Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: Ι, Σύνοδος: (Θέρος '02), Συνεδρίαση: ΜΣΤ΄ 02/10/2002

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΒΟΥΛΗΣ
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΜΣΤ΄
Τετάρτη, 2 Οκτωβρίου 2002 (απόγευμα)
ΘΕΜΑΤΑ
Α΄ ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1. Επικύρωση Πρακτικών, σελ.
Β. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
1. Συζήτηση επί της αρχής και των άρθρων του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης: «Σύσταση «φορέα εγγυοδοσίας Μικρών και πολύ Μικρών Επιχειρήσεων», σύσταση εταιρείας «Εθνικό Σύστημα Διαπίστευσης Α.Ε.», τροποποίηση του καταστατικού της εταιρείας «Ελληνικές Αλυκές Α.Ε.», απαλλοτριώσεις για τον «ταμιευτήρα ΥΗΕ Μεσοχώρας» και άλλες διατάξεις», σελ.
ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Α. Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης:
ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ Α., σελ.
ΒΑΘΕΙΑΣ Ι., σελ.
ΔΕΙΚΤΑΚΗΣ Γ., σελ.
ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ Α., σελ.
ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ Π., σελ.
ΞΗΡΟΤΥΡΗ Α., σελ.
ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ Γ., σελ.
ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ Σ., σελ.

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
Ι΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ)
ΣΥΝΟΔΟΣ B’
ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΒΟΥΛΗΣ
ΘΕΡΟΥΣ 2002
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΜΣΤ΄
Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2002 (απόγευμα)
Αθήνα, σήμερα στις 2 Οκτωβρίου 2002, ημέρα Τετάρτη και ώρα 18.50΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου το Τμήμα Διακοπής Εργασιών της Βουλής (Γ΄ σύνθεση), για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
(ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ: Σύμφωνα με την από 2-10-2002 εξουσιοδότηση του Τμήματος, επικυρώθηκαν με ευθύνη του Προεδρείου τα πρακτικά της ΜΕ΄ συνεδριάσεώς του, της Τετάρτης 2 Οκτωβρίου 2002, σε ό,τι αφορά στην ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου: «Καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων, των εγκλημάτων κατά της γενετήσιας ελευθερίας, της πορνογραφίας ανηλίκων και γενικότερα της οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής και αρωγή στα θύματα των πράξεων αυτών».)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Εισερχόμεθα στην ημερήσια διάταξη της
(ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ)
Συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης: Σύσταση «φορέα εγγυοδοσίας Μικρών και πολύ Μικρών Επιχειρήσεων», σύσταση εταιρείας «Εθνικό Σύστημα Διαπίστευσης Α.Ε.», τροποποίηση του καταστατικού της εταιρείας «Ελληνικές Αλυκές Α.Ε.», απαλλοτριώσεις για τον «ταμιευτήρα ΥΗΕ Μεσοχώρας» και άλλες διατάξεις».
Για τη συζήτηση των άρθρων του νομοσχεδίου, υπάρχει η σημερινή και η αυριανή συνεδρίαση, διότι ολοκληρώνονται οι εργασίες του Τμήματος. Βλέπω ότι υπάρχουν τρεις τροπολογίες Υπουργών και μια εμπρόθεσμη τροπολογία συναδέλφων. Παρακαλώ οι κύριοι εισηγητές να μου πουν πώς προτείνουν να συζητήσουμε τα άρθρα.
Ορίστε, κύριε Βαθειά.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΘΕΙΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, μπορούμε σήμερα να εξαντλήσουμε τα δύο κεφάλαια και να αφήσουμε τα τρία κεφάλαια για αύριο, που πιθανόν να έχουμε περισσότερο χρόνο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Περισσότερο χρόνο θα έχουμε σήμερα που είναι Τετάρτη, διότι αύριο είναι Πέμπτη και θα τελειώσουμε νωρίς.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΘΕΙΑΣ: Μπορούμε λοιπόν σήμερα να συζητήσουμε και να τελειώσουμε και τα τρία κεφάλαια συμπεριλαμβανομένου του κεφαλαίου για τις Αλυκές και να μείνουν τα δύο άλλα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Η Νέα Δημοκρατία τι προτείνει;
Ορίστε κύριε Σαλαγκούδη.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι μπορούμε να πάμε μέχρι το άρθρο 26 -να συμπεριλάβουμε δηλαδή και τις Αλυκές- και να συζητήσουμε αύριο επίμαχα -τρόπον τινά- άρθρα, διότι στα πρώτα άρθρα οι παρατηρήσεις μας θα είναι μικρές, ενώ στα υπόλοιπα τίθεται το ζήτημα της Μεσοχώρας, για το οποίο ήδη έγινε πολλή συζήτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ωραία.
Ορίστε, κύριε Σκοπελίτη, έχετε το λόγο.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Συμφωνούμε, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριοι συνάδελφοι, μήπως από τα τρία κεφάλαια είναι κάτι που πρέπει να το ξεχωρίσουμε, να συζητηθεί χωριστά και τα άλλα να τα συζητήσουμε ως ενότητα;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κάθε κεφάλαιο είναι τελείως διαφορετικό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Εντάξει, τότε θα συζητήσουμε κάθε κεφάλαιο χωριστά και απόψε θα τελειώσουμε τα τρία κεφάλαια.
Κύριε Υφυπουργέ, μήπως θέλετε να κάνετε κάποια τροποποίηση, πριν αρχίσουμε τη συζήτηση των άρθρων;
Πριν από τη συζήτηση κάθε κεφαλαίου, αν έχετε να κάνετε κάποια αναδιατύπωση ή κάποια διόρθωση, να τη θέτετε υπόψη του Τμήματος.
Ορίστε, έχετε το λόγο.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Κύριε Πρόεδρε, έχουμε καταθέσει κάποιες μικρές αλλαγές …
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Να μοιραστούν όμως, κύριε Υφυπουργέ, να τις έχουν υπόψη τους οι συνάδελφοι.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Έχουμε συνεννοηθεί με τη γραμματεία να μοιραστούν τώρα.
(Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Ανάπτυξης κ. Αλέξανδρος Καλαφάτης καταθέτει στα Πρακτικά τις προαναφερθείσες διορθώσεις, οι οποίες έχουν ως εξής:
(Οι σχετικές σελίδες βρίσκονται στο τεύχος των Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Αυτά καλόν είναι να τα δίνουμε πριν αρχίζει η συζήτηση, για να τα ξέρουν και οι συνάδελφοι.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Τα έχουμε δώσει, κύριε Πρόεδρε, αλλά νομίζω ότι θα μπορούσαμε να μην πάμε κεφάλαιο-κεφάλαιο …
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Λοιπόν, βλέπω ότι από το πρώτο κεφάλαιο μόνο στο άρθρο 3 κάνετε κάποια διόρθωση, οπότε μέχρι να πάμε στο δεύτερο κεφάλαιο μπορούν να δουν οι συνάδελφοι τι διορθώσεις κάνετε εκεί.
Ορίστε, κύριε Βαθειά, έχετε το λόγο επί του πρώτου κεφαλαίου.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΘΕΙΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με το άρθρο 1 δημιουργείται ακριβώς η ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία «Ταμείο Εγγυοδοσίας Μικρών και πολύ Μικρών Επιχειρήσεων Α.Ε.». Η δυνατότητα της εταιρίας είναι να ανοίγει υποκαταστήματα σε όλη την Ελλάδα και φυσικά αυτό που περιγράφεται είναι ότι η εταιρία λειτουργεί με τις διατάξεις του ν. 2190/1920 για τις ανώνυμες εταιρίες.
Στο άρθρο 2 περιγράφουμε τη διάρκεια της εταιρίας, η οποία ορίζεται σε τριάντα χρόνια.
Στο άρθρο 3 αναφέρεται ο σκοπός της εταιρίας, που είναι να δημιουργήσει τους όρους της πρόσβασης των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας. Να υπάρχει η δυνατότητα και στις υφιστάμενες, αλλά και στις νεοϊδρυόμενες επιχειρήσεις να προχωρήσουν στον τεχνολογικό και στον οργανωτικό τους εκσυγχρονισμό, καθώς και να δημιουργήσουν νέες καινοτομίες πάρα πολύ σημαντικές, όσον αφορά τις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες. Δημιουργούμε τους όρους με την παροχή εγγυήσεων αντεγγυήσεων. Άρα, υπάρχει η δυνατότητα, με τις εγγυήσεις που δίνουμε στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, οι μικρές και οι πολύ μικρές επιχειρήσεις να δανειοδοτούνται πλέον στα επίπεδα τα οποία περιγράφουμε εδώ, όσον αφορά όλα τα επίπεδα των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων.
Έχει τη δυνατότητα η εταιρία την οποία δημιουργούμε, να συμβάλλεται με φορείς και του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα και με φορείς βεβαίως εκτός Ελλάδας. Εξάλλου όλη η διαδικασία γίνεται με τη συνεργασία του Ευρωπαϊκού Ταμείου Επενδύσεων και πιστεύουμε ότι είναι ένα από τα υψηλότερα επίπεδα όσον αφορά το ζήτημα της λειτουργίας, αλλά φυσικά και της στήριξης στο επίπεδο των αντεγγυήσεων. Οι εγγυήσεις παρέχονται από την εταιρία σε μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις και απασχολούν μέχρι τριάντα εργαζόμενους.
Πιστεύω ότι η κάλυψη του διαλόγου που έγινε και στην επιτροπή και εδώ καταδεικνύει ότι ο αριθμός αυτός καλύπτει πάνω από το 97,5% των ελληνικών επιχειρήσεων. Άρα, σημαίνει ότι καλύπτουμε όλο το φάσμα των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων στη χώρα.
Στο άρθρο 4 το μετοχικό κεφάλαιο της εταιρίας καθορίζει στα 100 εκατομμύρια ευρώ και διαιρείται με ένα εκατομμύριο ονομαστικές μετοχές, που η κάθε μία έχει αξία 100 ευρώ.
Το μετοχικό κεφάλαιο καλύπτεται εξ ολοκλήρου από το ελληνικό δημόσιο και, όπως το περιγράφουμε εδώ, μόνο με απόφαση της Τραπέζης της Ελλάδος μπορεί να υπάρχει αύξησή του.
Στο άρθρο 5 περιγράφονται τα έσοδα της εταιρείας, τα οποία είναι περίπου γνωστά και –για να μην κάνω ιδιαίτερη ανάλυση- περιγράφονται συνήθως σε όλες τις ανώνυμες εταιρείες.
Στο άρθρο 6 περιγράφονται η διοίκηση και η διαχείριση. Το διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας είναι επταμελές και το πρώτο ορίζεται με απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ)
Το διοικητικό συμβούλιο έχει την αντιπροσωπευτικότητα που χρειάζεται, όσον αφορά στη συμμετοχή -συμμετέχει και η Ένωση των Ελληνικών Τραπεζών και η ΓΕΣΕΒΕ- και, παράλληλα, υπάρχει η δυνατότητα να συμμετέχουν σ’ αυτό και έμπειρα εξειδικευμένα τραπεζικά στελέχη.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ: Όχι όταν είναι επταμελές!
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΘΕΙΑΣ: Υπάρχει αυτή η δυνατότητα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε Βαθειά, σας διακόπτουν για να χάνετε χρόνο. Δεν θα τον προσθέσω, γι’ αυτό μη δέχεστε διακοπές.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΘΕΙΑΣ: Η θητεία του διοικητικού συμβουλίου είναι τριετής. Πιστεύουμε, μάλιστα, ότι καλύπτεται ουσιαστικά η εμπειρία για να λειτουργήσει ένα διοικητικό συμβούλιο στο επίπεδο αυτό που να ανταποκρίνεται σε ένα πραγματικά αξιόλογο και σοβαρό έργο, όσον αφορά στην ενίσχυση των επιχειρήσεων.
Περιγράφονται τυπικά ζητήματα, όσον αφορά στο πότε συνεδριάζει το διοικητικό συμβούλιο και στη διαδικασία των γενικών συνελεύσεων που προβλέπονται από το ν. 2190 και αναφέρονται οι προϋπολογισμοί ή οι απολογισμοί όσον αφορά στις εγκρίσεις. Πρόκειται, δηλαδή, για μία εταιρεία, η οποία θα λειτουργεί ουσιαστικά όπως λειτουργούν οι ανώνυμες εταιρείες.
Όσον αφορά στη λειτουργική και διοικητική υποστήριξη στο άρθρο 7, θα ήθελα να αναφέρω ότι υπάρχει η δυνατότητα να γίνονται οι αποσπάσεις και οι μετατάξεις από άλλους δημόσιους φορείς, για να υπάρχει η στελέχωση. Όμως, επειδή και στις συζητήσεις που κάναμε εδώ τέθηκε το θέμα του αν θα είναι το επίπεδο αυτών που αποσπώνται αντίστοιχο με το στελεχιακό δυναμικό που χρειάζεται το ταμείο εγγυοδοσίας, πιστεύουμε ότι οι προδιαγραφές αυτών που θα μετατάσσονται –όπως ακριβώς το περιγράφουμε- θα είναι αντίστοιχες του επιπέδου που χρειάζεται για να λειτουργήσει ένα συγκεκριμένο ταμείο. Εξάλλου προβλέπεται να υπάρχουν και οι αντίστοιχοι που θα καλύψουν τις συγκεκριμένες θέσεις.
Όσον αφορά στο άρθρο 8, θα ήθελα να πω ότι είναι το σημαντικότερο άρθρο του νομοσχεδίου. Εκεί, προβλέπουμε όλα τα ζητήματα που έχουν να κάνουν με την εγγυοδοσία και με το ποιος αναλαμβάνει τον επιχειρηματικό κίνδυνο όσον αφορά τις δανειοδοτήσεις. Περιγράφεται ο τρόπος με τον οποίο γίνεται ο επιμερισμός, το ποσοστό του 40% με 70% που αναλαμβάνει το ταμείο εγγυοδοσίας -και, φυσικά, το υπόλοιπο το ελληνικό τραπεζικό σύστημα- η εγγύηση όσον αφορά περιπτώσεις ανεξόφλητων και το θέμα της αξιολόγησης, για την οποία έγινε και αρκετή συζήτηση.
Θέλω να πω ότι οι αξιολογήσεις δεν μπορούν να γίνουν πέρα και έξω από το χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας, από τις τράπεζες, από αυτούς δηλαδή που ουσιαστικά μπορούν να αξιολογήσουν αυτά τα οποία θέλουν να κάνουν οι επιχειρήσεις είτε στο επίπεδο των επενδύσεων είτε στο επίπεδο των προϊόντων που θέλουν να δώσουν στην αγορά, είτε στο επίπεδο των επιχειρηματικών τους σχεδίων.
Παράλληλα, υπάρχει η δυνατότητα –και αυτό πιστεύουμε ότι θα γράφεται και στον Κανονισμό- να υπάρχουν αντίστοιχα τα όποια προβλήματα υφίστανται και να μπορεί το ταμείο εγγυοδοσίας να παρεμβαίνει, με την έννοια να μπορεί να βλέπει κάποιες περιπτώσεις, οι οποίες δεν ενεκρίθησαν. Αυτό είναι ένα στοιχείο πάρα πολύ σημαντικό, το οποίο πιστεύω ότι θα το περιγράφει και ο Κανονισμός. Καταγράφουμε τουλάχιστον το ελάχιστο, όσον αφορά στις προμήθειες του 1,5%, όσον αφορά στην τιμολογιακή πολιτική.
Το ταμείο, όπως περιγράφεται στο κεφάλαιο στ΄, πιστεύω ότι είναι ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα και θα ήθελα να αναφέρω ότι χρειάζεται να δώσουμε μία έμφαση σ’ αυτό. Το ταμείο δεν επιτρέπεται να παραιτείται της ενστάσεως διζήσεως του άρθρου 855 του Αστικού Κώδικα, εκτός από συγκεκριμένες κατηγορίες.
Κύριε συνάδελφε από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, αυτό το λέω επειδή θέσατε κάποιο θέμα στήριξης των τραπεζών. Οι τράπεζες δεν το θέλουν αυτό, αλλά όπως βλέπετε, αυτό περιγράφεται. Είναι πάρα πολύ σημαντικό το ότι ένας συγκεκριμένος όρος, όπου υπήρχε μία μεγάλη διαφωνία, μπαίνει στο υπάρχον νομοσχέδιο, διότι εμείς θέλουμε να στηρίξουμε σε κάθε περίπτωση τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις.
Θέλουμε να δημιουργήσουμε τους όρους, ούτως ώστε τα πάντα να λειτουργήσουν σύμφωνα και με την ευρωπαϊκή εμπειρία, αλλά και με την εμπειρία η οποία υπήρξε και από την 197/78, η οποία λειτούργησε μέχρι και την κατάργησή της.
Η εποπτεία του ταμείου γίνεται από την Τράπεζα της Ελλάδος. Όπως έχουμε περιγράψει εδώ, δίνουμε εγγυήσεις για το δεκαπλάσιο όσον αφορά το μετοχικό κεφάλαιο του ταμείου. Υπάρχουν και οι τελικές διατάξεις βέβαια σχετικά με το πού πρέπει να συναλλάσσεται το ταμείο και τις δυνατότητες που η Τράπεζα της Ελλάδος μπορεί να παρέχει ως επίπεδο τεχνογνωσίας.
Πιστεύουμε ότι με το ταμείο εγγυοδοσίας, όπως περιγράφουμε σε όλα τα άρθρα, δημιουργούμε ό,τι καλύτερο όσον αφορά τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις. Είναι το μοντέλο το οποίο έχει υλοποιηθεί στη Δανία και στην Ολλανδία. Αυτό το συγκεκριμένο μοντέλο διαμορφώνουμε και με το υπάρχον νομοσχέδιο και πιστεύουμε ότι το αποτέλεσμα θα είναι, όπως ακριβώς το λέμε, να δανειοδοτηθούν στην επόμενη πενταετία είκοσι πέντε χιλιάδες και πλέον μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις στη χώρα μας, για να δημιουργήσουμε τους όρους και για νέες θέσεις απασχόλησης, αλλά φυσικά να είναι ανταγωνιστικές και στον εγχώριο ανταγωνισμό και στο διασυνοριακό ανταγωνισμό.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας κ. Δεικτάκης έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΕΙΚΤΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το νομοσχέδιο που σήμερα συζητούμε, αποτελούσε πάγιο αίτημα πολλών επιχειρήσεων και πολλών επιχειρηματιών. Χρόνια τώρα ζητούσαν οι επιχειρηματίες και οι επιχειρήσεις να δανειοδοτούνται με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου χωρίς εμπράγματες εξασφαλίσεις. Αυτό επιτέλους έγινε και αποτελεί μια ικανοποίηση για χιλιάδες μικρούς και μεγάλους επιχειρηματίες, αλλά ιδίως μικρούς και πολύ μικρούς που εσείς σήμερα με το νομοσχέδιο αυτό θέλετε να καλύψετε.
Θα ήθελα να επισημάνω ότι ο σκοπός δεν είναι μόνο να αναθερμάνουμε ή να στηρίξουμε την ελληνική οικονομία, τις μικρές επιχειρήσεις, αλλά ουσιαστικά να βοηθήσουμε αυτές τις επιχειρήσεις, ώστε αφού σταθούν στα πόδια τους, να απορροφήσουν από τις στρατιές των νέων ανέργων, που ξέρουμε όλοι ότι υπάρχουν, ένα μεγάλο ποσοστό, ώστε να μειωθεί η ανεργία που υπάρχει στην Ελλάδα.
Βέβαια, όσον αφορά τον τρόπο που προσπάθησε μέχρι σήμερα να μειώσει την ανεργία η Κυβέρνηση, νομίζω ότι έκανε ένα σοβαρό τρικ. Θέλω να αναφερθώ στον τρόπο, με τον οποίο μείωσε τον όγκο των ανέργων με τις σχολές των ΚΕΚ , με τις επαγγελματικές καταρτίσεις, οι οποίες είχαν σαν σκοπό να στελεχώσουν αυτές τις επιχειρήσεις, που εμείς σήμερα καλούμαστε εδώ να στηρίξουμε μ’ αυτό το νομοσχέδιο.
Αυτές οι σχολές των ΚΕΚ, μετά από καταγγελία της Προέδρου Περιφερειακής Ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της κας Δρέτιγκ, δεν αποτελούν μια πραγματικότητα για την Ελλάδα. Το επισημαίνω αυτό, με την ευκαιρία της συζήτησης αυτού του νομοσχεδίου, διότι από ελέγχους που έγιναν δειγματοληπτικά, ήταν επτά, οι πέντε βρέθηκαν να μην υπάρχουν καθόλου, αλλά στα χαρτιά μόνο, μια να λειτουργεί στα χαρτιά και μια άλλη να εδράζεται σε μπαρ.
Γιατί τα λέω αυτά, κύριε Υπουργέ; Γιατί θα βοηθήσουμε στο νομοσχέδιο αυτό, όπου μπορούμε και όπου θεωρούμε ότι είναι ειλικρινές, αλλά θα πρέπει να δοθούν ειδικά κίνητρα, ιδιαίτερα σ’ αυτόν τον τομέα, στον τομέα της ανεργίας. Πιστεύω ότι το νομοσχέδιο αυτό πάσχει και θα έπρεπε αυτά τα κίνητρα και το ύψος της εγγυοδοσίας να συνοδοιπορούν.
Σε ό,τι αφορά τα άρθρα, κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να αναφερθώ στο άρθρο 6, στο σχηματισμό του διοικητικού συμβουλίου το οποίο, όπως λέει το άρθρο, είναι επταμελές και δημιουργείται μετά από γενική συνέλευση, αλλά το πρώτον συνιστάται από τον Υπουργό και ορίζει πρόεδρο, αντιπρόεδρο και γενικό γραμματέα της επιλογής του. Αυτά βέβαια με κοινή απόφαση των τριών Υπουργών. Βλέπω ακόμα άλλα πέντε άτομα να στελεχώνουν αυτή την επιτροπή. Άρα, γίνονται οκτώ. Εσείς έχετε πει ότι θα είναι επταμελές. Αυτό είναι λάθος διατυπωμένο από σας και θα πρέπει να το δείτε.
Ακόμα συμπληρώνετε ότι μπορούν να συμμετέχουν και άτομα που είναι εκπαιδευτικοί Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων ή άτομα με ικανότητες στα χρηματοοικονομικά. Δηλαδή πού το πάμε; Πόσοι θα γίνουν; Το επτά θα γίνει οκτώ, δέκα, δεκαπέντε; Πόσο;
Σε ό,τι αφορά το άρθρο 8, σχετικά με τα ποσοστά της εγγυοδοσίας από 40% μέχρι 70% νομίζουμε ότι θα πρέπει να σταθεροποιηθεί κάπου. Δεν μπορεί να μείνει αυτή η ψαλίδα ανοικτή, χωρίς να ξέρει ο καθένας επιχειρηματίας τι θα δεχθεί ή τι θα πληρώσει ή τι θα πάρουν οι τράπεζες στην περίπτωση κατάπτωσης των εγγυήσεων.
Η βιωσιμότητα των επιχειρήσεων, βάσει της οποίας θα δίδεται η εγγυοδοσία και βεβαίως η συνηγορία των τραπεζών για τη δανειοληψία, νομίζουμε ότι θα πρέπει να μπει σε ευρύτερη βάση και να μην αποφασίζεται μόνο από το συγκεκριμένο φορέα. Θα πρέπει λοιπόν να τίθεται σε πλατιά βάση η βιωσιμότητα και βάσει αυτής να δανειοδοτούνται ή να εγγυώνται.
Κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να σας πω το εξής: Βλέπω ότι μόνο μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις μπαίνουν σ’ αυτό το νομοσχέδιο. Θα ήθελα να κάνω μια μικρή αναφορά στις εταιρείες εκείνες που τα πανωτόκια του παρελθόντος, η υψηλή φορολογία ή ακόμα και αστάθμητοι παράγοντες έχουν δημιουργήσει αυτή τη στιγμή, πέραν των οικογενειακών, των ψυχολογικών προβλημάτων, τεράστια οικονομικά προβλήματα οδηγώντας τους σε πτώχευση ή κατάσχεση των περιουσιακών τους στοιχείων.
Νομίζω, κύριε Υπουργέ, ότι ανθρώπινα πλέον και αυτοί σε κάποια γωνιά πρέπει να μπουν, κάποιο παράθυρο πρέπει ν’ ανοίξει και γι’ αυτούς. Αυτοί οδηγήθηκαν σε μαρασμό, πάρα πολλοί σε αυτοκτονίες, πάρα πολλοί στα ψυχιατρεία. Νομίζουμε ότι και σ’ αυτό τον τομέα πρέπει να δείξουμε μια ευαισθησία και να είμαστε λίγο πιο ανθρώπινοι ως προς αυτούς.
Σε ό,τι αφορά το δικαίωμα του 1,5% υπέρ του ταμείου, νομίζουμε ότι είναι υπερβολικό. Ένα τίμημα της τάξεως του 0,5% νομίζω ότι θα ικανοποιούσε.
Κύριε Υπουργέ, έχω μια απορία. Τι σημαίνει τιμολογιακή πολιτική και βάσει αυτής, αλλά σε συνάρτηση με τους κινδύνους που υπάρχουν, θα γίνεται αποδεκτό ή όχι το αίτημα; Θα ήθελα μια απάντηση, κύριε Υπουργέ σ’ αυτό.
Κύριε Πρόεδρε, θα σταματήσω εδώ και θα συνεχίσω στην άλλη ενότητα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο κ.Σκοπελίτης έχει το λόγο εκ μέρους του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Όπως τονίσαμε και χθες στην επί της αρχής του νομοσχεδίου συζήτηση, η βασική μας αντίθεση μ’ αυτό το κεφάλαιο, βρίσκεται στο να πάρει ο φορέας για την εγγυοδοσία των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων τη μορφή της ανώνυμης εταιρείας, που θα λειτουργήσει βέβαια με τις διατάξεις του ν.2190 περί ανωνύμων εταιρειών.
Τονίσαμε και προσπαθήσαμε να το εξηγήσουμε ότι αυτή η μορφή στην πορεία, εφόσον αποδειχτεί κερδοφόρα και έχει κέρδη το ταμείο, μπορεί να οδηγήσει στο να μετατραπεί αυτό από δημόσιο σε ιδιωτικό.
Ο τρόπος, για να γίνει κάτι τέτοιο, υπάρχει και προβλέπεται. Αυτός ο τρόπος βρίσκεται στην αγοραπωλησία των μετοχών και στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, όπως προβλέπει το άρθρο 4, παράγραφος 3.
