Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: Ι, Σύνοδος: Γ΄, Συνεδρίαση: Ζ΄ 29/10/2002

Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2002
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Ζ΄
ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΘΕΜΑΤΑ
Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1. Επικύρωση Πρακτικών, σελ.
2. Άδεια απουσίας των Βουλευτών Γ. Αλογοσκούφης, Μ. Γιαννάκου- Κουτσίκου και Κ. Σφυρίου, σελ.
Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
1. Κατάθεση αναφορών, σελ.
2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
1. Ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης: «Συμμόρφωση της Διοίκησης προς τις δικαστικές αποφάσεις, προαγωγή των δικαστών των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων στο βαθμό του Συμβούλου Επικρατείας και άλλες διατάξεις», σελ.
2. Συζήτηση επί της αρχής του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Τροποποίηση και συμπλήρωση της συνταξιοδοτικής νομοθεσίας του Δημοσίου και άλλες διατάξεις», σελ.
ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Α. Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών:
ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ Ν., σελ.
ΚΑΡΡΑΣ Κ., σελ.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Φ., σελ.
ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ Π., σελ.
ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ Π., σελ.
ΠΙΠΕΡΓΙΑΣ Δ., σελ.
ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ Κ., σελ.
ΤΖΕΚΗΣ Α., σελ.
ΤΣΙΠΡΑΣ Β., σελ.
ΦΛΩΡΙΔΗΣ Γ., σελ.
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
Ι΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ)
ΣΥΝΟΔΟΣ Γ΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Ζ΄
Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2002


Αθήνα, σήμερα στις 29 Οκτωβρίου 2002, ημέρα Τρίτη και ώρα 18.19΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
(Ανακοινώνονται προς το Σώμα από το Γραμματέα της Βουλής κ. Ιωάννη Βαθειά, Βουλευτή Φθιώτιδας, τα ακόλουθα:
Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ
1) Οι Βουλευτές κύριοι ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ και ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΜΠΑΤΖΟΓΛΟΥ κατέθεσαν αναφορά με την οποία το Σωματείο Περιπτερούχων Καπνοπωλών Αθήνας «Η Ενότητα» ζητεί την επίλυση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των περιπτέρων.
2) Οι Βουλευτές κύριοι ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ και ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ – ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ κατέθεσαν αναφορά με την οποία η ’Ενωση Καταναλωτών Ποιότητας Ζωής ζητεί να μην προχωρήσει η κατάργηση των ορίων δανεισμού στην καταναλωτική πίστη γιατί υπό τις παρούσες συνθήκες θα ήταν καταστροφική για τους καταναλωτές.
3) Η Βουλευτής Πέλλας κ. ΠΑΡΘΕΝΑ ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΔΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία η ’Ενωση Καταναλωτών Ποιότητας Ζωής ζητεί τη μείωση των επιτοκίων των πιστωτικών καρτών.
4) Η Βουλευτής Πέλλας κ. ΠΑΡΘΕΝΑ ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΔΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Σωματείο Περιπτερούχων – Καπνοπωλών Αθήνας «Η Ενότητα» ζητεί την επίλυση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των περιπτέρων.
5) Οι Βουλευτές κύριοι ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗΣ και ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία η κυρία Καλλιόπη Κούρτη, καθηγήτρια, θέτει σοβαρά ζητήματα αξιοκρατίας στο χώρο της εκπαίδευσης.
6) Ο Βουλευτής Θεσσαλονίκης κ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η κ. Μαρία Μπαστέα, κάτοικος Αθηνών, ζητεί την εξαίρεση των ατόμων με ειδικές ανάγκες από το γενικό μέτρο υπολογισμού της φορολόγησης με συντελεστή.
7) Ο Βουλευτής Θεσσαλονίκης κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η ΄Ενωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Μακεδονίας – Θράκης ζητεί την εφαρμογή των βασικών αρχών του εργατικού δικαίου στον επαγγελματικό χώρο των δημοσιογράφων.
8) Οι Βουλευτές κύριοι ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ και ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία το ΄Ιδρυμα Ειδικών Παίδων – Ατόμων Νομού Μαγνησίας «ΑΣΠΡΕΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΕΣ» ζητούν τη λήψη μέτρων στήριξης του ιδρύματος.
9) Οι Βουλευτές κύριοι ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ και ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. Νομού Μαγνησίας «ΡΗΓΑΣ ΒΕΛΕΣΤΙΝΛΗΣ» αναφέρεται στα προβλήματα της δημοτικής εκπαίδευσης στο Νομό Μαγνησίας.
10) Οι Βουλευτές κύριοι ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ και ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία η ΄Ενωση Συλλόγων Γονέων Μαθητών Δήμου Λάρισας αναφέρεται στα προβλήματα της εκπαίδευσης στο Νομό Λάρισας όπως ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό, τμήματα σχολείων με πολλούς μαθητές κλπ.
11) Οι Βουλευτές κύριοι ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ και ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία η ΕΛΜΕ Καρδίτσας ζητεί την επίλυση του κτιριακού προβλήματος των σχολείων του Νομού Καρδίτσας.
12) Ο Βουλευτής Χανίων κ. ΙΩΣΗΦ ΒΑΛΥΡΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η ’Ενωση Υπαλλήλων Αγροτικής Φυλακής Αγιάς Χανίων ζητεί την ανάκληση της μετάβασης τριών συναδέλφων τους στη Δικαστική Φυλακή Χανίων.
13) Οι Βουλευτές κύριοι ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΑΒΑΚΗΣ και ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Εμπορικός Σύλλογος Σπάρτης ζητεί την υπαγωγή των Εμπόρων Λαϊκών Αγορών στο καθεστώς της έκδοσης αποδείξεων με ταμειακές μηχανές.
14) Ο Βουλευτής Χίου κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΒΑΡΙΝΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χίου ζητεί την αποκατάσταση των ζημιών που προκάλεσαν οι πρόσφατες βροχοπτώσεις στο Νομό Χίου.
15) Ο Βουλευτής Πειραιά κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΡΗΤΙΚΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πανελλήνια Ομοσπονδία Επαγγελματιών Μικρών Φορτηγών Αυτοκινήτων ζητεί τη διενέργεια ελέγχων για την πάταξη των παράνομων μεταφορών.
16) Ο Βουλευτής Πειραιά κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΡΗΤΙΚΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πανελλήνια Ομοσπονδία Επαγγελματιών Μικρών Φορτηγών Αυτοκινήτων ζητεί την αύξηση των κατώτατων ορίων σύνταξης του ΤΣΑ.
17) Ο Βουλευτής Πειραιά κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΡΗΤΙΚΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πανελλήνια Ομοσπονδία Επαγγελματιών Μικρών Φορτηγών Αυτοκινήτων ζητεί την ελεύθερη διακίνηση των οχημάτων των μελών της σε ολόκληρη τη χώρα.
18) Ο Βουλευτής Πειραιά κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΡΗΤΙΚΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Σωματείο Περιπτερούχων – Καπνοπωλών Αθήνας «Η Ενότητα» ζητεί την επίλυση του ιδιοκτησιακού προβλήματος των περιπτέρων.
19) Ο Βουλευτής Πειραιά κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΡΗΤΙΚΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η ΄Ενωση Καταναλωτών Ποιότητας Ζωής ζητεί να μην καταργηθούν τα όρια δανεισμού στην καταναλωτική πίστη.
20) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Αγροτικός Σύλλογος Ιεράπετρας ζητεί τη συντόμευση του χρονικού διαστήματος για τη χορήγηση πρόωρων και αναπηρικών συντάξεων από τον ΟΓΑ.
21) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Λέανδρος Σπανουδάκης ζητεί να του καταβληθούν χρήματα για ιατρικές εξετάσεις, ως ασφαλισμένος του ΟΓΑ.
22) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΜΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Ναυτικός ’Ομιλος Πάρου ζητεί την παραχώρηση οικοπέδου για την κατασκευή ναυταθλητικού κέντρου.
23) Ο Βουλευτής Καβάλας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΑΝΤΖΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Νομάρχης Καβάλας ζητεί τη χρηματοδότηση του Νομαρχιακού Διαμερίσματος Καβάλας.
24) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η ’Ενωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Μακεδονίας – Θράκης ζητεί την εφαρμογή των βασικών αρχών του εργατικού δικαίου στον επαγγελματικό χώρο των δημοσιογράφων.
25) Η Βουλευτής Πέλλας κ. ΠΑΡΘΕΝΑ ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΔΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία η ’Ενωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Μακεδονίας – Θράκης ζητεί την εφαρμογή των βασικών αρχών του εργατικού δικαίου στον επαγγελματικό χώρο των δημοσιογράφων.
26) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΜΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Επιμελητήριο Κυκλάδων ζητεί τη δρομολόγηση πλοίου για την ανάπτυξη της ενδοκυκλαδικής επικοινωνίας.
27) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η ’Ενωση Ξενοδόχων Νομού Μαγνησίας ζητεί να συμπεριληφθεί ο Νομός Μαγνησίας στο Θερινό Εκδρομικό Πρόγραμμα του Οργανισμού της Εργατικής Εστίας.
28) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Αγροτικός Παραγωγικός Συνεταιρισμός Ν. Αγχιάλου Μαγνησίας ζητεί ρύθμιση οφειλών, χρηματοδότηση και αποζημίωση του Συνεταιρισμού.
29) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Μουρεσίου Νομού Μαγνησίας ζητεί τη λήψη μέτρων για την αποζημίωση των παραγωγών της περιοχής του που επλήγησαν οι καλλιέργειές τους από τις κακές καιρικές συνθήκες.
30) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Ζήρου Σητείας ζητεί να αναβαθμισθεί το γραφείο εξυπηρέτησης της ΑΤΕ στη Ζήρο, σε θυρίδα.
Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
1. Στην με αριθμό 188/4.7.02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 5184/29.7.02 έγγραφο από τον Υπουργό Μακεδονίας Θράκης η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην με αριθμό 188/4.7.02 ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Αναστάσιος Σπηλιόπουλος, σας γνωρίζουμε τα παρακάτω:
Κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 22 του ν. 2937/2001:
α) Η ευθύνη για την εκπόνηση ή ανάθεση μελετών έργων ύδρευσης και αποχέτευσης στην περιοχή δραστηριότητας της Ε.Υ.Α.Θ. Α.Ε ανήκει στην Ε.Υ.Α.Θ. Παγίων (Ν.Π.Δ.Δ.)
β) Υπογράφηκε σύμβαση, στις 27.7.2001, μεταξύ Ελληνικού Δημοσίου, Ε.Υ.Α.Θ. Παγίων και Ε.Υ.Α.Θ. Α.Ε., όπου για την πενταετία 2002-2006, προβλέπεται η κατασκευή αποχετευτικών έργων στην περιοχή δραστηριότητας της ΕΥΑΘ Α.Ε., δαπάνης 99,5 εκατ. Ευρώ (33,9 δις. δρχ.), με τα οποία καλύπτονται στο σύνολό τους οι ανάγκες αποχέτευσης της περιοχής. Μεταξύ των έργων αυτών περιλαμβάνεται η κατασκευή αγωγών στην Κοινότητα Πεύκων, καθώς και η συμπλήρωση των δικτύων στους Δήμους Θερμαϊκού, Καλαμαριάς, Πυλαίας, Πανοράματος και Εχεδώρου (Δημοτικό Διαμέρισμα Σίνδου).
Πιο συγκεκριμένα:
Κοινότητα Πεύκων
Υπάρχει μελέτη που έχει συνταχθεί από το Τμήμα Μελετών της ΕΥΑΘ Α.Ε. Η μελέτη αυτή δεν υλοποιήθηκε κυρίως λόγω έλλειψης αποδέκτη. Σήμερα που κατασκευάσθηκε ξεχωριστός Σταθμός Επεξεργασίας Λυμάτων για τις ανάγκες της περιοχής που έχουν εκδοθεί όλες οι άδειες για τη λειτουργία του, επικαιροποιήθηκε η αρχική μελέτη, με την οποία προβλέπεται η κατασκευή έργων συνολικού ύψους 6,8 εκατ. Ευρώ (2,32 δισ. δρχ.). Η μελέτη αυτή υποβλήθηκε από την ΕΥΑΘ Παγίων στην Διαχειριστική Αρχή της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας για συγχρηματοδότηση από το Ταμείο Συνοχής.
Δήμος Θερμαϊκού
Έχουν κατασκευασθεί και λειτουργούν όλα τα βασικά έργα (Σταθμός Επεξεργασίας Λυμάτων στο Αγγελοχώρι-συλλεκτήρες-αντλιοστάσια) καθώς και:
α) Το σύνολο του εσωτερικού δικτύου Άνω Περαίας
β) Το σύνολο του εσωτερικού δικτύου Άνω Νέων Επιβατών
γ) Μεγάλο τμήμα του εσωτερικού δικτύου Αγ. Τριάδος
Έχει συνταχθεί μελέτη που προβλέπει την κατασκευή έργων κόστους 10,5 εκατ. Ευρώ (3,58 δις. δρχ.), με την οποία συμπληρώνεται το σύνολο του δικτύου των Δήμων Θερμαϊκού και Ν. Μηχανιώνας. Η μελέτη αυτή έχει υποβληθεί από την ΕΥΑΘ Παγίων στη Διαχειριστική Αρχή της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας για συγχρηματοδότηση από το Ταμείο Συνοχής.
Δήμος Καλαμαριάς
Ο κυρίως Δήμος Καλαμαριάς είναι πλήρως καλυμμένος με αποχετευτικό δίκτυο.
Η ΕΥΑΘ Α.Ε. έχει συντάξει πλήρη μελέτη αποχέτευσης για τις περιοχές επεκτάσεως του Δήμου.
Από τη μελέτη αυτή κατασκευάσθηκαν μόνο οι συλλεκτήρες, κυρίως λόγω μη εφαρμογής της ρυμοτομίας (διανοίξεις οδών) και μη εφαρμογής της υψομετρικής μελέτης (κρασπεδώσεις οδών). Έκτοτε, με την οικοδομική δραστηριότητα που αναπτύσσεται στην περιοχή γίνονται διανοίξεις και κρασπεδώσεις και, συνεπώς, δόθηκε η δυνατότητα στην ΕΥΑΘ Α.Ε., τμηματικά, να ικανοποιεί σχεδόν στο σύνολό τους τα αιτήματα των πολιτών και φορέων που ανεγείρουν οικοδομές.
2. Με τον τρόπο αυτό εξυπηρετείται με αποχετευτικό δίκτυο σχεδόν το σύνολο των οικοδομών που έχουν ανεγερθεί, ενώ ειδικά για την περιοχή Αγίου Ιωάννη, που είναι τμήμα της περιοχής αυτής η κάλυψη φθάνει το 95%.
Δήμος Πυλαίας
Ο κυρίως Δήμος Πυλαίας είναι πλήρως καλυμμένος με αποχετευτικό δίκτυο. Η ΕΥΑΘ Α.Ε. έχει συντάξει πλήρη μελέτη αποχέτευσης για τις περιοχές επεκτάσεως του Δήμου.
Από τη μελέτη αυτή κατασκευάσθηκαν μόνο οι συλλεκτήρες, κυρίως λόγω μη εφαρμογής της ρυμοτομίας (διανοίξεις οδών) και μη εφαρμογής της υψομετρικής μελέτης (κρασπεδώσεις οδών). Παράλληλα ικανοποιείται το σύνολο σχεδόν των αιτημάτων των πολιτών κα φορέων που ανεγείρουν κτίρια.
Με τον τρόπο αυτό σήμερα αποχετεύονται οι περισσότερες από τις οικοδομές που έχουν ανεγερθεί στην περιοχή και σημαντικά κτίρια που στεγάζουν κεντρικές λειτουργίες ολοκλήρου του Πολεοδομικού Συγκροτήματος Θεσσαλονίκης (ΕΚΑΒ, 2η ΕΜΑΚ, Σχολεία, Μουσικό Γυμνάσιο).
Η ΕΥΑΘ Α.Ε. έχει την πρόθεση, μέσω της ΕΥΑΘ Παγίων, να υποβάλει για χρηματοδότηση τις ανεκτέλεστες μέχρι τότε εργασίες της μελέτης που έχει συνταχθεί, στο Γ΄ Κ. Π. Στήριξης, στην επόμενη πρόσκληση που θα προκηρυχθεί.
Δήμος Πανοράματος
Ο Δήμος Πανοράματος είναι πλήρως καλυμμένος με αποχετευτικό δίκτυο πλήν μικρής περιοχής του νόμου 751 και ολοκλήρου του Συνοικισμού «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ».
Παρά το γεγονός ότι από το 1995, από τον πρώην Ο.Α.Θ., συντάχθηκε προκαταρκτική μελέτη, η κατασκευή των έργων δεν προχώρησε, κυρίως λόγω της μη ύπαρξης:
α) Υψομετρικών μελετών που είναι απαραίτητες για τη σύνταξη οριστικών μελετών έργων αποχέτευσης
β) Αποδεκτών ακαθάρτων υδάτων.
Σήμερα, ολοκληρώθηκε η κατασκευή του αγωγού Θέρμης-Καλαμαριάς, που ετέθη σε λειτουργία το Μάιο του 2002, έχει κατασκευασθεί αποδέκτης μέχρι το CEDE FOP, ενώ έχει συνταχθεί μελέτη από την ΕΥΑΘ Α.Ε. για την επέκτασή του αγωγού και του απαραιτήτου αντλιοστασίου από CEDE FOP έως το χαμηλό σημείο του Συνοικισμού «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» που θα είναι και αποδέκτης της περιοχής του ν.751.
Παράλληλα, έχει ολοκληρωθεί από το Δήμο Πανοράματος η υψομετρική μελέτη της περιοχής του ν.751 και ανατέθηκε σε ιδιωτικό γραφείο η σύνταξη υψομετρικής μελέτης του Συνοικισμού «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ».
Σε συνεννόηση με την ΕΥΑΘ Α.Ε., η οποία έχει την εποπτεία και καθοδήγηση, ανετέθη από το Δήμο στο ίδιο μελετητικό γραφείο και η μελέτη του εσωτερικού δικτύου αποχετεύσεως του Συνοικισμού.
Στις προθέσεις της Ε.Υ.Α.Θ. Α.Ε. είναι, μόλις ολοκληρωθεί η μελέτη, να υποβληθεί για χρηματοδότηση στο Γ΄ Κ.Π. Στήριξης, στην επόμενη πρόσκληση που θα προκηρυχθεί.
Δήμος Εχεδώρου
Ο Δήμος Εχεδώρου έχει καλυφθεί σχεδόν στο σύνολό του με αποχετευτικό δίκτυο, εκτός του Δημοτικού Διαμερίσματος Σίνδου.
Για το Διαμέρισμα αυτό, από την Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου Εχεδώρου, κατόπιν συνεννοήσεως με την ΕΥΑΘ Α.Ε. και την εποπτεία και καθοδήγηση των Υπηρεσιών της, συντάχθηκε μελέτη προϋπολογισμού έργων 7,7 εκατ. ευρώ (2,62 δις. δρχ.), η οποία υποβλήθηκε από την ΕΥΑΘ Παγίων στη Διαχειριστική Αρχή της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, για συγχρηματοδότηση από το Ταμείο Συνοχής.
Ο Υπουργός
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ»
2. Στην με αριθμό 193/4.7.02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 17/26.7.02 έγγραφο από τον Υφυπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 193/4.7.2002 που κατέθεσε στη Βουλή, ο Βουλευτής κ. Νικόλαος Λέγκας, παρακαλούμε να πληροφορήσετε τον κύριο Βουλευτή, σύμφωνα με τα στοιχεία της Δ/νσης Νομοθετικού Συντονισμού και Κωδικοποίησης (Δ17) του ΥΠΕΧΩΔΕ, τα εξής:
Το σχέδιο της προβλεπόμενης από το άρθρο 5 παρ. 3 του ν. 2940/2001 υπουργικής απόφασης, με την οποία καθορίζεται ενιαίος τύπος διακήρυξης για την υποβολή προσφοράς κατά τις δημοπρασίες δημοσίων έργων, έχει ήδη συνταχθεί από αρμόδια επιτροπή που συγκροτήθηκε για το σκοπό αυτό στη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Έργων του ΥΠΕΧΩΔΕ.
Το ανωτέρω σχέδιο απόφασης εστάλη με το υπ’ αρ. Δ1α/0/11/27/15.5.2002 έγγραφο του κ. Υφυπουργού ΠΕΧΩΔΕ στις εργοληπτικές οργανώσεις προκειμένου εντός 20 ημερών να διατυπώσουν τις παρατηρήσεις τους επί του σχετικού κειμένου.
Οι εργοληπτικές οργανώσεις ζήτησαν ολιγοήμερη παράταση της ανωτέρω προθεσμίας για την υποβολή παρατηρήσεων, η οποία και τους χορηγήθηκε προφορικά.
Κατόπιν τούτων οι υπηρεσίες του ΥΠΕΧΩΔΕ βρίσκονται σε αναμονή των σχετικών παρατηρήσεων των διαφόρων φορέων, προκειμένου να συνταχθεί το τελικό σχέδιο απόφασης για τον ενιαίο τύπο διακήρυξης.
Ο Υφυπουργός
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΑΚΛΙΔΗΣ»
3. Στην με αριθμό 198/4-7-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 19/26-7-02 έγγραφο από τον Υφυπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 198/4.7.2002 που κατέθεσε στη Βουλή, ο Βουλευτής κ. Σταύρος Δήμας, παρακαλούμε να πληροφορήσετε τον κύριο Βουλευτή, σε θέματα της αρμοδιότητάς μας και σύμφωνα με τα στοιχεία της Υπηρεσίας Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων (ΥΑΣ) του ΥΠΕΧΩΔΕ, τα εξής:
Η ανωτέρω Υπηρεσία είναι αρμόδια αποκλειστικά, για την αποκατάσταση των ζημιών σε κτίρια μετά από θεομηνίες (σεισμό, πλημμύρες, πυρκαγιές κατολισθήσεις), στις περιπτώσεις που η περιοχή που επλήγη έχει ενταχθεί με Κοινή Υπουργική Απόφαση στα προγράμματα του ΥΠΕΧΩΔΕ.
Στην προκειμένη περίπτωση, η Υπηρεσία συνέταξε την υπ’ αριθμ. 8252/ΤΠ32/9.10.2000 (ΦΕΚ 1254/Β/16.10.2000) Κοινή Υπουργική Απόφαση, μετά από αξιολόγηση των στοιχείων που απέστειλε η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κορινθίας καθώς και τις εκθέσεις αυτοψιών που πραγματοποιήθηκαν από αρμόδιους Μηχανικούς της Υπηρεσίας σύμφωνα με την οποία οριοθετήθηκαν τα Δημοτικά Διαμερίσματα του Δήμου Ξυλοκάστρου που παρουσιάζουν ζημιές σε κτίρια.
Σύμφωνα με την παραπάνω Κοινή Υπουργική Απόφαση, δεν έχουν συμπεριληφθεί στις πυρόπληκτες περιοχές του Δήμου Ξυλοκάστρου τα Δημοτικά Διαμερίσματα Συκέας, Μελισσίου, Μάννας και της Μέσης Συνοικίας Τρικάλων, εφόσον δεν έχει υποβληθεί σχετικό αίτημα από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κορινθίας, με συγκεντρωτικό πίνακα των πορισμάτων των αυτοψιών και ονομαστική κατάσταση των κατοίκων, τα κτίρια των οποίων υπέστησαν ζημιές.
Ως εκ τούτου η Υπηρεσία Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων δεν μπορεί να προβεί σε οριοθέτηση των παραπάνω Δημοτικών Διαμερισμάτων του Δήμου Ξυλοκάστρου.
Ο Υπουργός
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΑΚΛΙΔΗΣ»
4. Στις με αριθμό 8466/17-6-2002 και 200/4-7-2002 ερωτήσεις δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1502/26-7-02 έγγραφο από τον Υφυπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση των ερωτήσεων με αριθμό 8466/17-06-02 και 200/4-7-02 που κατέθεσαν στη Βουλή οι Βουλευτές κύριοι Γ. Ορφανός και Η. Καλλιώρας, σας διαβιβάζουμε το με αριθμό 1/550151/18-7-02 έγγραφο του Οργανισμού Τηλεπικοινωνιών Ελλάδος Α.Ε.
Ο Υφυπουργός
ΣΠΥΡΟΣ ΒΟΥΓΙΑΣ»
Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
5. Στην με αριθμό 201/4-7-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 182615/26-7-02 έγγραφο από τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ερώτησης 201/4-7-2002, που κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Ηλίας Καλλιώρας, σας γνωρίζουμε ότι το θέμα που αναφέρεται στην ερώτηση έχει εξαντληθεί ύστερα από αλλεπάλληλες συζητήσεις στη Βουλή.
Ο Υπουργός
Ν. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ»

6. Στην με αριθμό 205/4-7-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’αριθμ. 20/29-7-02 έγγραφο από την Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 205/4-7-2002 που κατέθεσε στη Βουλή, ο Βουλευτής κ. Μανώλης Κεφαλογιάννης, παρακαλούμε να πληροφορήσετε τον κύριο Βουλευτή σε θέματα της αρμοδιότητάς μας και σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΥΔΕ/ΒΟΑΚ τα εξής:
Η εργολαβική σύμβαση των Οδικών Προσβάσεων προς το Παγκρήτιο Στάδιο Ηρακλείου προϋπολογισμού 10,3 δις δρχ. στα πλαίσια του 2004 υπογράφηκε με την ανάδοχο εταιρία στις 02.07.2002.
Για την υλοποίηση της Πεταλοειδούς της πόλης Ηρακλείου έχουν καταβληθεί για απαλλοτριώσεις το 95% περίπου και βρίσκονται σε εκκρεμότητα ορισμένα μικρά τμήματα τα οποία δεν εμποδίζουν σε πρώτη φάση την έναρξη των εργασιών.
Για την κατασκευή των κόμβων της Λεωφόρου Κνωσού απαιτούνται μικροτροποποιήσεις του σχεδίου πόλεως οι οποίες ήδη βρίσκονται στο Δημοτικό Συμβούλιο πλην όμως δεν εμποδίζουν την καθ΄ αυτή κατασκευή των τεχνικών έργων, η δε διοικητική αποβολή των ιδιοκτητών και ενοικιαστών έχει ήδη περαιωθεί.
Η έναρξη κατασκευής των τεχνικών έργων στον Κόμβο Γιόφυρου δεν εμποδίζεται σε πρώτη φάση από τυχόν παλαιές καταπατήσεις που αφορούν την νότια πλευρά και που ήδη έχουν πάρει την οδό της διοικητικής αποβολής, για δε τη βόρεια πλευρά δεν απαιτείται καταβολή αποζημίωσης διότι αυτή είχε καταβληθεί παλαιότερα στα πλαίσια της διαπλάτυνσης της οδού.
Για δε τη Δυτική Παραλιακή Λεωφόρο, την Περιμετρική Λεωφόρο του Παγκρήτιου Σταδίου καθώς και την 62 Μαρτύρων από Γιόφυρο προς Ξηροπόταμο έχουν συνταχθεί όλα τα κτηματολόγια και είτε έχουν κηρυχθεί οι απαλλοτριώσεις είτε βρίσκονται στο στάδιο της κήρυξης.
Για τα θέματα των Οργανισμών Κοινής Ωφέλειας (Δ.Ε.Υ.Α.Η. - Ο.Τ.Ε. - Δ.Ε.Η.) έχουν γίνει οι σχετικές συνεννοήσεις ως προς τον τρόπο μετατόπισης των δικτύων και ήδη συντάσσονται από αυτούς σχετικές μελέτες, όπου απαιτείται.
Επισημαίνεται ότι τα παραπάνω έργα κατασκευάζονται σε μία πόλη με μεγάλο κυκλοφοριακό φόρτο και τα τυχόν προβλήματα που θα παρουσιάζονται κατά τη διάρκεια της κατασκευής θα αντιμετωπίζονται άμεσα.
Η Υπουργός
ΒΑΣΩ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ»
7. Στην με αριθμό 206/4-7-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’αριθμ. 30/29-7-02 έγγραφο από τον Υφυπουργό Γεωργίας η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 206/4-7-02 που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Γ. Σαλαγκούδης, σας πληροφορούμε τα εξής:
Για την χορήγηση επιδότησης στα πλαίσια του Ολοκληρωμένου Συστήματος Διαχείρισης και Ελέγχου, πρέπει ο δικαιούχος να συμπληρώσει και να καταθέσει την αντίστοιχη αίτηση δήλωση, η οποία περιλαμβάνει και την συμπλήρωση του χαρτογραφικού υποβάθρου των αγροτεμαχίων του. Υπεύθυνος για τη συμπλήρωση της αίτησης - δήλωσης είναι ο ίδιος ο παραγωγός.
Η αίτηση - δήλωση υπόκειται σε ελέγχους (επιτόπιους - διοικητικούς, μηχανογραφικούς διασταυρωτικούς κλπ.) από τις Ν.Α. και από τη Δ/νση Πληροφορικής του Υπουργείου Γεωργίας.
Η καθυστέρηση καταβολής των δικαιούμενων οικονομικών ενισχύσεων οφείλεται αφενός μεν στην διαπίστωση λαθών και παραλείψεων και αφετέρου στην μη έγκαιρη διόρθωση των στοιχείων των Δηλώσεων από τις Δ/νσεις Αγρ. Ανάπτυξης των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων.
Σαν παραδείγματα μπορούν να αναφερθούν τα εξής:
Ο 13ψήφιος Κ.Α. των δηλουμένων αγροτεμαχίων να μην συμφωνεί με τον υπάρχοντα στη Βάση Δεδομένων του χαρτογραφικού υποβάθρου, τα αγροτεμάχια να έχουν δηλωθεί με τον ίδιο 13ψήφιο Κ.Α. ή με χωρίς Κ.Α. χαρτογραφικού υποβάθρου, το συνολικό εμβαδόν αγροτεμαχίων μιας οριοθετημένης περιοχής (Ενότητας) υπερβαίνει το εμβαδόν της Ενότητας του χαρτογραφικού υποβάθρου πέραν της ανοχής 5% που ισχύει, να έχει αναγραφεί λάθος ή να μην έχει αναγραφεί ΑΦΜ και τέλος ψευδείς Δηλώσεις.
Ειδικότερα από τα στοιχεία που τηρούνται στον ΟΠΕΚΕΠΕ για τις πληρωμές ΟΣΔΕ Ν. Θεσσαλονίκης περιόδου 2001 παρουσιάζεται η εξής κατάσταση στις 26/7:
Σε σύνολο 19.693 αιτήσεων οι 12.406 είχαν τα αναφερόμενα παραπάνω προβλήματα χαρτογραφικού υποβάθρου, από τις οποίες οι 8.221 διορθώθηκαν από την Ν.Α. και προωθήθηκαν για πληρωμή και οι 4.185 είχαν ακόμη προβλήματα στις 19/7.
Από τις 4.185 προβληματικές αιτήσεις οι 3.997 έχουν ένα ή και περισσότερα αγροτεμάχια για τα οποία απαιτείται περαιτέρω διόρθωση και οι 188 δεν πληρώθηκαν καθόλου επειδή διαπιστώθηκε ότι δεν πληρούνται οι κείμενες διατάξεις.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η συνολική έκταση και ο συνολικός αριθμός αγροτεμαχίων που αντιστοιχεί στις 19.693 αιτήσεις δηλώσεις του Ν. Θεσσαλονίκης ανέρχεται αντίστοιχα σε 1.049.993 στρ. και 155.670 αγροτεμάχια, που σημαίνει ότι κάθε δήλωση περιλαμβάνει κατά μέσο όρο 8 αγροτεμάχια με μέση έκταση 53,3 στρέμματα.
Ο συνολικός αριθμός των προβληματικών εκτάσεων και αγροτεμαχίων στις 19/7 ανέρχεται αντίστοιχα σε 53.012 στρ. και 7.526 αγροτεμάχια, δηλαδή ποσοστό 5% και 4,8% αντίστοιχα στο σύνολο των εκτάσεων και των αγροτεμαχίων.
Από τα στοιχεία που αναλυτικά αναφέρθηκαν φαίνεται ότι για ποσοστό 5% περίπου διαφόρων λαθών ή παραλείψεων στο χαρτογραφικό υπόβαθρο στην έκταση και στον αριθμό των αγροτεμαχίων έχουμε 3.997 αιτήσεις δηλώσεις σε εκκρεμότητα, στις οποίες είναι προφανές ότι υπάρχουν λάθη και παραλείψεις σε ένα έως περισσότερα αγροτεμάχια.
Είναι ευνόητο λοιπόν ότι για να πληρωθεί ένας παραγωγός, πρέπει να μη διαπιστώνονται προβλήματα στην αίτησή του κατά τους ελέγχους.
Οι ενισχύσεις για τις αροτραίες καλλιέργειες καταβάλλονται από τις 16 Νοεμβρίου μέχρι τις 31 Ιανουαρίου.
Ειδικότερα για το Νομό Θεσσαλονίκης, μέχρι την ημερομηνία αυτή έχει καταβληθεί στους δικαιούχους παραγωγούς αροτραίων καλλιεργειών οικονομική ενίσχυση ύψους 34.857.877,64 ευρώ (11.877.821.805,83 δρχ.).
Μετά τη διεξαγωγή των διοικητικών ελέγχων και για τις περιπτώσεις που έγιναν οι σχετικές διορθώσεις από τις νομαρχιακές αυτοδιοικήσεις, εκδόθηκαν εντολές πληρωμής στις 21-5-02 για συμπληρωματικά ποσά ύψους 733,159 ευρώ.
Σημειώνεται ότι για τις αιτήσεις των οποίων οι διορθώσεις έχουν ολοκληρωθεί, θα εκδοθούν οι συμπληρωματικές καταστάσεις πληρωμής μέχρι το τέλος του μηνός Ιουλίου.
Η διόρθωση των προβληματικών αιτήσεων είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την πληρωμή των δικαιούχων αυτών των αιτήσεων.
Για τις διορθώσεις αυτές, αρμόδια είναι η Δ/νση Τοπογραφικής της Ν. Αυτοδιοίκησης Θεσσαλονίκης (ως Επιβλέπουσα Υπηρεσία), με τη συνεργασία των ΕΑΣ του Ν. Θεσσαλονίκης.
