Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: ΙΑ, Σύνοδος: Γ΄, Συνεδρίαση: ΟΔ΄ 06/02/2007

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΑ’
ΣΥΝΟΔΟΣ Γ’
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΟΔ’

Τρίτη 6 Φεβρουαρίου 2007

ΘΕΜΑΤΑ
Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1. Επικύρωση Πρακτικών, σελ.
2. ‘Αδεια απουσίας των Βουλευτών κ. Α. Περλεπέ-Σηφουνάκη και Ξ. Βεργίνη, σελ.
3. Επί Διαδικαστικού Θέματος, σελ.

Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
1. Κατάθεση αναφορών, σελ.
2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
3.. Συζήτηση αναφορών και ερωτήσεων:
α) Προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών σχετικά με το ύψος της προμήθειας των τραπεζών στα εμβάσματα εξωτερικού, σελ.
β) Προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων ‘Εργων σχετικά με τη δημιουργία διαπιστευμένων εργαστηρίων ανάλυση νερού στο Ηράκλειο Κρήτης, σελ.

Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
1. Ψήφιση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου των σχεδίων νόμων του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών:
i. «Κύρωση της Συμφωνίας Συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των Κρατών-Μελών της και της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας για την ανάπτυξη ενός παγκόσμιου δορυφορικού συστήματος πλοήγησης (GNSS)-Galileo για μη στρατιωτικούς σκοπούς», σελ.
ii. «Κύρωση της Συμφωνίας Συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των Κρατών-Μελών της αφενός και της Ουκρανίας αφετέρου για ένα Παγκόσμιο Δορυφορικό Σύστημα Πλοήγησης για μη στρατιωτικούς σκοπούς (GNSS)”, σελ.
iii. «Κύρωση της Συμφωνίας Αεροπορικών Μεταφορών μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης του Κράτους του Κατάρ», σελ.
2. Ψήφιση επί του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών: «Σύσταση Αρχής για την κατανομή του διαθέσιμου χρόνου χρήσης στους Ελληνικούς Αερολιμένες και άλλες διατάξεις», σελ.
3. Συζήτηση επί της αρχής του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης: «Ειδικές ρυθμίσεις θεμάτων μεταναστευτικής πολιτικής και λοιπών ζητημάτων αρμοδιότητας Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης», σελ.

ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Α. Επί Διαδικαστικού Θέματος:
ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ Χ., σελ.
ΤΡΑΓΑΚΗΣ Ι., σελ.
Β. Επί των αναφορών και ερωτήσεων:
ΔΟΥΚΑΣ Π., σελ.
ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ Σ., σελ.
ΚΟΥΒΕΛΗΣ Φ., σελ.
ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ Ε., σελ.

Γ. Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης:
ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Θ., σελ.
ΓΕΙΤΟΝΑΣ Κ., σελ.
ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΠΟΥΛΟΣ Α., σελ.
ΖΩΗΣ Χ., σελ.
ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ Χ., σελ.
ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ Γ., σελ.
ΚΑΡΠΟΥΖΑΣ Α, σελ.
ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ Χ., σελ.
ΚΟΣΜΙΔΗΣ Σ., σελ.
ΚΟΥΒΕΛΗΣ Φ., σελ.
ΛΕΟΝΤΑΡΙΔΗΣ Θ., σελ.
ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ Α., σελ.
ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ Ι., σελ.
ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ Κ., σελ.
ΝΑΚΟΣ Α., σελ.
ΝΙΚΟΛΑΙΔΟΥ Β., σελ.
ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ Γ., (Ν. Ευβοίας), σελ.
ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ Π., σελ.
ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ Π., σελ.
ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ Ε., σελ.
ΤΖΑΜΤΖΗΣ Ι., σελ.
ΤΖΙΜΑΣ Μ., σελ.
ΧΑΙΔΟΣ Χ., σελ.
ΧΡΥΣΗΣ Β., σελ.


ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΑ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Γ΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΟΔ΄
Τρίτη 6 Φεβρουαρίου 2007
Αθήνα, σήμερα στις 6 Φεβρουαρίου 2007, ημέρα Τρίτη και ώρα 18.01΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Γ΄ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΙΩΑΝΝΗ ΤΡΑΓΑΚΗ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
(Ανακοινώνονται προς το Σώμα από τον κ. Ανδρέα Λυκουρέντζο, Βουλευτή Αρκαδίας, τα ακόλουθα:
Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ
1) Ο Βουλευτής Λαρίσης κ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΕΞΑΡΧΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Μελιβοίας Λάρισας ζητεί οικονομική ενίσχυση για την κάλυψη των έκτακτων αναγκών που δημιουργήθηκαν από πυρκαγιές.
2) Η Βουλευτής Τρικάλων κ. ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ και ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής και Βουλευτής Β΄ Πειραιώς κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ κατέθεσαν αναφορά με την οποία η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος και τα Σωματεία Καθαριστριών Δημόσιων Σχολείων ζητούν τη μονιμοποίηση των εργαζομένων στην καθαριότητα των σχολείων.
3) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Βόλου Μαγνησίας ζητεί τη λήψη μέτρων στήριξης των αγροτών και κτηνοτρόφων της περιοχής της.
4) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Σαράντης Μαλιτσίδης, επισμηναγός ε.α., ζητεί να του καταβληθούν από τον Ο.Π.Α.Δ. Μαγνησίας, τα έξοδα κηδείας της συζύγου του.
5) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Αισωνίας Μαγνησίας ζητεί την εγκατάσταση φωτεινής σηματοδότησης στον κόμβο «Λατομείου» Σέσκλου.
6) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Μουρεσίου Μαγνησίας ζητεί να ενταχθούν στο πρόγραμμα ενίσχυσης επιχειρηματικών σχεδίων και οι επιχειρήσεις που ασχολούνται με κατεδαφίσεις και χωματουργικές εργασίες.
7) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Εθνική Γενική Συνομοσπονδία Αναπήρων και Θυμάτων Πολέμου Ελλάδος ζητεί την ικανοποίηση οικονομικών αιτημάτων των μελών της.
8) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Αλμυρού Μαγνησίας ζητεί τη συνέχιση της προγραμματικής σύμβασης του εικαστικού εργαστηρίου Αλμυρού με το Υπουργείο Πολιτισμού.
9) Ο Βουλευτής Εύβοιας κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΙΠΕΡΓΙΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Εμπορικός Σύλλογος Καρύστου Ευβοίας ζητεί το Ταμείο Εμπόρων να παραμείνει ανεξάρτητο.
10) Ο Βουλευτής Ευβοίας κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΙΠΕΡΓΙΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ένωση Εργαζομένων Τσιμέντων Χαλκίδας ζητεί την ικανοποίηση εργασιακών αιτημάτων της από την «ΑΓΕΤ – ΗΡΑΚΛΗΣ ΙΙΙ».
11) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Παιδαγωγικό Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας προτείνει τη στέγαση διδασκαλείου για τη μετεκπαίδευση εκπαιδευτικών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην ειδική αγωγή σε χώρους της πρώην «παιδόπολης» στην περιοχή του Δήμου Αγριάς Μαγνησίας.
12) Ο Βουλευτής Καρδίτσης κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΟΒΛΙΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Κέντρο Προστασίας Καταναλωτών ζητεί τη διερεύνηση ζητημάτων που αφορούν στην τηλεφωνική εξυπηρέτηση των πολιτών από ιδιωτική εταιρεία.
13) Η Βουλευτής Ευβίιας κ. ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΕΡΛΕΠΕ – ΣΗΦΟΥΝΑΚΗ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Κηρέως Ευβοίας ζητεί έκτακτη επιχορήγηση για την καταβολή δεδουλευμένων αποδοχών σε εργαζόμενους στις Δημοτικές του Επιχειρήσεις κ.λπ..
14) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΜΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Τοπική Επιτροπή Θήρας της Νέας Δημοκρατίας ζητεί την ίδρυση γραφείου Ο.Α.Ε.Ε. στη Θήρα.
15) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΜΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμαρχος Αμοργού ζητεί την τροποποίηση ακτοπλοϊκών δρομολογίων.
16) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΜΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Πρόεδρος της Κοινότητας Δονούσας ζητεί τη μη περικοπή δρομολογίων ακτοπλοϊκής εξυπηρέτησης του νησιού με τον Πειραιά.
17) Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΜΑΤΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Έπαρχος Θήρας ζητεί την ίδρυση γραφείου Ο.Α.Ε.Ε. στη Θήρα.
18) Ο Βουλευτής Νομού Αττικής κ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΤΣΙΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία οι Δήμαρχοι Νέας Μάκρης, Ραφήνας, Μαραθώνα και ο Πρόεδρος της Κοινότητας Γραμματικού ζητούν τον άμεσο διορισμό γιατρών στο Κέντρο Υγείας Νέας Μάκρης.
19) Ο Βουλευτής Νομού Αττικής κ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΤΣΙΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Διονύσου Αττικής ζητεί την ανακατασκευή και επαναχάραξη της Λεωφόρου Διονύσου – Νέας Μάκρης λόγω επικινδυνότητας.
20) Οι Βουλευτές Α΄ Αθηνών και Β΄ Αθηνών κ. ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ και κ. ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ αντίστοιχα, κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Αποκατάστασης Ιδιοκτητών Ακινήτων Γεροτσακούλι Αγίου Ανδρέα Νέας Μάκρης ζητεί την επίλυση ιδιοκτησιακών προβλημάτων των μελών του, που τις διεκδικεί η Εκκλησία της Ελλάδας.
21) Οι Βουλευτές Β΄ Αθηνών και Α΄ Πειραιώς κ. ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ και κ. ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ αντίστοιχα, κατέθεσαν αναφορά με την οποία το Σωματείο Εργαζομένων Καζίνο – Ξενοδοχείου και Τελεφερίκ Πάρνηθας ζητεί την επίλυση του κτηριακού προβλήματος του συγκροτήματος σε σχέση με την προοπτική και τις συνθήκες εργασίας των περίπου χιλίων τριακοσίων εργαζομένων.
22) Οι Βουλευτές Λαρίσης και Μαγνησίας κύριοι ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ και ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ αντίστοιχα, κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Δικαστικών Υπαλλήλων Λάρισας ζητεί να αυξηθεί ο συνολικός αριθμός των οργανικών θέσεων της Γραμματείας του Εφετείου Λάρισας.
Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
1. Στην με αριθμό πρωτ. 1573/23-11-06 ερώτηση του Βουλευτή κ. Θεόδωρου Καράογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Φ.13200/28634/2044/5-12-06 έγγραφο από τον Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της παραπάνω σχετικής ερώτησης, προς τον Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, που κατατέθηκε στη Βουλή από τον Βουλευτή κ. Θεόδωρo Καράογλου, θέτουμε υπόψη σας τα εξής:
Με τις διατάξεις του ν.1358/1983, όπως ισχύουν, καθορίζεται ο τρόπος αναγνώρισης και εξαγοράς στους οργανισμούς κύριας και επικουρικής ασφάλισης αρμοδιότητας του Υπουργείου μας, ως χρόνου ασφάλισης, του χρόνου υπηρεσίας των Ελλήνων πολιτών-ασφαλισμένων και συνταξιούχων των οργανισμών αυτών- στις Ένοπλες Δυνάμεις, στα Σώματα Ασφάλειας καθώς και το Λιμενικό και το Πυροσβεστικό Σώμα.
Με τις διατάξεις νόμων στρατολογικής φύσεως, καθορίζονται τα πρόσωπα που έχουν υποχρέωση στράτευσης στις Ένοπλες Δυνάμεις, η διάρκεια και η εκπλήρωση των στρατιωτικών υποχρεώσεων, ο χρόνος που υπολογίζεται ως χρόνος στρατιωτικής υπηρεσίας, η ρύθμιση των στρατιωτικών υποχρεώσεων ειδικών κατηγοριών κ.λπ..
Ως εκ τούτου, για την αναγνώριση, ως συντάξιμου στους ασφαλιστικούς μας φορείς, του χρόνου υπηρεσίας των Κυπρίων πολιτών στην Εθνική Φρουρά της Κύπρου, αναγκαία προϋπόθεση είναι ο προσδιορισμός του χρόνου αυτού, ως χρόνου στρατιωτικής υπηρεσίας που έχει παρασχεθεί στις Ένοπλες Δυνάμεις της Ελλάδος. Το θέμα όμως αυτό ανάγεται αποκλειστικά στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, στο οποίο κοινοποιείται το έγγραφο αυτό, με την παράκληση να σας γνωστοποιήσει τις απόψεις του επί της σχετικής ερώτησης.
Ο Υπουργός
ΣΑΒΒΑΣ ΤΣΙΤΟΥΡΙΔΗΣ»
2. Στην με αριθμό πρωτ. 1771/29-11-06 ερώτηση του Βουλευτή κ. Μιλτιάδου Βέρρα δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 2173/19-12-06 έγγραφο από τον Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στη με αριθμ. πρωτ. 1771/29-11-2006 ερώτηση, που κατατέθηκε στη Βουλή από το Βουλευτή κ. Μ. Βέρρα, σχετικά με τις καθυστερήσεις στη μισθοδοσία των εργαζομένων στα δημόσια έργα, και όσον αφορά στις αρμοδιότητες του Υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, σας πληροφορούμε τα εξής:
Το αρμόδιο Τμήμα Κοινωνικής Επιθεώρησης Αχαΐας κατά το έτος 2006 έχει επιληφθεί, με τη διαδικασία επίλυσης της εργατικής διαφοράς, σε δέκα (10) περιπτώσεις που αφορούσαν σε δεκατέσσερις (14) εργαζόμενους σε διάφορες εταιρείες - εργολάβους δημοσίων έργων, για οφειλές δεδουλευμένων αποδοχών.
Στις τέσσερις (4) περιπτώσεις, καταβλήθηκαν τα οφειλόμενα με αποδέκτες έξι (6) εργαζόμενους, στις πέντε (5) περιπτώσεις (με εργοδότη την ίδια τεχνική εταιρεία) δεν προσήλθε εκπρόσωπος της επιχείρησης και οι εργαζόμενοι προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη, και σε μία (1) περίπτωση ο εργοδότης ζήτησε αναβολή, την οποία δεν αποδέχθηκε ο εργαζόμενος και ακολούθησε την δικαστική οδό.
Σε πρόσφατη καταγγελία που έγινε από το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Πάτρας για συγκεκριμένη τεχνική .εταιρεία έγινε έλεγχος από την τοπική υπηρεσία του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (Σ.ΕΠ.Ε.) και καταβλήθηκαν οι οφειλόμενες αποδοχές.
Επί του παρόντος, δεν υπάρχουν σε εκκρεμότητα στην αρμόδια Υπηρεσία συγκεκριμένες καταγγελίες για οφειλή δεδουλευμένων από εργολήπτες δημοσίων έργων.
Τέλος, σας πληροφορούμε ότι οι έλεγχοι στον συγκεκριμένο οικονομικό κλάδο συνεχίζονται.
Ο Υπουργός
ΣΑΒΒΑΣ ΤΣΙΤΟΥΡΙΔΗΣ»
3. Στην με αριθμό πρωτ. 1751/28-11-06 ερώτηση του Βουλευτή κ. Αθανασίου Λεβέντη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 2155/19-12-06 έγγραφο από τον Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στη με αριθμ. πρωτ. 1751/28-11-2006 ερώτηση, που κατατέθηκε στη Βουλή από το Βουλευτή κ. Θ. Λεβέντη, σχετικά με τα προβλήματα εργαζομένων στην εταιρεία ΒΕΚΚΑ Α.Ε., και όσον αφορά στις αρμοδιότητες του Υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, σας πληροφορούμε τα εξής:
Η επιχείρηση ΒΕΚΚΑ Α.Ε., που λειτουργούσε στο νομό Κορινθίας, απασχολούσε μέχρι την παύση της λειτουργίας της (14-10-2004) 136 εργαζόμενους. Κατά τη διάρκεια της λειτουργίας της, το αρμόδιο Τμήμα Κοινωνικής Επιθεώρησης Κορινθίας είχε πραγματοποιήσει ελέγχους για την καθυστέρηση της καταβολής των δεδουλευμένων αποδοχών στους εργαζόμενους και έχει υποβάλει στον αρμόδιο Εισαγγελέα τις με αριθμ. 19/18-05-2004, 26/31-08-2004, 28/09-09-2004 και 34/15-11-2004 μηνύσεις και έχουν επιβληθεί οι με αριθμ. 102/59/26-05-2004, 183/1143/20-09-2004 και 213/1453/30-11-2004 Πράξεις Επιβολής Προστίμου συνολικού ποσού 30.000,00 ευρώ.
Από τις 25-05-2005, η επιχείρηση έχει τεθεί υπό καθεστώς ειδικής εκκαθάρισης (άρθρο 46α Ν. 1892/90) και οι εργαζόμενοι έχουν αναγγελθεί ως πιστωτές της επιχείρησης.
Για τα λοιπά θέματα αρμόδιο να σας απαντήσει είναι το συνερωτώμενο Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών.
Ο Υπουργός
ΣΑΒΒΑΣ ΤΣΙΤΟΥΡΙΔΗΣ»
4. Στην με αριθμό πρωτ. 1781/29-11-06 ερώτηση του Βουλευτή κ. Φώτη Κουβέλη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 2175/19-12-06 έγγραφο από τον Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στη με αριθμ. πρωτ. 1781/29-11-2006 ερώτηση, που κατατέθηκε στη Βουλή από το Βουλευτή κ. Φ. Κουβέλη, σχετικά με τα προβλήματα εργαζομένων στο Ραδιοφωνικό Σταθμό «Κόσμος 93,6 της Ε.Ρ.Α», και όσον αφορά στις αρμοδιότητες του Υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, σας πληροφορούμε τα εξής:
Η ΕΡΤ από τη φύση της αποστολής της, της συνεχούς λειτουργίας της και της διασποράς των εγκαταστάσεων της, είναι αναγκασμένη να χρησιμοποιεί για την παραγωγή ραδιοφωνικού και τηλεοπτικού προγράμματος εξωτερικούς συνεργάτες, οι οποίοι δεν αποτελούν προσωπικό της εταιρείας, αλλά συνδέονται με αυτή με συμβάσεις μίσθωσης έργου από τις οποίες προκύπτει το έργο το οποίο θα παράγουν, η αρχή και το τέλος του παραγόμενου έργου και το εργολαβικό αντάλλαγμα, για την καταβολή του οποίου εκδίδεται δελτίο παροχής υπηρεσιών και βεβαίωση της Υπηρεσίας ότι παρήχθη το έργο. Στις 30-06-06 έληξαν ένδεκα (11) συμβάσεις έργου και η ΕΡΤ σχεδιάζοντας την επόμενη ραδιοφωνική χρονιά, δεν ανέθεσε νέο έργο στους εν λόγω εξωτερικούς συνεργάτες. Από τους ένδεκα (11) εξωτερικούς συνεργάτες οι πέντε (5) προσέφυγαν δικαστικά, αλλά δεν δικαιώθηκαν.
Επίσης, σύμφωνα με το άρθρο 24 του Ν. 3491/06: «1.0ι παράγραφοι 1 και 2 του άρθρου 1 του ν. 3320/2005 (ΦΕΚ 48Α΄) εφαρμόζονται και για την ΕΡΤ ΑΕ. 2. Η μισθολογική και βαθμολογική κατάταξη, καθώς και η ένταξη σε κλάδους και ειδικότητες του προσωπικού της ΕΡΤ ΑΕ στις θέσεις των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 1 του ν. 3320/2005 γίνεται κατά τις διατάξεις του Γενικού Κανονισμού Προσωπικού της.». Έτσι, 1.441 άτομα τα οποία υπάγονταν στο παραπάνω άρθρο, μονιμοποιήθηκαν και εντάχθηκαν σε κλάδους και ειδικότητες σύμφωνα με τα τυπικά τους προσόντα και τις διατάξεις του γενικού κανονισμού της ΕΡΤ ΑΕ..
Ο Υπουργός
ΣΑΒΒΑΣ ΤΣΙΤΟΥΡΙΔΗΣ»
5. Στην με αριθμό πρωτ. 677/31-10-06 ερώτηση του Βουλευτή κ. Βασιλείου Κεγκέρογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Φ.90022/27605/1917/22-11-06 έγγραφο από τον Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην αριθμ. πρωτ. 677/31-10-06 ερώτηση που κατατέθηκε στη Βουλή των Ελλήνων από τον Βουλευτή κ. Β. Κεγκέρογλου, σχετικά με την τροποποίηση του Κανονισμού λειτουργίας του ΙΚΑ και ειδικότερα των άρθρων που αναφέρονται στις κατηγορίες των υπαλλήλων που δύνανται να προΐστανται στα υποκαταστήματα και στα τμήματα του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, σας γνωρίζουμε τα εξής:
1) Στο άρθρο 45 του Οργανισμού του Ιδρύματος (Π.Δ. 266/89, όπως τροποποιήθηκε με τα Π.Δ. 154/91, 363/92, 120/01, 302/02 και 144/03) ορίζονται οι κλάδοι και οι κατηγορίες υπαλλήλων του που δύνανται να προΐστανται στις Περιφερειακές Υπηρεσίες Ασφάλισης του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ.
Συγκεκριμένα στις παραγράφους 1,2 και 6 του άρθρου 45 ορίζεται ότι ως Προϊστάμενοι Διευθύνσεων και Υποδιευθύνσεων των μονάδων του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ προΐστανται υπάλληλοι των κλάδων ΠΕ Διοικητικού-Οικονομικού ή ΠΕ Αναλογιστών ή ΤΕ Διοικητικού Λογιστικού και εφόσον δεν υπάρχουν υπάλληλοι των κλάδων αυτών, υπάλληλοι του κλάδου ΔΕ Διοικητικού Λογιστικού ή Διοικητικών Γραμματέων.
2) Η Διοίκηση του Ιδρύματος, με στόχο πάντα την εύρυθμη λειτουργία του, υπέβαλε πρόταση για τροποποίηση του Οργανισμού του, η οποία περιλαμβάνεται σε νομοσχέδιο που ήδη συζητείται στη Βουλή. Σύμφωνα με την πρόταση αυτή, στα Τοπικά Υποκ/τα, Παρ/τα και Ταμεία Είσπραξης Εσόδων ΙΚΑ καθώς και στις λοιπές οργανικές μονάδες (Υποδ/νσεις, Τμήματα και Αυτοτελή Γραφεία) των Υπηρεσιών Ασφάλισης μπορούν να προΐστανται υπάλληλοι των κλάδων ΠΕ Διοικητικού-Οικονομικού ή ΠΕ Αναλογιστών ή ΤΕ Διοικητικού-Λογιστικού ή ΔΕ Διοικητικών Γραμματέων.
Συνεπώς, τα αναφερόμενα στην παραπάνω ερώτηση περί μη σωστής εφαρμογής του δημοσιοϋπαλληλικού κώδικα και άνισης μεταχείρισης των υπαλλήλων του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ δεν είναι ακριβή.
Ο Υπουργός
Σ. ΤΣΙΤΟΥΡΙΔΗΣ»
6. Στην με αριθμό πρωτ. 1244/15-11-06 ερώτηση της Βουλευτού κ. Χρύσας Αράπογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 679/7-12-06 έγγραφο από τον Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση του με αριθ. πρωτ. 1244/15-11-2006 εγγράφου σας, με το οποίο μας διαβιβάσθηκε ερώτηση της Βουλευτού κ. Χ. Αράπογλου που κατατέθηκε στην Βουλή των Ελλήνων, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
1. Την 10-11-2006, κατά τη διάρκεια συνεδρίασης μελών του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης (Ο.Λ.Θ. Α.Ε.) με θέμα την προκήρυξη διαγωνισμού για την εκδήλωση ενδιαφέροντος επιχειρησιακής συνεργασίας σταθμού εμπορευματοκιβωτίων, περίπου εκατόν πενήντα άτομα συγκεντρώθηκαν έξω από το κεντρικό κτήριο του Οργανισμού με σκοπό την διακοπή της συνεδρίασης. Αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία επεισοδίων και ο τραυματισμός τεσσάρων στελεχών του Λ.Σ. και δύο διαδηλωτών.
Για την εξακρίβωση και τον καταλογισμό τυχόν ευθυνών σε στελέχη του Λ.Σ. έχει διαταχθεί και διενεργείται Ένορκη Διοικητική Εξέταση.
2. Για το αναφερόμενο στην ερώτηση θέμα υπήρξε προηγούμενη ενημέρωση των εκπροσώπων όλων των σωματείων σε προγενέστερο χρόνο της συνεδρίασης του Δ.Σ., από τη Διοίκηση της Ο.Λ.Θ. Α.Ε., καθώς και των δευτεροβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεών τους από τον ΥΕΝ.
Σε κάθε περίπτωση, η ηγεσία του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας προσεγγίζει με ιδιαίτερη ευαισθησία τα θέματα των εργαζομένων και στο πλαίσιο της πολιτικής διαφάνειας και διαλόγου λαμβάνει υπόψη στους σχεδιασμούς της πολιτικής τις θέσεις όλων των φορέων που εμπλέκονται στη λιμενική λειτουργία, συμπεριλαμβανομένων και των συλλογικών φορέων των εργαζομένων.
3. Απώτερος στόχος των υπό διερεύνηση αλλαγών και μεταρρυθμίσεων είναι η δημιουργία, ενός ορθολογικού και ευέλικτου πλαισίου λειτουργίας του Οργανισμού για την ανάπτυξη του λιμένα της Θεσσαλονίκης, με παράλληλη αξιοποίηση των υφιστάμενων λιμενικών εγκαταστάσεων, ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και μείωση του κόστους μεταφοράς των προϊόντων με τελικό αποδέκτη την ωφέλεια του Έλληνα καταναλωτή.
Ο Υπουργός
ΜΑΝΩΛΗΣ Κ. ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ»
7. Στην με αριθμό πρωτ. 2101/7-12-06 ερώτηση του Βουλευτή κ. Γεωργίου Ντόλιου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Φ90022/30226/496/27-12-06 έγγραφο από τον Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην με αρ. πρωτ. 2101/7-12-06 ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή των Ελλήνων ο Βουλευτής κ. Γ. Ντόλιος, σχετικά με τη δυνατότητα συνταξιοδότησης από τον ΟΓΑ συνταξιούχων χωρών εξωτερικού, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Στο νόμο «Αναδιάρθρωση των κλάδων του Ταμείου Συντάξεων Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Έργων (ΤΣΜΕΔΕ) και ρύθμιση άλλων θεμάτων αρμοδιότητας του Υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας», που πρόσφατα ψηφίστηκε από τη Βουλή, συμπεριλαμβάνεται διάταξη (παρ. 7 του άρθρου 53) σύμφωνα με την οποία παρέχεται η δυνατότητα, στους συνταξιούχους, από οποιαδήποτε αιτία και από ασφαλιστικούς φορείς χωρών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και χωρών οι οποίες, χωρίς να είναι μέλη της; εφαρμόζουν τους Κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την κοινωνική ασφάλιση ή χωρών με τις οποίες η Ελλάδα έχει συνάψει σύμβαση κοινωνικής ασφάλισης, εφόσον πληρούν τις λοιπές προϋποθέσεις του συνταξιοδοτικού δικαιώματος, με ή χωρίς συνυπολογισμό του χρόνου ασφάλισης που πραγματοποίησαν στους φορείς των χωρών αυτών, να λαμβάνουν κατ’ εξαίρεση τη σύνταξη του ΟΓΑ, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν.4169/1961, ανεξάρτητα από το ύψος του ποσού των συντάξεων που λαμβάνουν από τις χώρες αυτές».
Με την παρούσα διάταξη ρυθμίζεται κατ' αρχήν το θέμα της συνταξιοδότησης των προσώπων της κατηγορίας αυτής ώστε να λαμβάνουν από τον ΟΓΑ, εφόσον πληρούν και τις υπόλοιπες προϋποθέσεις, τη σύνταξη που μέχρι σήμερα στερούντο και επιπλέον παρέχεται σ’ αυτούς ως συνταξιούχους πλέον του Οργανισμού και δικαίωμα περίθαλψης από τον ΟΓΑ, που μέχρι σήμερα δεν είχαν, με τραγικά, σε κάποιες περιπτώσεις, γι’ αυτούς αποτελέσματα.
Σημειώνεται δε, ότι όσον αφορά τη συνταξιοδότηση από τον ΟΓΑ συνταξιούχων χωρών που δεν ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση ή χωρών με τις οποίες δεν έχουμε υπογράψει διμερή σύμβαση, εξακολουθούν να εφαρμόζονται . οι ισχύουσες διατάξεις. Δηλ., στην περίπτωση αυτή, δικαιούνται και τη σύνταξη του ΟΓΑ, εφόσον το ποσό της σύνταξης που λαμβάνουν από ασφαλιστικό φορέα του εξωτερικού είναι μικρότερο από την εκάστοτε χορηγούμενη σύνταξη του ν.4169/1961 (σήμερα 227,75 ευρώ ).
Ο Υπουργός
ΣΑΒΒΑΣ ΤΣΙΤΟΥΡΙΔΗΣ»

8. Στην με αριθμό πρωτ. 2582/20.12.06 ερώτηση του Βουλευτή κ. Θεόδωρου Καράογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΥΠΠΟ/ΓΡ.ΥΠ/Κ.Ε./150/9.1.07 έγγραφο από τον Yπουργό Πολιτισμού η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της με αριθμ. πρωτ. 2582/20.12.06 ερώτησης του Βουλευτή κ. Θεόδωρου Καράογλου, σχετικά με τη διάσωση του κινηματογραφικού αρχείου του Νίκου Μπιλιλή και σύμφωνα με τα στοιχεία που έθεσε υπόψη μας το Μουσείο Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, σας πληροφορούμε ότι:
Το σύνολο της συγκεκριμένης συλλογής αγοράστηκε από τον Οργανισμό Πολιτιστικής Πρωτεύουσας Ευρώπης Θεσσαλονίκης 1997 και παραχωρήθηκε στο Μουσείο Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, αποτελώντας μάλιστα την αφορμή της ίδρυσής του.
Η συγκεκριμένη αγορά πραγματοποιήθηκε έναντι του αδρότατου ποσού των 40 εκατομμυρίων δραχμών, με ελλιπή παραστατικά, αδιαφανείς συνθήκες και Επιτροπή Αξιολόγησης απαρτιζόμενη από αναρμόδια κατά τεκμήριο πρόσωπα: (Κων/νος Παπαδόπουλος - Νομάρχης, Ηλίας Κουτσούκος - λογοτέχνης, Απόστολος Παπαγιαννόπουλος - αρχιτέκτονας και Αλέξης Δερμεντζόγλου - κριτικός κινηματογράφου) .
Παρά ταύτα η σημερινή διεύθυνση του Μουσείου Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, (κ. Γεώργιος Μυλωνάς - Πρόεδρος & κ. Βασίλης Κεχαγιάς Διευθυντής), προσπάθησε να ξεκαθαρίσει: α) τις συνθήκες αγοράς της συγκεκριμένης συλλογής προσκρούοντας σ' ένα ιδιαίτερα θολό τοπίο και β) να επανακαταγράψει το σύνολο της συλλογής και να το επαναξιολογήσει, ώστε να διαπιστώσει την δυνατότητα αξιοποίησής της στο νέο σχεδιασμό του Μ.Κ.Θ. ο οποίος βρίσκεται σε εξέλιξη, ενταγμένος στο πρόγραμμα «ΠΟΛIΤΙΣΜΟΣ». Την όλη μελέτη ανέλαβε η μουσειολόγος κα Χριστίνα Αμανατιάδου, σε συνεργασία με τον έμπειρο σκηνοθέτη και γνώστη των τεχνολογικών εξελίξεων του κινηματογράφου κ. Μάρκο Χολέβα. Σημειωτέον ότι είναι η πρώτη φορά που η συγκεκριμένη συλλογή προσεγγίστηκε από δύο άτομα συναφών προς το αντικείμενο τους ιδιοτήτων.
Κατόπιν τούτων, είναι απορίας άξιον το ποσόν και το ποιόν των αντικειμένων που συνθέτουν «Το κινηματογραφικό αρχείο του Μπιλιλή» αφού αυτό θα έπρεπε να έχει παραδοθεί εξ ολοκλήρου στα χέρια της πολιτείας με την προηγούμενη αγορά του. Την ηθική αλλά και νομική σαθρότητα της διαρρεόμενης προς πάσα κατεύθυνση πρότασης του Ν. Μπιλιλή προς πώληση του «αρχείου του» αποδεικνύουν και τα δύο δημοσιεύματα των εγκυρότατων δημοσιογράφων των δύο μεγάλων εφημερίδων της πόλης ''Αγγελιοφόρος'' & "Μακεδονία" , οι οποίοι μάλιστα διαθέτουν ειδικές γνώσεις.
Επειδή ωστόσο ένας κρατικός πολιτιστικός φορέας οφείλει να μεριμνά για το συμφέρον του, το οποίο ταυτόχρονα αποτελεί και δημόσιο συμφέρον, ο διευθυντής του Μ.Κ.Θ. απεύθυνε πρόταση συνάντησης και ενδιαφέροντος στον κ. Ν. Μπιλιλή με βάση τα διαρρεώμενα δημοσιεύματα των εφημερίδων και μόλις 16 ημέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του (επιστολή αρ. πρωτ. 232/16/6/05).
Ανάλογο ενδιαφέρον είχε επιδείξει την ίδια περίοδο και ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Πολιτισμού, κ. Χρήστος Ζαχόπουλος. Αμφότερες οι προτάσεις δεν έτυχαν θετικής ανταπόκρισης από τον κ. Ν. Μπιλιλή.
Ο Υπουργός
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ»

9. Στην με αριθμό πρωτ. 1098/10.11.06 ερώτηση και στην με αριθμό 530/22.11.06 αναφορά των Βουλευτών κυρίων Τόνιας Αντωνίου και Ηλία Καλλιώρα δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 138326/11.12.06 έγγραφο από τον Υφυπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην με αρ. πρωτ. 1098/10-11-2006 ερώτηση και την με αρ. πρωτ. 530/22-11-2006 αναφορά που κατατέθηκαν στη Βουλή από τους Βουλευτές κ.κ. Τ. Αντωνίου και Η. Καλλιώρα σχετικά με τη Μονάδα Τεχνητού Νεφρού στο ΓΝ Λαμίας, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Από τη μελέτη κατασκευής του νέου κτηριακού συγκροτήματος και τη χωροταξική κατανομή των τμημάτων δεν πρoβλεπόταν κατασκευή Μονάδας Τεχνητού Νεφρού αλλά παραμονή αυτής όπως και άλλων τμημάτων στο παλαιό κτήριο του Σανατορίου, που διασυνδέεται λειτουργικά με το νέο κτήριο.
Για το λόγο αυτό είχε συνταχθεί-μελέτη ενίσχυσης του φέροντος οργανισμού του Σανατορίου για την αντισεισμική θωράκιση αυτού καθώς και χωροταξική μελέτη, η οποία προέβλεπε μεταξύ άλλων τη μετατόπιση της Μονάδας Τεχνητού Νεφρού σε άλλο χώρο του Σανατορίου, η οποία και έxει υποβληθεί στην αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης-για περαιτέρω ενέργειες.
Παράλληλα είχε συνταχθεί και μελέτη κατασκευής αμφιθεάτρου σε χώρο μεταξύ του Σανατορίου και του νέου κτηριακού συγκροτήματος.
Δεδομένου ότι το σύνολο των κλινικών και τμημάτων του Νοσοκομείου μεταφέρθηκαν στο νέο κτηριακό συγκρότημα πλην της Μονάδας Τεχνητού Νεφρού και των Διοικητικών Υπηρεσιών, εκτιμήθηκε ότι η προσφορότερη λύση για τη στέγαση της Μονάδας και περαιτέρω επέκτασή της, αλλά και για τη δημιουργία Νεφρολογικού τμήματος που πρoβλέπεται από το νέο οργανισμό του Νοσοκομείου, είναι η προσθήκη πτέρυγας στον πρoβλεπόμενo από τη μελέτη χώρο κατασκευής του αμφιθεάτρου.
Στην εν λόγω πτέρυγα θα περιλαμβάνεται αμφιθέατρο, επιστημονική βιβλιoθήκη, Μονάδα Τεχνητού Νεφρού και Νεφρολογικό τμήμα, με δυνατότητα μελλοντικής κατασκευής ορόφου.
Η ανωτέρω πτέρυγα θα είναι σε πλήρη λειτουργική διασύνδεση με το νέο κτηριακό συγκρότημα. Προς τούτο ήδη έχει συνταχθεί προμελέτη και η διαδικασία βρίσκεται στο στάδιο της μελέτης, η οποία θα υπoβληθεί στο προσεχές τρίμηνο στο Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης για ένταξη χρηματοδότησης μέσω του προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων ή άλλου συγχρηματοδούμενου από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο προγράμματος.
Μέχρι αποπεράτωσης του έργου, το οποίο μπορεί να επιτευχθεί εντός διετίας, πρoβλέπεται να γίνουν άμεσες παρεμβάσεις εξωραϊσμού στην ήδη λειτουργούσα Μονάδα Τεχνητού Νεφρού, καθώς και προσθήκη όμορων της Μονάδας χώρων για την καλύτερη λειτουργία της.
Ο Υφυπουργός
Α. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ»
10. Στην με αριθμό 1853/30.11.06 ερώτηση των Βουλευτών κ.κ. Νικολάου Γκατζή και Δημητρίου Τσιόγκα δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 146603/19.12.06 έγγραφο από τον Υφυπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην με αρ. 1853/30-11-2006 ερώτηση που κατατέθηκε στη Βουλή από τους Βουλευτές κκ. Ν. Γκατζή και Τ. Τσιόγκα σχετικά με εξέταση αναπήρων από την Υγειονομική Επιτροπή του Νομού Μαγνησίας, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Η αρμοδιότητα συγκρότησης των Υγειονομικών Επιτροπών, σύμφωνα με τα όσα ορίζονται από το Ν. 2683/99 (Κύρωση Κώδικα Δημοσίων Υπαλλήλων κα) και την αρ. Δ1α/οικ.16585/1999/ΦΕΚ1594/τΒ Κοινή Υπουργική Απόφαση (Τρόπος λειτουργίας των Πρωτοβάθμιων και Δευτεροβάθμιων Υγειονομικών Επιτροπών), ανήκει στην Περιφέρεια. Οι ανωτέρω Υγειονομικές Επιτροπές εκδίδουν Αποφάσεις Αναπηρίας βάσει του Ν. 1813/88 «Πίνακας Νόσων και Αναπηριών» (ΦΕΚ 243/τΑ). Ο Πίνακας αυτός των Νόσων και Αναπηριών εφαρμόζεται από τις Υγειονομικές Επιτροπές του Ν. 2683/99 που λειτουργούν στο πλαίσιο των Νομαρχιακών Aυτoδιοικήσεων.
Η χρονική διάρκεια ισχύος των γνωματεύσεων των Υγειονομικών Επιτροπών, καθώς και τα ποσοστά αναπηρίας στις περιπτώσεις που δεν. ορίζονται από τους σχετικούς κώδικες αναπηρίας, βασίζονται στην επιστημoνικά τεκμηριωμένη κρίση των μελών της Επιτροπής.
Επίσης το Σώμα Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας και Πρόνοιας (ΣΕΥΥΠ), στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του, προβαίνει σε συστηματικούς ελέγχους και επιθεωρήσεις των Υγειονομικών Επιτροπών.
Γενικότερα στο πλαίσιο μείωσης της γραφειοκρατίας και της ταλαιπωρίας των πολιτών, το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης πρόκειται να εφαρμόσει το θεσμό της Κάρτας Λειτουργικότητας. Η Κάρτα Λειτουργικότητας στηρίζεται σε ένα σύγχρονο, επιστημονικό, παγκοσμίως αποδεκτό και εγκεκριμένο σύστημα ταξινόμησης και αξιολόγησης της αναπηρίας με βάση τη λειτουργικότητα που δημιουργήθηκε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, μεταφράστηκε και προσαρμόστηκε στην ελληνική πραγματικότητα.
Με την εφαρμογή του θεσμού πρόκειται να εξεταστούν όλες οι περιπτώσεις αναπηρίας από ειδικά Κέντρα Αξιολόγησης της Αναπηρίας και από Σώμα Πιστοποιημένων Αξιολογητών, ενώ θα χορηγείται στον ενδιαφερόμενο η Κάρτα Λειτουργικότητας, ισόβια ή μακράς διάρκειας, η οποία θα αποτελέσει το αποδεικτικό αναπηρίας έναντι όλων των Δημόσιων Υπηρεσιών. Με το νέο σύστημα ο ανάπηρος αποφεύγει τις πολλαπλές διαδικασίες, τις επαναξιολογήσεις σε μικρά χρονικά διαστήματα, την απώλεια χρόνου και εισοδήματος, την ηθική φθορά και ταλαιπωρία, ενώ παράλληλα μειώνεται σε σημαντικό βαθμό η γραφειοκρατία.
Σε ότι αφορά στην αύξηση των προνοιακών επιδομάτων για Άτομα με Αναπηρίες, το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης είχε προβλέψει ήδη από το 2004 με την αρ. Π3α/Φ 18/ΓΠ οικ. 7513/2004 (ΦΕΚ 134/29-1-2004 τΒ) Κοινή Υπουργική Απόφαση σημαντικές αυξήσεις στα επιδόματα αναπηρίας για τα επόμενα χρόνια. Μέχρι το έτος 2007 έχουν δοθεί αυξήσεις σε ποσοστά που ξεκινούν από 20% και σε ορισμένες περιπτώσεις ξεπερνούν το 100%.
Ο Υφυπουργός
Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ»
11. Στην με αριθμό 2372/14-12-06 ερώτηση του Βουλευτή κ. Χρήστου Χάϊδου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΥΠΠΟ/ΓΡ.ΥΠ/Κ.Ε./131/2-1-07 έγγραφο από τον Υπουργό Πολιτισμού η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της με αριθμ. πρωτοκόλλου 2372/14.12.06 ερώτησης του Βουλευτή κ. Χρήστου Χάιδου, και σύμφωνα με τα στοιχεία που έθεσε υπόψη μας η αρμόδια για την περιοχή Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας - Σπηλαιολογίας Βόρειας Ελλάδας, σας πληροφορούμε ότι:
1. Το παλαιολιθικό σπήλαιο "Μούτα" στην Θεόπετρα του Δήμου Βασιλικής βρίσκεται ήδη υπό ανάδειξη στο πλαίσιο του Γ ΚΠΣ και θα παραδοθεί σύντομα στο κοινό. Η ανάδειξή του υπαγορεύτηκε από την μεγάλη του σπουδαιότητα από αρχαιολογική και παλαιοανθρωπολογική άποψη.
2. Το σπήλαιο "Αέρας" στην Παλαιοκαρυά του Δήμου Πύλης δεν προσφέρεται για αξιοποίηση. Αν και έχει σημαντικό μήκος, ωστόσο είναι πολύ χαμηλό και στενό (περίπου ένα μέτρο) και το μεγαλύτερο τμήμα του καλύπτεται από νερό. Έτσι δεν μπορεί να καταστεί επισκέψιμο για το ευρύ κοινό.
3. Το σπήλαιο" Μεγάρχης" Ανταλλαξίμων του Δήμου Φαλώρειας αποτελείται από δύο αίθουσες, εκ των οποίων η μία έχει λιθωματικό (σταλαγμιτικό) διάκοσμο. Αυτό όμως δεν αρκεί για να αξιοποιηθεί, αφού στο σύνολό του είναι πολύ μικρό.
Γενικότερα, πρέπει να επισημανθεί ότι οι αναδείξεις σπηλαίων πρέπει να γίνονται με μεγάλη περίσκεψη και μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις, διότι "αξιοποίηση" ενός σπηλαίου σημαίνει την μακροπρόθεσμη καταστροφή του.
Ο Υπουργός
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ»
12. Στην με αριθμό πρωτ. 1866/30-11-06 ερώτηση του Βουλευτή κ. Γεώργιου Παπαγεωργίου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 51903/ΕΥΣ9754/4-1-07 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομίας και Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση του ανωτέρω σχετικού εγγράφου σας, σας γνωστοποιούμε τα ακόλουθα:
Η Γ' προκήρυξη δράσεων ενίσχυσης ΜΜΕ στο πλαίσιο των ΠΕΠ του ΚΠΣ 2000-2006, σχεδιάστηκε με στόχο τη βελτιστοποίηση των όρων σε σχέση με τις δύο προηγούμενες προκηρύξεις των ετών 2002 και 2004 και την πληρέστερη κάλυψη των απαιτήσεων της παραγωγικής βάσης της χώρας, Αποτέλεσμα αυτού ήταν η υποβολή 6.754 επενδυτικών προτάσεων, σε σχέση με τις 6.160 επενδυτικές προτάσεις που υποβλήθηκαν αθροιστικά στις δύο προηγούμενες προκηρύξεις (Α' και Β') αντίστοιχων δράσεων.
Λαμβάνοντας υπόψη το αυξημένο επενδυτικό ενδιαφέρον, τη σπουδαιότητα των συγκεκριμένων δράσεων στην Περιφερειακή Ανάπτυξη και την αύξηση της κοινωνικής συνοχής, τη δυναμική που οι δράσεις αυτές παρουσιάζουν καθώς και τα Συμπεράσματα της 9ης Επιτροπής Παρακολούθησης του ΚΠΣ 2000-2006, το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών κάλεσε με την με α.π. 49371/Υφ.φ 5428/4.12.2006 επιστολή του Υφυπουργού Οικονομίας και Οικονομικών τους αρμόδιους Γενικούς Γραμματείς των Περιφερειών να προχωρήσουν σε αύξηση της διατιθέμενης δημόσιας δαπάνης για τις συγκεκριμένες δράσεις με στόχο την χρηματοδότηση του συνόλου των θετικά αξιολογημένων προτάσεων.
Σε συνέχεια της ως άνω επιστολής, οι Γενικοί Γραμματείς των Περιφερειών έλαβαν αποφάσεις αύξησης του διατιθέμενου προϋπολογισμού προκειμένου να ενισχυθούν όλες οι θετικά αξιολογημένες προτάσεις και βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία ενημέρωσης των επενδυτών και η υπογραφή των προβλεπόμενων συμβάσεων.
Ο Υφυπουργός
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ»
13. Στις με αριθμό πρωτ. 1373/20-11-06 και 1619/24-4-06 ερωτήσεις των Βουλευτών κ.κ. Αθανασίου Λεβέντη και Μάξιμου Χαρακόπουλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 142036/2-1-07 έγγραφο από τον Υφυπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στις με αρ. πρωτ. 1373/20.11.06 και 1619/24.11.06 ερωτήσεις, που κατατέθηκαν στη Βουλή, από τους Βουλευτές κ.κ. Α. Λεβέντη και Μ. Χαρακόπουλο, σχετικά με την αύξηση των κρουσμάτων AIDS στη χώρα μας, σας γνωρίζουμε τα εξής:
Αποκλειστικός φορέας για την Επιδημιολογική Επιτήρηση της HIV λοίμωξης (AIDS), στη χώρα μας είναι το Κέντρο Ελέγχου Ειδικών Λοιμώξεων και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ).
Το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, στο πλαίσιο της διασφάλισης της Δημόσιας Υγείας, ενισχύει οικονομικά, καθώς και με προσωπικό και μέσα, το ΚΕΕΛΠΝΟ.
Συνημμένα σας διαβιβάζουμε το από 14.12.06 έγγραφο του ΚΕΕΛΠΝΟ με το οποίο δίνονται λεπτομερή στοιχεία αναφορικά με το θέμα.
Ο Υφυπουργός
Α. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ»
Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).

