Συνεδριάσεις Ολομέλειας

ΙΑ, Σύνοδος: Α' (Συνέχιση Ολομέλειας), Συνεδρίαση: ΡϞΔ΄ 29/06/2005

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΑ’
ΣΥΝΟΔΟΣ Α’
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Ρ Δ΄
Τετάρτη 29 Ιουνίου 2005 (απογευματινή)

ΘΕΜΑΤΑ
Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1. Επί διαδικαστικού θέματος σελ.

Β΄. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
Συζήτηση επί των άρθρων του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Θέματα Κεφαλαιαγοράς και άλλες διατάξεις» σελ.

ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Α. Επί διαδικαστικού θέματος
ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ Χ.
ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ Κ.
ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ Ε.
ΡΕΠΠΑΣ Δ.
ΤΡΑΓΑΚΗΣ Ι.
ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ Σ.

Β. Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών.
ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ Κ,
ΑΗΔΟΝΗΣ Χ.
ΑΝΤΩΝΙΟΥ Α.
ΒΕΡΓΙΝΗΣ Ξ.
ΒΛΑΧΟΣ Γ.
ΒΟΥΛΤΕΨΗ Σ.
ΓΚΑΤΖΗΣ Ν.
ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ Μ.
ΓΑΛΑΜΑΤΗΣ Δ.
ΔΕΜΕΡΤΖΟΠΟΥΛΟΣ Α.
ΔΑΪΛΑΚΗΣ Σ.
ΕΞΑΡΧΟΣ Β.
ΚΟΥΣΕΛΑΣ Δ.
ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ Χ.
ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ Β.
ΚΑΪΣΕΡΛΗΣ Κ.
ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ Α.
ΚΙΛΤΙΔΗΣ Κ.
ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ Κ.
ΛΕΒΕΝΤΗΣ Α.
ΛΩΤΙΔΗΣ Λ
ΜΠΕΖΑΣ Α
ΜΠΟΥΡΑΣ Α.
ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ Κ.
ΜΩΡΑΪΤΗΣ Α.
ΜΕΡΕΝΤΙΤΗΣ Α.
ΜΠΟΛΑΡΗΣ Μ.
ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ Ε.
ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ Φ.
ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ Α.
ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ Γ.
ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ Α.
ΡΗΓΑΣ Π.
ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ Π.
ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ Σ.
ΣΑΜΠΑΖΙΩΤΗΣ Δ.
ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ – ΗΛΙΑΚΗ Ε.
ΣAΛΑΓΙΑΝΝΗΣ Ν.
ΤΖΑΚΡΗ Θ.
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ Α.
ΤΑΣΟΥΛΑΣ Κ.
ΤΖΙΜΑΣ Μ.
ΤΣΑΚΛΙΔΗΣ Φ.
ΦΩΛΙΑΣ Χ.
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ Ν.
ΧΩΡΕΜΗΣ Α.
ΧΡΥΣΑΣ Β.
ΧΑΙΔΟΣ Χ.

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΑ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Ρ Δ΄
Τετάρτη 29 Ιουνίου 2005 (απόγευμα)
Αθήνα, σήμερα στις 29 Ιουνίου 2005, ημέρα Τετάρτη και ώρα 18.30΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Γ΄ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΙΩΑΝΝΗ ΤΡΑΓΑΚΗ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη
ΤΗΣ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Θέματα Κεφαλαιαγοράς και άλλες διατάξεις».
Στην πρωινή συνεδρίαση, ως γνωστό, το νομοσχέδιο ψηφίστηκε επί της αρχής. Στην απογευματινή συνεδρίαση θα συζητηθεί η πρώτη ενότητα των άρθρων, δηλαδή τα άρθρα 1 έως και 56 του νομοσχεδίου.
Το λόγο έχει ο εισηγητής της Πλειοψηφίας κ. Αγοραστός.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μέχρι αυτήν τη στιγμή ακούστηκαν πάρα πολλοί αγορητές. Ακούστηκαν πάρα πολλά πράγματα. Ακούστηκε η τιμή της ντομάτας, ακούστηκαν πράγματα πέραν του νομοσχεδίου της Κεφαλαιαγοράς και του Χρηματιστηρίου και νομίζω ότι θα πρέπει να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το έγκλημα του Χρηματιστηρίου έχει όνομα και επώνυμο. Λέγεται ΠΑΣΟΚ. Επίσης, ονοματεπώνυμο έχουν οι εκατομμύρια επενδυτές που έχασαν στο Χρηματιστήριο τα χρήματά τους και που οδηγήθηκαν να τα χάσουν. Επίσης, ονοματεπώνυμο έχουν οι άνθρωποι που έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας του Χρηματιστηρίου. Ονοματεπώνυμο έχουν οι επιχειρηματίες που έχασαν τις επιχειρήσεις τους. Ονοματεπώνυμο έχουν όλοι αυτοί που βρίσκονται κάτω από καθεστώς φτώχειας, διότι πίστεψαν μία κυβέρνηση σχετικά με την πορεία του Χρηματιστηρίου.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η κρίση του 1999 στο Χρηματιστήριο παρουσιάζει μια μοναδικότητα, δεδομένου ότι η στρέβλωση της χρηματιστηριακής αγοράς προήλθε όχι μόνο σαν αποτέλεσμα χειραγώγησης από ιδιώτες, επιτήδειους επενδυτές, επιχειρηματίες και χρηματιστές, αλλά και ποικιλόμορφων κυβερνητικών παρεμβάσεων στην ελεύθερη λειτουργία της Κεφαλαιαγοράς.
Ο κυβερνητικός παρεμβατισμός εκδηλώθηκε με δυο τρόπους. Κατά πρώτον, μέσω δηλώσεων σημαινόντων κυβερνητικών παραγόντων και, εν συνεχεία, μέσω της χρησιμοποίησης των κρατικών χαρτοφυλακίων για τη διαμόρφωση της εκάστοτε επιθυμητής, πλην όμως πλασματικής, εικόνας σχετικά με την πορεία της χρηματιστηριακής αγοράς.
Η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ωθούσε όλους τους Έλληνες πολίτες σε μια αδιαφανή και ήδη εκτός ελέγχου αγορά. Με άλλα λόγια, προκειμένου να εξυπηρετήσει στενούς πολιτικούς σκοπούς, η κυβερνητική παρέμβαση απέβλεπε συνειδητά ή ασυνείδητα, άμεσα ή έμμεσα στο να πείσει τους επενδυτές ότι χάρη στην κυβερνητική πολιτική το ελληνικό Χρηματιστήριο έχει μετατραπεί σ΄ ένα σύγχρονο El Dorado, όπου όλοι κερδίζουν και κανείς δεν χάνει.
Θα σας θυμίσω -διότι ακούστηκε εδώ από κάποιον ομιλητή- ότι πρέπει να υπάρξει μια σεμνότητα σχετικά με τις δηλώσεις για το Χρηματιστήριο. Θα σας θυμίσω τη σεμνότητα, με την οποία κάνανε δηλώσεις κορυφαία στελέχη σας εκείνη την περίοδο. Θα σας υπενθυμίσω τις αναφορές των Υπουργών. Το 1999 ο τότε Υπουργός Οικονομίας εμφανιζόταν σίγουρος για το ότι «Η Πορεία του Χρηματιστηρίου, με βάση τις εξελίξεις στην οικονομία, θα είναι ανοδική», εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ», 21/5/1999. Λίγες μέρες αργότερα ο ίδιος Υπουργός δήλωνε ότι «Το κόμμα του Χρηματιστηρίου πάει κανόνι και ό,τι και να λέμε, ψηφίζει ΠΑΣΟΚ», «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» και «ΤΑ ΝΕΑ», 3/6/1999. Από την πλευρά του ο τότε Υπουργός Περιβάλλοντος και Δημοσίων Έργων τόνιζε ότι «Ένα εκατομμύριο επενδυτές, όπως και όλοι οι Έλληνες, ξέρουν ότι οι μετοχές έχουν αξία και γι’ αυτό και δεν θέλουν πειράματα και παιγνίδια», εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ», 9/6/1999.
Μετά το τραγικό συμβάν του σεισμού του Σεπτεμβρίου του 1999 επανήλθε ο τότε Υπουργός Εθνικής Οικονομίας, λέγοντας με βεβαιότητα ότι σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να πληγεί το ελληνικό Χρηματιστήριο, αφού αυτό αντανακλά τις δυναμικές επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας, εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ», 9.9.1999. Και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, όμως, διαβεβαίωνε ότι το ελληνικό Χρηματιστήριο έχει θετική και σίγουρη προοπτική, γιατί αυτή είναι η πραγματικότητα και η προοπτική της ελληνικής οικονομίας, εφημερίδα «ΤΟ ΕΘΝΟΣ», 16.3.2000.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα πρέπει να υπάρχει σεμνότητα από αυτούς οι οποίοι με δηλώσεις τότε, που ήταν στο τιμόνι της χώρας, οδήγησαν στο έγκλημα του Χρηματιστηρίου και σε απόγνωση εκατομμύρια ελληνικές οικογένειες.
Εμείς με το δεύτερο αυτό νομοσχέδιο -η Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας- σχετικά με την Κεφαλαιαγορά, θωρακίζουμε την Κεφαλαιαγορά και ελαχιστοποιούμε τις δυνατότητες παρέμβασης στην αγορά.
Και με το προηγούμενο νομοσχέδιο βέβαια, αλλά και μ΄ αυτό, δημιουργούμε ένα περιβάλλον ίσης μεταχείρισης, ισονομίας, ισοπολιτείας, ένα περιβάλλον, όπου μπορούν πραγματικά να επενδύουν πλέον οι πολίτες και ένα περιβάλλον καλό, για να γυρίσουν και οι Έλληνες θεσμικοί επενδυτές.
Με το παρόν νομοσχέδιο καταργούνται οι περιορισμοί για την ίδρυση και τη λειτουργία των αγορών του Χρηματιστηρίου Αθηνών. Το Χρηματιστήριο θα είναι πια ελεύθερο να ορίζει στο εξής στον κανονισμό του ποιες αγορές θα έχει, τα κριτήρια που πρέπει να πληρούν οι μετοχές, για να εισαχθούν σ΄ αυτές τις αγορές και τις υποχρεώσεις πληροφόρησης, οι οποίες αυξάνονται και τις οποίες θα έχουν οι εκδότριες εταιρείες, ανάλογα με την αγορά στην οποία έχουν εισαχθεί.
Ενισχύεται πραγματικά ο ρόλος και η ανεξαρτησία, που καλείται να έχει η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς –ως προς την εποπτεία της αγοράς- ενώ παράλληλα προβλέπεται η αυτοχρηματοδότηση των δραστηριοτήτων της.
Καταργούνται οι εταιρείες ΕΛΔΕ, λήψης και διαβίβασης εντολών, που την εποχή εκείνη ήταν περίπου χίλιες τριακόσιες, ενώ σήμερα είναι διακόσιες είκοσι δύο κι έχουν συνδέσει το όνομά τους με την αμαρτωλή εκείνη περίοδο. Αντικαθίστανται με νέες εταιρείες, οι οποίες θα πρέπει να έχουν πάρει πρώτα πιστοποίηση, για να πάρουν την άδεια λειτουργίας τους από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, ώστε να μπορούν να δίνουν συμβουλές, οι οποίες θα είναι εγγυημένες.
Ρυθμίζονται τα θέματα σχετικά με την εκκαθάριση των χρηματιστηριακών εταιρειών, ώστε να διασφαλίζονται καλύτερα τα συμφέροντα των επενδυτών.
Ειδικότερα, διατυπώνεται με σαφήνεια η διαδικασία που θα ακολουθείται σε περίπτωση αδυναμίας της χρηματιστηριακής εταιρείας να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς το Κεντρικό Αποθετήριο Αξιών. Προβλέπεται ότι σε περίπτωση εκκαθάρισης η εισφορά της χρηματιστηριακής εταιρείας στο επικουρικό κεφάλαιο θα χρησιμοποιείται κατά προτεραιότητα για την αποζημίωση των επενδυτών, που θα έχουν αξιώσεις κατά της εταιρείας και όχι για την πληρωμή των τρίτων.
Ορίζεται ότι τα περιουσιακά στοιχεία –σημαντική καινοτομία του νομοσχεδίου- των πελατών δεν μπορούν να δεσμευτούν ή να κατασχεθούν από δανειστές της χρηματιστηριακής εταιρείας.
Εκσυγχρονίζεται η νομοθεσία για τις εταιρείες επενδύσεων χαρτοφυλακίου. Οι εταιρείες αυτές γίνονται πιο ευέλικτες, ταχύτερες και μπορούν να διαπραγματευτούν περισσότερα προϊόντα.
Άλλες ρυθμίσεις του νόμου αναφέρονται στην αναμόρφωση του θεσμού του ειδικού διαπραγματευτή και δίνουν τη δυνατότητα σε ΕΠΕΥ να διαβιβάζουν εντολές επενδυτών για παράγωγα εμπορευμάτων.
Υπάρχει, αγαπητοί συνάδελφοι και ένα άρθρο που αναφέρεται στην τιτλοποίηση των εσόδων. Σας το λέω, διότι θα προσπαθήσετε να εκμεταλλευτείτε το άρθρο αυτό.
Εμείς, κύριοι συνάδελφοι, μπορεί να το χρησιμοποιήσουμε, αν παραστεί ανάγκη, στην τιτλοποίηση των βεβαιωμένων εσόδων υπό την έγκριση της EUROSTAT και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν θα το χρησιμοποιήσουμε ούτε ύποπτα ούτε εις βάρος του ελληνικού λαού.
Αν μπορείτε, δώστε μία απάντηση για το ποιος είχε αναλάβει τη δική σας προεξόφληση των τιτλοποιημένων μελλοντικών εσόδων. Ποιο κόστος είχε η προεξόφληση των τιτλοποιημένων αυτών εσόδων; Παρακαλώ, αν μπορείτε, απαντήστε μας.
Για ακόμη μία φορά, με το δεύτερο αυτό νομοσχέδιο, που φέρνουμε σχετικά με την Κεφαλαιαγορά, θωρακίζουμε την Κεφαλαιαγορά, μειώνουμε τις δυνατότητες να σπεκουλάρουν επιτήδειοι, όπως έγινε την αμαρτωλή εκείνη περίοδο στο Χρηματιστήριο και προσφέρουμε ασφάλεια και εξασφάλιση στην επένδυση των Ελλήνων και ξένων θεσμικών και απλών πολιτών.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Κυρία και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να σας γνωστοποιήσω ότι από τον κατάλογο των επί της αρχής εγγεγραμμένων, έχουν απομείνει να μιλήσουν εξήντα δύο συνάδελφοι ακόμα. Και επειδή βλέπω ορισμένους συναδέλφους να γράφονται και στην ενότητα των άρθρων που συζητάμε τώρα, θα ήθελα να παρακαλέσω, μετά από συμφωνία που σχεδόν κάναμε το πρωί …
ΞΕΝΟΦΩΝ ΒΕΡΓΙΝΗΣ: Όχι, δεν έγινε συμφωνία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Σχεδόν είπα.
ΞΕΝΟΦΩΝ ΒΕΡΓΙΝΗΣ: Δεν συζητήθηκε τίποτα το πρωί.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ένα λεπτό, ακούστε με πρώτα.
(Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
Θα πρέπει να περιορίσουμε το χρόνο στα πέντε λεπτά, διότι θα ήθελα να σας γνωστοποιήσω ότι σήμερα θα ολοκληρώσουμε οπωσδήποτε τον κατάλογο των ομιλητών που είναι εγγεγραμμένοι. Για να ολοκληρωθεί ο κατάλογος, από έναν πρόχειρο υπολογισμό που έκανα, θέλουμε πάνω από επτά ώρες, με τον περιορισμό του χρόνου, που σημαίνει ότι μέχρι τις δύο η ώρα θα είμαστε εδώ και δεν θα έχουμε τελειώσει.
Γι’ αυτό θα ήθελα να παρακαλέσω να δεχθείτε τον περιορισμό του χρόνου στα πέντε λεπτά, εκτός βέβαια από τους εισηγητές. Ορισμένοι συνάδελφοι βέβαια διαμαρτύρονται, ενώ έκαναν καταστρατήγηση του χρόνου στην ομιλία τους επί της αρχής.
Κύριε Μαγκριώτη, αναφέρομαι σε σας, επειδή σας βλέπω να διαμαρτύρεστε έντονα. Βλέπω εδώ ότι στην επί της αρχής ομιλία σας, από οκτώ λεπτά, μιλήσατε έντεκα.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Ε, εντάξει, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Θα ήθελα να σας παρακαλέσω, λοιπόν, να πάρουμε την απόφαση για τα πέντε λεπτά για τους υπόλοιπους ομιλητές, εκτός των εισηγητών.
ΞΕΝΟΦΩΝ ΒΕΡΓΙΝΗΣ: Έξι λεπτά, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Έστω έξι.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Όχι, κύριε Πρόεδρε. Εμείς διαφωνούμε. Δεν συμφωνούμε με τα έξι λεπτά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ο Κοινοβουλευτικός σας Εκπρόσωπος άλλα είπε.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Είναι κατανοητό αυτό που λέτε και πρέπει να συνεννοηθούμε αυτήν τη στιγμή στην Αίθουσα, γιατί έχουμε πει ότι θα τελειώσει η συνεδρίαση αύριο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Με συγχωρείτε, κυρία Παντελάκη, δεν σας έδωσα το λόγο και γι’ αυτό σας διακόπτω. Θέλετε να μιλήσετε επί του θέματος του χρόνου, έτσι δεν είναι;
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Μάλιστα, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Από το δικό σας κόμμα είναι μόνο δύο άτομα εγγεγραμμένα και καταλαβαίνω ότι θα θέλετε μία άνεση χρόνου, για να μπορέσετε να μιλήσετε. Αφήστε, το θέμα το συζητήσαμε.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Πάντως, κύριε Πρόεδρε, ο αριθμός των εγγεγραμμένων ήταν εξ αρχής γνωστός.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ο κ. Κουσελάς έχει το λόγο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Επειδή το ζήτημα που συζητάμε είναι πάρα πολύ μεγάλο, ευαίσθητο και σοβαρό, διαφωνούμε με την οποιαδήποτε μείωση του χρόνου. Να παραταθεί η συνεδρίαση της Ολομέλειας και αύριο το απόγευμα και όχι να μειώσουμε το χρόνο των οκτώ λεπτών, που έχουν οι συνάδελφοι στη διάθεσή τους για να μιλήσουν. Το διατυπώνω πάρα πολύ έντονα, θέτουμε θέμα Κανονισμού και διαφωνούμε στο να μειωθεί ο χρόνος για τους ομιλητές.
Εγώ θα προσπαθήσω, ακριβώς για να μη στερήσω το χρόνο από τους υπόλοιπους συναδέλφους, πάνω στα ζητήματα που συζητάμε, που δεν είναι μέσα το ασφαλιστικό, ο ΟΤΕ, οι τηλεπικοινωνίες κλπ., από τα άρθρα δηλαδή 1 έως 56, να είμαι πολύ σύντομος και πολύ περιεκτικός.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο προτεινόμενος νόμος για την Κεφαλαιαγορά αναδιατυπώνει βασικά το υφιστάμενο κανονιστικό πλαίσιο, με βάση εκκρεμούσες διατάξεις οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ταυτόχρονα μεταθέτει μία σειρά από αποφασιστικές αρμοδιότητες για θέματα Κεφαλαιαγοράς στο Χρηματιστήριο Αθηνών, στα πλαίσια της ολοκλήρωσης της ιδιωτικοποίησης του Χρηματιστηρίου Αθηνών.
Για να είμαι πιο κατανοητός, από την ψήφιση αυτού του νόμου και πέρα και μετά την κατάργηση μιας σειράς νόμων και προεδρικών διαταγμάτων, δεν θα νομοθετεί για θέματα Χρηματιστηρίου πλέον η Βουλή, αλλά θα αποφασίζει το Διοικητικό Συμβούλιο του Χρηματιστηρίου, που είναι πλέον ανώνυμη εταιρεία.
Εποπτική αρχή για τη λειτουργία του Xρηματιστηρίου και της Χρηματαγοράς είναι η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, μια επιτροπή για την οποία η σημερινή Κυβέρνηση, όταν συζητείτο στο παρελθόν τόσο η σύνθεσή της όσο και η λειτουργία της, είχε εξαπολύσει κυριολεκτικά μύδρους. Θα αναφέρω ορισμένα αποσπάσματα από τις τότε συζητήσεις, όχι για να πάμε στο παρελθόν, αλλά για να γίνουν κατανοητές οι θέσεις του τότε κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και σημερινής Κυβέρνησης.
Ο σημερινός Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών στη συζήτηση που έγινε για την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς είχε πει χαρακτηριστικά ότι η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, αν συσταθεί μ’ αυτόν τρόπο, θα κάνει ό,τι θέλει. «Δημιουργούμε» -είχε πει- «αυτήν τη στιγμή ένα τέρας, διότι περί τέρατος πρόκειται, το οποίο συγκεντρώνει εκτελεστική εξουσία, συγκεντρώνει δικαστική εξουσία, διότι η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς αποφαίνεται, παίρνει αποφάσεις δικαστικές. Δεν είναι ότι καταγγέλλει στα δικαστήρια κάποια επιχείρηση, παίρνει αποφάσεις, επιβάλλει πρόστιμα και της δίνουμε τώρα και νομοθετική εξουσία». Και έκλεινε αυτό το συλλογισμό του: «Μα, είναι δυνατόν αυτό να συνάδει με το πνεύμα του Συντάγματος;».
Ο σημερινός Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης την 1η Αυγούστου 2002, όταν πάλι συζητείτο στη Βουλή το ζήτημα της λειτουργίας του Χρηματιστηρίου και της Κεφαλαιαγοράς, είχε ζητήσει από το ΠΑΣΟΚ και είχε πει χαρακτηριστικά το εξής: «Μπορείτε να μου αναφέρετε ένα παράδειγμα παγκοσμίως ανεξάρτητης διοικητικής αρχής, που να είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου;». Και συνέχιζε: «Εσείς έχετε την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, τη χειραγωγεί ο εκάστοτε Υπουργός Οικονομίας για να κάνετε τη δουλειά σας, να μπορείτε να μπαίνετε και να βγαίνετε όπως σας αρέσει, για να μπορείτε να χειραγωγείτε το Χρηματιστήριο».
Καταθέτω για τα Πρακτικά και την τοποθέτηση του κ. Αλογοσκούφη και την τοποθέτηση του κ. Παυλόπουλου καθώς και την τοποθέτηση του εισηγητού τότε της Νέας Δημοκρατίας, του κ. Κωστόπουλου, που διατύπωνε ξεκάθαρα τη θέση του για τη λειτουργία της Κεφαλαιαγοράς. Ο κ. Κωστόπουλος έλεγε: «Θέλουμε μία ανεξάρτητη Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, αποτελούμενη από ανθρώπους κύρους και ανθρώπους ειδικούς, οι οποίοι όμως θα διορίζονται, σύμφωνα με το άρθρο 101 Α΄ του Συντάγματος, από τη Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής και μάλιστα με αυξημένη πλειοψηφία». Τα καταθέτω για τα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Δημήτριος Κουσελάς καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Σήμερα φαίνεται σε όλη της τη μεγαλοπρέπεια η διάσταση λόγων και έργων. Μιλάω για το τι γίνεται μέσα από αυτό το νομοσχέδιο που πάμε να ψηφίσουμε. Το άρθρο 22, που είναι το πιο σημαντικό, στην παράγραφο 1 λέει ότι η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου και απολαύει ανεξαρτησίας και διοικητικής αυτοτέλειας, χωρίς αυτό το θέμα της ανεξαρτησίας και της διοικητικής αυτοτέλειας να τεκμαίρεται από πουθενά, γιατί δεν αλλάζει ο τρόπος ορισμού της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς. Εξακολουθεί να είναι διορισμένη από τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών. Πώς είναι δυνατόν, λοιπόν, αυτό το νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου να είναι ανεξάρτητο και αυτόνομο, τη στιγμή που τότε, εκείνη την περίοδο που η Βουλή νομοθετούσε, που η Βουλή έπαιρνε αποφάσεις γι’ αυτά τα ζητήματα, δεν ήταν; Σήμερα που έχουμε μία ανώνυμη εταιρεία, δεν θέλουμε από την άλλη πλευρά να κάνουμε ένα πρόσωπο, το οποίο να είναι πράγματι ανεξάρτητο και αυτόνομο.
Κύριοι της Κυβέρνησης, αν θέλετε πραγματικά να μη σας λένε ότι υπάρχει διάσταση μεταξύ θεωρίας και πράξης, ότι άλλα λέγατε και άλλα κάνατε, δεν έχετε παρά να εφαρμόσετε στην προκειμένη περίπτωση αυτό για το οποίο εσείς τότε σαν Αξιωματική Αντιπολίτευση είχατε δεσμευθεί. Και αυτό είναι καθαρό, είναι το άρθρο 101 Α’ του Συντάγματος σχετικά με τον τρόπο διορισμού της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς. Αν δεν το κάνετε, θα είστε υπεύθυνοι για τις εξελίξεις από εδώ και πέρα και προφανώς εμείς το συγκεκριμένο άρθρο θα το καταψηφίσουμε, γιατί είναι κρίσιμης και αποφασιστικής σημασίας.
Ένα άλλο ζήτημα πάρα πολύ σοβαρό και σημαντικό έχει σχέση με τη διαφάνεια και τη λειτουργία της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, όπως και με τον έλεγχο των διαδικασιών που υπάρχουν. Αποτελεί αίτημα και του ΣΜΕΧΑ και άλλων φορέων και παραγόντων της αγοράς η σύσταση μιας επιτροπής εσωτερικού ελέγχου, μιας επιτροπής η οποία θα μπορεί να ελέγχει τους ελεγκτές, ούτως ώστε ιδιαίτερα στις καινούργιες συνθήκες οι οποίες είναι πλέον πολύ διαφορετικές, να υπάρχει διαφάνεια στη λειτουργία και οι έλεγχοι να είναι αποτελεσματικοί και πάνω απ’ όλα δίκαιοι.
Στο άρθρο 24, που αναφέρεται στη σύσταση αυτής της επιτροπής εσωτερικού ελέγχου, προΐσταται με βάση το νομοσχέδιο, όχι διευθυντής, όπως είπε ο Υφυπουργός στη συζήτηση που κάναμε στην επιτροπή, αλλά υπάλληλος του ειδικού επιστημονικού προσωπικού με ειδικότητα ελεγκτή ή οικονομολόγου. Το μεγάλο ερώτημα το οποίο έχουμε όλοι -και το έχει καλοπροαίρετα και κάθε συνάδελφος που μας ακούει- είναι το εξής: Σ΄ ένα χώρο ο οποίος είναι τόσο ευαίσθητος, όπου διακινούνται καθημερινά δισεκατομμύρια και όπου τα συμφέροντα -και το ξέρετε- είναι πολλά και μεγάλα, είναι δυνατόν να βάλουμε έναν υπάλληλο, ο οποίος προέρχεται από τη διοικητική πυραμίδα της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε, πολύ σύντομα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Ένας υπάλληλος ο οποίος είναι υφιστάμενος του εκάστοτε προέδρου και των εκτελεστικών μελών που ορίζονται από τον Υπουργό με βάση το νομοσχέδιο, μπορεί να ελέγχει τους ελεγκτές; Ένας υπάλληλος που η υπηρεσιακή του εξέλιξη εξαρτάται από τον Πρόεδρο Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, τι είδους έλεγχο μπορεί να κάνει και πόσο ανεξάρτητος και αυτόνομος μπορεί να είναι;
Η πρόταση λοιπόν που κάνουμε, είναι συγκεκριμένη. Θα πρέπει ο άνθρωπος αυτός, που θα είναι υπεύθυνος για τον έλεγχο των ελεγκτών, να είναι έξω από τη διοικητική πυραμίδα της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς. Να προέρχεται από το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, να είναι διευθυντής του Υπουργείου με ανάλογες και συγκεκριμένες προδιαγραφές, έτσι ώστε να μπορεί πράγματι να κάνει τον έλεγχο και να είναι μετακλητός, να αλλάζει κάθε τρία χρόνια.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε. Θα έπρεπε κανονικά να μας δώσετε περισσότερο χρόνο, για να μπορέσουμε να αναπτύξουμε τις απόψεις μας. Δεν ζητήσαμε να δευτερολογήσουμε και το ξέρετε, κανένας εισηγητής. Αφήστε μας, όμως, να ολοκληρώσουμε αυτό που θέλουμε να πούμε. Σ΄ ένα λεπτό τελειώνω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ολοκληρώστε με αυτήν τη φράση σας.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Λέω, λοιπόν, ότι οι εκθέσεις τις οποίες κάνει, θα πρέπει να υποβάλλονται τουλάχιστον δυο φορές το χρόνο στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής.
Τέλος, σε ό,τι αφορά το ρόλο της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, σε σχέση μ΄ αυτά που έλεγε ο Υπουργός, ότι δεν είναι δυνατόν να έχει και εκτελεστική και νομοθετική και δικαστική εξουσία, προτείνουμε –και δεν είναι μόνο πρόταση δική μας, αλλά είναι και πρόταση των περισσοτέρων φορέων, άλλωστε αυτό γίνεται και σε μια σειρά από άλλες χώρες και καταθέτω εδώ για τα Πρακτικά την εμπειρία της Γαλλίας- να υπάρξει ανεξάρτητη επιτροπή, η οποία να αποτελείται από έναν Πρόεδρο Εφετών τακτικής δικαιοσύνης, από έναν Πρόεδρο Εφετών διοικητικής δικαιοσύνης και από εκπροσώπους των φορέων. Η επιτροπή αυτή θα πρέπει να είναι αρμόδια, με βάση το νόμο, να επιβάλει τις οποιεσδήποτε ποινές, προκειμένου να σταματήσει ακριβώς αυτή η σύζευξη, η συνύπαρξη στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς όλων των εξουσιών.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Δημήτριος Κουσελάς καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Και τέλος…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κλείνω, κύριε Πρόεδρε.
Τέλος, στα άρθρα 41 και 42 που αναφέρονται στη μετατροπή των ΑΕΛΔΕ σε ΑΕΕΔ, θα πρέπει να υπάρξουν κανόνες δεοντολογίας, προκειμένου να μην έχουμε άλλου είδους προβλήματα, γιατί είναι πάρα πολύ δύσκολο να υπάρξει διαφοροποίηση της παροχής συμβουλών και της κατεύθυνσης των επενδυτών σε συγκεκριμένους τομείς. Η μια αρμοδιότητα μπορεί πολύ δύσκολα να ξεχωρίσει από την άλλη. Είναι ευνόητο ότι αν οι προτάσεις μας αυτές δεν γίνουν αποδεκτές, θα καταψηφίσουμε τα άρθρα 22 και 24.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε.
Από τον Πρόεδρο του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξανδρο Αλαβάνο το Προεδρείο πήρε επιστολή, όπου ορίζει ως ειδικό αγορητή για το νομοσχέδιο που συζητάμε, το Βουλευτή κ. Αθανάσιο Λεβέντη.
Η κ. Παντελάκη έχει το λόγο.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, βρισκόμαστε βέβαια στη συζήτηση επί των άρθρων του νομοσχεδίου της Χρηματαγοράς, αλλά είναι φανερό ότι μέχρι να τελειώσει και αυτή η συνεδρίαση, μέχρι αργά το βράδυ, θα συζητάμε επί της αρχής για το βασικό μέρος του νομοσχεδίου, που δεν είναι αυτό, αλλά είναι οι τροπολογίες που έφερε η Κυβέρνηση και που αφορούν το ασφαλιστικό.
Εγώ γι’ αυτό θέλω να πω ένα πράγμα μόνο, ότι αποδείχθηκε πολύ γρήγορα και πριν καν τελειώσει η συζήτηση συνολικά, αυτό που είπαμε οι Βουλευτές του Κομμουνιστικού Κόμματος, πως υπάρχει στρατηγική στόχευση της Κυβέρνησης μ’ αυτά τα δύο νομοσχέδια. Ήδη είναι γνωστές οι δηλώσεις και του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και του Υπουργού Εργασίας, αλλά και οι συνεντεύξεις που έδωσαν, που έχουν να κάνουν με το ότι τα ζητήματα αυτά ανοίγουν τα πάντα. Εθνικός διάλογος, λοιπόν, για να μπει μία ταφόπλακα, στην κυριολεξία, σε ό,τι έχει απομείνει από τα ασφαλιστικά δικαιώματα.
Το ζήτημα είναι –και θα το κουβεντιάσουμε βεβαίως αναλυτικά και αύριο, που είναι η συζήτηση κατ’ εξοχήν για τις τροπολογίες- να βγάλουν απ΄ όλη αυτήν την ιστορία συμπεράσματα οι εργαζόμενοι. Γιατί από εδώ και πέρα, απ’ ό,τι φαίνεται, δεν παίζεται το παιχνίδι στη Βουλή. Στη Βουλή γίνεται συζήτηση. Οι συσχετισμοί είναι συγκεκριμένοι. Από εκεί και πέρα πρέπει να βγουν συμπεράσματα και να σταματήσουν αυτές οι εξελίξεις εδώ, γιατί είναι σε βάρος των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους και να αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση.
Συζητάμε, λοιπόν, το ζήτημα της Χρηματαγοράς επί των άρθρων. Πάντα υπάρχει ο πρόλογος που γίνεται από την Κυβέρνηση, από τη Νέα Δημοκρατία, για το έγκλημα του Χρηματιστηρίου και για τις ευθύνες που έχει το ΠΑΣΟΚ, όταν ήταν κυβέρνηση. Σαφέστατα υπάρχουν ευθύνες, δεν το συζητάμε και μάλιστα εγκληματικές. Όμως εμείς θα εξακολουθούμε να βάζουμε το θέμα μέχρι το τέλος της εκλογικής σας θητείας, τα τέσσερα χρόνια, γιατί έχετε και εσείς μία μοναδικότητα στη συγκάλυψη που έγινε απέναντι σ’ αυτό το έγκλημα. Θα συνεχίσουμε να λέμε για την ανακολουθία που έχετε απέναντι στον ελληνικό λαό, που του υποσχεθήκατε –το είχατε κάνει σημαία προεκλογική- ότι «βγάλτε με κυβέρνηση και ο λαός θα μάθει την αλήθεια».
Προχωρήστε, λοιπόν, σε εξεταστική επιτροπή. Εμείς θα σας το λέμε μέχρι την τελευταία μέρα της εκλογικής σας θητείας. Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας για την παραγραφή. Δεν είναι μόνο πώς τιμωρείται και πώς γίνεται αυτό. Είχατε πει ο λαός να μάθει. Επομένως, είναι δείγμα αναξιοπιστίας αυτό.
Μιλάμε για Χρηματαγορά, αλλά επειδή μιλάμε και για τα ασφαλιστικά ταμεία, καλό είναι να γίνει και ένας απολογισμός από την είσοδο των ασφαλιστικών ταμείων στο Χρηματιστήριο, για το τι αποφέρουν αυτά και πόσο καλύπτουν τα ελλείμματα. Γιατί από τα στοιχεία που υπάρχουν, τα τελευταία του 2001 –τα άλλα είναι πιο αποσπασματικά- τα αποθεματικά που είχαν τοποθετηθεί στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών, είχαν απώλειες 906,62 εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή το 23,8% της αξίας τους. Άλλωστε, όπως τόνισαν τότε οι «FINANCIAL TIMES» σε κύριο άρθρο τους, τα χρηματιστήρια δεν δίνουν συντάξεις. Μπορείτε να πείτε ότι «Αυτά τα στοιχεία δεν αφορούν τη δική μας κυβερνητική θητεία», αλλά έχει ενδιαφέρον για μας να μάθουμε, από την είσοδο του ΟΤΕ στο Χρηματιστήριο, τι έχει καλύψει από τα ελλείμματά του το ασφαλιστικό του ταμείο.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, για το νομοσχέδιο είχαμε τοποθετηθεί και επί της αρχής, δηλαδή ότι οι διατάξεις και οι ρυθμίσεις που έρχονται, για μας δεν συνάδουν καθόλου με τα ζητήματα της αξιοπιστίας και της διαφάνειας. Βεβαίως η Κυβέρνηση λέει ότι σκοπός της είναι η προσέλκυση των ξένων επενδυτών. Καθαρά εμείς λέμε ότι πρόκειται για παγίδα που αφορά τους μικρούς επενδυτές, που πρέπει να το πάρουν σοβαρά υπόψη τους. Δεν είναι μια υπόθεση στο Χρηματιστήριο που αφορά τους μικρούς, αλλά μόνο τους μεγάλους, για να αντλούν χρήμα για εξαγορές, συγχωνεύσεις και συγκεντροποίηση κεφαλαίου. Αυτή η τόνωση της Χρηματαγοράς που επιδιώκεται, θα δημιουργήσει τεράστια ρίσκα και μεγάλους κινδύνους.
Εμείς βάζουμε το ζήτημα, πέρα από τη συνολικότερη άποψη που έχουμε για το Χρηματιστήριο –δεν κρίνεται τώρα αυτό- ότι αυτό το νομοσχέδιο είναι πιο πίσω και απ’ αυτά που μέχρι σήμερα ισχύουν. Και γι’ αυτό λέμε ότι ανοίγει το δρόμο για να πέσουμε σε παγίδες, ανοίγει το δρόμο για ρίσκα. Ορισμένα πράγματα που το αποδεικνύουν αυτό, είναι αυτά που υπάρχουν, αρκεί να τα διαβάσεις.
Στα κεφάλαια Α΄ και Β΄, άρθρα 1 έως 21, φαίνεται καθαρά ότι υπάρχουν οι ελάχιστες προϋποθέσεις για την εισαγωγή κινητών αξιών στο Χρηματιστήριο. Έχουμε ελάχιστες υποχρεώσεις των εκδοτών -τα 4.000.000 έγιναν 1.000.000- επίσης τη δυνατότητα αναδιάρθρωσης των υφιστάμενων αγορών και ίδρυση νέων και ακόμη προωθείται σαφέστατα μεγαλύτερη ευελιξία. Εξάλλου, δεν το αρνείστε. Ίσα-ίσα, λέτε ότι αυτή η ευελιξία θα αναθερμάνει την κατάσταση. Θα είναι μεγαλύτερη η ευελιξία στη λειτουργία των οργανωμένων αγορών και στην αντιστοίχισή τους με τις κάθε φορά ανάγκες του κεφαλαίου.
Όλοι αυτοί οι ρυθμιστικοί κανόνες όλων αυτών των άρθρων που διέπουν τη λειτουργία της Χρηματαγοράς, που υποτίθεται ότι εξασφαλίζουν την προστασία των μικροεπενδυτών, πιστεύουμε ότι όχι μόνο δεν θα λύσουν το πρόβλημα, αλλά θα δημιουργήσουν τεράστια προβλήματα και στόχο έχουν να διευρύνουν περισσότερο τη βάση του Χρηματιστηρίου, μια που λειτουργεί περισσότερο με το 1/3 περίπου των μετοχών.
Για παράδειγμα, στο άρθρο 3 αναφέρονται οι ελάχιστοι όροι σχετικά με την εταιρεία οι μετοχές της οποίας αποτελούν αντικείμενο αίτησης εισαγωγής. Εδώ τα ίδια κεφάλαια της εταιρείας πέφτουν στο 1.000.000. Γιατί, δηλαδή, δεν πρέπει να ισχύσει αυτό που ίσχυε μέχρι τώρα, δηλαδή η ικανοποιητική περιουσιακή διάρθρωση με βάση τον τελευταίο ισολογισμό και η ύπαρξη φορολογικού ελέγχου για όλες τις χρήσεις; Αυτά έχουν ακυρωθεί και δεν ισχύουν ούτε αυτά τα ελάχιστα. Εμείς πιστεύουμε ότι αυτό είναι απαράδεκτο. Δηλαδή, ευελιξία σημαίνει πλέον καθόλου έλεγχος.
Στο άρθρο 4 αναφέρονται οι ελάχιστοι όροι σχετικά με τις μετοχές που αποτελούν αντικείμενο αίτησης εισαγωγής. Εδώ πραγματικά δεν υπάρχουν καθόλου προϋποθέσεις. Ενώ πρώτα οι αποφάσεις ίσχυαν με νόμο, τώρα βασίζονται στις αποφάσεις της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, η οποία ήταν που ήταν κράτος εν κράτει, τώρα δεν θα δίνει καθόλου λογαριασμό.
Όσον αφορά στο άρθρο 4γ΄, νομίζω ότι και μόνο από την ανάγνωση αυτών που υπάρχουν, αλλά και από μια σχετική εγκυκλοπαιδική γνώση που μπορεί να έχει κάποιος για το θέμα, προκύπτει σαφέστατα ότι δεν εξασφαλίζεται επαρκώς η διασπορά των μετοχών, που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την εισαγωγή στο Χρηματιστήριο.
Στο άρθρο 6 και όσον αφορά στα ζητήματα για τους ελάχιστους όρους, τους σχετικούς με την έκδοση των ομολογιών και τις ομολογίες που αποτελούν αντικείμενο αίτησης εισαγωγής, δεν υπάρχει τίποτα, καμία προϋπόθεση. Όποια εταιρεία θέλει, μπορεί να βγάλει ομολογιακό δάνειο και να βάλει στο Χρηματιστήριο τις ομολογίες της. Ακόμα και αυτή η ελάχιστη προϋπόθεση των 3.000.000 ευρώ δεν υπάρχει.
Στο άρθρο 7, που είναι σχετικό με τους όρους για την εισαγωγή κινητών αξιών αλλοδαπών εκδοτών, πραγματικά αυτό είναι καταπληκτικό. Δηλαδή, ένα χρηματιστήριο να τους αποκλείει να μπουν σε άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης και εδώ να λέτε ότι στην Ελλάδα μπορούν να γίνουν δεκτοί. Γι’ αυτό και επί της αρχής είχαμε βάλει τον τίτλο στο νομοσχέδιο «Όσοι πιστοί προσέλθετε»!
Για να συντομεύω και όσον αφορά τα ζητήματα του κεφαλαίου και την ανεξαρτησία της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς -άρθρα 22 έως 26- δεν ξέρω, αλλά θεωρώ πραγματικά καταπληκτικό αυτό που γράφεται στο άρθρο 22 παράγραφοι 1 και 2, όπου λέγεται ότι η Χρηματαγορά πρέπει να λειτουργεί προς χάριν του δημοσίου συμφέροντος ή ότι είναι δεσμευμένη μόνο από το νόμο και τη συνείδησή της και δεν πρέπει να εκπροσωπεί τους φορείς που την πρότειναν. Δηλαδή, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς να μην εκπροσωπεί το ΣΕΒ, την Ένωση Θεσμικών Επενδυτών, την Τράπεζα Ελλάδος και όλους τους άλλους –για τη συντομία του χρόνου δεν θα τους διαβάσω όλους- αφού εκπρόσωποι αυτών είναι και θα λειτουργούν κατά τη συνείδησή τους. Πρόκειται γι’ αυτήν την ταξική συνείδηση, που αυτούς ακριβώς θα εξυπηρετεί.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε, για την κατανόηση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ολοκληρώστε, σας παρακαλώ!
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Τέλος, στο κεφάλαιο Γ΄ επαναδιατυπώνεται συνολικά το πλαίσιο λειτουργίας της Επιτροπής Χρηματαγοράς, η οποία στο τέλος μπορεί να καταργήσει και τη Διεύθυνση Εσωτερικού Ελέγχου.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να πω ότι αναμορφώνεται το λειτουργικό νομοθετικό πλαίσιο για τις ανώνυμες εταιρείες επενδύσεων χαρτοφυλακίου. Με αυτό προωθείται τελειωτικά η συγκεντροποίηση στον κλάδο, αυξάνεται το μετοχικό τους κεφάλαιο, προωθείται η σύμπραξή τους με το πιστωτικό σύστημα –αυτή είναι η ουσία που επιδιώκετε- και διευρύνεται ο κύκλος των δραστηριοτήτων τους, αλλά και η δυνατότητα δανειοδότησής τους.
Τέλος, θεωρούμε ότι αποτελεί πρόβλημα το γεγονός ότι με βάση το ν. 1969/91 για το δανεισμό τους, υπήρχε η προϋπόθεση να μπορούν να προχωρούν σε δανεισμό μέχρι του 10% των ιδίων κεφαλαίων τους. Τώρα, πάνε μέχρι και 35%. Αυτό σημαίνει ότι πραγματικά οι μικροί επενδυτές είναι πλέον εξαιρετικά επισφαλείς με την είσοδό τους στο Χρηματιστήριο.
Γι’ αυτούς τους λόγους, καταψηφίζουμε όλα τα άρθρα ξεχωριστά, γιατί αποτελούν εξειδίκευση του συνολικού νομοσχεδίου.
Ευχαριστώ .
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Το λόγο έχει ο κ. Λεβέντης.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουμε μπροστά μας ένα νομοσχέδιο θηρίο, εκατόν δεκατρείς σελίδες. Πρέπει μέσα σε οκτώ λεπτά να κάνει κανένας την κριτική του και να τοποθετηθεί επί όλων των άρθρων.
Δεν είμαι ειδικός οικονομολόγος, αλλά πιστεύω ότι και οι ειδικοί θα έχουν μεγάλη δυσκολία να τοποθετηθούν επακριβώς σε όλα αυτά τα μεγάλα θέματα, που τίθενται μ΄ αυτό το νομοσχέδιο. Η κ. Παντελάκη προηγουμένως έθεσε μια σειρά από τέτοια θέματα, τα οποία θα ήθελα να θίξω και εγώ.
Τι να πρωτοπείς τώρα εδώ; Για το έγκλημα του Χρηματιστηρίου; Για τις ευθύνες που υπάρχουν και από την προηγούμενη κυβέρνηση και από την τωρινή, που ουσιαστικά τα καλύπτει; Ποιο είναι το κύριο θέμα;
Το κύριο θέμα για μας είναι αυτό που μπαίνει με τις δηλώσεις του κ. Αλογοσκούφη, ότι ανοίγει ουσιαστικά το ασφαλιστικό, ότι ξεκινάμε από μηδενική βάση και ότι όλα συζητούνται. Αμφισβητούνται και βάλλονται κατευθείαν τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων -με πρόφαση τους δήθεν εργαζόμενους των «ρετιρέ»- οι εργασιακές σχέσεις, το οκτάωρο, οι αμοιβές εργασίας, ο χρόνος συνταξιοδότησης, που μπορεί να πάει και μετά τα εβδομήντα, οι συνθήκες εργασίας, οι ελαστικές μορφές εργασίας, το τετράωρο, οι οκταμηνίτες, οι συμβασιούχοι, οι ανασφάλιστοι.
Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, συνεχίζοντας από εκεί που σταμάτησε το ΠΑΣΟΚ, αντί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της κοινωνικής ασφάλισης, προσθέτει καινούργια, καθώς η ασκούμενη πολιτική κάθε άλλο παρά στη στήριξη του δημόσιου συστήματος κοινωνικής ασφάλισης στοχεύει.
Η Νέα Δημοκρατία, για να συνεχίσει την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων των ΔΕΚΟ και των υπό κρατικό έλεγχο τραπεζών, θέλει να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα στους νέους επίδοξους θεσμικούς επενδυτές, ότι η νεοφιλελεύθερη πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, της συρρίκνωσης του προσωπικού των υπό ιδιωτικοποίηση επιχειρήσεων και της συρρίκνωσης των εργασιακών δικαιωμάτων εντείνεται και συνεχίζεται.
Ταυτόχρονα, απαλλάσσει αυτές τις επιχειρήσεις από ασφαλιστικές υποχρεώσεις, τις οποίες φορτώνει στο κράτος και στα ασφαλιστικά ταμεία. Και εδώ ελέχθησαν τόσα πολλά. Δεν ξέρουμε πόσα θα φορτωθεί τελικά αυτό το δύσμοιρο το ΙΚΑ – 5.000.000.000, 12.000.000.000 ή 22.000.000.000 ευρώ- όταν γίνουν όλες αυτές οι ρυθμίσεις και πώς θα αντέξει. Τελικά «πάει να συμπιέσει τα ρετιρέ», όπως λέμε, και αντί να φροντίζει η Κυβέρνηση να ανεβάσει όλους τους εργαζομένους προς τα πάνω, προσπαθεί όλους να τους σπρώξει και να τους καθηλώσει προς τα κάτω.
Η ασκούμενη πολιτική στον ΟΤΕ αφ΄ενός αλλάζει προς το χειρότερο τις εργασιακές σχέσεις στον ΟΤΕ, ανοίγει την πόρτα για την περαιτέρω απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων σε όλο το φάσμα του ιδιωτικού και του ευρύτερου δημόσιου τομέα και δημιουργεί νέα προβλήματα στη συνοχή των εργαζομένων στον ΟΤΕ. Αφ΄ετέρου, φορτώνει με νέα βάρη τα ασφαλιστικά ταμεία και το κοινωνικό σύνολο, που θα φορτωθούν το κόστος της ρύθμισης. Γιατί η ουσία είναι αυτή: Όλα αυτά θα φορτωθούν στο κοινωνικό σύνολο, σε όλο συνολικά τον ελληνικό λαό.
Με την υλοποίηση του ν. 3029/2002 για τις ενοποιήσεις των ταμείων κύριας ασφάλισης, οι εργοδοτικές εισφορές των ασφαλισμένων σε ειδικά ταμεία μειώνονται από 26%, σε 13%. Οι ΔΕΚΟ και οι τράπεζες απαλλάσσονται από την υποχρέωση που είχαν για την κάλυψη μέρους των ελλειμμάτων των ασφαλιστικών ταμείων. Οι προωθούμενες ρυθμίσεις για την επικουρική ασφάλιση των τραπεζοϋπαλλήλων χαρίζουν στους τραπεζίτες τεράστια ποσά. Καταργούν τα ασφαλιστικά δικαιώματα εργαζομένων και συνταξιούχων και μεταφέρουν τεράστιο κόστος στο επικουρικό ταμείο του ιδιωτικού τομέα, το ΕΤΕΑΜ.
Αυτό, δηλαδή, που τελικά θα γίνει, είναι στο ΙΚΑ -το οποίο δίνει συντάξεις φτώχειας στη συντριπτική πλειοψηφία των συνταξιούχων- και στο ΕΤΕΑΜ να φορτωθεί το μεγαλύτερο μέρος του κόστους από το οποίο απαλλάσσονται οι υπό ιδιωτικοποίηση δημόσιες επιχειρήσεις και οι τράπεζες.
Ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς αντιτίθεται σ΄ αυτές τις πολιτικές, οι οποίες για άλλη μια φορά έρχονται να λεηλατήσουν τους πόρους των ασφαλιστικών ταμείων και μάλιστα προς όφελος των νέων επίδοξων αγοραστών.
Σε ό,τι αφορά τον ΟΤΕ, θεωρούμε ότι οι αιτίες για την κακή πορεία του ΟΤΕ δεν θα πρέπει να αναζητούνται στο προσωπικό, αλλά στο ότι χρησιμοποιείται από τις εκάστοτε κυβερνήσεις για την ικανοποίηση των πελατειακών και ρουσφετολογικών σχέσεών τους, στο ότι υποχρεώνεται, δηλαδή, να προμηθεύεται ανεξέλεγκτο ποιοτικά, κοστολογικά και τεχνολογικά τηλεπικοινωνιακό υλικό από τους «εθνικούς» προμηθευτές, στο ότι η ΕΡΤ δεν λειτουργεί σαν μια πραγματικά ανεξάρτητη ρυθμιστική αρχή της τηλεπικοινωνιακής αγοράς, αλλά έχει ως στόχο της να παραδώσει το μεγαλύτερο μέρος της αγοράς στους λεγόμενους «επενδυτές παρόχους», υποχρεώνοντας μάλιστα τον ΟΤΕ να τους επιδοτεί και στο ότι προωθούνται επενδύσεις στο εξωτερικό με κριτήριο όχι τα συμφέροντα του ΟΤΕ, αλλά τα ιδιωτικά συμφέροντα, όπως τόσες φορές έχει λεχθεί και σ΄ αυτήν την Αίθουσα, έχει γραφεί και κατά κόρον έχει αναπτυχθεί.
Τέλος, σε ό,τι αφορά το ασφαλιστικό σύστημα των τραπεζοϋπαλλήλων, λέμε «όχι» στον περιορισμό των ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων, λέμε «όχι» στον πραξικοπηματικό σχεδιασμό για την κατάργηση των ταμείων που έχουν δημιουργηθεί μετά από συλλογικές διαπραγματεύσεις, «όχι» στη μεταφορά των υποχρεώσεων των τραπεζών στα ταμεία και στο κοινωνικό σύνολο. Στηρίζουμε τη δημιουργία ενιαίου ταμείου ασφάλισης με την ανάληψη των υποχρεώσεων από τις τράπεζες, στις οποίες έτσι κι αλλιώς ανήκουν και όχι από τα ασφαλιστικά ταμεία ή από τον προϋπολογισμό.
Νομίζω ότι δεν έχω περιθώρια να αναπτύξω τα επί μέρους άρθρα, τα οποία βέβαια εμείς, αφού καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο επί της αρχής, καταψηφίζουμε ένα-ένα και αυτά ξεχωριστά. Επί των τροπολογιών θα επανέλθουμε αύριο το πρωί. Έχει καταθέσει και από την πλευρά του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς ο κ. Δραγασάκης συγκεκριμένες τροπολογίες, για τις οποίες θα επανέλθουμε αύριο.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε συνάδελφε.
Θα ήθελα να επαναλάβω και να υπενθυμίσω στο Σώμα ότι ο κατάλογος των εγγεγραμμένων ομιλητών θα εξαντληθεί ούτως ή άλλως σήμερα.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΔΡΑΚΤΑΣ: Πώς λέτε «ούτως ή άλλως»;
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Όχι, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ούτως ή άλλως θα εξαντληθεί σήμερα ο κατάλογος των εγγεγραμμένων ομιλητών επί της αρχής. Δεν είναι δυνατόν να μπούμε αύριο στη δεύτερη ενότητα των άρθρων και να συζητούν ακόμη συνάδελφοι επί της αρχής.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Αφού και τώρα τη δεύτερη ενότητα συζητάμε, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Σας παρακαλώ πολύ, κύριοι συνάδελφοι. Ήδη είμαστε στον τριακοστό δεύτερο εγγεγραμμένο συνάδελφο, ήταν ενενήντα τρεις εγγεγραμμένοι επί της αρχής και είναι και οκτώ συνάδελφοι για τα άρθρα. Επομένως, έχουμε εβδομήντα συναδέλφους ακόμα να μιλήσουν. Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, ότι επειδή πρέπει σήμερα οπωσδήποτε να εξαντληθεί ο κατάλογος…
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΔΡΑΚΤΑΣ: Με ποιον τρόπο δηλαδή;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Επειδή πρέπει να εξαντληθεί ο κατάλογος και επειδή έχει γίνει μια μικρή προσυμφωνία το πρωί για τη μείωση του χρόνου ομιλίας των συναδέλφων…
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Δεν έγινε καμία συμφωνία, κύριε Πρόεδρε.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Δεν έγινε συμφωνία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Δεν έγινε; Τι εννοείτε, κύριε Μπούρα;
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Δεν έγινε, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Έγινε μια συζήτηση. Έχω τα Πρακτικά μπροστά μου και είπατε ότι θα το συζητήσετε το απόγευμα.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Όχι, κύριε Πρόεδρε…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Σας παρακαλώ τώρα, έχω τα επίσημα Πρακτικά.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Να αποφασίσουμε τώρα.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Ήμουν παρών εγώ…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Έχουμε τα επίσημα Πρακτικά. Θα ήθελα, λοιπόν, πραγματικά να παρακαλέσω να γίνει μείωση του χρόνου, ώστε να έχουν τη δυνατότητα να μιλήσουν όλοι οι συνάδελφοι. Γιατί τονίζω και επαναλαμβάνω ότι ο κατάλογος των εγγεγραμμένων ομιλητών και επί της συγκεκριμένης πρώτης ενότητας των άρθρων, θα εξαντληθεί σήμερα.
Ορίστε, κύριε Καστανίδη, τι θέλετε να πείτε;
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να σας παρακαλέσω να ανατρέψετε την εισήγησή σας, διότι μετά από μια σύντομη και πολύ περιεκτική διαβούλευση, που είχα με συναδέλφους όλων των πλευρών, καταλήγουμε στην εξής σκέψη και θα σας παρακαλέσω να έχουμε και τη δική σας συνηγορία.
Είναι αρκετοί συνάδελφοι που θέλουν να μιλήσουν. Θα έχετε διαπιστώσει ότι μέχρι αυτήν τη στιγμή, κυρίως –και είναι λογικό αυτό- το ενδιαφέρον εστιάζεται στα κεφάλαια που κατ’ άρθρον θα συζητήσουμε αύριο, δηλαδή στο κεφάλαιο οκτώ και στο κεφάλαιο εννέα. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν γίνονται χρήσιμες παρατηρήσεις και για τα θέματα της Κεφαλαιαγοράς.
Αν υποτεθεί ότι σήμερα εξαντλούμε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τον κατάλογο των εγγεγραμμένων, αύριο εισερχόμαστε στα θέματα του ασφαλιστικού, της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και του ΟΤΕ, που σημαίνει ότι, εγγραφόμενοι και πάλι οι συνάδελφοι, θα μιλήσουν για τα θέματα που ήδη θίγουν σήμερα.
Συνεπώς, μια κατ’ οικονομία λύση θα ήταν να εξαντλήσουμε, χωρίς να μειώνουμε το χρόνο των οκτώ λεπτών των συναδέλφων, τον κατάλογο, μιλώντας και επί των άρθρων των κεφαλαίων οκτώ και εννέα, συνεχίζοντας αύριο. Να μη θεωρήσουμε ότι πρέπει οπωσδήποτε να εξαντλήσουμε τον κατάλογο σήμερα. Γιατί έχετε καμία αμφιβολία ότι, αν σήμερα περαιωθεί με όποιο τρόπο ο κατάλογος, κάποιος συνάδελφος, ο οποίος θα εγγραφεί αύριο, θα επαναλάβει πράγματα που θα λεχθούν και σήμερα;
Άρα, η πρόταση είναι: Ας εξαντλήσουμε τον κατάλογο των εγγεγραμμένων, με τα οκτώ λεπτά, που έχει τη δυνατότητα ο κάθε συνάδελφος…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Συμφωνείτε μαζί μου να τον εξαντλήσουμε σήμερα;
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Όχι. Να τον εξαντλήσουμε, διατηρώντας τα οκτώ λεπτά και να εντάξουμε στη συζήτησή μας και τα άρθρα που έχουμε να συζητήσουμε αύριο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Θα μπορούσα ευχαρίστως να συμφωνήσω μαζί σας, αν είχατε διαβουλευτεί με τους υπ’ αριθμόν 88, 89, 90, 91 και 92 εγγεγραμμένους. Όμως εσείς διαβουλευτήκατε εντός της Αιθούσης με συναδέλφους που είναι παρόντες και οι οποίοι είναι ο πρώτος, ο δεύτερος, ο τρίτος, ο πέμπτος, ο όγδοος εγγεγραμμένος να μιλήσει σήμερα. Αν ήταν παρόντες και οι συνάδελφοι που σας ανέφερα, που είναι εγγεγραμμένοι στο τέλος του καταλόγου, να είστε σίγουρος ότι επειδή θα ανησυχούσαν ότι δεν θα προλάβουν να μιλήσουν, θα δέχονταν τη μείωση του χρόνου.
