Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: Ι, Σύνοδος: Β΄, Συνεδρίαση: ΜΘ΄ 06/12/2001

Ι’ ΠEPIOΔOΣ (ΠPOEΔPEYOMENHΣ ΔHMOKPATIAΣ)
ΣYNOΔOΣ B’
ΣYNEΔPIAΣH MΘ’
Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2001
Αθήνα, σήμερα στις 6 Δεκεμβρίου 2001, ημέρα Πέμπτη και ώρα 11.07’ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
(Ανακοινώνονται προς το Σώμα από τον κ. Ανδρέα Λοβέρδο Βουλευτή Β’ Αθηνών, τα ακόλουθα:

Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ

1) Ο Βουλευτής Πειραιά κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΤΖΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Όμιλος Ερετών ζητεί την ένταξη του πιο πάνω Ομίλου στο πρόγραμμα αναπλάσεων και ανακατασκευών του Πειραιά ενόψει της Ολυμπιάδας του 2004.
2) Ο Βουλευτής Πειραιά κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία Εργαζόμενοι ΝΠΔΔ Δημοτικών Παιδικών Σταθμών Δήμου Νίκαιας Πειραιά ζητεί την ασφαλιστική συνταξιοδοτική κάλυψη υπαλλήλων πρώην Κρατικών Παιδικών Σταθμών.
3) Ο Βουλευτής Καστοριάς κ. ΑΝΕΣΤΗΣ ΑΓΓΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύλλογος Δημοτικών Υπαλλήλων και ο Σύλλογος Εργαζομένων Δημοτικών Παιδικών Σταθμών Νομού Καστοριάς ζητούν την αύξηση της επιχορήγησης για τους Παιδικούς Σταθμούς για τη συνέχιση της λειτουργίας τους.
4) Ο Βουλευτής Ιωαννίνων κ. ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Λαμπριάδειος Οικοκυρική Σχολή ‘Ανω Πεδινών Ζαγορίου Ιωαννίνων ζητεί τη χορήγηση οικονομικής ενίσχυσης.
5) Ο Βουλευτής Δωδεκανήσου κ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Δικαίου Δωδεκανήσου ζητεί τον επανακαθορισμό των σχέσεων των Δήμων με τη ΔΕΗ και τους άλλους οργανισμούς.
6) Ο Βουλευτής Δωδεκανήσου κ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Σύμης Δωδεκανήσου ζητεί την τοποθέτηση μόνιμου αρχαιολόγου στη Σύμη.
7) Ο Βουλευτής Δράμας κ. ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η κυρία Μάρθα Μαρινίδου, κάτοικος Δράμας, ζητεί την επιστροφή παρακρατηθέντων από το Αστυνομικό Τμήμα Γαλατσίου στον υιό της, που έχει ενηλικιωθεί.
8) Ο Βουλευτής Δράμας κ. ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Ζαχαριάδης Πολύκαρπος, κάτοικος Δράμας, καταγγέλλει το διευθυντή του Τελωνείου Δράμας ο οποίος καταδικάσθηκε για υπεξαίρεση όπλου και δεν εκτίει την προβλεπόμενη ποινή του.
9) Ο Βουλευτής Θεσσαλονίκης κ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΠΑΠΑ-ΘΕΜΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Σύνδεσμος Αποφοίτων Ορφανοτροφείων Ελλάδας ζητεί τη συνέχιση της λειτουργίας των 12 υπολειτουργούντων Ορφανοτροφείων της χώρας και την άμεση επαναλειτουργία των καταργηθέντων.
10) Ο Βουλευτής Θεσσαλονίκης κ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΠΑΠΑ-ΘΕΜΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία κάτοικοι Θεσσαλονίκης οι οποίοι διαμένουν πίσω από τη «Γενική Κλινική Θεσσαλονίκης» καταγγέλλουν την αντισυνταγματική διάταξη του νόμου για το συντελεστή δόμησης όπου «στηρίζονται» οι παρανομίες του εν λόγω νοσοκομείου.
11) Ο Βουλευτής Θεσσαλονίκης κ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΠΑΠΑ-ΘΕΜΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Σίσκος Αριστείδης, αντ/ρχης ε.α., ζητεί τη ρύθμιση της συνταξιοδότησής του.
12) Ο Βουλευτής Θεσσαλονίκης κ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο κ. Γκιουζέλης Δημήτριος, κάτοικος Θεσσαλονίκης, ζητεί την κρατική αναγνώριση της Πρότυπης Βιοτεχνικής Μονάδας ΟΑΕΔ Λακκιάς Θεσσαλονίκης ως δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
13) Ο Βουλευτής Χίου κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΒΑΡΙΝΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η κυρία Ρένα Κιτσοπανίδου, Σύμβουλος Επιχειρήσεων, ζητεί την εφαρμογή του Ν. 2910/2001 που αφορά στις αλλοδαπές εταιρείες που είναι εγκατεστημένες στην Ελλάδα.
14) Ο Γ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής και Βουλευτής Αττικής κ. ΚΩΝ/ΝΟΣ ΒΡΕΤΤΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία Κάτοικοι της Περιοχής Γ’ Χαραυγής του Δήμου Μενιδίου ζητούν την ένταξη της περιοχής τους στο Σχέδιο Πόλης και την εκτέλεση έργων υποδομής και αντιστάθμισης των επιπτώσεων από τα μεγάλα κατασκευαστικά έργα της Αθήνας.
15) Ο Βουλευτής ‘Εβρου κ. ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΛΥΜΠΕΡΑΚΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ανώνυμη Ναυτιλιακή Εταιρεία Σαμοθρακιτών «ΣΑΟΣ» ζητεί την επίλυση συγκοινωνιακών προβλημάτων του Βορείου Αιγαίου.
Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ

1. Στην με αριθμό 832/31-7-2001 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1892/20-9-2001 έγγραφο από τον Υφυπουργό Γεωργίας η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ερώτηση 832/31-7-2001 που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Λ. Ι. Παπανικολάου, σας πληροφορούμε τα εξής:
Το ανακύψαν πρόβλημα με Ισπανικά πυρηνέλαια δεν επηρέασε δυσμενώς την Ελληνική αγορά ελαιολάδου.
Και τούτο διότι στην συνείδηση των καταναλωτών είναι σαφής η διάκριση μεταξύ ελαιολάδου και πυρηνελαίων των οποίων άλλωστε η κατανάλωση δεν είναι σημαντική στην Χώρα μας.
Εξ’ άλλου το 85% της ελληνικής παραγωγής είναι εξαιρετικό παρθένο και παρθένο ελαιόλαδο και συνεπώς είναι άμεσα καταναλώσιμο μετά την έκθλιψη του ελαιοκάρπου χωρίς να είναι απαραίτητη οποιαδήποτε χημική επεξεργασία.
Η Πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Γεωργίας προέβη σε άμεσες διευκρινιστικές δηλώσεις στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης σχετικά με το όλο θέμα ώστε αυτό να μην επηρεάσει την Ελληνική αγορά ελαιολάδου αλλά και πυρηνελαίου.
Επιπλέον η αρμόδια υπηρεσία του Υπ. Γεωργίας (Δ/νση Γεωρ. Εφαρμογών) τόσο από τις τηλεοπτικές εκπομπές όσο και από τις Ραδιοφωνικές που επιμελείται, έχει τονίσει τη μεγάλη σημασία του ελαιολάδου στη διατροφή του ανθρώπου.
Κατά καιρούς έχουν γίνει ενημερωτικά spots, ταινίες, αφίσες που δίνουν έμφαση στις ευεργετικές ιδιότητες του ελαιολάδου.
Επίσης το Υπ. Γεωργίας στην προσπάθειά του να ενημερώσει το καταναλωτικό κοινό αλλά και να στηρίξει το φυσικό αυτό χυμό της ελιάς, διοργανώνει εκθέσεις προβολής των αγροτικών μας προϊόντων στις οποίες το ελαιόλαδο έχει πρωταρχική θέση.
Η όλη δραστηριότητα του Υπ. Γεωργίας προς αυτήν την κατεύθυνση ενισχύεται με διάφορες καμπάνιες (Αμερική κλπ.) που γίνονται κατά καιρούς , τα αποτελέσματα των οποίων είναι θεαματικά, ενώ είναι στο σχεδιασμό του, η ανάδειξη μεταξύ άλλων προϊόντων και του ελαιολάδου κυρίως σαν απαραίτητο στοιχείο ενός διατροφικού πολιτισμού, ενόψει της Ολυμπιάδας του 2004.
Ο Υφυπουργός
Ε. ΑΡΓΥΡΗΣ»
2. Στην με αριθμό 802/27-7-2001 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1586/26-9-2001 έγγραφο από τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ερώτησης 802/27-7-2001 που κατέθεσαν οι Βουλευτές κύριοι Ν. Γκατζής, Σ. Σκοπελίτης και Α. Σκυλλάκος, σε ό,τι μας αφορά, σας γνωρίζουμε ότι η αρμόδια Υπηρεσία μας τις αμέσως επόμενες ώρες, μετά την εκδήλωση της σεισμικής δόνησης στη Σκύρο, απέστειλε την αναγκαία αστυνομική δύναμη, υπό τον Αστυvομικό διευθυντή Ευβοίας, ο οποίος συντόνισε προσωπικά τα επιβαλλόμενα μέτρα τάξης, ασφάλειας και τροχαίας.
Ειδικότερα, αποκλείσθηκε αμέσως ο χώρος των κατολισθήσεων και απαγορεύτηκε η πρόσβαση αναρμοδίων στο χώρο με την τοποθέτηση αλυσίδων, ώστε να προστατευθούν οι πολίτες, διατέθηκε προσωπικό για τη μεταφορά αναξιοπαθούντων, υπερηλίκων κλπ., στις περιπτώσεις που χρειάσθηκε και παρεσχέθη η αvαγκαία συνδρομή στους υπαλλήλους των άλλων αρμοδίων υπηρεσιών, ενώ έντονα ήταν και τα μέτρα που ελήφθησαν για την πρόληψη κλοπών ή άλλων εκνόμων ενεργειών, με αποτέλεσμα η παρουσία της Αστυνομίας, κατά το αvαφερόμενο χρονικά διάστημα, να είναι αισθητή και οι κάτοικοι του νησιού να αισθάνονται ασφαλείς.
Ο Υπουργός
ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΡΥΣΟΧΟ’Ι’ΔΗΣ»
3. Στην με αριθμό 816/30-7-2001 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1589/26-9-2001 έγγραφο από τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ερώτησης, 816/30-7-2001 που κατέθεσαν οι Βουλευτές κύριοι Π. Κοσιώνης και Α. Σκυλλάκος, σας γνωρίζουμε τα εξής :
Τις εσπεριvές ώρες της 24 προς 25-7-2001 περιήλθαv στην αvαφερόμενη Υπηρεσία επώνυμες καταγγελίες για αξιόπoιvες και αυτεπαγγέλτως διωκόμενες πράξεις ομάδας ατόμωv και συγκεκριμένα για αφισοκολλήσεις και αvαγραφές συνθημάτωv σε κτίρια της Μονεμβασίας.
Στο σημείο που υπέδειξαν οι καταγγέλλοντες πολίτες μετέβησαν αστυvομικοί της εν λόγω Υπηρεσίας, οι οποίοι αφού εντόπισαν την αναφερόμενη ομάδα ατόμων και διαπίστωσαν τις αξιόποινες πράξεις στις οποίες προέβαιναν, τους επισήμαvαν το αξιόποιvο τωv πράξεώv τωv, καθώς και τον κίνδυνo πρόκλησης τροχαίου ατυχήματος λόγω περιορισμένης ορατότητας της οδού στο σημείο που κατελήφθησαv να αφισοκολλούν και αvαγράφουν συνθήματα, και έκριναν σκόπιμο να απευθύνουν συστάσεις προς αυτούς, οι οποίοι και αποχώρησαν από το ανωτέρω σημείο.
Για τις αναφερόμενες πράξεις ουδείς συνελήφθη ούτε διενεργήθηκε προανάκριση αλλά ενημερώθηκε εγγράφως ο Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Σπάρτης.
Επίσης, για τις καταγγελίες που διατυπώθηκαν στην ερώτηση, έγινε από την αρμόδια Υπηρεσία, αμέσως έρευνα από την οποία δεν προέκυψαν ευθύνες σε βάρος κανενός αστυνομικού. Αντίθετα με τα καταγγελλόμενα διαπιστώθηκε ότι οι εμπλακέντες στην υπόθεση αστυνομικοί ενήργησαν μέσα στο πλαίσιο της ισχύουσας νομοθεσίας, των καθηκόντων τους και της αστυvομικής δεοντολογίας για την πρόληψη τυχόv εκτρόπων και τηv ικανοποίηση τωv διατυπωθέντων παραπόνων εκ μέρους των πολιτών, τα δε καταγγελλόμενα με την ερώτηση για κινητοποίηση μηχανισμών για παρεμπόδιση διακίνησης ιδεών από τη νεολαία, καθώς και για «κατασταλτική πολιτική αντιμετώπισης του ανερχόμενου λαϊκού και νεολαιίστικου κινήματος…» από την Αστυνομία δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Ο Υπουργός
ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΡΥΣΟΧΟ’Ι’ΔΗΣ»
4. Στην με αριθμό 828/31-7-01 ερώτηση δόθηκε με το υπ’αριθμ. 340/18-9-01 έγγραφο από τον Υπουργό Ανάπτυξης η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της 828/31-7-01 ερώτησης, που κατέθεσαν στη Βουλή των Ελλήνων οι Βουλευτές κύριοι Τσιπλάκης Κων. και Παναγιωτόπουλος Πάνος, με θέμα : «Απαραίτητες παρεμβά-σεις στον Ε.Φ.Ε.Τ.», σας γνωρίζουμε τα εξής:
Ο ΕΦΕΤ συστήθηκε ως Ν.Π.Δ.Δ. με τον Νόμο 2741/99 (ΦΕΚ 199/28.09.1999) και το Δ.Σ. διορίστηκε τον Δεκέμβρη του 1999 (ΦΕΚ 239/31.12.1999). Ο Οργανισμός του, που εγκρίθηκε με τη δημοσίευση του Π.Δ. 223 «Οργανισμός του Ενιαίου Φορέα Ελέγχου Τροφίμων» (ΦΕΚ 192/06.09.2000) προβλέπει την πλήρωση 550 θέσεων τακτικού προσωπικού, τη λειτουργία Κεντρικής Υπηρεσίας και την ίδρυση δεκατριών (13) Περιφερειακών διευθύνσεων στις αντίστοιχες Περιφέρειες της χώρας. Σήμερα στον ΕΦΕΤ έχουν αναπτυχθεί η Κεντρική Υπηρεσία με το Παράρτημα Αττικής και το Παράρτημα Κεντρικής Μακεδονίας στη Θεσσαλονίκη. Έχουν επίσης ξεκινήσει οι διαδικασίες ίδρυσης των Παραρτημάτων Δυτικής Ελλάδας (στην Πάτρα), Κρήτης (στο Ηράκλειο), Ιονίων Νήσων (στην Κέρκυρα) και Β. Αιγαίου (στην Μυτιλήνη). Στον ΕΦΕΤ υπηρετούν, σήμερα, συνολικά (περίπου) εβδομήντα (70) μόνιμοι υπάλληλοι, οι οποίοι μετά από αίτησή τους και αξιολόγηση εντάχθηκαν στην υπηρεσία του ΕΦΕΤ βάσει των προβλεπόμενων από το Ν. 2741/99 διαδικασιών αποσπάσεων και μετατάξεων.
Σύντομα επίσης, πρόκειται να προσληφθούν επιπλέον 34 νέοι υπάλληλοι μέσω του ΑΣΕΠ, των οποίων έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία αξιολόγησης, ενώ αναμένονται και οι προκηρύξεις νέων θέσεων που έχουν εγκριθεί στον προϋπολογισμό 2000-2001 του φορέα. Ο ΕΦΕΤ, επομένως, ως Ν.Π.Δ.Δ. υποχρεωτικά ακολουθεί για την στελέχωσή του τους ρυθμούς και τις απαραίτητες θεσμικές διαδικασίες προσλήψεων του Ελληνικού Δημοσίου, ενώ παράλληλα με την δυνατότητα της στελέχωσης μέσω αποσπάσεων - μετατάξεων, που δίνει ο Ιδρυτικός του Νόμος, κατόρθωσε να συγκροτήσει μια αρκετά σημαντική βάση διοικητικών, οικονομικών και ελεγκτικών υπηρεσιών.
Όλοι βεβαίως επιθυμούμε και επιδιώκουμε την επιτάχυνση των διαδικασιών στελέχωσης του φορέα και ολοκλήρωσης της πολύπλευρης δραστηριότητάς του.
Ο ΕΦΕΤ, όμως, δεν συστήθηκε για να επιλύσει το «αριθμητικό» ή το ποσοτικό πρόβλημα των ελέγχων στην αγορά τροφίμων. Δεν συστήθηκε, δηλαδή για να αποτελέσει έναν επιπλέον μηχανισμό ελέγχου στους ήδη υπάρχοντες, δηλαδή στις συναρμόδιες Διευθύνσεις των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων (Υγιεινής, Κτηνιατρικής, Εμπορίου κλπ.) ή του Γενικού Χημείου του Κράτους. Αντιθέτως, συστήθηκε και οικοδομείται βάση των Ευρωπαϊκών προτύπων και απαιτήσεων ως φορέας ενιοποίησης των διαδικασιών ελέγχου, εκσυγχρονισμού των κυρωτικών διαδικασιών, υπεύθυνης ενημέρωσης των καταναλωτών και αποτελεσματικής αξιολόγησης και διαχείρισης των διατροφικών κινδύνων.
Το σύστημα ελέγχων αποτελεί μόνο το απαραίτητο «εργαλείο» για τα παραπάνω και για το λόγο αυτό οι αρμοδιότητες του φορέα δεν περιορίζονται μόνο στην ελεγκτική λειτουργία.
Η στελέχωση του φορέα έχει προβλεφθεί να είναι διεπιστημονική (Γεωπόνοι, Κτηνίατροι, Χημικοί, Τεχνολόγοι Τροφίμων, Επόπτες δημόσιας Υγείας, κλπ.), αλλά η λειτουργία του απαιτεί διαρκή ενημέρωση και εκπαίδευση του προσωπικού του, όπως και αυτό των συναρμόδιων αρχών ελέγχου, βάσει των νέων επιστημονικών δεδομένων, των αναθεωρήσεων της Κοινοτικής νομοθεσίας και της αναγκαίας Εθνικής Προσαρμογής. Υποχρεωτικά επομένως, θα πρέπει να υπάρξει ένα αρχικό, μεταβατικό στάδιο, σταδιακής ανάπτυξης του φορέα, μεταρρύθμισης του υπάρχοντος συστήματος και προσαρμογής των συναρμοδίων αρχών, πριν από την ολοκλήρωση της ανάπτυξής του. Σημειώνουμε επίσης, ότι ο ΕΦΕΤ αποτελεί τον τέταρτο κατά σειρά συγκρότησης Ευρωπαϊκό φορέα για την ασφάλεια των τροφίμων, που οικοδομείται στα πλαίσια της νέας αναθεωρημένης πολιτικής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ότι οι περισσότεροι από τους ήδη εγκατεστημένους φορείς (π.χ. η ΑFSSΑ - Agence Francaise de Securite Sanitaire des Αliments και ο υπό σύσταση Ολλανδικός φορέας), ιδρύονται, κυρίως, με προσωρινού τύπου θεσμικά πλαίσια. Παραθέτουμε, ενδεικτικά, κατάλογο των θεσμικών, ελεγκτικών κλπ. δραστηριοτήτων του ΕΦΕΤ του τελευταίου έτους και πρόσφατη ανακοίνωση για τους πραγματοποιηθέντες ελέγχους το δίμηνο Ιουνίου- Ιουλίου 2001.
Α. Θεσμικές παρεμβάσεις
1. Εναρμόνιση στο ελληνικό δίκαιο της οδηγίας 93/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου σχετικά με την υγιεινή των τροφίμων (υπ’ αριθμ. 487 Υ Α, ΦΕΚ 1219Β/04.10. 2000).
2. Ρύθμιση των σχέσης ΕΦΕΤ με τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση με την υπ’ αριθμ. 764/Υ Α «Συνεργασία ΕΦΕΤ με τους φορείς που διενεργούν ελέγχους στον τομέα των τροφίμων» (ΦΕΚ 14/12.01.2001).
3. Κατάρτιση και τήρηση μητρώου εργαστηρίων συνεργαζόμενων με τον ΕΦΕΤ (υπ’ αριθμ. 139 ΥΑ, ΦΕΚ 489/27.04. 2001).
4. Ολοκλήρωση των «Κανόνων Ορθής υγιεινής Πρακτικής για τις επιχειρήσεις μαζικής εστίασης και ζαχαροπλαστικής».
5. Ολοκλήρωση προσαρμογής της οδηγίας 2000/13/ΕΚ για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την επισήμανση, την παρουσίαση και τη διαφήμιση των τροφίμων.
6. Συνεργασία με το Υπουργείο Υγείας για την εναρμόνιση της οδηγίας 98/83/ΕΚ σχετικά με την ποιότητα του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης.
Β. Ενημέρωση καταναλωτών
1. Έκδοση 40 Δελτίων Τύπου με στόχο την αντικειμενική πληροφόρηση των καταναλωτών.
2.Διοργάνωση ημερίδας με θέμα «Σπογγώδης Εγκεφαλοπάθεια των Βοοειδών - Νέος Διατροφικός Κίνδυνος».
3. Καμπάνια ενημέρωσης των καταναλωτών σχετικά με τις οδηγίες για τις αγορές του Πάσχα του 2000 και 2001.
4. Ανάπτυξη ειδικού site στο Ιnternet για συνεχή δυνατότητα αμφίδρομης ενημέρωσης με τους καταναλωτές.
5. Γραφείο εξυπηρέτησης του πολίτη (για καταγγελίες και πληροφόρηση των καταναλωτών σχετικά με θέματα ασφάλειας τροφίμων).
Γ. Συνεργασία - Ενημέρωση επιχειρήσεων
Πολλαπλές συσκέψεις με εκπροσώπους όλων των επιχειρηματικών και επαγγελματικών κλάδων που εμπλέκονται στην αλυσίδα παραγωγής, μεταποίησης, διακίνησης και διάθεσης τροφίμων. Συστηματική συνεργασία για εκπόνηση των «Οδηγών» για τους Κανόνες Ορθής Υγιεινής Πρακτικής ανά ομάδα Επιχειρήσεων.
Δ. Συμμετοχή σε ερευνητικά προγράμματα
1. Leοnardο da Vinci 2 - ΑFΙΤ - Νet (Αgro Fοοd Ιnnoνatiνe Τraining-Νetwοrk) Δημιουργία δικτύου μετάδοσης καινοτομικών πληροφοριών για τα τρόφιμα.
2. Fοοd and Restοratiοn Μanagement Ιnνοlνing Νetwοrked Grοups.
3. Ποιότητα και Νιτρικά στα σπανάκι. Επίδραση της Οργανικής και Ανόργανης Λίπανσης, καθώς και του εξωγενούς γεββεριλλικού οξέως στην ποιότητα του σπανακιού με έμφαση στη θρεπτική αξία και στις ουσίες που είναι επιβλαβείς στην υγεία των καταναλωτών. Τμήμα Γεωπονίας του ΑΠΘ.
4. Διατροφικές συνήθειες των καταναλωτών. Εργαστήριο Υγιεινής και Επιδημιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ε. Ελεγκτικές δραστηριότητες
1. Συντονισμός των διευθύνσεων των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων και του Γενικού Χημείου του Κράτους βάσει Εθνικών και Κοινοτικών συντονισμένων προγραμμάτων.
2. Ολοκλήρωση πρώτης φάσης προγράμματος ελέγχου της παρουσίας γενετικά τροποποιημένων οργανισμών σε τρόφιμα και συστατικά τροφίμων.
3. Προετοιμασία σχεδίου αντιμετώπισης και διαχείρισης διατροφικών κρίσεων.
ΣΤ. Κοινοτική συμμετοχή.
- Παρακολούθηση των Κοινοτικών εξελίξεων σε επίπεδο αναθεώρησης Νομοθεσίας, σύστασης νέων οργάνων (Εurοpean Fοοd Αuthοrity), κλπ.
- Παρακολούθηση και συμμετοχή σε επιστημονικές επιτροπές εμπειρογνωμόνων, τη μόνιμη Επιτροπή Τροφίμων, κλπ.
- Συνεργασία με ομόλογους Ευρωπαϊκούς φορείς.
Τέλος, η συμμετοχή και ενίσχυση του ΕΦΕΤ μέσω του επιχειρησιακού προγράμματος «Ανταγωνιστικότητα» του ΥΠΑΝ, στα πλαίσια των μέτρων: «Εθνικό σύστημα ποιότητας» και «Εποπτεία / έλεγχος αγοράς», θα δώσει τη δυνατότητα της ολοκλήρωσης των υποδομών και της λειτουργίας του.
Ο Υπουργός
ΝΙΚ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ»
5. Στις με αριθμό 817/30-7-01 ΑΚΕ 93, 1110/28-8-01 ερωτήσεις δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1019/20-9-01 έγγραφο από την Υφυπουργό Υγείας και Πρόνοιας η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στις με αριθμό 817/93/30-7-01 και 1110/28-8-01 ερωτήσεις που κατατέθηκαν στη Βουλή από τους Βουλευτές κυρίους Αθ. Γιαννόπουλο και Ιωάννη Βαρβιτσιώτη, αναφορικά με το Κέντρο Εγκαυμάτων ΘΡΙΑΣΙΟΥ Νοσοκομείου, σας πληροφορούμε τα εξής:
Με το νόμο υπ’ αριθμό 2788 «Κύρωση Σύμβασης Δωρεάς υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου και του Περιφερειακού Γενικού Νοσοκομείου Ελευσίνας «ΘΡΙΑΣΙΟ», ορίζεται ότι το ΛΑΤΣΕΙΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΓΚΑΥΜΑΤΩΝ, θα ενταχθεί διοικητικά και λειτουργικά στο Π.Γ.Ν. ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ «ΘΡΙΑΣΙΟ», το οποίο θα παρέχει τις απαιτούμενες υπηρεσίες υποστήριξης και θα αποτελεί ένα ενιαίο σύνολο (διοικητικά και λειτουργικά) με τα υπόλοιπα τμήματα του Νοσοκομείου. Κατόπιν το Υπουργείο μας ξεκίνησε ήδη την έκδοση σχεδίου κοινής Υπουργικής Απόφασης, με τροποποίηση/συμπλήρωση του οργανισμού του Π.Γ.Ν. ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ «ΘΡΙΑΣΙΟ» και την ένταξη μονάδας εγκαυμάτων στο πλαίσιο του χειρουργικού τομέα της ιατρικής υπηρεσίας, καθώς και σύσταση θέσεων προσωπικού για τη λειτουργία της.
1. Οι προβλεπόμενες οργανικές θέσεις όπως αυτές περιλαμβάνονται στην τροποποίηση του Οργανισμού του Νοσοκομείου και αφορούν το «ΛΑΤΣΕΙΟ» που υποβλήθηκαν στο Υπουργείο Υγείας για έγκριση, είναι όσον αφορά το Νοσηλευτικό προσωπικό εξήντα ένα άτομα εκ των οπίων υπηρετούν ήδη οκτώ. Πέντε (5) Φυσιοθεραπευτές και τρεις (3) Αναισθησιολόγοι οι οποίοι έχουν ήδη προσληφθεί.
Στην Πλαστική Χειρουργική του Νοσοκομείου υπηρετούν ένας (1) Δ/ντής, ένας (1) ΕΑ’ και τέσσερις (4) ΕΒ’ Ιατρικό προσωπικό που έχει προσληφθεί και με την προοπτική λειτουργίας του «ΛΑΤΣΕΙΟΥ».
2. Οι κενές θέσεις θα προκηρυχθούν μετά την έγκριση της τροποποίησης του οργανισμού.
Η μονάδα θα παραδοθεί σε 30 μήνες μετά την έναρξη των εργασιών που ξεκίνησαν τον Νοέμβριο του 2000.
3. Το σύνολο των οργανικών θέσεων του Νοσοκομείου που προβλέπονται στον υπάρχοντα οργανισμό είναι:

Οργανικές Υπηρετούντες Σε απόσταση
Ιατρικό : 171 138 1
Σύνολο μη Ιατρικό: 874 747 27
4. Όσον αφορά τον εξοπλισμό που έχει επιλεγεί από την επιτροπή που ορίστηκε με την ΔΥ1δ/16953/6-9-2000 Υπουργική απόφαση βρίσκεται στα χέρια του ΟΜΙΛΟΥ ΛΑΤΣΗ για την προμήθεια του εξοπλισμού ο οποίος θα παραδοθεί μαζί με τις κτιριακές εγκαταστάσεις.
Η Υφυπουργός
Χ. ΣΠΥΡΑΚΗ»
6. Στην με αριθμό 890/6-8-01 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 336/20-9-01 έγγραφο από τον Υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ερώτηση 890/6-8-01 του Βουλευτή κ. Στέφανου Μάνου, σχετικά με την προστασία του επενδυτικού κοινού, σας γνωρίζουμε τα εξής:
«Σύμφωνα με το άρθρο 2 του Π.Δ. 360/1985 οι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών (Χ.Α.Α.) εταιρίες υποχρεούνται να δημοσιεύουν ανά τρίμηνο οικονομικές καταστάσεις εντός δύο μηνών από τη λήξη της σχετικής περιόδου. Σύμφωνα με το άρθρο 5 του ιδίου Διατάγματος, αντίγραφα των οικονομικών καταστάσεων των εισηγμένων εταιριών υποβάλλονται προς το Χ.Α.Α., το οποίο παρακολουθεί την τήρηση των υποχρεώσεων των εταιριών ως προς τη δημοσίευση των καταστάσεων εντός της οριζόμενης προθεσμίας και ως προς την πληρότητά τους, όχι όμως ως προς την ακρίβειά τους. Πρέπει να τονιστεί στο σημείο αυτό ότι ο έλεγχος της ακρίβειας των οικονομικών καταστάσεων είναι αρμοδιότητα των Ορκωτών Ελεγκτών Λογιστών (άρθρο 6). Σε καμία περίπτωση οι εποπτικές αρχές δεν έχουν αρμοδιότητα να ελέγχουν την ακρίβεια των οικονομικών καταστάσεων των εισηγμένων εταιριών. Αυτό ισχύει όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και στις τρίτες χώρες. Τέλος, σύμφωνα με το άρθρο 7 του Διατάγματος, σε περίπτωση που η εκδότρια εταιρία δεν τηρεί τις υποχρεώσεις της σύμφωνα με το Διάταγμα, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς δύναται να επιβάλλει κυρώσεις.
Ο Ν. 2836/2000 (ΦΕΚ Α’ 168) εξουσιοδότησε την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς να εκδόσει Κανονισμό Συμπεριφοράς των εισηγμένων στο Χ.Α.Α. εταιριών. Πράγματι, το διοικητικό συμβούλιο της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς έχει εκδόσει την Απόφαση 5/204/14.11.2000 (ΦΕΚ 1487 Β’/6.12.2000): «Κανόνες συμπεριφοράς των εταιρειών που έχουν εισαγάγει τις μετοχές τους στο Χ.Α.Α. και των συνδεδεμένων με αυτές προσώπων». Ο Κανονισμός ανταποκρίνεται στις ανάγκες της αγοράς, συμβαδίζει με τις διεθνείς αντιλήψεις περί προαγωγής της διαφάνειας, αποτελεί καινοτομική ρύθμιση σε ευρωπαϊκό επίπεδο και στηρίζεται στη διαπίστωση ότι η έγκαιρη και έγκυρη πληροφόρηση των επενδυτών για τα ουσιώδη εταιρικά γεγονότα αποτελεί τον αποτελεσματικότερο τρόπο για την αποτροπή της εκμετάλλευσης εμπιστευτικής πληροφόρησης και των στρεβλώσεων στις τιμές των μετοχών που προκύπτουν από τη διάδοση παραπλανητικών πληροφοριών.
Σημαντικότατη καινοτομία της Απόφασης είναι η έκδοση Ετήσιου Δελτίου από τις εισηγμένες εταιρίες, μέσω του οποίου παρέχεται τακτική και επαρκής πληροφόρηση σχετικά με τις δραστηριότητες, τη διαχείριση και την εξέλιξη των οικονομικών μεγεθών τους. Συγκεκριμένα, το περιεχόμενο του Ετήσιου Δελτίου αντανακλά επαρκώς τις πληροφορίες που περιέχονται στο Ενημερωτικό Δελτίο με βάση το Π.Δ. 348/1985. Επιπλέον, όπως διευκρινίζει η Εγκύκλιος 10 παρ. 3 της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, στην περίπτωση που η εταιρία επιθυμεί να προβεί στην παρουσίαση των οικονομικών της αποτελεσμάτων (απολογισμός, προβλέψεις, εκτιμήσεις), οφείλει να ενημερώνει τους επενδυτές με τα μέσα που προβλέπονται στο άρθρο 3 της Απόφασης.
Μεγάλη καινοτομία του Κανονισμού είναι η εισαγωγή υποχρέωσης σύνταξης από τις εισηγμένες εταιρείες επιπλέον των λοιπών οικονομικών καταστάσεων, ετήσιας Κατάστασης Ταμειακών Ροών, η οποία συντάσσεται σύμφωνα με τα διεθνή λογιστικά πρότυπα, ελέγχεται από τους Ορκωτούς Ελεγκτές Λογιστές και περιλαμβάνεται στο Ετήσιο Δελτίο. Η Κατάσταση Ταμειακών Ροών συμβάλλει αποτελεσματικά στην ουσιαστική ενημέρωση των επενδυτών, καθόσον για πρώτη φορά γνωστοποιούνται ξεχωριστά οι λειτουργικές, οι επενδυτικές και οι χρηματοδοτικές δραστηριότητες των εταιριών. Με τη δημοσίευση της Κατάστασης Ταμειακών Ροών παρέχεται έγκυρη και ουσιαστική πληροφόρηση για τις πηγές και τις χρήσεις των κεφαλαίων από τις εταιρίες, περιλαμβανομένων των κεφαλαίων που αντλούνται από τις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου.
Η Κατάσταση Ταμειακών Ροών αποτελεί το πρώτο βήμα για την υιοθέτηση των διεθνών λογιστικών προτύπων στην Ελλάδα. Η υιοθέτηση των προτύπων αυτών θα επιτρέψει στους επενδυτές να συγκρίνουν επαρκώς τα οικονομικά στοιχεία των εισηγμένων στο Χ.Α.Α. εταιριών με αυτά άλλων χρηματιστηρίων. Εξάλλου, όλες οι εισηγμένες σε χρηματιστήρια χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης εταιρίες θα υποχρεούνται να εφαρμόζουν τα διεθνή λογιστικά πρότυπα ως το έτος 2005, σύμφωνα με προωθούμενη Οδηγία.
Η σύνταξη και δημοσιοποίηση της Κατάστασης Ταμειακών Ροών με βάση τα διεθνή λογιστικά πρότυπα αποτελεί βασικό εργαλείο για τη διασφάλιση της εγκυρότητας των πληροφοριών που περιέχονται στις χρηματοοικονομικές καταστάσεις των εταιριών και συνεπώς αποτελεί καίριο όπλο κατά της «δημιουργικής λογιστικής» η θεσμοθέτηση σαφούς διαχωριστικής γραμμής μεταξύ των διαφορετικών δραστηριοτήτων της επιχείρησης (λειτουργικών, επενδυτικών, χρηματοδοτικών) περιορίζει ουσιαστικά την όποια προσπάθεια εφαρμογής μεθόδων «δημιουργικής λογιστικής».
Με σκοπό την ενίσχυση της εποπτείας της εσωτερικής λειτουργίας της επιχείρησης, η Απόφαση επιβάλλει στις εισηγμένες στο Χ.Α.Α. εταιρίες να διαθέτουν Τμήμα Εσωτερικού Ελέγχου, το οποίο έχει την ευθύνη παρακολούθησης της λειτουργίας της εταιρίας και του ελέγχου της τήρησης των υποχρεώσεων που προβλέπονται στην απόφαση. Στο πλαίσιο των εργασιών νομοπαρασκευαστικής επιτροπής σχετικά με τον εκσυγχρονισμό του συστήματος εταιρικής διακυβέρνησης στην Ελλάδα, προωθείται η υπαγωγή της ευθύνης του τμήματος Εσωτερικού Ελέγχου στα μη εκτελεστικά μέλη των διοικητικών συμβουλίων των εισηγμένων εταιριών, έτσι ώστε να διασφαλίζεται η αμεροληψία και η ανεξάρτητη λειτουργία του. Στο ίσιο πλαίσιο ο ανεξάρτητος εξωτερικός Ορκωτός Ελεγκτής Λογιστής που ελέγχει τις περιοδικές οικονομικές καταστάσεις υποχρεούται να υποβάλλει στις εποπτικές αρχές την εκτίμηση του για τη λειτουργικότητα και αποτελεσματικότητα του εσωτερικού ελέγχου.
Η έκδοση της ανωτέρω Απόφασης και η έναρξη εφαρμογής της ήδη από εφέτος αποτελεί μεγάλο βήμα προόδου στην πορεία ενίσχυσης της διαφάνειας στην κεφαλαιαγορά. Ήδη οι εισηγμένες εταιρίες έχουν δημοσιεύσει το Ετήσιο Δελτίο για το 2000, το οποίο περιλαμβάνει και την ελεγμένη Κατάσταση Ταμειακών Ροών. Η Επιτροπή θεωρεί ότι η θέσπιση κανόνων γα την ενίσχυση της διαφάνειας αποτελεί βασικό μέσο προστασίας της αγοράς και των μετόχων των εταιρειών, ιδιαιτέρως δε των μικρομετόχων, και θα εξακολουθήσει να εργάζεται προς αυτή την κατεύθυνση. Αυτό άλλωστε υποδεικνύουν η διεθνής εμπειρία και πρακτική, καθώς και οι τάσεις που διαμορφώνονται στις ανεπτυγμένες κεφαλαιαγορές.
Η τήρηση των υποχρεώσεων γνωστοποίησης έγκυρων πληροφοριών από τις εισηγμένες εταιρείες έχει αποτελέσει βεβαίως αντικείμενο ελέγχου από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς. Έτσι, η Επιτροπή ελέγχει τις αποκλίσεις μεταξύ των δημοσιευμένων προσωρινών ετήσιων λογιστικών καταστάσεων και των οριστικών οικονομικών καταστάσεων των εταιριών και, στις περιπτώσεις που δεν παρέχονται επαρκείς εξηγήσεις, επιβάλει κυρώσεις. Επίσης, η Επιτροπή ελέγχει τις αποκλίσεις μεταξύ των προβλέψεων που παρέχονται στα Ενημερωτικά Δελτία και των απολογιστικών οικονομικών καταστάσεων των εταιριών και, στις περιπτώσεις που διατυπώνει ότι οι αποκλίσεις δεν δικαιολογούνται επαρκώς, επιβάλλει κυρώσεις.
Ο Υπουργός
Γ. ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ»
7. Στην με αριθμό 867/2.8.01 ερώτηση ΑΚΕ 97 δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1987/20.9.01 έγγραφο από τον Υφυπουργό Γεωργίας η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ερώτηση ΑΚΕ 867/97/2.8.2001 που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Ι. Τζαμτζής σας πληροφορούμε τα εξής: Αρμόδιο Υπουργείο για την παρακολούθηση της ποιότητας των νερών είναι το συνερωτώμενο ΥΠΕΧΩΔΕ και συγκεκριμένα το Τμήμα Νερών. Το τμήμα αυτό σε συνεργασία με τη Δ/νση Χωροταξίας και Προστασίας Περ/ντος του Υπουργείου Γεωργίας χειρίζεται την Οδηγία 91/676/ΕΟΚ «για την προστασία των υδάτων από τη νιτρορύπανση γεωργικής προέλευσης».
Στα πλαίσια εφαρμογής της ανωτέρω Οδηγίας το Υπουργείο Γεωργίας χρηματοδότησε το Ινστιτούτο Χαρτογράφησης και Ταξινόμησης Εδαφών Λάρισας (ΙΧΤΕΛ) του ΕΘΙΑΓΕ, που εδρεύει στη Λάρισα, για τη δημιουργία και εφαρμογή ενός σταθερού δικτύου παρακολούθησης νιτρικών στα νερά προκειμένου να χαρτογραφηθούν οι ζώνες επικινδυνότητας έκπλυσης νιτρικών και να καθοριστούν οι ευαίσθητες στη Νιτρορύπανση ζώνες βάσει της Οδηγίας 91/676/ΕΟΚ.
Αρχικά χαρακτηρίστηκαν από το ΥΠΕΧΩΔΕ και ύστερα από σειρά μετρήσεων του ΙΧΤΕΛ, σαν «ευπρόσβλητες» στη νιτρορύπανση ζώνες, ο Θεσσαλικός Κάμπος, το Κωπαϊδικό Πεδίο, το Αργολικό Πεδίο και η Λεκάνη του Πηνειού Ηλείας. Για κάθε μία από τις ζώνες αυτές, σε συνεργασία της Δ/νσης Χωροταξίας και Προστασίας Περ/ντος του Υπουργείου Γεωργίας με την Επιστημονική Ομάδα του ΙΧΤΕΛ, εκπονήθηκε Πρόγραμμα Δράσης, η εφαρμογή του οποίου είναι υποχρεωτική και μη επιδοτούμενη για τους παραγωγούς, όπως προβλέπεται από τη σχετική Οδηγία.
Στα πλαίσια της διεύρυνσης του δικτύου παρακολούθησης ώστε να συμπεριλαμβάνει και νέες περιοχές ευαίσθητες στη νιτρορύπανση το ΙΧΤΕΛ θα συντάξει Προγράμματα Δράσης και για τις περιοχές: Κάμπος Θεσσαλονίκης συμπεριλαμβανομένου του Νομού Πέλλας, Κάμπος Σερρών, και περιοχή Άρτας Πρέβεζας.
Τέλος αναφέρεται ότι από το 1980 εκτελούνται από το Υπουργείο Γεωργίας προγράμματα ελέγχου ποιότητας επιφανειακών αρδευτικών υδάτων.
Στο νομό Πέλλας σε εποχιακή βάση (μηνιαίες δειγματοληψίες κατά την αρδευτική περίοδο) λαμβάνονται δείγματα νερού από τον ποταμό Εδεσσαίο και από διάφορα αρδευτικά δίκτυα, όπου αποχετεύονται ανεπεξέργαστα βιομηχανικά απόβλητα. Η ποιότητα των νερών στα αρδευτικά δίκτυα παρά την επιβάρυνση τους ευρίσκεται ενός των αποδεκτών ορίων και είναι κατάλληλα για άρδευση.
Ο Υφυπουργός
Ε. ΑΡΓΥΡΗΣ»