14. Στις με αριθμό πρωτ. 2508/18-12-06 και 2598/20-12-06 ερωτήσεις των Βουλευτών κ.κ. Μιχάλη Καρχιμάκη και Λεωνίδα Γρηγοράκου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 451/11-1-07 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στις παραπάνω ερωτήσεις που κατέθεσαν οι Βουλευτές, κ.κ. Μ. Kαρχιμάκης και Λ. Γρηγοράκος, για τα θέματα της αρμοδιότητάς μας, σας πληροφορούμε τα εξής:
Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 3 του Ν. 3208/03 (ΦΕΚ 303/τ.Α/24-12-2003), η σύνταξη του Δασολογίου προϋποθέτει την ύπαρξη κυρωμένων δασικών χαρτών, η κατάρτιση των οποίων έχει σχέση με την έννοια του δάσους και των δασικών εκτάσεων, η οποία θα αποσαφηνισθεί με την έκδοση απόφασης από το ΣτΕ, όπου εκκρεμεί η κρίση περί της συνταγματικότητας ή μη του Νόμου.
Για τη στελέχωση των Δασικών Υπηρεσιών οι οποίες ανήκουν στην Περιφέρεια, αρμόδιοι να προβούν στις απαραίτητες ενέργειες είναι οι οικείοι Γενικοί Γραμματείς των Περιφερειών και το συνερωτώμενο Υπουργείο Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης.
Ο Υπουργός
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ»)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη των
ΑΝΑΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
Αναφορές-ερωτήσεις πρώτου κύκλου:
Η πρώτη με αριθμό 998/8-11-2006 ερώτηση του Βουλευτή του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Έκτορα Νασιώκα προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με το βαθμό εφαρμογής του ν. 3305/2005 για μεθόδους ιατρικώς βοηθούμενης αναπαραγωγής διαγράφεται λόγω κωλύματος του κύριου Υπουργού.
Δεύτερη είναι η με αριθμό 1190/14-11-2006 ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Φώτη Κουβέλη προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με το ύψος της προμήθειας των τραπεζών στα εμβάσματα εξωτερικού.
Πιο συγκεκριμένα η ερώτηση του κ. Κουβέλη έχει ως εξής:
«Οι τράπεζες έχουν επιβάλει ελάχιστο πλαφόν στο κόστος των συναλλαγών ανεξάρτητα από το ποσό, με αποτέλεσμα πελάτες τους να πληρώνουν 20 ευρώ προμήθεια για αποστολή εμβάσματος κάτω των 100 ευρώ. Αν κάποιος θελήσει να στείλει έμβασμα 100 ευρώ στο εξωτερικό, θα κληθεί να καταβάλει την ίδια προμήθεια με ένα έμβασμα 1.000 ή και 5.000 ευρώ. Ας σημειωθεί ότι η προμήθεια για αποστολή εμβάσματος στις Η.Π.Α. είναι 100 ευρώ.
Την κατάσταση στηλιτεύει και η Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω της επιτρόπου για θέματα ανταγωνισμού, η οποία και αναφέρθηκε «στις προμήθειες που καταβάλλονται στην Ελλάδα για τη μεταφορά πιστώσεων και οι οποίες είναι υψηλότερες στην Ευρωζώνη», σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις της που δημοσιεύθηκαν στον ημερήσιο εθνικό Τύπο.
Ερωτάται ο κύριος Υπουργός:
Πώς προτίθεται να αντιμετωπίσει το εν λόγω ζήτημα, προκειμένου να μειωθεί το ύψος της προμήθειας στην αποστολή συναλλάγματος;»
Θα απαντήσει ο Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Δούκας.
Ορίστε, κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο για τρία λεπτά.
ΠΕΤΡΟΣ ΔΟΥΚΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, αγαπητέ συνάδελφε, όπως έχουμε συζητήσει, ο ανταγωνισμός στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα λειτουργεί, αλλά θα θέλαμε να λειτουργεί πολύ πιο έντονα προς όφελος των πελατών και των καταναλωτών. Έχει ήδη αρχίσει να λειτουργεί κάπως πιο έντονα. Οι τραπεζίτες αναζητούν το κέρδος, αλλά αναζητούν και τα μερίδια της αγοράς, αναζητούν και τον πρωταθλητισμό, έστω και με κάποια επιβάρυνση στην κερδοφορία τους. Γι’ αυτό πιστεύουμε ότι θα συνεχίσει να εντείνεται.
Έχουμε, επίσης, μεγάλη ευαισθησία στα θέματα της διαφάνειας των συναλλαγών. Διαβάζουμε, για παράδειγμα, σήμερα, χθες και προχθές τις καταχωρίσεις στη Eurobank για μεγάλη μείωση των προμηθειών. Πολύ επιθετική πολιτική έχουν καθορίσει στα θέματα αυτά και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και η Εθνική Τράπεζα.
Μάλιστα, σας διαβάζω και δύο-τρεις γραμμές από ένα από τα σημειώματα που έχω πάρει. Δεν λέω ποια τράπεζα, για να μη νομίζει κανείς ότι διαφημίζουμε και από πάνω. Δεν υπάρχουν προμήθειες στα γκισέ, όσες συναλλαγές και εάν γίνουν την ημέρα και κάθε μέρα στα ταμεία των καταστημάτων για οποιοδήποτε προϊόν. Δεν παρακρατείται καμία προμήθεια. Όλοι οι καταθετικοί και δανειακοί λογαριασμοί δεν έχουν προμήθεια. Δεν χρεώνονται έξοδα στα υπόλοιπα των λογαριασμών καταθέσεων, όσο μικρά και εάν είναι. Δίνεται τόκος από το πρώτο ευρώ και μάλιστα 1,6%. Και 100 ευρώ να υπάρχουν στο υπόλοιπο, θα πάρει τον αντίστοιχο τόκο. Η κατάθεση σε λογαριασμό τρίτου προσώπου δεν χρεώνεται με τίποτα κ.ο.κ.. Είναι κάμποσες σελίδες. Δεν θα σας τις διαβάσω όλες.
Σήμερα, στην Ελλάδα λειτουργούν πάνω από εξήντα ελληνικές και ξένες τράπεζες και έχουν πρόσβαση στην ελληνική αγορά πάνω από τρεις χιλιάδες ευρωπαϊκά πιστωτικά και τραπεζικά ιδρύματα. Ούτε η Κυβέρνηση ούτε και η Τράπεζα της Ελλάδας μπορούν από μόνες τους να καθορίσουν την τιμολογιακή πολιτική των τραπεζών. Έχουμε, όμως, θεσπίσει κανόνες διαφάνειας και πλήρους ενημέρωσης των συναλλασσομένων.
Μάλιστα, η Τράπεζα της Ελλάδος έχει ένα διαδικτυακό τόπο, ένα site, που συγκρίνει όλες τις προμήθειες και όλα τα επιτόκια που χρεώνουν οι τράπεζες στους πελάτες τους. Εκεί πράγματι, αγαπητέ συνάδελφε, φαίνεται αρκετή διαφοροποίηση. Η διαφοροποίηση αυτή είναι και μια ευκαιρία για τους καταναλωτές να την αξιοποιήσουν προς όφελός τους. Δηλαδή, ο πίνακας αυτός που υπάρχει και ενημερώνεται καθημερινά από την Τράπεζα της Ελλάδος είναι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο για όσους ενδιαφέρονται γι’ αυτές τις συναλλαγές.
Πιστεύουμε ότι η καλή ενημέρωση προάγει τον ανταγωνισμό και προάγει και το όφελος του καταναλωτή.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε Υφυπουργέ.
Κύριε Κουβέλη, έχετε το λόγο.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κύριε Υφυπουργέ, ο Έλληνας καταναλωτής περιμένει εδώ και καιρό να λειτουργήσει ο υγιής ανταγωνισμός, αλλά δεν βλέπει αποτελέσματα. Δυστυχώς, εκείνο που διαπιστώνει είναι η διαμόρφωση ολιγοπωλιακών συμπεριφορών, που εν συνεχεία οδηγούν στη δυνατότητα να διαμορφώνουν τις τιμές, όπως αυτά τα ολιγοπώλια θέλουν.
Ότι υπάρχουν κανόνες, αναμφισβήτητα υπάρχουν. Θα μπορούσαν να υπάρξουν και άλλοι χωρίς να θεωρείται παρέμβαση στη λειτουργία της αγοράς. Το ζητούμενο είναι να εφαρμόζονται αυτοί οι κανόνες και να αναπτύσσονται οι ελεγκτικοί μηχανισμοί.
Θα έλεγα, παρά το γεγονός ότι αναμένω την απάντησή σας –πρόκειται για ανεξάρτητη αρχή- ότι αναμένουμε να ελεγχθούν οι τράπεζες και όχι μόνο ως προς το ιστορούμενο περιστατικό που έχει η συγκεκριμένη ερώτηση, αλλά γενικότερα να ελεγχθεί από την Επιτροπή Ανταγωνισμού η όλη δραστηριότητα των τραπεζών. Σε πρόσφατη, επίσης, επίκαιρη ερώτηση είχαμε ανταλλάξει απόψεις εδώ στην Αίθουσα και είχαμε συμφωνήσει ότι η Επιτροπή Ανταγωνισμού πρέπει να παρέμβει. Εάν αναφερόμαστε γενικώς και αορίστως στον ανταγωνισμό, χωρίς να αξιοποιούνται οι κανόνες και οι προβλεπόμενοι μηχανισμοί ελέγχου, τότε φοβάμαι ότι θα αναμείνουμε για πάρα πολλά χρόνια, για να διαπιστώσουμε ότι αυτός ο ανταγωνισμός, τον οποίο έχετε θεοποιήσει και εσείς και κάποιοι άλλοι, δεν παράγει αποτελέσματα προς όφελος των καταναλωτών, αλλά για εκείνους που διαμορφώνουν τα ολιγοπώλια.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε Κουβέλη.
Ορίστε, κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο για δύο λεπτά.
ΠΕΤΡΟΣ ΔΟΥΚΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Από τα σημειώματα που έχω στη διάθεσή μου, αγαπητέ συνάδελφε, φαίνεται ότι ο ανταγωνισμός αρχίζει να εντείνεται στις τράπεζες. Η κατάσταση έχει αρχίσει να βελτιώνεται. Δεν είναι εκεί, όπου θα θέλαμε να είναι.
Όσον αφορά το θέμα της Επιτροπής Ανταγωνισμού, θα ήθελα να είμαι πολύ προσεχτικός, για να μη θεωρηθεί παρέμβαση στο έργο αυτής της ανεξάρτητης αρχής. Το έχουμε επισημάνει και εμείς και εσείς, κύριε συνάδελφε, πολλές φορές αυτό το θέμα του πώς ακριβώς λειτουργεί το σύστημα με τις τράπεζες. Βέβαια, όταν πει κανείς ότι υπάρχουν εξήντα τράπεζες στη χώρα και ότι υπάρχει ελεύθερη πρόσβαση στους Έλληνες πελάτες από ολόκληρο το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, που αριθμεί πάνω από τρεις χιλιάδες τράπεζες, θεωρητικά τουλάχιστον θα έπρεπε να περιμένει κανείς ότι ωφελημένοι θα είναι οι καταναλωτές.
Δέχομαι όμως αυτό το οποίο λέτε. Το λέμε και εμείς. Η κερδοφορία των τραπεζών είναι σημαντική. Χωρίς να θέλουμε να δαιμονοποιήσουμε την κερδοφορία, περιμένουμε να δούμε περισσότερο απτά αποτελέσματα. Θέλω, όμως, να είμαι ιδιαίτερα προσεκτικός στο να μη φανεί ότι μπαίνουμε εμείς στα πόδια της Επιτροπής Ανταγωνισμού, δουλειά της οποίας είναι ακριβώς να ελέγχει αυτά τα μεγάλα συστήματα πόσο λειτουργούν προς όφελος των καταναλωτών ή όχι.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Αναφορές-ερωτήσεις δευτέρου κύκλου:
Πρώτη είναι η με αριθμό 1806/29.11.2006 ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Εμμανουήλ Στρατάκη προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικά με τη δημιουργία διαπιστευμένων εργαστηρίων ανάλυσης νερού στο Ηράκλειο Κρήτης.
Η ερώτηση του κ. Στρατάκη έχει ως εξής:
«Σε παλαιότερη συνάντηση που πραγματοποίησαν όλοι οι αρμόδιοι φορείς της Κρήτης με θέμα τον έλεγχο και τη διασφάλιση της ποιότητας του πόσιμου νερού στο νησί, διαπιστώθηκε ότι δεν γίνονται οι απαραίτητες αναλύσεις, που να πιστοποιούν την ασφάλεια του πόσιμου νερού, το οποίο φτάνει στους καταναλωτές, με ενδεχόμενο σοβαρό κίνδυνο για τη δημόσια υγεία.
Επειδή οι έλεγχοι που πραγματοποιούνται είναι μόνο περιστασιακοί, αφού υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις εποπτών υγείας, αλλά κυρίως γιατί υπάρχει μόνο ένα διαπιστευμένο εργαστήριο σε ολόκληρη την Κρήτη, στο οποίο στέλνονται τα δείγματα από όλους τους δήμους και τις νομαρχίες του νησιού.
Επειδή στο σοβαρό αυτό ζήτημα για τη δημόσια υγεία η ανάγκη άμεσης παρέμβασης από την πολιτεία είναι επιβεβλημένη.
Επειδή στην ερώτησή μου, 9288/28.3.06 δεν δόθηκε καμία απάντηση επιβεβαιώνοντας την αδιαφορία της πολιτείας.
Ερωτάται ο κύριος Υπουργός:
1. Εάν προτίθεται να δώσει άμεσα εντολή για την ίδρυση διαπιστευμένων εργαστηρίων για τον έλεγχο της ποιότητας του πόσιμου νερού που θα καλύπτουν τις ανάγκες του Νομού Ηρακλείου αλλά και ολόκληρης της Κρήτης.
2. Αν προτίθεται να ενισχύσει τους αρμόδιους φορείς με προσωπικό και υλικό εξοπλισμό, προκειμένου να μπορούν να ανταποκριθούν στην πιστοποίηση πόσιμου νερού και στην προστασία της δημόσιας υγείας.»
Ο Υφυπουργός ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. κ. Καλογιάννης έχει το λόγο.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Αναφορικά με το θέμα των διαπιστευμένων εργαστηρίων ανάλυσης νερού στο Ηράκλειο, θα ήθελα να πω τα εξής: Σύμφωνα με την κοινή υπουργική απόφαση Υ2/2600/2001 για την ποιότητα του νερού, υπεύθυνοι για την ύδρευση είναι οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης ή ο αντίστοιχος τοπικός οργανισμός ή επιχείρηση ή σύνδεσμος Ο.Τ.Α.. Οι αρμόδιοι για την ύδρευση, εκτός της ευθύνης μελέτης κατασκευής και λειτουργίας του συστήματος ύδρευσης, έχουν και την ευθύνη της διενέργειας υγειονομικών αναγνωρίσεων και εργαστηριακών ελέγχων, προκειμένου να διασφαλίζεται η παροχή πόσιμου νερού.
Με την ίδια κοινή υπουργική απόφαση συναρμόδιες αρχές για την εφαρμογή των υγειονομικών διατάξεων, ασκώντας εποπτικό έλεγχο της ποιότητος του νερού με τη διενέργεια υγειονομικών ελέγχων των συστημάτων ύδρευσης, είναι οι υπηρεσίες των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων, το Υπουργείο Υγείας και ο Ε.Φ.Ε.Τ.. Οι εργαστηριακές αναλύσεις εποπτικού ελέγχου διενεργούνται από τα δημόσια εργαστήρια -κεντρικά, περιφερειακά- Γενικό Χημείο του Κράτους και εργαστήρια εγγεγραμμένα στο μητρώο εργαστηρίων του Ε.Φ.Ε.Τ..
Από τα προαναφερόμενα συνάγεται ότι για τα εργαστήρια των Δ.Ε.Υ.Α. και ΟΤΑ, αρμόδιο είναι το Υπουργείο Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης.
Σε ό,τι αφορά τον έλεγχο τον διενεργούμενο από τις συναρμόδιες αρχές, το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης έχει προβλέψει δημιουργία κεντρικού και περιφερειακών εργαστηρίων δημόσιας υγείας.
Ειδικά, σε ό,τι αφορά την Κρήτη, έχει δρομολογηθεί η δημιουργία περιφερειακού εργαστηρίου στο Ηράκλειο. Μέχρι την ολοκλήρωσή του οι ανάγκες εργαστηριακών αναλύσεων του επίσημου ελέγχου καλύπτονται από το εργαστήριο κλινικής βακτηριολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Στην Κρήτη τα διαπιστευμένα σήμερα, από το Εθνικό Σύστημα Διαπίστευσης, εργαστήρια ή χημικές δοκιμές σε νερά, είναι δύο. Στη διαδικασία δε διαπίστευσης βρίσκονται τρία ακόμη εργαστήρια της Δ.Ε.Υ.Α. Ηρακλείου, Δ.Ε.Υ.Α. Χανίων και η Χημική Υπηρεσία Ηρακλείου του Γενικού Χημείου του Κράτους.
Στο πλαίσιο του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, το Δεκέμβριο του 2005, εγκρίθηκε, στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ» του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., το έργο «Ανάπτυξη εργαστηριακής υποδομής και σχετικές εργασίες για την παρακολούθηση της ποιότητας νερών της Περιφέρειας Κρήτης», με τελικό δικαιούχο τη Δ.Ε.Υ.Α. Ηρακλείου και συνεργαζόμενο φορέα τη Δ.Ε.Υ.Α. Χανίων. Το έργο εντάσσεται στο ευρύτερο πρόγραμμα ελέγχου των εσωτερικών επιφανειακών υδάτων για την περίοδο 2006-2008, των τοξικών ουσιών για την ίδια περίοδο και περιλαμβάνει τη διενέργεια μετρήσεων για όλους τους δείκτες ρύπανσης των νερών αυτών με παράλληλο εκσυγχρονισμό της υπάρχουσας, στα εργαστήρια των δύο Δ.Ε.Υ.Α., υποδομής.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ.
Ο κ. Στρατάκης έχει το λόγο για δύο λεπτά.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υφυπουργέ, αυτή την ερώτηση την έχω υποβάλει δύο φορές τον περασμένο χρόνο και βέβαια δεν αξιώθηκε το Υπουργείο σας να απαντήσει εγγράφως, προκειμένου να μην ερχόμαστε εδώ. Όμως, επειδή καθημερινά διαπιστώνουμε ότι το πρόβλημα με το νερό φέτος θα είναι ιδιαίτερα έντονο, η ανησυχία που υπάρχει είναι πάρα πολύ μεγάλη. Και είναι μεγάλη διότι φέτος οι αναλύσεις που πρέπει να γίνουν όλο το διάστημα του καλοκαιριού, με δεδομένη την έλλειψη του νερού που θα παρατηρηθεί, θα πρέπει να είναι πολύ περισσότερες από κάθε άλλη χρονιά. Και θα πρέπει να είναι πολύ περισσότερες, διότι αντιμετωπίζουμε προβλήματα, διότι το νερό λιγοστεύει, διότι επιμολύνεται με μεγαλύτερη ευκολία και το αντιλαμβάνεστε και εσείς και ο καθένας.
Αυτός είναι ο λόγος ο οποίος μου επέβαλε να κάνω αυτήν την ερώτηση, για να επιταχυνθούν οι διαδικασίες, διότι δυστυχώς διαπιστώνουμε ότι είστε μόνο στο στάδιο των εξαγγελιών από τότε που αναλάβατε την Κυβέρνηση. Μιλάτε για ίδρυση περιφερειακού εργαστηρίου στο Ηράκλειο και περιφερειακό εργαστήριο δεν έχουμε δει. Μας λέτε ότι εμπλέκεται ο Ε.Φ.Ε.Τ.. Στις εφημερίδες διαβάζουμε ότι ο Ε.Φ.Ε.Τ. διαλύεται. Από πεντακόσια πενήντα άτομα προσωπικό που έπρεπε να έχει, έχει φθάσει τα διακόσια και αυτά μειώνονται καθημερινά. Υπάρχει, δηλαδή, κύριε Υφυπουργέ, μία κατάσταση η οποία πραγματικά κρίνεται επιεικώς απαράδεκτη.
Επειδή, η ανάγκη και τα προβλήματα είναι μεγάλα, επειδή άπτονται της δημόσιας υγείας και προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε -και έχουμε δει και στο παρελθόν να υπάρχουν παρεμφερή προβλήματα- γι’ αυτό θα ήθελα να σας πω ότι το ενδιαφέρον της πολιτείας θα έπρεπε να ενταθεί και για τη διαπίστευση των συγκεκριμένων εργαστηρίων, που μας είπατε εδώ ότι θα διαπιστευτούν, δηλαδή το εργαστήριο της Δ.Ε.Υ.Α. Ηρακλείου και του Γενικού Χημείου του Κράτους, αλλά αν χρειαστεί και άλλο, βεβαίως να διαπιστευτεί και αυτό προκειμένου να γίνονται σωστοί και έγκαιροι έλεγχοι για να μην παρουσιαστούν προβλήματα λοιμώξεων ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να προκύψει από ένα μολυσμένο νερό.
Θα έλεγα ότι προς αυτήν την κατεύθυνση θα πρέπει να στραφεί το ενδιαφέρον σας, διότι αν κρίνουμε από το ενδιαφέρον που δώσατε στο να απαντήσετε σ’ αυτήν την κρίσιμη ερώτηση για τη δημόσια υγεία, φοβάμαι ότι δεν υπάρχει και αυτό το επισημαίνω και θέλω να το λάβετε υπ’ όψιν σας.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ο κύριος Υφυπουργός έχει το λόγο για δύο λεπτά.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κατ’ αρχάς, κύριε συνάδελφε, επιτρέψτε μου να πω ότι το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. έχει απαντήσει μέχρι σήμερα -στα τρία σχεδόν χρόνια που έχουμε την ιδιαίτερη τιμή να είμαστε στο Υπουργείο- σε περισσότερες από τρεις χιλιάδες ερωτήσεις.
Εγώ δε προσωπικά έχω απαντήσει σε περισσότερες από εκατό επίκαιρες ερωτήσεις κοινοβουλευτικού ελέγχου. Αυτό για να έχουμε μία τάξη μεγέθους του έργου του Υπουργείου σε ό,τι αφορά τον κοινοβουλευτικό έλεγχο, τον οποίο βεβαίως ασπαζόμαστε απολύτως.
Κύριε συνάδελφε, δεν μίλησα για εξαγγελίες προηγουμένως, το αντίθετο. Ανέφερα πολύ συγκεκριμένα ότι ως Υ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ από το Δεκέμβριο του 2005 έχουμε εντάξει σχετικό έργο στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ» του Υπουργείου. Ουσιαστικά οι αρμοδιότητες για το θέμα στο οποίο αναφέρεστε στην ερώτηση σας είναι του Υπουργείου Υγείας και του Υπουργείου Εσωτερικών. Η βαρύτητα δηλαδή των απαντήσεων αφορά τα δύο συγκεκριμένα Υπουργεία.
Δίνω κάποια πρόσθετα στοιχεία, τα οποία έχω αναζητήσει από τα Υπουργεία αυτά και σας λέω ότι το εργαστήριο της Δ.Ε.Υ.Α. Ηρακλείου μαζί με άλλα σαράντα εργαστήρια περίπου από όλη την Ελλάδα συμμετέχει σε πρόγραμμα διεργαστηριακού ελέγχου και οι μικροβιολογικές εξετάσεις ελέγχονται τόσο από το Υπουργείο Υγείας όσο και από τρίτο έγκυρο εργαστήριο του εξωτερικού.
Αναφέρω, επίσης, ότι η Δ.Ε.Υ.Α. Ηρακλείου στο πλαίσιο εξυπηρέτησης μικρών δήμων και Δ.Ε.Υ.Α. της περιοχής, κάνει πολλούς ελέγχους, δειγματοληψίες και αναλύσεις σε πόσιμα νερά των οικισμών. Μαζί δε με τη Δ.Ε.Υ.Α. Χανίων έχουν επιλεγεί ως περιφερειακά εργαστήρια του Υ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ για την Κρήτη.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε Υφυπουργέ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Θα γίνει προεκφώνηση των νομοσχεδίων που είναι γραμμένα στην ημερήσια διάταξη.
Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών.
Ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου: «Σύσταση Αρχής για την κατανομή του διαθέσιμου χρόνου χρήσης στους ελληνικούς αερολιμένες και άλλες διατάξεις».
Θα ψηφιστεί στη συνέχεια κατά τη σημερινή συνεδρίαση.
Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Ειδικές ρυθμίσεις θεμάτων μεταναστευτικής πολιτικής και λοιπών ζητημάτων αρμοδιότητας Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης».
Το νομοσχέδιο θα συζητηθεί κατά τη σημερινή συνεδρίαση.
Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση της Συμφωνίας Συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών-μελών της και της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας για την ανάπτυξη ενός παγκοσμίου δορυφορικού συστήματος πλοήγησης (GNSS)- Galileo για μη στρατιωτικούς σκοπούς».
Είναι γνωστό ότι το νομοσχέδιο ψηφίστηκε στη Διαρκή Επιτροπή κατά πλειοψηφία. Εισάγεται στη Βουλή προς συζήτηση με τη διαδικασία του άρθρου 108 του Κανονισμού της Βουλής.
Θέλει κάποιος από τους εισηγητές να λάβει το λόγο; Όχι.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών: «Κύρωση της Συμφωνίας Συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών-μελών της και της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας για την ανάπτυξη ενός παγκοσμίου δορυφορικού συστήματος πλοήγησης (GNSS)- Galileo για μη στρατιωτικούς σκοπούς».
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών «Κύρωση της Συμφωνίας Συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών-μελών της και της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας για την ανάπτυξη ενός παγκοσμίου δορυφορικού συστήματος πλοήγησης (GNSS)-Galileo για μη στρατιωτικούς σκοπούς» έγινε δεκτό ομοφώνως, σε μόνη συζήτηση, επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής:
(Να καταχωριστεί το κείμενο του νομοσχεδίου σελ.20α)
Του ιδίου Υπουργείου
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση της Συμφωνίας Συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών-μελών της αφ’ ενός και της Ουκρανίας αφ’ ετέρου για ένα Παγκόσμιο Δορυφορικό Σύστημα Πλοήγησης για μη στρατιωτικούς σκοπούς (GNSS)».
Το νομοσχέδιο αυτό ψηφίστηκε στη Διαρκή Επιτροπή κατά πλειοψηφία. Εισάγεται στη Βουλή προς συζήτηση με τη διαδικασία του άρθρου 108 του Κανονισμού της Βουλής.
Θέλει κάποιος από τους εισηγητές να λάβει το λόγο; Όχι.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών: «Κύρωση της Συμφωνίας Συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών-μελών της αφ’ ενός και της Ουκρανίας αφ’ ετέρου για ένα Παγκόσμιο Δορυφορικό Σύστημα Πλοήγησης για μη στρατιωτικούς σκοπούς (GNSS)».
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών: «Κύρωση της Συμφωνίας Συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών-μελών της αφ’ ενός και της Ουκρανίας αφ’ ετέρου για ένα Παγκόσμιο Δορυφορικό Σύστημα Πλοήγησης για μη στρατιωτικούς σκοπούς (GNSS)» έγινε δεκτό ομοφώνως, σε μόνη συζήτηση, επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής:
(Να καταχωριστεί το κείμενο του νομοσχεδίου σελ.22α)
Του ιδίου Υπουργείου.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση της Συμφωνίας Αεροπορικών Μεταφορών μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης του Κράτους του Κατάρ».
Το νομοσχέδιο αυτό ψηφίστηκε στη Διαρκή Επιτροπή κατά πλειοψηφία. Εισάγεται προς συζήτηση στη Βουλή με τη διαδικασία του άρθρου 108 του Κανονισμού της Βουλής.
Θέλει κάποιος από τους εισηγητές να λάβει το λόγο; Όχι.
Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών: «Κύρωση της Συμφωνίας Αεροπορικών Μεταφορών μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης του Κράτους του Κατάρ».
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών: «Κύρωση της Συμφωνίας Αεροπορικών Μεταφορών μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης του Κράτους του Κατάρ» έγινε δεκτό ομοφώνως, σε μόνη συζήτηση, επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής:
(Να καταχωριστεί το κείμενο του νομοσχεδίου σελ.24α)
Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση του Πρωτοκόλλου Συμφωνίας και Συναντίληψης (Memorandum of Understanding-MOU) μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Στρατηγείου Επιχειρήσεων του Ανώτατου Συμμαχικού Διοικητή και του Ανώτατου Συμμαχικού Διοικητή Μετασχηματισμού της Συμμαχίας σε σχέση με τις διατάξεις Υποστήριξης της Φιλοξενούσας Χώρας σε επιχειρήσεις/ασκήσεις ΝΑΤΟ μετά των συνημμένων Παραρτημάτων Α και Β αυτού».
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο;
ΜΕΡΙΚΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Κρατείται.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Το νομοσχέδιο κρατήθηκε και θα συζητηθεί κατά τη συνήθη διαδικασία.
Επανερχόμαστε στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών.
Ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου: «Σύσταση Αρχής για την κατανομή του διαθέσιμου χρόνου χρήσης στους ελληνικούς αερολιμένες και άλλες διατάξεις».
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο και στο σύνολο;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Το νομοσχέδιο έγινε δεκτό και στο σύνολο κατά πλειοψηφία.
Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών: «Σύσταση Αρχής για την κατανομή του διαθέσιμου χρόνου χρήσης στους ελληνικούς αερολιμένες και άλλες διατάξεις» έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, σε μόνη συζήτηση, επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής:
(Να καταχωριστεί το κείμενο του νομοσχεδίου σελ.26α)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Κύριοι συνάδελφοι, παρακαλώ το Σώμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ’ ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών ως προς την ψήφιση στο σύνολο των παραπάνω νομοσχεδίων.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Το Σώμα παρέσχε τη ζητηθείσα εξουσιοδότηση.
Επανερχόμαστε τώρα στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης.
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Ειδικές ρυθμίσεις θεμάτων μεταναστευτικής πολιτικής και λοιπών ζητημάτων αρμοδιότητας Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης».
Είναι γνωστό ότι η Διάσκεψη των Προέδρων αποφάσισε στη συνεδρίασή της, της 1ης Φεβρουαρίου 2007, να διατεθούν για το νομοσχέδιο δύο έως τρεις συνεδριάσεις. Θα δούμε το σύνολο των εγγεγραμμένων και θα αποφασίσουμε.
Από το Γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας λάβαμε επιστολή, με την οποία, για το παρόν νομοσχέδιο, ορίζεται ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος ο συνάδελφος κ. Χρήστος Ζώης.
Κύριε Υπουργέ, μήπως θέλετε να κάνετε κάποια διόρθωση στο νομοσχέδιο ή κάποια προσθήκη;
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Όχι, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Το λόγο έχει ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας κ. Ανδρέας Λυκουρέντζος.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι Υπουργοί, κυρία και κύριοι συνάδελφοι, από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 και μετά τις αλλαγές στην Ανατολική και Νοτιανατολική Ευρώπη, ένα καινούργιο και δυναμικό στην εξέλιξή του φαινόμενο, η νέα μετανάστευση, προκαλεί και υποχρεώνει τις φιλελεύθερες δημοκρατίες της Δύσης, ιδιαίτερα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να αναλάβουν πρωτοβουλίες και μέτρα πολιτικής, για να πετύχουν τη διαχείρισή του, με βάση τους κανόνες σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, την κοινωνική αλληλεγγύη, την ισότιμη και ομαλή ένταξη υπηκόων τρίτων χωρών στην οργανωμένη οικονομική, κοινωνική και πολιτισμική ζωή κάθε χώρας.
Η Ελλάδα, λόγω της γεωπολιτικής της θέσεως, είναι μία από τις πρώτες χώρες που δέχτηκαν και δέχονται, κύματα υπηκόων τρίτων χωρών, οι οποίοι αναζητούν καλύτερη ζωή, καλύτερη προοπτική, ασφάλεια και σιγουριά, με στόχο την ανθρώπινη ευτυχία, την ατομική και οικογενειακή πρόοδο και την ομαλή κοινωνική συμβίωση.
Η χώρα μας μέχρι τότε, στις αρχές της δεκαετίας του ’90, διέθετε, κυρίως, την εμπειρία μίας χώρας αποστολής μεταναστών με τους ίδιους στόχους για τους δικούς μας συμπατριώτες, στόχους κατάκτησης της ευημερίας, στόχους ομαλής κοινωνικής ένταξης στις νέες χώρες, στις οποίες έφταναν για να αναζητήσουν μία καλύτερη τύχη και διέθετε μέχρι τότε μόνον αυτήν την εμπειρία.
Στην προσαρμογή της, όμως, στο νέο ρόλο, ως χώρα υποδοχής μιας ορμητικής κίνησης μεταναστών, υπό την πίεση οικονομικών και πολιτικών εξελίξεων, βρέθηκε ανέτοιμη, χωρίς ουσιαστική θεσμική οργάνωση και νομική θωράκιση. Πρόκειται για μια εμπειρία πρωτόγνωρη για τα ελληνικά πολιτικά πράγματα, για την ελληνική Δημόσια Διοίκηση.
Η αρχική προσπάθεια να αντιμετωπίσουμε με επιτυχία το νέο φαινόμενο της μετανάστευσης πραγματώθηκε με το ν. 2910/2001. Ο νόμος αυτός πέτυχε συγκεκριμένα και απτά αποτελέσματα, σ’ εκείνη τη χρονική περίοδο, βεβαίως με πολύ μεγάλη καθυστέρηση και αφού ήδη οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες, αλλά και η εμφάνιση κινδύνων σε θέματα δημόσιας τάξης και ασφάλειας είχαν προσλάβει δραματικό χαρακτήρα.
Οι αρχές της δεκαετίας του ’90 μέχρι την αρχή της δεκαετίας του 2000 είναι μία ολόκληρη εμπειρία. Πρόκειται για μια ολόκληρη δεκαετία από την οποία εξήχθησαν συμπεράσματα, δοκιμάστηκαν πολιτικές, συγκεντρώθηκαν εκτιμήσεις για την υποδοχή των υπηκόων τρίτων χωρών, για τις προσπάθειες κοινωνικής ένταξής τους και ενσωμάτωσής τους στην παραγωγική διαδικασία της χώρας.
Θέλω να σημειώσω στο σημείο αυτό ότι η ελληνική κοινωνία απέδειξε την ανωτερότητά της, υποστηρίζοντας το αξιακό πλαίσιο με το οποίο διαχρονικά ο ελληνικός λαός έχει ταυτιστεί και επέδειξε υψηλό αίσθημα ευθύνης, κοινωνικής αλληλεγγύης προς τους υπηκόους τρίτων χωρών, οι οποίοι οδηγήθηκαν στη χώρα μας για να αναζητήσουν μία καλύτερη τύχη.
Στη συνέχεια, η νέα διακυβέρνηση, έχοντας τις εκτιμήσεις αυτής της εμπειρίας, έχοντας τις διαπιστώσεις για τις αδυναμίες του υφιστάμενου νόμου, του 2910, αλλά και για τις παραλείψεις τις οποίες δεν είχε συμπεριλάβει στις πρόνοιές του ο νόμος αυτός, με συστηματικό τρόπο κατέγραψε όλα τα στοιχεία, κατέληξε σε αποφάσεις και ψήφισε στη Βουλή τον Αύγουστο του 2005 το ν. 3386, ο οποίος αποτελεί πλέον και το βασικό νόμο μεταναστευτικής πολιτικής της χώρας μας.
Στρατηγική επιδίωξη της μεταναστευτικής πολιτικής της Ελλάδας είναι η μετατροπή του νέου φαινομένου σε παράγοντα ανάπτυξης και προόδου, ομαλής κοινωνικής συμβίωσης, κατανόησης και ανοχής των ιδιαιτεροτήτων και τελικώς ενίσχυσης της κοινωνικής συνοχής.
Ενσωματώθηκαν επίσης, στο ν. 3386/05 εγκαίρως, οι οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την αναγνώριση του καθεστώτος των επί μακρόν διαμενόντων, για τη διευκόλυνση της οικογενειακής επανένωσης, για τη στήριξη και την προστασία θυμάτων εμπορίας ανθρώπων, με τη χορήγηση και την ανανέωση των αδειών διανομής τους.
Είναι η πρώτη φορά που τέθηκαν ισχυρές, ξεκάθαρες αρχές, διαφανείς και συγκεκριμένες διαδικασίες για τη διαχείριση του φαινομένου της μετανάστευσης, με ευαισθησία και αλληλεγγύη, ώστε να υπηρετηθούν, όπως ήδη προανέφερα, οι διαχρονικές αξίες του ελληνικού λαού και επίσης, να πρωταγωνιστήσουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ως χώρα με πείρα πλέον και γνώση, με προσφορά στην αντιμετώπιση του συγκεκριμένου φαινομένου, αλλά και την καταβολή του κόστους, που μας αναλογεί απέναντι στα νέα δεδομένα.
Η Ελλάδα –και το λέω αυτό με εξαιρετική υπερηφάνεια, κύριοι Υπουργοί, κυρία και κύριοι συνάδελφοι- επιστρέφει σήμερα στη Διεθνή Κοινότητα αυτό, το οποίο δανείστηκε τις προηγούμενες δεκαετίες, αυτό που μας προσέφεραν οι άλλες κοινωνίες, οι ισχυρότερες τότε από εμάς, με την υποδοχή, τη στήριξη και την ένταξη στην παραγωγική τους διαδικασία και στην κοινωνία των δικών μας μεταναστών.
Σήμερα η χώρα μας είναι μια ισχυρή οικονομική και πολιτική δύναμη της ευρύτερης περιοχής της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Μεσογείου και είναι σε θέση να εντάσσει στην παραγωγική της διαδικασία νέες δυνάμεις εργασίας και να διαθέτει ικανοποιητικό κράτος πρόνοιας, για να μπορεί να αντέξει τις πιέσεις και τους κραδασμούς, τους οποίους προκαλεί η άμεση υποδοχή και η ένταξη υπηκόων τρίτων χωρών.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει υποδεχθεί τη μεταναστευτική πολιτική της Ελλάδος με επαινετικές αξιολογήσεις, ιδιαίτερα από τον αρμόδιο Επίτροπο κ. Φράνκο Φρατίνι και είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτό και γιατί η Κυβέρνηση εισηγήθηκε το ν. 3386 -και οι εισηγητές του νόμου στη Βουλή και όσοι ψηφίσαμε το νόμο- ο οποίος έτυχε σε πολλά εκ των άρθρων του και της ευρύτερης αποδοχής των άλλων πολιτικών δυνάμεων του Κοινοβουλίου. Όμως, η δυναμική των εξελίξεων και οι ανάγκες, οι οποίες προέκυψαν μέσα από την πραγματικότητα της εφαρμογής του νόμου, μας οδηγούν σήμερα στο να κάνουμε ένα ακόμη αποφασιστικό βήμα εμπρός.
Συνεπείς με την πολιτική της νέας διακυβέρνησης, οι Βουλευτές της Πλειοψηφίας, η Κυβέρνηση, τολμούμε να αντιμετωπίσουμε το καινούργιο, κάτω από τις νέες συνθήκες και να απαντήσουμε στις νέες ανάγκες, οι οποίες ανεδείχθησαν. Αναγνωρίζουμε ότι χρειάζεται βελτίωση, συμπλήρωση και επαναδιατύπωση ορισμένων διατάξεων, για να εκπληρώσουμε με ταχύτητα και με επιτυχία την αμετάκλητη επιλογή μας για τη διευκόλυνση των μεταναστών να ζήσουν, να εργαστούν και να πετύχουν στη χώρα μας.
Η Κυβέρνηση είναι έτοιμη να υλοποιήσει τα ολοκληρωμένα προγράμματα κοινωνικής ένταξης των μεταναστών, να διευρύνει τις ευκαιρίες συμμετοχής τους στην αναπτυξιακή διαδικασία του τόπου, να ενισχύσει τις δυνατότητες πρόσβασής τους στη γνώση, στην τεχνολογία, στην επιστήμη, στον πολιτισμό, στις υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας και ασφάλειας.
Οι στοχεύσεις του νέου νομοσχεδίου αποσκοπούν στην αναίρεση των οποιωνδήποτε γραφειοκρατικών δυσκολιών, οι οποίες ανεδείχθησαν ακόμη και μετά την εφαρμογή του ν. 3386, στη μεγίστη δυνατή διευκόλυνση των αλλοδαπών για την εξασφάλιση άδειας διαμονής και εργασίας στη χώρα μας, στην επίλυση προβλημάτων, ιδίως διαδικαστικών, που δεν οφείλονται σε υπαίτια συμπεριφορά τους.
Στοχεύουμε να διευκολύνουμε τη νομιμότητα της παραμονής τού μετανάστη, την ουσιαστική προώθηση της κοινωνικής τους ένταξης και την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής.
Θα αναφερθώ στα μέτρα, τα οποία οι πρόνοιες του νομοσχεδίου εκπληρώνουν, μέτρα πολιτικής, τα οποία στοχεύουν να υπηρετήσουν τους στόχους, τους οποίους ήδη θέσαμε. Προχωρούμε στη σύσταση Εθνικής Επιτροπής για την κοινωνική ένταξη των μεταναστών. Το ζήτημα της κοινωνικής ένταξης είναι κορυφαίο, είναι η προτεραιότητα της μεταναστευτικής πολιτικής. Πέρα από τις τυπικές διαδικασίες, στις οποίες υποχρεώνονται οι μετανάστες για να διεκδικήσουν τη νομιμοποίηση της διαμονής και της εργασίας τους στη χώρα, είναι προτεραιότητα της ελληνικής πολιτείας η ομαλή κοινωνική ένταξή τους.
Έτσι, λοιπόν, ιδρύουμε με την Εθνική Επιτροπή για την κοινωνική ένταξη των μεταναστών μία συνέλευση, μία ευρύτατη διαδικασία διαλόγου, στην οποία, πέρα από τη συμμετοχή της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου και των συναρμοδίων Υπουργείων, θα συμμετέχουν το Ινστιτούτο Μεταναστευτικής Πολιτικής –κι έχουμε την τιμή να μας παρακολουθεί και ο Πρόεδρός του, ο οποίος είναι παρών- εκπρόσωποι των πολιτικών κομμάτων, που εκπροσωπούνται στη Βουλή, εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, η οποία εμπλέκεται κατά κύριο λόγο στην υποδοχή των υπηκόων τρίτων χωρών, ειδικοί επιστήμονες από την ακαδημαϊκή κοινότητα, μη κυβερνητικές οργανώσεις, εκπρόσωποι των κοινωνικών εταίρων, δημιουργώντας έτσι το φορέα εκείνον, στον οποίο θα εκδηλώνονται και θα αναπτύσσονται ελεύθερα όλες οι απόψεις, που θα στοχεύουν στη βελτίωση και εφαρμογή των ολοκληρωμένων προγραμμάτων για την κοινωνική ένταξη των μεταναστών.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης του νομοσχεδίου στην επιτροπή ακούστηκε η παρατήρηση από εκλεκτό συνάδελφο, μέλος του Κοινοβουλίου, ότι πολλές φορές, κύριε Υπουργέ, οι Εθνικές Επιτροπές, κινδυνεύουν να περιέλθουν σε αχρηστία, όταν δεν συνέρχονται συχνά και όταν οι αποφάσεις τους δεν υλοποιούνται.
Συμμερίζομαι κατά ένα μέρος την άποψη αυτή, αλλά σπεύδετε να ακυρώσετε αυτό το συλλογισμό, όταν στη συνέχεια προβλέπετε ότι με την ενίσχυση της διυπουργικής επιτροπής οι αποφάσεις της Εθνικής Επιτροπής για την κοινωνική ένταξη των μεταναστών θα γίνονται εκτελεστές είτε με την ανάληψη νομοθετικών πρωτοβουλιών είτε με την υλοποίηση μέτρων, μέσω διαφορετικών διαδικασιών. Θεωρώ, λοιπόν, ότι αυτό το βήμα διαλόγου το οποίο προβλέπει το σημερινό νομοσχέδιο είναι σημαντική ευκαιρία και σημαντική δυνατότητα για να αναδείξουμε τις προτεραιότητες, τις ανάγκες και τη σημασία που έχει η κοινωνική ένταξη των μεταναστών.
Μια σειρά από άλλες πρόνοιες, οι οποίες προβλέπονται από τις διατάξεις του νομοσχεδίου, η Κυβέρνηση θέλει να διευκολύνει τη νομιμοποίηση των υπηκόων τρίτων χωρών στη χώρα μας, γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο είναι σημαντική, η διάταξη η οποία προβλέπει την υποβολή δύο μήνες νωρίτερα, της αίτησης για την ανανέωση της άδειας παραμονής. Αλλά και στον ένα μήνα εκ των υστέρων δεν την θεωρούμε εκπρόθεσμη, παρά μόνον επιβάλλεται πρόστιμο κατά το 1/3 του παραβόλου, για να μη φθάσουμε τότε πραγματικά να υπερβούμε τις διαδικασίες και να γίνει εκμετάλλευση της ανοχής, την οποία επιδεικνύει η ελληνική πολιτεία προς συμπολίτες μας, οι οποίοι δεν είναι σε θέση να είναι τόσο τυπικοί απέναντι στις διαδικασίες του ελληνικού κράτους.
Απλουστεύεται, επίσης, με κοινή υπουργική απόφαση η διαδικασία και οι προϋποθέσεις για τη διενέργεια των μετακλήσεων υπηκόων τρίτων χωρών, ώστε να καταστεί η σχετική διαδικασία συντομότερη και λειτουργικότερη.
Επίσης, απαντάμε με το νομοσχέδιο σ’ ένα καυτό πρόβλημα, το οποίο αντιμετωπίζουν οι υπήκοοι τρίτων χωρών, όταν έχουν εξασφαλίσει την άδεια παραμονής και εργασίας και εκ παραλλήλου απαιτείται ένας σημαντικός αριθμός ημερομισθίων με τα οποία θα τεκμηριώσουν την παρουσία τους. Έτσι με εξαιρετική ευαισθησία η Κυβέρνηση έρχεται να δώσει τη δυνατότητα της εξαγοράς του 20% των ενσήμων που απαιτούνται έτσι ώστε να διευκολύνονται οι υπήκοοι τρίτων χωρών στο να εξασφαλίσουν με απολύτως νόμιμο και έγκυρο τρόπο την άδεια παραμονής τους.
Ρυθμίζεται το θέμα των υπηκόων τρίτων χωρών, που έγιναν δεκτοί για λόγους οικογενειακής επανένωσης και στη συνέχεια χρειάζεται να σπουδάσουν στα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας μας. Υπήρχε ζήτημα για την αλλαγή της άδειας αυτής και βεβαίως με τη νέα ρύθμιση θα παρέχεται η εναλλακτική δυνατότητα. Όπως, επίσης, για να διευκολυνθεί η περαίωση των σπουδών χορηγείται η άδεια για την εξαμηνιαία πρακτική άσκηση, χωρίς βεβαίως να χρειάζονται περισσότερες διατυπώσεις.
Καταργείται η εξέταση των υπηκόων τρίτων χωρών, οι οποίοι εξασφαλίζουν το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος από την επιτροπή μετανάστευσης της οικείας περιφέρειας. Γίνεται εδώ μία προσπάθεια να διευκολυνθούν με την εφαρμογή μιας άλλης διαδικασίας, την οποία θα αναλάβει η Γενική Γραμματεία Εκπαίδευσης Ενηλίκων του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας. Ειδικότερα προβλέπεται η φοίτηση στα Κέντρα Εκπαίδευσης Ενηλίκων, διάρκειας εκατόν είκοσι πέντε ωρών. Βεβαίως και θέλουμε οι επί μακρόν διαμένοντες να έχουν άμεση σχέση με τα δρώμενα στην οικονομία, στην κοινωνία, στον πολιτισμό, στην επικοινωνία τους με τους Έλληνες και με άλλους συμπολίτες μας και γι’ αυτό θεωρούμε απαραίτητη τη γνώση της ελληνικής γλώσσας, τα στοιχεία του ελληνικού πολιτισμού και της ιστορίας. Είναι ένα προοδευτικό μέτρο, διότι αυτό που ενδεχομένως οι ίδιοι δεν φρόντισαν να αποκτήσουν –τις γνώσεις αυτές τις οποίες χρειάζονται- έρχεται η ελληνική πολιτεία να τις συνεισφέρει με τους μηχανισμούς της χρηματοδοτώντας την προσπάθεια, στην οποία υποχρεώνονται οι υπήκοοι τρίτων χωρών.
Μια, επίσης, σειρά μέτρων είναι αυτή που τελικά έρχεται να διευκολύνει τη νομιμοποίηση των υπηκόων τρίτων χωρών, όσων μπορούν να αποδείξουν ότι μέχρι τις 31-12-2004 διέθεταν ένα επίσημο έγγραφο συναλλαγής, πέραν των όσων προβλέπονται στο ν. 3386. Εδώ δημιουργούμε πέντε νέες κατηγορίες περιπτώσεων, όπου ένας πολύ μεγάλος αριθμός υπηκόων τρίτων χωρών, κάνοντας χρήση αυτών των διατάξεων θα ενταχθεί στην κοινωνία. Αναφέρω ενδεικτικά τη βεβαίωση εγγραφής τέκνου σε δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, εφόσον ισχύει και πάλι εδώ η ημερομηνία, δηλαδή έχουν εγγραφεί μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου, τη ληξιαρχική πράξη γέννησης τέκνου στην Ελλάδα, εφόσον ο ένας εκ των δύο συζύγων νόμιμα διαμένει στην Ελλάδα, τη ληξιαρχική πράξη γάμου, που τελέστηκε στην Ελλάδα, εφόσον ο ένας εκ των συζύγων είναι Έλληνας πολίτης ή πολίτης κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή υπήκοος τρίτης χώρας, ο οποίος διαμένει νόμιμα στην Ελλάδα.