Επαναλαμβάνω ότι αυτή είναι η βασική μας αντίρρηση. Αυτή η αντίρρηση σε συνδυασμό με την αποσπασματικότητα του μέτρου –το ξανατονίζω- για την ίδρυση του ταμείου μας οδηγεί στο να καταψηφίσουμε αυτό το κεφάλαιο και όχι γιατί διαφωνούμε. Σίγουρα δεν διαφωνούμε με την ύπαρξη μίας πολιτικής, που θα άρει τις όποιες δυσκολίες, που πραγματικά υπάρχουν, στη χρηματοδότηση αυτών μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων.
Πέρα απ’ αυτή τη γενική μας αντίθεση, η οποία εδράζεται σε αυτό που προείπα, δηλαδή, στο να πάρει το ταμείο τη μορφή της ανώνυμης εταιρίας, έχουμε και ορισμένες άλλες βασικές αντιρρήσεις σε άρθρα του νομοσχεδίου, που ενισχύουν αυτήν τη θέση μας.
Σε σχέση με το άρθρο 3 έχουμε να επισημάνουμε την άρνηση της εταιρίας να δεχτεί τη συλλογική διαπραγμάτευση των επιτοκίων. Αυτό είναι ένα θέμα που μπαίνει και από τα συνδικαλιστικά όργανα. Δεν μπορούμε να κατανοήσουμε και εμείς, όπως και η ΓΣΕΒΕΕ, γιατί ένας οργανισμός, που θα παρέχει στις τράπεζες εγγυήσεις, να μην διαπραγματεύεται για λογαριασμό όλων αυτών των μικρομεσαίων επιχειρήσεων το ύψος των επιτοκίων. Παρέχει εγγυήσεις και πρέπει να έχει λόγο, για να διαπραγματεύεται για το σύνολο των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων μαζί με τις τράπεζες –το ταμείο εννοώ- το ύψος των επιτοκίων.
Επίσης στο ίδιο άρθρο έχουμε να επισημάνουμε ότι, παρά τα όσα ειπώθηκαν και από εμάς και από άλλους, βάζουμε σε ένα τσουβάλι όλες τις επιχειρήσεις, που απασχολούν από μηδέν μέχρι τριάντα άτομα. Είναι γεγονός ότι αυτές οι επιχειρήσεις με είκοσι πέντε ή τριάντα άτομα έχοντας καλύτερη πιστοληπτική ικανότητα από τις μικρές πολύ μικρές επιχειρήσεις, θα πριμοδοτούνται αυτές σε βάρος των δεύτερων, των πολύ μικρών επιχειρήσεων. Ειπώθηκε και χθες και είναι γεγονός ότι αυτές οι πολύ μικρές επιχειρήσεις αποτελούν και την τεράστια πλειοψηφία των επιχειρήσεων αυτού του χώρου.
Πρέπει λοιπόν κατά την άποψή μας -και έγινε και πρόταση και από το επιμελητήριο και από τη ΓΣΕΒΕΕ- να υπάρξει ένας χωρισμός. Αν δεν θέλετε έτσι, μπορούν να υπάρξουν δύο κατηγορίες επιχειρήσεων: αυτές που απασχολούν από μηδέν μέχρι εννιά άτομα και αυτές που απασχολούν από δέκα μέχρι είκοσι πέντε ή τριάντα άτομα. Μπορεί να υπάρχει μια ανάλογη διάθεση κονδυλίων σε κάθε κατηγορία. Στην περίπτωση που κάποια από αυτές τις δύο κατηγορίες δεν απορροφά τα κονδύλια, που έχουν καταμεριστεί, θα γίνεται η μετακίνησή τους στην άλλη κατηγορία που εκεί πραγματικά παρουσιάζεται –ας το πω έτσι- μία ζήτηση δανείων.
Με το άρθρο 4 αναφέρουμε ότι θεωρούμε μικρό το κεφάλαιο αυτών των 100 εκατομμυρίων ευρώ. Όσον αφορά τις μετοχές θα πρέπει να επισημάνουμε σε αυτό το σημείο, που εδράζεται και η βασική μας αντίρρηση, ότι, κύριε Υπουργέ, το αρχικό σχέδιο ανέφερε ότι οι μετοχές ήταν μεταβιβάσιμες μόνο στο δημόσιο, αλλά ο φόβος στην πορεία να περάσει στα χέρια των ιδιωτών.
Απλώς, έγιναν μεταβιβάσιμες. Επαναλαμβάνω ότι ανοίγει ο δρόμος για να περάσουν οι μετοχές στα χέρια του ιδιωτικού κεφαλαίου. Θέση μας είναι ότι το ταμείο πρέπει να έχει μία μετοχή, η οποία θα ανήκει στο δημόσιο και θα είναι μη μεταβιβάσιμη.
Σχετικά με το άρθρο που λέει για τη συγκρότηση του διοικητικού συμβουλίου, εμείς λέμε ότι δεν μπορεί να γίνεται έτσι. Γιατί πρέπει να υπάγεται στον έλεγχο του κράτους; Γιατί να μην εκπροσωπούνται σ’ αυτό και οι συνδικαλιστικοί φορείς και το επιμελητήριο, ώστε να έχουν λόγο γι’ αυτά τα πράγματα; Σύμφωνα με το άρθρο 8, η αξιολόγηση θα γίνεται από τις τράπεζες.
Εμείς τονίσαμε εδώ ότι το πρώτο που πρέπει να κάνει όποιος αξιολογεί είναι να κοιτάζει κατά πόσο αυτή η αξιολόγηση υπηρετεί τα δικά του συμφέροντα. Εμείς τονίζουμε ότι πρέπει να υπάρχει ένα ανεξάρτητο όργανο που θα κάνει αυτήν την αξιολόγηση, στο οποίο θα συμμετέχουν και τα επιμελητήρια και το ίδιο το ταμείο που δημιουργείται και οι συνδικαλιστικοί φορείς του. Γιατί να μη συμμετέχει το ταμείο που εγγυάται για το δανεισμό;
Όσον αφορά στην προμήθεια, που είναι αυτό το 1,5% που αναφέρατε, θεωρούμε ότι είναι υπερβολική και ότι θα επιβαρύνει τα δάνεια. Έχουμε την άποψη που ακούστηκε και από άλλες πλευρές, ότι δηλαδή η προμήθεια πρέπει να είναι χαμηλότερη. Νομίζω ότι είναι σωστή η πρόταση της ΓΕΣΕΒΕΕ, που λέει να μην οριστεί το ύψος της προμήθειας από το νόμο, αλλά να οριστεί με υπουργική απόφαση, αναλόγως της πορείας και ανάλογα με τις πραγματικές καταπτώσεις που θα υπάρχουν. Κύριοι συνάδελφοι, δε γίνεται διαφορετικά. Πρέπει να δούμε την πορεία, πώς θα εξελιχθεί.
Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα κλείνοντας να τονίσω αυτό που είπαμε και στην αρχική μας τοποθέτηση. Το ταμείο αυτό έρχεται αποσπασματικά σε σχέση με τα άλλα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε και τα μέτρα που έπρεπε να ληφθούν γι’ αυτόν τον τομέα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Εμείς έχουμε την άποψη ότι δεν θα αποδώσει τα αναμενόμενα προς όφελος των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων. Δεν θα τις βοηθήσει στο σκληρό ανταγωνισμό που υπάρχει. Βέβαια, εκείνο που σίγουρα θα βοηθήσει είναι το τραπεζιτικό κεφάλαιο, αφού θα απαλλάξει τα ταμεία από το ρίσκο της δανειοδότησης αυτών των επιχειρήσεων.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Η κα Ξηροτύρη- Αικατερινάρη εκ μέρους του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου έχει το λόγο.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Πράγματι, το ταμείο εγγυοδοσίας ήταν ένα πάγιο αίτημα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και αποτελεί μία βασική συνιστώσα της έκθεσης της ΟΚΕ. Νομίζω ότι αυτό το ταμείο έρχεται να υλοποιηθεί αυτήν τη στιγμή ή να νομοθετηθεί με πολύ μεγάλη καθυστέρηση. Περίπου το 1996 είχε νομοθετηθεί κάτι παρόμοιο, αλλά δε λειτούργησε. Το θέμα είναι τώρα το πώς θα μπορέσουμε να κερδίσουμε το χαμένο χρόνο.
Οι μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, στην περιφέρεια κυρίως, βρίσκονται σε μαρασμό. Μερικές απ’ αυτές έχουν σχεδόν καταστραφεί. Το σύστημα των τραπεζών, ο αθέμιτος ανταγωνισμός, η ελεύθερη αγορά πραγματικά τις έχουν εξωθήσει στα άκρα.
Ας ελπίσουμε ότι αυτό το ταμείο θα μπορέσει γρήγορα να ενεργοποιηθεί και θα μπορέσει από την άλλη πλευρά να αποκτήσει έναν τέτοιο κανονισμό να αποκτήσει αυτό το οποίο έχουμε πει, να μπορέσει να καθορίσει τις κατηγορίες ούτως ώστε να μπορούν και οι νεοϊδρυόμενες ομάδες και οι πολύ μικρές επιχειρήσεις να έχουν την ανάλογη μεταχείριση όσον αφορά την ποσόστωση των εγγυήσεων κ.ο.κ. Επιμένουμε ότι -και θα σταθώ στο άρθρο 4- ο φορέας, το ταμείο αυτό, πρέπει να διατηρήσει το δημόσιο χαρακτήρα του. Δεν συμφωνούμε λοιπόν σε καμιά περίπτωση να ισχύει, όπως φαίνεται με την παράγραφο 2, ότι μπορεί να μεταβιβάζονται οι μετοχές. Θέλουμε να παραμείνει στο δημόσιο ως μια μετοχή του δημοσίου.
Όσον αφορά το άρθρο 3 και την παράγραφο 3 «Οι εγγυήσεις και οι υπηρεσίες παρέχονται από την εταιρεία σε πολύ μικρές και μικρές επιχειρήσεις που εμπίπτουν στον ορισμό της ευρωπαϊκής επιτροπής και απασχολούν μέχρι τριάντα εργαζόμενους». Θα μπορούσε ο νόμος εδώ να ενσωματώσει αυτή την κατηγοριοποίηση την οποία έχουμε ζητήσει για να μπορέσουμε να έχουμε και τις ποσοστώσεις ως προς τη διάθεση των εγγυήσεων στις επιμέρους κατηγορίες. Τουλάχιστον για τις νεοϊδρυόμενες μονάδες αυτό θα έπρεπε να έχει διατυπωθεί.
Στο άρθρο 6 για τα θέματα της διοίκησης και της διαχείρισης. Είναι θετικό ότι στο διοικητικό συμβούλιο υπάρχουν εκπρόσωποι της ΓΕΣΕΒΕ και της κεντρικής ένωσης των επιμελητηρίων. Είναι όμως για μας αρνητικός γιατί αυτό το ταμείο έχει να κάνει ή να αντεπεξέλθει σε πολύ δύσκολες καταστάσεις και χρειάζεται ανθρώπους που το διοικούν να έχουν όλη τη γνώση, την εμπειρία και την εξειδίκευση γι’ αυτό το θέμα. Επομένως εμείς προτείνουμε ότι ο αντιπρόεδρος και ο διευθύνων σύμβουλος θα πρέπει να εκλέγονται με δημόσιο διαγωνισμό. Και για τους οποίους θα πρέπει να περιγράφονται με αυστηρότητα τα χαρακτηριστικά και τα προσόντα τα οποία θα έχουν. Δεν μπορούμε από τη μια μεριά να λέμε ότι κάνουμε ανώνυμες εταιρείες, προχωράμε σε μετοχοποίηση κλπ. για να είναι πιο σύγχρονες, πιο ευέλικτες κλπ. και από την άλλη να κρατάμε αυτό το σφικτό εναγκαλισμό των επιχειρήσεων αυτών των διοικήσεών τους από την εκάστοτε κυβέρνηση. Αυτό ήταν το πρόβλημα των δημοσίων επιχειρήσεων και όχι ο δημόσιος χαρακτήρας τους. Ήταν τα διορισμένα συμβούλια από ανθρώπους οι οποίοι οι περισσότεροι δεν είχαν ούτε πείρα, ούτε εμπειρία. Και οδήγησαν πάρα πολλούς οργανισμούς πάρα πολύ πίσω. Εμείς επιμένουμε στο δημόσιο χαρακτήρα, αλλά θέλουμε αξιοκρατικά κριτήρια για τη διοίκηση των οργανισμών των ΔΕΚΟ, μέσα από δημόσιους διαγωνισμούς ή διεθνείς διαγωνισμούς αν θέλουμε να εκσυγχρονίσουμε και να τονώσουμε τις ικανότητες αυτών των μονάδων και όχι από συμβούλια τα οποία αν μη τι άλλο έχουν εξασφαλισμένη τη θέση τους και τον τελευταίο καιρό πέρα από πολλά άλλα πράγματα, από ανεπάρκεια από το ότι δεν έχουν εμπειρία κλπ. παρατηρείται να μη τους διακρίνει ούτε εργατικότητα, ούτε αποτελεσματικότητα γιατί έχουν εξασφαλίσει με διορισμό αυτή την πολύ σπουδαία θέση.
Όσον αφορά το άρθρο 7, κύριε Υπουργέ, στην παράγραφο 2 που λέει «με απόφαση του διοικητικού συμβουλίου, το ταμείο για την κάλυψη των αναγκών του μπορεί να προσλαμβάνει εξειδικευμένο προσωπικό» είναι αόριστο. Τι προσωπικό εξειδικευμένο θα είναι αυτό δεν λέει τίποτα, με ποια διαδικασία. Νομίζω ότι και αυτό μας βάζει σε κάποιες σκέψεις.
Άρθρο 8: Πράγματι έγινε πολύ μεγάλη συζήτηση. Κατ’ αρχάς εμείς είχαμε τονίσει ότι δεν έπρεπε να παραπέμπεται ο κανονισμός σε όλα τα θέματα που θα ρυθμίσουν την εγγυοδοσία, τις προϋποθέσεις κατάπτωσης της εγγύησης κλπ. σε υπουργική απόφαση. Θα μπορούσαμε εδώ να έχουμε συζητήσει αυτές τις προϋποθέσεις.
Όσον αφορά τώρα το πώς θα κρίνεται η πιστοληπτική ικανότητα: Θα κρίνεται από τις τράπεζες. Αναγκαίο κακό στην εποχή μας. Ενδεχομένως και καλό. Οι τράπεζες μπορεί να έχουν τη συγκρότηση, την εμπειρία κλπ., για να μπορέσουν να κάνουν αυτήν την αξιολόγηση. Οφείλουν, όμως, οι τράπεζες από την πλευρά τους να κρίνουν με κριτήρια τα οποία θα έπρεπε εδώ να έχουμε εμείς προσδιορίσει, γιατί θα πρέπει η απόφασή τους να είναι πλήρως αιτιολογημένη.
Τι λέτε εδώ σ’ αυτήν την παράγραφο; «Εγγυήσεις παρέχονται μόνο για επενδύσεις σε επιχειρήσεις που θεωρούνται οικονομικά βιώσιμες». Τι σημαίνει «οικονομικά βιώσιμες»; Μπορεί να το αναλύσει κανείς, ένας οικονομολόγος κλπ. Μπορεί όμως η κρίση αυτή, όταν δεν διέπεται από κάποιες προϋποθέσεις και από κάποια κριτήρια, να είναι γενική και αόριστη, να απορρίπτει ή να είναι ιδιαίτερα χαριστική σε κάποιες άλλες καταστάσεις; Εδώ χρειάζεται να θωρακίσουμε πολύ καλύτερα το θέμα της κρίσης.
Από την άλλη πλευρά λέμε ότι θα αξιολογείται το επιχειρηματικό σχέδιο και η πιστοληπτική ικανότητα της επιχείρησης. Μιλάμε για πολύ μικρές επιχειρήσεις και για μονάδες οι οποίες θα ιδρυθούν. Θα ήταν σκόπιμο σε αυτόν τον κανονισμό, στην υπουργική απόφαση να προβλεφθεί και μία στήριξη αυτών των ανθρώπων από αυτό το ταμείο, για να μπορέσουν να κάνουν το επιχειρηματικό τους σχέδιο. Διότι, ξέρετε, όλα αυτά τα πράγματα συνιστούν μεγάλες δαπάνες και πολλοί νέοι επιχειρηματίες δεν έχουν ούτε τη γνώση ούτε βέβαια και τα χρήματα.
Εγώ πιστεύω ότι θα πρέπει μία επιχείρηση, όσο μικρή κι αν είναι, να έχει το επιχειρηματικό της σχέδιο. Αυτές τις μικρές επιχειρήσεις, όμως, κάποιος πρέπει να τις στηρίξει. Ενδεχομένως μέσα απ’ αυτό το ταμείο να μπορούν να έχουν αυτήν τη στήριξη. Θα έχει το ταμείο και εξειδικευμένους ανθρώπους και πρόσθετο προσωπικό μπορεί να πάρει. Επομένως ένας μπούσουλας ή μία στήριξη γι’ αυτό το θέμα θα μπορούσε να υπάρξει.
Θεωρούμε ότι η προμήθεια 1,5% είναι πολύ μεγάλη και ότι το θέμα του ύψους του επιτοκίου δεν μπορεί να ορίζεται κατά την κρίση της τράπεζας, αλλά θα πρέπει να γίνεται κάθε φορά κατά τη χρονολογική περίοδο μία διαπραγμάτευση από τον ίδιο τον οργανισμό και το φορέα και να είναι το ίδιο για όλες τις επιχειρήσεις.
Αυτές είναι οι παρατηρήσεις μας. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο κ. Ακριβάκης έχει το λόγο.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ο αγαπητός συνάδελφος κ. Βαθειάς, εισηγητής της Πλειοψηφίας, έκανε μία λίαν επαρκή ανάλυση των άρθρων του πρώτου κεφαλαίου. Ως εκ τούτου ολίγα θα χρειαστεί να πω –αν χρειαστεί- πάνω σ’ αυτό το θέμα.
Επιθυμώ να σχολιάσω λίγο τη στάση της Νέας Δημοκρατίας απέναντι στο νομοσχέδιο συνολικά απ’ αυτά που ελέχθησαν στη χθεσινή συζήτηση, αλλά και από αυτά που μέχρι σήμερα ελέχθησαν.
Θα πρέπει να σας διαβεβαιώσω ότι δεν είναι στις προθέσεις μου να ανεβάσω τους τόνους. Όμως, επειδή είμαι λάτρης της κοινοβουλευτικής ευταξίας και των κοινοβουλευτικών διαδικασιών, είμαι υποχρεωμένος, κύριε Πρόεδρε, να αναφερθώ σε κάποια γεγονότα τα οποία θεωρώ ίσως άσχημα για τη λειτουργία του Κοινοβουλίου. Και εξηγούμαι: Πριν από δεκαπέντε μέρες περίπου, συνεζητήθη εδώ στο Γ΄ Θερινό Τμήμα της Βουλής το αθλητικό νομοσχέδιο. Και η Νέα Δημοκρατία δεν ψήφισε το αθλητικό νομοσχέδιο, ενώ συμφωνούσε σε όλα γιατί το νομοσχέδιο –ακούσατε, ακούσατε- ήταν ογκώδες! Με άλλα λόγια, η Νέα Δημοκρατία δεν ψήφισε το αθλητικό νομοσχέδιο επειδή ήταν μεγάλο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ: Είναι εκτός θέματος, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Να παρακολουθήσω πρώτα το συλλογισμό του, κύριε συνάδελφε.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Θα φθάσω εκεί.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Να δούμε πού θα φθάσετε.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Δεν εψήφισε, λοιπόν, το νομοσχέδιο γιατί ήταν μεγάλο. Και πράγματι ήταν μεγάλο, ήταν διακόσιες σελίδες. Αυτός ήταν ο λόγος που η Νέα Δημοκρατία δεν ψήφισε το νομοσχέδιο. Πρωτοτυπία στα κοινοβουλευτικά χρονικά της χώρας. Δεν έχει ξαναϋπάρξει τέτοια πρωτοτυπία, να δηλώνει ο εισηγητής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος, συμφωνούμε αλλά δεν τον ψηφίζουμε γιατί είναι μεγάλος. Είναι γραμμένο στα Πρακτικά.
(Θόρυβος από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Επιχειρηματολογεί, κύριοι συνάδελφοι, επί της απόψεώς του.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Είπα, δεν θέλω να ανεβάσω τους τόνους, γι’ αυτό μη με διακόπτετε, κύριοι συνάδελφοι.
Και ερχόμαστε στο σημερινό νομοσχέδιο.
Είπε –είναι γραμμένο στα Πρακτικά- ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας ότι δεν ψηφίζουμε το νομοσχέδιο επί της αρχής του, γιατί δεν έχει αρχή. Είναι ο βασικός λόγος που δεν το ψηφίζουμε γιατί το νομοσχέδιο αυτό είναι μια συρραφή διαφόρων θεμάτων, είναι οι εκφράσεις του.
Γι’ αυτό δεν ψηφίζει η Νέα Δημοκρατία το νομοσχέδιο.
Θα πρέπει, κύριε Πρόεδρε, εδώ να πούμε κάποια πράγματα. Θα μου επιτρέψετε, δεν θέλω να κάνω τον καθηγητή, αν και είμαι ο παλαιότερος εδώ στην Αίθουσα, αλλά πρέπει να λεχθούν κάποια πράγματα. Ψηφίζει ένα κόμμα ή ένας Βουλευτής επί της αρχής ένα νομοσχέδιο εάν συμφωνεί στη βασική, την κεντρική του ιδέα. Είναι σύμφωνη η Νέα Δημοκρατία, ή εγώ –για να μη λέω η Νέα Δημοκρατία- με το ότι πρέπει να φτιαχτεί αυτό το Ταμείο Εγγυοδοσίας; Το ψηφίζει επί της αρχής. Είναι σύμφωνη ότι πρέπει να φτιαχτεί αυτό το Συμβούλιο Διαπίστευσης; Το ψηφίζει επί της αρχής. Είναι σύμφωνη ότι πρέπει ένα ποσοστό δεν ξέρω ποιο, να δοθεί στους δήμους από τις Αλυκές; Το ψηφίζει επί της αρχής. Και ερχόμαστε στα άρθρα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ψηφίσαμε χθες επί της αρχής. Στα άρθρα τώρα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Μιλάω για τη Νέα Δημοκρατία που δεν τα ψήφισε επί της αρχής. Και ερχόμαστε στα άρθρα.
Διαφωνεί η Νέα Δημοκρατία ή το Κομμουνιστικό Κόμμα με το ότι δεν πρέπει να είναι μέχρι τριάντα εργαζόμενοι που να περιλαμβάνονται στο Α’ κεφάλαιο, να είναι πενήντα. Καταψηφίζει το άρθρο. Εψήφισε επί της αρχής, καταψηφίζει το άρθρο. Δεν είναι σύμφωνη με το ποσοστό που παραχωρείται στις Αλυκές, δεν είναι το 20% που λέει η Κυβέρνηση, θέλει 50%, ή θέλει 5%. Καταψηφίζει το άρθρο. Αυτή είναι η διαδικασία που λέει η κοινοβουλευτική πρακτική, δεν μπορούμε να την αλλάξουμε.
Και η τρίτη φάση: Όταν ψηφίζουμε στο σύνολο ένα νομοσχέδιο, το ψηφίζει κάποιος Βουλευτής ή ένα κόμμα, όταν μετά την ολοκλήρωση της συζήτηση δει ότι αυτά που συμφωνεί είναι πολύ περισσότερα από αυτά με τα οποία διαφωνεί. Και τότε το ψηφίζει και στο σύνολο.
Εδώ, λοιπόν, έχουμε το εξής περίεργο φαινόμενο: Η Νέα Δημοκρατία συμφωνεί. Προ ολίγου άκουσα τον αγαπητό συνάδελφο κ. Δεικτάκη, ο οποίος είπε ότι ένα πάγιο αίτημα του επιχειρηματικού κόσμου, που τόσα χρόνια πάλευε να γίνει, έρχεται σήμερα με το νομοσχέδιο αυτό και θεσμοθετείται.
Χθες έλεγαν, εδώ το άκουσα, αυτό το Συμβούλιο που λέει το νομοσχέδιο, το Συμβούλιο Διαπίστευσης που θεσμοθετείται έπρεπε να είχε γίνει εδώ και πολλά χρόνια. Μάλιστα. Στο θέμα των Αλυκών, έπρεπε και αυτό το ποσοστό να είχε παραχωρηθεί στους δήμους από χρόνια. Το θέμα της Μεσοχώρας, άκουγα την Αντιπολίτευση ότι χρόνια καρκινοβατεί και τώρα ήρθε η Κυβέρνηση να δώσει λύση. Σε όλα σύμφωνη ήταν και όμως δεν το ψηφίζει.
Αυτά, κύριε Πρόεδρε, είναι περίεργα, είναι ανώμαλα πράγματα για τη λειτουργία του Κοινοβουλίου. Αυτό προσπαθώ να δώσω να καταλάβετε.
Και τι λένε τώρα. Συμφωνούμε στην κεντρική ιδέα του νομοσχεδίου για όλα τα θέματα αλλά δεν το ψηφίζουμε γιατί δεν έχει αρχή! Τι λέει δηλαδή η Νέα Δημοκρατία. Ότι το νομοσχέδιο περιέχει κεφάλαια τα οποία δεν έχουν σχέση μεταξύ τους. Βεβαίως δεν έχουν σχέση μεταξύ τους. Τελείως διαφορετικό θέμα είναι οι Αλυκές από το ταμείο εγγυοδοσίας, τελείως διαφορετικό θέμα από το Συμβούλιο Διαπίστευσης και τελείως διαφορετικό από τη Μεσοχώρα. Άρα αυτά τα θέματα, λέει η Νέα Δημοκρατία με τα οποία συμφωνεί, έπρεπε να έλθουν με ξεχωριστά νομοσχέδια, καθένα απ΄ αυτά έπρεπε να είναι ξεχωριστό νομοσχέδιο. Τουτέστιν αυτά τα θέματα, μαζί με τα θέματα του άλλου κεφαλαίου, θα έπρεπε να έλθουν με δεκαπέντε διαφορετικά νομοσχέδια, τα οποία να ψηφιστούν από τη Βουλή.
Και ερωτώ: Μπορεί να λειτουργήσει έτσι το Κοινοβούλιο και μια κυβέρνηση μ’ αυτήν τη συλλογιστική της Νέας Δημοκρατίας; Να πω και κάτι άλλο. Αντί να πουν μπράβο στο Υπουργείο Ανάπτυξης και στην πολιτική του ηγεσία που έρχεται να λύσει αυτά τα θέματα που ήταν αίτημα τόσων χρόνων του ελληνικού λαού, των επιχειρηματιών, των άλφα, των βήτα, των γάμα, έρχονται οι της Νέας Δημοκρατίας και σας λένε, κύριε Υπουργέ, πάρτε τα πίσω, να τα φέρετε ένα ένα και να ψηφιστούν συνολικά μετά από δύο χρόνια, γιατί δεκαπέντε νομοσχέδια του Υπουργείου Ανάπτυξης θέλουν χρονικό διάστημα τουλάχιστον δύο χρονών για να ψηφιστούν από τη Βουλή.
