μαζί. Όλα αυτά, λοιπόν, τα προσπερνά σήμερα η κριτική των κομμάτων της Αντιπολίτευσης.
Κύριοι συνάδελφοι, ο ελληνικός λαός είναι ώριμος και περιθωριοποιεί όσους μεν του χαϊδεύουν τα αυτιά, αλλά με διάθεση κομματικής μόνο είσπραξης. Με τον τρόπο αυτό, κανένας δεν κερδίζει την ταμπέλα του φιλολαϊκού. Εδώ είμαστε με μία σαφή, συγκεκριμένη και χρονικά προσδιορισμένη εντολή, να υπηρετούμε το λαό και τα συμφέροντά του. Τίποτα άλλο δεν μπορεί να μπει ανάμεσα σ’ αυτήν τη σχέση της μεγάλης εμπιστοσύνης. Και θα ήσασταν αξιόπιστοι, εάν δεν προσπερνούσατε τα φιλολαϊκά αυτά μέτρα. Δεν ξέρω πού πήγαν οι κραυγές για το πολυτεκνικό επίδομα στις τρίτεκνες οικογένειες , για την ερειπωμένη ύπαιθρο.
Εμείς αναγνωρίζουμε ότι όλα αυτά είναι επιτεύγματα, που με την ανοχή και τη στήριξη του λαού τα παρουσιάζουμε σήμερα. Όμως, σημασία έχει ότι οι θυσίες του δεν πήγαν χαμένες. Θυμόμαστε μήπως τα χρέη, τα ελλείμματα, την αφαίμαξη των μικρομεσαίων επαγγελματιών, τη φοβερή αποεπένδυση, την ερήμωση της υπαίθρου;
Απαντάμε, λοιπόν, σήμερα με υψηλό ρυθμό ανάπτυξης, με μείωση του ελλείμματος των χρεών, με μείωση κυρίως του αριθμού των ανέργων στο 7,4%. Χτίζουμε γερές βάσεις και δημιουργούμε προοπτική για το μέλλον.
Ασφαλώς και μπορούμε να περικόψουμε κάποιες δαπάνες και για παράδειγμα, μια και είναι επίκαιρο, θα έλεγα ότι έχω εδώ ένα πακέτο των σημερινών μόνο καρτών που έλαβα από φίλους που υπηρετούν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Νομίζω ότι είναι ευπρόσδεκτες οι ευχές, όταν πληρώνονται ιδίαις δαπάναις και όχι με έξοδα του Έλληνα φορολογούμενου.
Μη με ρωτήσετε, λοιπόν, αν είμαι ευχαριστημένη με το κοινωνικό μέρισμα που δίνει ο Προϋπολογισμός. Θα σας απαντήσω ευθέως ότι εγώ δεν θα πω ποτέ «τέλος, όλα καλά». Πάντα θα διεκδικώ και περισσότερα και καλύτερα, γιατί αυτά αξίζουν στους ανθρώπους που εκπροσωπούμε και μας εμπιστεύονται. Όμως, οι στόχοι μας είναι ρεαλιστικοί. Τι μπορούμε να κάνουμε περισσότερο και για ποιες ομάδες πολιτών; Όμως, το συνολικό καλό διαχέεται σε όλους.
Παρά το ασταθές διεθνές περιβάλλον και την τρελή άνοδο του πετρελαίου, από το οποίο η χώρα μας έχει απαράδεκτα μεγάλη εξάρτηση, η οικονομία μας δείχνει να έχει αντοχές. Η Κυβέρνηση, μ’ ένα μεγαλόπνοο σχέδιο, στρέφεται σε άλλες μορφές ενέργειας και πέτυχε σε μικρό χρονικό διάστημα να καταστήσει τη χώρα μας διεθνή ενεργειακό κόμβο με ενίσχυση του γεωπολιτικού της ρόλου. Δεν άκουσα σχόλια γι’ αυτά. Άκουσα μόνο κροκοδίλια δάκρυα για τους αγρότες, τους κτηνοτρόφους, την ύπαιθρο. Τους πνίξατε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από την «υπερβολική αγάπη». Αυτό έγινε. Και εμείς σήμερα προσπαθούμε να τους αναστήσουμε.
Αυξημένες, λοιπόν, οι πιστώσεις για τη γεωργία, τα εγγειοβελτιωτικά έργα, το περιβάλλον. Το 80% του Ε.Σ.Π.Α. στην περιφέρεια, αρχής γενομένης από το 2008. Υπενθυμίζω ότι εξασφαλίσαμε τα 20.000.000.000 ευρώ. Πήραμε παράταση στις απορροφήσεις και δεν αφήσαμε να πάει χαμένο ούτε, μα ούτε 1 ευρώ.
Για μας, η στήριξη της υπαίθρου είναι πολιτική προτεραιότητα, γιατί θέλουμε τα νέα παιδιά να μείνουν στο επάγγελμα, όχι όμως ως φτωχοί συγγενείς, αλλά να έχουν και εκείνα τα υλικά και κοινωνικά αγαθά που έχουν οι εργαζόμενοι στις πόλεις και την καθοδήγηση και τη στήριξη της πολιτείας στον τομέα των επενδύσεων, των υποδομών, των προσανατολισμών. Πυξίδα και στήριξη θέλει σήμερα ο αγρότης και ο κτηνοτρόφος κι αυτό γίνεται, δυστυχώς, με μεγάλη καθυστέρηση, αλλά έστω και σήμερα, από την Κυβέρνησή μας.
Δημιουργήθηκαν τα Τοπικά Κέντρα Ανάπτυξης για την καλύτερη ενημέρωση του αγρότη. Είναι έτοιμες οι μελέτες στις δεκατρείς περιφέρειες για το τι να καλλιεργήσει, πού και πόσο να το πουλήσει ο αγρότης. Εξυγιαίνουμε το συνεταιριστικό κίνημα. Πληρώνονται τα δικαιώματά τους εμπρόθεσμα. Ο ΕΛΓΑ τους καλύπτει νέους κινδύνους και η προσπάθεια εξόφλησης εντός τριμήνου τις περισσότερες φορές αποδίδει. Προσπαθούμε, ώστε οι εκτιμήσεις να είναι δίκαιες και αντικειμενικές και οι όποιες αδικίες συνέβησαν σε δήμους της Πέλλας πρόσφατα, ελπίζω να αμβλυνθούν, ώστε να μην αδικήσουμε το θετικό μέχρι τώρα έργο του ΕΛ.Γ.Α.. Δεν λύθηκαν όλα τα προβλήματα. Τα παλεύει η Κυβέρνηση. Όμως, νιώθω ότι έχουμε ανοιχτά αυτιά.
Κλείνετε τα μάτια στο ασφαλιστικό. Αρνείστε το διάλογο. Νομίζω ότι κόμματα και συνδικαλιστικοί φορείς έπρεπε να κατεβαίνουμε στους δρόμους μ’ ένα μόνο αίτημα: την επίλυση του ασφαλιστικού. Και επειδή καμμία ευκαιρία αποκατάστασης του άδικου δεν πρέπει να πάει χαμένη, τονίζω και από αυτό το Βήμα, εν όψει του επανακαθορισμού των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων, την πρότασή μου για ένταξη σ’ αυτά για πρώτη φορά, σε πρώτη φάση, της αγρότισσας με στόχο τη μείωση του ορίου συνταξιοδότησης. Δεν χρειάζονται επιχειρήματα. Ανατρέξτε στα ασφαλιστικά ταμεία για να δείτε ποιο έχει τα περισσότερα ποσοστά αναπηρικών συντάξεων. Ποιος σακατεύεται από βαριές εργασίες, από αντίξοες καιρικές συνθήκες, από βλαβερές επιπτώσεις φυτοφαρμάκων και από κακή ποιότητα ζωής και υποδομών;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς απλώνουμε το χέρι στις υγιείς πολιτικές δυνάμεις που μιλάνε με όρους του σήμερα και του αύριο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ο χρόνος σας έχει τελειώσει. Παρακαλώ τελειώστε.
ΠΑΡΘΕΝΑ ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΔΟΥ - ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ: Αυτούς θέλουμε μαζί μας, μ’ αυτούς θέλουμε να πορευτούμε και τους καλώ να ψηφίσουν τον Προϋπολογισμό του 2008.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ευχαριστούμε την κ. Φουντουκίδου.
Το λόγο έχει ο κ. Αλέξανδρος Παπαδόπουλος, Βουλευτής Β΄ Αθηνών του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πολλαπλασιάζονται, μάλλον, σ’ αυτήν τη χώρα εκείνοι που πιστεύουν ότι είμαστε μία παραιτημένη χώρα, η οποία κατατρύχεται μέσα σε πολλαπλές συλλογικές αδράνειες τα τελευταία χρόνια. Και δυστυχώς, ενώ υπάρχει μία παθητική αποδοχή, μία συζήτηση του Προϋπολογισμού -όπως θα περίμενε κανείς και όπως συμβαίνει σε όλα τα εθνικά κοινοβούλια όλων των χωρών, όταν συζητούν τις προοπτικές των οικονομιών τους σε σχέση με καίρια ζητήματα αδράνειας των δημόσιων λειτουργιών και δράσεων, δηλαδή ότι έστω θα γινόταν κάποια νύξη, δεν ακούμε τίποτα, κυρίως από την Κυβέρνηση, για πράγματα τα οποία θα είναι καθοριστικότατα για τα επόμενα χρόνια στη χώρα μας- στην Αίθουσα αυτή θα μπορούσε να δημιουργήσει συνειδητοποιήσεις σε κάποιους ανθρώπους που κινούν και πολιτικά και οικονομικά και κοινωνικά τα πράγματα, σε κάποιες δυνάμεις σ’ αυτήν τη χώρα, για να οριοθετήσουν κάπως πιο συγκεκριμένα το μέλλον μέσα από αυτήν την ασυναρτησία και την ασάφεια.
Μπορεί να μας πει η Κυβέρνηση -να μας δώσει κάποια ψήγματα, κάτι το οποίο είναι πανθομολογούμενο, παραδείγματος χάριν- τι θα κάνει για την κατάρρευση της ανταγωνιστικότητας της χώρας; Και δεν είναι κατάρρευση στον τομέα της οικονομίας που την απομειώνει, είναι κατάρρευση και σε όλα εκείνα τα συνοδά ή παραπληρωματικά στοιχεία, όπως είναι η ανταγωνιστικότητα του διοικητικού συστήματος λειτουργίας της χώρας, του εκπαιδευτικού, του υγειονομικού, δηλαδή σε μία σειρά άλλα πράγματα. Μπορεί να ψελλίσει κάτι, εκτός από ρητορικές αυτοϊκανοποιήσεως περί δήθεν επιτευγμάτων τα τελευταία χρόνια, όταν αυτό είναι το πρώτο και βασικό θέμα; Και αν κάποιος έγραφε σήμερα ένα βιβλίο στη χώρα για το ελληνικό πρόβλημα, δεν θα χρειαζόταν να πει τίποτε άλλο, παρά να βάλει τον τίτλο «Ανταγωνιστικότητα» και μάλιστα συγκριτικά, σε σχέση με το τι συμβαίνει, όχι σε όλο τον κόσμο, αλλά μόνο στις γειτονικές μας χώρες οι οποίες καλπάζουν.
Μετά από αυτήν τη γενική παρατήρηση, θέλω να πω δύο λόγια για το ασφαλιστικό και το πνεύμα με το οποίο αντιμετωπίζεται σήμερα. Εγώ δεν έχω καταλάβει τι κάνετε ως Κυβέρνηση, δεν κατάλαβα τι επιδιώκετε. Είναι δυνατόν να πιστεύετε ότι με τη λογική που εισάγετε σχετικά με την αντιμετώπιση ενός προβλήματος, μετά από τέσσερα χρόνια αδράνειας, θα λυθεί ποτέ το ασφαλιστικό πρόβλημα της χώρας; Εκτός αν δεν υπάρχει. Αν υπάρχει, μην ασχολείστε με περιφερειακά θέματα. Αυτά θέλουν άλλο πεδίο και κώδικες άσκησης ευθύνης, για να μπορούν να αντιμετωπιστούν.
Το 1993, κύριοι συνάδελφοι, στην Ισπανία, επί κυβερνήσεως Φελίπε Γκονζάλες, ανελήφθη μία πρωτοβουλία από την τότε κυβέρνηση και μετά, από το Σεπτέμβριο μέχρι το Φεβρουάριο του 1994, πέρασε η Βουλή μία περίοδο, όπως την ονόμασαν οι Ισπανοί, διαλογισμού, κατανόησης του προβλήματος και εξεύρεσης διαδικασιών, που θα οδηγούσαν σε μια συμφωνία. Αυτό οδήγησε, ως γνωστόν, στο να γίνει μία επιτροπή από τεχνοκράτες εκπροσώπους των κομμάτων, και των πέντε, από εκπροσώπους των δύο γενικών εργατικών ενώσεων και συνταξιούχων, ούτως ώστε το Μάρτη του 1995, ένα χρόνο και ένα μήνα μετά, να επιτευχθεί η περίφημη και η ιστορική Συμφωνία του Τολέδο για το ασφαλιστικό, μία συμφωνία η οποία έμεινε ιστορική και καθοδηγεί ως πνεύμα και αντίληψη την αντιμετώπιση μεγάλων προβλημάτων σε μία χώρα σαν την Ισπανία, η οποία –προσέξτε- έχει την ίδια ιστορική ασυνέχεια με τη δική μας και δεν είναι νεαρότερη ή παλαιότερη δημοκρατία από εμάς, δεδομένου ότι το 1974 βγήκε και αυτή από έναν αυταρχικό Μεσαίωνα.
Κύριοι συνάδελφοι, κάτι αποπειραθήκατε να κάνετε ίδιο -αυτό θέλω να επισημάνω- και αποτύχατε. Γιατί ήταν μέσα στο μυαλό όπου καλλιεργήσατε υποψίες, με βάση την όλη συμπεριφορά σας τα προηγούμενα χρόνια και το γεγονός ότι θέλατε -αφού είπατε τρία «δεν»- να πάτε στα μερικότερα, να υφαρπάξετε συναινέσεις επί του αορίστου, να δημιουργήσετε μία κοινωνική ατμόσφαιρα, ότι πάτε να λύσετε το πρόβλημα, αλλά ταυτόχρονα πάτε και να παγιδεύσετε. Με πονηρίες πολιτικές και επικοινωνιακές, δεν λύνονται τα μεγάλα προβλήματα και ούτε μπορεί να οδηγηθεί η χώρα σε μεταρρυθμίσεις.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική ‘Έδρα καταλαμβάνει ο Β’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ)
Και η ευθύνη αυτήν την περίοδο γι’ αυτό το μέγα ζήτημα, για τις επόμενες γενιές, έρχεται για τις κοινωνίες και από κοινωνίες που ξέρουν πώς μπορούν να ποδηγετήσουν προβλήματα με μία πειθαρχία, αλλά να βγαίνει πηγαία μία ανάγκη με οριοθετημένα συστήματα και σκέψεις και αποφάσεις, προκειμένου να επιλυθούν. Και βεβαίως τα δεκαπέντε σημεία της Συμφωνίας του Τολέδο τα ψήφισαν και τα πέντε κόμματα στην ισπανική Βουλή και -όπως είπα- αποτελεί πρότυπο. Λυπάμαι, γιατί τέτοια πρόταση δεν μπορεί να γίνει στη χώρα μας, όχι γιατί δεν μπορούμε, αλλά γιατί δεν το θέλουμε συνολικά, με καίρια ευθύνη της σημερινής Κυβέρνησης.
Ένα δεύτερο σχόλιο που θέλω να κάνω, σχετίζεται μ’ ένα ζήτημα κυρίαρχο, της ακρίβειας, όπου εγώ δεν αμφισβητώ ότι υπάρχει πράγματι ειλικρινής ευαισθησία, γιατί αυξάνεται ο πληθωρισμός στη χώρα μας και οι πληθωριστικές πιέσεις είναι αδικαιολόγητες και είναι πολύ επικίνδυνες, κύριοι συνάδελφοι.
Έχουμε την τάση να ρίχνουμε την μπάλα αλλού κι εγώ δεν θέλω να κάνω καμμία νύξη στον ιστορικό του μέλλοντος. Δεν έχει ανάγκη από τη δική μας αποτύπωση μίας άποψης αλλά από την κατανόηση ενός προβλήματος, για να δούμε πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα. Είναι στην ίδια λογική που ανέφερα και για το προηγούμενο. Και επιτίθενται όλοι κατά του ευρώ. Οποία υποκρισία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι!
Γνωρίζουμε ότι εάν η κυβέρνηση Σημίτη δεν είχε βάλει τη χώρα στη ζώνη του ευρώ, σήμερα, μ’ ένα εμπορικό έλλειμμα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο, μαζί με το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, που είναι από τα μεγαλύτερα στον κόσμο, ως ποσοστό του Α.Ε.Π. που έχει η χώρα μας -μέσα από το οποίο πριμοδοτούμε μέσα από έναν καταναλωτισμό τα προϊόντα τα βιομηχανικά των άλλων χωρών- θα θέλαμε, με τις αλλεπάλληλες υποτιμήσεις και με τους πληθωρισμούς που βίωσε αυτή η χώρα, για ένα κιλό καλαμπόκι ένα τσουβάλι χιλιάρικα. Έχουμε, όμως, τη θαλπωρή των χαμηλών επιτοκίων και των χαμηλών πληθωρισμών και δεν είμαστε έρμαια συναλλαγματικών θυελλών και επιθέσεων. Αλλά αυτό, όμως, θα πρέπει να το αξιοποιούμε με άλλες λογικές.
Τρίτον, κύριοι συνάδελφοι –και πολύ σύντομα- πρέπει να τελειώνουμε με όλη αυτήν την ιστορία του δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας. Το καρκίνωμα της ελληνικής οικονομίας είναι η παραοικονομία του 40%. Ας αφήσουμε τα δάκρυα περί διανομής. Διανομή, σε οικονομία με 40% μαύρη οικονομία, δεν γίνεται. Είναι ψεύδος και παραπλανούμε εαυτούς και όλο το λαό.
Εγώ ζητώ από την Κυβέρνηση να μου απαντήσει και το δικαιούμαι ως πολίτης και ως Βουλευτής. Έκανα μία πρόταση, την οποία λέει ότι απεδέχθη αρχικά η Κυβέρνηση, αλλά μετά την απέρριψε.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, επιτρέψτε μου, σας παρακαλώ! Έχω διατελέσει και Υπουργός Οικονομικών.
Τι θα πει αυτό; Όλες οι συναλλαγές, όπως γίνεται σε όλο τον κόσμο, να γίνονται μέσω του τραπεζικού συστήματος, με συνοδεία παραστατικών. Σε όλες τις χώρες του κόσμου! Το δέχθηκε η Κυβέρνηση. Μάλιστα, με ευχαρίστησε δημοσίως. Βεβαίως εγώ εδέχθην επίθεση από παντού. Μετά από λίγο, όμως, αυτό χάθηκε, το έφαγε η γάτα. Γιατί; Να μου πείτε: Γιατί αυτό το δέχονται όλες οι πολιτισμένες χώρες του κόσμου, το υιοθέτησε με εντυπωσιακά αποτελέσματα η Βουλγαρία και η Ρουμανία και δεν έχει υιοθετηθεί ακόμα στην Ελλάδα; Για να μη μιλάμε για υποκρισία σε σχέση και με την εισφοροδιαφυγή και με τη φοροδιαφυγή και τη μαύρη οικονομία.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Δεν συμφωνούσαν …
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Τέλος, κάνω και μία άλλη πρόταση, γιατί πολύ πόνος πέφτει για το ζήτημα των καταναλωτικών δανείων.
Κύριε Υπουργέ, μπορείτε να κάνετε μία σύσταση, όπως έγινε και στη Βουλγαρία, στο διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος.
Ξέρετε, τα κανονικά δάνεια χορηγούνται με βάση τις φορολογικές δηλώσεις και υπάρχει μία αντιστοίχιση ανάληψης κινδύνου και αποπληρωμής. Ξέρουμε ότι στη Βουλγαρία αυτό το έλυσαν με αυστηρή εντολή, με καταλογισμό στο εποπτικό κεφάλαιο των τραπεζών και μάλιστα με αυξημένο ποσοστό, δηλαδή ότι το χορηγούμενο καταναλωτικό δάνειο δεν συνάπτεται με βάση αυτό που δηλώνεται από τη φορολογική δήλωση, αλλά με βάση εκείνα που αυθαιρέτως υπολογίζει η τράπεζα σε σχέση με τους άδηλους πόρους της παραοικονομίας. Αν είναι 1.000, σου βάζει 3.000 και το προσδιορίζω, δεν θέλω τώρα θα θίξω τάξεις οπότε αποκερδαίνεις χρήματα από άλλες άδηλες και μη δηλωμένες πηγές. «Ιδού η Ρόδος», γιατί πρέπει να συντονιστεί η μάχη κατά της παραοικονομίας.
Κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός αυτός είναι αφιλόδοξος. Ξέρετε ποιο είναι το κακό; Ότι είναι πλήρως αντιστοιχισμένος με την αφιλόδοξη πλέον πορεία της χώρας μας. Πολλοί την κατανοούν, πολλοί λυπούνται γι’ αυτό πλέον, αλλά από κάποιο σημείο και πέρα, αυτό πρέπει να γίνει και πολιτική συμπεριφορά και αντίδραση.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Υπάρχει πρόνοια από πλευράς χρόνου και για τους πρώην Υπουργούς Οικονομικών, κύριε Παπαδόπουλε, απ’ ό,τι είδατε.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ο Βουλευτής κ. Τζαβάρας ζητεί άδεια ολιγοήμερης απουσίας στο εξωτερικό. Η Βουλή εγκρίνει;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Η Βουλή ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής του Νομού Ημαθίας της Νέας Δημοκρατίας κ. Τσαβδαρίδης.
ΛΑΖΑΡΟΣ ΤΣΑΒΔΑΡΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο φετινός Προϋπολογισμός είναι ο τέταρτος της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και αποτυπώνει τις επίπονες και αποτελεσματικές προσπάθειες της Κυβέρνησης για οικονομική ανάπτυξη. Είναι Προϋπολογισμός προόδου και κοινωνικής συνοχής. Στηρίζεται σε ισχυρές βάσεις, που είναι αποτέλεσμα της οικονομικής πολιτικής που ακολουθήσαμε όλα τα προηγούμενα χρόνια. Είναι Προϋπολογισμός απελευθερωμένος από την επιτήρηση, ο πρώτος που καταρτίζεται μετά την έξοδο από τη διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος. Είναι αναπτυξιακός διότι εξασφαλίζει υψηλό ρυθμό αύξησης του Α.Ε.Π., πάνω από το μέσο όρο της ευρωζώνης. Είναι στοχευμένος στην περιφερειακή σύγκλιση, αφού το 82% των πόρων του Ε.Σ.Π.Α. θα διατεθεί για την ενίσχυση της ανάπτυξης της ελληνικής περιφέρειας και –το σημαντικότερο- είναι κοινωνικά δίκαιος.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Αντιπολίτευση όλες αυτές τις μέρες προσπαθεί να αποδομήσει τον Προϋπολογισμό. Ισχυρίζεται ότι είναι μη ρεαλιστικός, ότι είναι δήθεν «φορομπηχτικός» και ότι τάχα επιβαρύνει τα λαϊκά στρώματα.
Όπως θα δούμε όμως, κανένας από τους ισχυρισμούς αυτούς δεν ισχύει. Το αντίθετο μάλιστα. Το έργο που έχει ήδη επιτελέσει η Κυβέρνηση, απαντά αποστομωτικά στην καταστροφολογία της Αντιπολίτευσης, γιατί αυτή η Κυβέρνηση είναι που αποκατέστησε τη δημοσιονομική διαφάνεια, μειώνοντας το έλλειμμα στο 2,7% ως ποσοστό επί του Α.Ε.Π., με προοπτική την περαιτέρω μείωσή του στο 1,6%. Αυτή η Κυβέρνηση είναι που μείωσε το δημόσιο χρέος στο 93,4% του Α.Ε.Π. και θα συνεχίσει την αποκλιμάκωσή του στο 91% του Α.Ε.Π. και για το 2008. Αυτή η Κυβέρνηση είναι που στήριξε και στηρίζει τις ευαίσθητες ομάδες της κοινωνίας, αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τη φοροδιαφυγή, ενισχύει και θα εξακολουθήσει να ενισχύει την περιφέρεια, τακτοποίησε παλιές οικονομικές εκκρεμότητες που αφορούν την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τα ασφαλιστικά ταμεία.
Ο ρυθμός ανάπτυξης στην Ελλάδα θα κυμανθεί και για το 2008 στο 4%, παρά τη δυσμενή διεθνώς οικονομική συγκυρία και τη σημαντική αύξηση των τιμών του πετρελαίου. Αν το ποσοτικό αυτό στοιχείο από μόνο του δεν σηματοδοτεί ίσως έναν αξιοσημείωτο αναπτυξιακό ρυθμό, καταλυτικό στοιχείο για την εμπέδωση της ανάπτυξης που βιώνει η χώρα μας, είναι τα ποιοτικά χαρακτηριστικά αυτής της ανάπτυξης, η οποία βασίζεται σε δύο σημαντικότατους πυλώνες, στις ιδιωτικές επενδύσεις, αλλά και στις εξαγωγές.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μιλάει η Αξιωματική Αντιπολίτευση για «φορομπηχτικά» μέτρα, όμως το αντίθετο ακριβώς ισχύει.
Η Νέα Δημοκρατία μείωσε τη φορολογική επιβάρυνση τόσο για τα φυσικά πρόσωπα όσο και για τις επιχειρήσεις. Ωφελήθηκαν τα χαμηλά εισοδήματα από την αύξηση του αφορολόγητου ορίου από τα 10.000 ευρώ στα 12.000 ευρώ. Εξαιτίας της φορολογικής μας πολιτικής, σήμερα τριάμισι εκατομμύρια Έλληνες φορολογούμενοι δεν πληρώνουν πια ούτε 1 ευρώ φόρο, ενώ ακόμη δυόμισι εκατομμύρια Έλληνες από φέτος θα πληρώνουν λιγότερο φόρο.
Κάθε επιχείρηση ωφελείται από τη μείωση έως και δέκα ποσοστιαίες μονάδες των συντελεστών για τη φορολόγηση των επιχειρηματικών κερδών. Ωφελούνται έτσι δεκάδες χιλιάδες μικρομεσαίες ελληνικές επιχειρήσεις, που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας και απασχολούν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Αντιπολίτευση ισχυρίζεται ότι πλήττονται, τάχα, από την πολιτική της Κυβέρνησης τα λαϊκά στρώματα. Είναι άραγε έτσι; Σαφώς όχι, καθώς δίνουμε για το 2008 περίπου 2.000.000.000 ευρώ περισσότερα για μισθούς και συντάξεις, ήτοι αύξηση 8,9%. Με τα κονδύλια αυτά θα χρηματοδοτηθούν η εισοδηματική πολιτική του 2008 -όπου τετρακόσιες σαράντα χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι θα πάρουν αύξηση πάνω από τον πληθωρισμό- επίσης η αύξηση του επιδόματος του νοσηλευτικού προσωπικού, αλλά και της διδακτικής προετοιμασίας των εκπαιδευτικών, η αύξηση των αποδοχών διακοσίων χιλιάδων συνταξιούχων του δημοσίου κατά 3,5%, το νέο μισθολόγιο εκατόν πενήντα πέντε χιλιάδων εν ενεργεία αστυνομικών, στρατιωτικών και λιμενικών και ενενήντα πέντε χιλιάδων αποστράτων, που ήταν προεκλογική μας δέσμευση, η καταβολή της έκτακτης παροχής στους δικαστικούς, η χορήγηση πρόσθετης αύξησης, πέραν της εισοδηματικής πολιτικής, σε ογδόντα χιλιάδες συνταξιούχους δημοσίους υπαλλήλους μέσω της ενσωμάτωσης των επιδομάτων θέσης ευθύνης στις συντάξεις τους, η ενσωμάτωση της πάγιας αποζημίωσης για δημιουργία και ενημέρωση βιβλιοθήκης στις συντάξιμες αποδοχές των μελών Δ.Ε.Π., η δυνατότητα απολαβής του 25% της σύνταξης του θανόντος συζύγου από τον επιζώντα, ακόμα και αν αυτός είναι δημόσιος υπάλληλος, ρύθμιση που αφορά περίπου σε δεκαπέντε χιλιάδες συνταξιούχους.
Δίνουμε, επίσης, ποσό το οποίο αγγίζει το 26% των πρωτογενών δαπανών για την ασφάλιση, την περίθαλψη, αλλά και την κοινωνική προστασία. Με τα χρήματα αυτά υλοποιούνται βασικές προεκλογικές μας δεσμεύσεις, όπως η αύξηση των αγροτικών συντάξεων κατά 52 ευρώ μηνιαίως, που φτάνουν έτσι τα 330 ευρώ, με αποτέλεσμα να ωφελούνται οκτακόσιες χιλιάδες συνταξιούχοι, η αύξηση του Ε.Κ.Α.Σ. κατά 35 ευρώ μηνιαίως, που φτάνει έτσι τα 230 ευρώ και ωφελούνται τετρακόσιες πενήντα χιλιάδες χαμηλοσυνταξιούχοι, η χρηματοδότηση του Ι.Κ.Α. και η κάλυψη των αναγκών των λοιπών ασφαλιστικών ταμείων, η κρατική συμμετοχή στην τριμερή χρηματοδότηση της κοινωνικής ασφάλισης με ποσό ίσο με το 1% του Α.Ε.Π. για το Ι.Κ.Α.- για πρώτη φορά μάλιστα έχουμε την αύξηση του επιδόματος ανεργίας στα 404 ευρώ, που αφορά τριακόσιες ογδόντα χιλιάδες ανέργους- η χορήγηση του πολυτεκνικού επιδόματος σε περίπου εκατόν πενήντα χιλιάδες τρίτεκνες οικογένειες και η επιστροφή σε περισσότερους από τριακόσιες χιλιάδες συνταξιούχους της τέταρτης και πέμπτης δόσης της εισφοράς υπέρ Λ.Α.Φ.Κ.Α..
Και κάτι ακόμη: Όλα αυτά τα επιτυγχάνουμε παρά τις δημοσιονομικές δυσκολίες που όλοι γνωρίζετε ότι κληρονομήσαμε, διότι σήμερα πληρώνουμε ακόμη τους λογαριασμούς του χθες, δηλαδή σήμερα εμείς, μέσω των τοκοχρεολυσίων, πληρώνουμε ένα μέρος των έργων των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχασαν πολύτιμο χρόνο και έσπασαν όλα τα ρεκόρ δημιουργικής λογιστικής. Οι Κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας δημιούργησαν διαφάνεια, που έλαβε συγχαρητήρια από την Κομισιόν. Οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. συσσώρευσαν έλλειμμα και χρέος. Οι Κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας μείωσαν δραστικά τα ελλείμματα και άρχισαν την αποκλιμάκωση του χρέους. Οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. συσσώρευσαν αδικίες, όπως αυτή του Λ.Α.Φ.Κ.Α.. Οι Κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας κατάφεραν να αποκαταστήσουν αυτές τις αδικίες. Οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν κατάφεραν να αγγίξουν τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που μας επισημαίνουν οι διεθνείς οργανισμοί και έχει τόση ανάγκη ο τόπος, όπως είναι το ασφαλιστικό.
Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας τολμά σήμερα αυτές τις μεταρρυθμίσεις και μάλιστα με πολύ πιο ήπια μέσα απ’ όσα πρότεινε κάποτε η Επιτροπή Γιαννίτση επί ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. επέφεραν δημοσιονομική και μεταρρυθμιστική παράλυση, οι Κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας έχουν ήδη μεγάλα και σημαντικά επιτεύγματα δημοσιονομικής εξυγίανσης…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Παρακαλώ, ολοκληρώστε.
ΛΑΖΑΡΟΣ ΤΣΑΒΔΑΡΙΔΗΣ: … και ξεκινούν μεταρρυθμιστική κοσμογονία. Αυτό το τελευταίο, ωστόσο, χρειάζεται σταθερότητα, αναπτυξιακή πνοή και αίσθηση δικαιοσύνης. Αυτά ακριβώς εξασφαλίζει ο Προϋπολογισμός του 2008, που βρίσκεται σήμερα ενώπιον σας.
Μ’ αυτές τις σκέψεις, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σας καλώ να υπερψηφίσετε τον Προϋπολογισμό.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Καλώ τώρα στο Βήμα την κ. Βάσω Παπανδρέου, πρώην Υπουργό, Βουλευτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στη Β΄ Αθηνών.
ΒΑΣΩ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε αυτές τις μέρες το λόγο, για τον οποίο υποτίθεται ότι η Νέα Δημοκρατία μάς οδήγησε σε εκλογές, με πραγματική προεκλογική περίοδο δέκα ημερών. Συζητούμε, δηλαδή, τον Προϋπολογισμό του 2008, τον οποίον ο κύριος Πρωθυπουργός επικαλέστηκε ως σοβαρό εθνικό θέμα για εκλογές εξπρές.
Φυσιολογικά θα έπρεπε να είναι μια τυπική διαδικασία. Ο ελληνικός λαός έχει αποφανθεί. Έδωσε στη Νέα Δημοκρατία δεύτερη εντολή διακυβέρνησης, αλλά παρ’ όλα αυτά, τόσο σ’ αυτήν την Αίθουσα όσο και στην ελληνική κοινωνία, δεν υπάρχει η αίσθηση ότι πρόκειται για μια τυπική διαδικασία. Το αντίθετο μάλιστα, κυριαρχεί ο φόβος ότι τα χειρότερα είναι μπροστά μας. Ο Προϋπολογισμός που κατέθεσε η Κυβέρνηση, θα μείνει στην ιστορία για το ρεκόρ των άδικων φόρων, για την υποχρηματοδότηση των δημοσίων επενδύσεων, για τη μείωση των δαπανών για την παιδεία, την υγεία και το περιβάλλον.
Οι αριθμοί σας πάσχουν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας. Αλλά δεν είναι αυτό το μεγάλο πρόβλημα. Είναι η οικονομία μας, που έχει το πρόβλημα εξ αιτίας της πολιτικής σας. Η Ελλάδα των υπερχρεωμένων νοικοκυριών είναι δικό σας κατόρθωμα. Η Ελλάδα της όλο και χαμηλότερης ανταγωνιστικότητας είναι δικό σας κατόρθωμα. Η Ελλάδα των παγωμένων μισθών και των υψηλών επιχειρηματικών κερδών είναι δικό σας κατόρθωμα. Η Ελλάδα της ακρίβειας είναι δικό σας κατόρθωμα.
Όμως, δεν γίνεται να μην ακούτε τον αχό των πρακτικών σας. Δεν γίνεται να μην αντιλαμβάνεστε ότι μόλις ενενήντα ημέρες μετά τις εκλογές, η ελληνική κοινωνία σας γυρνά την πλάτη. Η μεγάλη απεργία μόλις πριν από μία βδομάδα, στην οποία συμμετείχαν και πάρα πολλοί από τους δικούς σας ψηφοφόρους, θα έπρεπε να λειτουργήσει ως καμπανάκι για την Κυβέρνηση.
Είκοσι τέσσερις ώρες, όμως, μετά, θεωρήσατε ότι είναι κατάλληλη στιγμή για να βάλετε φόρους στα ακίνητα των πολλών, των μικροϊδιοκτητών, για να γλυτώσετε τα μεγάλα ποσά για τους λίγους μεγαλοϊδιοκτήτες. Οι τράπεζες εμφανίζουν πρωτοφανή κέρδη, ενώ τα νοικοκυριά περιμένουν την επόμενη αύξηση των επιτοκίων στα στεγαστικά και τα καταναλωτικά δάνεια. Εκλεκτοί σας εφοριακοί συλλαμβάνονται επ’ αυτοφώρω και εκβιάζουν επιχειρηματίες. Αλλά, δεν συγκινείστε, όπως δεν συγκινηθήκατε με τους «κουμπάρους» και με το μεγάλο σκάνδαλο των ομολόγων.
Βιαστήκατε να βάλετε «ταφόπλακα» στην Ολυμπιακή και μόνο μπροστά στη γενική κατακραυγή στέρξατε να αθετήσετε τις κρυφές συμφωνίες σας για τον Ο.Τ.Ε.. Έχετε διαλύσει τη Δ.Ε.Η., αλλά δεν παραλείψατε να συμφωνήσετε με αυξήσεις ρεκόρ στο ηλεκτρικό ρεύμα, που θα πλήξουν το σύνολο της οικονομίας και θα προκαλέσουν και νέα κύματα ακρίβειας. Θέλετε να ξεπουλήσετε τον Ο.Τ.Ε., τη Δ.Ε.Η., τα λιμάνια και ό,τι άλλο υπάρχει στο δημόσιο και επιθυμείτε η ελληνική Κυβέρνηση να περιοριστεί στο ρόλο της διαχείρισης των πεζοδρομίων και των επιδοτήσεων. Όλες οι άλλες σοβαρές αποφάσεις σε σχέση με την ανάπτυξη και το ρόλο της χώρας μας, θα παίρνονται από άλλα κέντρα.
Το χειρότερο, όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, είναι το αρρωστημένο κλίμα που δημιουργείται, αλλά και ανέχεστε, ένα κλίμα απόλυτης απαξίωσης της πολιτικής, που δίνει πάτημα στις απόλυτες φωνές, αλλά και βολεύει απόλυτα τα συμφέροντα.
Το κόμμα σας είχε ως σημαία τη μάχη εναντίον της διαπλοκής και την αντιπαράθεση με τα συμφέροντα. Για χρόνια επιχειρούσατε την ισοπέδωση κάθε πράξης του ΠΑ.ΣΟ.Κ., βάζοντας μπροστά σενάρια εξυπηρέτησης συμφερόντων.
Το κόμμα σας είχε, επίσης, ως σημαία τη διαφάνεια και την πάταξη της διαφθοράς στη δημόσια ζωή. Καταργήσατε και αποδυναμώσατε κάθε θεσμό αντικειμενικοποίησης των διαδικασιών ελέγχου, λειτουργίας και διαφάνειας της Δημόσιας Διοίκησης. Καταφέρατε να βάλετε τη χώρα σε καθεστώς εντατικής παρακολούθησης για θέματα διαφθοράς. Δεν την βάλατε μόνο υπό επιτήρηση, αλλά προσφάτως, τη βάλατε και σε καθεστώς εντατικής παρακολούθησης για θέματα διαφθοράς.
«Μηδενική ανοχή», λέει σε κάθε ευκαιρία ο κύριος Πρωθυπουργός και, ενδεχομένως, θα το επαναλάβει και πάλι αύριο στην ομιλία του. Αυτήν τη φορά θα έχει ενδιαφέρον να μας πει το εξής: «Μηδενική ανοχή» απέναντι σε ποιους; Στους φίλους του επιχειρηματίες ή μήπως στους Υπουργούς του;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ανησυχούμε ειλικρινά για τις εξελίξεις, όχι μόνο στο πεδίο της οικονομίας, αλλά και στο πεδίο της δημόσιας ζωής. Η χώρα μας έχει μπει σε βαθιά παρακμή με τη μιντιοκρατία να υφαρπάζει το ρόλο της πολιτικής, πολιτικά στελέχη να μην αντιστέκονται, αλλά κατά κανόνα να υποκύπτουν στις απαιτήσεις της νέας τηλεπραγματικότητας.
Οι πολίτες εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους, την απογοήτευσή τους, γυρίζουν την πλάτη στην πολιτική και στους πολιτικούς. Είναι μια κοινωνία χαμηλών προσδοκιών, μια κοινωνία που προσπαθεί να βολευτεί σε μια συνολικά και συλλογικά προβληματική κατάσταση.
Εδώ και πολύ καιρό είναι φανερό ότι χρειάζεται μια μεγάλη πρωτοβουλία, για να ξαναποκτήσει η πολιτική την απαραίτητη αξιοπρέπεια και αξιοπιστία της. Η Κυβέρνηση κάνει ότι δεν καταλαβαίνει και σκέπτεται πως, αλλάζοντας τον εκλογικό νόμο, θα αντιμετωπίσει την ογκούμενη δυσφορία και αδιαφορία των πολιτών. Είναι απλή αλαζονεία; Είναι ενοχή; Θα χρειαστούν, ενδεχομένως, ακόμη κάποιες αποπομπές Υπουργών, για να το αντιληφθούμε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν έχει νόημα να μένουμε στους αριθμούς του Προϋπολογισμού, ο οποίος άλλωστε θα μείνει στα χαρτιά, όπως και οι προηγούμενοι προϋπολογισμοί της Νέας Δημοκρατίας. Είναι φανερό ότι σε λίγους μήνες θα μιλούμε και πάλι για την ανάγκη νέων θυσιών, όπως συνέβη και στο παρελθόν. Είναι φανερό ότι σε λίγους μήνες θα μιλάμε και πάλι για υπέρβαση των δαπανών, όπως συνέβη και στο παρελθόν. Είναι φανερό ότι δεν απέχουμε πολύ από την επιβολή και νέων έμμεσων φόρων- αύξηση του Φ.Π.Α.- αλλά και άλλων, όπως συνέβη και στο παρελθόν.
Αυτό που έχει νόημα, είναι η αντίσταση σ’ αυτήν την πολιτική που γυρίζει τη χώρα πίσω. Αυτό που έχει νόημα, είναι να πούμε ένα μαζικό «όχι» σ’ αυτήν την πολιτική, που καταδικάζει την Ελλάδα σε ουραγό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό που έχει νόημα, είναι να παλέψουμε στη Βουλή και στους δρόμους, για να ανατραπεί στην πράξη όχι μόνον αυτή η πολιτική, που προσθέτει φτωχούς στους φτωχούς, που αφαιρεί πόρους και δικαιώματα, που πολλαπλασιάζει την αδικία και διαιρεί την κοινωνία, αλλά, κυρίως, πρέοει να ανατραπεί αυτή η πρακτική, που αποξενώνει τους πολίτες, που απαξιώνει την πολιτική, που θέλει μια κοινωνία να παραπαίει, χωρίς στόχους, χωρίς σχέδιο, χωρίς προοπτική.
Η χώρα βρίσκεται σε πάρα πολύ άσχημη κατάσταση και εάν δεν κάνουμε κάτι, η προοπτική είναι πάρα πολύ δυσοίωνη. Καταψηφίζουμε αυτήν την πολιτική και αυτό είναι μόνο η αρχή, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας. Πρέπει να αναλάβουμε κάποια πρωτοβουλία για την αναβάθμιση της πολιτικής ζωής του τόπου.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ την κ. Παπανδρέου.
Καλώ στο Βήμα το Βουλευτή Α' Θεσσαλονίκης κ. Κώστα Γκιουλέκα.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΚΙΟΥΛΕΚΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συμφωνώ απόλυτα με την προλαλήσασα και κυρίως με τον επίλογο της ομιλίας της, όπου είπε ότι πρέπει να αναλάβουμε πρωτοβουλίες για την αναβάθμιση της πολιτικής. Μόνο που αυτό θεωρώ ότι πρέπει να απευθύνεται σε όλες τις πτέρυγες της Βουλής. Και βεβαίως, πρωτίστως, πρέπει να απευθύνεται, τουλάχιστον από τον ομιλούντα, τον κάθε ομιλούντα προς τη δική του παράταξη. Πώς αναβαθμίζει το δικό σας κόμμα, κυρία Παπανδρέου, την πολιτική;
Είχα ορισμένες σκέψεις που θα ήθελα να τις σχολιάσω. Ακούγοντας όμως προσεκτικά την πρώην Υπουργό, η οποία αναφέρθηκε σε διάφορα θέματα για τον Προϋπολογισμό, θα ήθελα να σταθώ σε δύο-τρία σχόλια.
Είπε «οι αριθμοί σας πάσχουν, κύριοι συνάδελφοι», απευθυνόμενη σε εμάς τους Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας.
Εμάς δεν μας ενδιαφέρει ξέρετε να ευημερούν, κυρία Παπανδρέου, οι αριθμοί. Μας ενδιαφέρει να ευημερούν οι πολίτες, μας ενδιαφέρει να μπορούμε μέσα από τους προϋπολογισμούς να προσθέτουμε δημιουργικό έργο στον τόπο μας. Και βεβαίως θα πρέπει να θυμίσω εδώ κάποιες άλλες εποχές όταν με αλχημείες οι κυβερνήσεις του χθες, οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δημιουργούσαν πλεονασματικούς προϋπολογισμούς καλύπτοντας τις μαύρες τρύπες. Τότε πράγματι οι αριθμοί ευημερούσαν εις βάρος των πολιτών και εις βάρος της χώρας, κάτι το οποίο πληρώσαμε πανάκριβα. Και περίπου μας κατηγορήσατε γιατί είπαμε την αλήθεια στον ελληνικό λαό, γιατί είπαμε την αλήθεια στους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση σχετικά με τα οικονομικά του τόπου.
«Εφοριακοί, κουμπάροι, ομόλογα», είπε η προλαλήσασα συνάδελφος. ‘Εχετε δίκιο. Με τη διαφορά ότι «εφοριακοί, κουμπάροι και ομόλογα» είναι υποθέσεις που εμείς τις στείλαμε στον εισαγγελέα.
Να θυμίσω τις πρακτικές του χθες, όταν για το Κτηματολόγιο, για το Χρηματιστήριο, για το Φλοίσβο, για τον Κουρουπητό, φωνάζαμε, βοούσαμε σ’ αυτήν την Αίθουσα, ότι κάτι δεν πάει καλά και ο τότε Πρωθυπουργός, οι τότε αρμόδιοι Υπουργοί, το μόνο που έβρισκαν να πουν είναι ότι «αν έχετε στοιχεία, πάτε στον εισαγγελέα». Δεν ίδρωνε το αυτί κανενός τότε για τα σκάνδαλα εκείνης της εποχής που τα πλήρωσε πανάκριβα ο τόπος; Μόνο για το Κτηματολόγιο πληρώσαμε πάνω από 20.000.000.000 πρόστιμο και, δυστυχώς, ακόμη η πατρίδα μας δεν έχει Κτηματολόγιο.
Αν θέλετε να αναφερθώ και σε άλλα. Μιλήσατε για τον Ο.Τ.Ε. και είπατε «ξεπουλάτε τον Ο.Τ.Ε.». Εσείς μιλάτε για τον Ο.Τ.Ε.; Το 62% του Ο.Τ.Ε. το αποκρατικοποιήσατε επί των ημερών σας. Και τώρα ξαφνικά χύνετε κροκοδείλια δάκρυα διότι η Νέα Δημοκρατία προωθεί ένα σχέδιο για να κάνει τον Ο.Τ.Ε. πιο ανταγωνιστικό;
Για να μην μιλήσω για τα ολυμπιακά έργα, που βεβαίως κάτω από την πίεση της μεγάλης πρόκλησης και του μεγάλου στοιχήματος που είχαμε στην πατρίδα μας, δεν μπορούσαμε να σταθούμε ιδιαίτερα σε όλα αυτά εννοώ τον προϋπολογισμό των ολυμπιακών έργων, ο οποίος τετραπλασιαζόταν και πενταπλασιαζόταν.
Ανησυχείτε, είπατε, για τις εξελίξεις. Βεβαίως όλοι ανησυχούμε για τις εξελίξεις γιατί πραγματικά είναι δυσμενείς οι διεθνείς εξελίξεις και οι εξελίξεις στη γειτονιά μας, γύρω από την πατρίδα μας. Πρέπει να δούμε, λοιπόν, πώς θα τις αντιμετωπίσουμε. Αλλά αυτές τις εξελίξεις μπορούμε να τις προλάβουμε μόνο με διάλογο, με προτάσεις, όχι με τη φυγή από τη Βουλή. Και εμάς και εσάς και όλους, ο ελληνικός λαός μας ψηφίζει για να δίνουμε τις μάχες στα έδρανα του Κοινοβουλίου και όχι να αποχωρούμε, προκειμένου να καλύψουμε την ένδεια των προτάσεών μας από τη μια πλευρά και από την άλλη τον εμφύλιο σπαραγμό που επικρατεί στο κόμμα σας.
Ο Προϋπολογισμός, είπατε, θα μείνει στα χαρτιά, όπως και οι προηγούμενοι. Μόνο που με τους προηγούμενους προϋπολογισμούς που ψήφισε τούτο το Κοινοβούλιο με τις Κυβερνήσεις Καραμανλή, αφ’ ενός μεν με μια ήπια προσαρμογή βελτιώσαμε τα οικονομικά και αφ’ ετέρου μ’ αυτούς τους προϋπολογισμούς που εσείς τους χαρακτηρίζατε καταστροφικούς, οπισθοδρομικούς, αντιαναπτυξιακούς, μ’ αυτούς τους προϋπολογισμούς καταφέραμε τον πρώτο πλούτο που συγκεντρώσαμε στην πατρίδα μας να τον διανείμουμε σ’ αυτούς που εσείς ονομάζετε «έχοντες και κατέχοντες». Σε οκτακόσιες πενήντα χιλιάδες μικροσυνταξιούχους αγρότες, που είδαν ξαφνικά τη σύνταξή τους να υπερδιπλασιάζεται, σε περίπου τετρακόσιες πενήντα χιλιάδες μικροσυνταξιούχους που είδαν το Ε.Κ.Α.Σ. να διπλασιάζεται, σε περίπου τριακόσιες χιλιάδες ανέργους που είδαν το επίδομα ανεργίας από τα 280 ευρώ να πηγαίνει στα 430 ευρώ. Ναι, όντως, μ’ αυτούς τους προϋπολογισμούς που δεν έμειναν στα χαρτιά, αλλά πραγματικά πρόσθεσαν. Και πρόσθεσαν έργο και πλούτο.
Θα μπορούσα να πω πολλά για τους προηγούμενους προϋπολογισμούς, θα μπορούσα να μιλήσω για την παρακράτηση του Λ.Α.Φ.Κ.Α., που εσείς κάνατε παρανόμως και εμείς την καταργήσαμε και επιστρέψαμε κι αυτά που παρακρατήσατε. Θα μπορούσα να μιλήσω για τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που έγιναν στην παιδεία, στη φορολογία. Μειώθηκαν οι φορολογικοί συντελεστές, αυξήθηκε το αφορολόγητο όριο. Τρία εκατομμύρια Έλληνες πολίτες για πρώτη φορά στην πατρίδα μας δεν πληρώνουν καθόλου φόρο και δύο εκατομμύρια επτακόσιες χιλιάδες Έλληνες για πρώτη φορά στην πατρίδα μας πληρώνουν σημαντικά λιγότερους φόρους απ’ ό,τι στο παρελθόν.
Όλα αυτά έγιναν πράγματι από τους προϋπολογισμούς που συνέταξε η Νέα Δημοκρατία το 2005, το 2006, το 2007 που εσείς τους χαρακτηρίζατε, ως προϋπολογισμούς καταστροφής.
Έγνοια, όντως, όλων είναι το πώς μπορεί να πάει καλά η πορεία του τόπου. Ωστόσο, πιστεύω, και δεν αναφέρομαι φυσικά στην προλαλήσασα, μιλώ κάνοντας ένα γενικότερο σχόλιο για όσα ακούγονται από ορισμένες πλευρές εδώ μέσα, ότι η νέα εποχή πράγματι μας έχει προλάβει όλους.
Παρακολουθώντας οι Έλληνες πολίτες αυτές τις μέρες τη δημόσια συζήτηση που γίνεται για το βασικότερο νομοσχέδιο, για τον Προϋπολογισμό του κράτους, θα δουν ότι από τη μία, κάποιες πτέρυγες της Βουλής μιλούν για καταστροφή και από την άλλη οι κυβερνώντες μιλούν για τα επιτεύγματα. Η αλήθεια πού βρίσκεται; Η αλήθεια είναι ότι έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας, ότι υπάρχουν προβλήματα. Ότι έχουν γίνει σημαντικά βήματα, αλλά ότι προχωρούμε. Δεν υπήρξε ούτε μία, μα ούτε μία λέξη, ούτε μία κουβέντα για κάποιο θετικό επίτευγμα. Και ερωτώ, και είναι ρητορικό το ερώτημα, πώς είναι δυνατόν μια κυβέρνηση η οποία κυβερνά επί τριάμισι χρόνια, μια κυβέρνηση η οποία πριν από τρεις μήνες ξαναπήρε την εντολή από τον ελληνικό λαό να συνεχίσει τη διακυβέρνηση του τόπου, να είναι μία κυβέρνηση που έχει κάνει μόνο αρνητικά;
Εμείς ήμασταν πρώτοι που δεχθήκαμε από τούτο το Βήμα, με πρώτο τον Πρωθυπουργό της χώρας τον Κώστα Καραμανλή, ότι πράγματι σ’ αυτήν την πορεία έγιναν πολλά και σημαντικά, έγιναν και παραλείψεις, έγιναν και αστοχίες, έγιναν και λάθη. Ξέρετε ποιοι δεν κάνουν λάθη, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Αυτοί που αδρανούν, αυτοί που διαλέγουν την απραξία, αυτοί που διαλέγουν το δρόμο του λαϊκισμού. Στην πολιτική υπάρχουν δύο δρόμοι για να ακολουθήσει κανείς. Ο ένας είναι να κουκουλώνουμε τα προβλήματα κάτω από το χαλί, να διαχειριζόμαστε απλώς τα πράγματα, λαϊκίστικα να χαϊδεύουμε τα αφτιά του καθενός, να μην είμαστε χρήσιμοι, αλλά απλώς να είμαστε ευχάριστοι και να αφήνουμε τα προβλήματα να διαιωνίζονται και να περιμένουμε τον αυτόματο πιλότο, μήπως και λυθούν αυτά τα προβλήματα.
Ο άλλος δρόμος είναι αυτός ο δρόμος που επιλέξαμε εμείς. Δύσβατος, ανηφορικός, δύσκολος πράγματι, με τομές, με ρήξεις με το κατεστημένο, με μεταρρυθμίσεις εκεί που χρειάζεται. Πράγματι, με σκληρές αποφάσεις εκεί που χρειάζεται, επώδυνες πολλές φορές. Γιατί έτσι εννοούμε την προσφορά μας σε τούτον τον τόπο.
Εμείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιλέξαμε να είμαστε χρήσιμοι και όχι ευχάριστοι σ’ αυτόν τον τόπο και θέλουμε πραγματικά, όταν θα παραδώσουμε τη σκυτάλη της εξουσίας με την εντολή του ελληνικού λαού σε ένα επόμενο κόμμα, να έχουμε την περηφάνια να πούμε ότι ναι επί ημερών μας, πράγματι η Ελλάδα προχώρησε μπροστά. Πράγματι ανεβήκαμε πέντε-δέκα σκαλιά πιο πάνω.
Αν θέλετε να αναφέρουμε τις παραλείψεις, υπάρχουν πολλές. Αν θέλετε να πούμε τα κακώς κείμενα σ’ αυτόν τον τόπο, είναι πάρα πολλά. Μήπως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μας εγκαλείτε –απευθύνομαι στους συναδέλφους της Αντιπολίτευσης- γιατί ό,τι στραβό υπάρχει σ’ αυτόν τον τόπο, για ό,τι στραβό αφήσατε πίσω σας, μετά από είκοσι χρόνια που κυβερνούσατε και, δυστυχώς, δεν φέρατε τον τόπο εκεί που θα έπρεπε να πάει, με τρία Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης; Μήπως μας εγκαλείτε, γιατί δεν προλάβαμε να τα διορθώσουμε όλα εμείς;
Έρχομαι από τη βόρειο Ελλάδα. Πέντε πρωτοκλασάτοι Υπουργοί σας εκλέγονταν στην εκλογική περιφέρειά μου, τη Θεσσαλονίκη. Το 1990 η Ελλάδα άλλαξε πορεία, γιατί άλλαξε ουσιαστικά ο γεωστρατηγικός χάρτης της περιοχής.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, σας παρακαλώ ένα λεπτό.
Ανοίχτηκαν οι μεγάλες αγορές στο βορρά. Τι κάνατε για να προλάβετε τις ευκαιρίες; Χρεώσατε τη βόρειο Ελλάδα με μία απραξία, με μία αδράνεια, με μία παραμέληση, με μία υποβάθμιση. Περιμέναμε χρόνια ολόκληρα την Εγνατία Οδό. Ο κ. Σημίτης, ο κ. Λαλιώτης μας έλεγαν ότι το 2000 παραδίδεται στην υπηρεσία του ελληνικού λαού. Μετά ανέβασαν το χρονοδιάγραμμα στο 2004. Είμαστε στο 2007 και ακόμα η Εγνατία φτιάχνεται. Και εμείς δεσμευτήκαμε ότι έως το 2008, η Εγνατία θα γίνει. Το ίδιο συμβαίνει και με το μετρό. Τώρα στήθηκαν τα εργοτάξια στη Θεσσαλονίκη και ξεκίνησε το έργο. Το ίδιο συμβαίνει και με την προέκταση του έκτου προβλήτα στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, για να γίνει το λιμάνι ένα πραγματικό διαμετακομιστικό κέντρο στην περιοχή. Το ίδιο συμβαίνει και με την επέκταση του διαδρόμου προσγειώσεων απογειώσεων του αεροδρομίου «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» προς τη θάλασσα. Το ίδιο συμβαίνει με την υποθαλάσσια αρτηρία.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Το ίδιο συμβαίνει με τα δύο νοσοκομεία που φτιάχνονται στη βόρειο Ελλάδα στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας, στη Θεσσαλονίκη το Ογκολογικό και το Παιδιατρικό. Το ίδιο συμβαίνει με το Διεθνές Πανεπιστήμιο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Παρακαλώ, ολοκληρώστε πέρασε ένα λεπτό επιπλέον.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΚΙΟΥΛΕΚΑΣ: Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε, αμέσως. Έτσι εννοούμε την προσφορά στον τόπο, έτσι θα προχωρήσουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και επιτέλους όλοι θα κριθούμε, εκ του αποτελέσματος. Μόνο που επαναλαμβάνω -και κλείνω μ’ αυτό που ξεκίνησα- ότι όλοι θα κριθούμε και από τις προτάσεις που κάνουμε μέσα στο Κοινοβούλιο, γιατί ο λαός μας ψήφισε να δίνουμε τις μάχες εδώ και όχι να αποχωρούμε από το Κοινοβούλιο.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Και εμείς σας ευχαριστούμε, κύριε Γκιουλέκα.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: … (Δεν ακούστηκε)
ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ-ΕΥΑ ΜΕΛΑ: Κύριε Πρόεδρε, μεροληπτείτε. Ήσασταν πολύ αυστηρός με κάποιους εισηγητές από εμάς.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Ο κύριος Πρόεδρος...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Είπατε κάτι, κύριε Πάγκαλε; Νομίζω ότι άκουσα να ψιθυρίζετε το όνομά μου.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Είπα ότι αποκλείεται να μεροληπτείτε. Σας υποστηρίζω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ακόμη και εάν το λέτε αστεία, το δέχομαι.
Η κ. Διαμαντοπούλου έχει το λόγο.
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το 2004 η Νέα Δημοκρατία πήρε τις εκλογές χρησιμοποιώντας, μεταξύ των άλλων, το ιδεολόγημα του μεσαίου χώρου. Ένα ιδεολόγημα, το οποίο μεταφράστηκε εκείνη την εποχή, από τον Πρωθυπουργό, ως εκφράζον τους πολίτες της χώρας οι οποίοι θέλουν συλλογική και ατομική πρόοδο και απεχθάνονται τις ακρότητες. Αυτός ήταν ο πολιτικός προσδιορισμός. Αυτή η τελείως θολή διατύπωση, την εποχή εκείνη, βρήκε αυτιά, γιατί στη χώρα υπήρχε μια μεγάλη, ισχυρή, μεσαία τάξη. Μια ισχυρή, μεγάλη, μεσαία τάξη, την οποία έφτιαξε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στις δύο περιόδους της διακυβέρνησής του. Σήμερα, η πραγματικότητα δεν είναι αυτή. Σήμερα, στην ελληνική κοινωνία αυξάνονται συνεχώς αριθμητικά τα οικονομικά αδύναμα, λαϊκά στρώματα, τα οποία ωθούνται στο περιθώριο και είναι σαφές ότι η μεσαία τάξη αισθάνεται ρήγματα στο κέλυφος της ασφάλειας και της ευημερίας που είχε την προηγούμενη περίοδο. Ρήγματα που την κάνουν να αισθάνεται εξαιρετικά ανασφαλής και ωθούν μεγάλα τμήματα της μεσαίας τάξης προς τα αδύναμα οικονομικά στρώματα.
Είναι τρεις, κυρίως, οι λόγοι που έχουμε αυτές τις αλλαγές. Ο πρώτος είναι η οικονομική αδυναμία, το εισόδημα. Ο δεύτερος είναι η κοινωνική και πολιτική περιθωριοποίηση. Ο τρίτος είναι οι τεράστιες αλλαγές σε παγκόσμιο επίπεδο, που έχουν σχέση με την παιδεία, που είναι το κεντρικό στοιχείο ανάπτυξης πολιτικών σε μία χώρα, πλέον, σε αντίθεση βέβαια μ' αυτό που συμβαίνει στη χώρα μας που το σύνολο της ελληνικής παιδείας βρίσκεται σε κρίση.
Πολύ σύντομα, για να αναφερθώ σε αυτές τις τρεις αιτίες, οι οποίες αποτυπώνονται όλες μέσα στα νούμερα του Προϋπολογισμού, θα ξεκινήσω με το οικονομικό, για να πούμε ότι είναι μια υπερδανεισμένη χώρα με υπερδανεισμένα νοικοκυριά, όπου η έννοια της αποταμίευσης, που ήταν μια από τις δυνάμεις της ελληνικής οικογένειας, δεν υπάρχει πια. Έχουμε τριπλασιασμό του δανεισμού των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων από το 2003. Ακρίβεια, η οποία είναι πλέον ανεξέλεγκτη και –είδατε τα σημερινά δημοσιεύματα- φτάνει μέχρι 80% πάνω από τα αντίστοιχα προϊόντα των ευρωπαϊκών χωρών. Η εισοδηματική κατάσταση είναι εξαιρετικά προβληματική, με μεγάλα ποσοστά ανεργίας στους νέους ανθρώπους και με μια γενιά των 700 ευρώ, που είναι κατ’ ευφημισμό των 700. Στην πραγματικότητα είναι των 600 ευρώ, των 500 ευρώ, των 400 ευρώ. Είναι τα παιδιά της μέσης οικογένειας, των αδύνατων, χαμηλών, οικονομικών στρωμάτων.
Η δεύτερη αιτία που είναι η περιθωριοποίηση, έχει να κάνει μ' αυτό που βιώνουμε στην ελληνική κοινωνία ως απαξίωση της πολιτικής, ως γενικευμένη διαφθορά. Είναι μια συζήτηση που γίνεται πολλά χρόνια στη χώρα και εσείς χρησιμοποιούσατε επανειλημμένα το θέμα της διεθνούς διαφθοράς, για να δούμε ότι πέφτουμε συνεχώς, κάθε χρόνο είμαστε και χειρότερα. Με τα φετινά στοιχεία το 1/3 των Ελλήνων, που είναι δέκα μονάδες περισσότερο απ’ ό,τι το 2003, να δηλώνει ότι έχει δωροδοκήσει.
Το τρίτο σημείο, στο οποίο θέλω να αναφερθώ πιο αναλυτικά, είναι το χαμηλό επίπεδο της εκπαίδευσης. Ίσως είναι το υπ’ αριθμόν ένα θέμα της ελληνικής πολιτικής ανάπτυξης, του ελληνικού αναπτυξιακού μοντέλου, είναι το υπ’ αριθμόν ένα θέμα της κάθε οικογένειας, είναι το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα για τον κάθε Έλληνα πολίτη.
Το χαμηλό επίπεδο του εκπαιδευτικού συστήματος σήμερα, αφενός προκαλεί αφαίμαξη στα ελληνικά νοικοκυριά, όπου έχουμε 5% των ετήσιων δαπανών για θέματα παιδείας, με αύξηση τα τελευταία χρόνια 15%, σύμφωνα με τις μελέτες της Γ.Σ.Σ.Ε., αφ’ ετέρου δεν δίνει πια το εκπαιδευτικό σύστημα την ασφάλεια στην ελληνική οικογένεια ότι μέσα από την εκπαίδευση τα παιδιά της θα έχουν κοινωνική αποκατάσταση, επαγγελματική ή οικονομική αποκατάσταση.
Η Νέα Δημοκρατία ωθεί τα αδύνατα στρώματα στο περιθώριο, δημιουργεί πολύ σοβαρά προβλήματα και ρήγματα στη μεσαία τάξη και αλλάζει το τοπίο.
Οι πολιτικές του κόμματός μας, οι θέσεις μας, ο στόχος μας και οι συμμαχίες μας αφορούν το σύνολο των αδύναμων και περιθωριοποιημένων οικονομικών στρωμάτων, την ελληνική μεσαία τάξη και τις υγιείς εκείνες οικονομικές δυνάμεις, οι οποίες σέβονται το δημόσιο συμφέρον και τον υγιή ανταγωνισμό. Η μεγάλη αυτή πολιτική συμμαχία δεν μπορεί παρά να έχει έναν στόχο, ο οποίος αποτυπώνεται και μέσα στην προγραμματική πρόταση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και είναι ένα νέο αναπτυξιακό μοντέλο που στο κέντρο του έχει την κοινωνία της γνώσης.
Αναφέρομαι σε έξι στοιχεία, που αφορούν κατ’ εξοχήν το χώρο της κοινωνίας της γνώσης. Εμείς θέτουμε την ανάγκη ενός ενιαίου εθνικού στόχου, όπου πρέπει να συμφωνήσουν όλα τα κόμματα. Η Ελλάδα πρέπει μέχρι το 2015 να είναι μέσα στις χώρες πρωτοπορίας στην κοινωνία της γνώσης. Κύριοι συνάδελφοι, στοιχεία του προηγούμενου μήνα του 2007 δείχνουν ότι η Ελλάδα είναι εικοστή έβδομη στους είκοσι επτά, όσον αφορά τον αριθμό δασκάλων που συνδέονται με ηλεκτρονικό υπολογιστή. Είναι εικοστή έβδομη στους είκοσι επτά, όσον αφορά τη σύνδεση μαθητών με υπολογιστή. Είναι εικοστή έβδομη στους είκοσι επτά, όσον αφορά τη σχέση του πληθυσμού με το διαδίκτυο. Είμαστε, λοιπόν, σε μία ακριβώς αντίστροφη πορεία απ’ αυτήν που πάει όλος ο κόσμος.
Δεύτερο βασικό στοιχείο, οι πόροι για την παιδεία. Το μεγαλύτερο πολιτικό ψέμα -γιατί έχει τα χαρακτηριστικά της μείζονος δέσμευσης της Κυβέρνησης Καραμανλή- ήταν η αύξηση των πόρων για την παιδεία. Όχι μόνο δεν φθάσαμε το 5%, αλλά επί μία τετραετία παραμένει στο 3,2%, ενώ αυξάνει η συνολική πίτα. Άρα, δεν υπάρχει πουθενά η παιδεία ως προτεραιότητα. Υπάρχει πια ανάγκη υπέρβασης του 5%. Δεν είναι αρκετό το 5% για τη χρηματοδότηση του εκπαιδευτικού συστήματος μετά από την τόσο μεγάλη υποχρηματοδότηση.
Τρίτο στοιχείο είναι η ανάγκη μιας κοινωνικής και πολιτικής συμφωνίας που αφορά την ποιότητα της εκπαίδευσης. Κατά γενική ομολογία, είχαμε ίσως τη χειρότερη περίοδο, τη χειρότερη χρονιά στην ελληνική παιδεία. Φθάνουν Χριστούγεννα και δεν έχουν ολοκληρωθεί οι τοποθετήσεις δασκάλων, έχουμε κενά, δεν έχουν βιβλία στα δημοτικά σχολεία, υπάρχουν τεράστια προβλήματα στη λειτουργία των ολοήμερων σχολείων, είναι χωρίς ειδικότητες τα ολοήμερα, έκλεισαν ολοήμερα σε έξι περιοχές της χώρας, η τεχνική εκπαίδευση φέτος δέχθηκε το χαμηλότερο αριθμό μαθητών, ρεκόρ προς τα κάτω, από ό,τι είχε δεχθεί ποτέ. Μία πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, η οποία πραγματικά βρίσκεται σε κρίση. Αντ’ αυτού ακούσαμε τον Υπουργό Παιδείας να αναγιγνώσκει μία παλαιού τύπου έκθεση ιδεών περί παιδείας, χωρίς καμμία αναφορά στο συγκεκριμένο.
Τέταρτο στοιχείο είναι η αναγκαία στροφή που φαίνεται πια απ’ όλες τις διεθνείς έρευνες στο χώρο του νηπιαγωγείου. Είναι η περίοδος εκείνη στην ηλικία κάθε ανθρώπου, όπου εμπεδώνονται οι ανισότητες. Έχουμε και εδώ ακριβώς την αντίστροφη πορεία από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Πέμπτο στοιχείο. Ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα στην ελληνική οικογένεια σήμερα; Είναι τα φροντιστήρια, είναι τα τεράστια ποσά που πληρώνονται, είναι η απαξίωση του λυκείου. Φέτος σχεδόν καταργείται η ενισχυτική διδασκαλία, καταργούνται όλες οι προσπάθειες να υποστηριχθούν τα παιδιά που έχουν ανάγκες. Πιστεύουμε –και εδώ είναι η βασική μας δέσμευση- ότι, για να αντιμετωπίσουμε αυτό το θέμα των φροντιστηρίων, χρειάζεται πρόσθετη διδακτική υποστήριξη, χρειάζεται πιστοποίηση ξένης γλώσσας και πιστοποίηση πληροφορικής μέσα στο δημόσιο σχολείο, ώστε να υπάρξει αναστροφή συνδεδεμένη βέβαια με νέου τύπου εξετάσεις για το πανεπιστήμιο και αυτονόμηση του λυκείου.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτοί οι δύο μήνες που πέρασαν σηματοδοτήθηκαν πρώτον από τον απόλυτο κομματισμό και την αναξιοκρατία στην εκπαίδευση. Επελέγησαν οι αρεστοί και όχι οι άριστοι. Αυτός είναι ο τίτλος του τρόπου που έγιναν οι επιλογές στην παιδεία. Είδαμε πράγματα που ξεφεύγουν από τη λογική ενός πολιτισμένου κράτους. Και θέλω να δώσω το συγκεκριμένο παράδειγμα του εκατοστού τριακοστού δεύτερου σχολείου της Αθήνας, όπου οι δάσκαλοι είχαν κάνει μία καταπληκτική δουλειά που αφορά την υποστήριξη των παιδιών των μεταναστών με ξένη γλώσσα, με μαθήματα που αφορούσαν τους μετανάστες. Η Κυβέρνηση όχι μόνο διέλυσε τα προγράμματα αυτά, αλλά με τον πλέον απαράδεκτο τρόπο και με αναξιοκρατικές συμπεριφορές εξεδίωξε τη συγκεκριμένη διευθύντρια.
Η αναξιοκρατία στο χώρο της εκπαίδευσης είναι από τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία αυτής της περιόδου και -απλά χρησιμοποιώ μια φράση από το άρθρο ενός δασκάλου- μπαίνουν στην τάξη, μάθημα πρώτον: Αλλαγή στάσης ζωής. Είναι ηθικό πάνω απ’ όλα το θέμα της αναξιοκρατίας που υπάρχει στο χώρο της παιδείας. Τι είδαμε από τον Υπουργό αυτήν την περίοδο; Την απόσυρση του βιβλίου…
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Έχετε υπερβεί το χρόνο κατά δύο λεπτά.
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Τελειώνω αμέσως, κύριε Πρόεδρε.
…και την επίσκεψή του σε ένα ρημαγμένο σχολείο. Κανένα μέλλον, καμμία προοπτική. Από το «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία» της προηγούμενης περιόδου, σε μια εποχή που η γνώση είναι το κέντρο των πάντων, το σύνθημα σήμερα στην Ελλάδα είναι «Γνώση – Παιδεία – Καινοτομία» ως η αρχή και το τέλος του νέου αναπτυξιακού μοντέλου.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων και στις εκθέσεις της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» με θέματα: «Οι Έλληνες στη διασπορά, 15ος-21ος αιώνας» και «Πρωθυπουργοί και Πρόεδροι της Βουλής των Ελλήνων της Μεταπολίτευσης», τριάντα πέντε μαθήτριες και μαθητές και τέσσερις συνοδοί-δάσκαλοι από το 53ο Δημοτικό Σχολείο Πατρών Αχαΐας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, οι εκθέσεις έχουν κλείσει!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κατ΄ ευτυχή συγκυρία, καλώ τώρα στο Βήμα τον Αχαιό Βουλευτή κ. Μιχαήλ Μπεκίρη.
ΜΙΧΑΗΛ ΜΠΕΚΙΡΗΣ: Να ευχαριστήσω και εγώ και να καλωσορίσω με τη σειρά μου το Δημοτικό Σχολείο από την Πάτρα και να τους ευχηθώ μια μέρα να έλθουν σ’ αυτήν την Αίθουσα, γιατί πράγματι αξίζει η συμμετοχή στα κοινά, αξίζει ο κοινοβουλευτισμός και ας ακούγονται κάποιες φωνές έστω και σήμερα που όλα αυτά θέλουν να τα κατατάξουν στο παρελθόν και να πουν ότι δεν έχουν καμμία αξία και σημασία στις ημέρες μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η κ. Διαμαντοπούλου προσπάθησε να περιγράψει μία κατάσταση που μάλλον τη θυμάται πάρα πολύ καλά απ΄ όλα αυτά τα χρόνια που κυβέρνησε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τη χώρα. Ακούσαμε για διαλυμένα σχολεία, για διαδικασίες επιλογής διευθυντών στα σχολεία οι οποίες δεν έγιναν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και όλα αυτά. Αυτά, κυρία Διαμαντοπούλου και κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., είτε θέλετε να το πιστέψετε είτε όχι -ασφαλώς πιστεύω ότι σας ενοχλεί να το πιστέψετε- ανήκουν στο δικό σας παρελθόν και εκεί θα μείνουν. Το δικό μας παρόν και μέλλον είναι τελείως διαφορετικό και γι’ αυτό άλλωστε μας εμπιστεύτηκε και το 2004 και το 2007 για δεύτερη συνεχόμενη φορά ο ελληνικός λαός.
Θα προσπαθήσω να αποφύγω τον πειρασμό να απαριθμήσω τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της πολιτικής της Κυβέρνησης Καραμανλή σε σχέση με τις προτάσεις που ακούστηκαν τόσο της Μείζονος όσο και της Ελάσσονος Αντιπολίτευσης. Αυτό, άλλωστε, το έπραξε ο ελληνικός λαός με την άμεση και ξεκάθαρη βούλησή του να δώσει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά την εντολή στην Κυβέρνησή μας να συνεχίσει το έργο των αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων που χρειάζεται η ελληνική κοινωνία και οικονομία. Σε καμμία όμως περίπτωση δεν με αφήνει αδιάφορο η ανάγκη διερμήνευσης και περαιτέρω ανάλυσης του εκλογικού αποτελέσματος της 16ης Σεπτεμβρίου ακόμη και σήμερα, μια και κάποιοι εξακολουθούν να μη θέλουν να θυμούνται ότι πριν τρεις μήνες είχαμε εθνικές εκλογές. Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες μας δίνουν τη σημαντική ευκαιρία αλλά και την πρόκληση να αλλάξουμε εκ βάθρων το φαύλο σκηνικό της χώρας που ακόμη και σήμερα δεν της επιτρέπει να αναδείξει τα μεγάλα της πλεονεκτήματα και να δώσει τη δυνατότητα στις υγιείς δυνάμεις να πραγματοποιήσουν το άλμα προόδου που χρειάζεται ο τόπος.
Αναμφίβολα, η συμμετοχή μας στην ευρωπαϊκή οικογένεια μας γεμίζει με ευθύνες υλοποίησης γενικότερων πολιτικών, αλλά μας παρέχει και το μεγάλο πλεονέκτημα εφαρμογής προοδευτικών πολιτικών και δράσεων, ώστε να ξεφύγουμε από τη μιζέρια της ατελέσφορης εσωτερικής γκρίνιας και αντιπαράθεσης, αξιοποιώντας στο μέγιστο την εντολή του ελληνικού λαού προς όλα τα κόμματα και προς όλους τους πολιτικούς, που δεν είναι άλλη για την ατομική και συλλογική πρόοδο, την κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη, τη διαφάνεια σε όλους τους τομείς, ένα καλύτερο αύριο για εμάς και για τα παιδιά μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, απευθυνόμενος στην Εθνική Αντιπροσωπεία και δι΄ υμών σε ολόκληρη την κοινωνία μας, θεωρώ ότι αυτό που τουλάχιστον οφείλουμε να πράττουμε σ’ αυτήν την Αίθουσα είναι να λέμε αλήθειες, να μιλούμε με ειλικρίνεια, να προτείνουμε λύσεις, λύσεις για το κοινό καλό, για το κοινό συμφέρον, πάνω από χρώματα, κόμματα, αόριστες ιδεοληψίες και ψευτοδιλήμματα. Αυτό που σήμερα πηγάζει από τη σκέψη και από την ψυχή μου είναι η ανάγκη να μιλήσουμε για το αύριο αυτής της χώρας και των συμπατριωτών μας, όχι παραβλέποντας ασφαλώς το παρελθόν, αλλά επενδύοντας στο μέλλον.
Είναι σαφές ότι ο δρόμος της ορθολογικής ανάπτυξης και της κοινωνικής προόδου περνάει μέσα από το δρόμο των αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων. Αυτός, όμως, ο δρόμος, αυτή η διαδρομή για να μπορέσει να υλοποιηθεί και να προσφέρει τα αγαθά της στους τελικούς της αποδέκτες, που δεν είναι άλλοι από τους πολίτες και την κοινωνία μας, χρειάζεται συνεννόηση, πιθανώς και συναίνεση.
Χρειάζεται, δηλαδή, να αφήσουμε στην άκρη προσωπικές πολιτικές και στρατηγικές και να ξεπεράσουμε δήθεν οχυρά που διχάζουν και δεν ενώνουν, να αξιοποιήσουμε όλες τις θετικές σκέψεις και τις ιδέες που όλες οι πλευρές διαθέτουν και αυτό είναι που έχει ανάγκη σήμερα ο τόπος μας.
Κάνουν μεγάλο λάθος όσοι εξ ημών ακόμα και σήμερα πιστεύουν ότι τα δήθεν βαρύγδουπα προγράμματα, οι δήθεν βαρύγδουπες εξαγγελίες, οι τηλεοπτικές ή ραδιοφωνικές κοκορομαχίες αγγίζουν και ενδιαφέρουν τους πολίτες. Οι πολίτες χρειάζονται λύση στα καθημερινά τους προβλήματα, θέλουν καλές υπηρεσίες υγείας και παιδείας, προσδοκούν σ’ ένα καλύτερο μέλλον για τους ίδιους και τα παιδιά τους. Αυτό δεν πρέπει να είναι ουτοπία. Πρέπει να είναι η πραγματικότητα, πρέπει να είναι ο στόχος μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι γενιές του πολέμου ανησυχούν για το τι αφήνουν πίσω τους και οι γενιές του internet φοβούνται για το τι συναντούν σήμερα και τι προσδοκούν από το αύριο. Όλοι μαζί όμως συνδιαμορφώνουμε το παρόν και το μέλλον αυτού του τόπου και γι’ αυτό έχουμε τεράστιες ευθύνες. Συμμετέχουμε ως κοινωνία στη διαφάνεια ή την αδιαφάνεια, στη διαφθορά ή την εντιμότητα, στην καταστροφή ή την προστασία του περιβάλλοντος, στην κοινωνική δικαιοσύνη και αλληλεγγύη ή στην αδικία και την εγκατάλειψη.
Συμμετέχουμε, συνδιαμορφώνουμε και οι ευθύνες αυτές επιμερίζονται, είτε το θέλουμε είτε όχι, σε όλους όσοι ασχολούμαστε με τα κοινά. Άρα, οι πολιτικές που εφαρμόζουμε ή προτείνουμε έχουν άμεσο αντίκτυπο στη κοινωνία και αυτό ας μην το ξεχνούμε ποτέ και κανείς μας.
Υπάρχει άραγε κανείς μέσα σ’ αυτή την Αίθουσα που είναι εναντίον της βελτίωσης του εισοδήματος των πολιτών; Διαφωνεί κανείς με τις αυξήσεις στο Ε.Κ.Α.Σ., τις αυξήσεις στον Ο.Γ.Α., τις αυξήσεις στο επίδομα ανεργίας; Είναι δυνατόν να μην συμφωνήσουμε ότι το πολυτεκνικό επίδομα θα δίνεται πλέον και στους τρίτεκνους, ότι συστήνεται Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής για την ενίσχυση των πολιτών που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας; Διαφωνεί κανείς με τη μείωση των φορολογικών συντελεστών ή με την κατάργηση του φόρου κληρονομιάς;
Γενικότερα υπάρχει κάποιος ανάμεσά μας που πιστεύει ότι δεν χρειαζόμαστε καλή παιδεία και υγεία; Υπάρχει κάποιος που θεωρεί ότι το ασφαλιστικό σύστημα δεν χρειάζεται άμεσες και διαρθρωτικές παρεμβάσεις; Υπάρχει κανείς που να μην πιστεύει ότι η προστασία του περιβάλλοντος πρέπει να γίνει καθημερινή υπόθεση όλων μας, της Κυβέρνησης και των πολιτών; Ελπίζω πως όχι.
Αυτό σημαίνει ότι οι στόχοι μας είναι κοινοί. Ίσως διαφέρουν οι διαδρομές, αλλά είμαστε εδώ για να τις συζητήσουμε. Με το να αρνούμαστε, να αντιδρούμε, να ισοπεδώνουμε τα πάντα, δεν συνεισφέρουμε στο κοινό καλό, ίσως μόνο στο προσωπικό.
Αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση, λεκτικές κορώνες, ανούσιες αντιπαραθέσεις, δυστυχώς, συνθέτουν το πολιτικό μας σκηνικό. Αυτό είναι το σύστημα το οποίο πρέπει να αλλάξουμε, αν πράγματι επιθυμούμε να προσφέρουμε κάτι στους πολίτες που μας εμπιστεύονται στη χώρα που υπηρετούμε.
Έχουμε καταντήσει, δυστυχώς, ως πολιτικό σύστημα να μη χρησιμοποιούμε τον κοινό νου και τη λογική και να προσπαθούμε να δικαιολογήσουμε τα αδικαιολόγητα και να δημιουργούμε φέουδα παρέμβασης και εξουσίας. Μη συνεχίσουμε να δίνουμε το δικαίωμα στους πολίτες να μας κατακρίνουν, πολλές φορές δικαιολογημένα, ότι δεν τους καταλαβαίνουμε ή να παραδεχόμαστε δημοσίως ή ιδιωτικώς ότι η κοινωνία βρίσκεται πολύ μπροστά από τους πολιτικούς της. Ας μη συμβάλουμε στην περαιτέρω εξαθλίωση της πολιτικής και στην απαξίωσή της.
Οι πολίτες χρειάζονται την πολιτική, χρειάζονται τους πολιτικούς, χρειάζονται τα κόμματα. Δεν χρειάζεται όμως κάποιοι εξ ημών να το εκμεταλλεύονται. Είναι αν μη τι άλλο ντροπή, ντροπή για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον αυτού του τόπου. Οι πολίτες απαιτούν και αξίζουν ίσες ευκαιρίες. Οι πολίτες απαιτούν και αξίζουν κοινωνική δικαιοσύνη. Οι πολίτες απαιτούν και αξίζουν ένα καλύτερο μέλλον.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτή είναι η δική μου πολιτική παρέμβαση για τον Προϋπολογισμό του 2008. Η στείρα αντιπαράθεση για τα νούμερα και τις οικονομικές θεωρίες δεν με καλύπτουν και δεν με εκφράζουν. Με εκφράζει και με πονάει η αγωνία των συμπολιτών μου για ένα καλύτερο αύριο. Με εκφράζει και με πονάει η δυνατή φωνή των νέων που ζητούν εδώ και τώρα, άμεσα, αλλαγές σε όλα, πιο γρήγορα, πιο αποφασιστικά. Με εκφράζει και με πονάει η αγωνία των συνανθρώπων μου για επιβίωση.
Με εκφράζει και με πονάει η αγωνία για την περιβαλλοντική καταστροφή. Με εκφράζει και με πονάει ότι επιτέλους χρειαζόμαστε εθνική ενότητα για την επίλυση των προβλημάτων, για την προοπτική του τόπου. Σ’ αυτόν το δρόμο οφείλουμε όλοι μας να συναντηθούμε και να προσφέρουμε.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ κι εγώ και για το ότι τηρήσατε το χρόνο.
Το λόγο έχει τώρα ο κ. Χάρης Καστανίδης, Βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ξεκινώ με την παρατήρηση ότι ορισμένοι λόγοι εκφωνούνται εντός της Αιθούσης με τέτοιο τρόπο, ώστε να βεβαιώνονται οι ακροατές ότι αυτός που τον εκφωνεί δεν πιστεύει σε τίποτε απολύτως απ’ αυτά που λέει.
ΜΙΧΑΗΛ ΜΠΕΚΙΡΗΣ: Ελπίζω να μην το λέτε για μένα.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Είναι γενική η παρατήρηση, κύριε συνάδελφε.
Η δεύτερη παρατήρησή μου σχετίζεται με κάτι που άκουσα από συνάδελφο, ο οποίος απαντώντας στις αιτιάσεις και στα επιχειρήματα της Αντιπολίτευσης διεκδίκησε την ορθή κρίση του ελληνικού λαού για το αποτέλεσμα των εκλογών της 16ης Σεπτεμβρίου. Είπε δηλαδή –και ορθά, κατά την άποψή μου- ότι προφανώς ο ελληνικός λαός είχε λόγους να επιλέξει στις 16 Σεπτεμβρίου τη Νέα Δημοκρατία κι όχι κάποιο άλλο πολιτικό κόμμα.
Όμως κατά μείζονα λόγο, κύριοι συνάδελφοι, θα πρέπει να δεχθείτε ότι αυτή η ορθή κρίση ισχύει για ένα κόμμα που, όπως λέτε, κυβερνούσε είκοσι χρόνια. Προφανώς ο ελληνικός λαός ήξερε να ξεδιαλύνει ανάμεσα στα προβλήματα, μετρούσε την καθημερινότητα και την πρόοδο που συντελούνταν κι επέλεγε έτσι το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Συνεπώς, μην αποδίδετε στο παρελθόν καταστροφή.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε επί πολλά χρόνια για τον Προϋπολογισμό μ’ έναν τρόπο, ο οποίος δεν είναι πάντοτε κατανοητός στον ελληνικό λαό, γι’ αυτό και τον αφήνει ψυχρά αδιάφορο. Αναφερόμαστε σε οριζόντιες δημοσιονομικές πολιτικές, μονίμως ομιλούμε για το έλλειμμα, το χρέος, την ιδιωτική κατανάλωση, τις δημόσιες επενδύσεις, τη δημόσια κατανάλωση, κάτι ψυχρό, που κινείται έξω από το ανθρώπινο ενδιαφέρον της καθημερινότητας, γι’ αυτό και δεν μας παρακολουθούν.
Αντίθετα, η συζήτησή μας για τον Προϋπολογισμό έπρεπε να είναι μια συζήτηση γενική για τους ανθρώπους και τα προβλήματά τους. Θα πρόσθετα ότι θα έπρεπε να είναι μια συζήτηση για τους ανθρώπους και τις ελπίδες τους. Γι’ αυτό ακριβώς δεν πρόκειται να αναφέρω κανέναν αριθμό και θα μιλήσω στο πρώτο πληθυντικό, όπως αρμόζει σ’ έναν πολιτικό που, παρότι ανήκει στην Αντιπολίτευση, αισθάνεται κοινή την ευθύνη για όσα διαμορφώνονται.
Ο Προϋπολογισμός που συζητούμε είναι ο τέταρτος κατά σειρά προϋπολογισμός που εισηγείται η Κυβέρνηση. Η συζήτηση γι’ αυτόν θα ήταν χρήσιμη στον ελληνικό λαό, εάν μπορούσαμε να εξηγήσουμε πώς διασφαλίζουμε τα δικαιώματα των απλών ανθρώπων στη ζωή και στην υγεία. Η συζήτηση για τον Προϋπολογισμό θα ήταν χρήσιμη αν του λέγαμε τι βήματα έχουμε κάνει ώστε να μπορεί να βρίσκει το 2007 με αξιοπρέπεια ένα κρεβάτι στο νοσοκομείο, αν μπορούσαμε να του εξηγήσουμε ότι δεν καλείται κάποια γιατρός να κάνει επιλογή κρεβατιού στη μονάδα εντατικής θεραπείας ανάμεσα στους πολλούς που μαζεύονται έξω από τις αίθουσες εντατικής θεραπείας.
Αισθάνθηκα ως τηλεθεατής μια από τις μεγαλύτερες αμηχανίες στη ζωή μου όταν άκουσα σε κάποιο τηλεοπτικό δελτίο ειδήσεων τη γιατρό ενός νοσοκομείου να λέει ότι «η πιο κρίσιμη στιγμή για μας είναι όταν ανάμεσα σε πολλούς που κινδυνεύουν να πεθάνουν επιλέγουμε ποιος θα πάρει ένα κρεβάτι σε μονάδα εντατικής θεραπείας». Αισθάνεστε ότι τα έχετε θεραπεύσει αυτά με τους προϋπολογισμούς σας;
Η συζήτηση για τον Προϋπολογισμό θα ήταν χρήσιμη αν καταδεικνύαμε στα παιδιά που κινητοποιούνται μαζί με τους γονείς τους ότι κάναμε βήματα, τουλάχιστον για τα παιδιά των μεγάλων πόλεων όπου υπάρχει πρόβλημα, για να μην πηγαίνουν σε διπλοβάρδιες στα σχολεία.
Η συζήτηση για τον Προϋπολογισμό θα είχε νόημα και θα τον καταλάβαινε ο κόσμος, αν του εξηγούσαμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τι ακριβώς έχουμε κάνει για να αντιμετωπίσουμε το γεγονός ότι οι δαπάνες θέρμανσης το 2007 είναι κατά 50% αυξημένες συγκριτικά με πέρυσι, αν κάναμε ένα βήμα προς τα εμπρός και του λέγαμε γιατί η αμόλυβδη βενζίνη ανέβηκε μόλις σ’ ένα χρόνο 15% κι αν του λέγαμε ποιες είναι οι πολιτικές που χρηματοδοτούμε στον Προϋπολογισμό, ώστε να ισχύσει ο στοιχειώδης ορθολογισμός και η κοινωνική δικαιοσύνη.
Η συζήτηση για τον Προϋπολογισμό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα είχε αξία, θα ήταν χρήσιμη και θα την κατανοούσε ο κόσμος αν του λέγαμε πώς ορίζεται ο δημόσιος χώρος τον οποίο πρέπει να προστατεύσουμε, δηλαδή, ένας χώρος όπου παράγονται δημόσια αγαθά και υπηρετείται το δημόσιο συμφέρον. Για μόνον αυτόν το λόγο, επειδή δηλαδή υπηρετείται το συλλογικό κοινωνικό συμφέρον, πρέπει να τον προστατεύσουμε, για να μην βλέπει να καταρρέει η κυβερνητική πολιτική στον Ο.Τ.Ε. και για να μην ακούει, χωρίς να γίνεται δίδαγμα ο Ο.Τ.Ε., ότι έχει αποφασίσει και πάλι η Κυβέρνηση να δώσει σε ιδιώτες τους σταθμούς εμπορευματοκιβωτίων στο λιμάνι του Πειραιά και στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης.
Παίρνει, δηλαδή, μια δημόσια δραστηριότητα στα terminal containers, την αφαιρεί από το κράτος και την δίνει μονοπωλιακά σε κάποιον ιδιώτη, αλλάζοντας ακόμα και το χαρακτήρα της λειτουργίας των λιμανιών του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης.
Να, ποιος είναι ο δημόσιος χώρος, όπου παράγονται δημόσια αγαθά και υπηρετείται το γενικό κοινωνικό συμφέρον! Γιατί η Δ.Ε.Η. κατά 51% -οφείλουμε να εξηγήσουμε στους Έλληνες πολίτες- πρέπει να πάει στην R.W.Ε.;
Η συζήτηση για τον Προϋπολογισμό θα ήταν χρήσιμη, εάν μπορούσαμε να πούμε στη νεολαία ότι οι πολιτικές μας παράγουν αξίες, ότι μπορούμε να εμπνεύσουμε στα νέα παιδιά ιδέες και ότι όταν συγκρούονται στις γειτονιές και συλλαμβάνονται από την Αστυνομία, δεν συγκρούονται γιατί ο ένας ανήκει στην κατηγορία των EMO και ο άλλος στην κατηγορία των trendy –όπως μας έλεγαν οι εφημερίδες πριν από λίγες μέρες- αλλά γιατί συγκρούονται για τα σύμβολα της γενιάς τους, για τα ιδανικά τους.
Δυστυχώς, η νεολαία μας συγκρούεται για τα πιο απολιτίκ θέματα, όπως αυτό που σας περιέγραψα. Και η ευθύνη δεν είναι δική τους, είναι δική μας! Γιατί οι προϋπολογισμοί μας δεν αφορούν τον άνθρωπο. Είναι μια άλλη χώρα, μια άλλη γη. Δεν αφορούν ούτε τα προβλήματα ούτε τις ελπίδες τους.
Η συζήτηση για τον Προϋπολογισμό, θα ήταν χρήσιμη, εάν κάποια στιγμή δείχναμε όλοι μας ότι στο δημόσιο πολιτικό λόγο της χώρας αναφέρεται κάτι για ολόκληρες γενιές που είναι χαμένες! Ποιος μιλάει για τη γενιά των 400 ή των 700 ευρώ και τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Ποιος μιλάει για τους μετανάστες; Ποιος μιλάει για τους πτωχούς που το ποσοστό τους εξακολουθεί προκλητικά να βρίσκεται άνω του 22%;
Ολόκληρες κοινωνικές κατηγορίες υποεκπροσωπούνται στο πολιτικό μας σύστημα! Μην ψάχνουμε να βρούμε γιατί καταρρέει, όπως λένε ορισμένοι, ο δικομματισμός και τα ταξιδιάρικα πουλιά φεύγουν και εγκαθίστανται αλλού για να ξεχειμωνιάσουν, δηλαδή, ιδρύουν άλλες ιδεολογικές και πολιτικές χώρες, αμφισβητώντας το δικομματισμό!
Γιατί στο δημόσιο πολιτικό μας λόγο και στο πολιτικό σύστημα που διαμορφώσαμε, ολόκληρες κοινωνικές κατηγορίες υποεκπροσωπούνται! Στην πολιτική μας ταυτότητα και στον πολιτικό μας λόγο δεν υπάρχει λέξη γι’ αυτούς! Αυτές είναι ανατροπές που συμβαίνουν, αλλά δεν τις κατανοεί το πολιτικό σύστημα. Επιθυμώ να σας πω ότι αισθάνομαι εξαιρετικά αμήχανα για το πολιτικό σύστημα που υπηρετούμε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είπα και στην αρχή ότι η συζήτηση για τον προϋπολογισμό θα ήταν χρήσιμη και θα γινόταν κατανοητή, αν ήταν μια συζήτηση για τους ανθρώπους, τα προβλήματα και τις ελπίδες τους.
Θα μπορούσα να προσθέσω και πολλά άλλα παραδείγματα, αλλά είναι η ώρα, ακόμα και όταν χάνονται οι συζητήσεις μας γιατί δεν υπάρχουν Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ίσως και εξαιτίας γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, να σκεφτούμε ότι η συζήτηση για τον Προϋπολογισμό θα ήταν περισσότερο χρήσιμη, αν προσφέραμε με τις πολιτικές που υποκρύπτονται πίσω από τους αριθμούς λιγότερες ευκαιρίες στους κωμωδούς να αναγορεύονται στην αυθεντική φωνή της κοινωνίας και να διακωμωδούν την πολιτική. Θα έχανε το χιούμορ, αλλά θα κέρδιζε η πολιτική.
Για όλους αυτούς τους λόγους, ελπίζω ότι καταδεικνύω πως ένας τέτοιος Προϋπολογισμός δεν προσφέρει τίποτα και γι’ αυτό δεν ψηφίζεται.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Το λόγο έχει ο Βουλευτής Κορινθίας κ. Παναγιώτης Μπεγλίτης.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα, έξω στους δρόμους της Αθήνας και της υπόλοιπης Ελλάδας οι εργαζόμενοι για μια ακόμη φορά απεργούν και διαδηλώνουν.
Σήμερα, εκεί έξω στους δρόμους, η κοινωνία βιώνει για μια ακόμα φορά την πραγματικότητα. Εδώ, στη Βουλή, αυτάρεσκα, η κυβερνητική πλειοψηφία και η Κυβέρνηση αναπαράγει ένα λόγο εικονικής πραγματικότητας για την οικονομική και κοινωνική πολιτική της χώρας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είμαι νέος Βουλευτής στο Κοινοβούλιο, έχω την εμπειρία του Ευρωκοινοβουλίου και θέλω να σας πω, εκφράζοντας την ανησυχία μου, ότι πραγματικά η συζήτηση, η παράθεση αυτάρεσκων μονολόγων δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να πλήττει την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος. Δεν είναι τυχαίο ότι, σήμερα κιόλας, στις εφημερίδες γράφεται ότι κάτω από το 1% των ατόμων ηλικίας κάτω των σαράντα πέντε ετών παρακολούθησε τις συζητήσεις μας εδώ στο Κοινοβούλιο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είμαστε το μόνο Εθνικό Κοινοβούλιο ανάμεσα στα Κοινοβούλια των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που η Βουλή δεν έχει στοιχειώδη αρμοδιότητα στην κατάρτιση, στον έλεγχο, στην εκτέλεση, στον απολογισμό του προϋπολογισμού. Και βεβαίως, μετά από δύο-τρία χρόνια, θα έρθουμε να συζητήσουμε με μια λογική διαχείρισης των απολογισμών, όπως το κάναμε πρόσφατα -πριν λίγες εβδομάδες- για τον απολογισμό του προϋπολογισμού του 2005.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουμε να κάνουμε με ένα σοβαρό πρόβλημα αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος. Είναι ευθύνη της Κυβέρνησης, αλλά είναι ευθύνη και όλων των πολιτικών δυνάμεων της χώρας, να περάσουμε σε μια βαθιά ανασυγκρότηση, σε ένα βαθύ εκσυγχρονισμό του συστήματος, για να μπορούμε να κερδίσουμε το χαμένο έδαφος αξιοπιστίας και εμπιστοσύνης απέναντι στον Έλληνα φορολογούμενο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, φοβάμαι ότι ο Προϋπολογισμός αυτός δεν είναι τίποτα άλλο παρά η εκδήλωση μιας υπαλληλικής διεκπεραίωσης από την πλευρά της Κυβέρνησης. Δεν είναι τίποτε άλλο παρά η αποτύπωση ενός διαχειριστικού άγχους. Είναι, με άλλα λόγια, η εκδήλωση μιας αντίληψης «μεροδούλι-μεροφάι», για μια διαδικασία βαθιά πολιτική που αφορά το μέλλον της ανάπτυξης της χώρας.
Κατά την αντίληψη της Νέας Δημοκρατίας, της Κυβέρνησης, ο Προϋπολογισμός είναι ένα εργαλείο δημοσιονομικής πολιτικής. Δεν είναι ένα εργαλείο, όπως θα έπρεπε, ανάπτυξης, προετοιμασίας της χώρας για τον 21ο αιώνα, διαμόρφωσης όλων εκείνων των αναγκαίων συνθηκών που θα προετοιμάσουν τη νέα γενιά για ένα δύσκολο μέλλον, που θα θωρακίσουν την Ελλάδα σ΄ έναν κόσμο διαρκώς μεταβαλλόμενο, σ΄ έναν κόσμο παγκόσμιων και ευρωπαϊκών αλληλοεξαρτήσεων.
Δυστυχώς, για μια ακόμα φορά, ακούσαμε μονολόγους. Η Ελλάδα έχει ανάγκη προετοιμασίας σε ένα δύσκολο περιβάλλον, σε μια διαρκώς αναδιατασσόμενη διεθνή σκηνή. Η εξωτερική με την εσωτερική πολιτική διασυνδέονται και, όταν θέλουμε να θωρακίσουμε εθνικά τη χώρα, όταν θέλουμε να παράξουμε ασφάλεια, όχι μόνο στην εξωτερική, αλλά και στην εσωτερική πολιτική, χρειάζονται ισχυρές αναδιανεμητικές πολιτικές, χρειάζεται η δημιουργία ενός ισχυρού, οικονομικού, κοινωνικού, εθνικού μετώπου.
Πώς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα αντιμετωπίσουμε τα μεγάλα προβλήματα, τις μεγάλες προκλήσεις που έρχονται μπροστά μας, στον περιβάλλοντα χώρο, στα Βαλκάνια, απέναντι στην Τουρκία, στην περιφέρειά μας, μέσα στην Ευρώπη, μέσα στον κόσμο, χωρίς να έχουμε ένα συμπαγές εσωτερικό μέτωπο; Φοβάμαι ότι δεν κάνει τίποτα προς αυτήν την κατεύθυνση η Κυβέρνηση.
Σήμερα, όλο και περισσότερο, σωρεύονται τα σύννεφα της έντασης και της αστάθειας στα Βαλκάνια. Σήμερα, η Κυβέρνηση μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση παρακολουθεί μοιρολατρικά. Ακολουθεί μια παρακολουθηματική πολιτική. Παρίσταται και συναινεί. Σήμερα, για όσους δεν το έχουν καταλάβει, η Κυβέρνηση συναίνεσε στη μονομερή ανεξαρτησία του Κοσόβου.
Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, δημιουργούνται κίνδυνοι αστάθειας και προβλήματα ασφάλειας στην περιοχή. Απέναντι στην Τουρκία, με όλα τα δεδομένα που έχουν αλλάξει μέσα στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, απέναντι στην ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας, με μια Τουρκία που αυξάνει τον εθνικισμό στο εσωτερικό, που αυξάνει την ένταση και την επιθετικότητα στο εξωτερικό, στο βόρειο Ιράκ, στο Αιγαίο, απέναντι στη μουσουλμανική μειονότητα, δεν μας λέει τίποτα η Κυβέρνηση.
Αλλά για να μπορέσουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να αντιμετωπίσουμε όλες αυτές τις εξωτερικές προκλήσεις, όλους αυτούς τους διεθνείς και περιφερειακούς κινδύνους, χρειάζεται ένα εσωτερικό μέτωπο. Και αυτό δεν το φτιάχνει η Κυβέρνηση, γιατί καθημερινά απαξιώνει, υπονομεύει τον παραγωγικό ιστό της χώρας, αναγκαία προϋπόθεση και αναγκαία βάση για να οικοδομήσουμε τις ευρύτερες δυνατές εθνικές συνεννοήσεις.
Σήμερα, οι διεθνείς προκλήσεις αντιμετωπίζονται με ένα αξιόπιστο, παραγωγικό κράτος, με ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος αναδιανομής, αντιμετωπίζονται με μια κοινωνία συνοχής και αλληλεγγύης, αντιμετωπίζονται με πολιτικές που αμβλύνουν τις περιφερειακές και ενδοπεριφερειακές ανισότητες, με πολιτικές αναδιανεμητικές για την παιδεία, για την υγεία, για την αγροτική πολιτική.
Για να μπορέσουμε να οικοδομήσουμε ένα εσωτερικό, στέρεο, εθνικό μέτωπο, δεν χρειάζονται πολιτικές για την παιδεία που ουσιαστικά συρρικνώνουν τους πόρους για την παιδεία. Μάλιστα, σε μια περίοδο αναδιάταξης του διεθνούς και του ευρωπαϊκού καταμερισμού της εργασίας, η χώρα βρίσκεται απροετοίμαστη, χωρίς πόρους για την έρευνα, χωρίς πόρους για την τεχνολογία, για την καινοτομία, για την ανάπτυξη.
Και δεν αρκεί η διαβεβαίωση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας περί αμυντικής θωράκισης της χώρας, γιατί η αμυντική θωράκιση, δυστυχώς, δεν έρχεται από την αγορά, και πάλι την αγορά τανκς. Έρχεται μέσα από την καλύτερη δυνατή παραγωγική αξιοποίηση των κρατικών αμυντικών βιομηχανιών, της Ε.Α.Σ., της Ε.Α.Β.. Και αυτό που βλέπουμε τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα το 2006 και το 2007, είναι η απαξίωση του παραγωγικού ιστού επιχειρήσεων και εταιρειών παραγωγής αμυντικού εξοπλισμού που θα μπορούσαν να ενσωματώσουν, λόγω του χαρακτήρα τους ως επιχειρήσεις εντάσεως έρευνας και τεχνολογίας, περισσότερη τεχνολογία, περισσότερη καινοτομία προς όφελος της εθνικής οικονομίας, προς όφελος της απασχόλησης.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Μισό λεπτό, κύριε Πρόεδρε. Κάντε ισότιμη χρήση του χρόνου απέναντι σε όλους τους Βουλευτές.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Αφήστε τις υποδείξεις και προχωρήστε.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Ευχαριστώ πολύ. Μισό λεπτό ακόμα.
Είδαμε το 2006 και το 2007 αυτές τις εταιρείες να υπερδανείζονται, χωρίς να γνωρίζουμε πού πηγαίνουν τα χρήματα. Χρειάζεται ένα εσωτερικό εθνικό μέτωπο, με μια περιφερειακή πολιτική που θα αξιοποιεί το Γ΄ και Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Δυστυχώς η περιφερειακή πολιτική της Κυβέρνησης και η αξιοποίηση των κοινοτικών πόρων θα είναι το μεγάλο φιάσκο των τελευταίων χρόνων, γιατί χάνονται πόροι και θα χαθούν πόροι και από το Γ΄ και από το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, που ήδη πέρασε ένας χρόνος και δεν αξιοποιούνται.
Και, βεβαίως, δεν αρκεί η απλή αριθμητική αύξηση στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων για την αγροτική παραγωγή, όταν οι αγρότες βιώνουν την ακρίβεια, ακόμα και την ακρίβεια του ψωμιού.
Και φοβάμαι, δυστυχώς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, -και τελειώνω με αυτό- ότι με την ακρίβεια του ψωμιού, θα έχουμε σε λίγο την ιστορική δικαίωση της Μαρίας Αντουανέτας, όπου το παντεσπάνι θα είναι πολύ πιο φθηνό από το ψωμί.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Τελειώνετε, παρακαλώ.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Τελειώνω, με μία φράση, κύριε Πρόεδρε.
Είδαμε σε καταχωρημένες δημοσιεύσεις του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας να λέγεται ότι με τον Προϋπολογισμό του 2008, η ελληνική οικονομία κάνει ένα βήμα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Παρακαλώ, τελειώνετε. Την ακρίβεια του ψωμιού την περιγράφετε. Την ακρίβεια του χρόνου δεν την τηρείτε, όμως, κύριε συνάδελφε.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ: Φοβάμαι ότι μετά από τέσσερα χρόνια μετεωρισμού, θα είναι ένα βήμα στο κενό.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Άνευ αντικειμένου ήταν η υπόδειξή σας προς το Προεδρείο. Παραβιάσατε και το χρόνο της παράκλησης της δικής σας.
Το λόγο έχει ο Υφυπουργός Εσωτερικών κ. Χηνοφώτης.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΗΝΟΦΩΤΗΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιτρέψτε μου εισαγωγικά να πω ότι ο αντικειμενικός σκοπός κάθε κυβέρνησης είναι η δημιουργία ενιαίου μετώπου, ενός αρραγούς μετώπου, όπως επεσήμανε ο κ. Μπεγλίτης. Βέβαια, να συγκρατήσω και τη ρήση του πρώην Υπουργού, του κ. Καστανίδη, ότι οι ευθύνες ανήκουν σε όλους.
Ο νέος Προϋπολογισμός, ικανοποιώντας κατά μεγάλο μέρος τις ανάγκες των υπηρεσιών του πρώην Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως, έρχεται να στηρίξει την ενίσχυση του αισθήματος της ασφάλειας των πολιτών και την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, στο μέτρο που αφορά αρμοδιότητες του νέου Υπουργείου Εσωτερικών, όπως αυτό μετεξελίχθηκε μετά την ενοποίηση των πρώην ΥΠ.ΕΣ.Δ.Α. και Υπουργείου Δημόσιας Τάξης.
Την ασφάλεια του πολίτη δεν πρέπει να τη βλέπουμε μόνο σαν πρόληψη- καταστολή των εγκλημάτων και των παραβατικών συμπεριφορών από τις αρμόδιες διωκτικές αρχές. Η εσωτερική ασφάλεια αφορά στην κοινωνία ολόκληρη, άπτεται της ευημερίας των πολιτών, της διατήρησης και βελτίωσης του τρόπου που ζούμε, δηλαδή, της διατήρησης και προαγωγής αυτού καθεαυτού του δημοκρατικού πολιτικού συστήματος της χώρας μας.
Έργο της εσωτερικής ασφάλειας είναι η συντονισμένη πρόληψη και η αντιμετώπιση μιας σειράς σύνθετων απειλών και κινδύνων, ανεξάρτητα από την πηγή προέλευσής τους, από την πολυπαραγοντική προέλευση και αιτιολογία εθνική μάστιγα των τροχαίων, ως την τρομοκρατία και τις φυσικές καταστροφές. Αυτό θα γίνεται μέσα από τη δημιουργία ενός κοινού πλέγματος συνεργασίας πολλών και διαφορετικών, κρατικών και μη, φορέων που με το συντονισμό του Υπουργείου Εσωτερικών θα μπορούν κατά το δυνατόν να προλάβουν και να αντιμετωπίσουν εντελώς ανόμοια στην προέλευσή τους προβλήματα, που όμως θα απειλούν πολύ σοβαρά το ίδιο πολύτιμο αγαθό, την ασφάλεια των πολιτών. Επιπλέον, αυτό δεν θα γίνεται ανεξέλεγκτα, αλλά με πλήρη σεβασμό στις ελευθερίες και τα δικαιώματα των πολιτών.
Σήμερα, ο ρόλος των Σωμάτων Ασφαλείας καθορίζεται περισσότερο από τους ίδιους τους πολίτες που πρέπει να υπηρετούνται. Τα Σώματα Ασφαλείας προσαρμόζουν τη δράση τους, ώστε να εκπληρώνουν τις επιθυμίες των πολιτών και να λύνουν τα προβλήματά τους χωρίς να υποβαθμίζεται ο παράγων ασφάλεια.
Ειδικότερα, στα πλαίσια των αστυνομικών λειτουργιών προωθούνται στον τομέα της πρόληψης τα εξής: Εμφανής αστυνόμευση κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα, συνεχής εμφανής παρουσία και παροχή υπηρεσιών αστυνόμευσης στις πυρόπληκτες περιοχές της Πελοποννήσου και της Ευβοίας, καθώς επίσης και συνεργασία με τους φορείς Τοπικής Αυτοδιοίκησης στις αναφερθείσες περιοχές.
