Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: Ι, Σύνοδος: (Θέρος '02), Συνεδρίαση: ΛΣΤ' 18/09/2002

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΒΟΥΛΗΣ
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΛΣΤ΄
Τετάρτη, 18 Σεπτεμβρίου 2002
ΘΕΜΑΤΑ
Α΄ ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1. Επικύρωση Πρακτικών, σελ.
2. Άδεια απουσίας της Βουλευτού Χ. Σπυράκη, σελ.
Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
1. Κατάθεση αναφορών, σελ.
2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
Γ΄ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
1. Συζήτηση επί των άρθρων του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Πολιτισμού: «Τροποποίηση και συμπλήρωση του ν. 2725/1999, ρύθμιση θεμάτων Υπουργείου Πολιτισμού και άλλες διατάξεις», σελ.
ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Α. Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου
ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ Α., σελ.
ΒΑΡΔΙΚΟΣ Π., σελ.
ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ Ε., σελ.
ΚΑΝΕΛΛΗ Λ., σελ.
ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ Ε., σελ.
ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ Β,. σελ.
ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ Κ., σελ.
ΛΙΑΝΗΣ Γ., σελ.
ΞΗΡΟΤΥΡΗ Α., σελ.
ΟΡΦΑΝΟΣ Γ., σελ.
ΠΕΤΡΑΛΙΑ Φ., σελ.
ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ Κ., σελ.
ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ Ε., σελ.
ΤΖΑΝΗΣ Λ., σελ.
ΦΑΣΟΥΛΑΣ Π., σελ.
ΦΟΥΡΑΣ Α., σελ.

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
Ι΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ)
ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΒΟΥΛΗΣ
ΘΕΡΟΥΣ 2002
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΛΣΤ΄
Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου 2002
Αθήνα, σήμερα στις 18 Σεπτεμβρίου 2002, ημέρα Τετάρτη και ώρα 18.47΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου το Τμήμα Διακοπής Εργασιών της Βουλής (Γ΄ σύνθεση) για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
(ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ: Σύμφωνα με την από 17.9.2002 εξουσιοδότηση του Σώματος, επικυρώθηκαν με ευθύνη του Προεδρείου τα Πρακτικά της ΛΕ΄ συνεδριάσεώς του, της 17ης Σεπτεμβρίου 2002 σε ό,τι αφορά στην ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου: “Συνταγματικά κατοχυρωμένες ανεξάρτητες αρχές, τροποποίηση και συμπλήρωση του συστήματος προσλήψεων στο δημόσιο τομέα και συναφείς ρυθμίσεις»).
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να σας ανακοινώσω το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της Πέμπτης 19 Σεπτεμβρίου 2002.
ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ (‘Αρθρα 29 παρ.1, 130 παρ.8 Καν. Βουλής)
1. Η με αριθμό 34/16.9.2002 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Αναστασίου Μαντέλη προς την Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων ‘Εργων, σχετικώς με την ελεύθερη προσπέλαση των Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες (ΑΜΕΑ) στη διάβαση της οδού Ιωνίας προς την Πλατεία του Αγίου Νικολάου στα Κάτω Πατήσια.
2. Η με αριθμό 33/16/9/2002 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Ευρυπίδη Στυλιανίδη προς τον Υπουργό Εξωτερικών, σχετικώς με την εξαίρεση της Θράκης ως έδρας φιλοξενίας των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στα πλαίσια της Ελληνικής Προεδρίας.
3. Η με αριθμό 35/16/9/2002 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κας Λιάνας Κανέλλη προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικώς με την πρόσφατη απόφαση του Υπουργείου για τη συνένωση τμημάτων στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση κλπ.
4. Η με αριθμό 36/16/9/2002 Επίκαιρη Ερώτηση της Βουλευτού του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου κας Ασημίνας Ξηροτύρη-Αικατερινάρη προς τους Υπουργούς Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Ανάπτυξης, σχετικώς με τη λήψη των αναγκαίων μέτρων για τη μείωση της ανεργίας στην περιοχή της Θεσσαλονίκης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριοι συνάδελφοι εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Πολιτισμού: «Τροποποίηση και συμπλήρωση του ν.2725/1999, ρύθμιση θεμάτων Υπουργείου Πολιτισμού και άλλες διατάξεις».
Θα προχωρήσουμε απόψε στη συζήτηση ενός μέρους του νομοσχεδίου. Το πρώτο κεφάλαιο αφορά την αντιμετώπιση της βίας, με αφορμή αθλητικές εκδηλώσεις. Το δεύτερο κεφάλαιο αφορά θέματα επιχειρηματικής δράσης στον αθλητισμό.
Νομίζω ότι μπορούμε να προχωρήσουμε απόψε στη συζήτηση των δύο αυτών ενοτήτων, πρώτα για τα θέματα της βίας που είναι στο πρώτο κεφάλαιο και εν συνεχεία, στα θέματα επιχειρηματικής δράσης στον αθλητισμό που είναι στο δεύτερο κεφάλαιο.
Συμφωνεί το Τμήμα;
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ, θα ήθελα να κάνω μια μικρή παρατήρηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ορίστε, κύριε Υπουργέ.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Στην επιτροπή είχαν συζητηθεί μαζί όλα τα άρθρα μέχρι και το άρθρο 51, δηλαδή οι δύο ενότητες που είπατε και η αθλητική δικαιοσύνη, η οποία συνδέεται ευθέως με την επιχειρηματικότητα. Λείπει δυστυχώς ο κ. Ορφανός και ο κ. Κεφαλογιάννης, αλλά αυτό μου είχαν προτείνει και χθες.
Αν δεν υπάρχει αντίρρηση να συζητήσουμε αυτήν την ομάδα τώρα, για να προλάβουμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Μπορούμε να προχωρήσουμε και σ’ αυτά τα άρθρα απόψε ως τρίτη ενότητα, αν υπάρξει χρόνος.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Μπορούμε να τα συζητήσουμε όλα τα άρθρα μαζί μέχρι και το άρθρο 51.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Όχι όλα μαζί. Είναι σαράντα άρθρα.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Είναι το ένα συναφές με το άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Όχι, κύριε Υπουργέ, γιατί δεν έχουμε αυτήν τη στιγμή και συμμετοχή.
Η πρώτη ενότητα είναι το κεφάλαιο, που αφορά τη βία στα γήπεδα, στις αθλητικές εκδηλώσεις, η δεύτερη ενότητα είναι το κεφάλαιο, που αφορά την επιχειρηματική δράση και το τρίτο κεφάλαιο είναι η πειθαρχική, ποινική και αστική ευθύνη, τα θέματα της αθλητικής δικαιοσύνης.
Μια και ήλθε αυτήν τη στιγμή ο εισηγητής της Πλειοψηφίας κ. Ορφανός θα ήθελα να επαναλάβω αυτά που είπαμε.
Κύριε Ορφανέ, είπαμε ότι θα προχωρήσουμε στη συζήτηση του πρώτου κεφαλαίου ως μια ενότητα που αναφέρεται στα θέματα, που αφορούν τη βία στις αθλητικές εκδηλώσεις, κατόπιν στο δεύτερο κεφάλαιο ως μια ενότητα που αναφέρεται στα θέματα που αφορούν την επιχειρηματική δράση στον αθλητισμό και στο τρίτο κεφάλαιο ως μια ενότητα που αναφέρεται στα θέματα που αφορούν τη δικαιοσύνη, ποινική ευθύνη κλπ. Αυτά είπαμε να τα συζητήσουμε απόψε αν έχουμε χρόνο και θα συνεχίσουμε αύριο με τα υπόλοιπα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Κάθε ενότητα ξεχωριστά;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ναι, ξεχωριστά.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Εντάξει, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο εισηγητής της Πλειοψηφίας κ. Πυθαγόρας Βαρδίκος έχει το λόγο.
ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΒΑΡΔΙΚΟΣ: Στην αντιμετώπιση της βίας, με αφορμή τις αθλητικές εκδηλώσεις, είναι αφιερωμένα τα εννιά πρώτα άρθρα του σχεδίου νόμου, που συζητάμε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Αυτή θα είναι η πρώτη ενότητα;
ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΒΑΡΔΙΚΟΣ: Αυτή θα είναι η πρώτη ενότητα, όπως είπαμε.
Με το πρώτο άρθρο αντικαθίσταται το άρθρο 41 του ν.2725/1999. Κάποιες διατάξεις του διατηρούνται. Σημειώθηκε και χθες ότι υπάρχει μία αυτονόητη διάταξη, ότι οι πάντες πριν, στη διάρκεια και μετά τον αγώνα οφείλουν να τηρούν τους νόμους, λες και αυτό δεν εξυπακούεται ότι πρέπει να συμβαίνει όχι μόνο πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τον αγώνα, αλλά και για πάντα.
Στο πρώτο άρθρο περιλαμβάνεται επίσης μία διάταξη, που διαθέτει -ακόμα δεν έχει εφαρμοστεί- στα ασφαλιστικά ταμεία των αστυνομικών, υπάρχει παρόμοια ρύθμιση και στο ν.2725, το 5% επί του αντιτίμου των εισιτηρίων των αγώνων.
Το άρθρο 2 προσθέτει νέο άρθρο, το 41Α, στο ν.2725 και αφορά τη Διαρκή Επιτροπή Αντιμετώπισης της Βίας, η οποία διατηρείται. Γίνεται απλώς πιο ευέλικτη και διευρύνεται ο ρόλος της. Αποτελείται από δύο εκπροσώπους της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, έναν της Αστυνομίας, έναν της Ολυμπιακής Επιτροπής. Κατά περίπτωση συμμετέχουν, αν πρόκειται για θέματα ποδοσφαίρου, άλλοι τρεις, ένας από την ΕΠΟ, ένας από την ΕΠΑΕ και ένας από τον ΠΣΑΠ. Αν πρόκειται για θέματα καλαθοσφαίρισης, πάλι άλλοι τρεις, ένας της ΕΟΚ, ένας της ΕΣΑΚΕ και ένας του ΠΣΑΚ. Αν πρόκειται για θέματα πετοσφαίρισης, συμμετέχει ένας από την Ελληνική Ομοσπονδία της Πετοσφαίρισης, για θέματα χειροσφαίρισης ένας από την Ομοσπονδία Χειροσφαίρισης Ελλάδος και για θέματα κολυμβητικής ομοσπονδίας ένας από την Ομοσπονδία αυτή. Δηλαδή η Διαρκής Επιτροπή Αντιμετώπισης της Βίας, όταν ασχολείται με θέματα ποδοσφαίρου, συνεδριάζει με επτά μέλη, με θέματα καλαθοσφαίρισης, με επτά, με θέματα άλλων αθλημάτων με πέντε και όταν πρόκειται για θέματα γενικότερου ενδιαφέροντος, συνεδριάζει και με τους δεκατρείς.
Τα μέλη ορίζονται με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού. Ο πρόεδρος και ο αναπληρωτής πρόεδρος είναι από τους εκπροσώπους της Γενικής Γραμματείας. Η θητεία τους είναι τριετής. Τους καταβάλλεται αποζημίωση και το έργο τους είναι να μελετούν το φαινόμενο της βίας, να πληροφορούν το κοινό και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, να παρακολουθούν, να συντονίζουν, να ελέγχουν, να υποβάλλουν εισηγήσεις, να συνεργάζονται και να εκπροσωπούν τη χώρα μας στην αντίστοιχη επιτροπή του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Θα υπάρξει προεδρικό διάταγμα των Υπουργών Πολιτισμού και Δημόσιας Τάξης που θα ορίσει τις υποχρεώσεις των φορέων που διοργανώνουν αθλητικές οργανώσεις.
Το άρθρο 3 ασχολείται με τους συνδέσμους φιλάθλων. Προσθέτει ένα νέο άρθρο 41β’ στο ν. 2725 και ρυθμίζει το θεσμικό πλαίσιο ύπαρξης και λειτουργίας αυτών των συνδέσμων. Στόχος είναι να εντάσσονται σε αυτούς ακόμα και νέοι των δεκαέξι ετών ή ακόμα και μικρότεροι των δεκαέξι ετών εφόσον συμφωνούν οι κηδεμόνες τους. Αυτό κρίθηκε προτιμότερο από το να στρέφονται τα παιδιά των δεκαέξι ετών σε άλλου είδους παρέες και να είναι εκτός ελέγχου.
Το νομοσχέδιο ευελπιστεί ότι με τα μέτρα που παίρνει για τους συνδέσμους των φιλάθλων να τους καταστήσει και αυτούς ικανούς να διαπαιδαγωγήσουν νεαρά άτομα.
Καταργείται η ειδική φίλαθλη αναγνώριση από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και ανατίθεται στο οικείο Πρωτοδικείο να ελέγξει τις προϋποθέσεις για να μπορεί να ιδρυθεί ένας τέτοιος σύνδεσμος.
Αυτές οι προϋποθέσεις είναι: Να υπάρχει γραπτή συναίνεση της διοίκησης του Σωματείου, όχι της ανώνυμης αθλητικής εταιρείας, του ερασιτεχνικού σωματείου από το οποίο προέρχεται η ανώνυμη εταιρεία. Ποινικό μητρώο των ιδρυτικών μελών. Τήρηση βιβλίου μητρώου μελών και τήρηση βιβλίων εσόδων-εξόδων. Η εποπτεύουσα αρχή είναι η Γενική Γραμματεία.
Για πρώτη φορά θεσμοθετείται η ταυτότητα μέλους. Με αυτήν την ταυτότητα θα εφοδιάζονται οι νεαροί φίλαθλοι κυρίως, αλλά και οι υπόλοιποι, μέλη των συνδέσμων αυτών, τα εισιτήριά τους.
Προβλέπεται να λειτουργούν εντευκτήρια. Προβλέπεται η δημιουργία παραρτημάτων των συνδέσμων υπό προϋποθέσεις και θα προβλέπονται και έκτακτες επιχορηγήσεις και ετήσια ειδική ή υλική επιβράβευση εκείνων των συνδέσμων, οι οποίοι θα διακριθούν στο fair play.
Διαλύεται ο σύνδεσμος που δεν τηρεί τη νομοθεσία, τις αστυνομικές αποφάσεις, τις αποφάσεις για τα εισιτήρια, για τις μετακινήσεις φιλάθλων και που έπαψε να διαθέτει τη συναίνεση του οικείου σωματείου.
Το άρθρο 4 προσθέτει νέο άρθρο 41γ’ στο ν.2725/99 για τη διάθεση των εισιτηρίων που πριν κυκλοφορήσουν, θα πρέπει να σφραγίζονται από την Ελληνική Αστυνομία για να μην υπάρξουν υπεράριθμοι και να μην αμφισβητηθεί η κατανομή, γιατί συμβαίνει και αυτό μεταξύ των συλλόγων.
Κάθε ανώνυμη αθλητική εταιρεία και κάθε τμήμα αμειβομένων αθλητών ορίζει υπεύθυνο διακίνησης, που έχει και την ποινική ευθύνη σε περίπτωση που συμβεί η όποια παρανομία.
Προβλέπεται για πρώτη φορά το ονομαστικό εισιτήριο για ειδικά τμήματα κερκίδων, ώστε να μπορεί να ελέγχεται –στο βαθμό που θα μπορεί- η φθορά και η πράξη βίας που θα προέρχεται από τη συγκεκριμένη θέση.
Ο Υπουργός Πολιτισμού έχει τη δυνατότητα να απαγορεύει διάθεση εισιτηρίων σε φιλοξενούμενη ομάδα μετά από εισήγηση της Ελληνικής Αστυνομίας και γνώμη της Διαρκούς Επιτροπής Αντιμετώπισης της Βίας.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ)
Υπήρχε μία προηγούμενη διατύπωση που αφορούσε μόνο ομάδες διαφορετικών νομών, αλλά πολύ σωστά ο Υπουργός έφερε την καινούρια διατύπωση. Δεν είναι ανάγκη να είναι διαφορετικοί οι νομοί, μπορεί να είναι και από τον ίδιο νομό. Ανάλογα με την περίπτωση και ανάλογα με τον καιρό που γίνεται ο αγώνας, θα μπορεί ο Υπουργός να αποφασίζει, μετά από εισήγηση της Ελληνικής Αστυνομίας, όπως είπαμε, καθώς και γνώμη της Διαρκούς Επιτροπής Αντιμετώπισης της Βίας.
Με το άρθρο 5 του νομοσχεδίου που συζητάμε, προστίθεται νέο άρθρο 41δ΄ στο ν. 2725. Η Ελληνική Αστυνομία μπορεί να συγκαλεί συσκέψεις. Μετέχουν ο αρμόδιος για τον αθλητισμό εισαγγελέας –θα πούμε παρακάτω περισσότερα γι’ αυτόν- η Διαρκής Επιτροπή Αντιμετώπισης της Βίας, η διοργανώτρια αρχή και υποχρεωτικά οι σύλλογοι με εκπροσώπους, που θα τους ορίζουν σχετικά από την αρχή του πρωταθλήματος.
Η Ελληνική Αστυνομία είναι αρμόδια για τους φιλάθλους, για τα εισιτήρια, για την ασφαλή διεξαγωγή του αγώνα και θα υπάρχει δυνατότητα στον Υπουργό να μεταθέτει χρονικά μια συνάντηση, όταν πρόκειται για αγώνες πανελληνίου ενδιαφέροντος σε μεγάλες κατηγορίες, ενώ για τοπικού ενδιαφέροντος αγώνες την αρμοδιότητα αυτή θα έχει ο Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας.
Αποσύρθηκε, πιθανώς να υπάρχει σε παλαιότερα κείμενα, η διάταξη που επέτρεπε σε υπηρεσίες φύλαξης να αναλαμβάνουν τέτοια καθήκοντα, εφόσον βέβαια οι ανώνυμες εταιρείες θα το επιθυμούσαν. Η αρμοδιότητα αυτή πάει μόνο στην Αστυνομία.
Επίσης υπάρχει η δυνατότητα αν ο φορέας εκμετάλλευσης μεταφορικού μέσου το ζητήσει να υποχρεούται η ανώνυμη αθλητική εταιρεία ή το τμήμα αμειβόμενων αθλητών να μισθώνει το μέσο μεταφοράς των οπαδών του για να υπάρχει και η ευθύνη της όποιας φθοράς. Έχουμε ζήσει κατά το παρελθόν πολλές σκηνές βανδαλισμών και καταστροφών μέσων μαζικής μεταφοράς, που είναι περιουσία του ελληνικού λαού. Και αυτοί οι οποίοι ευθύνονται για την καταστροφή της, θα είναι υπεύθυνοι για να την αποκαταστήσουν, να την πληρώσουν.
Για τους αθλητικούς παράγοντες προβλέπονται ποινικές κυρώσεις μέχρι έξι μήνες για ανυπακοή, μέχρι δύο χρόνια αν υπάρχουν εκτεταμένες φθορές, τουλάχιστον δύο χρόνια αν υπάρχει σωματική βλάβη και μέχρι δέκα χρόνια αν υπάρχει θάνατος.
Με το άρθρο 6 προστίθεται νέο άρθρο 41ε΄ στον ν. 2725, τίθεται το πλαίσιο λειτουργίας ηλεκτρονικών συστημάτων εποπτείας και παρακολούθησης, υπεύθυνη είναι η Ελληνική Αστυνομία, έχουν ληφθεί τα απαραίτητα, έτσι ώστε να μην καταστρατηγείται το Σύνταγμα στην προκειμένη περίπτωση.
Με το άρθρο 7 προστίθεται επίσης νέο άρθρο το 41στ΄ στο ν. 2725. Εδώ διατηρούνται, αναπροσαρμόζονται και προβλέπονται νέα, ποινικά αδικήματα μέχρι δύο χρόνια για ρίψη αντικειμένων εφόσον προκληθούν βλάβες, βιαιοπραγίες, βεγγαλικά, μέχρι ένα χρόνο για είσοδο στον αγωνιστικό χώρο και διατάραξη της ομαλής λειτουργίας του αγώνα ή στους διαδρόμους ή στα αποδυτήρια –είδαμε πρόσφατα τέτοιες σκηνές- και μέχρι τρία χρόνια όταν έχουμε να κάνουμε με ιδιαίτερα επικίνδυνους.
Προβλέπεται παρεπόμενη ποινή από έξι μήνες έως δύο χρόνια απαγόρευση παρακολούθησης του αγώνα με υποχρέωση μία ώρα πριν και μία ώρα μετά και κατά τη διάρκεια του αγώνα να παρουσιάζεται ο υπόχρεος στο αστυνομικό τμήμα. Βεβαίως δεν θα κρατείται μέσα στο κρατητήριο, θα διαμορφωθεί κάποιος χώρος, όχι να είναι περιορισμένος, πιθανώς να υπάρχει και τηλεόραση για να βλέπει και τον αγώνα, δεν θα βρίσκεται όμως στο γήπεδο. Όλα αυτά θα τα εποπτεύει ο αθλητικός εισαγγελέας και θα τα παρακολουθεί.
Και το άρθρο προσθέτει νέο άρθρο το 41ζ΄ στο ν. 2725. Τίθεται το αναγκαίο ελάχιστο πλαίσιο πειθαρχικού ελέγχου κοινού για όλα τα αθλήματα. Λαμβάνεται μέριμνα, ώστε οι πειθαρχικές αποφάσεις να εκτελούνται.
Στην ενότητα αυτή το τελευταίο άρθρο είναι το 9. Προσθέτει επίσης άρθρο 56α΄ στο ν. 2725 και είναι «Ρύθμιση θεμάτων γυμναστηρίων και λοιπών αθλητικών εγκαταστάσεων». Σε αυτό το άρθρο προστίθεται ένα νέο άρθρο το 56α΄ που δίνει τη δυνατότητα στο Γενικό Γραμματέα Περιφέρειας να εκδίδει άδεια λειτουργίας αθλητικών εγκαταστάσεων. Στην επιτροπή που το συζητήσαμε προτάθηκε την αρμοδιότητα αυτή να την έχει ο αιρετός νομάρχης. Θα συμφωνούσα, άλλωστε από την αυτοδιοίκηση προέρχομαι, έχω θητεύσει αιρετός νομάρχης. θα μπορούσε κάλλιστα να έχει την αρμοδιότητα αυτή, γιατί διαθέτει και τις ανάλογες υπηρεσίες στους νομούς, ο νομάρχης, ενώ η περιφέρεια δεν τις έχει ακόμη. Με τα οργανογράμματά τους προβλέπεται να υπάρχουν αντίστοιχοι υπάλληλοι, προς το παρόν όμως στις πιο πολλές περιφέρειες δεν υπάρχουν γι’ αυτό καλό θα είναι να αναλάβει ο νομάρχης αυτήν την αρμοδιότητα.
Σε κάθε νομό θα υπάρχει μία επιτροπή από τον προϊστάμενο γραφείου φυσικής αγωγής, από ένα μηχανικό πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, ένα γιατρό του ΕΣΥ και έναν της Ελληνικής Αστυνομίας μαζί με έναν της Πυροσβεστικής που θα ελέγχουν όλες τις αθλητικές εγκαταστάσεις. Για τη διεξαγωγή των αγώνων τις σχετικές άδειες στην περιφέρεια θα χορηγεί ο προϊστάμενος φυσικής αγωγής.
Αυτό είναι το πρώτο μέρος το αφιερωμένο στην αντιμετώπιση της βίας με αφορμή τις αθλητικές εκδηλώσεις.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας κ. Ορφανός έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουμε να συζητήσουμε το πρώτο κεφάλαιο που αφορά την αντιμετώπιση της βίας κατά τη διάρκεια αθλητικών εκδηλώσεων. Η αλήθεια είναι ότι έχουν γίνει μέχρι σήμερα πολλές προσπάθειες για νομοθετική ρύθμιση και το σύνολο σχεδόν των ρυθμιζομένων με το υπό κρίση νομοσχέδιο περιλαμβάνονται σε προηγούμενες νομοθεσίες.
Να υπενθυμίσω ότι υπήρχε ο 75/1975, μια τροποποίηση το 1986 ο 1646, τον κυρωτικό νόμο 1787/88, ο οποίος ακύρωσε την ευρωπαϊκή σύμβαση για τη βία των θεατών και την ανάρμοστη συμπεριφορά σε αθλητικές συναντήσεις και ιδιαίτερα στους ποδοσφαιρικούς αγώνες. Υπήρξε η υπουργική απόφαση 24031/89, έχουμε τον ν. 2725/99 τον οποίο ψήφισε η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα αυτά που είδαμε τις πρώτες τρεις αγωνιστικές μέρες στα γήπεδα: φαινόμενα βίας, έξαρση, φωτιές, μεταξύ τους πολεμική διάθεση και βέβαια, ως τελικό αποτέλεσμα, τριάντα μία χιλιάδες φίλαθλοι στα γήπεδα σε οκτώ αγώνες. Δηλαδή, αν κάνουμε μια απλή διαίρεση δεν βγαίνουν τέσσερις χιλιάδες φίλαθλοι μέσος όρος σε κάθε γήπεδο. Και όλα αυτά προς δόξα όλων εκείνων, οι οποίοι εδώ και καιρό διατείνονται ότι το ποδόσφαιρό μας βελτιώθηκε, ότι η εικόνα που υπάρχει ιδιαίτερα από την προηγούμενη αγωνιστική είναι καλύτερη κι εμείς είμαστε ευχαριστημένοι γιατί δεν ήταν ούτε τέσσερις χιλιάδες φίλαθλοι μέσος όρος στο γήπεδο, όταν υπήρχαν και δύο αγώνες ντέρμπι, που σημαίνει ότι έπρεπε να ήταν αυξημένη η προσέλευση θεατών. Αυτό αναδεικνύει και κάτι ακόμη. Ότι παρ’ όλες τις προσπάθειες η βία παραμένει ανίκητη.
Ευελπιστούμε, κύριε Υπουργέ, ότι αυτή η προσπάθεια θα βοηθήσει να χαλιναγωγήσουμε όλα αυτά τα φαινόμενα, αν και δεν σας έχω πολύ εμπιστοσύνη, γιατί νόμους φέρατε πολλούς. Πράξεις δεν βλέπουμε, αποτέλεσμα δεν βλέπουμε και αυτό είναι που μας λυπεί και είναι το κυρίαρχο. Διότι αν παραμείνουμε στα χαρτιά, θα είμαστε όλοι ευχαριστημένοι. Σας είχα πει στην επιτροπή ότι ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις και τέτοιες έχετε. Αυτές σας τις αναγνωρίζουμε, το θέμα είναι τι πραγματοποιείτε και τι φτιάχνετε.
Στα επιμέρους άρθρα. Στο πρώτο άρθρο θα ήθελα να αναφερθώ στην παράγραφο 1, η οποία θα πρέπει να συμπληρωθεί, διότι εκτός από τα αθλητικά σωματεία έχουμε και τις ενώσεις και ομοσπονδίες, οι οποίες επίσης έχουν αγωνιστική δραστηριότητα. Σας τα είχα τονίσει και στην επιτροπή και θα ήταν καλό, κύριε εισηγητά της Πλειοψηφίας, να αναφέρετε ότι το συγκεκριμένο άρθρο που άλλαξε ο κύριος Υπουργός, το άλλαξε μετά από την πίεση της Αντιπολίτευσης, για να είστε και δίκαιος σ’ αυτά τα οποία αποδίδετε ως εύσημα.
Το δεύτερο σημείο. ΄Αρθρο 1, παράγραφος 2. Εδώ υπάρχει ένα κρίσιμο σημείο, το οποίο πρέπει να αναφέρω συγκεκριμένα. Λέει ότι απαγορεύεται οποιαδήποτε δήλωση αθλητών, προπονητών κλπ., που μπορεί να διαταράξει την ομαλή διεξαγωγή της αθλητικής συνάντησης. Το ερώτημα είναι, ποιος κρίνει τι διαταράσσει τη διεξαγωγή του αγώνα και πυροδοτεί άλλες εξελίξεις και ποια είναι τα συγκεκριμένα κριτήρια για να κατατάξουμε μία δήλωση σε αυτές τις προϋποθέσεις. Διότι, εάν το αφήσουμε κενό, καταλαβαίνετε ότι ο καθένας κατά το δοκούν θα κρίνει αν μία πράξη ενός συγκεκριμένου παράγοντα που ανήκει στη «Χ» ομάδα διαταράξει τις συνθήκες για έναν καλό αγώνα, ενώ κάποιος άλλος παράγοντας που είναι φιλικά προσκείμενος προς τον κριτή θα κρίνει ότι δεν διατάραξε, ότι ήταν στα όρια του ανεκτού. Γι’ αυτό, λοιπόν, πρέπει να προσθέσουμε ποια είναι τα κριτήρια.
Το ίδιο ισχύει και για την παράγραφο 3. Συμμετοχή –λέει- σε πράξεις που δυσφημούν τον αθλητισμό.
Τι σημαίνει «πράξη που δυσφημεί τον αθλητισμό»; Ποιος το καθορίζει αυτό και με βάση ποια κριτήρια θα χαρακτηρίσουμε έτσι μία πράξη; Επειδή αυτό μπορεί να μας δημιουργήσει πάρα πολλά προβλήματα και ουσιαστικά να οδηγήσει στην ατιμωρησία, δηλαδή σε αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, θα παρακαλούσα, κύριε Υπουργέ, να το δείτε νομοτεχνικά και να συμπληρώσουμε ποια είναι τα κριτήρια που χαρακτηρίζουν μία πράξη ως δυσφημιστική.
Έρχομαι στο άρθρο 2. Στην παράγραφο 1, εκεί που λέει για τη σύσταση της Διαρκούς Επιτροπής Αντιμετώπισης της Βίας, θα ήθελα κατ’ αρχήν να υπενθυμίσω ότι αυτή η επιτροπή περιλαμβανόταν και στο άρθρο 41 του ν. 2725. Δυστυχώς την αφήσατε σχεδόν ανενεργό. Αυτό που προβλέπεται και στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο που συζητάμε τώρα, στην παράγραφο 5, ότι δηλαδή θα υπάρξει ένα προεδρικό διάταγμα μετά από πρόταση των Υπουργών Πολιτισμού και Δημόσιας Τάξης και λαμβανομένης υπόψη της γνώμης της ΔΕΑΤ, δεν έγινε ποτέ. Προβλεπόταν και στο ν. 2725.
Τρία χρόνια μετά, λέτε: «Γιατί έχουμε φαινόμενα βίας; Γιατί δεν λειτουργούμε αποτρεπτικά; Γιατί δεν πήραμε τα μέτρα που προβλέπονται;» Μα, ήδη δώσαμε τη δυνατότητα στα όργανα, που εμείς οι ίδιοι είχαμε ψηφίσει, να μπορούν να δράσουν. Εδώ που λέτε: «οι δύο εκπρόσωποι της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού», θα ήταν προτιμότερο να είναι δύο εκπρόσωποι, δύο προσωπικότητες του χώρου του αθλητισμού.
Κύριε Υπουργέ, δεν χρειάζεται να έχουμε όργανα που θα ελέγχει ο Υπουργός Πολιτισμού. Δεν είναι απαραίτητο. Αν θέλουμε να λειτουργήσουμε, ας βάλουμε και κάποιους άλλους ανθρώπους, οι οποίοι είναι έξω από το δικό μας χώρο και που μπορούν να μας δώσουν και τη δική τους οπτική γωνία. Έχετε κάνει χιλιάδες επιτροπές, υπάρχει έλεγχος παντού. Έλεος. Κάποια στιγμή θα πρέπει να δούμε τι συμφέρει τον αθλητισμό και όχι τι συμφέρει το κόμμα ή τι συμφέρει αυτούς που κυβερνούν σήμερα.
Στην παράγραφο 5, αυτήν που προβλέπει το προεδρικό διάταγμα που προανέφερα, θα ήταν σωστό να υπάρχει και πρόταση από τις ομοσπονδίες, έτσι ώστε να υπάρχει ομαλή διαδοχή σ’ αυτά που θα προβλέπονται μέσα στο προεδρικό διάταγμα.
Στο άρθρο 3 υπάρχει το καινούριο στοιχείο που θέτει το νομοσχέδιο και έχει να κάνει με τη σύσταση, τη λειτουργία και την εποπτεία των συνδέσμων φιλάθλων. Περιέχει κάποιες προϋποθέσεις για τη δημιουργία και τη λειτουργία τους. Είναι προς θετική κατεύθυνση, αλλά επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω αυτό που είπα και στη συζήτηση που κάναμε στην επιτροπή: Απαιτείται γραπτή συναίνεση της διοίκησης του εκεί αθλητικού σωματείου.
Προσωπικά πιστεύω ότι αυτό είναι έξω από τα όρια του συνταγματικώς επιτρεπτού. Δεν μπορείτε να απαγορεύετε το ελευθέρως συνεταιρίζεσθαι και συνέρχεσθαι. Ο καθένας μπορεί να κάνει ένα σύνδεσμο και να υποστηρίζει όποια ομάδα θέλει. Δεν μπορείτε να κάνετε τους συνδέσμους όργανα των ιδιοκτητών των ΠΑΕ.
Αν από κάτι πάσχει το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, αυτό είναι το ότι ο καθένας έχει ένα δικό του ιδιωτικό στρατό. Ας δημιουργήσουμε, λοιπόν, αντίρροπες δυνάμεις. Αν θέλει η ΠΑΕ, για να τηρήσουμε όλα τα επόμενα, που βάζουμε στα άρθρα που έρχονται, δηλαδή τις υποχρεώσεις που αναλαμβάνει η ανώνυμη εταιρεία και δεν της αρέσει, ας μην τους δώσει εισιτήρια.
Θα σας πω και το αντίστροφο. Αν υποθέσουμε ότι δίνεται μία έγκριση να δημιουργηθεί ένας σύνδεσμος και γνωρίζουμε τα εικοσιένα ιδρυτικά μέλη και μας ικανοποιούν, από κει και πέρα θα ελέγχουμε ένα-ένα τα μέλη, δηλαδή ποιο μέλος πάει και γράφεται στο συγκεκριμένο σύνδεσμο; Αν γίνουν εκατόν ογδόντα ή διακόσια μέλη, τότε είναι έξω από το δικό μας έλεγχο; Τι θα κάνουμε τότε; Γι’ αυτό, λοιπόν, επειδή το θεωρώ ότι είναι ανεφάρμοστο, ότι εισάγει μία κεντρική παρέμβαση από την πλευρά των ανωνύμων εταιρειών, η άποψή μου είναι ότι αυτό θα πρέπει να αφαιρεθεί και οι ευθύνες των ΠΑΕ να βγαίνουν πάνω στη λειτουργία.
Σχετικά με το άρθρο 4, η άποψή μου είναι ότι η σφράγιση των εισιτηρίων από την Αστυνομία δεν είναι απαραίτητη, παρά το γεγονός ότι στη συζήτηση στην Επιτροπή ο κύριος Υπουργός βελτίωσε τη ρύθμιση, δηλαδή είπε «όχι» για την Τοπική Αστυνομία, αλλά γενικότερα για την Αστυνομία. Δεν καταλαβαίνω τι το χρειαζόμαστε αυτό. Τι διάταξη είναι αυτή, σύμφωνα με την οποία τα εισιτήρια θα πρέπει να τα σφραγίζει η Αστυνομία; Δεν μου είναι κατανοητή η χρησιμότητά της και η πρότασή μου είναι να αποσυρθεί από το συγκεκριμένο άρθρο.
Στο άρθρο 5 έχουμε τις υποχρεώσεις που προκύπτουν από τους αθλητικούς φορείς για την αστυνόμευση αθλητικών εκδηλώσεων.
Στην παράγραφο 3, κύριε Υπουργέ –το είχα πει και στην επιτροπή, αλλά δεν έχει ληφθεί υπόψη σας, αφού έρχεται με την ίδια μορφή το νομοσχέδιο- λέτε ότι όποιο μέλος της διοίκησης αθλητικού σωματείου τμήματος αμειβομένων αθλητών ή αθλητικών ανωνύμων εταιρειών ή συνεταιρισμών ή εκπρόσωποι των φορέων αυτών δεν υπακούουν σε νόμιμη πρόσκληση υπαλλήλου ή αρχής που εκτελεί την απόφαση αυτή τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι έξι μηνών.
Δηλαδή, κύριε Υπουργέ, επειδή δεν θα πάει σε μια πρόσκληση ενός ιδιώτη θα τον κλείσουμε φυλακή; Αυτό ξεπερνά τα όρια της αυστηρότητας και είναι κάτι που δεν μου είναι κατανοητό και θα ήθελα επ’ αυτού την εξήγησή σας. Δεν μας απαντήσατε στην επιτροπή. Το ξαναφέρνετε εδώ και νομίζω ότι αυτά τα οποία βάζουμε να μη δείχνουμε προς τα έξω ότι δεν καταλαβαίνουμε τι έχουμε ψηφίσει.
Στην παράγραφο 7 του ιδίου άρθρου δεν είναι κατανοητό αυτό που βάζουν για τις μεταφορές ότι δηλαδή τη μαζική μεταφορά που πληρώνει το σωματείο για να μεταφέρει φιλάθλους. Μα, ακριβώς αυτά είναι που δημιουργούν την εικόνα οργανωμένης σχέσης μεταξύ σωματείων και φιλάθλων. Θα μπορεί να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μετάβασής τους χωρίς να παρεμβαίνει ο νόμος. Δεν καταλαβαίνω γιατί το βάζουμε στο νόμο. Νομίζω ότι είναι μια υπερβολή.
Επίσης, στο άρθρο 6 είναι τα ηλεκτρονικά μέσα παρακολούθησης. Στην συγκεκριμένη διαδικασία θα ήθελα να προτείνω το εξής. Βέβαια δεν ξέρω κατά πόσο νομικά μπορούμε να τεκμηριώσουμε κατηγορίες επειδή κάποιος θα φαίνεται ότι πετά στο γήπεδο κάτι, αλλά στις κανονιστικές πράξεις, οι οποίες προβλέπονται από το συγκεκριμένο άρθρο θα πρέπει απαραιτήτως να μετέχουν οι ομοσπονδίες διότι τους αφορά και γνωρίζουν τη λειτουργία του δικού τους αθλήματος και είναι κοντύτερα στα πράγματα απ’ ό,τι οι σύμβουλοι οι οποίοι εμφιλοχωρούν και κινούνται μέσα στα όρια του κάθε Υπουργείου.
Στο άρθρο 7 για αδικήματα βίας με αφορμή τις αθλητικές εκδηλώσεις το πρώτο βασικό στοιχείο που θέλω να ακούσετε, κύριε Υπουργέ, είναι ότι όχι πλέον ατιμωρησία σε γεγονότα, τα οποία συμβαίνουν μέσα στα γήπεδα. Το είπα και στην επιτροπή αυτό. Εσείς μας είπατε ότι δεν πρέπει να βάλουμε στη φυλακή νέους ανθρώπους και αυτό μας είναι κατανοητό. Στους ανήλικους έτσι θα πρέπει να συμπεριφερθούμε να έχει η τιμωρία χαρακτήρα νουθεσίας και εκπαιδευτικό. Αλλά από εκεί και πέρα οι ενήλικες δεν θα πρέπει να πάνε στη φυλακή κάποια στιγμή έστω και προειδοποιητικά για λίγες μέρες επειδή δεν προβλέπεται από τις διαδικασίες; Εάν συνεχίσει το καθεστώς ατιμωρησίας κανείς πλέον δεν θα πιστέψει ότι η πολιτεία είναι αποφασισμένη να έρθει σε σύγκρουση με τα φαινόμενα βίας και να τα καταργήσει μια και καλή.
Βέβαια στο άρθρο 7 η παράγραφος 2α λέει ότι τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι ενός έτους όποιος χωρίς δικαίωμα από το νόμο εισέρχεται με σκοπό τη διατάραξη της ομαλής διεξαγωγής του αγώνα στο γήπεδο. Αν όμως μπήκε ένας φίλαθλος για να πανηγυρίσει τον γκολ της ομάδος του θα τον βάλουμε ένα χρόνο φυλακή; Αυτά είναι υπερβολές και δεν βοηθούν. Πιστεύω ότι παν μέτρον άριστον. Ούτε να υπερβάλουμε ούτε να φτάσουμε στο αντίθετο σημείο από εκείνο που επιδιώκουμε.
Στο άρθρο 8 επαναλαμβάνονται οι διατάξεις που υπήρχαν στον προηγούμενο νόμο και το άρθρο 9 δίνει την άδεια λειτουργίας των αθλητικών εγκαταστάσεων. Δεν καταλαβαίνω όμως γιατί αφαιρούμε από τη νομαρχιακή αυτοδιοίκηση την αρμοδιότητα που έχει, δηλαδή να δίνει την άδεια λειτουργίας των αθλητικών εγκαταστάσεων και τη μεταφέρουμε στο κράτος.
Δεν χάνουμε την ευκαιρία, κύριε Υπουργέ, απ’ αυτά τα οποία λέμε να κάνουμε τα ακριβώς αντίθετα. Δηλαδή εκεί που κτυπάμε στην πλάτη τη νομαρχιακή αυτοδιοίκηση και της λέμε ότι εμείς θα σου δώσουμε και αρμοδιότητες και θα βρούμε και πόρους, σε κάθε ευκαιρία τους αφαιρούμε και μια αρμοδιότητα.
Στο άρθρο 9 η πρότασή μας είναι ανοικτή, δηλαδή να το αλλάξετε και την έγκριση να τη δίνει η νομαρχιακή αυτοδιοίκηση, αφού και στα γραφεία φυσικής αγωγής δίνετε τη δυνατότητα να δίνουν τις εγκρίσεις για την τέλεση των αγώνων. Αυτό είναι μια πιο ομαλή πορεία, γνωρίζουν το αντικείμενο, ασχολούνται καθημερινά και η πρότασή μας είναι συγκεκριμένη.
Θα περιμένουμε τις απαντήσεις σας στις παρατηρήσεις, τις οποίες έχουμε κάνει. Θεωρούμε ότι στο θέμα της βίας δεν χωράει αναβολή. Πρέπει να δώσουμε τη μάχη όλοι μαζί και να μη μείνουμε στα λόγια. Θα περιμένουμε τις απαντήσεις σας. Από θέμα αρχής είμαστε κατά της βίας στα γήπεδα και σε γενικές γραμμές ψηφίζουμε αυτά τα άρθρα με λεπτομέρειες τις οποίες περιμένουμε να απαντήσουμε -και θα σας απαντήσουμε- μία - μία στην ψήφιση.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα)
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να έχω το λόγο;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Κύριε Πρόεδρε, θα παρακαλούσα με την άδειά σας και με την ανοχή των συναδέλφων να εκφωνήσω τώρα ορισμένες μικρές νομοτεχνικές βελτιώσεις στις τρεις ενότητες των άρθρων που πρόκειται να συζητηθούν σήμερα γιατί, μπορεί να χρειαστεί να λείψω για λίγο λόγω της συνεδρίασης του εκτελεστικού γραφείου του ΠΑΣΟΚ. Θα είναι βέβαια εδώ πάντα ο κ. Λιάνης και θα επανέλθω. Νομίζω, όμως, ότι πρέπει να τις έχουν οι συνάδελφοι υπόψη αυτές τις μικρές αλλαγές.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Να τις καταθέσετε.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Ας τις εκφωνήσω…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Εκφωνήστε τις και στη συνέχεια να κατατεθούν.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): …και οι συνεργάτες μου θα τις διαμορφώσουν.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Θα σας παρακαλέσω να τις εκφωνήσετε αργά, για να τις παρακολουθήσουν οι συνάδελφοι.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Ναι, κύριε Πρόεδρε. Δεν είναι τίποτα.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να έχω το λόγο;
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Κυρία Κανέλλη, δεν είναι τίποτα. Για να μπορέσετε να συνεκτιμήσετε…
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Κύριε Πρόεδρε, υπάρχει ένα πρόβλημα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Πού είναι το πρόβλημα, κυρία Κανέλλη;
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Να σας εξηγήσω που είναι το πρόβλημα. Δύο συνάδελφοί μου ήδη μίλησαν χωρίς να τις ξέρουν. Εγώ θα μιλήσω και θα τις ξέρω. Κατ’ αρχήν δεν είναι δημοκρατικό. Με φέρνετε σε προνομιακή θέση. Το ένα είναι αυτό.
Δεύτερον, επιτρέψτε μου να σας πω κάτι άλλο. Αν δεν είναι τόσο σημαντικό, αντί να χάνουμε χρόνο γιατί δεν τις δίνετε να γραφούν και να τις κοιτάξουμε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Εντάξει, κυρία Κανέλλη. Ο κύριος Υπουργός έχει δικαίωμα όποτε ζητήσει το λόγο να τον λάβει. Μετά θα κάνετε την κριτική σας.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Στο άρθρο 2, στην παράγραφο 2 το τελευταίο εδάφιο λέει: «Με όμοια απόφαση θεσπίζεται κανονισμός λειτουργίας της Δ.Ε.Α.Β.». Οι λέξεις «όμοια απόφαση» επειδή είναι ασαφείς αντικαθίστανται με τις λέξεις «με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού».
Άρθρο 17, παράγραφο 6, σελίδα 12: Η παράγραφος αυτή αρχίζει με τη διατύπωση: «Τα νομικά πρόσωπα που συμμετέχουν στο κεφάλαιο μιας Α.Α.Ε….». Οι λέξεις «Τα νομικά πρόσωπα» με τις οποίες αρχίζει η παράγραφος πρέπει να αντικατασταθούν με τις λέξεις «Οι εταιρείες και τα λοιπά νομικά πρόσωπα».
Στη σελίδα 16 του τυπωμένου κειμένου της επιτροπής, στο άρθρο 24, στην παράγραφο 4, λέει η διατύπωση: «Τρεις εργάσιμες ημέρες πριν από κάθε γενική συνέλευση Α.Α.Ε. υποβάλλεται στην Επιτροπή…». Αυτό το «τρεις εργάσιμες ημέρες» για να εναρμονιστεί με τις ισχύουσες διατάξεις της νομοθεσίας περί ανωνύμων εταιρειών και για να μην έχουμε προβλήματα πρέπει να αντικατασταθεί με τις λέξεις «πέντε ημέρες».
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Ήταν πέντε, το κάνατε τρεις και τώρα το ξανακάνετε πέντε;
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Ναι, το ξαναείδαμε διότι υπάρχει πρόβλημα με τη νομοθεσία των ανωνύμων εταιρειών. Πρέπει λοιπόν να γίνει «πέντε ημέρες», ημερολογιακές δηλαδή. Άρα οι λέξεις «τρεις εργάσιμες ημέρες» αντικαθίστανται με τις λέξεις «πέντε ημέρες».
Στη σελίδα 17, στο άρθρο 25, στην παράγραφο 1 έχει προστεθεί ένα εδάφιο στην επιτροπή που λέει –είναι η κατάπτωση των εγγυητικών επιστολών- τα εξής: «Τα αντίστοιχα ποσά διατίθενται ως επιχορήγηση με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού στον οικείο σύνδεσμο επαγγελματιών αθλητών». Επειδή ο οικείος σύνδεσμος μπορεί να μη θέλει να διαχειριστεί ορισμένα κονδύλια που αφορούν μεμονωμένους αθλητές, οι οποίοι μπορεί να είναι απόμαχοι κλπ., πρέπει να γίνει η εξής διατύπωση: Εκεί που τελειώνουν οι λέξεις «επαγγελματιών αθλητών» προστίθεται η φράση: «ή σε μεμονωμένους εν ενεργεία ή μη αθλητές που έχουν ανάγκη βοήθειας».
Μετά, λοιπόν, τις λέξεις «σύνδεσμο επαγγελματιών αθλητών» προστίθενται οι λέξεις «ή σε μεμονωμένους εν ενεργεία ή μη αθλητές που έχουν ανάγκη βοήθειας».
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Από το Σύνδεσμο; Αλλάζει τελείως το θέμα.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΦΑΣΟΥΛΑΣ: Σ’ αυτούς που οφείλονται τα χρήματα;
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Αυτό είναι άλλο, δεν είναι εξόφληση οφειλών. Υπάρχουν αυτές οι εκκρεμότητες.
Στη σελίδα 19, στο άρθρο 32, στο τέταρτο εδάφιο λέει το εξής: «Δεν αποκλείεται στην περίπτωση αυτή η αποζημίωση του αθλητή, που δεν μεταγράφεται κανονικά, για κάθε θετική ή αποθετική ζημία ή βλάβη του». Όπως παρατήρησε ορθά η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής, αυτό το «ή βλάβη του» πρέπει να διαγραφεί.
Έρχομαι τώρα στη μόνη ίσως σοβαρή μεταβολή που έχουν αυτές όλες οι ενότητες μέχρι το άρθρο 51 που αφορά τα ποσοστά του ΠΡΟΠΟ. Στο άρθρο 36, στη σελίδα 20 νομίζω ότι πρέπει να αποδεχθούμε το έντονα προβαλλόμενο αίτημα της ΕΠΟ να είναι και αυτοί αποδέκτες ενός μικρού ποσοστού από τα ποσοστά του ΟΠΑΠ που διατίθενται στο χώρο του αθλητισμού και άρα στο άρθρο 36, η παράγραφος 1 διαμορφώνεται ως εξής: «Η ΟΠΑΠ Α.Ε. καταβάλλει στην ΕΠΟ, στην ΕΠΑΕ και στις ΠΑΕ ποσοστό 12% από τα ακαθάριστα έσοδα, αφαιρουμένων των δικαιωμάτων των πρακτόρων», διαγράφεται η λέξη «όλων» και συνεχίζει το κείμενο: «των δελτίων ΠΡΟΠΟ και ΠΡΟΠΟΓΚΟΛ. Το ποσοστό αυτό καταβάλλεται άπαξ μηνιαίως από την ΟΠΑΠ Α.Ε. στην ΕΠΟ, στην ΕΠΑΕ και μέσω αυτής στις ΠΑΕ και κατανέμεται ως εξής: α) 1,5% στην ΕΠΟ, β) 2% στην ΕΠΑΕ, γ) 3,5% στις ΠΑΕ Α΄ Εθνικής κατηγορίας, δ) 2,5% στις ΠΑΕ Β΄ Εθνικής κατηγορίας, ε) 2,5% στις ΠΑΕ Γ΄ Εθνικής κατηγορίας». Συνεχίζει η διάταξη, όπως είναι στο τυπωμένο κείμενο έως την παράγραφο 2 του άρθρου 36, η οποία έχει ως εξής στο κείμενο της επιτροπής: «Η παρ. 3 του άρθρου 102 του νόμου 2725/1999 καταργείται και οι παράγραφοι 4 έως 11 αναριθμούνται σε 3 έως 10 αντίστοιχα». Αυτή, λοιπόν, η παρ. 2 στο άρθρο 36, όπως τη διάβασα, διαγράφεται.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Όλη η παράγραφος 2;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε Υπουργέ, επαναλάβετε τι ακριβώς διαγράφετε για να μη γίνει κανένα λάθος. Διακρίνω σύγχυση στους συναδέλφους.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Διαγράφεται, λοιπόν, η παρ. 2, του άρθρου 36, η οποία έχει ως εξής: «Η παρ. 3 του άρθρου 102 του νόμου 2725/1999 καταργείται και οι παράγραφοι 4 έως 11 αναριθμούνται σε 3 έως 10 αντίστοιχα».