Πού είναι λοιπόν οι φωνές που βγάζατε προηγουμένως και λέγατε ότι άργησε η Κυβέρνηση τόσα χρόνια να φέρει το ταμείο εγγυοδοσίας για να απαλλαγούν οι επιχειρηματίες από το άγχος του να βρουν εμπράγματο ασφάλεια; Εσείς φωνάζατε προηγουμένως για τη Μεσοχώρα ότι δεν λύνεται αυτό το πρόβλημα. Άλλα δηλαδή λένε τη μια στιγμή και άλλα την άλλη. Απίθανα πράγματα.
Χθες άκουσα κάποιο συνάδελφο της Νέας Δημοκρατίας αιτιολογώντας την έλλειψη αρχής -που δεν υπάρχει έλλειψη αρχής, αρχή του νομοσχεδίου είναι όλα τα κύρια θέματα που περιλαμβάνει, αρχή είναι και οι αλυκές, αρχή είναι και το ταμείο εγγυοδοσίας, αρχή είναι όλα αυτά και ή τα ψηφίζεις ή δεν τα ψηφίζεις επί της αρχής…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε συνάδελφε, η συζήτηση επί της αρχής περατώθηκε χθες και ψηφίστηκε το νομοσχέδιο επί της αρχής. Καταλαβαίνω ότι χρειάζεται να ανατρέχετε και σε θέματα αρχής για να αναπτύσσετε τα επιχειρήματά σας πάνω στο κεφάλαιο αυτό των άρθρων, αλλά θα πρέπει να τελειώσουμε και τις αναφορές στην αρχή του νομοσχεδίου.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Έχετε δίκιο, κύριε Πρόεδρε, είμαι ολίγον εκτός θέματος, όχι πάρα πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Το κατανοώ, είσαστε Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος και χρειάζεται να αναφέρεστε και σε γενικότερα θέματα για να τεκμηριώνετε τα επιχειρήματά σας, αλλά παρακαλώ ολοκληρώστε την ομιλία σας αναφερόμενος στα άρθρα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Κάποιος έγκριτος συνάδελφος της Νέας Δημοκρατίας, προκειμένου να ενισχύσει αυτό το έωλο επιχείρημα περί ελλείψεως αρχής του νομοσχεδίου, επεκαλέσθη το άρθρο 74 παράγραφος 5 του Συντάγματος. Όμως το άρθρο 74 παράγραφος 5 του Συντάγματος ομιλεί περί ασχέτων θεμάτων στο κεντρικό θέμα του νομοσχεδίου. Ποιο είναι το κεντρικό θέμα αυτού του νομοσχεδίου; Έχει τέσσερα πέντε κεντρικά θέματα, όπως συμβαίνει και με άλλα νομοσχέδια.
Κύριε Πρόεδρε, δεν θα πω το επιχείρημα ότι ξέρετε όταν ήσασταν και εσείς Κυβέρνηση το 1990-1993 την ίδια τακτική ακολουθούσατε. Δεν το λέω αυτό. Αυτά είναι δεδομένα, ξεπερασμένα κλπ. Αλλά θέλω να πω και να τονίσω ιδιαίτερα, κύριε Πρόεδρε, ότι υπάρχει πρόβλημα λειτουργίας του Κοινοβουλίου μ’ αυτήν την τακτική της Νέας Δημοκρατίας, μ’ αυτά που λέγει, που δικαιούται να τα λέγει, αλλά υποβαθμίζει και το κύρος του Κοινοβουλίου και τη δική μας νοημοσύνη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Το λόγο έχει ο κ. Σαλαγκούδης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ο κύριος συνάδελφος, ο οποίος μάλλον μίλησε σαν Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., χθες δεν μίλησε επί της αρχής και σήμερα με την ομιλία του δυστυχώς έθιξε το κύρος του Κοινοβουλίου, γιατί είναι γεγονός ότι δεν παρακολούθησε σωστά τη χθεσινή συζήτηση. Ίσως άκουσε μόνο τον εξ ιδίας περιφέρειας εισηγητή και αυτά περίπου ανέφερε. Επέμενε στο γεγονός ότι το νομοσχέδιο δεν έχει αρχή και μόνος του παρεδέχθη ότι πράγματι το νομοσχέδιο δεν έχει μία αρχή ούτε, όπως λέει, μία κεντρική ιδέα, αλλά αρχές και πολλές κεντρικές ιδέες.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Όχι αρχές, κεντρικές ιδέες.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ: Δεύτερον, αναφέρθηκε στη Νέα Δημοκρατία και στο προηγούμενο νομοσχέδιο που συζητήθηκε. Φαίνεται ότι ούτε εκείνη τη συνεδρίαση παρακολούθησε, διότι η Νέα Δημοκρατία είχε σαφείς τοποθετήσεις και διαφοροποιήσεις από εκείνο το πράγματι πολυσέλιδο νομοσχέδιο. Δεν μας πείραξε όμως ο όγκος. Εκείνο που μας πείραξε ήταν πάρα πολλές διατάξεις του που παρέκαμπταν μέχρι και τον έλεγχο του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Δυστυχώς, δεν μπορούμε να ψηφίζουμε τέτοια νομοσχέδια, κύριε συνάδελφε. Μίλησε ο κύριος συνάδελφος παραστατικότατα και με θεατρικές κινήσεις –βλέπετε μας βλέπει και η τηλεόραση εδώ- και προσπάθησε να αποδώσει ευθύνες στη Νέα Δημοκρατία και να κάνει και κάποιες διδαχές. Η διδαχή του όμως ήταν, πρώτον, εξωπραγματική και, δεύτερον, μάλλον απευθυνόταν όχι σε Βουλευτές του ελληνικού Κοινοβουλίου, αλλά οπωσδήποτε σε μαθητευόμενους, κοινοβουλευτικούς ενδεχομένως.
Εμείς ξαναλέμε ότι αυτό το νομοσχέδιο πράγματι δεν έχει μία αρχή. Έχει πολλές αρχές. Είναι τελείως διαφορετικά κεφάλαια με τελείως διαφορετικά πράγματα. Μας μίλησε για δεκαπέντε νομοσχέδια. Δεν είναι δεκαπέντε. Όπως ακριβώς είναι χωρισμένα τα κεφάλαια, έτσι μπορούσε να έρθει το κάθε νομοσχέδιο. Πρέπει να ξέρετε, κύριε συνάδελφε, ότι έχουμε καταντήσει τη Βουλή βιομηχανία παραγωγής νομοσχεδίων για τα οποία εγώ θλίβομαι και το έχω επισημάνει πάρα πολλές φορές. Και χθες ακόμη το είπα. Μέσα σε τρεις ημέρες βγάζουμε αυτό το νομοσχέδιο με όλα αυτά τα διαφορετικά στοιχεία. Και αν είχε και δεκαπέντε που λέτε, ο χρόνος έχει πενήντα δύο εβδομάδες. Σε δεκαπέντε εβδομάδες θα το τελειώναμε, αν είχε δεκαπέντε. Δεν χρειαζόταν όμως δεκαπέντε. Εμείς είπαμε ότι θα μπορούσε κάθε κεφάλαιο από αυτό το νομοσχέδιο να είναι από ένα νομοσχέδιο χωριστό, για να το επεξεργαστούμε. Εμείς θέλουμε να ψηφίσουμε …
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Κύριε Σαλαγκούδη …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Δεν σας διέκοψαν, κύριε Ακριβάκη. Το Προεδρείο παρακολουθούσε και δεν σας διέκοψαν.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ: Εμείς θέλουμε να ψηφίσουμε το Ταμείο Εγγυοδοσίας, αλλά θέλουμε να ψηφίσουμε μία σωστή ρύθμιση. Θέλουμε να ψηφίσουμε ένα σωστό ταμείο που να μπορεί να λειτουργήσει και πράγματι να είναι εργαλείο, ώστε να μην καταντήσει, όπως κατάντησε το αντίστοιχο ταμείο πριν από μερικά χρόνια που το είχε ο ΕΟΜΕΧ και τελικώς υπερχρέωσε τον κρατικό προϋπολογισμό, έγινε Καιάδας και έγινε και όργανο κομματικών εξυπηρετήσεων.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΘΕΙΑΣ: Αυτό είναι διαφορετικό πράγμα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ: Μπορεί να ήταν διαφορετικό πράγμα εκείνο, αλλά όπως φτιάχνεται αυτό το ταμείο έτσι ακριβώς κινδυνεύει να γίνει. Εμείς δεν θέλουμε να επιτρέψουμε και να συνηγορήσουμε με την ψήφο μας να γίνει αντί για ένα εργαλείο που θα βοηθήσει πραγματικά και αποτελεσματικά τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις ένα εργαλείο στα χέρια οποιασδήποτε κυβέρνησης, για να περνάει από εκεί και πέρα τις κομματικές εύνοιές της.
Στο άρθρο 6 μιλάμε για το σχηματισμό του διοικητικού συμβουλίου. Πρώτον, αν το πρόσεχαν λίγο, θα έβλεπαν εδώ ότι είναι ανανταπόδοτο. Μιλάει για ένα επταμελές διοικητικό συμβούλιο, ορίζει τα πρόσωπα και ήδη τα πρόσωπα που ex officio συμμετέχουν και αναφέρονται εδώ είναι οκτώ. Δηλαδή το επταμελές συμβούλιο έχει οκτώ μέλη. Διαβάστε το πάλι, για να δείτε. Πρόεδρος, αντιπρόεδρος και γραμματέας διορίζονται και από εκεί και πέρα ένας εκπρόσωπος του Υπουργείου Ανάπτυξης, του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών, της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων και της ΓΣΕΒΕ. Πέντε είναι αυτοί και τρεις που διορίστηκαν είναι συνολικά οκτώ.
Και λέτε και παρακάτω: «Μπορούν και να μετέχουν εκπρόσωποι των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων με γνώσεις στα χρηματοοικονομικά, τραπεζικά, κλπ». Σωστά. Αλλά δεν υπάρχουν θέσεις γι’ αυτό το διοικητικό συμβούλιο. Επομένως είναι δυνατόν να ψηφίσουμε ένα νομοσχέδιο που αναφέρει στο άρθρο, χωρίς σαφήνεια, πώς γίνεται αυτό το επταμελές διοικητικό συμβούλιο; Διορθώστε το γιατί εμείς θέλουμε να το ψηφίσουμε.
Έρχομαι τώρα στο άρθρο 8 με τίτλο «Αρχές λειτουργίας».
Στο εδάφιο γ΄ από τις αρχές που πρόκειται να ακολουθήσουν λέει: «Το ποσό που καλύπτεται με την εγγύηση, σε περίπτωση κατάπτωσης αυτής, περιλαμβάνει το ανεξόφλητο υπόλοιπο του εγγυημένου κεφαλαίου της πίστωσης πλέον των μη καταβληθέντων τόκων αυτού, μέχρι δεκαοκτώ μήνες κατ’ ανώτερο όριο».
Είναι σαφές αυτό; Ποιο εναπομένον ανεξόφλητο; Και αν δεν εξοφλήσει τίποτα, δεν πληρώσει τίποτα, τι θα πληρώσετε εσείς; Θα πληρώσετε το ποσοστό που έχετε καθορίσει, 40% έως 70%, ή όλο το ανεξόφλητο ποσό; Ξέρετε ότι με αυτό οι τράπεζες θα σας ζητήσουν όλο το υπόλοιπο ποσό διότι θα πουν «αν έχει δώσει κάποιες οφειλές, έδωσε το δικό μας μερίδιο», της συμμετοχής δηλαδή του ρίσκου του δικού της. Βεβαίως η διατύπωση θα έπρεπε να είναι διαφορετική. Μα θα πηγαίνετε στα δικαστήρια και θα σας απαιτούν οι τράπεζες αυτό. Γιατί να μην κάνετε τη διατύπωση «το ποσοστό ακριβώς που έχετε εγγυηθεί από το ανεξόφλητο υπόλοιπο»; Είναι όπως οι ασφαλιστικές εταιρείες. Το ίδιο κάνουν. Αν ασφαλιστείς για 40% της αξίας του αντικειμένου που ασφαλίζεσαι, η ασφαλιστική εταιρεία από όποιον κίνδυνο προκύψει πληρώνει το 40%. Δεν πληρώνει το 100% του κινδύνου, έστω και αν στο σύνολο της αξίας η ζημιά είναι μικρότερη από το 40%.
Έτσι λοιπόν εδώ θα πρέπει να το διατυπώσετε διαφορετικά. Η διατύπωση είναι λάθος και θα σας δημιουργήσει προβλήματα. Δεν μπορώ να πω ότι θα συνηγορήσουμε και σε μια τέτοια διαπίστωση. Άρα και αυτό το άρθρο 8 δεν πρόκειται να το ψηφίσουμε.
Ερχόμαστε και στο άλλο εδάφιο, στο δ΄, για την αξιολόγηση. Δεν συμφωνούμε με την αξιολόγηση μόνο στην τράπεζα. Η τράπεζα τι θα αξιολογεί; Για να καταφεύγει σε σας λέει ότι ο άνθρωπος αυτός έχει μία επιχείρηση, μας έφερε εδώ έναν ισολογισμό, είναι βιώσιμη αφού βγάζει κέρδη. Δεν κρίνουμε όμως τη βιωσιμότητα της επιχείρησης. Κρίνουμε τη βιωσιμότητα της επένδυσης που πρόκειται να κάνει. Κι αυτό έχει σημασία, διότι το κεφάλαιο που δανείζεται είναι για την επένδυση. Δεν είναι για τη βιωσιμότητα της επιχείρησης. Πρώτον, αυτό.
Δεύτερον, αφού δεν έχει τα εχέγγυα και απευθύνεται σε σας, εσείς τι θα κάνετε; Θα δώσετε την εγγύηση; Πώς; Με τι τρόπο; Θα σας στείλει έκθεση η τράπεζα που θα σας λέει «ναι, είναι θετικό, αν το εγγυηθείτε εσείς;» Όχι, η τράπεζα το αποκλείει. Για να το στείλει σε σας, η τράπεζα το αποκλείει. Επομένως, εσείς πρέπει να έχετε ένα δικό σας επιστημονικό team από εξειδικευμένους για να κρίνουν ότι πράγματι αυτό αξίζει να το εγγυηθείτε. Και αυτή η επιτροπή να βγάλει με τι ποσοστό να το εγγυηθείτε και να πει, έχει τόσο κίνδυνο αυτή η επένδυση, ούτως ώστε κρατάμε τόσο σαν προμήθεια από την τιμολογιακή πολιτική που θα βγει, όπως είπατε προηγουμένως.
Ταυτόχρονα δε αυτή η επιστημονική επιτροπή θα έπρεπε, όπως σας είπα και χθες, να έχει και ορισμένα εφόδια. Ποια; Πρώτον, τις δικές σας υποδείξεις, δηλαδή τις κατευθυντήριες γραμμές, τον επιτελικό σχεδιασμό του Υπουργείου. Γι’ αυτό είναι το Υπουργείο. Αυτές θα προκύψουν από μία μελέτη που θα έπρεπε να έχει προηγηθεί για να βρείτε τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που υπάρχουν σε κάθε γωνιά της χώρας.
Δεύτερον, τις παγκόσμιες προοπτικές της ανάπτυξης για να δείτε ποιες ακριβώς επαγγελματικές δραστηριότητες ευνοούνται σήμερα στην παγκόσμια συγκυρία και εκείνες κυρίως να εγγυοδοτείτε με το μεγαλύτερο δυνατό ποσοστό. Ένα τέτοιο Ταμείο πράγματι θα προσέφερε στην ανάπτυξη. Αν το Ταμείο δεν έχει αυτά τα στοιχεία, τότε δεν θα προσφέρει για το ρόλο για τον οποίον υπάρχει.
Να έρθω και στο εδάφιο ε΄ των αρχών που είπατε προηγουμένως πάλι του άρθρου 8, όπου λέει το 1,5%, το κατώτερο όριο της προμήθειας. Νομίζω ότι είναι πολύ για τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, διότι φανταστείτε: Ο τόκος της τραπέζης είναι οι προμήθειες της τραπέζης, συν η προμήθεια του Ταμείου. Αυτήν την επιχείρηση την καθιστούμε ήδη με πολλές προδιαγραφές προβληματική. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση ενδεχομένως πάρα πολλοί να αρνηθούν αυτήν την εγγύηση.
Θα μπορούσε, εάν υπήρχε ένα team αξιολόγησης μέσα σ’ αυτό το Ταμείο, αυτό το ποσοστό να γίνει πολύ χαμηλό, να είναι 0,5% και η προμήθεια να είναι πολύ μικρή γι’ αυτές τις επιχειρήσεις οι οποίες είναι μέσα στις προδιαγραφές και βλέπετε ότι έχουν λαμπρό μέλλον. Από εκεί και πέρα, στις άλλες που θα έχουν υψηλότερο κίνδυνο, που θα βρίσκονται στις παρυφές που νομίζουμε ότι είναι η προοπτική για την ανάπτυξη να ανεβαίνει το ποσοστό της προμήθειας, εφόσον ο επιχειρηματίας επιμένει και είναι διατεθειμένος να το δώσει.
Νομίζω ότι με μια τέτοια λειτουργία του Ταμείου, η Νέα Δημοκρατία θα ήθελε να το ψηφίσει. Κάντε αυτές τις διορθώσεις και εμείς θα ψηφίσουμε αυτό το Ταμείο Εγγυοδοσίας, γιατί πράγματι βλέπουμε ότι είναι ένα πολύ σημαντικό εργαλείο που μπορεί να γίνει.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο και σας παρακαλώ να δώσετε ορισμένες διευκρινήσεις για το άρθρο 6.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Το έχω υπόψη μου και θα το κάνω αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ίσως χρειάζεται μία αναδιατύπωση για να μην υπάρξουν ερμηνευτικά προβλήματα.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Αγαπητοί συνάδελφοι, όπως και στη Διαρκή Επιτροπή και χθες, διευκρίνισα ότι η αρχή που διέπει το νομοσχέδιο αυτό είναι η αρχή της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών επιχειρήσεων και της ελληνικής οικονομίας στο πλαίσιο της βιώσιμης ανάπτυξης. Εάν αυτό δεν είναι κατανοητό ή αρκετά σαφές, δεν είναι πρόβλημα του Υπουργείου, είναι πρόβλημα αυτών που δεν το καταλαβαίνουν.
Είναι πρόδηλες οι ασαφείς θέσεις που πρόβαλε και σ’ αυτό το νομοσχέδιο η Νέα Δημοκρατία και μάλιστα ο πρόχειρος τρόπος με τον οποίο διαστρεβλώνει άρθρα του νομοσχεδίου.
Κύριε Πρόεδρε, έρχομαι στο άρθρο 6. Το Διοικητικό Συμβούλιο της εταιρείας είναι επταμελές. Έχει τον πρόεδρο, τον αντιπρόεδρο και χρέη γραμματέα, δηλαδή αυτός που κρατάει τα πρακτικά, θα εκτελεί κάποιος που θα ορίζεται από το Διοικητικό Συμβούλιο. Πού βγάλατε από αυτό το νομοσχέδιο ότι ο Γραμματέας θα είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου; Πρόκειται προφανώς για πρόχειρη ανάγνωση, γιατί όλοι σας γνωρίζετε πολύ καλά ελληνικά για να είστε στο Κοινοβούλιο.
Τα υπόλοιπα μέλη ορίζονται όπως ορίζει η παρακάτω παράγραφος. Όπως σε όλες τις ανώνυμες εταιρείες του δημοσίου χρέη Γραμματέα εκτελεί κάποιος υπάλληλος ο οποίος ορίζεται από το Διοικητικό Συμβούλιο. Αυτό εννοεί το νομοσχέδιο ξεκάθαρα.
Θέλω πολύ ακροθιγώς να περιγράψω πάλι το νομοσχέδιο. Το υπόβαθρο του νομοσχεδίου είναι η αδυναμία πρόσβασης των μικρών επιχειρήσεων στο χρηματοδοτικό τομέα. Προσπαθούμε να σπάσουμε το κύκλωμα της εξωτραπεζικής πρόσβασης, που σημαίνει τοκογλυφία, που σημαίνει ένα σωρό κυκλώματα. Ο στόχος μας ήταν να δημιουργήσουμε ένα ευέλικτο σχήμα, όχι ένα νέο δημόσιο κρατικό ταμείο, το οποίο θα εγκυμονούσε χίλιους κινδύνους και χίλιες περιπέτειες από τις οποίες θέλαμε να ξεφύγουμε. Θέλαμε να ξεφύγουμε ακόμα και από το παράδειγμα που εσείς αναφέρατε του ΕΟΜΜΕΧ στο παρελθόν.
Υπήρξε το εξής δίλημμα: Τι κάνουμε; Κάνουμε ένα κρατικό ταμείο ή κάνουμε ένα ευέλικτο ταμείο; Η άποψη που επικράτησε, ήταν ότι κάνουμε ένα ευέλικτο, γρήγορο ταμείο. Όμως, αυτό το ταμείο δεν είναι κατόρθωμα των τραπεζών, όπως επιτήδεια ή εν αγνοία σας υποστηρίζετε. Την πολιτική του ταμείου και της Κυβέρνησης χαράζει το ταμείο, διότι μέσα από τον κανονισμό λειτουργίας, μέσα από τα κριτήρια τα οποία θέτει, μέσα από την κατηγοριοποίηση, μέσα από τα προγράμματα που ετησίως θα εκπονεί θα χαράζει την πολιτική του Υπουργείου.
Εδώ περιλαμβάνονται οι παρατηρήσεις που έχουν κάνει οι συνάδελφοι του Συνασπισμού και του Κομμουνιστικού Κόμματος, που λένε ότι μπορεί να έχουμε προγράμματα από κανέναν έως πέντε εργαζομένους, από πέντε έως δέκα, από δέκα έως είκοσι κλπ., όπως θα έχουμε προγράμματα για τους νέους επιχειρηματίες, θα έχουμε προγράμματα για τις πρόσθετες περιοχές, θα έχουμε προγράμματα για μικρά νησιά, θα έχουμε προγράμματα για το Λεκανοπέδιο ή το κέντρο.
Αυτά όμως τα προγράμματα θα ήταν απίθανο να τα περιγράψουμε σε ένα νομοσχέδιο. Αυτά θα περιγράφονται και θα εκπονούνται από το διοικητικό συμβούλιο που θα χαράζει την πολιτική και θα έρχεται αυτή την πολιτική να την εφαρμόζει το τραπεζικό σύστημα. Αυτό είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κινηθεί.
Έρχομαι σε θέματα τα οποία εθίγησαν, διότι πολύ καλώς ανέλυσε το Ταμείο ο εισηγητής της Πλειοψηφίας. Ειπώθηκε πως δεν υπήρχε συνεργασία. Υπήρξε εκτενής συνεργασία επί ενάμιση χρόνο με όλους τους φορείς των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και το τραπεζικό σύστημα. Αυτό δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς. Το να έρχεται η ΓΕ.Σ.Ε.Β.Ε.Ε. στη Διαρκή Επιτροπή και να λέει ότι δεν υπήρξε συνεργασία -όταν έχει υπάρξει εκτενής και κατ’ επανάληψη συνεργασία- επειδή απλώς άλλαξε η διοίκηση της ΓΕ.Σ.Ε.Β.Ε.Ε. το Μάιο και Ιούνιο και ήλθε νέα διοίκηση, αυτό είναι ασυνέπεια και ασυνέχεια της συνδικαλιστικής παράταξης, δεν είναι δικό μας πρόβλημα. Επίσης τα επιμελητήρια συμμετείχαν όλα στη διαδικασία και στην εκπόνηση του νομοσχεδίου. Είχαν συμφωνήσει. Το κείμενο αυτού του νομοσχεδίου είναι σχεδόν έτοιμο από το Φεβρουάριο-Μάρτιο.
Ειπώθηκε ότι το Τ.Ε.Μ.Π.Μ.Ε., δηλαδή το Ταμείο, θα έπρεπε να αποφαίνεται επί των δανείων. Αυτό θα μας οδηγούσε, αγαπητοί συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, σε αυτό που θέλαμε να αποφύγουμε. Τι θέλαμε να αποφύγουμε; Ένα βαρύ γραφειοκρατικό σχήμα. Θέλαμε να αποφύγουμε την πελατειακή σχέση, το να έλθει ο πελάτης στο Υπουργείο, να συναντήσει τον κομματάρχη και να του πει: «Είμαι εδώ. Δεν μου το δίνει η τράπεζα, δώσε το μου εσύ». Θέλαμε να απεμπλακούμε από αυτό το σύστημα και γι’ αυτό δημιουργήσαμε και δημιουργούμε αυτό το ταμείο.
Ειπώθηκε ότι είναι χαριστικό για τις τράπεζες, μια λαϊκιστική άποψη εξωπραγματική. Αυτοί που είχαν τις περισσότερες αντιρρήσεις για το νομοσχέδιο δεν ήταν οι μικρομεσαίοι, ήταν οι τράπεζες. Εμείς ερχόμαστε και τι κάνουμε; Ενισχύουμε τη δανειοληπτική ικανότητα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Από τη στιγμή που αυτή η διακίνηση της δανειοληψίας γίνεται μέσω του τραπεζικού συστήματος, αναγκαστικά θα απευθυνθούμε στις τράπεζες. Εάν θέλατε ένα κρατικό σχήμα, όπως το θέλει το Κ.Κ.Ε. είναι άλλο θέμα. Αλλά εμείς δεν κάναμε αυτήν την επιλογή. Είπαμε ότι θα δουλέψουμε με το υπάρχον τραπεζικό σύστημα στο πλαίσιο, όμως, χάραξης της δικής μας πολιτικής, όπως κάθε φορά αυτή θα εκφράζεται μέσα από τις αποφάσεις και τα προγράμματα του Ταμείου Εγγυοδοσίας.
Υπάρχει μία έκδηλη αντίφαση σε όλες τις πλευρές του Κοινοβουλίου. Από τη μια μεριά λένε ότι το Τ.Ε.Μ.Π.Μ.Ε. πρέπει να είναι δημόσιο, αλλά από την άλλη μεριά λένε ότι στο διοικητικό συμβούλιο την πλειοψηφία πρέπει να την έχουν οι φορείς. Εμείς δημιουργήσαμε ένα επταμελές διοικητικό συμβούλιο, στο οποίο υπάρχουν τρεις εκπρόσωποι των φορέων. Θα ήταν απίθανο να πούμε ότι στο επταμελές διοικητικό συμβούλιο θα εκπροσωπούνται τέσσερις που δεν θα είναι στο δημόσιο. Είναι δημόσιο ταμείο και γι’ αυτό ακριβώς πρέπει την ευθύνη της διοίκησής του να την έχει το δημόσιο.