Αντιμετώπιση του οργανωμένου εγκλήματος, της τρομοκρατίας και της μικροεγκληματικότητας.
Καταπολέμηση των ναρκωτικών και ίδρυση Τμημάτων Δίωξης Ναρκωτικών σε κάθε πρωτεύουσα νομού.
Έντονη τροχονομική αστυνόμευση για αύξηση της οδικής ασφάλειας και αυστηρή εφαρμογή του νέου Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας.
Αναβάθμιση της σχέσεως της Αστυνομίας με την ευρύτερη κοινωνία, όχι μόνο στο επίπεδο της ασφάλειας αλλά και μέσω της στενότερης επαφής με το κοινό, ώστε ο πολίτης να αντιληφθεί ότι η Αστυνομία είναι δίπλα του για να τον προστατεύει, για να τον βοηθά.
Επένδυση στο ανθρώπινο δυναμικό με προώθηση σύγχρονης εργασιακής νοοτροπίας με βάση τις αρχές της ισονομίας, της αξιοπιστίας και της αξιοκρατίας σε όλα τα στελέχη.
Ομογενοποίηση βαθμολογίου των ειδικών φρουρών και των συνοριακών φυλάκων.
Δημιουργία έξι νέων Τμημάτων Δίωξης Παράνομης Μετανάστευσης και περαιτέρω αντιμετώπιση αυτής. Εδώ, θα ήθελα να επισημάνω ότι ήδη επεξεργαζόμαστε μία πρόταση για τροποποίηση του άρθρου 88 του ν. 3386/2005 αναφορικά με τις κυρώσεις οι οποίες επιβάλλονται στους διακινητές παρανόμων μεταναστών. Κατά την άποψή μου, θεωρώ ότι αυτό είναι το κυρίαρχο πρόβλημα και αυτή είναι η γενεσιουργός αιτία όλου του θέματος.
Βελτίωση των συνθηκών κράτησης και διαβίωσης των ημεδαπών και αλλοδαπών κρατουμένων στις αστυνομικές αρχές.
Καταπολέμηση εμπορίας ανθρώπων, αντιμετώπιση της αθλητικής βίας. Εδώ, επιτρέψτε μου να πω μόνο για πληροφόρησή σας –θα το καταθέσω στα Πρακτικά- ότι για την αγωνιστική περίοδο 2006-2007 έχουν διατεθεί περίπου εκατόν τριάντα τέσσερις χιλιάδες αστυνομικοί, έναντι διακοσίων σαράντα επτά χιλιάδων την περίοδο 2003-2004. Αντιλαμβάνεστε τον κατακερματισμό του δυναμικού και την αποκέντρωσή του από τα κυρίως αστυνομικά καθήκοντα με ενασχόληση αυτού του είδους.
(Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Εσωτερικών κ. Παναγιώτης Χηνοφώτης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής).
Αναδιοργάνωση των δομών διοίκησης και δυνάμεων της Ελληνικής Αστυνομίας, με κυρίαρχο στόχο την εξοικονόμηση δυνάμεων για τα πεδία πάταξη της εγκληματικότητας και αυτό της αύξησης της αστυνομικής παρουσίας.
Κατασχέσεις πυροβόλων όπλων, πυρομαχικών, εκρηκτικών υλών και έλεγχος τήρησης όρων ασφάλειας στη νόμιμη διακίνηση και διαφύλαξή τους.
Με τα τελευταία περιστατικά και δη με το χθεσινό στην περιοχή της Αχαΐας, αντιλαμβάνεστε ότι το όλο πρόβλημα δημιουργεί μεγάλες εξάρσεις και διογκώνεται. Ως εκ τούτου, προχωράμε σε λήψη ειδικών μέτρων. Βέβαια, δεν είναι μόνο θέμα αστυνόμευσης.
Συνέχιση υλοποίησης των δράσεων που εφαρμόστηκαν και είχαν θετικά αποτελέσματα, σύμφωνα με την υφιστάμενη πολιτική της δημόσιας τάξης και ασφάλειας για το 2006 και 2007.
Δημιουργία ενιαίου κέντρου επιχειρήσεων.
Ειδικότερα για την ευρύτερη περιοχή της επαρχίας Μυλοποτάμου -επειδή είναι ένα θέμα το οποίο πρόσφατα μας απασχόλησε και μας απασχολεί- βαδίζουμε με ψυχραιμία, μεθοδικότητα και αποφυγή εξάρσεων. Τα κακοποιά στοιχεία της περιοχής αποτελούν εξαίρεση επί του συνόλου των φιλήσυχων συμπατριωτών μας που κατοικούν στην Κρήτη.
Ως προς την εξέλιξη του όλου θέματος, η εντολή είναι για επίσπευση ενεργειών –όχι βιασύνη- και επιτάχυνση διαδικασιών, ώστε το προανακριτικό υλικό να παραδοθεί τα ταχύτερο δυνατόν στην αρμόδια εισαγγελική αρχή. Δεν νοούνται καθυστερήσεις καθ’ οιονδήποτε τρόπο και έννοια. Ίσως εδώ, σ’ αυτή την περίπτωση, αξίζει να δούμε το δέντρο και στη συνέχεια όλο το δάσος, προκειμένου η αμεσότητα των ενεργειών να επέλθει το ταχύτερο δυνατόν.
Οι στόχοι και τα μέσα επιδιώκεται να καλύπτουν τις ανάγκες της κοινωνίας και την προστασία του κοινωνικού ιστού υπό δύο προμετωπίδες: την προστασία της αξίας του ανθρώπου και της ασφάλειάς του. Ειδικότερα, για την εφαρμογή της νομιμότητας, η πρόσφατη δήλωση του Πρωθυπουργού είναι σαφής και ξεκάθαρη: «Εστίες ανομίας, εστίες ανυπακοής στους νόμους δεν γίνονται ανεκτές. Είμαστε μετωπικά αντίθετοι. Η βούλησή μας είναι ξεκάθαρη, είναι ισχυρή, είναι αδιαπραγμάτευτη. Και η νομιμότητα δεν ξεχωρίζει κανέναν.».
Όμως, θα ήθελα να αναφερθώ περισσότερο σε δύο θέματα, αυτό των τροχαίων ατυχημάτων, καθώς και αυτό της προστασίας των ανηλίκων, συγκρατώντας και τις τελευταίες αποστροφές του λόγου του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Μπεκίρη αναφορικά με τη νεολαία, η οποία θα έλεγα ότι είναι ο ανθός του γένους και το μέλλον του έθνους μας.
Ειδικότερα για το θέμα των τροχαίων ατυχημάτων, που επαναλαμβάνω ότι έχει πολλές διαστάσεις πέραν της τροχονομικής, για την πενταετία 2006-2010 αναπτύχθηκε από το Υπουργείο Μεταφορών νέο στρατηγικό σχέδιο για τη βελτίωση της οδικής ασφάλειας στη χώρα μας, με βάση τη σύσταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που προβλέπει ως γενικό στόχο την ανάγκη να μειωθεί μέχρι το 2010 ο αριθμός των θανάτων κατά 50%, συγκριτικά με το έτος 2000.
Σύμφωνα με τον προαναφερθέντα, προβλεπόμενο στο νέο Στρατηγικό Σχέδιο Οδικής Ασφάλειας, ευρωπαϊκό στόχο μείωσης των νεκρών, τίθενται κεντρικά στόχοι από την Ελληνική Αστυνομία τόσο σχετικά με το ποσοστό μείωσης των νεκρών όσο και με τους ελέγχους των παραβάσεων.
Επιπλέον, τίθενται και περιφερειακά επί μέρους ποσοτικοί στόχοι ελέγχων ειδικών κατηγοριών οχημάτων, ανάλογα με τις επικρατούσες τοπικές κυκλοφοριακές ιδιαιτερότητες με κύριο σκοπό τη μείωση των οδικών τροχαίων ατυχημάτων. Υφίσταται μία σταδιακή μείωση από το 2000, πλην όμως απαιτείται περαιτέρω εντατικοποίηση της προσπάθειας απ’ όλους τους συναρμόδιους φορείς και οπωσδήποτε βέβαια και από τους οδηγούς.
Καταθέτω έναν σχετικό πίνακα, αναφορικά με τα θανατηφόρα και τους νεκρούς από το 2000 και εντεύθεν.
(Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Εσωτερικών κ. Παναγιώτης Χηνοφώτης καταθέτει για τα Πρακτικά τον προαναφερθέντα πίνακα, ο οποίος βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Το δεύτερο θέμα αναφορικά με την προστασία των ανηλίκων είναι εξέχουσας σημασίας και προτεραιότητας και παρακολουθούνται με ιδιαίτερη ευαισθησία και προσοχή τόσο τα θέματα της παραβατικότητας όσο όμως και αυτά της αποφυγής θυματοποίησής τους. Προς τούτο, έχουν σχεδιαστεί διάφορα μέτρα, όπως –θα αναφέρω ορισμένα ενδεικτικά- η ίδρυση ειδικών υπηρεσιών ανηλίκων σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα και Ηράκλειο και η στελέχωσή τους με κατάλληλο προσωπικό το οποίο εξειδικεύεται και εκπαιδεύεται.
Προγραμματισμός και πραγματοποίηση σεμιναρίων επιμόρφωσης και ευαισθητοποίησης του αστυνομικού προσωπικού σε θέματα πρόληψης και καταστολής της νεανικής παραβατικότητας. Η ανάπτυξη επαφών και συνεργασίας με συναρμόδιους για θέματα ανηλίκων, δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς και οργανισμούς. Οι εξειδικευμένες δράσεις για τους ανηλίκους με στόχο κυρίως την προστασία τους από τα ναρκωτικά, την αποτροπή συμμετοχής τους σε εγκληματικές ομάδες και την προστασία τους από το ενδεχόμενο θυματοποίησής τους. Η συνέχιση ελέγχων στα κέντρα διασκέδασης και στα λοιπά καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος που προσφέρουν οινοπνευματώδη ποτά για αποτροπή της εισόδου, παραμονής, κατανάλωσης οινοπνευματωδών ποτών από ανηλίκους. Η επιτήρηση χώρων που συχνάζουν ή παραμένουν οι ανήλικοι, όπως χώροι σχολείων, φροντιστηρίων, χώροι άθλησης κ.λπ. Η διοργάνωση εκδηλώσεων για τα ναρκωτικά και άλλες μορφές εγκληματικότητας σε συνεργασία με τοπικούς παράγοντες (δήμους, σχολεία, συλλόγους γονέων κ.λπ.) με στόχο την ενημέρωση ευαισθητοποίηση της νεολαίας μας.
Έρχομαι στο θέμα της δασοπυρόσβεσης, όπου μετά την ανάληψη της ευθύνης της από το Πυροσβεστικό Σώμα, αυτό προχώρησε σε πολλές διορθωτικές αλλαγές, που αφορούν κυρίως την ίδρυση νέων πυροσβεστικών υπηρεσιών και πυροσβεστικών κλιμακίων σε όλη την επικράτεια της χώρας και τη διασπορά περιπολικών πυροσβεστικών οχημάτων σε επικίνδυνες και ευαίσθητες από άποψη κινδύνου έναρξης πυρκαγιάς, δασικές περιοχές, τη στελέχωση πυροφυλακίων για την έγκαιρη αναγγελία οποιασδήποτε πυρκαγιάς και την ανανέωση σε μεγάλο βαθμό του πυροσβεστικού του στόλου και μηχανολογικού του εξοπλισμού προκειμένου να αντεπεξέλθει στην αντιμετώπιση του φαινομένου των δασικών πυρκαγιών.
Αντιλαμβανόμενοι τη σοβαρότητα της ευθύνης που έχει αναληφθεί με την ανάθεση της δασοπυρόσβεσης και προκειμένου να αντεπεξέλθουμε καλύτερα σε μελλοντικές πύρινες δοκιμασίες, βρισκόμαστε σε διαρκή επικοινωνία με όλους τους εμπλεκόμενους στη δασοπυρόσβεση φορείς, με τη διενέργεια συσκέψεων για να αποφευχθεί ο εφησυχασμός στην αντιμετώπιση του φαινομένου των δασικών πυρκαγιών, ενώ ήδη έχουν προγραμματιστεί ασκήσεις επί χάρτου και στο πεδίο με απώτερο σκοπό να διαπιστωθεί ο βαθμός ετοιμότητας των φορέων, να βελτιστοποιηθεί το επίπεδο συνεργασίας αυτών, καθώς και να εντοπιστούν και να εξαλειφθούν τυχόν προβλήματα κατά την εμπλοκή σε συμβάντα δασικών πυρκαγιών. Ήδη έχουν αρχίσει οι ασκήσεις κατά περιφέρειες.
Επιπρόσθετα προχωρούμε σε:
Επίσπευση πρόσληψης νέων πυροσβεστών, χιλίων διακοσίων εξήντα και εξεύρεση δυνατότητας σύντμησης των προθεσμιών κατάταξης και των αντικειμένων εκπαίδευσης με έμφαση στα θέματα πυρόσβεσης, αστικής και υπαίθρου, προκειμένου εφόσον δεν έχει τελειώσει όλη η θεωρητική τους εκπαίδευση, να έχουν προταχθεί τα αντικείμενα τα οποία ενδεχομένως να απαιτηθεί να κληθούν να εκτελέσουν κατά τη διάρκεια της αντιπυρικής περιόδου.
Κατάρτιση σχεδίου με βάση το χρονικό ορίζοντα των παραλαβών των προσφερομένων μέσων από δωρεές τρίτων, ώστε να επέλθει άμεση αξιοποίηση, διάταξη και στελέχωσή τους έγκαιρα προ ενάρξεως της αντιπυρικής περιόδου του 2008.
Υποβολή προτάσεων σε ό,τι αφορά την πυροσβεστική διάταξη υπ’ αριθμόν 4 που ενθυμείστε ότι αναφέρεται σε αποτροπές του κινδύνου πρόκλησης πυρκαγιάς σε ακάλυπτους χώρους και οικόπεδα, που βρίσκονται μέσα ή κοντά σε κατοικημένες περιοχές.
Καταγραφή διαθεσίμων μέσων των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, σύνταξη μελέτης για την οργανωτική δομή των επικοινωνιών, σύνταξη μελέτης για τη βελτίωση των ελέγχων πυρασφάλειας, υποβολή προτάσεων δημιουργίας κτηριακών υποδομών πυροσβεστικής ακαδημίας, υποβολή μελέτης για τη δυνατότητα αερομεταφοράς πυροσβεστικών οχημάτων και συναφών υλικών και μέσων ώστε να είμαστε έγκαιρα έτοιμοι προ της έναρξης της αντιπυρικής περιόδου και τέλος, ενδυνάμωση συνεργασίας με τη Δασική Υπηρεσία και την Αγροφυλακή.
Αναφορικά με την Αγροφυλακή, με την ίδρυσή της η πολιτεία επιχειρεί να αντιμετωπίσει κατά τρόπο πάγιο, ουσιαστικό και συντονισμένο το ζήτημα της αγροτικής ασφάλειας στη χώρα μας, όχι μόνο στην παραδοσιακή του μορφή, αλλά σε όλες τις παραμέτρους, εξασφαλίζοντας ένα περιβάλλον ασφάλειας, το οποίο πέραν της προστασίας των αγροτικών, κτηνοτροφικών και άλλων συναφών δραστηριοτήτων, θα συμβάλει εποικοδομητικά στην ανάπτυξη νέων παραγωγικών τομέων όπως ο οικοτουρισμός οι βιολογικές γεωργικές καλλιέργειες και θα αντιμετωπίζει αποτελεσματικά μεγάλα σύγχρονα προβλήματα, όπως η μόλυνση και η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, η υποβάθμιση της ποιότητας και της υγιεινής των τροφίμων, η ανορθολογική διαχείριση των διαθεσίμων υδάτινων πόρων και άλλα.
Προς τούτο προχωρούμε στα οργανωτικής φύσεως θέματα, διορισμό των επιτυχόντων του διαγωνισμού του έτους 1993, επιλύοντας θέματα στέγασης, οργάνωσης, επικοινωνιών, εξοπλισμού, εκπαίδευσης, τυποποίησης, καθώς και ρύθμιση διοικητικών και οικονομικών θεμάτων.
Μετά από όλα τα προαναφερθέντα θα μπορέσουμε να δούμε από ένα νέο πρίσμα για όλα τα Σώματα Ασφαλείας, την εκπαίδευση, την επιμόρφωση, ασκήσεις, αξιολόγηση εκπαίδευσης, σύστημα μεταθέσεων, αξιολόγηση προσωπικού, επιχειρησιακή αξιολόγηση ικανότητας υπηρεσιών, νέα επιχειρησιακή σχεδίαση με πρόβλεψη και για ενδεχόμενες περιπτώσεις, δημιουργία ενιαίου κέντρου επιχειρησιακών πληροφοριών, σύσταση ενιαίου επιχειρησιακού κέντρου των Σωμάτων Ασφαλείας, αναμόρφωση του πειθαρχικού δικαίου, εφαρμογή των συνθηκών υγιεινής και ασφάλειας, τυποποίηση χωροταξικής κατανομής και λοιπών μέσων των υπηρεσιών και οπωσδήποτε μέριμνα για τους παθόντες εν υπηρεσία και τις οικογένειές τους.
Ειδικά για την εκπαίδευση θέλω να επισημάνω ότι αυτή συνιστά το σημαντικότερο παράγοντα της επιτυχούς εκτέλεσης της αποστολής μας και ως εκ τούτου τομέα προτεραιότητας. Ενισχύει την αυτοπεποίθηση των στελεχών μας και εξασφαλίζει τη διατήρηση της υψηλής επιχειρησιακής ικανότητας και ετοιμότητας των δυνάμεων και υπηρεσιών μας.
Εν κατακλείδι, μέσω της ολιστικής προσέγγισης της εκπαίδευσης θα καλλιεργηθεί και θα αποκτηθεί η κατάλληλη κουλτούρα, η οποία θα συντελέσει στην αύξηση του ηθικού και της αυτοπεποίθησης του προσωπικού μας και θα συμβάλει στην εδραίωση του αισθήματος της εμπιστοσύνης του λαού, που υπηρετούμε.
Με τις πιστώσεις που στα πλαίσια των δημοσιονομικών συνθηκών της χώρας προτείνονται στο νέο Προϋπολογισμό εξόδων μας, όπως διαμορφώθηκαν για το 2008, επιτυγχάνεται:
Η αντιμετώπιση των τακτικών αποδοχών του προσωπικού και κατά το μεγαλύτερο μέρος των παροχών, των πρόσθετων δαπανών, τόσο του πολιτικού προσωπικού όσο και του ενστόλου προσωπικού καθώς και από την εφαρμογή του νέου μισθολογίου για τις Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας.
Η αντιμετώπιση των λειτουργικών δαπανών και των λοιπών εν γένει εξόδων του προσωπικού και των υπηρεσιών των Σωμάτων Ασφαλείας.
Η εξασφάλιση των προϋποθέσεων για την επιτυχή εκπλήρωση της αποστολής των Σωμάτων Ασφαλείας, όπως αυτή προσδιορίζεται από τις οργανωτικές διατάξεις τους και την, κατά το μέρος που τα αφορά, υλοποίηση των στόχων και των προτεραιοτήτων που έχουν τεθεί από την πολιτεία, η οποία (πολιτεία) επιδιώκει μέσα από μια σειρά ενεργειών της τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής του πολίτη χωρίς να παραβλέπει το θέμα της ασφάλειάς του.
Κυρίες κύριοι συνάδελφοι, με βάση όσα σας προανέφερα σας καλώ να ψηφίσουμε υπέρ του νέου Προϋπολογισμού για το έτος 2008.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ και εγώ, κύριε Υφυπουργέ και για το λόγο ότι τηρήσατε επ’ ακριβώς το χρόνο που προβλέπει ο Κανονισμός για την ομιλία σας.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής Βοιωτίας κ. Ανδρέας Κουτσούμπας.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριοι Υπουργοί, πριν προχωρήσω στην τοποθέτησή μου επί του περιεχομένου του Προϋπολογισμού, αισθάνομαι την ανάγκη να πω ότι, αυτά που άκουσα από τον κ. Καστανίδη προηγούμενα, αυτή, δηλαδή, τη γενική πολιτική θεώρηση που έκανε επί των θεμάτων της κοινωνίας, δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος εδώ μέσα ο οποίος να μην τα αναγνωρίζει, να μην τα δέχεται και να μη συμφωνεί μαζί του.
Συμφωνώ ότι ισχύει η γενική αρχή της λαϊκής εντολής που πήρε επί είκοσι χρόνια το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Ρωτώ όμως τι έκαναν αυτά τα είκοσι χρόνια και τι κάναμε εμείς τα τέσσερα χρόνια που κυβερνούμε.
Τους καλούμε λοιπόν να διαμορφώσουμε μαζί αυτές τις αλλαγές, και να μην είναι απόντες στην αναθεώρηση, στις μεταρρυθμίσεις που είναι επιβαλλόμενες και αναγκαίες.
Να θυμίσω ότι όλα αυτά τα οποία είπε, εδώ είμαστε να τα συζητήσουμε και να συμβάλουμε στην επίλυσή των. Αλλά η στείρα άρνηση, η εμμονή στις αγκυλώσεις του παρελθόντος, δυστυχώς, δεν θα επιλύσει τα προβλήματα κατά τον καλύτερο τρόπο αγαπητέ συνάδελφε κύριε Καστανίδη και ο κόσμος, όπως είπατε, θα πάψει να μας παρακολουθεί συνεχίζοντας έτσι οι πολιτικοί και η πολιτική να χάνουν την αξιοπιστία τους.
Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, βρισκόμαστε στην τέταρτη μέρα συζήτησης του Προϋπολογισμού και όλοι οι συνάδελφοι της Πλειοψηφίας έδωσαν το στίγμα, την πολιτική φιλοσοφία που διέπει τον υπό συζήτηση και ψήφιση Προϋπολογισμό και συγχρόνως τέθηκαν αναλυτικά με στοιχεία και αριθμούς όλα τα ζητήματα που έχουν σχέση με τα οικονομικά του κράτους.
Η συζήτηση είναι διεξοδική και είναι βέβαιο ότι οι Έλληνες πολίτες κρίνοντας καλόπιστα και αντικειμενικά θα σχηματίσουν εικόνα για τον Προϋπολογισμό. Ότι μπορούν να έχουν γνώση της πραγματικότητας, τους στόχους που θέτει και σίγουρα θα εκτιμήσουν την προσπάθεια που περιγράφεται στον υπό συζήτηση Προϋπολογισμό για το μέλλον της χώρας.
Είναι γεγονός ότι ο Προϋπολογισμός αποτελεί ένα σημαντικό πολιτικό γεγονός, μια κορυφαία καθαρή πολιτική πράξη. Είναι η επιβεβαίωση, η επιβράβευση της πολιτικής που ακολουθεί κάθε κυβέρνηση. Και σαν τέτοια πράξη, -προσωπικά δεν αναμένω, πιστεύω και η Κυβέρνηση- πρέπει να ψηφισθεί και από την Αντιπολίτευση. Επαναλαμβάνω και πάλι ότι ακούστηκαν σ’ αυτήν την Αίθουσα παρατηρήσεις θετικές, τέθηκαν προβληματισμοί για σημαντικά θέματα, εκφράστηκαν σωστές αντιρρήσεις και επισημάνσεις που η Κυβέρνηση ακούει, μελετά, συζητά, σεβόμενη και το θεσμικό ρόλο της Αντιπολίτευσης, η Αντιπολίτευση όμως για μια ακόμα φορά δεν τολμά να κάνει την υπέρβαση, να συμφωνήσει, δηλαδή, στα αυτονόητα και να αποδεχθεί την πραγματικότητα.
Θα αποτελούσε αφ΄ενός μεν πράξη πολιτικής ευθύνης και ηθικής υποχρέωσης απέναντι στον πολίτη η στείρα άρνησή της να μην ξεπερνά τα θεμιτά όρια της πολιτικής δημαγωγίας αγγίζοντας τον λαϊκισμό, παραπληροφορώντας και διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα, αφ’ ετέρου δε, η επιχειρούμενη κινδυνολογία να μη γίνεται καταστροφολογία. Αυτή η επιλογή της κάνει κακό στον τόπο, δεν προσφέρει και είναι καταδικασμένη από τον ελληνικό λαό που και μνήμη έχει και ξέρει να συγκρίνει.
Τι ακούστηκε και τι κατατέθηκε μέχρι τώρα; Η Πλειοψηφία, εμείς δηλαδή από την πλευρά μας, υπερασπιζόμενοι τον Προϋπολογισμό, εκθέσαμε τους στόχους, τη στρατηγική, μιλήσαμε απλά και καθαρά με ειλικρίνεια ότι αυτά μπορούμε να κάνουμε και αυτά θα κάνουμε. Η Αντιπολίτευση με τη στάση της αρνήθηκε τον ουσιαστικό της ρόλο, την προσφορά της, τον εποικοδομητικό ρόλο και έμεινε στον ελεγκτικό, καταγγελτικό λόγο. Επέμεινε στην άρνηση και στην καταστροφολογία.
Κύριοι συνάδελφοι, συμμετέχοντας για πρώτη φορά σε συζήτηση για τον Προϋπολογισμό σαν νέος Βουλευτής, αναρωτήθηκα. Δηλαδή η Ελλάδα στο τέλος του 2008 θα έχει φθίνουσα πορεία; Βαδίζει προς το χάος; Θα καταστραφούμε; Ο Έλληνας πολίτης θα βρεθεί στα όρια της αντοχής του; Δεν θα αντέξει άλλο; Αναρωτήθηκα, λοιπόν, και ανέτρεξα στις περσινές τοποθετήσεις της Αντιπολίτευσης. Οι ίδιες καταγγελίες, ο ίδιος καταστροφικός λόγος, προβλέψεις, όμως, που δεν επαληθεύτηκαν και τότε που η οικονομία ήταν υπό επιτήρηση. Γιατί, λοιπόν, να επιβεβαιωθούν τώρα που τα αποτελέσματα της Κυβέρνησης είναι ορατά;
Επισημαίνω σ’ αυτό το σημείο την αντιφατικότητα των τοποθετήσεων των Βουλευτών της Αντιπολίτευσης. Αυξήθηκαν ή όχι οι δαπάνες για την παιδεία και την υγεία; Διατίθενται ή όχι περισσότεροι πόροι στην περιφέρεια; Μειώθηκε ή όχι η ανεργία και το έλλειμμα; Το λέω αυτό γιατί άλλοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης είχαν στείρα άρνηση, είπαν ότι δεν είχαμε καθόλου αυξήσεις και άλλοι διαφωνούσαν ως προς το ποσοστό. Επιτέλους, πέστε μας τι πιστεύετε.
Ο Προϋπολογισμός του 2008 είναι ένας προϋπολογισμός ευθύνης και συνέπειας. Αποτυπώνει πολιτικές προτεραιότητες, αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, στις οποίες λέει «όχι» η Αντιπολίτευση, ενώ πρέπει να γίνουν γιατί θα ωφελήσουν τον πολίτη και μακροπρόθεσμα την Ελλάδα.
Ο Προϋπολογισμός κινείται στους εξής άξονες που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν: Μείωση του ελλείμματος και του δημόσιου χρέους. Περιορισμός των δαπανών και της σπατάλης. Προσπάθεια για περισσότερο κοινωνικό κράτος. Ενίσχυση της περιφέρειας. Δηλαδή, συμπερασματικά ξέρει πού είμαστε, τι έχουμε και πού θέλουμε να πάμε. Υπάρχει κατεύθυνση. Ότι βρισκόμαστε στο σωστό δρόμο το επιβεβαιώνουν οι εκθέσεις των δημόσιων οργανισμών. Όλοι οι δείκτες όπως αναφέρθηκε από προηγούμενους ομιλητές αντανακλούν την ουσιαστική προσπάθεια που έγινε τα τελευταία χρόνια.
Αναγνωρίζοντας τις ανάγκες της κοινωνίας, τις δυσκολίες, σεβόμενη το δημόσιο χρήμα η Κυβέρνηση εκπληρώνει πάγιες ανάγκες της κοινωνίας, ανταποκρινόμενη συνεχώς στις απαιτήσεις των πολιτών, παλεύοντας καθημερινά με τις αγκυλώσεις και τις παθογένειες που έρχονται από το παρελθόν. Είναι μία συνεχής προσπάθεια για μια υγιή, δυναμική οικονομία και δίκαιη κοινωνία. Έχει αναπτυξιακό σχεδιασμό με κοινωνικά χαρακτηριστικά. Αναβαθμίζει το περιεχόμενο των δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών. Εισάγει καινοτομία ως προς την κατάρτιση και υλοποίηση του Προϋπολογισμού για πρώτη φορά με τον προϋπολογισμό προγραμμάτων, αποδεικνύοντας την ευαισθησία της Κυβέρνησης στη διαχείριση του δημόσιου χρήματος, μία παρέμβαση που κάνει αναμφίβολα την πολιτική και τους πολιτικούς περισσότερο αξιόπιστους.
Κύριοι συνάδελφοι, αυτόν τον Προϋπολογισμό καλείστε να ψηφίσετε. Σας καλεί η πλειοψηφία των Ελλήνων. Απαιτείται θάρρος και πολιτική γενναιότητα. Η αρνητική σας ψήφος, η απόλυτη άρνησή σας, σας αφήνει προσκολλημένους στις αγκυλώσεις του χθες, του παρελθόντος. Θα πείτε «όχι», χάνοντας για μια ακόμη φορά την αξιοπιστία σας; Με την άρνησή σας αυτοαναιρείστε. Αναιρείτε το δήθεν κοινωνικό σας πρόσωπο και αυτοαποκαλύπτετε στις Ελληνίδες και τους Έλληνες ότι η έλλειψη θάρρους, η μη αναγνώριση του έργου, η έλλειψη επιχειρημάτων, σας οδηγεί στο περιθώριο το πολιτικό.
Και κλείνω με μια προτροπή που έκανε ένας παλιός κοινοβουλευτικός πριν το 1974. Να θυμίσω σε κάποιους παλαιότερους εδώ και να πω στους νεότερους ότι το 1980 το έλλειμμα ανερχόταν στο 25% του Α.Ε.Π. και όλα τα ταμεία ήταν πλεονασματικά. Αυτά, για να θυμόμαστε.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε τον κ. Κουτσούμπα.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής Λάρισας του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Αστέριος Ροντούλης.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα μου επιτρέψετε να ξεκινήσω με μια παρατήρηση. Είναι απαράδεκτο να ακούγεται για δεύτερη φορά εντός της Αιθούσης ο όρος «μουσουλμανική μειονότητα». Αναφέρομαι στην ομιλία του συναδέλφου κ. Μπεγλίτη του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ο οποίος διετέλεσε και στο Υπουργείο Εξωτερικών και ο άνθρωπος φαίνεται πως δεν έχει μάθει ακόμα ότι η Συνθήκη της Λοζάνης κάνει λόγο για «μουσουλμανικές μειονότητες θρησκευτικού περιεχομένου» και όχι για μια, όπως διατείνεται η τουρκική προπαγάνδα. Τουλάχιστον να πάψουν κάποιοι να το λένε αυτό και να το μεταφέρουν εντός της Αιθούσης του ελληνικού Κοινοβουλίου.
Έρχομαι, αγαπητέ κύριε Πρόεδρε, στα θέματα του Προϋπολογισμού. Να μεταφέρω τους αγαπητούς παρισταμένους στο Δεκέμβριο του 2003, στην τότε συζήτηση επί του προϋπολογισμού. Ο κ. Νεράντζης στο Βήμα, ο σημερινός Προεδρεύων κατά ευτυχή συγκυρία, μεταφέρει μια ρωμαϊκή ατμόσφαιρα εντός της Αιθούσης, αναφερόμενος στον Τάκιτο, ο οποίος καταγράφει ένα ψήφισμα των συγκλητικών επί Τιβερίου, που τότε οι συγκλητικοί έλεγαν: «Αυτό που μας έχει απομείνει, είναι η δόξα τού να υμνολογούμε». Και βεβαίως θα ρωτήσω τον αγαπητό Προεδρεύοντα, αν την ίδια ατμόσφαιρα που τότε μετέφερε στο ελληνικό Κοινοβούλιο, την παρατηρεί και σήμερα εντός του ελληνικού Κοινοβουλίου, διότι οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας το μόνο που κάνουν είναι να υμνολογούν και να καταχειροκροτούν τον Προϋπολογισμό που κατατέθηκε. Βεβαίως θα μου πείτε: «Πού να βρει ο κ. Νεράντζης τους Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, αφού είναι όλοι απόντες»! Αυτό είναι μια τεχνική δυσκολία.
Επειδή εμείς του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού αρεσκόμεθα στην ιστορική ανάλυση και μας αρέσουν και τα ιστορικά αντίστοιχα -και βεβαίως δεν θα μπορούσε να γίνει και διαφορετικά, αφού στις τάξεις μας υπάρχει και ο Άδωνις Γεωργιάδης, ο οποίος δεν μας αφήνει ποτέ να ξεχνάμε την ιστορία- θα απευθύνουμε μια φράση στους εκάστοτε Υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών, που φέρουν και την επωνυμία «τσάροι της οικονομίας» και θα πούμε: Χαίρε Καίσαρ, οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
Και, βεβαίως, οι μελλοθάνατοι είναι οι Έλληνες αγρότες, είναι οι άνεργοι, είναι οι μικρομεσαίοι, είναι όλοι οι άνθρωποι στην περιφέρεια που βιώνουν την εγκατάλειψη. Και να μου επιτρέψετε, λόγω αγροτικής προέλευσης, να παραμείνω και να θίξω ακροθιγώς το αγροτικό θέμα. Εγώ θα δεχθώ ότι ο κ. Κοντός, ο αξιαγάπητος Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, είναι ένας άνθρωπος αγαθών και καλών προθέσεων. Ακόμη να δεχθώ ότι είναι και αποτελεσματικός εν συγκρίσει με προγενεστέρους Υπουργούς. Να δεχθώ ότι είναι ένας άνθρωπος που τουλάχιστον δίνει αγώνες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ κάποιοι άλλοι που τώρα είναι κήνσορες και τιμητές κοιμόντουσαν στα συμβούλια των Υπουργών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όμως, δεν τα θυμούνται αυτά, όταν κάνουν τώρα τους τιμητές και τους κήνσορες των πραγμάτων.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
Όμως τα προβλήματα είναι οξύτατα και παραμένουν. Κατ’ επανάληψη ως Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός θέτουμε το ερώτημα:
Πρώτον, τι θα γίνει με τα αγροτικά χρέη, μ’ αυτόν το «βρόγχο» που περισφίγγει τους αγρότες μας. Πρότασή μας, βεβαίως, είναι η διαγραφή των αγροτικών χρεών και κάναμε και μία εναλλακτική πρόταση.
Δεν προχωράτε στο μέτρο αυτό, κύριοι της Κυβέρνησης; Χαρίστε τουλάχιστον τα χρέη, προχωρήστε σε μία νέα σεισάχθεια όσον αφορά τους πυρόπληκτους αγρότες. Έθεσα το θέμα στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου στον κ. Κοντό. Ο άνθρωπος βεβαίως, αγαθών και καλών προθέσεων, είπε: «Ναι, βεβαίως, βλέπω το δίκαιό σας, αλλά είναι θέμα ευρύτερης οικονομικής πολιτικής».
Το ερώτημα, λοιπόν, το απευθύνουμε στον κ. Αλογοσκούφη: Τι θα γίνει με τα πανωτόκια και με τα χρέη των αγροτών; Δεν μπορεί, αγαπητοί κύριοι, η περιφέρεια να επιβιώσει εάν δεν προχωρήσουμε σε τολμηρά και ρηξικέλευθα μέτρα.
Δεύτερον, τι θα γίνει με το ζήτημα των εγγειοβελτιωτικών έργων; Αναφέρομαι συγκεκριμένα στο θέμα του νερού που ταλανίζει το θεσσαλικό κάμπο. Αχελώο περιμένουμε για χρόνια και Αχελώο δεν βλέπουμε. Αναφέρομαι στην εκτροπή του άνω ρου του Αχελώου. Περιμένουμε διάφορα έργα μικρής κλίμακας, τα οποία θα συγκρατήσουν το νερό του Πηνειού τουλάχιστον και έργα δεν βλέπουμε. Όλο είναι σε φάση δημοπράτησης, διαγωνισμών κ.λπ. ή δεν ξέρω τι άλλο, πάντως δεν υλοποιούνται έργα. Κάθε καλοκαίρι, λοιπόν, βιώνουμε μία σύγκρουση αγροτών ομόρων νομών διότι δεν υπάρχει νερό. Τι θα γίνει μ’ αυτό το ζήτημα; Περιμένουμε μπας και βρέξει στη Θεσσαλία, διαφορετικά από έργα δεν βλέπουμε τίποτα. Βεβαίως υπάρχει το μείζον θέμα του κόστους παραγωγής, υπάρχει το μείζον θέμα της ελεύθερης πτώσης των τιμών των αγροτικών προϊόντων, υπάρχει τελικά το θέμα που λέγεται δραματική μείωση του αγροτικού εισοδήματος.
Βεβαίως το ερώτημα είναι το εξής: Εάν τώρα βιώνουμε μία τέτοια πραγματικότητα, τι θα γίνει το 2013 που θα σταματήσουν οι αγροτικές ενισχύσεις; Ήδη από τώρα θα πρέπει να έχουμε μεριμνήσει για την περίοδο 2013 και επέκεινα. Υπάρχει αυτή η στρατηγική αντιμετώπιση του αγροτικού ζητήματος από την Κυβέρνηση; Ευελπιστώ ότι λόγω των πόρων του Δ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, του Ε.Σ.Π.Α., όπως λέγεται, θα υπάρξει διότι θέλω να ελπίζω ότι η νέα ηγεσία του Υπουργείου Γεωργίας, βεβαίως, έχει αντιληφθεί το πρόβλημα. Πάντως δίδουμε τις επιδοτήσεις στην ώρα τους. Προσφάτως το 97% των αγροτών πληρώθηκε τις επιδοτήσεις. Μπράβο, πρέπει να αποδώσουμε τα εύσημα στον Υπουργό Γεωργίας, αλλά στρατηγικά ζητήματα του αγροτικού κόσμου δεν έχουν επιλυθεί και παραμένουν σε εκκρεμότητα.
Βεβαίως θα μου επιτρέψετε να καταθέσω κάτι το οποίο έχει φανεί από μελέτη της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της Ελλάδος, που με βάση την απογραφή του 2001 –τα πράγματα έχουν γίνει χειρότερα τώρα- κατεδείχθη ότι υπάρχει ένα τεράστιο ρεύμα εσωτερικής μετανάστευσης. Φεύγουν οι αγρότες από τα χωριά μας, αστικοποιούνται, φεύγουν οι νέοι από τη γεωργία και την κτηνοτροφία διότι δεν υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες ανάπτυξης της περιφέρειας ενώ τόσο επαίρεστε ότι τώρα επιτέλους εμείς, οι κάτοικοι της περιφέρειας, θα έχουμε αυτές τις συνθήκες. Ελπίζουμε λοιπόν.
Για να τελειώνω και για να μην καταχρώμαι το χρόνο, θα πω μόνο το εξής: Εν όψει των εορτών των Χριστουγέννων οι Έλληνες βιώνουν μία κατάσταση προσευχής, νηστείας και μετανοίας. Έχουν μετανοήσει πάρα πολύ νωρίς διότι έδωσαν -έστω και με ρηγματώσεις- ακόμα μία παράταση ζωής σ’ αυτόν τον ανούσιο δικομματισμό, σ’ αυτήν την ανούσια σύγκρουση-«κοκορομαχία» που βλέπουμε αυτές τις μέρες εντός της ελληνικής Βουλής.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ κι εγώ τον κ. Ροντούλη και τον επαινώ για το ότι εξοικονόμησε χρόνο.
Το Προεδρείο βέβαια δεν ασκεί κριτική επί των απόψεων που διατυπώνονται, όμως θέλω να επαινέσω τη φιλομάθειά σας, αφού ανατρέξατε σε αγόρευση που είχα κάνει για τον Προϋπολογισμό το 2002. Με όλη όμως την αγάπη μου, θέλω να σας πω ότι αν αντιτάσσετε στον Τάκιτο το «ave Caesar, morituri te salutamus», κινδυνεύετε μία τόσο ωραία ομιλία να την καταστήσετε για κλάματα και είναι κρίμα.
Ο κ. Μιχαήλ Χαλκίδης έχει το λόγο.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ξέρετε ποιοι είναι οι μελλοθάνατοι!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε Ροντούλη, εάν όλοι ξέραμε πότε θα πεθάνουμε!
Συνεχίζουμε, κύριοι συνάδελφοι.
Ορίστε, κύριε Χαλκίδη.
ΜΙΧΑΗΛ ΧΑΛΚΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είχα καμμία πρόθεση να δώσω μία πολύ σύντομη απάντηση στον προλαλήσαντα συνάδελφο του Λάϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού. Όμως θεωρώ ότι ήταν πολύ προκλητικός σε ό,τι έχει σχέση με την αλήθεια. Και θα πω, αγαπητέ συνάδελφε, γιατί κι εγώ κατάγομαι από αγροτική περιοχή, ότι φέτος η αγροτική παραγωγή στη δική σας περιοχή, στην περιοχή της Λάρισας, στον κάμπο της Λάρισας, όπου κυρίως παράγει βαμβάκι, σιτάρι και καλαμπόκι, οι τιμές…
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Μη μου λέτε για τη Λάρισα. Θα σας πω για το δικό σας νομό!
ΜΙΧΑΗΛ ΧΑΛΚΙΔΗΣ: …είναι κατά πολύ μεγαλύτερες.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε Χαλκίδη, μην απευθύνεστε ονομαστικά σε κανέναν εκ των συναδέλφων!
Κύριε Ροντούλη, μην ξαναδιακόψετε. Σας παρακολουθήσαμε με προσοχή. Σας παρακαλώ πολύ! Ξέρετε πόσο σας τιμώ, αλλά σας παρακαλώ!
ΜΙΧΑΗΛ ΧΑΛΚΙΔΗΣ: Κρατείστε το χρόνο, κύριε Πρόεδρε.
Θεωρώ ότι δεν ελέχθη η αλήθεια, αγαπητοί συνάδελφοι, γι’ αυτό και υποχρεούμαι να δώσω στον προλαλήσαντα την απάντηση. Διότι και εγώ κατάγομαι από αγροτική περιοχή και ιδιαίτερα στο θεσσαλικό κάμπο, που η κύρια παραγωγή του είναι βαμβάκι, σιτάρι και καλαμπόκι, οι φετινές τιμές στα συγκεκριμένα προϊόντα ήταν κατά πολύ υψηλότερες από ό,τι στα προηγούμενα χρόνια. Και όχι μόνο αυτό.
Κάποτε θα πρέπει εδώ στο ελληνικό Κοινοβούλιο να είμαστε πέρα για πέρα ειλικρινείς γιατί μας παρακολουθούν όλοι οι Έλληνες πολίτες. Δεν έχει πάρει αυτή η Κυβέρνηση μέτρα για την κατάργηση των πανωτοκίων; Δεν έχει πάρει μέτρα που πραγματικά βοήθησαν κατά πολύ τους Έλληνες αγρότες; Τι θέλουμε να πούμε στους Έλληνες αγρότες λαϊκίζοντας πέρα για πέρα λέγοντας ότι ό,τι χρήματα έχουν πάρει, πρέπει να διαγραφούν όλα;
Νομίζω ότι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αυτό που έκανε, που ήταν συνεπής στις προεκλογικές της εξαγγελίες με τις μετεκλογικές πράξεις σε ό,τι έχει σχέση με τα πανωτόκια, είναι αυτό που κυρίως τη χαρακτηρίζει και αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά της Κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα συνεχίζουμε τη συζήτηση για την κύρωση του Προϋπολογισμού του 2008 και είναι ηλίου φαεινότερο ότι η πιεστική ανάγκη ορισμένων για επίδειξη ενός λάβρου αντιπολιτευτικού προφίλ, τους παρασύρει, δυστυχώς, στις γνωστές γενικότητες, στις γνωστές ακρότητες, στους γνωστούς πρόσκαιρους και στρεβλούς λαϊκισμούς. Εμείς εργαζόμαστε για το μέλλον αυτού του τόπου και εργαζόμαστε με σταθερότητα, με υπευθυνότητα, με ειλικρίνεια και με περισσή ευθιξία και αυτοέλεγχο, όταν οι συνθήκες το επιβάλλουν, στην κατεύθυνση της επίλυσης των προβλημάτων, στην κατεύθυνση της επίλυσης των αδικιών, στην κατεύθυνση της αποκατάστασης των προσχηματικών εντυπώσεων. Εγκαλούμαστε ότι απομακρυνθήκαμε από την κοινωνία και ότι δεν αξιοποιήσαμε από το 2004 και μετά την κληρονομιά των προηγούμενων κυβερνήσεων, των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Προφανώς και δεν το κάναμε, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ευτυχώς που δεν το κάναμε. Το στίγμα της λαϊκής εντολής ήταν σαφές. Η δύναμη της λαϊκής εντολής ενισχύθηκε και επαληθεύτηκε. Η ουσία του πολιτικού μας λόγου και του προγράμματός μας εγκρίθηκε από το λαό, ο οποίος ανανέωσε την εντολή του στις εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου για ουσιαστικές αλλαγές, μεταρρυθμίσεις, πρόοδο. Παρά τις όποιες σειρήνες του λαϊκισμού, ένας προϋπολογισμός δίκαιος, σαφής και οραματικός αποτελεί τη δημοκρατικότερη και ασφαλέστερη εγγύηση για το ευ ζην των πολιτών. Και οι πολίτες του τόπου μας πρέπει να αισθάνονται ασφαλείς, γιατί έχουν μία Κυβέρνηση που μεριμνά, σχεδιάζει και αποφασίζει μέσα από κοινώς παραδεκτές δημοκρατικές διαδικασίες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός αυτός αποτελεί τη συμπύκνωση των δεσμεύσεων που αναλάβαμε ήδη από το Μάρτιο του 2004 και αφορούν σ’ ένα νέο μοντέλο πολιτικής δράσης και οικονομικής ανάπτυξης, ένα μοντέλο στοχευόμενο σε μία δυναμική οικονομία και μία δίκαιη κοινωνία.
Για μας οι δύο αυτοί όροι είναι αλληλένδετοι και αλληλοεξαρτώμενοι. Δεν επιθυμούμε μια δυναμική οικονομία ως αυτοσκοπό, παραβλέποντας τις κοινωνικές παραμέτρους της ανάπτυξης, ούτε πάλι θα οραματιζόμασταν μια πραγματικά δίκαιη κοινωνία, εάν δεν ήμασταν σταθερά προσηλωμένοι στην αποκατάσταση των οικονομικών αδικιών και στην άμβλυνση των οικονομικών ανισοτήτων.
Είναι δεδομένο, αναγνωρισμένο και επιβραβευμένο απ΄ όλους τους διεθνείς και ευρωπαϊκούς οργανισμούς, από το διεθνή και ευρωπαϊκό Τύπο, από κάθε ανεξάρτητη αρχή και φορέα ότι κατά τη διακυβέρνησή μας παρατηρείται δραστικός περιορισμός των δημοσιονομικών ελλειμμάτων από το 7,3% του Α.Ε.Π. του 2004 σε επίπεδα κάτω του 3% το 2007. Με τον περιορισμό της σπατάλης και την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, σε συνδυασμό με την ελάφρυνση των φορολογικών βαρών νοικοκυριών και επιχειρήσεων, πετύχαμε μείωση της τάξης του 5,2% στο γενικό χρέος.
Δίνονται, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ισχυρά κίνητρα για επενδύσεις με τη μείωση της άμεσης φορολογίας για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις. Υπερδιπλασιάζεται η απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων. Μειώσαμε την ανεργία κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες. Από 11,3% το πρώτο δίμηνο του 2004, το τελευταίο δίμηνο του 2007 έχει φτάσει στο 8,1% και συνεχίζουμε προσηλωμένοι στην κατεύθυνση της παραπέρα μείωσης, άσχετα εάν οι φωνές της Αντιπολίτευσης διατείνονται για το αντίθετο. Το λένε οι αριθμοί. Συμφωνεί η κοινή γνώμη. Το ομολογούν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Η απασχόληση και η πρόσβαση στην εργασία έχει αυξηθεί.
Με τον Προϋπολογισμό του 2008, ο οποίος στηρίζεται στη στιβαρή βάση της νωπής ακόμα λαϊκής εντολής, στοχεύουμε στην παραπέρα δημοσιονομική προσαρμογή και την επίτευξη ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, στην ολοκλήρωση της φορολογικής μεταρρύθμισης, με την οποία καταργούμε το φόρο κληρονομιάς, καταργούμε το φόρο για τις γονικές παροχές και απαλλάσσουμε από τη φορολογία την πρώτη κατοικία. Στοχεύουμε στην ενδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής με την ίδρυση του Εθνικού Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής και την καθιέρωση της εθνικής σύνταξης, στη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος, ενός συστήματος που οικοδομήθηκε από τις κατ’ επίφαση λαϊκές πολιτικές του χθες, ενός συστήματος που σχεδιάστηκε χωρίς όραμα και χωρίς υπευθυνότητα, ενός συστήματος που στο τέλος-τέλος είμαστε αποφασισμένοι να καταστήσουμε δικαιότερο, σαφέστερο και αποδοτικότερο προς όφελος των εργαζομένων και των συνταξιούχων: στην τακτοποίηση παλιών οικονομικών εκκρεμοτήτων, που αφορούν την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τα ασφαλιστικά ταμεία.
Στοχεύουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στη συνέχιση της πολιτικής μας για αποκρατικοποιήσεις, αποδεσμεύοντας και αποκόπτοντας από την πλάτη του μόνιμου τροφοδότη του κράτους, δηλαδή του πολίτη, όλες εκείνες τις αμαρτίες και τις κακοδαιμονίες που επί δεκαετίες ταλανίζουν την ελληνική κοινωνία. Στοχεύουμε στην ουσιαστική ενίσχυση της ελληνικής περιφέρειας, όπως εξάλλου έχουμε νομοθετήσει και με το Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο Ανάπτυξης, διοχετεύοντας το 80% των κοινοτικών πόρων για την επόμενη επταετία σε εκείνες τις περιοχές της χώρας που χρειάζονται τους πόρους αυτούς περισσότερο.
Έχω την τιμή, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να εκπροσωπώ στην Αίθουσα αυτήν ένα νομό, το Νομό Ημαθίας, που έχει πληγεί ιδιαίτερα από τις αναδιαρθρώσεις της παγκόσμιας οικονομίας και τις μεταβολές που υφίστανται οι παραγωγικές διαδικασίες. Με τον Προϋπολογισμό αυτό λαμβάνεται μέριμνα για την ουσιαστική στήριξη των σημερινών πενηντάρηδων της Νάουσας και της Βέροιας, που είδαν τις επιχειρήσεις, στις οποίες επί δεκαετίες εργάζονταν, να κλείνουν. Λαμβάνονται ουσιαστικά μέτρα για τη στήριξη της αγροτιάς και της γεωργικής παραγωγής, η οποία συχνά πλήττεται τόσο από καιρικά φαινόμενα όσο και από την επιρροή που ασκούν τα νέα κέντρα εμπορίου της ευρύτερης περιοχής. Ενισχύονται από τον Ο.Α.Ε.Δ. οι νέοι άνεργοι, ενώ χρηματοδοτείται γενναία κάθε νέα μορφή επιχειρηματικότητας. Με τον Προϋπολογισμό αυτό στηρίζονται ακόμα περισσότερο οι υφιστάμενες δομές υγείας και τα νοσοκομεία της περιοχής, είτε με τη στελέχωση σε προσωπικό είτε με την επέκταση και τον εκσυγχρονισμό νοσοκομειακών μονάδων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μ’ αυτόν τον Προϋπολογισμό αποδεικνύεται περίτρανα η κοινωνική ευαισθησία της Κυβέρνησης…
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Μισό λεπτό, κύριε Πρόεδρε. Άλλωστε, το δικαιούμαι, γιατί ξοδεύτηκε λίγος χρόνος μου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Τον δικαιούστε, αλλά τον έχω κρατήσει.
ΜΙΧΑΗΛ ΧΑΛΚΙΔΗΣ: Αποδεικνύεται, λοιπόν, περίτρανα η κοινωνική ευαισθησία της Κυβέρνησης με μέτρα που στηρίζουν τα μεσαία και χαμηλά οικονομικά στρώματα, αλλά ταυτόχρονα αποδεικνύεται περίτρανα και η συνέπεια της Κυβέρνησης Καραμανλή, η οποία είναι συνεπής στις προεκλογικές εξαγγελίες της με τις μετεκλογικές πράξεις.
Είναι μέτρα, όπως η αύξηση του επιδόματος κοινωνικής αλληλεγγύης στα 230 ευρώ, η αύξηση της σύνταξης του συνταξιούχου του Ο.Γ.Α. στα 330, η αύξηση του επιδόματος ανεργίας από τα 311 στα 404 ευρώ, η κατάργηση του χαρτοσήμου του 3,6% στα ενοίκια των κατοικιών. Και αυτό είναι ένα μέτρο, που είναι προς όφελος όλων των πολιτών εκείνων που δεν είχαν ή δεν έχουν ακόμη και τώρα τη δυνατότητα να αποκτήσουν δικό τους σπίτι.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει επαναληπτικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι πια η ώρα να πέσουν οι μάσκες της δήθεν κοινωνικότητας και του δήθεν ενδιαφέροντος για τους εργαζόμενους και γενικά για όλους τους Έλληνες πολίτες. Αυτοί που ενδιαφέρονται να επιλύσουν χρονίζοντα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας οφείλουν να επιδείξουν την αρμόδια συνέπεια ενώπιον των αναγκών των πολιτών…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ολοκληρώστε, κύριε Χαλκίδη.
ΜΙΧΑΗΛ ΧΑΛΚΙΔΗΣ: … να αναγνωρίσουν και να ονομάσουν επιτέλους τις πρακτικές εκείνες του χθες, που έφεραν τη χώρα στα σημερινά οριακά επίπεδα και να στηρίξουν –τελειώνω, κύριε Πρόεδρε- όλες εκείνες τις θεσμικές παρεμβάσεις που επιτέλους θα βάλουν τέλος σε φαινόμενα και νοοτροπίες που δεν τιμούν κανέναν.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε, κύριε Χαλκίδη.
ΜΙΧΑΗΛ ΧΑΛΚΙΔΗΣ: Αυτός ο τόπος πρέπει επιτέλους να φύγει μπροστά. Η πορεία προς τα εμπρός με μεγάλα και σταθερά βήματα είναι η μόνη μας επιλογή. Γι’ αυτό και ζητώ να υπερψηφίσουμε τον Προϋπολογισμό.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ, κύριε Χαλκίδη. Τελικά ευνοηθήκατε: δήθεν δεν σας κρατήσαμε το χρόνο, αλλά μιλήσατε και ενάμισι λεπτό παραπάνω.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γίνεται γνωστό στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίαση, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής, σαράντα δύο μαθητές και μαθήτριες και τρεις συνοδοί-καθηγητές από το Γενικό Λύκειο της ιστορικής Άμφισσας Φωκίδας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα)
Σειρά έχει τώρα ο Βουλευτής Ζακύνθου κ. Δημήτριος Βαρβαρίγος.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κατ’ αρχήν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ήθελα να πω στον κατελθόντα εκ του Βήματος συνάδελφο να μην προκαλεί τους αγρότες και να τους ρωτήσει πόσο καλά περνάνε και πόσο είναι ασφαλείς. Όσο για το πόσο σαφής και δίκαιος είναι ο Προϋπολογισμός, θα τα πούμε.
Η κατάρτιση του φετινού Προϋπολογισμού, όπως και των προηγουμένων, αρχής γενομένης το 2004, αποτελεί συνέχεια της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας, που υπηρετεί με συνέπεια και με τα ίδια μέσα τους ίδιους στόχους.
Τα μέσα είναι κυρίως το ψέμα, η απάτη και οι στόχοι, είναι η στήριξη, κατ’ αρχήν, της οικονομικής ολιγαρχίας του τόπου με διαρκή αναδιανομή του εισοδήματος, των ευκαιριών και των δυνατοτήτων από τους πολλούς στους λίγους.
Είναι επίσης η κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους. Δεν υπάρχει πια κοινωνικός μισθός, όπως έλεγε και ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου. Είναι η κατάργηση των εργατικών δικαιωμάτων: καταργήσατε το οκτάωρο, τις συλλογικές συμβάσεις και διαπραγματεύσεις, μειώσατε κατά 15% τις αμοιβές των υπερωριών.
Είναι ακόμη η απαξίωση της δημόσιας εκπαίδευσης με διαρκή υποχρηματοδότηση, αφού το 3,61% το 2004 έγινε 3,42% φέτος, με τεράστια προβλήματα σε όλες τις δομές της εκπαίδευσης. Είναι η εγκατάλειψη του Εθνικού Συστήματος Υγείας, όπου επίσης έχουμε μείωση πόρων από το 2,8% του Α.Ε.Π. στο 2,7%, με αποτέλεσμα να έχουμε τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και τα νοσοκομεία να διαλύονται.
Στόχος είναι επίσης η δημιουργία κομματικού κράτους και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, αφού αρχίσαμε από τον Ο.Τ.Ε., τη Δ.Ε.Η., πάμε στα λιμάνια, στην Ολυμπιακή, στην Ε.ΥΔ.Α.Π. και έπεται συνέχεια. Είναι ακόμη η εγκατάλειψη της Περιφέρειας.
Στη Ζάκυνθο, για παράδειγμα, οι νέες εγκαταστάσεις του αεροδρομίου έπρεπε να παραδοθούν από το 2005. Δέκα φορές έχω κάνει επίκαιρες ερωτήσεις, έχουν δοθεί υποσχέσεις, αλλά ακόμα τίποτα και θα έρθει και η νέα σεζόν, άρα θα έχουμε ανάγκη. Είναι απόλυτης προτεραιότητας, γιατί η οικονομία της Ζακύνθου στηρίζεται κυρίως στον τουρισμό και δεν υπάρχει απάντηση.
Επίσης, είναι εκατόν σαράντα τέσσσερις εργατικές κατοικίες που περιμένουν οι εργαζόμενοι να πάρουν από το 2005 και ακόμα τίποτα. Όλα τα έργα έχουν μείνει πίσω. Δεν έχει γίνει κανένα καινούργιο ξεκίνημα, κανένα νέο έργο, καμία καινούργια υποδομή. Δημιουργήθηκε σχολή Τ.Ε.Ι., έπρεπε να έχει γίνει το κτήριο –έδωσε δωρεάν οικόπεδο η Εκκλησία- και ακόμα ούτε η μελέτη δεν έχει γίνει.
Κατεδαφίζετε το δημόσιο συνταξιοδοτικό σύστημα. Και εδώ επιχειρείτε η μεγάλη ανατροπή. Το κράτος που διαχειρίζεται η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αθετεί διπλά την υποχρέωση που έχει απέναντι στους ασφαλισμένους. Έτσι δεν καταβάλλει τα οφειλόμενα από την τριμερή χρηματοδότηση, που έχει υποχρέωση ως εργοδότης, αλλά και από την υποχρέωση που προκύπτει από το ν. 3029, που πρέπει να δίνει το 1% του Α.Ε.Π. το χρόνο.
Το αποτέλεσμα είναι να χρωστά σήμερα 8,5 δισεκατομμύρια ευρώ, που το 2008 θα υπερβούν τα 10.000.000.000. Ακόμα, με αλλεπάλληλες ρυθμίσεις καθυστερεί τα οφειλόμενα από τις εργοδοτικές εισφορές που ξεπερνάνε τα 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ και επιπλέον χάρισε τις εισφορές των τραπεζιτών –της Εμπορικής, της Αγροτικής, της «ALPHA BANK»- και μαζί με την εθελουσία του Ο.Τ.Ε. φόρτωσε συνολικά 15.000.000.000 ευρώ στο Ι.Κ.Α..
Ακολούθησε η ληστεία των αποθεματικών των Ταμείων με το σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων και τώρα μας λέει ότι το ασφαλιστικό σύστημα έχει πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα με περικοπές δικαιωμάτων και περισσότερες υποχρεώσεις για τους ασφαλισμένους.
Με την πολιτική αυτή, όμως, μείωσε συνειδητά τη βιωσιμότητα του συστήματος, για να στραφούν οι εργαζόμενοι, ιδίως οι νέοι, στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στηρίζει τον αγώνα των εργαζομένων για την προστασία των δικαιωμάτων τους και απαντά με τη δική του πρόταση για ένα δημόσιο συνταξιοδοτικό σύστημα με καθολικό και αναδιανεμητικό χαρακτήρα, που στηρίζεται στην τριμερή χρηματοδότηση και λειτουργεί με την εγγύηση του κράτους.
Με την απάτη της απογραφής και τη δημοσιονομική επιτήρηση που ακολούθησε, διαμορφώθηκε το πλαίσιο για να εφαρμοστούν οι πιο σκληρές πολιτικές που έζησε ο λαός μας σε όλη τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης. Τις πολιτικές αυτές τις ονόμασε ψευδεπίγραφα «μεταρρυθμίσεις» και άρχισε την επίθεση εναντίον των μικρομεσαίων στρωμάτων, των μισθωτών και των συνταξιούχων.
Η άμεση φορολογία αυξήθηκε δυσανάλογα, επιβαρύνοντάς τους από το 2004 μέχρι το 2007 με 3.000.000.000 ευρώ επιπλέον άμεσους φόρους.
Αντίθετα, οι ανώνυμες εταιρείες θα πληρώσουν τον ίδιο φόρο που πλήρωσαν και το 2004. Εάν λάβει κανείς υπ’ όψιν του την αύξηση του Α.Ε.Π., που είναι περίπου 4% το χρόνο, θα έπρεπε να επιβαρυνθούν ανάλογα. Όμως, δεν συμβαίνει αυτό το πράγμα, γιατί η πολιτική που ασκεί η Κυβέρνηση είναι άδικη, γιατί ο πλούτος, που τον παράγουν όλοι, διανέμεται με εντελώς άδικο τρόπο και ευνοεί τους λίγους, τους μεγάλους.
Ακόμα, αύξησε όλους τους έμμεσους φόρους: Το Φ.Π.Α. κατά 1%, όλους τους ειδικούς φόρους σε ποτά, τσιγάρα, καύσιμα δύο φορές και έρχεται και τρίτη αύξηση, όπως και όλα τα τέλη, στα Κ.Τ.Ε.Ο., στα διόδια, στην Ε.Ρ.Τ., στα κινητά τηλέφωνα, στα τέλη κυκλοφορίας από 40% έως 50%.
Επιπλέον, έρχεται μία καινούργια αύξηση. Αύξησε τις αντικειμενικές αξίες ακινήτων δύο φορές, ενώ έρχεται και τρίτη.
Επέβαλε φόρο συναλλαγής στα ακίνητα 1%, φόρο υπεραξίας 20%, Φ.Π.Α. σε νέες οικοδομές 19% και τώρα έχουμε φόρο κατοχής στα ακίνητα σε δύο εκατομμύρια ιδιοκτήτες.
Και ενώ με αυτήν τη φοροεπιδρομή εναντίον των χαμηλών εισοδηματικών στρωμάτων και της μεσαίας τάξης εισπράττει κατά την τριετία 2005-2007 8.500.000.000 ευρώ επιπλέον φόρους, 5.500.000.000 ευρώ έμμεσους φόρους και 3.000.000.000 ευρώ άμεσους, προχωρεί παράλληλα σε τεράστιας κλίμακας φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο. Μείωσε το συντελεστή φορολόγησης των κερδών των ανωνύμων εταιρειών από 35% σε 25% και τους έδωσε μόνο με αυτό το μέτρο πάνω από 1.000.000.000 το χρόνο.
Κατάργησε το φόρο διαφήμισης και έδωσε στους μεγαλοδιαφημιστές 100.000.000 ευρώ το χρόνο, όσο κοστίζουν τέσσερα περιφερειακά νοσοκομεία. Είχαν ξεκινήσει δεκαέξι νοσοκομεία το 2004, αλλά εγκαταλείφθηκαν όλα. Το δικό μας Νοσοκομείο στη Ζάκυνθο έπρεπε να παραδοθεί το 2007, αλλά ακόμα δεν έχει γίνει ο σκελετός.
Επίσης, δόθηκε η δυνατότητα διανομής του αποθεματικού των ανωνύμων εταιρειών με αυτοτελή φορολόγηση 6%. Εδώ ευνοήθηκαν οι τράπεζες, που φέτος θα έχουν 6.000.000.000 ευρώ κέρδη.
Καταργήσατε το Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας και τον φορτώνετε στους μικρούς. Δύο εκατομμύρια ιδιοκτήτες θα πληρώσουν 630.000.000 ευρώ φόρους, ενώ στους μεγάλους χαρίζετε 115.000.000 ευρώ το χρόνο. Αυτή, λοιπόν, είναι η πολιτική σας υπέρ των ολίγων, υπέρ των μεγάλων, του μεγάλου κεφαλαίου.
Η αγορά είναι ανεξέλεγκτη. Η ακρίβεια και η νοθεία οργιάζουν. Ο μύθος της ελεύθερης αγοράς αποτελεί την πιο άγρια μορφή εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Τα νοικοκυριά στριμώχνονται όλο και περισσότερο και καταφεύγουν στη λύση του δανεισμού που υποθηκεύει το μέλλον τους. Ο δανεισμός τους φθάνει στο 1.500.000.000 ευρώ το μήνα και σε ένα με δύο χρόνια η πολυδιαφημιζόμενη ανάπτυξη, που στηρίχθηκε κυρίως σε αυτόν το δανεισμό και στις εισροές από την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα επιβραδυνθεί, γιατί δεν δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για βιώσιμη και αυτοτροφοδοτούμενη ανάπτυξη. Οι συνέπειες θα είναι αρνητικές για όλους. Τα χρόνια που έρχονται, θα είναι ακόμα πιο δύσκολα.
Η τεράστια αύξηση των εισαγωγών δεν συνοδεύεται από αντίστοιχη αύξηση των εξαγωγών, με αποτέλεσμα να έχουμε ένα τεράστιο έλλειμμα στο ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών, που φθάνει το 14% του Α.Ε.Π., το υψηλότερο μεταπολεμικά. Καμία άλλη χώρα δεν έχει τέτοιο έλλειμμα. Η αύξηση αυτή οφείλεται στη μείωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να χάνουμε διαρκώς θέσεις εργασίας.
Στον αγροτικό τομέα η κατάσταση είναι τραγική. Το ποσοστό της αξίας των αγροτικών προϊόντων, σε σχέση με το σύνολο της αξίας των εξαγωγών της χώρας, διαρκώς μειώνεται. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, το 2003, είχαμε 22,7% συμμετοχή στο σύνολο των εξαγωγών και σήμερα έχει πέσει στο 18,6%, ενώ αντίστοιχα η αξία των εισαγομένων αγροτικών προϊόντων είναι στο 13,6% των συνολικών εξαγωγών.
Δεδομένου ότι η αξία των εισαγωγών είναι υπερτριπλάσια της αξίας των εξαγωγών, εάν κάνει κανείς την αναγωγή, καταλαβαίνει ότι τα εισαγόμενα αγροτικά προϊόντα είναι διπλάσιας και πλέον αξίας από αυτά που εξάγουμε. Όμως, και ο Ο.Π.Ε., σε έκθεσή του, αναφέρει ότι σε δώδεκα από τα δεκαοκτώ παραδοσιακά αγροτικά προϊόντα έχουμε συρρίκνωση της αξίας τους στη συνολική «πίτα» των εξαγωγών.
Στην πραγματικότητα οι Έλληνες καταναλώνουν πια κυρίως εισαγόμενα αγροτικά προϊόντα. Η μεγάλη απάτη είναι ότι στο ότι δεν το γνωρίζουν, γιατί τα περισσότερα από αυτά βαπτίζονται ελληνικά, για να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των καταναλωτών.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, δώστε μου και εμένα το χρόνο που δώσατε στον προηγούμενο συνάδελφο, σας παρακαλώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Έχετε ένα λεπτό, χωρίς περαιτέρω παράταση, κύριε συνάδελφε.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Έτσι εξοντώνονται οι Έλληνες αγρότες, που δεν μπορούν να πουλήσουν τα προϊόντα τους ή τα πωλούν σε εξευτελιστικές τιμές, αλλά και οι καταναλωτές εξαπατώνται και πληρώνουν σε υψηλές τιμές τα εισαγόμενα προϊόντα, νομίζοντας πως είναι ελληνικά.
Το λάδι από το Μαρόκο, την Τυνησία, την Τουρκία και την Ισπανία, αναμειγνύεται με μικρές ποσότητες ελληνικού και στο ράφι έχει 6 ευρώ έως 7,50 ευρώ το λίτρο, ενώ οι παραγωγοί πωλούν το έξτρα παρθένο στο 1/3 της αξίας του. Το κρασί από τη Χιλή έχει κατακλύσει την αγορά και πώς θα πουλήσουν οι Έλληνες το δικό τους κρασί; Πρόσφατα, αποκαλύφθηκε ότι οι γαλλικές πατάτες έγιναν ελληνικές. Το ίδιο συμβαίνει με τις αιγυπτιακές και τις τούρκικες, τα όσπρια και τα φρούτα.
Εξοντώνονται οι Έλληνες αγρότες, εξαπατώνται και ληστεύονται οι καταναλωτές και ευνοούνται οι μεγαλέμποροι εισαγωγείς και οι κάθε λογής απατεώνες. Αυτή είναι η ελεύθερη αγορά σας, σύγχρονη ζούγκλα που αποτελεί τη θρησκεία σας. Και ο φετινός Προϋπολογισμός είναι γεμάτος ψέματα, όπως και οι προηγούμενοι.
Τα χρέη των νοσοκομείων ύψους 3.000.000.000 ευρώ, δεν εγγράφονται πουθενά. Οι δαπάνες τόκων είναι σταθερές, το χρέος ανεβαίνει, τα επιτόκια ανεβαίνουν, οι δαπάνες δεν ανεβαίνουν. Για τον ΕΛ.Γ.Α. στον Προϋπολογισμό έχουμε 65.000.000 ευρώ έσοδα και 500.000.000 έξοδα. Από πού θα βγουν;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Σας παρακαλώ, τελειώνετε.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Μα, σας παρακαλώ, τελειώνετε. Η ανάγνωση κάποτε πρέπει να έχει τέλος.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΤΖΑΜΤΖΗΣ: ...τους αγρότες. Και γι’ αυτό μας εγκαλείτε ακόμα;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε Τζαμτζή, παρακαλώ!
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, καταλαβαίνω ότι σας ενοχλώ. Άλλη η μεταχείριση του δικού σας...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Παρακαλώ να τελειώνετε και αφήστε τις κρίσεις. Δεν καταλαβαίνετε ότι είστε εν παρατυπία;
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Είναι ένας Προϋπολογισμός άδικος. Ζητάτε 6,2 δισεκατομμύρια ευρώ από τους μικρούς και τους μεσαίους. Αυτή είναι η πολιτική σας και γι’ αυτό το λόγο, καταψηφίζουμε τον Προϋπολογισμό και την πολιτική σας.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω προς το Σώμα ότι οι Υπουργοί Εξωτερικών και Οικονομίας και Οικονομικών κατέθεσαν σχέδια νόμων:
α) «Κύρωση του Μνημονίου Κατανόησης μεταξύ του Υπουργείου Εξωτερικών της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Γενικής Γραμματείας του Συνδέσμου Αραβικών Κρατών».
β) «Κύρωση του Μνημονίου Κατανόησης για τη συνεργασία μεταξύ των Διπλωματικών Ακαδημιών και Ινστιτούτων των Υπουργείων Εξωτερικών των κρατών-μελών του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας Ευξείνου Πόντου.
Οι Υπουργοί Οικονομίας και Οικονομικών, Εσωτερικών, Εξωτερικών, Ανάπτυξης και Δικαιοσύνης κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Ινδίας για την προώθηση και αμοιβαία προστασία των επενδύσεων».
Οι Υπουργοί Εθνικής Άμυνας, Οικονομίας και Οικονομικών, Εξωτερικών και Δικαιοσύνης κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Κύρωση του Τροποποιητικού Πρωτοκόλλου στη Σύμβαση ίδρυσης του Ευρωπαϊκού Κέντρου Μεσοπρόθεσμων Μετεωρολογικών Προγνώσεων και στο Πρωτόκολλο για τα Προνόμια και Ασυλίες του Κέντρου αυτού».
Παραπέμπονται στις αρμόδιες Διαρκείς Επιτροπές.
Το λόγο έχει τώρα ο Βουλευτής Δράμας κ. Σταύρος Δαϊλάκης.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΑΪΛΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Και ο κ. Βαρβαρίγος καταψήφισε τον Προϋπολογισμό και το θέμα είναι ότι μας καταψηφίζουν τους προϋπολογισμούς, αλλά ο ελληνικός λαός ψηφίζει τη Νέα Δημοκρατία, για να βγαίνει Κυβέρνηση.
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΕΡΛΕΠΕ-ΣΗΦΟΥΝΑΚΗ: Και μετά βγαίνει στους δρόμους να διαδηλώνει!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κυρία συνάδελφε, δεν έχετε το λόγο. Σας παρακαλώ πάρα πολύ.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΑΪΛΑΚΗΣ: Και αυτό γίνεται, γιατί; Διότι, επί πολλά χρόνια με δικούς σας προϋπολογισμούς ο ελληνικός λαός κατάλαβε την απάτη, μιας και ήταν μια ορολογία που χρησιμοποίησε ο αγαπητός συνάδελφος που μόλις κατέβηκε από το Βήμα. Μίλησε για ψέμα, για απάτη, χαρακτηριστικά του Κόμματός σας, ένα Κόμμα, το οποίο στο πέρασμά του άφησε πίσω του συντρίμμια. Και αυτά πληρώνουμε τώρα και γι’ αυτό βλέπετε αυτή την Αίθουσα με πολύ κόσμο εδώ μέσα! Ευτυχώς, πέρασαν οι μαθητές από την Άμφισσα και είχαμε σήμερα λίγο κόσμο! Αυτή είναι η πολιτική κρίση που υπάρχει εδώ και αυτό θα πρέπει να μας ανησυχεί όλους, ανεξαρτήτως από ποια πτέρυγα προέρχεται ο καθένας.
Πριν από λίγες ημέρες υπήρχε στο Μπαλί το θέμα του περιβάλλοντος. Το πολιτικό περιβάλλον, όμως, που υπάρχει στην Ελλάδα είναι ένα ανησυχητικό φαινόμενο και πάνω σ' αυτό θα πρέπει όλοι να εστιάσουμε την προσοχή. Γιατί η πολιτική απαξιώνεται, γιατί εμείς περνούμε μια κρίση, γιατί δεν είμαστε ικανοί να υπερασπίσουμε την εαυτό μας. Ορμούν τα κανάλια στους Βουλευτές και όλοι κρύβονται. Δυο-τρεις μέρες δεν φαίνεται κανείς. Γιατί; Είναι ένα σοβαρό ερώτημα.
Ο Προϋπολογισμός είναι ένα θέμα, όπου κάθε χρόνο αυτό το Βήμα μετατρέπεται σε μια πασαρέλα πόνου και παραπόνου. Ο κάθε ένας θα βγει εδώ, θα πει τον πόνο για τον τόπο του, τα παράπονα γενικώς, ανεξαρτήτως από που είναι και το ζήτημα είναι πως το «θέλω» του λαού με το «μπορώ» της Κυβέρνησης είναι ο πιο δύσκολος γάμος που μπορεί να γίνει. Αν υπάρξει μεγάλη τομή στο «θέλω» και στο «μπορώ», είναι επιτυχημένος ο Προϋπολογισμός.
Ο Προϋπολογισμός είθισται κάθε χρόνο να έχει τα σημεία αιχμής. Φέτος, από πλευράς της Αντιπολίτευσης, προβάλλεται πιο πολύ το θέμα του ασφαλιστικού. Είναι ένα πάρα πολύ σοβαρό θέμα που θα πρέπει να απασχολήσει τις πτέρυγες κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να υπάρξει μια συνεργασία των πολιτικών δυνάμεων, για να δώσουμε μια λύση στο πιο καυτό θέμα που απασχολεί.
Από την άλλη, έχουμε μια Ολυμπιακή που σέρνεται αντί να πετάει. Πετούν οι τιμές. Ευτυχώς έχουμε εδώ και τον αρμόδιο Υπουργό, ο οποίος θα πρέπει να καταπολεμήσει την ακρίβεια, ένα άλλο καυτό θέμα που άπτεται του ελληνικού λαού.
Να προσθέσω σε αυτά που είπε ο κ. Βαρβαρίγος, ότι εκτός από τα άλλα καρτέλ, υπάρχει και ένα καρτέλ που χτυπάει τον Νομό μου και είναι το καρτέλ της πατάτας. Με ευχαρίστηση ξέρω ότι ο κ. Βλάχος, που παρίσταται εδώ, δίνει τον δικό του αγώνα. Οι πληροφορίες μου λένε πως είναι κοντά στην επίλυση του προβλήματος αυτού, ενός προβλήματος που από τη μία ο ελληνικός λαός ενώ τρώει ξένη πατάτα την πληρώνει για ελληνική και από την άλλη υπάρχει μια κερδοσκοπία. Κύριε Υφυπουργέ, θα ήθελα σύντομα να μας ενημερώσετε ότι βρέθηκαν οι ένοχοι αυτής της κερδοσκοπίας και ξέρω ότι η εντιμότητά σας είναι σε αυτό το βαθμό που θα τους πάτε εκεί που πρέπει. Κάποια στιγμή όλοι αυτοί που κερδίζουν παράνομα, πρέπει να τους το καταλογίζουμε και να υφίστανται τις ανάλογες ποινές. Δεν είναι δίκαιο, ο έλληνας αγρότης να δίνει τον δικό του προσωπικό αγώνα με την οικογένεια του, να θέλει να ζήσει και να σπουδάσει τα παιδιά του και να μην μπορεί και να ζουν κάπως πολύ πιο έντονα κάποιοι άλλοι, χωρίς να ιδρώσουν. Αυτή είναι η διαφορά.
Αγαπητοί συνάδελφοι, παρακολούθησα τους ομιλητές μέχρι στιγμής και είδα τον πόνο του Βουλευτή στο μεγαλείο του. Υπάρχει πρόβλημα σε όλους μας εδώ. Θα πρέπει κάποια στιγμή, οι δύο αρχηγοί, Καραμανλής και Παπανδρέου, που είναι η ηλικία των νέων πολιτικών -έχουν μπροστά τους πολύ μέλλον- να θέσουν τα πέντε- έξι σοβαρά προβλήματα που υπάρχουν σε αυτό το κράτος, ούτως ώστε να βρούμε τον δρόμο μας.
Η πολιτική διέρχεται μια κρίση και αυτή η κρίση φαίνεται από την εικόνα που παρουσιάζουμε, από το ότι δεν υπάρχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσουν, ενώ θα έπρεπε να είναι τα θεωρεία «τσαμπί» σήμερα. Μιλάμε για τον Προϋπολογισμό και δεν υπάρχει κόσμος. Αυτό είναι μια απόδειξη ότι δεν πάμε καλά. Εδώ πάνω θα πρέπει όλοι μας να συνενώσουμε δυνάμεις, για να δούμε πώς θα περισώσουμε την πολιτική ζωή, να γίνει πιο αξιόπιστη. Δεν είναι αξιόπιστη, κύριε Πρόεδρε –και αναφέρομαι στον αγαπητό Προεδρεύοντα- γιατί εδώ μέσα στη Βουλή λέει ο καθένας ό,τι θέλει, χωρίς να έχει τον έλεγχο για το αν είναι σωστό αυτό που λέει. Επιτέλους να βρεθεί μια φόρμουλα –κάρτες θα λέγεται αυτό;- να αποβάλλονται αυτοί που ανεβαίνουν εδώ και λένε ό,τι τους κατέβει. Δεν είμαστε αξιόπιστοι. Με λύπη μου τα λέω αυτά, αλλά καταλαβαίνω ότι και εσείς τα ίδια σκέφτεστε, αλλά λίγοι τα λέμε.
Ο προϋπολογισμός θα πρέπει να δίνει μηνύματα αισιοδοξίας, κύρια στην νεολαία, γιατί η νεολαία είναι το αύριο, η νεολαία είναι αυτή που δυστυχώς περνάει τις πιο δραματικές στιγμές. Και ενώ είναι νέοι και θα έπρεπε να είναι στο καλύτερο σημείο της ζωής τους, δεν υπάρχει αισιοδοξία.
Ακούω εδώ ότι θα δοθούν επιδόματα σε τρίτεκνους, σε ανθρώπους που είναι πολύτεκνοι. Όμως το θέμα είναι το εξής. Έχετε αναλογιστεί σήμερα κάποιος νέος αν παντρευτεί, πώς θα ξεκινήσει για να κάνει το πρώτο παιδί; Τι υποδομές υπάρχουν; Τι του παρέχει αυτό το κράτος;
Υπάρχουν σοβαρά θέματα. Ας τα ξεπεράσουμε. Ας συνενώσουμε τις δυνάμεις μας. Αυτή είναι η ευχή μου γι’ αυτόν τον Προϋπολογισμό, για να μπορούμε να μιλούμε για προϋπολογισμούς στο μέλλον που θα έχουν δυνατότητες υλοποίησης, γιατί γι’ αυτό το κράτος, ο Κώστας Καραμανλής -ο οποίος κάνει το δικό του προσωπικό αγώνα για να σώσει και αυτός ό,τι μπορεί- μίλησε για επανίδρυση -δυστυχώς δικαιώνομαι που του απήντησα την επόμενη μέρα ότι αυτό το κράτος χρειαζόταν ίδρυση- γιατί με το πέρασμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που τα έκανε όλα σαν να ήταν τσουνάμι, ήταν επόμενο ότι χρειαζόμαστε επανίδρυση.
Εύχομαι με το νέο έτος να συνέλθουμε όλοι, να βρούμε το δρόμο μας και αυτή η Αίθουσα να γεμίσει αξιοπιστία, γιατί αυτό της λείπει.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε τον κ. Δαϊλάκη, για την «πατερική» του όντως ομιλία και τώρα το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Παντούλας.
ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός του κράτους δεν είναι ένα απλό, τεχνοκρατικό κείμενο παράθεσης αμέτρητων αριθμών. Αντιθέτως, αυτοί οι αριθμοί κρύβουν πολιτικές, προσδιορίζουν προοπτικές, αναδεικνύουν δυνατότητες, ενισχύουν αλλαγές, εξυπηρετούν κοινωνικές ομάδες, ταυτίζονται με συγκεκριμένα συμφέροντα. Πρόκειται, επομένως, για ένα κείμενο βαθύτατα ιδεολογικό. Και η συζήτηση επ’ αυτού έχει έντονα πολιτικά χαρακτηριστικά.
Η Νέα Δημοκρατία φέρει την ευθύνη για την πορεία της χώρας τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Στον Προϋπολογισμό του 2008 αποτυπώνονται τα αποτελέσματα αυτής της περιόδου: Αναποτελεσματικότητα, οικονομική επιβράδυνση, πτώση της ανταγωνιστικότητας, κοινωνική αδικία και ακρίβεια είναι μερικά από όσα η Κυβέρνηση επιχειρεί να κρύψει ή να παραποιήσει με περισσή επιμέλεια. Την ενδιαφέρει να κερδηθούν οι εντυπώσεις, δηλαδή το τίποτα, έστω και αν ψεύδεται χωρίς πολιτική αιδώ.
Τι και αν ο μέγας δάσκαλος των ορισμών, ο Αριστοτέλης, θεωρούσε πως ο συλλογικός βίος των ανθρώπων βασιζόταν πάντοτε στη διαστολή του ψεύτικου από το αληθινό. Ο ορισμός του «να λες το υπαρκτό ανύπαρκτο και το ανύπαρκτο υπαρκτό», αυτό είναι το ψεύδος, έχει δυστυχώς απόλυτη εφαρμογή στην πρακτική της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.
Πρώτος διδάξας την αλλοίωση των αριθμών και της πραγματικότητας ο ίδιος ο κ. Καραμανλής.
Όσοι αντιστέκονται στην εξουσία του ψεύδους στοχοποιούνται από την Κυβέρνηση και τους ποικιλώνυμους συνοδοιπόρους της ως οπισθοδρομικοί, σκοταδιστές ή αντιμεταρρυθμιστές. Ο δημόσιος τομέας ενοχοποιείται ότι φρενάρει την ανάπτυξη. Τα κεκτημένα των εργαζομένων ονοματίζονται ως αντιδραστικά, που εμποδίζουν την οικονομική απογείωση της χώρας. Τα συνδικάτα βαφτίζονται επικίνδυνες συντεχνίες που οχυρώνονται πίσω από καταληφθείσες νευραλγικές θέσεις.
Ο στόχος είναι συγκεκριμένος. Η Κυβέρνηση ξέρει πως όταν ο εργαζόμενος παραιτηθεί από τη δημιουργική του ικανότητα, θα ψευτίσει την ίδια την ύπαρξή του. Είναι έτοιμος τότε να πουλήσει την εργασία του για να κερδίσει την επιβίωση. Αυτό είναι το πρότυπο του πολίτη που έχει στο μυαλό της η Κυβέρνηση.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, στην περίπτωση της Νέας Δημοκρατίας οι προεκλογικές εξαγγελίες του 2004 παραπέμφθηκαν στο 2007, χωρίς καμιά νέα «συσκευασία». Ο κ. Καραμανλής φόρεσε ξανά τις ίδιες μάσκες για να συγκροτήσει τον προεκλογικό μύθο, με στόχο την εκ νέου υφαρπαγή της ψήφου των πολιτών. Τα κατάφερε. Μόνο που το «δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού». Ο Προϋπολογισμός του 2008 προσγείωσε τους πάντες στη ζοφερή πραγματικότητα.
Ο Πρωθυπουργός δεσμεύτηκε για πρόοδο της χώρας σε όλους τους τομείς. Σήμερα καλείται να μας υποδείξει έστω και έναν όπου υπήρξε μικρή βελτίωση. Δεσμεύτηκε, ακόμη, για την επανίδρυση του κράτους. Αντ’ αυτού εγκαθίδρυσε ένα κράτος παλιομοδίτικης Δεξιάς. Το κράτος των υποκλοπών, της καταλήστευσης των ταμείων, της καταρράκωσης κάθε έννοιας αξιοκρατίας, του καρτέλ του γάλακτος, της ακύρωσης των δικαιωμάτων των πολιτών, της αδιαφάνειας. Τα πορίσματα του κ. Ζορμπά αναζητούνται ακόμη.
Ο κ. Καραμανλής μίλησε επίσης για αύξηση των κοινωνικών δαπανών. Για τέταρτη συνεχή χρονιά οι δαπάνες για την παιδεία, την υγεία, την κοινωνική ασφάλιση κατρακυλούν επικίνδυνα. Δεσμεύτηκε για μείωση των φόρων. Ο προϋπολογισμός του 2008 προβλέπει επιβολή νέων φόρων 6.000.000.000 ευρώ περίπου, ποσό που ως έμμεση φορολογία επιβαρύνει δραστικά το μέσο και φτωχό βαλάντιο. Τα «όχι» του κ. Καραμανλή για τη μείωση των συντάξεων, την αλλαγή των ορίων ηλικίας και την αύξηση των εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία πολύ σύντομα μετατράπηκαν σε θολά «θα», για να καταλήξουν σε ξεκάθαρα «ναι». Θαυμάστε, κύριε Υπουργέ, πολιτική αξιοπιστία!
Ακόμη η ακατάσχετη κυβερνητική ρητορεία περί ήθους ακυρώθηκε πολύ σύντομα από την αφόρητη δυσοσμία των σκανδάλων. Η καταγγελία εναντίον του σπάταλου κράτους απαξιώθηκε στη συνείδηση των πολιτών από τη διαπίστωση ότι ένας ολόκληρος «μισθοφορικός στρατός», που τοποθετήθηκε στο κράτος από τον κομματικό μηχανισμό της Νέας Δημοκρατίας σε κάθε είδους αμειβόμενες επιτροπές και συμβούλια, επέπεσε με ακατάσχετη βουλιμία στη λαφυραγώγηση του δημοσίου χρήματος. Το ιλιγγιώδες ποσό που αναγράφεται στον Προϋπολογισμό του 2008 για τη μισθοδοσία του προκαλεί το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Μ' αυτό το ποσό θα μπορούσαμε να κτίσουμε τρία σύγχρονα νοσοκομεία. Σας προκαλώ, κύριε Υπουργέ, να διαψεύσετε αυτά τα οποία ισχυρίζομαι.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, τρεις μήνες μετά από τις εκλογές οι Έλληνες πολίτες, ακόμη και οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας, διαπιστώνουν ότι η χώρα στερείται ενός ολοκληρωμένου σχεδίου. Η Δημόσια Διοίκηση, η ανάπτυξη, οι επενδύσεις, η κοινωνία της γνώσης, της έρευνας και της καινοτομίας, το σύγχρονο κοινωνικό κράτος, τα κρίσιμα εθνικά θέματα είναι ζητήματα μείζονος σημασίας που η Κυβέρνηση φαίνεται ανίκανη να διαχειριστεί.
Μέσα σ’ αυτό το γενικευμένο κλίμα έλλειψης πολιτικής εμπιστοσύνης είναι μάταιο να αναζητά κανείς την κυβερνητική αξιοπιστία στις δεσμεύσεις της για την περιφέρεια και τους ανθρώπους που επέλεξαν να ζήσουν εκεί. Το παράδειγμα που θα αναφέρω είναι απολύτως χαρακτηριστικό. Οι χιλιάδες κτηνοτρόφοι της Ηπείρου βιώνουν αυτή την περίοδο τη μεγαλύτερη κρίση των τελευταίων δεκαετιών. Οι ανεξέλεγκτες αυξήσεις στις τιμές των ζωοτροφών σε συνδυασμό με τη στασιμότητα των τιμών των προϊόντων τους, όπως είναι το γάλα και το κρέας, οδηγούν το πλέον δυναμικό κομμάτι της οικονομίας της Ηπείρου σε μαρασμό και εξαφάνιση. Οι συνέπειες θα είναι τραγικές.
Στην κορύφωση της πρωτόγνωρης αυτής κρίσης θα περίμενε κανείς ότι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θα έστεργε προς ενίσχυση του κτηνοτροφικού κόσμου. Οι δυνατότητες είναι δεδομένες. Γνωρίζετε όλοι σας ανεξαρτήτως από ποια περιοχή της Ελλάδος κατάγεστε, τη γαλακτοβιομηχανία «ΔΩΔΩΝΗ» και το ρόλο που αυτή διαδραμάτισε ως αρωγός των κτηνοτρόφων για σαράντα και πλέον έτη. Μεγαλομέτοχος της «ΔΩΔΩΝΗΣ» είναι η Αγροτική Τράπεζα, διοικητής της οποίας είναι ο πρωθυπουργικός κουμπάρος κ. Μηλιάκος. Η Αγροτική Τράπεζα στις δεκαετίες που πέρασαν εκμεταλλεύτηκε το μόχθο των κτηνοτρόφων της Ηπείρου και συσσώρευσε στα ταμεία της τεράστια κέρδη.
Τι πιο λογικό, λοιπόν, τη στιγμή της κορύφωσης της κρίσης η Αγροτική Τράπεζα να αποφασίσει τη μεταβίβαση στους κτηνοτρόφους της Ηπείρου του μερίσματος των κερδών της από τη χρήση του 2007 ύψους 5.000.000 ευρώ; Θα ήταν το πρώτο βήμα στήριξης, για να ακολουθήσουν και άλλα. Αντ’ αυτού οι νέες τιμές της αγοράς γάλακτος, που το διοικητικό συμβούλιο της βιομηχανίας κατ’ εντολή της Αγροτικής Τράπεζας ανακοίνωσε προσφάτως, είναι μικρότερες από τις αντίστοιχες των ιδιωτικών επιχειρήσεων: 1% αύξηση η «ΔΩΔΩΝΗ», έως 10% οι ιδιωτικές επιχειρήσεις. Αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά. Και σαν να μην έφθανε αυτό, ενώ ο κ. Μηλιάκος προσκάλεσε πριν από μερικές μέρες τα μέλη του κτηνοτροφικού συνεταιρισμού στην Αθήνα για διαβουλεύσεις τελικά δεν καταδέχτηκε να τους συναντήσει. Είναι ντροπή!
Η κυβερνητική, λοιπόν, εντολή αποδεικνύεται σαφής. Η «ΔΩΔΩΝΗ» πρέπει να παύσει, του λοιπού, να αποτελεί το αγκάθι στο μάτι του καρτέλ γάλακτος, όπως συνέβαινε την προηγούμενη περίοδο. Αργά αλλά σταθερά ωθείται να γίνει μέλος του καρτέλ και η ίδια. Φυσικό επακόλουθο η απαξίωσή της στη συνείδηση των κτηνοτρόφων και επομένως το εύκολο ξεπούλημα της λαμπρής αυτής ηπειρώτικης γαλακτοβιομηχανίας στα αδημονούντα αδηφάγα ιδιωτικά συμφέροντα. Μήπως τα ίδια δεν επιχείρησε η Νέα Δημοκρατία την περίοδο της αλήστου μνήμης κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη; Πού πήγαν στ’ αλήθεια οι προσωπικές δεσμεύσεις του κ. Καραμανλή στην κεντρική πλατεία των Ιωαννίνων για προστασία του εισοδήματος των κτηνοτρόφων; «Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε» θα μου πείτε.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, κλείνοντας την παρέμβασή μου αυτή, θέλω να επισημάνω ότι με τον Προϋπολογισμό του 2008 η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν επιθυμεί την κοινωνική ισορροπία. Η καταρράκωση του αισθήματος κοινωνικής δικαιοσύνης είναι πλέον εμφανής. Προτιμά να συμβιβαστεί με την ισχύ των διάτρητων ηθικά μηχανισμών στην οικονομία, στα μέσα ενημέρωσης, στους τραπεζίτες, στην παραοικονομία, στις ισχυρές συντεχνίες. Για όλους αυτούς η Νέα Δημοκρατία εξασφαλίζει με προκλητικό τρόπο προστατευμένες νησίδες προνομίων. Στο σύνολο της κοινωνίας άρχισε να δημιουργείται ένα εκρηκτικό μείγμα αμφισβήτησης της κυβερνητικής πολιτικής. Η πορεία αυτή είναι δύσκολο να αντιστραφεί. Είναι αυτονόητο ότι καταψηφίζω τον Προϋπολογισμό του 2008.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ και εγώ, κύριε συνάδελφε.
Το λόγο έχει τώρα ο Βουλευτής Πέλλης κ. Ιορδάνης Τζαμτζής.
ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΤΖΑΜΤΖΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παρακολούθησα με πολύ μεγάλη προσοχή πολλούς από τους συναδέλφους που μίλησαν, αλλά και τον προλαλήσαντα συνάδελφο κ. Παντούλα. Αυτό που διαπιστώνει κανείς ακούγοντας τους συναδέλφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι ένα: Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ψάχνει αυτήν τη στιγμή το πολιτικό του στίγμα. Έχουν γίνει διάφορες αναφορές στην οικονομική πολιτική, αλλά αυτό που διαπιστώνει κανείς είναι ότι από τα συνθήματα «Ε.Ο.Κ. και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» και «έξω από την Ε.Ο.Κ.» περάσαμε επί κυβερνήσεως Σημίτη στις μετοχοποιήσεις και στο ξεπούλημα -για να χρησιμοποιήσω τη δική σας έκφραση- του Ο.Τ.Ε. και της Δ.Ε.Η. και σήμερα τα έχετε γυρίσει ξανά τα πράγματα και μας μιλάτε για κρατικοποιήσεις, μας λέτε να μην πουλήσουμε το άλφα, να μην ιδιωτικοποιήσουμε το βήτα. Αυτό το οποίο θέλω να σας επισημάνω είναι ότι ακούμε εδώ μέσα ακόμη και τα υψηλόβαθμα στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ., πρώην Υπουργούς, όπως τον κ. Πάγκαλο, ο οποίος ήταν ο πρώτος που έλεγε «πουλήστε την Ολυμπιακή», να έρχεται σήμερα και να λέει «τι κάνετε;» και ότι οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών μας κυνηγούν.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αυτό που έχω να σας πω είναι ότι βγάλατε τα κουστούμια «Armani» και οι κυρίες τα «Dior» συνολάκια και ξαναφορέσατε το ζιβάγκο της Αντιπολίτευσης, το ζιβάγκο το οποίο το χρησιμοποιείτε για να παρουσιαστείτε αγαπητοί στον ελληνικό λαό. Αυτό, όμως, είναι φθηνός λαϊκισμός, είναι αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση, είναι αντιπολίτευση χωρίς ουσία και βεβαίως ο ελληνικός λαός τα ξέρει πολύ καλά, γι’ αυτό στις 16 Σεπτεμβρίου για δεύτερη φορά σας έχει στείλει στα έδρανα της Αντιπολίτευσης.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΙΒΕΛΕΓΚΑΣ: Για την «ταμπακιέρα» πείτε μας!
ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΤΖΑΜΤΖΗΣ: Η Νέα Δημοκρατία παρέλαβε μία συγκεκριμένη κατάσταση απ’ τα χέρια σας. Το έλλειμμα ήταν στο 7,3% και μέσα σε τέσσερα χρόνια το πήγε στο 2,7%. Έβγαλε την Ελλάδα από την επιτήρηση, μειώσαμε το δημόσιο χρέος στο 93,4% το 2007 και θα πάει στο 91% το 2008. Στη φορολογία, στα φυσικά πρόσωπα αυξήθηκε το αφορολόγητο ποσό για τον Έλληνα από τα 10.000 ευρώ, στα 12.000 ευρώ. Στην ανεργία από 11,3% πήγαμε στο 8,1% στα χρόνια αυτά της διακυβέρνησης της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία. Ο ρυθμός ανάπτυξης παρέμεινε στο 4% και είναι από τους υψηλότερους ρυθμούς στην Ευρωζώνη. Και αυτό γιατί; Θυμάστε τι λέγατε εδώ τα πρώτα χρόνια; Ο κ. Πάγκαλος θα έσκιζε τα πτυχία του με την οικονομική πολιτική την οποία εφάρμοζε η Κυβέρνηση.
Φίλες και φίλοι, πρέπει να πω ένα πράγμα. Εμείς ασκούμε μία οικονομική πολιτική πραγματικά εξισορροπημένη, προσέχοντας ιδιαίτερα τους χαμηλόμισθους, τους χαμηλοσυνταξιούχους, τα χαμηλά στρώματα, αυτούς τους ανθρώπους που έχουν πραγματικά ανάγκη. Από 01/01/2008 αυξάνεται το ΕΚΑΣ στα 230 ευρώ, αυξάνεται το επίδομα ανεργίας στα 404 ευρώ. Στον αγροτικό τομέα, στις συντάξεις του Ο.Γ.Α. υλοποιούμε τη δέσμευσή μας και έτσι η σύνταξη του Ο.Γ.Α. φτάνει στα 330 ευρώ.
Άκουσα την κ. Κατσέλη, την εισηγήτριά σας να μιλά για μύθο περί της αύξησης των εξαγωγών. Να σας θυμίσω ένα μόνο πράγμα. Είστε ικανοί ακόμα και να καταγγείλετε τον Πρωθυπουργό, τον Κώστα Καραμανλή, γιατί έχει ανοίξει τις αγορές της Ρωσίας, γιατί έχει φτάσει στο σημείο να έχει αυτές τις σχέσεις με τον Πούτιν, γιατί έχει κάνει την Ελλάδα ενεργειακό κόμβο. Τι θα πείτε ακόμη;
Είναι δυνατόν να λέτε τέτοια πράγματα, όταν ξέρετε πολύ καλά ότι έχουμε σημαντικότατες αυξήσεις στις εξαγωγές προϊόντων. Ιδιαίτερα στα αγροτικά προϊόντα κάθε χρόνο έχουμε αύξηση 27% με 30%.
Δημιουργούμε το Εθνικό Ταμείο για την Κοινωνική Συνοχή, για την αντιμετώπιση της φτώχειας. Έχουμε τον ΕΛ.Γ.Α., ο οποίος καλύπτει επιπλέον ζημιές και άκουσα για άλλη μια φορά να καταγγείλετε εσείς, οι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., την Κυβέρνηση γιατί δίνει αποζημιώσεις στους αγρότες.
Είστε εσείς που πριν από δυο χρόνια εδώ μέσα, σ’ αυτήν την Αίθουσα, φτάσατε στο σημείο να καταγγείλετε τον Πρόεδρο του ΕΛ.Γ.Α., γιατί; Γιατί υπήρξε κάλυψη της ζημιάς που είχε γίνει στους Νομούς Πέλλας και Ημαθίας. Φτάσατε στο σημείο να θέλετε να μην παίρνουν οι αγρότες χρήματα…
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΙΒΕΛΕΓΚΑΣ: Όχι γι’ αυτό, γιατί δεν τα γράφει στον Προϋπολογισμό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Μήπως θέλετε να μιλήσετε, κύριε συνάδελφε;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΙΒΕΛΕΓΚΑΣ: Δεν τα γράφετε στον Προϋπολογισμό.
ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΤΖΑΜΤΖΗΣ: Όσο και αν…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Σας ερωτώ, μήπως θέλετε να ανέβετε στο Βήμα;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΙΒΕΛΕΓΚΑΣ: Θα έρθω όταν έρθει η ώρα.
ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΤΖΑΜΤΖΗΣ: …η αλήθεια είναι…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ήρθατε ξεκούραστος να διακόψετε τη συνεδρίαση; Σας παρακαλώ, δεν έχετε το λόγο.
Κύριε Τζαμτζή, συνεχίστε.
ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΤΖΑΜΤΖΗΣ: Εγώ χαίρομαι, κύριε Πρόεδρε. Παίρνουν απαντήσεις πληρωμένες.
Αν θέλετε πραγματικά να βοηθήσετε τους αγρότες σήμερα, κάνω έκκληση σε σας πρώτα από όλα, τους συναδέλφους, να καλέσετε την Π.Α.Σ.Κ.Ε. της Αγροτικής Τράπεζας να σταματήσει την απεργία της αύριο, μεθαύριο και τη Δευτέρα. Γιατί; Γιατί εσείς θα είστε υπεύθυνοι που δεν θα πληρωθούν οι αγρότες τις επιδοτήσεις, δεν θα πληρωθούν οι αγρότες τις αποζημιώσεις από τον ΕΛ.Γ.Α..
Άκουσα προηγουμένως το συνάδελφο να λέει για χρήματα στους αγρότες. Του επισημαίνω, λοιπόν, ότι η καλύτερη υπηρεσία που μπορείτε να προσφέρετε προς τους αγρότες σήμερα, αυτή τη στιγμή, παραμονές Χριστουγέννων, είναι να σταματήσετε τους συνδικαλιστές σας της Π.Α.Σ.Κ.Ε. στην Αγροτική Τράπεζα να μην κάνουν απεργία, για να μπορέσουν οι αγρότες επιτέλους να πληρωθούν. Αυτήν τη στιγμή η Τράπεζα έχει όλα τα χρήματα και δεν θα πληρωθούν οι αγρότες εξαιτίας των συνδικαλιστών σας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Νέα Δημοκρατία πραγματικά αυτά τα τέσσερα χρόνια που έχει τη διακυβέρνηση έκανε μια χρηστή διαχείριση με διαφάνεια και έδωσε τη δυνατότητα να ανακάμψει η οικονομία. Όπως είπα και πριν, βγήκαμε από την επιτήρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έχουμε τη δυνατότητα, λοιπόν, με σοβαρούς ρυθμούς ανάπτυξης να προχωρήσουμε μπροστά.
Θα σας δώσω ένα παράδειγμα, συγκεκριμένα πράγματα. Στο Νομό Πέλλης κατά το παρελθόν είχαμε συγκεκριμένα έργα. Είχε κατασκευαστεί ένας δρόμος επτά χιλιομέτρων στην Εθνική Οδό. Σήμερα, πραγματικά, έχουμε ένα εργοτάξιο. Υπάρχουν μελέτες, δημοπρατούνται έργα, κατασκευάζεται το Μουσείο της Πέλλας, που το ανακοινώνατε και δεν ξεκινούσε.
Κατασκευάζεται η παράκαμψη της Έδεσσας, την οποία εγκαινιάσατε τρεις φορές και το έργο δεν μπορούσε να ξεκινήσει. Υπάρχουν έργα από το Πρόγραμμα «ΘΗΣΕΑΣ». Υπάρχουν σαράντα επτά επενδύσεις ύψους 55.000.000 ευρώ. Εκπονείται μελέτη για σύνδεση του Νομού Πέλλης με προαστιακό σιδηρόδρομο με τη Θεσσαλονίκη. Είναι μια μεγάλη σειρά έργων.
Αυτό, λοιπόν, που πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν μας είναι ένα και αυτό το ξέρει ο ελληνικός λαός. Καταδικάσατε στην απραξία, στην απομόνωση τη χώρα τα χρόνια αυτά της διακυβέρνησης από τις δικές σας κυβερνήσεις. Καταδικάσατε ακόμη περισσότερο την Πέλλα στην απομόνωση. Ήταν ο μόνος Νομός στην Βόρεια Ελλάδα για τον οποίο δεν υπήρχε πρόβλεψη για σύνδεσή του με την Εγνατία Οδό.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Σήμερα το 80% των χρημάτων του Δ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης πάει στην περιφέρεια. Έτσι βλέπουμε εμείς την ανάπτυξη, έτσι βλέπουμε την κοινωνική συνοχή.
Πριν κλείσω, κύριε Πρόεδρε, θέλω για άλλη μία φορά να επανέλθω στην πρότασή μου. Είναι πραγματικά επίκαιρο αυτή τη στιγμή. Συζητείται η ασφαλιστική μεταρρύθμιση και θέλω να επανέλθω στην πρόταση, την οποία έχω καταθέσει από το 2001 για την αλλαγή των ορίων συνταξιοδότησης της αγρότισσας. Δράττομαι της ευκαιρίας να το πω λόγω της παρισταμένης κυρίας Υφυπουργού Απασχόλησης. Της έχει ήδη κατατεθεί η πρόταση αυτή εγγράφως. Θα καταθέσω την πρόταση ξανά και θα ήθελα να περάσει και στα Πρακτικά της Βουλής.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ιορδάνης Τζαμτζής καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Αυτό το οποίο ζητώ και το οποίο ζητήσαμε και πρόσφατα δέκα συνάδελφοι από τη Νέα Δημοκρατία είναι ένα: Να μειωθεί το όριο συνταξιοδότησης της αγρότισσας από τα εξήντα πέντε στα εξήντα χρόνια. Αυτό μπορεί να γίνει σταδιακά, ανά δύο έτη να μειώνεται κατά ένα έτος το όριο συνταξιοδότησης κι έτσι σε μια οκταετία πλέον η αγρότισσα θα παίρνει σύνταξη στα εξήντα της χρόνια.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει επανειλημμένα το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Παρακαλώ τελειώνετε, κύριε Τζαμτζή.
ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΤΖΑΜΤΖΗΣ: Να αρθεί, να σταματήσει η αδικία για την αγρότισσα και να παίρνει σύνταξη και η ίδια, όπως όλες οι εργαζόμενες γυναίκες.
Κλείνοντας -κύριε Πρόεδρε σας ευχαριστώ για την ανοχή σας - θα ήθελα να πω ένα πράγμα. Ψηφίζω τον Προϋπολογισμό, γιατί πραγματικά είναι ένας Προϋπολογισμός ανάπτυξης, ένας προϋπολογισμός κοινωνικής δικαιοσύνης και αυτό σας συμβουλεύω να κάνετε κι εσείς κύριοι συνάδελφοι.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε πολύ.
Το λόγο έχει τώρα η Βουλευτής Ευβοίας κ. Αικατερίνη Περλεπέ-Σηφουνάκη.
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΕΡΛΕΠΕ-ΣΗΦΟΥΝΑΚΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε συνάδελφε, «από την Πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα»!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Παρακαλώ! Προχωρήστε.
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΕΡΛΕΠΕ - ΣΗΦΟΥΝΑΚΗ: Σας παρακολουθώ κι εγώ όλες αυτές τις μέρες στις απέλπιδες προσπάθειες που κάνετε για να στηρίξετε, τον τέταρτο Προϋπολογισμό της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, που γνωρίζετε όλοι πολύ καλά ότι δεν κάνει τίποτε άλλο από το να διευρύνει τις ανισότητες στην ελληνική κοινωνία και κάθε χρόνο που περνάει με Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να κάνει τους φτωχούς φτωχότερους και τους πλούσιους πλουσιότερους. Και το ξέρετε πολύ καλά αυτό, κύριε συνάδελφε της Νέας Δημοκρατίας.
Ξέρετε πολύ καλά ότι τα νοικοκυριά συνθλίβονται καθημερινά από την ακρίβεια και τον υπερδανεισμό. Ξέρετε πολύ καλά ότι οι μισθωτοί βλέπουν τον πληθωρισμό να καταβροχθίζει τις πενιχρές αυξήσεις που παίρνουν στους μισθούς και τα ημερομίσθιά τους. Ξέρετε πολύ καλά ότι οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι μικρομεσαίοι στενάζουν και καθημερινά δίνουν μια άνιση μάχη με τους οικονομικούς κολοσσούς. Ξέρετε πολύ καλά ότι οι αγρότες μένουν αβοήθητοι από το κράτος, ότι οι χαμηλοσυνταξιούχοι έχουν ξεπεράσει κάθε όριο για να τα βγάλουν πέρα με τις ανάγκες τους και δυστυχώς, η ζοφερή αυτή πραγματικότητα με τον Προϋπολογισμό του 2008 γίνεται ακόμη πιο γκρίζα και πιο απαισιόδοξη για εκατομμύρια πολίτες σ’ αυτόν τον τόπο. Και αυτός ο Προϋπολογισμός δυστυχώς είναι σκληρά ταξικός. Οι πολλοί καλούνται να πληρώσουν για να επωφεληθούν οι λίγοι και ισχυροί.
Όμως έχει και μια ξεχωριστή ιδιομορφία αυτός ο Προϋπολογισμός. Κατατέθηκε για να υλοποιηθεί με πολύ βαριές σκιές πάνω από την ελληνική κοινωνία, με τις συνέπειες των καταστροφικών πυρκαγιών του καλοκαιριού, με τα σχέδια της Κυβέρνησης για το Ασφαλιστικό, με τις δυσοίωνες εξελίξεις για μια σειρά από στρατηγικούς τομείς της χώρας μας, όπως είναι ο Ο.Τ.Ε., η Δ.Ε.Η., η Ολυμπιακή.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το πρώτο ζήτημα που θέλω να τονίσω σε σχέση με τον Προϋπολογισμό είναι ότι επιδεινώνεται η σχέση έμμεσων και άμεσων φόρων. Ο λόγος τους φθάνει το 1,48 από 1,29 που ήταν το 2005. Έτσι επιβαρύνονται ακόμη περισσότερο οι πολίτες με χαμηλά εισοδήματα, αφού συνεισφέρουν τα περισσότερα και δυσανάλογα στα κρατικά έσοδα.