Ο Υφυπουργός
Ε. ΑΡΓΥΡΗΣ»
8. Στην με αριθμό 212/4-7-2002 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 23/26-7-02 έγγραφο από τον Υφυπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 212/4-7-2002 που κατέθεσαν στη Βουλή οι Βουλευτές κύριοι Τάκης Τσιόγκας, Νίκος Γκατζής και Αντώνης Σκυλλάκος, παρακαλούμε να πληροφορήσετε τους κυρίους Βουλευτές σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΥΔΕ/ΠΑΘΕ τα εξής:
1. Σύμφωνα με την υπάρχουσα εγκεκριμένη μελέτη βελτίωσης της Εθνικής Οδού Νο1 και μετατροπής της σε αυτοκινητόδρομο, στο τμήμα «Βόρεια Έξοδος Τεμπών – Πλαταμώνος», προβλέπεται η σύνδεση των περιοχών με τον αυτοκινητόδρομο, να γίνεται μέσω των ανισόπεδων κόμβων Ραψάνης και Πλαταμώνα και του δικτύου των παράπλευρων οδών, η δε αποκατάσταση της οδικής επικοινωνίας των εκατέρωθεν του αυτοκινητοδρόμου περιοχών γίνεται με ανισόπεδες διαβάσεις.
2. Στο τμήμα που έχει δημοπρατηθεί και ήδη κατασκευάζεται, για τη σύνδεση της Αιγάνης με τα παράλια Μεσαγγάλων προβλέπεται η κατασκευή Τεχνικού Κάτω Διάβασης, η ολοκλήρωση του οποίου προβλέπεται εντός του Β΄ εξαμήνου 2002.
3. Μέχρι να κατασκευασθούν οι ανισόπεδοι κόμβοι Ραψάνης και Πλαταμώνα, οπότε θα εξασφαλισθεί πλήρως η σύνδεση των περιοχών με τον αυτοκινητόδρομο, εξετάζεται η δυνατότητα εξασφάλισης της πρόσβασης στις περιοχές με προσωρινές και ασφαλείς συνδέσεις των παραπλεύρων με τον αυτοκινητόδρομο.
Ο Υφυπουργός
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΑΚΛΙΔΗΣ»
9. Στην με αριθμό 215/4-7-2002 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 33/29-7-2002 έγγραφο από τον Υπουργό Γεωργίας η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 215/4-7-2002 που κατέθεσε στη Βουλή η Βουλευτής κα Ε. Παπαδημητρίου, σας πληροφορούμε τα εξής:
Το Υπουργείο Γεωργίας είχε καταθέσει τόσο στο Συμβούλιο Υπουργών όσο και στην Ε. Επιτροπή υπόμνημα με τις θέσεις του για την ΚΑΠ, στις 27 Μαΐου 2002, πολύ πριν η Ε. Επιτροπή διαμορφώσει και επεξεργαστεί τις απόψεις της.
Σημειώνεται ότι οι θέσεις του Υπ. Γεωργίας είχαν διαμορφωθεί μετά από εκτεταμένο διάλογο με συλλογικούς φορείς σε θεσμοθετημένα όργανα (Εθνική Επιτροπή Αγροτικής Πολιτικής, Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής κ.α.). Υπομνήματα είχαν υποβάλλει και ορισμένα άλλα κράτη-μέλη, χωρίς αυτό να έχει ζητηθεί από την Ε. Επιτροπή, ή το Συμβούλιο.
Στις 10 Ιουλίου 2002, η Ε. Επιτροπή ανακοίνωσε τις προτάσεις της σχετικά με την ενδιάμεση ανασκόπηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής. Στις 11 Ιουλίου, ο Υπουργός Γεωργίας Γ. Δρυς ενημέρωσε την Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Βουλής, σχετικά με το περιεχόμενο αυτών των προτάσεων. Ακολούθησε συζήτηση και τοποθετήσεις Βουλευτών.
Στις 15 Ιουλίου 2002, η Ε. Επιτροπή παρουσίασε στο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας ανακοίνωση στην οποία εξέθεσε τις ιδέες της για την αναμόρφωση της ΚΑΠ επί των οποίων έγινε μία πρώτη συζήτηση.
Όπως είναι φυσικό, η εξέταση του θέματος στο επίπεδο του Συμβουλίου, έχει μόλις αρχίσει και θα συνεχισθεί επί μακρόν, τόσο σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων, όσο και στο επίπεδο του Συμβουλίου. Ασφαλώς, η διαπραγμάτευση προβλέπεται δύσκολη και επίπονη. Στο πλαίσιο αυτής της διαπραγμάτευσης, στόχος μας είναι να εκμεταλλευθούμε όλες τις δυνατότητες και να οικοδομήσουμε τις αναγκαίες συμμαχίες που θα μας επιτρέψουν να διασφαλίσουμε τα βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα συμφέροντα των παραγωγών, αλλά και τη βιώσιμη ανάπτυξη της υπαίθρου.
Ο Υπουργός
Γ. ΔΡΥΣ»

10. Στην με αριθμό 226/5-7-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 36/30-7-02 έγγραφο από τον Υπουργό Γεωργίας η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 226/5-7-02 που κατέθεσε στην Βουλή ο Βουλευτής κ. Π. Χ. Ψωμιάδης με τα θέματα της αρμοδιότητάς μας, σας πληροφορούμε τα εξής:
Από το Δήμο Νέας Απολλωνίας του Νομού Θεσσαλονίκης αναγγέλθηκαν στον ΕΛΓΑ ζημιές σε καλλιέργειες από χαλαζόπτωση της 1ης .7.2002.
Αμέσως μετά την χαλαζόπτωση, οι αρμόδιοι για την περιοχή γεωπόνοι επόπτες του Υποκαταστήματος ΕΛΓΑ στη Θεσσαλονίκη διενήργησαν επισημάνσεις, ώστε να έχει ο Οργανισμός μια πρώτη εικόνα για το ύψος και την έκταση των ζημιών. Από τις επισημάνσεις αυτές διαπιστώθηκε ότι προξενήθηκαν σημαντικής ζημιές κυρίως σε καλλιέργειες καπνού αλλά και σε καλλιέργειες βάμβακος οπωροκηπευτικών και αραβοσίτου σε περιορισμένη όμως έκταση.
Το έργο των εξατομικευμένων εκτιμήσεων των ζημιών αυτών ξεκίνησε την επόμενη ημέρα της χαλαζόπτωσης και ολοκληρώθηκε στις 15-7-2002, τελευταία ημέρα της 12ήπμερης προθεσμίας υποβολής δηλώσεων ζημιάς.
Μετά την κοινοποίηση των πορισμάτων εκτίμησης στους ενδιαφερόμενους παραγωγούς, από τον ΕΛΓΑ θα καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια για την επίσπευση όλων των ασφαλιστικών διαδικασιών που απαιτούνται για την καταβολή των αποζημιώσεων στους δικαιούχους το συντομότερο δυνατό.
Ο Υπουργός
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΥΣ»
11. Στην με αριθμό 227/5-7-02 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 72191/29-7-02 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 227/5-7-02 την οποία κατέθεσε στη Βουλή ο Βουλευτής κ. Σταύρος Κ. Δήμας, και αφορά στο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Κορίνθου, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
1. Μετά την αποκέντρωση του Π.Δ.Ε. και την πλήρη εφαρμογή των διατάξεων του ν.2218/94 όπως συμπληρώθηκε με τις διατάξεις του ν. 2240/94 και κωδικοποιήθηκαν με το Π.Δ. 30/1996, οι Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις έχουν την αρμοδιότητα για την επιλογή και απόκτηση οικοπεδικών εκτάσεων, τον προγραμματισμό, τη μελέτη την κατασκευή και την επίβλεψη των έργων σχολικής στέγης.
Οι ΟΤΑ έχουν την ευθύνη για την επισκευή και συντήρηση των δικακτηρίων της περιφερείας τους.
Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κορινθίας θα χρηματοδοτηθεί για τις κατασκευές σχολικών κτιρίων και από κονδύλια που έχει αποκεντρώσει το ΥΠΕΠΘ στο ΠΕΠ Πελοποννήσου. Το ΥΠΕΠΘ επιχορηγηθεί επικουρικά ετησίως τις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις από το Εθνικό Π.Δ.Ε. συνολικά για οικόπεδα – κατασκευές και τους ΟΤΑ για επισκευές χωρίς περαιτέρω παρέμβαση στην κατανομή των πιστώσεων μέσα στο Νομό.
Η Ν.Α. Κορινθίας χρηματοδοτείται φέτος για οικόπεδα και κατασκευές σχολικές κτιρίων από το Π.Δ.Ε. του ΥΠΕΠΘ με 586.940,57 ΕΥΡΩ.
Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κορινθίας στην περίοδο 1999-2000 επιχορηγήθηκε με τα κατωτέρω ποσά από τις πιστώσεις του Εθνικού Π.Δ.Ε. του ΥΠΕΠΘ και το ΟΣΚ Α.Ε.
1999
Για οικόπεδα – κατασκευές 80.000.000 δρχ.
Για επισκευές 94.164.000 δρχ.
2000
Για οικόπεδα – κατασκευές 250.000.000 δρχ.
Για επισκευές 60.000.000 δρχ.
2001
Για οικόπεδα – κατασκευές 200.000.000 δρχ.
Η χρηματοδότηση για επισκευές γίνεται μέσω του ΥΠΕΣΔΔΑ απευθείας στους ΟΤΑ.
Λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω, οι ΟΤΑ και η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κορινθίας θα πρέπει να συμπεριλάβουν στο πρόγραμμά τους, τις απαιτούμενες, προσκτήσεις οικοπέδων τις επισκευές των υπαρχόντων σχολικών κτιρίων, την αποπεράτωση εκτελουμένων έργων και την κατασκευή νέων εκπαιδευτηρίων.
2. Σε ότι αφορά την ανέγερση κτιρίου για τη στέγαση του Ειδικού Δημοτικού Σχολείου Κορίνθου, σας γνωρίζουμε ότι όπως μας πληροφόρησε η Δ/νση Προγ/μού της Ν.Α. Κορινθίας με σχετικό έγγραφο, το έργο εντάχθηκε στο ΠΕΠ Πελοποννήσου προκειμένου να χρηματοδοτηθεί από το Γ΄ ΚΠΣ. Η ωριμότητα του έργου έχει ήδη ελεγχθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες της Περιφέρειας Πελοποννήσου και αναμένεται εντός των ημερών η έγκριση δημοπράτησης του έργου από το ΥΠΕΘΟ.
3. Τέλος σας γνωρίζουμε με την ολοκλήρωση του διαγωνισμού πρόσληψης Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού σε ΣΜΕΑ και ΚΔΑΥ (αρχές του νέου σχολικού έτους), από τον αξιολογικό πίνακα του διαγωνισμού θα υπάρξει η δυνατότητα κάλυψης λειτουργικών κενών σε Ε.Ε.Π. (Ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών κ.α.) στις Σχολικές Μονάδες Ειδικής Αγωγής.
Ο Υφυπουργός
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΕΣΟΥΛΗΣ»
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στη συζήτηση των
ΑΝΑΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
Η με αριθμό 677/3-9-2002 αναφορά του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Άγγελου Τζέκη προς τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας, σχετικώς με τη μη χορήγηση μερίσματος από το Μετοχικό Ταμείο Στρατού στα μέλη της Πανελλήνιας Ένωσης Αξιωματικών και Υπαξιωματικών Εθνικής Αντίστασης 1941-44, διαγράφεται λόγω κωλύματος του αρμοδίου Υπουργού.
Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση αναφορών και ερωτήσεων.
Εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Θα γίνει προεκφώνηση των νομοσχεδίων που είναι γραμμένα στην ημερήσια διάταξη.
Υπουργείου Δικαιοσύνης.
Ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου: «Συμμόρφωση της Διοίκησης προς τις δικαστικές αποφάσεις, προαγωγή των δικαστών των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων στο βαθμό του Συμβούλου Επικρατείας και άλλες διατάξεις».
Έχετε, κύριε Υπουργέ, να κάνετε κάποια παρατήρηση;
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Όχι, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο και στο σύνολο;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Το νομοσχέδιο έγινε δεκτό και στο σύνολο κατά πλειοψηφία.
Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης: «Συμμόρφωση της Διοίκησης προς τις δικαστικές αποφάσεις, προαγωγή των δικαστών των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων στο βαθμό του Συμβούλου Επικρατείας και άλλες διατάξεις» έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, σε μόνη συζήτηση, επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής:

(Το κείμενο του νομοσχεδίου S-DIKAST βρίσκεται στο τεύχος πρακτικών της Βουλής)


ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριοι συνάδελφοι, παρακαλώ το Σώμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ’ ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών ως προς την ψήφιση στο σύνολο του παραπάνω νομοσχεδίου.
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Το Σώμα παρέσχε τη ζητηθείσα εξουσιοδότηση.
Συνεχίζεται η προεκφώνηση των νομοσχεδίων.
Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Τροποποίηση και συμπλήρωση της συνταξιοδοτικής νομοθεσίας του Δημοσίου και άλλες διατάξεις».
Το νομοσχέδιο θα συζητηθεί κατά τη σημερινή συνεδρίαση.
Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση του Κώδικα Προσωπικού Λιμενικού Σώματος».
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Κρατείται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Το νομοσχέδιο κρατήθηκε και θα συζητηθεί κατά τη συνήθη διαδικασία.
Υπουργείου Εξωτερικών.
Συζήτηση και ψήφιση ενιαία επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Επιθεώρηση αρχών της εξωτερικής υπηρεσίας, εκπαίδευση και αξιολόγηση των υπαλλήλων του Υπουργείου Εξωτερικών και άλλες διατάξεις» σύμφωνα με τα άρθρα 72 παρ. 4 του Συντάγματος και 108 παρ. 7 του ΚτΒ.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Κρατείται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Το νομοσχέδιο κρατήθηκε και θα συζητηθεί κατά τη συνήθη διαδικασία.
Εισερχόμαστε τώρα στη συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Τροποποίηση και συμπλήρωση της συνταξιοδοτικής νομοθεσίας του Δημοσίου και άλλες διατάξεις».
Για το νομοσχέδιο αυτό ορίζεται από το Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος ο κ. Παναγιώτης Λαφαζάνης και από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος ο κ. Άγγελος Τζέκης.
Για το νομοσχέδιο θα διατεθούν η σημερινή συνεδρίαση και άλλες τρεις συνεδριάσεις, εφόσον συμφωνείτε να διατεθεί η σημερινή και αυριανή συνεδρίαση επί της αρχής του νομοσχεδίου και άλλες δύο επί των άρθρων.
Συμφωνείτε, κύριοι συνάδελφοι, ή να το δούμε στην πορεία της συζητήσεως; Υποθέτω ότι θα θέλουν να μιλήσουν πολλοί επί της αρχής.
Ορίστε, κύριε Αγγελόπουλε.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, να κάνουμε μία συζήτηση επί των άρθρων, όπως αυτά έχουν συμπεριληφθεί με τις τροπολογίες που κατατέθηκαν πριν από την συζήτηση στην Επιτροπή και να μείνει η τελευταία ημέρα συζήτησης καθαρά για τις τροπολογίες, γιατί είναι τόσες πολλές που είναι δέκα φορές περισσότερες από το νομοσχέδιο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Λοιπόν, κοιτάξτε. Κατ΄αρχήν έχουμε τέσσερις συνεδριάσεις για να συζητήσουμε. Το ερώτημα είναι εάν θα διαθέσουμε τη σημερινή και την αυριανή συνεδρίαση επί της αρχής και να αφήσουμε δύο συνεδριάσεις για τα άρθρα.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Να το δούμε στην πορεία, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ας αρχίσουμε και θα δούμε.
Όσον αφορά στο θέμα που έθεσε ο κ. Αγγελόπουλος, καλό είναι οι τροπολογίες να αναφέρονται σε ζητήματα σχετικά μ’ αυτά που ρυθμίζει το νομοσχέδιο. Καλό είναι αυτά τα θέματα να τίθενται κατά τη συζήτηση των σχετικών άρθρων, ώστε εάν είναι δυνατή -σύμφωνα με το Σύνταγμα και τον Κανονισμό της Βουλής- η βελτίωση των διατάξεων του νομοσχεδίου, αυτό να γίνεται κατά τη συζήτηση των άρθρων. Διότι, όπως γνωρίζετε, χωριστά συζήτηση των τροπολογιών για θέματα, τα οποία δεν προβλέπονται ούτε εμμέσως από το νομοσχέδιο, δεν είναι δυνατόν να γίνει. Να έχετε, λοιπόν, υπόψη όσοι ενδιαφέρεστε να υποστηρίξετε τις τροπολογίες ότι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Δεν μιλάμε και για τις υπουργικές τροπολογίες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Τροπολογίες που φέρνουν θέματα, με τα οποία δεν ασχολείται το νομοσχέδιο, δεν μπορούν καν να συζητηθούν. Διότι, όπως γνωρίζετε, τα συνταξιοδοτικά ζητήματα για να έλθουν εδώ πρέπει προηγουμένως να έχουν τον έλεγχο του Ελεγκτικού Συνεδρίου και να συνοδεύονται από την έκθεσή του.
Εν πάση περιπτώσει, ας αρχίσουμε σήμερα επί της αρχής και βλέπουμε.
Ο κ. Πιπεργιάς, εισηγητής της Πλειοψηφίας, έχει το λόγο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΙΠΕΡΓΙΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τον περασμένο Ιούνιο απασχόλησε τη Βουλή το νομοσχέδιο για τη μεταρρύθμιση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.
Με το νομοσχέδιο εκείνο, που έγινε νόμος της ελληνικής πολιτείας, ρυθμίστηκαν τα ζητήματα που αφορούσαν το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης και εξασφαλίστηκε η ομαλή χρηματοδότηση του συστήματος για περίοδο τριάντα ετών. Ένας μεγάλος βραχνάς που απασχολούσε το σύνολο των ασφαλισμένων –εργαζόμενων και συνταξιούχων- του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα εξέλειπε με τις ρυθμίσεις που τότε ψηφίστηκαν και περιέρχονται στις διατάξεις του ν.3029/2002.
Με τις ρυθμίσεις εκείνες καθιερώθηκαν για πρώτη φορά ενιαίοι κανόνες για όλους τους μισθωτούς και θεσμοθετήθηκε ενιαίο ταμείο μισθωτών, που καθόρισε με απόλυτα σαφείς διαδικασίες, με τις οποίες η πανσπερμία των επικουρικών ταμείων μπορεί να μετεξελιχθεί σε λίγα βιώσιμα ταμεία. Δημιουργήθηκε ένα από τα πιο σύγχρονα θεσμικά πλαίσια και καθιερώθηκε η δυνατότητα συμπληρωματικής επαγγελματικής ασφάλισης με έναν τρόπο συντεταγμένο και με συλλογικές διαπραγματεύσεις, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ο τρίτος πυλώνας κοινωνικής ασφάλισης.
Ακόμα, θεσπίστηκε αναλογιστική αρχή, για να μπορεί να εποπτεύει, να ελέγχει και να εγγυάται τη λειτουργία του συστήματος. Ρυθμίστηκαν πολλά από τα ανοιχτά προβλήματα και αποκαταστάθηκαν αδικίες που είχαν καθιερωθεί με το ν.2084, όπως ήταν η αύξηση του ποσοστού αναπλήρωσης από 60% σε 70%. Ρυθμίστηκαν τα ζητήματα χρηματοδότησης του όλου συστήματος κατά έναν τρόπο συντεταγμένο και διαρκή, που σε μεσοπρόθεσμη βάση δημιουργεί αποθεματικά, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η ομαλή χρηματοδότηση του συστήματος για τα προσεχή τριάντα χρόνια.
Όλα αυτά αναφέρονται εισαγωγικά, για να τονιστεί ότι οι τομές που έπρεπε να συντελεστούν στο ασφαλιστικό σύστημα συντελέστηκαν με την ψήφιση του ν.3029/2002. Το συζητούμενο νομοσχέδιο «Για την τροποποίηση και συμπλήρωση της συνταξιοδοτικής νομοθεσίας και άλλες διατάξεις» έρχεται να συμπληρώσει την υφιστάμενη νομοθεσία και να ρυθμίσει ζητήματα που παρέμεναν σε εκκρεμότητα και δεν αντιμετωπίστηκαν με το νομοσχέδιο εκείνο.
Εξάλλου, κατά τη διάρκεια της τριήμερης συζήτησης του ν. 3029 για τη μεταρρύθμιση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, ανακοινώθηκε στη Βουλή από την Κυβέρνηση ότι με καινούριο νομοθέτημα θα ρυθμίζονταν προβλήματα που είχαν εντοπιστεί στη συνταξιοδοτική νομοθεσία του δημοσίου.
Είναι επόμενο το συζητούμενο νομοσχέδιο να μην επιφέρει τομές -οι οποίες εξάλλου προηγήθηκαν- και να μη ανοίγει συζητήσεις συνολικά για το σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης και τις προοπτικές του και εκ των πραγμάτων η συζήτηση να περιορίζεται στις πολύ συγκεκριμένες διατάξεις της συνταξιοδοτικής νομοθεσίας του δημοσίου που τροποποιούνται.
Τα σημαντικότερα ζητήματα που εισηγείται το συζητούμενο νομοσχέδιο αφορούν τη συνταξιοδότηση των λογοτεχνών - καλλιτεχνών, τη συνταξιοδότηση των νεφροπαθών, ενώ με τροπολογίες που έχουν κατατεθεί ρυθμίζονται τα συνταξιοδοτικά ζητήματα των πανεπιστημιακών και των ναυτικών που είχαν απασχολήσει την κοινή γνώμη λόγω των πολυήμερων κινητοποιήσεων που πραγματοποιήθηκαν στους αντίστοιχους χώρους.
Στη συζήτηση επί της αρχής, εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να γίνει λεπτομερειακή αναφορά σε πολλές ρυθμίσεις που αναφέρονται σε όλες τις διατάξεις του νομοσχεδίου, αφού στην κατ’ άρθρο συζήτηση θα γίνει διεξοδική και λεπτομερειακή αναφορά.
Θεωρώ, όμως, σκόπιμο να αναφερθώ στα σημαντικότερα ζητήματα του νομοσχεδίου, όπου επέρχονται αλλαγές. Η πρώτη αλλαγή αφορά στην αναμόρφωση του θεσμού των συντάξεων που χορηγεί η πολιτεία στους λογοτέχνες- καλλιτέχνες. Αυτή η αναμόρφωση κρίθηκε αναγκαία μετά τη διαπίστωση ότι η ισχύουσα νομοθεσία έχει δημιουργήσει πολλά προβλήματα στην εφαρμογή της.
Ο θεσμός της συνταξιοδότησης λογοτεχνών - καλλιτεχνών καθιερώθηκε για πρώτη φορά με τα νομοθετικά διατάγματα 1086/1971 και 214/1973. Η καθιέρωση του θεσμού εκείνη την εποχή έγινε, γιατί η τότε νομοθεσία δεν έδινε τη δυνατότητα στους λογοτέχνες - καλλιτέχνες να ασφαλίζονται στο γενικό ασφαλιστικό σύστημα της χώρας. Με το ν.δ. 1086/1971 δόθηκε η δυνατότητα σ’ αυτά τα πρόσωπα να ασφαλίζονται στο ΙΚΑ.
Κατά τη λογική φορά των πραγμάτων, λοιπόν, θα έπρεπε να είχε ως συνέπεια τη σταδιακή μείωση του αριθμού των χορηγουμένων συντάξεων αυτής της κατηγορίας και ο θεσμός αυτός να εκλείψει, αφού όλοι σχεδόν οι λογοτέχνες καλλιτέχνες θα είχαν ήδη πλήρες δικαίωμα για σύνταξη από το ΙΚΑ.
Αυτό το καθεστώς διατηρήθηκε σε ισχύ μέχρι το 1996, οπότε με το ν. 2435/1996 επιχειρήθηκε η μεταρρύθμισή του προς δύο κατευθύνσεις, εκ των οποίων η πρώτη αφορούσε στη διεύρυνση των κατηγοριών λογοτεχνών - καλλιτεχνών που δικαιούνται τέτοια σύνταξη και η άλλη τόσο στην κατάργηση της διάκρισης που υπήρχε μέχρι τότε στην παροχή των υπηρεσιών σε σημαντικές και εξαιρετικές -επειδή κατά την άποψη των ενδιαφερομένων η διάκριση αυτή τους προσέβαλε- όσο και στην απλοποίηση των διαδικασιών απονομής αυτών των συντάξεων.
Η εφαρμογή των διατάξεων του ν. 2435/1996 είχε σαν αποτέλεσμα να προταθούν για συνταξιοδότηση καλλιτέχνες, για τους οποίους αυτή η σύνταξη δεν ήταν η πρώτη –ήταν η δεύτερη, πολλές φορές και η τρίτη κατά σειρά- να προταθούν για συνταξιοδότηση καλλιτέχνες χωρίς πειστική προσφορά στον πολιτισμό, κάποιοι με μεγάλο οικογενειακό εισόδημα –πάνω από τα δέκα εκατομμύρια- κλπ.
( Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ )
Η κατάσταση που δημιουργήθηκε είχε σαν συνέπεια την αύξηση των συνταξιούχων αυτής της κατηγορίας περίπου κατά 40%, ενώ η απλοποίηση της διαδικασίας της απονομής των συντάξεων αυτών και, κυρίως, η έλλειψη αιτιολόγησης για την προσφορά των δικαιούχων στον πολιτισμό προκάλεσε την προσβολή σημαντικού αριθμού αποφάσεων από το Γενικό Επίτροπο της Επικρατείας και οδήγησε στην εκκρεμότητα πολλών περιπτώσεων παροχής συντάξεων στο Ελεγκτικό Συνέδριο.
Η χορήγηση αυτών των συντάξεων είχε ουσιαστικά διπλό σκοπό: Πρώτον, να αναγνωριστεί η προσφορά των λογοτεχνών - καλλιτεχνών στον πολιτισμό της χώρας και, δεύτερον, να επιδειχθεί η μέριμνα του κράτους σε όλους εκείνους που δεν κατέστη δυνατόν να εξασφαλίσουν έσοδα για το βιοπορισμό τους λόγω της αφοσίωσής τους στην τέχνη. Ουσιαστικά, δηλαδή, αποτελούσε μονόπλευρη παροχή σε όσους από τους καλλιτέχνες είχαν πραγματική ανάγκη.
Με δεδομένη την κατάσταση που διαμορφώθηκε, με το νομοσχέδιο προτείνεται η αναμόρφωση του θεσμού, με σκοπό η συνδρομή της πολιτείας να επέρχεται μόνο σε εκείνες τις περιπτώσεις που υπάρχει ανάγκη και τεκμηριώνεται με αντικειμενικά κριτήρια η προσφορά των ανθρώπων του πολιτισμού και της τέχνης.
Με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις καθιερώνεται μία νέα φιλοσοφία στις παροχές συντάξεις ή ορθότερα βοηθήματα των λογοτεχνών-καλλιτεχνών. Οι βασικές διαφορές που επέρχονται είναι οι εξής:
Πρώτον, θεσμοθετείται εννεαμελής επιτροπή, η οποία θα κρίνει την προσφορά ή όχι διακεκριμένων υπηρεσιών των λογοτεχνών και καλλιτεχνών στον πολιτισμό.
Δεύτερον, καθιερώνονται κριτήρια οικογενειακού εισοδήματος και περιουσίας, όπως επίσης καταβολής ή όχι σύνταξης, εκτός εάν αυτή είναι πολεμική, από το δημόσιο ή ασφαλιστικό οργανισμό κύριας ασφάλισης, μιας δηλαδή άλλης σύνταξης η οποία να υπερκαλύπτει την παρεχόμενη για τους λογοτέχνες, καλλιτέχνες από το δημόσιο.
Και, τρίτον, περιορίζεται η εφαρμογή των διατάξεων αυτών στους καλλιτέχνες, λογοτέχνες που θα συμπληρώσουν μέχρι 31-10-2002 το τεσσαρακοστό πέμπτο έτος της ηλικίας τους.
Το δεύτερο θέμα που ρυθμίζεται αφορά τη συνταξιοδότηση των νεφροπαθών με τις ειδικές διατάξεις που ισχύουν για άτομα με ειδικές ανάγκες, όπως είναι οι τυφλοί, οι παραπληγικοί και άλλες ειδικές κατηγορίες. Με τις υπόλοιπες διατάξεις του νομοσχεδίου βελτιώνεται η συνταξιοδοτική νομοθεσία των δημοσίων υπαλλήλων, των υπαλλήλων των ΟΤΑ και των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου στα σημεία εκείνα που έχουν δημιουργηθεί ερμηνευτικά και άλλα προβλήματα με τη διαφοροποίηση των οικονομικών, κοινωνικών και άλλων συνθηκών και εισάγονται νέες ρυθμίσεις που αποβλέπουν αφ΄ενός στην προστασία ορισμένων κατηγοριών υπαλλήλων και των οικογενειών τους και αφ΄ετέρου στην επίλυση λειτουργικών θεμάτων των υπηρεσιών.
Θα πρέπει να τονισθεί ότι πολλές διατάξεις αφορούν τη διατίμηση των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των εργαζομένων που εργαζόντουσαν σε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, που εν τω μεταξύ όμως άλλαξαν και έγιναν ανώνυμες εταιρείες. Πάρα πολλές διατάξεις αφορούν την κατοχύρωση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων αυτών των εργαζομένων όπως είναι οι εργαζόμενοι στο Ταμείο Εθνικής Οδοποιίας, όπως είναι οι εργαζόμενοι στους οργανισμούς λιμένων Πειραιώς, Θεσσαλονίκης κλπ.
Επίσης με τις τροπολογίες που θα συζητηθούν υπάρχει ικανοποίηση αιτημάτων και επίλυση προβλημάτων που αφορούν τους πανεπιστημιακούς και τους ναυτικούς. Ιδιαίτερα για τους ναυτικούς υπάρχει τροπολογία η οποία θα συζητηθεί κατά τη συζήτηση των τροπολογιών, όπου αναμορφώνονται οι συντάξεις των ναυτεργατών και το ποσοστό αναπλήρωσης των συντάξεών τους από 60% που είναι σήμερα ανεβαίνει σταδιακά στο 70% από την 1-1-2006.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με το προτεινόμενο νομοσχέδιο επέρχονται βελτιώσεις στην ασφαλιστική νομοθεσία του δημοσίου και επιλύονται ζητήματα, αλλά και ικανοποιούνται αιτήματα των ασφαλισμένων. Από το 1981 μέχρι σήμερα έχουν συντελεστεί σημαντικότατες αλλαγές στο κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα της χώρας. Ας μην ξεχνάμε ότι μέχρι το 1982 το ΙΚΑ σαν οργανισμός κύριας ασφάλισης κάλυπτε μόνο τους εργαζόμενους στα αστικά κέντρα. Η κοινωνική ασφάλιση από τότε επεκτάθηκε σε όλη τη χώρα. Ο Οργανισμός Γεωργικών Ασφαλίσεων μετεξελίχθηκε σε ταμείο κύριας ασφάλισης και καλύπτει τους αγρότες και τους ασχολούμενους στην πρωτογενή παραγωγή σε όλη τη χώρα. Το Ταμείο Εμπόρων και το Ταμείο Αυτοκινητιστών ενοποιήθηκαν με το ΤΕΒΕ σε ένα σύγχρονο οργανισμό αυτοαπασχολούμενων.
Καθιερώθηκαν επίσης ενιαίοι κανόνες και ενιαίο σύστημα ασφάλισης των μισθωτών με το νόμο που προηγούμενα ανέφερα, το ν. 3029/2002. Ουσιαστικά σήμερα κανείς από τους Έλληνες απασχολούμενους στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, όπως επίσης οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι αυταπασχολούμενοι, έχουν τη δυνατότητα να απολαύσουν τα αγαθά της κοινωνικής ασφάλισης και να έχουν κοινωνική προστασία για την περίοδο που θα είναι ανήμποροι να συμμετέχουν ενεργά στην παραγωγή.
Όλες αυτές οι σημαντικές αλλαγές συντελέστηκαν στη χώρα μας, παρά την επικράτηση νεοφιλελεύθερων απόψεων σε όλο σχεδόν τον κόσμο που ήθελαν και θέλουν την αποδιάρθρωση της κοινωνικής προστασίας και τη συρρίκνωση των κοινωνικών δαπανών. Οι θεαματικές αυτές εξελίξεις έγιναν και πολλά νέα δικαιώματα κατακτήθηκαν γιατί αντίθετα με τις συστάσεις των διεθνών οικονομικών οργανισμών, αλλά και τις παροτρύνσεις των νεοφιλελεύθερων κύκλων οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ επέλεξαν σαν πρώτη προτεραιότητα την κοινωνική συνοχή, που αποτελεί και ακρογωνιαίο λίθο για την οικονομική ανάπτυξη και πρόοδο.
Στη γενικότερη αυτή αντίληψη κινείται και το συζητούμενο νομοσχέδιο, την υπερψήφιση του οποίου εισηγούμαι. Είμαι βέβαιος ότι οι προτεινόμενες ρυθμίσεις συμβάλλουν στην επίλυση των χρονιζόντων προβλημάτων και στην ικανοποίηση δίκαιων αιτημάτων. Ελπίζω επίσης ότι στην κατ’ άρθρον συζήτηση θα υπάρξουν και περαιτέρω βελτιώσεις, έτσι ώστε όλες οι πτέρυγες της Βουλής των Ελλήνων ομοφώνως να ψηφίσουν το νομοσχέδιο που φέρνει η κυβέρνηση και η Βουλή ομοφώνως να τον καθιερώσει ως νόμο του ελληνικού κράτους.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι ο συνάδελφος Βουλευτής Α΄ Αθηνών κ. Γεώργιος Αλογοσκούφης ζητεί ολιγοήμερη άδεια απουσίας στο εξωτερικό.
Η Βουλή εγκρίνει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς η Βουλή ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια.
Επίσης ολιγοήμερη άδεια απουσίας στο εξωτερικό ζητεί και η Βουλευτής Α΄ Αθηνών κ. Μαριέττα Γιαννάκου -Κουτσίκου.
Η Βουλή εγκρίνει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς η Βουλή ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια.
Το λόγο έχει ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας κ. Αγγελόπουλος.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είμαι απ’ αυτούς που προσπαθούν να αντιπαρέλθουν την πρόκληση να απαντήσουν στα όσα συνήθως λένε οι συνάδελφοι, οι οποίοι προηγούνται στο Βήμα. Όμως όλα αυτά τα περί των αγαθών της κοινωνικής ασφάλισης που απολαμβάνουν όλοι οι Έλληνες, τα περί κοινωνικής συνοχής που είπε ο εισηγητής της Πλειοψηφίας, χωρίς να λάβει υπόψη του ούτε τα όσα επισημαίνονται τον τελευταίο καιρό περί κοινωνικών και περιφερειακών ανισοτήτων περί του 1/3 του πληθυσμού που βρίσκεται κάτω από τα όρια της φτώχειας και τα όσα στις εκθέσεις των διεθνών οργανισμών αναφέρονται για τους συνταξιούχους που καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων που είναι κάτω από το όριο της φτώχειας, πιστεύω ότι δεν μπορεί να τα ξεπεράσει κανείς με ιδιαίτερη ευκολία, γι’ αυτό και κάνω αυτήν την αναφορά.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν δύο μήνες η Κυβέρνηση, παρά τις διαφωνίες των κοινωνικών εταίρων, και τις αντιδράσεις και κινητοποιήσεις των εργαζομένων της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ έφερε και ψήφισε στη Βουλή νόμο για την αναμόρφωση και την εξυγίανση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Ο νόμος αυτός αναφερόταν κύρια στο ασφαλιστικό καθεστώς των απασχολουμένων με σχέση εξηρτημένης εργασίας στο δημόσιο ή στον ιδιωτικό τομέα και όπως ισχυρίζονταν τότε η Κυβέρνηση απαντούσε συνολικά στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, εξασφάλιζε τη βιωσιμότητα του συστήματος για τα τριάντα επόμενα χρόνια και καθιέρωνε ενιαίους κανόνες ασφάλισης για όλους τους Έλληνες.
Κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου εκείνου στη Βουλή είχαμε επισημάνει ότι κανένας από τους τρεις αυτούς στόχους που έθετε η Κυβέρνηση δεν θα επιτυγχανόταν και ότι πολύ σύντομα θα καλούμασταν να νομοθετήσουμε και πάλι, για να καλύψουμε τυχόν κενά ή παραλείψεις που θα παρουσιάζονταν κατά την εφαρμογή του στην πράξη.
Δυστυχώς όμως και τότε, για άλλη μια φορά, μιλάγαμε σε ώτα μη ακουόντων. Έτσι, λίγους μήνες μετά την ψήφισή του και πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις, η Κυβέρνηση έφερε προς συζήτηση στη Βουλή το παρόν νομοσχέδιο, που συμπληρώνει ή τροποποιεί τη συνταξιοδοτική νομοθεσία του δημοσίου και ρυθμίζει μία σειρά από άλλα θέματα, κυρίως περιπτωσιακού χαρακτήρα, κατά παρέκκλιση των γενικών κανόνων και αρχών, που ακόμη και εκείνος ο πρόσφατα ψηφισθείς νόμος αναγνώριζε και τον οποίο στην ουσία αναιρεί στην πράξη. Μία από αυτές τις αρχές ήταν οι ενιαίοι κανόνες κοινωνικής ασφάλισης.
Η ίδια ισχυρίζεται ότι με τις συζητούμενες διατάξεις διευθετούνται θέματα ή επιλύονται προβλήματα στα πλαίσια της προσαρμογής του πιο πάνω νόμου. Στην ουσία, όμως, ο νόμος καλύπτει κενά ή διορθώνει λάθη προηγούμενων νόμων. Ακόμη όμως και εκεί που προσπαθεί να ξεκαθαρίσει, να βελτιώσει ή να απλοποιήσει κάποια πράγματα σε σχέση με το ισχύον ασφαλιστικό καθεστώς, όπως είναι η περίπτωση των καλλιτεχνών και των λογοτεχνών, επιτυγχάνει ακριβώς το αντίθετο, προκαλώντας έτσι την καθολική αντίδραση των ενδιαφερομένων, που -πέραν των άλλων- ισχυρίζονται ότι αγνοήθηκαν εντελώς από τον αρμόδιο Υπουργό, αφού δεν προηγήθηκε –όπως θα έπρεπε- κάποιος διάλογος μαζί τους.
Τα ίδια δε ισχύουν και για τις προσθήκες-τροπολογίες, που κατατέθηκαν εν τω μεταξύ από τους συναρμοδίους Υπουργούς και με τις οποίες επιχειρείται να ρυθμιστούν συνταξιοδοτικά θέματα διαφόρων κατηγοριών ασφαλισμένων, όπως είναι οι στρατιωτικοί, οι δικαστικοί, οι δικηγόροι κλπ., που εκκρεμούσαν από καιρό και όπως φαίνεται ή είχαν ξεχαστεί από τους συντάκτες του αρχικού νομοσχεδίου ή προστέθηκαν εκ των υστέρων κάτω από την πίεση που άσκησαν διάφορες ισχυρές κοινωνικές ομάδες.
Το βέβαιο είναι ότι η φιλοσοφία του τελευταίου πολυδιαφημισμένου ασφαλιστικού νόμου, που ψήφισε η Κυβέρνηση πριν από λίγους μήνες στη Βουλή, ενιαίοι κανόνες κοινωνικής ασφάλισης, βιωσιμότητα ταμείων κλπ., ανατρέπονται πριν από την εφαρμογή του, με αποτέλεσμα από τις πολλές τρύπες που ανοίγονται και με αυτό το νομοσχέδιο, να μπάζει πλέον νερά το ασφαλιστικό σύστημα από παντού.
Βέβαια, όλα αυτά καταδεικνύουν αυτό που κατ΄ επανάληψη έχουμε επισημάνει, δηλαδή την προχειρότητα με την οποία νομοθετεί η Κυβέρνηση, γεγονός που επιβεβαιώνεται και από το μεγάλο αριθμό τροπολογιών, περιπτωσιακού κυρίως χαρακτήρα, που κατέθεσε η Κυβέρνηση κατά τη διάρκεια ή και μετά τη συζήτηση του νομοσχεδίου στη Διαρκή Επιτροπή.
Ειδικότερα επί της αρχής έχουμε να επισημάνουμε τα κάτωθι: Οι λογοτέχνες- καλλιτέχνες ζητούν να αποσυρθεί η διάταξη, που αναφέρεται στις προϋποθέσεις και στη διαδικασία χορήγησης τιμητικών συντάξεων και να επανέλθει, αφού πρώτα ρυθμιστεί συνολικά το καθεστώς ασφάλισής τους. ΄Οπως και οι ίδιοι επισημαίνουν, το καθεστώς με το οποίο ασφαλίζονται σήμερα τους αντιμετωπίζει ως βιοτέχνες παραγωγούς και όχι σαν πνευματικούς δημιουργούς και επίσης ένα πράγμα τους παρέχει, τη μη ασφάλιση.
Πέραν τούτων όμως, ο αποκλεισμός από το συνταξιοδοτικό καθεστώς των καλλιτεχνών λογοτεχνών, που κατά την 31.12.2002 είναι κάτω των σαράντα πέντε ετών, δημιουργεί διάκριση, η οποία έχει στοιχεία αντισυνταγματικότητας. Αυτό επιτείνεται και από το γεγονός ότι πρόκειται για τιμητική συνταξιοδότηση, η οποία ενέχει κύρια το στοιχείο της αναγνώρισης.
Διαφωνούμε, λοιπόν, με τη διάκριση των σαράντα πέντε χρόνων. Διαφωνούμε με τη θέσπιση του ορίου ηλικίας των πενήντα ετών για τις συντάξεις αναπηρίας με ποσοστό 67% και άνω.
Διαφωνούμε με το τεκμήριο του οικογενειακού εισοδήματος και περιουσίας που ουσιαστικά ωθεί τους καλλιτέχνες-λογοτέχνες να μετατραπούν όλοι σε προικοθήρες. Διαφωνούμε με τον τρόπο συγκρότησης της επιτροπής, γιατί ουσιαστικά διορίζεται από τον Υπουργό. Αυτός έχει τον απόλυτο έλεγχο της επιτροπής, άρα μέσω της επιτροπής μπορεί να επιλέγει, όπως αυτός επιθυμεί.
Πρέπει να επαναδιατυπωθεί η διάταξη που αναφέρεται στην ειδική συνταξιοδότηση των νεφροπαθών, αφού ληφθούν υπόψη οι παρατηρήσεις που έγιναν κατά τη συζήτηση στην επιτροπή, με την προϋπόθεση –αναφέρεται στο σχετικό άρθρο- ότι ο απαιτούμενος χρόνος ασφάλισης για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος έχει διανυθεί κατά το χρόνο που ο ασφαλισμένος βρίσκεται στο τελικό στάδιο νεφρικής ανεπάρκειας. Αν κάποιος είναι δεκαπέντε χρόνια στο τελικό στάδιο νεφρικής ανεπάρκειας, αμφιβάλλουμε, κύριε Υπουργέ, αν θα είναι ακόμη εν ζωή.
Βεβαίως θα ήθελα, όταν θα πάρετε το λόγο, να μας απαντήσετε για τα σημεία εκείνα, τις παρατηρήσεις και τις προτάσεις που κατατέθηκαν από την πλευρά των Βουλευτών, που επιφυλαχθήκατε να μας απαντήσετε κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια, γιατί βλέπουμε κάποιες διαφοροποιήσεις και κάποια από τα πράγματα τα οποία αρχικά είχατε αποδεχθεί περιμέναμε να περιλαμβάνονται στο τελικό κείμενο, αλλά δυστυχώς δεν περιλαμβάνονται.
Επίσης θα πρέπει να αντιμετωπισθεί η συνταξιοδότηση μεταμοσχευμένων από συμπαγή όργανα, καρδιά, πνεύμονες, ήπαρ, πάγκρεας και λοιπά. ΄Ολοι αυτοί δεν ξεπερνούν τους εκατό. Δαπάνη στον προϋπολογισμό του κράτους θα προκύψει μετά από μία επταετία.
Επίσης θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα για τη συνταξιοδότηση των αιμορροφιλικών. Η δαπάνη συνταξιοδότησης των νεφροπαθών να αναληφθεί από τον κρατικό προϋπολογισμό κατά το μέρος που η συνταξιοδότηση αυτή γίνεται από τα ασφαλιστικά ταμεία, γιατί αποτελεί προνοιακή παροχή. Με βάση το ν. 2084/92, όποια προνοιακή παροχή χορηγείται από την Κυβέρνηση πρέπει να επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό. Ας μη ρίχνουμε για άλλη μια φορά το κόστος της άσκησης της όποιας κοινωνικής πολιτικής στις πλάτες των ασφαλιστικών ταμείων.
Πολλές επίσης είναι οι παρατηρήσεις και οι ενστάσεις που έγιναν για τις ρυθμίσεις που αναφέρονται σε συνταξιοδοτικά θέματα δημάρχων, νομαρχών, γενικών γραμματέων και Βουλευτών. Με το νομοσχέδιο αυτό κάθε περίπτωση αντιμετωπίζεται ξεχωριστά, με αποτέλεσμα να υπάρχουν σημαντικές αντιφάσεις, αφού οι προτεινόμενες διατάξεις δεν διέπονται από κάποια ενιαία ασφαλιστική φιλοσοφία, δεν ιεραρχούνται τίτλοι και θέσεις ούτε αντιμετωπίζεται αναλογικά η κάθε κατηγορία, με αποτέλεσμα να προτείνονται ευνοϊκότερες ρυθμίσεις, παραδείγματος χάρη για τους κοινοτάρχες από ό,τι για τους νομάρχες, ή για τους γενικούς γραμματείς από ό,τι για τους Βουλευτές. Βέβαια όλα αυτά θα έχουμε την ευκαιρία να τα αναπτύξουμε αναλυτικά κατά τη συζήτηση στα άρθρα.
Θεσπίζεται επίσης η καταβολή παραβόλου για την άσκηση ένστασης ενώπιον της Επιτροπής Ελέγχου Πράξεων Κανονισμού Συντάξεων. Διαφωνούμε με την προτεινόμενη ρύθμιση, γιατί η θέσπιση παραβόλου θα αποτελεί αποτρεπτικό παράγοντα για την υποβολή ένστασης.
Επίσης, η αύξηση από 1.1.2001 του επιδόματος εξομάλυνσης για τους συνταξιούχους του δημοσίου -μένει σε εκκρεμότητα το τι γίνεται αντίστοιχα με τους στρατιωτικούς- είχε εξαγγελθεί ότι θα χορηγείτο τον περασμένο χρόνο. Τελικά χορηγείται τώρα, μετά από μεγάλη καθυστέρηση.
Αυξάνονται από 1.1.2002 τα κατώτατα όρια των πολεμικών συντάξεων, καθώς και των συντάξεων αναπήρων ειρηνικής περιόδου. Η διαφορά όμως που θα προκύψει, θα καταβληθεί σε τρεις δόσεις, λες και η δαπάνη είναι τεράστια για το δημόσιο, ενώ δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για την εξομοίωση των συντάξεων αναπήρων και θυμάτων πολέμου ειρηνικής περιόδου με τις πολεμικές συντάξεις, ρύθμιση την οποία η Κυβέρνηση είχε υποσχεθεί και είχε εξαγγείλει πολλές φορές κατά το παρελθόν. Υπάρχει και σχετική τροπολογία Βουλευτών.
Ένα άλλο θέμα αναφέρεται στο απαράγραπτο του συνταξιοδοτικού δικαιώματος. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 είχε θεσπιστεί με το ν. 1027/80 άρθρο 31 και το ν. 1489/84 το απαράγραπτο του συνταξιοδοτικού δικαιώματος. Είχε δε χαιρετιστεί από την πλευρά των εργαζομένων σαν μία από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις στον ασφαλιστικό τομέα. Σήμερα, είκοσι χρόνια μετά και για λόγους καθαρά γραφειοκρατικούς -υπάρχει κάποια σχετική εισήγηση του Ελεγκτικού Συνεδρίου- η Κυβέρνηση γυρίζει πίσω για να επαναφέρει τη ρύθμιση με την οποία τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα των ασφαλισμένων υπόκεινται σε πενταετή παραγραφή. Ανέφερα κατά τη συζήτηση στην επιτροπή και θα το αναφέρω και πάλι στη συζήτηση και των άρθρων τη δυνατότητα εξαγοράς της στρατιωτικής θητείας, η οποία συνήθως γίνεται από τους ενδιαφερόμενους με την τακτοποίηση ταυτόχρονα των ασφαλιστικών τους θεμάτων κατά την ημερομηνία που αποχωρούν από την υπηρεσία τους. Με την προτεινόμενη διάταξη δεν θα υπάρχει έχουν αυτή η ευχέρεια πλέον.
Σημειώνεται επίσης ότι για τα ασφαλιστικά ταμεία του ιδιωτικού τομέα εξακολουθεί να ισχύει το απαράγραπτο του ασφαλιστικού δικαιώματος. Καταργείται μόνο για το δημόσιο τομέα. Η επάνοδος στο καθεστώς αναγνώρισης πλασματικών χρόνων θα αποτελέσει για άλλη μια φορά νάρκη στα θεμέλια της κοινωνικής ασφάλισης, ιδιαίτερα η ρύθμιση που δίνει τη δυνατότητα αναγνώρισης ως συντάξιμου από το δημόσιο του χρόνου που μεσολάβησε από την κύρωση των πινάκων επιτυχίας των αστυνομικών μέχρι την ημερομηνία κατάταξής τους.
Εγώ ερωτώ: Γιατί μόνο για την κατηγορία αυτών των αστυνομικών; Υπάρχουν και άλλες κατηγορίες πολιτών που συμμετείχαν σε διαγωνισμούς, κυρώθηκαν οι καταστάσεις πρόσληψης και ανεβλήθη ή καθυστέρησε η πρόσληψή τους.
Οι διατάξεις επίσης που αναφέρονται στους στρατιωτικούς και στους αστυνομικούς δεν αφορούν τους πυροσβέστες και τους λιμενικούς. Η προβλεπόμενη δε αναγνώριση των πλασματικών χρόνων γίνεται με την καταβολή του συνόλου των εισφορών και όχι μόνο των εισφορών του ασφαλισμένου, όπως προβλέπει η αντίστοιχη ρύθμιση για τους δικαστικούς ή εκπαιδευτικούς.
Τέλος, η δυνατότητα για αναγνώριση από τους εκπαιδευτικούς του χρόνου αναμονής για διορισμό είχε ρυθμιστεί με το ν. 2084/92. Η ρύθμιση όμως που προωθείται τώρα και είναι συνέχεια εκείνης, αντιμετωπίζει το θέμα μόνο σε σχέση με την υποχρεωτική αποχώρηση από την υπηρεσία στην ηλικία των εξήντα επτά ετών, σε αντίθεση με την πρώτη ρύθμιση που ήταν γενική.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Θα παρακαλούσα να μου δώσετε δύο λεπτά και να τα αφαιρέσετε από τη δευτερολογία μου, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεχίστε, κύριε συνάδελφε.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Και βέβαια, προβλήματα αδιοριστίας δεν αντιμετωπίζουν μόνο οι εκπαιδευτικοί, πολύ περισσότερο σήμερα, που όπως σωστά είχε παρατηρήσει ο κ. Αρσένης κατά τη συζήτηση στην επιτροπή δεν υπάρχει ο σχετικός πίνακας αδιόριστων εκπαιδευτικών, η επετηρίδα που λέγαμε παλιά.
Επίσης συμφωνούμε κατ’ αρχάς με τη μείωση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης των εκπαιδευτικών, δεδομένου ότι η διδασκαλία από εκπαιδευτικούς μεγάλης ηλικίας αποβαίνει σε βάρος του διδακτικού και εκπαιδευτικού έργου. Θα μπορούσαν όμως κάλλιστα –αναφέρθηκε και αυτό- οι άνθρωποι αυτοί με τις εμπειρίες που απέκτησαν κατά την εκπαιδευτική τους διαδρομή, καθ’ όλη τη διαδρομή τους στο δημοσιοϋπαλληλικό βίο, να αξιοποιήσουν τις εμπειρίες τους αυτές σε κάποιον άλλο κλάδο του εκπαιδευτικού τομέα. Με τη ρύθμιση, όμως, που προωθείτε, καθιερώνετε διαφορετική μεταχείριση ανάμεσα σ’ αυτούς που διορίστηκαν πριν το 1983 και μετά το 1983, ενώ αντίθετα δεν λαμβάνετε καμία ειδική μέριμνα για τις γυναίκες εκπαιδευτικούς.
Το άρθρο 8 ήταν η προσθήκη-τροπολογία που κατετέθη κατά τη συζήτηση στην επιτροπή, δίνει τη δυνατότητα στο δημόσιο να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του απέναντι στον ΟΑΠ-ΔΕΗ μεταβιβάζοντας σε αυτόν μετοχές της ΔΕΗ Α.Ε. αντί μετρητών, όπως προέβλεπε ο νόμος. Διατηρούμε έτσι το ύποπτο αλισβερίσι -για το οποίο πολλές φορές έχουμε συζητήσει και στη Βουλή- του δημοσίου με τους οργανισμούς του και τα ασφαλιστικά ταμεία μέσω του χρηματιστηρίου, της «ΔΕΚΑ» ή την τακτοποίηση οικονομικών εκκρεμοτήτων ανάμεσα σε αυτούς τους οργανισμούς με μετοχές οργανισμών του δημοσίου.
Εμείς είμαστε αντίθετοι και ζητάμε να αποσυρθεί η διάταξη.
Τέλος, ενώ η έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους προβλέπει την ετήσια επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού για κάθε επιμέρους ρύθμιση που περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο, καθώς και για αρκετές απ’ αυτές που περιλαμβάνονται στις τροπολογίες-προσθήκες, για είκοσι ή και περισσότερες περιπτώσεις, η δαπάνη δεν προσδιορίζεται, είναι ακαθόριστη.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, εμείς θα καταψηφίσουμε το νομοσχέδιο επί της αρχής. Στην κατ’ άρθρον συζήτηση θα καταθέσουμε τις επιμέρους διαφωνίες μας ή παρατηρήσεις μας και αναλυτικότερα θα καθορίσουμε κατά περίπτωση τη στάση μας. Ευχαριστώ πάρα πολύ.
( Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας )
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο κ. Άγγελος Τζέκης εκ μέρους του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος έχει το λόγο.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση με το παρόν νομοσχέδιο συνεχίζει μια προσφιλή τακτική που έχει, δηλαδή να φέρει τμηματικά σχέδια νόμων που αφορούν το συνταξιοδοτικό, το φορολογικό, τις εργασιακές σχέσεις, την εισοδηματική πολιτική, τα ζητήματα παιδείας, υγείας και άλλα. Με την τακτική αυτή της σαλαμοποίησης επιδιώκει να φρενάρει κατ’ αρχήν τις διαμαρτυρίες του λαού και των εργαζομένων και να μη δημιουργηθεί κατ’ επέκταση ένα ενιαίο αγωνιστικό μέτωπο απέναντι σ’ αυτήν την πολιτική της. Αυτή, λοιπόν, την τακτική εφαρμόζει και με το παρόν νομοσχέδιο. Είναι μια πανσπερμία διατάξεων που αφορούν συνταξιοδοτικά ζητήματα, αλλά και αυξήσεις μισθών και εργασιακές σχέσεις. Άρα δεν πρόκειται για ένα ενιαίο σχέδιο από πλευράς περιεχομένου, γι’ αυτό και δεν είναι δυνατόν να υπάρξει μια ενιαία τοποθέτηση επί της αρχής. Γιατί υπάρχουν διατάξεις, όπου κάπου μπορείς να δώσεις και θετική ψήφο, αλλά υπάρχουν και σοβαρές διατάξεις με τις οποίες δεν συμφωνούμε. Γι’ αυτό το λόγο ξεχωρίζουμε αυτά τα σημεία επί της αρχής στα οποία έχουμε και σοβαρότατες διαφωνίες. Και αυτά είναι πρώτον, το συνταξιοδοτικό λογοτεχνών και καλλιτεχνών, δεύτερον, το συνταξιοδοτικό των εκπαιδευτικών λειτουργών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, αλλά και των ΔΕΠ και τρίτον ζητήματα συνταξιοδοτικά που αφορούν τυφλούς, παραπληγικούς, αλλά και πάσχοντες από αναιμία ή χρόνια νεφρική ανεπάρκεια και όσοι έχουν κάνει μεταμοσχεύσεις που δεν είναι μόνο συνταξιοδοτικά ζητήματα, αλλά άπτονται και της κοινωνικής πολιτικής της Κυβέρνησης. Και βέβαια υπάρχει το τέταρτο ζήτημα που είναι η επιχορήγηση σε ασφαλιστικά ταμεία –αντί χρημάτων μετοχές- όπως είναι το Ταμείο Ασφάλισης των εργαζομένων στη ΔΕΗ, που τη συνδέουμε με τη γενικότερη προσπάθεια της Κυβέρνησης να συνδέσει τα αποθεματικά των ταμείων με το τζόγο του χρηματιστηρίου.
Πέμπτο βασικό ζήτημα είναι το συνταξιοδοτικό των ναυτεργατών, που αν και είναι μια τροπολογία αποτελεί ένα σοβαρό ζήτημα για μας, γιατί αφορά ένα μεγάλο κλάδο των ναυτεργατών. Θα έπρεπε να έλθει ως τροπολογία στην αρμόδια επιτροπή, να γίνει εκεί η συζήτηση και να τοποθετηθούμε εμείς ως κόμματα, αλλά και να προσκληθούν οι ανάλογοι φορείς του ναυτεργατικού κινήματος για να πουν τη γνώμη τους. Αυτό εμάς μας βάζει αν θέλετε σε υπόνοιες και για το περιεχόμενο, αλλά και για την εξέλιξη του ναυτικού κινήματος και την αντιμετωπίσή του από την πλευρά της Κυβέρνησης .
Εκτός αυτών βέβαια, το νομοσχέδιο περιέχει διατάξεις που ρυθμίζουν θέματα που έχουν σχέση με το συνταξιοδοτικό δημάρχων, νομαρχών, βουλευτών και στρατιωτικών, αν και για τους βουλευτές, νομάρχες και δημάρχους πιστεύουμε ότι οι ρυθμίσεις αφορούν περισσότερο τους εργαζομένους στο δημόσιο τομέα και εμείς θεωρούμε ότι αυτές οι ρυθμίσεις πρέπει να διευρυνθούν και να συμπεριλάβουν και τους εργαζόμενους που εκλέγονται σ’ αυτά τα αξιώματα και από τον ιδιωτικό τομέα. Είναι η άνιση μεταχείριση των εργαζομένων μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.
Υπάρχουν βέβαια ζητήματα με εκκρεμότητες που αφορούν εργαζόμενους που εργάζονται σε οργανισμούς που μετατρέπονται σε ΑΕ χωρίς η Κυβέρνηση να έχει λύσει για όλα αυτά τα χρόνια τα συνταξιοδοτικά ζητήματα και τις εργασιακές σχέσεις των εργαζομένων, παρά τις επισημάνσεις που είχε κάνει το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, όπως ήταν για τον Οργανισμό Λιμένος Θεσσαλονίκης, Πειραιώς, για τα άλλα λιμάνια, για το Ταμείο Εθνικής Οδοποιίας και άλλα.
Bέβαια, είχαμε τονίσει και στην επιτροπή ότι ήταν ένα νομοσχέδιο που συμπεριλάμβανε εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους και έγινε προεκλογικά και, αν θέλετε, για το κυνήγι των ψήφων. Περιέχει, βέβαια, και διατάξεις που αφορούν ένα μόνο μέρος εργαζομένων σε υπηρεσίες και οργανισμούς του δημόσιου τομέα, ενώ προβλήματα έχει και το υπόλοιπο προσωπικό.
Αναφέρομαι, παραδείγματος χάρη, στο ΕΚΑΒ. Είχα καταθέσει και τις προτάσεις του συνόλου των εργαζομένων στο ΕΚΑΒ και όχι μόνο του ιπτάμενου προσωπικού. Είναι η Ένωση Αξιωματικών Πυροσβεστικού Σώματος που προβάλλει σοβαρές αντιρρήσεις, γιατί δεν συμπεριλαμβάνεται μέσα σ’ αυτές τις διατάξεις, ενώ υπάρχουν διατάξεις για τα άλλα Σώματα Ασφαλείας. Θα καταθέσω και σχετικό υπόμνημα των πυροσβεστών. Αυτό συμβαίνει και με τους πλοηγούς διέλευσης της διώρυγας της Κορίνθου, που, για να έχουν τη σύμβασή τους, είναι αναγκασμένοι να πηγαίνουν στα δικαστήρια, ενώ δεν γίνεται η εξομοίωσή τους με τους πλοηγούς των λιμανιών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουμε ουσιαστικές διαφωνίες για τη συνταξιοδότηση λογοτεχνών και καλλιτεχνών. Για το συγκεκριμένο ζήτημα η Κυβέρνηση είναι εκτεθειμένη απέναντι στους λογοτέχνες και τους καλλιτέχνες, γιατί το Νοέμβριο του 2002 είχε γίνει συνάντηση με τον Υπουργό Πολιτισμού, τον κ. Βενιζέλο. Υπήρξε η διαβεβαίωση δι’ αυτού ότι θα γίνει διάλογος και θα λυθεί οριστικά το συνταξιοδοτικό ζήτημα και κατόπιν, βέβαια, θα ετίθετο το θέμα της τιμητικής σύνταξης. Αιφνιδιαστικά, λοιπόν, χωρίς να προηγηθεί αυτός ο διάλογος με τους φορείς, όπως έχει αποδειχθεί και στην επιτροπή, όταν καλέσαμε τους φορείς, δεν έγινε τίποτα, γι’ αυτό υπάρχει και η καθολική αντίδραση και αντίθεση των φορέων των καλλιτεχνών και λογοτεχνών.
Τι επιχειρεί η Κυβέρνηση με το άρθρο 1, που αφορά τους λογοτέχνες και τους καλλιτέχνες; Πρώτον, τη συρρίκνωση των τιμητικών συντάξεων και τη μετατροπή τους σε συντάξεις αρωγής προς άπορους καλλιτέχνες. Δεύτερον, καταργεί την παρουσία των εκπροσώπων συλλογικών φορέων στην Επιτροπή Καλών Τεχνών, της ΠΟΘΑ, των εικαστικών, θεατρικών συγγραφέων, μουσικών, κλπ. Η προσθήκη δύο εκπροσώπων έγινε μετά από αντίρρηση της Αντιπολίτευσης, αλλά και των φορέων. Προστέθηκαν δύο εκπρόσωποι των φορέων, όμως αυτό δεν αλλάζει την ουσία. Υπάρχει μία εννιαμελής επιτροπή. Διορίζεται από την Κυβέρνηση και αποτελείται από πρόσωπα που είναι αναγνωρισμένου κύρους. Όταν αυτά τα πρόσωπα δεν βγαίνουν μέσα από τους φορείς τους, πραγματικά υπάρχει ένα ζήτημα: Ποιους θεωρεί η Κυβέρνηση ότι είναι αναγνωρισμένου κύρους;
Τέταρτον, γίνεται προσπάθεια μέσω της ρύθμισης αυτής για την τακτοποίηση των ασφαλιστικών-συνταξιοδοτικών εκκρεμοτήτων των λογοτεχνών-καλλιτεχνών στο γενικότερο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας. Για τους ασφαλισμένους λέει ότι πρέπει να περιοριστούν σε ό,τι προσφέρει το σύστημα, χωρίς να συμμετέχει η πολιτεία και προτρέπει τους ανασφάλιστους να μείνουν ανασφάλιστοι ή να επιλέξουν την αυτασφάλισή τους. Ο δε θεσμός της τιμητικής σύνταξης που παρέχετο με το ν.2435/1996 καταργείται για όσους είναι κάτω των σαράντα πέντε ετών, όπως αναφέρει και η εισηγητική έκθεση, για να αποκτήσουν συνταξιοδοτική συνείδηση.
Σε αυτό το σημείο επιτρέψτε μου να πω ότι με νομοθετικά διατάγματα του 1971 και του 1973, δηλαδή επί χούντας, είχε λυθεί προσωρινά το ζήτημα της συνταξιοδότησης των λογοτεχνών-καλλιτεχνών. Έκτοτε βέβαια, με το νόμο του 1996, το ν.2435, καθιερώθηκε η τιμητική σύνταξη και από τότε για ολόκληρες δεκαετίες το συνταξιοδοτικό πρόβλημα των λογοτεχνών-καλλιτεχνών δεν έχει ακόμα λυθεί.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι γνωστό ότι το μεγαλύτερο μέρος των λογοτεχνών-καλλιτεχνών αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα εργασίας. Υπάρχει ανεργία, υπάρχει υποαπασχόληση, που παίζουν αρνητικό ρόλο στη συνταξιοδότηση. Γι’ αυτό, άλλωστε, η ασφάλιση του ΤΕΒΕ δεν υλοποιήθηκε και ματαιώθηκε από την Κυβέρνηση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση δεν έλαβε υπόψη όχι μόνο την αντίθεση των φορέων, αλλά και του συνόλου της Αντιπολίτευσης, όταν είχε ζητήσει την απόσυρση του συγκεκριμένου άρθρου. Αντιμετωπίζει τους λογοτέχνες-καλλιτέχνες ως επαίτες και μάλιστα προσπαθεί να τους συκοφαντήσει, όταν ισχυρίζεται ότι παίρνουν δύο και τρεις συντάξεις. Γνωρίζει ότι αυτό δεν είναι αληθές. Δεν μπορεί να γενικεύει δύο-τρεις περιπτώσεις, για τις οποίες μάλιστα η ευθύνη βαρύνει την Κυβέρνηση. Και με τον προηγούμενο νόμο, τον 2435, προεβλέπετο σύνταξη μέσα από τις επιτροπές, οι οποίες έκριναν το έργο του καλλιτέχνη. Υπήρχε υπηρεσία μέσα από το Υπουργείο Οικονομικών, που ήταν αρμόδια να δώσει ή να μη δώσει τη σύνταξη, αν δεν υπήρχαν οι προϋποθέσεις που έπρεπε.
Αυτές οι προϋποθέσεις είχαν και οικονομικά όρια. Ατομικό εισόδημα από 6 εκατομμύρια και άνω δεν είχε κανείς από σύνταξη. Αν έπαιρνε σύνταξη από το δημόσιο, δεν θα δικαιούτο την τιμητική σύνταξη. Αν είχε και δεύτερη σύνταξη, το άθροισμα των δύο συντάξεων δεν μπορούσε να ξεπεράσει ένα ορισμένο πλαφόν. Αυτό το πλαφόν ήταν ένα όριο μιας αξιοπρεπούς διαβίωσης του καλλιτέχνη και του συγγραφέα.
Γι’ αυτό, λέμε ότι σκόπιμα βάζετε μέσα στην εισήγησή σας για τις δύο και τρεις συντάξεις, για να λασπολογήσετε απέναντι σ΄ ένα κλάδο που προσφέρει ουσιαστικά στην πολιτιστική πορεία της χώρας μας. Τώρα βγάζετε αυτά και βάζετε υπέρογκα κριτήρια, όπως το οικογενειακό εισόδημα. Σας λέει, βέβαια, και η αρμόδια επιτροπή ότι πρέπει να το ξεκαθαρίσετε αυτό. Εννοείτε μόνο τη σύζυγο ή και τα τέκνα; Εννοείτε το σύνολο της ακίνητης περιουσίας; Βλέπετε, λοιπόν, πώς βάζετε φραγμό σε αυτήν την τιμητική σύνταξη.
Αυτή η καθαρά εχθρική στάση της Κυβέρνησης αποδεικνύεται και από τα κονδύλια που παρέχει μέσω του τακτικού προϋπολογισμού για τον πολιτισμό. Όλα αυτά τα χρόνια είναι 0,30%, συμβάλλοντας με αυτόν τον τρόπο στην παράδοση των καλλιτεχνικών δημιουργημάτων, καθώς και των δημιουργών, στους επιχειρηματίες, ιδίως μέσω των χορηγιών, αλλά και μέσω διαφόρων προγραμμάτων. Αυτή είναι μία προσπάθεια που κάνει η Κυβέρνηση και γενικότερα το σύστημα, για να χειραγωγήσει τη δημιουργία στα πλαίσια του συστήματος και για να βάλει φραγμό στην προοδευτική δημιουργία, που προσφέρει σε όλους.
Όλα αυτά δεν είναι έξω από τη μεθόδευσή σας, γι’ αυτό και δεν είναι τυχαίο ότι εδώ και δεκαετίες δεν λύνεται το πρόβλημα της ασφάλισης των καλλιτεχνών. Παρά τις προτάσεις που έχουν κατατεθεί από τους φορείς και παρά τις υποσχέσεις που έχουν δώσει οι εκάστοτε κυβερνήσεις, εμείς θεωρούμε ότι έχουν απόλυτο δίκιο οι λογοτέχνες-καλλιτέχνες, όταν ζητούν από το κράτος και τους ιδιώτες να πληρώσουν για την ασφάλισή τους. Και οι δύο είναι άτυποι μεν, αλλά ουσιαστικοί εργοδότες. Και το κράτος κερδίζει από το δημιούργημα και από το προϊόν των καλλιτεχνών μέσα από τα μουσεία, τις βιβλιοθήκες, τις πινακοθήκες. Εκμεταλλεύεται –και μάλιστα με ακριβό εισιτήριο- όλο αυτό το «προϊόν».
Οι ιδιώτες, οι μεσάζοντες, οι dealers, οι έμποροι των τεχνών, οι έμποροι του μόχθου του καλλιτέχνη κάνουν το ίδιο. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι αυτοί κερδίζουν σε τετραπλάσιο ποσοστό σε σχέση με τον καλλιτέχνη. Αυτά τα συμπεράσματα βγαίνουν και από τις μαρτυρίες των φορέων που κατέθεσαν στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή.