Ειπώθηκε επίσης από τη Νέα Δημοκρατία κυρίως ότι ήλθε με καθυστέρηση. Εάν αυτό είναι μόνο η κριτική που κάνετε τότε ψηφίστε το έστω με καθυστέρηση.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Αυτό είναι ένα από τα στοιχεία της κριτικής.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Κύριε Βαρβιτσιώτη, δεν ήσαστε εδώ, άρα δεν μπορεί να γνωρίζετε. Ήδη αυτά τα οποία έχει πει μέχρι τώρα η Νέα Δημοκρατία ως μικρές παρατηρήσεις -στη Διαρκή Επιτροπή ψήφισε τα άρθρα αυτά- έχουν ανασκευαστεί ήδη και από τον εισηγητή και από εμένα.
Ειπώθηκε ότι είναι αποσπασματικά τα μέτρα του Ταμείου για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Αυτό ειπώθηκε κυρίως από την πλευρά του Κ.Κ.Ε. και του Συνασπισμού. Αγαπητοί συνάδελφοι, -εάν έχετε μελετήσει- νομίζω ότι πέρυσι στην Αίθουσα που κάναμε συζήτηση σε μια επερώτησή σας για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αναλύσαμε το συνολικό πρόγραμμα του Υπουργείου Ανάπτυξης για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Είπαμε ότι το σύνολο του επιχειρησιακού μας προγράμματος που αφορά τις επιχειρήσεις του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης απευθύνεται στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Είναι περίπου 600 με 700 δισεκατομμύρια δραχμές. Υπάρχουν επίσης 150 δισεκατομμύρια δραχμές στα Π.Ε.Π. που απευθύνονται στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Σας είπαμε ότι δημιουργούμε νέα χρηματοδοτικά μέσα, όπως είναι το Ταμείο που σήμερα ψηφίζουμε, όπως είναι το Κεφάλαιο Επιχειρηματικών Συμμετοχών Υψηλής Τεχνολογίας και Υψηλού Κινδύνου, το ΚΕΣΥΤ, το οποίο το ψηφίσαμε πέρυσι και το οποίο είναι για επιχειρήσεις μικρές και πολύ μικρές, που ασχολούνται στον επιχειρησιακό χώρο του υψηλού ρίσκου.
Σας είπαμε επίσης ότι έχουμε δημιουργήσει τις δομές στήριξης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, ξέχωρα από τις δομές που υπάρχουν σήμερα. Είναι τα Κέντρα Υποδοχής Επιχειρήσεων στις νομαρχίες, τα οποία ήδη λειτουργούν, είναι τα Κ.Ε.Τ., τα Κέντρα Επιχειρηματικής και Τεχνολογικής Ανάπτυξης, ένα σε κάθε περιφέρεια. Είναι το παρατηρητήριο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, την τελική μορφή του οποίου επεξεργαζόμαστε τώρα και θα το φέρουμε άμεσα στη Βουλή. Όλα αυτά δημιουργούν ένα πλαίσιο πάρα πολύ σημαντικό για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Ειπώθηκε επίσης από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας ότι το Τ.Ε.Μ.Π.Μ.Ε., το Ταμείο, θα είναι ένα όργανο κομματικής επιβολής. Μα, αν θέλαμε να δημιουργήσουμε ένα όργανο κομματικής επιβολή, θα προχωρούσαμε σύμφωνα με αυτά που μας λέτε.
Θα δημιουργούσαμε ένα γραφειοκρατικό φορέα, θα διορίζαμε εκεί τους «ημέτερους» και θα ασκούσαμε πολιτική και στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, στους «πελάτες μας». Αυτό δεν ισχύει τώρα. Αλλά δεν έχετε διαβάσει το νομοσχέδιο ή δεν θέλετε να κατανοήσετε το νομοσχέδιο. Ακριβώς, αυτό αποφύγαμε και σας το είπα από την αρχή. Σας το είπα μέσα στη Διαρκή Επιτροπή, το είπε ο Υπουργός, το έχουμε γράψει στις εφημερίδες, παντού και ερχόσαστε εσείς και το αμφισβητείτε και αυτό δεν είναι προς τιμή του Κοινοβουλίου.
Ειπώθηκε ότι θα πρέπει το 40%-70% της εγγυοδοσίας να είναι ενιαίο. Αγαπητοί συνάδελφοι το 40%-70% και σε ορισμένες περιπτώσεις το 80% έχει σχέση με τα προγράμματα που θα εκπονούνται, του πώς θα χαράζουμε πολιτική. Σε μια επιχείρηση κλασική, η οποία δρα στο κέντρο, δεν μπορούμε να δώσουμε την ίδια εγγύηση με μια επιχείρηση η οποία θα είναι στην ακριτική Ελλάδα ή θα είναι στα δυσπρόσιτα μέρη ή θα είναι στα μικρά νησιά ή θα είναι σε ένα νέο επιχειρηματία ή θα είναι σε μια επιχειρηματική δράση στις νέες τεχνολογίες όπου εκεί έχουμε μεγαλύτερο επιχειρηματικό ρίσκο. Γι αυτό έχουμε αυτό το πλαίσιο από 40% έως 70%. Αυτό θα πρέπει να παραμείνει. Και κάθε φορά αυτό να πηγαίνει στα προγράμματα και εκεί να λέμε το ένα πρόγραμμα είναι 40%, το άλλο 50%, το άλλο 60%, το άλλο 70%.
Το 1,5% της προμήθειας είναι πολύ. Σας είπα και στη Διαρκή Επιτροπή ότι δεν είναι 1,5% αλλά είναι 1,5% επί του κεφαλαίου το οποίο εγγυοδοτούμε και αν η εγγυοδοσία είναι στο 50%-60%, ουσιαστικά αυτό σημαίνει ότι αν ένας πάρει 100 δραχμές δάνειο έχουμε 1,5% επί των 50 δραχμών, δηλαδή επί ολοκλήρου του δανείου είναι 0,7%. Δεν είναι 1,5%.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ: Αφού έχει έρθει στο 50%.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Είναι 1,5% επί του εγγυοδοτούμενου δανείου.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Είναι φυσικό αυτό. Καινούριο είναι αυτό που μας λέει ο κύριος Υφυπουργός;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συντομεύετε, κύριε Υπουργέ, γιατί έχουμε τρία κεφάλαια, να συζητήσουμε.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Στο άρθρο 7 παράγραφος 2 που λέμε ότι το εξειδικευμένο προσωπικό θα μπορεί να προσλαμβάνει το ταμείο αυτό, ειπώθηκε ότι αυτό εγκυμονεί κινδύνους να κάνουμε κομματικούς διορισμούς. Αυτό ειπώθηκε.
Μα σας είπα προηγουμένως ότι εάν θέλαμε να δημιουργήσουμε ένα τέτοιο ταμείο προφανώς θα δημιουργούσαμε άλλη δομή στο ταμείο. Εν τούτοις εμείς οι ίδιοι προσπαθήσαμε να κόψουμε τα πλοκάμια οποιασδήποτε τέτοιου είδους διαπλοκής με πελατειακές σχέσεις.
Αγαπητοί συνάδελφοι επί της ουσίας συμφωνείτε και εσείς και νομίζω και όλες οι πτέρυγες της Βουλής, ειδικά γι’ αυτό το ταμείο δικαιοδοσίας που είναι μια γενική απαίτηση των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων και σας καλώ να το ψηφίσουμε διότι οι αιτιάσεις που προβάλατε και η Αξιωματική Αντιπολίτευση αλλά η Ελάσσων Αντιπολίτευση είναι δευτερεύουσας σημασίας και νομίζω ότι μπορούμε αυτό το κεφάλαιο να το ψηφίσουμε όλοι μαζί ομόφωνα στη Βουλή.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να σας παρακαλέσω, επειδή στο άρθρο 6 αναφέρονται μαζί τα της πρώτης συγκρότησης του διοικητικού συμβουλίου με εκείνα της σύνθεσής του, καλύτερα να το δείτε πάλι νομοτεχνικά ώσπου να το ψηφίσουμε. Για να μην υπάρξει ασάφεια.
Ο κ. Βαθειάς έχει το λόγο για να δευτερολογήσει.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΘΕΙΑΣ: Κύριε Πρόεδρε κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην επισήμανση όσον αφορά το άρθρο 6 πιστεύω ότι πρέπει να γίνει μια καταγραφή ούτως ώστε η διατύπωση να καλύπτει απόλυτα την έκφραση και τη σύνθεση του διοικητικού συμβουλίου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Αυτό είπα προηγουμένως, κύριε συνάδελφε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΘΕΙΑΣ: Όσον αφορά τώρα τις επισημάνσεις που έχουν γίνει ή πραγματικά δεν έχει γίνει κατανοητό το κεφάλαιο Α΄ για το ταμείο, τη λειτουργία και το ρόλο του ταμείου εγγυοδοσίας ή ουσιαστικά κάποιοι συνάδελφοι εδώ επιχειρηματολογούν χωρίς να παρακολουθούν την κατάσταση, η οποία περιγράφεται στο υπάρχον νομοσχέδιο.
Είναι δεδομένο ότι εάν δημιουργούσαμε ένα ταμείο εγγυοδοσίας με τα υποκαταστήματά του, το οποίο θα εγκρίνει δανειοδοτήσεις, τότε ουσιαστικά θα είχαμε δημιουργήσει έναν οργανισμό ο οποίος δεν θα ήταν απλώς απαράδεκτος, αλλά δεν θα λειτουργούσε ποτέ. Και φυσικά τα κριτήρια δεν θα ήταν επιχειρηματικά ούτε θα ενίσχυαν τις μικρές και τις πολύ μικρές επιχειρήσεις.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Δ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κα ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ – ΨΑΡΟΥΔΑ)
Δεν θα ήταν κριτήρια για να δημιουργήσουν βιώσιμες επιχειρήσεις έστω αυτού του μεγέθους. Θα ήταν σίγουρα κριτήρια που δεν θα δημιουργούσαν ένα πλαίσιο ενίσχυσης αυτών των επιχειρήσεων. Ίσα-ίσα αν φέρναμε ένα τέτοιο νομοσχέδιο θα έπρεπε εσείς όχι μόνο να το καταψηφίσετε, αλλά να πείτε να γυρίσει πίσω διότι ουσιαστικά θα δημιουργούσε στρεβλώσεις στο ελληνικό πιστωτικό σύστημα.
Η αξιολόγηση σαφώς θα γίνεται από τις τράπεζες. Όμως μέσα στον κανονισμό θα περιγράφεται η διαδικασία η οποία θα εξελίσσεται και οι παρεμβάσεις που θα γίνονται και σε επιμέρους περιοχές και θα καλείται το τραπεζικό σύστημα να υλοποιήσει την απόφαση που θα παίρνει το ταμείο. Αν δεν υλοποιεί και αν έχουν προβλήματα οι μικρές επιχειρήσεις, όσον αφορά το δανεισμό τους όπως ακριβώς το περιγράφουμε, τότε μπορεί να υπάρξουν και καταγγελίες του ταμείου ότι εδώ οι τράπεζες δεν ανταποκρίνονται ή οτιδήποτε άλλο.
Και τα λέω αυτά όχι μόνο σαν κοινοβουλευτικός, αλλά και με τη μακρά θητεία που είχα στο τραπεζικό σύστημα. Το μεγάλο πρόβλημα ήταν οι εμπράγματες εξασφαλίσεις. Αν δεν είχες εμπράγματες εξασφαλίσεις δεν μπορούσες να δανειοδοτηθείς. Επίσης, είχες μεγάλο κόστος, διότι τα μικρά δάνεια ήθελαν και εμπράγματες εξασφαλίσεις. Αυτό ακόμη σήμαινε ότι δεν είχες τη δυνατότητα να βγάλεις πέρα αυτά τα κόστη που είχες επιβαρυνθεί με τις προμήθειες κλπ.
Το νομοσχέδιο είναι πολύ σημαντικό. Μπορεί μία επιχείρηση να μην έχει εξοφλήσει και μία δόση. Και αυτά υπολογίζονται με αυτό το νομοσχέδιο. Αν έχει πάρει απόφαση το ταμείο και λέει «δίνουμε 40% σε αυτό το επίπεδο των επιχειρήσεων», οι τράπεζες θα υλοποιούν το 40%. Αν πει το ταμείο ότι στις ακριτικές περιοχές θα δοθεί το 70% της εγγύησης, σημαίνει ότι θα δοθεί το 70% των δανείων. Και αν υπάρχουν προβλήματα φυσικών καταστροφών ή οτιδήποτε, θα δοθεί το 80%. Θα το υπολογίζει, λοιπόν, βάσει των αντίστοιχων ποσοστών, που θα καταγράφει ο συγκεκριμένος κανονισμός και οι πολιτικές που θα θέλουμε να ασκηθούν.
Παράλληλα περιγράφεται εδώ ότι υπάρχει δυνατότητα αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου. Αυτό σημαίνει ότι η Κυβέρνηση θέλει πραγματικά να δει πώς θα πάει το ταμείο, πώς θα πάει η διαδικασία ανταπόκρισης από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα και αν υπάρχει η δυνατότητα της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου και της διεύρυνσης όλων των χρηματοδοτικών εργαλείων για να μπορέσουν πραγματικά αυτές οι επιχειρήσεις να είναι ανταγωνιστικές. Επίσης έχουμε και ένα χρέος απέναντι στις επιχειρήσεις, που έδωσαν πολλά στην ελληνική οικονομία. Αυτό κάνουμε εδώ.
Πιστεύω ότι και με αυτές τις διευκρινίσεις υπάρχει η δυνατότητα να ψηφίσουμε όλοι το συγκεκριμένο κεφάλαιο, γιατί είναι πολύ σημαντικό. Εκτιμώ ότι όσοι δεν θα το ψηφίσουν, θα απολογούνται απέναντι στους επιχειρηματίες των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ο κ. Σκοπελίτης έχει το λόγο.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Η ανάγκη να κάνω αυτήν την παρέμβαση οφείλεται στο γεγονός ότι με την ομιλία του ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ ισχυρίστηκε ότι δεν μπορεί να καταλάβει τη θέση μας, γιατί δεν δίνουμε θετική ψήφο στο νομοσχέδιο. Εμείς ακόμη έχουμε βασική αντίθεση με αυτό το νομοσχέδιο και προσπαθήσαμε χθες να την αναλύσουμε εδώ. Την επαναλαμβάνω και θέλω να πιστεύω ότι θα τύχει της προσοχής του κ. Ακριβάκη.
Είπαμε ότι το νομοσχέδιο στο σύνολό του, αυτά τα ξεκομμένα μεταξύ τους κεφάλαια κλπ., κινείται στην κατεύθυνση της διευκόλυνσης της διαδικασίας συσσώρευσης του κεφαλαίου και της αποτελεσματικής προώθησης των αναδιαρθρώσεων και των ιδιωτικοποιήσεων σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων.
Όλα τα κεφάλαια κινούνται σε αυτήν κατεύθυνση. Και μας οδηγεί στο να καταψηφίσουμε το νομοσχέδιο. Κάναμε μία προσπάθεια να παρέμβουμε στα επιμέρους άρθρα για να δοθούν ορισμένες λύσεις.
Όσον αφορά το συγκεκριμένο κεφάλαιο, γιατί ισχυριστήκαμε ότι το Ταμείο Εγγυοδοσίας των μικρών και πολύ μικρών εταιρειών, δεν θα αποφέρει τα αναμενόμενα; Γιατί είναι ξεκομμένα από γενικότερο σχεδιασμό, που θα προωθεί κύρια την ίδρυση των συνεταιρισμών μέσα στο χώρο αυτό, για να μπορούν οι επιχειρήσεις να αντέξουν στον ανταγωνισμό της ζούγκλας, που λέγεται «ελεύθερη αγορά». Δεν κινείται όμως προς αυτήν την κατεύθυνση. Να γιατί μέχρι σήμερα δεν πετυχαίνει κανένα από τα μέτρα που πάρθηκαν. Να γιατί καθημερινά έχουμε κλείσιμο επιχειρήσεων.
Αυτός είναι ο ισχυρισμός μας σε σχέση με τα άρθρα και το συγκεκριμένο κεφάλαιο. Έχουμε την αντίρρησή μας, γιατί είναι ξεκομμένο, θα κινηθεί προς την αντίθετη κατεύθυνση και όχι στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Η κα Αικατερινάρη-Ξηροτύρη έχει το λόγο.
ΑΣΗΜΙΝΑ-ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Όσον αφορά την κριτική μας για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, επιμένουμε ότι η κατάσταση δεν είναι καλή. Και δεν επιμένει φυσικά ο Συνασπισμός ή η Αντιπολίτευση, αλλά οι δείκτες, ιδίως στην περιφέρεια, όπου οι δείκτες είναι ανελέητοι.
Για την περιφέρεια της κεντρικής Μακεδονίας, οι δράσεις που έχετε προγραμματίσει, τα όργανα που έχετε θεσμοθετήσει, δεν έχουν λειτουργήσει ακόμα. Θέλετε να σας πω τι γίνεται με το ΠΕΠ κεντρικής Μακεδονίας; Ακόμη δεν έχει δημοσιευθεί κάτι, δεν έχει βγει στην επιφάνεια καμία δράση από το πρόγραμμα του ανταγωνισμού των επιχειρήσεων. Μήπως μπορείτε να μας πείτε τι έχει γίνει με τις τράπεζες και με τις συμβάσεις, που θα αξιολογήσουν αυτήν τη δράση και θα προχωρήσουν στην ένταξη; Και έχουμε σοβαρές διαφωνίες, επειδή οι τράπεζες χωρίς τον ενδιάμεσο φορέα θα κάνουν τις εντάξεις.
Από τα στοιχεία μας, ακόμα δεν έχετε κάνει συμφωνία με τις τράπεζες. Το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης μπαίνει στον τρίτο χρόνο, είναι ασφυκτικές οι προθεσμίες. Μπορεί να έχετε ξεκινήσει, να έχετε έναν προγραμματισμό, αλλά δεν υπάρχει αποτέλεσμα, γιατί παρατηρείται καθυστέρηση. Η αγορά όμως είναι ανελέητη, ο ανταγωνισμός τρομερός και έτσι οι επιχειρήσεις, ιδίως οι μικρές, αναγκάζονται είτε να κλείνουν είτε να δανείζονται υπέρμετρα κ.ο.κ.
Είναι θετικό το Ταμείο, σας το είπαμε. Ζητήσαμε κάποιες διασφαλίσεις. Βλέποντας το άρθρο 3, σχετικά με την πρόταση που είχα κάνει στα θέματα των σκοπών του Ταμείου, θα μπορούσε στην παράγραφο. β΄ να μπει μία φράση, ώστε στην παροχή των σχετικών δραστηριοτήτων να συμπεριληφθεί και η υποστήριξη γι’ αυτά τα επιχειρησιακά σχέδια και για οτιδήποτε άλλο χρειάζονται προκειμένου να καταθέσουν ένα αξιόπιστο πρόγραμμα και να τύχουν της έγκρισης δανεισμού τους.
Όσον αφορά τα θέματα της επιλογής της διοίκησης του Ταμείου, δεν είχαμε απάντηση. Αν νομίζετε ότι χωρίς διαγωνισμό και χωρίς προσόντα, μπορεί αυτό το Ταμείο να αποδώσει, είναι δική σας ευθύνη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ο κύριος Υφυπουργός έχει το λόγο για να δευτερολογήσει.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Με αφορμή τις παρατηρήσεις που έκαναν οι συνάδελφοι, παρ’ όλο που θεωρούμε ότι το κείμενο είναι συντεταγμένο σωστά θα προχωρήσουμε σε μια άλλη διατύπωση, ούτως ώστε να αρθούν οι όποιες παρεξηγήσεις. Έτσι στο άρθρο 6 στην παράγραφο 1 στο α εκεί που λέει «Διοικητικό Συμβούλιο» η παράγραφος διασπάται σε τρεις παραγράφους ως εξής: «α. Το Διοικητικό Συμβούλιο (Δ.Σ.) της Εταιρείας είναι επταμελές και εκλέγεται από τη Γενική Συνέλευση». Δεύτερη παράγραφος: «Το πρώτο Δ.Σ. ορίζεται με απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης. Με την ίδια απόφαση ορίζονται ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρός του». Η τρίτη παράγραφος του 1.α΄ είναι η εξής: «Στο Δ.Σ. της Εταιρείας μετέχουν από ένας εκπρόσωπος του Υπουργείου Ανάπτυξης, του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους…» κ.ο.κ. μέχρι που τελειώνει η παράγραφος.
Μετά από το «απομένει» δημιουργείται νέα παράγραφος που λέει το εξής: «Χρέη γραμματέα του Δ.Σ. ασκεί πρόσωπο που ορίζεται με απόφασή του. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Ανάπτυξης καθορίζεται η αποζημίωση του Προέδρου, του Αντιπροέδρου, των μελών και του γραμματέα του Δ.Σ.».
Στο άρθρο 8 το γ΄ το διατυπώνουμε ως εξής: «Το ποσό που καλύπτεται με την εγγύηση σε περίπτωση κατάπτωσης αυτής περιλαμβάνει το ανεξόφλητο υπόλοιπο του εγγυημένου κεφαλαίου της πίστωσης κατά το ποσοστό που έχει εγγυηθεί το ταμείο πλέον των μη καταβληθέντων τόκων αυτού μέχρι δεκαοκτώ μήνες κατά ανώτατο όριο».
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κύριε Υπουργέ, αυτές τις τροποποιήσεις να μας τις δώσετε και γραπτώς.
Ο κ. Σαλαγκούδης έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, ενώ ετοιμαζόμουν να πω ότι δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε μέσα σ’ αυτήν την Αίθουσα τώρα αλλάζω γνώμη.
Εδώ θα ήθελα να ρωτήσω τον κύριο Υπουργό το εξής: Στην προηγούμενη τοποθέτησή του είπε ότι «δεν πρέπει να κάνουμε κρατικό…». Τι είναι αυτή η ανώνυμη εταιρεία; Είναι κρατική ή ιδιωτική; Αυτή η Κυβέρνηση φαίνεται από τις ενέργειές της ότι πολλές φορές δεν καταλαβαίνει τι είναι κρατικό και τι είναι ιδιωτικό, διότι μιλά για αποκρατικοποιήσεις και ιδιωτικοποιήσεις και προχωρεί στις μετοχοποιήσεις διατηρώντας το management στο κράτος λέγοντας ότι κάνει απελευθέρωση των αγορών.
Έτσι, λοιπόν, έφτιαξε μια Α.Ε. για την οποία όλα τα χρήματα τα βάζει το δημόσιο. Έχει όλα τα χαρίσματα του δημοσίου. Η πλειοψηφία διορίζεται από τον Υπουργό με οφιτσιούχους της απόλυτης εμπιστοσύνης του που είναι δημόσιοι λειτουργοί. Λειτουργεί και είναι κρατική. Ο κύριος Υπουργός προηγουμένως προσπάθησε να μας πει ότι έχει διαφορετική υπόσταση απ’ αυτήν που έχει στην πραγματικότητα, δηλαδή ότι είναι κρατική. Επομένως οι φόβοι του Κομμουνιστικού Κόμματος δεν ισχύουν. Δεν ισχύουν ούτε και γι’αυτό το ταμείο. Εξάλλου και αν έχει κάποιος αμφιβολία, αυτό που λέει στο τέλος ότι όπως όλο το δημόσιο απαλλάσσεται από τους φόρους και από τις υποχρεώσεις που έχουν οι αντίστοιχες ιδιωτικές επιχειρήσεις όταν δημιουργούνται, η αμφιβολία αυτή θα έπρεπε να υπάρχει.
Εν πάση περιπτώσει θεωρώ πολύ σημαντική τη διατύπωση για το διοικητικό συμβούλιο. Παρ’ όλα ταύτα, όμως, και με αυτήν την αλλαγή, το επταμελές διοικητικό συμβούλιο είναι πλήρες. Επομένως δεν υπάρχουν θέσεις για να συμμετάσχουν στο διοικητικό συμβούλιο πρόσωπα από ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, ειδικοί στα χρηματοοικονομικά και στις τραπεζικές εργασίες, όπως αναφέρεται στην παράγραφο αυτή.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Πώς δεν υπάρχουν θέσεις; Δεν τα έχετε δει καλά, κύριε συνάδελφε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Σας παρακαλώ, κύριε Υπουργέ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ: Δεν υπάρχουν θέσεις στο διοικητικό συμβούλιο, σύμφωνα με αυτά που αναφέρατε προηγουμένως. Οι θέσεις είναι δεδομένες και έχουν «κλείσει». Εκτός αν μου πείτε ότι ο Πρόεδρος θα προέρχεται απ’ αυτά τα ιδρύματα.
Ακόμη, εκείνο που θα ήθελα να παρατηρήσω είναι ότι φέρνουμε το νομοσχέδιο εδώ και δεν μπορώ να καταλάβω το σημείο που λέει ότι με κοινή απόφαση των Υπουργών Ανάπτυξης και Οικονομίας καθορίζεται η αποζημίωση του Προέδρου, του Αντιπροέδρου και των μελών. Γιατί να καθορίζεται με απόφαση; Γιατί να εξουσιοδοτούμε συνέχεια τους Υπουργούς, οι οποίοι τις περισσότερες φορές τοποθετούν σε αυτές τις θέσεις τους ευνοούμενούς τους; Εξάλλου, ξέρουμε πώς επιλέγονται. Τουλάχιστον, έτσι μας έχει συνηθίσει αυτή η Κυβέρνηση. Να καθορίζουν από μόνοι τους με αποφάσεις τους τις αμοιβές τους. Ντρεπόμαστε να τις πούμε και δεν τις φέρνουμε στο Κοινοβούλιο;
Νομίζω, λοιπόν, ότι δεν θα έπρεπε να δίνουμε αυτή την εξουσιοδότηση και θα έπρεπε να καταγράφεται στο νομοσχέδιο ότι η αμοιβή του Προέδρου και του Αντιπροέδρου είναι αυτή και οι αμοιβές για τη συμμετοχή στις συνεδριάσεις των διοικητικών συμβουλίων επίσης είναι αυτές.
Εμείς είπαμε ότι θα θέλαμε να δημιουργηθεί ένα team για να κάνει την αξιολόγηση αυτό το ταμείο. Μάλιστα, χαιρόμαστε που ο κύριος Υπουργός αποδέχτηκε προηγουμένως αυτές τις δύο παρατηρήσεις, διότι ήταν δικές μας προτάσεις, δεδομένου ότι εμείς θέλουμε να ψηφίσουμε το νομοσχέδιο. Εμείς δεν κάνουμε αντιπολίτευση για την Αντιπολίτευση. Εμείς ακριβώς κριτικάρουμε και πάντοτε –θα το έχετε παρακολουθήσει, κύριε Υπουργέ, τουλάχιστον από μέρους μου σε όλα τα νομοσχέδια που έχουμε ψηφίσει- κάνουμε εποικοδομητικές παρατηρήσεις, προσπαθώντας για το συμφέρον του κράτους και για το συμφέρον των επιχειρήσεων και της ανάπτυξης. Σ’ αυτό αποβλέπουν και οι παρατηρήσεις που σας έκανα μέχρι τώρα.