Αλλά και η φορολογία στα φυσικά πρόσωπα έναντι των νομικών προσώπων διευρύνεται με τα μέτρα της Κυβέρνησης. Η κοινωνική αδικία φαίνεται ανάγλυφα και με την πρώτη ματιά σ’ αυτά τα στοιχεία, από την κατανομή των φόρων και από τις πηγές φορολόγησης. Άλλωστε, κύριοι συνάδελφοι, οι ίδιοι οι πολίτες νιώθουν καθημερινά την οικονομική αφαίμαξη στα είδη πρώτης ανάγκης, στα τιμολόγια των Δ.Ε.Κ.Ο., στις δαπάνες για υγεία, παιδεία, πολιτισμό, στο κόστος κατοικίας, στο δανεισμό τους από τις τράπεζες.
Ο τρόπος φορολόγησης και οι κοινωνικές δαπάνες, κατά τη γνώμη μου, αποκαλύπτουν επαρκώς την ουσία ενός προϋπολογισμού. Οι δημόσιες, λοιπόν, δαπάνες για την υγεία, για το έτος 2008, θα κινηθούν γύρω στο 2,5% του Α.Ε.Π., λιγότερο δηλαδή απ’ ό,τι ήταν πέρυσι.
Άκουσα με πολλή προσοχή πριν δυο μέρες τον Υπουργό Υγείας κ. Αβραμόπουλο, να μας αναπτύσσει εδώ ξανά, για άλλη μια φορά, μια έκθεση ιδεών. Και λέω «ξανά» γιατί είχαμε ακούσει άλλες δυο φορές από τον πρώην Υπουργό και συνεχίσαμε και με τον νυν Υπουργό την ανάπτυξη αυτή. Φαίνεται ότι ο κύριος Υπουργός ή δεν ζει στην Ελλάδα ή δεν έχει πάει ποτέ του σ’ ένα δημόσιο νοσοκομείο ή δεν διαβάζει ημερήσιο αθηναϊκό Τύπο.
Γιατί καθημερινά στις αθηναϊκές εφημερίδες περιγράφονται ανάγλυφα όλες οι ελλείψεις που υπάρχουν στα δημόσια νοσοκομεία είτε των Αθηνών είτε στα επαρχιακά, ελλείψεις τεράστιες σε προσωπικό, ελλείψεις σε γιατρούς, ελλείψεις σε υποδομές, η πλήρης απαξίωση του δημόσιου συστήματος υγείας, όταν από την άλλη μεριά, έρχονται τροπολογίες στη Βουλή, έρχονται νομοσχέδια, έρχονται ρυθμίσεις που ευνοούν τα μέγιστα τον ιδιωτικό τομέα.
Από τη μια, λοιπόν, έχουμε την πλήρη απαξίωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας με πολλά «θα» για προσλήψεις, για τις οποίες, βέβαια, δεν υπάρχει κονδύλι στον Προϋπολογισμό του Κράτους –οπότε πάλι είναι λόγια του αέρα- και από την άλλη ανδρώνεται η ιδιωτική υγεία. Και βέβαια, την ίδια στιγμή, η ιδιωτική δαπάνη για την υγεία έχει φθάσει το 57%, όταν σε όλες τις υπόλοιπες χώρες του Ο.Ο.Σ.Α. είναι μόλις στο 20%.
Βέβαια, δεν αρκέστηκε η Κυβέρνηση μόνο στη συρρίκνωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Προχωρά και στη συρρίκνωση όλων των προνοιακών δομών, όλου του κοινωνικού κράτους, λόγω υποχρηματοδότησης και λόγω έλλειψης προσωπικού. Καταρρέουν οι προνοιακές δομές, καταρρέει η ψυχιατρική μεταρρύθμιση, λόγω έλλειψης πιστώσεων και έλλειψης προσωπικού και αυτό είναι γνωστό σε όλους.
Κάντε μια βόλτα, αγαπητοί συνάδελφοι, εσείς που στηρίζετε σήμερα τον Προϋπολογισμό του 2008. Πηγαίνετε και σ’ ένα δημόσιο νοσοκομείο, πηγαίνετε και σε μια προνοιακή μονάδα. Για το 2008 δεν υπάρχει πρόβλεψη από τον Αύγουστο και μετά, δεν υπάρχει κονδύλι για το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι»! Και σας αναφέρω μία από τις προνοιακές δομές, δεν σας αναφέρω όλες τις υπόλοιπες που υπολειτουργούν. Όσον αφορά, λοιπόν, όλες αυτές τις κοινωνικές δομές και παροχές για το 2008, η πολιτική της Κυβέρνησης είναι πλήρως ανειλικρινής και ψευδής προς τον ελληνικό λαό.
Κύριοι συνάδελφοι και με αυτόν τον Προϋπολογισμό της Νέας Δημοκρατίας η περιφέρεια δέχεται ένα μεγάλο πλήγμα, παρά τα όσα λέει η Κυβέρνηση για διάθεση πιστώσεων από το Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης σε περιφερειακά έργα.
Πλήγμα δέχεται η περιφέρεια με τις καθυστερήσεις των επιδοτήσεων των αγροτών και τις εξευτελιστικές τιμές των προϊόντων τους. Ο «γαλάζιος» ΕΛ.ΓΑ. δανείζεται πλέον για να δώσει τις αποζημιώσεις και μάλιστα αυτός ο δανεισμός δεν εγγράφεται πουθενά στον Κρατικό Προϋπολογισμό. Οι αγρότες απορυθμίζονται χωρίς καμία πρόνοια, χωρίς κανένα δίχτυ προστασίας, χωρίς ελεγκτικούς μηχανισμούς από τους κερδοσκόπους της αγοράς.
Πλήγμα στην περιφέρεια είναι τα έργα υποδομής που δεν γίνονται. Πλήγμα είναι η αυξημένη ανεργία στην επαρχία, κυρίως στις γυναίκες και στους νέους. Και βέβαια, πώς να χτυπηθεί η ανεργία; Με τη «μαύρη» εργασία, με τα «STAGE» ή με τους όμηρους συμβασιούχους που έχετε στους Ο.Τ.Α. και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα; Επίσης, σοβαρότατο πλήγμα είναι η υποχρηματοδότηση δήμων και νομαρχιακών αυτοδιοικήσεων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Εύβοια αποτελεί ένα τρανό παράδειγμα εγκατάλειψης και υποτίμησης από το κεντρικό κράτος. Το μείζον πρόβλημα που είναι το οδικό δίκτυο στο νομό συμπιέζεται, αφού συμπιέζονται οι δημόσιες επενδύσεις. Το πρόγραμμα «Σχολική Στέγη» της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης δεν πρόκειται να επιταχυνθεί ούτε το 2008, από τη στιγμή που το ποσοστό του Α.Ε.Π. για την παιδεία είναι πάρα πολύ χαμηλό.
Τα άλλα έργα που θα μπορούσαν να υλοποιηθούν στο νομό, για παράδειγμα τα αντιπλημμυρικά φράγματα που θα έδιναν μια ώθηση, δεν μπορούν να υλοποιηθούν. Οι ανάγκες των πυρόπληκτων περιοχών του νομού δεν διασφαλίζεται ότι θα καλυφθούν. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει τίποτα ούτε πώς ούτε πότε θα γίνει η ανασυγκρότηση των πυρόπληκτων περιοχών. Δεν δίνονται κονδύλια ούτε για τα άμεσα έργα που πρέπει να γίνουν για να προληφθούν κάποιες καταστροφές που μπορεί να έρθουν στο μέλλον λόγω και καιρικών συνθηκών. Για τίποτα από τα βασικά προβλήματα δεν εγγυάται ο Προϋπολογισμός του 2008.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε, σε μισό λεπτό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τις τελευταίες μέρες ήρθαν στο φως της δημοσιότητας στοιχεία για την οικονομία, τα οποία δεν είναι καθόλου ευχάριστα και δεν ανταποκρίνονται στην αισιοδοξία του οικονομικού επιτελείου της Κυβέρνησης.
Ο πληθωρισμός αναρριχήθηκε στο 3,9%. Άνοιξε η ψαλίδα εισαγωγών-εξαγωγών. Τα νοικοκυριά μειώνουν τις αγορές τους στο 20%. Σε τετρακόσια βασικά είδη αυξάνονται οι τιμές. Η οικοδομική δραστηριότητα μειώθηκε κατά 5%. Τα επιτόκια των στεγαστικών δανείων αυξήθηκαν και μια σειρά οικονομολόγοι μιλούν για κόπωση της ανάπτυξης.
Εγώ, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, θα έλεγα ότι υπάρχει υπερκόπωση του πολίτη από τα δυσβάσταχτα βάρη που επισωρεύει η πολιτική της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Θεωρώ χρέος μου, έναν Προϋπολογισμό που είναι καθαρά ταξικός, αντιαναπτυξιακός και αντιλαϊκός, να τον καταψηφίσω.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Το λόγο έχει ο Βουλευτής Λακωνίας κ. Γρηγόρης Αποστολάκος.
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΟΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Πριν μπω στην τοποθέτησή μου, θα ήθελα να απευθύνω μια πρόσκληση-πρόκληση στην προλαλήσασα συνάδελφο, να καλέσει έναν από τους ψηφοφόρους της στην Εύβοια, όχι για να τον εξετάσει στο ιατρείο της, αλλά να του ζητήσει να της επιδείξει το βιβλιάριο της Αγροτικής Τράπεζας, για να δει πόσες καταχωρήσεις είχε το βιβλιάριο αυτό μέχρι το 2004 και πόσες έχει μετά.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι μεγάλη πρόκληση και ευθύνη για την Κυβέρνηση και τη Νέα Δημοκρατία ο Προϋπολογισμός του 2008. Η αλλαγή κατάρτισης του Προϋπολογισμού αποτελεί κεντρική επιλογή μας. Η αρχή έγινε. Έπεται η συνέχεια που στοχεύει στη διαφάνεια, την αξιοπιστία και την αποδοτικότητα της δημοσιονομικής πολιτικής μας. Ένας Προϋπολογισμός οφείλει αυτονοήτως να χαρακτηρίζεται από πέντε βασικά σημεία: Αξιοπιστία, συνέπεια, αποτελεσματικότητα, κοινωνική ευαισθησία και προοπτική.
Έχω τη βεβαιότητα ότι ο Προϋπολογισμός του 2008 φέρει αυτά τα χαρακτηριστικά. Όμως, όλα αυτά δεν έγιναν τυχαία, από τη μια στιγμή στην άλλη. Απαιτήθηκε πολύς χρόνος, σκληρή και υπεύθυνη δουλειά, προκειμένου η Κυβέρνηση να καταρτίσει αξιόπιστο και διαφανή Προϋπολογισμό για τον ελληνικό λαό και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Κατεβλήθη ρωμαλέα προσπάθεια για να τεθεί στο περιθώριο η εικονική δημοσιονομική πραγματικότητα του παρελθόντος που διέσυρε τον τόπο.
Όμως, ο ετήσιος Προϋπολογισμός αυτονόητα δεν είναι ένα μονοσήμαντα οικονομικά κείμενο. Αισθάνομαι, λοιπόν, την υποχρέωση, όπως αυτή απορρέει από το Σύνταγμα και τη λαϊκή εντολή, να καταγράψω με το λόγο μου στο Βήμα της Εθνικής Αντιπροσωπείας, άκρως επιγραμματικά, τέσσερις βασικές επισημάνσεις, πέρα και έξω από τεχνοκρατικές προσεγγίσεις.
Βέβαια, η πολιτική ηγεσία του ΥΠ.ΕΘ.Ο., μαζί με το γενικό και τους ειδικούς εισηγητές, έφεραν για ψήφιση στη Βουλή και στήριξαν άκρως ικανοποιητικά ένα άρτιο και φιλόδοξο Προϋπολογισμό. Αν δεν υπήρχε η ευθύνη και το χρέος της δημόσιας τοποθέτησης, δεν θα δίσταζα να σας πω ότι ήδη έχω καλυφθεί από τις τοποθετήσεις αυτές.
Η πρώτη, όμως, επισήμανση είναι η εξής. Άκουσα με ιδιαίτερη προσοχή την κ. Κατσέλη. Από τα επιχειρήματα αυτής της οιονεί επιστημονικής διάλεξης, αναμφίβολα προκύπτει ότι επιστρατεύτηκε το δεδομένο ακαδημαϊκό της κύρος, για να υποστηρίξει και να υπηρετήσει τη στείρα και μηδενιστική αντιπολιτευτική λειτουργία του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Δεν δίστασε να χαρακτηρίσει μύθους τα δεδομένα επιτεύγματα της κυβερνητικής πολιτικής και συγκεκριμένα, τη σύγκλιση της ελληνικής οικονομίας προς τις οικονομίες των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τις στηριζόμενες εξαγωγές, την εξωστρέφεια της ελληνικής οικονομίας, την αύξηση των επενδύσεων, τη δημοσιονομική εξυγίανση και τον περιορισμό των ελλειμμάτων, τη διαφάνεια και την αποτελεσματικότητα της δημοσιονομικής διαχείρισης.
Όμως, η χθεσινή τοποθέτηση του Υπουργού κ. Αλογοσκούφη, που αποδόμησε έναν προς έναν τους πέντε μύθους του ΠΑ.ΣΟ.Κ., πιστεύω ότι έδωσε τη δέουσα απάντηση. Πλέον αυτού, όμως, η γενική εισηγήτρια του ΠΑ.ΣΟ.Κ. προσπάθησε να δικαιώσει οικονομικές θεωρίες και δημοσιονομικές πολιτικές που εφαρμόστηκαν κατά τη δεκαετία του ’80 από τις τότε κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., με τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα. Πανομοιότυπες πολιτικές που είχαν, όμως, το ίδιο καταστροφικό αποτέλεσμα και υπονόμευσαν τη δημοσιονομική πολιτική της χώρας. Ακολούθησαν και οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. της δεκαετίας του ’90.
Μέχρι και σήμερα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πληρώνουμε τα επίχειρα αυτής της πολιτικής, που στηρίχθηκε στον κομματισμό, το ρουσφέτι, την αναξιοκρατία, την αδιαφάνεια, τη διαφθορά και τις ιδεολογικές προκαταλήψεις. Την εισήγηση αυτή, εσείς οι ίδιοι τη χαρακτηρίζατε χθες, μέσα από τα ρεπορτάζ των εφημερίδων που διαβάζαμε, άνευρη, απολίτικη και στείρα. Δεν τα λέμε εμείς αυτά. Εσείς οι ίδιοι τα λέτε, έξω από εδώ, όχι μέσα σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα.
Επισήμανση δεύτερη: Ακούγοντας πολλούς συναδέλφους από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και κυρίως τον κ. Βενιζέλο, προς στιγμή προβληματίστηκα. Άραγε, πού ανήκω εγώ; Στη λαϊκή δεξιά ή την ταξική δεξιά; Τη λαϊκή δεξιά που παραπλανείται και ψηφίζει Νέα Δημοκρατία και Καραμανλή ή την ταξική δεξιά που υπηρετεί τα συμφέροντα της οικονομικής ολιγαρχίας;
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ).
Επειδή, όμως, λειτούργησε αστραπιαία η πολιτική μου αυτογνωσία, σας λέω ευθύς εξ αρχής –και πιστεύω ότι εκφράζω και όλους τους συναδέλφους που είναι στην Αίθουσα αυτή τη στιγμή- ότι ανήκουμε και εκφράζουμε μια πλατιά κοινωνική συμμαχία μέσα από το ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό της Νέας Δημοκρατίας που έχει επίκεντρο τον άνθρωπο, την κοινωνία και την αγάπη για την πατρίδα.
Οι επιθετικοί προσδιορισμοί που βάζετε στη λέξη «δεξιά» δεν μας αγγίζουν. Πλέον είμαστε περήφανοι για την κοινωνική μας αναφορά που δεν σχετίζεται με τα συμφέροντα και τις εξαρτήσεις. Οι ταξικές πολιτικές ήταν αποκλειστικό προνόμιο των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Και βέβαια, δεν μπορώ παρά να επισημάνω την προφανή από πολλούς από εσάς, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., νοσταλγική και ασυναίσθητη προσπάθεια προβολής του καταδικασμένου έργου του κυβερνητικού ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Δυστυχώς για εσάς, το κυβερνητικό ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει πάρει οριστικό διαζύγιο και με το κοινωνικό ΠΑ.ΣΟ.Κ. Δεν τα λέμε εμείς αυτά. Τα λένε οι δημοσκοπήσεις της κοινής γνώμης.
Επισήμανση τρίτη: Αισιόδοξη και απίστευτα εξωπραγματική ήταν η δήλωση του εκπρόσωπου του ΛΑ.Ο.Σ. να πείσει, έστω και έναν από εμάς, τους Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, να καταψηφίσει τον Προϋπολογισμό. Η ανάλυση που επακολούθησε, βέβαια, θωράκισε την ούτως ή άλλως δεδομένη πίστη μου για την υπερψήφιση του συζητούμενου Προϋπολογισμού. Τουλάχιστον τα κόμματα της Αριστεράς με την επιχειρηματολογία τους, που εύλογα διαφωνούμε, δεν μας κάλεσαν να τους ακολουθήσουμε.
Επισήμανση τέταρτη: Αποτελεί αδιαμφισβήτητο εκσυγχρονισμό η καθιέρωση από την πολιτική ηγεσία του ΥΠ.Ε.Θ.Ο. του Προϋπολογισμού Προγραμμάτων που ενισχύει την κρατική αποτελεσματικότητα. Εκτιμώ ότι η Κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός στο μέλλον και μέσα στα πλαίσια των μεταρρυθμίσεων, θα εξετάσουν και την αλλαγή του τρόπου υλοποίηση του Προϋπολογισμού, με στόχο, τόσο τη μεγιστοποίηση της αποδοτικότητας του κράτους, όσο και την αναβάθμιση του Κοινοβουλίου και των Ελλήνων Βουλευτών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με το συζητούμενο Προϋπολογισμό συνεχίζεται το μεταρρυθμιστικό έργο της Κυβέρνησης και ξεκινάει η δεύτερη φάση της δημοσιονομικής εξυγίανσης, που έχει να κάνει με τη μείωση του ελλείμματος, με τη μείωση του δημοσίου χρέους, με την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, με τη στήριξη των ευαισθήτων ομάδων του κοινωνικού συνόλου, με την ολοκλήρωση της φορολογικής μεταρρύθμισης, με τη μεταμόρφωση και την αναμόρφωση του ασφαλιστικού, με την ενίσχυση του νέου αναπτυξιακού προτύπου.
Παράλληλα, με τον Προϋπολογισμό αυτό, η Κυβέρνηση υλοποιεί στο ακέραιο τις σημαντικές δεσμεύσεις που ανέλαβε, στηρίζοντας τους χαμηλόμισθους, τους χαμηλοσυνταξιούχους, τους ανέργους και γενικά τις αδύναμες κοινωνικές ομάδες.
Συγκεκριμένα πράγματα που και εσείς γνωρίζετε είναι τα εξής: Αυξάνει το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης, αυξάνει τις συντάξεις του Ο.Γ.Α., συστήνει το Εθνικό Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής, ενισχύει το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, υλοποιεί τις δεσμεύσεις για τους τρίτεκνους, αυξάνει το κατώτατο επίδομα ανεργίας στα 404 ευρώ. ‘Όλα όσα υποσχεθήκαμε τα κάνουμε πράξη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο σχεδιασμός και η διάθεση πλέον του 80% των πόρων της νέας προγραμματικής περιόδου στους νομούς της ελληνικής επικράτειας πρέπει να σας ικανοποιεί όλους. Τα θετικά αποτελέσματα είναι ήδη ορατά μέσα από την προσπάθεια την οποία κάνει η Κυβέρνηση και στηρίζεται από τις κοινωνικές και αυτοδιοικητικές δυνάμεις της κάθε περιοχής.
Ο μεγάλος, όμως, ασθενής της χώρας, το διοικητικό μας σύστημα, αποτελεί για τη Νέα Δημοκρατία το μεγαλύτερο στοίχημα για τη νέα κυβερνητική της θητεία. Όλοι οι πολίτες αναμένουν την ανακοίνωση των κυβερνητικών μέτρων για τη διοικητική μεταρρύθμιση που προβλέπεται, τόσο στον Προϋπολογισμό, όσο και στον Ε.Σ.Π.Α., μια μεταρρύθμιση που απαιτεί ρήξη και ανατροπή με το παρελθόν, με στόχο ένα αποκεντρωμένο κράτος και μια ισχυρή αυτοδιοίκηση πρώτου και δεύτερου βαθμού, που θα παρέχουν καλύτερες υπηρεσίες στον πολίτη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, οι μεγάλες προκλήσεις της εποχής μας αντιμετωπίζονται μόνο με τόλμη, αποφασιστικότητα και ευθύνη. Η επίλυση των κοινωνικών προβλημάτων απαιτεί συνεννόηση και συμμετοχή. Υπάρχουν δύο δρόμοι, αυτός της σύνθεσης των απόψεων…
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή).
Μισό λεπτό, κύριε Πρόεδρε και τελειώνω. Παρακαλώ την ανοχή σας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Την ανοχή μου θα την έχετε, αλλά ο κατάλογος είναι μακρύς.
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΟΣ: Μισό λεπτό.
Είναι αυτός ο δρόμος της σύνθεσης των απόψεων και της σύγκλισης των δράσεων που στηρίζει τα εθνικά και κοινωνικά συμφέροντα και ο άλλος δρόμος, ο δρόμος της τυφλής και αδικαιολόγητης σύγκρουσης που δεν οδηγεί πουθενά.
Η Νέα Δημοκρατία και ο Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής σας καλούν στην επιλογή του πρώτου δρόμου.
Εγώ προσωπικά είμαι πεπεισμένος για τη συνέπεια λόγων και έργων της Κυβέρνησης, στηρίζω την πολιτική της και γι’ αυτό υπερψηφίζω τον Προϋπολογισμό.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Αποστολάκο.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής Αχαΐας κ. Κωνσταντίνος Σπηλιόπουλος.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρία και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός του 2008 που συζητάμε στη Βουλή αποτυπώνει με καθαρό τρόπο, για πρώτη φορά ίσως, τον αντιλαϊκό, συντηρητικό και ταξικό χαρακτήρα της οικονομικής πολιτικής της Κυβέρνησης. Αυτήν την πολιτική της Κυβέρνησης, βέβαια, τη ζουν πλέον «στο πετσί τους» οι Έλληνες εργαζόμενοι.
Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αποθεώνει τις ιδιωτικοποιήσεις, δηλαδή την εκποίηση των ασημικών του κράτους. Υποστηρίζει την απελευθέρωση των εργασιακών σχέσεων, ενώ ταυτόχρονα συκοφαντεί και υπονομεύει το δημόσιο τομέα, διότι δήθεν φρενάρει την ανάπτυξη και αποθαρρύνει τις ξένες και ντόπιες επενδύσεις.
Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έδωσε τα πάντα στο μεγάλο κεφάλαιο. Μείωσε τους φορολογικούς συντελεστές από το 35% στο 25%, χαρίζοντας περισσότερο από 1.000.000.000 ευρώ το χρόνο στους μετόχους των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων. Ρύθμισε τα χρέη των μεγαλοοφειλετών στο Ι.Κ.Α.. Νομιμοποίησε χωρίς περιττές ενοχές τον επαναπατρισμό κεφαλαίων αδιαφορώντας για την πηγή προέλευσής τους.
Κατάργησε τη λίστα φαρμάκων, επιτρέποντας στους φαρμακοβιομήχανους να κάνουν πάρτι με τις τιμές εις βάρος των Ασφαλιστικών ταμείων. Ικανοποίησε σχεδόν όλα τα αιτήματα των εφοπλιστών. Βοήθησε μεγάλες τράπεζες να απαλλαγούν από τα βάρη των ασφαλιστικών ταμείων των εργαζομένων, φορτώνοντας αυτά τα βάρη στο I.K.A. και το κοινωνικό σύνολο.
Απαξίωσε με συστηματικό τρόπο κερδοφόρες δημόσιες επιχειρήσεις και δημιούργησε τις κατάλληλες συνθήκες για την εισβολή ξένων οίκων στον Ο.Τ.Ε. και τη Δ.Ε.Η., ενώ ετοιμάζεται να προσφέρει το φιλέτο της Ολυμπιακής στους καραδοκούντες ανταγωνιστές της.
Περιόρισε τα δικαιώματα των νέων εργαζομένων στις Δ.Ε.Κ.Ο.. Εμπέδωσε την ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας.
Αύξησε θεαματικά τους έμμεσους φόρους που πλήττουν χαμηλά και μεσαία εισοδήματα. Επέτρεψε στα καρτέλ σε διάφορους χώρους να κινούνται ανεξέλεγκτα. Διαμόρφωσε, με λίγα λόγια, ένα πλαίσιο ανεμπόδιστης, ασύδοτης θα έλεγα –είναι και το σωστότερο- λειτουργίας της επιχειρηματικής τάξης, περιμένοντας μάταια αυτή να ανταποκριθεί στο ηθικό καθήκον της και να επιστρέψει μέρος των κερδών στην ελληνική οικονομία, δημιουργώντας νέες επενδύσεις και νέες θέσεις εργασίας.
Και ιδού τα αποτελέσματα! Τα κέρδη είκοσι έξι χιλιάδων εταιρειών αυξήθηκαν κατά 60%, το μεγαλύτερο ποσοστό στην Ευρώπη, ενώ μαζί με τα κέρδη των τραπεζών έφθασαν τα 12,9 δισεκατομμύρια ευρώ, όταν οι μισθοί στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα έχουν καθηλωθεί.
Επιχειρηματίες μοιράστηκαν τα υπερκέρδη με χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές, ενώ μισθωτοί με ετήσιο εισόδημα πάνω από 23.000 ευρώ μαζί με υπερωρίες και αργίες, υποβλήθηκαν σε φορολογική αφαίμαξη. Επιχειρήσεις κερδίζουν μεικτά 44.000 ευρώ ανά εργαζόμενο, ο οποίος τους κοστίζει λιγότερο από 10.000 ευρώ το χρόνο.
Την ίδια στιγμή οι νέοι εργαζόμενοι, η γενιά των 700 ευρώ, απολαμβάνει βασικό μισθό 626 ευρώ, ενώ τα μεγέθη της ανεργίας και της ακρίβειας –που μετά το βιασμό που υπέστησαν προεκλογικώς μειώθηκαν τεχνηέντως για να παρασυρθούν οι Έλληνες πολίτες- παραμένουν πεισματικά καθηλωμένα στα ρετιρέ της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αν αυτό δεν λέγεται σκληρή ταξική πολιτική, αν αυτό δεν είναι η βιαιότερη αναδιανομή του εισοδήματος εις βάρος των ασθενέστερων τάξεων, τότε οι έννοιες πλέον έχουν χάσει το νόημά τους.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο εισηγητής της Πλειοψηφίας στην εισήγησή του μίλησε για την περιστολή των δαπανών. Για να τεκμηριώσει την άποψή του, ανέφερε ως κορυφαίο παράδειγμα την εφαρμογή του νόμου του νέου μειοδοτικού συστήματος ανάθεσης δημοσίων έργων που κατάργησε το μαθηματικό τύπο. Άλλωστε, αυτό είναι και το πιο συνηθισμένο και χαρακτηριστικό παράδειγμα της Κυβέρνησης, όταν μιλάει για μεταρρυθμίσεις.
Η αλήθεια, όμως, είναι ότι η Κυβέρνηση επανέφερε το παλαιό, απαξιωμένο, καταδικασμένο και αναποτελεσματικό σύστημα της μειοδοσίας.
Και ιδού ποια είναι τα αποτελέσματα της εφαρμογής του. Ανατέθηκαν και ανατίθενται έργα με υπερβολικές εκπτώσεις, όταν βεβαίως δεν υπάρχει συνεννόηση των εργολάβων, γιατί πολύ εύκολα πλέον γίνονται οι συνεννοήσεις των εργολάβων. Τα έργα, όμως, με τις μεγάλες εκπτώσεις δεν μπορούν να κατασκευαστούν. «Τα έργα δεν βγαίνουν», όπως λέμε στην αγορά. Έτσι αρχίζει ο φαύλος κύκλος της υποβάθμισης της ποιότητας των έργων, της απώλειας κοινοτικών πόρων, των καθυστερήσεων και των συμπληρωματικών συμβάσεων που ανεβάζουν το κόστος, προκειμένου να περισωθούν αυτά τα έργα. Μια νέα γενιά έργων κακής ποιότητας, ημιτελή έργα, «κουφάρια» δημιουργούνται στη χώρα μας. Δυστυχώς, αυτός είναι και ο πιο σημαντικός λόγος που εκατοντάδες έργα του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης δεν ολοκληρώνονται στα πλαίσια του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, δημιουργώντας τεράστιες απώλειες κοινοτικών πόρων, ενώ δεσμεύουν πολύτιμους πόρους της Δ΄ Προγραμματικής Περιόδου για να ολοκληρωθούν αυτά τα έργα στη συνέχεια.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν από λίγες μέρες αποπέμφθηκε από την Κυβέρνηση ο Υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας. Το κρίσιμο παράπτωμά του ήταν ότι κατασκεύασε αυθαίρετη κατοικία στην περιοχή του Κορωπίου, σε μια περιοχή μάλιστα πολεοδομικά προστατευόμενη. Την ίδια στιγμή, προκαλεί αγανάκτηση και οργή η ανακοίνωση ενός δήμου, του Δήμου Κερατέας, ότι από τα είκοσι έξι χιλιάδες ακίνητα που βρίσκονται στο Δήμο, τα είκοσι δύο χιλιάδες στερούνται νόμιμης άδειας. Το ερώτημα, όμως, είναι τι κάνει το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., τι κάνει ο κ. Σουφλιάς, τι κάνει η Κυβέρνηση η οποία μας μιλάει συνεχώς για μεταρρυθμίσεις, για την προστασία του περιβάλλοντος, μας μιλάει για τον εκσυγχρονισμό των δημοσίων υπηρεσιών και για την πάταξη της διαφθοράς. Ασφαλώς δεν κάνει τίποτα ή μάλλον κάνει τα αντίθετα. Και εξηγούμαι.
Το έτος 2003, η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ψήφισε το ν. 3212 για τις οικοδομικές άδειες, τον έλεγχο των οικοδομών και τις ευθύνες των εμπλεκομένων στην κατασκευή των αυθαιρέτων. Ο νόμος αυτός αποτελούσε μεταρρυθμιστική τομή στον τρόπο έκδοσης των οικοδομικών αδειών, κατασκευής οικοδομών και έβαζε τέλος στην παραγωγή των αυθαιρέτων. Κυρίως, όμως, έθετε τις βάσεις για την ουσιαστική καταπολέμηση της συναλλαγής και της διαφθοράς. Δυστυχώς, ο νόμος αυτός πολεμήθηκε από κατεστημένες νοοτροπίες και κακώς εννοούμενα συμφέροντα. Ο κ. Σουφλιάς από την αρχή της θητείας του ανέστειλε την εφαρμογή του νόμου, υποσχόμενος ότι σύντομα θα φέρει ένα νέο νομοσχέδιο για τον τρόπο έκδοσης των οικοδομικών αδειών και για την επίλυση των πολεοδομικών θεμάτων. Όμως, μέχρι σήμερα δεν έχει καταθέσει κανένα τέτοιο νομοσχέδιο.
Χθες, κάτω από την πίεση των γεγονότων, ανακοίνωσε ξανά την κατάθεση σύντομα σχετικού νομοσχεδίου. Έτσι, η κατασκευή αυθαίρετων κτισμάτων, η συναλλαγή και η διαφθορά στην παραγωγή των οικοδομών συνεχίζονται, παρά τα όσα παραπλανητικά λέει κατά καιρούς ο κ. Σουφλιάς και η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με τον Προϋπολογισμό του 2008 αποδεικνύεται ότι η Κυβέρνηση δεν έχει όραμα και σχέδιο για τη χώρα. Δεν μπορεί και δεν θέλει να δώσει λύσεις στα προβλήματα των εργαζομένων. Δεν είναι ικανή να κινητοποιήσει τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου μας και να δημιουργήσει το αίσθημα της ελπίδας και της ασφάλειας στους Έλληνες πολίτες. Αντίθετα, με την πολιτική της δημιουργείται μια βίαιη ανακατανομή του πλούτου υπέρ των ολίγων και ισχυρών και εις βάρος των πολλών και ασθενέστερων.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Ο ισχυρισμός, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, που ακούσαμε από πολλούς συναδέλφους και πριν από λίγο, ότι η Νέα Δημοκρατία κέρδισε τις πρόσφατες εκλογές και άρα έχει τη συναίνεση για τις επιλογές της, δεν μπορεί να είναι η απάντηση για την αναστάτωση, την αγανάκτηση και την αντίδραση του ελληνικού λαού μπροστά στους σχεδιασμούς της Κυβέρνησης. Και αυτή την αλαζονική συμπεριφορά θα την πληρώσει σύντομα πολύ ακριβά.
Για όλους αυτούς τους λόγους, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, απορρίπτουμε και καταψηφίζουμε τον Προϋπολογισμό του 2008, όπως πιστεύω ότι τον απορρίπτει και η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Σπηλιόπουλο.
Το λόγο έχει ο κ. Θαλασσινός Θαλασσινός, Βουλευτής Σάμου.
ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι η τέταρτη φορά που συμμετέχω στη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό, το κορυφαίο νομοθέτημα της χώρας μας και οφείλω με λύπη μου να επισημάνω ότι οι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης φαίνεται πως αδυνατούν να παρακολουθήσουν τις εξελίξεις. Μένουν προσκολλημένοι στο παρελθόν και δεν είναι τυχαίο ότι κάθε χρόνο τα τελευταία τέσσερα χρόνια επαναλαμβάνουν τα ίδια και τα ίδια: αντιπολιτευτικές κορώνες, βαρείς χαρακτηρισμούς, διαστρέβλωση της αλήθειας, άκρατο λαϊκισμό.
Πριν από ενενήντα μέρες, στις 16 του περασμένου Σεπτέμβρη, ο ελληνικός λαός με την ψήφο του επιδοκίμασε τις πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας και έδωσε ξεκάθαρη εντολή στην παράταξή μας και στον Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή να προχωρήσει η Κυβέρνηση στο μεταρρυθμιστικό της έργο, ώστε να δοθούν λύσεις στα μεγάλα προβλήματα που διαχρονικά απασχολούν τη χώρα μας, και αξιοποιώντας πλήρως και με διαφάνεια τις δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας να δημιουργηθούν ευκαιρίες ανάπτυξης και ευημερίας για όλους τους Έλληνες.
Στα τριάμισι χρόνια που πέρασαν από τις εκλογές του 2004, που η παράταξή μας ανέλαβε τη διακυβέρνηση, καταβάλαμε σοβαρή προσπάθεια να εξυγιάνουμε την οικονομία και να τις δώσουμε νέα δυναμική. Με πολλές δυσκολίες, αλλά με ευθύνη, επιμονή και κοινωνικό διάλογο και με πολιτική ήπιας προσαρμογής καταφέραμε να βγούμε από τη δημοσιονομική επιτήρηση, να προχωρήσουμε σε ουσιαστική φορολογική μεταρρύθμιση, μειώνοντας τη φορολογία για τα φυσικά πρόσωπα και τις επιχειρήσεις, ενώ διευρύναμε το αφορολόγητο όριο για τους ασθενείς οικονομικά πολίτες, μειώσαμε την ανεργία, καταφέραμε να δημιουργήσουμε ευνοϊκό επενδυτικό κλίμα και θέτοντας σε εφαρμογή τον αναπτυξιακό νόμο να αυξήσουμε τις επενδύσεις στη χώρα μας.
Προχωρούμε στην εφαρμογή ουσιαστικής κοινωνικής πολιτικής με την αύξηση του Ε.Κ.Α.Σ. και των συντάξεων του Ο.Γ.Α., την αύξηση του κατωτάτου επιδόματος ανεργίας, τη σύσταση του Εθνικού Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής με πόρους που θα φθάσουν τα 2.000.000.000 ευρώ, την καθιέρωση του πολυτεκνικού επιδόματος και για τους τρίτεκνους, την κατάργηση των φόρων κληρονομιάς και γονικής παροχής.
Αυξάνουμε σημαντικά τις δαπάνες σε κρίσιμους τομείς, όπως στην υγεία, που τα κονδύλια για το 2008 αυξάνονται με υπερτριπλάσιο ρυθμό από τον πληθωρισμό, στην παιδεία, όπου πάλι για το 2008 ο αντίστοιχος ρυθμός αύξησης είναι υπερδιπλάσιος του πληθωρισμού, στη χρηματοδότηση του προγράμματος δημοσίων έργων με αύξηση κατά 6,9% σε σχέση με το 2007.
Και όλα αυτά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε μια δύσκολη οικονομικά συγκυρία με την παγκόσμια οικονομία να έχει εισέλθει σε μια ασταθή και αβέβαιη περίοδο, εξαιτίας, κυρίως, των συνεχών ανατιμήσεων της τιμής του πετρελαίου.
Ασφαλώς μένουν να γίνουν πολλά ακόμη και να είστε βέβαιοι ότι θα γίνουν. Το αποδεικνύει η συνεπής μέχρι τώρα πορεία μας.
Και εδώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., θα ήθελα να σας θυμίσω ότι στην προεκλογική ρητορική σας μιλούσατε για αθέτηση των υποσχέσεών μας. Η πραγματικότητα σας διέψευσε ακόμη μια φορά. Δυστυχώς, επιμένετε στον ίδιο δρόμο, στην ίδια αδιέξοδη άρνηση και κριτική, χωρίς προτάσεις, χωρίς σχέδιο, χωρίς προοπτική για τον τόπο, τις Ελληνίδες και τους Έλληνες.
Επιτέλους, αντιληφθείτε ότι ο ελληνικός λαός έχει μνήμη. Θυμάται πολύ καλά -άλλωστε σας το έδειξε και στις πρόσφατες εκλογές- ότι εσείς μειώσατε την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, εσείς διογκώσατε την ακρίβεια, ενώ ταυτόχρονα καλλιεργούσατε το μύθο της ισχυρής οικονομίας. Προχωρήσατε σε βίαιη αναδιανομή των εισοδημάτων με το Χρηματιστήριο. Αυξήσατε τα ελλείμματα των Δ.Ε.Κ.Ο., αποτύχατε να εξυγιάνετε την Ολυμπιακή, αναγκαστήκαμε να επιστρέψουμε χρήματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κονδύλια που αφορούσαν έργα, προμήθειες, Κτηματολόγιο και έλλειψη πολιτικών στον αγροτικό τομέα.
Αφήσατε κρίσιμα προβλήματα της χώρας, με κυριότερο το ασφαλιστικό, ανεπίλυτα. Προκρίνατε στο θέμα αυτό το πολιτικό κόστος έναντι του κοινωνικού κόστους, το οποίο θα επωμισθούν τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας. Και από πάνω μάς εγκαλείτε και γίνεστε τιμητές για κρίσιμα ζητήματα του τόπου, τα οποία οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα έπρεπε να είχαν λύσει. Δεν κάνατε, δυστυχώς, γι’ αυτά τα μεγάλα ζητήματα απολύτως τίποτα.
Είναι αλήθεια ότι η Αντιπολίτευση δεν πρωτοτυπεί καθόλου στην κριτική που ασκεί στην Κυβέρνηση. Δεν θα πρωτοτυπήσω και εγώ, για να σας θυμίσω ακόμη μια φορά ότι η ξεχασμένη από τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. περιφέρεια έχει με τη δική μας κυβερνητική πολιτική μοναδικές ευκαιρίες για την ανάπτυξή της. Τις έχει με τη διάθεση του 82% του Ε.Σ.Π.Α. προς την περιφέρεια για την περίοδο 2007-2013, με την έγκριση και χρηματοδότηση τριών χιλιάδων εξακοσίων εβδομήντα επενδυτικών σχεδίων, συνολικού ύψους 8.000.000.000 ευρώ, εκ των οποίων τα εκατόν σαράντα επτά αφορούν τις ακριτικές περιφέρειες της χώρας, δηλαδή Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, Δυτική Μακεδονία, Ήπειρο, Δυτική Ελλάδα, Ιόνια νησιά, Βόρειο και Νότιο Αιγαίο, με τη σημαντική αύξηση των πόρων προς τις νομαρχιακές αυτοδιοικήσεις. Μύθος είναι ότι δεν δόθηκαν αυξήσεις. Η πραγματικότητα είναι ότι πενταπλασιάστηκαν οι πόροι στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση και την απόδοση των παρακρατηθέντων πόρων από τους Ο.Τ.Α..
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ πολύ συνοπτικά και στο Νομό μου, που απαρτίζεται από τα τρία νησιά, τη Σάμο, την Ικαρία και τους Φούρνους και να πω ότι έπρεπε να έρθει η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, για να προχωρήσουν πολλά και σημαντικά έργα. Στο διάστημα αυτό των τριάμισι χρόνων έχουν εισρεύσει πάνω από 140.000.000 ευρώ –σχεδόν 48.000.000.000 δραχμές- για διάφορα έργα, έργα πνοής που βελτιώνουν τη ζωή σε όλα τα νησιά του νομού μας.
Θα ήμουν ο τελευταίος που θα υποστήριζε ότι λύθηκαν τα προβλήματα. Η προσπάθεια συνεχίζεται και είμαι βέβαιος ότι με την ευθύνη και τη συνέπεια που διακρίνει την Κυβέρνηση και το μεγάλο ενδιαφέρον του Πρωθυπουργού μας για την περιφέρεια θα δοθούν σύντομα λύσεις.
Κύριοι της Αντιπολίτευσης, τα νησιά μας χρειάζονται ειδικές πολιτικές. Η νησιωτικότητα είναι έννοια με περιεχόμενο. Η Νέα Δημοκρατία με την κατοχύρωση της στη νέα συνταγματική αναθεώρηση, δημιουργεί νέες προοπτικές για τα νησιά μας. Θέλω να πιστεύω ότι και εσείς, όταν θα έρθει η ώρα, με την ψήφο σας θα συμβάλετε σε αυτή τη νέα προοπτική. Επιτέλους, στα μεγάλα και σοβαρά ζητήματα της χώρας πρέπει να υπάρξει συνεννόηση και συναίνεση. Αυτό απαιτεί απ’ όλους μας ο ελληνικός λαός.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι ο νέος Προϋπολογισμός του 2008 επιταχύνει το μεταρρυθμιστικό μας έργο και συμβάλλει στην ισχυροποίηση της οικονομίας μας, εξασφαλίζοντας την κοινωνική συνοχή και την ανάπτυξη της περιφέρειας. Γι’ αυτούς τους λόγους στηρίζω και ψηφίζω τον Προϋπολογισμό.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστώ τον κ. Θαλασσινό.
Έχω την τιμή να ενημερώσω το Σώμα ότι ο Πρωθυπουργός κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής με επιστολή του προς τον Πρόεδρο της Βουλής γνωστοποίησε την από 17/12/2007 κυβερνητική μεταβολή. Η σχετική επιστολή του Πρωθυπουργού θα καταχωρισθεί στα Πρακτικά της σημερινής συνεδρίασης.
(Στο σημείο αυτό κατατίθεται για τα Πρακτικά η προαναφερθείσα επιστολή, η οποία έχει ως εξής:
(να φωτογραφηθεί η σελίδα 287)
Το λόγο τώρα έχει ο κ. Κωνσταντίνος Αλυσανδράκης, Βουλευτής Ιωαννίνων.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΛΥΣΑΝΔΡΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας ο Προϋπολογισμός δεν είναι απλώς ένα σύνολο αριθμών. Είναι εργαλείο εφαρμογής συγκεκριμένης πολιτικής. Κρίνουμε τον Προϋπολογισμό με βάση το αν εξυπηρετεί τα συμφέροντα των λαϊκών στρωμάτων, των ανθρώπων που παράγουν τον πλούτο, των ανθρώπων που ζουν από τη δουλειά τους ή εξυπηρετεί τα συμφέροντα αυτών που ζουν από την εκμετάλλευση της δουλειάς των άλλων.
Η απάντηση για το χαρακτήρα του Προϋπολογισμού δόθηκε από το γενικό εισηγητή μας κ. Νίκο Καραθανασόπουλο: «Ο Προϋπολογισμός αποτελεί μέσο αναδιανομής του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου και ταυτόχρονα αποτελεί έναν επιπλέον παράγοντα επιδείνωσης της θέσης των εργαζομένων.»
Τέτοιος, ήταν ο χαρακτήρας και των προϋπολογισμών του ΠΑ.ΣΟ.Κ., παρά τους περί του αντιθέτου ισχυρισμούς της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Έτσι, το Κ.Κ.Ε. καταψηφίζει και τον Προϋπολογισμό και την αντιλαϊκή πολιτική, που αυτός εξυπηρετεί, χωρίς να μπαίνει σε διαχειριστική λογική, όπως παραδείγματος χάρη ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός προβλέπει συνολικά 6,8 δισεκατομμύρια ευρώ για την παιδεία, δηλαδή μόλις το 7,65% του συνόλου, πολύ πιο κάτω από το ιστορικό αίτημα του 15%. Φθάνει αυτό το ποσό για να καλύψει τις ανάγκες; Η απάντηση δίνεται στην πρώτη σελίδα της «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ της Κυριακής» της 16/12/2007.
Διαβάζω τα εξής: «Θυσιάζουν 4,4 δισεκατομμύρια ευρώ για την καλύτερη εκπαίδευση των παιδιών οι Έλληνες γονείς, σύμφωνα με έρευνα του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών». Παρακάτω αναφέρεται: «Περίπου το 50% δουλεύει περισσότερο, για να καλύψει τα έξοδα για φροντιστήρια και ιδιαίτερα, το 90% περιορίζει τις προσωπικές δαπάνες, το 85% κόβει τις εξόδους, το 42% δεν πηγαίνει διακοπές.»
Έτσι παρά το γεγονός ότι ο Υπουργός Παιδείας, όπως μας είπε χθες, υπογράμμισε στους συναδέλφους του της Ευρωπαϊκής Ένωσης ότι «η εκπαίδευση για μας είναι δημόσιο αγαθό και η πολιτεία οφείλει να την παρέχει δωρεάν σε όλους», δυσβάστακτο είναι το βάρος της εκπαίδευσης για την εργαζόμενη οικογένεια. Η δημόσια δωρεάν παιδεία καταντά φάρσα. Οι ταξικοί φραγμοί εντείνονται.
Μολονότι οι κρατικές δαπάνες δεν επαρκούν για την παιδεία που χρειάζονται οι νέοι άνθρωποι, είναι υπεραρκετές για να προωθήσουν την εκπαιδευτική πολιτική των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Πράγματι, δεν χρειάζονται περισσότερα χρήματα για να λειτουργήσει ένα εκπαιδευτικό σύστημα που αντικαθιστά τη γνώση με την ανάπτυξη δεξιοτήτων, που από τη μία μεριά την περιορίζει σε όρια που δεν προκαλούν κίνδυνο ελλειμμάτων και από την άλλη τη βάζει στην υπηρεσία της κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Οι νέοι άνθρωποι δηλαδή πρέπει να μάθουν ό,τι θα είναι χρήσιμο στην εργοδοσία, ούτε λιγότερα, αλλά ούτε και περισσότερα. Γιατί η πολύ γνώση βλάπτει, διευρύνει τη σκέψη του ανθρώπου, τον εμποδίζει να είναι πειθήνιος υπηρέτης και πηγή κέρδους για το κεφάλαιο. Τον κάνει ακόμα και να αμφισβητεί την καθιερωμένη τάξη πραγμάτων και την εξουσία που τη στηρίζει.
Κινούμενο στο παραπάνω πλαίσιο, το εκπαιδευτικό σύστημα προσφέρει στα παιδιά άφθονες πληροφορίες, σκόρπιες όμως και ασύνδετες, που δεν συγκροτούν γνώση. Αναφέρω το κλασσικό πλέον παράδειγμα της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας μέσα από συνταγές μαγειρικής και οδηγίες χρήσης συσκευών. Αυτή είναι η ποιοτική παιδεία για την οποία υπερηφανεύεται η Κυβέρνηση. Κατά τα άλλα, το έξυπνο σχολείο μας έλειπε, όπως «στην Μαριωρή ο φερετζές».
Τα χρήματα, λοιπόν, επαρκούν για να γεμίζουν άχυρα τα κεφάλαια των παιδιών, δεν αρκούν όμως για να δημιουργήσουν ανθρώπους με ολοκληρωμένη γνώση της φύσης και της κοινωνίας, συνειδητούς συντελεστές κοινωνικής προόδου. Τα χρήματα δεν αρκούν για να δοθούν αξιοπρεπείς μισθοί στους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι εξωθούνται άλλοι στην παραπαιδεία, άλλοι στην επιχειρηματική δραστηριότητα. Και αναφέρομαι εδώ στα πανεπιστήμια. Ταυτόχρονα, ένα σημαντικό μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας ανατίθεται σε αναπληρωτές, ωρομίσθιους, έκτακτους υπονομεύοντας τις εργασιακές σχέσεις. Ακόμα και τα λιγοστά χρήματα που διατίθενται για τα σχολεία δεν φθάνουν πάντα έγκαιρα στον προορισμό τους. Παραδείγματος χάρη ο Δήμος Ιωαννιτών χρωστάει ακόμα χρήματα του 2006.
Ας περάσουμε λίγο στην ανώτατη εκπαίδευση. Η Κυβέρνηση προσπαθεί να περάσει δια πυρός και σιδήρου την πολιτική της ιδιωτικοποίησης και επιχειρηματικοποίησης, παρά την αντίθεση και του πανεπιστημιακού κινήματος και πανεπιστημιακών οργάνων. Αναφέρω ενδεικτικά αποφάσεις συγκλήτων: Πανεπιστήμιο Αθήνας, Πολυτεχνείο, Πάτρα, Γιάννενα, Αιγαίου και πανεπιστημιακών τμημάτων: Φυσικής Αθήνας, Γενικό Πολυτεχνείο Κρήτης, Ναυτιλίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου, Διοίκησης Επιχειρήσεων Αιγαίου.
Έχει, βέβαια, και τους συμμάχους της η Κυβέρνηση, τη λεγόμενη Σύνοδο των Πρυτάνεων, ένα παραόργανο που συνήθως λειτουργεί ως λέσχη φίλων του εκάστοτε Υπουργού Παιδείας. Έχει επίσης και μεμονωμένους Πρυτάνεις ως συμμάχους, όπως τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου Κρήτης που έφθασε στο σημείο να κηρύξει lock out κατά των φοιτητών που παλεύουν ενάντια στις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις.
Εμείς πιστεύουμε στη δύναμη του κινήματος, στο βαθμό βέβαια που αυτό είναι καλά οργανωμένο και σωστά προσανατολισμένο. Και δεν θα είναι η πρώτη φορά που ένας αντιλαϊκός νόμος θα μείνει στα χαρτιά.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι άγνωστο το ότι η χώρα μας είναι ουραγός στις δαπάνες για την έρευνα. Λιγότερο γνωστό είναι ότι και τα χρήματα που δίνονται δεν διατίθενται για την ανάπτυξη μιας εγχώριας ερευνητικής βάσης, αλλά για να εξυπηρετηθούν οι γενικότεροι σχεδιασμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μας διαβεβαίωσε πάντως ο Υπουργός Παιδείας ότι η Κυβέρνηση παραμένει προσηλωμένη στη στρατηγική της Λισαβόνας, που επιχειρεί να μετατρέψει τη γνώση, από κοινωνικό αγαθό, σε μηχανισμό ενίσχυσης της επιχειρηματικής ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στον τακτικό προϋπολογισμό προβλέπονται κάπου 100.000.000 ευρώ για λειτουργικές δαπάνες έρευνας, κυρίως μισθούς, ενώ στον προϋπολογισμό επενδύσεων προβλέπονται 93.000.000 για πάσης φύσεως δαπάνες, μεταξύ αυτών και για ερευνητικές δραστηριότητες. Και μόνο το ότι οι ερευνητικές δαπάνες είναι μικρότερες από τις λειτουργικές, δείχνει ότι δεν αξιοποιείται το ερευνητικό προσωπικό, αφού σε αντίθετη περίπτωση οι ερευνητικές δαπάνες θα ήταν πολύ περισσότερες. Σαν να μην αρκούσε αυτό, από τα 93.000.000 του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων, τα 90.000.000 είναι πληρωμές για έργα χρηματοδοτούμενα από κοινοτικούς πόρους, πράγμα που δείχνει καθαρά ότι οι Έλληνες ερευνητές εκτελούν έργα φασόν, στα πλαίσια των επιλογών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όταν βέβαια καταφέρουν να εξασφαλίσουν κάποια χρηματοδότηση. Κατά τα άλλα, Νέα Δημοκρατία και ΠΑ.ΣΟ.Κ. μιλούν για ανάπτυξη της έρευνας, αριστεία κ.λπ..
Παράλληλα, η Κυβέρνηση εξαγγέλει την ίδρυση νέων ερευνητικών κέντρων τα οποία σπέρνονται εδώ και εκεί, όπως λίγο-πολύ και τα νέα πανεπιστήμια, αλλά και πανεπιστημιακά τμήματα, χωρίς επιστημονικό αντικείμενο. Έχουμε ένα παράδειγμα στην περιοχή μας το Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογίας Ηπείρου όπου υπάρχουν τέσσερα Ερευνητικά Ινστιτούτα, με αντικείμενα τελείως ασύνδετα μεταξύ τους.
Πώς γίνεται αυτά να συγκροτούν ενιαίο Ερευνητικό Κέντρο; Το σημαντικότερο όμως είναι ότι το Κέντρο αυτό, όπως και τα υπόλοιπα που εξαγγέλλονται, θα είναι ιδιωτικοποιημένο με διακηρυγμένο στόχο την ενίσχυση των επιχειρήσεων. Βεβαίως, δεν αρνούμαστε να κάνουν έρευνα οι επιχειρήσεις, αλλά ας την κάνουν με τα δικά τους χρήματα και όχι με τα χρήματα των εργαζομένων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στο Νομό Ιωαννίνων, όπου εκλέγομαι και στην Ήπειρο γενικότερα, την πάλαι ποτέ φτωχότερη περιφέρεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το ζήτημα της ανάπτυξης βρίσκεται στην πρώτη γραμμή. Τα επίσημα στοιχεία λένε ότι υπάρχει ανάπτυξη. Πώς γίνεται όμως οι Ηπειρώτες να μην το έχουν αντιληφθεί, ενώ έχουν περάσει από πάνω τους περισσότερα από ένα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης; Πώς γίνεται, ενώ υπάρχει ανάπτυξη, να μεγαλώνει η ανεργία, η υποαπασχόληση, η εκμετάλλευση, η ανασφάλιστη εργασία; Πώς γίνεται να έχουμε ανάπτυξη, όταν χτυπιέται η κτηνοτροφία, βασικός παραγωγικός τομέας της Ηπείρου, με διπλασιασμό της τιμής των ζωοτροφών και στασιμότητα στην τιμή του γάλακτος; Η απάντηση είναι απλή: επίσημα η ανάπτυξη μετριέται με κριτήριο τα κέρδη των επιχειρήσεων και όχι με κριτήριο τη βελτίωση της ζωής των εργαζομένων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το Κ.Κ.Ε. απορρίπτει κάθε μορφή συναίνεσης στην αντιλαϊκή πολιτική, ενώ αντίθετα καλεί τις νέες και τους νέους, τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς, όλο το λαϊκό κίνημα, να εντείνουν την πάλη τους για αποκλειστικά δημόσια δωρεάν παιδεία, που θα εξυπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες -και όχι την κερδοφορία των μονοπωλίων- που θα διαμορφώνει ολοκληρωμένες προσωπικότητες και όχι πειθήνιους απασχολήσιμους.
Τους καλεί να παλέψουν για ερευνητική πολιτική, που θα επεκτείνει τη γνώση και θα τη βάζει στην υπηρεσία της κοινωνίας και όχι στην υπηρεσία της επιχειρηματικής ανταγωνιστικότητας. Τους καλεί να παλέψουν για ανάπτυξη, που θα έχει ως στόχο τη βελτίωση της ποιότητας ζωής της εργατικής οικογένειας και όχι την αύξηση του κέρδους.
Τέλος, τους καλεί να παλέψουν για τη ριζική αλλαγή της κοινωνίας, ώστε να λειτουργεί με κινητήρια δύναμη την ανθρώπινη ευημερία και όχι το καπιταλιστικό κέρδος.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Αλυσανδράκη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, τριάντα τέσσερις μαθητές και μαθήτριες και δύο συνοδοί καθηγητές από το 1ο Γενικό Λύκειο Αμαλιάδας Ηλείας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει και τους εύχεται καλές σπουδές.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει ο Βουλευτής Καρδίτσας της Νέας Δημοκρατίας κ. Τσιάρας Κωνσταντίνος.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κατά τη συνήθη τακτική, στο πέρας του ημερολογιακού έτους συζητάμε για τον Προϋπολογισμό της επόμενης χρονιάς. Δυστυχώς, με βάση τις επισημάνσεις που έχουν γίνει από πολλούς συναδέλφους, είμαι αναγκασμένος να συνταχθώ και εγώ και να πω ότι θα πρέπει πιθανότατα να αναζητήσουμε ένα διαφορετικό τρόπο συζήτησης, ένα διαφορετικό τρόπο στη συγκεκριμένη διαδικασία που αφορά τον Προϋπολογισμό, προκειμένου κάποια πράγματα από αυτά που λέγονται είτε να μπορούν να πείθουν είτε να αποτελούν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά πολιτικής για την κάθε παράταξη, ώστε οι Έλληνες πολίτες να μπορούν να διαμορφώνουν μία πολύ συγκεκριμένη άποψη γύρω από τα όσα λέγονται, γύρω από τα όσα αποφασίζονται.
Βεβαίως, η πρακτική του να μιλάει κανείς επί παντός επιστητού από αυτό το Βήμα στη συζήτηση του Προϋπολογισμού, δεν θα έλεγα ότι βοηθάει ούτε προάγει τη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό. Αντίθετα, δημιουργεί πάρα πολλά ερωτηματικά σ’ έναν μεγάλο αριθμό συμπολιτών μας, οι οποίοι επιθυμούν να παρακολουθήσουν τη συζήτηση από την τηλεόραση, προκειμένου, όπως σας είπα και νωρίτερα, να διαμορφώσουν άποψη.
Και επειδή μάλλον πρέπει να ξεφύγουμε από τη μυθολογία και να σταματήσουμε στην πραγματικότητα, θα μου επιτρέψετε κατ’ αρχήν να κάνω μία προσέγγιση, η οποία αφορά αποκλειστικά και μόνο τον ήδη κατατεθειμένο Προϋπολογισμό.
Στα τριάμισι χρόνια που πέρασαν, από την ημέρα που η Νέα Δημοκρατία ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, έγιναν σημαντικά ομολογουμένως βήματα, διασφαλίζοντας στέρεες βάσεις για την οικονομία της χώρας μας.
Πρώτα-πρώτα, πετύχαμε την έξοδο της οικονομίας μας από τη διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος με μια μεγάλης έκτασης δημοσιονομική προσαρμογή. Περιορίσαμε δραστικά το δημοσιονομικό έλλειμμα. Το χρέος της γενικής Κυβέρνησης μειώθηκε κατά 5,2 ποσοστιαίες μονάδες του Α.Ε.Π. την περίοδο 2004-2007. Από το 7,3% του Α.Ε.Π. που ήταν το 2004, σύμφωνα με τα αναθεωρημένα στοιχεία, περιορίστηκε στο 2,7% το 2007 και η πρόβλεψη για το 2008 είναι ακόμη καλύτερη. Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι αυτή η πρόοδος βασίστηκε κυρίως στο περιορισμό της σπατάλης και στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής. Μειώσαμε το φορολογικό βάρος, τόσο για τις επιχειρήσεις, όσο και για τα φυσικά πρόσωπα, ενώ αυξήσαμε το αφορολόγητο από 10.000 έως 12.000 ευρώ.
Για το 2008 προσχωρούμε στην τρίτη φάση της φορολογικής μεταρρύθμισης, η οποία αφορά την απλοποίηση και τον εκσυγχρονισμό της φορολογίας ακινήτων. Καταργούμε το φόρο κληρονομιάς –το συγκεκριμένο φόρο γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι τον πλήρωσαν περίπου εκατόν εξήντα χιλιάδες οικογένειες το 2005 και το 2006- ενώ ταυτόχρονα καταργούμε το φόρο γονικής παροχής και απαλλάσσουμε από τη φορολογία την πρώτη κατοικία, στο βαθμό που καλύπτει βασικές στεγαστικές ανάγκες.
Πετύχαμε διεθνείς ενεργειακές συμφωνίες και ολοκληρώσαμε έργα, όπως ο ελληνοτουρκικός αγωγός φυσικού αερίου και ο αγωγός Μπουρκάς-Αλεξανδρούπολη, που εντάσσουν τη χώρα μας στον παγκόσμιο ενεργειακό χάρτη. Πετύχαμε χειροπιαστά κοινωνικά αποτελέσματα, που απεικονίζονται στη δημιουργία χιλιάδων θέσεων εργασίας. Από το 11,3% του ενεργού πληθυσμού που ήταν στην ανεργία το Μάρτιο του 2004, φτάσαμε στο 8,3%. Για το 2008 η απασχόληση αναμένεται να αυξηθεί κατά 1,9%, οδηγώντας έτσι σε περαιτέρω μείωση της ανεργίας στο 7,4%.
Είναι η αδιάψευστη πραγματικότητα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, που αναδεικνύει την αποτελεσματικότητα, αλλά και την κοινωνική διάσταση της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας, της πολιτικής της Κυβέρνησης. Όλα αυτά τα οποία σας αναφέρω είναι επίσημοι, συγκεκριμένοι αριθμοί, δεν είναι μύθοι.
Βελτιώσαμε, επίσης, τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της αναπτυξιακής δυναμικής και πετύχαμε ρυθμούς ανάπτυξης από τους υψηλότερους στην ευρωζώνη, 4,1% σε αντίθεση με το 2,6% της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για το 2008 η πρόβλεψη είναι 4% σε σχέση με το 2,2% που προβλέπεται για την Ευρωπαϊκή Ένωση, παρά τις ιδιαίτερα υψηλές τιμές του πετρελαίου και τους χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Θωρακίσαμε την οικονομία και ενισχύσαμε τη βιωσιμότητα της ανάπτυξης. Θα σας θυμίσω ένα και μόνο στοιχείο. Μετά την πρόσφατη αναταραχή που υπήρξε στις χρηματοοικονομικές αγορές, λόγω της κρίσης στην αμερικανική οικονομία και της έκρηξης στις διεθνείς τιμές του πετρελαίου, που ήδη, όπως όλοι γνωρίζουμε, ξεπέρασαν τα ανώτατα επίπεδα όλων των εποχών, οι διεθνείς οργανισμοί στις εκθέσεις τους για την παγκόσμια οικονομία αναθεώρησαν προς τα κάτω τις προβλέψεις που είχαν κάνει την προηγούμενη άνοιξη. Το ίδιο, βεβαίως, έκανε και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ενώ, όμως, τόσο για την Ευρωπαϊκή Ένωση των 27, όσο και για την ευρωζώνη η αναθεώρηση έγινε προς τα κάτω, για την Ελλάδα ήταν ανοδική. Δεν είναι μύθος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι πραγματικότητα.
Μετά, λοιπόν, από τριάμισι χρόνια συνεχούς και συνεπούς εφαρμογής του μεταρρυθμιστικού προγράμματος της Κυβέρνησης και της πολιτικής της δημοσιονομικής εξυγίανσης, η ελληνική οικονομία έχει πλέον μπει σε μια νέα δυναμική πορεία. Η ελληνική οικονομία απέκτησε αυξημένο δυναμισμό. Η ελληνική οικονομία ανέκτησε την αξιοπιστία της.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρωταρχικός στόχος της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής μας είναι η ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής, της κοινωνικής αλληλεγγύης και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Ο φετινός Προϋπολογισμός προβλέπει την αύξηση των κοινωνικών δαπανών. Ο νέος Προϋπολογισμός προβλέπει επιπλέον πιστώσεις 950.000.000 ευρώ περίπου για την αύξηση της σύνταξης του Ο.Γ.Α. στα 330 ευρώ, για την αύξηση του ΕΚΑΣ στα 230 ευρώ και για την αύξηση του επιδόματος ανεργίας στα 404 ευρώ, καθώς επίσης και για τη χρηματοδότηση του νεοσυσταθέντος ταμείου, που θα έχουμε πολύ σύντομα για την αντιμετώπιση της φτώχειας.
Επίσης, περιλαμβάνει επιπλέον δαπάνες 670.000.000 ευρώ για τις αυξήσεις των μισθών και των συντάξεων των υπηρετούντων στις Ένοπλες Δυνάμεις και στα Σώματα Ασφαλείας, τη χορήγηση του πολυτεκνικού επιδόματος στους τρίτεκνους και την πρώτη δόση της έκτακτης παροχής προς τους δικαστικούς. Μύθος είναι όλα αυτά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι;
Να σας θυμίσω τι έλεγε η Αξιωματική Αντιπολίτευση το καλοκαίρι, προεκλογικά; Ότι βιάζεται η Κυβέρνηση να υφαρπάξει την ψήφο των πολιτών, υποσχόμενη πράγματα που δεν πρόκειται να υλοποιήσει. Πραγματικά, αναμένω την κριτική σας, όταν όλα όσα είχαμε προαναγγείλει πριν τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, βλέπετε βήμα-βήμα να υλοποιούνται μέσα σ’ ένα τόσο μικρό χρονικό διάστημα.
Οι δαπάνες ασφάλισης και περίθαλψης είναι αυξημένες κατά 16,2% από το 14,9% το 2007, καθώς η επιχορήγηση προς το Ι.Κ.Α. αυξάνεται κατά 36,1%, ή κατά 650.000.000 ευρώ, προκειμένου τελικά η χρηματοδότηση να φτάσει σε αυτό το πολυπόθητο θεσμοθετημένο εδώ και πάρα πολλά χρόνια 1%.
Βεβαίως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν πιστεύουμε ότι με όλες αυτές τις παροχές λύνονται και όλα τα προβλήματα, ούτε πιστεύουμε ότι οικογένειες οι οποίες ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας από τη μια μέρα στην άλλη θα βελτιώσουν την κατάστασή τους, ιδιαίτερα τη στιγμή που η άνοδος των τιμών αρκετών βασικών προϊόντων στην αγορά κινδυνεύει ν’ απορροφήσει ένα μεγάλο μέρος των πόρων αυτών.
Αυτό τον κίνδυνο αντιμετωπίζουμε, αυτή τη μάχη δίνουμε. Και το λέω αυτό γιατί στα πολλά κατά καιρούς λεχθέντα περί αυξήσεως του Α.Ε.Π. –επαναλαμβάνω μια σκέψη που είχα διατυπώσει πέρσι στην ίδια συζήτηση για τον Προϋπολογισμό- πρέπει να έχουμε υπ’ όψιν μας ότι η αύξηση του Α.Ε.Π. δεν σημαίνει ταυτόχρονα ότι αυτό το επιπλέον, αν θέλετε, μέρισμα μπορεί να διαχέεται ισομερώς στην κοινωνία και στους πολίτες.
Γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά το μεγαλύτερο μέρος του πλούτου αυτήν τη στιγμή το νέμεται απλά το 2% των κατοίκων της γης. Είναι πάρα πολύ δύσκολο, όποιες πολιτικές και να εφαρμόσει κάποιος, να μπορέσει η όλη προσπάθεια να φτάσει και στον τελευταίο πολίτη, ο οποίος πραγματικά δικαιούται μιας τέτοιας βοήθειας και μιας τέτοιας κοινωνικής παροχής.
Κλείνοντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να σας θυμίσω το εξής απλό: πριν κάνετε κριτική στην Κυβέρνηση για όσα στην πραγματικότητα εσείς δημιουργήσατε, θα έπρεπε να σκέφτεστε τι κράτος ήταν αυτό το οποίο παραδώσατε το 2004. Και βεβαίως μπορεί να έγιναν κάποια βήματα, τα οποία αφορούσαν μια συγκεκριμένη, αν θέλετε, εποχή και δεδομένα των καιρών, ωστόσο οι βασικές κοινωνικές δομές υπολείπονταν βασικά συγκρινόμενες με το τι συμβαίνει γενικότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει επαναληπτικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Και επειδή αυτό το Βήμα λειτουργεί πρώτα και κύρια ως παιδαγωγός της κοινωνίας, πρέπει να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί, προκειμένου να δίνουμε το ακριβές στίγμα στους Έλληνες πολίτες. Οι Έλληνες πολίτες έχουν κρίση, έχουν μνήμη, το απέδειξαν στις εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου και πριν ουσιαστικά διατυπώσετε όλες αυτές τις θέσεις, θα έπρεπε να σκέφτεστε ότι με μια νωπή λαϊκή εντολή η Κυβέρνηση πορεύεται στο δρόμο που ακριβώς η ίδια επέλεξε και η ίδια έδειξε στους Έλληνες πολίτες.
Με αυτές τις σκέψεις ψηφίζω τον κατατιθέμενο Προϋπολογισμό και νομίζω ότι είναι ο μοναδικός τρόπος, προκειμένου η ελληνική κοινωνία να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα του σήμερα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής Άρτας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Δημήτριος Τσιρώνης.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΡΩΝΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση δια του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών μας κατέθεσε τον Προϋπολογισμό του 2008 για ψήφιση στη Βουλή των Ελλήνων, έναν Προϋπολογισμό που χαρακτηρίζεται από την έλλειψη κοινωνικής ευαισθησίας, έναν Προϋπολογισμό αντιαναπτυξιακό, έναν Προϋπολογισμό κοινωνικά άδικο, Προϋπολογισμό ταξικό και βαθιά αντιδημοκρατικό. Έναν Προϋπολογισμό που δείχνει σαφέστατα την κατεύθυνση για την εγκατάλειψη της υπαίθρου και των αγροτών, έναν Προϋπολογισμό που αφήνει στο περιθώριο την ελληνική περιφέρεια.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ακρίβεια καλπάζει στην αγορά, ο πληθωρισμός έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο της Κυβέρνησης, τα χρέη των ελληνικών νοικοκυριών έχουν ξεπεράσει τα 100.000.000.000 ευρώ στην αγορά. Αυτά τα χρέη δυναμιτίζουν τα θεμέλια της ελληνικής οικονομίας και υποθηκεύουν το μέλλον και την προοπτική της χώρας μας.
Με την πολιτική της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας είναι ξεκάθαρο ότι η οικονομία της χώρας οδηγείται σε ύφεση, με τεράστιες συνέπειες τόσο στην απασχόληση όσο και στην ανεργία. Μας επαναφέρει στις μνήμες μας παλιότερες εποχές του στασιμοπληθωρισμού. Και θα πει κάποιος: μα τα επιτόκια είναι πάρα πολύ υψηλά; Τι θα μπορούσε να γίνει; Πώς μπορούν να δημιουργηθούν συνθήκες για μια ευνοϊκή ανάπτυξη;
Θα πω το εξής: πράγματι η Κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει νομισματική πολιτική, γιατί τη νομισματική πολιτική την ασκεί η Τράπεζα της Ελλάδος και η Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα. Πείτε μου όμως, αγαπητοί συνάδελφοι, ένα μέτρο, κάποια μέτρα δημοσιονομικού ή έστω διοικητικού χαρακτήρα, τα οποία να προάγουν την αναπτυξιακή διαδικασία της χώρας.
Αν είχατε δημιουργήσει ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξη, δεν θα προσφεύγατε στη λύση της επιβολής νέων φόρων ύψους 6,2 δισεκατομμυρίων ευρώ. Γιατί είναι ψέματα, κύριοι της Κυβέρνησης, ότι ο Προϋπολογισμός του 2008 είναι ο Προϋπολογισμός με τους υψηλότερους φόρους όλων των εποχών και πρόσθετους φόρους 6,2 δισεκατομμυρίων, όπως ανέφερα και πριν;
Είναι ψέματα ότι τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα επιβαρύνονται αναλογικά περισσότερο από τα υψηλά εισοδήματα; Δεν είναι αλήθεια ότι τα μεσαία εισοδήματα φορολογούνται με συντελεστές 39%, ενώ τα διανεμόμενα κέρδη των επιχειρήσεων φορολογούνται μόλις με 25%; Μπορείτε να μου πείτε σε ποια ανεπτυγμένη χώρα του κόσμου τα διανεμόμενα κέρδη των επιχειρήσεων φορολογούνται μόλις με 25%; Να μας το πείτε, για να το ακούσουμε.
Τα φυσικά πρόσωπα δεν είναι αυτά, τα οποία θα επωμιστούν το 63% της άμεσης φορολογίας, ενώ τα νομικά πρόσωπα, οι επιχειρήσεις, δεν είναι αυτές που θα επωμιστούν μόλις το 28% έναντι του 35,5% που ήταν το 2004; Δεν δείχνει μια ξεκάθαρη κατεύθυνση για το πού πάει το πράγμα, ποιοι επιβαρύνονται περισσότερο στην κοινωνία;
Δεν είναι αλήθεια ότι οι έμμεσοι φόροι, όπως είναι ο Φ.Π.Α., που αυξήθηκαν σε σχέση με τους άμεσους φόρους, επιβαρύνουν περισσότερο, λόγω της αναλογικότητάς τους, κυρίως τα μεσαία και χαμηλά στρώματα της κοινωνίας μας;
Δεν είστε εσείς που καταργήσατε το φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας και στη θέση του επιβάλατε νέο φόρο κατοχής στα ακίνητα, με τον οποίο επιβαρύνετε περισσότερους Έλληνες πολίτες; Περίπου δύο εκατομμύρια συμπολίτες μας, μικροϊδιοκτήτες, θα επιβαρυνθούν με ακόμα 660.000.000 ευρώ.
Αλήθεια, οι δαπάνες για την παιδεία και την υγεία δεν είναι μειωμένες;
Χαρακτηρίζονται αυτά τα μέτρα, αγαπητοί συνάδελφοι, από κοινωνική δικαιοσύνη και κοινωνική ευαισθησία; Δεν αποτελούν αυτά τα μέτρα ξεκάθαρη αναδιανομή του εισοδήματος σε βάρος των χαμηλών και μεσαίων εισοδηματικών στρωμάτων και υπέρ των μεγάλων εισοδημάτων; Αυτή είναι η δημοκρατία που προωθείτε; Η πλειοψηφία, δηλαδή, των χαμηλών και μεσαίων εισοδημάτων να υποτάσσεται σε μια μικρή πλειοψηφία των ευνοημένων πολιτών, των υψηλών εισοδημάτων, των μεγάλων επιχειρήσεων και του κεφαλαίου;
Μας μιλάτε κατά κόρον αυτές τις ημέρες γι’ αυτό το Ταμείο Συνοχής, το γνωστό Ταμείο Φτώχειας. Πείτε μου: Αν θέλατε πραγματικά να ενισχύσετε τους φτωχούς συμπολίτες μας, για ποιο λόγο στον Προϋπολογισμό έχετε περιλάβει μόνο 100.000.000 ευρώ; Γιατί δεν βάζετε τα 500.000.000 ευρώ, με τα οποία λέτε για το 2008 ότι θα χρηματοδοτήσετε; Πείτε μας πού θα βρείτε τα υπόλοιπα 400.000.000. Εντάξει, να δεχθούμε ότι το 2011 μπορεί να φθάσετε στα 2.000.000.000 που λέτε. Πείτε μας, όμως, πού θα βρείτε αυτά τα 400.000.000 της επόμενης χρονιάς.
Προσπαθείτε, λοιπόν, με πολιτικές φιλανθρωπίας και ελεημοσύνης να ρίξετε στάχτη στα μάτια των πολιτών. Εγώ θα σας πω το εξής: Νομίζω ότι έχετε πάρα πολύ καιρό να πάτε είτε σε λαϊκή αγορά είτε σε σούπερ μάρκετ, για να δείτε πώς καλπάζουν οι τιμές, πώς εξανεμίζεται καθημερινά το εισόδημα των Ελλήνων πολιτών.
Αντί να πάρετε, λοιπόν, μέτρα, για να ανακουφίσετε όλους αυτούς τους πολίτες, αντίθετα, λαμβάνετε μέτρα φορολογικού χαρακτήρα, τα οποία επιβαρύνουν υπέρμετρα τους πολίτες και ειδικά τα χαμηλά και μεσαία στρώματα.
Είναι αλήθεια ότι το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων μειώνεται. Έτσι δεν είναι; Δεν υπάρχει αμφιβολία. Τα νούμερα είναι ξεκάθαρα. Εάν προσπαθείτε μέσα σε αυτά να συμπεριλάβετε τις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα κάνετε μεγάλο λάθος, γιατί τις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα θα τις πληρώσει πάρα πολύ ακριβά ο ελληνικός λαός και υποθηκεύετε το μέλλον της οικονομίας και της χώρας.
Οι πόροι για την ελληνική περιφέρεια είναι ανεπαρκείς και δείχνουν την εγκατάλειψή της. Μπορείτε να μου πείτε ένα μεγάλο έργο ιδιαίτερης και μεγάλης αναπτυξιακής σημασίας, ένα έργο που να έγινε στην περιφέρειά μου, στην Ήπειρο και στο Νομό μου, στην Άρτα, αυτά τα τέσσερα χρόνια που κυβερνάτε;
Αγαπητοί συνάδελφοι, προέρχομαι από μία φτωχή, αλλά περήφανη γωνιά της πατρίδας μας, την Ήπειρο, την Άρτα. Είναι μια περιοχή με τεράστια και διαχρονική συνεισφορά στην πατρίδα, στους εθνικούς αγώνες, στην αντίσταση, στον πολιτισμό, στις τέχνες, στα γράμματα, μια περιοχή που έχει δώσει πάρα πολλά στην Ελλάδα και το γνωρίζετε όλοι, αλλά ως ανταμοιβή πήρε ελάχιστα.
Εγκαταλείψατε, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, την Ήπειρο και την ευρύτερη περιοχή της βορειοδυτικής Ελλάδας. Ό,τι σας παραδώσαμε το Μάρτιο του 2004 βρίσκεται στο ίδιο ή σε χειρότερο σημείο. Δεν προσθέσατε τίποτα. Δεν έχουν να περιμένουν τίποτα οι πολίτες, τίποτα οι αγρότες. Έχετε εγκαταλείψει την ύπαιθρο και τους Έλληνες αγρότες.
Τι θα πείτε, συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, στους αγρότες σε λίγες μέρες που θα τους αντικρύσετε, όταν θα επισκεφθείτε τις περιφέρειές σας για τις γιορτές; Μπορούν να περιμένουν τίποτα οι αγρότες, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι επαγγελματίες, οι μικρομεσαίοι από τη νέα σας διακυβέρνηση;
Μπορείτε να κοιτάξετε στα μάτια τη νέα γενιά; Μπορούν να ελπίζουν τίποτα οι νέες και οι νέοι της πατρίδας μας, που απέχουν βέβαια από την πολιτική όχι γιατί δεν ενδιαφέρονται αλλά γιατί απογοητεύτηκαν από τις πολιτικές της Κυβέρνησής σας, γιατί τους καταστήσατε μια χαμένη γενιά ευκαιριών;
Για όλους τους παραπάνω λόγους καταψηφίζω τον Προϋπολογισμό του 2008. Εμείς στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. δίνουμε μία υπόσχεση στον ελληνικό λαό από αυτό το Βήμα της Βουλής, ότι δεν θα τον αφήσουμε μόνο του, έρμαιο των δικών σας αδιέξοδων πολιτικών, ότι καθημερινά θα τον υπερασπιζόμαστε, θα δίνουμε μάχη δίπλα του, στη Βουλή, στους χώρους δουλειάς, στο χωράφι, στους δρόμους, παντού.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κ. Καριπίδης, Βουλευτής Σερρών, έχει το λόγο.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΙΠΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ξέρετε τι σκέφτηκα όταν ανέβαινα στο Βήμα; Έπρεπε σαν Νέα Δημοκρατία να τυπώσουμε τις δηλώσεις των στελεχών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που έκαναν πριν από ενάμιση μήνα στη διαδικασία εκλογής του νέου αρχηγού, για να δούμε τι έλεγε ο ένας για τον άλλον, τους χαρακτηρισμούς, τα κοσμητικά επίθετα και να καταλάβουμε και την πολιτική αλλά και τα πρόσωπα τα οποία εφάρμοζαν αυτήν την πολιτική. Δεν θα χρειαζόταν να πούμε τίποτε εμείς, θα λέγαμε «κοιτάξτε τι λέει ο ένας για τον άλλον, κοιτάξτε την πολιτική σας, κοιτάξτε το έργο το οποίο κάνατε», δεν θα χρειαζόταν καμμία Αντιπολίτευση από μέρους μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν από τρεις μήνες ο ελληνικός λαός με το βροντερό του παρόν μας έδωσε τη δύναμη και την εντολή να τον υπηρετήσουμε για άλλα τέσσερα χρόνια. Ήταν για μας πολύ μεγάλη τιμή αλλά κυρίως πολύ μεγάλη ευθύνη. Μας εμπιστεύτηκε ο ελληνικός λαός γιατί του μιλήσαμε καθαρά, γιατί τον κοιτάξαμε στα μάτια αληθινά, γιατί τον κάναμε να πιστέψει πως εμείς πέρα από τη δύναμη έχουμε κυρίως τη θέληση να κάνουμε πράξη όλα αυτά που υποσχεθήκαμε, όλα αυτά που προγραμματίσαμε, όλα αυτά που θα κάνουν τον τόπο μας έναν τόπο για τον οποίο θα είμαστε περήφανοι ως πολίτες του. Ο ελληνικός λαός, αυτός ο περήφανος λαός κατάλαβε τη θέλησή μας, ένιωσε την αγωνία μας για πρόοδο, για προκοπή, αισθάνθηκε την πίστη μας ότι αξίζουμε μία καλύτερη Ελλάδα, γι’ αυτόν το λόγο ένωσε τις δυνάμεις του μαζί με τις δικές μας, μας αγκάλιασε, μας εμπιστεύθηκε και συστρατεύτηκε στον αγώνα τον καλό που έδινε η Νέα Δημοκρατία και ο κ. Κώστας Καραμανλής.
Δεν ήταν φίλοι μου θα μπορούσα να πω μόνο το μεγάλο έργο το οποίο έκανε τον ελληνικό λαό να μας εμπιστευτεί και να μας ακολουθήσει, ένα έργο το οποίο θα χαρακτήριζα αξιόλογο βάζοντας κάτω τα νούμερα, βλέποντας την πορεία ανόδου και προκοπής που ακολούθησε η πατρίδα μας τα προηγούμενα τρία χρόνια, όλα αυτά βέβαια με το τι παραλάβαμε και σε τι κατάσταση ήταν όλοι οι δείκτες και που τους φέραμε εμείς σαν Νέα Δημοκρατία.
Αυτό που έκανε τον ελληνικό λαό να μας ψηφίσει ήταν οι σχέσεις εμπιστοσύνης που δημιουργήσαμε μαζί του, ήταν η υπευθυνότητα και η σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίσαμε τα προβλήματά του, ήταν γιατί αδιαφορήσαμε για οποιοδήποτε πολιτικό κόστος όταν επρόκειτο να τηρήσουμε υποσχέσεις που πραγματικά δημιουργούσαν ελπίδα και προοπτική. Ήταν ότι δεν δίναμε υποσχέσεις που θα μας έκαναν ευχάριστους αλλά χρήσιμους. Κυρίως όμως μας ψήφισαν γιατί στο πρόσωπο του Αρχηγού μας και σημερινού Πρωθυπουργού κ. Κώστα Καραμανλή είδαν τον υπεύθυνο ηγέτη που με την παρουσία του εγγυόταν το καλύτερο αύριο που όλοι επιθυμούσαμε.
Αυτά τα λέω γιατί φίλοι μου κάποιοι στο παρελθόν ισοπέδωσαν αρχές και αξίες. Δημιούργησαν πρότυπα που στόχευαν το σήμερα, αδιαφορώντας για το αύριο για τις γενιές που έρχονται. Γιατί κάποιοι στο παρελθόν έδωσαν υποσχέσεις μόνο και μόνο για να γίνουν ευχάριστοι, κοιτώντας μόνο το πολιτικό και κομματικό όφελος. Γιατί κάποιοι στο παρελθόν έκαναν τον καημό και τον πόνο του απλού ανώνυμου σλόγκαν πολιτικής εκμετάλλευσης. Το δυστύχημα είναι ότι και σήμερα που συζητάμε, δεν άλλαξαν και συνεχίζουν να συζητάνε και να κάνουν τα ίδια πράγματα. Το ευτύχημα όμως είναι ότι ο ελληνικός λαός τους έχει καταλάβει και θα τους έχει για πολλά χρόνια εκεί που βρίσκονται σήμερα.
Αγαπητοί συνάδελφοι, καλούμαστε σήμερα να συζητήσουμε για τον Προϋπολογισμό του 2008 μέσα σε μία περίοδο κρίσιμη τόσο για την παγκόσμια οικονομία όσο και για την ελληνική. Καλούμαστε να δώσουμε μία απάντηση στο μεγάλο ερώτημα που θέτει η Κυβέρνηση ενώπιόν μας, ενώπιον του ελληνικού λαού. Μας ρωτά πόσο αποφασισμένοι είμαστε όλοι μας να στηρίξουμε μία μεγάλη προσπάθεια που ξεκινήσαμε πριν από τριάμισι χρόνια, μία προσπάθεια προοπτικής και ελπίδας μοναδικής, θα έλεγα, που θα μπορούσε να δώσει όραμα αλλά συγχρόνως να βάλει και τα θεμέλια για ένα κράτος σύγχρονο και ευρωπαϊκό, αντάξιο του λαού που εκπροσωπεί. Μας ερωτά εάν μπορούμε να ξεπεράσουμε μικροπολιτικές και μικροκομματικές σκοπιμότητες, εάν μπορούμε να ξεχάσουμε πράξεις που διχάζουν, εάν μπορούμε να αφήσουμε πρακτικές που δοκιμάστηκαν και απέτυχαν και γενικά αν μπορούμε, δίνοντας τον καλύτερό μας εαυτό, να αγκαλιάσουμε με υπευθυνότητα και σοβαρότητα τις μεγάλες τομές και μεταρρυθμίσεις που από την πρώτη στιγμή ξεκινήσαμε και υλοποιούμε με τη στήριξη του ελληνικού λαού.
Φίλες και φίλοι, με τη Νέα Δημοκρατία δίνουμε όραμα και ελπίδα, βάζουμε φραγμούς στην άρνηση και στο παρελθόν. Η κοινωνία αποδέχεται το μεταρρυθμιστικό μας έργο, μας εμπιστεύεται και μας ακολουθεί.
Κυρίες και κύριοι, ο φετινός Προϋπολογισμός αποπνέει τη σοβαρότητα που αρμόζει στη σύγχρονη οικονομική και κοινωνική συγκυρία όπως επίσης και στο γενικότερο κλίμα ανανέωσης του ελληνικού λαού το οποίο οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο μεταρρυθμιστικό πνεύμα της Κυβέρνησής μας.
Αγαπητοί συνάδελφοι, η Κυβέρνηση καταβάλλει ισχυρές προσπάθειες από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας για να διατηρηθούν οι ισορροπίες αυτήν την περίοδο της εξυγίανσης, της μεταρρύθμισης και του νέου προσανατολισμού της οικονομικής ζωής του τόπου και τα έχει καταφέρει. Παρά τις μεγάλες αντιξοότητες και τα μεγάλα προβλήματα που κληρονόμησε, χειρίστηκε τα θέματα της οικονομίας με ευθύνη και αποτελεσματικότητα, με σιγουριά και σταθερότητα.
Όπως γνωρίζετε, κυρίες και κύριοι, τα προβλήματα ήταν πολλά και μεγάλα, αλλά πετύχαμε πολλά μέχρι τώρα. Δεν παραγνωρίζουμε όμως ότι παρά τις προσπάθειές μας, παρά τη σωστή και υπεύθυνη πολιτική μας, παρά την πολιτική της διαφάνειας και της εντιμότητας, υπάρχουν προβλήματα που δεν έχουν λυθεί.
Όμως κι εσείς, κυρίες και κύριοι, πρέπει να παραδεχθείτε ότι δεν είναι δυνατόν σε τριάμισι χρόνια να αντιμετωπιστούν προβλήματα που προϋπήρχαν και για πολλά χρόνια διογκώνονταν. Κανείς δεν έχει το μαγικό ραβδί, ούτε εμείς είπαμε ποτέ ότι είμαστε μάγοι.
Κυρίες και κύριοι, με τους προηγούμενους προϋπολογισμούς επιδιώξαμε μία σημαντική μείωση του ελλείμματος, υιοθετήσαμε μία πολιτική ήπιας προσαρμογής διότι θέλαμε να διασφαλίσουμε την αναπτυξιακή πορεία της χώρας και την κοινωνική συνοχή. Με τον Προϋπολογισμό του 2008 δίνουμε αυξήσεις, από την άλλη όμως δεν επιβάλλουμε νέους φόρους όπως γινόταν στο παρελθόν. Δίνουμε έμφαση στον περιορισμό των δαπανών του δημοσίου και στην πάταξη της φοροδιαφυγής, ώστε να αποφύγουμε τα νέα φορολογικά μέτρα.
Επίσης στον τομέα της ανεργίας αντί για έκρηξη που κάποιοι έλεγαν έχουμε μείωση, όταν σε όλη την Ευρώπη συμβαίνει το αντίθετο. Είμαστε ίσως η μοναδική χώρα που τα τελευταία χρόνια μειώσαμε σημαντικά το δημοσιονομικό έλλειμμα διατηρώντας ψηλά τους ρυθμούς ανάπτυξης και ελέγχοντας την ανεργία.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Θα μπορούσα να πω πολλά, αλλά δυστυχώς χτυπάει το κουδούνι και πρέπει να αφήσω κάποιες σελίδες. Θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ λιγάκι στο Νομό Σερρών. Το έχω πει και πέρσι και άλλες φορές. Έχω τη χαρά και την τιμή να είμαι από έναν ευλογημένο τόπο ο οποίος έχει πάρα πολλές δυνατότητες. Δυστυχώς στα χρόνια που κυβέρνησε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. αυτές οι δυνατότητες δεν αξιοποιήθηκαν με αποτέλεσμα ο νομός Σερρών από πρωταγωνιστής που ήταν στα χρόνια της Νέας Δημοκρατίας, να είναι ένας απλός κομπάρσος και ένας απλός παρατηρητής.
Ευτυχώς στα τριάμισι χρόνια που κυβερνά η Νέα Δημοκρατία έχουν γίνει πάρα πολλά έργα που έχουν καταστήσει το νομό μας ένα απέραντο εργοτάξιο. Βέβαια θα πρέπει να γίνουν κάποιες άλλες παρεμβάσεις κυρίως στον αγροτικό τομέα μιας και είμαστε αγροτικός νομός, παρεμβάσεις οι οποίες θα στοχεύουν στην ελάττωση του κόστους παραγωγής. Αναφέρομαι σε αρδευτικά έργα, σε αναδασμούς κ.λπ..
Επίσης, επειδή διαθέτουμε σα νομός και κάποιους πόρους που μπορούν να τύχουν κάποιας τουριστικής εκμετάλλευσης, θα θέλαμε από την Κυβέρνησή μας να σκύψει σοβαρά και υπεύθυνα για να υπάρξει αυτή η ανάπτυξη και να καταστήσουμε το νομό μας ένα μέρος επιθυμητό, ένα μέρος αναζήτησης για όλους.
Κυρίες και κύριοι, γνωρίζουμε τους κινδύνους που περιέχουν οι απότομες αλλαγές.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Παρακαλώ, κύριε συνάδελφε, ολοκληρώστε.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΙΠΙΔΗΣ: Γνωρίζουμε ότι μπορεί να υπάρξουν και προβλήματα για κάποιους που αλλιώς έμαθαν και κάποιους που αλλιώς συνήθισαν, γνωρίζουμε ότι μπορεί να υπάρξει και κάποιο πρόσκαιρο πολιτικό κόστος, γνωρίζουμε ότι οι δυνάμεις του χθες, αυτές που παρέμειναν οπαδοί του σήμερα και του «έχει ο Θεός», θα προσπαθήσουν να βάλουν εμπόδια και φραγμούς στο έργο μας. Εμείς, όμως, θα προχωρήσουμε. Μας έδωσε εντολή ο ελληνικός λαός να προχωρήσουμε. Και εμείς τον ελληνικό λαό ούτε θα τον προδώσουμε ούτε θα τον απογοητεύσουμε. Γι’ αυτό σας καλώ όλους με σωστή κρίση, καθαρό και ανοιχτό μυαλό να ψηφίσουμε τον Προϋπολογισμό του 2008.
Πρέπει σαν χώρα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να πετύχουμε. Και εμείς με τη Νέα Δημοκρατία και τον κ. Κώστα Καραμανλή με τη στήριξη του ελληνικού λαού θα πετύχουμε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Εσείς, οι Βουλευτές των Σερρών δεν χρειάζεται να λέτε και πάρα πολλά, κύριε Καριπίδη. Έχετε Πρωθυπουργό καταγόμενο από τις Σέρρες. Δεν χρειάζεται να λέτε πολλά, αλλά λίγα. Καλό είναι να τα λέτε στον Πρωθυπουργό.
Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Αηδόνης.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΗΔΟΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, δεν ξέρω αν έχω την τύχη ή την ατυχία να μιλώ αμέσως μετά από ένα συνάδελφο που κατάγεται από έναν όμορο νομό, όπου άκουσα πριν από λίγο να περιγράφει ότι στο δικό του νομό γίνεται μία πανδαισία...
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΙΠΙΔΗΣ: Μην ξεχνάτε ότι διετέλεσα νομάρχης και γνωρίζω τα προβλήματα και την κατάσταση όλης εκεί της περιοχής.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΗΔΟΝΗΣ: Κύριε συνάδελφε, δεν απαντώ σε σας προσωπικά. Απλώς περιγράφω μια κατάσταση.
Θα ήθελα, λοιπόν, να μιλήσω για το δικό μου νομό που βρίσκεται δίπλα στο δικό σας και να πω ότι στο δικό μου νομό δυστυχώς δεν υπάρχει καμμία πανδαισία έργων, δεν υπάρχει κανένα εργοτάξιο, απλά υπάρχει μια ζοφερή πραγματικότητα, όπου εκείνο που υπάρχει γύρω μας είναι μια μόνιμη ανέχεια και φτώχεια. Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα στο δικό μου νομό.
Επειδή, λοιπόν, δεν είσαστε μακριά πιστεύω ότι το ότι αποτελείτε εσείς εξαίρεση στη βόρειο Ελλάδα, ελπίζουμε εν πάση περιπτώσει, να είναι η πιλοτική εφαρμογή του προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας στη βόρειο Ελλάδα για να σας ακολουθήσουμε.
Τώρα, σε σχέση με το αν κάποιος μπορεί ή δεν μπορεί μέσα σε τριάμισι χρόνια να διορθώσει ή όχι κάποια πράγματα, αυτό που προέχει είναι αν είναι σωστός ή κακός κληρονόμος. Και σεις δυστυχώς αποδειχθήκατε κακοί κληρονόμοι. Ό,τι βρήκατε, το καταστρέψατε και το έχετε οδηγήσει πίσω.
Αγαπητοί συνάδελφοι, η ελληνική οικογένεια σήμερα βρίσκεται μπροστά σε μεγάλες και απαράμιλλες προκλήσεις που αναδεύονται μπροστά της ως σύγχρονοι άθλοι και πρέπει να τους ξεπεράσει. Η πραγματική αξία των εισοδημάτων στην πλειοψηφία των ελληνικών νοικοκυριών δεν επαρκούν για να καλύψουν τα προς το ζην. Ο κάθε Έλληνας, λοιπόν, πρέπει να γίνει ένας νέος ολυμπιονίκης για να μπορέσει να αντιμετωπίσει την ακρίβεια, τη λαίλαπα των συνεχών ανατιμήσεων στα είδη πρώτης ανάγκης και την έκρηξη των τιμών. Πρέπει να κατορθώσει να αντέξει και να ανταπεξέλθει στις φορολογικές επιβαρύνσεις που επιβάλλονται μέρα με τη μέρα, είτε μέσα από τους άμεσους είτε μέσα από τους έμμεσους φόρους. Πρέπει να νικήσει στον άνισο αγώνα το θεριό της υπερχρέωσης και του υπερδανεισμού, πρέπει να τιθασεύσει τα αδιέξοδα και την απαισιοδοξία. Και προληπτικός να μην είναι κάποιος, ερμηνεύοντας το προσχέδιο του Προϋπολογισμού του 2008 και την κατάσταση της κοινωνίας, εύκολα μπορεί να προγνώσει πως το νέο έτος, μετά βεβαιότητας, προμηνύονται μεγάλες κοινωνικές αναταράξεις.
Σήμερα οι πολίτες κοιτάζονται στα μάτια και απορούν για το πού θα φθάσει αυτός ο κατήφορος, πού θα οδηγήσει αυτός ο μαρασμός. Οι πολίτες δυσπιστούν, δείχνουν να αποστρέφονται την πολιτική και τους θεσμούς, διότι η κυβέρνηση αντί να πάρει αποτελεσματικά μέτρα οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής για να αντιμετωπίσει τη μεγάλη φτώχεια και δυσαρέσκεια, επιδίδεται σε πολιτικές εντυπωσιασμού πόλωσης και αποπροσανατολισμού. Η έλλειψη σοβαρότητας και ευθύνης, κοινωνικής ευαισθησίας και ευθιξίας συνεχίζει να χαρακτηρίζει τις πολιτικές επιλογές της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Καμμία πολιτική στα χρόνια της διακυβέρνησης της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία δεν απέφερε και δεν απέδωσε τα προεκλογικώς υποσχόμενα. Τουναντίον, έφερε ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα. Στη θέση του υγιούς ανταγωνισμού λειτούργησαν τα καρτέλ, η αισχροκέρδεια, η ξέφρενη κούρσα των ανατιμήσεων στα προϊόντα ευρείας κατανάλωσης, η αδιαφάνεια, η αναποτελεσματικότητα, η προχειρότητα.
Τα λαϊκά στρώματα αντιλαμβάνονται χρόνο με το χρόνο πως οι φιλολαϊκές σας διακηρύξεις ήταν ένα πρόσχημα-τέχνασμα που χρησιμοποιήθηκαν για να υλοποιήσετε πολιτικές επιλογές ενός άκρατου φιλελευθερισμού.
Ο Προϋπολογισμός δεν ανταποκρίνεται στοιχειωδώς στην αντίληψη περί κοινωνικής δικαιοσύνης για την ισοκατανομή των βαρών. Δεν υπάρχει καμμία διαβεβαίωση ότι με τα πρόσθετα κρατικά έσοδα θα χρηματοδοτηθούν κοινωνικά ωφέλιμες δημόσιες δαπάνες. Το δήθεν φιλολαϊκό σας προσωπείο κατέπεσε. Η υγεία, η παιδεία, η κοινωνική συνοχή, η ποιότητα στο περιβάλλον, η αντιμετώπιση της καθημερινότητας του πολίτη φαίνεται πως δεν σας αγγίζουν.
Για την καταλήστευση των αποθεματικών των ταμείων, την αφαίμαξη θεσμοθετημένων πόρων, την αθέτηση των υποχρεώσεων του κράτους προς τα ασφαλιστικά Ταμεία, την τεράστια εισφοροδιαφυγή δεν γίνεται κουβέντα. Ο οικονομικός μαρασμός βρίσκεται προ των πυλών. Οι μικρομεσαίοι έπαψαν να αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας και κάθε μέρα ο Έλληνας πολίτης δυστυχώς συναντά την απόγνωση. Αυτήν, επιτρέψτε μου να πω, ότι συνάντησα και εγώ λίγο, πριν έρθω εδώ, σε αυτήν την Αίθουσα.
Είχα την τύχη να βρεθώ σε μια παρέα νέων ανθρώπων σ’ ένα καφέ και τους ρώτησα, τι θα λέγατε αν σας έδινα τη δυνατότητα να μιλήσετε στη Βουλή για τον Προϋπολογισμό; Μου είπαν πάρα πολλά, κράτησα μόνο ένα. Μου είπε, λοιπόν, κάποιος νέος ότι οι αριθμοί που παρουσιάζουν οι οικονομικοί κύκλοι, είναι η συνταγή για την ευθανασία μας. Αυτή ήταν η κραυγή, λοιπόν, ενός νέου ανθρώπου, ο οποίος κατέθεσε τη δική του φωνή για το αβέβαιο αύριο, το οποίο είναι γεμάτο ανασφάλεια, χωρίς ελπίδα και προσδοκία. Και αυτή είναι πραγματικά μια κραυγή όλης της κοινωνίας, η οποία, δυστυχώς, αγαπητοί συνάδελφοι, συνθλίβεται καθημερινά και μου προκαλεί πραγματικά πολύ μεγάλη εντύπωση, πώς δεν το καταλαβαίνετε! Μου προκαλεί πραγματικά πολύ μεγάλη εντύπωση, αν είσαστε έξω στον κόσμο ή πηγαίνετε απλά μέσα στα γραφεία σας και συναντάτε αυτούς οι οποίοι αρέσκονται να σας λένε καλά λόγια.
Τρεισήμισι, λοιπόν, δισεκατομμύρια ευρώ κλήθηκε να πληρώσει ο φορολογούμενος πολίτης στα τέσσερα χρόνια διακυβέρνησής σας από τους άμεσους φόρους. Επιπλέον, αν προσθέσουμε σ' αυτό και τη συμμετοχή με τους έμμεσους φόρους, δηλαδή στο Φ.Π.Α., τσιγάρα κ.λπ., θα δούμε ότι η συμμετοχή είναι τεράστια. Η αφαίμαξη είναι τεράστια. Δύο εκατομμύρια πολίτες σήμερα ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Ενώ αντίθετα, οι τράπεζες, οι εισηγμένες εταιρείες, οι ασφαλιστικές εταιρείες και μια σειρά άλλες, βλέπουμε ότι σπάνε ρεκόρ. Κάνουν παγκόσμιο ρεκόρ κερδοφορίας, 11.000.000.000 ευρώ. Σκεφτείτε πόσο αναλογεί στο παραγόμενο Α.Ε.Π. φέτος.
Η ελληνική οικογένεια σήμερα είναι καταχρεωμένη. Ο δανεισμός της έχει ξεπεράσει τα 90.000.000.000 ευρώ, ενώ η Κυβέρνηση μειώνει φορολογικούς συντελεστές και χαρίζει 1.500.000.000 ευρώ στις μεγάλες επιχειρήσεις και τράπεζες. Εννιακόσιες χιλιάδες νοικοκυριά προσπαθούν να επιβιώσουν με μηνιαίο εισόδημα, κάτω από 1.000 ευρώ. Εσείς αρνείστε το επίδομα θέρμανσης και χαρίζεται στην ALPHA BANK 1.000.000.000 ευρώ. Αυτοί είναι, λοιπόν, οι μεγάλοι άθλοι σας, για τους οποίους έρχεστε εδώ και μας λέτε ότι έχετε πετύχει σπουδαία πράγματα.
Για πάμε τώρα λίγο και σε κάποια επιμέρους θέματα. Μας λέγατε ή δεν μας λέγατε για τις δημόσιες δαπάνες ότι θα τις μειώσετε και θα μπορέσετε να καλύψετε ένα μέρος κάποιων αναγκών των ανθρώπων. Πόσο τις αυξήσατε; Δεκατέσσερα δισεκατομμύρια ευρώ. Πού τα ξοδέψατε αυτά; Μήπως στην υγεία; Μήπως στην παιδεία; Μήπως στην ασφάλιση; Πουθενά. Στις λειτουργικές, καταναλωτικές δαπάνες του κράτους. Εκεί πήγαν αυτά τα λεφτά.
Ερχόμαστε στις Δ.Ε.Κ.Ο.. Τις βρήκατε ή όχι σε μία πολύ καλή κατάσταση; Αυτήν τη στιγμή η υπερχρέωσή τους είναι δέκα φορές πάνω. Και μας φέρατε και κάποιους μεγάλους μάνατζερ από τον ιδιωτικό τομέα, οι οποίοι λένε, στη Δ.Ε.Η. παραδείγματος χάριν, αύξηση 35%, για να λύσουμε το πρόβλημα και μείναμε όλοι λιπόθυμοι. Δεν υπήρχε κανένας Έλληνας πολίτης που να μην έπεσε κάτω. Και έρχεται ο καλός Υπουργός και λέει, όχι, εδώ υπάρχει και κράτος. Δεν θα πάμε στο 35%, θα μείνουμε στο 12% και τότε όλοι χειροκροτούσαμε, γιατί ασκήσατε μια σπουδαία οικονομική πολιτική. Μπράβο, συγχαρητήρια. Διαλύσατε τις Δ.Ε.Κ.Ο., ζητάτε αυξήσεις και καθόμαστε εμείς και παρακαλάμε, επιτέλους, να μην μας βιάσετε σε ό,τι αφορά τα οικονομικά στοιχεία. Αυτές είναι οι πολιτικές σας. Να σας θυμίσουμε τι κάνατε στον Ο.Τ.Ε.; Εσείς δεν ήσασταν εκείνοι, οι οποίοι τρέχατε τελευταία να σώσετε την υπόθεση του δημόσιου ελέγχου; Δικές σας πολιτικές δεν είναι εκείνες, οι οποίες άνοιξαν αυτόν τον κίνδυνο;
Και πάμε και στη βόρειο Ελλάδα λίγο, γιατί είναι η πατρίδα μου και θα κλείσω, για να μην εκμεταλλευτώ το χρόνο. Αγαπητέ συνάδελφε και συνάδελφοι, εδώ υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα. Τρεις χιλιάδες επιχειρήσεις από τη βόρειο Ελλάδα έκλεισαν. Χάθηκαν εξήντα χιλιάδες θέσεις εργασίας. Στη Δράμα, στην οποία εγώ ζω, για να καταλάβετε, 19,5% είναι η ανεργία στο Νομό μου, με τα επίσημα στοιχεία και με το ερώτημα που κάνει η Στατιστική Υπηρεσία, αν ήσασταν άνεργος για μια ώρα την τελευταία εβδομάδα. Με τα ανεπίσημα στοιχεία που είπε ο κ. Δαϊλάκης είναι 35%. Μπορεί να πηγαίνει και στο 40%. Αυτή είναι η κατάσταση, λοιπόν, την οποία εσείς έχετε δημιουργήσει και επιτέλους μην κλείνετε τα μάτια, δείτε την πραγματικότητα, γιατί ο ελληνικός λαός μπορεί να σας έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία, αλλά προς Θεού, πιστέψτε με, δεν είναι ηλίθιος!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Αηδόνη.
Ο κ. Γιαννάκης έχει το λόγο.
ΜΙΧΑΗΛ ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, φαίνεται ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν έχει συνειδητοποιήσει ακόμα –και αυτό βέβαια δεν μας αφορά σαν παράταξη- ότι πριν τρεις μήνες πήρε συγκεκριμένη απάντηση, πήρε συγκεκριμένο μήνυμα από την ελληνική κοινωνία. Φαίνεται ότι περάσανε τρία χρόνια και όχι τρεις μήνες για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και μιλάει σαν να απευθύνεται σε προεκλογικό ακροατήριο. Εν πάση περιπτώσει αξίζει τον κόπο, πιο κάτω θα δώσω μία απάντηση για τα όσα έχουν ακουστεί και ιδιαίτερα γι’ αυτά που ο προηγούμενος συνάδελφος ανέφερε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα προσπαθήσω να αποφύγω τον πειρασμό να επικαλεστώ αριθμούς για να επιχειρηματολογήσω υπέρ της θετικής πορείας της ελληνικής οικονομίας και του Προϋπολογισμού που αυτές τις ημέρες συζητάμε. Μετά από εκατό και πλέον συναδέλφους, μοιραία επαναλαμβάνουμε επιλεκτικά νούμερα και στοιχεία, τόσο η Συμπολίτευση όσο και η Αντιπολίτευση, δημιουργώντας σύγχυση στους πολίτες, όσοι από αυτούς έχουν τη διάθεση να παρακολουθήσουν τις μαραθώνιες συνεδριάσεις μας. Είναι η θεωρία του μισογεμάτου ή του μισοάδειου ποτηριού, ανάλογα από ποια μεριά τη βλέπει ο καθένας μας. Πιστεύω όμως, ότι υπάρχει μία αντικειμενική προσέγγιση, η οποία δεν μπορεί να αμφισβητηθεί σοβαρά από κανέναν μας. Η προσέγγιση αυτή γίνεται από τους διεθνείς οργανισμούς, από την Ευρωπαϊκή Ένωση, τους μεγάλους οικονομικούς οίκους, τον αρμόδιο επίτροπο κ. Αλμούνια, ο οποίος φυσικά δεν ανήκει ιδεολογικά στο χώρο μας -είναι σοσιαλιστής ο άνθρωπος- όπου όλοι αυτοί καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι τα τρία προηγούμενα χρόνια έγιναν σημαντικά θετικά βήματα στην ελληνική οικονομία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός εκτός από ένα καθαρά τεχνοκρατικό κείμενο, πιστεύω ότι είναι και βαθιά πολιτικός. Η επιλογή της οικονομικής μας πολιτικής για ήπια δημοσιονομική προσαρμογή είναι μία συνειδητή επιλογή, είναι ένα μίγμα οικονομικής πολιτικής, με βαθιά ιδεολογική προσέγγιση του κοινωνικού κέντρου του μεσαίου χώρου, ενός χώρου που αναπτύσσεται σε περιβάλλον ανοικτής ελεύθερης κοινωνίας, δημοκρατίας, σεβασμού των ατομικών, πολιτικών, κοινωνικών δικαιωμάτων, για μια πιο δίκαιη κοινωνία συνοχής με προοπτική και αλληλεγγύη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός του 2008 έρχεται να εκτελεστεί σε μία χρονιά και σε μία στιγμή με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και τα θετικά της και τα αρνητικά της. Αρνητικό για παράδειγμα είναι το γεγονός της ανεργίας, η οποία αν και μειωμένη εξακολουθεί να είναι υψηλή της ακρίβειας η οποία πιέζει το οικογενειακό πορτοφόλι, της μεγάλης ανόδου των διεθνών τιμών του πετρελαίου που αγγίζουν τα 100 δολάρια το βαρέλι. Φανταστείτε πόσο πιο εύκολη θα ήταν η πολιτική μας και πόσο πιο άνετα θα μπορούσε να διαχειριστεί αυτήν τη στενότητα η ελληνική οικογένεια, αν το πετρέλαιο είχε 35 δολάρια, όπως είχε το 2003.