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Δεν λέει τέτοιο πράγμα το άρθρο 36.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Αυτή είναι η παράγραφος 2. Αυτή που διαβάζετε εσείς ως παρ. 2 είναι μέσα στην παρ. 1 του τροποποιημένου άρθρου 102. Είναι στη δεξιά στήλη, στη σελίδα 20 η παρ. 2, του άρθρου 36. Μην σας μπερδεύει η αρίθμηση.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Γιατί δεν βάζετε και ένα ποσοστό για τους επαγγελματίες; Ένα 0,25% ζητάμε. Είναι ευκαιρία τώρα που κάνετε αναδιάταξη…..
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε Ορφανέ, θα πάρετε το λόγο μετά για να τα πείτε. Δεν μπορεί να γίνει έτσι η συζήτηση. Αφήστε τον κ. Υπουργό να διαβάσει τις αλλαγές και μετά να ζητήσετε το λόγο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Στο άρθρο 41 έχει προστεθεί η παράγραφος 3 για τις αρμοδιότητες του Προέδρου του ΑΣΕΑΔ και του Προέδρου της Επιτροπής Εφέσεων της ΕΠΟ. Αλλά από λάθος προφανώς των υπηρεσιών ή από κακή συνεννόηση το τελευταίο εδάφιο διατυπώθηκε με δύο εκδοχές. Με την τελική και μία προηγούμενη, την οποία διορθώσαμε στη συζήτηση. Άρα διατηρείται το τελευταίο εδάφιο και διαγράφεται το προτελευταίο.
Στο άρθρο 41, παράγραφος 3, το προτελευταίο εδάφιο που λέει «Με πράξεις του Προέδρου των δευτεροβάθμιων οργάνων μπορούν να παραπέμπονται αυτεπαγγέλτως ενώπιον των αντίστοιχων πρωτοβάθμιων δικαιοδοτικών οργάνων οποιαδήποτε θέματα, ανεξάρτητα από την άσκηση προσφυγής» διαγράφεται διότι υπερκαλύπτεται από το επόμενο εδάφιο που παραμένει και που έχει το ίδιο νόημα.
Στα άρθρα, τα οποία καλύπτουν τις τρεις πρώτες ενότητες που έχουμε συμφωνήσει να συζητηθούν σήμερα, δεν έχω άλλη αλλαγή. Επί της ουσίας θα απαντήσει ο κ. Λιάνης όταν θα λάβει το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε Υπουργέ, σας παρακαλώ να διατυπωθούν σε ξεχωριστό κείμενο και να διανεμηθούν οι τροποποιήσεις που κάνατε.
ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΒΑΡΔΙΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να έχω το λόγο;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Για ποιο θέμα; Θα πάρετε το λόγο στη συνέχεια. Ο κύριος Υπουργός δεν τελείωσε, έχει να προσθέσει επί της ουσίας.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Δεν άρχισα επί της ουσίας ούτε πρόκειται να αρχίσω. Θα μιλήσει επί της ουσίας ο κ. Λιάνης. Εγώ τα είπα χθες επί της αρχής και δεν χρειάζεται να επαναλαμβάνω τα ίδια. Αν υπάρχει κάτι που έχει ειπωθεί και που είναι άξιο λόγου –τα πάντα είναι άξια λόγου- και επηρεάζει τη μορφή των διατάξεων, θα το συζητήσουμε.
ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΒΑΡΔΙΚΟΣ: Κύριε Υπουργέ, μου επιτρέπετε;
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Αν δίνει άδεια ο Πρόεδρος.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κοιτάξτε, δεν μπορώ να ανοίξω νέο κύκλο συζήτησης. Πρέπει να μιλήσουν οι εισηγητές. Θα πάρει το λόγο η κα Κανέλλη. Μόνο κατ΄ εξαίρεση για ένα λεπτό.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Κύριε Πρόεδρε, θα ακούσει τους άλλους δύο και δεν θα ακούσει εμένα, γιατί θα φύγει.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ένα λεπτό, θα μιλήσει κυρία Κανέλλη, για να διευκολυνθούμε.
Επειδή οι δύο εισηγητές του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας δεν είχαν ακούσει τις αλλαγές, να δώσουμε ένα λεπτό στον καθένα μήπως έχουν κάποια παρατήρηση, ή κάτι να προσθέσουν με βάση τις αλλαγές. Και μετά θα συνεχίσουμε τη συζήτηση με την αγόρευσή σας.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Θέλω να διευκρινίσω, κύριε Πρόεδρε, με την άδειά σας ότι αυτές οι αλλαγές γίνονται ούτως ή άλλως με πρωτοβουλία της Κυβέρνησης ανεξάρτητα από το τι θα προτείνουν οι συνάδελφοι. Αν από τη συζήτηση προκύψει η ανάγκη να γίνουν και άλλες αλλαγές, δεν αποκλείεται να γίνουν. Αυτές θα γίνουν με πρωτοβουλία δική μας επειδή είναι νομοτεχνικές και η μία απ’ αυτές, που αφορά στα ποσοστά που θα πω, είναι και η ουσιαστική. Η συζήτηση είναι πάντα ανοιχτή και τα ώτα ευήκοα. Μπορεί να προκύψει κάτι. Να το βελτιώσουμε και να το ενσωματώσουμε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Το λόγο έχει ο κ. Βαρδίκος για ένα λεπτό μόνο.
ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΒΑΡΔΙΚΟΣ: Κύριε Υπουργέ, στο άρθρο 3 στη σελίδα 3 στο 1 α) i…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε Βαρδίκο, συγγνώμη. Θα αναφερθείτε μόνο στις αλλαγές που έκανε ο κύριος Υπουργός. Για τα άλλα που ήταν μέσα στο κείμενο τοποθετηθήκατε ήδη.
ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΒΑΡΔΙΚΟΣ: Πρέπει να διορθωθεί.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Σας παρακαλώ. Δεν σας έδωσα το λόγο γι’ αυτό. Αν έχετε κάποια παρατήρηση επί των αλλαγών, τα άλλα θα τα πείτε στη δευτερολογία σας.
ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΒΑΡΔΙΚΟΣ: Σ’ αυτά θέλω κάτι να πω. Δεν θα ξεπεράσω το λεπτό που μου δώσατε. Αλλά πρέπει κάτι να διορθωθεί.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Αφήστε τον να μιλήσει, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Δεν μπορώ να ανοίξω άλλο κύκλο συζήτησης, κύριε Υπουργέ. Με συγχωρείτε.
ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΒΑΡΔΙΚΟΣ: Θα είχα τελειώσει, κύριε Πρόεδρε.
Στο άρθρο 3 στο 1 α) i λέει: «Γραπτή συναίνεση της διοίκησης του οικείου αθλητικού σωματείου». Έχει απαλειφθεί η συναίνεση της ανώνυμης αθλητικής εταιρείας.
Γυρίστε πίσω στο 7 ε), λέει: «Γραπτή ανανέωση της συναίνεσης του οικείου αθλητικού σωματείου η της Ανώνυμης Εταιρείας». Πρέπει να σβηστεί το «…ή της ανώνυμης εταιρείας». Αυτό.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Κύριε Πρόεδρε, έχει δίκιο. Τι να κάνουμε; Είπε κάτι σωστό. Να τον τιμωρήσουμε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Έχει δίκιο, εντάξει. Τοποθετήθηκε, όμως, έκανε ήδη την εισήγησή του.
ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΒΑΡΔΙΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, σ’ αυτά που είπε ο Υπουργός συμφωνώ, αλλά θα ήθελα, γιατί σε τελική ανάλυση μόνο η ΕΠΟ ασκεί εθνική πολιτική στο ποδόσφαιρο…
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Δεν είναι αυτό που συζητάμε.
ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΒΑΡΔΙΚΟΣ: Μα είπαμε ότι θα τοποθετηθούμε στις παρατηρήσεις του Υπουργού.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Κύριε Βαρδίκο, όχι επί της ουσίας, επί των διορθώσεων.
ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΒΑΡΔΙΚΟΣ: Να διορθωθεί το ποσοστό του 1,5% σε 2% για την ΕΠΟ και το 3,5% να γίνει 3% για την Πρώτη Εθνική.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Καλώς! Ακούστηκε η άποψή σας.
Ο κ. Ορφανός έχει το λόγο για ένα λεπτό για να τοποθετηθεί επί των αλλαγών.
ΚΙΜΩΝ ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θέλω να μιλήσω επί των αλλαγών.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Όχι, κύριε Κουλούρη. Όταν θα έρθει η σειρά σας θα μιλήσετε. Δίνω μόνο το λόγο στους δύο εισηγητές που είχαν προηγηθεί.
ΚΙΜΩΝ ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ: Ιστορικό στέλεχος της Αλλαγής δεν θα μου δώσετε το δικαίωμα να μιλήσω επί των αλλαγών;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Δεν μου είπατε επί της Αλλαγής, επί των αλλαγών μου είπατε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Οι κύριοι συνάδελφοι κάνουν μία προσπάθεια να χαθεί ο χρόνος.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ορίστε, κύριε Ορφανέ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να πω το εξής: Στη διάρκεια της συζήτησης στην αρμόδια επιτροπή, χειροκροτήσαμε την πρωτοβουλία που είχε η Κυβέρνηση μετά από προτάσεις της Αντιπολίτευσης την κατάπτωση των εγγυητικών να τη διαθέτει υπέρ των αντιστοίχων συνδέσμων των επαγγελματιών.
Τώρα έρχεται και προσθέτει: «Ή σε μεμονωμένους εν ενεργεία ή μη αθλητές», δηλαδή κάτι που τους έδωσε το παίρνει πίσω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Καλώς, κύριε Ορφανέ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Δεν είναι καλώς, κακώς είναι!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Όχι, δεν καταλάβατε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Αντί να φροντίσει να τους δώσει αναδρομικά, παίρνει και αυτά που υποσχέθηκε.
Στο άρθρο 36, παράγραφος 1 όπου αναδιανέμετε ουσιαστικά τα ποσοστά η παρατήρηση μου και η παράκλησή μου, κύριε Υπουργέ, είναι ότι μας δίνεται μία ευκαιρία να δώσουμε 0,25% για τους αμειβόμενους -μια και τους το πήρατε ήδη το δικαίωμα- που δεν θα φέρει πρόβλημα σε κανένα. Είναι μερικές δεκάδες εκατομμύρια, τα οποία τα χρησιμοποιούν επαρκώς και με τον καλύτερο τρόπο. Εάν θέλετε, κάπου γράψτε πώς ακριβώς θα τα διανέμουν.
Επίσης, χαίρομαι που η Κυβέρνηση ήρθε να επικροτήσει τη δική μας βασική θέση από τη χθεσινή εισήγηση της απόσυρσης της παραγράφου 2 του άρθρου 36, που έδινε τη δυνατότητα στον ΟΠΑΠ να δίνει χρήματα στις ποδοσφαιρικές ανώνυμες εταιρείες ακόμα και όταν δεν συμμετείχαν στο ΠΡΟΠΟ και το ΠΡΟΠΟ-ΓΚΟΛ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Η κα Κανέλλη έχει το λόγο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Κύριε Πρόεδρε, ειπώθηκαν κάποια πράγματα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Τι είπατε, κύριε Υπουργέ;
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Εγώ δεν θα μιλήσω ποτέ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Θα μιλήσετε, κυρία Κανέλλη, και θα σας δώσω άνεση χρόνου.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Θα έχει φύγει ο Υπουργός και δεν θα έχω μιλήσει για τις αλλαγές.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Μα, ο κύριος Υπουργός δεν θα φύγει αμέσως.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Θέλω δύο λεπτά να μιλήσω επί των αλλαγών, όπως και οι υπόλοιποι προλαλήσαντες.
ΚΙΜΩΝ ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ: Μπορεί να σας καλύψει, κυρία Κανέλλη, ο κύριος Υπουργός.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: (Δεν ακούστηκε).
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Όχι, κυρία Κανέλλη, γιατί δεν έχετε μιλήσει, εσείς θα αγορεύσετε στη συνέχεια, αφού έχετε ήδη ακούσει τις αλλαγές.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Άρα, δεν θα μου δώσετε τα δύο λεπτά. Τι να σας πω; Ερμηνεύστε τον Κανονισμό, κύριοι, όπως θέλετε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Εγώ τον ερμηνεύω πάρα πολύ σωστά.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Θα μου επιτρέψετε να πω ότι ο κ. Βαρδίκος έκανε μια πολύ σωστή νομοτεχνική παρατήρηση. Είχαμε παραλείψει τη διαγραφή αυτή στην επιτροπή και άρα στο άρθρο 3, στην παράγραφο 7, στην περίπτωση ε΄ εκεί που λέει: «γραπτή ανανέωση της συναίνεσης του οικείου αθλητικού σωματείου και της Α.Α.Ε …», πρέπει οι λέξεις «και της Α.Α.Ε.» να διαγραφούν.
Ως προς τις παρατηρήσεις για τους παίκτες, που αφορούν στην κατάπτωση της εγγυητικής επιστολής και το 0,25%, θα μου επιτρέψετε να πω ότι αυτό που έχουμε προβλέψει υπερκαλύπτει το 0,25%, αλλά προς αποφυγή κάθε παρεξήγησης στο άρθρο 25, στην παράγραφο 1, εκεί όπου τώρα έχει διαμορφωθεί αυτό το εδάφιο που θα σας ξαναδιαβάσω για να έχετε νωπό στη μνήμη σας: «Τα αντίστοιχα ποσά διατίθενται ως επιχορήγηση με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού στον οικείο σύνδεσμο επαγγελματιών αθλητών ή σε μεμονωμένους εν ενεργεία ή μη αθλητές που έχουν ανάγκη βοήθειας», θα προστεθεί ακόμα ένα εδάφιο: «Τα ποσά που διατίθενται κατά το προηγούμενο εδάφιο δεν μπορεί να είναι κατώτερα του ποσού που αντιστοιχεί με το 0,25% των ποσοστών από τα δελτία ΠΡΟΠΟ που κατανέμεται στην ΕΠΟ, στην ΕΠΑΕ και στις ΠΑΕ.»
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Παρακαλώ, κύριε Υπουργέ, να ακούσετε για δύο λεπτά την κα Κανέλλη για να μην έχει παράπονο.
Ορίστε, κυρία Κανέλλη.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Τον αποδεσμεύω. Να φύγει χωρίς να με ακούσει για δύο λεπτά.
Κύριε Πρόεδρε, υποτίθεται ότι συζητάμε από το άρθρο 1 έως το 9 αυτήν τη στιγμή και μετά θα συζητήσουμε από το άρθρο 10 έως το 38. Αυτό αποφασίστηκε. Ούτε μέχρι το άρθρο 51 ούτε μέχρι το άρθρο 25.
Θα σεβαστώ, λοιπόν, τον Κανονισμό. Δεν θα μιλάω επί της ουσίας για ποσοστά.
Δεν θα δεχθώ να μοιράζω λεφτά ανάμεσα από παρεμβάσεις και να τα παίρνω από τη Β΄ εθνική κατηγορία για να δίνω 1,5%, ενώ όλοι φωνάζουμε για 2% στην ΕΠΟ.
Βλέπετε, λοιπόν, τι ωραία που κάποιος μπορεί να οικειοποιείται το δικαίωμα που του δίνει ο Κανονισμός; Αφού μου το δίνει ο Κανονισμός στη βασική μου εισήγηση, να μη μιλήσω από το 1 ως το 9, να μιλήσω γι’ αυτά που είπε ο Υπουργός και να έχω μπροστά μου και δεκαπέντε λεπτά για να το κάνω. Άμα θέλετε, θα το κάνω.
Λοιπόν , δώστε 2% στην ΕΠΟ. Να πάρετε το μισό από την ΕΠΑΕ και να πάρετε το μισό από την Α΄ εθνική κατηγορία. Όχι να παίρνετε από τη Β΄ εθνική κατηγορία, να την εξισώνετε με την Γ’ εθνική κατηγορία για να μείνουν άθικτα τα λεφτά της Α΄ εθνικής κατηγορίας, όπου είναι και τα πολλά τα λεφτά, οι ΕΠΑΕ, και να δίνετε στην ΕΠΟ 1,5%. Διότι όλο αυτό το νομοθέτημα –για να μπω και στην ουσία του πράγματος, αγαπητοί συνάδελφοι- γίνεται με βάση τη Σύμβαση της Ζυρίχης. Εκεί μας ζητήθηκαν κάποια πράγματα και τα υπογράψαμε.
Χθες εμείς κάναμε μία πρόταση στον Υπουργό και στην Κυβέρνηση και ο κ. Λιάνης απάντησε ότι δεν μπορούν να γίνουν αυτά τα «ουτοπικά και πάρα πολύ ωραία» –ευχαριστούμε για το κομπλιμέντο- που πρότεινε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας γιατί προσκρούει στη FIFA.
Κατ’ αρχάς, ακούστε. Δεν υπογράψατε κάποια συμφωνία που να απαγορεύει στη Βουλή των Ελλήνων και στην Κυβέρνηση να νομοθετεί. Δεύτερον, ούτως ή άλλως η συμφωνία με τη FIFA σας λέγει ότι η ΕΠΟ πρέπει να έχει το πάνω χέρι. Εσείς εδώ νομοθετείτε, έτσι ώστε να μην έχει το πάνω χέρι η ΕΠΟ. Και δεν φτάνει που δεν θα το έχει, τους δίνετε και λιγότερα λεφτά. Γιατί; Αντιθέτως, ολόκληρο το πνεύμα της συμφωνίας της FIFA είναι να δώστε πραγματικά κυρίαρχο ρόλο στην ΕΠΟ.
Πάω στη βία στα γήπεδα, διότι εν τέλει εκεί θα δούμε και τι σας σύστησε η συμφωνία. Εκτός από κάμερες και εκτός από το να δώσετε εποπτεύοντα ρόλο στη ΔΑΕΒ, δεν σας ζήτησε να κάνετε όλα αυτά τα πράγματα που κάνετε. Είναι απίστευτο. Εμείς είμαστε υπέρ της βίας; Κάθε άλλο παρά! Μας λέτε όμως να δεχθούμε λογική καταστολής.
Δοκίμασα να σας το πω χθες: Θα διασπείρετε τη βία στους δρόμους των πόλεων. Με τον τρόπο που επιτίθεστε κατασταλτικά στους φιλάθλους, θα φτάσετε εκεί. Να σας πω, σε ποια χώρα ζούμε; Στην Ελλάδα ζούμε. Μήπως δεν ξέρετε ότι τα αστυνομικά τμήματα δεν έχουν χώρο να στεγάσουν ούτε τους συλλαμβανόμενους Αλβανούς;
Άκουσα τον εισηγητή της Πλειοψηφίας να μιλάει για το παρεπόμενο μέτρο. Κατά την άποψή μας είναι αμφίβολης συνταγματικότητας, όπως και η αφαίρεση της ανασταλτικότητας της ποινής που ισχύει για όλα τα εγκλήματα βίας, άμα ασκηθεί έφεση αλλά εδώ, ειδικά για τα αθλητικά, εν όψει προφανώς και της Ολυμπιάδας, καταργούμε και το δικαίωμα της ανασταλτικότητας, δηλαδή κινούμεθα επί ξηρού ακμής συνταγματικά, στην κόψη του ξυραφιού. Αλλά αυτή η παρεπόμενη ποινή είναι και ανέφικτη. Δεν φτάνει που θα παίρνει –και ορθώς το παίρνει, εμείς δεν έχουμε καμία αντίρρηση- ποσοστό η Αστυνομία, θα πληρώνει δηλαδή ο φίλαθλος μέσα στην τιμή του εισιτηρίου την μπέιμπι-σίτερ που θα είναι το αστυνομικό τμήμα από έξι μήνες μέχρι δύο χρόνια. Και αυτό προάγει την άμιλλα! Προάγει την ευπρέπεια στους αγώνες!
Μα, η βία έχει κοινωνικές ουσιαστικές άλλες ρίζες, δεν έχει τη διεξαγωγή των αγώνων. Λέτε για παράδειγμα στο 1: «Απαγορεύεται οποιαδήποτε δημόσια δήλωση, ενέργεια αθλητών που διαταράσσει τη διεξαγωγή του αγώνα». Πότε γίνονται οι δηλώσεις, κυρίες και κύριοι Βουλευτές; Πριν από τους αγώνες. Και δεν μου λέτε, αν βρεθεί έντυπο ή κανάλι και φιλοξενήσει δηλώσεις με τίτλους, που δεν ανήκουν στον δηλώσαντα, τι θα τον κάνετε, θα τον τιμωρείτε εκ των προτέρων ή εκ των υστέρων; Και ποιος θα το κρίνει; Τι πάει να πει «δήλωση»; Ποια δήλωση θα είναι ευπρεπής ή δεν θα είναι ευπρεπής; Θα πάμε στο αυτεπάγγελτο, κατά την κρίση του ενός και μόνου αθλητικού δικαστού; Πας δηλώνων οτιδήποτε θα θεωρείται σε αυτό το μονοπρόσωπο δικαστικό όργανο ως ο κρίνων τη δήλωση, αν ήταν εμπρηστική ή όχι. Γιατί δεν λέτε πιο απλά: «Θα μπει φίμωτρο», «Οι αγώνες θα γίνονται με φίμωτρο».
Σας το είπαμε και στην επιτροπή. Δεν μπορώ να καταλάβω, ειλικρινά: Είναι δουλειά του Υπουργού να καθορίσει με απόφασή του ποιο μέσο δημόσιο και ποιο ιδιωτικό θα μεταφέρει φιλάθλους; Δηλαδή, τι έχετε κατά νου; Θα βγάλετε και προδιαγραφές στόλου, καθισμάτων; Και είναι δημοκρατικό μέτρο πάταξης της βίας να μπορεί να αρνείται ο φορέας, ο δημόσιος φορέας της μετακίνησης των πολιτών, να πάει και να φέρει οργανωμένους φιλάθλους; Και δηλαδή αν είναι δημόσιος φορέας και είναι τρένο, τι θα κάνετε; Θα αρνείται να μεταφέρει φιλάθλους και θα κάνει ειδικό έλεγχο στην πόρτα μεταξύ των εργαζομένων που πηγαινοέρχονται στις δουλειές τους και των φιλάθλων; Θα σας πω το απλό πράγμα: Θα αφαιρέσουν οι φίλαθλοι τα διακριτικά, της οργανωμένης τους εμφάνισης. Θα κυκλοφορούν όπως όλοι οι υπόλοιποι. Δεν θα είναι οργανωμένοι οι φίλαθλοι. Γιατί το βάζετε αυτό; Διότι έχετε λάθος φιλοσοφία στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζετε τη βία. Η βία προέκυψε στα γήπεδα από τότε που εμπορευματοποιήθηκε. Εάν θέλατε θα είχατε βάλει για παράδειγμα πλαφόν φτηνών εισιτηρίων, να το παίρνουν οι οργανωμένοι φίλαθλοι για να τους γνωρίζετε. Έχετε καλές προθέσεις, μη ενδεχομένως και κεκρυμένα όχι τόσο καλές προθέσεις όσο φαίνεται. Διότι δεν είναι δυνατόν να προσπαθείτε να κτυπήσετε τη βία, εξοικειώνοντας το σύνολο του ελληνικού πληθυσμού και ειδικότερα την ευαίσθητη νεολαία σε δήθεν αμυντικό «big brotherισμό», κάμερες παντού. Δυστυχώς διαψεύδεστε από την πραγματικότητα. Όσο περισσότερο εξοικειώνονται απαξάπαντες με τις κάμερες παντού, τόσο αυξάνετε τις πιθανότητες, το οργανωμένο έγκλημα να βρίσκει τρόπο να χρησιμοποιεί και να χειραγωγεί τους νέους για να παρακάμψει τις κάμερες. Θα φτιάξετε στρατούς από φιλάθλους ή θα αδειάσετε εντελώς τις κερκίδες.
Να βάλετε ονομαστικά εισιτήρια. Και θα προμηθεύονται και οι σύνδεσμοι ονομαστικά εισιτήρια, σφραγισμένα από την αστυνομία.
Έχετε συναντήσει πολλές φορές μεγαλοπαράγοντες, προέδρους, ανθρώπους που ζουν, έχοντας μια ποδοσφαιρική ομάδα, μόνο και μόνο για να ακούσουν τη λέξη «κύριε Πρόεδρε» και ζουν μόνο μ΄ αυτό το σκοπό; Έχετε δει τα μπλοκάκια στην τσέπη, που μοιράζουν σε οργανωμένες θύρες; Έχετε δει τον τρόπο, με τον οποίο μοιράζονται τα εισιτήρια; Ξέρετε πώς γίνεται αυτό; Γίνεται με συνθήκες αρένας, όπως συνέβαινε στη ρωμαϊκή αρένα, την ώρα που είναι ο αυτοκράτορας καθισμένος απέναντι και πετάει στο λαό από κάτω και στο πόπολο καρβέλια. Εδώ θέλετε και τον άρτο σε ορισμένες τσέπες και το θέαμα. Και μας είπε ο εισηγητής της Πλειοψηφίας –ειλικρινά δεν σας πιστεύω- «θα βάλετε τηλεοπτικές ωραίες συσκευές». Μήπως και υποκρύπτεται εδώ η πρόθεση, να υπογράψουν τα αστυνομικά τμήματα κάποιο συμβόλαιο με κάποια εταιρεία, που θα χορηγεί σε κάθε αστυνομικό τμήμα από μια οθόνη, στην οποία θα βλέπουν την ώρα των γηπέδων, το μάτς της αρεσκείας τους;
Δηλαδή, ακόμα και για την Ελληνική Αστυνομία, αυτό το ρόλο θέλετε, του παιδονόμου, στα πλαίσια της παρεπόμενης ποινής.
Ξέρετε κάτι; Θα προτιμήσει ο άλλος να πάει στην καφετέρια, σε μια γιγαντοοθόνη, θα πληρώσει τον καφέ του και όταν αποφασίσει να τα κάνει λαμπόγυαλο –γιατί για άλλους λόγους θα θέλει να τα κάνει λαμπόγυαλο και όχι για το αποτέλεσμα- θα βγει στο δρόμο, στην αντίπαλη καφετέρια.
Δεν ακούτε, δεν είναι μέτρα αυτά. Μπορείτε να εποπτεύσετε τη λειτουργία των συνδέσμων των φιλάθλων. Ορθώς το πράττετε, θα το ψηφίσουμε. Όλα τα υπόλοιπα, γιατί; Γιατί δημιουργείτε συνθήκες ασφυκτικής καταστολής, ωσάν «ποιος πάει καλέ στο γήπεδο»; Ποιος πάει; Τα παιδάκια πάνε, οι νέοι πάνε, οι εργαζόμενοι. Είναι πολλοί που το κόβουν από τα πενιχρά τους εισοδήματα το εισιτήριο για να πάνε.
Είναι τόσο πια εχθρός αυτός ο λαός; Τι έχετε απέναντί σας; Ορδές διαδηλωτών; Και μάλιστα με μια διάρκεια αντιμετωπίζετε τον κόσμο που θέλει να πάει στα γήπεδα, την ίδια ώρα που του ζητάτε να γίνει εθελοντής. Για το Θεό δηλαδή!
Από την άλλη μεριά, διατηρείτε ψευδαισθήσεις ότι τα επεισόδια θα μείνουν διότι η εμπορευματοποίηση του αθλητισμού είναι αυτή που έφερε τη βία. Μόνο η εμπορευματοποίηση.
Διατηρείτε την ψευδαίσθηση ότι η βία πολεμιέται με αυτά τα μέτρα στην Α΄, στη Β΄ εθνική κατηγορία, στο ποδόσφαιρο ή στο μπάσκετ; Να θυμίσω στην Εθνική Αντιπροσωπεία, κύριε Πρόεδρε, ότι όλοι μας έχουμε εκφράσει την απορία, μα, πώς τα επεισόδια από το ποδόσφαιρο πήγαν στο μπάσκετ, από το μπάσκετ πήγαν στο βόλεϊ, από το βόλεϊ θα πάνε στην υδατοσφαίριση και από την υδατοσφαίριση θα πάνε κάπου αλλού; Σε λίγο θα φθάσουμε να έχουμε και αλλού επεισόδια, γιατί δεν πατάσσουμε το πρόβλημα στην ουσία. Εδώ ξέρετε πώς μοιάζουν τα περισσότερα μέτρα σας; Για να προστατεύσετε τις καρέκλες ως περιουσιακό στοιχείο των ΠΑΕ, να προστατεύσετε ενδεχομένως το θέαμα. Αλλά πώς θα το προστατεύσετε το θέαμα; Με σιωπηλές κερκίδες;
Επιπλέον έχετε και μία αντίληψη ότι ο αθλητικός δικαστής που αυτεπαγγέλτως θα παρεμβαίνει σε όλα τούτα και θα τα παρακολουθεί, είναι ένα τέρας με εκατόν είκοσι οκτώ μάτια, ο οποίος όταν γίνονται συγχρόνως οι αγώνες σε όλους τους αγώνες θα εποπτεύει πλάνο-πλάνο, γιατί μόνο οι κάμερες θα μπορούν να το έχουν αυτό, ποιος ακριβώς το έκανε.
Ειδικά στο κομμάτι των δηλώσεων προσέξτε καλά, γιατί αργά ή γρήγορα θα πριονίσετε και το κύρος του αθλητικού δικαστή, θα πριονίσετε και το κύρος της πολιτείας, διότι θα είναι πολλοί αυτοί που θα λένε ότι οι δηλώσεις που έχουν προηγηθεί των αγώνων ερμηνεύτηκαν, αλλιώς για τη μία ομάδα και αλλιώς για την άλλη και δι’ αυτών των δηλώσεων αλλοιώθηκε με δικαστικές αποφάσεις εκ των προτέρων ο αγώνας. Γι’ αυτό είχαμε επεισόδια. Και τα επεισόδια επισύρουν ποινές και οι ποινές επισύρουν βαθμολογικές ή άλλες εκπτώσεις.
Άρα, λοιπόν, δίνετε τη δυνατότητα με τον τρόπο που αντιμετωπίζετε το θέμα εκ των προτέρων να αλλοιώνεται ένα αποτέλεσμα αγώνα. Και μετά, οφείλετε να πολεμήσετε τη βία. Ξέρετε κάτι; Επιδιώκει ολόκληρο το νομοσχέδιο και ολόκληρη η φιλοσοφία η αθλητική, πρωταθλητισμό. Και βεβαίως είναι κατανοητό, δεν ζούμε σε κοινωνία loosers που λένε και οι σύμμαχοί μας, των χαμένων, πρέπει να είναι όλοι πρωταθλητές. Πρέπει να είναι όλοι πρώτης τάξεως. Πού είναι ο μαζικός αθλητισμός; Αντιμετωπίζεται η βία με αυτά τα μέσα;
Κοιτάξτε, δεν υπάρχει πολιτική βούληση για να εντοπίσετε και να αντιμετωπίσετε τα κοινωνικά αίτια της βίας. Έχετε προχωρήσει σε μέτρα, τα οποία είναι υπερβολικά κατασταλτικά, διακυβευτικά των ατομικών δικαιωμάτων των φιλάθλων, των οπαδών. Απαγορεύετε για παράδειγμα τη διέλευση σε κάποιον που πάει. Το αφήνετε στην κρίση της Αστυνομίας.
Σας προτείνουμε να αλλάξετε τη διατύπωση του «κατά την κρίση της Αστυνομίας» γιατί πάλι στην κρίση της Αστυνομίας θα είναι τα πάντα. Ποιας Αστυνομίας; Πότε Αστυνομίας; Πού Αστυνομίας; Για ποιο λόγο Αστυνομίας; Τι να πρωτοκάνει η Αστυνομία, έτσι όπως την έχετε φτιάξει. Τι θα κάνει; Κατά την κρίση της Αστυνομίας θα έχουμε ή δεν θα έχουμε άδειες κερκίδες; Θα στερεί έσοδα; Τι θα κάνετε; Πώς θα τα αντιμετωπίσετε; Σε ποια κρίση της Αστυνομίας θα το αφήσετε; Η Αστυνομία να μπορεί να απαγορεύει την προσέλευση στον αγωνιστικό χώρο όταν το άτομο είναι οπλισμένο ή φέρει αιχμηρά αντικείμενα. Μόνο έτσι θα μπορέσετε να το δικαιολογήσετε. Είναι πρόταση. Αλλάξτε το. Να πείτε όταν φέρει αιχμηρά αντικείμενα. Αλλιώς τι θα κάνει η Αστυνομία; Θα κρίνει από την όψη; Από το τι φοράει; Θα τον κόβει ή θα τον έχει φακελωμένο; Και πάλι και φακελωμένο να τον έχει, τι θα έχει; Ηλεκτρονική κάρτα;
Ξέρετε πού νομίζουμε ότι θα οδηγήσει αυτή η φιλοσοφία μετά από τις κάμερες; Σε βραχιόλια. Θα περάσετε βραχιόλια στον κόσμο και ειδικά στη νεολαία και θα λέτε ότι αυτό είναι στη χώρα του ολυμπισμού, είναι στη χώρα των αθλητικών ιδεωδών, είναι στη χώρα της άμιλλας, γιατί πρέπει η ΠΑΕ να παίρνει τη μερίδα του λέοντος.
Μπορείτε να πάρετε μέτρα. Και για όποια απ’ αυτά, άρθρο κατ’ άρθρο όταν θα έρθει η ώρα της ψήφισης, έχετε πάρει μέτρα τα οποία δεν είναι προς αυτήν την κατεύθυνση, να είσαστε βέβαιοι ότι θα τα ψηφίσουμε.
Χθες σας ακούσαμε εδώ στην τοποθέτησή σας επί της αρχής να λέτε ότι μεγάλες καινοτομίες είναι η επαναφορά των δικαστών και σωστά στο χώρο της αθλητικής δικαιοσύνης, ο εξειδικευμένος αθλητικός δικαστής και ότι αυτά είναι καινοτομικά, είναι πολύ ουσιαστικά.
Σας ξέφυγε μία φράση, κύριε Υπουργέ, το είπατε. Κοιτάξτε τα Πρακτικά. Ο Υπουργός δεν θα έχει την ευθύνη. Τι κάνετε; Μετακυλίετε πολιτική ευθύνη για τα φαινόμενα της κοινωνικής βίας είναι φαινόμενα πολιτικής ευθύνης. Δεν είναι δικαστική υπόθεση. Κάθε φορά που η πολιτεία καταφεύγει σε εισαγγελείς, δικαστές αστυνόμους, κάμερες, φακελώματα, συρρικνώνεται η δημοκρατική διαδικασία και ευθύνη, μικραίνει η δημοκρατία όσο πολλαπλασιάζεται η αστυνομική και δικαστική εποπτεία. Αν μετακυλύσουμε λοιπόν σε ειδικευμένους δικαστές την ευθύνη για την κοινωνική βία στα γήπεδα, δεν θέλουμε να είμαστε κακοί προφήτες. Είναι βίαιη αυτή η αντιμετώπιση των φιλάθλων και των οπαδών. Μονίμως στα γήπεδα τους λένε πότε δωδέκατο παίκτη από το ποδόσφαιρο πότε έκτο παίκτη από το μπάσκετ. Αν σ’ αυτό το φίλαθλο εκ των προτέρων αυτή η υπέροχη δημοκρατική μας πολιτεία, όπως λέτε εσείς, δεν είναι σε θέση να είναι προληπτική αλλά όχι κατασταλτική, εμπνευστική αλλά όχι καταδιωκτική, αν τον αντιμετωπίσετε σαν εχθρό, θα είσαστε θύματα του «η βία φέρνει βία» και θα το έχουμε νομοθετήσει.
Τα υπόλοιπα θα τα αναφέρω στην κατ’ άρθρο ψήφιση από το άρθρο 1 έως το άρθρο 9.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Τμήμα ότι η συνάδελφος Βουλευτής Επικρατείας κα Χριστίνα Σπυράκη ζητεί ολιγοήμερη άδεια απουσίας στο εξωτερικό.
Η Βουλή εγκρίνει;
ΠΟΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Η Βουλή ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια.
ΚΙΜΩΝ ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε Κουλούρη, ζητάτε συνεχώς το λόγο. Προηγείται η κα Ξηροτύρη.
ΚΙΜΩΝ ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ: Η κα Ξηροτύρη το δέχθηκε να προηγηθώ και την ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Γιατί θέλετε όμως, το λόγο επί του Κανονισμού; Για διευκρινίσεις σ’ αυτά που είπε ο κύριος Υπουργός; Ξεκαθαρίστε το.
ΚΙΜΩΝ ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ: Επειδή ξέρετε ότι έχω κάποια υποχρέωση, θα κάνω μόνον δύο παρατηρήσεις.
Μια και ο εκλεκτός φίλος και συνάδελφος Υπουργός είναι παρών, θα ήθελα να τον παρακαλέσω και εγώ, ένας άνθρωπος που έχω κάτι συμβάλει σ’ αυτό το χώρο που λέγεται αθλητισμός, να συμφωνήσει σ΄ αυτό που και άλλες πτέρυγες της Βουλής υποστήριξαν. Όταν μιλάμε για ποδόσφαιρο πρέπει να ξεκινάμε από τη στήριξη της ΕΠΟ. Δεν μπορεί να έχουμε επαγγελματικό ποδόσφαιρο εάν δεν έχουμε ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Και να συμφωνήσετε, κύριε Υπουργέ, το 1,5% να γίνει 2%. Αυτό είναι η πρώτη μου παρατήρηση.
Επίσης, περιορίστε από 2,5% σε 2% την ΕΠΑΕ, την Α΄ Εθνική στο 3%, τη Β΄ Εθνική στο 2,5% και τη Γ΄ Εθνική στο 2,5%.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Ό,τι αφορά την ΕΠΟ, καλύπτει και εμένα
ΚΙΜΩΝ ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ: Κύριε Υπουργέ, εγώ συμφωνώ με τη διατύπωση που κάνατε, αλλά κάντε τη ακόμη πιο καθαρή για το ΠΣΑ. Είπατε ότι δεν θα είναι κάτω από 0,25%…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Παρακαλώ ολοκληρώστε.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Κύριε Κουλούρη, το έκανα πιο καθαρό.
ΚΙΜΩΝ ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ: Να είναι γραμμένο ώστε να παίρνουν οπωσδήποτε 0,25
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε Κουλούρη, με δυσκολεύετε. Ζητήσατε το λόγο για διευκρίνιση και τελικά τοποθετείστε επί της ουσίας. Παρακαλώ ολοκληρώστε.
ΚΙΜΩΝ ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ: Θέλω να πω δύο κουβέντες για το ζήτημα της βίας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Σας παρακαλώ, κύριε Κουλούρη!
ΚΙΜΩΝ ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ: Να μην τοποθετηθώ τώρα; Να γραφτώ σαν ομιλητής;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Παρακαλώ να τοποθετηθείτε μετά. Πρέπει να δώσουμε το λόγο στην κα Ξηροτύρη.
ΚΙΜΩΝ ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ: Μα έχω συνεννοηθεί μαζί της.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Δεν είναι, όμως, η σειρά σας να μιλήσετε. Παρ’ όλο αυτά με την ανοχή του Τμήματος έχετε το λόγο για δύο λεπτά.
ΚΙΜΩΝ ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ: Κύριε Υπουργέ, εγώ θα συμφωνούσα λίγο πολύ σ’ αυτές τις διατάξεις που βάζετε για τη βία. Πιστεύω, όμως, ότι είναι διατάξεις που θα δοκιμαστούν στη ζωή.
Πολύ φοβάμαι ότι όλες αυτές οι διατάξεις θα φανούν στην πράξη ότι δεν μπορούν να λειτουργήσουν. Θα έλεγα ότι η πλέον ριζοσπαστική λύση –το λέω με παρρησία στη Βουλή- θα ήταν να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα των συνδέσμων. Από κει ξεκινάει το πρόβλημα της βίας. Πώς θα διανέμονται τα εισιτήρια; Να μη διανέμονται τα εισιτήρια μέσω των συνδέσμων αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε το μεγάλο πρόβλημα της βίας. Να μην επιτρέπονται μετακινήσεις φιλάθλων. Γιατί ασφαλώς και το πρόβλημα της βίας, είναι ζήτημα που συνδέεται με το πώς τα κοινωνικά ζητήματα φορτίζουν τον κάθε ένα χωριστά και πώς ξεσπάνε μέσα από τα αδιέξοδα τους; Είναι ζήτημα κουλτούρας, είναι ζήτημα παιδείας, είναι ζήτημα αγωγής, είναι ζήτημα με το πώς ο κάθε νέος αντιδρά στα αδιέξοδα που έχει μπροστά του.
Γι ’αυτό θεωρώ ότι όλα τα μέτρα, που έχουμε και παλαιότερα δοκιμάσει, δεν έχουν ισχύσει. Πρέπει να τα δούμε σε σχέση με την ευθύνη των προέδρων, μέσα από τους συνδέσμους και μέσα από τις μετακινήσεις τους.
Αυτές τις παρατηρήσεις είχα να κάνω και ελπίζω τα ζητήματα να βρουν λύση.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Από τη δική μας πλευρά θεωρούμε ότι οι ΕΠΟ έχουν δίκιο σ’ αυτό που ζητούν και να γίνει δεκτή η πρόταση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Η κα Ξηροτύρη ως εισηγήτρια του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου έχει το λόγο.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Πριν αρχίσω, επί των άρθρων του πρώτου κεφαλαίου θα ήθελα να ρωτήσω τον Υπουργό για τις αλλαγές που είχε κάνει, σχετικά με το 0,25%. Αν είχαμε την ευτυχία να είναι όλα τόσο καλά και να μη χρειαστεί να εκπέσει καμία εγγυητική επιστολή, θα εγγυηθεί κάποιος άλλος αυτό το 0,25%;
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Είναι σαφής η διάταξη όπως την έχουμε. Προς το σκοπό αυτό θα διατίθεται οπωσδήποτε το ποσό αυτό.
ΚΙΜΩΝ ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ: Και αν δεν καταπέσουν οι εγγυητικές;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ρώτησε ήδη αυτό η κα Ξηροτύρη και απήντησε ο κύριος Υπουργός.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Οδηγούμαστε σε υπερβολές και σε αδυναμία κατανόησης του συστήματος του νόμου. Αν δεν έχουν καταπέσει οι εγγυητικές επιστολές, σημαίνει ότι όλα πηγαίνουν τέλεια, ότι όλοι πληρώνονται, οι παίκτες, οι προπονητές, οι οφειλέτες, ότι τηρείται ο νόμος, ότι είμαστε σε μια ειδυλλιακή κατάσταση. Άρα δεν θα έχει κανείς ανάγκη γιατί θα έχουν όλοι πληρωθεί.
Δεύτερον, με την ευκαιρία και με την ευγενική σας ανοχή, επειδή απευθυνθήκατε σε εμένα: εμείς πήραμε την πρωτοβουλία σήμερα και δίνουμε 1,5% των ποσοστών του ΠΡΟΠΟ στην ΕΠΟ. Η ΕΠΟ είναι ομοσπονδία η οποία επιχορηγείται κανονικά από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Μετέχει στο πρόγραμμα της ολυμπιακής προετοιμασίας. Μπορεί αυτή η επιχορήγηση να αυξάνεται, μπορεί να κάνει άλλου είδους συμφωνία με τον ΟΠΑΠ εν όψει του ότι διαχειρίζεται πλήρως τα δικαιώματα από το κύπελλο Ελλάδος. Προσθέτουμε κάτι αλλά δεν είναι το μόνο. Ενώ τα ποσοστά που αφορούν τις ΕΠΑΕ και τις ΠΑΕ είναι ποσοστά που ρυθμίζονται από το νόμο ειδικά γιατί πρόκειται για κερδοσκοπικές επιχειρήσεις και για μια ένωση επιχειρήσεων οι οποίες δεν μπορούν να επιχορηγούνται. Παίρνουν, λοιπόν, από το ΠΡΟΠΟ ένα ποσοστό επειδή ήταν μια παραδοσιακή κατάσταση σε σχέση με τον ΟΠΑΠ. Όπως διαμορφώθηκε η διάταξη, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι πρέπει να μετέχουν οι ομάδες στα δελτία προκειμένου να παίρνουν τα ποσοστά αυτά. Δεν θέλουμε να κάνουμε πρόσθετες επιθετικές κινήσεις. Εμείς θέλουμε να εφαρμόζεται ο νόμος και να καταλαβαίνουν όλοι τα μηνύματα που στέλνουμε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Δεν το ξεκαθαρίσατε. Στην ειδυλλιακή τέλεια περίπτωση δεν θα παίρνουν το 0,25%;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε Ορφανέ, δεν γίνεται έτσι η συζήτηση. Ίσως εγώ μέμφομαι τον εαυτό μου, γιατί ήμουν ανεκτικός. Είναι η ομιλήτρια στο Βήμα και κακώς η ίδια η κα Ξηροτύρη ζήτησε από τον κύριο Υπουργό, απάντηση και του έδωσε την άδεια να τη διακόψει.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Με την παρέμβαση ο Υπουργός, θόλωσε το τοπίο.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Πραγματικά διαπιστώνεται η ανάγκη απ’ όλους μας, ότι θα πρέπει να υπάρξει δραστική αντιμετώπιση τόσο των αιτιών που παράγουν τη βία στις αθλητικές εκδηλώσεις και οι οποίες εντείνονται όσο κυρίαρχη γίνεται η επιχειρηματικότητα στον αθλητισμό αλλά και η διαφημιστική υστερία.
Είπαμε ότι το πρόβλημα της βίας είναι ένα κοινωνικό πρόβλημα. Αφορά όλα τα αθλήματα. Βέβαια σε ορισμένα αθλήματα και ιδιαίτερα στο ποδόσφαιρο η βία αποκτά πιο έντονα χαρακτηριστικά. Συνδέεται με το πρόβλημα της αξιοπιστίας, με τη λειτουργία των θεσμών, με την εμπιστοσύνη των φιλάθλων στα θεσμικά όργανα του ποδοσφαίρου, με το επίπεδο των διοικητικών παραγόντων, με τον τρόπο λειτουργίας των συνδέσμων των φιλάθλων αλλά και με τον αθλητικό τύπο. Τα τελευταία χρόνια, μειώνεται σημαντικά η ευθύνη για φαινόμενα βίας από ποδοσφαιριστές ή αθλητές.
Πρέπει να επισημάνω ότι δεν είχαμε έλλειψη νομοθετικού πλαισίου. Το νομοθετικό πλαίσιο που υπήρχε, δεν εφαρμόστηκε. Τα μέτρα που πάρθηκαν ήταν μέτρα καταστολής. Είναι γνωστές οι απαγορεύσεις μετακίνησης θεατών, πώλησης εισιτηρίων, παρουσίας ατόμων σε αστυνομικά τμήματα. Αυτά τα μέτρα, θα πρέπει να συνεκτιμηθούν ως προς τη συνταγματικότητά τους, ως προς την αποτελεσματικότητά τους, στην αποφυγή επεισοδίων, ως προς το αν έφεραν ή αν έδιωξαν φιλάθλους από το γήπεδο ή αν τόνωσαν το ενδιαφέρον του κόσμου για τα εθνικά πρωταθλήματα.
Εμείς έχουμε την αίσθηση ότι μέχρι σήμερα, καμία κυβέρνηση εκτός από μέτρα καταστολής, δεν πήρε ουσιαστικά μέτρα πρόληψης. Βασική προϋπόθεση για να εκλείψει η ψευδαίσθηση συμμετοχής στον αγώνα, θεωρούμε ότι είναι η επίτευξη της ενεργούς συμμετοχής των νέων στον αθλητισμό αντί να είναι παθητικοί θεατές. Νομίζουμε ότι αυτές οι διατάξεις, παρά το γεγονός ότι πολλές είναι θετικές, θα καταλήξουν στο δεύτερο. Το θέμα της βίας στα γήπεδα σε μεγάλο βαθμό, θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί, αν το επιθυμούσαν οι ομάδες. Προς αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να αναζητηθούν τα μέτρα για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Είναι χαρακτηριστικές οι περιπτώσεις των εξαιρετικά χαμηλών ποινών για γεγονότα που συνέβησαν. ΄Ετσι χάθηκε μια πολύ μεγάλη ευκαιρία να δοθεί σαφές μήνυμα από την αθλητική δικαιοσύνη πως δεν πρόκειται να ανεχθεί στο μέλλον παρόμοιες περιπτώσεις.
Δίναμε και δίνουμε μεγάλη σημασία στο ρόλο που μπορεί να παίξει η ΔΕΑΔ ως ένα θεσμικό όργανο και όχι ως συμβουλευτική επιτροπή χωρίς αρμοδιότητες όπως είναι σήμερα. Σας ζητήσαμε να ενισχύσετε περισσότερο το θεσμικό της ρόλο. Θεωρούμε ότι στα άρθρα 1 ως 9 του νομοσχεδίου, λαμβάνονται θετικά μέτρα και ιδίως προς την κατεύθυνση του ελέγχου των συνδέσμων των φιλάθλων. Είναι μέτρα ομαλής λειτουργίας τους και μετατροπής όσων αποτελούν άτυπες οργανώσεις χωρίς καταστατικό μητρώο μελών και βιβλία σε νόμιμους συλλόγους που θα έχουν ευθύνη για τις πράξεις των μελών τους απέναντι στην ελληνική δικαιοσύνη. Ορίζονται συγκεκριμένες προϋποθέσεις και κωλύματα για την εγγραφή ατόμων στους συνδέσμους, αλλά και συγκεκριμένα μέτρα για τις σχέσεις των συνδέσμων των φιλάθλων με τα αθλητικά σωματεία.