8. Στην με αριθμό 876/3.8.01 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1596/26.9.01 έγγραφο από τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ερώτησης 876/3.8.01 που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Ε. Κοντομάρης, σας γνωρίζουμε ότι κάθε θερινή περίοδο τα προβλήματα διατάραξης της κοινής ησυχίας και ηχορύπανσης που εμφανίζονται κυρίως στις τουριστικές περιοχές είναι έντονα και δημιουργούνται κυρίως από τη μουσική των κέντρων διασκέδασης και λοιπών συναφών καταστημάτων, καθώς και από τις φωνασκίες των θαμώνων και τους θορύβους των οχημάτων τους κατά την άφιξη και αναχώρηση αυτών από τα νυκτερινά κέντρα, με αποτέλεσμα τα έντονα παράπονα και διαμαρτυρίες των περιοίκων προς τις αστυνομικές υπηρεσίες.
Για την αντιμετώπιση της κατάστασης αυτής και με στόχο την προστασία του αγαθού της κοινής ησυχίας και γενικότερα τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των πολιτών, η Αστυνομία, στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων της διενεργεί συστηματικούς ελέγχους στα πάσης φύσεως καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, βεβαιώνοντας τις παραβάσεις σε κάθε συντρέχουσα περίπτωση. Ειδικότερα, κατά τη φετινή περίοδο, εφοδιάσθηκαν με ειδικές συσκευές (ηχόμετρα) και οι αστυνομικές υπηρεσίες για τη διενέργεια ηχομετρήσεων, παράλληλα με τους ελέγχους που διενεργούν οι υγειονομικοί υπάλληλοι.
Για το θέμα του ωραρίου λειτουργίας των κέντρων διασκέδασης, μπαρ, λεσχών και καφετεριών, το οποίο έχει καθορισθεί με τις υπ’ αριθ. 1011/22/9-ιβ από 26.9.94 και 1011/22/19-κθ από 20.12.1995 Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις των Υπουργών Εργασίας-Κοινωνικών Ασφαλίσεων και Δημόσιας Τάξης, πρέπει να επισημάνουμε ότι αυτό εξυπηρετεί τις ανάγκες του κοινού για διασκέδαση.
Τέλος, σε ό,τι αφορά τις άδειες λειτουργίας των νυκτερινών κέντρων και τη διαδικασία χορήγησής τους, σας πληροφορούμε ότι το θέμα αυτό δεν ανάγεται στην αρμοδιότητα της Αστυνομίας, καθόσον αυτή μεταβιβάστηκε με τις διατάξεις του Ν. 2218/1994 στους Ο.Τ.Α. Α’ βαθμού.
Ο Υπουργός
ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΡΥΣΟΧΟ’Ι’ΔΗΣ»
9. Στην με αριθμό 1284/6-9-01 ερώτηση δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1976/19-9-01 έγγραφο από τον Υπουργό Γεωργίας η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ερώτηση 1284/6-9-01 που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Α. Βαρίνος, σας πληροφορούμε τα εξής:
1) Με την αριθμ. 423/2000 κοινή απόφαση των Υπουργών Γεωργίας και Οικονομικών εγκρίθηκε η χορήγηση οικονομικών ενισχύσεων (προκαταβολών) σε παραγωγούς που γεωργοκτηνοτροφικές τους εκμεταλλεύσεις ζημιώθηκαν από πυρκαγιές κατά το έτος 2000. Η απόφαση αυτή έχει ήδη κοινοποιηθεί σ’ όλες τις Ν.Α. της χώρας, οι οποίες στο βαθμό που έχουν περατώσει τις εξατομικεύσεις των ζημιών και έχουν προβεί στη σύνταξη των καταστάσεων πληρωμών, ζητούν από το Υπουργείο τις σχετικές πιστώσεις για την πληρωμή των δικαιούχων.
‘Όπως μας πληροφόρησε η Δ/νση Αγροτικής Ανάπτυξης Ν.Α. Χίου, οι προβλεπόμενες προκαταβολές θα καταβληθούν στους δικαιούχους εντός του Οκτωβρίου 2001.
2) Τόσο στην αριθμ. 423/2000 κοινή απόφαση των Υπουργών Γεωργίας και Οικονομικών, με την οποία εγκρίθηκε η χορήγηση προκαταβολών οικονομικών ενισχύσεων σε αγρότες που γεωργοκτηνοτροφικές τους εκμεταλλεύσεις ζημιώθηκαν από πυρκαγιές κατά το έτος 2000, όσο και στο σχέδιο κοινής απόφαση των Υπουργών Γεωργίας και Οικονομικών, που έχει ήδη υποβληθεί στην Ε.Ε. για έγκριση, στο οποίο προβλέπεται η χορήγηση των ως άνω τελικών οικονομικών ενισχύσεων, αναφέρεται ότι δικαιούχοι των ενισχύσεων για την ανασύσταση καρποφόρων δένδρων, μαστιχοφόρου σχίνου, αμπέλων κλπ. είναι όλοι οι ζημιωθέντες παραγωγού που τους καταστράφηκαν ή ζημιώθηκαν σοβαρά οι πρωτογενείς ή οι δευτερογενείς κλάδοι και είναι κάτοιχοι 15 τουλάχιστον καταστραφέντων ή ζημιωθέντων δένδρων ή ½ στρέμματος αμπέλου και τους έχει καταστραφεί ή ζημιωθεί σοβαρά τουλάχιστον το 15% των δένδρων ή της καλλιεργούμενης εκτάσεως με αμπέλια.
3) Η κοινή Υπουργική απόφαση που θα καθορίζει το ύψος των τελικών οικονομικών ενισχύσεων, θα υπογραφεί από τους αρμόδιους Υπουργούς, μετά την έγκριση του σχεδίου απόφασης από την Ε.Ε.
Ο Υπουργός
Γ. ΑΝΩΜΕΡΙΤΗΣ»
10. Στις με αριθμό 232/3-7-01 και 608/19-7-01 ερωτήσεις δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1523/26-9-01 έγγραφο από τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση των ερωτήσεων 232/3-7-01 και 608/19-7-01 που κατέθεσαν οι Βουλευτές κύριοι Π. Ψωμιάδης και Γ. Ορφανός, σε ό,τι μας αφορούν, σας γνωρίζουμε ότι ο οδικός άξονας Θεσσαλονίκης – Ν. Μουδανιών, τόσο κατά τη θερινή περίοδο, όσο και κατά τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες, συγκεντρώνει μεγάλο όγκο οχημάτων με αποτέλεσμα πολλές φορές να παρατηρούνται κυκλοφοριακά προβλήματα και να επισυμβαίνουν τροχαία ατυχήματα, κατά κύριο λόγο θανατηφόρα ή με σοβαρό τραυματισμό, κυρίως στο τμήμα Ν. Καλλικράτειας – Ν. Μουδανιών, λόγω και της έλλειψης στηθαίου ασφαλείας στο κέντρο του οδοστρώματος.
Για την αντιμετώπιση της προαναφερθείσας κατάστασης οι αρμόδιες Υπηρεσίες μας, λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα με έντονη αστυνόμευση και διενέργεια αυστηρών ελέγχων, καθ’ όλη τη διάρκεια του 24ώρου, ενώ παράλληλα, για τις φθορές, βλάβες και ατέλειες, που επισημαίνονται στο προαναφερόμενο οδικό δίκτυο, ενημερώνονται αμέσως οι αρμόδιες Υπηρεσίες και φορείς για την αποκατάστασή τους και τη λήψη μέτρων αποτροπής των κινδύνων.
Η Αστυνομική Διεύθυνση Χαλκιδικής, για την αντιμετώπιση των αυξημένων προβλημάτων, κατά την τρέχουσα θερινή περίοδο, ενισχύθηκε με 150 δόκιμους αστυφύλακες, καθώς και με ικανό αριθμό βαθμοφόρων και αστυφυλάκων τροχονόμων από άλλες Αστυνομικές Διευθύνσεις της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Κ. Μακεδονίας. Επίσης τα Τμήματα Τροχαίας Ν. Μουδανιών και Πολυγύρου, πέραν της ανωτέρω ενίσχυσης, ενισχύονται κάθε Σαββατοκύριακο της θερινής περιόδου με επί πλέον προσωπικό, ενώ έχουν εφοδιαστεί και με τον αναγκαίο εξοπλισμό όπως οχήματα, Radar, αλκοολόμετρα κλπ., προκειμένου να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες τους.
Η δραστηριότητα των Υπηρεσιών της Αστυνομικής Διεύθυνσης Χαλκιδικής έχει αποφέρει θετικά αποτελέσματα στο θέμα της τροχονομικής αστυνόμευσης και της πρόληψης των τροχαίων ατυχημάτων στο νομό, όπως προκύπτει και από τη σύγκριση των στατιστικών στοιχείων, σύμφωνα με τα οποία, κατά το Α’ εξάμηνο του τρέχοντος έτους, έλαβαν χώρα 66 τροχαία ατυχήματα (θανατηφόρα, σοβαρά, ελαφρά) με 129 παθόντες (νεκρούς, σοβαρά και ελαφρά τραυματίες) έναντι 120 ατυχημάτων με 198 παθόντες, το αντίστοιχο εξάμηνο του παρελθόντος έτους. Κατά το ίδιο χρονικό διάστημα βεβαιώθηκαν 2214 παραβάσεις για υπερβολική ταχύτητα, 161 για κίνηση στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας, 863 για αντικανονικό προσπέρασμα και 337 για μέθη έναντι 243, 142, 347 και 68 παραβάσεων που βεβαιώθηκαν αντίστοιχα το Α’ εξάμηνο του 2000.
Σε ό,τι αφορά τους ελέγχους για τη μέθη των οδηγών πρέπει να επισημάνουμε ότι από τις ανωτέρω Υπηρεσίες διενεργούνται σχεδόν καθημερινά αλκοτέστ όλες τις ώρες του 24ώρου με ιδιαίτερη βαρύτητα και προσοχή τις νυκτερινές ώρες κυρίως των αργιών στα σημεία όπου υπάρχουν κέντρα διασκέδασης. Τα αποτελέσματα και στον τομέα αυτόν είναι θετικά αφού κατά το Α’ εξάμηνο του 2001 συγκροτήθηκαν 137 συνεργεία διενέργειας, τα οποία ήλεγξαν 3670 οδηγούς, έναντι 32 συνεργείων, τα οποία ήλεγξαν 660 οδηγούς, το αντίστοιχο εξάμηνο του 2000.
Τέλος, προς τις αρμόδιες Υπηρεσίες μας δόθηκαν πρόσθετες εντολές για διαρκή αστυνόμευση της αναφε-ρόμενης οδού και εντατικοποίηση των τροχονομικών ελέγχων ώστε να περιοριστούν τα κυκλοφοριακά προβλήματα και να προλαμβάνονται τα τροχαία ατυχήματα.
Ο Υπουργός
ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΡΥΣΟΧΟ’Ι’ΔΗΣ»).
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της Παρασκευής 7 Δεκεμβρίου 2001.
Α. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Πρώτου Κύκλου (Άρθρο 129 παρ. 2 και 3, 130 παρ. 2 και 3 Καν. Βουλής)
1.- Η με αριθμό 228/5-12-2001 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Χρήστου Παπουτσή προς την Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικώς με το χαρακτηρισμό, ως χώρο πρασίνου, οικοπέδου στην περιοχή Αγίου Ελευθερίου, την απόδοσή του για αξιοποίηση στο Δήμο Αθηναίων κλπ.
2.- Η με αριθμό 215/5-12-2001 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Δημητρίου Σιούφα προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικώς με τα προβλήματα στο οδόστρωμα της Εθνικής Οδού Αθηνών-Λαμίας κλπ.
3.- Η με αριθμό 219/5-12-2001 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Γεωργίου Χουρμουζιάδη προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικώς με τη λήψη των αναγκαίων μέτρων για την αντιμετώπιση των λειτουργικών προβλημάτων, των Τεχνικών Επαγγελματικών Εκπαιδευτηρίων (ΤΕΕ).
4.- Η με αριθμό 231/9/5-12-2001 επίκαιρη ερώτηση του Προέδρου του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου κ. Νικολάου Κωνσταντόπουλου προς τον κύριο Πρωθυπουργό, σχετικώς με τις διαπραγματεύσεις της ελληνικής Κυβέρνησης, στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για τα αγροτικά προϊόντα, τις πρόσφατες κινητοποιήσεις των αγροτών κλπ.
Β. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Δεύτερου Κύκλου (Άρθρο 130 παρ. 2 και 3 Καν. Βουλής)
1.- Η με αριθμό 227/5-12-2001 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Θεόδωρου Κολιοπάνου προς τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών, σχετικώς με την πρόσφατη απόφαση της διοίκησης των Ελληνικών Ταχυδρομείων να καταργήσει το ταχυδρομικό γραφείο της κοινότητας Μηλιανών, Νομού Άρτας.
2.- Η με αριθμό 216/5-12-2001 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού της Νέας Δημοκρατίας κας Θεοδώρας Μπακογιάννη προς την Υπουργό Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικώς με τα έργα πρασίνου στην Αθήνα και την ευρύτερη Αττική, εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων.
3.- Η με αριθμό 220/5-12-2001 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Σπυρίδωνος Στριφτάρη προς τον Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας, σχετικώς με την καταβολή έκτακτης οικονομικής ενίσχυσης στους άνεργους ναυτεργάτες κλπ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην

ΕΙΔΙΚΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ
ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΒΟΥΛΗΣ

Συνέχιση της συζήτησης και ψήφιση, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 76 του Συντάγματος, της πρότασης του Προέδρου της Βουλής «Για την τροποποίηση διατάξεων του Κανονισμού της Βουλής (Μέρος Κοινοβουλευτικό)».
Έχει ψηφισθεί χθες η πρόταση για την τροποποίηση του Κανονισμού επί της αρχής και σήμερα θα συζητηθούν τα άρθρα.
Κύριοι συνάδελφοι, γνωρίζετε ότι νωρίς το απόγευμα θα έρθει ο κ. Πούτιν, οπότε νομίζω ότι θα πρέπει να τελειώσουμε μέχρι την ώρα εκείνη. Θα προτείνω εκτός από τους εισηγητές και τους ειδικούς αγορητές και όσοι άλλοι από τους συναδέλφους θέλουν περισσότερο χρόνο για να τοποθετηθούν να τον έχουν, αν και από το κείμενο που θα σας διανείμω τώρα θα διαπιστώσετε πως ό,τι έχει ζητηθεί, έχει ενσωματωθεί. Εν πάση περιπτώσει νομίζω ότι καλό είναι, αφού συζητάμε τον Κανονισμό, να δοθεί χρόνος επαρκής πέραν των εισηγητών και στους συναδέλφους να μιλήσουν. Είμαστε σύμφωνοι;
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Να ενημερωθούμε για τις τροποποιήσεις ώστε να διευκολυνθεί η συζήτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Μάλιστα. Πριν σας διανεμηθούν θα σας ενημερώσω για τις τροποποιήσεις. Στο άρθρο 29, οι Αντιπρόεδροι θα συμμετέχουν αλλά χωρίς δικαίωμα ψήφου στις συνθέσεις του Τμήματος. Συνεπώς δεν θα συνυπολογίζονται στην εκπροσώπηση της Κοινοβουλευτικής τους Ομάδας εκτός αν αναπληρώνουν κάποιο μέλος που απουσιάζει.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ: Ή αν είναι μέλη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Είναι αυτονόητο.
Σε ό,τι αφορά την ακρόαση εξωκοινοβουλευτικών προσώπων διαγράφεται η εξαίρεση αυτή. Εν τούτοις μέχρι της ψηφίσεως και στο σύνολο εγώ θα παρακαλούσα να το ξανασκεφτείτε δεδομένου ότι η συνεδρίαση δεν θα είναι μυστική, όπως είπα. Τα Πρακτικά θα γράφουν ερωτήσεις και απαντήσεις, θα δίνονται στον Τύπο και θα είναι στη διάθεση των δημοσιογράφων.
Θα παρακαλέσω τους συναδέλφους μέχρι τέλους να σκεφθούν μήπως πρέπει να το αφήσουμε. Αν το διαγράψουμε, θα πρέπει να διαγραφεί και πιο κάτω στο άρθρο 38 που προβλέπουμε ότι με την επιφύλαξη αυτής της εξαίρεσης προχωρεί η διαδικασία.
Αποδέχομαι όσα ελέχθησαν, αλλά παρακαλώ να τα σκεφθείτε μέχρι τέλους μήπως και κάνουμε λάθος.
Στο άρθρο 43Α όσον αφορά την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, η φράση «κοινοβουλευτική εποπτεία» γίνεται «κοινοβουλευτικός έλεγχος», όπως ορίζεται πλέον στο Σύνταγμα.
Έχω προτείνει ένα νέο άρθρο 138Α με το οποίο προστίθεται στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας ο κοινοβουλευτικός έλεγχος, όπως ορίζεται στο άρθρο αυτό λεπτομερέστερα.
Όσον αφορά το άρθρο 57, όταν ζητηθεί μυστική συνεδρίαση της Ολομέλειας, αναφέρει ο Κανονισμός ότι αυτή πραγματοποιείται μέσα σε πέντε ημέρες. Για τις επιτροπές είχαμε κάνει λάθος και λέγαμε είκοσι τέσσερις ώρες. Θα πρέπει στις επιτροπές να είναι τρεις ημέρες.
Προτείνω ένα νέο άρθρο 70Α το οποίο έχει ως εξής: «Οι Βουλευτές που βρίσκονται σε αποστολή της Βουλής ή της Κυβέρνησης στο εξωτερικό, μπορούν να μετέχουν στις ψηφοφορίες όταν είναι ονομαστικές, καθώς και όταν απαιτείται ειδική πλειοψηφία για τη λήψη απόφασης, με επιστολή ή τηλεομοιοτυπία που φέρουν την υπογραφή τους και αντίστοιχη μνεία του θέματος. Ειδικότερα, επί νομοσχεδίων και προτάσεων νόμων, ψηφίζουν, στις αντίστοιχες ψηφοφορίες, κατ’ αρχήν, επί των άρθρων, τροπολογιών και προσθηκών και στο σύνολο. Στην επιστολή ή την τηλεομοιοτυπία αναφέρεται ο τίτλος του υπό συζήτηση και ψήφιση νομοσχεδίου ή πρότασης νόμου, όπως, κατά περίπτωση, τα άρθρα, οι τροπολογίες και οι προσθήκες. Μπορούν, επίσης, να μετέχουν στις μυστικές ψηφοφορίες με σφραγισμένη επιστολή. Η επιστολή, η σφραγισμένη επιστολή ή η τηλεομοιοτυπία, κατά περίπτωση, απευθύνεται στον Πρόεδρο της Βουλής».
Κύριε Βαρβιτσιώτη, δεν θα σας γελάσουμε. Έχετε πείρα άλλωστε εδώ μέσα.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Βλέπω διάφορα περίεργα και ανησυχώ εντόνως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Μην ανησυχείτε.
Θα ήθελα, κύριοι συνάδελφοι, να προσέξετε κάτι το οποίο μας έχει διαφύγει. Στο άρθρο 83 για την περίπτωση άρσεως ασυλίας Βουλευτού υπάρχει μια διάταξη στον Κανονισμό, η οποία λέει ότι μπορούν τα σχετικά έγγραφα για την άρση ασυλίας να μη σταλούν στη Βουλή αν υπάρχουν λόγοι ασφάλειας. Αυτό όπως καταλαβαίνετε απορώ πώς υπήρχε και διατηρήθηκε. Εκεί σας προτείνω να προστεθεί το εξής…
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, για να σας διευκολύνω, να σας πω τι λέει η διάταξη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Το ξέρω ότι με αγαπάτε πολύ αλλά αφήστε να κάνω τη δουλειά μου. Μη με βγάλετε «μπιελά», όπως λέμε στο στρατό.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Θα μας βγάλετε εσείς, κύριε Πρόεδρε, όλους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ε, όχι. Να χτυπήσω ξύλο, είναι καλύτερο να μη βγει κανείς μας.
Λέει, λοιπόν, το άρθρο: «Η επιτροπή» -που εξετάζει τις άρσεις ασυλίας- «μπορεί να ζητήσει από την Κυβέρνηση την παράδοση των εγγράφων, που θεωρεί αναγκαία για τη γνωμοδότησή της. Η Κυβέρνηση μπορεί να αρνηθεί την παράδοσή τους μόνο για λόγους εθνικής άμυνας ή ασφάλειας».
Δεν ξέρω ποιο θα είναι το κρατικό μυστικό, αλλά προκειμένου να αίρεται η ασυλία ενός Βουλευτή, νομίζω ότι πρέπει να βάλουμε το εξής: «Στην περίπτωση αυτή τα έγγραφα παραδίδονται στον Πρόεδρο της Βουλής, ο οποίος ενημερώνει τον ενδιαφερόμενο Βουλευτή και τους εισηγητές για τα στοιχεία εκείνα και μόνο» -εάν το έγγραφο έχει και άλλα πράγματα- «που περιέχονται ή προκύπτουν από τα εν λόγω έγγραφα, τα οποία κρίνει αναγκαία για τη γνωμοδότηση της επιτροπής» -θετική ή αρνητική. «Μετά την περαίωση της όλης διαδικασίας τα έγγραφα επιστρέφονται».
Στο άρθρο 87 εκεί που αναφέρεται: «πριν από τρεις μέρες κατατίθενται οι τροπολογίες», σας προτείνω να πούμε: «πριν από τρεις τουλάχιστον εργάσιμες ημέρες».
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Μάλιστα. Σωστό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Στο άρθρο 89 παράγραφος 3 εκεί που λέμε ότι ο Πρόεδρος της Βουλής μπορεί να στείλει σε μία άλλη επιτροπή ένα νομοσχέδιο, αυτό πρέπει να το κάνει με τη σύμφωνη γνώμη της Διάσκεψης των Προέδρων και θα σας πω γιατί το ζητώ αυτό το πράγμα. Για παράδειγμα, ένα από τα νομοσχέδια που υπάγονται στην αρμοδιότητα της Ολομέλειας έρχεται στην Ολομέλεια. Ως απάντηση στους συναδέλφους που λένε γιατί βάζουμε τρεις ημέρες νομοθετικό έργο, δεν είναι υποχρεωτικό να κάνει η Ολομέλεια τρεις ημέρες νομοθετικό έργο την εβδομάδα, αλλά μπορεί να υπάρξει ένα νομοσχέδιο για τα ατομικά δικαιώματα, για τον εκλογικό νόμο, για όλα αυτά που παρατίθενται εκεί πέρα, το οποίο να κρατάει στην Ολομέλεια. Πρέπει να περάσει από την επιτροπή και στην Ολομέλεια να έχει πολύ χρόνο.
Δεν νομίζω, κύριοι συνάδελφοι, ότι αυτό που κάνουμε με τις επιτροπές πρέπει να οδηγήσει ενδεχομένως στο να μπλοκάρεται ένα νομοσχέδιο σε μία επιτροπή, διότι προηγείται άλλο το οποίο πρέπει να μας απασχολήσει για πολύ. Σας το λέω αυτό το πράγμα και δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να γίνεται χρήση, αλλά εάν συμφωνήσει η Διάσκεψη, στην οποία θα εξηγήσει ο Πρόεδρος περί τίνος πρόκειται, δεν νομίζω ότι πρέπει να το αποκλείσουμε.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Το κατ’ εξαίρεση που μπορεί να είναι και πάνω από τρεις συνεδριάσεις νομοθετικού έργο, πράγμα που υπήρχε μέχρι σήμερα, μπορούμε να το αποκλείσουμε
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Τώρα το έχουμε αυτό το πράγμα. Όταν δεν υπάρχει λόγος δεν το κάνουμε. Επίσης, όταν υπάρχει λόγος πρόθυμα η Αντιπολίτευση δέχεται και εμβόλιμες συνεδριάσεις κλπ. Στην πράξη όλα αυτά, η αυστηρότητα των διατάξεων λειτουργούν, όταν υπάρχουν συγκρούσεις στις οποίες μπλέκει και ο ίδιος ο Πρόεδρος. Μα, τότε δεν λειτουργεί το Κοινοβούλιο. Όταν η Πλειοψηφία με την επίνευση και αξιοποιώντας το ρόλο του Προέδρου «γράφει στα παλιά της τα παπούτσια» την Αντιπολίτευση, δεν λειτουργεί το Κοινοβούλιο, η Αντιπολίτευση σηκώνεται και φεύγει και δεν έχουν νόημα όλα αυτά.
Επίσης, η Αξιωματική Αντιπολίτευση, ζήτησε, ομοίως, με τη σύμφωνη γνώμη της Διάσκεψης να μπορεί νομοσχέδιο ή πρόταση νόμου που εμπίπτει στο άρθρο 72 παράγραφος 2 του Συντάγματος να εισαχθεί για συζήτηση και ψήφιση στην Ολομέλεια.
Ο κανόνας είναι και επειδή επί προεδρίας μου θα αρχίσει να εφαρμόζεται ο νέος Κανονισμός, όλα τα νομοσχέδια να στέλνονται στις επιτροπές. Υπάρχει το εξής πρόβλημα: Αν θέλουμε να λειτουργήσουν σοβαρά οι επιτροπές με τους στενογράφους να γράφουν τα Πρακτικά –τώρα τα γράφουν οι γραμματείς ουσιαστικά περιληπτικά- υπάρχει και θέμα υποδομής προσωπικού και στελέχωσης. Πρέπει εδώ να σας πω ότι με το διαγωνισμό που έγινε η Στενογραφική Υπηρεσία ενισχύθηκε με εννέα στενογράφους.
Στο πρώτο διάστημα των δύο τριών μηνών μπορεί να παραστεί ανάγκη νομοσχέδια να έρθουν στην Ολομέλεια. Να πάνε μεν στην Επιτροπή, αλλά μετά να έρθουν κανονικά στην Ολομέλεια. Σ’ αυτήν την περίπτωση πρέπει να συμφωνήσει η Διάσκεψη στην οποία παρ’ όλα όσα λέει ο φίλος μου κ. Βαρβιτσιώτης δεν δεσπόζει ο Πρόεδρος αλλά οι τρεις συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, διότι αν δεν συμφωνούν οι τρεις ο Πρόεδρος δεν μπορεί να πει εδώ είμαστε οι περισσότεροι γιατί σ’ αυτά τα ζητήματα δεν γίνεται με το έτσι θέλω.
Το πρώτο και το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 7 αντικαθίσταται ως εξής: «Εάν στην ημερήσια διάταξη περιλαμβάνονται και νομοσχέδια ή προτάσεις νόμων για τα οποία μπορεί να εφαρμοστεί το άρθρο 70 παράγραφος 2 του Συντάγματος την επιτροπή συγκαλεί ο Πρόεδρος της Βουλής. Στις περιπτώσεις αυτές ο Πρόεδρος της Βουλής μπορεί για τις ανάγκες του νομοθετικού έργου να αναθέτει τη διεύθυνση των συνεδριάσεων εκτός από τον Πρόεδρο και τον Αντιπρόεδρο της Επιτροπής και σε έναν ή περισσοτέρους Αντιπροέδρους της Βουλής οι οποίοι έχουν δικαιώματα και υποχρεώσεις μέλους της Επιτροπής όχι όμως και δικαίωμα ψήφου, εκτός αν αναπληρώνουν μέλη της Επιτροπής με τα οποία ανήκουν στην ίδια Κοινοβουλευτική Ομάδα.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
Κύριε Βαρβιτσιώτη εσείς δεν λέτε ότι είσθε μπροστά στην πόρτα της εξουσίας; Τώρα παρουσιάζετε …
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, επειδή μου κάνετε την τιμή να αναφέρεσθε σε μένα πρέπει να σας πω ότι ρώτησα την κα Μπενάκη αν είναι ανίκανοι οι Πρόεδροι και οι Αντιπρόεδροι της Επιτροπής. Θέλουν Αντιπρόεδρο της Βουλής για να διευθύνει τη συνεδρίαση;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριε Βαρβιτσιώτη, επειδή είμαι βέβαιος ότι θα πηγαίνετε όχι μόνο στις επιτροπές που είσθε μέλος αλλά και στις άλλες για να βοηθάτε, θέλουμε σ’ αυτές τις μακρότατες συνεδριάσεις να μην προεδρεύει μόνο ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος. Χθες εγώ κάθισα πέντε ώρες και στο τέλος με «ξετινάξατε». Δεν υπάρχει λόγος στις επιτροπές να κάθεται …
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Αντελήφθην τι κρύβεται πίσω απ’ αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Πολλά κρύβονται, κύριε Βαρβιτσιώτη και ευτυχώς για μένα τα ανακαλύπτετε μόνο εσείς. Όλοι οι άλλοι δεν αντιλαμβάνονται!
Έρχομαι στο άρθρο 105. Εδώ είναι σωστή η παρατήρηση για το άρθρο 105. Το απαλείψαμε, επειδή έχει απαλειφθεί από το Σύνταγμα η σχετική διάταξη. Όμως, οι παράγραφοι 2 και 3 πρέπει να παραμείνουν. Τις διατυπώνω ως εξής: «Σχέδιο ή πρόταση νόμου που απορρίφθηκαν κατά τη ψήφισή τους στο σύνολο από την Ολομέλεια ή το Τμήμα Διακοπής των Εργασιών της Βουλής, επειδή δεν έλαβαν το προβλεπόμενο από το άρθρο 67 και 70 παράγραφος 5 του Συντάγματος ελάχιστο ποσοστό ψήφων του όλου αριθμού των Βουλευτών, μπορούν να εισαχθούν για νέα συζήτηση και ψήφιση στην ίδια Σύνοδο ή στο Τμήμα Διακοπής των Εργασιών της Βουλής, αν στην ψηφοφορία εκείνη οι θετικές ψήφοι που είχαν λάβει ήταν περισσότερες από τις αρνητικές».
Και «σχέδιο η πρόταση νόμου της προηγούμενης παραγράφου μπορούν να εισαχθούν στη Βουλή μετά την πάροδο ενός μηνός».
Στο άρθρο 153 παράγραφος 2, όταν διαβιβάζονται στη Βουλή έγγραφα για δίωξη Υπουργών κλπ., όπως είχαμε το πρόβλημα το καλοκαίρι με τη σχετική δικογραφία, προτείνω: «Ο Πρόεδρος της Βουλής ανακοινώνει στην Ολομέλεια της Βουλής ή στο Τμήμα διακοπής των εργασιών της, αμέσως μετά την υποβολή τους, τα στοιχεία που διαβιβάζονται στη Βουλή κατ’εφαρμογή του άρθρου 86 παράγραφος 2 του Συντάγματος».
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ: Να ανακοινώνονται αμέσως, απλώς να παραδίδεται το υλικό όταν αρχίσει η Ολομέλεια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Γιατί να μην το κάνουμε και το καλοκαίρι; Εμένα μου έχει συμβεί κάθε καλοκαίρι να μου έρχονται δικογραφίες τις οποίες δεν δίνω στην Υπηρεσία, τις κλειδώνω στο γραφείο μου, μετά γίνονται διαρροές και βρίσκει τον μπελά του ο Πρόεδρος της Βουλής.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, γιατί επιμένετε να λέτε, στο Τμήμα Διακοπών της Βουλής.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Τμήμα Διακοπής λέγεται.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Έχουμε θερινό, χειμερινό, σε όλα τα Κοινοβούλια έξω. Δεν νομοθετούμε το καλοκαίρι;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Η ονομασία αυτή, αναφέρεται στο Σύνταγμα και επομένως παρέλκει κάθε άλλη συζήτηση.
ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ (Δ’ Αντιπρόεδρος της Βου-λής): Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να πω κάτι πάνω σ’ αυτό το άρθρο το 153;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ορίστε, έχετε το λόγο.
ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ (Δ’ Αντιπρόεδρος της Βου-λής): Μήπως πρέπει να λάβουμε πρόνοια για να συμπληρώσουμε το άρθρο με το εξής πρόβλημα που έθεσα στην προηγούμενη συζήτηση; Ανακοινώνονται τα στοιχεία του εισαγγελέα, κατατίθενται από τον Πρόεδρο και δεν ενδιαφέρεται κανείς να τα δει. Δεν θα πρέπει να δοθεί απάντηση στον εισαγγελέα; Διά της σιωπής, δηλαδή, θα αντιδράσει η Βουλή; Ήλθε μια μήνυση με τη δικογραφία, ανακοινώνεται, δεν έχει ενδιαφέρον…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Θα σας πω κάτι για να δείτε. Μου το υπενθύμισε ο εισαγγελέας της υποθέσεως «ΔΕΚΑ». Επειδή στη δικογραφία που είχε σταλεί, ενώ υπήρχαν όλων των ημερών τα πινάκια, δεν υπήρχε της 7ης Απριλίου και ο κ. Έβερτ το ζήτησε και είπαμε να μας το στείλει. Εκείνος έλεγε ότι έστειλε όλη τη δικογραφία, αλλά στους φακέλους που έγραφε απ’ έξω τις ημερομηνίες, ενώ υπήρχαν όλες, της 7ης Απριλίου δεν ήταν, άρα δεν είχε μπει. Αναγκαστήκαμε, λοιπόν, να του το ξαναζητήσουμε και αυτός πάλι έλεγε ότι «εγώ έχω απεκδυθεί» και αναγκαστήκαμε να απευθυνθούμε στην εθνική χρηματιστηριακή εταιρεία για να μας το στείλει. Δηλαδή, ο εισαγγελέας απεκδύεται. Μόνο αν η Βουλή πάρει απόφαση να άρει ασυλία ή να διώξει, τότε πρέπει να τον ενημερώσει.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ: Αν η Βουλή, κύριε Πρόεδρε, δεν πάρει απόφαση, η οποία θα απορρίπτει το αίτημα του εισαγγελέως, το αίτημα συγκρότησης προανακριτικής επιτροπής και δεν ασχοληθεί καθόλου, θα παραμείνει η δικογραφία στο γραφείο του Προέδρου της Βουλής για να παραγραφεί;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Μένουν στην υπηρεσία.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ: Παραγράφεται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Για μεν το πολιτικό πρόσωπο…
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ: Αν περάσουν οι δύο σύνοδοι από τότε που διεπράχθη το αδίκημα, παραγράφεται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Προφανώς.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ: Επομένως δεν θα γίνει τίποτα απολύτως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Αυτό δεν λέει το Σύνταγμα;
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, το λόγο σας παρακαλώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Να μην μπούμε σ’ αυτήν τη συζήτηση τώρα. Σας παρακαλώ.
Γίνονται ακόμη κάποιες τροποποιήσεις, όπως μου τις εισηγήθηκε η Επιστημονική Υπηρεσία, στις σχετικές διατάξεις τις οποίες και θα δείτε. Θα τα δείτε και λεπτομερέστερα, κύριοι συνάδελφοι. Παρακαλώ να διανεμηθούν. Επίσης επιφυλάσ-σομαι στην πορεία της συζητήσεως.
Επίσης, πρέπει να καταργήσουμε αυτόν το θεσμό των γραμματέων που έχουμε, που έχουν τις αποδοχές των συμβάσεων υπαλλήλων γραφείου. Ουσιαστικά δεν παίρνουν τίποτε οι άνθρωποι. Ο Βουλευτής δεν έχει ουσιαστική ενίσχυση και ξέρουμε ότι χρειάζεται ένας συνεργάτης, ένας επιστήμονας που να μπορεί να στηρίξει το έργο του Βουλευτή. Δηλαδή να είναι κάποιος με διδακτορικό ή με μεταπτυχιακές σπουδές άλλες, με προσόντα άλλα, για τα οποία να αμείβεται με ένα αντιμίσθιο.
Αντιλαμβάνεσθε ότι, εφόσον καταργείται αυτός ο θεσμός, πρέπει να γίνει κάτι γι’ αυτούς που τώρα είναι συνεργάτες των Βουλευτών. Έχω συνεννοηθεί με τον Υπουργό Εσωτερικών, για να έχω τη συγκατάθεσή του. Όπως ξέρετε, η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση έχει πολλά κενά και αυτοί θα μεταφερθούν στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση. Για μερικά άλλα θέματα που είναι τρέχοντα, επιφυλάσσομαι να σας ενημερώσω.
(Στο σημείο αυτό ο κ. Πρόεδρος της Βουλής καταθέτει στα Πρακτικά της Βουλής τις προαναφερόμενες τροποποιήσεις που έχουν ως εξής:

«Τροποποιήσεις στην πρόταση «για την τροποποίηση διατάξεων του Κανονισμού της Βουλής
(Μέρος Κοινοβουλευτικό)»



Άρθρο 29
Το τελευταίο εδάφιο της παρ.5 αντικαθίσταται ως εξής:
« Οι Αντιπρόεδροι της Βουλής μπορεί να συμμετέχουν χωρίς δικαίωμα ψήφου και να ασκούν τις κατά το άρθρο 12 παρ.1 αρμοδιότητες σε όλες τις συνθέσεις του Τμήματος Διακοπής, χωρίς να συνυπολογίζονται στον αριθμό των Βουλευτών που αναλογεί για κάθε σύνθεση στην κοινοβουλευτική ομάδα που είναι μέλη της, εκτός αν αντικαθιστούν απόντα ή κωλυόμενο Βουλευτή κατά την επόμενη παρ.6».


Άρθρο 38
Στην παρ.1: α) η φράση του πρώτου εδαφίου «με εξαίρεση την ακρόαση εξωκοινοβουλευτικών προσώπων κατά τις παρ.6,7 και 8 του παρόντος άρθρου» διαγράφεται β) οι λέξεις του τετάρτου εδαφίου «και με την επιφύλαξη του πρώτου εδαφίου» διαγράφονται.


Άρθρο 43 Α
Στην παρ. 2β: α) οι λέξεις «η κοινοβουλευτική εποπτεία» (πρώτο και δεύτερο εδάφιο) αντικαθίστανται με τις λέξεις «ο κοινοβουλευτικός έλεγχος» β) στο πρώτο εδάφιο μετά τις λέξεις «διοικητικών αρχών» προστίθενται οι λέξεις «σύμφωνα με το άρθρο 138 Α»

Άρθρο 57
Στην παρ.6 στο δεύτερο εδάφιο οι λέξεις «εικοσιτέσσερις ώρες» αντικαθίστανται με τις λέξεις «τρεις ημέρες»


Άρθρο 70 Α
Το άρθρο 70 Α αντικαθίσταται ως εξής:
«Ψήφος των Βουλευτών που βρίσκονται σε αποστολή
της Κυβέρνησης ή της Βουλής στο εξωτερικό
Άρθρο 70 Α
Οι Βουλευτές που βρίσκονται σε αποστολή της Κυβέρνησης ή της Βουλής στο εξωτερικό μπορούν να μετέχουν στις ψηφοφορίες, όταν είναι ονομαστικές, καθώς και όταν απαιτείται ειδική πλειοψηφία για τη λήψη απόφασης, με επιστολή ή τηλεομοιοτυπία που φέρουν την υπογραφή τους και αντίστοιχη μνεία του θέματος. Ειδικότερα, επί νομοσχεδίων και προτάσεων νόμων ψηφίζουν, στις αντίστοιχες ψηφοφορίες, καταρχήν, επί των άρθρων, τροπολογιών και προσθηκών, και στο σύνολο. Στην επιστολή ή την τηλεομοιοτυπία αναφέρεται ο τίτλος του υπό συζήτηση και ψήφιση νομοσχεδίου ή πρότασης νόμου, όπως, κατά περίπτωση, τα άρθρα, οι τροπολογίες και οι προσθήκες. Μπορούν, επίσης, να μετέχουν στις μυστικές ψηφοφορίες με σφραγισμένη επιστολή. Η επιστολή, η σφραγισμένη επιστολή ή η τηλεομοιοτυπία, κατά περίπτωση, απευθύνεται στον Πρόεδρο της Βουλής».

Άρθρο 83
Στην παρ.5 προστίθεται εδάφιο που έχει ως εξής: «Στην περίπτωση αυτή τα έγγραφα παραδίδονται στον Πρόεδρο της Βουλής, ο οποίος ενημερώνει τον ενδιαφερόμενο Βουλευτή και τους εισηγητές για τα στοιχεία εκείνα και μόνον που περιέχονται ή προκύπτουν από τα εν λόγω έγγραφα και τα οποία κρίνει αναγκαία για τη γνωμοδότηση της επιτροπής. Μετά την περαίωση της όλης διαδικασίας τα έγγραφα επιστρέφονται».

Άρθρο 87
Στην παρ.2 μετά τη λέξη «τουλάχιστον» προστίθεται η λέξη «εργάσιμες».


Άρθρο 89
1. Στην παρ.3: α) στην πρώτη σειρά μετά τη λέξη «μπορεί» προστίθεται η φράση «με σύμφωνη γνώμη της Διάσκεψης των Προέδρων», β) στο τέλος της παρ.3 προστίθεται εδάφιο που έχει ως εξής: «Ομοίως, με τη σύμφωνη γνώμη της Διάσκεψης, μπορεί νομοσχέδιο ή πρόταση νόμου που εμπίπτει στο άρθρο 72 παρ.2 του Συντάγματος να εισαχθεί για συζήτηση και ψήφιση στην Ολομέλεια».
2. Το πρώτο και το δεύτερο εδάφιο της παρ. 7 αντικαθίστανται ως εξής:
«7. Εάν στην ημερήσια διάταξη περιλαμβάνονται και νομοσχέδια ή προτάσεις νόμων για τα οποία μπορεί να εφαρμοστεί το άρθρο 70 παρ.2 του Συντάγματος, την επιτροπή συγκαλεί ο Πρόεδρος της Βουλής. Στις περιπτώσεις αυτές ο Πρόεδρος της Βουλής μπορεί, για τις ανάγκες του νομοθετικού έργου, να αναθέτει τη διεύθυνση των συνεδριάσεων, εκτός από τον Πρόεδρο και τον Αντιπρόεδρο της επιτροπής, και σε έναν ή περισσότερους Αντιπροέδρους της Βουλής, οι οποίοι έχουν δικαιώματα και υποχρεώσεις μέλους της επιτροπής, όχι όμως και δικαίωμα ψήφου, εκτός αν αναπληρώνουν μέλη της επιτροπής με τα οποία ανήκουν στην ίδια κοινοβουλευτική ομάδα.»

Άρθρο 105
Το άρθρο 105 αντικαθίσταται ως εξής:
« Επανασυζήτηση και ψήφιση νομοσχεδίων και προτάσεων νόμων
που απορρίφθηκαν από τη Βουλή.
Άρθρο 105
1.Σχέδιο ή πρόταση νόμου που απορρίφθηκαν κατά την ψήφισή τους στο σύνολο από την Ολομέλεια ή το Τμήμα διακοπής των εργασιών της Βουλής, επειδή δεν έλαβαν το προβλεπόμενο από τα άρθρα 67 και 70 παρ.5 του Συντάγματος ελάχιστο ποσοστό ψήφων του όλου αριθμού των Βουλευτών, μπορούν να εισαχθούν για νέα συζήτηση και ψήφιση στην ίδια Σύνοδο ή στο Τμήμα διακοπής των εργασιών της Βουλής, αν στην ψηφοφορία εκείνη οι θετικές ψήφοι που είχαν λάβει ήταν περισσότερες από τις αρνητικές.
2. Σχέδιο ή πρόταση νόμου της προηγούμενης παραγράφου μπορούν να εισαχθούν στη Βουλή μετά την πάροδο ενός μηνός».

Άρθρο 153
Η παρ. 2 αναδιατυπώνεται ως εξής:
«2. Ο Πρόεδρος της Βουλής ανακοινώνει στην Ολομέλεια της Βουλής ή στο Τμήμα διακοπής των εργασιών της, αμέσως μετά την υποβολή τους, τα στοιχεία που διαβιβάζονται στη Βουλή, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 86 παρ. 2 εδ. β’ του Συντάγματος.»

Άρθρο 156
α) Η παρ.2 αναδιατυπώνεται ως εξής: « Ο αριθμός των μελών της Επιτροπής αυξάνεται έτσι ώστε να εκπροσωπούνται με ένα (1) τουλάχιστο μέλος και κατ’ αναλογία πάντοτε της δύναμής τους όλες οι κατά τον Κανονισμό της Βουλής αναγνωριζόμενες Κοινοβουλευτικές Ομάδες», β) Στο τέλος της παρ. 10 προστίθεται εδάφιο που έχει ως εξής: «Με την επιφύλαξη της διάταξης του άρθρου 86 παρ.3 εδάφιο δεύτερο του Συντάγματος».

Άρθρα 157 και 158
Στην παρ.4 του άρθρου 157 και στην παρ.3 του άρθρου 158 προστίθεται εδάφιο που έχει ως εξής: « Με την επιφύλαξη της διάταξης του άρθρου 86 παρ.3 εδάφιο δεύτερο του Συντάγματος».

Άρθρο 161
Στην παρ.4δ διαγράφονται οι λέξεις «και της διεύθυνσης πληροφορικής και νέων τεχνολογιών».