Ακολουθούν δύο ακόμα ρυθμίσεις οι οποίες ενδιαφέρουν πολύ μεγάλο αριθμό υπηκόων τρίτων χωρών που θα ευεργετηθούν από αυτές τις δύο διατάξεις:
Θεωρείται και αποδεικτικό έγγραφο η απορριπτική απόφαση του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας για ανανέωση άδειας διαμονής, με εξαίρεση βεβαίως απορριπτικές αποφάσεις για λόγους δημόσιας τάξης και ασφάλειας, εφόσον η σχετική αίτηση υποβλήθηκε μέχρι τις 31-12-2004.
Επίσης η απορριπτική απόφαση για τη χορήγηση ειδικού δελτίου ταυτότητας ομογενούς, εφόσον η σχετική αίτηση υποβλήθηκε μέχρι 31-12-2004 ή ειδικό δελτίο ταυτότητας ομογενούς, το οποίο έληξε μέχρι την ίδια ημερομηνία και δεν ανανεώθηκε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θεωρώ ότι η πολιτική της Κυβέρνησης στην αντιμετώπιση του φαινομένου της μετανάστευσης είναι γενναιόδωρη πολιτική. Αντιπροσωπεύει πλήρως τα αισθήματα του ελληνικού λαού. Ανταποκρίνεται στις ανάγκες της νέας εποχής. Το γεγονός ότι ο κύριος Υπουργός και κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου στην επιτροπή θεώρησε υποχρέωσή του να εξηγηθεί ευθέως και με τίμιο τρόπο ότι δεν στέκεται με δογματικές αντιλήψεις απέναντι σε ρυθμίσεις του προηγούμενου νόμου, οι οποίες χρειάζονται τη βελτίωση, την οποία προανέφερα, αποδεικνύει την τόλμη της Κυβέρνησης Καραμανλή και του Υπουργού Δημόσιας Διοίκησης, Εσωτερικών και Αποκέντρωσης, του κ. Παυλόπουλου, να παρακολουθεί τις εξελίξεις με ευαισθησία, με αποφασιστικότητα και να σπεύδει να ανταποκριθεί στις νέες απαιτήσεις.
Θεωρώ, λοιπόν, ότι η Ελλάδα διαθέτει μεταναστευτική πολιτική, η οποία ανταποκρίνεται στους καιρούς και μάς δίνει τη δυνατότητα να πρωταγωνιστούμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ολοκληρώστε παρακαλώ, κύριε συνάδελφε.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
Γνωρίζω άλλες πρωτοβουλίες που αναλαμβάνονται και από την Κυβέρνηση και από Έλληνες Βουλευτές, που συμμετέχουν σε άλλα ευρωπαϊκά όργανα, για να καταστήσουν τη χώρα μας επίκεντρο των διεργασιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της κοινής μεταναστευτικής πολιτικής που χρειαζόμαστε, και να αναδείξουν τη χώρα μας, ως κέντρο όλων αυτών των εξελίξεων με την ίδρυση στην Ελλάδα του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου Μετανάστευσης. Βεβαίως, θα είναι μια σημαντική επιτυχία της Κυβέρνησης, αλλά και της χώρας μας γενικότερα, να πρωταγωνιστήσουμε στα νέα κοινωνικά φαινόμενα, στις νέες εξελίξεις, οι οποίες εκδηλώνονται στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αδικώ το δεύτερο μέρος του νομοσχεδίου, διότι ανάλωσα το χρόνο μου αναφερόμενος στα θέματα της μεταναστευτικής πολιτικής. Θα έχω βεβαίως την ευκαιρία να αναφερθώ κατά την κατ’ άρθρον συζήτηση του νομοσχεδίου, όπου εκεί θα πάρω θέση για τα θέματα, τα οποία αναφέρονται στο δεύτερο μέρος και είναι κυρίως θέματα, που αφορούν το Υπουργείο Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης. Υπάρχουν πρόνοιες για την αντιμετώπιση των αναγκών των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, για την ίδρυση Κέντρου Εξυπηρέτησης Πολιτών στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, όπως επίσης και για την αξιοποίηση των δυνατοτήτων, που μας δίνει η ηλεκτρονική δημοκρατία.
Τέλος, κύριε Πρόεδρε, επιτρέψτε μου να ολοκληρώσω την εισήγησή μου, με την εκτίμηση ότι είναι άδικη η οποιαδήποτε μεταχείριση της χώρας μας και επίσης της πολιτικής της Κυβέρνησης, με αξιολογήσεις του τύπου ότι επιδεικνύουμε ξενοφοβία, ρατσισμό, ότι αντιμετωπίζουμε με καχυποψία τους υπηκόους τρίτων χωρών που θέλουν να ζήσουν, να εργαστούν και να προκόψουν στη χώρα μας.
Η εμπειρία των δεκαπέντε ετών έχει αποδείξει την πίστη του ελληνικού λαού, την πίστη των κυβερνήσεών του στο αξιακό πλαίσιο του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της κοινωνικής αλληλεγγύης του σεβασμού της τιμής του κάθε ανθρώπου, της παροχής ευκαιριών εργασίας, επαγγελματικής δραστηριότητας στον τόπο μας, της δυνατότητας συμμετοχής του στην αναπτυξιακή διαδικασία της χώρας.
Κύριε Πρόεδρε, είμαι υπερήφανος για τη μεταναστευτική πολιτική της Ελλάδας μας και θεωρώ ότι αυτή η πολιτική είναι άξια επαίνων.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ.
Η Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας έχει το λόγο.
ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριοι Βουλευτές, το νομοσχέδιο που συζητάμε με τίτλο «ειδικές ρυθμίσεις θεμάτων μεταναστευτικής πολιτικής και λοιπών διατάξεων», αρμοδιότητας του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, μπορεί στα λόγια να έχει χαρακτήρα νομιμοποίησης των μεταναστών, επί της ουσίας όμως, όπως τουλάχιστον στην αιτιολογική έκθεση φαίνεται, πρόκειται για μια τακτοποίηση των εκκρεμοτήτων και των δυσχερειών που δημιουργήθηκαν από τις νομοθετικές πρωτοβουλίες και δη από την εφαρμογή του ν.2910/2001 και του ν.3386/2005.
Τροποποιητικό, βελτιωτικό, όπως το χαρακτηρίσατε, κύριε Υπουργέ, το νέο νομοσχέδιο, του ν.3386/2005. Κατά την άποψή μας, όμως, διαιωνίζει το πρόβλημα της ομηρίας των μεταναστών σε μια προσπάθεια αποσιώπησης και συγκάλυψης της πραγματικής και της απαράδεκτης κατάστασης, που βιώνουν οι μετανάστες, οι οποίοι με ευθύνη τών μέχρι τώρα κυβερνήσεων, στερούνται το δικαίωμα της νομιμοποίησης, είναι θύματα της πιο άγριας εκμετάλλευσης των εργοδοτών, είναι αντιμέτωποι με διακρίσεις, με αντιδημοκρατικές συμπεριφορές, αλλά και με ενέργειες και φυσικά αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα σε σχέση με ζητήματα υγείας και μόρφωσης των παιδιών τους, αλλά και των ιδίων.
Οι εκτιμήσεις μας για το ν.3386/2005, τον οποίο καταψηφίσαμε και τον είχαμε χαρακτηρίσει αντιμεταναστευτικό, ήταν ότι δεν θα επιλύσει το σοβαρότερο ζήτημα της νομιμοποίησης. Δυστυχώς πολύ πιο γρήγορα απ’ ό,τι υπολογίζαμε, οι εκτιμήσεις μας αποδείχθηκαν σωστές.
Το πώς λειτούργησε ο συγκεκριμένος νόμος νομίζω ότι είναι γνωστό σε όλους. Σε πολύ λίγους μήνες είχαμε πλήθος εγκυκλίων, υπουργικών αποφάσεων και σε σχέση με τη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης πολλές προσαρμογές. Σήμερα η Κυβέρνηση επειδή εκτιμά ότι χρειάζεται τροποποίηση, τον φέρνει ως καινούργιο νομοσχέδιο πλέον.
Δυστυχώς και έτσι όπως έχει κατατεθεί έχει μια λογική, που είναι και πάλι περισσότερο βέβαιο ότι θα διαιωνίζεται το θέμα της ομηρίας των μεταναστών. Αν με ρωτήσετε αυτό από πού φαίνεται, θα σας πούμε ότι φαίνεται στα περισσότερα άρθρα.
Σχολιάσαμε αρκετά κατά τη συζήτηση στην επιτροπή, αλλά δεν μπορώ να μη σταθώ στο άρθρο 1, που προβλέπει τη σύσταση της Εθνικής Επιτροπής για την κοινωνική ένταξη των μεταναστών. Βλέπω έτσι μια προσπάθεια πολλής διαφήμισης του συγκεκριμένου άρθρου, που ουσιαστικά έχει μια επιτροπή χωρίς τους άμεσα ενδιαφερόμενους, με περισσότερους από τριάντα πέντε εκπροσώπους Υπουργείων, κομμάτων –εμείς φυσικά δεν συμμετέχουμε σε τέτοιου είδους επιτροπές- μη κυβερνητικών οργανώσεων, την Εκκλησία, πολλούς φορείς, οι οποίοι και αντικρούονται μεταξύ τους. Είναι μια πολυπληθής επιτροπή –συνέλευση άκουσα ότι τη χαρακτηρίζετε- που θα έχει και δυσκολία στο να λειτουργήσει. Αλλά και να λειτουργήσει, τι περιμένετε αλήθεια να ανακαλύψει; Τα προβλήματα των μεταναστών; Το πώς αντιμετωπίζονται σήμερα από το κράτος; Ή τη διαχείριση του φαινομένου κατά την προσφιλή σας έκφραση σε όφελος και σε συντονισμό των λεγόμενων εθνικών οικονομιών;
Εμείς επαναλαμβάνουμε ότι υιοθετούμε –και σας είναι γνωστό, γιατί έχει κατατεθεί σε όλους- το υπόμνημα και τις προτάσεις των ίδιων των μεταναστών, μιας συντονιστικής επιτροπής, που έχει δεκαεπτά οργανώσεις. Δεν βλέπουμε να κάνετε καμία από τις προτάσεις αυτές δεκτή και παρ’ ότι στο νέο νομοσχέδιο προβλέπεται η δυνατότητα και έχει κάποια σημεία που θα λέγαμε ότι μπορούσαμε να τα χαρακτηρίσουμε και θετικά, εντούτοις δεν συνεχίζονται μέχρι τέλους σε θετική κατεύθυνση.
Για παράδειγμα, προβλέπεται η δυνατότητα μη υποβολής σύμβασης εργασίας για άδεια παραμονής μόνο γι’ αυτούς που εργάζονται σε περισσότερους από έναν εργοδότη. Το σημείο αυτό είναι θετικό. Η πρότασή μας είναι να επεκταθεί για όλους, γιατί δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι πρέπει να υπάρχει σύμβαση εργασίας και ένσημα, για να αποκτήσει κάποιος άδεια παραμονής και εργασίας.
Θετικό επίσης είναι ότι καταργείται το παράβολο για τα ανήλικα παιδιά. Προτείνουμε να καταργηθούν τα παράβολα για όλους.
Πιο κάτω δίνεται η δυνατότητα στους μετανάστες, που διέμεναν στην Ελλάδα μέχρι τις 31-12-2004, βάσει συγκεκριμένων δικαιολογητικών, που αποδεικνύουν την παραμονή τους στη χώρα μας, να νομιμοποιηθούν. Αυτός, όμως, ο χρονικός περιορισμός, δηλαδή μέχρι τις 31-12-2004, θα αφήσει πάρα πολύ μεγάλο αριθμό μεταναστών, χωρίς να μπορούν να νομιμοποιηθούν.
Προτείνουμε κατ’ αρχάς την επέκταση του χρονικού αυτού ορίου μέχρι τις 31-12-2006 και τα απαιτούμενα δικαιολογητικά να καθορίζονται όχι με υπουργικές αποφάσεις, αλλά γενικά με νόμο και φυσικά από θέση αρχής είμαστε αντίθετοι με την εξαγορά ενσήμων, που υπάρχει σε κάποιο σημείο, από τους αλλοδαπούς ως προϋπόθεση για τη χορήγηση άδειας παραμονής.
Στο δεύτερο κεφάλαιο του νομοσχεδίου στο άρθρο 22 με τίτλο «Αναδιατυπώσεις άρθρων Δημοτικού και Κοινοτικού Κώδικα» αλλά και σε όλα τα άρθρα είναι φανερό ότι εντείνεται ο έλεγχος του περιφερειάρχη. Γίνεται πραγματικά επικυρίαρχος, πάνω από την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Εισάγονται νέες ρυθμίσεις, που διευρύνουν την εφαρμογή της μερικής απασχόλησης σε κάθε βαθμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α΄ και Β΄ βαθμού και σε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, με πρόσχημα την αντιμετώπιση δήθεν των ευπαθών κοινωνικών ομάδων. Και ευπαθείς κοινωνικές ομάδες είναι οι ομάδες εργαζομένων, μετά από ομαδικές απολύσεις.
Η θέση μας για τη μερική απασχόληση είναι βέβαια γνωστή. Εμείς παλεύουμε για κανονική εργασία, με κανονικά δικαιώματα ασφάλισης και συνταξιοδότησης.
Προβλέπεται επίσης σε μια σειρά άρθρων η ιδιωτικοποίηση τομέων της διαχείρισης απορριμμάτων. Αγαπητοί συνάδελφοι, με δεδομένο ότι τα ζητήματα λειτουργίας των φορέων διαχείρισης, ιδιαίτερα στερεών αποβλήτων, συνδέσμων, Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης ή ανώνυμων εταιρειών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, είναι διευκρινισμένα τόσο από τον Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων όσο και από την ίδια τη νομοθεσία, είναι φανερό ότι αυτές οι τροποποιήσεις, που προτείνονται, έχουν ένα και μοναδικό στόχο, πώς θα καλύψουν με κάθε λεπτομέρεια την ασφαλή εφαρμογή των πολιτικών σας στη διαχείριση των απορριμμάτων, που αυτές τις ημέρες αυτή η συζήτηση έχει πάρει μεγάλη έκταση, περί ιδιωτικοποίησης, περί καύσης και φυσικά όλα αυτά θα έχουν ως αποτέλεσμα το χαράτσωμα του ίδιου του λαού.
Είναι φανερό ότι επί της αρχής καταψηφίζουμε το συγκεκριμένο νομοσχέδιο και αύριο θα σταθούμε αναλυτικά επί των άρθρων.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστώ πολύ, κυρία συνάδελφε.
Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Κοσμίδης.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΚΟΣΜΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα εστιάσω την προσοχή μου σε ορισμένες διατάξεις του συζητούμενου νομοσχεδίου, στις οποίες είμαι επιφυλακτικός ή και αρνητικός.
Προφανώς ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας αναφερόταν σε μένα, όταν έλεγε ότι κάποιος Βουλευτής εξέφρασε στην επιτροπή αντιρρήσεις για το άρθρο 1. Πράγματι, ήμουν εγώ. Είμαι αρνητικός στην προβλεπόμενη στο άρθρο 1 σύσταση της Εθνικής Επιτροπής για την κοινωνική ένταξη των μεταναστών. Αυτά τα πολυπρόσωπα όργανα, τα οποία θυμίζουν γενικές συνελεύσεις, που συνέρχονται αραιότατα με τρόπο πανηγυριώτικο, που λίγο–πολύ όλοι ομιλούν, ελάχιστοι ακούν, όλοι χαίρονται που τα είπαν και που βρέθηκαν εκεί, είναι χωρίς ουσία.
Θυμίζω ότι η Εθνική Επιτροπή για τη διοικητική μεταρρύθμιση, της οποίας προΐσταται ο Υπουργός, συνεκλήθη μία και μοναδική φορά, την άνοιξη του 2004, μετά τις εκλογές, όπου κάποιοι μιλήσαμε για δύο–τρία λεπτά. Έκτοτε, αυτή η επιτροπή δεν συνεκλήθη ποτέ. Δεν εκφράζω παράπονο, που δεν συνεκλήθη, είναι αδιάφορο. Αναφέρω το γεγονός ως απόδειξη της μεγαλοστομίας και της ματαιότητας αυτών των οργάνων. Είναι ένα άλλοθι για να μην εκπληρούν οι κυβερνήσεις τις υποχρεώσεις τους. Από αυτές τις επιτροπές, κατά κανόνα απουσιάζουν οι ενδιαφερόμενοι. Δηλαδή, στην Εθνική Επιτροπή για τη διοικητική μεταρρύθμιση, δεν μετέχουν χρήστες των δημοσίων υπηρεσιών. Στην υπό σύσταση επιτροπή, δεν συμμετέχουν οι ενδιαφερόμενοι μετανάστες.
Επομένως όλα αυτά είναι χωρίς ουσία. Υπάρχουν υπηρεσίες, που θεωρώ ότι γνωρίζουν καλά τη δουλειά τους και μπορούν να συμβουλεύουν την εκάστοτε πολιτική ηγεσία των Υπουργείων για όλα αυτά τα θέματα. Πιστεύω ότι είναι μία θεατρική επιτροπή, χωρίς καμία ουσία.
Στην παράγραφο 4 του άρθρου 1, διαβάζω ότι αυτή η επιτροπή θα έχει και έργο, μεταξύ άλλων, την κατάρτιση και την παρακολούθηση επιχειρησιακών προγραμμάτων. Αυτή η γενική συνέλευση, όπως την προσδιόρισα, θα καταρτίζει και θα παρακολουθεί επιχειρησιακά προγράμματα, σχετικά με την εφαρμογή της πολιτικής κοινωνικής ένταξης των μεταναστών; Διαφωνώ.
Η παράγραφος 6 του ίδιου άρθρου αναφέρει ότι θα υπάρχει επιστημονική, διοικητική και εν γένει τεχνική υποστήριξη της επιτροπής, η οποία είναι άδηλο εάν και πότε θα συνέρχεται.
Επίσης, για την υποβοήθηση του έργου της Εθνικής Επιτροπής, θα συνιστώνται ειδικές επιτροπές, ομάδες εργασίας ή έργου. Και μάλιστα, στην παράγραφο 7 του ίδιου άρθρου, καθορίζεται και η αποζημιώση για τα μέλη αυτών των επιτροπών, οι οποίοι τι είναι; Δεν θα είναι δημόσιοι υπάλληλοι; Θα είναι και ξένοι;
Βέβαια, η ίδια διάταξη λέει «και επιστήμονες με εξειδικευμένες γνώσεις». Δεν καταλαβαίνω. Θεωρείτε ανεπαρκείς τις υπηρεσίες;
Εδώ στήθηκε –με όποιες αμφιβολίες είχα στην εποχή διακυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που συνεστήθη, αλλά και σήμερα επί της ουσίας- το Ι.ΜΕ.ΠΟ., το Ινστιτούτο Μεταναστευτικής Πολιτικής. Τι άλλο θα φτιάξετε επιτέλους για τα θέματα της μεταναστευτικής πολιτικής και θα μοιράζετε προγράμματα και χρήματα; Δεν επαρκούν Υπουργός, Υφυπουργός, Γενικός Γραμματέας και υπηρεσίες;
Είμαι αντίθετος συνολικά στο άρθρο 1 για τους λόγους που εξέθεσα. Η μεταναστευτική πολιτική είναι πολύ σοβαρή υπόθεση και η διάχυση αρμοδιοτήτων δημιουργεί άλλοθι στην έλλειψη αποφασιστικότητας.
Διαφωνώ που με το άρθρο 2 ασχολείται η Βουλή με τη σύνθεση διϋπουργικής επιτροπής. Είναι ευθύνη και αρμοδιότητα της εκτελεστικής εξουσίας. Γι’ αυτό, πολύ σοφά ο ν. 1558/1985 για την κυβέρνηση και τα κυβερνητικά όργανα παρέχει εξουσιοδότηση είτε στο Υπουργικό Συμβούλιο με πράξη του, είτε στον ίδιο τον Πρωθυπουργό με απόφασή του, να συνιστούν μεταξύ άλλων και διυπουργικές επιτροπές.
Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί δίνεται κατεύθυνση να συνέρχονται αυτές οι επιτροπές δύο φορές το χρόνο. Αυτό είναι ελάχιστο. Αλίμονο αν μία διυπουργική επιτροπή συνέρχεται τόσο αραιά. Όμως, έτσι έχετε διαμορφώσει και τη λειτουργία του Υπουργικού Συμβουλίου που δεν συνέρχεται ποτέ.
Όσον αφορά το άρθρο 4, δεν αντιλαμβάνομαι ότι οι εκπρόθεσμες αιτήσεις για ανανέωση άδειας διαμονής μπορούν να κατατεθούν μέχρι και ένα μήνα από τη λήξη των αδειών διαμονής. Εδώ εισάγεται καινοτομία στην έννοια του εκπρόθεσμου. Μία αίτηση είναι εκπρόθεσμη ή δεν είναι. Δεν υπάρχει έννοια «ολίγον εκπρόθεσμος». Αυτές είναι νομικές ακροβασίες.
Στο άρθρο 17, παράγραφος 3, αναφέρεται ότι με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και Οικονομίας και Οικονομικών καθορίζεται το ύψος της αμοιβής όσων συμμετέχουν στις μνημονευόμενες επιτροπές. Θα ήθελα, κύριε Υπουργέ, μία ένδειξη του ύψους της αμοιβής. Το ίδιο ισχύει και για την παράγραφο 1 του άρθρου 20 κατά μείζονα λόγο, διότι εκεί υπάρχει και η ρύθμιση της κατά παρέκκλιση παροχής πρόσθετης αμοιβής.
Δεν κρύβω ότι είμαι αντίθετος με τους ειδικούς λογαριασμούς, με τα επιδόματα, με τις πρόσθετες αμοιβές. Ένας δημόσιος υπάλληλος έχει καθηκοντολόγιο, για το οποίο και αμείβεται. Τι σημαίνει κίνητρα για την προσέλκυση στις υπηρεσίες μετανάστευσης; Σημαίνει ομολογία ότι οι υπάλληλοι στις άλλες υπηρεσίες υποαπασχολούνται ή δεν απασχολούνται καν και χρειάζονται οικονομικά κίνητρα για να απασχοληθούν κάπου αλλού;
Με το άρθρο 22, σε μηδέν χρόνο ο Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων τροποποιείται σε μεγάλη έκταση. Δικαιώνεται η επιμονή μου ότι οι διοικητικοί κώδικες πρέπει να συζητούνται και να ψηφίζονται, όπως τα κοινά νομοσχέδια. Είναι γνωστό ότι η σχετική πρότασή μου για την αναθεώρηση του οικείου άρθρου –του άρθρου 76, παράγραφος 6- του Συντάγματος συγκέντρωσε τις απαιτούμενες πενήντα υπογραφές και συζητήθηκε στην Επιτροπή.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει προειδοποιητικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κλείνω με τη ρύθμιση του άρθρου 34, όπου προβλέπεται η σύσταση θέση Αναπληρωτή Γενικού Γραμματέα της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας στη Θεσσαλονίκη. Πρόκειται για πρωτοφανή, εκτρωματική, θεσμική καινοτομία, την οποία είναι κρίμα που προωθεί ο Υπουργός, καθηγητής του Δημοσίου Δικαίου, προφανώς κατ’ εντολήν. Στη θέση ενός απλού διευθυντή της υπηρεσίας, τίθεται Γενικός Γραμματέας και μάλιστα αναπληρωτής του υπάρχοντος για όλη την επικράτεια.
Είμαι βέβαιος ότι ο κ. Φούρλας, ο Γενικός Γραμματέας της γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, είναι αντίθετος σ’ αυτήν τη διάταξη. Διακρίνω, όμως, ότι προβλέπεται η γνώμη του για το διορισμό του Αναπληρωτή. Πρωτοφανές και αυτό! Διορισμός στο βαθμό του Αναπληρωτή Γενικού Γραμματέα να μην αποφασίζεται μόνο από τον Πρωθυπουργό και τον οικείο Υπουργό, αλλά να απαιτείται και γνώμη του Γενικού Γραμματέα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Ερώτημα: Γνώμη για το πρόσωπο ή για την ανάγκη πλήρωσης; Θα ήθελα μια απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα. Εάν ισχύει το δεύτερο, τότε δεν πρέπει να λέτε «γνώμη», πρέπει να λέτε «πρόταση».
Κύριε Υπουργέ, μη συνδέσετε το όνομά σας μ' αυτό το εξάμβλωμα. Σας καλώ να αποσύρετε τη διάταξη. Και αν κάποιος χρειάζεται αναπλήρωση, αυτός δεν είναι ο Γενικός Γραμματέας Πολιτικής Προστασίας. Αναπλήρωση χρειάζεται η Κυβέρνηση.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ο συνάδελφος εισηγητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Παπαγεωργίου έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Νομός Ευβοίας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ως γνωστόν, το κόμμα μας κατά τη συζήτηση και την επεξεργασία του νομοσχεδίου στη Διαρκή Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης είχε επιφυλαχθεί να τοποθετηθεί επί της αρχής, αναμένοντας από τον κύριο Υπουργό να προβεί σε ορισμένες τροποποιήσεις, οι οποίες θα ήταν και προς την κατεύθυνση της ορθότερης αντιμετώπισης του ζητήματος της επίλυσης των προβλημάτων των μεταναστών, αλλά κυρίως θα ήταν προς την κατεύθυνση που η δική μας παράταξη επιθυμεί. Δηλαδή, θα ήταν ένα νομοσχέδιο που θα απάλλασσε την αντιμετώπιση του μετανάστη κατ’ αρχήν από ορισμένες έννοιες, όπως είναι η επικινδυνότητά του και θα προέβαινε και σε ορισμένες πρακτικές ρυθμίσεις που εμείς εισηγηθήκαμε, που θα οδηγούσαν τα πράγματα σε μια καλή πορεία και θα έδιναν ένα καλύτερο όραμα σ’ αυτό το νομοσχέδιο.
Έτσι, λοιπόν, είμαστε υποχρεωμένοι –και το δηλώνω απ’ αυτό το Βήμα- να δηλώσουμε ότι καταψηφίζουμε επί της αρχής το νομοσχέδιο.
Στα δε επι μέρους άρθρα, πραγματικά νομίζουμε ότι είναι αρκετά αυτά που πράγματι κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση και θα τοποθετηθούμε βεβαίως κατά περίπτωση θετικά. Όταν λέω «κατά περίπτωση» το εννοώ, διότι μέσα σ’ ένα άρθρο υπάρχουν τόσες πολλές παράγραφοι, υποπεριπτώσεις και επι μέρους ρυθμίσεις, που συμβαίνει όχι το παράδοξο, αλλά εν πάση περιπτώσει το γεγονός για ένα άρθρο του νομοσχεδίου, αλλού να συμφωνούμε και αλλού να διαφωνούμε.
Για να προσεγγίσει κάποιος την αρχή και να μιλήσει επί της αρχής του νομοσχεδίου, μια που οι περιπτώσεις είναι τόσο λεπτομερειακές και οι επι μέρους ρυθμίσεις εξειδικευμένες, νομίζω ότι δεν θα ήταν άστοχο να τοποθετηθεί κατ’ αρχήν γύρω από το ζήτημα της μετανάστευσης, την έννοια και τα προβλήματα που αυτό δημιουργεί σαν ένα σύγχρονο φαινόμενο στο «σύγχρονο» κόσμο.
Όλοι θα συμφωνήσουμε ότι οι οικονομικοί μετανάστες σήμερα, εκτός από το ότι είναι και αυτοί συνάνθρωποί μας που ζουν δίπλα μας, προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο και έχουν συμβάλει ιδιαίτερα στην οικονομία της χώρας μας ως χώρα υποδοχής και εγκαταστάσεώς τους. Νομίζω ότι δικαιούνται του ενδιαφέροντός μας και γι’ αυτό άλλωστε το συζητούμε και στο Κοινοβούλιο.
Οι βασικές αρχές στις οποίες όλοι πρέπει να αποβλέπουμε, είναι ότι δεν πρέπει να αποτελούν αντικείμενο ρατσισμού ούτε δυσμενούς μεταχείρισης και ότι πρέπει, πάντα βέβαια στα αυστηρά πλαίσια του νόμου και της τήρησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, να απολαμβάνουν κάθε δυνατή διευκόλυνση και βέβαια κατά το δυνατόν ίση μεταχείριση σε σχέση με τους πολίτες αυτής της χώρας.
Νομίζω ότι η χώρα μας, μία χώρα κατ΄εξοχήν πολυπολιτισμική, χωνευτήρι πολιτισμών για αιώνες και πάντα ανοιχτή, επιβάλλεται να το κάνει και απ’ αυτήν την παράδοσή της, αλλά και από το γεγονός που δεν πρέπει να ξεχνάμε, όσο και αν ακούγεται παρωχημένο, ότι δηλαδή η χώρα μας από χώρα εξαγωγής μεταναστών κάποτε, σήμερα είναι μία χώρα που υποδέχεται μεγάλο αριθμό μεταναστών.
Βέβαια οι Έλληνες έχουν και μία συναισθηματική φόρτιση με το ζήτημα της μετανάστευσης, γιατί το έζησαν και αμφίπλευρα, δηλαδή και αυτοί που μετανάστευαν και συναντούσαν σκληρές συνθήκες στη χώρα εγκατάστασης, αλλά και οι άνθρωποί τους που έμεναν πίσω στη χώρα, με ό,τι αυτό συνεπαγόταν για την οικογενειακή συνοχή.
Σήμερα, πέρα από τις διαφωνίες μας, όλοι οφείλουμε να παραδεχτούμε σχετικά με τον τρόπο που πορεύεται η Ελλάδα, ότι είναι μία χώρα ισχυρή, μία χώρα της ενωμένης Ευρώπης και νομίζω ότι οφείλει να παράσχει ένα ανθρωποκεντρικό, ευαίσθητο, σύγχρονο, στέρεο και ασφαλές νομοθετικό πλαίσιο, που θα εξασφαλίζει συνθήκες ηρεμίας, ασφαλούς εργασίας και απαλλαγής από κάθε μορφή περιθωριοποίησης στην ιδεολογική του σύλληψη, αλλά και τη δημιουργία πραγματικών συνθηκών περιθωριοποίησης των μεταναστών.
Δεν πρέπει να λησμονούμε -κι εγώ αισθάνομαι τουλάχιστον ότι πρέπει να το κάνω εκπροσωπώντας το κόμμα μου, χωρίς να σημαίνει ότι θέλω να δώσω περισσότερα προνόμια και διευκολύνσεις στους μετανάστες- τα προβλήματα αυτών των ανθρώπων και τις συνθήκες που δημιουργούν τη μετανάστευση.
Όσο υπάρχουν χώρες όπου η ανθρώπινη ζωή ακόμα δεν έχει καμία αξία, όσο εμφύλιοι σπαραγμοί δημιουργούν προβλήματα σε πολλές περιοχές του πλανήτη μας, όσο άνθρωποι βρίσκονται όχι απλώς στα όρια της φτώχειας, αλλά πραγματικά –και το εννοώ- στα όρια της πείνας και αντιμετωπίζουν καθημερινά προβλήματα, νομίζω ότι τα προβλήματα αυτά θα υπάρχουν, εάν ο σύγχρονος κόσμος και οι ισχυροί της γης δεν δουν αυτό το πρόβλημα καλύτερα και δεν βελτιώσουν τις συνθήκες ζωής σ’ αυτές τις τρίτες χώρες, απ’ όπου εκκινούν οι μετανάστες για την αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής. Το λέω αυτό για να προσχωρήσω σ’ αυτό που είπε και ο κύριος Υπουργός στην επιτροπή, ότι όσο και να νομοθετούμε, διαρκώς νέοι μετανάστες θα έρχονται, νέα προβλήματα θα ανακύπτουν και πράγματι θα πρέπει όλοι εμείς, πίσω από τα γεγονότα, να προσπαθούμε με τους νόμους που ψηφίζουμε εδώ, να ρυθμίσουμε τα ζητήματα.
Βέβαια στο σημείο αυτό θέλω να πω ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, παρ΄ότι έχει κάποιες θετικές διατάξεις –δεν θέλω να είμαι άδικος- δεν είναι εκείνο το νομοσχέδιο που πραγματικά θα λύσει τα προβλήματα. Ουσιαστικά έρχεται να συμπληρώσει τις διατάξεις του προηγούμενου νόμου, του ν. 3386/2005 και νομίζω ότι δεν το κάνει πάντα προς τη σωστή κατεύθυνση.
Είπε ο κύριος Υπουργός ότι δεν μπορεί πραγματικά να φιλοδοξεί κάποιος ότι μπορεί να λύνει όλα τα προβλήματα. Απλά καταβάλλονται φιλότιμες προσπάθειες, γιατί πραγματικά ανακύπτουν νέα προβλήματα, τα οποία θα θέλουν πάντοτε κάποια ρύθμιση και συνεπώς, όπως προανέφερα, πάντοτε θα ακολουθούμε τα γεγονότα. Αυτή δεν νομίζω ότι είναι μια σωστή αντίληψη. Νομίζω ότι όταν κάποιος νομοθετεί -και με την πλούσια εμπειρία την οποία πλέον διαθέτουμε όλα αυτά τα χρόνια γύρω από το μεταναστευτικό- αυτό είναι χρέος μας και εκεί πραγματικά θα έπρεπε να βάλουμε τον πήχυ και το μεγάλο στοίχημα για να ρυθμίζουμε τα προβλήματα και να προβλέπουμε ακόμα και ζητήματα, τα οποία ναι μεν ακόμα δεν έχουν καταστεί τόσο εμφανή, αλλά κατά κάποιο τρόπο προδιαγράφονται.
Δεν πρέπει εδώ να εθελοτυφλούμε, πρέπει να δούμε ποια είναι η κατάσταση στη Δημόσια Διοίκηση και ειδικότερα σε εκείνους τους τομείς οι οποίοι υποδέχονται και λύνουν τα προβλήματα των μεταναστών. Ποτέ δεν έχω κρύψει τα λόγια μου. Δεν είναι ανάγκη εδώ να κρυβόμαστε πίσω από ωραίες έννοιες και εκφράσεις και έτσι, ανάλογα προς ποια κατεύθυνση κινούμαστε, να αποφαινόμαστε, αλλά πρέπει να θίγουμε και τα πραγματικά ζητήματα. Ποια είναι η υποδομή, ποια είναι η συμπεριφορά της Δημόσιας Διοίκησης και ποια είναι η ευθύνη της; Και πώς ειλικρινά θα το λύσουμε αυτό, όταν -για παράδειγμα- πηγαίνει κάποιος μετανάστης, ατυχής, στην ουρά για το Ποινικό Μητρώο ή ακόμα όταν πηγαίνει σε ένα γραφείο της περιφέρειας για να εξυπηρετηθεί εκεί και τον στέλνουν στον τάδε δικηγόρο, ο οποίος γνωρίζει τα ζητήματα και εκεί βεβαίως εισπράττονται τα αντίστοιχα ευρώ; Ανέφερα μονάχα ένα παράδειγμα, για να τονίσω την ουτοπία, στην οποία πολλές φορές όλοι εμείς εδώ, σ’ αυτήν την Αίθουσα βρισκόμαστε, και τη διαφοροποίηση του καθενός από εμάς, αυτό που πραγματικά φιλοδοξούμε και για το οποίο ο καθένας από τη σκοπιά του αγωνίζεται, σε σχέση θεωρία με την πράξη.
Εμείς πάντως στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. -και νομίζω ότι έχουμε χρέος να το κάνουμε, εφόσον συζητάμε επί της αρχής το νομοσχέδιο- από την αρχή έχουμε σταθεί με ευαισθησία, που αρμόζει στις ιδεολογικές κατευθύνσεις μας, απέναντι στο ζήτημα των οικονομικών μεταναστών, αλλά και εκτιμώντας ότι οι μετανάστες είναι ένα υπαρκτό ζήτημα, όσο η παράταξή μας είχε την πρωτοβουλία και την κυβέρνηση και συνεπώς και τη νομοθετική πλειοψηφία, κινήθηκε με κεντρική φιλοσοφία και στον ν.2910/2001 αλλά και στα προεδρικά διατάγματα 358/1997, και 359/1997 να εντάξει τους μετανάστες στη νόμιμη αγορά εργασίας με ορθολογικά κριτήρια αφ΄ενός και αφ΄ετέρου για να απομακρύνει όσο το δυνατόν από τις αστυνομικές αντιλήψεις τους αλλοδαπούς. Εξ ου και είχε την πρωτοβουλία με το ν. 2910/2001 να μεταφέρει τις βασικές αρμοδιότητες από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης στο Υπουργείο Εσωτερικών.
Η Νέα Δημοκρατία και όσο καιρό κυβερνά, δεν νομίζω ότι διόρθωσε τα λάθη και τις παραλείψεις και σε κάθε περίπτωση δεν έδωσε εκείνη την ώθηση, αλλά αντίθετα σηματοδότησε τη σκλήρυνση της ελληνικής μεταναστευτικής πολιτικής. Με το ν.3386, τον οποίο το σημερινό νομοσχέδιο έρχεται να συμπληρώσει, ολοένα και λιγότεροι αλλοδαποί εντάσσονται στη νόμιμη αγορά εργασίας και η αρμοδιότητα άσκησης μεταναστευτικής πολιτικής παραμένει μεν τύποις στον Υπουργό Εσωτερικών, αλλά στην ουσία ασκείται μια πολιτική η οποία συμπλέκεται με το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης και στην ουσία επαναστυνομικοποιεί την πολιτική μετανάστευσης.
Η χώρα μας, πρέπει να το παραδεχθούμε ότι έχει και ένα έλλειμμα στην ενσωμάτωση των κοινοτικών οδηγιών για τους μετανάστες. Ενώ στην πραγματικότητα πάντοτε τις υιοθετεί εκπρόθεσμα ή όταν τις υιοθετεί αλλοιώνει το αρχικό τους νόημα, εν τούτοις καυχιέται ότι πράγματι τηρεί αυτές τις κοινοτικές οδηγίες.
Ενώ φαίνεται ότι διαφημίζεται -και μάλιστα κατά κόρον- η πολιτική ως φιλομεταναστευτική, στην πραγματικότητα, όπως είχα και τη δυνατότητα να βιώσω μέσα από την επιτροπή για την παρακολούθηση της πολιτικής μετανάστευσης -κι εδώ θέλω να τονίσω ότι αυτή ήταν άλλη μία πρωτοβουλία της παράταξής μας και προσωπικά του Προέδρου μας, του Γιώργου του Παπανδρέου, να ζητήσει από την Πρόεδρο της Βουλής να συστήσει αυτήν την επιτροπή- όπου πραγματικά έγιναν αξιόλογες συζητήσεις και κλήθηκε μια σειρά εκπροσώπων των μεταναστών να παρακολουθήσουν και να εκθέσουν στην επιτροπή τα προβλήματά τους, αυτά τα συμπεράσματα δεν φαίνεται να έχουν καταγραφεί μέχρι τώρα. Και το Υπουργείο Εσωτερικών δεν νομίζω ότι είχε εκείνη τη συνεργασία ούτε εκείνη την αγωνία και το ιδιαίτερο ενδιαφέρον να αντλήσει κάποια συμπεράσματα.
Και διερωτώμαι: Γιατί συστήθηκε αυτή η επιτροπή; Γιατί έκανε όλο αυτόν τον καιρό εργασίες; Γιατί άκουσε όλο αυτόν τον καιρό τα προβλήματα; Υποτίθεται ότι εμείς οι Βουλευτές είμαστε για να παίρνουμε νομοθετικές πρωτοβουλίες. Και τελικά, πριν ολοκληρώσει τα συμπεράσματά της, έρχεται αυτός ο νόμος.
Και βέβαια εδώ θέλω να πω προς τους εκπροσώπους του Υπουργείου, ότι πραγματικά εμένα μου έκανε κατάπληξη και η μέθοδος που ακολουθήθηκε στην επιτροπή, όπου φτάσαμε στο πρωτοφανές, να δούμε πότε θα γίνει η ψηφοφορία γι’ αυτό το ζήτημα –αν είναι δυνατόν- και σύσσωμα τα κόμματα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ζήτησαν να κληθούν ο Πρόεδρος του forum μεταναστών και ο βοηθός Συνήγορος του Πολίτη για ζητήματα μετανάστευσης. Διότι πραγματικά πιστεύαμε ότι δεν είναι δυνατό να νομοθετούμε και να μην ακούγονται αυτοί οι άνθρωποι, για τους οποίους υποτίθεται ότι νομοθετούμε.
Εμείς προσωπικά, όπως προανέφερα, δεν θα ψηφίσουμε αυτό το νομοσχέδιο. Και δεν θα το ψηφίσουμε –υπεισερχόμενος τώρα σε μία σειρά από τα άρθρα, στα οποία αύριο βέβαια θα αναφερθούμε διεξοδικά- διότι πραγματικά δεν πιστεύουμε ότι λύνει τα προβλήματα. Τουναντίον, με ορισμένες του διατάξεις, θα έλεγε κανείς, διαφοροποιεί τις νομικές μας αντιλήψεις, τις οποίες έχουμε κατακτήσει και δίνει μία άλλη αίσθηση και αντιμετώπιση στην έννοια του αλλοδαπού.
Κατ’ αρχήν, παραβιάζεται ο Κώδικας Διοικητικής Διαδικασίας και το άρθρο 10 του Συντάγματος αναφορικά με το δικαίωμα του αναφέρεσθαι. Ο αλλοδαπός, όπως και ο ημεδαπός, κατά τη συναλλαγή του με τη διοίκηση, πρέπει να υπάγεται, κύριοι συνάδελφοι, στο ίδιο νομικό καθεστώς του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας. Από τη στιγμή που εισάγονται με το σχέδιο νόμου αρνητικές διακρίσεις σε βάρος του αλλοδαπού, είναι προφανές ότι παραβιάζεται το δικαίωμα του αλλοδαπού να καταθέτει οποτεδήποτε ένα αίτημά του στη διοίκηση.
Ο αλλοδαπός με το άρθρο 3 –και θέλω την προσοχή και του Υπουργού σ’ αυτό το ζήτημα- θεωρείται και πάλι κατά κανόνα επικίνδυνος. Μάλιστα, αυτό θεωρείται δεδομένο, όταν έχει καταδικαστεί για πλημμέλημα ή κακούργημα σε φυλάκιση ενός έτους, ακόμα κι αν το αδίκημα διεπράχθη από αμέλεια.
Εγώ που είμαι νομικός, αλλά και ο μέσος πολίτης και αυτοί που μας κρίνουν καμιά φορά -ακόμα και οι δικαστές- ακόμα και εμείς που νομοθετούμε και ο κάθε άνθρωπος που κινείται, μπορεί να υποπέσει σ’ ένα αδίκημα από αμέλεια. Και είναι απαράδεκτο, πρωτάκουστο, ασύλληπτο αυτός ο άνθρωπος μόνο και μόνο γιατί δικάστηκε για ένα αδίκημα λόγω αμελείας -που πολλές φορές τα αδικήματα λόγω αμελείας επισείουν μεγαλύτερη ποινή από το ένα έτος- να θεωρείται επικίνδυνος.
Βεβαίως, δεν παραβλέπω το ότι ο κύριος Υπουργός έδωσε την απάντηση, ότι ένα από τα στοιχεία που θα κρίνει η επιτροπή -που θα του δώσει την άδεια, όπως και η υπηρεσία- είναι αν είναι επικίνδυνος ή όχι. Και στο κάτω-κάτω, λέει, της γραφής, αν αποτύχει να πείσει αυτήν την επιτροπή, θα οδηγείται στη δικαιοσύνη.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Μα, κύριοι συνάδελφοι, απευθύνω το σκληρό, ευθύ και αδυσώπητο ερώτημα: Το παραδεχόμαστε όλοι ή κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας; Σ’ αυτούς τους ανθρώπους που είναι οικονομικά ασθενέστεροι, που εν πάση περιπτώσει βρίσκονται σε μία ξένη χώρα, που προσπαθούν να βρουν το δρόμο τους, που τους λέμε εμείς ότι θα τους οδηγήσουμε σώνει και καλά στη δικαιοσύνη, τι διευκόλυνση τους παρέχουμε; Και στο κάτω-κάτω της γραφής, σήμερα, στις «προχωρημένες» μέρες του πολιτισμού μας, νομίζω ότι τελικά πρέπει να απεγκλωβιστούμε από αυτές τις έννοιες, γιατί είναι θεμελιώδες δικαίωμα του κάθε πολίτη να επιλέγει πού θα εγκαθίσταται, πού θα ζει.
Όσο αυτήν τη φιλοσοφία δεν την ενστερνίζεται η πατρίδα μας και μ’ αυτόν το νόμο προβαίνει σ’ αυτού του σκληρού, αστυνομικού τύπου ρυθμίσεις και διακρίσεις σε βάρος των μεταναστών, το τονίζω ότι είναι ένας από τους λόγους που μας οδηγεί να καταψηφίσουμε αυτό το νομοσχέδιο.
Υπάρχει και μία σειρά από άλλα ζητήματα, όπως για παράδειγμα το ότι ομολογείται η αποτυχία του συστήματος να ελέγξει πραγματικά την αδιαφορία των εργοδοτών να ασφαλίζουν τους εργαζομένους, με αποτέλεσμα να μετακυλίουμε το βάρος και να πληρώνει -παρά την πρακτική χρησιμότητά του- ο μετανάστης-εργαζόμενος τα ένσημα.
Καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο, γιατί έχει την ίδια φιλοσοφία, να εμποδίσει την αρχή της κινητικότητας του μετανάστη, είτε ως οικονομικά ανεξάρτητου εργαζομένου είτε σε εξηρτημένη εργασία και επίσης γιατί δεν αντιμετωπίζονται και κάποια ζητήματα στα οποία εν πάση περιπτώσει μπορεί να είναι συναρμόδιο και το Υπουργείο Κοινωνικής Ασφάλισης. Αλλά, είναι ζήτημα φιλοσοφίας να τα θέσουμε, όπως ότι αντιμετωπίζονται στη σκληρή αγορά της μαύρης εργασίας και της μετακίνησης από εργοδότη σε εργοδότη αυτοί οι άνθρωποι περίπου ως πράγματα, ως αντικείμενα, ως απλά χέρια που εργάζονται και τίποτα παραπάνω. Δυστυχώς, στη σύγχρονη ανταγωνιστική οικονομία που η Νέα Δημοκρατία ευνοεί, οι μεγάλες επιχειρήσεις, όπως για παράδειγμα τα «ΤΣΙΜΕΝΤΑ ΧΑΛΚΙΔΟΣ» στην πατρίδα μου, κερδοσκοπούν από αυτήν τη μαύρη εργασία, την αδήλωτη εργασία.
Νομίζω ότι αυτά τα ζητήματα δεν θεραπεύονται, δεν λύνονται, δεν ξεκαθαρίζονται. Παρά τις επί μέρους διατάξεις, μερικές από τις οποίες κινούνται προς τη θετική κατεύθυνση, η φιλοσοφία του νομοσχεδίου δεν είναι αυτή που περιμέναμε. Δεν ταιριάζει σε μια χώρα της Ευρώπης, όπως είναι η Ελλάδα, σε μια χώρα του 21ου αιώνα, σε μία πολιτισμένη χώρα, δεν ταιριάζει στην ιδεολογία μας και γι’ αυτό είμαστε υποχρεωμένοι να καταψηφίσουμε το νομοσχέδιο επί της αρχής.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε συνάδελφε.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, το λόγο σας παρακαλώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Το λόγο έχει ο κ. Καστανίδης.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ζητώ την κατανόηση των συναδέλφων, προκειμένου να διευθετήσουμε το χρόνο των συνεδριάσεων. Η Διάσκεψη των Προέδρων είχε αποφασίσει ότι θα είναι δύο έως τρεις συνεδριάσεις. Ήδη, όμως, έχουμε τέσσερις τροπολογίες, που θίγουν πολύ σοβαρά θέματα, κυρίως αυτές που αφορούν την πολιτική προστασία και τους ιεροδιδασκάλους των μουφτείων. Είναι σοβαρότατα θέματα και απαιτούν άνετη συζήτηση.
Συνεπώς, κύριε Πρόεδρε, εάν αύριο τελειώσει το νομοσχέδιο και επί των άρθρων, να αφιερώσουμε την Πέμπτη, δηλαδή την τρίτη ημέρα συνεδρίασης, ξεχωριστά για τις τροπολογίες. Άλλωστε, βλέπω ότι είναι ήδη εγγεγραμμένοι δεκαέξι συνάδελφοι να μιλήσουν επί της αρχής.
Άρα, να αποφασίσουμε σε κάθε περίπτωση ότι θα έχουμε τρεις συνεδριάσεις. Άλλωστε, δεν μου φαίνεται ότι είναι πιθανό να εξαντληθεί σήμερα το θέμα της πολιτικής επιστράτευσης όπως και της μουφτείας που είναι και αρκετά ευαίσθητα στη διαχείρισή τους.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Θα λάβουμε υπ' όψιν μας την πρότασή σας, κύριε Καστανίδη. Θα δούμε αύριο πόσοι θα εγγραφούν.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Μια με δυο συνεδριάσεις αποφάσισε η Διάσκεψη των Προέδρων.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Δυο έως τρεις.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Είναι δυο έως τρεις. Θα δούμε πώς θα πάμε σήμερα, πόσοι θα εγγραφούν αύριο και θα αποφασίσουμε. Πάντως, είναι σωστό αυτό που είπατε, ότι οι τροπολογίες πράγματι έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Θα δούμε πώς θα πάμε αύριο στα άρθρα. Έχω την αίσθηση ότι πιθανόν αύριο στα άρθρα να μην έχουμε εγγεγραμμένους. Θα το δούμε.
Το λόγο έχει ο κ. Κουβέλης.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα επισημάνω ευθύς εξαρχής ότι κατέστη αναγκαίο να έρθει και άλλο νομοσχέδιο για τους μετανάστες. Και το λέω αυτό, με την έννοια ότι είχαμε και στο προηγούμενο χρονικό διάστημα διάφορους νόμους, οι οποίοι κρίθηκαν ως ανεπαρκείς για την αντιμετώπιση του ζητήματος «μετανάστης στην Ελλάδα». Και αυτό δεν είναι άσχετο με την επισήμανση ότι απουσιάζει μια ολοκληρωμένη μεταναστατευτική πολιτική.
Έχω, λοιπόν, την άποψη ότι και σήμερα η νομοθεσία που θα προκύψει από αυτήν εδώ τη συζήτηση στη Βουλή των Ελλήνων, θα είναι και πάλι αποσπασματική και δεν θα αντιμετωπίζει το μεγαλύτερο τουλάχιστον μέρος, για να μην πω το σύνολο, των προβλημάτων που αναφέρονται στην παρουσία των ξένων πολιτών στη χώρα μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, διατηρούνται σύνθετες, πολυδαίδαλες διαδικασίες για τη λεγόμενη «νομιμοποίηση των μεταναστών», συναρμοδιότητες διαφόρων οργάνων και φορέων και, μάλιστα, σε τόσο μεγάλο βαθμό, που σας λέω με απόλυτη ειλικρίνεια ότι όχι ένας μετανάστης, δηλαδή ένας πολίτης ο οποίος δεν έχει οικείωση με τη διοίκηση, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αυτά τα ζητήματα, αλλά, εάν δείτε το σχήμα σ’ αυτό το νομοθέτημα με τις πολυδαίδαλες διαδικασίες που συντηρούνται αναμφισβήτητα από το παρελθόν, ούτε ένας συνέλληνάς μας δεν θα μπορούσε με επάρκεια να τις παρακολουθήσει. Έχουμε την περιφέρεια, το Υπουργείο, τις μεταναστευτικές επιτροπές.
Γι’ αυτό και υποστηρίξαμε την άποψη και στη Διαρκή Επιτροπή της Βουλής, αλλά και στο προηγούμενο χρονικό διάστημα, ότι θα ήταν προτιμότερο να υπάρχει μια συγκροτημένη υπηρεσία, η οποία θα διεκπεραίωνε το σύνολο των ζητημάτων που αφορούν στη νομιμοποίηση του ξένου πολίτη, του μετανάστη στην Ελλάδα.
Το νομοσχέδιο αυτό συντηρεί ρυθμίσεις του παρελθόντος που αναφέρονται στα υψηλά παράβολα που πρέπει να καταβάλουν οι μετανάστες, στο μεγάλο αριθμό των ασφαλιστικών ενσήμων, προκειμένου να εξασφαλίσουν την άδεια παραμονής τους στη χώρα μας. Το αποτέλεσμα ποιο είναι; Μέσα από τέτοιες σκληρές για το μετανάστη προϋποθέσεις, εξακολουθούν, συν τοις άλλοις, να υπάρχουν πολλοί ξένοι πολίτες στη χώρα μας που δεν εισέρχονται στη διαδικασία της νομιμοποίησης, διότι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις προϋποθέσεις που ο νομοθέτης θέτει. Και αυτό θα δημιουργήσει περαιτέρω προβλήματα.