Όμως, πρέπει να επισημάνουμε ότι παρά το γεγονός ότι οι αθλητικές ενώσεις είναι υπεύθυνες για τις ενέργειες των οπαδών τους στους αγωνιστικούς χώρους, γίνονται ενέργειες που υποδαυλίζονται από συγκεκριμένες ενέργειες, δηλώσεις κλπ. οι οποίες βρίσκουν ανταπόκριση στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και έτσι δημιουργείται ένα ιδιαίτερο πρόβλημα. Το νομοσχέδιο δεν θα πρέπει εδώ να διατυπώνεται έτσι. Βέβαια, έγινε μια διόρθωση στη σχετική διατύπωση, αλλά δεν μπορεί να εξαρτά την εγγραφή και τη συμμετοχή του φιλάθλου από τη συναίνεση της ΠΑΕ ή του αθλητικού σωματείου ή και να αίρεται η συμμετοχή του φιλάθλου αν αυτοί έχουν αντίρρηση. Τελικά έχει αφαιρεθεί η διάταξη για τη συναίνεση των Α.Ε.
Έτσι υπάρχει φόβος να δημιουργήσουμε ένα στρατό φιλάθλων και να μην έχουν οι φίλαθλοι τη διάθεση που όλοι θέλουμε να έχουν, ώστε να αποφεύγουμε τους φανατισμούς.
Θεωρούμε ότι δεν έχετε βελτιώσει, όπως είχαμε ζητήσει και στην επιτροπή, το θέμα της χρήσης των ηλεκτρονικών μέσων εποπτείας και παρακολούθησης των φιλάθλων στα γήπεδα. Αυτό θα το επισημάνω και στην κατ’ άρθρον συζήτηση, όπως και το γεγονός ότι τελικά αφαιρείτε αρμοδιότητες από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση και τις δίνετε στο γενικό γραμματέα της περιφέρειας. Εμείς πάλι θέλουμε να τονώσουμε τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση και με πόρους και με αρμοδιότητες και ως προς τα θέματα του επαγγελματικού αθλητισμού και ως προς το μαζικό αθλητισμό.
Μετά την εισαγωγή μου, θα αρχίσω μία-μία τις παρατηρήσεις μου στα άρθρα. Στο πρώτο άρθρο στην παράγραφο 4 έχουμε ζητήσει και στην επιτροπή το ποσοστό 5% επί του αντιτίμου των εισιτηρίων των αγώνων ποδοσφαίρου, καλαθοσφαίρισης κλπ., να αφορά μόνο τις επαγγελματικές κατηγορίες και όχι τις ερασιτεχνικές. Οι ερασιτεχνικές κατηγορίες δεν έχουν έσοδα και δεν μπορούν να υποστούν ούτε αυτήν τη μικρή παρακράτηση του 5%. Νομίζω ότι αυτό το άρθρο μπορεί να διατυπωθεί ως εξής: «Ποσοστό 5% επί του αντιτίμου του εισιτηρίου των αγώνων των επαγγελματικών κατηγοριών κλπ.».
Στο άρθρο 2 που αφορά τα θέματα της ουσιαστικής αναβάθμισης της Επιτροπής Αντιμετώπισης της Βίας, εμείς προτείνουμε η παράγραφος 1 να τροποποιηθεί ως εξής: «Συνιστάται στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού Διαρκής Επιτροπή Αντιμετώπισης της Βίας. Η επιτροπή αποτελείται από έναν εκπρόσωπο της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού…». Και στα υπόλοιπα προστίθεται: «Ένα πρόσωπο με εμπειρία και γνώση στον αθλητισμό που προτείνεται από κάθε πολιτικό κόμμα που εκπροσωπείται στο ευρωπαϊκό και ελληνικό Κοινοβούλιο, και δύο πρόσωπα με εμπειρία και γνώση στον αθλητισμό, κατά προτίμηση εξειδικευμένων σε ζητήματα κοινωνιολογίας, ψυχολογίας και νομικών θεμάτων του αθλητισμού», ώστε να μπορεί τελικά η επιτροπή να αγκαλιάσει και να ερμηνεύσει πραγματικά όλες τις αιτίες που δημιουργούν τη βία. Έτσι θα μπορεί να αποφασίζει κατά τον καλύτερο τρόπο και να επεμβαίνει σε όλες αυτές τις περιπτώσεις. Φαίνεται δηλαδή ότι αυτή η επιτροπή ελέγχεται περισσότερο από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και την Ελληνική Αστυνομία.
Ακόμη, στο άρθρο 3 παρ’ όλο που έγινε η βελτίωση όσον αφορά τις προϋποθέσεις για την αίτηση αναγνώρισης του φιλάθλου, δηλαδή έχει αφαιρεθεί η συναίνεση των Α.Α.Ε., έχουμε ακόμη προβληματισμό γι’ αυτήν την πρώτη προϋπόθεση, δηλαδή για το ότι θα πρέπει να υπάρχει γραπτή συναίνεση της διοίκησης του οικείου αθλητισμού σωματείου. Αυτή η προϋπόθεση θα μπορούσε να εκλείψει εντελώς.
Όσον αφορά το άρθρο 5, διατυπώσαμε και στην επιτροπή την πολύ σοβαρή μας επιφύλαξη που αφορά το γεγονός, ότι η διατύπωση στην παράγραφο 6 είναι εντελώς αόριστη «… καθώς και προσώπων που κατά την κρίση της μπορούν να προκαλέσουν επεισόδια». Πρόκειται για μια αόριστη διατύπωση η οποία δεν θέτει τα κριτήρια βάσει των οποίων ένα άτομο μπορεί να θεωρηθεί επικίνδυνο και έτσι δημιουργούνται συνθήκες καταχρηστικής εφαρμογής αυτού του άρθρου.
Νομίζω ότι την παράγραφο αυτή μπορείτε να τη διατυπώσετε σωστότερα –το έχετε κάνει και σε άλλες περιπτώσεις για το όταν εισέρχονται τα γήπεδα κλπ.- να κάνετε κάποιες διορθώσεις και να διευκρινίσετε για ποιους λόγους θα μπορεί να θεωρηθεί αυτή η ενέργεια ως επικίνδυνη. Νομίζω ότι και εδώ μπορεί να βρεθεί μία καλύτερη διατύπωση.
Είτε να αναφερθούμε σε αντικείμενα κ.τ.λ. και όχι να αφήνουμε στην κρίση της Αστυνομίας να θεωρεί ανεπιθύμητα τα άτομα, γιατί δεν της αρέσει η μορφή τους ή κάτι άλλο. Νομίζω ότι έτσι μπορεί να τους οδηγήσουμε σε καταχρηστική εφαρμογή αυτού του νόμου.
Όσον αφορά το άρθρο 6, που αναφέρεται στην ηλεκτρονική εποπτεία των αθλητικών εγκαταστάσεων, θέλω να πω τα εξής: Εμείς θεωρούμε ότι έτσι όπως είναι διατυπωμένο το άρθρο και κυρίως η παράγραφος 3 δεν διασφαλίζεται και δεν ορίζεται ότι υπάρχει δικαστική εποπτεία σε ό,τι αφορά τη χρήση αυτών των στοιχείων. Είναι αποκλειστικά στην αρμοδιότητα της Αστυνομίας και δεν καθορίζονται ρητά οι λεπτομέρειες για τις τεχνικές προδιαγραφές, τη χρήση των δεδομένων, το χρόνο φύλαξης και όλα αυτά τα οποία, χωρίς να καθορίζονται εδώ στο νόμο που ψηφίζουμε, παραπέμπονται στην κοινή υπουργική απόφαση. Νομίζουμε ότι εδώ θα έπρεπε να συμπληρώσετε τη φράση «με τις λεπτομέρειες που θα αφορούν τη χρήση και την καταστροφή αυτών των δεδομένων».
Στο άρθρο 9 διαφωνούμε με την παράγραφο 6, που τελικά από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση μεταφέρει την αρμοδιότητα στο Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας για την ανάκληση της άδειας λειτουργίας αθλητικής εγκατάστασης κ.τ.λ.. Θέλουμε να παραμείνει στις αρμοδιότητες της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης.
Κύριε Πρόεδρε, αυτά είχα να πω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε Υπουργέ, είναι τέσσερις συνάδελφοι να μιλήσουν: ο κ. Σπυριούνης, η κα Πετραλιά, ο κ. Κοντογιαννόπουλος και ο κ. Φασούλας. Να μιλήσουν πρώτα από οκτώ λεπτά και μετά να τοποθετηθείτε εσείς.
Κύριε Σπυριούνη, ο κ. Φασούλας έχει έναν ειδικό λόγο και μου έχει ζητήσει να προηγηθεί.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Ευχαρίστως, κύριε Πρόεδρε. Να παρακαλέσω, όμως, και εγώ να με βάλετε τέταρτο στη σειρά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Καλώς. Επομένως, αλλάζει η σειρά μεταξύ κ. Φασούλα και κ. Σπηριούνη με τη συμφωνία τους.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΦΑΣΟΥΛΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα ήθελα να πω λίγα πράγματα σε σχέση με τη βία στα γήπεδα. Θεωρώ την αλλαγή της ΔΕΑΒ ως μη αναγκαία, για το λόγο ότι μέχρι τώρα ο προηγούμενος νόμος προέβλεπε τη σύστασή της από υψηλές προσωπικότητες του αθλητισμού, ανθρώπους γνώστες του αθλητισμού, ανεξάρτητους από τη Γενική Γραμματεία. Αυτήν τη στιγμή διορίζονται εκπρόσωποι της Γενικής Γραμματείας. Δεν βλέπω το λόγο για τον οποίο θα πρέπει αυτοί οι εκπρόσωποι να αποτελούν τη βασική σύσταση αυτής της επιτροπής.
Το βασικό, όμως, που θα ήθελα να πω -και δεν θα πάρω οκτώ λεπτά, κύριε Πρόεδρε- όσον αφορά τις αλλαγές για τις οποίες μιλήσαμε είναι το εξής:
Κατ’ αρχήν για το 2% της ΕΠΟ. Άκουσα με μεγάλη ευχαρίστηση όλους τους συναδέλφους να υπερασπίζονται το δικαίωμα της ΕΠΟ να έχει 2% από το ΠΡΟ-ΠΟ. Θα ήθελα να πω το ίδιο και για το δικαίωμα του συνδέσμου των παικτών του ποδοσφαίρου αλλά και του μπάσκετ να έχουν και αυτοί το ποσοστό τους μέσα από το στοίχημα, που είναι 0,25.
Η ερώτηση της κας Ξηροτύρη δεν απαντήθηκε. Τι θα γίνει δηλαδή εάν ζήσουμε σε ένα ειδυλλιακό περιβάλλον, όπου καμιά εγγυητική επιστολή δεν θα εκπέσει, πώς θα πάρει τελικά επιχορήγηση αυτός ο σύνδεσμος των αθλητών και για ποιο λόγο θα πρέπει να δίνεται επιχορήγηση σε συλλόγους αθλητών. Δεν μπορεί να υπάρχει επιχορήγηση. Πρέπει να προβλέπεται η είσπραξη χρημάτων από ποινές που επιβάλλονται στα σωματεία. Έτσι ούτε οι αθλητές ξέρουν τι έχουν να πάρουν ούτε βεβαίως, υπάρχει ένα ειδικό γραφείο μέσα στα συνδικαλιστικά όργανα των παικτών, που θα μπορεί να δώσει χρήματα, ανάλογα σε ποιους οφείλονται και σε ποιους όχι.
Το 10% της εγγυητικής επιστολής πρέπει να εκπίπτει προς όφελος των αθλητών αυτών ή των εργαζομένων στα σωματεία τα οποία δεν έχουν πληρωθεί και έχουν να πάρουν χρωστούμενα λεφτά. Δεν υπάρχει λόγος να υπάρχει εγγυητική επιστολή.
Όσον αφορά τους αναξιοπαθούντες, εκεί μπορεί να βρεθεί μια λύση μέσα από τη Γενική Γραμματεία. Να δοθούν κάποια χρήματα, όταν υπάρχει λόγος.
Ποιος θα κρίνει ποιος χρειάζεται βοήθεια και ποιος όχι; Ο Πρόεδρος του ΠΣΑΠ ή του ΠΣΑΚ; Δεν νομίζω ότι είναι σωστό αυτό. Θα πρέπει να βρεθεί τρόπος να παίρνει το 0,25% από τις εισπράξεις του ΠΡΟ-ΠΟ, όπως προβλέπεται και για τις άλλες κατηγορίες, και ο ΠΣΑΠ, αλλά και ο ΠΣΑΚ, στο προ-μπάσκετ, που πρόκειται να δημιουργηθεί, να πάρει και αυτός το ανάλογο ποσοστό.
Στο άρθρο 24 παράγραφος 3 μιλάμε για κάποιο πιστοποιητικό, όπου αναφέρεται ότι αυτό δεν χορηγείται σε περιπτώσεις διαπίστωσης σοβαρών ή καθ’ υποτροπήν παραβάσεων του νόμου. Ποιος κρίνει ποιες είναι σοβαρές περιπτώσεις; Για μένα τα δύο εκατομμύρια που μου χρωστάει η ομάδα μπορεί να είναι πάρα πολύ σοβαρή περίπτωση, να χάνω το σπίτι μου, για παράδειγμα. Δεν μπορεί να το κρίνει καμία επιτροπή και κανένας αθλητικός δικαστής. Και τι θα πει καθ’ υποτροπήν παράβαση. Αν δηλαδή μια ομάδα χρωστάει ένα δισεκατομμύριο για πρώτη φορά σε αθλητές, σε υπαλλήλους κλπ., που δεν είναι καθ’ υποτροπήν παράβαση, το πιστοποιητικό χορηγείται κανονικά; Αυτό είναι ένα ζήτημα που πρέπει, νομίζω, να το δούμε.
Θέλω να αναφερθώ και στο άρθρο 51. Κύριε Λιάνη, ελπίζω να γνωρίζετε αυτήν την αντίδραση όλων όσοι έχουμε περάσει από επιτροπή επίλυσης οικονομικών διαφορών. Ο δικηγόρος δικών δεν πρέπει να ορίζεται απευθείας από τον Δικηγορικό Σύλλογο, όπως γινόταν μέχρι σήμερα. Πρέπει να είναι κοινής αποδοχής μεταξύ των ενδιαφερομένων μελών που απαρτίζουν αυτήν τη δευτεροβάθμια επιτροπή. Μέχρι τώρα ήταν έτσι στην πρωτοβάθμια επιτροπή, όπου τους δικηγόρους τους ορίζουν από κοινού οι ενδιαφερόμενοι. Στη δευτεροβάθμια δεν ισχύει αυτό. Γιατί να μην ισχύει; Ποιος μπορεί να μου επιβάλλει ένα δικηγόρο μέσα από τα πολιτικά δικαστήρια να μου επιλύσει τις διαφορές, χωρίς εγώ να τον αποδέχομαι; Αυτό νομίζω ότι θα πρέπει να αλλάξει.
Και βεβαίως, θα πρέπει να δούμε τι θα γίνει με τα πολιτικά δικαστήρια. Ντε και καλά θα πρέπει να μπούμε σε μία διαδικασία επίλυσης των οικονομικών διαφορών του αθλητή στα πολιτικά δικαστήρια. Τα πολιτικά δικαστήρια, κύριε Υπουργέ, μπορούν να οδηγήσουν σε λύση των διαφορών ύστερα από τρία- τέσσερα χρόνια. Ένας αθλητής δεν έχει διάρκεια επαγγελματικής ζωής μεγαλύτερη από επτά – οκτώ χρόνια. Δεν μπορεί να περιμένει την επίλυση των οικονομικών διαφορών του μέσα από πολιτικά δικαστήρια.
Είναι, νομίζω, αναγκαίο να δούμε και λίγο τι δίνει αυτό το νομοσχέδιο στον Έλληνα αθλητή. Από την αρχή ο Υπουργός είπε ότι είναι ένα νομοσχέδιο που φέρνει τον αθλητή στο προσκήνιο, εν όψει μάλιστα των Ολυμπιακών Αγώνων. Δεν έρχεται ο αθλητής στο προσκήνιο έτσι, κάνοντας τα πράγματα λίγο χειρότερα όσον αφορά την επίλυση των οικονομικών του διαφορών με τα σωματεία του με αυτόν τον τρόπο.
Αυτά ήθελα να πω, κύριε Πρόεδρε. Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Η κα Φάνη Πετραλιά- Πάλλη έχει το λόγο.
ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ-ΠΑΛΛΗ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να επαναλάβω αυτό το οποίο είπα και στην επιτροπή, ότι δηλαδή το νομοσχέδιο αυτό το μόνο που κάνει είναι να αστυνομεύει όλο και περισσότερο οτιδήποτε αφορά τον ελληνικό αθλητισμό. Το νομοσχέδιο αυτό δεν αποτελεί παρά μόνο μία συρραφή. Δεν είχε λόγο καν ύπαρξης. Και βέβαια, είναι ένα νομοσχέδιο το οποίο αντί να ελαφρύνει, δημιουργεί όλο και μεγαλύτερη γραφειοκρατία, την ενισχύει και πνίγει την ουσία.
Όσοι έχουμε περάσει από το Υφυπουργείο Αθλητισμού και όσοι βρισκόμαστε στο χώρο του αθλητισμού πάντα ένα στόχο είχαμε: πώς το κράτος θα επεμβαίνει όλο και λιγότερο στο χώρο του αθλητισμού και πώς θα μείνουν οι ομοσπονδίες, οι ενώσεις, τα σωματεία με μεγαλύτερη ελευθερία, ώστε να μπορούν να ρυθμίζουν τα του οίκου τους, αφού το κράτος θα βάλει εκείνο το πλαίσιο και εκείνους τους νόμους, οι οποίοι, όμως, θα εφαρμόζονται.
Ένα πρόβλημα έχει ο ελληνικός αθλητισμός, ότι ψηφίζουμε κάθε τρεις και λίγο νόμους, οι οποίοι όμως ουδέποτε εφαρμόζονται. Σήμερα έρχεται η Κυβέρνηση να καταργήσει το νόμο του κ. Φούρα, ένα νόμο ο οποίος ουδέποτε ίσχυσε, διότι ουδέποτε εξεδόθησαν οι κανονιστικές πράξεις. Εβδομήντα εννέα άρθρα καταργούνται. Καταργούνται, όμως, γιατί ποτέ δεν εφαρμόστηκαν.
Και βεβαίως, παρ΄ όλο που έγινε εδώ ένα αλαλούμ με τα θέματα των εισηγήσεων, εγώ θα σταθώ στο πρώτο κομμάτι που αφορά τη βία, όπως συμφωνήσαμε.
΄Ολες οι διατάξεις που υπάρχουν, κύριε Πρόεδρε, σ’ αυτό το θέμα της βίας, ισχύουν σήμερα, δεν βάζετε τίποτα καινούριο. Κατ’ αρχάς υπάρχει ευρωπαϊκή σύμβαση για τη βία των θεατών, έχει κυρωθεί με νόμο. Οι σχετικές διατάξεις του ν.2725/99 υπάρχουν, αλλά, όπως είπα και πριν, ποτέ δεν εφαρμόστηκαν. Κάνετε μία κωδικοποίηση χωρίς να έχετε προσθέσει τίποτα περισσότερο. Το μόνο που προσθέτετε είναι επιτροπές, παραεπιτροπές, μελέτες, καινούρια πρόσωπα, τα οποία θα είναι και κομματικά πρόσωπα, τα οποία ουσιαστικά το μόνο που θα κάνουν είναι να πληρώνονται. Δεν αντιμετωπίζεται έτσι το φαινόμενο της βίας. Τα αίτια παραμένουν. ‘Ολοι ξέρουμε τα αίτια. Ας είμαστε ειλικρινείς. Ποια είναι τα αίτια της βίας; Είναι η συναλλαγή, είναι το βρώμικο χρήμα, είναι τα στημένα παιχνίδια, οι «παράγκες», είναι οι δωροδοκίες, είναι η διαπλοκή. Ο χουλιγκανισμός είναι προϊόν όλων αυτών των διεργασιών και η βία είναι το αποτέλεσμα όλων αυτών και όχι η αιτία. Αυτό δεν έχει παταχθεί μέχρι σήμερα.
Περάσανε δέκα χρόνια από την εποχή που ήμουνα Υφυπουργός στο Υπουργείο Αθλητισμού. Είχαμε κάνει την επιτροπή, τα δύο Υπουργεία, Δημόσιας Τάξης και Αθλητισμού, υπήρξαν οι μελέτες, έγιναν οι διαγωνισμοί, ήταν στο στάδιο της κατακύρωσης των διαγωνισμών –βλέπω εδώ και τον κ. Αντωνιάδη που ήταν και τότε, είναι και τώρα και τα ίδια ακούει να λέμε- και τίποτα δεν έχει αλλάξει.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική ΄Εδρα καταλαμβάνει ο Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ)
Διαβάζω ηλεκτρονικά μέσα για την αντιμετώπιση της βίας. Μα και τότε υπήρχαν. Είχαμε τότε τέσσερα πιλοτικά προγράμματα για τα στάδια, για τα γήπεδα. Τίποτε από αυτά δεν υλοποιήθηκαν. Τώρα να καθόμαστε και να ξανασυζητάμε τα ίδια και τα ίδια, εγώ θεωρώ ότι υποτιμάμε και τους εαυτούς μας.
Εγώ θα έλεγα, κύριε Υπουργέ, να προσθέσετε ένα άρθρο στα όσα θα συζητήσουμε τώρα στην πρώτη ενότητα για τη βία των παραγόντων. Το χθεσινό θέαμα, τον παράγοντα να χαστουκίζει το δικηγόρο. Αυτά πως θα τα σταματήσετε; Εδώ είναι η βία μόνο; Εδώ είναι πώς θα παταχθούν αυτά τα φαινόμενα. Γιατί σκηνές σαν τις χθεσινές που είδαμε, αυτές είναι που παράγουν και αναπαράγουν τη βία στους φιλάθλους και στα νέα παιδιά, γιατί ουσιαστικά στα νέα παιδιά κυρίως προβλέπει η νομοθεσία και η τιμωρία για τα θέματα της βίας.
΄Ερχομαι στο άρθρο 1. Εδώ έχω μία απορία. Κάναμε κάποιες παρατηρήσεις, κύριε Υπουργέ, στην Επιτροπή, οι οποίες ήταν ουσιαστικές. Εγώ δεν σας λέω να δεχθείτε τροποποιήσεις. Μα, δεν μπορούσαν τα επιτελεία σας να κάνουν τις διορθωτικές εκείνες πράξεις στο κείμενο που είχαμε προτείνει στην Επιτροπή;
Η πρώτη παρατήρηση που έχω να κάνω αφορά την παράγραφο 1 του άρθρου 1. Μετά τη φράση «αθλητικών σωματείων», πρέπει να προστεθεί και η φράση «ενώσεων και ομοσπονδιών». Διότι στη δεύτερη παράγραφο ορθώς την έχετε βάλει. Καλά δεν υπήρχε κάποιος να διαβάσει το κείμενο; Δεν μπορεί ένα μάτι να διαβάσει όλο το νόμο; ‘Ετσι και αλλιώς ο νόμος είναι συρραφή και βλέπει κανείς από το ύφος του νόμου ότι έχει γραφεί από διαφόρους και όχι από μία ομάδα ανθρώπων που να έχει και όλη τη φιλοσοφία του νόμου.
Η δεύτερη παρατήρησή μου αφορά την παράγραφο 2 του άρθρου 1. Επειδή στους κανονισμούς των περισσοτέρων αθλητικών ομοσπονδιών δεν δίνεται η έννοια δυσφήμησης του αθλητισμού, δείτε τους κανονισμούς των ομοσπονδιών. Τι σημαίνει δυσφήμηση του αθλητισμού; Υπάρχει από το νόμο; Η κάθε ομοσπονδία και το κάθε άθλημα μπορεί να έχει και κάποιες διαφοροποιήσεις. Θεωρώ, λοιπόν, ότι πρέπει να ορισθεί από αυτό το νόμο η δυσφήμηση του αθλητισμού, διότι και πάλι τα ίδια προβλήματα θα αντιμετωπίσουμε. Κύριε Υπουργέ, εσείς γνωρίζετε πάρα πολύ καλά τα αθλητικά και ξέρετε πολύ καλά το ποδόσφαιρο και ξέρετε πολύ καλά πως έπρεπε να είχε γραφτεί ο νόμος.
Είμαι βέβαιη ότι εάν είχατε την ευκαιρία να τον μελετήσετε, θα είχατε κάνει και εσείς τις σωστές παρατηρήσεις.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Αθλητισμού): Τι εννοείτε; Ότι δεν τον έχω διαβάσει;
ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ- ΠΑΛΛΗ: Λέω ότι θα είχατε τη δυνατότητα να κάνετε παρατηρήσεις, κύριε Υπουργέ. Δεν είπα βεβαίως ότι δεν τον έχετε διαβάσει. Σίγουρα δεν είναι η δική σας φιλοσοφία και επιτρέψτε μου, κύριε Λιάνη, να το πω αυτό.
Έρχομαι, λοιπόν, στο άρθρο 2. Σε αυτό το άρθρο θέλω να επισημάνω μία, κατά την κρίση μου, παράλειψη. Προβλέψτε σε κάθε νομό περιφερειακό όργανο της Δ.Ε.Α.Β.. Κάποτε τη λέγαμε ΔΕΚΑΒ, τώρα τη λέμε Δ.Ε.Α.Β. Γιατί η βία υπάρχει μόνον κεντρικά στο Λεκανοπέδιο; Μα, αν θέλετε πραγματικά να κάνετε κάτι κατά της βίας, κάντε, λοιπόν, περιφερειακό όργανο της Δ.Ε.Α.Β. σε κάθε νομό. Διότι μέχρι τώρα ενεργούμε κατασταλτικά στα θέματα της βίας.
Και κάτι άλλο. Ενώ βάζετε τη Δ.Ε.Α.Β. να κάνει πρόβλεψη, να κάνει μελέτες, σεμινάρια, εκδηλώσεις, γιατί δεν βάζετε τους συνδέσμους των φιλάθλων να παρακολουθούν αυτά τα σεμινάρια; Βεβαίως θα μου πείτε: Εκεί είναι το πρόβλημα των φιλάθλων; Ας αρχίσουμε, όμως, από κάπου. Κάποια ώρα μέσα στο χρόνο μπορεί να τα βρούμε μπροστά μας.
Αναφέρομαι τώρα στο άρθρο 5. Εκεί υπάρχει κάτι το οποίο εμένα με ξενίζει. Λέει: «Ανυπακοή σε οποιαδήποτε πρόσκληση», η οποία είναι δυνατόν να επισύρει βεβαίως τέτοιες ποινές. Τι σημαίνει «ανυπακοή σε οποιαδήποτε πρόσκληση»; Είναι πάλι ερμηνεία κατά το δοκούν. Τι είναι η ανυπακοή; Τι σημαίνει πρόσκληση; Ποιο θα είναι το όργανο; Θα φτάσουμε στο σημείο οι πραγματικοί υπαίτιοι να μην τιμωρούνται στις περισσότερες περιπτώσεις. Θέλω μόνο να προσθέσω ότι η Νέα Δημοκρατία συμφωνεί απολύτως για το ποσοστό 2% στην ΕΠΟ και το 2% στην ΕΠΑΕ.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Έρχομαι και στο άρθρο 1 και τελειώνω, για να ταυτιστώ και να συμφωνήσω και με τον εισηγητή της Πλειοψηφίας για το θέμα της άδειας από τον περιφερειάρχη. Μα, είναι απίστευτο αυτό την ώρα που προσπαθούμε να δώσουμε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση όσο το δυνατόν περισσότερες αρμοδιότητες, την ώρα που εκεί πρέπει να πάει η δύναμη, την ώρα που η Τοπική και η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση είναι εκείνες που πρέπει να είναι «μικρή κυβέρνηση».
Ποια είναι η φιλοσοφία και της Ευρώπης για τις περιφέρειες; Να φύγουν όλα από την κεντρική εξουσία. Η κεντρική εξουσία πρέπει μόνο να σχεδιάζει. Αλλά έχετε δει αυτήν τη διάταξη πάρα πολύ στενά κομματικά, διότι βεβαίως ο περιφερειάρχης θα είναι πάντα διορισμένος από την κυβέρνηση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Καλώς, κυρία Πετραλιά.
ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ- ΠΑΛΛΗ: Παρ΄όλο που εμάς, ως Νέα Δημοκρατία, επειδή θα γίνουμε Κυβέρνηση, μας συμφέρει -αν θέλετε- αυτή η διάταξη. Επειδή, όμως, το μόνο που μας απασχολεί είναι το σωστό, σας λέμε να πάρετε από τον περιφερειάρχη την αρμοδιότητα και να την δώσετε στο νομάρχη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ορίστε, κύριε Κοντογιαννόπουλε, έχετε το λόγο.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, η χρεoκοπία του συνδρομητικού καναλιού ALPHA DIGITAL αποκάλυψε αυτό που όλοι γνωρίζαμε, ότι ο «βασιλιάς» των σπορ, το ελληνικό ποδόσφαιρο, είναι γυμνό και το θέαμά του μέσα στη γύμνια του είναι αποκρουστικό.
Κύριο σύμπτωμα της πορείας απαξίωσης του ελληνικού ποδοσφαίρου, πέρα από το υποβαθμισμένο ποιοτικά θέαμα, τους τριτοκοσμικούς αγωνιστικούς χώρους –που μας ντροπιάζουν ως ευρωπαϊκή χώρα- είναι η απομάκρυνση των πραγματικών φιλάθλων από τα γήπεδα, τα άδεια γήπεδα και η υποκατάστασή τους από τις ορδές των αντικοινωνικών και περιθωριακών στοιχείων, που συγκροτούν τους διαβόητους συνδέσμους οπαδών και όχι φιλάθλων, όπως αναγράφεται στο κείμενο του νόμου.
Είναι τα άτομα εκείνα που, στην πραγματικότητα, χρησιμοποιούν τους ποδοσφαιρικούς αγώνες ως ευκαιρία για να εκτονώνουν τα βάρβαρα και αντικοινωνικά ένστικτά τους. Και τα λέω αυτά, κύριε Υπουργέ, διότι γνωρίζετε ότι αγαπώ το ποδόσφαιρο, όπως το αγαπάτε κι εσείς, και θλίβομαι γι΄ αυτό το κατάντημα. Περισσότερο, όμως, θλίβομαι για την ανικανότητά μας, την ανικανότητα της Πολιτείας να αποβάλει το απόστημα αυτό από το ποδόσφαιρο. Και είναι ντροπή κάθε Κυριακή βράδυ οι χιλιάδες τηλεθεατές των αθλητικών εκπομπών αντί για ποδοσφαιρικό θέαμα να παρακολουθούν τις απίστευτες καταστροφές αυτών των βαρβάρων, των οποίων ερχόμαστε σήμερα εδώ να ρυθμίσουμε το πλαίσιο λειτουργίας τους.
Αναμφίβολα είναι θετική η προσπάθεια την οποία κάνετε για τη βελτίωση του θεσμικού πλαισίου για την καταπολέμηση των φαινομένων της βίας. Θα μου επιτρέψετε, όμως, να πω ότι από την εμπειρία μου δεν είναι το θεσμικό πλαίσιο αυτό το οποίο μας έλειψε όλα αυτά τα χρόνια και δεν μπορέσαμε να καταπολεμήσουμε αποτελεσματικά αυτό το φαινόμενο, κάτι που έχουν πετύχει οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Αυτό που πράγματι μας λείπει είναι η βούληση να εφαρμόσουμε τα υφιστάμενα θεσμικά πλαίσια. Είναι η θέληση για αμείλικτη, απαρέγκλιτη και προς κάθε κατεύθυνση εφαρμογή των διατάξεων που ήδη υπάρχουν. Απεναντίας, γινόμαστε μάρτυρες διακωμώδησης των υφιστάμενων διατάξεων, διακωμώδησης των θεσμών και της πολιτείας.
Να σας θυμίσω τις περίφημες κυρώσεις πού επιβλήθηκαν σ΄ έναν από τους τελευταίους αγώνες του περσινού πρωταθλήματος; Να σας θυμίσω την τιμωρία έκπτωσης πού επιβλήθηκε στον πρόεδρο μιας αθλητικής ομάδας; Ήταν γελοιοποίηση της πολιτείας, διότι ούτε για μια στιγμή δεν έπαψε να ασκεί τα καθήκοντά του.
Συνεργός σ’ αυτήν την έκπτωση και τη διακωμώδηση είναι και η περίφημη αθλητική δικαιοσύνη. Πιστεύω ότι απέτυχε αυτός ο θεσμός. Απεναντίας δημιουργήσαμε άλλο ένα ακόμη κέντρο φθοράς του ποδοσφαίρου και πιστεύω ότι πρέπει να πάρουμε τη γενναία απόφαση να υπαχθούν οι αθλητικές διαφορές είτε στην τακτική δικαιοσύνη είτε στη διοικητική δικαιοσύνη.
Για να δείτε ότι έχω δίκιο σ’ αυτά που λέω δεν έχετε παρά να συγκρίνετε πώς οι νόμοι της FIFA εφαρμόζονται και γίνονται σεβαστοί στους ποδοσφαιρικούς αγώνες, πώς τα αθλητικά σωματεία πασχίζουν και το πετυχαίνουν στους επίσημους αγώνες της FIFA, όπως τα CHAMPIONS LEAGUE, διότι τρέμουν τις κυρώσεις και διότι οι κυρώσεις επιβάλλονται. Έτσι τα φαινόμενα αυτά είναι πάρα πολύ περιορισμένα. Επίσης πώς στην Ισπανία οι Έλληνες χούλιγκανς αντιμετωπίστηκαν από την εκεί αστυνομία όταν τόλμησαν να ανέβουν στα καθίσματα, -όχι για να τα κάψουν- όπως δυστυχώς συμβαίνει στον τόπο μας και στη συνεχεία στέλνουμε το λογαριασμό στους Έλληνες φορολογούμενους να τα πληρώσουν.
Γι’ αυτό και προσωπική μου άποψη, κύριε Υπουργέ, είναι ότι οι σύνδεσμοι «φιλάθλων» -εντός εισαγωγικών- είναι συνώνυμοι της βίας. Πιστεύω ότι θα αρκούσε ένα και μόνο μέτρο, αντί να ασχολούμεθα με διατυπώσεις δέκα σελίδων να καθορίζουμε τη λειτουργία τους. Και το μέτρο αυτό δεν μπορεί να είναι άλλο από την αναστολή λειτουργίας για μια τριετία όλων των συνδέσμων. Θα βλέπατε τότε ότι η βία θα εξαφανιζόταν από τα γήπεδα. Αλλά επειδή θα μου πείτε ότι αυτό μπορεί να είναι αντισυνταγματικό –που δεν το πιστεύω- υπάρχουν μέτρα απλά, για να απαλλαγούμε από αυτήν τη μάστιγα και να απαλλάξουμε τον αθλητισμό και την ελληνική κοινωνία από την παρουσία τους. Δεν είναι μόνο ο αθλητισμός. Είναι η ελληνική κοινωνία που δηλητηριάζεται κάθε Σαββατοκύριακο από αυτά τα φαινόμενα. Τέτοιο μέτρο μπορεί να είναι:
Απαγόρευση της διάθεσης εισιτηρίων σε συνδέσμους οπαδών διότι στην πραγματικότητα είναι επιδότηση αυτών των συνδέσμων. Τα εισιτήρια για τους αγώνες πρέπει να διανέμονται όπως για όλα τα θεάματα και όπως γινόταν στο παρελθόν. Όταν τους θέλουμε οργανωμένους λειτουργεί και η ψυχολογία του όχλου.
Απαγόρευση της διακίνησης οργανωμένων οπαδών. Είναι δυνατόν μια επαρχιακή πόλη να αντιμετωπίζει σε κάθε ποδοσφαιρικό αγώνα αυτούς τους βανδαλισμούς και αυτές τις βιαιότητες; Επίσης πρέπει να υπάρχει παράλληλα καταλογισμός των υλικών ζημιών στους συνδέσμους και στα αθλητικά σωματεία. Πρέπει να σταματήσει πια αυτό το κακό ο Έλληνας φορολογούμενο να πληρώνει την εκτόνωση του οποιουδήποτε.
Ακόμη πιο απλά μέτρα. Είναι δυνατόν να κυνηγάει η Αστυνομία τον κάθε οπαδό πότε θα ρίξει το βεγγαλικό ή την κροτίδα μέσα στο γήπεδο; Θα πρέπει να συλλαμβάνεται είτε μέσα είτε έξω από τον αθλητικό χώρο κι όταν απλώς μεταφέρει χωρίς απαραιτήτως να κάνει χρήση κάθε είδους που απαγορεύεται η χρήση του στους αγωνιστικούς χώρος και να κατάσχεται και το μεταφορικό μέσο, όπως γίνεται με τους παράνομους κυνηγούς. Πιστεύω ότι χρειάζονται απλά αποτελεσματικά αλλά δρακόντεια μέτρα για να απαλλαγούμε από το φαινόμενο της βίας.
Τελειώνοντας θα ήθελα να σας παρακαλέσω να προσέξετε ορισμένες διατυπώσεις νομοτεχνικής υφής στο κείμενο το οποίο φέρνετε να ψηφίσουμε. Λέτε π.χ. στο άρθρο 1 στη δεύτερη παράγραφο «απαγορεύεται οποιαδήποτε δημόσια δήλωση ή άλλη ενέργεια αθλητών, προπονητών κλπ. … που μπορεί να διαταράξει την ομαλή διεξαγωγή». Ωραία, την απαγορεύετε. Η κύρωση πού είναι; Πώς αυτή η απαγόρευση θα εφαρμοστεί και θα είναι αποτελεσματική; Γιατί δεν προβλέπετε άμεση έκπτωση από το αξίωμα;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Σπυριούνης έχει το λόγο.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Τελευταίος είναι, κύριε Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Υπάρχει και μία προτασσόμενη δευτερολογία από τον κ. Φούρα.
Ορίστε, κύριε Σπυριούνη, έχετε το λόγο.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θέλω να θίξω κάποια πράγματα σε πολύ γενικές γραμμές. Νομίζω –και αν κάνω λάθος διορθώστε με- ότι ο Αρχέλαος και όχι ο Σόλων προσδιόρισε τα τρία χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ένας νόμος. Ήταν σοφή εκείνη η αποτίμηση της αξίας του νόμου. Εκτός από την ισότητα και όλα τα συναφή έπρεπε να είναι σύμφωνος τη ανθρωπίνη φύσει και δυνατός τοις πράγμασι. Τα δύο τελευταία χαρακτηριστικά είναι σημαντικά για το χώρο του αθλητισμού, θα έλεγα τον ιερό χώρο του ενός χαρακτηριστικού εθνικού δυναμικού, σαν στοιχείου της ευρύτερης έννοιας του πολιτισμού.
Το δεύτερο στοιχείο συναφές προς το πρώτο εξάλλου που αποτελεί καθολική διαπίστωση είναι, κύριε Υπουργέ, το εξής: Ψηφίζονται νόμοι στη Βουλή και μετά από δύο - τρία χρόνια αποδεικνύεται ότι αυτοί οι νόμοι δεν έχουν εφαρμοστεί, γιατί δεν εξεδόθησαν τα προβλεπόμενα από αυτούς προεδρικά διατάγματα ή ακόμη και οι υπουργικές αποφάσεις. Και έχουμε και φαινόμενα ομόφωνης ψήφισης νομοσχεδίου στο Κοινοβούλιο που δεν εφαρμόστηκε επί μία τριετία. Νομίζω ότι παραβιάζεται ο Μοντεσκιέ, παραβιάζεται η διάκριση των εξουσιών και έχουμε εισβολή της εκτελεστικής εξουσίας στη νομοθετική. Είναι σημείο φθοράς της δημοκρατίας.
Και πάω στα συζητούμενα άρθρα, ξεκινώντας από το 1 του κεφαλαίου Α΄ μέχρι το 9. Νομίζω ότι η συνολική διάρθρωση των διατάξεων όπως είναι αποτυπωμένη στην ομάδα των συζητουμένων άρθρων καθορίζει ένα θεσμικό πλαίσιο που συμπληρώνει και τον ν.2725/99 και ανταποκρίνεται στις διαμορφωθείσες συνθήκες, την αποκομισθείσα εμπειρία και τις απαιτήσεις του 2004.
Διαμορφώνει ένα κλίμα ελέγχου ενός αρνητικού και απαράδεκτου φαινομένου για τον πολιτισμό μας και για το οφειλόμενο φίλαθλο θέμα δεδομένου ότι είμαστε η πηγή, από την οποία εξεπέμφθη αυτό το ανώτερο πνεύμα του αθλητισμού.
Οι αιτίες, οι λόγοι και οι αφορμές είναι γνωστά. Εδώ υπεισέρχεται -και είναι χαρακτηριστικό το σημείο, όπως είπε ο κ. Κοντογιαννόπουλος- η ψυχολογία του όχλου. Έχουμε διαμόρφωση ομαδικής ψυχολογίας κάτω από το συγκεκριμένο στόχο. Η ομαδική ψυχή καταβροχθίζει την ατομική ευθύνη, απεμπολά την υπόσταση της προσωπικότητας και μετατρέπει το άτομο σε αγελαίο όργανο, που πλέον υπηρετεί την αρχηγική ψυχή, η οποία είτε αφορά συμφέροντα είτε επιδιώκει να σταματήσει ο αγώνας ή να ανατραπεί με τη βία το αποτέλεσμα και ένα σωρό άλλα πράγματα.
Το άρθρο 1 αναφέρεται στην αντιμετώπιση της βίας με ό,τι άλλο αναγράφεται μέσα στις αθλητικές εκδηλώσεις. Νομίζω ότι όλα όσα αναφέρονται από την εσκεμμένη διατάραξη μέχρι τις απλές αθώες δηλώσεις, οι οποίες, όμως, γίνονται σε χώρο και σε χρόνο ευαίσθητο και εκρηκτικό και μπορούν να οδηγήσουν σε διαταράξεις ή και ακόμα σε καταστροφές και τραυματισμούς, είναι φαινόμενα που πλήττουν βαθέως το φίλαθλο πνεύμα.
Το άρθρο 2 αναφέρεται στη σύσταση της Διαρκούς Επιτροπής Αντιμετώπισης της Βίας. Αναφέρεται η συγκρότησή της, η υπαγωγή της, το έργο που καλείται να συντελέσει και ένα σωρό άλλες λεπτομέρειες, που δίνουν ένα σχήμα και μια σαφή λειτουργία στη συγκεκριμένη επιτροπή. Νομίζω ότι η απρόσκοπτη και υπεύθυνη λειτουργία της και θα δώσει καλές εισηγήσεις και θα εξασφαλίσει την επιβαλλομένη για κάθε περίπτωση πρόνοια, ώστε αντί της καταστολής σε ευαίσθητους χώρους και σε ευαίσθητες ομάδες, όπως είναι οι φίλαθλοι και δη οι νέοι, να έχουμε προληπτικά αποτελέσματα.
Το άρθρο 3 αναφέρεται σε λεπτομέρειες, όπως το πώς συστήνεται ένας σύνδεσμος φιλάθλων κλπ. Νομίζω ότι εδώ δεν έχω να προσθέσω τίποτα.
Στο άρθρο 4 η διάθεση των εισιτηρίων με όλες τις λεπτομέρειες που αναφέρονται συνιστά έναν τρόπο ελέγχου της κατάστασης που μπορεί να λειτουργήσει προληπτικά και να προλάβει ορισμένες καταστάσεις, όταν οι γενικότερες συνθήκες επιβάλλουν την εφαρμογή αυτού του μέτρου, στις κατηγορίες των συναντήσεων ή των αθλημάτων κλπ, όπως αναφέρονται στο σύνολο των επτά υποπαραγράφων.
Το άρθρο 5 αναφέρεται στις υποχρεώσεις των αθλητικών φορέων, στα μέτρα αστυνομικής ευθύνης και επιτήρησης. Σαφώς η Αστυνομία παίζει το ρόλο της και η συνεργασία με την Αστυνομία όλων των φορέων -προ και κατά τη διάρκεια- μπορούν να διαμορφώσουν και κλίμα και να παρεμποδίσουν ακραίες εκφράσεις, οι οποίες οδηγούν την εμφάνιση του φαινομένου «βία» με όλες τις μορφές.
Νομίζω ότι εδώ οι λεπτομέρειες είναι σαφείς, όπως σαφή πρέπει να είναι και τα κριτήρια για κάθε περίπτωση παραβάσεων. Θα συμφωνήσω με τον εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας. Πρέπει να αποσαφηνίζεται πότε οι δηλώσεις είναι ένοχες και πότε δεν είναι και ποιος θα το κρίνει αυτό. Είναι λεπτά αυτά τα σημεία. Να είναι σαφές πότε υπάρχει κακή προαίρεση, δόλια ενέργεια και πότε δεν υπάρχει, τι αποτελεί παράνομο και τι νόμιμο. Αυτά πρέπει να είναι ξεκαθαρισμένα.
Ακόμα να αποσαφηνιστεί πότε απαγορεύεται και πότε δεν απαγορεύεται κάτι και πώς μπορούν να ενσωματωθούν στα όρια του Συντάγματος οι περιορισμοί που τίθενται.
Νομίζω, κύριε Πρόεδρε, ότι με τις πειθαρχικές του ογδόου άρθρου προβλέψεις και με την άδεια λειτουργίας των αθλητικών εγκαταστάσεων, κλείνει ένας κύκλος του κεφαλαίου «αντιμετώπιση βίας». Σαφώς και οι αθλητικές εγκαταστάσεις είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες του αθλητικού πνεύματος, της ασφάλειας των αγώνων και της δημιουργίας αθλητών και ομάδων.
Κύριε Πρόεδρε, θα το επαναλάβω σα δόγμα διοικήσεως στις Ένοπλες Δυνάμεις: Η διοίκηση με ευρεία και καθολική έννοια είναι άσκηση εξουσίας. Όπου υπάρχει άσκηση εξουσίας πρέπει να αντισταθμίζεται με πνεύμα ευθύνης. Για να υπάρχει πνεύμα ευθύνης και να συντηρείται και να αναπτύσσεται πρέπει να υπάρχει έλεγχος.
Λυπάμαι που θα πω ότι είμαστε μια χώρα, που από εκφυλισμένη αντίληψη δημοκρατίας, ισοπεδωτική, νοθευμένη αντίληψη δημοκρατίας, υπάρχει καθολική ατιμωρησία. Η δημοκρατία είναι τάξη και ρυθμός. Η δημοκρατία είναι η ευκοσμία, είναι το χρέος του ατόμου προς το γενικό σύνολο. Έχει συλλογική συνείδηση …
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Καλώς, κύριε συνάδελφε.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Η ατιμωρησία είναι από τους χειρότερους συμβούλους στη λειτουργία της δημοκρατίας και αποτελεί μέγιστο κακό.
Η κραυγή μου, λοιπόν, είναι όχι ατιμωρησία. Το απαιτεί η δημοκρατία και το συμφέρον του αθλητισμού.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Φούρας έχει το λόγο για προτασσόμενη δευτερολογία.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΦΟΥΡΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, το άρθρο 2 κλείνει με μια περίεργη διάταξη που σημαίνει ότι ο νομοθέτης διατηρεί τα περιθώρια της αυτογνωσίας.
Λέει δηλαδή, ότι η έκδοση του προεδρικού διατάγματος, το οποίο αναφέρεται στην παράγραφο 5 του άρθρου 2, δεν συνιστά προϋπόθεση εφαρμογής του νόμου. Αυτό γιατί το λέει; Γιατί ο νομοθέτης καταλαβαίνει ότι υπάρχει μια πορεία μη έκδοσης των σχετικών κανονιστικών διατάξεων ή εκτελεστικών του νόμου υπουργικών αποφάσεων ή προεδρικών διαταγμάτων.
Κύριε Υπουργέ, πρέπει να συνδέσετε την παρουσία σας στο Υπουργείο με την εφαρμογή του νόμου που σήμερα ψηφίζουμε. Και αν την Παρασκευή που θα επιστρέψετε μετά την ψήφιση στο Υπουργείο, δεν συγκροτήσετε την επιτροπή η οποία θα επεξεργαστεί τα σχέδια των υπουργικών αποφάσεων που ο νόμος προβλέπει, μέσα από τη καθημερινότητα θα χαθεί μια ακόμα ευκαιρία και θα έχουμε ακόμα ένα νόμο, ο οποίος δεν θα εφαρμόζεται τελικά. Γι’ αυτό εκλιπαρώ πραγματικά το πρώτο πράγμα που θα κάνετε στο Υπουργείο την Παρασκευή είναι να συγκροτήσετε με νομικούς και στελέχη του Υπουργείου αυτές τις επιτροπές, οι οποίες θα προετοιμάσουν όλο αυτό το υλικό, των κανονιστικών και εκτελεστικών του νόμου υπουργικών αποφάσεων καθώς και των σχεδίων προεδρικών διαταγμάτων.
Θα ήθελα, όμως, μια διευκρίνιση, κύριε Υπουργέ, στο θέμα της Διαρκούς Επιτροπής Αντιμετώπισης Βίας. Βέβαια ο νόμος, όπως έρχεται, κάνει μια αντιδιαστολή μεταξύ των εκπροσώπων της Γενικής Γραμματείας που αναλαμβάνουν την ευθύνη της λειτουργίας της Διαρκούς Επιτροπής Αντιμετώπισης Βίας και του Γραμματέα, ο οποίος κατά το νόμο πρέπει να είναι μόνιμος υπάλληλος.
Μη χάσετε την ευκαιρία και υποβαθμιστεί η Διαρκής Επιτροπή Αντιμετώπισης Βίας με υπαλλήλους της Γενικής Γραμματείας επικεφαλείς. Οι εκπρόσωποι της Γενικής Γραμματείας πρέπει να είναι προσωπικότητες κύρους που ο λόγος τους θα έχει μια εμβέλεια και ακτινοβολία, κύριε Υπουργέ, στην υπόθεση της αντιμετώπισης της βίας.