Επιπλέον θα θέλαμε πάλι να πούμε ότι βεβαίως το 1,5% απευθύνεται στο ποσοστό, διότι δεν μπορείς να πάρεις ποσοστό από το μη εγγυημένο κεφάλαιο, από το σύνολο δηλαδή που δεν εγγυάσαι – πώς να πάρεις από αυτό ποσοστό- αλλά θεωρούμε ότι το 1,5% είναι μεγάλο και για πολλές επιχειρήσεις θα έπρεπε να είναι μικρότερο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΘΕΙΑΣ: Πρόκειται για 1,5% επί του συνόλου.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ: Επομένως θα μπορούσαμε να ξεκινάμε κατά ελάχιστο ποσοστό για παράδειγμα από το 0,5% και από κει και πέρα ανάλογα με τον κίνδυνο θα μπορούσαμε να το κλιμακώνουμε και ψηλότερα.
Εν πάση περιπτώσει μετά από τις δύο βασικές παρατηρήσεις όπου αποδείχτηκε και η θέληση της Κυβέρνησης να κάνουμε έναν εποικοδομητικό διάλογο, θα ψηφίσουμε και εμείς αυτό το νομοσχέδιο, αυτό το τμήμα του νομοσχεδίου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κύριε Υπουργέ, θέλετε να κάνετε κάποια παρατήρηση;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Βεβαίως, κυρία Πρόεδρε.
Κατ’ αρχάς ο κ. Σαλαγκούδης για πρώτη φορά ψηφίζει διατάξεις που έχουμε φέρει εδώ και σε θέματα που αφορούν εμάς. Ωστόσο, κύριε Σαλαγκούδη, έχετε ένα πολύ μειλίχιο ύφος και γι’ αυτό ακριβώς δεν οδηγείτε τα πράγματα στα άκρα, παρ’ όλο που είστε αμετακίνητος στις θέσεις σας.
Εγώ μίλησα για βαρύ γραφειοκρατικό σχήμα το οποίο εκπορεύεται από τη δική σας άποψη και από τις απόψεις που έχουν εκφράσει το Κ.Κ.Ε. και Συνασπισμός, βάσει των οποίων η αξιολόγηση θα έπρεπε να γίνεται από το ταμείο και εξήγησα πού θα οδηγούσε αυτό.
Εμείς επιλέξαμε ένα σχήμα που θα είναι πιο ευέλικτο, πιο ευκίνητο και πιο άμεσο και κυρίως δεν θα παρεμβαίνει στις επιχειρηματικές δραστηριότητες, γιατί δεν θέλουμε να παρεμβαίνει. Πρόκειται για μια πολιτική επιλογή.
Καταλαβαίνω, όμως, ότι δεν έχετε διαβάσει το νομοσχέδιο. Τα μέλη που διορίζονται στο διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας είναι –γιατί και σ’ αυτό το σημείο κάνετε λάθος- ένας εκπρόσωπος του Υπουργείου Ανάπτυξης, του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, της Ένωσης Τραπεζών, της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων και της ΓΕΣΕΒΕ. Δηλαδή πρόκειται για πέντε άτομα. Επίσης μετέχουν και άλλοι εκπρόσωποι των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, εξειδικευμένα στελέχη κλπ. Άρα τα δυο άτομα που ορίζονται από τον Υπουργό μπορεί να προέρχονται απ’ αυτά τα ιδρύματα. Επομένως δεν είναι σωστό αυτό που λέτε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ: Ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Όχι, ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος περιλαμβάνονται στους επτά, γιατί το διοικητικό συμβούλιο είναι επταμελές.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ: Πέντε είναι και μαζί με τον Πρόεδρο και τον Αντιπρόεδρο, σύνολο επτά.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Αυτοί που ορίζονται ex officio από το Υπουργείο Ανάπτυξης, το Γενικό Λογιστήριο κλπ. είναι πέντε και υπάρχουν και άλλοι δύο που μπορεί να είναι ένας καθηγητής πανεπιστημίου, ένα εξειδικευμένο στέλεχος τράπεζας κλπ.
Για χίλιους λόγους είναι λάθος οι αμοιβές να ορίζονται με νόμο, διότι άλλοι λόγοι είναι σήμερα, άλλοι ήταν χθες, άλλοι θα είναι σε δύο χρόνια, άλλοι θα είναι σε τέσσερα χρόνια. Και προς Θεού, ένας νόμος προσδιορίζει τι θα πάρει κάποιος και πώς θα το βρει.
Τώρα επί της ουσίας έγιναν κάποιες παρατηρήσεις από την κα Ξηροτύρη. Είναι γεγονός ότι υπάρχει μια σχετική καθυστέρηση στα ΠΕΠ, αλλά πρέπει να γνωρίζετε ότι όλη η διαδικασία των ΠΕΠ και του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης είναι εντελώς διαφορετική απ’ αυτήν του Β΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης. Γι’ αυτό ακριβώς έχει παρατηρηθεί μια αρχική δυσκολία. Όμως όλες οι φόρμες, όλες οι διαδικασίες είναι έτοιμες για να ξεκινήσουν. Και σας πληροφορώ ότι άμεσα βγαίνει η κοινή υπουργική απόφαση για τις επιδοτήσεις των μικρομεσαίων επιχειρήσεων τα ΠΕΠ. Όμως αυτό το κεφάλαιο της επιχορήγησης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στα ΠΕΠ δεν έχει καμία σχέση με τις επιχορηγήσεις που κάνουμε εμείς, μέσω του Υπουργείου Ανάπτυξης. Δεν έχει καμία σχέση το ένα με το άλλο.
Λέτε ότι δεν λειτουργούν οι νέες δομές που έχουμε δημιουργήσει. Ορισμένες λειτουργούν. Όμως είναι τα πρώτα βήματα, είναι νέες δομές. Δεν είναι εύκολο από τη μια μέρα στην άλλη ως διά μαγείας να λειτουργήσουν. Το κατανοούμε και προσπαθούμε να το υποστηρίξουμε όσο γίνεται πιο πολύ και ενισχύουμε τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και με νέες δομές, όπως είναι το παρατηρητήριο μικρομεσαίων επιχειρήσεων, όπως είναι το ΚΥΕ-ΚΕΤΑ, ξέχωρα από τις υποδομές που υπάρχουν σήμερα και βοηθούν προς αυτήν την κατεύθυνση όπως είναι ο ΕΟΜΜΕΧ, όπως είναι τα επιμελητήρια, όπως είναι άλλες εταιρείες που έχουν αναπτυχθεί στο χώρο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Είπατε επίσης ότι πρέπει το ταμείο να υποστηρίζει επιχειρηματικά σχέδια των Π.Μ.Ε. Κατ’ αρχάς αυτό είναι λάθος και δεν το αποδεχόμαστε διότι θα κατέληγε ακριβώς στο να δημιουργήσουμε αφ’ ενός αυτό το γραφειοκρατικό σχήμα που θέλουμε να αποφύγουμε και αφ’ ετέρου σχέσεις εξάρτησης. Φανταστείτε τώρα ένα επιχειρηματικό σχέδιο, που έχει εκπονήσει το ταμείο να πήγαινε στην τράπεζα και να μην εχρηματοδοτείτο. Επομένως με αυτόν τον τρόπο θα μπλέκαμε το ταμείο σ’ όλη τη διαδικασία εγγυοδότησης πράγμα που θέλουμε να αποφύγουμε. Εξάλλου υπάρχουν πάρα πολλές εταιρείες, υπάρχουν τα επιμελητήρια, υπάρχουν οι νέες δομές που έχουμε δημιουργήσει στις οποίες πρέπει να απευθύνονται οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, που όντως έχουν πρόβλημα στο να συγκροτήσουν και να αναπτύξουν ένα επιχειρηματικό σχέδιο και από εκεί να υποβοηθούνται. Όχι, όμως, από το ταμείο. Θα ήταν λάθος μεγάλο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της ενότητας των άρθρων 1 έως και 10 και θα προχωρήσουμε στην ψήφισή ενός εκαστου ξεχωριστά.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 1, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 1 έγινε δεκτό, ως έχει, κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 2, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 2 έγινε δεκτό, ως έχει, κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 3 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 3 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό, κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 4, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 4 έγινε δεκτό, ως έχει, κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 5, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 5 έγινε δεκτό, ως έχει, κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 6 όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 6 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό, κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 7 ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 7 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 8, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 8 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 9, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 9 έγινε δεκτό, ως έχει, κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 10, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Συνεπώς το άρθρο 10 έγινε δεκτό, ως έχει, κατά πλειοψηφία.
Προχωρούμε τώρα στη συζήτηση της ενότητας των άρθρων 11 έως και 19, που αποτελούν το κεφάλαιο Β΄.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΘΕΙΑΣ: Κυρία Πρόεδρε, εάν μου επιτρέπετε να κάνω μια διαδικαστική πρόταση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Παρακαλώ, κύριε συνάδελφε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΘΕΙΑΣ: Κυρία Πρόεδρε, εάν είναι δυνατόν το κεφάλαιο Γ΄ που αφορά τις Αλυκές να συζητηθεί μαζί με το κεφάλαιο Β΄, μια και δεν υπάρχουν μεγάλες διαφωνίες. Φυσικά αυτό θα γίνει αν υπάρξει ομόφωνη απόφαση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Τι γνώμη έχουν επ’ αυτού οι εισηγητές των άλλων κομμάτων;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ: Συμφωνούμε, κυρία Πρόεδρε.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Συμφωνούμε και εμείς.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Και εμείς συμφωνούμε, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Η Κυβέρνηση τι λέει επ’ αυτού;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Σύμφωνοι, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Επομένως θα συζητηθούν από κοινού τα άρθρα του Β΄ και του Γ΄ κεφαλαίου.
Το λόγο έχει ο κύριος Υπουργός προκειμένου να κάνει ορισμένες παρατηρήσεις επί των συζητουμένων άρθρων των δύο κεφαλαίων που συζητάμε.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Κυρία Πρόεδρε, έχουμε ορισμένες παρατηρήσεις τις οποίες έχουμε ήδη διανείμει και οι οποίες αφορούν τα άρθρα 11, 12, 16, 18 και 25. Τις καταθέτω και πάλι στα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Ανάπτυξης κ. Αλέξανδρος Καλαφάτης καταθέτει για τα Πρακτικά τις προαναφερθείσες διορθώσεις-παρατηρήσεις, οι οποίες έχουν ως εξής:
(Το σχετικό κείμενο βρίσκεται στο τεύχος των Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ο εισηγητής της Πλειοψηφίας κ.Βαθειάς έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΘΕΙΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στο κεφάλαιο Β΄ δημιουργούμε το Εθνικό Σύστημα Διαπίστευσης Α.Ε. και με την επωνυμία εντός της χώρας και με την επωνυμία που θα χρησιμοποιείται στην Ευρώπη και σ’ όλο τον κόσμο. Η λειτουργία της εταιρείας κινείται υπό την εποπτεία του κράτους και φυσικά, στηρίζει απόλυτα το δημόσιο συμφέρον. Διέπεται από τις διατάξεις του ν.2190 για τις ανώνυμες εταιρείες.
Στο άρθρο 12 για το σκοπό και τις δραστηριότητες, πιστεύουμε ότι περιγράφεται αναλυτικά ότι δίνεται η δυνατότητα στη συγκεκριμένη εταιρεία να δίνει πιστοποιητικά σε εταιρείες και του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, οι οποίες παράλληλα θα έχουν τη δυνατότητα να κάνουν διαπίστευση σε σχέση με την ποιότητα των προϊόντων και με το σύνολο των επιχειρήσεων της χώρας. Και αυτό θα υπάρξει δυνατότητα να δίνεται η άδεια στο επίπεδο της υψηλής τεχνογνωσίας που θα έχουν αυτές οι επιχειρήσεις όπως θα υπάρξει και δυνατότητα της ανάκλησης αν αυτές που θα πιστοποιούν δεν έχουν τα κατάλληλα εργαλεία ή το επίπεδο να το πράττουν, όσον αφορά την πιστοποίηση.
Το βασικότερο στοιχείο όσον αφορά το κεφάλαιο Β΄ του νομοσχεδίου, είναι να υπάρχει συμφωνία αμοιβαίας αναγνώρισης στο επίπεδο της Ευρώπης. Αυτό μας ενδιαφέρει, για να μπορούν οι ελληνικές επιχειρήσεις και τα προϊόντα τους να έχουν το σήμα, όσον αφορά την ποιότητα και να γίνονται αποδεκτά σε όλες τις χώρες της Ευρώπης και του κόσμου, χωρίς κανένα πρόβλημα. Δηλαδή να μπαίνουν στις αγορές και να ανταγωνίζονται επί ίσοις όροις.
Στη λειτουργία και στην οργάνωση περιγράφουμε ακριβώς τα δεκατρία μέλη που συγκροτούν με τριετή θητεία τη σύνθεση του διοικητικού συμβουλίου, όπως και συγκεκριμένες τεχνικές επιτροπές που έχουν αναλάβει να κάνουν το σύνολο των αξιολογήσεων και τις συγκεκριμένες προτάσεις αξιολόγησης από το Δ.Σ. των εταιρειών του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα.
Στο άρθρο 13, υπάρχουν και οι χρονικοί προσδιορισμοί, ούτως ώστε να λειτουργήσει το σύστημα όπως ακριβώς θέλουμε για να μην υπάρχουν καθυστερήσεις, γιατί ιδιαίτερα στον τομέα της ποιότητας των προϊόντων δίνουμε τεράστια σημασία. Το θέμα της ποιότητας, έχει σχέση με την ανταγωνιστικότητα, έχει σχέση μ’ αυτό που διαμορφώνεται σε επίπεδο Ευρώπης και σ’ ολόκληρο τον κόσμο, να υπάρχουν οι προδιαγραφές που χρειάζονται για να μπορέσει το προϊόν να γίνεται αποδεκτό σε όλα τα επίπεδα στον πλανήτη.
Στο άρθρο 14, καταγράφουμε ακριβώς το μετοχικό κεφάλαιο που ανέρχεται σε 150.000 ευρώ, τις διαιρούμε με 5.000 ονομαστικές μετοχές αξίας 30 ευρώ η κάθε μια, είναι στο ελληνικό δημόσιο, όμως δίνουμε εδώ τη δυνατότητα για αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου μέσα από τη γενική συνέλευση όπως και ένα σημείο που το περιγράφουμε αναλυτικά το 40%, να μπορούν να δοθούν και σε πρόσωπα του δημόσιου τομέα ή ιδιωτικού που το αντικείμενο –και έχει τεράστια σημασία- να έχει σχέση με το θέμα της ποιότητας, δηλαδή να είναι το συγκεκριμένο αντικείμενο, όπως ακριβώς το περιγράφουμε.
Οι πόροι, στο άρθρο 15, είναι όπως ακριβώς περιγράφονται σε όλες τις ανώνυμες εταιρείες αναλυτικά όπως έχουμε και εδώ –και αυτό πρέπει να επισημάνω- τις ειδικές χρηματοδοτήσεις από τα προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλων διεθνών οργανισμών και χρηματοδοτήσεις από το πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.
Η διοίκηση και η διαχείριση. Έχουμε τις συγκεκριμένες αρμοδιότητες του Διοικητικού Συμβουλίου, των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου, τις θητείες των προέδρων και μια ανάλυση που περιγράφεται. Όσον αφορά το Εθνικό Συμβούλιο Διαπίστευσης, χρειάζεται οι αποφάσεις να παίρνονται με σύμφωνη γνώμη. Αναφέρεται αναλυτικά πότε πρέπει με τις εισηγήσεις να υπάρχει έγκριση και πότε ανάκληση. Επίσης αναφέρονται τα θέματα των εμπειρογνωμόνων, όσον αφορά τις συγκεκριμένες επεξεργασίες και ο εσωτερικός κανονισμός λειτουργίας. Ουσιαστικά αυτοί, οι οποίοι θα προσλαμβάνονται θα έχουν ένα υψηλό επίπεδο ποιότητας. Διότι αναφερόμαστε σε ένα τομέα, στον οποίο μέχρι τώρα η λειτουργία που έχει υπάρξει με το σχήμα, το οποίο τώρα αντικαθιστούμε ήταν καλή. Δηλαδή ο ΕΛΟΤ έχει κάνει μια πάρα πολύ σοβαρή δουλειά, μια δουλειά που αναγνωρίζεται και στη χώρα και, βέβαια, πιστεύουμε ότι θα αναγνωριστεί και στην Ευρώπη, όπως πιστεύουμε ότι έχει πάρα πολύ αναγνωριστεί και στην Κύπρο. Πάρα πολλές επιχειρήσεις από την Κύπρο έρχονται να διαπιστευτούν από τον ΕΛΟΤ όπως έχει λειτουργήσει μέχρι σήμερα.
Στο άρθρο 17 υπάρχει η διαδικασία της εταιρικής χρήσης, η λύση και η εκκαθάριση.
Στο άρθρο 18 έχουμε τη διενέργεια των ελέγχων και των κυρώσεων. Το άρθρο 18 καταγράφει και τους ελέγχους και τις κυρώσεις, γιατί είναι δεδομένο ότι θα λειτουργήσουν ιδιωτικές επιχειρήσεις, οι οποίες θα δίνουν τις διαπιστεύσεις. Όμως, πρέπει να υπάρχει ο αντίστοιχος έλεγχος. Ο έλεγχος πραγματικά θα είναι πάρα πολύ αυστηρός και παράλληλα καταγράφονται και συγκεκριμένα πρόστιμα, σε περίπτωση που αυτές οι επιχειρήσεις δεν τηρούν τους κανόνες και τις προδιαγραφές, οι οποίες έχουν θεσπιστεί και καταγράφονται εδώ.
‘Όσον αφορά τις γενικές και μεταβατικές διατάξεις θέλω να πω τα εξής: Με τη συγκρότηση του διοικητικού συμβουλίου της εταιρείας και μέχρι τότε λειτουργεί η ΕΛΟΤ Α.Ε., η οποία θα σταματήσει όταν θα συγκροτηθεί το διοικητικό συμβούλιο με τη νέα μορφή, την οποία καταγράφουμε. Πιστεύουμε όχι μόνο ότι δημιουργούμε, ιδιαίτερα στο τομέα της ποιότητας, με τη συγκεκριμένα εταιρεία ό,τι καλύτερο, όσον αφορά τη διεύρυνση της παρουσίας των ελληνικών προϊόντων, αλλά επιπλέον η συγκεκριμένη εταιρεία έχει πραγματικά τη δυνατότητα και το υψηλό κύρος να προσφέρει σημαντική συμπαράσταση στις ελληνικές εταιρείες και να δώσει τη δυνατότητα στην επόμενη δεκαετία να έχει η χώρα μας τις καλύτερες προσβάσεις στις διεθνείς αγορές.
Στο κεφάλαιο Γ΄ που αναφέρεται στις «Ελληνικές Αλυκές Α.Ε.», θέλω να κάνω μερικές επισημάνσεις, που θεωρώ ότι είναι οι καθοριστικές και διέπουν το συγκεκριμένο κεφάλαιο. Μετατρέπουμε μια εταιρεία του δημοσίου τομέα σε ανώνυμη εταιρεία. Αυτό το κάνουμε για να μπορέσει να λειτουργήσει σαφώς πολύ καλύτερα στον ανταγωνισμό, έστω και αν είναι σήμερα εταιρεία που λειτουργεί μονοπωλιακά.
Δημιουργούμε την παρουσία με 20% των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Αυτό γίνεται για να υπάρχει δυνατότητα οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης να αποκτήσουν έσοδα από τα συγκεκριμένα κέρδη της εταιρείας. Έχει καταγραφεί ότι υπάρχουν κέρδη με τη λειτουργία της μέχρι σήμερα. Έτσι οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης θα έχουν συγκεκριμένο συμφέρον, το ελληνικό δημόσιο θα εισπράττει ένα 3% όσον αφορά τη διαχείριση και τα έσοδα της συγκεκριμένης εταιρείας και πιστεύουμε ότι οι επτά Αλυκές της χώρας θα δουλέψουν -και σαφώς σε πολύ καλύτερο επίπεδο- και ότι τα αποτελέσματα θα είναι πάρα πολύ σημαντικά, όπως ακριβώς το περιγράφουμε στο κεφάλαιο Γ΄.
Η κατανομή η οποία θα γίνει σε σχέση με τα ποσοστά καθορίζεται ανάλογα με την έκταση των Αλυκών. Αυτή η κατανομή θα υπάρχει όσον αφορά το 20%. Και στη συγκεκριμένη εταιρεία περιγράφουμε αναλυτικά πώς θα γίνεται η σύγκληση του διοικητικού συμβουλίου, οι ετήσιες οικονομικές καταστάσεις, η διάθεση των κερδών και η κάλυψη του μετοχικού κεφαλαίου.
Και υπάρχει συγκεκριμένη ανάλυση των μετοχών του ελληνικού δημοσίου, της Ελληνικής Εταιρείας Βιομηχανικών και Μεταλλευτικών Επενδύσεων Α. Ε., της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, της Ελληνικής Τράπεζας Βιομηχανικής Αναπτύξεως και της Εθνικής Τράπεζας Επενδύσεων Βιομηχανικής Ανάπτυξης Α.Ε.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.
Υπάρχει και η ανάλυση των συγκεκριμένων Αλυκών όλης της χώρας, όπως και δύο Αλυκών οι οποίες μέχρι σήμερα δεν έχουν μπει στη διαδικασία αυτής της λειτουργίας και οι οποίες περιγράφονται ξεχωριστά. Αυτές είναι η λίμνη Αλυκή Λήμνου και η λίμνη Χορταρολίμνη Λήμνου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ο κ. Δεικτάκης έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΕΙΚΤΑΚΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ύπαρξη και η λειτουργία φορέων διαπίστευσης, πιστοποίησης και ελέγχου αποτελεί για κάθε χώρα κορυφαία λειτουργία του εθνικού της συστήματος ποιότητας. Ενώ, όμως, τόση είναι η σπουδαιότητά του, παρατηρείται μεγάλη καθυστέρηση και δυσλειτουργία στο εθνικό σύστημα ποιότητας.
Το πιο βασικό όργανο που προβλέπεται είναι το Εθνικό Σύστημα Διαπίστευσης, το οποίο, αν και ιδρύθηκε το 1999, δεν λειτούργησε ουσιαστικά. Διαπνέεται από μία κρατικιστική αντίληψη που εκφράζει κυβερνητικές επιλογές άλλων εποχών. Η σύνθεσή του κυριαρχείται αποκλειστικά από εκπροσώπους Υπουργείων απολύτως κυβερνητικά ελεγχόμενους και δεν διασφαλίζει ισόμετρη συμμετοχή των ενδιαφερομένων φορέων. Αποφεύγετε τη συμμετοχή του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος και του Εμποροβιομηχανικού Επιμελητηρίου, διότι πιθανόν δεν είναι υπό τον κυβερνητικό έλεγχο. Θα μπορούσαν να εκπροσωπούνται ακόμα η Ένωση Ορκωτών Εκτιμητών και εκπρόσωποι τριτοβάθμιων οργάνων καταναλωτών ως μη κρατικοί φορείς.
Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η Ελλάδα να είναι η μόνη χώρα στην Ευρώπη που δεν διαθέτει εθνικό φορέα διαπίστευσης που να έχει αναγνωριστεί ως ισότιμος των άλλων φορέων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πολλών ακόμα άλλων εκτός αυτής.
Η Κυβέρνηση στην αδυναμία της αυτή ανέθεσε σε ιδιωτική εταιρεία την οργάνωση και λειτουργία της λεγόμενης μονάδας υποστήριξης. Η σύμβαση της εταιρείας αυτής έληξε στο τέλος του 2001 και μετά από πιέσεις του Εθνικού Συμβουλίου Διαπίστευσης, το οποίο υπολειτουργούσε, το Υπουργείο αναγκάστηκε να παρασκευάσει πρόχειρα αυτό το νομοσχέδιο για τη σύσταση και λειτουργία ανώνυμης εταιρείας που θα υποστηρίζει το Εθνικό Σύστημα Διαπίστευσης.
Το νομοσχέδιο, όμως, αυτό είναι προς την αντίθετη κατεύθυνση, διότι οι συντάκτες του αδυνατούν να αποβάλουν τη στενή κρατικιστική αντίληψη, μια αντίληψη που τόσα χρόνια κυριαρχεί στην Κυβέρνηση, καταστρέφοντας και αδρανοποιώντας κάθε δημιουργική και φιλελεύθερη παραγωγική προσπάθεια.
Θα ήθελα να κάνω μόνο μία επισήμανση στο άρθρο 18, παράγραφος 3. Εκεί λέτε: «Όποιος διαπιστωθεί ότι προβάλλει αναληθείς πληροφορίες ότι είναι πιστοποιημένος ή διαπιστευμένος ή χρησιμοποιεί τη διαπίστευσή του ή την πιστοποίησή του ή τη σήμανση “CE”, με τρόπο που δυσφημεί το φορέα διαπίστευσης ή με τρόπο παραπλανητικό ή εμποδίζει τη διενέργεια των ελέγχων, τιμωρείται με πρόστιμο που επιβάλλεται με απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης».
Εγώ ρωτώ: Ποια θα είναι τα κριτήρια για το ύψος των προστίμων, κύριε Υπουργέ, και ποιος εξασφαλίζει πραγματικά την αμεροληψία της αντιμετώπισης αυτών, μιας και γνωρίζουμε ότι οι επιλογές σας είναι καθαρά κυβερνητικές, καθαρά κομματικές; Αυτό μας βάζει σε προβληματισμό, όχι μόνο εμάς, αλλά και όλους τους Έλληνες πολίτες.
Θα ήθελα να κάνω και μια μικρή αναφορά σε ό,τι αφορά τις μεταποιητικές εκείνες επιχειρήσεις οι οποίες πρέπει να υφίστανται τον έλεγχο πιστοποίησης.
Κι αν δεν κάνω λάθος, το περασμένο έτος είχαμε μία επιστροφή τυποποιημένου ελαιολάδου από τις Σκανδιναβικές χώρες, γιατί κάτι διαπίστωσαν οι έλεγχοι που έγιναν στη χώρα προορισμού. Αυτό σημαίνει ότι υπήρξε πλημμελής έλεγχος από το ελληνικό κράτος και γι΄ αυτόν το λόγο είχαμε αυτήν τη δυσφήμιση. Αυτό έχει παρατηρηθεί και σε άλλες χώρες, όπως για παράδειγμα στην Ισπανία πριν κάμποσα χρόνια και είχαμε είκοσι θανάτους. Αποτέλεσμα; Δυσφημίστηκε τόσο πολύ το ισπανικό λάδι, το οποίο με τεράστιες προσπάθειες και διαφημιστικές καμπάνιες ξαναμπήκε στην αγορά.