Δεν πρέπει, λοιπόν, και η πολιτεία, η Κυβέρνηση, να πάρει ένα μέρος απ’ αυτό το βάρος της ασφάλισης; Δεν πρέπει και οι ιδιώτες να πληρώσουν; Να πώς μπορεί πραγματικά να λυθεί το ζήτημα, αν όμως προκύψει μέσα από έναν ουσιαστικό διάλογο με τους καλλιτέχνες. Εμείς ζητάμε σήμερα να αποσύρετε το άρθρο 1, να γίνει ο διάλογος για την οριστική λύση του ασφαλιστικού και μετά να δούμε τις τιμητικές συντάξεις.
Σε αυτό το σημείο θα καταθέσω και τις προτάσεις που έχουν καταθέσει στην κοινοβουλευτική μας επιτροπή οι φορείς.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Τζέκης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Σχετικά με το ζήτημα των εκπαιδευτικών, πιστεύουμε ότι δεν είναι τυχαίο το ότι εξαιρέθηκαν από τη δήθεν μεγάλη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού τον Ιούνιο του 2002. Βέβαια πιστεύουμε ότι με τις ρυθμίσεις αυτές δεν λύνονται και τα προβλήματα, πρώτον γιατί πιστεύουμε ότι μέχρι τα εξήντα επτά χρόνια δεν μπορεί να μείνει κανείς και να αποδώσει πραγματικά, όπως πρέπει να κάνει κάθε εκπαιδευτικός. Απεναντίας εσείς λέτε ότι μπορεί να βγαίνει σε σύνταξη στα τριάντα χρόνια, αν συμπληρώσει τα πενήντα πέντε έτη –αυτό για όσους διορίστηκαν πριν από το 1983- και τα εξήντα έτη. Αυτό ισχύει για όσους διορίστηκαν μετά από το 1983. Όμως, γνωρίζετε πολύ καλά ότι αυτή η σύνταξη είναι μειωμένη και ότι είναι ένα αντικίνητρο για να μη βγει ο εκπαιδευτικός στη σύνταξη.
Επιτρέψτε μου να πω ότι αυτό είναι και αίτημα των ίδιων των φορέων και της ΟΛΜΕ, αλλά και της διδασκαλικής ομοσπονδίας της Ελλάδας. Θα καταθέσω και τα έγγραφα που είναι αντίθετα σε αυτήν τη ρύθμιση, γιατί και μέσα στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή ειπώθηκε ότι είχαν συμφωνήσει.
Έτσι, λοιπόν, πιστεύουμε ότι το αίτημα για πλήρη σύνταξη στα τριάντα χρόνια εργασίας χωρίς όριο ηλικίας ή με όριο τα εξήντα έτη για τους άνδρες και τα πενήντα πέντε για τις γυναίκες, είναι όχι μόνο επίκαιρο, αλλά αποτελεί και άμεση διεκδίκηση. Πιστεύουμε ότι και το ζήτημα της αναγνώρισης πέντε χρόνων μέχρι να συμπληρωθεί η τριακονταπενταετία πραγματικά δεν λύνει το πρόβλημα και γι’ αυτό δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε σ’ αυτό το σημείο.
Καταθέτω στα πρακτικά και της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ την αντίρρηση μέσα από τα έγγραφα τα οποία μας έχουν καταθέσει.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Τζέκης, καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Και το ζήτημα αυτό το συνταξιοδοτικό, όπως πάτε να το ρυθμίσετε, κύριε Υπουργέ, είναι μέσα στη γενικότερη πολιτική κατεύθυνση που έχετε για την μεταρρύθμιση στην παιδεία. Και βέβαια δεν είναι τυχαίο ότι όλες αυτές οι ρυθμίσεις διοχετεύονται πλέον προς τον ιδιωτικό τομέα. Έτσι, λοιπόν, και η ρύθμιση για τους εργαζόμενους στο χώρο της παιδείας, δασκάλους, καθηγητές αλλά και τους πανεπιστημιακούς είναι στην κατεύθυνση της κοινωνικής ασφάλισης στον ιδιώτη.
Τονίσαμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και στην επιτροπή για τους νεφροπαθείς-παραπληγικούς κλπ, ότι ενώ γίνονται κάποιες θετικές, μπορούμε να πούμε, παρεμβάσεις, παρ΄ όλα αυτά όμως δεν υπολογίζεται η φύση της δουλειάς, η φύση της αναπηρίας και η ηλικία για να μπορεί ο ανάπηρος με τα μειωμένα χρόνια να παίρνει πλήρη σύνταξη, διότι πραγματικά εάν παίρνει αυτήν τη μικρή σύνταξη είναι ένα αντικίνητρο για να κάνει χρήση του νόμου και να βγει στη σύνταξη.
Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι σε όλα αυτά υπάρχει και η φθορά λόγω ηλικίας των ζωτικών οργάνων που έχει ανάγκη ο άλλος για να δουλέψει για να ζήσει. Άρα, λοιπόν, πρέπει να πάρεις υπόψη και όλα αυτά.
Και σε αυτό το σημείο μπορώ να πω ότι συνδέεται και με την κοινωνική πολιτική της Κυβέρνησης, γιατί εδώ μας λέτε ότι δίνετε από τον κρατικό προϋπολογισμό πολλά χρήματα για την κοινωνική πολιτική σας, αλλά να σας πω όμως ότι ο κρατικός προϋπολογισμός το 1980 είχε συμμετοχή με το 30%, ενώ τώρα το 2002 είναι στο 24%, που σημαίνει τι; Ότι πληρώνει ο εργαζόμενος από την τσέπη του. Και σε αυτό το σημείο θα καταθέσω το αίτημα του Συλλόγου Προστασίας Ελλήνων Αιμορροφιλικών, καθώς βέβαια και του Πανελλήνιου Συλλόγου Μεταμοσχευμένων που ζητούν και αυτοί να μπουν στη διάταξη της ρύθμισης, γιατί πιστεύουμε -και λέμε ναι και εμείς- ότι έχουν ουσιαστικά προβλήματα.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Τζέκης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Και βέβαια αναφορικά με τα δεκαπέντε χρόνια που χρειάζονται στο τελευταίο στάδιο για την αιμοκάθαρση πιστεύω ότι πρέπει να γίνει άλλη προσέγγιση. Η πολιτική ευαισθησία …
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Θα παρακαλέσω, κύριε Πρόεδρε, να μου δώσετε άλλα τρία λεπτά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε Τζέκη, πήρατε στην αρχή τα τρία λεπτά και παρακαλώ να τελειώσετε σε ένα λεπτό.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Έρχομαι και στο άλλο ζήτημα του Οργανισμού Ασφάλισης του Προσωπικού της ΔΕΗ. Γνωρίζουμε πολύ καλά όλοι πώς ήταν η ασφάλεια στη ΔΕΗ. Ήταν αυτασφάλιση στον εργοδότη. Όσες κρατήσεις έκανε ο εργοδότης τις επένδυε κιόλας για ανάπτυξη της επιχείρησης. Η ενσωματωμένη τώρα περιουσία του ταμείου της ΔΕΗ είναι τρισεκατομμύρια δραχμές. Και βέβαια με τη ρύθμιση που έγινε το 1999, με την ουσιαστική ευθύνη της Κυβέρνησης, αλλά και της Νέας Δημοκρατίας και με την ουσιαστική ευθύνη και των συνδικαλιστικών ηγεσιών ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και Αυτόνομης Παρέμβασης δηλαδή του Συνασπισμού, να αποδεχθούν τη λύση της Κυβέρνησης άνοιγε τους ασκούς του Αιόλου, όχι μόνο για το μέλλον και την πορεία της ΔΕΗ -και εννοώ για την ιδιωτικοποίησή της- αλλά και για την ασφάλεια των εργαζομένων. Και βέβαια αντί να δώσει τα 100 δισεκατομμύρια, ως όφειλε τόσα χρόνια, έρχεται τώρα και λέει σας δίνω μετοχές της ΔΕΗ, οι οποίες βέβαια είναι στο χρηματιστήριο. Και γνωρίζουμε πολύ καλά τι σημαίνει αυτό. Υπάρχει η διεθνής εμπειρία που σε άλλα μέρη, σε άλλες χώρες, εκεί που πραγματικά οι επιχειρήσεις επένδυσαν μέσα από μετοχές των εργαζομένων, δηλαδή τις εισφορές, εκεί βούλιαξαν και οι επιχειρήσεις, αλλά και τα ασφαλιστικά ταμεία και οι εργαζόμενοι, έμειναν χωρίς συντάξεις. Για αυτά θα πούμε βέβαια περισσότερα, αλλά πιστεύω ότι αυτό πρέπει να αποσυρθεί.
Και κλείνω κύριοι συνάδελφοι, με την τροπολογία για τους ναυτεργάτες. Αναφέρθηκε και ο εισηγητής της Πλειοψηφίας και μάλιστα με μία κομπορρημοσύνη. Ξέχασε βέβαια να πει ότι το ναυτεργατικό κίνημα ήταν για δύο μήνες περίπου κάτω από την πολιτική επιστράτευση, ότι το ναυτεργατικό κίνημα έχει διωχθεί με δικαστικές αποφάσεις, έχει ξυλοκοπηθεί, γιατί διεκδικούσε πολύ καλύτερα απ’ ό,τι έρχεται σήμερα να πει η Πλειοψηφία, αλλά και η Κυβέρνηση ότι εμείς ξέρετε το 60% το κάνουμε σε πέντε χρόνια 70% . Ξέχασαν αυτοί οι οποίοι μιλάνε τώρα για την αύξηση στο 70% ότι όταν η Νέα Δημοκρατία το κατέβασε στο 60% ήταν τότε οι συντάξεις στο 80% του μισθού.
Κι έτσι λέει τώρα η Κυβέρνηση: «Κάνουμε χάρη και το 60%, το κάνουμε 70%». Ναι, αλλά μέχρι το 80% υπολείπεται ένα άλλο 10%, το οποίο δεν έχετε δικαίωμα να στερείτε από τους εργαζόμενους.
Όσον αφορά στο ναυτεργατικό κίνημα, έχει συγκεκριμένα καταθέσει προτάσεις και θα τις καταθέσω βέβαια και αυτές. Και το ζήτημα για μας είναι ότι και η Ένωση Αξιωματικών Πυροσβεστικού Σώματος διαμαρτύρεται. Διαμαρτύρονται έντονα, γιατί δεν συμπεριλαμβάνονται μέσα στις διατάξεις, ενώ συμπεριλαμβάνονται άλλα Σώματα Ασφαλείας.
Και κλείνω, κύριε Πρόεδρε, με το εξής: Ότι μπορεί …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ολοκληρώστε, κύριε Τζέκη, σας παρακαλώ.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Με αυτό ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε.
Μπορεί να βρεθεί μια προθεσμία για το συνταξιοδοτικό δικαίωμα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να χάσει κανείς το ασφαλιστικό του δικαίωμα.
Με όλες αυτές, λοιπόν, τις παρατηρήσεις είναι επόμενο ότι δεν μπορούμε να δώσουμε θετικό ψήφο επί της αρχής στο νομοσχέδιο και το απορρίπτουμε επί της αρχής.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Άγγελος Τζέκης καταθέτει για τα Πρακτικά τις προαναφερθείσες προτάσεις, οι οποίες βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Το λόγο έχει ο κ. Λαφαζάνης εκ μέρους του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι δύσκολο κανείς να μιλήσει επί της αρχής για το συγκεκριμένο νομοσχέδιο και αυτό για τον εξής απλό λόγο: Ότι στο νομοσχέδιο αυτό δεν υπάρχει ούτε αρχή ούτε τέλος, αλλά διασπορά άρθρων και παραγράφων άρθρων, τα οποία όλα μαζί μοιάζουν μ’ αυτό που αποκαλείται «πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως ερριμμένοι».
Θα προσθέσω επίσης ότι το πιο εντυπωσιακό δεν είναι αυτό που σας λέω αυτήν τη στιγμή. Αυτό που καταπλήσσει –το έθεσε στην αρχή ο κύριος Πρόεδρος, αλλά φαίνεται ότι δεν ακούστηκαν καλά οι παρατηρήσεις που έγιναν από τους Βουλευτές- είναι ότι μαζί μ’ αυτό το νομοσχέδιο έχουμε κι ένα συνολικό πακέτο υπουργικών τροπολογιών, κυβερνητικών τροπολογιών, οι οποίες συνιστούν όχι απλώς άλλο ένα νομοσχέδιο σαν αυτό που συζητήσαμε στην επιτροπή, αλλά επιτρέψτε μου να πω ότι συνιστούν δύο και τρία νομοσχέδια.
Δεν ξέρω εάν αυτή η διαδικασία είναι συμβατή με τον Κανονισμό της Βουλής και το Σύνταγμα. Πάντως ως διαδικασία είναι εντελώς απαράδεκτη προκειμένου να διαμορφώσουμε άποψη, να γίνει ουσιαστική συζήτηση και να κατατεθούν απόψεις. Διότι εάν εγκαινιαστεί αυτή η τακτική και μάλιστα αδιαμαρτύρητα από όλους μας, να έρχεται δηλαδή ένα νομοσχέδιο και στη συνέχεια να ακολουθούν υπουργικές τροπολογίες, οι οποίες δεν συζητούνται στην επιτροπή, αλλά έρχονται στην Ολομέλεια να τις συζητάμε στο τέλος, τότε πολύ φοβάμαι ότι καταργούμε κάθε έννοια διαδικασίας στις επιτροπές. Και δίνουμε έτσι την ευχέρεια στους Υπουργούς να παρακάμπτουν όλη αυτήν την αντιπροσωπευτική διαδικασία ελέγχου, συζήτησης, κριτικής και απόψεων που υπάρχει και που δίνει τη δυνατότητα και στα κόμματα της Αντιπολίτευσης, αλλά και σε όσους κυβερνητικούς Βουλευτές το θέλουν να έχουν ουσιαστικό λόγο επί των νομοσχεδίων.
Το λέω αυτό επιπροσθέτως διότι ορισμένες από τις τροπολογίες, οι οποίες κατετέθησαν –και επιτρέψτε μου να το πω αυτό εισαγωγικά- δεν είναι μόνο απαράδεκτες, αλλά είναι και προκλητικές -προκλητικότατες θα έλεγα- για τη νοημοσύνη μας. Ειδικά αυτές που αφορούν στους γενικούς γραμματείς και σε όσους διορίζει σε πολιτικά πόστα η εκάστοτε κυβέρνηση και δεν είναι εκλεγμένοι, όπου τους δίδονται ειδικά συνταξιοδοτικά προνόμια, τα οποία υπερβαίνουν κατά πολύ θα έλεγα ακόμα και αυτά των Βουλευτών. Δεν ξέρω πώς το Ελεγκτικό Συνέδριο εγκρίνει τέτοιου είδους διατάξεις να έρχονται στην Αίθουσα αυτήν. Δεν το γνωρίζω, αλλά θεωρώ απαράδεκτο να εισάγονται αυτές οι διατάξεις εκ των υστέρων, μετά από τη συζήτηση στην επιτροπή και να μην μπορούμε να τις συζητήσουμε εξαντλητικά.
Το λέω αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, διότι, όπως σας είπα μιλώντας επί της αρχής, σ΄ ένα νομοσχέδιο δεν μπορείς να θίξεις όλα τα άρθρα του όταν αυτά είναι διάσπαρτα.
Και πολύ περισσότερο θα διαφύγει της προσοχής μας η ανάγκη να θίξουμε και να σταθούμε στις υπουργικές τροπολογίες, οι οποίες έχουν κατατεθεί και οι οποίες θα συζητηθούν με τη σωρό των άρθρων αυτών τα οποία περιέχουν το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.
Θα ήθελα να υπογραμμίσω ορισμένες από τις διατάξεις αυτού του νομοσχεδίου, οι οποίες κατά τη γνώμη μου έχουν μία ιδιαίτερη σημασία, γιατί δεν είναι δυνατόν στο χρόνο που διαθέτουμε, να θίξουμε όλες τις λεπτομέρειες του συγκεκριμένου νομοσχεδίου, οι οποίες είναι πάμπολλες, όπως προείπα.
Κατ’ αρχάς το μείζον θέμα είναι το θέμα της συνταξιοδότησης λογοτεχνών και καλλιτεχνών. Εδώ εισάγονται απαράδεκτες ρυθμίσεις, οι οποίες αναιρούν ένα προηγούμενο καθεστώς, το οποίο είχε συναινετικά εγκριθεί από την ελληνική Βουλή και στην ουσία καταργούν και υποβαθμίζουν περαιτέρω τους καλλιτέχνες και τους πνευματικούς δημιουργούς της χώρας μας. Πρόκειται για μία κατάσταση, για μία πολιτική την οποία ασκεί, θα έλεγα, σταδιακά, ουσιαστικά όμως η Κυβέρνηση, απέναντι στον καλλιτεχνικό κόσμο και τον κόσμο της πνευματικής δημιουργίας στη χώρα μας.
Πριν από λίγο καιρό είχε έλθει διάταξη στη Βουλή από την Κυβέρνηση και την ψήφισε παρά την αντίθεση σύσσωμης της Αντιπολίτευσης, με την οποία αφαιρούσε το 2% που πήγαινε στους πνευματικούς δημιουργούς από την πώληση των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Αυτό ήταν ένα μεγάλο πλήγμα στον πνευματικό και καλλιτεχνικό κόσμο της χώρας μας.
Δυστυχώς μέσα στη σιωπή που υπάρχει για σοβαρότατα θέματα, ιδιαίτερα από ορισμένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης αυτό το θέμα πέρασε απαρατήρητο, παρά το ότι ήταν πολύ μεγάλο πλήγμα για την πνευματική και καλλιτεχνική δημιουργία στη χώρα μας. Ήλθε τώρα με αυτό το σχέδιο νόμου και στην ουσία καταργεί πλήρως τις τιμητικές συντάξεις αντί να σταθεί στο προηγούμενο καθεστώς και δίνει συντάξεις απορίας πλέον σε καλλιτέχνες και πνευματικούς δημιουργούς, οι οποίοι στην ουσία δεν έχουν κανένα άλλο απολύτως πόρο, γιατί στην ουσία περί αυτού πρόκειται.
Ο οποιοσδήποτε καλλιτέχνης και δημιουργός, οποιαδήποτε και να είναι η συμβολή του στα πολιτιστικά πράγματα της χώρας μας όσο μεγάλη και να είναι αυτή, αν δεν είναι παντελώς άπορος δεν δικαιούται σε καμία περίπτωση από εδώ και μπρος να πάρει τιμητική σύνταξη ή μια οποιαδήποτε σύνταξη από το δημόσιο. Αυτή είναι η χαριστική βολή, το χαριστικό πλήγμα νομίζω στον καλλιτεχνικό κόσμο της χώρας μας. Και είναι χαριστικό πλήγμα, διότι δεν είναι το θέμα ότι δεν δίνεται σύνταξη, αλλά υποτιμάται η νοημοσύνη τους, προσβάλλεται η αξιοπρέπεια αυτού του κόσμου και δίνεται η εντύπωση, όχι μόνο η εντύπωση, αλλά αυτό ισχύει και επί της ουσίας, ότι η Κυβέρνηση τον αντιμετωπίζει με έναν απολύτως περιφρονητικό τρόπο υποτιμώντας απόλυτα κάθε συνεισφορά του σε αυτήν τη χώρα.
Νομίζω ότι η Κυβέρνηση θα έπρεπε να αποσύρει πλήρως αυτήν τη διάταξη όπως το ζητήσαμε και να αντιμετωπίσει το συνολικό θέμα της ασφάλισης και συνταξιοδότησης των καλλιτεχνών και των πνευματικών δημιουργών στη χώρα μας και να αντιμετωπίσει μέσα από ένα γόνιμο και ουσιαστικό διάλογο με τους φορείς των καλλιτεχνών και τους πνευματικούς ανθρώπους της χώρας μας, έτσι ώστε να έχουμε μία θετική κατάληξη, η οποία να είναι συμβατή με τις προσπάθειες αυτού του κόσμου, να είναι συμβατή επίσης και με τις προσπάθειες που έχουν γίνει στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες έχουν αντιμετωπίσει θετικά και δημιουργικά, θα έλεγα, αυτά τα θέματα και όχι όπως γίνεται στη χώρα μας, που στέλνουμε αυτούς τους ανθρώπους στο ΤΕΒΕ υποτίθεται για να ασφαλιστούν. Και όπως γνωρίζετε δεν μπορεί να γίνει αυτό. Δεν έχει ασφαλιστεί κανένας σχεδόν σε αυτήν την κατηγορία και ούτε πρόκειται να πάρουν συντάξεις οι καλλιτέχνες μέσα από το ΤΕΒΕ και από τις διαδικασίες του ΙΚΑ, λες και κάνουν εξηρτημένη μισθωτή εργασία οι πνευματικοί άνθρωποι και οι καλλιτέχνες.
Ξέρετε ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα και ότι δεν μπορεί να τηρηθεί αυτό που λέτε για κάτω των σαράντα πέντε ετών. Ούτε τη σύνταξη απορίας δεν τους δίνετε τη δυνατότητα να πάρουν. Αυτούς που είναι κάτω από σαράντα πέντε ετών τους προτρέπετε να αποκτήσουν ασφαλιστική συνείδηση. Από πού να αποκτήσουν ασφαλιστική συνείδηση; Οι κόποι ενός καλλιτέχνη για να μπορέσει να φθάσει σε ένα σημείο, ώστε να έχει κάποιο εισόδημα από τη δουλειά του, από τη δημιουργία του, είναι τεράστιοι, σε όλους τους χώρους των πνευματικών δημιουργών. Φαίνεται ότι η Κυβέρνηση τους αγνοεί. Η Κυβέρνηση δεν γνωρίζει από πότε ένας καλλιτέχνης μπορεί να έχει κάποια έσοδα και ότι αυτά τα έσοδα δεν είναι σταθερά ούτε μόνιμα. Υπάρχουν μεγάλες χρονικές περίοδοι στις οποίες ακόμη και μεγάλοι καλλιτέχνες δεν έχουν εισοδήματα. Τι θα κάνουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι;
Πολύ φοβάμαι ότι η Κυβέρνηση ακολουθεί μια εξουθενωτική πολιτική απέναντι στον πνευματικό και καλλιτεχνικό κόσμο της χώρας μας. Αυτό το λέω με μεγάλη λύπη και αγωνία για το μέλλον μας, γιατί είμαστε μια μικρή χώρα. Ξέρουμε ότι οι καλλιτέχνες και οι δημιουργοί δεν μπορούν σ’ αυτήν τη μικρή χώρα χωρίς την αρωγή του κράτους να σταθούν σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον με μια γλώσσα, η οποία ομιλείται μόνο από δέκα εκατομμύρια κατοίκους και από τους αποδήμους Έλληνες. Η χώρα μας αντιμετωπίζει ειδικά προβλήματα ταυτότητας. Ο πολιτισμός ειδικά για την Ελλάδα στην περιοχή που ζούμε με τις δυσκολίες και τους κινδύνους που αντιμετωπίζουμε είναι ένα στοιχείο ταυτότητας για μας που πρέπει να το ενισχύσουμε πρώτα απ’ όλα για τα παιδιά μας και για τα εγγόνια μας. Δυστυχώς η Κυβέρνηση αντιμετωπίζει με δείκτες, με όρους αγοράς την πνευματική δημιουργία και τον καλλιτεχνικό κόσμο. Όμως έτσι δεν έχει μέλλον αυτή η υπόθεση για τη χώρα μας, διότι υποβαθμίζεται διαρκώς από την πολιτική της Κυβέρνησης. Για άλλη μια φορά σας καλούμε στο παρά πέντε να αποσύρετε αυτήν τη διάταξη και να κάνετε διάλογο με τους καλλιτέχνες και τους πνευματικούς δημιουργούς, για να επιλυθούν τα χρόνια προβλήματα με μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο τρόπο και όχι με τέτοιες προσβλητικές γι’ αυτόν τον κόσμο διατάξεις.
Στη συνέχεια θα ήθελα να αναφερθώ στο θέμα της ΔΕΗ. Είχατε δεσμευτεί ότι με την πώληση μετοχών της ΔΕΗ και με τη μετοχοποίησή της θα υπάρξει ένα ποσοστό από τις εισπράξεις, το οποίο θα ενισχύσει το Ταμείο Ασφάλισης Προσωπικού της ΔΕΗ. Αντί όμως από τις εισπράξεις αυτές να καταβάλλετε το αντίτιμο στο Ταμείο Ασφάλισης Προσωπικού, τους δίνετε μετοχές της ΔΕΗ. Ξέρετε την πορεία της μετοχής της ΔΕΗ; Ποια θα είναι η τιμή της μετοχής αύριο;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Οι υπάλληλοι δεν εμπιστεύονται τη μετοχή της εταιρείας.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Μα, τι λέτε, κύριε Πρόεδρε; Αυτό είπα εγώ; Εγώ δεν είπα ότι δεν εμπιστεύονται οι υπάλληλοι την επιχείρηση και την προοπτική της.
Αλλά δεν εξαρτάται από τους υπαλλήλους η πορεία της ΔΕΗ. Θα εξαρτηθεί η πορεία της από μία σειρά άλλους παράγοντες εκτός ίσως από την αποφασιστικότητα, τη θέληση και την προσφορά των υπαλλήλων.
Μ’ αυτήν τη ρύθμιση που κάνετε προσπαθείτε να αθετήσετε την υπόσχεσή σας και να κερδοσκοπήσετε στην προσπάθεια των εργαζομένων να πάρουν μια σύνταξη. Συνδέετε την αποτίμηση με μετοχές που αύριο μπορεί να εκφυλιστούν χάριν της δικής σας πορείας και διαχείρισης που κάνετε για τη ΔΕΗ.
Αυτή η λογική για μας είναι απαράδεκτη και εγκαινιάζετε ένα πολύ επικίνδυνο δρόμο για τα ασφαλιστικά ταμεία όλου του ευρύτερου δημόσιου τομέα, γιατί αύριο μπορούμε να δούμε ρυθμίσεις τέτοιου είδους σε άλλους ασφαλιστικούς οργανισμούς και να γενικεύσετε μια στάση και αντί να καταβάλετε αυτά που πρέπει προκειμένου να σταθούν αυτοί οι οργανισμοί, τους δίνετε τις μετοχές που αύριο μπορεί να είναι χαρτιά ή εν πάση περιπτώσει η αξία τους να έχει πέσει τόσο πολύ και έτσι να είναι υποβαθμισμένο το αντίτιμο που παίρνουν οι εργαζόμενοι.
Τώρα κάποιες διατάξεις, όπως αυτή του άρθρου 2, που αναφέρεται στα δεκαπέντε χρόνια για να πάρει σύνταξη ένας νεφροπαθής στο τελικό στάδιο νεφροπάθειας…
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Θα το διορθώσουμε αυτό.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Είμαι υποχρεωμένος να το θίξω, δεν το ήξερα ότι θα κάνετε διόρθωση. Αν δεν το κάνετε, η διάταξη θα είναι απολύτως ανεφάρμοστη.
Τέλος, μια κουβέντα για τους εκπαιδευτικούς. Νομίζω οι προτάσεις που έγιναν και από την ΟΛΜΕ και από τη ΔΟΕ για τα εξήντα χρόνια τους να παίρνουν σύνταξη και σε κάθε περίπτωση η πενταετία, η δυνατότητα να καλύπτουν την πενταετία να είναι γενικευμένη ανεξαρτήτως της τριακονταπενταετίας, του χρόνου ηλικίας τους. Αυτές οι προτάσεις είναι πολύ λογικές και νομίζω πως θα μπορούσατε να τις κάνετε δεκτές. Έτσι αυτό το άρθρο μπορεί να είναι μία βοήθεια στον εκπαιδευτικό κόσμο της χώρας και όχι μια ασπιρίνη που δεν καλύπτει πραγματικά συνταξιοδοτικά του προβλήματα.
Για όλους αυτούς τους λόγους είναι προφανές ότι δεν θα ψηφίσουμε το συγκεκριμένο νομοσχέδιο μολονότι είπα στην αρχή υπάρχουν παράγραφοι και διατάξεις που θα μας δοθεί η ευκαιρία να συμφωνήσουμε στη συζήτηση επί των άρθρων. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο κ. Σπυριούνης έχει το λόγο.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, είναι ένα σημαντικότατο νομοσχέδιο και αφορά ένα ευρύτατο πλαίσιο προσώπων και ομάδων και επίσης ένα βασικό κεφάλαιο, όπως είναι οι συντάξεις.
Θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι παρά τις καταβληθείσες κατά καιρούς από όλες τις κυβερνήσεις προσπάθειες εξακολουθεί το πλαίσιο του συνταξιοδοτικού μας προβλήματος να είναι ανεπαρκές, άνισο, χωρίς άξονα και σύστημα κανόνων βάσει των οποίων να ρυθμίζεται μ΄ ένα ενιαίο και δίκαιο τρόπο, το μεγάλο κεφάλαιο που είναι το συνταξιοδοτικό.
Υπάρχουν κατηγορίες υπαλλήλων που έχουν τα ίδια προσόντα και έχουν προσφέρει ίσο χρόνο υπηρεσίας και ανήκουν στον ευρύτερο κλάδο του δημοσίου και διαφοροποιούνται προκλητικά στο συνταξιοδοτικό σύστημα.
Να πάω στους στρατιωτικούς που έχουμε καθιερώσει τρεις κατηγορίες συνταξιούχων στρατιωτικών με αποτέλεσμα αυτή η διαφοροποίηση να παρουσιάζει τις εξής αντιφάσεις.
Θα έλεγα ότι υπάρχουν αντιδημοκρατικές αντιφάσεις. Η κάθε αντίφαση πάντα είναι άσχημη και όταν αυτή προσκρούει και στους κανόνες της δημοκρατίας γίνεται προκλητική. Για παράδειγμα ένας στρατιωτικός που εξάντλησε την ιεραρχία του και εξάντλησε και τον προβλεπόμενο συντάξιμο χρόνο, συνταξιοδοτήθηκε πριν πέντε, οκτώ χρόνια και ένας άλλος με δύο, τρεις βαθμούς κατώτερους που συνταξιοδοτείται σήμερα παίρνει χαρακτηριστικά μεγαλύτερη σύνταξη από αυτόν που έχει εξαντλήσει την ιεραρχία. Πιο πρακτικά ένας αντιστράτηγος που συνταξιοδοτήθηκε πριν πέντε χρόνια παίρνει λιγότερη σύνταξη από τον συνταξιοδοτηθέντα σημερινό συνταγματάρχη. Αυτό είναι άδικο, άνισο και προσκρούει στο άρθρο 4 του Συντάγματος περί ισότητας απέναντι των νόμων όλων των Ελλήνων. Υπάρχουν τέτοια παραδείγματα στο σύνολο των κλάδων. Υπάρχουν τάξεις που εντελώς αδικαιολόγητα είτε γιατί είχαν εντονότερη συνδικαλιστική φωνή, είτε γιατί είχαν πρόσωπα τα οποία επιτηδείως και καταλλήλως ενεργούντα πέτυχαν εύνοιες αντισυνταγματικής βάσης, εύνοιες δηλαδή που προσκρούουν στην έννοια της ισότητας απέναντι στον νόμο κλπ.
Τι θέλω να πω με όλα αυτά, κύριε Πρόεδρε; Ότι έχει πια ωριμάσει η εποχή. Λόγω της διεύρυνσης της δημοκρατίας και της καθημερινής συνειδητοποίησης της αξίας της νομίζω ότι ήρθε ο καιρός, ωρίμασαν οι συνθήκες, να αντιμετωπίσουμε το συνταξιοδοτικό επί νέας βάσεως. Επί βάσεως που θα ακούει, θα θεμελιώνεται σε κανόνες ίσους, σε κανόνες ομοιόμορφους, σε κανόνες συνταγματικής ισότητας. Αν αυτό δεν το καθιερώσουμε, τότε κάθε χρόνο θα έρχεται ένα νομοσχέδιο, συνταξιοδοτικό θα λέγεται, και θα προσπαθεί να βελτιώσει την κατάσταση με άνισους τρόπους που αντί να θεραπεύει το συνολικό σύστημα θα το επιτείνει, θα το χειροτερεύει.
Αναμφισβητήτως το παρόν νομοσχέδιο με τις επιφυλάξεις που εξέθεσα, απαντά, αντικρίζει πολλά από τα υπάρχοντα συνταξιοδοτικά προβλήματα. Και έρχεται με μία ομαδική, θα έλεγα, προσπάθεια να άρει ορισμένες αδικίες, να προβλέψει ορισμένες καταστάσεις για τις οποίες ωρίμασαν οι συνθήκες, να θεραπεύσει κάποια προβλήματα κλπ. Ωστόσο μένει ακέραιο το εξής πρόβλημα:
Μπορούν σήμερα τα κόμματα -έχουμε και «κομματοκρατία», κύριοι συνάδελφοι, και είναι ένα από τα τραγικά συμπτώματα του πολιτικού μας συστήματος η «κομματοκρατία»- με ελεύθερη σκέψη, με ελεύθερη κρίση μέσα σ’ ένα κλίμα ευθύνης συναινετικό να αντικρίσουν με ταύτιση το συνταξιοδοτικό πρόβλημα της πατρίδας μας; Προσωπικά πιστεύω ότι είναι χίμαιρα η προσπάθεια να αντικριστεί το πρόβλημα με καθολικό τρόπο. Γιατί, κύριοι συνάδελφοι, ο λαϊκισμός από τη μία πλευρά, η ψηφοθηρία από την άλλη είναι αρνητικοί παράγοντες που εμποδίζουν την αλήθεια των πραγμάτων, μπερδεύουν τις δυνατότητες με τα οράματα.
Ανθίστανται στην πορεία της ορθής κρίσης και της ορθής συνείδησης για να ταυτιστούν οι απόψεις σ’ έναν κοινό άξονα που θα δώσει σύγχρονη απάντηση στο συνταξιοδοτικό πρόβλημα. Η κεκτημένη ταχύτητα της στρατιωτικής ιδιότητας αναμφισβητήτως με επηρεάζει και δέχομαι τη σχετική ευθύνη. Όμως, θα κραυγάσω όταν δεν υπάρχει ωράριο. Κύριοι συνάδελφοι, έρχονται νέοι καθηγητές, σεβαστοί καθ’ όλα, που τοποθετήθηκαν σε ένα νησί και παραπονούνται και μου ζητούν να έρθουν στη Θεσσαλονίκη. Τους ρωτώ πόσο θα καθίσουν στο νησί και μου απαντούν ένα-δύο χρόνια για να πάρουν μόρια. Με αναγκάζουν να τους πω ότι στην έγγαμη πορεία μου στο στρατό, δεκαεφτά φορές φόρτωσα και ξεφόρτωσα φορτηγό λόγω μεταθέσεων, εκτός από τις συχνές μεταθέσεις σε ανώτατες βαθμίδες που δεν μετράνε. Μπορεί να μετατέθηκα και είκοσι πέντε φορές. Ήθελα να γίνω εκπαιδευτικός και δεν έγινα και έχω απωθημένη πικρία. Θα το πω όμως: ο καθηγητής εργάζεται έξι ώρες εβδομαδιαίως στο πανεπιστήμιο, όπως το καθιερώσαμε με νόμο. Άκουσον, άκουσον! Πού πάει δηλαδή η κοινωνία; Τι παράδειγμα θα δώσουμε, όταν άλλοι δουλεύουν είκοσι ώρες; Φαίνεται ότι θα δούμε ακόμα τρομερά πράγματα.