Μέχρι σήμερα, ένας εξαίρετος άνθρωπος του αθλητισμού, ο κ. Αντωνιάδης, είχε την ευθύνη ως πρόεδρος. Νομίζω ότι εσείς θα βρείτε την κατάλληλη λύση ή στο πρόσωπο του κ. Αντωνιάδη ή σε κάποιο άλλο πρόσωπο.
Όμως, δεν πρέπει να γίνει λάθος και να ταυτιστούν οι εκπρόσωποι της Γενικής Γραμματείας με το υπαλληλικό προσωπικό της Γενικής Γραμματείας, γιατί τότε δεν θα έχει αναβαθμιστεί η Διαρκής Επιτροπή Αντιμετώπισης της Βίας, αλλά θα έχει αντικειμενικά υποβαθμιστεί.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Ανδρεουλάκος έχει το λόγο.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Θα ήθελα να κάνω μερικές παρατηρήσεις στο άρθρο 7, με το οποίο προστίθεται το άρθρο 41ΣΤ’ στο ν. 2725/1999.
Κύριε Υπουργέ, στην παράγραφο 1 λέτε ότι τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο έτη όποιος κάνει αυτό και το άλλο κλπ. Πρέπει να ξέρετε ότι, όπως είναι διατυπωμένη η διάταξη, έχετε μεν το μείζον όριο ποινής, παραμείνατε, όμως, στο ελάχιστο των δέκα ημερών που ορίζει ο Ποινικός Κώδικας. Αυτό θέλετε; Εάν θέλετε να αυστηροποιήσετε την ποινική μεταχείριση του αδικήματος, αυτό το επιτυγχάνει ο νομοθέτης, κυρίως με την αύξηση του ελαχίστου ορίου της ποινής.
Κατά συνέπεια, θα πρέπει να ορίσετε ελάχιστο όριο που να είναι δεσμευτικό –όσο μπορεί να είναι δεσμευτικό- για το δικαστή και να πείτε «με φυλάκιση τριών μηνών», δηλαδή ελάχιστο όριο ποινής να θέσετε τους τρεις μήνες και μέγιστο όριο ποινής τα δύο έτη.
Επίσης, θα ήθελα -παραμένοντας πάντοτε στην παράγραφο 1- να πω ότι στην περίπτωση β’ υπάρχει ένα φραστικό ολίσθημα. Έτσι πιστεύω, εκτός εάν υπάρχει κάτι άλλο. Λέει, λοιπόν, όποιος «βιαιοπραγεί κατά άλλου, ανεξάρτητα εάν από τη βιαιοπραγία επήλθε σωματική βλάβη ή εκτοξεύει απειλές κατά προσώπου, το οποίο σύμφωνα με τους κανονισμούς της οικείας αθλητικής ομοσπονδίας αναγράφεται στο φύλλο αγώνα».
Θα πρότεινα να προστεθεί το «ουσιαστικό πράγμα» προ της αναφορικής αντωνυμίας «το οποίο». Αυτό νομίζω ότι θέλετε να πείτε. Όπως είδα δεν είναι σωστά ελληνικά αυτά με τα οποία διατυπώσατε το συγκεκριμένο σημείο.
Αναφέρομαι τώρα στην παράγραφο 3, όπου προβλέπεται ποινή αυξημένη μέχρι τριών ετών, όταν τελείται υπό συνθήκας που δείχνει ότι ο δράστης είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος. Εδώ πρέπει να βάλετε «ελάχιστον» και εφόσον αυξάνεται το μέγιστο όριο της ποινής, τότε το ελάχιστο να είναι τουλάχιστον έξι μηνών.
Αναφερόμενος στην παράγραφο 4, κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να πω ότι όλα αυτά τα αδικήματα που προβλέπονται σε αυτό το άρθρο, έχουν επικουρικό χαρακτήρα. Απόδειξη είναι ότι έχουμε αυξημένα πλαίσια ποινών, εάν άλλη διάταξη –αυτή είναι η επικουρικότητα των αδικημάτων- προβλέπει κάτι άλλο.
Εδώ έρχεσθε και απαριθμείτε σειρά εγκλημάτων, όπως της διατάραξης της κοινής ειρήνης, της καθύβρισης θρησκευμάτων, της παρακώλυσης συγκοινωνιών κλπ. και λέτε σ’ αυτήν την περίπτωση ότι η ποινή μπορεί να φτάσει το ανώτατο όριο του είδους της ποινής. Επειδή απ’ ό,τι βλέπω –διότι ορίζεται καθ’ ύλην αρμόδιο το τριμελές πλημμελειοδικείο- οι ποινές είναι όλες ποινές φυλακίσεως, να αυξήσετε και να βάλετε κι εδώ ελάχιστο όριο ποινής, να το κάνετε έξι μήνες, δηλαδή να προβλέπεται ποινή φυλάκισης από έξι μήνες έως πέντε έτη.
Όσον αφορά στο άρθρο 5, περίπτωση δ’, λέτε ότι η παραβίαση των υποχρεώσεων που απορρέουν από την επιβολή της παρεπομένης ποινής, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι ενός έτους και χρηματική ποινή. Όπως είναι διαμορφωμένο, εάν κάποιος έχει στέρηση ως παρεπόμενη ποινή να προσέρχεται στις αθλητικές συναντήσεις δύο ετών –και γίνονται αθλητικές συναντήσεις πάμπολλες- τότε για τις πάμπολλες παραβιάσεις της παρεπομένης ποινής θα έχουμε μόνο μία ποινή μέχρι ένα έτος, δηλαδή από δέκα ημέρες μέχρι ένα έτος.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Η σωστή διατύπωση θα είναι «η κάθε παραβίαση της υποχρεώσεως που απορρέει από την επιβολή της παρεπομένης ποινής», εάν θέλουμε πράγματι να τιμωρήσουμε όπως πρέπει την περίπτωση αυτή.
Κύριε Πρόεδρε, έρχομαι τώρα στο καθ’ ύλην αρμόδιο δικαστήριο, που είναι το Τριμελές Πλημμελειοδικείο. Θα ήθελα να πω ότι η διάταξη θα πρέπει να αναμορφωθεί ως εξής: «Καθ’ ύλην και κατά τόπο αρμόδιο δικαστήριο είναι το Τριμελές Πλημμελειοδικείο του τόπου τέλεσης».
Επίσης, κύριε Υπουργέ, απ’ ό,τι είδα εδώ κάνετε αυστηροποίηση του πλαισίου που ουσιαστικά είναι μη αυστηροποίηση. ΄Εχει σημασία η προθεσμία εφέσεως να μην αναστέλλει την εκτέλεση της ποινής, αν κάνετε και κάτι άλλο, αν πείτε ότι αυτές οι ποινές δεν μετατρέπονται. Γατί σήμερα μετατρέπονται ποινές μέχρι τρία χρόνια, οπότε ο άλλος θα πληρώσει και συνήθως απ΄ ό,τι ξέρω είναι τα καλόπαιδα της πλουτοκρατίας που κάνουν τα πολλά επεισόδια βίας.
ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ-ΠΑΛΛΗ: Οι ίδιες οι ΠΑΕ πληρώνουν.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Θα πληρώσει και δεν έχει να πάρει τίποτε. Κατά συνέπεια, λοιπόν, αν θέλετε να κάνετε αυστηρό το πλαίσιο και δέκα μέρες φυλάκιση να επιβληθεί, αμέσως να τον παίρνει η κλούβα. Το καταλάβατε; Αλλιώς δεν κάνουμε τίποτε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Παρακαλώ συντομεύετε, κύριε συνάδελφε.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Επίσης αλλοιώνεται, κύριε Υπουργέ, ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας ο οποίος προβλέπει δικαίωμα εφέσεως κατά αποφάσεων των τριμελών πλημμελειοδικείων, όταν η ποινή είναι μεγαλύτερη των τριών μηνών. Εσείς βάζετε ποινή τουλάχιστον τριάντα μηνών. Δηλαδή αν φάει τρεις μήνες, να έχει δικαίωμα εφέσεως. Όπως είναι το ποινικό δικονομικό μας σύστημα, προβλέπει ποινή ανωτέρα των τριών μηνών. Μην αλλάζετε τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας σ΄ ένα σημείο τέτοιο. Αφήστε το όπως είναι. Κοιτάξτε τα άλλα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ας παίρνατε κανονικά το λόγο και να μη ζητούσατε προτασσόμενη δευτερολογία.
Η κα Σχοιναράκη έχει το λόγο.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ-ΗΛΙΑΚΗ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε δύο σημεία θα ήθελα να κάνω τις επισημάνσεις μου. Το άρθρο 2 παρ. 5 αναφέρεται στην έκδοση του προεδρικού διατάγματος. Μπορεί να αναφέρεται ότι η έκδοση του προεδρικού διατάγματος δε συνιστά προϋπόθεση για την εφαρμογή των διατάξεων του νόμου αυτού. Θεωρώ, όμως, ότι οι ρυθμίσεις που ορίζονται από τον νόμο ότι θα εμπεριέχονται στο προεδρικό διάταγμα, έχουν να κάνουν με θέματα που συμβάλλουν στην πρόληψη –και αυτό είναι ακόμη πιο σημαντικό από την καταστολή- και πρέπει μέσα στο νόμο να μπει χρονοδιάγραμμα για το πότε θα εκδοθεί το προεδρικό διάταγμα.
Το δεύτερο σημείο που θέλω να δείτε, είναι ότι στο άρθρο 3 παρ. 2 που αναφέρεται στους συνδέσμους και στα μέλη των συνδέσμων, ορίζεται η ηλικία από την οποία ένα μέλος μπορεί να μετέχει χωρίς τη γραπτή συναίνεση γονέως και αυτή είναι από τα δεκαέξι έτη και μετά.
Επειδή σε άλλο νομοσχέδιο που έρχεται στη Βουλή τις επόμενες μέρες, αναφέρεται ότι η ηλικία του ανήλικου ορίζεται ως τα δεκαοκτώ χρόνια και μέχρι εκεί πρέπει να προστατεύεται –και αναφέρομαι στο νομοσχέδιο που έχει να κάνει με την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων- θεωρώ ότι το δικαίωμα για εγγραφή στους συνδέσμους πρέπει να ξεκινάει από την ηλικία των δεκαοκτώ χρόνων και μέχρι τότε θα μπορεί, εφόσον επιθυμεί να γραφτεί, αν έχει τη γραπτή συναίνεση του γονέα, δηλαδή του ανθρώπου που ασκεί τη γονική μέριμνα.
Αυτά ήθελα να πω και σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μετά από δεκαέξι ώρες συζήτηση στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων και άλλες τόσες ώρες συζήτησης εδώ, νομίζω ότι ακούστηκαν πολύ νηφάλιες προσεγγίσεις σ’ αυτό το σχέδιο νόμου που είναι αναγκαίο και ο κύριος Υπουργός έκανε δεκτές ουσιώδεις και καίριες παρατηρήσεις των εισηγητών, των ειδικών αγορητών και των συναδέλφων.
Θα έλεγα δε ότι ο κ. Φούρας, ένας συνάδελφος που έχει αφήσει το χνάρι του στον ελληνικό αθλητισμό, ζήτησε να εφαρμοστεί αυτός ο νόμος. Θα τον διαβεβαιώσω κατηγορηματικά ότι αυτός ο νόμος θα εφαρμοστεί και η επιτροπή για τα σχέδια των υπουργικών αποφάσεων που ο νόμος προβλέπει, θα συγκροτηθεί άμεσα. Θα μπορούσε κάλλιστα δηλαδή αυτή η επιτροπή επεξεργασίας του παρόντος νόμου να μετατραπεί σε επιτροπή που θα εκδίδει τις κανονιστικές διατάξεις.
Αυτά που έγιναν δεκτά και είναι ουσιώδη –θα μου επιτρέψετε να τα αναφέρω και να ξεκινήσω από εκεί, γιατί δείχνουν ότι η διάθεση της Κυβέρνησης, του Υπουργείου Πολιτισμού και του Υπουργού, αλλά και τη δική μου μικρή συμβολή- είναι καίρια.
Πρώτα, πρώτα είναι η αναφορά στην κατάργηση αφαίρεσης της διατάξεως του άρθρου 102, παρ. 3. Καταλαβαίνετε πόσο σοβαρό ήταν αυτό -ήταν μια πολύ σοβαρή παρατήρηση που έγινε από τον κ. Ορφανό και τους άλλους συναδέλφους- γιατί ουσιαστικά ανοίγει ένα παράθυρο σε άλλες εξελίξεις.
ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ-ΠΑΛΗ: Εσείς το είχατε πει προχθές όταν μιλήσατε. Θετικά το επισημάνατε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Εμείς κυρία Πετραλιά. Ακούσαμε την άποψή σας και την άποψη της κας Κανέλλη και κρίναμε ότι έπρεπε να γίνει αυτό και είναι πάρα πολύ θετικό. Θα έλεγα δε ότι μ’ αυτό το γεγονός αφαιρείται ουσιαστικά και μια δυνατότητα να επιχορηγηθούν οι επαγγελματικές ομάδες με ένα ποσό δύο δισεκατομμυρίων δραχμών.
Το δεύτερο είναι αυτό που προτείνατε και ήταν εξίσου πολύ σοβαρό, του ποσοστού που θα πρέπει να παίρνει ο ΠΣΑΚ και ο ΠΣΑΠ από την έκπτωση της εγγυητικής επιστολής. Ο κύριος Υπουργός δεσμεύτηκε εδώ ότι αυτό θα γίνει, ακόμα και αν δεν υπάρχουν αυτά τα χρήματα, με απόφαση του εκάστοτε Υπουργού, μέσα από τις δυνατότητες της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού. Δεν νομίζω ότι δεν καλύφθηκε δηλαδή και αυτή η ουσιώδης παρατήρηση που έγινε από όλες τις πτέρυγες.
Το τρίτο είναι το θέμα της ΕΠΟ και θέλω να είμαι σαφής. Κύριοι συνάδελφοι, θα πρέπει να συμφωνήσουμε κάποτε σε κάποια πράγματα και όχι να τα λέμε μόνο για να δημιουργούμε εντυπώσεις. Η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία έχει ουσιαστικά από την πολιτεία μια επιχορήγηση της τάξεως των δύο δισεκατομμυρίων δραχμών, όπως ξέρετε και εσείς που έχετε υπηρετήσει ευδόκιμα σ’ αυτό το Υπουργείο. Παίρνει χωριστά χρήματα για τις εθνικές ομάδες, παίρνει χωριστά χρήματα –λίγα κατά τη γνώμη μου- από την προετοιμασία για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και θα πάρει τώρα, με το 1,5% που της δίνουμε εμείς άλλα πεντακόσια εκατομμύρια δραχμές.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να σας βοηθήσω λίγο. Κατ’ αρχήν, αυτό που λέτε αναφέρεται στο άρθρο 36.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Είναι μια παρατήρηση που προκάλεσε ολόκληρη συζήτηση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ακούστε με και εμένα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Κύριε Πρόεδρε, επιτρέψτε μου, έγινε ολόκληρη συζήτηση.
ΦΑΝΗ ΠΕΤΡΑΛΙΑ-ΠΑΛΗ: Πράγματι, έγινε ολόκληρη συζήτηση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συζητάμε την ενότητα των άρθρων από 1 έως και 9.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): ‘Εγινε συζήτηση μισής ώρας, κύριε Πρόεδρε, πάνω σ’ αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): ‘Οταν πάμε στην επόμενη ενότητα θα το συζητήσουμε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Ναι, αλλά προ ολίγου έγινε η συζήτηση.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΖΑΝΗΣ: Θα μιλήσουμε και εμείς γι’ αυτό στην άλλη ενότητα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Αναφέρω μόνο το γεγονός για να θίξω κάτι που αναφέρθηκε από πάρα πολλούς συναδέλφους. Αναφέρομαι σ’ αυτό, γιατί έγινε πολύ μεγάλη συζήτηση.
Θέλω, λοιπόν, να πω ότι η συνολική επιχορήγηση στην ΕΠΟ ουσιαστικά είναι τρία δισεκατομμύρια και δεν νομίζω πως είναι λίγα.
Θα έθιγα επίσης ακόμη μία σημαντική παράμετρο που αφορά αυτό που είπε η κα Κανέλλη και που είναι η υπόθεση των σχέσεων πολιτείας, ΕΠΟ, FIFA. Δεν γνωρίζει η κα Κανέλλη την προϊστορία αυτή που γνωρίζει η κυρία Πετραλιά πάρα πολύ καλά, εγώ πάρα πολύ καλά, ο κ. Μεϊμαράκης πάρα πολύ καλά και ο κ. Φλωρίδης καλύτερα από όλους μας, ότι η FIFA είχε τη δυνατότητα και παρενέβαινε συχνά σε όσες προσπάθειες κάναμε, κυρίως στα θέματα της αθλητικής δικαιοσύνης, να εφαρμόσουμε αυτά που το Κοινοβούλιο θεωρούσε σωστά. Η τελευταία παρέμβαση προκάλεσε αυτήν την αντίδραση της εκτελεστικής επιτροπής της FIFA που έστειλε ένα τελεσίγραφο στη χώρα και, έλεγε ότι οι ομάδες μας θα αποβληθούν από όλες τις διεθνείς υποχρεώσεις τους, καθώς και ότι η εθνική ομάδα θα τιμωρηθεί.
Αυτό έγινε στις 30 Απριλίου και μετά από τρεις μήνες διαλόγου -ένα διάλογο στον οποίο πρέπει να πω ότι ο Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού κ. ΄Εξαρχος έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο και μετέβη στη Ζυρίχη και είχε πολύ σημαντική συμβολή- ουσιαστικά πετύχαμε κάποια πολύ σημαντικά πράγματα, που αφορούν τα θέματα της διαιτησίας για την εφαρμογή του σουηδικού μοντέλου, τον οικονομικό έλεγχο με όλα όσα ζήτησε η πολιτεία. Για την επιχειρηματικότητα επιβάλαμε τη δική μας άποψη, για τη βία φέραμε αυτές τις αποτελεσματικές διατάξεις. Ίσως δεν πέρασε μόνο ένα θέμα που αφορούσε τη δευτεροβάθμια επιτροπή εφέσεως στην ΕΠΟ. Κατά συνέπεια και αυτό είναι ένα θέμα που δεν μπορεί να το επικαλείται κανένας ως αρνητικό.
Τέλος, θέλω να πω σχετικά με τις παρατηρήσεις που έγιναν από τους συναδέλφους ότι όταν μιλάμε για βία στα γήπεδα μιλάμε για ένα «άνθος του κακού» που είναι διεθνές, παγκόσμιο και δεν μιλάμε για μία κατάσταση που συμβαίνει μόνο στη χώρα μας. Μιλάμε θα έλεγα για ένα διαχρονικό φαινόμενο, το οποίο πραγματικά δεν μπόρεσε να το τιθασεύσει κανένας μας, παρ’ όλες τις προσπάθειες που κάναμε όλοι.
Αυτό, λοιπόν, το νομοσχέδιο στα θέματα της βίας φέρνει μερικές δρακόντειες διατάξεις.
Απαντώ τώρα στα επιχειρήματα συναδέλφων, που θεωρούν ότι έπρεπε να υπάρχουν άλλες διατυπώσεις.
Ο κ. Ορφανός, ο οποίος πρέπει να πω ότι πραγματικά με μεγάλη παρρησία πλησίασε το νομοσχέδιο, λέει ότι στο άρθρο 1, παράγραφος 1, η προσθήκη «ενώσεις ενιαίων ομοσπονδιών» είναι περιττή, αφού αγωνιστική δραστηριότητα, με την έννοια του άρθρου αυτού, δεν έχουν οι ενώσεις και οι ομοσπονδίες, αλλά μόνο τα σωματεία και τα τμήματα αμειβομένων αθλητών.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Μα υπάρχουν πρωταθλήματα ενώσεων.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Εγώ λέω ότι δεν είναι απαραίτητο. Μιλάμε για τα σωματεία και τα τμήματα αμειβομένων αθλητών.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Εκεί δεν υπάρχει βία;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Είναι διαφορετικό.
Επίσης στο άρθρο 1, παράγραφος 2, η κρίση περί του «αν μπορούν να διαταράξουν την ομαλή διεξαγωγή ή όχι» ανήκει στα οικεία δικαιοδοτικά όργανα, τα οποία επιλαμβάνονται των αντίστοιχων πειθαρχικών παραπτωμάτων. Το ίδιο θέμα έθεσε και η κ. Κανέλλη και νομίζω ότι αυτό είναι σαφές και δεν χωρά άλλη ερμηνεία.
Θα ήθελα να πω ότι την έννοια και το περιεχόμενο της δυσφήμησης καθορίζουν επίσης τα οικεία δικαιοδοτικά όργανα. Δεν νομίζω ότι εδώ πέρα μπορούμε να έχουμε άλλη ερμηνεία. Το νόημα της αθλητικής δικαιοσύνης είναι ότι απονέμεται από δικαστικούς λειτουργούς. Τι να πούμε, λοιπόν, παραπάνω για το θέμα της δυσφήμησης; Νομίζω ότι, όσοι ξέρουν πολύ καλά νομικά, δεν μπορούν να δώσουν άλλη ερμηνεία.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Υπάρχει νομολογία γι’ αυτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Υπάρχει συγκεκριμένη νομολογία.
Η ύπαρξη των εκπροσώπων της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, κύριε Ορφανέ, στη σύνθεση της ΔΕΑΒ, κατά τη γνώμη μου, όχι απλώς είναι απαραίτητη, αλλά είναι άκρως απαραίτητη. Και είναι άκρως απαραίτητη, γιατί διασφαλίζει τη συμμετοχή της πολιτείας σε αυτό, που είναι το μέγιστο ζητούμενο: αντιμετώπιση του προβλήματος της βίας. Δεν θέλετε οφθαλμό της πολιτείας εσείς εκεί μέσα; Μπορείτε να επαφίεστε στη δυνατότητα, που έχουν όλοι οι άλλοι πλην του οργάνου, που έχει η πολιτεία, για να διασφαλίσει αυτά τα πράγματα; Εγώ περίμενα ότι θα θέλατε ίσως έναν πιο επικουρικό ρόλο και πιο διασφαλιστικό ρόλο από την πλευρά της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού και όχι να μειώσουμε την παρουσία της.
Σχετικά με τη σύμφωνη γνώμη των σωματείων για την ίδρυση συνδέσμων φιλάθλων. Έγινε πολλή κουβέντα από τον κ. Ορφανό, από την κα Κανέλλη και από την κα Πετραλιά. Θεωρώ ότι είναι απαραίτητοι, γιατί οι σύνδεσμοι φιλάθλων κάνουν χρήση της επωνυμίας, της φανέλας, του σήματος, της ιστορίας, της ουσίας ενός σωματείου.
Πόσο διαφορετικά μπορεί να το δει κανένας; Κανένας δεν απαγορεύει να δημιουργούμε απλά σωματεία. Δεν θα δημιουργούμε σωματεία τέτοια, αλλά θα μπορούν να έχουν τέτοια ευθύνη και οι ΠΑΕ.
Το ξέρετε πολύ καλά και το είπατε μόνος σας ότι πρόκειται για ιδιωτικούς στρατούς. Δεν πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη τους αυτοί, οι οποίοι θα ελέγχουν αυτούς τους οπαδούς; Εγώ περίμενα ότι αυτό θα το επικροτήσετε πριν από όλους εσείς, που έχετε χαρακτηρίσει ιδιωτικούς στρατούς αυτούς τους συνδέσμους, και εγώ που έχω πραγματικά υποστεί στο πετσί μου, όπως η κα Πετραλιά, τις δράσεις αυτών των συνδέσμων. Αυτό το διασφαλίζει.
Η σφράγιση των εισιτηρίων είναι απαραίτητη μόνο για το γεγονός ότι υπάρχει η δυνατότητα να κυκλοφορήσουν πλαστά εισιτήρια. Δεν υπάρχει άλλος λόγος. Το ξέρετε ότι μπορούν και έχουν κυκλοφορήσει πλαστά εισιτήρια στα γήπεδα. Αυτό που διασφαλίζει, είναι να τα σφραγίζουμε. Για το που θα τα σφραγίζουμε τώρα θεωρήσαμε ότι είναι ασφαλέστερο το να τα σφραγίζουμε στην Αστυνομία, ενώ άλλοι λένε στις ΕΠΑΕ. Πάντως έπρεπε να γίνει αυτό.
Σχετικά με τη μίσθωση των μέσων μεταφοράς θα ήθελα να πω ότι αυτό έγινε –για να μην κρυβόμαστε- γιατί έκαψαν τρένα. Δεν έκαψαν τον ηλεκτρικό τρεις φορές; Δεν εξεγερθήκαμε όλοι μας; Δεν έγιναν οκτάστηλα στις εφημερίδες αυτά τα γεγονότα; Δεν θέλατε ένα στοιχειώδη έλεγχο σ΄ αυτήν την αφροσύνη, που είχαν αυτοί οι «οργανωμένοι χούλιγκαν» να φέρονται μ΄ αυτόν τον τρόπο; Εγώ πιστεύω ότι αυτό είναι από τα σημεία, τα ουσιώδη στο σχέδιο νόμου.
Θα ήθελα να πω στην κα Κανέλλη, που έκανε δύο παρατηρήσεις, ότι στο ζήτημα της παρεπόμενης ποινής για τους υπαιτίους πράξεων βίας και την παρουσία τους στο αστυνομικό τμήμα. Απάντησε επαρκώς ο Υπουργός Πολιτισμού, ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος, και νομίζω ότι είναι σαφές ότι αυτή είναι η μοναδική κύρωση, που πραγματικά μπορεί να τους ενοχλήσει. Έχουμε αποκομίσει και εμείς τη διεθνή εμπειρία στην Αγγλία, στην Ολλανδία, που έχει αποδείξει ότι τίποτε άλλο δεν τους στοιχίζει περισσότερο από τη στέρηση του να πηγαίνουν στο γήπεδο.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Η σύσταση πρέπει να γίνεται προ της συναντήσεως. Να υπάρχει η ευχέρεια συστάσεως από την Αστυνομία.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Και να λάβουμε υπόψη μας ότι η ποινή φυλάκισης, που τυχόν θα επιβληθεί, μικρή αποτελεσματικότητα έχει σε αυτές τις περιπτώσεις, γιατί μπορεί να είναι εξαγοράσιμη, οπότε καθίσταται ουσιαστικά αναποτελεσματική. Όταν θα είναι εξαγοράσιμη, θα πληρώσει τελικά ή ο πατέρας ή και ο σύνδεσμος, για να μην πω και κάτι περισσότερο, το οποίο θα ενοχλήσει πάρα πολύ, γιατί ξέρετε ποιοι πληρώνουν σε αυτές τις περιπτώσεις. Είτε θα καταλήξει στη φυλακή.
Και νομίζω ότι δεν είναι ο καλύτερος τρόπος για παιδιά δεκαέξι και δεκαεπτά ετών να τα στέλνουμε τόσο εύκολα στη φυλακή όπου βγαίνουν πολύ πιο «μορφωμένοι» σε άλλα ζητήματα που δεν έχουν σχέση με τη βία στο ποδόσφαιρο.
Ως προς το θέμα τώρα της παρατήρησης της κας Ξηροτύρη σχετικά με τη σύνθεση της ΔΕΑΒ και τη διεύρυνσή της. Θα έλεγα ότι εμείς ζητάμε να έχουμε ένα ευέλικτο όργανο το οποίο να είναι άκρως αποτελεσματικό. Γι αυτό θεωρούμε ότι η σύνθεση της ΔΕΑΒ, όπως προβλέπεται στο νομοσχέδιο, είναι η καλύτερη δυνατή.
Ακόμη θέλω να πω ότι εμείς δεν καταργούμε, κυρία Πετραλιά, το νόμο του κ. Φούρα. Μπορεί ο νόμος του κ. Ανδρέα Φούρα, να είχε μια σχετική αναποτελεσματικότητα, αλλά θεωρώ ότι είναι άκρως καλός νόμος, επειδή δεν εκδόθηκαν οι κανονιστικές αποφάσεις. Δεσμεύτηκα αυτήν τη στιγμή ότι η πρώτη ενέργεια στο Υπουργείο θα είναι η έκδοση αυτών των κανονιστικών αποφάσεων που θα καθορίζουν και τον παρόντα νόμο και τα ουσιώδη του παρελθόντος πολύ αποτελεσματικά.
Θέλω να πω ακόμα δύο λόγια. Νομίζω ότι στο θέμα της βίας δεν είχαμε διαφορές και κατά τη συζήτηση στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων. Είμαστε σύμφωνοι σχεδόν σε όλα και δεν βλέπω για ποιο λόγο δεν θα πρέπει κάποια πράγματα, στα οποία συμφωνούμε, από ταχύτητα ή αν θέλετε από κακώς εννοούμενη αντιπολιτευτική διάθεση, να μην τα ψηφίζουμε ομόφωνα. Αυτό το κομμάτι, αυτή τουλάχιστον η ενότητα είναι μια ενότητα στην οποία συμφωνούμε όλοι.
Ευχαριστώ, κύριε Προέδρε.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ ΗΛΙΑΚΗ: Κύριε Πρόεδρε, αν μου επιτρέπετε, έβαλα δύο ερωτήματα και δεν πήρα απάντηση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Δεν έχετε το δικαίωμα, κυρία συνάδελφε, εκ του Κανονισμού να πάρετε το λόγο.
Υπάρχει κανείς εκ των εισηγητών ή εκ των πρωτολογησάντων που θέλει να δευτερολογήσει;
Το λόγο έχει ο κ. Ορφανός.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, εγώ θα παραμείνω στα άρθρα που συζητούμε, παρά το γεγονός ότι ο κύριος Υπουργός περιηγήθηκε στο άρθρο 25, μετά πήγε στο άρθρο 49, μίλησε για τις Συμφωνίες Ζυρίχης και Γενεύης και όλα τα σχετικά που δεν έχουν να κάνουν με το συγκεκριμένο αντικείμενο.
Θέλω να πω τα εξής. Το άρθρο 3, για το οποίο γίνεται ειδική συζήτηση και αφορά την ίδρυση συνδέσμων και για το πώς θα τους ελέγξουμε, είναι ένα άρθρο που στην αρχική μου τοποθέτηση είπα ότι είναι θετικό. Η δική μου όμως βασική πεποίθηση είναι ότι η δυνατότητα ελέγχου που δίνεται με το συγκεκριμένο πιστοποιητικό είναι αυτό που θα τους δώσει να έχουν τον πλήρη έλεγχο των συνδέσμων. Αυτό είπα και αυτό ξεκαθάρισα. Και το πιστεύω, παρά το γεγονός ότι ο Υπουργός πιστεύει ότι είναι καλύτερο για το άθλημα να υπάρχει γραπτή συναίνεση της διοίκησης του οικείου αθλητικού σωματείου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Θα πρέπει να δούμε ότι και στα μέσα με τα οποία μετακινούνται οι φίλαθλοι διακινούνται ναρκωτικά. Εκεί μοιράζονται τα χαπάκια και τα ecstasy.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Εγώ πρότεινα να μην υπάρχει αυτή η μαζική μετακίνηση. Βέβαια δεν θα συμφωνήσω με τον κ. Κοντογιαννόπουλο, ο οποίος έθεσε θέμα απαγόρευσης μετακινήσεων των οπαδών. Θεωρώ ότι είναι αντισυνταγματικό και πολύ ορθά στη συζήτηση που έγινε στην επιτροπή αφαιρέθηκε και συμφωνήσαμε ότι θα πρέπει να υπάρχει κάποια ειδική περίπτωση και εξειδικευμένη απόφαση η οποία θα αποφασίζει τη μη μετακίνηση.
Να πω ακόμα ότι στο άρθρο 3 θα ήταν καλό να υπάρχει η υποχρέωση των συνδέσμων φιλάθλων να παρακολουθούν τα καθ’ υπόδειξιν της ΔΕΑΒ σεμινάρια για ανάδειξη καλλιέργειας του φιλάθλου πνεύματος. Να υπάρχει μάλιστα και ποινή διάλυσης εάν δεν μετέχουν σ’ αυτήν τη διαδικασία. Το λέγω αυτό επειδή πιστεύω ότι δεν πρέπει μόνο να λαμβάνονται μέτρα κατά της βίας, αλλά να υπάρχει και καλλιέργεια του φιλάθλου πνεύματος το οποίο θα δώσει τη δυνατότητα να σταλούν και κάποια μηνύματα.
Επίσης θέλω απαντήσεις και σε κάποια άλλα ερωτήματα. Στο άρθρο 4, παράγραφος 6, λέγει ότι τα εισιτήρια αθλητικών συναντήσεων μπορούν να διατίθενται με ηλεκτρονικό τρόπο ιδίως μέσω δικτύου πρακτορείων ή αυτόματων σημείων πώλησης και με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού καθορίζονται τα σχετικά.
Μέσα μου υπάρχει ένα ερώτημα. Γιατί χρειάζεται αυτή η παράγραφος και γιατί πρέπει να υπάρχει κάποια απόφαση για να κάνουν κάτι που είναι αυτονόητο σε όλες τις διαδικασίες. Και αν στην απάντησή σας κρίνετε ότι έτσι πρέπει να γίνει, η δική μου πρόταση είναι να αναγραφεί ότι αυτό θα γίνεται μέσω του δικτύου των πρακτόρων που έχει ο ΟΠΑΠ έτσι ώστε να ξεκαθαρίσει το θέμα. Σε ένα αθλητικό πρακτορείο είναι ευκολότερο να βρούμε εκεί τα εισιτήρια, παρά να στήνουμε καινούριες διαδικασίες και καινούρια συμφέροντα μπροστά μας.
Άρα, λοιπόν, είναι ευκολότερο να βρούμε εκεί τα εισιτήρια και να μη στήνουμε καινούριες διαδικασίες και καινούρια συμφέροντα μπροστά μας.
Από τη δική μου πλευρά είχα αφήσει κάτι σε εκκρεμότητα και περίμενα μια απάντηση –γιατί για εμένα είναι βασικό αυτό- στην παράγραφο 3 του άρθρου 5. Λέει σ’ ένα σημείο: «Αυτός που δεν υπακούει σε νόμιμη πρόσκληση υπαλλήλου κλπ. πάει φυλακή». Αν δεν αλλάξει αυτό, κύριε Υπουργέ, το συγκεκριμένο άρθρο δεν θα το ψηφίσουμε. Είναι επαναλαμβάνω, στην παράγραφο 3 του άρθρου 5. Εμείς κάνουμε μια συνετή προσπάθεια, στα περισσότερα άρθρα να είμαστε μαζί, καθώς συμφωνούμε όσον αφορά τη γενική άποψη, αλλά πρέπει να αλλάξει η διατύπωση αυτού του σημείου που σας είπα παραπάνω, για να έχετε και τη δική μας σύμφωνη γνώμη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Εγώ χαίρομαι που ο κ. Ορφανός βρίσκει το άρθρο 3 πάρα πολύ θετικό, γιατί πραγματικά είναι ένα από τα θετικότερα άρθρα αυτού του νομοσχεδίου. Και θα έλεγα ότι στο μοναδικό σημείο στο οποίο διαφωνούμε, θα επιμείνω και εγώ, λέγοντας ότι ο κύριος Υπουργός που το έχει ουσιαστικά μελετήσει, έχει πάρα πολύ δίκιο. Ποιο είναι αυτό. Η έκδοση πιστοποιητικού, κύριε Ορφανέ, καθιστά ουσιαστικά υπεύθυνες τις ΠΑΕ. Αυτό το πράγμα ζητάμε. Πιο εύκολα είναι να ζητά κάποιος ουσιαστικά τις ευθύνες από τους παράγοντες που είναι συγκεκριμένα πρόσωπα, που είναι συγκεκριμένος αριθμός, που έχουν συγκεκριμένη πολιτεία και συμπεριφορά, παρά από τους ανώνυμους και τους χιλιάδες άγνωστους. Ποιόν θα καταζητήσει ο υπεύθυνος;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Το πιστοποιητικό το δίνει ο Α.Σ. όχι η ΠΑΕ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Το ίδιο πράγμα είναι.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Δεν είναι το ίδιο πράγμα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Ο Α.Σ. έχει μια ιστορία, έχει αν θέλετε μια συγκεκριμένη δράση, έχει ανθρώπους που τους γνωρίζουν, έχει ανθρώπους που διακονούν τον αθλητισμό με άλλο πνεύμα και με άλλη νοοτροπία. Είναι πολύ προτιμότερο να έχω να κάνω μ’ αυτούς.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Τι ευθύνη έχει η ΠΑΕ για συνδέσμους που ανήκουν στο Α.Σ.;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Εγώ λέω ότι αυτή η διάταξη είναι πάρα πολύ σωστή.
Όσο για την παρατήρησή σας, για την ηλεκτρονική διεύθυνση και όλα αυτά τα συναφή, συμφωνώ ότι έχετε δίκιο. Αυτά θα περιλαμβάνονται στην υπουργική απόφαση που θα εκδοθεί. Όλες οι παρατηρήσεις που κάνατε είναι σωστές και συμφωνώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της ενότητας των άρθρων 1 έως 9 και εισερχόμαστε στην ψήφισή τους κεχωρισμένως.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 1 ως έχει;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το άρθρο 1 έγινε δεκτό ομοφώνως ως έχει.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 2, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το άρθρο 2 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 3 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το άρθρο 3 έγινε δεκτό ομοφώνως όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 4 ως έχει;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το άρθρο 4 έγινε δεκτό ομoφώνως ως έχει.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 5 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το άρθρο 5 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία ως έχει.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 6 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το άρθρο 6 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, ως έχει.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 7 ως έχει;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το άρθρο 7 έγινε δεκτό ομοφώνως ως έχει.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 8 ως έχει;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το άρθρο 8 έγινε δεκτό ομοφώνως ως έχει.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 9 ως έχει;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς, το άρθρο 9 έγινε δεκτό ομοφώνως ως έχει.
Εισερχόμαστε στη συζήτηση της ενότητας των άρθρων 10 έως και 38.
Ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ κ. Βαρδίκος έχει το λόγο.
ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΒΑΡΔΙΚΟΣ: Περνάμε στον πιο προβληματικό χώρο με τον οποίο ασχολείται το νομοσχέδιο που συζητάμε, το χώρο της επιχειρηματικής δράσης στον αθλητισμό. Έναν χώρο που τον διακρίνει η αδιαφάνεια στο ιδιοκτησιακό καθεστώς και στις συναλλαγές, η μη τήρηση των κανόνων και η μη εκπλήρωση των υποχρεώσεων, η υπερχρέωση και η οικονομική δυσπραγία, η οργανωτική ανεπάρκεια και η έλλειψη σχεδιασμού, παράλληλα με την αναποτελεσματικότητα και την ανεπάρκεια του κρατικού ελέγχου μέχρι στιγμής.
Το άρθρο 10 καθορίζει σε ποιους κλάδους άθλησης και σε ποιες κατηγορίες θα επιτρέπεται η συμμετοχή αμειβομένων αθλητών.
Tο άρθρο 11 τονίζει ότι για την ίδρυση τμημάτων αμοιβόμενων αθλητών, πέρα από την απόφαση της γενικής συνέλευσης με την παρουσία των δύο τρίτων και την απόλυτη πλειοψηφία των παρόντων, απαιτείται και η γνώμη της Ομοσπονδίας. Παράλληλα, χρειάζεται οικονομοτεχνική μελέτη, από την οποία να προκύπτει η για τρία χρόνια βιωσιμότητα και η άδεια της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού. Η παραπάνω άδεια ανακαλείται, αν πάψουν να τηρούνται οι απαραίτητες προϋποθέσεις.
Το άρθρο 12 αναφέρεται σε ό,τι προβλέπεται για την κατοχύρωση της διαφάνειας και την καταπολέμηση της πολυιδιοκτησίας στις ανώνυμες αθλητικές εταιρείες και το μεταφέρει και στα τμήματα αμειβομένων αθλητών. Δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στη φερεγγυότητα των ενδιαφερομένων και θεσπίζεται η εις ολόκληρον ευθύνη τους για όσα χρέη δημιουργηθούν όσο καιρό αυτοί ασκούν τα διαχειριστικά τους καθήκοντα. Η σύναψη της σχετικής σύμβασης με προαπαιτούμενο την απόφαση της γενικής συνέλευσης του σωματείου με δύο τρίτων των μελών παρόντα και απόλυτη πλειοψηφία, επιτρέπεται μόνο όταν η Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού δώσει τη σχετική άδεια, αφού προηγουμένως υποβληθούν φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα, αντίγραφο ποινικού μητρώου και δεσμευτικό επιχειρηματικό σχέδιο. Αν δεν υπάρχει τέτοιο σχέδιο, επιτρέπεται στο σωματείο να καταγγείλει αζημίως τη σύμβαση και ορίζεται μία προθεσμία, μέσα στην οποία, όσοι έχουν συνάψει τέτοιες συμβάσεις, πρέπει να συμμορφωθούν με τις υποχρεώσεις που θέτει ο νόμος. Η προθεσμία λήγει στις 31/12/2002.
Σύμφωνα με το άρθρο 13, προβλέπονται αυξημένα ποσοστά απαρτίας στη γενική συνέλευση των μελών του σωματείου, δύο τρίτα και απόλυτη πλειοψηφία παρόντων. Σε περίπτωση έλλειψης απαρτίας πάμε σε οκτώ μέρες και με πλειοψηφία ένα δεύτερο των μελών και επισπεύδονται οι διαδικασίες για την εκλογή διοικητικού συμβουλίου από τους μετόχους.
Το άρθρο 14 δίνει τη δυνατότητα σε μία ανώνυμη αθλητική εταιρεία να αλλάξει έδρα απ’ αυτήν του ιδρυτικού της σωματείου, αν το επιθυμεί.
Το άρθρο 15 αναφέρει ότι η διάρκεια της μίσθωσης, όπου υπάρχει μίσθωση αθλητικών εγκαταστάσεων, πρέπει να καλύπτει όλη τη διάρκεια μιας ή περισσότερων περιόδων.
Το άρθρο 16 αναφέρει ότι σε περίπτωση που δεν καλυφθεί το μετοχικό κεφάλαιο ή δεν συμμορφωθεί το καταστατικό στο ύψος του διαθέσιμου μετοχικού κεφαλαίου, η εταιρεία αποβάλλεται από το πρωτάθλημα. Τη σχετική πράξη εκδίδει το διοικητικό συμβούλιο του οικείου επαγγελματικού συνδέσμου σε δεκαπέντε μέρες από τη σχετική έκθεση της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού.
Το άρθρο 17 τονίζει ότι οι μέτοχοι των ανωνύμων αθλητικών εταιρειών μπορούν να είναι φυσικά πρόσωπα, εταιρείες και νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου από την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση και φορείς του ελληνικού δημόσιου τομέα. Επίσης, κατοχυρώνεται η ονομαστικοποίηση των μετοχών μέχρι φυσικού προσώπου και επιβάλλεται για τα νομικά πρόσωπα ο προληπτικός έλεγχος. Η Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού, αφού παραλάβει τα αναγκαία στοιχεία και διαπιστώσει ότι δεν υπάρχει παραβίαση νόμου, δίνει τη σχετική άδεια για να αποκτηθούν μετοχές. Θεσπίζεται ο διαρκής έλεγχος και η υποχρέωση ενημέρωσης για οποιαδήποτε μεταβολή.
Έτσι, εξασφαλίζεται πλήρως η διαφάνεια του ιδιοκτησιακού καθεστώτος -ας προταθεί κάτι το ισχυρότερο- και καταπολεμάται κάθε απόπειρα πολυιδιοκτησίας. Τα ασυμβίβαστα για την απόκτηση μετοχών ανωνύμων αθλητικών εταιρειών διευρύνονται. Δεν μπορούν να αποκτήσουν μετοχές αθλητές, προπονητές, διαιτητές, παρατηρητές, πράκτορες και οι συγγενείς τους μέχρι δεύτερου βαθμού. Τα ασυμβίβαστα επεκτείνονται και στην άσκηση διοικητικών ή διευθυντικών καθηκόντων. Προβλέπονται σοβαρές ποινικές και αστικές κυρώσεις σε περιπτώσεις παραβίασης του νόμου. Έχουν απόλυτη ακυρότητα οι εξουσιοδοτήσεις ή ιδιωτικά συμφωνητικά, με τα οποία επιτυγχάνεται εικονική συμμετοχή στο κεφάλαιο μιας ανώνυμης αθλητικής εταιρείας. Αντέγγραφα, ενεχυριάσεις μετοχών, συμβάσεις εντολής, παραχωρήσεις δικαιωμάτων διοίκησης και κάθε άλλη καταστρατήγηση του νόμου δεν επιτρέπεται. Τέλος, ορίζεται η μεταβατική περίοδος -και αυτή μέχρι τις 31/12/2002- για να συμμορφωθούν με τις παραπάνω διατάξεις όσοι έχουν μετοχές ή δικαιώματα διοίκησης σε ανώνυμες αθλητικές εταιρείες. Όσοι δε συμμορφωθούν εκπίπτουν των όποιων δικαιωμάτων.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΡΕΤΤΟΣ)
Το άρθρο 18 αναφέρει πως μόνο με άδεια της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού μπορεί ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο να αποκτήσει το πάνω από το 10% του μετοχικού κεφαλαίου.
Για την άδεια πρέπει να προσκομιστούν φορολογική, ασφαλιστική ενημερότητα, αντίγραφα φορολογικών δηλώσεων ή ισολογισμών εάν πρόκειται για εταιρεία, των τριών τελευταίων ετών, ποινικό μητρώο, βεβαίωση επιτροπής φιλάθλων πνεύματος. Αν μάλιστα το ποσοστό αυτό, το πάνω του 10%, ξεπερνάει το 33% πρέπει να υποβληθεί και ένα τριετές επιχειρηματικό σχέδιο.
Το άρθρο 19 λέει ότι εάν μια ανώνυμη αθλητική εταιρεία ανέβει σε κατηγορία και δεν αυξήσει το μετοχικό της κεφάλαιο τουλάχιστον στο ελάχιστο όριο που τίθεται για την κατηγορία αυτή, αποβάλλεται από το πρωτάθλημα.
Το άρθρο 20 απαγορεύει την παροχή οποιουδήποτε προνομίου σε μετοχές ανώνυμων αθλητικών εταιρειών.
Το άρθρο 21 συμπεριλαμβάνει ρητά την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού μεταξύ αυτών που ασκούν εποπτεία στις ανώνυμες αθλητικές εταιρείες. Ορίζεται να αναγράφεται ξεχωριστά στους ισολογισμούς των ανωνύμων αθλητικών εταιρειών ο λογαριασμός «ταμειακές διευκολύνσεις μετόχων». Παρέχεται αρμοδιότητα στον Υπουργό Πολιτισμού να δίνει εντολή διενέργειας ελέγχου στο Ελεγκτικό Συνέδριο και νομιμοποιείται το ιδρυτικό σωματείο να προβαίνει σε δικαστικές ή εξώδικες ενέργειες για την εφαρμογή του νόμου στις λειτουργίες των ανωνύμων εταιρειών.
Το άρθρο 22 επιτρέπει τη συγχώνευση δύο ή περισσοτέρων ανώνυμων αθλητικών εταιρειών. Τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις μεταφέρονται και η νέα εταιρεία έχει οποιαδήποτε επωνυμία ή διακριτικό γνώρισμα και εντάσσεται προφανώς στην ανώτερη κατηγορία στην οποία ανήκε μια από τις εταιρείες που ενώθηκαν.
Το άρθρο 23 αναφέρεται στην Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού που συνιστάται με απόφαση του Υπουργού και ασκεί την εποπτεία ως προς τα διοικητικά θέματα. Η Γενική Γραμματεία τη στηρίζει, τη στελεχώνει, τη στεγάζει. Και είναι σημαντικό αυτό γιατί μέχρι τώρα τα αντίστοιχα όργανα τα στήριζε, τα στελέχωνε και τα στέγαζε ο φορέας τον οποίο ελέγχουν. Είναι επταμελής με τετραετή θητεία και δυνατότητα μιας ακόμα ανανέωσης. Ο Πρόεδρος είναι ανώτατος δικαστικός λειτουργός βαθμού Συμβούλου Επικρατείας και άνω, είναι αποκλειστικής απασχόλησης και μέλη είναι, καθηγητής Πανεπιστημίου Εμπορικού Δικαίου, καθηγητής Πανεπιστημίου Οικονομικών, δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, δικηγόρος σε θέματα αθλητισμού, πτυχιούχος οικονομολόγος και ένα πρόσωπο κύρους στο χώρο του αθλητισμού. Αναφέρεται ποιοι δεν επιτρέπεται να είναι στην επιτροπή αυτή. Για τα μέλη της υπάρχει αποζημίωση και υποχρέωση να υποβάλλουν δήλωση περί «πόθεν έσχες».
Το άρθρο 24 αναφέρει ότι η επιτροπή ελέγχει λογιστικά, διαχειριστικά και νομικά τις ανώνυμες αθλητικές εταιρείες και τα τμήματα αμειβομένων αθλητών και κάθε άτομο ή νομικό πρόσωπο που σχετίζεται μαζί τους.
Ελέγχει τους συνδέσμους για τις επιχορηγίες από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Χορηγεί άδειες και εγκρίσεις που προβλέπει ο νόμος. Επιβάλλει πρόστιμα, εκδίδει οδηγίες, συντάσσει ετήσια έκθεση πεπραγμένων της, διενεργεί τακτικό έλεγχο τον Ιούλιο κάθε έτους και αναθέτει στις εταιρείες ορκωτών ελεγκτών, λογιστών ελέγχους και μπορεί να ζητάει τη συνδρομή οποιασδήποτε αρχής.