‘Οσον αφορά τις «Ελληνικές Αλυκές Α.Ε.», πιστεύω ότι κι εδώ διαπνέεσθε από έντονα κρατικιστικά φαινόμενα. Και εδώ, κύριε Υπουργέ, πρέπει να υπάρξει αποκρατικοποίηση. Πιστεύουμε ότι πρέπει να δοθούν σε ιδιώτες. Ο ανταγωνισμός και η ελεύθερη αγορά θα βοηθήσει και θα ωφελήσει τον καταναλωτή, την ποιότητα και ας λειτουργήσουμε επιτέλους αποβάλλοντας αυτήν την αντίληψη, που μέχρι σήμερα έχουμε. Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Ο κ. Σκοπελίτης έχει το λόγο.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Υπάρχουν πολλά πράγματα και στα δύο κεφάλαια και στο σύνολο των άρθρων που περιλαμβάνουν, τα οποία τονίσαμε στη χθεσινή επί της αρχής του νομοσχεδίου ομιλία μας.
Εκείνο που θέλω να τονίσω είναι ότι είμαστε αντίθετοι με το κεφάλαιο B΄, αφού πρόθεση της Κυβέρνησης είναι να λειτουργήσει το Εθνικό Σύστημα Διαπίστευσης ως ανώνυμη εταιρία, όπως προβλέπει το άρθρο 11. Και με τη δυνατότητα που δίνετε με το άρθρο 14 μεταβίβασης μέχρι ποσοστού 40% των μετοχών της στο ιδιωτικό κεφάλαιο, ανοίγει ο δρόμος, για μας, για την ιδιωτικοποίηση του Εθνικού Συστήματος Διαπίστευσης. Ακόμα με το άρθρο 16 και συγκεκριμένα την παράγραφο 2 δίνετε τη δυνατότητα ανάθεσης σε ιδιώτες έναντι παχυλών αμοιβών, μελετών, ερευνών, εκπαιδευτικών προγραμμάτων και δοκιμών. Κι εμείς αναρωτηθήκαμε χθες ποια θα είναι η αξιοπιστία ενός ιδιωτικού φορέα, που θα κάνει ελέγχους στην ποιότητα των τροφίμων.
‘Οσον αφορά το άρθρο 13, θα θέλαμε να επισημάνουμε την πλήρη περιθωριοποίηση του Εθνικού Συμβουλίου Διαπίστευσης, που προέβλεπε ο ν.2231/1999, στο οποίο τώρα δίνετε απλά γνωμοδοτικό ρόλο και ενισχύεται ο ρόλος του διοικητικού συμβουλίου της εταιρίας. Αυτό πλέον θα παίρνει τις αποφάσεις …
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Ιδιωτικοποιεί τη Δημόσια Διοίκηση! ‘Ετσι να πείτε.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Και πρέπει να το πούμε.
Πρέπει να σημειώσουμε ότι από τη σύνθεση, όπως καθορίζεται από το άρθρο, απουσιάζουν οι εργαζόμενοι, εκπρόσωποι δηλαδή της ΓΣΕΕ, ενώ συμμετέχει –και πώς θα γινόταν αλλιώς στα πλαίσια της πολιτικής σας- ο εκπρόσωπος των βιομηχάνων. Στο άρθρο 16 αναφέρεται και το μάνατζμεντ της εταιρίας σε διευθύνοντα σύμβουλο, όμοια όπως πράττουν όλες οι ιδιωτικές επιχειρήσεις. Και το άρθρο 18 κινείται στην ίδια κατεύθυνση, αφού προβλέπει την ανάθεση ελέγχων που προβλέπονται στην παράγραφο 2, εκτός από την ιδρυόμενη εταιρία και σε διαπιστευμένους σε αυτή φορείς, είτε αυτοί ανήκουν στο δημόσιο είτε και στον ιδιωτικό τομέα. Είπαμε και χθες ποια αξιοπιστία μπορεί να έχει μια εταιρία τροφίμων, η οποία αναλαμβάνει να κάνει ελέγχους και από ελεγχόμενη που είναι έρχεται στη θέση του ελεγκτή.
Είμαστε αντίθετοι με το κεφάλαιο β΄ και με το σύνολο των άρθρων που περιλαμβάνει.
‘Οσον αφορά το τρίτο κεφάλαιο, που αναφέρεται στις Αλυκές, όπως τονίσαμε και χθες, με την τροποποίηση του καταστατικού που κάνετε ανοίγετε και εδώ το δρόμο για την παράδοση των πιο σημαντικών Αλυκών της χώρας μας στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Και εδώ έχετε την πλήρη σύμφωνη γνώμη της Νέας Δημοκρατίας.
Επαναλαμβάνω ότι αυτές οι Aλυκές είναι κερδοφόρες. Αυτό το κάνατε –να το πούμε ξεκάθαρα- γιατί το απαιτεί η πολιτική σας, αυτή η πολιτική που βγάζει κυριολεκτικά στο σφυρί την κρατική περιουσία με σύμφωνη γνώμη της Νέας Δημοκρατίας. Ο στόχος είναι να υπηρετήσετε τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Και αυτό γίνεται σε μία κερδοφόρα επιχείρηση, μάλλον σε όλες τις περιπτώσεις, όπως είναι και οι Αλυκές.
Βέβαια ισχυρίζεστε ότι θα δώσετε ένα 20% και αυτό θα πάει μόνο στους φορείς αυτοδιοίκησης. Τότε το ερώτημα είναι: Γιατί δεν παραμένει το ίδιο καθεστώς; Ανώνυμη εταιρία, χωρίς όμως να λειτουργεί με το ν. 2190, όπως τώρα εισάγεται και προβλέπεται εδώ με το άρθρο 11. Γιατί κάνετε αυτήν τη μεταβίβαση των μετοχών της εταιρίας στους φορείς; Θα μου πείτε είναι άσχημο να μπαίνουν οι φορείς σε αυτήν την υπόθεση της διαχείρισης και της διοίκησης των Αλυκών;
Εμείς θεωρούμε –παίρνοντας υπόψη και άλλες περιπτώσεις- ότι ανοίγει ο δρόμος προς αυτή την κατεύθυνση, ότι αποτελεί σκαλοπάτι για να πάμε προς την ιδιωτικοποίηση της εταιρίας μέσα από την εισαγωγή της στο χρηματιστήριο. Έχοντας, λοιπόν, αυτήν την κυρίαρχη, τη βασική αντίθεση στην κεντρική σας κατεύθυνση -που διαπνέει πέρα από το κεφάλαιο αυτό και το σύνολο του νομοσχεδίου- εμείς δεν μπορούμε να ψηφίσουμε ούτε αυτό το κεφάλαιο ούτε το σύνολο των άρθρων.
Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα): Το λόγο έχει η κα Ξηροτύρη.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Συζητάμε ένα -θα έλεγα- αρκετά σοβαρό κεφάλαιο, γιατί τα θέματα της διαχείρισης της ποιότητας στη χώρα μας έχουν μείνει πολύ πίσω, όπως και τα θέματα της τυποποίησης, στα οποία δεν έχουμε ακόμα ολοκληρώσει τις τεχνικές προδιαγραφές, τους κανονισμούς. Επίσης δεν έχουμε ενσωματώσει πλήρως και τη διαδικασία των ευρωκωδίκων, αλλά και τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ευτυχώς εκεί παράγεται ένα μεγάλο έργο και είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε τη λεγόμενη «εναρμόνιση».
Για τα θέματα της μετρολογίας και τα θέματα της διαπίστευσης, η καθυστέρηση της χώρας μας είναι πολύ μεγάλη, για να μπορέσει έτσι να ολοκληρωθεί όλο το σύστημα της ποιότητας. Υπάρχουν εργαστήρια, που και γι αυτά δεν έχουμε υποδομές και δεν τα έχουμε στο μέγεθος, τον εξοπλισμό και την ενίσχυση σε προσωπικό –εξειδικευμένο κυρίως- που θα θέλαμε. Αλλά αυτά τα εργαστήρια τώρα πια είναι υποχρεωμένα να λειτουργούν, εφόσον έχει διαπιστευθεί ότι όντως μπορούν να επιτελέσουν αυτό το έργο και τα αποτελέσματα των ελέγχων που κάνουν να είναι αξιόπιστα, να υπακούουν δηλαδή σ’ ένα σύστημα.
Η ανάγκη ίδρυσης του εθνικού συστήματος διαπίστευσης υπήρχε από παλιότερα. Τελικά υλοποιήθηκε μέσω της σχετικής διάταξης το 1994 και για πολλά χρόνια δεν λειτούργησε. ‘Oλα αυτά τα όργανα θεωρούνται τις περισσότερες φορές ότι είναι πολυτέλεια. Παραπέμπονται συνεχώς στις καλένδες.
Εδώ και ένα, ενάμιση χρόνο περίπου ξεκίνησε και έχει κάποια θετικά, θα έλεγα, βήματα το Εθνικό Σύστημα Διαπίστευσης. Και σήμερα μετά από εισήγηση και της βρετανικής εταιρίας, η οποία είχε προσληφθεί έναντι μεγάλης αμοιβής ως σύμβουλος του Εθνικού Συστήματος Διαπίστευσης, γίνεται ανώνυμη εταιρεία. Δεν της έλειπε αυτό, κύριε Υπουργέ. Τα έχουμε πει. Εν πάση περιπτώσει είναι ένας τρόπος για να λύσει τα οικονομικά της. Αλλά από ό,τι βλέπουμε το μετοχικό κεφάλαιο της εταιρίας είναι ελάχιστο.
Δεν φαίνεται εδώ με τα 50.000 ευρώ και εν πάση περιπτώσει οι πόροι οι οποίοι αναφέρονται εδώ και οι δυνατότητες για τη στήριξη αυτού του συστήματος δεν φαίνεται ότι θα μπορέσουν πραγματικά και να ενισχύσουν αυτό το σύστημα και να κερδίσουμε το χαμένο χρόνο.
Ξεκινώ, λοιπόν, με τη βασική παρατήρηση ότι το αρχικό κεφάλαιο είναι πάρα πολύ μικρό. Είμαστε πάρα πολύ πίσω. Χρειαζόμαστε πάρα πολλά πράγματα, για να μπορέσει αυτό το σύστημα να γίνει αξιόπιστο.
Υπάρχει τώρα γενικά μια σύγχυση, που δεν ξέρω αν μπορεί να αλλάξει τώρα. Μιλάμε για το Εθνικό Σύστημα Διαπίστευσης και από εκεί και πέρα όλα τα άρθρα μιλούν για την εταιρεία. «Η εταιρεία χορηγεί…», «Η εταιρεία κάνει…». Δεν μπορεί να γίνεται αυτό. Το Εθνικό Συμβούλιο χορηγεί –θα το δούμε παρακάτω- τα πιστοποιητικά, χορηγεί τις εγκρίσεις, ανακαλεί, κάνει, φτιάχνει κλπ. Δεν φαίνεται να είναι σωστή η διατύπωση των άρθρων. Βέβαια το να κάνουμε μια πρόταση αυτήν τη στιγμή –δεν είχα καταφέρει να μιλήσω στην επί των άρθρων τοποθέτησή μου- και να το λέγαμε «Εθνικό Συμβούλιο Διαπίστευσης Α.Ε.» νομίζω ότι το σύστημα θα λειτουργούσε καλύτερα.
Για παράδειγμα στο άρθρο 12, «Σκοπός-Δραστηριότητες», λέει:
1. «Σκοπός της εταιρείας είναι η υλοποίηση…»
2. «Η εταιρεία αποτελεί τον επίσημο τεχνικό σύμβουλο…»
3. «Η εταιρεία χορηγεί πιστοποιητικά…»κλπ. Δεν τα χορηγεί η εταιρεία τα πιστοποιητικά, τα χορηγεί το Εθνικό Συμβούλιο Διαπίστευσης. Δηλαδή θα μπορούσατε να γράψετε: «Σκοπός: Χορήγηση πιστοποιητικών διαπίστευσης κλπ.» έτσι που να φαίνεται με τη διαδικασία που λέτε παρακάτω.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Εισηγείται το συμβούλιο και το δίνει το σύστημα.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ - ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Το συμβούλιο το δίνει.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Το διοικητικό συμβούλιο.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ - ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: ‘Οχι. Το εθνικό συμβούλιο λέτε παρακάτω.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Γνωμοδοτεί, εισηγείται.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ - ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Να πάμε ένα λεπτό να δούμε το άρθρο. Να μου δώσετε ίσως λίγο περισσότερο χρόνο, κυρία Πρόεδρε.
Ποιο είναι το σύστημα; Το σύστημα είναι το εθνικό συμβούλιο, τα όργανα. Δεν είναι η εταιρεία.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Το Δ.Σ.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ - ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Να σας πω τι λέτε ακριβώς στα θέματα της διοίκησης. «Το Εθνικό Συμβούλιο Διαπίστευσης γνωμοδοτεί στο Δ.Σ. της εταιρείας για θέματα χορήγησης ή ανάκλησης της διαπίστευσης, για την καθιέρωση των κριτηρίων, των κανονισμών…, καθώς και για τη συγκρότηση επιτροπών». Δεν δίνει, όμως, το διοικητικό συμβούλιο, κύριε Υπουργέ, τα πιστοποιητικά. Τα δίνει το Εθνικό Συμβούλιο. Εγώ νομίζω ότι η έκφραση στην παράγραφο 3 «χορήγηση πιστοποιητικών διαπίστευσης» θα λειτουργήσει πιο σωστά.
‘Οσον αφορά τώρα τα θέματα του διοικητικού συμβουλίου; Στο Εθνικό Συμβούλιο Διαπίστευσης πραγματικά συμπληρώσατε και την παρουσία του εκπροσώπου του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, αλλά κυρίως αυτό που σας είπαμε όλοι, την παρουσία εκπροσώπου του Τεχνικού Επιμελητηρίου. ‘Ομως στο θέμα της συγκρότησης του διοικητικού συμβουλίου θεωρούμε ότι υπάρχει πρόβλημα. Δύο μέλη, όπως είναι ο ΣΕΒ και ο εκπρόσωπος των εργαστηρίων κλπ. είναι αυτοί οι οποίοι ελέγχονται. Είναι πολλά τα δύο μέλη στο διοικητικό συμβούλιο. Είναι σαν να λέμε «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει». Εδώ δηλαδή η παρουσία του Τεχνικού Επιμελητηρίου, που κατά κύριο λόγο εκφράζει τους καταναλωτές, προστατεύει δηλαδή και από την άλλη πλευρά είναι ένα νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου και τεχνικός σύμβουλος του κράτους, θα έλεγε κανείς ότι είναι πιο απαραίτητη. Δηλαδή με το να έχετε το Σύνδεσμο Βιομηχάνων και την Ένωση των Ιδιωτικών Εργαστηρίων και στο εθνικό συμβούλιο και στο διοικητικό συμβούλιο δεν νομίζω ότι μπορεί να λειτουργήσει έτσι η εταιρεία. Γιατί αυτοί που είναι και στα δύο όργανα, και ιδιαίτερα στο πενταμελές όργανο του διοικητικού συμβουλίου, είναι αυτοί οι οποίοι είναι ελεγχόμενοι. Ως άμεσα ενδιαφερόμενοι, επειδή είναι ελεγχόμενοι, να είναι στο ευρύτερο όργανο, όχι όμως στο αποφασιστικό όργανο.
Νομίζω ότι αυτό δεν είναι σωστό. Δεν θα μπορέσει αυτό το όργανο να λειτουργήσει σωστά και ανεπηρέαστα.
Το ξέρετε κι εσείς πολύ καλά ότι ακόμα η βιομηχανία μας είναι πάρα πολύ πίσω, όσον αφορά τα εργαστήρια που ελέγχουν την ποιότητα. Τα εργαστήρια είναι υποτυπώδη, πόσο μάλλον να φθάσουν να διαπιστευθούν σύμφωνα με το σύστημα 45.001 κ.ο.κ. Θα χρειαστούν πάρα πολλά χρήματα. Θα χρειαστεί αρκετή προσπάθεια και να διατεθούν αρκετά ποσά. Παρ’ όλο που το κράτος επιχορηγεί τις βιομηχανίες γι’ αυτά τα θέματα, δεν θέλουν να τα κάνουν για πολλούς και διάφορους λόγους. Δεν είναι μόνο για τα έξοδα.
Αυτά τα εργαστήρια δεν μπορεί κανείς να τα θεωρήσει εκ των προτέρων ότι είναι αξιόπιστα. Τα εργαστήρια του δημοσίου τομέα μπορεί να τα θεωρήσει κανείς αξιόπιστα, παρ’ όλο που κι αυτά είναι υποχρεωμένα να διαπιστεύονται. Και ο δημόσιος τομέας πρέπει να έχει εργαστήρια που να είναι αξιόπιστα.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Β’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ)
Αλλά με το να έχουμε στο διοικητικό συμβούλιο τους άμεσα ενδιαφερόμενους, δεν θα πετύχουμε πολλά πράγματα. Δηλαδή αυτό το πρόγραμμα με την αυστηρότητα, με την τήρηση όλων αυτών των ελέγχων κ.ο.κ. θα πάει πίσω.
Είπα ότι είναι μικρό το κεφάλαιο. Θα προχωρήσω στο άρθρο 16 και στην παράγραφο στ’, δηλαδή για ποιες αρμοδιότητες και γιατί αποφασίζει ενδεικτικά το διοικητικό συμβούλιο.
Είναι γεγονός ότι αυτό το Εθνικό Σύστημα Διαπίστευσης δεν μπορεί να κάνει πολλά πράγματα μόνο του. Είναι ένα επιτελικό όργανο και βέβαια θα χρειαστεί να απευθυνθεί για μελέτες κλπ σε άλλους φορείς ακόμα και ιδιωτικούς. Αυτό το καταλαβαίνω.
Αλλά τα εκπαιδευτικά προγράμματα είναι καλύτερα να τα κάνει το ίδιο το ΕΣΥΔ, το οποίο, έτσι όπως συγκροτούνται τα όργανά του, έχει αυτές τις δυνατότητες. Πρέπει, λοιπόν, να κρατήσει τα θέματα της εκπαίδευσης για τον εαυτό του και να μην αποτελέσει πάλι ένα εργαλείο που θα δίνει εκπαιδευτικά προγράμματα που δεν θα γίνονται κ.ο.κ.
Όσον αφορά το διευθύνοντα σύμβουλο, εδώ πραγματικά τον εκλέγετε μέσα από μια διαδικασία. Αυτό σας έλεγα και για τη διοίκηση του ταμείου εγγυοδοσίας. Εν πάση περιπτώσει, δεν το κάναμε εκεί.
Θέλω μια διευκρίνιση στο β’ εδάφιο της παραγράφου 3.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Σε ποιο άρθρο;
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ – ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Στο άρθρο 16.
Στην παράγραφο 3 «Διευθύνων Σύμβουλος» αναφέρετε ότι ο διευθύνων σύμβουλος προσλαμβάνεται μετά από δημόσιο διαγωνισμό.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Με προκήρυξη είναι αυτό.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ – ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Ακόμα λέτε ότι στη θέση του διευθύνοντος συμβούλου μπορεί να τοποθετηθεί με απόσπαση και πρόσωπο που είναι ήδη δημόσιος λειτουργός. Θα είναι μέσα στη διαδικασία του διαγωνισμού;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Ναι, εννοείται αυτό.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ – ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Εντάξει. Ίσως αυτό δεν φαίνεται καθαρά εδώ.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Μπορεί να πάει κι ένα στέλεχος Δημόσιας Διοίκησης. Δεν μπορούμε να το αποκλείσουμε αυτό.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ – ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Μια διόρθωση που θα πρέπει να κάνετε στο άρθρο 16 είναι στην παράγραφο 2 εδάφιο δ’, όπου αναφέρετε την αποζημίωση του προέδρου, του αντιπροέδρου και των μελών του διοικητικού συμβουλίου. Όμως δεν αναφέρετε την αποζημίωση των μελών του ΕΣΥΔ.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Αυτή προκύπτει από τον προηγούμενο νόμο που δεν καταργείται.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ – ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Δεν ξέρω εάν αυτό προκύπτει με ευκρίνεια. Εν πάση περιπτώσει.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Ναι, ναι. Θα καταργείται η διάταξη και παραμένει.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ – ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Εγώ δεν το κατάλαβα. Εν πάση περιπτώσει, θα μπορούσατε να μην το είχατε βάλει.
Στην παράγραφο 18 είναι πολύ σοβαρό το θέμα. Επειδή πια είμαστε στην ελεύθερη αγορά, υπάρχουν ξένοι φορείς πιστοποίησης, διαπίστευσης κλπ, οι οποίοι μπορούν και στην Ελλάδα να διαπιστεύουν, να κάνουν κ.ο.κ. Τώρα πια έχουν μπει και στον ανταγωνισμό και θα ανταγωνίζονται και το Εθνικό μας Σύστημα Διαπίστευσης σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Επομένως το θέμα της διαδικασίας των κυρώσεων και των προστίμων είναι σημαντικό. Κατά κάποιο, λοιπόν, τρόπο θα έπρεπε εδώ να ορίζεται κάποιο πλαφόν ή μια κλιμάκωση των προστίμων κλπ.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Έχει μπει το πλαφόν στη διόρθωση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Υπάρχει στις διορθώσεις του άρθρου αυτού.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Δεν το είδα, κύριε Πρόεδρε.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Στο άρθρο 18 αναφέρεται.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Δεν ξέρω αν έχετε κάνει και τη διόρθωση να αναφέρεται ολογράφως το ΚΕΔΕ. Το υπηρέτησα είκοσι ένα χρόνια και είμαι πολύ περήφανη για το έργο που έχει επιτελέσει το Κεντρικό Εργαστήριο Δημοσίων ‘Εργων και τα περιφερειακά του στα θέματα της ποιότητας. Είναι απαραίτητο, για να μην το συγχέουμε. Και δεν είναι «τον ΚΕΔΕ», είναι «το ΚΕΔΕ». Θα πρέπει να αναφερθεί ολογράφως.
‘Οσον αφορά τα θέματα των Αλυκών είχαμε κάνει και τις παρατηρήσεις μας και στην επιτροπή και στην τοποθέτησή μας επί της αρχής. Επιμένουμε ότι δεν διασφαλίζεται ο δημόσιος χαρακτήρας τους.
Το άρθρο 22 παρ. 6, εκεί που λέει ότι το καταστατικό της εταιρείας όπως τροποποιείται με το νόμο κλπ., αφήνει τη δυνατότητα να αλλάξουν τα ποσοστά των μετοχών έτσι όπως διατυπώνονται σήμερα στο νόμο.
Μας είπατε ότι υπάρχει επιχειρηματικό σχέδιο και ότι θα στοιχίσει 5 δισεκατομμύρια δραχμές αυτός ο εκσυγχρονισμός και η δυνατότητα αυτής της ανώνυμης εταιρείας να μπορέσει να διεισδύσει στις ξένες αγορές ή εν πάση περιπτώσει, να κάνει καλύτερα το έργο της και να έχει περισσότερα έσοδα.
Βέβαια είπαμε εδώ ότι αυτήν τη στιγμή δεν πρέπει να γίνει εισαγωγής της εταιρείας στο χρηματιστήριο. Η συγκυρία δεν είναι καλή. Να μην τα ξαναλέμε, όμως, όλα αυτά τα θέματα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Τα έχουμε πει αυτά.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Τι θα κάνετε με χρήματα γι’ αυτήν την εξασφάλιση; Πώς θα εξασφαλιστεί γιατί η εταιρεία δεν χρειάζεται να πάει στο χρηματιστήριο για να έχει τα έσοδά της. Αυτά είναι σε ένα τέτοιο σημείο που να μπορεί τουλάχιστον να εφαρμόσει ένα μέρος αυτού του προγράμματος; Θα υποστηριχθεί στη συνέχεια για να μπορέσει να κάνει όλη αυτήν την ανασυγκρότηση; Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Καλώς, κυρία Ξηροτύρη.
Ο κ. Κουρουμπλής έχει το λόγο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, με το τρίτο κεφάλαιο το οποίο αφορά τις Αλυκές συζητούμε εν όψει του νομοσχεδίου, που εισήγαγε το Υπουργείο Ανάπτυξης, τη μετατροπή ενός δημόσιου φορέα σε ανώνυμη εταιρεία και την ένταξή του στο χρηματιστήριο. Αφορά η υπόθεση αυτή επτά Αλυκές μεταξύ των οποίων και την Αλυκή Μεσολογγίου. Μια Αλυκή που συνδέεται με την πόλη αυτή με τη ζωή των κατοίκων, με τους ανθρώπους που την προστάτεψαν θεωρώντας την ένα φυσικό πλούτο της περιοχής. Πρέπει εδώ να τονίσω και το έντονο ενδιαφέρον της δημοτικής αρχής, η οποία με αιματηρές οικονομίες και με πολλές δυσκολίες προώθησε έργα, τα οποία πραγματικά προστάτεψαν αυτόν το φυσικό πλούτο.
‘Ερχεται, λοιπόν, σήμερα η Κυβέρνηση, έπειτα από αρκετές συζητήσεις με τη δημοτική αρχή, με το σημερινό Δήμαρχο τον κ. Ρεπάσο, με το σύνολο των Βουλευτών του νομού και θεσπίζει μια σειρά διατάξεις οι οποίες σ’ ένα βαθμό είναι ικανοποιητικές σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή της δημοτικής αρχής στο διοικητικό συμβούλιο σε ό,τι αφορά ένα ποσοστό 3% των ακαθαρίστων για την ενίσχυση της δημοτικής αρχής και βεβαίως ένα ποσοστό 20% των μετοχών: ένα ποσοστό που πρέπει να πούμε εδώ ότι ξεκίνησε με 5% και το φθάσαμε, έπειτα από συζητήσεις, στο 20%.
Εδώ πρέπει να αναφέρω την ουσιαστική συμβολή και την ευαισθησία που επέδειξε ο σημερινός Υπουργός Ανάπτυξης και ο Υφυπουργός στα αιτήματα της κοινωνίας και της δημοτικής αρχής για να φθάσει το ποσοστό αυτό στο 20%.
Πρέπει, όμως, να αναφέρω, κύριε Πρόεδρε, ότι ο προηγούμενος νόμος που καθόριζε τα των Aλυκών παρείχε τη δυνατότητα –και παρέχει ακόμα, αφού ισχύει- στην Κυβέρνηση να δώσει μέχρι και το ποσοστό του 48% στη δημοτική αρχή. Βεβαίως, αυτό το αίτημα λόγω των δυνατοτήτων που υπάρχουν και των προβλημάτων που ενδεχομένως μπορεί να προκύψουν στην αγορά που εισάγεται αυτός ο νέος φορέας, δεν μπορεί ίσως να φθάσει αυτό το ποσοστό του 48%.