Υποβάλλω, κύριοι συνάδελφοι την παράκληση σε ημάς να πιέσουμε. Οι Βουλευτές έχουν δύναμη, εδώ νομοθετούμε. Κύριε Πρόεδρε, αγωνιζόσασταν από τα έδρανα, που χαμογελάτε, τώρα. Και σας άκουσα πολλές φορές εδώ να κραυγάζετε: Εδώ γίνεται το νομοθετικό έργο. Να μην αφήνουμε τη νομοθετική εξουσία να μας αλωνίζει. Να αντιστεκόμαστε, κύριοι συνάδελφοι. Προχθές στην παρέλαση της Θεσσαλονίκης ένας νομάρχης –θλιβερός για τις αποφάσεις του- μας τοποθέτησε προς τα πίσω. Έχετε ευθύνη να μας προστατεύσετε, και όχι εμάς σαν άτομα, αλλά την ιδιότητά μας. Η δημοκρατία είναι τάξη, είναι ευταξία και όπου διασαλεύεται, οφείλουμε να αντιστεκόμαστε. Να αντισταθούμε σε κάθε εκτροπή που γίνεται από τους κανόνες της δημοκρατίας.
Ψηφίζω επί της αρχής το νομοσχέδιο, παρά τις επιφυλάξεις που ανέφερα γιατί λύνει πολλά από τα υφιστάμενα προβλήματα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Μιλήσατε για ευταξία, κύριε συνάδελφε, αλλά φαίνεται ότι στο σύγχρονο κόσμο και την πολιτική αυξάνει η «εντροπία»...
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Η εντροπία φθάνει, η ντροπή λείπει.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο κ. Καρράς έχει το λόγο.
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΡΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομικών με τίτλο: «Τροποποίηση και συμπλήρωση της συνταξιοδοτικής νομοθεσίας του Δημοσίου και άλλες διατάξεις» που συζητάμε σήμερα, υποτίθεται ότι λύνει το συνταξιοδοτικό πρόβλημα των καλλιτεχνών και των λογοτεχνών, κάτι που δεν μπορούσε να κάνει ο ν. 2435/96 περί των δημοτικών συντάξεων που ψήφισε η ίδια η Κυβέρνηση μόλις έξι χρόνια πριν. Κύριοι του ΠΑΣΟΚ, χρειαστήκατε έξι χρόνια για να αντιληφθείτε ότι ο ν. 2435/96 δεν ήταν επαρκής, αφού εσείς οι ίδιοι ομολογείτε σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση ότι το νομοθετικό πλαίσιο που ισχύει σήμερα για τη συνταξιοδότηση των λογοτεχνών, καλλιτεχνών έχει δημιουργήσει πολλά προβλήματα στην εφαρμογή του. Παραδέχεστε ουσιαστικά ότι δεν έχετε κάποια συγκεκριμένη άποψη για το θέμα των συντάξεων. Έρχεστε και νομοθετείτε για μια ακόμα φορά και καταφέρνετε να προκαλέσετε την καθολική αντίδραση των καλλιτεχνών. Αυτήν τη στιγμή που μιλάμε οι εικαστικοί σχεδιάζουν ή μπορεί ήδη να έχουν ξεκινήσει απεργία πείνας. Η απαράδεκτη πολιτική σας τους έχει οδηγήσει σε αδιέξοδο. Επιτέλους, κύριε Υπουργέ, παραδεχθείτε τα λάθη σας, ξεχάστε την αλαζονεία και ακούστε τον κόσμο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το σχέδιο νόμου είναι ένα ακόμα παράδειγμα της καθεστωτικής νοοτροπίας των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Δεν μπορεί να δώσει λύση στα κοινωνικά προβλήματα των καλλιτεχνών και φυσικά, δεν βελτιώνει τη συνταξιοδοτική νομοθεσία των δημοσίων υπαλλήλων, των υπαλλήλων των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου. Είναι τουλάχιστον φαρισαϊκό για μια Κυβέρνηση να επικαλείται την αύξηση των συνταξιούχων καλλιτεχνών, λογοτεχνών κατά διακόσια τριάντα άτομα, ως επιχείρημα για την ανάγκη αλλαγής του νομοθετικού πλαισίου.
Κύριε Υπουργέ, κάνατε θέμα αυτά τα διακόσια τριάντα άτομα! Θα ήθελα, όμως, να σας θυμίσω ότι το ΠΑΣΟΚ, στα πλαίσια της ψηφοθηρικής κοινωνικής σας πολιτικής, χρησιμοποίησε τα χρήματα ασφαλιστικών ταμείων, όπως το ΝΑΤ, για να συνταξιοδοτήσει χιλιάδες πολίτες. Με αυτόν τον τρόπο, χρεοκοπήσατε τα ταμεία. Τώρα δήθεν ανησυχείτε…
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Αυτό έγινε επί Νέας Δημοκρατίας.
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΡΑΣ: Αφήστε, κύριε συνάδελφε. Πολλά έγιναν τώρα. Σας παρακαλώ πολύ. Κύριε Ιωαννίδη, αν θέλετε να ανοίξετε συζήτηση, να την ανοίξουμε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε Ιωαννίδη, σας παρακαλώ μη διακόπτετε τον κ. Καρρά.
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΡΑΣ: Τώρα, κύριε Υπουργέ, ανησυχείτε για το τεράστιο κόστος που προκάλεσε η αύξηση του αριθμού των συνταξιούχων λογοτεχνών καλλιτεχνών. Η Νέα Δημοκρατία δεν έχει ψηφίσει τέτοιο πράγμα για τους καλλιτέχνες.
Και ποιο είναι αυτό το κόστος, κύριε Υπουργέ; Το ετήσιο κόστος ανέρχεται στο 1.644.960 ευρώ το χρόνο. Ας μην αναφερθώ, κύριε Υπουργέ, στα δισεκατομμύρια που πληρώνουμε από το «ράβε ξήλωνε» στα δημόσια έργα. Το τραγελαφικό παράδειγμα που ζήσαμε πρόσφατα είναι η ιστορία με το τραμ της Αθήνας. Στοίχισε κάτι παραπάνω από ό,τι στοιχίζουν οι διακόσιες τριάντα συντάξεις των καλλιτεχνών.
Επίσης, τον Κηφισό τον έχουμε πληρώσει σχεδόν δύο φορές, αλλά οι κάτοικοι των δύο περιοχών εξακολουθούν να τρέμουν στην ιδέα ότι με μια ξαφνική νεροποντή κινδυνεύουν τα χάσουν τα υπάρχοντά τους.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Υπουργός Οικονομικών εξασφαλίζει το συγκεντρωτισμό και την παντοκρατορία του κυρίου Υπουργού Πολιτισμού, αφού του παρέχει το δικαίωμα να ορίζει τα επτά από τα εννιά μέλη της αρμόδιας επιτροπής που θα αποφασίζει, για το αν ο καλλιτέχνης έχει προσφέρει ή όχι διακεκριμένες υπηρεσίες στον πολιτισμό.
Όσον αφορά την αιτιολογημένη γνώμη της επιτροπής, ο καθένας μπορεί να ανατρέξει σε αντίστοιχες αιτιολογημένες γνώμες, κύριε Υπουργέ. Σε επιτροπές του Υπουργείου Πολιτισμού σχετικά με τις επιχορηγήσεις που δίνετε κατά καιρούς σε διάφορους.
Την ίδια στιγμή Υπουργός Οικονομικών προσπαθεί να χρυσώσει το χάπι και δέχεται την παρουσία δύο προσωπικοτήτων στην επιτροπή που θα προτείνονται από τους συλλογικούς φορείς των καλλιτεχνών.
Με άλλα λόγια και για να μιλήσω με ποδοσφαιρικούς όρους, κύριε Υπουργέ, -αφού το ποδόσφαιρο απασχολεί περισσότερο τον κύριο Υπουργό Πολιτισμού και δικαίως γιατί οι ψηφοφόροι που αγαπούν το ποδόσφαιρο είναι πάρα πολλοί- το σκορ στην επιτροπή θα είναι 7-2. Τα δύο μέλη που θα προτείνονται από τους συλλογικούς φορείς θα έχουν διακοσμητικό ρόλο, αφού η πλειοψηφία της επιτροπής θα άγεται και θα φέρεται από τον Υπουργό Πολιτισμού.
Πολύ φοβάμαι ότι για μια ακόμη φορά θα πρωταγωνιστήσει η αναξιοκρατία, η διάθεση να βολέψουμε τους ημετέρους και η αδιαφορία για τις πραγματικές ανάγκες αυτών των ανθρώπων, που καθημερινά προσφέρουν τόσα πολλά και σημαντικά στον τόπο μας. Δυστυχώς, όμως, φαίνεται ότι δεν έχουμε μάθει να τα εκτιμούμε.
Πάγια τακτική της Κυβέρνησης είναι η διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Παρουσιάζει τον καλλιτεχνικό και λογοτεχνικό κόσμο να έχει επαρκή συνταξιοδοτική κάλυψη. Αν ισχύει αυτό, τότε γιατί προχωράτε σε μια νέα μεταρρύθμιση; Προφανώς γιατί κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
Αντίθετα, υπάρχουν κλάδοι, όπως οι εικαστικοί, που είναι παντελώς ανασφάλιστοι και η λύση του συνταξιοδοτικού που εκκρεμεί από το 1966. Ταυτόχρονα, όσοι καλλιτέχνες έχουν εξαρτημένη σχέση εργασίας και εντάσσονται σε φορείς κύριας ασφάλισης, τελικά δεν μπορούν να θεμελιώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα λόγω της ανεργίας που μαστίζει τους διάφορους κλάδους.
Να το θέσω και πιο απλά. Γιατί επιμένετε να αγνοείτε την πραγματικότητα; Όταν μιλάμε για ανεργία, δεν μιλάμε για περιστασιακή ανεργία. Μιλάμε για ακριβώς το αντίθετο. Υπάρχουν καλλιτέχνες, όπως μουσουργοί, εικαστικοί, λογοτέχνες, που μένουν άνεργοι για μεγάλα χρονικά διαστήματα, σχεδόν χρόνια.
Συνεπώς ουσιαστικά αναιρείται το επιχείρημα του Υπουργείου ότι η τιμητική σύνταξη είναι τουλάχιστον δεύτερη ή και τρίτη. Η Κυβέρνηση εμπαίζει τον κλάδο. Μιλάει για λύση του συνταξιοδοτικού, ενώ μετατρέπει τις τιμητικές συντάξεις σε συντάξεις αρωγής, θέτοντας πολύ χαμηλά οικονομικά όρια και λαμβάνοντας υπόψη το οικογενειακό εισόδημα και όχι το ατομικό.
Με απλά λόγια, καλό θα είναι οι καλλιτέχνες να παντρεύονται φτωχές γυναίκες αν θέλουν να πάρουν τιμητική σύνταξη ή εύπορες γυναίκες αν θέλουν να ζουν αξιοπρεπώς. Όλη η σχιζοφρένεια στο μεγαλείο της, κύριε Υπουργέ. Μπράβο!
Πού είναι ο Υπουργός Πολιτισμού; Το Νοέμβριο του 2000 είχε δεσμευτεί απέναντι στους φορείς των καλλιτεχνών ότι το κύριο μέλημά του θα ήταν η λύση του συνταξιοδοτικού. Τελικά το μέλημα αυτό το ανέλαβε το Υπουργείο των Οικονομικών μετατρέποντάς το από μείζον πρόβλημα που θίγει τον πολιτισμό μας σε λογιστικό πρόβλημα εξεύρεσης πόρων.
Δεν μπορώ να καταλάβω πώς δέχθηκε ο κ. Βενιζέλος να εκτεθεί σε τέτοιο βαθμό από το Υπουργείο των Οικονομικών και γιατί δεν παρεμβαίνει.
Κύριε Υπουργέ, πιστεύω ότι αγνοείτε σκόπιμα –είναι άλλωστε πάγια τακτική σας ότι το δημόσιο και ο ιδιωτικός τομέας κερδίζουν δισεκατομμύρια δραχμές από την καλλιτεχνική δημιουργία. Δεν πρέπει να συμμετέχουν στο κόστος της ασφάλισης των δημιουργών; Εσείς εδώ μας λέτε ότι ο καλλιτέχνης πρέπει να αυτασφαλίζεται. Δηλαδή το δημόσιο να κερδίζει από τους καλλιτέχνες αλλά να μην πληρώνεται ένα μέρος από την ασφάλιση. Χαίρομαι για τη δημοκρατικότητά σας –μπράβο- όπως χαίρομαι και για το απαράδεκτο και ίσως νομίζω αντισυνταγματικό διαχωρισμό που κάνατε για τους καλλιτέχνες που είναι νεότεροι των σαράντα πέντε ετών. Τους αφαιρέσατε το δικαίωμα της τιμητικής σύνταξης και τους υποχρεώνετε να ασφαλίζονται στο ΤΕΒΕ για να αποκτήσουν ασφαλιστική συνείδηση.
Η Κυβέρνηση λειτούργησε στη λογική του «αποφασίζουμε και διατάσσουμε». Παρά τις εκκλήσεις αρνήθηκε το διάλογο με τους φορείς και εξακολουθεί να μην ακούει την καθολική αντίδραση των καλλιτεχνών αλλά και όλων των συναδέλφων της Αντιπολίτευσης. Αυτό και μόνο δείχνει την απαράδεκτη στάση απέναντι στους δημιουργούς του πολιτισμού, κύριε Υπουργέ. Το πρόβλημα δεν λύνεται έτσι. Χρειάζεται συνολική θεώρηση για το καθεστώς των συντάξεων και να ζητηθεί από την αρχή η γνώμη όλων των εμπλεκομένων φορέων. Είναι καιρός η Κυβέρνηση να νομοθετήσει με ορίζοντα που να ξεπερνά τα έξι χρόνια.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Δεν θα δευτερολογήσω, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ολοκληρώστε, παρακαλώ.
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΡΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Το άρθρο 1 του νομοσχεδίου πρέπει να αποσυρθεί και να ξεκινήσει διάλογος για μια λύση που να τιμά όχι μόνο τους καλλιτέχνες δημιουργούς αλλά και την ίδια την πολιτεία.
Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο πολιτισμός είναι στάση ζωής. Είναι αυτό που κληρονομούμε στα παιδιά μας. Είναι η παράδοσή μας, η περιουσία μας. Τους δημιουργούς αυτής της περιουσίας οφείλουμε να τους αναγνωρίσουμε και να τους προστατεύσουμε.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο κ. Τσίπρας έχει το λόγο.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η νομομανία είναι ίδιο των τελευταίων μηνών τουλάχιστον. Βέβαια υπάρχουν και νόμοι οι οποίοι κατ’ επιταγήν του Συντάγματος έπρεπε να έρθουν εδώ αλλά υπάρχουν και νομοθετικά διατάγματα όπως αυτό το οποίο σήμερα συζητείται, το οποίο έρχεται ακριβώς περίπου δύο μήνες μετά από ένα άλλο νομοσχέδιο το οποίο μας καθησύχαζε. Η ίδια η κυβέρνηση τότε μας καθησύχαζε ότι επιτέλους αντιμετωπίζεται συνολικά το ασφαλιστικό πρόβλημα, επιτέλους αντιμετωπίζεται για τριάντα χρόνια και δεν θα έχουμε άλλη μεταβολή και η ασφάλιση θα διέπεται από ενιαίους κανόνες. Αυτά προ δύο μόλις μηνών.
Στο παρόν νομοσχέδιο την αρχή του οποίου αναζητούμε βλέπουμε ότι έχουμε διορθώσεις νόμων και νομοθετικών διαταγμάτων και προεδρικών που ανάγονται στο 1980, στη δεκαετία εκείνη, να μην προσδιορίσω χρόνο, στο 1990, στο 2000, στο 2001, στο 2002. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της νομομανίας για την οποία είπα προηγουμένως η οποία, όμως, έχει και μια ψυχολογική εξήγηση.
Η εξήγηση που υπάρχει είναι η εξής: Οι ίδιοι οι υπεύθυνοι, η ίδια η Κυβέρνηση αισθάνεται ανασφαλής ότι δεν αποδίδει δίκαια με το διάταγμα το οποίο κάθε φορά φέρνει στη Βουλή για ψήφιση. Βέβαια θα έλεγε κανείς ότι η αρχή της βελτιώσεως των συντάξεων των ανθρώπων οι οποίοι μάχονται μια ολόκληρη ζωή και ονειρεύονται μια αξιοπρεπή σύνταξη είναι αρχή η οποία πρέπει να επιδοκιμαστεί. Αλλά σ’ ένα νομοσχέδιο δεν αντιμετωπίζεται το θέμα αυτό. Πράγματι άκουσα, συμφωνώ απολύτως και συντάσσομαι και επικροτώ εκείνα τα οποία είπε ο στρατηγός κ. Σπυριούνης.
( Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ )
Όλοι οι Έλληνες εργαζόμενοι έχουν δικαίωμα στη ζωή, έχουν δικαίωμα να ζήσουν, έχουν δικαίωμα να συντηρηθούν. Είναι ανεπίτρεπτη η δημιουργία προνομιακών τάξεων. Με αυτό το νομοσχέδιο βλέπουμε ότι δημιουργούνται προνόμια, πένητες και ετοιμοθάνατοι ή ευρισκόμενοι στον τάφο όταν καλούνται να πάρουν αποζημίωση.
Θα πω δύο πράγματα. Δεν είμαι καλλιτέχνης ασφαλώς και δεν προέρχομαι από την τάξη εκείνων, αλλά η ανάγνωση αυτού του νομοθετήματος, η καθολική αντίδραση των ασχολουμένων με την τέχνη, με αναγκάζει να κάνω ορισμένες παρατηρήσεις για το άρθρο 1, γιατί άκουσα –πλην του εισηγητή της Πλειοψηφίας- όλους τους εκπροσώπους όλων των άλλων παρατάξεων και τους φορείς να ζητούν την απόσυρση αυτού του νομοθετήματος.
Θα ήθελα πρώτα να τοποθετηθώ στο εξής: Πρόκειται περί συντάξεως ή περί βοηθήματος ελεημοσύνης προς μία τάξη του πνεύματος; Γιατί γνωρίζουμε ότι η σύνταξη αποτελεί το αντάλλαγμα κάποιας εργασίας, κάποιας προσφοράς. Εδώ ποιο είναι το μοναδικό κριτήριο; Το γεγονός ότι οι άνθρωποι αυτοί προσέφεραν στις τέχνες και στο πνεύμα.
Όμως τίθενται τέτοιες προϋποθέσεις που αναιρούν αυτήν την αιτιολογία, διότι πρέπει να έχεις σπίτι ή να μην έχεις, πρέπει τα εισοδήματά σου να βρίσκονται σε εκείνο το ύψος και σε εκείνο το επίπεδο και διάφορα άλλα. Άρα δεν πρόκειται περί τιμητικής συντάξεως, αλλά περί συντάξεως πείνας, συντάξεως ελεημοσύνης. Αυτή ήταν η πρώτη μου παρατήρηση.
Ως προς το δεύτερο θα μου πείτε ότι: «Κύριοι, δίδουμε σε μία τάξη η οποία δεν προσφέρει άμεσο οικονομικό όφελος». Όμως -όχι μόνο το άρθρο 16 του Συντάγματος- αποτελεί εγγύηση για τις τέχνες και την επιστήμη και επιβάλλει στην πολιτεία να παρέχει την συνδρομή της, όχι μόνο γιατί είναι γνωστό ότι ο πολιτισμός είναι ο καθρέφτης ενός λαού, αλλά και διότι γνωρίζουμε από τον Ηράκλειτο ότι τα «πάντα ρει».
Μέσα στο ρου των αιώνων και θρόνοι και ήθη και έθιμα και πλανητάρχες, όλα παρέρχονται, τροποποιούνται και ανατρέπονται. Μόνο ένα παραμένει αιώνιο και απαρασάλευτο: Το πνεύμα και ο πολιτισμός. Αυτά είναι εκείνα τα οποία καθοδηγούν τις γενεές και διατηρούν τη συνοχή των λαών και των εθνών. Μπροστά σε ένα τέτοιο κριτήριο νομίζω ότι πρέπει με περισσότερη προσοχή να στέκει η πολιτεία και να αντιμετωπίζει τα θέματα αυτά.
Επίσης, θεωρώ και εγώ πράγματι ανεπίτρεπτη τη διάκριση, την κατάργηση των επιτροπών -οι οποίες αποτελούνταν από ειδικούς ανθρώπους που είχαν τη δυνατότητα να κρίνουν και να αξιολογήσουν τους καλλιτέχνες- από μία άλλη αόριστη και απροσδιόριστη επιτροπή, την κυριαρχική σύνθεση της οποίας έχει πάντοτε ο Υπουργός. Και είναι αυτή η μόνιμη επωδός –θα έλεγα- που λέω σε κάθε σχέδιο νόμου, σε κάθε αναζήτηση αρχής: Ότι όταν η Κυβέρνηση φέρνει ένα νομοσχέδιο θα πρέπει να είναι ξεκαθαρισμένο και να μην ζητάει εκ προοιμίου τη συναίνεση και τη συγκατάθεση του Κοινοβουλίου, για να ενεργεί εν συνεχεία κατά την κρίση του εκάστοτε Υπουργού. Νομίζω ότι και αυτή είναι μία σοβαρή παρατήρηση.
Όσον αφορά το όριο των σαράντα πέντε ετών, το βιολογικό κριτήριο, το θεωρώ και εγώ ανεπίτρεπτο και ενδεχομένως προσκρούον στο άρθρο 4 του Συντάγματος. Οι Έλληνες πολίτες είναι ίσοι και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζονται, ανεξάρτητα από φύλο, ηλικία και φυλή.
Αυτές οι τροποποιήσεις και οι βελτιώσεις δεν είναι άνευ κόστους. Συνοδεύονται από ένα βαρύ κόστος για το λαό, πενήντα, εξήντα οκτώ εκατομμύρια ευρώ. Συνεπώς δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν ενόψει και αυτής της δαπάνης με τέτοια προχειρότητα.
Και βέβαια, ας μου επιτραπεί να πω ότι απόδειξη του βεβιασμένου τρόπου με τον οποίο εισέρχονται νομοθετήματα στη Βουλή, είναι τούτο το νομοσχέδιο που έρχεται δύο μήνες μετά από το ασφαλιστικό. Επιπλέον, απόδειξη είναι η ατελεύτητη αλυσίδα των τροπολογιών, που προέρχεται από τον ίδιο τον Υπουργό και από μέρους των συναδέλφων Βουλευτών -και όχι μόνο αυτό, αλλά και από μία σειρά άλλων τάξεων- οι οποίοι δεν ικανοποιούνται και δεν θίγονται με αυτό το νομοσχέδιο και θα έρθουν εν συνεχεία και εκείνοι και θα ζητήσουν την αποκατάσταση των δικαίων τους.
Τελειώνοντας θέλω και τούτο να επισημάνω. Πράγματι το θέμα του χρόνου της αδιοριστίας των εκπαιδευτικών είναι ένα σοβαρό θέμα, αλλά δημιουργεί πιστεύω μια ανεπίτρεπτη διάκριση σε βάρος άλλων πτυχιούχων οι οποίοι και εκείνοι επί σειρά ετών περιέρχονται τα γραφεία και παρακολουθούν τους διαγωνισμούς και τις εφημερίδες και κατορθώνουν κάποτε να εισέλθουν στο δημόσιο. Εκείνων ο χρόνος δεν θα πρέπει να ληφθεί υπόψη;
Και επίσης, επάνοδο σε παλαιό καθεστώς και ανεπίτρεπτο αποτελεί και η καθιέρωση του χρόνου παραγραφής γιατί, μην ξεχνάμε δεν ομιλούμε σε νομικούς, δεν είναι Βουλευτές, δεν είναι δικηγόροι όλοι οι ‘Ελληνες ώστε να παρακολουθούν ότι υπάρχει και περιορισμός του χρόνου εντός του οποίου πρέπει να ασκήσουν το δικαίωμά τους. Ευχαριστώ πολύ.
( Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας )
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Αγαπητοί συνάδελφοι, συζητούμε ένα νομοσχέδιο το οποίο όντως έχει περιπτωσιολογικό χαρακτήρα, αλλά είχαμε εξηγήσει και στην Επιτροπή ότι εδώ δεν δημιουργούμε ένα νέο ασφαλιστικό σύστημα για τους εργαζόμενους στον δημόσιο τομέα, δεδομένου ότι υπάρχει συνταξιοδοτικός κώδικας, απλώς εισάγουμε μια σειρά διατάξεων που θα πρέπει να τονίσω από την αρχή ότι όλες μα όλες αυτές οι διατάξεις –και είναι πάρα πολλές- του συζητούμενου νομοσχεδίου βελτιώνουν υφιστάμενες καταστάσεις ή δημιουργούν νέες ευνοϊκές καταστάσεις για κάποιους ανθρώπους τους οποίους αφορούν. Δεν υπάρχει ούτε μια διάταξη μέσα στο νομοσχέδιο, ούτε μια λέξη η οποία να καθιστά δυσμενέστερη τη θέση κάποιων συνταξιούχων ή κάποιων εργαζομένων στο δημόσιο ή στον ιδιωτικό τομέα. ‘Ολες μα όλες οι διατάξεις βελτιώνουν υφιστάμενο καθεστώς.
΄Εγινε μια εκτεταμένη συζήτηση και στην Επιτροπή και εδώ σήμερα για το άρθρο 1 το οποίο ρυθμίζει ζητήματα τα οποία αφορούν τον καλλιτεχνικό κόσμο. Είχα την ευκαιρία να τονίσω στην Επιτροπή, αλλά οφείλω να επαναλάβω και σήμερα ότι εδώ υπάρχει μια πολύ μεγάλη παρανόηση. Η συζήτηση για το άρθρο 1 γίνεται ωσάν να επρόκειτο για τη δημιουργία ασφαλιστικού φορέα για τους ανθρώπους της πνευματικής δημιουργίας. Δεν πρόκειται περί αυτού. Πρέπει να εξηγήσω μερικά πράγματα για μια ακόμη φορά έτσι ώστε να γίνει κατανοητό το πλαίσιο μέσα στο οποίο συζητούμε και τι είναι αυτό που ρυθμίζει το άρθρο 1.
Αγαπητοί συνάδελφοι, με δύο νομοθετικά διατάγματα το 1086/1971 και το 2014/1973 δημιουργήθηκε ένα πρώτο ασφαλιστικό καθεστώς για τους καλλιτέχνες, για τους ανθρώπους του πνεύματος. Με βάση αυτό το καθεστώς, υπήρξαν αρκετές χιλιάδες οι οποίοι έσπευσαν να ασφαλιστούν και να υπαχθούν στο καθεστώς αυτό. Υπάρχουν κάποιοι άλλοι οι οποίοι θεώρησαν ότι δεν καλύπτονται από τις διατάξεις αυτές. Και βεβαίως, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι έχουν προσφέρει στον τόπο και οι οποίοι επειδή δεν υπήχθησαν σε κανένα ασφαλιστικό καθεστώς για πολλούς και διάφορους λόγους, σήμερα βρίσκονται σε απόλυτη αδυναμία να λάβουν οποιαδήποτε παροχή από οποιονδήποτε φορέα.
‘Αρα, εδώ δεν συζητούμε για τη δημιουργία ασφαλιστικού καθεστώτος για τους ανθρώπους του πνεύματος, για τους καλλιτέχνες. Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Εδώ ερχόμαστε να ρυθμίσουμε μια κατάσταση η οποία χαρακτηρίζεται από την ανυπαρξία ασφαλιστικής κάλυψης και επομένως, αναλαμβάνει ο κρατικός προϋπολογισμός –διότι περί αυτού πρόκειται- να πληρώσει μια σύνταξη που κατ’ οικονομία την ονομάζουμε σύνταξη, δεδομένου ότι αυτοί δεν έχουν την ιδιότητα του δημοσίου υπαλλήλου για να λάβουν σύνταξη από το δημόσιο, επειδή ακριβώς βρίσκονται σήμερα σε μια κατάσταση ή θα βρεθούν και τα επόμενα χρόνια, χωρίς τη δυνατότητα να λάβουν οποιαδήποτε παροχή από οπουδήποτε.
Επειδή έγινε πάρα πολύ συζήτηση για το τι τελικά θα γίνει γι’ αυτό το χώρο σε σχέση με την ασφαλιστική τους κάλυψη, θα πρέπει να σας ενημερώσω για κάτι, που βέβαια είναι ήδη γνωστό και θα έπρεπε αυτό να το έχουν ανακοινώσει οι ίδιοι οι ενδιαφερόμενοι, ότι δηλαδή εδώ κι αρκετό καιρό υπάρχει μία αναλυτική συζήτηση με το κατ’ εξοχήν αρμόδιο Υπουργείο, που είναι το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, προκειμένου να βρεθεί οριστική λύση σ’ αυτό το πρόβλημα.
Αυτή, όμως, η συζήτηση πρέπει να σας πω συναντά εξαιρετικές δυσχέρειες, επειδή ακριβώς υπάρχουν διαφορετικές ομάδες καλλιτεχνών, οι οποίες δεν συμφωνούν μεταξύ τους. Επειδή ο χρόνος περνά και μόνο κάποιοι εμφανίζονται να εκπροσωπούν ολόκληρο τον καλλιτεχνικό κόσμο της χώρας -ενώ δεν τον εκπροσωπούν στο σύνολό του- και να εμφανίζουν αυτοί τις διαφωνίες τους, δημιουργείται η εντύπωση ότι ο καλλιτεχνικός κόσμος της χώρας διαφωνεί με ό,τι πάει να γίνει σήμερα. Δεν είναι έτσι!
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Καλά, κύριε Υπουργέ, δεν ήρθαν όλοι στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Σας παρακαλώ πολύ, κύριε Τζέκη. Μιλήσατε, σας ακούσαμε. Αφήστε και τον Υπουργό να πει τις δικές του απόψεις και στη συνέχεια θα κρίνει το Σώμα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Σας είπα ότι ο χρόνος περνάει και ο καθένας πλέον θα αναλάβει τις ευθύνες του με έναν τρόπο απολύτως ξεκάθαρο. Αυτήν τη στιγμή όλοι οι εκπρόσωποι των φορέων του καλλιτεχνικού κόσμου καλούνται να υποβάλουν πλέον γραπτά τις προτάσεις τους ή να απαντήσουν γραπτά στις προτάσεις που τους υποβάλλει το Υπουργείο Εργασίας πάνω στην πρόταση μιας ρύθμισης για ασφαλιστικό φορέα σε αυτό το χώρο.
Όμως σας λέω ειλικρινά ότι υπάρχουν τρομακτικές δυσκολίες, επειδή ακριβώς δεν συμφωνούν μεταξύ τους, ούτως ώστε να υπάρξει μία κοινή άποψη για το πώς θα ρυθμιστούν αυτά τα ζητήματα. Άρα, λοιπόν, το ζήτημα της αντιμετώπισης του ασφαλιστικού προβλήματος αυτού του χώρου, αυτών των ανθρώπων είναι σε εξέλιξη μέσα από μία εξαντλητική συζήτηση που γίνεται από τους φορείς του καλλιτεχνικού κόσμου με το Υπουργείο Εργασίας. Εμείς, δηλαδή η Κυβέρνηση, ελπίζουμε -και θα προσπαθήσουμε γι’ αυτό βάσιμα- ότι αυτό θα καταλήξει κάπου, για να μπορέσει να έρθει στη Βουλή.
Επίσης, υπάρχει ένα μόνιμο αίτημα από τους ανθρώπους του καλλιτεχνικού χώρου για τη θέσπιση βραβείων αριστείας από το κράτος. Σε μία οριστική συζήτηση που είχε το Υπουργείο Οικονομίας με το Υπουργείο Πολιτισμού καταλήξαμε στο ότι φέτος θα υπάρξει εγγραφή στον κρατικό προϋπολογισμό ενός κονδυλίου ικανοποιητικού, για να υπάρξουν από το 2003 τα λεγόμενα βραβεία αριστείας, τα οποία θα καλύψουν σε ένα σημαντικό βαθμό εκείνους τους ανθρώπους που είχαν μία σημαντική και ιδιαίτερη προσφορά στο χώρο του πνεύματος και της δημιουργίας στην Ελλάδα.
Επίσης υπάρχει το άρθρο 1, το οποίο ρυθμίζει όλες εκείνες τις περιπτώσεις που απ’ ό,τι φαίνεται -τουλάχιστον από τις αιτήσεις- δεν είναι πολλές. Μέχρι στιγμής είναι μερικές εκατοντάδες αιτήσεις ανθρώπων, που δεν υπάγονταν σε κανέναν ασφαλιστικό καθεστώς και δεν έχουν καμία δυνατότητα ή έχουν ελάχιστες δυνατότητες επιβίωσης.
Στην πραγματικότητα αυτούς τους ανθρώπους αναλαμβάνει να τους καλύψει ο κρατικός προϋπολογισμός, το δημόσιο ταμείο, για να το πω πιο απλά, το «ΠΡΥΤΑΝΕΙΟΝ» κατά την αρχαία έκφραση. Πρόκειται περί «σιτίσεως εις το Πρυτανείον» ανθρώπων που έχουν προσφέρει στον τόπο και αναγνωρίζεται η προσφορά τους. Όμως, λόγω του δύσκολου προβλήματος που είχαν να αντιμετωπίσουν, δεν μπόρεσαν να έχουν μία ασφαλιστική κάλυψη.
Το 1996 υπήρξε μία ρύθμιση. Πρέπει να σας πω ότι αυτή στην εφαρμογή της συνάντησε αρκετές δυσκολίες, επειδή ο Γενικός Επίτροπος έκανε προσφυγές κατά όλων των ατομικών πράξεων για τη χορήγηση αυτών των συντάξεων.