Το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου αφήνει έξω από τη ρύθμιση πάρα πολλούς μετανάστες και η προβλεπόμενη ρύθμιση του άρθρου 18 του σχεδίου νόμου που συζητάμε, δίνει τη δυνατότητα να νομιμοποιηθούν ορισμένες μόνο κατηγορίες μεταναστών, δηλαδή ένας μικρός αριθμός μεταναστών, αποκλείοντας την πλειοψηφία εκείνων που σε κάθε περίπτωση μπορούν να αποδείξουν την παραμονή τους στη χώρα μας πριν από την 31η Δεκεμβρίου του έτους 2004.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο νομοθέτης, με πλειοψηφίες και μειοψηφίες, χρόνια ολόκληρα αντιμετωπίζει το μετανάστη με μια δυσκαμψία και θα έλεγα και φοβικά πολλές φορές. Και τι αποδεικνύεται από την αντιμετώπιση του μετανάστη μ’ αυτόν τον τρόπο; ‘Ότι αντί να έχουμε νομιμοποιημένους τους μετανάστες που όντως βρίσκονται στην πατρίδα μας, τους παρωθούμε με τη διστακτικότητα του νομοθετήματος ή και με την καχυποψία του απέναντι στους μετανάστες, να ζουν στο οικονομικό και κοινωνικό περιθώριο. Και αντιλαμβάνεστε ότι αυτό είναι προσβλητικό και για τους πολίτες αυτούς, τους μετανάστες, αλλά είναι και αρνητικό στοιχείο και για την ελληνική κοινωνία, η οποία νομίζω ότι θα ευρίσκετο σε πολύ καλύτερη θέση εάν υπήρχε η δυνατότητα –και υπάρχει, αρκεί να το θελήσουμε- να συσσωματώνονται οι ξένοι πολίτες στην ελληνική πραγματικότητα αυτής εδώ της κοινωνίας.
Με το σχέδιο νόμου, προτείνεται η σύσταση Εθνικής Επιτροπής για την κοινωνική ένταξη των μεταναστών και σ’ αυτήν την Εθνική Επιτροπή μετέχουν εκπρόσωποι διαφόρων κοινωνικών και συλλογικών φορέων και οργανώσεων. Ξέρετε ποιος απουσιάζει από αυτήν την Εθνική Επιτροπή για την κοινωνική ένταξη των μεταναστών; Οι εκπρόσωποι των ίδιων των μεταναστών. Δεν μπορεί να βρει η πολιτεία εκπροσώπους από τις πολλές οργανώσεις μεταναστών και να θελήσει την παρουσία τους σ’ αυτήν την Εθνική Επιτροπή για την κοινωνική ένταξη των μεταναστών, προκειμένου μ’ έναν πρωτογενή –θα έλεγα- όσο και αυθεντικό τρόπο, να έχει τις απόψεις των ίδιων των μεταναστών; Ποια φοβία υπάρχει και θέλει να εξαιρεί τους εκπροσώπους των μεταναστευτικών οργανώσεων από την Εθνική Επιτροπή για την κοινωνική ένταξη των μεταναστών; Πρόκειται, αν μη τι άλλο, για μια παραδοξότητα. Πρόκειται για ένα –θα έλεγα- οξύμωρο σχήμα, πρόκειται εν τέλει –αυτή είναι η πεποίθησή μου- για αυτήν την καχυποψία όσο και για την κρυπτόμενη εχθρότητα με την οποία αντιμετωπίζει η συντεταγμένη πολιτεία το μετανάστη στη χώρα μας.
Επίσης, προτείνεται με το σχέδιο νόμου η σύσταση διϋπουργικής επιτροπής παρακολούθησης της μεταναστευτικής πολιτικής.
Δεν είναι λαθεμένη η πρόταση που γίνεται με το σχέδιο νόμου. Θα έλεγα όμως ότι θα μπορούσε να υπάρχει η διυπουργική συνεργασία και χωρίς την πρόβλεψη, η οποία γίνεται στο συζητούμενο σχέδιο νόμου. Όμως δημιουργούνται σχήματα, τα οποία προβάλλονται και εξαγγέλλονται, για να δημιουργήσουν εντυπώσεις –πρόκειται εν τέλει για τη λεγόμενη κυβερνητική ρητορεία- και δεν αναφέρονται στην ουσία του ζητήματος. Και δεν αναφέρονται στην ουσία του ζητήματος, γιατί θα συνεδριάζουν τουλάχιστον δυο φορές το έτος και όχι περισσότερο, ενώ ο συντονισμός έπρεπε χρόνια ολόκληρα να υπάρχει μεταξύ των συναρμοδίων Υπουργείων, προκειμένου να αντιμετωπίζεται αυτό το καίριο ζήτημα της μεταναστευτικής πολιτικής μ’ ένα συντονισμό και με μια αποτελεσματικότητα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ένας μετανάστης, κατά την πρόταση του σχεδίου νόμου, δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί ως προς την παραμονή του –δεν θα του χορηγείται η άδεια παραμονής- εάν έχει υποπέσει και έχει δικαστεί για κακουργήματα ή πλημμελήματα. Και εγώ αντιλαμβάνομαι την ένταση που περιέχει μια κακουργηματική πράξη. Αλλά για πλημμελήματα, κύριε Υπουργέ; Σας το είπα και στη Διαρκή Επιτροπή. Πλημμέλημα μπορεί να τελέσει ο οιοσδήποτε από εμάς, εσείς, εγώ, ο κάθε συνάδελφος, εξερχόμενοι της Βουλής των Ελλήνων, αν διαπράξουμε με το αυτοκίνητό μας μια σωματική βλάβη, που είναι πλημμέλημα. Γιατί αυτή η αρνητική μεταχείριση του μετανάστη για ένα πλημμέλημα, ώστε να μη του χορηγείται η άδεια διαμονής στην Ελλάδα;
Δεν αναδεικνύει, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εκτός από την υπερβολή, αυτό που λίγο πριν είπα, δηλαδή την καχυποψία και την εχθρότητα; Και δεν αποτελεί απαράδεκτη διάκριση μεταξύ ανθρώπων που διαβιούν στην επικράτεια αυτής της χώρας, της Ελλάδας;
Και σας πρότεινα και κάτι άλλο στη Διαρκή Επιτροπή. Εάν επιτέλους θέλετε να διατηρήσετε την πρόβλεψη και για τα πλημμελήματα, αναφερθείτε σ’ εκείνα τα πλημμελήματα που έχουν ένα συγκεκριμένο χαρακτήρα, που εμπεριέχουν μια απαξία προς την κοινωνία και έχουν μια συγκεκριμένη ποινική ένταση. Αλλά συλλήβδην όλα τα πλημμελήματα; Εφ’ όσον έχει τιμωρηθεί για ένα έτος, να μη νομιμοποιείται αυτός ο άνθρωπος και να διώχνεται;
Δεν μπορώ να αντιληφθώ τι θα εξυπηρετήσει επί της ουσίας αυτή η ρύθμιση. Το μόνο που θα εξυπηρετήσει, είναι ότι θα κρατάτε τη δυνατότητα στα χέρια σας, θα την κρατά η διοίκηση και θα αποβάλλει της επικρατείας όποιον μετανάστη θέλει. Πολύ δε περισσότερο, θα μπορεί να τον αποβάλλει και να μη το χορηγεί την άδεια της νομίμου διαμονής, κάνοντας χρήση των γενικών και αορίστων εννοιών «δημόσια τάξη και ασφάλεια». Εάν, λέει, για λόγους δημόσιας τάξης και ασφάλειας ελέγχεται κάποιος μετανάστης, αυτό θα είναι κριτήριο, για να απομακρύνεται, να εκδιώκεται από τη χώρα μας και να μη παίρνει την άδεια παραμονής στην πατρίδα μας. Είναι αόριστες οι έννοιες και γι’ αυτό επικίνδυνες και γι’ αυτό είναι στα χέρια, ανεξέλεγκτα, της εκάστοτε Δημόσιας Διοίκησης, η οποία θα μπορεί να χρησιμοποιεί αυτήν την αοριστία, για να εξυπηρετεί, με έλλειψη ασφάλειας δικαίου βεβαίως, τις δικές της επιλογές, που κάθε φορά θα νομίζει ότι είναι αναγκαίες.
Βεβαίως, για να είμαι ακριβής, αυτή η ρύθμιση έρχεται από το παρελθόν. Δεν είναι καινούργια. Απλώς, είναι επαναλαμβανόμενη, όπως επαναλαμβανόμενη είναι και η κριτική μας που ασκούμε σ’ αυτό το θέμα.
Προτείνει και άλλες ρυθμίσεις το σχέδιο νόμου εξαιρετικά ρευστές και γι’ αυτό και πάλι επικίνδυνες και ανώφελες. Ακούστε. Όποιος διευκολύνει την παράνομη διαμονή υπηκόου τρίτης χώρας ή δυσχεραίνει τις έρευνες των αστυνομικών αρχών για εντοπισμό, τιμωρείται με αυτό που προβλέπει η συγκεκριμένη διάταξη. Να καταλάβω -προσχωρώντας, αν θέλετε, στην άποψή σας- ότι αυτός που δυσχεραίνει τις έρευνες των αστυνομικών αρχών για τον εντοπισμό παρανόμων μεταναστών, πρέπει να τιμωρείται. Αλλά, όποιος «διευκολύνει»; Σας εκάλεσα και στη Διαρκή Επιτροπή της Βουλής να μου οριοθετήσετε την έννοια της διευκόλυνσης. Πώς τον διευκολύνει;
Επί παραδείγματι, διευκολύνει αυτός που απασχολεί ένα ή μία μετανάστη για τη φροντίδα σ’ ένα γηραιό συγγενή του, όταν δεν του ζητά την άδεια διαμονής; Αυτό θα κάνει εκείνος ο οποίος προσλαμβάνει για μια τέτοια κατηγορία εργασίας; Θα ζητάει την άδεια διαμονής; Και τις άλλες περιπτώσεις, που επίσης ρυθμίζετε, λέτε ότι δεν χρειάζεται η κατάθεση συγκεκριμένης έγγραφης συμβάσεως εργασίας. Αφού, λοιπόν, δεν χρειάζεται η κατάθεση έγγραφης συμβάσεως εργασίας για μια σειρά από κατηγορίες μεταναστών και επαγγελμάτων, για πέστε μου τι θα πει ότι «Διευκολύνει ο άλλος, ο Έλληνας πολίτης την παράνομη διαμονή του ξένου πολίτη στην Ελλάδα.»; Άλλα προβλήματα, άλλες εμπλοκές και πάλι παρούσα η Αστυνομία και ενδεχομένως και η ποινική δίωξη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μίλησα λίγο πριν γι’ αυτήν την καχυποψία της Κυβέρνησης απέναντι στο μετανάστη. Πρέπει να θέσω στην κρίση σας, για να διαφωνήσετε, κύριοι συνάδελφοι, με τη ρύθμιση που εισηγείται, το ότι εάν κάποιος μετανάστης έχει επαγγελματική δραστηριότητα και αλλάξει αυτήν την επαγγελματική δραστηριότητα πριν την παρέλευση δύο ετών, θα εκδιώκεται. Γιατί να μην μπορεί να αλλάξει το σκοπό του επαγγέλματος που αρχικά επέλεξε και ζήτησε επαγγελματική εγκατάσταση; Γιατί να μη μπορεί, επί παραδείγματι, πάνω στους εννιά ή στους δώδεκα μήνες, όταν διαπιστώνει ότι δεν πάει καλά η δουλειά του και ότι ένα άλλο εργασιακό επαγγελματικό αντικείμενο θα τον διευκόλυνε, να αλλάζει το σκοπό του επαγγέλματος και να επιλέγει κάποιο άλλο;
Περαιτέρω, για τους επί μακρόν διαμένοντες, θέλει το σχέδιο νόμου, θέλει η Κυβέρνηση να εξετάζεται στην ελληνική γλώσσα για να διαπιστώνεται η επάρκειά του και οι επαρκείς γνώσεις του στην ελληνική Ιστορία. Δεν συνιστά αυτό υποκρισία εκ μέρους της ελληνικής πολιτείας, όταν –έχω εδώ τα στοιχεία- τα υπάρχοντα κέντρα εκμάθησης ξένων γλωσσών ενηλίκων είναι απολύτως ανεπαρκή, μόλις σαράντα οκτώ, με δυνατότητα διδασκαλίας μόλις σε τρεις χιλιάδες μετανάστες, ενώ οι δικαιούχοι και οι δικαιούμενοι και οι θέλοντες είναι διακόσιες χιλιάδες; Και θέλουν οι άνθρωποι να μάθουν την ελληνική γλώσσα. Αλλά θεωρείτε ότι είναι εξαιρετικά ευχερές, έστω και αν κάποιος επί μακρόν διαμένει στην Ελλάδα, να μάθει και μάλιστα επαρκώς την ελληνική γλώσσα και την ελληνική Ιστορία;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι μεγάλος ο κατάλογος των περιπτώσεων που μαρτυρούν την ανεπάρκεια των ρυθμίσεων έναντι των μεταναστών και έναντι εν τέλει της μεταναστευτικής πολιτικής. Στη συζήτηση επί των άρθρων, θα έχουμε τη δυνατότητα να αναφερθούμε διεξοδικά. Θα ολοκληρώσω με τούτο: Δεκάδες χιλιάδες αιτήσεις μεταναστών παραμένουν αδιεκπεραίωτες. Είναι στοιβαγμένες και η Δημόσια Διοίκηση με τις πολυδαίδαλες διαδικασίες που έχει επιλέξει μέσα από μία σειρά από νόμους, τις αφήνει εκεί, με αποτέλεσμα να μην έχουν τακτοποιηθεί οι μετανάστες, οι οποίοι και το δικαιούνται και εμπροθέσμως έχουν υποβάλει τις αιτήσεις τους. Να, λοιπόν, πώς αντιμετωπίζεται ο μετανάστης. Και δεν αντιμετωπίζεται ορθά, δεν αντιμετωπίζεται με την αναγκαία δικαιοσύνη, δεν αντιμετωπίζεται με τον απαιτούμενο σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα που και αυτός έχει και διεκδικεί όπως και εμείς έχουμε και εμείς διεκδικούμε.
Είναι προφανές ότι καταψηφίζω το σχέδιο νόμου επί της αρχής.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ο κ. Τζίμας έχει το λόγο.
ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΤΖΙΜΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πρώτη σοβαρή αντιμετώπιση ανάπτυξης μιας σοβαρής μεταναστευτικής πολιτικής έγινε το 1991 με το ν.1975.
Στη συνέχεια εκδόθηκε το π.δ. 358/1997 και ψηφίστηκε νέος νόμος, ο ν. 2910, το 2001. Αποτέλεσμα αυτής της νομοθεσίας μέχρι το 2004, που αναλάβαμε τη διακυβέρνηση της χώρας, ήταν ότι δεν κατέστησαν δυνατοί οι νόμοι και τα προεδρικά διατάγματα του παρελθόντος να αναπτύξουν μία ενεργητική πολιτική στον τομέα της μετανάστευσης. Γιατί η μετανάστευση είναι ένα ζήτημα που δεν επιδέχεται μικροκομματική αντιμετώπιση και κριτική. Είναι ένα ζήτημα εθνικό και ως εθνικό πρέπει να το αντιμετωπίσουμε και να το λύσουμε.
Αυτό που πρέπει να παραδεχθούμε είναι ότι η κρατική πολιτική μέχρι σήμερα στην ουσία αντέδρασε σε μία παγιωμένη κατάσταση όσον αφορά το μεταναστευτικό ζήτημα. Αντέδρασε, δεν έδρασε, δεν λειτούργησε κατασταλτικά πάνω σε ένα κοινωνικό φαινόμενο το οποίο αντιμετώπισε η χώρα μας, ιδιαίτερα από το 1991 μέχρι και σήμερα.
Γι’ αυτό λοιπόν, μέσα σε ενάμιση χρόνο η νέα Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αντιμετωπίζει ενεργητικά για δεύτερη φορά το ζήτημα ανάπτυξης μίας εθνικής μεταναστευτικής πολιτικής και με το ν. 3386 του 2005, αλλά και με το νομοσχέδιο το οποίο εισηγείται.
Στόχος του είναι να αναπτυχθεί επιτέλους στην Ελλάδα μία ενεργητική πολιτική στον τομέα της μετανάστευσης. Γιατί το ζήτημα είναι ανθρώπινο. Δεν είναι εύκολο πράγμα να εγκαταλείπεις την πατρίδα σου, την πατρώα γη και να πηδάς τα σύνορα μιας χώρας, να ξενιτεύεσαι για να βρεις δουλειά και να ζήσεις την οικογένειά σου. Γι’ αυτό εγώ εγκαταλείπω και δεν χρησιμοποιώ καθόλου τον όρο «παράνομη μετανάστευση». Υπάρχει η παράτυπη μετανάστευση. Αν ένας μετανάστης βρίσκεται στη χώρα μας, γιατί του λείπει ένα πιστοποιητικό από τη χώρα που έφυγε, γιατί τα αρχεία κάηκαν λόγω γεγονότων ή εμπολέμου ή εκρύθμου καταστάσεως, αυτόν το μετανάστη δεν μπορούμε να τον βαπτίζουμε συνολικά ως παράνομο.
Έχουμε, λοιπόν, την νόμιμη μετανάστευση, έχουμε και την παράτυπη. Το γεγονός ότι έχουμε ένα σύνολο νόμων μέχρι σήμερα δεν απέτρεψε το γεγονός να έχει η Ελλάδα τους περισσότερους αναλογικά μετανάστες από οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα. Σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής του 2001 οι νόμιμοι αλλοδαποί στην Ελλάδα ήταν επτακόσιες ενενήντα επτά χιλιάδες. Περίπου οκτακόσιες χιλιάδες οι νόμιμοι αλλοδαποί και περίπου διακόσιες χιλιάδες οι παράτυποι.
Προσέξτε λίγο τα στοιχεία σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες. Η Ισπανία, που έχει πολλαπλάσιο πληθυσμό από την Ελλάδα, έχει ένα εκατομμύριο τριακόσιες είκοσι τέσσερις χιλιάδες μετανάστες, που αυτό αντιστοιχεί στο 3,35% του πληθυσμού της. Η Ελλάδα με τις οκτακόσιες χιλιάδες μετανάστες έχει μεταναστευτικό ρεύμα της τάξης του 7,3% του πληθυσμού της. Η Γαλλία, που είναι πολύ μεγαλύτερη χώρα από μας, το 5,6% του πληθυσμού της μόνο είναι μετανάστες, δηλαδή, 3,2 εκατομμύρια μετανάστες. Η δε Πορτογαλία, που είναι παραπλήσια χώρα με μας, έχει το μισό μεταναστευτικό πληθυσμό από ό,τι η Ελλάδα.
Έτσι, λοιπόν, γίνεται κατανοητό ότι χρειάζεται να εντείνουμε ακόμη περισσότερο την προσπάθειά μας –και αυτό κάνει η Κυβέρνηση και το Υπουργείο Εσωτερικών- απλοποίησης των διαδικασιών νομιμοποίησης των αλλοδαπών που βρίσκονται στην Ελλάδα.
Να δούμε λίγο τη γεωγραφία του πληθυσμού που βρίσκεται στη χώρα μας. Από τις οκτακόσιες χιλιάδες αλλοδαπούς, σαράντα επτά χιλιάδες πολίτες προέρχονται από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Περίπου τετρακόσιες τριάντα οκτώ χιλιάδες, με στοιχεία απογραφής του 2001, είναι Αλβανοί πολίτες και απ’ αυτούς οι μισοί ήρθαν στην Ελλάδα για να εργαστούν.
Περίπου εβδομήντα χιλιάδες ήρθαν για οικογενειακή επανένωση, δέκα χιλιάδες ως παλιννοστούντες και φυσικά η απογραφή δηλώνει και τα επαγγέλματα, τα οποία ασκούν οι αλλοδαποί στη χώρα μας. Έχουμε αλλοδαπούς από τη Γεωργία, από τη Ρουμανία, από τη Ρωσική Ομοσπονδία, από την Ουκρανία, το Πακιστάν, την Ινδία, έχουμε Πολωνούς, Κυπρίους που τώρα είναι Ευρωπαίοι πολίτες.
Αντιλαμβανόμαστε, λοιπόν, την αναγκαιότητα αυτής της Κυβέρνησης να αναπτύξει μια ρεαλιστική και απλοποιημένη μεταναστευτική πολιτική, την οποία στερήθηκε η χώρα μας τα προηγούμενα δεκαπέντε χρόνια, που θα δίνει και κατευθυντήριες γραμμές ούτως ώστε να επιλυθεί το πρόβλημα, που έχει ήδη παγιωθεί στην ελληνική κοινωνία. Πιστεύουμε πως αυτή η ενεργητική πολιτική, όπως εκπέμπεται μέσα από το νομοσχέδιο, το οποίο συζητούμε, είναι μια μεταναστευτική πολιτική η οποία δίνει κατευθύνσεις εισόδου, εγκατάστασης των μεταναστών και συντονίζει τις ενέργειες αυτές μέσα στο ευρωπαϊκό περιβάλλον, στο οποίο είμαστε και υποχρεωμένοι να κινηθούμε.
Το νομοσχέδιο, λοιπόν, το οποίο είναι προς συζήτηση, μας δίνει τη δυνατότητα να χαλαρώσουμε τις ρυθμίσεις του παρελθόντος, οι οποίες λειτουργούσαν απάνθρωπα απέναντι σε σχεδόν ένα εκατομμύριο μετανάστες, λαμβάνοντας υπόψη μας ότι τέτοιοι χαλαροί δεσμοί και διαδικασίες επανένταξης των μεταναστών στον ευρωπαϊκό χώρο υπάρχουν και στη Μεγάλη Βρετανία και στη Γαλλία και στη Γερμανία. Να σας αναφέρω πως στη Γαλλία και στη Γερμανία υπάρχουν προγράμματα εποχικής μετανάστευσης, κάτι που προβλέπεται και από την ελληνική νομοθεσία, προσωρινής απασχόλησης, συνάπτοντας διμερείς σχέσεις με αρκετά κράτη. Ακόμη να σημειώσουμε πως στη Γερμανία, για να εισέλθει ένας μετανάστης στη γερμανική αγορά και να πάρει άδεια εργασίας για συγκεκριμένη απασχόληση ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος να βεβαιωθεί πως δεν υπάρχει κανένας Γερμανός πολίτης ούτε μόνιμος αλλοδαπός, που να ενδιαφέρεται για την αντίστοιχη θέση.
Χώρες, λοιπόν, με μακροχρόνια πείρα, όπως είναι η Γερμανία και η Γαλλία, στην αντιμετώπιση των μεταναστών εκπέμπουν ένα μήνυμα, το οποίο μήνυμα συλλαμβάνει και η Ελλάδα και μέσω αυτού του νομοσχεδίου προσπαθεί να ρυθμίσει τα κακώς κείμενα του παρελθόντος και να εντάξει στην ελληνική κοινωνία τους μετανάστες, οι οποίοι είναι ενσωματωμένοι στο ελληνικό δίκαιο. Πρόκειται, λοιπόν, για αντιμετώπιση ενός εθνικού ζητήματος.
Ρυθμίζονται ζητήματα διαμονής για λόγους σπουδών, για λόγους εργασίας, ρυθμίζονται διαδικασίες για την απόκτηση της ιδιότητας των διαμενόντων στην Ελλάδα επί μακρό χρονικό διάστημα και πιστεύω πως οι επί μέρους ρυθμίσεις, οι οποίες θα συζητηθούν κατ’ άρθρον αύριο, στοιχειοθετούν ένα νομοσχέδιο το οποίο πραγματικά δικαιώνει την επιλογή των μεταναστών της Ελλάδος ως χώρας διαμονής, αλλά δικαιώνει και τον ανθρώπινο και κοινωνικό χαρακτήρα αυτής της Κυβέρνησης στην ανάπτυξη φαινομένων και πολιτικών που έχουν στόχο τον άνθρωπο.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε.
Ο συνάδελφος κ. Χάιδος έχει το λόγο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΑΪΔΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριοι συνάδελφοι, η Ιστορία διδάσκει ότι οι μετακινήσεις των ανθρώπων ήταν ταυτόχρονες με την παρουσία του ανθρώπου στον πλανήτη. Τα αίτια είναι πολλά, προαιώνια και διαχρονικά. Παρ’ ότι οι βασικές αιτίες και τα κύρια γνωρίσματα της μετανάστευσης ήταν περίπου τα ίδια και παραμένουν τα ίδια, το μέγεθος του φαινομένου παρουσίασε αυξομειώσεις και κάποια χαρακτηριστικά του διέφεραν από εποχή σε εποχή.
Τα τελευταία χρόνια ζούμε μια έξαρση της μετακίνησης των ανθρώπων από τις φτωχές και υποανάπτυκτες χώρες του Τρίτου Κόσμου προς τις πλούσιες και ανεπτυγμένες χώρες του πλανήτη, τις οποίες, σε αντιδιαστολή, θα χαρακτηρίσω χώρες του Πρώτου Κόσμου.
Τα καραβάνια των εξαθλιωμένων και απελπισμένων έχουν ως προορισμό είτε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης διά μέσου των δύσβατων και αναρίθμητων θαλάσσιων δρόμων της Μεσογείου –γι’ αυτό χαρακτηρίστηκε και «μέση γη», ήταν πάντα το επίκεντρο των μετακινήσεων του ανθρώπου- είτε προς τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά και την Αυστραλία, χώρες όμως που αναπτύχθηκαν και στηρίχθηκαν στη μετανάστευση.
Η πατρίδα μας, η Ελλάδα, είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο που μέσα σε μισό αιώνα μετατράπηκε από χώρα αποστολής μεταναστών σε χώρα υποδοχής τους. Υπενθυμίζω ότι από το 1950 έως το 1973 μετανάστευσαν συνολικά ένα εκατομμύριο διακόσιες χιλιάδες Έλληνες μόνο στη Δυτική Ευρώπη, ενώ σήμερα φιλοξενούνται στην πατρίδα μας πάνω από ένα εκατομμύριο αλλοδαποί μετανάστες.
Και από εκεί που ο μέσος Έλληνας υφίστατο τα προβλήματα της δικής του ξενιτιάς ή της μετανάστευσης κάποιου οικείου του προσώπου, σήμερα γίνεται μάρτυρας πολλών και διαφορετικών απόψεων για τις επιδράσεις και του κινδύνους από την παρουσία των ξένων στην κοινωνία μας και συμμετέχει με ενδιαφέρον στον αυξανόμενο προβληματισμό για την αντιμετώπιση του διαρκώς διογκούμενου φαινομένου της σύγχρονης μετανάστευσης και των συνεπειών της για τη χώρα μας, γιατί εκτός από τα οφέλη, από την παρουσία των μεταναστών για την πατρίδα μας, όπως η αύξηση του Α.Ε.Π., η αναζωογόνηση του γηράσκοντος πληθυσμού και πολλά άλλα, παρουσιάζονται και προβλήματα που έχουν σχέση με τη λειτουργία των υπαρχουσών κοινωνικών δομών, όπως η αγορά εργασίας, η πρόνοια, η δημόσια υγεία, η δημόσια παιδεία και άλλοι τομείς. Ταυτόχρονα ελλοχεύει ο κίνδυνος της περιθωριοποίησης, του αποκλεισμού των μεταναστών και της όξυνσης των κοινωνικών αντιθέσεων και ανισοτήτων. Το ζήτημα επίσης της ένταξης παρουσιάζει σημαντικά και πολλές φορές δυσθεώρητα εμπόδια.
Τελευταίες μελέτες στις Η.Π.Α. έδειξαν ότι οι ισπανόφωνοι μετανάστες ζουν, επικοινωνούν, εργάζονται και συναλλάσσονται μεταξύ τους χωρίς να γνωρίζουν τη γλώσσα, αφού μπορούν να τα καταφέρουν ακόμα και αν δεν την ξέρουν. Δημιουργούν, δηλαδή, γκέτο μέσα στις μεγαλουπόλεις, τα οποία είναι απομονωμένα και αποκλεισμένα από την υπόλοιπη κοινωνία με την οποία διαρκώς αναπτύσσεται μία διογκούμενη αντίθεση που δυσχεραίνει την προσαρμογή τους και την απώτερη ένταξή τους.
Στις χώρες της Ευρώπης όπως η Γαλλία, η Γερμανία, η Ολλανδία και άλλες, η ένταξη αποδείχθηκε δυσκολότερη και για τη δεύτερη γενιά μεταναστών, οι οποίοι αισθάνονται περισσότερο αδικημένοι από τους γονείς τους. Τα πρόσφατα γεγονότα στη Γαλλία αποκάλυψαν το πραγματικό μέγεθος του προβλήματος. Φαίνεται πως η πολυπολιτισμική κοινωνία που αποτέλεσε και αποτελεί για χρόνια, όραμα, σύνθημα και στόχο για τη δημοκρατική Ευρώπη, τώρα αν δεν γίνουν οι απαραίτητες βαθιές τομές, κινδυνεύει να μετατραπεί σε μια από τις μεγαλύτερες απειλές για την κοινωνική ειρήνη και την πολιτική σταθερότητα των χωρών της. Η διεύρυνση της απήχησης ξενοφοβικών εθνικιστικών και ρατσιστικών απόψεων και η αύξηση της δύναμης των ακροδεξιών κομμάτων στη γηραιά ήπειρο, επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές.
Κύριοι συνάδελφοι, το ζήτημα της μετανάστευσης είναι μεγάλο, είναι πολύπλοκο και πολύ δύσκολο να το προσεγγίσει κάποιος στα πλαίσια του χρόνου που διαθέτουμε. Πήρα, όμως, σήμερα το λόγο για να επισημάνω τον κίνδυνο της ξενοφοβίας που ελλοχεύει για την κοινωνία μας, γιατί οι Έλληνες ούτε είναι ούτε πρόκειται να γίνουν ρατσιστές, ο οποίος πολλές φορές τρέφεται από τα υπαρκτά προβλήματα που δεν αντιμετωπίζονται και υποδαυλίζεται από υπερπατριωτικές φωνές που εκτρέφονται στο όνομα της ιστορίας μας ή τροφοδοτείται από φονταμενταλιστικές απόψεις που εκφράζονται στο όνομα της ορθόδοξης παράδοσής μας. Αυτές οι φωνές όχι μόνο δεν αποδοκιμάζονται κατηγορηματικά από την Κυβέρνηση και τη Νέα Δημοκρατία, αλλά κάποιες φορές επικροτούνται και επιβραβεύονται από στελέχη του κυβερνώντος κόμματος. Οι γνωρίζοντες όμως την ελληνική ιστορία ξέρουν ότι ο Ελληνισμός αναπτύχθηκε και μεγαλούργησε με ελεύθερη σκέψη, με ανοιχτούς ορίζοντες, με διαπολιτισμική συνεργασία με τους άλλους λαούς και με σεβασμό και την αποδοχή των ξένων. Αλλά και η ορθόδοξη πίστη στηρίζεται στην αγάπη, στην αλληλεγγύη, στη μεγαλοσύνη, στην οικουμενικότητα που επιτάσσει βοήθεια προς τους αναξιοπαθούντες και τους ξένους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της διαχρονικής πορείας της πατρίδας μας είναι για τους νεότερους χρόνους η ιστορία της Θεσσαλονίκης, η οποία μέσα από την πολυπολιτισμικότητα και την πολυεθνικότητα διατήρησε ένα διαρκή πρωταγωνιστικό ρόλο στην ευρύτερη περιοχή προς όφελος όλης της χώρας. Δυστυχώς, όμως, οι κάτοικοι αυτής της κοσμοπολίτικης νύμφης του Θερμαϊκού, τα τελευταία χρόνια επηρεαζόμενη από τις ξενοφοβικές κραυγές που προβάλλονται, προβληματίζονται, ανησυχούν και παρασύρονται στην εσωστρέφεια. Όλοι μας ανησυχούμε από τα συνθήματα σαν αυτά που ακούστηκαν τα ξενοφοβικά στον πρόσφατο αγώνα που έγινε στη Θεσσαλονίκη την προηγούμενη Κυριακή.
Κύριοι συνάδελφοι, η πατρίδα μας πρέπει να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα των μεταναστών στη χώρα μας, με βάση τις διαμορφωμένες σημερινές συνθήκες και τις απαιτήσεις του μέλλοντος, διεπόμενη από τα αληθινά παντοτινά πανανθρώπινα διδάγματα της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και της ορθόδοξης πίστης μας. Γιατί, αν δεν κινηθούμε σήμερα προς τη σωστή κατεύθυνση, το 2015 όταν –όπως προβλέπει ο Ο.Η.Ε.- από τα δεκατέσσερα εκατομμύρια της χώρας, τα τριάμισι εκατομμύρια θα είναι αλλοδαποί, το πρόβλημα θα λάβει εκρηκτικές διαστάσεις.
Αγνοώντας τις ξενοφοβικές απόψεις, πρέπει να θεσπίσουμε ένα σύγχρονο δημοκρατικό και εφαρμόσιμο πλαίσιο για τη μετανάστευση, να θεσπίσουμε σταθερούς και δίκαιους κανόνες εισόδου και παραμονής στη χώρα και για τη δραστηριότητα των μεταναστών στην πατρίδα, να ψηφίσουμε νόμους που θα διασφαλίζουν τα θεμελιώδη δικαιώματα και θα βοηθούν στη σταδιακή ένταξή τους στην κοινωνία, να διαμορφώσουμε ένα περιβάλλον αλληλεγγύης και αρμονικής και δημιουργικής συνύπαρξης όλων, ένα περιβάλλον που θα αναδεικνύει τις ομοιότητές μας, έτσι ώστε να μας βοηθά να σεβόμαστε και τις διαφορές μας, ένα περιβάλλον στο οποίο θα ζούμε όλοι μαζί, θα είμαστε ίσοι, αλλά ταυτόχρονα και διαφορετικοί, όπως είπε ο Αλαίν Τουραίν.
Πριν από ενάμιση χρόνο, όταν συζητούσαμε το προηγούμενο νομοσχέδιο για τους μετανάστες, είπα πως παρ’ ότι περιλαμβάνει και ευνοϊκές ρυθμίσεις, δεν αντιμετωπίζει συνολικά και ριζοσπαστικά το πρόβλημα. Σήμερα, επιβεβαιώνομαι με τον πιο κατηγορητικό τρόπο.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Όπως επισημαίνει και η Ο.Κ.Ε., χρειάζεται ουσιαστική απλοποίηση των διαδικασιών νομιμοποίησης, ενίσχυση των υπηρεσιών καταγραφής τους, ελέγχου της εφαρμογής των ισχυουσών διατάξεων και προστασίας των δικαιωμάτων. Στην Εθνική Επιτροπή πρέπει να συμμετέχουν όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς, χωρίς αποκλεισμούς.
Επειδή το φαινόμενο της μετανάστευσης δεν είναι παροδικό, αλλά θα συνεχισθεί αυξανόμενο στο μέλλον, πρέπει να χαραχτεί μια ολοκληρωμένη μελετημένη και μακρόπνοη πολιτική, η οποία να καλύπτει όλο το φάσμα, όλες τις πτυχές της εισόδου, της παραμονής, της νομιμοποίησης και της κοινωνικής ένταξης των μεταναστών, καθώς επίσης και θέματα που αφορούν –και αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό- τους μετανάστες δεύτερης γενιάς, οι οποίοι ήδη αποτελούν σημαντικό ποσοστό στη χώρα μας.
Ιδιαίτερης σημασίας, επίσης, θεωρώ τη συμμετοχή της παιδείας σ’ αυτήν την προσπάθεια.
Τέλος, θα ήθελα να κάνω μία έκκληση από το Βήμα της Βουλής, όλοι μας να αποδοκιμάζουμε και να καταδικάζουμε τις ξενοφοβικές απόψεις που δυστυχώς αυξάνονται σήμερα στη χώρα μας.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε.
Το λόγο έχει ο συνάδελφος, κ. Χρύσης.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΧΡΥΣΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η αθρόα και αιφνιδιαστική είσοδος χιλιάδων μεταναστών την τελευταία δεκαετία, βρήκε τη χώρα μας νομοθετικά απροετοίμαστη. Η είσοδος και παραμονή αλλοδαπών από τρίτες χώρες στην Ελλάδα στην αρχή αντιμετωπίστηκε πρόχειρα και αποσπασματικά.
Κατόπιν, οι ανάγκες και το μέγεθος του προβλήματος, επέβαλαν τη συστηματική αντιμετώπισή του. Οι νόμοι 2910/2001 και 3386/2005 κάλυψαν σημαντικά θέματα στο πρόβλημα αυτό. Παρ’ όλα αυτά, η πρακτική εφαρμογή τους ανέδειξε άλλα προβλήματα, τα οποία χρήζουν νομοθετικής ρύθμισης και συμπλήρωσης.
Προς αυτήν την κατεύθυνση κινείται το υπό ψήφιση νομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, το οποίο φιλοδοξεί να καλύψει τα νομοθετικά κενά και να διευκολύνει τους αλλοδαπούς με την απλούστευση των διαδικασιών παραμονής τους.
Τα πρώτα είκοσι ένα άρθρα του νομοσχεδίου συναποτελούν το πρώτο κεφάλαιο που επιγράφεται με τον τίτλο «Ειδικές ρυθμίσεις θεμάτων μεταναστευτικής πολιτικής». Τα υπόλοιπα δεκαπέντε άρθρα του νομοσχεδίου περιλαμβάνονται στο δεύτερο κεφάλαιο με τον τίτλο «Ρυθμίσεις λοιπών θεμάτων αρμοδιότητας του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης».
Βασική βέβαια μέριμνα του υπό ψήφιση νομοσχεδίου είναι η κοινωνική ένταξη των μεταναστών. Τοιουτοτρόπως, περιορίζονται οι παράνομες δραστηριότητες των μεταναστών στη χώρα μας, περιορίζεται η εκμετάλλευσή τους και ωφελείται πολλαπλώς η εθνική οικονομία με την ένταξή τους στην παραγωγική διαδικασία.
Για την παρακολούθηση, την καταγραφή και την υλοποίηση των παραπάνω στόχων συνιστάται η Εθνική Επιτροπή για την Κοινωνική Ένταξη των Μεταναστών που υπάγεται στο Υπουργείο Εσωτερικών.
Η επιτροπή αυτή, που αποτελεί καινοτομία του νομοσχεδίου, αποτελείται από τον Υπουργό Εσωτερικών ως Πρόεδρο, με αναπληρωτή του το Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Εσωτερικών ο οποίος συμμετέχει σ’ αυτήν την επιτροπή, το Γενικό Γραμματέα Δημοσιονομικής Πολιτικής του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών, τους Γενικούς ή Ειδικούς Γραμματείς των Υπουργείων Εξωτερικών, Ανάπτυξης, Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Πολιτισμού, Δημόσιας Τάξης, οι οποίοι προτείνονται από τους οικείους Υπουργούς. Εκτός τούτων και πολλοί άλλοι εκπροσωπούνται σ’ αυτήν την επιτροπή και καλύπτουν όλο το κοινωνικό φάσμα. Ενδεικτικά αναφέρω εκπροσώπους από την Α.Δ.Ε.Δ.Υ., εκπροσώπους της Ε.Ν.Α.Ε., της Κ.Ε.Δ.Κ.Ε. και πολλούς άλλους.
Έργο της επιτροπής αυτής είναι κατ’ εξοχήν η εισήγηση προτάσεων και δράσεων που αφορούν την κοινωνική ένταξη των μεταναστών στη διυπουργική επιτροπή. Επίσης η διεξαγωγή κοινωνικού διαλόγου και η διαμόρφωση πολιτικών που προάγουν την ένταξη των μεταναστών εντάσσονται μέσα στο πλαίσιο της δράσης, του έργου και της αποστολής της παραπάνω επιτροπής, η οποία συντάσσει και υποβάλλει σχετική έκθεση στη Βουλή.
Για το συντονισμό της μεταναστευτικής πολιτικής στην Ελλάδα συνιστάται διυπουργική επιτροπή, που αποτελείται από τους Υπουργούς Εσωτερικών, Οικονομίας και Οικονομικών, Άμυνας, Ανάπτυξης, Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, Απασχόλησης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Δικαιοσύνης, Πολιτισμού, Δημόσιας Τάξης και Εμπορικής Ναυτιλίας και η οποία συνέρχεται δύο φορές το χρόνο.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Πρόεδρος της Βουλής κ. ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τίθεται ως γενική προϋπόθεση στο νομοσχέδιο για τη χορήγηση ή ανανέωση άδειας παραμονής υπηκόων τρίτων χωρών η μη ύπαρξη λόγων δημόσιας τάξης και ασφάλειας και η μη έκδοση τελεσίδικης καταδικαστικής απόφασης για κακούργημα ή πλημμέλημα σε ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός έτους.
Θα μου επιτραπεί, όμως, να σταθώ σε διατάξεις του νομοσχεδίου που έχουν ιδιαίτερη σημασία για τους αλιείς του νησιωτικού χώρου από τον οποίο και προέρχομαι. Τέτοια είναι η προσθήκη στο ν. 3386/2005 του άρθρου 16Α΄.
Στη Ρόδο, στην Κω, την Κάλυμνο, τη Λέρο και άλλα μικρότερα νησιά της Δωδεκανήσου υπάρχουν, ως γνωστόν, αλιευτικές επιχειρήσεις με αλιευτικά σκάφη που απασχολούν αλιεργάτες που κατάγονται από τρίτες χώρες και ειδικότερα από την Αίγυπτο. Η δυνατότητα που παρέχεται με την παραπάνω διάταξη διευκολύνει αφάνταστα τη μετάκληση αλιεργατών από τρίτες χώρες για να εργαστούν με σχέση εξηρτημένης εργασίας ορισμένου χρόνου στις αλιευτικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στα νησιά μας. Η κατάθεση, τρεις μήνες πριν την έναρξη της αλιευτικής περιόδου, σχετικής αίτησης στο δήμο ή στην κοινότητα της αλιευτικής επιχείρησης ή στην έδρα του νηολογίου του σκάφους μαζί με εγγυητική επιστολή τράπεζας ή του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων που αντιστοιχεί στις αποδοχές ενός μηνός ανειδίκευτου εργάτη, είναι οι προϋποθέσεις για έκδοση της άδειας παραμονής, μέγιστης διάρκειας βέβαια δέκα μηνών που εκδίδεται από την αρμόδια υπηρεσία Αλλοδαπών και Μετανάστευσης της οικείας περιφέρειας.
Εκτός τούτου, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς που κατοικούμε στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου συχνά δεχόμαστε λαθρομετανάστες από τα Μικρασιατικά παράλια. Οι δυστυχείς και απελπισμένοι αυτοί άνθρωποι γίνονται αντικείμενο οργανωμένων κερδοσκοπικών συμφερόντων.
Ορθώς αυστηροποιούνται με το παρόν νομοσχέδιο οι ποινικές διατάξεις αναφορικά με την παράνομη διακίνηση υπηκόων τρίτων χωρών. Βεβαίως θα συμβάλλουν στον περιορισμό της παράνομης δραστηριότητας ατόμων που εκμεταλλεύονται τις ελπίδες των ανθρώπων αυτών. Γι’ αυτό ήταν επιβεβλημένη η αντικατάσταση της παραγράφου 5 του άρθρου 87 του ν. 3386/2005.
Με τη νέα ρύθμιση που εισάγεται με το παρόν νομοσχέδιο με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή τουλάχιστον 5.000 ευρώ απειλείται όποιος διευκολύνει είσοδο ή έξοδο από τη χώρα μας υπηκόου τρίτης χώρας. Και αν αυτός ενήργησε με κερδοσκοπία τιμωρείται τουλάχιστον με φυλάκιση δύο ετών και χρηματική ποινή τουλάχιστον 10.000 ευρώ. Σύμφωνα με διάταξη επίσης του νομοσχεδίου, κακουργηματικό χαρακτήρα λαμβάνει η πράξη αυτή αν δύο ή περισσότεροι ενήργησαν εκ κερδοσκοπίας στο πλαίσιο οργανωμένης εγκληματικής δράσης.
Ως εκ τούτου απειλούνται τα πρόσωπα αυτά με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών και χρηματική ποινή που κυμαίνεται από 10.000 μέχρι 50.000 ευρώ. Πιστεύουμε ότι η αυστηρότητα της ποινής θα λειτουργήσει αποτρεπτικά σ’ αυτούς που οργανωμένα και επαγγελματικά δρουν στα νησιά, διευκολύνοντας την παράνομη διακίνηση υπηκόων τρίτων χωρών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με το παρόν νομοσχέδιο, με ειδικότερες ρυθμίσεις, επιλύονται θέματα πολιτικής προστασίας και μερικής απασχόλησης με προτεραιότητα επιλογής υποψηφίων από κοινωνικές ομάδες ανέργων, αναπήρων, μητέρων, ανηλίκων, πολυτέκνων, με σαφή και συγκεκριμένα κριτήρια.
Τέλος, καινοτομίες αποτελούν οι αιτήσεις μέσω τηλεφώνου και διαδικτύου για δικαιολογητικά που ζητούνται μέσω των Κέντρων Εξυπηρέτησης Πολίτη. Εξυπηρετείται χωρίς ταλαιπωρία, άμεσα και αποτελεσματικά ο πολίτης και η διοίκηση έρχεται πιο κοντά σ’ αυτόν. Πιλοτικά ιδρύεται το Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολίτη στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, για παροχή διοικητικών πληροφοριών και διεκπεραίωση υποθέσεων των πολιτών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αναμφίβολα το νομοσχέδιο αυτό συμβάλλει στην επίλυση πολλών θεμάτων μεταναστευτικής πολιτικής και με ειδικές ρυθμίσεις που προβλέπει, αναβαθμίζει τη Δημόσια Διοίκηση, η οποία γίνεται προσιτή και φιλική στον πολίτη.
Υπερψηφίζοντας, επομένως, το νομοσχέδιο αυτό, διευκολύνουμε την κοινωνική ένταξη των μεταναστών τρίτων χωρών και αναβαθμίζουμε την ποιότητα υπηρεσιών του κράτους προς τον πολίτη. Σε αυτήν τη στόχευση, που είναι βασική στόχευση του νομοσχεδίου, έχουμε χρέος να ανταποκριθούμε, υπερψηφίζοντας το παρόν νομοσχέδιο.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη Ψαρούδα): Ευχαριστούμε πολύ.
Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Εμμανουήλ Στρατάκης.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Είναι πράγματι γεγονός, όπως είπε ο μόλις κατελθών του Βήματος συνάδελφος, ότι τα πρώτα χρόνια που αντιμετωπίσαμε το μεταναστευτικό κύμα στη χώρα μας –που ήταν πρωτόγνωρο βέβαια- υπήρχε και προχειρότητα και αποσπασματικότητα στην αντιμετώπιση του. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι στη συνέχεια δεν κάναμε ουσιαστικά βήματα, προκειμένου να διασφαλίσουμε το ποιοι και πώς έρχονται στη χώρα μας, ώστε πράγματι αυτοί που έρχονται να είναι μέσα σε κάποια πλαίσια. Η ίδρυση του Σώματος των Διασυνοριακών Φυλάκων, δηλαδή, των οργάνων αυτών, προφύλαξε τη χώρα από παραβάσεις αυτής της μορφής.
Εκείνο, όμως, που νομίζω ότι πρέπει να επισημάνω είναι ότι ως χώρα δώσαμε, τουλάχιστον τον προηγούμενο αιώνα, αρκετούς μετανάστες. Μιλάμε για άλλη μια Ελλάδα εκτός Ελλάδας και γνωρίζουμε όλοι μας ότι δεν υπάρχει ελληνική οικογένεια που να μην έχει ένα μετανάστη. Αυτή η κατάσταση επιβάλλει σε μας να δούμε με περισσότερη προσοχή τα ζητήματα αυτά, μιας και όλοι λίγο-πολύ από τις οικογένειες μας, από τον περίγυρο μας, έχουμε εμπειρίες που αφορούν τους μετανάστες.
Θα έπρεπε, λοιπόν, κάτω απ’ αυτά τα δεδομένα να διαμορφώσουμε ως χώρα μια μεταναστευτική πολιτική που να μην έχει φοβικά χαρακτηριστικά. Θεωρώ ότι αυτό είναι το κυρίαρχο, γιατί δυστυχώς, κύριε Υπουργέ, διαπιστώνουμε ότι και με το παρόν νομοσχέδιο προστρέχουμε ή τουλάχιστον καλλιεργούμε μία τέτοια αντίληψη που έχει να κάνει με την Αστυνομία, με τέτοια ζητήματα που θεωρώ ότι είναι ή πρέπει να είναι ξεπερασμένα.
Θα έπρεπε, λοιπόν, μια μεταναστευτική πολιτική να βασίζεται σ’ ένα ξεκάθαρο νομικό πλαίσιο που θα κατοχυρώνει την ισότιμη παρουσία στην κοινωνία και στην αγορά εργασίας. Και επισημαίνω αυτήν την ισότιμη παρουσία στην κοινωνία, γιατί δεν πρέπει να ξεχνούμε –και νομίζω ότι το θυμόμαστε όλοι μας- ότι στην αρχαιότητα, Έλληνας ήταν οποιοσδήποτε είχε ελληνική παιδεία. Σε αυτήν, λοιπόν, τη λογική και πάνω σ’ αυτήν τη βάση, εμείς έπρεπε να έχουμε δομήσει ή να δομούμε καθημερινά τη μεταναστευτική μας πολιτική.
Τι παρακολουθούμε, όμως; Παρακολουθούμε ότι παρά το ότι υπήρχε μια σημαντική προσπάθεια με το ν. 2910/2001 και τα μετέπειτα προεδρικά διατάγματα 358 και 359, η Νέα Δημοκρατία ως Κυβέρνηση έφερε το ν. 3386/2005, τον ψήφισε, δεν απέδωσε αυτός ο νόμος τα αναμενόμενα -και αυτό καταγράφεται και από τα στοιχεία που κατέθεσε ο εισηγητής μας- και σήμερα έρχεται υποτίθεται να διορθώσει τα πράγματα.
Δεν τα διορθώνει, όμως, γιατί με τις ρυθμίσεις που επιφέρει σκληραίνει ακόμη περισσότερο την ελληνική μεταναστευτική πολιτική. Δηλαδή συνεχίζεται μια κατάσταση που δεν απέδωσε τα αναμενόμενα. Διότι είναι γεγονός ότι αν ο ν.3386/2005 απέδιδε τα αναμενόμενα, δεν θα χρειαζόταν σήμερα να κάνουμε καινούργια νομοθετική παρέμβαση.
Άρα, αντί να βελτιώσουμε τα πράγματα -πάμε να τα διορθώσουμε φαινομενικά- στην πράξη συμπληρώνουμε κάποιες διαδικασίες, που θεωρώ ότι δεν βοηθούν προς την κατεύθυνση που θα έπρεπε να βοηθήσουν.
Υπάρχουν κάποια σημαντικά παραδείγματα που θέλω να αναφέρω. Μπήκε το όριο των διακοσίων ενσήμων για την άδεια διαμονής και η δυνατότητα του 20% της εξαγοράς. Θεωρώ ότι αυτό το όριο είναι μεγάλο. Σε άλλα κριτήρια έπρεπε να βασιστεί η άδεια διαμονής. Διότι ένας πολύ μεγάλος αριθμός μεταναστών συνδράμει την ελληνική οικονομία, προσαρμόζεται και εντάσσεται με πολύ γρήγορους ρυθμούς στην ελληνική κοινωνία. Θεωρώ ότι θα έπρεπε τέτοιας μορφής κριτήρια να κυριαρχήσουν σε όλα τα μέτρα που παίρνουμε.
Υπάρχουν και τα κωμικοτραγικά της υπόθεσης. Ο νόμος παρουσιάζει πολλά κενά και δεν καλύπτει το σύνολο των περιπτώσεων. Θέλω να σας πω ότι έχω μια περίπτωση υπόψη μου.
Ξένη αλλοδαπή, παντρεμένη με Έλληνα, που έχει παιδί που σε λίγο θα πάει και στρατιώτης, δεν αναγνωρίζεται ως Ελληνίδα. Αυτό σημαίνει στην πράξη ότι υπάρχουν κενά που για διάφορους λόγους δεν απονέμουν με δίκαιο τρόπο στους συνανθρώπους μας που προέρχονται από άλλες χώρες, αυτό που δικαιούνται.
Ο συγκεκριμένος νόμος που περιλαμβάνει δύο κεφάλαια και στο πρώτο κεφάλαιο υποτίθεται ότι καλύπτει τα ζητήματα της μεταναστευτικής πολιτικής με είκοσι ένα άρθρα, είναι ελλιπής, κύριε Υπουργέ. Δεν είναι δυνατόν να έρχονται στη Βουλή νόμοι με τόσο λίγα άρθρα και μάλιστα σε συνέχεια προηγούμενων νόμων, διορθωτικοί, δηλαδή, νόμοι και να εξακολουθούν να απαιτούν για να εφαρμοστούν σωρεία αποφάσεων. Τα είκοσι ένα άρθρα απαιτούν δέκα κοινές υπουργικές αποφάσεις προκειμένου να λειτουργήσουν και τρεις απλές υπουργικές αποφάσεις. Αυτό δείχνει στην πράξη ότι με προχειρότητα ερχόμαστε εδώ και νομοθετούμε…
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Ποια είναι;
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ: Τα έχω καταγραμμένα και μπορώ να σας πω πού ακριβώς αναφέρονται.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Είναι λίγες οι κοινές υπουργικές αποφάσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Παρακαλώ. Μη διακόπτετε τον ομιλητή.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ: Ενδεχομένως σε άλλα νομοσχέδια να υπάρχουν περισσότερες υπουργικές αποφάσεις, το επεσήμανα και εγώ σε προηγούμενο νομοσχέδιο που ήμουν εισηγητής και παλιότερα πιθανόν, αλλά είναι διαφορετικό να κάνεις ένα νομοσχέδιο από την αρχή που πιθανόν να μην έχεις την εμπειρία και διαφορετικό να φέρνεις τρίτο νόμο για τη μεταναστευτική πολιτική και μάλιστα δεύτερο της δικής σας Κυβέρνησης.