‘Oμως, θα ήταν θετικό αυτό το ποσοστό να φθάσει τουλάχιστον στο μισό, δηλαδή στο 24%. Θα είναι η ολοκλήρωση μίας συμβολής -και μίας συμβολικής, θα έλεγα- προσφοράς, ιδιαίτερα σε μία πόλη, της οποίας η ιστορία και η προσφορά είναι μία υπόθεση που οφείλει να υπάρχει στις μνήμες όλων, γιατί αυτή η πόλη και μέσα από τη μεγάλη της ιστορική προσφορά, αλλά και με τη σημερινή της παρουσία συμβάλλει στην ανάπτυξη του τόπου. Είναι ένας τόπος που πρέπει να βιώσει και να συμβιώσει, να ζήσει και να συζήσει με την υπόλοιπη ελληνική κοινωνία, γευόμενος τα αγαθά της ανάπτυξης.
Νομίζω ότι αυτή η εταιρεία του δημοσίου -για την οποία πρέπει να πούμε ότι είναι κερδοφόρος- έρχεται, αν θέλετε, και ως απάντηση σ’ αυτούς που έχουν εκείνες τις ιδεολογικές αγκυλώσεις, όπως ακούστηκαν από την Αξιωματική Αντιπολίτευση, η οποία στις μέρες μας λέει πολλά για την Tοπική Αυτοδιοίκηση λόγω του όψιμου έρωτά της γι’ αυτήν, αλλά εν τοις πράγμασι σήμερα δεν άκουσα καμία κουβέντα για το τι θα μπορούσε να γίνει σε ό,τι αφορά αυτό το ποσοστό για την Tοπική Aυτοδιοίκηση.
Κύριε Πρόεδρε, εμείς πιστεύουμε σ’ αυτόν τον αναπτυξιακό ρόλο της Tοπικής Aυτοδιοίκησης και αυτό καταγράφεται με εύληπτο και συγκεκριμένο τρόπο στα πλαίσια αυτού του νομοσχεδίου, γιατί πραγματικά δίνεται ένα σημαντικό ποσοστό που, βεβαίως, δεν είναι εκείνο που θέλουμε, αλλά πιστεύουμε ότι θα μπορεί –και μπορεί- η Κυβέρνηση να το φτάσει τουλάχιστον ικανοποιώντας το αίτημα του 24%.
Ωστόσο, αυτό -σε συνδυασμό και με τις άλλες δυνατότητες που παρέχονται στην Tοπική Aυτοδιοίκηση- είναι ένα σημαντικό ενδιαφέρον της Κυβέρνησης απέναντι σ’ ένα θεσμό, ο οποίος πραγματικά, όσες περισσότερες δυνατότητες του δίνουμε, τόσο περισσότερο μπορεί να συμβάλει μέσα από τις κοινωνικές του παρεμβάσεις στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη κάθε περιοχής.
Θεωρώ, λοιπόν, ότι η συντεταγμένη πολιτεία πρέπει να επιδεικνύει κάθε φορά ότι διαθέτει και ιστορική μνήμη και κοινωνική ευαισθησία, προκειμένου να αντιμετωπίζονται τέτοιου είδους ζωτικά ζητήματα, όπως είναι η υπόθεση που συζητάμε σήμερα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, κλείνοντας θα ήθελα να πω ότι ζητώ από την ηγεσία του Υπουργείου Ανάπτυξης –έστω και αυτήν τη στιγμή- να επιδείξει ακόμα μεγαλύτερη ευαισθησία, ικανοποιώντας αυτό το αίτημα.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Σαλαγκούδης έχει το λόγο. Σας δίνω είκοσι λεπτά, για να μιλήσετε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Με την ευκαιρία που παίρνω το λόγο αυτήν τη στιγμή, θα ήθελα εδώ σ’ αυτόν τον ιερό χώρο της Δημοκρατίας, να καταγγείλω αυτά τα γεγονότα που παρακολουθούμε τις δύο τελευταίες μέρες. Τα τραγικά και θλιβερά αυτά γεγονότα πραγματικά προσβάλλουν τη χώρα μας διεθνώς και κάθε άνθρωπο, κάθε Έλληνα πολίτη με δημοκρατική συνείδηση, όταν βλέπουμε ανθρώπους να υποστηρίζουν την τρομοκρατία και συμφυρομένοι με «κουκουλοφόρους» –γνωστούς άγνωστους τους ονόμαζαν και τους ονομάζουν- να πραγματοποιούν εξτρεμιστικές πράξεις σαν και αυτή στην οποία προέβησαν σήμερα στην εφημερίδα «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ» πετώντας βόμβες μολότοφ.
Καταγγέλλω, αλλά και επισημαίνω στην Κυβέρνηση που έχει την ευθύνη για την τήρηση της τάξης, ότι αυτά δεν πρέπει να τα επιτρέψει να συνεχίζονται.
Τα γεγονότα αυτά, εκτός του ότι προσβάλλουν τη χώρα, δημιουργούν προϋποθέσεις, ώστε η τρομοκρατία πλέον να αποκτήσει μια άλλη μορφή στην πατρίδα μας. Και αυτό θα είναι πάρα πολύ τραγικό, εάν συμβεί.
Νομίζω ότι απηχώντας όλες τις απόψεις όλων των πλευρών του Κοινοβουλίου, πρέπει να καταδικάσουμε με το χειρότερο τρόπο αυτά τα γεγονότα και αυτούς που θα τους ονόμαζα όχι ανθρώπους, αλλά υπανθρώπους, όταν υβρίζουν ακόμα και τα θύματα της τρομοκρατίας, όπως έκαναν χθες, όπως επανέλαβαν και πάλι σήμερα.
Απευθυνόμενος στον Υπουργό Δημόσιας Τάξης, θα ήθελα να του πω πως επιτέλους πιστεύω ότι θα πρέπει να λύσει το πρόβλημα των κουκουλοφόρων. Δεν μπορεί αυτοί οι κουκουλοφόροι, οι γνωστοί άγνωστοι, να ταλαιπωρούν, να κάνουν μεγάλες ζημιές σε φιλήσυχους και ανύποπτους Έλληνες πολίτες και να μένουν ακόμη ελεύθεροι να κυκλοφορούν και να προβαίνουν σ’ αυτήν την κακοποιό κυριολεκτικά δράση τους. Νομίζω ότι είναι καιρός να συλληφθούν και να τιμωρηθούν με τις βαριές ποινές, που προβλέπει η νομοθεσία μας.
Αν και αυτή τη φορά, μ’ αυτά τα γεγονότα και μ’ αυτήν την αγανάκτηση που έχουν δημιουργήσει σήμερα, νομίζω σε κάθε σκεπτόμενο Έλληνα, δεν λειτουργήσουμε αποφασιστικά, θα το πληρώσουμε πολύ ακριβά με τη μορφή της τρομοκρατίας των κουκουλοφόρων πλέον, που δεν θα γίνεται όπως έγινε με τη 17 Νοέμβρη, αλλά θα γίνεται μέρα, όπως γίνεται τώρα στους δρόμους, στο μετρό, παντού και πιστεύω ότι η πολιτεία πρέπει να πάρει τα μέτρα της. Το πιο αποφασιστικό μέτρο είναι επιτέλους να συλλάβει αυτούς τους κουκουλοφόρους, που υπό τα όμματα της Αστυνομίας προκαλούν ασχημίες και καταστροφές.
Πρέπει να επιβληθούν αυστηρές κυρώσεις, ούτως ώστε να σταματήσει αυτή η περίεργη και παράξενη δράση που προσβάλλει το δημοκρατικό μας συναίσθημα, αλλά κυρίως προσβάλλει τη χώρα μας, γιατί είναι πρωτοφανές σε παγκόσμιο επίπεδο να υποστηρίζεται από κάποιους ανθρώπους η δράση των τρομοκρατών και η τρομοκρατία.
Έρχομαι τώρα στο νομοσχέδιο, κύριε Πρόεδρε. Θα πρέπει να πω ότι το θέμα της διαπίστευσης των φορέων πιστοποίησης και ελέγχου, καθώς και των εργαστηρίων δοκιμών και διακρίβωσης, αποτελεί για κάθε προηγμένη χώρα την κορωνίδα της ύπαρξης και λειτουργίας του εθνικού συστήματος ποιότητας. Η σοβαρή αντιμετώπισή του συνιστά ένα μέτρο αξιοπιστίας, με το οποίο η κρατική οντότητα της κάθε χώρας βλέπει εσωτερικά τα θέματα που σχετίζονται με την ποιότητα.
Στην Ελλάδα τις τρεις τελευταίες δεκαετίες λειτουργεί ο ΕΛΟΤ, ο Ελληνικός Οργανισμός Τυποποίησης. ‘Ελειπαν, όμως, τόσο το Εθνικό Ινστιτούτο Μετρολογίας, όσο και το ΕΣΥΒ. Το Εθνικό Ινστιτούτο Μετρολογίας έγινε πριν από λίγο χρονικό διάστημα. Βέβαια ατύχησε στο ότι είχε έδρα τη Θεσσαλονίκη, γιατί υποβαθμίζεται μ’ αυτόν τον τρόπο, γιατί το αθηναϊκό κέντρο δεν το αφήνει να αναπτυχθεί και σήμερα η λειτουργία του δεν είναι σε τέτοιο βαθμό οργανωμένη, όπως θα έπρεπε να είναι. Σημειώστε το και ελέγξτε το, κύριε Υπουργέ. Σας το λέω μετά λόγου γνώσεως.
Το δεύτερο είναι ότι θα έπρεπε να υπάρχει το Εθνικό Συμβούλιο Διαπίστευσης, που πράγματι ιδρύθηκε το 1994 από το ν. 2231. Αυτός τροποποιήθηκε με το ν. 2642/98. Το Υπουργείο Ανάπτυξης το λειτούργησε υποτυπωδώς μέσα στον ΕΛΟΤ και ερχόμαστε σήμερα να το νομοθετήσουμε με τη μορφή ανώνυμης εταιρείας για το Εθνικό Σύστημα Διαπίστευσης.
Το γεγονός, όμως, είναι ότι μέχρι σήμερα η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία δεν διέθετε Εθνικό Φορέα Διαπίστευσης που να έχει αναγνωριστεί ως ισότιμος από τους αντίστοιχους φορείς των υπολοίπων χωρών στα πλαίσια της ισχύουσας συμφωνίας αμοιβαίας αναγνώρισης.
Δυστυχώς, όμως, αυτό που επιδιώκει με το νομοσχέδιο η Κυβέρνηση δεν είναι να δημιουργήσει ένα ευέλικτο σύστημα που θα μπορεί να λειτουργεί αποτελεσματικά, παρά το γεγονός ότι έχει αντίστοιχα πρότυπα για το πως λειτουργούν τα συστήματα διαπίστευσης σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή ‘Ενωση. Προκρίνει τελικώς η Κυβέρνηση έναν τρόπο λειτουργίας, ο οποίος είναι γραφειοκρατικός, χρονοβόρος και επιπλέον η κρατικίστικη αντίληψη την οδηγεί, αυτόν το φορέα να τον ελέγχει με ασφυκτικό τρόπο. Μάλιστα λειτουργεί, δημιουργώντας το διοικητικό του συμβούλιο με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην τον αφήνει να λειτουργήσει αποτελεσματικά, αλλά με τον πλήρη ασφυκτικό έλεγχο του Υπουργού Ανάπτυξης, που αμφισβητώ αν μπορεί να παρακολουθεί τόσους πολλούς φορείς που εποπτεύει και βεβαίως με τους ανθρώπους του. ‘Ετσι δεν θα μπορεί να λειτουργήσει και θα δημιουργεί και πολλές αγκυλώσεις, όπως θα εξηγήσω σε λίγο.
Κατ’ αρχάς, η σύνθεση του Εθνικού Συμβουλίου Διαπίστευσης είναι φανερό ότι κυριαρχείται από εκπροσώπους Υπουργείων και κάθε άλλο παρά διασφαλίζεται η ισόμετρη συμμετοχή όλων των ενδιαφερομένων μερών, χωρίς να υπάρχει ένα κυρίαρχο συμφέρον, ως εγγύηση αμεροληψίας και απουσίας διαπλοκής.
Εξηγούμαι: Θεσμοθετείται η παρουσία στο Εθνικό Συμβούλιο Διαπίστευσης του Ελληνικού Οργανισμού Τυποποίησης, ΕΛΟΤ, ως αρμόδιου φορέα για θέματα τυποποίησης. Ο φορέας, όμως, της τυποποίησης δεν έπεται ότι έχει αναγκαστικά βαρύνουσα άποψη για θέματα διαπίστευσης και ακόμα περισσότερο για θέματα που αφορούν στη διοίκηση ενός τέτοιου φορέα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Δεν είναι στη διοίκηση. Τα μπερδεύετε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ: Μισό λεπτό για να δούμε, ποιοι είναι στη διοίκηση, κύριε Υπουργέ. ‘Εχετε δίκιο σ’ αυτό.
Εκείνο, όμως, που θα ήθελα να πω είναι ότι στη διοίκηση δεν συμπεριλαμβάνεται το Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδας, που στα τέσσερα χρόνια που λειτουργεί υποτυπωδώς το Εθνικό Συμβούλιο Διαπίστευσης ήταν και Γραμματέας. Η προσφορά του και η συμμετοχή του είναι πάρα πολύ σημαντική και επιπλέον διαθέτει και το απαιτούμενο επιστημονικό δυναμικό για να προσφέρει σημαντικές υπηρεσίες στη διοίκηση του εθνικού συστήματος. Μήπως το γεγονός ότι σήμερα δεν πρόσκειται προς την παράταξή σας ο Πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου, σας έκανε να μην το τοποθετήσετε εκεί; Και θα πω ότι ελέγχονται οι άλλοι δύο εκπρόσωποι ή μάλλον μόνο ο ένας, γιατί ο εκπρόσωπος του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών καλός είναι….
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Του ΣΕΒ είναι δικό μας.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ: Ο εκπρόσωπος του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων είναι και δικός σας και δικός μας. Είναι της πολιτείας. Και σωστά συμμετέχει, γιατί σ’ αυτόν αφορά σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό το θέμα αυτό και επιπλέον έχει και το αντίστοιχο δυναμικό που μπορεί πραγματικά να συνεισφέρει στην όλη υπόθεση και της διαπίστευσης. Αλλά ένας εκπρόσωπος της ‘Ενωσης Εργαστηρίων ή της ‘Ενωσης Φορέων Πιστοποίησης; ‘Η θα βάλετε τον ΕΛΟΤ, γι’ αυτό σας το ανέφερα προηγουμένως -που δεν πρέπει να μπει σε καμία περίπτωση- ή της ‘Ενωσης Εργαστηρίων. Ποιας ‘Ενωσης Εργαστηρίων; Της ELLAS LAB, όπου συμμετέχουν και μη διαπιστευμένα εργαστήρια;
Εγώ θα έλεγα ότι εδώ θα μπορούσε να μπει το Τεχνικό Επιμελητήριο. Και θα σας πω ακόμη ότι εγώ θα συμφωνούσα στο διοικητικό συμβούλιο –αυτό θα θέλαμε εμείς- να είναι περισσότεροι. Δεν καθιστούν ευέλικτο ή δυσλειτουργόν το συμβούλιο τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου. ‘Αλλα το καθιστούν. Συνήθως σε όλα τα εθνικά συστήματα που υπάρχουν στην Ευρωπαϊκή ‘Ενωση και στην Αμερική, το διοικητικό συμβούλιο καταρτίζεται και επιλέγει με δημόσιο διαγωνισμό το διευθύνοντα σύμβουλο, στον οποίο ουσιαστικά ανατίθεται όλη η υπόλοιπη λειτουργία, όπως ακριβώς λειτουργούν οι ανώνυμες εταιρείες, για να μπορεί πραγματικά να έχει ευελιξία το σχήμα.
Εάν ο διευθύνων σύμβουλος διορίζεται, όπως τον διορίζετε εσείς, από τον Υπουργό…
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Με προκήρυξη δεν γίνεται;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ: Πώς; Με προκήρυξη…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Γίνεται με το ν. 2525, κύριε Σαλαγκούδη. Είναι η προκήρυξη σύμφωνα με το νόμο, όπως διορίζονται όλοι οι διευθυντές.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ: Πώς γίνονται αυτές οι προκηρύξεις, κύριε Πρόεδρε; Έχω κάνει μάλιστα ενστάσεις επανειλημμένα στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, που υποτίθεται ότι εξετάζουμε τους διοριζομένους ή τους επιλεγόμενους, γιατί δεν έχουν ούτε τα προσόντα που προβλέπει ο ν. 2414, ο νόμος δηλαδή που ψήφισε η ίδια η Κυβέρνηση και αγνοείται και αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Υπάρχουν τρεις επιτροπές αξιολόγησης. Προτείνουν τρία άτομα η κάθε μία και απ’ αυτούς επιλέγει ο Υπουργός έναν και περνάει από την επιτροπή της Βουλής. Αλλιώς πώς επιλέγονται;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ: Σας λέω ότι γι’ αυτές υπάρχουν ορισμένες προδιαγραφές, που πρέπει να τηρούνται, όπως για παράδειγμα πενταετή εμπειρία, την οποία σχεδόν κανείς απ’ αυτούς που επελέγησαν σε διάφορα όργανα -και μπορώ να σας αναφέρω και ονομαστικά- δεν έχει τα απαιτούμενα προσόντα. Έρχονται εκεί στην Επιτροπή, για να τους εξετάσουμε, μη συγκεντρώνοντας αυτά τα προσόντα, τα οποία επανειλημμένα -τουλάχιστον εγώ όσες φορές συμμετείχα- κατήγγειλα.
Έτσι πρέπει να λειτουργεί το Εθνικό Σύστημα Διαπίστευσης, αλλά επειδή έχει τελειώσει ο χρόνος μου θα ήθελα να κάνω ένα καταληκτικό σχόλιο ότι υπάρχει πλήρης εξάρτηση τελικά του φορέα αυτού, που είναι κατ’ όνομα ανώνυμη εταιρεία, από τον Υπουργό Ανάπτυξης. Το πρόβλημα είναι ότι, εφόσον θα αλλάζουν οι Υπουργοί που δυστυχώς εδώ αλλάζουν αρκετά, οι εταιρείες αυτές δεν αλλάζουν διοικήσεις, αλλά μόνον όταν αλλάζουν οι κυβερνήσεις. Όταν όμως αλλάζουν οι Υπουργοί, αυτή είναι η ευκαιρία, για να αλλάζουν και οι διοικήσεις. Αυτό είναι πραγματικά τραγικό φαινόμενο. Επιτέλους, ας προχωρήσουμε μία φορά να φτιάξουμε σωστούς μηχανισμούς, σωστές ανώνυμες εταιρείες, για να λειτουργούν, τουλάχιστον για πολύ σημαντικά θέματα, όπως είναι η διαπίστευση. Αυτά πρέπει να έχουν μία διαχρονικότητα, για να γίνουν βήματα προς την πρόοδο και θεσμικές υποδομές για την ανάπτυξη της χώρας μας. Θα ήθελα να πω ότι πρέπει επιτέλους να γίνει αυτό και γι’ αυτόν το λόγο θα το ψηφίσουμε.
Για το τρίτο όμως θέμα, για τις Ελληνικές Αλυκές έχουμε τέλεια αντίθεση με αυτό που πάει να φτιάξει η Κυβέρνηση. Επιτέλους, εάν θέλει να απελευθερώσει τις αγορές, να δημιουργήσει ανταγωνισμό, κανόνες ανταγωνισμού, για να μπορέσουμε και την ακρίβεια να κτυπήσουμε και τον πληθωρισμό να τιθασεύσουμε και ταυτόχρονα να δημιουργήσουμε τις προοπτικές για την ανάπτυξη, αλλά και στους καταναλωτές να έχουμε τη δυνατότητα να προσφέρουμε καλύτερη ποιότητα προϊόντων και σε φθηνότερες τιμές, ας απελευθερώσουμε τις αγορές.
Εδώ θα προτιμούσαμε οι Αλυκές να μην είναι μία ανώνυμη εταιρεία, που πάλι θα ελέγχεται από το κράτος και ενδεχομένως να ακολουθηθεί ο δρόμος διά του χρηματιστηρίου που σήμερα βρίσκεται σε δραματική κατάσταση και κάθε αφαίρεση ικμάδας από αυτό το δημιουργεί και το φέρνει σε ακόμη πιο δύσκολη κατάσταση. Είναι γεγονός ότι το χρηματιστήριο σήμερα δεν θέλει μετοχές, κύριε Υπουργέ, αλλά θέλει κεφάλαια, επενδυτές και όχι μετοχές.
‘Ετσι, λοιπόν, είμαστε τελείως αντίθετοι με το σχήμα της ανώνυμης εταιρείας, που φτιάχνεται στις Ελληνικές Αλυκές, που τις διαθέτει το κράτος. Εμείς προτείνουμε ότι αυτές θα πρέπει να δοθούν στην ιδιωτική πρωτοβουλία και μάλιστα όχι όλες μαζί, αλλά χωριστά, για να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε ανταγωνιστικές επιχειρήσεις και να μπορέσει ο ελληνικός λαός και καλύτερη ποιότητα να έχει και οι Αλυκές να προοδεύσουν και να αναπτυχθούν, αλλά και φθηνότερη τιμή να πετύχει και σ’ αυτό το προϊόν. Ταυτόχρονα πρέπει να προχωρήσει και σ’ αυτόν το βαθμό η απελευθέρωση της αγοράς, ώστε να έχουμε μία αγορά λειτουργούσα με υγιή ανταγωνισμό και στην πατρίδα μας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Είναι προφανές ότι στις τοποθετήσεις των συναδέλφων υπάρχει μία ασάφεια σε σχέση με το ρόλο, τη δομή του συστήματος ποιότητας, που έχουμε στη χώρα μας. Γι’ αυτό υπήρξαν και διασαλευμένες απόψεις, που δεν ανταποκρίνονται σε αυτό που γράφει το νομοσχέδιο. Αυτό ως ένα βαθμό είναι φυσικό και επόμενο, γιατί το όλο σύστημα της ποιότητας είναι αρκετά πολύπλοκο και τεχνικό, παρ’ όλο που είναι πολύ σημαντικό.
Ξεκινάω με μία διαπίστωση, ότι η ποιότητα είναι πλέον ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα για την οικονομία κάθε χώρας και για την ανταγωνιστικότητα κάθε επιχείρησης. Γι’ αυτό, εμείς έχουμε εκπονήσει ένα εθνικό στρατηγικό σχέδιο για την πολιτική ποιότητας, το οποίο έχει χρηματοδοτηθεί στο παρελθόν από το Β΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και από εθνικούς πόρους και χρηματοδοτείται και στο νέο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης με 57 δισεκατομμύρια δραχμές.
Μέσα απ’ αυτήν την πολιτική προσπαθούμε να αυξήσουμε την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών προϊόντων και των ελληνικών επιχειρήσεων, να τις καταστήσουμε εξωστρεφείς, να τις καταστήσουμε ισχυρές στο γεωγραφικό μας χώρο, ούτως ώστε να προσφέρουν γενικότερα στην ελληνική οικονομία.
Μέσα σ’ αυτό το εθνικό σύστημα ποιότητας λειτουργούν διάφοροι τομείς. Λειτουργούν το Εθνικό Σύστημα Διαπίστευσης, το σύστημα τυποποίησης, που εκφράζεται από τον ΕΛΟΤ και το σύστημα μετεωρολογίας. Υπάρχουν αυτοί οι τρεις βασικοί πυλώνες. Το να λέμε ότι από το ΕΣΥΔ εξαρτάται η λειτουργία ενός εθνικού συστήματος ποιότητας δείχνει πραγματικά μία «θολή» άποψη περί της πολιτικής ποιότητας.
Τι προσπαθούμε εμείς σήμερα να δημιουργήσουμε; Στόχος μας είναι η καθιέρωση και η λειτουργία ενός εθνικού συστήματος ποιότητας, το οποίο μέχρι τώρα λειτουργούσε ως Εθνικό Συμβούλιο Διαπίστευσης.
Τι κάνει η διαπίστευση; Αυτό πρέπει να το κατανοήσουμε και παρακαλώ να δώσουν λίγη περισσότερη σημασία όσοι θέλουν να ασχοληθούν με την ποιότητα. Η διαπίστευση δίνει πιστοποιητικά ότι ένας οργανισμός είτε του δημοσίου είτε του ιδιωτικού τομέα, ένα εργαστήριο, ένας φορέας ελέγχου, έχουν την τεχνική και οργανωτική δυνατότητα να πιστοποιούν είτε επιχειρήσεις είτε υπηρεσίες είτε προϊόντα. Πιστοποιεί ότι αυτά τα προϊόντα ή οι υπηρεσίες που προσφέρονται ανταποκρίνονται σε κάποια πρότυπα, τα οποία παράγονται κυρίως από τον ΕΛΟΤ στην Ελλάδα. Υπάρχουν και διεθνή, αλλά στην Ελλάδα παράγονται είτε ως μεταφραζόμενα από το διεθνές πεδίο είτε ως δημιουργούμενα από τον ΕΛΟΤ ως εθνικά πρότυπα.
Αυτό είναι σε πολύ αδρές γραμμές το σύστημα. Πρέπει να λειτουργεί και το ΕΣΥΔ, δηλαδή η διαπίστευση, η πιστοποίηση και η τυποποίηση, για να έχουμε ένα πλήρες σύστημα ποιότητας. Το ένα δεν είναι επόμενο του άλλου. Και τα τρία λειτουργούν μαζί.
Είναι λάθος να λέμε ότι το ΕΣΥΔ, με τη μορφή που λειτουργούσε μέχρι σήμερα ως Συμβούλιο, δεν έχει προσφέρει έργο. Λειτουργεί και δίνει πιστοποιητικά εδώ και δύο-δυόμισι χρόνια, από τις αρχές του 2000. Το πρώτο πιστοποιητικό μάλιστα, το οποίο παραδώσαμε εδώ και ένα χρόνο, αφορούσε στην πιστοποίηση του εργομετρικού εργαστηρίου του Ολυμπιακού Σταδίου. Μέχρι τώρα έχουμε δώσει ενενήντα διαπιστεύσεις, αναμένουμε άλλες τόσες περίπου και έχουμε σωρεία επιταχυνόμενων αιτήσεων, που έρχονται προς το ΕΣΥΔ για διαπίστευση.
Επομένως, μέχρι σήμερα έχει γίνει ένα σημαντικό έργο. Μπορείτε να πείτε ότι θα έπρεπε να είχαν γίνει περισσότερα πράγματα. Σύμφωνοι, αλλά σημασία έχει ότι το ΕΣΥΔ λειτουργεί και παράγει ήδη ένα σημαντικό έργο και αυτό δεν πρέπει να το υποτιμούμε. Στα σχέδιά μας έχουμε την επέκταση της διαπίστευσης και σε νέους τομείς της αγοράς, που μέχρι σήμερα δεν τους έχουμε αγγίξει, όπως είναι η μεταφορά επικίνδυνων φορτίων, όπως είναι ο περιοδικός έλεγχος μηχανοκίνητων οχημάτων, η πιστοποίηση προσωπικού και άλλα, τα οποία δεν υπάρχουν σήμερα. Οι πιστοποιήσεις σε αυτόν τον τομέα γίνονται από διαπιστευμένες εταιρείες από ξένα συμβούλια διαπίστευσης.