Έρχεται, λοιπόν, αυτό το νομοσχέδιο να καλύψει αυτήν την ανάγκη, η οποία προέκυψε από την αντιμετώπιση που είχε το θέμα από το Ελεγκτικό Συνέδριο με βάση τις παρατηρήσεις του. Διαμορφώνεται πλέον ένα σύστημα, τίθενται κανόνες, έτσι ώστε κάποιοι που πραγματικά δεν έχουν τη δυνατότητα, που δεν έχουν καμία παροχή να λάβουν μία σύνταξη από το δημόσιο, για να μπορούν να επιβιώσουν. Περί αυτού πρόκειται και τίποτε άλλο!
Δεν υπάρχει εδώ εγκαθίδρυση ασφαλιστικού καθεστώτος για τους καλλιτέχνες και τους ανθρώπους του πνεύματος. Αυτή θα έρθει από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, με βάση το διάλογο ο οποίος εξελίσσεται και θα είναι μία ρύθμιση, η οποία πιστεύουμε ότι θα ικανοποιεί απολύτως το χώρο αυτόν.
Αλλά το ερώτημα είναι τι θα γίνει με όλους εκείνους, που σας περιέγραψα πόσοι μπορεί να είναι, και οι οποίοι δεν έχουν αυτήν τη στιγμή «πού την κεφαλή κλίναι». Περί αυτού πρόκειται. Έχουν τεθεί, λοιπόν, μερικά κριτήρια: Ότι για να μπορούν να δικαιούνται αυτοί συντάξεως, πρέπει να έχουν μια συγκεκριμένα αναγνωρισμένη προσφορά. Αυτή αναγνωρίζεται από μία επιτροπή, στην οποία μετέχουν άνθρωποι του πνεύματος, είτε διορίζονται από τον Υπουργό, είτε προτείνονται από τα συλλογικά τους όργανα. Άνθρωποι, λοιπόν, αυτού του χώρου θα κρίνουν το έργο και την προσφορά του καθενός, ο οποίος προσέρχεται για να ζητήσει αυτήν τη σύνταξη από το ελληνικό δημόσιο. Στη συνέχεια τίθενται κάποιοι κανόνες, κάποιοι περιορισμοί. Εφόσον πάμε να λύσουμε ένα πρόβλημα, αν θέλετε, αδυναμίας, να αντιμετωπίσει κάποιος τα στοιχειώδη, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να συνδεθεί με το αν έχει ή δεν έχει εισόδημα. Διότι αν έχει εισόδημα, αν έχει περιουσία, αυτός δεν νομίζω ότι δικαιούται αυτής της κρατικής αρωγής. Αυτό ρυθμίζουμε εδώ. Ρυθμίζουμε μια κρατική χορηγία για εκείνους που δεν μπορούν να επιβιώσουν, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τη ζωή, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την επιβίωσή τους μετά από ένα ορισμένο χρόνο, αλλά έχοντας και μία προσφορά. Έτσι, λοιπόν, έχουμε θέσει μερικά κριτήρια.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όπως και στην Επιτροπή, έτσι και τώρα στην Ολομέλεια, η Κυβέρνηση έχει αποφασίσει να δεχθεί κάποιες παρατηρήσεις, οι οποίες έγιναν και οι οποίες συνδέονται με το ατομικό και οικογενειακό εισόδημα, με την ατομική ή οικογενειακή περιουσία. Σας λέω από τώρα ότι, όταν έρθει η συζήτηση στο συγκεκριμένο άρθρο, θα υπάρξουν μεταβολές, οι οποίες θα οδηγήσουν τα κριτήρια προς το ατομικό εισόδημα και προς την ατομική περιουσία και νομίζω ότι αυτό προέκυψε μέσα από την τοποθέτηση των συναδέλφων από όλες τις πτέρυγες και θεωρούμε ότι έτσι πρέπει να γίνει. Άρα, λοιπόν, αντιμετωπίζουμε ένα ζήτημα, το οποίο προκάλεσε πολύ μεγάλη συζήτηση και πιστεύω ότι το αντιμετωπίζουμε ορθά.
Όσον αφορά τώρα τις άλλες διατάξεις του νομοσχεδίου, έχω να πω ότι όλες οι διατάξεις βελτιώνουν υφιστάμενες καταστάσεις, περιπτωσιολογικά μεν, γιατί είναι πάρα πολλές οι περιπτώσεις και δεν τις καταλαμβάνει όλες το νομοσχέδιο. Όλες οι διατάξεις όμως είναι προς τη θετική κατεύθυνση. Σας λέω από τώρα επίσης, ότι η διάταξη που αφορά τους νεφροπαθείς θα προσαρμοστεί στην αντίστοιχη συζήτηση του άρθρου 2, όπως ακριβώς η διάταξη για τους εργαζόμενους στο δημόσιο. Θα γίνει ακριβώς η ίδια. Θα είναι δεκαπενταετής, πλήρης, πραγματική συντάξιμη υπηρεσία. Τίποτε άλλο. Όχι η υπηρεσία να έχει διανυθεί στο χρόνο, κατά τον οποίο υπάρχει η διαδικασία της αιμοκάθαρσης. Αυτό γίνεται.
Επίσης θέλω να υπενθυμίσω ότι κατά τη συζήτηση στην επιτροπή ήταν παρών και εξετάστηκε ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ. Αν θυμάστε καλά, κύριοι συνάδελφοι, ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ δήλωσε σαφώς τη σύμφωνη άποψη της ΟΛΜΕ για τις διατάξεις που αφορούν τους εκπαιδευτικούς. Δεν ξέρω τώρα τι υπάρχει. Εγώ γνωρίζω κάποια κείμενα, τα οποία μας έστειλαν και τα οποία λένε τι; Λένε ότι επειδή μπορούν να βγουν με τριάντα χρόνια πραγματική υπηρεσία, άρα δηλαδή με μειωμένη σύνταξη, θα έπρεπε να τους δοθεί το δικαίωμα να πληρώσουν τα υπόλοιπα πέντε, το μισό των αναλογούντων εισφορών, για να πάρουν ολόκληρη σύνταξη. Δεν νομίζω ότι αυτό είναι σωστό.
Όλες αυτές οι διατάξεις ήρθαν εδώ με τη σύμφωνη γνώμη των εκπαιδευτικών και θα έλεγα ότι μάλιστα υπερέβησαν και τις προσδοκίες τους, όπως είχαν ξεκινήσει από την αρχή.
Επίσης για το θέμα των τροπολογιών –και θα κλείσω, γιατί δεν έχω πάρα πολλά να πω, κύριε Πρόεδρε, θα έχουμε τη δυνατότητα να μιλήσουμε απ΄ ό,τι φαίνεται αναλυτικά στα άρθρα- έχω να πω ότι οι τροπολογίες αυτές έχουν κατατεθεί εδώ και είκοσι μέρες. Δεν έρχονται με τη διαδικασία ότι κατατέθηκαν τρεις μέρες πριν από τη συζήτηση, άρα υπήρχε επαρκής χρόνος οι συνάδελφοι να τις μελετήσουν και να έχουν πλήρη άποψη γι΄ αυτές.
Θέλω, επίσης, να πω ότι οι τροπολογίες που αφορούν ρύθμιση συνταξιοδοτικών θεμάτων στο δημόσιο τομέα σε όλες τις κατηγορίες -είτε αφορούν τους δικαστικούς είτε τους πανεπιστημιακούς είτε τους στρατιωτικούς, όπου εκεί υπάρχει μία μικρή ένσταση είτε τους άλλους συνταξιούχους στο δημόσιο τομέα, δηλαδή, τους υπαγόμενους στην ΑΔΕΔΥ, για να το πούμε με αυτό τον τρόπο- έχουν τη σύμφωνη γνώμη τους, γιατί και αυτές βελτιώνουν το υφιστάμενο καθεστώς. Δεν υπάρχει διάταξη η οποία να τροποποιεί προς το χειρότερο μια σημερινή κατάσταση.
Άρα, λοιπόν, θεωρώ ότι δεν υπήρξε κανένας αιφνιδιασμός, αλλά αντιθέτως υπήρξε άνεση χρόνου, όσον αφορά στην άποψη της Κυβέρνησης επί των θεμάτων αυτών. Κυρίως, όμως, υπάρχει συμφωνία με όλους τους ενδιαφερόμενους.
Επειδή, όμως, έγινε μια νύξη από τον κ. Αγγελόπουλο, θα ήθελα επίσης να υπενθυμίσω ότι πριν από μερικούς μήνες ψηφίσαμε το νομοσχέδιο που αφορά στην ασφαλιστική μεταρρύθμιση. Νομίζω, όμως, ότι και τότε είχαμε ξεκαθαρίσει ότι η ασφαλιστική μεταρρύθμιση -την οποία ψηφίσαμε και κατά τη συζήτηση της οποίας δυστυχώς η Νέα Δημοκρατία δεν άντεξε να μείνει μέσα στη Βουλή, αλλά αποχώρησε- ρύθμισε το καθεστώς και παρέσχε τις εγγυήσεις για τους ασφαλισμένους του ΙΚΑ για τα επόμενα τριάντα χρόνια.
Αυτές οι διατάξεις που συζητούμε σήμερα αφορούν σε ρυθμίσεις που έχουν σχέση κυρίως με τους εργαζόμενους ή τους συνταξιούχους του δημόσιου τομέα και μόνο μερικές παρεπίμπτουσες περιπτώσεις αφορούν στον ιδιωτικό τομέα, προς μία βελτιωτική μάλιστα κατεύθυνση, χωρίς να ανατρέπονται οι βασικές αρχές της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης.
Επομένως, λοιπόν, δεν πρέπει να μπερδεύουμε το ένα με το άλλο! Εκείνη ήταν μία μεγάλη μεταρρύθμιση, για την οποία είμαστε υπερήφανοι και θα τη χρηματοδοτήσουμε με το 1% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος για τα επόμενα τριάντα χρόνια. Εκείνη η μεταρρύθμιση παρέσχε την ασφάλεια που πρέπει να αισθάνονται οι εργαζόμενοι σήμερα, για να ξέρουν ότι, όταν θα έλθει η ώρα για να βγουν στη σύνταξη, είναι εξασφαλισμένα τα πάντα γι’ αυτούς για τα επόμενα τριάντα χρόνια.
Σήμερα, λοιπόν, συζητάμε για βελτιωτικές ρυθμίσεις στο χώρο του δημόσιου τομέα, οι οποίες νομίζω ότι δίνουν λύσεις σε προβλήματα τα οποία ήταν χρόνια ή αίρουν αδικίες, οι οποίες έχουν εγκατασταθεί από το παρελθόν για διάφορους λόγους.
Θα ήθελα, λοιπόν, κλείνοντας να κάνω μια αναφορά στον Οργανισμό Ασφάλισης Προσωπικού ΔΕΗ. Αγαπητοί συνάδελφοι, επειδή τις επαφές με τους εργαζόμενους -δηλαδή με αυτούς οι οποίοι προσδοκούν από αυτό το Ταμείο- τις έκανα εγώ και στη ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ μετέχουν όλες οι παρατάξεις, θα ήθελα να σας πω ότι εκεί υπήρξε όχι απλώς η σύμφωνη γνώμη τους, αλλά και η παρότρυνσή τους να ψηφιστεί αυτή η διάταξη, με την οποία επιτρέπεται στη ΔΕΚΑ να παρέχει μετοχές.
Κύριε Παυλόπουλε, υπάρχει και έγγραφό τους πάνω σε αυτό! Σας το λέω γιατί μάλλον δεν έχετε ενημερωθεί.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Εδώ παλιά στη ΔΕΗ τους έδιναν…
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Κύριε Αγγελόπουλε, εμείς με την πολιτική μας καταφέραμε και κάναμε τη ΔΕΗ μία από τις πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις που υπάρχουν στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Με αποτίμηση ποιου κεφαλαίου;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Επαναλαμβάνω για άλλη μία φορά ότι δεν μπορώ να καταλάβω με ποιο κίνητρο και με ποια αφορμή εσείς γίνεστε «βασιλικότεροι του βασιλέως», με την έννοια ότι οι εργαζόμενοι που προσδοκούν από το Ταμείο και που το φυλάσσουν σαν τα μάτια τους –και δικαιολογημένα- ήταν αυτοί που συμφώνησαν ομόφωνα με τη ρύθμιση αυτή.
Οι εργαζόμενοι, λοιπόν, εμπιστεύονται την επιχείρησή τους, το μέλλον της και την αξία της και, μάλιστα, λένε «ναι», όταν χρειάζεται μερικές φορές να πάρουν μετοχές αντί μετρητών στο Ταμείο, έναντι αυτών που οφείλει το ελληνικό δημόσιο προκειμένου να καλύπτει το ταμείο της ΔΕΗ, τον ΟΑΠ ΔΕΗ.
Γιατί λοιπόν εσείς αντιδράτε; Ποια είναι η αιτιολογία της αντίδρασής σας; Έχετε μεγαλύτερη αγωνία για το μέλλον της ΔΕΗ και για το ταμείο της από τους ίδιους τους εργαζόμενους και, μάλιστα, όλων των παρατάξεων;
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Όχι όλων!
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Όλων! Δεν υπήρξε καμιά διαφωνία!
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Ποιων παρατάξεων; Τι είναι αυτά που λέτε τώρα;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Σας παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι, να διατηρήσετε την ηρεμία και την ψυχραιμία σας.
Κύριε Υπουργέ, να φέρετε το έγγραφο και να το καταθέσετε στη Βουλή.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, η πλειοψηφία της ΓΕΝΟΠ το έκανε αυτό το πράγμα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Επαναλαμβάνω για μία ακόμη φορά ότι η Κυβέρνηση είναι ανοικτή σ’ αυτόν τον ουσιαστικό διάλογο στο Κοινοβούλιο, όπως το απέδειξε και στην επιτροπή, έτσι ώστε οι δικαιολογημένες παρατηρήσεις των συναδέλφων από όλες τις πτέρυγες να ενσωματώνονται και να βελτιώνουν τις διατάξεις του νομοσχεδίου, το οποίο συζητάμε. Αυτό έγινε στην επιτροπή και αυτό θα γίνει και τώρα άρθρο προς άρθρο.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Παυλόπουλος έχει το λόγο.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με αφορμή το συνταξιοδοτικό αυτό νομοσχέδιο επανέρχεται και πάλι στην επιφάνεια ο τρόπος με τον οποίο η Κυβέρνηση αντιμετωπίζει σημαντικότατα θέματα, τα οποία αφορούν την οικονομική ζωή του τόπου αλλά και τους εργαζόμενους.
Επιτρέψτε μου να πω ότι, όπως συνέβη και με το ασφαλιστικό νομοσχέδιο, το ίδιο γίνεται και εδώ. Θα έφερνε η Κυβέρνηση ένα ασφαλιστικό νομοσχέδιο που θα έλυνε το ασφαλιστικό; Μας έφερε ολίγη από ασφαλιστικό που όχι μόνο δεν αγγίζει την κοινωνική ασφάλιση στο βάθος της, αλλά στην πραγματικότητα ήταν το πρόσχημα με το οποίο επιχειρούσε η Κυβέρνηση να σωθεί από το ναυάγιο της περιόδου Γιαννίτση.
Μας είπε, λοιπόν, για κοινωνική ασφάλιση και για νομοσχέδιο για κοινωνική ασφάλιση. Δεν υπάρχει αυτήν τη στιγμή συνολική αντιμετώπιση του προβλήματος, αλλά μετάθεση του προβλήματος, και μάλιστα υπό όρους πολύ δυσμενέστερους από εκείνους που ίσχυαν πριν έρθει το νομοσχέδιο, αν το δει κανείς μακροπρόθεσμα.
Το ίδιο συμβαίνει και εδώ. Είναι τεράστια τα συνταξιοδοτικά προβλήματα που υπάρχουν αυτή την ώρα. Είναι πάρα πολύ μεγάλα γενικότερα για συγκεκριμένους κλάδους. Και αντί να φέρει ένα γενναίο συνταξιοδοτικό νομοσχέδιο, μας φέρνει τι; Κάποιες αποσπασματικές ρυθμίσεις που όχι μόνο είναι ελλιπείς, αλλά δημιουργούν –όπως θα εξηγήσω στη συνέχεια- και ζητήματα συνταγματικότητας.
Αυτή είναι η νοοτροπία της Κυβέρνησης. Δεν μπορεί να αγγίξει κανένα μεγάλο πρόβλημα, είτε γιατί δεν θέλει είτε γιατί δεν είναι σε θέση να το κάνει. Έρχεται και φέρνει αυτού του είδους τα ημίμετρα, τα ανάγει σε βασικές θέσεις και επιβεβαιώνει την κριτική την οποία της κάνουμε, ότι είναι Κυβέρνηση μειωμένων προσδοκιών, μία Κυβέρνηση που έχει αναγάγει σε ιδεολογία τη μετριότητα. Μας φέρνει μέτρα και λέει «μα, δεν θα τα ψηφίσετε; Κάποια βελτίωση δεν επιφέρουν σε σχέση με αυτά τα οποία εν τω μεταξύ ισχύουν;»
Όχι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν μπορεί τα ημίμετρα με τα οποία η Κυβέρνηση επιχειρεί να κερδίσει κάποιες ημέρες, να ζητούν την ψήφο της Βουλής των Ελλήνων. Δεν μπορεί, ιδίως η Αντιπολίτευση, που έχει χρέος να ελέγχει μία Κυβέρνηση, που δεν ανταποκρίνεται στο ύψος των περιστάσεων, να καλείται να ψηφίσει διατάξεις, που, τονίζω, ότι και ελλιπέστατες είναι και το πρόβλημα το μεταθέτουν στο μέλλον.
Και αυτό, λοιπόν, το νομοσχέδιο δεν αντιμετωπίζει σε καμία περίπτωση το συνταξιοδοτικό πρόβλημα στο σύνολό του. Είναι ένα νομοσχέδιο, που θα μπορούσε να επιγράφεται ξανά, όπως και άλλα για την κοινωνική ασφάλιση, «ώδινεν όρος και έτεκεν μυν».
Τόσον καιρό κυοφορείται το συνταξιοδοτικό νομοσχέδιο και ήρθε αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Αυτή είναι η ευαισθησία της Κυβέρνησης απέναντι στον Έλληνα συνταξιούχο και στις συγκεκριμένες κατηγορίες των Ελλήνων συνταξιούχων; Είναι εικόνα κοινωνικού προσώπου του κοινωνικού κράτους δικαίου, το οποίο η Κυβέρνηση θέλει να δώσει; ‘Ετσι έχουν τα πράγματα;
Κάτω, λοιπόν, από αυτές τις προϋποθέσεις, εμείς εντάσσουμε αυτό το νομοσχέδιο στη γραμμή του νομοσχεδίου για την κοινωνική ασφάλιση και λέμε «όχι». Λέμε όχι επί της αρχής σ’ αυτό το σχέδιο νόμου, -παρά το γεγονός ότι τις επί μέρους ρυθμίσεις μπορεί να τις δούμε-, γιατί δεν ανταποκρίνεται στο μεγάλο ζήτημα που αφορά τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού προβλήματος.
Και δεν είναι μόνο αυτό, αλλά έχει και δύο πάρα πολύ μεγάλες ελλείψεις. Η πρώτη έλλειψη που μας κάνει να λέμε «όχι» εκ προοιμίου, είναι η έλλειψη σύμφωνα με την οποία ακόμα και τους λιγοστούς κανόνες, τους ενιαίους κανόνες κοινωνικής ασφάλισης που καθιέρωνε το νομοσχέδιο εκείνο στο συνταξιοδοτικό επίπεδο, τους καταργείτε. Διακρίσεις εισάγετε.
Δεύτερον -είναι απότοκο του πρώτου- περιέχει κάμποσες ρυθμίσεις που είναι αντισυνταγματικές. Θα αναφέρω ορισμένες από αυτές, επειδή εισάγουν αυθαίρετες διακρίσεις, εντελώς αντίθετες με το άρθρο 4, παρ. 1 και 6 του Συντάγματος.
Μην ξεχνάμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι η αρχή της ισότητας στα ασφαλιστικά και στα συνταξιοδοτικά νομοσχέδια έχει τεράστια σημασία, γιατί και η σύνταξη και η κοινωνική ασφάλιση έχουν ανταποδοτικό χαρακτήρα. Επειδή έχουν ανταποδοτικό χαρακτήρα, κάθε διάκριση που γίνεται και είναι αυθαίρετη, δεν παραβιάζει μόνο την αρχή της ισότητας, όπως την ξέρουμε, αλλά παραβιάζει την αρχή της ισότητας ενώπιον των δημοσίων βαρών. Αυτή η παραβίαση της αρχής της ισότητας είναι απείρως βαρύτερη, διότι είναι πλήγμα στην ίδια την έννοια και τον πυρήνα του κοινωνικού κράτους δικαίου.
Άρα, λοιπόν, λέμε όχι για δύο βασικούς λόγους. Ο ένας γιατί πρόκειται για είναι ένα αποσπασματικό νομοσχέδιο, το οποίο επιπλέον παραβιάζει ακόμα και τους λιγοστούς ενιαίους κανόνες της κοινωνικής ασφάλισης. Και ο δεύτερος γιατί εισάγει με την αποσπασματικότητά του διακρίσεις που πλήττουν τον πυρήνα του κοινωνικού κράτους δικαίου. Αυτά σε ό,τι αφορά τις γενικές γραμμές αυτού του σχεδίου νόμου.
Επιτρέψτε μου όμως να κάνω και έξι επιμέρους παρατηρήσεις, τις οποίες θα δούμε όταν θα συζητήσουμε τα άρθρα. Πλην όμως οι ρυθμίσεις αυτές, με το περιεχόμενό τους, δίνουν και το στίγμα του όλου ζητήματος του πυρήνα αυτού του σχεδίου νόμου.
Πρώτον, είναι το μεγάλο ζήτημα το οποίο σχετίζεται με τους καλλιτέχνες και τους λογοτέχνες. Εισάγει κάποιους κανόνες οι οποίοι, υποτίθεται, ότι έρχονται να βελτιώσουν το καθεστώς το οποίο ίσχυε μέχρι σήμερα.
Κι όμως, αυτοί οι κανόνες που εισάγονται εδώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι κανόνες οι οποίοι –το ξαναλέω- παρουσιάζουν δύο σημαντικότατες ελλείψεις.
Έλλειψη πρώτη. Σας το επεσήμαναν οι κατηγορίες εκείνες των Ελλήνων λογοτεχνών και καλλιτεχνών, οι οποίες παρουσιάστηκαν κι εδώ στη Βουλή. Σας είπαν «αυτές τις διατάξεις περί συνταξιοδότησης παρακαλούμε πάρτε τις πίσω κι ελάτε να τις ξαναδούμε, όταν επιτέλους θα έχετε καθορίσει το καθεστώς των λογοτεχνών και το καθεστώς των καλλιτεχνών».
Γιατί αυτό; Γιατί σήμερα, όπως έχουν οι διατάξεις μπορεί κάπως να βελτιώνουν κάποια πράγματα, δεν παύουν όμως να αντιλαμβάνονται τον καλλιτέχνη ως βιοτέχνη. Έτσι τον αντιμετωπίζουν. Όχι ως πνευματικό δημιουργό, ως πνευματικό άνθρωπο, αλλά ως βιοτέχνη.
Βεβαίως, στη Βουλή των Ελλήνων και από τη δική μας πλευρά –μακριά από μας- δεν κάνουμε κανενός είδους διάκριση για να πούμε ότι οι βιοτέχνες είναι κάτι ήσσονος σημασίας. Δεν είναι ήσσονος σημασίας. Σημαντικό πράγμα είναι, αλλά καθένας σ’ αυτήν την κοινωνία έχει το ρόλο του. Άλλος ο ρόλος του βιοτέχνη, άλλος ο ρόλος του καλλιτέχνη και του λογοτέχνη. Πώς να το κάνουμε; Αφού υπάρχει διαφορά, ως διαφορετικό ζήτημα πρέπει να αντιμετωπισθεί.
Τι κάνει, λοιπόν, η Κυβέρνηση; Δεν τους αντιμετωπίζει ως πνευματικούς δημιουργούς. Τους αντιμετωπίζει ως βιοτέχνες κι έρχεται και βελτιώνει το καθεστώς, υποτίθεται, το οποίο ίσχυε, αλλά πάντοτε στη βάση του βιοτέχνη. Η μεγάλη τομή θα ήταν να αντιμετωπίσει αυτούς τους ανθρώπους όπως πρέπει, δηλαδή ως πνευματικούς δημιουργούς. Δεν το κάνει η Κυβέρνηση αυτό. Κι αφού δεν κάνει το μείζον, έρχεται να μας προτείνει το έλασσον.
Λέμε, λοιπόν, ότι στην περίπτωση αυτή, όπως οι πνευματικοί δημιουργοί πρότειναν, έπρεπε να αποσυρθεί η διάταξη αυτή και να έρθει, όταν πλέον θα είχε καθοριστεί το καθεστώς των λογοτεχνών και των καλλιτεχνών σε επίπεδο πνευματικών δημιουργών.
Δεύτερον, κύριε Υπουργέ, κοιτάξτε και δώστε μας μια εξήγηση στην παράγραφο 16 του άρθρου 1. Εκεί λέτε ότι κι αυτές ακόμα οι λίγες ρυθμίσεις, οι ήσσονος σημασίας ρυθμίσεις, που τις βάζετε στην έννοια του βιοτέχνη, δεν ισχύουν προκειμένου περί λογοτεχνών και καλλιτεχνών, οι οποίοι είναι σήμερα κάτω των σαράντα πέντε ετών. Γιατί; Δηλαδή όσοι σήμερα είναι κάτω των σαράντα πέντε ετών, σε ό,τι αφορά αυτού του είδους τις ρυθμίσεις, δεν μπορούν –ακόμα και γι’ αυτές τις λίγες ρυθμίσεις- στο μέλλον να προσδοκούν κάτι. Ισχύουν όσα ίσχυαν προηγουμένως. Γιατί; Με ποιου είδους κρίση γίνεται αυτό το πράγμα; Δεν παραβιάζει αυτό την αρχή της ισότητας και την αρχή της ισότητας ενώπιον των δημοσίων βαρών; Γιατί αυτή η ηλικιακή διάκριση; Αυτά σε ό,τι αφορά το πρώτο, το μεγάλο ζήτημα το οποίο σχετίζεται με τους λογοτέχνες και τους καλλιτέχνες.
Ζήτημα δεύτερον. Είναι εκείνο το οποίο αφορά τους νεφροπαθείς. Πρόκειται γι’ αυτήν την ειδική σύνταξη η οποία τους χορηγείται.
Αυτή η ειδική σύνταξη, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχει προνοιακό χαρακτήρα. Ας το αντιληφθούμε. Η σύνταξη των νεφροπαθών είναι μία προνοιακή παροχή προς αυτούς τους ανθρώπους. Είναι άνθρωποι οι οποίοι έχουν συγκεκριμένες ανάγκες και τους χορηγείται αυτή η συνταξιοδότηση με τη μορφή του προνοιακού επιδόματος. Αν είναι προνοιακό το επίδομα, τότε εντάσσεται ή οφείλει να εντάσσεται στην έννοια του κοινωνικού κράτους δικαίου. Είναι απόρροια του κοινωνικού κράτους δικαίου. Αν θέλουμε, δηλαδή, να δούμε σε ποια διάταξη του Συντάγματος εντάσσεται, θα δούμε ότι δεν εντάσσεται στην παροχή και την αντιπαροχή μέσω συντάξεως, αλλά εντάσσεται στο πλαίσιο της προνοιακής παροχής του κοινωνικού κράτους δικαίου. Αν είναι έτσι, όμως, δεν μπορεί αυτό το προνοιακό επίδομα να δίδεται από το οικείο ασφαλιστικό ταμείο. Θα πρέπει να δίνεται από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Γιατί; Γιατί όπως είπαμε προηγουμένως κι όπως σας τόνισα, δεν πρόκειται περί συντάξεως η οποία χορηγείται επειδή έγιναν συγκεκριμένες κρατήσεις από ένα συγκεκριμένο ταμείο. Το ταμείο δεν μπορεί να το αντέξει αυτό. Θα το αντέξει ο κρατικός προϋπολογισμός, ο οποίος και αναλαμβάνει να παρέχει αυτό το προνοιακό επίδομα στο πλαίσιο του κοινωνικού κράτους δικαίου. Είναι ξεκάθαρο και είναι διάφανο αυτό το πράγμα. Επιβαρύνει τα ταμεία με κάτι που πρέπει να γίνει, γιατί είναι αναγκαίο να χορηγείται αυτό το προνοιακό επίδομα, αυτή η προνοιακή σύνταξη, αλλά δεν μπορεί να δίνεται από το ταμείο το οποίο, αναγκαστικά, από τη φύση του και τη λειτουργία του, έχει ανταποδοτικό χαρακτήρα. Αυτό δεν το καταλαβαίνει η Κυβέρνηση; Το κάνει, αλλά δεν αναλαμβάνει την αντίστοιχη ευθύνη. Την πετάει στο ταμείο. Δεν φτάνει που τα ταμεία τα αντιμετώπισε τόσα χρόνια έτσι όπως τα αντιμετώπισε και έχασαν ό,τι έχασαν –που έχασαν τα ταμεία από δω και από κει- αλλά τους δίνει και αυτό το βάρος, το οποίο είναι βάρος.
Το ξανατονίζω, για να μην παρεξηγηθούμε εδώ. Η πολιτεία πρέπει να καταβάλει στους νεφροπαθείς αυτήν τη σύνταξη, αλλά αυτό το βάρος είναι βάρος κοινωνικού κράτους δικαίου -θα το λέω και δεν θα κουράζομαι- και ανήκει στον προϋπολογισμό, όχι στον προϋπολογισμό των ταμείων.
Θέμα τρίτο. Το μεγάλο θέμα, το οποίο αφορά τους στρατιωτικούς εν γένει και βεβαίως από εκεί και πέρα τους συνταξιοδοτούμενους στρατιωτικούς αλλά και τους συνταξιοδοτούμενους των Σωμάτων Ασφαλείας.
Κύριε Υπουργέ, αποτελεί το μεγάλος όνειδος της ελληνικής πολιτείας, αυτό το οποίο συμβαίνει σήμερα. Είναι μεγάλο ζήτημα και πρέπει να το αντιμετωπίσετε από την αρχή του. Δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό που βλέπουμε σήμερα σε σχέση με τις συντάξεις των στρατιωτικών και των στελεχών των Σωμάτων Ασφαλείας. Και δεν μπορεί να συμβαίνει, γιατί υπάρχει πλήρης αναξιοκρατία σε ό,τι αφορά το ζήτημα των προαγωγών. Ικανότατοι άνθρωποι, για λόγους κομματικού νεποτισμού, βγαίνουν στο περιθώριο πολύ νωρίς. Και δεν είναι μόνο αυτό, αλλά και οι συντάξεις οι οποίες παίρνουν είναι συντάξεις πείνας. Οι άνθρωποι εκείνοι που τόσα χρόνια πέρασαν από σχολές και αφιέρωσαν τη ζωή τους στην πατρίδα, φεύγουν μέσα από συνθήκες κομματικού νεποτισμού και αναγκάζονται, επειδή η σύνταξή τους δεν καλύπτει, ούτε τις στοιχειώδες ανάγκες, να κάνουν όποιες άλλες δουλειές.
Εμένα μου έχει τύχει πολλές φορές, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να βλέπω αποστράτους, οι οποίοι είναι οδηγοί ταξί. Σέβομαι απολύτως το επάγγελμα, αλλά δεν προορίστηκαν γι’ αυτό. Η πατρίδα δεν τους εκπαίδευσε γι’ αυτό. Θα το καταλάβουμε κάποτε; Τιμά την πολιτεία το γεγονός ότι φεύγει π.χ. κάποιος με το βαθμό του ταξιάρχου και δεν μπορεί να ζήσει την οικογένειά του; Και αφού δεν μπορεί να ζήσει την οικογένειά του κάνει οτιδήποτε άλλο; Αυτό είναι το μέλλον το οποίο προοιωνίζεται η πολιτεία για όλους εκείνους που μπαίνουν στις στρατιωτικές σχολές με τα όνειρα να υπηρετήσουν την Πατρίδα και αυτόν τον Τόπο; Έτσι ακριβώς τιμά όλους αυτούς τους ανθρώπους; Αυτά τα κίνητρα δίνει στους νέους ανθρώπους που θέλουν να ακολουθήσουν αυτήν τη σταδιοδρομία;
Πρέπει να δει, λοιπόν, το θέμα των συντάξεων από την αρχή. Αλλά μιας και δεν μπορεί να δει το θέμα των συντάξεων από την αρχή και μας φέρνει ένα τέτοιο νομοσχέδιο αποσπασματικό, τουλάχιστον να δει ορισμένα πράγματα. Συγκεκριμένα έπρεπε να δει εδώ τρία πράγματα που ήταν και εφικτό να τα δει. Θα τελειώσει επιτέλους το ζήτημα της καταβολής του επιδόματος εξομάλυνσης και μέσα από τη σύνταξη; Θα γίνει αυτή η καταβολή της σύνταξης υπό τους ιδίους όρους –χρονικούς, το τονίζω- υπό τους οποίους γίνεται σήμερα για τους άλλους κρατικούς λειτουργούς, όπως είναι οι καθηγητές των ΑΕΙ και π.χ. οι δικαστικοί λειτουργοί; Και μιλάμε από πλευράς χρονικών ορίων ότι θα καταβάλλεται. Ενώ βλέπετε, δηλαδή, ότι ο χρόνος υπολογισμού για τους δικαστικούς και τους καθηγητές των ΑΕΙ είναι ταχύτατος, εδώ μιλάμε για πενταετίες, κάτι το οποίο στην πραγματικότητα τους θέτει σε δεύτερη μοίρα. Αυτοί είναι κρατικοί λειτουργοί. Με άλλο μισθολογικό καθεστώς, αλλά σε ό,τι αφορά τη χρονική καταβολή δεν μπορεί να υπάρχουν διακρίσεις. Θα το καταλάβει αυτό το πράγμα η Κυβέρνηση;
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Απαράδεκτο.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Το ξέρω στρατηγέ, γι’ αυτό το λέω και ξέρω ότι το έχετε τονίσει αρκετές φορές. Εδώ ενώνουμε τη φωνή μας, δεν είναι κομματικό το ζήτημα. Δεν εκμεταλλεύεται κανείς κομματικά το θέμα. Δεν είναι προς κομματική εκμετάλλευση οι Ένοπλες Δυνάμεις. Και επίσης από την άλλη μεριά θα πρέπει να αυξηθούν τα κατώτατα όρια των πολεμικών συντάξεων, όπως και των συντάξεων των θυμάτων και των αναπήρων πολέμου ειρηνικής περιόδου. Επιπλέον, θα πρέπει να υπάρξει εξομοίωση των πολεμικών συντάξεων με τις συντάξεις των αναπήρων και θυμάτων πολέμου ειρηνικής περιόδου. Δόξα να έχει ο Θεός, είμαστε μακριά από τους πολέμους. Δόξα να έχει ο Θεός, ελπίζουμε να μην έχουμε άλλοτε πόλεμο. Αυτή η διάκριση που υπάρχει, πολεμική σύνταξη από τη μια μεριά και σύνταξη, η οποία χορηγείται στα θύματα και στους αναπήρους πολέμου ειρηνικής περιόδου, σήμερα είναι υποκριτική. Δεν έχει κανένα νόημα. Θα προσδοκούν αυτοί οι άνθρωποι κάποτε να γίνει πόλεμος για να υπάρχει αυτό το καθεστώς; Ποιους και πόσους αφορά το καθεστώς των πολεμικών συντάξεων σήμερα; Πρέπει, λοιπόν, να υπάρξει ένα ενιαίο καθεστώς, γιατί ελπίζουμε αυτός ο Τόπος να μην ξαναζήσει πόλεμο. Πρέπει να υπάρξει ένα ενιαίο καθεστώς σε ό,τι αφορά το ζήτημα τούτο.