Θεωρώ ότι είναι κάτι που θα έπρεπε να έχει μελετηθεί όλο αυτό το διάστημα και να μην υπάρχει αυτή η πληθώρα των κοινών υπουργικών αποφάσεων που στην ουσία απαγορεύουν ή δεν επιτρέπουν στο νόμο να λειτουργήσει με την ταχύτητα που πρέπει να λειτουργήσει.
Το νομοσχέδιο περιλαμβάνει και ένα δεύτερο κεφάλαιο που αφορά το Δημοτικό και Κοινοτικό Κώδικα. Είναι νωπό στο τυπογραφείο το βιβλίο του Κώδικα και όμως έρχονται εδώ διατάξεις για να τροποποιήσουν ένα πρόσφατο νομοθέτημα της Κυβέρνησης. Γιατί αυτή η προχειρότητα; Δεν μπορούμε να νομοθετήσουμε σωστά ώστε να μη χρειάζεται ανά εξάμηνο να φέρνουμε νόμους να διορθώνουμε τους προηγούμενους;
Θεωρώ ότι είναι καθοριστικής σημασίας αυτό και είναι ένα ίδιον της ελληνικής Δημόσιας Διοίκησης που θα πρέπει κάποια στιγμή εμείς ως Κοινοβούλιο να αποτρέψουμε να λειτουργεί μ’ αυτόν τον τρόπο.
Εκείνο που θεωρώ ότι είναι σημαντικό και επισημάνθηκε και από άλλο ομιλητή σήμερα εδώ, είναι αυτά τα ρουσφέτια που προσπαθεί να καλύψει αυτό το νομοσχέδιο. Σύσταση, λέει, θέση αναπληρωτή γενικού γραμματέα πολιτικής προστασίας με έδρα τη Θεσσαλονίκη.
Δεν ξέρω, κύριε Υπουργέ, ποια σκοπιμότητα επιβάλλει την ίδρυση αυτής της θέσης, αλλά θεωρώ ότι έχει άλλες σκοπιμότητες. Δεν ξέρω αν κάποιος «κουμπάρος» ή οποιοσδήποτε άλλος θα βολευτεί μέσα απ’ αυτήν τη θέση, αλλά δείχνει μια λαθεμένη νοοτροπία, μια λαθεμένη αντίληψη σε σχέση με τη Δημόσια Διοίκηση της χώρας που δεν συνδράμει αυτή η πολιτική και αυτή η αντίληψη στο να διαμορφώσουμε μια άλλη κατάσταση που θα ταιριάζει σε μια σύγχρονη χώρα.
Η άποψη που διατυπώσατε προεκλογικά για επανίδρυση του κράτους, καταδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι είχε σκοπό και στόχο να εξυπηρετήσει «ημέτερους» ή και δεν ξέρω πώς αλλιώς θα τους χαρακτηρίζατε εσείς, που δείχνει ότι η λογική σας είναι όχι προς την κατεύθυνση που δηλώνατε για λιγότερο κράτος, αλλά δυστυχώς για περισσότερο κράτος. Κι αυτό είναι σε βάρος του κράτους, σε βάρος της Δημόσιας Διοίκησης, είναι σε βάρος τελικά της ελληνικής κοινωνίας.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ο συνάδελφος κ. Κωνσταντίνος Μπαντουβάς έχει το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ασφαλώς το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα, κινείται προς την ορθή κατεύθυνση, υπό την έννοια ότι καλείται να απαλείψει τυχόν αδικίες που προκλήθηκαν, ή παραλείψεις που υπήρξαν κατά την εφαρμογή της πρόσφατης νομοθετικής πρωτοβουλίας της Κυβέρνησης, σχετικά με το καθεστώς χορήγησης αδειών παραμονής σε αλλοδαπούς μετανάστες που ζουν και εργάζονται στη χώρα μας. Θα θυμίσω άλλωστε ότι ο ν. 3386/2005 αποτελεί ένα από τα ελάχιστα νομοθετήματα που υπερψήφισε και η μείζων Αντιπολίτευση, απόδειξη του ότι πρόκειται για ένα ζήτημα που απασχολεί στο σύνολό της την ελληνική κοινωνία και μάλιστα με ιδιαίτερη ωριμότητα και αίσθημα ευθύνης, καθώς επιθυμεί την ομαλή ένταξη και διαμονή των μεταναστών στη χώρα μας, όπως αρμόζει σε μια σύγχρονη και ανοικτή κοινωνία.
Είναι ευνόητο ότι μια χώρα όπως η Ελλάδα που κατέστη τόπος υποδοχής εκατοντάδων χιλιάδων αλλοδαπών μεταναστών -αλήθεια ποιος το περίμενε τη δεκαετία του ’50 και του ’60 ότι θα ερχόταν μια μέρα που θα συζητούσαμε μέσα σ’ αυτήν την Αίθουσα ένα νομοσχέδιο μεταναστευτικής πολιτικής- οι οποίοι επιζητούν μια καλύτερη μοίρα για τη ζωή τους. Οφείλει, λοιπόν, η Ελλάδα να πράξει κάθε τι προκειμένου να τους διασφαλίζει αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης και να μην τους συμπεριφέρεται ως πολίτες β΄ κατηγορίας. Πολύ περισσότερο σήμερα στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, το χρέος μας, ως σύγχρονο και ευνομούμενο κράτος, είναι να παρέχουμε το δικαίωμα στην εργασία και στην αξιοπρεπή διαβίωση στους μετανάστες, που ήδη έχουν ενταχθεί στους κόλπους της κοινωνίας μας. Διότι και εμείς ως λαός γνωρίζουμε πολύ καλά τι σημαίνει να είσαι μετανάστης.
Ένα από τα πολλά παραδείγματα των Ελλήνων μεταναστών είναι και ο Λούης Τίκας, κρητικής καταγωγής, ο οποίος πρωτοστάτησε στην οργάνωση των Ελλήνων ανθρακωρύχων στα ανθρακωρυχεία των Ροκφέλερ στο Κολοράντο και αγωνίστηκε κατά της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης των πρώτων μεταναστών στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, με τίμημα, τελικά, την ίδια του τη ζωή το 1914. Δολοφονήθηκε πισώπλατα.
Άλλωστε, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι και αυτοί οι άνθρωποι συμβάλλουν με την τίμια και σκληρή εργασία τους στην ανοικοδόμηση μιας νέας Ελλάδας, είτε ως εργάτες στα μεγάλα δημόσια ή ιδιωτικά έργα, είτε ως αυτοαπασχολούμενοι κ.ο.κ..
Επί τη ευκαιρία, όμως, κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να ενσκήψετε και στο κύριο ζήτημα της στελέχωσης των υπηρεσιών αλλοδαπών των περιφερειών. Χαρακτηριστικά σας αναφέρω ότι το γραφείο της υπηρεσίας αλλοδαπών της Περιφέρειας Κρήτης στο Ηράκλειο υπολειτουργεί εδώ και τρεις μήνες, επειδή στερείται προσωπικού, λόγω ελλείψεως κονδυλίων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, χωρίς να θέλω να φανώ αιρετικός ή εκτός πνεύματος, δεν θα σταθώ στις ειδικότερες ρυθμίσεις του παρόντος νομοσχεδίου. Έχουν άλλωστε επαρκώς και διεξοδικώς μνημονευθεί και αναλυθεί από τους προλαλήσαντες και αυτό θα πράξουν και οι επόμενοι αγορητές σήμερα. Έτσι, δράττομαι της ευκαιρίας να αναφερθώ σ’ ένα συναφές θέμα, άρρηκτα συνδεδεμένο με το περιεχόμενο του νομοσχεδίου, αλλά ιδωμένο από μια άλλη οπτική γωνία και αναφέρομαι εν προκειμένω στην πολιτική, που πρέπει κατά την άποψή μου να ακολουθήσει η πατρίδα μας στο ζήτημα του Απόδημου Ελληνισμού.
Γνωρίζετε όλοι, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι έξω υπάρχει μια δεύτερη Ελλάδα. Άλλα έξι εκατομμύρια Έλληνες περίπου, μετανάστες πρώτης, δεύτερης και τρίτης γενιάς, ζουν στο εξωτερικό από τη Γερμανία μέχρι την Αμερική και τη μακρινή Αυστραλία. Χιλιάδες από αυτούς εργάζονται και μεγαλουργούν στον ευρύτερο χώρο των επιστημών, των γραμμάτων και των τεχνών. Χαίρουν ο καθένας στον τομέα του, την εκτίμηση και το σεβασμό της παγκόσμιας κοινότητας, αλλά ταυτόχρονα ζώντας με το παράπονο ότι η πατρίδα τούς έχει ξεχασμένους. Διότι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ενώ θεσπίζουμε νόμους για να στηρίξουμε τους οικονομικούς μετανάστες, που παράνομα έχουν έλθει στη χώρα μας και ορθώς το κάνουμε, από την άλλη αφήνουμε τους Έλληνες της διασποράς να αφομοιώνονται από τις ξένες κοινωνίες και να χάνουν την ελληνικότητά τους. Τριάντα χιλιάδες Έλληνες στην Αργεντινή έχουν σχεδόν ξεχάσει την καταγωγή τους και άλλες τριάντα χιλιάδες στη Βραζιλία. Εκατόν πενήντα χιλιάδες στη Ρωσία ,διακόσιοι πενήντα χιλιάδες Έλληνες στην Ουκρανία και δεκάδες χιλιάδες στο Καζακστάν, δεν μιλούν ελληνικά και διψούν όμως να τα μάθουν. Ευτυχώς το Σ.Α.Ε. έχει κάνει τεράστια βήματα στο θέμα αυτό. Πέντε χιλιάδων ετών οι Έλληνες Πόντιοι της Γεωργίας και του Καυκάσου, που αντί να τους αγκαλιάσουμε όταν έρχονται στην πατρίδα για να βρουν επιτέλους θαλπωρή και ηρεμία, εμείς τους αποκαλούμε υποτιμητικά μάλιστα «Ρωσοπόντιους».
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αισθάνομαι υπερήφανος κάθε φορά, που πάω στο «Βενιζέλειο Νοσοκομείο» του Ηρακλείου και αντικρίζω τις πλάκες, όπου αναγράφονται όλοι οι συνεισφέροντες Κρήτες ομογενείς για την κατασκευή του νοσοκομείου τη δεκαετία του ’50. Διότι γνωρίζω ότι οι περισσότεροι έφυγαν μ’ ένα παντελόνι και ίσως χωρίς σακάκι από τη μόλις απελευθερωθείσα από τον τούρκικο ζυγό Κρήτη μας. Αγράμματοι οι περισσότεροι και όμως έκρυβαν μέσα τους μια γενναία και παράλληλα λεπτή, γεμάτη φλόγα και πάθος κρητική ψυχή που δεν ξέχασε ποτέ την ιδιαίτερη πατρίδα τους. Πάντα προσπαθούσαν να την βοηθήσουν υλικά. Αυτοί οι αγράμματοι έβγαλαν απόγονους γιατρούς , δικηγόρους, μεγάλους επιστήμονες, πολιτικούς που λαμπρύνουν τον επιστημονικό και επιχειρηματικό κόσμο των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο μόνος ξένος που έχει τιμηθεί με το ανώτερο αμερικανικό παράσημο και έχει ενταφιαστεί στο νεκροταφείο Άρλινκτον της Ουάσινγκτον δίπλα στον Τζ.Φ. Κένεντι, είναι ο Γεώργιος Διλβόης, ήρωας του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, Μικρασιατικής καταγωγής, αλατσατιανός που μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή η οικογένειά του μετοίκισε στην Κρήτη και συγκεκριμένα στο προάστιο Φορτέτσα του Ηρακλείου. Τόσες και τόσες γενιές Ελλήνων που ξενιτεύτηκαν, αναζητώντας μια καλύτερη τύχη έξω, τα κατάφεραν εργαζόμενοι σκληρά σε δουλειές που πολλοί άλλοι δεν έκαναν και έγιναν πολίτες άλλων κρατών. Έγιναν πολίτες του κόσμου, χωρίς καμία βοήθεια από την πατρίδα, διότι, δυστυχώς, η πατρίδα τούς υπολόγιζε μόνο ως μεταναστευτικό συνάλλαγμα. Οι άνθρωποι αυτοί όμως διατηρούν το όνειρο του νόστου βαθειά ριζωμένο μέσα τους, γιατί οι ίδιοι είναι περήφανοι για την καταγωγή τους και γιατί θέλουν και τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους και τα δισέγγονά τους να διατηρήσουν ζωντανούς τους δεσμούς με το χωριό, τα ήθη και τα έθιμα ,τη γλώσσα και την ιστορία της μητέρας Ελλάδας. Παίρνεις θάρρος όταν ακούς ελληνόπουλο της Αμερικής δεύτερης γενιάς, να λέει ότι οι γονείς μου δεν έζησαν ποτέ στην Ελλάδα ο πατέρας μου μεγάλωσε στην Αλβανία και η μητέρα μου στην Τουρκία, όμως ποτέ δεν σκέφθηκαν τους εαυτούς τους ως Αλβανό ο πατέρας μου ή ως Τουρκάλα η μητέρα μου. Αισθάνονται εθνικά, γλωσσικά και θρησκευτικά Έλληνες μέχρι το μεδούλι τους. Και όταν τη δεκαετία του 1990 κάτι υπέροχοι Έλληνες Θεσσαλονικείς από το σύλλογο «ΜΑΚΕΔΩΝ», αν θυμάμαι ορθά το όνομα, φιλοξενούσαν τα παιδιά των ΚΑΛΑΣ στη χώρα μας, ήμουν χορηγός των αεροπορικών μετακινήσεών τους, έβλεπα την ελληνική υπερηφάνεια στα μάτια τους. Και αντικρίζοντας τότε στη Θεσσαλονίκη τα πορτραίτα των χιλίων προσώπων του Μέγα Αλέξανδρου έργο του μεγάλου Έλληνα εμιγκρέ καλλιτέχνη στη Βιέννη Βαρλάμη, σκέφθηκα ότι θα μπορούσα ίσως να ζήσω χωρίς την Ελλάδα, αλλά ποτέ χωρίς τον Ελληνισμό. Και βλέπεις από την άλλη Ελληνόπουλα σε διαδηλώσεις και με κάθε ευκαιρία να ποδοπατούν και να καίνε την ελληνική σημαία. Η πολιτεία, η Κυβέρνησή μας έχει χρέος να σκύψει με μεγαλύτερη προσοχή στα θέματα του Απόδημου Ελληνισμού. Οι απόδημοι πατριώτες το επιζητούν.
Κύριε Υπουργέ, πρόσφατα είχα αλληλογραφία με τον ιστορικό Πρόεδρο του Σ.Α.Ε. αυτήν τη μεγάλη προσωπικότητα τον κύριο Άντριου Άθενς. Σας παραθέτω αυτούσιο μέρος της επιστολής μου. Του έγραφα: «Ονειρεύομαι, κύριε Πρόεδρε, να δω τον απανταχού Ελληνισμό ενωμένο μια γροθιά, ώστε να μπορέσει να αντιμετωπίσει τη λαίλαπα που έρχεται και λέγεται «παγκοσμιοποίηση», η οποία φοβούμαι ότι θα μας αφομοιώσει και θα μας αλλοιώσει εθνικά. Θεωρώ απαραίτητο άπαντες εμείς, καθένας από το μετερίζι του και σύμφωνα με τις δυνάμεις που διαθέτει, να μεταφέρουμε την ιδέα του Ελληνισμού, να καλλιεργήσουμε την υπερηφάνεια της καταγωγής κάθε Έλληνα της διασποράς, χωρίς φυσικά εθνικιστικές τάσεις και προκαταλήψεις. Θα πρέπει να διδαχθούν τα Ελληνόπουλα απανταχού της γης ότι το να μιλούν ελληνικά είναι προνόμιο και όχι μειονέκτημα».
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κύριε συνάδελφε, παρακαλώ να επισπεύσετε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΝΤΟΥΒΑΣ: Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.
«Αλλά θα πρέπει και η μάνα πατρίδα να απλώσει τα χέρια της και να κλείσει μέσα στη ζεστή αγκαλιά της όλα τα παιδιά της όπου αυτά βρίσκονται. Το κράτος να βοηθήσει με την αποστολή δασκάλων και διδακτικών βιβλίων για την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας, αλλά και της γεμάτης με χρυσές σελίδες ιστορίας της πατρίδας μας».
Γιατί σας τα εξιστορώ όλα αυτά, κύριε Υπουργέ; Γιατί όπως ο Πρόεδρος Άθενς λέει «Υπάρχουν Έλληνες; Υπάρχει ελπίδα».
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ευχαριστούμε τον κ. Μπαντουβά.
Ο Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης κ. Παυλόπουλος έχει το λόγο.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρία Πρόεδρε, πριν μου δώσετε το χρόνο μου, παράκληση θερμή, δώστε μου ένα λεπτό μόνο για τρεις αναδιατυπώσεις εντελώς ασήμαντες από πλευράς ουσίας, αλλά που είναι απαραίτητες για να έχει αρτιότητα η διατύπωση ορισμένων άρθρων.
Στο τέλος της παραγράφου 2 του άρθρου 1 του σχεδίου νόμου προστίθεται περίπτωση ιστ) ως ακολούθως: «έναν εκπρόσωπο του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών.». Η λέξη «και», πριν από τη περίπτωση ιε) απαλείφεται.
Στην παράγραφο 4 του άρθρου 6 του σχεδίου νόμου οι λέξεις «και το αντίστροφο» απαλείφονται.
Το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 27 του σχεδίου νόμου αναδιατυπώνεται ως ακολούθως: «1. Στο τέλος της περίπτωσης γ΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 6 του ν. 3013/2002 (ΦΕΚ 102 Α΄) προστίθεται το ακόλουθο εδάφιο:»
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης κ. Προκόπης Παυλόπουλος καταθέτει για τα Πρακτικά τις προαναφερθείσες προσθήκες – αναδιατυπώσεις, οι οποίες έχουν ως εξής:
ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ – ΑΝΑΔΙΑΤΥΠΩΣΕΙΣ
στο σχέδιο νόμου
«Ειδικές ρυθμίσεις θεμάτων μεταναστευτικής πολιτικής και λοιπών ζητημάτων αρμοδιότητας Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης»
1) Στο τέλος της παραγράφου 2 του άρθρου 1 του σχεδίου νόμου προστίθεται περίπτωση ιστ) ως ακολούθως: «έναν εκπρόσωπο του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών.». Η λέξη «και», πριν από τη περίπτωση ιε) απαλείφεται.
2) Στην παράγραφο 4 του άρθρου 6 του σχεδίου νόμου οι λέξεις «και το αντίστροφο» απαλείφονται.
3) Το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 27 του σχεδίου νόμου αναδιατυπώνεται ως ακολούθως:
«1. Στο τέλος της περίπτωσης γ΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 6 του ν. 3013/2002 (ΦΕΚ 102 Α΄) προστίθεται το ακόλουθο εδάφιο:»)
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το υπό συζήτηση σχέδιο νόμου είναι αφιερωμένο, κατά βάση, και πάλι σε θέματα μεταναστευτικής πολιτικής. Έχει και κάποιες άλλες ρυθμίσεις που θα συζητήσουμε στη συνέχεια, καθώς και ορισμένες τροπολογίες που κατατέθηκαν, οι οποίες παρουσιάζουν ιδιαίτερη σημασία. Θα μείνω όμως περισσότερο στο κύριο θέμα, το οποίο αφορά τη μετανάστευση.
Θέλω να ευχαριστήσω, πραγματικά, όλους τους συναδέλφους και στην επιτροπή, αλλά και εδώ -και εκ των προτέρων ευχαριστώ κι εκείνους που θα μιλήσουν στη συνέχεια- για το γόνιμο διάλογο πάνω σ’ ένα θέμα που αφορά όλους μας, το οποίο διαμορφώνεται από όλους μας και το οποίο δεν μπορεί παρά να εφαρμοσθεί σε διάρκεια χρόνου και μέσα σ’ ένα κλίμα ενότητας, σύμπνοιας και της αποδοχής μιας βασικής αρχής: Ότι στα θέματα της μετανάστευσης, ιδίως σε ό,τι αφορά τα θεσμικά μέτρα που πρέπει να πάρουμε, οφείλουμε να είμαστε πάντοτε σε εγρήγορση και να έχουμε το θάρρος να επιφέρουμε τις βελτιώσεις εκείνες στη νομοθεσία, που είναι απαραίτητες κάθε φορά που αυτό προκύπτει από τα πράγματα, από τις κοινωνικές ανάγκες, από την εξέλιξη σε διεθνές επίπεδο.
Αυτό μου δίνει την ευκαιρία να τονίσω και δύο πράγματα:
Πρώτον, νομίζω –και αυτό δεν το λέω γιατί βρισκόμαστε σ’ αυτήν την αίθουσα ή χρειάζεται να υπερασπίσουμε τη χώρα μας, αλλά γιατί είναι μία αλήθεια- ότι μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι για τη μεταναστευτική πολιτική, που διαχρονικά έχουμε ακολουθήσει. Μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι γιατί είμαστε από τις χώρες εκείνες οι οποίες αντιμετώπισαν ελάχιστα προβλήματα και, κυρίως, γιατί αντιμετώπισαν το μεταναστευτικό φαινόμενο στις διαστάσεις που πρέπει, στις διαστάσεις του ανθρώπου, στις διαστάσεις του φαινομένου εκείνου, το οποίο αποτελεί ευλογία για τον κόσμο ολόκληρο και για τη χώρα μας. Κυρίως όμως γιατί αντιμετωπίσαμε το φαινόμενο της μετανάστευσης όπως ταιριάζει στη δημοκρατία μας, τον πολιτισμό μας, τον ψυχισμό του Έλληνα.
Ελέχθη από πολλούς συναδέλφους, αλλά θα το επαναλάβω για πολλοστή φορά: Είμαστε η χώρα που την ξενιτιά –για να το πω έτσι– τη μετανάστευση την έζησε χρόνια ολόκληρα. Είμαστε η χώρα που για πολλά χρόνια έκανε εξαγωγή μεταναστών. Μεγάλο μέρος, πολύτιμο μέρος του πληθυσμού μας έζησε, μεγάλωσε, δημιούργησε στο εξωτερικό. Είχαμε την εμπειρία, είχαμε την ευαισθησία. Και όταν ύστερα, μετά από τα γεγονότα ιδίως στη Βαλκανική, η χώρα μας έγινε χώρα υποδοχής μεταναστών, ελάχιστα ήταν τα φαινόμενα -μολονότι αιφνιδιαστήκαμε, λόγω της μαζικότητας του φαινομένου, από την έκτασή του- εξαιρέσεις, που δεν ταίριαζαν ούτε στον πολιτισμό μας, ούτε στη δημοκρατία μας. Και ξεπεράστηκαν πολύ γρήγορα. Μπορεί να έγιναν και λάθη θεσμικά στην αρχή. Τα ξεπεράσαμε και τα ξεπερνάμε. Και, κυρίως, διαμορφώνουμε σταδιακά μία πολιτική, που επιτρέπει να ζήσουμε με τους μετανάστες ισότιμα, δημοκρατικά σ’ αυτόν τον τόπο, να δημιουργήσουμε μαζί, να κοιτάξουμε την Ελλάδα του μέλλοντος μαζί, να τους δώσουμε την ευκαιρία να μετέχουν και σε πολιτικό επίπεδο, να τους δώσουμε την ευκαιρία να γίνουν Έλληνες εφόσον το θέλουν.
Γιατί δεν ακολουθούμε, όπως εσφαλμένα κάποιοι πιστεύουν, πολιτική αφομοίωσης, αλλά πολιτική ένταξης. Αν οι μετανάστες που ζουν εδώ υπό τους όρους του κώδικα ιθαγένειας θέλουν να γίνουν Έλληνες, με χαρά μας. Αλλά όσοι δεν το επιθυμούν και θέλουν να παραμείνουν με την εθνική ταυτότητά τους, με τις δικές τους πολιτισμικές ιδιαιτερότητες, εδώ είμαστε να τους δώσουμε τη δυνατότητα ισότιμα να μετάσχουν στην ελληνική κοινωνία χωρίς καμία διάκριση, ιδίως μέσω του καθεστώτος των επί μακρόν διαμενόντων στο οποίο θα έλθω και στη συνέχεια.
Άρα, λοιπόν, ζούμε σε μία χώρα όπου πρέπει να είμαστε περήφανοι για τη μεταναστευτική μας πολιτική. Πρέπει να είμαστε περήφανοι για την κοινή δημιουργική πορεία μ’ όλους εκείνους τους μετανάστες, που ζουν και που θα έλθουν στην Ελλάδα. Πρέπει να δώσουμε το παράδειγμα και σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ότι το μεταναστευτικό φαινόμενο είναι εκείνο που ενισχύει τους δεσμούς των λαών, χαλυβδώνει τις σχέσεις μεταξύ τους, τους επιτρέπει να νοιώσουν καλύτερα το αγαθό της δημοκρατίας και της ειρήνης.
Σ’ αυτούς τους ταραγμένους καιρούς είναι η συνύπαρξη με το μετανάστη, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η οποία μπορεί να δώσει το μεγάλο μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις ότι το μέλλον του πλανήτη δεν είναι δυνατόν παρά να περάσει μέσα από την ειρηνική συνύπαρξη των λαών. Και αυτή η χώρα μπορεί να δώσει αυτό το μήνυμα και πρέπει να το δώσει.
Ας μη θεωρούμε ότι η μικρή έκταση, το μικρό μέγεθος του πληθυσμού μας είναι εμπόδιο προς αυτήν την κατεύθυνση. Όσο θα περνάνε τα χρόνια, θυμηθείτε ότι θα έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία το μήνυμα που εκπέμπουν οι λαοί και όχι το μέγεθος του εδάφους τους και του πληθυσμού τους.
Κάνουμε μία αλλαγή στη νομοθεσία που έχουμε, στο ν. 3386/2005 που αφορά τη μεταναστευτική πολιτική. Ρώτησαν μερικοί συνάδελφοι: «Γιατί άραγε μία αλλαγή σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα; Δεν έχει παρά ενάμιση χρόνο που εφαρμόζεται αυτός ο νόμος. Γιατί φέρνετε κάποιες αλλαγές;».
Το τόνισα σ’ αυτήν την Αίθουσα, το είπα στην επιτροπή και το επαναλαμβάνω: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η μεταναστευτική πολιτική χρειάζεται να προσαρμόζεται στις ανάγκες των καιρών. Επίσης χρειάζεται να προσαρμόζεται στις ανάγκες που η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση επιβάλλει πολλές φορές. Γιατί ζούμε στον ευρωπαϊκό χώρο. Χρειάζεται να αντιμετωπίζουμε πιο ρεαλιστικά, πιο δίκαια, πιο δημοκρατικά ορισμένα φαινόμενα. Θα μείνουμε αγκυλωμένοι σε κάποιες ρυθμίσεις που φαίνεται ήδη ότι χρειάζονται μεταρρύθμιση;
Μπαίνει όμως και κάποιο άλλο θέμα. Δεν θα χρησιμοποιήσουμε τις δυνατότητες που έχουμε σε συνεννόηση με την Ευρωπαϊκή Ένωση για να νομιμοποιήσουμε τον καθένα, ώστε να μην έχουμε παράνομους μετανάστες στην Ελλάδα; Ποιος από σας θα μου έλεγε ότι, τώρα που η Ευρωπαϊκή Ένωση μας δίνει τη δυνατότητα να προχωρήσουμε και σε άλλες περιπτώσεις νομιμοποίησης -η συνεννόηση ήταν παραγωγική- θα αφήσουμε κατηγορίες μεταναστών που ζουν παρανόμως στην Ελλάδα στο καθεστώς της παρανομίας;
Φέρνουμε, λοιπόν, μεταβολές που η πρακτική απέδειξε ότι πρέπει να τροποποιηθούν για να είναι πιο δίκαιο το καθεστώς που έχουμε. Και, κυρίως, φέρνουμε τροποποιήσεις που επιτρέπουν να νομιμοποιήσουμε και άλλους ακόμα, εκείνους τους λίγους που έμειναν παράνομοι στην Ελλάδα, ώστε ως χώρα να μην ανεχθούμε ποτέ στο μέλλον να έχουμε παράνομους μετανάστες. Αυτό κάνουμε. Δεν νομίζω ότι μπορεί κάποιος να διαφωνεί προς αυτήν την κατεύθυνση.
Ξεκινάω από το βασικότερο θέμα του άρθρου 1. Δημιουργούμε την εθνική επιτροπή κοινωνικής ένταξης των μεταναστών. Άκουσα από το συνάδελφο κ. Κοσμίδη κριτική ότι είναι μεγάλη η επιτροπή. «Τι είδους πολυτελές όργανο είναι αυτό και γιατί τώρα και δεν το κάναμε από την αρχή»;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εάν δείτε καλά θα παρατηρήσετε ότι αυτή η επιτροπή είναι επιτροπή κοινωνικής ένταξης μεταναστών. Προϋποθέτει ότι έχουμε ξεκινήσει την πολιτική ένταξης και είναι εκείνη που και επιτρέπει την παρακολούθηση, επιτρέπει τη διαμόρφωση ιδεών και απόψεων για τις μεταβολές που πρέπει να επέλθουν στο μέλλον εφόσον αυτό χρειαστεί. Διαμορφώνεις την επιτροπή αυτή πριν καν διαμορφώσεις στοιχειωδώς το καθεστώς της κοινωνικής ένταξης;
Άρα, λοιπόν, τη φέρνουμε τώρα γιατί, βεβαίως, από εδώ και πέρα πιο ώριμοι, πιο έμπειροι και περισσότερο ευαίσθητοι διαμορφώνουμε και εφαρμόζουμε την πολιτική ένταξης.
Άρα η επιτροπή αυτή είναι πολύτιμη.
Δεύτερον. Είναι λέει «πολυτελής». Μα αν κοιτάξτε και την εθνική επιτροπή για την ισότητα -και σας το είπα και στην επιτροπή- θα παρατηρήσετε ότι αυτές οι επιτροπές έχουν μια ιδιομορφία. Δεν παίρνουν αποφάσεις, δεν εκδίδουν εκτελεστέες διοικητικές πράξεις κατά βάση. Είναι μεσολαβητικοί οργανισμοί ανάμεσα στο κράτος και την κοινωνία. Και ως τέτοιοι πρέπει να έχουν ιδιαίτερη αντιπροσωπευτικότητα. Γι’ αυτό μετέχουν σχεδόν όλοι οι αντιπροσωπευτικοί φορείς: παραδείγματος χάριν από τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, τον δικηγορικό σύλλογο που βάλαμε τώρα, βεβαίως την Κ.Ε.Δ.Κ.Ε., την Ε.Ν.Α.Ε., την Γ.Σ.Ε.Ε., τον Σ.Ε.Β. όλους εκείνους τους φορείς οι οποίοι απηχούν την κοινωνία, εκπροσωπούν την κοινωνία.
Ποιος είναι ο ρόλος, λοιπόν, αυτής της επιτροπής; Είναι να μπορεί να μεταφέρει μέσα από την εμπειρία της τον αχό της κοινωνίας –να το πω έτσι- τις απόψεις της κοινωνίας, ώστε και το καθεστώς που διαμορφώνουμε να είναι εφαρμόσιμο και να εφαρμόζεται σωστά και από την άλλη πλευρά την εμπειρία εκείνη τη οποία πρέπει να αποκτήσουμε, που δεν την έχει ο κρατικός φορέας, αλλά την έχουν αυτοί. Δεν είναι, λοιπόν, ούτε πολυτελής ούτε τύποις διαμορφωμένη αυτή η επιτροπή. Κάθε άλλο. Και αν κοιτάξετε σ’ ολόκληρη την Ευρώπη το ίδιο γίνεται. Αρκεί να χρησιμοποιηθεί σωστά.
Άκουσα και την κριτική για ποιο λόγο, λέει, μέσα δεν υπάρχουν συγκεκριμένες μη κυβερνητικές οργανώσεις οι οποίες εκπροσωπούν τους μετανάστες ή σύλλογοι μεταναστών. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το είπα και στην επιτροπή όταν μου ζητήθηκε να καλέσουμε εκπροσώπους. Αυτήν τη στιγμή που μιλάμε δεν έχει διαμορφωθεί ακόμα στην Ελλάδα -και εύχομαι να διαμορφωθεί το συντομότερο δυνατό- μια θεσμικώς έγκυρη εκπροσώπηση των μεταναστών, που να μου επιτρέπει -όπως δεν επέτρεπε στους συναδέλφους μου προκατόχους στο Υπουργείο Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης- να πω ότι προτιμώ τον α σύλλογο από τον β ή ορισμένους από αυτούς ή την α ή β μη κυβερνητική οργάνωση. Άρα θα έκανα αυθαίρετες διακρίσεις. Μέχρις ότου διαμορφωθεί αυτό το καθεστώς, δεν μπορώ να επιλέξω αυθαιρέτως.
Αντιθέτως μέσα στο Υπουργείο τους βλέπω σχεδόν όλους όταν μου ζητούν. Για να μην αδικώ κανέναν. Και όταν διαμορφωθεί –και εύχομαι το συντομότερο- ένας φορέας τέτοιος ή οι φορείς εκείνοι που είναι αντιπροσωπευτικοί, να είστε βέβαιοι -και το λέω εδώ, για να μη μου λέτε γιατί τροποποιούμε τη νομοθεσία εγώ ή όποιος θα είναι στο Υπουργείο Εσωτερικών- θα βάλουμε μέσα στην επιτροπή αυτή και τους αντιπροσωπευτικούς φορείς. Τώρα όμως θα ήταν αυθαίρετη η επιλογή μου. Γι’ αυτό και βλέπετε ότι στην επιτροπή αυτή κυρίαρχο ρόλο έχει ο Δ.Ο.Μ. και κυρίαρχο ρόλο έχει το Ινστιτούτο Μεταναστευτικής Πολιτικής ως διαμεσολαβητής, ο οποίος επιτρέπει να γίνουν πράγματα σήμερα, τα οποία δεν είναι δυνατόν να γίνουν μέσω των μη κυβερνητικών οργανώσεων ή των εν γένει συλλόγων που εκπροσωπούν τους μετανάστες. Μακάρι να είχα αυτή τη δυνατότητα. Θα με διευκόλυνε και εμένα πολύ. Δεν την έχω. Αυτός είναι ο μόνος λόγος.
Από εκεί και πέρα υπάρχουν και επί μέρους ρυθμίσεις στις οποίες θέλω να μείνω για τα θέματα των μεταναστών που εξηγούν γιατί φέρνουμε τώρα αυτές τις μεταβολές σε σχέση με τον ν. 3386/2005.
Πρώτον, είναι το θέμα του χρόνου που υποβάλλεται η αίτηση για την ανανέωση της άδειας διαμονής. Μέχρι τώρα ξέρετε πως γινόταν το πράγμα. Περίπου όταν έληγε η άδεια διαμονής έκανε ο άλλος την αίτηση, στο χρονικό διάστημα που, βεβαίως, σε σχέση με το παρελθόν είναι πολύ μικρότερο για την ανανέωση. Υπήρχαν αυτές οι νησίδες παρανομίας. Λέμε, λοιπόν, ότι πρέπει να υποβάλλεται η αίτηση δυο μήνες πριν λήξει η άδεια για να υπάρχει ο χρόνος να εκδίδεται μέσα στο δίμηνο και να μην υπάρχει το παραμικρό κενό. Και μάλιστα, επειδή ρωτήθηκα στο σημείο αυτό από τον κ. Κοσμίδη για ποιο λόγο βάζω τη διάκριση του ενός μηνός, είπα το εξής: Πρέπει να υποβάλει την αίτηση δύο μήνες πριν λήξει. Και αν την υποβάλει ένα μήνα –δηλαδή παραβιάσει το δίμηνο αλλά είναι ένα μήνα πριν- υπάρχει πρόστιμο, αλλά είναι παραδεκτή η αίτηση. Μου ελέχθη «γιατί το κάνεις; Δεν είναι παράνομος;» Όχι, δεν είναι παράνομος. Γιατί από την στιγμή που δεν έχει λήξει η άδεια διαμονής στην πραγματικότητα –το ξέρετε και εσείς και το βλέπετε- είναι νόμιμος. Απλά θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα κίνητρο ώστε να υποβάλλονται εγκαίρως οι αιτήσεις στις υπηρεσίες, για να τις διεκπεραιώνουν και να μην υπάρχουν νησίδες, όπου παραμένει κάποιος παράνομος. Ήταν μια σωστή παρατήρηση των υπηρεσιών του Υπουργείου την οποία αποδέχθηκα.
Δεύτερη ρύθμιση. Η ρύθμιση η οποία αφορά στην δυνατότητα εξαγοράς κατά 20% μάξιμουμ των ημερών ασφάλισης στην περίπτωση της ανανέωσης της άδειας διαμονής.
Μέχρι τώρα δεν υπήρχε αυτή η δυνατότητα. Παρατηρήθηκε το εξής φαινόμενο: Επειδή υπήρχαν κενά ανάμεσα στις ανανεώσεις, σ΄ ό,τι αφορά την εργασία, δεν μπορούσαν να έχουν οι άνθρωποι αυτού του είδους τις ημέρες ασφάλισης. Γιατί προβλέπουμε τη δυνατότητα εξαγοράς κατά 20%; Για να διευκολύνουμε τη δυνατότητα της ανανέωσης, που μέχρι σήμερα δεν υπήρχε. Γιατί τώρα; Διότι τώρα το ανέδειξε η πράξη. Στην πρακτική αποδείχθηκε ότι δεν ήταν δυνατόν να γίνει ομαλά η ανανέωση. Θα το αφήσουμε έτσι;
Τρίτον, λέμε ότι στην περίπτωση της οικογενειακής επανένωσης, δεν θα πρέπει να καταβάλει παράβολο το ανήλικο τέκνο. Είχε προβλεφθεί στην αρχή ότι και αυτό καταβάλλει παράβολο. Είδαμε ότι αυτό δημιουργεί αδικίες. Γι’ αυτό τα ανήλικα τέκνα δεν καταβάλλουν παράβολο. Ίσως θα μου πείτε: «Είναι ψηλά τα παράβολα;» Είναι τα μικρότερα σε ολόκληρη την Ευρώπη. Κι αν δείτε και αυτήν τη ρύθμιση, την οποία κάνουμε και αυτή στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες δεν υπάρχει. Εμείς πρωτοπορούμε στον τομέα αυτό.
Κι αν δείτε –γιατί μου έγινε και αυτή η κριτική- πόσο είναι το παράβολο, ιδίως στην περίπτωση του καθεστώτος των επί μακρόν διαμενόντων, σε σχέση με το εισόδημα το οποίο απαιτείται και όταν δείτε ότι καταβάλλεται άπαξ, θα αντιληφθείτε ότι δεν είναι μεγάλο το παράβολο, εν όψει μάλιστα του πόση σημασία έχει η ένταξη σ΄ αυτό το καθεστώς.
Επίσης θεωρώ ότι είναι σημαντική η ρύθμιση, που επιτρέπει την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας και των στοιχείων του ελληνικού πολιτισμού από τα αρμόδια κέντρα –τα οποία αφορούν τους ενηλίκους- της γενικής γραμματείας του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.
Με ρώτησαν, όταν φτιάξαμε το καθεστώς των επί μακρόν διαμενόντων, για ποιο λόγο προσθέτουμε αυτήν την προϋπόθεση, η οποία αφορά τη στοιχειώδη γνώση της ελληνικής γλώσσας και, βεβαίως, από εκεί και πέρα την απόδειξη ότι κάποιος ξέρει ορισμένα πράγματα για τον ελληνικό πολιτισμό. Θεώρησαν ότι αυτό αποτελεί ένα είδους εξέτασης, το οποίο σκοπό έχει να «κόψει» μετανάστες από το καθεστώς των επί μακρόν διαμενόντων! Λάθος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Η προϋπόθεση μπήκε για να τους διευκολύνει.
Εγώ ρωτώ όλους σας, ιδιαίτερα τους συναδέλφους μου στο Υπουργείο Εσωτερικών, που έχουν περάσει από εκεί και έχουν την εμπειρία: Ο μετανάστης πότε είναι περισσότερο ενταγμένος στην ελληνική κοινωνία; Όταν ξέρει ή όταν δεν ξέρει την ελληνική γλώσσα; Το ρωτώ ευθέως. Είναι ή δεν είναι ο μετανάστης, που δεν γνωρίζει την ελληνική γλώσσα, σ΄ ένα είδος γκέτο, το οποίο τον κάνει να μένει μακριά από την ελληνική κοινωνία;
Πρώτα-πρώτα βεβαίως δεν αφορά καθέναν ο οποίος έχει ένα χαρτί από το δημοτικό, το γυμνάσιο ή ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα. Αφορά μόνον εκείνους οι οποίοι δεν έχουν τέτοιο αποδεικτικό στοιχείο. Δίδεται από τα αντίστοιχα κέντρα, τα οποία υπάρχουν παντού στην Ελλάδα, ακριβώς γιατί είναι δωρεάν. Και θα λειτουργούν τις ώρες που πρέπει, ώστε να μην επηρεάζει από την εργασία τους. Να μπορούν, δηλαδή, να πηγαίνουν και σε ώρες που πλέον δεν εργάζονται. Διότι αλλιώς θα καθιστούσαμε αδύνατη τη φοίτηση σ΄ αυτά τα σχολεία.
Τι κάνουμε δηλαδή; Επειδή διαμορφώνουμε το καθεστώς των επί μακρόν διαμενόντων, -διότι μόνον αυτό αφορά αυτή η εξέταση της γλώσσας και του πολιτισμού μόνον αυτό, όχι τις άλλες περιπτώσεις μεταναστών, μόνο τους μετανάστες που εντάσσονται στο καθεστώς των επί μακρόν διαμενόντων- τους διευκολύνουμε, για να μπορέσουν πράγματι να απολαύσουν ουσιαστικά τα αγαθά αυτής της κατηγορίας. Να ξέρουν την ελληνική γλώσσα και σε ποιο πολιτισμό ζουν, την ιστορία της χώρας, στην οποία ζουν.
Κι αν αναλογισθείτε ότι -όπως έχω πει- το καθεστώς των επί μακρόν διαμενόντων, είναι ο προθάλαμος για την παραχώρηση του πολιτικού δικαιώματος που επιτρέπει το Σύνταγμα, της συμμετοχής, δηλαδή, στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, εγώ ρωτώ όλους σας: Βεβαίως και θα παραχωρήσουμε το πολιτικό δικαίωμα. Όσοι –θέλω να ελπίζω ότι θα έχει ολοκληρωθεί στις επόμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές- έχουν υπαχθεί, θα ψηφίσουν.
Εγώ ρωτώ: Είναι δυνατόν να μετέχεις στην ψηφοφορία αυτή και στο καθεστώς των επί μακρόν διαμενόντων και να μην έχεις στοιχειώδη γνώση της ελληνικής γλώσσας; Να μη ξέρεις, όταν διαμορφώνεις με την ψήφο σου τα όργανα των αιρετών Α΄ και Β΄ βαθμού, ποιος πολιτισμός και ποια ιστορία υπάρχει σ΄ αυτήν τη χώρα, στην οποία βρίσκεσαι; Δεν είναι έτσι καλύτερος ο δεσμός; Δεν δένεσαι έτσι με τη χώρα στην οποία ζεις; Και σας είπα: Αυτό δεν είναι πολιτική αφομοίωση. Είναι πολιτική ένταξης. Το αν θέλει ο μετανάστης να διατηρήσει την ταυτότητά του, την εθνικότητά του, την παράδοσή του, είναι δικό του θέμα. Του δίνουμε, όμως, τη δυνατότητα να δεθεί περισσότερο με την ελληνική κοινωνία.
Αφού είναι μέλος της κοινωνίας αυτής, να ζήσει με τους όρους εκείνους οι οποίοι του επιτρέπουν να αισθάνεται ότι δεν υπάρχει διάκριση λόγω της διαφοράς ιθαγένειας, ή της διαφοράς του πολιτισμού την οποία έχει. Ξέρει πού ζει.
Είναι άραγε αυτά πράγματα τα οποία μπορούσε κάποιος να θεωρήσει ότι διαμορφώνουν διακρίσεις; Και ύστερα, προσθέτουμε πέντε νέες περιπτώσεις, όπου επιτρέπεται η νομιμοποίηση των παρανόμως διαβιούντων στην Ελλάδα. Όπως ξέρετε, ο ν.3386/2005 είχε καθιερώσει τις περιπτώσεις που μπορούσαμε να νομιμοποιήσουμε παρανόμως διαβιούντες μετανάστες στην Ελλάδα. Ήταν η μεγαλύτερη προσπάθεια που έγινε και η οποία πήγε πάρα πολύ καλά, γιατί απέδωσε για τη νομιμοποίηση παρανόμως διαβιούντων. Νομιμοποιήθηκαν περίπου –και η διαδικασία τελειώνει- εκατόν εβδομήντα χιλιάδες. Εάν αναλογιστείτε τι σημαίνει αυτό σε σχέση με το σύνολο των μεταναστών, είμαστε από τις χώρες –ποσοστιαία, όχι από πλευράς απόλυτων αριθμών- που έκαναν τη μεγαλύτερη νομιμοποίηση, χωρίς να δημιουργηθεί το παραμικρό πρόβλημα.
Επειδή γνωρίζετε, όμως, ότι το θέμα της νομιμοποίησης δεν γίνεται αυθαιρέτως στο χώρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γίνεται σε συνεννόηση με τις υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και από τη στιγμή που διαπιστώσαμε ότι υπάρχουν πολύ λιγότεροι, βέβαια, αλλά πάντως υπάρχουν ακόμα, κυρίως στο Λεκανοπέδιο, παρανόμως διαβιούντες, γιατί δεν τους κάλυψαν οι προηγούμενες προϋποθέσεις, προσθέτουμε άλλες πέντε για τις οποίες συνεννοηθήκαμε με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Έτσι, φιλοδοξούμε να μειώσουμε στο ελάχιστο τους παρανόμως διαβιούντες. Γιατί καθένας που υπάρχει και μένει παρανόμως στην Ελλάδα –πρέπει να το ξέρουμε- είναι άνθρωπος ο οποίος δεν μπορεί να απολαύσει όλα τα δικαιώματά του. Πρώτα-πρώτα, είναι εύκολο θύμα μαύρης εργασίας. Δεν μπορεί όμως να ζει κάποιος στην Ελλάδα υπό το φόβο ότι είναι παράνομος. Δεν μπορεί να ζει υπό εκμετάλλευση. Δεν ταιριάζει στον πολιτισμό και στη δημοκρατία μας. Ό,τι προσπάθειες χρειαστεί να κάνουμε στο μέλλον θα τις κάνουμε. Σας το λέω και πάλι για να μην κατηγορηθώ ότι εάν και μετά το «κύμα» αυτό της νομιμοποίησης μάς παραμείνουν υπολείμματα και μπορούμε με την Ευρωπαϊκή Ένωση να βρούμε και άλλους τρόπους, ώστε κανένας να μην είναι παράνομος στην Ελλάδα, θα το κάνουμε.
Γι' αυτό προσθέτουμε αυτές τις πέντε περιπτώσεις, που είναι σχεδόν αυτονόητες, δηλαδή την περίπτωση εγγραφής σε σχολείο πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης πριν από τις 31-12-2004, τη ληξιαρχική πράξη γέννησης τέκνου πάλι πριν από τις 31-12-2004, τη ληξιαρχική πράξη γάμου πριν από τις 31-12-2004, την απορριπτική απόφαση του γενικού γραμματέα της περιφέρειας για την ανανέωση άδειας διαμονής και την απορριπτική απόφαση του οικείου οργάνου στην περίπτωση κατά την οποία κάποιος υπέβαλε αίτηση για να πάρει κάρτα ομογενούς.
Αυτές είναι οι πέντε περιπτώσεις. Θα καλύψουμε έτσι πολλές περιπτώσεις ακόμη. Δεν είναι τόσες όσες στην αρχή οι εκκρεμότητες που έχουμε. Θα καλύψουμε, όμως, αρκετές. Το λέω και πάλι, για να μην υπάρχει παρεξήγηση ότι εάν χρειασθεί στο μέλλον -και η εμπειρία το αποδείξει και με τις υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης βρούμε άκρη ότι χρειάζεται να κάνουμε και άλλη μεταβολή για να καλύψουμε και κάποιες άλλες οριακές περιπτώσεις που θα μείνουν απ’ έξω, θα το κάνουμε. Αυτό θα το ευχόμουν στον οποιοδήποτε βρεθεί στο Υπουργείο Εσωτερικών.
Τέλος, υπάρχουν –γιατί αυτός είναι ο βασικός καμβάς, όπως σας είπα, το θέμα το οποίο αφορά τη μετανάστευση- ορισμένες ρυθμίσεις στις οποίες θα αναφερθώ και όταν θα μιλήσουμε στα άρθρα. Επιτρέψτε μου, όμως, να επισημάνω κάποιες από αυτές, γιατί τις θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικές ή γιατί χρειάζεται να δώσω κάποιες διευκρινίσεις.
Θα δείτε μέσα ότι υπάρχουν κάποιες ρυθμίσεις, οι οποίες αφορούν τον Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, διατάξεις που τις είδαμε και με την Κ.Ε.Δ.Κ.Ε.. Μπορεί να φαίνονται μεγάλες σε έκταση, αλλά προτίμησα, επειδή είναι ουσιαστικά κάποιες αναδιατυπώσεις, να μπει ολόκληρο το άρθρο από το να καθίσει κανείς να προσθέτει ένα «και» ή ένα «όχι» και με τον τρόπο αυτό να μην ξέρει αυτός που διαβάζει περί τίνος πρόκειται. Στην ουσία θα παρατηρήσετε ότι είναι απλές διορθώσεις, οι οποίες δεν έχουν να κάνουν σε τίποτε με ουσιαστικές, μεγάλες, μεταβολές σε επίπεδο κώδικα.
Μου είπαν: «Μα, προχθές τον ψηφίσατε τον Κώδικα». Βεβαίως! Η Επιτροπή έκανε τη δουλειά της σ΄ ένα πολύ μεγάλο νομοθέτημα σε έκταση. Δουλέψαμε πολύ και μολονότι το συζητήσαμε εν εκτάσει εδώ και έτσι συζητήθηκε μόνο επί της αρχής και στην επιτροπή, εντούτοις έχουν ξεφύγει ορισμένα μικρά πράγματα. Δεν είναι καλύτερα, αφού τα βρήκαμε, να τα διορθώσουμε τώρα που άρχισε να εφαρμόζεται ο Κώδικας, από το να τα αφήσουμε και να δημιουργούν προβλήματα ερμηνευτικά; Ο ίδιος και σας λέω, σας ομολογώ ότι κανένα ανθρώπινο δημιούργημα δεν είναι τέλειο.
Ο χειρότερος Υπουργός είναι εκείνος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, που προσπαθεί να κρύψει το πρόβλημα που δημιουργείται, αντί να το διορθώσει το ταχύτερο δυνατό.
Είπα πως μέσα στους έξι πρώτους μήνες εφαρμογής ό,τι βρούμε θα το διορθώσουμε, για να μπει ο Κώδικας σε μία πορεία εφαρμογής, η οποία εύχομαι να πολυκαιρίσει. Κακό είναι αυτό; Δεν μπορεί να ξεφύγει σε τόσα άρθρα κάτι, όταν, μάλιστα, ξέρουμε ότι αυτό το κείμενο υπήρξε αντικείμενο επεξεργασίας πολλού χρόνου και -το κυριότερο- πολλών φορέων.
Ενισχύουμε το Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης από πλευράς στελεχιακού δυναμικού. Γιατί, όπως θυμάστε, στο προηγούμενο νομοσχέδιο είχαμε προβλέψει ότι το «πόθεν έσχες» κρίσιμης σημασίας προϊσταμένων, όπως είναι οι προϊστάμενοι των εφοριών και των πολεοδομιών, πηγαίνει στο Γενικό Επιθεωρητή, με ειδικό σύστημα, το οποίο του επιτρέπει να κάνει έλεγχο σε βάθος αυτών των προϊσταμένων. Και ξέρουμε τη σημασία που έχει ο έλεγχος σε βάθος. Βεβαίως, προσθέτουμε «και στο στελεχιακό δυναμικό», γιατί γνωρίζετε ότι υπάρχει ένα μεγάλο έλλειμμα εκεί.
Μου επισημάνθηκε -και το ξέρω- ότι έχουμε σημαντικό έλλειμμα, κυρίες και κύριοι, σε επίπεδο προσωπικού και των υπηρεσιών της μετανάστευσης. Γι’ αυτό ζήτησα από το Γενικό Λογιστήριο –και μου ενέκρινε- ιδίως σε ό,τι αφορά το Υπουργείο Εσωτερικών πάντα μέσω Α.Σ.Ε.Π. -γιατί μιλάμε για θέσεις οι οποίες προκηρύσσονται ως δημοσίου δικαίου θέσεις- αυτές οι θέσεις να καλυφθούν επιτέλους, για να μπορέσουν οι υπηρεσίες να κάνουν τη δουλειά τους. Γι’ αυτό, αν είδατε -και με ρώτησε γι’ αυτό ο κ. Κοσμίδης- προβλέπουμε ένα bonus για τους υπαλλήλους της Μεταναστευτικής Υπηρεσίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πηγαίνετε να δείτε υπό ποίους όρους δουλεύουν αυτοί οι άνθρωποι. Σας παρακαλώ πολύ να έρθετε στο Υπουργείο Εσωτερικών και να το δείτε. Ελάτε να δείτε πόσες ώρες δουλεύουν και εάν τους καλύπτουν οι υπερωρίες, ποιες είναι οι συνθήκες στις οποίες δουλεύουν. Ξέρετε ότι δεν υπάρχει κανένα κίνητρο, για να πάει κανείς να εργαστεί στις Υπηρεσίες Μετανάστευσης; Γι’ αυτό το κάνουμε για όσο καιρό εργάζονται στις Υπηρεσίες Μετανάστευσης και όσο καιρό έχουν να λύσουν τόσες εκκρεμότητες, οι οποίες υπάρχουν.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε. Θα αναφέρω μόνο δύο πράγματα. Θεωρώ πολύ σημαντική τη διάταξη εκείνη, η οποία επιτρέπει -είναι η πρώτη φάση του να πάμε στη δυνατότητα της απευθείας επαφής του διοικουμένου με τη Δημόσια Διοίκηση- πλέον την υποβολή αιτήσεων είτε μέσω του τηλεφωνικού κέντρου του Υπουργείου Εσωτερικών είτε μέσω των δικτυακών τόπων του Υπουργείου Εσωτερικών προς τα Κ.Ε.Π. και προς τις άλλες δημόσιες υπηρεσίες για τις περιπτώσεις εκείνες που έχουμε διαδικασίες που γίνονται από τα Κ.Ε.Π. ή διαδικασίες από άλλες δημόσιες υπηρεσίες, οι οποίες, όμως, μπορούν να αναζητούνται αυτεπαγγέλτως πιστοποιητικά, δηλαδή εάν είναι διαδικασίες που υπάγονται στο πλαίσιο των διακοσίων δέκα πιστοποιητικών που αναζητούνται αυτεπαγγέλτως. Όπου δηλαδή έχουμε αυτοματοποιημένη διαδικασία, τότε στην περίπτωση αυτή επιτρέπεται η υποβολή του αιτήματος, με τις διαδικασίες που προβλέπει το σχετικό άρθρο και θα το δούμε, είτε μέσω του τηλεφωνικού κέντρου είτε βεβαίως μέσω των δικτυακών τόπων του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης. Το θεωρώ μια σημαντική στιγμή για την ιστορία των Κ.Ε.Π., που, όπως ξέρετε -και μιας και βρίσκεται εδώ ο κ. Μπένος το επαναλαμβάνω- δεν ξεκίνησαν από εμάς. Ξεκίνησαν από πριν. Συνεχίζουμε μια προσπάθεια διαχρονικά, η οποία οδηγείται στη διαμόρφωση των Κέντρων Ολοκληρωμένων Συναλλαγών.