Εγώ αποδέχομαι τη λογική της πρότασής σας, αλλά θα ήθελα να σας παρακαλέσω να αποδεχθείτε τη λογική της δικής μου πρότασης ως εξής: Να μειώσουμε το χρόνο στα πέντε λεπτά, να ολοκληρώσουμε τον κατάλογο σήμερα οπωσδήποτε και αύριο θα έχουμε μία μεγάλη άνεση. Οι συνάδελφοι που θα θελήσουν ή να επανέλθουν ή να αναφερθούν εκτενέστερα στη δεύτερη ενότητα των άρθρων -όπως πράγματι είπατε και είναι σωστό αυτό που λέτε, διότι, αν παρακολούθησε κάποιος τις ομιλίες των συναδέλφων επί της αρχής, θα είδε ότι οι περισσότεροι συνάδελφοι αναφέρονται στη δεύτερη ενότητα των άρθρων- αύριο θα έχουν μία άνεση να επανέλθουν σ’ αυτό το θέμα, αν δεν το έχουν εξαντλήσει σήμερα, διότι είδα ότι οι εισηγητές, τουλάχιστον από τις πρώτες ομιλίες που άκουσα, αναφέρθηκαν στην πρώτη ενότητα των άρθρων.
Θα ήθελα, λοιπόν, να σας παρακαλέσω να μην επιμείνετε σ’ αυτό. Να κάνουμε τον περιορισμό του χρόνου στα πέντε λεπτά και με ανοχή έξι λεπτά, να εξαντλήσουμε τον κατάλογο σήμερα και αύριο θα έχουμε όλη τη δυνατότητα να μιλήσουμε επί της συγκεκριμένης ενότητας, που πράγματι είναι η πιο ενδιαφέρουσα του νομοσχεδίου.
Ορίστε, κύριε Καστανίδη.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, παρά το γεγονός ότι είπατε πως αντιλαμβάνεστε τη λογική μου, ωστόσο πιστεύω ότι κατ’ οικονομία η λύση που πρότεινα, κυρίως μετά τη συζήτηση με τους συναδέλφους, θα μας εξυπηρετούσε καλύτερα. Αν θέλετε οπωσδήποτε να εξαντληθεί ο κατάλογος σήμερα, υπάρχουν δύο λύσεις: Η μία λύση είναι να μείνουμε αυστηρά στα οκτώ λεπτά και ας πάμε -αν χρειαστεί- και ξημερώματα. Ας θυμηθούμε και μέρες του 1981, 1982, 1983, 1984, δεν χάθηκε ο κόσμος.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Αν θα ήθελα να θυμηθώ μέρες του 1974, 1975, θα ήθελα να σας γνωστοποιήσω ότι για το Σύνταγμα του ’75 φεύγαμε στις 8 η ώρα το πρωί.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Πολύ ωραία!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Αναγνωρίζοντας το δίκαιο του αιτήματός σας και επανερχόμενος στη δική σας πρόταση, που έγινε κατά την πρώτη μέρα της συζήτησης του νομοσχεδίου και όπου πολύ σωστά είπατε ότι οι τροπολογίες και τα άρθρα που έχουν ενσωματωθεί, είναι ουσιαστικής σημασίας, ζητήσατε να υπάρξει μία άνεση χρόνου την Πέμπτη. Ας αφήσουμε, λοιπόν, στην αυριανή ημέρα να υπάρχει η άνεση του χρόνου που χρειάζεται και θα ήθελα να παρακαλέσω τους συναδέλφους να δεχθούν…
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Όπως το λέτε εσείς, θα ισχύσει αύριο νέος κατάλογος ομιλητών;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Βεβαίως.
Επομένως, μειώνεται ο χρόνος στα πέντε λεπτά, με ανοχή έξι λεπτών….
ΚΙΜΩΝ ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Τι θα θέλατε να προσθέσετε, κύριε Κουλούρη;
ΚΙΜΩΝ ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να σας παρακαλέσω πάρα πολύ, σαν παλιός κοινοβουλευτικός που είστε, να ρίχνετε τη ματιά σας εκτός από τους Κοινοβουλευτικούς Εκπροσώπους και τους Υπουργούς και στους Βουλευτές. Είστε παλιός κοινοβουλευτικός. Δεν είναι δυνατόν να τρώμε τόσες ώρες συζητώντας οι Υπουργοί με τους Κοινοβουλευτικούς Εκπροσώπους. Να ακούτε και τις άλλες προτάσεις.
Επειδή, λοιπόν, σ΄ αυτήν την περίπτωση συμφωνώ απόλυτα με την πρόταση του Κοινοβουλευτικού μας Εκπροσώπου, θέλω να πω ότι δεν είναι δυνατόν να περιορίζουμε το χρόνο σήμερα, που συζητάμε την ουσία των τροπολογιών, αυτών που αφορούν τον ΟΤΕ και το ασφαλιστικό και να συζητήσουμε αύριο την τροπολογία του κ. Έβερτ, που ουσιαστικά την έχει αποσύρει. Ας εξαντλήσουμε σήμερα τον κατάλογο. Η πρότασή μου είναι για τα έξι λεπτά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστώ. Έχετε δίκιο. Θα εξαντλήσουμε σήμερα τον κατάλογο, θα μείνουμε στα έξι λεπτά.
Συμφωνεί το Σώμα;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Συνεπώς, το Σώμα συμφώνησε.
Ο κ. Μπέζας έχει το λόγο για έξι λεπτά.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΕΖΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία -και αυτό προκύπτει από τη συζήτηση που έγινε τις προηγούμενες ημέρες στις αρμόδιες Επιτροπές Οικονομικών και Κοινωνικών Υποθέσεων, αλλά και από τη συζήτηση που γίνεται αυτές τις μέρες στην Ολομέλεια- ότι η συγκεκριμένη νομοθετική πρωτοβουλία της Κυβέρνησης για την Κεφαλαιαγορά, για το ασφαλιστικό των τραπεζών και τον ΟΤΕ, είναι μια νομοθετική πρωτοβουλία η οποία θα έλεγα ότι έχει τα χαρακτηριστικά μιας ρηξικέλευθης, διαρθρωτικής αλλαγής στο πεδίο της οικονομίας.
Έχω την εντύπωση ότι γι΄ αυτόν ακριβώς το λόγο υπάρχει μεγάλη αντίδραση από τους συναδέλφους της Αντιπολίτευσης. Διότι οι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης αντιλαμβάνονται ότι βρίσκονται μπροστά σε μια σημαντική διαρθρωτική αλλαγή και δεν έχουν να καταθέσουν τη δική τους εναλλακτική πρόταση, δεν έχουν τη δυνατότητα να αρθρώσουν μια εναλλακτική πολιτική πρόταση για τα προβλήματα που τίθενται σήμερα.
Αυτή είναι η πραγματικότητα. Διότι όλες αυτές τις μέρες στην Αίθουσα δεν ακούσαμε καμία εναλλακτική πολιτική πρόταση. Η θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης για απόσυρση των τροπολογιών δεν είναι θέση. Αυτό είναι μη θέση, είναι άρνηση.
Όλοι επομένως σ΄ αυτήν την Αίθουσα αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχει μια σκοπιμότητα γύρω από αυτές τις αντιπολιτευτικές εξάρσεις. Όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι επειδή οι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης δεν έχουν συγκεκριμένη γραμμή ή μάλλον –για την ακρίβεια- επειδή έχουν πολλές γραμμές, αλλά δεν έχουν μια συγκεκριμένη εναλλακτική πρόταση, αυτήν την έλλειψή τους προσπαθούν να την καλύψουν με μια άγονη αντιπαράθεση, προσπαθούν να την καλύψουν με άφθονες δόσεις λαϊκισμού και δημαγωγίας. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Η αντιπαράθεσή σας, κύριοι συνάδελφοι, είναι αντιπαράθεση για την αντιπαράθεση, είναι αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση.
Πρέπει να σας πω και κάτι άλλο. Δεν ενδιαφέρεστε μόνο εσείς για τους τραπεζοϋπαλλήλους, για τους εργαζομένους. Δεν μπορείτε να μονοπωλείτε εσείς το ενδιαφέρον για τους εργαζόμενους. Για τους εργαζόμενους ενδιαφερόμαστε πρώτιστα εμείς, διότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι, οι χαμηλόμισθοι, οι χαμηλοσυνταξιούχοι, οι τραπεζοϋπάλληλοι, οι αγρότες ψήφισαν εμάς, διότι έζησαν, βίωσαν στο πετσί τους τα προηγούμενα χρόνια τα πεπραγμένα των κυβερνήσεων Σημίτη.
Μου προκαλεί μάλιστα εντύπωση ότι αυτή η άγονη αντιπαράθεση γίνεται και από ανθρώπους, οι οποίοι έχουν διατελέσει στο παρελθόν σε καίριες κυβερνητικές θέσεις και οι οποίοι, λόγω ακριβώς αυτού του γεγονότος, όφειλαν να έχουν μια συγκεκριμένη θέση, μια συγκεκριμένη άποψη για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το ασφαλιστικό σύστημα, ιδιαίτερα το ασφαλιστικό σύστημα των τραπεζών.
Ευτυχώς βέβαια που υπάρχουν και κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις, όπως αυτή του συναδέλφου κ. Μπένου, ο οποίος αναρωτήθηκε προχθές, σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα, εάν το κόμμα του βρίσκεται σε παραλογισμό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η νομοθετική πρωτοβουλία της Κυβέρνησης πολύ επιγραμματικά κινείται πάνω σε τέσσερις βασικούς άξονες, έχει τέσσερις βασικούς στόχους.
Πρώτον, διασφαλίζεται και για το άμεσο αλλά και για το απώτερο μέλλον η καταβολή των συντάξεων. Και όχι μόνο διασφαλίζεται η καταβολή των συντάξεων, αλλά διασώζονται και συγκεκριμένες τράπεζες, όπως είναι η Εμπορική Τράπεζα και η Αγροτική Τράπεζα, οι οποίες υποχρεούνται να αποτυπώνουν πλέον, με βάση τα διεθνή λογιστικά πρότυπα, στους ισολογισμούς τους τις ασφαλιστικές τους υποχρεώσεις. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Θα οδηγούμασταν σε κλείσιμο αυτών των τραπεζών, εκτός βέβαια εάν θέλετε να κλείσουν κάποιες τράπεζες και να συνεχίσουν να λειτουργούν κάποιες άλλες τράπεζες. Εάν συμβαίνει αυτό, πείτε το καθαρά και μην κρύβεστε πίσω από αντιπολιτευτικές κορόνες, οι οποίες δεν έχουν κανένα ουσιαστικό περιεχόμενο.
Δεύτερος σημαντικός στόχος της κυβερνητικής παρέμβασης: Εξυγιαίνεται το τραπεζιτικό σύστημα και διασφαλίζονται ίσοι όροι λειτουργίας για όλες τις τράπεζες.
Ο τρίτος στόχος είναι ο εξής: Δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για μια συνολικότερη αντιμετώπιση του ασφαλιστικού προβλήματος της χώρας. Ο Υπουργός Οικονομίας στην προχθεσινή συνεδρίαση είπε κάτι το οποίο εγώ το θεωρώ συνταρακτικό. Είπε ότι εάν σήμερα το έλλειμμα του ασφαλιστικού συστήματος είναι στο 4,1% του ΑΕΠ, το 2030 το έλλειμμα αυτό θα έχει διπλασιαστεί, θα φθάσει στο 8,3% του ΑΕΠ. Πρέπει, λοιπόν, να αφήσουμε να συνεχίζεται αυτή η κατάσταση στο όνομα μιας μικροπολιτικής αντιπαράθεσης; Πρέπει να αφήσουμε να καταρρεύσει το ασφαλιστικό σύστημα στη χώρα; Όχι.
Αναγκαστικά εφαρμόζουμε αυτόν το νόμο, τον 3029, διότι αυτήν τη στιγμή μπροστά μας υπάρχει το επείγον ζήτημα του ασφαλιστικού των τραπεζών, αλλά με βάση το νόμο Ρέππα δεν μπορούμε να πάμε σε μια συνολική διευθέτηση του ασφαλιστικού προβλήματος της χώρας. Γι’ αυτό η Κυβέρνηση ξεκινά έναν μακρόπνοο διάλογο μέσα από τη σύσταση Ειδικής Διακομματικής Επιτροπής για την αναμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος.
Ο τέταρτος στόχος είναι ότι βρίσκουμε τη «χρυσή τομή» για την αντιμετώπιση του προβλήματος που υπάρχει στον ΟΤΕ. Εκτός απ΄ αυτήν τη λύση που εμείς προωθούμε και που συμφωνήσανε οι εργαζόμενοι, δύο άλλες εναλλακτικές λύσεις υπήρχαν: Ή να πηγαίναμε σε χρεοκοπία του οργανισμού ή να πηγαίναμε σε απολύσεις χιλιάδων εργαζομένων. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Αν λοιπόν θέλατε μία απ΄ αυτές τις δύο λύσεις, πείτε το και αυτό ξεκάθαρα και μην απειλείτε τους συνδικαλιστές σας με διαγραφές.
Και τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, –ένα λεπτό δώστε μου- με μία αναφορά σχετικά και με τον ισχυρισμό του ΠΑΣΟΚ ότι εμείς είμαστε το κόμμα των τραπεζιτών και ότι εμείς ευνοούμε τους τραπεζίτες. Εγώ δεν είμαι και ο πλέον αρμόδιος γι’ αυτά, αλλά διάβασα μία συνέντευξη του κ. Αράπογλου προχθές σε μια οικονομική εφημερίδα. Ποιοι είναι, λοιπόν, οι τραπεζίτες; Μήπως είναι οι εκατόν εβδομήντα χιλιάδες μικρομέτοχοι της Εθνικής Τράπεζας; Ο κ. Αράπογλου και ο κ. Προβόπουλος, δεν είναι ιδιοκτήτες τραπεζών. Το 63% των μετοχών της Εθνικής και το 85% των μετοχών της Αγροτικής, είτε ανήκουν στο δημόσιο –για την Αγροτική- είτε από πίσω τους βρίσκονται –για την Εμπορική- μικρομέτοχοι, βρίσκονται ασφαλιστικά ιδρύματα, βρίσκονται οργανισμοί, βρίσκεται, δηλαδή, η ίδια η ελληνική κοινωνία. Άρα ποιους τραπεζίτες ευνοούμε; Πού τους είδατε τους τραπεζίτες;
Επειδή αυτή είναι η πραγματικότητα, εδώ τίθεται ένα άλλο θέμα, ένα άλλο εύλογο ερώτημα. Οι παρεμβάσεις της Κυβέρνησης έχουν σκοπό να κρατήσουν ζωντανές στον ανταγωνισμό κρατικές τράπεζες, τράπεζες οι οποίες είναι δημοσίου συμφέροντος.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε, σας παρακαλώ.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΕΖΑΣ: Ολοκληρώνω μ΄ αυτήν τη λέξη, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Μία λέξη μόνο.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΕΖΑΣ: Πώς είναι, λοιπόν, δυνατόν κόμματα της Αντιπολίτευσης, και μάλιστα κόμματα τα οποία επαίρονται ότι είναι προοδευτικά και δημοκρατικά, να αντιτίθενται σε ρυθμίσεις οι οποίες έχουν σκοπό να κρατήσουν ζωντανή την κρατική παρουσία στον τραπεζιτικό κλάδο; Αυτό και αν είναι θέατρο του παραλόγου! Μου φαίνεται, λοιπόν, ότι το ΠΑΣΟΚ εξακολουθεί να σύρεται, όπως είπε και ο Αρχηγός του, από συντεχνιακά συμφέροντα. Και αυτό είναι άσχημο όχι μόνο για το ΠΑΣΟΚ. Αυτό είναι άσχημο κυρίως για τη χώρα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε.
Ο συνάδελφος κ. Λωτίδης έχει το λόγο.
Γιατί δεν μιλάτε από κάτω; Καλύτερα θα είναι. Χάνετε χρόνο έτσι.
ΛΑΖΑΡΟΣ ΛΩΤΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, δεν έχουμε το δικαίωμα επιλογής για το αν θα μιλήσουμε από κάτω ή από πάνω;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Όχι. Διότι το άρθρο 66 του Κανονισμού, όπως γνωρίζετε, λέει ότι αν είναι κάτω από οκτώ λεπτά…
ΛΑΖΑΡΟΣ ΛΩΤΙΔΗΣ: Δεν ξέρω τι λέει το άρθρο 66 του Κανονισμού, αλλά…
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Κύριε Πρόεδρε,…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Κυρία Παπακώστα, γιατί διαμαρτύρεστε;
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Λέω, κύριε Πρόεδρε, ότι ο Κανονισμός το λέει βέβαια. Είναι όμως καλύτερο για το κύρος των Βουλευτών να μιλάνε από το Βήμα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Εγώ είμαι εδώ για να εφαρμόζω τον Κανονισμό.
ΛΑΖΑΡΟΣ ΛΩΤΙΔΗΣ: Το κύρος των Βουλευτών βεβαίως δεν εξαρτάται από το εάν αυτοί θα ομιλήσουν από κάτω ή από πάνω, αλλά από το τι θα πουν.
Αγαπητοί συνάδελφοι, κύριοι της Κυβέρνησης, το να επιχειρήσει κάποιος να παρακολουθήσει και να κατανοήσει τις υποτιθέμενες προσπάθειες της Κυβέρνησης, για μεταρρύθμιση, συνολικά στην οικονομία, είναι ιδιαίτερα δύσκολο. Θα έλεγα ότι είναι σαν να προσπαθεί κάποιος να τετραγωνίσει τον κύκλο. Δεν μπορεί να παρακολουθήσει τις συνεχείς και αλληλοσυγκρουόμενες μεταμορφώσεις και αλλαγές.
Από την απάθεια των πρώτων μηνών, από την αδράνεια, περάσαμε σε μια λογική ότι κυβερνάμε, τρέχουμε, έτσι, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς σχέδιο, χωρίς όραμα, χωρίς προοπτική. Μέχρι και την τελευταία στιγμή, όπως είπαν πολλοί συνάδελφοι, γίνονται συσκέψεις επί συσκέψεων, προκειμένου να καλύψουνε τα καινούργια προβλήματα τα οποία αναφύονται, προκειμένου να ικανοποιήσουν όλους όσους με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, και στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας, –και δεν είναι λίγοι αυτοί- εγείρουν διάφορες επιφυλάξεις και ενστάσεις.
Αγαπητοί συνάδελφοι, το τελευταίο διάστημα αναπτύσσεται μια ιδιαίτερα επικίνδυνη για την κοινωνική συνοχή θεωρία των ρετιρέ. Μια θεωρία η οποία δείχνει πραγματικά το πόσο πρόχειρα σχεδιάζεται η λεγόμενη «μεταρρύθμιση» είναι ότι ενώ η Κυβέρνηση καταγγέλλει τα ρετιρέ, την ίδια στιγμή καλεί τους πολίτες να χρυσοπληρώσουν αυτούς που ονομάζει «ρετιρέ», δηλαδή τους υπαλλήλους του ΟΤΕ. Γιατί; Διότι είχε ανάγκη από μία δήθεν οικονομική επιτυχία και υποχρεούται αυτήν την επιτυχία να τη χρυσοπληρώσει στην κυριολεξία υπονομεύοντας το μέλλον του οργανισμού.
Γιατί πέρα από τη μεταφορά στις πλάτες των πολιτών, αγαπητοί συνάδελφοι, του κόστους αυτής της δήθεν μεταρρύθμισης, υπονομεύεται και το αύριο του οργανισμού. Μάλιστα μοναδικός σας στόχος, όπως με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχει ειπωθεί ή έχει γραφεί, είναι η πώληση του οργανισμού. Αναφέρθηκαν μάλιστα και γνωστές μεγάλες ξένες εταιρείες, οι οποίες θα τον αγοράσουν.
Καταθέσατε νύχτα τροπολογία, προκειμένου να αλλάξετε τον τρόπο σύνθεσης της Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών για να γίνει πιο φιλική προς το νέο ιδιοκτήτη και μάλιστα αυτή η τροπολογία κατατέθηκε νύχτα, Παρασκευή μάλιστα βράδυ. Αναφέρομαι εδώ σ΄ αυτήν την τροπολογία, όπως και σε μια σειρά άλλες οι οποίες κατατίθενται την Παρασκευή μετά το μεσημέρι που κλείνει η Βουλή ή Σάββατο ή Κυριακή, γιατί δεν ξέρω τι εμμονή είναι αυτή να κατατίθενται τροπολογίες Παρασκευή βράδυ, Σάββατο, Κυριακή. Δεν ξέρω πώς μπορούμε να το ερμηνεύσουμε. Πάντως, οι ιστορικοί του μέλλοντος και όχι μόνο, αλλά και άλλες επιστήμες, πρέπει να ασχοληθούν μ΄ αυτό το φαινόμενο.
Όλα αυτά συμβαίνουν ενώ στην Ευρώπη, αγαπητοί συνάδελφοι, οι εξελίξεις δεν είναι ιδιαίτερα θετικές. Έρχεται πιο κοντά ο χρόνος που θα κληθεί η χώρα μας να προχωρήσει στην ανάπτυξή της με δικούς της χρηματοοικονομικούς πόρους. Με τον τρόπο αυτό, όπως είπα και πιο πριν και με τον τρόπο που εσείς αντιμετωπίζετε τον ΟΤΕ, υπονομεύετε το αύριο.
Τα ίδια ακριβώς συμβαίνουν και με το ασφαλιστικό. Εδώ ων ουκ έστιν αριθμός από τις παλινωδίες, τις αντιφάσεις, τα «είπα-ξείπα», δεν γνωρίζει η δεξιά τι ποιεί η αριστερά! Να ξεκινήσουμε και να πούμε για το νόμο Ρέππα, τον οποίο καταψηφίσατε. Σήμερα ακούγονται διάφορα από πολλές πλευρές της Κυβέρνησης, τη μία μέρα βεβαίως λέγεται άλλο για το νόμο Ρέππα, την επομένη κάτι άλλο, ανακαλείτε, επαναφέρετε και πάει λέγοντας.
Πρώτον, είχαμε την προεκλογική περίοδο –δεν χρειάζεται νομίζω να κάνω ιδιαίτερη αναφορά- όπου όταν αποκαλύφθηκε το πραγματικό σας πρόγραμμα για το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας, υπήρξε η σκηνοθετική παρουσία του Πρωθυπουργού με τα περίφημα τρία «δεν» που αναλύθηκαν από άλλους συναδέλφους.
Δεύτερον –για να δούμε τις αντιφάσεις και ότι δεν έχετε σχέδιο- στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, αφού είχατε κερδίσει τις εκλογές, ο Πρωθυπουργός διαβεβαιώνει «δεν θα πειράξουμε το ασφαλιστικό σύστημα».
Τρίτον, η ΕΤΑΤ, οι αρμόδιοι Υπουργοί, ο κ. Παναγιωτόπουλος, ο κ. Αλογοσκούφης εξόρκιζαν κάθε φορά που γινόταν ερώτηση ή αναφορά στο θέμα του ασφαλιστικού συστήματος. Και, ω του θαύματος, ξεκινάμε με το ασφαλιστικό των τραπεζών και γίνεται λόγος για τα διεθνή λογιστικά πρότυπα, λες και τα διεθνή λογιστικά πρότυπα δεν γνώριζαν ότι πρέπει να ξεκινήσουν τον Οκτώβρη, το Νοέμβρη, το Δεκέμβρη, το Γενάρη, το Φλεβάρη και πάει λέγοντας.
Ενδιάμεσα βεβαίως είχαμε, αγαπητοί συνάδελφοι, τη γνωστή ασυνεννοησία μεταξύ του κ. Αλογοσκούφη και του κ. Παναγιωτόπουλου για το αν υπάρχει ή όχι θέμα ασφαλιστικού, για το αν ισχύει ή όχι το θέμα του νόμου Ρέππα. Όλα αυτά είναι αντιφάσεις.
Στη συνέχεια ανακαλύψατε την ΟΚΕ, η οποία ακολούθως χάθηκε, τη συζήτηση στη Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής και πάει λέγοντας. Βεβαίως, μπορεί να μου πει κάποιος πώς μπορείς να έχεις τόσο μεγάλες απαιτήσεις από μία Κυβέρνηση και από δύο Υπουργούς, οι οποίοι δεν μπορούν να λύσουν το πότε θα εορταστεί η μέρα της Πρωτομαγιάς, αν θα είναι τη μία ή την άλλη μέρα και πώς θα εορταστεί. Ελπίζω από του χρόνου, αγαπητοί συνάδελφοι, να καταφέρετε να συνεννοηθείτε και να μην υπάρξει για το θέμα αυτό πρόβλημα.
Αγαπητοί συνάδελφοι, δεν αντιμετωπίζετε τα πράγματα σοβαρά. Παίζετε με θέματα προσπαθώντας να εξασφαλίσετε και τη δημόσια υποστήριξη του κ. Μητσοτάκη και να διαχειριστείτε τις αντιρρήσεις και τις ενστάσεις του κ. Έβερτ. Απ’ ό,τι άκουσα σήμερα με δήλωσή του επανέρχεται ο κ. Έβερτ και λέει αυτά που κατά κόρον γράφονται και λέγονται σ΄ αυτήν την Αίθουσα τις τελευταίες ημέρες, ότι δηλαδή εξυπηρετείτε συμφέροντα ιδιωτικών τραπεζών και αναφέρεται μάλιστα και σε συγκεκριμένη τράπεζα και το λέει ευθέως.
Δεν ξέρω αν αυτά που λέει ο κ. Έβερτ έχουν βάση ή όχι, αλλά σε κάθε περίπτωση είναι κοινό μυστικό στους παροικούντες και σ΄ αυτήν την Ιερουσαλήμ, αλλά και έξω απ΄ αυτήν.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Αγαπητοί συνάδελφοι, επί της ουσίας είναι βέβαιον ότι μεταφέρεται και καλείται το ΙΚΑ –οι πάντες το λένε αυτό- να πληρώσει τα σπασμένα, αυτά τα οποία θα πρέπει να πληρώσουν οι τράπεζες. Βεβαίως το λέει η ΓΣΕΕ, το λέει η ΟΤΟΕ, το γράφουν οι εφημερίδες, το λένε οι τράπεζες, το λέει ο κ. Έβερτ, το λέμε εμείς. Δεν υπάρχει ένας που να μην το λέει, εκτός από εσάς οι οποίοι λέτε ότι δεν θα υπάρξει καμία επιβάρυνση.
Και το απλοϊκό ερώτημα είναι: Αφού λοιπόν, είστε τόσο βέβαιοι, για να κατατροπώσετε όλους αυτούς που δεν σας πιστεύουν και εμάς, γιατί δεν προχωρήσατε σε αναλογιστικές μελέτες; Η απάντηση είναι πολύ απλή. Γιατί θα ήταν βέβαιο το αποτέλεσμα των αναλογιστικών μελετών αν θα προχωρούσατε, το οποίο βεβαίως θα ήταν αρνητικό και θα έδειχνε πού πραγματικά είναι το πρόβλημα. Ενώ τώρα γενικώς, αορίστως επιδίδεστε σε μια γενικόλογη αναφορά ώστε δεν πρόκειται να υπάρξει …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
ΛΑΖΑΡΟΣ ΛΩΤΙΔΗΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Πέραν δε τούτου, όπως είναι γνωστό, αγαπητοί συνάδελφοι, θα υπάρξει και ειδική επιβάρυνση 1% του δημόσιου χρέους από τον τρόπο με τον οποίο προσπαθείτε να «λύσετε» το θέμα του ασφαλιστικού των τραπεζών με αποτέλεσμα να θεωρείται πέραν του βεβαίου ότι το Σεπτέμβρη με Οκτώβρη θα υπάρξουν και νέα φοροεισπρακτικά μέτρα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Παρακαλώ, κύριε συνάδελφε, ολοκληρώστε.
ΛΑΖΑΡΟΣ ΛΩΤΙΔΗΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Τελειώνετε, αλλά δεν τελειώνετε.
ΛΑΖΑΡΟΣ ΛΩΤΙΔΗΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Αγαπητοί συνάδελφοι, μετά από όσα ειπώθηκαν και λέγονται και όσα θα επακολουθήσουν νομίζω ότι, αν πραγματικά θέλετε να δείξετε καλοπιστία ότι θέλετε να αντιμετωπίσετε τα υπαρκτά και συγκεκριμένα προβλήματα του ασφαλιστικού ζητήματος της χώρας, δεν έχετε παρά –όπως είπε προηγουμένως και ο Κοινοβουλευτικός μας Εκπρόσωπος- να αποσύρετε το νομοσχέδιο προκειμένου να γίνει επί της ουσίας διάλογος, όπως όχι μία και δύο, αλλά πολλές φορές έχει ζητήσει και η ΟΤΟΕ.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε.
Ο συνάδελφος κ. Μπούρας έχει το λόγο.
Κύριε Μπούρα, θα ήθελα από εσάς να ξεκινήσουμε τουλάχιστον το χρόνο κανονικά γιατί κάναμε τη μείωση, αλλά τελικά μείωση δεν βλέπω.
Ορίστε, έχετε το λόγο.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Παρακολουθώντας με πολύ επιμέλεια όλες αυτές τις μέρες τόσο στις πολύωρες συνεδριάσεις της Διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών και Κοινωνικών Υποθέσεων, όσο και εδώ στην Ολομέλεια σε ένα συμπέρασμα καταλήγω ανεπιφύλακτα: Ότι όλοι εσείς, αγαπητοί συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, στο σύνολό του το κόμμα σας έχετε επιλεκτική μνήμη και αναδρομική ευαισθησία. Θυμάστε όποτε θέλετε και τώρα σας πιάνει και η ευαισθησία για το ΙΚΑ. Βέβαια δεν έχω πολύ χρόνο για να θυμηθώ με παραδείγματα και να ακούσει και ο ελληνικός λαός πού καταντήσατε αυτό το ΙΚΑ, για το οποίο σήμερα κόπτεστε.
Όλες αυτές τις μέρες δεν έχουμε ακούσει τίποτα εδώ πέρα συγκεκριμένο. Αοριστίες, αφορισμούς, ψεύδη. Θέλετε να διαβάζετε και το δικό σας νόμο, το νόμο Ρέππα.
Και αλήθεια εγώ θέτω ένα ερώτημα. Διαβάζοντας και ξαναδιαβάζοντας τα ενενήντα τρία ονόματα που έχουν γραφεί να μιλήσουν, δεν βρίσκω το όνομα «Ρέππας». Όταν μάλιστα ο ένας στους δύο κάνει αναφορά στο νόμο 3029, έχω την εντύπωση …
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ: Μίλησε χθες το βράδυ αργά.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Δεν τον είδα …
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ: Μίλησε, μόνο που είχατε φύγει.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Εντάξει, είχα φύγει.
Εκείνο το οποίο θέλω να πω είναι ότι δεν ξέρετε τι θέλετε. Δεν έχετε θέσεις. Σέρνεστε πότε στην τροπολογία και πότε –όπως πριν από λίγο ο κ. Λωτίδης- στο τι είπαν ο κ. Έβερτ, ο κ. Δραγασάκης ή ο κ. Μάνος.
Άλλα λέτε μεταξύ σας, άλλα διατυπώνετε, αλλά κανείς όμως δεν αναλογίζετε τα λόγια τα οποία σας είπε ο δικός σας σύντροφος, το δικό σας στέλεχος, ο δικός σας Βουλευτής ο πρώην Υπουργός σας, ο κ. Μπένος, ο οποίος έθεσε το δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων και μίλησε ξεκάθαρα για τη στρουθοκαμηλική πολιτική σας. Για σας μίλησε, για το κόμμα το δικό σας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σημείωσα πάρα πολλά πράγματα από εκλεκτούς συναδέλφους της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Μας μίλησε, μάλιστα, το πρωί ο κ. Φλωρίδης και για τον κ. Στουρνάρα και για το διάλογο που έκανε. Βέβαια, ξέχασε να πει, αλλά θα θυμίσω εγώ ότι δύο χρόνια έκανε διάλογο ο κ. Στουρνάρας ως Πρόεδρος της Εμπορικής και πουθενά δεν κατέληξε.
Εκείνο το οποίο, όμως, θέλω να διαβάσω από την εφημερίδα «ΠΑΡΩΝ» της 19ης Ιουνίου 2005, είναι ότι, όταν σε μία ερώτηση στην τελευταία γενική συνέλευση της Εμπορικής Τραπέζης τον ρώτησα τι έγιναν τα 273.000.000.000 δραχμές, τα οποία εισέπραξε η Εμπορική από την πώληση της Ιονικής, απήντησε συγκεκριμένα «τα επενδύσαμε στο Χρηματιστήριο και τα χάσαμε». Αυτή η παράγραφος είναι χαρακτηριστική και συνδέεται απόλυτα με το νομοσχέδιο, το οποίο συζητάμε σήμερα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση προχωρά με σχέδιο, προγραμματισμό και ουσία στην αντιμετώπιση ενός μεγάλου προβλήματος που έμενε σε εκκρεμότητα για πολλά χρόνια, του ασφαλιστικού των τραπεζοϋπαλλήλων, ιδιαίτερα των κρατικών τραπεζών. Το πρόβλημα έφτασε στο απώτερο όριό του λόγω της εφαρμογής των διεθνών λογιστικών προτύπων από το 2005 και η αντιμετώπισή του δεν μπορούσε να περιμένει άλλο.
Προκειμένου να διασφαλιστεί η καταβολή των συντάξεων και να στηριχθούν οι κρατικές τράπεζες, η Κυβέρνηση, αφού ενθάρρυνε το διάλογο μεταξύ τραπεζών και τραπεζοϋπαλλήλων, εφαρμόζει με συνέπεια τις προεκλογικές της δεσμεύσεις για την κοινωνική ασφάλιση.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Όσον αφορά την κύρια σύνταξη, εφαρμόζουμε το άρθρο 5, παράγραφος 2 και με τίτλο –για να το θυμάστε- «ΙΚΑ – ΕΤΑΜ - Εντασσόμενοι Κλάδοι». Και βέβαια, στις εντασσόμενες τότε περιπτώσεις και τα ταμεία, εμπεριέχεται η Εμπορική, η Αγροτική, η ΕΤΒΑ και τα ταμεία για τα οποία μιλάμε σήμερα, αυτά των κρατικών τραπεζών, γιατί οι ιδιωτικές τράπεζες ασφαλίζουν το προσωπικό τους στο ΙΚΑ, όπως όλος ο κόσμος ξέρει.
Σημειώνω δε, επειδή τα ξεχνάτε εύκολα, και την παράγραφο 2γ του άρθρου 4 του ν. 3029 –επειδή σας πιάνουν τα κλάματα για το ΙΚΑ- που λέει επί λέξει «αν ενταχθούν σταδιακώς στο ΙΚΑ - ΕΤΑΜ...» -ο δικός σας νόμος, ο ν. 3029 το λέει- «...και άλλα ταμεία, το κράτος αναλαμβάνει την κάλυψη των ελλειμμάτων των ταμείων αυτών».
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Για να μη στρουθοκαμηλίζετε, λοιπόν, όπως με έμφαση σας εγκάλεσε ο κ. Μπένος, εμείς προχωράμε στη λύση, η οποία προωθείται σήμερα και αφορά αποκλειστικά τις επικουρικές συντάξεις των τραπεζοϋπαλλήλων και αποτελεί σημαντική διαρθρωτική αλλαγή.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
Δεν προκύπτει επιπλέον επιβάρυνση του ΙΚΑ ούτε του ΕΤΕΑΜ, αφού τις υποχρεώσεις τις αναλαμβάνουν εξ ολοκλήρου οι τράπεζες. Δεν θίγονται ώριμα συνταξιοδοτικά δικαιώματα και οδηγούν στο σωστό ανταγωνισμό και στη διασφάλιση των συντάξεων των συνταξιούχων τραπεζοϋπαλλήλων, αλλά και των εργαζομένων όλων των γενεών.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Μπούρα.
Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Πετσάλνικος.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ (Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο που συζητούμε σήμερα εδώ και ειδικά οι διατάξεις που αφορούν το ασφαλιστικό των εργαζομένων στις τράπεζες, όπως επίσης και οι διατάξεις που αφορούν τη μαζική συνταξιοδότηση έξι χιλιάδων εργαζομένων του ΟΤΕ με την εθελούσια έξοδο, καθώς και η διάταξη που αφορά την κατάργηση ουσιαστικά της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων ως ανεξάρτητης αρχής, διαλύουν και τις τελευταίες ψευδαισθήσεις όσων πριν από τις εκλογές του Μάρτη του 2004 είχαν πιστέψει ότι η Νέα Δημοκρατία θα ήταν μια κυβέρνηση και ο κ. Καραμανλής θα ήταν ένας Πρωθυπουργός του μεσαίου χώρου. Ότι θα ήταν μια κυβέρνηση και ένας Πρωθυπουργός με συγκεκριμένο σχέδιο, όχι μόνο για περισσότερη ανάπτυξη, όπως υποσχόταν τότε στον ελληνικό λαό, αλλά μια κυβέρνηση και ένας Πρωθυπουργός που θα επετύγχανε μεγαλύτερη, περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη.
Οι ρυθμίσεις αυτές που συζητάμε αποδεικνύουν, όχι μόνο την έλλειψη ενός συνολικού στρατηγικού σχεδίου για τη χώρα, αλλά οι ρυθμίσεις αυτές αποκαλύπτουν και τις βασικές επιλογές της σημερινής Κυβέρνησης, του κ. Καραμανλή, επιλογές που εκφράζουν ένα βαθύτατο συντηρητισμό και εκφράζουν ανάγλυφα την έλλειψη κοινωνικής ευαισθησίας. Είναι τα ίδια χαρακτηριστικά των πολιτικών που εφαρμόστηκαν και σε μια άλλη περίοδο, σχετικά πρόσφατη, στην περίοδο 1989-1993, τότε που τη χώρα κυβέρνησε πάλι η Νέα Δημοκρατία, η Κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη.
Ειδικότερα με την υπαγωγή των ταμείων κύριας ασφάλισης των εργαζομένων στις τράπεζες στο ΙΚΑ και την υπαγωγή των επικουρικών ταμείων στο Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης Τραπεζοϋπαλλήλων, η Κυβέρνηση προχωράει συνειδητά, όχι μόνο στην υπονόμευση της βιωσιμότητας του ΙΚΑ που θα επιβαρυνθεί με αύξηση ελλείμματος τουλάχιστον 500.000.000 ευρώ το χρόνο -9.000.000.000 ευρώ συνολικά, όπως λέει ο διοικητής του ΙΚΑ κ. Βαρθολομαίος, τοποθετημένος από τη σημερινή Κυβέρνηση στη θέση αυτή- αλλά επιδιώκει και μια τεράστια αναδιανομή του πλούτου υπέρ των ολίγων. Εδώ έχουμε νομοθέτηση αναδιανομής πλούτου υπέρ των ιδιοκτητών και των μεγαλομετόχων τραπεζών, ιδιωτικών τραπεζών επίσης, κύριοι συνάδελφοι, και σε βάρος του κοινωνικού συνόλου, των εργαζομένων, του Έλληνα φορολογούμενου.
Γιατί τι άλλο σημαίνει ότι μειώνεται -όπως προβλέπει το νομοσχέδιο- έως και 50% η εργοδοτική εισφορά των εργοδοτών τραπεζών, ενώ το ΙΚΑ, δηλαδή, ο προϋπολογισμός, καλείται να επιβαρυνθεί με 9.000.000.000 ευρώ και συνολικά το κόστος για το δημόσιο θα ανέλθει στα 13,5 δισεκατομμύρια ευρώ;
Είπατε, κύριοι συνάδελφοι, ότι αυτοί είναι ισχυρισμοί από πλευράς του ΠΑΣΟΚ. Μα, δεν είναι ισχυρισμοί δικοί μας. Είναι ισχυρισμοί των δικών σας συνδικαλιστών. Χθες ο εκπρόσωπος των εργαζομένων στο ΙΚΑ της ΔΑΚΕ, ο κ. Σμυρλής, είπε ότι αν δεν ξεκαθαριστεί ποιος θα αναλάβει το κόστος, τότε θα υπάρξει απαξίωση της δημόσιας ασφάλισης.
Το ίδιο κοινωνικά άδικη, όμως, είναι και η ρύθμιση για την εθελούσια έξοδο των έξι χιλιάδων υπαλλήλων από τον ΟΤΕ, αφού σημαντικό μέρος του κόστους δεν επιβαρύνει την επιχείρηση του ΟΤΕ, αλλά το κόστος αυτό το αναλαμβάνει ο κρατικός προϋπολογισμός. Δηλαδή πάλι επιβαρύνεται ο Έλληνας φορολογούμενος.
Είναι, όμως, αυτό το μέτρο και αντιαναπτυξιακό για τον ΟΤΕ, γιατί σημαίνει τυφλή μαζική έξοδο χιλιάδων στελεχών με εξειδικευμένες γνώσεις, στα οποία ο ΟΤΕ είχε επενδύσει επί χρόνια για κατάρτιση, επιμόρφωση, εξειδικευμένες γνώσεις. Είναι στελέχη που θα αξιοποιηθούν στον ιδιωτικό τομέα με την πρόωρη αποχώρησή τους, συνταξιοδότησή τους από τον ΟΤΕ, άρα θα καταλάβουν θέσεις εργασίας που θα μπορούσαν να καταλάβουν άλλοι, νεότεροι επιστήμονες, πτυχιούχοι κλπ..
Τέλος, είναι όμως χαρακτηριστική και η φιλοσοφία της ρύθμισης για την Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών, της οποίας ο ρυθμιστικός, εποπτικός και ελεγκτικός ρόλος είχε ενισχυθεί με το ν. 2867/2000. Είναι μια φιλοσοφία αυτή η ρύθμιση που αποδεικνύει μια βαθιά περιφρόνηση των θεσμών που είχαν ως στόχο τη διαφάνεια με τη λειτουργία αυτής της επιτροπής ως ανεξάρτητης αρχής, μιας ανεξάρτητης αρχής που τα μέλη της δεν διορίζονταν βέβαια από την Κυβέρνηση, αλλά έπρεπε να υπάρχει ομοφωνία της Διάσκεψης των Προέδρων, άρα μιας ανεξάρτητης αρχής που δεν υπάκουε -γιατί έτσι πρέπει να λειτουργούν για να εξασφαλίζουν τη διαφάνεια οι ανεξάρτητες αρχές- στα κελεύσματα της εκάστοτε κυβέρνησης.
Τώρα την καταργείτε ως ανεξάρτητη αρχή. Πού είναι οι μεγαλοστομίες περί διαφάνειας που ακούμε επί δεκαπέντε με δεκαέξι μήνες και που ακούγαμε πριν από τις εκλογές; Θέλετε να ελέγξετε την ανεξάρτητη μέχρι σήμερα αυτή εθνική αρχή τηλεπικοινωνιών.
Επίσης ακούσαμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι και χθες βράδυ στην Αίθουσα αυτή τον κύριο Πρωθυπουργό, τον κ. Καραμανλή, να λέει ότι «δεν μπορεί να καθορίζεται το μέλλον του τόπου από τα κλαμπ των προνομιούχων», ότι «δεν συμβιβαζόμαστε» -ως Κυβέρνηση εννοούσε ο κ. Καραμανλής- «με τα συμφέροντα που θέλουν να κρατούν τον τόπο στο χθες».
Ποιοι είναι, λοιπόν, οι προνομιούχοι σ’ αυτόν τον τόπο; Οι εργαζόμενοι στις τράπεζες, οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, στις εργασιακές σχέσεις των οποίων και στις συνθήκες εργασίας των οποίων ετοιμάζεσθε να παρέμβετε βίαια με την ελαστικοποίηση του ωραρίου εργασίας; Είναι προνομιούχοι οι μικρέμποροι και οι καταστηματάρχες που ομόφωνα απορρίπτουν την απόφασή σας για διεύρυνση του ωραρίου των καταστημάτων;
Είναι προνομιούχοι οι συνταξιούχοι του ΙΚΑ, στα θεμέλια του οποίου βάζετε βόμβα με τις αποφάσεις που περιλαμβάνονται σε αυτό το νομοσχέδιο;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι μεταρρυθμιστικές τομές αυτά τα μέτρα, αλλά η απόδειξη ότι η σημερινή Κυβέρνηση κάνει ό,τι είχε επιχειρήσει και είχε κάνει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κατά την περίοδο 1989-1993 σαν να μην έχουν περάσει δεκατέσσερα ολόκληρα χρόνια.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, ολοκληρώνω σε ένα λεπτό.
Βεβαίως, μιλήσατε πολύ για διαπλοκή. Παρακολουθώ σήμερα πραγματικά άφωνος τις συγκρούσεις που γίνονται ανάμεσα σε ένα πρώτου μεγέθους στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, τον κ. Έβερτ, και από την άλλη μεριά τον Υπουργό Οικονομίας, τον κ. Αλογοσκούφη. Ο κ. Έβερτ θέτει σήμερα το εξής ερώτημα: «Πώς είναι δυνατόν σήμερα συγκεκριμένη ιδιωτική τράπεζα, η alpha bank, να προεξοφλεί με βεβαιότητα τέσσερις μήνες πριν από την κατάθεση του νομοσχεδίου στη Βουλή ότι θα γίνει η ρύθμιση για το ασφαλιστικό των τραπεζών και μάλιστα μ΄ αυτόν τον συγκεκριμένο τρόπο»; Βοούν τα δημοσιογραφικά γραφεία ότι ο Υπουργός Οικονομίας εκφράστηκε κάθε άλλο παρά κολακευτικά για τον κ. Έβερτ. Είναι τεράστια τα ερωτηματικά.
Τι είναι, επιτέλους, αυτή η διαπλοκή, εάν δεν είναι με τη νομοθέτηση η επιδίωξη εξυπηρέτησης συγκεκριμένων συμφερόντων μεγαλομετόχων των ιδιωτικών τραπεζών; Αυτό είναι που κάνετε στην ουσία με τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών από τη μία μεριά και με την ανάληψη του κόστους αυτών των ρυθμίσεων από το ΙΚΑ.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ: Οκτώ μήνες γίνονταν διαβουλεύσεις.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ (Δ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Μπορείτε να μας δώσετε τον ορισμό της διαπλοκής απόψε εδώ για να καταλάβει και ο ελληνικός λαός ότι αυτή είναι η διαπλοκή με τις συγκεκριμένες νομοθετικές ρυθμίσεις που φέρνετε, όπως εκείνες που είχατε φέρει το καλοκαίρι, όταν ουσιαστικά αμνηστεύατε τα κεφάλαια που βρίσκονται στο εξωτερικό, ανεξάρτητα από τον τρόπο με τον οποίο είχαν αποκτηθεί; Αυτή είναι, λοιπόν, η Κυβέρνηση της διαφάνειας που είχε κάνει σημαία δήθεν την καταπολέμηση των διαπλεκόμενων και της διαπλοκής σε κάθε περίπτωση που συναντάται η πολιτική με την οικονομία; Οι αποδείξεις είναι αυτό το νομοσχέδιό σας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να υπενθυμίσω και πάλι ότι είναι γραμμένοι για να μιλήσουν απόψε εξήντα έξι συνάδελφοι. Θα πρέπει να περιοριστείτε, στα έξι λεπτά.
Το λόγο έχει ο κ. Χωρέμης.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΧΩΡΕΜΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, διαπιστώσαμε και στη συζήτησή μας εδώ στην Ολομέλεια την επανάληψη της γνωστής επιχειρηματολογίας η οποία δεν προσθέτει κανένα νέο στοιχείο, πλην ίσως μίας απόπειρας εξωραϊσμού του τελικού κειμένου που αφορά τις τροπολογίες και κατά παράβαση, βεβαίως, του Κανονισμού της Βουλής, όπου οι τράπεζες δεν επιβαρύνονται στην κύρια ασφάλιση, ενώ η ρύθμιση του άρθρου 59 σε σχέση με τα επικουρικά ταμεία γίνεται ευνοϊκότερη για τις τράπεζες, αφού μπορούν να εξοφλήσουν την υποχρέωσή τους όχι σε δέκα χρόνια, όπως η αρχική διατύπωση, αλλά σε πολύ μεγαλύτερο και αόριστο χρονικό διάστημα και με πολλές δόσεις. Πρόκειται για τέχνασμα που εκθέτει ακόμα περισσότερο την Κυβέρνηση, η οποία ασφαλώς απέτυχε στο στόχο που είχε για την απόσυρση της τροπολογίας του κ. Έβερτ και επιβεβαιώνεται ότι οι τράπεζες ευνοούνται κατάφωρα και ως προς την κύρια ασφάλιση, αλλά ακόμα περισσότερο σήμερα και ως προς την επικουρική.
Το ΠΑΣΟΚ καταψηφίζει και καταγγέλλει την τροπολογία για την εθελουσία έξοδο στον ΟΤΕ ως ρύθμιση κοινωνικά άδικη, ως προκλητικά αντιφατική σε σχέση με τη ρύθμιση για το ασφαλιστικό των τραπεζών, ως αντίθετη στο Κοινοτικό Δίκαιο, αφού συνιστά παράνομη, έμμεση κρατική ενίσχυση, ενώ δεν υφίσταται, όπως δήλωσε ο κ. Βουρλούμης, καμία συνεννόηση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και έτσι είναι πολύ πιθανό να οδηγηθούμε σύντομα σε ένα νέο φιάσκο, αντίστοιχο με το φιάσκο του «Βασικού Μετόχου».
Εξάλλου, η κατάργηση του ανεξάρτητου χαρακτήρα της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων, η οποία μέσα από τη δράση της, την αποτελεσματική και άρτια λειτουργία της συνεισέφερε σημαντικότατα στην ενίσχυση του ΟΤΕ και κατ’ επέκταση στον κρατικό προϋπολογισμό πλήττει καίρια την αρμοδιότητα της Βουλής και της Διάσκεψης των Προέδρων, μεταφέροντας ένα θεσμικό κεκτημένο για τις ανεξάρτητες αρχές κατά τρόπο απαράδεκτο στην αποκλειστική αρμοδιότητα και βούληση της Κυβέρνησης.
Κυρίως όμως η επιλογή της Κυβέρνησης μέσω της διοίκησης του ΟΤΕ να επιβάλει στους εργαζόμενους να καταργήσουν τη θεμελιώδη αρχή της αλληλεγγύης των γενεών και να υπογράψουν με το αντάλλαγμα της πλουσιοπάροχης εθελουσίας εξόδου, μια συλλογική σύμβαση εργασίας εις βάρος του ΙΚΑ, δηλαδή των Ελλήνων φορολογουμένων, εις βάρος των νεοπροσλαμβανόμενων υπαλλήλων, παραβιάζοντας κάθε αρχή ισότητας, είναι ηθικά και νομικά απαράδεκτη. Είναι μια ρύθμιση που καταργεί τις εγγυήσεις διαφάνειας, τις προσλήψεις του ΟΤΕ, αποκαλύπτει μεθόδευση για αδιαφανείς διαδικασίες, αποκαλύπτει εν τέλει τη συσκευασία δώρου εκχώρησης του ΟΤΕ σε συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα.
Όσον αφορά το ασφαλιστικό σύστημα των τραπεζών, η Κυβέρνηση όφειλε να σεβαστεί τα άρθρα 15 και 12 του Συντάγματος και την υπ’ αριθμόν 87 διεθνή σύμβαση εργασίας και να αποσύρει στο σύνολό της την τροπολογία για το ασφαλιστικό των τραπεζών. Η αντισυνταγματική και ανεφάρμοστη ρύθμιση, η οποία υποτίθεται ότι γίνεται για να εξυπηρετηθούν οι τράπεζες ώστε να διαμορφώσουν τους ισολογισμούς σύμφωνα με τα διεθνή λογιστικά πρότυπα, βρίσκει απέναντί της τη δυναμική απάντηση των εργαζομένων και των συνταξιούχων των τραπεζών, κυρίως τη δικαστική εμπλοκή των ομαδικών αγωγών που θα ασκηθούν, προκειμένου να καταδικαστούν οι τράπεζες για τις συμβατικές υποχρεώσεις που είναι υποχρεωμένες να παράσχουν.
Τι πρόκειται να κερδίσουν συνεπώς οι τράπεζες από πλευράς διεθνών λογιστικών προτύπων; Φοβούμαστε ότι τίποτα δεν μπορούν να τους προσφέρουν, ούτε ο Υπουργός Οικονομικών ούτε ο κύριος Πρωθυπουργός. Είναι η συλλογική διαπραγμάτευση με τους εργαζόμενους στην οποία είναι υποχρεωμένες να προσέλθουν οι τράπεζες και μέσα από το θεσμό των συλλογικών συμβάσεων να επιλύσουν το ασφαλιστικό πρόβλημα. Κάθε προσπάθεια μονομερούς επιλογής εκ των άνω, είναι καταδικασμένη να αποτύχει στην πράξη. Όπως εύστοχα διατυπώθηκε, πρόκειται για μια τρύπα στο νερό.
Είναι επιπλέον επιχείρημα ότι το κράτος στα πλαίσια του Συντάγματος μπορεί να μετατρέπει τα ταμεία επικουρικής ασφάλισης σε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου. Και αυτό προκειμένου να κατευθύνει τα βάρη στον κρατικό προϋπολογισμό. Και αυτό, όμως, προσκρούει στην κατοχύρωση του νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
Όσον αφορά το νόμο του ΠΑΣΟΚ 3029 που επικαλείται σήμερα η Κυβέρνηση, ως Αξιωματική Αντιπολίτευση τότε τον είχε καταγγείλει, τον είχε καταψηφίσει, τον είχε διασύρει και είχε υποσχεθεί προεκλογικά την κατάργησή του. Η Κυβέρνηση προχωρεί και επιχειρεί να εφαρμόσει αποσπασματικά και όπως τη συμφέρει κάποιες ρυθμίσεις του 3029 καταργώντας όμως την ενιαία λογική και την εσωτερική δικαιοσύνη που χαρακτηρίζει αυτόν το νόμο.
Θα έλεγα ότι η Κυβέρνηση πρέπει να αντιμετωπίσει με ιδιαίτερη προσοχή και με εντιμότητα και λογική το ασφαλιστικό. Και έντιμη στάση είναι όταν μιλούν ο κύριος Πρωθυπουργός και τα στελέχη της Κυβέρνησης και της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας για το κοινωνικό ασφαλιστικό σύστημα της χώρας, να μην υποκρίνονται ότι αγνοούν ποια ήταν η κοινωνική πραγματικότητα που παρέλαβαν από τη συντηρητική παράταξη οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, να μην υποκρίνονται και αγνοούν ότι παρέδωσαν ανασφάλιστη τη μισή Ελλάδα και ότι το ΙΚΑ επεκτάθηκε σε όλη την Ελλάδα μόλις στη δεκαετία του 80, ότι αν σήμερα υπάρχουν προβλήματα στο κοινωνικό ασφαλιστικό σύστημα είναι γιατί πολλοί εργαζόμενοι δεν μπορούσαν καν να ασφαλιστούν, ότι αν σήμερα έχουμε ειδικά ταμεία, είναι γιατί δεν υπήρχαν ασφαλιστικές καλύψεις στις περιοχές που λειτουργούσαν οι επιχειρήσεις.
Το ίδιο συμβαίνει με τα ειδικά ταμεία στις τράπεζες. Να μη συμπεριφέρεστε, λοιπόν, από το Βήμα της Βουλής με λόγους που δείχνουν ότι αγνοούν την ιστορία και την εξέλιξη του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας. Να μην προσποιείστε επίσης ότι αγνοείτε την προσφορά του συνδικαλιστικού κινήματος για τη συγκρότηση του ασφαλιστικού συστήματος και τη συμβολή των εργαζομένων.
Κύριε Πρόεδρε, η Νέα Δημοκρατία πήρε τη σημαία των μεταρρυθμίσεων επειδή γνωρίζει ότι η ελληνική κοινωνία πράγματι επιζητεί τις αλλαγές και τις τομές για να προοδεύσει η χώρα. Όμως, οι ρυθμίσεις αυτές δεν είναι μεταρρυθμιστικές. Είναι χαρακτηριστικές ρυθμίσεις, όπως εύστοχα τονίστηκε, ρυθμίσεις για να κερδίζουν οι λίγοι τα συμφέροντα των οποίων εξυπηρετεί η νέα Κυβέρνηση. Είναι χαρακτηριστικές ρυθμίσεις και για τον ΟΤΕ και για τις τράπεζες. Επόμενο είναι απέναντί τους αυτές οι ρυθμίσεις της Κυβέρνησης να βρουν την δυναμική απάντηση και του κοινωνικού συνόλου και του ελληνικού λαού και του ΠΑΣΟΚ.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κ. Σγουρίδης έχει το λόγο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πέρασαν τρεις εβδομάδες από τότε που άνοιξαν τα θέματα του ΟΤΕ και το ασφαλιστικό των τραπεζών και ο λαός δεν ξεκαθάρισε αν θα πληρώσει αυτός το μάρμαρο ή οι ωφελούμενοι οργανισμοί. Αυτό το θολό τοπίο, κύριοι συνάδελφοι, έναν βολεύει, την Κυβέρνηση. Και θα εξηγήσω για ποιους λόγους.
Πρώτον, να περάσει το προφίλ του μεταρρυθμιστή. Δεύτερον, δεν διστάζει να συγκρουστεί δήθεν με συμφέροντα που εμποδίζουν την ανανέωση. Ο στόχος, λοιπόν, της Κυβέρνησης ήταν να περάσει αυτά τα δύο μηνύματα στο λαό.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά τους. Ισχυρίζεστε ότι εφαρμόζετε το νόμο 3092/2002, το νόμο Ρέππα. Στο ερώτημα, αφού δεν ψηφίσατε αυτόν το νόμο γιατί τον εφαρμόζετε, η απάντησή σας ήταν ότι δεν θέλουμε να ανοίξουμε περιστασιακά και περιπτωσιολογικά το ασφαλιστικό. Θα το πραγματοποιήσουμε, λέτε, μέσα από διάλογο με την κοινωνία, θα συζητήσουμε με τους φορείς, με την ΟΚΕ. Μάλιστα. Τότε, μπαίνει η εξής απορία. Γιατί δεν αφήσατε το νόμο Ρέππα να εφαρμοστεί όπως προεβλέπετο, δηλαδή μέχρι 1.1.2008 με αναλογιστική μελέτη και με διαβούλευση. Αντίθετα επισπεύδετε δύο χρόνια, πάτε δηλαδή δύο χρόνια πριν, 31.12.2005, χωρίς διαβούλευση, χωρίς αναλογιστική μελέτη.