Από την άλλη πλευρά θετικό είναι το γεγονός της εξόδου από τη διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος. Θετικό είναι επίσης ότι ερχόμαστε μετά τις εκλογές με ανανεωμένη τη λαϊκή εντολή να εκτελέσουμε έναν Προϋπολογισμό χωρίς τις καθιερωμένες προεκλογικές αγωνίες και άγχη, όπως και ότι συνεχίζουμε για τέταρτη χρονιά με ρυθμούς ανάπτυξης πάνω από το 4%.
Επίσης –και πιστεύω ότι είναι ιδιαίτερα σημαντικό- δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έχουμε δεσμευτεί απέναντι στους εταίρους μας για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς από το 2010 και μετά. Και νομίζω ότι ο Προϋπολογισμός αυτός απαντά με συνέπεια και σε αυτόν το στόχο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το ΠΑ.ΣΟ.Κ., αν κρίνω από τις τοποθετήσεις των συναδέλφων, φαίνεται ότι δεν πήρε το μήνυμα των τελευταίων εκλογών. Αν ανατρέξουμε στα Πρακτικά των τριών προηγουμένων Προϋπολογισμών, θα δούμε ότι επαναλαμβάνεται η ίδια επιχειρηματολογία, οι ίδιες δυσοίωνες προβλέψεις, οι οποίες στην πράξη έχουν καταρριφθεί. Οι λίγες τολμηρές φωνές αυτοκριτικής δεν συγκίνησαν, κύριοι συνάδελφοι, κανέναν σας. Θάφτηκαν χωρίς απάντηση.
Να σας θυμίσω τα λόγια κορυφαίας Υπουργού σας, πριν λίγες εβδομάδες στη δική σας συνδιάσκεψη. Είπε επί λέξει: «Στην πραγματικότητα χάσαμε από το 2000 και ας κερδίσαμε τότε τις εκλογές. Οι πολίτες έστελναν τότε τα μηνύματά τους και εμείς τα επιστρέφαμε. Η δεύτερη συνεχόμενη ήττα μας είναι τόσο βαριά που θα έπρεπε όλοι να είχαμε πάει στα σπίτια μας. Δυστυχώς, στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν έγινε ποτέ κάθαρση και εγώ δεν θέλω να έχω καμμία σχέση με όσους έκαναν περιουσία και πλούτισαν επί ΠΑ.ΣΟ.Κ.». Αυτή είναι η κληρονομιά σας, κύριοι συνάδελφοι. Αυτή είναι η κληρονομιά στη νέα διακυβέρνηση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, την παγκόσμια κοινότητα απασχολούν έντονα τα τελευταία χρόνια τα φαινόμενα των κλιματικών αλλαγών, του θερμοκηπίου, των μεγάλων φυσικών καταστροφών. Η αγωνία για το μέλλον του πλανήτη μας και την προστασία του περιβάλλοντος είναι δεδομένη. Δεν μπορεί, λοιπόν, οι προϋπολογισμοί μας να μην έχουν και μία έντονη περιβαλλοντική διάσταση.
Πρέπει να δώσουμε στο Υπουργείο Περιβάλλοντος επιπλέον όπλα και εργαλεία, για να αντιμετωπίσετε τις μεγάλες περιβαλλοντικές προκλήσεις. Πολύ σωστά φτιάξαμε το Εθνικό Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής για την αντιμετώπιση της φτώχειας. Πρέπει άμεσα να δημιουργήσουμε ένα ανάλογο εθνικό ταμείο προστασίας του περιβάλλοντος. Το περιβάλλον αποτελεί δημόσιο αγαθό και η ποιότητά του προσδιορίζει άμεσα την ποιότητα της δημοκρατίας, δηλαδή του πολιτικού μας συστήματος. Καμμία ανάπτυξη δεν μπορεί να είναι βιώσιμη, αν δεν είναι περιβαλλοντικά υγιής.
Η περιφέρειά μου η Βοιωτία, δυστυχώς, αποτελεί ένα κλασσικό παράδειγμα προς αποφυγή. Χωρίς κανέναν χωροταξικό σχεδιασμό, με μία άναρχη βιομηχανική ανάπτυξη στην περιοχή Οινοφύτων, Σχηματαρίου και Θήβας και με διαχρονική ευθύνη, όλοι μας αφήσαμε να γιγαντωθεί ένα καρκίνωμα. Το εξασθενές χρώμιο στον υδροφόρο ορίζοντα, στην ευρύτερη περιοχή των Δήμων Θήβας, Τανάγρας, Σχηματαρίου και Οινοφύτων είναι ένα από τα αποτελέσματα της αδιαφορίας μας. Η ρύπανση του Ασωπού ποταμού απαξιώνει ολόκληρο το πολιτικό μας σύστημα. Ευτυχώς το τελευταίο διάστημα οι πρωτοβουλίες στο Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. είναι στη σωστή κατεύθυνση. Πρέπει αυτή η προσπάθεια να είναι έντονη, καλά σχεδιασμένη και καθημερινή. Και με την ευκαιρία αυτή θέλω να τονίσω προς κάθε κατεύθυνση ότι εμείς στη Βοιωτία δεν θα επιτρέψουμε καμμία επιπλέον επιβάρυνση του περιβάλλοντός μας.
Και μια και αναφέρθηκα στη Βοιωτία, είναι ευκαιρία πολύ γρήγορα να θέσω προς την Κυβέρνηση τέσσερις σημαντικούς αναπτυξιακούς στόχους που διεκδικούμε ως περιφέρεια. Πρώτον, η ανάπτυξη της Κωπαΐδας, που για μας αποτελεί πηγή ζωής και πλούτου με τη μεταρρύθμιση και με την ενίσχυση της λειτουργίας του Οργανισμού Κωπαΐδας, ούτως ώστε να γίνουν τα απαραίτητα έργα υποδομής. Δεύτερον, το αυτοκινητοδρόμιο στον Ορχομενό για αγώνες Φόρμουλα1, ένα έργο εθνικής σημασίας, με εκφρασμένη την πολιτική βούληση της Κυβέρνησης, η οποία θα πρέπει να έχει και το ανάλογο θετικό αποτέλεσμα. Τρίτον, ο προαστιακός, ο οποίος πολύ σύντομα πρέπει να φθάσει σε Θήβα και Λειβαδιά. Τέταρτον, ο αυτοκινητόδρομος που ενώνει Θήβα, Λειβαδιά, Αράχοβα και Δελφούς. Τα τρία προηγούμενα χρόνια έγιναν ή είναι σε εξέλιξη σημαντικά έργα στο νομό. Αν η Κυβέρνησή μας προσπαθήσει και προωθήσει τα τέσσερα που προανέφερα, θα έχουμε φθάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πιστεύω ότι δεν είμαστε εδώ, για να πλειοδοτήσουμε σε θέματα κοινωνικής ευαισθησίας. Πιστεύω ότι εδώ συγκρούονται δύο πολιτικοοικονομικές φιλοσοφίες και πρακτικές. Τη μία την καταδίκασε ο ελληνικός λαός και το Μάρτιο του 2004 και το Σεπτέμβριο του 2007. Την άλλη την ενέκρινε και βαθμολογεί καθημερινά τις επιδόσεις της, οι οποίες πιστεύω ότι είναι θετικές.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Η Κυβέρνηση του κ. Καραμανλή και το 2008 θα συνεχίσει με σταθερά βήματα, βήματα που μας οδηγούν με σιγουριά σε μια πιο δυναμική οικονομία για μια πιο δίκαιη κοινωνία, μια κοινωνία με αλληλεγγύη και προοπτική. Γι’ αυτό καλώ όλους να ψηφίσουμε τον παρόντα Προϋπολογισμό, έναν Προϋπολογισμό που συνέπεια υπηρετεί αυτούς τους στόχους.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Γιαννάκη.
Το λόγο έχει ο κ. Αργύρης, Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. του Νομού Ιωαννίνων.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, πριν από τρεις μήνες είπατε στον ελληνικό λαό ότι τώρα περάσαμε τη στενωπό της απογραφής και ότι άρα, έχουμε τη δυνατότητα να ακολουθήσουμε και να δείξουμε το κοινωνικό μας πρόσωπο. Βέβαια, τους αποκρύψατε ότι καλείτε σήμερα τον ελληνικό λαό να συνεχίσει τις θυσίες υπέρ των λίγων και των ισχυρών. Είπατε επίσης στον ελληνικό λαό ότι, εάν σας ψήφιζε, θα δημιουργούσατε και θα φέρνατε έναν Προϋπολογισμό, έναν Προϋπολογισμό που θα στόχευε στην ανάπτυξη και κυρίως στις περιφέρειες.
Τους αποκρύψατε, όμως, ότι το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης έχει υλοποιηθεί μόνο στο 1/3. Επίσης, το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων έχει μείνει καθηλωμένο στα επίπεδα του 2005, δηλαδή περίπου στο 3,8% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος.
Είπατε προεκλογικά το 2004 ότι θα εξοικονομούσατε, για να εφαρμόσετε την πολιτική σας, 10.000.000.000 από το σπάταλο κράτος. Αποκρύψατε, όμως, από τον ελληνικό λαό ότι, όχι μόνο δεν κάνατε κάτι τέτοιο, αλλά αυξήσατε αυτές τις δαπάνες φτάνοντάς τις στα 16,3 δισεκατομμύρια ευρώ. Αποκρύψατε, επίσης, ότι το έλλειμμα της Κεντρικής Κυβέρνησης το 2007 θα είναι τουλάχιστον κατά 1,3 δισεκατομμύρια ευρώ μεγαλύτερο. Δεν λέτε την αλήθεια, αλλά αρχίζετε σιγά-σιγά να ψελλίζετε –το έκανε και ο Υπουργός των Οικονομικών και της Οικονομίας- ότι είναι σίγουρο ότι θα προχωρήσετε σε νέα φορολογικά μέτρα και σε νέα φοροεπιδρομή, όπως επίσης αποκρύψατε, παρά τις αλχημείες, ότι το χρέος είναι πολύ μεγαλύτερο απ’ αυτό που εμφανίζεται στον Προϋπολογισμό.
Ποια είναι, λοιπόν, η δημοσιονομική σας εξυγίανση, για την οποία τόσο πολύ επαίρεται το κόμμα σας και η Κυβέρνησή σας; Είπατε προεκλογικά ότι καταργείτε το φόρο κληρονομιάς και γονικής παροχής, δεν είπατε, όμως, ότι προχωράτε σε μια φοροεπιδρομή και επιφυλάσσετε στους πολίτες μια επιβολή τέλους στα ακίνητα και βέβαια δεν είπατε ότι θα χαρίσετε 115.000.000 ευρώ σε αυτούς που έχουν, στους μεγαλοϊδιοκτήτες και βέβαια γι’ αυτούς μπορεί να είναι λίγα, αλλά είναι πάρα πολλά τα 660.000.000 που ζητάτε από τους πολλούς και τους μη έχοντες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτός ο Προϋπολογισμός αποτελεί το μέτρο μιας πολιτικής σίγουρα κόντρα στην ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, μιας πολιτικής που γιγαντώνει τις ανισότητες, που μειώνει τις κοινωνικές δαπάνες, που πλήττει την κοινωνική συνοχή και αδικεί κατάφωρα τα κατώτερα και μεσαία στρώματα. Πλήττονται για πρώτη φορά τόσο βάναυσα οι Έλληνες πολίτες, οι Έλληνες αγρότες, που ουσιαστικά εμφανίζεται στον Προϋπολογισμό αύξηση 44% των εσόδων από τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης, έχετε το θράσος να το εμφανίζετε στον Προϋπολογισμό. Αλλά δεν λέτε πουθενά, όπως λέγατε, ότι θα μειώσετε το πετρέλαιο για τους αγρότες και αν θα το επιστρέψετε αυτό στους αγρότες και στους πολίτες που το έχουν ανάγκη στις δύσκολες από καιρικές συνθήκες περιοχές.
Κύριοι συνάδελφοι της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, ποιος μπορεί, άλλωστε, να ξεχάσει εκείνα τα ωραία τα λόγια τα μεγάλα του τότε Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, του κ. Καραμανλή, το 2004 προεκλογικά ότι θα ασχολείται ο ίδιος με τον αγροτικό τομέα, ότι θα διαπραγματεύεται ο ίδιος στις Βρυξέλλες, ότι θα μειώσει το κόστος παραγωγής, ότι θα αυξήσει το εισόδημα των παραγωγών και θα φέρει περισσότερους πόρους; Αφού μιλάμε για τον Προϋπολογισμό, να κάνουμε ένα μικρό απολογισμό αυτής της μεγάλης υπόσχεσης του κυρίου Πρωθυπουργού. Τι ακριβώς συνέβη; Οι περισσότεροι πόροι έγιναν απώλεια για τους αγρότες 1.200.000.000 ευρώ μέχρι το 2013, οι πόροι για την αγροτική ανάπτυξη είναι μειωμένοι κατά 22%, οι καλύτερες διαπραγματεύσεις κατέστρεψαν τον καπνό, τα τεύτλα, κλείνουν τα εργοστάσια ζάχαρης, μπαίνει σε επιτήρηση από το 2009 και το βαμβάκι και αφαιρέσατε τα μισά χρήματα από τους καπνοπαραγωγούς, από την τσέπη τους. Το εισόδημα των αγροτών που θα μεγάλωνε πήρε το δρόμο προς τα καρτέλ του γάλακτος και αφαιρείται από τις τσέπες των παραγωγών., αλλά δεν ήταν αρκετό, αφαιρείται και πάρα πολύ εισόδημα και από τους ίδιους τους καταναλωτές, γιατί οι τιμές είναι χαμηλές στον παραγωγό, αλλά πάρα πολύ αυξημένες στον καταναλωτή. Το εισόδημα, λοιπόν, των αγροτών μεταφέρθηκε στους μεσάζοντες και βλέπουμε κάθε φορά να κατρακυλούν οι τιμές.
Ακούω από ορισμένους τώρα τελευταία «κοιτάξτε να δείτε, το καλαμπόκι είναι αυξημένο, τα δημητριακά είναι αυξημένα», δεν ξέρουμε όμως ότι αυτό είναι αποτέλεσμα της μειωμένης παραγωγής και της αυξημένης ζήτησης στην οποία η χώρα δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί μετά από την Κοινή Αγροτική Πολιτική και να προχωρήσει στο πάντρεμα με την κτηνοτροφία, να παράγει η χώρα μας σε αυτές τις εκτάσεις, μεγάλες εκτάσεις που έχουμε αδιάθετες, για να μπορούμε να έχουμε σήμερα το συγκριτικό πλεονέκτημα για την κτηνοτροφία. Και βέβαια το μικρότερο κόστος παραγωγής έγινε αύξηση του Φ.Π.Α., έγινε τρομερή αύξηση στις ζωοτροφές, έγινε επίσης και αύξηση που την περιμένουμε στη φορολογία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, θα ήθελα να πω δυο κουβέντες για την κτηνοτροφία.
Την θεωρώ πάρα πολύ σημαντική για την ίδια τη χώρα, όχι μόνο για την περιοχή που κατάγομαι, την Ήπειρο, γιατί είναι ένα συγκριτικό μας πλεονέκτημα. Επίσης πρέπει να σταθούμε όλοι πάνω από αυτό, γιατί το ισοζύγιο που υπάρχει στην κτηνοτροφία των προϊόντων είναι ελλειμματικό.
Κάποιος θα μπορούσε να πει –το έλεγε ο κ. Μπασιάκος με πολύ μεγάλη ευχέρεια- ότι αυξήσαμε τις εξαγωγές των αγροτικών προϊόντων. Σε μια ελεύθερη αγορά, που μπαίνουν και βγαίνουν τα προϊόντα, θα πρέπει να υπάρξει και κάποια άλλη ενέργεια που θα μπορούσε να δείξει αν πράγματι αυτές οι εξαγωγές είναι προς όφελος της ελληνικής οικονομίας.
Δεν μας είπε όμως πόσες είναι οι εισαγωγές των ομοειδών προϊόντων, εγώ δεν μιλάω για τις γενικές. Θα δούμε λοιπόν ότι το έλλειμμα είναι τρομακτικό, είναι τέτοιο που στην κτηνοτροφία ξεπερνάει τα 2,8 δισεκατομμύρια ευρώ και αυτό είναι πολύ τραγικό.
Ποιος δεν μπορεί να θυμηθεί το τι τάξατε το 2004; Θα έλεγα αυτό που έλεγαν και παλιά, ότι τάξατε «την Άρτα και τα Γιάννενα». Παλιότερα έταζαν ότι θα την απελευθερώσουν, τώρα τάξατε ό,τι ακριβώς θα μπορούσε κάποιος να φανταστεί.
Φροντίσατε, όμως, σε λίγο καιρό να αναστατώσετε τους Έλληνες πολίτες και σας θυμίζω ότι έχουν ξεχαστεί εκείνα τα λόγια ότι θα μονιμοποιούσατε τους συμβασιούχους, ότι θα δώσετε περισσότερες ευκαιρίες για δουλειά, καλύτερες υπηρεσίες, μεγαλύτερο εισόδημα και προνόμια στους τρίτεκνους. Τα κάνατε όλα αυτά;
Πάει σήμερα κάποιος συνάδελφος στα καφενεία που να μπορεί να μιλήσει σε κάποιον που το εισόδημά του είναι 500 με 600 ευρώ νιώθοντας ευχάριστα; Άλλωστε τόσο πολύ καλά πείσατε, κύριοι της Κυβέρνησης, τους συναδέλφους σας Βουλευτές, που πάνω από τριάντα πέντε με σαράντα Βουλευτές ούτε καν δεν έκαναν τον κόπο να εγγραφούν στον κατάλογο, γιατί δεν μπορούν να υπερασπιστούν την πολιτική σας.
Λέγατε, όμως, ότι θα απαλλάξετε τη χώρα από τη διαφθορά. Αντίθετα, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, σάπισε το ίδιο σας το σώμα. Σάπισε από τους κουμπάρους, από αυτούς που τη μια μέρα τους βγάζετε με τις χειροπέδες στην τηλεόραση και μετά τους ξαναδείχνετε στην τηλεόραση, αλλά σε δεξιώσεις δικών σας ανθρώπων, σε νομαρχίες και σε δημόσιους χώρους.
Κύριοι συνάδελφοι, κλείνοντας θα ήθελα να πω ότι θα πρέπει όλους μας να βασανίσει ένα πράγμα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, κλείνω με δυο φράσεις σε μισό λεπτό.
Πρέπει να μας βασανίσει αυτό που συμβαίνει σήμερα στην ελληνική κοινωνία και νομίζω ότι όλοι σκεφτόμαστε –είτε το ψιθυρίζουμε είτε το κρατάμε μέσα μας- πως κανείς δεν μας ακούει. Δεν ακούει κανείς τη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό εκτός από εμάς που βρισκόμαστε στην Αίθουσα, αν όσα συζητάμε απασχολούν την κοινωνία. Πράγματι αυτά δεν την ακουμπούν την κοινωνία.
Όμως ξέρουμε ότι πρέπει να κλείσει αυτός ο κύκλος της χαμένης αξιοπιστίας, της μιζέριας και της δυσπιστίας, πάνω απ’ όλα να κλείσει ο κύκλος των χαμένων ευκαιριών. Η χώρα, η κοινωνία, η νέα γενιά χρειάζονται μια αντεπίθεση αισιοδοξίας και μόνο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. μπορεί να εγγυηθεί.
Αν μου επιτρέπετε, κύριε Πρόεδρε, θα κλείσω με μια καταγγελία δυο λέξεων. Έχουμε σήμερα επανάληψη του φαινομένου της αγοράς του «ΓΕΡΜΑΝΟΥ» από τον Ο.Τ.Ε.. Το ίδιο φαινόμενο βλέπουμε, να ζητάει η Αγροτική Τράπεζα να αγοράσει η «ΔΩΔΩΝΗ» την «ΕΛΒΙΖ», μια άλλη χρεωμένη επιχείρηση, μια δική της επιχείρηση για να μπορέσει μετά, όπως δήλωσε ο κ. Μηλιάκος να την πουλήσει όπως πούλησε και τον «ΓΕΡΜΑΝΟ», να έχουμε δηλαδή δυο πράγματα στη συσκευασία του ενός, τα οποία θα προχωρήσουν σε ιδιώτες.
Το μεγαλύτερο όπλο που είχαμε για την ελληνική κτηνοτροφία εδώ και τέσσερα χρόνια δεν μπορεί να δώσει ούτε ένα λεπτό αύξηση, γιατί είναι και αυτή δεμένη στο άρμα των καρτέλ που η ίδια η Κυβέρνηση με την Αγροτική Τράπεζα διοικεί.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Αργύρη.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ: Γι’ αυτό λοιπόν πρέπει γρήγορα να υπάρξουν ανατροπές σ’ αυτήν την πολιτική και οι ανατροπές είναι στο δρόμο, στην κοινωνία που αντιπαλεύει αυτή σας την πολιτική.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Αργύρη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων,
τριάντα οκτώ μαθήτριες και δυο μαθητές και δυο συνοδοί-καθηγητές από το 1ο Γενικό Λύκειο Αμαλιάδας Ηλείας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει και τους εύχεται καλές σπουδές.
(Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει η συνάδελφος κ. Πατριανάκου, Βουλευτής Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας.
ΦΕΒΡΩΝΙΑ ΠΑΤΡΙΑΝΑΚΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, ξέρω ότι δεν απαντάμε μέσα στην Αίθουσα, ήθελα να πω όμως ότι έχω πολύ καιρό να ακούσω για την εξαγορά της FINANCE BANK από την Εθνική, αυτό το φοβερό και τρομερό σκάνδαλο που σήμερα όμως αποτελεί τον κινητήριο μοχλό των κερδών της Εθνικής και των εξαγωγικών της δράσεων.
Παρακολουθώντας επί τέσσερις ημέρες τη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό, αν εξαιρέσουμε τους συναδέλφους του Κομμουνιστικού Κόμματος, των οποίων οι τοποθετήσεις είχαν σαφές ιδεολογικό στίγμα και πάντα η κριτική τους είναι δομημένη ιδεολογικά με συγκεκριμένο τρόπο, από κανέναν άλλο συνάδελφο δεν ακούσαμε πολιτικές θέσεις και συγκεκριμένες προτάσεις. Αντίθετα, θα έλεγα ότι αιφνιδιάστηκα από την ένδεια των επιχειρημάτων και από το αβάσιμο των απόψεων.
Θα επικεντρωθώ, διότι κατά τεκμήριο εκφράζει το όλον της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, στο περιεχόμενο της ομιλίας της εισηγήτριας της Μείζονος Μειοψηφίας. Παρακολούθησα την ομιλία της με εξαιρετική προσοχή και αιφνιδιάστηκα όταν ένα σύνολο αστήρικτων ισχυρισμών αποδομούσαν το σύνολο του κειμένου της.
Ισχυρισμός πρώτος: Ποιος πληρώνει αυτό το αντιπαραγωγικό και πελατειακό κράτος; Ο εργαζόμενος, ο επαγγελματίας, ο συνταξιούχος, οι μικροί και οι μεσαίοι επιχειρηματίες, ισχυρίστηκε η εισηγήτριά σας. Χρησιμοποίησε δε, για να στηρίξει τον ισχυρισμό της, το παράδειγμα ενός ζευγαριού με δύο παιδιά, δηλαδή μιας συνηθισμένης χαρακτηριστικής τετραμελούς οικογένειας, όπου προσπάθησε να καταδείξει ότι για τον χαμηλόμισθο ισχύει μια αύξηση 35% του φόρου και για τον υψηλόμισθο μόλις 19%.
Με τη σειρά μου θα αναφερθώ ακριβώς στα ίδια παραδείγματα. Κατ’ αρχάς, ας παρακολουθήσουμε την τύχη του χαμηλόμισθου ζευγαριού με τις 20.000 ευρώ. Αν το εισόδημα προέρχεται και από τους δύο συζύγους, όπως όλοι γνωρίζουμε, με την αύξηση του αφορολογήτου στις 12.000 και με δύο παιδιά, μια οικογένεια η οποία έχει εισόδημα σήμερα 26.000 ευρώ και όχι 20.000 ευρώ, όπως ανεφέρθη στο παράδειγμα, ο φόρος που πληρώνει είναι μηδέν.
Ας πάρουμε τη δυσμενέστερη όμως περίπτωση, την περίπτωση όπου ο ένας μόνο στην οικογένεια εργάζεται. Τότε ο φόρος που θα πληρωθεί το 2008 είναι 1.740 ευρώ και όχι 2.793, όπως λανθασμένα επικαλέστηκε η εισηγήτρια. Είναι λάθος κατά 1.050 ευρώ. Το 2005 αυτή η οικογένεια θα πλήρωνε 2.190 ευρώ. Επομένως μιλάμε για μείωση του φόρου κατά 20% και όχι αύξηση 35%, όπως λανθασμένα ισχυρίστηκε.
Για την ιστορία να πω ότι το ζευγάρι των υψηλόμισθων, των 100.000 ευρώ, με τα δύο παιδιά και πάλι στην περίπτωση που το εισόδημα προέρχεται μόνον από τον ένα σύζυγο θα πληρώσει το 2008 φόρο 32.000 ευρώ και όχι 39.000 ευρώ, όπως λανθασμένα υπολογίσατε.
Κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., από την αύξηση του αφορολογήτου ορίου και τη μείωση των φορολογικών συντελεστών θα επωφεληθούν για πρώτη φορά χιλιάδες χαμηλόμισθοι Έλληνες πολίτες, μετά από μια εικοσαετία σκληρής φορολογικής αφαίμαξης. Είμαστε η τέταρτη χώρα στην Ευρώπη που έχει ευνοϊκή φορολογία για τους πολίτες. Προηγούνται σε σχέση μ’ εμάς, η Σουηδία, η Κύπρος και η Φινλανδία, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Ισχυρισμός δεύτερος: Το χτύπημα στη δίκαιη κατανομή βαρών γίνεται με την κατάργηση του φόρου κληρονομιών και γονικών παροχών. Ακόμη και οι πιο φιλελεύθερες χώρες θεωρούν ότι ο Φόρος Κληρονομιάς είναι ένας προοδευτικός φόρος. Αλήθεια, αν ο φόρος αυτός είναι τόσο προοδευτικός γιατί με το ν. 2961/2001 θεσπίσατε συντελεστές 0,6% και 1% στη μεταβίβαση επιχειρήσεων αιτία θανάτου, δωρεάς ή γονικής παροχής και αφήσατε στο 5% με 20% το φόρο κληρονομιάς για τους πολίτες; Γιατί, αγαπητοί συνάδελφοι, είναι ολοφάνερο ότι, κατά την άποψή σας, οι «προοδευτικοί» φόροι αφορούν τα εκατομμύρια των ασθενέστερων κι όχι αυτών που μεταβιβάζουν ή κληρονομούν επιχειρήσεις. Εμείς το κράτος δικαίου που προσδοκούμε το χτίζουμε κάθε μέρα, με μικρά και μεγάλα βήματα.
Ισχυρισμός τρίτος: Η Επιτροπή Ανταγωνισμού υπολειτουργεί. Αλήθεια, δεν πληροφορηθήκατε ότι για το καρτέλ γάλακτος επιδικάστηκε πρόστιμο 48,3 εκατομμυρίων ευρώ και στα σούπερ μάρκετ 18.000.000 ευρώ;
Δεν πληροφορηθήκαμε για τα πρόστιμα που επέβαλε η Επιτροπή Ανταγωνισμού σε βιομηχανίες, σε εμπορικές επιχειρήσεις, σε εταιρείες παραγωγής πετρελαιοειδών κ.λπ.; Δεν παρακολουθείτε ότι η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή και ο Ε.Φ.Ε.Τ. μέχρι το πρώτο τετράμηνο του 2007 είχαν επιβάλει πρόστιμα γύρω στα 7.000.000 ευρώ, έναντι 60.000 ευρώ που είχατε επιβάλει εσείς το 2003 και ο Ε.Φ.Ε.Τ. –που τόσο κόπτεστε για το καλό και το συμφέρον των καταναλωτών- δεν είχε επιβάλει ούτε ένα ευρώ πρόστιμο το 2003;
Μέσα σε αυτήν την Αίθουσα είμαστε οι κατ’ εξοχήν υποστηρικτές της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, αλλά θέλουμε υγιή ανταγωνισμό. Θέλουμε αγορά με κανόνες. Δεν χαριζόμαστε σε κανέναν όσο ισχυρός και αν ο ίδιος αισθάνεται.
Ισχυρισμός τέταρτος: Οι ιδιώτες επενδυτές έχουν κάθε κίνητρο να επενδύουν στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, αντί στην ελληνική περιφέρεια, όταν απουσιάζουν σύγχρονες υποδομές.
Πράγματι, σε τρία χρόνια δεν φτιάχνονται σύγχρονες υποδομές, ειδικά μάλιστα όταν έχει προηγηθεί εικοσαετία αθηνοκεντρικής στρέβλωσης. Όμως στη Θεσσαλονίκη για τι ενδιαφερθήκατε; Μπορούν να γίνουν επενδύσεις σε μια πόλη χωρίς μετρό, χωρίς σύγχρονο αεροδρόμιο, χωρίς σύγχρονο λιμάνι;
Ευτυχώς για τη Θεσσαλονίκη και την ελληνική περιφέρεια τώρα κυβερνά η Νέα Δημοκρατία και ο κ. Κώστας Καραμανλής και για πρώτη φορά το 82% των κονδυλίων θα κατευθυνθούν από το Ε.Σ.Π.Α. στην ελληνική περιφέρεια.
«Μύθος της Κυβέρνησης είναι η πολιτική της εξωστρέφειας. Έχουμε χάσει σημαντικά μερίδια της αγοράς» -«ΒΗΜΑ», 24/3/2002. «Σε ελεύθερη πτώση οι ελληνικές εξαγωγές. Η επιδείνωση του ήδη ελλειμματικού εμπορικού ισοζυγίου αποδίδεται στη χαμηλή ανταγωνιστικότητα των προϊόντων μας» -Ο.Π.Ε., 28/2/2007. Είναι ο Οργανισμός Εξωτερικού Εμπορίου.
«Εθνική επιτυχία, συν 18,2% οι εξαγωγές για το 2006» -10/12/2007. «Σταθερά αυξητική η πορεία των ελληνικών εξαγωγών για το εννιάμηνο του 2007.»
Μάλλον η κριτική που έγινε ήταν για την εικοσαετία των κυβερνήσεων του χθες και όχι για τη σημερινή Κυβέρνηση.
Αγαπητοί συνάδελφοι, ο δρόμος που ακολουθούμε είναι ο δρόμος του κοινωνικού κράτους. Η ίδρυση του Εθνικού Ταμείου Συνοχής αποτελεί το πρώτο βήμα. Η καθιέρωση της κατώτατης εθνικής σύνταξης αποτελεί ένα άλλο βήμα. Δεν είναι τυχαίο ότι ενώ μειώσαμε τη φορολογία στις επιχειρήσεις, αυξήθηκαν τα φορολογικά έσοδα από αυτές.
Δεν είναι τυχαίο ότι η διεύρυνση του κέρδους των τραπεζών, που με λαϊκίστικη φιλοσοφία και ομοφωνία επικαλείστε, οφείλεται στο άνοιγμα των ελληνικών τραπεζών στα Βαλκάνια, στην Τουρκία, στις αγορές του εξωτερικού.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Δεν είναι τυχαίο που ο ελληνικός λαός μας εμπιστεύθηκε ξανά. Μας έδωσε μία και μόνη εντολή: Προχωρήστε με πολιτικό θάρρος στις αναγκαίες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις. Βάλτε ξανά τη χώρα στην πρωτοπορία του αύριο. Κάντε το λαό μας περήφανο για τη χώρα και τις επιδόσεις της. Στηρίζουμε τον προϋπολογισμό της Κυβέρνησης, στηρίζουμε το αύριο.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε την κ. Πατριανάκου.
Το λόγο έχει ο κ. Καρτάλης, ο συντοπίτης Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και σε λίγο θα μιλήσει και η κ. Ζήση. Έχουμε απαρτία.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΤΑΛΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση μάς ζητά να ψηφίσουμε τον Προϋπολογισμό με όλες τις παρεμβάσεις και σε όλους τους τόνους, γιατί είναι ένας ειλικρινής –όπως λέει- Προϋπολογισμός.
Αν κοιτάξετε σε τουλάχιστον πέντε Υπουργεία, θα δείτε ότι υπάρχει ένας κωδικός που ονομάζεται «ολυμπιακά έργα». Έχει προϋπολογισμό-πιστώσεις 100.000.000 ευρώ, περίπου 35.000.000.000 δραχμές. Έχετε αναλάβει, κύριοι Υπουργοί, υποχρεώσεις για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου ή ακόμη δεν έχετε εξοφλήσει τις οφειλές για το 2004;
Για να σας βοηθήσω, ούτε το ένα ισχύει ούτε το άλλο. Απλώς, βαφτίζετε ως ολυμπιακά έργα μια σειρά από έργα που γίνονται στην ελληνική περιφέρεια, μικρά γυμναστήρια, για να δώσετε την εντύπωση στο Σώμα και στους Έλληνες πολίτες ότι ακόμη έχετε βάρη από τη μεγάλη ολυμπιακή διοργάνωση.
Αυτή είναι η ειλικρίνεια, κυρία Πατριανάκου, του προϋπολογισμού της Κυβέρνησης. Αυτή είναι η ειλικρίνεια. Αν έβαζα έναν τίτλο στον Προϋπολογισμό του 2008, θα ήταν «το πογκρόμ των δημοσίων αγαθών».
Έχετε δίκιο, κυρία Πατριανάκου, δεν κάνει να απαντώ, αλλά εσείς υποστηρίζετε την ιδιωτική οικονομία κι εμείς υποστηρίζουμε τα δημόσια αγαθά.
Δημόσιο αγαθό πρώτο: Παιδεία. Φέτος, δίδεται για την παιδεία 3,1% του Α.Ε.Π., το χαμηλότερο ποσοστό την τελευταία δεκαετία. Και για να έχουμε μία κλίμακα σύγκρισης, αυτό σημαίνει 4.000.000.000 ευρώ λιγότερα από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με άλλα λόγια, ο Έλληνας μαθητής και ο φοιτητής σήμερα, έχει 4.000.000.000 ευρώ χαμηλότερη ποιοτικά παιδεία από ό,τι είχε ο αντίστοιχος ευρωπαίος μαθητής και φοιτητής.
Επειδή τα έχετε εξορθολογίσει όλα και αγαπάτε την παιδεία τόσο πολύ, θα ήθελα να σας πω δύο κωδικούς. Κωδικός «Εισιτήριες εξετάσεις για τα Πανεπιστήμια». Από 4.000.000 ευρώ πέρυσι, φέτος είναι 27.000.000 ευρώ. Τι άλλαξε; Αφορά αμοιβές συλλογικών οργάνων. Κρατήστε το αυτό, 24.000.000 ευρώ παραπάνω. Κρατήστε το σε αστερίσκο.
Κωδικός «Ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί». Από 5.000.000 ευρώ πέρυσι, φέτος είναι 57.000.000 ευρώ. Μα, θα στηρίξετε την αναβάθμιση της δημόσιας παιδείας πάνω στους ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς; Εγώ τους σέβομαι και τους τιμώ -και εγώ εκπαιδευτικός είμαι- αλλά τους έχετε ταπεινωμένους, γιατί τους έχετε σε μια εργασιακή ομηρία των 8 ευρώ μικτών την ώρα. Γιατί δεν δίνετε τους πόρους αυτούς για μόνιμες οργανικές θέσεις στα σχολεία, για ειδικότητες, για την ειδική αγωγή, για το Σώμα των αναπληρωτών καθηγητών; Δεν θέλετε, γιατί τους θέλετε σε ομηρία.
Μιλήσατε για την υποχρηματοδότηση για την παιδεία και τα Πανεπιστήμια και ο γενικός εισηγητής, ο κ. Σαλμάς, αναφέρθηκε στα κακά ελληνικά πανεπιστήμια. Εσείς τα θέλετε έτσι. Θέλετε να δυσφημίσετε τη δημόσια παιδεία για να δώσετε χώρο στα ιδιωτικά πανεπιστήμια.
Ξέρετε πόσο είναι, κυρία Πατριανάκου, το ποσό που αντιστοιχεί σε κάθε Έλληνα πανεπιστημιακό για να κάνει έρευνα κάθε μήνα; Είναι 18 ευρώ. Αν εσείς πιστεύετε ότι με αυτόν τον τρόπο, μπορεί να γίνει ποιοτική έρευνα στα ελληνικά Πανεπιστήμια, τότε είμαστε προφανώς σε άλλο μήκος κύματος. Και σίγουρα είμαστε. Θέλετε και τα ελληνικά πανεπιστήμια σε κρίση. Σας συμφέρει αυτό.
Δημόσιο αγαθό δεύτερο: Πολιτισμός. Ο κ. Λιάπης είπε ότι είναι ακριβή υπόθεση. Μα, είναι ακριβή υπόθεση το συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας; Υπάρχουν σήμερα διακόσιες εξήντα προγραμματικές συμβάσεις με δήμους της χώρας. Αυτές οι προγραμματικές συμβάσεις δεν είναι γραφειοκρατικές υποχρεώσεις. Είναι θεατρικά εργαστήρια, είναι εργαστήρια χορού, είναι εικαστικά εργαστήρια, είναι τα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ., είναι μουσεία σε τοπική κλίμακα, είναι εκθέσεις. Είναι ο πολιτισμός τοπικής κλίμακας.
Ξέρετε πόσο είναι το ποσόν που οφείλει η ελληνική πολιτεία τα τελευταία τέσσερα χρόνια; Είναι 26.000.000 ευρώ. Θυμηθείτε αυτό που κράτησα με αστερίσκο, 24.000.000 ευρώ αμοιβές επιτροπών παραπάνω φέτος για τις εισιτήριες εξετάσεις, 26.000.000 ευρώ χρωστάει το κράτος στους δήμους.
Από τη μία λοιπόν, μερικές ρουσφετολογικές επιτροπές και από την άλλη, τουλάχιστον πενήντα χιλιάδες άνθρωποι που ασχολούνται σε τοπική κλίμακα με τα θέματα του πολιτισμού. Μόνο στο Δήμο Βόλου οφείλετε 1,1 εκατομμύρια ευρώ. Και απαιτείτε να κάνει πολιτισμό τοπικής κλίμακας!
Για τα μουσεία, 14.000.000 ευρώ ήταν πέρσι ο προϋπολογισμός, 12.000.000 ευρώ είναι φέτος. Δεν έχω καμμιά αμφιβολία. Δεν παράγουν τα λεφτά τους τα μουσεία. Κλείστε τα για να κάνετε πλήρη εξοικονόμηση. Δεν αντιστοιχούν στους κανόνες της αγοράς. Κλείστε και τους αρχαιολογικούς χώρους. Γεμίστε τραπεζοκαθίσματα την ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων εδώ στην Ακρόπολη, για να πάρουμε πίσω τα χρήματα που επενδύσαμε. Αυτή είναι η αντίληψή σας για τον πολιτισμό.
Δημόσιο αγαθό τρίτο: Αθλητισμός. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τέσσερα χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, όλες οι ολυμπιακές αθλητικές εγκαταστάσεις είναι ερμητικά κλειδωμένες, μήπως μπει κάποιο παιδί μέσα και μολυνθεί ο τόπος, από έναν νέο που θα μπει και θα αθληθεί. Όλες είναι κλειδωμένες. Όλες παραχωρούνται για εμπορικές χρήσεις. Είναι οι κανόνες της αγοράς, για τους οποίους μίλησαν οι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας.
Θα περίμενε κάποιος ότι η άνοιξη του ελληνικού αθλητισμού θα συνεχιζόταν και έγινε ένας βαρύς χειμώνας. Οι επιχορηγήσεις στους συλλόγους σταμάτησαν. Το Πανθεσσαλικό Στάδιο έχει την ελπίδα να ανοίξει στο Βόλο, επειδή πήραν ο Βόλος και η Λάρισα τους Μεσογειακούς Αγώνες του 2013. Αλλιώς, δεν θα άνοιγε ποτέ, όπως της Πάτρας, όπως της Κρήτης, όπως και άλλα στάδια στη χώρα.
Σχολικός αθλητισμός. Θα περίμενε κάποιος μια τεράστια άνθηση. Ξέρετε πόσο είναι το ποσό που αντιστοιχεί, κύριοι Υπουργοί, στον κάθε Έλληνα μαθητή για το σχολικό αθλητισμό κάθε χρόνο, δηλαδή, κάθε χρόνο για κάθε ένα μαθητή; Αντιστοιχούν 4 ευρώ το χρόνο για κάθε Έλληνα μαθητή για σχολικό αθλητισμό. Αυτό είναι το δημόσιο αγαθό του αθλητισμού για εσάς. Για εσάς είναι μόνο οι Π.Α.Ε. και οι Κ.Α.Ε..
Δημόσιο αγαθό τέταρτο: Περιβάλλον, για το οποίο τόσα πολλά δάκρυα ρίχνονται το τελευταίο διάστημα, από το Μπαλί μέχρι την προστασία του περιβάλλοντος -τη δήθεν προστασία- σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας. Ετήσιος Προϋπολογισμός, Τακτικός Προϋπολογισμός του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Χωροταξίας: 60.000.000 ευρώ. Λίγο παραπάνω από το μισό, μάλλον δύο φορές παραπάνω από αυτό που κρατήθηκε για τις επιτροπές των εισιτηρίων εξετάσεων. Και έχετε μέριμνα για το περιβάλλον! Ποια είναι η μέριμνά σας, όταν ο Επιθεωρητής Περιβάλλοντος δεν έχει προσωπικό να στείλει να δει αν εφαρμόζεται η νομοθεσία στο Παλαιό Λιμεναρχείο της συνοικίας του Βόλου, όπου εκεί η ρύπανση είναι τεράστια εξαιτίας του λιμανιού; Ο επιθεωρητής του περιβάλλοντος έχει κληθεί εδώ και εννέα μήνες και δεν πηγαίνει, γιατί δεν έχει εξειδικευμένο προσωπικό και πόρους. Αυτή είναι η μέριμνα για το περιβάλλον;
Τα δάση κάηκαν την τελευταία χρονιά μ’ έναν τραγικό τρόπο και όλοι πιστεύαμε ότι το πάθημα θα γινόταν μάθημα. Για να είμαι ειλικρινής, αυξήθηκαν οι πιστώσεις για πυροπροστασία. Το Δασαρχείο Πεντέλης για παράδειγμα, αντί να πάρει εφέτος 15.000 ευρώ, θα πάρει 25.000 ευρώ. Η σωτηρία της Πεντέλης είναι δεδομένη. Οι Βόρειες Σποράδες, καταπράσινα νησιά, αντί να πάρουν 25.000 ευρώ το έτος, θα πάρουν 35.000 ευρώ. Είναι δεδομένη η προστασία των δασών, επίσης.
Είναι προφανές ότι το περιβάλλον δεν έχει οικονομική ανταλλακτική αξία. Γι’ αυτόν το λόγο δεν είναι προτεραιότητά σας. Όταν θα αναθεωρηθεί -που δεν θα αναθεωρηθεί- το άρθρο 24 και δέκα εκατομμύρια στρέμματα δάσους θα γίνουν οικόπεδα, τότε θα γίνει προτεραιότητά σας.
Το τελευταίο διάστημα διαβάζω για τα «κροκοδείλια» δάκρυα που ρίχνονται για την ανατολική Αττική με την ευκαιρία του θέματος του κ. Μαγγίνα. Τι να πούμε; Να πούμε ότι το ρυθμιστικό σχέδιο της Αθήνας είναι τέσσερα χρόνια στα συρτάρια του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και χτίζεται ό,τι θέλει να χτιστεί στην ανατολική Αττική και σε δέκα χρόνια θα έχει ενωθεί οικοδομικά η Ομόνοια με τη Νέα Μάκρη και τη Ραφήνα; Ας τα αφήσετε τα «κροκοδείλια» δάκρυα. Εφαρμόστε τη νομοθεσία, κάντε το ρυθμιστικό σχέδιο και να δείτε ότι τότε μπορεί να υπάρχουν αποτελέσματα. Αλλά για εσάς, το δημόσιο αγαθό του περιβάλλοντος είναι δευτερεύουσας, μην πω τριτεύουσας σημασίας.
Και αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι και στο γενικό χωροταξικό σχέδιο της χώρας, αυτό που συνοδεύει την επόμενη δεκαπενταετία, το περιβάλλον είναι απόν. Προτεραιότητα είναι οι οικοδομές, τα οδικά δίκτυα. Απαξιώνεται ο αγροτικός κόσμος, απαξιώνεται η ύπαιθρος, απαξιώνονται τα νησιά, δημιουργείται ένας βηματισμός που έχει σαν σλόγκαν «όσο περισσότερα κτήρια, τόσο καλύτερο». Αυτό δεν είναι περιβάλλον, αυτό είναι καταστροφή του περιβάλλοντος. Είναι ένα αντίστοιχο έγκλημα, όπως η αντιπαροχή της δεκαετίας του ’60 και του ’70 που κατέστρεψε πολλές ελληνικές πόλεις.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω ότι θα πρέπει να είμαστε συνεπείς και στους εαυτούς μας και σε όλους αυτούς που μας βλέπουν και μας εμπιστεύονται. Και αυτό που έχει πολύ μεγάλη σημασία είναι να προστατεύουμε τα δημόσια αγαθά, γιατί αυτά βελτιώνουν την ποιότητα της ζωής.
Νομίζω ότι αυτό που πρέπει ο καθένας από εμάς να κάνει –δεν ευελπιστώ ότι θα πείσω τους Βουλευτές της Κυβέρνησης, της Νέας Δημοκρατίας- είναι να καταψηφίσει τον Προϋπολογισμό για να δώσει ένα μήνυμα ότι το πογκρόμ στα δημόσια αγαθά πρέπει να έχει ένα τέλος.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Καρτάλη.
Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Βαγιωνάς, Βουλευτής Χαλκιδικής της Νέας Δημοκρατίας.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΑΓΙΩΝΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ειλικρινά, με θλίψη και προβληματισμό, διαπιστώνω ότι μέσα στην Αίθουσα αυτή ορισμένοι, είτε έχουν ασθενή μνήμη, οπότε θα τους συνιστούσα να αναλογιστούν το πρόσφατο κυβερνητικό τους παρελθόν, είτε έχουν μάθει να υποκρίνονται τόσο πολύ και τόσο καλά, κάτι βέβαια που εάν συμβαίνει, διόλου δεν θα με εξέπληττε.
Μου προκαλεί θυμηδία και σκεπτικισμό η απέλπιδα προσπάθειά τους να εμφανιστούν ως τιμητές των πάντων, να μας κάνουν να διαγράψουμε από τη μνήμη μας εικόνες, λέξεις και κοινωνικά άδικες πολιτικές που εφήρμοσαν κατά το παρελθόν στο όνομα μιας δήθεν ισχυρής Ελλάδας, όπως χαρακτηριστικά έλεγαν τότε, τα αποτελέσματα των οποίων, όμως, πληρώνει σήμερα ο ελληνικός λαός.
Τα τελευταία χρόνια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Νέα Δημοκρατία ανέδειξε το πρόσωπο της άλλης Ελλάδας, της ξεχασμένης περιφέρειας, αυτής με τις ανεπαρκείς υποδομές και τις τοπικές κοινωνίες της που βρίσκονται σε δεύτερη μοίρα.
Ως Βουλευτής του Νομού Χαλκιδικής, οφείλω να ομολογήσω ότι αισθάνομαι υπερήφανος, γιατί τουλάχιστον στο χώρο των ιατρικών υποδομών έχουν γίνει σημαντικά βήματα προόδου στον τόπο μου. Ο οργανισμός του νοσοκομείου ήτο παμπάλαιος, από το 1982. Άλλαξε και οι πρώτες θέσεις προκηρύχθηκαν και οι τετρακόσιοι δέκα εργαζόμενοι έγιναν εξακόσιοι δεκαπέντε. Η επέκταση του νοσοκομείου γίνεται. Προστίθενται εξήντα κλίνες, τριάντα χειρουργικές και τριάντα παθολογικές.
Η Μονάδα Τεχνητού Νεφρού λειτουργεί εδώ και δεκαπέντε μήνες. Και αν είχαμε και άλλες δεκαπέντε αδελφές, θα εξυπηρετούσαμε τους εκατό νεφροπαθείς της Χαλκιδικής. Το Πολυδύναμο Κέντρο Αστικού Τύπου του Δήμου Καλλικράτειας γίνεται. Τα Πολυδύναμα Περιφερειακά Ιατρεία Συκιάς και Ιερισσού έχουν στελεχωθεί.
Είναι υποδομές που σηματοδοτούν την πολιτική βούληση της Κυβέρνησης για περιφερειακή ανάπτυξη, είτε το θέλετε, είτε δεν το θέλετε. Είναι βήματα προόδου προς το μέλλον.
Και επειδή έτυχε προ διμήνου συνάδελφος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. –για να δείτε την αξιοπιστία σας- να αμφισβητήσει την υλοποίηση αυτών των έργων, των έργων της ανάπτυξης, καταθέτω για τα Πρακτικά της Βουλής τις αποφάσεις, για να δει ο εκλεκτός συνάδελφος πότε έγιναν τα έργα και –αν μη τι άλλο- να ενημερωθεί ο ίδιος και το κόμμα του.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Γεώργιος Βαγιωνάς καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ανάγκη διορθωτικών παρεμβάσεων στο ασφαλιστικό επιτάσσεται από την ηθική και πολιτική ευθύνη που έχουμε αναλάβει απέναντι στα παιδιά μας, στις μελλοντικές γενιές που όπως και εμείς, έτσι και αυτές έχουν δικαίωμα σ’ ένα δίκαιο, βιώσιμο και προστατευτικό ασφαλιστικό σύστημα που θα τους κάνει να ατενίζουν με αισιοδοξία το μέλλον τους.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ)
Η επίλυση του ασφαλιστικού ζητήματος δεν είναι θέμα προσώπων, αλλά πρωτίστως πολιτικής βούλησης την οποία έχει η Κυβέρνηση. Σ’ ένα τόσο σοβαρό ζήτημα δεν επιτρέπεται να υπάρχουν σκιές και αυτό το ξεκαθάρισε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός. Και καλό είναι οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι των εργαζομένων να επιλέξουν ποια ταυτότητα θέλουν να κρατήσουν, αυτή των πράσινων, κατά κύριο λόγο κομματικών στελεχών, που ξεπληρώνουν γραμμάτια για τη μετέπειτα πολιτική τους σταδιοδρομία ή την ταυτότητα των αυθεντικών εκφραστών των συλλογικών προβλημάτων του εργατικού κινήματος.
Ξέρουμε ότι η εκπλήρωση του χρέους που έχουμε αναλάβει απέναντι στην ελληνική κοινωνία όσον αφορά το ασφαλιστικό, μας έχει φέρει αντιμέτωπους με συντεχνιακά συμφέροντα, κατεστημένες αντιλήψεις και νοοτροπίες του χθες. Κάποιοι επέλεξαν τη γνωστή μέθοδο της παραπληροφόρησης, η οποία όμως σύντομα κατέρρευσε όταν κατέστη σαφές ότι τα τρία «δεν» του Πρωθυπουργού δεν καταργούνται και δεν παραβιάζονται.
Ας πάψει πλέον η ρητορική υποκρισία! Η σημερινή Κυβέρνηση είναι αυτή που με έμπρακτες πρωτοβουλίες της στηρίζει τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος. Εφαρμόζουμε το νόμο Ρέππα εκπληρώνοντας αναδρομικά τις θεσμοθετημένες υποχρεώσεις του κράτους προς τα ασφαλιστικά ταμεία, αποδίδοντας το προβλεπόμενο 1% του Α.Ε.Π..
Παρ’ όλα αυτά, εξακολουθείτε να διαμαρτύρεστε, κύριοι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Εγώ, λοιπόν, θα πήγαινα ένα βήμα παραπέρα και θα σας έλεγα ότι οφείλατε να είστε οι πρώτοι που θα συμφωνούσατε με την πρόταση ότι τα υγιή ταμεία οφείλουν όχι μόνο με το 10%, αλλά με το 50% των κοινωνικών πόρων να επιδείξουν αλληλεγγύη προς τους ασφαλισμένους, τα ταμεία των οποίων δεν στηρίζονται από κανέναν κοινωνικό πόρο. Αυτός είναι ο σοσιαλισμός σας;
Διαμαρτύρεστε επειδή η Κυβέρνηση αποφάσισε να βάλει τάξη στο υφιστάμενο πολυδαίδαλο σύστημα ενοποιώντας τα εκατόν πενήντα περίπου ασφαλιστικά ταμεία σε πέντε έως εφτά ταμεία. Εσείς μιλάτε για πέντε, αλλά με ξεχωριστούς κωδικούς για τα αποθεματικά και τις περιουσίες του καθενός απ’ αυτά. Πολύ φοβάμαι ότι οι αντιδράσεις σας είναι εκ του πονηρού και πολύ περισσότερο κατευθυνόμενες από συμφέροντα που θίγονται, από καρέκλες μελών διοικητικών συμβουλίων που τρίζουν.
Να έχετε το θάρρος να το ομολογήσετε, κύριοι της Αντιπολίτευσης. Μην κρύβεστε άλλο πίσω από το δάχτυλό σας. Οι διαμαρτυρίες σας προέρχονται από το περιβάλλον των δύο χιλιάδων και πλέον κρατικοδίαιτων ατόμων που βρίσκονται κατά κανόνα υπό καθεστώς μονιμότητας στα διοικητικά συμβούλια των ασφαλιστικών ταμείων και προαισθάνονται ότι οι ενοποιήσεις θα τους πετάξουν έξω από το μεγάλο φαγοπότι που είχε στηθεί από ημερών κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πόσα χρήματα σπαταλά το ελληνικό δημόσιο για τους μισθούς των μελών των διοικητικών συμβουλίων; των γραμματέων και των φαρισαίων ως διοικητικό προσωπικό; πόσα ενοίκια πληρώνει το κράτος; πόσα κτήρια νοικιάζει; Περιμένουμε την απάντησή σας, διότι όταν κάποιος αντιδράσει για κάτι, ταυτόχρονα είναι υπόλογος για τους λόγους αυτής της αντίδρασης.
Ο Προϋπολογισμός του 2008 που φέρνει σήμερα προς ψήφιση η Κυβέρνηση και τον οποίο υπερψηφίζω, κανείς δεν ισχυρίζεται ότι δίνει απαντήσεις και λύσεις σε όλα τα προβλήματα του τόπου. Άλλωστε, μαγικό ραβδί δεν υπάρχει, αλλά ούτε υπήρχε και ποτέ. Είναι όμως συνέχεια μιας πολιτικής που έχει αποδειχθεί στην πράξη ότι αποφέρει αποτελέσματα οικονομικά και κοινωνικά.
Μετά την έξοδο από το καθεστώς δημοσιονομικής επιτήρησης, οι προκλήσεις που έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι μπροστά μας. Σ’ αυτές καλούμαστε να απαντήσουμε με τόλμη, με αποφασιστικότητα και κυρίως αποτελεσματικότητα, αν θέλουμε να χτίσουμε την Ελλάδα που υπάρχει στο μυαλό μας, στην ψυχή μας, στο όραμά μας. Η εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού μας δίνει δύναμη να προχωρήσουμε μπροστά. Σας καλώ να τον υπερψηφίσετε.
Εύχομαι σε όλους «προσωπική υγεία, οικογενειακή ευτυχία και καλές γιορτές». Να είστε καλά!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών κ. Χατζηδάκης για δεκαοκτώ λεπτά.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πιστεύω ότι η συζήτηση για τον Προϋπολογισμό επιβεβαιώνει απόλυτα την ορθότητα του βασικού πολιτικού μηνύματος της Κυβέρνησης, δηλαδή ότι τα τελευταία χρόνια η χώρα πάει μπροστά. Η ανάπτυξη επιταχύνθηκε σημειώνοντας ρυθμούς υψηλότερους αυτών των χωρών της Ευρωζώνης. Η δημοσιονομική προσαρμογή που επιτεύχθηκε ήταν σημαντική. Η συγκράτηση των δημοσίων δαπανών, ο περιορισμός της σπατάλης και η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής συνέβαλαν στο να μειωθεί το δημοσιονομικό έλλειμμα.
Θέλω να υπενθυμίσω ότι από το 8% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος που ήταν το 2004, διαμορφώθηκε το 2006 και το 2007 κάτω από το όριο του 3% του Α.Ε.Π. για πρώτη φορά από την ένταξη της Ελλάδας στην Ο.Ν.Ε.. Το χρέος της Γενικής Κυβέρνησης μειώθηκε κατά 6,6 ποσοστιαίες μονάδες την περίοδο 2004-2007. Και ακόμα περισσότερο, η ανεργία μειώθηκε κατά σχεδόν τέσσερις ποσοστιαίες μονάδες και δημιουργήθηκαν διακόσιες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας.
(Στο σημείο αυτό εισέρχεται στην Αίθουσα ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής)
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ανταγωνιστικότητα της χώρας βελτιώθηκε όλα αυτά τα χρόνια. Ταυτόχρονα, βελτιώθηκαν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της ανάπτυξης. Η ανάπτυξη βασίζεται πλέον στις ιδιωτικές επενδύσεις και τις εξαγωγές οι οποίες αυξήθηκαν σημαντικά, δημιουργώντας μία νέα δυναμική για την οικονομία.
Όλα τα παραπάνω είναι αποτέλεσμα συλλογικής προσπάθειας. Βέβαια, αυτή η προσπάθεια δεν σταματάει εδώ. Αντιθέτως μπορούμε και πρέπει να κάνουμε πολλά βήματα για να επιταχύνουμε τους ρυθμούς μας. Ο φετινός Προϋπολογισμός αντικατοπτρίζει ακριβώς αυτό, την επιτάχυνση της προσπάθειας για μια πιο σύγχρονη, πιο δυναμική, πιο ανταγωνιστική Ελλάδα. Αυτό ακριβώς ήταν και το μήνυμα που πριν από ενενήντα περίπου μέρες έδωσε ο ελληνικός λαός. Το μήνυμα των εκλογών της 16ης Σεπτεμβρίου 2007 είναι νωπό και όσοι το ξεχνάνε αυτοανακηρυσσόμενοι εκφραστές της κοινής γνώμης, ας θυμούνται ότι την πολιτική νομιμοποίηση, αλλά και την προγραμματική κατεύθυνση στις κυβερνήσεις, τη δίνουν οι πολίτες και μόνο αυτοί.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στο τομέα των μεταφορών και επικοινωνιών, συνεχίζουμε μια πορεία εκσυγχρονισμού και αναβάθμισης του χώρου. Όπως ξεκαθαρίσαμε και στις προγραμματικές δηλώσεις της Κυβέρνησης, οι κεντρικοί άξονες της πολιτικής μας είναι έξι.
Πρώτον, να αναβαθμίσουμε τη χώρα μας σε κύριο διαμετακομιστικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής, αυξάνοντας τη στρατηγική της σημασία και δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας.
Δεύτερον, να βελτιώσουμε τα μέσα μαζικής μεταφοράς και να αυξήσουμε τον αριθμό των συμπολιτών μας που μετακινούνται με αυτά.
Τρίτον, να ενισχύσουμε ιδιαίτερα τα μέσα σταθερής τροχιάς, ιδίως το σιδηροδρομικό μας δίκτυο, για μετακινήσεις με ασφάλεια, με ταχύτητα και πάνω απ’ όλα φιλικές στο περιβάλλον.
Τέταρτον, να βελτιώσουμε την οικονομική κατάσταση των Δ.Ε.Κ.Ο. που εποπτεύονται από το Υπουργείο, με σεβασμό στην κοινωνική προσφορά τους, αλλά και στα χρήματα του φορολογούμενου.
Πέμπτον, να προσδώσουμε επιπλέον δυναμική στον τομέα των τηλεπικοινωνιών και να προχωρήσουμε πιο γρήγορα στην εξάπλωση των ευρυζωνικών δικτύων.
Έκτον, να δώσουμε μια βιώσιμη και υγιή λύση στο καυτό θέμα της Ολυμπιακής.
Για τις μεταφορές. Για την υλοποίηση των στόχων αυτών έχουμε δρομολογήσει σημαντικές πολιτικές δράσεις που θα αναπτυχθούν μέσα στο 2008, στις οποίες θα αναφερθώ πολύ συνοπτικά.
Ολοκληρώνονται τα έργα σε δώδεκα αεροδρόμια συνολικού ύψους 500.000.000 ευρώ.
Προγραμματίζονται έργα σε δεκαέξι αεροδρόμια ύψους 900.000.000 ευρώ. Θέλω ιδιαίτερα να σταθώ στο αεροδρόμιο της Ανδραβίδας, που είναι μια πυρόπληκτη περιοχή, όπου δημοπρατούνται τα έργα άμεσα, πράγμα που πιστεύω ότι θα βοηθήσει σημαντικά τον τουρισμό σε αυτήν την ιδιαίτερα ευαίσθητη περιοχή που αξίζει την προσοχή μας.
Εφοδιάζονται τα αεροδρόμια με εξοπλισμό αεροναυτιλίας ύψους 140.000.000 ευρώ και με εξοπλισμό ασφαλείας ύψους 140.000.000 ευρώ.
Προχωρεί η κατασκευή του αεροδρομίου Καστελίου στην Κρήτη, το νέο μεγάλο αεροδρόμιο της Κρήτης, που θα γίνει με σύμβαση παραχώρησης και που την ευθύνη της κατασκευής θα έχει το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε..
Εκσυγχρονίζουμε με νέο νομοθετικό πλαίσιο, με επιμέρους παρεμβάσεις στον τομέα των εμπορευματικών μεταφορών, δίνοντας κίνητρα για τη δημιουργία οργανωμένων μεταφορικών επιχειρήσεων.
Προωθούμε τη δημιουργία σύγχρονων υποδομών, όπως το εμπορευματικό κέντρο στο Θριάσιο Πεδίο, όπου πιστεύω ότι τα έργα θα ξεκινήσουν μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2008 και θα ολοκληρωθεί το έργο, όπως είναι η συμφωνία μας με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή μέχρι τα τέλη του 2009. Πρόκειται για ένα μεγάλο έργο, μεγάλης σημασίας με πολλές θέσεις εργασίας, που θα δημιουργηθούν.
Παράλληλα, το έργο αυτό θα συνδυαστεί με το νέο σιδηροδρομικό σταθμό στο Νέο Ικόνιο, γιατί θέλουμε να προωθήσουμε τις συνδυασμένες μεταφορές, πράγμα που είναι και κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στον τομέα των μέσων μαζικής μεταφοράς, στόχος μας είναι να αυξήσουμε τον αριθμό των συμπολιτών μας που μετακινείται με τις δημόσιες συγκοινωνίες. Ο ετήσιος ρυθμός 5% της αύξησης δεν μας αρκεί. Θέλουμε να εντείνουμε τις προσπάθειές μας, βελτιώνοντας παράλληλα την ποιότητά τους, και να κάνουμε τις συγκοινωνίες πιο σύγχρονες και πιο φιλικές στο περιβάλλον.
Τι προγραμματίζουμε σε αυτήν την κατεύθυνση;
Μετά την εγκατάσταση συστήματος τηλεματικής στη Θεσσαλονίκη, το οποίο θα εγκαινιαστεί σύντομα, θα προχωρήσουμε στην εγκατάσταση συστήματος τηλεματικής στην Αθήνα, στους εποπτευόμενους φορείς του Ο.Α.Σ.Α., για την καλύτερη εποπτεία και συντονισμό των οχημάτων, αλλά και για την καλύτερη εξυπηρέτηση των επιβατών μέσα στα οχήματα και στους σταθμούς.
Αναβαθμίζονται όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς με χρήση νέων τεχνολογιών, όπως ηλεκτρονικές αναγγελίες, ενημερωτικά προγράμματα, κλιματισμούς στους συρμούς του μετρό, όσους δεν έχουν κλιματισμούς, κ.λπ..
Προχωρεί ο διαγωνισμός για το αυτόματο σύστημα συλλογής κομίστρου - ηλεκτρονική κάρτα- για τη διευκόλυνση των επιβατών και τον περιορισμό της λαθρεπιβίβασης.
Προχωρεί ο διαγωνισμός για την προμήθεια πεντακοσίων είκοσι λεωφορείων τελευταίας αντιρρυπαντικής τεχνολογίας από την Ε.ΘΕ.Λ., για να προωθήσουμε τις πράσινες μεταφορές και να πετύχουμε το στόχο της βιώσιμης κινητικότητας.
Επεκτείνονται οι λεωφορειολωρίδες κατά δεκατρία χιλιόμετρα. Επεκτείνεται το Φεβρουάριο και το Μάρτιο, πειραματικά, το ωράριο του ηλεκτρικού και του μετρό έως τις δύο τα ξημερώματα την Παρασκευή και το Σάββατο –δηλαδή από Παρασκευή προς Σάββατο και από Σάββατο προς Κυριακή- και αν η κίνηση το δικαιολογεί, το μέτρο αυτό θα πάρει μόνιμο χαρακτήρα.
Ξεκινούν τα έργα ανακατασκευής της γραμμής του Η.Σ.Α.Π., αφού λύθηκε το πρόβλημα με το σχετικό διαγωνισμό, και η υπογειοποίηση από το Φάληρο έως τον Πειραιά.
Προχωρούν, επίσης, τα έργα για την επέκταση του τραμ στον Πειραιά, όπου στόχος μας είναι να ολοκληρωθεί το έργο μέχρι το 2010. Ξεκινάει η προεργασία για την επέκταση των Η.Σ.Α.Π. από την Κηφισιά μέχρι τον Άγιο Στέφανο σε υπόγειο δίκτυο, ένα έργο πολύ μεγάλης κλίμακας. Η πρώτη φάση του έργου θα κοστίσει 480.000.000 ευρώ.
Προχωρεί, επίσης, παράλληλα και η ηλεκτροκίνηση του ΠΑ.Θ.Ε. στα τμήματα Αθήνα-Λιανοκλάδι και Δομοκός-Θεσσαλονίκη στη σιδηροδρομική γραμμή.
Εκπονείται η προμελέτη για τη σιδηροδρομική σύνδεση Θεσσαλονίκης με το αεροδρόμιο «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» και τη Χαλκιδική. Προχωρεί η επέκταση του προαστιακού σιδηροδρόμου από το Κιάτο στο Ξυλόκαστρο και παράλληλα, η επέκταση προς Κορωπί και προς Λαύριο, ένα έργο που βεβαίως θα ολοκληρωθεί το 2012, 2013, γιατί είναι έργο πολύ μεγάλης κλίμακας.
Τέλος, όλοι οι συγκοινωνιακοί φορείς θα πιστοποιηθούν με σύστημα ISO πρώτον για ποιότητα υπηρεσιών, δεύτερον για προστασία του περιβάλλοντος, τρίτον για υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων. Με τον τρόπο αυτό θα διασφαλίσουμε με μόνιμο αντικειμενικό και αδιάβλητο τρόπο την ποιότητα υπηρεσιών προς πολίτες και εργαζομένους. Επαναλαμβάνω ότι στόχος μας είναι να αλλάξουμε την αντίληψη που θέλει τη χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς ως αναγκαστική επιλογή. Δεν θέλουμε να είναι αναγκαστική, αλλά συνειδητή επιλογή. Θέλουμε οι πολίτες να επιλέγουν τα μέσα μαζικής μεταφοράς, επειδή με αυτά κινούνται πιο άνετα, πιο γρήγορα, πιο οικονομικά και κυρίως, με ασφάλεια. Και με τα μέτρα αυτά εξασφαλίζουμε την ποιοτική αναβάθμιση των αστικών συγκοινωνιών.
Καταβάλλουμε, επίσης, κάθε προσπάθεια για τον περιορισμό των ελλειμμάτων στους εποπτευόμενους από το Υπουργείο φορείς, με έμφαση στον Ο.Σ.Ε. που είναι αλήθεια ότι αντιμετωπίζει και το μεγαλύτερο πρόβλημα. Σύντομα θα είμαστε σε θέση να εξαγγείλουμε με βάση και την κτηθείσα εμπειρία τις αναγκαίες παρεμβάσεις, έτσι ώστε ο Ο.Σ.Ε. να λειτουργήσει με πιο αποτελεσματικό τρόπο και κυρίως να προστατευθεί η ΤΡΕΝΟΣΕ, η οποία από του χρόνου δεν θα μπορεί να απολαμβάνει κρατικών ενισχύσεων λόγω των αλλαγών που έχουν γίνει στο κοινοτικό δίκαιο.
Στον τομέα των τηλεπικοινωνιών έχω ξαναπεί, τονίζω και τώρα, ότι δεν επενδύουμε μόνο χρήματα, επενδύουμε και ελπίδες. Ελπίδες για νέες θέσεις εργασίας, ελπίδες για καλύτερες και φτηνότερες υπηρεσίες στους καταναλωτές. Ελπίδες για ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της χώρας.
Προτεραιότητά μας για το 2008 θα είναι η διαμόρφωση της εθνικής στρατηγικής στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών 2008-2013. Ήδη έχουμε ξεκινήσει διάλογο με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, με την Ε.Ε.Τ.Τ., με τον Ο.Τ.Ε., με τον Σ.Ε.Β., με τον Σ.Ε.Π.Ε., με όλους τους άλλους φορείς που κινούνται στο χώρο των τηλεπικοινωνιών. Και θέλουμε με το σχέδιο αυτό να διαμορφώσουμε το τελικό πλαίσιο που θα στηρίξει τη σωστή ανάπτυξη της ευρυζωνικότητας, ώστε μέσα από αυτή να καρπωθούν οι πολίτες, αλλά και η χώρα, τα οφέλη που προκύπτουν από τις νέες τεχνολογίες. Είναι ένα σχέδιο που συνεπάγεται επενδύσεις μεγάλης κλίμακας, σε πολλές από τις οποίες θα δοκιμάσουμε να εφαρμόσουμε τη μέθοδο Σ.Δ.Ι.Τ.. Και ο στόχος μας είναι να προωθήσουμε τα δίκτυα οπτικής ίνας νέας γενιάς, για να δώσουμε τις δυνατότητες που πρέπει στους πολίτες της χώρας και κυρίως στις απομακρυσμένες περιοχές και στις μειονεκτούσες ομάδες του πληθυσμού.
Εν τω μεταξύ, όσον αφορά την περιφέρεια, δίνουμε ιδιαίτερη έμφαση εκεί που η ανάπτυξη ευρυζωνικών υποδομών είναι πιο δύσκολη και φυσικά πολύ πιο δαπανηρή. Βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη ένα πολύ φιλόδοξο πρόγραμμα της Κοινωνίας της Πληροφορίας, με στόχο να δημιουργήσουμε τέτοιες υποδομές σε εβδομήντα πέντε πόλεις της Ελλάδας.
Προς την ίδια κατεύθυνση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το Πρόγραμμα «ΔΟΡΥ» αφορά στην παροχή δορυφορικών ευρυζωνικών συνδέσεων σε δημόσιους φορείς σε απομακρυσμένες περιοχές. Παράλληλα, σε συνεργασία με τον κ. Ρουσόπουλο εκδίδουμε κάρτες συχνοτήτων για την αναλογική και ψηφιακή τηλεόραση και προετοιμάζουμε τη μετάβαση στην ψηφιακή τηλεόραση, που θα παρέχει καλύτερη ποιότητα στο χρήστη και ποικιλία υπηρεσιών.
Με τη σωστή αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών μπορούμε να συμβάλουμε αποφασιστικά στο να αρθεί οριστικά ο κοινωνικός αποκλεισμός ευπαθών, αλλά και γεωγραφικά αποκλεισμένων ομάδων του πληθυσμού. Και αυτό για μας είναι μέγιστη προτεραιότητα.
Έρχομαι στο θέμα της Ολυμπιακής. Μέσα στο 2008 η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είναι αποφασισμένη να δώσει οριστική, βιώσιμη και υγιή λύση στο θέμα της Ολυμπιακής. Ένα πρόβλημα δεκαετιών που μέχρι σήμερα έχει επιβαρύνει τους φορολογούμενους πολίτες με πολλά δισεκατομμύρια, έχει γεμίσει ανασφάλεια τους εργαζόμενους και έχει εμπλέξει τη χώρα μας σε ένα κυκεώνα νομικών περιπετειών με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Περιπέτειες που εντείνονται με τη σημερινή αλλά και εν πολλοίς γνωστή απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το θέμα.
Δεν θα κουραστώ να το επαναλαμβάνω μέχρι να το αντιληφθεί και ο τελευταίος πολίτης σ’ αυτή τη χώρα, τι σημαίνουν τα χρέη της Ολυμπιακής, που σήμερα υπερβαίνουν τα 2.400.000.000 ευρώ.
Τα χρέη αυτά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι υπερδιπλάσια από το κόστος του Μετρό Θεσσαλονίκης. Είναι υπερτριπλάσια από το κόστος προστασίας των πολιτών σε όλες τις πυρόπληκτες περιοχές. Είναι όσο το κόστος δύο χιλιάδων εξαθέσιων σχολείων και πενήντα νομαρχιακών νοσοκομείων, ενός νοσοκομείου σε κάθε νομό της χώρας.
Θέλω επίσης να γίνει αντιληπτό ότι, όσο καθυστερούμε να βρούμε λύση στο θέμα της Ολυμπιακής, η κατάσταση χειροτερεύει. Τα χρέη τα οποία νομικά δεν διαγράφονται -δεν υπάρχει τρόπος- θα αυξάνονται λόγω δομικών προβλημάτων που έχει η επιχείρηση και με τους σημερινούς ρυθμούς θα αυξάνονται ετησίως κατά 245.000.000 ευρώ.
Παράλληλα, κανένας ιδιώτης δεν πρόκειται να επενδύσει στην εταιρεία όσο υπάρχει αυτή η κατάσταση και κυρίως όσο υπάρχει η εκκρεμότητα με τις Βρυξέλλες, με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Διότι οι ιδιώτες δεν θα κρίνουν με βάση τη δική μας θέση, σε σχέση με κάποιες δικαστικές αποφάσεις δικών μας δικαστηρίων ή δικαστηρίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά με βάση τις θέσεις των Βρυξελλών εκ των πραγμάτων. Πρέπει να ζούμε στην πραγματικότητα και όχι στον κόσμο που μας βολεύει.
Τέλος, θέλω να σημειώσω ότι, όσο παραμένει αυτή η εκκρεμότητα και όσο αυξάνονται τα χρέη, νομικά μειώνονται οι πιθανότητες να διατηρήσουμε το όνομα και το σήμα της εταιρείας.
Αυτή την άρρωστη κατάσταση, αυτή την κατάσταση που οδηγεί σε κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος, θα πρέπει να την αντικαταστήσουμε με μια νέα, βιώσιμη, λειτουργική και πλήρως ανταγωνιστική Ολυμπιακή, η οποία θα έχει δυνατότητες ανάπτυξης.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Πρόεδρος της Βουλής κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ)
Οι δεσμεύσεις μας για το νέο σχήμα είναι δεδομένες και αδιαπραγμάτευτες. Τις επαναλαμβάνω για μια ακόμη φορά.
Πρώτον, θα διατηρηθεί το όνομα και το σήμα της Ολυμπιακής. Οι κύκλοι, με τους οποίους είμαστε συναισθηματικά συνδεδεμένοι, θα συνεχίσουν να πετάνε.
Δεύτερον, κανένας, επαναλαμβάνω κανένας, εργαζόμενος δεν θα μείνει χωρίς δουλειά. Για μας είναι θέμα, απόλυτης, προτεραιότητας.
Τρίτον, όπως ήδη έχει διαβεβαιώσει και η ίδια η Κομισιόν, τα νησιά μας θα συνεχίσουν να έχουν απρόσκοπτη αεροπορική σύνδεση.
Τέταρτον, είμαστε αποφασισμένοι γιατί δεν χρωστάμε τίποτα σε κανέναν, να αποτρέψουμε μονοπωλιακές καταστάσεις στο εσωτερικό της χώρας.
Και πέμπτον, θα βάλουμε τέλος στην κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος.
Πιστεύω ότι σε μια λύση που έχει αυτά τα χαρακτηριστικά, τα οποία είναι αδιαπραγμάτευτα για την Κυβέρνηση. Κανένας δεν μπορεί να διαφωνήσει.
Και διερωτώμαι ειλικρινά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Θέλουμε μια νέα, υγιή Ολυμπιακή, η οποία θα πληροί όλες αυτές τις προϋποθέσεις που σας είπα, το όνομα, το σήμα, την κάλυψη των νησιών, την εξασφάλιση των εργαζομένων, την αποτροπή μονοπωλίου, την υπέρβαση του προβλήματος της κατασπατάλησης του δημοσίου χρήματος; Θέλουμε αυτή τη νέα, υγιή Ολυμπιακή; Ή θέλουμε μια «αρρωστημένη» Ολυμπιακή, όπως είναι η σημερινή εταιρεία;
Για μας η λύση είναι ξεκάθαρη. Θέλουμε μια υπεύθυνη λύση. Μια λύση η οποία θα μας οδηγεί στο να βγούμε από το σημερινό αδιέξοδο. Και η λύση αυτή είναι η λύση που προτείνει, υπεύθυνα, η Κυβέρνηση στον ελληνικό λαό.
Στους επόμενους μήνες θα δώσουμε βάρος σε τρεις διαδικασίες:
Πρώτον, θα συνεχίσουμε τις διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προκειμένου να πετύχουμε την καλύτερη δυνατή εξέλιξη για τη χώρα και την Ολυμπιακή.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει προειδοποιητικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού).
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Έχετε ένα λεπτό ακόμα, κύριε Υπουργέ.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Δεύτερον, θα προχωρήσουμε σε ειλικρινή διάλογο με τους εργαζόμενους, με στόχο να στηρίξουν και αυτοί μια μόνιμη και βιώσιμη λύση. Και πιστεύω, καθώς θα περνούν οι μέρες, ότι και οι ίδιοι θα αντιληφθούν ποιες, ακριβώς, είναι οι προθέσεις μας και ποιο είναι το σχέδιό μας.
Και τρίτον, θα προχωρήσουμε παράλληλα και συντεταγμένα στην εξεύρεση επενδυτή, ο οποίος θα έρθει και θα επενδύσει στη νέα Ολυμπιακή. Ελπίζω ειλικρινά ότι στη διαδικασία αυτή όλοι οι εμπλεκόμενοι και κυρίως οι πολιτικές δυνάμεις θα δείξουν την απαραίτητη ευθύνη και σοβαρότητα, για να λύσουμε επιτέλους ένα μακροχρόνιο πρόβλημα, πρόβλημα που δεν είναι δικό μου ή της Κυβέρνησης, είναι πρόβλημα της Ελλάδας, πρόβλημα των Ελλήνων φορολογούμενων. Εμείς, έτσι θα αντιμετωπίσουμε αυτό το θέμα.
Εν πάση περιπτώσει, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μπαίνουμε σε μια κρίσιμη χρονιά, μια χρονιά που πρέπει να κινηθούμε γρήγορα και αποφασιστικά. Η Κυβέρνηση έχει συναίσθηση των ευθυνών της και θα προχωρήσει με βάση την εντολή του ελληνικού λαού. Σ’ αυτήν την προσπάθεια δεν χαρίζουμε την κοινωνική ευαισθησία σε κανέναν. Δεν πιστεύουμε ότι κάποιος είναι περισσότερο κοινωνικά ευαίσθητος από τον άλλο. Απλώς εμείς διεκδικούμε για τον εαυτό μας το ότι η πολιτική μας είναι περισσότερο αποτελεσματική κοινωνικά, είναι πολιτική η οποία έχει παραγάγει αποτελέσματα, αποτελέσματα τα οποία δέχονται και οι διεθνείς οργανισμοί, αλλά και ο ελληνικός λαός στις τελευταίες εκλογές.
Πρέπει, επίσης, να συμφωνήσουμε και σε κάτι άλλο. Όλοι δεχόμαστε την ανάγκη των μεταρρυθμίσεων, όλοι θέλουμε να προχωρήσει η χώρα μπροστά. ‘Εχουμε παραδείγματα επιτυχημένων μεταρρυθμίσεων σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Και αυτές τις μεταρρυθμίσεις εφαρμόζουμε εμείς. Δεν ξέρω, ειλικρινά, ποιες μεταρρυθμίσεις προτείνει η Αντιπολίτευση, διότι σε πολλές περιπτώσεις έχω την εντύπωση ότι η Αντιπολίτευση έρχεται και υπερασπίζεται παλιές πολιτικές παλαιών κυβερνήσεων της Ελλάδας της δεκαετίας του ’60 ή του ’70. Δεν μπορείτε να θέλετε μετά πιστοποιητικά προοδευτικότητας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης.
Πραγματικά πιστεύω, μετά και από δεκατρία χρόνια στο Ευρωκοινοβούλιο, ότι με τις πολιτικές της η Κυβέρνηση είναι, πραγματικά, η Κυβέρνηση της Ευρώπης, η Κυβέρνηση της κοινής λογικής, η Κυβέρνηση που θέλει να οδηγήσει την Ελλάδα μπροστά. Και με τη συναίνεση του ελληνικού λαού, με τη συμμαχία της κοινωνίας θα προχωρήσουμε μπροστά και θα τα καταφέρουμε.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το λόγο έχει η συνάδελφος Βουλευτής κ. Αμανατίδου-Πασχαλίδου Ευαγγελία, Βουλευτής του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς της περιφέρειας Β΄ Θεσσαλονίκης.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Πρωθυπουργέ, κυρίες και κύριοι Βουλευτές της Κυβέρνησης, εκλέχθηκα από τη Β΄ Θεσσαλονίκης, μια περιφέρεια που πριν αρκετά χρόνια στηριζόταν στην αγροτική οικονομία. Καταφέρατε εσείς και οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να συρρικνώσετε το αγροτικό εισόδημα, να ερημώσετε την ύπαιθρο με τις πολιτικές που ακολουθήσατε και που συνεχίζετε με μεγαλύτερη ένταση. Απαξιώνετε το παραγωγικό εκείνο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας που στήριζε την οικονομία της χώρας για δεκαετίες.
Οι ψηφοφόροι πίστεψαν και στη δική σας αλλαγή. ‘Όμως, άλλα υποσχεθήκατε και άλλα πράττετε. Καθημερινά, διαψεύδονται οι ελπίδες όλων όσων σας εμπιστεύτηκαν. Τα αντιλαϊκά σας μέτρα, οι ιδιωτικοποιήσεις, το ασφαλιστικό έβγαλαν όλη την Ελλάδα στους δρόμους. Στις 12 του Δεκέμβρη, ημέρα απεργίας, ήταν και οι δικοί σας ψηφοφόροι ανάμεσα στους χιλιάδες διαδηλωτές. Εσείς, βέβαια, επιμένετε.
Νέοι άνεργοι, νέοι ανασφάλιστοι, ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων, αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, κλείσιμο των μικρών επιχειρήσεων, λεηλασία των αποθεματικών των ταμείων, ενοποιήσεις ασφαλιστικών φορέων, είναι επιγραμματικά τα μεγάλα προβλήματα.
Είστε Κυβέρνηση του Σ.Ε.Β., των μεγάλων οικοδομικών συνεταιρισμών, των μεγάλων μοναστηριών, που τους παραχωρείτε δημόσιες εκτάσεις για να κάνουν οι μονές business plan. Και, βέβαια, αναφέρομαι στη Μονή Βατοπεδίου που αποκτά πλέον διαστάσεις σκανδάλου.
Φορολογείστε όσους προανέφερα και δώστε κοινωνικές παροχές στο λαό, δώστε χρήματα στην παιδεία, στην υγεία και όχι στις στρατιωτικές δαπάνες.
Για τα δημόσια έργα, όπως σχολεία, νοσοκομεία, δρόμοι, υιοθετήσαμε το μοντέλο σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, τα γνωστά Σ.Δ.Ι.Τ., όταν η διεθνής εμπειρία δείχνει πόσο επιζήμιες είναι κοινωνικά και οικονομικά οι παραπάνω συμπράξεις όπου έχουν εφαρμοστεί.
Εμείς σαν ΣΥ.ΡΙΖ.Α. απορρίπτουμε τα Σ.Δ.Ι.Τ., που ως αποτέλεσμα έχουν την ιδιωτικοποίηση των κερδών και την κοινωνικοποίηση των κινδύνων.
Το περιβάλλον και τις κλιματικές αλλαγές τις αγγίζετε, τελείως, επιδερμικά. Δεν θέλετε να λάβετε υπ’ όψιν σας την πραγματική έκταση του προβλήματος τόσο σε τοπικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο όταν σχεδόν όλοι οι επιστήμονες επισημαίνουν και προειδοποιούν. Για όλα τα παραπάνω αναφέρθηκε εκτενέστερα ο γενικός μας εισηγητή, ο κ. Δραγασάκης.
Στο κομμάτι εκείνο του προϋπολογισμού που αφορά την αγροτική οικονομία διαπιστώνουμε ότι ο προϋπολογισμός χαρακτηρίζεται από την έλλειψη αναπτυξιακής πολιτικής.
(Στο σημείο αυτό τη Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
Η Κυβέρνηση με την απόφασή της να υιοθετήσει την πλήρη αποδέσμευση των ενισχύσεων από την παραγωγή στα περισσότερα αγροτικά προϊόντα, στην οποία συναίνεσε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., ανέλαβε την ευθύνη της συρρίκνωσης της αγροτικής παραγωγής, την εξαφάνιση των μικρομεσαίων αγροτικών εκμεταλλεύσεων και τη μείωση του αγροτικού πληθυσμού.
Η εγκατάλειψη σημαντικών καλλιεργειών και η έξοδος νέων από τη γεωργία είναι γεγονός. Εάν στο όλο πρόβλημα των δυσμενών επιπτώσεων από την εφαρμογή της νέας Κ.Α.Π. πάρουμε υπ’ όψιν μας και τις νέες προτάσεις του λεγόμενου διαγνωστικού ελέγχου που θα αρχίσει από το 2008, δεν μιλάμε για τη μείωση του αγροτικού εισοδήματος, αλλά για το «πιστοποιητικό θανάτου» της οικογενειακής γεωργίας.
Η μείωση του εισοδήματος των Ελλήνων αγροτών από το 2000 μέχρι σήμερα ξεπερνά το 25%, ενώ το κόστος παραγωγής ανεβαίνει. Σε αυτήν την οδυνηρή εξέλιξη καταλαβαίνετε ότι οι πόροι συνολικά του Προϋπολογισμού προς τον αγροτικό τομέα είναι σχεδόν αμελητέοι και καταδεικνύουν απουσία ενός εθνικού στρατηγικού προγράμματος ανάπτυξης της υπαίθρου.
Ως προς το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων στον αγροτικό τομέα προβλέπεται μία σημαντική αύξηση κατά 22,9% έναντι του 2007. Το συνολικό όμως ποσό παραμένει αρκετά χαμηλό για να καλύψει τις ανάγκες της αγροτικής οικονομίας ειδικά στις νέες συνθήκες που διαμορφώθηκαν μετά την τελευταία αναθεώρηση του συστήματος επιδοτήσεων των αγροτών.
Ο προϋπολογισμός αυτός εξακολουθεί να υποτιμά τον αγροτικό κόσμο και υποβαθμίζει τον ίδιο τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, που λειτουργεί ως προσανατολισμούς χωρίς αγροτική έρευνα, χωρίς επιστημονική στελέχωση, κατακερματισμένος σε τέσσερα επίπεδα, χωρίς συνεργασία του ενός με το άλλο, το Υπουργείο, την Περιφέρεια, τη Νομαρχία, το Δήμο.
Συνεχίζεται και στον φετινό προϋπολογισμό η ίδια πολιτική χρηματοδότησης για αποζημιώσεις στην αγροτική πολιτική μέσω ΕΛ.Γ.Α.. Ως γνωστόν ο ΕΛ.Γ.Α. είναι χρεωμένος λόγω των επανειλημμένων δανειοδοτήσεων από την Αγροτική Τράπεζα και την Εθνική Τράπεζα σε σημείο που αμφισβητείται πλέον η βιωσιμότητα του Οργανισμού. Το συνολικό χρέος έχει ξεπεράσει τα 2.000.000.000 ευρώ. Ο προϋπολογισμός παρουσιάζει έλλειμμα 72.000.000 ευρώ μόνο για το 2008. Πρόκειται, λοιπόν, για σοβαρότατο πρόβλημα που δημιουργείται με τη συνεχή υποχρηματοδότηση του ΕΛ.Γ.Α..
Θα ήθελα εδώ να αναφερθώ και στην πολιτική που ακολουθεί ο ΕΛ.Γ.Α. στη χορήγηση των αποζημιώσεων. Υπάρχουν επίσημα στοιχεία για τις αποζημιώσεις που χορηγούνται σύμφωνα με τον κανονισμό του ΕΛ.Γ.Α. και τις κατ’ εξαίρεση αποζημιώσεις; Ο ΕΛ.Γ.Α. έχει μετατραπεί σ’ έναν οργανισμό για την ικανοποίηση πελατειακών σχέσεων. Επί ΠΑ.ΣΟ.Κ., η Νέα Δημοκρατία απειλούσε ότι θα στείλει στα δικαστήρια τέτοιες παρατυπίες. Αντ’ αυτού έχει αναπτύξει και οργανώσει ακόμα καλύτερα το πελατειακό σύστημα.
Το σημαντικότερο κονδύλι των οικονομικών ενισχύσεων από εθνικούς πόρους προορίζεται για την πληρωμή των συντάξεων του Ο.Γ.Α.. Τα 330 ευρώ της αγροτικής σύνταξης μέσα στην τριετία υπερκαλύφθηκαν ήδη από την άνοδο του κόστους ζωής. Οι συντάξεις αυτές είναι σίγουρα συντάξεις πείνας και τα κονδύλια θα πρέπει να διπλασιαστούν.
Με λίγα λόγια ο προϋπολογισμός προσπαθεί να καλύψει μέρος από τις πάγιες υποχρεώσεις, όπως είναι ο Ο.Γ.Α., οι αποζημιώσεις και διάφορα άλλα και δεν διαφαίνεται η αναπτυξιακή κατεύθυνση στον αγροτικό τομέα.
Η σημερινή κατάσταση στον τομέα της κτηνοτροφίας είναι οριακή με την κατακόρυφη στο 100% αύξηση των ζωοτροφών και τις εξευτελιστικές τιμές παραγωγού για τα ζωοκομικά προϊόντα γάλακτος και κρέατος. Έτσι τα πρόσφατα μέτρα που ανακοίνωσε ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων δεν αφήνουν περιθώρια για αυταπάτες.
Κινούνται στο πλαίσιο της ίδιας πολιτικής που έχει ως βασικό στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, δηλαδή επιταχύνει τη συγκέντρωση της παραγωγής σε ελάχιστα χέρια με τη χρησιμοποίηση τις περισσότερες φορές φθηνών και επικίνδυνων μέσων εκτροφής. Το άτοκο πενταετές δάνειο δεν εξασφαλίζει δυνατότητα δανειοληψίας, αφού η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων κτηνοτρόφων είναι καταχρεωμένη στην Αγροτική Τράπεζα Ελλάδος. Αυτό που προέχει είναι η στήριξη του εισοδήματος με την αύξηση των τιμών του παραγωγού και την επιδότηση στις ζωοτροφές.
Σοβαρό πλήγμα δέχεται η ελληνική κτηνοτροφία από την ανοχή των υπηρεσιών στην κερδοσκοπία με τις παράνομες ελληνοποιήσεις. Έχουμε μείνει πίσω και στην ανάπτυξη της βιολογικής κτηνοτροφίας. Ενώ παράγονται σημαντικές ποσότητες κτηνοτροφικών προϊόντων, ελάχιστες απ’ αυτές φτάνουν στην αγορά και βέβαια ακόμα λιγότερες εξάγονται.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός του 2008 δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας και έρχεται να επιβεβαιώσει και να συντηρήσει τις ανισότητες και τη φτώχεια του 25%. Για όλους τους παραπάνω λόγους καταψηφίζουμε τον Προϋπολογισμό.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε την κ. Αμανατίδου-Πασχαλίδου.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας, της Νέας Δημοκρατίας, κ. Λιβανός.
ΣΠΗΛΙΟΣ ΛΙΒΑΝΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση που διεξάγεται τις τελευταίες μέρες για τον Προϋπολογισμό του 2008 επιβεβαιώνει για μία ακόμα φορά τη θεμελιώδη διαφορά στη λογική και στη φιλοσοφία που διέπει τη Νέα Δημοκρατία από τη μία μεριά και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. από την άλλη. Γιατί με τον Προϋπολογισμό του 2008 η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας πραγματοποιεί το αυτονόητο γι’ αυτήν, συνάμα όμως αδιανόητο για το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Υλοποιεί τη νωπή λαϊκή εντολή για συνέχιση των μεταρρυθμίσεων τηρώντας στο ακέραιο τις δεσμεύσεις προς τον ελληνικό λαό.
Αυτή είναι η Νέα Δημοκρατία, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο οι Ελληνίδες και οι Έλληνες πριν από τρεις μήνες μόλις εμπιστεύτηκαν ξανά τη Νέα Δημοκρατία και τον Κώστα Καραμανλή. Του έδωσαν σαφή εντολή να συνεχίσει την πολιτική που χάραξε το 2004. Πολιτική που εφαρμόζει με συνέπεια και υπευθυνότητα. Την εντολή αυτή την έδωσαν, ακριβώς, οι μισθωτοί, την έδωσαν οι επαγγελματίες, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι, όλοι αυτοί οι οικονομικά αδύνατοι συμπολίτες μας. Αυτοί στους οποίους όλες τις τελευταίες μέρες διαρκώς αναφέρεστε σαν να ανακαλύψατε μόλις χθες αυτούς τους ίδιους αλλά και τα προβλήματά τους. Έδωσαν την εντολή αυτή γιατί αντιλαμβάνονται ακριβώς τα σημαντικά βήματα προόδου που έχουν συντελεστεί τα τελευταία τριάμισι χρόνια στην πατρίδα μας, γιατί γνωρίζουν ότι η ελληνική οικονομία απέκτησε αυξημένο κύρος και δυναμική σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν, γιατί ξέρουν ότι η Νέα Δημοκρατία κατάφερε να διασφαλίσει στέρεες βάσεις για την πορεία της οικονομίας μας και κυρίως γιατί προσβλέπουν σε μία ασφαλή αναπτυξιακή πορεία για το μέλλον το δικό τους και των παιδιών τους. Αυτή ακριβώς την προοπτική παρέχει και ο Προϋπολογισμός του 2008.
Οι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης εξακολουθούν να αναλώνονται σε μία στείρα άρνηση, να οικοδομούν τις τοποθετήσεις τους πάνω σε μία ακατάσχετη, δυστυχώς, κινδυνολογία. Τρεις μόλις μήνες μετά την αποτυχία τους να πείσουν τον ελληνικό λαό, έρχονται εκείνοι, ακριβώς που θεσμοθέτησαν τη «δημιουργική λογιστική» να μιλήσουν για πλαστό, για εικονικό Προϋπολογισμό. Φαίνεται ότι αδυνατούν να αντιληφθούν ή επιλέγουν σε μία προσπάθεια επαναπροσδιορισμού τους να μην αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα.
Η πραγματικότητα όμως, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, είναι ότι το έλλειμμα μειώνεται, το δημόσιο χρέος αποκλιμακώνεται, οι επενδύσεις αυξάνονται, οι εξαγωγές ενισχύονται, η φορολογία σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά μειώνεται είτε το θέλετε είτε όχι. Με άλλα λόγια, η δημοσιονομική εξυγίανση και προσαρμογή είναι πλέον ορατές.
Δεν ισχυριζόμαστε ότι επιλύσαμε όλα τα συσσωρευμένα οικονομικά προβλήματα του τόπου. Όμως, επιτρέψτε μας να υπερηφανευόμαστε ότι βάλαμε την οικονομία σε μία νέα δυναμική πορεία, μία πορεία με απτά αποτελέσματα που αναγνωρίζονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αποτελέσματα που εξακολουθούν να επιτυγχάνονται παρά τη δυσμενή και δυσχερή δημοσιονομική συγκυρία.
Πέρα όμως από τη δημοσιονομική εξυγίανση και την ενίσχυση της αναπτυξιακής προοπτικής, τούτος ο Προϋπολογισμός δίνει ακόμα μεγαλύτερη έμφαση στη βασική συνιστώσα της κυβερνητικής πολιτικής, στην επίτευξη ακριβώς της κοινωνικής συνοχής.
Η επιλογή αυτή είναι απόρροια του ανθρωποκεντρικού προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας και της πολιτικής του Πρωθυπουργού. Από αυτήν την πολιτική παίρνουν μέρισμα οι χιλιάδες των συμπολιτών μας, που ανήκουν σ’ αυτές τις ασθενέστερες τάξεις.
Έτσι, από την 1η Ιανουαρίου του επόμενου έτους, όπως έχει λεχθεί πολλές φορές σ’ αυτήν την Αίθουσα αυτές τις μέρες, αυξάνεται το Ε.Κ.Α.Σ., αυξάνεται το κατώτατο επίδομα ανεργίας, αυξάνονται οι συντάξεις του Ο.Γ.Α., χορηγείται στις τρίτεκνες οικογένειες το πολυτεκνικό επίδομα, τίθεται σε εφαρμογή το νέο μισθολόγιο στις Ένοπλες Δυνάμεις, ξεκινά η χρηματοδότηση του Εθνικού Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής. Είναι ουσιαστικά οι δεσμεύσεις μας που γίνονται πράξη. Είναι η συνέπεια της οικονομικής πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας προς τις προεκλογικές της εξαγγελίες.
Παράλληλα, στον Προϋπολογισμό που συζητούμε αυτές τις μέρες εδώ, στην Εθνική Αντιπροσωπεία, αυξάνονται –και επιλέγω τρία μόνο νούμερα- οι δαπάνες για την υγεία γύρω στο 9,5%, για την παιδεία γύρω στο 6,5% και χρηματοδοτείται ένα τεράστιο πρόγραμμα δημοσίων έργων αυξημένο, περίπου, κατά 7% σε σχέση με το 2007.
Στο νέο Προϋπολογισμό, όμως, ενισχύεται με πρωτοφανή ποσά, για τα δεδομένα, βεβαίως, της πατρίδας μας, η ελληνική περιφέρεια. Εκεί διατίθεται περίπου το 80%, 82% των κοινοτικών πόρων για την περίοδο έως το 2013. Περιοχές όπως, την πατρίδα μου, την Αιτωλοακαρνανία που παρέμεναν ουραγοί στην ανάπτυξη τις προηγούμενες δεκαετίες, θα έχουν πλέον τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν τις εξελίξεις, να συγκλίνουν οικονομικά, αναπτυξιακά, αλλά και κοινωνικά με την υπόλοιπη Ελλάδα. Έργα όπως αυτά της Ιόνιας Οδού, που επιτέλους παίρνει «σάρκα και οστά», αλλάζουν το χάρτη και της Αιτωλοακαρνανίας, αλλά και ολόκληρης της δυτικής Ελλάδας. Η επιλογή αυτή της Κυβέρνησης αποτυπώνει τον εξορθολογισμό με τον οποίο ασκεί την πολιτική της. Δεν διαθέτει απλά κάποια ποσά στην περιφέρεια, αλλά δημιουργεί τις υποδομές, τις προϋποθέσεις για μια σταθερή ανάπτυξη της ελληνικής περιφέρειας στη μετά την εισροή κοινοτικών πόρων εποχή.
Οι επιλογές αυτές καταδεικνύουν τη στοχευμένη πολιτική της Κυβέρνησης για την εξασφάλιση των βέλτιστων δυνατών όρων για τις επόμενες γενιές. Καταδεικνύουν τη βαθιά συναίσθηση πολιτικής και κοινωνικής ευθύνης που διαθέτει. Υποδηλώνουν τη σοβαρότητα και την υπευθυνότητα με την οποία, ακριβώς, αντιμετωπίζει τις προκλήσεις του μέλλοντος. Υπογραμμίζουν το όραμά της. Επιβεβαιώνουν ότι πορεύεται με τόλμη, όχι ευκαιριακά, όχι σπασμωδικά.
Έτσι, με αυτούς τους τρόπους η Κυβέρνηση επιδιώκει να διασφαλίζει, σε μακροχρόνια βάση, την αναμόρφωση του ασφαλιστικού μας συστήματος. Προσπαθεί να εξασφαλίσει τη βιωσιμότητα της Ολυμπιακής, όπως είπε και πριν ο Υπουργός κ. Χατζηδάκης, μέσα στο 2008 υπό ένα νέο, ευέλικτο, υγιές σχήμα, όχι με συντεχνιακές και με μικροκομματικές σκοπιμότητες, όχι με υπονόμευση του διαλόγου και με πολιτικούς φαρισαϊσμούς.
Με τη στάση αυτή που τηρείτε, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., επιβεβαιώνετε, ουσιαστικά, τη θεμελιώδη διαφορά που υπάρχει ανάμεσά μας. Εμείς αγωνιζόμαστε για το μέλλον αυτού του τόπου. Εσείς αναλώνεστε σε πρόσκαιρες, σε ευκαιριακές και προσχηματικές εντυπώσεις. Βάλλετε ακατάπαυστα κατά μιας Κυβέρνησης για ζητήματα που έπρεπε εσείς να έχετε επιλύσει κατά την προηγούμενη δεκαετία. Επιτέλους, ρωτώ ειλικρινά, θέλετε ή δεν θέλετε να λυθεί το ασφαλιστικό; Θέλετε ή δεν θέλετε να βρεθεί μια λύση για την Ολυμπιακή. Θέλετε ή δεν θέλετε μια δυνατή οικονομία; Τέλος, θέλετε ή δεν θέλετε μια δίκαιη κοινωνία;
Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχει αποδείξει ότι επιζητά το διάλογο και προσδοκά να εξάγει χρήσιμα συμπεράσματα από αυτόν. Είναι, άλλωστε, αυτονόητο για μια παράταξη με βαθιές δημοκρατικές ρίζες, με σταθερές διαχρονικές αξίες στην κοινωνική συνοχή και δικαιοσύνη να επιδιώκει όρους κοινωνικής συναίνεσης σε κάθε σημαντικό της βήμα, που αφορά στο μέλλον αυτού του τόπου.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η προοπτική της ελληνικής οικονομίας, όπως όλοι ξέρουμε, εξαρτάται από το βαθμό προσαρμογής της χώρας μας στο νέο διεθνές και συνεχώς μεταλλασσόμενο περιβάλλον. Οι αλλαγές, οι μεταρρυθμίσεις και οι τομές που προωθεί η ελληνική Κυβέρνηση, είναι επιβεβλημένες. Όχημά της στην πορεία αυτή εξακολουθεί να είναι η οικονομική της πολιτική, όπως ακριβώς αποτυπώνεται στον Προϋπολογισμό που συζητάμε αυτές τις μέρες και υπερψηφίζουμε με περηφάνια αύριο. Έναν Προϋπολογισμό, με κοινωνική διάσταση, έναν Προϋπολογισμό συνέπειας και αποτελεσματικότητας, ευθύνης και προοπτικής.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Λιβανό.
Γίνεται γνωστό στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, σαράντα επτά μαθητές και μαθήτριες και δύο συνοδοί καθηγητές από το 1ο Γυμνάσιο Ξυλοκάστρου Κορινθίας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει και τους εύχεται καλές σπουδές.
(Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει ο Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Χατζηγάκης.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αναλάβαμε το Υπουργείο Δικαιοσύνης με τη φιλοδοξία να αναβαθμίσουμε το χώρο αυτό και να τον οδηγήσουμε σε ηρεμία και σε γαλήνη. Πρόκειται για ένα στόχο σημαντικό. Είναι για μας ένα στοίχημα, γιατί η Δικαιοσύνη είναι το κομβικό εκείνο σημείο που καλύπτει και αγκαλιάζει, από την αρχαιότητα ακόμη, τη δημοκρατία, τις ελευθερίες, την ισότητα και την ισορροπία των κοινωνιών μας.
Όπου η Δικαιοσύνη υπονομεύεται, φαλκιδεύεται η δημοκρατία και διαρρηγνύεται ο κοινωνικός ιστός. Χωρίς την επικράτηση της Δικαιοσύνης και της σύστοιχης με αυτήν ευταξίας κανένα ατομικό δικαίωμα δεν μπορεί να διατηρηθεί. Με στόχο, λοιπόν, την ακριβοδικία, όπως θα χαρακτήριζε την ύψιστη λειτουργία της ο Ρολς, χαράσσουμε και υλοποιούμε την πολιτική στο Υπουργείο της Δικαιοσύνης.
Συγκεκριμένα, οι βασικοί άξονες που κατευθύνουν τη στρατηγική, αλλά και την πολιτική μας στο Υπουργείο της Δικαιοσύνης είναι οι ακόλουθοι:
Πρώτος άξονας της πολιτικής μας είναι η επιτάχυνση των ρυθμών της απονομής δικαιοσύνης. Εδώ έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα πρόβλημα διαχρονικό. Η επίλυσή του έχει κολοσσιαία σημασία για μας. Οι προσπάθειές μας για την επίτευξη του μεγάλου αυτού στόχου εστιάζονται και στους τρεις δικαιοδοτικούς κλάδους.
Κατ’ αρχάς, στην ποινική δικαιοσύνη αναλαμβάνονται δραστικές νομοθετικές πρωτοβουλίες. Ενδεικτικά αναφέρω την αποποινικοποίηση παραβατικών συμπεριφορών ήπιας κοινωνικής απαξίας. Αναφέρω επίσης την αντικατάσταση των υφισταμένων κυρώσεων από αποτελεσματικές διοικητικές ποινές.
Δεύτερον, στην πολιτική δικαιοσύνη: Η επιτάχυνση στο χώρο αυτό επιδιώκεται με την ψήφιση του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας. Η εκπόνηση του Κώδικα ολοκληρώνεται το Φεβρουάριο του 2008. Μέχρι το καλοκαίρι σχεδιάζουμε να έχει ολοκληρωθεί η ψήφισή του από την Εθνική Αντιπροσωπεία.
Προγραμματίζουμε επίσης, αγαπητές κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, την προώθηση του θεσμού της εξωδικαστικής επίλυσης των αστικών υποθέσεων. Έτσι θεωρούμε βέβαιο πως θα περιορίσουμε τον αριθμό των εισαγομένων υποθέσεων στα δικαστήρια. Τη βραδύτητα εξάλλου στην απονομή της δικαιοσύνης σκοπεύουμε να καταπολεμήσουμε και με το λεγόμενο φιλτράρισμα, με τη μείωση δηλαδή των υποθέσεων που φτάνουν ενώπιον των δικαστηρίων.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ)
Τέλος, όσον αφορά τη διοικητική δικαιοσύνη, σύντομα θα κατατεθεί νομοσχέδιο στη Βουλή, ένα «νομοσχέδιο-σκούπα». Το νομοσχέδιο αυτό δεν θα επιταχύνει μόνο τους ρυθμούς της διοικητικής δίκης, αλλά θα επιλύσει συγχρόνως και χρόνια προβλήματα που αφορούν το χώρο της δικαιοσύνης. Κύριοι άξονες του νομοσχεδίου αυτού είναι οι εξής:
Κατ’ αρχήν ο περιορισμός της αλόγιστης άσκησης πολλαπλών ενδίκων μέσων για την ίδια υπόθεση. Επίσης, ο περιορισμός των διαφορών μικρού οικονομικού αντικειμένου. Οι υποθέσεις αυτές πλέον δεν θα υπόκεινται, εκτός ειδικών περιπτώσεων, σε έφεση. Και ακόμη, ο περιορισμός στην ευχέρεια των διαδίκων να ζητούν συνεχείς αναβολές κατά τη συζήτηση των υποθέσεων. Τέλος, εισάγουμε το μέτρο της αύξησης των υποθέσεων οι οποίες θα εκδικάζονται από μονομελείς συνθέσεις.
Δεύτερος άξονας της πολιτικής μας είναι ο εκσυγχρονισμός του θεσμικού πλαισίου της Δικαιοσύνης με την εκπόνηση ενός κατάλληλου θεσμικού πλαισίου. Έτσι θα καταστήσουμε εφικτή σε σύντομο χρονικό διάστημα την ηλεκτρονική κατάθεση των δικογράφων και την εν γένει ηλεκτρονική διακίνηση των δικαστικών εγγράφων. Βασικός μας στόχος εδώ είναι να κάνουμε την ελληνική δικαιοσύνη συμβατή με τις αξιώσεις και τις απαιτήσεις του 20ου αιώνα, με τον αιώνα της πληροφορικής και των νέων τεχνολογιών.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο δεν θα απαιτείται πλέον η φυσική παρουσία των διαδίκων και των δικηγόρων στα δικαστήρια για την κατάθεση των δικογράφων, για την πληροφόρηση όσον αφορά την πορεία της υποθέσεώς τους, καθώς και για την παραλαβή αποφάσεων και εν γένει εγγράφων που αφορούν τους ίδιους.
Επισπεύδουμε, επίσης, αγαπητοί συνάδελφοι, τη σύνταξη και ψήφιση των λεγομένων «μεγάλων θεσμικών κωδίκων» της εθνικής μας νομοθεσίας, όπως είναι ο νέος Ποινικός Κώδικας, ο νέος Κώδικας Ποινικής Δικονομίας και όπως είναι ο Κώδικας της Πολιτικής Δικονομίας. Έτσι, σύντομα η χώρα μας θα αποκτήσει σύγχρονους κώδικες. Εξάλλου, αναμορφώνουμε το νομοθετικό πλαίσιο που διέπει την Εθνική Σχολή Δικαστών.
Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, τους θεσμούς της Δικαιοσύνης, όπως είναι και εκείνος ο θεσμός που περιλαμβάνει την Εθνική Σχολή Δικαστών, τους χαρακτηρίζω σαν τα «οχυρά». Αντέχουν, δηλαδή, στον πολιορκητή μόνον εφόσον στελεχώνονται με καλύτερους και κατάλληλους υπερασπιστές.
Με το νομοσχέδιο για τη Σχολή Δικαστών τέτοιους υπερασπιστές του οχυρού της δικαιοσύνης φιλοδοξούμε, απόλυτα, να διαμορφώσουμε. Με την αναβάθμιση των σπουδών και με τη δια βίου εκπαίδευση των ήδη υπηρετούντων δικαστών θα φτιάξουμε αυτό το οχυρό που λέγεται «δικαιοσύνη» αλώβητο και άτρωτο σε οποιαδήποτε επίθεση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αποφασιστικό βήμα για το θεσμικό εκσυγχρονισμό της δικαιοσύνης αποτελεί και η χωροταξική ανακατανομή των δικαστηρίων, πολιτικών, ποινικών και διοικητικών.
Αυτό θα το επιτύχουμε με την ίδρυση νέων Εφετείων και Διοικητικών Πρωτοδικείων. Προχωρούμε, δηλαδή, σε ένα είδος «δικαστηριακού Καποδίστρια». Κατόπιν ειδικής μελέτης που διενέργησε ειδικά συγκροτηθείσα επιτροπή, η οποία αποτελείτο από ανώτατους δικαστές, από πανεπιστημιακούς και από δικηγόρους. Προτείνεται η σύσταση νέων δικαστηρίων με βάση αντικειμενικά και μόνον αντικειμενικά κριτήρια.