Μια τελευταία παράκληση προς όλους. Αν και δεν είναι ημέρα τροπολογιών, αλλά επειδή θέλει σκέψη, σας παρακαλώ να δείτε την τροπολογία εκείνη με την οποία καταργούμε τις απαρχαιωμένες διατάξεις του νομοθετικού διατάγματος 17/1974 για την πολιτική επιστράτευση. Ξέρετε ότι το Νομοθετικό αυτό διάταγμα είχε βγει πριν από το Σύνταγμα του 1975 και φυσικά, πριν από την τελευταία Αναθεώρηση, όπου κάναμε σημαντικές τομές. Το αποτέλεσμα ήταν και η διαδικασία και η διατύπωση που είχε αυτό το νομοθετικό διάταγμα σε ό,τι αφορά την επίταξη προσωπικών υπηρεσιών και την επίταξη κινητών ή ακινήτων, να βρίσκεται σε αναντιστοιχία με τη διατύπωση των διατάξεων του Συντάγματος, δηλαδή με τα άρθρα 18 παράγραφος 3 και το 22 παράγραφος 4.
Διευκρινίζω ότι μιλάμε μόνο για την περίοδο ειρήνης και δεν αγγίζω το θέμα της περίπτωσης, όπου έχουμε επίταξη σε περίπτωση πολέμου. Αυτό δεν το αγγίζω και δεν μπορώ να το αγγίξω, γιατί άλλωστε δεν έχω τέτοια και αρμοδιότητα.
Σ΄ όλες τις άλλες περιπτώσεις, όμως, πρώτον, είναι πλέον ο Πρωθυπουργός που αποφασίζει ύστερα από εισήγηση του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού. Και αυτό επιτρέπεται μόνο σε αυτές τις περιπτώσεις που ορίζουν τα άρθρα 18 παράγραφος 3 -για την επίταξη κινητών και ακινήτων- και το 22 παράγραφος 4 για την επίταξη προσωπικών υπηρεσιών. Δηλαδή η επίταξη κινητών ή ακινήτων είναι για την αντιμετώπιση κοινωνικής ανάγκης για θέματα, τα οποία αφορούν είτε δημόσια τάξη είτε δημόσια υγεία. Και στην περίπτωση της επίταξης προσωπικών υπηρεσιών, αυτό που λέμε δηλαδή πολιτική επιστράτευση, είναι μόνο για τις περιπτώσεις αντιμετώπισης αμυντικών αναγκών σε καιρό ειρήνης, όπως επίσης και στην περίπτωση κατά την οποία πρέπει να αντιμετωπίσουμε είτε φαινόμενα θεομηνίας είτε ζητήματα δημόσιας υγείας. Είναι μόνο γι΄ αυτές τις περιπτώσεις.
Έτσι λύνουμε το πρόβλημα το οποίο υπάρχει και σχετικά με την ερμηνεία των σχετικών διατάξεων που, όπως σας είπα, προηγούντο του Συντάγματος και βρίσκονται σε προφανή δυσαρμονία με τις συνταγματικές ρυθμίσεις. Επειδή, όμως, έχουμε το περιθώριο μέχρι την Πέμπτη που θα συζητήσουμε τις τροπολογίες και επειδή πραγματικά είναι ένα ζήτημα, το οποίο πρέπει να το αντιμετωπίσουμε, όσο πιο συναινετικά γίνεται -δεν θέλω να μπω στη συνείδηση και ιδίως κανενός κόμματος που έχει αντίρρηση αρχής στα θέματα αυτά- παράκλησή μου είναι, ιδίως όσοι από εσάς έχετε την εμπειρία, να δείτε τη σχετική ρύθμιση και να μου προτείνετε μέσα στην Αίθουσα τις σχετικές αλλαγές, τις οποίες μπορεί να θεωρείτε χρήσιμες. Γιατί νομίζω ότι μια τέτοια ρύθμιση, επειδή και ευαίσθητη είναι ιδιαίτερα και αφορά την ποιότητα της δημοκρατίας μας και θα έχει διάρκεια στην εφαρμογή της, θα ήταν καλύτερα να έχει την αποδοχή όσο των δυνατόν περισσότερων μελών του Σώματος.
Αυτά σε ό,τι αφορά το θέμα της αρχής. Στα άρθρα θα συζητήσουμε με λεπτομέρειες. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ και για την προσοχή και για την μέχρι τώρα συνεργασία σας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ευχαριστούμε πολύ τον κύριο Υπουργό.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο για μισό λεπτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ορίστε, κύριε Κουβέλη, έχετε το λόγο.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Τη συγκεκριμένη τροπολογία την πληροφορήθηκα λίγη ώρα πριν, αναφορικά με την πολιτική επιστράτευση και τη ρύθμιση την οποία προωθεί το Υπουργείο. Επιφυλάσσομαι αύριο ή μεθαύριο, στο στάδιο της συζήτησης των τροπολογιών, να τοποθετούμε πολύ συγκεκριμένα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Απλώς αν το ανέφερα -δεν ήθελα να το συζητήσουμε και έχετε δίκιο- ήταν γιατί χρειάζεται προετοιμασία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Θέλετε το λόγο, κύριε Υπουργέ;
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Μάλιστα, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ορίστε, έχετε το λόγο.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Ήθελα να εκφράσω την παράκληση, ιδίως προς τους συναδέλφους που έχουν μεγάλη εμπειρία στα θέματα αυτά, να τη δουν την τροπολογία από τώρα, ώστε να μπορέσουμε την Πέμπτη να συζητήσουμε στην ουσία και να δούμε αν χρειάζονται κάποιες αλλαγές και στο κείμενο, το οποίο σας έχω υποβάλει.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., κ. Καστανίδης, έχει το λόγο.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κυρία και κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο που συζητούμε για τη μεταναστευτική πολιτική περιλαμβάνει διορθώσεις ή συμπληρώσεις της υφισταμένης νομοθεσίας, που κινούνται προς θετική κατεύθυνση, αλλά και άλλες διατάξεις οι οποίες είναι αρνητικές και δεν συγκεντρώνουν τη συγκατάθεσή μας. Γι’ αυτό ακριβώς και θα προτείνω προς τον κύριο Υπουργό κάποιες από αυτές να τις απαλείψει ως αδικαιολόγητες.
Βεβαίως, θα συζητήσουμε και τέσσερις σοβαρές τροπολογίες. Εξ αυτών οι δύο είναι ιδιαίτερης ευαισθησίας. Η μία αφορά τα θέματα πολιτικής επιστράτευσης και η άλλη αφορά την επιβοήθηση του έργου των μουφτειών με την πρόσληψη ιεροδιδασκάλων. Γι’ αυτές τις δύο τροπολογίες θα υπάρξουν και συγκεκριμένες προτάσεις από την Αξιωματική Αντιπολίτευση.
Σπεύδω, βεβαίως, να εκφράσω τη λύπη μου, γιατί πριν από μερικούς μήνες, όταν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. εισηγήθηκε πρόταση νόμου που αφορούσε τα θέματα πολιτικής επιστράτευσης και τον εκσυγχρονισμό του νομοθετικού μας συστήματος, διότι πράγματι από το 1974 ισχύουν διατάξεις που δεν θα έπρεπε να ισχύουν, τότε η Κυβέρνηση είχε απορρίψει τη νομοθετική πρωτοβουλία του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Εν πάση περιπτώσει, εισηγείται τώρα τις δικές της ρυθμίσεις. Θα συζητήσουμε διεξοδικά και ελπίζω ότι ο κύριος Υπουργός, επιδεικνύων ήδη από σήμερα διάθεση συνεννόησης, θα δεχθεί τις παρατηρήσεις μας, και για την πολιτική επιστράτευση και για τις προσλήψεις στις μουφτείες. Το τελευταίο είναι θέμα εξαιρετικά ευαίσθητο, έχει δε πολλά προβλήματα η ρύθμιση που εισηγείται η Κυβέρνηση.
Έρχομαι τώρα στα θέματα της μεταναστευτικής πολιτικής. Παρά το γεγονός ότι ο κύριος Υπουργός προσέθεσε στη σύνθεση της Εθνικής Επιτροπής για την κοινωνική ένταξη των μεταναστών και το Δικηγορικό Σύλλογο -προσθήκη την οποία θεωρώ θετική- ωστόσο εξακολουθεί να παραμένει το ερώτημα γιατί στην Εθνική Επιτροπή για την κοινωνική ένταξη δεν συμμετέχουν εκπρόσωποι αναγνωρισμένων μεταναστευτικών οργανώσεων.
Δεν θα ήταν σοβαρό επιχείρημα η σκέψη ότι υπάρχει μία πανσπερμία μεταναστατευτικών οργανώσεων και αυτό θα καθιστούσε εξαιρετικά δυσχερές για την Κυβέρνηση το να ορίσει από ποια θα προερχόταν η εκπροσώπηση και η συμμετοχή στην Εθνική Επιτροπή. Νομίζω ότι υπάρχουν λύσεις. Θα μπορούσαμε, άλλωστε, να ορίσουμε προϋποθέσεις για την υπόδειξη εκπροσώπου από αυτές που ίσως έχουν την πιο αντιπροσωπευτική παρουσία στη χώρα μας. Σε κάθε περίπτωση θεωρώ ότι η συμμετοχή εκπροσώπων των μεταναστευτικών οργανώσεων στην Εθνική Επιτροπή είναι απολύτως χρήσιμη, διότι στο κάτω-κάτω η ένταξη αφορά αυτούς που βρίσκονται στη χώρα μας ως μετανάστες.
Η δεύτερη παρατήρησή μου αφορά στο άρθρο 3. Παρατήρηση την οποία έκανε ο κ. Κουβέλης και συμμερίζομαι απολύτως. Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί θα πρέπει να μη χορηγείται άδεια διαμονής στους μετανάστες εκείνους για τους οποίους έχει εκδοθεί τελεσίδικη καταδικαστική απόφαση για πλημμέλημα που τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους. Αντιλαμβάνομαι πολύ καλά την άρνηση σε περίπτωση κακουργήματος, αλλά τη γενική άρνηση χορηγήσεως άδειας διαμονής για καταδίκη τελεσίδικη σε περίπτωση πλημμελήματος δεν την καταλαβαίνω.
Θα ήταν προτιμότερο να ορισθούν από το νομοθέτη συγκεκριμένα πλημμελήματα, τα οποία επισύρουν ποινή τουλάχιστον ενός έτους και για τα οποία θα ήταν σκόπιμο, η αρμοδία αρχή να αποφασίσει ότι δεν χορηγεί άδεια διαμονής, άδεια ανανέωσης. Όμως, η γενική διατύπωση ότι για κάθε πλημμέλημα που επισύρει ποινή τουλάχιστον ενός έτους η αρμοδία αρχή μπορεί να μη δώσει άδεια ανανέωσης, θεωρώ ότι είναι λάθος, γιατί ορθά επισημάνθηκε ότι τέτοια πλημμελήματα μπορούν να κάνουν Έλληνες πολίτες κάθε μέρα χωρίς αυτό να σημαίνει ιδιαίτερη απαξία για τη συμπεριφορά τους.
Η τρίτη μου παρατήρηση αφορά το άρθρο 9 και σχετίζεται με την άσκηση ανεξάρτητης οικονομικής δραστηριότητας από τους μετανάστες. Προβλέπεται, λοιπόν, στην τρίτη παράγραφο του συγκεκριμένου άρθρου ότι ένας μετανάστης που ασκεί ανεξάρτητη οικονομική δραστηριότητα πρέπει υποχρεωτικά να την ασκήσει για δύο τουλάχιστον έτη και μετά από την παρέλευση διετίας δικαιούται να αλλάζει το σκοπό. Συζητούμε μία διάταξη, την οποία οφείλω να σας πω ότι δεν την κατανοώ. Διότι αν πράγματι η οικονομική δραστηριότητα του μετανάστη αποτύχει εντός της διετίας, θα τον υποχρεώσουμε οπωσδήποτε να μην αλλάξει τη δραστηριότητά του, παραδείγματος χάριν να γίνει μισθωτός; Για ποιο λόγο; Δεν υπάρχει κανένας λόγος τέτοια διάταξη να ισχύσει για τους μετανάστες, πολύ περισσότερο που ειδικά οι μετανάστες, επειδή συναντούν ιδιαίτερες δυσκολίες στη ζωή τους, είναι και πιο εύκολο να αντιμετωπίσουν αποτυχίες.
Συνεπώς, προτείνω να μην υπάρχει ο περιορισμός της διετίας. Αν συμβεί, ένας μετανάστης να αποτύχει στην ανεξάρτητη οικονομική του δραστηριότητα, να μπορεί να αλλάξει απασχόληση. Είναι υπερβολική αυτή η ρύθμιση.
Επίσης, δεν αντιλαμβάνομαι γιατί κάποιος, ο οποίος έχει πάρει άδεια διαμονής στον τόπο μας για εργασία, δεν μπορεί κάποια στιγμή να έχει άδεια για σπουδές. Το άρθρο 10 του συζητούμενου νομοσχεδίου αυτό το απαγορεύει, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Αυτή η strictu sensu διάταξη δεν μου είναι κατανοητή. Αν δηλαδή κάποιος έλθει στον τόπο μας προσκαλούμενος και πάρει άδεια παραμονής για εργασία και αργότερα θελήσει να σπουδάσει, για ποιο λόγο του στερούμε τη δυνατότητα επειδή θα έχει πάρει άδεια διαμονής για εργασία;
Δεν το καταλαβαίνω, πολύ περισσότερο που τους μετανάστες θέλουμε, όπως ισχυριστήκατε προηγουμένως στην ομιλία σας κύριε Υπουργέ, να τους ενσωματώσουμε, να τους εντάξουμε στην ελληνική κοινωνία με τον πιο λογικό και αποδεκτό τρόπο. Μα, οι σπουδές είναι κατ’ εξοχήν μηχανισμός ένταξης στην ελληνική κοινωνία, που δεν πρέπει να απορρίψετε, εάν ο μετανάστης αρχικώς έχει πάρει άδεια διαμονής για εργασία. Συνεπώς, θα σας πρότεινα και αυτό να το απαλείψετε από τις ρυθμίσεις σας.
Τώρα, υπάρχει το μεγάλο θέμα των μεταναστών που πρόκειται να χαρακτηριστούν ως μακροχρονίως διαμένοντες στην Ελλάδα. Γι’ αυτούς ήδη προβλέπεται από την ισχύουσα νομοθεσία ότι θα πρέπει να αποδείξουν, με τις διαδικασίες πιστοποίησης που προτείνει το άρθρο 12 του συζητουμένου νομοσχεδίου, την επάρκεια της ελληνικής γλώσσας και ότι γνωρίζουν στοιχεία της ελληνικής ιστορίας και του ελληνικού πολιτισμού. Μπορώ να καταλάβω ότι απαιτούνται στοιχεία του ελληνικού πολιτισμού και της ελληνικής ιστορίας, αν και θεωρώ ότι είναι παντελώς αδικαιολόγητο να ζητάμε από μετανάστες τη γνώση στοιχείων της ελληνικής ιστορίας και του ελληνικού πολιτισμού.
Δεν μπορώ όμως να κατανοήσω τι σημαίνει για ένα μετανάστη ο όρος της επάρκειας της ελληνικής γλώσσας. Δεν το ορίζουμε. Το αφήνουμε στους φορείς που αναλαμβάνουν το έργο της πιστοποίησης να το καθορίσουν. Η προβλεπόμενη υπουργική απόφαση είναι κάτι που δεν μπορώ να το σχολιάσω. Δεν είναι γνωστή στο Σώμα του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Τι είναι επάρκεια; Διότι θα μπορούσε κάποιος μετανάστης να καταλαβαίνει τα πάντα, ακόμα και επιστημονικούς όρους, αλλά να έχει δυσκολίες στη λαλιά ή στη γραφή. Σε αυτή την περίπτωση δεν καλύπτει τον όρο της επάρκειας;
Θεωρώ, λοιπόν, ότι θα ήταν προτιμότερο η ίδια η διάταξή μας να προσδιορίζει ποιο είναι το νόημα της επάρκειας.
Πρόσθετες παρατηρήσεις έχουν γίνει από πολλές μεταναστευτικές οργανώσεις, αλλά και από ελληνικές συνδικαλιστικές οργανώσεις όπως η Γ.Σ.Ε.Ε. και η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. για το άρθρο 18. Είναι θετικό βήμα το ότι δίνουμε τη δυνατότητα να αξιολογηθεί αίτηση για άδεια παραμονής αυτών των μεταναστών που ήταν μέχρι 31.12.2004 στην Ελλάδα. Δεν βρίσκω παράλογο το αίτημα, από τη στιγμή που το 2007 γίνεται η συζήτηση του νομοσχεδίου σας, να επεκτείνουμε την προθεσμία μέχρι 31.12.2005. Σε κάθε περίπτωση όμως, ακόμα και αν παραμείνει η σκέψη να αξιολογούνται, να κρίνονται αιτήματα μεταναστών που έμειναν στη χώρα μας μέχρι 31.12.2004, θα πρέπει η απαρίθμηση που γίνεται στην τρίτη παράγραφο του άρθρου 18 των σχετικών δικαιολογητικών, να είναι ενδεικτική. Να είναι ενδεικτική, διότι με τη ρύθμισή σας απαριθμούνται περιοριστικά. Μπορεί να υπάρξουν έγγραφα που έχουν την ίδια σημασία και αξία με όσα περιλαμβάνονται στην τρίτη παράγραφο του άρθρου 18.
Ας πούμε, εάν ένας μετανάστης προσκομίσει επικυρωμένο από τη Δ.Ο.Υ. μισθωτήριο συμβόλαιο, αυτό, γιατί να το απορρίψουμε; Έχουμε κανένα λόγο να το απορρίψουμε; Είναι προφανές ότι και έτσι αποδεικνύεται χρόνος παραμονής πριν από την 31η 12.2004.
Κύριε Υπουργέ, θεωρώ ότι τέτοιου είδους αλλαγές στο νομοσχέδιο, είναι απολύτως αναγκαίες και χρήσιμες. Πάντως, όλα αυτά τα οποία προηγουμένως παρατήρησα, είναι αρκετά για να μας ωθούν σε επιφύλαξη και άρνηση τελικά αυτών που εισηγείστε, παρά το γεγονός ότι άλλες ρυθμίσεις του νομοσχεδίου σας είναι θετικές.
Έχουμε το χρόνο μέχρι τη συζήτηση επί των άρθρων να αξιολογήσετε τις προτάσεις μας και να τις κάνετε δεκτές. Εγώ ολόθερμα σας συνιστώ να τις κάνετε όλες δεκτές.
Με αυτές τις σκέψεις, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επαναλαμβάνω τη θέση του Εισηγητή μας πως εκφράζουμε κατ’ αρχήν την άρνησή μας, με την ελπίδα ότι αργότερα και κατά τη συζήτηση επί των άρθρων ο κύριος Υπουργός θα κάνει δεκτές πολλές από τις προτάσεις μας.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Ζώης.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΩΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Το θέμα που συζητούμε σήμερα είναι ένα από εκείνα τα οποία αποτελούν
–αν θέλετε να το πούμε έτσι- τη λυδία λίθο της πολιτικής συζήτησης σήμερα, τουλάχιστον στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά μπορεί να το επεκτείνει κανείς και να πει, γενικότερα στο δυτικό ή -αν προτιμάτε- στον ανεπτυγμένο κόσμο.
Είναι σαφές ότι η συζήτηση αυτή είναι μία συζήτηση που δεν μπορεί να έχει αρχή και τέλος το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου. Η εμπειρία διδάσκει από άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου αυτές οι συζητήσεις έχουν ξεκινήσει δεκαετίες πριν, ότι πρόκειται για μία συζήτηση αέναη και αυτό γιατί κάθε φορά παρεισφρέουν νέα στοιχεία, τα δεδομένα αλλάζουν, οι συνθήκες διαφοροποιούνται και συνεπώς ο εθνικός νομοθέτης οφείλει να λαμβάνει κάθε φορά υπ’ όψιν του όλα αυτά τα νέα στοιχεία, προκειμένου να προσαρμόζει στις νέες απαιτήσεις τα ισχύοντα στη χώρα του.
Πρέπει, λοιπόν, να πούμε ότι αυτό που τα τελευταία χρόνια ζούμε στην Ελλάδα είναι μία αυτονόητη περίπου κατάσταση σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τη συζήτηση που επαναφέρουμε σήμερα, με αφορμή την υποβολή του συγκεκριμένου σχεδίου νόμου, δεν πρέπει να τη θεωρεί κανείς ολοκληρωμένη, όσα και αν ακουστούν, όσα στοιχεία και αν προσφερθούν, όσες παραδοχές και αν γίνουν σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα, όση καλή διάθεση και αν επιδειχθεί και στις προτάσεις της Αξιωματικής Αντιπολίτευση,ς αλλά και σε προτάσεις, από όπου και αν προέρχονται.
Και αυτό γιατί –ξαναλέω- είναι κάτι περισσότερο από σίγουρο, είναι βέβαιο ότι στα επόμενα χρόνια θα υπάρξουν και άλλες αλλαγές, θα υπάρξουν και νέα δεδομένα και πρέπει να γνωρίζουμε εκ των προτέρων ότι θα είμαστε εδώ για να τα αντιμετωπίσουμε. Συνεπώς δεν συνιστά επαρκή λόγο αντιπολιτευτικής κριτικής το να ισχυρίζεται κανείς ότι μόλις πριν από λίγο χρονικό διάστημα ήρθε ένας νόμος και επανερχόμαστε για να συζητήσουμε.
Μα και βέβαια, πρέπει να επανέλθουμε για να συζητήσουμε. Καλώς επανερχόμαστε και κάνουμε αυτή τη συζήτηση. Και πρέπει να προεξοφλήσουμε ότι θα κάνουμε όσες συζητήσεις πρέπει να κάνουμε, προκειμένου να αντιμετωπίζουμε έγκαιρα και έγκυρα όλα τα προβλήματα που ανακύπτουν.
Κυρία Πρόεδρε, η μεταναστευτική πολιτική είναι, για να μην πω το πιο κρίσιμο και φανεί υπερβολικό, ένα από τα πλέον κρίσιμα στοιχεία της πολιτικής αντιπαράθεσης στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και στις εθνικές εκλογές, όπου διεξάγονται αυτή την περίοδο, βλέπουμε ότι είναι από τα κεντρικά σημεία συζήτησης, του δημόσιου διαλόγου, αλλά και εντός των ευρωπαϊκών οργάνων η συζήτηση είναι συνεχής. Και προκύπτει τι; Προκύπτει ότι όσο και αν νομίζει κανείς ότι είναι κοντά στο να αντιμετωπίσει την πρόκληση μιας ολοκληρωμένης μεταναστευτικής πολιτικής, πάντοτε θα έρχεται η εμπειρία, πάντοτε θα υπάρχει ο αντίλογος, για να σου υποδείξει ότι έχεις ακόμη ελλείμματα.
Και τα λέω αυτά, όχι για να καταδείξω την αστοχία της αντιπολιτευτικής κριτικής, όπως υπαινίχθηκα και προηγουμένως, αλλά για να αποδεχθώ εκ των προτέρων ότι η συζήτηση που γίνεται στα πλαίσια ενός εποικοδομητικού διαλόγου, στα πλαίσια προσφοράς εκείνων των στοιχείων που μπορούν να κάνουν ακόμη πιο λειτουργικό το σχέδιο νόμου, είναι ευπρόσδεκτη. Η συζήτηση, όμως, η οποία γίνεται με στόχο να υποτιμηθεί η προσπάθεια που έχει γίνει μέχρι σήμερα, η συζήτηση που γίνεται με στόχο να αναδείξει αδυναμίες μιας κυβερνητικής πολιτικής, δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να αποδέχεται, εν είδει αυτοκριτικής, τα λάθη που αφορούν την προηγούμενη κυβέρνηση.
Δεν το λέω αυτό γιατί έχω ανάγκη να επιστρέψω στο παρελθόν και να αποκαλύψω τις αδυναμίες μιας προηγούμενης κυβερνητικής πολιτικής. Το λέω γιατί έχουμε ανάγκη όλοι από συνεννόηση, έχουμε ανάγκη όλοι από την απαιτούμενη συναίνεση, προκειμένου να πάμε και στην επόμενη μέρα.
Εγώ, λοιπόν, δεν αντιλαμβάνομαι αυτή την κάθετη, αυτή την μονοδιάστατη σε κάθε περίπτωση άρνηση επί της αρχής σ’ ένα σχέδιο νόμου, το οποίο θα έπρεπε επί της αρχής να συγκεντρώνει τη σύγκλιση. Σύμφωνοι, μπορεί στα άρθρα κάποιος να έχει αντιρρήσεις. Σύμφωνοι, στα άρθρα θα μπορούσε κάποιος να έχει να προτείνει κάτι. Σύμφωνοι, στα άρθρα θα μπορούσε κανείς να επισημάνει αδυναμίες. Δεν προσχωρώ σ’ αυτή τη λογική, αλλά κάνω την ανάγκη φιλότιμο χάριν του διαλόγου, χάριν της συζήτησης. Δεν μπορώ, όμως, να καταλάβω γιατί επί της αρχής εδώ υπάρχει διαφωνία. Είναι, κυρία Πρόεδρε, αν θέλετε, από εκείνες τις νομοθετικές προσπάθειες, που σε σχέση με όλες τις άλλες νομοθετικές πρωτοβουλίες μιας κυβέρνησης, που θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν την επί της αρχής άρνηση και την απόκλιση στα άρθρα, αυτή εδώ εκθέτει όλους όσους αντιμετωπίζουν με αυτή την άρνηση επί της αρχής τη συζήτηση στο σχέδιο νόμου.
Και εγώ παρακαλώ τους συναδέλφους, κυρίως της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, να το σκεφθούν, να αναθεωρήσουν. Διαβλέπω ότι συζητώντας για τα άρθρα προσέρχονται με εποικοδομητική διάθεση, προσέρχονται με μια διάθεση να προσφέρουν, να συνεισφέρουν, να προσθέσουν, να διορθώσουν, να υπάρξει μια γόνιμη συζήτηση.
Δεν αντιλαμβάνομαι, λοιπόν, αυτή την άρνησή τους και τους ζητώ να το ξανασκεφθούν, γιατί σύγκλιση, συζήτηση, παραδοχή επί της αρχής είναι η καλύτερη βάση για να συγκροτήσουμε μια εθνική στρατηγική και στο μέλλον για τη μεταναστευτική μας πολιτική.
Είναι προφανές, κυρία Πρόεδρε, ότι η συζήτηση για το μεταναστευτικό είναι μια συζήτηση, στην ουσία, για όλο τον ιστό της καθημερινότητάς μας είτε αφορά στην οικονομία, είτε αφορά στην ασφάλιση είτε αφορά σε ευρύτερες κοινωνικές συνέπειες, οι οποίες διαπερνούν το σύνολο μιας πραγματικότητας, την οποία σιγά σιγά αρχίζουν να αντιλαμβάνονται και οι πιο ανύποπτοι.
Και θα ήταν τουλάχιστον εθελοτυφλία εκ μέρους του πολιτικού κόσμου να μην αντιλαμβάνεται ότι θα πρέπει να προχωρήσουμε με όσο γίνεται ταχύτερο ρυθμό, με όσο γίνεται πιο μεγάλα βήματα στο να καλύψουμε αυτά τα κενά, αυτές τις αδυναμίες και αυτά τα ελλείμματα που σέρνουμε τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια από ένα παρελθόν, για το οποίο βεβαίως και δεν μπορεί να είμαστε περήφανοι αλλά εγώ δεν θα είμαι τόσο σκληρός. Θα πω ότι ήμασταν απροετοίμαστοι να το αντιμετωπίσουμε.
Δεν χρειάζεται να θυμίσω ότι μετά την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού αντιμετωπίσαμε ένα κύμα προσφύγων, κυρίως από τις χώρες της Βαλκανικής και ιδιαίτερα από την Αλβανία, που έπιασε απροετοίμαστη τη χώρα μας για μια τέτοιου είδους πραγματικότητα.
Δεν χρειάζεται να πω ότι γενικότερες γεωπολιτικές αλλαγές στον ευρύτερο της Ελλάδα χώρο έχουν φέρει πολλά κύματα μεταναστών και δεν χρειάζεται να πω ότι η δημογραφική έκρηξη γενικότερα, όχι μόνο στην Ασία, αλλά ιδίως στην Αφρική είναι αυτή η οποία σπρώχνει καραβάνια απελπισμένων ανθρώπων, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλη την Ευρώπη.
Και βέβαια, η συζήτηση για το ποιες θα είναι οι συνέπειες αυτής της πραγματικότητας τα επόμενα σαράντα-σαράντα πέντε χρόνια έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι συζητήσεις αυτές είναι αλήθεια ότι έχουν μπει και σε λεπτομέρειες, οι οποίες μπορεί να φοβίζουν όλους όσους αρνούνται να δουν την πραγματικότητα κατάματα. Όμως όλους όσους θέλουν να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα πρέπει να τους θέτουν με το όπλο παρά πόδας. Και αναφέρομαι στην πιο απλή πραγματικότητα ότι ενώ η αφρικανική ήπειρος θα έχει διπλασιάσει τα επόμενα σαράντα-σαράντα πέντε χρόνια τον πληθυσμό της, η Ευρώπη θα έχει να αντιμετωπίσει μια μείωση του δικού της πληθυσμού.
Συνεπώς, αντιλαμβάνεστε ότι αφενός η δημογραφική έκρηξη στις άλλες ηπείρους, αφετέρου το δημογραφικό πρόβλημα στην Ευρώπη, από την άλλη η ανάγκη για μια συνεχή ενθάρρυνση της οικονομικής ανάπτυξης στην Ευρώπη, η ανάγκη να συνεχίσει να ζεσταίνεται η οικονομία της Ευρώπης οδηγούν όλες τις ευρωπαϊκές χώρες –και η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να μείνει έξω από αυτές τις εξελίξεις, έξω από αυτό το χορό- σε μια γενικότερη αναθεώρηση του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τα πράγματα και προετοιμάζουμε τα πράγματα.
Κυρία Πρόεδρε, φρονώ ότι η τοποθέτηση του κυρίου Υπουργού δεν ήταν μόνο κρίσιμη, ήταν και καθαρή, ήταν και σύγχρονη, ήταν και βαθιά ανθρωπιστική. Συνεπώς, μπορεί κανείς να πει ότι ήταν εξόχως πολιτική, διότι είχε όλα εκείνα τα στοιχεία που επιτρέπουν στο Σώμα να συμπεράνει ότι η Κυβέρνηση δεν είναι κλεισμένη σε κανένα καβούκι.
Η Κυβέρνηση δεν έρχεται εδώ για να κοκορευτεί –να μου επιτρέψετε την έκφραση- για τις νομοθετικές της πρωτοβουλίες. Ίσα-ίσα που έρχεται εδώ, αντιμετωπίζει, όπως φαίνεται, την πραγματικότητα με μεγάλη σοβαρότητα, με μεγάλη περίσκεψη. Η Κυβέρνηση προσκαλεί όλον τον πολιτικό κόσμο να διαπιστώσει ποιες είναι οι αδυναμίες και βάσει αυτών των διαπιστώσεων να προχωρήσει ο πολιτικός κόσμος σε προτάσεις.
Συνεπώς, αυτήν την πρόσκληση του κυρίου Υπουργού θεωρώ ότι πρέπει να την αξιοποιήσει και η Μείζων Αντιπολίτευση και τα άλλα κόμματα της Ήσσονος Αντιπολίτευσης, για να βγει ένας νόμος απ’ αυτήν τη συζήτηση όσο γίνεται πιο χρηστικός, πιο λειτουργικός και ει δυνατόν, με μεγαλύτερη διάρκεια χρόνου.
Το έχουμε αυτό ανάγκη, προκειμένου οι υπηρεσίες, οι οποίες αναλαμβάνουν να εκτελέσουν το γράμμα του νόμου, να είναι σε θέση να προβούν στις αναγκαίες και κατάλληλες προσαρμογές, να λειτουργήσουν στα πλαίσια του συγκεκριμένου νόμου και να παράξουν και αποτελέσματα.
Πρέπει, επίσης, να πω ότι συγκράτησα την ειλικρινή τοποθέτηση του κυρίου Υπουργού για την ανάγκη συνεχούς αναθεώρησης της μεταναστατευτικής πολιτικής όποτε η πραγματικότητα ζητήσει μία νέα προσαρμογή και μία νέα μεταρρύθμιση και όπου αυτό κριθεί αναγκαίο.
Δεν θα ήθελα να μπω στη συζήτηση για τα άρθρα, γιατί αυτή έπεται αύριο. Πρέπει, όμως, να κάνω κι εγώ μια αναφορά σε σχέση με την προϋπόθεση για τους επί μακρόν διαβιούντες στη χώρα σε ό,τι αφορά τη γνώση της ελληνικής γλώσσας και στοιχείων ελληνικού πολιτισμού.
Εγώ δεν αντιλαμβάνομαι πόθεν προκύπτουν οι αντιρρήσεις, επιφυλάξεις και αρνήσεις εκ μέρους της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης για το συγκεκριμένο άρθρο. Το λέω αυτό γιατί είναι σαφές ότι αυτό αφορά αυτούς που έχουν επιλέξει πλέον την Ελλάδα για να κτίσουν τη ζωή τους, τα όνειρά τους και να ζήσουν με τις οικογένειές τους. Μιλάμε γι’ αυτούς που επί μακρόν διαβιούν στο τόπο μας. Δεν μιλάμε γι’ αυτούς που ήταν περαστικοί ένα φεγγάρι, δεν μιλάμε γι’ αυτούς που ήρθαν με μια συγκεκριμένη υπουργική απόφαση να εργαστούν σε μια συγκεκριμένη επιχείρηση, δεν μιλάμε για τους εποχικά εργαζόμενους, δεν μιλάμε καν γι’ αυτούς που έρχονται να σπουδάσουν και να φύγουν. Μιλάμε γι’ αυτούς που αποδεδειγμένα έχουν επιλέξει τη χώρα μας για να την κάνουν πατρίδα τους.
Εάν θεωρούν οι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης ότι μία τέτοια επιλογή δεν πρέπει να συνοδεύεται από την αγάπη αυτών που έχουν επιλέξει την Ελλάδα να την κάνουν δεύτερη πατρίδα τους και για τους απογόνους τους πρώτη και αυτή η διαμονή, αυτή η παρουσία στη χώρα μας να συνοδεύεται από τη γνώση της Ελληνικής γλώσσας, τότε δεν μπορώ να καταλάβω από πού μπορεί κάποιος να αντλήσει τη βεβαιότητα ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν θα αποτελούν περιθωριακά στοιχεία ενός γκέτο, αλλά θα είναι άνθρωποι και στη συνέχεια πολίτες ενταγμένοι αρμονικά και πλήρως στην ελληνική κοινωνία.
Νομίζω ότι θα πρέπει να άρουν οι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης αυτή την επιφύλαξη τουλάχιστον στο συγκεκριμένο θέμα. Κρατώ την εποικοδομητική στάση του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου της Μείζονος Αντιπολίτευσης. Υπάρχουν θέματα, τα οποία μπορούμε να τα συζητήσουμε διεξοδικά. Υπάρχουν, βεβαίως, απαντήσεις για πολλά από τα σημεία στα οποία παρουσίασε τις επιφυλάξεις του, όμως υπάρχουν και σημεία, κύριε Υπουργέ, τα οποία νομίζω ότι, αν μη τι άλλο, συζητώντας τα θα μπορέσουμε να προετοιμάσουμε την πολιτική του μέλλοντος, την πολιτική των επόμενων τριών, τεσσάρων, πέντε χρόνων πάνω στα ζητήματα της μετανάστευσης.
Κλείνω, κυρία Πρόεδρε, με μια τελευταία αναφορά στην τροπολογία που αφορά στη πολιτική επιστράτευση. Από το 1974 και μετά ισχύει η συγκεκριμένη διάταξη νόμου.
Ο κ. Καστανίδης απόρησε γιατί δεν έγινε δεκτή η πρόταση της μείζονος Αντιπολίτευσης πριν από μόλις λίγο χρονικό διάστημα. Εγώ με τη σειρά μου απορώ γιατί δεν ήραν αυτή τη διάταξη, αφού την θεωρούσαν παράλογη, εκτός τόπου και χρόνου και αναχρονιστική όλα αυτά τα χρόνια που ήταν κυβέρνηση το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Αυτή τουλάχιστον η Κυβέρνηση στα μισά της πρώτης της θητείας έρχεται –συνεπέστατη στη δέσμευσή της μόλις πριν από λίγο χρονικό διάστημα- και αναθεωρεί και εκσυγχρονίζει τη συγκεκριμένη διάταξη, ώστε να αφήσουμε πίσω μας ό,τι πραγματικά μπορούσε να θεωρείται «βαρίδιο» συνεπεία μιας άλλης εποχής και άλλων καταστάσεων.
Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε, και για την ανοχή του χρόνου.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ευχαριστούμε πολύ, τον κ. Ζώη.
Προχωρούμε στον κατάλογο των εγγεγραμμένων ομιλητών.
Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Δερμεντζόπουλος.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση αυτή, συνεπής στις υποχρεώσεις και στις δεσμεύσεις της, έχει θέσει στις πρώτες της προτεραιότητες τα ζητήματα χάραξης μιας μεταναστευτικής πολιτικής, που να ανταποκρίνεται στις κοινωνικοοικονομικές συγκυρίες και κυρίως στις ανάγκες της μακροπρόθεσμης σχετικής εξελικτικής, αναπτυξιακής πορείας της χώρας μας.
Η διεθνοποίηση και ταυτόχρονη μεγέθυνση των μετακινήσεων ατόμων ή και πληθυσμών τα τελευταία χρόνια έχουν προσδώσει στο φαινόμενο της μετανάστευσης μια νέα, ιδιαίτερα περίπλοκη μορφή, η οποία χρήζει προσεκτικής και υπεύθυνης αντιμετώπισης. Εξάλλου, όλοι γνωρίζουμε ότι η μετανάστευση είναι ένα από τα πρώτα θέματα σε πολλούς μεγάλους διεθνείς οργανισμούς.
Σύμφωνα με την απογραφή του πληθυσμού του 2001, στην Ελλάδα ζουν εξακόσιοι εβδομήντα δύο χιλιάδες αλλοδαποί, ποσοστό περίπου 7% του συνολικού πληθυσμού. Είναι το υψηλότερο ποσοστό στις χώρες της Νότιας Ευρώπης. Επίκαιροι υπολογισμοί ανεβάζουν, όπως αντιλαμβάνεστε, κατά πολύ τους αριθμούς αυτούς.
Στην Ευρώπη υπάρχει έντονη και συντονισμένη προσπάθεια γύρω από το θέμα των μεταναστών. Στη χώρα μας, η πρώτη πρωτοβουλία πάνω στο θέμα αυτό εντοπίζεται με το νόμο του 2001 και κατόπιν, με την αναγκαία βελτίωσή του το 2005.
Το παρόν σχέδιο νόμου δίνει νέα ώθηση στη μεταναστευτική πολιτική που ακολουθεί η χώρα μας. Ενσωματώνει σύγχρονες αντιλήψεις και πρακτικές και χαρακτηρίζεται από μια πιο ανθρωπιστική προσέγγιση προς τη νόμιμη μετανάστευση, με παράλληλο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των παράνομων μεταναστών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εκεί και όπου υπάρχει διακριτική ευχέρεια ερμηνείας κανονισμών και νομοθεσίας, αυτή πρέπει πάντοτε να ερμηνεύεται υπέρ των ανθρώπων και των δικαιωμάτων τους. Στόχος είναι η διαμόρφωση μιας πραγματικά ενιαίας πολιτικής, στο πλαίσιο της οποίας όλοι οι αρμόδιοι φορείς θα μπορούν να δρουν συνδυασμένα και ομοιόμορφα και να την εφαρμόζουν αποτελεσματικά.
Η μετανάστευση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι στατικό, αλλά ένα διαρκώς εξελισσόμενο φαινόμενο με ταχείς ρυθμούς. Γι’ αυτό το λόγο, η Κυβέρνησή μας προχωρά στην ανανέωση και αναβάθμιση του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου, προκειμένου να ανταποκρίνεται με τον καλύτερο τρόπο στις ανάγκες της εποχής. Σήμερα έχουμε και την εμπειρία, αλλά και την απαιτούμενη εξειδικευμένη γνώση για να κάνουμε τη μετανάστευση στην Ελλάδα σημείο αναφοράς ανάπτυξης για τον τόπο και ευημερίας για τους μετανάστες που ζουν μαζί μας. Είναι σημαντική η συμβολή των μεταναστών στην οικονομία του τόπου.
Κύριε Υπουργέ, με δεδομένη αυτή την πραγματικότητα και με αφορμή τη σημερινή συζήτηση για τη μεταναστευτική πολιτική, θα πρέπει ευκαιρίας δοθείσης, να επιλύσετε ένα πρόβλημα που προέκυψε με την πρόσφατη ένταξη της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Στο Νομό Έβρου και υποθέτω και στους άλλους νομούς της βόρειας Ελλάδας που γειτνιάζουν με τη Βουλγαρία, υπάρχει σήμερα ένα οξύ πρόβλημα, σχετικά με τη μετάκληση εργατών, κυρίως εργατών γης και κτηνοτρόφων. Υπάρχει σοβαρή καθυστέρηση στην έγκριση εισόδου και απασχόλησης και λόγω των προϋποθέσεων της ισχύουσας νομοθεσίας και λόγω της δαιδαλώδους γραφειοκρατίας και κυρίως λόγω των κενών νόμου, σχετικά με τις διαδικασίες για τις νεοεισαχθείσες στην Ευρωπαϊκή Ένωση χώρες.
Είναι πρόβλημα που απαιτεί άμεση λύση, γιατί αλλιώς κινδυνεύουν και το εισόδημα και όλες οι επιχειρηματικές δράσεις των ομάδων παραγωγών, κυρίως σπαραγγοπαραγωγών, που με πολύ αγώνα δημιουργήθηκαν και καταξιώθηκαν τόσο στην εγχώρια, αλλά και στη διεθνή αγορά. Πρέπει να επιληφθείτε άμεσα για την προώθηση της σχετικής κοινής υπουργικής απόφασης και εν τέλει για την απλούστευση και επιτάχυνση όλων των διαδικασιών για την επίλυση του προβλήματος, πριν είναι εντελώς αργά.
Επιτρέψτε μου, κύριε Πρόεδρε, να καταθέσω και επιστολή του Ινστιτούτου Έρευνας και Ανάπτυξης Σπαραγγιού που εκφράζει την ανησυχία για το θέμα που σας ανέφερα.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Αλέξανδρος Δερμεντζόπουλος καταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα επιστολή, η οποία βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βασικά σημεία του προς ψήφιση νομοσχεδίου είναι η σύσταση Εθνικής Επιτροπής για την κοινωνική ένταξη των μεταναστών, είναι η εισαγωγή της υποχρέωσης υποβολής αίτησης για την ανανέωση της άδειας διαμονής σε χρονικό διάστημα δυο μηνών πριν από τη λήξη τους, η απλούστευση της διαδικασίας και των προϋποθέσεων για τη διενέργεια των μετακλήσεων υπηκόων τρίτων χωρών, ώστε να καταστεί η σχετική διαδικασία και πιο σύντομη και πιο λειτουργική.
Θεσμοθετείται πάγια ρύθμιση για τη δυνατότητα εξαγοράς αριθμού ημερών ασφάλισης μέχρι και του 20% του απαιτούμενου αριθμού, δεδομένου ότι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα για την ανανέωση των αδειών διαμονής, υπήρξε η αδυναμία συμπλήρωσης του προβλεπόμενου από τον ασφαλιστικό φορέα, αριθμού ενσήμων.
Προβλέπονται αυτοτελείς ρυθμίσεις για την κατηγορία αλιεργατών. Ρυθμίζεται το θέμα των υπηκόων τρίτων χωρών, που είχαν γίνει δεκτοί για λόγους οικογενειακής επανένωσης. Αυτοί οι αλλοδαποί μπορούν πια να ανανεώσουν την άδεια παραμονής τους για όσο χρονικό διάστημα απαιτείται για την ολοκλήρωση των σπουδών τους, χωρίς να υπέχουν υποχρέωσης προσκόμισης ειδικής θεώρησης εισόδου.
Σημαντικό είναι ότι καταργείται η υποχρέωση εξέτασης ως προς την επάρκεια γνώσης της γλώσσας, καθώς και στοιχείων της Ελληνικής Ιστορίας και του Ελληνικού Πολιτισμού, όμως με ικανοποιητική μέθοδο εκμάθησής τους.
Στο πλαίσιο της ειδικής μέριμνας που λαμβάνεται για τους ανήλικους, προβλέπεται η απαλλαγή όλων των ανήλικων από την υποχρέωση καταβολής παραβόλου στο πλαίσιο της οικογενειακής επανένωσης, ενώ με τον ισχύοντα νόμο αυτή η απαλλαγή αφορούσε μόνο τους ανήλικους μέχρι το 14ο έτος της ηλικίας τους.
Υπάρχουν και άλλες διατάξεις οι οποίες είναι πάρα πολύ σημαντικές και αναφέρθηκε πριν από λίγο και ο Υπουργός σε αυτές.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πολιτεία έχει χρέος και ευθύνη για τους ανθρώπους που ζουν και δραστηριοποιούνται στην Επικράτειά της. Έχει υποχρέωση να προνοεί γι’ αυτούς που το έχουν ανάγκη. Με το παρόν σχέδιο νόμου, ρυθμίζονται και απλοποιούνται οι διαδικασίες που πρέπει να τηρούν οι μετανάστες στη χώρα μας. Συντονίζονται οι υπηρεσίες μας ακόμη περισσότερο, για να μη χρονοτριβούν, ταλαιπωρούν και ταλαιπωρούνται φορείς και πολίτες.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Εξασφαλίζεται ο σεβασμός προς τους ανθρώπους αυτούς, τους συνανθρώπους μας εν τέλει, ενισχύεται η προστασία τους, αποκλείονται φαινόμενα ξενοφοβίας και ρατσισμού και επιτυγχάνεται η αρμονική και παραγωγική συμβίωση όλων των συμπολιτών μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η κατάσταση που διαμορφώθηκε τα χρόνια που πέρασαν τόσο στη Δημόσια Διοίκηση, όσο και στον ευρύτερο Δημόσιο Τομέα, δεν μπορεί να συνεχίζεται. Οι αλλαγές έχουν αρχίσει και οι μεταρρυθμίσεις προχωρούν. Η μετάβαση σ’ ένα κράτος αυξημένων δυνατοτήτων ξεκίνησε. Χρειάζονται, όμως, διαρκείς προσπάθειες, επιμονή, συνέχεια, συνέπεια και συστράτευση.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., πρέπει όλοι μαζί με συναίνεση να χτίσουμε ένα κράτος υπεύθυνο, αξιόπιστο, αποτελεσματικό, πραγματικά κοινωνικό, ένα κράτος δικαίου, ένα κράτος που προσφέρει, που σέβεται τον πολίτη και το σέβεται και ο πολίτης.
Γι’ αυτό, σας καλώ και εσάς μαζί μ’ εμάς να υπερψηφίσετε το νομοσχέδιο.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ευχαριστούμε και εμείς.
Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Καρπούζας.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΚΑΡΠΟΥΖΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι η δεύτερη φορά σε διάστημα ενάμισι χρόνου περίπου που η Κυβέρνησή μας και συγκεκριμένα το Υπουργείο Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, καταθέτει νομοσχέδιο με το οποίο στοχεύει να τακτοποιήσει θέματα μεταναστευτικής πολιτικής.
Αποδεικνύεται περίτρανα το ενδιαφέρον της ελληνικής πολιτείας, αλλά και η ευαισθησία της Κυβέρνησής μας, για τους μετανάστες. Προβλήματα που είχαν διαπιστωθεί κατά την εφαρμογή του ν.2910/01, αντιμετωπίστηκαν και διορθώθηκαν με το νόμο του 2005 στοχεύοντας στην εξυπηρέτηση των αλλοδαπών, με την κοινωνική ένταξη αυτών σε εφαρμογή των κοινοτικών οδηγιών για την οικογενειακή επανένωση και αποκατάσταση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Όμως, η συνεχής αναζήτηση νέων πολιτικών και η εφαρμογή για την αντιμετώπιση των όποιων προβλημάτων της κοινωνίας μας είναι μεταξύ άλλων υποχρέωσή μας και πρέπει να γίνεται με ρεαλισμό, χωρίς προκαταλήψεις και δογματισμούς. Ο διαρκής εκσυγχρονισμός της ελληνικής νομοθεσίας θα πρέπει να ακολουθεί τις εξελίξεις του ευρύτερου πολιτικού, αλλά και γεωγραφικού χώρου, με βάση τις κοινοτικές οδηγίες.
Με την εφαρμογή κανόνων μεταναστευτικής πολιτικής στη χώρα μας, αποκαθίσταται η αξιοπρέπεια της πατρίδας μας και δίνεται τέρμα σε μια απαράδεκτη κατάσταση που επικρατούσε εξ αιτίας της έλλειψης πολιτικής που θα επέλυε και θα ρύθμιζε όσα προβλήματα είχαν δημιουργηθεί.
Η έλλειψη μεταναστευτικής πολιτικής, δυστυχώς έδινε το δικαίωμα σε κάποιους να παρανομούν καταπατώντας βάναυσα τα ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών, ενισχύοντας μ’ αυτόν τον τρόπο τη λαθρομετανάστευση και ταυτόχρονα εκθέτοντας τη χώρα μας.
Αυτό που εμείς σήμερα προσπαθούμε να κάνουμε με μία σειρά νομοθετημάτων, δηλαδή να βάλουμε μία τάξη, σε πολλές χώρες ισχύει ήδη εδώ και πολλές δεκαετίες. Και για το ότι μείναμε πίσω ευθύνεται δυστυχώς, κύριοι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, η πολιτική που ακολουθήσατε ως κυβέρνηση.
Στην προσπάθειά μας αυτή έχουμε να αντιμετωπίσουμε και την αντίδραση που στηρίζεται στη δήθεν ευαισθησία σας σε θέματα μετανάστευσης, θεωρώντας και ανακηρύσσοντας τον εαυτό σας ως μόνο προστάτη των φτωχών και αδυνάτων.
Θα πρέπει να κάνω γνωστό στους συναδέλφους της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ότι ευαίσθητος, ανεκτικός και δημοκρατικός είναι αυτός που θέτει κανόνες, αυτός που θεσπίζει νόμους με τους οποίους καθιερώνει υποχρεώσεις και δικαιώματα.
Θα πρέπει για άλλη μια φορά να επισημάνω την ιδιαίτερη σημασία που έχει η εφαρμογή των κανόνων αυτού του νομοσχεδίου, αλλά κυρίως η κοινωνική ένταξη των μεταναστών που επιδιώκεται. Η πολιτική προσαρμογής και ένταξης στο κοινωνικό σύνολο, χωρίς διαχωρισμούς σε ένα περιβάλλον αλληλεγγύης και ενσωμάτωσης, αλλά και εκμάθησης όλων των στοιχείων της ελληνικής κουλτούρας, συμπεριλαμβανομένης βεβαίως και της γλώσσας, πρέπει να είναι ο στόχος μας. Πολλές φορές η γκετοποίηση δημιουργείται από μόνη της εξαιτίας του αποκλεισμού. Κάποιοι όμως στοχεύουν σκόπιμα στη γκετοποίηση, αποβλέποντας στο να δημιουργήσουν τη δική τους κοινωνία, που θα ελέγχουν και θα καθοδηγούν ακόμη και εις βάρος της νομιμότητας και των συμφερόντων του έθνους μας.