Μία είναι η απάντηση. Το κάνετε για να εξυγιάνετε τις τράπεζες με τα χρήματα του ελληνικού λαού, διότι πρώτον φορτώνετε στο ΙΚΑ, δηλαδή, στο λαό τις υψηλές συντάξεις των τραπεζοϋπαλλήλων του 1992 και πριν. Και οι Τράπεζες δεν βάζουν ούτε ένα ευρώ στο ταμείο κύριας ασφάλισης. Ενώ πήραν τις εισφορές των εργαζόμενων, δεν έβαλαν τη δική τους εισφορά, διαχειρίστηκαν τα ταμεία, κέρδισαν χρήματα, τα εκμεταλλεύτηκαν, πλην όμως δεν βάζουν ούτε μία δραχμή. Εκεί απέβλεπε η διαβούλευση που έλεγε ο νόμος Ρέππα, ώστε οι τράπεζες, ειδικά η Εθνική, η ΑΤΕ και η ΕΤΕΒΑ μέσα απ’ αυτήν τη διαβούλευση να μπορέσουν να βρουν το χρόνο να βάλουν κάτι στο ταμείο κύριας ασφάλισης. Σεις όμως, όχι μόνο δεν πάτε εκεί, αλλά κάνετε και διαπλοκές με την alpha bank, η οποία δεν περνάει στον ισολογισμό της αυτά που έπρεπε να δώσει, τα βεβαιωμένα των ταμείων, γιατί, λέει ότι έχω συνεννοηθεί με την Κυβέρνηση και θα έρθει η Κυβέρνηση να τα εξασφαλίσει. Έτσι ακριβώς έγινε.
Τώρα η απάντηση του Κυβερνητικού Εκπροσώπου του κ. Ρουσόπουλου, ότι δήθεν οι τράπεζες βρισκόταν σε διαβούλευση –μη χαμογελάτε, κύριε Υφυπουργέ, δεν το πέρασαν γιατί ακριβώς το γνώριζαν- είναι πρωτότυπη και ευφυής.
Δεύτερον, ελαφρύνετε τις εισφορές των τραπεζών, κατά βάση του εργοδότη, και το ΙΚΑ παίρνει λιγότερα λεφτά. Άρα πληρώνει μόνο ο λαός.
Και το τρίτον, ενώ το ενιαίο ταμείο επικουρικής ασφάλισης προβλεπόταν στο νόμο Ρέππα ως ΝΠΙΔ, σεις το μετατρέπετε σε ΝΠΔΔ για να φορτώσετε στο δημόσιο, κατ’ επέκταση στο λαό οποιαδήποτε ελλείμματα δημιουργηθούν. Και δείτε, αγαπητοί συνάδελφοι, και το τρικ της υπόθεσης.
Όποιο ταμείο διαλυθεί και προχωρήσει σ’ αυτό το ενιαίο ταμείο τραπεζών, θα βάλει λέει και την ακίνητη περιουσία. Αλλά πως αποτιμάται η ακίνητη περιουσία; Ονομαστικά ή λογιστικά; Γι’ αυτό θα έρθει η Ευρωπαϊκή Ένωση και θα σας πει ότι εσείς, κύριοι, αντιβαίνετε στον ανταγωνισμό και θα απορρίψει την οποιαδήποτε λύση του θέματος, γιατί ακριβώς ο νόμος Ρέππα προέβλεπε ότι κάποια στιγμή θα γίνει μια εταιρεία ακινήτων η οποία θα μπορούσε να αποτιμά τα ακίνητα του δημοσίου στην πραγματική αξία και όχι στη λογιστική. Αυτά είναι, κύριοι, τα δεδομένα.
Όσον αφορά δε για το ΕΤΑΤ, ακούστε τι γίνεται.
Είναι ένα διαμεσολαβητικό διαχειριστικό κατασκεύασμα που μένει εσαεί και ουσιαστικά, χωρίζει τους εργαζόμενους σε δύο κατηγορίες, στους προνομιούχους και στους παρίες. Αυτοί είναι με σχέση σχεδόν δημοσίου δικαίου και πάντα θα τους διευκολύνουν και πάντα θα παίρνουν, ενώ αντίθετα οι υπόλοιποι θα περιμένουν στην ουρά του ΕΤΕΑΜ, δηλαδή οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα, το 75% των εργαζομένων, αυτοί που βρίσκονται πίσω από το λόφο, αυτοί που θα έπρεπε να είναι η ανάπτυξη του τόπου. Δίνετε, δηλαδή, μία καραμέλα στους τραπεζοϋπάλληλους ότι αυτοί θα διευκολύνονται και ας αφήσουν τους υπόλοιπους.
Και όλα αυτά γιατί γίνονται; Για τις τράπεζες και την εξυγίανσή τους. Για τις τράπεζες που κατήντησαν τροχοπέδη στην ανάπτυξη του τόπου, πηγάδι χωρίς πάτο. Η πρώτη εξυγίανσή τους έγινε με το Χρηματιστήριο λόγω της ΟΝΕ. Τώρα επιχειρείται η δεύτερη εξυγίανσή τους μέσα από το ασφαλιστικό. Προχωράτε, λοιπόν, στην εξυγίανση μέσα από το ασφαλιστικό φορτώνοντας το λαό αυτά τα χρέη τα οποία έχουν.
Θα δεχόμουν, κύριοι Υπουργοί, πραγματικά αυτήν τη λύση, αν δίνατε προοπτική και κατευθυντήρια γραμμή. Ποια; Μεγέθυνση των τραπεζών, ενοποίηση των τραπεζών, νέα προϊόντα, για να είναι ανταγωνιστικές. Δυστυχώς όμως η Κυβέρνηση δεν έχει τέτοια οράματα. Βλέπει μόνο το παρόν. Αντί, λοιπόν, να κάνει τις τράπεζες να προχωρήσουν, να είναι στήριγμα της επιχειρηματικότητας, τις αφήνει να παραμένουν μαγαζάκια που μετράνε τις πεντάρες του πελάτη με τη λογική του σαράφη. Φούσκα, λοιπόν, η μεταρρύθμιση της Νέας Δημοκρατίας πάνω στο θέμα των τραπεζών. Φούσκα κυριολεκτική.
Δεν έχω χρόνο. Θα προχωρούσα και στον ΟΤΕ. Και θα αποδείξω αύριο ότι και εκεί είναι φούσκα η μεταρρύθμιση.
Έρχομαι να πω δύο λόγια για το Χρηματιστήριο, μια και μιλάμε γι’ αυτό. Η υπεύθυνη και σοβαρή πολιτική σημαίνει ότι δεν κάνεις αυτό που κατηγορούσες, δεν γλείφεις εκεί που φτύνεις. Καταγγέλλατε το ΠΑΣΟΚ ως «παπαγαλάκι» του Χρηματιστηρίου, όταν έλεγε ότι η καλή πορεία του Χρηματιστηρίου είναι αντανάκλαση της καλής πορείας της οικονομίας. Στην αιτιολογική έκθεση, λοιπόν, για τον ΟΤΕ τι κάνατε; Δημοσιοποιείτε το προσδοκώμενο όφελος από τη ρύθμιση για τον ΟΤΕ. Εσείς λοιπόν δεν κάνατε το «παπαγαλάκι» στη μετοχή του ΟΤΕ;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Η δεξιά και συντηρητική παράταξη, κύριοι συνάδελφοι, τις μεταρρυθμίσεις τις κάνει πάντα και για την οικονομία έξω από την κοινωνία. Εμείς λέμε ότι θα πρέπει να κοιτάς το μέλλον. Εσείς κοιτάτε πώς να τα βολέψετε οικονομικά και εξαντλείστε στο παρόν. Δυστυχώς, κύριοι συνάδελφοι, οι μεταρρυθμίσεις σας είναι φούσκες και θα αποδειχθούν πολύ γρήγορα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Η κ. Άννα Διαμαντοπούλου είναι απούσα και διαγράφεται.
Το λόγο έχει ο κ. Χριστοδουλάκης και μετά ο κ. Κουλούρης.
Ορίστε, κύριε Χριστοδουλάκη.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτά τα οποία συζητούμε σήμερα δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία πολύ βιαστική και χωρίς σχέδιο, χωρίς μελέτη, πρωτοβουλία της Κυβέρνησης για να εμφανιστεί ξαφνικά ως ο μεγάλος μεταρρυθμιστής, και να προσπαθήσει έτσι να δώσει μία πνοή ανάπτυξης στην παραπαίουσα ελληνική οικονομία.
Μόλις σήμερα ένας διεθνής οικονομικός οργανισμός κατέβασε και άλλο ακόμα τις προσδοκίες για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, που πλησιάζει πια το 2%, δίνοντας έτσι μία χαριστική βολή στις εύκολες καταφυγές της Κυβέρνησης, η οποία, αντί να πάρει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και μέτρα και να χαράξει πολιτικές, αφέθηκε στην καταγγελία των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ θεωρώντας ότι αυτά θα φέρουν δουλειές και χρήματα στην ελληνική οικονομία. Η ανάπτυξη μειώνεται καθημερινά, τα έσοδα έχουν καταρρεύσει και πιστεύω ότι η Βουλή θα έπρεπε να ασχολείται με συγκεκριμένα μέτρα τόνωσης της ανάπτυξης και της απασχόλησης, εάν θέλουμε η οικονομία να συνεχίσει την πορεία την οποία είχε τα προηγούμενα χρόνια.
Η Κυβέρνηση αντιδρώντας σπασμωδικά μπροστά στον καταιγισμό των αρνητικών εξελίξεων έρχεται εδώ και θεσπίζει την προείσπραξη των φορολογικών εσόδων, ένα μέτρο που η ίδια είχε καταδικάσει, συκοφαντήσει και κατηγορήσει, όταν σε πολύ μικρότερη κλίμακα και σε εντελώς διαφορετικές συνθήκες -που επιτρέπονταν τότε από την Ευρωπαϊκή Ένωση- είχε κάνει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Έρχεται τώρα εδώ μεγαλόσχημα να κάνει το ίδιο σε μία πολύ μεγαλύτερη κλίμακα ξεχνώντας τις δικές της καταγγελίες ότι αυτό, όπως έλεγε τότε, θα αποτελούσε δέσμευση των μελλοντικών γενεών, θα αποτελούσε υπονόμευση των δημοκρατικών δικαιωμάτων, θα αποτελούσε καταδολίευση του προϋπολογισμού.
Για να έλθετε τώρα να αναιρέσετε όλες αυτές τις βαρύτατες συκοφαντικές καταγγελίες που είχατε κάνει εναντίον του ΠΑΣΟΚ πριν από τρία χρόνια, σημαίνει πως η οικονομική κατάσταση, ιδιαίτερα στον τομέα των δημοσίων εσόδων, πρέπει να είναι απελπιστική. Κρύβετε στοιχεία από τον ελληνικό λαό, έτσι ώστε να διαμορφώσετε ένα σκηνικό λήψης νέων μέτρων λιτότητας και περικοπών τους επόμενους μήνες.
Η ίδια βιασύνη χαρακτηρίζει και τις ενέργειές σας στην προσπάθεια να μεταρρυθμίσετε τις ΔΕΚΟ. Η ρύθμιση που προωθείτε στον ΟΤΕ δείχνει ότι δεν έχετε διδαχθεί τίποτα από τις ανάλογες προσπάθειες εθελουσίας εξόδου που είχαν γίνει στο παρελθόν.
Δεν θυμάστε τι έγινε στην Ολυμπιακή; Αντί να σκύψουμε όλες οι κυβερνήσεις να λύσουμε τα πραγματικά προβλήματα της Ολυμπιακής, είχαμε βρει εύκολη διέξοδο στις εθελούσιες εξόδους. Έφευγαν οι καλοί, έμεναν οι μέτριοι, γίνονταν νέες προσλήψεις χωρίς στην πραγματικότητα να γίνεται καμία ουσιαστική μεταβολή.
Το ίδιο πάτε να κάνετε σήμερα με τον ΟΤΕ προσφέροντας μία πολυτελή ρύθμιση που αποτελεί πρόκληση στους χαμηλοσυνταξιούχους, επιβαρύνει πολύ σημαντικά τον Έλληνα φορολογούμενο με περίπου 900.000.000 ευρώ και δεν δίνει την παραμικρή εγγύηση διόρθωσης και αναβάθμισης της λειτουργίας του οργανισμού.
Πιστεύω ότι η ρύθμιση που κάνετε στον ΟΤΕ, αν μάλιστα αποτελέσει και πρότυπο για ανάλογες ενέργειες στις ΔΕΚΟ, θα δώσει το σήμα ότι παύει πια η εξυγιαντική προσπάθεια που είχε ξεκινήσει στις ΔΕΚΟ το ΠΑΣΟΚ με τα επιχειρησιακά σχέδια, με την προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων, με μία σειρά από ενέργειες που περιλάμβαναν επενδύσεις σε νέες τεχνολογίες. Ουσιαστικά φορτώνετε στον προϋπολογισμό το κόστος της εξυγίανσης, μη διστάζοντας μάλιστα να προβλέψετε και το χρηματιστηριακό αποτέλεσμα το οποίο θα έχουν αυτές σας οι ενέργειες, κάτι που αποτελεί κατάφωρη παραβίαση του πνεύματος του νομοσχεδίου περί Κεφαλαιαγοράς το οποίο συζητούμε σήμερα. Η ίδια αυτή ενέργεια που κάνετε στον ΟΤΕ αποτελεί διάψευση ότι το υπόλοιπο νομοσχέδιο θα επιφέρει βελτίωση της επενδυτικής συμπεριφοράς.
Η ίδια βιασύνη χαρακτηρίζει και τις ρυθμίσεις που θέλετε να κάνετε για το ασφαλιστικό των τραπεζών. Εγώ μεν δε θα σταθώ στους βαρύτατους εσωτερικούς υπαινιγμούς που ακούγονται στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, αλλά θα ήθελα να θέσω μερικά πολύ συγκεκριμένα ερωτήματα σχετικά με τη σχεδιαζόμενη ένταξη στο ΙΚΑ των επικουρικών και των ταμείων κύριας σύνταξης.
Έρχεστε εδώ και κάνετε την ένταξη των επικουρικών ταμείων και ταυτόχρονα με τη δεύτερη παράγραφο του άρθρου μειώνετε τις ασφαλιστικές εισφορές και εργαζομένων και εργοδοτών. Εδώ έχουμε ένα παράδοξο: Ή τα ταμεία αυτά είναι ελλειμματικά και κατά συνέπεια θα πρέπει να ενισχυθούν οι πόροι που καταβάλλουν οι τράπεζες, άρα είναι αδικαιολόγητη η μείωση των εισφορών ή είναι πλεονασματικά, οπότε δεν υπάρχει καμία ανάγκη ρύθμισης και κυβερνητικής παρέμβασης.
Στις δεδομένες συνθήκες όπου ξέρουμε ότι τα επικουρικά ταμεία αντιμετωπίζουν προβλήματα χρηματοδότησης, με το να έρχεστε εσείς και να μειώνετε τις εργοδοτικές εισφορές, νομίζω ότι προδιαγράφετε εκ των προτέρων την ελάφρυνση την οποία θα έχουν οι τράπεζες, με κόστος όμως στον κρατικό προϋπολογισμό.
Με καθυστέρηση τριών ετών αναγνωρίσατε τη χρησιμότητα της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης του ΠΑΣΟΚ την οποία είχατε πολεμήσει.
Ως ελάχιστο δείγμα αυτής της καθυστερημένης αναγνώρισης να συμπεριλάβετε στη νομοθετική ρύθμιση ότι τα οργανικά ελλείμματα που θα προκαλέσει η ένταξη των ταμείων κύριας σύνταξης στο ΙΚΑ θα καλυφθούν με το κόστος που θα αναλάβουν οι τράπεζες.
Διαφορετικά υπάρχει ο κίνδυνος έπειτα από μερικά χρόνια, παρά τις διαβεβαιώσεις που δίνετε εδώ, πάλι να επωμισθούν οι φορολογούμενοι και οι Έλληνες πολίτες τα βάρη τα οποία θα επιφέρει στο ΙΚΑ αυτή η ρύθμιση, χωρίς να μπορούν τότε να αντιδράσουν. Αυτό θα οδηγήσει σε νέες επώδυνες παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό όπως αυτές τις οποίες έχετε κατά νου αλλά δεν ομολογείτε δημόσια.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε. Το λόγο έχει ο κ. Κίμων Κουλούρης.
ΚΙΜΩΝ ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν θα αναφερθώ ιδιαίτερα στα άρθρα του νομοσχεδίου αλλά θεωρώ υποχρέωσή μου να αναφερθώ σε τρία ζητήματα, κορυφαία κατά την ταπεινή μου άποψη. Αναδείχθηκαν και τα τρία σήμερα.
Το πρώτο ζήτημα είναι ότι επειδή ταλαιπωρήθηκα ένα εικοσιτετράωρο για να καταλάβω τη χθεσινή ταραχή του Πρωθυπουργού όταν αναφερόταν στους διαπλεκόμενους, είδα ποια ήταν η αιτία. Είναι το χτύπημα του εθνικού προμηθευτή. Ήξερε, λοιπόν, χθες ο κ. Καραμανλής προφανώς ότι προχθές το site του ΟΠΑΠ είχε γνωστοποιήσει τη νέα σύμβαση μεταξύ «INTRALOT» και ΟΠΑΠ. Δεν θα μπει το ΠΑΣΟΚ σήμερα -και σε συνεννόηση με τους αρμόδιους τομείς του ΠΑΣΟΚ- στο σχολιασμό αυτής της σύμβασης. Η πρώτη μας θέση είναι ότι πρόκειται για μέγα σκάνδαλο. Θα ζητήσουμε επισήμως, λοιπόν, απ’ αυτό το Βήμα να κατατεθεί άμεσα η σύμβαση για να πληροφορηθεί ο ελληνικός λαός πόσα δισεκατομμύρια χαρίζονται.
Το δεύτερο θέμα συνδέεται με το προηγούμενο. Για να αντιληφθείτε, καλόπιστοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, για να αντιληφθεί και ο ελληνικός λαός πού βρίσκεται ο πυρήνας της διαπλοκής. Το δελτίο Τύπου του κ. Έβερτ καταλήγει ως εξής: «με τα στοιχεία αυτά που αναφέρει η Alpha Bank προεξοφλεί με βεβαιότητα, τέσσερις μήνες πριν την κατάθεση του νομοσχεδίου στη Βουλή ότι θα γίνει ρύθμιση;». Ευθέως δηλαδή ο κ. Έβερτ καταγγέλλει τον κ. Αλογοσκούφη ότι είχε ειδοποιηθεί η Alpha Bank γι’ αυτήν τη νομοθετική ρύθμιση και είχε πάρει τα μέτρα της. Ο δε κ. Αλογοσκούφης σήμερα -δεν μου επιτρέπεται να σχολιάσω τι ειπώθηκε- αλλά ουσιαστικά φωτογράφισε κορυφαίο στέλεχος της Κυβέρνησης ότι βρίσκεται πίσω από τα συμφέροντα της Eurobank. Έτσι, οι μεν κορυφαίοι καταγγέλλουν τους δε κορυφαίους ποιος στηρίζει τα συμφέροντα της Eurobank και ποιος τα συμφέροντα της Alpha Bank. Αν το πρώτο και το δεύτερο που ανέφερα δεν είναι ο καθρέφτης της διαφθοράς και της διαπλοκής, τότε έχουν χάσει οι λέξεις τη σημασία τους. Και επειδή αναφέρθηκε και ο συνάδελφος πρώην δήμαρχος στις ημερομηνίες, θα σας πω ότι έχω και ημερομηνίες. Πρώτη φορά η Κυβέρνηση συναντήθηκε με την ΟΤΟΕ στις 2 Φεβρουαρίου. Η δε ΟΤΟΕ συναντήθηκε με τις τράπεζες στις 21 Μαρτίου. Αλλά ο κ. Έβερτ αναφέρεται τέσσερις μήνες πριν.
Έρχομαι στο τρίτο ζήτημα που αναδείχθηκε σήμερα. Ο κ. Χασλαρίδης, στρατιωτικός δικαστής, σημερινός συνεργάτης του Γιάννη Βαρβιτσιώτη, από το 1998 έβγαλε πόρισμα που λέει πως τα στοιχεία που παρέδωσε χθες ο κ. Καραμανλής για να αποδείξει τις ρουσφετολογικές δήθεν μεταθέσεις, ήταν πλαστά.
Ήταν εις γνώση του κυρίου Πρωθυπουργού αυτό;
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Δεν λέει αυτό.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ: ΄Εχετε έλλειψη πληροφόρησης.
ΚΙΜΩΝ ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ: Καλώς, καλώς. Ακούστε, όταν τοποθετούμαι από αυτό το Βήμα, τοποθετούμαι ακριβώς στη λογική πως δεν θα πρέπει οι μεν να εκτοξεύουν τόσο εύκολα, τόσο αδίστακτα καταγγελίες εις βάρος των δε. Πρέπει να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί.
Γι΄ αυτό στα είκοσι δύο χρόνια που υπηρετώ αυτή τη Βουλή, ποτέ δεν επεχείρησα να λασπώσω συναδέλφους, ή αντίπαλη παράταξη. Τοποθετήθηκα σε τρία κορυφαία ζητήματα με στοιχεία. Ο Γιώργος Παπανδρέου χθες ανέδειξε ποιοι παίρνουν και σήμερα τα έργα. Είχα πριν από ένα μήνα, από εκείνη τη θέση, καταγγείλει ακριβώς το ίδιο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μετά απ΄ αυτά δεν θεωρώ ειλικρινά ότι έχω αρκετό χρόνο για να αναφερθώ στο νομοθέτημά σας το οποίο δεν είναι τίποτε άλλο παρά αποθέωση προχειρότητας.
Και είμαι πεπεισμένος –και κλείνω, κύριε Πρόεδρε- ότι πολύ σύντομα ο ελληνικός λαός θα συνειδητοποιήσει με ποιους έχει μπλέξει. Θα συνειδητοποιήσει πολύ γρήγορα πως του δημιουργείτε το ένα κοινωνικό αδιέξοδο μετά το άλλο. Και είμαι σίγουρος ότι δουλεύοντας όλοι μέσα στο ΠΑΣΟΚ αποτελεσματικά, μέσα από μέτρα και πολιτικές που θα εξειδικεύσουμε και για το ασφαλιστικό και για την οικονομία, θα δώσουμε απαντήσεις εκεί που η παράταξη της νεοδεξιάς προσφέρει μόνο αρνήσεις.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Κίμωνα Κουλούρη.
Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Αθανάσιος Παπαγεωργίου.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση τις τελευταίες μέρες προσπαθεί να επιγράψει τις κυβερνητικές της πρωτοβουλίες ως μεγάλη μεταρρύθμιση. Είναι έτσι όμως τα πράγματα; Δεν είναι έτσι.
Οι πολιτικές πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης είναι κατά τη γνώμη μου στην κατεύθυνση της κλασικής συνταγής της νεοφιλελεύθερης πολιτικής, υπηρετούν τον πυρήνα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής, όπου το περίγραμμά της τι απλά λέει; Απορύθμιση των αγορών και ελεύθερη δράση των δυνάμεων της αγοράς. Προνόμια στις επιχειρήσεις. Πάγωμα των μισθών και των συντάξεων των εργαζομένων. Και τέλος, κυρίες και κύριοι, το πιο κλασικό, εκποίηση της δημόσιας περιουσίας. Αυτός είναι ο πυρήνας του νεοφιλελεύθερου μοντέλου. Και ευτυχώς που η Νέα Δημοκρατία, μετά από μεγάλες παλινωδίες και επειδή πατούσε επί ένα χρόνο σε πολλές βάρκες και λίγο κοινωνικό κράτος και λίγο κοινωνικό κέντρο, τώρα ήρθε η ώρα και ξεκαθάρισε την πολιτική της και μετακίνησε τον άξονα της πολιτικής της στη νεοφιλελεύθερη γραμμή.
Ελάτε όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, που δεν μπορεί να οργανώσει καν αυτήν την πολιτική της απορύθμισης των αγορών. Και εκτίθεται ανεπανόρθωτα η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Διότι στο ίδιο νομοσχέδιο στον μεν ΟΤΕ κρύβεται πίσω από το εγχείρημα, στις αυτόνομες επιχειρησιακές σχέσεις και τις συμβάσεις και λέει, μα δεν μπορώ να κάνω τίποτα, το αποφάσισαν οι δύο που συνομολογούν την επιχειρησιακή σύμβαση, την αυτόνομη επιχειρησιακή σχέση. Στις τράπεζες όμως δεν δέχεται τις επιχειρησιακές συμβάσεις με βάση τις οποίες χτίστηκε η επικούριση. Στον ΟΤΕ σπεύδει να μειώσει τα συνταξιοδοτικά όρια σε προκλητικά επίπεδα, στα σαράντα πέντε χρόνια. Στις τράπεζες αυξάνει από επτά χρόνια έως και δεκαπέντε τα όρια της συνταξιοδότησης. Στον ΟΤΕ αυξάνει στα 2000 ευρώ τις συντάξεις των εξερχομένων. Στις τράπεζες μειώνονται από 1300 σε 700 ευρώ το μήνα οι συντάξεις.
Αυτή είναι αυταπόδεικτη ανικανότητα. Ούτε καν απορύθμιση δεν μπορεί να κάνει η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Αυτή είναι η αλήθεια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Δεν είναι μεταρρυθμίσεις, λοιπόν. Είναι απορυθμίσεις.
Δεν είναι, όμως, μόνο αυτό. Είναι και κάτι χειρότερο. Η Νέα Δημοκρατία, προσπαθεί το τελευταίο χρονικό διάστημα με μία τεράστια εκστρατεία να πουλήσει τις επιχειρήσεις αυτές. Τάζει σε επιχειρήσεις, φτιασιδώνει τη νύφη, προικίζει τη νύφη -διότι εδώ πάμε σε μεγάλους γάμους και πρέπει η νύφη να προικιστεί, αυτή είναι η πραγματικότητα- δίνοντας προνόμια, δίνοντας ευκαιρίες στους εν δυνάμει αγοραστές. Διότι δεν εξηγείται διαφορετικά η περίπτωση του ΟΤΕ πώς ξαφνικά όλες οι προβλέψεις για επισφάλειες ενσωματώνονται στον προϋπολογισμό για να βγει ζημιογόνος ο ισολογισμός της περσινής χρονιάς.
Στον ΟΤΕ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν παρουσιάζεται ένα business plan, ένα επιχειρηματικό σχέδιο μετά το σπουδαίο, το «μεγάλο» εγχείρημα για να δούμε που πάει ο ΟΤΕ. Δεν ενδιαφέρεται για πενταετή επιχειρηματικά σχέδια γιατί πουλάει τον ΟΤΕ και γιατί, θέλει να δώσει στους επίδοξους αγοραστές με το χαμηλότερο λειτουργικό κόστος τον ΟΤΕ.
Το ίδιο γίνεται στις τράπεζες. Τις τράπεζες τις ετοιμάζει, απαλλάσσοντάς τες από τις υποχρεώσεις στα ασφαλιστικά ταμεία, να τις πουλήσει στους επίδοξους αγοραστές. Και επειδή πολλοί παρεπιδημούν στην Ιερουσαλήμ, ξέρουν πολύ καλά ποιοι είναι αυτοί που είναι ήδη μέτοχοι στις τράπεζες ή ανάδοχοι, ιδιαίτερα στην Εμπορική και στην Αγροτική, που επί πολλά χρόνια θέτουν το ζήτημα της απαλλαγής από τις ασφαλιστικές υποχρεώσεις για να τις αγοράσουν.
Και τι επικαλείται, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση; Το εφεύρημα της εφαρμογής των διεθνών λογιστικών προτύπων.
Λέει, λοιπόν, ότι εάν εφαρμοστούν τα διεθνή λογιστικά πρότυπα, θα μειωθεί η καθαρή θέση των εταιρειών, θα έχουν πρόβλημα οι εταιρείες.
Και διερωτάται ο κάθε απλός πολίτης: Πώς επί τέσσερα χρόνια αυτές οι τράπεζες είχαν συναρπαστικά υψηλές κερδοφορίες και μοίραζαν φοβερά μερίσματα; Πώς, κυρίες και κύριοι, πέρσι το Χρηματιστήριο πήγε από τις 2.200 μονάδες στις 3.200 –τώρα είναι στις 3.100- μόνο με επενδύσεις των Fuds του εξωτερικού σε τραπεζικές μετοχές; Το 75% του τζίρου του Χρηματιστηρίου γίνεται από τα Fuds του εξωτερικού μόνο σε τράπεζες.
Οι τράπεζες, λοιπόν, έχουν μεγάλη κερδοφορία, δίνουν υψηλά μερίσματα στα Fuds του εξωτερικού, αλλά δεν μπορούν να πληρώσουν τις υποχρεώσεις προς τα ασφαλιστικά ταμεία και τους εργαζόμενους.
Και επειδή, αναφέρει κάπου ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, λέω το εξής: Δεν το ήξεραν οι τράπεζες πριν από λίγα χρόνια να κάνουν προβλέψεις; Και τώρα μπορούμε να λύσουμε το πρόβλημα. Μπορούν να πάνε σε αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου για να μην έχουν μείωση της καθαρής θέσης, μπορούν να πάνε σε μείωση της κερδοφορίας και σε προβλέψεις ειδικών αποθεματικών για να αποσβέσουν τις υποχρεώσεις τους προς τους εργαζόμενους.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα πρέπει, όμως, να επισημάνω ότι είναι βαθιά ανήθικο να πληρώνουν τις εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία οι εργαζόμενοι και να μην πληρώνουν οι τράπεζες.
Η Κυβέρνηση κάνει μεγάλο λάθος και παγιδεύει -και πρέπει να το πούμε στους νέους αγοραστές- τους εν δυνάμει αγοραστές, διότι θα μπλέξουν σε τεράστια νομικά προβλήματα, συνταγματικά προβλήματα που έχουν σχέση με τις αυτόνομες συμβάσεις και δεν θα μπορεί να μην εγγράφει ο νέος αγοραστής μετά από τις δικαστικές προσφυγές στους ισολογισμούς τους αυτές τις απαιτήσεις.
Πάσχουν, λοιπόν, συνταγματικά οι μεταβολές, πάσχουν νομικά και θα πρέπει να το λάβουν πάρα πολύ σοβαρά υπόψη.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Οι λύσεις –και θα κλείσω, κύριε Πρόεδρε- κατά τη γνώμη μου, είναι επιζήμιες. Και είναι επιζήμιες πάνω απ’ όλα για τους εργαζόμενους, γιατί μειώνονται οι συντάξεις, γιατί αυξάνονται τα όρια συνταξιοδότησής τους και φυσικά χάνονται οι εισφορές. Και αυτό είναι το όραμα του κ. Αλογοσκούφη. Τι λέει ο κ. Αλογοσκούφης; Ότι δεν μπορεί οι συνταξιούχοι των τραπεζών να έχουν συντάξεις παραπάνω από του ΙΚΑ.
Τι λέτε, κύριε Αλογοσκούφη; Πλήρωσαν τις εισφορές τους και τώρα πρέπει να τους πάτε στο κατώτερο; Αυτό είναι το όραμά σας; Αυτό είναι το ιδανικό για την κοινωνία;
Και φυσικά πρέπει να σας πω ότι οι ίδιοι οι τραπεζοϋπάλληλοι, για οριακές και ακραίες περιπτώσεις, υιοθέτησαν στο διάλογο στην αρχική του φάση να μειωθούν τα υπερβολικά προνόμια.
Και φυσικά είναι επιζήμια για το ΙΚΑ και καταστροφική. Διότι μετακυλύονται τα ελλείμματα στην κύρια ασφάλιση στο ΙΚΑ. Και μετά από τρία χρόνια είναι βέβαιο ότι θα βγει η Κυβέρνηση και θα πει: «Μα δεν μπορώ πια. Πρέπει να αυξήσω από το 1% στο 1,6% την εισφορά με βάση το ΑΕΠ στον Οργανισμό του ΙΚΑ».
Γιατί δεν περιμένει τα δύο χρόνια και γιατί δεν κάνει αναλογιστικές μελέτες, για να προσδιοριστεί το έλλειμμα και με βάση αυτό να εντάξει στην κύρια ασφάλιση του ΙΚΑ τα ταμεία των τραπεζών;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει επανειλημμένα το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ολοκληρώστε, κύριε Παπαγεωργίου.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Είναι καταστροφική, κυρίες και κύριοι, για την επικουρικότητα, γιατί εδώ γίνεται το πιο τραγικό. Η επιχειρησιακή σύμβαση ήταν σχέση συνευθύνης. Τώρα δεν έχει καμία ευθύνη ο εργαζόμενος στις αποφάσεις. Είναι μονομερής η πράξη. Διευκολύνονται οι τράπεζες να καταργήσουν τις συμβάσεις. Και αυτό είναι ανήθικο και πρέπει να το πούμε. Οι συντάξεις μειώνονται. Χάνονται δικαιώματα. Αυτή είναι η αλήθεια.
Γιατί δεν υιοθετεί επί δύο χρόνια αυτό που λέει η ΟΤΟΕ και εμείς; Αντί να είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, το νέο πρόσωπο να είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου και να ενταχθεί στο ΙΚΑ, όπως είναι η στρατηγική του νόμου Ρέππα, όταν αποφασίσουν οι εργαζόμενοι, όταν αποφασίσουν οι φορείς αυτών των ιδιότυπων εργασιακών σχέσεων.
Δεν το κάνει η Κυβέρνηση, γιατί σκοπός και στόχος είναι να εκποιήσει γρήγορα τις νύφες. Πρέπει να τις προικίσει. Όμως, δεν θα περάσει κάτω από αυτήν τη λογική, γιατί θα μας βρει όλους απέναντι.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Η συνάδελφος κ. Θεοδώρα Τζάκρη έχει το λόγο.
ΘΕΟΔΩΡΑ ΤΖΑΚΡΗ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες πρωτόγνωρες πρακτικές και μεθοδεύσεις, που αλλοιώνουν το δημοκρατικό χαρακτήρα του πολιτεύματός μας και εκφυλίζουν το κοινοβουλευτικό μας σύστημα. Εισάγονται με πρωτοφανή τρόπο, σπουδή και προχειρότητα ρυθμίσεις, που αφορούν στο σύνολο του ελληνικού λαού και χρησιμοποιούνται επιχειρήματα που ταιριάζουν στο ρόλο που είχε η σημερινή Κυβέρνηση πριν από τις εκλογές του Μαρτίου.
Είστε, όμως, εσείς η Κυβέρνηση και πρέπει να δικαιολογείτε τις επιλογές που κάνατε, επιλογές που είχατε αποκρύψει από το πρόγραμμα που είχατε εξαγγείλει προεκλογικά ότι θα εφαρμόσετε, παραπλανώντας τον ελληνικό λαό, που σας εμπιστεύτηκε την ψήφο του.
Με τις επιλογές αυτές, αγαπητοί συνάδελφοι της Συμπολίτευσης, καταχράστε και την ψήφο και την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού.
Πριν περάσω στον ουσιαστικό σχολιασμό των απορυθμιστικών αυτών τροπολογιών, θέλω να καταγγείλω τη συμπεριφορά αυτήν που οδηγεί τη χώρα πολλά χρόνια πίσω και που δυστυχώς τις συνέπειες θα τις πληρώσει όλος ο ελληνικός λαός και οι γενιές που έρχονται, εφόσον καταργείται κάθε έννοια της αντίληψης περί αλληλεγγύης των γενεών. Πραγματικά θλίβομαι γι’ αυτό το κατάντημα.
Ο δε αιφνιδιασμός από τις υπό συζήτηση ρυθμίσεις ήταν τέτοιος που φάνηκε και από τις τοποθετήσεις των κυβερνητικών Βουλευτών κατά τη συζήτηση στην επιτροπή, αλλά και του ίδιου του εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας, ο οποίος αφιέρωσε μόλις μιάμιση σελίδα απομαγνητοφωνημένων πρακτικών για να αναλύσει αυτές τις δύο πολύ σημαντικές τροπολογίες, οι οποίες ανατρέπουν ουσιαστικά το ασφαλιστικό σύστημα της Ελλάδος, επηρεάζοντας αρνητικά τους έξι εκατομμύρια ασφαλισμένους στο ΙΚΑ και υποθηκεύοντας το μέλλον όλων.
Όλα αυτά φανερώνουν ένδεια πραγματικών επιχειρημάτων και ξεσκεπάζουν την πρόθεση της Κυβέρνησης για την εξυπηρέτηση λίγων ιδιωτικών συμφερόντων. Άλλωστε, αυτό δεν αποκάλυψε με τις σημερινές του δηλώσεις ο κ. Έβερτ;
Επί της ουσίας τώρα και όσον αφορά στο ασφαλιστικό των τραπεζών, αποδείχθηκε πλέον το σχέδιο της Κυβέρνησης για διευθέτηση με ευνοϊκούς όρους για κάποιους μιας σειράς οικονομικών συμφερόντων, αρχίζοντας με το ασφαλιστικό των τραπεζών και ουσιαστικά ανοίγοντας το σύνολο του ασφαλιστικού θέματος.
Με τις ρυθμίσεις που προτείνει η Κυβέρνηση, ανατρέπει το σχεδιασμό που έχει θέσει ο ν.3029, η φιλοσοφία του οποίου αποσκοπούσε στη δημιουργία ενός βιώσιμου ασφαλιστικού συστήματος, με τη λειτουργία του ΙΚΑ ως πλεονασματικού και βιώσιμου ταμείου. Από τη μια τίθενται σε κίνδυνο τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων και των συνταξιούχων και από την άλλη χαρίζονται δισεκατομμύρια σε δημόσιες και ιδιωτικές τράπεζες. Το κόστος αυτό θα κληθεί να το αναλάβει ο κρατικός προϋπολογισμός ή το ΙΚΑ, δηλαδή ο Έλληνας φορολογούμενος, το οποίο, όπως άλλωστε δήλωσε και ο διοικητής του, θα ανέλθει στο ποσό των 9.000.000.000 ευρώ. Καλείται, λοιπόν, το ΙΚΑ να αναλάβει το κόστος αυτής της ρύθμισης, να αναλάβει το σύνολο των υποχρεώσεων για τους δεκαοκτώ χιλιάδες υπαλλήλους των τραπεζών Εθνικής, Αγροτικής και ΕΤΒΑ, χωρίς καμία προηγούμενη μελέτη.
Επίσης, το ΙΚΑ αναλαμβάνει το κόστος της ένταξης των επικουρικών ταμείων, αφού οι τράπεζες θα καλύψουν μόνο το ποσό που αντιστοιχεί στους υφιστάμενους ασφαλισμένους.
Επιπλέον, οι τράπεζες ωφελούνται και από την κατακόρυφη μείωση των εισφορών τους, που σε ορισμένες περιπτώσεις φτάνουν και στις 18.5 ποσοστιαίες μονάδες. Η παραπάνω μεταχείριση των τραπεζών από την Κυβέρνηση συνιστά σκανδαλώδη μεταχείριση και αναδιανομή των εισοδημάτων υπέρ των τραπεζών και σε βάρος των εργαζομένων και του κοινωνικού συνόλου. Με την προτεινόμενη ρύθμιση θίγονται κεκτημένα ασφαλιστικά δικαιώματα, αφού αλλάζουν τα όρια για τους προσληφθέντες μετά το 1993, μειώνεται η επικουρική σύνταξη κατά 44% και η κύρια σύνταξη κατά ποσοστό που σε ορισμένες περιπτώσεις φτάνει μέχρι το 57%.
Η λύση που με τόση σπουδή έσπευσε η Κυβέρνηση να καταθέσει παραβιάζει μια σειρά άρθρων του Συντάγματος και συγκεκριμένα τα άρθρα 5, 12 και 22, καταστρατηγώντας θεμελιώδη δικαιώματα, ατομικά και κοινωνικά, όπως αυτό της εργασίας και της αυτοτέλειας των συλλογικών συμβάσεων αλλά και μια σειρά από διεθνείς συμβάσεις τις οποίες έχει ψηφίσει και κυρώσει η χώρα μας. Καταργεί τα επικουρικά ταμεία, τα οποία είχαν ιδρυθεί και κατοχυρωθεί με συλλογικές συμβάσεις και που η αυτονομία τους είχε αναγνωριστεί από δεκάδες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας και του Αρείου Πάγου.
Δεν μπορεί να γίνει μονομερής ένταξη των υφιστάμενων επικουρικών ταμείων στο νέο νομικό πρόσωπο που δημιουργείται μόνο με αποφάσεις των διοικήσεων των τραπεζών και απλή γνώμη των εργαζομένων. Μόνο με σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων και με υπογραφή νέας συλλογικής σύμβασης εργασίας μπορεί να προχωρήσει μια τέτοια ένταξη. Με τον τρόπο αυτό επιχειρείτε να καταργήσετε απαράδεκτα και αυταρχικά τις υφιστάμενες συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Εξωθούνται οι εργαζόμενοι να διαλύσουν με αποφάσεις των γενικών τους συνελεύσεων τα επικουρικά τους ταμεία, διότι, αν δεν τα διαλύσουν, με βάση την τροπολογία αυτή θα καταρρεύσουν.
Ακόμη και αν γίνουν όλα αυτά μετά από σκληρές δικαστικές διαμάχες, το καινούριο ταμείο ΕΤΑΤ που δημιουργείται δεν θα είναι βιώσιμο, γιατί δεν θα έχει νέους ασφαλισμένους. Οι νέοι ασφαλισμένοι θα ασφαλίζονται στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ. Δεν υπάρχει καμία μελέτη για τη βιωσιμότητά του. Όπως λέει και η ίδια η τροπολογία, είναι ένα ταμείο διαμεσολαβητικό, που τα επόμενα χρόνια θα κλείσει για τους παραπάνω λόγους. Το ΕΤΑΤ είναι μια εφεύρεση της Κυβέρνησης για να ξεπεραστεί το συνταγματικό πρόβλημα που δημιουργείται με την καταστρατήγηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, για να καλυφθεί ένα μέρος του δημοσιονομικού ελλείμματος με τη βοήθεια των χρημάτων που θα τοποθετήσουν οι τράπεζες και για να παραπλανήσουν τους ασφαλισμένους πριν από το 1993 ότι δήθεν θα διασφαλιστούν τα δικαιώματά τους.
Για τους λόγους αυτούς πρέπει να αποσυρθεί ως απαράδεκτη η συγκεκριμένη τροπολογία και να εφαρμοστούν οι προβλέψεις του ν. 3029/2002 για ένταξη της κύριας ασφάλισης στο ΙΚΑ από 1/1/2008, εφόσον στο χρονικό διάστημα αυτό ολοκληρωθούν οι απαιτούμενες αναλογιστικές μελέτες που δεν υπάρχουν σήμερα και εφόσον την κάλυψη των ελλειμμάτων την αναλάβουν οι τράπεζες από τις οποίες προήλθαν τα ταμεία αυτά. Για τους κλάδους επικουρικής ασφάλισης πρέπει μετά από διάλογο και διαβούλευση να εξευρεθεί η λύση που θα διασφαλίζει τη βιωσιμότητα ενός νέου ταμείου στο οποίο θα ενταχθούν όλα τα σημερινά επικουρικά ταμεία.
Σχετικά με την εθελούσια έξοδο στον ΟΤΕ, η λύση που μεθόδευσε η Κυβέρνηση αποσκοπεί στην πρόσκαιρη βελτίωση των χρηματοοικονομικών μεγεθών αυτού του οργανισμού και στην ελάφρυνσή του από τα βαρίδια των εργασιακών σχέσεων, προκειμένου στη συνέχεια να ξεπουληθεί σε εκείνους που έχουν θέσει σαν προϋπόθεση την υλοποίηση αυτών των δεσμεύσεων. Επίσης, κατά το δόγμα της τακτοποίησης των αδικημένων «γαλάζιων παιδιών», η ρύθμιση αυτή διευκολύνει την πραγματοποίηση αθρόων προσλήψεων που θα γίνουν σύμφωνα με τις λίστες των πολιτικών γραφείων των συναδέλφων της Συμπολίτευσης.
Λόγω της αναμονής της υλοποίησης των ρυθμίσεων αυτών ο ΟΤΕ, μια εταιρεία που ανήκει στις εκατόν είκοσι μεγαλύτερες εταιρείες παγκοσμίως, το τελευταίο χρονικό διάστημα κοιμάται. Δεν πραγματοποιεί καμία επένδυση, καμία πρόταση εκσυγχρονισμού των υποδομών του, καθιστώντας έτσι τη σκόπιμη απαξίωσή του ακόμα πιο ρεαλιστική. Δεν μπορεί ο ελληνικός λαός να επωμιστεί το κόστος της εθελουσίας εξόδου με προνομιακούς όρους για να εξυπηρετηθούν άλλες σκοπιμότητες. Γιατί το κόστος που θα αναλάβει ο ΟΤΕ κατά 80% θα το μετακυλίσει στις πλάτες του κοινωνικού συνόλου μέσα από την αύξηση των τιμολογίων. Αλλά και το υπόλοιπο 20% πάλι το κράτος καλείται να το καλύψει, προχωρώντας έτσι σε μια παράνομη και αντικοινοτική κρατική ενίσχυση σε μια ανώνυμη εταιρεία εισηγμένη στο Χρηματιστήριο με ιδιώτες μετόχους που λειτουργεί σε μια πλήρως απελευθερωμένη αγορά. Καταλαβαίνετε λοιπόν, αγαπητοί συνάδελφοι, τι προβλήματα δημιουργούνται.
Ολοκληρώνοντας, αγαπητοί συνάδελφοι, τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μου, θεωρώ πως θα πρέπει για όλους τους ανωτέρω λόγους να καταψηφίσουμε όλοι αυτές τις τροπολογίες-ρυθμίσεις.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε την κ. Τζάκρη.
Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Βασίλειος Κεγκέρογλου.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, χθες κατέρρευσε ένας ακόμη μύθος. Ο «ψύχραιμος και ικανός καπετάνιος» αυτήν τη φορά δεν τα κατάφερε. Όλοι οι Έλληνες παρακολούθησαν με έντονο το αίσθημα της απογοήτευσης. Όλοι οι οπαδοί της Νέας Δημοκρατίας κατανόησαν το πρόβλημα της παράταξής τους. Όσο θα εξαντλείται η προεκλογική ρητορεία, όσο θα εξαντλείται ο αντιπολιτευτικός λόγος της Κυβέρνησης, θα εμφανίζεται το μετεκλογικό πολιτικό κενό.
Ο κ. Καραμανλής, αδυνατώντας να αντιμετωπίσει πολιτικά τον Πρόεδρο μας Γιώργο Παπανδρέου, έχασε την ψυχραιμία του και προχώρησε σε πρωτόγνωρες πρακτικές. Τη δύσκολη στιγμή ο κ. Σπηλιωτόπουλος προσφέρθηκε ως εθελοντής, όμως τον πήρε στο λαιμό του με ψεύτικα και κατασκευασμένα χαρτιά. Και θα μου πείτε: «Δεν έπρεπε να τα ελέγξει, πριν κατατεθούν, πριν τα αναφέρει;»
Δικαιολογείται κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εκείνη την ώρα μόνο αυτήν τη σανίδα σωτηρίας είδε. Εάν όμως θέλει ο κ. Πρωθυπουργός πραγματικά στοιχεία μπορεί να τα δει. Μπορεί να ρωτήσει τον κάθε πολίτη που έχει νοιώσει στο πετσί του τη διακυβέρνηση της συντηρητικής παράταξης. Εάν θέλει μπορώ και εγώ να του δώσω στοιχεία με ονόματα, αστυνομικά τμήματα, υπογραφές και σφραγίδες. Και έχω στη διάθεσή μου για τα πρακτικά της Βουλής, κύριε Πρόεδρε, πολλά τέτοια πραγματικά στοιχεία.
Όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Πρωθυπουργός προεκλογικά παρουσίασε μόνο το πρόγραμμα που τύπωσε στα φυλλάδια του κόμματός του. Ένα πρόγραμμα που μετά τη δεκαπεντάμηνη διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας όλοι διαπιστώνουν ότι ήταν εικονικό και ότι ήταν μόνο για προεκλογική χρήση. Είναι το πρόγραμμα που δεν υλοποιείται με τις υποσχέσεις που καθημερινά αθετούνται.
Αυτά που σήμερα προωθεί η Κυβέρνηση είναι ένα άλλο πρόγραμμα, είναι το σκιώδες πρόγραμμα, είναι το πραγματικό πρόγραμμα αυτό που μόνο λίγα στοιχεία του ήρθαν προεκλογικά στην επιφάνεια, όπως η περίπτωση των εκκαθαρίσεων του κ. Πολύδωρα και η περίπτωση της επιστροφής του ασφαλιστικού του κ. Σιούφα.
Οι αντιδραστικές αλλαγές στα εργασιακά, οι αντιμεταρρυθμίσεις στα κοινωνικά θέματα, οι απορυθμίσεις σε όλο το φάσμα της δημόσιας ζωής που προωθεί η Κυβέρνηση είναι τμήμα αυτού του σκιώδους, του σκοτεινού προγράμματός της.
Ενώ, λοιπόν, η Κυβέρνηση δεν έχει σχέδιο για τη χώρα και τους πολίτες, έχει σχέδιο για την παράταξή της και τις κοινωνικές και οικονομικές δυνάμεις που εκφράζει και μάλιστα το τηρεί ευλαβικά. Γι’ αυτό η ισχυρή διαπραγμάτευση στην Ευρωπαϊκή Ένωση έγινε απλή παρακολούθηση των εξελίξεων. Οι διασφαλισμένοι πόροι των 24.000.000.000 ευρώ έγιναν όνειρο θερινής νυκτός. Οι δεκατρείς περιφέρειες της χώρας έγιναν μόνο τέσσερις για το στόχο ένα του Δ’ Κοινοτικού Πλαισίου. Η αποτίμηση της οικονομικής κατάστασης έγινε αδιαφανής απογραφή. Το πρόγραμμα οικονομικής ανάπτυξης έγινε επιτήρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η αντιμετώπιση της διαπλοκής έγινε διευθέτηση οικονομικών συμφερόντων. Η αύξηση της απασχόλησης έγινε αύξηση της ανεργίας. Το σύνθημα «δουλειά για όλους» έγινε «διορισμός μόνο για τα «σκούρα μπλε παιδιά». Η επανίδρυση του κράτους έγινε δημιουργία κομματικού κράτους. Η ενίσχυση της αυτοδιοίκησης έγινε αφαίρεση αρμοδιοτήτων και πόρων. Το ειδικό πρόγραμμα για την αυτοδιοίκηση ακυρώθηκε για το 2004. Ο περιβόητος «ΘΗΣΕΑΣ» ζητά ακόμα θυσίες για την περιφέρεια.
Μέχρι σήμερα ούτε ένα έργο δεν έχει χρηματοδοτηθεί. Ούτε ένα ευρώ όμως δεν έχει απορροφηθεί και από τον περιβόητο αναπτυξιακό νόμο του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, αφού μόλις την προηγούμενη εβδομάδα άρχισε η εξέταση των κίτρινων φακέλων, όπως είχε δοθεί η Οδηγία. Χάσαμε χωρίς λόγο ενάμισι χρόνο.
Η αύξηση των δημοσίων επενδύσεων έγινε μείωση του προγράμματος το 2005 κατά 1.500 εκατομμύρια ευρώ. Έτσι η ώρα της περιφέρειας γίνεται ο γολγοθάς της λίγο πριν την σταύρωσή της.
Η στήριξη των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων έγινε στήριξη του μεγάλου εισαγωγικού κεφαλαίου. Η στήριξη του αγρότη έγινε ανοχή στον εισαγωγέα αγροτικών προϊόντων. Η ελεύθερη οικονομία έγινε ελεύθερη ακρίβεια. Η προστασία του καταναλωτή έγινε παρηγοριά για το πάθημά του. Η προεκλογική υπόσχεση για τους συμβασιούχους έγινε μετεκλογική εξαπάτηση. Η υπόσχεση για τους πολυτέκνους για τρία παιδιά ακόμα περιμένει. Οι υποσχέσεις στους συνταξιούχους μεταφέρθηκαν στο τέλος της δεύτερης τετραετίας, που προφανώς δε θα υπάρξει για τη Νέα Δημοκρατία.
Η αποκάλυψη του μεγάλου σκανδάλου του Χρηματιστηρίου έγινε νομοσχέδιο που επιχειρεί να περάσει στα ψιλά. Με το νομοσχέδιο αυτό η Κυβέρνηση μεταφέρει στον ιδιωτικό φορέα τη δικαστική και νομοθετική εξουσία για το Χρηματιστήριο. Θέλει να περάσει την υπόθεση του Χρηματιστηρίου, χωρίς να απολογηθεί για την προπαγάνδα που άσκησε εδώ και μία τετραετία, γι’ αυτό και κατέθεσε τις τροπολογίες για τα μεγάλα θέματα σ’ αυτό το νομοσχέδιο.
Οφείλετε, κύριοι της Συμπολίτευσης, να τεκμηριώσετε και να αποδείξετε όσα λέγατε τόσο καιρό. Μέχρι που ήσασταν αντιπολίτευση λέγατε ότι ζητάτε εξεταστικές, αλλά το ΠΑΣΟΚ δεν τις συστήνει. Τώρα είστε Κυβέρνηση, έχετε την πλειοψηφία, δε σας εμποδίζει κανείς. Προχωρήστε, αλλιώς θα είστε υπόλογοι.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε σχέση με τις αλλαγές στο ασφαλιστικό ο κ. Αλογοσκούφης είπε ότι εάν εφαρμοστεί ο ν. 3029 οι τράπεζες θα κλείσουν. Ταυτόχρονα, όμως, μας λέει ότι δε θα πληρώσει το δημόσιο τίποτα. Δε θα πληρώσει το δημόσιο, δε θα πληρώσουν οι φορολογούμενοι, δε θα πληρώσουν οι τράπεζες. Όλα, λοιπόν, φορτώνονται στο ΙΚΑ; Τα 13,5 δισεκατομμύρια ευρώ φορτώνονται στο ΙΚΑ;
Μπορεί να αντέξει αυτήν την επιβάρυνση; Νομίζω ότι ένα ολόκληρο κοινοτικό πλαίσιο δεν μπορεί να το αντέξει το ΙΚΑ.
Κύριε Υπουργέ, έχετε πέσει σε πολλές αντιφάσεις. Μαρτυράτε χωρίς ανάκριση. Προτείνετε διακομματική επιτροπή για διάλογο αφού νομοθετείτε. Αφού ναρκοθετήσετε τη βιωσιμότητα του ΙΚΑ θα καλέσετε τους εργαζόμενους και τους φορολογούμενους με αύξηση της φορολογίας να συμβάλλουν στη διάσωσή του, τους ασφαλισμένους με περιορισμό των παροχών και περιορισμό της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, τους συνταξιούχους με στασιμότητα στις συντάξεις, τη μικρή και μεσαία επιχείρηση με αύξηση των εισφορών να συμβάλει στη σωτηρία του ΙΚΑ.
Με όλα αυτά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Συμπολίτευσης, δεν αναρωτιέστε που θα οδηγήσει τη χώρα αυτή η πολιτική; Δεν σας απασχολεί τίποτα απ’ αυτά; Δεν αναλογίζεστε ότι κανένας δεν έχει δικαίωμα να υποθηκεύει το μέλλον της χώρας και ότι κανένας δεν εξουσιοδοτήθηκε να ψαλιδίζει τα οράματα των νέων; Οφείλετε να αποσύρετε τη ρύθμιση και να εφαρμόσετε το ν.3029.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κ. Γιάννος Παπαντωνίου έχει το λόγο.
ΓΙΑΝΝΟΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος των τραπεζών αναδεικνύει την απίστευτη προχειρότητα με την οποία προωθεί τις δήθεν μεταρρυθμίσεις η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Χωρίς αναλογιστικές μελέτες, χωρίς συγκεκριμένες δεσμεύσεις κάλυψης των ανοιγμάτων του ΙΚΑ, των τεραστίων ανοιγμάτων του ΙΚΑ, χωρίς ουσιαστική συναίνεση με τους εργαζομένους ούτε καν διάλογο. Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την κατάργηση των επικουρικών ταμείων, παραβιάζεται κατάφορα ο θεσμός των συλλογικών διαπραγματεύσεων που αποτελεί κορυφαίο πυλώνα και του κράτους δικαίου αλλά και της κοινωνικής συνοχής.
Είναι χαρακτηριστικό της τεράστιας αυτής προχειρότητας η σύγχυση που επικρατεί στους κόλπους και της Κυβέρνησης αλλά και της συντηρητικής παράταξης, με τροπολογίες ένθεν και εκείθεν, αλλεπάλληλες, αντιφατικές, καθώς και διορθώσεις δήθεν τεχνικού χαρακτήρα. Οι βαρύτατοι υπαινιγμοί ανάμεσα σε κορυφαία στελέχη της Κυβέρνησης και της παράταξης σήμερα αναδεικνύουν ένα τεράστιο πρόβλημα ηθικής και πολιτικής τάξης το οποίο δεν μπορεί να παραμένει εκκρεμές.
Δεν ήταν λογικό να μη δίνετε καμία εξήγηση αν έχουν ή δεν έχουν λεχθεί αυτή οι υπαινιγμοί, οι οποίοι δεν ξέρω αν αντανακλούν προσωπική αντιδικία ή κάποιους βαθύτερους λόγους. Αυτοί οι υπαινιγμοί πρέπει να διευθετηθούν και είναι χρέος των εμπλεκομένων στελεχών να δώσουν τις αναγκαίες εξηγήσεις και στο Σώμα αλλά και στην ελληνική κοινωνία.
Η προχειρότητα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, προεξοφλεί το ατελέσφορο των ρυθμίσεων. Θέλω να θυμίζω ότι αυτή η προχειρότητα χαρακτηρίζει τη συνολική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας. Μήπως η απογραφή σχεδιάστηκε με τρόπο που να οδηγήσει την Ελλάδα σε καθεστώς επιτήρησης; Είμαι βέβαιος ότι αυτό προέκυψε σαν ένα αθέλητο αποτέλεσμα, λόγω του πρόχειρου και άκρως ανεύθυνου τρόπου με τον οποίο προωθήθηκε αυτή η απίστευτη δυσφημιστική ενέργεια εναντίον των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Το ίδιο ισχύει για το φιάσκο του βασικού μετόχου. Γνώριζε η Κυβέρνηση, είχε μελετήσει η Κυβέρνηση τα αποτελέσματα των ενεργειών της, όταν νομοθετούσε εδώ πριν από μερικούς μήνες το νομοσχέδιο αυτό; Γνώριζε ότι θα κληθεί εκούσα άκουσα να αποσύρει το νομοσχέδιο αυτό κάτω από εξευτελιστικές συνθήκες καταρράκωσης του διεθνούς κύρους της χώρας; Το ίδιο φοβάμαι θα συμβεί και με αυτές τις μεταρρυθμίσεις ή ρυθμίσεις ή απορυθμίσεις.
Αλλά πέρα απ’ αυτό, το οποίο αφορά κυρίως την Κυβέρνηση, αυτό που ενδιαφέρει όλους μας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι κάτι πιο ουσιαστικό. Ο ουσιαστικότερος κίνδυνος είναι η αποσταθεροποίηση του ασφαλιστικού μας συστήματος και η επίσπευση των αλλαγών, με τη μορφή της ανόδου των ορίων ηλικίας ή της μειώσεως του επιπέδου των συντάξεων, που επιδιώκει η Κυβέρνηση σε ό,τι αφορά το ασφαλιστικό σύστημα.