Τα κριτήρια αυτά έχουν ως βάση τη δικαστηριακή κίνηση των υφισταμένων δικαστηρίων. Έχουν, επίσης, ως βάση τα νέα συγκοινωνιακά και γεωγραφικά δεδομένα της χώρας.
Σκοπός του «δικαστηριακού Καποδίστρια» είναι η επιτάχυνση των ρυθμών απονομής της δικαιοσύνης, καθώς και η εξυπηρέτηση και η εύκολη πρόσβαση των πολιτών στα δικαστήρια.
Τέλος, με ταχείς ρυθμούς προωθείται και η εναρμόνιση του εθνικού μας δικαίου προς τους διεθνείς κανόνες δικαίου, είτε αυτοί οι κανόνες περιλαμβάνονται στις Οδηγίες των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων είτε σε Διεθνείς Συμβάσεις που έχει υπογράψει η Ελλάδα. Οι Διεθνείς, αυτές, Συμβάσεις συνήθως θεσπίζουν, αναγνωρίζουν και προστατεύουν ατομικά, πολιτικά, αλλά και κοινωνικά δικαιώματα.
Ήδη, όπως γνωρίζετε πολύ καλά, έχει ψηφιστεί από την Εθνική Αντιπροσωπεία νομοσχέδιο για την Προστασία του Παιδιού από την παιδική πορνεία, την παιδική πορνογραφία κ.λπ.. Στο νομοσχέδιο αυτό δώσαμε έμφαση στην αντιμετώπιση της εμπορίας των παιδιών, της σεξουαλικής τους εκμετάλλευσης και της πορνογραφίας. Πρέπει να πω από, του Βήματος αυτού, ότι είμαι ιδιαίτερα ευτυχής και χαίρομαι που το νομοσχέδιο αυτό ψηφίστηκε ομόφωνα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής. Αυτό κάτι δηλώνει.
Μαζί, όμως, με τις ευχαριστίες μου, θέλω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να σας διαβεβαιώσω ότι θα λάβουμε μια σειρά τέτοιων νομοθετημάτων μέσα στο 2008. Φιλοδοξία μας είναι η μεγαλύτερη προστασία των ανηλίκων και των άλλων ευπαθών ομάδων, που υφίστανται εκμετάλλευση ή άλλες μορφές βίας.
Συγχρόνως, στόχος μας είναι να δώσουμε στην κοινωνία έναν παιδευτικό χαρακτήρα, διότι, όπως και άλλοτε είπα από του Βήματος αυτού, το Υπουργείο Δικαιοσύνης, η δικαιοσύνη την οποία υπηρετεί είναι η πεμπτουσία όλων των αρχών και των αξιών, είναι ο χώρος, όπου διασταυρώνονται όλες οι ιδεολογίες είτε αφορούν την ισότητα είτε την ελευθερία, οι οποίες είτε η μια είτε η άλλη δεν μπορούν να αποδώσουν, εάν δεν υπάρχει η δικαιοσύνη.
Ένας άλλος βασικός άξονας της πολιτικής μας είναι η αναβάθμιση των υποδομών της δικαιοσύνης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εκπονούμε ήδη με την αγαστή συνεργασία και του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, του κ. Γεώργιου Αλογοσκούφη, ένα μεγαλόπνοο και ευρείας κλίμακας πρόγραμμα για την επισκευή και την ανέγερση δικαστικών μεγάρων, αλλά και καταστημάτων κράτησης.
Συγχρόνως, προωθούμε με ταχείς ρυθμούς, την τακτοποίηση ορισμένων πολύ παλαιών εκκρεμοτήτων, που αφορούν το Εφετείο Αθηνών, το Ειρηνοδικείο Αθηνών, καθώς και πολλά δικαστικά μέγαρα, όπως της Άρτας, της Βέροιας, της Κέρκυρας, της Καβάλας και άλλα.
Ολοκληρώνεται επίσης, η μελέτη για την κατασκευή του νέου δικαστικού μεγάρου Θεσσαλονίκης. Και εξάλλου, αποπερατώνονται μέσα στο 2008, τα καταστήματα κράτησης, της Νιγρίτας Σερρών, της Δράμας και των Χανίων. Και ξεκινήσαμε ήδη τις ενέργειες για την ταχεία στελέχωση, των ως άνω καταστημάτων κράτησης.
Επιπλέον, στο πλαίσιο των προγραμμάτων Σ.Δ.Ι.Τ., προχωρούν οι διαδικασίες των τριών μεγάλων σωφρονιστικών καταστημάτων στα Διαβατά Θεσσαλονίκης, στην Κασαβέτεια Βόλου και στον Άγιο Ιωάννη Κορινθίας. Παράλληλα, με μέτρα εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης στοχεύουμε στον εξανθρωπισμό ολόκληρου του σωφρονιστικού μας συστήματος. Διότι η πάγια πολιτική μας στηρίζεται στο κοινωνικό στοιχείο. Η πολιτική στο Υπουργείο Δικαιοσύνης θα έχει και έχει έναν έντονο κοινωνικό χαρακτήρα.
Πάντως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βασική προτεραιότητα αποτελούν ως εκ τούτου, οι φυλακές να είναι ανθρώπινες, να έχουν ανθρώπινο πρόσωπο. Η βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των κρατουμένων κατατάσσεται στους κυριότερους στόχους μας. Ιδιαίτερα η αποσυμφόρηση των φυλακών με τη λειτουργία νέων καταστημάτων κράτησης. Παράλληλα, η πολιτική μας έχει ως τελική της στόχευση την κοινωνική επανένταξη των αποφυλακισμένων. Αυτή αποτελεί σταθερό και πάγιο μέλημα της πολιτικής μας.
Στο πλαίσιο των ανωτέρω στόχων μας επεκτείνεται η συνεργασία μας με το Υπουργείο Παιδείας, για το θεσμό των Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας και σε άλλες φυλακές. Ήδη σήμερα λειτουργούν τέτοια σχολεία σε έξι φυλακές με τον ευεργετικό υπολογισμό κάθε ημέρα εκπαίδευσης ν’ αντιστοιχεί σε δύο ημέρες κράτησης. Το μέτρο αυτό του ευεργετικού υπολογισμού επεκτείναμε με ειδικό προεδρικό διάταγμα και σε εκείνους τους ανηλίκους και τους νέους κρατουμένους, οι οποίοι παρακολουθούν μορφωτικά ή επαγγελματικά προγράμματα στα ειδικά καταστήματα κράτησης νέων.
Επιπλέον, διευρύνουμε την εφαρμογή των Προγραμμάτων Επαγγελματικής Κατάρτισης των κρατουμένων. Μάλιστα, στο πλαίσιο της ακολουθητέας σωφρονιστικής μας πολιτικής θέτουμε σε άμεση εφαρμογή τα προγράμματα απεξάρτησης των κρατουμένων, πάντοτε σε συνεργασία με το ΚΕ.Θ.Ε.Α., δηλαδή το Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων, καθώς και με άλλους φορείς όπως ο Ο.ΚΑ.ΝΑ..
Σημαντικός στόχος μας αποτελεί επίσης η ολοκλήρωση του διαχωρισμού των κρατουμένων. Το νοσηρό καθεστώς της στοίβαξης καταδίκων με υποδίκους, βαρυποινιτών με νεαρούς μικροπαραβάτες, εμπόρων ναρκωτικών ουσιών με παραβάτες του κοινού ποινικού δικαίου οικονομικών εγκλημάτων έχει ήδη ημερομηνία λήξης.
Σημειώνουμε επίσης πως έχουμε ξεκινήσει και έναν αγώνα ανταλλαγής των καταδικασμένων αλλοδαπών και μεταφοράς τους σε φυλακές της χώρας καταγωγής τους. Ήδη έχουμε κάνει έναν αγώνα και έχουμε ανοίξει τα αιτήματά μας και στα διεθνή φόρα, όπου πιστεύω ότι, με επιτυχία, αγωνιζόμαστε προς την κατεύθυνση αυτή.
Έρχομαι τώρα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στο ζήτημα της γνωστής διάταξης για τα προσωπικά δεδομένα. Κατ’ αρχάς, ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι πρόθεση της Κυβερνήσεως είναι να αναβαθμιστεί ο ρόλος των ανεξαρτήτων αρχών. Συγχρόνως, να υπάρξει μια συμβατότητα με όλες τις άλλες συντεταγμένες λειτουργίες της πολιτείας.
Αυτό επιτυγχάνεται με τη σωστή ισορροπία απέναντι στους άλλους θεσμούς του πολιτεύματός μας. Τα ατομικά δικαιώματα αποτελούν αναμφίβολα σημαντική δημοκρατική κατάκτηση. Μία κατάκτηση που πρέπει να διαφυλαχθεί και να προστατευθεί. Όμως, η ατομικότητα και τα δικαιώματά της δεν μπορούν να προσκρούουν στα δικαιώματα μιας άλλης ατομικότητας. Πρέπει να υπάρχει ο ισότιμος και ο πλήρης σεβασμός του άλλου ανθρώπου, ως ηθικού και ως κοινωνικού υποκειμένου. Διαφορετικά υπάρχει κατάχρηση δικαιώματος και υπάρχει επίσης και αυθαιρεσία. Υπάρχει ασυδοσία και υπάρχει και βία στην καθημερινότητά μας.
Ωστόσο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι γνωστό ότι δεν υπάρχουν μόνον ατομικές ελευθερίες. Υπάρχουν και οι υποχρεώσεις για τους πολίτες κάθε δημοκρατικής κοινωνίας και πολιτείας. Εκείνο λοιπόν, το οποίο εμείς επιδιώκουμε ως Κυβέρνηση, είναι να υπάρξει μια εναρμόνιση των ατομικών, των δεδομένων της προσωπικής ελευθερίας, με τα δημόσια και τα κοινωνικά δικαιώματα και αγαθά.
Αυτό το πετύχαμε με την άρση της προστασίας των προσωπικών δεδομένων, για ορισμένες κατηγορίες ειδεχθών εγκλημάτων κατά της κοινωνίας, όπως είναι η παιδεραστία, τα εγκλήματα της βίας, η εμπορία ναρκωτικών και γενικά όλα τα εγκλήματα που τελούνται εις βάρος των αδύναμων κοινωνικών ομάδων, όπως είναι οι γυναίκες και τα παιδιά. Έτσι, εμείς παρέχουμε με εγγυήσεις και διασφαλίσεις τη θωράκιση στο κοινωνικό σύνολο.
Επιτρέψτε μου, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να επαναλάβω και να σας θυμίσω σήμερα ένα κείμενο του αειμνήστου Γεωργίου Παπανδρέου, ο οποίος αποφθεγματικά προσδιόριζε, ακριβώς, το όριο του ατομικού και του κοινωνικού συμφέροντος, μεταξύ δηλαδή του συμφέροντος του μεμονωμένου ανθρώπου, από τη μία μεριά, και του συνόλου από την άλλη. Έλεγε, λοιπόν, τότε ο Γεώργιος Παπανδρέου, τα εξής: «Δύο είναι τα ουσιώδη συστατικά της ανθρώπινης ζωής. Το άτομο και η ομάς. Το άτομο για να αναπτυχθεί ζητεί την ελευθερία. Η ομάς για να υπάρξει θέλει την τάξη. Το άτομο διεκδικεί το δικαίωμα. Η ομάς επιβάλλει το χρέος. Είναι προφανές ότι εκείνο, το πολίτευμα, είναι άριστο, το οποίο ισορροπεί το άτομο με την ομάδα. Κατά συνέπεια, συμφιλιώνει το δικαίωμα με την υποχρέωση, την ελευθερία με την τάξη».
Ε, λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η σημερινή Κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα παραπάνω από το να εφαρμόζει κατά γράμμα αυτό τον κανόνα του Γεωργίου Παπανδρέου.
Ένας μεγάλος φιλόσοφος, ο Κάρλ Πόπερ, στο βιβλίο του: «Η ένδεια του ιστορικισμού», υποστηρίζει με ρεαλισμό και μετριοπάθεια ότι στόχος της δημόσιας, της κρατικής πολιτικής πρέπει να είναι η πάλη ενάντια στη δυστυχία. Θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω ότι η πολιτική μας στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, πέρα από το να συνεισφέρει στην επίλυση των καθημερινών και πρακτικών προβλημάτων του καθ’ ημέρα βίου των Ελλήνων πολιτών, εμπνέεται και κατευθύνεται από τις μεγάλες, από τις απαράγραπτες αρχές της Δικαιοσύνης, όπως αυτές αναφέρονται από τον Πόπερ.
Εξάλλου, ένας άλλος μεγάλος, ο Τζον Ρόλς, στο μνημειώδες έργο του «Θεωρία της Δικαιοσύνης» θέτει την αξία της Δικαιοσύνης πάνω ακόμα και από τις αξίες της Ελευθερίας και της Ισότητας. Γιατί πράγματι, χωρίς Δικαιοσύνη, αυτές οι δύο αρχές δεν μπορούν να μακροημερεύσουν. Υποστηρίζει μάλιστα ο Ρόλς, χαρακτηριστικά, ότι η Δικαιοσύνη είναι η πρωταρχική αρετή των κοινωνικών θεσμών, όπως αντιστοίχως είναι η αλήθεια του συστήματος σκέψεως. Συνεπώς, η οργάνωση και η συνοχή των κοινωνιών, στηρίζονται στο δίκαιο, στηρίζονται στη δικαιοσύνη. Χωρίς αυτά καμμία κοινωνία δεν μπορεί να ορθοποδήσει. Χωρίς αυτά καμμία κοινωνία δεν μπορεί να δώσει στα μέλη της τους ασφαλείς όρους ζωής.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στόχος μας τελικά είναι να προχωρήσουμε στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις στο χώρο της Δικαιοσύνης. Ξεκινήσαμε ήδη μια «βελούδινη επανάσταση», χωρίς θύματα, χωρίς παράπλευρες απώλειες και χωρίς κραδασμούς. Μία τέτοια μεταρρύθμιση, μία τέτοια επανάσταση θα έχει ως τελικό στόχο την ανύψωση του κύρους της Δικαιοσύνης και συγχρόνως θα αποσκοπεί στην εμπέδωση της εμπιστοσύνης του λαού απέναντί της. Αυτή την πολιτική κάνουμε, αυτή την πολιτική εφαρμόζουμε, αυτή την πολιτική θα ακολουθήσουμε μέχρι τέλους.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει η κ. Σκραφνάκη Μαρία.
ΜΑΡΙΑ ΣΚΡΑΦΝΑΚΗ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός του 2008 ήταν ο λόγος για τον οποίο η Κυβέρνηση προσέφυγε στις κάλπες και ζήτησε την ανανέωση της λαϊκής εντολής. Και αντί ενός τολμηρού και αναπτυξιακού Προϋπολογισμού που υποσχέθηκε, η Κυβέρνηση κατέθεσε άλλον έναν ακόμη ψεύτικο, άλλον έναν εικονικό, αναξιόπιστο, αδιαφανή και ταξικό Προϋπολογισμό.
Επί τη ευκαιρία της παρουσίας του κυρίου Πρωθυπουργού και του Υπουργού Δικαιοσύνης, ως Βουλευτής Ηρακλείου, δράττομαι της ευκαιρίας να σας ζητήσω, κύριοι, να ιδρύσετε νέο Εφετείο στο Ηράκλειο για την εξυπηρέτηση των πολιτών της ανατολικής Κρήτης. Είναι ένα παλλαϊκό αίτημα, κύριε Πρωθυπουργέ, του λαού του Λασιθίου και του Ηρακλείου.
Επίσης, ζητούμε την ανέγερση του νέου δικαστικού μεγάρου. Το σημερινό δικαστικό μέγαρο δεν καλύπτει τις ανάγκες. Είναι διασπαρμένο σε διάφορα κτήρια και σαφώς δεν επιτελεί το στόχο του.
Ακόμα, ζητούμε την ανέγερση του νέου σωφρονιστικού καταστήματος, το οποίο ανήκει στο Δήμο Αλικαρνασσού και σήμερα πληρώνουμε ενοίκιο. Είναι απαράδεκτες οι συνθήκες, κύριε Πρωθυπουργέ, που επικρατούν στις Φυλακές Αλικαρνασσού.
Επίσης, δράττομαι της ευκαιρίας να πω ότι πρέπει να γίνει, επιτέλους, πραγματικότητα το αεροδρόμιο του Καστελίου, για το οποίο μόνο λεκτικές αναφορές γίνονται. Μέχρι τώρα, εδώ και τριάμισι με τέσσερα χρόνια, δεν έχει γίνει, απολύτως, τίποτα για την προετοιμασία του έργου και για τη δημοπράτησή του. Αυτό τουλάχιστον πήρα γραπτώς σε απάντηση που μου έδωσε ο Υπουργός κ. Σουφλιάς.
Και τώρα, στον Προϋπολογισμό. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, το 2004 παραλάβατε μία χώρα με τον υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μέσα σε τέσσερα χρόνια καταφέρατε να την εκθέσετε με την περίφημη απογραφή και να τη θέσετε σε δημοσιονομική επίτηρηση. Καταφέρατε να μειώσετε το ρυθμό ανάπτυξης και να δημιουργήσετε ανεξέλεγκτη ακρίβεια.
Τα τέσσερα αυτά χρόνια ο ελληνικός λαός βιώνει με τον πιο οδυνηρό τρόπο τα αποτελέσματα των επιλογών σας. Τα νοικοκυριά έχουν πνιγεί από την υπερχρέωση. Περίπου 91.000.000.000 ευρώ είναι τα χρέη τους προς τις τράπεζες. Κάθε οικογένεια έχει αυξήσει το δανεισμό της κατά 10.000 ευρώ. Το χειρότερο, όμως, είναι ότι το μέλλον της ελληνικής οικογένειας έχει υποθηκευθεί. Οι μισοί εργαζόμενοι μεταξύ τριάντα ένα και σαράντα επτά ετών έχουν δανειοδοτηθεί με προοπτική εξόφλησης των δανείων τους τα εξήντα πέντε τους χρόνια, ενώ ο αριθμός των κατασχέσεων παρουσιάζεται τριπλάσιος του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επίσης, δύο εκατομμύρια περίπου συμπολιτών μας βρίσκονται, επισήμως, υπό την απειλή της φτώχειας και εσείς με αυτόν τον Προϋπολογισμό επιβαρύνετε επιπρόσθετα κάθε οικογένεια με πάνω από 2.000 ευρώ ετησίως.
Φτάνει πια! Δεν αντιλαμβάνεστε τη δεινή θέση στην οποία βρίσκεται ο ελληνικός λαός. Ο Έλληνας δεν μπορεί να επιβιώσει πλέον, κύριε Πρωθυπουργέ. Αυτή είναι η κραυγή αγωνίας που μεταφέρω από την πατρίδα μου, το Ηράκλειο.
Ο Προϋπολογισμός που καταθέσατε είναι προϋπολογισμός λιτότητας και διεύρυνσης των εισοδηματικών ανισοτήτων. Μεταφέρετε εισόδημα από τους πολλούς και τους αδύνατους στους λίγους και οικονομικά ισχυρούς υπονομεύοντας την κοινωνική συνοχή. Οδηγείτε σε εξαθλίωση τους μισθωτούς. Οι αυξήσεις που θα τους δώσετε βρίσκονται κάτω από τον πληθωρισμό. Την ίδια στιγμή η κερδοσκοπία οργιάζει και η ακρίβεια που καλπάζει σε βασικά είδη διατροφής και σε υπηρεσίες των Δ.Ε.Κ.Ο. ροκανίζει τα εισοδήματα. Τα εισοδήματα των αγροτών πλήττονται και αυτά από την άνοδο του κόστους παραγωγής και την καθήλωση των τιμών στα αγροτικά προϊόντα. Θα δώσετε στους αγρότες καινούργιο χτύπημα τώρα με την αυξημένη τιμή στο πετρέλαιο κίνησης.
Για να ισορροπήσετε τον Προϋπολογισμό, παρουσιάζετε πρόσθετα έσοδα 6,2 δισεκατομμύρια ευρώ, εκ των οποίων τα 4.000.000.000 ευρώ θα προέλθουν από την έμμεση φορολογία, την πιο άδικη κοινωνικά μορφή φορολόγησης που πλήττει ιδιαίτερα τους χαμηλόμισθους. Εκτός, όμως, από την επιδείνωση και σχέσεις έμμεσων και άμεσων φόρων, η άμεση φορολογία μετακυλίεται ουσιαστικά στα φυσικά πρόσωπα, τα οποία συμμετέχουν στα έσοδα του Προϋπολογισμού με ποσοστό 63,1%, την ίδια στιγμή που οι επιχειρήσεις καταβάλλουν το 28,3%.
Συρρικνώνετε, ακόμα περισσότερο, το όποιο κράτος πρόνοιας έχει απομείνει. Μειώνετε στο 2,77% του Α.Ε.Π. τις δαπάνες για την υγεία, οι οποίες δεν μπορούν καν να καλύψουν τις στοιχειώδεις ανάγκες λειτουργίας των νοσοκομείων. Δεσμευθήκατε για 14.500 προσλήψεις στον τομέα της υγείας, ενώ οι προβλεπόμενες πιστώσεις που είναι 10.000.000 ευρώ αρκούν μόνο για επτακόσιες προσλήψεις.
Υποβαθμίζετε, συστηματικά, την παιδεία. Η προεκλογική σας δέσμευση για αύξηση του διατιθέμενου ποσοστού για την παιδεία στο 5% παρέμεινε υπόσχεση. Σε μια εποχή που όλοι μιλούν για την κοινωνία της γνώσης εσείς περικόπτετε τις δαπάνες για την παιδεία, αντί να τις κρατάτε τουλάχιστον σταθερές. Με την αναθεώρηση, μάλιστα, του Α.Ε.Π. οι δαπάνες για την παιδεία μειώνονται από το 3,42% στο 3,12%. Με αυτήν σας την πολιτική οδηγείτε σε βαθμιαία ιδιωτικοποίηση τις δημόσιες κοινωνικές υπηρεσίες, καθώς τα αγαθά αυτά παύουν να θεωρούνται δημόσια. Οι πολίτες επιβαρύνονται οι ίδιοι το δυσβάσταχτο κόστος των ιδιωτικών συστημάτων στην υγεία και στην παιδεία.
Οι δημόσιες επενδύσεις αποτελούν το βασικό θύμα της δημοσιονομικής σας πολιτικής. Το 2008 το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων θα βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο της τελευταίας δεκαετίας στο 3,8% του Α.Ε.Π. από 5% του Α.Ε.Π. το 2004 και αυτό θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στην περιφερειακή ανάπτυξη της χώρας, αφού σειρά έργων δεν μπορούν να χρηματοδοτηθούν από κοινοτικούς πόρους και θα έπρεπε να χρηματοδοτηθούν από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.
Επίσης, από τον Προϋπολογισμό του 2005 και κάθε έτος αναλαμβάνετε τη δέσμευση για επιστροφή στους πρωτοβάθμιους Ο.Τ.Α. των παρακρατηθέντων πόρων με την έκδοση ειδικών ομολόγων. Η δέσμευσή σας παραμένει επί τόσα χρόνια ανεκπλήρωτη υπόσχεση, αφού συνεχίζετε να παρακρατείτε τους πόρους. Με την πολιτική σας αυτή έχει κλονιστεί η βιωσιμότητα των δήμων, οι οποίοι αδυνατούν να εκτελέσουν έστω και μικρά έργα. Η μη χρηματοδότηση των δήμων τους έχει οδηγήσει σε οικονομικό μαρασμό και σε υπέρμετρο δανεισμό. Στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις συναντάμε μια πρωτοφανή υποβάθμιση του ρόλου τους, καθώς δεν τις στηρίζετε οικονομικά, αλλά μειώνετε τη χρηματοδότηση των νομαρχιακών έργων από εθνικούς πόρους κατά 12% και τις επιχορηγήσεις τους από τον Τακτικό Προϋπολογισμό κατά 20,5%. Πώς είναι δυνατόν να γίνουν τα απαραίτητα έργα και να αναληφθούν οι ανάλογες δράσεις σε κάθε νομό, όταν περικόπτονται οι δαπάνες των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός του 2008 αποτυπώνει την αναποτελεσματικότητα της οικονομικής πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας και αποδεικνύει με τον πλέον αποκαλυπτικό τρόπο τους πραγματικούς της στόχους. Αποδεικνύει τον ταξικό προσανατολισμό της υπέρ των λίγων. Αυτή την πολιτική υπηρετεί ο Προϋπολογισμός και γι’ αυτό τον καταψηφίζω.
Σας ευχαριστώ. Σας εύχομαι καλές γιορτές και καλή χρονιά.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ευχαριστούμε και εμείς την κ. Σκραφνάκη.
Το λόγο έχει ο συνάδελφος Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στη Λέσβο κ. Γιαννέλλης-Θεοδοσιάδης.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΕΛΛΗΣ–ΘΕΟΔΟΣΙΑΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, την προ ολίγου δήλωση του Υπουργού Δικαιοσύνης κ. Χατζηγάκη περί ιδρύσεως νέων εφετείων θεωρώ ως δέσμευση για την ίδρυση του Εφετείου Αιγαίου, ως δέσμευση ουσιαστική, διότι αντιλαμβάνεστε ότι οι συνθήκες κάτω από τις οποίες απονέμεται σήμερα η δικαιοσύνη στα νησιά του βορείου Αιγαίου είναι τραγικές. Στον 21ο αιώνα ουσιαστικά υπάρχει αρνησιδικία, όταν αρνείται το κράτος να επιτρέψει σ’ αυτόν ο οποίος επιθυμεί να ασκήσει σε δεύτερο βαθμό τη δικαιοδοσία να δικαστεί σε δεύτερο βαθμό.
Είναι τραγικές οι συνθήκες, γιατί υποχρεούται ο πολίτης των νησιών του βορείου Αιγαίου να ταξιδέψει δώδεκα ώρες με το καράβι, να φτάσει στον Πειραιά, να βρει ανταπόκριση και να κατευθυνθεί στη Σύρο. Να μείνει δύο ημέρες ή τρεις ημέρες και να αρχίσει πάλι την άγουσα επιστροφή προς τα νησιά του Αιγαίου. Είναι, συνεπώς, τραγικές οι συνθήκες. Δεν ζητούμε χάρη, κύριε Υπουργέ της Δικαιοσύνης, ζητούμε δικαιοσύνη, την απαιτούμε και την απαιτούμε και από την Κυβέρνηση που αυτήν τη φορά οφείλει, επιτέλους, να δώσει λύση στο πρόβλημα αυτό.
Δεν μπορούν οι πολίτες των νησιών αυτής της παραμεθόριας περιοχής να χρειάζεται να ταξιδέψουν είκοσι τέσσερις ώρες, να πληρώνουν από την τσέπη τους τα χρήματα για τους μάρτυρες και οι ίδιοι βέβαια τους δικηγόρους για να πάνε στη Σύρο να δικαστούν. Νομίζω ότι αυτό αποτελεί μια δέσμευση και δέσμευση της Κυβέρνησης ταυτόχρονα.
Δεσμευτήκαμε ως Κυβέρνηση προεκλογικά να προχωρήσουμε σε τομές και ρήξεις, σε διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις προκειμένου να ξεφύγει η χώρα από το τέλμα και τη στασιμότητα. Δεσμευτήκαμε να δώσουμε σε προβλήματα που χρόνιζαν λύσεις. Όμως δεν εδίδοντο λύσεις διότι υπήρχε μεγάλο πολιτικό κόστος. Την πολυτέλεια της παραπομπής αυτών των προβλημάτων στο μέλλον η Κυβέρνηση Καραμανλή δεν την έχει. Ούτε η ίδια το επιθυμεί αλλά ούτε και εμείς οι Βουλευτές που στηρίζουμε την Κυβέρνηση δεν επιτρέπουμε να παραπεμφθούν στο μέλλον τα μεγάλα προβλήματα του τόπου.
Και βέβαια, η πολιτική της απλής διαχείρισης και της συντηρητικής αντίληψης δεν ικανοποιεί ούτε εμάς ούτε το λαό και είμαι βέβαιος πολλούς από τους συναδέλφους της Αντιπολίτευσης.
Απευθυνόμενος τώρα στο συνάδελφο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. τον κ. Καρτάλη που μίλησε πριν από λίγο για το θέμα της δημόσιας παιδείας, γι’ αυτό το σπουδαίο, πράγματι, δημόσιο αγαθό πρέπει να υπενθυμίσω ότι η Ελλάδα μέχρι πρότινος είχε έξι φορές περισσότερους αναλφάβητους από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό το κατόρθωμα είναι δικό σας. Θα πρέπει να σας θυμίσω ότι η Ελλάδα μαζί με την Πορτογαλία μοιράζεται την τελευταία θέση μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη δια βίου μάθηση, δηλαδή στη δυνατότητα που έχουν οι πολίτες να συμμετέχουν στη δια βίου μάθηση, σ’ αυτό το σπουδαίο, πράγματι, αγαθό. Θα πρέπει να γνωρίζετε γιατί και αυτό είναι δικό σας κατόρθωμα, ότι κανένα ελληνικό Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα, κανένα πανεπιστήμιο, κανένα πολυτεχνείο δεν περιλαμβάνεται σε ένα από τα τετρακόσια πανεπιστήμια ή ανώτατες σχολές του κόσμου σύμφωνα με την τελευταία κατάταξη.
ΜΙΧΑΗΛ ΤΙΜΟΣΙΔΗΣ: Για τον Προϋπολογισμό να μας πείτε τι θα κάνετε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΕΛΗΣ-ΘΕΟΔΟΣΙΑΔΗΣ: Να μην ξεφύγουμε από θέματα που έχουν ουσία. Εσείς τα θίξατε. Ο συνάδελφος τα έθιξε. Πολύ καλά το έθιξε. Γιατί το δημόσιο αγαθό της παιδείας είναι ό,τι το καλύτερο για να προχωρήσει ο τόπος. Παρά το γεγονός, λοιπόν, ότι η Κυβέρνηση προσκάλεσε όλα τα κόμματα σε διάλογο, εσείς αντί του διαλόγου, επιθυμείτε το μονόλογο του πεζοδρομίου. Καλό είναι το πεζοδρόμιο. Εκεί διατρανώνονται όλες οι απόψεις της κοινωνίας αλλά θα πρέπει να ξέρετε ότι αν δεν καθίσετε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων εκεί που θα γίνει η συζήτηση δεν θα παραχθεί αποτέλεσμα. Και εκεί που θα πρέπει να γίνει η συζήτηση είναι μέσα στο Κοινοβούλιο ή στις Επιτροπές ή στην Ολομέλεια.
Έτσι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αναρωτιέται κάποιος πώς είναι δυνατόν οι πολίτες να γνωρίζουν ότι το ασφαλιστικό σύστημα καταρρέει. Μετά από μερικά χρόνια θα έχει τεράστιο πρόβλημα. Και οι κυβερνήσεις, οι πρωθυπουργοί παραπέμπουν το πρόβλημα από τη μια Κυβέρνηση στην άλλη, όπως έγινε επί Ανδρέα Παπανδρέου. Παρεπέμφθη στην Κυβέρνηση Σημίτη και μετά ο κ. Σημίτης το παρέπεμψε στη δική μας Κυβέρνηση λόγω του πολιτικού κόστους. Ε, όχι. Τέρμα το πολιτικό κόστος. Εδώ και τώρα αυτή η Κυβέρνηση πρέπει να λύσει το πρόβλημα.
Δεν είναι εύκολο πρόβλημα. Είναι όμως κάτι στο οποίο όλοι οφείλουμε να συμβάλουμε. Να καθίσουμε σ’ ένα τραπέζι και να δώσουμε λύση. Και βέβαια λύση θα δώσουμε με δημοκρατικές διαδικασίες. Όλοι θα προτείνουν και η Κυβέρνηση, η οποία έχει τη δεδηλωμένη, είναι εκείνη η οποία θα πάρει την τελική απόφαση και βέβαια το πολιτικό κόστος το οποίο της αναλογεί.
Έχουμε έναν νέο εκλογικό νόμο. Ευτυχώς, η Κυβέρνηση κατέθεσε το νομοσχέδιο το οποίο θα συζητηθεί αμέσως μετά τις διακοπές. Το κόμμα το οποίο βρίσκεται σήμερα στην εξουσία είχε μια διαφορά τεσσάρων εκατοστιαίων μονάδων από το προηγούμενο.
Παρ’ όλα αυτά, δεν μπόρεσε να έχει μια άνετη Πλειοψηφία για να λύσει τα προβλήματα του τόπου, όπως υποσχέθηκε προεκλογικά. Θυμηθείτε το άθλιο εκλογικό σύστημα Κουτσόγιωργα, τότε που η Νέα Δημοκρατία με 48% δεν μπόρεσε να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση και αναγκάστηκε να προσφύγει στις υπηρεσίες κάποιου Βουλευτή άλλου κόμματος, για να μπορέσει να έχει εκατόν πενήντα ένα Βουλευτές.
Θυμηθείτε επίσης το άθλιο κατασκεύασμα, τον άθλιο εκλογικό νόμο του Κούβελα επί κυβερνήσεως Νέας Δημοκρατίας, που στέρησε από την Περιφέρεια βορείου Αιγαίου, από τη Λέσβο, την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση επί έντεκα συναπτά έτη. Να, γιατί υποβάλλεται ο νέος εκλογικός νόμος, να, γιατί πρέπει να αλλάξει.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βλέπω βέβαια ότι παρέρχεται ο χρόνος. Ήθελα να αναφερθώ με λίγα λόγια στο άρθρο 101 του Συντάγματος, εν όψει της Αναθεώρησης. Είναι πάρα πολύ σημαντικό γιατί η περιφέρεια έχει μείνει παρά πολύ πίσω.
Η δήλωση του Πρωθυπουργού ότι το 80% των πόρων του Ε.Σ.Π.Α. θα πάει στην περιφέρεια, αυτό είναι μια ανακούφιση για όλους μας. Ελπίζω και είμαι βέβαιος ότι αυτό θα γίνει πράξη, διότι η Ελλάδα είναι εκ των πραγμάτων χωρισμένη σε δυο «Ελλάδες». Υπάρχει η νησιωτική Ελλάδα και η ηπειρωτική Ελλάδα, οι οποίες λειτουργούν σε τελείως διαφορετικό βαθμό.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Έτσι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βλέπουμε το χειμώνα τη νησιωτική Ελλάδα αποκομμένη, τελείως, από το κέντρο. Δεν μπορεί καν να επικοινωνήσει, είτε διότι οι καιρικές συνθήκες δεν το επιτρέπουν είτε γιατί η συγκοινωνία δεν είναι αυτή που θα έπρεπε να είναι, παρά τις προσπάθειες που καταβάλλει η νέα Κυβέρνηση και το νέο Υπουργείο. Παρά τις συνθήκες αυτές υπάρχει ένα τεράστιο πρόβλημα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ζητούσα απ’ όλες τις πολιτικές δυνάμεις να αναλάβουν την ευθύνη και να στηρίξουν το άρθρο 101 του Συντάγματος, το οποίο πρόκειται να αναθεωρηθεί. Είναι μια από τις αναθεωρητέες διατάξεις. Εδώ υπάρχει ένα πρόβλημα με το ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. εδήλωσε ότι θα απόσχει από την αναθεωρητική διαδικασία. Για να περάσει το άρθρο 101 του Συντάγματος απαιτείται η Πλειοψηφία των εκατόν ογδόντα Βουλευτών. Αν, λοιπόν, επιμείνει –είναι δικαίωμά του να καθορίσει την πολιτική του το ΠΑ.ΣΟ.Κ.- να απόσχει και δεν ψηφιστεί το άρθρο 101 του Συντάγματος…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Γιαννέλλη, έχετε την καλοσύνη να ολοκληρώσετε; Ξεπεράσατε το χρόνο σας, και βγήκατε από τα όρια της συζήτησης για τον Προϋπολογισμό.
Σας παρακαλώ να ολοκληρώσετε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΕΛΛΗΣ-ΘΕΟΔΟΣΙΑΔΗΣ: Τότε η ευθύνη θα είναι ακέραια.
Ευχαριστώ πολύ. Καλές γιορτές σε όλους.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει η συνάδελφος Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στη Μαγνησία κ. Ροδούλα Ζήση.
ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Ευτυχώς, κύριοι Υπουργοί, η ποίηση της ζωής και της προόδου δεν πεθαίνει ποτέ. Η ζωή στην Ελλάδα δεν πεθαίνει με το δικό σας Προϋπολογισμό και τις πολιτικές σας. Προχωρά και προχωρά δυνατά.
Εκεί έξω, σήμερα οι άνθρωποι της εργασίας, της επιστήμης, της παραγωγής διαδήλωναν κατά των δικών σας πολιτικών, των πολιτικών αυτών που στερούν τα ατομικά, τα ασφαλιστικά δικαιώματα, τα δικαιώματα στην εργασία και στη ζωή. Πολλοί συνάδελφοι είπαν σήμερα εδώ ότι αυτό το νομοσχέδιο δεν έχει ενδιαφέρον πια για τον ελληνικό λαό. Το είπαν πάρα πολλοί ότι δεν μας ακούει κανείς, γιατί ο κόσμος φωνάζει και διαμαρτύρεται έξω.
Αν εξετάσουμε λεπτομερώς αυτόν τον Προϋπολογισμό, θα δούμε ότι οι πολιτικές, η μεθοδολογία, οι κατευθύνσεις και οι μορφές είναι αλληλοεξαρτώμενες, αλληλοεπηρεαζόμενες και συνεξελισσόμενες προς μια συνισταμένη κεντρική γραμμή και αντίληψη, τη νεοφιλελεύθερη, αυταρχική και ανάλγητη πολιτική εις βάρος των πολλών και υπέρ των ολίγων.
Πώς μπορεί, κυρίες και κύριοι, να εγκριθεί από τον ελληνικό λαό ένας Προϋπολογισμός που δεν αφουγκράζεται τις ανάγκες, τις απαιτήσεις, τους αγώνες της ελληνικής κοινωνίας; Πώς μπορεί η Κυβέρνηση να κομπάζει για τον Προϋπολογισμό των μεταρρυθμίσεων όταν συνειδητά διχάζει το λαό και δημιουργεί ανισότητες με τις απορρυθμίσεις των κοινωνικών κεκτημένων;
Κάθε μεταρρύθμιση, κάθε προσπάθεια, κάθε σκέψη, κάθε πολιτική, προϋποθέτει το σύνολο της οργανικής ζωής της κοινωνίας κι απ’ αυτό το σύνολο υποστηρίζεται. Δυστυχώς, αυτός ο Προϋπολογισμός αποτελεί προσβολή και περιφρόνηση απέναντι στους εργαζόμενους, στους θεσμούς, στα νοικοκυριά, στους πολίτες. Προκαλεί αβεβαιότητα και ανασφάλεια στον κόσμο της παραγωγής και της δημιουργίας, αφού η ανάπτυξη κι η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας υποχωρούν, η Ελλάδα χάνει προβάδισμα και η παραγωγική βάση συρρικνώνεται. Η ελληνική επιχειρηματική δραστηριότητα, η μικρομεσαία επιχείρηση βουλιάζουν στο τέλμα της κυβερνητικής ανεπάρκειας και ακινησίας.
Κυρίες και κύριοι, προκαλεί φρίκη στον ελληνικό λαό η ανάλγητη πολιτική που ακολουθεί η Κυβέρνηση απέναντι στους ανθρώπους της εργασίας, απέναντι στους χαμηλόμισθους, απέναντι στους χαμηλοσυνταξιούχους. Ο Προϋπολογισμός σας, κύριοι Υπουργοί, είναι ένα μείγμα ασυνέπειας, αδικίας, παραπλάνησης, αναξιοπιστίας, αναλγησίας, απορρύθμισης, όπως είπα, της ανάπτυξης και της συνοχής. Είναι ένα μείγμα ελλειμμάτων: ελλείμματος πολιτικής, σχεδίου, οράματος, ηθικής, ασφάλειας. Ένα μείγμα ρευστό κι εναλλασσόμενο, που ανυψώνει τους έχοντες και κατέχοντες κυβερνητική εύνοια, συντρίβει στα ερείπια τους πολλούς καθημερινούς, παραγωγούς πολίτες και ισοπεδώνει τους κοινωνικά αδύναμους.
Η Ελλάδα, κύριε Υπουργέ της Οικονομίας, δεν μπορεί να πάρει ανάσα. Δεν μπορεί ο ελληνικός λαός να έχει αέρα, να αναπνεύσει οικονομικά, να έχει ποιότητα ζωής, να έχει ανάπτυξη και πρόοδο. Δεν μπορεί να υπερασπιστεί τα ατομικά, τα εργασιακά, τα ασφαλιστικά του δικαιώματα. Δεν έχετε καταλάβει, κύριε Υπουργέ της Οικονομίας, τα μεγάλα ζητήματα που αποτελούν απειλή για την κοινωνική συνοχή και για τη βιώσιμη ανάπτυξη. Δεν εφαρμόσατε ένα σχέδιο ασφάλειας που να μπορεί να αντιμετωπίσει την απειλή της νέας φτώχειας και της περιβαλλοντικής υποβάθμισης στο ίδιο επίπεδο προσοχής και στο ίδιο επίπεδο προτεραιότητας με το οποίο θα αντιμετωπίζατε και θα έπρεπε να αντιμετωπίσουμε τον κίνδυνο ενός πολέμου.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΕΛΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ)
Αντί αυτού φέρνετε έναν Προϋπολογισμό που στερείται της δίκαιης αναδιανομής του πλούτου, υπηρετεί μονεταριστικές πολιτικές, δημιουργεί μονόπλευρη λιτότητα, δημιουργεί φτώχεια. Και είναι ντροπή να μην παραδέχεται η Κυβέρνηση τη φτώχεια που η ίδια δημιούργησε, αλλά, ξέρετε, είναι μεγαλύτερη ντροπή το να μην δουλεύει, να μην νοιάζεται η Κυβέρνηση για να απαλλαγεί η χώρα από τη φτώχεια.
Οι πολιτικές σας δεν διευρύνουν την παραγωγική βάση, δεν παράγουν προστιθέμενη αξία, δεν διανέμουν δίκαια τον πλούτο που παράγεται. Η μεσαία οικονομική τάξη της χώρας μας, η τάξη που πάντα απορροφούσε τους κραδασμούς των ανισοτήτων μεταξύ των ολίγων πολύ πλουσίων και των πολύ φτωχών σήμερα κλυδωνίζεται από τα σύνδρομα της κυβερνητικής πολιτικής σας, που γεννούν νέες γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και οικονομικές ανισότητες. Είστε η Κυβέρνηση της απορρύθμισης της ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής κι αυτός ο Προϋπολογισμός είναι η ταφόπλακα της κοινωνικής συνοχής αφού δεν ανταποκρίνεται στη βιώσιμη ανάπτυξη, κύριοι Υπουργοί, στις ίσες ευκαιρίες, στην προσβασιμότητα και στην καθολικότητα, στις νέες ανάγκες της χώρας μας και του λαού μας.
Είστε μια Κυβέρνηση που δίνει νούμερα και δημοσιονομικούς ορισμούς και κάθεται έξω απ’ αυτούς. Και κυρίως, κάθεται έξω από τα πάθια και τους καημούς της ελληνικής κοινωνίας.
Οι πέντε μύθοι του Προϋπολογισμού σας έχουν πολλαπλασιαστικά αρνητικές συνέπειες για τη χώρα και πολλά τεχνάσματα για τη δική σας επιβίωση. Ψελλίζετε τους «επικήδειους» της Ολυμπιακής –δεν μας δώσατε λύση σήμερα, κύριε Υπουργέ- ψελλίζετε επίσης τους επικήδειους του Ο.Τ.Ε., της Δ.Ε.Η., αδιαφορώντας για τους εθνικούς μας πρωταθλητές και για τους κόπους των εργαζομένων, για τους κόπους μιας ζωής. Άλλωστε έχετε ετοιμάσει πολύ καλά την «πένθιμη ραψωδία» για το ασφαλιστικό μας σύστημα. Κι εμείς νιώθοντας αποκαμωμένοι από τα παραμύθια σας κι από παράπονο πικρό βγήκαμε στους δρόμους -στο πεζοδρόμιο είπατε, κύριε συνάδελφε- για να συνθέσουμε τους ήχους και τους στίχους της αντίδρασής μας και της διαμαρτυρίας μας.
Ο Προϋπολογισμός σας γεννά μύθους και ίσκιους.
Υποχρηματοδοτείτε την παιδεία, την υγεία, την καινοτομία, την ανάπτυξη. Εγκαταλείπετε την περιφέρεια, μειώνετε τους πόρους για το περιβάλλον, για την ποιότητα ζωής, για τον πολιτισμό, για την αγροτική ανάπτυξη, για την τουριστική ανάπτυξη. Και όλα αυτά τα ονομάζετε μεταρρύθμιση και δημοσιονομική εξυγίανση και στέκεστε στο «σταυροδρόμι των ψευδαισθήσεών» σας, περιμένοντας να «εισπράξετε» διόδια από μύθους και από ίσκιους.
(Στο σημείο αυτό χτυπά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Όταν διακυβεύονται η βιώσιμη ανάπτυξη της χώρας, τα δικαιώματα των εργαζομένων και των ασφαλιζόμενων, το μέλλον της μικρής και μεσαίας επιχείρησης, όταν ο κόσμος του επιχειρείν διστάζει μέσα στο ανασφαλές οικονομικό περιβάλλον, όταν η ακρίβεια σπάει το φράγμα της αντοχής, όταν το μειωμένο εισόδημα εξαντλεί τα όρια της υπομονής και όταν η ελληνική περιφέρεια οδηγείται στην ερημοποίηση, ποια κυβέρνηση έχει το θράσος και την πρωτιά της δικαιολογίας των δημοσιονομικών;
Δεν καταλαβαίνω, κύριοι Υπουργοί, πώς απαντάτε με αυτόν τον Προϋπολογισμό στην εκλογική μου περιφέρεια, στην πατρίδα μου, στην Μαγνησία που σταματήσατε όλα τα έργα υποδομών. Τι θα γίνει με το αεροδρόμιο της Νέας Αγχιάλου, κύριε Υπουργέ των Μεταφορών, που ανακόψατε τη μεταολυμπιακή δυναμική και συσσωρεύσατε ανεργία; Τι θα πείτε στους συμπολίτες μου για τη ρύπανση του περιβάλλοντος, για το χρέος σας απέναντι στον πολιτισμό της περιοχής και στους απλήρωτους εργαζόμενους στους Ο.Τ.Α.;
Πώς θα δικαιολογήσετε την πολιτική σας στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις της Μαγνησίας που τις εξαιρείτε από τα προγράμματα της ανταγωνιστικότητας; Πώς θα απαντήσετε για τα ελλείμματα και για τα προβλήματα στην ακτοπλοΐα, στον τουρισμό, στη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ολοκληρώστε, κυρία συνάδελφε.
ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ: Μισό λεπτό, κυρία Πρόεδρε.
Τι θα πείτε στους κτηνοτρόφους, στους αγρότες της πολυλειτουργικής γεωργίας και παραγωγής, για τις χαμηλές τιμές των προϊόντων τους και για τα αδιάθετα προϊόντα στις αποθήκες τους;
Κύριοι της Κυβέρνησης, πρέπει να αποβάλλετε την αλλόκοτη δεισιδαιμονία ότι η Κυβέρνησή σας δικαιούται κατά κάποιον ιδιαίτερο τρόπο να εκμεταλλεύεται επ’ άπειρον αυτό τον τόπο για τους δικούς της εγωιστικούς και κομματικούς σκοπούς, σκοπούς εξουσίας. Χωρίς όραμα, χωρίς σχέδιο, χωρίς υψηλό αίσθημα ευθύνης και χωρίς κοινωνική ευαισθησία μοιάζετε σαν «κυβέρνηση-αγγαρεία», που αφυδατώνει την ελπίδα.
Πού είναι η δίκαιη παρέμβαση του Πρωθυπουργού σ’ έναν Προϋπολογισμό που παραπέμπει σε επιθυμίες, απληστίες, φωτογραφίες και ικανοποιήσεις ανάμεικτες με κομματικές και επικοινωνιακές ιδιοτέλειες και προσωπικές στρατηγικές;
Τελειώνοντας, κυρία Πρόεδρε, δεν θα αφήσουμε να μας εξοντώσετε. Εμείς, το ΠΑ.ΣΟ.Κ., που με το λαό πορευθήκαμε και μαζί προχωρούμε, καταψηφίζουμε τον Προϋπολογισμό σας, έτοιμοι να αναδείξουμε, να στηρίξουμε, να προβάλουμε τις ανάγκες και τα δίκαια αιτήματα των Ελλήνων πολιτών.
Εγώ είμαι μία μόνο Βουλευτής, όμως είμαι μία. Δεν μπορώ να κάνω τα πάντα, όμως, μπορώ να κάνω κάτι. Και επειδή δεν μπορώ να κάνω τα πάντα, κύριε Υπουργέ, δεν θα αρνηθώ να κάνω το κάτι που μπορώ να κάνω και μου αναλογεί.
Μαζί με τους συντρόφους μου του ΠΑ.ΣΟ.Κ., μαζί με τους συμπολίτες μου θα παλεύω στη Βουλή και στις πορείες για δίκαιη και δημοκρατική κοινωνία και θα καταγγέλλω την αντιλαϊκή σας πολιτική και θα καταψηφίζω τους άδικους Προϋπολογισμούς σας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κυρία συνάδελφε, σας παίρνει ένα λεπτό για να πείτε «όχι». Πείτε το!
ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ: Καλήν εσπέραν, άρχοντες της Κυβέρνηση! Ελπίζουμε κάτι καινούριο να γεννηθεί στην κοινωνία, στο πεζοδρόμιο –όπως είπαν οι συνάδελφοι- και στους αγώνες που δίνουν οι εργαζόμενοι και οι πολίτες αυτής της χώρας.
Σας ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ο κ. Βρούτσης Ιωάννης, Βουλευτής Κυκλάδων, έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΡΟΥΤΣΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιτρέψτε μου να κάνω μια πολύ μικρή αναφορά σ’ αυτά τα οποία ακούστηκαν πριν από λίγο.
Το καινούριο έχει γεννηθεί, κυρία συνάδελφε. Το καινούριο έχει γεννηθεί από τις εκλογές του Μαρτίου του 2004 και αυτό το καινούριο αποτελεί την προοπτική του τόπου. Γι’ αυτό, λοιπόν, το καινούριο και στις εκλογές του 2007 ο ελληνικός λαός έδωσε στη Νέα Δημοκρατία την ξεκάθαρη εντολή να συνεχίσει το πρόγραμμά της και την πολιτική των αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων.
ΡΟΔΟΥΛΑ ΖΗΣΗ: Δεν ανταποκρίνεται, όμως, σ’ αυτή την εντολή.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΡΟΥΤΣΗΣ: Από όλα όσα έχουν ακουστεί μέχρι τώρα, το σίγουρο είναι ότι υπάρχει κάτι που συμφωνούμε όλοι. Συμφωνούμε ότι ο Προϋπολογισμός δεν είναι στην ουσία μάχη αριθμών. Εκφράζει την ιδεολογικοπολιτική αντίληψη, βάσει της οποίας χρησιμοποιούνται οι αριθμοί για να προσδιορίζονται οι στοχευμένες πολιτικές της κάθε κυβέρνησης και για να αναδεικνύονται ουσιαστικά οι πολιτικές προτεραιότητες που θέτει.
Κάνοντας μια αναδρομή ως νέος Βουλευτής στα κείμενα των εισηγήσεων και των τοποθετήσεων της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κατά τη συζήτηση του Προϋπολογισμού του 2007, διαπιστώνει κάποιος –και το διαπίστωσα- ότι ολόκληρη η αντιπολιτευτική επιχειρηματολογία στην τότε περίοδο βασίστηκε στο ότι ο Προϋπολογισμός του 2007 ήταν ένας καθαρά προεκλογικός Προϋπολογισμός και ως εκ τούτου δεν θα μπορούσε να υλοποιηθεί.
Ποια είναι η πραγματικότητα; Σήμερα, ένα χρόνο μετά, στη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό του 2008, αλλά και του Απολογισμού για το 2007, οι διαπιστώσεις είναι: Πτώση της ανεργίας στο 8,3%, ρυθμός ανάπτυξης 4,1%, πτώση στο γενικό χρέος της γενικής κυβέρνησης 93,4% στο Α.Ε.Π., αύξηση των επενδύσεων, αύξηση των εξαγωγών, αύξηση των δαπανών της κοινωνικής προστασίας και διατήρηση και πτώση του ελλείμματος της γενικής κυβέρνησης στο 2,7% του Α.Ε.Π..
Με βάση, λοιπόν, τα προηγούμενα, τα οποία πλέον δεν μπορεί να τα αμφισβητήσει κάποιος, για τον απλούστατο λόγο ότι έχουν καταγραφεί και αποτελούν και αφορούν την προηγούμενη διαχειριστική περίοδο, που σημαίνει ότι ο Απολογισμός για το 2007 έχει ολοκληρωθεί, αβίαστα βγαίνει το συμπέρασμα ότι η πολιτική σας επιχειρηματολογία της περιόδου εκείνης και η αξιοπιστία σας κατέρρευσε.
Δυστυχώς για εσάς και ευτυχώς για την ελληνική κοινωνία, ο Προϋπολογισμός του 2007 και υλοποιήθηκε και πέτυχε, την ίδια στιγμή που ο πυλώνας της πολιτικής αξιοπιστίας της Νέας Δημοκρατίας ισχυροποιήθηκε ακόμα περισσότερο, όχι γιατί απλά υλοποιήθηκε ο Προϋπολογισμός του 2007, αλλά γιατί, παρότι το 2007 ήταν έτος εκλογών, η Νέα Δημοκρατία δεσμεύτηκε για την ατζέντα των κοινωνικών παροχών για ένα έτος μετά, δηλαδή, για την πολιτική συζήτηση που κάνουμε σήμερα, εν όψει του Προϋπολογισμού του 2008.
Άκουσα με μεγάλη προσοχή τη συνισταμένη πολιτική θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, που εκφράστηκε από την εισηγήτρια του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Η αντιπολιτευτική της επιχειρηματολογία στο σύνολό της, στηρίχτηκε σε τέσσερις άξονες. Πελατειακός κρατισμός, ιδιότυπος φιλελευθερισμός, απαξίωση των πάντων και μηδενική πρόταση. Για το εάν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. σήμερα, σ’ αυτήν την κορυφαία συζήτηση για τον Προϋπολογισμό, δεν έχει να επιδείξει κάτι καινούργιο, κάτι διαφορετικό, κάτι που να πείθει, δεν είναι πρόβλημα της Νέας Δημοκρατίας. Δεν είναι πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας. Είναι πρόβλημα του ίδιου του ΠΑ.ΣΟ.Κ., που, απ’ ό,τι φαίνεται, βρίσκεται ακόμα σε μια διαδικασία εσωκομματικής και ιδεολογικής αναζήτησης. Η απαξίωση των πάντων θα είχε νόημα, εάν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έπειθε ή είχε να παρουσιάσει τη δική του πρόταση ή στο τέλος-τέλος, να αναγνωρίσει, έστω και κάποια θετικά στοιχεία, ελάχιστα, σ’ αυτόν τον πολυσύνθετο προγραμματισμό της Κυβέρνησης.
Δυστυχώς, όλα γκρίζα. Ίσως, αυτό μόνο να ικανοποιεί τα στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. γιατί να βρίσκει ακροατήριο σε ένα πολύ μικρό και περιορισμένο πυρήνα πολιτικών και κομματικών φίλων. Το σίγουρο, όμως, είναι ότι αυτό δεν ακουμπάει την κοινωνία, δεν πείθει την κοινωνία. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν ανταποκρίνεται σε αυτό που του έταξε η ελληνική κοινωνία, δηλαδή στο ρόλο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Σχετικά με το επιχείρημα του πελατειακού κρατισμού, προφανώς θα αναφέρεσθε σε πράγματα τα οποία εμείς αντιλαμβανόμαστε, τελείως, διαφορετικά. Παραδείγματος χάριν, εμείς είμαστε υπερήφανοι και δείχνουμε τη συνέπειά μας για την αύξηση του Ε.Κ.Α.Σ. σε τετρακόσιες πενήντα χιλιάδες χαμηλοσυνταξιούχους, για την αύξηση των συντάξεων του Ο.Γ.Α. σε οκτακόσιες πενήντα χιλιάδες αγρότες. Εμείς, είμαστε υπερήφανοι και νιώθουμε και αξιόπιστοι για την χορήγηση του πολυτεκνικού επιδόματος στις τρίτεκνες οικογένειες και ταυτόχρονα, την αύξηση του κατώτατου επιδόματος ανεργίας.
Εμείς, είμαστε υπερήφανοι και κοινωνικά ευαίσθητοι για την σύσταση του Εθνικού Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής, για την επιστροφή σε περισσότερους από τριακόσιες χιλιάδες συνταξιούχους της εισφοράς του Λ.Α.Φ.Κ.Α., για την αύξηση των μισθών και των επιδομάτων στους στρατιωτικούς και τους ένστολους γενικότερα, και για την καθιέρωση της κατώτατης Εθνικής Σύνταξης.
Όλα αυτά περιλαμβάνονται στον Προϋπολογισμό του 2008. Είναι οι δεσμεύσεις που αναλάβαμε πριν τις εκλογές και τις οποίες τώρα υλοποιούμε. Δεν αποτελούν ούτε φιλανθρωπία, ούτε παροχές με δανεικά. Είναι μέτρα που αναδεικνύουν στην πράξη την αξιοπιστία, τη συνέπεια, την κοινωνική ευαισθησία της Κυβέρνησης Καραμανλή απέναντι στον Ελληνικό λαό.
Δεν μας ενοχλεί καθόλου εάν αυτό το κοινωνικό μέρισμα που έρχεται να μοιραστεί στην κοινωνία από τα θετικά αποτελέσματα της οικονομικής πολιτικής μας, εσείς το βαπτίζετε πελατειακό κρατισμό.
Σχετικά με το επιχείρημα του ιδιότυπου φιλελευθερισμού, προφανώς η αναφορά γίνεται για τη μεγάλη φορολογική μεταρρύθμιση, μια μεταρρύθμιση που ουσιαστικά μετουσιώνει την ιδεολογικοπολιτική αντίληψη της Νέας Δημοκρατίας στο πώς διαμορφώνεται η οικονομική μεγέθυνση και η οικονομική ανάπτυξη στην κοινωνία.
Ποτέ δεν κρύψαμε ως παράταξη ότι προσβλέπουμε στην ανάπτυξη και στην οικονομική μεγέθυνση δια μέσου και της επιχειρηματικότητας, μιας επιχειρηματικότητας που θα αναπτύσσεται και θα λειτουργεί μέσα από μια ευνομούμενη πολιτεία με κανόνες, αρχές, αλλά που σαφώς και η πολιτεία θα διαμορφώνει κλίμα υγιούς ανταγωνισμού και κινήτρων.
Από το Μάρτιο του 2004, λοιπόν, θέσαμε σε εφαρμογή μια νέα φορολογική πολιτική που στόχο είχε να δημιουργήσει ισχυρά κίνητρα για ανάπτυξη των επιχειρήσεων, που μερικά από αυτά ήταν η μείωση των φορολογικών συντελεστών. Με λίγα λόγια, επενδύσαμε στην άποψη ότι θα αντλήσουμε περισσότερα έσοδα μέσα από την οικονομική μεγέθυνση των επιχειρήσεων.
Και εδώ, πραγματικά, ο στρατηγικός σχεδιασμός πέτυχε. Καταφέραμε αφ’ ενός μεν, να πιστωθεί η έξοδος της χώρας από την ευρωπαϊκή επιτήρηση, ρίχνοντας το έλλειμμα στο ιστορικό 2,7% του Ακαθαρίστου Εθνικού Προϊόντος, αφ’ ετέρου δε, ο ρυθμός ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας να φτάσει στο 4%.
Όλα αυτά εσείς, προφανώς, τα ονομάζετε ιδιότυπο φιλελευθερισμό. Δικαίωμα σας να πιστεύετε ό,τι θέλετε για τον τρόπο που αντιλαμβάνεστε την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Αλλά είναι και υποχρέωσή σας, τη στιγμή που εγκαλείτε τη Νέα Δημοκρατία για τη φορολογική της πολιτική ενώπιον του ελληνικού λαού, να απευθυνθείτε στις διακόσιες δέκα χιλιάδες επιχειρήσεις στο σύνολο της χώρας και να τους δηλώσετε ότι, αν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. γίνει κυβέρνηση, θα αυξήσει τους φορολογικούς συντελεστές, άρα και τη φορολογία στις Ανώνυμες Εταιρείες, στις Ε.Π.Ε., στις Ομόρρυθμες Εταιρείες, στις Ετερόρρυθμες Εταιρείες και στις προσωπικές εταιρείες.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Θα ήθελα τον ίδιο χρόνο, κυρία Πρόεδρε.
Επιτρέψτε μου να κάνω μια πολύ σύντομη αναφορά για την περιοχή στην οποία εκλέγομαι και εκπροσωπώ κοινοβουλευτικά, το Νομό Κυκλάδων, για να αναδείξω και εδώ την οικονομική μεγέθυνση της Νέας Δημοκρατίας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Εκτός χρόνου η αναφορά σας, κύριε συνάδελφε. Σας παρακαλώ, τελειώνετε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΡΟΥΤΣΗΣ: Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε, πολύ σύντομα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Έχετε οκτώμισι λεπτά ήδη.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΡΟΥΤΣΗΣ: Θα πω τρία νούμερα. Μάρτιος του 2004. Απορροφητικότητα Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης στο Νομό Κυκλάδων 12,5%. Σήμερα 66,2%, πενταπλάσιο ποσοστό απορρόφησης. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει εξακόσια εβδομήντα ενταγμένα έργα.
«ΘΗΣΕΑΣ», Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου. Για πέντε χρόνια 142,3 εκατομμύρια ευρώ. Με το προηγούμενο πρόγραμμα της προηγούμενης Κυβέρνησης, το λεγόμενο «Ε.Π.Τ.Α.», είχαμε μόλις 78.000.000 ευρώ. Διπλάσιοι πόροι στους δήμους και τις κοινότητες στο Νομό Κυκλάδων.
Τρίτον. Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση. Πάω στο Νομό Κυκλάδων. Κ.Α.Π. για τη Νομαρχία Κυκλάδων το 2004, 1332 εκατομμύρια ευρώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε συνάδελφε, με συγχωρείτε. Δεν μπορώ να κάνω εξαίρεση.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΡΟΥΤΣΗΣ: Κ.Α.Π. -2008, πρόβλεψη 9.000.000 ευρώ. Επταπλάσιοι πόροι στη Νομαρχία Κυκλάδων.
Για όλα αυτά, κυρία Πρόεδρε –και να προσθέσω για το θέμα του τουρισμού ότι υπάρχει αύξηση πάνω από 20% στο τουριστικό προϊόν στο Νομό Κυκλάδων- αβίαστα βγαίνει το συμπέρασμα ότι η ελληνική οικονομία έχει αποκτήσει ισχυρές αντηρίδες που διαμορφώνουν την αισιόδοξη προοπτική για την ανάπτυξη και το μέλλον του τόπου μας.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε Βρούτση.
Ο έτερος Βουλευτής Κυκλάδων του ΠΑ.ΣΟ.Κ., κ. Παναγιώτης Ρήγας έχει το λόγο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΗΓΑΣ: Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για τέταρτη χρονιά είμαστε θεατές στο ίδιο έργο. Μια κακόγουστη, κακοπαιγμένη παράσταση, την οποία, εκ της ιδιότητάς μας, εμείς οι Βουλευτές είμαστε υποχρεωμένοι να την παρακολουθούμε. Ο ελληνικός λαός, όμως, δεν αντέχει άλλο να ακούει για τέταρτη φορά για τον καλύτερο Προϋπολογισμό όλων των ετών, για τον πλέον αναπτυξιακό Προϋπολογισμό, για τον πλέον φιλολαϊκό Προϋπολογισμό της Κυβέρνησης.
Φτάνει πια με τους ζωτικούς μύθους, τους οποίους κάθε χρόνο τέτοια εποχή επαναλαμβάνετε. Η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Όπως από τους προηγούμενους Προϋπολογισμούς, έτσι και από αυτόν, δεν προκύπτει τίποτα το καινούριο και κυρίως, δεν προκύπτει τίποτα που να έχει σχέση με την πραγματικότητα, μια πραγματικότητα που βιώνει καθημερινά ο Έλληνας πολίτης.
Τι άλλη χρεία μαρτύρων έχουμε από το να ερευνήσουμε, να αποτυπώσουμε, να αναζητήσουμε το τι λέει σήμερα ο Έλληνας πολίτης, ο εργαζόμενος, ο μικρομεσαίος, ο αγρότης για το ποια είναι η καθημερινότητά του, η οικονομική κατάσταση; Ακούστε. Τα νούμερα δεν πείθουν πια κανέναν διότι ο καθένας μπορεί να παρουσιάζει τα νούμερα που τον συμφέρουν, να ακολουθεί τη λογική: «έτσι είναι, επειδή έτσι νομίζουμε».
Όμως, η πραγματικότητα είναι αμείλικτη. Και το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής. Άραγε, η οικονομική θέση του μέσου Έλληνα πολίτη είναι καλύτερη σήμερα από ό,τι ήταν στο παρελθόν επί κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Η ακρίβεια καλπάζει με ταχύτερους ρυθμούς, ναι ή όχι; Προφανώς, ναι. Ο υπερδανεισμός είναι μία πραγματικότητα. Η εξάρτηση των νοικοκυριών από τις τράπεζες είναι μία πραγματικότητα; Προφανώς, ναι. Το διαθέσιμο εισόδημα του Έλληνα έχει μειωθεί; Προφανώς, ναι. Η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα των Ελλήνων είναι σήμερα μεγαλύτερη απ’ ό,τι στο παρελθόν; Αποτυπώνεται από όλες τις έρευνες της κοινής γνώμης.
Σήμερα, ο μέσος Έλληνας πολίτης είναι περισσότερο από κάθε άλλη φορά ανασφαλής, αβέβαιος για το μέλλον του. Δεν πιστεύει πλέον σε βελτίωση της οικονομικής του κατάστασης. Αυτά είναι τα μικροοικονομικά μεγέθη της οικονομίας μας. Αυτή είναι σήμερα η άποψη που έχει ο Έλληνας για την πολιτική που ακολουθεί η Κυβέρνηση.
Μήπως όμως και τα μακροοικονομικά μεγέθη είναι καλύτερα; Ακούσαμε ότι αυξήθηκαν οι εξαγωγές. Ναι, αλλά αυξήθηκαν και οι εισαγωγές και, μάλιστα, πολύ περισσότερο από τις εξαγωγές. Και το έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών είναι πολύ μεγαλύτερο. Ακούστηκε ότι υπήρξαν επενδύσεις. Ποιες επενδύσεις; Ακούστηκε ότι υπάρχει ρυθμός ανάπτυξης 4,1%. Ναι, αλλά υπάρχει επιβράδυνση του ρυθμού ανάπτυξης.
Κοιτάξτε, οι καταχωρημένες με χρήματα του ελληνικού λαού δημοσιεύσεις του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών στις εφημερίδες δεν πείθουν πια κανέναν. Και αγανακτεί ο κόσμος γιατί πληρώνει για να διαβάζει αναλήθειες και ανακρίβειες. Όλα αυτά, όμως, δεν αλλάζουν την πραγματικότητα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Και προχωρείτε και μας λέτε και πάλι για τις μεταρρυθμίσεις. Και σας ρωτάμε: Ποιο είναι το περιεχόμενο των μεταρρυθμίσεων; Πείτε μας, ακριβώς, τι θέλετε να κάνετε, τι κάνατε την προηγούμενη τετραετία. Δεν είναι υπερβολή αν επαναλάβω αυτό που είπε στέλεχος της Κυβέρνησής σας όταν ρωτήθηκε ποιο είναι το σημαντικότερο έργο, το κυριότερο επίτευγμα της προηγούμενης τετραετίας. Είπε ότι είναι η επέκταση του ωραρίου των καταστημάτων. Αυτό ήταν το έργο που πετύχατε την προηγούμενη τετραετία.
Σήμερα, ποιες είναι οι μεταρρυθμίσεις που θέλετε να κάνετε και πώς τις προωθείτε; Τις προωθείτε με τρεις τρόπους. Τις προωθείτε χωρίς να αποκαλύπτετε το περιεχόμενο των μεταρρυθμίσεων, με τους «λαγούς», μ’ αυτούς που αφήνετε να κάνουν τις διαρροές, για να σταθμίσετε τις αντιδράσεις του κόσμου. Στη συνέχεια, τις προωθείτε με μία επικοινωνιακή λογική, όταν ως αντίβαρο στις αντιδράσεις της κοινής γνώμης βγάζετε μπροστά –γιατί προφανώς το παιχνίδι είναι στημένο- τους εκ του ασφαλούς αντάρτες της παράταξής σας. Και τέλος, όταν βλέπετε ότι τα πράγματα ζορίζουν έρχεται η σειρά των «Υπουργών Ιφιγένεια» που καρατομούνται, για να προστατευθεί απλά και μόνο το κύρος του Πρωθυπουργού, του κορυφαίου του χορού που είναι και το ισχυρό χαρτί σας και το οποίο παραμένει αυτή τη στιγμή αλώβητο και προστατεύεται.
Και το ερώτημα που βάζει ο απλός Έλληνας πολίτης είναι το εξής. Ποιος είναι υπεύθυνος γι’ αυτήν την πολιτική; Ποιος χαράζει την πολιτική σήμερα; Ποιος είναι υπεύθυνος για το ότι έχει ξεσηκωθεί η ελληνική κοινωνία, για το ότι αντιδρά η κοινή γνώμη; Δεν είναι ο Πρωθυπουργός; Δεν είναι ο κ. Καραμανλής; Οι Υπουργοί του δεν τον ακούν; Δεν δέχονται τις υποδείξεις του; Αυτοί χαράζουν την πολιτική; Δεν είναι υπεύθυνος σήμερα ο κ. Καραμανλής για την πολιτική που ασκείται, για την πολιτική που έχει ξεσηκώσει την κοινή γνώμη;
Άρα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όλα αυτά τα οποία παρακολουθούμε σήμερα είναι η κρυφή ατζέντα της Νέας Δημοκρατίας, είναι τα σχέδιά σας να προχωρήσετε στη στήριξη εκείνων των συμφερόντων που σας στηρίζουν. Είναι ανακριβές ότι δεν έχετε σχέδιο. Έχετε σχέδιο και είναι συγκεκριμένο. Έχετε ένα σχέδιο που έχει σαν στόχο την άδικη αναδιανομή του εθνικού εισοδήματος υπέρ των εχόντων, υπέρ αυτών που σας στηρίζουν, υπέρ αυτών με τους οποίους σήμερα έχετε εναγκαλιστεί, υπέρ των «νταβατζήδων» που καταγγέλλατε πριν από τέσσερα χρόνια. Υπέρ αυτών εργάζεστε, γιατί αυτοί σας στηρίζουν. Αυτούς, λοιπόν, τους οποίους εξυπηρετείτε, αυτούς υπηρετεί και ο σημερινός Προϋπολογισμός που συζητάμε.
Όμως, μια και προέρχομαι από νησιώτικη περιφέρεια, άκουσα ότι σας πειράζει λίγο το γεγονός ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. μπορεί και να μη συμμετάσχει στην Αναθεώρηση και ότι δεν θα αναθεωρηθεί το άρθρο 101 του Συντάγματος. Αυτό είναι το πρόβλημά σας και δεν ασκείτε νησιώτικες πολιτικές μέχρι σήμερα; Δεν υπάρχει η ερμηνευτική δήλωση του άρθρου 101 που να επιτάσσει την εφαρμογή ειδικών νησιώτικων πολιτικών; Πού φαίνονται μέσα στον Κρατικό Προϋπολογισμό -σχέδιο το οποίο συζητάμε σήμερα- οι πρόσθετοι πόροι για νησιώτικες πολιτικές; Πού υπάρχει σήμερα καταγεγραμμένο έστω και 1 ευρώ για τις νησιώτικες πολιτικές;
Και τέρμα πια αυτό το αστείο για την «ώρα της περιφέρειας». Φαντάζει πια με απειλή. Όταν ακούμε στην περιφέρεια ότι «ήρθε η ώρα της περιφέρειας», τρομάζουμε. Είναι σαν μας λέτε ότι «ήρθε η ώρα σας»! Αυτό έχουμε δει μέχρι σήμερα από την πολιτική σας!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ (Υφυπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής): Διαφωνείτε με τη μεταρρύθμιση…
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΗΓΑΣ: Και δεν υπερβάλω. Μια και είναι εδώ ο κ. Χατζηδάκης και μας μίλησε για τα αεροδρόμια, θέλω να μας πείτε τι έχει γίνει στον τομέα των αερομεταφορών μέχρι σήμερα στις Κυκλάδες. Έγγραφο του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. σας «καρφώνει», κύριε Υπουργέ. Δεν έχει γίνει τίποτα! Τρία καινούργια αεροδρόμια -Πάρος, Νάξος, Μήλος- δεν έχουν προχωρήσει καθόλου. Ο εκσυγχρονισμός των ήδη υφιστάμενων αεροδρομίων δεν έχει προχωρήσει και το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. απαντώντας σε ερώτησή μου, λέει ότι δεν υπάρχει καμμία μελέτη προς δημοπράτηση από πλευράς της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας. Και έρχεστε εδώ να μας μιλήσετε για μεγάλα σχέδια!
Άρα, ο νησιώτικος χώρος αυτή τη στιγμή παραμένει ο «παρίας» της κυβερνητικής πολιτικής. Εμείς δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα ούτε απ’ αυτόν τον Προϋπολογισμό. Δεν περιμένουμε τίποτα από εσάς ούτε όσον αφορά την αντιμετώπιση και τη λύση του ακτοπλοϊκού προβλήματος ούτε όσον αφορά την αντιμετώπιση του μείζονος προβλήματος της υγείας, που για το νησιώτικο χώρο είναι το κρισιμότερο πρόβλημα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΗΓΑΣ: Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.
Επειδή λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επί τέσσερα χρόνια ο ελληνικός λαός παρακολουθεί την ίδια παράσταση, την πρώτη χρονιά σας χειροκρότησε. Τη δεύτερη χρονιά ήταν αμήχανος. Την τρίτη χρονιά άρχισε να αποχωρεί από την Αίθουσα. Τώρα πλέον να είστε σίγουροι ότι οι αποδοκιμασίες είναι έντονες. Ενώνουμε, λοιπόν, την αποδοκιμασία μας με την αποδοκιμασία του ελληνικού λαού και λέμε «όχι» σ’ έναν Προϋπολογισμό άδικο, αντιλαϊκό και αντιαναπτυξιακό.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν δώσω το λόγο στον κ. Τραγάκη, Βουλευτή της Β΄ Πειραιώς, θα ήθελα να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού, προηγουμένως, ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, σαράντα ένας μαθητές και μαθήτριες και τρεις συνοδοί καθηγητές από το 4ο Γενικό Λύκειο Τρίπολης.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Κύριε Τραγάκη, έχετε το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω πως ο μόλις κατελθών του Βήματος συνάδελφος δεν αντελήφθη ότι πριν από δύο μήνες είχαμε εκλογές, τις οποίες κέρδισε πανηγυρικά η Νέα Δημοκρατία. Διότι μίλησε για αποδοκιμασία του ελληνικού λαού. Αν τώρα νομίζει ότι αποδοκιμαζόμεθα ψηφιζόμενοι, είναι δικό του θέμα!
Όμως, έκανε μία πολύ καλή πρόταση. Έκανε μία πρόταση για το άρθρο 101 του Συντάγματος, στο οποίο είχαμε συμφωνήσει με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην αναθεώρηση που κάναμε στην προηγούμενη Βουλή, όπως είχαμε συμφωνήσει και στο άρθρο 16, στο άρθρο για το ασυμβίβαστο, στα άρθρα περί απονομής της δικαιοσύνης.
Θα ήθελα, λοιπόν, και εγώ απ’ αυτό το Βήμα να προσκαλέσω, να προκαλέσω το ΠΑ.ΣΟ.Κ. να έρθει στην αναθεωρητική διαδικασία, ώστε να ψηφίσουμε από κοινού τα άρθρα στα οποία συμφωνούμε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Κρατικός Προϋπολογισμός του 2008 είναι ο τέταρτος Προϋπολογισμός της νέας διακυβέρνησης. Είναι ένας Προϋπολογισμός αξιόπιστος, ένας Προϋπολογισμός ρεαλιστικός, ένας Προϋπολογισμός κοινωνικά υπεύθυνος.
Είναι ένας προϋπολογισμός που στοχεύει στην περαιτέρω ανάπτυξη της οικονομίας και στην ενδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής, προϋπολογισμός που κάνει πράξη όλα για όσα έχουμε δεσμευθεί απέναντι στους Έλληνες πολίτες.
Είναι, βέβαια, γεγονός ότι η παγκόσμια οικονομική συγκυρία είναι δυσμενής. Η αναταραχή στις χρηματοοικονομικές αγορές και η εκτίναξη της τιμής του πετρελαίου έχουν δημιουργήσει, δίχως αμφιβολία, ένα ασταθές οικονομικό περιβάλλον και μια αβεβαιότητα για την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας.
Είναι, όμως, επίσης γεγονός ότι η ελληνική οικονομία μετά από τριάμισι χρόνια συνεπούς και αξιόπιστης εφαρμογής του μεταρρυθμιστικού μας προγράμματος βρίσκεται πλέον σε μια νέα τροχιά. Σημειώνει συστηματικά και σταθερά βήματα προόδου.
Με ρυθμό ανάπτυξης από τους μεγαλύτερους στην Ευρωζώνη, μείωση της ανεργίας, μείωση του ελλείμματος, αποκλιμάκωση του δημόσιου χρέους, αυτά είναι απτά αποτελέσματα. Είναι χειροπιαστά αποτελέσματα.
Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες αναγνωρίζουν αυτήν την προσπάθεια και περιμένουν από εμάς να συνεχίσουμε με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα την εφαρμογή της μεταρρυθμιστικής μας πολιτικής. Το μήνυμά τους στις εκλογές του Σεπτεμβρίου ήταν σαφές. Ήταν ένα σαφές μήνυμα και εμείς το λάβαμε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με τον Προϋπολογισμό του 2008 υλοποιούμε μία προς μία όλες τις δεσμεύσεις που αναλάβαμε απέναντι στους πολίτες. Αποδίδουμε το μέρισμα της οικονομικής μας πολιτικής σε αυτούς που έχουν πραγματικά ανάγκη. Θέλουμε να είμαστε αποτελεσματικοί, με συγκεκριμένες και στοχευμένες δράσεις.
Από την 1 Ιανουαρίου 2008 αυξάνουμε το Επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης κατά 18%. Αυξάνουμε τις συντάξεις του Ο.Γ.Α. κατά 19%. Αυξάνουμε σημαντικά το μισθολόγιο των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας, όπως είχαμε δεσμευθεί.
Επίσης, με το νέο έτος αυξάνεται το κατώτατο επίδομα ανεργίας κατά 10%. Συστήνεται το Εθνικό Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής με πόρους που σταδιακά θα φθάσουν τα 2.000.000.000 ευρώ. Χορηγείται το πολυτεκνικό επίδομα στις τρίτεκνες οικογένειες. Αυξάνονται με ρυθμό υπερτριπλάσιο από τον πληθωρισμό τα κονδύλια για την υγεία και για την παιδεία. Χρηματοδοτείται ένα πολύ μεγάλο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων αυξημένο σχεδόν κατά 7% σε σχέση με πέρυσι.
Οι βασικοί μας στόχοι για το 2008 είναι:
Πρώτον, η πραγματική στήριξη των ασθενεστέρων κοινωνικών ομάδων.
Δεύτερον, η αποτελεσματική αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής.
Τρίτον, η τόνωση της περιφερειακής ανάπτυξης.
Τέταρτον, η αναμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος.
Πέμπτον, η περαιτέρω μείωση του ελλείμματος.
Ο Κρατικός Προϋπολογισμός του 2008 απεικονίζει ξεκάθαρα την εφαρμογή ενός προγράμματος που εξελίσσεται με αξιοπιστία, συνέπεια και αποτελεσματικότητα μέσα στο χρόνο. Απαντάει με σαφήνεια σε όλους όσοι το καλοκαίρι μας είχαν κατηγορήσει ότι οι δεσμεύσεις μας αποτελούσαν προεκλογικό πυροτέχνημα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην αρχή της νέας κυβερνητικής μας θητείας οι προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας είναι μεγάλες και τα προβλήματα δύσκολα. Επιτρέψτε μου να υπογραμμίσω ότι μία από τις σημαντικότερες προκλήσεις που έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι το περιβάλλον.
Σε αυτό το σημείο θα κάνω μια κρίσιμη επισήμανση. Το παγκόσμιας σημασίας θέμα της κλιματικής αλλαγής είναι το νούμερο «ένα» περιβαλλοντικό θέμα. Απαιτεί ιδιαίτερα συντονισμένη αντιμετώπιση και προσαρμογή όλων των οικονομιών του πλανήτη. Οι κλιματικές αλλαγές απειλούν την ευστάθεια των οικοσυστημάτων μας, την αγροτική μας παραγωγή, την ομαλή καθημερινή ζωή όλων των πληθυσμών της χώρας μας. Σε αυτήν την πρόκληση οφείλουμε να κάνουμε τα βήματα που απαιτούνται για την προσαρμογή στις επιταγές μιας πιο «πράσινης» οικονομίας, με πολύ μειωμένες εκπομπές αερίων θερμοκηπίων.
Ήδη, πρόσφατα στη Σύνοδο του Μπαλί η Ευρωπαϊκή Ένωση και η χώρα μας, ως μέλος της, έδωσε μάχες και πέτυχε να οδηγηθούμε σε συνέχιση διαπραγματεύσεων έως το 2009 για το διάδοχο του Πρωτοκόλλου του Κιότο. Είναι ένα ιστορικό μας χρέος απέναντι στις παρούσες και στις επερχόμενες γενεές του πλανήτη μας. Τα θέματα του περιβάλλοντος, τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς, απαιτούν άμεσες λύσεις, λύσεις που να στηρίζονται στη λογική, στην πραγματικότητα, στο ρεαλισμό. Όχι στις υπερβολές και στο λαϊκισμό! Αυτό σημαίνει ότι όλες οι πολιτικές που εφαρμόζονται έχουν ως βασικό γνώμονα την αειφόρο ανάπτυξη, δηλαδή την αρμονία μεταξύ του περιβάλλοντος και της ανάπτυξης. Αποσκοπούν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών, στην προστασία του περιβάλλοντος και στη δημιουργία υποδομών που έχει ανάγκη η χώρα.
Ήδη στο πλαίσιο της Δ΄ προγραμματικής περιόδου (2007-2013) προβλέπονται έργα για το περιβάλλον ύψους 4,3 δισεκατομμυρίων ευρώ, δηλαδή όσα προβλέπονται και για τα δημόσια έργα.
Το 80% των έργων αυτών θα εκτελεσθεί στην περιφέρεια. Σημαντικές δράσεις πολιτικής που έλειπαν από την Ελλάδα, όπως είναι ο Εθνικός Χωροταξικός Σχεδιασμός, το Κτηματολόγιο, το Δασολόγιο έχουν αρχίσει να υλοποιούνται.
Επίσης, όσον αφορά τον τομέα των δημοσίων έργων, χρηματοδοτείται και υλοποιείται το μεγαλύτερο πρόγραμμα έργων υποδομής που γνώρισε ποτέ ο τόπος. Το 2008 συνεχίζονται οι δημοπρατήσεις και οι συμβασιοποιήσεις έργων και διευρύνεται η κατασκευή των μεγάλων συγχρηματοδοτούμενων και από ιδιώτες των λεγομένων δρόμων ανάπτυξης. Αναβαθμίζεται και εκσυγχρονίζεται το εθνικό οδικό μας δίκτυο, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια. Οράματα δεκαετιών γίνονται πράξη. Η εικόνα της χώρας αλλάζει μέρα με τη μέρα και ο Προϋπολογισμός του 2008 μας φέρνει πιο κοντά σ’ αυτόν το στόχο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η εικόνα του Προϋπολογισμού είναι ξεκάθαρη. Είναι ένας Προϋπολογισμός ουσιαστικός, είναι ένας Προϋπολογισμός διαφανής, Προϋπολογισμός που καταρτίστηκε με επίγνωση των αναγκών που καλύπτει και των στόχων που υπηρετεί. Υπερψηφίζω τον Κρατικό Προϋπολογισμό του 2008, εκφράζοντας όμως συγχρόνως και τη βούληση της ελληνικής κοινωνίας για διακυβέρνηση ευθύνης και κοινωνικής ευαισθησίας. Το 2008 είναι η χρονιά της αλήθειας. Είναι η χρονιά που είμαστε αποφασισμένοι να προχωρήσουμε με τόλμη στις μεγάλες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη ο τόπος. Το 2008 ανταποκρινόμαστε στις προσδοκίες των πολιτών. Υλοποιούμε στο ακέραιο τις δεσμεύσεις μας, τις δεσμεύσεις που αναλάβαμε απέναντι της ελληνικής κοινωνίας. Κάνουμε πράξη την εντολή που μας έδωσαν την 16η Σεπτεμβρίου οι συμπολίτες μας. Γι’ αυτόν το λόγο ψηφίζω τον Κρατικό Προϋπολογισμό.
Σας ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας και σας εύχομαι Χρόνια πολλά.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Χρόνια πολλά και σας, κύριε Τραγάκη. Ευχαριστούμε.
Το λόγο έχει ο κ. Μιχάλης Τιμοσίδης, Βουλευτής ΠΑ.ΣΟ.Κ. Νομού Καβάλας.
ΜΙΧΑΗΛ ΤΙΜΟΣΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε τον Προϋπολογισμό του 2008, την κατάρτιση του οποίου επικαλέστηκε ως εθνικό θέμα ο Πρωθυπουργός για να προσφύγει σε πρόωρες εκλογές. Και επειδή υπήρξε μία απορία, ότι γιατί αντιδράτε εφόσον ο ελληνικός λαός έκρινε και πάλι τη Νέα Δημοκρατία να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, θέλω να σας πω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι την επόμενη φορά δεν θα βγαίνουν οι αριθμοί και να το θυμάστε.
Σε αυτόν τον Προϋπολογισμό, λοιπόν, γίνονται αναφορές σε αριθμούς, στατιστικούς πίνακες, θετική και αρνητική πορεία δεικτών για τη χώρα, ένα παιχνίδι αριθμών για τεχνοκράτες. Μήπως, όμως, πρέπει να θυμηθούμε ότι αυτή η συζήτηση αφορά το σήμερα και το αύριο του Έλληνα πολίτη; Αφορά όλους εκείνους που δίνουν καθημερινά τον αγώνα για το μεροκάματο και την επιβίωση των ίδιων και των παιδιών τους; Ο Προϋπολογισμός δεν είναι ένα παιχνίδι αριθμών. Στα παρασκήνιά του βρίσκονται περίπου δύο εκατομμύρια Έλληνες, που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και εκατομμύρια εργαζομένων, συνταξιούχων, μικρομεσαίων, άνεργων. Κρατά πολύ καλά κρυμμένα τα όνειρα της ελληνικής οικογένειας για ένα καλύτερο αύριο. Κρύβει τα όνειρα της νεολαίας μας που σπουδάζει ή που απασχολείται ή είναι άνεργη.
Τέσσερα ολόκληρα χρόνια ακούμε για μεταρρυθμίσεις και εκσυγχρονισμό στην παιδεία, την υγεία, τις Δ.Ε.Κ.Ο., για περιορισμό της σπατάλης για την επανίδρυση του κράτους.
Όλα αυτά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μοιάζουν με ανέκδοτο, αν αναλογιστεί κανείς τι γίνεται στη Δ.Ε.Η., στον Ο.Τ.Ε., στην Ολυμπιακή, στα ΕΛ.ΤΑ., στα ασφαλιστικά ταμεία, στο Ε.Σ.Υ., στα πανεπιστήμια και τα σχολειά. Αυτές οι μεταρρυθμίσεις το μόνο που παράγουν είναι μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις που χρόνια είχε να δει η χώρα μας.
Επιγραμματικά, λοιπόν, στην παιδεία, αντί του 5% του Α.Ε.Π. που δεσμεύθηκε ο κ. Καραμανλής και η Νέα Δημοκρατία το 2004, σήμερα έχουμε μία επιπλέον μείωση και από το ποσοστό του 3,42% του 2007, το 2008 θα έχουμε 3,12% του Α.Ε.Π..
Έτσι η χώρα μας έχει το θλιβερό προνόμιο να κατέχει την τελευταία θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση των δεκαπέντε και επίσης μία από τις τελευταίες θέσεις στους είκοσι πέντε της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσον αφορά τις δαπάνες για παιδεία και έρευνα.
Μα, το ίδιο ακριβώς γίνεται και στον τομέα της υγείας, όπου η κατάσταση πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Ο πολίτης πρέπει να πληρώσει αδρά για να βρει λύση στο πρόβλημά του.
Είμαι ένας άνθρωπος που έχει δουλέψει πάνω από είκοσι πέντε χρόνια στον ευαίσθητο χώρο της υγείας, στην πρώτη γραμμή, δίπλα στον πολίτη που έχει άμεση ανάγκη, γι’ αυτό μπορώ να καταλάβω καλύτερα από τον καθένα τι σημαίνει υποβαθμισμένο δημόσιο νοσοκομείο, υποβαθμισμένο κέντρο υγείας, ανύπαρκτη πολιτική κοινωνικής πρόνοιας, απουσία προγραμμάτων πρόληψης και δημόσιας υγιεινής.
Όλα αυτά, όμως, δεν έγιναν τυχαία. Στον τομέα της χρηματοδότησης του Ε.Σ.Υ. από τη δέκατη τέταρτη θέση το 2000 η χώρα μας βρέθηκε το 2007στην εικοστή δεύτερη, ενώ στον πίνακα του Ο.Ο.Σ.Α. το Ε.Σ.Υ. από την εικοστή δεύτερη θέση που κατείχαμε, βρεθήκαμε στην εικοστή ένατη.
Ο Υπουργός Υγείας στη χθεσινή του ομιλία μίλησε για επανίδρυση του Ε.Σ.Υ. μας τόνισε αυτάρεσκα και σε ενεστώτα διαρκείας ότι αυτό θα γίνει με τα Σ.Δ.Ι.Τ., δηλαδή με συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.
Αλήθεια, πιστεύει κανείς ότι έτσι μπορεί να γίνει επανίδρυση του Ε.Σ.Υ.; Δεν έχετε διδαχτεί από την πολιτική που εφαρμόστηκε μέχρι σήμερα;
Αγνοείτε ότι οι κενές θέσεις ξεπερνούν τις δεκαπέντε χιλιάδες και ότι στον Προϋπολογισμό τα ποσά που προβλέπονται μόλις αρκούν για επτακόσιες θέσεις; Στο Νοσοκομείο της Καβάλας οι κενές θέσεις σε προσωπικό για στοιχειώδη του λειτουργία, νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό, ξεπερνούν τις τριακόσιες, χωρίς να υπολογίζονται όσοι συνταξιοδοτούνται. Τα χρωστούμενα δε ρεπό σε νοσηλευτές ξεπερνούν τα δύο χιλιάδες. Το ίδιο δε συμβαίνει και στο τεχνικό προσωπικό.
Αλλά και στον τομέα του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων που αφορά στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, διαπιστώνουμε και εκεί μείωση κατά 13,7%, όπως φαίνεται στον πίνακα 3.2.5..
Αυτό έχει σαν συνέπεια την υποχρηματοδότηση και στους Ο.Τ.Α., όπου για όλες τις μεταφερόμενες αρμοδιότητες που έχουν να κάνουν με βρεφονηπιακούς σταθμούς, με χώρους άθλησης, κέντρα φροντίδας οικογένειας, προβλέπεται μείωση κονδυλίων. Αντί δηλαδή των 300.000.000 ευρώ που προβλέπονται, γράφονται στον Προϋπολογισμό μόνο 180.000.000 ευρώ.
Την ίδια, επίσης, μείωση έχουμε και στις δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων για τα νομαρχιακά έργα, όπου και εκεί έχουμε μείωση και στον Τακτικό Προϋπολογισμό και στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός του 2008 τελικά πλήττει καίρια το σύνολο σχεδόν της ελληνικής κοινωνίας. Σήμερα το πρόβλημα έχει επεκταθεί και στους μικρομεσαίους. Απειλούνται με αφανισμό οι αγρότες. Η αγροτική ύπαιθρος ερημώνει. Εγκαταλείπονται βασικές καλλιέργειες στην τύχη τους, όπως καπνός, βαμβάκι και σιτηρά, η δε κτηνοτροφία είναι στα όρια της επιβίωσής της.
Ο Πρωθυπουργός είχε δεσμευτεί ότι ο ίδιος θα διαπραγματευόταν το αγροτικό ζήτημα στις Βρυξέλλες. Ας το πράξει τουλάχιστον στη νέα διαπραγμάτευση, που θα έχουμε του χρόνου. Αλλά και στη μέση ελληνική οικογένεια τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο.
Ξέρετε ή δεν ξέρετε ότι η ελληνική οικογένεια ζει με δανεικά; Ξέρετε ότι πολλές απ’ αυτές τις οικογένειες πληρώνουν με διακανονισμό ακόμη και τους λογαριασμούς της Δ.Ε.Η. και του Ο.Τ.Ε.; Ξέρετε ότι ο δανεισμός των νοικοκυριών από 40.000.000.000 που ήταν το 2003, σήμερα έχει εκτιναχθεί στα 92.000.000.000 ευρώ; Ποιος καρπώνεται αυτήν τη διαφορά; Μα, φυσικά οι τράπεζες και το μεγάλο κεφάλαιο. Και ενώ η ακρίβεια χτυπάει την ελληνική οικογένεια, η Κυβέρνηση επιφυλάσσει επιπλήξεις και ασήμαντα πρόστιμα στο μεγάλο κεφάλαιο.
Σας προτείναμε το επίδομα θέρμανσης ως μέτρο ανακούφισης των κατοίκων που θίγονται από την αύξηση του πετρελαίου και εσείς το αρνηθήκατε πεισματικά, όταν είναι γνωστό ότι από τα 4 ευρώ της σύνταξης το 1 ευρώ πάει για τη θέρμανση.
Και αντί να δείξετε ευαισθησία στα προβλήματα του λαού προχωρήσατε στη χαριστική ρύθμιση προς την ALPHA BANK ποσού 1,1 δισεκατομμυρίων ευρώ, κάτι που αντιστοιχεί σε 4.000 ευρώ για κάθε μία από τους τετρακόσιες χιλιάδες αγρότες επί δύο συνεχόμενα χρόνια.
Σε αυτόν τον Προϋπολογισμό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παρατηρούμε πλήρη ανυπαρξία στρατηγικής αλλά και πολιτικών πρόληψης σε πολλούς τομείς, όπως την προστασία των δασών και του περιβάλλοντος, την καταπολέμηση των ναρκωτικών, την αντιμετώπιση της μάστιγας των τροχαίων, την αντιμετώπιση της φοροδιαδρομής.
Κλείνοντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να επισημάνω ότι παραμένουν ως ζητήματα μερικά προβλήματα και για το Νομό της Καβάλας. Τι θα γίνει με την επέκταση και ολοκλήρωση του νέου εμπορικού λιμανιού; τη σιδηροδρομική του σύνδεση με το εθνικό δίκτυο; την ολοκλήρωση του κάθετου άξονα Καβάλας-Δράμας-Εξοχής με την περιμετρική της Καβάλας; την αξιοποίηση και προβολή των αρχαιολογικών χώρων του νομού; του δικαστικού μεγάρου; Τι θα γίνει με την αποβιομηχάνιση και την ανεργία που πλήττει το νομό μας; Έχουμε μπροστά μας έναν Προϋπολογισμό ταξικό, αντιαναπτυξιακό που δεν συμβάλλει στην ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής. Προϋπολογισμό που κάνει τους φτωχούς φτωχότερους και τους πλούσιους πλουσιότερους.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
ΜΙΧΑΗΛ ΤΙΜΟΣΙΔΗΣ: Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.
Έχουμε έναν Προϋπολογισμό μπροστά μας που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε χαμηλότερους μισθούς, περισσότερους φόρους, λιγότερες κοινωνικές παροχές. Γι’ αυτό και καταψηφίζουμε τον Προϋπολογισμό της Κυβέρνησης.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ο κ. Παναγιώτης Μελάς, Βουλευτής Α’ Πειραιώς, έχει το λόγο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΕΛΑΣ: Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε τον πρώτο Προϋπολογισμό μετά την πρόσφατη ετυμηγορία του ελληνικού λαού, που έδωσε καθαρή, σαφή εντολή στη Νέα Δημοκρατία να συνεχίσει τη διακυβέρνηση της χώρας. Ο Προϋπολογισμός αυτός κινείται στον ίδιο δρόμο, στην ίδια κατεύθυνση των τριών προηγούμενων προϋπολογισμών. Κινείται δηλαδή στην κατεύθυνση της ανάπτυξης, της κοινωνικής συνοχής, της συνέπειας και της αποτελεσματικότητας.
Όταν το 2004 πήραμε τη σκυτάλη της εξουσίας από τη σημερινή Αξιωματική Αντιπολίτευση, η οικονομίας μας δεν ήταν ισχυρή όπως ευαγγελιζόταν τότε το ΠΑ.ΣΟ.Κ, αλλά ήταν μια οικονομία που στηριζόταν σε πήλινα πόδια, έτοιμη να καταρρεύσει. Εμείς μέσα σε τριάμισι χρόνια κατορθώσαμε, λειτουργώντας με σοβαρότητα και με υπευθυνότητα, να μειώσουμε το έλλειμμα από το 7,3% του Α.Ε.Π. κάτω του 3%, το δημόσιο χρέος κατά 5,2 ποσοστιαίες μονάδες του Α.Ε.Π. και να βγάλουμε τη χώρα μας από την Ευρωπαϊκή επιτήρηση που μας είχε οδηγήσει η οικονομική πολιτική και η οικονομική τακτική του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Αυτό επετεύχθη διατηρώντας παράλληλα υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης γύρω στο 4% και μειώνοντας την ανεργία από το 11,3% στο 8,3%.
Ταυτόχρονα στηρίξαμε τους οικονομικά αδυνάτους, τους χαμηλόμισθους, τους χαμηλοσυνταξιούχους, τους αγρότες αλλά και τους εμπόρους και τους ελεύθερους επαγγελματίες αυξάνοντας το αφορολόγητο όριο. Πετύχαμε δηλαδή κάτι που σε καμμία άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν επετεύχθη, παρά τις αντίθετες προβλέψεις των συναδέλφων της Αντιπολίτευσης ότι κάτι τέτοιο δεν θα υλοποιείτο. Το είχαν πει εδώ μέσα πολλοί συνάδελφοι.
Με τον Προϋπολογισμό που συζητούμε η Κυβέρνηση εφαρμόζει τη δεύτερη φάση της δημοσιονομικής εξυγίανσης και του μεταρρυθμιστικού προγράμματος που ξεκινήσαμε το 2004 κάνοντας τώρα ένα ακόμα βήμα παραπάνω. Στόχος είναι να μειωθεί ακόμη περισσότερο το έλλειμμα να φτάσει στο 1,6 του Α.Ε.Π. και το δημόσιο χρέος στο 91% του Α.Ε.Π.. Σε αυτό θα βοηθήσει η περαιτέρω πάταξη της φοροδιαφυγής και η καταπολέμηση της σπατάλης του δημόσιου τομέα.
Και ο Προϋπολογισμός αυτός, όπως και οι προηγούμενοι, δείχνει την κοινωνική μας ευαισθησία και την υλοποίηση των προεκλογικών μας υποσχέσεων και δεσμεύσεων. Αυξάνουμε το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης στα 230 ευρώ.
Αυξάνουμε τις συντάξεις του Ο.Γ.Α. στα 330 ευρώ, στηρίζοντας έτσι τους αγρότες, που τόσα χρόνια μόχθησαν εργαζόμενοι κάτω από δύσκολες και αντίξοες συνθήκες.
Αυξάνουμε το κατώτατο επίδομα ανεργίας στα 404 ευρώ, ανακουφίζοντας, κατά το δυνατόν, τους ανθρώπους εκείνους που δεν μπορούν να βρουν επαγγελματική απασχόληση.
Συστήνουμε το Εθνικό Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής, οι πόροι του οποίου θα φτάσουν σταδιακά στα τέσσερα επόμενα χρόνια τα 2.000.000.000 ευρώ ετησίως, προκειμένου να στηριχθούν άτομα που ζουν σε χαμηλό οικονομικό επίπεδο.
Καταργούμε πλήρως το χαρτόσημο στις μισθώσεις κατοικιών που μέχρι πρόπερσι ήταν 3,6%. Μειώνουμε τους φορολογικούς συντελεστές για τα νοικοκυριά και παράλληλα προχωρούμε στην κατάργηση του φόρου γονικών παροχών και κληρονομιών και τη φορολογία της πρώτης κατοικίας. Στηρίζουμε τα άτομα με ειδικές ανάγκες, τα άτομα δηλαδή εκείνα που χρειάζονται την ευαισθησία μας και τη βοήθεια και ημών και γενικά της πολιτείας, για να μπορέσουν να έχουν μια καλύτερη ζωή και να ξεπεράσουν τα όποια προβλήματα έχουν.
Με αυτά που σας ανέφερα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αποδεικνύεται ή όχι, ότι η Κυβέρνηση έμπρακτα δείχνει το ενδιαφέρον της προς τις αδύναμες οικονομικά κοινωνικές ομάδες; Το αποδεικνύει λοιπόν.
Ακόμη αυξάνουμε τις αποδοχές όλων των ένστολων, Ενόπλων Δυνάμεων, Σωμάτων Ασφαλείας, Λιμενικού Σώματος καθώς και των αποστράτων. Ο μισθός του ανθυπολοχαγού, παραδείγματος χάριν ανέρχεται στα 860 ευρώ το μήνα, συν την εισοδηματική πολιτική του επόμενου έτους.
Στηρίζουμε την ελληνική περιφέρεια με τη διάθεση του 80% των κοινωνικών πόρων για την περίοδο 2007-2013.
Στηρίζουμε ακόμη περισσότερο την τρίτεκνη οικογένεια, δίνοντας το πολυτεκνικό επίδομα. Κι επειδή πολλά έχουν λεχθεί, έχουν αλλοιωθεί, έχουν διαστρεβλωθεί για καθαρά αντιπολιτευτικούς λόγους για τις τρίτεκνες οικογένειες, θέλω να τονίσω το εξής: την τρίτεκνη οικογένεια εμείς τη σκεφτήκαμε, εμείς τη στηρίξαμε, εμείς τη στηρίζουμε και εμείς θα τη στηρίξουμε ακόμη περισσότερο και στο μέλλον. Το πράττουμε αυτό, γιατί θέλουμε ουσιαστικά να τη βοηθήσουμε, γιατί μπορεί η τρίτεκνη οικογένεια να συμβάλει στην καταπολέμηση της υπογεννητικότητας στη χώρα μας. Και πιστεύω -συμφωνείτε όλοι- ότι η υπογεννητικότητα στη χώρα μας είναι ένα από τα μεγάλα προβλήματα που έχουμε σήμερα. Καλό είναι, λοιπόν, να σιωπούν εκείνοι που όχι μόνο δεν την είχαν αναφέρει ποτέ στο πρόγραμμά τους, αλλά ούτε καν την είχαν σκεφτεί.
Έρχομαι τώρα στους ευαίσθητους τομείς της υγείας και της παιδείας, όπου ο προϋπολογισμός αυτός δίνει ακόμη περισσότερη στήριξη.
Στον τομέα της υγείας αυξάνονται τα κονδύλια του Προϋπολογισμού κατά 9,4%, για να προσφέρουμε καλύτερες υπηρεσίες υγείας στον ελληνικό λαό. Προχωρούμε άμεσα στην πρόσληψη νοσηλευτικού προσωπικού, για να έχουν οι ασθενείς που νοσηλεύονται στα δημόσια νοσοκομεία καλύτερες υπηρεσίες υγείας.
Το ίδιο συμβαίνει και στον τομέα της παιδείας, όπου και εδώ τα κονδύλια αυξάνονται κατά 6,5%, για να προσφέρουμε καλύτερη παιδεία στα παιδιά μας.
Αυτά που σας ανέφερα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι μερικά από αυτά που αποδεικνύουν την κοινωνική ευαισθησία της Κυβέρνησης και τη συνέπεια των προεκλογικών της υποσχέσεων. Δυστυχώς όμως –το λέω ξεκάθαρα- δεν άκουσα ένα συνάδελφο της Αντιπολίτευσης να πει έναν καλό λόγο για τον Προϋπολογισμό. Όλοι προσπαθείτε από την άλφα, τη βήτα, τη γάμα, τη δέλτα οπτική γωνία να αλλοιώσετε, να διαστρεβλώσετε την πραγματικότητα, να χτυπήσετε με πυροτεχνήματα την προσφορά του Προϋπολογισμού, όπως με πυροτεχνήματα χτυπάτε και τις αλλαγές στο ασφαλιστικό. Όμως, ο ελληνικός λαός έχει μυαλό και κρίνει ποιοι του λένε μεγάλα και άσχετα με την πραγματικότητα λόγια και ποιοι προβαίνουν σε πράξεις προσφοράς προς την κοινωνία, ποιοι υλοποιούν τις δεσμεύσεις τους, ποιοι ενδιαφέρονται πραγματικά για τον τόπο.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.
Ο ελληνικός λαός μας έκρινε στις πρόσφατες εκλογές και μας έδωσε την εντολή να συνεχίσουμε, να κυβερνήσουμε αυτόν τον τόπο και να τον οδηγήσουμε σταθερά στην πρόοδο, στην ανάπτυξη και στην ευημερία.
Με ανεύθυνο τρόπο, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αντιμετωπίζετε το θέμα της οικονομίας ως Κυβέρνηση, με ανεύθυνο τρόπο το αντιμετωπίζετε και τώρα ως Αντιπολίτευση.
Προσωπικά δεν υποστηρίζω ότι λύσατε όλα τα προβλήματα ή ότι ο Προϋπολογισμός αυτός θα δημιουργήσει έναν παράδεισο. Σιγά-σιγά όμως και σταθερά δίνουμε λύση σε όλα τα προβλήματα, σε όλα τα καυτά θέματα που εσείς της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης τα μεταθέτατε στο μέλλον.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με τον Προϋπολογισμό αυτόν συνεχίζουμε να βάζουμε τις βάσεις για μία σταθερή οικονομική ανάπτυξη του τόπου μας, για βελτίωση της ποιότητας ζωής των συμπολιτών μας, για ένα καλύτερο μέλλον για μας και τα παιδιά μας, γι΄ αυτό και ψηφίζω τον Προϋπολογισμό.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ο κ. Χαράλαμπος Χαραλάμπους του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος, Βουλευτής Κερκύρας, έχει το λόγο.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τη Δευτέρα παρακολουθήσαμε όλοι την εναγώνια προσπάθεια του Υπουργού Υγείας να μας μεταφέρει σε μία εικονική πραγματικότητα στο χώρο και στα τεκταινόμενα της δημόσιας υγείας. Προσπάθησε μάταια να μας πείσει ότι ο Προϋπολογισμός που συζητούμε έχει αυξημένα κονδύλια για τη δημόσια υγεία. Παρ’όλα αυτά ξέρουμε όλοι ότι ο προϋπολογισμός του 2006 είχε το 2,8% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος, το 2007 το 2,7% και ο τωρινός το 2,4%. Τα ελάχιστα δηλαδή κονδύλια που διαθέσανε οι προηγούμενοι προϋπολογισμοί έγιναν πολύ μικρότερα, έγιναν ψίχουλα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, χρόνια τώρα τόσο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. όσο και η Νέα Δημοκρατία προσπαθούν να ξεγελάσουν τον ελληνικό λαό, προσπαθούν να τον πείσουν ότι και εκείνοι θεωρούν την υγεία σαν κοινωνικό αγαθό και όχι σαν εμπόρευμα που πουλιέται και αγοράζεται. Την ίδια στιγμή, που λένε ότι είναι και υπέρ του ιδιωτικού τομέα υγείας, προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι υπέρ ενός σύγχρονου, ισχυρού -μάλιστα βάζουν και τον επιθετικό προσδιορισμό «εθνικό»- συστήματος υγείας, το οποίο θα παρέχει αναβαθμισμένες δωρεάν υπηρεσίες στον κόσμο.
Βέβαια την ίδια ώρα που με τα λόγια είναι υπέρ ενός τέτοιου δημόσιου τομέα υγείας, με τις πράξεις τους ψυχή τε και σώματι βοηθούν τη γιγάντωση του ιδιωτικού τομέα υγείας και την είσοδό του και στο δημόσιο τομέα.
Κύριοι συνάδελφοι, καταλαβαίνετε ότι κανείς δεν μπορεί να πατά σε δύο βάρκες. Δεν μπορούν να είναι και με το ένα και με το άλλο. Εξάλλου ο κύριος Υπουργός στην ομιλία του ίσως και άθελά του είπε μια πικρή αλήθεια, είπε ότι λειτουργεί η δημόσια υγεία συμπληρωματικά στον ιδιωτικό τομέα. Λένε ψέματα στον ελληνικό λαό και εν γνώσει τους μάλιστα και έχουν εδώ και πολύ καιρό μάλιστα τοποθετηθεί ταξικά. Θεωρούν και θέλουν την πλήρη εμπορευματοποίηση, την πλήρη ιδιωτικοποίηση του τομέα της δημόσιας υγείας. Είναι υπέρ της εισόδου του μεγάλου κεφαλαίου στο χώρο της υγείας. Για να επιτύχουν βέβαια το στόχο αυτόν, έπρεπε πρώτα να εξευτελίσουν τις προσφερόμενες υπηρεσίες υγείας από το δημόσιο τομέα στα μάτια του ελληνικού λαού. Γι’ αυτό και ο δημόσιος τομέας υγείας χρόνια τώρα βιώνει την πλήρη εγκατάλειψη, αφού σκόπιμα υποχρηματοδοτείται. Έτσι τα κενά είναι τεράστια. Περίπου είκοσι πέντε χιλιάδες νοσηλευτικού προσωπικού λείπει από το δημόσιο τομέα υγείας. Τέσσερις με πέντε χιλιάδες γιατροί και το υπόλοιπο παραϊατρικό προσωπικό. Όλα αυτά δεν μπορούν βέβαια να αναπληρωθούν με προσλήψεις τύπου προγραμμάτων «STAGE» με τετράμηνες συμβάσεις, με οκτάμηνες συμβάσεις, με επικουρικούς γιατρούς, γιατί όσο και να προσπαθούν οι εργαζόμενοι, μέχρι να εγκλιματιστούν τελειώνουν οι συμβάσεις τους και φεύγουν από το δημόσιο τομέα υγείας.