Άρθρο 162
α) Στην παρ.2 :
α.α Το πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται ως εξής: «Οι προϊστάμενοι των διευθύνσεων και των επτά πρώτων τμημάτων της προηγούμενης παραγράφου, καθώς και οι επιστημονικοί συνεργάτες και οι ειδικοί επιστημονικοί συνεργάτες που τα στελεχώνουν, διορίζονται ύστερα από προκήρυξη που αναφέρει τα απαιτούμενα προσόντα. Οι υπηρετούντες κατά τη δημοσίευση του παρόντος προϊστάμενοι και επιστημονικοί συνεργάτες καταλαμβάνουν αυτοδικαίως με απόφαση του Προέδρου της Βουλής αντίστοιχες θέσεις.
β.β Στο τελευταίο εδάφιο πριν από τη λέξη «ισχύει» προστίθενται οι λέξεις «όπως τροποποιήθηκε».
β) Στην παρ.3:
α.α. Οι λέξεις της πρώτης σειράς «της διεύθυνσης» αντικαθίστανται με τις λέξεις «των διευθύνσεων».
β.β Το τελευταίο εδάφιο διαγράφεται.
γ) Η παρ. 5 αναδιατυπώνεται ως εξής: « 5. Με απόφαση του Προέδρου της Βουλής μπορούν να διατίθενται επιστημονικοί συνεργάτες των διευθύνσεων επιστημονικών μελετών στις κοινοβουλευτικές επιτροπές για την αρτιότερη νομοτεχνική επεξεργασία των νομοσχεδίων και προτάσεων νόμων, καθώς και την παροχή κάθε επιστημονικής συνδρομής. Οι επιστημονικοί συνεργάτες παρέχουν πληροφορίες σε συγκεκριμένα ερωτήματα των Προέδρων των Επιτροπών».
δ) Στην παρ. 7 μετά τις λέξεις «(Β’Μέρος)» προστίθενται τα εξής: «με τον οποίο μπορεί να τροποποιούνται και να συμπληρώνονται οι διατάξεις των άρθρων 160-163 του παρόντος για την επιστημονική υπηρεσία της Βουλής και» ο οποίος «επίσης»
ε) Οι παρ. 8 και 9 αναδιατυπώνονται ως εξής:
«8. Συνιστώνται στις διευθύνσεις επιστημονικών μελετών σαράντα οκτώ (48) θέσεις επιστημονικών συνεργατών με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου. Οι επιστημονικοί συνεργάτες των διευθύνσεων επιστημονικών μελετών που θα προσλαμβάνονται εφεξής πρέπει να είναι κάτοχοι διδακτορικού διπλώματος στο αντικείμενο της θέσης στην οποία προσλαμβάνονται. Η κατανομή όλων των θέσεων επιστη-μονικών συνεργατών στα τμήματα των διευθύνσεων γίνεται με απόφαση του Προέδρου της Βουλής, μετά από εισήγηση του Επιστημονικού Συμβουλίου. Η πλήρωση των θέσεων αυτών και η υπηρεσιακή τους σχέση ρυθμίζονται αναλόγως με τις παρ. 2 και 3 του προηγούμενου άρθρου. Προς κάλυψη υπηρεσιακών αναγκών ο Πρόεδρος της Βουλής μπορεί, με απόφασή του που εκδίδεται ύστερα από εισήγηση του Επιστημονικού Συμβουλίου, να μεταβάλλει την αριθμητική σύνθεση των τμημάτων των διευθύνσεων επιστημονικών μελετών. Μπορεί επίσης, με εισήγηση του Επιστημονικού Συμβουλίου, να μετακινεί υπηρετούντες επιστημονικούς συνεργάτες από τμήμα σε τμήμα και από διεύθυνση σε διεύθυνση.
9. α) Για την υποστήριξη του έργου του επιστημονικού συμβουλίου συνιστώνται δύο (2) θέσεις ειδικών επιστημονικών συνεργατών, με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, που διαθέτουν μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στο γνωστικό αντικείμενο για το οποίο προσλαμβάνονται και μία (1) θέση γραμματέα με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, με εμπειρία στην οργάνωση βιβλιοθήκης.
β) Στις διευθύνσεις επιστημονικών μελετών συνιστώνται και τριάντα δύο (32) θέσεις ειδικών επιστημονικών συνεργατών με μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στο γνωστικό αντικείμενο για το οποίο προσλαμβάνονται και με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου. Οι ειδικοί επιστημονικοί συνεργάτες κατανέμονται στα τμήματα των διευθύνσεων επιστημονικών μελετών με απόφαση του Προέδρου της Βουλής ύστερα από εισήγηση του Επιστημονικού Συμβουλίου. Για την τεχνική επιστημονική υποστήριξη των διαρκών και λοιπών κοινοβουλευτικών επιτροπών επιτρέπεται να διατίθενται, κατά τα ανωτέρω, έως δύο ειδικοί επιστημονικοί συνεργάτες ανά επιτροπή σε γνωστικό αντικείμενο αντίστοιχο προς την αρμοδιότητα κάθε επιτροπής.
Για το προσωπικό της παραγράφου αυτής ισχύουν κατά τα λοιπά οι διατάξεις της παρ. 8».