Τι θα συμβεί. Καταρρακώνεται η οικονομική θέση του ΙΚΑ. Είναι προφανές ότι το ΙΚΑ μετά από λίγο καιρό θα έχει πρόβλημα αντιμετώπισης των συντάξεών του. Έξι εκατομμύρια ασφαλισμένοι θα τεθούν σε κίνδυνο. Και το σενάριο το οποίο διαβλέπω είναι ότι η Κυβέρνηση θα κινδυνολογήσει, θα εκμεταλλευτεί την αγωνία των συνταξιούχων και θα επιδιώξει μια συνολική ανατροπή των ασφαλιστικών προοπτικών του Έλληνα πολίτη.
Δεν είμαι βέβαιος αν η ασφαλιστική μεταρρύθμιση όπως την εννοεί η Κυβέρνηση που σημαίνει και άνοδο ορίων ηλικίας και μείωση των συντάξεων συνολικά για τους συνταξιούχους και τους εργαζόμενους, θα περιμένει την επόμενη θητεία, την οποία φιλοδοξεί να έχει και βεβαίως δεν θα έχει. Φοβάμαι ότι αυτά θα συμβούν προ του τέλους της σημερινής κυβερνητικής θητείας της Νέας Δημοκρατίας.
Ανάλογη προχειρότητα επικράτησε και στις νέες ρυθμίσεις για τον ΟΤΕ. Διόγκωσε η Κυβέρνηση τους κινδύνους από το πλεονάζον προσωπικό του ΟΤΕ. Προχώρησε σε μία σκανδαλωδώς ευνοϊκή ρύθμιση εθελουσίας εξόδου. Φόρτωσε το βάρος αυτής της ρύθμισης εν μέρει στους φορολογούμενους. Αυτό επίσης θέτει θέματα ηθικής τάξεως, διότι εδώ, ουσιαστικά, επιδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό μία κερδοφόρα επιχείρηση ελεγχόμενη κατά πλειοψηφία από ιδιώτες μετόχους που θα κερδίσουν από την κρατική επιδότηση. Αυτό θέτει και θέματα συμμόρφωσης με το κοινοτικό δίκαιο.
Το αντάλλαγμα ήταν μια ουσιαστική ανατροπή του εργασιακού καθεστώτος για τους νεοπροσλαμβανομένους υπαλλήλους. Η Κυβέρνηση ακολουθεί μία διχαστική πολιτική. Είναι προφανές. Ξεχωρίζει τους «παλαιούς» που έχουν ευνοϊκές ρυθμίσεις από τους «νέους». Ξεχωρίζει τα «ρετιρέ» από τους «άλλους». Αυτή η προσέγγιση αν επεκταθεί και σε άλλους εργασιακούς χώρους θα προκαλέσει εντάσεις και ίσως εκρήξεις. Το θερμό καλοκαίρι το οποίο αντιμετωπίζουμε θα εξελιχθεί σε θερμό φθινόπωρο και σε θερμό χειμώνα. Η Νέα Δημοκρατία δεν διδάχθηκε τίποτα από την εμπειρία του 1990-1993. Η λογική των συγκρούσεων της Νέας Δημοκρατίας οδηγεί σε κοινωνικά και οικονομικά αδιέξοδα. Σας θυμίζω το 1993. Μετά από ένα κύμα αναλόγων νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων, παραδώσατε την Ελλάδα στο ΠΑΣΟΚ. Ο ρυθμός ανάπτυξης ήταν μείον 2%, ο πληθωρισμός 15% και υπήρχαν τεράστια ελλείμματα και χρέη, με πολύ ψηλή ανεργία. Και κυρίως υπήρχε ένα κλίμα κοινωνικής έντασης και ανασφάλειας που δεν είχε ζήσει ο τόπος σε ολόκληρη τη Μεταπολίτευση.
Η χώρα χρειάζεται μεγάλες τομές και μεταρρυθμίσεις για να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της νέας εποχής. Όμως, οι μεταρρυθμίσεις απαιτούν συστηματικό και ολοκληρωμένο σχεδιασμό. Δεύτερον, εκτεταμένο και ουσιαστικό διάλογο με τους εργαζομένους και με τους ενδιαφερόμενους φορείς. Τρίτον, δίκαιο επιμερισμό του κόστος. Και τέταρτον, μέτρα κοινωνικής προστασίας. Σχεδιασμός, διάλογος, κοινωνική δικαιοσύνη και προστασία, αποτελούν κρίσιμα στοιχεία της αναγκαίας μεταρρυθμιστικής προσπάθειας. Τα στοιχεία αυτά λείπουν από τη συντηρητική παράταξη. Χαρακτηρίζουν όμως τη μακρόχρονη πορεία του ΠΑΣΟΚ σε όλα τα κρίσιμα μέτωπα των μεταρρυθμίσεων των δημοκρατικών, των οικονομικών, των κοινωνικών, ολόκληρης της Μεταπολίτευσης.
Είμαστε 20 χρόνια στη διακυβέρνηση της χώρας με μικρά διαλείμματα. Προωθήσαμε τεράστιες μεταρρυθμίσεις με αυτά τα κεντρικά χαρακτηριστικά. Αυτές οι μεταρρυθμίσεις δημιούργησαν τη σημερινή Ελλάδα. Άνοιξαν νέες προοπτικές για τον τόπο. Πρέπει και πάλι να μας δοθεί η ευκαιρία να συνεχίσουμε αυτό το τεράστιο μεταρρυθμιστικό έργο για το οποίο η δική μας παράταξη έχει όλα τα πλεονεκτήματα για να φέρει αποτελεσματικά σε πέρας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει η κ. Βούλτεψη.
ΣΟΦΙΑ ΒΟΥΛΤΕΨΗ: Κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι πρέπει να ληφθεί μία πρόνοια ώστε η Βουλή να μη συνεδριάζει παράλληλα με τα δελτία των οκτώ. Και αυτό διότι όσοι θα ανεβαίνουν στο Βήμα όπως εγώ που ανεβαίνω μετά από δέκα συναδέλφους του ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να απαντάνε στα δελτία των οκτώ. Με βάση τα δελτία των οκτώ, ακούστηκε εδώ μέσα πριν από λίγο ότι τα στοιχεία που έφερε χθες ο Πρωθυπουργός στη Βουλή ήταν πλαστά.
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ: Μα ήταν πλαστά.
ΣΟΦΙΑ ΒΟΥΛΤΕΨΗ: Αυτή η δήλωση υπήρχε σε ένα τηλεπαράθυρο και οι Βουλευτές κινούμενοι μεταξύ εντευκτηρίου και της Αιθούσης της Βουλής την μετέφεραν.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Από τον κ. Καρχιμάκη το μεσημέρι…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σας παρακαλώ μη διακόπτετε!
ΣΟΦΙΑ ΒΟΥΛΤΕΨΗ: Δεν πρόκειται περί του μεγάλου διασταυρωτή του κ. Καρχιμάκη. Επειδή το είπε ο κ. Καρχιμάκης τι σημαίνει αυτό;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Λοβέρδο, έχει το δικαίωμα να εκφράσει την άποψή της. Είναι υποχρέωσή σας να ακούσετε.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
ΣΟΦΙΑ ΒΟΥΛΤΕΨΗ: Τώρα ήμουν μέσα και βεβαιώνω ότι με βάση αυτό έγιναν οι δηλώσεις. Και θέλω να σας πω ότι σε ένα άλλο τηλεοπτικό παράθυρο εμφανίστηκε άλλος και είπε ότι είναι αληθινά. Και σε ένα τρίτο τηλεοπτικό παράθυρο βγήκε ένας κύριος και ανεγνώρισε τον εαυτό του σε ένα από αυτά τα σημειώματα.
Όταν λέμε κάτι από αυτό το Βήμα είναι διασταυρωμένο και δεν είναι ανεύθυνο. Όταν είναι ανεύθυνο, φέρνει ο καθένας την ευθύνη των λόγων του.
(Θόρυβος στην Αίθουσα, διαμαρτυρίες)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριοι συνάδελφοι, σε κάθε διακοπή που θα κάνετε, θα δίνω καινούργιο χρόνο στην ομιλήτρια.
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ: Να δίνετε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σας παρακαλώ, κύριε Παπαϊωάννου! Εάν νομίζετε ότι ο χώρος προσφέρεται για διασκέδαση, κάνετε μεγάλο λάθος.
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ: Αφού μας απειλείτε, να δίνετε καινούργιο χρόνο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σας παρακαλώ δεν προσφέρεται ο χώρος για διασκέδαση, δεν προσφέρεται για show.
ΣΟΦΙΑ ΒΟΥΛΤΕΨΗ: Λυπάμαι πολύ που δεν δέχεστε να ακούσετε μία γνώμη. Η δική μου γνώμη είναι να μη συνεδριάζει η Βουλή όταν υπάρχουν τηλεπαράθυρα. Το παρακολούθησα και είμαι μάρτυρας.
Θα ήθελα να αναφερθώ τώρα στην αναστάτωση που προκαλείται στη ζωή του κόσμου από τους διοργανωτές των απεργιών. Εμφανίζονται εδώ κάποιοι ως όψιμοι υπερασπιστές των ασφαλιστικών ταμείων των εργαζομένων, του μέλλοντος του ΙΚΑ, των κεκτημένων. Αλήθεια; Για να δούμε πόσο ειλικρινείς είναι αυτές οι προθέσεις των διοργανωτών; Και δεν τους λέω συνδικαλιστές γιατί σέβομαι το συνδικαλιστικό κίνημα. Πού ήταν αυτοί οι κύριοι όταν από την όψιμη αποκρατικοποίηση της Εθνικής το δημόσιο έβγαινε ζημιωμένο κατά 640.000.000 ευρώ; Πού ήταν όταν γινόντουσαν παιχνίδια σε σχέση με την Εθνική και με την αμαρτωλή ΔΕΚΑ; Πού ήταν όταν ξεπουλιόνταν δημόσιες περιουσίες για να καλυφθούν οι ανάγκες του προϋπολογισμού; Πού ήταν τον Ιούλιο του 2003 όταν το δημόσιο κατέβαλε 895.000.000 ευρώ για να εξοφλήσει το μετατρέψιμο ομόλογο σε μετοχές της Εθνικής που είχε συναφθεί τον Ιούνιο του 1999; Πού ήταν να οργανώσουν τις απεργίες τους όταν τα κοινοτικά πακέτα πετούσαν πάνω από τα κεφάλια μας, αλλά η Ελλάδα δεν μπορούσε να μειώσει ούτε τα όρια της φτώχειας; Πού ήταν όταν στο δημόσιο τομέα τον οποίο υπερασπίζονται με το νέο μισθολόγιο του 2003 παρουσιάστηκε μείωση μισθών; Πού ήταν όταν το Νοέμβριο του 2003 δινόταν στη δημοσιότητα η έκθεση του παρατηρητηρίου απασχόλησης του ΟΑΕΔ από την οποία προέκυπτε η μείωση των κοινωνικών δαπανών για την προστασία των ασθενεστέρων, που βρίσκονταν στα επίπεδα του 1991; Πού ήταν αυτοί οι κύριοι για να υπερασπιστούν τους εργαζόμενους όταν από στοιχεία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ του 2002 παρουσιαζόταν αρνητικό ρεκόρ ενός εκατομμυρίου απολύσεων;
Ήταν άφαντοι. Οργάνωναν πολύ χλιαρές διαδηλώσεις. Ούτε το τμήμα παρελάσεων δεν έστελναν στο κέντρο της Αθήνας. Και ξαφνικά κόπτονται τώρα για το ασφαλιστικό. Ουδέποτε ξεσηκώθηκαν για όλα όσα συνέβαιναν στη χώρα. Ουδέποτε ξεσηκώθηκαν όταν τα στοιχεία της EUROSTAT έλεγαν ότι ο κατώτερος μισθός στην Ελλάδα στις αρχές του 2004 ήταν στο μισό και κάτω του μέσου ευρωπαϊκού όρου. Ουδέποτε βγήκαν στο πεζοδρόμιο όταν υπερχρεώνονταν οι ΔΕΚΟ στο τέλος του 2003 κατά 10.000.000.000 ευρώ. Και εν πάση περιπτώσει δεν ήταν στο πεζοδρόμιο όταν τα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων, για τα οποία κόπτονται τώρα, παίζονταν στο Χρηματιστήριο. Παίχτηκαν 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ από το 1999 μέχρι το τέλος του 2002. Μόνο το 2002 οι απώλειες ήταν 1,242 εκατομμύρια ευρώ με το ΙΚΑ και το ΤΣΜΕΔΕ τα πιο χαμένα ταμεία.
Όταν το ΙΚΑ έπαιζε τα λεφτά στο Χρηματιστήριο, δεν υπήρχε κανένας λόγος να βγει το τμήμα παρελάσεων στους δρόμους της Αθήνας; Όταν πουλούσαν την Ιονική και ακούσαμε από επίσημα χείλη να λένε: «τι να κάνουμε, την πουλήσαμε αλλά τα λεφτά χάθηκαν στο Χρηματιστήριο», τότε δεν διακυβευόταν τίποτα από τα συμφέροντα των ασφαλισμένων και των εργαζομένων;
Πού ήσαν όταν έβγαιναν οι ίδιοι και έκαναν μελέτες τις οποίες έδιναν στη δημοσιότητα και σύμφωνα με τις οποίες μόλις για ενάμιση μήνα συντάξεων επαρκούσε η συνολική περιουσία των φορέων;
Τι έκαναν όταν γίνονταν μελέτες στα ασφαλιστικά ταμεία από τις οποίες προέκυπτε ότι στα 6.000.000.000 ευρώ ετησίως ανέρχονται οι χαμένοι πόροι του ασφαλιστικού συστήματος λόγω εισφοροδιαφυγής, ανεργίας, ανέλεγκτων δαπανών για την υγεία και μη αξιοποίησης της περιουσίας των ταμείων;
Και βέβαια πού ήσαν όλοι αυτοί οι οποίοι λένε ότι στον ιδιωτικό τομέα είναι ζούγκλα και εργασιακός μεσαίωνας; Απλώς συνωθούνταν όλοι μαζί στις πύλες του δημοσίου και επειδή οι κύριοι αυτοί προέρχονται από το δημόσιο και επειδή από χρόνια οι εφημερίδες γράφουν ότι και οι οικογένειές τους και τα παιδιά τους είναι διορισμένα στο δημόσιο, γι’ αυτό υπερασπίζονται συγκεκριμένους χώρους. Δεν είδαμε να υπερασπιστούν τον ιδιωτικό τομέα, ώστε να βελτιωθούν και εκεί οι συνθήκες.
Τέλος, υπάρχει και ένα θέμα με τις τράπεζες. Οι τράπεζες δεν διογκώθηκαν επί των ημερών της Νέας Δημοκρατίας, κύριοι συνάδελφοι, ούτε επί των ημερών της Νέας Δημοκρατίας οι τράπεζες χρησιμοποίησαν είκοσι έξι καταχρηστικούς όρους!
Και τον καιρό εκείνο που κάποιοι από μας είχαμε διαμαρτυρηθεί, είχαμε ακούσει από πολύ επίσημα χείλη –υπουργικά, πρωθυπουργικά- «τι να κάνουμε ελεύθερη αγορά είναι και οι τράπεζες έχουν δύναμη».
Επομένως, με αυτό θέλω να πω τα εξής: Ένα είναι αν μπορούμε να πληροφορούμε τον κόσμο και ένα δεύτερο είναι αν πρέπει και υποχρεούμεθα να υπερασπιζόμαστε πραγματικά τα συμφέροντα του λαού και όχι να το πράττουμε κάθε φορά που θέλουμε να δημιουργήσουμε πρόβλημα στο κέντρο της Αθήνας.
Πραγματικά, κάποια μέρα θα αξίζει –μπορεί να ακουστεί προσωπικό αυτό- να μάθουμε όχι μόνο που εργάζονται όλοι αυτοί οι διοργανωτές των απεργιών, αλλά πού εργάζονται όλα τα μέλη της οικογένειάς τους και αν έχουν στο σπίτι τους έστω και έναν άνεργο, γιατί υπάρχουν οικογένειες με δύο και τρεις ανέργους.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο κ. Σκοπελίτης.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα το λόγο επί προσωπικού.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Σκοπελίτη, μισό λεπτό.
Σε τι συνίσταται το προσωπικό, κύριε Κεγκέρογλου; Ακούστηκε το όνομά σας εδώ;
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Αναφέρθηκε, κύριε Πρόεδρε!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Μήπως εγώ ήμουν απών ως Προεδρεύων; Κύριοι συνάδελφοι, ακούστηκε το όνομα Κεγκέρογλου; Όχι.
Κύριε Σκοπελίτη, προχωρήστε, έχετε το λόγο.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Αναφέρθηκε, κύριε Πρόεδρε! Δεν θα μου δώσετε το δικαίωμα να εξηγήσω σε τι συνίσταται το προσωπικό;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Δεν μπορούμε να κάνουμε κατάχρηση του Κανονισμού!
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Υποχρεούστε να μου δώσετε το λόγο για να πω σε τι συνίσταται το προσωπικό θέμα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Δεν μπορούμε! Δεν υπάρχει προσωπικό θέμα!
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Σας παρακαλώ να μου δώσετε το λόγο να σας πω. Αναφέρθηκε σε μένα η κυρία συνάδελφος!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Εάν εννοείτε ότι εγώ δεν ήμουν παρών στη συνεδρίαση, καλά. Το Προεδρείο εκτιμά ότι δεν υπάρχει προσωπικό θέμα. Σας παρακαλώ πάρα πολύ!
Κύριε Σκοπελίτη, έχετε το λόγο!
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Αφού ακούσετε σε τι συνίσταται το προσωπικό, μπορείτε να το εκτιμήσετε, κύριε Πρόεδρε!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Έλεγα, κύριε Κεγκέρογλου, μήπως ακούστηκε το όνομά σας. Έλεγα μήπως κάποια στιγμή ήμουν απών από την Έδρα και δεν κατάλαβα. Δεν υπάρχει προσωπικό θέμα. Δεν έχετε το λόγο!
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Μου φαίνεται ότι είστε Προεδρείο της κυβερνητικής παράταξης!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Σκοπελίτη, έχετε το λόγο.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Εγώ σεβόμενος τον κ. Σκοπελίτη αφήνω το θέμα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Κεγκέρογλου, καθίστε κάτω, σας παρακαλώ πολύ! Να σέβεστε το Σώμα της Βουλής!
Κύριε Σκοπελίτη, έχετε το λόγο!
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπάρχουν νομοσχέδια που όχι απλά μιλάνε, αλλά κραυγάζουν για την πολιτική που έρχονται να υπηρετήσουν και να προωθήσουν. Ένα τέτοιο νομοσχέδιο είναι και το υπό συζήτηση και εκείνο που κραυγάζει είναι το εξής. Είναι κομμένο και ραμμένο στα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Αυτό λέει το νομοσχέδιο με λίγα λόγια. Είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της πολιτικής που προωθεί η Κυβέρνηση από τότε που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας.
Επαναλαμβάνω ότι πρόκειται για την πολιτική που υπηρετεί τα μεγάλα συμφέροντα, όπως πολύ σωστά τόνισε και ανάλυσε η εισηγήτρια του κόμματός μας, η συντρόφισσα Ελπίδα Παντελάκη.
Πρέπει να πω ότι αυτή η πολιτική δεν είναι καινούργια. Δεν πρωτοεμφανίζεται τώρα. Είναι μια πολιτική που ακολουθείται στις βασικές της επιλογές για χρόνια ολόκληρα, ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα είναι στην εξουσία, είτε λέγεται ΠΑΣΟΚ είτε Νέα Δημοκρατία. Η πολιτική αυτή και πολυμέτωπη είναι και στο στόχαστρό της έχει πέρα από την εργατική τάξη και τα μικρομεσαία στρώματα της πόλης και του χωριού.
Ως παράδειγμα, κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να αναφέρω την πλήρη αποδέσμευση της επιδότησης από την παραγωγή, που ανακοίνωσε χθες ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης. Η αποδέσμευση αυτή θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα, μιας και θα οδηγήσει στη συρρίκνωση της αγροτικής παραγωγής της χώρας, στην παραπέρα διατροφική εξάρτηση του λαού μας από τις εισαγωγές και στην καταστροφή των μικρομεσαίων αγροτικών νοικοκυριών. Πρέπει να τονίσω ότι τεράστια ευθύνη έχει και το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης που τάχθηκε υπέρ της αναθεώρησης της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής και υπέρ της ολικής αποδέσμευσης της επιδότησης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι συγκεκριμένες τροπολογίες και το συγκεκριμένο νομοσχέδιο δεν αποτελούν κεραυνό εν αιθρία. Υπήρχαν προπομποί του. Προπομποί του ήταν οι νόμοι Σιούφα και ο νόμος Ρέππα. Αυτή είναι η αλήθεια, κύριοι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και μην «τσινάτε», όταν τονίζουμε αυτήν την ευθύνη.
Ο νόμος σας, ο ν.3029/2002, όχι μονάχα φιλεργατικός δεν ήταν, όπως προσπαθείτε να τον παρουσιάσετε, αλλά αντίθετα υπέσκαπτε τα συμφέροντα των εργαζομένων. Ήρθε σαν γέννημα της απαίτησης όχι των εργαζομένων, αλλά των μεγαλοεπιχειρηματιών, εκτός και αν εσείς συμπεριλαμβάνετε στους εργαζόμενους τους «καρεκλοκένταυρους» των τριτοβάθμιων οργανώσεων. Αυτοί μπορεί να τον ήθελαν. Όμως, οι εργαζόμενοι δεν χρειάζονταν το ν.3029/2002.
Με την έννοια αυτή ο καυγάς που γίνεται αυτές τις μέρες και εδώ στην Αίθουσα και έξω στα Μαζικά Μέσα Ενημέρωσης μονάχα με σμυρναίικο καυγά μπορεί να τον παρομοιάσει κάποιος, δηλαδή έναν καυγά χωρίς περιεχόμενο και ουσία. Όσον αφορά το θέατρο που παίζεται και παίχθηκε και χθες, έχει όλα τα στοιχεία για να μπορεί κάποιος να το ονομάσει «θέατρο του παραλόγου». Έχει ως στόχο του να αποπροσανατολίσει το λαό μας από τα προβλήματα που δημιουργεί η πολιτική σας και από την ταύτιση των δύο κομμάτων στις βασικές επιλογές αυτής της πολιτικής.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση προωθεί το υπό συζήτηση νομοσχέδιο με αντιλογίες τόσο φθηνές που δύσκολα γίνονται πιστευτές ακόμα και από θιασώτες της πολιτικής σας. Βέβαια, παρόμοιες δικαιολογίες χρησιμοποιήσατε και εσείς. Ψάξτε τα Πρακτικά, όταν προωθήσατε το ν. 3029/2002. «Δεν μπορούμε» λέει η Κυβέρνηση «να φορτώσουμε τα βάρη στις μελλοντικές γενιές». Αυτό, μάλιστα, το είπε ο ίδιος ο κύριος Πρωθυπουργός. Και όμως, την ίδια στιγμή που λέγονται αυτά τα λόγια, οι νέοι που θα προσλαμβάνονται στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και θα δουλεύουν περισσότερο και θα αμείβονται λιγότερο και θα ασφαλίζονται ελάχιστα και θα απολύονται ελεύθερα. Αυτή είναι η νομοθεσία που προωθείτε.
Ακόμη, η Κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι οι αλλαγές και οι μεταρρυθμίσεις που προωθεί δεν γίνονται για τους λίγους, αλλά για τους πολλούς. Όμως πόσο ψέμα κρύβεται πίσω από αυτόν τον ισχυρισμό φαίνεται από το γεγονός ότι μόνο από τη μείωση των συντελεστών των ασφαλιστικών εισφορών που εξισώνονται πλέον με αυτές του ΙΚΑ οι Τράπεζες θα έχουν κέρδη 30 έως 50 εκατομμύρια ευρώ, ενώ οι εργαζόμενοι θα δουν να μειώνονται σταδιακά οι συντάξεις τους και να καταργούνται τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα.
Όσον αφορά την περίφημη εξίσωση για την οποία μιλάει η Κυβέρνηση, θέλουμε να τονίσουμε ότι υπάρχει τέτοιο θέμα. Όμως η εξίσωση αυτή δεν μπορεί να γίνει προς τα κάτω, προς τον πάτο του βαρελιού, αλλά προς τα πάνω. Μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο, αρκεί να περιορισθούν δραστικά τα υπερκέρδη των τραπεζών, να εξυγιανθεί ο δημόσιος τομέας κλπ. Όμως, αυτά απαιτούν μιαν άλλη πολιτική που εσείς όχι μόνο απεύχεστε, αλλά κάνετε και τα πάντα, για να μην «περπατήσει» στη χώρα μας.
Αντικρούουμε, λοιπόν, αυτήν την πολιτική με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, καθώς επίσης και τις ιδεολογίες που την ακολουθούν.
Αντικρούουμε επίσης και την κινδυνολογία που χρησιμοποιεί η Κυβέρνηση και καταγγέλλουμε τις ρυθμίσεις που προωθεί, γιατί είναι προσανατολισμένες και προσαρμοσμένες στα συμφέροντα των τραπεζιτών και ως εκ τούτου βαθιά αντεργατικές. Σαν ρυθμίσεις θα έχουν σαν αποτέλεσμα την κατάργηση ασφαλιστικών δικαιωμάτων, την κατηγοριοποίηση των εργαζομένων, την υποβάθμιση των παρεχομένων προς αυτούς υπηρεσιών, την επιδείνωση της κατάστασης του ΙΚΑ και των υπηρεσιών που παρέχει στους ασφαλισμένους.
Καλούμε τους εργαζόμενους στις τράπεζες να καταδικάσουν την αντεργατική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, αλλά και τις συμβιβασμένες ηγεσίες της ΑΔΕΔΥ και της ΓΣΕΕ. Και να αγωνιστούν για ένα ταμείο κύριας σύνταξης για όλους τους τραπεζοϋπαλλήλους, χωρίς διακρίσεις και διαχωρισμούς, για ένα ταμείο επικουρικής ασφάλισης για όλους τους εργαζόμενους στις τράπεζες.
Τους καλούμε –και αυτό είναι το σημαντικό και κυρίαρχο- να αποδεσμευτούν από το κόμμα του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας και να στρατευθούν με τις δυνάμεις εκείνες, που με μπροστάρη το ΚΚΕ δίνουν τον αγώνα για την αλλαγή των συσχετισμών δύναμης, για να έρθει στην εξουσία μια κυβέρνηση, που θα εφαρμόσει μια πολιτική, που δεν θα αντιστρατεύεται τα συμφέροντά τους, αλλά θα τα υπηρετεί και θα τα προωθεί.
Καταψηφίζουμε, λοιπόν, το νομοσχέδιο αυτό, σαν νομοσχέδιο που υπηρετεί τα συμφέροντα των τραπεζιτών, που ούτε λίγο ούτε πολύ οι Υπουργοί Οικονομίας και Απασχόλησης τους παρουσίασαν σαν πένητες. Και δηλώνουμε ότι δεν πρόκειται σαν κόμμα να πάρουμε μέρος στο διάλογο για το ασφαλιστικό. Νεκροθάφτης των δικαιωμάτων των εργαζομένων δεν πρόκειται να μπει στις γραμμές του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ελλάδας. Και όχι μονάχα αυτό, αλλά θα αντιπαλέψουμε με όλες τις δυνάμεις μας τις προθέσεις σας.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε, για την ανοχή.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Σκοπελίτη.
Κύριε Υφυπουργέ, θέλετε να κάνετε κάποιες νομοτεχνικές βελτιώσεις;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Δεν είναι βελτιώσεις, είναι δύο διαγραφές, που ο δαίμων του τυπογραφείου άφησε.
Στο άρθρο 49, παράγραφος 1, διαγράφονται στο κείμενο του αντικαθισταμένου άρθρου 4 του ν. 2836/2000 πρώτον, οι τρεις επόμενες λέξεις «της παραγράφου 1» στον τέταρτο στίχο της παραγράφου 3, μετά τις λέξεις «για τις περιπτώσεις γ΄ έως ε΄», που έχουν ήδη διαγραφεί.
Και δεύτερον, η λέξη «μόνο» στον έβδομο στίχο από το τέλος της παραγράφου 1 πριν από τις λέξεις «για τις περιπτώσεις γ΄ έως ε΄», που έχουν ήδη διαγραφεί.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Υφυπουργέ, να καταθέσετε τις διορθώσεις για τα Πρακτικά και για να διανεμηθούν στους συναδέλφους.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Μάλιστα, κύριε Πρόεδρε.
(Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Χρήστος Φώλια καταθέτει για τα Πρακτικά τις προαναφερθείσες διορθώσεις, οι οποίες έχουν ως εξής:
«Άρθρο 49
Παράγραφος 1
Διαγράφονται στο κείμενο του αντικαθισταμένου άρθρου 4 του ν. 2836/2000:
Ι. οι λέξεις «της παραγράφου 1» στον 4ο στίχο της παραγράφου 3 μετά τις λέξεις «για τις περιπτώσεις γ’ έως ε΄» που έχουν ήδη διαγραφεί.
ΙΙ. η λέξη «μόνο» στον έβδομο στίχο από το τέλος της παραγράφου 1 πριν τις λέξεις «για τις περιπτώσεις γ’ έως ε΄» που έχουν ήδη διαγραφεί.»)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Ξενοφών Βεργίνης.
ΞΕΝΟΦΩΝ ΒΕΡΓΙΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα συζητάμε ένα από τα σημαντικότερα νομοσχέδια που έχουν έρθει στο Κοινοβούλιο. Είναι ένα νομοσχέδιο, το οποίο αφορά τη λειτουργία της Κεφαλαιαγοράς και βεβαίως τα ασφαλιστικά ταμεία των τραπεζών.
Όταν αναφερόμαστε στην Κεφαλαιαγορά, εννοούμε τη λειτουργία του συνόλου της οικονομίας, αφού η αγορά κεφαλαίων επηρεάζει και τις άλλες δύο αγορές, την αγορά των προϊόντων και την αγορά της εργασίας. Δεν μπορεί να υπάρξει, κυρίες και κύριοι, ομαλή και αποδοτική λειτουργία της οικονομίας, μιας σύγχρονης χρηματικής οικονομίας, αν η Κεφαλαιαγορά δεν λειτουργεί ομαλά, αποτελεσματικά και, κυρίως, με διαφάνεια.
Μια τέτοια απαράδεκτη και αναποτελεσματική πολιτική λειτούργησε, όπως γνωρίζουμε όλοι, με την απάτη του Χρηματιστηρίου. Πρόκειται για μια, πράγματι, ιστορική και –θα έλεγε κανείς χωρίς πάθος- μια μεθοδευμένη, βίαιη, προσβλητική και προκλητική αναδιανομή του πλούτου σε βάρος των μικροεπενδυτών μέσω μιας απάτης –σε ορισμένες περιπτώσεις «φούσκας»- του Χρηματιστηρίου.
Αυτό ήταν έγκλημα, που έγινε, πραγματικά, έντεχνα και πολλές φορές απροκάλυπτα από μέλη ίσως και της τότε κυβέρνησης, από μερίδα του Τύπου, αλλά και από θεσμικούς παράγοντες του τραπεζικού συστήματος, όπως η Τράπεζα της Ελλάδος, το κεντρικό αυτό τραπεζικό σύστημα. Διότι η Τράπεζα της Ελλάδος θεσμοθέτησε –άκουσον, άκουσον!- ειδικό δανεισμό για την αγορά μετοχών. Και το γνωρίζουμε αυτό όλοι.
Βάζατε, κύριοι του ΠΑΣΟΚ, στο Χρηματιστήριο εταιρείες –και αυτό είναι απολύτως γεγονός- με τη διοίκηση που υπήρχε τότε, εταιρείες «φούσκες», με διαβλητές μελέτες. Δεν ελέγχατε αν τα χρήματα που έπαιρναν οι εισερχόμενες στο Χρηματιστήριο επιχειρήσεις τα μετέτρεπαν σε επενδύσεις.
Επίσης, με τα κόλπα αυτά εξανεμίστηκαν οι αποταμιεύσεις πολλών μικροεπενδυτών και τεράστια αγοραστική δύναμη μεταφέρθηκε από τους μικρούς στους μεγάλους και από τους λίγους στους πολλούς. Το ποσό που καρπώθηκαν οι λίγοι, αν θέλαμε να το υπολογίσουμε, υπολογίζοντας το μέγιστο δείκτη και το χαμηλότερο δείκτη κατά τη διάρκεια του 1999, θα βλέπαμε ότι το ποσό αυτό ανέρχεται, όχι στα 25 που ακούστηκε, στα 75.000.000.000 ευρώ. Μπορεί μια επιτροπή να μελετήσει πράγματι αυτές τις απώλειες. Και αυτό το καταθέτω ως πρόταση.
Το έγκλημα του χρηματιστηρίου, κυρίες και κύριοι, δεν θα ξεχαστεί ποτέ. Πιστεύω ότι οι υπεύθυνοι είναι βέβαιο ότι δεν θα βρουν ήσυχο ύπνο. Σύγχρονη κεφαλαιαγορά σημαίνει σύγχρονο τραπεζικό σύστημα -δεν αμφιβάλλει κανείς- σύγχρονη, αποδοτική και ανταγωνιστική οικονομία. Σε μια ανοικτή ελεύθερη ανταγωνιστική διεθνώς οικονομία, η κεφαλαιαγορά και επομένως το χρηματιστήριο αξιών είναι η αιμοδοσία, το κυκλοφορικό σύστημα μιας σύγχρονης οικονομίας. Αν οι επενδύσεις αποτελούν τη λύση στο πρόβλημα της ανεργίας και της απασχόλησης, κάτι που πρέπει να το αποδεχθούμε όλοι, την ατμομηχανή και το δείκτη ανάπτυξης και τη δημιουργία συνθηκών παραγωγής και των δυνατοτήτων αύξησης του ΑΕΠ, επομένως και των ατομικών εισοδημάτων μέσα από τον μηχανισμό της πολιτικής αναδιανομής των εισοδημάτων, τότε πρέπει η κεφαλαιαγορά να λειτουργεί πάντα ομαλά, αποτελεσματικά και κυρίως με διαφάνεια.
Το παρόν νομοσχέδιο, κυρίες και κύριοι, δίνει τη δυνατότητα στο χρηματιστήριο να αποφασίζει ελεύθερα για τον εσωτερικό κανονισμό της λειτουργίας του, να ενισχύει την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, ώστε να έχει ενεργό εποπτεία και να παίρνει αποφάσεις για την αυτοχρηματοδότηση των δραστηριοτήτων της, να αναμορφώνει το καθεστώς λειτουργίας των εταιρειών λήψης και διαβίβασης εντολών, να διασφαλίζει τα συμφέροντα των επενδυτών, να εκσυγχρονίζει τη νομοθεσία για τις εταιρείες επενδύσεων κεφαλαίου και να αναμορφώνει το θεσμό του ειδικού διαπραγματευτή. Με όλα αυτά θωρακίζεται η κεφαλαιαγορά, γίνεται περισσότερο αποτελεσματική και διασφαλίζονται οι αναγκαίοι όροι και οι συνθήκες για την αξιοπιστία.
Με το ασφαλιστικό, το οποίο τελικά έχει καταντήσει γόρδιος δεσμός, και για το οποίο ακούγονται σήμερα, αλλά και προχθές ίσως και αύριο αυτές οι κραυγές, τελικά απομονώνεται παντελώς το θέμα της κεφαλαιαγοράς που είναι και το σπουδαιότερο. Όλοι γνωρίζουμε ότι οι τράπεζες είναι υποχρεωμένες να αποτυπώσουν τα λογιστικά τους μεγέθη και γενικά και ειδικότερα, εκείνα μάλιστα που αναφέρονται στα πλαίσια των ασφαλιστικών συστημάτων. Επομένως, αν αυτό είναι αληθές, τότε τι θα πρέπει να κάνουν οι δυο κυρίως τράπεζες (Εμπορική και Αγροτική); Δεν γνωρίζουμε, άραγε, ότι το αναλογιστικό έλλειμμα υπερβαίνει το μετοχικό κεφάλαιο; Δεν γνωρίζουμε ότι αυτά τελικά δεν μπορούν να ξεπεραστούν; Γιατί όμως δεν αναρωτιόμαστε όλοι γιατί οι διοικήσεις αυτών των δυο τραπεζών, αλλά και των άλλων, δημιούργησαν τόσα ελλείμματα και δεν περιόρισαν τις σπατάλες τους; Ποιοι είναι, άραγε, οι υπεύθυνοι; Γιατί δεν πρέπει να τους αναζητήσουμε, γιατί δεν πρέπει να τιμωρηθούν; Οι Υπουργοί Οικονομίας και Οικονομικών, που είχαν τη δυνατότητα να ελέγξουν, γιατί δεν το έκαναν;
Η λύση, λοιπόν, που προσφέρει το παρόν νομοσχέδιο στην επικουρική σύνταξη δίνει πράγματι διασφάλιση καταβολής συντάξεων, χωρίς να θίγονται τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων. Και από εδώ και στο εξής γίνεται μια ομαλή, εύρυθμη λειτουργία του τραπεζικού συστήματος. Τι θα θέλατε κυρίες και κύριοι; Να μη θιγούν οι συνταξιούχοι; Πώς δεν θα θιγούν αφού δεν θα είχαν τελικά να πάρουν σύνταξη; Δεν θα θιγούν οι μικροεπενδυτές, που αποτελούν σχεδόν το 70%, ως φορολογούμενοι; Δεν θα εκτεθεί τελικά το τραπεζικό σύστημα …
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, σας παρακαλώ δώστε μου ένα λεπτό.
… και επομένως το σύνολο «ελληνική οικονομία»; Δεν θα διαταραχθεί το σύστημα ισορροπίας και η διεθνής αξιοπιστία, όχι μόνο του τραπεζικού συστήματος, αλλά της ελληνικής οικονομίας στο σύνολό της; Επομένως, αυτά τα ελλείμματα θέλετε να τα αφήσουμε για να γελοιοποιηθεί η χώρα από έλλειψη φερεγγυότητας και αξιοπιστίας;
Τα στελέχη της Αντιπολίτευσης αποδεικνύουν ότι δεν έχουν δική τους πρόταση. Με περίσσευμα λαϊκισμού και δημαγωγίας μέσα από όλα τα μέσα ενημέρωσης, τα οποία παρακολουθούμε και η κυρία Βούλτεψη το ανέφερε, υποστηρίζουν στη διαπασών ότι με τη ρύθμιση ζημιώνονται οι φορολογούμενοι και ωφελούνται οι τραπεζίτες. Το μόνο αναληθές. Ο Υπουργός το διαψεύδει. Δεν τον πιστεύουμε; Η έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους το διαψεύδει. Δεν το πιστεύουμε;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τι υποστηρίζετε επιτέλους; Αυτά για την επικουρική σύνταξη. Μα, η κύρια σύνταξη δεν γνωρίζουμε όλοι ότι στηρίζεται ακριβώς στον προϋπολογισμό…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Βεργίνη, δεν υπάρχει άλλο περιθώριο χρόνου.
ΞΕΝΟΦΩΝ ΒΕΡΓΙΝΗΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
…του 1% που καταβάλλεται; Δεν γνωρίζουμε λοιπόν ότι αποτελεί συνταγματική επιταγή;
Κύριοι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, πρέπει να ελέγχετε τους εαυτούς σας. Δεν μπορούν να ξεχειλίζουν τα ελλείμματα παντός τύπου, να υποσκάπτονται η ανταγωνιστικότητα και η αξιοπιστία της ελληνικής οικονομίας και η βιωσιμότητα των τραπεζών, αλλά ακόμα και η υπαρξιακή υπόσταση των ασφαλισμένων συνταξιούχων. Η Κυβέρνηση πράγματι πρέπει να κάνει το καθήκον της και το κάνει στο ακέραιο.
Κύριοι, πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί σε αυτά τα πολύ σοβαρά σημεία. Τι θέλετε να κάνουμε; Να γκρεμίσουμε το οικοδόμημα και να μείνουμε σε ένα τσαντίρι, προκειμένου να κερδίσουμε τις εντυπώσεις…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σας παρακαλώ, κλείστε την ομιλία σας. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι.
ΞΕΝΟΦΩΝ ΒΕΡΓΙΝΗΣ: ...με κορώνες κομματικής θολούρας; Πρέπει λοιπόν να ψηφίσουμε όλοι το παρόν νομοσχέδιο.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Και εγώ θέλω να σας ευχαριστήσω όλους, αλλά φέρνετε σε δύσκολη θέση το Προεδρείο. Μιλάτε επτά-οκτώ λεπτά. Πώς θα προχωρήσουμε έτσι; Σας παρακαλώ πάρα πολύ. Δεν είναι ευχάριστη η θέση του Προεδρεύοντος να χτυπάει τα κουδούνια και να παρακαλεί. Δεν μπορούμε να προχωρήσουμε έτσι. Σας παρακαλώ θερμά. Είναι ακόμα σαράντα συνάδελφοι να μιλήσουν και οι τελευταίοι δικαιολογημένα θα διαμαρτυρηθούν.
Το λόγο έχει ο κ. Γεώργιος Βλάχος.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΛΑΧΟΣ: Κύριοι Υπουργοί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πραγματικά ένα σημαντικό νομοσχέδιο συζητιέται αυτές τις μέρες στην Εθνική Αντιπροσωπεία. Χαρακτηρίστηκε ως σημαντικό από την αρχή, αφού αφορούσε -κατά τη γνώμη μας- τη θωράκιση της κεφαλαιαγοράς, έγινε ακόμα πιο σημαντικό στην πορεία, αφού περιέλαβε τα θέματα των ασφαλιστικών ταμείων των τραπεζών.
Στην όλη κουβέντα που γίνεται αυτές τις μέρες, αφιερώνουμε χρόνο στο να πούμε πολλά για το Χρηματιστήριο. Θα μπορούσα να μη σταθώ καθόλου σε αυτό το μεγάλο θέμα, εάν αυτές τις μέρες δε άκουγα, δεν ακούγαμε τους συναδέλφους της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να επανέρχονται στον τόπο του εγκλήματος.
Εκείνοι που δημιούργησαν το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, εκείνοι που πέτυχαν τη μεγαλύτερη αναδιανομή εθνικού πλούτου, εκείνοι που οδήγησαν ένα εκατομμύριο τριακόσιες χιλιάδες μικροεπενδυτές στην απόγνωση, στην απελπισία, σήμερα έρχονται σε αυτήν την Αίθουσα, ανεβαίνουν σε αυτό το Βήμα, παρουσιάζονται σαν να έχουν ξεχάσει τα πάντα και ζητούν και εξηγήσεις.
Ζητούν εξηγήσεις από ποιον άραγε; Από την Κυβέρνηση δεν έχουν να ζητήσουν τίποτα. Θα μπορούσαν να ζητήσουν κάτι από τον ελληνικό λαό. Μα, από τον ελληνικό λαό, αγαπητοί συνάδελφοι, νομίζω ότι πρέπει να ζητήσουν μόνο μια συγνώμη. Μια συγνώμη είναι το λιγότερο που μπορούν να κάνουν μετά τη συγκεκριμένη πολιτική που ακολούθησαν όλα αυτά τα χρόνια.
Το δεύτερο μεγάλο θέμα είναι το ασφαλιστικό στο οποίο όλοι, όλες αυτές τις μέρες, είτε στην Αίθουσα αυτή, είτε και οι συνάδελφοι που επισκέπτονται τα κανάλια και διάφορες εκπομπές, παραδέχονται ότι υπάρχει πρόβλημα. Υπάρχει πρόβλημα, το καταγράφουν. Βεβαίως κάποιοι δεν θέλουν να καθίσουμε σε ένα τραπέζι και να δούμε το πρόβλημα σε όλη του την έκταση, ένα πρόβλημα που δημιουργήθηκε από τις παραλείψεις των προηγούμενων κυβερνήσεων, ένα πρόβλημα που δημιουργήθηκε από την αδυναμία των προηγούμενων κυβερνήσεων να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα των ασφαλιστικών ταμείων.
Και σήμερα που ξεκινάει μια μεγάλη προσπάθεια πράγματι για ένα μεγάλο μεταρρυθμιστικό έργο, αναγκαίο για τον τόπο, σήμερα και πάλι, ακούγονται φωνές, φωνές μιας στείρας άρνησης. Η εφαρμογή των διεθνών λογιστικών προτύπων αποκαλύπτει την πραγματικότητα, αποκαλύπτει την πραγματική εικόνα στην οποία βρίσκονται τα ταμεία και την οποία παρουσιάζουν οι τράπεζες. Επειδή οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ επί τόσα χρόνια έκρυβαν το πρόβλημα, νομίζουν ή ότι δεν υπάρχει ή ότι ο κόσμος πιστεύει ότι αυτό το πρόβλημα δεν υπάρχει;
Κι εγώ, όπως και οι περισσότεροι σ’ αυτήν την Αίθουσα, πιστεύω ότι παρά τις δυσκολίες που έχουν οι συγκεκριμένες αποφάσεις που παίρνονται αυτές τις μέρες, υπάρχει η συμπαράσταση της κοινωνίας, η συμπαράσταση του κόσμου, γιατί για πρώτη φορά βλέπουν κυβέρνηση να τους λέει την αλήθεια, πρώτη φορά βλέπουν κυβέρνηση επιτέλους να παίρνει μέτρα, μέτρα, όμως, που να δίνουν προοπτική όχι μόνο για σήμερα, αλλά και κυρίως για τις επόμενες γενιές.
Υπάρχουν ελλείμματα σήμερα, τα οποία αν καλούνταν να τα καλύψουν οι τράπεζες, όπως ανεφέρθη πολλές φορές, υπήρχε μεγάλος κίνδυνος να βουλιάξουν. Δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν σ’ αυτό το φορτίο. Τα συνταξιοδοτικά ταμεία πολλών τραπεζών δεν είναι εναρμονισμένα με το υπόλοιπο ασφαλιστικό σύστημα, λόγω των γνωστών πολιτικών παρεμβάσεων των προηγούμενων κυβερνήσεων. Ο κατακερματισμός που υπάρχει στα ταμεία και στον τρόπο ασφάλισης των τραπεζοϋπαλλήλων δημιουργεί μεγάλες ανισότητες και, αν θέλετε, αμφισβητεί το κυριότερο που πρέπει να έχουμε σ’ αυτές τις περιπτώσεις, την κοινωνική αλληλεγγύη, που πρέπει να είναι το θεμέλιο του ασφαλιστικού συστήματος.
Τι πρέπει λοιπόν, αγαπητοί συνάδελφοι, να κάνουμε σήμερα; Να σταματήσουμε να βλέπουμε το πρόβλημα; Θα μπορούσε η Κυβέρνηση σήμερα να μην το φέρει σ’ αυτό το τραπέζι; Θα μπορούσε αυτή την τετραετία να εξακολουθήσει να μένει κάτω από το χαλί; Εγώ πιστεύω πως ναι. Και τι θα είχαμε κάνει τότε; Θα είχαμε άλλη μια χαμένη τετραετία, άλλη μια τετραετία λέγοντας ψέματα και στους ασφαλισμένους και στον ελληνικό λαό.
Εμείς, λοιπόν, εδώ και τώρα λέμε ότι θέλουμε να κοιτάξουμε τους πολίτες στα μάτια, θέλουμε να τους πούμε την αλήθεια, γιατί πράγματι πρέπει να δοθεί λύση. Και βεβαίως βλέπουμε όλοι όλες αυτές τις μέρες ότι οι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, που ξεκίνησαν με έντονες αντιδράσεις, όσο διαβάζουν, όσο προσέχουν το νομοσχέδιο, όσο περισσότερη σημασία δίνουν, ουσιαστικά όσο συμμετέχουν στον διάλογο –γιατί είναι μορφή διαλόγου και αυτό- έρχονται στο Βήμα και δεν λένε κάτι ουσιαστικό. Γιατί, όντως, δεν υπάρχει ουσιαστική διαφωνία. Η κύρια σύνταξη καλύπτεται από το ν. 3029. Το είπαμε, το ξαναείπαμε, το λέμε όλοι. Εμείς και προεκλογικά, παρ’ όλο που δεν ψηφίσαμε το συγκεκριμένο νόμο, είπαμε ότι θα τον εφαρμόσουμε. Αυτό κάνουμε.
Και έρχομαι στα επικουρικά ταμεία. Τα επικουρικά ταμεία λέμε ότι θα καλυφθούν από τους τραπεζίτες, από τις τράπεζες και από τους εργαζόμενους. Έχετε εσείς, στην ουσία, να προτείνετε κάτι διαφορετικό; Γιατί και από αυτό το Βήμα όλες αυτές τις μέρες δεν ακούστηκε τίποτε. Και όπου έγινε διάλογος και βγήκαν αποτελέσματα με συμφωνία, όπως στον ΟΤΕ, όλες αυτές τις ημέρες αλλά και σ’ αυτό το Βήμα σήμερα ήρθατε να τα αμφισβητήσετε. Επιτέλους εσείς, όταν γίνεται διάλογος, θα περιμένετε το αποτέλεσμα, για να δείτε αν αποδέχεστε τη διαδικασία του διαλόγου ή όχι; Γιατί μην αμφιβάλετε, ότι όσο και αν προσπαθείτε να ελέγξετε τα συνδικάτα, όσο και αν προσπαθήσετε να περάσετε γραμμή αναστάτωσης στην κοινωνία, βλέπετε ότι το σήμερα δεν μοιάζει με το χθες. Η εποχή που ξεγυμνώνατε συνδικαλιστές και ανθρώπους στις πλατείες έχει περάσει. Η κοινωνία από την Κυβέρνηση που ψήφισε, από την Κυβέρνηση που της είπε την αλήθεια, περιμένει εδώ και τώρα λύσεις. Γι’ αυτό και βλέπετε ότι υπάρχει αυτή η αποδοχή.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Σας παρακαλώ, τελειώστε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΛΑΧΟΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Εμείς, παρά τις φωνές που ακούγονται αυτές τις μέρες, φωνές κομματικής σκοπιμότητας και μόνον, θα προχωρήσουμε μπροστά. Χάνεται όμως μια σημαντική ευκαιρία για να προχωρήσουμε μπροστά όλοι μαζί. Γιατί το πρόβλημα δεν είναι πρόβλημα της σημερινής Κυβέρνησης. Δημιουργήθηκε επί των δικών σας κυβερνήσεων. Δεν πάει άλλο. Πρέπει να λυθεί. Αυτό θα μας κυνηγάει όλους στο μέλλον.
Εμείς τολμούμε. Εμείς προχωράμε μπροστά. Αν θέλετε, ακολουθήστε, έστω και αυτή την ύστατη στιγμή.
Σας ευχαριστώ πολύ, κύριοι συνάδελφοι.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κ. Γκατζής έχει το λόγο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουμε τώρα τρεις μέρες σχεδόν που παρακολουθούμε μία τεχνητή, θα έλεγα, αντιπαράθεση ανάμεσα στα δύο κόμματα της εξουσίας, χωρίς ουσιαστικά να θίγουν την ουσία και του νομοσχεδίου, αλλά και της γενικότερης πολιτικής που ακολουθείται εδώ και τόσα χρόνια στη χώρα μας.
Θα ήθελα να θυμίσω στον ελληνικό λαό και ιδιαίτερα στους εργαζόμενους τι λέγαμε προεκλογικά. Λέγαμε ότι όποιο κόμμα του δικομματισμού και αν έλθει στην εξουσία, θα συνεχιστεί η στείρα, αντιλαϊκή και απάνθρωπη πολιτική που ακολούθησε όλα αυτά τα χρόνια το ΠΑΣΟΚ, όχι γιατί ήμασταν μάντεις, αλλά γιατί υπήρχε από τα δύο κόμματα κοινή αφετηρία για την πολιτική τους και κοινοί στόχοι, οι οποίοι καθορίζονταν μέσα στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της ΟΝΕ, μέσα σε όλες τις αποφάσεις οι οποίες είχαν παρθεί. Στηρίζονταν μέσα στο πλαίσιο της νέας τάξης πραγμάτων, στηρίζονταν τελικά με τη σύμφωνη γνώμη τους σε μια γενικότερη επιδρομή απέναντι στους εργαζόμενους, στηρίζοντας παραπέρα το μεγάλο κεφάλαιο εν ονόματι –τίνος;- του ανταγωνισμού, λέει, της επιχειρηματικότητας.
Σας ρωτώ, κύριοι Βουλευτές: Όλο αυτό το διάστημα με τόσα προνόμια που έχει δώσει η Κυβέρνηση στο μεγάλο κεφάλαιο, με τόσα υπερκέρδη –οι τράπεζες το 2003 είχαν 55% αύξηση των κερδών από το 2002, πρώτες επιχειρήσεις στην Ευρώπη σε ποσοστά κερδών, δεύτεροι σε όλο τον κόσμο- είχαμε επενδύσεις;
Το 2004 η Στατιστική Υπηρεσία ανέφερε με έρευνα ότι οι εισηγμένες επιχειρήσεις στο Χρηματιστήριο είχαν κέρδη 70,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Θα περίμενε λοιπόν κανείς με βάση τη λογική σας, τη λογική των δύο κομμάτων, ότι θα γίνονταν επενδύσεις, θα είχαμε απασχόληση, προσλήψεις.
Τι έγινε, κύριοι Βουλευτές, το ίδιο χρονικό διάστημα από τις ίδιες αυτές επιχειρήσεις; Έντεκα χιλιάδες εκατό απολύσεις! Να, λοιπόν, ποιο είναι το αποτέλεσμα. Να γιατί θέλω να θυμίσω στον ελληνικό λαό τι λέγαμε προεκλογικά. Να, γιατί πρέπει να κάνει αναθεώρηση των θέσεών του, που στηρίζει το δικομματισμό. Να, γιατί πρέπει να απαγκιστρωθεί από αυτά τα κόμματα. Να, γιατί θα πρέπει να στηρίξει την κοινωνική και φιλολαϊκή πολιτική, που προσπαθεί να εδραιώσει το Κομμουνιστικό Κόμμα μέσα από τις συσπειρώσεις, μέσα από τις συνεργασίες, μέσα από το μεγάλο αυτό λαϊκό κοινωνικό μέτωπο για το σοσιαλισμό και την απελευθέρωση των εργαζομένων.
Κύριοι Βουλευτές, η ήπια πολιτική προσαρμογή της Νέας Δημοκρατίας ήταν ουσιαστικά φύλλο συκής και δεν κράτησε παρά μόνο ένα χρόνο. Ήταν υποχρεωμένη να προχωρήσει και στις διαρθρωτικές αλλαγές και στις μεταρρυθμίσεις, τις οποίες είχε ξεκινήσει το ΠΑΣΟΚ –βλέπε δηλαδή ουσιαστικά σαρωτική επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων και στήριξη του μεγάλου κεφαλαίου.
Επίσης θα ήθελα να επισημάνω ότι με επίκεντρο της πολιτικής αυτό το χρονικό διάστημα την επίθεση στα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα, η Κυβέρνηση δεν δίστασε να προχωρήσει, αποβάλλοντας τελικά και την ήπια προσαρμογή της πολιτικής της, η οποία όπως είπαμε ήταν θέμα χρόνου.
Το ίδιο θα έκανε και το ΠΑΣΟΚ, αν ήταν στην εξουσία. Την πολιτική αυτή δεν μπορεί να μην την εφαρμόσει κανένα από τα δύο κόμματα που εμπνέονται και συμφωνούν με αυτήν την πολιτική στήριξης του μεγάλου κεφαλαίου, γιατί είναι απαίτηση επιβίωσης του μεγάλου κεφαλαίου.
Έτσι λοιπόν πέρα από τα μέτρα τα οποία είχε πάρει προηγούμενα στο φορολογικό, στον αναπτυξιακό νόμο, τα διάφορα φορολογικά μέτρα, δίνει τώρα νέα πεσκέσια δισεκατομμυρίων ευρώ στο μεγάλο κεφάλαιο και ιδιαίτερα στους τραπεζίτες. Αυτά όμως πού πάνε; Τα φορτώνει στο ΙΚΑ. Και το ΙΚΑ πού οδηγείται; Στη χρεοκοπία. Και ποιος θα την πληρώσει; Ο ελληνικός λαός, ο μεγάλος ασφαλιστικός τομέας της χώρας.
Και δεν είναι μόνο αυτό, κύριοι Βουλευτές. Ακολουθούν και άλλα ταμεία, τα οποία έχουν χρεοκοπήσει ουσιαστικά από την αντιλαϊκή και αντικοινωνική πολιτική των έως τώρα κυβερνήσεων του δικομματισμού, του κατεστημένου, των πολιτικών υπηρετών των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου.
Και εδώ θα έχουμε μία ισοπέδωση προς τα κάτω πια. Δεν θα έχουμε μία χρεοκοπία για την οποία, εν πάση περιπτώσει, θα έλθει μία κυβέρνηση με μια άλλη αντίληψη, όπως έχει σήμερα το ΚΚΕ, και θα πει ότι οι συντάξεις πρέπει να ανέβουν προς τα πάνω, το απαιτεί η ζωή, το απαιτούν οι κοινωνικές ανάγκες της εργατικής οικογένειας, αλλά θα έχουμε μία ισοπέδωση προς τα κάτω και στο εισόδημα και στις συντάξεις και στα κεκτημένα των εργαζομένων.
Γι’ αυτό λέμε ότι δεν σταματά εδώ αυτή η πολιτική. Η ισότητα προς τα κάτω θα φτάσει και πιο κάτω από υπόγεια. Αυτό θέλουμε να πούμε στους εργαζόμενους. Γι’ αυτό τους λέμε ότι πρέπει να απεγκλωβιστούν από την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ. Γιατί, αν δεν απεγκλωβιστούν, αν δεν αντισταθούν, αν δεν παλέψουν μαζί με το Κομμουνιστικό Κόμμα, με τις άλλες μαζικές πολιτικές κοινωνικές δυνάμεις, που αναπτύσσονται καθημερινά μέσα στο λαϊκό κίνημα, τότε η πολιτική αυτή θα θάψει όλα τα δικαιώματα.
Και δεν είναι μόνο αυτά, κύριοι Βουλευτές. Ακολουθούν νέες επιθέσεις. Εκτός από την επίθεση που γίνεται στις τράπεζες και αλλού σήμερα, έχουμε «τσουνάμι» νέων αντιλαϊκών επιδρομών. Ακολουθεί το ωράριο των καταστημάτων με ολέθριες συνέπειες για τους μικρομεσαίους, με υπερκέρδη σε λίγες πολυεθνικές. Ακολουθεί η διευθέτηση του χρόνου εργασίας.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Θα μπορεί ο εργοδότης χωρίς υπερωριακή αμοιβή να κρατά δώδεκα ώρες τον εργαζόμενο. Ακολουθεί επίσης νομοσχέδιο για τη σύγκλιση των εργασιακών σχέσεων στις ΔΕΚΟ. Πιλότος είναι αυτή τη στιγμή ο ΟΤΕ.
Επίσης, κύριοι Βουλευτές, η Κυβέρνηση προσπαθεί να παραδώσει έτοιμες, απαλλαγμένες απ’ αυτά τα βαρίδια -τα εργασιακά λένε βαρίδια- τις επιχειρήσεις αυτές, τις ΔΕΚΟ, στους στρατηγικούς επενδυτές.