Την ίδια στιγμή τα Σ.Δ.Ι.Τ. και τα ιδιωτικά συνεργεία ζουν και βασιλεύουν μέσα στον υποτιθέμενο αποκλειστικά δημόσιο τομέα, ιδιωτικά συνεργεία καθαριότητας, ιδιωτικά συνεργεία φύλαξης, catering, ιδιωτικά πλυντήρια, ιδιωτικά σιδερωτήρια. Φαίνονται τώρα, όπου να’ ναι, ιδιωτικά συνεργεία νοσηλευτικού προσωπικού και αύριο ιατρικού προσωπικού, συνεργεία των οποίων οι ιδιοκτήτες θησαυρίζουν ενώ οι εργαζόμενοι βιώνουν εργασιακούς «μεσαίωνες», αφού καταπατώνται και τα πιο στοιχειώδη ανθρώπινα και εργασιακά τους δικαιώματα.
Όπως αντιλαμβάνεστε, αγαπητοί συνάδελφοι, ένα τέτοιο σύστημα δυσλειτουργεί και, όπως είπα πριν, δυσλειτουργεί σκόπιμα. Μονάδες εντατικής θεραπείας παραμένουν κλειστές, αίθουσες χειρουργείων ερμητικά κλειστές, εργαστήρια κλειστά, οι λίστες αναμονής για χειρουργεία αλλά και για απλές εργαστηριακές εξετάσεις είναι τεράστιες και παραπέμπουν πολλούς μήνες αργότερα.
Για την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας τίποτα το νεότερο από το «μέτωπο», παρά τα μεγάλα, τα παχιά, τα ανέξοδα λόγια. Τα κέντρα υγείας βιώνουν και αυτά το δράμα τους. Λείπουν απ’ αυτά σοβαρές και βασικές ιατρικές ειδικότητες. Το νοσηλευτικό προσωπικό δεν φτάνει για να συμπληρώσει καλά-καλά μία βάρδια. Εργαστηριακά ακτινολογικά μηχανήματα υπάρχουν αλλά στα περισσότερα δεν υπάρχουν οι γιατροί, όπως επίσης και το παραϊατρικό προσωπικό για να τα λειτουργήσει.
Όλα αυτά βέβαια δεν είναι τυχαία, είναι σκόπιμα για να οδηγήσουν αναγκαστικά τον Έλληνα να αναζητήσει την υγεία του στον ιδιωτικό τομέα υγείας. Και οι προηγούμενες κυβερνήσεις αλλά και η τωρινή έκαναν και κάνουν ό,τι μπορούν για τη γιγάντωση του ιδιωτικού τομέα. Μόνο για φέτος το 57% του συνόλου των δαπανών που ξοδεύτηκαν στη χώρα μας για την υγεία πήγε στις τσέπες των επιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται στον ιδιωτικό τομέα υγείας. Απ’ αυτό και μόνο το γεγονός μας εξηγείτε γιατί καθημερινά ιατρικά κέντρα όπως επίσης και ιδιωτικά νοσοκομεία τύπου «Υγεία» ή διαβαλκανικά ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια, γιατί οικονομικοί κολοσσοί τύπου «MARFIN» άπλωσαν τα «πλοκάμια» τους και στο χώρο της υγείας και απομυζούν τεράστια κέρδη από το αίμα και τον πόνο του ελληνικού λαού. Κατά τα άλλα, ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Νέα Δημοκρατία θεωρούν την υγεία όχι εμπόρευμα αλλά κοινωνικό αγαθό.
Αγαπητοί συνάδελφοι, εμείς λέμε ξεκάθαρα την άποψή μας και πιστεύουμε ότι με την άποψή μας συντάσσεται και η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Θέλουμε έναν αποκλειστικά δημόσιο και σύγχρονο τομέα υγείας, στον οποίο δεν χωρά καμμία επιχειρηματική δραστηριότητα, ιδιωτική και μη, ένα σύστημα υγείας που θα παρέχει υψηλής στάθμης δωρεάν περίθαλψη, ένα σύστημα υγείας ενιαίο και καθολικό.
Βέβαια μας ρωτούν πού θα βρεθούν τα χρήματα. Εμείς έχουμε πολλές φορές απαντήσει χωρίς να είμαστε αιθεροβάμονες και χωρίς να πιστεύουμε ότι θα αλλάξει η πολιτική της Κυβέρνησης.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Κυρία Πρόεδρε, δώστε μου όσο χρόνο δώσατε και στους άλλους συναδέλφους. Πάντως ολοκληρώνω.
Θα αφήσω μερικά για να πω το κυριότερο. Δεκάμισι τοις εκατό από τον Προϋπολογισμό πάνε για στρατιωτικές δαπάνες. Εμείς θεωρούμε ότι δεν πάνε για την καλώς νοούμενη άμυνα της πατρίδας μας. Ήδη η κ. Μπακογιάννη με τον κ. Παπατζά έχουν δηλώσει ότι φτιάχνουν κοινές δυνάμεις ταχείας επέμβασης.
Και επειδή, κυρία Πρόεδρε, είμαι και Κύπριος, σας παρακαλώ να μου επιτρέψετε να κάνω τα ερωτήματά μου και θα τελειώσω. Αλήθεια, με ποια στρατεύματα τουρκικά θα φτιάξει η κ. Μπακογιάννη κοινές δυνάμεις ταχείας επέμβασης; Με τους σαράντα χιλιάδες Τούρκους στρατιώτες που είναι στην Κύπρο; Με τα στρατεύματα τα τουρκικά που εισέβαλαν πριν λίγα χρόνια στα Ίμια; Με αυτούς που καθημερινά παραβιάζουν τον εναέριο χώρο της πατρίδας μας; Το μόνο που ισχύει εδώ, είναι η φράση «αιδώς, Αργείοι».
Ευχαριστώ.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Μπράβο, κύριε Χαραλάμπους! Να ακουστεί και η φωνή της Κύπρου εδώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ο κ. Αργύρης Ντινόπουλος, Βουλευτής Β΄ Αθηνών, έχει το λόγο.
ΑΡΓΥΡΙΟΣ ΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η φετινή συζήτηση για τον Προϋπολογισμό έχει μία πολιτική ιδιαιτερότητα. Αποκαλύπτει, κατά την άποψή μου, λιγότερα για την Κυβέρνηση και περισσότερα για την Αξιωματική Αντιπολίτευση, γιατί αυτός ο Προϋπολογισμός ήταν γνωστός από το καλοκαίρι. Τι θα κάνει η Νέα Δημοκρατία το 2008, το είπε στην ελληνική κοινωνία. Γι’ αυτό και ο Προϋπολογισμός πριν από τους Βουλευτές ψηφίστηκε από τους πολίτες μας. Εμάς μας ξέρουν οι Έλληνες και μας εμπιστεύτηκαν. Εσάς προσπαθούν να καταλάβουν ακόμα και οι ψηφοφόροι σας, συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Το 2002 ψηφίσατε την ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων. Το 2008 αλλάξατε γνώμη και είστε κατά της ενοποίησης. Δεν είναι το μόνο παράδοξο της πολιτικής σας. Θα αναφέρω άλλα πέντε χτυπήματα στην πολιτική αξιοπιστία σας, τα οποία, μάλιστα, καταφέρατε εσείς οι ίδιοι κατά τη συζήτηση του Προϋπολογισμού.
Πρώτον, μιλήσατε για φορολογική αφαίμαξη των οικονομικά ασθενέστερων. Μα, τρία εκατομμύρια τριακόσιες χιλιάδες Έλληνες δεν πληρώνουν καθόλου φόρο. Πληρώνουν, λέτε, γιατί παρακρατείται στη μισθοδοσία τους. Ναι, αλλά επιστρέφεται με το εκκαθαριστικό. Δεν έχετε ακούσει για επιστροφές φόρων; Ούτε έχετε ακούσει για άλλα δυόμισι εκατομμύρια Ελλήνων, που το 2007 πλήρωσαν λιγότερο φόρο, χωρίς βεβαίως να έχει μειωθεί το εισόδημά τους σε σχέση με το 2006; Μα, είναι και δικοί σας ψηφοφόροι αυτοί.
Δεύτερο χτύπημα στην αξιοπιστία σας: Ούτε οι ξένες άμεσες επενδύσεις αυξήθηκαν -διαβάζω το κείμενο της γενικής εισήγησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για τον Προϋπολογισμό. Μα, οι άμεσες ξένες επενδύσεις εννιαπλασιάστηκαν μεταξύ 2005 και 2006.
Τρίτο χτύπημα στην αξιοπιστία σας. Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων έχει μείνει καθηλωμένο. Εσείς το λέτε στο κείμενο της γενικής εισήγησης για τον Προϋπολογισμό. Μα, το 2008 εκτελείται το μεγαλύτερο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων στην ιστορία της χώρας ύψους 9.300.000.000 ευρώ.
Τέταρτο χτύπημα στην αξιοπιστία σας: Λέτε ότι η πραγματικότητα διαψεύδει τη δήθεν ταχεία αύξηση των εξαγωγών. Μα, οι εξαγωγές παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη αύξηση της τελευταίας εικοσαετίας. Το 2007 έφτασαν στο 9.8% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος.
Το πέμπτο χτύπημα στην αξιοπιστία σας αφορά στο ευαίσθητο θέμα της ανεργίας. «Έχουμε αύξηση, όχι μείωση του αριθμού των ανέργων». Είναι η αποστροφή στο κείμενο της γενικής εισήγησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Το ποσοστό ανεργίας σταδιακά μειώνεται μετά το 2004 διαμορφούμενο σε μονοψήφιο αριθμό. Δεν το λέμε μόνο εμείς.
ΛΟΥΚΑ ΚΑΤΣΕΛΗ: Δεν παρακολουθήσατε.
ΑΡΓΥΡΙΟΣ ΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ: Αναφέρεται, κυρία Κατσέλη, στη μηνιαία περιοδική έκδοση-ενημέρωση του Ινστιτούτου Εργασίας της Γ.Σ.Ε.Ε.. Εκδότης ο και Πρόεδρος του Ινστιτούτου Εργασίας της Γ.Σ.Ε.Ε. Χρήστος Πολυζωγόπουλος.
Αυτά, όμως, τα πέντε χτυπήματα στην αξιοπιστία σας συνοδεύονται και από πέντε μύθους. Ο πρώτος μύθος είναι της κοινωνικής ευαισθησίας. Είναι αλήθεια ότι αυτόν το μύθο τον καλλιεργήσατε με επιτυχία. Η κοινωνική ευαισθησία αποτέλεσε ιδεολογικό σας προνόμιο. Επειδή τώρα καταρρέει αυτό το ιδεολογικό προνόμιο, εξεγείρεστε.
Αποτύχατε για είκοσι χρόνια να αντιμετωπίσετε τη φτώχεια. Και αποκαλείτε σήμερα το σχέδιο καταπολέμησής της πρακτική φιλόπτωχου σωματείου.
Ο δεύτερος μύθος είναι η δήθεν μέριμνά σας για τους συνταξιούχους. Αυτός βεβαίως άρχισε να καταρρέει, όταν τους είχατε δείρει έξω από το Μέγαρο Μαξίμου. Αλλά το 2003 δίνατε σύνταξη Ο.Γ.Α. 170 ευρώ. Οι αυξήσεις στις αγροτικές συντάξεις δεν αντιμετωπίζουν ούτε στοιχειωδώς το πρόβλημα των ανθρώπων αυτών, λέτε τώρα που η σύνταξη πήγε στα 330 ευρώ, πάντοτε στη γενική εισήγηση για τον Προϋπολογισμό. Ενώ με τα 170 ευρώ οι συνταξιούχοι του Ο.Γ.Α. δεν είχαν κανένα πρόβλημα;
Ο τρίτος μύθος είναι το δήθεν αδιέξοδο της οικονομίας. Με ρυθμό ανάπτυξης 4% και μείωση του ελλείμματος, πού το είδατε το αδιέξοδο; Μάλλον στη δική σας πολιτική.
Και ερχόμαστε στον τέταρτο μύθο της ισχυρής Ελλάδας της περιόδου 1996-2004. Εδώ αυτοδιαψεύδεστε, γιατί, όπως είπε και ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, δεν υπάρχει στη νεότερη πολιτική ιστορία της πατρίδας μας προηγούμενο στελέχη κόμματος να μιλάνε έτσι απαξιωτικά για το πρόσφατο κυβερνητικό παρελθόν τους. Σκεφτείτε μόνο τι λέγατε εσείς οι ίδιοι για τις κυβερνήσεις Σημίτη πριν από λίγες εβδομάδες.
Ο πέμπτος όμως μύθος είναι ο μύθος του σοσιαλισμού. Εδώ ας σταθούμε λίγο περισσότερο, όσο βεβαίως μας επιτρέπει ο χρόνος. Είναι αλήθεια ότι με αυτόν το μύθο πετύχατε πολλά. Στη δεκαετία του 1970 βάλατε την Αριστερά στο περιθώριο. Στη δεκαετία του 1980 προσφέρατε ελπίδες και προσδοκίες σχεδόν στους μισούς Έλληνες. Κάποιες από αυτές τις κάνατε πράξη, με μεγάλο όμως κόστος για την οικονομία.
Στη δεκαετία του 1990 προσθέσατε στο σοσιαλισμό τον εκσυγχρονισμό. Με θυσίες όλης της κοινωνίας μπήκαμε στην Ο.Ν.Ε.. Αλλά ποιος ήταν ο σοσιαλισμός εκείνης της περιόδου; Ο σταυρός του μαρτυρίου, όπως μετονομάστηκε το δακτυλίδι της διαδοχής;
Έκτοτε είστε εναντίον όλων όσα πράττει η Κυβέρνηση. Και τι δεν έχετε πει. Αλλά στις 16 Σεπτεμβρίου καταγράψατε το μικρότερο εκλογικό ποσοστό από το 1977. Τότε με το σύνθημα «Σοσιαλισμός» είχατε εκτιναχθεί από το 13% στο 25%. Σήμερα όμως είναι φανερό ότι βρίσκεστε σε πολιτικό αδιέξοδο.
Είστε και κίνημα και σοσιαλιστικό. Τι πολιτική τύχη μπορεί να έχετε στη σημερινή Ευρώπη; Αλλά δυστυχώς τα πολιτικά αδιέξοδα τα μεταφέρετε και στην ελληνική κοινωνία. Γίνεστε έτσι τροχοπέδη στην προσπάθεια της χώρας μας να κάνει βήματα προς τα μπρος.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το 1994 το Εργατικό Κόμμα της Μεγάλης Βρετανίας συμπλήρωνε δεκαπέντε χρόνια στην αντιπολίτευση. Ήταν τότε που ο νέος ηγέτης του, ο Τόνι Μπλερ, κατάργησε το άρθρο 4 της ιδρυτικής διακήρυξής του. Αυτό ήταν το ιερό σύμβολο του κόμματος που αναφερόταν στο σοσιαλισμό. Αντικαταστάθηκε με αναφορά στην οικονομία της αγοράς.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κατάργησε και το Εργατικό Κόμμα.
ΑΡΓΥΡΙΟΣ ΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ: Η συνέχεια στη Μεγάλη Βρετανία είναι γνωστή. Εσείς όμως στη γενική εισήγηση για τον Προϋπολογισμό του 2008 παραμένετε προσκολλημένοι στην κρατισμό της δεκαετίας του 1980. Η ιδεολογική σύγχυση είναι η γενεσιουργός αιτία των πολιτικών αδιεξόδων σας και όχι τα πρόσωπα. Γι’ αυτό και στον Προϋπολογισμό του 2008 δεν διατυπώνετε μια ουσιαστική εναλλακτική πρόταση για την ελληνική οικονομία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός αυτός αποτελεί το μεγάλο στοίχημα για την ελληνική κοινωνία, αλλά και για την Κυβέρνησή μας. Είναι η αρχή για να μετατρέψουμε την οικονομική πρόοδο σε δικαιότερο κοινωνικό μέρισμα. Αυτό το στοίχημα πρέπει να το κερδίσουμε και γι’ αυτό υπερψηφίζουμε τον Προϋπολογισμό.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Το λόγο έχει ο Βουλευτής Ηρακλείου κ. Κεγκέρογλου από το ΠΑ.ΣΟ.Κ..
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η έλλειψη σχεδίου για τη χώρα, οι δεσμεύσεις στους ισχυρούς, η δημιουργία της φτώχειας και οι πολιτικές σκοπιμότητες της Νέας Δημοκρατίας δεν εξυπηρετούνται πλέον από την αντικειμενικότητα και την οικονομική επιστήμη. Γι’ αυτό οι κυβερνητικοί εντρυφούν πλέον στην προεπιστήμη ή, κατ’ άλλους, στην ψευδοεπιστήμη της αλχημείας, μια ψευδοεπιστήμη που, όπως όλοι ξέρουμε, μεταφορικά είναι η προσπάθεια να λυθεί ένα πρόβλημα με ανορθόδοξες μεθόδους.
Θυμίζω την απογραφή, την επιτήρηση, την αναθεώρηση του Α.Ε.Π..
Για να εξηγήσουμε, όμως, πώς είναι δυνατόν να μειώνεται το έλλειμμα του γενικού Κρατικού Προϋπολογισμού κατά 5,2%, όταν τόσο οι δαπάνες όσο και τα έξοδα παραμένουν στο ίδιο ποσοστό του Α.Ε.Π., για να εξηγήσουμε πώς γίνεται τα 3.000.000.000 των χρεών των νοσοκομείων και τα 488.000.000 του ΕΛ.Γ.Α. να μην εμφανίζονται πουθενά, για να εξηγήσουμε πώς συμβαίνει οι άνεργοι, οι νέοι επιστήμονες, να αυξάνονται καθημερινά και η ανεργία να πέφτει στους αριθμούς, αλλά και για να εξηγήσουμε το σύνολο της κυβερνητικής πολιτικής, αρκεί μια ματιά στην άποψη ενός καθηγητή της φιλοσοφίας για την αλχημεία. Λέει ο καθηγητής ότι «η αλχημεία είναι μια απόκρυφη τέχνη με τρεις στόχους από αυτούς που την ασκούσαν».
Πρώτος στόχος ήταν να μετατρέψουν τα ευτελή μέταλλα σε πολύτιμα με το μοτίβο της μεταστοιχείωσης. Εδώ στην κυβερνητική αλχημεία αντιστοιχεί ο Προϋπολογισμός.
Δεύτερος στόχος των αλχημιστών ήταν να δημιουργήσουν ένα φίλτρο που να γιατρεύει όλες τις ασθένειες, το ιατρικό μοτίβο. Εδώ στην κυβερνητική πολιτική αντιστοιχούν οι μεταρρυθμίσεις διά πάσα νόσον.
Τρίτος στόχος ήταν να ανακαλύψουν ένα ελιξίριο για την αθανασία, το υπερβατικό μοτίβο. Εδώ ο κ. Καραμανλής και η Κυβέρνηση ελπίζουν να αντιστοιχήσει ο εκλογικός νόμος, όμως λογαριάζουν χωρίς τους πολίτες, χωρίς τη λαϊκή βούληση.
Η φιλοσοφική λίθος, κύριοι της Κυβέρνησης, δεν έχει βρεθεί ακόμα. Γι’ αυτό η αλχημεία δημιουργεί ένα προσωρινό κλίμα ευφορίας αλλά δεν οδηγεί πουθενά. Η πολιτική σας είναι αδιέξοδη με ημερομηνία λήξης.
Τέσσερα χρόνια οι αντιφατικές πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας, χωρίς συγκεκριμένο αναπτυξιακό σχέδιο και όραμα, οδήγησαν την Ελλάδα σε μία σύγχρονη μορφή υπανάπτυξης, την κοινωνία σε συνεχώς διευρυνόμενες ανισότητες και τους πολίτες σε χειρότερη θέση απ’ ό,τι το 2003.
Η χώρα μας οπισθοχώρησε σε πολλούς τομείς, όπως διαπιστώνουν και οι διεθνείς οργανισμοί. Η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας οπισθοχώρησε από το 2003 δεκαέξι θέσεις στη διεθνή κατάταξη.
Η αποτελεσματικότητα της ελληνικής εκπαίδευσης, σύμφωνα με την πρόσφατη έρευνα του Ο.Ο.Σ.Α., οπισθοχώρησε κατά οκτώ μονάδες από το 2003.
Στη διαφάνεια, για την οποία είχατε σηκώσει σημαία επανάστασης, η Ελλάδα πλέον είναι στην τελευταία θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ας δούμε, όμως, μήπως από την πολιτική της Κυβέρνησης ωφελήθηκαν, έστω πρόσκαιρα, οι πολίτες. Με τους τέσσερις προϋπολογισμούς, τη φορολογική και εισοδηματική πολιτική, η Νέα Δημοκρατία τάχθηκε καθαρά στο πλευρό των λίγων και ισχυρών, στα χέρια των οποίων συγκεντρώνεται όλο και περισσότερο ο πλούτος της χώρας.
Τα φοροεισπρακτικά μέτρα, η μεγάλη αύξηση των έμμεσων φόρων σε σχέση με τους άμεσους, η ταυτόχρονη μείωση της φορολογίας του κεφαλαίου έναντι της αύξησης της φορολογίας της εργασίας πλήττει την ελληνική οικογένεια και τα μικρομεσαία εισοδήματα.
Με την εισοδηματική πολιτική και την ασυδοσία στην αγορά το πραγματικό εισόδημα των εργαζομένων και των συνταξιούχων μειώθηκε. Το κόστος ζωής αυξήθηκε κατακόρυφα. Η Κυβέρνηση, με τις αυξήσεις στο Φ.Π.Α., στους ειδικούς φόρους καυσίμων αλλά και στα τιμολόγια της Δ.Ε.Η., είναι πλέον ο επίσημος χορηγός της ακρίβειας.
Η αύξηση των ιδιωτικών δαπανών για την υγεία και την παιδεία είναι πρωτοφανής. Η επιβάρυνση, κύριοι συνάδελφοι, για μία τετραμελή οικογένεια τα τέσσερα τελευταία χρόνια ανήλθε σε 320 ευρώ το μήνα.
Το αγροτικό εισόδημα μειώθηκε, ενώ ταυτόχρονα το κόστος παραγωγής αυξήθηκε δραματικά, ιδιαίτερα στην κτηνοτροφία.
Η νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική αντιμετωπίζεται μόνο διαχειριστικά και η ανταγωνιστικότητα της γεωργίας μας μειώνεται συνεχώς.
Ο κ. Καραμανλής, που θα διαπραγματευόταν στις Βρυξέλλες για τους αγρότες, ενδιαφέρεται πλέον μόνο για τα μεγάλα deals. Γι’ αυτό και ασχολείται μόνο με τα άρματα και τα αεροπλάνα.
Οι μικρομεσαίοι συνθλίβονται από τα μεγαθήρια και η επιχειρηματικότητα έχει αφεθεί στην τύχη της.
Ποιοι, όμως, ωφελούνται από την πολιτική της Κυβέρνησης; Κάποιοι ωφελούνται.
Οι τράπεζες, πρώτα απ’ όλα, που εκτός από τα υπερκέρδη που σημειώνουν λόγω της εκμετάλλευσης του υπερδανεισμού, ωφελούνται από τη μείωση της φορολογίας, αλλά και το προκλητικό χάρισμα των υποχρεώσεών τους στα ασφαλιστικά ταμεία.
Τα διυλιστήρια και οι εταιρείες διανομής, που κερδίζουν είτε ανεβαίνουν είτε κατεβαίνουν οι διεθνείς τιμές του πετρελαίου.
Το μεγάλο εισαγωγικό κεφάλαιο, που κερδοσκοπεί εις βάρος της ντόπιας παραγωγής και του καταναλωτή.
Οι εφοπλιστές, οι φαρμακοβιομήχανοι και όλο το παρακύκλωμα στα φάρμακα, που απορροφούν τη μερίδα του λέοντος από τις δαπάνες των ασφαλιστικών ταμείων.
Τα ιδιωτικά κέντρα παροχής υγείας, οι ιδιοκτήτες μεγάλης ακίνητης περιουσίας εις βάρος των μικροϊδιοκτητών που θα πληρώνουν τον κατοχικό φόρο, εφ’ όρου ζωής. Και, τέλος, κερδίζουν οι κάθε λογής αεριτζήδες που εμπορεύονται τις ελπίδες των πολιτών και ιδιαίτερα των νέων, που ψάχνουν μια θέση στον ήλιο.
Ταυτόχρονα με όλα αυτά, η Κυβέρνηση ξεπουλά τη δημόσια περιουσία φθηνά και αγοράζει ακριβά, για να εξυπηρετήσει ημετέρους. Οι αντιφατικές πολιτικές στον Ο.Τ.Ε., τη Δ.Ε.Η. και την Ολυμπιακή είναι εις βάρος του δημόσιου συμφέροντος. Όλο και περισσότεροι πολίτες κατανοούν ότι η απαξίωση του δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος δεν είναι τυχαία, αλλά συνειδητή επιλογή και υλοποίηση δεσμεύσεων στα μεγάλα τραπεζικά, ασφαλιστικά συμφέροντα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι μεγάλοι χαμένοι του φετινού Προϋπολογισμού και των επιλογών της Κυβέρνησης είναι η παιδεία, με τις καθηλωμένες δαπάνες, η έρευνα και η τεχνολογία με τη μείωση του Προϋπολογισμού των ερευνητικών ιδρυμάτων -για το Ι.Τ.Ε. στην Κρήτη, η μείωση φτάνει στο 7,4%- η υγεία που υποχρηματοδοτείται, τα κοινωνικά προγράμματα που απαξιώνονται –το «Βοήθεια στο Σπίτι» που έμεινε χωρίς κρατική βοήθεια- η ελληνική περιφέρεια με τις μειωμένες δημόσιες επενδύσεις και κυρίως με τη μείωση από το 80% στο 39% των πόρων του Ε.Σ.Π.Α. που θα διαχειριστεί η ίδια η περιφέρεια.
Ιδιαίτερα για την Κρήτη το πλήγμα είναι μεγαλύτερο, αφού εκτός από τη μείωση των χρηματοδοτήσεων και την απώλεια πόρων με το εθνικό χωροταξικό μέσω του οποίου επιχειρείται μια σημαντική υποβάθμιση της θέσης του νησιού. Αυτό, όμως, που εξοργίζει περισσότερο τους Κρήτες, είναι η δυσμενής μεταχείρισή τους, σε σχέση με τις αποζημιώσεις των καταστροφών από τις πυρκαγιές του 2005 και τον παγετό του 2004, που ακόμα δεν έχουν καταβληθεί.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η σύγχρονη μορφή υπανάπτυξης και η διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής που μας οδηγεί η Κυβέρνηση, δεν ταιριάζει στην Ελλάδα, δεν αξίζει στους νέους, δεν τη δέχονται οι Έλληνες, χρειάζεται ένα άλλο μοντέλο ανάπτυξης, με επένδυση στον άνθρωπο και στο περιβάλλον. Ένα νέο όραμα για τη χώρα, την κοινωνία και τους πολίτες και ιδιαίτερα τους νέους που η Νέα Δημοκρατία, ούτε μπορεί να εκφράσει και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να υλοποιήσει.
Καταψηφίζουμε τον Προϋπολογισμό, ο οποίος κάλλιστα μπορεί να αποτελέσει το διδακτορικό στην αλχημεία του κ. Αλογοσκούφη, αλλά δεν μπορεί να εκφράσει την αγωνία και το αίτημα των πολιτών για μια δίκαιη πολιτική που θα οδηγεί στην ευημερία των ανθρώπων και όχι στην αλχημιστική ευημερία των αριθμών.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ο Υπουργός Επικρατείας κ. Θεόδωρος Ρουσόπουλος έχει το λόγο.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Επικρατείας): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αν και δεν το κάνω συχνά, πιστεύω πως έχει νόημα να υπενθυμίσω στο Σώμα δύο αποστροφές από τις πρόσφατες τοποθετήσεις ηγετικών στελεχών της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης που έγιναν σε αυτήν την Αίθουσα, στο πλαίσιο της συζήτησης για τον Προϋπολογισμό.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Πρόεδρος της Βουλής κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ)
Και το κάνω, για να καταδείξω αυτό που πιστεύω ότι είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο που έχουμε να ξεπεράσουμε, ως πολιτικός κόσμος, ως κοινωνία, στην προσπάθεια να πετύχουμε το άλμα προς τα εμπρός που χρειάζεται ο τόπος.
Πρώτη αποστροφή. Ειπώθηκε ότι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αποδόμησε συστηματικά ό,τι κληρονόμησε. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ., βεβαίως, δικαιούται να ονομάζει αποδόμηση το νοικοκύρεμα των δημόσιων οικονομικών, τη διατήρηση υψηλών ρυθμών ανάπτυξης, τη μείωση της ανεργίας σε πρωτοφανή, για τα τελευταία χρόνια, επίπεδα στην κρίσιμη, μάλιστα, μεταολυμπιακή περίοδο, το σημαντικό ρόλο της χώρας, ως διεθνούς ενεργειακού κόμβου –μόλις σήμερα επέστρεψε ο Πρωθυπουργός από τη Ρωσία- μετά από συμφωνίες, τις οποίες υπέγραψε και ο αρμόδιος Υπουργός και συζητήσεις ιδιαίτερα αποτελεσματικές με τον Πρόεδρο Πούτιν. Και όλα αυτά συμβαίνουν, σε ένα αρνητικό περιβάλλον διεθνώς, με υψηλές τιμές πετρελαίου.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δικαιούται να ονομάζει αποδόμηση το ότι μετά από μια μακρά περίοδο ανυποληψίας η Ευρωπαϊκή Ένωση αποδίδει τα εύσημα για την πρόοδο της Ελλάδας στην οικονομία. Δυστυχώς για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση ούτε, πολύ περισσότερο, οι Ελληνίδες και οι Έλληνες συμφωνούν με αυτόν τον ορισμό της αποδόμησης. Το έδειξαν το 2004, το έδειξαν ηχηρά μόλις πρόσφατα, το Σεπτέμβριο του 2007. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ., βεβαίως, έχει δικαίωμα να χρησιμοποιεί λέξεις και όρους κατά το δοκούν.
Δεύτερη αποστροφή. Ειπώθηκε ότι λέξεις, όπως «ακρίβεια» και «πληθωρισμός» είχαν εξοβελιστεί από το λεξιλόγιο επί των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Αυτό, ίσως, και να είναι ακριβές. Όντως είχαν εξοβελιστεί από το λεξιλόγιο, αλλά ήταν παρούσες, ισχυρές δυστυχώς στην αγορά, στο καλάθι της νοικοκυράς.
Τι έχουμε εδώ, λοιπόν; Από τη μία έχουμε την αντιστοιχία λέξεων με πράγματα και από την άλλη έχουμε ένα προκλητικό παράδειγμα επιλεκτικής πολιτικής μνήμης. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. όχι μόνο ξεχνά το παρελθόν αλλά επιμένει συστηματικά να κλείνει τα μάτια στο παρόν, να κλείνει τα μάτια στο μέλλον και γι’ αυτό ακριβώς δεν μπορεί να εγγυηθεί ένα καλύτερο αύριο για τους πολίτες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, διάβασα τελευταία ότι μέρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. επιχειρεί μία στροφή στο μεσαίο χώρο. Θα είχε ασφαλώς ενδιαφέρον αν κάτι τέτοιο μετουσιωνόταν σε πολιτική πρόταση. Ας δούμε, όμως, τι σημαίνει μεσαίος χώρος ή αριστερή στροφή, όπως γράφηκε, ή οποιοσδήποτε άλλος χαρακτηρισμός χρησιμοποιηθεί ως ταμπέλα στη γεμάτη παλινωδίες πολιτική της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Είναι πολιτική μεσαίου χώρου ή αριστερής στροφής η άρνηση κάθε μεταρρυθμιστικής πρότασης για τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος; Είναι πολιτική μεσαίου χώρου ή αριστερής στροφής η υπαναχώρηση του Προέδρου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. από τη γενναία, ομολογουμένως, θέση της αναγνώρισης της ανάγκης για να αναθεώρηση του άρθρου 16; Είναι άραγε πολιτική μεσαίου χώρου ή αριστερής στροφής το να κλείνει μία παράταξη τα μάτια στα προβλήματα, όταν είχε ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας και να καταφεύγει στην άρνηση και το μηδενισμό ως Αντιπολίτευση;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτό δεν είναι ούτε μεσαίος χώρος ούτε αριστερή στροφή. Αυτό είναι καθαρός λαϊκισμός.
Εμείς καταθέτουμε το έργο μας, τα μετρήσιμα αποτελέσματα που πετύχαμε, καταθέτουμε έναν Προϋπολογισμό που στοχεύει στην περαιτέρω εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών, στη δυναμική και πολύπλευρη ανάπτυξη ολόκληρης της χώρας, ολόκληρης της κοινωνίας, στην ουσιαστική ενίσχυση εκείνων των συμπολιτών μας που πραγματικά έχουν ανάγκη.
Εμείς ούτε ως αντιπολίτευση είπαμε, ούτε ως Κυβέρνηση τώρα λέμε ότι υπάρχουν μαγικές λύσεις. Η πολιτική μας στην οικονομία είναι ξεκάθαρη, όπως και σε όλους τους άλλους τομείς. Μία αληθινά ισχυρή οικονομία που αναπτύσσεται και παράγει νέες και καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας, που μπορεί και στηρίζει αποφασιστικά τους πολλούς. Μία οικονομία ευκαιριών για όλους, για πρόοδο, για προκοπή, μία οικονομία κοινωνικής δικαιοσύνης και αλληλεγγύης.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. θυμήθηκε λίγο πριν από τις εκλογές τη γενιά των 700 ευρώ. Φαντάζομαι ότι και μετεκλογικά θα συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο, με τη στρεβλή λογική ότι η ρητορική πλειοδοσία, ιδιαίτερα από τη θέση της Αντιπολίτευσης δεν κοστίζει. Η γενιά των 700 ευρώ, όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν γεννήθηκε εν μία νυκτί, ούτε ξαφνικά τα τρία τελευταία χρόνια. Είναι απόρροια πολιτικών που λειτούργησαν σε αυτόν τον τόπο επί σειρά ετών επί κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ., πολιτικών, οι οποίες φόρτωσαν με δανεικά και χρέη, φόρτωσαν με άδικα βάρη τις νέες γενιές, όχι μόνο τις γενιές που ζουν σήμερα αλλά και τις επόμενες γενιές.
Ας μας πει, λοιπόν, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τι έκανε για μερικά από τα μεγάλα προβλήματα του τόπου, για το ασφαλιστικό αίφνης. Όλοι θυμόμαστε την καλή ομολογουμένως προσπάθεια, όπως είχε πει τότε η Αξιωματική Αντιπολίτευση, στη Νέα Δημοκρατία, που ξεκίνησε λίγο μετά τις εκλογές του 2000. Στροφή, άτακτος φυγή και αυτό όχι γιατί έτσι επέβαλλαν οι πολίτες, ούτε κάποιοι πολιτικοί όροι συνεννόησης με τις κοινωνικές δυνάμεις, αλλά διότι αυτό επέβαλλε η εσωκομματική αντιπολίτευση.
Ας μας πει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τι έκανε ώστε οι ηλικιωμένοι συμπολίτες μας να ζουν με αξιοπρέπεια και ικανοποιητικές συντάξεις, όχι στα λόγια και στους αριθμούς αλλά, στην ουσία, στο καλάθι της νοικοκυράς.
Η αλήθεια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι απλή, είναι ξεκάθαρη. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κάλυπτε τα προβλήματα γι’ αυτό και δεν το εμπιστεύθηκαν οι πολίτες στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις του 2004 και του 2007. Η αντιμετώπιση της πραγματικότητας θέλει βούληση δύναμης, θέλει αλλαγές, θέλει μεταρρυθμίσεις.
Ο Προϋπολογισμός που τίθεται στην κρίση του Κοινοβουλίου είναι Προϋπολογισμός ευθύνης, προοπτικής, κοινωνικής ευαισθησίας. Ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις της χώρας έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπηρετεί το μακρόπνοο αναπτυξιακό όραμα που ενέκριναν οι πολίτες με την ψήφο τους. Απαντά στα υπαρκτά προβλήματα, στηρίζει ιεραρχημένες στρατηγικές προτεραιότητας, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για μία αληθινά ισχυρή οικονομία.
Η σοβαρή και υπεύθυνη οικονομική διαχείριση, μαζί με τη στρατηγική των αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων είναι οι δύο βασικοί πυλώνες της κυβερνητικής πολιτικής, μίας πολιτικής που ξεκίνησε το 2004 και συνεχίζεται, της μόνης πολιτικής που παράγει αποτελέσματα απτά, μετρήσιμα δηλαδή στους πολίτες, μετρήσιμα στην οικονομία, μετρήσιμα στην κοινωνία.
Εμείς έχουμε καταθέσει τους στόχους μας για την οικονομία: ευρωστία ως προς τα δημοσιονομικά μεγέθη, τόνωση της επιχειρηματικότητας και της ανταγωνιστικότητας και άρα περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας, δυναμική ανάπτυξη σε ολόκληρη τη χώρα, σε ολόκληρη την κοινωνία, ουσιαστική ενίσχυση αυτών που πραγματικά έχουν ανάγκη.
Με τον Προϋπολογισμό αυτόν καταθέτουμε ενώπιον των Ελλήνων πολιτών και το δρόμο που θα ακολουθήσουμε, για να πετύχουμε αυτούς τους στόχους. Και ως προς τους κύριους στόχους και ως προς τα κύρια βήματα που οδηγούν σε αυτούς είμαστε ανοικτοί σε προτάσεις και αυτό το έχουμε αποδείξει. Είμαστε ανοικτοί σε παρατηρήσεις και επισημάνσεις. Αυτό άλλωστε είναι και το νόημα της μείζονος αυτής κοινοβουλευτικής διαδικασίας, με δύο προϋποθέσεις όμως: Πρώτον, να αντιστοιχούν οι λέξεις στα πράγματα και, δεύτερον, οι επισημάνσεις να απαντούν στις πραγματικές προκλήσεις της ελληνικής οικονομίας, της ελληνικής κοινωνίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι προκλήσεις που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε είμαι σίγουρος πως είναι ορατές σε όλους. Δεν ωφελεί τον τόπο ούτε να κλείνουμε τα μάτια σε αυτές ούτε να καταφεύγουμε στην εύκολη λύση του λαϊκισμού και της όξυνσης. Είμαι ο τελευταίος που θα υποδείξει στις κοινοβουλευτικές παρατάξεις τι να πράξουν. Αυτό που γνωρίζω όμως και είμαι περήφανος γι’ αυτό είναι ότι η σημερινή Κυβέρνηση, η Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή και της Νέας Δημοκρατίας με ειλικρίνεια, με αποφασιστικότητα, με σχέδιο, με εμπιστοσύνη πάνω από όλα στους πολίτες, έχει αποδείξει ότι στις υπαρκτές αυτές προκλήσεις ξέρει και μπορεί να απαντά με επιτυχία.
Με τον Προϋπολογισμό του 2008, τον πρώτο μετά την έξοδο της χώρας από τη διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος, που είναι η κύρια κληρονομιά του χθες, που αποδόμησε η σημερινή Κυβέρνηση, συνεχίζουμε το δρόμο που οδηγεί στην πρόοδο, στη δυναμική οικονομία, σε μια κοινωνία ανθρωπιάς και δικαιοσύνης.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Βασίλης Μιχαλολιάκος, Βουλευτής Α’ Πειραιώς.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Όταν, αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, έχουν προηγηθεί εκατόν είκοσι πέντε καλοί ομιλητές και αμέσως πριν από εμένα ο ίδιος ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, ο ρόλος μου ως ομιλητού, δεν είναι απλά άχαρος, είναι ενδεχομένως και περιττός. Θα προσπαθήσω να καλύψω αυτόν το ρόλο με ορισμένες σκέψεις που δεν έχουν να κάνουν ακριβώς με τους αριθμούς του Προϋπολογισμού και δεν έχουν να κάνουν πάντως με τη συμμετοχή μου σε μία μάχη, η οποία θα αναδείξει για άλλη μια φορά νικητή τη Νέα Δημοκρατία εις βάρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Ο προϋπολογισμός και η ψήφισή του είναι η κορυφαία πολιτική στιγμή κάθε χρόνο. Και το πάλαι ποτέ είχε το κορυφαίο ενδιαφέρον του ελληνικού λαού. Συνειρμικά μού έρχονται στη μνήμη τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης, τότε που προσπαθούσαμε όχι μόνο να ιδρύσουμε τη Δ.Α.Π. αλλά να βρούμε και μια θέση στα θεωρεία, για να παρακολουθήσουμε τη συζήτηση που είχε κοσμογονικό ενδιαφέρον. Πρέπει να ομολογήσουμε ότι αυτό το ενδιαφέρον έχει συρρικνωθεί. Ευτυχώς που υπάρχουν καλοί δάσκαλοι που φέρνουν τους μαθητές, για να παρακολουθήσουν τη συζήτηση ή τους συγγενείς των ομιλητών. Το ενδιαφέρον δεν εστιάζεται βεβαίως στο αν θα υπερψηφιστεί ή όχι, αλλά στο αν το πολιτικό προσωπικό που συγκροτεί το πολιτικό σύστημα συνδέεται με την κοινωνία και με τις αγωνίες της.
Παρακολούθησα με ξεχωριστό ενδιαφέρον τους αγορητές του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Σαν να είναι στελέχη ενός νεοϊδρυθέντος κόμματος χωρίς τη φιλοδοξία να γίνουν ποτέ εξουσία. Σαν να μην έχουν θητεύσει ποτέ στην εξουσία. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ιδρύθηκε το 1974 ως κόμμα σοσιαλιστικό, με τη μεγαλύτερη δόση δημαγωγίας και λαϊκισμού, έγινε μηχανισμός εξουσίας και αφότου έχασε την εξουσία δεν μπορεί ακόμη να βρει το βηματισμό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιτρέψτε μου χωρίς καθόλου διάθεση πατερναλισμού να σας υπενθυμίσω ότι το 2004 παραδώσατε την πατρίδα μας τελευταία στην παιδεία, στην υγεία, πρώτη στις κοινωνικές ανισότητες, πρώτη στις περιφερειακές ανισότητες και πρώτη στη διαφθορά. Αυτή είναι η αντικειμενική αλήθεια, η απόλυτη αλήθεια. Σήμερα η Ελλάδα δεν είναι ακριβώς η ίδια, σήμερα προσπαθούμε, σήμερα βελτιώνουμε τους δείκτες.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Εικοστή έβδομη…(δεν ακούστηκε)
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ: Κύριε Οικονόμου, να έχετε λίγο υπομονή να ακούσετε. Θέλετε να ακούσετε τι θα γράφει ο ιστορικός του μέλλοντος για το ΠΑ.ΣΟ.Κ., ποια είναι η μεγαλύτερή του προσφορά; Ότι δεν υλοποίησε τις προεκλογικές του δεσμεύσεις, όταν έγινε εξουσία. Αυτή είναι η μεγαλύτερη προσφορά και αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία, παγκόσμια παραδοξότητα. Σκεφτείτε ποια θα ήταν η Ελλάδα, αν είχε υλοποιήσει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το ’81 αυτά που απειλούσε καθώς διεκδικούσε την εξουσία. Σήμερα έρχεστε και κατηγορείτε τον Προϋπολογισμό ως ανάλγητο, ως αντιαναπτυξιακό, ως αντικοινωνικό. Οι ίδιοι θα προσπαθούσατε να τον στηρίξετε, αν ήσασταν κυβέρνηση, χωρίς να τον έχετε διαβάσει.
Η προσπάθεια της Κυβέρνησής μας είναι μια προσπάθεια που στηρίζεται σε τρεις βασικές κατευθύνσεις: στην ανάπτυξη, σ’ ένα φορολογικό σύστημα δίκαιο και στην αποτύπωση κοινωνικής δικαιοσύνης στην πολιτική της. Αυτή είναι η αλήθεια. Δεν σας ικανοποιεί το 4% της ανάπτυξης της οικονομίας; Ελάτε να προτείνετε μεθόδους και λύσεις οι οποίες το 4% θα το κάνουν 6% και 7%. Δεν το απεπειράθη ούτε η κεντρική εισηγητής της Μειοψηφίας. Δεν σας ικανοποιούν η δικαιοσύνη του φορολογικού συστήματος; Δεν σας ικανοποιεί η μείωση των φορολογικών συντελεστών;
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: ...(Δεν ακούστηκε)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κύριε Οικονόμου, όλοι οι ομιλητές ακούγονται με προσοχή. Παρακαλώ πολύ, σεβαστείτε τον ομιλούντα στο Βήμα, όπως σεβάστηκαν και εσάς.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ: Δεν σας ικανοποιεί το γεγονός ότι αυξήθηκε το όριο του αφορολόγητου; Ποιους ευνοεί; Δεν σας ικανοποιεί ότι μέσα από τη μείωση των φορολογικών συντελεστών αυξάνεται η ανάπτυξη; Δεν σας ικανοποιεί το γεγονός ότι αυτή η Κυβέρνηση εστιάζει την πολιτική της στους αδύναμους συμπολίτες μας; Διαφωνείτε με την αύξηση του επιδόματος κοινωνικής αλληλεγγύης; Διαφωνείτε με την αύξηση του επιδόματος της ανεργίας; Διαφωνείτε με την αύξηση της αγροτικής σύνταξης; Διαφωνείτε με την αύξηση των αποδοχών του ενστόλου δυναμικού της χώρας;
Επιτρέψτε μου μια μικρή παρένθεση. Είχε η Ελλάδα και έχει και σήμερα τις υψηλότερες αμυντικές δαπάνες απ’ όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης των δεκαπέντε για λόγους απολύτως ευνόητους και αποδεκτούς και από τις δυο παρατάξεις που έχουν ασκήσει την εξουσία σ’ αυτήν τη χώρα. Και ενώ είχαμε τις υψηλότερες αμυντικές δαπάνες, είχαμε τις χαμηλότερες αποδοχές του στρατιωτικού μας προσωπικού απ’ όλες τις χώρες της Ευρώπης, τηρουμένων των αναλογιών του, ούτως ή άλλως, χαμηλότερου εισοδήματος των εργαζομένων στο δημόσιο. Γιατί; Δεν είναι οι στρατιωτικοί μας εργαζόμενοι σκληρά, χωρίς να ξέρουν τι θα πει ωράριο, νύχτα και μέρα, αργίες, χωρίς να ξέρουν να προσδιορίζουν το πού θα εργάζονται, που μπορεί η υπηρεσία από τη μία ώρα στην άλλη να τους μετακινήσει από το ένα άκρο της χώρας στο άλλο; Δεν έπρεπε να γίνει αυτή η αναπροσαρμογή των αποδοχών τους; Εν πάση περιπτώσει, εγκαλείτε την Κυβέρνηση γιατί σε αντίθεση μ’ εσάς υλοποιεί τις προεκλογικές της δεσμεύσεις; Αυτό και αν είναι πολιτικό παράδοξο.
Εμείς έχουμε στοχεύσει στη μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων. Ιδρύεται το Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής. Εγώ και μόνο γι’ αυτόν το λόγο θα υπερψήφιζα αυτόν τον Προϋπολογισμό. Είναι κορυφαίος θεσμός. Είναι μικρό το ποσόν που προβλέπεται στην πρώτη εφαρμογή του θεσμού; Ενδεχομένως ναι. Ελάτε όλοι μαζί να συνεργαστούμε, να βρούμε υγιείς πόρους να το αυξήσουμε. Είναι κορυφαίος θεσμός. Είναι θεσμός για τον οποίο θα μιλούν οι επόμενες γενιές.
Πώς, λοιπόν, υλοποιούμε πολιτικά την ευαισθησία μας για τους αδυνάτους; Εγώ θα έλεγα -και είναι ίσως θετική συγκυρία το ότι είναι και ο Πρωθυπουργός εδώ- αυτό το Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής να αποκτήσει μεγαλύτερο εύρος και μεγαλύτερη δυνατότητα στην υλοποίηση του, να μπορέσει να συνδεθεί και με τον ιδιωτικό τομέα. Όπως ιδρύσαμε το Ταμείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης, για να σπεύσουμε, γκρεμίζοντας τη γραφειοκρατία, κοντά στους συμπολίτες μας που μας είχαν ανάγκη με τις μεγάλες πυρκαγιές, έτσι να μπορέσουμε να διευρύνουμε και αυτό το ταμείο, να μπορέσει να είναι δίπλα στον πολίτη την ώρα που μας χρειάζεται.
Αγαπητοί συνάδελφοι, η πολιτική δημοκρατία τότε και μόνον καταξιώνεται όταν εδράζεται σε έδαφος κοινωνικής δημοκρατίας. Ελάτε, λοιπόν, όλοι μαζί να προσπαθήσουμε με μέτρα και προτάσεις να αυξήσουμε την ανάπτυξη, να έχουμε πιο δίκαιο φορολογικό σύστημα και προπαντός αυτοί οι πόροι να πηγαίνουν στους αδύναμους πολίτες. Η πολιτική δημοκρατία καταξιώνεται πάνω σε έδαφος κοινωνικής δημοκρατίας και αυτοαναιρείται όταν μεγαλώνει το έλλειμμα. Ελάτε όλοι μαζί να προβληματιστούμε, πότε έφυγε η νεολαία μας από το πολιτικό σύστημα; ‘Εφυγε τα τελευταία τριάμισι χρόνια ή έφυγε στις δύο δεκαετίες που άσκησε την εξουσία το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και απογοήτευσε; Ελάτε να βρούμε τρόπους να κάνουμε το πολιτικό μας σύστημα πιο ελκυστικό. Αυτό είναι το μεγάλο χρέος. Τότε θα έχει πετύχει αυτή η Κυβέρνηση: όταν θα έχει ξαναφέρει τους νεολαίους να διεκδικούν καλύτερη πολιτική, καλύτερη κοινωνία, καλύτερη παιδεία μέσα από τα κόμματα.
Είναι αυτονόητο ότι υπερψηφίζω τον Προϋπολογισμό όχι μόνον ως Βουλευτής της Πλειοψηφίας αλλά κυρίως ως γονιός. Τον ψηφίζω γιατί μπορεί να οικοδομήσει ένα μέλλον καλύτερο από το σημερινό. Αυτό είναι το χρέος της πολιτικής.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Βασίλειος ‘Εξαρχος από το Νομό Λαρίσης.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΕΞΑΡΧΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Νέα Δημοκρατία ήρθε στην εξουσία έχοντας προσπαθήσει με επικοινωνιακά τεχνάσματα –είναι αλήθεια ότι ο κ. Ρουσόπουλος ανέλαβε σημαντικό βάρος σ’ αυτό- να δημιουργήσει την εικόνα ότι είναι το κόμμα του μεσαίου χώρου, το κόμμα του κοινωνικού κέντρου, το κόμμα της ηθικής. Τέσσερα χρόνια μετά έχει αποδειχθεί στην πράξη ότι τα προεκλογικά μεγάλα λόγια είχαν ως μοναδικό στόχο να κερδίσει η Νέα Δημοκρατία τις εκλογές.
Η «Κυβέρνηση της ηθικής» μετρά, αν και νομίζω ότι έχει χαθεί πλέον ο λογαριασμός, απώλειες κυβερνητικών στελεχών για λόγους ηθικής τάξης. Η υποτιθέμενη συντριβή της διαφθοράς και της διαπλοκής έχει ναυαγήσει. Αλλά μήπως με τον Προϋπολογισμό που κατέθεσε η Κυβέρνηση δεν δείχνει ότι είναι μακριά από τα προβλήματα των πολιτών; Δεν δείχνει ότι βλέπει την κοινωνική πραγματικότητα μέσα από τους παραμορφωτικούς φακούς της αλαζονείας και της ωραιοποίησης; Δεν χρειάζονται νούμερα. Η Κυβέρνηση δείχνει ότι δεν συναισθάνεται την αγωνία των εργαζόμενων, των αγροτών, των μικρομεσαίων, των νέων, των συνταξιούχων, των ανέργων, που δεν τα βγάζουν πέρα. Αυτή είναι η κοινωνική πραγματικότητα στην Ελλάδα όσο και αν προσπαθεί ο Υπουργός Οικονομίας μέσα από το μαγείρεμα των στοιχείων να παρουσιάσει μια άλλη εικόνα.
Ακόμα και πολίτες που ψήφισαν τη Νέα Δημοκρατία και στις τελευταίες εκλογές διαπιστώνουν ότι υπάρχει μια μεγάλη απόσταση μεταξύ των προεκλογικών λόγων και των μετεκλογικών πράξεων. Και αυτή η πολιτική δεν είναι πολιτική κόμματος του μεσαίου χώρου, κύριε Υπουργέ. Δεν είναι πολιτική του κόμματος του κοινωνικού κέντρου. Είναι βαθιά συντηρητική πολιτική, είναι δεξιά πολιτική, όσο και αν δεν σας αρέσει αυτό. Είναι πολιτική που παίρνει πολλά από τους πολλούς και δίνει πάρα πολλά σε πολύ λίγους. Είναι πολιτική –και δεν καταλαβαίνω γιατί σας ενοχλεί- που ισοπεδώνει και τη μεσαία τάξη. Αυτό το έχετε καταφέρει.
Βεβαίως μπορεί η Κυβέρνηση να ζει το μύθο της αλλά δεν είναι μύθος ότι η ακρίβεια και η έμμεση φορολογία ροκανίζει τα εισοδήματα. Δεν είναι μύθος ότι οι ακάλυπτες επιταγές αυξάνουν με γοργούς ρυθμούς. Δεν είναι μύθος ότι αυξάνει με ταχύτατους ρυθμούς ο υπερδανεισμός των νοικοκυριών. Βεβαίως η Κυβέρνηση προσπαθεί να υποτιμήσει αυτό το φαινόμενο. Όμως είναι αλήθεια ότι πολλές οικογένειες δανείζονται για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τις καθημερινές τους ανάγκες, για να σπουδάσουν τα παιδιά τους, για να μπορέσουν να κάνουν γιορτές, για να αγοράσουν πετρέλαιο θέρμανσης.
Αν η Κυβέρνηση δεν το αναγνωρίζει αυτό, τότε είναι βέβαιο ότι δεν παίρνει και μέτρα για να ελέγξει τις ελληνικές τράπεζες. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι ελληνικές τράπεζες είναι οι πρώτες στην Ευρώπη σε ό,τι αφορά τα κέρδη τους.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ανασφάλεια για το σήμερα και η αβεβαιότητα για το αύριο είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της ελληνικής κοινωνίας. Αυτή την κοινωνική πραγματικότητα την βλέπουμε παντού και στην Αθήνα και στα άλλα μεγάλα αστικά κέντρα αλλά και στην ύπαιθρο, στην περιφέρεια, η οποία οδηγείται στο μαρασμό. Αυτό είναι κοινή διαπίστωση, ανεξάρτητα ποιο κόμμα ψηφίζουν οι πολίτες στις εκλογές.
Τι υποσχόταν η Κυβέρνηση προεκλογικά, η Κυβέρνηση του «νοικοκυρέματος»; Ότι θα εξοικονομήσει 10.000.000.000 ευρώ ετησίως από τη μείωση της κρατικής σπατάλης και θα ενισχύσει μ’ αυτόν τον τρόπο το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, γιατί θα ερχόταν η ώρα της περιφέρειας. Αυτό έλεγε προεκλογικά.
Δεν βλέπουμε κάτι τέτοιο στον Προϋπολογισμό. Αντίθετα, αυτό που βλέπουμε αυτά τα χρόνια είναι να αυξάνουν οι ανεξέλεγκτες και εκτός Α.Σ.Ε.Π. προσλήψεις στο δημόσιο, να αυξάνουν τα πάσης φύσεως συμβούλια και βεβαίως ορισμένες φορές να αυξάνουν -και μάλιστα προκλητικά- οι αμοιβές των διοικητών, των προέδρων, των στελεχών των οργανισμών, την ίδια στιγμή που την αύξηση των τιμολογίων η Κυβέρνηση τη φορτώνει στους καταναλωτές.
Ενθυμούμαι τον κύριο Πρωθυπουργό και τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας να λένε, όταν έρθουν στην κυβέρνηση θα μειώσουν το μισθό των διοικητών και των προέδρων των οργανισμών, όταν σε ορισμένες επιχειρήσεις ήταν ο μισός από ότι είναι σήμερα. Τότε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έκανε λαϊκισμό. Αλήθεια, τώρα τι συμβαίνει;
Θέλετε παράδειγμα; Κλασικό παράδειγμα νοικοκυρέματος η Δ.Ε.Η., μια επιχείρηση που είχε κέρδη, έχει καταφέρει η Κυβέρνηση να την κάνει ζημιογόνο. Το αναφέρω διότι το «μάρμαρο» το πληρώνουν οι πολίτες. Ποια είναι η πολιτική που κάνατε στη Δ.Ε.Η.; Ζητάτε από εμάς προτάσεις.
Τι να σας πούμε; Να αλλάζετε τις διοικήσεις σε πιο σύντομο χρόνο; Η ευθύνη των επιλογών είναι δική σας. Τι να σας πούμε; Ότι έπρεπε να προχωρήσετε το πρόγραμμα των επενδύσεων πιο γρήγορα; Επίσης, αυτό είναι ευθύνη της Κυβέρνησης. Τι να σας πούμε; Ότι δεν είναι σωστή επιλογή να στρέφετε τον προγραμματισμό της Δ.Ε.Η. στα στερεά καύσιμα, διότι δεν προστατεύεται το περιβάλλον; Είναι δική σας η ευθύνη.
Θέλω επιτέλους μια απάντηση, κύριοι Υπουργοί της Ανάπτυξης. Είναι αλήθεια ότι η Δ.Ε.Η. συζητάει αύριο την αξιοποίηση του λιγνίτη και του λιθάνθρακα; Διότι πριν από μερικές μέρες στη Βουλή ο αρμόδιος Υφυπουργός είπε ότι δεν υπάρχουν τέτοιες αποφάσεις. Μήπως υπάρξουν αύριο; Μπορείτε να μας πείτε γι’ αυτό;
Βεβαίως, αν αυξάνοντας το κόστος των παρεχόμενων υπηρεσιών στους πολίτες, είναι σωστή πολιτική και μεταρρύθμιση, να την χαίρεστε τέτοια μεταρρύθμιση. Δεν την χαίρονται όμως οι πολίτες, γιατί οι πολίτες πληρώνουν το λογαριασμό, όπως δεν χαίρονται και οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι σ’ ολόκληρη την Ελλάδα με τη μείωση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, γιατί βλέπουν τα εισοδήματά τους να μειώνονται, γιατί βλέπουν τη γραφειοκρατία να πνίγει κάθε πρωτοβουλία για εκσυγχρονισμό της παραγωγής και γιατί βλέπουν τους μεσάζοντες να κερδοσκοπούν ανεξέλεγκτα και εις βάρος των αγροτών και εις βάρος των καταναλωτών. Οι Έλληνες αγρότες δεν ξέρουν τι να καλλιεργήσουν. Ο καπνός διαγράφηκε από το χάρτη.
Μια που είναι και ο κύριος Πρωθυπουργός στην Αίθουσα, θέλω να θυμίσω ότι πριν από δεκαπέντε μήνες στην έκθεση της Θεσσαλονίκης είχε δεσμευθεί απέναντι στον ελληνικό λαό ότι τα δύο εργοστάσια ζάχαρης, της Λάρισας και της Ξάνθης, σε δεκαοχτώ μήνες θα μετατραπούν σε εργοστάσια βιοαιθανόλης.
Έχουν περάσει δεκαπέντε μήνες και η διοίκηση της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης λέει ότι δεν μπορεί να προχωρήσει τις διαδικασίες για το στρατηγικό επενδυτή, διότι δεν έχει το θεσμικό πλαίσιο. Αλήθεια, πότε θα ολοκληρωθεί αυτό το θεσμικό πλαίσιο; Είμαι βέβαιος, έτσι όπως πηγαίνετε -η παραγωγή της ζάχαρης φέτος είναι μισή από την προβλεπόμενη- ότι θα κλείσουν και τα υπόλοιπα εργοστάσια. Δεν το εύχομαι, το απεύχομαι, αλλά έτσι όπως πάτε αυτό θα συμβεί.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι φανερό ότι ο Προϋπολογισμός που συζητάμε δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελληνίδων και των Ελλήνων. Μπορεί να έχει την εμπιστοσύνη της ισχνής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας της Νέας Δημοκρατίας, δεν έχει όμως την εμπιστοσύνη της κοινωνίας, της κοινωνίας που θέλει μια άλλη πολιτική, μια πολιτική για την αναδιανομή εισοδημάτων υπέρ των οικονομικά ασθενέστερων, μια πολιτική για καλύτερη υγεία, καλύτερη παιδεία, μια πολιτική που θα δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα σ’ όλα όσα κάνουν τη ζωή ανθρώπινη. Εμείς καταψηφίζουμε τον Προϋπολογισμό.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Απόστολος Σταύρου, Βουλευτής Νομού Αττικής, της Νέας Δημοκρατίας.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΣΤΑΥΡΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κορυφαίο κοινοβουλευτικό και οικονομικό γεγονός αποτελεί η συζήτηση του Προϋπολογισμού του νέου έτους. Είναι πράγματι ένας Προϋπολογισμός ανάπτυξης και κοινωνικής συνοχής, ευθύνης και συνέπειας, αποτελεσματικότητας και προοπτικής. Βασίζεται στην πρόοδο, που σταθερά σημειώνει η ελληνική οικονομία από το 2004.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΕΛΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ)
Η δημοσιονομική μεταρρύθμιση που ασκήθηκε και ασκείται, με συνέπεια και συνέχεια, είχε ως αποτέλεσμα η ελληνική οικονομία να βρίσκεται σε ανοδική τροχιά, σε μια νέα πορεία που μας επιτρέπει βελτιωτικές επεμβάσεις υπέρ των πολιτών και ιδιαίτερα των χαμηλόμισθων και των χαμηλοσυνταξιούχων.
Για πρώτη φορά από συστάσεως του ελληνικού κράτους απλώνεται και διευρύνεται συνεχώς η έννοια και το περιεχόμενο του κοινωνικού κράτους. Υλοποιούμε, με τον Προϋπολογισμό του έτους 2008, στο ακέραιο τις σημαντικές μας δεσμεύσεις απέναντι στους πολίτες. Ό,τι είπαμε το κάνουμε πράξη.
Αυξάνεται το Επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης κατά 35 ευρώ το μήνα και φθάνει τα 230 ευρώ.
Αυξάνονται οι συντάξεις του Ο.Γ.Α. από 1-1-2008 κατά 52,25 ευρώ και φθάνουν στα 330 ευρώ.
Αυξάνεται το κατώτερο επίδομα ανεργίας κατά 36,3 ευρώ από 1-1-2008 και φθάνει στα 404 ευρώ.
Καταργείται πλήρως το χαρτόσημο στις μισθώσεις κατοικιών, που ήταν 3,6%.
Ιδρύεται το Εθνικό Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής για την άμεση καταπολέμηση της φτώχειας. Όταν το 20% του πληθυσμού της χώρας μας ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας, αντιλαμβάνονται όλοι οι καλόπιστοι πολίτες πόσο σημαντική ήταν η απόφαση του Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή να προχωρήσει στη σύσταση του ταμείου αυτού, δίνοντας τις ανάλογες εντολές κι οδηγίες στον Υπουργό Οικονομίας για να υλοποιήσει το νέο θεσμό.
Δεν προσπερνάμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα, αλλά φροντίζουμε να ξεριζώνουμε τις ρίζες που τα δημιουργούν. Πότε άλλοτε κυβερνήσεις είχαν προχωρήσει στη λήψη τέτοιων ριζοσπαστικών μέτρων, που ανακουφίζουν άμεσα το 20% του πληθυσμού της χώρας μας; Πότε άλλοτε είχαν ληφθεί γενναία μέτρα για τις τρίτεκνες οικογένειες; Πότε άλλοτε είχαν μειωθεί οι φορολογικοί συντελεστές από 30% και 40% στο 25%; Πότε άλλοτε είχαν αυξηθεί τα αφορολόγητα όρια στα 12.000 ευρώ, με συνέπεια τρία εκατομμύρια τριακόσιες χιλιάδες συμπολίτες μας να μην πληρώνουν ούτε 1 ευρώ; Πότε άλλοτε είχε καταργηθεί ο φόρος κληρονομιών, γονικών παροχών και φορολογίας πρώτης κατοικίας; Αυτές οι μεταρρυθμίσεις, αυτές οι ρυθμίσεις φιλολαϊκού χαρακτήρα και απόλυτης κοινωνικής ευαισθησίας ενισχύουν την κοινωνική συνοχή και ωφελούν κυρίως τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η χώρα μας έχει μεταβληθεί σ’ ένα απέραντο εργοτάξιο με τα μεγάλα και σημαντικά έργα, τα οποία εκτελούνται σ’ ολόκληρη την επικράτεια. Και τέτοια έργα εκτελούνται και στην Περιφέρεια Αττικής.
Στην ελληνική περιφέρεια διατίθεται το 80% των κοινωνικών πόρων για την ανάπτυξή της. Ό,τι και αν πείτε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, οι πολίτες δεν παραπλανούνται και αξιολογούν τη συμπεριφορά όλων μας. Με θεωρητικά επιχειρήματα και φραστικές αλχημείες δεν κερδίζει κανείς.
Άκουσα με πολλή προσοχή τις αγορεύσεις πολλών συναδέλφων και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που χρησιμοποίησαν μονίμως καταγγελτικούς και απαξιωτικούς φραστικούς χαρακτηρισμούς. Δεν άκουσα, όμως, όπως και οι πολίτες, προτάσεις και λύσεις σε συγκεκριμένα θέματα.
Άκουσα από καλό συνάδελφο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να ομιλεί για τη γενιά των τετρακοσάρηδων, αυτών δηλαδή που έχουν εισόδημα –όπως είπε- 400 ευρώ. Γι’ αυτήν τη γενιά που, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. την είχε λησμονήσει και την είχε προσπεράσει αδιάφορα, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ως κόμμα του μεσαίου χώρου, με κοινωνικές αυξημένες ευαισθησίες, λαμβάνει ειδική πρόνοια τώρα και ενισχύει το εισόδημά τους με σειρά μέτρων κοινωνικού χαρακτήρα.
Άκουσα από άλλο συνάδελφο να ομιλεί για Προϋπολογισμό που βαδίζει –δήθεν- στο κενό και στη συνέχεια μίλησε για απαξίωση της πολιτικής. Μα, αν με τέτοιους ισχυρισμούς-«βήμα στο κενό» προσπαθεί κάποιος να αποκτήσει τη συμπάθεια των πολιτών, επιτυγχάνει το ακριβώς αντίθετο.
Η πολιτική αξιοπιστία για να κερδηθεί, χρειάζεται προτάσεις, λύσεις και λογικές απόψεις. Χρειάζεται πάνω απ’ όλα να αποφεύγουμε ασεβείς, υβριστικούς και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς. Χρειάζεται στην κοινοβουλευτική δημοκρατία μας να βρίσκουμε όλες οι πολιτικές δυνάμεις τις απαραίτητες συγκλίσεις και συναινετικές λύσεις σε όσα περισσότερα προβλήματα μπορούμε. Έτσι, θα αναβαθμίσουμε την πολιτική και θα κερδίσουμε το χαμένο έδαφος της πολιτικής αξιοπιστίας.
Αλήθεια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, δεν βρήκατε τίποτα, ούτε ένα θετικό, ένα σωστό, στον Προϋπολογισμό του 2008; Δεν είναι μόνο απορία δική μου. Είναι απορία και ερώτημα όλων των πολιτών.
Αφού σας ευχαριστήσω για την προσοχή σας, να ευχηθώ σε όλες και όλους χρόνια πολλά και καλή χρονιά και να ευχαριστήσουμε τις Ελληνίδες και τους Έλληνες που εμπιστεύονται την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και τον Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή.
Χρόνια πολλά, καλή χρονιά!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστούμε, κύριε Σταύρου.
Το λόγο έχει η κ. Χριστοφιλοπούλου Παρασκευή, Βουλευτής Νομού Αττικής.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στον Προϋπολογισμό που συζητούμε σήμερα, αλλά και στους προϋπολογισμούς των προηγούμενων ετών, κρύβεται ένα μυστικό και είναι το μυστικό της αποτυχίας, της μεταρρυθμιστικής –δήθεν- προσπάθειας αυτής της Κυβέρνησης στο ασφαλιστικό σύστημα.
Ποιο είναι αυτό το μυστικό; Είναι το κράτος-κακοπληρωτής, το κράτος που συστηματικά σε κάθε προϋπολογισμό δεν αποδίδει τα οφειλόμενα και τα θεσμοθετημένα στα ασφαλιστικά ταμεία. Και είναι μεθοδευμένα που γίνεται αυτή η υποχρηματοδότηση, για να οδηγηθεί το ασφαλιστικό σύστημα εκ του ασφαλούς σε κατάρρευση.
Επί του προκειμένου, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Και ας αρχίσω από τους αυτοαπασχολούμενους –γιατί και αυτοί είναι εργαζόμενοι σκληρά- από τους βιοτέχνες, τους εμπόρους, τους αυτοκινητιστές.
Και ας ρωτήσουμε: Ποιο είναι το κονδύλι που εγγράψαμε, κύριε Υπουργέ, για τον Ο.Α.Ε.Ε., για το ταμείο τους; Τι έχετε να πείτε στους συνταξιούχους αυτού του ταμείου που έχουν δουλέψει σκληρά στη ζωή τους; Θα έχουν συντάξεις όλο το 2008;
Αν πάρω από το κονδύλι που έχω μπροστά μου, δεν θα έχουν, γιατί πρέπει να σας πω ότι με τα 150.000.000 ευρώ που είναι περίπου η προκαταβολή, θα πληρωθούν-δεν θα πληρωθούν οι συντάξεις του Γενάρη. Το Φλεβάρη τι θα γίνει; Μήπως θα γίνει αυτό που έγινε το φθινόπωρο; Θα πουλήσει δηλαδή τα «ασημικά» του Ο.Α.Ε., για να πληρώσει συντάξεις;
Γιατί, αν γίνει αυτό, δεν μπορείτε σε καμμία περίπτωση να το χρεώσετε στο «κακό ΠΑ.ΣΟ.Κ.». Γιατί αυτήν την καραμέλα πιπιλάτε, αυτήν ξέρετε. Και γιατί δεν μπορείτε να το χρεώσετε; Γιατί παραλάβατε αυτό το ταμείο με 35.000.000 ευρώ έλλειμμα και σήμερα έχει πάνω από 350.000.000 ευρώ έλλειμμα. Το κακό ΠΑ.ΣΟ.Κ. φταίει; Σε τρία χρόνια δεκαπλασιασμός;
Να πάω στο ταμείο των μισθωτών; Να πάω στο Ι.Κ.Α.. Ο νόμος Ρέππα είπε 1% του Α.Ε.Π. Είναι η πρώτη και μόνη χρονιά που σήμερα το πληρώνετε. Και τι κάνετε, κύριε Υπουργέ, για τα χρέη του 1% του Α.Ε.Π. του Ι.Κ.Α. στην πενταετία; Εκδίδετε ένα ομόλογο. Με τι τιμή το εκδίδετε; Με τιμή που προσδιορίστηκε από το παλιό Α.Ε.Π. Τι σημαίνει αυτό για το Ι.Κ.Α.; Σημαίνει 980.000.000 ευρώ μείον. Θέλετε να τα εξοικονομήσετε. Επιβαρύνετε το Ι.Κ.Α. σχεδόν 1.000.000.000 ευρώ. Το παραλάβατε 1,3 δισεκατομμύρια πλεονασματικό. Αυτή τη στιγμή, το Ι.Κ.Α. είναι μέσα 1,5 δισεκατομμύριο ευρώ. Μόνο δε, οι σωρευμένες οφειλές ετών του δημοσίου είναι 5,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Θα ήθελα να πω και ένα γενικό νούμερο: 2,7 δισεκατομμύρια ευρώ ήταν τα χρέη των ταμείων στο τέλος του 2003. Σήμερα αγγίζουν τα 8.000.000.000 ευρώ. Πάλι το «κακό ΠΑ.ΣΟ.Κ.» φταίει;
Εδώ, λοιπόν, είναι το μυστικό της αποτυχίας της μεταρρύθμισης. Όχι ότι η χρηματοδότηση από μόνη της κάνει τη μεταρρύθμιση, αλλά μεταρρύθμιση με το «δεν πληρώνω-δεν πληρώνω» δεν γίνεται. Πολύ απλά, δεν γίνεται, γιατί με το να αφήνουμε να διαρρέουν διάφορα σενάρια ενοποίησης πλεονασματικών ταμείων με ελλειμματικά, ταμείων αυτοαπασχολουμένων με μισθωτών, ταμείων επιστημόνων με δημοσιογράφους, με γιατρούς, με μηχανικούς, τι κάνουμε; Παίρνουμε τα αποθεματικά, συμψηφίζουμε τα ελλείμματα και χρηματοδοτούμε το ασφαλιστικό. Και αυτό διότι δεν θέλουμε να χρηματοδοτήσουμε με δημόσιους πόρους το ασφαλιστικό. Δεν λύνεται το ασφαλιστικό χωρίς σοβαρή, συστηματική, ουσιαστική τριμερή χρηματοδότηση.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. λέει πολλά γι’ αυτό. Προτείνει ένα ταμείο, ένα «επενδυτικό κεφάλαιο αλληλεγγύης των γενεών», που δεν έχει να κάνει με τα κεφάλαια που έφυγαν σε βαλίτσες με μίζες και δομημένα ομόλογα επί Νέας Δημοκρατίας. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. μιλάει για βασική κατώτατη σύνταξη και πάνω από αυτήν ένα ισχυρά ανταποδοτικό τριμερές ασφαλιστικό σύστημα. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. μιλάει για την πλήρη και ουσιαστική εφαρμογή του νόμου Ρέππα.
Τι κάνετε εσείς; Εντάσσετε διάφορα ταμεία στο Ι.Κ.Α. το Ταμείο της Αγροτικής, το Ταμείο των Συνεταιρισμών. Πώς; Χωρίς προικοδότηση. Και ενώ το 2008 είναι το έτος, όπου τα ταμεία κύριας ασφάλισης, τα ειδικά, θα ενταχθούν στο Ι.Κ.Α., δεν προβλέπεται, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ούτε 1 ευρώ από τον Κρατικό Προϋπολογισμό για τις εντάξεις αυτές, παρά τα όσα λέει το άρθρο 4 του ν. 3029/2002. Έτσι, λοιπόν, τα ταμεία είναι σε δεινή θέση.
Να έρθω στο Τ.Α.Π.-Ο.Τ.Ε.; Αυτή τη στιγμή το Τ.Α.Π.-Ο.Τ.Ε. θα ενταχθεί και αυτό στο Ι.Κ.Α. το 2008, εάν εφαρμόσετε όπως πρέπει το νόμο Ρέππα και πρέπει να προικοδοτηθεί. Πόσα είναι τα ελλείμματα του Τ.Α.Π.-Ο.Τ.Ε.; Αγγίζουν τα 700.000.000 ευρώ, κύριε Υπουργέ. Πόσα εγγράψατε για το Τ.Α.Π.-Ο.Τ.Ε.; Μόλις 468.000.000 ευρώ.
Αυτή είναι η πολιτική σας στα ασφαλιστικά ταμεία. Σας ερωτώ και είναι ευκαιρία, γιατί έχουμε μια καινούργια Υπουργό Απασχόλησης: Είστε διατεθειμένοι, έστω και τώρα, να γυρίσετε σελίδα, να πισωγυρίσετε; Γιατί η καταιγίδα και τα κύματα -όχι τα υγρά στα μπουκάλια των αναψυκτικών- αλλά τα κύματα των απεργών της 12ης Δεκεμβρίου, τα κύματα των εργαζομένων, των ασφαλισμένων, των ανέργων, που κατέκλυσαν τους δρόμους, είναι αυτά που απαιτούν σοβαρές λύσεις, απαιτούν συστηματική προσπάθεια, απαιτούν ουσιαστικό διάλογο με επίσημες προτάσεις και κατατεθειμένα χαρτιά. Όχι με κρυφές διαρροές, όχι με λαγούς. Δεν λύνεται το ασφαλιστικό έτσι.
Άκουσα, όμως, πριν από εμένα, σ’ αυτό το Βήμα, πολλούς -και τον ίδιο τον Υπουργό Επικρατείας και προχθές τον Υπουργό Οικονομίας- με περισσή αυταρέσκεια να ομιλούν για την αύξηση της απασχόλησης και για τη μείωση της ανεργίας. Πολύ ωραία. Ευημερούν οι αριθμοί. Θα ήθελα -ο κ. Σταύρου που κατέβηκε λίγο πριν από μένα από το Βήμα τα ξέρει πολύ καλά- να πάρω τον κ. Ρουσόπουλο να πάμε βόλτα στο Μενίδι, να πάμε βόλτα στο Λαύριο, να πάμε βόλτα στη δυτική Αττική, δηλαδή, να πάμε βόλτα όπου θέλετε στην Ελλάδα. Να δούμε τι;
Να εξηγήσουμε στ’ αλήθεια με ποια πολιτική αυξήθηκε η απασχόληση και μειώθηκε η ανεργία; Έχουμε εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά -εμπόριο ελπίδας με τα «STAGE»- στο δημόσιο τομέα, στους δήμους, στο Ι.Κ.Α., στα Υπουργεία, κατόπιν εντολών των Υπουργών, χωρίς κριτήρια, χωρίς διαφάνεια, χωρίς τη δυνατότητα καν ένστασης.
Το ξέρετε, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, πώς γίνεται. Εν κρυπτώ και παραβύστω. Ούτε καν δημοσίευση των αποτελεσμάτων. Καμμία δυνατότητα πρόσβασης. Πώς, αλλιώς; Επιπλέον βρέθηκαν πόροι για πενήντα τρεις χιλιάδες θέσεις εργασίας στο δημόσιο, στο στενό δημόσιο τομέα και για διακόσιους εξήντα τρεις συμβασιούχους; Να το. Να τες οι εκλογές του Σεπτεμβρίου. Να τη και η μείωση της ανεργίας.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
Τι σημαίνει αυτό; Διογκώσατε το κράτος. Αυτή ήταν η επένδυση που κάνατε. Και να έλεγε κανείς ότι προσλαμβάνοντας στο δημόσιο τομέα, χτίζατε και το κράτος πρόνοιας; Θα λέγαμε εμείς χαλάλι σας και να βρούμε έναν τρόπο να μαζέψουμε τα ελλείμματα. Αλλά, δεν χτίσατε κράτος πρόνοιας.
Πείτε μου, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, ένα γιατρό, ένα νοσηλευτή, προσθέσατε στο σύστημα; Πείτε μου, σας παρακαλώ τι γίνεται με το Πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι», γιατί τολμάτε και μιλάτε για τους μοναχικούς ηλικιωμένους. Και αυτό ήταν μια πολιτική των κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ., των τελευταίων κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Τι κάνατε, λοιπόν, με το Πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι»; Τι κάνατε με τους βρεφονηπιακούς σταθμούς; Κλείνουν. Πώς λειτουργούν τα ειδικά σχολεία για τα ανάπηρα παιδιά; Πώς λειτουργούν τα κέντρα αποκατάστασης για τα ανάπηρα παιδιά; Ποια είναι η ποιοτική αναβάθμιση της παιδείας; Ποια είναι τα κονδύλια που επενδύθηκαν στην παιδεία; Ποιες είναι οι παραγωγικές επενδύσεις, που πραγματικά έφεραν, όπως είπε ο Υπουργός Επικρατείας, τις νέες και ποιοτικές θέσεις εργασίας; «STAGE», συμβασιούχοι και προσλήψεις αγροφυλάκων. Προσλήψεις σε ειδικές επιτροπές, σε διάφορους οργανισμούς, σε διάφορες δικές σας επιτροπές, νέες γραμματείες. Μεγάλο κράτος, αναποτελεσματικό κράτος.
Αυτή είναι η πολιτική σας. Είναι μία πολιτική η οποία δεν σημαίνει ποιοτική ανάπτυξη, η οποία δεν μπορεί να προσφέρει σιγουριά. Δεν μπορεί να προσφέρει τη σιγουριά της κοινωνικής ασφάλισης, που σημαίνει για τα γηρατειά μια πραγματική παρηγοριά και για τους νέους ανθρώπους προοπτική, που θα αποτελούσε το εφαλτήριο για να μπορούν οι νέοι να δημιουργήσουν, να δράσουν, να είναι πραγματικά δυναμικοί στο κοινωνικό σύνολο.
Για όλους αυτούς τους λόγους, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, καταψηφίζουμε τον Προϋπολογισμό.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε την κ. Χριστοφιλοπούλου.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής Φθιώτιδας κ. Σταυρογιάννης Νικόλαος.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΤΑΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε σήμερα τον Προϋπολογισμό του 2008 μέσα σε δυσμενείς και συνεχώς επιβαρυνόμενες συνθήκες, σε μια δύσκολη συγκυρία.
Η αναταραχή στις διεθνείς κεφαλαιαγορές και οι μεγάλες αυξήσεις των τιμών του πετρελαίου και των πρώτων υλών έχουν αυξήσει τους κινδύνους και τις αβεβαιότητες για την ευρωπαϊκή αλλά και την παγκόσμια οικονομία. Οι αυξήσεις αυτές επηρεάζουν την αγοραστική δύναμη των πολιτών, των καταναλωτών σε όλες τις χώρες. Παντού, σε όλες τις οικονομίες του κόσμου, ο πληθωρισμός έχει ανέβει και οι διεθνείς οργανισμοί αναθεωρούν, έστω και λίγο προς τα κάτω, τις προβλέψεις για την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας.
Κάποιες επιπτώσεις σίγουρα θα υπάρξουν και στη δική μας, την ελληνική οικονομία. Ήδη τις βλέπουμε στον πληθωρισμό. Ωστόσο, εκτιμάται -και αυτό όχι από την Κυβέρνηση, όχι από εμάς, αλλά από τους διεθνείς οργανισμούς και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή- ότι οι επιπτώσεις αυτές θα είναι περιορισμένες. Και αυτό, γιατί οι μεταρρυθμίσεις και οι αλλαγές που κάναμε τα προηγούμενα χρόνια ωριμάζουν, αποδίδουν καρπούς και θωρακίζουν την οικονομία.
Ο Προϋπολογισμός που συζητάμε, παρά τις αβεβαιότητες που υπάρχουν στη διεθνή οικονομία, είναι το επόμενο σταθερό βήμα στη μεγάλη προσπάθεια για μια υγιή και δυναμική ελληνική οικονομία και για μια πιο δίκαιη κοινωνία.
Με τον Προϋπολογισμό του 2008, η ελληνική οικονομία προχωρά ένα βήμα μπροστά με αποτελεσματικότητα και σιγουριά. Το πρόγραμμα των αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων που εφαρμόζει αυτή η Κυβέρνηση από την προηγούμενη θητεία της έχει μετρήσιμα και ορατά αποτελέσματα. Είναι η μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος στο 2,7% από 7,3% το 2004. Ο ρυθμός ανάπτυξης, ένας από τους υψηλότερους της Ευρωζώνης, διατηρήθηκε στα επίπεδα του 4% για την τριετία 2005-2007, παρά τη δυσπιστία που εκφράζατε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., στις συζητήσεις των προηγούμενων προϋπολογισμών στη Βουλή και παρά τις δυσοίωνες προβλέψεις σας. Ο αριθμός των ανέργων μειώθηκε. Αντίστοιχα, αυξήθηκε πολύ ο αριθμός των απασχολούμενων. Οι πραγματικές αποδοχές των εργαζομένων αυξήθηκαν με υψηλό ρυθμό, έναν από τους υψηλότερους της Ευρωζώνης.
Οι θετικές αυτές επιδόσεις οφείλονται σε έναν αξιόπιστο κυβερνητικό σχεδιασμό, σε μια συνεπή και υπεύθυνη οικονομική πολιτική που χτίζει στέρεες βάσεις σήμερα και δημιουργεί ευοίωνες προοπτικές για αύριο.
Βεβαίως, κανείς δεν ωραιοποιεί τα πράγματα, κανείς δεν ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχουν προβλήματα. Εξάλλου, ακόμα και σήμερα και για τα επόμενα χρόνια, θα πληρώνουμε και τις αδυναμίες και τις παραλείψεις αυτές. Όσο υπάρχουν άνεργοι, όσο υπάρχουν φτωχοί στην πατρίδα μας, αυτή η Κυβέρνηση αυτό ακριβώς θα κάνει, θα προσπαθεί δηλαδή να διορθώσει τα λάθη του παρελθόντος και να στηρίξει, να δημιουργήσει ένα κοινωνικό κράτος.
Με τον Προϋπολογισμό του 2008, οδηγούμε την ελληνική οικονομία σε περαιτέρω μείωση του ελλείμματος, του χρέους, της ανεργίας, καθώς και σε περαιτέρω ανάπτυξη, διατηρώντας υψηλό ρυθμό ανάπτυξης. Ταυτόχρονα, επιστρέφουμε στην κοινωνία και στους οικονομικά ασθενέστερους τους καρπούς της προόδου που έχει σημειωθεί μέχρι σήμερα.
Πέρα από την πρόβλεψη για μείωση του ελλείμματος στο 1,6% του Α.Ε.Π. και για μείωση του δημοσίου χρέους στο 91% του Α.Ε.Π., για συνεχή μείωση της ανεργίας και, όπως είπαμε, για υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, όλες οι προβλέψεις, οι πρόνοιες, οι στοχεύσεις αυτού του Προϋπολογισμού έχουν ως στόχο τη διάχυση του πλούτου, του εισοδήματος, των ευκαιριών, αλλά και του αισθήματος ασφάλειας στο σύνολο της κοινωνίας, χωρίς βέβαια να θέτουμε σε κίνδυνο τη δημοσιονομική σταθερότητα που ήδη έχει επιτευχθεί.
Οι δαπάνες του Προϋπολογισμού, πλην των χρεολυσίων, περιορίζονται στο 28% του αναθεωρημένου Α.Ε.Π. και αυτό παρά το γεγονός ότι εξασφαλίζονται σημαντικά κονδύλια για τη βελτίωση του εισοδήματος των οικονομικά ασθενέστερων. Υπάρχει αύξηση της τάξης του 18% στο Ε.Κ.Α.Σ. για τετρακόσιες πενήντα χιλιάδες χαμηλοσυνταξιούχους, της τάξης του 19% στις συντάξεις του ΟΓΑ για οκτακόσιες χιλιάδες χαμηλοσυνταξιούχους και αύξηση κατά 10% στο κατώτατο επίδομα ανεργίας.
Προβλέπεται βελτίωση με πρόσθετες αυξήσεις του μισθολογίου των αστυνομικών, όλων των ένστολων και των στρατιωτικών, καθώς επίσης για τους εκπαιδευτικούς, το νοσηλευτικό προσωπικό, τους δικαστικούς, καθώς και η χορήγηση του πολυτεκνικού επιδόματος στις τρίτεκνες οικογένειες.
Οι επενδυτικές δαπάνες είναι επίσης αυξημένες κατά 7%. Βεβαίως, νομίζω πως όλοι συμφωνούμε ότι θα θέλαμε αυτό το ποσοστό να είναι μεγαλύτερο. Σίγουρα, στους επόμενους προϋπολογισμούς αυτό θα γίνει.
Σημειώνω με ιδιαίτερη ικανοποίηση τα αυξημένα κονδύλια για τον πρωτογενή τομέα, δηλαδή στη γεωργία κατά 11,5%, στην υγεία κατά 9,4%, στην παιδεία κατά 6,5%. Θεωρώ ως ιδιαίτερα θετικό γεγονός την περαιτέρω μείωση των φορολογικών συντελεστών για τα φυσικά πρόσωπα, καθώς επίσης και την κατάργηση των φόρων κληρονομιάς, γονικής παροχής και της πλήρους απαλλαγής της πρώτης κατοικίας από τους φόρους.
Αυτό βέβαια που έχει ξεχωριστή σημασία γιατί σηματοδοτεί την προσπάθεια αυτής της Κυβέρνησης για τη δημιουργία ενός σύγχρονου, αποτελεσματικού κοινωνικού κράτους που να απαντά στις προκλήσεις του παρόντος αλλά και του μέλλοντος, να καλύπτει επαρκώς τις ανάγκες των οικονομικά ασθενέστερων με στοχευμένες παρεμβάσεις, είναι η ίδρυση και λειτουργία του Εθνικού Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής για την εισοδηματική ενίσχυση των νοικοκυριών και των πολιτών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, με στόχο να φθάσει σταδιακά στα τέσσερα χρόνια στα 2.000.000.000 ευρώ ετησίως.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιτρέψτε μου εδώ να επισημάνω μία αρνητική ιδιαιτερότητα του κοινωνικού μας κράτους. Παρά το γεγονός ότι οι κοινωνικές δαπάνες ως ποσοστό του Α.Ε.Π. είναι σχεδόν ισοδύναμες με το μέσο ευρωπαϊκό επίπεδο, το ποσοστό φτώχειας στη χώρα μας είναι υψηλότερο, γεγονός που θα μπορούσε να αποδοθεί στα διαρθρωτικά προβλήματα που αντιμετωπίζει το σύστημα κοινωνικής προστασίας. Εξάλλου είναι αποδεδειγμένο ότι οι ισοδύναμες σχεδόν κοινωνικές δαπάνες στην Ευρώπη μειώνουν τη φτώχεια κατά πολύ περισσότερο απ’ ό,τι στη χώρα μας.
Αυτό το γεγονός αποτελεί μία από τις σημαντικότερες προκλήσεις του συστήματος της κοινωνικής προστασίας στη χώρα μας. Γι’ αυτό προκύπτει περισσότερο από ποτέ η ανάγκη στοχευμένης παρέμβασης υπέρ αυτών που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Και αυτό ακριβώς κάνει αυτή η Κυβέρνηση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, την προηγούμενη τετραετία λόγω των δημοσιονομικών ανισορροπιών που κληρονομήσαμε, είχαμε την υποχρέωση να δώσουμε αναγκαστικά προτεραιότητα στη δημοσιονομική διαφάνεια και εξυγίανση και συγχρόνως βεβαίως να στηρίξουμε τους οικονομικά ασθενέστερους. Μετά την άρση της κοινοτικής επιτήρησης, η οικονομική πολιτική έχει μεγαλύτερη ευχέρεια να δημιουργήσει ένα καλύτερο και αποτελεσματικότερο σύστημα κοινωνικής προστασίας και να δώσει βεβαίως προτεραιότητα στην πραγματική οικονομία, στα ποιοτικά χαρακτηριστικά της ανάπτυξης, όπως είναι η αύξηση της ανταγωνιστικότητας, το μεγαλύτερο διαχρονικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει προειδοποιητικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κατάγομαι από ένα νομό, τη Φθιώτιδα, όπου οι ρυθμοί εκτέλεσης των έργων τα τελευταία τρία χρόνια είναι πολύ μεγάλοι και είναι εμφανείς, γιατί οι περισσότεροι διασχίζετε αυτούς τους άξονες. Αυτό, σε συνδυασμό με το 80% των πόρων από το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, μας κάνει αισιόδοξους για μεγαλύτερη ανάπτυξη που έχει ανάγκη η χώρα και ιδιαίτερα η περιφέρεια.
Όμως, για να ολοκληρωθεί και να διαχυθεί η ανάπτυξη παντού και σε όλους, πέρα από τις μακροοικονομικές μεταρρυθμίσεις και παρεμβάσεις, χρειάζονται και αλλαγές και παρεμβάσεις σαν αυτές που γίνονται στη μικροοικονομία, όπως είναι η ειδική πολιτική στήριξης για τους μικρομεσαίους, τους αυτοαπασχολούμενους, οι διευκολύνσεις στην τραπεζική χρηματοδότηση και την πρόσβαση στο τραπεζικό σύστημα, η ενθάρρυνση της καινοτομίας και της επιχειρηματικότητας. Ολοκλήρωση των ειδικών χωροταξικών σχεδίων που ξεκίνησαν για τη βιομηχανία, τον τουρισμό και τις Α.Π.Ε., επενδύσεις στην έρευνα και την ανάπτυξη, κίνητρα για την ανάπτυξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Οι μακροοικονομικές μεταρρυθμίσεις, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουν επιτευχθεί σ’ έναν μεγάλο βαθμό. Οι αλλαγές και οι μεταρρυθμίσεις στη μικροοικονομία που έχει να κάνει με τις μικρομεσαίες, τις αγροτικές επιχειρήσεις, τους νέους επιχειρηματίες έχουν ήδη ξεκινήσει. Αυτές οι παρεμβάσεις στη μικροοικονομία συμπληρώνουν και ολοκληρώνουν την αναγεννητική προσπάθεια αυτής της Κυβέρνησης, της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, της Κυβέρνησης Καραμανλή. Και ο Προϋπολογισμός του 2008 είναι ένα ακόμα βήμα προς την εξυγίανση, την ανάπτυξη της οικονομίας και την κοινωνική συνοχή. Γι’ αυτό και τον υπερψηφίζω.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο κ. Πεταλωτής Γεώργιος, Βουλευτής Ροδόπης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, καλούμαστε να εγκρίνουμε τον Προϋπολογισμό του 2008. Ο νέος Προϋπολογισμός δείχνει ότι η Κυβέρνηση δεν έχει συνειδητοποιήσει τα προβλήματα ούτε του δημοσιονομικού τομέα ούτε των απλών πολιτών αυτής της χώρας. Δεν υπηρετεί ούτε την προσπάθεια δημοσιονομικής εξυγίανσης ούτε στηρίζει την κοινωνική συνοχή. Είναι ένας πρόχειρος Προϋπολογισμός που κατατίθεται από υποχρέωση και βέβαια, δεν μπορεί να αποκρύψει το συντηρητικό προσανατολισμό της Κυβέρνησης. Προσδοκά αύξηση του Α.Ε.Π. κατά 4%.
Και στο σημείο αυτό, θα ήθελα να απαντήσω στον κ. Μιχαλολιάκο που έθεσε το ζήτημα τού αν είμαστε ικανοποιημένοι ως ΠΑ.ΣΟ.Κ. μ’ αυτή την αύξηση. Βεβαίως, δεν είμαστε ικανοποιημένοι για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί επί ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήταν μεγαλύτερη η αύξηση του Α.Ε.Π. και δεύτερον, με τις κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας αυτή η αύξηση πέφτει κάθε χρονιά.
Όμως, αμφισβητούμε ακόμα και αυτή την αύξηση του 4%. Όταν προβλέπει αύξηση της δημόσιας κατανάλωσης κατά 0,7% και της ιδιωτικής κατά 3,5%, με «αναιμική» οικονομική δραστηριότητα, με μηδενική αύξηση της δημόσιας κατανάλωσης και με ρυθμούς αύξησης εξαγωγών που είναι πια κορεσμένοι, πώς άραγε μπορεί να επιτευχθεί ένα τέτοιο θετικό αποτέλεσμα, έστω για 4%, και ιδιαίτερα από μια Κυβέρνηση η οποία είναι απλώς «τροχονόμος» των κοινοτικών κονδυλίων, η οποία στερείται αναπτυξιακού προγράμματος και η οποία δεν διαθέτει κανέναν ολοκληρωμένο αναπτυξιακό σχεδιασμό, πέραν του αυτόματου πιλότου;
Τα ίδια συμβαίνουν και με τον πληθωρισμό. Βρίσκεται ήδη στο πρωτοφανές 3,9% και με τα χειρότερα να έπονται. Ο κ. Αλογοσκούφης εκτιμά παραδόξως πληθωρισμό 2,8%, πλην όμως παντελώς αστήριχτα, τουλάχιστον για τον πληθωρισμό που βιώνουν οι απλοί πολίτες στην τσέπη τους, κύριε Υπουργέ.
Όμως και για την ανεργία, κάθε καλοπροαίρετος θα είχε σοβαρές ενστάσεις. Το Υπουργείο Οικονομίας προβλέπει μείωση του ποσοστού ανεργίας στο 7,4%, από το 8,5% που αναμένεται να διαμορφωθεί για φέτος. Και πάλι όμως, κύριε Υπουργέ, δεν μας εξηγείτε με ποιο μαγικό τρόπο αναμένετε αυτή την αύξηση στην απασχόληση και τη μείωση της ανεργίας.
Όμως, αυτός ο Προϋπολογισμός πάσχει κυρίως πολιτικά και όχι απλά τεχνικά. Είναι ξεκάθαρα ταξικός και αυτό αναδεικνύεται καθημερινά και όχι μόνο από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά και από τους συμπολίτες μας που βιώνουν την επικίνδυνη κυβερνητική πολιτική. Η κοινωνία βάζει πλέον τέρμα στην παθητική της στάση.
Το πρώτο στοιχείο ταξικότητας είναι η άγρια και μη ισορροπημένη φορολόγηση. Το κράτος θα εισπράξει 2,6 δισεκατομμύρια ευρώ περισσότερα απ’ ό,τι δικαιολογεί η αύξηση του Α.Ε.Π..
Στο βασικό ερώτημα «ποιος πληρώνει», ορίστε, μια ενδεικτική παράθεση σημαντικών επιβαρύνσεων επιπλέον των περυσινών.
Φ.Π.Α.: 2,4 δισεκατομμύρια ευρώ επιπλέον. Ειδικός Φόρος Καυσίμων: 1,26 δισεκατομμύρια ευρώ. Φόρος Ακίνητης Περιουσίας, κύριε Υπουργέ, Ο,7 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή, ένας θατσερικής λογικής φόρος κατοχής, ένα εισπρακτικό πρόστιμο κατ’ ουσίαν στους απλούς πολίτες. Ειδικά ο φόρος αυτός καταργεί στην ουσία το στοχευμένο φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας, που είχε επιβάλει το ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Συνολικά, οι φόροι ακίνητης περιουσίας που εισπράττονται πλέον από τους απλούς πολίτες σχεδόν τετραπλασιάζονται. Εκεί είναι η διαφορά μας, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας. Η φορολογική επιδρομή που περιέγραψα θα πλήξει κατά κύριο λόγο τα χαμηλά και μικρομεσαία εισοδήματα, τον κύριο όγκο των οικογενειών και των καταναλωτών.
Στο άλλο κρίσιμο ερώτημα «πόσο αξιοποιούνται οι πόροι αυτοί παραγωγικά» η απάντηση είναι ακόμη πιο απογοητευτική. Προέχει η πελατειακή, επιδοματική εξυπηρέτηση φιλικών προς την Κυβέρνηση ομάδων και η χρηματοδότηση των ανελαστικών λειτουργικών δαπανών και όχι επενδύσεις αναπτυξιακές, αλλά και επενδύσεις που εμβαθύνουν την κοινωνική συνοχή, όπως τομείς της παιδείας, της υγείας και του κοινωνικού κράτους.
Παραδειγματικά, η Κυβέρνηση προσλαμβάνει αγροφύλακες αντί νοσηλευτές ή εκπαιδευτικούς ή βρεφονηπιοκόμους. Δαπάνες υγείας και πρόνοιας σε αναιμικό ποσοστό, δηλαδή 2,77% του Α.Ε.Π.. Αυτό είναι το κοινωνικό κράτος! Έχει καθηλώσει σε πολύ χαμηλά επίπεδα το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων.
Περαιτέρω μείωση του ποσοστού για την παιδεία. Από τα πρωτοφανή!
Η επένδυση στον άνθρωπο, η επένδυση σε παραγωγικής στόχευσης υποδομές και η κοινωνική συνοχή αποτελούν δευτερεύουσες προτεραιότητες για τη συντηρητική παράταξη. Τεράστια τα ελλείμματα σε προσωπικό στα δημόσια νοσοκομεία και στα δημόσια σχολεία. Τεράστια και η ανεύθυνη αντίληψη των προτεραιοτήτων σας, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας.
Όσο για την εισοδηματική πολιτική, καμμιά πρωτοτυπία, καμμιά ελπίδα. Το έλλειμμα των οικογενειακών προϋπολογισμών αναμένεται να διευρυνθεί, φαινόμενο σύστοιχο με αυτό το συμπέρασμα της γενικευμένης ακρίβειας, που καίει μεγάλο μέρος του πληθυσμού.
Τις αποκλίσεις όλοι γνωρίζουμε ποιοι και πώς θα τις πληρώσουν, με αύξηση του Φ.Π.Α., με φοροεπιδρομή, με προκρούστεια και μπακάλικη περικοπή του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Όλα αυτά, βέβαια, δεν πλήττουν τους πολυθεσίτες ημετέρους, που αμείβονται με 35.000 και 50.000 ευρώ μηνιαίως!
Και να σκεφθεί κανείς πόση εντύπωση είχαν κάνει στους καλοπροαίρετους πολίτες οι διαβεβαιώσεις σας ότι μόλις αναλάβετε τη διακυβέρνηση θα περικόπτετε περίπου 10.000.000.000 ευρώ από το «σπάταλο» κράτος του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Αυτό που κάνετε, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, είναι να μη σέβεστε τα χρήματα του ελληνικού λαού. Χαρακτηριστικά:
«Παραμυθιάζετε» το λαό της Ροδόπης, της περιφέρειάς μου, για κατασκευή νέου νοσοκομείου χωρίς να λαμβάνετε υπ’ όψιν την άμεση ανάγκη εκσυγχρονισμού του ακατάλληλη υφιστάμενου νοσοκομείου τώρα.
Καθεύδετε και κοσκινίζετε ασύστολα, κύριε Υπουργέ, το θέμα τρία χρόνια και αυτό παραμένει σε στασιμότητα, παρ’ όλες τις παραστάσεις φορέων, εργαζομένων, του Τύπου και των πολιτικών. Παρ’ όλες τις πρωτοβουλίες της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης δεν εγκρίνετε τα απαραίτητα χρήματα, για να πληρωθεί και να ολοκληρωθεί η έτοιμη μελέτη. Από τη μια, πολύ εύκολα θυσιάζετε αυτά τα λεφτά και από την άλλη, η ουσία είναι ότι με την υιοθέτηση αυτής της εύκολης μελέτης θα μπορούσε, επιτέλους, να εκσυγχρονιστεί το υφιστάμενο νοσοκομείο.
Χαρίζετε με κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα στους τραπεζίτες δισεκατομμύρια ευρώ. Προχθές έγινε αυτό. Αρνείστε να επιστρέψετε στους έχοντες άμεση ανάγκη, συνταξιούχους Ο.Γ.Α., δικαιούχους Ε.Κ.ΑΣ., ανάπηρους μέρος από τους αυξημένους φόρους πετρελαίου, απορρίπτοντας πρόταση νόμου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για επίδομα θέρμανσης. Οδηγείτε σε κατάρρευση το ασφαλιστικό μας σύστημα.
Για ποια κοινωνική συνοχή μιλάτε; Μπορεί οι επικοινωνιακές σας σειρήνες να εργάζονται στο φουλ, ωστόσο η πραγματικότητα σας διαψεύδει. Στη Ροδόπη μάλιστα η αποβιομηχανοποίηση αποτελεί μια αήττητη γεννήτρια φτώχιας και ανεργίας. Καταφέρατε με την αδράνεια και τη λαθεμένη σας πολιτική να ενώσετε το Εργατικό Κέντρο Κομοτηνής, το βιομηχανικό επιμελητήριο, το επαγγελματικό επιμελητήριο, τους επαγγελματίες να αντιδράσουν έντονα στις δυόμισι χιλιάδες χαμένες θέσεις εργασίας από το 2004 μέχρι σήμερα.
Για ποια περιφερειακή σύγκλιση μιλάτε; Για ποιους αγρότες; Για βγείτε έξω να τους αντιμετωπίσετε και να δείτε τους κάποτε περήφανους αγρότες να βρίσκονται σε άθλια κατάσταση.
Στα θέματα δημόσιας τάξης άκουσα με προσοχή τον αρμόδιο Υφυπουργό Εσωτερικών. Ποια είναι η κατάσταση σήμερα; Μία πλήρως απαξιωμένη ΕΛΑΣ με κακοπληρωμένους αστυνομικούς, ομήρους κομματικών σκοπιμοτήτων.
Δεν ακούσαμε τίποτα για το τεράστιο αίσθημα ανασφάλειας. Κατά 80% οι πολίτες αισθάνονται ανασφαλείς, γιατί πιστεύουν ότι μόνο με τη συνδρομή ιδιωτικής αστυνομίας μπορεί να είναι ασφαλείς. Για την Πυροσβεστική, της νέες θέσεις δεν ακούσαμε τίποτα. Ξεχάσατε να συμπληρώσετε ότι ο διαγωνισμός ο καινούργιος περιλαμβάνει και συνέντευξη. Τους ήρωες συμβασιούχους τους έχετε ακόμη απλήρωτους και δεν προβλέπεται κονδύλιο στον Προϋπολογισμό.
Οι χθεσινές εφημερίδες δημοσιεύουν προκήρυξη για δυόμισι χιλιάδες αγροφύλακες, με σκοπό να φθάσουν στους εννιά χιλιάδες.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Πεταλωτή, παρακαλώ τελειώνετε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Μα, δεν τελειώνετε. Τρεις φορές είπατε ότι τελειώνετε. Δεν είναι έτσι. Είναι να μιλήσουν και άλλοι. Υπάρχουν και άλλοι που περιμένουν.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ: Μία φράση, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Μια φράση, αλλά τι φράση είναι αυτή; Δηλαδή είναι ένα λεπτό η φράση;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ: Θα την ακούσετε και θα τελειώσω, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σας παρακαλώ πάρα πολύ. Υπάρχουν και άλλοι συνάδελφοι που περιμένουν να μιλήσουν.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ: Στην ευρωπαϊκή Ελλάδα του 2008 η χώρα δεν έχει ανάγκη από αγροφύλακες.
Εν κατακλείδι, ο Προϋπολογισμός του 2008 δυσμενέστερος των προηγούμενων, είναι ό,τι χειρότερο θα μπορούσε να υπάρξει για την Ελλάδα σήμερα. Ως εκ τούτο τον καταψηφίζουμε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Καταψηφίστε τον να τελειώνετε στην ώρα σας.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, έχουν μιλήσει περισσότεροι συνάδελφοι.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Τώρα πρέπει να υπολογίζουμε και αυτούς που είναι στο τέλος του καταλόγου, όχι επειδή εμείς έχουμε προτεραιότητα. Σας παρακαλώ πάρα πολύ.
Ο κ. Αποστολάτος έχει το λόγο.
ΒΑΪΤΣΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, αγαπητοί συνάδελφοι, κρίνω ότι δεν ήμουν ακριβώς ειδικός να μιλήσω για την οικονομία. Είμαι γυναικολόγος, ψυχαναλυτικός και μπορώ να μιλήσω για την οικονομία των σχέσεων, του ζευγαριού, της ζωής.
Ο Προϋπολογισμός γνωρίζω ότι θα ψηφιστεί, γιατί είμαι αρκετά μεγάλος να καταλαβαίνω τα μαθηματικά. Η πλειοψηφία των εκατόν πενήντα δύο δίνει στην Κυβέρνηση το «ναι» και αυτό σημαίνει ότι είναι ένας Προϋπολογισμός κρατικός για το νέο χρόνο που πρέπει να είναι σοβαρός, αφού είναι κρατικός και πρέπει να είναι αποτελεσματικός, αφού είναι Προϋπολογισμός.
Ο υπερυπουργός χαριέστατος τον άκουσα να τα λέει όπως πρέπει να τα πει. Ο υπερ-Πάγκαλος είπε ότι είναι πολύ μεγάλος για να πιστεύει στα θαύματα. Δεν είμαι τόσο μεγάλος σαν τον κ. Πάγκαλο, αλλά πιστεύω στα θαύματα και έλεγα στους ασθενείς μου μέχρι πριν από τρεις μήνες ότι πρέπει να πιστεύουμε και στα θαύματα, γιατί αυτό είναι απόρροια της δύναμης του ανθρώπου, της ψυχής του πνεύματος και του σώματός του.
Σας προειδοποιώ ότι θα πω ένα σχόλιο απλώς, κάτι σαν παραμυθία, παρρησία για τις μέρες αυτές, γιατί τα Χριστούγεννα που ακολουθούν σε πέντε-έξι μέρες, είναι μέρα για δώρα. Και όλοι ξέρουμε ότι είναι μεγάλο ταλέντο να ξέρει κανείς να κάνει δώρα. Δηλαδή πότε τα κάνει, πού τα κάνει, πώς τα κάνει. Και ο Προϋπολογισμός θα ήταν οπωσδήποτε υπέροχος, θα ήταν φιλάνθρωπος εάν κουβαλούσε δώρα.
Έτσι όπως τον άκουσα και με την προηγούμενη ιδιότητά μου την επιστημονική, σεξιστικά τον βλέπω κάπως σαν τον Κοβάλτσκι του Τένεσι Ουίλιαμς στο «Λεωφορείο ο Πόθος», έτσι με ένα υπερεγώ σερνικό που διογκώνεται και υπερπληθωρίζεται, αν μου επιτρέπεται το ρήμα έτσι.
Η οικονομία είναι μία ηρωίδα σαν την αγαπημένη μου Μπλανς Ντιμπουά και φοβάμαι ότι και αυτοί που ψήφισαν την πλειοψηφία κινδυνεύουν να έχουν την τύχη της Μπλανς, γιατί εμπιστεύεται τους ξένους, την καλοσύνη μάλιστα των ξένων.
Επιμένω να είμαι ρομαντικός, να πιστεύω ότι σε αυτήν την Αίθουσα πρέπει να μάθουμε ότι όπως τα Χριστούγεννα δεν έχουν νόημα χωρίς δώρα, το ίδιο και ένας Κρατικός Προϋπολογισμός, δεν έχει νόημα εάν δεν κρύβει θάρρος –και μακάρι να το δείχνει- αν δεν έχει θαυμασμό, εάν δεν προκαλεί δηλαδή θαυμασμό σε εμάς που τον ακούμε, σε εμάς και σε αυτούς που θα δουν τα καλά του.
Άκουσα δυο πράγματα. Είμαι από την πρώτη ημέρα τις περισσότερες ώρες εδώ. Άκουσα πολιτικούς λόγους με οικονομικά θέματα. Άκουσα για χρηματοδοτούμενους απινιδωτές που από 11.000 ευρώ σήμερα κάνουν 9.000 ευρώ, ενδεχομένως, made in China. Άκουσα για άρματα, για όπλα, που θα ξέρουμε πόσο θα κρατήσουν, τι ανταλλακτικά θα παίρνουν και όχι το χαμηλό κόστος. Άκουσα πρώην συναδέλφους μου γιατρούς για άλλες συντεχνίες. Άκουσα πολλά για οικονομικά μεγέθη.
Χάρηκα για πάρα πολλά. Εύχομαι όλα να πάνε κατ’ ευχήν.
Επιμένω να έχουν μια πολύ αισιόδοξη ματιά. Αυτό συμβουλεύω και τους ανθρώπους που με συμβουλεύονται και σήμερα αυτούς που με έχουν ψηφίσει και που δεν με έχουν ψηφίσει.