Άρνηση παροχής εγγράφων ή συνεργασίας κατά τους ελέγχους συνιστά πειθαρχικό παράπτωμα. Κάθε ανώνυμη αθλητική εταιρεία πριν την έναρξη της αγωνιστικής περιόδου οφείλει να προσκομίζει στην οικεία διοργανώτρια αρχή πιστοποιητικό της επιτροπής ότι τηρεί τις υποχρεώσεις της που προβλέπονται από το νόμο. Χωρίς το πιστοποιητικό αυτό μια ανώνυμη αθλητική εταιρεία αποβάλλεται από το οικείο πρωτάθλημα.
Επίσης οι εταιρείες και τα τμήματα αμειβομένων αθλητών στέλνουν στην επιτροπή πίνακα μετοχών, πρακτικά διοικητικών συμβουλίων και γενικών συνελεύσεων, συμβάσεις, συνάψεις δανείων, προσλήψεις συμβούλων, συμβάσεις ανάθεσης δικαιωμάτων διοίκησης και εκπροσώπησης σε τρίτους, κάθε είδους συμβάσεις με ιδρυτικά αθλητικά σωματεία, διαφημιστές, προπονητές, αθλητές, όπως επίσης και τις καταστάσεις με τις πωλήσεις των εισιτηρίων διάρκειας. Οποιαδήποτε άλλα στοιχεία ζητήσει η επιτροπή ιδίως σε περιπτώσεις μεταβίβασης μετοχών, συμμετοχής σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, δανείων, χρηματικών καταβολών και εν γένει οικονομικών διευθετήσεων, πρέπει η επιτροπή να τα λαμβάνει υπόψη.
Στο άρθρο 25 προβλέπεται η υποχρεωτική θεώρηση του προϋπολογισμού των ανωνύμων εταιρειών από ορκωτό ελεγκτή, λογιστή και κατάθεση εγγυητικής ίσης με το 10% των προϋπολογισμένων εξόδων, ως εγγύηση για την καλή συμμετοχή στο πρωτάθλημα.
Αν υπάρξει παράβαση εκπίπτει εν όλω ή εν μέρει, ανάλογα με την παράβαση. Σε περιπτώσεις αύξησης των εξόδων υπάρχει υποχρέωση αναμόρφωσης του προϋπολογισμού και κατάθεση συμπληρωματικής εγγυητικής επιστολής. Οι ανώνυμες αθλητικές εταιρείες υποχρεούνται πριν από την έναρξη της αγωνιστικής περιόδου να έχουν εξοφλήσει όλες τις τυχόν ληξιπρόθεσμες και απαιτητές οφειλές τους. Και στο τέλος κάθε τριμήνου να υποβάλουν στην επιτροπή επαγγελματικού αθλητισμού αναλυτικό πίνακα εσόδων εξόδων. Τέλος αποσαφηνίζονται οι υποχρεώσεις τους όταν βρίσκονται σε καθεστώς ειδικής εκκαθάρισης.
Με το άρθρο 26 απαγορεύεται στα μέλη της διοίκησης και στους μετόχους να ξεπερνούν το 20% του μετοχικού κεφαλαίου όταν δανείζουν ή παρέχουν διευκολύνσεις σε ανώνυμες αθλητικές εταιρείες. Ποσά που προορίζονται για αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, μπορούν να ξεπερνούν το 20% απαγορεύεται όμως να επιστραφούν.
Με το άρθρο 27 οι ανώνυμες αθλητικές εταιρείες υποχρεούνται να τηρούν λογαριασμούς κίνησης σε τράπεζα μέσω των οποίων διενεργούνται κατά αποκλειστικότητα οι καταβολές των πάσης φύσεως εσόδων και εξόδων.
Με το άρθρο 29 επεκτείνεται η υποχρέωση υποβολής δηλώσεων «πόθεν έσχες» πέρα από τα μέλη της διοίκησης και στα πρόσωπα που ασκούν διαχείριση ή είναι μέτοχοι με ποσοστό μεγαλύτερο του 1%. Η δήλωση υποβάλλεται και στην Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού και είπαμε πολλές φορές, και στην επιτροπή και εδώ, ότι η διάταξη αυτή είναι πολύ σημαντική γιατί είναι σίγουρο ότι τελικά θα ελεγχθούν αυτές οι δηλώσεις περί «πόθεν έσχες» ενώ οι εκατοντάδες των χιλιάδων για να μην πω εκατομμύρια υπόλοιπες δηλώσεις που κάθε χρόνο υποβάλλονται στον αρμόδιο αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου εξετάζονται στο 5 με 6%.
Η υποχρέωση υποβολής δήλωσης περί «μη συνδρομής των προβλεπομένων κωλυμάτων» και αντίγραφο ποινικού μητρώου επεκτείνεται και στα πρόσωπα τα οποία αν και δεν είναι μέλη της διοίκησης, με απόφαση ή με την ανοχή των μελών της ασκούν οποιαδήποτε αρμοδιότητα που σχετίζεται με τη διοίκηση, διαχείριση ή εκπροσώπηση έστω και αν αυτό γίνεται άτυπα ή περιστασιακά. Όσοι δεν υποβάλουν εκπίπτουν αυτοδίκαια με απόφαση του οικείου δικαιοδοτικού οργάνου ύστερα από έκθεση της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού. Αν ανώνυμη αθλητική εταιρεία δεν συμμορφωθεί μέσα σε δέκα μέρες αποβάλλεται από το πρωτάθλημα.
Άρθρο 30. Εδώ ρυθμίζονται πώς θα παρέχονται τα στιγμιότυπα σε τρίτους και ο τρόπος καταβολής των αμοιβών. Επανακαθορίζονται τα ποσοστά, η ΕΠΟ θα παίρνει 5% (ήταν 8%), η Ένωση Ποδοσφαιρικών Ανώνυμων Εταιρειών 2% (δεν έπαιρνε), η Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης 3%, ο Επαγγελματικός Σύνδεσμος Αμειβομένων Καλαθοσφαιριστών 8%, μειώνονται τα ποσοστά της ΕΠΟ και της ΕΠΑΕ για να ενισχυθούν οι ΠΑΕ και όλες οι συναλλαγές θα πρέπει να γίνονται μέσω τραπεζικών λογαριασμών με δίγραμμες επιταγές.
Επίσης και οι καταβολές προς αθλητές θα πρέπει να διενεργούνται αποκλειστικά με δίγραμμες επιταγές, ένα από τα στοιχεία του άρθρου 31.
Το άρθρο 32 απαγορεύει σε ανώνυμες αθλητικές εταιρείες που δεν είναι φορολογικά και ασφαλιστικά ενήμερες να προβαίνουν σε μεταγραφές.
Το άρθρο 33 δίνει τη δυνατότητα στην ΕΠΑΕ ενώ κανονικά θα έπρεπε να λέγεται Ελληνικός Σύνδεσμος Ανωνύμων Ποδοσφαιρικών Εταιρειών να διατηρήσει την ονομασία Ένωση Ποδοσφαιρικών Ανώνυμων Εταιρειών.
Το άρθρο 34 τροποποιεί ένα άρθρο του νόμου 2725 ως προς τα ποσοστά από τους πόρους της ΕΠΑΕ που εισπράττει από τις μεταδόσεις των τηλεοπτικών αγώνων.
Το άρθρο 35 αναφέρει πως η ΕΠΑΕ εκπροσωπείται στο διοικητικό συμβούλιο της ΕΠΟ με τέσσερα ακόμη μέλη και η ΕΠΟ στο διοικητικό συμβούλιο της ΕΠΑΕ με ένα.
Στο άρθρο 36, ακούσαμε πριν από λίγο τον Υπουργό να κάνει αλλαγές που πιστεύω ότι ικανοποίησαν όλες τις πτέρυγες της Αίθουσας, από τα έσοδα ΠΡΟΠ και ΠΡΟΠΟΓΚΟΛ και δίδεται το 1,5% στην ΕΠΟ, το 2% στην ΕΠΑΕ, το 3,5% στην πρώτη κατηγορία, το 2,5% στη δεύτερη και το 2,5% στην τρίτη.
Θα υπάρχουν και δυνατότητες να περικόπτονται ή να αυξάνονται τα ποσοστά αυτά αργότερα.
Τέλος, το άρθρο 38 αναφέρεται στην περίπτωση μιας ΠΑΕ που ενώ υποβιβάζεται από τη Γ’ Εθνική Κατηγορία, και τελεί σε καθεστώς εκκαθάρισης, η ομάδα του αντίστοιχου ιδρυτικού σωματείου, ανέρχεται στη Γ΄ Εθνική Κατηγορία. Η ίδια ΠΑΕ θα μπορεί να αγωνίζεται στη Γ΄ κατηγορία χωρίς να χρειάζεται να δημιουργηθεί άλλη ανώνυμη εταιρεία. Είναι μια περίπτωση που ενδεχομένως να μην συμβεί ποτέ, αλλά ο νόμος, μπορεί να διαπιστώσει κανείς και απ’ αυτό την αρτιότητά του, προβλέπει ακόμα και αυτήν την περίπτωση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο κ. Ορφανός έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτό το δεύτερο κεφάλαιο ασχολείται με θέματα επιχειρηματικής δράσης στον αθλητισμό. Θα ήθελα να ξεκινήσω, λοιπόν, με μια γενική παρατήρηση και να υπενθυμίσω ότι κατά τη συζήτηση του νόμου 2725/99 η Νέα Δημοκρατία είχε προειδοποιήσει σ’ αυτήν την Αίθουσα ότι οι ρυθμίσεις του νόμου αυτού –όσον αφορά αυτό το συγκεκριμένο κεφάλαιο- ήταν καταδικασμένες να αποτύχουν. Φαίνεται ότι αστόχησαν γι’ αυτό η Κυβέρνηση φέρνει νέες διατάξεις για τις οποίες δηλώνω και εγώ εδώ ότι θα αποτύχουν. Και θα αποτύχουν γιατί αν θέλουμε κάτι να μη λειτουργήσει έχουμε δυο τρόπους. Ο ένας τρόπος είναι να μην τους δώσουμε αρμοδιότητες και ο δεύτερος είναι να τους δώσουμε πάρα πολλές.
Αυτήν τη στιγμή φτιάχνουμε ένα τέρας. Το δηλώνω αυτό εδώ επίσημα. Δεν θέλω να δικαιωθώ, σας το λέω ευθαρσώς, κύριε Υπουργέ, αλλά πολύ φοβάμαι ότι δεν μπορέσει να λειτουργήσει. Ένα όργανο το οποίο έχει τόσες πολλές αρμοδιότητες θα πρέπει να οργανωθεί με πλειάδα υπαλλήλων και είναι πρακτικά αδύνατον να ελέγξει όλες αυτές τις δραστηριότητες που δεν είναι απαραίτητο να τις ελέγξει. Διότι οι ποδοσφαιρικές ανώνυμες εταιρείες είναι αρμοδιότητας του Υπουργείου Ανάπτυξης, τη δική τους λειτουργία πρέπει να την ελέγχει το Υπουργείο Ανάπτυξης. Εμείς θα έπρεπε να βάλουμε κάποιες συγκεκριμένες διατάξεις που κατά την άποψή μου θα πρέπει να ελέγχονται και αυτές έχουν να κάνουν με το πώς κάποιος αποκτά μετοχές, δηλαδή πού βρίσκει τα χρήματα και αν ξεπλένει μαύρο χρήμα και αν έχει δυνατότητες να συνεχίσει. Αυτό είναι ένα σημείο στο οποίο η παρέμβαση της πολιτείας είναι απαραίτητη. Όταν κάποιος πουλάει τις μετοχές του, ο επόμενος που έρχεται πρέπει να ελέγχεται πώς ακριβώς μπαίνει στην όλη διαδικασία. Και σαφέστατα εκείνο που είναι απαραίτητο είναι οι μέτοχοι της ίδιας ανώνυμης εταιρείας να ελέγχουν πώς πηγαίνει η δράση της. Δηλαδή, κύριε Υπουργέ, η πολιτεία παρεμβαίνει σε μια διαδικασία που δεν είναι δική της και δεν θα οδηγήσει σε κανένα αποτέλεσμα.
Αυτή, κύριε Υπουργέ, είναι η άποψή μου, την οποία σας λέω ευθαρσώς.
Στο άρθρο 10 θα υπενθυμίσω ότι στο νόμο 1958/91 το άρθρο 5 εδάφιο β΄ προέβλεπε αυτά που επαναφέρετε σήμερα εσείς και μάλιστα με λίγο καλύτερη διατύπωση απ’ ό,τι είναι σήμερα. Ο νόμος 2725 κατήργησε αυτήν τη διατύπωση και τώρα την επαναφέρουμε. Το είχαμε υπενθυμίσει και τότε. Απλώς επαναφέρετε την ίδια διάταξη η οποία είναι απαραίτητη. Υπάρχει όμως ένα κρίσιμο σημείο. Όταν λέμε στοιχεία βιωσιμότητας του κλάδου άθλησης, ποια είναι τα κριτήρια για τη βιωσιμότητα του κλάδου άθλησης; Ποιος θα τα κρίνει;
Κύριε Υπουργέ, δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να αφήνουμε ασάφειες επιτηδευμένα. Ποιος είναι εκείνος που θα το κρίνει και πώς θα το μετρήσει;
Είχα ακούσει κάποτε Υπουργούς της Κυβέρνησης να λένε ότι θα βάλουμε μετρήσιμους στόχους. Εδώ τι μετρήσιμους στόχους βάζουμε; Πώς θα το κρίνουμε αυτό; Πιστεύω, λοιπόν, ότι είναι ένα κενό από το ξεκίνημά του.
Στο άρθρο 11 θα πρέπει κατ’ αρχήν να το συνδέσουμε με το προηγούμενο άρθρο δηλαδή το άρθρο 60 του ν. 2725, με το άρθρο 59, διότι είναι δυνατόν να εκληφθεί κατά την εφαρμογή ότι κάθε αθλητικό σωματείο μπορεί να ιδρύει υπό τις προϋποθέσεις του άρθρου 60 τμήμα αμειβομένων αθλητών.
Οι άλλες παρατηρήσεις που έχω στο συγκεκριμένο άρθρο είναι ότι στην παράγραφο 1β΄, να τεθούν κριτήρια οικονομικής βιωσιμότητας των τμημάτων αμειβομένων αθλητών διαφορετικά η διάταξη ή θα μείνει ανενεργός ή θα οδηγήσει σε αυθαίρετες κρίσεις, με ό,τι δυσάρεστο μπορεί να σημαίνει αυτό για τα αθλητικά σωματεία.
Ερχόμαστε τώρα σε αυτό το κριτήριο της χορήγησης αδείας από την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού. Εδώ είναι ακόμη σοβαρότερα τα πράγματα. Δηλαδή αυτό το κριτήριο που στο 10 άρθρο δεν το έχουμε, εδώ είναι απαραίτητο. Διότι ακριβώς αυτήν τη χορήγηση αδείας θα τη δούμε και λίγο παρακάτω με την εκτίμηση που κάνει στο ξεκίνημα κάθε πρωταθλήματος αυτή η επιτροπή. Πώς ακριβώς θα βγάζει την απόφαση ότι το άλφα σωματείο έχει τα κριτήρια βιωσιμότητας μπορεί να βγάλει τη χρονιά και κάποιο άλλο σωματείο που δεν έχει τα κριτήρια βιωσιμότητας.
Θα πρέπει, λοιπόν, να γίνει συγκεκριμένο ποια κριτήρια πρέπει να εξυπηρετεί ώστε να δίδεται αυτή η συγκεκριμένη άδεια στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος.
Στο άρθρο 12 στην παράγραφο 1, όπου λέμε ότι με απόφαση της γενικής συνελεύσεως του αθλητικού σωματείου που διατηρεί ή ιδρύει τμήματα αμειβομένων αθλητών … κλπ. και να μπορεί να αναθέτει τη διαχείριση τμημάτων αμειβομένων αθλητών σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα, η δική μου άποψη είναι ότι θα πρέπει να υπάρχει πρόταση του Δ.Σ. Πώς πάμε απευθείας στη γενική συνέλευση; Ποιος, δηλαδή, απεφάσισε και προτείνει και εισηγείται;
Τώρα να υπάρχει πρόταση του συμβουλίου και να φτάνει στη συνέλευση για να αποφασίσει η συνέλευση.
Η παράγραφος 2, κύριε Υπουργέ, είναι το πιο κρίσιμο σημείο αυτού του συγκεκριμένου άρθρου. Λέτε ότι όποιοι αναλαμβάνουν τη διαχείριση, σύμφωνα με τα παραπάνω, αυτούς δηλαδή που τους ανέθεσαν ένα τμήμα αμειβομένων αθλητών, ευθύνονται έναντι των τρίτων προσώπων απεριόριστα και σε ολόκληρο, μαζί με το ιδρυτικό σωματείο για όλα τα χρέη που δημιουργούνται για τις ανάγκες του τμήματος αμειβομένων αθλητών κατά τη διάρκεια άσκησης των διαχειριστικών τους καθηκόντων. Δεν το καταλαβαίνω αυτό.
Αναθέτουμε σε κάποιον να έχει τον έλεγχο μιας αθλητικής Α.Ε. και ζητούμε από τον ερασιτέχνη να έχει ευθύνες. Εξηγήστε μου πώς ακριβώς θα γίνει αυτό. Με ποια διαδικασία, δηλαδή, θα υποχρεωθεί να έχει αυτήν την ευθύνη; Το ανέθεσε, υπάρχει μία σύμβαση, υπάρχουν τα χρέη τα οποία έχει δημιουργήσει ο συγκεκριμένος. Και μάλιστα, η ευθύνη αυτή παραμένει αναλλοίωτη σε περίπτωση ίδρυσης αθλητικής ανώνυμης εταιρείας. Δηλαδή το ιδρυτικό αθλητικό σωματείο ευθύνεται για ό,τι κάνουν όλοι οι άλλοι. Δεν φτάνει που εκχωρεί τα πάντα, δίνει το σήμα του, δίνει το γήπεδό του, δίνει ό,τι έχει και δεν έχει, του φορτώνουμε και ευθύνες που δεν έχει και αυτό είναι βασικό.
Και βέβαια οι υπόλοιπες παράγραφοι είναι ιδιαίτερα γραφειοκρατικές, περιορίζουν υπέρμετρα τις συνταγματικά προστατευόμενες συμβατικές ελευθερίες των συναλλασσομένων και ουσιαστικά λειτουργούν ως αντικίνητρο για την προσέλκυση επενδυτών στο συγκεκριμένο χώρο.
Το άρθρο 13 είναι ουσιαστικό διαδικαστικό, πώς ακριβώς προχωρούμε για τη σύσταση εταιρείας.
Το άρθρο 14 μου προκαλεί έναν προβληματισμό γιατί χρειαζόμαστε άδεια της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού για να αλλάξει έδρα ένα σωματείο, όταν κρίνει ότι του χρειάζεται, όπως ο «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ» έκανε πρόσφατα ή όπως ακούγεται και για κάποιες άλλες ομάδες. Δεν ξέρω γιατί θα πρέπει να έχει άποψη η Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού επί παντός επιστητού.
Το άρθρο 15 είναι διαδικαστικό.
Άρθρο 16: Εδώ υπάρχει ένα κρίσιμο σημείο, κύριε Υπουργέ. Λέει ότι αν δεν εκπληρώσει κάποιες υποχρεώσεις η αθλητική ανώνυμη εταιρεία αποβάλλεται από το πρωτάθλημα. Θα πρέπει να προσδιορίσουμε δύο πράγματα. Πού πηγαίνει αυτή η ομάδα όταν αποβάλλεται από το πρωτάθλημα –το ότι αποβάλλεται σημαίνει ότι δεν πάει πουθενά- και δεύτερον, εάν και με ποια διαδικασία αναπληρώνεται. Αυτά δεν περιέχονται.
Άρθρο 17: Θα πρέπει να πούμε ότι το άρθρο αυτό έχει συγκρούσεις εσωτερικές. Ζητάει κατ’ αρχήν να εγγράφονται οι μέτοχοι σε ένα βιβλίο της Επιτροπής Επαγγελματικού Ελέγχου εκ των προτέρων. Λέει η παράγραφος 3 ότι μόνο ύστερα από άδεια μπορούν να γραφούν στο συγκεκριμένο βιβλίο μετόχων. Παρακάτω, όμως, αναφέρει ότι η αθλητική ανώνυμη εταιρεία γνωστοποιεί στην Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού κάθε απόκτηση μετοχών της μέσα σε δέκα ημέρες από τη σχετική εγγραφή. Δηλαδή ενώ αρχικά πρέπει να πάρουμε έγκριση από την αθλητική ανώνυμη εταιρεία, όταν έχουμε πρόσθετα την ειδοποιούμε εκ των υστέρων. Και αυτά μεταξύ τους έρχονται σε σύγκρουση. Βέβαια το ίδιο είναι και η παράγραφος 5. Αυτά τα θέτω εγώ. Στην ομιλία του ο κύριος Υπουργός ας φροντίσει να τα ξεκαθαρίσει.
Στην παράγραφο 8, στο σημείο στο οποίο αναφέρεται σε όσους δεν έχουν το δικαίωμα να μετέχουν σε δραστηριότητες αθλητικών ανωνύμων εταιρειών και αναγράφεται η φράση «ιδιοκτήτες πρακτορείων», είναι προτιμότερο και πιο κοντά στην πραγματικότητα αυτή η φράση να αντικατασταθεί με τη φράση «ιδιοκτήτες ή διαχειριστές ή έχοντες την ευθύνη οργάνωσης ή λειτουργίας πρακτορείων», γιατί όλοι ξέρουμε ότι υπάρχει μία τέτοια διαδικασία όπου δεν είναι μόνο το πρόσωπο, είναι αυτοί οι οποίοι βρίσκονται μέσα, εκείνοι οι οποίοι τα λειτουργούν. Αυτή η φράση θα μας οδηγήσει να αποφύγουμε παρενέργειες.
Άρθρο 18: Είναι η πρώτη φορά που τίθεται θέμα κωλυμάτων για μετόχους. Μέχρι σήμερα δεν υπήρχε στο ν. 2725. Και αυτό τίθεται με πάνω από 10%. Έρχεται, λοιπόν, στη σκέψη μου το εξής: Έχουμε πέντε πρόσωπα που παίρνουν από 9,99 και έχουν τον έλεγχο της ΠΑΕ και έχουν και οι πέντε κωλύματα. Δεν φαίνεται να καλύπτεται αυτό. Και θα έλεγα το εξής: Αυτοί οι οποίοι έχουν διαχειριστικές θέσεις σε μία αθλητική ανώνυμη εταιρεία υποχρεωτικά να είναι εκτός των κωλυμάτων που προβλέπεται από το άρθρο 3 του ν. 2725.
Είχα πει και στην επιτροπή –και δεν έχω πάρει απάντηση- ότι μπαίνει ένας όρος. Όταν κάποιος αγοράζει το 33% και πάνω, να καταθέτει ένα σχέδιο δράσης. Και το ερώτημά μου είναι: Εάν δεν έχει τον έλεγχο του σωματείου, γιατί να το καταθέσει; ‘Όταν αποκτά τον έλεγχο και τη διαχείριση είναι σαφές ότι αφού μπαίνει ως διαδικασία, να του το ζητήσουμε, όταν κάποιος άλλος έχει το 51%. Άρα, λοιπόν, αυτό θα πρέπει να συμπληρωθεί «και εφόσον αποκτά τον έλεγχο διαχείρισης», ώστε να μπορεί να προχωρήσει η διαδικασία ελέγχου.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΖΑΝΗΣ: Πώς θα έχει τον έλεγχο αν δεν έχει το 51%;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Αν υποθέσουμε ότι υπάρχει μεγάλη διασπορά, κύριε συνάδελφε, και έχει τον έλεγχο. Γι’ αυτό μπαίνει. Τουλάχιστον, όμως, να φαίνεται ότι αποκτά τον έλεγχο του συγκεκριμένου σωματείου.
Άρθρο 19: Ισχύει η ίδια παρατήρηση που σας έκανα προηγουμένως. Δεν αναφέρεται που πηγαίνει. Αποβάλλεται, λέει, από το πρωτάθλημα της κατηγορίας στην οποία είχε ανέλθει. Ποια ομάδα την αντικαθιστά;
Το άρθρο 20 είναι ένα άρθρο διαδικαστικό για το οποίο δεν έχουμε ουσιαστική αντίρρηση. Να μη δοθούν ιδιαίτερα προνόμια στους κατόχους μετοχών στις αθλητικές ανώνυμες εταιρείες.
Το άρθρο 21 αναφέρεται και στο πόρισμα της Επιστημονικής Επιτροπής. Είναι περιττή η αναφορά «Ελεγκτικό Συνέδριο του άρθρου 98 του Συντάγματος», διότι υπάρχει ένα Ελεγκτικό Συνέδριο.
Συνεπώς, αυτό πρέπει να διαγραφεί, ώστε να είμαστε και σύμφωνοι με την Επιστημονική Επιτροπή. Και βέβαια να πω ότι αυτό το άρθρο κατοχυρώνει πολλούς ελέγχους τελικά. Έχουμε τον Υπουργό Πολιτισμού, έχουμε ορκωτό λογιστή, την Επιτροπή Επαγγελματικού Ελέγχου, βάζουμε το Ελεγκτικό Συνέδριο. Τελικά, νομίζω ότι θα χαθούμε. Πού ακριβώς θα γίνεται ο έλεγχος; Όταν βάζουμε πολλαπλούς στόχους στην ίδια κατεύθυνση, τελικά είναι φανερό ότι δύσκολα μπορούμε να τους πετύχουμε.
Στο άρθρο 22, όπου συζητούμε για τις συγχωνεύσεις, στην παράγραφο 2 υπάρχει μια πολύ πρόχειρη προσέγγιση. Τολμώ να τη χαρακτηρίσω έτσι, γιατί έτσι είναι. Θα σας πω γιατί. Το ιδρυτικό αθλητικό σωματείο διατηρεί στο ακέραιο τα δικαιώματα διαδοχής της αθλητικής ανώνυμης εταιρείας στην περίπτωση εκκαθάρισής της. Αυτό προβλέπει το άρθρο 111 του ν. 2725. Στην περίπτωση που η υπό εκκαθάριση εταιρεία έχει προέλθει από συγχώνευση δύο ή περισσοτέρων εταιρειών ποιο θα είναι το διάδοχο σωματείο; Θα είναι όλα; Και στην περίπτωση αυτή πώς θα γίνεται η κατανομή των ποδοσφαιριστών;
Νομίζω ότι το νομοσχέδιο έχει ένα κενό εδώ το οποίο δεν καλύπτει, δηλαδή την αντίστροφη κίνηση. Τώρα συγχωνεύονται και γίνονται ένα. Όταν φτάσουμε στο αντίθετο φαινόμενο, ποιος διαδέχεται; Πιο μπροστά είπε και ο συνάδελφος της Πλειοψηφίας ότι επανέρχεται στην κατηγορία. Ποιο είναι το σωματείο το οποίο διαδέχεται; Η παράγραφος 4 δεν προσδιορίζει με σαφήνεια τα κριτήρια βάσει των οποίων θα κρίνει η επιτροπή. Νομίζω ότι είναι ιδιαίτερα σοβαρό σημείο το οποίο θα πρέπει να προσέξουμε.
Θα έλεγα ότι με το άρθρο 22 καταργείτε την αποτίμηση της αξίας των αθλητών ενδεχομένως, γιατί τώρα με τα συμβόλαια που λήγουν γρήγορα υπάρχει η δυνατότητα να θεωρούνται περιουσιακό στοιχείο. Από την άλλη πλευρά, εγώ θα σας πρότεινα το εξής. Επειδή αυτό μπορεί να οδηγήσει σ’ ένα αντίθετο φαινόμενο, να έχουμε δηλαδή μηδενικά συμβόλαια αθλητών, θα πρότεινα να υπάρξει επιτροπή η οποία θα αποτιμά την αξία των ποδοσφαιριστών και των αθλητών γενικότερα, να μην είναι περιουσιακό στοιχείο για τους ισολογισμούς τους, ώστε να μη χρησιμοποιούνται έτσι, όπως τα χρησιμοποιούν.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κ. Ορφανού)
Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα λίγο χρόνο παραπάνω.
Από την άλλη πλευρά όμως, θα πρότεινα να είναι το κατώτατο σημείο στο οποίο θα αναγράφεται στο συμβόλαιό τους, έτσι ώστε να αποφύγουμε τέτοιες κινήσεις που υποκρύπτουν. Και βέβαια θα ξέρουμε ότι, όταν η αντικειμενική αξία κάποιου είναι ένα δισεκατομμύριο, δεν μπορούν να τον εμφανίζουν πέντε δισεκατομμύρια τα συμβόλαια και τα τέσσερα δισεκατομμύρια να υποκρύπτουν κάποιες άλλες καταστάσεις.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Κύριε Ορφανέ, θα σας δώσω άλλα δύο λεπτά.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα προτιμούσα να χρησιμοποιήσω και το χρόνο της δευτερολογίας να τελειώσω. Αλλιώς ο Υπουργός θα απαντήσει στα μισά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Αυτό δεν μπορούμε να το κάνουμε. Τα έχετε πει και στην επιτροπή. Μην είστε πολύ χαλαρός.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Δεν είμαι χαλαρός. Αντιθέτως, πιστεύω ότι είμαι πάρα πολύ εποικοδομητικός.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Εποικοδομητικός είστε. Συνοπτικός δεν είστε. Θα σας δώσω άλλα τέσσερα λεπτά, για να μην παραπονείστε, δηλαδή στα είκοσι λεπτά τελειώνετε.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Δώστε του πέντε λεπτά.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Ο Κοινοβουλευτικός μας Εκπρόσωπος φρόντισε να μας δώσει χρόνο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Όταν προεδρεύσει, να σας το δώσει. Τώρα δεν μπορεί να σας τον δώσει.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Έχουμε, λοιπόν, το άρθρο 23 το οποίο αφορά την Επιτροπή Επαγγελματικού Ελέγχου σε συνδυασμό με το άρθρο 24 που δίνει τις αρμοδιότητες της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού. Αυτό, κύριε Υπουργέ, θα είναι μια επιτροπή-γάγγραινα. Έτσι την αναφέρω δυστυχώς. Και αποκτά ένα τεράστιο όγκο εξουσιών και αρμοδιοτήτων η αποτελεσματική άσκηση των οποίων προϋποθέτει συνεχή εγρήγορση των μελών της. Άρα, θα πρέπει κατ’ αρχήν να προβλέψετε ότι η απασχόληση του συνόλου των μελών της θα είναι αποκλειστική. Δεν μπορεί να πηγαίνουν για μια και δύο ώρες, διότι έργο δεν θα υπάρξει.
Το άλλο στοιχείο είναι η πρόβλεψη της παραγράφου 11 του άρθρου 23 και της παραγράφου 2 του άρθρου 24 σύμφωνα με τις οποίες η επιτροπή μπορεί να αναθέσει σε εξωτερικούς συνεργάτες ή τεχνικούς συμβούλους τη διεκπεραίωση συγκεκριμένων υποθέσεων με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ενέχει τους κινδύνους αφ’ ενός να δημιουργηθεί μια υπερβολικά εκτεταμένη υδροκεφαλική υπηρεσία και μάλιστα κατ’ ουσίαν κρατικοϊδιωτικού χαρακτήρα, ανεξέλεγκτη και δυνάμει να εξελιχθεί σε δυνάστη του επαγγελματικού αθλητισμού, αφετέρου να καταστήσει άνευ αξίας χάριν της αντικειμενικότητας των αποφάσεων της επιτροπής όλα αυτά τα οποία θεσπίζονται ως κωλύματα και ασυμβίβαστα στην παράγραφο 6 και 7.
Θεσπίζουμε, δηλαδή, ασυμβίβαστα γι’ αυτούς οι οποίοι θα είναι μέσα στην επιτροπή, αλλά την ίδια ώρα δίνουμε τη δυνατότητα να έχει εξωτερικούς συνεργάτες για τους οποίους δεν έχουμε κωλύματα. Τα βάζουμε από το παράθυρο. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι είναι ένα στοιχείο το οποίο πρέπει να δείτε.
Η παράγραφος 10 του άρθρου 23 προβλέπει τη συγκρότηση μιας ιδιαίτερης υπηρεσιακής μονάδας της επιτροπής, το Τμήμα Ελεγκτών, κατά τρόπο ιδιαίτερα ασαφή και αόριστο, αφού ούτε ο κύκλος των προσώπων από τα οποία θα συγκροτηθεί ξεκαθαρίζεται, ούτε τα προσόντα τους ούτε τα κωλύματα ούτε και τα ασυμβίβαστα. Με άλλα λόγια δεν προνοείται ούτε η αντικειμενικότητα των πορισμάτων ούτε και τι ακριβώς θα διαλαμβάνουν.
Έχουμε τις ρυθμίσεις της παραγράφου 6, εδάφιο α΄ και της παραγράφου 11 του άρθρου 23, όπου υπάρχει φανερή αντιφατικότητα. Από τη μια μεριά τίθεται το κώλυμα της ιδιότητας του δημοσίου υπαλλήλου για το διορισμό μέλους της επιτροπής και από την άλλη επιτρέπεται ελευθέρως η απόσπαση δημοσίων υπαλλήλων στις υπηρεσίες της επιτροπής και η ανάθεση σ’ αυτούς διεξαγωγής έργου. Διαλέξτε και αποφασίστε. Τους θέλετε ή δεν τους θέλετε; Ένα από τα δύο, δεν μπορεί και τα δύο να ισχύουν.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Το πόρισμα έφυγε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Θα το ξαναδούμε στη συνέχεια.
Στο άρθρο 24 η γενική παρατήρηση ότι οι εξουσίες οι οποίες δίνονται είναι υπερβολικές, είναι φανερό ότι θα λειτουργήσουν ως αντικίνητρα για την προσέλκυση επενδυτών. Για το πιστοποιητικό τα είπα προηγουμένως. Στη δευτερολογία μου θα πω και κάποιες σκέψεις ακόμα.
Στο άρθρο 27 μπαίνει για πρώτη φορά η υποχρέωση υποβολής δήλωσης περιουσιακής καταστάσεως και στους μικρομετόχους. Είναι εξεταστέο το 1% για ανώνυμες εταιρείες, οι οποίες έχουν μετοχικό κεφάλαιο ένα δισεκατομμύριο. Άρα, λοιπόν, το 1% θα έχει δέκα εκατομμύρια και ζητάμε έλεγχο περιουσιακής καταστάσεως, κύριε Υφυπουργέ. Ίσως είναι υπερβολή αυτό το σημείο. Θα πρέπει να βάλουμε ένα πλαφόν κάτω από το οποίο δεν θα χρειάζεται. Δηλαδή, αν έχει μετοχικό κεφάλαιο πέντε δισεκατομμύρια, να το ελέγχουμε. Σημαίνει πέντε εκατομμύρια το 1%. Αν έχει όμως μετοχικό κεφάλαιο η ΠΑΕ της Β΄ Εθνικής διακόσια εκατομμύρια, δηλαδή αν βάλει δύο εκατομμύρια του λέμε φέρε το πόθεν έσχες; Άρα, τον διώχνουμε. Δεν πρέπει να δείτε μόνο πέντε μεγάλες ομάδες που ενδεχομένως θα είχαν τέτοιους επενδυτές.
Στο άρθρο 31 πιστεύω ότι είναι υπερβολικό όλες αυτές οι έκτακτες παροχές να ενημερώνουν από το ξεκίνημα στη διοργανώτρια αρχή. Είναι αρκετό. Δεν πρέπει το κράτος να παρεμβαίνει σε όλες τις διαδικασίες.
Στο άρθρο 35 που μιλάει για την εκπροσώπηση των μελών της ΕΠΑΕ στο διοικητικό συμβούλιο της ΕΠΟ, θα πρέπει να ξεκαθαριστεί εάν τα μέλη τα οποία υποδεικνύονται θα είναι μέλη του συμβουλίου της ή όχι και αν θα έχουν τη δυνατότητα να επιλέγονται απ’ έξω και με ποιον τρόπο θα γίνεται η αντικατάστασή τους πριν τη λήξη της θητείας τους. Οπότε θα πρέπει να βάλουμε ποιος είναι ο σπουδαίος λόγος για τον οποίο θα γίνεται αυτή η αντικατάσταση.
Δύο παρατηρήσεις τώρα σ’ αυτά που συζητήθηκαν. Το άρθρο 25 ευελπιστώ και μετά την τοποθέτηση του κυρίου Υφυπουργού ότι ξεκαθάρισε. Το 0,25% ως ελάχιστο όριο για τους συνδέσμους επαγγελματιών αθλητών από τις καταπτώσεις εγγυητικών με την εγγύηση της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού.
Στο άρθρο 36 –και μ’ αυτό θα ήθελα να κλείσω- εμείς εξακολουθούμε και στηρίζουμε την πρόταση να πάρει 2% και η ΕΠΟ όπως και η ΕΠΑΕ. Να πάρει 3% η ΠΑΕ της Α΄ Εθνικής Κατηγορίας και από 2,5% η ΠΑΕ της Β΄ και Γ΄ Εθνικής Κατηγορίας, διότι πιστεύουμε ότι ενισχύοντας την ΕΠΟ, δίνουμε τη δυνατότητα για καλύτερη δουλειά στον ερασιτεχνικό αθλητισμό, στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, το οποίο έχει και τις μεγαλύτερες ανάγκες. Οι άλλοι είναι επενδυτές. Ας δούμε γενικότερα το πώς θα επενδύσουν.
Κλείνοντας, κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να τονίσω ότι η Κυβέρνηση ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα που κάναμε χθες να μην αφήσει κερκόπορτα διείσδυσης των συμφερόντων μέσω του άρθρου 36 παράγραφος 2, που καταργεί το άρθρο 102 παράγραφος 3 του ν.2725. Έτσι, λοιπόν, για να εισπράξουν οι Αθλητικές Ανώνυμες Εταιρείες θα πρέπει να μετέχουν στη διαδικασία του ΠΡΟΠΟ και ΠΡΟΠΟ-ΓΚΟΛ.
Εδώ, όμως, θα ήθελα να κάνω μια αναφορά και σας παρακαλώ να την προσέξετε. Επειδή η ευθύνη των ομάδων και της ΕΠΑΕ είναι δεδομένη, αλλά η ευθύνη της ΕΠΟ δεν υπάρχει σε αυτό το σημείο –δεν μετέχουν οι ομάδες, η ΕΠΟ δεν ευθύνεται- θα έλεγα να ξεχωρίσουμε το θέμα της ΕΠΟ και να μην έχει αυτή τη συγκεκριμένη υποχρέωση.
Δείτε το και θα τα πούμε στις δευτερολογίες.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Η κυρία Κανέλλη έχει το λόγο.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Η ολιγόλεπτη απουσία μου από την Αίθουσα στην ψήφιση των άρθρων 1 έως 9, ίσως δημιουργήσει ψευδείς εντυπώσεις για ομοφωνίες ή και διαφωνίες εκεί που δεν υπάρχουν. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας λέει «ναι», λοιπόν, στα άρθρα 1, 3, 8 και 9.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Αυτά δεν μπορούμε να τα συζητήσουμε τώρα.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Ας καταγραφεί στα Πρακτικά, κύριε Πρόεδρε, ας υπάρχει για την ιστορία. Οφείλω να ομολογήσω ότι ζήτησα να με φωνάξουν και δεν με φώναξαν.
Στο παρόν Τμήμα έχουμε συζητήσει εξαντλητικά, κύριε Υπουργέ, στην επιτροπή. Ελάχιστα ουσιαστικά πράγματα έγιναν δεκτά. Ίσως να υπάρξει κάποιο περιθώριο στη συζήτηση των τροπολογιών αύριο.
Ακούσαμε τον Υπουργό στην επιτροπή να λέει γι’ αυτήν την ενότητα των άρθρων ότι η φαντασία της αγοράς κινείται ταχύτερα από τη φαντασία του νόμου. Αυτό ίσως είναι και ενδεικτικό μιας νοοτροπίας που διακατέχει αυτό το Τμήμα σε ό,τι αφορά στην Κυβέρνηση.
Θα είμαι πολύ συνοπτική στις παρατηρήσεις για τα άρθρα, γιατί νομίζω ότι από γενικές καταστάσεις μπορούν ίσως κάποια στιγμή να βγουν κάποια συμπεράσματα.
Από την ώρα που διατηρείται τη φιλοσοφία της παραγράφου 11 του άρθρου 17, για παράδειγμα, δεν μπορούμε να συζητούμε για την πρόθεση και κυρίως για την αποτελεσματικότητα. Άλλωστε να θυμηθούμε εδώ για να το ξαναθυμηθείτε και εσείς, ότι μιλάτε για ένα νομοσχέδιο του οποίου η μη έκδοση προεδρικών διαταγμάτων δεν αφαιρεί τίποτα από την ισχύ και την εφαρμογή του.
Λέτε, λοιπόν, ότι επιχειρείτε να εμποδίσετε την πολυϊδιοκτησία, το ασυμβίβαστο, με κολλήματα. Και, όμως, με ρητή διάταξη ο ίδιος επιχειρηματίας μπορεί να διοικεί και το επαγγελματικό ποδόσφαιρο και το επαγγελματικό μπάσκετ ενός ιδρυτικού σωματείου.
Λέτε ότι καθιερώνετε και θα το δούμε στα άρθρα παρακάτω, ένα νέο ελεγκτικό όργανο, την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού, την οποία την εξοπλίζεται με μεγάλες ουσιαστικές αρμοδιότητες. Για σκεφτείτε: Το επταμελές, το ολιγομελές, έναντι του εντεκαμελούς. Γιατί; Ο κανονισμός λειτουργίας θα βοηθηθεί απ’ αυτό; Το κάνετε πιο ευέλικτο; Γιατί; Αναρωτιέται κανείς.
Λέτε ότι εάν χρωστάνε στο κράτος και δεν πληρώνουν τους φόρους τους δεν μπορούν να κάνουν μεταγραφές. Μα, αυτή είναι η ουσία; Δηλαδή αν δεν χρωστάνε στο κράτος -άλλωστε το κράτος παίρνει τα λεφτά, γιατί να του χρωστάνε; Λογικό είναι, γιατί να χρωστάνε φόρους;- και χρωστάνε στους ποδοσφαιριστές, γιατί επιτρέπεται; Γιατί δεν το βάζετε; Ανοικτή πρόταση σας κάνω. Εάν χρωστούν στην εφορία, στο κράτος, στις υποχρεώσεις τους ή στους αθλητές τους: στους ποδοσφαιριστές και στους μπασκετμπολίστες. Σας εμποδίζει τίποτα να το βάλετε; Όποιος χρωστάει δεν μπορεί να αγοράζει, διότι θα καλύπτει τις φορολογικές του υποχρεώσεις, που, μεταξύ μας, δεν είναι το ίδιο δυσβάσταχτες με αυτά που χρωστάνε στους αθλητές. Σας πειράζει να το βάλετε; Απαντήστε μου. Βάλτε το! Δεν θα πάθετε τίποτα εάν το βάλετε. Έτσι, όντως θα απαγορεύονται οι μεταγραφές. Έτσι, κάποιος δεν θα προσδοκά σε κέρδος, αλλά θα λέει: «Να τακτοποιήσω την εφορία και ας χρωστάω στους ιδιώτες».
Μου αρέσει που είστε και υπέρ της ελεύθερης αγοράς! Ελεύθερη αγορά είναι να είσαι εντάξει προς το κράτος και μετά αυτούς τους ανθρώπους που σου δίνουν τη δυνατότητα να βγάζεις λεφτά τους αφήνεις απλήρωτους με τελεσίδικες αποφάσεις; Δεν το κατανοώ, ειλικρινά σας το λέω. Θέλετε ίσως αθλητές δέσμιους των ΠΑΕ.
Συνοπτικά, όσο συνοπτικότερα γίνεται, στο άρθρο 10: «Ο Υπουργός Πολιτισμού καθορίζει τον κλάδο άθλησης και τις κατηγορίες των αγώνων των πρωταθλημάτων του, στη διεξαγωγή των οποίων επιτρέπεται η συμμετοχή αθλητών με αμοιβή». Δηλαδή ο Υπουργός Πολιτισμού θα αποφασίσει ποια τμήματα θα επαγγελματοποιηθούν. Με τι κριτήρια; Τι συσσώρευση οικονομικών θα κάνει; Ο Υπουργός Πολιτισμού αποφασίζει ποιο τμήμα;
Το άρθρο 11 το απορρίπτουμε. Ξέρετε γιατί; Από την ώρα που αποτελεί ολόκληρο σαν φιλοσοφία προθάλαμο για την επαγγελματοποίηση και προάγγελο για τη δημιουργία ανωνύμων εταιρειών και σε άλλα αθλήματα, όχι μόνο σε αυτά που είναι ήδη γνωστά. Θα φτιάξουμε «ΠΑΕατζήδες» και σε πολλά άλλα τμήματα. Εδώ απαιτείται, λέει, οικονομοτεχνική μελέτη από ανεξάρτητη εταιρεία ορκωτών λογιστών ή συμβούλων. Μα, δεν καταλαβαίνουμε τι είναι αυτό; Το καταλαβαίνουμε. Το καταλαβαίνετε και εσείς.
Ξέρετε, αυτό το «ανεξάρτητη εταιρεία», αυτό το «ανεξάρτητος» σταματάει όπου υπάρχουν πολλά λεφτά. Δεν είναι όλα ανεξάρτητες αρχές. Μην επιδιώκετε μονίμως μία αρχή σαν τον κ. Δαφέρμο. Δεν υπάρχει παντού. Και ανεξάρτητη από τι τέλος πάντων;
Στο άρθρο 12, το οποίο είναι ένα άρθρο «ανάθεσης, διαχείρισης τμημάτων αμειβόμενων αθλητών σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα» και υπάρχει εκείνο το «δεσμευτικό επιχειρηματικό και διαχειριστικό σχέδιο» ειλικρινά πιστεύετε ότι μπορεί να είναι δεσμευτικά τα επιχειρηματικά σχέδια; Δηλαδή, η εξυγίανση του ποδοσφαίρου θα γίνει από visibility studies, δηλαδή από μελέτες βιωσιμότητας και σκοπιμότητας, οι οποίες θα περιλαμβάνουν τι; Τον τραυματισμό και την ασφάλιση ενός ποδοσφαιριστή; Πώς θα είναι βιώσιμο δηλαδή; Από το τι λεφτά θα πάρει από ποια εισιτήρια με βάση τι; Το πώς θα μανιπιουλάρει αποτελέσματα;
Επίσης, στην παράγραφο 8 του ιδίου άρθρου λέει: «Τα πρόσωπα που έχουν συνάψει με αθλητικά σωματεία τις παραπάνω συμβάσεις φέρουν την ευθύνη που προβλέπει το γ΄ εδάφιο της παραγράφου 2». Δηλαδή, γιατί; Και γιατί όχι για τα χρέη που έχουν ήδη αναλάβει τα τμήματα των αθλητών; Γιατί δεν προσθέτετε και αυτά τα χρέη; Προσθέστε τα.
Στο άρθρο 14 λέει: «Επιτρέπεται η μεταγενέστερη μεταβολή της έδρας ποδοσφαιρικής ανώνυμης εταιρείας» -ΑΑΕ τη λέτε εσείς, Αθλητική Ανώνυμη Εταιρεία- «ύστερα από σχετική άδεια της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού». Γιατί; Μήπως είναι πολύ φωτογραφικό; Μήπως είναι τόσο διευκολυντικό ώστε να είναι απολύτως φωτογραφικό, να επιτρέπεται η μετακίνηση της έδρας είτε για να λειτουργούν λες και είναι σκηνίτες οι μικρότερες ΠΑΕ είτε για να βολευτούν υπό καλύτερες προϋποθέσεις-μια και κάνατε τόσα και τόσα για τις εγκαταστάσεις – άλλες πιο πλουσιοπάροχες ΠΑΕ;
Δεν μπορούμε να ψηφίσουμε το άρθρο 15, ξέρετε γιατί; Γιατί δεν θέλουμε την παραχώρηση των αθλητικών εγκαταστάσεων των ιδρυτικών σωματείων και αυτό να είναι το ουσιαστικό αντάλλαγμα για την ποδηγέτησή τους. Ξέρουμε την περίπτωση. Την ξέρετε. Την ξέρει όλη η Ελλάδα, όλοι οι φίλαθλοι. Έχουν φθάσει να την ξέρουν και αυτοί που δεν είναι φίλαθλοι και δεν ασχολήθηκαν ποτέ στη ζωή τους, δεν έχουν πάει ποτέ στο γήπεδο και στο ποδόσφαιρο.
Το άρθρο 17 πάσχει εν πολλοίς. Αλλά ειδικά στην παράγραφο 1 έχετε προσέξει τι μας λέτε; Ότι καλώς να έρθει, να κοπιάσει εδώ και μάλιστα μέσω θυγατρικής εταιρείας διά της Ιταλίας ο κ. Καντάφι να αγοράσει το 25% από τον κ. Πατατούδη, μπας και δει άσπρη μέρα ο ΠΑΟΚ; Που η άσπρη μέρα του ΠΑΟΚ έπρεπε να είναι μόνο στα πόδια των ποδοσφαιριστών του και του κόσμου του; Τι μας λέτε; Με τα προαναφερόμενα ημεδαπά πρόσωπα εξομοιώνονται τα φυσικά πρόσωπα με ιθαγένεια κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Λέγε με «θυγατρική εταιρεία». Με το πρόσχημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Έρχομαι στην παράγραφο 10. Αμφιβάλλω αν θα φθάσει ο χρόνος, θα προσπαθήσω να πάω όσο γίνεται πιο γρήγορα. Τριάντα άρθρα κεντρικής σημασίας είναι αυτά εδώ. Γιατί υποτίθεται ότι όλο αυτό το πράγμα πάει να καθαρίσει το ποδόσφαιρο.