Παράλληλα άνοιξε το θέμα του μισθολογίου των δημοσίων υπαλλήλων και της σύγκλισης του μισθού και της παραγωγικότητας. Έχουμε βάση για συζήτηση και επανεκτίμηση στα βαριά και ανθυγιεινά στον δημόσιο τομέα. Άνοιξε επίσης ο δρόμος για την ένταξη του ασφαλιστικού συστήματος στους τρεις λεγόμενους πυλώνες. Και εκτός των παραπάνω, δουλεύεται τώρα το νέο φορολογικό πακέτο που θα έρθει το φθινόπωρο με νέους άμεσους φόρους και περικοπή των κοινωνικών δαπανών.
Κύριοι Βουλευτές, να ποιο είναι το φιλολαϊκό πρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας, που στηρίζεται σήμερα στο νόμο Ρέππα και στην ανοχή και στήριξη του ΠΑΣΟΚ σε μία νέα επιδρομή απέναντι στους εργαζόμενους. Για μας τη σκυτάλη πρέπει να πάρει ο ελληνικός λαός και να αντισταθεί.
Τέλος, θα ήθελα να σημειώσω το εξής: Με αφορμή, κύριοι Βουλευτές, τη συμφωνία που κατέθεσε η Κυβέρνηση στο επικυρωμένο πρόγραμμα σταθερότητας, με αφορμή το ασφαλιστικό, έχουμε νέα επιδρομή που στηρίζεται στο νόμο Ρέππα. Και ποια είναι αυτή; Θα διαβάζετε στον καθημερινό Τύπο τι γίνεται και ιδιαίτερα σήμερα. Λέει λοιπόν ο Τύπος και ιδιαίτερα ο «Ριζοσπάστης», που ψάχνει και είναι η μόνη εφημερίδα που αναδεικνύει αυτά τα θέματα, ότι θα έχουμε μία επίθεση η οποία θα περάσει μέσα δήθεν από τον κοινωνικό διάλογο με στόχο τι;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και τη μείωση των συντάξεων.
Και δύο λόγια για το διάλογο και τελειώνω με αυτό, κύριε Πρόεδρε, με την ανοχή σας…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Τελειώνετε, αλλά θα μας παρεξηγήσουν. Επειδή είμαστε και συντοπίτες θα λένε τελικά ότι κάνω ευνοϊκή μεταχείριση.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Κύριοι Βουλευτές, τι αποτελέσματα είχαμε με τους προηγούμενους διαλόγους; Επίθεση στο ωράριο, στα εργασιακά, στα ασφαλιστικά, στη σύνταξη, στα επιδόματα, στο εφάπαξ και λοιπά. Τι ετοιμάζεται σήμερα με τον κοινωνικό διάλογο; Εκτός από τη μείωση των συντάξεων, εκτός από την αύξηση των ορίων ηλικίας, θέλουν να κάνουν συνένοχους τους εργαζόμενους σ’ αυτήν την επιδρομή. Αυτή είναι η πολιτική του δικομματισμού, εναντίον αυτής της πολιτικής πρέπει να παλέψει ο λαός, αυτή την πολιτική πρέπει να καταδικάσει.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Γκατζή, παρά το χρόνο που χρησιμοποίησε.
Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Σταύρος Δαϊλάκης.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΑΪΛΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα ήθελα να κάνω μία παρατήρηση: στα νομοσχέδια να μη βάζουμε τίτλο, γιατί εδώ μιλάει ο καθένας για ό,τι θέλει, εκτός από το νομοσχέδιο. Και επειδή σήμερα το νομοσχέδιο έχει τη σκληρή λέξη «Χρηματιστήριο», θα πρέπει να δούμε τι έγινε σ’ αυτή τη χώρα, γιατί η μεγάλη των λίγων αρπαγή ή ο «Τιτανικός», όπως χαρακτηρίστηκε, είναι τα κύρια σημεία.
Το ΠΑΣΟΚ απέφυγε επιμελώς να ασχοληθεί με το Χρηματιστήριο. Εγώ θα ρωτήσω, επειδή παρευρίσκεται εδώ ο κ. Παπαντωνίου, η κοινοτική οδηγία 9831 πότε ενσωματώθηκε; Γιατί αν ενσωματωνόταν κανονικά δεν θα είχαμε αυτό το μεγάλο τζακ ποτ στο Χρηματιστήριο. Τα μπαούλα όλα της Ελλάδος άδειασαν.
Αν δεν καταλάβατε, μιλούμε για την κοινωνική ασφάλιση και όχι για την πολιτική ανασφάλεια που διακατέχει το ΠΑΣΟΚ. Είδαμε χθες την επικουρικότητα του πρώην Προέδρου της Βουλής προς τον Αρχηγό σας που δείχνει ότι όντως είστε πολιτικά ανασφαλείς. Εύχομαι να το ξεπεράσετε. Εμείς, σαν Κυβέρνηση βάζουμε τα θέματα τακτοποίησης των εκκρεμοτήτων που έχετε αφήσει.
Τι είναι κρατική ασφάλιση στην Ελλάδα; Για να δούμε, δηλαδή, ποια είναι τα ταμεία σ’ αυτή τη χώρα και πώς πέρασαν. Αναφέρομαι στο ΙΚΑ, για το οποίο πολύς λόγος γίνεται αυτές τις ημέρες τόσο στην Επιτροπή, όσο και στην Ολομέλεια. Ο κυριότερος δηλαδή ασφαλιστικός φορέας άρχισε να λειτουργεί μόλις το 1937. Μέχρι τότε, η περίθαλψη των εργαζομένων ήταν αυστηρά προσωπικό τους θέμα, ανάλογα με το βαλάντιο και τις οικονομίες του καθενός. Και σύνταξη φυσικά δεν υπήρχε. Σύμφωνα με το πατροπαράδοτο έθιμο, οι γεροντότεροι που δεν μπορούσαν να δουλέψουν, συντηρούνταν από τους νεότερους του σπιτιού.
Η Εργατική νομοθεσία άρχισε να θεσπίζεται το 1919. Εργατικά συνδικάτα υπήρχαν από τη δεκαετία του 1920, αλλά έδιναν περισσότερη σημασία στα δικαιώματα των εργαζομένων και όχι στην αποκατάστασή τους.
Η πρώτη απόπειρα κοινωνικής ασφάλισης ήρθε από τη θάλασσα. Στις 15 Δεκεμβρίου του 1936, με νομοθετικό διάταγμα, ιδρύθηκε το ΝΑΤ, το Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο, αλλά πέρασαν ακριβώς είκοσι πέντε χρόνια, για να λειτουργήσει, δηλαδή το 1961 ξεκίνησε η λειτουργία του.
Το 1922, με το ν. 2868, άνοιξε ο δρόμος για την υποχρεωτική ασφάλιση εργατών και ιδιωτικών υπαλλήλων. Εμπνευστής του ΙΚΑ στην Ελλάδα υπήρξε το Διεθνές Γραφείο Εργασίας, ένας διεθνής οργανισμός αντιμετώπισης εργατικών ζητημάτων που είχε ιδρυθεί το 1919 ως αντίδοτο στον κομμουνισμό. Εκεί στηρίχθηκε η ιδέα ενός κράτους πρόνοιας με τριμερή συνεργασία κράτους, εργοδότη, εργαζομένου.
Η Κυβέρνηση του Βενιζέλου το 1928 δεν είδε με καθόλου καλό μάτι τις προτάσεις, γιατί συνδύαζε να δημιουργήσει ταμείο ασφάλισης μόνο για εργατικά ατυχήματα και όχι για νέο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης. Ούτως ή άλλως, δεν υπήρχε τέτοιο αίτημα από τους εργαζόμενους.
Τελικά, και εδώ έδρασε ο διεθνής παράγοντας. Το νομοσχέδιο για την ίδρυση του ΙΚΑ συντάχθηκε σε ευρωπαϊκές πόλεις –Γενεύη και Πράγα- το Μάιο του 1932. Υποβλήθηκε στη Βουλή από την Κυβέρνηση Παπαναστασίου, αλλά –ακούστε- καταψηφίστηκε και, μάλιστα, έπεσε η Κυβέρνηση.
Και για να μη χαίρεστε, η διαφορά ποια είναι; Η διαφορά είναι ότι το νομοσχέδιο τότε ήταν εισαγωγής, ενώ το δικό μας είναι ντόπιο.
Τον Αύγουστο του ιδίου χρόνου, η Κυβέρνηση Βενιζέλου το ψήφισε, αλλά ο νόμος ακυρώθηκε, όταν έφυγε και ο Βενιζέλος. Ο ν. 6298 ψηφίστηκε τελικά το 1934, αλλά άρχισε να ισχύει το 1937. Το ΤΕΒΕ, το Ταμείο Εμπόρων και Βιοτεχνών, ιδρύθηκε σαν μητρώο το 1932 και οι πρώτες εισφορές ήρθαν το 1937. Σαν πλήρες ταμείο ασφάλισης λειτούργησε το 1940.
Ο ΟΓΑ που καλύπτει τους αγρότες της χώρας, ιδρύθηκε μόλις το 1961 και φυσικά κανείς δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένος από το ύψος των συντάξεων.
Έρχεται το ΠΑΣΟΚ και διά στόματος του Προέδρου του, του Γεωργίου Παπανδρέου, μεταδίδει στην κοινή γνώμη πώς έλκεται από τις κοινωνίες του Βορρά. Ως πρότυπό του έχει τις σκανδιναβικές χώρες, επειδή κατάφεραν να καλύψουν τη διπλή ανάγκη της σύγχρονης εποχής για ανταγωνιστική κοινωνία και ισχυρό κοινωνικό κράτος.
Χαρακτηρίζετε δε σωτήριο το μοντέλο της Σουηδίας, δηλαδή ισχυρό κοινωνικό κράτος. Εσείς εδώ, όμως, δεν αφήσατε τίποτα ισχυρό, τίποτα κοινωνικό και πολύ περισσότερο δεν αφήσατε κράτος. Λέτε για το σουηδικό μοντέλο ότι είναι ο πιο επιτυχημένος συνδυασμός ελεύθερης οικονομίας και κοινωνικής πρόνοιας, ότι εδώ και χρόνια έχουν λύσει τα κοινωνικά προβλήματα, αφού έκαναν τις απαραίτητες υποχωρήσεις.
Οι βάσεις για το κράτος πρόνοιας στη Σουηδία μπήκαν το 1930. Το 1945 ήταν η χρονιά ορόσημο. Τότε, οι Σουηδοί αποφάσισαν να εμπιστευτούν το κράτος τους. Τα συνδικάτα εργαζομένων συμφώνησαν στην υψηλότατη φορολογία των εισοδημάτων, έτσι ώστε το κράτος να εξασφαλίσει χρήματα και να ξοδεύει για λογαριασμό τους.
Η φορολογία σήμερα στη Σουηδία και στη Νορβηγία ξεπερνά το 50% και το 60% σε μερικές περιπτώσεις, ανάλογα με τα στρώματα, ποσοστά που για τον Ελληνα φορολογούμενο φαίνονται εξωπραγματικά. Σε κάθε 10 ευρώ που κερδίζει ο Σουηδός του μένουν 4 ευρώ, αλλά έχει ξεμπερδέψει από όλα τα προβλήματα που κτυπάνε την ελληνική κοινωνία σαν χταπόδι στα βράχια. Έχει εξαιρετική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, έχει ανεπτυγμένο σύστημα υγείας, την καλύτερη πρόνοια στον κόσμο για άτομα με ειδικές ανάγκες, στήριξη του κράτους σε οποιοδήποτε πρόβλημα, στην ανεργία ή στην κακή πορεία μιας επιχείρησης.
Η τελευταία φυλάκιση που έχει γίνει, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στη Σουηδία λόγω χρεών έγινε το 1969. Βέβαια εκεί, οι συντάξεις δίνονται από τα εξήντα ένα έως τα εξήντα επτά, ανάλογα με το πότε θέλει να σταματήσει ο καθένας. ΄Οσοι έχουν χαμηλή σύνταξη, παίρνουν επίδομα 492 ευρώ το μήνα, κάτι σαν το δικό μας ΕΚΑΣ, όσοι δε αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας λαμβάνουν επιπλέον 256 ευρώ το μήνα για φάρμακα.
Το κλειδί βέβαια σε όλα αυτά είναι η εμπιστοσύνη στο κράτος. Οι Σουηδοί γνωρίζουν πολύ καλά ότι στον κρατικό μηχανισμό, ούτε λαμόγια υπάρχουν, ούτε αετονύχηδες. Και το θέμα είναι, πόσο έτοιμοι είμαστε εδώ για να κάνουμε αυτό το βήμα; Σε ποια περίοδο αντρώθηκαν τα λαμόγια και οι αετονύχηδες; Ξαφνικά εμφανίστηκε πάλι ο κ. Πολυζωγόπουλος και η ομάδα του, λες και κάνουν πάλι πασαρέλα του νέου στυλ αγώνα…
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Για τον πρόεδρο…
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΑΪΛΑΚΗΣ: Τραπεζικός είμαι και εγώ, κύριε συνάδελφε και τα ξέρω καλά. Ακούστε με. Μάλιστα είμαι τραπεζικός που παραιτήθηκε. Όχι από αυτούς που τα παίρνουν και από εδώ και από εκεί.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ολοκληρώστε, όμως, κύριε Δαϊλάκη. Πείτε και για τα τραπεζικά σας και ολοκληρώστε.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΑΪΛΑΚΗΣ: Στη ΓΣΕΕ, μ’ αυτό το στυλ της πορείας του ίσκιου -γιατί απ’ όπου έχει ίσκιο τώρα περπατάει- έμειναν λίγοι. Το ερώτημα το δικό μου είναι, ποια θα ήταν η τύχη του κ. Πολυζωγόπουλου και του κ. Τσουκαλά στο σουηδικό μοντέλο. Γι’ αυτό αναφέρθηκα σ’ αυτό. Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Δαϊλάκη.
Το λόγο έχει ο συνάδελφος Κωνσταντίνος Καΐσερλης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΪΣΕΡΛΗΣ: Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Αγαπητοί συνάδελφοι, θα μου επιτρέψετε να κάνω μια αποτύπωση του σήμερα, έτσι όπως εγώ το αντιλαμβάνομαι, για να μπορέσω να ερμηνεύσω τα αισθήματα που κυριαρχούν στον ΄Ελληνα πολίτη, πώς νοιώθει και πώς αισθάνεται.
Την αφορμή την παίρνω από το δίλημμα που παρουσιάζεται ενώπιον της Βουλής με το σημερινό σχέδιο νόμου και αφορά την επιλογή μεταξύ του νόμου Ρέππα και των τροπολογιών Μάνου, ΄Εβερτ και Δραγασάκη, ένα πλασματικό δίλημμα, αφού και τα τέσσερα κείμενα υπογραμμίζουν την ανάγκη ύπαρξης αναλογιστικής μελέτης και ότι οι τραπεζίτες θα πρέπει να επωμισθούν τα βάρη που τους αναλογούν. Είναι και αυτή μια πράξη ενός θεάτρου του παραλόγου που ζούμε τον τελευταίο καιρό.
Μας μίλησε χθες ο κύριος Υπουργός για να μας πείσει ότι το 2030 το ΙΚΑ θα έχει καταρρεύσει. Μας είπε επίσης ότι ο ΟΤΕ είναι στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, ότι οι υπάλληλοί του είναι ανεπίδεκτοι μαθήσεως, ότι δηλαδή δεν πάει άλλο. Μας είπε ότι η Αγροτική και η Εμπορική οσονούπω θα κλείσουν και ότι οι δυστυχείς υπάλληλοί τους θα βρεθούν ξαφνικά από τα «ρετιρέ» της ευδαιμονίας στους δρόμους.
Για όλα αυτά τα φοβερά και τρομερά μας λένε ότι θα πρέπει να πάρουμε άμεσα μεταρρυθμιστικά μέτρα και εμείς καλούμαστε να το πιστέψουμε. Δεν χρειάζονται οι μάρτυρες μας λένε. Εγγυόμαστε εμείς, οι μεταρρυθμιστές και οι αμόλυντοι διαχειριστές για τις καλές και αγαθές προθέσεις μας.
Ήδη τους πίστεψαν οι υπάλληλοι του ΟΤΕ και πριν βρεθούν οι ατυχείς στους δρόμους φεύγουν εθελοντικά στο βωμό του εθνικού στόχου της σωτηρίας του κρατικού ΟΤΕ. Όπου να’ναι θα τους πιστέψουν και οι υπάλληλοι των τραπεζών.
Είναι γνωστό σε εμάς τους Έλληνες ότι στη μάχη της σωτηρίας των κρατικών πυλώνων του πιστωτικού συστήματος θα υπερισχύσουν οι εθνικές προτεραιότητες από τα ατομικά συμφέροντα. Σε λίγο για τη σωτηρία του ΙΚΑ και μπροστά στο προσκλητήριο ενός υπέρτατου εθνικού στόχου θα κληθούμε να επιστρέψουμε τις συντάξεις και ίσως να μην ασθενούμε.
Φυσικά, είναι αυτονόητο ότι σε αυτήν τη μεγάλη μεταρρυθμιστική προσπάθεια της Κυβέρνησης οι μόνοι που δεν έχουν δικαίωμα δια να ομιλούν, αλλά και να συμμετέχουν είναι οι εγκληματίες του Χρηματιστηρίου, οι διαπλεκόμενοι των νταβατζήδων, οι διαφθορείς του δημοσίου χρήματος. Αλίμονο, αν ρωτούσαμε και αυτούς τους απατεώνες! Όλοι οι υπόλοιποι, και κυρίως ο λαός, καλούνται και οφείλουν να στρατευτούν μπροστά στο μεγάλο χρέος της παλινόρθωσης του έθνους από τα συντρίμμια που άφησε πίσω του η εικοσαετής λαίλαπα του επάρατου ΠΑΣΟΚ!
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αλήθεια, ποιες είναι οι εγγυήσεις σε αυτό το προσκλητήριο; Έχουν περάσει δεκαέξι ολόκληροι μήνες από την ημερομηνία λήξης της εγγύησης των προεκλογικών εξαγγελιών και οι πολίτες τι εισπράττουν; Τη σιγουριά του εγγυητή ή την απάτη; Είναι δραματική η μείωση των εισοδημάτων τους, έχουμε ακρίβεια στα καταναλωτικά αγαθά, αυξήσεις στα καύσιμα, στα ναύλα των πλοίων και στα μέσα μεταφοράς. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και το εμπόριο διαλύονται. Η ανεργία καλπάζει, τα εργοστάσια κλείνουν το ένα μετά το άλλο. Οι χιλιάδες μικρές τουριστικές επιχειρήσεις συνθλίβονται και οι μόνοι που πάνε ακόμα εκδρομή είναι τα ΚΑΠΗ. Οι γεωργοί μας, ζαλισμένοι από τις υποσχέσεις, ακόμα δεν έχουν καταλάβει που βρίσκονται. Ο παρασιτισμός, ο μεταπρατισμός και η αισχροκέρδεια ζουν την καλύτερή τους. Τα έργα στην περιφέρεια σταμάτησαν και η έναρξη νέων είναι μακρινό όνειρο. Για να πας στην Κάρπαθο και την Αστυπάλαια, ταξιδεύεις δύο ημέρες. Για την Ευρωπαϊκή Ένωση και την υπερήφανη συμμετοχή μας σε αυτήν ούτε λόγος να γίνεται. Εδώ είναι Βαλκάνια.
Ξέρω, αγαπητοί συνάδελφοι, το ποίημα το έχω μάθει. Για όλα αυτά φταίει το ΠΑΣΟΚ. Δεν γίνεται, άλλωστε, μέσα σε ένα χρόνο να διορθώσουμε τα λάθη και τις ρεμούλες είκοσι ολόκληρων ετών. Ξέρω, όμως, και κάτι άλλο που το ξέρει, το νιώθει, το αισθάνεται στο πετσί του και ο τελευταίος πολίτης. Ξέρει ο πολίτης ότι θέλετε να ξεπουλήσετε τον ΟΤΕ και τις τράπεζες. Στο ονοματεπώνυμο του αγοραστή διαφωνείτε. Ξέρει ότι, όταν θα πάτε να προσλάβετε τους δέκα χιλιάδες αγροφύλακες, δεν θα υπάρχουν αγρότες. Ξέρει ότι, όταν θα ξεκινήσετε να προσλαμβάνετε τους τριάντα χιλιάδες γιατρούς και νοσηλευτές που υποσχεθήκατε, δεν θα υπάρχουν ασθενείς. Ξέρει ότι, όταν μετά από τριάντα χρόνια, όπως λέτε, θα εξυγιάνετε το ΙΚΑ, δεν θα υπάρχουν εργαζόμενοι ασφαλισμένοι Έλληνες. Ξέρει ότι τον Οκτώβριο θα του προσθέσετε και άλλα φορολογικά βάρη.
Ξέρει, όμως, ο πολίτης, ο λαός μας, και κάτι ακόμα που η δεξιά ούτε στον ύπνο της δεν το έχει δει, γιατί πάντα ήταν στην αντίπερα όχθη. Το λέει η Αριστερά και δεν την ακούτε, το είπε ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και τον παρεξηγήσατε. Ο λαός, αγαπητοί συνάδελφοι, είναι ευκολόπιστος, έχει προδοθεί πολλές φορές, αλλά ο ίδιος ο λαός, όταν θυμώσει, δεν τον σταματά κανένα σχέδιο παραπλάνησης της συντήρησης και της ολιγαρχίας.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο κ. Σαμπαζιώτης.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΑΜΠΑΖΙΩΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι αδιαμφισβήτητο ότι τα λάθη και οι παραλείψεις του παρελθόντος έχουν φέρει την ελληνική οικονομία σε μία κρίσιμη καμπή. Η ανταγωνιστικότητά της βρισκόταν σε διαρκή πτωτική πορεία με αρνητικές συνέπειες στο εμπορικό ισοζύγιο, στην προσέλκυση των επενδύσεων και στην απασχόληση.
O δημόσιος τομέας ήταν σπάταλος, ήταν αντιπαραγωγικός και γραφειοκρατικός, διόγκωνε τα ελλείμματα και τα χρέη, εμπόδιζε την επιχειρηματικότητα και κρατούσε μακριά τους ξένους επενδυτές.
Δυστυχώς κατά την εικοσαετή διακυβέρνηση της χώρας από το ΠΑΣΟΚ ακολουθήθηκε μια πολιτική εξωραϊσμού των προβλημάτων. Οι τομές και οι παρεμβάσεις που απαιτείτο να γίνουν σε όλο το φάσμα της ελληνικής οικονομίας, δυστυχώς δεν έγιναν. Έτσι δημιουργήθηκαν τα δημοσιονομικά ελλείμματα και το τεράστιο δημόσιο χρέος.
Με το νομοσχέδιο που συζητάμε, η Κυβέρνηση στοχεύει στην επίλυση των σοβαρών προβλημάτων της κεφαλαιαγοράς, επιδιώκει να εξυγιάνει το τραπεζικό σύστημα και προσπαθεί να εκσυγχρονίσει μια από τις μεγαλύτερες δημόσιες επιχειρήσεις, τον ΟΤΕ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το Χρηματιστήριο πέρασε μια περίοδο μειωμένης αξιοπιστίας. Χρησιμοποιήθηκε από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ για καθαρά πολιτικούς σκοπούς και όλοι βεβαίως θυμούνται πού οδήγησαν οι πολιτικές παρεμβάσεις του ΄99 και του 2000. Στο Χρηματιστήριο έγινε το μεγαλύτερο οικονομικό έγκλημα που επιτελέστηκε στην πατρίδα μας από την εποχή της ύπαρξής της. Έγινε η μεγαλύτερη διαδικασία αναδιανομής του πλούτου υπέρ των ολίγων. Όλοι θυμούνται τις δηλώσεις του τότε Πρωθυπουργού και του τότε Υπουργού Εθνικής Οικονομίας ότι τάχα ο δείκτης του Χρηματιστηρίου θα πήγαινε στις εξίμισι χιλιάδες μονάδες ακόμα και στις δέκα χιλιάδες. Ακόμα ζούμε δυστυχώς με τα αποτελέσματα αυτών των παρεμβάσεων. Έσπευδαν ανυποψίαστοι οι Έλληνες πολίτες να καταθέσουν τον μόχθο και τις αποταμιεύσεις τους. Τους ξεγέλασαν και τους τα έφαγαν. Βγήκε επίσημα ο κύριος Πρωθυπουργός και τους είπε ότι έπρεπε να προσέχουν. Ταυτόχρονα όμως επώνυμα στελέχη χρησιμοποίησαν το Χρηματιστήριο για ίδιο όφελος, προκαλώντας τη δίκαιη αγανάκτηση στην κοινή γνώμη αλλά και στους επενδυτές, οι οποίοι έχασαν τις περιουσίες τους τη δραματική εκείνη περίοδο.
Η νέα διακυβέρνηση θέλει να αναβαθμίσει το Χρηματιστήριο. Θέλει να βάλει κανόνες και να επιλύσει συγκεκριμένα προβλήματα. Γι’ αυτό και ενισχύεται η ανεξαρτησία, ενισχύεται η αυτοτέλεια και ο ρόλος της κεφαλαιαγοράς. Το Χρηματιστήριο θα είναι ελεύθερο πλέον να ορίζει στο εξής τις αγορές που θα έχει και τα κριτήρια που θα πρέπει να πληρούν οι μετοχές για να εισαχθούν σ’ αυτές τις αγορές. Γίνεται αναθεώρηση του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας των ΕΛΔΕ και προσαρμόζεται η νομοθεσία στις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στην πράξη. Έτσι οι εταιρείες αυτές θα παίρνουν αδειοδότηση από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και μ’ αυτόν τον τρόπο θα ενισχύεται ο έλεγχος και θα γίνεται θεσμοθετημένα η παροχή συμβουλών.
Μην ξεχνάτε ότι τη μαύρη περίοδο του ΄99 και 2000 λειτουργούσαν χίλιες τρακόσιες ΕΛΔΕ που στην ουσία αυτές αποτέλεσαν τον ουσιαστικό μηχανισμό παγίδευσης του κοσμάκη. Σήμερα λειτουργούν διακόσιες είκοσι δύο. Και αυτό από μόνο του δείχνει πολλά. Με τις παρεμβάσεις αυτές η κεφαλαιαγορά εκσυγχρονίζεται. Σε συνδυασμό δε, με το νομοσχέδιο που περάσαμε τον Απρίλιο για την προστασία της κεφαλαιαγοράς από πράξεις χειραγώγησης, νομίζω πλέον ότι αυτή θωρακίζεται ακόμα περισσότερο.
Κύριοι συνάδελφοι, με τη νομοθετική παρέμβαση στο ασφαλιστικό των τραπεζών η Κυβέρνηση Καραμανλή κάνει μια σημαντική τομή και μια μεγάλη διαρθρωτική αλλαγή. Με αυτή τη νομοθετική πρωτοβουλία η Κυβέρνηση τολμά να ρυθμίσει ζητήματα που ουδείς άγγιξε μέχρι σήμερα.
Όπως γνωρίζουν όλοι, το αναλογιστικό έλλειμμα στην Εμπορική και Αγροτική Τράπεζα με μαθηματική ακρίβεια οδήγησε στην χρεοκοπία τους. Το αναλογιστικό όμως αυτό έλλειμμα οφείλεται στο γεγονός ότι τα συνταξιοδοτικά ταμεία πολλών τραπεζών προσφέρουν πολύ γενναιόδωρες παροχές στους ασφαλισμένους τους χωρίς να μπορούν να εξασφαλίσουν και να τις διατηρήσουν αυτές επί μακρόν. Είναι δε αυτό αποτέλεσμα απροκάλυπτων πολιτικών παρεμβάσεων του συστήματος ΠΑΣΟΚ ειδικά στις κρατικές τράπεζες με σκοπό μικροπολιτικά οφέλη.
Η λύση που προτείνουμε αφορά αποκλειστικά τις επικουρικές συντάξεις των τραπεζικών υπαλλήλων. Για την κύρια σύνταξη γίνεται ό,τι προβλέπει ο νόμος Ρέππα που εσείς, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, φοβηθήκατε να εφαρμόσετε. Δηλαδή, τα ταμεία κύριας σύνταξης εντάσσονται στο ΙΚΑ από την 1.1.2006.
Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας καθιστά σαφές στον ελληνικό λαό ότι εγγυάται την οικονομική ευρωστία και τη συνέχιση της οικονομικής ενίσχυσης του ΙΚΑ, όπου και όποτε χρειαστεί.
Μην κόπτεσθε, λοιπόν, όψιμα κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ για το ΙΚΑ, γιατί οι κυβερνήσεις σας ήταν αυτές που, με τις συμβάσεις τους με το γνωστό εθνικό προμηθευτή, έφεραν το ΙΚΑ σ’ αυτήν την κατάσταση.
Όσον αφορά την επικουρική σύνταξη, αυτοί που είχαν ασφαλιστεί μέχρι το τέλος του 1992, ασφαλίζονται στο ΕΤΕΑΜ και δεν έχουν καμία αλλαγή στα συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα.
Αυτοί που είχαν προσληφθεί από την 1.1.1993 προσαρμόζονται στα συνταξιοδοτικά δικαιώματα των υπολοίπων μισθωτών. Παράλληλα ιδρύεται ένα νέο ΝΠΔΔ, το ΕΤΑΤ. Σ’ αυτό μπορούν να ενταχθούν εθελοντικά οι φορείς της επικουρικής ασφάλισης του προσωπικού των τραπεζών και η χρηματοδότησή του γίνεται από τη διοίκηση και τους εργαζόμενους χωρίς καμία επιβάρυνση και συμβολή του κράτους.
Με τη ρύθμιση αυτή, λοιπόν, κύριοι συνάδελφοι, αποκαθιστούμε μια παθογένεια που υπήρχε στο κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα της χώρας με τον κατακερματισμό και την πολυνομία της κοινωνικής ασφάλισης. Προσαρμόζεται και ο τραπεζικός κλάδος στα ισχύοντα στην υπόλοιπη οικονομία αναφορικά με τα ασφαλιστικά ζητήματα. Δεν επιβαρύνεται επ’ ουδενί ο φορολογούμενος. Αντίθετα ωφελείται. Εξυγιαίνεται το σύστημα και κατοχυρώνονται τα ασφαλιστικά δικαιώματα και οι θέσεις εργασίας σε ένα εξαιρετικά ευαίσθητο χώρο, όπως είναι ο χώρος των τραπεζών.
Σχετικά με το νομοσχέδιο του ΟΤΕ, στηρίζουμε τη συμφωνία που επιτεύχθηκε ανάμεσα στη διοίκηση και τους εργαζόμενους ως παράδειγμα απροκάλυπτης συνεννόησης, που δίνει τα εφόδια και τη δυνατότητα στον ΟΤΕ να σταθεί μέσα σε ένα εντεινόμενο ανταγωνιστικά περιβάλλον.
Η ορθότητα αυτής της συμφωνίας φαίνεται από το γεγονός ότι υιοθετήθηκε από τους εργαζόμενους, που γνωρίζετε πολύ καλά, κύριοι συνάδελφοι, ότι συνδικαλιστικά ανήκουν στο χώρο του ΠΑΣΟΚ. Όμως, η ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ και της ΠΑΣΚΕ, ενώ ήξεραν αυτή τη συμφωνία από τις αρχές του 2005, μόνο όταν υπεγράφη ανακάλυψαν ότι τους θίγει πολιτικά και δεν τους συμφέρει και πολύ αργά έσπευσε ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να την καταγγείλει, προπηλακίζοντας και απειλώντας με διαγραφές τους συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ.
Κύριοι συνάδελφοι, η Νέα Δημοκρατία αντλεί τη δύναμή της από την κοινωνία και η κοινωνία ανταποδίδει στην Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και στη Νέα Δημοκρατία αυτή την εμπιστοσύνη, θεωρώντας την ως τη μόνη πολιτική δύναμη εμπιστοσύνης, μεταρρύθμισης και προοπτικής. Αντίθετα το ΠΑΣΟΚ στέκεται απέναντι από την κοινωνία, αγκυλωμένο στο τέλμα, στην αδράνεια και στην αντίδραση. Η πολιτική διαφορά μας από το ΠΑΣΟΚ είναι στρατηγική. Εμείς θέλουμε τομές στο κράτος. Σεις όμως θέλατε και θέλετε ένα κράτος αναποτελεσματικό, ένα κράτος απηρχαιωμένο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, προωθούμε αλλαγές και μεταρρυθμίσεις σε όφελος του κοινωνικού συνόλου. Προωθούμε αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που δεν κατευθύνονται από δόγματα και αγκυλώσεις του παρελθόντος. Δεν σημαίνουν όμως αυτά, κύριοι συνάδελφοι, υποχρεωτικά αντιπαράθεση ιδεολογιών. Σημαίνουν όμως σίγουρα σύγκρουση με τα χρόνια προβλήματα που καθήλωναν τον τόπο και την κοινωνία. Σημαίνουν απελευθέρωση των δημιουργικών δυνάμεων της κοινωνίας και ενεργοποίηση του δυναμικού μας. Σημαίνουν νέες ευκαιρίες και καλύτερη ζωή για όλους μας. Αυτούς τους στόχους υπηρετεί το νομοσχέδιο που συζητάμε, γι’ αυτό και εγώ κύριοι συνάδελφοι το ψηφίζω ανεπιφύλακτα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Χρύσης.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΧΡΥΣΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το συζητούμενο νομοσχέδιο σε συνδυασμό με το ψηφισθέν τον περασμένο Απρίλιο νομοσχέδιο για την προστασία της κεφαλαιαγοράς από πράξεις χειραγώγησης και πράξεις κατάχρησης προνομιακών πληροφοριών, θωρακίζει ακόμα περισσότερο ένα θεσμό που κουρελιάστηκε και εξευτελίστηκε την περίοδο 1999-2000. Τότε ο ιδρώτας του ελληνικού λαού, οι οικονομίες του εργαζόμενου Έλληνα εξανεμίστηκαν μέσα σε λίγους μήνες ως δια μαγείας. Ασφαλώς τέτοιες συζητήσεις, τέτοιες αναλύσεις η Αξιωματική Αντιπολίτευση τις αποφεύγει όπως ο διάβολος το λιβάνι. Όμως, η αποφασιστικότητα και η συνέπεια της νέας διακυβέρνησης προς τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, σύρει το ΠΑΣΟΚ σε μια άχαρη γι’ αυτό συζήτηση και το καλεί να δείξει μεταμέλεια, συμβάλλοντας σήμερα έμπρακτα και συναινετικά στη βελτίωση της κεφαλαιαγοράς με ασφαλιστικές δικλείδες που θα προστατεύουν τον καλόπιστο επενδυτή που τόσο ξεδιάντροπα και ανερυθρίαστα ξεζούμισαν οι επιτήδειοι την διετία 1999-2000 υπό την ανοχή και την ανικανότητα ελέγχου της τότε κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.
Με τα πρώτα άρθρα του πρώτου κεφαλαίου του νομοσχεδίου αλλάζουν οι προϋποθέσεις εισαγωγής των μετοχών στο Χρηματιστήριο, το οποίο με το νόμο 3152/2003 έχασε τις κανονιστικές και διοικητικές αρμοδιότητες που είχε. Αυτές μεταβιβάστηκαν στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς. Οι αποφάσεις που μέχρι τον προαναφερθέντα νόμο εξέδιδε το Χρηματιστήριο Αθηνών, αναφορικά με τα μέλη του και τις εισηγμένες εταιρείες, μεταφέρονται στον κανονισμό του Χρηματιστηρίου, ο οποίος τελεί υπό την έγκριση της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς.
Η ιδιωτικοποίηση του Χρηματιστηρίου στο πεδίο της εισαγωγής και της διαπραγμάτευσης κινητών αξιών αφήνει αρκετά κενά, παρ’ ότι τελεί υπό τον έλεγχο και την εποπτεία της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς. Τα κενά αυτά επιχειρεί να καλύψει σήμερα το υπό ψήφιση νομοσχέδιο. Η έγκριση του Κανονισμού του Χρηματιστηρίου Αθηνών από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς τον Ιούνιο του 2004 σύμφωνα με το ν. 3152/2003 δημιούργησε δύο κατηγορίες εισηγμένων μετοχών στο Χρηματιστήριο: στις εισηγμένες με διάταξη νόμου και στις εισηγμένες με τις προϋποθέσεις του Κανονισμού. Σε αυτήν τη δυσαρμονία επεμβαίνει ρυθμιστικά το παρόν νομοσχέδιο. Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς αναδεικνύεται μέσα από τις διατάξεις του νομοσχεδίου ως το κυρίαρχο όργανο του θεσμού. Έχει λειτουργική και διοικητική αυτοτέλεια και εποπτεύεται από τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών για συγκεκριμένα θέματα. Οι εταιρείες λήψης-διαβίβασης εντολών, γνωστές ως ΕΛΔΕ, αναβαθμίζονται και ονομάζονται Εταιρείες Επενδυτικής Διαμεσολάβησης με τη χορήγηση σ’ αυτές της δυνατότητας επενδυτικών συμβουλών, με την αδειοδότηση της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς και με όρους αυστηρότητας και διαφάνειας. Η περαιτέρω εμβάθυνση και ανάλυση των κεφαλαίων και άρθρων του υπό ψήφιση νομοσχεδίου, πιστεύω ότι δεν είναι απαραίτητη για να πειστεί η Αξιωματική Αντιπολίτευση για την υπερψήφισή τους.
Όμως, το ΠΑΣΟΚ, αδύναμο σε επιχειρηματολογία στις διατάξεις περί κεφαλαιαγοράς και με αίσθημα ενοχής, αποφεύγει και μετατοπίζει τη συζήτηση και ανεβάζει τους τόνους της πολιτικής αντιπαράθεσης στο ασφαλιστικό των Τραπεζών και την εθελούσια αποχώρηση του προσωπικού του ΟΤΕ.
Αλαλάζουν οι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης με αντιφάσκοντα μεταξύ τους επιχειρήματα και με τους πολιτικά ντοπαρισμένους συνδικαλιστές τους προσπαθούν να κρατήσουν έναν απεργιακό αγώνα, προκαλώντας την αγανάκτηση του κοινωνικού συνόλου, που όπως απεδείχθη, ουδόλως συντάσσεται μαζί τους. Εμείς, όμως, σήμερα προσπερνούμε όλα αυτά και νομοθετούμε με αίσθημα κοινωνικής ευθύνης. Η νέα διακυβέρνηση, με πειθώ και αποφασιστικότητα εγγυάται την κύρια σύνταξη των εργαζομένων στις τράπεζες με την ένταξή τους στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, η δε επικουρική τους ασφάλιση θα καταβάλεται από τις τράπεζες και καμία επιβάρυνση δεν θα έχει ο Έλληνας φορολογούμενος ή το δημόσιο.
Η ίδρυση του Ενιαίου Ταμείου Ασφάλισης Τραπεζοϋπαλλήλων τελεί υπό την εποπτεία του Υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας. Ποιο πρόβλημα υπάρχει, κύριοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης;
Όσον αφορά δε στην εθελούσια αποχώρηση του προσωπικού του ΟΤΕ, δεν αντιλαμβάνομαι πού θίγονται δικαιώματα των εργαζομένων ή που θίγονται συμφέροντα του Οργανισμού. Επιτέλους, κύριοι της Αντιπολίτευσης, δείξετε ένα διαφορετικό πρόσωπο στην ελληνική κοινωνία. Πείτε ευθαρσώς την αλήθεια στον ελληνικό λαό και μην αποποιείστε τις ευθύνες σας για το κατάντημα της ελληνικής οικονομίας. Παραδώσατε στεγνό Χρηματιστήριο, ασφαλιστικά ταμεία σε οριακά επίπεδα και μία ανεργία πεντακόσιες χιλιάδες. Πείτε την αλήθεια στον ελληνικό λαό και εάν την πείτε θα σας χειροκροτήσει, όπως θα σας χειροκροτήσουμε και εμείς.
Άντ’ αυτού, χωρίς ιδεολογικό προσανατολισμό, χωρίς θέσεις και προγράμματα δεν συνεισφέρετε εποικοδομητικά στην αποκατάσταση της αξιοπιστίας του κράτους και των θεσμών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για εμάς το έγκλημα του Χρηματιστηρίου –και για τον ελληνικό λαό- δεν έχει παραγραφεί. Θα είστε εσαεί υπόλογοι στη συνείδηση των απλών και έντιμων ανθρώπων, αφού επί των ημερών σας κάποιοι μεθοδικά ρούφηξαν τον ιδρώτα, το αίμα και τις οικονομίες του ελληνικού λαού.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΪΣΕΡΛΗΣ: Εμείς τι φταίμε, κύριε συνάδελφε;
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΧΡΥΣΗΣ: Όμως, εσείς σήμερα σφυρίζετε αδιάφορα και περί άλλων τυρβάζετε. Αυτή η πολιτική στάση δεν σας τιμά καθόλου. Ψηφίσατε το ν. 3029/2002 και σήμερα που επιχειρείται η εφαρμογή του, αυτοαναιρείσθε και γελοιοποιείσθε στην ελληνική κοινωνία. Περισσότερη υπευθυνότητα και σοβαρότητα χρειάζεται, κύριε Καΐσερλη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, την υπευθυνότητα αυτή και τη συνέπεια που σας λείπει, διαθέτει ο Κώστας Καραμανλής και η νέα διακυβέρνηση που επιχειρεί τολμηρές ρήξεις...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Χρύση, μην απευθύνεστε στον κ. Καΐσερλη. Δεν έχετε κανένα λόγο να απευθύνεστε προσωπικά.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΧΡΥΣΗΣ: Επειδή τον είδα διαμαρτυρόμενο, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Δεν πιστεύω ότι έχει καμία προσωπική ευθύνη ο κ. Καΐσερλης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΪΣΕΡΛΗΣ: Μα, δεν ήμασταν Βουλευτές.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΧΡΥΣΗΣ: Χαμηλότεροι, λοιπόν, πολιτικοί τόνοι χρειάζονται από εσάς που εξαθλιώσατε οικονομικά όλους αυτούς και σήμερα με περισσό πολιτικό θράσος ζητάτε και τα ρέστα! Ο ελληνικός λαός αφυπνίστηκε και σας έστειλε στην αντιπολίτευση. Καιρός είναι να αφυπνιστείτε και εσείς για να μη μείνετε επί πολλά χρόνια στα έδρανα που βρίσκεστε σήμερα.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το λόγο έχει ο κ. Αηδόνης.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΗΔΟΝΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεκαέξι μήνες μετά ο χρόνος είναι αρκετός και όλοι έχουμε καταλάβει ποια είναι αυτή η Κυβέρνηση, πού θέλει να μας οδηγήσει, ποια συμφέροντα εξυπηρετεί. Το τελευταίο διάστημα το θέατρο σκιών που παρακολουθούμε εδώ και καιρό βρίσκεται στις τελευταίες του πράξεις. Ο πρωταγωνιστής είναι πάντα ίδιος. Ο κ. Αλογοσκούφης, σαν τη γνωστή φιγούρα του Σπαθάρη, φωνάζει το γνωστό σύνθημα, μόνο που αντί για καλαματιανό, φωνάζει στον ελληνικό λαό δυστυχώς να χορέψει το χορό του Ζαλόγγου.
Αυτή τη φορά όμως υπάρχει μια μεγάλη διαφορά. Ο σκηνοθέτης κ. Καραμανλής από τα πολλά φάλτσα της μπάντας αναγκάζεται να βγει μπροστά και να φωνάξει ότι ο ρυθμός τώρα είναι μεταρρύθμιση. Μεταρρύθμιση λοιπόν παντού. Μεταρρύθμιση στον ΟΤΕ, μεταρρύθμιση στις τράπεζες, μεταρρύθμιση στις ΔΕΚΟ, μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό, μεταρρύθμιση στους μισθούς, στις συντάξεις.
Μένει ένα μεγάλο ερώτημα όμως: Ποιος πληρώνει; Η έξοδος έξι χιλιάδων υπαλλήλων από τον ΟΤΕ με προνομιακούς όρους επιβαρύνει ή όχι τον ελληνικό λαό; Η επιβάρυνση του ΙΚΑ, του βασικού ασφαλιστικού φορέα, με 9.000.000.000 ευρώ, επιβαρύνει ή όχι τον ελληνικό λαό; Η αύξηση στα χρονικά όρια συντάξεων επιβαρύνει ή όχι τον ελληνικό λαό; Η μείωση των μισθών που προτείνεται στις ΔΕΚΟ επιβαρύνει ή όχι τον εργαζόμενο και τον ελληνικό λαό; Η περικοπή των συντάξεων κάνει ακριβώς το ίδιο; Τον επιβαρύνει ή όχι; Άρα, λοιπόν, στο ερώτημα που μπαίνει στην αρχή, ποιος πληρώνει, δε νομίζω ότι χρειάζονται παραπάνω προσθήκες.
Υπάρχει και ένα δεύτερο ερώτημα: Ποιος κερδίζει; Ένας αφελής πιθανόν να πίστευε στο βάθος του χρόνου ότι όλα αυτά τα οποία γίνονται σήμερα, γίνονται για το καλό του. Το δυστύχημα για εσάς, κύριοι της Κυβέρνησης, είναι πια ότι δεν μπορείτε να πείσετε ούτε τον πιο καλόπιστο παρατηρητή.
Και επειδή την προηγούμενη περίοδο είχατε φορέσει το μανδύα της διαφάνειας και της σύγκρουσης με τη διαπλοκή και μπορέσατε πραγματικά να εξαπατήσετε τον ελληνικό λαό, προσωρινά όμως δυστυχώς για εσάς, θα ήθελα να ρωτήσω: Όταν μια κυβέρνηση νομοθετεί και χαρίζει εκατομμύρια ευρώ σε λαθρέμπορους ή σε όλους εκείνους για τους οποίους δεν γνωρίζουμε από πού τα κέρδισαν, κάνει μεταρρύθμιση; Όταν μια κυβέρνηση νομοθετεί και χαρίζει εκατομμύρια ευρώ στους εκδότες πλαστών τιμολογίων, κάνει μεταρρύθμιση; Όταν μια κυβέρνηση χαρίζει εκατομμύρια ευρώ στους τραπεζίτες με το ασφαλιστικό, κάνει μεταρρύθμιση; Όταν μια κυβέρνηση προχωρεί με συμβάσεις, όπως αυτή του ΟΠΑΠ την οποία ακούσαμε, και χαρίζει δισεκατομμύρια, κάνει μεταρρύθμιση; Όχι, κύριοι συνάδελφοι. Απλά ξεκαθαρίζει ένα πράγμα, το ερώτημα ποιος κερδίζει. Και είναι πασιφανές στον ελληνικό λαό ποιος κερδίζει σήμερα από όλες αυτές τις επιλογές.
Και είναι πραγματικά δυσάρεστο για εσάς, γιατί έχετε καταντήσει τη μεταρρύθμιση μια κουρελού, για να καθαρίζετε τις λάσπες από τα ανομήματά σας. Άρα, παράλληλα σας αξίζει και ένα νόμπελ λεξικολογίας για την πολύ πετυχημένη νέα επεξήγηση της λέξης «μεταρρύθμιση». Οι επόμενες γενιές μπορεί να μην έχουν λεφτά να ζήσουν με την πολιτική σας, σίγουρα όμως θα έχουν τον πλούτο των νέων εννοιών που εισάγετε με την πολιτική σας.
Θα ήθελα να σταθώ λίγο στο νομοσχέδιο και να ξεκαθαρίσω τρία ψέματα. Πρώτον, λέτε ψέματα, όταν ισχυρίζεστε ότι δεν θα επιβαρυνθεί το κράτος και ο φορολογούμενος πολίτης. Θα αναλάβει ή όχι το ΙΚΑ, με βάση το ΙΚΑ και το ΕΤΕΑΜ, το κόστος της ένταξης των ταμείων της κύριας σύνταξης;
Θα αναλάβει το σύνολο των υποχρεώσεων δεκαοκτώ χιλιάδων συνταξιούχων στην Αγροτική και στην Εθνική Τράπεζα και στην ΕΤΒΑ χωρίς καμία αύξηση του ποσοστού χρηματοδότησης στο ΑΕΠ; Θα αναλάβει ή όχι το κόστος της ένταξης των επικουρικών ταμείων; Αυτές είναι πραγματικότητες στις οποίες δυστυχώς δεν έχετε απάντηση.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος. Ελπίζω να δείξετε την ίδια ανοχή που δείξατε και στους προηγούμενους συναδέλφους.
Δεύτερο ψέμα: Λέτε ότι εφαρμόζετε το νόμο Ρέππα. Δεν τον εφαρμόζετε όμως ούτε για την ένταξη των ταμείων κύριας σύνταξης στο ΙΚΑ, ούτε για τη χρηματοδότηση του ΙΚΑ, ούτε για την περίπτωση των επικουρικών ταμείων.
Τρίτο ψέμα: Λέτε ότι δε θίγονται κεκτημένα κοινωνικά δικαιώματα. Όταν αλλάζουμε τα όρια συνταξιοδότησης, αυτό δεν είναι κοινωνικό κεκτημένο; Επιτέλους, ποιο είναι κοινωνικό κεκτημένο, για να καταλάβουμε σ’ αυτόν τον τόπο τι λέμε; Όταν μειώνετε την επικουρική σύνταξη μέχρι 44%, αυτό δεν είναι κοινωνικό κεκτημένο;
Εδώ πια δηλαδή ο λόγος έχει χάσει τη σημασία του και την έννοιά του. Δυστυχώς πραγματικά θλίβομαι γιατί παρακολούθησα πολλούς συναδέλφους να προσπαθούν να μας πείσουν για κάποια πράγματα στα οποία δυστυχώς μόνο το παράλογο μπορεί να προσεγγίσει.
Κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, κλείνοντας θα ήθελα να πω ότι την προηγούμενη δεκαετία, κατά την τριετία 1990-1993 μία νέα γενιά σας παρακολουθούσε. Τότε θυμάμαι ότι είχατε την κάθαρση ως προμετωπίδα της επίθεσής σας απέναντι στα συμφέροντα των εργαζομένων. Ήταν περίπου η ίδια πολιτική που βλέπουμε να εξυφαίνεται σήμερα. Εκείνη η πολιτική σας οδήγησε ως μία παρένθεση του τότε. Σήμερα επιστρέφοντας εκεί, αφού πια η ήπια προσαρμογή και η πολιτική του κοινωνικού κέντρου ανήκουν στο παρελθόν, να είστε σίγουροι ότι πολύ σύντομα θα αποτελέσετε ένα ακόμη παρελθόν, μία ακόμα παρένθεση. Καμία νέα γενιά δεν μπορεί να σας εμπιστευτεί γιατί ο δρόμος του μέλλοντος για τον οποίο μίλησε ο κ. Καραμανλής είναι η συνταγή του παρελθόντος και θα είστε παρελθόν γιατί είστε η απόλυτη ταύτιση της αναξιοπιστίας.
Δυστυχώς έφυγε ο κ. Φώλιας από δω και είναι παρών ο κ. Ρεγκούζας με τον οποίο δεν είχα ποτέ την τύχη να βρεθώ σε κάποια διαδικασία. Θα επικαλεστώ, όμως, το συνάδελφό μου κ. Τζίμα εδώ για να δούμε ποιος είναι αξιόπιστος και γιατί. Σε ποια πράξη μεταρρύθμισης εντάσσεται ο εμπαιγμός των εργαζομένων στη «SOFTEX», όπου μπροστά σε μένα, μπροστά στους δύο Βουλευτές της Δράμας, στο νομάρχη και στους εργαζόμενους υποσχεθήκατε ότι εντός του μήνα θα λύσετε το πρόβλημα; Αν πραγματικά αυτό είναι μεταρρύθμιση και αν είναι τόσο αποτελεσματική όσο αυτό που έζησα εγώ, εκείνο που θα μπορούσα να πω είναι αυτό που λέει ο ελληνικός λαός: Ευχαριστούμε, δε θα πάρουμε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Αηδόνη.
Το λόγο έχει ο κ. Δερμεντζόπουλος.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ξεκινώντας θα ήθελα να κάνω ένα σχόλιο για τη συζήτηση του νομοσχεδίου πριν λίγες μέρες στη συνεδρίαση της αρμόδιας επιτροπής. Εκεί οι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αφού πελαγοδρόμησαν επί τρεις περίπου ώρες, μέσα από επιχειρήματα σχετικά με τη διαδικασία συζήτησης και επί των άρθρων του Κανονισμού, μακριά και έξω από την ουσία, αντιλήφθηκαν τελικά, ότι αυτή η παρελκυστική τακτική δεν ήταν η καλύτερη για την εικόνα τους και για την άσκηση του θεσμικού τους ρόλου. Κατάλαβαν τότε, ότι χρειάζεται μια πιο πειστική επιχειρηματολογία, μια πιο υπεύθυνη αντιμετώπιση.
Εδώ είναι το πρόβλημα των συναδέλφων της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Γιατί από τη μία καταλαβαίνουν και την αναγκαιότητα και την ορθότητα του τρόπου με τον οποίο η σημερινή Κυβέρνηση αντιμετωπίζει αυτά τα προβλήματα, από την άλλη όμως αρνούνται, για άλλη μία φορά, να παραδεχθούν αυτό που πρέπει να γίνει. Έτσι, αρκούνται πάλι στην ανεδαφική κριτική, στον άγονο αντιπολιτευτικό λόγο, στη στείρα άρνηση. Αυτό, λοιπόν, είναι αντιπολίτευση; Αυτό είναι γνώση των προβλημάτων; Αυτό είναι γόνιμη παρουσία; Τέλος, αυτό είναι που απαιτεί η σημερινή κοινωνία;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Ακούστηκε πάλι από τους συναδέλφους του ΠΑΣΟΚ ότι η Κεφαλαιαγορά, το θέμα του ασφαλιστικού των τραπεζών και η συμφωνία της διοίκησης του ΟΤΕ με τους εργαζόμενους, είναι τρία θέματα άσχετα μεταξύ τους. Και μάλιστα ακούστηκε απ’ αυτούς που διαχειρίστηκαν για πάρα πολλά χρόνια την οικονομία και που την οδήγησαν στο έσχατο σημείο της εξαθλίωσης.
Από αυτούς που καλύτερα απ’ όλους γνωρίζουν ότι η οικονομία είναι ενιαία. Και ότι όλα αυτά, είναι πτυχές της. Και είναι αλληλένδετα μεταξύ τους. Και ότι η κακοδιαχείρισή της, πριν μερικά χρόνια, είναι και η σημερινή της κακοδαιμονία. Και ακούστηκαν όλα αυτά χωρίς ίχνος απολογίας ή έστω στοιχειώδους αυτοκριτικής.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής, κ. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ)
Αυτό όμως που δεν ακούστηκε εδώ μέσα από τους ίδιους συναδέλφους, είναι αυτά που τελικά συζητάει και ζητάει ο κάθε πολίτης αυτής της χώρας. Σχηματικά μόνο, αυτό το νομοσχέδιο μπορεί να πει κανείς ότι έχει τρεις ενότητες. Και πάνω σ’ αυτές θέλω να ρωτήσω τους συναδέλφους του ΠΑΣΟΚ που σήμερα αντιδρούν στην ψήφιση αυτού του νομοσχεδίου. Υπάρχει πρόβλημα με την Κεφαλαιαγορά, ναι ή όχι; Υπάρχει πρόβλημα με το ασφαλιστικό των τραπεζών; Υπάρχει πρόβλημα με την πορεία του ΟΤΕ; Απαιτείται η άμεση αντιμετώπιση του προβλήματος; Και αν αυτός ο τρόπος που εμείς προτείνουμε, δεν είναι ο πλέον έντιμος, ο πλέον ωφέλιμος, ο πλέον αποδοτικός, ποια τέλος πάντων είναι η δική τους θέση και πρόταση. Δυστυχώς ούτε σ’ αυτό μπορούν να απαντήσουν.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι δυνατόν να λησμονηθεί η ιστορία του Χρηματιστηρίου. Και την ερώτηση που άκουσα πριν από λίγο από το συνάδελφο που κατέβηκε από το Βήμα που λέει «ποιος πληρώνει και ποιος κερδίζει», την ίδια ερώτηση θα την κάνω στους συναδέλφους του ΠΑΣΟΚ για να μου πουν, για εκείνη την περίοδο, ποιος πλήρωσε και ποιος κέρδισε τελικά. Αυτή η αταξία που βόλευε τελικά πολλούς, που τη χρησιμοποίησαν για το πολιτικό τους όφελος, και όχι μόνο, με αυτό το νομοσχέδιο παίρνει τέλος.
Οι συνέπειες της ανεύθυνης πολιτικής βέβαια των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και τα ολέθρια αποτελέσματα, άγγιξαν και έφεραν σε αδιέξοδο και σε τραγική κατάσταση ακόμα και κάποιες κρατικές τράπεζες, όπως είναι η Εμπορική και η Αγροτική. Και αν σήμερα η Κυβέρνηση δεν αναλάμβανε να φέρει αυτήν τη ρύθμιση για το ασφαλιστικό των τραπεζών, θα οδηγούσαμε το τραπεζικό σύστημα σε χρεοκοπία και την οικονομία σε κατάρρευση. Είναι αυτό λοιπόν που ζητάει η σημερινή Αξιωματική Αντιπολίτευση; Είναι και πάλι αυτό υπεύθυνη πολιτική στάση; Γιατί αρνείται τους τρεις βασικούς στόχους που επιλύονται με αυτήν τη ρύθμιση. Που είναι η διασφάλιση, τόσο για το άμεσο, όσο και για το απώτερο μέλλον της καταβολής των συντάξεων. Η εξυγίανση του τραπεζικού μας συστήματος. Η δημιουργία προϋποθέσεων για μια συνολική λύση του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας;
Και παρατηρούμε σήμερα και το εξής πολιτικά παράδοξο. Αυτούς που ψήφιζαν και υπερθεμάτιζαν για την ορθότητα του νόμου Ρέππα, σήμερα να τον αναθεματίζουν και να ταμπουρώνονται πίσω από τροπολογίες πολιτικών παραγόντων, και μάλιστα εκτός του κομματικού τους χώρου, στην προσπάθεια κάλυψης της δικής τους πολιτικής ένδειας και των εσωκομματικών προβλημάτων. Τελικά οι εκσυγχρονιστές της προηγούμενης περιόδου, εξελίχθηκαν σε πολύ σύγχρονους αναχρονιστές.
Ο νόμος Ρέππα σίγουρα έχει σωρεία αδυναμιών. Το λέγαμε και κατά την ψήφισή του και θ’ αλλάξει. Όχι όμως πρόχειρα και χωρίς ένα ευρύ διάλογο με όλους τους κοινωνικούς εταίρους. Και ξεκινάει αυτός ο διάλογος για την ουσιαστική μεταρρύθμιση στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης.