Αυτά είναι θέματα τα οποία δεν υποστηρίζουμε εμείς μονάχα, αλλά τα υποστηρίζουν και πολλοί συνάδελφοι από το χώρο του ΠΑΣΟΚ. Γιατί η Κυβέρνηση δεν δέχεται να το κάνει; Όλοι μαζί δεχόμαστε άλλα πράγματα να περικοπούν, άλλες δαπάνες να περικοπούν. Δεν μπορεί να αισθάνονται οι άνθρωποι, οι οποίοι υπηρετούν τις Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας, ως παρίες αυτής της κοινωνίας.
Η τέταρτη παρατήρηση αφορά το θέμα του Πυροσβεστικού Σώματος. Το Πυροσβεστικό Σώμα εξαιρείται ακόμα και από τις γλίσχρες διατάξεις, οι οποίες αφορούν τους στρατιωτικούς και τα Σώματα Ασφαλείας.
Τέλος, τονίζω ότι υπάρχει μία μέγιστη αδικία. Δεν υπολογίζεται η ΑΤΑ στις βασικές συντάξεις των ειδικών ταμείων. Γιατί; Δεν πρέπει αυτό το πράγμα να γίνει; Αφού δίνεται στους άλλους συνταξιούχους, γιατί ειδικά στις βασικές συντάξεις των ειδικών ταμείων δεν δίνεται;
Θα καταλήξω στο μισό λεπτό που μου μένει για ν’ απαντήσω στο ερώτημα του κυρίου Υπουργού για το θέμα του ΟΑΠ-ΔΕΗ, το οποίο τελειωμό δεν έχει. Διότι η Κυβέρνηση είναι η αιτία που δημιουργούνται όλα αυτά τα προβλήματα τα οποία βλέπουμε.
Ήλθε, ναι η όχι, η Κυβέρνηση και ψήφισε νόμο με τον οποίο κυρώθηκε η συμφωνία μεταξύ του ελληνικού δημοσίου και της ΔΕΗ, των εργαζομένων και συνταξιούχων της ΔΕΗ; Είναι μία συμφωνία κυρίων την οποία έπρεπε να τιμά η Κυβέρνηση. Ε, δεν την τιμά. Διότι ενώ την ψήφισε, ενώ την κύρωσε, με διάφορους τρόπους από εδώ και από κει, διά της πλαγίας, επιχειρεί αυτό το πράγμα να το πάρει πίσω.
Είπε την άλλη φορά για τη σχετική ρύθμιση. «Μα, αυτή η ρύθμιση ζητήθηκε από τους ίδιους τους εργαζομένους». Από ποιους, κύριοι συνάδελφοι; Από την πλειοψηφία της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ. Δεν είναι η πλειοψηφία της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ όλοι οι εργαζόμενοι. Βεβαίως είναι συνομιλητής. Βεβαίως σε κάθε συνδικάτο υπάρχει πλειοψηφία και μειοψηφία. Να πει όμως η Κυβέρνηση ότι συνομιλούσε με την πλειοψηφία της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ. Ας το πει. Όχι όμως να λέει, όλοι οι εργαζόμενοι.
Και επιπλέον θέλω να τονίσω στην Κυβέρνηση το εξής: Λέει, «μα εκείνοι ζητούσαν να μπορούν να παίρνουν ακόμα και μετοχές». Μετοχές ναι, αλλά μετοχές τίνος πράγματος; Μετοχές μιας εταιρείας που έχει εισαχθεί στο χρηματιστήριο και η οποία υφίσταται και αυτή τον ορυμαγδό του χρηματιστηρίου; Δηλαδή η Κυβέρνηση τους δίνει μετοχές, αλλά τους εγγυάται τι; Την καθοδική πορεία του χρηματιστηρίου που βλέπουμε σήμερα; Αυτές τις μετοχές πρέπει να εμπιστευθούν οι εργαζόμενοι; Δηλαδή να δεχτούν την απαξίωση εισοδήματός τους επειδή η Κυβέρνηση παίζει τα παιχνιδάκια της στο χρηματιστήριο;
Άκουσα τον κύριο Υπουργό να λέγει. Η πιο κερδοφόρα επιχείρηση! Ποια κερδοφόρα επιχείρηση; Εκείνη που μπήκε στο χρηματιστήριο με αποτίμηση των περιουσιακών της στοιχείων η οποία δεν είναι ούτε στο μισό της πραγματικής αξίας της ΔΕΗ; Με αυτά τα τερτίπια κοιτάμε να μιλάμε εδώ; Δεν θυμάται κανείς τους όρους υπό τους οποίους μπήκε η ΔΕΗ στο χρηματιστήριο; Δεν ξέρει τι υφίσταται η ΔΕΗ σήμερα στο χρηματιστήριο εξαιτίας του γενικότερου κλίματος του χρηματιστηρίου; Και αυτήν την πορεία και αυτές τις επιλογές θα τις πληρώνουν οι εργαζόμενοι γιατί έτσι συμφώνησε η πλειοψηφία της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ; Αυτή είναι η απάντηση που δίνουμε στον κύριο Υπουργό.
Ας έχει το θάρρος η Κυβέρνηση να πει ότι δεν είμαι σε θέση να κάνω μεγάλα πράγματα. Το αποδεικνύει εδώ. Μη μας λέει όμως ότι αυτά τα ημίμετρα είναι συνταξιοδοτικό νομοσχέδιο. Μη μας λέει ότι αυτά λύνουν το πρόβλημα, γιατί είτε θέλει να κρύψει από τον Λαό την πραγματικότητα είτε πράγματι τα πιστεύει, οπότε δεν μπορεί να σταθεί, όπως είπα, στο ύψος των περιστάσεων.
Υπό τα δεδομένα αυτά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι χρέος μας, όχι μόνο να καταψηφίσουμε αυτό το νομοσχέδιο, παρά τις κάποιες επιμέρους ρυθμίσεις που μπορεί να είναι θετικές και που θα τις δούμε στην πορεία, αλλά και να καταγγείλουμε ότι μέσω αυτού του νομοσχεδίου επιχειρείται η απόκρυψη της πραγματικότητας που είναι ότι η κοινωνία των δύο τρίτων η οποία τούτη την ώρα πλήττει την ελληνική κοινωνία μέσα απ’ αυτό το νομοσχέδιο αναδεικνύεται στην πραγματικότητα σε όλο της το τραγικό μεγαλείο.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο Βουλευτής Δωδεκανήσου κ. Κοσμάς Σφυρίου, ζητεί ολιγοήμερη άδεια απουσίας του στο εξωτερικό.
Εγκρίνει η Βουλή;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Η Βουλή ενέκρινε.
Ο κ. Κωνσταντίνου έχει το λόγο.
ΦΛΩΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα διαπιστώσατε ότι ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, μας εξέθεσε πέντε λόγους για τους οποίους η Νέα Δημοκρατία καταψηφίζει το νομοσχέδιο. Ο πρώτος ήταν το θέμα των καλλιτεχνών, ο δεύτερος ότι ζητούσε από την Κυβέρνηση εξήγηση γιατί όσοι καλλιτέχνες είναι κάτω των σαράντα πέντε ετών τους εξαιρεί, ο τρίτος λόγος ήταν οι στρατιωτικοί, ο τέταρτος το Πυροσβεστικό Σώμα και ο πέμπτος το ασφαλιστικό της ΔΕΗ. Αυτά είπε ο άρτι κατελθών του Βήματος Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας.
Πριν έλθω λοιπόν σ’ αυτά ένα ένα, θα ήθελα να πω γενικά δυο λόγια.
Ήθελα να θυμίσω στον κ. Παυλόπουλο και στη Νέα Δημοκρατία, ότι ο ίδιος ο Υπουργός αλλά και ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ, καθώς και άλλοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, που πήραν το λόγο, έκαναν σαφές απολύτως ότι το νομοσχέδιο αυτό είναι περιπτωσιολογικό, ότι έγινε μια πρακτική δουλειά, καταγράφηκαν ατέλειες, ασάφειες, που τα υπάρχοντα νομοσχέδια ή οι νόμοι δεν έχουν επιλύσει διάφορα προβλήματα και θεώρησε σωστό η Κυβέρνηση αυτά όλα να τα συμπτύξει σε ένα νομοσχέδιο και να τα φέρει ενώπιον του Σώματος, ώστε όλοι να έχουμε γνώση των αδυναμιών και των ατελειών και πώς αυτά αντιμετωπίζονται. Πού άραγε μπορεί να είναι το κακό ή το μεμπτόν;
Δεν ακούσαμε τίποτε επ’ αυτού και πολύ περισσότερο δεν ακούσαμε και μια αντιπρόταση. Δηλαδή μπορούμε αυτά που μπορούμε να λύσουμε σήμερα περιπτωσιολογικά. Πάνω από εκατό περιπτώσεις μέτρησα τέτοιες που αντιμετωπίζει το νομοσχέδιο. Θα έπρεπε να τα αφήσουμε, να τα μεταθέσουμε, να τα πάμε σε μια γενική ρύθμιση όπως είναι η πολιτική σας θέση και η πολιτική σας πρόταση; Και πράγματι αντί για εκατό έπρεπε να είναι εκατόν πενήντα.
(Θόρυβος από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Κύριοι συνάδελφοι, εγώ μιλώ καλοπροαίρετα. Δηλαδή επειδή δεν είναι εκατόν πενήντα κατά την κρίση σας, δεν πρέπει να το νομοθετήσουμε για τις εκατό αυτές περιπτώσεις; Αυτή είναι πολιτική θέση, πολιτική άποψη της Νέας Δημοκρατίας;
Επίσης θα ήθελα να πω ότι ορισμένοι καλλιτέχνες όταν είναι ηθοποιοί μπορούν να γίνονται πολιτικοί. Οι πολιτικοί δεν μπορούν να γίνονται ηθοποιοί. Αυτό υποθέτω, συμφωνούμε όλοι ότι δεν πρέπει να γίνεται έτσι. Διότι ακούστε τι αντιφατικό υποστηρίχθηκε μέσα από τη Νέα Δημοκρατία. Ο κ. Παυλόπουλος είπε επί λέξει: Σε ό,τι αφορά στο θέμα των καλλιτεχνών βελτιώνεται κάπως η κατάσταση με τη ρύθμιση αυτή. Τα είπε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας. Αλλά συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας είπαν: Απαράδεκτη η καθυστέρηση, καθεστωτική η νοοτροπία, συγκεντρωτισμός του Υπουργού Οικονομικών και Υπουργού Πολιτισμού, βόλεμα ημετέρων, συντάξεις πείνας, συντάξεις ελεημοσύνης, ΜΑΤ, Κηφισός. Διαλέξτε επιτέλους τι από τα δυο λέτε και ποια είναι η θέση σας.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Διαλέξτε και σεις να τα λέτε όλα και όχι αποσπασματικά …
ΦΛΩΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Το ότι με διακόπτετε, κύριε Παυλόπουλε, δείχνει σε πόσο δύσκολη θέση βρίσκεστε αλλά δεν φταίω εγώ γι’ αυτό. Μαζέψτε τους συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας, συνεννοηθείτε και βρείτε τη θέση σας.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Εσείς να διαβάσετε καλύτερα αυτά που λέμε.
ΦΛΩΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Δεν επιτρέπετε για ένα κόμμα που διατυμπανίζει μάλιστα ότι είναι και πλειοψηφία πλέον και ότι έρχεται και στην κυβέρνηση και ότι κάνατε και θρίαμβο στις δημοτικές εκλογές, να μη μπορείτε να συνεννοηθείτε για τέτοια απλά θέματα.
(Γέλια από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας- κωδωνοκρουσίες)
Θα ήθελα να σας θυμίσω συνάδελφε, κύριε Παυλόπουλε, ότι επειδή επαναφέρατε πάλι το θέμα του συνταξιοδοτικού νόμου πλέον που ψηφίσαμε το καλοκαίρι και για το οποίο το ΠΑΣΟΚ αισθάνεται υπερήφανο και πράγματι λύνει τα προβλήματα του ΙΚΑ για την επόμενη τριακονταετία, να σας θυμίσω, λοιπόν, ότι η θέση σας ήταν αυτή που είπε ο Αρχηγός σας, ότι δεν λέει τη θέση της Νέας Δημοκρατίας για το συνταξιοδοτικό, μην το μάθει η Κυβέρνηση και νομοθετήσει. Τέτοιου είδους θέσεις έχετε, τέτοιου είδους αντιφάσεις και με αυτές τις θέσεις νομίζετε ότι θα μας παραπλανήσετε ή πολύ περισσότερο θα παραπλανήσετε τον ελληνικό λαό.
Αλλά αφού μας είπατε και διάφορα νομικά για τα οποία δεν θα σταθώ διότι το θέμα δεν είναι νομικό, μας είπατε ότι οι λόγοι που καταψηφίζετε το νομοσχέδιο είναι δύο. Πρώτον, ότι το νομοσχέδιο είναι αποσπασματικό. Αλλά η Κυβέρνηση μόνη της ομολόγησε χωρίς καμιά πίεση, το διακήρυξε και στην επιτροπή και εδώ ο Υπουργός, ο εισηγητής κ. Πιπεργιάς, ο συνάδελφος στρατηγός Σπυριούνης που έθεσε θέματα των στρατιωτικών, πράγματι υπαρκτά και γνωστά σε όλους μας, εμείς τα ομολογήσαμε. Εδώ τι προσπαθείτε να παραβιάσετε ανοικτές θύρες;
Και δεύτερο ότι πλήττουν τον πυρήνα του κοινωνικού κράτους δικαίου. Αυτή πράγματι η ευαισθησία της Νέας Δημοκρατίας είναι αξιοπρόσεκτη, δικαιούται να την έχει, δικαιούμαστε όμως περισσότερο εμείς και ο ελληνικός λαός, να έχει μνήμη και κρίση για την κοινωνική σας ευαισθησία.
Σε ό,τι αφορά το δεύτερο θέμα, το δεύτερο ερώτημα που θέσατε, γιατί εξαιρεί τους καλλιτέχνες κάτω των σαράντα πέντε ετών. Μα τους καθυστερεί γιατί σας το είπε ο Υπουργός στην επιτροπή, διότι γι’ αυτό θα έλθει νομοσχέδιο το αμέσως προσεχές χρονικό διάστημα. Και εκεί μέσα θα ενταχθούν όλοι αυτοί οι καλλιτέχνες που είναι σήμερα κάτω των σαράντα πέντε ετών. Άρα τι λόγος υπάρχει πλέον να διαφωνείτε και να καταψηφίζετε το νομοσχέδιο;
Ένας άλλος λόγος που είπατε ότι διαφωνείτε είναι για το ασφαλιστικό ταμείο της ΔΕΗ. Και γιατί; Διότι η Κυβέρνηση σε συνεργασία, επαναλαμβάνω, με όλες τις παρατάξεις που βρίσκονται στο προεδρείο της ΔΕΗ, συμφώνησαν μέρος του ποσού να είναι σε μετοχές. Ε, το αμάρτημα είναι ότι άκουσαν μετοχές οι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, οι κατά τα άλλα φιλελεύθεροι και οι κατά τα άλλα προσβλέποντες σε τέτοιου είδους λειτουργίες της κοινωνίας κατά κόρον.
Μόλις άκουσαν, λοιπόν, για μετοχές θυμήθηκαν και το χρηματιστήριο, την κατρακύλα και όλα αυτά που ακούσατε από το συνάδελφο και Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας, τα οποία όμως δεν χρειάζεται να επαναλάβω διότι και αυτό και το θέμα του Πυροσβεστικού Σώματος καμία σχέση δεν έχει με το νομοσχέδιο.
Κατά τα άλλα, από τις εκατό περιπτώσεις –επαναλαμβάνω- που αναφέρονται σ’ αυτές τις ρυθμίσεις που επιχειρεί το Υπουργείο Οικονομίας διαφώνησαν σε πέντε, από τις οποίες στις τρεις είναι φανερό ότι διαφώνησαν λάθος, διότι διαφωνούν και μεταξύ τους οι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας. Η δε μία θα ρυθμιστεί στο προσεχές χρονικό διάστημα.
Θα μπορούσα κι εγώ, λοιπόν, να βγάλω κορώνα κλείνοντας τα λίγα λόγια που λέω τώρα, δεν θα το κάνω όμως, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας. Θέλω μόνο να βγάλω ένα πολιτικό συμπέρασμα: Όταν για ένα τέτοιο περιπτωσιολογικό νομοσχέδιο δεν έχετε θέση και το απορρίπτετε συλλήβδην, το καταγγέλλετε και λέτε τις εκφράσεις που είπατε και που ήδη είναι καταγεγραμμένες και στα Πρακτικά -κι ελπίζω να το δείξει και η τηλεόραση- τότε φαντασθείτε τι μπορεί να κάνει για σοβαρά θέματα της Ελλάδας αυτό το κόμμα που λέει ότι είναι και πλειοψηφία και φιλοδοξεί να κυβερνήσει.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Το λόγο έχει ο κ. Τζέκης.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Πιστεύω ότι έχουμε διαβάσει το σχέδιο νόμου. Στο άρθρο 1 συγκεκριμένα μιλάει για τη συνταξιοδότηση λογοτεχνών και καλλιτεχνών. Από τον τίτλο πρέπει να βγάλεις και τα συμπεράσματα και του περιεχομένου. Δεν μιλάει ούτε για την τιμητική σύνταξη ούτε για τίποτε άλλο. Μιλάει για συνταξιοδότηση λογοτεχνών και καλλιτεχνών.
Τονίσαμε και επί της αρχής και στην επιτροπή ότι μέσα απ’ αυτήν τη διάταξη του άρθρου 1 συνολικά η Κυβέρνηση λύνει το συνταξιοδοτικό των λογοτεχνών και καλλιτεχνών: Αυτούς οι οποίοι είναι ήδη ασφαλισμένοι και –επαναλαμβάνω- με νομοθετικά πλέον διατάγματα του 1971 και 1973, δηλαδή επί της χούντας. Η ασφάλιση ήταν στο ΙΚΑ. Λέει, λοιπόν, σ’ αυτούς ότι πρέπει να περιοριστούν σ’ αυτήν τη σύνταξη παραγνωρίζοντας ότι αυτός ο κλάδος των εργαζομένων –κι εμείς λέμε ότι είναι εργαζόμενοι παρ’ όλο ότι παράγουν ένα πνευματικό έργο, δημιουργούν πνευματικά για τον πολιτισμό κλπ, τα οποία είναι γνωστά- έχει και ανεργία και μερική απασχόληση, άρα λοιπόν δεν μπορεί να βγει στη σύνταξη στα χρόνια που προϋποθέτει ο νόμος.
Στους δε νεότερους κάτω των σαράντα πέντε ετών τους λέει: «Περιοριστείτε πάλι σ’ αυτό που έχετε στα χέρια σας». Ποιο; Τίποτα. Αυτασφάλιση τους λέει. Ακριβώς εδώ είναι και το ζήτημα ότι η Κυβέρνηση όταν θέσπισε το ΤΕΒΕ είδε ότι ήταν απραγματοποίητο, κύριε Πρόεδρε. Και μάλιστα με πρωτοβουλία της Κυβέρνησης πήρε πίσω εκείνη τη διάταξη. Αυτό σημαίνει ότι η συντηρητική πλειοψηφία των λογοτεχνών και καλλιτεχνών είναι ανασφάλιστη. Κι εδώ πλέον μιλάμε για την τιμητική σύνταξη, η οποία καταργείται με όσα προανέφερα επί της αρχής.
Επιτρέψτε μου, κύριε Πρόεδρε, να πω ότι δεν μπορεί ο κύριος Υπουργός, που ήταν παρών στην επιτροπή, όπου συμμετείχαν όλοι οι φορείς των λογοτεχνών και καλλιτεχνών και είχαν ενιαία εκφρασμένη θέση και άποψη, να πει ότι πρέπει να αποσυρθεί η σχετική διάταξη για να αρχίσει ο διάλογος που είχε υποσχεθεί ο Υπουργός Πολιτισμού, ο κ. Βενιζέλος, το Νοέμβρη του 2000. Και είναι πραγματικά απορίας άξιον γιατί δεν έρχεται εδώ στη Βουλή ο καθ’ ύλην αρμόδιος Υπουργός για το ζήτημα του άρθρου 1. Εμείς πιστεύουμε ότι πρόκειται για μια προμελετημένη σχεδίαση. Δεν θέλει να εμφανιστεί εδώ. Δεν θέλει να πάρει το ρίσκο της ευθύνης του. Και μάλιστα ήταν ευθύνη της Κυβέρνησης, κάτι που δεν πραγματοποιείται.
Είπε και ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Πλειοψηφίας ότι έδωσε υπόσχεση ο κύριος Υπουργός στην επιτροπή. Μα, κύριε συνάδελφε –δεν είναι εδώ για να με ακούσει- την ίδια υπόσχεση έδωσε και ο καθ’ ύλην Υπουργός Πολιτισμού, ο κ. Βενιζέλος, που δεν πραγματοποίησε. Ποια φερεγγυότητα, λοιπόν, έχει η Κυβέρνηση στο ότι θα εφαρμόσει την υπόσχεση που έδωσε και ο κύριος Υπουργός;
Και βέβαια έδωσα στα Πρακτικά τις θέσεις όλων των φορέων: του Εικαστικού Επιμελητηρίου Τεχνών Ελλάδος, της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος-Ακροάματος που περιέχει δεκάδες πρωτοβάθμιους συλλόγους, της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, της Ένωσης Μουσικοσυνθετών-Στιχουργών Ελλάδας, όλων των φορέων δηλαδή, κύριε Υπουργέ.
Εάν έχετε εσείς φορέα που διαφωνεί μ’ αυτές τις θέσεις που κατέθεσα -και καλό είναι να τις πάρετε, αν και τις έχετε, γιατί τις έχουν αποστείλει και σε σας- πιστεύω ότι δεν μπορείτε να κρύψετε ότι μ’ αυτό το ζήτημα λύνετε και το συνταξιοδοτικό, προς το χειρότερο όμως για μας.
Για το ζήτημα της ΔΕΗ έχουμε πει ότι ενδιαφερόμαστε, κύριε Υπουργέ. Είναι καλό να παίρνουμε υπόψη τη διεθνή συγκυρία και τις συνέπειες αυτής της συγκυρίας. Ξέρετε πολύ καλά ότι κολοσσοί και μάλιστα ενεργειακοί κολοσσοί έχουν καταρρεύσει, έχουν χρεοκοπήσει και εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι έχασαν τα ασφαλιστικά τους ταμεία επειδή είχαν επενδύσει στις μετοχές συγκεκριμένων εταιρειών και στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ευρώπη.
Επομένως, δεν πρέπει να εγκαλείτε τουλάχιστον το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας για το ενδιαφέρον του και εν τοιαύτη περιπτώσει να αποκαταστήσουμε και την αλήθεια: ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚΕ και αυτόνομη συσπείρωση του Συνασπισμού μπορεί να συμφώνησαν. Αυτές οι δυνάμεις που έδωσαν τον αγώνα κατά την ιδιωτικοποίηση της Δ.Ε.Η. δεν έχουν συμφωνήσει ούτε και σε αυτό το θέμα. Εξάλλου εσείς γνωρίζετε ότι τα ίδια έγιναν και στον .Ο.Τ.Ε.. Και εκεί μας λέγατε τότε ότι είναι μία επιχείρηση σε άνοδο, αλλά είδαν όμως ότι αυτήν την ώρα η μετοχή του Ο.Τ.Ε. έχει καταρρεύσει.
Πρέπει να ξέρετε, κύριε Υπουργέ, ως Κυβέρνηση ότι από την αρχή του χρόνου ο γενικός δείκτης στο Χρηματιστήριο Αθηνών έχει μειωθεί κατά 34% σύμφωνα με τα σημερινά στοιχεία.
Επομένως ανησυχούμε εμείς και για το ασφαλιστικό ζήτημα της Δ.Ε.Η., αλλά και γενικότερα για την πολιτική κατεύθυνση που έχει η Κυβέρνηση να επενδύει τα αποθεματικά των ταμείων στις μετοχές.
Γνωρίζετε πολύ καλά ότι το 2001 έχασαν 300 δισεκατομμύρια δραχμές. Για την τριετία 1999-2002 είναι κοντά στο 1 τρισεκατομμύριο δραχμές. Εσείς λέτε ότι είναι λογιστικό χάσιμο, αλλά εμείς λέμε ότι είναι ουσιαστικό και πραγματικό. Άρα, λοιπόν, δικαιούμαστε να ανησυχούμε.
Αφού παίρνετε υπόψη τους εργαζόμενους της Δ.Ε.Η. πάρτε υπόψη και τους φορείς για τους καλλιτέχνες και τους λογοτέχνες. Δεν μπορεί να μας λέτε ότι παίρνετε υπόψη σας τους εργαζόμενους, αλλά εδώ να μην τους ακούτε καθόλου.
Θα ήθελα να κλείσω με το εξής: Κατέθεσα στα Πρακτικά για τη διδασκαλική ομοσπονδία και για την ΟΛΜΕ. Είναι καλό να τους συμβουλευθείτε και θα δείτε και εκεί ότι διαφωνούν.
Σας καταθέσαμε βέβαια και την πρότασή μας ως Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας συνολικά για το συνταξιοδοτικό πρόβλημα και πώς το βλέπουμε. Πιστεύω ότι οι εξελίξεις θα δικαιώσουν και αυτήν την πολιτική θέση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Αγγελόπουλος έχει το λόγο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, πήρα το λόγο για να διευκρινίσω ορισμένα πράγματα.
Πρώτον, θέλω να υπενθυμίσω στους συναδέλφους ότι ο πρόσφατος ασφαλιστικός νόμος που ψηφίστηκε πριν από λίγους μήνες αφορούσε το σύνολο των εργαζομένων πλην τους αυτοαπασχολούμενους και τους αγρότες. Εάν κάποιοι συνάδελφοι έχουν κοντή μνήμη καλό να ανατρέξουν στα Πρακτικά της Βουλής, στην εισηγητική έκθεση και στο σχέδιο νόμου που συζητήσαμε πριν από λίγους μήνες στη Βουλή.
Εάν υπάρχουν προβλήματα και σε ποιο βαθμό απάντησε ο πρόσφατα ψηφισθείς ασφαλιστικός νόμος στο σύνολο των ασφαλιστικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, αυτό θα φανεί πολύ σύντομα. Αυτό επιβεβαιώνεται, όμως, και από τούτο το νομοσχέδιο γιατί κάποιες ρυθμίσεις που είχαν ψηφισθεί πριν από λίγους μήνες, αλλάζουν τώρα. Και αναφέρομαι στην περίπτωση των δασκάλων και των εκπαιδευτικών γενικότερα. Τους είχε εξαιρέσει και όπως είχαμε επισημάνει και τότε δεν καθιέρωνε ενιαίους κανόνες κοινωνικής ασφάλισης για όλους τους Έλληνες, παρατήρηση που ακούστηκε και από την πλευρά των Βουλευτών της Συμπολίτευσης.
Εμείς επαναφέρουμε το θέμα για άλλη μία φορά ώστε να αντιμετωπισθεί το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας πάνω σε ενιαία βάση για όλους τους εργαζόμενους. Δεν μπορεί να υπάρχουν εργαζόμενοι ή ασφαλισμένοι άλφα και βήτα κατηγορίας όπως επεσήμαναν πριν από αρκετά χρόνια οι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Και μην ξεχνάμε ότι ο πρόσφατα ψηφισθείς ασφαλιστικός νόμος από την Κυβέρνηση, εκείνο το οποίο πέτυχε μόνο ήταν να παραπέμψει τους ασφαλισμένους για να μπορέσουν να απαντήσουν στα προβλήματα επιβίωσης που αντιμετωπίζουν σήμερα, στην επαγγελματική σύνταξη και στα ταμεία επαγγελματικής ασφάλισης.
Το δρόμο προς τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες όμως οι εργαζόμενοι τoν ήξεραν και δεν χρειαζόταν να τους τον δείξει ή να τους τον επιβάλλει η Κυβέρνηση μέσα από τον τελευταίο νόμο.
«Μεγάλη μεταρρύθμιση που παρέχει ασφάλεια». Ποια ήταν η μεγάλη μεταρρύθμιση; Ποιο ήταν το καινούργιο στοιχείο το οποίο εισήγαγε αυτός ο νόμος; Αντιγραφή στις περισσότερες διατάξεις του ν.2084/92 αποτελεί τον οποίο η Κυβέρνηση είχε δεσμευθεί πριν από λίγα χρόνια όταν αποχωρούσε απ’ αυτή την Αίθουσα –για να το θυμίσω στον εισηγητή της Πλειοψηφίας- ότι θα τον καταργήσει μόλις θα επανέρχονταν στην Κυβέρνηση.
«Είναι περιπτωσιολογικό το νομοσχέδιο». Πράγματι είναι. Σ’ αυτό συμφωνούμε όλοι. Ζητήσαμε μάλιστα από τον Υπουργό κατά τη συζήτηση στη Διαρκή Επιτροπή να αλλάξει την αρίθμηση και να αντικαταστήσει τις παραγράφους του κάθε άρθρου με αντίστοιχα άρθρα γιατί με πάρα πολλές από τις ρυθμίσεις συμφωνούσαμε και εμείς. Το ότι είναι περιπτωσιακού χαρακτήρα το νομοσχέδιο επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Διαρκή Επιτροπή αλλά και μετά απ’ αυτή ήταν πολύ περισσότερες οι ρυθμίσεις που ήρθαν με τροπολογίες ή προσθήκες απ’ αυτές που αρχικά κατατέθηκαν.
Και μια άλλη παρατήρηση. Πολλές από τις περιπτώσεις που διορθώνονται ή τα κενά που καλύπτονται με τις ρυθμίσεις που συζητούμε, είχαν επισημανθεί από την πλευρά των κομμάτων της Αντιπολίτευσης όταν συζητούσαμε στο παρελθόν άλλα νομοσχέδια όπως η μετατροπή κάποιων οργανισμών του δημοσίου σε Α.Ε. και όταν επισημαίναμε ότι θα πρέπει να αντιμετωπίσετε και την αλλαγή του εργασιακού καθεστώτος των εργαζομένων, αλλά και τα ασφαλιστικά ζητήματα που παρατηρούνται ή έρχονται σαν επακόλουθο απ’ αυτή την αλλαγή. Και τότε μας καθησυχάζατε και μας λέγατε ότι η Κυβέρνηση τα έχει λύσει όλα. Πώς τα έχει λύσει όλα; Τώρα διαπιστώνεται εκ των υστέρων ότι όχι μόνο δεν τα είχατε λύσει όλα αλλά ότι κρατούσατε σε ομηρία όλα αυτά τα χρόνια χιλιάδες εργαζομένων για τους οποίους δεν είχε αποσαφηνιστεί το ασφαλιστικό τους καθεστώς.
Τέλος, στην εισηγητική έκθεση για τους καλλιτέχνες κάπου αναφέρεται ότι αυξήθηκε σημαντικά ο αριθμός των τιμητικών συντάξεων που απονέμονται σε διακόσιους τριάντα. Άρα, αυτός είναι ο λόγος που ανησυχεί η Κυβέρνηση και φέρνει τη διάταξη γιατί είναι πολλοί αυτοί που παίρνουν τιμητικές συντάξεις και πρέπει να τις περιορίσουμε. Δεν είναι το άγχος αν είναι ανασφάλιστοι ή πού θα ασφαλιστούν ή αν μπορούν να επιβιώσουν οι άνθρωποι του πολιτισμού, των γραμμάτων και του πνεύματος.
Όσον αφορά τους πυροσβέστες, πού λέει ότι δεν αφορά το νομοσχέδιο αυτό τους πυροσβέστες; Και γιατί να μην τους αφορά; Εμείς να αναφέρουμε και μία περίπτωση η οποία αν ξέφυγε από τον κύριο Υπουργό μπορεί να τη φέρει τώρα. Γιατί να αφορά τους αστυνομικούς και να εξαιρούνται οι πυροσβέστες ή οι λιμενικοί και μάλιστα για ίδιες υπηρεσίες και ίδιες ρυθμίσεις; Πρέπει να πούμε ότι αδικία και πικρία δημιουργείται όταν δεν αντιμετωπίζονται σε ίση βάση και με κανόνες ισονομίας και δικαιοσύνης ομάδες εργαζομένων που έχουν τα ίδια προβλήματα.
Αυτές είναι οι παρατηρήσεις τις οποίες έχουμε να κάνουμε και θα τις επαναλάβουμε αναλυτικότερα στη συζήτηση των άρθρων.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Πιπεργιάς έχει το λόγο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΙΠΕΡΓΙΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι πραγματικά δεν μπόρεσα να κατανοήσω τις τοποθετήσεις, τόσο του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου της Νέας Δημοκρατίας όσο και του εισηγητή του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Προσπαθούν να δικαιολογήσουν την ένοχη φυγή τους από το ν. 3029 που ψηφίστηκε τον Ιούνιο. Προσπαθούν τώρα να κάνουν κριτική σε εκείνο το νομοθέτημα παρ΄ότι ήταν απόντες από την Αίθουσα. Θα έπρεπε να είναι εδώ να δώσουν τη μάχη τους. Δεν μπορούσαν όμως διότι αντιφάσκουν στις τοποθετήσεις τους.