Για τη σωστή λειτουργία μιας κοινωνίας, θα πρέπει μεταξύ άλλων να υπάρχει δυνατότητα προστασίας αλλά και επιτήρησης των μελών της. Κάτι που κατά τη γνώμη μου θα πρέπει απαραίτητα να εφαρμοστεί, είναι η δήλωση κατοικίας, που δεν υπάρχει. Το θεωρώ απαραίτητο στοιχείο για όλους μας χωρίς εξαιρέσεις.
Θα πρέπει αυτό, κύριε Υφυπουργέ, να το δούμε.
Θα πρέπει να καθιερωθεί η δήλωση κατοικίας και μάλιστα να αποτελεί απαραίτητο στοιχείο για οποιαδήποτε συναλλαγή με το δημόσιο και όχι μόνο. Είναι κάτι, που εφαρμόζεται, άλλωστε, σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη και βοηθά στην εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας. Τα θετικά που θα προκύψουν από την εφαρμογή του μέτρου είναι πάρα πολλά. Βεβαίως, όμως, κάποιοι που θεωρούν ότι μ' αυτό τον τρόπο θίγονται ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα, θα αντιδράσουν. Όμως θεωρώ ότι κάποτε θα πρέπει να σκεφτούμε και το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου.
Θα ήθελα να αναφερθώ και σε κάτι ακόμη, συγκεκριμένα στην εφαρμογή των άρθρων 14 και 16 του ν. 3386/2005. Δημιουργήθηκε μία σύγχυση και προέκυψαν πάρα πολλά προβλήματα, όσον αφορά τις εγγυητικές επιστολές, ιδιαίτερα σε ό,τι έχει σχέση με το άρθρο 16.
Το άρθρο 16 αναφέρεται στην εποχιακή εργασία υπηκόων τρίτων χωρών. Δηλαδή αφορά τους εργάτες γης για έξι μήνες. Η κατάθεση εγγυητικής επιστολής τράπεζας μαζί με την αίτηση του εργοδότη για υπήκοο τρίτης χώρας, για εποχιακή εργασία, πιστεύω ότι δεν βοηθά πουθενά, όπως αυτή τη στιγμή εφαρμόζεται. Ο μόνος κερδισμένος από την όλη υπόθεση είναι το πιστωτικό ίδρυμα, που εισπράττει τις προμήθειες και μάλιστα για πάρα πολύ καιρό. Στο συγκεκριμένο άρθρο αναφέρεται ότι η εγγυητική επιστολή επιστρέφεται στον εργοδότη μετά τη λήξη της άδειας διαμονής και την αναχώρηση του ξένου υπηκόου από την Ελλάδα.
Στην ερμηνεία ενός εγγράφου της Γενικής Διεύθυνσης Διοικητικής Υποστήριξης του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, αναφέρεται ότι η εγγυητική επιστολή θα επιστρέφεται στον δικαιούχο, μόνο στην περίπτωση που η αστυνομική αρχή ελέγχου στα σημεία εξόδου από τη χώρα βεβαιώσει την αναχώρηση του υπηκόου τρίτης χώρας. Αυτό πολλές φορές γίνεται, αλλά η ειδοποίηση στην αρμόδια υπηρεσία από τα σημεία εξόδου της χώρας μας, δεν φτάνει ποτέ. Ή συμβαίνει και το άλλο, να μη δηλώνει ο υπήκοος κατά την έξοδό του την αναχώρησή του και δημιουργείται πάλι πρόβλημα. Ή συμβαίνει κάτι ακόμη περισσότερο, πολύ πιο πριν, όταν έρχεται στην Ελλάδα. Δεν παρουσιάζεται στον εργοδότη, ο οποίος εξέδωσε την εγγυητική επιστολή και φεύγει. Αυτό σημαίνει, λοιπόν, ότι ο εργοδότης θα πρέπει να βρίσκεται συνεχώς από δίπλα του, να παίζει τον αστυνόμο. Πολλές φορές και όταν θα αναχωρήσει, θα πρέπει να τον ακολουθεί μέχρι τα σύνορα.
Αυτό νομίζω, κύριε Υπουργέ, ότι είναι απαράδεκτο και πρέπει επιτέλους να λυθεί. Θεωρώ ότι είναι υποχρέωση της πολιτείας να αστυνομεύει και να ελέγχει τον οποιονδήποτε. Απαιτείται να δοθεί λύση στο πρόβλημα και μάλιστα σε πρώτη φάση πρέπει να βρεθεί άμεσα τρόπος επιστροφής των εγγυητικών επιστολών στους εργοδότες αγρότες.
Γιατί λόγω της οικονομικής επιβάρυνσης που έχουν εξαιτίας της καταβολής προμηθειών, πληρώνουν επιπλέον και τόκους, πληρώνουν και διάφορες ακόμα υποχρεώσεις τις οποίες, λόγω της καθυστέρησης επιστροφής των εγγυητικών επιστολών, πρέπει να πληρώσουν. Πολύ σύντομα δεν θα χρειασθούν εργάτες και δεν θα μπορούν να τους πάρουν. Επιπλέον, τις πριμοδοτήσεις που πρέπει να καταβληθούν από τα δικαιώματα τα οποία δικαιούνται, δεν θα τις εισπράξουν. Απαιτείται, λοιπόν, άμεση λύση αυτού του προβλήματος, γιατί, νομίζω, είναι πάρα πολύ φλέγον.
Κλείνοντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα πρέπει να αναφερθώ στην ιδιαίτερη ευαισθησία της Κυβέρνησής μας, της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, η οποία απέδειξε εμπράκτως το ενδιαφέρον της για την επίλυση των προβλημάτων της καθημερινότητας, τα οποία αντιμετωπίζει η κοινωνία μας καθημερινά και επηρεάζουν άμεσα την ορθή λειτουργία της πολιτείας.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ευχαριστούμε τον κ. Καρπούζα.
Ο κ. Βασιλείου έχει το λόγο.
ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριοι συνάδελφοι, εν πρώτοις χειροκροτώ τις αλλεπάλληλες νομοθετικές πρωτοβουλίες του Υπουργού Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης για την αντιμετώπιση ζητημάτων μετανάστευσης που ως ανάγκη προκύπτουν κατά την πάροδο του χρόνου.
Άκουσα, εμβριθείς αναλυτές, συναδέλφους της Αντιπολίτευσης να μιλούν για έλλειψη ολοκληρωμένης μεταναστευτικής πολιτικής και θέλω απλά να ρωτήσω: Μία ολοκληρωμένη μεταναστευτική πολιτική είναι στατική πολιτική υπόθεση; Τι είναι «ολοκληρωμένη μεταναστευτική πολιτική» και πώς αυτή ως μέγεθος μπορεί να σταθεί; Είναι ρητορικό εφεύρημα; Μπορούμε να δούμε αν έγινε, πότε έγινε και πώς έγινε η αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος, κάνοντας μία μικρή ιστορική αναδρομή των τελευταίων δεκαπέντε, δεκαεπτά χρόνων, αρχίζοντας από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, με την Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη που μετεβλήθη από Ε.Ο.Κ. σε Ευρωπαϊκή Ένωση το 1987, είδε ασφαλώς τη διακίνηση κεφαλαίων, ανθρώπων, αγαθών, υπηρεσιών των εντός αυτής πολιτών. Δεν είδε ούτε και στη Συνθήκη του Μάαστριχτ στις αρχές της δεκαετίας του ’90, όταν καθορίστηκαν οι όροι της ενιαίας οικονομικής ένωσης, την εισροή στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ρεύματος μεταναστών για την Ευρώπη, τη γνωστή Ευρώπη, Κεντρική και Δυτική, από την Αφρική, την Ασία. Δεν είδε μετά τα γεγονότα της Βαλκανικής –ας τα πω έτσι με τον αδόκιμο όρο- στις αρχές της δεκαετίας του ’90 την εισροή πληθώρας οικονομικών μεταναστών από τις Βαλκανικές χώρες προς την Ελλάδα, καθώς και πολλών μεταναστών από την Ασία προς την Ελλάδα. Δεν το είδε η Ευρωπαϊκή Ένωση και άρχισε να ψελλίζει σιγά-σιγά από το Ελσίνκι το 1998, να συζητά στη Βιέννη το 2002 και να ολοκληρώνει τελευταία στις Βρυξέλλες ανά εξάμηνο έναν ιδιαίτερο προβληματισμό, ο οποίος οδηγεί ακόμα και σε λήψη μέτρων.
Εγώ χαιρετίζω τη συμπεριφορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ασφαλώς θεωρώ ότι δύο από τα μεγαλύτερα ζητήματα, που πρόκειται να αντιμετωπίσει και να αντιμετωπίζει συνέχεια είναι η μετανάστευση ως μετακίνηση πληθυσμών, η μετανάστευση ως κοινωνικό φαινόμενο, η μετανάστευση ως εισροή διαφορετικών πολιτισμών, η μετανάστευση ως αναζήτηση εργασίας, η μετανάστευση για επανένωση οικογενειών. Γενικώς η μετανάστευση θα είναι ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα τα οποία πρόκειται να αντιμετωπίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση μαζί με τα προβλήματα από την καταστροφή του περιβάλλοντος και την ανάγκη προστασίας του ασφαλώς.
Στην Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι είχαμε μία δυναμική εισροή οικονομικών μεταναστών από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, είχαμε πρόχειρη αντιμετώπιση με το ν.1975, μ’ ένα προεδρικό διάταγμα που για δέκα χρόνια υποτίθεται ότι αντιμετώπισε την πολιτική αυτή.
Μετά ήλθε ο ν. 2910/2001 ο οποίος ήθελε να αντιμετωπίσει αυτό το ζήτημα πιο πρακτικά, να βάλει μία στρατηγική, να λύσει ορισμένα προβλήματα. Δεν κατάφερε να το κάνει. Τελικά κατέστη ανεφάρμοστος ο ν.2910. Και βεβαίως –ένα παράδειγμα αναφέρω- πέραν των εφαρμογών του ως προς την αντιμετώπιση γραφειοκρατικά ορισμένων ζητημάτων, ίδρυσε και το Ινστιτούτο Μεταναστευτικής Πολιτικής το οποίο ούτε καν λειτούργησε.
Το Ινστιτούτο Μεταναστευτικής Πολιτικής, το γνωστό Ι.ΜΕ.Π.Ο. λειτουργεί ουσιαστικά από τον Ιούνιο του 2004 και μετά, γιατί δεν έχει ούτε το στοιχειώδες προσωπικό. Είχαν το στοιχειώδες προσωπικό τα Κ.Ε.Π., τα οποία ως θεσμός ευφυώς συνελήφθησαν, αλλά στη συνέχεια δεν μπόρεσαν να λειτουργήσουν; Από πότε λειτουργούν τα Κ.Ε.Π. ως κέντρα ολοκληρωμένων συναλλαγών; Το ίδιο γίνεται και με το Ινστιτούτο Μεταναστευτικής Πολιτικής που τώρα λειτουργεί. Τώρα λειτουργούν και τα Κ.Ε.Π..
Σήμερα έχουμε πλέον διαμορφωμένη και εδραία την πεποίθηση, ότι είναι ευλογία η ειρηνική και ισότιμη συνύπαρξη των λαών μέσα σε μία δημοκρατική και πολυπολιτισμική κοινωνία. Οι Έλληνες στο σύνολό τους, δηλαδή εμείς δεν διακατεχόμαστε από φαινόμενα ή σύνδρομα ρατσισμού και ξενοφοβίας.
Επίσης θέλω να τονίσω εδώ ότι στο σύνολο σχεδόν οι πολιτικές δυνάμεις -πλην ορισμένων εξαιρέσεων που μπορεί να επιβεβαιώνουν τον κανόνα- έχουν ενιαία κατεύθυνση στρατηγικής της μεταναστευτικής πολιτικής. Όλοι αντιλαμβανόμαστε το ότι η ειρηνική συνύπαρξη των λαών μέσα σε μία δημοκρατική και ισότιμη κοινωνία είναι αναγκαία, όπως είναι επίσης αναγκαία και η δυναμική του πολιτισμού των μεταναστών απ’ όπου και αν βρίσκονται.
Το παρόν σχέδιο νόμου αναμφισβήτητα περιέχει ρυθμίσεις κοινωνικής ένταξης, περιέχει ρυθμίσεις νομιμοποίησης για τα δικαιώματα διαμονής, την άδεια διαμονής, τις διαδικασίες μετάκλησης. Αναφέρω χαρακτηριστικά μεταξύ αυτών τη διαμονή λόγω σπουδών, τη διαμονή για εξαιρετικούς λόγους όπως είναι οι ανθρωπιστικοί, την οικογενειακή επανένταξη και άλλα. Διαμορφώνει επίσης τη λογική της αντιμετώπισης ζητημάτων εργασίας και αναμφισβήτητα διαμορφώνει και τη λογική επίλυσης ζητημάτων κοινωνικής ασφάλισης.
Βεβαίως δεν σταματάει εδώ αυτή η προσπάθεια. Σαφώς υπερψηφίζουμε επί της αρχής και στα άρθρα το νομοσχέδιο αυτό, αλλά δεν κατανοώ γιατί τουλάχιστον επί της αρχής δεν το ψηφίζει η Αντιπολίτευση ενώ συμφωνεί με το στρατηγικό σχεδιασμό. Δεν το κατανοώ αυτό.
Μείζον ζήτημα είναι η συνεχής παρακολούθηση της μεταναστευτικής πολιτικής. Εγώ προσωπικά θεωρώ αναγκαίο να συγχαρώ και να ευχαριστήσω –γιατί συμμετέχω σ’ αυτήν την επιτροπή- και για την πρωτοβουλία που ανελήφθη από την Αξιωματική Αντιπολίτευση, αλλά να συγχαρώ και την απόφαση της Προέδρου της Βουλής για τη σύσταση της Επιτροπής για την παρακολούθηση της Μετανάστευσης. Είναι πολύ σοβαρή και σημαντική παρέμβαση από την πλευρά της Βουλής των Ελλήνων και θα παρακαλούσα την κυρία Πρόεδρο από το Βήμα αυτό να συνεχίσει να λειτουργεί η επιτροπή αυτή, η οποία επιτελεί πολύ σπουδαίο και πολύ μεγάλο έργο.
Επίσης χαιρετίζω και την έναρξη των διαδικασιών για την απονομή της ελληνικής ιθαγένειας στους ομογενείς μας από τη Βόρειο Ήπειρο. Χαρακτηριστικά δε υπάρχει στο παρόν νομοσχέδιο η αναφορά σε πρόσληψη συγκεκριμένου προσωπικού για την αντιμετώπιση και αυτού του ζητήματος.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είμαι βέβαιος ότι η μη στατική, η δυναμική πολιτική για την αντιμετώπιση των μεταναστευτικών ζητημάτων είναι ένα θέμα που απασχολεί τη δημοκρατική κοινωνία μας.
Είναι ένα ζήτημα που απασχολεί την Κυβέρνησή μας, είναι ένα ζήτημα που εάν χρειαστεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο, οδηγούμαστε σε νέες αντιμετωπίσεις, νέες νομοθετικές πρωτοβουλίες και είμαστε εδώ για να αντιμετωπίζουμε αυτά τα ζητήματα πάντα με τη λογική της συναίνεσης, με τη λογική της σύνθεσης, με τη λογική της αντίληψης ότι η Ελλάδα είναι μια δημοκρατική χώρα, στην οποία όλοι οι άνθρωποι έχουν στέγη σεβόμενοι το Σύνταγμα τους νόμους και τις διεθνείς συμβάσεις.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ευχαριστούμε πολύ.
Ο συνάδελφος, κ. Ιωάννης Μαγκριώτης έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Ασφαλώς και είναι μια δημοκρατική χώρα η Ελλάδα και οι ‘Έλληνες γνωρίζουν τι σημαίνει μετανάστευση, αφού κατά χιλιάδες τις προηγούμενες δεκαετίες έχουν πάρει το δρόμο της μετανάστευσης, για να χτίσουν μια καινούργια ζωή, γιατί η πατρίδα δεν τους έδινε τη δυνατότητα. Κράτησαν όμως μέσα στην ψυχή τους την αγάπη για την πατρίδα και όχι την πίκρα. Και αυτό το ξέρουμε όλοι από τη στάση των ομογενών μας σε όλο τον κόσμο, τόσο στα μεγάλα εθνικά θέματα, όσο και στην καθημερινή τους επαφή και επικοινωνία με την Ελλάδα.
Πρόκοψαν στις νέες τους πατρίδες εκεί που πήγαν εκεί, που ρίζωσαν, στις περισσότερες όμως είχαν βρει ένα ολοκληρωμένο θεσμικό πλαίσιο, ειδικά τις τελευταίες δεκαετίες μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στις χώρες της Ευρώπης, ένα ασφαλές πλαίσιο και για την εργασιακή και την κοινωνική ένταξή τους. Αυτό η πατρίδα μας δεν το πρόσφερε όταν εμφανίστηκε το μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα και η πίεση στις αρχές της δεκαετίας του ’90 μετά τη διάλυση των καθεστώτων στις γειτονικές μας χώρες. Δεν το πρόσφερε και αυτό είναι μια αδικία της χώρας μας απέναντι στους οικονομικούς μετανάστες, γιατί δεν μπορούμε να διεκδικούμε τον τίτλο μιας δημοκρατικής σύγχρονης και ευνομούμενης πολιτείας και να μην μπορούμε να ανταποκριθούμε σε στοιχειώδη ανθρωπιστικά ζητήματα.
Αυτή η αδυναμία, δυστυχώς, παρότι υπήρξαν πολλές νομοθετικές παρεμβάσεις, έχουν συγκροτηθεί και πολιτικές και θεσμοί, σ΄ ένα μεγάλο βαθμό παραμένει και αποτυπώνεται στο παρόν νομοσχέδιο.
Θα περιμέναμε όλοι μετά τη δεύτερη νομοθετική παρέμβαση της Κυβέρνησης, βαθιά διορθωτική της πρώτης, γιατί και η ίδια κατάλαβε τα προβλήματα και τις αντιφάσεις της πρώτης νομοθετικής της παρέμβασης, θα μπορούσε αυτή να είναι πιο ουσιαστική, διότι τώρα υπάρχουν οι εμπειρίες, υπάρχουν πλέον καταγεγραμμένα τα δεδομένα και υπάρχει και μια ωριμότητα στην ελληνική κοινωνία. Δεν είναι εκείνο το κλίμα της έντασης και της οξύτητας των πρώτων χρόνων της εμφάνισης της μετανάστευσης στην Ελλάδα με τα προβλήματα που έφερε μαζί, αλλά και την πολιτική εκμετάλλευση από πολλές πολιτικές δυνάμεις μεταξύ αυτών και της Νέας Δημοκρατίας τότε από τη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Είναι πολύ σημαντικό ότι σήμερα συζητούμε τα θέματα αυτά σ΄ ένα σταθερό πολιτικό πλαίσιο και υπάρχει κατ΄ αρχάς ένα κλίμα συναίνεσης για τη λύση των προβλημάτων και την καλύτερη ένταξή τους, παραγωγική, οικονομική και κοινωνική, ιδιαίτερα για τις νέες γενιές των μεταναστών, για τα παιδιά των μεταναστών.
Ακούσαμε όμως και πολλά παράδοξα, κύριε Υπουργέ. Ο κ. Παυλόπουλος απαντώντας στις αιτιάσεις της Αντιπολίτευσης, γιατί δεν εκλήθησαν εκπρόσωποι των οργανώσεων των μεταναστών στη Διαρκή επιτροπή, είπε πως δεν υπάρχουν ακόμη έγκυροι εκπρόσωποι, δεν υπάρχουν ακόμα κατασταλαγμένες οργανώσεις. Νομίζω ότι αυτό δείχνει το βαθμό της φοβικότητας της Κυβέρνησης απέναντι στους μετανάστες. Δείχνει αγαπητέ, κύριε Υπουργέ, και μια αυταρχική, αστυνομική αντίληψη και φιλοσοφία για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των μεταναστών. Εάν η ελληνική πολιτεία δύο δεκαετίες σχεδόν μετά την είσοδο των μεταναστών με τον τρόπο που ήλθαν μετά από τη μεγάλη τους προσφορά ιδιαίτερα στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας και ιδιαίτερα στην ανάπτυξη της ελληνικής περιφέρειας, αλλά και την κοινωνική τους προσφορά, εάν συνεχίζουμε να αντιμετωπίζουμε τις πρωτόλειες θα έλεγα εγώ οργανώσεις και εκπροσωπήσεις τους μ' αυτό τον τρόπο, τότε δεν καλλιεργούμε αίσθημα ευθύνης, δεν δημιουργούμε τις προϋποθέσεις να έχουμε μια υπεύθυνη στάση και από τους μετανάστες και από τις οργανώσεις τους απέναντι στην ελληνική πολιτεία.
Η ισχυρή πλευρά, η ελληνική πολιτεία, δεν πρέπει να έχει φοβικό σύνδρομο, δεν πρέπει να δείχνει αυτή τη φοβικότητα, αλλά και ταυτόχρονα αυτή την απαξίωση απέναντι στις οργανώσεις των μεταναστών. Αυτές που υπάρχουν, μπορούν να τους εκπροσωπήσουν σε πρώτη φάση. Να τους βοηθήσουμε να αποκτήσουν ακόμη πιο αντιπροσωπευτικές οργανώσεις. Φανταστείτε να το άκουγαν αυτό οι Έλληνες μετανάστες στη Γερμανία δεκαπέντε χρόνια μετά, δηλαδή τη δεκαετία του ’70 και του ’80. Πόσο κακό και αντιδημοκρατικό θα μας ακουγόταν και αρκετά ρατσιστικό και ξενοφοβικό. Δεν θα αντιδρούσε τότε η ελληνική πολιτεία; Δεν θα αντιδρούσαν οι Έλληνες μετανάστες; Ασφαλώς και θα αντιδρούσαν και θα είχαν κάθε δικαίωμα να αντιδράσουν.
Οι χώρες της Ευρώπης, όμως, αγκάλιασαν τις οργανώσεις των μεταναστών. Τις χρηματοδότησαν. Έδωσαν πολλά εφόδια για να κτιστούν αντιπροσωπευτικές και δημοκρατικές οργανώσεις και συνεχίζουν βεβαίως και σήμερα σε ορισμένες χώρες όπως στη Σουηδία να τις ενισχύουν και να έχουν ενσωματωμένες οργανώσεις των μεταναστών στον ίδιο τον κοινωνικό ιστό και στο σύστημα το πολιτικό, το σουηδικό, το ευρωπαϊκό γενικότερα.
Έχουμε πολύ δρόμο, φαίνεται, να διανύσουμε ακόμα και αυτός θα γίνει μακρύτερος όσο αυτή η αντίληψη που διαπερνά την κυβερνητική πολιτική, αυτή η φιλοσοφία που εκπέμπει και εφαρμόζει ως πολιτική η Νέα Δημοκρατία θα παραμένει στην εξουσία. Είναι καλό, λοιπόν, να αφήσετε αυτόν τον αρνητισμό και αυτήν την απαξιωτική στάση, αυτήν τη φοβική στάση απέναντι στις οργανώσεις των μεταναστών. Δεν θα καταλάμβαναν το Κοινοβούλιο, τη γνώμη τους θα έλεγαν. Δεν είπαμε να νομοθετήσουν οι εκπρόσωποι των μεταναστών.
Το δεύτερο που θέλω να θίξω, είναι ότι σήμερα, κύριε Υπουργέ, δεν γνωρίζουμε, κατά πόσο ακόμη λειτουργούν και τα αστυνομικά μέτρα αποτελεσματικά. Ήμουν το πρωί σε μια ημερίδα της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Θεσσαλονίκης για την καταπολέμηση της εγκληματικότητας και βασικό κομμάτι στην παρουσίαση που έκανε ο Γενικός Αστυνομικός Διευθυντής, ήταν και το πρόβλημα των μεταναστών και της λαθρομετανάστευσης.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ)
Ανέφερε ένα στοιχείο στατιστικό, δηλαδή ότι αυξήθηκαν κατά 2% οι επαναπροωθήσεις τον τελευταίο χρόνο σε σχέση με τον προηγούμενο. Τι σημαίνει αυτό; Όταν δεν έχουμε τους απόλυτους αριθμούς, όταν δεν γνωρίζουμε πόσοι μπήκαν και πόσους βγάλαμε, δεν έχει κανένα νόημα αυτό το στατιστικό στοιχείο. Εάν συνεχίσετε να πολιτεύεστε με τη στατιστική και όχι με την ουσιαστική παρέμβαση για την αντιμετώπιση των προβλημάτων και της λαθρομετανάστευσης και της παράνομης παραμονής τους στην Ελλάδα, τότε τα προβλήματα θα συσσωρεύονται και θα πολλαπλασιάζονται. Ούτε, δηλαδή, και σε αυτό το πεδίο, που είναι το κεντρικό πεδίο της πολιτικής σας, η αστυνομική αντιμετώπιση του προβλήματος των μεταναστών, μπορείτε να ανταποκριθείτε.
Στο νομοσχέδιο που έχετε φέρει, βλέπουμε παντού μόνο εισπρακτικά μέτρα. Και εδώ πάλι δείχνετε την αντίληψή σας για τα προβλήματα των μεταναστών και πώς θα τα αντιμετωπίσετε. Και πάλι δείχνετε μια φοβικότητα, μια αποτρεπτικότητα. Αυτά τα 60.000 ευρώ για την έναρξη ή την επανέναρξη της επαγγελματικής και επιχειρηματικής δραστηριότητας είναι ουσιαστικά η άρνηση, η απαγόρευση. Δεν υπήρξαν αυτά απέναντι στους Έλληνες μετανάστες από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις πριν από είκοσι, τριάντα και σαράντα χρόνια.
Όταν η Κυβέρνησή σας το καλοκαίρι του 2004 νομοθέτησε τη νομιμοποίηση του παρανόμως εξαχθέντος χρήματος από την Ελλάδα, τον περίφημο επαναπατρισμό, δεν μπορείτε να νομοθετείτε τέτοιες αποτρεπτικές διατάξεις για χρήματα που σε τελευταία ανάλυση τα έβγαλαν κάτω από δύσκολες συνθήκες εργαζόμενοι στην Ελλάδα οι μετανάστες. Ανοίξτε τους το δρόμο με αυστηρό, συγκεκριμένο πλαίσιο για την παραγωγική και κοινωνική τους ένταξη. Έτσι, θα νοιώσουν και αυτοί πιο υπεύθυνοι και θα προσφέρουν.
Κλείνω, κύριε Πρόεδρε, λέγοντας ότι πρέπει με την ευκαιρία να τονίσω και το θέμα των δανείων των ομογενών μας από τη Μαύρη Θάλασσα και την Αλβανία. Το πρόγραμμα σταμάτησε το 2004. Ήταν περίπου 35.000.000 ευρώ με 40.000.000 ευρώ και σήμερα γίνονται έρμαια των τοκογλύφων. Το τονίζω αυτό και πάλι, γιατί τους είχατε πει ότι θα συνεχιστεί το πρόγραμμα. Δεν συνεχίστηκε, πήραν τα δάνεια, πήραν τα σπίτια και σήμερα είναι στους πλειστηριασμούς και στα δόντια των τοκογλύφων.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να πω, κύριε Παυλόπουλε, σε σας απευθυνόμενος ότι απ’ ό,τι γνωρίζω, τα θέματα της Θράκης και της μουσουλμανικής μειονότητας ανήκουν στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Εσωτερικών, του Υπουργείου Παιδείας, όπως και κάθε άλλης περιφέρειας της χώρας. Δεν καταλάβαμε τι νόημα έχει αυτή η περιοδεία της κ. Μπακογιάννη, μοιράζοντας δώρα στους Μουσουλμάνους Έλληνες πολίτες της Θράκης, συνοδεία του τοπικού Βουλευτή Υφυπουργού Εξωτερικών. Ούτε ένας από το Υπουργείο Παιδείας; Άντε, η κ. Μπακογιάννη μπορεί να περιόδευε ως Αναπληρωτής Πρωθυπουργός. Δεν δικαιολογείται διαφορετικά η παρουσία της ως Υπουργού Εξωτερικών στην περιοχή. Θα μπορούσε, τουλάχιστον, να πάρει μαζί της κάποιον από το Υπουργείο Παιδείας ή από το Υπουργείο Εσωτερικών ή από αρμόδια Υπουργεία που μπορούν να επιληφθούν θεμάτων.
Αυτή η περιοδεία, ο τρόπος που έχει προβληθεί, δεν νομίζετε ότι δημιουργεί ένα πρόβλημα με προεκτάσεις μέσα στην Κυβέρνηση; Αύριο που θα έρθει ο κ. Γκιουλ, προσκεκλημένος της κ. Μπακογιάννη, θα κάνει την ίδια περιοδεία στην περιοχή; Έχετε αντιληφθεί σε τι άγονο και αδιέξοδο ανταγωνισμό βάζετε τη χώρα;
Κύριε Υπουργέ, αυτά είναι μείζονος σημασίας θέματα και θα πρέπει να τα δείτε με ιδιαίτερη προσοχή. Δεν μπορεί να είναι θέματα για το εσωκομματικό σας χρηματιστήριο, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση έτσι αφελώς, έτσι προχείρως να συμπεριφέρεται η Κυβέρνηση.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Στο σημείο αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχει ζητήσει το λόγο ο Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, ο κ. Αθανάσιος Νάκος.
Κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο για δώδεκα λεπτά.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Κυρία και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα πρώτα να δώσω μία απάντηση σε δύο θέματα, τα οποία έθεσε ο συνάδελφος κ. Μαγκριώτης.
Είναι δυνατόν να μέμφεσθε την Κυβέρνηση που δεν γνωρίζει πόσοι είναι οι παράνομοι μετανάστες στη χώρα μας; Πιστεύετε ότι υπάρχει κανείς, ο οποίος είναι παράνομος και κάπου πηγαίνει και το δηλώνει ότι «εγώ είμαι παράνομος εδώ»; Βεβαίως, αυτό το στοιχείο που σας είπαν, της επαναπροώθησης, είναι ένα σημαντικό στοιχείο και απορώ γιατί εκπλήσσεστε με αυτό.
Πιστεύετε ότι για κάποιον, ο οποίος έρχεται να πάρει άδεια διαμονής δι’ εργασίαν και μάλιστα να κάνει ελεύθερο επάγγελμα, θα έπρεπε να μην υπάρχει ο περιορισμός των 60.000 ευρώ; Δηλαδή, να έρθει ο οποιοσδήποτε ως οικονομικός μετανάστης, να του δίνουμε άδεια και χωρίς το παραμικρό κεφάλαιο να κάνει εμπορική δραστηριότητα; Ποια θα ήταν η εμπορική δραστηριότητα; Γιατί αυτά τα χρήματα απαιτούνται για την άσκηση εμπορικής δραστηριότητας.
Θα σας πω και κάτι άλλο, γιατί πολύ χρόνο καταναλώσατε στην ομιλία σας για το θέμα της εκπροσώπησης των φορέων των μεταναστών. Υπάρχει η επιτροπή για τους τσιγγάνους. Ξέρετε πόσο μεγάλο πρόβλημα είναι να βρεις εκπρόσωπο των συμπολιτών μας, που να εκφράζει τους τσιγγάνους; Σκεφτείτε, λοιπόν, πόσο δύσκολο είναι να βρεις μετανάστες που να έχουν εκπρόσωπο. Διότι άλλη είναι η χώρα προέλευσης των μεταναστών, άλλες οι επιδιώξεις, άλλα τα συμφέροντά τους. Πώς, λοιπόν, θα εκπροσωπηθούν τελείως ανομοιογενή στρώματα, όταν συμπολίτες μας, Έλληνες πολίτες, δεν μπορούν εύκολα να εκπροσωπηθούν και έχουμε τα προβλήματα τα οποία έχουμε;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Ατυχέστατο, κύριε Υπουργέ.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΑΚΟΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Είναι αλήθεια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι από το μεταναστευτικό φαινόμενο η χώρα μας αιφνιδιάστηκε και έχασε πολύτιμο χρόνο για μια οργανωμένη και επωφελή διαχείριση του φαινομένου, μία διαχείριση η οποία θα καταδείκνυε στην πράξη την ποιότητα της δημοκρατίας, του πολιτισμού μας και την αναπτυξιακή μας δυναμική, στην οποία οι μετανάστες συμπολίτες μας μπορούν να διαδραματίσουν ρόλο. Αυτήν την αντίληψη έχει η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, μια αντίληψη που μεταφράζεται σε πρωτοβουλίες για τη διαμόρφωση συνθηκών πλήρους διασφάλισης και εγγύησης των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων όλων των ατόμων που ζουν και εργάζονται στη χώρα μας, μια αντίληψη που βλέπει στη μετανάστευση όχι μία αδυναμία, αλλά μια ευκαιρία στο στοίχημα της ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής, μακριά από αγκυλώσεις και στερεότυπα του παρελθόντος.
Στο πλαίσιο αυτό σχεδιάσαμε και ψηφίσαμε στη Βουλή το ν. 3386, τον πρώτο ολοκληρωμένο μεταναστευτικό νόμο της χώρας. Σας θυμίζω μόνο τον καινοτόμο πυρήνα του, που ορίζεται από τη θέσπιση ενός συστήματος επωφελούς για την εθνική οικονομία και πραγματικά προστατευτικού για τα κάθε είδους ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα των μεταναστών με παράλληλη πρόνοια, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, για την κοινωνική τους ένταξη.
Εκτός, όμως, από το ν.3386 ενσωματώσαμε στην ελληνική νομοθεσία τέσσερις κοινοτικές οδηγίες, εναρμονίζοντας πλήρως την ελληνική μεταναστευτική νομοθεσία με την ευρωπαϊκή. Έτσι, σημαντικές οδηγίες, όπως αυτή για τα θύματα εμπορία ανθρώπων και για το καθεστώς των επί μακρόν διαμενόντων, αποτελούν πλέον νόμο του ελληνικού κράτους και κοινό κτήμα Ελλήνων και μεταναστών.
Επιπλέον, συνειδητοποιώντας τα σημαντικά οφέλη από τις διακρατικές ανταλλαγές σε θέματα μεταναστευτικής πολιτικής, αλλά και αξιοποιώντας ευρωπαϊκά προγράμματα, η χώρα μας άρχισε για πρώτη φορά να κινείται στο διεθνές περιβάλλον για θέματα μετανάστευσης.
Σας αναφέρω μόνο ότι η ελληνική πρόταση του Υπουργείου υπερίσχυσε και επελέγει από την ουγγρική κυβέρνηση, στα πλαίσια του προγράμματος «Τουίνιγκ» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για την εκπόνηση Λευκής Βίβλου με σχεδιασμό και προτάσεις ενταξιακής διαδικασίας.
Σε καμία περίπτωση δεν λέω ότι οι μετανάστες στην Ελλάδα ζουν σε ένα ειδυλλιακό περιβάλλον με λυμένα όλα τα προβλήματά τους, είναι όμως αλήθεια ότι τα τρία τελευταία χρόνια έχει γίνει μια διαρκής και συγκροτημένη προσπάθεια που ήδη έχει δώσει ορατά αποτελέσματα, αποτελέσματα που αναγνωρίζουν οι εμπλεκόμενοι φορείς, οι μεταναστευτικές κοινότητες, αλλά και οι πολίτες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η μετανάστευση δεν είναι μια στατική κατάσταση, αλλά ένα συνεχώς εξελισσόμενο δυναμικό φαινόμενο, για το οποίο η ελληνική πολιτεία θα πρέπει να αναπτύσσει εκείνα τα αντανακλαστικά που απαιτούνται για την επωφελή διαχείρισή του.
Σήμερα, προχωρώντας προς την ολοκλήρωση της μεταναστευτικής πολιτικής, εισάγουμε ένα σχέδιο νόμου με ειδικές ρυθμίσεις για αυτήν τη μεταναστευτική πολιτική. Σκοπός του νομοσχεδίου αυτού είναι η εξάλειψη των τελευταίων προβλημάτων, η μέγιστη διευκόλυνση των αλλοδαπών που προέκυψε από την εφαρμογή του νόμου και από την εμπειρία που συσσωρεύεται, ώστε να επιλύονται προβλήματα που δεν οφείλονται στους αλλοδαπούς.
Με το παρόν σχέδιο νόμου, λοιπόν, προωθούμε μια σειρά ρυθμίσεων και αναφέρομαι επιγραμματικά στις πιο σημαντικές:
Δίνεται η δυνατότητα νομιμοποίησης των αλλοδαπών που ζουν χωρίς άδεια διαμονής και έχουν αναπτύξει δεσμούς με τη χώρα, διευρύνοντας μάλιστα τα σχετικά δικαιολογητικά απόδειξης της παραμονής τους στην Ελλάδα.
Εισάγεται η δυνατότητα κατάθεσης εκπρόθεσμης αίτησης για ένα μήνα.
Θεσμοθετείται πάγια ρύθμιση για τη δυνατότητα εξαγοράς ενσήμων μέχρι και το 20%.
Καθιερώνεται η δυνατότητα άμεσης εισόδου για εργασία στην Ελλάδα, σε εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό για τις αλλοδαπές εταιρείες, για τις οποίες τόσος λόγος γίνεται ότι πρέπει να διευκολυνθούν, προκειμένου να αυξηθούν οι άμεσες ξένες επενδύσεις που έχουν θυγατρικές εταιρείες στην Ελλάδα, που έχουν μεγάλο μέγεθος, σε μια πρώτη προσπάθεια να δοθεί βάρος και προτεραιότητα στην απασχόληση εξειδικευμένων επιστημονικών στελεχών και ερευνητών.
Δίνεται η δυνατότητα σε γονείς, συζύγους και ανήλικα παιδιά να εκπροσωπούν το μετανάστη στην κατάθεση της αίτησης για άδεια διαμονής και έτσι να μην αναγκάζονται να απουσιάζουν από την εργασία τους ή να χάνουν πολύτιμο χρόνο.
Λαμβάνεται για ακόμη μια φορά μέριμνα για τα παιδιά των μεταναστών και καταργείται το παράβολο.
Θεσμοθετείται η υποχρέωση των ασφαλιστικών ταμείων να χορηγούν βεβαίωση σχετικά με τον αριθμό των ενσήμων στους οικονομικούς μετανάστες.
Δίνεται δυνατότητα, κατά την πρώτη ανανέωση των αδειών διαμονής, εξαγοράς του συνόλου των ενσήμων που τους λείπουν, εφάπαξ, χωρίς προσαυξήσεις, ενώ κατά την πρώτη ανανέωση των αδειών διαμονής που αφορούν την οικογενειακή επανένωση, δεν απαιτείται απόδειξη επαρκών πόρων. Αυτό προκειμένου να διευκολυνθούν οι οικογένειες μεταναστών που ενώ ζουν χρόνια στη χώρα μας, δεν έχουν το επαρκές εισόδημα που προβλέπεται για την οικογενειακή επανένωση.
Επίσης, επιλύεται το πρόβλημα που αντιμετώπιζαν οι στερούμενοι διαβατηρίου.
Σαφής απόδειξη του βάρους και της πανεθνικής σημασίας που δίνει η Κυβέρνησή μας στο θέμα της κοινωνικής ένταξης των μεταναστών, αποτελεί η πρόβλεψη του άρθρου 1, όπου προβλέπεται η σύσταση της εθνικής επιτροπής για την κοινωνική ένταξη των μεταναστών. Προσδοκούμε πολλά από την επιτυχημένη παρέμβασή της τόσο στα κοινωνικά δρώμενα όσο και στους ενταξιακούς σχεδιασμούς και μέτρα.
Είναι βέβαια προφανές ότι η κοινωνική ένταξη συνδέεται άμεσα και με το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος που αποτελεί πλέον νόμο του κράτους και εισάγει μια σειρά από καινοτομίες που αφορούν όχι μόνο τους οικονομικούς μετανάστες που ζουν και εργάζονται στη χώρα μας αλλά το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Με την εφαρμογή αυτού του προεδρικού διατάγματος, που αντικατοπτρίζει ουσιαστικά την ωριμότητα της ελληνικής πολιτείας αλλά και της ελληνικής κοινωνίας στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τους μετανάστες, αλλάζει σε πολύ μεγάλο βαθμό το κοινωνικοοικονομικό status των μεταναστών στην Ελλάδα.
Σε ό,τι αφορά δε στη χορήγηση πολιτικών δικαιωμάτων στους μετανάστες συμπολίτες μας για τις τοπικές εκλογές, αυτό το ύψιστο δικαίωμα θα πρέπει να βρίσκεται στην κορυφή και όχι στην αρχή, όπως κάποιοι απαιτούν, της πορείας ενσωμάτωσης προς την ελληνική κοινωνία. Οι μετανάστες που θα απολαύσουν στο μέλλον ένα τέτοιο δικαίωμα οφείλουν να είναι ολοκληρωμένοι πολίτες στη χώρα μας, να μοιράζονται ένα κοινό πλαίσιο αξιών, να γνωρίζουν την ιστορική διαδρομή του τόπου μας και την πολιτική ιστορία και να έχουν καταστεί κοινωνοί του πολιτισμού αυτού του τόπου.
Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί όλα αυτά τα αυτονόητα κάποιοι δεν τα αποδέχονται. Εγώ γνωρίζω ότι εκδρομή πηγαίνει κάποιος σε ένα άλλο μέρος, σε μία άλλη χώρα και θέλει να μάθει πέντε πράγματα για την ιστορία, για τα κτίρια που βλέπει, τι ήταν αυτά. Δηλαδή, κάποιος, ο οποίος θέλει να μείνει στη χώρα και να ενσωματωθεί σ’ αυτήν, δεν πρέπει να έχει αυτά τα στοιχειώδη τα οποία ζητούνται; Άκουσα από διάφορους ομιλητές και νόμισα ότι ζητάμε διπλώματα πανεπιστημίου ελληνικής φιλολογίας, όπως τα παρουσίασαν. Να γνωρίζουν στοιχεία της ιστορίας και να έχουν μια επάρκεια στη γλώσσα, ούτως ώστε να μπορούν να συνεννοηθούν και να μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους.
Αγαπητοί συνάδελφοι, ο σεβασμός της διαφορετικότητας και της εξασφάλισης κοινωνικής αρμονίας και ομαλής κοινωνικής συμβίωσης είναι απαραίτητο στοιχείο κάθε σύγχρονης μεταναστευτικής πολιτικής. Είναι επιτακτική ανάγκη σήμερα να διασφαλιστεί ότι οι Έλληνες πολίτες θα συνεχίσουν να συμβιώνουν με τους μετανάστες που ζουν στη χώρα μας με όρους και προϋποθέσεις ισοτιμίας, δημοκρατίας και ασφάλειας, ανεξάρτητα από τη χώρα καταγωγής, τη θρησκεία, τη φυλή, το χρώμα, ενώ ταυτόχρονα οι μετανάστες θα έχουν όλες τις δυνατότητες να αναπτύξουν ελεύθερα την προσωπικότητά τους σε ένα περιβάλλον αξιοκρατίας, εμπιστοσύνης και δικαιοσύνης.
Η Ελλάδα με τη βαθιά δημοκρατική της παράδοση, την ιστορική παράδοση του σεβασμού των ανθρώπινων δικαιωμάτων, της ελευθερίας και της δικαιοσύνης άρχισε να επιδεικνύει ένα σύγχρονο πρόσωπο στην άσκηση της μεταναστευτικής μας πολιτικής, μιας πολιτικής που σέβεται τον άνθρωπο μετανάστη και διαπνέεται από τη φράση του συγγραφέα «σήμερα είναι δυνατόν να έχει κάποιος ρίζες αλλά και φτερά, να σχετίζεται χωρίς να αρνείται την προέλευσή του».
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Βουλευτής Κατερίνα Περλεπέ – Σηφουνάκη καθώς και ο Βουλευτής Ξενοφών Βεργίνης έχουν υποβάλει αίτηση για ολιγοήμερη απουσία στο εξωτερικό. Η Βουλή εγκρίνει;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Η Βουλή ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια.
Το λόγο έχει ο συνάδελφος Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Ιορδάνης Τζαμτζής.
ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΤΖΑΜΤΖΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, άκουσα από προλαλήσαντα συνάδελφο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να αναφέρεται στο νομοσχέδιο για τη μεταναστευτική πολιτική και να κλείνει λέγοντας ότι θα πρέπει να πάμε σε εκλογές. Δεν ήταν ακριβώς αυτές οι κουβέντες, αλλά αυτό εννοούσε. Πιστέψτε με ότι δεν θα είναι παρακινδυνευμένο να πω ότι σε κάθε νομοσχέδιο, απ΄ ό,τι πιστεύω πλέον, θα ακούμε και θα έχουμε αυτήν την επωδό από τους συναδέλφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Πρέπει όμως να τους πω ότι «καιρός φέρνει τα λάχανα καιρός τα παραπούλια», όπως λέει ο θυμόσοφος λαός μας, και φυσικά κάθε πράγμα στον καιρό του και οι εκλογές στην ώρα τους.
Εμείς συνεχίζουμε αυτό το έργο που έχουμε αναλάβει με την ψήφο του ελληνικού λαού. Συνεχίζουμε το μεταρρυθμιστικό μας έργο, συνεχίζουμε για να δώσουμε όλες εκείνες τις δυνατότητες στους πολίτες πραγματικά να έχουν καλύτερες ημέρες. Σε αυτά τα πλαίσια η Κυβέρνηση φέρνει σήμερα προς ψήφιση στη Βουλή το νομοσχέδιο για τη μεταναστευτική πολιτική.
Και εδώ ειπώθηκαν πολλά παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει ουσιαστικός αντίλογος. Πιστεύω ότι για άλλη μια φορά για το θεαθήναι έχουμε την άρνηση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης στην ψήφιση του νομοσχεδίου. Ακούσαμε κριτική και προηγουμένως από τον κ. Μαγκριώτη, αλλά και από άλλους συναδέλφους για φοβικά σύνδρομα απέναντι στους μετανάστες. Ακούσαμε κριτική ότι δεν γίνονται όλες εκείνες οι ρυθμίσεις που πρέπει. Αυτό που δεν ακούσαμε, όμως, είναι η αυτοκριτική που πρέπει να κάνει η Αξιωματική Αντιπολίτευση, η οποία τόσα χρόνια, ενώ είχε αυτό το πρόβλημα τη χώρα μας, στο θέμα της ένταξης των μεταναστών δεν έλαβε τα μέτρα που έπρεπε για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα.
Και βεβαίως ακούμε ότι υπάρχει φοβικότητα απέναντι στους μετανάστες. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ελληνική κοινωνία δεν επέδειξε φοβικότητα, δεν επέδειξε φοβικά σύνδρομα. Αγκάλιασε τους μετανάστες. Και βεβαίως, έλειπε το νομοθετικό πλαίσιο βάσει του οποίου θα έπρεπε να λυθούν σειρά προβλημάτων που ταλανίζουν τους μετανάστες και τους εμπόδιζαν να ενσωματωθούν στην ελληνική κοινωνία.
Σήμερα, η Κυβέρνηση μ' αυτό το νομοσχέδιο έρχεται να συνεχίσει την πρωτοβουλία της που ξεκίνησε το 2005 με το ν. 3386 και έβαλε τα θεμέλια για μια νέα σύγχρονη μεταναστευτική πολιτική στη χώρα μας. Εμείς βάλαμε τις βασικές προτεραιότητες που είναι να μπουν γερά θεμέλια ούτως ώστε να λυθούν τα σοβαρά προβλήματα που απασχολούν το μετανάστη που έρχεται στη χώρα μας. Είναι προβλήματα που μπορεί να έχουν σχέση με τη μόνιμη παραμονή του στη χώρα, με την εργασία του, με την απλούστευση των διαδικασιών, με προβλήματα γραφειοκρατικών αγκυλώσεων που πρέπει να λυθούν για να βοηθηθεί ο μετανάστης.
Το σχέδιο νόμου, το οποίο ήρθε στη Βουλή έρχεται να συμπληρώσει και να διορθώσει. Πολλές φορές δεν καταλαβαίνω την Αντιπολίτευση, η οποία εξανίσταται όταν έρχεται η Κυβέρνηση και λέει ότι εδώ υπάρχει η ανάγκη να διορθωθεί ένας νόμος. Οι μετανάστες είναι ένα πραγματικά δυναμικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, ένα κομμάτι καινούριο, πρόσφατο. Και βεβαίως θα υπάρξουν και τέτοιες αλλαγές και εδώ είναι η Κυβέρνηση και ο Υπουργός Εσωτερικών κ. Παυλόπουλος και ο Υφυπουργός κ. Νάκος, οι οποίοι τόνισαν κατ’ επανάληψη ότι είμαστε εδώ ως Κυβέρνηση για να διορθώσουμε τέτοια θέματα, ώστε να δοθεί ουσιαστική λύση.
Επιπλέον, σ' αυτό το νομοσχέδιο έχουν κατατεθεί και κάποιες τροπολογίες. Είναι τέσσερις τροπολογίες μεταξύ των οποίων είναι και μία τροπολογία που αφορά την πατρίδα μου, την εκλογική μου περιφέρεια την Πέλλα. Κύριε Υπουργέ, από το Βήμα της Βουλής, θέλω να ευχαριστήσω προσωπικά και εκ μέρους των κατοίκων της Πέλλας τόσο τον Υπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης κ. Προκόπη Παυλόπουλο, όσο και τους Υφυπουργούς τον κ. Ανδρεουλάκο και κ. Νάκο, γιατί πραγματικά προσπάθησαν και έδωσαν λύση σε ένα μεγάλο πρόβλημα.
Ικανοποίησαν το αίτημα όλων των κατοίκων της Πέλλας, ένα αίτημα το οποίο λύθηκε μετά από δώδεκα χρόνια. Γιατί αυτή είναι η πραγματικότητα. Η Πέλλα, με την τροπολογία του κ. Παυλόπουλου, χαρακτηρίζεται παραμεθόριος περιοχή. Ήταν ένα αίτημα δώδεκα χρόνων, όταν άλλοι νομοί είχαν πάρει το χαρακτηρισμό αυτό και όλα τα ωφελήματα που προκύπτουν από αυτό το χαρακτηρισμό. Βεβαίως, η προηγούμενη κυβέρνηση είχε αγνοήσει την Πέλλα.
Με δώδεκα λοιπόν χρόνια καθυστέρηση έρχεται σήμερα η Κυβέρνηση και δίνει πλέον τη λύση. Ανταποκρίνεται στο αίτημα των κατοίκων της Πέλλας και χαρακτηρίζεται η Πέλλα παραμεθόριος περιοχή.
Θέλω λοιπόν για άλλη μια φορά να ευχαριστήσω την Κυβέρνηση, να ευχαριστήσω τον αρμόδιο Υπουργό, γιατί πραγματικά η Πέλλα είναι μια περιοχή παραμεθόρια χωρίς να είναι χαρακτηρισμένη ως παραμεθόρια. Αυτό οφειλόταν στην αδιαφορία που επέδειξε η προηγούμενη κυβέρνηση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πολύ σύντομα θα ήθελα να σταθώ και σε ένα ακόμη σημείο. Είναι το θέμα της μετάκλησης των εποχιακά εργαζομένων αλλοδαπών στη χώρα μας.
Κύριε Υπουργέ, πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα. Οι διαδικασίες θα πρέπει να είναι όσο γίνεται πιο απλουστευμένες. Υπάρχει το μεγάλο πρόβλημα με την κατάθεση των εγγυητικών που γίνεται προκαταβολικά. Πρέπει να αλλαχθεί το σημείο αυτό, ούτως ώστε για τους εποχιακά εργαζόμενους ο εργοδότης αγρότης να καταβάλλει τα χρήματα της εγγύησης αφού μπαίνει στη χώρα μας ο αλλοδαπός εργαζόμενος, ο μετακλητός εποχιακά εργαζόμενος αλλοδαπός, για να υπάρχει έτσι η δυνατότητα να αποφεύγονται οι δίχως ουσία καταβολές εγγυητικών επιταγών για τους αλλοδαπούς που δεν μπαίνουν καθόλου στη χώρα μας. Είναι ένα σημείο το οποίο πρέπει να προσέξετε ιδιαίτερα.
Όσον αφορά δε τις μετακινήσεις, ένα θέμα στο οποίο δίνεται λύση μέσα από το νομοσχέδιο, είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι πλέον στα γραφεία της περιφέρειας δίνεται η δυνατότητα μετακίνησης υπαλλήλων από τις νομαρχίες για να στελεχώσουν τις υπηρεσίες αυτές και έτσι να βοηθηθούν στο έργο τους οι εργοδότες αγρότες, όταν έχουν αυτές τις μετακλήσεις των αλλοδαπών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Συμπληρώνει τον προηγούμενο νόμο της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και φυσικά έχει και την υποστήριξή μου.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει η συνάδελφος, Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, κ. Καλογήρου.
ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Η χώρα μας, τον τελευταίο καιρό από χώρα που τις προηγούμενες δεκαετίες ήταν μια χώρα αποστολής μεταναστών, έχει μετατραπεί πλέον σε μια χώρα υποδοχής και φιλοξενίας μεταναστών, με άμεση συνέπεια να απαιτείται πλέον η άσκηση μιας ολοκληρωμένης μεταναστευτικής πολιτικής, μιας μεταναστευτικής πολιτικής που να επιτρέπει την ανάδειξη της μετανάστευσης σε παράγοντα ανάπτυξης και προόδου.
Όλα αυτά βεβαίως, θα πρέπει να γίνονται με βάση τους κανόνες του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, τους κανόνες της κοινωνικής αλληλεγγύης και τους κανόνες της ισότιμης και ομαλής ένταξης των υπηκόων τρίτων χωρών στην οργανωμένη κοινωνική, οικονομική και πολιτισμική ζωή της χώρας.
Αυτή ακριβώς την ανάγκη ήλθε και κάλυψε η ριζική τομή η οποία έγινε το 2005 με τον ν. 3386. Ήταν ένας νόμος ο οποίος πρώτα απ’ όλα και πριν απ’ όλα κάλυψε το κενό που μέχρι εκείνη την εποχή είχαμε ως χώρα, το ότι ήμασταν χωρίς θεσμική οργάνωση και κυρίως χωρίς νομική θωράκιση πάνω στο θέμα της μετανάστευσης.
Και επειδή η μετανάστευση είναι ένα φαινόμενο το οποίο δεν είναι στατικό, αλλά είναι δυναμικό, γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο τώρα, σχεδόν δύο χρόνια μετά, λίγο λιγότερο από δύο χρόνια μετά, δημιουργήθηκε η ανάγκη ακριβώς αυτής της νέας νομοθετικής ρύθμισης, η οποία ξεπερνάει αγκυλώσεις γραφειοκρατικές, απλουστεύει και επιταχύνει διαδικασίες, με παρεμβάσεις που ο εισηγητής μας κ. Λυκουρέντζος πάρα πολύ διεξοδικά και με εξαιρετική σαφήνεια μας ανέλυσε και μας ανέπτυξε στην εισήγησή του. Έχει στόχο ουσιαστικά το να πετύχουμε τη μέγιστη δυνατή διευκόλυνση των υπηκόων τρίτων χωρών, που βρίσκονται στη χώρα μας, να επιλυθούν προβλήματα και ιδίως διαδικασίες, οι οποίες είναι απαραίτητο να ξεπεραστούν πλέον –και έχουν εντοπιστεί το τελευταίο χρονικό διάστημα- και να μπορέσουμε τελικά να έχουμε μια ουσιαστική προώθηση της κοινωνικής ένταξης και την ενίσχυση βεβαίως της κοινωνικής συνοχής.
Όλες αυτές τις στοχεύσεις έχει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, που είναι ουσιαστικά ένα τροποποιητικό νομοσχέδιο. Με νηφαλιότητα, με εξαιρετική ψυχραιμία, με ρεαλισμό, χωρίς ξενοφοβικά σύνδρομα, χωρίς ρατσιστικά σύνδρομα νομοθετεί το Υπουργείο Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης.
Θα ήθελα όμως, κύριε Υφυπουργέ, στο πλαίσιο της αρμοδιότητάς σας να επισημάνω ένα θέμα, το οποίο θεωρώ εξαιρετικά σοβαρό και αυτός είναι κι ο βασικός λόγος για τον οποίο ζήτησα και παίρνω το λόγο. Έχει να κάνει με την εκπαίδευση και ιδίως με την υποστήριξη σε μέσα και σε υποδομές γενικά όλων εκείνων των υπαλλήλων, όλων εκείνων των ανθρώπων, οι οποίοι εργάζονται σε περιοχές όπου δέχονται τις μεγαλύτερες πιέσεις από παράνομες ή παράτυπες αφίξεις υπηκόων τρίτων χωρών. Είναι εκείνες οι περιοχές, οι οποίες πραγματικά έχουν μια αθρόα είσοδο και άφιξη υπηκόων τρίτων χωρών, που πολλές φορές φθάνει να γίνει και καθημερινό φαινόμενο και αυτοί οι άνθρωποι, αυτοί οι εργαζόμενοι, έρχεται στιγμή που πραγματικά διαχειρίζονται κρίσεις. Βρίσκονται σε μια διαχείριση κρίσης, για να μπορέσουν να παρέχουν ό,τι χρειάζονται οι μετανάστες, αυτοί οι υπήκοοι τρίτων χωρών, οι οποίοι έρχονται και μπαίνουν παράνομα ή παράτυπα στη χώρα μας και μάλιστα κάτω από πάρα πολύ δύσκολες συνθήκες.
Και όταν μιλάμε για περιοχές, οι οποίες είναι νησιωτικές, όπως είναι ο νομός τον οποίο εκπροσωπώ, τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα, διότι είναι πεπερασμένες οι δυνατότητες τις οποίες έχουν. Άρα εδώ θα ήθελα, στο πλαίσιο της αρμοδιότητάς σας, κύριε Υπουργέ, να δείτε τη δυνατότητα η οποία μπορεί στο μέλλον να υπάρξει, ώστε αυτοί οι άνθρωποι να έχουν αφενός μεν την εκπαίδευση για να αντιμετωπίζουν κατά τον καλύτερο τρόπο το συγκεκριμένο θέμα και αφετέρου και οι ίδιοι να προστατεύονται από όλους τους κινδύνους στους οποίους πιθανώς να βρίσκονται εκτεθειμένοι. Και βεβαίως να υπάρχει και το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για την τοπική κοινωνία, γιατί αυτό άλλωστε είναι και το ζητούμενο. Εδώ δηλαδή εξακολουθεί να υπάρχει κάποιο έλλειμμα και νομίζω ότι θα πρέπει να είναι η επόμενη παρέμβαση, για να μπορέσουμε να ολοκληρώσουμε τον κύκλο.
Το μεταναστευτικό φαινόμενο είναι αδιαμφισβήτητο ότι ενισχύει τους δεσμούς των λαών, συντελεί σίγουρα στην ειρηνική συνύπαρξη των λαών. Το πιο σοβαρό απ’ όλα είναι πάντα να είμαστε προετοιμασμένοι, νομοθετικά αλλά και σε υλικοτεχνική υποδομή και με την κατάλληλη εκπαίδευση, προκειμένου να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες όλων αυτών των ανθρώπων οι οποίοι έρχονται εδώ στην Ελλάδα για να αναζητήσουν μια καλύτερη τύχη, αλλά και πολύ περισσότερο να ανταποκριθούμε και στις προσδοκίες όλων των πολιτών οι οποίοι βρίσκονται σε ακριτικές, απομακρυσμένες περιοχές, δέχονται αθρόα την είσοδο υπηκόων τρίτων χωρών και ως προς αυτό υπάρχουν ακόμη εκκρεμή θέματα τα οποία σαφώς θα πρέπει να καλυφθούν.
Με αυτές τις σκέψεις εισηγούμαι την υπερψήφιση του νομοσχεδίου, η οποία θεωρώ ότι συντελεί στο να έχουμε μια ολοκληρωμένη στρατηγική άσκησης μεταναστευτικής πολιτικής, αυτήν ακριβώς που χρειάζεται η χώρα μας στην σύγχρονη εποχή.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ευχαριστούμε κι εμείς, κυρία Καλογήρου. Ιδιαίτερα σημαντικά αυτά που υπογραμμίσατε για την προετοιμασία και την εκπαίδευση όλων όσων ασχολούνται με την υποδοχή των μεταναστών και εκτιμώ ότι οι Υπουργοί θα τα λάβουν υπ’ όψιν.
Το λόγο έχει τώρα ο συνάδελφος Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Γεώργιος Καρασμάνης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, είναι γεγονός ότι με το ν.3386/2005 έχουν γίνει σημαντικά βήματα. Έχουν δοθεί πάρα πολλές λύσεις στα προβλήματα των μεταναστών. Νομιμοποιήθηκαν πάνω από εκατόν εβδομήντα χιλιάδες μετανάστες. Όμως, κατά τη διάρκεια της εφαρμογής αυτού του νόμου διαπιστώθηκε ότι υπάρχουν κενά.
Γι’ αυτό και έρχεται το παρόν νομοσχέδιο να βελτιώσει και να τροποποιήσει το ν.3386. Άλλωστε, ήταν μία δέσμευση του ίδιου του αρμόδιου Υπουργού, του κ. Παυλόπουλου, που στη συζήτηση του ν.3386 είχε πει ότι αν χρειαστεί να τον τροποποιήσουμε, να τον βελτιώσουμε, θα το πράξουμε. Και αυτό ακριβώς γίνεται μ’ αυτό το νομοσχέδιο.
Η προσπάθεια, λοιπόν, της Κυβέρνησης είναι να νομιμοποιήσει κάθε παράνομο μετανάστη. Αυτό το κάνει για το καλό του ίδιου του μετανάστη, για τα ίδια τα δικαιώματά του. Καμία μεταναστευτική πολιτική δεν πρέπει να μένει αμετακίνητη και ακλόνητη. Και δεν πρέπει να μένει αμετακίνητη και ακλόνητη, διότι η ίδια η έννοια της μετανάστευσης περικλείει το φαινόμενο της ρευστότητας, της εξέλιξης.
Δεν πρέπει να αντιμετωπίζουμε τη μετανάστευση με ρατσιστικές διαθέσεις, με καχυποψία, με αντιλήψεις του παρελθόντος. Θα πρέπει να την αντιμετωπίζουμε με τόλμη, με ρεαλιστικότητα, με κοινωνική δικαιοσύνη, με σύγχρονες αντιλήψεις. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είμαστε ένα κράτος ευρωπαϊκό.
Προς αυτή, λοιπόν, την κατεύθυνση κινείται το νομοσχέδιο το οποίο συζητούμε. Όμως, θα επαναλάβω ότι υπάρχει ένα πρόβλημα στη μετάκληση των εποχιακά εργαζομένων αλλοδαπών εργατών. Το έχω επισημάνει και στη Διαρκή Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης. Υπάρχει πρόβλημα.
Θέλω έτσι πραγματικά να ευχαριστήσω τον κ. Νάκο, ο οποίος επέδειξε μεγάλη διάθεση επίλυσης. Προσπάθησε να απλουστεύσει πάρα πολλές διαδικασίες. Υπεγράφη αυθημερόν η Κοινή Υπουργική Απόφαση, την οποία προώθησε και στους συναρμόδιους Υπουργούς και την επόμενη μέρα με παρέμβασή του δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Όπως επίσης βγήκε εγκύκλιος, με την οποία επιστρέφονται οι εγγυητικές επιστολές στους εργοδότες αγρότες από τους μετακαλούμενους εργάτες από τη Βουλγαρία με μια υπεύθυνη δήλωση.
Θα παρακαλούσα πάρα πολύ ακριβώς αυτό το οποίο έγινε με τους εργάτες από τη Βουλγαρία να γίνει ακριβώς το ίδιο και με τους μετακαλούμενους από την Αλβανία, διότι υπάρχει διελκυστίνδα, υπάρχει γραφειοκρατία και επιβαρύνεται με δυσβάστακτο κόστος των εγγυητικών επιστολών ο αγρότης. Το έχουμε πει, το έχουμε ζητήσει κατ’ επανάληψη και νομίζω ότι πρέπει να σκύψει πάνω στο πρόβλημα αυτό η ηγεσία του Υπουργείου.
Άλλωστε, πρέπει να υπάρξει μια ειδική ρύθμιση για τη μετάκληση των αλλοδαπών εργατών γης. Δεν μπορώ να το καταλάβω γιατί το Υπουργείο Απασχόλησης να είναι συναρμόδιο Υπουργείο. Ο ΟΑΕΔ τι δουλειά έχει να ανακοινώνει θέσεις; Ποιος Έλληνας εργαζόμενος θα τρέξει να πάει να δουλέψει στα χωράφια; Κανένας! Είναι απλά τα πράγματα, έχουμε συγκεκριμένες προτάσεις, γι’ αυτό θα πρέπει οπωσδήποτε να υπάρξει μια ειδική νομοθετική ρύθμιση για την αγροτική μετάκληση αλλοδαπών εργατών.
Κύριε Πρόεδρε, πήρα το λόγο, κυρίως, γιατί αισθάνθηκα την ανάγκη να ευχαριστήσω την ηγεσία του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, τον Υπουργό κ. Παυλόπουλο, τον καθ’ ύλην αρμόδιο Υφυπουργό κ. Ανδρεουλάκο, μεταφέροντας παράλληλα και τις ευχαριστίες του λαού της Πέλλας που με τη νομοθετική ρύθμιση που κατατέθηκε ο Νομός Πέλλας χαρακτηρίζεται στο σύνολό του παραμεθόριος.
Η ικανοποίησή μας είναι πολύ μεγάλη, διότι το θέμα αυτό εκκρεμούσε εδώ και πάρα πολλά χρόνια και είχε εξελιχθεί σε μία κατάφορη αδικία. Αυτή, λοιπόν, η ευτυχής κατάληξη πέρασε μέσα από συμπληγάδες και σ’ αυτήν ακριβώς την ευτυχή κατάληξη είχε καθοριστική συμβουλή η συνεδρίαση της 24ης Οκτωβρίου 2006 στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Περιφερειών της Βουλής, όπου ο καθ’ ύλην αρμόδιος Υφυπουργός, κ. Ανδρεουλάκος με σοβαρότητα και υπευθυνότητα, εξήγγειλε ότι η Πέλλα χαρακτηρίζεται με τη νομοθετική ρύθμιση παραμεθόριος νομός.
Φυσικά είχαν προηγηθεί πάρα πολλές συναντήσεις. Είχε γίνει ειδική σύσκεψη πριν την εξαγγελία στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή στην οποία συμμετείχαν όλοι οι αρμόδιοι υπηρεσιακοί παράγοντες, ενημερώθηκε ο κ. Παυλόπουλος, ο οποίος έδωσε την άδεια και την εντολή να προχωρήσει στη νομοθετική ρύθμιση ο κ. Ανδρεουλάκος, συνετάχθη η τροπολογία αυτή από τους υπηρεσιακούς παράγοντες με την καθοδήγηση του κ. Ανδρεουλάκου, μπήκε στο νομοσχέδιο για τη μετανάστευση, αλλά για διαφόρους λόγους απεσύρθη και σήμερα κατατέθηκε ως τροπολογία η οποία, όπως είπα, είχε συνταχθεί από την πρώτη ημέρα. Το λέω αυτό γιατί έχουν γραφεί και έχουν ειπωθεί πάρα πολλά πράγματα, πολλές ανακρίβειες, πολλές αναλήθειες.
Εν πάση περιπτώσει, τέλος καλό, όλα καλά. Ένα αίτημα πολλών ετών γίνεται πράξη. Μία μεγάλη αδικία εις βάρος του λαού της Πέλλας αίρεται και η Πέλλα χαρακτηρίζεται παραμεθόριος νομός.
Αλλά και ως Πρόεδρος της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Περιφερειών της Βουλής θα ήθελα να ευχαριστήσω την ηγεσία του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης, διότι ήδη έχει συστήσει την αρμόδια ομάδα εργασίας για να εξετάσει και αιτήματα άλλων νομών για να χαρακτηρισθούν παραμεθόριοι εφόσον πληρούν τις προϋποθέσεις.
Εγώ θα ήθελα για μία ακόμα φορά να ευχαριστήσω την ηγεσία του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και να πω ότι ο λαός της Πέλλας αναγνωρίζει και πιστώνει αυτήν την θετική πράξη στην Κυβέρνηση Καραμανλή.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Γείτονα, ο Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης έχει ζητήσει το λόγο για μία παρέμβαση.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Ζητώ συγγνώμη από τον κ. Γείτονα, αλλά θα ήθελα να πω, πρώτον, σε ό,τι αφορά το θέμα της επιστροφής των εγγυητικών επιστολών -ήδη αυτήν τη στιγμή μπορεί να έχουν πάει- μέσα στην εβδομάδα θα ενισχυθεί το Προξενείο των Τιράνων με δύο υπαλλήλους, όπως μας διαβεβαίωσε το Υπουργείο Εξωτερικών, προκειμένου να εξετάσουν όλα εκείνα τα αιτήματα των περιφερειαρχών ώστε να μπορέσουν ακριβώς να έχουν απάντηση σχετικά με τα θέματα αυτά.
Πρέπει, κύριε Καρασμάνη, να κρατήσουμε τις διατάξεις ως έχουν για λόγους εγγυήσεων και να επιταχύνουμε τις διαδικασίες με το προσωπικό που πρέπει. Ένα το κρατούμενο.
Δεύτερον, θα ήθελα να διευκρινίσω ότι προηγήθηκε η Πέλλα λόγω της συζήτησης που είχε γίνει στην Επιτροπή Περιφερειών και ήταν ομόφωνη εισήγηση όλων των κομμάτων, όπως γνωρίζετε, αυτή η ρύθμιση. Πλην, όμως, θέλω να τονίσω ότι στη Γενική Γραμματεία Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης λειτουργεί αυτήν τη στιγμή η επιτροπή –γιατί δεν μπορούμε να λειτουργούμε αποσπασματικά, έγινε αυτό γιατί το συζητήσατε και το αποδεχθήκατε όλοι και το αποδέχθηκε και το Υπουργείο και στην Επιτροπή- και πρέπει να γίνει επανακαθορισμός, με βάση αντικειμενικά κριτήρια, αυτών των περιοχών. Δεν μπορεί να μείνουν περιοχές έξω που το δικαιούνται στην περίπτωση αυτή, όπως παραδείγματος χάριν Σέρρες και άλλες –το ανέφερα απλώς ενδεικτικά- και γι’ αυτό το λόγο μέχρι το τέλος του μηνός θέλω να ελπίζω ότι θα έχει τελειώσει η Επιτροπή τη δουλειά της και να νομοθετήσουμε γενικά.
Εάν προηγήθηκε η Πέλλα οφείλεται στην ειδική σημασία που είχε δοθεί στην Επιτροπή Περιφερειών για το θέμα αυτό και γι’ αυτό το λόγο και μόνο προηγήθηκε. Θέλω να το διευκρινίσω για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις για όλους τους άλλους νομούς που και εκείνοι το δικαιούνται.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Γείτονας.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση εισηγείται το συζητούμενο νομοσχέδιο και ισχυρίζεται ότι φέρνει αλλαγές για να ξεπεράσει γραφειοκρατικά προβλήματα και αγκυλώσεις που προέκυψαν κατά την εφαρμογή του ν. 3386 που ψηφίστηκε πριν από ενάμιση χρόνο. Ένα νόμο, κύριε Υπουργέ, που ο προλαλήσας Υφυπουργός είπε ότι ήταν ολοκληρωμένος. Αυτό είπε προηγουμένως και κράτησα ακριβώς το χαρακτηρισμό του. Ένας όμως ολοκληρωμένος νόμος δεν μπορεί να επιδέχεται τόσες αλλαγές σε τόσο μικρό διάστημα!
Αλλά, πέραν τούτου, εγώ πιστεύω ότι χρειάζονται αλλαγές. Είναι σημαντικό σε τέτοιες περιπτώσεις, κύριε Υπουργέ, όταν συζητάμε για αλλαγές σ’ έναν πρόσφατο νόμο να υπάρχουν απολογιστικά στοιχεία, να υπάρχει αξιολόγηση σε σχέση με την εφαρμογή του. Τότε οι αλλαγές πατούν γερά. Οφείλατε στην προκειμένη περίπτωση –και αυτή είναι η πρώτη μου παρατήρηση- να έχετε δώσει όλα εκείνα τα στοιχεία από μία αντικειμενική αξιολόγηση από την εφαρμογή του νόμου, για να μπορεί να εκτιμήσει το Σώμα εάν πραγματικά αυτές οι αλλαγές θα λύσουν υπαρκτά προβλήματα και θα είναι προς τη θετική κατεύθυνση.
Και το τονίζω αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ιδιαίτερα γιατί πιστεύω ότι ιδιαίτερα στο θέμα αυτό της μεταναστευτικής πολιτικής δεν χωρούν μικροκομματισμοί.
Μια δεύτερη παρατήρηση, κύριε Υπουργέ. Γενικά η νομοθεσία -και το ξέρετε καλύτερα από εμένα και υπό την ιδιότητά σας ως καθηγητού- δεν πρέπει να είναι ούτε άκαμπτη ούτε στατική, ιδιαίτερα όταν ρυθμίζει δύσκολα θέματα, πολυπαραγοντικά θέματα, θέματα που είναι ζωντανά, είναι σε εξέλιξη, όπως είναι το θέμα της μετανάστευσης. Ο νομοθέτης ασφαλώς πρέπει να έχει διαρκή, ισχυρά και γρήγορα αντανακλαστικά. Αυτό, όμως, δεν μπορεί να γίνεται άλλοθι σε καμιά περίπτωση για προχειρότητες. Έτσι αγνοώντας αυτό έχουμε φτάσει σε πολυνομία στη χώρα μας, σε αδυναμία αφομοίωσης των νόμων από την κοινωνία που είναι βασικά ο χρήστης των νόμων και σε αναπαραγωγή γραφειοκρατίας. Αυτή είναι η δεύτερη παρατήρησή μου.
Τρίτη παρατήρηση. Η μεταναστευτική πολιτική –το είπε νομίζω προηγουμένως και συνάδελφος της Νέας Δημοκρατίας- δεν είναι κάτι που έχει τέλος μείνει άκαμπτη. Η μετανάστευση των αρχών δεν είναι ένα παροδικό φαινόμενο. Είναι ένα εξελισσόμενο και διογκούμενο φαινόμενο. Και πρέπει να συνειδητοποιήσουμε και στη χώρα μας, το λέω γιατί γίνεται εκμετάλλευση και αυτού του θέματος από ορισμένους, πολιτική εκμετάλλευση εννοώ, ότι θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με το θέμα της μετανάστευσης. Επομένως η προσοχή μας ως πολιτεία θα πρέπει να είναι διαρκής, η προσέγγισή μας στο θέμα θα πρέπει να έχει πάντα μια μακροπρόθεσμη οπτική.
Η Ελλάδα, από χώρα εξαγωγής μεταναστών, έγινε χώρα υποδοχής. Αιφνιδιαστήκαμε στα τέλη της δεκαετίας του ΄80, στις αρχές της δεκαετίας του ΄90. Δεν ήμασταν προετοιμασμένοι. Από τότε, όμως, διανύσαμε μεγάλο δρόμο. Έγιναν σημαντικά βήματα. Έχουμε ουσιαστικά χαράξει πολιτική με τις αδυναμίες της ασφαλώς, έχουμε πάρει μέτρα, έχουμε ελέγξει –κάτι που δεν το έκαναν ακόμα οι Ευρωπαίοι- φαινόμενα ξενοφοβίας. Υπάρχει μια εμπειρία. Στο μεταξύ έχουν υπάρξει κοινοτικές οδηγίες. Όψιμα βέβαια η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε να ασχοληθεί με αυτό το θέμα. Σήμερα, όμως, υπάρχουν σχετικές κοινοτικές οδηγίες.
Πιστεύω, λοιπόν, ότι μπορούμε τώρα να κατασταλάξουμε σε συμπεράσματα, σε αρχές και κατευθύνσεις για την πολιτική μας. Λαμβάνοντας πάντα υπ’ όψιν, όπως προείπα, ότι και το παγκόσμιο περιβάλλον μεταβάλλεται –και όταν λέω μεταβάλλεται, εννοώ ότι ουσιαστικά δημιουργεί νέα μεταναστευτικά ρεύματα- αλλά και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της μετανάστευσης στη χώρα μας. Και αν δεν ληφθούν μέτρα παγκοσμίως -ίσως να κάνω απαισιόδοξη πρόβλεψη, αλλά αυτή είναι η τάση τα μεταναστευτικά ρεύματα και για οικονομικούς λόγους και για πολιτικούς λόγους, με αυτήν την αταξία που υπάρχει στον κόσμο, αλλά και για περιβαλλοντολογικούς λόγους πια, με τις αλλαγές του κλίματος, μπορούν να πάρουν τη μορφή χιονοστιβάδας, κίνησης εποχής παγετώνων. Στην Ελλάδα δε θα πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν μας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της μετανάστευσης, λόγω γειτνίασης με χώρες που εξάγουν μετανάστες.
Άρα, θα πρέπει η μεν πολιτεία να είναι σε εγρήγορση, η δε πολιτική μας συνεχώς να προσαρμόζεται και εμπλουτίζεται. Σε όλα αυτά, όμως, υπάρχει ένας κοινός παρανομαστής. Η νομιμότητα κατ’ αρχάς και η κοινωνική ένταξη των μεταναστών είναι προς το συμφέρον μας, διότι η διατήρηση μεταναστών στη χώρα σε παράνομο ή ανεπίσημο καθεστώς εγκυμονεί κινδύνους για την ίδια τη χώρα. Αυτή ήταν η τρίτη μου παρατήρηση.
Τώρα επανέρχομαι στο νομοσχέδιο, κύριε Υπουργέ. Υπάρχει σαφώς διάχυτη η αίσθηση –και από αυτά που λέτε εσείς, αλλά και από όσα στοιχεία έχουν δει το φως της δημοσιότητας- ότι ο νόμος δεν απέδωσε τα αναμενόμενα από την Κυβέρνησή σας. Και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις δυσκόλεψε τις διαδικασίες νομιμοποίησης.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει προειδοποιητικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Αυτό γίνεται ιδιαίτερα γιατί ο συνδυασμός αδυναμιών του νόμου με τις αδυναμίες της γραφειοκρατίας, της Δημόσιας Διοίκησης ταλαιπωρεί τους μετανάστες. Μέσα από τις αδυναμίες αυτές, πολλές φορές τους ωθεί και στη συναλλαγή. Φυτρώνει και εδώ το «γρηγορόσημο».
Εμείς είχαμε επισημάνει, κύριε Υπουργέ, κατά τη συζήτηση του ν. 3386 τις αδυναμίες και ορισμένα οπισθοδρομικά στοιχεία σε σχέση ιδιαίτερα με τη νομιμοποίηση. Ισχυρίζομαι ότι ο ν. 2190 μπορεί να είχε αδυναμίες και ελλείψεις, αλλά είχε συγκεκριμένους στόχους. Με κύριο στόχο την ένταξη στη νόμιμη αγορά εργασίας με ορθολογικά κριτήρια και ως ένα σημείο την –ας το πω έτσι, δεν βρίσκω καλύτερη λέξη- «αποαστυνομικοποίηση» της διαδικασίας, με την έννοια της υπαγωγής της αρμοδιότητας στο Υπουργείο Εσωτερικών.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Θα τελειώσω, κύριε Πρόεδρε.
Όσον αφορά στις ρυθμίσεις, στα άρθρα, θα τοποθετηθώ στην επόμενη συνεδρίαση. Μένω σε κάτι, όμως, που μου έκανε εντύπωση πέρα από το κεφάλαιο της μεταναστευτικής πολιτικής. Δεν ξέρω αν το έθιξε άλλος συνάδελφος, δεν παρακολούθησα όλη τη συζήτηση. Είναι το εξής: Ρυθμίζετε θέματα πολιτικής προστασίας και μεταξύ των άλλων συστήνετε θέση αναπληρωτή γενικού γραμματέα.
Κύριε Υπουργέ, η απόφαση για αναπληρωτή γενικό γραμματέα –μάλιστα, με έδρα τη Θεσσαλονίκη, θα πούμε αύριο όμως περισσότερα- μου κάνει εντύπωση. Θεωρώ, όμως, πρωτοφανές -εγώ τουλάχιστον στην κυβερνητική και πολιτική μου εμπειρία, δεν έχω συναντήσει ξανά- να ορίζεται ο αναπληρωτής γενικός γραμματέας με απόφαση των Υπουργών –δεν θυμάμαι ποιων Υπουργών ορίζει- ύστερα από γνώμη του Γενικού Γραμματέα της Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας!
Αυτό είναι πρωτοφανές! Εγώ τουλάχιστον αυτό το θέμα δεν το έχω δει ξανά.
Τελειώνοντας –αύριο θα συνεχίσω στα άρθρα, κύριε Υπουργέ, άλλωστε ο εισηγητής μας αναφέρθηκε αναλυτικά- θα ήθελα να πω ότι είπατε πολύ σωστά και εδώ, αλλά και στην Επιτροπή της οποίας διάβασα τα Πρακτικά, ότι δεν είστε δογματικός στις απόψεις σας. Δεν πρέπει, όμως, κανένας μας να δείχνει δοκησισοφία. Γιατί σ’ αυτό το θέμα δεν μονοπωλεί την αλήθεια κανένας. Καλούμαστε ν’ αντιμετωπίσουμε ένα θέμα με παγκόσμια διάσταση που στο κέντρο του είναι άνθρωποι, συνάνθρωποί μας. Αναγκάζονται για τους γνωστούς λόγους να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους, να αναζητήσουν μοίρα σε άλλη πατρίδα, πέφτοντας θύματα πολλές φορές δουλεμπόρων, χάνοντας ακόμα και τη ζωή τους.
Ασφαλώς, η Ελλάδα –και θέλω να το τονίσω αυτό- δεν μπορεί να είναι ξέφραγο αμπέλι. Πέρα, όμως, από το θέμα του ελέγχου των συνόρων, πέρα από την απαιτούμενη πολιτική αποτροπής των μεταναστευτικών ρευμάτων σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο –και αναφέρομαι προφανώς στην αντιμετώπιση των βασικών αιτιών, τη βελτίωση των συνθηκών στις τρίτες χώρες- υπάρχει και το θέμα της νομιμοποίησης και της κοινωνικής ένταξης των μεταναστών που βρίσκονται εδώ, και είναι προς το συμφέρον μας να τακτοποιείται. Άλλωστε, είναι κάτι που ταιριάζει στην ευνομούμενη δημοκρατική πολιτεία μας και τον πολιτισμό μας.
Πιστεύω ότι προς αυτές τις κατευθύνσεις θα πρέπει να έχουμε όλοι την προσοχή μας να εντείνουμε τις δράσεις. Και υπό αυτήν την έννοια και ο νόμος αυτός, ο διορθωτικός του προηγούμενου νόμου, συμπληρωματικός, όπως λέτε, κύριε Υπουργέ, έχει πολλές αδυναμίες και λάθη.
Θα έχω την ευκαιρία αύριο να αναφερθώ περισσότερο σ’ αυτά.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο συνάδελφος Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Θεόφιλος Λεονταρίδης.
ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κοινωνικό φαινόμενο παγκοσμίως αποτελεί το μεταναστευτικό ρεύμα, το οποίο έχει πάρει τελευταία πρωτοφανείς διαστάσεις κυρίως σε ό,τι αφορά στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Ελλάδα γνώρισε αυτήν την εξέλιξη της διόγκωσης του μεταναστευτικού φαινομένου τα τελευταία χρόνια και μετατράπηκε σταδιακά από χώρα αποστολής σε χώρα υποδοχής μεταναστών. Προηγουμένως, όμως, σε δύσκολες εποχές, η χώρα μας έζησε έντονα την ξενιτειά.
Τα προβλήματα που βίωσαν οι Έλληνες μετανάστες στο χώρο υποδοχής, πρέπει να αποτελέσουν δίδαγμα στην προσπάθειά μας να εντάξουμε και να ενσωματώσουμε ως πολιτισμένη χώρα τους σημερινούς μετανάστες στην πατρίδα μας. Γι’ αυτό πιστεύω ότι μπορούμε να διαμορφώσουμε μια σωστή μεταναστευτική πολιτική.
Η μεταναστευτική μας πολιτική χρειάζεται να διαμορφώνεται με τις ανάγκες των καιρών, χρειάζεται να προσαρμόζεται σε σχέση με τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το ζήτημα της κοινωνικής ένταξης το οποίο βρίσκεται και πρέπει να βρίσκεται στο επίκεντρο της μεταναστευτικής μας πολιτικής, προϋποθέτει κινητοποίηση της κοινωνίας και συστράτευση όλων των πολιτικών και κοινωνικών παραγόντων, πέρα και έξω από στείρες κομματικές αντιπαραθέσεις.
Τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε εξέλιξη μια συντονισμένη και οργανωμένη προσπάθεια από πλευράς της Κυβέρνησης για την εφαρμογή μιας σύγχρονης μεταναστευτικής πολιτικής, η οποία επιτρέπει την ανάδειξη της μετανάστευσης σε παράγοντα ανάπτυξης και προόδου. Αποφασιστικό βήμα προς την κατεύθυνση αυτή αποτέλεσε η ψήφιση και εφαρμογή του ν.3386/2005 ο οποίος έδωσε σάρκα και οστά στις βασικές πολιτικές επιλογές της Κυβέρνησης στον τομέα της μετανάστευσης. Με το νόμο αυτό πραγματοποιήθηκαν ριζικές τομές στο καθεστώς εισόδου και διαμονής των υπηκόων τρίτων χωρών στην Ελλάδα, οι οποίες ολοκληρώνονται με το νέο σχέδιο νόμου που συζητάμε σήμερα.
Με το προκείμενο σχέδιο νόμου η Κυβέρνηση έρχεται να θεραπεύσει φαινόμενα τα οποία σχετίζονται με τα ανωτέρω θέματα και να επιλύσει προβλήματα τα οποία δημιουργήθηκαν, κυρίως, λόγω μετάβασης από το προηγούμενο νομικό καθεστώς στο παρόν, δεδομένης της σημαντικής διαφοροποίησης σε αρκετά ζητήματα και με στόχο την απλούστευση και επιτάχυνση των διαδικασιών για τη χορήγηση και ανανέωση των αδειών παραμονής, που θα έχει ως αποτέλεσμα την ομαλότερη ένταξη των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία.
Κύριε Υπουργέ, ειλικρινά θέλω να σας ευχαριστήσω για τη διαβεβαίωση που δώσατε προηγουμένως ότι ο Νομός Σερρών όπως και άλλοι νομοί που θα έχουν τα κριτήρια, θα ενταχθεί στις παραμεθόριες περιοχές. Σύμφωνα με την τροπολογία που έχετε καταθέσει για τον επανακαθορισμό των παραμεθόριων περιοχών στην αιτιολογική σας έκθεση και με βάση τα κριτήρια που έχετε θέσει, ο Νομός Σερρών και τα υπερκαλύπτει και έχει επιπλέον λόγους να ενταχθεί στο σύνολό του ως παραμεθόριος. Διότι:
Πρώτον, το ζήτημα του χαρακτηρισμού του Νομού Σερρών ως παραμεθόριος περιοχή έχει αντιμετωπισθεί ως σήμερα αποσπασματικά με τη θέσπιση επιμέρους διατάξεων, οι οποίες έχουν χαρακτηρίσει περιοχές του νομού ως παραμεθόριες με συνέπεια την ποικιλία και την ετερογένεια των παρεχομένων κινήτρων από περιοχή σε περιοχή.
Δεύτερον, η συνοριακή θέση του Νομού Σερρών χαρακτηρίζει το σύνολο των περιοχών του. Τα παραπάνω ποιοτικά χαρακτηριστικά, τα οποία αναλύονται σε στοιχεία όπως η ύπαρξη μεθοριακής γραμμής άνω των ενενήντα χιλιομέτρων και οι εν γένει ιδιομορφίες του νομού, υπαγορεύουν την προσέλκυση υπαλλήλων στις υπηρεσίες του συνόλου του νομού μέσω της παροχής των σημαντικών υπηρεσιακών κινήτρων που θεσμοθετούνται με τις ανωτέρω διατάξεις.
Επιπλέον, για να καταστήσω σαφή τα προβλήματα του Νομού Σερρών, που αποτελούν κριτήρια για να ενταχθεί ο νομός στις παραμεθόριες περιοχές, σας αναφέρω με στοιχεία τα ακόλουθα:
Με βάση το κριτήριο κατά κεφαλήν Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν, ο Νομός Σερρών εξακολουθεί να κατατάσσεται στις τελευταίες θέσεις μεταξύ των νομών της χώρας, τεσσαρακοστός έβδομος.
Επίσης, εντός της περιφέρειας της Κεντρικής Μακεδονίας όπου ανήκει, κατατάσσεται τελευταίος με βάση το κριτήριο κατά κεφαλήν Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν. Το 2004 είχε 68%.
Στο ίδιο συμπέρασμα καταλήγουμε όταν εξετάσουμε και το δηλωθέν εισόδημα κατά φορολογική δήλωση.
Ο τομέας της φυτικής παραγωγής, όπως και της ζωικής παραγωγής βρίσκεται σε έντονα φθίνουσα πορεία. Το ποσοστό του βασικότερου τομέα, αυτού της μεταποίησης στο Α.Ε.Π. του νομού σημειώνει ραγδαία μείωση αφού από 8,6% που ήταν το 1995, το έτος 2003 γίνεται μόλις 4,5%. Ιστορικά, τα πάσης φύσεως φορολογικά και οικονομικά κίνητρα ήταν χαμηλής ενίσχυσης με εξαίρεση τον προτελευταίο αναπτυξιακό νόμο και τον τελευταίο αναπτυξιακό νόμο που διαμορφώνεται τώρα.
Με βάση τα στοιχεία της απογραφής του έτους 2001 το ποσοστό της ανεργίας στο Νομό Σερρών διαμορφώνεται στα επίπεδα του 14% όταν στη χώρα είχαμε 10,50%. Μέσα σε μια δεκαετία το 1991 έως το 2001, το ποσοστό της ανεργίας υπερδιπλασιάστηκε και μάλιστα συνεχίζει με ανοδικές τάσεις.
Συνημμένα, κύριε Υπουργέ, θα καταθέσω εδώ πέρα τα στατιστικά στοιχεία της οικονομικής κατάστασης του Νομού Σερρών. Όλα αυτά τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν τη δεινή οικονομική θέση του Νομού Σερρών, τόσο σε επίπεδο χώρας όπου είναι τεσσαρακοστός έβδομος, όσο και σε επίπεδο κεντρικής Μακεδονίας που είναι τελευταίος. Συνεπώς καθίσταται επιτακτική η ανάγκη με όλα όσα έχω αναφέρει και με βάση τα οποία μας έχετε διαβεβαιώσει ότι θα κάνετε κριτήρια για τους νομούς, για να αποτελέσουν τη βάση για να ενταχθούν ως παραμεθόριες στο σύνολό τους, πιστεύω ότι ο Νομός Σερρών θα ενταχθεί το επόμενο χρονικό διάστημα όπως είπατε σ’ ένα μήνα στις παραμεθόριες περιοχές.
(Στο σημείο αυτό, την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
Και θέλω να σας ευχαριστήσω γιατί τα παραπάνω μέτρα πιστεύω ότι μπορούν να συμβάλουν στην άρση των αδικιών, στην ίση μεταχείριση των πολιτών και στη συγκράτηση του ανθρώπινου δυναμικού στις παραμεθόριες και ακριτικές περιοχές.
Κύριε Υπουργέ, γνωρίζοντας τις τεράστιες επιτυχίες της Κυβέρνησης και της δικής σας προσωπικά στην Δημόσια Διοίκηση, πιστεύω πως με όσα παραπάνω παρέθεσα ότι η δική σας συμβολή στην υλοποίηση αυτού του στόχου που είναι ένας στόχος εδώ και πολλά χρόνια για το Νομό Σερρών, θα δημιουργήσει συνθήκες ανάπτυξης και παραμονής του ανθρώπινου δυναμικού στο Νομό Σερρών μαζί με άλλες δράσεις και πρωτοβουλίες που είναι απαραίτητο να ξεδιπλωθούν για την οικονομική ανάπτυξη της περιοχής μας.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Λεονταρίδη.
Ο κ. Σγουρίδης έχει το λόγο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε.
Κυρία και κύριοι συνάδελφοι, δεν κομίζω γλαύκας εις Αθήνας αν τονίσω και εγώ ότι η μετανάστευση δεν θα είναι παροδικό φαινόμενο αλλά θα ενταθεί έτη περαιτέρω. Οι λόγοι που θα ενταθεί το φαινόμενο της μετανάστευσης είναι η γεωπολιτική αστάθεια που επικρατεί στο διεθνές περιβάλλον. Οι ενεργειακές διεκδικήσεις δημιουργούν τοπικές εστίες εντάσεων, συνεπώς κύματα μετανάστευσης. Οι κλιματολογικές συνθήκες που επιδεινώνονται δημιουργούν ανάγκες επιβίωσης συνεπώς δημιουργούν κύματα μετανάστευσης. Η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, ένα καλύτερο μέλλον από χώρες οι οποίες είναι χαμηλού οικονομικού επιπέδου, δημιουργούν κύματα μετανάστευσης.
Εμείς ως χώρα είμαστε σε μια ευαίσθητη περιοχή λόγω θέσεως και εκτεταμένων συνόρων. Άρα, είμαστε η πρώτη πύλη για εισαγωγή μεταναστών. Η Τουρκία, λόγω της διοικητικής της δομής, γίνεται απλώς ένας αγωγός για τη μετανάστευση. Η Αλβανία γίνεται συνεχώς τροφοδότης σε μετανάστευση. Για τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία δεν ομιλώ γιατί πλέον είναι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επίσης, ως χώρα, κύριοι συνάδελφοι, λόγω της οικονομικής μας σταθερότητας είμαστε ελκυστικοί για να προσελκύσουμε μετανάστες. Και τέλος, ως χώρα που είχε στο παρελθόν μετανάστες διότι ήμασταν χώρα που στείλαμε μετανάστες στο εξωτερικό, είμαστε ευαίσθητοι και συνεπώς φιλόξενοι.
Το 1990, κύριοι συνάδελφοι, η κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού μας βρήκε απροετοίμαστους. Έτσι δεχθήκαμε κύματα μεταναστών τα οποία παρέμειναν στη χώρα και κατά κάποιο τρόπο τώρα προσπαθούμε να τα νομιμοποιήσουμε χώρια απ’ αυτούς που έρχονται έτι περαιτέρω.
Κι όμως αυτούς τους μετανάστες εμείς τους χρειαζόμαστε γιατί υπάρχουν εργασίες που πλέον Έλληνες πολίτες δεν τις θεωρούν ελκυστικές, δεν πάνε να δουλέψουν σ’ αυτές. Χωράφια δεν θα καλλιεργούντο αν δεν υπήρχαν οι μετανάστες. Και πολλά εργοστάσια κινούνται από μετανάστες, βυρσοδεψία και άλλα που έχουν να κάνουν με εργασίες οι οποίες είναι, αν θέλετε, ανθυγιεινές.
Παράλληλα, όμως, και η ανανέωση του δημογραφικού μας δυναμικού χρειάζεται τη μεταναστευτική τόνωση. Το τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου των Αθηνών δημοσίευσε μελέτη στο πλαίσιο, αν θέλετε, του προγράμματος της Παγκόσμιας Τράπεζας και ενισχυόμενο από το λογαριασμό του Ινστιτούτου Μεταναστευτικής Πολιτικής, η οποία λέει το εξής: «Το 67% των αλλοδαπών στη χώρα μας έχει ενσωματωθεί πλήρως». «Έλληνες πολίτες νιώθουν οι μετανάστες». Έτσι γράφει η Εφημερίδα «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» και αναλύει περαιτέρω. Όμως τι γράφει σε ένα σημείο; «Ενώ αισθάνονται Έλληνες πολίτες, δεν είναι νόμιμοι». Συνεπώς η νομιμοποίησή τους είναι επιτακτική ανάγκη πάνω στο πλαίσιο το ασφαλιστικό και το φορολογικό. Δυστυχώς, εμείς μέχρι τώρα το κάναμε -και η προηγούμενη κυβέρνηση, αλλά και εσείς- με διαδοχικές προσεγγίσεις. Δεν υπάρχει ολοκληρωμένη πολιτική σε κοινωνικό, οικονομικό, αν θέλετε, και ασφαλιστικό επίπεδο. Και οι διαδικασίες είναι γραφειοκρατικές γιατί δεν έχουμε ρεαλιστική πολιτική πάνω στο θέμα αυτό και δεν είναι καθόλου απλές. Η γραφειοκρατία είναι αυτή που συνθλίβει, αν θέλετε, τον Έλληνα πολίτη, πολλώ δε μάλλον το μετανάστη. Γι’ αυτό όλα τα μέτρα που λαμβάνουμε, θα πρέπει να έχουν ένα χαρακτηριστικό. Και ποιο είναι αυτό; Το χαρακτηριστικό του να δίνει κίνητρα στο μετανάστη για νομιμοποίηση. Γι’ αυτό χαρακτήρισα την πρόταση νόμου που είχε κάνει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. για την ψήφο στους μετανάστες στο πλαίσιο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ένα έξυπνο άρθρο, διότι δίνει το κίνητρο να γίνουν πολίτες από το να παραμείνουν κάτοικοι.
Γι’ αυτούς τους λόγους, κύριε Υφυπουργέ, καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο επί της αρχής και θα ψηφίσουμε κάποια άρθρα, τα οποία θεωρούμε ότι είναι θετικά.
Έρχομαι τώρα σε κάποιες παρατηρήσεις. Η πρώτη μου παρατήρηση έχει να κάνει με το ότι τα πολύπλοκα συστήματα είναι δύσκολο να εφαρμόζονται. Και εδώ τι έχουμε; Δημιουργήσατε μία επιτροπή με το άρθρο 1 και μάλιστα εικοσιπενταμελή, δυσκίνητο όργανο και βάζετε και την Εκκλησία μέσα. Και ερωτώ: Αν υπάρχει διαφορετική άποψη, θα είναι λόγος ακύρωσης, θα έχει βέτο; Πιστεύω, όχι. Αλλά πρέπει να ξέρετε ότι δεν θα έπρεπε μέσα στους είκοσι πέντε να είναι και η Εκκλησία. Μπορεί κάποιοι εκ των συνεργατών σας πίσω να μειδιούν, αλλά οφείλω να πω το εξής: Ξέρετε πολύ καλά -και όλοι ζούμε την ελληνική πραγματικότητα- το πόσο δύναμη έχουν πολλές φορές αυτοί που είναι περιβεβλημένοι με το ράσο. Αυτό να το λάβετε υπ’ όψιν σας. Και σας κάνω την πρόταση ότι δεν θα πρέπει να είναι.
Έρχομαι σε μία δεύτερη παρατήρηση. Η πρόσκληση για αλλοδαπούς εργαζόμενους θα πρέπει να βασίζεται σε μια έκθεση η οποία θα πρέπει να γίνεται σε κάθε περιφέρεια. Δηλαδή, η περιφέρεια θα πρέπει να κάνει μία μελέτη για το εργατικό δυναμικό που χρειάζεται και θα πρέπει σ’ αυτή να δηλώνουν οι εργοδότες ποιους θέλουν να προσκαλέσουν, όχι να μετακαλέσουν. Θεωρώ ότι ο όρος «μετάκληση» δεν είναι δόκιμος. Θα πρέπει να είναι «πρόσκληση», προσκαλώ έναν να έλθει στη χώρα. Σ’ αυτήν την Επιτροπή της περιφέρειας να μπορεί να κάνει αίτηση ο εργοδότης όχι μόνο γι’ αυτούς τους αλλοδαπούς που θέλει να προσκαλέσει από το εξωτερικό, αλλά και γι’ αυτούς που διαμένουν στη χώρα μας.
Μία τρίτη παρατήρηση: Υποχρέωση να προσκομίσουν σύμβαση εργασίας έχουν όλοι πλην των οικοδόμων, των εσωτερικών νοσοκόμων και των οικιακών βοηθών. Αυτό δεν είναι λόγος παραβατικότητας, αν θέλετε; Πού θα ξέρετε αν εγώ δηλώσω ή δεν δηλώσω ότι είμαι οικοδόμος; Θα πω ότι είμαι οικοδόμος ενώ δεν είμαι. Θα έπρεπε να είναι γενικό το μέτρο. Για μένα ορισμένοι περιοριστικοί παράγοντες που βάζετε δημιουργούν πρόβλημα και εξωθούν στην παραβατικότητα.
Μια τέταρτη παρατήρηση είναι η αλλαγή του εργοδότη. Προσκαλείται κάποιος για να φυλάξει ποιμνιοστάσιο. Τελειώνει στους πέντε μήνες και τον έχει προσκαλέσει για οκτώ. Τους άλλους τρεις μήνες τι θα κάνει; Θα φύγει; Πάει και βρίσκει αλλού δουλειά, όμως δεν το λέει, το «βουλώνει» γιατί αν δηλώσει αλλαγή θα θεωρείται ότι πρέπει να φύγει, άρα και αυτό είναι πρόξενος παραβατικότητας όπως και η αλλαγή δραστηριότητας.
Ένα πέμπτο που έχω να κάνω ως παρατήρηση: Όταν δεν υπάρχουν διαβατήρια ή άλλα ταξιδιωτικά έγγραφα λόγω ιδιαιτέρων συνθηκών, θα πρέπει η περιφέρεια να συνεννοηθεί με το Υπουργείο για κάθε περίπτωση. Ας βγάλει το Υπουργείο Εξωτερικών ποιες χώρες έχουν αυτές τις ιδιαίτερες συνθήκες που δεν μπορούν να εκδώσουν διαβατήρια και ταξιδιωτικά έγγραφα και να είναι μία γενική αρχή, να μη δημιουργείται γραφειοκρατία και πολυπλοκότητα.
Μία έκτη παρατήρηση: Είναι παγκόσμια πρωτοτυπία ο αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας Πολιτικής Προστασίας ο οποίος για να διοριστεί πρέπει να έχει την έγκριση του Γραμματέα Πολιτικής Προστασίας. Αυτό είναι τρελό. Δηλαδή δεν μπορεί ο Πρωθυπουργός ή το Υπουργικό Συμβούλιο να διορίσει και θα ρωτήσει το Γενικό Γραμματέα.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Γνώμη απλή είναι.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Γνώμη; Γιατί τη βάζετε;
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Αναπληρωτής του είναι.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Α, έτσι; Εσείς όταν διορίσατε το Γενικό Γραμματέα σας πήρατε τη γνώμη κανενός;
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Δεν είναι αναπληρωτής ο Γενικός Γραμματέας.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Τέλος πάντων, κύριε Υπουργέ, καταλαβαίνουμε όλοι μας τι λέμε σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα. Βγάλτε το τελείως. Ή έχετε τα κότσια και βάζετε αναπληρωτή Γενικό Γραμματέα ή μην παίρνετε τη γνώμη του ήδη υπάρχοντος. Ισορροπίες πάτε να κρατήσετε;
Έρχομαι τώρα στην τροπολογία με γενικό αριθμό 920 και ειδικό 82.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Σγουρίδη, αύριο θα μιλήσουμε για τις τροπολογίες.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Δώστε μου μισό λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Έχουμε πρόγραμμα.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Είναι για την αρωγή των μουφτιών σε προσωπικό ιεροδιδασκάλων και ιμάμηδων. Προσέξτε, κύριε Υπουργέ. Σε τέτοια λεπτά ζητήματα θα πρέπει να υπάρχει μία πολύ σοβαρότερη μελέτη. Ανοίγετε τους ασκούς του Αιόλου. Η κ. Μπακογιάννη σήμερα το εξήγγειλε και εν τω άμα και το θάμα θα ψηφίσουμε την τροπολογία σήμερα.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης): Αύριο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Έστω, αύριο. Θα σας πω το εξής: Μη θυσιάζετε λεπτές ισορροπίες στο βωμό κομματικών σκοπιμοτήτων. Εκτός από τους μουφτήδες και τους παραμουφτήδες που υπάρχουν, θα δημιουργήσετε ιμάμηδες και παραϊμάμηδες. Αυτό είναι τεράστιο πρόβλημα…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Σγουρίδη, θα αφιερώσουμε ολόκληρη συνεδρίαση την Πέμπτη μόνο για τις τροπολογίες.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: …και έχει να κάνει με τη μειονότητα που, όπως ξέρετε, είναι πάρα πολύ λεπτό ζήτημα. Κοιτάξτε το και συνεννοηθείτε ενδοκυβερνητικά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε συνάδελφε, δεν με ακούτε. Την Πέμπτη θα αφιερωθεί όλη η συνεδρίαση στις τροπολογίες και θα έχετε άνεση χρόνου να αναπτύξετε τις απόψεις σας.
Δεν υπάρχει άλλος ομιλητής.
Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της αρχής του νομοσχεδίου του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο επί της αρχής;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Νομού Ευβοίας): Κατά πλειοψηφία.
ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς, το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης: «Ειδικές ρυθμίσεις θεμάτων μεταναστευτικής πολιτικής και λοιπών ζητημάτων» έγινε δεκτό επί της αρχής κατά πλειοψηφία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 23.21΄ λύεται η συνεδρίαση για αύριο ημέρα Τετάρτη 7 Φεβρουαρίου 2007 και ώρα 10.30΄ με αντικείμενο εργασιών του Σώματος νομοθετική εργασία: συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης: «Ειδικές ρυθμίσεις θεμάτων μεταναστευτικής πολιτικής και λοιπών ζητημάτων», σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ

PDF:

es06022007.pdf

TXT:

es070206.txt

Επιστροφή