Και λίγα λόγια για την εθελούσια έξοδο του ΟΤΕ. Η ωριμότητα και υπευθυνότητα διοίκησης και εργαζομένων υπερέβησαν τις κομματικές απειλές, τις κηδεμονίες και τις μεθοδεύσεις. Μπροστά στην κρισιμότητα των στιγμών για τον ΟΤΕ και την εθνική οικονομία, μπροστά στο φάσμα μιας διαφαινόμενης χρεοκοπίας ή μιας σωρείας απολύσεων, μέσα από διάλογο, επέλεξαν την ιδανική και εθνικά συμφέρουσα λύση. Γιατί σε όλους είναι γνωστή εξ’ άλλου η ιστορία και η πορεία της Ολυμπιακής Αεροπορίας.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μ΄ ένα μακρύ διάλογο και με προσπάθεια εξεύρεσης συναινετικής λύσης, η Κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να προχωρήσει στις αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές. Δεν προτίθεται βέβαια να πέσει στην παγίδα της ατέρμονης συζήτησης του «διαλόγου για το διάλογο» και της σκόπιμης καθυστέρησης, γιατί και ο χρόνος και τα προβλήματα μας πιέζουν ασφυκτικά. Και μπορεί αυτή η χώρα, κυρίες και κύριοι, να στερείται υπεύθυνης αντιπολίτευσης, αλλά σίγουρα διαθέτει μια υπεύθυνη Κυβέρνηση. Και αυτή η Κυβέρνηση προχωράει τις αλλαγές. Αλλαγές που κάποτε αποτελούσαν θέματα «ταμπού». Αλλαγές που φορούν θέματα υψηλού πολιτικού ρίσκου, όπως είναι αποκρατικοποιήσεις, όπως είναι το καθεστώς εργασίας, οι αλλαγές στις ΔΕΚΟ, και άλλα.
Για το λόγο αυτό βέβαια έμειναν και σε εκκρεμότητα.
Και προχωράμε, έχοντας όχι μόνο τη στήριξη, αλλά και την απαίτηση και την εντολή της κοινωνίας. Και αυτό αποδεικνύεται καθημερινά και από την επαφή μας με τον κόσμο αλλά και από τις σφυγμεμετρήσεις. Και προχωράμε με διάλογο, με πνεύμα και διάθεση συναίνεσης και συνεργασίας. Και με κάτι άλλο όμως: Με την απόφαση να καταλήξουμε. Και αυτό θα γίνει.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε.
Ο κ. Μαρκόπουλος έχει το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε σήμερα ένα από τα σημαντικά νομοσχέδια σχετικά με τη διευθέτηση των διαδικασιών της Κεφαλαιαγοράς.
Αυτό το οποίο έχει κάνει εντύπωση σε όλη τη διάρκεια της μέχρι τώρα συζήτησης είναι πως παρά το γεγονός ότι με εξαίρεση τις δύο τροπολογίες, που βεβαίως είναι σημαντικές, παρά το γεγονός ότι το νομοσχέδιο αυτό για τη διευθέτηση της Κεφαλαιαγοράς είναι ιδιαιτέρως σημαντικό για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης του Έλληνα πολίτη προς το ελληνικό Χρηματιστήριο, από το οποίο έχει πάθει και δυστυχώς έχει μάθει, αυτό που είναι εντυπωσιακό είναι ότι οι περισσότεροι συνάδελφοι –και κυρίως της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης- δεν ασχολούνται με αυτό καθ’ αυτό το νομοσχέδιο.
Είναι οι ενοχές από το παρελθόν που δεν τους επιτρέπουν να ασχοληθούν με τα ζητήματα αυτά; Μα, υπάρχουν και νέοι συνάδελφοι που δεν συμμετείχαν σε εκείνη την περίεργη και κατά τα λεγόμενα από τον ελληνικό λαό δύστυχη ιστορία του ελληνικού Χρηματιστηρίου του 1999-2000. Ούτε αυτοί δεν έχουν το θάρρος σε αυτήν τη συζήτηση του ελληνικού Κοινοβουλίου να συμμετέχουν με την προσφορά τους και τις απόψεις τους σε αυτά τα ζητήματα;
Διότι εδώ που τα λέμε, αυτή η πολύ μεγάλη αναδιανομή τόσο πολύ πλούτου υπέρ τόσων λίγων ανθρώπων στιγμάτισε τόσο την εμπιστοσύνη του Έλληνα πολίτη προς το ελληνικό Χρηματιστήριο όσο και την εμπιστοσύνη του Έλληνα πολίτη προς τον πολιτικό κόσμο. Γιατί αυτή η αναδιανομή στηρίχτηκε σε δηλώσεις όχι μόνο των Υπουργών αλλά και του τότε Πρωθυπουργού. Ζητήματα τα οποία εθίγησαν και σε αυτήν την Αίθουσα, αλλά και στον Τύπο.
Αυτή η αναδιανομή του πλούτου, το χάσιμο του χρήματος, δεν αφορούσε μονάχα ιδιωτικά κεφάλαια, οικονομίες των Ελλήνων πολιτών, που είναι ιδιαιτέρως σημαντικό, αλλά αφορούσε και δημόσιο χρήμα. Αφορούσε δημόσιο χρήμα της ΔΕΚΑ, η οποία βρίσκεται ήδη σε δικαστική διαδικασία και περιμένουμε τα πορίσματα εμείς οι Βουλευτές της Πλειοψηφίας με ιδιαίτερη αγωνία, αφορούσε δημόσιο χρήμα της κινητής περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων, διότι έχει ήδη αποκαλυφθεί και δεν διαψεύδεται ότι 5.000.000.000 ευρώ χάθηκαν εκείνη την τριετία από την περιουσία των ασφαλιστικών ταμείων, αφορούσε ουσιαστικά το βιος και τις προσπάθειες ετών του ελληνικού λαού.
Τα κροκοδείλια δάκρυα, λοιπόν, των συναδέλφων και του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης δεν συγκινούν και δεν πείθουν. Διότι οι θεωρητικοί της αναδιανομής δεν έχουν δικαίωμα σήμερα να μιλούν για διασπάθιση δημοσίου χρήματος. Δεν έχουν δικαίωμα με τον τρόπο με τον οποίο διαφωνούν για τις τροπολογίες.
Και περνώ στο κατ’ εξοχήν ζήτημα της διαφωνίας μας σε αυτήν την Αίθουσα.
Κύριοι συνάδελφοι, αυτό το οποίο το 2002 περιγράψατε στο ν.3029 και που σήμερα αρνείστε ότι υπάρχει, δηλαδή ένα μεγάλο πρόβλημα το οποίο μόνο το ΙΚΑ θα μπορούσε να λύσει, είναι ένα ζήτημα απολύτως υπαρκτό.
Τι έκανε η Κυβέρνηση; Έκανε έναν βαθύ και δημοκρατικό διάλογο με τους εργαζόμενους. Ένας διάλογος, όμως, δεν μπορεί να είναι χωρίς τερματισμό και χωρίς λύση. Ένας διάλογος σημαίνει πάντοτε συναίνεση.
Και συνέβη το εξής: Στη μεν πρώτη υπόθεση της Εμπορικής Τράπεζας η πολιτεία, η οποία καλείται να αποφασίσει, δεν συμφώνησε με τους εργαζόμενους. Στη δεύτερη υπόθεση του ασφαλιστικού του ΟΤΕ η πολιτεία συμφώνησε με τους εργαζόμενους. Το ΠΑΣΟΚ διαφώνησε και στα δύο.
Είναι δικαίωμά του να μην είναι με την Κυβέρνηση και να ασκεί σκληρή κριτική. Να μην είναι, όμως, ούτε με τους εργαζόμενους; Τους μεν να τους εκθειάζει -τους τραπεζοϋπαλλήλους- τους άλλους δε να τους οδηγεί υπό κατηγορίαν στη διαγραφή από το κόμμα;
Τρίτον, το ΠΑΣΟΚ δεν βλέπει το πρόβλημα, το οποίο έβλεπε το 2002 και για το οποίο είχε προτείνει αυτή τη λύση που προτείνουμε κι εμείς.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΪΣΕΡΛΗΣ: Περίπου αυτή.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ: Το ΠΑΣΟΚ δεν βλέπει ούτε τον εαυτό του στον καθρέπτη, γιατί είναι πολιτικά παραμορφωμένο. Και σε τελική ανάλυση, το ΠΑΣΟΚ δεν είναι με τα συμφέροντα του λαού, διότι όταν το αναλογιστικό έλλειμμα μίας τράπεζας είναι μεγαλύτερο από το μετοχικό κεφάλαιο, τότε η τράπεζα αυτή δεν έχει χρόνο ζωής.
Και ερωτώ: Ποιος συνάδελφος από αυτούς που αρνούνται τη λύση, αναλαμβάνει την ευθύνη να οδηγήσει δεκαέξι χιλιάδες εργαζόμενους εκτός εργασίας; Ποιος; Διότι ακούμε αντίδραση, αλλά δεν ακούμε τη λύση, όταν το μεγαλύτερο ποσοστό των δύο αυξήσεων του μετοχικού κεφαλαίου του ΟΤΕ καταναλώθηκε για τη σωτηρία του ασφαλιστικού όλα αυτά τα χρόνια, με τη συνομολόγηση τη δική σας που κυβερνούσατε και σήμερα αρνείστε τη λύση την οποία δέχθηκαν οι εργαζόμενοι. Κατηγορείτε την εθελούσια έξοδο ως πλουσιοπάροχη. Υπάρχει καμία εθελούσια έξοδος πουθενά ανά τον κόσμο, η οποία να είναι φτωχική; Είναι αναγκαστική η εθελουσία έξοδος;
Σε τελική ανάλυση, κύριοι συνάδελφοι, κατηγορήσατε τις τροπολογίες ως αντισυνταγματικές. Σας δείξαμε τρεις εκθέσεις συνταγματολόγων, του κ. Τσάτσου, του κ. Κασσιμάτη και του κ. Σπυρόπουλου. Τους δύο πρώτους τους γνωρίζετε πάρα πολύ καλά. Σας δείξαμε τα οικονομικά στοιχεία και τα αρνηθήκατε.
Τέλος μας κατηγορήσατε για διαχωρισμό και διαφορετικούς όρους των εργαζομένων. Σας υπενθυμίσαμε ότι το αποικιοκρατικό καθεστώς της ενοικίασης των εργαζομένων με το νόμο Γιαννίτση εσείς το είχατε ανακαλύψει και εσείς το είχατε εφαρμόσει.
Σε τελική ανάλυση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν παρακολουθεί ο ελληνικός λαός μόνο τη Συμπολίτευση. Παρακολουθεί και την Αντιπολίτευση. Κρινόμαστε όλοι και καλό είναι να διαβάσετε τις σφυγμομετρήσεις, τη βούληση του ελληνικού λαού για ουσιαστικές μεταμορφώσεις, γιατί το πρόβλημα δεν μπορεί άλλο να συνεχίσει. Σαφώς στηρίζουμε τις μεταρρυθμίσεις και το νομοσχέδιο της Κυβέρνησης.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε συνάδελφε.
Ο κ. Μωραϊτης έχει το λόγο.
ΘΑΝΟΣ ΜΩΡΑΪΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτό το οποίο βλέπουμε όλοι μας το τελευταίο χρονικό διάστημα, είναι ότι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, μετά από μια δεκαπεντάμηνη πολιτική νάρκη, ξύπνησε. Δυστυχώς, όμως, μαζί της ξύπνησαν και τα χειρότερα νεοφιλελεύθερα και ιδεολογικά της ένστικτα. Η ρύθμιση που κατεβάζει η Κυβέρνηση για το ασφαλιστικό των τραπεζών, είναι ένα ακόμα δώρο της Κυβέρνησης προς τα συμφέροντα τα οποία εκπροσωπεί. Δεν είναι βεβαίως και το μοναδικό δώρο το οποίο υπήρχε το τελευταίο χρονικό διάστημα. Και βεβαίως κανένα από αυτά τα δώρα δεν είναι προς τους εργαζόμενους.
Έρχεται σήμερα η Κυβέρνηση με τη ρύθμιση αυτή, όχι να ανοίξει το ασφαλιστικό των τραπεζών, αλλά να ισοπεδώσει συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα των εργαζομένων. Να ανοίξει τις πύλες της κοινωνικής και εργασιακής απορύθμισης, γκρεμίζοντας την κοινωνική συνοχή.
Ο κ. Αλογοσκούφης φρόντισε να μας ενημερώσει ότι η ρύθμιση των τραπεζών είναι απλά η αρχή για το συνολικό άνοιγμα του ασφαλιστικού. Ο κύριος Υπουργός μάς διαβεβαίωσε μάλιστα ότι θα υπάρξει διάλογος, μόνο που δεν μας είπε τι διάλογος θα είναι αυτός. Θα είναι μήπως διάλογος σαν και αυτόν που είχαμε για τη συγκεκριμένη ρύθμιση που φέρατε στη Βουλή; Θα είναι διάλογος σαν και αυτόν που έγινε, ή γίνεται το τελευταίο διάστημα για το ωράριο;
Προκαλεί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πραγματικά θυμηδία η προσπάθεια αυτή της Κυβέρνησης να παρουσιαστεί σαν δύναμη μεταρρύθμισης. Ακόμα περισσότερο που προσπαθεί ο κ. Αλογοσκούφης να παρουσιάσει ως μεταρρύθμιση τη συγκεκριμένη ρύθμιση για το ασφαλιστικό των τραπεζών. Είναι μία ακόμα περίπτωση, που η Κυβέρνηση έδειξε τις εκλεκτικές επιλογές, αλλά και το πραγματικό της ιδεολογικό πρόσωπο.
Κύριοι συνάδελφοι, η ρύθμιση αυτή που φέρνετε στη Βουλή αποτελεί την πιο βάναυση καταπάτηση δικαιωμάτων των εργαζομένων, τα οποία έχουν κατοχυρωθεί από το Σύνταγμα, από συλλογικές συμβάσεις εργασίας αλλά και από διεθνείς συμβάσεις εργασίας που έχει υπογράψει η χώρα μας.
Μέχρι πρότινος, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, όλοι λέγαμε ότι τα επικουρικά ταμεία, οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας είναι μία αναφαίρετη κατάκτηση των εργαζομένων. Αλήθεια, σήμερα το λέτε; Το λένε οι συνδικαλιστές σας; Το λένε οι εργαζόμενοι, οι οποίοι ψήφισαν τη Νέα Δημοκρατία, που πίστεψαν τον κ. Καραμανλή όταν ορκιζόταν πίστη στα σοσιαλιστικά ιδεώδη; Και ποιος μπορεί να ξεχάσει αυτό το πρόσωπο που είχε η παράταξή σας, αλλά κι ο Αρχηγός σας προεκλογικά;
Ανατρέπετε με τη συγκεκριμένη ρύθμιση ουσιαστικά το νόμο Ρέππα, που είχε σαν στόχο τη δημιουργία ενός βιώσιμου ασφαλιστικού συστήματος. Αντιθέτως, μετατρέπετε το ΙΚΑ στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ για να διευθετήσετε τα οικονομικά συμφέροντα των τραπεζών και μόνο. Η σκανδαλώδης αυτή ρύθμιση λειτουργεί περίπου ως φορτοεκφορτωτής οικονομικών υποχρεώσεων. Ξεφορτώνει από τις τράπεζες και φορτώνει στο ΙΚΑ. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Δυστυχώς η Κυβέρνηση επιφύλαξε για τον εαυτό της αυτό το θλιβερό ρόλο του απλού διεκπεραιωτή των συμφερόντων.
Αυτή, κύριοι συνάδελφοι, είναι η μεταρρύθμισή σας. Ουσιαστικά το κόστος αυτής της μεταρρύθμισης πέφτει για μια ακόμη φορά στον Έλληνα φορολογούμενο. Αυτή όμως ήταν εξ αρχής η πρόθεσή σας, γι’ αυτό αρνηθήκατε τις αναλογιστικές μελέτες, γι’ αυτό αρνηθήκατε έναν ουσιαστικό διάλογο.
Και βέβαια ψεύδεται η Κυβέρνηση, όταν ισχυρίζεται ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση δεν θίγει τα θεμελιωμένα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων. Ας επιχειρήσει να τα πει αυτά στους προσληφθέντες μετά το 1993. Προσπάθησε μάλιστα ο κ. Αλογοσκούφης χθες να «χρυσώσει το χάπι» με μία τεχνητή αλλαγή να πείσει τον κ. Έβερτ να αποσύρει την τροπολογία του. Δυστυχώς όμως η Κυβέρνηση εκτέθηκε ακόμη περισσότερο με τη χθεσινή της μεθόδευση. Ήταν μια ακόμη απόδειξη ότι το κύριο μέλημά της ήταν να διευκολύνει σκανδαλωδώς το τραπεζικό κατεστημένο. Η ανευθυνότητα της Κυβέρνησης είναι πρωτοφανής.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ένα περίπτερο να θέλεις να φτιάξεις θα κάνεις έναν προϋπολογισμό. Θα σκεφθείς πού θα το φτιάξεις, τι προϊόντα θα βάλεις μέσα, πώς θα τα πουλήσεις, θα κάνεις μία έστω μικρή μελέτη. Η μεταφορά χρεών δισεκατομμυρίων ευρώ στο ΙΚΑ δεν χρειάζεται σήμερα μια δεύτερη σκέψη, μια αναλογιστική μελέτη; Πού άραγε τις είδατε αυτές τις θεωρίες γραμμένες, κύριοι του κυβερνητικού οικονομικού επιτελείου; Δεν αξίζουν έξι εκατομμύρια ασφαλισμένοι του ΙΚΑ, κύριοι συνάδελφοι, σήμερα μια καλύτερη μεταχείριση; Εκτός αν υπολογίζετε το ΙΚΑ λιγότερο από ένα περίπτερο. Το θέμα είναι ότι πολύ σύντομα με το ΙΚΑ που ονειρεύεστε θα έχουμε μία βόμβα μεγατόνων στο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας που θα απειλεί να τινάξει στον αέρα τη συνοχή της ελληνικής κοινωνίας. Θα είναι υπόλογος γι’ αυτήν την κατάσταση και γι’ αυτήν την εξέλιξη προσωπικά ο Πρωθυπουργός.
Εμείς δεν είπαμε ποτέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι δεν χρειάζονται παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό. Η συγκεκριμένη ρύθμισή σας όμως θίγει τα ασφαλιστικά δικαιώματα άγαρμπα αλλά και με καθόλου αθώα πρόθεση. Θέλει να ξεπληρώσει επιταγές, θέλει να σώσει τον πλασματικό προϋπολογισμό της Κυβέρνησής σας. Δυστυχώς όμως οι επιταγές είναι ακόμα πολλές και δυστυχώς έχουμε να δούμε ακόμα πολλά επεισόδια της φαρσοκωμωδίας ή μάλλον της παράστασης θεάτρου σκιών που λέγεται: «Ο Καραμανλής μεταρρυθμιστής».
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ πολύ, κύριε συνάδελφε.
Το λόγο έχει η κ. Αικατερίνη Παπακώστα.
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να πω στις κυρίες και στους κυρίους συναδέλφους του ΠΑΣΟΚ, της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ότι μετά από είκοσι χρόνια και παραμεγαλώσατε και δεν μπορείτε να κάνετε συνέχεια ζαβολιές.
Ακούστε τι γεγονότων γίναμε μάρτυρες σε αυτήν την περίοδο. Ρέππας κατά Μπένου. Μπένος εναντίον Ρέππα. Βενιζέλος, καταγγέλλεται για τακτικίστικες κινήσεις από τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο κ. Καστανίδη, ότι δηλ. λειτουργεί υπέρ των δικών του απόψεων και θέσεων. Βενιζέλος κατά Καστανίδη.
Συνεπώς το συμπέρασμα το οποίο βγάζει κανείς με ασφάλεια είναι ότι το ΠΑΣΟΚ, η Αξιωματική Αντιπολίτευση η οποία μέχρι και πριν την 7η Μαρτίου ήταν η Κυβέρνηση του τόπου, χθεσινή Κυβέρνηση, σημερινή Αξιωματική Αντιπολίτευση, σ΄ ένα νόμο για τον οποίο υπερθεμάτιζε, πλειοδοτούσε και τον οποίο δεν εφήρμοσε, σήμερα εμφανίζεται να μην έχει υπεύθυνη πολιτική θέση. Και το χειρότερο απ΄ όλα βγάζοντας τη λέξη «υπεύθυνη» -διότι όλη αυτή η εικόνα δεν συντελεί στο να συμπεράνει κανείς πως υπεύθυνα κινείται η Αξιωματική Αντιπολίτευση- είναι ότι δεν υπάρχει καν πολιτική θέση.
Κατά συνέπεια λοιπόν, ο λαός ο οποίος μας παρακολουθεί και βεβαίως εκτιμώ ότι παρακολουθεί και τη συζήτηση η οποία διεξάγεται με αφορμή το σχέδιο νόμου που κουβεντιάζουμε και αφορά την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, την εθελουσία έξοδο στον ΟΤΕ, αλλά κυρίως το ζήτημα του ασφαλιστικού των τραπεζών, μας παρακολουθεί με μεγάλη προσοχή νομίζω, για να ακούσει προτάσεις, για να ακούσει απόψεις και βεβαίως, να αξιολογήσει και να συμπεράνει ποιο είναι το συμφέρον του.
Ακούστε τι συμβαίνει εδώ. Θα μπορούσε κανείς να πει κι εγώ προσωπικά που μιλώ αυτήν τη στιγμή από του Βήματος της Βουλής, σας αναγνωρίζω το δικαίωμα να διαφωνείτε. Σας αναγνωρίζω το δικαίωμα να αρνείστε να συμμετέχετε. Σας αναγνωρίζω το δικαίωμα να έχετε άλλη άποψη. Σας αναγνωρίζω το δικαίωμα να ακυρώσετε τον εαυτό σας. Σας αναγνωρίζω το δικαίωμα να πείτε ότι σφάλαμε. Σας αναγνωρίζω το δικαίωμα να πείτε ότι εμείς για λόγους αντιπολιτευτικούς δεν επιθυμούμε καθόλου να συμπλεύσουμε, ούτε καν στις σωστές εκείνες προτάσεις που καταθέτει η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, επειδή έτσι νομίζουμε ότι μας ωφελεί πολιτικά, ως ΠΑΣΟΚ.
Όλα αυτά σας τα αναγνωρίζω ως δικαίωμα, δικός σας ο λογαριασμός. Βεβαίως ο λογαριασμός αυτός, ο δικός σας, αξιολογείται και από την ελληνική κοινωνία η οποία μας παρακολουθεί και στην οποία όλοι μας απευθυνόμαστε και δίνουμε τελικώς λογαριασμό.
Δεν σας αναγνωρίζω το δικαίωμα όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όταν η Κυβέρνηση φέρνει ένα σχέδιο νόμου με συγκεκριμένες προτάσεις, όταν η Κυβέρνηση έχει προσφύγει –και βεβαίως εδώ θέλω να το υπογραμμίσω- στην περίφημη Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, την οποία συνταγματικά κατοχυρώσαμε, την οποία επιδεικτικά αγνοήσατε, την οποία επιδεικτικά απαξιώσατε όταν ήσασταν Κυβέρνηση του τόπου, όταν ήσασταν στο τιμόνι της χώρας και κάνει διάλογο και σας καλούμε μέσα από ευρύτατες κοινωνικές συναινέσεις που απαιτούνται για ένα τέτοιο ζήτημα, να συμμετέχετε στο διάλογο της Βουλής και σεις αντί για πολιτική θέση περί άλλων τυρβάζετε, περί άλλων ομιλείτε. Μιλάτε για θιάσους, μιλάτε για απορυθμίσεις, μιλάτε για απόψεις οι οποίες καμία σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για πείτε μας εδώ στη Βουλή των Ελλήνων, υπάρχει ζήτημα, ναι ή όχι, με το ασφαλιστικό; Έχουμε λύσει το ασφαλιστικό πρόβλημα της χώρας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ; Νομίζω πως όχι. Υπάρχει, ναι ή όχι, ζήτημα, το οποίο βεβαίως αφορά και τις επόμενες γενιές, το οποίο ήταν άλυτο επί τόσα χρόνια για τους γνωστούς λόγους, για τους οποίους ο ελληνικός λαός και η ελληνική κοινωνία σας έβαλε στη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης στις 7 Μαρτίου 2004; Υπάρχει ή όχι ζήτημα για τις επόμενες γενιές; Υπάρχει ή όχι ζήτημα για την βιωσιμότητα των ασφαλιστικών ταμείων; Μήπως είναι εφεύρημα της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας;
Υπάρχει ή όχι, κύριοι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ζήτημα σοβαρό, μείζονος σημασίας, το οποίο η Ευρώπη αναγνωρίζει σήμερα, δηλαδή το δημογραφικό μας πρόβλημα; Είναι ένα από τα πολύ σημαντικά τμήματα του ασφαλιστικού μας προβλήματος το θέμα της εισφοροδιαφυγής, το θέμα του πως θα κινηθούν οι επόμενες γενιές.
Αυτά είναι υπαρκτά ζητήματα. Και εσείς αντί γι’ αυτό εκφράζετε μη θέση, έχετε μία πείσμονα άρνηση, η οποία σας χαρακτηρίζει. Δικαίωμά σας. Όμως, όταν αρνείστε το διάλογο, περιθωριοποιήστε πολιτικά. Βεβαίως εκ του αποτελέσματος κανείς μπορεί να συμπεράνει ότι αρνείστε τις ευθύνες σας, τις αποποιείστε και βάζετε τον εαυτό σας σε θέση Ποντίου Πιλάτου. Όμως ο ελληνικός λαός αν το κάνετε αυτό και αν είναι αυτό η πολιτική σας στάση την οποία θέλετε να ακολουθήσετε, εκτιμά ότι κακώς αυτήν την ώρα λειτουργείτε έτσι, δικαίωμά σας. Θα το εισπράξετε μεθαύριο γιατί ο χρόνος πολύ σύντομα τελειώνει.
Δεν έχετε σε καμία περίπτωση το δικαίωμα στη Βουλή των Ελλήνων να βρίζετε, να λοιδορείτε και πολύ περισσότερο να συκοφαντείτε μια σοβαρή προσπάθεια η οποία γίνεται από την πλευρά της Κυβέρνησης και η οποία αποσκοπεί προς όφελος του κοινωνικού συνόλου. Διότι εγώ είμαι με τους πολίτες, είμαι με την κοινωνία. Η Κυβέρνηση είναι με τους πολίτες, είναι με την κοινωνία. Ο Πρωθυπουργός παίρνει πρωτοβουλίες προς όφελος της κοινωνίας και εσείς είστε εκείνοι που έχετε γυρίσει την πλάτη και στην κοινωνία και στους πολίτες και στη Βουλή.
Σας ευχαριστώ θερμά, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Σας ευχαριστώ κυρία Παπακώστα για την κατανόηση.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Θέλουμε να μάθουμε πώς θα κινηθούν οι επόμενες γενιές.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Δεν το κατάλαβα αυτό.
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Κύριε Καστανίδη, το έμαθαν και γι’ αυτό σας μαύρισαν.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Μετά από κάποια ώρα εγείρονται πολλά ερωτήματα στα οποία είναι λίγο δύσκολο το Προεδρείο να δίνει απαντήσεις ή καλές απαντήσεις ή εύστοχες τουλάχιστον.
Ο κ. Τσοχατζόπουλος έχει το λόγο.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ευχόμουν, αντιλέγοντας στη συνάδελφο που μόλις κατέβηκε από το Βήμα, η Νέα Δημοκρατία να ήταν πράγματι με το λαό και τους πολίτες.
Δυστυχώς αποκαλύπτετε με την πολιτική σας ότι σας ενδιαφέρει το κεφάλαιο, σας ενδιαφέρει η οικονομία, η αγορά, οι επιχειρήσεις. Αυτή είναι η δική σας προτεραιότητα. Αυτά θέλετε να στηρίξετε και γι’ αυτό ακριβώς προχωρείτε τις ρυθμίσεις τις οποίες έχετε ανακοινώσει. Και αυτές τις ρυθμίσεις μας τις παρουσιάσατε και ως μεταρρυθμίσεις. Είναι πολύ ενδιαφέρον η Νέα Δημοκρατία του μεσαίου χώρου, η Νέα Δημοκρατία του νέου κέντρου να εμφανίζεται μετά από μια περίοδο ενάμισι χρόνου περίπου που διαχειρίστηκε την κατάσταση την οποία βρήκε από το ΠΑΣΟΚ, την οικονομία με όλα τα θετικά της στοιχεία και να λέει τώρα ότι ήρθε η στιγμή να προχωρήσουμε στις μεγάλες τομές, μεταρρυθμίσεις και αλλαγές. Μόνο που κάτω από την έννοια «τομών, μεταρρυθμίσεων και αλλαγών», κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο ελληνικός λαός αρχίζει και αντιλαμβάνεται ότι πρόκειται για μία κατά μέτωπο νεοφιλελεύθερη επίθεση ενάντια στα δικαιώματα των εργαζομένων.
Ξεκινήσατε και πήρατε ένα στραβό δρόμο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και πρέπει πρώτοι εσείς να το διαπιστώσετε γιατί δεν είναι δυνατόν να πάτε στην περιφέρειά σας και να υποστηρίξετε ότι κάτω από την έννοια μεταρρύθμιση και εξυγίανση του ασφαλιστικού συστήματος, εσείς λέτε ότι πρέπει να περάσει η επιβάρυνση είτε για το επικουρικό ταμείο είτε για την κυρία σύνταξη στην πλάτη των εργαζομένων. Διότι η μεταρρύθμισή σας δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια ευνόηση των τραπεζών, ευνόηση του κεφαλαίου.
Το ενδιαφέρον είναι ότι ασκείτε μια οικονομική πολιτική δήθεν εξυγίανσης των τραπεζών όχι όμως όλων, αλλά συγκεκριμένων τραπεζών. Γι’ αυτό και υπάρχει αντίδραση από τη δική σας πλευρά την ίδια. Σου λέει, εδώ αίρετε την ίση μεταχείριση στην ανταγωνιστική οικονομία και δεν μπορεί κάποιες τράπεζες να ευνοηθούν περισσότερο με τις ρυθμίσεις που προχωρεί η Κυβέρνηση έναντι άλλων που δεν ευνοούνται. Διότι αυτοί οι οποίοι είχαν εντάξει απευθείας στο ΙΚΑ το προσωπικό τους, δεν έχουν ανάγκη των ευνοϊκών ρυθμίσεων, τις οποίες έρχονται να στηρίξουν συγκεκριμένες ανταγωνιστικές τράπεζες με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα ερώτημα: Τελικά πώς εσείς με ολοσέλιδες ανακοινώσεις έρχεστε να υποστηρίξετε ότι λύνετε τα θέματα του ασφαλιστικού των τραπεζοϋπαλλήλων τη στιγμή που απλά κάνετε ρυθμίσεις ευνοϊκές υπέρ των τραπεζών;
Και βέβαια έχετε ως εύκολη διέξοδο να μας πείτε «μα, εμείς εφαρμόζουμε το νόμο Ρέππα».
Όμως, ο νόμος Ρέππα, κύριοι συνάδελφοι, δεν έχει ανάγκη ενός νέου νόμου για να εφαρμοστεί. Αν θέλατε πράγματι να εφαρμόσετε αυτόν το νόμο, δεν είχατε παρά να υλοποιήσετε αυτό που εμείς δεν προλάβαμε να υλοποιήσουμε και να εντάξετε τη ρύθμιση στο συγκεκριμένο ταμείο, σύμφωνα με αυτόν το νόμο.
Όμως, εσείς τι κάνετε; Θέλετε να κατεδαφίσετε τα δικαιώματα των εργαζομένων. Έτσι, λοιπόν, τους κατεδαφίζετε τα επικουρικά ταμεία. Πρωτοφανής παρέμβαση, η οποία δεν έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν και αυτό γίνεται εν ψυχρώ! Ουδέποτε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έγινε παρέμβαση στα ασφαλιστικά θέματα της χώρας, χωρίς προηγούμενο ουσιαστικό διάλογο σε βάθος.
Σας λέω ξανά ότι επιλέξατε λάθος δρόμο! Οδηγείτε μέσα από το αδιέξοδο στο οποίο ανέλαβε την ευθύνη ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας να προχωρήσει τη χώρα, να δημιουργήσετε, να κατασκευάσετε δήθεν ευνοϊκές ρυθμίσεις- μεταρρυθμίσεις υπέρ των εργαζομένων.
Στην πράξη όμως, τους κατεδαφίζετε τα δικαιώματα και γι’ αυτό ακριβώς οι πολίτες έχουν βγει στο δρόμο. Γι’ αυτό ακριβώς υπάρχει κοινωνική σύρραξη. Γι’ αυτό ακριβώς υπάρχουν αντιθέσεις και εμείς σας λέμε ξεκάθαρα ότι δεν είναι δυνατόν να δεχτούμε μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος, η οποία μπορεί να είναι ένα θέμα που πρέπει να συζητηθεί -και δεν έχουμε καμία αντίρρηση, είμαστε έτοιμοι να το συζητήσουμε- αλλά δεν μπορεί στο όνομα της μεταρρύθμισης του ασφαλιστικού συστήματος να κατεδαφίζονται τα κεκτημένα δικαιώματα των εργαζομένων και από την άλλη πλευρά να ευνοούνται οι επιχειρήσεις, οι τράπεζες, η οικονομία και η αγορά.
Η νεοφιλελεύθερη πολιτική την οποία θέλετε να υλοποιήσετε τώρα πλέον ως Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ακολουθώντας τελικά τις πολιτικές του κ. Μητσοτάκη, της νεοφιλελεύθερης επιχείρησης ανατροπής του συστήματος πρόνοιας της δημοκρατικής εποχής, της αλληλεγγύης και της συνοχής, βέβαια δεν είναι καλή συνταγή ούτε καλός οδηγός για σας.
Η αποτυχία αυτών των πολιτικών Μητσοτάκη εκείνη την εποχή θα έπρεπε να είναι ένα δίδαγμα για σας, να μην τις ακολουθήσετε τώρα. Βέβαια, κερδίσατε την υποστήριξη του κ. Μητσοτάκη, ο οποίος βγήκε και υποστηρίζει αυτήν την πολιτική. Τι λέει; Επιτέλους, «ξύπνησε» η Νέα Δημοκρατία και έρχεται ο κ. Καραμανλής να ακολουθήσει τις δικές του πολιτικές.
Μα, πού θέλετε να πάτε; Δεν καταλαβαίνετε ότι όλα αυτά έρχονται σε αντίφαση με αυτά τα οποία λέγατε; Βέβαια, μας απειλείτε. Έχετε το θράσος, όταν βλέπετε ότι εμείς αποκαλύπτουμε τα παιχνίδια σας, όταν ο λαός αντιδρά και βγαίνει στους δρόμους, έρχεστε και μας απειλείτε. Φθάσαμε σ’ αυτό το σημείο!
Όμως, οι απειλές σας είναι κούφιες, είναι κενές, είναι απειλές με πλαστά κατασκευασμένα στοιχεία, όπως έγινε χθες το βράδυ εδώ πέρα! Και θα πρέπει ο Πρωθυπουργός να προσέξει επιτέλους, όταν λαμβάνει στοιχεία ακατάλληλα προς χρήση από Υπουργείο το οποίο έχει αποδειχθεί πασιφανώς και κατάδηλα ότι κατασκευάζει πλαστά στοιχεία για να θίξει τους πολιτικούς αντιπάλους.
Έτσι, δεν θα έφθανε για δεύτερη φορά ο Πρωθυπουργός χθες το βράδυ να μας απειλήσει δήθεν με πλαστά στοιχεία, όπως μας είπε πριν από μερικές μέρες, ότι αγοράσαμε δήθεν στο Υπουργείο Εθνικής Αμύνης άχρηστα συστήματα για τα οποία απεδείχθη μετά την εξεταστική επιτροπή ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα και ότι είναι συστήματα εξαιρετικής ποιότητας κατάλληλα προς χρήση. Τα υπέγραψε κιόλας η Κυβέρνησή σας και τα απεδέχθη και τα ενέταξε στη λειτουργία των Ενόπλων Δυνάμεων.
Άρα, λοιπόν, προσέχετε, γιατί έχει σημασία. Ο δημοκρατικός διάλογος απαιτεί αλήθεια, υπευθυνότητα και ευθύνες. Εμείς έχουμε αναλάβει τις ευθύνες σ’ αυτόν το διάλογο. Είναι η ώρα να αναλάβετε και εσείς, διότι ο δρόμος τον οποίο ακολουθήσατε είναι εσφαλμένος, σας οδηγεί σε σύγκρουση με τις κοινωνικές δυνάμεις και εμείς θα βρεθούμε στο πλευρό των κοινωνικών δυνάμεων.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ο κ. Καράογλου είναι απών και διαγράφεται.
Το λόγο έχει ο κ. Ρήγας.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΗΓΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πολιτική επιχειρηματολογία των στελεχών της Κυβέρνησης και της Νέας Δημοκρατίας, η ρητορική που αρθρώνουν το τελευταίο χρονικό διάστημα, με αποκορύφωμα τη χθεσινή εμφάνιση του Πρωθυπουργού, είχε ως αποτέλεσμα τα πράγματα να μπουν επιτέλους στη θέση τους.
Είχε ως αποτέλεσμα να θυμηθούν όσοι είχαν ξεχάσει και να γνωρίζουν όσοι δεν είχαν το χρόνο μέχρι σήμερα στη ζωή τους να γνωρίζουν σε ποιο ιδεολογικό χώρο και σε ποιο πολιτικό φάσμα ανήκει αυτή η παράταξη που μας κυβερνάει.
Η Νέα Δημοκρατία κατέλαβε πάλι τον πολιτικό χώρο στον οποίο ανήκει και χρησιμοποιεί πλέον τις ίδιες μεθόδους, τα ίδια επιχειρήματα με αυτά που πολιτεύτηκε όλο αυτό το χρονικό διάστημα που είναι παρούσα στον πολιτικό μας βίο, με χαλκευμένα στοιχεία, με συκοφαντίες, ανασύροντας από το ιδεολογικό της οπλοστάσιο ό,τι πιο απαρχαιωμένο εμφανίστηκε εδώ στη Βουλή, για να στηρίξει νομοθετήματα και πολιτικές πρωτοβουλίες, οι οποίες ως στόχο δεν έχουν τίποτα άλλο από το να πλήξουν κεκτημένα δικαιώματα των εργαζομένων.
Ξαναθυμήθηκε η Νέα Δημοκρατία όρους που είχαν ξεχαστεί. Μίλησε πάλι για την «αναρχία του πεζοδρομίου», για τους υποκινούμενους συνδικαλιστές, για κατευθυνόμενους κοινωνικούς και συνδικαλιστικούς αγώνες, για να συκοφαντήσει και να πλήξει τους εργαζόμενους, που σήμερα κάτω από την απόγνωση και την αγωνία για το μέλλον έχουν κατέβει στους δρόμους.
Βέβαια, όλα αυτά δεν είναι χωρίς σχέδιο. Πρώτον και κύριο είναι αντιπερισπασμοί της Κυβέρνησης μπροστά σε μια διογκούμενη λαϊκή αγανάκτηση και εξέγερση. Η Νέα Δημοκρατία αυτήν τη στιγμή θέλει και πρέπει να αντιμετωπίσει συγκεκριμένα υπαρκτά προβλήματα. Πρέπει να καλύψει τον καιάδα της οικονομίας την οποία η ίδια έφερε σε αυτό το σημείο. Είναι πασιφανές ότι η οικονομία μας βρίσκεται σε τραγική κατάσταση και αυτό με σημαντική ευθύνη της Νέας Δημοκρατίας.
Με πολύ απλά λόγια, χρειάζονται χρήματα εδώ και τώρα. Χρειάζονται χρήματα, τα οποία δεν μπορούν να προέλθουν από πουθενά αλλού παρά μόνο από το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Αυτό, λοιπόν, γίνεται με τρόπο συστηματικό, μεθοδικό και σήμερα η Νέα Δημοκρατία με ταχύτατους ρυθμούς, ενώ μας είχε συνηθίσει μέχρι τώρα σε μια αδράνεια, σε μια νωχελικότητα και σε αργούς ρυθμούς, προχωρεί εσπευσμένα στην εκποίηση της δημόσιας περιουσίας.
Αυτό το κάνει μ΄ έναν τρόπο επικοινωνιακά έξυπνο. Επικαλείται δήθεν τις δημοσκοπήσεις και την επιθυμία του λαού, που πράγματι υπάρχει. Και εμείς οι ίδιοι εδώ στηρίξαμε το επιχείρημα ότι θα πρέπει να υπάρξουν μεταρρυθμίσεις ουσιαστικές, με σχέδιο, πρόγραμμα και σε βάθος χρόνου. Αυτήν την επιθυμία και βούληση του ελληνικού λαού η Νέα Δημοκρατία την εκμεταλλεύεται και πάνω σε αυτή πάει να εδράσει πρωτοβουλίες, οι οποίες είναι αποσπασματικές, εμβαλωματικές και χωρίς σχέδιο.
Έτσι, λοιπόν, έρχεται σήμερα με τις ρυθμίσεις που κάνει για τον ΟΤΕ και για τις τράπεζες να χαρίσει ουσιαστικά στο τραπεζικό σύστημα –αν το πάρουμε με αριθμούς- όσα περιμένει η χώρα μας από το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, δηλαδή περίπου 14.000.000.000 ευρώ. Τόσα περιμένουμε. Αυτά διαπραγματευόμαστε. Αυτά περιμένουμε ότι θα πάρουμε. Αυτά όλα μ΄ έναν τρόπο ανεύθυνο, εντελώς πρόχειρο και χωρίς αίσθηση του χρέους και της ευθύνης τα χαρίζει στο τραπεζικό σύστημα.
Βέβαια, η Νέα Δημοκρατία το κάνει αυτό πολύ απλά και εύκολα, γιατί δεν πρόκειται να δώσει λογαριασμό σε κανένα. Δεν θα είναι αυτή που θα κληθεί σε λίγο να πληρώσει τα σπασμένα. Θα είναι η επόμενη κυβέρνηση που θα πρέπει να αντιμετωπίσει όλα αυτά τα προβλήματα που σήμερα δημιουργεί η Νέα Δημοκρατία. Έχοντας ως βάθος χρόνου προφανέστατα το τέλος αυτής της τετραετίας, η Νέα Δημοκρατία μ΄ έναν τρόπο προφανέστατα προκλητικό σήμερα προχωρεί σε χαριστικές ρυθμίσεις. Χαρίζει στις τράπεζες αυτά τα οποία όφειλαν να συνεισφέρουν για τη στήριξη των ασφαλιστικών ταμείων και οδηγεί σε απόγνωση χιλιάδες εργαζόμενους.
Αυτοί οι εργαζόμενοι αντιδρούν. Το λαϊκό κίνημα σήμερα δυναμώνει, φουντώνει, το συνδικαλιστικό κίνημα είναι στην πρώτη γραμμή. Ο λαός αυτήν τη στιγμή βλέπει ξεκάθαρα την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας και εμείς ως κόμμα δηλώνουμε ότι δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να αφήσουμε τη Νέα Δημοκρατία να περάσει τα αντιλαϊκά της σχέδια. Θα είμαστε παρόντες, βασικοί μέτοχοι ενός αγώνα, ο οποίος τώρα ξεκινάει και θα έχει ένα μέλλον, που θα είναι σίγουρα μέλλον νικηφόρο για το λαϊκό κίνημα.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε.
Ο κ. Κιλτίδης έχει το λόγο.
Κύριε Κιλτίδη, να υποθέσω ότι η έλλειψη χειρογράφων σημαίνει και συντομία ομιλίας, έτσι δεν είναι;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΙΛΤΙΔΗΣ: Κατά το δυνατόν, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, αγαπητοί συνάδελφοι, εκτιμώ ότι η ύπαρξη των δύο μεγάλων κομμάτων στην πολιτική ζωή του τόπου μας επί σειρά ετών σηματοδοτεί στην ουσία την ύπαρξη δύο διαφορετικών πολιτικών και αναφορών και ως αφετηρίες. Διότι, ειδάλλως, κατά τα κοινοβουλευτικά ειωθότα, εάν δεν υπήρχε η διαφορά, θα είχαν εξαφανιστεί τα δύο κόμματα.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι κανένας δεν πρέπει να βλέπει την πραγματικότητα των τελευταίων χρόνων, της τελευταίας δεκαετίας, μετά την πτώση των καθεστώτων του υπαρκτού σοσιαλισμού, όπου η κοινωνική και η οικονομική θεώρηση και συναντίληψη αντάμωσαν και από τις δύο μεγάλες, θα έλεγε κανείς, πολιτικές σχολές.
Έτσι, αγαπητοί συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, όταν βρεθήκατε εσείς να κυβερνάτε, ήταν αυτονόητο και αυταπόδεικτο –και το ζήσαμε- ότι διαχειριζόμενοι εσείς αυτήν τη συνθετική πεπατημένη του «Τρίτου Δρόμου», όπως ελέχθη από αναλυτές εις την αλλοδαπή, πράγματι επικαλούσασταν ότι «εμείς κάνουμε αυτό που εσείς λέτε. Γιατί αντιδράτε;».
Σήμερα, λοιπόν, να μην ενοχλείστε που σε πρακτικά ζητήματα η Νέα Δημοκρατία, η Κυβέρνησή της, έρχεται σε αυτήν τη συνθετική πεπατημένη ανάμεσα στον φιλελεύθερο και τον πάλαι ποτέ σοσιαλιστικό δρόμο, να ξαναδεί το θέμα του ασφαλιστικού.
Εγώ θα ξεκινήσω λίγο αντίστροφα, για να μην ακυρώσω στο τέλος της ομιλίας μου, σε αυτήν τη σύντομη παρουσία και αναφορά, τον κύριο κορμό του νομοσχεδίου.
Το ασφαλιστικό, αγαπητοί συνάδελφοι, δεν κλείνει ποτέ. Και πρέπει οι πολιτικοί να έχουμε τη γενναιότητα να το λέμε, σε όποιο κόμμα και αν ανήκουμε. Δεν κλείνει, γιατί δεν κλείνει η ίδια η ζωή, γιατί αλλάζει η ζωή, αλλάζουν οι εξελίξεις και φέρνουν άλλα δεδομένα. Και είναι εύκολο κάθε φορά, όποιος κυβερνά, προπάντων με αυτήν τη συνθετική προσέγγιση, να θέλει να δώσει λύσεις.
Μήπως αυτήν τη στιγμή κρίνετε εκτός πεπατημένης ιδεολογικής και πολιτικής την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας; Εάν δεν ακολουθούσε το δρόμο του να αποδώσει ελεύθερες τις τράπεζες ή τον ΟΤΕ προς τα εκεί που θέλουμε να πάνε, δηλαδή να διαδραματίσουν το ρόλο που τους πρέπει στην ιδιωτική οικονομία –και είναι μέσα στον ιδεολογικό μας πυρήνα- να δεχόμασταν στις κατηγορίες σας. Εμείς όμως θέλουμε να οδηγηθούν εκεί.
Αλλά μήπως δεν γνωρίζουμε όλοι; Εδώ και μήνες προσωπικώς ακούω –αλλά δεν νομίζω να υπάρχει κανένας σε αυτήν την Αίθουσα που να μην έχει αντίληψη- επί οκτώ-δέκα μήνες ότι υπάρχει το πρόβλημα των εργαζόμενων στις συγκεκριμένες τράπεζες ή στο συγκεκριμένο οργανισμό, τον ΟΤΕ. Δεν έπρεπε κανείς να ασχοληθεί;
Και είναι τρομακτικό αυτό που ακούγεται, ότι και οι μεν ζημιώνονται και το ΙΚΑ θα ζημιωθεί. Δεν είναι δυνατόν να συμβαίνουν αυτά τα πράγματα. Δεν μπορεί να ζημιωθούν και οι εργαζόμενοι και το ΙΚΑ. Δεν γίνεται. Δεν γίνεται αυτό το πράγμα. Διότι είναι δεδομένο ότι οι εργαζόμενοι πάνε με τις καταστατικές τους εργασιακές σχέσεις, όπως έχουν, με τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα που δικαιούνται.
Έτσι, λοιπόν, πιστεύω ότι αν η κριτική που ασκείτε ήταν προς την εποικοδομητική πλευρά -σ’ αυτήν που πρέπει να ομολογήσετε ότι θέλετε να ακολουθήσετε, όπως την ακολουθήσατε όταν κυβερνούσατε- θα ήσασταν διορθωτικοί προς μια κατεύθυνση που η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας από ιδεολογική συνισταμένη αντίληψη και πολιτική ακολουθεί.
Έρχομαι στον κύριο κορμό αυτού του νομοσχεδίου.
Ειλικρινά, κύριοι συνάδελφοι, δεν διακρίθηκα ποτέ στη ζωή μου για οικονομίστικες προσεγγίσεις στην όποια πολιτική διαδρομή είχα, αλλά νομίζω ότι αυτό το νομοσχέδιο αδικήθηκε παράφορα και κατάφωρα, διότι έχει τόσα πολλά συγκεκριμένα άρθρα γύρω από την Κεφαλαιαγορά, που είναι αδιανόητο να σκεπάζεται από επιμέρους διατάξεις ασφαλιστικού περιεχομένου και να μην αναδεικνύεται η πολιτική διάσταση αυτού του θέματος.
Αυτή την κριτική την ασκείτε, διότι, ή δεν γνωρίζετε, ή δεν πιστεύετε σ’ αυτό που εμείς πιστεύουμε. Και όταν μιλούσε κάποτε –έτσι τον θυμάμαι από τα φοιτητικά μου χρόνια- ο Μπερντιάεφ για το λαϊκό καπιταλισμό, εννοούσε ακριβώς αυτήν τη διάσταση: αν θέλει μια ευνομούμενη πολιτεία ελεύθερες διαδικασίες αναπτύξεως, πρέπει η Κεφαλαιαγορά, αυτό που ονομάζουμε Χρηματιστήριο, να είναι εκείνο το όργανο αναδιανομής του πλούτου που δημιουργείται από την ελεύθερη δημιουργία. Και εμείς αυτό το έχουμε στον πυρήνα των ιδεών μας και της πολιτικής μας κατευθύνσεως. Γι’ αυτό και θέλουμε να λειτουργεί κατά το δυνατόν καλύτερα, με τις διαδικασίες που προβλέπει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Θα ήμουν ευτυχής, αν δίνατε εκείνες τις θέσεις και εκείνες τις προτάσεις που θα έκαναν καλύτερη τη διαδικασία λειτουργίας της Κεφαλαιαγοράς.
Δε νομίζω ότι πρέπει να μένουμε τόσο πολύ σ’ αυτές τις πληγές που πρέπει να τις κλείσουμε μ΄ έναν πιο γενναίο τρόπο. Δυστυχώς δεν έγινε και δεν ξέρω πότε θα γίνει. Πρέπει αυτή η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, κύριε Υπουργέ, και η όλη διαδικασία να αναδείξει αυτή την ειδοποιό διαφορά της Νέας Δημοκρατίας που πιστεύει στον αναδιανεμητικό χαρακτήρα της Κεφαλαιαγοράς που έχει να κάνει με το μοίρασμα του πλούτου που δημιουργείται από την ελεύθερη οικονομική διάσταση του ανθρώπου μέσα σ΄ ένα φιλελεύθερο πνεύμα. Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ( Σωτήρης Χατζηγάκης): Η κ. Ευαγγελία Σχοιναράκη έχει το λόγο.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, πριν πάρει το λόγο η κ. Σχοιναράκη, να ακούσουμε την πρόταση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ( Σωτήρης Χατζηγάκης): Θα την κάνω μετά.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΣΧΟΙΝΑΡΑΚΗ – ΗΛΙΑΚΗ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είπε ο προηγούμενος συνάδελφος ότι αναλωθήκαμε σε επιμέρους ασφαλιστικές διατάξεις και έτσι επισκιάζεται η πολιτική διάσταση αυτού εδώ του ζητήματος για τα θέματα της Κεφαλαιαγοράς. Μα, δική σας ήταν η πρωτοβουλία να εντάξετε μέσα σε αυτό το νομοσχέδιο τις δύο σημαντικότατες τροπολογίες. Δεν αναλωθήκαμε εμείς σε επιμέρους ασφαλιστικές διατάξεις. Είναι ιδιαίτερα σημαντικές διατάξεις και αυτό το επικυρώνει και το επιβεβαιώνει η δυναμική κινητοποίηση των εργαζόμενων στους χώρους των τραπεζών.
Ακούστηκαν πάρα πολλά τούτες τις μέρες, ιδιαίτερα για ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη συνέπεια της Νέας Δημοκρατίας, ή με το πόσο λειτουργεί σωστά σε σχέση με όλα τα ζητήματα. Μα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ποια συνέπεια σε σχέση με τα λόγια που λέγατε μέχρι χθες!
Θα αναφερθώ σε συγκεκριμένο θέμα που έχει να κάνει με το «πάμε Στοίχημα», στο οποίο εισάγονται τελικά ελληνικές ομάδες από το Σεπτέμβριο, ενώ άλλα λέγατε. Θα σας θυμίσω τι λέγατε. Ο κ. Ορφανός είχε πει ότι θα μπουν οι ελληνικές ομάδες από το 2005 στο διαγωνισμό της ΟΠΑΠ ΑΕ, ο κ. Αλογοσκούφης το 2006, ο κ. Ρουσόπουλος το 2007 και ο κ. Έβερτ είπε ότι δε θα μπουν ποτέ και όλοι νόμιζαν ότι αυτός δικαιώθηκε. Όμως, εντελώς ξαφνικά φέρνετε ξανά τη ρύθμιση, χωρίς να έχει αλλάξει το παραμικρό. Τι άλλαξε; Οι αιτιάσεις περί διαπλοκής και οι αμφισβητήσεις των συμβάσεων, όσα το 1999 λέγατε περί ασυμβιβάστου; Τι ακριβώς έγινε; Αντιμετωπίζετε τελικά την ΟΠΑΠ ΑΕ ως μία ακόμη ενδεχόμενη σανίδα σωτηρίας, χωρίς κανένα σοβαρό σχεδιασμό, χωρίς καμία προοπτική για όσα εν ριπή οφθαλμού υπό το κράτος του πανικού τελικά αποφασίζετε, γιατί αυτό κάνετε κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Και στους 15 μήνες διακυβέρνησης η μόνη κοινωνική ομάδα που διαφαίνεται να επωφελείται από τις νομικές ρυθμίσεις και πρωτοβουλίες σας είναι οι ολίγοι του μεγάλου κεφαλαίου.
Τα παραδείγματα είναι πάρα πολλά. Νομίζω επανειλημμένα τα έχουμε πει. Δόθηκε συγχωροχάρτι σε όλους τους μεγάλους φοροφυγάδες για τα πλαστά και εικονικά τιμολόγια, με νόμους βοηθήσατε το ξέπλυμα του βρώμικου χρήματος, αν και αυτοί ακόμα δεν σας πίστεψαν, αφού οι προσδοκίες σας δεν δικαιώθηκαν σε σχέση με το ύψος των χρημάτων που θα έρχονταν.
Το εργασιακό αλλάζει τελικά εις βάρος των εργαζομένων και αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Το ωράριο αναμένεται επίσης να λειτουργήσει εις βάρος των εργαζομένων και των μικρομεσαίων και σε όφελος των πολυεθνικών. Και βεβαίως αν όλα αυτά βοηθούσαν στην επιτάχυνση της ανάπτυξης, στην αύξηση της παραγωγής, των εξαγωγών και της παραγωγικότητας και σε νέες επενδύσεις, ταυτόχρονα δε σε νέες θέσεις εργασίας, τότε θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για μια πολύ σωστή οικονομική πολιτική.
Όμως τίποτα από τα παραπάνω δεν συμβαίνει, αντίθετα μάλιστα η μείωση των φορολογικών συντελεστών έχει ως συνέπεια την αύξηση των κερδών, τα οποία δεν χρησιμοποιούνται για επενδύσεις αλλά μπαίνουν, όπως είπα και προηγούμενα, στις τσέπες των ολίγων. Οι επενδύσεις μειώνονται δραματικά, όπως και η παραγωγή.
Και ερχόμαστε τώρα με αυτές τις δύο επίμαχες τροπολογίες που κατέθεσε η Νέα Δημοκρατία, με τον τρόπο που το έκανε και μπαίνουν ιδιαίτερα σημαντικά ζητήματα, γιατί μας λέτε ότι λύνετε όλα τα ζητήματα που έχουν να κάνουν με το ασφαλιστικό των τραπεζών. Να δούμε όμως τρία σημαντικά ζητήματα.
Ζήτημα πρώτο: Λέτε ότι ο διάλογος είναι πολιτική επιλογή της Κυβέρνησης. Αυτό δεν το λέτε μόνο για το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, το λέτε για κάθε νομοθετική παρέμβαση που φέρνετε μέσα στο Κοινοβούλιο.
Έχει όμως αποδειχθεί επανειλημμένα και έχετε διαψευστεί από τους ίδιους τους φορείς, οι οποίοι όταν έρχονται στις επιτροπές σας διαψεύδουν περίτρανα, αφού λένε ότι η μόνη κουβέντα που έγινε μαζί τους ήταν την ώρα της συζήτησης στην επιτροπή. Και θα σας θυμίσω τι ακριβώς είπε ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, όταν συζητείτο ο νόμος που με τόση φανφάρα είχατε φέρει μέσα στο Κοινοβούλιο για το «Βασικό Μέτοχο» και που νύχτα τελικά τον αποσύρατε με εκείνη την τροπολογία.
Ζήτημα δεύτερο: Εφαρμόζεται ο ν. 3029 του 2002, λέτε. Πολύ μεγάλο ψέμα. Από πότε ένας νόμος για να εφαρμοστεί θέλει να επικυρωθεί με νέα νομοθετική ρύθμιση η υλοποίησή του;
Ζήτημα τρίτο: Διασφαλίζουμε, λέτε, την καταβολή των συντάξεων σε όλους τους εργαζόμενους σε τράπεζες και δεν θίγονται τα ώριμα συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Κάποιος συνάδελφος προηγουμένως επικαλέστηκε για στήριξη της ρύθμισης τον έγκριτο νομικό κ. Μανιτάκη. Μα, ο ίδιος ο κ. Μανιτάκης ακριβώς σήμερα –εγώ τουλάχιστον σε σημερινή εφημερίδα διαβάζω- όσον αφορά τις ρυθμίσεις που προωθεί η Κυβέρνηση, εκφράζει την αντίθεσή του γιατί δημιουργούν μια κατάσταση νομικής αβεβαιότητας και ασφαλιστικής ανασφάλειας στους συνταξιούχους και στους εργαζόμενους.
Πότε, λοιπόν, λέτε αλήθεια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Εδώ θέλετε να ξεγελάσετε τον ελληνικό λαό, όμως γνωρίζετε πολύ καλά ότι ο ελληνικός λαός δεν ξεγελιέται, αφού τα ίδια τα στελέχη σας διαφωνούν με σημαντικές δικές σας ρυθμίσεις. Νομίζω και σήμερα το επικύρωσε με περίτρανο τρόπο ο κ. Έβερτ με δήλωσή του. Σε ό,τι αφορά τη συγκεκριμένη τράπεζα, την Alpha Bank, λέει ότι αυτή η συγκεκριμένη τράπεζα φαινόταν να λειτουργεί ως να είχε ενημερωθεί, ως να είχε κάνει δηλαδή συγκεκριμένες ρυθμίσεις ή αν θέλετε συγκεκριμένες συμφωνίες.