Λένε για ανταποδοτικότητα. Και πράγματι ο ν. 2084 ήταν δομημένος σε αυτή τη λογική. Η ανταποδοτικότητα όμως που προέβλεπε ο ν. 2084 οδηγούσε σε κατάρρευση το ασφαλιστικό σύστημα, πράγμα που υποχρέωσε την Κυβέρνηση να τον αλλάξει, να τον ανατρέψει. Ο Κοινοβουλευτικός σας Εκπρόσωπος κύριε Αγγελόπουλε μίλησε εδώ για ανταποδοτικότητα. Και ο ν. 2084 ήταν δομημένος στη λογική αυτή και μιλούσε για αναλογιστικές μελέτες, για τριμερή χρηματοδότηση. Αν κρατούσαμε αυτές τις διατάξεις, σήμερα θα είχαμε μεγάλο πρόβλημα.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Θεσπίσατε και εθνικό αναλογιστή.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΙΠΕΡΓΙΑΣ: Θεσπίστηκε ειδικός τρόπος χρηματοδότησης του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος που κάλυψε τα ανοίγματα και τα ελλείμματα των ασφαλιστικών φορέων και εξασφάλισε τη βιωσιμότητα για τριάντα χρόνια. Και όχι μόνο αυτό. Προχώρησε σε αυξήσεις παροχών σημαντικές το οποίο συνεχίζετε να αγνοείτε. Δηλαδή κύριε Αγγελόπουλε εσείς που προέρχεστε και από το συνδικαλιστικό κίνημα, επιμένετε στις διατάξεις του ν. 2084 που είχαν το ποσοστό αναπλήρωσης σε 60% των συντάξιμων αποδοχών; Δηλαδή, διαφωνείτε με την αναπροσαρμογή στο 70%; Εσείς δηλαδή, επιμένετε στην κατώτατη σύνταξη των 48.000 δραχμών όταν με τις καινούργιες διατάξεις θεσπίζεται το όριο στις 130.000 δραχμές;
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ θυμάμαι ότι προέρχομαι από το συνδικαλιστικό κίνημα. Κάποιοι άλλοι το ξεχνούν ότι προέρχονται από αυτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΙΠΕΡΓΙΑΣ: Τότε γιατί δεν καθίσατε στην Αίθουσα να υποστηρίξετε αυτές τις διατάξεις; Γιατί προτιμήσατε τη φυγή; Για να είσαστε πάλι σήμερα τιμητής και να λέτε εδώ άρητα ρήματα; Γιατί περί αυτού πρόκειται. Και ο Κοινοβουλευτικός σας Εκπρόσωπος και εσείς αντιφάσκετε. Από τη μία μιλάτε για ανταποδοτικότητα και από την άλλη διαφωνείτε σε παροχές λέγοντας ότι οι παροχές αν ήταν πρόνοιας θα έπρεπε να λάβουν υπόψη τον ανταποδοτικό χαρακτήρα κλπ.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ο νόμος το λέει.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΙΠΕΡΓΙΑΣ: Θα πρέπει λοιπόν αυτά να είναι ξεκάθαρα μεταξύ μας χωρίς υποκρισία. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για άλλες ρυθμίσεις οι οποίες ήρθαν εδώ στην επί της αρχής συζήτηση, ενώ θα έπρεπε να έρθουν στη συζήτηση των άρθρων. Υπάρχει τοποθέτηση για τον ΟΑΠ, ΔΕΗ. Κάποιοι έχουν μια συνέπεια. Λένε «εμείς διαφωνούμε με το άνοιγμα των αγορών, δεν θα έπρεπε να ανοίξουν, να μείνουμε στο παλιό καθεστώς». Αγνοούν όμως έτσι την πραγματικότητα.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Επανακρατικοποιούν αυτές που ήταν.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΙΠΕΡΓΙΑΣ: Αγνοείτε ότι σύμφωνα με το καθεστώς που επικρατεί σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση θα έπρεπε να μπούμε σε ένα καθεστώς απελευθέρωσης της αγοράς. Και σε αυτή την περίπτωση λογικό ήταν να προστατεύσουμε και τη Δ.Ε.Η. και τον ασφαλιστικό της φορέα των εργαζομένων της από βέβαιη κατάρρευση. Αν αφήναμε το ασφαλιστικό φορτίο στις πλάτες της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού, τότε θα ήταν βέβαιο ότι το κόστος της κιλοβατόρας που θα παρήγαγε σε σχέση με τους ανταγωνιστές της, θα ήταν εξαιτίας μόνο αυτού του ασφαλιστικού βάρους, μιάμιση δραχμή ακριβότερο. Άρα εσείς αγνοώντας την πραγματικότητα θέλετε αυτό το βάρος να βάρυνε την επιχείρηση, την αυτασφάλιση όπως λέτε.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Αυτά τα λέτε εσείς που ήσασταν πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ;
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΙΠΕΡΓΙΑΣ: Παρά το γεγονός ότι όλα τα ασφαλιστικά βάρη τα έχει αναλάβει το κράτος και είναι πρόσθετες οι παροχές που δίνονται προς τον ΟΑΠ-ΔΕΗ οι οποίες και αποτελούν συμφωνία των εργαζόμενων με την Κυβέρνηση, επιμένετε να λέτε ότι δεν θα έπρεπε να δοθούν σε μετοχές, αλλά σε χρήμα.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Άλλο τα χρεόγραφα και άλλο το ομόλογα.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΙΠΕΡΓΙΑΣ: Μα, το ίδιο πράγμα δεν είναι;
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Όχι, δεν είναι το ίδιο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΙΠΕΡΓΙΑΣ: Θα πρέπει να ξέρετε όμως, ότι η συμφωνία ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ – Κυβέρνησης επικυρώθηκε από το νόμο, έστω και με προσωπική διαφωνία μου. Τότε είχα ζητήσει πρόσθετες διασφαλίσεις. Η τροπολογία αυτή έρχεται με συμφωνία ΓΕΝΟΠ-Κυβέρνησης. Μπορεί να διαφωνείτε. Όμως, η δική σας πλευρά στη ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ είναι μειοψηφία. Όλες οι άλλες πλευρές συμφώνησαν με τη σχετική διάταξη.
Εγώ σαν εισηγητής της Πλειοψηφίας ζήτησα γραπτή συμφωνία από τη ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, η οποία και μου επεδόθη. Επιφυλάσσομαι στην αυριανή συζήτηση να καταθέσω το σχετικό έγγραφο που μιλά για απόφαση διοικητικού συμβουλίου της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ.
Στην εισήγησή μου είπα ότι θα πρέπει να γίνουν βελτιώσεις στα άρθρα. Πράγματι η Κυβέρνηση δια του Υπουργού έκανε βελτιώσεις στα άρθρα κατά τη συζήτηση επί της αρχής. Είναι θετικό το ότι αντικαταστάθηκε στο άρθρο 1 το οικογενειακό εισόδημα από το ατομικό, στους λογοτέχνες καλλιτέχνες. Πιστεύω ότι αυτό που προέχει είναι να ξεμπλοκαριστούν εκατοντάδες περιπτώσεις συνταξιοδότησης καλλιτεχνών που είναι μπλοκαρισμένες στη σχετική διαδικασία. Όλοι δεχόμαστε αιτήματα να λειτουργήσει επιτέλους απρόσκοπτα η διαδικασία του νόμου και να απονεμηθούν οι συντάξεις σε εκείνους που τις δικαιούνται. Αυτό γιατί και η διάταξη του νόμου του 1996 ήταν στη λογική του βοηθήματος και όχι της επικουρικής κάλυψης της δεύτερης και της τρίτης σύνταξης.
Νομίζω ότι με τις διορθώσεις που γίνονται αντιμετωπίζεται το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουν σήμερα οι λογοτέχνες καλλιτέχνες, που είναι το μπλοκάρισμα των σχετικών διαδικασιών στα πλαίσια του Υπουργείου Πολιτισμού και του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.
Τέλος, για τους νεφροπαθείς είναι πολύ σωστό, κύριε Υπουργέ, που ακούσατε τις τοποθετήσεις των Βουλευτών στη συζήτηση στην επιτροπή και προσαρμόζετε τη σχετική διάταξη, διότι οι καθηγητές της νεφρολογίας λένε ότι το πολύ δέκα χρόνια ζωής έχουν όσοι νεφροπαθείς μπαίνουν στο τελικό στάδιο της αιμοκάθαρσης. Θα ήταν λοιπόν τραγικό να απαιτούμε εδώ και να αποδέχεται η Βουλή ότι για να πάρει σύνταξη νεφροπαθής εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα πρέπει να είναι δεκαπέντε χρόνια στο τελικό στάδιο νεφρικής ανεπάρκειας και να κάνει αιμοκάθαρση τη στιγμή που δεν θα επιζήσει.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Μη προσδιορίζετε τα χρόνια που μπορεί να ζήσει κάποιος.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΙΠΕΡΓΙΑΣ: Ελπίζω με τις διευκρινίσεις που δώσατε κύριε Υπουργέ το νομοσχέδιο να ψηφιστεί επί της αρχής.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Λαφαζάνης έχει το λόγο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Ακούσαμε με προσοχή τον κύριο Υπουργό, να προσπαθεί να απαντήσει στην κριτική που έγινε από τις πτέρυγες της Βουλής επί του νομοσχεδίου. Επεχείρησε ο κύριος Υπουργός, ότι όσον αφορά το άρθρο 1 για τους πραγματικούς δημιουργούς και καλλιτέχνες θα γίνουν κάποιες τροποποιήσεις. Αν κατάλαβα καλά αυτές οι τροποποιήσεις θα κατατείνουν στη λογική να προσμετρηθεί μαζί με το οικογενειακό επίδομα και το ατομικό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Θα αφαιρεθεί το οικογενειακό και θα μείνει το ατομικό.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Δεν λύνεται το πρόβλημα με τέτοιες διορθώσεις για τον εξής λόγο: Θέλετε να καθιερώσετε μια σύνταξη αρωγής ή μια τιμητική σύνταξη; Αυτό πρέπει να διευκρινιστεί. Αν θέλετε να καθιερώσετε μια σύνταξη αρωγής προς αυτούς που έχουν οικονομικό πρόβλημα δεν μπορείτε να προτρέχετε πριν αντιμετωπίσετε το συνολικό ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό πρόβλημα, διότι αυτό το μέτρο δεν απαντά στην έλλειψη σύνταξης που έχουν οι καλλιτέχνες και οι δημιουργοί στη μεγάλη τους πλειοψηφία.
Δεύτερον, σ’ αυτούς που έχουν διακεκριμένο έργο η σύνταξη αρωγής είναι ένας εμπαιγμός, είναι μια κοροϊδία.
Είναι απλό και θα ήθελα να ξέρω αν έχετε συνεννοηθεί με τον Υπουργό Εργασίας, που ξέρει το πρόβλημα το ασφαλιστικό καλύτερα από σας για το θέμα το συνταξιοδοτικό των καλλιτεχνών και πνευματικών δημιουργών. Έχετε συνεννοηθεί ακόμα με τον Υπουργό Πολιτισμού; Υπάρχει απ’ αυτούς συγκατάθεση; Μπορείτε εδώ να δεσμευθείτε για το συγκεκριμένο άρθρο; Μην μου πείτε για την υπογραφή. Υπογραφές βάζει το Υπουργείο Οικονομικών. Υπάρχει ενεργητική συμμετοχή των αρμόδιων αυτών Υπουργείων που γνωρίζουν καλύτερα το πρόβλημα από το Υπουργείο Οικονομικών; Και σας λέω, ότι η αρμοδιότητα αυτή δεν ανήκει κατ’ αποκλειστικότητα σε σας. Θα έλεγα ότι αυτό το θέμα είναι περισσότερο του Υπουργείου Πολιτισμού, παρά σε σας, γιατί έχει μια συνολικότερη εικόνα του καλλιτεχνικού κόσμου και των προβλημάτων τους.
Πάντως επιμένουμε να αποσύρετε τη διάταξη γιατί δεν απαντά σε κανένα πρόβλημα και ούτε θα λύσετε κανένα. Απλώς δείχνετε μια περιφρονητική διάθεση σ’ αυτό τον κόσμο, δεν κάνατε διάλογο ούτε θέλετε να κάνετε, θα συναντήσετε χιλιάδες αντιδράσεις απ’ αυτούς οι οποίοι δεν δέχονται τη ρύθμισή σας και προχωρήστε σ’ έναν διάλογο επί της ουσίας και αντιμετωπίστε το πραγματικό πρόβλημα ασφάλισης και συνταξιοδότησης που έχει όλος ο κόσμος της δημιουργίας σήμερα στη χώρα μας. Αυτό είναι σοβαρό πρόβλημα για το μέλλον του πολιτισμού σ’ αυτή τη χώρα αλλά και της πολιτιστικής και όχι μόνο ταυτότητας της πατρίδας μας.
Μια δεύτερη παρατήρηση που θα ήθελα να κάνω αφορά τα όσα είπε ο κ. Πιπεργιάς και τα όσα προανέφερε ο κύριος Υπουργός για το θέμα της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ και το ταμείο ασφάλισης προσωπικού της Δ.Ε.Η. και των μετοχών που δίνονται αντί της καταβολής μετρητών.
Κύριε Υπουργέ, το να επικαλείσθε ότι η ΓΕΝΟΠ-Δ.Ε.Η. συμφώνησε ή διαφώνησε δεν το γνωρίζω, θα το εξετάσω, αλλά εγώ να δεχθώ ότι υπάρχει συμφωνία ως επιχείρημα, είναι απόλυτα λαθεμένο. Δεν μας είπατε επί της ουσίας των αιτιάσεων τίποτα και μας μιλάτε για τη ΓΕΝΟΠ-Δ.Ε.Η.
Το ουσιαστικότερο όμως είναι το εξής: Ανοίγετε ένα επικίνδυνο δρόμο με αυτή τη διάταξη. Αύριο πρέπει να κάνετε το ίδιο για τις επιχορηγήσεις που δίνετε στον Ο.Τ.Ε. Αντί να κάνετε επιχορηγήσεις στο ΤΑΠ-Ο.Τ.Ε οι οποίες γίνονται με βάση συγκεκριμένες διατάξεις, να πείτε, σας δίνω μετοχές του Ο.Τ.Ε, που έχουν πάρει τον κατήφορο. Το καλύτερο είναι να μη δώσετε τίποτα. Σκεφτείτε το λιγάκι να δείτε ότι έχει μια αναλογία, αντί για τις επιχορηγήσεις στο Ι.Κ.Α., να τους δίνετε μετοχές των εισηγμένων εταιρειών, και μιλάμε για ένα χρηματιστήριο που ακολουθεί καθοδική πορεία. Είναι δυνατόν οι συμφωνίες που γίνονται με τα ταμεία ασφάλισης εργαζομένων να μετατρέπονται πλέον σε μετοχές; Δεν ζήτησε κανείς μετοχές και δεν είναι μετοχές αυτό το σταθερό ποσό που έπρεπε να καταβληθεί.
Και σας λέω το εξής απλό: Αν θέλετε να δώσετε μετοχές, εγγυάσθε την ελάχιστη τιμή της μετοχής της Δ.Ε.Η.; Ουδείς μπορεί να εγγυηθεί.

Θα μου πείτε ότι μπορεί να είναι και παραπάνω. Βεβαίως μπορεί να είναι και παραπάνω. Αλλά αν είναι παρακάτω; Και μάλιστα πολύ παρακάτω; Τι εγγύηση υπάρχει για μια δέσμευσή σας απέναντι στο ταμείο ασφάλισης εργαζομένων;
Εν πάση περιπτώσει, αν θέλετε να δώσετε μετοχές, εγώ θα σας κάνω μια πρόταση. Δεχθείτε ότι εγγυάστε οποιαδήποτε στιγμή να μπορούν να ανταλλάσσονται τουλάχιστον με την τρέχουσα αξία της μετοχής της Δ.Ε.Η., όταν ψηφίζεται το νομοσχέδιο. Τουλάχιστον με αυτή! Και λέω τουλάχιστον με αυτή, διότι η μετοχή αυτή μπορεί να πάει ακόμα παρακάτω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Να μπει όμως και ανώτατο πλαφόν.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Να τις ρευστοποιεί το κράτος και να τους δίνει τα μετρητά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Να τις ρευστοποιεί το κράτος υπέρ τους. Δεν είναι πράγματα αυτά!
Κύριε Λαφαζάνη, σας παρακαλώ πολύ. Ο χρόνος σας τελείωσε.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Όσον αφορά, κύριε Πρόεδρε, γι’ αυτό που λέτε ανώτατο πλαφόν, υποτίθεται ότι εγώ δεν ζητάω να δοθεί κάτι παραπάνω από αυτά που δικαιούνται. Αυτή τη στιγμή θα διατεθεί το 15% του μετοχικού κεφαλαίου της Δ.Ε.Η.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριε Λαφαζάνη, μ’ αυτήν την πορεία του χρηματιστηρίου, να σας δώσουν τώρα μετοχές. Τώρα που είναι 1800. Μετά από μερικά χρόνια, να δείτε πόσες θα είναι.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Όσον αφορά για το τι θα γίνει μετά από μερικά χρόνια, δεν ξέρουμε, κύριε Πρόεδρε. Κάνετε και εσείς τον προφήτη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ξέρουμε όλοι μας τι γίνεται.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Ως Προεδρεύων και λόγω της εμπειρίας σας έπρεπε να είστε πιο συγκρατημένος! Μην κάνετε τέτοιες προβλέψεις, γιατί και πάλι μπορεί να διαψευστούν. Και τις κάνετε, κύριε Πρόεδρε, και από την Έδρα!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ξέρω τι σας λέω.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Εγώ σας λέω το εξής: Ότι η μετοχή δεν είναι…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριε Λαφαζάνη, τελείωσε ο χρόνος σας.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Αφήστε με να τελειώσω, κύριε Πρόεδρε.
Σας λέω λοιπόν ότι η μετοχή δεν είναι εισόδημα. Αύριο η μετοχή μπορεί να πάει και ψηλότερα. Ωστόσο, αν πάρουμε υπόψη μας την κατωφερή πορεία του χρηματιστηρίου, μπορεί να πάει και πολύ χαμηλότερα.
Εγώ δεν νομίζω ότι πρέπει να ρίξουμε στο τζόγο και στο ρίσκο τις χορηγήσεις του ταμείου ασφάλισης των εργαζομένων της Δ.Ε.Η. Η Κυβέρνησης οφείλει να τηρήσει τις δεσμεύσεις της και να μην ανοίγει επικίνδυνους δρόμους για τα ασφαλιστικά ταμεία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριε Σπυριούνη, έχετε το λόγο.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Θα συμφωνήσω απολύτως με τον κύριο Υπουργό ότι οι επιμέρους διατάξεις καλύπτουν θέματα που προβλήθηκαν και αναδύθηκαν μέσα από την καθημερινότητα και ότι σαφώς βελτιώνουν το γενικό επίπεδο. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία.
Τώρα, η ένσταση μπορεί να στηριχτεί στο αν είναι επαρκής η βελτίωση ή λιγότερη της δυναμένης να προβλεφθεί κτλ.
Κύριε Πρόεδρε, πήρα το λόγο για να θίξω ένα γενικότερο θέμα. Το θέμα των στρατιωτικών. Πάντοτε και σχεδόν χωρίς εξαίρεση, εκτός από τα τελευταία χρόνια, οι μισθοί, οι αμοιβές των στρατιωτικών συμπορεύονταν περίπου με τις αμοιβές των δικαστικών. Ενθυμούμαι και σας λέω ότι ο βασικός μισθός του ανθυπολοχαγού ήταν περίπου ίσος προς το βασικό μισθό του ειρηνοδίκου.
Σήμερα, αυτά έχουν ανατραπεί, παρά τις συνεχείς βελτιώσεις, κύριε Υπουργέ, -θα ήταν άδικο να μην το αναγνωρίσω- που επιτεύχθηκαν από τα διαδοχικά νομοσχέδια που έφερε η Κυβέρνηση μετά το 1996.
Όμως, κύριε Υπουργέ, ορισμένα προβλήματα εξακολουθούν να είναι σημαντικά. Παραδείγματος χάρη, ο δικαστικός μέχρι να συμπληρώσει το ανώτατο όριο της ηλικίας δεν αποστρατεύεται, δεν συνταξιοδοτείται. Μπορεί, κύριε Παυλόπουλε, επί σειρά ετών, κατά μέσο όρο οκτώ με δέκα χρόνια, να είναι σύμβουλος επικρατείας, αρεοπαγίτης, κτλ. Ο στρατιωτικός μένει ελάχιστα χρόνια στους ανώτατους βαθμούς όπου βελτιώνεται κάπως η κατάσταση. Αποστρατεύεται κατά μέσο όρο γύρω στα πενήντα τρία με πενήντα πέντε του χρόνια.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Στα εξήντα επτά.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Και άλλοι στα εξήντα επτά.
Και τότε αυτομάτως, κύριε Υπουργέ, γκρεμίζονται οι αποδοχές στο 55% του εν ενεργεία μισθού. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι έχουμε μία πρώτη αδικία.
Μια δεύτερη αδικία: Αναμφισβητήτως η δικαιοσύνη σαν λειτουργία αποτελεί και εκφράζει και εγγυάται το θεμέλιο της δημοκρατίας που είναι η ετυμηγορία του λαού. Αναμφισβητήτως «εν δε δικαιοσύνη συλλήβδην πάσα αρετή εστί». Αλλά πάντα αυτά υπό μία αίρεση, την αίρεση της ασφάλειας. Ναι, αυτά όταν έχουμε εξωτερική ασφάλεια, όταν έχουμε ακεραιότητα της πατρίδας, όταν έχουμε εγγυημένο σύστημα άμυνας. Εκ των πραγμάτων δηλαδή, με μια λογική ιεράρχηση, η ασφάλεια είναι υπεράνω όλων των εσωτερικών λειτουργιών.
Ένα τρίτο στοιχείο που αποτελεί πραγματικότητα και που η αξιολόγησή του πρέπει να οδηγεί σε μια αναλογική ρύθμιση σε ό,τι αφορά τις αποδοχές των στρατιωτικών. Είναι μαρτυρική η ζωή τους όχι μόνο λόγω συχνότατων μεταθέσεων, όχι λόγω συντριπτικών απαιτήσεων. Καθώς μεταβάλλεται το οπλικό σύστημα μεταβάλλονται οι απαιτήσεις που το συντηρούν και το στηρίζουν και είναι πολλαπλές. Περνά δεκαπέντε στρατιωτικά σχολεία, ο επαγγελματίας στρατιωτικός. Έχει άλλες τόσες και περισσότερες μεταθέσεις, δυο τρεις φορές στα νησιά, δυο τρεις φορές στον Έβρο.
Ένα τέταρτο σημείο –θα τελειώσω όσο μπορώ πιο γρήγορα- είναι ότι δεν υπάρχει ωράριο. Νομίζω ότι και στους σεβαστούς δικαστικούς δεν υπάρχει ωράριο. Είναι εξοντωτικό το σύστημα εργασίας. Από κάποιο σημείο και μετά μπορεί ο λοχαγός να αναπνέει λίγο από το βαθμό του ταγματάρχου, του αντισυνταγματάρχου, τελειώνει τα ανώτατα σχολεία κλπ και προσανατολίζεται προς την εξέλιξη, η ζωή του είναι μαρτυρική. Γενικά οι συνθήκες εργασίας, οι συνθήκες ζωής είναι συγκριτικά με τις άλλες δυο τάξεις, παιδεία και δικαιοσύνη σαφώς χειρότερες.
Έχουμε μια κλιμάκωση, κύριε Υπουργέ, με την τροπολογία αυτή να παίρνουν στις συντάξεις οι δικαστικοί αύξηση 40% έως 45% το 2003 αμέσως, τώρα δηλαδή, εδώ και τώρα, οι εκπαιδευτικοί να παίρνουν 24% σε δύο δόσεις και οι στρατιωτικοί 17% σε πέντε χρόνια. Είναι άδικο. Μην το δεχθείτε, κύριε Υπουργέ. Είναι προκλητική αδικία.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ορίστε, κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Αγαπητοί συνάδελφοι, απ’ ό,τι φαίνεται η Βουλή θα διαθέσει μόνο μία συνεδρίαση για τη συζήτηση επί της αρχής. Βεβαίως αυτό δείχνει –νομίζω προέκυψε και από τις τοποθετήσεις όλων των συναδέλφων εδώ- ότι ουσιαστικές διαφορές επί του συζητουμένου νομοσχεδίου δεν υπάρχουν. Υπάρχουν επιμέρους τοποθετήσεις για βελτιώσεις ορισμένων διατάξεων και νομίζω ότι από την πλευρά της Κυβερνήσεως εξέφρασα την πρόθεση να προχωρήσουμε σε μια σειρά από βελτιώσεις οι οποίες θα καταστήσουν το νομοσχέδιο ακόμη καλύτερο.
Είναι αλήθεια βέβαια ότι ένα τέτοιο νομοσχέδιο, με μια πανσπερμία διατάξεων, δεν παρέχει την ευχέρεια στους ομιλητές να εκφέρουν ένα συνεκτικό, κοινοβουλευτικό λόγο. Όμως, το γεγονός αυτό δε νομίζω ότι πρέπει να μας οδηγεί, ενώ έχουμε μπροστά μας ένα συγκεκριμένο νομοσχέδιο και συγκεκριμένες διατάξεις έστω και πολλές, να το προσεγγίζουμε από πλευρές οι οποίες δεν έχουν σχέση με αυτά τα οποία διαλαμβάνει το νομοσχέδιο το οποίο συζητάμε.
Θα ήθελα εν τάχει να αναφερθώ και ελπίζω να μη χρειαστούν ούτε τα πέντε λεπτά. Ο κ. Παυλόπουλος ανέφερε ότι το υπάρχον ασφαλιστικό καθεστώς για τους ανθρώπους του πνεύματος και της καλλιτεχνικής δημιουργίας, τους αντιμετωπίζει ως βιοτέχνες και ότι εδώ επιφέρουμε κάποιες βελτιώσεις.
Δεν πρόκειται περί αυτού. Το υφιστάμενο καθεστώς πρόκειται να βελτιωθεί, να εκσυγχρονιστεί, να προσαρμοστεί στα σύγχρονα δεδομένα από ένα καινούριο σύστημα, το οποίο θα προκύψει από το διάλογο που διεξάγεται σήμερα ανάμεσα στους ενδιαφερομένους και το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
Δεν αναφερόμαστε καθόλου στο υφιστάμενο ασφαλιστικό καθεστώς, ούτε το κάνουμε χειρότερο ούτε καλύτερο. Αυτό θα καλυτερεύσει με μια ρύθμιση η οποία θα γίνει για να καλύψει το βασικό αίτημα των ανθρώπων αυτών: Να υπάρξει ασφαλιστικό καθεστώς σύγχρονο για τους ανθρώπους του πνεύματος και της καλλιτεχνικής δημιουργίας.
Εδώ προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε τις περιπτώσεις εκείνες των ανθρώπων που ανήκουν στο χώρο αυτό και που δεν έχουν υπαχθεί –είτε από αδυναμία του συστήματος είτε επειδή δεν το φρόντισαν οι ίδιοι εγκαίρως- στο υπάρχον ασφαλιστικό καθεστώς, όσο και αν αυτό παρουσιάζει ατέλειες, έτσι ώστε την ώρα που θα συμπληρώσουν τα εξήντα πέντε τους χρόνια –ή τα έχουν ήδη συμπληρώσει- να πάρουν μια σύνταξη, έστω και μικρή.
Υπάρχουν λοιπόν άνθρωποι -και είναι μερικές εκατοντάδες απ’ ότι έχει διαφανεί από τις αιτήσεις που έχουν υποβληθεί από το 1996 μέχρι σήμερα- οι οποίοι δεν έχουν καμία απολύτως πηγή εισοδήματος, καμία παροχή από πουθενά, καμία σύνταξη από πουθενά έστω και την πιο μικρή.
Ερχόμαστε λοιπόν, θεσπίζοντας κάποια κριτήρια με βάση και τις αποφάσεις που έχει εκδώσει μέχρι αυτή τη στιγμή το Ελεγκτικό Συνέδριο, να δώσουμε μια διέξοδο στους ανθρώπους αυτούς που αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα. Δεν λύνουμε κανένα πρόβλημα; Ασφαλώς το νομοσχέδιο δεν λύνει το πρόβλημα του συνταξιοδοτικού, του ασφαλιστικού καθεστώτος των ανθρώπων του πνεύματος και της καλλιτεχνικής δημιουργίας.
Δεν έχει αυτή τη φιλοδοξία, δεν θα μπορούσε αυτό να το κάνει το Υπουργείο Οικονομικών. Όμως δίνει λύση σε ένα υπαρκτό πρόβλημα των τελευταίων χρόνων, όπου έχει οδηγήσει κάποιους ανθρώπους –και είναι εκατοντάδες αυτοί- στο να κάνουν χρήση των διατάξεων του νόμου του 1996 και τελικά δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις διατάξεις αυτές επειδή υπάρχουν ατέλειες. Τις έχει εντοπίσει το Ελεγκτικό Συνέδριο. Το Ελεγκτικό Συνέδριο απαίτησε, με τον τρόπο με τον οποίο γνωμοδοτεί, να υπάρξουν συγκεκριμένα κριτήρια, έτσι ώστε να μπορέσουν αυτοί οι άνθρωποι να πάρουν αυτή τη σύνταξη. Περί αυτού πρόκειται.
Άρα λοιπόν, όσον αφορά τον τομέα του πως το κράτος επιβραβεύει ανθρώπους, οι οποίοι προσφέρουν πράγματι πολύ υψηλές υπηρεσίες στον τομέα του πνεύματος και της καλλιτεχνικής δημιουργίας, σας είπα και πριν ότι το 2003 θα είναι το έτος της καθιέρωσης των βραβείων αριστείας που θα είναι αρκετά εκατομμύρια δραχμές –το αντίστοιχο σε ευρώ- όπου πραγματικά θα δίνεται μια δυνατότητα σε αυτούς τους ανθρώπους να έχουν και την υλική αναγνώριση από την πλευρά του κράτους.
Γιατί τίθεται το όριο των σαράντα πέντε ετών; Αυτό θα μπορούσε να είναι μια ορθή παρατήρηση, όταν συζητούσαμε εδώ το ασφαλιστικό τους καθεστώς. Επειδή όμως εδώ δεν συζητάμε το ασφαλιστικό τους καθεστώς, τι λέμε; Επειδή αυτή τη στιγμή διεξάγεται ένας διάλογος, ο οποίος πρέπει να καταλήξει -και το Υπουργείο Εργασίας έχει δηλώσει ότι θα καταλήξει σύντομα- λέμε ότι αυτοί που είναι μέχρι τα σαράντα πέντε τους χρόνια σήμερα…
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Δεν υπάρχει διάλογος κύριε Υπουργέ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Εγώ σας μεταφέρω –και νομίζω ότι το κάνω με κάθε υπευθυνότητα- την άποψη του Υπουργείου Εργασίας και της Κυβέρνησης ότι αυτό το πράγμα γίνεται.
Αυτοί λοιπόν που είναι μέχρι σαράντα πέντε ετών σήμερα, με τη δημιουργία του νέου ασφαλιστικού καθεστώτος θα υπαχθούν σ’ αυτό το σύστημα και όταν έρθει η ώρα θα βγουν στη σύνταξη και θα έχουν μια αξιοπρεπή σύνταξη. Βάλαμε ένα όριο για να δείξουμε ότι αυτό το πράγμα που ρυθμίζουμε τώρα έχει κάποια στιγμή ένα τέλος. Γιατί δεν μπορεί αυτός ο χώρος να συνεχίσει να ζει με την αμφισβήτηση και την αγωνία ότι «εγώ δεν έχω κάτι να με καλύπτει, κάτι σύγχρονο». Εφόσον λοιπόν αυτό γίνεται από εκεί, έπρεπε να μπει και ένα τέλος. Αυτό ρυθμίζουμε με το όριο των σαράντα πέντε ετών.
Έγινε μια αναφορά στις στρατιωτικές συντάξεις. Έγινε τελείως αποσπασματικά από τον κ. Παυλόπουλο, αλλά θέλω να σας πω το εξής: Οι στρατιωτικές συντάξεις αυξήθηκαν την τελευταία πενταετία κατά 50% περίπου. Κανείς ποτέ δεν ισχυρίζεται, όταν ρυθμίζει συνταξιοδοτικά ζητήματα -όπως αυτά που θα ρυθμίζει η τροπολογία την οποία θα συζητήσουμε- ότι έχει αντιμετωπίσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις συντάξεις σε οποιαδήποτε κατηγορία. Όμως, σε ένα καθεστώς που βελτιώνεται διαρκώς και φέτος βελτιώθηκαν -ειδικά με τις μισθολογικές προαγωγές- αρκετά οι συντάξεις, θέλω να σας υπενθυμίσω ότι ο αστυφύλακας που εξέρχεται στη σύνταξη παίρνει μεγαλύτερη σύνταξη από το διευθυντή ενός Υπουργείου. Ο αστυφύλακας παίρνει μεγαλύτερη σύνταξη από το διευθυντή ενός Υπουργείου!
Λοιπόν, δεν έχουν γίνει όλα ιδανικά, αλλά υπάρχουν βήματα, τα οποία οδηγούν συνεχώς στην καλυτέρευση της θέσης των εργαζομένων, αλλά και των συνταξιούχων στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Αλλά εδώ συζητούμε σήμερα για το δημόσιο τομέα.
Κλείνοντας θέλω να υπενθυμίσω ότι αυτές οι ρυθμίσεις που κάνουμε –και είναι περισσότερες από εκατό, όπως ανέφερε ο συνάδελφος κ. Κωνσταντίνου- είναι ρυθμίσεις βελτιωτικές. Και εγώ από τη συζήτηση κατάλαβα ότι όλες οι πτέρυγες της Βουλής στη συντριπτική πλειοψηφία των διατάξεων αυτών έχουν σύμφωνη γνώμη. Αυτό το γεγονός μας ικανοποιεί, γιατί μπορούμε να ρυθμίσουμε πολλές περιπτώσεις που αφορούν πολλές χιλιάδες ανθρώπους με έναν τρόπο απολύτως συναινετικό, χωρίς βεβαίως να έχουμε, αν θέλετε, την υπερβολική άποψη ότι έχουμε λύσει όλα τα προβλήματα. Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Αν είχατε λύσει όλα τα προβλήματα, κύριε Υπουργέ, δεν θα υπήρχε ζωή!
Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της αρχής του νομοσχεδίου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών «Τροποποίηση και συμπλήρωση της συνταξιοδοτικής νομοθεσίας του Δημοσίου και άλλες διατάξεις» και ερωτάται το Σώμα:
Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο επί της αρχής;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς, το νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών «Τροποποίηση και συμπλήρωση της συνταξιοδοτικής νομοθεσίας του Δημοσίου και άλλες διατάξεις» έγινε δεκτό επί της αρχής, κατά πλειοψηφία.
Στο σημείο αυτό, κύριοι συνάδελφοι, δέχεσθε να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 21.40΄ λύεται η συνεδρίαση για αύριο ημέρα Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2002 και ώρα 10.30΄, με αντικείμενο εργασιών του Σώματος νομοθετική εργασία, συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών «Τροποποίηση και συμπλήρωση της συνταξιοδοτικής νομοθεσίας του Δημοσίου και άλλες διατάξεις» σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ



32

PDF:

SYN20021029.pdf

TXT:

es1029.txt

Επιστροφή