Θέλω να πω πάρα πολλά πράγματα, αλλά θα μείνω στην παραμυθία, ότι Χριστούγεννα σημαίνουν δώρα. Πάντα ήταν έτσι. Και ο Προϋπολογισμός επιμένω να ξαναλέω, πως πρέπει να μας κάνει να νιώθουμε ότι θα έχουμε αυτή τη χαριστική, τη δωρική συμπεριφορά από ένα κράτους που σ’ αυτή τη συγκυρία της παγκοσμιοποίησης ομολογώ ότι στενεύεται.
Και εγώ αν ήμουν σε κυβερνητικό σχήμα δεν ξέρω αν θα τα κατάφερνα καλύτερα. Γιατί ένας Έλληνας, ένας ευρωπαίος κατ’ επέκταση, είναι δύσκολο σήμερα να καταλάβει πως μπορεί να εξομοιωθεί με ένα Φιλιππινέζο ή με έναν Κινέζο εργάτη, με οποιονδήποτε άνθρωποι κι αν δουλεύει.
Θέλω επίσης να πω ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο σήμερα οι άνθρωποι μετά από το μεσοπόλεμο να δεχθούν ότι η εποχή της ευημερίας, της ευτυχίας, της καλοζωίας, έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Μερικές φορές αισθανόμαστε άβολα όταν βλέπουμε το πνεύμα των ημερών που είναι αυτό το δώσε μου, δώσε μου, δώσε μου. Αυτό που τα παιδιά θέλουν τις μέρες αυτές. Αυτό που οι πολίτες θέλουν από το κράτος. Σ’ αυτό το αγόρασε, αγόρασε, αγόρασε, αυτό το χρεώσου, χρεώσου, χρεώσου, που οι μέρες επιβάλλουν και πιο πολύ για όσους βλέπουν πολύ τηλεόραση, παίρνουν περιοδικά με διαφήμιση πολύ, γίνεται άγριο πράγμα.
Συμβουλεύουμε τα παιδιά μας, λοιπόν, να θυμούνται τις μέρες αυτές, λόγω του στόχου, του σκοπού, που είναι η αγάπη, παρότι οι μέρες αυτές μας κάνουν να δυσκολευόμαστε να το θυμόμαστε εμείς, γιατί όταν έρχονται αρχίζουμε να ζούμε το χάος με αυτό τον ενθουσιώδη πανικό των γιορτών.
Σήμερα, όμως, ας κάνουμε τη διαφορά -λέω εγώ- κι ας εστιάσουμε στον πραγματικό ρόλο αυτών των δώρων, των χριστουγεννιάτικων. Τα δώρα για τα οποία μιλάω βέβαια, ξέρετε πολύ καλά ότι δεν είναι τυλιγμένα μέσα σε θαύματα και γι’ αυτό μάλλον είναι δυσεύρετα στα εμπορικά ή σε καταλόγους.
Το πρώτο δώρο, όμως, που μας έχει δώσει το πνεύμα μας είναι αυτή η αγάπη χωρίς όρους, χωρίς προϋποθέσεις. Το επόμενο είναι όλα αυτά τα πράγματα που μας έμαθε αυτή η εβραία, η μικρή teenager, η Μύριαν, η Μαρία που λέγαμε και αυτό το νεογέννητο που μας έμαθε τι σημαίνει συγχώρηση, δεύτερη ευκαιρία, εμπιστοσύνη, πίστη, ενότητα, άνετη ζωή, χαρά, ειρήνη, διαβεβαίωση, ευτυχία, συμπόνια, φιλανθρωπία και έκπληξη. Μας έμαθαν πολλά πράγματα οι άγγελοι, οι άγιοι, η προσωπική μου μυθολογία, για να μπορώ να αντέχω αυτές τις μέρες, που πρέπει να είναι πανέμορφες.
Και ο Προϋπολογισμός ας βάλει λίγη δόση απ’ αυτά, ας συμπεριφερθεί σαν τους μάγους, που ήρθαν με χρυσό και λίβανο και σμύρνα και μπροστά σε έναν έξαλλο Ηρώδη, που έψαχνε αυτό το μωρό που θα άλλαζε τον κόσμο, να το σφάξει, αυτοί προέβαλαν το θάρρος τους ενάντια στην κοινή λογική και στην πίστη ότι τα πράγματα λύνονται έτσι κυνικά.
Διακινδύνευσαν τη ζωή τους για τον βασιλέα των βασιλέων που είναι ο άνθρωπος, ο καθένας μας.
Χρόνια πολλά και σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κ. Αναστάσιος Λιάσκος, Βουλευτής Εύβοιας, έχει το λόγο.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΛΙΑΣΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μέσα στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία που δραστηριοποιούμεθα όλοι, μέσα στο κλίμα αυτό των παγκόσμιων αγορών, όπου η οικονομία έχει κυρίαρχο ρόλο στην πολιτική, όπου αν θέλετε σε ολόκληρο πλέον τον κόσμο σηματοδοτεί τον τρόπο συμπεριφοράς όλων των κυβερνήσεων στο υψηλότερο ποσοστό, ένας προϋπολογισμός δεν είναι ατάκτως ερριμμένα νούμερα, δεν είναι σκόρπιοι αριθμοί σε ένα χαρτί, δεν είναι οπωσδήποτε μια στιγμιαία αριθμητική απεικόνιση. Ένας προϋπολογισμός είναι η συνέχεια μιας πολιτικής, είναι η διαχρονική εικόνα της διαχείρισης της περιουσίας του ελληνικού λαού από συγκεκριμένη κυβέρνηση. Και επειδή εδώ κρίνουμε όλοι μας ως εκπρόσωποι του ελληνικού λαού αυτά τα διαχειριστικά της κάθε κυβέρνησης, θα πρέπει να κάνουμε και ταμείο. Να λέμε δηλαδή τι παραλάβαμε, τι κάναμε κατά τη διάρκεια της διαχείρισης και τι ενδεχόμενα θα αφήσουμε όταν ολοκληρωθεί αυτή.
Πολλές φορές έρχομαι σε κρίση συνειδήσεως σ’ αυτήν την Αίθουσα, όταν ακούω συναδέλφους, ακούω όλους μας για να βάλω και τον εαυτό μου μέσα, να ασκούν μια μηδενιστική αντίληψη, να ασκούν μια μηδενιστική πολιτική η οποία καταγράφεται στη συνείδηση του ελληνικού λαού, πιστέψτε με, ως ξύλινος λόγος. Ξέρετε κάτι; Δεν είναι δυνατόν εμείς που θεωρούμεθα οι εκπρόσωποι της κοινωνίας, οι άνθρωποι οι οποίοι βιώνουν καλύτερα, θα έλεγα, τα προβλήματα και τα μεταφέρουν, όταν μιλούμε, να μη βλέπουμε μπροστά μας. Και αυτό παρατηρώ όλες αυτές τις μέρες από την Αξιωματική Αντιπολίτευση ιδιαίτερα.
Πώς κρίνουμε άραγε τα πράγματα; Είναι δυνατόν να μην αντιλαμβάνεστε ότι δεν μπορεί η αντιστροφή της πραγματικότητας να περάσει ως πραγματικότητα στον ελληνικό λαό; Είναι δυνατόν να μην αντιλαμβάνεστε τα αυτονόητα; Πώς λοιπόν μπορεί κανείς να κρίνει την εισηγήτρια της Μείζονος Αντιπολίτευσης, η οποία κατέθεσε σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα, κύριοι Υπουργοί, και προσέξτε το: Τώρα, λέει, οι φορολογούμενοι πληρώνουν περισσότερο φόρο μετά τη μείωση των συντελεστών. Δηλαδή, αν από κάπου αφαιρέσεις κάτι, αυτό που απομένει είναι μεγαλύτερο από το προηγούμενο! Αυτό λοιπόν είναι πασοκικά μαθηματικά!
(Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Αφού μας μάθατε πασοκική ιστορία, τώρα θα μας μάθετε και πασοκική άλγεβρα, γεωμετρία, τριγωνομετρία, κ.λπ.. Όμως αυτό δεν είναι πραγματικότητα. Πραγματικότητα είναι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και πρέπει να το δεχθείτε ότι μειώσαμε το έλλειμμα, ότι ο ρυθμός ανάπτυξης της χώρας είναι υψηλός, διπλάσιος από το μέσο όρο της Ευρωζώνης, ότι αυξήθηκαν υπέρογκα, θα έλεγα, οι ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα, ότι αυξήθηκαν οι εξαγωγές, ότι αυξήθηκε το τουριστικό ρεύμα στη χώρα, ότι μειώθηκε η ανεργία κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες και ότι μετά τη μείωση των φορολογικών συντελεστών σε νομικά πρόσωπα και φυσικά πρόσωπα, η χώρα πλέον έχει τη δυνατότητα να ανταποκριθεί πολύ καλύτερα σε ένα ανελέητο διεθνές ανταγωνιστικό τοπίο.
Και θέλετε να πούμε και κάτι; Πραγματικότητα είναι ότι στον κοινωνικό τομέα, στη λεγόμενη κοινωνική πολιτική που εσείς υποτίθεται ότι δίνατε βαρύτητα δεν υπάρχει σχέση και σύγκριση μ’ αυτά που η σημερινή Κυβέρνηση έκανε πράξη. Και υπενθυμίζω, αύξηση του Ο.Γ.Α., αύξηση του Ε.Κ.Α.Σ., ένταξη στην πολυτεκνία των τριτέκνων, αύξηση του επιδόματος ανεργίας, δημιουργία Εθνικού Κοινωνικού Ταμείου. Είναι πράγματα τα οποία, πλέον, δεν μπορεί να αγνοείτε και εγώ θα σας συμβούλευα να προσπαθήσετε, κάνοντας μια αποτίμηση της πραγματικότητας, να πράξετε το χρέος σας. Το χρέος σας ως Αντιπολίτευση είναι να πάτε ένα βήμα μπροστά. Να λέτε καλά έγινε αυτό, αλλά θα έπρεπε να γίνει και κάτι μεγαλύτερο, κάτι περισσότερο. Αυτό κάνουν οι αντιπολιτεύσεις σε όλα τα κράτη του κόσμου. Δεν προσπαθούν να παρουσιάσουν το άσπρο μαύρο. Δεν λένε ότι δεν έγινε τίποτα και μάλιστα όταν είναι ένοχοι και καταγεγραμμένοι στη συνείδηση του ελληνικού λαού, διαχρονικά για πολλά χρόνια, για μεγάλες πράξεις και παραλείψεις.
Και μέσα σ’ αυτήν την αναξιοπιστία έχω να τονίσω και δύο-τρία πράγματα για την πατρίδα μου. Στην πατρίδα μου, την Εύβοια, για δεκαετίες, όσο κυβερνούσατε τον τόπο, δεν κάνατε ούτε ένα μεγάλο έργο. Προκαλώ τον οποιονδήποτε που θα μιλήσει μετά από εμένα, να μου πει «έγινε αυτό». Αλλά ταυτόχρονα δεν είχατε ολοκληρώσει ούτε μια μελέτη ενός έργου. Ήρθε αυτή η Κυβέρνηση και μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα ενέταξε αρκετά. Ενέταξε το δρόμο Σχηματάρι-Χαλκίδα, δεκάδες έργα υποδομής στο νομό. Όμως, αφήνοντας αυτόν τον τόπο για πολλά χρόνια πίσω, τα ελλείμματα είναι τρομακτικά.
Και εδώ θα ήθελα απευθυνόμενος προς την Κυβέρνηση να πω το εξής: Επειδή πράγματι υπάρχει σοβαρότατο πρόβλημα εξαιτίας της υπανάπτυξης που καταδικάσατε την Εύβοια, να επιταχύνουμε για να ολοκληρώσουμε τους οδικούς άξονες, να επιταχύνουμε για να ολοκληρώσουμε τα έργα υποδομής, εκείνα που είναι απαραίτητα για να μπορέσουμε και εμείς ένας νομός που αποτελεί το «μαξιλάρι» της Αθήνας που βρίσκεται δίπλα στην Αθήνα, να βγει από την τύχη που τον είχατε καταδικάσει στο παρελθόν. Προχωρούμε αλλά παρακαλώ να εντείνουμε τους ρυθμούς.
Και θα ήθελα, κλείνοντας, να πω το εξής: Είμαστε Βουλευτές με γνώση και κρίση. Θεωρώ πως χρέος μας είναι να προχωρούμε με θάρρος, αποτυπώνοντας την πραγματικότητα και μάλιστα σε μια τέτοια εποχή που ο ελληνικός λαός είναι υποψιασμένος, που αντιλαμβάνεται ότι όταν δεν του απευθύνεσαι με γνήσιο λόγο στην ψυχή του, δεν είσαι αποδεκτός.
Προχωρούμε, λοιπόν, ως Κυβέρνηση στο νοικοκύρεμα του τόπου. Θεωρούμε ότι η πολιτική μας η οικονομική είναι επιτυχημένη –έτσι αναγνωρίζεται από τους διεθνείς οργανισμούς- και μ’ αυτές τις σκέψεις υπερψηφίζω τον Προϋπολογισμό.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κ. Φλωρίδης, έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριο συνάδελφοι, πέρυσι τις ίδιες μέρες μιλούσαμε για την επέλαση μιας νεοφιλελεύθερης πολιτικής η οποία αποδομούσε το δημόσιο χώρο, υπονόμευε τα δημόσια αγαθά και αποδομούσε συστηματικά το κοινωνικό κράτος στη χώρα. Μιλούσαμε για μια πολιτική η οποία διεύρυνε τις κοινωνικές ανισότητες.
Μεσολάβησαν οι εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου και έχω την εντύπωση ή μάλλον τη βεβαιότητα ότι η Κυβέρνηση συνεχίζει να διαβάζει λάθος το αποτέλεσμα αυτών των εκλογών. Τι εννοώ; Στις εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου τετρακόσιες χιλιάδες πολίτες εγκατέλειψαν τη Νέα Δημοκρατία σε σχέση με αυτούς που την είχαν ψηφίσει μόλις τριάμισι χρόνια νωρίτερα. Σ’ αυτούς δεν κυβερνά το ΠΑ.ΣΟ.Κ., κύριοι συνάδελφοι. Μη συνεχίζετε να κάνετε το ίδιο λάθος. Εσείς απολογείστε τώρα. Σ’ αυτούς τους τετρακόσιους χιλιάδες, οι περισσότεροι είναι νέοι σύμφωνα με τις μετρήσεις που έχουν γίνει και δεν επιδέχονται καμμία αντίθετη γνώμη.
Και ξέρετε γιατί έφυγαν αυτοί οι νέοι, όπως λένε τουλάχιστον οι έρευνες αυτής της εποχής; Έφυγαν μέσα από τις δήθεν μεταρρυθμίσεις που κάνατε στο δημόσιο χώρο της παιδείας, επειδή είδα να υπονομεύεται συστηματικά το δημόσιο πανεπιστήμιο. Μέσα από μία δήθεν μεταρρύθμιση οι νέοι ένιωσαν ότι αυτή η Κυβέρνηση δεν μπορεί να υπερασπίσει ένα μεγάλο δημόσιο αγαθό που το έχουμε ανάγκη, που έχουμε ανάγκη την ανόρθωσή του, την ανασυγκρότησή του, το δημόσιο αγαθό της παιδείας.
Μετά τις εκλογές –γι’ αυτό λέω ότι δεν έχετε διαβάσει σωστά τα αποτελέσματα, επειδή έτσι αντιλαμβάνεστε την εξουσία- επανήλθατε δριμύτεροι. Είναι ιστορικά βεβαιωμένο ότι η δεύτερη τετραετία των συντηρητικών κυβερνήσεων είναι πιο επιθετική απέναντι στα λαϊκά στρώματα, το φαινόμενο Θάτσερ το πιστοποιεί αυτό. Είναι σκληρότερες οι δεύτερες τετραετίες. Αφού βάλατε στο περιθώριο τα αδύναμα στρώματα, οι πολιτικές που ασκείτε διαρκώς είναι αυτές που κινδυνεύουν να ωθήσουν στο περιθώριο και στη φτώχεια σημαντικά τμήματα και του λεγόμενου μεσαίου χώρου, των μεσαίων στρωμάτων, των μεσαίων τάξεων. Και ο στόχος είναι να επιτύχετε μία εξισορρόπηση της κοινωνικής πλειοψηφίας προς τα κάτω.
Αποφεύγετε να μιλήσετε για την πραγματική σας πολιτική, τα πραγματικά αποτελέσματα της οικονομικής σας πολιτικής. Μιλάτε με αριθμούς, μιλάτε λογιστικά. Ξέρετε, κάπως έτσι μιλούσαμε κι εμείς στην κυβερνητική δική μας περίοδο των μειωμένων προσδοκιών. Και ο λαός μας κατέταξε ανάλογα. Ο λαός θέλει άλλου είδους συζητήσεις στην κορυφαία κοινοβουλευτική αναμέτρηση της χρονιάς, θέλει να μιλήσουμε για την πραγματική οικονομία.
Ακούω συνέχεια τη φράση «ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας». Ξέρετε ποια ανταγωνιστικότητα ενδυναμώσατε; Αυτήν που στις μετρήσεις καταγράφεται κάθε φορά ανάμεσα στην ανεργία και στην ακρίβεια. Ο μόνος ανταγωνισμός που υπάρχει αυτήν τη στιγμή στις ανάγκες της κοινωνίας είναι ανάμεσα στην ανεργία και την ακρίβεια με την έννοια ότι μία μέτρηση βγάζει μπροστά την ανεργία και η επόμενη μέτρηση βγάζει μπροστά την ακρίβεια στις μεγάλες ανάγκες του ελληνικού λαού. Η οικονομική σας πολιτική έχει αυτό το αποτέλεσμα όσον αφορά την ανταγωνιστικότητα, να ανταγωνίζεται η ακρίβεια με την ανεργία ως οι χειρότεροι εφιάλτες μίας κοινωνίας που δεν βλέπει φως μπροστά της.
Φοροεπιδρομή. Απεχθάνομαι τα νούμερα παρότι πέρασα από το Υπουργείο Οικονομικών και είχα να κάνω μόνο με αριθμούς ή κυρίως με αριθμούς την περίοδο εκείνη. Θέλω όμως να σας πω ένα στοιχείο.
Την τριετία 2002-2004 οι Έλληνες φορολογούμενοι πλήρωσαν 11.000.000.000 ευρώ φόρους περισσότερους από ό,τι την προηγούμενη τριετία με την κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Από αυτά τα 11.000.000.000 ευρώ περισσότερους φόρους που πλήρωσαν οι Έλληνες εκείνη την τριετία, την τελευταία δική μας τριετία, τα 7,5 δισεκατομμύρια τα πλήρωσαν τα φυσικά πρόσωπα και τα 3,5 δισεκατομμύρια τα πλήρωσαν οι πενήντα χιλιάδες μεγαλύτερες επιχειρήσεις της χώρας.
Την τριετία 2005-2007 σύμφωνα με τα απολογιστικά στοιχεία των δικών σαν προϋπολογισμών οι Έλληνες φορολογούμενοι κλήθηκαν να πληρώσουν 21.000.000.000 ευρώ παραπάνω από την προηγούμενη τριετία.
Ξέρετε πως γίνεται όμως αυτή η κατανομή; Από αυτά τα 21.000.000.000 επιπλέον φόρους αυτής της τριετίας τα 20.000.000.000 τα πληρώνουν τα φυσικά πρόσωπα, δηλαδή οι πολίτες και μόνο το 1.000.000.000 πληρώνουν οι πενήντα χιλιάδες μεγαλύτερες επιχειρήσεις στα επιπλέον 21.000.000.000 των φόρων αυτής της τριετίας.
Μπορείτε να συλλάβετε τι κάνετε με την πολιτική σας; Μπορείτε να δείτε ότι μέσα από αυτούς τους δύο αριθμούς μεγαλώνει η φτώχεια στην Ελλάδα, μεγαλώνει η απελπισία, σαρώνεται η δυνατότητα της οικονομίας να παράγει και οδηγεί τον κόσμο προκειμένου να συντηρήσει την καταναλωτική του δυνατότητα σε δάνεια;
Αυτά είναι τα απολογιστικά στοιχεία των δικών σας προϋπολογισμών.
Σε τρεισήμισι μήνες μετεκλογικά εμφανίσατε μία πολιτική ερασιτεχνικά, αποσπασματικά, αλλού φοβισμένα, αλλού απροκάλυπτα, αλλά είναι μία καθαρή αντιλαϊκή και αντικοινωνική ατζέντα. Προσπαθείτε να μετρήσετε, να μανουβράρετε, να διαχειριστείτε την κατάσταση, αλλά αυτή δεν είναι υπεύθυνη πολιτική, είναι μία πολιτική η οποία προκαλεί ή θέλει να χειρίζεται κάποιος την επικοινωνία και στην πραγματικότητα θέλει να δημιουργήσει μία ενδοεργατική σύγκρουση, όμως η κοινωνία αντιδρά. Ξέρετε γιατί αντιδρά; Διότι δεν έχει δυνατότητα να πληρώσει άλλο. Υπάρχουν όρια.
Το «εργαλείο» που χρησιμοποιήσατε για να πλήξετε αυτήν την περίοδο τη δυνατότητα των μεσαίων στρωμάτων είναι το ασφαλιστικό. Κάποιοι είπαν αθελώς ότι δεν έχετε πολιτική, ότι ήσασταν πολύ πρόχειροι. Αυτό είναι λάθος κατά τη δική μου γνώμη. Έχετε πολιτική. Ξέρετε ποια είναι; Στο ασφαλιστικό όλοι ξέρουμε ιστορικά σ’ όλες τις εποχές, σ’ όλες τις χώρες ότι μετέχουν τρεις εταίροι, το κράτος, οι εργοδότες και οι εργαζόμενοι. Το κράτος καλείται να βάλει τα δικά του και πάντα λέει τι θα βάλει. Οι εργοδότες καλούνται να πληρώσουν τις εισφορές και όχι να εισφοροδιαφεύγουν και οι εργαζόμενοι τοποθετούνται ανάλογα με τη δική τους συνεισφορά για να βρεθεί στο τέλος ποιος κερδίζει και αν υπάρχουν χαμένοι.
Εσείς εδώ τι κάνατε; Τους δύο κυριότερους παράγοντες τους έχετε απ’ έξω. Το κράτος λέει πως ό,τι πλήρωσε πλήρωσε, δεν πληρώνει άλλο. Τους εργοδότες τους καταγγέλλετε για εισφοροδιαφυγή για την οποία εσείς είστε υπεύθυνοι. Άρα το κεφάλαιο δεν συμμετέχει στην υπόθεση αυτή.
Πώς πάει λοιπόν να λυθεί το ασφαλιστικό με την πρότασή σας; Πάει να λυθεί με μία ενδοεργατική σύγκρουση, με λαθροχειρία, μεταξύ των ταμείων των εργαζομένων. Κάποιοι έχουν λίγα περισσότερα λεφτά, κάποιοι λιγότερα, επομένως εσείς, οι εργαζόμενοι που έχετε κάπως περισσότερα, βάλτε και για τους άλλους που δεν έχουν. Γιατί δεν έχουν οι άλλοι; Γιατί το κράτος δεν πληρώνει, γιατί το κεφάλαιο δεν καταβάλλει τις εισφορές και αυτό σας αφήνει παγερά αδιάφορους. Η κοινωνία το κατάλαβε αυτό και αν δείτε τις χθεσινές έρευνες, στην τελευταία απεργία συμμετείχαν δυόμισι εκατομμύρια Έλληνες, όχι στη διαδήλωση και στη συγκέντρωση, αλλά στην απεργία. Είναι το 1/3 του εκλογικού σώματος. Αυτό είναι που θορυβεί σήμερα την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας η οποία τα μετράει αυτά και καταλαβαίνει ότι έτσι δεν μπορεί να προχωρήσει.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ: Τελειώνω αμέσως, κύριε Πρόεδρε.
Η κοινωνία λοιπόν αντιδρά και είναι καταπληκτικό το ότι η πραγματική σας πολιτική της δεύτερης τετραετίας ηττήθηκε πριν καν ομολογηθεί. Πριν καν την πείτε, ηττήθηκε γιατί την κατάλαβε ο κόσμος από τα μάτια σας, απ’ αυτά που σκέφτεστε, γιατί προφανώς αυτή η κοινωνία έχει μνήμη.
Βεβαίως η ηθική σας ηγεμονία συνθλίβεται ανάμεσα στα δομημένα ομόλογα, ανάμεσα στους «κουμπάρους», ανάμεσα στα αναψυκτήρια και ανάμεσα στα «φακελάκια» των «γαλάζιων» εφοριακών της επανίδρυσης του κράτους.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ολοκληρώστε, κύριε Φλωρίδη, σας παρακαλώ. Δεν θα κάνω άλλη έκκληση να τελειώσετε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ: Το σημαντικό είναι ότι αυτή η κοινωνία που ασφυκτιά και αντιδρά είναι που οδηγεί αυτήν τη δεύτερη ευκαιρία που ζητήσατε να χαθεί νωρίς. Η δεύτερη ευκαιρία που χάνεται νωρίς οφείλεται στη δομική αδυναμία της πρώτης τετραετίας. Αγαπητοί συνάδελφοι, είναι το τέλος των προσδοκιών, αλλά καμμία κοινωνία δεν μπορεί να ζήσει χωρίς προσδοκίες και οι προσδοκίες πλέον υπάρχουν σε μία κατεύθυνση που μπορεί να δείξει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. με το δικό του πρόγραμμα και τη δική του αντίληψη μαζί με το λαό.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο κ. Παυλίδης.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δυσκολεύομαι να πιστέψω το: Φλωρίδης υπέρ των ασθενών τάξεων και Παυλίδης κατά των ασθενών τάξεων. Μόνο μία διαβολικής συλλήψεως σκέψη μπορεί να το αποδεχτεί αυτό.
Παρακολούθησα με πολλή προσοχή τον κύριο συνάδελφο που αναφέρθηκε μάλιστα στον Προϋπολογισμό σχετίζοντάς τον με τις εκλογές. Επ’ αυτού θα κάμω κι εγώ τις παρατηρήσεις μου.
Αυτός ο Προϋπολογισμός υπήρξε και ο «μοχλός» για τις πολιτικές εξελίξεις. Στις 16 Σεπτεμβρίου είχαμε εκλογές ώστε την πρώτη Οκτωβρίου να κατατεθεί ο πρώτος Προϋπολογισμός μετά την «έξοδο» από την «επιτήρηση».
Μας αρέσει δεν μας αρέσει, περάσαμε περίοδο «επιτηρήσεως». Ο λόγος; Όλες εκείνες οι αρνητικές παράμετροι που οδήγησαν τα μέλη της οικογένειας στην οποία μετέχουμε, την Ευρωπαϊκή Ένωση, να λάβει ειδικά μέτρα. Αυτός, λοιπόν, ο Προϋπολογισμός οδήγησε σε εκλογές. Στις εκλογές ο λαός εξεφράσθη. Και τι είπε; «Η Νέα Δημοκρατία και πάλι πρώτη. Εφαρμόστε το πρόγραμμα που παρουσιάσατε προεκλογικά και το οποίο εκφράζεται δια του Προϋπολογισμού».
Ο Προϋπολογισμός κατά την ανάγνωση είναι μία δυσχερής υπόθεση, κατά την κατανόηση ακόμα δυσχερέστερη και η αποκωδικοποίηση, ε, αυτή είναι δυσχερεστάτη. Των τελευταίων ετών οι προϋπολογισμοί περίπου την ίδια δομή έχουν. Εκείνο, όμως, που θα επαινέσω εγώ στον παρόντα Προϋπολογισμό ιδιαιτέρως και είναι το συγκρίσιμο με προηγούμενους προϋπολογισμούς, είναι ότι κατάφερε -προϊόν προηγούμενων διεργασιών, πολύ καλά το είπατε, κύριε Λιάσκο- να οδηγήσει το έλλειμμα 2.6% περίπου με στόχο –και πιστεύω πως θα επιτευχθεί- το 1.6% ή περίπου εκεί. Αυτή είναι η εκτίμησή μου και αυτό είναι το σημαντικότερο στοιχείο.
Τι έχει αυτός ο Προϋπολογισμός το γνωρίζουμε όλοι μας. Δεν θα πάμε τώρα σε αριθμητικά μεγέθη -55.000.000.000 ευρώ τα έσοδα, 59.000.000.000 ευρώ περίπου οι δαπάνες του τακτικού προϋπολογισμού. Όλα αυτά είναι προϊόν εξελίξεων και διεργασιών, οι οποίες στη διάρκεια του έτους που εφαρμόζεται, κατά τη χρήση δηλαδή, αναλόγως αξιοποιούνται.
Δεν θα συμμεριστώ την απογοήτευση, δεν θα συμμεριστώ αυτή τη μεμψιμοιρία. Δεν χρειάζεται να αναφερθώ στο τι συμβαίνει σε όλη την Ελλάδα. Θα αναφερθώ σε όσα συμβαίνουν στην περιοχή που είχα τη μεγάλη τιμή να έχω την ευθύνη διαχειρίσεως πολλών πραγμάτων, την περιοχή του Αιγαίου δηλαδή, και θα καταλήξω στην εκλογική μου περιφέρεια, στα Δωδεκάνησα. Απλά πράγματα, καθημερινά, που τα γνωρίζουμε.
Εκτελείται ακόμα το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Το πήραμε –με μέσο όρο απορροφήσεως στις δύο περιφέρειες, βόρειου και νότιου Αιγαίου- κοντά στο 10%. Έχει φτάσει τώρα σε απορρόφηση 70%. Είναι μεγάλα νούμερα. Είναι περίπου επτακόσια έργα τα εκτελούμενα στο νότιο Αιγαίο και περίπου εξακόσια στο βόρειο Αιγαίο. Πρόκειται για όλες αυτές τις εργασίες που έχουν κοινωνικό, αλλά και οικονομικό αντίκρισμα. Πέφτει χρήμα πολύ στις μικρές νησιωτικές αγορές.
Τα προγράμματα της ανταγωνιστικότητας για την οποία ακούγονται διάφορα σχόλια, στα μικρά νησιά συνέβαλαν, ώστε να δημιουργηθεί μία νέα ατμόσφαιρα, η οποία στη βασική μας δραστηριότητα, στον τουρισμό, έδωσε μία άλλη πνοή. Ποιος εκ των συναδέλφων σήμερα στο Κοινοβούλιο δεν θα παραδεχθεί ότι η χρονιά που μας πέρασε, αλλά και οι προηγούμενες, οι χρονιές 2006 και 2005, ήταν καλές τουριστικές χρονιές, που όμως, δεν ανεδείχθησαν ως καλές χρονιές στην τύχη. Κάτι έγινε. Και είναι μεγέθη συγκρίσιμα τα περιγράφοντα την τουριστική δραστηριότητα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν συμμερίζομαι την απαισιοδοξία. Αντίθετα, καλό είναι να συμμεριστούμε την αισιοδοξία. Έχουμε μπροστά μας πεδίον δόξης λαμπρόν, την περίοδο 2007-2013. Το ΕΣΠΑ είναι ένα χρηματοδοτικό πρόγραμμα, που εις μεν το βόρειο Αιγαίο θα δώσει από τα πέντε κοινοτικά ταμεία 1.260.000 ευρώ και στο νότιο Αιγαίο περίπου 1.000 εκατομμύρια ευρώ, χωρίς να προσθέσουμε σε αυτές τις δύο περιφέρειες ό,τι θα δοθεί από το Πρόγραμμα Δημόσιων Επενδύσεων.
Κύριοι συνάδελφοι, πολλά λεφτά. Την ικανότητα να έχουμε για να τα απορροφήσουμε, για να μην ξανασυμβεί ό,τι γίνεται με το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, το οποίο σχεδιάστηκε όχι από τη Νέα Δημοκρατία, αλλά από τους προ της Νέας Δημοκρατίας. Είναι μία εξαιρετική πρόκληση για να συνεχιστεί μία πορεία, που θα την παρουσιάσω με συγκεκριμένα στοιχεία. Η ΔΕΠΑΝΟΜ αυτή την ώρα στα νησιά του Αιγαίου χτίζει νοσοκομεία. Χτίζει οκτώ χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα στη Χίο, κάνει επεκτάσεις στη Σύρο, στη Νάξο. Προχώρησε κάτω, στη γενέτειρα μου, στην Κω. Κέντρα υγείας, επεμβάσεις σε νοσοκομείο. Σούμα τα νούμερα που έχω εδώ, είναι κοντά στα 24.000.000 ευρώ στα νησάκια.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Πότε θα τελειώσουν;
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Δεν υπολογίζω σε αυτά –το τονίζω- τα κέντρα υγείας και τα πολυδύναμα περιφερειακά ιατρεία.
Η ερώτηση του συναδέλφου της Αριστεράς είναι πότε θα τελειώσουν. Μα, κύριε συνάδελφε, έχετε μοντέλο για το πώς δουλεύει η Νέα Δημοκρατία. Κάλυμνος, αεροδρόμιο. Εθεμελιώθη: Στις 27 Ιουλίου του 2004 και στις 9 Αυγούστου του 2006 δρομολόγησαν αεροπλάνα. Σήμερα λειτουργεί το αεροδρόμιο Καλύμνου. Το εσύρατε, όχι εσείς, η προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είκοσι χρόνια.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Από το 1992 και ακόμη δεν τελείωσε.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Με προκαλέσατε τώρα. Λιμάνι στην Κάσσο είκοσι δύο χρόνια συνεζητήτο. Ο εργολάβος εγκατεστάθη ήδη. Η Κάσος επιτέλους αποκτά λιμάνι.
Δεκαπέντε χρόνια μιλούσαν οι της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως για εργοστάσιο της Δ.Ε.Η. στη Ρόδο. Κύριοι καταθέτω επιστολή προς εμέ από το γενικό διευθυντή παραγωγής της Δ.Ε.Η. «Τα τεύχη της δευτέρας φάσης διακήρυξης σταθμού νοτίας Ρόδου –νέο εργοστάσιο της Δ.Ε.Η.- δόθηκαν στους εννέα προεπιλεγέντες οίκους στις 10 Δεκεμβρίου 2007». Διαγωνισμός δηλαδή. Εργοστάσιο. Και το παρόμοιο θα γίνει και εις τη Λέσβο.
Παρακαλώ στα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Αριστοτέλης Παυλίδης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Επί χρόνια ακούγαμε για τα σπίτια της Πρόνοιας «εις το ακραίον Καστελόριζο», «το ακριτικόν Καστελόριζο». Επισκέψεις επί επισκέψεων, κλαυθμυρμός, συμπόνια αλλά τίποτε άλλο. Είκοσι σπίτια εγκαταλελειμμένα, του δημοσίου, της Πρόνοιας. Επιτέλους, ο Αβραμόπουλος, ο Παυλόπουλος, ο Υπουργός των Οικονομικών, με κοινή υπουργική απόφαση είπαν να τα πάρει ο δήμος. Τέλος και αυτή η εκκρεμότητα.
Πάρτε και τη δημοσίευση, αν το εγκρίνει ο Πρόεδρος, να καταχωριστεί στα Πρακτικά. Μια ακόμη «πληγή έκλεισε».
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Αριστοτέλης Παυλίδης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Τα λέγω αυτά, λόγω του ότι με τσιγκλήσατε, αλλά ήμουν και έτοιμος. Είναι η αλήθεια. Πρόγραμμα των μικρών νησιών, διαβάζετε Αριστοτέλης Α. Παυλίδης.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Σαράντα εκατομμύρια ευρώ προκαταβολή στα 120.000.000. Ποιος δεν είχε πάρει είδηση ότι τα νησιά μας, κάποια εξ αυτών, δεν έχουν να πιουν νερό; Μεταφέρουμε και πληρώνουμε το νερό με 11.000.000 ευρώ εφέτος το 2007! Κατεκυρώθη όμως ο διαγωνισμός για την εφαρμογή των αφαλατώσεων σε δεκαέξι νησιά και όχι μόνο στο Αιγαίο, αλλά και στο Ιόνιο. Προϋπολογισμός 6.000.000 ευρώ. Να μην έχουμε ανάγκη της καθημερινής μεταφοράς νερού με υδροφόρους.
Όλες αυτές οι παρεμβάσεις, οι οποίες είναι προϊόν προγράμματος άρχισαν και προχωρούν επί ημερών κυβερνήσεων Νέας Δημοκρατίας.
Ακτοπλοϊκόν. Κύριοι συνάδελφοι, δεν έχω την αίσθηση ότι αυτό το θέμα αντιμετωπίσθηκε κατά τρόπον απόλυτο, αλλά τι βλέπω; Επειδή μιλήσατε περί επενδύσεων, βλέπω επενδύσεις, κύριοι συνάδελφοι. Ήρθε η Marfin και αγόρασε μια ολόκληρη ακτοπλοϊκή εταιρεία. Και ποιαν αγόρασε; Τη «BLUE STAR FERRIES». Προχθές οι Κρήτες αγόρασαν το μεγάλο μερίδιο σε μια άλλη εταιρεία. Και ξέρετε για τι ποσά μιλάμε; 100.000.000 ευρώ, 200.000.000 ευρώ, 250.000.000 ευρώ. Ανοίξαμε νέο ακτοπλοϊκό δρόμο. Τα πράγματα προχωρούν!
Στη Ρόδο σήμερα αγωνιούν για το ηλεκτρικό ρεύμα ποιοι; Οι ενταχθέντες σε αναπτυξιακούς νόμους για να κάμουν ξενοδοχειακές μονάδες πολυτελείας. Αυτές που τόσα χρόνια εδώ μέσα τις ακούγαμε και δεν τις βλέπαμε.
Όλα αυτά δεν είναι προϊόν τυχαίο, δεν είναι προϊόν τύχης, είναι προϊόν κάποιου προγράμματος, κάποιου μόχθου. Και καλής διαχείρισης. Πάντα έλεγα, το Αγαίον αλίμενον και αβάπορον –μου έμεινε αυτό- τώρα λέω ότι είναι ολιγότερο αλίμενον και ολιγότερο αβάπορον.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Παυλίδη, ολοκληρώστε.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Και το λέγω αυτό όχι στην τύχη. Λιμενικά έργα γίνονται αλλά έχουμε πολλά ακόμη να κάνουμε. Και αν μου δώσετε, κύριε Πρόεδρε, μισό ακόμη λεπτό, θα αναφερθώ σε κάτι που πρέπει…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Δεν είναι εύκολο, παρά την εκτίμηση και τη φιλία, δεν γίνεται.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Αναθεώρηση Συντάγματος. Η ερμηνευτική δήλωση του άρθρου 101 τώρα πλέον με την πρόταση που έκαμα –και την υπεστήριξαν και άλλοι συνάδελφοι- θα συζητηθεί ως θετική διάταξη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ολοκληρώστε, κύριε Παυλίδη.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Κύριοι συνάδελφοι, τον Προϋπολογισμό, ξέρω, δεν τον ψηφίζετε. Ου με πείσης καν με πείσης. Αυτή είναι η πρακτική. Μεθαύριο όμως που θα έρθει αυτή η διάταξη για τα νησιά κατά την Αναθεώρηση του Συντάγματος, θα αποχωρήσουν Βουλευτές και δεν θα δώσουν τη δυνατότητα στους νησιώτες πλέον…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Παυλίδη…
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: … να αξιούν βάσει συνταγματικής διατάξεως την ειδική μεταχείριση που έχει ανάγκη η νησιωτική Ελλάδα; Δεν επιχειρώ να σας πείσω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Παυλίδη…
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Επιχειρώ να παρουσιάσω και θετικές πλευρές, γιατί σε μια περιοχή όπως είναι το Αιγαίο που ό,τι και να δώσεις πιάνει τόπο. Πρέπει να δώσουμε περισσότερα. Πιστεύω ότι αυτό θα γίνει εν τη εκτελέσει αυτού του Προϋπολογισμού –και εφ’ όσον αξιοποιούνται κοινοτικές πηγές χρηματοδοτήσεως- ασφαλώς η χρονιά που θα έρθει θα είναι καλύτερη από τη χρονιά που πέρασε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Παυλίδη.
Το λόγο έχει ο κ. Αλευράς.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ξεκινήσω με ένα μικρό κουίζ την τοποθέτησή μου. Έπαθλο δεν διεκδικώ να έχω την ψήφο των συναδέλφων της Συμπολίτευσης, στους οποίους απευθύνεται το κουίζ, ευελπιστώ όμως ότι μπορεί να κερδίσω τη σκέψη ή την αμφιβολία τους.
Η ερώτηση δε αυτού του κουίζ έχει να κάνει με την εικόνα την οποία έχουν για την ελληνική οικονομία, την οικονομία του κ. Καραμανλή, σε σχέση με την οικονομία του Ουζμπεκιστάν, του Καζακστάν, των Μπαρμπάντος, της Σρι Λάνκα και της Σενεγάλης. Άραγε, οι συνάδελφοι της Συμπολίτευσης, που θα ψηφίσουν αυτόν τον Προϋπολογισμό, έχουν την εντύπωση ότι η ελληνική οικονομία είναι σε καλύτερη μοίρα από τις χώρες τις οποίες μόλις ανέφερα;
Σας διαβάζω από την έκθεση ανταγωνιστικότητας του παγκόσμιου οικονομικού φόρουμ την κατάταξη για την περίοδο 2007-2008. Σε εκατόν τριάντα μία χώρες η συνολική κατάταξη της Ελλάδας έχει πέσει κατά τέσσερις θέσεις όσον αφορά την ανταγωνιστικότητα. Από εξηκοστή πρώτη η Ελλάδα βρίσκεται στην εξηκοστή πέμπτη θέση. Το Ουζμπεκιστάν είναι εξηκοστό πρώτο και το Καζακστάν εξηκοστό δεύτερο.
Η Ελλάδα έχει, επίσης, το μεγάλο προνόμιο να είναι η τελευταία στις είκοσι πέντε χώρες -πριν από την τελευταία διεύρυνση- της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μακροοικονομική σταθερότητα. Η Ελλάδα είναι στην εκατοστή έκτη θέση, ενώ η Ουγκάντα είναι στην εκατοστή τέταρτη θέση και τα νησιά Μπαρμπάντος στην εκατοστή πέμπτη θέση. Στην Ευρώπη των είκοσι επτά η Ελλάδα είναι προτελευταία.
Αποτελεσματικότητα της αγοράς εργασίας. Η Ελλάδα είναι εκατοστή εικοστή ανάμεσα στις εκατόν τριάντα μία χώρες. Η Συρία είναι στην εκατοστή δέκατη έβδομη θέση, η Σρι Λάνκα στην εκατοστή δέκατη όγδοη και η Σενεγάλη στην εκατοστή δέκατη ένατη θέση. Η Ελλάδα είναι προτελευταία στην Ευρώπη των είκοσι επτά.
Τεχνολογική ετοιμότητα. Η Ελλάδα είναι πεντηκοστή όγδοη, ενώ είναι τελευταία στην Ευρώπη των είκοσι επτά.
Καινοτομία. Η Ελλάδα είναι τελευταία στην Ευρώπη των είκοσι πέντε και εξηκοστή τρίτη στο δείκτη του παγκόσμιου οικονομικού φόρουμ.
Δεν γνωρίζω, κύριοι συνάδελφοι, ποια οικονομική πολιτική μπορεί να αισθάνεται περήφανη για τον εαυτό της με αυτά τα αποτελέσματα.
Είναι, όμως, μόνο αυτά, τα οποία μπορούμε να διαβάσουμε στις αντικειμενικές διεθνείς εκθέσεις; Σας διαβάζω, επίσης, τα εξής: Η Παγκόσμια Τράπεζα Επενδύσεων, στο «Doing business», στην έκθεση του 2007 κατατάσσει την Ελλάδα στην τελευταία θέση ως επενδυτικό προορισμό.
Όλα αυτά αποτυπώνουν τον πιο καθαρό δείκτη μιας οικονομίας, την ικανότητα της, δηλαδή, να τρέξει με ταχείς ρυθμούς, με υψηλή ταχύτητα προς την ανάπτυξη, την ικανότητα της κοινωνίας να τρέξει με υψηλούς ρυθμούς προς την ευημερία.
Αποτυπώνονται όλα αυτά στην πραγματικότητα της ελληνικής οικονομίας με τους αριθμούς που προσπαθεί να καλλωπίσει η Κυβέρνηση; Αποτυπώνονται, δυστυχώς, στο έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, εκεί που η Ελλάδα χάνει διαρκώς τη θέση της, όπως αποκαλύπτεται, με βάση όλες αυτές τις εκθέσεις. Από το 10,8% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος που παραλάβατε το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών -που είναι ο αυθεντικός δείκτης δυναμικής και ζωής της οικονομίας- τον έχετε φτάσει στο 14% σε τριάμισι χρόνια.
Θέλετε άλλες αξιολογήσεις; Έχουμε την Lisbon Revue, την έκθεση για την πρόοδο της στρατηγικής της Λισαβόνας, από το παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ (WEF) του 2006. Η Ελλάδα είναι στην εικοστή τρίτη θέση ανάμεσα στους είκοσι πέντε.
Στην «Κοινωνία της Πληροφορίας» η Ελλάδα είναι στην εικοστή πέμπτη θέση. Στην καινοτομία και στην έρευνα είναι δέκατη όγδοη, στην κοινωνική ενσωμάτωση εικοστή δεύτερη και στην αειφορία εικοστή τρίτη. Αυτά, κύριοι συνάδελφοι, ελπίζω να προβληματίσουν τους καλόπιστους ακροατές.
Είναι γεγονός ότι τα προβλήματα της οικονομίας δεν είναι απλά. Χρειάζεται πολύ μεγάλη προσπάθεια, ειλικρίνεια σε σχέση με την κοινωνία, αλλαγή νοοτροπίας πολλές φορές και από τους πολίτες, αλλά και από τις πολιτικές δυνάμεις. Δεν είναι πάντα άσπρο-μαύρο και θα συμφωνήσω σε αυτό με αρκετούς συναδέλφους από τη Συμπολίτευση που μίλησαν σε αυτό το πνεύμα.
Όμως, επιτρέψτε μου να πω ότι τα αίτια όλης αυτής της απώλειας της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας αποτυπώνονται με σαφήνεια σε ορισμένες πτυχές -κρυφές για εσάς, αλλά πολύ ορατές σε όλους όσους θέλουν να δουν- της οικονομικής κατάστασης της χώρας. Εάν η Κυβέρνηση είχε πετύχει ένα μεταρρυθμιστικό σχέδιο ή μία μεταρρυθμιστική πολιτική, θα έπρεπε να είχε λύσει τις βασικές πτυχές της δημοσιονομικής ανισορροπίας της χώρας. Παρ’ όλα αυτά, βλέπουμε ότι εκεί ακριβώς, που εξακολουθούν να υφίστανται τα αίτια της δημοσιονομικής ανισορροπίας, τα πράγματα επιδεινώνονται.
Ποια είναι η δημοσιονομική ανισορροπία στη χώρα; Τα μεγάλα ελλείμματα. Οι Δ.Ε.Κ.Ο.. Τις παραλάβατε το 2004 με 259.000.000 ευρώ, τις φθάσατε το 2008 με πέντε φορές πάνω τα ελλείμματα των σαράντα οκτώ δημόσιων επιχειρήσεων.
Ο δανεισμός των Δ.Ε.Κ.Ο. απαιτεί αυτήν τη στιγμή το 1% του Ακαθάριστου Εθνικού προϊόντος. Αυξήθηκε επί των ημερών σας κατά 53%.
Υπάρχει εξήγηση; Αυτό είναι μεταρρύθμιση; Με αυτό τον τρόπο μπορεί να χρηματοδοτηθούν πολιτικές; Μπορεί να χρηματοδοτηθούν πολιτικές, όταν το έλλειμμα των νοσοκομείων το πήγατε στα τρειάμισι δισεκατομμύρια, το αυξήσατε δυόμισι δισεκατομμύρια, μέσα σε τρειάμισι χρόνια.; Μπορεί να υπάρξει ενίσχυση και χρηματοδότηση της κοινωνικής πολιτικής, όταν σημαντικά ελλείμματα από τον ΕΛ.Γ.Α., δανεισμός δυόμισι δισεκατομμυρίων ευρώ, δεν υπάρχουν πουθενά στα οικονομικά στοιχεία;
Αυτή είναι η κατάσταση, η οποία αποτυπώνεται στην πολιτική σας και δεν φτιασιδώνεται με κανέναν τρόπο. Δείτε την κατάταξη στον τομέα της παιδείας. Είμαστε η τελευταία χώρα σε επενδύσεις με 3,12% του Α.Ε.Π. στο ακαθάριστο εθνικό προϊόν. Μια τραγική θέση για μια χώρα που θέλει να τρέξει και που δεν μπορεί παρά να στηριχθεί στην κοινωνία της πληροφορίας και της γνώσης. Ποια είναι η θέση σας; Ποια είναι η πολιτική μεταρρύθμιση; Αλλά μπορεί να υπάρξει πολιτική μεταρρύθμιση, όταν τα ελλείμματα, όχι μόνο δεν αντιμετωπίστηκαν, αλλά αυξήθηκαν δραματικά, κατά τον τρόπο με τον οποίο σας περιέγραψα; Και επειδή αναφέρθηκα στο ζήτημα του ελλείμματος και είναι προσφιλής ο ισχυρισμός της Κυβέρνησης ότι το έλλειμμα ήταν προϊόν του ΠΑ.ΣΟ.Κ., στην έκθεση του 2005 του παγκόσμιου οικονομικού φόρουμ, μπορεί να διαπιστώσει κανείς, ότι η αλλαγή του τρόπου καταγραφής των αμυντικών δαπανών ήταν εκείνη η οποία δημιούργησε την διαφορά στο έλλειμμα.
Όλα αυτά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δείχνουν ότι δεν μπορεί να υπάρξει προοπτική κοινωνικής ανάπτυξης στη χώρα και δεν μπορεί να υπάρξει προοπτική κοινωνικής ανάπτυξης, όταν κανένας πολίτης δεν αισθάνεται ότι οι θυσίες που καλείται να κάνει, μπορεί να έχουν αντίκρισμα στον ίδιο, στην οικογένεια του, στα παιδιά του. Με τον τρόπο αυτό καταλήγουμε σε μια κατάσταση, η οποία είναι απολύτως κοινωνικά άδικη. Και γίνεται περισσότερο άδικη, διότι η πολιτική σας επιμένει συστηματικά να τροφοδοτεί λίγους και ισχυρούς, σε βάρος των πολλών και αδύναμων.
Είμαστε η χώρα, η οποία έχει πετύχει σήμερα ένα εισόδημα 50.000 ευρώ από μερίσματα, να έχει μηδέν φορολογία, την ίδια ώρα που ένα εισόδημα 50.000 ευρώ από την εργασία, έχει 12.000 ευρώ φορολογία. Αυτά είναι τα αποτελέσματα της «κοινωνικής» πολιτικής της Κυβέρνησης. Και για να θυμηθούμε λίγο και τη Γαλλική Επανάσταση, το 1795 υπήρχαν οι «μοσχομυρωμένοι». Οι «μοσχομυρωμένοι» της Κυβέρνησης είναι οι ωφελημένοι της Κυβέρνησης σήμερα από αυτή την πολιτική.
Είναι προφανές και με αυτό κλείνω, κύριοι συνάδελφοι, ότι αυτή η πολιτική είναι αδιέξοδη. Επαναλαμβάνω, ο δρόμος δεν είναι εύκολος. Πιστεύω, όμως, ότι θα ήταν πολύ περισσότερο τολμηρό, ειλικρινές και γενναίο να προσπαθήσει η Κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες για τα αδιέξοδα, τα οποία έχει η ίδια δημιουργήσει. Αυτό βεβαίως –για να κλείσω με αυτό και να προσχωρήσω στη θεατρολογία που είπε και ένας προηγούμενος συνάδελφος- μου θυμίζει –το είδα πρόσφατα- τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα του Μπέρτολντ Μπρεχτ, όπου η αδελφή της Άννας, της πρωταγωνίστριας, είναι αυτή η οποία σπρώχνει την αδελφή της στα επτά θανάσιμα αμαρτήματα. Στο τέλος, αφού την έχει σπρώξει και στα επτά αμαρτήματα, της λέει, όπως θα μπορούσε να πει ο κ. Καραμανλής σήμερα σε εμάς, αυτό είναι το σωστό Άννα, αλλά είναι πολύ δύσκολο.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Αλευρά.
Το λόγο έχει ο κ. Κωνσταντινίδης, Βουλευτής της Φλώρινας.
ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ως νέος Βουλευτής ήθελα να πιστεύω, όταν πριν τρεις μέρες ξεκίνησε η συζήτηση, ότι θα ήταν λάθος να θεωρήσουμε τη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό του 2008 ως μια ακόμη ευκαιρία για επίδειξη μικροπολιτικού πνεύματος. Ότι θα ήταν λάθος αν ορισμένοι χρησιμοποιήσουν αυτό το Βήμα μόνο και μόνο για να κάνουν αντιπολίτευση. Γιατί η συζήτηση για τον Προϋπολογισμό μάς δίνει την καλύτερη ευκαιρία να προβληματιστούμε και να ανταλλάξουμε απόψεις για όλα αυτά τα πολλά και σημαντικά θέματα που απασχολούν τους Έλληνες πολίτες. Άλλωστε οι πολίτες δεν ζητούν από εμάς ούτε μεγάλα λόγια ούτε υψηλούς τόνους. Ζητούν από εμάς λύσεις σε προβλήματα καθημερινά, αλλά και λύσεις που εγγυώνται ένα καλύτερο και δημιουργικότερο αύριο.
Σε αυτήν την κατεύθυνση αλλά και με κοινωνική ευαισθησία η Κυβέρνησή μας προχώρησε στον Προϋπολογισμό του 2008, έχοντας υπ’ όψιν και τις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας αλλά και το διεθνές οικονομικό περιβάλλον. Ένα οικονομικό περιβάλλον με κύρια χαρακτηριστικά την εκτόξευση της τιμής του πετρελαίου, τη διαφαινόμενη ύφεση, τη χρηματοπιστωτική κρίση και τα προβλήματα ρευστότητας.
Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο το οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης έδωσε πραγματικά μία μάχη, όχι μόνο ενάντια στους δύσκολους εξωτερικούς παράγοντες, αλλά και ενάντια σε ριζωμένες νοοτροπίες που ήθελαν την πολιτική ηγεσία απλούς διαχειριστές, χωρίς έμπνευση, χωρίς όραμα, χωρίς πυξίδα για την ελληνική οικονομία. Αλλά, κυρίες και κύριοι, η ελληνική οικονομία απαιτεί πολλά περισσότερα. Απαιτεί υπευθυνότητα και διαφάνεια. Η οικονομία απαιτεί τόλμη και την πίστη ότι τα προβλήματα λύνονται μόνο όταν τα αντιμετωπίζουμε με θάρρος και ειλικρίνεια και όχι όταν τα κρύβουμε κάτω από το χαλί.
Οι εποχές της δημιουργικής λογιστικής και των συσσωρευμένων αδιεξόδων έχουν τελειώσει πια οριστικά, έχουν περάσει πια ανεπιστρεπτί. Οι πολίτες το ξέρουν καλά αυτό και μας το αναγνωρίζουν. Μας το αναγνώρισαν μόλις τρεις μήνες πριν.
Κυρίες και κύριοι, αυτή η προσπάθεια δεν ήταν εύκολη. Εργαστήκαμε επίμονα και μεθοδικά για τη δημοσιονομική εξυγίανση και για την προώθηση των τόσο αναγκαίων μεταρρυθμίσεων. Δουλέψαμε εντατικά για να χτίσουμε μία κοινωνία που τα οικονομικά στοιχεία δεν θα είναι απλά αριθμοί χωρίς νόημα για τη ζωή των Ελλήνων, αλλά αντίθετα θα φανερώνουν μία ισχυρή κοινωνία αλληλεγγύης και συνοχής. Σήμερα νιώθουμε την προσπάθεια αυτή να πιάνει τόπο. Παρά τα όποια προβλήματα νιώθουμε δικαιωμένοι για τις επιλογές μας.
Το δημοσιονομικό έλλειμμα μειώνεται σταθερά. Έχει πέσει για πρώτη φορά κάτω από το 3% , μετά την είσοδό μας στην Ο.Ν.Ε.. Η δημοσιονομική εξυγίανση συνδυάζεται με τη διατήρηση της ανάπτυξης σε ποσοστά κοντά στο 4%.
Η ανεργία, το χρόνιο αυτό πρόβλημα, που κάθε ελληνική οικογένεια έχει νιώσει, μειώνεται και σήμερα είναι στο 8,1%, ενώ παράλληλα αυξάνεται και το επίδομα ανεργίας κατά 10%.
Αυτό είναι το δείγμα γραφής της πολιτικής μας και συνεχίζουμε σταθερά, αταλάντευτα και μεθοδικά, με έναν Προϋπολογισμό που συνεχίζει το μεταρρυθμιστικό μας πρόγραμμα, ώστε να δώσει το μέγιστο αναπτυξιακό αποτέλεσμα, με σημεία αιχμής την ενίσχυση της ανάπτυξης της απασχόλησης, της ανταγωνιστικότητας και της εξωστρέφειας των ελληνικών επιχειρήσεων.
Όμως, ως Βουλευτής της ακριτικής Φλώρινας θα ήθελα να σταθώ ιδιαίτερα στην προσοχή που δίνετε για την ενίσχυση της ελληνικής περιφέρειας. Για εμάς τους ακρίτες, αλλά και για το σύνολο της ελληνικής περιφέρειας, η οικονομική ανάπτυξη του τόπου μας είναι ζήτημα κοινωνικής συνοχής και κοινωνικής δικαιοσύνης, είναι ζήτημα αλληλεγγύης σε μια Ελλάδα που θέλει τους πολίτες της με ίσες ευκαιρίες, με ίσες δυνατότητες για ανάπτυξη, για πρόοδο, για ευημερία σε όποιο τόπο και αν ζουν.
Γι’ αυτό και είναι ιδιαίτερα σημαντική η διάθεση του 80% των πόρων του Δ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης από το Ε.Σ.Π.Α. της περιόδου 2007-2013 στην περιφέρεια. Και ας είμαστε ξεκάθαροι. Το 80% των πόρων σημαίνει 20.000.000.000 ευρώ σε υποδομές, σε επενδύσεις, σε ποιότητα ζωής. Το 80% των πόρων σημαίνει ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού, νέες τεχνολογίες, νέες και περισσότερες ευκαιρίες. Το 80% των πόρων σημαίνει ότι η ανάπτυξη ξεκινάει από εκεί όπου υπάρχει πραγματική ανάγκη, σημαίνει τη βούληση αυτής της Κυβέρνησης να μην αντιμετωπίζει την ελληνική περιφέρεια ως το φτωχό συγγενή που περιμένει ελεημοσύνη.
Αντίθετα, στόχος μας είναι να αποκτήσουν οι κάτοικοι της υπαίθρου όλα εκείνα τα εργαλεία, τους οικονομικούς πόρους, την τεχνογνωσία που θα τους επιτρέψουν να δημιουργήσουν προοπτικές για βιώσιμη, υγιή και διαρκή ανάπτυξη.
Στόχος μας είναι να χτίσουμε την Ελλάδα του αύριο, αξιοποιώντας όλα τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της κάθε περιοχής με ένα νέο αναπτυξιακό μοντέλο που δίνει δυνατότητες και ευκαιρίες σε όλους.
Αγαπητοί συνάδελφοι, βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Τώρα πρέπει να αποφασίσουμε εάν θα συνεχίσουμε το δρόμο των μεταρρυθμίσεων και της προόδου ή αν θα επιστρέψουμε σε εποχές και νοοτροπίες που το σύνολο του ελληνικού λαού έχει αποδοκιμάσει.
Εμείς τέτοια διλήμματα δεν έχουμε, δεν είχαμε ποτέ. Από την πρώτη στιγμή της πρώτης διακυβέρνησης μιλήσαμε στον ελληνικό λαό με ευθύτητα και ειλικρίνεια για τα μεγάλα προβλήματα του κράτους που παραλάβαμε, της κατάστασης που παραλάβαμε και ο ελληνικός λαός μας εμπιστεύτηκε με δύο συνεχόμενες εκλογικές νίκες. Αυτή την εμπιστοσύνη εμείς την τιμούμε με ευθύτητα και αξιοπιστία, με κοινωνική ευαισθησία, που ενδυναμώνει στην πράξη την κοινωνική συνοχή.
Αγαπητοί συνάδελφοι, αυτή η Κυβέρνηση έχει πυξίδα. Κυβερνά με την πεποίθηση ότι τώρα είναι η ώρα των μεγάλων εθνικών επιλογών. Η κοινωνία μάς ζητά να προχωρήσουμε και όχι να εθελοτυφλούμε. Η κοινωνία μάς ζητά να πούμε «όχι» στις μικροσκοπιμότητες και στους λαϊκισμούς. Αυτό είναι το στοίχημα που έχουμε μπροστά μας και εμείς είμαστε αποφασισμένοι να το κερδίσουμε, γιατί ο φετινός Προϋπολογισμός είναι ένας Προϋπολογισμός που συνδυάζει την οικονομική ανάπτυξη με την κοινωνική αλληλεγγύη εφαρμόζοντας μια νέα πολιτική που υπηρετεί τους πολίτες. Η ίδρυση του Εθνικού Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής και η διάθεση 2.000.000.000 ευρώ ετησίως για όσους έχουν ανάγκη, η διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης, η αύξηση του Ε.Κ.Α.Σ. κατά 18% και των συντάξεων του Ο.Γ.Α. κατά 19%, η μείωση των φορολογικών συντελεστών για τα φυσικά πρόσωπα, η ενίσχυση των υπηρεσιών στην υγεία και την παιδεία με κονδύλια υπερτριπλάσια και υπερδιπλάσια του πληθωρισμού, η υλοποίηση των δεσμεύσεών μας απέναντι στις τρίτεκνες οικογένειες όλα αυτά δεν είναι απλά λόγια. Είναι η επιλογή μας για να θεμελιώσουμε στην πράξη ένα σύγχρονο, αλλά και κοινωνικά ευαίσθητο κράτος που δικαιούνται οι Έλληνες πολίτες.
Αυτές είναι, κυρίες και κύριοι, οι προτεραιότητές μας και αυτές υπερψηφίζουμε ψηφίζοντας τον Προϋπολογισμό του 2008.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Κωνσταντινίδη.
Το λόγο έχει η συνάδελφος κ. Γκερέκου, Βουλευτής Κερκύρας.
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΓΚΕΡΕΚΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, φτάσαμε, λοιπόν, στη συζήτηση της αιτίας που επικαλέστηκε ο Πρωθυπουργός τον περασμένο Αύγουστο για την κήρυξη των εκλογών. Ο Πρωθυπουργός είχε επικαλεστεί την ανάγκη για έναν τολμηρό αναπτυξιακό Προϋπολογισμό. Μόνο που ο Προϋπολογισμός που συζητάμε εδώ και τόσες μέρες δεν είναι τίποτα απολύτως από τα δύο.
Πρώτα απ’ όλα, οφείλει κάποιος να υπενθυμίσει στην Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ποια είναι ακριβώς η χώρα στην οποία βρίσκεται. Είναι η χώρα, η οποία στην Ευρώπη των δεκαπέντε κατέχει την τελευταία θέση στις δαπάνες για την παιδεία, την έρευνα και την ανάπτυξη και είναι επίσης σε μια από τις τελευταίες θέσεις στην Ευρώπη των είκοσι πέντε. Είναι η χώρα στην οποία ο αριθμός των κατασχεθέντων ακινήτων και αγαθών, τα οποία αγοράστηκαν από δάνεια, είναι τριπλάσιος του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τι σημαίνει αυτό; Ότι οι περισσότεροι Έλληνες ζουν μια δανεική πραγματικότητα και είναι πολύ πιθανόν αυτή η πραγματικότητά τους να ανήκει σε λίγο και πάλι στις τράπεζες. Είναι η χώρα στην οποία τα βασικά είδη διατροφής έχουν αυξηθεί από το 2004 μέχρι σήμερα μέχρι και 45% και συνεχίζουν να αυξάνονται δραματικά. Είναι η χώρα, η πρωτεύουσα της οποίας ανέβηκε πρόσφατα σαράντα θέσεις στη λίστα με τις πιο ακριβές πόλεις στον κόσμο από άποψη κόστους ζωής. Αυτό και εάν είναι παραλογισμός. Είναι η χώρα, η οποία στην Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται στην τελευταία θέση ως προς τις δημόσιες δαπάνες για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και μεταξύ των πρώτων θέσεων στις δαπάνες για την ιδιωτική υγεία. Θύματα, βέβαια, αυτής της πολιτικής είναι κυρίως οι κάτοικοι των νησιωτικών περιοχών και μεταξύ αυτών οι πολίτες της Κέρκυρας, οι οποίοι θα αργήσουν πολύ ακόμη να δουν, αν το δουν, να ολοκληρώνεται το νέο νοσοκομείο στο νησί τους. Είναι η χώρα στην οποία οι τράπεζες χρεώνουν τα υψηλότερα επιτόκια για καταναλωτικά δάνεια σε ολόκληρη την Ευρώπη και έχουν φυσικά τα υψηλότερα κέρδη σε σχέση με την αναλογία του πληθυσμού της αγοράς στην οποία δραστηριοποιούνται. Είναι η χώρα στην οποία οι εργαζόμενοι δουλεύουν τις περισσότερες ώρες και έχουν τα λιγότερα ασφαλιστικά, ανταποδοτικά οφέλη και τις χαμηλότερες αναλογικά συντάξεις απ’ όλους στην Ευρώπη των δεκαπέντε. Είναι η χώρα στην οποία μέσα στο διάστημα των τριών ετών της διακυβέρνησής σας το χρέος των ελληνικών νοικοκυριών έχει φτάσει στο υπερδιπλάσιο ποσό-ρεκόρ των 90.000.000.000 ευρώ, από τα πιο υψηλά σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Και, τέλος, είναι η χώρα η οποία βρίσκεται στην τελευταία θέση της Ευρώπης των δεκαπέντε στο ποσοστό των νοικοκυριών που ξεφεύγουν από το κρίσιμο όριο της φτώχειας λόγο των κοινωνικών μεταβιβάσεων, δηλαδή, αγαπητοί συνάδελφοι, είμαστε η χώρα με την πιο αναποτελεσματική κοινωνική πολιτική απ’ όλες.
Αυτή είναι η χώρα στην οποία βρίσκεστε. Αυτή είναι η κατάσταση στην οποία έχει οδηγηθεί η χώρα με τις δικές σας ενέργειες και τις δικές σας επιλογές. Τον Προϋπολογισμό αυτής της χώρας καταθέσατε και συζητάμε σήμερα, σε περίπτωση που σας έχει διαφύγει. Καταφεύγετε, βέβαια, συχνά σε συγκρίσεις με την Ευρώπη, αλλά αυτές τις συγκρίσεις τις θυμάστε μόνο όταν είναι αυξήσετε τα τιμολόγια των Δ.Ε.Κ.Ο. και τους φόρους και ξεχνάτε φυσικά πάντα να αναφέρετε ότι το κόστος ζωής και το μέσο εισόδημα των πολιτών αυτής της χώρας έχουν τρομακτική διαφορά με τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά μεγέθη.
Όσο και αν προσπαθείτε να υποτιμήσετε τη νοημοσύνη των πολιτών, όσο και αν προσπαθείτε να μας κάνετε το μαύρο άσπρο, τα πράγματα είναι εξαιρετικά απλά: Το μοντέλο ανάπτυξης και οικονομίας που έχετε στο μυαλό σας για τη χώρα είναι από τους λίγους, στους λίγους και για τους λίγους. Οι πολλοί απλά βρίσκονται εδώ για να πληρώνουν και με τον Προϋπολογισμό που καταθέσατε πραγματικά φέτος θα πληρώσουν και μάλιστα πολλά. Και πώς θα γίνει αυτό; Ό,τι φαινομενικά κόβετε από τους άμεσους φόρους, το παίρνετε στο πολλαπλάσιο από τους έμμεσους. Η επιδρομή που κάνετε στις τσέπες των πολιτών φέτος με τους έμμεσους φόρους είναι κυριολεκτικά άνευ προηγουμένου. Δεν θα αυξηθούν τα καύσιμα με τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης; Δεν θα αυξηθούν τα τσιγάρα και τα ποτά; Δεν θα αυξηθούν σε αστρονομικά ποσά τα τιμολόγια των Δ.Ε.Κ.Ο.; Για να μη μιλήσουμε φυσικά για την αύξηση του Φ.Π.Α., τα έσοδα της οποίας ήδη έχετε υπολογίσει στον Προϋπολογισμό, χωρίς ούτε καν να την αναγγείλετε.
Ποιος θα τα πληρώσει αυτά, αγαπητοί συνάδελφοι; Δεν θα τα πληρώσουν οι πολίτες; Αν δεν είναι φόρος αυτά, τότε τι είναι; Αν θέλετε, όμως, να μιλήσουμε και για τους άμεσους φόρους, πολύ ευχαρίστως. Τα φυσικά πρόσωπα και τα νοικοκυριά φέτος θα πληρώσουν το 70% των άμεσων φόρων και οι επιχειρήσεις το 30%. Ή θέλετε να μιλήσουμε για την απίστευτη παγίδα που στήσατε προσφάτως με τη φορολογία στα ακίνητα; Μήπως θέλετε να μιλήσουμε για το «καπέλο» που θα πληρώσουν δύο εκατομμύρια ιδιοκτήτες μικρών και μεσαίων ακινήτων με το φόρο κατοχής; Ή μήπως θέλετε να μιλήσουμε για το πόσο πολύ ευνοούνται οι μεγαλοϊδιοκτήτες και οι ιδιοκτήτες εξαιρετικά ακριβών ακινήτων; Αυτό και αν είναι σκανδαλώδες.
Μέχρι στιγμής η σανίδα σωτηρίας σας για τα αναπτυξιακά μεγέθη τα οποία επικαλούσασταν ήταν η αγορά ακινήτων, κυρίως μέσω τραπεζικών δανείων. Και αυτό εσείς το βαπτίσατε «βιώσιμη ανάπτυξη». Και σας ρωτώ ευθέως τι θα κάνετε τώρα που το φθηνό χρήμα και τα φθηνά δάνεια από τις τράπεζες τελείωσαν, τι θα κάνετε τώρα που η αγορά ακινήτων έχει φτάσει σε σημείο κορεσμού και σιγά-σιγά βυθίζεται με πάνω από τετρακόσιες χιλιάδες νεόκτιστα σπίτια και οικοδομές να είναι απούλητα σε όλη την Ελλάδα. Αυτό εσείς το βλέπετε ως βιώσιμη ανάπτυξη; Εδώ μιλάμε για πλασματικά μεγέθη, στα οποία κυριολεκτικά δεν υπάρχει αύριο.
Δεν έχουμε, λοιπόν, απλά διαφορές απόψεων μεταξύ μας, μας χωρίζει ένα χάος. Εκεί που εμείς απαιτούμε την ύπαρξη κοινωνικής πολιτικής, εσείς βλέπετε μία άχρηστη φιλανθρωπική υποχρέωση για τους ασθενέστερους. Εκεί που εμείς επιθυμούμε και δεσμευόμαστε για επένδυση στην παιδεία και το ανθρώπινο δυναμικό, εσείς βλέπετε πεδία περικοπών. Εκεί όπου εμείς στοχεύουμε στην ανάπτυξη της πολύπαθης περιφέρειας, εσείς μειώνετε ή καθηλώνετε διαρκώς το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Εκεί που εμείς απαιτούμε μια καλά ρυθμισμένη και δίκαιη αγορά, εσείς πριμοδοτείτε την ασυδοσία προς όφελος των λίγων και των εκλεκτών. Αυτά που εμείς θεωρούμε ως προνομιακά πεδία επένδυσης και παραγωγής πλούτου αυτής της χώρας, το περιβάλλον, τον πολιτισμό και τον τουρισμό, για εσάς είναι σχεδόν ανύπαρκτα θέματα, που τα αντιμετωπίζετε με διαδικαστικό, επικοινωνιακό τρόπο, χωρίς να κάνετε ουσιαστικά την παραμικρή επένδυση, όπως φαίνεται και μέσα από αυτόν τον Προϋπολογισμό.
Εάν ψάχνετε ανθρώπους να μοιραστούν μαζί σας την ευθύνη για τον κατήφορο στον οποίο οδηγείτε τη χώρα, δεν θα τους βρείτε σ’ εμάς. Η ευθύνη είναι όλη δική σας. Αυτός ο Προϋπολογισμός το μόνο που μπορεί να εγγυηθεί στους πολίτες αυτής της χώρας είναι χρέη, χρέη και πάλι χρέη. Εμείς αυτόν τον Προϋπολογισμό, που οδηγεί την Ελλάδα χωρίς όραμα, χωρίς πυξίδα στην οικονομική και κοινωνική υπανάπτυξη, βεβαίως και τον καταψηφίζουμε.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κυρία Γκερέκου.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΖΑΒΑΡΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, τι ώρα θα τελειώσει η συνεδρίαση απόψε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ναι, κύριε συνάδελφε, ενδιαφέρονται και άλλοι να μάθουν τι ώρα θα τελειώσουμε απόψε, επειδή η συνεδρίαση έχει ξεκινήσει από τις 10.30’ το πρωί.
Κύριοι συνάδελφοι, συμφωνείτε να ολοκληρώσουμε τη συνεδρίαση περίπου στη 1.00΄ το πρωί; Ρωτώ για να γνωρίζετε πού μπορεί να φτάσει ο κατάλογος, ώστε να μην περιμένουν οι συνάδελφοι. Θα φτάσουμε μέχρι τον κ. Τσούκαλη, στο νούμερο 144 περίπου.
Συμφωνεί το Σώμα;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το Σώμα συμφώνησε ομοφώνως.
Το λόγο έχει ο κ. Χριστοφιλογιάννης.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Η συμπαθεστάτη συνάδελφος, που μόλις κατέβηκε από το Βήμα, μας έψεξε λέγοντας «αυτή είναι η χώρα στην οποία ζείτε». Πράγματι, αγαπητή συνάδελφε, αυτή είναι η χώρα στην οποία ζούμε, αλλά εσείς, από όσα απεκόμισα από την ομιλία σας, προφανώς ζείτε σε κάποια άλλη χώρα, σε άλλα μέρη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η κυρία εισηγήτρια του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά και άλλοι συνάδελφοι από την Αξιωματική Αντιπολίτευση έχυσαν αυτές τις ημέρες «κροκοδίλια» δάκρυα για το ελληνικό νοικοκυριό που, όπως ισχυρίστηκαν, αφού εξάντλησε τις αποταμιεύσεις του, άρχισε να δανείζεται. Παρέλειψαν όμως να μας διευκρινίσουν πότε η ελληνική οικογένεια εξήντλησε τις όποιες αποταμιεύσεις της και σε ποια θυλάκια κατέληξαν.
Ξέχασαν φαίνεται τις κυβερνητικές παραινέσεις και τις τραπεζικές διευκολύνσεις που ακολούθησαν και που οδήγησαν πλέον του ενός εκατομμυρίου οικογενειάρχες στο καλοστημένο colpo grosso του Χρηματιστηρίου, στην επαίσχυντη εκείνη αναδιανομή πλούτου από τους φτωχούς προς τους πλούσιους, τη μοναδική εξάλλου αναδιανομή που επέτυχε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στα είκοσι χρόνια που κυβερνούσε.
Ο λαός δεν ξεχνά και δεν συγχωρεί τόσο εύκολα όσο νομίζατε. Η τιμωρία του, που δεν έληξε ακόμη, σας οδήγησε στη διαρκή κρίση που σας ταλανίζει και σας οδηγεί στην απεγνωσμένη προσπάθεια αναζήτησης νέας ιδεολογικοπολιτικής ταυτότητας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπάρχουν αλήθειες χιλιοειπωμένες για την κατάσταση της οικονομίας που παραλάβαμε το Μάρτιο του 2004, αλήθειες που αποκαλύφθηκαν παρ’ ότι είχαν φροντίσει να τις κρύψουν με λογιστικές αλχημείες, παραπλανώντας Έλληνες και ξένους. Όμως δεν θα σταθώ σ’ αυτό.
Σήμερα συζητάμε τον τέταρτο προϋπολογισμό της Νέας Δημοκρατίας, πρώτο μετά την έξοδο από τη λεγόμενη επιτήρηση. Αυτό σημαίνει ότι η Κυβέρνησή μας απέκτησε ήδη παρελθόν, ένα παρελθόν που παρ’ ότι κάποιοι προσπαθούν να απαξιώσουν, ο ελληνικός λαός -προς λύπη τους- ενέκρινε πολύ πρόσφατα, ένα παρελθόν για το οποίο εμείς, της Νέας Δημοκρατίας, είμαστε υπερήφανοι.
Είμαστε υπερήφανοι για τα αποτελέσματα που έχουν επιτευχθεί, υπερήφανοι για τη θετική ανταπόκρισή μας σ’ όλες τις σύγχρονες προκλήσεις, υπερήφανοι για τις προοπτικές που δώσαμε στον τόπο, υπερήφανοι κυρίως διότι η πολιτική μας χαρακτηρίζεται από διαφάνεια και ειλικρίνεια.
Ο ελληνικός λαός γνωρίζει στα τέσσερα αυτά χρόνια την πραγματική κατάσταση σ’ όλες τις λεπτομέρειές της, τις επιτυχίες αλλά και τις αβελτηρίες μας στις πραγματικές τους διαστάσεις, τις δυσκολίες αλλά και τις προοπτικές, το εφικτό και το ανέφικτο. Ο ελληνικός λαός γνωρίζει πλέον πού βρίσκεται και πού μπορεί να φτάσει. Αυτό οφείλεται στη σχέση ειλικρίνειας που εγκατέστησε ο Πρωθυπουργός μας μεταξύ Κυβέρνησης και πολιτών.
Στα τέσσερα τελευταία χρόνια όλοι οι τομείς της οικονομίας έχουν παρουσιάσει αξιοζήλευτη βελτίωση. Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν, δημοσιονομικά ελλείμματα, δημόσιο χρέος, επενδύσεις, εξαγωγές, απασχόληση, ανεργία, δημόσια έργα είναι μερικοί μόνο από τους τομείς που οι κυβερνητικές επιδόσεις κρίνονται ως απόλυτα επιτυχείς, όχι μόνο από εμάς.
Μέσα στο 2008 προβλέπεται να επιτευχθεί η σύγκλιση της οικονομίας μας προς τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης των είκοσι επτά. Ήδη έχει φτάσει στο 98,4%.
Εκείνο που παραμένει ως στόχος για το προσεχές μέλλον είναι η σύγκλιση του δημόσιου χρέους προς το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης κάτι που θα εξασφαλίσει περίπου 3,2 δισεκατομμύρια ευρώ για κοινωνικούς σκοπούς και για την ακόμη αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της φτώχειας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παρά την εξωφρενική κούρσα των τιμών του πετρελαίου και τις έκτακτες δαπάνες για την Ολυμπιακή Αεροπορία και την στήριξη των πυρόπληκτων συμπολιτών μας οι βασικοί στόχοι που έθεσε ο προϋπολογισμός για το 2007 θα επιτευχθούν με ελάχιστη οριακή απόκλιση. Διαψεύδονται ακόμη μια φορά οι απαισιόδοξες προβλέψεις της Αντιπολίτευσης και επιβεβαιώνεται η δική μας αξιοπιστία. Στόχος παραμένει η κατάρτιση ισοσκελισμένων προϋπολογισμών. Είναι στόχος που φιλοδοξούμε αλλά και υποχρεούμεθα να πετύχουμε έως το 2010.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της άκρας Αριστεράς, διαπιστώνω αυτά τα τέσσερα χρόνια, που είμαι στη Βουλή, ότι τυγχάνετε ιδίως από εμάς της Νέας Δημοκρατίας μιας ιδιότυπης ασυλίας, αν μου επιτρέπετε την έκφραση. Κατ’ επανάληψη παρά τις διαφωνίες μας επαινέσαμε τη σταθερότητα των θέσεών σας και την επίμονη προβολή τους. Επιτρέψτε μου όμως να σας πω ότι η εμμονή και η σταθερότητα σε θέσεις που παρουσιάστηκε και στη συζήτηση αυτού του Προϋπολογισμού από εσάς, που η ιστορία όμως απέρριψε ως ουτοπικές και ανεδαφικές, παύει πλέον να είναι αρετή. Δεν μπορώ να δεχθώ την επιμονή σας να εμφανίζετε εαυτούς ως τους μόνους εκπρόσωπους των εργαζομένων. Ο λαός σάς εμπιστεύεται μονίμως σε ικανοποιητικό ποσοστό του, που κυμαίνεται από 5% έως 7%. Αναγνωρίσετε επιτέλους και το δικαίωμα άλλων να εκπροσωπούν τους εργαζόμενους και τον ελληνικό λαό.
Όμως, στη δωδέκατη περίοδο της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας μας υπάρχει στη Βουλή και πέμπτο κόμμα. Οι συνάδελφοι του ΛΑ.Ο.Σ. ξεκίνησαν την παρθενική τους θητεία με αξιόλογο δυναμισμό- δεν βλέπω κανέναν τους εδώ στη Βουλή- που ξεπερνάει το δικαιολογημένο ενθουσιασμό του νεοφώτιστου. Η παρουσία τους αυτή θα ήταν επαινετή αν ο λόγος τους δεν διαπνεόταν από έναν έντονο λαϊκισμό που δεν προοιωνίζεται ευτυχή κατάληξη για το κόμμα τους. Είναι ιστορικά επιβεβαιωμένο εξάλλου ότι τα λαϊκίστικα κινήματα και κόμματα πολύ γρήγορα απομυθοποιούνται ιδίως στις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες και οδηγούνται σε γραφικότητα και απαξίωση.
Κύριε Πρόεδρε, τελειώνοντας επιτρέψτε μου να αναφερθώ και στο νομό μου, τον πολύπαθο νομό μου που έζησε με το δραματικότερο τρόπο τον εικοσαετή μεσαίωνα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και από πέμπτος νομός σε εισόδημα στην Ελλάδα κατήντησε να είναι τεσσαρακοστός δεύτερος. Η Καβάλα, λοιπόν, έχει εισέλθει πλέον σε μια νέα αισιόδοξη αναπτυξιακή τροχιά. Με επιτυχημένες κυβερνητικές αποφάσεις και δράσεις η διαδρομή της Εγνατίας Οδού κατά το μήκος της εντός του νομού μετά από πολλές καθυστερήσεις και υπερβάσεις ολοκληρώνεται μέσα στο 2008. Τελειώνει η κατασκευή και δίδονται σε χρήση εντός του 2008 το νέο σύγχρονο νοσοκομείο και το δικαστικό μέγαρο. Το νέο λιμάνι αναβαθμίζεται με νέα έργα που εκτελούνται. Υποδομές κατασκευάζονται στη βιομηχανική περιοχή και η σύνδεσή της με το φυσικό αέριο επίκειται. Για πρώτη φορά εδώ και δύο χρόνια είμαστε στην υψηλότερη ζώνη επενδυτικών κινήτρων με όλα τα ευεργετικά αποτελέσματα. Η βιομηχανία φωσφορικών λιπασμάτων με εξακόσιους εργαζόμενους εξυγιαίνεται και εξασφαλίζει βιωσιμότητα και κερδοφορία. Η «ΚAVALA OIL» προχωρεί σε εξόρυξη νέου κοιτάσματος. Η ανεργία μειώθηκε από τις αρχές του 2006 μέχρι τον Οκτώβρη του 2007 κατά μιάμιση μονάδα.
Ζητάμε από τον Υπουργό Οικονομίας τη συνέχιση της επιδότησης του ημερομισθίου και από τον Υπουργό ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. τη διόρθωση του χωροταξικού σχεδιασμού σε ό,τι αφορά στον τουρισμό, στο λιμάνι, στο αεροδρόμιο και στη πολιτιστική κληρονομιά του νομού μας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Χριστοφιλογιάννη.
Το λόγο έχει η κ. Δραγώνα, Βουλευτής Επικρατείας του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
ΘΑΛΕΙΑ ΔΡΑΓΩΝΑ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα διαβάσατε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν από λίγες μέρες τα αποτελέσματα πανελλαδικής έρευνας για το πώς ιεραρχούν οι πολίτες τα προβλήματα του τόπου. Πρώτη είναι η ανεργία, δεύτερη η ακρίβεια, τρίτη η παιδεία. Η παιδεία είναι πάνω από το ασφαλιστικό, πάνω από την υγεία!
Είχε μεγάλη προτεραιότητα η παιδεία στις προεκλογικές εξαγγελίες του 2004 και του 2007. Τι απομένει απ’ αυτές; Ο άτολμος νόμος για τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, που σήμερα νοσεί στην εφαρμογή του. Και θλιβερές στατιστικές. Η Ελλάδα είναι εικοστή πέμπτη στην Ευρώπη των «εικοσιεπτά» ως προς το ποσοστό του Α.Ε.Π. για την εκπαίδευση, χαμηλά στον κοινοτικό μέσο όρο ως προς τις δεξιότητες ανάγνωσης, τη διά βίου εκπαίδευση, τα ποσοστά παιδιών στο νηπιαγωγείο. Στη διεθνή έρευνα PISA οι Έλληνες μαθητές κατατάσσονται στις τελευταίες θέσεις των χωρών του Ο.Ο.Σ.Α. στις φυσικές επιστήμες, στα μαθηματικά, στην κατανόηση κειμένου. Είμαστε μεταξύ των χωρών με τη χαμηλότερη οικονομική ενίσχυση των φοιτητών και με το μικρότερο αριθμό ηλεκτρονικών υπολογιστών ανά μαθητή.
Ας δούμε τον Προϋπολογισμό και τις προτεραιότητές του ως προς την παιδεία. Οι δαπάνες για την παιδεία, μαζί με τις επενδύσεις, για το 2008 προβλέπονται στο 3,09% -το έχουμε ακούσει αρκετές φορές, σήμερα και χθες και προχθές- έναντι του 3,41% το 2004. Πού το 5% των προεκλογικών δεσμεύσεων! Στον Τακτικό Προϋπολογισμό προβλέπεται μείωση του ποσοστού ως προς το ονομαστικό Α.Ε.Π. και θα διατεθεί κυρίως για νέες προσλήψεις εκπαιδευτικών (πολλών ωρομίσθιων) και για την αναβάθμιση της εκκλησιαστικής εκπαίδευσης. Άρα θα αφήσει χωρίς πρόσθετες πιστώσεις την τριτοβάθμια εκπαίδευση και αναπάντητο το ερώτημα γιατί είναι η εκκλησιαστική εκπαίδευση πρώτη προτεραιότητα.
Οι μικρές -4,1%- ονομαστικές αυξήσεις στην επιχορήγηση της τριτοβάθμιας είναι πολύ μακριά από τις ανάγκες και το γνωρίζετε αυτό καλά, κύριε Υπουργέ.
Στον Τακτικό Προϋπολογισμό αυξάνονται 6,5% οι δαπάνες για την παιδεία, αλλά αυξάνονται 8,3% για την εθνική άμυνα και 9,3% για τη δημόσια τάξη. Αυτές είναι οι προτεραιότητες της Κυβέρνησης;
Άρα συνεχίζεται η λιτότητα για τους εκπαιδευτικούς. Οι αποδοχές των εκπαιδευτικών που δεν θα αλλάξουν μισθολογικό κλιμάκιο θα είναι χαμηλότερες από 3%, καθώς προβλέπεται αύξηση ως 3,2% για τους βασικούς μόνο μισθούς και «πάγωμα» των περισσότερων επιδομάτων. Και όχι μόνο αυτό, αλλά οι αυξήσεις θα είναι χαμηλότερες του πληθωρισμού και θα περιοριστούν περαιτέρω, με την αύξηση της παρακράτησης φόρου εισοδήματος από τη μη τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας και βέβαια από τη φορολογική επιδρομή. Οι αποδοχές των εκπαιδευτικών, προσαρμοσμένες στην αγοραστική τους αξία, είναι από τις χαμηλότερες στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Θα σταθώ ενδεικτικά σε ειδικότερα κονδύλια από τον Τακτικό Προϋπολογισμό που γεννούν απορίες για το σχεδιασμό και τη λειτουργία αυτής της Κυβέρνησης.
Πρώτον, σε περίοδο που μας ταλανίζει το ασφαλιστικό το Υπουργείο Παιδείας εμφανίζεται να πρέπει να καταβάλει το 2008 για εισφορές στο ΙΚΑ 8,5 εκατομμύρια ευρώ έναντι 1,6 εκατομμυρίων μέχρι το πρώτο εννεάμηνο του 2007 και 1,4 εκατομμυρίων το 2006. Μήπως πρόκειται για χρέη του Υπουργείου προς το Ι.Κ.Α. που δεν πληρώθηκαν την προεκλογική χρονιά του 2007;
Δεύτερον, για την κεντρική υπηρεσία του Υπουργείου Παιδείας και ειδικότερα τον κωδικό 515 εκτοξεύονται οι αποζημιώσεις μελών συλλογικών οργάνων σε ύψος 4,5 εκατομμυρίων, ενώ δαπανήθηκαν 2,3 εκατομμύρια μέχρι το πρώτο εννεάμηνο του 2007 και 0,6 το 2006. Ποια είναι αυτά τα συλλογικά όργανα, κύριε Υπουργέ Παιδείας; Γιατί δεν αυξήσατε ανάλογα τις πιστώσεις για καίριες ανάγκες της πρωτοβάθμιας, της δευτεροβάθμιας ή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης;
Τρίτον, ο Οργανισμός Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης παίρνει τα τελευταία δύο χρόνια επιχορηγήσεις 5.000.000 έως 6.000.000 ευρώ. Έχει όμως, κύριε Υπουργέ, πραγματικά αποτιμηθεί το έργο του; Ξέρουμε ποια είναι η συμβολή του στη διά βίου μάθηση και στην προώθηση του Εθνικού Συστήματος Σύνδεσης Επαγγελματικής Κατάρτισης και Απασχόλησης; Ακόμη και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ερωτηματικά γι’ αυτό.
Τέταρτον, για το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, στον Τακτικό Προϋπολογισμό εγγράφονται πιστώσεις 6.000.000 ευρώ, ενώ μέχρι το πρώτο εννιάμηνο του 2007 δαπανήθηκαν 5.200.000 ευρώ και το 2006 έλαβε 3.500.000 ευρώ. Θα μπορούσα να δεχθώ τις αυξήσεις, αν δεν αφορούσαν κυρίως τον κωδικό αμοιβών πολιτικών υπαλλήλων. Ας μην ξεχνάμε ότι το 2007 ήταν εκλογική χρονιά. Μήπως αυτό εννοούσε η Κυβέρνηση, όταν μιλούσε για «επανίδρυση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου»;
Πέμπτον, η ανάλυση του κωδικού 120 για βιβλιοθήκες και ιστορικά αρχεία δείχνει το ενδιαφέρον της Κυβέρνησης. Ο συνολικός προϋπολογισμός είναι μειωμένος. Το 80% του ποσού αφορά μισθοδοσίες και το 10% μισθώματα κτηρίων. Απομένει για παραγωγική δραστηριότητα 10% και, σύμφωνα με τον κωδικό 2500, η κεντρική επιχορήγηση στην έρευνα συνεχίζει να μειώνεται. Και δεν θα ήταν, κύριε Υπουργέ, απάντηση η παράλληλη στήριξη στις κοινοτικές επιδοτήσεις, γιατί, όταν μειωθούν, πώς θα χρηματοδοτούμε εμείς την έρευνα και την ανάπτυξη των βιβλιοθηκών μας;
Άλλωστε, το ακούσαμε πολλές φορές και αυτές τις ημέρες, μόλις το 2007 ψηφίστηκε το κανονιστικό πλαίσιο για τη Δ’ Προγραμματική Περίοδο και όπως το τόνισαν πολλοί ομιλητές, έτσι κι εγώ έχω πολλά και σοβαρά ερωτηματικά για το πότε θα είναι το Υπουργείο Παιδείας σε θέση να απορροφήσει τα ευρωπαϊκά κονδύλια.
Έκτον, είναι προτεραιότητα του Υπουργείου Παιδείας η αποδέσμευση του λυκείου από την εισαγωγή στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Όμως, κατά τον κωδικό 170 για τα έξοδα πανελλήνιων εξετάσεων, το σύστημα εισαγωγής θα κοστίσει 25.000.000 ευρώ, ενώ πέρυσι στοίχισε μόλις 4.000.000 ευρώ. Από αυτά, τα 17.000.000 ευρώ αφορούν αποζημιώσεις μελών συλλογικών οργάνων και τα 5.700.000 αμοιβές για υπερωριακή εργασία. Μπορεί να μας ενημερώσει η Κυβέρνηση τι σημαίνει αυτή η αύξηση; Πρόκειται για επιδόματα χρωστούμενα ή μήπως υπάρχει κάτι άλλο που δεν πρέπει να το ξέρουμε;
Το κυριότερο, η εκπαίδευση οφείλει να είναι μηχανισμός εξισορρόπησης των κοινωνικών ανισοτήτων. Και δεν είναι. Είναι μεγάλες οι κοινωνικές ανισότητες στην πρωτοβάθμια και στη δευτεροβάθμια, ενώ η εκπροσώπηση των ανώτερων στρωμάτων στην τριτοβάθμια είναι δυσανάλογη μεγαλύτερη των λαϊκών στρωμάτων. Και δεν είναι μόνο υπεύθυνη η ελλιπής χρηματοδότηση. Είναι και η χρηματοδότηση σε λάθος κατεύθυνση. Όπως είχα υποστηρίξει και στη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων, μόνη λύση είναι η άνιση κατανομή πόρων υπέρ των υποβαθμισμένων περιοχών και υπέρ των λαϊκών στρωμάτων που καταλήγουν μέσω της φορολογίας να πληρώνουν για τη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση των ανώτερων στρωμάτων.
Όπως και σε άλλες παρεμβάσεις μου έχω δηλώσει, η μεταρρύθμιση της παιδείας δεν είναι θέμα μόνο οικονομικό. Σχετίζεται με τον εκπαιδευτικό σχεδιασμό που πρέπει να είναι –και δεν είναι- ξεκάθαρος και μακρόπνοος, σε συνδυασμό με τις λοιπές προτεραιότητες κοινωνικής πολιτικής, συνεκτικός σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες, σχεδιασμός που επιτρέπει αυτονομία των εκπαιδευτικών μονάδων και κυρίως διασφαλίζει την ποιότητα και λογοδοτεί μέσα από συστηματική αξιολόγηση. Η αξιολόγηση είναι απαραίτητη. Δεν με εκπλήσσει όμως η τόσο μεγάλη αντίσταση απέναντι στην αξιολόγηση. Είναι τεράστιο το έλλειμμα εμπιστοσύνης. Όταν μήνες τώρα καθημερινό θέμα είναι η αδιαφάνεια και η κομματικοποίηση των αξιολογικών κρίσεων για τα στελέχη της εκπαίδευσης και όταν οι ενστάσεις των ενδιαφερομένων η μία μετά την άλλη δικαιώνονται, πώς θα εμπιστευθούν οι εκπαιδευτικοί την αξιολόγηση σε οποιαδήποτε βαθμίδα;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Δέκα δευτερόλεπτα, κύριε Πρόεδρε.
Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, τίποτα από τα καίρια παραπάνω θέματα δεν ανήκει στις προτεραιότητες που δίνει ο νέος Προϋπολογισμός για την παιδεία. Γι’ αυτό, ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, θα τον καταψηφίσουμε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κυρία συνάδελφε.
Ο Υφυπουργός Παιδείας κ. Λυκουρέντζος έχει ζητήσει το λόγο για μια σύντομη παρέμβαση.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Ζήτησα το λόγο για μια κυριολεκτικά ολιγόλεπτη παρέμβαση.
Κατ’ αρχάς κυρία συνάδελφε, σας επαινώ για την προσπάθεια, την οποία καταβάλατε, να διαβάσετε τους κωδικούς του Υπουργείου μας. Όμως θέλω να σας βεβαιώσω για το εξής: Αυτό αφορά το σύνολο της Κυβέρνησης Καραμανλή, αλλά και το δικό μας Υπουργείο. Μας χαρακτηρίζει μόνο διαφάνεια και οποιαδήποτε ερώτηση έχετε, είμαστε εδώ να τη συζητήσουμε, να υποβάλετε ερώτηση στη Βουλή για να πάρετε τις απαντήσεις.
Η Κυβέρνηση Καραμανλή δεν έχει σκοτεινές πλευρές στην πολιτική της, ούτε εξαρτήσεις έχουμε ούτε συμφέροντα εξυπηρετούμε. Γι’ αυτό, λοιπόν, μην αφήνετε υπονοούμενα.
ΘΑΛΕΙΑ ΔΡΑΓΩΝΑ: Υπάρχουν όμως κάποιοι κωδικοί …
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Δεύτερον, αν έχετε κάποιες απορίες επειδή δεν είναι τόσο γενναιόδωρη η χρηματοδότηση της παιδείας, δώστε μας μια απάντηση γιατί πληρώνουμε 36.000.000.000 ευρώ για την εξόφληση δανείων και τόκων, χρήσεων των δικών σας κυβερνήσεων! Για να θυμόμαστε στην Αίθουσα αυτή ποιοι ευθύνονται για τα τεράστια βάρη που σηκώνει σήμερα ο ελληνικός λαός και πληρώνει η ελληνική νεολαία!
Και, τέλος, αυτά τα οποία είπατε περί κομματικών αξιολογήσεων, καλά θα κάνετε να μην τα επαναλάβετε. Διότι σε εφαρμογή της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης του νόμου, με τον οποίο γίνονται οι επιλογές των διευθυντών των σχολικών μονάδων και των διευθυντών των διευθύνσεων, ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι ουδεμία παρέμβαση έχουμε, ουδεμία δυνατότητα παρεμβάσεως έχει η πολιτική ηγεσία, πέραν του γεγονότος ότι εμείς δεν θέλουμε να παρεμβαίνουμε. Προσφάτως είχατε καταθέσει επίκαιρη επερώτηση και πήρατε όλες αυτές τις απαντήσεις.
Όμως, εν πάση περιπτώσει, αν σας ενδιαφέρει να μην έχουμε κομματικές παρεμβάσεις στο χώρο της παιδείας, πράγμα το οποίο πρώτοι εμείς το λέμε, ακολουθήστε μας, συμφωνήστε μαζί μας. Μη δραπετεύετε από τον εθνικό διάλογο για την παιδεία και μην επιχειρείτε με τη στάση σας να υπονομεύετε την οποιαδήποτε μεταρρύθμιση της πολιτειακής μας και θεσμικής μας οργάνωσης, όπως το πράττετε στη συνταγματική αναθεώρηση.
Εδώ είμαστε χωρίς δογματισμό, χωρίς προκαταλήψεις. Περιμένουμε τη δική σας ειλικρινή στάση απέναντι στην πρόκληση την οποία σας απευθύνουμε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κ. Σίμος Κεδίκογλου έχει το λόγο.
ΣΙΜΟΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν κομίζω γλαύκα στην Αθήνα, αν υπενθυμίσω ότι ο Προϋπολογισμός είναι το ετήσιο πρόγραμμα παρέμβασης της Κυβέρνησης στο οικονομικό και κοινωνικό γίγνεσθαι. Καθορίζει τον τρόπο κατανομής των εσόδων και των δαπανών του κράτους και αυτή η κατανομή καταδεικνύει τις προτεραιότητες και τις ευαισθησίες της Κυβέρνησης.
Είναι ο τέταρτος προϋπολογισμός της Κυβέρνησής μας και πλέον, έχει επιβεβαιωθεί η προσήλωσή μας σε ένα μοντέλο ανάπτυξης που προσφέρει ευκαιρίες σε όλους τους Έλληνες, σε όλη την Ελλάδα. Επιβεβαιώθηκε η προσήλωσή μας στο σεβασμό του δημοσίου χρήματος, στην προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος και, επιπλέον, επιβεβαιώθηκε η ορθότητα των μεταρρυθμίσεων που δρομολογήθηκαν.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ)
Αναφέρθηκαν αναλυτικά οι εισηγητές και οι προηγούμενοι ομιλητές στα σχετικά οικονομικά στοιχεία. Από την πλευρά μου, θα ήθελα να επισημάνω ότι ο Προϋπολογισμός του 2008 έχει κλειδί τη λέξη «συνοχή». Συνοχή ευρωπαϊκή, συνοχή εθνική, συνοχή κοινωνική. Η ευρωπαϊκή συνοχή αφορά την απόφαση και δέσμευση της χώρας μας να είναι μέρος της Ευρωζώνης και να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της, με ζητούμενο τη σύγκλιση με τους εταίρους μας. Και, όπως δείχνει η έξοδος μας από το καθεστώς επιτήρησης, προχωράμε σωστά.
Η εθνική συνοχή αφορά την αποκατάσταση ισότιμης σχέσης μεταξύ κέντρου και περιφέρειας στη χώρα μας και έχει αποτελέσει προτεραιότητα της Κυβέρνησής μας από την πρώτη στιγμή. Σημαντικά έργα υποδομής έχουν δρομολογηθεί. Ο αναπτυξιακός νόμος βοήθησε πολύ και ως Βουλευτής περιφέρειας δεν μπορώ παρά να αισθάνομαι ικανοποίηση για το γεγονός ότι έχει δεσμευθεί το 80% των πόρων του Δ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης στο στόχο αυτόν.
Καθοριστικός για την περιφερειακή ανάπτυξη είναι ο εκσυγχρονισμός των υποδομών, ιδιαίτερα εκεί όπου υπάρχει σήμερα σοβαρή υστέρηση, όπως, δυστυχώς, υπάρχει στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, στην Εύβοια.
Θα ήθελα να υπογραμμίσω ένα πρόβλημα με έργα που είχαν ιεραρχηθεί ως τα πλέον επείγοντα στη δεκαετία του ΄80, δηλαδή πριν αρχίσουν τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης. Δεν χρηματοδοτήθηκαν επαρκώς όλα αυτά τα χρόνια από εθνικούς πόρους και σήμερα είναι εξαιρετικά αμφίβολη η ολοκλήρωση, παρά τη σπουδαιότητά τους.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της περιφερειακής οδού της Χαλκίδας. Αξίζει να το προσέξετε. Η σχετική μελέτη είχε παραγγελθεί πριν από είκοσι τέσσερα ολόκληρα χρόνια και, αν δεν ολοκληρωθεί εντός του 2008 από εθνικούς πόρους, δεν θα μπορέσει να ενταχθεί στο Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και θα είναι πάρα πολύ αμφίβολη η υλοποίηση ενός έργου. Και μιλάμε για το πλέον κομβικό έργο στο οδικό δίκτυο της Εύβοιας. Μιλάμε για ένα έργο που σχεδιαζόταν να εκτελεστεί το 1989, πακέτο μαζί με την υψηλή γέφυρα της Χαλκίδας. Ό,τι άλλο και αν προχωράει -και έχουμε προχωρήσει πολλά πράγματα, έχουμε προχωρήσει το δρόμο Σχηματάρι-Χαλκίδα που επιτέλους υλοποιείται, ολοκληρώνεται και ο δρόμος Λέπουρα-Κάρυστος, εντάχθηκε ο βόρειος οδικός άξονας της Εύβοιας στο Δ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης- αν δεν ολοκληρωθεί η περιφερειακή οδός της Χαλκίδας, θα έχουμε κυκλοφοριακό έμφραγμα στην καρδιά της Εύβοιας. Και καρδιά της Εύβοιας είναι το ενιαίο πλέον πολεοδομικό συγκρότημα από τα Ψαχνά στη Χαλκίδα μέχρι το Βασιλικό.
Όλη η κίνηση περνάει από εκεί. Αν εκεί στραγγαλίζεται η ανάπτυξη της Εύβοιας, δεν έχουμε καμμία προοπτική.
Να επανέλθω, όμως, στην έννοια της συνοχής, γιατί ακόμα πιο σημαντική είναι η έμφαση που δίνει ο νέος Προϋπολογισμός στην κοινωνική συνοχή. Κορυφαίο μέτρο και ίσως την πρώτη αυτόνομη καινοτόμο παρέμβαση, θεωρώ τη σύσταση του Εθνικού Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το πλέον επιτακτικό μήνυμα της κοινωνίας στις ημέρες μας είναι «προωθήστε, επιταχύνετε τις μεταρρυθμίσεις». Και για να πετύχουμε πρέπει να ανταποκριθούμε. Και η πλέον επείγουσα μεταρρύθμιση είναι του ασφαλιστικού μας συστήματος.
Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε την τακτική της στρουθοκαμήλου. Δεν γίνεται να αγνοούμε ότι θεμελιώδεις παράμετροι, όπως το προσδόκιμο όριο ζωής ή ο δείκτης γεννήσεων έχουν μεταβληθεί δραστικά. Δεν γίνεται να αποδεχόμαστε ότι το 1/3 των επαγγελμάτων στην Ελλάδα είναι ανθυγιεινό ή ότι υπάρχουν νομοί όπου το ? των ασφαλισμένων του Ι.Κ.Α. είναι ανάπηροι. Τι χώρα είμαστε; Και δεν μπορούμε να ξεχνάμε ότι στη ρίζα του ασφαλιστικού συστήματος βρίσκεται η έννοια της κοινωνικής και όχι της στενά συντεχνιακής αλληλεγγύης.
Οι συνενώσεις ταμείων είναι μονόδρομος. Νομίζω ότι κανένας δεν μπορεί να αποδεχθεί να υπάρχουν εκατόν πενήντα πέντε ταμεία. Και ας μην ξεχνάει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τι έλεγε επί των κυβερνητικών ημερών του. Μιλούσε για τρία ταμεία.
Και επειδή αναφέρθηκα προηγουμένως στα είδη συνοχής, πέρα από την περιφερειακή και την κοινωνική συνοχή υπάρχει και η ηλικιακή συνοχή. Το ασφαλιστικό σύστημα είναι κατά βάση μία συμφωνία μεταξύ γενεών, της επερχόμενης και της απερχόμενης. Η επερχόμενη γενιά, οι νέοι, συμφωνούν να πληρώσουν τις συντάξεις της απερχόμενης, σε ένα πλαίσιο που εγγυάται ότι και αυτοί οι νέοι θα πάρουν σύνταξη, όταν έρθει η ώρα τους.
Αυτήν τη στιγμή η συμφωνία είναι στον αέρα. Ένας νέος δεν είναι σίγουρος ότι θα πάρει σύνταξη με τα ισχύοντα δεδομένα, ιδιαίτερα αν έχει την ατυχία και δεν ανήκει επαγγελματικά σε «ευγενές» ταμείο. Και δυστυχώς, οι περισσότεροι –οι εργαζόμενοι της γης, της βιομηχανίας, της οικοδομής- δεν ανήκουν σε «ευγενή ταμεία», δεν έχουν κοινωνικούς πόρους. Αλλά όλοι εμείς έχουμε χρέος απέναντί τους. Πρέπει να αποκαταστήσουμε τη βεβαιότητα των νέων κάθε επαγγελματικού κλάδου ότι υπάρχει ασφαλιστικό σύστημα που προνοεί και γι’ αυτούς.
Σημαντική επίσης είναι και η προώθηση των μεταρρυθμίσεων στις Δ.Ε.Κ.Ο., που συσσώρευσαν πλήθος προβλημάτων στο διάστημα της λειτουργίας τους ως κομματικά και συνδικαλιστικά προτεκτοράτα από τις κυβερνήσεις του παρελθόντος.
Και επειδή ξανάνοιξε η συζήτηση τις τελευταίες ημέρες, θέλω να επισημάνω ότι η πλειονότητα των πολιτών συμφωνεί ότι το δημόσιο δεν μπορεί να παριστάνει τον επιχειρηματία στην πλάτη των φορολογούμενων. Η «μετοχοποίηση» και το «ορθολογικό μάνατζμεντ» είναι ο δρόμος προς τα εμπρός.
Από την άλλη πλευρά, όμως, δεν θα συμφωνήσω με όσους πιέζουν την Κυβέρνηση να υιοθετήσει ένα μοντέλο συνολικής αποχώρησης του δημοσίου από τις Δ.Ε.Κ.Ο., κυρίως στις τηλεπικοινωνίες, την ενέργεια και τις μεταφορές. Η διασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος δεν μπορεί να αφεθεί στη διακριτική ευχέρεια ή στην αγαθή προαίρεση κανενός. Και θα ήθελα να επικροτήσω την πρόσφατη παρέμβαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας στο ζήτημα του Ο.Τ.Ε.. Θέλουμε έλεγχο υπέρ του δημοσίου συμφέροντος, όχι υπέρ των κομματικώς ευνοουμένων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η κοινωνία έχει αυξημένες απαιτήσεις από τους εκπροσώπους της στο Κοινοβούλιο. Απαιτεί να προχωρήσουμε μπροστά. Και ο Προϋπολογισμός του 2008 μας οδηγεί στο δρόμο αυτό και φυσικά τον υπερψηφίζω.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ, κύριε Κεδίκογλου και επαινώ την οικονομία χρόνου στην οποία προέβητε.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Ιωάννης Ζιώγας.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, δεν είμαστε άκρα Αριστερά, αλλά Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας με μία ιστορία ενενήντα χρόνων. Είμαστε «ώριμο τέκνο της ανάγκης» που λέει και ο ποιητής. Και όπως αναφέρεται στο Καταστατικό μας, είμαστε κόμμα της εργατικής τάξης και των εργαζομένων, αθεράπευτα αισιόδοξοι για το μέλλον της χώρας και συνολικά της ανθρωπότητας, γιατί πορευόμαστε έχοντας ως κοσμοθεωρία τον επιστημονικό σοσιαλισμό. Από εδώ εκπορεύεται η πίστη στον αγώνα μας και στον τελικό στόχο που είναι αναγκαίος και ρεαλιστικός όσο ποτέ, στην απελευθέρωση του ανθρώπου από τη βαρβαρότητα του δικού σας κοινωνικοπολιτικού συστήματος.
Ο φετινός Προϋπολογισμός, όπως ακριβώς και οι προηγούμενοι, επιβεβαιώνει ότι οι στόχοι και οι κατευθύνσεις της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας για την Τοπική Αυτοδιοίκηση βρίσκονται σε συνέχεια αυτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Αυτό είναι φυσικό επακόλουθο, αφού και οι δύο παίζουν το ρόλο οδηγού-συνοδηγού σε ένα τρένο και κινούν με ατμομηχανή την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Προσαρμόζουν την Τοπική Αυτοδιοίκηση πλήρως στα μέτρα και τις ανάγκες του καπιταλιστικού εκσυγχρονισμού στη χώρα μας για την εξυπηρέτηση του κεφαλαίου σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Κατασκευάζουν ένα κράτος επιτελείο, που δεν θα παράγει αγαθά, αφού το κράτος δεν μπορεί να είναι επιχειρηματίας. Δημιουργούν ισχυρούς μηχανισμούς ελέγχου σε όλα τα επίπεδα, έναν ισχυρότατο κανονιστικό ρόλο για τον έλεγχο του περιεχομένου των κατευθύνσεων και των λειτουργιών αυτών των μηχανισμών. Και αυτό που ονομάζουν εύηχα «αποκέντρωση» είναι αποσυγκέντρωση των λειτουργιών του κράτους για να υλοποιείται ευκολότερα η πολιτική τους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, σε δήμους, νομαρχίες, περιφέρειες.