Και με ποια στοιχεία ερωτά ο κ. Έβερτ; Και σε αυτό θα πρέπει να μας απαντήσετε, κύριε Υπουργέ. Πώς με βεβαιότητα προεξοφλεί η τράπεζα, τέσσερις μήνες πριν από την κατάθεση του νομοσχεδίου στη Βουλή, ότι θα γίνει τελικά αυτή η ρύθμιση;
Σε όλα αυτά πρέπει να μας απαντήσετε, γιατί κάθε άλλο παρά επικυρώνετε ότι λειτουργείτε με διαφάνεια, όπως ακριβώς διατείνεστε όλο αυτό το διάστημα. Επιπλέον δεν διαφαίνεται κανένας, μα κανένας, στρατηγικός σχεδιασμός σχετικά με την επόμενη μέρα, αν θέλετε.
Κλείνω, θέλοντας να επισημάνω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι στο νομοσχέδιο και στις επίμαχες τροπολογίες καθρεφτίζεται τελικά η αντιλαϊκή, αντιαναπτυξιακή, αντεργατική πολιτική της Κυβέρνησης, μια πολιτική που δεν πάει βήματα μπροστά αλλά μας γυρίζει πολλά βήματα πίσω και δείχνει περίτρανα ότι στο στόχαστρό σας δεν έχετε τα προβλήματα του ελληνικού λαού αλλά τους ίδιους τους πολίτες.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ( Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ την κ. Σχοιναράκη.
Η κ. Μερεντίτη έχει το λόγο.
ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτές τις ημέρες συζητάμε μία νομοθετική ρύθμιση που νομίζω ότι είναι η πιο άδικη, η πιο σκληρή, η πιο ανάλγητη της Μεταπολίτευσης. Διεκδικεί το ρεκόρ στα ελληνικά χρονικά για τον απόλυτα αντιλαϊκό και νεοφιλελεύθερο χαρακτήρα της. Πρόκειται για την πιο μεγάλη μεταφορά πλούτου από τους πολλούς στους λίγους, που έγινε ποτέ με νόμο! Και το θέμα είναι τόσο σοβαρό που εκτιμώ, κύριοι συνάδελφοι, ότι η ψήφος του καθενός και της καθεμιάς μας θα μετρήσει καθοριστικά στην κρίση των πολιτών για όλους μας. Γι’ αυτό και ήδη στελέχη σας, στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, εκφράζουν, -άλλοι δημόσια και άλλοι ιδιωτικά-, την αντίδρασή τους, την αντίθεσή τους, όπως και ο πρώην Πρόεδρός σας, ο κ. Έβερτ.
Είναι ένα έγκλημα εν ψυχρώ, γιατί θεσμοθετεί την εν ψυχρώ μεταφορά τεράστιων κεφαλαίων από ασφαλισμένους και συνταξιούχους του ΙΚΑ σε ελάχιστους τραπεζίτες και μετόχους των τραπεζών.
Πρόκειται για την οριστική καταδίκη στη φτώχεια μιας μεγάλης μερίδας της ελληνικής κοινωνίας, δηλαδή των συνταξιούχων που παίρνουν ή πρόκειται να πάρουν σύνταξη.
Έχει ειπωθεί και έχει αναλυθεί απ’ όλους τους συναδέλφους μου το θέμα για τα επικουρικά ταμεία των τραπεζών, το γιατί είναι ελλειμματικά με ευθύνη των τραπεζών, πώς τίθενται σε εφαρμογή τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα και, με αυτά τα Πρότυπα, τα ελλείμματα των επικουρικών ταμείων εκμηδενίζουν τα ίδια κεφάλαια των τραπεζών και μία τέτοια εξέλιξη οδηγεί τις τράπεζες και τις μετοχές τους σε κατάρρευση. Γι’ αυτό, για να μην πιεστούν οι τράπεζες, τα επικουρικά ταμεία μεταφέρονται βιαστικά στο ΙΚΑ, τα ελλείμματά τους μετατίθενται στο Ι.Κ.Α. και αυτό το τεράστιο συνολικό έλλειμμα –και αυτά είναι δηλώσεις και του κ. Έβερτ και του κ. Βαρθολομαίου- θα κληθούν σύντομα να πληρώσουν οι ασφαλισμένοι του Ι.Κ.Α., δηλαδή το σύνολο των πολιτών. Αυτή είναι η δήθεν μεταρρύθμιση της Κυβέρνησης.
Όμως θα πρέπει να δούμε ότι αυτή η μεταρρύθμιση δρομολογεί κάτι πολύ χειρότερο. Αυτή θα φέρει τεράστια βάρη από τις τράπεζες στο ΙΚΑ και, κατά τη γνώμη μου, είναι ο ενδιάμεσος σταθμός προς μία επόμενη, δήθεν, μεταρρύθμιση, που θα μεταφέρει τα τεράστια βάρη από το ΙΚΑ στις πλάτες των πολιτών.
Η ψήφιση του σημερινού νόμου οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια το ασφαλιστικό σύστημα σε απόλυτο αδιέξοδο και γι’ αυτό θα οδηγήσει στην ψήφιση ενός άλλου νόμου, που θα επιβάλει μείωση των συντάξεων του ΙΚΑ, αύξηση των ορίων ηλικίας, σε συνδυασμό με αύξηση των εισφορών αλλά και αύξηση του δημοσίου χρέους. Και όλα αυτά, για να μπορέσει το ΙΚΑ να συνεχίσει να δίνει τις συντάξεις. Η ψήφιση δηλαδή του σημερινού νόμου οδηγεί στην κατάρτιση και επιβολή ενός νόμου, που είναι πολύ πιο σκληρός από ό,τι σχεδίαζε το 2000 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Και επειδή άκουσα τον κύριο Υπουργό, τον κ. Αλογοσκούφη, να μας καλεί εδώ να αναγνωρίσουμε το θάρρος του κ. Καραμανλή, που φέρνει με νόμο όσα δεν τόλμησε η κυβέρνηση Σημίτη, αναρωτιέμαι: Ποιος πρέπει να επικαλείται τους καθρέφτες; Μας ζητάτε να έχουμε καθρέφτες. Και εγώ, αγαπητοί συνάδελφοι, αφού σας διαβάσω μόνο ένα από τα όσα είπε ο κ. Καραμανλής το 2001 εδώ μέσα στη Βουλή, όταν έλεγε ότι «η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αδυνατεί να διαχειριστεί το παρόν και κλέβει το μέλλον του τόπου», θα σας πω ότι υπάρχουν δύο ειδών καθρέφτες: Επίπεδα και παραμορφωτικά κάτοπτρα. Κι εσείς της Νέας Δημοκρατίας χρησιμοποιείτε τα παραμορφωτικά, μεταφέροντας το είδωλο μπρος ή πίσω από την εστία, αναλόγως πώς θέλετε να βλέπετε τον εαυτό σας. Όμως όλοι οι Έλληνες πολίτες πλέον έχουν καθρέφτες με επίπεδα κάτοπτρα. Σας βλέπουν, σας αναγνωρίζουν και σας εκτιμούν αναλόγως.
Και φυσικά κάτι τέτοιο θα πρέπει να γίνει πολύ σύντομα, καθώς η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πιέσει για τη μείωση των διογκωμένων ελλειμμάτων στο ασφαλιστικό σύστημα. Τα επόμενα τρία χρόνια είναι πολύ κρίσιμα, εξαιτίας των βιαστικών, κυνικών και ερασιτεχνικών επιλογών της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, του Πρωθυπουργού προσωπικά, γιατί η χώρα είναι παγιδευμένη κι αναγκασμένη να ξαναζήσει το ’90-’93 και μάλιστα με μια διασκευή πολύ χειρότερη και πολύ σκληρότερη. Εξάλλου, αυτό δεν το κρύβει καθόλου ο επίτιμος Πρόεδρός σας. Αυτές τις μέρες με κάθε τρόπο, σε κάθε τόπο, σε κάθε χρόνο το διατυμπανίζει και χαίρεται. Φαντάζομαι, χαίρεστε κι εσείς μαζί του! Πάντως, ο ελληνικός λαός δεν χαίρεται.
Υπάρχει βέβαια και μια άλλη εκδοχή, να μη δεχθεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αυτές τις μεθοδεύσεις της Κυβέρνησης, γιατί ουσιαστικά συνεπάγονται την επιδότηση ιδιωτικών και μετοχοποιημένων επιχειρήσεων από τον κρατικό προϋπολογισμό και σε αυτήν την περίπτωση θα έχουμε ένα καινούργιο αδιέξοδο. Το ναυάγιο του «Βασικού Μετόχου» δεν σας έγινε μάθημα. Αποτελεί βασικό μοντέλο διακυβέρνησης και είναι το μοντέλο της διακυβέρνησής σας.
Λέτε ότι εφαρμόζετε το νόμο Ρέππα. Σας παρακαλώ πάρα πολύ βοηθήστε με να καταλάβω γιατί τότε τον καταψηφίσατε. Και τώρα φαίνεται ότι τον αναγνωρίζετε και τον φέρνετε στη Βουλή να τον ψηφίσετε για να τον κατανοήσετε όλοι –κι εμείς κι εσείς; Βεβαίως, έχουν πει οι συνάδελφοί μου –δεν θα το αναλύσω εγώ- ότι δεν τον εφαρμόζετε. Δεν εφαρμόζετε τα όσα ίσχυαν στο νόμο Ρέππα, όμως πείτε μας ευθέως, κύριε Υπουργέ, πότε λέγατε αλήθεια, τότε ή τώρα. Όταν καταψηφίζατε το νόμο Ρέππα ή τότε που διατυμπανίζατε ότι θα τον εφαρμόσετε;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Και επειδή δεν με παίρνει ο χρόνος, θα πω μόνο δύο πράγματα, γιατί άκουσα κάποια συναδέλφισσα πριν να μιλά για τα παράθυρα. Τι λέγεται, τι δεν λέγεται και εάν είναι πραγματικά τα στοιχεία που έφερε ο Πρωθυπουργός.
Εγώ όμως σαν πολίτης και σαν πολιτικός θέλω να πω ότι από χθες αισθάνομαι ιδιαίτερη ντροπή, που είδα τον Πρωθυπουργό της χώρας μη ελέγχοντας τον εαυτό του, εδώ μέσα στο Κοινοβούλιο, να καταθέτει κάποια έγγραφα τα οποία δεν είχαν καμία ένδειξη, κανένα στοιχείο και με αυτά να θέλει να αποδείξει πόσο αναποτελεσματική είναι η Δημόσια Διοίκηση. Αυτό με θλίβει σαν πολίτη και σαν πολιτικό και είναι δεδομένο, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι κανείς Έλληνας δεν ήταν υπερήφανος για το θέαμα του Πρωθυπουργού της χώρας.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κυρία Μερεντίτη.
Ο κ. Κώστας Τασούλας έχει το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Επειδή ακριβώς ο Πρωθυπουργός της χώρας ελέγχει τον εαυτό του, γι’ αυτό τολμά μετά από απραξία ετών να ανοίξει το ασφαλιστικό ζήτημα και μάλιστα να το ανοίξει στην πιο χαρακτηριστική μορφή της παθογένειάς του που είναι το ασφαλιστικό ζήτημα εις το χώρο των τραπεζών.
Εάν δηλαδή ήθελε κανείς να αποτυπώσει σε έναν τομέα της οικονομίας όλες τις κακουχίες, όλες τις ασυνέπειες, όλες τις διακυμάνσεις και την προβληματικότητα του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας, θα μπορούσε ακριβώς αυτό να το εντοπίσει στην εικόνα που παρουσιάζει το ασφαλιστικό του τραπεζικού συστήματος. Μια κυβέρνηση, ένας Πρωθυπουργός που ελέγχει τον εαυτό του και τολμά να δώσει λύσεις, είναι εκείνος ο οποίος επιτέλους αρχίζει να θέτει τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων.
Η Κυβέρνηση είναι κληρονόμος του απροχώρητου. Αφήσατε πολλά πράγματα σε φάση απροχώρητου, σε φάση μη περαιτέρω και έχοντας κληρονομήσει απροχώρητα εις την οικονομία, εις τη Δημόσια Διοίκηση, εις την παιδεία, ακόμη και σε θέματα που έχουν σχέση με την πρόνοια, σε θέματα που έχουν σχέση και με την εξωτερική πολιτική, αυτά τα απροχώρητα σήμερα καλούμεθα να τα διαχειριστούμε και να τα βάλουμε σε μια τάξη ώστε να μπορούν κάποτε να τιθασευθούν.
Στις 15 Ιουλίου –αν δεν κάνω λάθος, κύριε Υπουργέ- οι τράπεζες είναι υποχρεωμένες να εφαρμόσουν τα διεθνή λογιστικά πρότυπα. Οι δύο μεγάλες κρατικές τράπεζες, η Αγροτική και η Εμπορική, περιμένουν να έχουν τη δυνατότητα να αποτυπώνουν την οικονομική τους κατάσταση στην οποία περιλαμβάνεται και η αποτύπωση των υποχρεώσεών τους προς το ασφαλιστικό τους σύστημα, το δικό τους οικογενειακό ασφαλιστικό σύστημα, με τρόπο που να μην τις σαρώσει. Διότι αν σαρωθούν, θα συμπαρασυρθεί ευρύτερα ένα σύστημα και θα βλαφθούν τεράστια συμφέροντα του δημοσίου.
Αυτό είναι μια αδήριτη πραγματικότητα, η οποία δεν υπόκειται ούτε σε ΠΑΣΟΚ, ούτε σε Νέα Δημοκρατία ούτε σε ΓΣΕΕ, ούτε σε άλλες αναλύσεις οι οποίες ακούστηκαν από εδώ, απ΄ αυτό το Βήμα.
Υπάρχουν και άλλες αδήριτες πραγματικότητες όπως ας πούμε το γεγονός ότι αν σήμερα το έλλειμμα του ασφαλιστικού συστήματος είναι 4,8% του τζίρου της χώρας, του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος, το 2030 θα είναι 8,3% και το 2050 θα εξακοντισθεί στο 13,8%. Δεν είμαι βέβαιος ότι το 2050 θα υπάρχει το ΠΑΣΟΚ, ούτε καν η Νέα Δημοκρατία. Είμαι βέβαιος όμως ότι αν δεν κάνουμε σήμερα κάτι αυτοί οι οποίοι θα κληρονομήσουν τέτοιες ιλιγγιώδεις διακυμάνσεις και στρεβλώσεις δεν θα μας το συγχωρήσουν.
Αυτές λοιπόν οι αδήριτες πραγματικότητες, αυτά τα σοβαρά προβλήματα καλούν σε λύση. Και καλούν σε λύση ιδίως γιατί η προηγούμενη κυβέρνηση δεν είχε δώσει αυτές τις λύσεις. Με το νομοσχέδιο που συζητούμε μπαίνει σε τάξη ένας ταύρος ατίθασος, άγριος, ο οποίος θα μπορούσε να τινάξει στον αέρα το υπ’ αριθμόν 1 ζητούμενο της οικονομίας μας: Την ανταγωνιστικότητά της. Το ασφαλιστικό σύστημα και το ασφαλιστικό ζήτημα αρχίζει να τιθασεύεται με το νομοσχέδιο το οποίο συζητούμε, διότι αυτό που γίνεται, το οποίο δεν είναι τόσο επαναστατικό όσο ορισμένοι πάνε να το εμφανίσουν, είναι όμως κάτι το οποίο νοικοκυρεύει τα πράγματα και αυτό τελικά καταλήγει να είναι επαναστατικό στην Ελλάδα, αφορά στις επικουρικές συντάξεις των πιστωτικών ιδρυμάτων τα οποία πιστωτικά ιδρύματα οικειοθελώς θα προσχωρήσουν σε αυτά τα οποία θεσπίζουμε. Οι κύριες συντάξεις των πιστωτικών ιδρυμάτων ακολουθούν την τύχη που τους επιφύλαξε ο νόμος του 2002. Αυτό που γίνεται με αυτόν το νόμο που ψηφίζουμε εδώ είναι ότι επιταχύνεται η διαδικασία εντάξεώς τους στο ΙΚΑ κατά δύο χρόνια. Αντί να γίνει το 2008 γίνεται μέχρι τις 31.12.2005. Επιπλέον, δεν θίγονται δικαιώματα συνταξιούχων ούτε εργαζομένων προ του 1992. Όλα αυτά σώζουν το σύστημα των τραπεζών από τις μεγάλες διαφορές που έχουν μεταξύ τους και που οφείλονται στην άσκοπη γενναιοδωρία η οποία υπήρξε προς ορισμένους ασφαλισμένους οι οποίοι από εδώ και πέρα θα έρθουν σε ένα επίπεδο οικονομικών σχέσεων και δικαιωμάτων που έχουν όλοι οι υπόλοιποι μισθωτοί της Ελλάδος οι οποίοι δεν έχουν τη μεγάλη δυνατότητα και την οικονομική άνεση να έρχονται στην Αθήνα και να απεργούν, δεν έχουν τη δυνατότητα να εκβιάζουν το κράτος, δεν έχουν τη δυνατότητα να έχουν συλλόγους αλλά είναι εκατομμύρια διάσπαρτοι Έλληνες οι οποίοι φεύγουν 6.00΄ η ώρα το πρωί από το σπίτι τους, ενδεχομένως κάνουν και δεύτερη δουλειά για να εξασφαλίσουν ένα στοιχειώδες μεροκάματο.
Το ασφαλιστικό ζήτημα το οποίο λύνεται εδώ σώζει δύο μεγάλες κρατικές τράπεζες, σώζει το τραπεζικό σύστημα, γιατί εξομαλύνει διαφορές οι οποίες υπονόμευαν την ανταγωνιστικότητά του, διευκολύνει από εδώ και πέρα τις εργασιακές σχέσεις. Η ρύθμιση του ΟΤΕ αποτρέπει μία δεύτερη Ολυμπιακή και ο βασικός κορμός του νομοσχεδίου επιτείνει την εξυγίανση των ζητημάτων που αφορούν το χρηματιστήριο. Όλα αυτά είναι πολύ σημαντικά και όλα αυτά δεν μπορεί παρά να τα κάνει μία κυβέρνηση και ένας Πρωθυπουργός που και έχει τον έλεγχο των πραγμάτων και δεν είναι διατεθειμένος όπως έγινε στο παρελθόν να τον ξαναχάσει. Γι’ αυτό αξίζει να στηριχθούν αυτές οι μεταρρυθμίσεις.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε Τασούλα.
Η κυρία Αντωνία Αντωνίου έχει το λόγο.
ΤΟΝΙΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα συνιστά ένα τεράστιο ηθικό, κοινωνικό και οικονομικό σκάνδαλο με τις ρυθμίσεις του υπέρ λίγων μεγάλων συμφερόντων και εις βάρος του ελληνικού λαού. Ρυθμίσεις που απαλλάσσουν τις τράπεζες και τον ΟΤΕ από υποχρεώσεις τους προς τους εργαζόμενους και τις μεταφέρουν στο ΙΚΑ, στο κράτος, δηλαδή στον ελληνικό λαό.
Είναι ρυθμίσεις που απορυθμίζουν τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων στις τράπεζες και στον ΟΤΕ και αποτελούν τον πιλοτικό για τη συνολική απορύθμιση στόχο της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας που αφορά τους εργαζόμενους και στον ιδιωτικό τομέα.
Περιμένουμε να έρθει στη Βουλή και η κατάργηση του οκταώρου σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Είναι ρυθμίσεις που απορυθμίζουν τον υγιή ανταγωνισμό στην ελεύθερη αγορά, που αποτελούν κρατικό παρεμβατισμό αυταρχικού τύπου, που στρέφονται ενάντια στο Σύνταγμα αλλά και στο ευρωπαϊκό δίκαιο.
Αυτές τις σκανδαλώδεις και προκλητικές ρυθμίσεις η Κυβέρνηση προσπαθεί να τις εμφανίσει ως μεταρρυθμίσεις. Προσπαθεί να μεταθέσει την προσοχή της κοινής γνώμης από το επίκεντρο του σκανδάλου της στην καλλιέργεια αντιθέσεων και μίσους μεταξύ των κοινωνικών ομάδων. Βάζει τους εργαζόμενους σε αντιπαράθεση μεταξύ τους προς όφελος των εργοδοτών. Χωρίζει τους εργαζόμενους και τους μικροεπαγγελματίες σε προνομιούχους και μη προνομιούχους, για να τους αποδυναμώσει τελικά και τους δυο και να στηρίξει ορισμένα μεγάλα συμφέροντα.
Αγαπητοί συνάδελφοι της Πλειοψηφίας, ο ελληνικός λαός αναρωτιέται «εκτελείτε παραγγελίες;» Δεν επιτρέπετε, μέσω αυτής της πολιτικής, στην αγορά να λειτουργήσει με κανόνες υγιούς ανταγωνισμού. Δεν παρεμβαίνετε στην αγορά για να στηρίξετε τον υγιή ανταγωνισμό ή για να προστατεύσετε τα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα. Αυτά είναι έξω απ’ αυτήν τη λογική της Κυβέρνησής σας, η οποία στηρίζει ορισμένα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα της αρεσκείας της εις βάρος όλων των υπολοίπων. Πρώτον, όσον αφορά τις τράπεζες, οι τραπεζικοί υπάλληλοι κατάφεραν στο παρελθόν να εξασφαλίσουν με τους αγώνες τους ορισμένες παροχές και δικαιώματα από τις τράπεζες και ως εργαζόμενοι έκαναν πολύ καλά. Δεν επιβάρυναν τον ελληνικό λαό, δεν επιβάρυναν τον προϋπολογισμό.
Αυτές οι παροχές και τα δικαιώματα ήταν αποτέλεσμα συλλογικών συμβάσεων με τον εργοδότη τους, δηλαδή τις τράπεζες.
Τώρα, η Κυβέρνηση έρχεται και νομοθετεί με αυταρχικό τρόπο τον περιορισμό αυτών των δικαιωμάτων, για να απαλλάξει τις τράπεζες από τις συμβατικές υποχρεώσεις τους απέναντι στους εργαζόμενους, για να μη χρειαστεί οι τράπεζες να επιβιώσουν με τις δικές τους δυνάμεις στην ελεύθερη αγορά.
Έρχονται οι τράπεζες και ζητούν κρατική στήριξη και παρέμβαση για την διάλυση των συλλογικών συμβάσεων και την αθέτηση των υποχρεώσεών τους απέναντι στους εργαζόμενους. Ζητούν κρατική στήριξη που τελικά θα επιβαρύνει το ΙΚΑ, δηλαδή τον Έλληνα φορολογούμενο. Ζητούν την κρατική στήριξη για την αφαίρεση ασφαλιστικών δικαιωμάτων από τις σημερινές και, κυρίως, από τις μελλοντικές γενιές εργαζομένων. Αυτή η Κυβέρνηση έρχεται και υποκύπτει στις πιέσεις των τραπεζών.
Τελικά, κύριε Υπουργέ, το δώρο που κάνετε στις τράπεζες είναι πάρα πολύ μεγάλο. Είναι 15.000.000.000 ευρώ. Ο κ. Βαρθολομαίος στην επιτροπή μας είπε ότι είναι 9.000.000.000 για την κύρια ασφάλιση. Δεν γνώριζε για την επικουρική, όμως όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι μιλάμε για 15.000.000.000 ευρώ. Δηλαδή, μιλάμε για το Δ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης που αυτήν τη στιγμή προσπαθεί και διαπραγματεύεται ο Πρωθυπουργός της χώρας και θα δούμε τελικά τι θα καταφέρει. Μιλάμε, δηλαδή, για ένα τεράστιο ποσό που θα πρέπει να το καλύψουν οι Έλληνες εργαζόμενοι.
Αυτό είναι μια τεράστια κοινωνική πρόκληση. Κατά την άποψή μας, είναι σκάνδαλο πρώτου μεγέθους. Μάλιστα, αυτό το γνωρίζει πολύ καλά ο ελληνικός λαός, όταν γνωρίζει ότι οι τράπεζες είναι οι πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις σε αυτήν τη χώρα.
Στην περίπτωση του ΟΤΕ, και πάλι προχωρείτε σε μια λύση κοινωνικά προκλητική και άδικη. Η εθελουσία έξοδος, με την οποία ακριβοπληρώνετε ορισμένους εργαζόμενους για να αποχωρήσουν, θα στοιχίσει τελικά πολύ ακριβά στον Έλληνα πολίτη.
Βέβαια πρέπει να πούμε ότι εδώ πήραν αποφάσεις συνταξιούχοι για νέους ανθρώπους, μετά βέβαια από μια πολύ καλή προσφορά δική σας.
Όμως, όσον αφορά τον ΟΤΕ, οι στόχοι σας είναι ξεκάθαροι. Ζητήσαμε από τον κ. Βουρλούμη στην επιτροπή να μας πει ποιο είναι το στρατηγικό σχέδιο για τον ΟΤΕ, αλλά μας είπε ότι δεν μπορεί να μας απαντήσει. Για λόγους ανταγωνιστικότητας, δεν πρέπει να μας πει το σχέδιο.
Και εσείς μας καλείτε να νομοθετήσουμε στην ελληνική Βουλή για την εξέλιξη του ΟΤΕ, για έναν κερδοφόρο οργανισμό, χωρίς να γνωρίζουμε πού θέλετε να τον οδηγήσετε. Και βέβαια, αν κοιτάξουμε στο παρελθόν, την περίοδο 1990-1993, την πολιτική της κυβέρνησής σας, της κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη, θα δούμε ότι τον ΟΤΕ δεν θέλατε να τον οδηγήσετε σε μια κερδοφόρο προοπτική, διότι εσείς απαγορεύσατε τότε στον ΟΤΕ να έχει άδεια κινητής τηλεφωνίας, όταν τη δώσατε σε δυο ιδιωτικές εταιρείες. Και γνωρίζετε πολύ καλά -γιατί στελέχη σας τότε συγκρούστηκαν μέσα στο χώρο- πώς πήγατε να ξεπουλήσετε τον ΟΤΕ τότε.
Και τώρα αυτό θέλετε να κάνετε. Θέλετε να ξεπουλήσετε τον ΟΤΕ και θέλετε να τον δώσετε σε συγκεκριμένους επενδυτές σε συσκευασία δώρου. Η αγορά βοά, οι φήμες υπάρχουν. Ρωτήσαμε τον κ. Βουρλούμη. Δεν μας απάντησε. Μας είπε «εμείς δεν ξέρουμε, αλλά ο «Βασικός Μέτοχος», το κράτος, η Κυβέρνηση μπορεί να συνομιλεί».
Για μας οι στόχοι σας είναι ξεκάθαροι. Θέλετε να ξεπουλήσετε τον ΟΤΕ. Γι’ αυτό παίρνετε αυτά τα μέτρα αυτήν τη στιγμή και, βέβαια, γι’ αυτό θέλετε να καταργήσετε την ανεξάρτητη αρχή, διότι έτσι θέλετε να έχετε μία φίλια Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων, να τη δώσετε και αυτή πακέτο στον ιδιώτη για να ξεπουλήσετε τον ΟΤΕ.
Κλείνοντας, κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να πω στους αγαπητούς συναδέλφους ότι μετά από δεκαπέντε μήνες που προσπαθούσαμε όλοι μας, όχι οι Βουλευτές, αλλά οι Έλληνες πολίτες να καταλάβουμε τι θα γίνει με το ασφαλιστικό, διότι ο κ. Παναγιωτόπουλος έλεγε ότι δεν θα ανοίξει το ασφαλιστικό, ο κ. Αλογοσκούφης έλεγε ότι θα ανοίξει, ξεκίνησε να συζητά το ασφαλιστικό, δίνοντας τη συζήτηση στην ΟΚΕ, σε ένα αναρμόδιο όργανο …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε, κυρία Αντωνίου.
ΤΟΝΙΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ: … ερχόμαστε σήμερα να νομοθετήσουμε εδώ το θέμα των τραπεζών, όταν γνωρίζετε πολύ καλά ότι ρυθμίζοντας αυτό το θέμα –κατά την άποψή σας ρυθμίζοντας- θα πάμε για κατάργηση του ΙΚΑ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κυρία Αντωνίου.
ΤΟΝΙΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ: Και κλείνοντας θέλω να πω …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Όχι κλείνοντας. Κλείστε τώρα, κυρία Αντωνίου. Έχετε κλείσει τόσες φορές!
ΤΟΝΙΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ: … ότι χθες ο κ. Αλογοσκούφης, ενώ εδώ συζητάμε για το ασφαλιστικό των τραπεζών, έρχεται και λέει «νομοθετώ σύμφωνα με το ν. 3029 τον οποίο τον είχα καταψηφίσει και θα νομοθετήσω στο μέλλον, αλλάζοντας το ν. 3029 για να λύσω το ασφαλιστικό».
Τελικά με αυτήν την πολιτική σας, αγαπητοί συνάδελφοι, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι αύριο θα πείτε ότι το ΙΚΑ καταρρέει, γι’ αυτό θα πρέπει να αυξήσουμε…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κυρία Αντωνίου, κλείστε σας παρακαλώ.
ΤΟΝΙΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ: … και τα όρια συνταξιοδότησης.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κυρία Αντωνίου, κλείστε.
Ο κ. Τζίμας Μαργαρίτης έχει το λόγο.
ΤΟΝΙΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε, αλλά με αυτήν την πολιτική που αποδοκιμάστηκε το 1990-1993…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Παρακαλώ, από εδώ και πέρα να μη γράφουν τίποτε οι στενογράφοι απ’ αυτά που λέει η κ. Αντωνίου.
ΤΟΝΙΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ: …
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι, είναι προχωρημένη η ώρα και είναι πολλοί συνάδελφοι για να ομιλήσουν. Θα πρέπει να τηρούμε το χρόνο, όχι για το Προεδρείο αλλά για την αλληλεγγύη -όχι μόνο στον ΟΤΕ και στα άλλα- στους συναδέλφους.
Ορίστε, κύριε Τζίμα, έχετε το λόγο.
ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΤΖΙΜΑΣ: Κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, δεν περίμενα διαφορετικές τοποθετήσεις απ’ αυτό το επίπεδο που ακούστηκε όλη τη μέρα σήμερα και προχθές. Και δεν περίμενα διαφορετικές τοποθετήσεις, γιατί στα είκοσι χρόνια που κυβερνήσατε τη χώρα μάθατε καλά το μάθημα, την πολιτική της ισοπέδωσης, την πολιτική του μηδενισμού. Σαρώσατε τα πάντα.
Μας κατηγορείτε ότι εξαπατήσαμε τον ελληνικό λαό και έτσι πήραμε τη διακυβέρνηση της χώρας. Πώς είναι δυνατόν, όμως, μετά από είκοσι χρόνια διακυβέρνησης και διαπαιδαγώγησης του ελληνικού λαού από σας να μην ανεβάσατε το πνευματικό επίπεδο του ελληνικού λαού;
Μας παραδώσατε μια οικονομία χωρίς ευρωστία και αντιστάσεις. Μας παραδώσατε και έναν Έλληνα χωρίς υπερηφάνεια, χωρίς αυτονομία και χωρίς υπεύθυνη γνώμη;
Διερωτήθηκε κάποιος συνάδελφος από σας, ποιος κέρδισε όλα αυτά τα χρόνια; Μπορείτε να μου πείτε ποιος κατασκεύασε την Αττική Οδό; Μπορείτε να δικαιολογήσετε στον ελληνικό λαό, γιατί από 400.000.000.000 δραχμές που ήταν το αρχικό κόστος κατασκευής της Αττικής Οδού το πήγατε τέσσερις φορές πάνω;
Μπορείτε να μου πείτε ποιος πλήρωσε τα 25.000.000.000 που επιστρέψατε πίσω στην Ευρωπαϊκή Ένωση, γιατί δεν κάνατε Κτηματολόγιο στην Ελλάδα; Τα πλήρωσε ο ελληνικός λαός και είμαστε εμείς και η Αλβανία οι δύο χώρες σε ολόκληρη την Ευρώπη και τα Βαλκάνια που δεν έχουμε Εθνικό Κτηματολόγιο. Βγάλατε 25.000.000.000 από την τσέπη του Έλληνα και της Ελληνίδας και τα δώσατε πίσω στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό ήταν το πρόστιμο.
Πότε θα ζητήσετε συγγνώμη για την απόκρυψη του ελλείμματος; Δεν είναι δικά μας τα στοιχεία. Η έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου από το 1995 μέχρι το 2001 λέει ότι κρύψατε έλλειμμα κοντά στα 6.000.000.000.000 ευρώ. Και τώρα κόπτεστε εσείς αν το κράτος θα πληρώσει την επικουρική ή την κύρια σύνταξη; Το κρυφό έλλειμμα ήταν 6.000.000.000.000 και κανένας ομιλητής σας εδώ και δεκαπέντε μήνες δεν αμφισβήτησε με πραγματικά στοιχεία την ανυπαρξία αυτού του ελλείμματος. Περί άλλων τυρβάζετε σε όλες τις ομιλίες. Κανείς δεν είπε ότι δεν υπάρχουν κρυφά ελλείμματα, κανείς δεν είπε ότι «δεν σας παραδώσαμε μία Ελλάδα με χρέη».
Αμφισβητήσατε τα χρέη των νοσοκομείων; Δεν είναι 800.000.000.000 δραχμές τα χρέη των νοσοκομείων που μας παραδώσατε; Ξέρετε με αυτά τα χρέη πόσα νοσοκομεία θα μπορούσαμε να κατασκευάσουμε σαν νέα Κυβέρνηση; Γιατί δεν λέτε την αλήθεια στον Έλληνα και την Ελληνίδα;
Από το 1996 μέχρι το 2004 με την πολιτική σας οδηγήσατε σε εθελούσια έξοδο από τον ΟΤΕ οκτώ χιλιάδες εκατόν εβδομήντα τέσσερις εργαζόμενους. Αμφισβητείτε αυτό το στοιχείο; Μιλήσατε πάνω από πενήντα συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και κανένας δεν αμφισβήτησε αυτό το νούμερο. Μάλιστα πρόκειται για οκτώ χιλιάδες εκατόν εβδομήντα τέσσερις εργαζόμενους με μπόνους και με κίνητρα. Αυτό είναι φυσιολογικό και μπορώ να το παραδεχθώ.
Όμως, αγαπητοί συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, ψηφίσατε ένα νόμο το 2000 τον οποίον ξεχνάτε γιατί δεν σας συμφέρει και, δυστυχώς, η αλήθεια πονάει. Πρόκειται για το ν. 2843, ο οποίος στο άρθρο 26 λέει ότι εσείς θεσπίσατε πως τα ελλείμματα του ΤΑΠ-ΟΤΕ αναλαμβάνει να πληρώσει ο κρατικός προϋπολογισμός, δηλαδή ο ελληνικός λαός. Αμφισβητείτε αυτό το στοιχείο; Κανένας από τους πενήντα ομιλητές σας μέχρι τώρα δεν αμφισβήτησε το ν. 2843/2000 που έλεγε ότι τα ελλείμματα του ΤΑΠ-ΟΤΕ τα πληρώνει ο Έλληνας πολίτης.
Τι μας λέτε, λοιπόν; Μας μιλάτε εδώ για ηθική και μας καταγγέλλετε ότι εμείς, η Νέα Δημοκρατία, υπηρετούμε μία ανήθικη πολιτική; Όλη η δική σας πολιτική επί είκοσι χρόνια στηρίχθηκε στο σύνθημα «Τσοβόλα, δώστα όλα». Το αποκήρυξε κανένας από εσάς αυτό το σύνθημα; Με το σύνθημα «Τσοβόλα, δώστα όλα» πολιτευθήκατε είκοσι χρόνια.
Στη συνέχεια, περιβληθήκατε το μανδύα του εκσυγχρονισμού, με αποτέλεσμα από το 1995 μέχρι το 2003 εν όψει του εκσυγχρονισμού να υπερδιπλασιάσετε τους φόρους που πλήρωσε ο ελληνικός λαός. Από 17,5 δισεκατομμύρια, που ήταν οι φόροι το 1995, τους πήγατε στα 36,9 δισεκατομμύρια ευρώ και μιλάτε για εμάς, λέγοντας ότι ασκούμε φορολογική επιδρομή. Εσείς επιβάλατε ογδόντα πέντε καινούργιους φόρους στις πλάτες του ελληνικού λαού.
Εσείς μας κατηγορείτε ότι συμπλέουμε με το κεφάλαιο. Εμείς; Εσείς συμπορευθήκατε με το κεφάλαιο. Το πρόστιμο για τις κακοτεχνίες των έργων κατά την περίοδο 2001-2003 ήταν 580.000.000.000 ευρώ. Αυτά τα χρήματα είναι αποτέλεσμα της δικής σας αλλοπρόσαλλης πολιτικής. Όταν εσείς μειώνατε τη φορολογία των επιχειρήσεων από το 40% στο 35%, υπηρετούσατε το μεγάλο κεφάλαιο; Ξέρετε ότι η Βουλγαρία, η Ρουμανία και η Σλοβακία, που είναι κοντά μας, έχουν φορολογία για τις επιχειρήσεις 19%; Ξέρετε πόση είναι η φορολογία των επιχειρήσεων στην Ιρλανδία; Αυτήν την Ελλάδα μας παραδώσατε.
Ενδιαφέρεστε για το μέλλον των τραπεζών; Γιατί αφήνετε τις τράπεζες να βάζουν τα πανωτόκια στους αγρότες; Έπαιρναν δάνειο 1.000.000 και πλήρωναν 100.000.000. Και ήρθε αυτή η Κυβέρνηση, αυτός ο Πρωθυπουργός και κατάργησε τα πανωτόκια. Τότε δεν υπήρχε το τραπεζικό σύστημα για σας; Δεν σας φαίνεται παράξενο το γεγονός ότι μετά την εικοσάχρονη διακυβέρνηση της χώρας από το κόμμα σας ο ελληνικός λαός δεν πηγαίνει στην τράπεζα να καταθέσει, αλλά πηγαίνει να συνάψει δάνειο;
Αυτή είναι η πολιτική που μας κληροδοτήσατε, αυτή είναι η Ελλάδα που παραλάβαμε στις 7 Μαρτίου.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Το λόγο έχει ο κ. Φίλιππος Τσαλίδης.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΤΣΑΛΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι τα λάθη και οι παραλείψεις του παρελθόντος έχουν δημιουργήσει μεγάλα βάρη στην ελληνική οικονομία και στην κοινωνία. Και τα μεγάλα αυτά βάρη δημιουργήθηκαν γιατί για πολλά χρόνια ακολουθήθηκε μια πολιτική εξωραϊσμού, μια πολιτική διαιώνισης και πολλές φορές απόκρυψης των προβλημάτων, η μετάθεση της επίλυσής τους στο μέλλον, με μεγαλύτερο όμως κόστος κάθε φορά.
Εμείς, η νέα Κυβέρνηση, ο Πρωθυπουργός, έχουμε υποχρέωση και αυτή είναι η εντολή του ελληνικού λαού να εργαστούμε για τις λύσεις. Και οι λύσεις απαιτούν τομές και ρυθμίσεις σε ολόκληρο το φάσμα της οικονομίας και της κοινωνίας. Απαιτούν συστηματική και μεθοδική αντιμετώπιση.
Όταν πριν από μερικούς μήνες συζητήσαμε σ’ αυτήν την Αίθουσα το νομοσχέδιο που έγινε γνωστό και ως «Βασικός Μέτοχος», μας κατηγορούσατε ότι στόχος μας ήταν ένας συγκεκριμένος επιχειρηματίας.
Χθες ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Παπανδρέου μας κατηγόρησε ότι στο συγκεκριμένο επιχειρηματία, τον οποίο μάλιστα κατονόμασε, δίνουμε σημαντικά έργα. Συνεπώς, κατά τον κ. Παπανδρέου, και διαβάζω από τα Πρακτικά, είτε είχαμε κάνει λάθος ή και σκόπιμα διασύραμε πρόσωπα και κόμματα για την πολιτική τους, οπότε οφείλουμε να ζητήσουμε συγγνώμη δημόσια, συγγνώμη και από το ΠΑΣΟΚ, όπως είπε, είτε δεν είχαμε κάνει λάθος και υπήρχε διαπλοκή, όπως την περιγράφαμε, αλλά έχουμε εμείς πλήρως συμβιβαστεί με αυτήν, έχουμε γίνει μέρος της. Έτσι ακριβώς τα είπε ο κ. Παπανδρέου.
Θα πρέπει όμως να αποφασίσετε, κύριοι συνάδελφοι, τι ακριβώς θέλετε. Και τα δύο δεν μπορεί να συμβούν ταυτόχρονα. Για μας τα πράγματα είναι πολύ απλά. Θεσμοθετούμε διαφανείς διαδικασίες οι οποίες ισχύουν για όλους. Δίνουμε ίσες ευκαιρίες σε όλους και όχι μόνο σε μερικούς. Αυτή βέβαια είναι και μία από τις βασικές πολιτικές μας διαφορές. Τα έργα, σημαντικά ή ασήμαντα, ανατίθενται στο μειοδότη, όποιος και αν είναι αυτός, χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς και όχι με απευθείας αναθέσεις ή με βάση τον αμαρτωλό μαθηματικό τύπο.
Το νομοσχέδιο που συζητάμε αναφέρεται σε δύο σημαντικούς τομείς της οικονομίας: στην Κεφαλαιαγορά και το τραπεζικό σύστημα και επιπλέον σε ένα σημαντικότατο κλάδο της οικονομίας που είναι ο κλάδος των τηλεπικοινωνιών.
Κύριοι συνάδελφοι, δεν θα αναφερθώ στην Κεφαλαιαγορά, παρ’ όλο που θα έπρεπε να αναδυθεί πραγματικά το πόσο σημαντικές είναι οι ρυθμίσεις που γίνονται στο χώρο αυτόν, αλλά θα αναφερθώ κυρίως στο τραπεζικό σύστημα. Δεν θα σας πω τίποτα για το χρηματιστήριο, αλλά εκείνο που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι ότι το έγκλημα του χρηματιστηρίου οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στις παρεμβάσεις της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.
Κύριοι συνάδελφοι, έρχομαι τώρα στο δεύτερο θέμα που αντιμετωπίζεται με το νομοσχέδιο αυτό. Το τραπεζικό μας σύστημα βρίσκεται σε μεγάλες προκλήσεις που ανακύπτουν από την εφαρμογή των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων στις 15.7.2005. Οι κρατικές τράπεζες, αλλά και οι ιδιωτικές, είναι υποχρεωμένες πλέον να αποτυπώσουν στους ισολογισμούς τους τις υποχρεώσεις που έχουν προς τα ασφαλιστικά τους συστήματα.
Σε ορισμένες κρατικές τράπεζες, όπως είναι η Εμπορική και η ΑΤΕ, αν δεν γινόταν αυτή η ρύθμιση με το παρόν νομοσχέδιο, τα ίδια κεφάλαιά τους θα εξαφανίζονταν και αυτές οι τράπεζες θα έπρεπε να κλείσουν, με πολύ μεγάλο κίνδυνο και για το τραπεζικό σύστημα συνολικά, αλλά και για την οικονομία, γιατί η οικονομία χωρίς τραπεζικό σύστημα δεν μπορεί να λειτουργήσει.
Μήπως θέλετε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, να κλείσουν αυτές οι τράπεζες; Αν ναι πρέπει να το πείτε καθαρά, όχι μόνο σε μας, όχι μόνο σε αυτήν την Αίθουσα αλλά και στον ελληνικό λαό.
Η λύση που προωθείται με το παρόν νομοσχέδιο αφορά αποκλειστικά στις επικουρικές συντάξεις, στις τράπεζες. Είναι προφανές ότι από τη ρύθμιση αυτή δεν προκύπτει επιβάρυνση του ΙΚΑ και του ΕΤΕΑΜ, αφού η ανάληψη των υποχρεώσεων των επικουρικών ταμείων θα γίνει αποκλειστικά από τις τράπεζες και τα υφιστάμενα ταμεία. Και στη ρύθμιση αυτή δεν πρόκειται να μπουν όλες οι τράπεζες παρά μόνο όσες το επιθυμούν. Το δημόσιο έχει την υποχρέωση να εξασφαλίσει ότι η Εμπορική και η ΑΤΕ, που είναι τράπεζες δημόσιου συμφέροντος, θα μπουν σε αυτή τη ρύθμιση.
Ας έλθουμε λίγο και στο θέμα της κύριας ασφάλισης. Με τη ρύθμιση που παρουσιάζουμε υλοποιούνται στην ουσία –ένα άρθρο είναι- οι προβλέψεις του ν. 3029/2002 του ΠΑΣΟΚ. Για την κύρια σύνταξη δεν κάνουμε τίποτα άλλο παρά να υλοποιούμε τις προβλέψεις του νόμου που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ, ο οποίος υποτίθεται ότι θα έλυνε τα προβλήματα του ασφαλιστικού για τριάντα χρόνια. Ο νόμος που υποτίθεται ότι θα έλυνε τα προβλήματα του ασφαλιστικού για τριάντα χρόνια δυστυχώς μετέφερε τα βάρη του ασφαλιστικού στο φορολογούμενο και στις επόμενες γενιές. Και φυσικά θα πρέπει να σας θυμίσω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ότι πρόσφατη μελέτη της ΓΣΕΕ ανατρέπει όλα αυτά περί βιωσιμότητας του συστήματος κοινωνικής ασφάλειας για τα επόμενα τριάντα χρόνια.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για την κύρια σύνταξη δεν μπορούμε παρά να εφαρμόσουμε το ν. 3029, διότι ενδεχόμενη αναθεώρηση αυτού του νόμου θα σήμαινε το άνοιγμα του συνόλου του ασφαλιστικού ζητήματος με αποσπασματικό τρόπο και εμείς αυτό δεν το δεχόμαστε. Δεν μπορεί με μία αποσπασματική ρύθμιση να ανοίξει κανείς το σύνολο του ασφαλιστικού ζητήματος. Η Κυβέρνηση συνειδητά επικέντρωσε την προσοχή της και την παρέμβασή της στο ζήτημα των επικουρικών συντάξεων.
Θα τελειώσω, κύριε Πρόεδρε, λέγοντας το εξής: Γνωρίζετε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γνωρίζουμε όλοι ότι το συνολικό αναλογιστικό έλλειμμα του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης είναι 260.000.000.000 ευρώ. Εκείνο λοιπόν που θεωρώ σημαντικό ότι γίνεται αυτές τις ημέρες στο Κοινοβούλιο είναι ότι αυτή η συζήτηση που γίνεται αυτές τις ημέρες είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για να συζητήσουμε επιτέλους σοβαρά πάνω στο μεγάλο ζήτημα που λέγεται ασφαλιστικό, που, όπως τουλάχιστον έχουμε τονίσει από την πλευρά της Κυβέρνησης, παραμένει πάντοτε ανοικτό, με την έννοια ότι συζητούμε τα προβλήματα για τη βιωσιμότητα του συστήματος, χωρίς να συζητούμε όμως την ανατροπή των τριών βασικών παραμέτρων που συνδέονται με το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, δηλαδή το ύψος των εισφορών, τις παροχές, καθώς επίσης και τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης, δηλαδή τα όρια ηλικίας.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ( Σωτήρης Χατζηγάκης): Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Σαλαγιάννης.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΑΛΑΓΙΑΝΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι λείπει ο κ. Τζίμας, που αντί να αναφερθεί στο νομοσχέδιο ...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε συνάδελφε, για τη Βουλή μιλάτε, όχι για τον κ. Τζίμα. Παρακαλώ περιοριστείτε στο αντικείμενο του νομοσχεδίου.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΑΛΑΓΙΑΝΝΗΣ: Μας θύμισε το «Τσοβόλα δώστα όλα». Καλά κάνανε. Δίναμε σ’ αυτούς που παράγουν, σ’ αυτούς που αγωνίζονται, σ’ αυτούς που έχουν ανάγκη. Τώρα το σύνθημα είναι άλλο. Το φωνάζουν οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές και οι βιομήχανοι. «Κώστα δώστα όλα». Περί αυτού πρόκειται.
Έρχομαι τώρα στο δεύτερο θέμα, για το «Βασικό Μέτοχο». Απευθύνομαι στους λίγους ακροατές πολίτες που μας ακούνε. Αν θυμάται κανένας τι απέμεινε απ΄ αυτήν την κύρια, τη βασική πρωτοβουλία που πήρε η Κυβέρνηση. Τι απέμεινε από εκείνα τα ηρωικά, «οι νταβατζήδες», «υπερασπίζουμε το Σύνταγμά μας», «εθνικοί εργολάβοι»; Τι απέμεινε μετά από λίγους μήνες; Ποιος μιλάει γι’ αυτά μετά από λίγους μήνες;
Τι απέμεινε μετά από λίγους μήνες; Ποιος μιλάει γι’ αυτό μετά από λίγους μήνες; Η παλικαροσύνη έγινε ουρά στα σκέλια. Και τελευταία γλείφετε εκεί που φτύνατε. Χθες ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έκανε το αυτονόητο. Θύμισε στην κοινωνία τη βασική σας θέση. Λέγατε ότι υπάρχουν νταβατζήδες στην πολιτική ζωή του τόπου και θα δώσετε μάχη γι’ αυτούς. Και λέει: Υπάρχουν νταβατζήδες; Να το ξέρουμε. Τι κάνετε γι’ αυτό; Γιατί σιωπάτε τώρα; Δεν υπάρχουν νταβατζήδες; Εάν δεν υπάρχουν βγείτε και πείτε συγγνώμη. Και σε αυτούς τους επιχειρηματίες που συκοφαντήσατε και στην πολιτική μας παράταξη. Απλά και αυτονόητα πράγματα. Απάντησε ο κ. Καραμανλής; Δεν απάντησε βέβαια. Πώς να απαντήσει; Εσείς τι να απαντήσετε τώρα;
Έρχομαι τώρα στα τωρινά για να δείτε πώς συνδέονται όλα αυτά μαζί. Αφού χρεοκόπησε η πολιτική της διαφάνειας με τη συνέντευξη και με τον κ. Χούπη, της διαφθοράς και της διαπλοκής με το «Βασικό Μέτοχο», αφού χρεοκόπησαν αυτά, αφού χρεοκόπησε η οικονομία που θα πήγαινε μπροστά και η ανάπτυξη η μεγάλη …
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ: Για το χρηματιστήριο μιλάμε.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΑΛΑΓΙΑΝΝΗΣ: Κύριε συνάδελφε, να το ακούσετε!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Παρακαλώ, μη διακόπτετε.
Προχωρήστε, κύριε συνάδελφε.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΑΛΑΓΙΑΝΝΗΣ: Αφού, λοιπόν, όλα αυτά χρεοκόπησαν, τι έμεινε στον κ. Καραμανλή; Ποιο άλλο σύνθημα ήταν για διασυρμό; Η μεταρρύθμιση. Για να δούμε, λοιπόν, τι σημαίνει μεταρρύθμιση; ΟΤΕ, μεγάλη μεταρρύθμιση. Για πείτε μου, υπάρχει πολίτης στη χώρα που δεν θα ήθελε μια τέτοια μεταρρύθμιση; Τι δηλαδή; Να του δώσουν δέκα χρόνια νωρίτερα 2.500 ευρώ σύνταξη το μήνα και δυνατότητα να εργαστεί οπουδήποτε αλλού και ένα δωράκι να φύγει. Αυτή είναι η μεταρρύθμιση, αγαπητοί φίλοι; Τέτοια μεταρρύθμιση να την κάνετε, αλλά να την κάνετε και στους αγρότες. Να την κάνετε στους επιχειρηματίες τους μικρούς, τους μικρέμπορους που ταλαιπωρούνται για να πάρουν σύνταξη. Να την κάνετε στους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Να την κάνετε αυτήν την μεταρρύθμιση. Να την κάνετε όμως εκεί που την χρυσοπληρώνετε για να τη σηκώσετε ως σημαία. Και την πληρώνει ο απλός κοσμάκης. Και ερχόμαστε τώρα στο τραπεζικό. Τι κάνετε; Μας είπε ο προηγούμενος συνάδελφος ότι έχει προβλήματα η Εμπορική Τράπεζα. Αλλά αδελφέ, αν είχε προβλήματα η Εμπορική Τράπεζα, θα έλθετε να μας πείτε ότι έχει μία τράπεζα προβλήματα, αγαπητοί συνάδελφοι, και πρέπει να βρούμε μια λύση, να δούμε τι κάνουμε. Δεν το φέρνετε εδώ ως μεταρρύθμιση, μεγάλη μεταρρύθμιση, και δεν το φέρνετε εδώ για να έχουν όλες οι τράπεζες και οι ιδιωτικές, τα ρουσφέτια σας που τους κάνετε. Τι κάνετε τώρα; Τώρα λέτε το εξής: δημιουργούμε για τις τράπεζες το πεδίο για να λειτουργούν καλά στο νέο σύστημα, στα νέα διεθνή λογιστικά πρότυπα και φορτώνουμε όλο το βάρος στο ΙΚΑ, δηλαδή στον Έλληνα φορολογούμενο. Αυτή είναι η μεταρρύθμιση. Και από πάνω τσακίζουμε όσο μπορούμε το συνδικαλιστικό κίνημα των τραπεζοϋπαλλήλων για να το παραλάβουν οι γαμπροί, να παραλάβουν τις νέες τράπεζες με ένα τσακισμένο συνδικαλιστικό κίνημα. Αυτό κάνετε, αυτή είναι η ουσία. Και για να μη λέει ο κόσμος και απορεί τι ακριβώς συμβαίνει πρέπει να μάθει το εξής ο κόσμος, ότι αυτό είναι το προοίμιο. Είναι η εισαγωγή της πολιτικής σας. Το κύριο μέρος είναι αργότερα. Και ποιο είναι το κύριο μέρος; Είναι η ελαστικοποίηση του ωραρίου. Είναι το διευθυντικό δικαίωμα. Είναι η απελευθέρωση του ωραρίου στους μικροεμπόρους, μικροεπιχειρηματίες. Εκεί δηλαδή στον ιδιωτικό τομέα όπου πραγματικά υπάρχουν μεσαιωνικές διαδικασίες λειτουργίας, όπου δεν ισχύουν οι νόμοι. Και αντί να χτυπήσουμε εκεί, να ισχύσουν νόμοι και κανόνες, τι λέμε; Λέμε σε αυτόν που εργάζεται στο σούπερ μάρκετ και που δουλεύει δέκα με δώδεκα ώρες, πληρώνεται για πέντε-έξι ώρες και ασφαλίζεται μόνο για τέσσερις ώρες, του λέμε, από εδώ και πέρα να έχει το δικαίωμα και του αφεντικό σου να σε καλεί το πρωί και να σου λέει «θα δουλέψεις σήμερα δεκαπέντε ώρες και αύριο θα δούμε, μπορεί να δουλέψεις πέντε ώρες». Και αυτό να είναι δικαίωμα του διευθυντή. Εκεί είναι η ουσία. Και βέβαια ο κ. Αλογοσκούφης λέει ότι θέλει να τον σεβαστούμε γιατί αυτά που λέει είναι αξιόπιστα. Πώς θα να το σεβαστούμε; Πριν από λίγες μέρες έλεγε ότι δεν υπάρχει θέμα ασφαλιστικού να ανοίξουμε τώρα. Χθες μας λέει ότι ανοίγει το ασφαλιστικό.
Να, λοιπόν, τα μαντάτα! Φορτώνουμε το ΙΚΑ με τα χρέη και με τα ελλείμματα, δεν μπορεί να αντέξει το ΙΚΑ και θα έρθουμε τώρα να πούμε ότι αφού δεν μπορεί να αντέξει το ΙΚΑ πρέπει να αλλάξουμε κάποια πράγματα στο ασφαλιστικό. Τι να αλλάξουμε; Να αυξήσουμε τα όρια συνταξιοδότησης, να μειώσουμε τις συντάξεις και να μειώσουμε τις παροχές. Αυτή είναι η πολιτική.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Όχι ένα λεπτό, κλείστε, κύριε συνάδελφε.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΑΛΑΓΙΑΝΝΗΣ: Ένα λεπτό, γιατί και άλλοι μίλησαν παραπάνω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Δεν μίλησε κανένας παραπάνω.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΑΛΑΓΙΑΝΝΗΣ: Λέτε ότι έχετε μαζί σας την κοινωνία. Όταν την κοινωνία τη ρωτάτε «θέλετε μεταρρυθμίσεις;», «ναι», λέει η κοινωνία. Ρωτήστε, όμως: «Θέλετε να χτυπήσουμε τους τραπεζοϋπαλλήλους και να πληρώσετε εσείς τα ελλείμματα των τραπεζών;». Τότε θα πουν «ναι»; «Θέλετε εσείς να πληρώσετε τα ελλείμματα του ΟΤΕ από το ασφαλιστικό;». Θα πουν «ναι»; «Θέλετε να χτυπήσουμε τα ασφαλιστικά σας δικαιώματα;». Θα πουν «ναι»; Γιατί, λοιπόν, υποτιμάτε την κοινωνία;
Η πολιτική σας είναι πολιτική αντιλαϊκή και θα μας βρει απέναντι εφ’ όλης της ύλης.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Το λόγο έχει ο κ. Κωστόπουλος.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, το συζητούμενο νομοσχέδιο στοχεύει αφ΄ ενός μεν στην επίλυση των ζωτικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Κεφαλαιαγορά, αφ΄ετέρου δε στην αποκατάσταση της αξιοπιστίας του χρηματιστηρίου, το οποίο αναμφίβολα είχε απαξιωθεί στα μάτια των επενδυτών ιδιαίτερα στη διετία 1999-2001 συνεπεία των απροκάλυπτων παρεμβάσεων των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Και είχαν μάλιστα ως τραγική κατάληξη την απώλεια 35.000.000.000.000 δραχμών. Αυτό, κύριες και κύριοι συνάδελφοι, να μην το ξεχνάτε.
Και βλέπω ότι επισταμένως δεν αναφέρεστε στο πενθήμερο των συζητήσεων ούτε για ένα λεπτό στο νόμο περί Κεφαλαιαγοράς, διότι ασφαλώς αισθάνεστε ενοχή. Προκειμένου, όμως, να αισθάνεστε ενοχή, καλύτερα είναι να ζητήσετε δημόσια συγγνώμη από τον ελληνικό λαό, διότι τον σύρατε με την πολιτική σας όχι στο Χρηματιστήριο Αξιών. Δεν χάθηκαν τα λεφτά στο Χρηματιστήριο Αξιών, χάθηκαν στον τζόγο της Σοφοκλέους που είχατε στήσει εσείς. Και θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι αυτός ο «κολασμένος ναός των καπιταλιστών» -έτσι έλεγαν οι σοσιαλιστές το χρηματιστήριο κάποτε- επί των ημερών σας έγινε ένας πάνσεπτος οίκος προσευχής και κλοπής και εκεί ξημεροβραδιάζατε από το πρωί έως το βράδυ.
Και θα πρέπει να δώσουμε και μια απάντηση, διότι κάποιος διατύπωσε εδώ το ερώτημα ποια οικογένεια κέρδισε. Δεν έχει σημασία ποιος κέρδισε, αγαπητοί συνάδελφοι, σημασία έχει μόνο ποιος έσπρωξε τον κόσμο που δεν είχε ιδέα από το χρηματιστήριο στον τζόγο της Σοφοκλέους με αποτέλεσμα ένα εκατομμύριο τριακόσιες χιλιάδες νοικοκυριά να χάσουν το πορτοφόλι τους. Αυτό το έργο, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, είναι δικό σας, φέρει τη δική σας υπογραφή.