Αντιρρήσεις; Σας τις είπα και στην επιτροπή. Ένας δήμος –και όταν λέμε δήμος εννοούμε και πολιτικές προσεγγίσεις στα ζητήματα- επιτρέπεται να έχει μετοχές περισσότερων ομάδων. Μιλήσατε στην επιτροπή για ενίσχυση. Μα, τόσο αθώα είναι αυτή η ενίσχυση; Δηλαδή η Τοπική Αυτοδιοίκηση που έχει ουσιαστικό οργανωτικό κοινωνικό και πολιτικό ρόλο, θα παζαρεύει και προεκλογικά; Όταν θα έχουμε νομαρχιακές και δημοτικές εκλογές θα λένε «εγώ είμαι ο καλός δήμαρχος που έχω πολλές μετοχές από πολλά αθλητικά σωματεία»; Γιατί; Ενισχύεται στην πραγματικότητα; Εδώ δεν έχουν λεφτά οι περισσότεροι δήμοι για ουσιαστικά ζητήματα και τους κάνουμε τώρα εμμέσως ΠΑΕάρχες;
Στο ίδιο άρθρο επιμένουμε ότι η παράγραφος 11 είναι φωτογραφική, είναι πλανηταρχικής μορφής, πώς να το πω αλλιώς.
Να αντιπαρέρθω το άρθρο 18 και να πάω στο άρθρο 19. Είναι ένα από τα άρθρα που θα σας πούμε ναι, γιατί αποβάλλεται η ομάδα από την Α΄ Εθνική Κατηγορία ή από την κατηγορία στην οποία βρίσκεται. Θα το εφαρμόσετε; Και απλώς εκφράζω την επιφύλαξη. Από την ώρα που αυτός ο νόμος θα εφαρμοστεί, ακόμη και αν δεν έχουν εκδοθεί τα προεδρικά διατάγματα, γιατί να πιστέψουμε ότι αυτά που λέμε εδώ θα εφαρμοστούν; Και όμως προσπαθούμε να σας βοηθήσουμε κομμάτι-κομμάτι εκεί που μπορεί ενδεχομένως κάπου να φανεί λίγο φως.
Στο άρθρο 20 για προσέξτε αυτήν τη φράση «πλην των προνομίων». Και αυτό γιατί είναι τα προνόμια που έχετε επιδαψιλεύσει διά του παρόντος στα ιδρυτικά σωματεία. Αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι προνόμια. Ψίχουλα είναι στα ιδρυτικά σωματεία. Κερκόπορτα είναι. Μην τα λέτε προνόμια γιατί δεν είναι. Ξέρω ότι έχει νομική χροιά η έννοια «προνόμια». Στην πραγματικότητα όμως εκείνο το διαβόητο 10% ως προνόμιο είναι ψίχουλο.
Παρά ταύτα στο άρθρο 21 βρίσκει κάποιος κάτι πάρα πολύ θετικό. Δίνετε τη δυνατότητα για διενέργεια ελέγχου των δαπανών και των εν γένει λογαριασμών.
Βλέπετε ότι κάποιος δεν είναι κακόπιστος όταν σας κρίνει. Όταν έχετε κάτι θετικό και θα το έχετε και θα το λέμε και θα το ψηφίζουμε. Άρα, έρχεται αυτή η στάση η δική μας να απαντήσει στην πρόκληση του Υπουργού «θα δεχθούμε κριτική μόνο προς την κατεύθυνση τη συναινετική». Μα, δεν μπορείς να συναινείς σε φιλοσοφίες που δεν στέκουν. Μπορείς να συμφωνείς όμως με διαδικασίες που στέκουν.
Άρθρο 23. Λέτε στην παράγραφο 4 «η επιτροπή συγκροτείται με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού». Δηλαδή είναι διορισμένο όργανο. Δεν μου λέτε, κάθε φορά που θα εκλέγεται ένας καινούργιος Υπουργός ή θα αλλάζει ή θα μετακινείται, θα έχουμε και καινούργια επιτροπή; Αν εσείς πιστεύετε ότι μόνο ένας, ο πρόεδρος θα είναι αποκλειστικής απασχόλησης σ’ αυτή την επιτροπή ελέγχου και τα υπόλοιπα έξι μέλη θα πηγαίνουν το πρωί να κάνουν τη δουλειά τους, το μεσημέρι κάπου αλλού, ε αυτό δεν γίνεται.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Από ποιον πρέπει να συγκαλείται αυτή η επιτροπή; Αντί για τον Υπουργό Πολιτισμού ποιον προτείνετε;
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Σας έχουμε κάνει συνολική πρόταση. Και κατά την άποψή μας προτείνουμε την ΕΠΟ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Θα σας απαντήσω μετά.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Στο ίδιο άρθρο λέτε «ένα πρόσωπο κύρους με εμπειρία στο χώρο του αθλητισμού». Δεν σας φαίνετε πολύ αόριστο κριτήριο; Τι πάει να πει «εμπειρία» στο χώρο του αθλητισμού; Έτσι το αφήνετε. Λέτε «πρόσωπο κύρους». Τι έννοιες είναι αυτές! Από τη μία σ’ αυτό το νομοσχέδιο προσπαθείτε να ελέγξετε και το τελευταίο εισιτήριο ανθρώπου που θα μπει μέσα για να έχει όνομα και σφραγίδα και αριθμό ταυτότητας και από την άλλη λέτε «πρόσωπο κύρους». Ποιο είναι το πρόσωπο κύρους; Έχετε δει πολλά πρόσωπα κύρους να συμμετέχουν μέσα σε όλα αυτά;
Θα προσπαθήσω να αναφερθώ στα άρθρα όσο γίνεται πιο γρήγορα.
Θα ασφαλίσετε τους αθλητές κάποια στιγμή; Αυτά φυσικά θα πρέπει να τα συζητήσουμε αναλυτικά.
Έρχομαι στο άρθρο 23, στην παράγραφο 9. Λέει ότι με κοινή απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών καθορίζεται κατά παρέκκλιση από τις σημερινές διατάξεις αποζημίωση που καταβάλλεται στον πρόεδρο και τα μέλη της επιτροπής καθώς και τους αναπληρωτές τους. Κατά τον ίδιο τρόπο καθορίζεται και οποιοδήποτε θέμα αμοιβών και αποζημιώσεων των προσώπων. Γιατί κατά παρέκκλιση;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Κύριε Πρόεδρε, θα πάρω και το χρόνο της δευτερολογίας μου και δεν θα δευτερολογήσω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Δεν μπορείτε να πάρετε το χρόνο της δευτερολογίας σας, γιατί δεν το προβλέπει ο Κανονισμός.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Δώσατε επιπλέον χρόνο σε συνάδελφό μου. Αν θέλετε να βοηθήσω, έχει καλώς. Δε μπορώ να μιλήσω πιο γρήγορα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Κατ’ αρχήν το Προεδρείο δεν δέχεται να σας δώσει χρόνο υπό αυτήν την προϋπόθεση.
Πάντως, μπορώ να σας δώσω πέντε λεπτά επιπλέον.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Αν μου δώσετε πέντε λεπτά, θα τα καταφέρω.
Έρχομαι στο άρθρο 24 παράγραφος 10. Λέει ότι δικαίωμα γνώσης των πράξεων της επιτροπής έχουν μετά από αίτησή τους οι οικείες ομοσπονδίες, οι επαγγελματικοί σύνδεσμοι, τα ιδρυτικά σωματεία καθώς και οι πανελλήνιοι σύνδεσμοι αμοιβομένων αθλητών, εκτός αν συντρέχουν ειδικοί λόγοι τους οποίους πρέπει συγκεκριμένα να αναφέρει η επιτροπή στην απορριπτική της αίτησης απόφασή της. Γιατί εξαιρείτε από τη δυνατότητα γνώσης εκ των προτέρων την Ε.Α.;
Έρχομαι στο άρθρο 25 στην παράγραφο 4. Αν δείτε τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται το ζήτημα! Λέει ότι στόχος είναι να μπορέσουν να βοηθηθούν συγκεκριμένες ομάδες ώστε να μπορούν να αγωνίζονται στην Α΄ εθνική παρά τις οικονομικές ατασθαλίες των εταιρειών που εκπροσωπούν.
Έρχομαι στο άρθρο 30. Εμείς γι’ αυτό το άρθρο έχουμε εντελώς διαφορετική αντίληψη για τη διαχείριση των δικαιωμάτων και τον τρόπο που μοιράζονται οι αμοιβές από την εκμετάλλευση των δικαιωμάτων. Έχουμε συγκεκριμένη πρόταση. Εάν τα δικαιώματα μοιράζονταν επειδή θα ήταν αποτέλεσμα διαπραγμάτευσης, ακόμη και με ποσοστά, εάν πείτε ότι σας ενδιαφέρει θα σας καταθέσω την πρόταση, στη συζήτηση που θα γίνει αύριο. Να διαχειρίζεται συλλογικά η ΕΠΟ. Να φεύγουν από εκεί τμήματα και κυρίως να πηγαίνει από τα τηλεοπτικά δικαιώματα τμήμα στους αθλητές. Θέλετε να το κάνετε συμβολικό 0,25; Κάντε το. Δεν είναι όμως δυνατόν να μην πάρουν δικαιώματα και οι αθλητές.
Στο άρθρο 31 είναι αυτό που είπατε ότι θα κάνετε αλλά δεν το κάνετε. Δεν δεχθήκατε που δεν δεχθήκατε αυτά που έπρεπε για την εγγυητική επιστολή, αλλά εδώ δεν δέχεστε να καθοριστούν κατώτατα πριμ. Πώς θα κάνετε διαχειριστική μελέτη αν δεν είναι καθορισμένα τα κατώτατα πριμ; Δεν ζητάτε συγκεκριμένο επιχειρηματικό σχέδιο; Στο επιχειρηματικό σχέδιο δεν πρέπει να γνωρίζουμε ποιες είναι οι έκτακτες αμοιβές εκ των προτέρων; Πώς θα καταθέσει κάποιος ένα επιχειρηματικό σχέδιο που θα έχει κάποια βιωσιμότητα, αν δεν δέχεσθε να καθορίσετε κατώτατα πριμ; Αυτή είναι πρόταση των αθλητών και δική μας.
Όσον αφορά την ασφάλιση, σας τα είπαμε. Οι αθλητές που είναι προικισμένοι, που έχουν ταλέντο, μπορεί ενδεχομένως να έχουν μεγάλες αμοιβές. Βέβαια το Κομμουνιστικό Κόμμα καλεί τους αθλητές να συνειδητοποιήσουν ότι η ελληνική αγορά είναι μικρή. Δεν πρέπει να έχουν ψευδαισθήσεις παγκοσμιοποίησης. Οι απαιτήσεις τους δεν μπορεί να είναι με υγιείς όρους ανταγωνισμού 300, 500 εκατομμύρια ή 1 δισεκατομμύριο το χρόνο. Τους καλούμε να το σκεφθούν. Εδώ ασφαλίστε τους όλους για να μπορέσουν να βοηθηθούν οι λιγότεροι αμειβόμενοι ποδοσφαιριστές, καλαθοσφαιριστές.
Να είναι όλοι ασφαλισμένοι στο Ι.Κ.Α., ιατροφαρμακευτικά και συνταξιοδοτικά. Ταυτόχρονα, διατηρήστε τη δυνατότητα εκείνοι που μπορούν, να ασφαλίζονται και ιδιωτικώς. Αλλά, η γενίκευση του μέτρου –για να είναι ίδιοι και με τη κερκίδα, δεν ξέρω, εκτός και αν φτάσουμε στο τέλος να πηγαίνουν και οι ποδοσφαιριστές περίπου σιδηροδέσμιοι και με ονομαστική δήλωση του ν. 105 μέσα στο γήπεδο- δεν οδηγεί πουθενά.
Το άρθρο 34 που αφορά τους πόρους της Ε.Π.Α.Ε., εμείς για λόγους αρχής δεν μπορούμε να το ψηφίσουμε, κυρίως λόγω του εξής σημείου: «οι κάθε είδους επιχορηγήσεις…». Εκεί ανοίγετε «πόρτα». Εκτός από τον Ο.Π.Α.Π. θα έρθουν και άλλα κρατικά λεφτά, θα βρεθούν και άλλες επιχορηγήσεις και αυτό το καθιστά εντελώς χαριστικό και ύποπτο, ακόμα και αν συμβεί εν τω μέλλοντι.
Όσον αφορά το άρθρο 36, θα έπρεπε να δεχθείτε το 2% οπωσδήποτε στην Ε.Π.Ο. Στο κάτω κάτω της γραφής θα ήσασταν και σύμφωνοι, γιατί εκεί θα ενισχυθούν τα ερασιτεχνικά σωματεία και το ποδόσφαιρο. Μάλιστα, όταν το κράτος αποφασίζει να ενισχύσει το θεμελιώδη φορέα του ποδοσφαίρου και όχι το σύνολο των ανωνύμων εταιρειών, θα ενισχυθεί και το κύρος του ποδοσφαίρου.
Κλείνοντας και ευχαριστώντας και το Προεδρείο για την ανοχή του χρόνου, εμείς με αυτές τις παρατηρήσεις, θα πούμε «ναι» στα εξής άρθρα: άρθρο 19, 21, 22, 27, 28, 29, 33 και άρθρο 38. Σε όλα τα υπόλοιπα –που αριθμητικά είναι και τα λιγότερα, αλλά με πολύ ηχηρά «όχι»- θα σας καλούσαμε να μην ξεχάσετε τις βασικές υποχρεώσεις της πολιτείας απέναντι στα ουσιαστικά δικαιώματα των πρωταγωνιστών.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Είναι βελτιωμένη η διαλεκτική σχέση στο Κοινοβούλιο.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ, κύριε Σπυριούνη, αλλά δεν είναι αυτός ο λόγος.
Ο λόγος είναι η προάσπιση των ουσιαστικών δικαιωμάτων των πρωταγωνιστών. Όταν μιλάμε για αθλητικά νομοσχέδια οι νούμερο ένα πρωταγωνιστές είναι οι αθλητές οποιασδήποτε κατηγορίας και οποιασδήποτε οικονομικής απολαβής. Για το Κομμουνιστικό Κόμμα, τα αφεντικά τους έπονται.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Το λόγο έχει η κα Ασημίνα Ξηροτύρη-Αικατερινάρη.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Θα τονίσω και πάλι σ’ αυτό το πολύ σημαντικό κεφάλαιο που αφορά την επιχειρηματική δράση στον αθλητισμό, ότι για μας, αλλά νομίζω και για όλους μας εδώ που συζητάμε, ο αθλητισμός είναι ένας τομέας δημοσίου ενδιαφέροντος και οφείλουμε όλοι, η πολιτεία, το κράτος, η Κυβέρνηση, τα κόμματα, οι κοινωνικοί φορείς, να ρυθμίσουν τον τρόπο λειτουργίας του.
Για το Συνασπισμό, οι κοινωνικές λειτουργίες του αθλητισμού δεν επιτρέπουν την εμπορευματοποίησή του που ολοένα και περισσότερο θέτει σε υποδεέστερη μοίρα τις κοινωνικές, τις διαπλαστικές λειτουργίες του αθλητισμού.
Το ελληνικό ποδόσφαιρο, το μπάσκετ δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται ως αέρας στον επιχειρηματικό ανταγωνισμό. Δυστυχώς, έτσι γίνεται μέχρι σήμερα. Επίσης, δεν μπορεί να είναι ούτε εφαλτήριο, ούτε μοχλός πίεσης για την εξασφάλιση ή την προνομιακή ικανοποίηση οικονομικών συμφερόντων.
Πρωταγωνιστές –το έχουμε τονίσει πολλές φορές- είναι οι αθλητές, οι προπονητές και οι τεχνικοί τους σύμβουλοι. Δεν είναι οι παράγοντες και οι «παρατρεχάμενοι». Και βέβαια τον αθλητισμό τον νομιμοποιεί η συμμετοχή του κόσμου, η αποδοχή των φιλάθλων. Δεν τον νομιμοποιούν τα «κυκλώματα», ούτε οι διαφημιστικοί μηχανισμοί.
Όμως, παρ’ όλο που το νομοσχέδιο πραγματικά προσπαθεί να περιορίσει τη δράση όλων αυτών των «κυκλωμάτων», φαίνεται ότι ζούμε σε μία εποχή, που όπως τόνισε ο κύριος Υπουργός και τονίζουμε και εμείς, η φαντασία της αγοράς προχωράει πιο πολύ, ακόμα και από τη φαντασία του αθλητισμού, της τέχνη κοκ.
Εκεί που πραγματικά η φαντασία και το μεράκι εκτινάσσονται στα ύψη, όπως συμβαίνει με τους πρωταθλητές στον αθλητισμό και με τους καλλιτέχνες μας στην τέχνη, έρχεται η αγορά να πνίξει πραγματικά όλη αυτήν την πρόοδο.
Αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα. Νομίζω ότι, μαζί με τα περιβαλλοντικά προβλήματα, είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που έχει ο πλανήτης. Τελικά, η αγορά μπορεί ακόμα και την ίδια τη φαντασία, ακόμα και την ίδια την υπέρβαση που δείχνει ο άνθρωπος να τη βάλει στα δικά της τα καλούπια. Παρακάτω θα πούμε πώς την αλλάζει και την τροποποιεί μέσω του ντόπινγκ και άλλων παραγόντων που επηρεάζουν πάρα πολύ τον αθλητισμό.
Γιατί έχουμε φθάσει σε αυτό το σημείο και έχουν γιγαντωθεί τα προβλήματα της επιχειρηματικής δράσης στον αθλητισμό; Η εισηγητική έκθεση αναφέρει ότι τα προβλήματα αυτά αφορούν στη διαφάνεια ως προς το ιδιοκτησιακό καθεστώς των ανωνύμων εταιρειών και ως προς τις συναλλαγές τους, στη μη τήρηση των κανόνων και των υποχρεώσεών τους, στην υποχρέωση και οικονομική δυσπραγία από τη μία πλευρά και στην οργανωτική ανεπάρκεια, στην έλλειψη σχεδιασμού και στην αναποτελεσματικότητα των ελέγχων από την άλλη.
Τελικά, σε αυτό το νομοσχέδιο έγιναν υποχωρήσεις έναντι του προσχεδίου. Το προσχέδιο ήθελε εγγυητική επιστολή στο σύνολο του επιχειρηματικού κεφαλαίου. Εδώ φθάσαμε στο 10%, δηλαδή συρρικνώθηκε. Ζητήσαμε όλοι μας ουσιαστικές εγγυήσεις και τελικά έγινε αποδεκτή η ρύθμιση ότι η εγγυητική επιστολή, όταν εκπίπτει, να διατίθεται στο ταμείο των αθλητικών οργανώσεων. Όπως, όμως, θα δούμε παρακάτω, στο επίμαχο άρθρο, δεν είμαι σίγουρη από τη διατύπωση, κύριε Υπουργέ, αν τελικά εξασφαλίζεται και το 0,25%. Αν δεν μπορεί να καλυφθεί, όλοι θα ευχόμαστε να μην έχουμε έκπτωση των εγγυητικών επιστολών, άρα να μην έχουμε διάφορα προβλήματα στον αθλητισμό. Αν δεν υπάρξει αυτό, το οποίο και εμείς δεν το ευχόμαστε να υπάρξει, πώς ακριβώς διασφαλίζεται από τη διατύπωση αυτού του άρθρου ότι αυτό το μικρό ποσοστό θα πηγαίνει υπέρ των αθλητών;
Πραγματικά υπάρχουν σ’ αυτό το νομοσχέδιο πολλές προϋποθέσεις, πολλές δεσμεύσεις για τους επιχειρηματίες που θέλουν να ασχοληθούν με τον επαγγελματικό αθλητισμό. Όμως, μερικές φορές δεν είναι τόσο τολμηρές. Εδώ -και στη διαδρομή που θα κάνω στα άρθρα- θέλω να επισημάνω ότι στο άρθρο 17 ο νομοθέτης δεν έχει τολμήσει να ζητά και να υποχρεώνει την υποβολή μετοχολογίου από τις ανώνυμες εταιρείες. Στους διαγωνισμούς των δημοσίων έργων, προμηθειών και μελετών αυτήν τη στιγμή, προκειμένου να ελέγχονται για τα ασυμβίβαστα, είναι υποχρεωμένος κανείς να δηλώνει το μετοχολόγιό του, δηλαδή τα πρόσωπα και τα ποσοστά που κατέχουν, το Α.Φ.Μ. τους, τη δραστηριότητά τους κ.ο.κ.. Μέσω αυτού του μετοχολογίου θα μπορείτε να δείτε όλα τα ασυμβίβαστα τα οποία υπάρχουν και τα οποία ο ίδιος ο νόμος θέτει. Διαφορετικά τα μισά από τις δεσμεύσεις και από τους περιορισμούς που βάζει ο νόμος, χωρίς αυτή τη σαφή κατάθεση μετοχολογίου, θα σας έχουν ξεφύγει.
Επίσης, στο νομοσχέδιο δεν προβλέπεται τίποτα για τα κριτήρια και τις προϋποθέσεις κάτω από τις οποίες οι εταιρείες κρατικών συμφερόντων, δηλαδή ο ΟΠΑΠ, ο ΟΤΕ, η ΕΥΔΑΠ κλπ., κλείνουν συμβάσεις με τις ΠΑΕ και ΔΑΕ για τη διαφήμισή τους. Δημιουργείται –και υπάρχουν πάρα πολλά παραδείγματα- καθεστώς προνομίων, διαπλοκής και αλλοίωσης της αξιοπιστίας των εθνικών πρωταθλημάτων.
Και σε αυτό το νομοσχέδιο δεν έχουμε κάποια διάταξη που να προβλέπει κριτήρια, προϋποθέσεις και περιορισμούς γι’ αυτή τη σχέση μεταξύ των εταιρειών κρατικών συμφερόντων και των ανωνύμων εταιρειών αθλητισμού.
Τονίσαμε πάρα πολλές φορές –και νομίζω ότι τονίστηκε και απ’ όλους- ότι θέλουμε οι αθλητές και οι προπονητές τους να είναι οι πρωταγωνιστές και όχι να κινδυνεύουν να γίνουν βορρά σε ένα άκρως ανταγωνιστικό οικονομικό περιβάλλον. Γίνονται ορισμένες θετικές αλλαγές με αυτό το νομοσχέδιο. Δεν έχουμε όμως διασφαλίσει ακόμη –και πρέπει να γίνουν κι άλλες αλλαγές- ακριβώς αυτό το πράγμα. Έτσι είναι πάρα πολύ κρίσιμο αυτό το οποίο ζητάνε και οι ίδιοι –και το ζητάμε κι εμείς- να καθορίζεται κάθε φορά το κατώτατο όριο των εκτάκτων παροχών, τα πριμ. Και σε περίπτωση διαφωνίας μεταξύ των αθλητών και των επιχειρήσεων, αυτή η υπόθεση να λύνεται με απόφαση του Υπουργού.
Έχουμε ζητήσει περισσότερα για την ασφάλιση των αθλητών και έχουμε ζητήσει διατυπώσεις που να διασφαλίζουν πολύ περισσότερο ότι δεν θα συνεχιστεί η διαιώνιση των χρεών από τις ποδοσφαιρικές και καλαθοσφαιρικές ανώνυμες εταιρείες και σωματεία προς τους επαγγελματίες αθλητές. Και τελικά, κάποτε αυτά τα χρέη θα εκπληρωθούν απέναντι στους αθλητές, που είναι εργαζόμενοι και αυτοί και το πρώτο που πρέπει να εξασφαλίζουν είναι να παίρνουν τις αμοιβές τους.
Έρχομαι στην τοποθέτησή μου στα άρθρα. Στο άρθρο 10 δεν έχουμε καμία αντίρρηση. Στο άρθρο 11 και στο άρθρο 12 έχω την εντύπωση ότι δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά.
Έρχομαι στο άρθρο 17, για το οποίο σας έκανα ήδη την παρατήρηση ότι η παράγραφος 3 εδάφιο α΄ θα πρέπει να διατυπωθεί ως εξής: «πίνακας ο οποίος περιλαμβάνει τα πλήρη στοιχεία, ονοματεπώνυμο, πατρώνυμο, διεύθυνση, Α.Φ.Μ. των μελών τους καθώς και το ποσοστό κατοχής μετοχών των μελών τους μέχρι του φυσικού προσώπου κατά τα οριζόμενα στην παράγραφο 2 του παρόντος».
Για το άρθρο 18 θα ήθελα να σας ρωτήσω με βάση ποια στοιχεία έχετε αποφασίσει για το ποσοστό 33% και άνω του μετοχικού κεφαλαίου από κάποιο φυσικό πρόσωπο κλπ., για το οποίο πρέπει να υποβάλλεται τριετές επιχειρηματικό σχέδιο…
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Είναι καταστατική μειοψηφία.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Σύμφωνα με το σχέδιο δηλαδή δεν σημαίνει πάντοτε ότι έχει ικανότητες διοίκησης, αλλά αυτό δεν μπορεί κανείς να το διασφαλίσει με κάποιο άλλο τρόπο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Θα πρέπει να αρχίσουν να σκέφτονται οργανωμένα.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Θα πάω στο άρθρο 24, για την επιτροπή επαγγελματικού αθλητισμού. Στην παράγραφο 3 αναφέρεστε στο πιστοποιητικό που εκδίδει.
Σας είχα πει και στην επιτροπή ότι θα πρέπει να ελέγχεται για την έκδοση του πιστοποιητικού αν η ανώνυμη εταιρεία έχει εκπληρώσει τις οικονομικές της υποχρεώσεις που έχει αναλάβει με τους αθλητές ή με τους προπονητές. Είναι εντελώς αόριστο εδώ το θέμα της έκδοσης του πιστοποιητικού και σε καμία περίπτωση δεν διασφαλίζεται ότι η ανώνυμη αυτή εταιρεία πραγματικά είναι ικανή να πάρει αυτό το πιστοποιητικό ότι έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της που κύρια έχει απέναντι στους εργαζόμενους, τους αθλητές. Νομίζω ότι εδώ μπορεί να γίνει μια προσθήκη για να τακτοποιηθεί καλύτερα το θέμα.
Στο άρθρο 25, κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να μου πείτε αν η διατύπωση που κάνατε για το 0,25%, καλύπτει τελικά και την περίπτωση που θα έχουμε την ευτυχή συγκυρία να μην υπάρχει καμία έκπτωση εγγυητικής εντολής. Η εγγυητική επιστολή έχει μια γενικότερη έννοια και δεν αφορά μόνο τα χρέη και τις υποχρεώσεις απέναντι των αθλητών, όταν το όλο πλαίσιο του νόμου δεν είναι έτσι διαρθρωμένο, αφορά και άλλες υποχρεώσεις κυρίως προς το δημόσιο τις οποίες δεν εκπληρώνει η ανώνυμη εταιρεία. Άρα θα πρέπει η διατύπωση εδώ για το 0,25% να είναι διαφορετική για να μπορούμε να διασφαλίσουμε τη βοήθεια των σωματείων απέναντι στους αθλητές.
Στο άρθρο 30 επιμένουμε και έχουμε καταθέσει και σχετική τροπολογία, ότι ποσοστά από τις τηλεοπτικές μεταδόσεις θα πρέπει οπωσδήποτε να έχουν και οι συνδικαλιστικοί σύνδεσμοι των ποδοσφαιριστών και καλαθοσφαιριστών.
Στο άρθρο 31 στην παράγραφο 3 θεωρούμε ότι πρέπει να οριστούν τα κατώτατα πριμ και στην παράγραφο 4 θεωρούμε ότι οι αθλητές υπάγονται στην ασφάλιση του κλάδου σύνταξης του ΙΚΑ, καθώς και στους φορείς των οποίων τα έσοδα συνεισπράττονται από το ΙΚΑ, ΟΑΕΔ, Εργατική Κατοικία, Εργατική Εστία, εξαιρούμενοι της ασφάλισης στους άλλους κλάδους αυτού. Αυτό είναι ένα αίτημα και των ίδιων των αθλητών, το οποίο έχουμε υιοθετήσει και εμείς και το έχουμε καταθέσει και ως τροπολογία.
Στο άρθρο 34 δεν συμφωνούμε με την περίπτωση β΄ και την αρχή της «κάθε είδους επιχορηγήσεις προς τις ΠΑΕ». Δηλαδή μπορεί να έχει και κρατικές επιχορηγήσεις; Πόσες άλλες μπορεί να έχει; Άλλα θέματα, όπως χορηγίες, εισφορές είναι ζητήματα δικά της. Αλλά «οι κάθε είδους επιχορηγήσεις» μας μεταφέρουν κάπου αλλού, σε κρατικές επιχορηγήσεις κ.ο.κ.
Σε ό,τι αφορά το άρθρο 36 ειπώθηκε απ’ όλους ότι αυτή η αλλαγή που κάνετε είναι πάρα πολύ θετική, αλλά θα πρέπει 2% να διατίθεται στην ΕΠΟ, γιατί πραγματικά αυτή στηρίζει τα ερασιτεχνικά σωματεία, τον ερασιτεχνικό αθλητισμό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο κ. Τζανής έχει το λόγο.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΖΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, χαίρομαι για την παρουσία του κυρίου Υπουργού Πολιτισμού εδώ, γιατί μου δίνεται η δυνατότητα, πριν από την έναρξη της επί των άρθρων τοποθετήσεώς μου, να εκφράσω την αγανάκτησή μου –και πιστεύω την αγανάκτηση και όλων των μελών του Κοινοβουλίου- για την απρέπεια που διεπράχθη σε βάρος του κυρίου Υπουργού Πολιτισμού από γνωστό «Πρόεδρο» –δεν έχω καταλάβει ακριβώς τι είναι- ποδοσφαιρικής ανώνυμης εταιρείας, που τόλμησε για ένα διακεκριμένο στέλεχος της επιστημονικής κοινότητας του τόπου αυτού, για ένα στέλεχος που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η Κυβέρνηση είναι περήφανη γι’ αυτό, να εκστομίσει χαρακτηρισμούς που ίσως συνηθίζονται στους χώρους όπου έχει μεγαλώσει ο κ. Ψωμιάδης.
Και λυπάμαι γιατί δεν το άκουσα αυτό και από άλλα μέρη της Βουλής. Ίσως δεν έχουμε αντιληφθεί ότι οι πολιτικοί μπορούν να λοιδωρούνται και να βάλλονται, αλλά υπηρετούν κάποια πράγματα ιερά που ο λαός τους έχει τάξει να υπηρετούν.
Αυτό το επισημαίνω, διότι πραγματικά ενοχλήθηκα ιδιαίτερα, καθώς διάβασα σήμερα το πρωί το χαρακτηρισμό του κ. Βενιζέλου ως άεργου. Αν, εν πάση περιπτώσει, είναι άεργος ο κ. Βενιζέλος, δεν μπορώ να καταλάβω εγώ –ως και ένας συμφοιτητής του από τα χρόνια του 1974- ποιο είναι το μοντέλο του επιτυχημένου.
Συγχωρέστε μου, κύριε Υπουργέ, αυτή την προσωπική αναφορά. Τη θεωρώ προσωπική υποχρέωση, γιατί σας ξέρω από τα παιδικά χρόνια.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Σας ευχαριστώ πολύ.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΖΑΝΗΣ: Τώρα μπαίνω στην ουσία των τοποθετήσεών μου….
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Αυτά που είπατε δεν ήταν ουσία;
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΖΑΝΗΣ: Ήταν ουσία και ήταν και χρέος τιμής, γιατί αν θέλει ο κ. Ψωμιάδης να μάθει ποιος είναι ο κ. Βενιζέλος, να έρθει σε μένα να ρωτήσει. Τον ξέρω από τα χρόνια της Θεσσαλονίκης, σε μερικά από τα οποία μάλιστα συμπέσαμε και με σας και με τον αδελφό σας. Αν με ρωτούσαν και για το δικό σας ήθος, κύριε Ορφανέ, είμαι σε θέση να απαντήσω. Αλλά εγώ πιστεύω ότι το ήθος του πολιτικού κόσμου είναι υποχρέωση των πολιτικών να το υπερασπίζονται, ιδιαίτερα απέναντι σε ανθρώπους που δεν έχουν το ηθικό δικαίωμα να βάλουν εναντίον τους.
Κύριε Πρόεδρε, θα χρειαστώ λίγα λεπτά μόνο για να τοποθετηθώ επί των άρθρων. Δεν διεκδικώ για τον εαυτό μου βέβαια τον τίτλο της αυθεντίας, αλλά ενός ανθρώπου που γνωρίζει το χώρο και που έχει μάθει να συμμετέχει στις εργασίες της Βουλής, με την ελπίδα ότι θα εισακούονται κάποια από αυτά που καταθέτει μετά λόγου γνώσεως.
Άρθρο 25. Να είστε βέβαιος, κύριε Υπουργέ, ότι αν επιμείνετε στην εγγυητική επιστολή, ουσιαστικά των προέδρων -οι τράπεζες δεν θα αρκεστούν στα νομικά πρόσωπα, δεν θα αρκεστούν στις ανώνυμες εταιρείες, θα ζητήσουν την ευθύνη των φυσικών προσώπων- να είστε βέβαιος λοιπόν ότι για τις μικρές –πάντα για τις μικρές θα μιλάω εγώ, δεν με ενδιαφέρει το κέντρο καθόλου, θεωρώ ότι είναι η κορυφή αλλά εμένα με ενδιαφέρουν τα θεμέλια του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ- αν επιμείνετε στην εγγυητική επιστολή των αθλητικών ανωνύμων εταιρειών κατά την έναρξη της αγωνιστικής περιόδου, θα βρεθείτε μπροστά στο φαινόμενο να μην το τολμά κανένας πρόεδρος. Διότι δεν είναι όλοι σαν αυτόν που σας κατηγόρησε, είναι άνθρωποι της καθημερινής ζωής, είναι εκείνοι που τους πιέζουν οι τοπικές κοινωνίες της επαρχίας να πάρουν στα χέρια τους τη ζώσα ιστορία της περιοχής, την ιστορία μιας ομάδας που δίνει ζωή κάθε Κυριακή στην επαρχία.
Σας παρακαλώ να το προσέξετε αυτό. Κάθε Κυριακή ο χτύπος της καρδιάς κάθε επαρχιακής πόλης είναι το γήπεδό της. Εκεί που μαζεύονται χίλιοι ή δυο χιλιάδες άνθρωποι, λένε την καλημέρα τους, θυμούνται τα νιάτα τους, θυμούνται τα δρώμενα της περιοχής τους, ανταλλάσσουν ανθρώπινες σχέσεις. Αυτό σημαίνει για μένα το ποδόσφαιρο. Το ότι βρίσκονται δίπλα ο ένας στον άλλο, ενώνουν την κραυγή τους για την περιοχή τους, για την ομάδα τους και με τον τρόπο αυτό οι άνθρωποι φεύγουν μπροστά από το γυαλί της τηλεόρασης και επικοινωνούν μεταξύ τους.
Πρώτον, λοιπόν, νομίζω ότι θα έχουμε προβλήματα εκεί. Εκτός αν θέλετε να πούμε –κι εκεί θα είναι λογικό- «άνω ενός ορισμένου ποσού ο προϋπολογισμός, ας έχει εγγυητική επιστολή». Θα αναφέρω όμως πάλι τις χαρακτηριστικές περιπτώσεις των «Π.Α.Ε» –εντός εισαγωγικών- Ναυπακτιακός, Αστέρας ή Τρίκαλα, για να μην αναφέρω και τη δική μου ομάδα, τη Νίκη Βόλου. Ποιος είναι αυτός που θα πάει να κινδυνέψει το σπίτι του, για να υπογράψει εγγυητική επιστολή; Και αν δεν δοθούν από τις τράπεζες, τι γίνεται; Είναι ένα ερώτημα και θα παρακαλούσα να έχω μια απάντηση.
Η δεύτερη παρατήρηση αφορά το άρθρο 18, παράγραφος 2. Προβλέπονται κάποιες ειδικές υποχρεώσεις για τις μεταβιβάσεις μετοχών με τις οποίες αποκτάται συνολικά ποσοστό 33% και άνω του μετοχικού κεφαλαίου. Έχω την εντύπωση ότι η διάταξη αυτή έχει ως αφετηρία τα φαινόμενα των μεγάλων ποδοσφαιρικών ανωνύμων εταιρειών. Σας παρακαλώ στις μικρές ποδοσφαιρικές ανώνυμες εταιρείες, όπου το συστατικό μετοχικό τους κεφάλαιο είναι 80 εκατομμύρια, μην το βάζετε αυτό, γιατί αποθαρρύνετε κάποιον ο οποίος θα πει «σιγά, μην ασχοληθώ εγώ τώρα με business plan -για να χρησιμοποιήσουμε και όρους της βαρβαρικής- και όλα αυτά που ζητά η σχετική διάταξη. Δεν μπαίνω.» Οι τοπικές κοινωνίες συνήθως πιέζουν τους παράγοντες που έχουν τη δυνατότητα να βάλουν μια δραχμή για να μπουν.
Τρίτη παρατήρηση, πρόταση και παράκληση. Στο άρθρο 37 του νομοσχεδίου υπήρχε στο αρχικό σχέδιο νόμου μία διάταξη, η οποία απαλείφθηκε σ’ αυτό που εισήχθη κατόπιν της συζητήσεως στη Βουλή. Ήταν η διάταξη εκείνη που όριζε ότι ο Ε.Σ.Α.ΚΕ. –είναι ο Σύνδεσμος του Μπάσκετ- συντάσσει και υποβάλλει σχέδιο κανονισμού πρωταθλήματος στην Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης και στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Με βάση αυτόν τον κανονισμό τίθενται οι κανόνες που ισχύουν για όλα τα θέματα που αφορούν την οργάνωση και τη διεξαγωγή του πρωταθλήματος μεταξύ των ομάδων καλαθοσφαιριστών. Απαλείφθηκε η διάταξη αυτή και το ερώτημά μου είναι γιατί. Αν μεταφερθούμε στον αντίστοιχο χώρο του ποδοσφαίρου πρέπει να πω –κι εγώ έχω μια ένσταση, μια διαφωνία σ’ αυτό- ότι δεν μπορεί με εξουσιοδότηση του νόμου να έρχεται το διοικητικό συμβούλιο της Ε.Π.Ο. και να θεσμοθετεί δικό του εργατικό δίκαιο για τις σχέσεις ποδοσφαιριστών και εργοδοτών. ΄Η λοιπόν –και επανέρχομαι στη σκέψη και την πρόταση που έκανα στην επί της αρχή τοποθέτησή μου- δεχόμαστε ότι η σύμβαση του ποδοσφαιριστή είναι σύμβαση εργασίας, οπότε εφαρμόζεται το εργατικό δίκαιο εν τω συνόλω του, που σημαίνει δυνατότητα καταγγελίας της συμβάσεως για σπουδαίο λόγο, όπως ορίζουν οι διατάξεις του Αστικού Κώδικα, ή δεν μπορούμε να πάμε στον ορισμό «ιδιότυπες συμβάσεις υπηρεσιών», που εγώ ως νομικός κι εσείς ως νομικός καλύτερος από εμένα, προφανώς δεν μπορείτε να αποδεχθείτε.
Λέω λοιπόν ότι αφού ισχύει για την Ε.Π.Ο. η δυνατότητα της κατάρτισης του κανονισμού του ποδοσφαίρου, γιατί να αποκλείσουμε από τον Ε.Σ.Α.Κ.Ε, τη δυνατότητα της πρότασης στην αρμόδια ομοσπονδία του Κανονισμού, όπως υπήρχε –επαναλαμβάνω- στο αρχικό σχέδιο νόμου. Επιτρέψτε μου να καταθέσω την παρατήρηση –ίσως κάνω λάθος εγώ- ότι αυτό ήταν κάτι συμφωνημένο, όπως πληροφορούμαι, το οποίο απαλείφθηκε και δεν ξέρω για ποιο λόγο.
Η επόμενη παρατήρηση, κύριε Υπουργέ, είναι στο άρθρο 36. Θα παρακαλέσω, κύριε Πρόεδρε, να μου δώσετε δύο λεπτά παραπάνω, για να μην ακούσω το κουδούνι που κόβει τον ειρμό των σκέψεων: Ποσοστό 12% των ακαθάριστων εσόδων του Ο.Π.Α.Π κατανέμονται όπως ήδη, κατόπιν της τροποποιήσεώς σας, προβλέπεται. Να τονίσουμε λίγο απλά τι σημαίνει τούτο και παρακαλώ να με προσέξετε. Το 2% το δίνετε στην Ε.Π.Α.Ε. Δύο επί τριακόσια ίσον εξακόσια εκατομμύρια, για να μην ακούει ο κόσμος και νομίζει ότι έχουμε μυθικά ποσά. Στην Ε.Π.Ο. -ο κ. Λιάνης είπε για κάποια ποσά που δίνονται συμπληρωματικά- 1,5% επί τριακόσια ίσον 450 εκατομμύρια. Εγώ σας συγχαίρω για την πρωτοβουλία που πήρατε να δώσετε κάτι και στην Ε.Π.Ο., αρκεί εσείς να ορίσετε -και να το προβλέψετε εδώ- τον τρόπο διάθεσης αυτού του ποσού. Με απόφασή σας θα καθορίζονται οι λεπτομέρειες περί του τρόπου διάθεσης του ποσού αυτού. Εγώ δηλαδή θα ήμουν πανευτυχής, αν στους πενήντα νομούς της χώρας φυτρώσει και από ένα γηπεδάκι για τα παιδιά, με πρωτοβουλίες της Ε.Π.Ο. για τις ακαδημίες ποδοσφαίρου.
Πάμε τώρα στην Α΄ κατηγορία. Μετά την τροποποίησή σας προβλέπεται ποσό 3,5%, δηλαδή, κύριε Υπουργέ, είναι ένα δισεκατομμύριο και πενήντα εκατομμύρια δραχμές. Αυτά τα δίνετε σε δεκαέξι μεγάλες Π.Α.Ε. Δεν ξέρω αν οι Π.Α.Ε. του κ. Κόκκαλη ή του κ. Βαρδινογιάννη έχουν τις ίδιες ανάγκες με τις Π.Α.Ε. των Τρικάλων –και πάλι θα το αναφέρω- ή τις μικρότερες των επαρχιακών συλλόγων. Δείτε σήμερα ποιοι αποτελούν την εθνική ομάδα. Επαρχιώτες την αποτελούν.
Όλα τα μέλη της εθνικής ομάδας είναι από ομάδες που προέρχονται από την επαρχία και ίσως βρείτε έναν δύο από την Αθήνα.
Άρα, δίνετε 3,5% δηλαδή 1.050.000.000 δραχμές σε δεκαέξι ομάδες που θα πάρουν από 80.000.000 δραχμές πάνω κάτω. Στη Β΄ κατηγορία δίνετε 2,5% μετά την τροποποίηση δηλαδή 750.000.000 δραχμές, που σημαίνει ότι η κάθε μια από τις δεκαοκτώ ομάδες θα πάρει 42.000.000 δραχμές. Και στη Γ΄ κατηγορία δίνετε το 2,5% πάλι 750.000.000 δραχμές δηλαδή σε είκοσι ομάδες που σημαίνει 38.000.000 δραχμές, για την κάθε μια.
Κατά την επί της αρχής τοποθέτησή μου σας παρακάλεσα, κύριε Υπουργέ, να λάβετε υπόψη ότι, αν θεωρούμε τον αθλητισμό αγαθό που το προστατεύει το Σύνταγμα και τελεί υπό την εποπτεία του κράτους –αν το θεωρούμε ως εμπορευματικό αντικείμενο είναι άλλη υπόθεση- σας παρακαλώ ενισχύστε τις επαρχιακές Π.Α.Ε.. Δεν είναι τα ίδια έξοδα μιας ομάδας που ξεκινάει από τη Θράκη για να πάει στην Κρήτη με τα έξοδα μιας ομάδας που ξεκινάει από την Καισαριανή να πάει στο Αιγάλεω. Πώς να το κάνουμε, αυτή είναι η κοινή λογική. Έχουμε τις ομάδες της Αθήνας της Α΄ κατηγορίας που παίρνουν 80.000.000 δραχμές και της Β΄ κατηγορίας που παίρνουν 40.000.000 δραχμές. Μα, αυτές έχουν πολύ λιγότερα έξοδα από την ομάδα που ξεκινάει από τη Φλώρινα να πάει στην Κρήτη επαναλαμβάνω. Δεν μπορεί να μη το λαμβάνουμε υπόψη αυτό, όπως δεν μπορεί να μη λαμβάνουμε υπόψη ότι στη Φλώρινα δεν θα βρείτε τον μεγαλοπαράγοντα που θέλει να κάνει παιχνίδια με το ποδόσφαιρο όπως είναι αυτοί που υπάρχουν στην Αθήνα και εν αφθονία θα έλεγα ότι ανθούν. Επομένως η πρότασή μου είναι: Παρακαλώ ενισχύστε τις μικρότερες κατηγορίες. Με 10.000.000 δραχμές λιγότερα η κάθε ομάδα της Α΄ κατηγορίας δεν παθαίνει τίποτα. Οι μικρές δεν μπορούν να ζήσουν.
Άρθρο 30. Θα έλεγα το εξής και απευθύνομαι πλέον στη νομική σας αυθεντία. Αλήθεια, το ποδοσφαιρικό θέαμα δεν είναι ένα προϊόν; Ο γηπεδούχος μαζί με τον φιλοξενούμενο δεν συμβάλουν στην παραγωγή του προϊόντος; Όταν λοιπόν δώσουμε τη δυνατότητα στο γηπεδούχο –και εγώ κατονομάζω Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, τέσσερις πέντε ομάδες είναι αυτές που ενδιαφέρουν τις τηλεοπτικές εταιρείες- να μεταδίδει άνευ της συναινέσεως του φιλοξενουμένου το ποδοσφαιρικό θέαμα, δεν του στερούμε του φιλοξενουμένου ένα δικαίωμα; Πώς δηλαδή σ’ αυτό που εγώ συμβάλλω δεν έχω λόγο στο παραγόμενο οικονομικό αποτέλεσμα;
Τι θα γίνει λοιπόν στη πράξη; Θα συμβληθούν τα μεγάλα τηλεοπτικά κανάλια με πέντε μεγάλες ομάδες, και οι φιλοξενούμενοι δεν θα ερωτώνται. Θα εισπράξουν ό,τι θα συμφωνήσουν οι μεγάλες ομάδες με τα τηλεοπτικά κανάλια και οι φιλοξενούμενοι δεν θα εισπράττουν απολύτως τίποτα. Και επαναλαμβάνω: Η συμβολή του φιλοξενουμένου στο παραγόμενο θέαμα είναι άνευ ουσιαστικής και νομικής σημασίας; Είμαι βέβαιος ότι θα προβληματιστείτε γύρω απ’ αυτό το θέμα, κύριε Υπουργέ, ώστε όταν η φιλοξενούμενη ομάδα δεν έχει δική της σύμβαση, (η φιλοξενούμενη) να έχει ποσοστό στο παραγόμενο οικονομικά αποτέλεσμα που είναι βέβαια το συνομολογούμενο μεταξύ γηπεδούχων και τηλεοπτικής εταιρείας οικονομικό αντάλλαγμα. Βλέπω τον κ. Λιάνη, ότι προβληματίζεται γύρω από τον ισχυρισμό αυτό και χαίρομαι επιμένω ότι στο παραγόμενο οικονομικό αποτέλεσμα από την τηλεοπτική μετάδοση του αγώνα και ο φιλοξενούμενος πρέπει να έχει λόγο.
Συνεχίζω, επαναφέρω και παρακαλώ να δείτε την πρόταση γιατί η πρόταση δεν είναι επιβαρυντική για το δημόσιο λογιστικό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Κύριε Τζανή, σας παρακαλώ λίγο γρήγορα!
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΖΑΝΗΣ: Είμαι ο μόνος ομιλητής, κύριε Πρόεδρε, γι’ αυτό σας παρακαλώ δώστε μου δύο λεπτά ακόμη.
Αν υποθέσουμε ότι γίνεται με τη χορηγία του Ο.Π.Α.Π. μια σύμβαση μεταξύ της Ε.Ρ.Τ. για τη Β΄ και Γ΄ κατηγορία, θαρρείτε ότι «θα μπει μέσα» ο Ο.Π.Α.Π. ή η Ε.Ρ.Τ.; Για φανταστείτε σαράντα ομάδες όλης της Ελλάδας να τις βλέπει ο κόσμος στα Τρίκαλα, στο Βόλο, στη Λάρισα. Θα βλέπουν τη δική τους ομάδα αυτή που αγαπούν και νοιάζονται γι’ αυτήν. Όταν λοιπόν η Ε.Ρ.Τ. την Κυριακή το βασικό κανάλι δεν έχει τίποτα να δείξει, ας πάρει τα δικαιώματα για να δείξει έναν αγώνα Β΄ ή Γ΄ κατηγορίας με τη χορηγία ενός ποσού από τον Ο.Π.Α.Π. και να είσθε βέβαιος ότι το οικονομικό αποτέλεσμα…
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Τίποτα δεν αποκλείει να το δούμε αυτό και να το κάνουμε.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΖΑΝΗΣ: Χαίρομαι πάρα πολύ που το ακούω από σας αυτό, κύριε Υπουργέ. Μόνο έτσι θα ζήσει το ποδόσφαιρο των θεμελίων και παρακαλώ πολύ το ποδόσφαιρο των θεμελίων αποσυνδέστε το από την ένοχη σχέση που έχει το ποδόσφαιρο της κορυφής. Δεν είναι απατεώνες όλοι οι παράγοντες, δεν είναι απατεώνες όσοι διαθέτουν τη ψυχή τους και πολλοί απ’ αυτούς και την περιουσία τους για να υπηρετήσουν το άθλημα.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κα ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ – ΨΑΡΟΥΔΑ)
Συνεχίζω και τελειώνω. Το άρθρο 22 μιλάει για τις συγχωνεύσεις των αθλητικών ανωνύμων εταιρειών. Αναρωτιέμαι λοιπόν: Η Καισαριανή έχει δική της ομάδα, το Αιγάλεω δική του ομάδα, η Νίκαια δική της ομάδα, η Νέα Σμύρνη δική της ομάδα. Πού θα πάει αυτή η ιστορία με την Αθήνα; Την ίδια ώρα λοιπόν -το τόνισα και χθες- αφανισμένος ο Πιερικός, αφανισμένη η Δόξα Δράμας, αφανισμένη η Βέροια, αφανισμένη η Νάουσα και αν δείτε τη μισή εθνική ομάδα θα δείτε ότι από κει προέρχονται οι ποδοσφαιριστές.