Έχουν ήδη διαμορφωθεί τα πλαίσια αυτών των μηχανισμών, ώστε με ενιαίο τρόπο να εφαρμόζουν τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις κατευθύνσεις για τη διαχείριση του δημόσιου και του κοινοτικού χρήματος, με σκοπό να καταλήξουν στους ιδιώτες.
Βασικό στοιχείο στην κατεύθυνση αυτή είναι η δυνατότητα που παρέχεται στους Ο.Τ.Α. να ιδρύουν επιχειρήσεις, να συμπράττουν με άλλες, όπως στις συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα, να λειτουργούν με κίνητρο το κέρδος, είτε απροκάλυπτα στο όνομα της επιχειρηματικότητας, είτε συγκαλυμμένα στο όνομα της ανταποδοτικότητας.
Πρωτεργάτες σ’ αυτήν την κατεύθυνση είναι τα στελέχη και των τριών Κομμάτων –Νέας Δημοκρατίας, ΠΑ.ΣΟ.Κ, Συνασπισμού- που κατέχουν την πλειοψηφία των οργάνων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και διευθύνουν σε αγαστή συνεργασία τους ποικιλόμορφους μηχανισμούς που αναφέραμε προηγουμένως και δημιουργούν μέσα σ’ αυτά τα όργανα. Συμφωνούν και προωθούν το νέο «Καποδίστρια» που αφορά την παραπέρα συνένωση περιφερειών, νομαρχιών και δήμων, με στόχο την αποτελεσματικότερη διοικητική διάρθρωση για τη στρατηγική των ιδιωτικοποιήσεων, των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων, τη συγκεντροποίηση του κεφαλαίου. Αποτελούν τους εντολοδόχους, τους Ηρακλειδείς μιας αντιλαϊκότερης πολιτικής.
Κλειδί σ’ αυτήν τη γραμμή αποτελεί η ένταξη των οικονομικών προϋπολογισμών και των τεχνικών προγραμμάτων των Ο.Τ.Α. στο Ε.Σ.Π.Α., η ένταξη των επιχειρησιακών προγραμμάτων των Ο.Τ.Α. στους άξονες του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, με αποτέλεσμα το πέρασμα αρμοδιοτήτων διαχείρισης δημοσίων υπηρεσιών, όπως είναι η παιδεία, η υγεία, η πρόνοια, από κεντρικό σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, όπως και τον κατακερματισμό τους αλλά και την ολοένα μεγαλύτερη εμπορευματοποίησή τους.
Οι συνέπειες είναι η κατηγοριοποίηση και ταξικοποιήση των σχολείων και των Κέντρων Υγείας, η αλλοίωση του ενιαίου δημόσιου χαρακτήρα του εκπαιδευτικού προγράμματος, η αλλαγή των εργασιακών σχέσεων στους διδάσκοντες, η ανάδειξη σε καθοριστικό παράγοντα του ιδιώτη επιχειρηματία. Γι’ αυτό το λόγο, περιορίστηκε στο ελάχιστο και η ανέγερση των σχολικών κτηρίων από τις Νομαρχίες και τον Οργανισμό Σχολικών Κτηρίων τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα να δοθούν κατά δεκάδες πακέτα «φιλέτα» σε ιδιώτες επιχειρηματίες, συνολικού προϋπολογισμού πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ.
Έτσι, πορευόμαστε στην παιδεία του 21ου αιώνα με λειψή χρηματοδότηση, μ’ αυτές τις υποδομές, μ’ αυτό το περιεχόμενο βιβλίων και με το προσωπικό. Θα αναφέρω μόνο ένα παράδειγμα στο περήφανο κράτος του 2007 μ’ όλες αυτές τις αναπτυξιακές δυνατότητες. Δεν υπάρχει λύκειο στο Δήμο Πεύκων παρ’ ότι αριθμεί περί τους είκοσι χιλιάδες κατοίκους. Τα παιδιά του λυκείου κάνουν μάθημα σε τρεις χώρους. Σε κοντέινερ, σε προκατασκευασμένες αίθουσες, σε κίμπο, χωρίς καθόλου ελεύθερους χώρους. Αυτά τα παιδιά σε μερικούς μήνες θα διαγωνιστούν στις Πανελλήνιες Εξετάσεις.
Προώθησαν νέες αντιλαϊκές ρυθμίσεις μέσω του νέου Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, που βασική του κατεύθυνση είναι τα επιχειρησιακά προγράμματα. Είναι ένα ακόμα εργαλείο στα χέρια της άρχουσας τάξης και των εκλεκτών της. Οι σχετικές διατάξεις αποβλέπουν στην πλήρη σύμπλευση των δημοτικών αρχών με τις συνολικότερες αντιλαϊκές πολιτικές και εκπορεύονται από το διευθυντήριο των Βρυξελών με την ενεργητική συμμετοχή και των εκάστοτε κυβερνήσεων της χώρας μας, ώστε να καθοδηγείται ασφαλέστερα ο προσανατολισμός των δήμων από την κεντρική εξουσία, με στόχο αυτοί να αποτελούν τους φορείς επιχειρηματικότητας και ανταγωνιστικότητας.
Στην κατεύθυνση αυτή, συμβάλλουν και άλλες ρυθμίσεις που λειτουργούν όπως το πρόγραμμα «ΘΗΣΕΑΣ», οι συμπράξεις, όπως αναφέραμε, και ο νέος κώδικας. Στις συμπράξεις το κεφάλαιο συμμετέχει ενεργά στο σχεδιασμό, στην κατασκευή, τη λειτουργία, τη συντήρηση, την εκμετάλλευση, ακόμα και στις υπηρεσίες που παρέχονται από το Δήμο. Έτσι, και μέσα από την Τοπική Αυτοδιοίκηση εξασφαλίζεται και παρέχεται μεγαλύτερη κερδοφορία του κεφαλαίου και συγκεκριμένα, η πιο άμεση συμμετοχή του τραπεζικού κεφαλαίου.
Ο δρόμος άνοιξε με το πρόγραμμα «ΘΗΣΕΑΣ» που αντικατέστησε το πρόγραμμα «ΕΠΤΑ» και αυτό το πρόγραμμα «ΕΑΠΤΑ». Έτσι, λοιπόν, η Τοπική Αυτοδιοίκηση όχι απλά συμμετέχει με το τεράστιο ποσό του 65% σ’ αυτά τα προγράμματα -από 20% που ήταν στην αρχή- αλλά και το κράτος βέβαια από το 80% που ήταν η υποχρέωσή του, έπεσε στο 35%, αλλά και η διαχείριση αυτών των πόρων γίνεται από την Κυβέρνηση.
Όμως, και στο όνομα της δήθεν αντιμετώπισης της ανεργίας, εφαρμόστηκαν τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης που λειτούργησαν πιλοτικά για το «πέρασμα» της μερικής απασχόλησης, της εποχικής και της ανασφάλιστης απασχόλησης των συμβάσεων ορισμένου χρόνου εργασίας με πρώτο θύμα τη νεολαία, κύρια όμως τις γυναίκες, βασικό θύμα αυτής της πολιτικής.
Τα πλαίσια λειτουργίας είναι κοινά για την Πρωτοβάθμια Τοπική Αυτοδιοίκηση, αλλά και για τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση που αποτελεί μηχανισμό επικύρωσης ειλημμένων αποφάσεων και λειτουργεί με το «εντέλλεσθαι». Η επιβολή, βέβαια, γίνεται για τους λίγους που αντιστέκονται, αφού η συντριπτική πλειοψηφία των δυνάμεων που πρόσκεινται σε Νέα Δημοκρατία, ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Συνασπισμό συμφωνούν σ’ αυτήν την κατεύθυνση.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Ως ποσοστό του Προϋπολογισμού για τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, είμαστε στο εξευτελιστικό 0,45% -δηλαδή 450.000.000 ευρώ- και απ’ αυτά έχουμε παράνομες παρακρατήσεις.
Τα τελευταία οκτώ χρόνια, από το 1999 και δώθε, παρακρατήθηκαν από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση 270.000.000 ευρώ που προέρχονται από τα τέλη κυκλοφορίας και το Φ.Π.Α.. Δηλαδή, μιλάμε για μία ανοιχτή υπονόμευση της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης από τη σημερινή, αλλά και τις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Οι κεντρικοί αυτοτελείς πόροι της πρωτοβάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης βρίσκονται στο απαράδεκτο ποσοστό-επίπεδο 3,35% -ενώ πέρυσι ήταν 3,5%- και θα φτάσουμε, αν αφαιρέσουμε από το πρόγραμμα «ΘΗΣΕΑΣ», στο 2,9%.
Όμως, υπάρχει και ένα άλλο θέμα. Πού πάνε αυτά τα χρήματα; Πώς διατίθενται; Ποιον υπηρετούν; Τις λαϊκές ανάγκες ή την κερδοφορία του κεφαλαίου;
Η θέση μας και η στάση μας απέναντι στον Προϋπολογισμό είναι δεδομένη και προφανής.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε και εμείς, κύριε συνάδελφε.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στο Νομό Λάρισας κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος.
ΜΑΞΙΜΟΣ ΧΑΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το μείζον ερώτημα του Προϋπολογισμού είναι πόσο αποτελεσματικά το κράτος διαχειρίζεται τα χρήματα του ελληνικού λαού. Αν, δηλαδή, πιάνει τόπο ο ιδρώτας του φορολογούμενου πολίτη.
Βεβαίως, η συζήτηση αυτή, η συζήτηση του Προϋπολογισμού εξελίσσεται σε μία εφ’ όλης της ύλης πολιτική συζήτηση από την οποία, δυστυχώς, δεν λείπουν οι υπερβολές και οι αντιπολιτευτικές κορώνες που στοχεύουν στον εύκολο εντυπωσιασμό. Από τον κανόνα αυτό, δεν παρέκλινε η γενική εισηγήτρια του ΠΑ.ΣΟ.Κ., η οποία έκανε λόγο για δήθεν πρακτικές «φιλόπτωχου ταμείου» που υιοθετεί η Κυβέρνηση με τον Προϋπολογισμό.
Θα μπορούσε κάποιος να απαντήσει στην εισηγήτρια της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ρωτώντας την «πότε οικοδομήθηκε η κοινωνία των 2/3», «πότε δημιουργήθηκαν τα δύο εκατομμύρια νεόπτωχων», «πότε διευρύνθηκαν οι κοινωνικές και περιφερειακές ανισότητες». Το «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν» μπορεί να μην το είπατε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά η απογραφή απέδειξε ότι η οικονομία της χώρας ήταν καταχρεωμένη.
Η γενική εισηγήτρια του ΠΑ.ΣΟ.Κ. μίλησε για μύθους. Θα μπορούσε να της υπενθυμίσει κάποιος ότι ο μεγαλύτερος μύθος της χώρας τα τελευταία χρόνια ήταν τα περί ισχυρής οικονομίας του κ. Σημίτη που κατέρρευσαν ως χάρτινος πύργος, όταν αποκαλύφθηκε η δημιουργική λογιστική που εμφάνιζε πλεονασματικούς τους ελλειμματικούς Προϋπολογισμούς.
Ως άλλοι καλόγεροι της Δύσης που βάπτιζαν το «κρέας» «ψάρι» βαπτίζατε τα «ελλείμματα» σε «πλεονάσματα».
Αυτή η αποκάλυψη οδήγησε, ως φαίνεται, και τον κ. Σημίτη σε χαρακτηρισμούς στους οποίους δεν μας είχε συνηθίσει. Παρομοίασε τον Προϋπολογισμό με τη «Σκύλλα και τη Χάρυβδη». Είναι, βεβαίως, λυπηρό ένας πολιτικός που διατέλεσε επί μακρόν Πρωθυπουργός της χώρας, αντί να έχει το θάρρος της στήριξης των ορθών μέτρων της Κυβέρνησης να καταφεύγει και αυτός σε στείρα άρνηση και σε απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς.
Η εισηγήτρια της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ανέσυρε, επίσης, την επιχειρηματολογία περί πελατειακού κράτους της Νέας Δημοκρατίας. Το πότε οικοδομήθηκε το πελατειακό κράτος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το γνωρίζουν και οι πέτρες σε αυτόν τον τόπο. Ποιοι διορίζονταν με μοναδικό προσόν την κομματική τους ταυτότητα είναι γνωστό. Πότε φράκαρε το δημόσιο, επίσης, είναι γνωστό. Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί! Και ας σταματήσει, επιτέλους, το ανέκδοτο με τη δήθεν «γαλάζια» συνέντευξη που πουθενά δεν εφαρμόζεται, αν το Α.Σ.Ε.Π. δεν το αποφασίσει. Υπενθυμίζω ότι η διοίκηση του Α.Σ.Ε.Π. επελέγη από την προηγούμενη Κυβέρνηση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τα προβλήματα φυσιογνωμίας στο Κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης είναι γνωστά. Αναδείχθηκαν στο μέγεθος του μεγαλείου τους στην πρόσφατη κρίση μετά την οδυνηρή ήττα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στις εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου. Όταν, όμως, μιλάτε με πρώτο τον κ. Βενιζέλο για δήθεν διχασμό της Νέας Δημοκρατίας σε φιλελεύθερους και κρατικιστές, σε λαϊκή και ταξική –δεν ξέρω τι- Δεξιά, μάλλον προκαλείτε θυμηδία σε όσους σας ακούν. Όπως πρόκληση είναι και το μονοπώλιο της κοινωνικής ευαισθησίας που διεκδικείτε για τον εαυτό σας.
Η αύξηση των συντάξεων του Ο.Γ.Α. κατά 52 ευρώ φέτος δεν είναι πράξη κοινωνικής δικαιοσύνης; Παραλάβαμε τις συντάξεις του Ο.Γ.Α. στα 170 ευρώ και μέσα σε μία τετραετία τις διπλασιάσαμε. Μακάρι, τα δημόσια οικονομικά να επέτρεπαν γενναιότερες αυξήσεις!
Η αύξηση του Ε.Κ.Α.Σ. κατά 35 ευρώ, έτσι ώστε να φθάσει τα 230 ευρώ μηνιαίως, δεν είναι ένδειξη κοινωνικής ευαισθησίας;
Η αύξηση του επιδόματος ανεργίας κατά 36,5 ευρώ, ώστε να ανέλθει στα 404 ευρώ, η χορήγηση του πολυτεκνικού επιδόματος στις τρίτεκνες μητέρες είναι ταξική πολιτική;
Η μείωση των συντελεστών φορολογίας, η κατάργηση του χαρτόσημου για την εκμίσθωση κατοικίας δεν είναι μέτρα κοινωνικής πολιτικής;
Η κατάργηση του φόρου κληρονομιάς και γονικών παροχών και η απαλλαγή από τη φορολόγηση της πρώτης κατοικίας δεν είναι απτά δείγματα κοινωνικής ευαισθησίας;
Η σύσταση του Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής δεν είναι κορυφαία πράξη κοινωνικής πολιτικής;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αναμφίβολα υπάρχουν χρόνια διαρθρωτικά προβλήματα στην ελληνική οικονομία. Όμως, δεν αντιμετωπίζονται από τη μια μέρα στην άλλη. Μιλήσατε για ακρίβεια στην αγορά. Πράγματι, είναι υπαρκτό πρόβλημα. Πώς, όμως, αντιμετωπίζεται; Με σόου του αρμόδιου Υπουργού στις λαϊκές αγορές με τη συνοδεία τηλεοπτικής κάμερας, όπως γινόταν στο παρελθόν;
Είναι γεγονός ότι μεγάλοι τομείς της οικονομίας μας λειτουργούν με λογική καρτέλ. Και είναι αυτή η Κυβέρνηση που έμπρακτα απέδειξε ότι δεν ενδίδει σε πιέσεις και χτυπά αλύπητα τα καρτέλ, όπου εκδηλώνονται. Υπενθυμίζω τις αυστηρές ποινές στο καρτέλ του γάλακτος, που είχαν ως συνέπεια την οικονομική εξόντωση των κτηνοτρόφων στους οποίους συμπίεζαν την τιμή, στον παραγωγό, ενώ ταυτόχρονα επιβάρυναν τα νοικοκυριά, καθώς εκτινάσσονταν οι τιμές στο ράφι.
Θέλω, όμως, να επαναλάβω απ’ αυτό το Βήμα την πρότασή μου για τον επιμερισμό των χρημάτων από τα πρόστιμα που επεβλήθησαν στις γαλακτοβιομηχανίες που λειτουργούσαν με τη λογική των εναρμονισμένων πρακτικών, στους κτηνοτρόφους που υπήρξαν τα θύματα της λειτουργίας του καρτέλ. Η απόφαση αυτή δεν θα έχει μόνο συμβολικό, αλλά και ουσιαστικό χαρακτήρα. Θα είναι ένα μέτρο ουσιαστικής στήριξης των κτηνοτρόφων, ιδιαίτερα στην παρούσα δύσκολη συγκυρία, που έχει εκτιναχθεί το κόστος παραγωγής λόγω της αύξησης των ζωοτροφών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στόχος της Κυβέρνησης είναι η άρση των κοινωνικών ανισοτήτων και η περιφερειακή ανάπτυξη. Είναι αλήθεια ότι η περιφέρεια επί χρόνια ήταν ο φτωχός συγγενής των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Με έκπληξη άκουσα τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να μας εγκαλεί, γιατί λέει ο Ο.Γ.Α. λειτουργεί ως Αη-Βασίλης καθώς οι αποζημιώσεις που δίνει είναι πολλαπλάσιες των εισφορών που καταβάλλουν οι αγρότες. Δεν θέλετε δηλαδή να αποζημιώνονται οι αγρότες για το πραγματικό ύψος της ζημιάς τους;
Εμείς πιστεύουμε ότι το κράτος οφείλει να είναι δίπλα στον αγρότη, αρωγός και συμπαραστάτης την ώρα της δοκιμασίας από φυσικά φαινόμενα. Και παρά τις ενστάσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα συνεχίζουμε να καταβάλλουμε δίκαια και έγκαιρα τις αποζημιώσεις.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επειδή πολλά ειπώθηκαν για την ασφαλιστική μεταρρύθμιση, οφείλω να υπενθυμίσω την κραυγαλέα αδικία που υπάρχει στη συνταξιοδότηση της αγρότισσας. Ενώ όλες οι εργαζόμενες γυναίκες συνταξιοδοτούνται νωρίτερα από τους άνδρες, τούτο δεν ισχύει στην περίπτωση της αγρότισσας και ας είναι η αγρότισσα εκείνη που εργάζεται κάτω από ιδιαίτερα δυσχερείς συνθήκες, εφτά ημέρες την εβδομάδα, χωρίς ωράρια, χωρίς αργίες, χωρίς υπερωρίες.
Η πρότασή μας για μείωση του ορίου συνταξιοδότησης της αγρότισσας από τα 65 στα 60 είναι άρση υφιστάμενης αδικίας. Ας μας πουν αυτοί που με περισσή ευκολία καταφεύγουν σε αφορισμούς περί λαικισμού, ποιος άλλος εργαζόμενος είναι υποχρεωμένος να καταβάλλει εισφορές για σαράντα τέσσερα χρόνια, προκειμένου να συνταξιοδοτηθεί στα εξήντα πέντε.
Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε, λέγοντας ότι ο Προϋπολογισμός του 2008 είναι αναμφίβολα φιλόδοξος και η ακριβής εκτέλεσή του αποτελεί το μεγάλο στοίχημα της Κυβέρνησης. Με τόλμη και αποφασιστικότητα προσχωρούμε την πολιτική της δημοσιονομικής εξυγίανσης και του μεταρρυθμιστικού μας προγράμματος, δίνοντας ακόμα μεγαλύτερη έμφαση στην κοινωνική συνοχή και την ενίσχυση της ελληνικής περιφέρειας. Χρέος μας είναι να ξεπεράσουμε αγκυλώσεις του χθες, ξεπερασμένες νοοτροπίες και να πάμε την Ελλάδα ακόμα ένα βήμα εμπρός. Αυτό το στόχο υπηρετεί ο Προϋπολογισμός και γι’ αυτό, κυρίες και κύριοι, σας καλώ να τον υπερψηφίσετε.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Το λόγο έχει η Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο Νομό Τρικάλων, κ. Αθανασία Μερεντίτη.
ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ήθελα κατ΄αρχάς να πω στον κύριο Υπουργό ότι ακριβώς στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί και απορώ που εξακολουθείτε να μιλάτε για αδιαφάνεια, για σκοτεινές πλευρές, για τη μη σχέση σας με συμφέροντα, όταν κουραστήκαμε, κουραστήκατε, κουράστηκε ο ελληνικός λαός, η κοινωνία να μετρά διάφορα, πολλά και επικίνδυνα, παράνομα φαινόμενα που αφορούν την Κυβέρνησή σας.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κάνετε λάθος, δεν μας αφορούν.
ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ: Και απαντώ στον κύριο συνάδελφο, που μόλις κατέβηκε από το Βήμα, που απορώ τι θα πει στην εκλογική του περιφέρεια στη Λάρισα, για τους κτηνοτρόφους, για τους αγρότες, για την τιμή του γάλακτος και όχι μόνο. Όσον αφορά τον πρώην Πρωθυπουργό, κύριε συνάδελφε, τον Πρωθυπουργό των μεγάλων έργων, τον Πρωθυπουργό της ισχυρής Ελλάδος, τον Πρωθυπουργό της Ο.Ν.Ε. και του ευρώ, του ευρώ, που εάν δεν το είχαμε με τις δικές σας μεθοδεύσεις, έχετε ακούσει –ακούστηκε εδώ μέσα- τι θα έπρεπε να γίνεται στην Ελλάδα αυτήν την ώρα, αφού αναφερθήκατε, μπείτε στον κόπο να αναλογιστείτε και το ερώτημα που έθεσε ο πρώην Πρωθυπουργός: Ποιο είναι τέλος πάντων το όραμά σας για την Ελλάδα; Προς τα πού οδεύετε και πού θέλετε να την οδηγήσετε;
Κύριε Υπουργέ, μη μας καλείτε να είμαστε εμείς αντάξιοι στις προκλήσεις που θέτετε εσείς, αλλά σταθείτε εσείς στο ύψος των περιστάσεων. Φροντίστε τέλος πάντων, να κυβερνήσετε τη χώρα και φροντίστε να σώσετε ό,τι γίνεται για το παρόν και κυρίως το μέλλον της χώρας και των παιδιών μας και ειδικά εσείς, κύριε Υπουργέ.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Εσείς αποχωρείτε από την Αίθουσα.
ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ: Και τώρα να μιλήσουμε και για τον Προϋπολογισμό που κατά τη γνώμη μου –και νομίζω θα συμφωνήσουμε όλοι- είναι ο πλέον καταστροφικός Προϋπολογισμός των κυβερνήσεων του κ. Καραμανλή. Είναι ένας Προϋπολογισμός που αναδεικνύει το τραγικό αδιέξοδο στο οποίο οδηγήσατε την συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού και οδηγεί καθημερινά η πολιτική του κ. Καραμανλή και του κ. Αλογοσκούφη.
Με τον Προϋπολογισμό του 2008 ο άνεργος, ο μικρός και ο μεσαίος επαγγελματίας, ο νέος εργαζόμενος των 700 ευρώ, ο αγρότης, ο βιοτέχνης, το σύνολο του ελληνικού λαού συνειδητοποιεί πλέον οριστικά και αμετάκλητα ότι δεν έχει τίποτα να περιμένει από την Κυβέρνησή σας.
Το μήνυμα του Προϋπολογισμού είναι ότι η Ελλάδα πέφτει στη μιζέρια και στην αδυναμία. Η απουσία μεγάλων στόχων και προοπτικών αποστερούν την κοινωνία μας από κάθε ελπίδα για το μέλλον και βυθίζουν στο τέλμα τους πολίτες. Κι αυτό είναι το χειρότερο απ’ όλα.
Πρόκειται για έναν Προϋπολογισμό που καταγράφει πρωτοφανή αύξηση των άμεσων και έμμεσων φόρων, οι οποίοι μετατρέπονται σε φορολογικές ελαφρύνσεις για τις μεγάλες επιχειρήσεις που τις οδηγούν σε συνέχεια σε πρωτοφανή υπερκέρδη, τα οποία βεβαίως και δυστυχώς δεν επενδύουν στην Ελλάδα, αλλά σε τρίτες χώρες.
Με αυτόν τον Προϋπολογισμό αποκαλύπτεται με τον πλέον δραματικό τρόπο ποιο είναι το ζητούμενο της κυβερνητικής πολιτικής. Αποκαλύπτεται πού οδηγεί η πολιτική της αύξησης των έμμεσων φόρων το 90% περίπου του ελληνικού λαού. Τον οδηγεί στην αποστράγγιση της οικονομικής και παραγωγικής ικμάδας σε κάθε νομό, σε κάθε πόλη της Ελλάδας και οδηγεί ουσιαστικά στη γενναία επιδότηση της απασχόλησης και της ανάπτυξης σε άλλες χώρες όπως Βουλγαρία και Ρουμανία, με τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων.
Για ποια λοιπόν, πολιτική ανάπτυξης μιλάμε, όταν αναφερόμαστε σε φορολογικές ελαφρύνσεις στις πολύ μεγάλες επιχειρήσεις; Για ποια πολιτική κοινωνικής δικαιοσύνης μιλάμε, όταν αναφερόμαστε στη διαρκή αύξηση των φόρων για τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού;
Η Κυβέρνησή σας υπονομεύει την κοινωνική δικαιοσύνη, χωρίς παράλληλα να δημιουργεί συνθήκες βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης. Είναι δηλαδή μία Κυβέρνηση που αποδομεί το κοινωνικό κράτος και αποτυγχάνει στην οικονομία. Οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι και η μεσαία τάξη είναι παγιδευμένη και καταδικασμένη σε συνθήκες μεγάλης ακρίβειας και χαμηλών εισοδημάτων. Βυθίζεται ακόμη περισσότερο στα τραπεζικά χρέη, καθώς και στο φόβο, την απειλή για τη σκληρή πραγματικότητα για την ανεργία.
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι οι αυξήσεις σε μισθούς, σε συντάξεις καλύπτουν ένα μέρος της αύξησης του κόστους ζωής. Αυτή είναι η πολιτική σας. Αυτή είναι η πολιτική που οδηγεί τους αγρότες, τους νέους, τους επαγγελματίες, τους εργαζόμενους, τους υπαλλήλους όχι μόνο στην απόγνωση και στην απογοήτευση, αλλά –κι αυτό για μένα είναι το σπουδαιότερο και τραγικότερο και θα σας ακολουθεί πάντοτε- στον κυνισμό, στην αμφισβήτηση του ήθους, στην απόρριψη της πολιτικής και των πολιτικών συνολικά. Αυτή είναι η πολιτική που οδηγεί στην έκρηξη του ατομικισμού, στην υποχώρηση του ήθους, στην αποθέωση του ατομικού συμφέροντος, στην εδραίωση της κοινωνίας της ανομίας.
Δεν είναι άσχετο με όλα αυτά το γεγονός ότι η οικονομική διαχείριση της κρατικής μηχανής από τη Νέα Δημοκρατία συσσωρεύει αποτυχίες και έχει οδηγήσει σε ένα τρομακτικό δημοσιονομικό αδιέξοδο. Τα κρίσιμα οικονομικά μεγέθη βράζουν μέσα στη χύτρα του κ. Αλογοσκούφη και παρουσιάζονται όποτε, όπως και όσο θέλει ο ίδιος. Οι εθνικολογιστικές προσαρμογές που εγγράφονται στον Προϋπολογισμό είναι υψηλότερες παρά ποτέ, για να βγουν τα νούμερα και οι λογαριασμοί.
Το αποτέλεσμα είναι να μιλάμε για έναν εντελώς αναξιόπιστο Προϋπολογισμό και όχι μόνο αυτό. Ο Προϋπολογισμός είναι ένα μέρος της εικόνας της οικονομίας. Τα ελλείμματα των νοσοκομείων και των ταμείων, τα χρέη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, η ανεξέλεγκτη ειδικοί λογαριασμοί, οι δαπάνες της άμυνας, εγγράφονται απευθείας στο δημόσιο χρέος, το οποίο έχει κυριολεκτικά εκραγεί. Η Ελλάδα δανείζεται περίπου 4.000.000 ευρώ την ώρα. Και όλα αυτά για να καλύψει τις κρατικές ανάγκες.
Ποιο είναι το μέλλον ενός κράτους που δανείζεται με τέτοιους ρυθμούς; Ποιο είναι το μέλλον ενός κράτους που οδηγεί τους πολίτες να δανείζονται με αντίστοιχους αριθμούς; Μπορεί ο Υπουργός να μας απαντήσει; Όχι, βέβαια. Οδηγεί στην οικονομική κατάρρευση και στη πτώχευση. Αυτή είναι η πτώχευση που έρχεται, κύριοι συνάδελφοι και όχι αυτή που αναφέρατε πριν από λίγο.
Προκαλεί δέος η διαπίστωση ότι η Νέα Δημοκρατία κυβερνά χωρίς αίσθηση ευθύνης και χωρίς να υπάρχει αύριο.
Ο τίτλος του Προϋπολογισμού σας θα μπορούσε να είναι «το μεγάλο αδιέξοδο». Το μεγάλο αδιέξοδο πού επιτείνεται από τη μείωση των δημοσίων επενδύσεων –το ανέφεραν και άλλοι συνάδελφοι- που δυστυχώς αποδεικνύεται ότι χάνονται 2.000.000.000 ευρώ περίπου λιγότερα επενδύονται δηλαδή, κάθε νομός της χώρας παίρνει 50.000.000 ευρώ στις δημόσιες επενδύσεις λιγότερο. Αυτό σημαίνει μείωση της απασχόλησης, εκτίναξη της ανεργίας ,απώλεια εισοδημάτων και όξυνση των περιφερειακών ανισοτήτων.
(Στο σημείο αυτό, κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Θα προσπαθήσω να κλείσω.
Είναι δεδομένο ότι είναι ένας Προϋπολογισμός αναξιόπιστος. Ξέρετε πολύ καλύτερα ότι δεν μπορείτε να τον εφαρμόσετε. Ο αρμόδιος Υπουργός ο κ. Αλογοσκούφης, δεν μπορεί να δεσμευθεί ούτε καν, αν θα αυξήσει ή όχι ο Φ.Π.Α. .
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ: Σίγουρα θα τον αυξήσει.
ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ: Εμείς καταψηφίζουμε.
Αλλά εγώ, κυρία και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να σας πω το εξής: Ένας Προϋπολογισμός τον οποίο δεν πιστεύει η ίδια η Κυβέρνηση που τον καταθέτει αξίζει ένα και μόνο, να καταψηφιστεί από όλες τις πτέρυγες της Βουλής.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ και εγώ, κυρία συνάδελφε.
Ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στο Νομό Κοζάνης κ. Γεώργιος Κασαπίδης έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΣΑΠΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πριν από λίγο κατελθούσα από το Βήμα, η αγαπητή συνάδελφος κ. Μερεντίτη, σαφώς και δεν μπορεί να εκφράζει τα συναισθήματα των συναδέλφων της Νέας Δημοκρατίας. Ωστόσο, είναι κατανοητό από όλους ότι εσείς οι ίδιοι δεν πιστεύατε στον πρώην αρχηγό σας, γι’ αυτό και αναδείξατε τον κ. Παπανδρέου στη θέση του αρχηγού του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Επομένως, εσείς οι ίδιοι ίσως να μην πιστεύατε σε όλα αυτά τα επιτεύγματα που τελικά δεν πίστεψε και ο ελληνικός λαός, γι’ αυτό και σας έφερε στα έδρανα της αντιπολίτευσης και απ΄ ό,τι φαίνεται αν δεν κατανοήσετε ποια ήταν τα σφάλματα και οι παραλείψεις του παρελθόντος, θα είσαστε για πολλά χρόνια ακόμα.
ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ: Κατανοήστε εσείς τις ανάγκες του παρόντος.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Σας παρακαλώ, κυρία Μερεντίτη! Δεν σας διέκοψε κανείς .
Συνεχίστε παρακαλώ, κύριε Κασαπίδη.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΣΑΠΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι γεγονός ότι κάτω από δύσκολες διεθνείς συγκυρίες για την παγκόσμια οικονομία, που σχετίζονται κυρίως με τη ραγδαία αύξηση της τιμής του μαύρου χρυσού σε ολόκληρο τον κόσμο, που επηρεάζουν όχι μόνο την παγκόσμια οικονομία, αλλά και την εθνική οικονομία, είμαστε αναγκασμένοι να συζητήσουμε κάτω από αυτές τις συνθήκες τον Προϋπολογισμό του 2008. Παρ΄όλο αυτά ο Κρατικός Προϋπολογισμός του 2008 είναι ένας Προϋπολογισμός ανάπτυξης και κοινωνικής συνοχής, ευθύνης και συνέπειας, αξιοπιστίας, νοικοκυρέματος, αποτελεσματικότητας και προοπτικής. Μπορούμε βέβαια να πούμε ότι είναι και ένας έμμεσος απολογισμός για την τετραετία της Νέας Δημοκρατίας που ολοκληρώνεται ουσιαστικά το Μάρτιο, αλλά μπορούμε να δούμε μέσα από αυτόν τον Προϋπολογισμό και τα επόμενα χρόνια ποια θα είναι η οικονομική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας, η οικονομική πολιτική των μεταρρυθμίσεων που επέλεξε ο ελληνικός λαός να εφαρμοστεί από την Κυβέρνηση του Κώστα του Καραμανλή.
Έτσι, μετά από τριάμισι χρόνια συνεχούς και συνεπούς εφαρμογής του μεταρρυθμιστικού προγράμματος της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, η ελληνική οικονομία έχει μπει πλέον σε μία νέα πορεία. Με συνέπεια και υπευθυνότητα αποκαθιστούμε εδώ και τριάμισι χρόνια τη δημοσιονομική διαφάνεια και περιορίζουμε δραστικά τα δημοσιονομικά ελλείμματα. Το έλλειμμα από 7,3% του Α.Ε.Π. που παραλάβαμε το 2004 από τη κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ έπεσε στο 2,7% το 2007 και προβλέπεται περαιτέρω μείωση στο 1,6% το 2008.
Το δημόσιο χρέος συνεχίζει να αποκλιμακώνεται και στο 2008, ενώ η ανεργία μειώνεται θεαματικά στο 7,4% για το 2008 από το 8,3% που ήταν το 2007 και το 11,6% που παραλάβαμε το 2004.
Με θάρρος και δυναμισμό συνεχίζουμε τη μεταρρυθμιστική μας προσπάθεια στην οικονομία με μέτρα και δράσεις που στηρίζουν την ανάπτυξη. Έτσι ο ρυθμός ανάπτυξης της χώρας διατηρήθηκε σταθερά σε επίπεδα πάνω από το 4% ετησίως για την τριετία 2005-2007, παρά την πρωτοφανή, όπως είπαμε, και συνεχή αύξηση των τιμών του πετρελαίου, την ίδια περίοδο και την απουσία μάλιστα και του όγκου των εργασιών της προολυμπιακής προετοιμασίας για τα διάφορα αυτά έργα που δαπανήθηκαν πολλά χρήματα για να γίνουν.
Η ανάπτυξη αυτή στηρίζεται κυρίως στην αύξηση των ελληνικών εξαγωγών, αλλά και των ιδιωτικών επενδύσεων εξαιρουμένων των επενδύσεων που αφορούν την κατασκευή κατοικιών. Ωστόσο, κάθε χρόνο οι αγαπητοί συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ με αφορισμούς περισσότερο και ξόρκια, παρά με επιχειρήματα, προσπαθούσαν να διαψεύσουν τις προβλέψεις της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας για τη βελτίωση της ελληνικής οικονομίας. Όμως, διαρκώς διαψεύδονταν, όπως το ίδιο θα συμβεί και με τον Προϋπολογισμό του 2008, καθώς η πραγματικότητα είναι αυτή που βγάζει αναληθείς τις προσπάθειες αυτές που καταβάλλουν για να διαψεύσουν τον Προϋπολογισμό και του 2008.
Παρά τη βελτίωση όμως των δεικτών της οικονομίας μας, που αφορούν τους βασικότερους δείκτες και είναι πρωτοφανείς για τη χώρα μας, ασφαλώς και δεν πιστεύουμε, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι οι συμπολίτες μας περνούν και τις καλύτερες ημέρες την περίοδο των τελευταίων χρόνων, ή ότι από τη μία στιγμή στην άλλη μπορεί να βελτιωθεί η κατάσταση στην οποία και ζουν. Ωστόσο, με αίσθημα ευθύνης, κοινωνική ευαισθησία και σιγουριά, είπαμε την αλήθεια στον ελληνικό λαό για τις δυσκολίες που πρέπει να αντιμετωπίσουμε με κοινή προσπάθεια και θυσίες και συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Έτσι και μας εμπιστεύθηκε για δεύτερη φορά ο ελληνικός λαός τη διακυβέρνηση της χώρας για την εφαρμογή της μεταρρυθμιστικής προσπάθειας και στον κοινωνικό τομέα.
Από κονδύλια που εξοικονομήθηκαν από τη σωστή διαχείριση και όχι με δανεικά, όπως γινόταν κατά το παρελθόν, επιστρέφουμε τα παρανόμως παρακρατηθέντα χρήματα του Λ.Α.Φ.Κ.Α. σε περισσότερους από τριακόσιες χιλιάδες χαμηλοσυνταξιούχους. Διατίθενται κονδύλια για την υγεία από τον Τακτικό Προϋπολογισμό αυξημένα κατά 9,4% και για τη παιδεία κατά 6,5% σε σχέση με το 2007. Χρηματοδοτείται ένα πολύ μεγάλο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων που αγγίζει τα 9,3 δισεκατομμύρια ευρώ, αυξημένο κατά 6,9% σε σχέση με το 2007, ενώ υλοποιούμε στο ακέραιο τις υποσχέσεις μας και αυξάνεται έτσι από 1-1-2008 το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης Ε.Κ.Α.Σ. κατά 35 ευρώ το μήνα και φθάνει τα 230 ευρώ, καλύπτοντας με την αύξηση αυτή τις ανάγκες για τετρακόσιες πενήντα χιλιάδες χαμηλοσυνταξιούχους συμπολίτες μας. Άλλοι οκτακόσιες χιλιάδες περίπου συνταξιούχοι του Ο.Γ.Α. θα πάρουν αύξηση 52,25 ευρώ το μήνα, ανεβάζοντας τη σύνταξή τους στα 330 ευρώ.
Επίσης, αυξάνεται το κατώτατο επίδομα ανεργίας κατά 36,5 ευρώ για να φθάσει στα 404 ευρώ το μήνα για κάθε άνεργο συμπολίτη μας. Υλοποιείται, όπως έχουμε δεσμευθεί, και η μείωση των φορολογικών συντελεστών για τα νοικοκυριά στο πλαίσιο της δεύτερης φάσης της φορολογικής μεταρρύθμισης και έτσι για τα μεσαία εισοδήματα μειώνεται ο φορολογικός συντελεστής από το 29% στο 27% για το 2008 και στο 25% για το 2009.
Επίσης, με την αύξηση του αφορολόγητου ορίου στο εισόδημα των Ελλήνων πολιτών διασφαλίσαμε ότι ο χαμηλόμισθος που έχει μηνιαίο εισόδημα 850 ευρώ ή το ζευγάρι που έχει μηνιαίο εισόδημα 1700 ευρώ δεν πρόκειται να πληρώσει ούτε ένα ευρώ φόρο εισοδήματος. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν περίπου 3,3 εκατομμύρια Έλληνες πολίτες οι οποίοι και δεν συμμετέχουν στα έσοδα του κράτους από την άμεση φορολόγηση.
Υλοποιείται η δέσμευσή μας επίσης για την καταβολή του πολυτεκνικού επιδόματος στις τρίτεκνες οικογένειες, στην προσπάθεια άμβλυνσης του δημογραφικού προβλήματος της χώρας, χωρίς ωστόσο μέχρι σήμερα να διαφαίνεται ότι αυτό το σοβαρό και λίαν επικίνδυνο πρόβλημα για τη χώρα να βρίσκει τη λύση του. Και εδώ θα πρέπει να εμβαθύνουμε ακόμα περισσότερο.
Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σημαντικό είναι και πρέπει να τονιστεί το γεγονός ότι η Κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός μας Κωνσταντίνος Καραμανλής θέτουν σε πρώτη προτεραιότητα τα θέματα ανάπτυξης και τόνωσης της ελληνικής περιφέρειας, με συγκεκριμένα μέτρα και έργα, βάσει οργανωμένου σχεδίου. Την υλοποίηση του σχεδίου αυτού εγγυώνται η απόφαση κατ’ αρχάς για την κατανομή του 80% των πόρων του Ε.Σ.Π.Α. του Δ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης στην ελληνική περιφέρεια. Η υλοποίηση προγράμματος για τη δημιουργία και ολοκλήρωση βασικών υποδομών μεταφοράς και επικοινωνίας, δρόμοι, λιμάνια, αεροδρόμια που εκμηδενίζουν τις αποστάσεις και φέρνουν πιο κοντά ανθρώπους και εμπορεύματα και πιο γρήγορα την ανάπτυξη σε ολόκληρη τη χώρα.
Βασικός τομέας για την ανάπτυξη της ελληνικής περιφέρειας είναι και ο πρωτογενής τομέας που χρηματοδοτείται με αυξημένα κονδύλια στο νέο Προϋπολογισμό κατά 11,5% σε σχέση με τον Προϋπολογισμό του 2007. Ο τομέας αυτός, καθώς και ο τομέας της ενέργειας, αποτελεί και δύο από τους βασικότερους τομείς ανάπτυξης της περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας και του Νομού τον οποίο και εκπροσωπώ, το Νομό Κοζάνης.
Προς την κατεύθυνση ανάπτυξης του Νομού Κοζάνης στους τομείς αυτούς έχουν κατατεθεί και έχουν τύχει της εγκρίσεως και προτάσεις από την ελληνική Κυβέρνηση γενικότερα, που σχετίζονται με την προστασία της κτηνοτροφικής παραγωγής. Αλλά και η προσπάθεια για την καταπολέμηση του καρτέλ του γάλακτος που ξεκίνησε από τους παραγωγούς της Δυτικής Μακεδονίας και της Θεσσαλίας είχε ευτυχή αποτελέσματα. Για πρώτη φορά στα χρονικά της χώρας αντιμετωπίζεται το καρτέλ του γάλακτος και δεν χαϊδεύεται, όπως συνέβαινε κατά το παρελθόν.

Προτάσεις επίσης, κύριε Πρόεδρε - και είναι σημαντικό να το πούμε- που σχετίζονται με νέες καλλιέργειες και κατατέθηκαν και εγκρίθηκαν και έτυχαν της αποδοχής από τους αγρότες της περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας και του Νομού Κοζάνης, είχαν τα καλύτερα αποτελέσματα για τη χώρα, καθώς εισαγάγαμε μία νέα καλλιέργεια, την καλλιέργεια των ρόδων, στο πλαίσιο της επέκτασης και της διάδοσης των αρωματικών φυτών και παράξαμε το καλύτερο ροδέλαιο στον κόσμο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Παρακαλώ, τελειώνετε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΣΑΠΙΔΗΣ: Επίσης, η στήριξη του τομέα της μεταποίησης με τη γούνα και το μάρμαρο στο Νομό Κοζάνης, εγγυώνται και διασφαλίζουν τις θέσεις εργασίας και απασχόλησης στο νομό μας, αλλά και διαμορφώνουν μία καλύτερη προοπτική για τους νέους της υπαίθρου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Παρακαλώ, τελειώνετε. Ήδη υπερβήκατε το χρόνο κατά ενάμισι λεπτό. Σας παρακαλώ, κλείστε τώρα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΣΑΠΙΔΗΣ: Θα ήθελα να καταθέσω τον προβληματισμό μου στους αγαπητούς συναδέλφους και να τονίσω ότι η αξιοπιστία και η συνέπεια με την οποία υλοποίησε…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Τελειώσατε, κύριε συνάδελφε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΣΑΠΙΔΗΣ: …η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και ο Κώστας Καραμανλής τις δεσμεύσεις τους με όλους τους προϋπολογισμούς…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Σας ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε, τελειώσατε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΣΑΠΙΔΗΣ: …έτσι θα γίνει και με τον Προϋπολογισμό του 2008, τον οποίο σας καλώ να εγκρίνετε.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε τον κ. Κασαπίδη.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής Επικρατείας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Σπύρος Κουβέλης.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός δεν είναι άσκηση λογιστικής, δεν είναι παράθεση αριθμών, για να αποδείξουμε πως είμαστε σε θέση να ισοσκελίσουμε τις δύο πλευρές. Ο Προϋπολογισμός της χώρας είναι κάτι πιο σημαντικό, είναι όχι μόνο αυτό που καλύπτει και οδηγεί τη λειτουργία του δημόσιου τομέα, αλλά είναι κυρίως αυτό που υλοποιεί το αναπτυξιακό όραμα για μια χώρα και τους πολίτες της. ‘Αλλωστε, φέτος μάθαμε ότι η προετοιμασία και η κατάρτιση του Προϋπολογισμού μπορεί να αποτελεί και λόγω προκήρυξης εκλογών. Και νομίζω ότι από εδώ και πέρα όταν υπάρχει Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, εκτός από τις πυρκαγιές το καλοκαίρι, θα φοβόμαστε μήπως προκηρυχτούν εκλογές, μήπως μπορέσει και καταθέσει η Κυβέρνηση Προϋπολογισμό.
Τα αποτελέσματα του Προϋπολογισμού, είτε θετικά είναι αυτά, είτε αρνητικά, είναι γι’ αυτό το λόγο υπερετήσια, επηρεάζουν την αναπτυξιακή πορεία της χώρας και γι’ αυτό ο Προϋπολογισμός είναι ένας κρίκος στην αλυσίδα της αναπτυξιακής διαδικασίας της χώρας.
Όμως, να σταθούμε ένα λεπτό να δούμε ποια είναι αυτή η ανάπτυξη για την οποία μιλάμε:
Στη συζήτηση που έγινε εδώ στο Ελληνικό Κοινοβούλιο στην προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση για το περιβάλλον πριν από μερικές εβδομάδες, ο Πρωθυπουργός, που ακολουθήθηκε και από τον Υπουργό ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., είπε ότι η αειφόρος ανάπτυξη είναι προτεραιότητα της Κυβέρνησης. Εγώ αναρωτιέμαι αν η Κυβέρνηση ξέρει τι σημαίνει αειφόρος ανάπτυξη.
‘Όπως ξέρετε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η αειφορία στηρίζεται σε τρεις πυλώνες: Ο πρώτος είναι η προστασία του περιβάλλοντος, ο δεύτερος είναι η κοινωνική δικαιοσύνη και ο τρίτος είναι η οικονομική ανάπτυξη. Χρειάζονται και τα τρία αυτά συστατικά για να πούμε ότι έχουμε αειφόρο ανάπτυξη. Αυτό αποφασίστηκε στη Διάσκεψη του Ρίο, είναι μέρος της Συνθήκης του Μάαστριχτ και των Συνθηκών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη συνέχεια. Μόνον έτσι μπορούμε να πούμε ότι έχουμε αειφορία.
Ας πάρουμε, λοιπόν, αυτούς τους τομείς έναν- έναν και ας τους αναλύσουμε, όχι σε μια γενική θεώρηση, αλλά εξετάζοντας παράλληλα τα τρία κύρια στοιχεία που θα καθορίσουν την αναπτυξιακή διαδικασία της χώρας μας για τα επόμενα χρόνια.
Αυτά πολύ απλά είναι το Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς, το Ε.Σ.Π.Α., το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, αν θέλετε, είναι το Εθνικό Χωροταξικό Πλαίσιο και τα ειδικά χωροταξικά που θα καθορίσουν την πορεία της χώρας τα επόμενα δεκαπέντε-είκοσι χρόνια και είναι φυσικά και οι εθνικοί προϋπολογισμοί. Και φέτος μιλάμε για τον εθνικό Προϋπολογισμό 2008 που συζητάμε αυτές τις μέρες.
Ας κοιτάξουμε, λοιπόν, αν αυτά τα τρία βασικά χαρακτηριστικά της αναπτυξιακής πορείας της χώρας συνδέονται με την αειφορία και βέβαια με το αναπτυξιακό πλαίσιο που έχουμε μπροστά μας.
Ξεκινάω από το περιβάλλον, όπως άλλωστε θα περιμένατε. Ξεκινώντας με το Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς, πρέπει να πω ότι αντιμετωπίζει το περιβάλλον σαν χωριστό τομέα, που είναι έξω απ’ όλους τους υπόλοιπους και μάλιστα δεν τίθεται καν ως κεντρικό συστατικό το περιβάλλον του στρατηγικού στόχου του Ε.Σ.Π.Α.. Δεν αναφέρεται το περιβάλλον ούτε καν στο επόμενο κεφάλαιο του κειμένου που έχει φτιάξει το Υπουργείο Οικονομίας, που θέτει τα πέντε βασικά σημεία θεματικών προτεραιοτήτων. Είναι κάπου πιο χαμηλά, σαν μία προτεραιότητα ξεχωριστή και μόνη. Αυτά σε ό,τι αφορά το Ε.Σ.Π.Α..
Το Εθνικό Χωροταξικό Πλαίσιο -όλοι ξέρουμε- έχει δεχθεί πολύ δριμεία κριτική από τους φορείς που αποτελούσαν την ομάδα του Εθνικού Συμβουλίου Χωροταξίας που συμμετείχαν στην υποτιθέμενη διαβούλευση και για την οποία, όπως ίσως ξέρετε και θεωρητικά τελείωσε πριν από μερικές μέρες, τα εννέα από τα δεκαέξι μέλη αυτού του Εθνικού Χωροταξικού Συμβουλίου, τα οποία δεν ήταν διορισμένα σαν άτομα από τον Υπουργό, αλλά ήταν ανεξάρτητοι φορείς, καταψήφισαν και απέρριψαν αυτό το Εθνικό Χωροταξικό Πλαίσιο.
Γιατί έγινε αυτό; Διότι είναι γνωστό ότι οι ίδιοι οι μελετητές κατήγγειλαν, όταν τελείωσαν τη μελέτη τους και την υπέβαλαν στο Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., ότι το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. είπε: «Ξέρετε, έχει πολύ περιβάλλον αυτό το σχέδιο που μας καταθέσατε. Θέλουμε περισσότερο ανταγωνισμό και ανάπτυξη. Θέλουμε λιγότερο περιβάλλον».
Ο ίδιος ο Προϋπολογισμός προβλέπει μόλις το 1,6% των δημοσίων επενδύσεων για το περιβάλλον, όταν θυμίζω ότι η Έκθεση Στερν για τις κλιματικές αλλαγές μιλά για την ανάγκη επένδυσης ποσοστού 1% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος για αντιμετώπιση μόνο των κλιματικών αλλαγών, χώρια απ’ όλα τα υπόλοιπα περιβαλλοντικά θέματα. Θυμάστε ότι στα τέλη της περασμένης εβδομάδας τελείωσε η Διάσκεψη στο Μπαλί για τις κλιματικές αλλαγές. Εμείς ως χώρα διατηρούμαστε μόλις εντός των στόχων του Κιότο. Αναρωτιέμαι πώς θα φτάσουμε τις μειώσεις του 20% που πρέπει να πιάσουμε, εφόσον έχουμε συμφωνήσει με τους φιλόδοξους στόχους που έχει θέσει η Ευρωπαϊκή Ένωση, χωρίς σημαντικές επενδύσεις και πολιτικές εφαρμογής.
Και ρωτάω ευθέως: Πού είναι οι πόροι μέσα στον Προϋπολογισμό για ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας; Πού είναι οι φορολογικές ελαφρύνσεις για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, για τα υβριδικά οχήματα, τα οποία χθες ανακοίνωσε ο Υπουργός ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. ότι είναι κάτι το οποίο θέλουμε να κάνουμε, τη στιγμή που δεν τα βλέπουμε πουθενά στον Προϋπολογισμό; Αναρωτιέμαι, εάν αυτά θα τα φέρει ο Άγιος Βασίλης. Αναρωτιέμαι, εάν υπάρχει επικοινωνία μεταξύ των Υπουργείων στην Κυβέρνηση. Είστε στην ίδια Κυβέρνηση το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και το Υπουργείο Οικονομίας; Γιατί αυτά δεν υπάρχουν στον Προϋπολογισμό; Αυτά σε ό,τι αφορά το περιβάλλον.
Ας έλθουμε τώρα στην κοινωνική δικαιοσύνη, στο δεύτερο πυλώνα της αειφορίας. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες, γιατί οι συνάδελφοί μου έχουν υπερκαλύψει το θέμα με αδιάσειστα στοιχεία και επιχειρηματολογία. Θα πω μόνο ότι ένας Προϋπολογισμός που ξεκάθαρα αυξάνει τα βάρη προς τους αδύναμους με έμμεσους φόρους και απαλλάσσει τους έχοντες και κατέχοντες από τέτοια βάρη, δεν χαρακτηρίζεται σε καμμία περίπτωση από κοινωνική δικαιοσύνη.
Βλέπουμε, λοιπόν, ότι σ' αυτό τον Προϋπολογισμό ούτε κοινωνική δικαιοσύνη έχουμε, ούτε περιβαλλοντική προστασία έχουμε. Άρα, ο Προϋπολογισμός δεν έχει καμμία σχέση με την αειφόρο ανάπτυξη. Θέλω να παρακαλέσω η Κυβέρνηση να μην επικαλείται αυτόν τον όρο, γιατί έτσι απλώς ευτελίζει τη σημασία του και τη δυνατότητα που θα είχε η αειφορία να βοηθήσει το μέλλον της χώρας μας.
Ας δεχτούμε, όμως, ότι η Κυβέρνηση δεν θέλει Προϋπολογισμό και αναπτυξιακή διαδικασία για τη χώρα που κατευθύνεται προς την αειφορία. Ας δεχτούμε ότι δεν θέλει να νοιαστεί ούτε για την κοινωνική δικαιοσύνη, ούτε για το περιβάλλον. Ας δεχτούμε ότι θεωρεί –λανθασμένα φυσικά- ότι πρέπει να κάνουμε θυσίες σε αυτούς τους δύο τομείς για να υπηρετήσουμε την οικονομική ανάπτυξη.
Για να δούμε εάν υπηρετεί τουλάχιστον ο Προϋπολογισμός την οικονομική ανάπτυξη. Ρωτάω να μου πείτε εσείς, κύριοι συνάδελφοι. Ένας Προϋπολογισμός που αυξάνει τη δημόσια κατανάλωση από 3% σε 15,2% μέσα σε ένα χρόνο, συμβάλλει στην οικονομική ανάπτυξη; Ένας Προϋπολογισμός που απεικονίζει αύξηση των εισαγωγών με μεγαλύτερο ρυθμό από εκείνον των εξαγωγών, συμβάλλει στην ανάπτυξη; Είναι και πολλά ακόμα που έχουν καλυφθεί ουσιαστικά από την εισηγήτριά μας την κ. Κατσέλη για την οικονομική ανάπτυξη, την οποία δεν καλύπτει ο Προϋπολογισμός.
Ο Προϋπολογισμός αυτός, λοιπόν, όπως και η συνολική αναπτυξιακή πολιτική της Κυβέρνησης δεν στηρίζει ούτε την περιβαλλοντική προστασία, ούτε την κοινωνική δικαιοσύνη, ούτε την οικονομική ανάπτυξη. Στην πράξη κρατάει τη χώρα πίσω, μακριά από σύγχρονα αναπτυξιακά μοντέλα και για το λόγο αυτό κάνει κακό.
Εμείς πιστεύουμε ότι υπάρχει άλλος δρόμος για την ανάπτυξη της χώρας. Υπάρχει άλλος δρόμος για την πράσινη οικονομία. Υπάρχει άλλος δρόμος για την αειφορία. Και επειδή πιστεύουμε σ' αυτό και επειδή αυτό είναι το πρόγραμμά μας, ξέρουμε ότι αυτός δεν είναι ο Προϋπολογισμός που χρειάζεται η χώρα και για το λόγο αυτό τον καταψηφίζουμε.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ και εγώ και κυρίως επισημαίνω την εξοικονόμηση χρόνου που κάνατε, κύριε συνάδελφε.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής Ηλείας της Νέας Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνος Τζαβάρας.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΖΑΒΑΡΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από την Κυριακή το βράδυ μέχρι σήμερα έχουν ήδη εξαντληθεί όλα τα επιχειρήματα που θα μπορούσε κάποιος να διατυπώσει υπέρ ή κατά της ψήφισης του Προϋπολογισμού του έτους του 2008.
Εκείνο όμως που αποτελεί το καταστάλαγμα στη σκέψη αυτού, ο οποίος θέλει να προσεγγίσει από έναν άλλο δρόμο το λόγο που αναλώθηκε όλες αυτές τις μέρες για την υπερψήφιση ή την καταψήφιση του Προϋπολογισμού, θα έλεγα ότι έχει κάτι από τη γνωστή νουβέλα του συγγραφέα Έντγκαρ Άλαν Πόε, «Το κλεμμένο γράμμα», όσον αφορά τουλάχιστον την τοποθέτηση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης απέναντι σε αυτό το κορυφαίο πολιτικό ζήτημα της ψήφισης του Προϋπολογισμού.
Γιατί, παρακολουθώντας όλους τους μέχρι τώρα ομιλητές από το χώρο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αυτό που μου έχει μείνει είναι η προσπάθεια που κάνουν να κρύψουν στο Βήμα του Κοινοβουλίου, στο πιο περίοπτο δηλαδή σημείο της ελληνικής δημοκρατίας, το πιο μεγάλο μυστικό τους: την αμηχανία που έχουν τόσο στο ιδεολογικό, όσο και στο πολιτικό, αλλά τελικά θα έλεγα και στο γλωσσικό επίπεδο αντιμετώπισης αυτού του συγκεκριμένου νομοσχεδίου.
Πράγματι, διαπιστώνει κάποιος ότι απ’ όσα ελέχθησαν εναντίον του νομοσχεδίου αυτού, εκείνο που δεν έχω αντιληφθεί τόσο εγώ, πιστεύω, όσο και άλλοι συνάδελφοί μου είναι σε τι συνίσταται ο νεοφιλελεύθερος χαρακτήρας που παρουσιάζει η κατάστρωση των κονδυλίων και οι επιλογές που κάνει η Κυβέρνηση κατά το σχεδιασμό των προγραμμάτων που περιλαμβάνονται στο συγκεκριμένο Προϋπολογισμό.
Πώς μπορεί στη συγκεκριμένη περίπτωση που μας ενδιαφέρει να συνταυτίζεται ή να συμβιβάζεται η νεοφιλελεύθερη οικονομική συνταγή με τις επιλογές της Κυβέρνησης, όσον αφορά πρώτον τη φορολογική ελάφρυνση των χαμηλών εισοδημάτων, την προστασία των νοικοκυριών που πλήττονται από τη φτώχεια, την ίδρυση ενός πρωτοφανούς κοινωνικής σημασίας θεσμού, του Εθνικού Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής, την πλήρη κάλυψη θεμάτων προνοίας, για τα οποία ουδέποτε στο παρελθόν είχε τεθεί θέμα;
Ερωτώ και πραγματικά αγωνιώ να πάρω την απάντηση σε αυτό το συγκεκριμένο ερώτημα: κατά ποία λογική μπορεί κάποιος να αποδίδει ως μομφή στην Κυβέρνηση αυτή που αποτελεί, θα έλεγα, την πρωταρχικής σημασίας επιλογή της, που είναι η κοινωνική ευαισθησία;
Πράγματι, από αυτήν ακριβώς τη στάση των ομιλητών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αυτό που μπορώ να θεωρήσω ως δεδομένο είναι ότι έχουν δυσκολία να αφομοιώσουν τις καινούργιες πραγματικότητες που έχουν αρχίσει να διαμορφώνονται στο πολιτικό πεδίο μετά τη νίκη του Κώστα Καραμανλή και της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές του 2004.
Γιατί πράγματι, μετά από αυτήν τη μεγάλη νίκη άρχισε να δημιουργείται ένα άλλο κλίμα πολιτικής και ιδεολογικής πραγματικότητας στην Ελλάδα με πρώτο και θα έλεγα, σπουδαιότερης σημασίας το σπάσιμο του μονοπωλίου της κοινωνικής ευαισθησίας, που χρόνια τώρα είχε το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και ο ευρύτερος χώρος της Αριστεράς. Πράγματι, σε αυτή την περίπτωση κανένας δεν μπορεί να απολογηθεί, για το πώς είναι δυνατόν σε αυτό το φιλελευθερισμό, που η Νέα Δημοκρατία δίνει με τόση κοινωνική ευαισθησία, δεν μπορούν να έχουν καμία απήχηση τα όσα ελέχθησαν από πλευράς της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Αλλά υπάρχει και μία αμηχανία στο πολιτικό επίπεδο. Γιατί πώς είναι δυνατόν να συσχετιστεί σαν αξιόπιστη πολιτική στάση στη συζήτηση του σημερινού υπό συζήτηση και ψήφιση νομοσχεδίου το αποτέλεσμα της πρόσφατης εκλογής, με την οποία ο ελληνικός λαός εμπιστεύτηκε για μία ακόμη φορά το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, όταν ακριβώς με τα ίδια λόγια κατά τη συζήτηση του Προϋπολογισμού του έτους 2007 είχαν καταφερθεί εναντίον της Κυβερνήσεως, κατηγορώντας για απαξίωση των δημοσίων κοινωνικών αγαθών τον Πρωθυπουργό και την Κυβέρνησή του και δημιουργώντας την εντύπωση ότι αυτός ο Προϋπολογισμός του 2007, που με επιτυχία εκτελέστηκε, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένα πλαίσιο άσκησης για ανθρώπους που υπηρετούν μια εικονική πραγματικότητα.
Πέραν αυτού, δημιουργείται ακόμη ένα μεγάλο ζήτημα για την πολιτική αμηχανία που αισθάνεται το ΠΑ.ΣΟ.Κ. απέναντι στο λόγο που καταναλώνει, για να επιχειρηματολογήσει κατά της ψήφισης του συγκεκριμένου νομοσχεδίου. Όταν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν μπορεί να πείσει κανέναν, πώς είναι δυνατόν να στρέφεται εναντίον της Κυβέρνησης για τα μέτρα και τη διαβούλευση που έχει ξεκινήσει ήδη για το ασφαλιστικό, όταν δεν μπορεί, παρά να παραδεχθεί –γιατί ήδη αποτελεί προγραμματική δέσμευση, που το ίδιο έχει απευθύνει στον ελληνικό λαό- το γεγονός ότι το ασφαλιστικό σύστημα είναι τόσο πολύ κατακερματισμένο και αναποτελεσματικό, ώστε χρειάζεται πραγματική αναδιάρθρωση, χρειάζεται να γίνει συγχώνευση των ταμείων, να γίνει εξοικονόμηση δαπανών, οι οποίες κατασπαταλώνται, προκειμένου να λειτουργούν κατ’ αυτόν τον τρόπο τα εκατόν πενήντα πέντε αυτοτελή ασφαλιστικά ταμεία; Πώς είναι δυνατόν σήμερα να έρχεται εδώ στη Βουλή και να κατηγορεί την Κυβέρνηση, προσάπτοντάς της ως μομφή αυτό για το οποίο το ίδιο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχε δεσμευθεί απέναντι στον ελληνικό λαό, εάν βεβαίως ο λαός είχε στέρξει ποτέ στο να το εμπιστευθεί;
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ)
Υπάρχει και μία τρίτη αμηχανία. Είναι αυτή που θα μπορούσα να πω «γλωσσική αμηχανία». Γιατί, παρακολουθώντας τόσο πολύ λόγο να καταναλώνεται κατά του νομοσχεδίου, αυτό που διαπιστώνω είναι ότι πουθενά ο λόγος αυτός δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα. Πράγματι, μου θυμίζει αυτήν την πολύ μεγάλης αξίας φράση του νομπελίστα Κερτές, ο οποίος έλεγε ότι «υπάρχουν αυτά τα καθεστώτα που στήριξαν με τέτοιους τρόπους και τέτοιες ιδεολογικές επιλογές το χτίσιμο του πολιτικού τους κόσμου πάνω σε μία εσφαλμένη χρήση της γλώσσας και φεύγοντας, δεν αφήνουν τίποτα πίσω τους, παρά ανθρώπους με γλωσσικά προβλήματα».
Θεωρώ, λοιπόν, ότι παρ’ όλο που καταναλώθηκαν τόσα πολλά λόγια, κανένας δεν έχει πεισθεί ότι είναι ειλικρινής η πρόταση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η επιχειρηματολογία του να είναι αντίθετο ουσιαστικά στις επιλογές αυτού του Προϋπολογισμού. Με αυτήν την έννοια, θεωρώ ότι όλοι έχουμε υποχρέωση να υπερψηφίσουμε το συγκεκριμένο Προϋπολογισμό, γιατί κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μη δίνει στην Κυβέρνηση τη νομιμοποίηση που χρειάζεται, για να προβεί στις εισπράξεις και στις δαπάνες, που έχουν προγραμματισθεί και καταστρωθεί στον Προϋπολογισμό νοούμενες ως λογιστική κατάσταση.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής Ξάνθης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και πρώην Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Παναγιώτης Σγουρίδης.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Κύριοι συνάδελφοι, ο μόλις κατελθών του Βήματος συνάδελφος Βουλευτής, αφού αναφέρθηκε στο συγγραφέα Έντγκαρ Πόε, το νομπελίστα Κερτές, εκείνο το οποίο εγώ κατάλαβα, είναι ότι μέσα από ένα μηδενισμό των Ολυμπιακών Αγώνων, της αιρετής Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, των θεσμικών αλλαγών, της ύπαρξης της χώρας στο σκληρό πυρήνα της ΟΝΕ, δεν κατενόησε ότι το πρόβλημα δεν είναι η Αντιπολίτευση, το πρόβλημα βρίσκεται στη σύγχυση της Κυβέρνησης για το ποιο είναι το πολιτικό σύστημα που θέλει να ακολουθήσει, ποιος είναι ο φιλελευθερισμός που θέλει να ακολουθήσει.
Δηλαδή ο κ. Αλογοσκούφης είναι δυνατόν, από τη μία μεριά, να μιλά για πλήρη ιδιωτικοποίηση του Ο.Τ.Ε. πριν από ένα χρόνο και τώρα να μιλά για κρατισμό; Σας ερωτώ: Αντέχει αυτό σε καμμία λογική πολιτική; Θα συμφωνήσω ότι, μόλις εμφανίστηκε η MARFIN, ο κ. Αλογοσκούφης έκανε ελαφρά πηδηματάκια πίσω. Αυτό, όμως, συνάδει με σταθερά οικονομική πολιτική; Γι’ αυτό είμαστε τελευταίοι στις επενδύσεις, γι’ αυτό δεν είμαστε ελκυστική χώρα στις επενδύσεις. Είναι δυνατόν να έχετε πολιτική συγκεκριμένη; Επιτέλους, αποφασίστε.
Τέλος πάντων, κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση ζήτησε πριν από μερικούς μήνες τη λαϊκή εντολή για έναν και μόνο λόγο, να συντάξει προϋπολογισμό. Να καταρτίσει ένα δύσκολο Προϋπολογισμό του 2008, διότι αντιμετώπιζε –λέει- αφ΄ενός δομικά προβλήματα προσαρμογής της παραοικονομίας στην οικονομία και αφ΄ετέρου εισπρακτικά προβλήματα, λόγω της υπερβολικής παραοικονομίας. Εισφοροδιαφυγή, φοροδιαφυγή κ.λπ.. Δεν είναι σχήμα οξύμωρο αυτό. Τέλος πάντων, ο λαός σας έδωσε άλλη μία ευκαιρία, αλλά μυαλό δεν βάλατε. Πάλι λογιστικές αλχημείες, πάλι λαθροθηρίες για εξωραϊσμό της οικονομίας. Προσγειώσατε το δημόσιο χρέος, κύριοι Υπουργοί, στο 91% του Εθνικού μας Ακαθάριστου Προϊόντος, από το 99% που προέβλεπε το προσχέδιο του Προϋπολογισμού, ως αυτό που λέει η διαφήμιση της γιαγιάς «θαύμα παιδάκι μου, θαύμα».
Αλλά για να γνωρίζουν οι πολίτες που μας ακούν ή μας βλέπουν από την τηλεόραση, το χρέος ανέβηκε 9.000.000.000 ευρώ. Από 214.000.000.000 ευρώ που ήταν το χρέος, έφτασε στα 223.000.000.000 ευρώ και το χρέος της χώρας είναι ο καθρέφτης της.
Εκλεχθήκατε και επανεκλεχθήκατε με σημαία την καταπολέμηση της διαφθοράς, την επανίδρυση του κράτους, την ασφαλιστική μεταρρύθμιση και την ανάπτυξη της περιφέρειας. Τα δομημένα ομόλογα, οι περαστικοί Υπουργοί, ο ένας φεύγει ο άλλος έρχεται, οι διαρκείς αλλαγές στις διοικήσεις που καταρρέουν κάτω από το βάρος των σκανδάλων της αδιαφάνειας και της παραοικονομίας και των παρανομιών, διέψευσαν το μύθο της νέας διακυβέρνησης.
Είχατε ως Αντιπολίτευση υπόδειγμά σας την έκθεση της μη κυβερνητικής οργάνωσης, «Διεθνής Διαφάνεια». Ακούστε, λοιπόν. Για το 2007, από τις 180 χώρες, κατρακυλήσαμε στην 56η θέση στον χάρτη της διαφθοράς. Ακούστε παρακάτω. Σύμφωνα με την έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας, από απόψεως ελκυστικότητας επενδύσεων, κατατασσόμαστε στην 100η θέση στις εκατόν ογδόντα χώρες, προτελευταία από τις χώρες της Ευρωζώνης -τελευταία είναι η Σλοβενία- και διεθνώς από τις χώρες της γειτονιάς μας, μας ξεπερνούν σε ελκυστικότητα για επενδύσεις, η Κροατία, η Τουρκία, η Βουλγαρία και τα Σκόπια. Και ξέρετε γιατί είμαστε αφιλόξενη χώρα σε επενδύσεις, σύμφωνα με την Έκθεση; Λόγω αδιαφάνειας, λόγω έλλειψης σταθερού θεσμικού πλαισίου και λόγω γραφειοκρατίας.
Δυστυχώς, ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών ασκεί έναν ιδιότυπο καπιταλισμό, όπως τον βολεύει. Είπα το παράδειγμα για τον Ο.Τ.Ε.. Δυστυχώς, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, η γλώσσα των αριθμών είναι αμείλικτη. Οι εισαγωγές μας αυξήθηκαν 18% για το 2007 και οι εξαγωγές μόλις 5%. Αλλά πώς είναι δυνατόν να μη συμβαίνει αυτό, όταν στον περσινό, αλλά και στον φετινό Προϋπολογισμό οι δράσεις στις οποίες η χώρα έχει το συγκριτικό πλεονέκτημα όπως είναι η έρευνα και η τεχνολογία, η ενέργεια και ο τουρισμός, είναι χαμηλής προτεραιότητας. Δείτε τα νούμερα στον Προϋπολογισμό, ποιές είναι οι αυξήσεις που δίνετε.
Έρχομαι τώρα στην ανάπτυξη της περιφέρειας, την οποία υποσχεθήκατε. Δηλαδή, τη μείωση των ανισοτήτων και τη διάχυση της ευημερίας στην περιφέρεια. Ακούστε δύο αριθμούς. Η υστέρηση του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης βρίσκεται 9.500.000.000 ευρώ. Δηλαδή, για να πάρουμε όλα τα λεφτά από το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, χρειαζόμαστε άλλα 9.500.000.000 ευρώ. Η απορρόφηση για το 2008 στο Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και στο Ε.Σ.Π.Α., δηλαδή το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, μέσα στο 2008, είναι 7,6 δισεκατομμύρια ευρώ, με δικούς σας αριθμούς.
Η πιο αισιόδοξη, λοιπόν, πρόβλεψη είναι ότι θα χάσουμε 1,9 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή το 1% του Α.Ε.Π. για την περιφέρεια.
Κατά συνέπεια, σήμερα ψηφίζουμε την απώλεια του 1% του Α.Ε.Π. με την πιο επίσημη σφραγίδα, τη σφραγίδα του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Δηλαδή εσείς το ψηφίζετε, εμείς δεν το ψηφίζουμε.
Κατά συνέπεια, η περιφέρεια θα χάσει 7,5 εκατομμύρια μεροκάματα, λογιζομένου του μεροκάματου 75 ευρώ, μαζί με τις ασφαλιστικές εισφορές, 400.000.000 τζίρο στις επιχειρήσεις, οι οποίες θα δουλεύανε μέσα από αυτά τα χρήματα, 500.000.000 ευρώ έσοδα για το κράτος, από τους φόρους και τα ασφαλιστικά ταμεία. Αυτή είναι, λοιπόν, η περιφερειακή σας πολιτική.
Για να υπάρχει περιφερειακή πολιτική, κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να υπάρξει στρατηγική, σχέδιο, ιδέες και φαντασία. Δηλαδή, απαιτείται μία πραγματική ανάπτυξη και διαμόρφωση αυτόνομης πολιτικής για την περιφέρεια, για κάθε περιφέρεια ξεχωριστά, να έχει τη σφραγίδα της.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Παρακαλώ, ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Θα έχετε ένα λεπτό, κύριε Σγουρίδη, αλλά όχι παραπάνω.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Είναι προφανές ότι το μέλλον της Θράκης βρίσκεται στη βαλκανική ενδοχώρα. Δύο είναι οι πυλώνες της θρακιώτικης ανάπτυξης. Πρώτον, η δημιουργία προϋποθέσεων για να γίνει η Θράκη τουριστική περιοχή, τουριστικός προορισμός των Βαλκανίων, δηλαδή της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας και δεύτερον, εξαγωγή υπηρεσιών και τεχνογνωσίας. Συνεπώς, απαιτείται πρώτον, αξιοποίηση του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και δεύτερον, καινοτομία στις υπηρεσίες υγείας και παιδείας, αυτό τον άλλο «τουρισμό», τον οποίο χρειαζόμαστε.
Η Θράκη πρέπει να γίνει ελκυστική σε κεφάλαια και επισκέπτες, σε επιχειρήσεις, σε νέους επιστήμονες που θα ζουν και θα εργάζονται σε ένα ευχάριστο περιβάλλον. Σε αυτήν τη στρατηγική πρέπει να δούμε και τον εκσυγχρονισμό των συνεταιριστικών εργοστασίων. Όχι «δώσε και σώσε» χωρίς σχέδιο. Έτσι θα έρθει η ανάπτυξη, η ευημερία και η κοινωνική συνοχή.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το επαναληπτικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Και ειδικά επιμένω στην κοινωνική συνοχή, γιατί για τη Θράκη η κοινωνική συνοχή συνδέεται και με τη μουσουλμανική μειονότητα, όπου υπάρχουν εθνικές σοβαρές προεκτάσεις…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε Σγουρίδη, παρακαλώ τελειώνετε. Η ώρα δεν επιτρέπει τέτοιες παρεκβάσεις. Σας παρακαλώ!
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: …Η υποβάθμιση της Θράκης ενισχύει ένα «μειονοτικό μπλοκ» που σήμερα έχει γίνει επικίνδυνο πεδίο…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε Σγουρίδη, τελειώνετε. Μιλάτε ενάμισι λεπτό επιπλέον. Λυπηθείτε τους συναδέλφους σας.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Επηρεάζεται…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε Σγουρίδη, παρακαλώ τελειώνετε!
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Κύριοι συνάδελφοι, δυστυχώς χωρίς στρατηγική ένα πράγμα μπορείτε…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε Σγουρίδη, παρακαλώ τελειώνετε!
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Τελειώστε τώρα! Εσείς ήσασταν εντελώς αυστηρός, όταν προεδρεύατε.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Τελειώστε τώρα, κύριε Σγουρίδη! Δύο λεπτά κοντεύουμε.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Κλείστε μου τα μικρόφωνα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Σας παρακαλώ! Αυτό θα με αναγκάσετε να κάνω!
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Κλείστε τα!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Μα, αν δεν σέβεστε τον εαυτό σας, θα το κάνω!
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Για μία ακόμη φορά αποδεικνύεται ότι η παραλλαγή του ανεκδότου είναι πλέον φανερή για εσάς. Λεφτά υπάρχουν, μυαλά δεν υπάρχουν.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε Σγουρίδη, τελειώνετε!
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Καταψηφίζω τον Προϋπολογισμό.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Το λόγο έχει ο Βουλευτής Καρδίτσας, κ. Γεώργιος Αναγνωστόπουλος.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όλοι μας γνωρίζουμε τη σπουδαιότητα και τη σημασία που έχει η συζήτηση του Κρατικού Προϋπολογισμού στο τέλος κάθε χρόνου. Η διαδικασία της κατάρτισής του, είναι ασφαλώς επίπονη, σημαντική και υπεύθυνη δουλειά, γιατί απαιτεί σωστές προβλέψεις για τον επόμενο χρόνο. Ειδικότερα, πρέπει να προβλεφθούν με τη μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια τα αναμενόμενα φορολογικά έσοδα και η δίκαιη κατανομή τους στους διάφορους τομείς της οικονομίας της πατρίδας μας. Με τον τρόπο αυτό, διαμορφώνεται η εικόνα των εσόδων-εξόδων, το άνοιγμα του Προϋπολογισμού, αν δηλαδή θα έχει έλλειμμα ή πλεόνασμα και η μεταβολή του δημοσίου χρέους, δηλαδή η αύξηση ή η μείωσή του.
Ο Προϋπολογισμός του 2008 δείχνει το νοικοκύρεμα της δημοσιονομικής πολιτικής και χαρακτηρίζεται από ειλικρίνεια, η οποία παρατηρείται και στους προηγούμενους προϋπολογισμούς των τελευταίων ετών, που έχει καταθέσει η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι έχει εγκαταλειφθεί η συνήθης και προσφιλής τακτική μέχρι το 2004 κατά την κατάρτιση των κρατικών προϋπολογισμών να υπερεκτιμώνται τα έσοδα και να υποεκτιμώνται οι δαπάνες. Η δημιουργική δημοσιονομική λογιστική ανήκει πλέον στο παρελθόν, γιατί συσκότιζε τα δημοσιονομικά στοιχεία και διαιώνιζε την αδιαφάνεια. Αυτό αποδεικνύεται από τα επίσημα στοιχεία σύμφωνα με τα οποία ο Προϋπολογισμός του 2007 προέβλεπε φορολογικά έσοδα 48.000.000.000 ευρώ και πραγματοποιήθηκαν 48,4 δισεκατομμύρια ευρώ. Ειδικότερα οι προβλεπόμενοι άμεσοι φόροι ήταν 19,5 δισεκατομμύρια ευρώ και οι πραγματοποιηθέντες ήταν 19,8 δισεκατομμύρια ευρώ. Παράλληλα οι προβλεπόμενοι έμμεσοι φόροι ήταν 28,6 δισεκατομμύρια ευρώ και οι εισπραχθέντες ταυτίζονται απόλυτα με τους προβλεφθέντες. Αναφορικά δε με τις δαπάνες, οι αποκλίσεις προσεγγίζουν το στατιστικό σφάλμα. Οι αποδοχές, οι συντάξεις και οι δαπάνες για την περίθαλψη οι οποίες αποτελούν το 80% των συνολικών δημοσίων δαπανών είχαν προϋπολογιστεί σε 31,3 δισεκατομμύρια ευρώ και οι πραγματοποιηθείσες είναι 31,6 δισεκατομμύρια ευρώ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι φανερό συνεπώς ότι έπαψαν πλέον να εμφανίζονται τα έσοδα του επομένου έτους υπερεκτιμημένα και τα έξοδα υποεκτιμημένα ώστε να περιορίζεται το προβλεπόμενο δημοσιονομικό έλλειμμα. Η δημοσιονομική ειλικρίνεια της Κυβέρνησης έχει μόνο θετικά αποτελέσματα, γιατί ευνοεί τον ορθολογικό προγραμματισμό των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων. Αυτό επιβεβαιώνεται από τα επίσημα εθνικοαπολογιστικά στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία ο ρυθμός οικονομικής ανάπτυξης 2004-2007 ξεπέρασε το 3,5% και βασίστηκε στην ουσιαστική αύξηση των επενδύσεων παγίου κεφαλαίου, η οποία το 2007 έφθασε στο 12%, ενώ το 2005 ήταν 0,5%. Οι εξαγωγές εξάλλου αυξήθηκαν το 2007 κατά 7,1% και το 2005 ήταν 3%. Παράλληλα οι εισαγωγές προβλέπεται να αυξηθούν μόνο κατά 6,6%, ενώ το 2006 είχαν αυξηθεί κατά 9,8%.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η αναπτυξιακή διάσταση της ασκούμενης οικονομικής πολιτικής την τελευταία τριετία ενισχύεται από το νέο Προϋπολογισμό και έτσι τίθενται οι σωστές και απαραίτητες βάσεις για μία μακροχρόνια οικονομική, κοινωνική και βιώσιμη ανάπτυξη. Μόνο έτσι μπορεί να εξασφαλιστεί η αειφόρος ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, η οποία θα σέβεται το περιβάλλον και δεν θα αφαιρεί από τις επόμενες γενεές το δικαίωμα να ευημερούν. Η προοπτική αυτή ενισχύεται πρώτον, από την πολιτική της μείωσης του δημοσίου χρέους, ώστε να μην δεσμεύονται οι νέοι να καταβάλουν τοκοχρεολύσια για καταναλωτικά δάνεια του δημοσίου που αφορούν προηγούμενες γενιές και δεύτερον, από την αποφυγή καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος προς χάριν κάποιου ρυθμού οικονομικής ανάπτυξης, αποδεικνύοντας με τον τρόπο αυτό την ευαισθησία της Κυβέρνησης για την αλληλεγγύη των γενεών.
Ειδικότερα το δημόσιο χρέος της Κυβέρνησης από 108% του Α.Ε.Π. μειώθηκε σε 102% το 2007, ενώ για το 2008 προβλέπεται να μειωθεί στο 99%. Αυτό σημαίνει ελάφρυνση των επόμενων γενεών από την εξόφληση χρεών του παρελθόντος και διεύρυνση του περιθωρίου να ικανοποιήσουν ευκολότερα τις δικές τους βασικές ανάγκες.
Εδώ βέβαια πρέπει να επισημανθεί ότι οι πολιτικές του παρελθόντος δεν οδήγησαν μόνο στη διόγκωση του δημοσίου χρέους, αλλά και στη δραματική αύξηση του χρέους των νοικοκυριών σε στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια, το οποίο κατά την περίοδο του 2000-2004 είχε φθάσει στο 30% του Α.Ε.Π. Η υπερχρέωση των νοικοκυριών έχει αρχίσει να αντιμετωπίζεται και αυτό προκύπτει από τη μείωση του ρυθμού αυξήσεως των νέων καταναλωτικών δανείων ο οποίος, ενώ το 2000 ήταν 43%, το 2007 έφθασε στο 23%. Η μείωση του ρυθμού αύξησης των δανείων των νοικοκυριών σε συνδυασμό με τη μείωση της ανεργίας είναι βασικοί στόχοι του Προϋπολογισμού.
Όπως έχω επισημάνει, ο υψηλός ρυθμός ανάπτυξης δεν θα πρέπει να συνδέεται με την υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος.
Η κυβερνητική πολιτική της τελευταίας τριετίας για την προστασία του περιβάλλοντος προβλέπεται να συνεχιστεί το 2008 και να επικεντρωθεί στην ουσιαστική ενίσχυση των προστατευόμενων περιοχών, στην ολοκλήρωση του Εθνικού Χωροταξικού Σχεδιασμού, στην εναρμόνιση της ελληνικής με την κοινοτική νομοθεσία σχετικά με τους ατμοσφαιρικούς ρύπους, τους υδάτινους πόρους, τη διαχείριση των αποβλήτων, το θόρυβο κ.λπ., στην αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών και στην προσέγγιση των στόχων του Πρωτοκόλλου του Κιότο, στην ουσιαστική προώθηση της ανακύκλωσης και επίλυσης του προβλήματος των χωματερών και στην ολοκλήρωση της κοινοτικής πρωτοβουλίας URBAN.
Συμπερασματικά, στο νέο Προϋπολογισμό επικρατεί ειλικρίνεια, διαφάνεια, ενίσχυση της σταθεροποιητικής και ποιοτικής ανάπτυξης, φορολογική ελάφρυνση των μισθωτών, ενίσχυση της επενδυτικής δραστηριότητας, αύξηση των δημοσίων δαπανών για την υγεία, την παιδεία, την πρόνοια, την κοινωνική ασφάλιση, την κοινωνική προστασία και τη βελτίωση της κατανομής του εισοδήματος. Είναι φανερό, συνεπώς, ότι οι Προϋπολογισμοί κατά την περίοδο 2004 – 2008 δεν ακολουθούν τις τακτικές του παρελθόντος, γιατί η Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή και της Νέας Δημοκρατίας έχει το θάρρος να μη βασίζει τις αποφάσεις της στο πολιτικό όφελος, αλλά στο όφελος του πολίτη και της χώρας.
Γι’ αυτούς τους λόγους, κύριοι συνάδελφοι, υπερψηφίζω τον Κρατικό Προϋπολογισμό του επόμενου χρόνου.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ το Βουλευτή Καρδίτσας, κ. Γιώργο Αναγνωστόπουλο, διότι με τη συντομία του εδίδαξε πώς πρέπει να λειτουργούμε στη Βουλή. Ευχαριστώ θερμά.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Ήθος να διδάξετε!
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ: …(Δεν ακούστηκε)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Το μέλλον είναι άδηλο, κύριε Ρέππα. Εκτός, εάν το γνωρίζετε εσείς, να μας το πείτε να το μάθουμε κι εμείς.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στη Β’ Περιφέρεια Πειραιά και τέως Υπουργός, κ. Γρηγόρης Νιώτης.
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΝΙΩΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουμε ενώπιόν μας το φετινό Προϋπολογισμό, ο οποίος είναι Προϋπολογισμός επιδείνωσης των αδιεξόδων, διεύρυνσης των ανισοτήτων, ένας Προϋπολογισμός αδιαφάνειας και υπερχρέωσης, ένας Προϋπολογισμός που εγκυμονεί νέες φορολογικές επιδρομές εναντίον των πολλών και υπέρ των ολίγων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είχα γράψει μία ομιλία την οποία αφήνω και παίρνω τις σημειώσεις μου, γιατί η χθεσινή εμφάνιση εδώ του αρμοδίου Υπουργού, του κ. Αλογοσκούφη, πραγματικά με γέμισε με απορία, αν αυτός ο συνάδελφος και Υπουργός ζει στην ελληνική πραγματικότητα ή μήπως τον αδικούμε, γιατί περίπου εχθές μας είπε ότι κανονικά πρέπει να του ζητήσει συγγνώμη η Αντιπολίτευση σύσσωμη και μας εμφάνισε μάλιστα και ορισμένα στοιχεία οικονομικά, πάνω στα οποία έσκυψα, ρώτησα και θέλω να τα σχολιάσω. Είπε ο κ. Αλογοσκούφης ότι έπρεπε να τον επαινέσουμε, γιατί κατάφερε να αυξηθεί το κατά κεφαλήν εισόδημα από 71% σε 78% του μέσου ευρωπαϊκού όρου. Κάπως περίπου έτσι πρέπει να είναι, κάτι λιγότερο, αφού έχουμε περίπου 4% ανάπτυξη. Πού οφείλεται, όμως, κύριε Αλογοσκούφη, η ανάπτυξη; Είπαμε: καταναλωτικές δαπάνες -κυρίως από δάνεια- και οικοδομικές κατασκευαστικές επιχειρήσεις, όχι παραγωγικές επενδύσεις.
Από την άλλη πλευρά, αυτή η αύξηση του μέσου κατά κεφαλήν εισοδήματος δεν σημαίνει ότι διαχέεται αναλογικά σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Στην Ελλάδα οι Προϋπολογισμοί της Νέας Δημοκρατίας είχαν ένα αποτέλεσμα: Οι φτωχοί έγιναν φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι. Ό,τι ήρθε παραπάνω ως κατά κεφαλήν εισόδημα διαχύθηκε στους πλουσιότερους. Τι θέλει να μας πει ο κ. Αλογοσκούφης; Έχει πλέον αποκτήσει τον τίτλο του «αλχημιστή Υπουργού» και πρέπει να προσέχει, όταν εμφανίζεται ενώπιον του Ελληνικού λαού και ενώπιον των συναδέλφων του, επιχειρώντας με ύφος περισπούδαστο να μας παρασύρει. Αύξηση –λέει- μέσω πραγματικών μισθών 3% με μέσο ευρωπαϊκό όρο 0,2%. Μάλιστα. Ο πληθωρισμός, κύριε Αλογοσκούφη, είναι 4%. Η πραγματική απώλεια -είπε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. με την εισηγήτριά μας, την κ. Λούκα Κατσέλη- 35% με 40% στο πραγματικό καλάθι της νοικοκυράς, ψωμί, Δ.Ε.Η. κ.λπ. στην τριετία. Τι θέλει να πει, λοιπόν, με αυτό το «μισθοί 3%»; Θα έπρεπε να επαίρεται ή να ντρέπεται;
Τι γίνεται λοιπόν, κύριε Αλογοσκούφη, πέραν των μισθωτών, με τους αυτοαπασχολούμενους, που είναι γεμάτη όλη η Ελλάδα; Τι περιμένουν από εσάς και από την πολιτική σας, όταν βλέπουν τη συρρίκνωση του εμπορίου και τη μείωση κατά 40% και 50% του τζίρου ετησίως; Μίλησε ο κ. Αλογοσκούφης για ισόρροπη ανάπτυξη και για μείωση των περιφερειακών ανισοτήτων. Πώς; Με ένα Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων που μειώνεται σταθερά ως ποσοστό επί του Α.Ε.Π.;
Πώς είναι δυνατόν, κύριε «αλχημιστή» Υπουργέ, να επιτυγχάνετε περιφερειακή σύγκλιση με μειωμένες δημόσιες επενδύσεις; Απωλέσατε την αξιοπιστία σας, διότι χρησιμοποιήσατε το επιχείρημα ότι καταφέρατε να αξιοποιήσετε τα κοινοτικά κονδύλια και έτσι σώσατε τον ελληνικό λαό και την ελληνική οικονομία και ότι η απορρόφηση από 23% πήγε στο 71% στο Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Αν είναι έτσι, έχω να πω ότι τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια της Νέας Δημοκρατίας ήταν χρόνια ωρίμανσης του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης. Εκεί έπρεπε να γίνει η μεγάλη απορρόφηση. Και έρχεται εδώ ο κ. Αλογοσκούφης και χωρίς αιδώ λέει ότι το πήγε στο 71%. Δηλαδή, το άλλο 29% πότε, αφού έκλεισε το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης; Άρχισε εδώ και δύο χρόνια να τρέχει το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και ο κ. Αλογοσκούφης μας λέει ότι εδώ και δύο χρόνια δεν μπορεί να υλοποιήσει το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και ότι θα κλείσει με παρατάσεις το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης με μείον 29%. Ποιους δουλεύετε, κύριε Υπουργέ; Σε ποιους απευθύνεστε;
Ομολογεί, λοιπόν, ο κύριος Αλογοσκούφης ότι θα χάσουμε λεφτά από το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και ότι χάνουμε και χρόνο και χρήμα από την αδυναμία υλοποίησης του λεγόμενου Ε.Σ.Π.Α. του Δ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης. Αυτό σημαίνει απώλεια χρημάτων για τον ελληνικό λαό, χρήματα που τα χρειάζεται η ελληνική οικονομία για την ανάπτυξη και για το κοινωνικό κράτος.
Επαίρεται, επίσης, ο κύριος Αλογοσκούφης διότι λέει ότι μείωσε το έλλειμμα από το 2,7% στο 1,6%. Κατ’ αρχάς, πού το βρήκε το 2,7% για να δούμε πού βρήκε το 1,6%. Για να πάει στο 2,7% από το 7%- 8% που είχε αλχημιστικά εμφανίσει με την απογραφή το έλλειμμα, θα έπρεπε να μας εξηγήσει πώς γίνεται. Και εδώ προκλήθηκε από την κ. Κατσέλη να μας πει πως γίνεται με έσοδα 22% και δαπάνες 24% σταθερά όλη την προηγούμενη τριετία να έχει ο κύριος αλχημιστής Υπουργός εξαφανίσει το έλλειμμα και να το έχει πάει στο 1,6%. Μας δουλεύει, μας κοροϊδεύει. Βέβαια, εμάς δεν μπορεί να μας κοροϊδέψει, αλλά προσπαθεί να κοροϊδέψει τον ελληνικό λαό. Εδώ ακριβώς είναι ο τίτλος του αλχημιστή, όχι βέβαια με την έννοια του καταξιωμένου Paolo Coelho. Είναι ένας άλλος όρος και μία άλλη έννοια που θα του μείνει και αυτού του Προϋπολογισμού και αυτού του Υπουργού, διότι «εξ αλχημείας» μας πήγε στην επιτήρηση, «εξ αλχημείας» έβαλε αλλιώς τις αμυντικές δαπάνες. Βέβαια, αυτά έχουν αναλυθεί.
Θέλω τώρα να αναφερθώ στην περηφάνια που έχει ο κύριος Υπουργός, γιατί λέει ότι αύξησε τις εξαγωγές. Πράγματι, είχαμε μία οριακή αύξηση των εξαγωγών. Αλλά κρύβει από τον ελληνικό λαό ότι τριπλασιάστηκαν οι εισαγωγές σε τέτοιο σημείο που το ισοζύγιο να έχει επιβαρυνθεί δραματικά. Αν δεν ήμασταν μέσα στο ευρώ θα είχαμε 15 και 20%...
Μην γελάτε, κύριε Υπουργέ. Τα καταλαβαίνετε καλά εσείς αυτά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Σας παρακαλώ, κύριε Υπουργέ.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ: Παρεξήγηση.
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: Παρεξήγηση. Επαίρεται ο κ. Αλογοσκούφης ότι η κατάργηση του φόρου κληρονομιών είναι μια απόδειξη φιλολαϊκής πολιτικής. Πώς είναι απόδειξη φιλολαϊκής πολιτικής, αφού ένας φόρος κληρονομίας 5.000.000 ευρώ θα πλήρωνε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ και τώρα με την πολιτική του κ. Αλογοσκούφη τα χαρίζει; Αντίθετα, επιβαρύνει με 1% φτωχούς και πλουσίους, δικαίους και αδίκους.
Από παντού μπορούμε να δούμε ποια είναι η πραγματική ταξική πολιτική που εκπροσωπεί ο κ. Αλογοσκούφης που δεν είναι ένα απλό πρόσωπο, αλλά είναι ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών της Νέας Δημοκρατίας του κ. Καραμανλή. Είστε ταξική Κυβέρνηση, κύριοι Υπουργοί και κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας. Είστε μία Κυβέρνηση, η οποία παίρνει με φοροεπιδρομή χρήματα από τον ελληνικό λαό και τα μεταφέρει δυστυχώς στους έχοντες. Για κάθε εκατό ευρώ που πληρώνουν τα νοικοκυριά, οι επιχειρήσεις πληρώνουν μόνο σαράντα ευρώ.
Θέλω τώρα να πω δυο λόγια για τον Απόδημο Ελληνισμό. Παραμένει στάσιμη η χρηματοδότηση της Γενικής Γραμματείας Αποδήμου Ελληνισμού παρά την εξαγγελία εδώ και τέσσερα χρόνια του κ. Καραμανλή ότι θα την αναβαθμίσει σε Υφυπουργείο Αποδήμου Ελληνισμού.
Καταργήθηκε ο θεσμός του Γενικού Γραμματέα Απόδημου Ελληνισμού.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Μείωση, κύριε Υφυπουργέ της Παιδείας, των δαπανών κατά 2.000.000 ευρώ περίπου για την παιδεία στο εξωτερικό. Και εγώ ερωτώ, πώς θα χρηματοδοτήσετε τα πρότυπα σχολεία στο Μόντρεαλ που έχουν ανάγκη; Τι θα γίνει με την αναβάθμιση των σχολείων μας στη Γερμανία που περιμένουν να ισοτιμηθούν με τα γερμανικά; Θα έχετε προβλήματα, γιατί ο κ. Αλογοσκούφης σας πήρε 2.000.000 ευρώ, τα αφαίρεσε από τον απόδημο ελληνισμό.
Αυτή είναι η κατάσταση. Δραματική συρρίκνωση των εισοδημάτων, των συντάξεων πείνας, μεγάλη αύξηση της ανεργίας. Ξέρετε τι βιώνουμε εμείς στον Πειραιά. Τα εργοστάσιο κλείνουν, η «ΝΑΥΣΙ», ο «ΚΕΡΑΝΗΣ», ο «ΚΑΡΡΑΣ». Οι εργαζόμενοι βρίσκονται στους δρόμους.
Οι εργαζόμενοι των Λιπασμάτων ακόμα περιμένουν τη δικαίωσή τους παρά τις υποσχέσεις που είχατε δώσει προεκλογικά. Τα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης πρόκειται να ξεπουληθούν, με άδηλο το μέλλον των εργαζομένων.
Οι τίγρεις της Ασίας και τα Εμιράτα επέρχονται. Η Ολυμπιακή…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Σας παρακαλώ, κύριε Νιώτη, ολοκληρώστε. Πέρασε ήδη ένα λεπτό από το χρόνο σας.
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ: …πάει και αυτός στο βρόντο. Είναι ένας Προϋπολογισμός, λοιπόν διάλυσης, φτώχειας και ύφεσης. Αξίζει τον κόπο να τον καταψηφίσω και εγώ μαζί με τους συναδέλφους μου.
Κύριε Πρόεδρε, μια και άκουσα πρώτη φορά να λέμε με το κλείσιμο «χρόνια πολλά», να ευχηθώ και εγώ με την καρδιά μου «χρόνια πολλά» στους Έλληνες και τις Ελληνίδες, στους συναδέλφους όλων των κομμάτων και ιδιαιτέρως στους συναδέλφους της Συμπολίτευσης, της Νέας Δημοκρατίας. Να είναι πολλά τα χρόνια ατομικά και οικογενειακά. Ο πολιτικός χρόνος σας να είναι λίγος για να γλυτώσει ο ελληνικός λαός.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Το Προεδρείο ανταποδίδει και σε σας, κύριε Νιώτη και στον Ελληνικό Λαό.
Και τώρα φτάνουμε στον τελευταίο ομιλητή της αποψινής μαραθώνιας συνεδρίασης. Είναι ο Βουλευτής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στο Νομό Αχαΐας κ. Τσούκαλης.
Κύριε Τσούκαλη, έχετε το λόγο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ: Κυρία και κύριοι συνάδελφοι, είστε πραγματικά γενναίοι με την υπομονή που επιδεικνύετε.
Η εισήγηση του γενικού μας εισηγητή κ. Δραγασάκη όσον αφορά τον παρόντα Προϋπολογισμό, πλήρως τεκμηριωμένη και αιτιολογημένη, θεωρούμε ότι αποδόμησε σε μεγάλο βαθμό τον Προϋπολογισμό που συζητάμε σήμερα.
Όμως, κάθε φορά που η Αριστερά διατυπώνει ολοκληρωμένες και πλήρεις αιτιολογίες, η εκάστοτε Κυβέρνηση, πολύ δε περισσότερο αυτή της Νέας Δημοκρατίας, τις αντικρούει με το μόνιμο και ανιαρό μότο: «Σεβόμαστε απόλυτα τις θέσεις της Αριστεράς που είναι σταθερές, πάγιες, πλην όμως ανήκουν σ’ ένα άλλο ιδεολογικοπολιτικό επίπεδο, οι οποίες δεν ταιριάζουν στην ιδεολογία μας. Απλά διαφωνούμε με αυτό το πλαίσιο».
Όμως, κάποια στιγμή αυτή η γενική αφορμή πρέπει να τελειώσει, γιατί δεν νομίζετε, κύριοι της Κυβέρνησης, ότι δεν μπορεί να απαντήσει στοιχειωδώς στις διαχειριστικές ανάγκες ακόμα και αυτού του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος, του συστήματος δηλαδή που υποτίθεται ότι εσείς είσαστε αυθεντικοί εκφραστές του.
Αυτές λοιπόν τις συγκεκριμένες αντικρούσεις, όπως τις ανέφερε ο κ. Δραγασάκης, θα προσπαθήσω να τις εξειδικεύσω σ’ ένα συγκεκριμένο σημείο, σ’ ένα συγκεκριμένο πλαίσιο, στο κρίσιμο ζήτημα της περιφερειακής ανάπτυξης της Αυτοδιοίκησης.
Ποια είναι η φιλοσοφία και η πολιτική της Κυβέρνησης σ’ αυτό τον κρίσιμο τομέα; Πώς αυτή εκφράζεται μέσα από το περιεχόμενο του συγκεκριμένου Προϋπολογισμού; Κατ’ ευτυχή για μας συγκυρία, δυστυχή όμως για εσάς, την απάντηση στο συγκεκριμένο θέμα τη δίνει το Διοικητικό Συμβούλιο της Κ.Ε.Δ.Κ.Ε. και βεβαίως ο Πρόεδρός της, ο κ. Κακλαμάνης, ο οποίος μόλις χθες ανακοίνωσε δυναμικές κινητοποιήσεις εξαιτίας των προβλέψεων του Προϋπολογισμού σας για τους Ο.Τ.Α.. Ως προμετωπίδα των αιτημάτων αυτών επικαλούνται συγκεκριμένη συνταγματική διάταξη, την παράγραφο 5 του άρθρου 102 του Συντάγματος.
Σύμφωνα μ’ αυτήn, κάθε μεταβίβαση αρμοδιοτήτων από κεντρικό ή περιφερειακό όργανο του κράτους προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση συνεπάγεται και τη μεταφορά των αντίστοιχων πόρων. Να υπενθυμίσω, κύριοι της Κυβέρνησης, κύριοι Υπουργοί που είστε παρόντες –απευθύνομαι όμως και προς τους Υπουργούς Οικονομικών και Εσωτερικών- ότι παραβιάζετε συστηματικά τη συγκεκριμένη συνταγματική διάταξη.
Την παραβιάζετε προκλητικά και με το φετινό Προϋπολογισμό. Τα στοιχεία είναι αμείλικτα και αδιαμφισβήτητα. Και επ’ αυτών «τι χρείαν έχουμε μαρτύρων», αφού έχουμε αποκαλυπτικό τον ίδιο τον Πρόεδρο της Κ.Ε.Δ.Κ.Ε., όπως ανέφερα προηγουμένως, τον Δήμαρχο Αθηναίων κ. Κακλαμάνη; Μάλιστα, δηλώνει εν όψει ψηφίσεως του συγκεκριμένου Προϋπολογισμού: «Δεν προτίθεμαι να μετατραπώ σε πρόεδρο επαίτη» και με χθεσινές δηλώσεις του απείλησε ότι θα παραιτηθεί από την προεδρία της Κ.Ε.Δ.Κ.Ε., αν η Κυβέρνηση δεν υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της για την οικονομική ενίσχυση των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Βεβαίως, αναμένουμε με αγωνία την περαιτέρω στάση του κυρίου δημάρχου, δεδομένου ότι είναι πλέον βέβαιο ότι καμμία από τις κυβερνητικές δεσμεύσεις δεν αποτυπώνονται στον Προϋπολογισμό.
Θα προσπαθήσω να γίνω πιο σαφής. Σε δέκα ημέρες, δηλαδή από την 1/1/2008 μεταφέρονται στους Ο.Τ.Α. οι αρμοδιότητες για έργα οδοποιίας και άλλα έργα μικρής κλίμακας των δήμων, χωρίς όμως την παραμικρή πρόβλεψη της σχετικής δαπάνης στον Προϋπολογισμό. Η μονιμοποίηση τεσσάρων χιλιάδων περίπου συμβασιούχων, βάσει του π.δ. 164/2004 του κ. Παυλόπουλου, δεν συνοδεύεται από τα αντίστοιχα εκατομμύρια, που είναι αρκετά, που συνεπάγεται η δαπάνη της μισθοδοσίας τους. Η απειλή των δημάρχων είναι σαφής: Λουκέτο στα δημοτικά καταστήματα όλης της χώρας.
Δεν χρειάζεται να αναφερθώ στις δαπάνες για παιδικούς σταθμούς, κοινωνικές δαπάνες, σχολικούς τροχονόμους και φύλακες. Οι ανεπαρκείς χρηματοδοτήσεις είναι χρόνιες και έχουν επιφέρει ασφυξία στους δήμους και στις νομαρχίες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν από έναν περίπου μήνα ψηφίστηκε το νομοσχέδιο για τον έλεγχο και τη διαχείριση του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς, του Ε.Σ.Π.Α.. Είχαμε χαρακτηρίσει το νομοσχέδιο αυτό ως πολιτική ταφόπλακα των φορέων της περιφερειακής οργάνωσης του κράτους, των πολιτικών και κοινωνικών φορέων. Με πραγματική οδύνη όμως παρακολουθήσαμε τις ικεσίες των κορυφαίων εκπροσώπων της Αυτοδιοίκησης, της Κ.Ε.Δ.Κ.Ε. και της Ε.Ν.Α.Ε., προκειμένου να καλυφθούν από το κεντρικό κράτος οι διαφαινόμενες διαχειριστικές ανεπάρκειες των Ο.Τ.Α. και των νομαρχιών στη διαχείριση των προγραμμάτων της Δ’ Προγραμματικής Περιόδου.
Από φορείς δημοκρατικού προγραμματισμού μετατρέπονται σε απλούς παρατηρητές υλοποίησης των έργων, που έχουν αποφασιστεί από άλλους για λογαριασμό τους. Έχαναν το χαρακτήρα ακόμη και του τελικού δικαιούχου.
Η σοβαρότατη αυτή πολιτική έλλειψη του συγκεκριμένου νομοσχεδίου ήταν ότι ενώ διαπίστωνε ακριβώς αυτή τη θεσμική και διαχειριστική ανεπάρκεια των Ο.Τ.Α., δεν προέβλεπε καμμία διαδικασία ή χρονοδιάγραμμα αποκατάστασης της ανεπάρκειας αυτής. Κι αυτή η επιλογή είχαμε πει τότε ότι απέκρυπτε τη βαθύτερη πολιτική και φιλοσοφική αντίληψη της Κυβέρνησης.
Η διαπίστωσή μας εκείνη επιβεβαιώνεται με τραγικό τρόπο από τις σελίδες του φετινού Προϋπολογισμού. Φέτος είναι μία κρίσιμη χρονιά για τους Ο.Τ.Α. και αυτό, γιατί αρχίζει η ουσιαστική υλοποίηση του Ε.Σ.Π.Α.. Είναι μία χρονιά που θα έπρεπε να ξεκινάει η διαδικασία ουσιαστικής ενδυνάμωσης των Ο.Τ.Α., των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων και των άλλων κοινωνικών εταίρων.
Η διαδικασία αυτή όμως απαιτεί και πόρους, πόροι οι οποίοι θα έπρεπε να αποτυπώνονται στο σχέδιο του φετινού Προϋπολογισμού. Τα νούμερα όμως διαψεύδουν ακόμη και τους πλέον αισιόδοξους, ακόμη και τους κυβερνητικούς δημάρχους και νομάρχες.
Ποια είναι αυτά; Να γίνω πιο σαφής. Σύμφωνα με τον Προϋπολογισμό, προβλέπεται αύξηση των φορολογικών εσόδων κατά 12,5%, του Φ.Π.Α. κατά 14% και τέλος, της ακίνητης περιουσίας 275%. Αυτή η αύξηση δεν αποτυπώνεται σε καμμιά περίπτωση στις αυξήσεις των Κ.Α.Π.. Δεν προβλέψατε να ευαισθητοποιηθείτε προς αυτή την κατεύθυνση. Η χρηματοδότηση προς τους Ο.Τ.Α. α’ και β’ βαθμού θα συμπιεστεί ακόμη περισσότερο λόγω της μείωσης των δημοσίων δαπανών, με δραστική περικοπή στη Σ.Α.Τ.Α. και βεβαίως δραστική περικοπή στο περίφημο, πολυδιαφημισμένο πρόγραμμα «ΘΗΣΕΑΣ».
Αυτό βέβαια που ανησυχεί περισσότερο τους αιρετούς είναι ότι η αύξηση που προβλέπεται στους φετινούς πόρους δεν καλύπτει, σε καμμία περίπτωση, όλες τις δαπάνες που ανέφερα προηγουμένως. Οι συνέπειες είναι αυτονόητες σ’ αυτήν την περίπτωση και απ’ ό,τι φαίνεται η ίδια η Ε.Ν.Α.Ε. και η Κ.Ε.Δ.Κ.Ε. βρίσκονται σε πλήρη σύγχυση.
Κυρία και κύριοι συνάδελφοι, αυτά τα συγκεκριμένα στοιχεία, σε καμμία περίπτωση, δεν έχουν καμμία σχέση με ένα μετακαπιταλιστικό μοντέλο. Έχουν να κάνουν, κύριοι παρόντες Υπουργοί, με αυτήν ακόμα τη διαχείριση του καπιταλιστικού μοντέλου που έχουμε στην Ελλάδα και προς στοιχειώδη συμπαράσταση στους αντιδρώντες δημάρχους και νομάρχες –μόνο και μόνο γι’ αυτό- αξίζει να καταψηφιστεί ο συγκεκριμένος Προϋπολογισμός.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ κι εγώ, κύριε συνάδελφε.
Κύριοι συνάδελφοι, σας έχουν διανεμηθεί τα Πρακτικά των συνεδριάσεων της Τρίτης 6 Νοεμβρίου 2007, της Τρίτης 4 Δεκεμβρίου 2007, της Πέμπτης 6 Δεκεμβρίου 2007, της Παρασκευής 7 Δεκεμβρίου 2007 και της Δευτέρας 10 Δεκεμβρίου 2007 και ερωτάται το Σώμα αν τα επικυρώνει.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Συνεπώς, τα Πρακτικά των συνεδριάσεων της Τρίτης 6 Νοεμβρίου 2007, της Τρίτης 4 Δεκεμβρίου 2007, της Πέμπτης 6 Δεκεμβρίου 2007, της Παρασκευής 7 Δεκεμβρίου 2007 και της Δευτέρας 10 Δεκεμβρίου 2007 επικυρώθηκαν.
Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 01.01΄, λύεται η συνεδρίαση για σήμερα ημέρα Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2007 ώρα 10.30΄, με αντικείμενο εργασιών του Σώματος νομοθετική εργασία: συνέχιση της συζήτησης επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Κύρωση του Κρατικού Προϋπολογισμού και των Προϋπολογισμών ορισμένων Ειδικών Ταμείων και υπηρεσιών οικονομικού έτους 2008», σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ



5
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ 19-12-07 σελ.

Τελευταία Αποθήκευση: 10/1/2008 2:31:00 μμ Από: Kd
Εκτυπώθηκε: 9/1/2008 12:07:00 μμ

PDF:

es19122007.pdf

TXT:

END071219.txt

Επιστροφή