Κύριε Πρόεδρε, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με το νομοσχέδιο αυτό θωρακίζει και αναβαθμίζει την Κεφαλαιαγορά και δημιουργεί ένα σύγχρονο, αποτελεσματικό και ισορροπημένο θεσμικό πλαίσιο για την προσέλκυση και προστασία των επενδυτών. Περαιτέρω, με πρωτοβουλία της Κυβέρνησης Καραμανλή διασφαλίζεται ο δημόσιος και κοινωνικός χαρακτήρας του ασφαλιστικού προβλήματος των πιστωτικών ιδρυμάτων και ρυθμίζονται θέματα εθελουσίας αποχώρησης προσωπικού του ΟΤΕ. Και τα δύο αυτά μέτρα υπαγορεύονται από ευρύτερους λόγους δημοσίου συμφέροντος. Αποσκοπούν στην εύρυθμη λειτουργία του τραπεζικού συστήματος, των τηλεπικοινωνιών, στην προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων και στη διασφάλιση των συνταξιοδοτικών τους ωφελημάτων. Το οποιοδήποτε κόστος από την άμεση και επιτακτική επίλυση των προβλημάτων αυτών είναι αναμφίβολα πολύ ολιγότερο από το όφελος του μέλλοντος, δηλαδή την αναδιοργάνωση των μονάδων αυτών και τη δρομολόγησή τους σε αναπτυξιακές δραστηριότητες και ανταγωνιστικές προσπάθειες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μας ρωτάτε επισταμένως: Ποιος πληρώνει το κόστος; Απάντηση: «Το κράτος αναλαμβάνει την κάλυψη των ελλειμμάτων των ταμείων που εντάσσονται σταδιακώς στο ΙΚΑ – ΕΤΕΑΜ». Ποιος τα λέει αυτά; Το άρθρο 4 παράγραφος 3 του ν. 3029/2002. Ποιος είναι αυτός ο νόμος; Βλέπε ΠΑΣΟΚ. Μας ρωτάτε: Θα αυξήσετε τις εισφορές, τα όρια ηλικίας; Θα μειωθούν οι συντάξεις; Απάντηση: Διαβάστε παρακαλώ τα άρθρα 1, 2, 3 του ν. 3029/2002, για να δείτε ποιος τα έκανε αυτά, ποιος έκανε αύξηση των ορίων ηλικίας, ποιος επιβάλλει αύξηση εισφορών. Βλέπε ΠΑΣΟΚ.
Μας λέτε πως φορτώνουμε το ΙΚΑ με ελλείμματα. Απάντηση: «Οι οφειλές του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ αποδίδονται στο ΕΤΕΑΜ μέχρι 31/12/2003,» άρθρο 6, παράγραφος 12 του ν. 3029. Ακόμα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, χρωστάτε τα λεφτά που πήρατε από το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ. Δεν τα δώσατε στο ταμείο το οποίο ιδρύσατε, στο οποίο ασφαλώς στις 8 του Μάρτη δεν είχε ούτε γραφεία. Δύο δισεκατομμύρια πήρατε από το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ και δεν τα δώσατε στο ΕΤΕΑΜ.
Τι έλεγε ο Πρόεδρος της ΟΤΟΕ το Μάιο του 2004; «Εμείς συμφωνούμε να πάνε όλοι στο ΙΚΑ, δηλαδή και οι υπόλοιποι, με την προϋπόθεση ότι θα συσταθεί το Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης Τραπεζών, το ΕΤΑΤ. Η θέση μας για την ίδρυση του ΕΤΑΤ είναι η μόνη λύση.» Σήμερα τι λέει ο Πρόεδρος της ΟΤΟΕ; Ακριβώς τα αντίθετα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το ασφαλιστικό είναι μέγα θέμα. Τον Απρίλιο του 2001 αποτολμήσατε να το αγγίξετε, αλλά μπροστά στη «θύελλα» της γενικής απεργίας κάνατε πίσω. Το 2002 φτιάξατε ένα μίνι ασφαλιστικό με ημίμετρα. Είναι ο ν. 3029. Η αναλογιστική μελέτη της ΓΣΕΕ που δημοσκοπήθηκε το 2005 μιλάει για κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος. Ζητήθηκε διάλογο από την Κυβέρνηση. Τον αποδέχθηκε η Κυβέρνηση. Κατηγορήσατε τότε τη ΓΣΕΕ ότι «στρώνει το χαλί» στη Νέα Δημοκρατία να ανοίξει το ασφαλιστικό.
Τώρα που η Κυβέρνηση προχωρά, το ΠΑΣΟΚ συστρατεύεται με τη συντήρηση των δήθεν κεκτημένων. Είσθε «αγκυροβολημένοι» στο χθες γιατί, όπως δεν τολμήσατε το 2001, όπως δεν τολμήσατε το 2002, δεν τολμάτε και το 2005 και μάλιστα προσέρχεστε εδώ, σ’ αυτό το Βήμα, χωρίς καμία πρόταση για την αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών και όχι μόνο αυτό. Δεν αποδεικνύεται μόνο η πενία των πολιτικών σας επιχειρημάτων, αλλά κατεργάζεστε και τέχνες. Συστρατεύεστε πίσω από τροπολογίες οι οποίες το μόνο που κάνουν είναι να δείχνουν την πολιτική σας ένδεια από τις πολιτικές σας θέσεις.
Κύριε Πρόεδρε, τελειώνω, αλλά θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι στον ΟΤΕ από το 1996 μέχρι το 2001 έγιναν έξι εθελούσιες έξοδοι. Έφυγαν οκτώ χιλιάδες εκατόν εξήντα επτά άτομα και δόθηκαν 186.000.000 για πληρωμή εισφορών, 125.000.000 ευρώ για μπόνους και καταβλήθηκε ολόκληρο το προσυνταξιοδοτικό κόστος. Έκτοτε, το 2001 χρηματοδοτήθηκε το ΤΑΠ, το ταμείο του ΟΤΕ, με 95.000.000, το 2002 με 289.000.000, το 2003 με 201.000.000, σύνολο πενταετίας 1.125.000.000. Το ερώτημα είναι ένα: Ποιος τα πλήρωσε αυτά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Δεν τα πλήρωσε ο ελληνικός λαός;
Τελειώνω, αλλά πραγματικά, τα ψεύδη δεν έχουν τέλος εδώ. Γνωρίζετε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι όλα τα ταμεία των τραπεζών είναι στο ΙΚΑ εκτός από της ΑΤΕ, της Εθνικής Τράπεζας και διακοσίων ογδόντα οκτώ υπαλλήλων της πρώην ΕΤΒΑ. Κατά συνέπεια, τι θα πληρώσει το ελληνικό δημόσιο, εφόσον είναι ήδη στο ΙΚΑ; Αν μιλάτε για την επικουρική σύνταξη, τότε με συγχωρείτε πάρα πολύ, αλλά ψεύδεστε, διότι γνωρίζετε ότι η χρηματοδότηση της επικουρικής σύνταξης είναι διμερής, ο εργοδότης και ο εργαζόμενος. Κατά συνέπεια, όλα αυτά που λέτε δεν έχουν καμία σχέση με το νομοθέτημα. Εμείς προχωράμε, εσείς μπορείτε να περιμένετε το επόμενο τρένο.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ο κ. Χάιδος έχει το λόγο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΑΪΔΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρία και κύριοι συνάδελφοι, προεκλογικά η Νέα Δημοκρατία καλλιέργησε προσδοκίες για καλύτερες μέρες, έδινε υποσχέσεις για αύξηση των εισοδημάτων, αναλάμβανε δεσμεύσεις για την πάταξη της διαφθοράς, για την αντιμετώπιση της διαπλοκής και για την ενίσχυση της διαφάνειας. Βλέπετε, τότε όλα ήταν εύκολα. Έφθαναν μόνο τα λόγια και οι λαϊκιστικές εικόνες, αρκούσαν οι καταγγελτικοί «κεραυνοί» για να παρασυρθούν οι πολίτες. Φορώντας τη μάσκα του Λούθηρου και κραδαίνοντας τη ρομφαία της κάθαρσης αποκρύψατε τις πραγματικές σας προθέσεις και κατορθώσατε να υφαρπάξετε την ψήφο του ελληνικού λαού.
Αλλά όπως λέει και ο Ουγκώ «το ψέμα φέρνει λουλούδια», σαν τους Χούπηδες που είχαμε τελευταία, «αλλά ποτέ καρπούς». Και δεκαέξι μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας, η Νέα Δημοκρατία αντί για τους καρπούς που έταξε προσπαθεί να παραπλανήσει τους πολίτες προσφέροντας τους τους λωτούς της λησμονιάς. Όμως η πατρίδα μας δεν είναι η χώρα των λωτοφάγων και οι Έλληνες είναι οι απόγονοι του Οδυσσέα. Έχουν και μνήμη και κρίση και όραση και συναίσθηση της ευθύνης. Και τώρα που ήρθε η ώρα των έργων έπεσαν οι μάσκες της υποκρισίας και αποκαλύφθηκε το πραγματικό σκληρό πρόσωπο της Δεξιάς. Τώρα που τα φιλολαϊκά προσωπεία έλιωσαν, οι πολίτες βλέπουν το αληθινό κοινωνικά ανάλγητο πολιτικό πορτραίτο της νεοφιλελεύθερης Νέας Δημοκρατίας.
Γιατί δεκαέξι μήνες μετά, οι συμπατριώτες μας βιώνουν αντί για την προστασία των ανθρώπινων συνθηκών δουλειάς, την εργασιακή βαρβαρότητα με την απελευθέρωση του ωραρίου, με τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας -βλέπε κατάργηση του οχταώρου- και με τη σκληρή εκμετάλλευση των εργαζομένων. Αντί για τον παράδεισο των καλύτερων καιρών ζουν την κόλαση της ανέχειας αφού η ανεργία αυξάνεται και η ακρίβεια καλπάζει ανενόχλητη. Αντί για την κοινωνική ευαισθησία βιώνουν την κοινωνική σκληρότητα με αύξηση των ορίων ηλικίας για συνταξιοδότηση, με μείωση των συντάξεων, με αύξηση του χρόνου εργασίας για κατοχύρωση έστω και πενιχρής σύνταξης. Αντί για πάταξη της διαφθοράς ζήσαμε την απαλλαγή αυτών που χρησιμοποίησαν πλαστά και εικονικά τιμολόγια. Αντί για αντιμετώπιση της διαπλοκής βλέπουμε τη συνεργασία με τους καταγγελλόμενους ως χθες νταβατζήδες και εθνικούς προμηθευτές.
Όμως την ίδια ώρα που τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα και οι αδύναμοι γογγύζουν κάτω από την πίεση των προβλημάτων που επιφέρει η πολιτική της Νέας Δημοκρατίας, οι άλλοι, οι λίγοι, οι έχοντες και κατέχοντες, τρίβουν τα χέρια τους. Επιχαίρουν γι’ αυτά που κερδίζουν, γι’ αυτά που τους χαρίζει η νεοφιλελεύθερη συντηρητική σημερινή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Αναφέρομαι στους εφοπλιστές με τα μονοπύθμενα, στους ακτοπλόους με την ανοχή για τις άγονες γραμμές, στους φαρμακοβιομήχανους με την αύξηση της τιμής των φαρμάκων, στους ιδιοκτήτες των αλυσίδων πολυκαταστημάτων με την απελευθέρωση του ωραρίου, στους αερητζήδες και τους μεταπράτες που παίρνουν αντί πινακίου φακής τα αγροτικά προϊόντα από τους παραγωγούς και κερδίζουν πολλαπλάσια πωλώντας τα πανάκριβα στους καταναλωτές.
Κορυφαία απόδειξη της ακύρωσης των εξαγγελιών της Κυβέρνησης αποτελούν οι ρυθμίσεις που συζητούμε σήμερα για το ασφαλιστικό των τραπεζών με το οποίο ανοίγει συνολικά το ασφαλιστικό ανατρέποντας βασικές κατακτήσεις και αφαιρώντας ώριμα ασφαλιστικά δικαιώματα, ακυρώνοντας έτσι και τις πρόσφατες διακηρύξεις του Πρωθυπουργού στην Έκθεση της Θεσσαλονίκης.
Και αυτό το κάνει η Κυβέρνηση με αυταρχικότητα αφού δεν έγινε διάλογος. Το κάνει με αντισυνταγματικές ρυθμίσεις αφού παραβιάζει ισχύουσες συλλογικές συμβάσεις, το κάνει χαρίζοντας ταυτόχρονα στις υπερκερδοφόρες τραπεζιτικές επιχειρήσεις, στους τραπεζίτες και στους σημερινούς και αυριανούς ιδιοκτήτες του ΟΤΕ εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ, απαλλάσσοντάς τους από τις υποχρεώσεις τους και τις οφειλές τους απέναντι στα ασφαλιστικά ταμεία. Και μεταφέρει προκλητικά το δυσβάσταχτο βάρος αυτού του μεγάλου ποσού στο ΙΚΑ, στον προϋπολογισμό, στο κοινωνικό σύνολο, στον Έλληνα φορολογούμενο.
Και για να παραπλανήσετε για άλλη μια φορά την κοινωνία, καταφεύγετε στην προσφιλή αλλά γνωστή τακτική του διαίρει και βασίλευε. Προβάλλετε ως άλλοθι την ανάγκη αντιμετώπισης της ασφαλιστικής πανσπερμίας, αλλά την διαιωνίζετε. Χρησιμοποιείτε ως πρόσχημα την ανάγκη εξομάλυνσης του επιπέδου των συντάξεων αλλά θα μειώσετε και τις πενιχρές συντάξεις αφού φορτώνετε στους ασφαλισμένους του ΙΚΑ χωρίς αναλογιστικές μελέτες τις υποχρεώσεις των τραπεζών.
Ισχυρίζεστε ότι πολεμάτε τα ρετιρέ, αλλά την ίδια ώρα στρατοπεδεύετε στις επαύλεις της Κηφισιάς και της Εκάλης που οι προνομιούχοι ιδιοκτήτες τους τραπεζίτες, εφοπλιστές, βιομήχανοι πανηγυρίζουν για τα κέρδη που τους τα πολλαπλασιάζετε με την πολιτική σας.
Επιχαίρετε ότι συμφωνεί και ο πρώην Πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης. Αυτό ήταν αναμενόμενο, αφού την πολιτική του της περιόδου 1993 συνεχίζετε. Όμως λησμονείτε και αποκρύπτετε ότι με την πολιτική αυτή ο λαός διαφωνεί και γι’ αυτό αποδοκίμασε τον κ. Μητσοτάκη το 1993.
Έτσι, λοιπόν, θα καταδικάσει και την πολιτική της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας τώρα.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε και για την οικονομία του χρόνου.
Ο κ. Γιαννάκης έχει το λόγο.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το ότι μετά τα μεσάνυχτα συνεχίζεται αυτή η συζήτηση και το ότι έχουμε εγγραφεί περίπου εκατό ομιλητές δείχνει και τη σημασία του νομοσχεδίου και των τροπολογιών, αλλά και το ότι η κοινωνία αγωνιά για τα μεγάλα ζητήματα, που σήμερα συζητούμε σε αυτήν την Αίθουσα μέσα από το νομοσχέδιο που προτείνει η Κυβέρνηση.
Και το παρόν, λοιπόν, νομοσχέδιο κινείται σε αυτήν την κατεύθυνση, ώστε να αντιμετωπίσει, εκτός των άλλων, τα τρία αυτά μεγάλα θέματα. Τη λειτουργία της Κεφαλαιαγοράς, την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του ΟΤΕ και το ασφαλιστικό των τραπεζών.
Οι διατάξεις για την Κεφαλαιαγορά έρχονται να θωρακίσουν τη λειτουργία του Χρηματιστηρίου και να ενισχύσουν την εμπιστοσύνη των επενδυτών. Το Χρηματιστήριο στο εξής θα είναι ελεύθερο να καθορίζει ποιες αγορές θα έχει.
Ενισχύουμε την ανεξαρτησία και την αυτοχρηματοδότηση των δραστηριοτήτων της Κεφαλαιαγοράς. Αναμορφώνουμε το καθεστώς λειτουργίας των ΕΛΔΕ. Ρυθμίζουμε θέματα σχετικά με την εκκαθάριση χρηματιστηριακών εταιρειών, ώστε να διασφαλίζονται καλύτερα τα συμφέροντα των επενδυτών.
Έτσι κλείνουμε μία-μία τις πληγές του 1999-2000, μια περίοδος κατά την οποία συντελέστηκε το μεγαλύτερο έγκλημα που έγινε ποτέ στην πατρίδα μας σε βάρος ολόκληρης της κοινωνίας και της οικονομίας, ένα έγκλημα που μετέφερε 35.000.000.000.000 δραχμές από ενάμισι εκατομμύριο μικροεπενδυτές στις τσέπες ελαχίστων. Ένα έγκλημα που έχει φέρει σε τραγικά αδιέξοδα την αγορά και την οικονομία. Ένα έγκλημα που άφησε πίσω του αυτοκτονίες, διάλυση οικογενειών, χρεοκοπίες επιχειρήσεων. Ένα έγκλημα που πότισε την ελληνική κοινωνία με τη νοοτροπία του τζόγου, του εύκολου πλουτισμού, του μαύρου χρήματος. Ένα έγκλημα που φέρει την υπογραφή και τη σφραγίδα «ΠΑΣΟΚ». Ένα έγκλημα που θα σας ακολουθεί σαν σκιά για όλη τη μετέπειτα πολιτική σας πορεία.
Ακόμη κι αν κάνετε δεκτές τις προτάσεις του κ. Χρυσοχοΐδη για αλλαγή συμβόλων και ονόματος, δεν θα μπορέσετε να σβήσετε από τη μνήμη του ελληνικού λαού τις τεράστιες ευθύνες σας. Ούτε η συστηματική απαξίωση και πολιτική εξαφάνιση του ενός εκ των πρωτεργατών του δράματος, του κ. Παπαντωνίου, μπορεί να σβήσει αυτήν την εικόνα.
Αυτή η προσπάθειά σας δείχνει από μόνη της τη μεγάλη σας ενοχή. Και είναι πολιτική υποκρισία και μικροψυχία όλοι εσείς, που συνωστιζόσασταν έξω από τα γραφεία του κ. Παπαντωνίου για να έχετε την εύνοιά του, σήμερα να προσπαθείτε να τον θάψετε πολιτικά. Είστε όλοι συνυπεύθυνοι και πάνω απ’ όλους ο ίδιος ο Πρόεδρός σας, ο οποίος όλα αυτά τα χρόνια και συμμετείχε στην κυβέρνηση και κορυφαίος Υπουργός ήταν και δεν είπε λέξη για όλα αυτά.
Ερχόμαστε στο θέμα του ΟΤΕ. Η συμφωνία μεταξύ διοίκησης και εργαζομένων είναι μία θετική εξέλιξη, που θα πρέπει όλοι να χειροκροτούμε. Δυστυχώς, και εδώ η Αξιωματική Αντιπολίτευση έδειξε το πραγματικό της πρόσωπο. Στην αρχή ψευδώς ισχυρίστηκε ότι δεν γνώριζε το κείμενο της συμφωνίας. Στη συνέχεια, όταν αποκαλύφθηκε ότι πολύ καιρό πριν ήταν ενημερωμένη, το ΠΑΣΟΚ επιτέθηκε στα ίδια του τα συνδικαλιστικά στελέχη του ΟΤΕ. Αποκαλύφθηκε και στο θέμα της εθελουσίας εξόδου στον ΟΤΕ η πολιτική γύμνια, η απουσία θέσεων και επιχειρημάτων, η ιδεολογική σύγχυση, ο συντηρητικός κατήφορος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Παρά τους εκφοβισμούς από τα κομματικά σας όργανα και παρά τις απειλές και προσπάθειες χειραγώγησης των εκπροσώπων των εργαζομένων, αποδείχθηκε στην πράξη ότι μπορεί να υπάρξει συναίνεση και στην οικονομία. Κατά την άποψή μου, αυτό είναι το μεγαλύτερο κέρδος από τη συμφωνία του ΟΤΕ.
Η συμμετοχή του δημοσίου στο κόστος της εθελουσίας εξόδου ανέρχεται στο 20%, δηλαδή στο 4% των μετοχών του ΟΤΕ, που θα παραχωρηθούν στο ΤΑΠ-ΟΤΕ, το ασφαλιστικό ταμείο που εγγυάται το ίδιο το δημόσιο.
Από τη μεγάλη αυτή διαρθρωτική αλλαγή δημιουργούμε έναν ανταγωνιστικότερο ΟΤΕ με άμεσο όφελος για το δημόσιο και τον προϋπολογισμό και με σημαντική βελτίωση των προοπτικών για την οικονομία και τις αποκρατικοποιήσεις.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η αγορά που λειτουργεί ακηδεμόνευτα είναι η μόνη που μπορεί αυθεντικά να αξιολογήσει τις όποιες οικονομικές συμφωνίες. Και στην προκειμένη περίπτωση επιβράβευσε τη συμφωνία στον ΟΤΕ.
Από την έναρξη του διαλόγου και μέχρι τη συμφωνία η μετοχή του ΟΤΕ σημείωσε αύξηση 25%, μία αύξηση που υπερκαλύπτει το κόστος του 4% των μετοχών για το δημόσιο.
Να έλθουμε στο άλλο μεγάλο θέμα, το ασφαλιστικό. Αμφιβάλλει κανείς σε αυτήν την Αίθουσα ότι αν η Κυβέρνηση δεν έπαιρνε τη σημερινή πρωτοβουλία να καταθέσει στη Βουλή τη ρύθμιση για το ασφαλιστικό των τραπεζών, η Εμπορική και η Αγροτική θα οδηγούνταν με μαθηματική ακρίβεια σε χρεοκοπία; Ποιος αλήθεια έφερε αυτές τις δύο αυτές τράπεζες στη σημερινή τραγική τους κατάσταση; Πώς λειτούργησαν οι διοικήσεις του Στουρνάρα και του Λάμπρου όλο αυτό το διάστημα; Κακοδιαχείριση, σπατάλη, κομματισμός.
Οι δύο τράπεζες είχαν μετατραπεί σε παραμάγαζα του κόμματος. Η Εμπορική μόνο το 2002 έγραψε ζημιές, όχι στα αποτελέσματα χρήσης, αλλά στο μετοχικό κεφάλαιο 750.000.000 ευρώ. Η περίφημη αλλαγή στο σήμα της Εμπορικής σε λατινικούς χαρακτήρες στοίχισε 10 δισεκατομμύρια δραχμές. Το μεγάλο φαγοπότι σε όλο του το μεγαλείο. Και εδώ υπάρχουν μεγάλες ευθύνες στους εκπροσώπους των εργαζομένων και στις δύο τράπεζες όλων των βαθμίδων και παρατάξεων.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Ήταν στο Διοικητικό Συμβούλιο της Τράπεζας ο κ. Ανδρέας Μπεκιάρης.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ: Δεν πρέπει, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε αυτή την Αίθουσα να χαϊδεύουμε κανένα αυτί. Πού ήταν οι συνδικαλιστές όταν οι διοικήσεις της Αγροτικής και Εμπορικής βούλιαζαν τα ασφαλιστικά τους ταμεία και τις τράπεζες; Γιατί δεν αντιδρούσαν; Ποιο το αποτέλεσμα των απεργιών τους τώρα; Γιατί οι ιδιωτικές τράπεζες όλο αυτό το διάστημα λειτουργούσαν; Γιατί μόνο η Εμπορική, η Εθνική και η Αγροτική ήταν κατά κύριο λόγο κλειστές; Έχασαν, ναι ή όχι, τρεις μεγάλες κρατικές τράπεζες από την πολυήμερη απεργία; Κέρδισαν, ναι ή όχι, οι ιδιωτικές και οι κύριοι μέτοχοί τους, οι τραπεζίτες; Γιατί ο κ. Τσουκαλάς δεν έπεισε τους συναδέλφους του στην ιδιωτική τράπεζα που εργάζεται να κατεβάσουν τα ρολά;
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Μην λέτε ανακρίβειες.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ: Είτε έμμεσα είτε άμεσα ποια συμφέροντα εξυπηρέτησε; Τι λέει το ΠΑΣΟΚ για όλα αυτά; Τι έχει μείνει στην ελληνική κοινωνία απ’ όλη τη συζήτηση ως θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης; «Ψηφίζουμε την τροπολογία Έβερτ». Αμηχανία, απουσία θέσεων, αντικρουόμενες απόψεις, σύγχυση, πολιτική ένδεια.
Κυρίες και κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., η τροπολογία Έβερτ είναι σε πλήρη αρμονία με την κυβερνητική πρωτοβουλία. Τόσο ο κ. Αλογοσκούφης όσο και το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους στην έκθεσή του επισημαίνουν ότι καμία επιβάρυνση δεν θα υπάρξει στον κρατικό προϋπολογισμό. Αντίθετα, δημιουργούμε με αυτήν την τροπολογία συνθήκες ίσου ανταγωνισμού για όλες τις τράπεζες. Και φυσικά αυτό είναι που κάποιους ενοχλεί.
Κλείνοντας, θέλω να πω ότι στηρίζουμε αυτές τις τροπολογίες. Στηρίζουμε το κατατεθέν νομοσχέδιο, γιατί πιστεύουμε ότι βάζει τέρμα στις στρεβλότητες της αγοράς, προωθεί την ανταγωνιστικότητα τόσο στον ΟΤΕ όσο και στις κρατικές τράπεζες και δημιουργεί ίσες ευκαιρίες για όλους.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Γιαννάκη.
Ο κ. Βαρβιτσιώτης.
Απών. Διαγράφεται.
Ο κ. Έξαρχος έχει το λόγο.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΕΞΑΡΧΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδέλφοι, το τελευταίο διάστημα η Νέα Δημοκρατία με περίτεχνους επικοινωνιακούς χειρισμούς προσπαθεί να πείσει τους Έλληνες πολίτες, να πείσει την ελληνική κοινωνία, ότι κάνει αλλαγές, ότι προωθεί δήθεν μεγάλες μεταρρυθμίσεις, ότι προωθεί δήθεν μεγάλες τομές.
Το βέβαιο αποτέλεσμα, όμως, είναι να έχουμε στασιμότητα στην οικονομία, μείωση των ρυθμών ανάπτυξης, μείωση των εισοδημάτων και σε κάθε περίπτωση τη δημιουργία ενός κλίματος αβεβαιότητας και ανασφάλειας για το μέλλον.
Η πολιτική της ήπιας προσαρμογής εγκαταλείπεται. Τα φορολογικά βάρη έρχονται κάθε μέρα να προστεθούν στις πλάτες των Ελλήνων πολιτών και εύλογα δημιουργούνται ερωτηματικά. Έχει καμία σχέση η πρόσφατη χρυσή συμφωνία του ΟΤΕ με τη μεταρρύθμιση; Υπηρετεί στόχους αναπτυξιακούς στη χώρα; Όχι βεβαίως! Το σίγουρο αποτέλεσμα είναι να εξυπηρετηθούν συμφέροντα των μετόχων και μιας μικρής ομάδας εργαζομένων του ΟΤΕ.
Αυτό, όμως, δεν είναι μεταρρύθμιση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Αυτό είναι «μετά αρίθμηση» είναι αύξηση των βαρών στις πλάτες των Ελλήνων φορολογουμένων.
Αυτή είναι η ουσία της συγκεκριμένης ρύθμισης για τον ΟΤΕ. Αυτό δεν είναι μάχη εναντίον των «ρετιρέ», κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτό είναι εξυπηρέτηση ολίγων.
Είναι σαφές -και δεν το λέμε μόνο εμείς, πολλοί ισχυρίζονται στη χώρα, το λέει και το Κομμουνιστικό Κόμμα, το λέει και ο Συνασπισμός- ότι αυτή η Κυβέρνηση δεν έχει σχέδιο, δεν έχει πολιτική. Κάνει ερασιτεχνικούς και αδέξιους χειρισμούς που το μόνο βέβαιο αποτέλεσμα είναι να δυσκολεύουν τη ζωή των εργαζομένων και ιδιαίτερα των συνταξιούχων. Όσο είναι βέβαιο ότι η Κυβέρνηση δεν έχει ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο, άλλο τόσο είναι βέβαιο ότι, ανεξάρτητα από τη ρητορεία για την προστασία των εισοδημάτων των συνταξιούχων, για τη βελτίωση του επιπέδου της ποιότητας ζωής των Ελλήνων πολιτών, ότι υπηρετούνται, μ’ αυτές τις πολιτικές που ζούμε το δεκαπεντάμηνο, συγκεκριμένα συμφέροντα. Αν θέλαμε να βάλουμε ένα τίτλο στις κυβερνητικές ενέργειες του τελευταίου δεκαπεντάμηνου, θα λέγαμε ότι η Κυβέρνηση με τις ενέργειές της παίρνει πολλά από πολλούς και δίνει πάρα πολλά σε λίγους.
Αυτή είναι η ουσία της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας. Αρκούν δύο, τρία παραδείγματα: Ποια ήταν η πρώτη ενέργεια που έκανε η Κυβέρνηση μόλις ανέλαβε την ευθύνη της διακυβέρνησης; Να αυξήσει τις τιμές των φαρμάκων και στη συνέχεια να καταργήσει τη λίστα, δήθεν στο όνομα της εξυπηρέτησης των συμφερόντων της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας. Το αποτέλεσμα; Δυσβάσταχτο βάρος στις πλάτες των Ελλήνων πολιτών και ιδιαίτερα των συνταξιούχων. Στη συνέχεια έκανε μεταρρύθμιση –έτσι την ονόμασε- στη φορολογία. Το αποτέλεσμα; Μείωση των φορολογικών συντελεστών όχι για τις επιχειρήσεις, αλλά για τους επιχειρηματίες.
Και σας ρωτάμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι: Γιατί δεν κάνετε μεταρρύθμιση ή αλλαγές στην αγορά των αγροτικών προϊόντων; Γιατί αφήνετε λίγους μεγαλοεισαγωγείς και μεγαλέμπορους να κερδοσκοπούν και στην κυριολεξία να ξεζουμίζουν τους Έλληνες αγρότες; Γιατί αφήνετε να διευρύνεται η ψαλίδα και το φθηνό σιτάρι να καταλήγει ακριβό ψωμί; Γιατί αφήνετε την ξένη ζάχαρη να βαφτίζεται ελληνική και να κυκλοφορεί ελεύθερα στην αγορά με αποτέλεσμα να δημιουργούνται τεράστια προβλήματα σε όλη την ελληνική βιομηχανία ζάχαρης; Αν προσθέσετε και τις νέες προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, είναι βέβαιο ότι σε όλους τους νομούς, που έχουν ζαχαρουργεία οι επιπτώσεις θα είναι πολύ σοβαρές για τις τοπικές οικονομίες. Εδώ δεν κάνετε μεταρρύθμιση, όμως, θέλετε να κάνετε απελευθέρωση του ωραρίου λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων και βαφτίζετε μεταρρύθμιση την απελευθέρωση του ωραρίου. Θα είναι και αυτό «μετά αρίθμηση», γιατί το μόνο αποτέλεσμα θα είναι να μειωθεί ο αριθμός των εμπορικών καταστημάτων στη χώρα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτές τις δήθεν μεταρρυθμίσεις τις ζει και θα τις ζήσει ο ελληνικός λαός και στο επόμενο διάστημα. Αυτές αποτελούν επιστροφή στο παρελθόν, αποτελούν επιστροφή σε μια πολιτική που δοκιμάστηκε από το 1990 μέχρι το 1993. Και τώρα καταλαβαίνουν -ιδιαίτερα οι Έλληνες συνταξιούχοι- ότι τα προεκλογικά, τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα για βελτίωση των εισοδημάτων, για αύξηση της σύνταξης στον ΟΓΑ, για αύξηση του ΕΚΑΣ το βέβαιο αποτέλεσμα που έχουν μέχρι στιγμής, που θα είναι και ιδιαίτερα επιβαρυντικό και στο μέλλον, είναι να μειώνουν τα εισοδήματά τους.
Είναι αλήθεια ότι η ελληνική κοινωνία έχει ανάγκη από αλλαγές, αλλά αλλαγές που θα διευρύνουν τη δημοκρατία, δεν θα καταργούν συνδικαλιστικά δικαιώματα χρόνων, όπως είναι αυτό των συλλογικών συμβάσεων, αλλαγές που θα διευρύνουν το κράτος πρόνοιας. Και είναι βέβαιο ότι αυτές τις αλλαγές δεν μπορεί να τις προωθήσει η Νέα Δημοκρατία, δεν προωθούνται με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, γι’ αυτό και το καταψηφίζουμε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ, κύριε Έξαρχε.
Ο κ. Μουσιώνης. Απών. Διαγράφεται.
Ο κ. Κολιοπάνος. Απών. Διαγράφεται.
Ο κ. Σκρέκας. Απών. Διαγράφεται.
Η κ. Βάσω Παπανδρέου. Απούσα. Διαγράφεται.
Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Δημήτριος Γαλαμάτης.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΑΛΑΜΑΤΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εκεί που πράγματι κρίνεται ένας πολιτικός, ένα κόμμα, ένας φορέας μιας ιδεολογίας, είναι στο πώς τοποθετείται αλλά και στο πόσο και πώς συμμετέχει στην ιστορία που γράφεται κάθε μέρα γι’ αυτόν τον τόπο.
Στην πατρίδα μας από το 1974 και εντεύθεν υπάρχουν περίοδοι που έχουν τα χαρακτηριστικά καμπής της ιστορίας. Στα τριάντα χρόνια που πέρασαν από τη Μεταπολίτευση και μετά στο πεδίο της πολιτικής συνέβησαν αρκετά γεγονότα που σφράγισαν την εποχή τους και όχι μόνον.
΄’Εχω την άποψη πως οι αλλαγές που σήμερα συζητάμε και όλες αυτές τις μέρες για τον ΟΤΕ, το ασφαλιστικό των τραπεζών, αλλά και όλο το μεταρρυθμιστικό πλέγμα των παρεμβάσεων της Κυβέρνησης, έχει τα χαρακτηριστικά ιστορικής καμπής για τον τόπο μας. Και αυτό γιατί πρώτον, στην Ελλάδα μετά από πολλά χρόνια επιχειρείται με αποφασιστικότητα η εφαρμογή ενός άλλου μοντέλου ανάπτυξης, αλλά και η εμπέδωση μιας άλλης νοοτροπίας και μιας διαφορετικής στάσης απέναντι στο μέλλον των γενιών που έρχονται. Δεύτερον, η κοινωνία προτρέπει και ζητάει γενναίες αποφάσεις. Τρίτον, λαμβάνονται αποφάσεις με γνώμονα το συμφέρον των πολλών και όχι την ευμάρεια των λίγων. Και τέταρτον, και πιο σημαντικό, εμφανίζεται μια Κυβέρνηση μέσα σε δεκαέξι μήνες με συγκεκριμένο σχέδιο γι’ αυτές τις αλλαγές.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ελληνική οικονομία και μαζί της ολόκληρη η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σ΄ ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Απέναντί μας έχουμε ένα σύνορο. Από τη μια η απειλή μιας ασταμάτητα παρακμιακής πορείας, που η ρότα της καθορίζεται από την ανεργία, τα δημοσιονομικά ελλείμματα, τα κρυφά χρέη και τη φτώχεια. Και αυτό γιατί το κρατικοδίαιτο μοντέλο έχει από καιρό ξεπεράσει τα όριά του. Εξάντλησε τον παραγωγικό ιστό της χώρας. Συσσώρευσε ελλείμματα και χρέη. Γέμισε τον τόπο με ανέργους και υποαπασχολούμενους. Δημιούργησε τις προϋποθέσεις για την πιο ακραία διαφθορά και διαπλοκή που γνώρισε ποτέ ο τόπος. Από την άλλη έχουμε την προοπτική ενός νέου αναπτυξιακού μοντέλου, που θα παράγει πλούτο, θα εγγυάται την ισόρροπη ανάπτυξη, θα εξασφαλίζει τις προϋποθέσεις για να αντέξει, αλλά και να πρωταγωνιστήσει η χώρα μας στο κάδρο του ανταγωνισμού.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουμε πρόβλημα. Και το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται με αφορισμούς ούτε με κουτοπονηριές ούτε με ψηφοθηρική πολιτική. Δεν μπορούμε να παρακολουθούμε αμήχανα τις ελπίδες να λιγοστεύουν. Δεν επιτρέπεται να βλέπουμε αδιάφορα τα τρένα να περνούν.
Για την Κυβέρνηση, για όλους εμάς δεν υπάρχει κανενός είδους δίλημμα. Είμαστε αποφασισμένοι να δώσουμε λύση στα ακανθώδη ζητήματα που απασχολούν ή και πρόκειται ακόμη να απασχολήσουν την οικονομία και την κοινωνία. Είμαστε αποφασισμένοι να προχωρήσουμε σε τομές, να αναλάβουμε πρωτοβουλίες, να κάνουμε τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. Κάθε αδράνεια ισοδυναμεί με διεύρυνση των αδιεξόδων. Κάθε συμβιβασμός, κύριε Υπουργέ, σημαίνει περισσότερους κινδύνους για τους συνταξιούχους και τους εργαζομένους. Κάθε αναβολή σημαίνει περαιτέρω υποθήκευση του μέλλοντος.
Το δικό μας σχέδιο για τις μεταρρυθμίσεις ξεδιπλώνεται εδώ και δεκαέξι μήνες μεθοδικά και συγκροτημένα. Το δίλημμα είναι για εσάς, κύριοι συνάδελφοι, είναι για το ΠΑΣΟΚ. Είναι για εσάς που δεν μπορείτε μεταξύ σας να αποφασίσετε τι επιτέλους είστε.
Οι εξελίξεις στον ΟΤΕ, αλλά και στο ασφαλιστικό των τραπεζών αφορούν δύο αλληλένδετα ζητήματα. Τις εργασιακές σχέσεις και το ενδεχόμενο ιδιωτικοποιήσεων. Και τα δύο άπτονται της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας. Τι θέση έχει επ’ αυτών το ΠΑΣΟΚ;
Υπάρχουν, όπως ακούσαμε αυτές τις μέρες, δύο εκδοχές. Η μία εκδοχή του παλαιού ΠΑΣΟΚ που παρά την απλοϊκή γραφικότητά της υιοθετεί ουσιαστικά μια διαιώνιση του κρατισμού της δεκαετίας του 1980. Η άλλη εκδοχή είναι αυτή ενός ΠΑΣΟΚ ιδεολογικά μετεξελιγμένου, που δεν αρνείται τις ιδιωτικοποιήσεις και βλέπει την ανταγωνιστικότητα παρά τη δυσκολία του ως κάτι που συμβάλλει στο κοινό καλό.
Από τη μια ο Πρόεδρος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κινείται σε μια λογική μεταρρυθμίσεων, σε πολλές, όμως, περιπτώσεις ιδιαίτερα στην οικονομία και τα εργασιακά, όπου οι μεταρρυθμίσεις αυτές έχουν ένα κεντροδεξιό, ένα φιλελεύθερο άρωμα, τελικά η Αντιπολίτευση δυσκολεύεται να ακολουθήσει. Από την άλλη το ΠΑΣΟΚ έχοντας κυβερνήσει μια εικοσαετία παραμένει δέσμιο της πολιτικής και των εξαρτήσεών του. Δεν μπορεί να κάνει αντιπολίτευση στον εαυτό του. Έτσι εξηγείται η διγλωσσία η απουσία μπούσουλα, η απουσία ταυτότητας.
Σε αυτήν την ιστορική καμπή, όπως είπα στην αρχή, για την πατρίδα μας καλείται και το ΠΑΣΟΚ, ως θεσμικός παράγοντας του πολιτεύματός μας, το γρηγορότερο δυνατόν να τοποθετηθεί και να διεκδικήσει το μερίδιό του, όχι και τόσο μόνο για το δικό του μέλλον, αλλά κυρίως για το αύριο του τόπου.
Κλείνοντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα ως μια μικρή συμβολή στην προσπάθεια που οφείλει να κάνει το ΠΑΣΟΚ προς την κατεύθυνση αυτή, να σας διαβάσω κάποια πολύ μικρά αποσπάσματα από μια μελέτη του ΙΣΤΑΜΕ, του Ινστιτούτου Στρατηγικών και Αναπτυξιακών Μελετών «Ανδρέας Παπανδρέου» του Ιουνίου του 2004, πέρυσι δηλαδή, που ενδεχομένως να ωθήσει κάποιους συναδέλφους να προβληματιστούν, από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ, και να ξανακοιτάξουν λίγο τις αγορεύσεις τους.
Η μελέτη αναφέρεται στη διαμορφωμένη νοοτροπία της ελληνικής κοινωνίας μέχρι τη στιγμή που γραφόταν, δηλαδή μέχρι τον Ιούνιο του 2004, και πώς οι σχηματισμοί και τα κόμματα θα πρέπει να εισέλθουν στη νέα εποχή, ώστε να καταφέρουν να συμβάλουν στην ανάπτυξη της ευημερίας της κοινωνίας μας. Ουσιαστικά θα αναφέρω αποσπάσματα και προτάσεις από το ινστιτούτο, σκέψεις του ΠΑΣΟΚ, που ουσιαστικά το τροφοδοτεί με πολιτική πρώτη ύλη.
Απόσπασμα πρώτο: «Η στρατηγική της περιχαράκωσης στοιχειοθετείται με μια διαρκή αναφορά σε κεκτημένα εθνικά και συντεχνιακά δικαιώματα, τα οποία κρίνονται εκ προοιμίου δίκαια και αναφαίρετα καθαγιάζοντάς τα στην κοινή γνώμη.
Έτσι για παράδειγμα, η απλή αναφορά σε αξιοκρατικές διαδικασίες αξιολόγησης, που ενδεχομένως να άρουν τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, θεωρείται από τη μεγάλη πλειοψηφία της παραδοσιακής ελληνικής πολιτικής κουλτούρας ως έγκλημα καθοσιώσεως εις βάρος των αναφαίρετων δικαιωμάτων του ελληνικού λαού».
Απόσπασμα δεύτερο: «Η επίτευξη μεγαλύτερης κοινωνικής ισότητας κατανοήθηκε από μεγάλο μέρος του κόσμου ως μία ανακατανομή του πλούτου προς όφελος των μη προνομιούχων. Αυτή η διαδικασία δεν οδήγησε σε παραγωγικές τομές, βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των μη προνομιούχων και άνοδό τους στους θεσμούς διαμεσολάβησης του κράτους. Αντίθετα, ερμηνεύτηκε ως δώρο μιας χαρισματικής και ελεημονούσας εξουσίας, η οποία αποκαθιστά τον αποκλεισμό που εισέπρατταν μέχρι τότε αυτές οι ομάδες από τους διαμεσολαβητικούς θεσμούς».
Απόσπασμα τρίτο και προτελευταίο: «Γεγονός είναι ότι η διαφάνεια εκλαμβάνεται πολλές φορές ως απειλή και υπάρχει ένα κλίμα αδύτου με μακρά παράδοση στην ελληνική Δημόσια Διοίκηση. Γεγονός είναι επίσης ότι η εξουσία του δημόσιου τομέα στην Ελλάδα προστατεύεται από ισχυρούς συντεχνιακούς μηχανισμούς, που έχουν καθιερώσει στην πολιτική μας κουλτούρα την πεποίθηση ότι η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων είναι θεμελιώδες και αναφαίρετο κεκτημένο, το οποίο οι πολιτικοί και η κοινωνία των πολιτών πρέπει να θεωρούν εκ προοιμίου ακλόνητο». Αυτά τα λέει το ΙΣΤΑΜΕ και είναι τα συμπεράσματα της μελέτης για την πολιτική κουλτούρα».
Κλείνω την τοποθέτησή μου με το τελικό συμπέρασμα-πρόταση του ΙΣΤΑΜΕ: «Πρέπει, λοιπόν, να προβλεφθούν πρωτοβουλίες ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης σε ζητήματα πολιτικού πολιτισμού, που αφ΄ενός θα ενισχύσουν τα ερείσματα και την αξιοπιστία της πολιτείας στα πιο εξωστρεφή και ανταγωνιστικά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας και αφ΄ετέρου θα μετριάσουν τις απώλειες και θα άρουν τις επιφυλάξεις και την ανασφάλεια των λιγότερο ανταγωνιστικών στρωμάτων. Στόχος είναι να ξεπεραστούν η διστακτικότητα και το έλλειμμα πολιτικής σε ζητήματα που θα μπορούσαν να αποδώσουν πολιτικό όφελος, ενώ αντιμετωπίζονται σήμερα ως προβλήματα μείζονος πολιτικού κόστους».
Καταθέτω αυτά τα αποσπάσματα στα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Δημήτριος Γαλαμάτης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Εμπρός, λοιπόν, αγαπητοί συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ ξεπεράστε τη διστακτικότητα και το έλλειμμα πολιτικής σε ζητήματα που θα μπορούσαν να αποδώσουν πολιτικό όφελος και όφελος στον τόπο. Παραμερίστε το πολιτικό κόστος.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ κύριε συνάδελφε.
Ο κ. Δεικτάκης έχει το λόγο.
Απών. Διαγράφεται.
Ο κ. Μπόλαρης έχει το λόγο.
ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε.
Κύριοι συνάδελφοι, είναι καιρός που ακούμε να κλίνεται η λέξη το έγκλημα, του εγκλήματος…, σχετικά με το Χρηματιστήριο. Το ακούσαμε και χθες από τον Πρωθυπουργό, το ακούσαμε και σήμερα από όλους σχεδόν τους ομιλητές της Νέας Δημοκρατίας. Τελικά η Νέα Δημοκρατία έχει αναγορευτεί σε οιονεί εισαγγελέα και σε κάθε εμφάνισή της αναφέρεται στο θέμα του Χρηματιστηρίου με τη λέξη έγκλημα. Όμως, αν υπάρχει έγκλημα υπάρχουν εγκληματίες.
Εγκληματίες δεν είναι, κύριε εισηγητά της Πλειοψηφίας, μία πολιτική παράταξη που εκπροσωπεί το 41% σήμερα του ελληνικού λαού. Υπάρχουν θεσμικά όργανα, υπάρχουν θεσμοθετημένα όργανα, συντεταγμένα όργανα στην ελληνική πολιτεία, στην ελληνική δημοκρατία, τα οποία είναι υπεύθυνα για τα εγκλήματα.
Χθες εδώ ο Γιώργος Παπανδρέου άνοιξε για μια ακόμη φορά το δρόμο. Εάν θέλετε να περισώσετε στοιχειωδώς την αξιοπιστία σας και την αξιοπρέπειά σας απέναντι στον ελληνικό λαό, στον οποίο εδώ και πέντε χρόνια μιλάτε για έγκλημα, ορίστε. Σας το είπε χθες απ’ αυτό το Βήμα ο Γιώργος Παπανδρέου. Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα. Πρέπει να τελειώνει αυτή η ιστορία. Γιατί όσο συνεχίζετε το έγκλημα χωρίς να ασχολούμαστε με εγκληματίες, τόσο και η Νέα Δημοκρατία όσο και ο Πρωθυπουργός προσωπικά, χάνουν από την αξιοπρέπειά τους. Εκποιεί την αξιοπρέπειά του ο Πρωθυπουργός, όπως έκανε και χθες το βράδυ απ’ αυτό το Βήμα όταν –το λέω με λύπη μου αυτό- δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει ανυπόστατα έγγραφα, ανύπαρκτα νομικά έγγραφα και μάλιστα να τα καταθέσει στη Βουλή. Αυτό, ξέρετε, δεν γίνεται ούτε στο τελευταίο επαρχιακό ειρηνοδικείο της χώρας. Εάν εκεί τολμούσε ο διάδικος ή ο δικηγόρος να εμφανίσει τέτοια έγγραφα, θα τον ανακαλούσε στην τάξη ο ειρηνοδίκης. Και αυτό το λέω με λύπη μου.
Ζήτημα δεύτερο. Άκουσα τον Υπουργό Εθνικής Οικονομίας προχθές από το Βήμα να μιλά για έναν μεγάλο διάλογο, ο οποίος πρέπει να ανοίξει για το ασφαλιστικό. Πότε, όμως, θα ανοίξει ο διάλογος; Θα ανοίξει αφού περάσουμε αυτό το νομοσχέδιο. Δηλαδή πότε; Αφού φορτώσουμε στο ΙΚΑ δυσβάσταχτα φορτία. Σήμερα είναι οι ανακοινώσεις. Πεντακόσια εκατομμύρια το χρόνο μας λένε οι εργαζόμενοι στο ΙΚΑ. Ακούσατε τι είπε ο κ. Βαρθολομαίος.
Αφού, λοιπόν, φορτώσετε δυσβάσταχτα φορτία από τις τράπεζες και από άλλους οργανισμούς στο ΙΚΑ, τότε θα κάνετε διάλογο. Τότε τι νόημα θα έχει ο διάλογος; Τότε θα βρισκόμαστε σ΄ ένα αδιέξοδο και το μόνο που θα πάμε να συζητήσουμε είναι εάν θα αυξήσουμε τα χρόνια, εάν θα περικόψουμε τις συντάξεις, εάν θα αυξήσουμε τις εισφορές. Είδα σήμερα στη «ΒΡΑΔΥΝΗ» τη συνέντευξη του κ. Αλογοσκούφη, που είπε ότι θα πάμε σε διάλογο, αλλά ότι δεν θα παζαρέψουν τα τρία «δεν». Τι θα συζητήσουμε δηλαδή; Τι άλλο μένει να συζητήσουμε από ένα ΙΚΑ, το οποίο θα καταρρεύσει από το βάρος των υποχρεώσεων που αναλαμβάνει με αυτό το νομοσχέδιο;
Υπάρχει μια κοινωνική κατακραυγή. Οι πολίτες παρά το γεγονός ότι αυτές οι πολιτικές κινήσεις, που δεν έχουν προετοιμαστεί, κινήσεις για τις οποίες δεν υπάρχουν μελέτες, κινήσεις για τις οποίες υπάρχει αντίθεση από τους ενδιαφερόμενους, ονομάζονται μεταρρυθμίσεις, βρίσκονται απέναντι, διότι όσο και αν βάλουμε make up σε αυτές τις κινήσεις φαίνονται ότι είναι κινήσεις δεξιές συντηρητικές υπέρ των τραπεζιτών υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου. Το αποτέλεσμα είναι σαφές. Και μάλιστα οι αρμόδιοι Υπουργοί δεν βγήκαν ευθαρσώς να πουν ότι κάνουν μεταρρυθμίσεις, που έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά. Εμείς ακούσαμε ότι θα έρθει το ασφαλιστικό από το διοικητή της Εμπορικής. Ακολούθησε ο διοικητής του ΟΤΕ και μετά ο διοικητής των ΕΛΠΕ. Ύστερα ήρθαν τα Υπουργεία. Βάλατε μπροστά προσκόπους, ανιχνευτές να δουν το έδαφος, τις αντιδράσεις για να δείτε πώς θα προχωρήσετε.
Μα, αν αυτά τα πράγματα είναι μεταρρυθμίσεις, γιατί δεν βγαίνουν υπερήφανα οι Υπουργοί να τα πουν και σπεύδουν στην Επιτροπή Οικονομικών να αποκλείσουν το διοικητή του ΙΚΑ; Τελικά αποδείχθηκε ότι είχαν δίκιο που ήθελαν να τον αποκλείσουν, γιατί ο διοικητής του ΙΚΑ ήρθε και είπε την αλήθεια. Ο κ. Βαρθολομαίος είναι στέλεχος της Κυβέρνησης. Είναι επιλογή της.
Λοιπόν, είναι σαφές πως όσο και αν φτιασιδωθεί αυτή η πολιτική, όποια ονόματα και αν πάρει, βρίσκεται απέναντι από το κοινωνικό σύνολο. Η Κυβέρνηση έχει την ευκαιρία να κάνει τώρα το διάλογο και όχι μετά, αν θέλει να σώσει τα προσχήματα και να μας πείσει ότι πραγματικά ενδιαφέρεται για μεταρρυθμίσεις. Γιατί, ξέρετε ότι ο Έλληνας φορολογούμενος πολίτης θέλει μεταρρυθμίσεις, θέλει αλλαγές. Και ακούσαμε από εδώ το Γιώργο Παπανδρέου να λέει ότι συντάσσεται με οποιαδήποτε κίνηση και προσπάθεια πάει τον τόπο μπροστά και έχει μεταρρυθμιστικό στόχο και πρόγραμμα, αλλά όχι με κινήσεις φτιασιδωμένες και με δεξιές συντηρητικές πολιτικές υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεχίζουμε με τους εγγεγραμμένους ομιλητές επί της ενότητας των άρθρων 1-56.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ: Αύριο είπαμε, κύριε Πρόεδρε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ: Είπαμε ότι θα εξαντληθεί ο κατάλογος.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ: Αν μου επιτρέπετε, κύριε Πρόεδρε, είπαμε οι συνάδελφοι που έχουν εγγραφεί να μιλήσουν επί της ενότητας των άρθρων, που συζητήσαμε απόψε, να προταχθούν κατά την αυριανή συνεδρίαση, ώστε να αναφερθούν στην ενότητα των άρθρων που θα μας απασχολήσουν αύριο, αφού δεν είχαν την δυνατότητα να μιλήσουν σήμερα.
Αν εσείς θέλετε να τους εκφωνήσετε και αφού απουσιάζουν μάλλον όλοι να διαγραφούν από τον κατάλογο κάντε το. Αλλά, εξ όσων γνωρίζω, υπάρχει μια συμφωνία οι συνάδελφοι που έχουν εγγραφεί να θεωρηθεί ότι αυτομάτως επανεγγράφονται, ώστε να προταχθούν στην αυριανή συνεδρίασή μας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Κύριε συνάδελφε, η πρότασή σας ουσιαστικά οδηγεί στο ίδιο αποτέλεσμα. Δηλαδή, εάν διαγραφούν και μεταφερθούν αύριο, είναι το ίδιο σαν να επανεγγραφούν αύριο.
Υπάρχει η εξής συγκεκριμένη δυσκολία που έγκειται στο ότι επειδή θα προχωρήσουμε στην ψήφιση των άρθρων 1 έως 56, δεν είναι δυνατόν να έχουμε ηρτημένο κατάλογο ομιλητών, οι οποίοι θα μιλήσουν στην ενότητα των άρθρων 1 έως 56, τα οποία ήδη θα έχουν ψηφιστεί.
Βλέπω εδώ –μου δείχνουν τα Πρακτικά οι συνεργάτες μου- ότι ήδη έχει συμφωνηθεί ότι ο κατάλογος των εγγεγραμμένων ομιλητών θα εξαντληθεί ούτως ή άλλως σήμερα.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ: ...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Μαζί είναι.
Κύριε Ρέππα, υποτίθεται ότι μιλάμε και για τα άρθρα. Άλλωστε, ουσιαστικά δεν έχει διαφορά αυτό που λέτε από αυτό που λέω εγώ, διότι οι ίδιοι άνθρωποι μπορούν να εγγραφούν και να μιλήσουν.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΕΠΠΑΣ: Όχι, όμως, κύριε Πρόεδρε, στη σειρά που έχουν καταφέρει να εξασφαλίσουν δι’ αυτού του τρόπου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Θα έρθουν εγκαίρως και θα εξασφαλίσουν τη σειρά τους.
Ορίστε, κυρία Παντελάκη, έχετε το λόγο.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κύριε Πρόεδρε, μία κουβέντα θέλω να πω.
Κάναμε πάρα πολύ μεγάλη συζήτηση για το πώς θα μπορούσαμε να λύσουμε το πρόβλημα και τελικά συνεννοηθήκαμε –όλοι και από όλες τις παρατάξεις και ο κ. Καστανίδης ήταν εδώ- στη μείωση του χρόνου και στο κλείσιμο του καταλόγου σήμερα. Αυτό είναι αντικειμενικό.
Επειδή ακριβώς αύριο μπαίνουμε στις τροπολογίες και υπάρχει μεγάλη συμμετοχή πάλι ομιλητών, δεν υπήρχε άλλη λύση. Ήμασταν σε αδιέξοδο και επομένως βρήκαμε αυτήν τη λύση. Αυτό είναι το πρόβλημα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Αυτό ακριβώς λέω και εγώ.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Όμως, κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι είναι σωστό και αυτό που λέει ο κ. Ρέππας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Σωστό είναι, αλλά οδηγεί στο ίδιο αποτέλεσμα.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Ας υπάρξει, λοιπόν, μία συνεννόηση, ώστε αυτοί οι συνάδελφοι να μπορέσουν να εγγραφούν και να μιλήσουν αύριο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Θα εγγραφούν αύριο.
Η κ. Χρυσάνθη Μανωλιά. Απούσα. Διαγράφεται.
Ο κ. Πρωτόπαπας. Απών. Διαγράφεται.
Ο κ. Μαγκριώτης. Απών, διαγράφεται.
Ο κ. Γείτονας. Απών. Διαγράφεται.
Ο κ. Απόστολος Φωτιάδης. Απών. Διαγράφεται.
Ο κ. Τζέκης. Απών. Διαγράφεται.
Ο κ. Βερελής. Απών. Διαγράφεται.
Ο κ. Στρατάκης. Απών. Διαγράφεται.
Ο κ. Σκοπελίτης. Απών. Διαγράφεται.
Ο κ. Σγουρίδης. Απών. Διαγράφεται.
Ο κ. Μάνος. Απών. Διαγράφεται.
Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της ενότητας των άρθρων 1 έως 56 και θα γίνει η ψήφισή τους χωριστά.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 1 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 1 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 2 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 2 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 3 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 3 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 4 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 4 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 5 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 5 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 6 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 6 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 7 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 7 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 8 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 8 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 9 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 9 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 10 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 10 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 11 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 11 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 12 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 12 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 13 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 13 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 14 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 14 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 15 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 15 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 16 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 16 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 17 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 17 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 18 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 18 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 19 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 19 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 20 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 20 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 21 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 21 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 22 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 22 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 23 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 23 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 24 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 24 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 25 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 25 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 26 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 26 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 27 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 27 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 28 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 28 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 29 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 29 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 30 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 30 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 31 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 31 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 32 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 32 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 33 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 33 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 34 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 34 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 35 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 35 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 36 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 36 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 37 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 37 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 38 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 38 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 39 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 39 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 40 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 40 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 41 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 41 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 42 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 42 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 43 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 43 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 44 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 44 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 45 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 45 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 46 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 46 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 47 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 47 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 48 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 48 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 49 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 49 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 50 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 50 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 51 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 51 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 52 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 52 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 53 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 53 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 54 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 54 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 55 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 55 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 56 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΣΕΛΑΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Συνεπώς το άρθρο 56 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δέχεσθε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 00.50΄ λύεται η συνεδρίαση για σήμερα ημέρα Πέμπτη 30 Ιουνίου 2005 και ώρα 10.30΄ με αντικείμενο εργασιών του Σώματος: α) κοινοβουλευτικό έλεγχο: συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β) νομοθετική εργασία συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Θέματα Κεφαλαιαγοράς και άλλες διατάξεις», σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ 29-6-05 (απόγευμα) Σελ. -1-

PDF:

es29062005(apog).pdf

TXT:

es050629a.txt

Επιστροφή