Η πρότασή μου είναι η εξής: Δώστε κίνητρα για τις συγχωνεύσεις των ΠΑΕ -και αυτό βέβαια είναι και θέμα συνεννόησης με το αρμόδιο Υπουργείο Οικονομικών- είτε φορολογικές ελαφρύνσεις είτε και παραπάνω επιδοτήσεις. Γιατί αυτά τα χρήματα που θα δοθούν για τη συγχώνευση των ομάδων των συνοικιών της Αθήνας, θα τα κερδίσετε.
Επιτέλους, η Αθήνα δεν μπορεί να έχει το 70% των συλλόγων που αγωνίζονται στην Α΄ κατηγορία. Δεν είναι συνοικιακό πρωτάθλημα της Αθήνας –και άντε δύο, τριών ομάδων της Θεσσαλονίκης- το πρωτάθλημα της Α΄ εθνικής κατηγορίας!
Ξάνθη, Πάτρα, Γιάννενα, Ηράκλειο. Αυτή είναι η επαρχία, που σήμερα συμμετέχει στην Α΄ κατηγορία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Σας παρακαλώ, κύριε Τζανή. Ξεπεράσατε και το χρόνο των εισηγητών.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΖΑΝΗΣ: Επανέρχομαι και τελειώνω με την πρότασή μου για την ανάγκη εφαρμογής του εργατικού δικαίου στις εργασιακές σχέσεις ποδοσφαιριστών και καλαθοσφαιριστών με τις ποδοσφαιρικές και καλαθοσφαιρικές εταιρείες τους.
Γιατί το λέω αυτό; Ειλικρινά σας λέω ότι κατά συνείδηση είμαι υπέρ του εργαζομένου, αλλά όταν η αιτία της χρεοκοπίας του ποδοσφαίρου είναι τα λανθασμένα –και σε πολλές περιπτώσεις δόλια- συμβόλαια που έχουν υπογράψει οι ποδοσφαιρικές ή καλαθοσφαιρικές ανώνυμες εταιρείες, γιατί να μην δίνουμε την ευκαιρία και τη δυνατότητα της απαλλαγής από τα δεσμά τους με την καταβολή ενός ποσοστού επί του συνόλου των υπολειπομένων αποδοχών, ώστε να μπορεί να ελευθερωθεί και ο σύλλογος;
Εάν κάποιος διαθέτει ποδοσφαιρική ή καλαθοσφαιρική αθλητική εν γένει αξία, δεν μπορεί να επιβάλει αναγκαστική σχέση με το σύλλογό του. Εάν ως αξία «μπορεί» να επιβάλλεται, ας αποδεσμευτεί από μια αθλητική ανώνυμη εταιρεία και μπορεί εύκολα να πάει σε άλλη. Αλλά αυτό το φαινόμενο, το να χρεωκοπούν δηλαδή ομάδες και τέλος του χρόνου να μην μπορούν να μετέχουν στο επόμενο πρωτάθλημα λόγω τελεσιδίκων οφειλών…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κύριε Τζανή, διέγραψα και το χρόνο και τώρα βαδίζουμε «εις το κενό». Σας παρακαλώ.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΖΑΝΗΣ: Σε δέκα δευτερόλεπτα τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.
…που προέρχονται από το γεγονός ότι δεν μπορούν οι εταιρείες να απαλλαγούν απ’ αυτούς, επιτρέψτε μου να πω ότι αυτό ούτε ο Θεός ούτε ο διάολος το θέλει!
Κυρία Πρόεδρε, με συγχωρείτε για την καθυστέρηση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ορίστε, κύριε Υπουργέ, τελείωσαν οι πρωτολογίες. Θέλετε να μιλήσετε;
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Θα μιλήσει ο κ. Λιάνης.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ορίστε, κύριε Λιάνη, έχετε το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Κύριοι συνάδελφοι, και στην ενότητα των άρθρων 10-38, στα θέματα δηλαδή της επιχειρηματικής δράσης στον αθλητισμό, υπήρξαν σημαντικές παρατηρήσεις απ’ όλες τις πτέρυγες.
Όμως για εμένα αυτή η ενότητα των άρθρων, από 10-38, θα έλεγα ότι έχει μια ενοραματική προσέγγιση των διεθνών υποχρεώσεων για τις ΠΑΕ, όπως τις οριοθετεί η ΟΥΕΦΑ για το 2004.
Είχα την τύχη εδώ από τον Υπουργό να παραλάβω ένα πρόγραμμα Διεθνών Αδειών των Ομάδων, ουσιαστικά δηλαδή έναν οριστικό και τελεσίδικο διεθνή οδηγό, με τον οποίο θα κινηθούν όλες οι ΠΑΕ σε όλες τις χώρες, σε σχέση με τις οδηγίες που δίνει η ΟΥΕΦΑ. Θα έλεγα ότι αυτός που συνέταξε το δικό μας νομοσχέδιο, προφήτευσε τι θα γίνει τρία χρόνια αργότερα.
Σ’ αυτό το εγχειρίδιο παραχώρησης αδειών από την ΟΥΕΦΑ που θα ισχύσει για όλες τις ομάδες αναφέρεται: Διαμορφώνονται συγκεκριμένα κριτήρια που θα πρέπει να εκπληρωθούν εγκαίρως από την αρχή της αγωνιστικής περιόδου 2004-2005 απ’ όλες τις ομάδες, που θα παίρνουν μέρος στις διοργανώσεις της ΟΥΕΦΑ.
Ο σκοπός αυτών των αδειών δεν είναι να περιορίσουν τις ομάδες, αλλά ακριβώς ο αντίθετος. Σκοπός τους είναι να βοηθήσουν τις ομάδες και να βελτιώσουν την υποδομή τους -τουλάχιστον στο αναγνωρισμένα ελάχιστο επίπεδο- να βελτιώσουν τη διαφάνεια των οικονομικών θεμάτων του παιχνιδιού, που δεν λαμβάνουν μέρος σ’ αυτό, να βελτιώσουν την ασφάλεια και την απόλαυση των φιλάθλων, κάτι που ουσιαστικά μας απασχολεί πάρα πολύ στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο.
Επίσης το εγχειρίδιο παραχώρησης αδειών της ΟΥΕΦΑ είναι βασικό σημείο αναφοράς για όλες τις ομάδες, όσον αφορά τα χρηματοοικονομικά ζητήματα. Με δυο λόγια αναφέρει ότι χρειάζονται κάποιες κύριες διαδικασίες και οι ελάχιστες απαιτήσεις που πρέπει να παραθέσει ο εκδότης της αδείας, δηλαδή η ΟΥΕΦΑ, για εξακρίβωση της συμμόρφωσης με τα κριτήρια που περιγράφονται στο εγχειρίδιο στη βάση της έκδοσης αδείας.
Δηλαδή, πρέπει να πούμε καθαρά ότι σε δυο χρόνια αυτά που εμείς λέμε συν κάποια πράγματα που θα προσθέσει η ΟΥΕΦΑ θα είναι οι ελάχιστες εγγυήσεις, που θα πρέπει να έχει κάθε ομάδα για να μετέχει σε μια ευρωπαϊκή διοργάνωση.
Δεν θα τα αναφέρω όλα. Θα το κοιτάξω και θα ζητήσω να μοιραστεί σε όλους τους Βουλευτές και σε όλα τα κόμματα αυτό το πρόγραμμα των Διεθνών Αδειών των Ομάδων.
Έρχομαι τώρα στις παρατηρήσεις που έκαναν οι συνάδελφοι στη συζήτηση αυτής της ενότητας. Και θα αναφερθώ στη χθεσινή παρατήρηση του αγαπητού μου Μανώλη Κεφαλογιάννη σχετικά με την ονομαστικοποίηση των μετοχών και την αδυναμία ελέγχου του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των αθλητικών ανωνύμων εταιρειών μέσω ξένων εταιρειών.
Θέλω, λοιπόν, να παρατηρήσω ότι το νομοσχέδιο προβλέπει ότι αθλητικές ανώνυμες εταιρείες μπορούν να γίνουν μόνο ευρωπαϊκές εταιρείες, που είναι ουσιώδης διαφορά απ’ αυτό που είπε. Δηλαδή, δεν μπορούν να γίνουν ποτέ λιβεριανές, παναμέζικες και οποιεσδήποτε άλλες εταιρείες. Τέρμα σε αυτήν την ιστορία.
Δεύτερον, το νομοσχέδιο προβλέπει ότι μία εταιρεία ευρωπαϊκή μπορεί να γίνει μέτοχος σε μία Α.Α.Ε. μόνο αν έχει ονομαστικές μετοχές και εμφανίζονται τα φυσικά πρόσωπα που είναι μέτοχοι μέχρι και τον τελευταίο ανεξαιρέτως. Διαφορετικά καμία εταιρεία δεν μπορεί να είναι μέτοχος σε Α.Α.Ε.
Τρίτον, για να πάρει μία εταιρεία μετοχές μιας αθλητικής ανώνυμης εταιρείας πρέπει προηγουμένως να πάρει σχετική άδεια από την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού.
Άλλη παρατήρηση που αφορά τις σωστές, κατά τη γνώμη μου –στα περισσότερα σημεία- παρατηρήσεις του κ. Ορφανού, αλλά βέβαια υπάρχει μία διαφορετική φιλοσοφία, θα έλεγα, με την οποία προσεγγίζουμε τα πράγματα. Εγώ πιστεύω, όταν κι αν θα ασκήσετε κάποτε εξουσία αθλητική, ότι θα προσεγγίζετε με την ίδια φιλοσοφία και εσείς τα πράγματα.
Στο άρθρο 18 αναρωτηθήκατε γιατί πλέον οι προϋποθέσεις για την απόκτηση μετοχών προβλέπονται μόνο για το 10% και άνω. Η απάντηση είναι ότι θα ήταν υπερβολικό να ισχύουν αυτές οι επιπλέον προϋποθέσεις για την αγορά, παραδείγματος χάρη, δέκα μετοχών. Ήδη οι προϋποθέσεις του νόμου είναι πάρα πολύ αυστηρές. Δεν θέλουμε να κάνουμε το νόμο πρακτικά ανεφάρμοστο θέτοντας υπερβολικές και άνευ λόγου διαδικασίες.
Αντίθετα, στην παράγραφο 2 του ιδίου άρθρου, του άρθρου 18 ζητάμε επιπλέον προϋποθέσεις από το 33% και πάνω και όχι από το 51%, όπως θέλετε εσείς, διότι ήδη κάποιος που θα αποκτήσει το 33% μιας ΠΑΕ έχει τεράστια δύναμη και αποτελεί ουσιαστικά καταστατική μειοψηφία. Μπορεί να μπλοκάρει αποφάσεις της γενικής συνέλευσης, γι’ αυτό ακριβώς ζητάμε επιπλέον εχέγγυα αξιοπιστίας.
Αναφερθήκατε στο άρθρο 12 παράγραφος 2 ότι αυτός που αναλαμβάνει τη διαχείριση ενός τμήματος αμειβομένων αθλητών, όχι ΠΑΕ, ευθύνεται εις ολόκληρον για τα χρέη που δημιουργούνται έναντι τρίτων μαζί με το αθλητικό σωματείο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Δεν είπα αυτό. Είπα ότι καλά το αναλαμβάνει.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Λοιπόν, αυτό συμβαίνει επειδή το αθλητικό σωματείο έτσι κι αλλιώς ευθύνεται για τα χρέη του τμήματος αμειβομένων αθλητών, επειδή το τμήμα των αμειβομένων αθλητών δεν έχει δική του νομική προσωπικότητα. Η καινοτομία του νόμου είναι ότι τώρα κάνουμε συνυπεύθυνο και το διαχειριστή, που μέχρι σήμερα δεν είχε καμία ευθύνη.
Θα έλεγα, επίσης ότι στο άρθρο 22, σχετικά με την Επιτροπή Αποτίμησης Αθλητών η οποία καταργείται, αν αυτό παραμείνει αλλάζει ολόκληρη τη φιλοσοφία του νόμου.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Δεν είπα αυτό. Είπα να καταργηθεί αυτό, αλλά να βάλουμε κάτι άλλο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Άλλος το είπε, δεν το είπατε εσείς.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Άλλο σύστημα ζυγίσματος.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Εάν αυτό –λέω- παραμείνει αλλάζει ολόκληρη τη φιλοσοφία του νόμου, με πλήρη έλεγχο και ανοίγει ένα παράθυρο για κάποιους ισολογισμούς παραπλανητικούς, που εσείς το ξέρετε πάρα πολύ καλά και το είχα επαναφέρει και στην επιτροπή.
Επίσης, πάλι από τον κ. Ορφανό έγινε μία παρατήρηση για την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού.
Ο κ. Βενιζέλος ανέφερε χθες ότι είναι η πρώτη σημαντική τομή που επιφέρει αυτός ο νόμος και αυτό είναι και δική μου άποψη, καίτοι δεν μετείχα στην αρχιτεκτονική διαρρύθμιση αυτού του νομοσχεδίου.
Αντί του Ελεγκτικού Συμβουλίου που υπάρχει σήμερα και απαρτίζεται από δημοσίους υπαλλήλους δημιουργούμε ένα όργανο κύρους ουσιαστικά ανεξάρτητο με απεριόριστες δυνατότητες ελέγχου, προληπτικού και κατασταλτικού, αλλά και με αρμοδιότητες να επιβάλει κυρώσεις, πρόστιμα ή να μην χορηγεί το πιστοποιητικό χωρίς το οποίο καμία ποδοσφαιρική ανώνυμη εταιρεία δεν μπορεί να συμμετέχει στα πρωταθλήματα. Ακριβώς λόγω των μεγάλων και σημαντικών αρμοδιοτήτων της η επιτροπή αυτή μπορεί να χρησιμοποιεί είτε δημοσίους υπαλλήλους με απόσπαση είτε ανεξαρτήτους ελεγκτές, ώστε να υπάρχει συνεχής και υπεύθυνος έλεγχος των πάντων.
Θα έλεγα ότι στο άρθρο 23 παράγραφος 6 αυτό που αναφέρατε, το κώλυμα του δημοσίου υπαλλήλου έχει φύγει. Νομίζω ότι ο κ. Ορφανός το ανέφερε. Στο άρθρο 23 παράγραφος 6 αυτό το κώλυμα ο κύριος Υπουργός το διέγραψε χθες.
Στις παρατηρήσεις της κας Κανέλλη σχετικά με το άρθρο 23 παράγραφος 4 και με το ότι η επιτροπή να συγκροτείται από την Ε.Π.Ο. αντί του Υπουργού, θέλω να ξεκαθαρίσω κάτι. Θα έλεγα ότι η όλη ενασχόληση της κυρίας Κανέλλη με το νομοσχέδιο μου έκανε εντύπωση. Ήταν πραγματικά πάρα πολύ προσεγμένος ο τρόπος με τον οποίον πλησίασε το νομοσχέδιο, κυρίως από τη μεριά, θα έλεγα, ενός ιδεαλισμού που πρέπει να υπάρχει στον αθλητισμό.
Ως προς το θέμα της ΕΠΟ, όμως, έχει μία αγγελική εικόνα για την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΗ: Εκ των δύο διαβόλων, προτιμώ τον ολιγότερο κακό!
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Δηλαδή, είναι ολιγότερο διάβολος η Ε.Π.Ο. από τον Υπουργό Πολιτισμού;
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΗ: Άμα θέλετε να κάνουμε χιούμορ περί αγγέλων, τότε να διαφωνήσουμε στο χρώμα των φτερών!
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Όποιος έχει πείρα στον αθλητισμό από συμπεριφορές χρονικής διάρκειας άνω των πέντε ετών για την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία -που τώρα πραγματικά έχει μία πορεία τελείως διαφορετική- θα ήθελα να σας πω ότι για τα μεγάλα, για τα βαρύτατα αμαρτήματα που έχουν πέσει πάνω στον ελληνικό αθλητισμό την κύρια ευθύνη τη φέρει η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία.
Αυτό, βέβαια, το ξέρουν και άνθρωποι που έχουν υπηρετήσει στον αθλητισμό από άλλα, πολύ πιο υπεύθυνα πόστα. Θα τολμήσω να πω ανοιχτά ότι η Ε.Π.Ο. για μία ολόκληρη δεκαετία, πήγαινε –και ευτέλιζε- τη χώρα σε διεθνείς οργανισμούς και καταρράκωνε ουσιαστικά το κύρος του ερασιτεχνικού αθλητισμού, αντί να τον προστατεύει.
Δεν δέχομαι, λοιπόν, ότι είναι ποτέ δυνατό να συστήνει μία επιτροπή η ΕΠΟ, η οποία θα συστήνει και θα βάζει τον εαυτό της. Θα βάλει, λοιπόν, τους ανθρώπους που έβαζε πάντα, με τον τρόπο που τους έβαζε πάντα. Δεν είναι, λοιπόν, προτιμότερη αυτή η πρόταση από το να το κάνει αυτό ο αρμόδιος Υπουργός Πολιτισμού.
Επίσης, είπατε και κάτι ακόμα ως προς το ποσοστό του 2% και το είπαν και άλλοι συνάδελφοι. Θα ήθελα να το ξεκαθαρίσουμε. Τα χρήματα που παίρνει η Ε.Π.Ο. από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού ξεπερνάνε τα δύο δισεκατομμύρια δραχμές. Και δεν είναι μόνο αυτά, αλλά είναι χρήματα για τις εθνικές ομάδες, ποσά για πριμ. Ήδη εγώ εξήγγειλα το πριμ για την Ελπίδων, που θα μπορούσε να το έχει πάρει και η Ανδρών. Είναι, επίσης, χρήματα που παίρνει από την ολυμπιακή προετοιμασία –ομολογώ λίγα- τους δίνουμε και το 1,5% τώρα, πράγμα που σημαίνει άλλα πεντακόσια εκατομμύρια.
Πόσα λεφτά νομίζετε ότι πρέπει να έχει μία Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία που λέει ότι έχει 87% ίδια συμμετοχή μέσα στην όλη ιστορία; Δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να τους δώσουμε περισσότερα χρήματα! Θεωρώ, μάλιστα, ότι και το 1,5% είναι ένα ποσοστό, για το οποίο θα έλεγα ότι με πολλή γενναιοδωρία το έδωσε ο κύριος Υπουργός.
Η κα Κανέλλη ανέφερε κάποια πράγματα για την ασφάλιση των αθλητών. Πιστεύω ότι το νομοσχέδιο για πρώτη φορά κατοχυρώνει την υποχρέωση των ΠΑΕ να ασφαλίζουν τους αθλητές, χωρίς να απαιτείται η έκδοση υπουργικής απόφασης, όπως προβλεπόταν μέχρι σήμερα. Η δυνατότητα να ασφαλίζονται οι αθλητές για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες αντί του Ι.Κ.Α., θεσπίστηκε κατόπιν αιτήματος των αθλητών. Αυτό δεν το ήξερα, αλλά το έμαθα από τους ανθρώπους που χειρίστηκαν αυτά τα ζητήματα.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΗ: Κύριε Υπουργέ, μου επιτρέπετε;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Παρακαλώ.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΗ: Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να κάνω μία διακοπή με την άδειά σας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Παρακαλώ, μπορείτε να έχετε το λόγο.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΗ: Κατ’ αρχή, στο ζήτημα της Ε.Π.Ο. σας απάντησα αστειευόμενη. Επομένως, δεν χρειαζόταν όλος αυτός ο λόγος.
Όσον αφορά στο ζήτημα της ασφάλισης, θα ήθελα να σας θυμίσω ότι, αν δεχθείτε εσείς ως πολιτεία –ανεξάρτητα από την ανάγκη, ως προς το τι δηλαδή ενδεχομένως θα μπορούσαν να ζητούν οι αθλητές- την ιδιωτική ασφάλιση ως κύρια και τα υπόλοιπα επικουρικά, να θυμηθείτε ότι υπάρχει διαβάθμιση: Οι φθηνοί αθλητές θα ασφαλίζονται φθηνά και οι ακριβοί αθλητές ακριβά! Η παροχή υπηρεσιών, μάλιστα, δεν θα είναι ούτε ενιαία, ούτε ίδια και θα «πάει πακέτο». Ξέρετε πάρα πολύ καλά τι εννοώ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Αν δεν υπάρχει ιδιωτική ασφάλιση, κυρία Κανέλλη, τότε η ασφάλιση στο Ι.Κ.Α. για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι υποχρεωτική. Αυτό θα έλεγα ότι είναι η «λυδία λίθος» του όλου ζητήματος.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΗ: Η σύνταξη να δείτε, αν πέσει έξω, που θα οδηγηθούμε!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Σας παρακαλώ, κυρία Κανέλλη.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Όσον αφορά στη τοποθέτησή σας στη διάταξη του άρθρου 17, παράγραφος 11, που τη χαρακτηρίσατε ως «φωτογραφική», πιστεύω ότι αυτή η τοποθέτησή σας είναι μάλλον λανθασμένη. Το μόνο που λέει αυτή η διάταξη είναι ότι δεν απαγορεύεται κάποιος που έχει μετοχές σε ένα αθλητικό σωματείο να έχει μετοχές και στην ΚΑΕ αυτού του ίδιου αθλητικού σωματείου. Αυτή είναι η διαφορά.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΗ: Κόκκαλης!
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Συγγνώμη, αλλά όσο και να ψάξει κανένας, δεν θα έβρισκε μία αιτιολογημένη σκοπιμότητα να θεσπίσει ένα τέτοιο ασυμβίβαστο, ώστε να υπάρχει ένα έννομο αγαθό το οποίο να θίγεται, αφού πρόκειται για τα ίδια αθλητικά σωματεία.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΗ: Ποδόσφαιρο, μπάσκετ! Είναι φωτογραφική η διάταξη!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Σας παρακαλώ, να μην υπάρξουν άλλες διακοπές.
Συνεχίστε, κύριε Υφυπουργέ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Τέλος, θα ήθελα να πω ότι η κα Ξηροτύρη αναφέρθηκε στο άρθρο 17, παράγραφος 3. Δεν χρειάζεται, κυρία Ξηροτύρη, να αναγράφεται το ποσοστό συμμετοχής, γιατί σκοπός δεν είναι η παρακολούθηση της επιχειρηματικής ή επενδυτικής δραστηριότητας του καθενός, αλλά η πάταξη κάθε περίπτωσης πολυιδιοκτησίας.
Για να το πετύχουμε αυτό, δεν χρειάζεται να ξέρουμε πόσο ποσοστό έχει κάθε μέτοχος, αλλά την ταυτότητα των μετόχων μίας ανώνυμης αθλητικής εταιρείας, ώστε να μην επιτραπεί ποτέ να αποκτήσει μετοχές ή δικαιώματα διοίκησης σε άλλη ανώνυμη αθλητική εταιρεία.
Τώρα, βλέποντας και ακούγοντας το σύνολο αυτής της ενότητας, θέλω να πω ότι και εδώ δεν βλέπω να υπάρχουν ουσιώδεις διαφορές. Όσο περισσότερο συζητάμε, μάλιστα, τόσο περισσότερο προσεγγίζουμε μία ταύτιση στα θέματα που εξαντλητικά συζητήθηκαν και στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων.
Δεν έχω να πω τίποτα άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Πριν προχωρήσουμε στις δευτερολογίες, μήπως θέλετε να κάνετε κάποια αλλαγή στα άρθρα, ή μήπως έχετε καμία παρατήρηση, κύριε Υπουργέ;
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Είχα προσθέσει στην παρέμβασή μου προηγουμένως προφορικά ένα εδάφιο στην παράγραφο 1 του άρθρου 25, που έλεγε ότι τα ποσά που διατίθενται κατά το προηγούμενο εδάφιο, δεν μπορεί να είναι κατώτερα του ποσού που αντιστοιχεί με το 0,25% των ποσοστών από τα δελτία ΠΡΟ-ΠΟ που κατανέμονται στην Ε.Π.Ο., στην ΕΠΑΕ και στις ΠΑΕ.
Αυτό πρέπει να το διατυπώσουμε λίγο καλύτερα νομοτεχνικά, γιατί το είπα προφορικά εκείνη τη στιγμή. Πρέπει να διατυπωθεί τελικά ως εξής: «Το συνολικό ποσό που διατίθεται κατά το προηγούμενο εδάφιο δεν μπορεί να είναι μικρότερο από το 0,25% των εσόδων του ΠΡΟ-ΠΟ, που κατανέμονται κατά την παράγραφο 1 του άρθρου 102». Αυτό αποδίδει το νόημα όσων είπαμε και καλύπτει και τα αιτήματα των επαγγελματιών.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Δεν είναι σαφές σε ποιο σημείο μπαίνει.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Αυτό μπαίνει στο τέλος της παραγράφου 1, κύριε Υπουργέ;
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Μπαίνει στο σημείο της παραγράφου 1, στο οποίο είχα εκφωνήσει την προηγούμενη διατύπωση προηγουμένως.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Προχωρούμε στις δευτερολογίες.
Ο κ. Ορφανός έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Κύριε Υπουργέ, γιατί βιάζεστε; Δικό σας είναι το νομοθέτημα. Εσείς το φέρατε κάτω από τέτοιες προϋποθέσεις.
Θα ξεκινήσω από το άρθρο 25. Έτσι ακριβώς όπως έγινε η διατύπωση, το ποσό αυτό το οποίο βάζετε, κύριε Υπουργέ, αφορά και τα χρήματα τα οποία διανέμετε στους υπόλοιπους αθλητές. Στο συγκεκριμένο σημείο που αναφερθήκατε τώρα στο τέλος, όπως είναι η διατύπωση, λέμε ότι τα αντίστοιχα ποσά διατίθενται ως επιχορήγηση με απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού στον οικείο σύνδεσμο επαγγελματιών αθλητών, ή σε μεμονωμένους εν ενεργεία ή μη αθλητές που χρήζουν βοηθείας. Το ποσό αυτό δεν μπορεί να είναι μικρότερο.
Άρα λοιπόν μέσα στο 0,25% δεν είναι μόνο τα ποσά, τα οποία θα δώσετε στον αντίστοιχο σύνδεσμο. Είναι και αυτά, τα οποία θα διανείμετε εσείς ενδεχομένως σε αυτούς οι οποίοι χρήζουν βοηθείας.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Μπορεί ένας να παραπονεθεί ότι ο σύνδεσμος δεν του δίνει λεφτά. Πρέπει ο Υπουργός να μπορεί να παρέμβει σε μια τέτοια περίπτωση. Δεν είναι κακό αυτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Υπάρχει περίπτωση από το 0,25%, το 0,20% να το κατανείμετε εσείς και να δώσετε το 0,05%.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Θεωρητικά ναι.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Και πρακτικά.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Αν μιλάμε για έναν Υπουργό ο οποίος δεν ξέρει να φέρεται, ναι, είναι πιθανό αυτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Δεν θα είσθε μόνιμος. Πρέπει να το καταλάβετε αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Προχωρήστε, κύριε Ορφανέ. Έδωσε την απάντησή του ο κύριος Υπουργός.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Είπα για έναν Υπουργό, που δεν ξέρει να φέρεται. Δεν εννοούσα εμένα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κύριε Ορφανέ, πήρατε απάντηση. Αν δεν σας ικανοποιεί, αυτό είναι άλλο θέμα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Σαφέστατα δεν ικανοποιεί. Απλώς να θυμίσω και εγώ το άρθρο 17 παράγραφος 11, όπου επιτρέπεται η απόκτηση μετοχών και στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ και στο βόλεϊ από τον ίδιο επενδυτή, κάτι το οποίο δημιουργεί ένα πλέγμα σχέσεων, οι οποίες δεν βοηθούν, όπως έχει φανεί μέχρι σήμερα.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Του ίδιου συλλόγου.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Όπου εμφανίστηκε αυτό, μετά από λίγο καιρό εξαφανίστηκε και το ξέρετε πάρα πολύ καλά. Στη διατύπωση που υπάρχει στο ίδιο άρθρο, στο άρθρο 17 παράγραφος 8, λέμε ότι «Εν ενεργεία αθλητές, προπονητές, διαιτητές, παρατηρητές διαιτησίας …» κλπ. «του παρόντος, ιδιοκτήτες πρακτορείων προγνωστικών αγώνων ή στοιχημάτων, οι σύζυγοι αυτών…». Δεν γίνεται κατανοητό για ποιες συζύγους λέμε. Τις συζύγους των πρακτόρων, ή όλων όσων έχουν αναφερθεί; Δεν βγαίνει ακριβώς έτσι το συμπέρασμα.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Όλων.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Έχουμε μία άλλη παράγραφο. Είναι στο άρθρο 26, η παράγραφος 2 που αφορά την παράγραφο 4 του άρθρου 79 του ν. 2725.
Βάζετε ορθά ότι για όσους κάνουν χρηματικές διευκολύνσεις σε αθλητικές ανώνυμες εταιρείες, δεν μπορεί το ποσό το οποίο δίνουν να ξεπερνά το 20% του μετοχικού τους κεφαλαίου. Είναι σωστό. Μπαίνει ένας κανόνας.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Έτσι πρέπει να είναι.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Παρακάτω λέει, ότι ποσά που καταβάλλονται έναντι μελλοντικής αυξήσεως του μετοχικού κεφαλαίου, μπορούν να υπερβαίνουν το ποσοστό αυτό. Γιατί να υπερβαίνουν;
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Συνεχίστε. Τι λέει παρακάτω; Διαβάστε το.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Λέει ότι απαγορεύεται να επιστραφούν. Το καταλαβαίνω αυτό. Λέω ότι έτσι δίνουμε τη δυνατότητα σε κάποιον να βάλει χρήματα και εκ των προτέρων να έχει προαγοράσει την ομάδα. Αυτό επιτυγχάνουμε έτσι.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Ναι, αλλά δεν μπορεί να το κάνει τεχνητά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κύριε Υπουργέ, αν θέλετε να απαντήσετε, να πάρετε το λόγο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Όχι, δεν πειράζει.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Η κα Κανέλλη έχει το λόγο.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Μόνο μία μικρή παρατήρηση θα ήθελα να κάνω. Τι πάει να πει «χρήζουν βοηθείας»;
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Έχουν ανάγκη βοηθείας.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Ποιος θα το καθορίζει ότι έχουν ανάγκη;
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Δεν μπορεί να τα καθορίζει ο νόμος όλα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Παρακαλώ, όχι διάλογο.
Κυρία Κανέλλη, αναπτύξτε αυτά που θέλετε να πείτε.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Κύριε Υπουργέ, το «χρήζουν βοηθείας» είναι άστοχη έκφραση και δεν ταιριάζει ούτε στην πρόθεσή σας. Τι θα πει «χρήζουν βοηθείας»; Τι είναι; Είναι επαίτες και χρήζουν βοηθείας και θα πάρετε ποσοστά να τους δώσετε; Εδώ δεν αναγνωρίζετε τη δυνατότητα να μην επιτρέπονται οι μεταγραφές, αν δεν έχουν εξοφληθεί οι παίκτες.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Ποιος το είπε αυτό;
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Με συγχωρείτε, το κείμενο το λέει.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Θα σας πω γι’ αυτό.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Αν έχετε αλλαγή γι’ αυτό, θα ήταν πολύ ευχάριστη. Από εκεί και ύστερα όμως το «χρήζουν βοηθείας» είναι μία διατύπωση η οποία έχει έναν χαρακτήρα φιλανθρωπικό. Εδώ μιλάμε για την πολιτεία. Δεν μιλάμε για μη κυβερνητική οργάνωση και κάτι φιλανθρωπικό. Και ποιος θα το καθορίζει; Θα ήθελα μία διευκρίνιση ως προς αυτό. Θεωρώ τη διατύπωση άστοχη και νομίζω ότι δεν σας ταιριάζει.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Η κα Ξηροτύρη έχει το λόγο.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Στο ίδιο θέμα ήθελα να αναφερθώ κι εγώ. Δεν συμφωνώ με αυτήν τη διατύπωση. Από την άλλη πλευρά φαίνεται ένα ποσό το οποίο πηγαίνει στους συνδικαλιστικούς συνδέσμους, να το διαχειρίζεται στο τέλος ο Υπουργός με τους συνδικαλιστικούς συνδέσμους. Αυτή δεν είναι τακτική. Εγώ πρώτη φορά την αντιμετωπίζω. Δεν νομίζω ότι μπορεί να είναι η καλύτερη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Θέλετε να απαντήσετε, κύριε Υπουργέ;
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Όχι.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Υπάρχει και ένα ακόμη σημείο το οποίο ήθελα να θίξω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Μα, δεν έχετε τώρα το δικαίωμα, κύριε Ορφανέ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Στα άρθρα 16 και 19 σας είχα ζητήσει να συμπληρωθεί το εξής: Αν ένα σωματείο, μια αθλητική ανώνυμη εταιρεία αποβάλλεται, πού πηγαίνει και πώς αντικαθίσταται; Είναι δύο άρθρα τα οποία είναι σωστά, μια διαδικασία πειθαρχική.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Εντάξει, το θέσατε το ερώτημά σας. Αν θέλει ο κύριος Υπουργός μπορεί να σας απαντήσει. Αλλιώς προχωρούμε.
Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της ενότητος των άρθρων από 10 έως και 38 και η ψήφισή τους θα γίνει κεχωρισμένως.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 10, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 10 έγινε δεκτό, κατά πλειοψηφία, ως έχει.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 11, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 11 έγινε δεκτό, κατά πλειοψηφία, ως έχει.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 12, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 12 έγινε δεκτό, κατά πλειοψηφία, ως έχει.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 13, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 13 έγινε δεκτό, κατά πλειοψηφία, ως έχει.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 14 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 14 έγινε δεκτό, κατά πλειοψηφία, ως έχει.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 15, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 15 έγινε δεκτό, κατά πλειοψηφία, ως έχει.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 16, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 16 έγινε δεκτό, ως έχει, κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 17, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 17 έγινε δεκτό, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό, κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 18, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 18 έγινε δεκτό, ως έχει, κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 19, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 19 έγινε δεκτό, κατά πλειοψηφία, ως έχει.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 20, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 20 έγινε δεκτό, ως έχει, κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 21, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 21 έγινε δεκτό, ως έχει, κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 22, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 22 έγινε δεκτό, ως έχει, κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 23, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 23 έγινε δεκτό, ως έχει, κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 24, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 24 έγινε δεκτό, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό, κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 25, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 25 έγινε δεκτό, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό, κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 26, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 26 έγινε δεκτό, ως έχει, κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 27, ως έχει;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 27 έγινε δεκτό, ως έχει, ομοφώνως.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 28, ως έχει;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 28 έγινε δεκτό, ως έχει, ομοφώνως.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 29, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 29 έγινε δεκτό, ως έχει, κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 30, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 30 έγινε δεκτό, ως έχει, κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 31, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 31 έγινε δεκτό, ως έχει, κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 32, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 32 έγινε δεκτό, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό, κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 33, ως έχει;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 33 έγινε δεκτό, ως έχει, ομοφώνως.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 34, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 34 έγινε δεκτό, ως έχει, κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 35, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 35 έγινε δεκτό, ως έχει, κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 36, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 36 έγινε δεκτό, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό, κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 37, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 37 έγινε δεκτό, ως έχει, κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 38, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 38 έγινε δεκτό, ως έχει, κατά πλειοψηφία.
Εισερχόμαστε στη συζήτηση της ενότητας των άρθρων 39 έως και 51.
Το λόγο έχει ο εισηγητής της Πλειοψηφίας, κ. Βαρδίκος.
ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΒΑΡΔΙΚΟΣ: Η ενότητα αυτή στοχεύει στην ανεξαρτησία των πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων πειθαρχικών και δικαιοδοτικών οργάνων. Στοχεύει στην ταχύτητα επίλυσης των διαφορών και στη στελέχωση κατά τρόπο ώστε να παρέχονται εχέγγυα αμεροληψίας, εμπειρίας, ευρύτητας γνώσεων, νομικής εξειδίκευσης, διαφάνειας και ανεπηρέαστης κρίσης.
Με το άρθρο 39 στις αθλητικές ομοσπονδίες και τους επαγγελματικούς συνδέσμους ποδοσφαίρου, καλαθοσφαίρισης, πετοσφαίρισης, χειροσφαίρισης και υδατοσφαίρισης συνιστώνται πρωτοβάθμια μονομελή δικαιοδοτικά όργανα, εκτός του ποδοσφαίρου, αποτελούμενα από πρωτοδίκη, για διετή θητεία, που κληρώνεται από τριπλάσιο αριθμό δικαστών, οι οποίοι ορίζονται με απόφαση του προέδρου του τριμελούς συμβουλίου διοίκησης του πρωτοδικείου. Το δικαιοδοτικό όργανο εδρεύει και συνεδριάζει σε χώρο, που ορίζει η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, η οποία καλύπτει και τα έξοδα λειτουργίας.
Άρθρο 40. Το πρωτοβάθμιο εκδικάζει πειθαρχικές παραβάσεις, δωροδοκίες, αλλοίωση αποτελέσματος, ενστάσεις κατά του κύρους του αγώνα και κάθε άλλη παράβαση. Αποφάσεις που αφορούν αποκλεισμό έδρας, εγκρίνονται το πολύ σε επτά ημέρες και είναι αμέσως εκτελεστές. Έτσι οι αποφάσεις εκτελούνται την επομένη αγωνιστική κατά την οποία το σωματείο, το τμήμα αμειβομένων αθλητών ή ανώνυμη αθλητική εταιρεία, είναι γηπεδούχοι ή τη μεθεπόμενη, αν ο αγώνας γίνεται σε διάστημα λιγότερο από πέντε ημέρες.
Οι αποφάσεις του δευτεροβάθμιου, που αφορούν αποκλεισμό, εκδικάζονται υποχρεωτικά πριν από την ημερομηνία εκτέλεσης της ποινής.
Άρθρο 41. Διευρύνεται το πλαίσιο των περιπτώσεων, στις οποίες ασκείται προσφυγή ενώπιον του ΑΣΕΑΔ κατά των αποφάσεων του πρωτοβάθμιου.
Άρθρο 42. Το πρωτοβάθμιο της Θεσσαλονίκης επιλύει διαφορές Βόρειας Ελλάδας, Ηπείρου, Θεσσαλίας, Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας και Θράκης. Το μέλος του είναι πρωτοδίκης από τη Θεσσαλονίκη.
Άρθρο 43. Στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού λειτουργεί το δεκαπενταμελές ΑΣΕΑΔ. Ο πρόεδρος είναι εφέτης. Υπάρχουν δύο άλλοι εφέτες της πολιτικής και ποινικής δικαιοσύνης, ένας πρόεδρος εφετών, ένας εφέτης διοικητικών δικαστηρίων, πέντε πρόεδροι πρωτοδικείων πολιτικής και ποινικής δικαιοσύνης, δύο πρόεδροι πρωτοδικών, διοικητικών δικαστηρίων και τρεις εισαγγελείς πρωτοδικών. Ορίζονται από τα τριμελή δικαστικά συμβούλια διοικήσεις ή ανάλογα από τον προϊστάμενο Εισαγγελίας Αθηνών και αντικαθίστανται μόνο από τους αναπληρωματικούς με διετή θητεία.
Άρθρο 44. Το ΑΣΕΑΔ εκδικάζει προσφυγές κατά αποφάσεων διοικητικών συμβουλίων, ενώσεων και οργάνων, επαγγελματικών συνδέσμων και ομοσπονδιών, πειθαρχικών σωμάτων επιτροπής φιλάθλων πνεύματος και των πρωτοβάθμιων δικαιοδοτικών οργάνων.
Άρθρο 45. Τα τμήματα του ΑΣΕΑΔ συνεδριάζουν με πενταμελή σύνθεση και παραπέμπουν υποθέσεις μείζονος σπουδαιότητας στην ολομέλεια.
Άρθρο 46. Οι προσφυγές ασκούνται σε οκτώ ημέρες από την κοινοποίηση της προσβαλλόμενης απόφασης, χωρίς αναστολή της εκτέλεσης. Συζητούνται το πολύ σε είκοσι ημέρες και οκτώ ημέρες ή σε εξαιρετικές περιπτώσεις δύο μέρες πριν ενημερώνονται οι ενδιαφερόμενοι.
Η συζήτηση μπορεί να αναβληθεί μόνο για μια φορά και για σαράντα οκτώ ώρες. Δεν ανακηρύσσεται πρωταθλητής ή καμία βαθμολογική σειρά εφόσον εκκρεμούν προσφυγές στο ΑΣΕΑΔ, οι αποφάσεις του οποίου εκδίδονται το πολύ σε επτά μέρες, αν υπάρχει προσφυγή κατά πρωτοβάθμιας και σε είκοσι μέρες για τις υπόλοιπες περιπτώσεις. Κοινοποιούνται αυθημερόν. Είναι άμεσα εκτελεστές, χωρίς η προσβολή τους στο αρμόδιο δικαστήριο να τις αναστέλλει.
Άρθρο 47. Το Υπουργείο Πολιτισμού και η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού στεγάζουν και στηρίζουν γραμματειακά τα δικαιοδοτικά όργανα και αποζημιώνουν τα μέλη τους.
Άρθρο 48. Λειτουργεί το ειδικό τοπικό τμήμα στη Θεσσαλονίκη για τις περιφέρειες που αναφέραμε και προηγούμενα, πενταμελές με διετή θητεία, υποθέσεις μείζονος σημασίας, παραπέμπει στην ολομέλεια του ΑΣΕΑΔ στην οποία συμμετέχει.
Άρθρο 49. Το πρωτοβάθμιο δικαιοδοτικό όργανο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου είναι τριμελές, των άλλων αθλημάτων μονομελές. Ένας πρόεδρος πρωτοδικών πολιτικής και ποινικής δικαιοσύνης και δύο νομικοί κύρους, τους οποίους επιλέγει η ΕΠΑΕ. Στην ΕΠΟ λειτουργεί πενταμελή πρωτοβάθμια πειθαρχική επιτροπή, δύο πρόεδροι πρωτοδικών και τρεις νομικού κύρους, τους οποίους επιλέγει η ΕΠΟ. Επίσης, στην ΕΠΟ συνιστάται πενταμελής επιτροπή εφέσεων. Οι πράξεις και οι αποφάσεις των πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων οργάνων δεν επικυρώνονται ούτε ελέγχονται, αναστέλλονται ή ακυρώνονται από το διοικητικό συμβούλιο της ΕΠΑΕ ή της ΕΠΟ. Ισχύει και το αντίθετο. Οι ρυθμίσεις αυτές εναρμονίζονται με τη συμφωνία της Ζυρίχης, μεταξύ Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού FIFA και ΕΠΟ.
Άρθρο 50. Προστίθεται νέο άρθρο στο ν. 2725 και καθιερώνεται για πρώτη φορά ο θεσμός του αθλητικού εισαγγελέα. Ένας αθλητικός εισαγγελέας θα εδρεύει στην Αθήνα, ένας άλλος στον Πειραιά, στη Θεσσαλονίκη ο τρίτος, με αρμοδιότητα την άσκηση ποινικής δίωξης για αδικήματα συναφή με αθλητικές εκδηλώσεις, λειτουργία συνδέσμων φιλάθλων, έργο αστυνομικών αρχών και γενικά την εφαρμογή των ποινικών διατάξεων του παρόντος νόμου. Το έργο τους συντονίζει ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου.
Το τελευταίο άρθρο αυτής της ενότητας, το άρθρο 51. Τα αρμόδια πολιτικά δικαστήρια επιλύουν τις οικονομικές διαφορές, μεταξύ αθλητών ή προπονητών και ανωνύμων αθλητικών εταιρειών ή τμημάτων αμειβόμενων αθλητών. Στα συμβόλαια, όμως, μπορεί να ορίζεται ότι αρμόδιες για την επίλυση των διαφορών είναι οι πρωτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες επιτροπές επίλυσης οικονομικών διαφορών. Οι πρωτοβάθμιες επιτροπές είναι πενταμελείς, ένας του διοικητικού συμβουλίου του επαγγελματικού συνδέσμου της ομοσπονδίας, τέσσερις δικηγόροι παρ’ εφέταις κοινής αποδοχής με διόρθωση του Υπουργού. Το ίδιο και οι δευτεροβάθμιες. Δύο πρόεδροι εφετών, οι εφέτες, ένας της ομοσπονδίας, ένας εκπρόσωπος των αθλητών ή των προπονητών κατά περίπτωση και ένας δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω. Το σχέδιο νόμου προς το παρόν λέει ότι είναι από το Δικηγορικό Σύλλογο της Αθήνας. Οι αποφάσεις των πρωτοβάθμιων δεν είναι προσωρινά εκτελεστές και εκδίδονται το πολύ σε είκοσι μέρες. Οι αποφάσεις των δευτεροβάθμιων αποτελούν δεδικασμένο και είναι εκτελεστές.
Ο προηγούμενος ν. 2725/99 προέβλεπε ότι οι τέσσερις δικηγόροι της πρωτοβάθμιας και ο ένας δικηγόρος της δευτεροβάθμιας είναι κοινής αποδοχής των ενδιαφερομένων μερών και πράγματι, αφού έχουμε να κάνουμε με ένα διαιτητικό όργανο, θα πρέπει να είναι κοινής αποδοχής αυτοί οι δικηγόροι.
Πολύ σωστά ο κύριος Υπουργός τους τέσσερις της πρωτοβάθμιας επιτροπής τους όρισε πλέον να είναι κοινής αποδοχής και θα πρότεινα και ο ένας της δευτεροβάθμιας να είναι επίσης κοινής αποδοχής. Νομίζω πως συμφωνούν οι πάντες ότι έτσι πρέπει να γίνει.
Κύριε Υπουργέ, από εδώ και πέρα εσείς έχετε το λόγο, εγώ τελείωσα την ενότητα αυτή.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Βαρδίκο.
Το λόγο έχει ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας κ. Ορφανός.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Κυρία Πρόεδρε, έχουμε μπει στο τρίτο κεφάλαιο: «Πειθαρχική, ποινική και αστική ευθύνη». Θέλω να υπενθυμίσω ότι στα θέματα αθλητικής δικαιοσύνης έχουμε πολλαπλές παρεμβάσεις τα τελευταία χρόνια, με τους νόμους 2433/96, 2725/99, 2947/2001 και το νομοσχέδιο το οποίο συζητούμε. Είναι πολλές μεταβολές για τα τελευταία χρόνια. Είναι φανερό ότι η Κυβέρνηση άγεται και φέρεται ανάλογα με την εποχή και την κατεύθυνση, αν θα πρέπει στα συγκεκριμένα δικαιοδοτικά όργανα να έχει πλειοψηφία τακτικούς δικαστές, μη εν ενεργεία δικαστές, αν έχει δικηγόρους ή δεν έχει, ανάλογα με τις πιέσεις που δέχεται και άλλοτε αντέχει ή δεν αντέχει.
Είναι φανερό ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο δεν εισάγει τίποτε καινούριο εκτός από το θεσμό του αθλητικού εισαγγελέα, στον οποίο θα αναφερθώ παρακάτω. Ουσιαστικά κωδικοποιεί τις ισχύουσες διατάξεις και βέβαια διατηρεί ένα καθεστώς, για το οποίο η Νέα Δημοκρατία έχει εκφραστεί όλες τις φορές αρνητικά. Αυτό είναι το καθεστώς των δικαιοδοτικών οργάνων του ποδοσφαίρου, όπου εκτός από τον προεδρεύοντα, που είναι εν ενεργεία δικαστής, μετέχουν δικηγόροι ή μη εν ενεργεία δικαστές.
Αυτό σημαίνει ότι το καθεστώς που υποστηρίζει η Νέα Δημοκρατία είναι να είναι όλοι εν ενεργεία δικαστές και μάλιστα με ειδική εμπειρία στο χώρο του αθλητισμού, κάτι που δεν το περιέχει η συγκεκριμένη ρύθμιση που φέρνει ο κ. Υπουργός. Είναι φανερό ότι ούτως ή άλλως θα έχουμε φαινόμενα που είδαμε και στο ξεκίνημα της χρονιάς, δηλαδή ίδια γεγονότα σε διαφορετικά γήπεδα να έχουν διαφορετική απονομή δικαιοσύνης.
Κάνοντας μία σύνδεση με το πρώτο κεφάλαιο, όπου μιλήσαμε για το θέμα της βίας, θα ήθελα να επισημάνω ότι μία από τις γενεσιουργούς αιτίες για τα επεισόδια που βλέπουμε πάρα πολύ συχνά στο χώρο του ποδοσφαίρου είναι η ετεροβαρής απονομή της αθλητικής δικαιοσύνης. Αυτή η ετεροβαρής απονομή δεν αλλάζει με τον τρόπο που προσεγγίζουμε το θέμα. Υπάρχουν οι συμφωνίες. Υπάρχει αυτή η συμφωνία, με την οποία το κράτος «κατέβασε κάτω τα χέρια» και υπέγραψε γιατί έτσι το «τράβηξε» εκεί η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία. Για μένα, αυτό είναι απαράδεκτο.
Δεν ξέρω αν θα έπρεπε να αποκλειστούν ή όχι οι ομάδες, αλλά εκείνο που δεν μπορώ να καταλάβω είναι το πώς είναι δυνατόν ένα κράτος να δέχεται να του επιβάλλουν με ποιον τρόπο θα χειριστεί νομικά τα θέματα που ανήκουν στη δική του επικράτεια. Αυτό είναι κάτι που κανένας Έλληνας πολίτης δεν μπορεί να το ανεχθεί και φαντάζομαι ούτε ο παριστάμενος Υπουργός, ο οποίος, όμως, συνεχίζει και μας φέρνει τις ίδιες σχεδόν ρυθμίσεις με αυτές που προϋπήρχαν.
Θα ήθελα να πω ότι μετά από τρία χρόνια από την ψήφιση του ν. 1799, επαναφέρονται τα τοπικά όργανα της Θεσσαλονίκης. Κύριε Υπουργέ, ευελπιστούμε ότι θα λειτουργήσουν αυτά τα τοπικά όργανα και δεν θα μείνουν «κενό γράμμα» και πως ό,τι χρειάζεται να υπογραφεί ως υπουργική απόφαση θα υπογραφεί, για να έχουμε τη χρησιμότητά του.