Επίσης, η προοπτική μας είναι να αναπτύξουμε το ΕΣΥΔ σε πλήρη δραστηριότητα, σε πλήρη αυτονόμηση από τον ΕΛΟΤ. Είναι λάθος να λέτε ότι μέχρι τώρα το ΕΣΥΔ λειτουργούσε μέσα στον ΕΛΟΤ. Απλώς το ΕΣΥΔ υποστηριζόταν από τον ΕΛΟΤ στη λειτουργία του, επειδή δεν μπορούσε να κάνει προσλήψεις, επειδή δεν μπορούσε να κάνει συνεργασίες και χρησιμοποιούσε στελέχη του ΕΛΟΤ. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Όταν λέμε ότι λειτουργεί ένα σύστημα μέσα σε έναν άλλο φορέα, σημαίνει ότι υπόκειται στις διαδικασίες του άλλου φορέα. Άλλο να στηρίζουμε ένα φορέα διοικητικά ή τεχνικά με κάποιο προσωπικό, αλλά να έχει τη δική του πολιτική και τη δική του αυτονομία και άλλο να λέμε ότι λειτουργεί μέσα σ’ αυτόν το φορέα.
Επίσης, βρισκόμαστε στη διαδικασία -και το έχω αναφέρει τουλάχιστον τρεις φορές από τότε που άρχισε η συζήτηση του νομοσχεδίου- της τελικής φάσης να αναγνωριστεί το ΕΣΥΔ στην αμοιβαία συμφωνία αναγνώρισης των διαφόρων συστημάτων διαπίστευσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είμαστε στο τελικό στάδιο.
Θα σας πω ένα παράδειγμα για το πόσο σημαντικό είναι αυτό και αφορά το χάλυβα. Οι Έλληνες παράγουν χάλυβα και τον εξάγουν. Πιστοποιείται βάσει αυτού του προτύπου. Δεν υπάρχει διεθνές πρότυπο για το χάλυβα που να ισχύει παντού, υπάρχουν εθνικά πρότυπα και ισχύουν. Αυτά τα εθνικά πρότυπα τα πιστοποιεί κάποιος φορέας. Ο φορέας που πιστοποιούσε τα ελληνικά ήταν διαπιστευμένος από το ΕΣΥΔ, δεν ήταν διαπιστευμένος από ένα διεθνή οργανισμό. Και επειδή το ΕΣΥΔ δεν είχε την ευρωπαϊκή αναγνώριση, έξω αυτή η πιστοποίηση δεν αναγνωριζόταν και αντιμετωπίζαμε σοβαρά προβλήματα στις εξαγωγές. Εντασσόμενο σήμερα το ΕΣΥΔ μέσα στην αμοιβαία αναγνώριση, καθιστούμε τις πιστοποιήσεις των διαπιστευμένων εργαστηρίων πιστοποίησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση αξιόπιστες και ισοδύναμες με των άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Αυτό είναι πολύ σημαντικό.
Θα απαντήσω σε κάποια θέματα που έχουν τεθεί. Είπατε ότι είναι κρατικοδίαιτο και κρατικίστικο. Μισοί είναι από τον ιδιωτικό τομέα και μισοί είναι από Υπουργεία, τα οποία είναι διαπλεγμένα στον τομέα της διαπίστευσης. Δεν μπορείς να μην έχεις το Υπουργείο Υγείας, δεν μπορείς να μην έχεις το Υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ όταν διαπιστεύεις φορείς για την πιστοποίηση δημοσίων έργων. Το ίδιο ισχύει για το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και άλλα. Μας είπατε να βάλουμε και το ΤΕΕ και πραγματικά ετέθη, παρ’ όλο που δεν έχει λόγους να υπάρχει σε ένα σύστημα διαπίστευσης το ΤΕΕ. Το ΤΕΕ δεν είναι ανάγκη να είναι διότι το σύστημα διαπίστευσης τι κάνει; Έχει κάποια διεθνή κριτήρια με τα οποία διαπιστεύει φορείς. Δεν επεμβαίνει στη διαδικασία αντοχής των υλικών παραδείγματος χάριν ή της αξιοπιστίας του προϊόντος αυτού που είναι απαραίτητες τεχνικές γνώσεις του ΤΕΕ. Κάνει διαπίστευση άλλου εργαστηρίου, άλλου φορέα και γι’ αυτό ακριβώς κρίναμε ότι δεν είναι αναγκαίο. Όμως από τη στιγμή που εσείς ομόθυμα όλες οι πλευρές είπατε να είναι, για να μη δημιουργούνται εντυπώσεις σαν αυτές που εξέφρασε προ ολίγου ο συνάδελφος της Νέας Δημοκρατίας, είπαμε να είναι και το ΤΕΕ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ: Το βάλατε;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Βεβαίως. Όχι στο διοικητικό συμβούλιο, στο εθνικό συμβούλιο. Υπάρχει το διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας. Στο εθνικό συμβούλιο που ζητήσατε να μπει, μπήκε, γιατί δεν ήταν.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ: Στο διοικητικό συμβούλιο δεν υπάρχει.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Όχι, υπήρχε παλιά. Στο νομοσχέδιο που καταθέσαμε δεν υπήρχε και με παρότρυνση της κας Ξηροτύρη, το θέσατε ύστερα και οι υπόλοιποι, βάλαμε το ΤΕΕ.
Είπατε επίσης εδώ κάποιες ανακρίβειες. Είπε ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας ότι ιδρύθηκε το ΕΣΥΔ το 1999. Ιδρύθηκε το 1994, το 1998 μετεξελίχτηκε και από το 2000 λειτουργεί και φέρει αποτελέσματα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ: Δεν είπαμε αυτό.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Υπάρχουν πολλά τεχνικά θέματα που και εγώ που ασχολούμαι επί δυόμισι χρόνια κάνω προσπάθεια για να τα εκφράσω. Και κατανοώ τη θέση του εισηγητή ο οποίος ορίστηκε τελευταία στιγμή προς αντικατάσταση ενός άλλου. Δεν ψέγω το συνάδελφο, τον εκτιμώ, αλλά το λέω για να μην υπάρχουν στα Πρακτικά της Βουλής και για να μη δημιουργούνται εντυπώσεις για όσους μας ακούνε, για πράγματα τα οποία είναι λανθασμένα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΕΙΚΤΑΚΗΣ: Το 1994 είπαμε.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Είπατε το 1999. Υπάρχουν τα Πρακτικά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Είναι επουσιώδη αυτά τα θέματα. Ας μπούμε επί της ουσίας.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Σε σχέση με το ελαιόλαδο το ΕΣΥΔ δεν πιστοποιεί το ελαιόλαδο. Το ελαιόλαδο και οι εξαγωγές του πιστοποιούνται από τον ΟΠΕΓΕΠ. Δεν πιστοποιούνται ούτε από τα ΕΣΥΔ ούτε από τον ΕΛΟΤ. Ο ΟΠΕΓΕΠ είναι φορέας πιστοποίησης ο οποίος έχει αναγνωριστεί από το Υπουργείο Γεωργίας κατευθείαν. Είναι φορέας πιστοποίησης του Υπουργείου Γεωργίας.
Ειπώθηκε ότι έχουν 50.000 ευρώ στο κεφάλαιο, ενώ είναι 150.000 ευρώ. Και αυτό λέτε ότι είναι λίγο. Είναι 150.000 ευρώ, δεν είναι 50.000 που λέτε. Είναι ένα σημαντικό κεφάλαιο το οποίο μας δίνει τη δυνατότητα να ξεκινήσουμε. Έχουμε και αρκετά έσοδα από τις διαπιστεύσεις. Αν χρειαστεί θα το ενισχύσουμε.
Ειπώθηκε επίσης ότι Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει με το ΣΕΒ και τα εργαστήρια. Είναι λάθος αυτό, διότι εμείς δεν δίνουμε στην επιχείρηση, σε αυτό το προϊόν. Το Ε.ΣΥ.Δ. δεν πιστοποιεί αυτό το προϊόν για να έχει τη διαπλοκή με το ΣΕΒ. Το Ε.ΣΥ.Δ. διαπιστεύει ένα φορέα για να πιστοποιήσει αυτό.
Επομένως, εμείς θέλουμε στα κριτήρια και στη διαδικασία λειτουργίας του Ε.ΣΥ.Δ. να είναι μέσα ο μεγαλύτερος φορέας εργοδοσίας που υπάρχει στον τόπο μας. Το θέλουμε μέσα, να είναι συνεργάτης μας, να βάλουμε σωστά κριτήρια. Αυτό θέλουμε. Όπως επίσης θέλουμε και την Ένωση Εργαστηρίων τα οποία αυτά πιστοποιούν.
Τα έχουμε σκεφτεί όλα. Μπορεί κάποιος να διαφωνεί με τις επιλογές μας, αλλά δεν έχουν τύχει μιας πρόχειρης επεξεργασίας. Έχουμε συζητήσει κατ’ επανάληψη με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και το παρόν κεφάλαιο της διαπίστευσης και με το ΣΕΒ και με τα επιμελητήρια και με τα εργαστήρια και με τον ΕΛΟΤ, με όλους τους φορείς. Όλοι αυτοί συμφωνούν. Τώρα εάν κάποιος έχει μια επιμέρους παρατήρηση, είναι προφανές ότι αυτό δεν αλλάζει τη δομή και τη φιλοσοφία του νομοθετήματος το οποίο έχουμε φέρει.
Το ΕΥΜ δεν είναι υποβαθμισμένο στη Θεσσαλονίκη. Το ΕΥΜ το έχουμε βοηθήσει πάρα πολύ, το στηρίζουμε και στο Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Αναγνωρίζεται και αυτό από την Ευρωπαϊκή Αμοιβαία Αναγνώριση για τη μετρολογία. Γίνεται και αυτό επίσημο όργανο μέσα στις επόμενες ημέρες.
Θα αναφερθώ τώρα στις Αλυκές, γιατί το Ε.ΣΥ.Δ μονοπώλησε δυστυχώς το χρόνο. Οι Αλυκές είναι μια καλή επιχείρηση η οποία προχωρά και έχει κέρδη. Όλα τα στοιχεία αυτό δείχνουν. Εμείς τι κάνουμε με αυτό το νομοσχέδιο; Είναι πάρα πολύ απλό αυτό που κάνουμε. Εναρμονίζουμε το ν. 1822, τις διατάξεις που διήπαν μέχρι τώρα τις Επιχειρήσεις Αλυκές, με τον 2190 προκειμένου να κάνουμε την εταιρεία αυτή πιο σύγχρονη και να την οδηγήσουμε, εάν οι συνθήκες το επιτρέπουν, σε μια μετοχοποίηση για να ενισχύσουμε βάσει επιχειρηματικού σχεδίου, το οποίο έχουμε εκπονήσει, την ανταγωνιστικότητα, τον εξορθολογισμό στο logistic, την εξωστρέφεια της επιχείρησής μας. Παρ’ όλο που έχουμε πολύ καλή παραγωγή άλατος θαλασσινού, εν τούτοις πρέπει να γνωρίζετε ότι εισάγουμε το χρόνο περίπου εξήντα χιλιάδες τόνους άλατος. Γιατί, λοιπόν, να μην επεκτείνουμε τις δικές μας δράσεις ούτως ώστε να κάνουμε και εξαγωγές; Θα επεκτείνουμε τη συνεργασία μας και τις δράσεις της επιχείρησής μας στα Βαλκάνια και σε άλλες χώρες ούτως ώστε να αναπτύξουμε έτι περαιτέρω τις δράσεις αυτής της επιχείρησης.
Ένα άλλο που κάνουμε στο νομοσχέδιο είναι ότι το 20% των μετοχών το παραχωρούμε στους ΟΤΑ που υπάρχουν στις Αλυκές. Οι Αλυκές είναι ειδικής μορφής επενδύσεις. Μια Αλυκή στο Μεσολόγγι, παραδείγματος χάρη, καταλαμβάνει μια τεράστια έκταση. Δεν μπορείς να αγνοήσεις την τοπική κοινωνία, την Τοπική Αυτοδιοίκηση και να τους έχεις απέναντι. Θα ήταν τραγικό εάν πηγαίναμε και λέγαμε: Σήμερα με το 65% που έχει το ελληνικό δημόσιο, έλα εδώ κύριε τάδε, πάρε αυτό το πακέτο και να κάνει ένα διαγωνισμό και να δώσει το πακέτο σε κάποιον ιδιώτη. Θα ήταν τραγικό. Θα φέρναμε σε αντίθεση την τοπική κοινωνία, σε αντίθεση τα θέματα περιβάλλοντος τα οποία είναι συναρτημένα με τις Αλυκές, διότι γνωρίζετε ότι οι Αλυκές είναι και βιότοποι.
Είναι, λοιπόν, ένα πολύπλοκο θέμα το οποίο δεν μπορούμε να το αντιμετωπίζουμε ως μια άλλη συνηθισμένη επένδυση.
Γι’ αυτό ακριβώς με πάρα πολύ προσοχή και σε συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση είπαμε ότι το 20% θα το πάρει η αυτοδιοίκηση, θα είναι και μέσα στο συμβούλιο ex officio ο Δήμαρχος του Μεσολογγίου, για να μπορεί να μετέχει στις διαδικασίες, να είναι γνώστης του τι συμβαίνει διότι αφορά τον τόπο του, αφορά τον τόπο και τον δήμο της κάθε Αλυκής. Επίσης είπαμε ότι και ένα 3% επί του τζίρου θα δίδεται ως αντιστάθμισμα κοινωνικής παροχής προς τους ΟΤΑ.
Οι ΟΤΑ ζητούν παραπάνω. Αλλά αν πάμε παραπάνω, τότε θα καταστήσουμε ανενεργή την προσπάθεια που επιδιώκουμε, να μετοχοποιήσουμε και να βάλουμε επενδυτές. Η επιχείρηση αυτή είναι αρκετά ελκυστική στο χώρο των επεξεργαστών άλατος. Αυτό είναι διαπιστωμένο. Επομένως, πιστεύουμε ότι έχουμε πετύχει μια χρυσή τομή, να οδηγήσουμε δυναμικά την επιχείρηση μπροστά, να έχουμε τη συγκατάθεση και τη συναίνεση των τοπικών κοινωνιών και ταυτόχρονα παρέχουμε και μια οικονομική ενίσχυση προς τους ΟΤΑ. Και νομίζω ότι επειδή οι αντιρρήσεις σας είναι πολύ δευτερεύουσας σημασίας και αυτά τα δύο κεφάλαια θα τα ψηφίσουμε ομόφωνα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κύριε Βαθειά, θέλετε να δευτερολογήσετε;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΘΕΙΑΣ: Όχι, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Εσείς, κύριε Δεικτάκη;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΕΙΚΤΑΚΗΣ: Όχι, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Σκοπελίτης;
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Όχι, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Η κα Ασημίνη Ξηροτύρη - Αικατερινάρη έχει το λόγο.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ - ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Ήθελα να ρωτήσω στο άρθρο 13, που αναφέρεται ότι με απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου Διαπίστευσης μπορεί να συγκροτηθούν δύο επιμέρους τμήματα του συμβουλίου. Είναι λίγο ασαφές αυτό. Αυτά τι θα είναι; Θα έχουν προέδρους τα τμήματα; Πώς θα είναι η οργάνωσή τους; Και έρχονται λίγο, έτσι να συγκρούονται με τις τεχνικές επιτροπές. Λέω, μήπως κάνουμε ένα πολυσύνθετο σχήμα. Ας λειτουργήσει το εθνικό συμβούλιο και οι τεχνικές επιτροπές και νομίζω ότι τα τμήματα θα τους μπερδέψουν ακόμη περισσότερο, γιατί έχουν σοβαρά πράγματα να κάνουν. Δεν είχα επισημάνει την αντίρρηση που έχω στο άρθρο 14 παράγραφος 4. ότι με απόφαση της γενικής συνέλευσης μπορεί να μεταβιβάζονται μετοχές μέχρι ποσοστού 40%. Αυτό είναι καλό να μας το αναλύσετε, κύριε Υπουργέ, σε Ν.Π.Δ.Δ. ή Ν.Π.Ι.Δ.
Καταλαβαίνω πως όλα αυτά τα συστήματα και στην Ευρώπη και στον κόσμο ιδιωτικοποιούνται σιγά σιγά. Η αλήθεια είναι αυτή. Αλλά στη χώρα μας ακόμη τα θέματα της ποιότητος πρέπει να είναι εθνικά. Είμαστε ακόμη αρκετά πίσω. Πρέπει να εξυγιάνουμε πολλούς τομείς. Και την παραγωγή των δημοσίων έργων και τα παραγόμενα προϊόντα στη βιομηχανία μας κ.ο.κ. Άρα, πρέπει να είναι δημοσίου δικαίου όλη αυτή η ιστορία του συστήματος διαπίστευσης. Και δεν είμαι εγώ με την άποψη όπως εκφράστηκε από τους συναδέλφους. Είναι μια άλλη αντίληψη. Για την Ελλάδα ακόμη τα συστήματα ποιότητος, τα συστήματα ελέγχων κλπ., πρέπει να παραμείνουν στο δημόσιο τομέα, να ενισχύονται όμως και να συγκροτούνται κλπ., με τις σύγχρονες μεθόδους. Είναι μεγάλη ανάγκη αυτό να γίνει.
Εγώ, κύριε Υπουργέ, θα ψήφιζα το άρθρο για τις αλυκές, παρ’ όλο που έχω μερικές παρατηρήσεις σε αυτό. Εάν υπήρχε η διασφάλιση ότι θα παραμείνει στο δημόσιο τομέα και αν είχατε την καλοσύνη και ασπαζόσαστε την άποψη ότι ένας εκπρόσωπος στη διοίκηση των εργαζομένων συμβαίνει και σε πολλές άλλες ανώνυμες εταιρείες που έχουν αυτό το χαρακτήρα και θα μπορούσε να συμβάλει ακόμη περισσότερο στην απόδοση αυτής της εταιρείας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Ο κ. Σαλαγκούδης έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΑΛΑΓΚΟΥΔΗΣ: Μια διευκρίνιση μόνο θα ήθελα να κάνω, κύριε Πρόεδρε. Στο τρίτο κεφάλαιο, στις αλυκές, εμείς είπαμε ότι καταψηφίζουμε. Και καταψηφίζουμε γιατί έχουμε μια διαφορετική φιλοσοφία σχετικά με τις αποκρατικοποιήσεις.
Δεν πιστεύουμε και φυσικά καταγγέλλουμε τον τρόπο αυτό της αποκρατικοποιήσεως διά των κρατικοποιήσεων και η διατήρηση του μάνατζμεντ από μέρους του κράτους. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο δεν μπορούμε να δεχθούμε αυτό το σχήμα και παράλληλα για να επιτευχθούν όλα αυτά που είπε προηγουμένως σαν στόχο των Ελληνικών Αλυκών και της δραστηριότητας γύρω από το αλάτι για την αυτάρκεια και μετά για τις εξαγωγές για να πετύχουμε καλύτερη ποιότητα και ανταγωνιστικές τιμές στο αλάτι, νομίζω ότι έχει αποδεχθεί ότι το κράτος σαν επιχειρηματίας έχει αποτύχει. Δεν μπορεί επομένως να κρατάμε κρατικές αυτές τις επιχειρήσεις, ούτε να κρατάμε το μάνατζμεντ, έστω και όταν πηγαίνουμε να τις μετοχοποιήσουμε.
Εμείς, λοιπόν, λέγαμε ότι θα πρέπει σ’ αυτό να λειτουργήσει με τον τρόπο που πηγαίνουμε πράγματι προς τα εμπρός και που βοηθούμε γενικότερα για να λειτουργήσει ανταγωνιστικά στην αγορά, για να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για να πετύχουμε τους στόχους αλλά και τους στόχους των εξαγωγών.
Αυτές τις αλυκές θα τις παραχωρήσουμε στον ιδιωτικό τομέα με ιδιωτικό μάναντζμεντ και οπωσδήποτε δεν θα είναι μόνο μία εταιρεία. Πρέπει να υπάρχει και εσωτερικός ανταγωνισμός πέραν της ανταγωνιστικής τιμής με τους εκσυγχρονισμούς που μπορούμε να πετύχουμε για τη διεθνή αγορά.
Όσον αφορά το θέμα της παραχώρησης ποσοστού μετοχών στην Tοπική Aυτοδιοίκηση –αυτήν τη διευκρίνιση ήθελα να κάνω, γι’ αυτό πήρα το λόγο- και φυσικά τη συμμετοχή και της τοπικής κοινωνίας στο διοικητικό συμβούλιο, σ’ αυτό συμφωνούμε απόλυτα. Βεβαίως είναι μία μεγάλη παρέμβαση στο χώρο εκεί που επηρεάζει την τοπική κοινωνία ποικιλόμορφα. Επομένως, οι τοπικές κοινωνίες πρέπει να έχουν λόγο, ακόμα και σε οποιαδήποτε ιδιωτική δραστηριότητα. Γι’ αυτό εμείς συμφωνούμε φυσικά σε μειοψηφική συμμετοχή. Νομίζω ότι και το ποσοστό αυτό είναι ικανοποιητικό και σε αυτόν τον τομέα συμφωνούμε. Διαφωνούμε, όμως, με όλη τη φιλοσοφία και με τη δημιουργία αυτής της ανώνυμης εταιρείας καθώς και με την πρόθεση της Κυβέρνησης να προχωρήσει στην εισαγωγή των μετοχών στο χρηματιστήριο και να έχουμε πάλι μία σαν αυτές τις επιχειρήσεις που μετοχοποιήθηκαν μεν, έχουν κρατικό το μάναντζμεντ, ουσιαστικά είναι κρατικές διορισμένες κομματικές διοικήσεις και τις βλέπουμε να πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο, αλλά με τη δημιουργική λογιστική να παρουσιάζουν κέρδη ή όπου είναι μονοπώλια να ανεβάζουν τις τιμές με άμεσο αποτέλεσμα να έχουμε τα προβλήματα που έχουμε με την ακρίβεια και τον πληθωρισμό που μαστίζει σήμερα τη χώρα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Το λόγο έχει ο κύριος Υπουργός.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Είναι προφανές ότι ο κύριος εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας από τη μία πλευρά θέλει ιδιώτες επιχειρήσεις, αλλά και για να μη στενοχωρήσει τους δημάρχους της περιοχής στέλνει και τους δημάρχους μέσα. Αυτό είναι ιδιωτικοποίηση αλά Νέα Δημοκρατία.
Σε σχέση με τις παρατηρήσεις που έκανε η κυρία συνάδελφος του Συνασπισμού στις περισσότερες έχουμε απαντήσει, για τους εκπροσώπους των εργαζομένων κλπ. Θέλω μόνο να κάνω την εξής διευκρίνιση, ότι οι τεχνικές επιτροπές γίνονται, για να υποβοηθούν το έργου του εθνικού συμβουλίου, διότι ήδη έχουμε πάρα πολύ εργασία. Έχουμε πολλά εργαστήρια και πολλές επιχειρήσεις, οι οποίες θέλουν να έλθουν να διαπιστευθούν ως φορείς πιστοποίησης. Αυτό δημιουργεί αδιέξοδο και ασφυξία στη λειτουργία μας. Γι’ αυτό ακριβώς δίνουμε τη δυνατότητα να λειτουργήσουν επιμέρους επιτροπές, για να γίνει αποκέντρωση της εργασίας. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Και δεν είναι γραφειοκρατικό σχήμα.
Όσον αφορά το ότι θέλουμε με απόφαση γενικής συνέλευσης να δίνουμε το 40% σε δημόσια πρόσωπα ή σε ιδιωτικά πρόσωπα, αυτό το προσδιορίζουμε μέχρι 40%, γιατί θέλουμε δυνητικά, όταν στρώσει αυτό το εθνικό σύστημα ποιότητας, το Εθνικό Σύστημα Διαπίστευσης, να εισαχθούν μέσα και ιδιωτικοί φορείς. Δεν είμαστε αντίθετοι σε αυτό. Οπωσδήποτε, όμως, πολύ σωστά τονίσατε η πιστοποίηση ως πολιτική, η τυποποίηση, η διαπίστευση και η μετεωρολογία πρέπει να είναι υπό τον κρατικό έλεγχο. Αυτό το κρατούμε και συμφωνούμε σε αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της ενότητας των άρθρων 11 έως 26 και εισερχόμαστε στην ψήφισή τους κεχωρισμένως.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 11, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το άρθρο 11 έγινε δεκτό, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό, κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 12, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το άρθρο 12 έγινε δεκτό, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό, κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 13, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το άρθρο 13 έγινε δεκτό, ως έχει, κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 14, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το άρθρο 14 έγινε δεκτό, ως έχει, κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 15, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το άρθρο 15 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 16, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το άρθρο 16 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 17, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το άρθρο 17 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 18, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το άρθρο 18 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 19, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το άρθρο 19 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 20, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το άρθρο 20 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 21, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το άρθρο 21 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 22, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το άρθρο 22 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 23, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το άρθρο 23 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 24, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το άρθρο 24 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 25, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το άρθρο 25 έγινε δεκτό όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 26, ως έχει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς το άρθρο 26 έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία.
Κύριοι συνάδελφοι, έχουν διανεμηθεί τα Πρακτικά της Πέμπτης 19 Σεπτεμβρίου 2002 της απογευματινής συνεδρίασης και ερωτάται το Τμήμα αν τα επικυρώνει.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Παναγιώτης Σγουρίδης): Συνεπώς τα Πρακτικά της Πέμπτης 19 Σεπτεμβρίου 2002 της απογευματινής συνεδρίασης επικυρώθηκαν.
Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Τμήματος και ώρα 22.00’ λύεται η συνεδρίαση για αύριο Πέμπτη 3 Οκτωβρίου 2002 και ώρα 10.30’ με θέμα ημερήσιας διάταξης: α) κοινοβουλευτικό έλεγχο, συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β) νομοθετική εργασία, συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης «Σύσταση «φορέα εγγυοδοσίας Μικρών και πολύ Μικρών Επιχειρήσεων», σύσταση εταιρείας «Εθνικό Σύστημα Διαπίστευσης Α.Ε.», τροποποίηση του καταστατικού της εταιρείας «Ελληνικές Αλυκές Α.Ε.», απαλλοτριώσεις για τον «ταμιευτήρα ΥΗΕ Μεσοχώρας» και άλλες διατάξεις».
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ



1
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ 2-10-2002 ΣΕΛ.
(απόγευμα)

PDF:

SYN20021002apog.pdf

TXT:

es1002a.txt

Επιστροφή