Θα ήθελα να κάνω και μία αναφορά στο θέμα του αθλητικού εισαγγελέα. Κύριε Υπουργέ, ως θεσμός που εισάγεται είναι καλός, μόνο που οι αρμοδιότητες που του δίνονται είναι οι ίδιες αρμοδιότητες που έχει ένας εισαγγελέας, ο οποίος ούτως ή άλλως επιλαμβάνεται των θεμάτων που είναι σχετικά με τη βία ή με όποια γεγονότα συμβούν. Δεν τον εξοπλίζουμε με διαφορετικές δυνατότητες.
Θα ήθελα να επισημάνω δύο στοιχεία. Το πρώτο είναι το γιατί μένουμε μόνο στη Θεσσαλονίκη, στον Πειραιά και στην Αθήνα και δεν επεκτεινόμαστε σε όλη τη χώρα με το θεσμό του αθλητικού εισαγγελέα. Το δεύτερο είναι ότι, αν πρέπει να εφαρμόσουμε αυτόν το θεσμό, πρέπει να το κάνουμε όπως γίνεται στο εξωτερικό. Ο αθλητικός εισαγγελέας είναι ένας «διώκτης» των πράξεων των αθλητικών ομοσπονδιών. Αυτές ελέγχει. Άρα, λοιπόν, θα ήταν πολύ προτιμότερο να κινηθούμε προς αυτήν την κατεύθυνση και όχι προς αυτήν που έχετε επιλέξει.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ)
Θα ήθελα να κάνω και μία παρατήρηση στο άρθρο 51. Βέβαια, προηγήθηκε πάνω σ’ αυτό ο εισηγητής της Πλειοψηφίας. Στην παράγραφο 4δ΄, που αφορά στη δευτεροβάθμια επιτροπή επίλυσης οικονομικών διαφορών, το μέλος, δηλαδή ο δικηγόρος, να μη ορίζεται απευθείας από το Δικηγορικό Σύλλογο, αλλά να προηγείται η διαδικασία που έχουμε στο πρωτοβάθμιο όργανο, δηλαδή να ψάχνουν τρόπο να συμφωνήσουν και εφόσον δε συμφωνήσουν να είναι τελικά επιλογή του Δικηγορικού Συλλόγου. Με αυτόν τον τρόπο εναρμονίζουμε αυτά που ισχύουν για το δευτεροβάθμιο όργανο και στο πρωτοβάθμιο.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Θα ήθελα να ανακοινώσω στην Αίθουσα ότι ο Ολυμπιακός νίκησε με 6-2 τη Λεβερκούζεν.
Ορίστε, κυρία Κανέλλη, έχετε το λόγο.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Μπράβο του!
Για τη θωράκιση της αθλητικής δικαιοσύνης υπάρχει μέχρι σήμερα, κύριε Υπουργέ, δική σας ευθύνη και συνεχής παλινωδία στη συγκρότηση των δικαιοδοτικών οργάνων της αθλητικής δικαιοσύνης. Τελικά καταλήξατε και ορθά κατά τη γνώμη μας, στη συγκρότηση των δικαιοδοτικών οργάνων από εν ενεργεία δικαστικούς λειτουργούς που θα επιλέγονται από την ίδια τη διοίκηση των δικαστηρίων. Είναι ορθό.
Ορθά επίσης επιλέξατε ταχείες διαδικασίες που θα εξασφαλίζουν και ταχύτητα και ουσιαστική αναζήτηση της αλήθειας. Αυτό όμως γίνεται για όλα τα άλλα αθλήματα. Και εδώ προσέξτε καλά. Εξαιρείτε το ποδόσφαιρο το πλέον λαοφιλές, αλλά και το πλέον πολύπαθο άθλημα. Αναρωτιέται κανείς γιατί. Βεβαίως επικαλούμενοι τη Συμφωνία της Ζυρίχης μέσω FΙFΑ διατηρείτε και δημιουργείτε μια κατάσταση που δεν εξασφαλίζει τη μεγαλύτερη δυνατή ανυποληψία και ανεξαρτησία των δικαιοδοτικών και πειθαρχικών οργάνων στο χώρο του ποδοσφαίρου. Θα έλεγα το αντίθετο. Το επισημάναμε και στην επιτροπή. Δεν θα ήθελα να επεκταθώ, είναι κουρασμένο το Τμήμα, παρ’ ότι ξέρετε όταν φθάνουμε να μιλάμε για διοικητικές διαφορές για δικαστικές αντιμετωπίσεις, για πειθαρχική και αστική ευθύνη, δεν ξέρω κατά πόσο αυτό μπορεί να γίνει όσο και ενθουσιασμένος να είναι κάποιος από το αποτέλεσμα ενός αγώνα.
Στο άρθρο 39 υπάρχει μια παρατήρηση για την παράγραφο 3. Τα πρωτοβάθμια δικαιοδοτικά όργανα σε όλα τα αθλήματα εκτός του ποδοσφαίρου είναι μονομελή. Για μας θα έπρεπε να μην υπάρχει αυτή η διαφοροποίηση. Για τα ποδόσφαιρο σας τα είπα. Να μην τα επαναλαμβάνω. Ξέρετε δεν είναι επειδή είναι το ποδόσφαιρο λαοφιλές μόνο, είναι επειδή παίζονται και πολλά άλλα πράγματα εκεί.
Στο άρθρο 41, στο γ΄ της παραγράφου 1 και στο δ΄, εμείς θα σας λέγαμε να μην περιορίσετε τις προσφυγές. Εμείς θέλουμε δευτεροβάθμια κρίση σε κάθε περίπτωση. Επικίνδυνη είναι η παράγραφος που προσθέσατε στο τέλος αυτού του άρθρου. Εγώ την έχω καταγράψει εδώ 43α΄. Έχετε διευρύνει σε τρομακτικό βαθμό την αρμοδιότητα του προέδρου. Μπορούν με την πράξη τους να εισάγουν οποιαδήποτε απόφαση του πρωτοβαθμίου οργάνου. Γιατί το κάνετε αυτό; Έχετε τόσο μεγάλη εμπιστοσύνη στην κρίση; Δεν επιβάλλετε την ακρόαση των ενδιαφερομένων.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Ισχύει η διαδικασία που λέει «άλλη διάταξη».
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Μπορεί να το είχα επισημάνει λάθος. Ελπίζω να μη στηρίζεται μόνο στο βίντεο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Όχι.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Στο άρθρο 46, σας κοστίζει κάτι στην άσκηση για τη συζήτηση της προσφυγής να κάνετε την άμεση και έμμεση βλάβη; Αν δεν το κάνετε, δεν θα εναρμονιστείτε με το άρθρο 41 παράγραφος 2. Αν το έχετε κάνει, καλώς το κάνατε.
Άρθρο 49 που είναι και το μεγάλο ζητούμενο. Εδώ έχει όλες τις παρατηρήσεις που συνόψισα στη μικρή μου εισαγωγή. Δεν ανεξαρτητοποιείται το ποδόσφαιρο σε ότι αφορά αυτές τις ειδικές διατάξεις. Το λέτε και μόνο σας. Λέτε ειδικά για το επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Αυξάνετε, μια και επιλέγονται αυτά τα πρόσωπα υψηλού κύρους, ειδικής εμπειρίας, από το διοικητικό συμβούλιο του επαγγελματικού συνδέσμου. Δηλαδή είναι στον έλεγχο της ΕΠΑΕ. Πάλι η ΕΠΑΕ. Εσείς κρατάτε τη δυνατότητα να μοιράζετε χρήματα και η ΕΠΑΕ κρατάει τη δυνατότητα να μοιράζει αποφάσεις. Αναρωτιέται κανείς αν αυτά θα βοηθήσουν κυριολεκτικά τη διαφάνεια. Η πλειοψηφία είναι τελικά των μελών από μη εν ενεργεία δικαστές. Αυτό θα συμβάλει στη διαφάνεια, στον έλεγχο; Γιατί; Σε άλλους τομείς η Κυβέρνηση ξέχασε. Όπου τη βολεύει αφαιρεί τους ενόρκους. Καταλήγετε δε στο τέλος να έχετε ανεξέλεγκτες τις αποφάσεις του διοικητικού συμβουλίου της ΕΠΟ, στο πέντε κάτω-κάτω.
Επαναλαμβάνω, κύριε Υπουργέ, ότι στο άρθρο 49, παράγραφος 5 λέει ότι ομοίως οι αποφάσεις του Δ.Σ. της ΕΠΟ δεν ελέγχονται με οποιονδήποτε τρόπο από τα πιο πάνω όργανα. Γιατί πρέπει να είναι ανεξέλεγκτα; Γιατί τα παραπάνω όργανα να μην μπορούν να ελέγξουν αυτές τις αποφάσεις;
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Θα ελέγξει το δικαστήριο αυτές τις αποφάσεις.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Έρχομαι στο άρθρο 51. Δεν μπορεί να είναι κοινής αποδοχής το πρωτοβάθμιο και να μην είναι κοινής αποδοχής το δευτεροβάθμιο. Διαιτητική είναι η διαφορά.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Πού είναι το πρόβλημά σας;
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Στο άρθρο 51 στο 4δ΄ αναφέρει ότι στη δευτεροβάθμια επιτροπή επίλυσης οικονομικών διαφορών ο δικηγόρος δεν ορίζεται απευθείας από το Δικηγορικό Σύλλογο. Να ορίζεται από τους ενδιαφερομένους, από την Ομοσπονδία, από το Σύνδεσμο Αθλητών κλπ. Αφού έχουμε διαιτησία αναρωτιέμαι γιατί να μην ορίζουν το μέλος της επιτροπής οι ενδιαφερόμενοι και στην τυχόν διαφωνία να ορίζεται από το Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών που εν τέλει είναι ένα όργανο έξω από τον αθλητισμό;
Στην πρωτοβάθμια επιτροπή τους δικηγόρους, στο παρόν σχέδιο νόμου, τους ορίζουν από κοινού οι ενδιαφερόμενοι. Στη δευτεροβάθμια γιατί να μην είναι το μέλος κοινής αποδοχής;
Σας θυμίζω ότι στο ν. 2725/99 το μέλος δικηγόρος είναι ήδη κοινής αποδοχής. Τώρα γιατί το αλλάζετε; Η άποψή μου είναι ότι μάλλον εκ παραδρομής έχει γίνει αυτό. Ελάχιστοι έχουμε συνειδητοποιήσει ότι αλλάζουμε 79 άρθρα. Με τόσες παραμέτρους κύριε Πρόεδρε είναι αδύνατον να γίνει. Φαντάζομαι ότι αυτό μπορεί να αποκαταστήσει μπορεί να αποκαταστήσει τα πράγματα.
Παρακαλώ να μου δώσετε την εξήγηση αυτής της αλλαγής που έγινε και επισημαίνω το εξής. Κύριε Πρόεδρε, ζητώ τη βοήθειά σας. Οι νομοτεχνικές παρατηρήσεις μεταξύ των οποίων και δύο ουσιαστικές που έγιναν δεν τις έχουμε γραπτές….
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Είναι αλήθεια αυτό. Είχε ζητηθεί από τη Γραμματεία του Υπουργού και από τους συμβούλους του να γίνουν γραπτές και να διανεμηθούν. Αυτό το είχα ακούσει από το κλειστό κύκλωμα από τον κ. Γείτονα που το είχε πει ως Προεδρεύων.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Δεν τις έχουμε όμως πάρει ακόμα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Είναι καταγεγραμμένες στα Πρακτικά τα οποία ήδη έχουν βγει.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Η δυσκολία είναι ότι δεν μπορούσαμε να ψηφίσουμε επί λεπτομερειών.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης):Ορίστε, κυρία Ξηροτύρη, έχετε το λόγο.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Κύριε Πρόεδρε, δεν έχουμε πολλές παρατηρήσεις σ’ αυτό το κεφάλαιο. Εφόσον η συγκρότηση τελικά των επιτροπών γίνεται από εν ενεργεία δικαστικούς λειτουργούς διαφαίνεται μία προσπάθεια σε όλα τα άρθρα να επιταχυνθούν οι διαδικασίες έκδοσης των αποφάσεων των επιτροπών επίλυσης των διαφορών. Θέλουμε όμως –και αυτή είναι η βασική μας παρατήρηση στο άρθρο 51- σ’ αυτές τις επιτροπές δηλαδή και η δευτεροβάθμια στην περίπτωση του άρθρου 51, το τελευταίο μέλος τους να είναι κοινής αποδοχής.
Νομίζω ότι και στον προηγούμενο νόμο υπήρξε μία συναίνεση μεταξύ των Σωματείων Αθλητών και των αθλητικών επιχειρήσεων και του Υπουργού ούτως ώστε οι επιτροπές αυτές πράγματι να συγκροτούνται στο πνεύμα της κοινής αποδοχής, της συναίνεσης, της αντικειμενικότητας κ.ο.κ.
Νομίζω ότι επιβάλλεται η διόρθωση στο άρθρο 51 ούτως ώστε να ισχύσει αυτό το πνεύμα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Σπυριούνης έχει το λόγο.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, πολλές φορές η συνείδηση είναι εντονότερη και δεσμευτικότερη και του κόπου και των συνθηκών. Και είναι θέμα συνείδησης η παρουσία εδώ κατά την αντίληψη του απόστρατου αξιωματικού, κύριε Υπουργέ.
Κύριε Υπουργέ, είναι θέμα συνείδησης και ευθύνης απέναντι στον λαό.
«Δεν θέλω λοιπόν να γυρίσω, με λυπεί η μορφή των και με λυπεί το πρώτο φως των να θυμούμαι». Εμπρός κοιτάζω τα άδεια έδρανα! Μεταφέρω και μεταλλάσσω ελαφρώς τον Καβάφη στα «Κεριά».
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Θα σας δώσω όσο χρόνο θέλετε, κύριε συνάδελφε. Δικαιούστε απολύτως να εκφράζετε το παράπονό σας ότι υπάρχουν άδεια έδρανα, αλλά τουλάχιστον έχετε τέτοια κοινοβουλευτική εμπειρία, που ξέρετε ότι οι υπόλοιποι συνάδελφοι Βουλευτές έχουν και κάποιες άλλες υποχρεώσεις.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Συμφωνώ απολύτως. Εγώ μιλώ για τον εαυτό μου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Μιλάτε για τον εαυτό σας, αλλά έχουμε και ανοικτό κύκλωμα μέσα από την ψηφιακή πλατφόρμα και ακούει ο λαός.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Υπερασπίζομαι και εγώ τους συναδέλφους, όπως και εσείς και τους τιμώ και τους σέβομαι.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Εγώ υπερασπίζομαι όχι τους συναδέλφους αλλά το θεσμό του Κοινοβουλίου.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Εγώ όμως είμαι ελεύθερος στο Κοινοβούλιο, κύριε Πρόεδρε, να ομιλώ όπως αντιλαμβάνομαι για τα πράγματα. Και επαναλαμβάνω ότι με λυπεί η μορφή των και γι’ αυτό ευθύνονται τα κόμματα και η Βουλή άμα θέλετε να επεκτείνουμε τη συζήτηση. Και πρέπει κάποια στιγμή να μπει ένας φραγμός στην ιστορία αυτή για να σταματήσει το κακό που το γνωρίζετε και εσείς. Μη με αναγκάσετε να πω περισσότερα από εκείνα που πρέπει.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Να μην ψηφίζατε τον Κανονισμό. Θα σας φέρω τα Πρακτικά των συζητήσεων των άρθρων του Κανονισμού που τα ψηφίσατε εσείς.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Επανέρχομαι, κύριε Πρόεδρε, στο νομοσχέδιο. Το κεφάλαιο αυτό αναφέρεται στα άρθρα 31 έως και 51. Είναι σπουδαία άρθρα γιατί καλύπτουν το κεφάλαιο της ευθύνης με την τρισδιάστατη κατανομή σε πειθαρχική, ποινική και αστική.
Νομίζω ότι είναι ένα σπουδαίο τμήμα του συγκεκριμένου νομοσχεδίου. Συγκροτεί την ελεγκτική δομή σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια όργανα με εμφαντική την παρουσία των δικαστικών.
Ένα δεύτερο σημαντικό πράγμα που κάνει είναι ότι καθιερώνεται, για πρώτη φορά νομίζω, ο εισαγγελέας εκδίκασης υποθέσεων που συνδέονται είτε με καθήκοντα των εμπλεκομένων οργάνων είτε με επεισόδια, πράξεις και ενέργειες που συντελούνται κατά τη διάρκεια των αθλητικών αγώνων.
Μια άλλη πρόνοια του νομοσχεδίου είναι ότι οργανώνει και τον οικονομικό έλεγχο με την συγκρότηση πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων οικονομικών επιτροπών.
Επειδή είπα ότι θα τελειώσω στα δύο λεπτά και έχω παραβεί το χρόνο μου, θα τελειώσω εδώ τονίζοντας ότι θεωρώ πολύ σπουδαίο αυτό το τμήμα του νομοσχεδίου «περί ευθύνης» όπως αναφέρεται ο τίτλος και ψηφίζω όλα τα άρθρα. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Το λόγο έχει ο κύριος Υπουργός Πολιτισμού.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Δεν νομίζω ότι θα χρειαστώ πολύ χρόνο. Να κάνω μερικές νομοτεχνικές βελτιώσεις, οι οποίες προέκυψαν από τη συζήτηση.
Με προβλημάτισε πολύ η παρατήρηση της κα Κανέλλη, γιατί όντως στο άρθρο 46 για τις προϋποθέσεις άσκησης προσφυγής ενώπιον του ΑΣΕΑΔ δεν προβλέπεται η άμεση ή έμμεση βλάβη και αυτό έχει προκύψει ιστορικά λόγω του μεγάλου φόρτου υποθέσεων του ΑΣΕΑΔ. Αλλά δεν νομίζω ότι είναι δίκαιο στο ποδόσφαιρο να προβλέπεται η άμεση και έμμεση βλάβη και στα άλλα αθλήματα να μην προβλέπεται. Να προσθέσω εδώ και την έμμεση βλάβη.
Στο άρθρο 46 παράγραφος 1, εκεί που λέει ότι «η προσφυγή ενώπιον του ΑΣΕΑΔ ασκείται από το φυσικό ή νομικό πρόσωπο και από εκείνον που υφίσταται άμεση…» να προστεθεί «ή έμμεση βλάβη από την πρωτοβάθμια απόφαση».
Επίσης είναι σωστή η παρατήρηση για τη δευτεροβάθμια επιτροπή επίλυσης οικονομικών διαφορών. Άρα στο άρθρο 51 και στην παράγραφο 4 για τη συγκρότηση της δευτεροβάθμιας επιτροπής στην περίπτωση δ΄ πρέπει η διατύπωση να γίνει ως εξής: «Από έναν δικηγόρο παρ’ Αρείω Πάγω με έναν αναπληρωτή που ορίζεται με κοινή αποδοχή των μελών ή σε περίπτωση που αυτή δεν επιτευχθεί από το Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών». Αυτές είναι οι αλλαγές που προκύπτουν από τη συζήτηση.
Τώρα θα μου επιτρέψετε να κάνω μόνο μια παρατήρηση. Όντως υπάρχει μια δομή της πειθαρχικής αθλητικής δικαιοσύνης για όλα τα άλλα αθλήματα και ένα ειδικό σύστημα για το ποδόσφαιρο. Και αυτό έχει επιβληθεί μέσα από τη σθεναρή αντίσταση της FΙFΑ και της ΕΠΟ, που θέλουν να διατηρούν ένα σύστημα που θεωρούν ότι τους καλύπτει και απειλούν με πολύ σημαντικές κυρώσεις και κυρίως με αποβολή από τις διεθνείς διοργανώσεις και τις εθνικές ομάδες και τις άλλες ομάδες των χωρών που δεν συμμορφώνονται με αυτές τις προϋποθέσεις. Και είναι αλήθεια πως μέσα από τη γνωστή αντιπαράθεση που χειρίστηκε ο συνάδελφός μου κ. Φλωρίδης πριν από δύο περίπου χρόνια, με αφορμή ένα γνωστό επώνυμο πρόβλημα, καταλήξαμε στη λεγόμενη συμφωνία της Ζυρίχης η οποία αναπαράγει αυτή την αντίληψη της FΙFΑ και της ΕΠΟ.
Δεν θέλω να σχολιάσω τώρα το γενικότερο πρόβλημα. Θα πω μόνο ότι το ίδιο συνέβη και σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γιατί και η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση διά του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και διά δυο επιτρόπων, του Επιτρόπου του Ανταγωνισμού και της Επιτρόπου Παιδείας, Πολιτισμού και Αθλητισμού, κατέληξαν σε παρόμοιου τύπου συμφωνία και με την UEFA και με την FΙFΑ. Δεν είμαστε μόνο εμείς, είναι όλα τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα όντως να είναι μειοψηφία οι τακτικοί δικαστές στα δικαιοδοτικά όργανα του ποδοσφαίρου. Και αυτός ήταν ένας από τους λόγους που με οδήγησαν στο να εξοπλίσω με αυξημένες αρμοδιότητες το μονοπρόσωπο όργανο που λέγεται πρόεδρος της επιτροπής εφέσεων της ΕΠΟ που είναι δικαστής, πρόεδρος εφετών της πολιτικής και ποινικής δικαιοσύνης που επιλέγεται από τα αρμόδια δικαστικά όργανα, παρέχει κάποια σοβαρά εχέγγυα ανεξαρτησίας και έτσι οι αυτοτελείς του αρμοδιότητες ως μονοπροσώπου οργάνου, υπερκαλύπτουν σε πολύ μεγάλο βαθμό, τα προβλήματα που μπορεί να δημιουργηθούν από το γεγονός πως η πλειοψηφία του συλλογικού οργάνου δεν είναι δικαστική. Αυτό εξηγεί το σύστημα των ρυθμίσεων που έχουμε κάνει.
Διευκρινίζω επίσης ότι έχουμε τώρα οργανώσει με πολύ μεγάλη σαφήνεια τα τρία διαφορετικά πεδία, την ποινική ευθύνη που ανήκει στην απόλυτη και μονοπωλιακή δικαιοδοσία του κράτους. Την πειθαρχική ευθύνη που είναι ζήτημα της αρμοδιότητας των αθλητικών ενώσεων και ομοσπονδιών και η παρέμβαση του κράτους είναι θα έλεγα οριακή, διότι πρέπει να σεβόμαστε την αυτονομία, αλλά ταυτόχρονα να θεσπίζουμε σοβαρούς κανόνες. Και την επίλυση των εργασιακών ή αστικών γενικότερα διαφορών, κυρίως εργασιακών διαφορών που οργανώνεται διαιτητικά σύμφωνα με τον κώδικα πολιτικής δικονομίας. Και αυτό εξοπλίζει τις αποφάσεις των δευτεροβαθμίων επιτροπών, επίλυσης οικονομικών διαφορών με ισχύ δεδικασμένου, εκτός και αν ασκηθεί αίτηση ακυρώσεως της απόφασης αυτής όπως προβλέπει ο κώδικας πολιτικής δικονομίας.
Εάν επιχειρήσουν οι ανώνυμες αθλητικές εταιρείες να επιβάλουν στους παίκτες μέσα από τις συμβάσεις, την καταστρατήγηση της διάταξης αυτής και την ουσιαστική κατάργηση των επιτροπών επίλυσης οικονομικών διαφορών, με τη σκέψη ότι μπορεί να καθυστερεί πάρα πολύ η διαδικασία στα πολιτικά δικαστήρια, τότε σε συνεργασία με τον Υπουργό Δικαιοσύνης, θα εισηγηθούμε στη Βουλή διάταξη με την οποία θα προβλέπεται ταχυτάτη διαδικασία επίλυσης των διαφορών αυτών από τα πολιτικά δικαστήρια.
Θέλω να πιστεύω ότι θα σεβαστούν όλοι την προτεραιότητα του συστήματος των επιτροπών επίλυσης οικονομικών διαφορών, ώστε να μη χρειαστεί να κάνουμε άλλες ρυθμίσεις με τροποποίηση του κώδικα πολιτικής δικονομίας. Αλλά το λέω αυτό και για την ερμηνεία των διατάξεων, τις οποίες σωστά έχει προσεγγίσει και η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής και για να έχουν όλοι γνώση των όρων του παιχνιδιού.
Λοιπόν, πιστεύω, ότι υπάρχει ευρεία συναίνεση στο κεφάλαιο αυτό και δεν χρειάζεται να πω τίποτε άλλο. Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Κεφαλογιάννης έχει το λόγο.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, είναι βέβαια προχωρημένη η ώρα και πραγματικά δεν ήταν στις προθέσεις μου να πάρω το λόγο. Με αφορμή όμως και την τοποθέτηση του Υπουργού θα ήθελα να πω δύο κουβέντες.
Πρώτα απ’ όλα η ενότητα αυτή περιλαμβάνει διατάξεις οι οποίες ψηφίστηκαν με το ν. 2725/99 από όλες τις πτέρυγες της Βουλής και τη Νέα Δημοκρατία. Ουσιαστικά γίνεται επανάληψη των διατάξεων αυτών. Γι’ αυτό και δηλώνουμε προς την Κυβέρνηση ότι τις περισσότερες από αυτές τις διατάξεις θα τις ψηφίσουμε και πάλι, διατάξεις βέβαια που τροποποιήθηκαν με το ν. 2947/2001.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Ποιο ν. 2947;
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Με το ν. 2947/2001.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Όχι, ένα άλλο μεταγενέστερο νομοθέτημα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Όχι, είναι ο ν. 2947. Τον έχω μαζί μου να σας τον δείξω.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ας έρθουμε, όμως, τώρα στο επίμαχο άρθρο 49.
Ο κύριος Υπουργός προσπάθησε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, όπως ακριβώς επιχείρησε η Κυβέρνηση και τότε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Επικαλέστηκε την Ευρωπαϊκή Ένωση, δηλαδή ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση και δύο ή τρεις επίτροποι συμβιβάστηκαν με τη FIFA. Μα, ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι επίτροποι δεν εξετέθησαν όπως εξετέθη η Κυβέρνηση με τη στάση την οποία τήρησε. Και εσείς τότε ήσασταν αρμόδιος Υπουργός και οφείλατε να προστατεύσετε τον υφιστάμενό σας Υφυπουργό, όπως όφειλε και η Κυβέρνηση.
Ήρθε εδώ ο κ. Φλωρίδης. Ανέλαβε την ευθύνη. Του είχαμε επισημάνει –ωα διαβάσετε τα Πρακτικά, να σας τα δώσουν οι συνεργάτες σας- ότι η FIFA θα αποβάλει τις εθνικές ομάδες από τα παγκόσμια και τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, ότι θα αποβληθούν οι ελληνικές ομάδες από τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Και πριν λίγους μήνες οδηγηθήκατε σε συμβιβασμό, σε άτακτη υποχώρηση. Εκθέσατε τη χώρα.
Γι’ αυτήν την ιστορία, λοιπόν, δεν φταίει κανείς; Κανείς δεν θα πει μία συγγνώμη από τους Βουλευτές, από το Κοινοβούλιο, από την αθλητική οικογένεια; Δεν άκουσα κανέναν. Δεν άκουσα τον κ. Φλωρίδη, που χειρίστηκε εκείνη την υπόθεση. Δεν άκουσα την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Αθλητισμού να πει δύο λόγια γι’ αυτό το θέμα. Νόμο, κύριε Βενιζέλο, ψήφισε η Βουλή. Στρατεύτηκε η κυβερνητική Πλειοψηφία. Υποχρεώθηκε να ψηφίσει αυτόν το νόμο.
Εμείς επιμένουμε: Αυτή η διάταξη, αυτό το άρθρο 49 εκθέτει το Κοινοβούλιο, πολύ περισσότερο όταν έρχεται για να διορθώσει αυτά που η ίδια η Κυβέρνηση δημιούργησε ψηφίζοντας έναν άλλο νόμο στο Κοινοβούλιο που εξέθεσε τη χώρα. Να το αποσύρετε. Μπορείτε τώρα που έχετε την απόλυτη ευθύνη και του Υπουργείου Αθλητισμού να οδηγήσετε τα πράγματα εκεί που πρέπει συνεργαζόμενοι με τη FIFA, με την UEFA, με όλες τις διεθνείς οργανώσεις του ποδοσφαίρου και των άλλων αθλημάτων. Το ελληνικό Κοινοβούλιο, όμως, δεν μπορεί να εκτίθεται με αυτόν τον τρόπο προτείνοντάς του η Κυβέρνηση να ψηφίσει το συγκεκριμένο άρθρο.
Σας το είπε ο εισηγητής μας στην επί της αρχής συζήτηση του νομοσχεδίου. Σας το λέμε και τώρα, αυτό το άρθρο να αποσυρθεί όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά γιατί εκθέτει το κοινοβουλευτικό μας σύστημα, εκθέτει την Κυβέρνηση, εκθέτει τους Έλληνες Βουλευτές.
Αυτά, κύριε Πρόεδρε, ήθελα να πω. Σας ευχαριστώ.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να έχω το λόγο;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Θέλετε να απαντήσετε επ’ αυτών;
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Επ’ αυτών ακριβώς.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Θα ήθελα να πω το εξής μόνο. Δεν παίρνω καμία αρμοδιότητα στο χώρο του αθλητισμού. Θα το πω πολλές φορές. Ούτε παίρνω ούτε μου χρειάζονται. Έχω αυτές που έχει ο κάθε υπεύθυνος Υπουργός, ο οποίος κατά το Σύνταγμα και το νόμο περί Υπουργικού Συμβουλίου ασκεί την ανωτάτη εποπτεία του Υπουργείου του ανεξάρτητα από αρμοδιότητες. Αυτό που έχει μεταβληθεί μόνο είναι η νομοθετική πρωτοβουλία που δεν την είχε ο κ. Κουράκης και δεν την έχει και τώρα ο κ. Λιάνης και νομίζω ορθώς. Δεν μπορεί να υπάρχει διασπασμένη νομοθετική πρωτοβουλία σε ένα Υπουργείο. Και αυτό συμβαίνει σε όλα τα Υπουργεία χωρίς καμία εξαίρεση.
Ως προς αυτά που είπατε για τον κ. Φλωρίδη δεν θα σας απαντήσω εγώ. Θα σας παραπέμψω στην κορυφαία ιστορική εφημερίδα της παράταξής σας, που είναι η «Καθημερινή», η οποία ακόμη και τώρα θεωρεί υποδειγματική τη συμπεριφορά του κ. Φλωρίδη και τους χειρισμούς του. Και αντί άλλης απάντησης σας παραπέμπω στα διθυραμβικά κύρια άρθρα που αφιερώνει μέχρι και τώρα η «Καθημερινή» στα όσα έκανε ο κ. Φλωρίδης με αφορμή τη γνωστή υπόθεση Μητρόπουλου και όλους τους χειρισμούς που ακολούθησε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Η κα Κανέλλη έχει το λόγο.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Θα είμαι πάρα πολύ σύντομη. Σας άκουσα. Δεν πείθομαι για λόγους αρχής και το ξέρετε. Ένας συμβιβασμός ο οποίος έχει επιτευχθεί σε μια δύσκολη περίοδο, επειδή εμείς δεν ήμασταν διαφανείς και δεν ήμασταν καλοί και επειδή επιβάλλεται από έναν διεθνή οργανισμό -αν θέλετε από ένα οργανωτικό και οικονομικό σύστημα που είναι η FΙFΑ- δεν μας πείθει για τον τρόπο που φτιάξαμε ειδικά καθεστώτα για το ποδόσφαιρο. Θα μπορούσαμε να τα είχαμε αποφύγει. Για ζήτημα πολιτικής ευθύνης θα δυσκολευθώ να ψηφίσω αυτό το άρθρο. Ειλικρινά σας το λέω. Είναι ελάχιστα αυτά που δεν θα ψηφίσουμε σ’ αυτό το τμήμα. Θα δυσκολευθώ να το ψηφίσω.
Θα ήθελα να κάνω μια παρατήρηση και ακούστε με, γιατί νομίζω ότι μπορούμε να βρούμε μια μέση λύση, αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές εκεί τουλάχιστον που μπορείτε να παρέμβετε. Λέμε στο 1, είναι παράγραφος που έχετε προσθέσει εσείς στην επιτροπή, ότι, αν δεν ορίζεται διαφορετικά με ρητό όρο της σχετικής σύμβασης, επιλύονται διαιτητικά από τις επιτροπές επίλυσης οικονομικών διαφορών. Εδώ θα ήθελα να σας εξηγήσω κάτι που ίσως δεν το ξέρετε. Οι φόρμες των συμβολαίων…
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Σ’ αυτό αναφερόμουν προηγουμένως.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Οι φόρμες των συμβολαίων είναι τυπικές. Ξέρετε τι θα συμβεί; Η αδυναμία των αθλητών θα είναι τεράστια. Θα μπαίνει ή η Επιτροπή Διαιτητικών Διαφορών ή τα πολιτικά δικαστήρια. Πριν υπογράψει καλά καλά –και μη μου πείτε ότι κάθε αθλητής έχει τη δυνατότητα να σηκώσει το κεφάλι στο αφεντικό του- θα διαγράφεται το «διαιτητικές διαφορές» και θα πηγαίνει κατευθείαν στα πολιτικά δικαστήρια.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Με την άδειά σας, κυρία Κανέλλη, θέλω να πω το εξής: Σ’ αυτό αναφερόμουν προηγουμένως. Αυτό είναι πιθανό. Αυτό θα ήταν μια καταχρηστική συμπεριφορά σε σχέση με τα όσα έχουν συμφωνηθεί και με την ΕΠΑΕ και με τον ΕΣΑΚΕ. Αν γίνει αυτό, τότε ο Υπουργός Δικαιοσύνης και εγώ θα φέρουμε διάταξη ταχύτατης εκδίκασης των σχετικών διαφορών από τα πολιτικά δικαστήρια. Όμως, εφόσον χαρακτηρίζουμε ρητά –και έτσι πρέπει, είναι πολύ σημαντικό αυτό- τις επιτροπές αυτές ως όργανα μόνιμης διαρκούς διαιτησίας κατά τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, δεν μπορούμε να επιβάλουμε την αναγκαστική διαιτησία. Είναι αντισυνταγματική.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Βεβαίως.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Ωραία. Κατόπιν αυτού, αν θέλουμε να μη δημιουργήσουμε περιττές τριβές δικαστικές και ερμηνευτικές, θα πρέπει να το διατυπώσουμε έτσι. Αν διαγράψω εγώ αυτό που μου λέτε, δηλαδή τη φράση που λέει «εκτός και αν με ρητό όρο της σύμβασης προβλέπεται διαφορετικά» δεν θα έχει καμία απολύτως επίπτωση, διότι θα ερμηνευτεί ούτως ή άλλως από τα δικαστήρια έτσι.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Δεν είπα να το διαγράψετε.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Καταλάβατε; Δηλαδή κινδυνεύουμε να ακυρώσουμε όλο το σύστημα χωρίς λόγο.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Μια και μιλάμε επί λεπτών αποχρώσεων, φαντάζομαι ότι μπορώ, στα πλαίσια της απάντησης του χρόνου μου, να σας πω και τη γνώμη μου. Εάν υποσχεθείτε τώρα ότι σε συνεννόηση με τον Υπουργό Δικαιοσύνης θα φέρετε μια διάταξη, ώστε να πάμε στην ταχύτατη επίλυση αυτών των διαφορών, τι λόγο ουσιαστικό, ηθικό, συνταγματικό και νομικό θα έχουμε να είναι αυτού του είδους οι διαφορές ταχύτερες από άλλες οικονομικές διαφορές;
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Όλες οι εργασιακές πρέπει να είναι γρήγορες.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Στα πλαίσια ενός γενικότερου νόμου λέτε δηλαδή αυτή εδώ η αναληφθείσα υποχρέωση από τις κακές εποχές και από τη Συμφωνία της Ζυρίχης…
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Δεν έχει σχέση αυτό.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Προσέξτε, να πάμε τώρα σε ταχύτερες διαδικασίες της εργατικής νομοθεσίας.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Δεν έχει σχέση αυτό. Αφορά το μπάσκετ κυρίως. Δεν έχει σχέση με το ποδόσφαιρο.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Εντάξει, το μπάσκετ. Συγγνώμη για την έκφραση. Απόψε ξέρετε, η μοναδική περίπτωση είναι ότι και στο μπάσκετ και στο ποδόσφαιρο ένας μεγάλος που έχει χρήματα μπορεί να αποκτήσει μετοχές και στο ένα και στο άλλο.
Δεν έχω να προσθέσω τίποτα άλλο, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Καλώς.
Η διαφορά στο μπάσκετ και στο ποδόσφαιρο είναι ότι το ποδόσφαιρο ποτέ δεν μας έδωσε εθνικές νίκες, ενώ το μπάσκετ μας έδωσε, όπως και η πετοσφαίριση.
Το λόγο έχει ο κ. Κεφαλογιάννης.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Συμφωνώ και υπερθεματίζω.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Δύο λεπτά θα ήθελα μόνο, κύριε Πρόεδρε, για να μην υπάρχουν εκκρεμότητες.
Όσον αφορά στις αρμοδιότητες του Υπουργείου Πολιτισμού, θα έχουμε την ευκαιρία να τα κουβεντιάσουμε στο άρθρο 78.
Αυτό που έχω να σας πω εν συντομία είναι ότι εδώ μια ολόκληρη παράδοση σαράντα χρόνων αναιρείται με τις διατάξεις αυτές για τις αρμοδιότητες. Και ξέρετε πως σοβαρές χώρες, όπως οι ευρωπαϊκές, τις οποίες επικαλείσθε, αλλά και οι ΗΠΑ συζητούν για είκοσι και είκοσι πέντε χρόνια εάν θα δημιουργήσουν δωδέκατο ή δέκατο τρίτο Υπουργείο, όπως είναι στις ΗΠΑ. Εσείς με μια μονοκονδυλιά διαγράφετε σαράντα χρόνων παράδοση στο Υπουργείο Αθλητισμού.
Όπως επίσης και με τους νόμους που ψηφίζετε στη Βουλή. Ο συγκεκριμένος νόμος είναι νόμος που τροποποιεί εβδομήντα εννέα άρθρα του νόμου που ψήφισε η Βουλή πριν τρία χρόνια. Ο συνονόματός σας Ελευθέριος Βενιζέλος, του οποίου τροποποιήσατε πρόσφατα ένα νόμο, τον αρχαιολογικό, κατάφερε να φέρει ένα νομοθέτημα, το οποίο επιβίωσε για εβδομήντα χρόνια.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Δεν επιβίωσε καθόλου.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Και όχι μόνο για εβδομήντα. Υπάρχουν άλλα επί ογδόντα και ενενήντα χρόνια, όπως ο νόμος περί ανωνύμων εταιρειών ή η αγροτική μεταρρύθμιση.
Αν θέλετε λοιπόν και φιλοδοξείτε επάξια να φέρετε το όνομά του, ανεξάρτητα αν έχετε συγγενική ή όχι σχέση, οφείλετε μιας και είστε διακεκριμένος νομικός να φέρνετε νομοθετήματα που δεν θα τροποποιούνται στους έξι, στους οκτώ ή στους δέκα μήνες.
Τώρα, όσον αφορά στην ιστορία του κ. Φλωρίδη και την τοποθέτησή σας για το άρθρο 49: Επικαλεστήκατε την εφημερίδα «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» και αναφέρατε τα επαινετικά λόγια και τους διθυράμβους υπέρ της πολιτικής Φλωρίδη. Εγώ θα σας διαβάσω τι είπε μόλις προ μερικών ημερών ο συνάδελφός σας, πρώην Υφυπουργός Αθλητισμού, ο κ. Φούρας. Είπε στην επιτροπή ότι η «κύρωση αυτή της Συμφωνίας της Ζυρίχης είναι μια από τις χειρότερες στιγμές του ελληνικού αθλητισμού».
Παρακαλώ, κύριε Πρόεδρε, δώστε το λόγο στον κύριο Υπουργό για να απαντήσει.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Ορφανός έχει το λόγο για τρία λεπτά, να δευτερολογήσει.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, είναι φανερό ότι έχουμε μια ουσιαστική διαφορά. Εμείς έχουμε αποφασίσει εδώ και πάρα πολλά χρόνια ότι ένα από τα βασικά αρνητικά στοιχεία του ελληνικού και του παγκόσμιου ποδοσφαίρου είναι οι παράγοντες που το διοικούν. Και είμαστε διατεθειμένοι και σύγκρουση με την UEFA και τη FIFA να έχουμε, για να μην έχουμε φαινόμενα σαν αυτά που έδειχναν στην Κορέα, όπου ομάδες προχωρούσαν γιατί κάποιοι παράγοντες είχαν φροντίσει να προχωρήσουν.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Υπάρχει και διεθνής παράγκα.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Υπάρχει και η έκφραση «να μη γίνει της Κορέας».
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Σαφέστατα, γιατί το υπαινίχθηκε ο Υπουργός με τη δική του τοποθέτηση.
Σαφέστατα, λοιπόν, δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε ούτε αυτά που αναφέρει ο ν. 2947 σε σχέση με τους δικαστικούς, όπου αποσύρουμε τους τακτικούς, όπως απαίτησε η ΕΠΟ, γιατί δεν θέλουν αποφάσεις οι οποίες δημιουργούν δίκιο, αλλά θέλουν αποφάσεις που πάνε κατά το δοκούν.
Το δεύτερο σημείο αφορά στη διαιτησία –θα τα πούμε εκτενέστερα αύριο- που την τροποποίησαν με το ν. 2858.
Αυτά τα δύο σημεία είναι τα κύρια σημεία που δημιουργούν τα φαινόμενα βίας. Δημιουργούν ετεροβαρή απονομή δικαιοσύνης μέσα και έξω από το γήπεδο.
Η ευθύνη σας, κύριε Υπουργέ, είναι μεγάλη ούτως ή άλλως, εκτός εάν βρείτε, κάτι το οποίο εύχομαι, το μέσο και για την επιλογή των διαιτητών, να γίνεται, δηλαδή με ένα δικαιότερο, πιο κοντά στις πραγματικές τους δυνατότητες και χωρίς ψυχολογικές πιέσεις τρόπο μέσα στο χώρο που αγωνίζονται, και για τους απονέμοντες τη δικαιοσύνη δικηγόρους που απομυζούν το όλο σύστημα με αυτήν τη διαδικασία και βγάζουν αυτές τις συγκεκριμένες αποφάσεις, δημιουργώντας αυτά τα φαινόμενα που είπαμε.
Ο κ. Φλωρίδης ξεκίνησε σωστά. Δεν ξέρουμε αν είναι δική του προσωπική ευθύνη, γιατί ο ίδιος και σε συνεντεύξεις και στη Βουλή μας μίλησε για στοιχεία που έχει από το ΣΔΟΕ για μαύρο χρήμα και για όλα εκείνα που τα είχε σε χιλιάδες σελίδες. Από αυτά δεν προχώρησε τίποτε. Μη θεωρείτε επιτυχία ότι προσωρινά αποχώρησε ο Μητρόπουλος. Ο Μητρόπουλος είναι εδώ, από την άλλη πόρτα έχει μπει και η τελική προσφορά ήταν ότι τον φέραμε λευκό στο ποδόσφαιρο ξανά…
ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΒΑΡΔΙΚΟΣ: Αφού το ψηφίσατε και εσείς.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ:…χωρίς να προχωρήσουμε τίποτε από όλα όσα είχαμε προσυμφωνήσει, που αφορούσαν στην εξυγίανση του ποδοσφαίρου και του χώρου.
Τρίτον, για το άρθρο 51, θα έλεγα, κύριε Υπουργέ, ότι θα ήταν λογικό και θα βοηθούσε, αυτές οι αποφάσεις των δικαιοδοτικών οργάνων να είναι προσωρινά εκτελεστές, διότι αλλιώς τα δικαστήρια για μία οριστικά εκτελεστή απόφαση μπορεί να κάνουν και πέντε χρόνια.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Κύριοι συνάδελφοι, όταν επανήλθα στο Υπουργείο Πολιτισμού, βρήκα ψηφισμένη τη διάταξη αυτή για τα ασυμβίβαστα σε σχέση με τις τελεσίδικες αποφάσεις ή βουλεύματα. Βρήκα επίσης εν εξελίξει το χειρισμό του θέματος. Το πρώτο πράγμα που συμφωνήσαμε με τον κ. Φλωρίδη που χειριζόταν τα θέματα αυτά ως αρμόδιος Υφυπουργός Πολιτισμού, ήταν να αρχίσει η επεξεργασία ενός νομοθετήματος, που είναι αυτό που εισηγούμαστε τώρα, γιατί μόνο αυτό το νομοθέτημα, με όλο το σύστημα των διατάξεών του μπορεί να κυκλώσει ασφυκτικά τα φαινόμενα που υπάρχουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο και να ξερριζώσει τις αιτίες αυτού του κοινωνικού κακού.
Χρειάζεται φυσικά και η ανάλογη πολιτική βούληση, την οποία είδατε ότι την εκδηλώνουμε με σταθερότητα με αφορμή τις πρόσφατες απαιτήσεις, οι οποίες με
προπετή τρόπο εκφράστηκαν σε σχέση με τη χρηματοδότηση του επαγγελματικού ποδοσφαίρου από πόρους του κράτους.
Από την πρώτη, λοιπόν, στιγμή που γύρισα στο Υπουργείο Πολιτισμού, έθεσα αυτόν το στόχο, τον εξέφρασε και ο κ. Φλωρίδης και στη συνέχεια ο κ. Κουράκης. Η κατάληξη αυτής της διαδικασίας, γιατί το νομοθέτημα αυτό είναι και δύσκολο και φιλόδοξο και δεν μπορούσε να ετοιμασθεί πολύ εύκολα, είναι αυτό που ψηφίζουμε τώρα. Η εφαρμογή του θα δώσει το αποτέλεσμα που όλοι πιστεύω ότι επιθυμούμε, σε συνδυασμό με το περιβάλλον που διαμορφώνεται.
Ως προς τη FIFA, θα μου επιτρέψετε να πω –το λέω με πολύ μεγάλη ηπιότητα- ότι δεν πρέπει να «προβοκάρουμε» τις καταστάσεις. Δεν είναι δυνατόν, άσχετα από το ποιος διοικεί και πως τη FIFA, να οδηγήσουμε τις παραμονές των Ολυμπιακών Αγώνων 2004 την Εθνική Ομάδα Ποδοσφαίρου, Ανδρών και Ελπίδων έξω από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, διότι αυτό θα εξέθετε τη χώρα και ως διοργανώτρια των Ολυμπιακών Αγώνων.
Δεν μπορεί καμία κυβέρνηση να διακινδυνεύσει αυτήν την εξέλιξη. Και σας εξήγησα προηγουμένως σε σχέση με τη διάρθρωση του συστήματος επιβολής των πειθαρχικών κυρώσεων στο ποδόσφαιρο -γιατί περί αυτού πρόκειται- ποια είναι η λογική των αρμοδιοτήτων που δίνουμε στον πρόεδρο του δευτεροβαθμίου οργάνου που είναι ανώτατος δικαστικός λειτουργός.
Πιστεύω ότι έχουμε κάνει την καλύτερη κίνηση και είδατε ότι και η ΕΠΟ δήλωσε ότι συμφωνεί με τη ρύθμιση αυτή, η οποία καθιστά ένα μονοπρόσωπο δικαστικό όργανο πάρα πολύ ισχυρό. Έχουμε κάνει τον καλύτερο χειρισμό. Τώρα, εάν έπρεπε να γίνουν διαφορετικά τα πράγματα, αυτό είναι μια ιστορική αναψηλάφηση, την οποία μπορούμε να κάνουμε κάποια στιγμή στη Διαρκή Επιτροπή εκτός νομοθετικού έργου, να έρθει και ο κ. Φλωρίδης. Εκεί βέβαια πρέπει να εξηγήσετε κι εσείς γιατί συμπράξατε σε όλες αυτές τις ψηφοφορίες, γιατί όλα έγιναν με ευρύτατη συναίνεση του Σώματος. Άρα, πιστεύω ότι ήταν μία επιλογή η οποία είχε πολιτική λογική.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Δεν συμπράξαμε στη μεταβολή.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ (Υπουργός Πολιτισμού): Πιστεύω ότι ψηφίζετε μετά λόγου γνώσεως, γιατί είστε άνθρωποι σοβαροί, υπεύθυνοι και έχετε αγάπη για το χώρο αυτόν.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Καλό είναι να γίνει μία συζήτηση στη Διαρκή Επιτροπή εκτός νομοθετικού έργου και νομίζω ότι τότε εκεί θα υπάρχουν και οι διευκρινίσεις.
Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της ενότητας των άρθρων 39 έως 51 και εισερχόμαστε στην ψήφισή τους κεχωρισμένως.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 39, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το άρθρο 39 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, ως έχει.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 40, ως έχει;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το άρθρο 40 έγινε δεκτό ομοφώνως, ως έχει.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 41, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το άρθρο 41 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 42, ως έχει;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το άρθρο 42 έγινε δεκτό ομοφώνως, ως έχει.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 43, ως έχει;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το άρθρο 43 έγινε δεκτό ομοφώνως, ως έχει.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 44, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το άρθρο 44 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, ως έχει.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 45, ως έχει;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το άρθρο 45 έγινε δεκτό ομοφώνως, ως έχει.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 46, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το άρθρο 46 έγινε δεκτό ομοφώνως, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 47, ως έχει;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το άρθρο 47 έγινε δεκτό ομοφώνως, ως έχει.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 48, ως έχει;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το άρθρο 48 έγινε δεκτό ομοφώνως, ως έχει.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 49, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το άρθρο 49 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, ως έχει.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 50, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το άρθρο 50 έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, ως έχει.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 51, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το άρθρο 51 έγινε δεκτό ομοφώνως, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό.
Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Τμήματος και ώρα 00.22΄, λύεται η συνεδρίαση για σήμερα ημέρα Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2002 και ώρα 10.30΄, με αντικείμενο εργασιών του Τμήματος: α) κοινοβουλευτικό έλεγχο, συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β) νομοθετική εργασία, συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου αρμοδιότητος Υπουργείου Πολιτισμού: «Τροποποίηση και συμπλήρωση του ν. 2725/1999, ρύθμιση θεμάτων Υπουργείου Πολιτισμού και άλλες διατάξεις».

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ



1

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ 18/9/2002

PDF:

SYN091802.pdf

TXT:

1689_es091802.txt

Επιστροφή