Άρθρο 163
Οι λέξεις «του προηγούμενου άρθρου» αντικαθίστανται με τις λέξεις «του άρθρου 162»).
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να σας ανακοινώσω ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας σαράντα έξι Βουλευτές πέντε Κοινοβουλευτικών Αντιπροσωπειών από τα Κοινοβούλια Αλβανίας, Ρουμανίας, Βουλγαρίας, Γιουγκοσλαβίας και της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας.
(Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες)
Επίσης, θα ήθελα να σας ανακοινώσω ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας είκοσι πέντε μαθητές και δύο δάσκαλοί τους από το 1ο Δημοτικό Σχολείο Πεντέλης.
(Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες)
Κύριοι συνάδελφοι, ας προχωρήσουμε στη συζήτηση.
Ο κ. Λοβέρδος έχει το λόγο.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να μας πείτε, πώς θα γίνει η συζήτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Είπαμε ότι όσο χρόνο θέλετε, θα τον έχετε.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Δηλαδή ενιαία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Για να τελειώσουμε τώρα το πρωί. Δεν το είπαμε; Από χθες τα συμφωνήσαμε.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Αν αρκέσει ο χρόνος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριε Ιωαννίδη, όσο χρόνο θέλετε, θα τον έχετε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, το λόγο παρακαλώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ορίστε, κύριε Δασκαλάκη.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, προσπαθώ να μη στενοχωρώ κανέναν, αλλά δεν δέχομαι και να μειώνομαι εγώ έμμεσα ή άμεσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Σας έδωσα το λόγο, κύριε Δασκαλάκη.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Όχι, δεν το λέω γι’ αυτό, κύριε Πρόεδρε. Θα ακούσετε τι εννοώ.
Χθες ελήφθησαν από τη Βουλή ή από εσάς, δεν έχει σημασία, τρεις αλλεπάλληλες αποφάσεις σε σχέση με τη διαδικασία, το χρόνο λήξης της συνεδρίασης, με το αν θα γίνει εμβόλιμη ή όχι. Εγώ είμαι από τους Βουλευτές που από το ’81 δεν έχω λείψει ποτέ από εδώ, όσες φορές είμαι εδώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Σωστό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Είχα εγγραφεί χθες να μιλήσω επί της αρχής. Είχα μία ανυπέρβλητη υποχρέωση περίπου στις τρεισήμισι με τέσσερις η ώρα, αλλά δυστυχώς άλλαξε πάλι η διαδικασία.
Θεωρώ προσβολή για μένα να εγγράφομαι και να σβήνομαι, γιατί είμαι απών. Ήθελα αυτό να το σημειώσω, και μάλιστα σε μέρες που μιλάμε για τον Κανονισμό, το να παραβιάζεται έτσι ο Κανονισμός απ’ όλους μας. Και βέβαια δεν καταλαβαίνω γιατί υπάρχει αυτή η βιασύνη, να τελειώσουν όλα σήμερα και να μην μπορέσουμε να εκφράσουμε τις απόψεις μας, όπως έχουμε και δικαίωμα και υποχρέωση να το κάνουμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριε Δασκαλάκη, το χρόνο που δεν μιλήσατε χθες, θα τον έχετε σήμερα για να μιλήσετε.
Ορίστε, κύριε Λοβέρδο.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, πριν σχολιάσω τα άρθρα του Κανονισμού που μέσα στο χρόνο που έχω μπορώ να σχολιάσω, θα ήθελα να πω ότι τη χαρά μου για την τιμή που μου έγινε να εισηγούμαι εκ μέρους της Πλειοψηφίας τον Κανονισμό της Βουλής επί της αρχής και επί των άρθρων, τη μετριάζει η απουσία από την Αίθουσα αυτήν όλον αυτόν τον καιρό του συναδέλφου του Βαγγέλη του Βλασσόπουλου, συμπατριώτη εν ευρεία εννοία, ενός γελαστού και καλού συναδέλφου, ο οποίος ταλαιπωρείται από ζητήματα υγείας. Θέλω να του ευχηθώ περαστικά και επίσης να ευχηθώ σ’ αυτόν και την οικογένειά του οτιδήποτε καλύτερο.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Και εκ μέρους μας. Και παρακαλώ αυτό να γραφεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κ. Βλασσόπου-λος έχει ένα πρόβλημα υγείας, αλλά ευτυχώς δεν είναι τόσο σοβαρά ώστε να ασχολείται και η Βουλή με αυτό.
Συνεχίστε, κύριε Λοβέρδο, παρακαλώ.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, από το σύνολο των διατάξεων που κατ’ άρθρον σήμερα θα σχολιάσουμε και θα ψηφίσουμε επιλέγω ορισμένες από αυτές, που τις θεωρώ μείζονος σημασίας, προκειμένου να τις σχολιάσω.
Ξεκινώ καταγράφοντας ένα πλέγμα διατάξεων, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, και κάνοντας ένα σχόλιο που σκοπό έχει να προλάβει ερμηνευτικά ζητήματα που ίσως στο μέλλον προκύψουν.
Αναφέρομαι στις Διαρκείς Επιτροπές, όταν αυτές θα λειτουργούν –τούδε και στο εξής- ως μικρές Βουλές.
Καταγράφω, λοιπόν, το άρθρο 12 παρ. 1, το άρθρο 50 του Κανονισμού της Βουλής, σύμφωνα με το οποίο ο Πρόεδρος συντάσσει την ημερήσια διάταξή τους, το άρθρο 53 παρ. 2 του Κανονισμού, σύμφωνα με το οποίο γίνεται ο καθορισμός των ημερών συνεδρίασης των Διαρκών Επιτροπών, όταν αυτές νομοθετούν και τέλος, το άρθρο 89 παρ. 6 το οποίο από κοινού με το άρθρο 12 παρ. 1, που προανέφερα, καθορίζουν τη συμπροεδρία της Διαρκούς Επιτροπής, όταν αυτή νομοθετεί από έναν Αντιπρόεδρο της Βουλής συν τον Πρόεδρο της Διαρκούς Επιτροπής, που η ίδια έχει αναδείξει.
Από αυτές τις διατάξεις προκύπτει ότι, επειδή ακριβώς το νέο μας Σύνταγμα θέλει τις Διαρκείς Επιτροπές ως επιτροπές που είναι οιονεί Βουλές, την ευθύνη για τη λειτουργία τους και τα διαδικαστικά θέματα, που θα προκύπτουν, την αναλαμβάνει το Προεδρείο της Βουλής. Φυσικά δεν διαγράφεται ο ρόλος των Προεδρείων που οι ίδιες οι επιτροπές έχουν αναδείξει, αλλά η λειτουργία των επιτροπών αυτών –επαναλαμβάνω ως οιονεί Βουλών- επιβάλλει αυτού του είδους τις ρυθμίσεις.
Πρώτον, επί θεμάτων που θα ανακύπτουν, λοιπόν, και που θα αφορούν τη διαδικασία αυτών των Διαρκών Επιτροπών, όταν αυτές θα νομοθετούν –σύμφωνα με τα άρθρα 72 και 70 παράγραφοι 2 του νέου Συντάγματος- η ερμηνευτική λύση που θα δίνεται θα συμπεριλαμβάνει και αυτή τη συνταγματική παραδοχή.
Δεύτερον. Το θέμα που θα αναφέρω είναι ελάσσονος σημασίας από πλευράς κανονιστικής, μείζονος όμως σημασίας από πλευράς πολιτισμού, όπως αυτός φωτογραφίζεται. Έχω συζητήσει με αρκετούς συναδέλφους σχετικά με τη συμπεριφορά μας στο χώρο του Κοινοβουλίου ημών των καπνιστών. Αναφέρομαι στο άρθρο 18. Μετά λόγου γνώσεως κάνω αυτήν την αναφορά, γιατί έχω και συγκριτική εμπειρία από τα Κοινοβούλια, τα οποία έχω επισκεφθεί. Δεν τιμά το χώρο μας η συμπεριφορά μας ημών των καπνιστών σε ώρες συνεδριάσεων, σε Αίθουσες συνεδριάσεων. Δεν μας τιμά καθόλου. Η εικόνα που μεταδίδει η τηλεόραση με το θέαμα αυτό δεν είναι καθόλου τιμητική και ενοχλούμε πάρα πολλούς συναδέλφους, που δεν αρέσκονται στο «σπορ» αυτό.
Εκτιμώ, λοιπόν, ότι το άρθρο 18 κάνει ορθή παρέμβαση και εκτιμώ ότι θα πρέπει να το κάνουμε και πιο συγκεκριμένο ενδεχομένως απαγορεύοντας το κάπνισμα στους χώρους συνεδριάσεων. Φυσικά δεν αναφέρομαι για διαδρόμους ή για το εντευκτήριο ή για το καφενείο…
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Δεν λέει αυτό μέσα.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Κύριοι συνάδελφοι, παρ’ ότι το έχω συζητήσει πάρα πολύ με συναδέλφους –έχουμε εκτιμήσει αν ο Κανονισμός της Βουλής είναι ένα θεσμικό κείμενο που μπορεί να ανέχεται τέτοιου είδους ρυθμίσεις- συμμετέχω στις απόψεις περί φασισμού αντικαπνιστικού κ.λπ., που ειδικά στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι καταφανής, αλλά «τα σύκα-σύκα και η σκάφη-σκάφη» απαιτούν να μη στενοχωρούμε, να μην προσβάλουμε συναδέλφους που δεν αρέσκονται σ’ αυτήν τη συνήθεια.
Και το θέαμά μας ως Βουλής καπνίζουσας είναι θέαμα τριτοκοσμικό. Εγώ δεν το θέλω και συνεπώς συμμετέχω παρ’ ότι καπνιστής στις ρυθμίσεις του άρθρου 18…
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Δεν λέει αυτό το άρθρο.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Ας το κάνουμε καλύτερο, κύριε συνάδελφε...
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Η διάταξη δεν λέει αυτό.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Μια στιγμή, κύριε Λοβέρδο.
Κοιτάξτε, αυτό είναι ένα θέμα το οποίο δεν χρειάζεται να αποτελέσει το κύριο…
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Είναι θέμα εικόνας, κύριε Πρόεδρε. Εγώ το εκτιμώ ως τέτοιο.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Δεν χρειάζεται καθόλου στον Κανονισμό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Σας παρακαλώ. Κάντε μου τη χάρη, κύριε Ιωαννίδη. Θα πείτε την άποψή σας.
Μη δίνουμε έκταση σ’ αυτό το θέμα.
Παρακαλώ, κύριε Λοβέρδο, συνεχίστε.
ANΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Το τρίτο θέμα -το ανέφερα και στη συζήτηση επί της αρχής- το θεωρώ πάρα πολύ σημαντικό. Γι’ αυτό το θέμα ο Κανονισμός της Βουλής δίνει κάποιες λύσεις. Έχει να κάνει με την παρέμβαση του κοινού νομοθέτη, ημών των ιδίων όταν νομοθετούμε, με τη νομοθετική πρωτοβουλία της Κυβέρνησης και ρυθμίζουμε ζητήματα που έχουν να κάνουν με τα interna corporis της Βουλής.
Γίνονται πάρα πολλές φορές απόπειρες από πλευράς του κοινού νομοθέτη να προσθέτει αρμοδιότητες στο Κοινοβούλιο, αλλά και να του καθορίζει πώς θα λαμβάνει τις σχετικές αποφάσεις. Αυτό, κατά τη δική μου γνώμη, είναι μία πρακτική που παράγει ανίσχυρες νομοθετικές διατάξεις, μη δυνάμενες να εφαρμοσθούν, εάν ο Κανονισμός της Βουλής δεν τις ενσωματώσει.
Εν προκειμένω στο άρθρο 13 παράγραφος 5, στο άρθρο 14 περίπτωση ζ’ και στο άρθρο 32 παράγραφος 7 γίνονται ρυθμίσεις σ’ αυτήν την κατεύθυνση με πολύ θετικό περιεχόμενο, κρίνω, όμως, ότι η γενική μας στάση είναι επιεικής δι’ αυτών των ρυθμίσεων. Θα έπρεπε να ήμασταν πολύ πιο αυστηροί, αλλά έχουμε την ευκαιρία, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, στην πράξη, μία τέτοια πρακτική, μία τέτοια συμπεριφορά να την εφαρμόσουμε, όταν θα έλθουν μπροστά μας νομοθετικές διατάξεις με τέτοιο περιεχόμενο.
Μείζον αναδείχθηκε και χθες –και νομίζω ότι ο Κανονισμός έχει εν προκειμένω πάρα πολύ επιτυχείς ρυθμίσεις- το θέμα του ελέγχου των Ανεξαρτήτων Αρχών. Οργανώνεται από τα άρθρα 14, 43Α και 138Α, που ο προτεινόμενος Κανονισμός εμπεριέχει.
Ήθελα απλώς να κάνω μία νύξη, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ότι αυτήν τη στιγμή, έτσι όπως ξεκινάμε να ελέγχουμε τις Ανεξάρτητες Αρχές, όχι πλέον διά των Υπουργών, αλλά ευθέως εμείς ως νομοθετικό Σώμα, ασκώντας κοινοβουλευτικό έλεγχο, θα αρχίσουμε να καταγράφουμε την πρώτη μας εμπειρία από την άσκηση του πολιτικού ελέγχου των Ανεξαρτήτων Αρχών. Πρέπει να έχουμε, όμως, κατά νου εξ ορισμού ότι υπάρχει μία διαφορά ανάμεσα στην ποιότητα και την ένταση του ελέγχου, που θα ασκεί το νομοθετικό Σώμα απέναντι στην Κυβέρνηση αφ’ ενός και αφ’ ετέρου απέναντι σε αυτές τις Ανεξάρτητες Αρχές.
Αυτές οι Αρχές τι κάνουν; Παραλαμβάνουν εκχωρούμενη εκτελεστική λειτουργία. Αν δεν υπήρχαν αυτές, τις αρμοδιότητές τους θα τις ασκούσε η Κυβέρνηση, η έχουσα ψήφο εμπιστοσύνης. Η Κυβέρνηση αυτή ελέγχεται και αναδέχεται, λαμβάνοντας την εμπιστοσύνη της Βουλής, τον κίνδυνο να οδηγηθεί σε παραίτηση, μετά από αποδοχή αιτήματος μομφής. Τούτες οι Αρχές ελέγχονται μεν πια, όπως το Σύνταγμα απαιτεί και ο Κανονισμός πλέον οργανώνει, αλλά η ένταση του ελέγχου είναι ελάσσων ένταση, σε σχέση με την ένταση του ελέγχου της Κυβέρνησης. Δεν μπορεί να οδηγήσει σε ανάκληση. Οδηγεί ενδεχομένως σε οξεία πολιτική κριτική. Τελεία όμως και παύλα.
Έχουμε, λοιπόν, κατά νου ως Βουλή, που θα εφαρμόσει για πρώτη φορά τον ευθύ κοινοβουλευτικό έλεγχο στις ανεξάρτητες αρχές, να συσσωρεύσουμε εμπειρία για να δούμε πώς στο μέλλον θα μπορέσουμε να την αξιοποιήσουμε στην κατεύθυνση να είναι ίσος από πλευράς ποιότητας και έντασης ο έλεγχος που ασκούμε στη νομιμοποιημένη δημοκρατικώς εκτελεστική λειτουργία αφ’ ενός και αφετέρου σε αυτές τις ανεξάρτητες αρχές.
Είπα και στη χθεσινή μου επί της αρχής της τροποποίησης του Κανονισμού εισήγηση, ότι είναι πάρα πολύ επιτυχείς οι ρυθμίσεις των άρθρων 32Α και 41Β του προτεινόμενου νέου μας Κανονισμού, που αφορούν την Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων. Ανέφερα ότι το ευρωπαϊκό κοινοτικό φαινόμενο δεν είναι πια ένα φαινόμενο κάθετο –το λέω σχηματικά- δεν είναι ένα φαινόμενο που αφορά, δηλαδή, ειδικούς τομείς της πολιτικής και κοινωνικής ζωής του τόπου. Αντίθετα, είναι ένα φαινόμενο οριζόντιο που καταλαμβάνει όλους πια τους τομείς της πολιτικής και της κοινωνικής ζωής. Υπό την έννοια αυτή, η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Υποθέσεων ναι μεν από το Σύνταγμα έχει καθορισθεί ως μία επιτροπή η οποία θα συζητά μέλλουσες κανονιστικές ρυθμίσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ορθώς, όμως ο Κανονισμός, κάνοντας μία διασταλτική ερμηνεία του άρθρου 70 παρ. 8 του Συντάγματος, δίδει στην Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων περισσότερες της από το Σύνταγμα καθοριζομένης αρμοδιότητες και την καθιστά το χώρο, στον οποίο θα συζητούνται τα μεγάλα ευρωπαϊκά βήματα, στον οποίο θα συζητούνται οπωσδήποτε οι κανονιστικές ρυθμίσεις και γενικώς ως χώρο υποδοχής συζήτησης, ενδεχομένως και ελέγχου, θεμάτων που έχουν να κάνουν με το ευρωπαϊκό κοινοτικό φαινόμενο.
Αναρωτιέμαι, όμως, γιατί -παρ’ ότι ορθώς θα προεδρεύει της επιτροπής αυτής Αντιπρόεδρος της Βουλής- αυτήν την πολύ, πολύ σημαντική επιτροπή δεν την ανάγουμε σε Διαρκή Επιτροπή; Νομίζω ότι είναι κάτι που ως μέλλον, ως προοπτική θα πρέπει να το έχουμε υπόψη μας για να το πραγματοποιήσουμε κάποια στιγμή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συμφωνώ.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Είπα και χθες, ότι είναι πραγματικά πολύ χρήσιμη η διάταξη του άρθρου 36 του προτεινόμενου νέου Κανονισμού που απαγορεύει να συνεδριάζουν ταυτοχρόνως η Ολομέλεια και μία Διαρκής Επιτροπή επί θεμάτων συγγενών ή συναφών. Νομίζω ότι η οικονομία του Κανονισμού της Βουλής δεν θα μας επέτρεπε να απαγορεύσουμε και τις συνεδριάσεις τις ταυτόχρονες των Διαρκών Επιτροπών μεταξύ τους, διότι δεν μπορούμε να προβλέψουμε ποια θα είναι η οικονομία των εργασιών μας, όταν θα δουλεύει η Ολομέλεια και οι έξι οιονεί μικρές Βουλές, αλλά κατα νού θα πρέπει να έχουμε ότι με το συνταγματικό δικαίωμα του Βουλευτή να παρίσταται σε όλες τις επιτροπές και να λαμβάνει το λόγο επί της αρχής ή και επί τροπολογιών που ο ίδιος καταθέτει, νομίζω ότι αυτό θα αφορά την καθημερινότητά μας εδώ, δηλαδή τι; Θα προσέχουμε όσο είναι δυνατόν, κατ’ οικονομίαν βέβαια, να μην έχουμε ταυτόχρονες συνεδριάσεις και των Διαρκών Επιτροπών. Ωστόσο ορθώς αποφεύγεται αυτή η ρύθμιση να μπει από τώρα στον Κανονισμό. Η εμπειρία τώρα θα συσσωρευθεί. Θεωρώ ότι η ρύθμιση του άρθρου 36 είναι πολύ προσεκτική και πολύ χρήσιμη.
Κύριε Πρόεδρε, σήμερα άκουσα αυτά που είπατε για τη δημοσιότητα. Η δημοσιότητα των συνεδριάσεών μας αντιμετωπίζεται με πλέγμα ρυθμίσεων του Κανονισμού και του Συντάγματος. Τις καταγράφω, θα είναι χρήσιμο για τον ερμηνευτή. Το 66, παράγραφος 1 του Συντάγματος. Το 57 του Κανονισμού της Βουλής. Το 38 παράγραφος 1 του Κανονισμού της Βουλής και το 34 παράγραφος 7 του Κανονισμού της Βουλής.
Σε ό,τι με αφορά, ως Βουλευτή, εγώ δεν συμφωνώ με την τροποποίηση που σήμερα ακούω πως ο Πρόεδρος αποδέχθηκε μετά τη χθεσινή συζήτηση. Θεωρώ ότι στις Διαρκείς Επιτροπές όταν αυτές κάνουν ακρόαση δημοσίων προσώπων, το να προβλέπουμε τη δημοσιότητα, σημαίνει ότι επιτρέπουμε την απόλυτη υπονόμευση των εργασιών τους, την απόλυτη ενθάρρυνση όλων των συναδέλφων που κακώς μετατρέπουν αυτές τις συνεδριάσεις σε προσωπικό τους show off, με στόχο τα δελτία ειδήσεων.
Θεωρώ ότι η δημοσιότητα εν προκειμένω μειώνει, απομειώνει τη λειτουργικότητα και τη διεισδυτικότητα της ακρόασης ενός δημοσίου προσώπου και αυτήν την άποψη την καταθέτω. Για τη δημοσιότητα ακόμη νομίζω, ότι ερμηνευόμενος ο Κανονισμός και ειδικά το άρθρο 57 μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι όταν οι Διαρκείς Επιτροπές νομοθετούν, η κατ’ άρθρο συζήτησή τους είναι δημόσια. Δεν είναι, δηλαδή, ίδια η ρύθμιση του Κανονισμού της Βουλής για τις Διαρκείς Επιτροπές όταν αυτές επεξεργάζονται κατ’ άρθρο ένα σχέδιο νόμου, όπου εκεί δεν προβλέπεται η δημοσιότητα, αλλά το αντίθετο. Το 57 νομίζω ερμηνευόμενο, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η κατ’ άρθρο συζήτηση στις Διαρκείς Επιτροπές, όταν αυτές νομοθετούν είναι μία δημόσια συζήτηση.
Τώρα κάτι ακόμη και για να προλάβω τοποθετήσεις που εχθές από παρεξήγηση έγιναν. Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, το άρθρο 70, παράγραφος 7 του Συντάγματος που επιτρέπει στο Βουλευτή ή στο μέλος της Κυβέρνησης και Βουλευτή να ψηφίζει, μόνο σ’ αυτούς που απουσιάζουν σε αποστολή της Βουλής ή της Κυβέρνησης στο εξωτερικό επιτρέπει τη συμμετοχή στην ψηφοφορία. Δεν επιτρέπει στον ασθενή, όπως ακούστηκε από την Αίθουσα αυτή χθες. Δεν επιτρέπει στον Χ που έχει ένα κώλυμα και δεν μπορεί να παρευρεθεί στη συνεδρίαση. Όλο το πρόβλημα, όπως το Σύνταγμα με τη νέα του ρύθμιση το θέτει, έχει να κάνει με τον συνάδελφο, με τον Βουλευτή που βρίσκονται σε αποστολή κυβερνητική ή κοινοβουλευτική. Θεωρώ ότι ορθώς η σημερινή τροποποίηση απαλείφει την πληρεξουσιότητα, διότι η πληρεξουσιότης θα δημιουργούσε Βουλευτές με δύο ψήφους και θα έθετε συνταγματικό ζήτημα. Νομίζω ότι όπως οργανώνεται η τοποθέτηση εξ αποστάσεως του ίδιου του Βουλευτή για τα θέματα τα οποία προβλέπει ο σημερινός Κανονισμός, όπως σήμερα το πρωί τροποποιείται και με τον τρόπο που διασφαλίζει την εγκυρότητα της αποστελλόμενης ψήφου, είναι σε πάρα πολύ καλή κατεύθυνση και απολύτως στο πνεύμα του άρθρου 70, παράγραφος 7 του Συντάγματος.
Δύο ακόμα μικρά θέματα θα ήθελα να θέσω, κύριε Πρόεδρε.
Έχω ήδη εξαντλήσει το πρώτο και μείζον μέρος του Κανονισμού που αφορά την οργάνωση και τη λειτουργία της Βουλής και θα κάνω μια αναφορά μόνο σε ό,τι αφορά το δεύτερο μέρος, στο νομοθετικό Σώμα.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, το άρθρο 74 του Συντάγματος στις παραγράφους 3 και 5 κάνει ρυθμίσεις σχετικές με τις τροπολογίες. Και αν αναγνωσθεί με απόλυτο σεβασμό στο γράμμα του, εμφανίζει να έχει αντιτιθέμενες διατάξεις. Όμως αντιτιθέμενες συνταγματικές διατάξεις δεν νοούνται. Η προτεινόμενη ρύθμιση του Κανονισμού, όπως αυτή καταγράφεται στο άρθρο 87, ενοποιεί τις ρυθμίσεις σχετικά με τη δυνατότητα ενός Βουλευτή ή ενός Υπουργού να καταθέτουν τροπολογίες στη Διαρκή Επιτροπή και στην Ολομέλεια. Θα είναι τρεις εργάσιμες μέρες παντού. Τρεις ημέρες προ της ενάρξεως της συνεδρίασης και στη Διαρκή Επιτροπή και στην Ολομέλεια.
Ας μην οδηγηθούμε σε έτερα συμπεράσματα, αναγιγνώσκοντας με άλλη λογική το άρθρο 74 του Συντάγματος. Ας μη στηριχθούμε στη στενή γραμματική ερμηνεία. Ας πάμε σε μια ερμηνεία που να αντιλαμβάνεται το Σύνταγμα ως μη έχον αντιφατικές μεταξύ τους διατάξεις. Ας πάμε σε μια δημοκρατική λύση και ας πάμε σε μια λύση με κριτήριο την αρχή της ισότητας. Βουλευτές και Υπουργοί και στην Ολομέλεια και στις Διαρκείς Επιτροπές τρεις ημέρες προ της ενάρξεως της συζητήσεως μπορούν να καταθέτουν τις τροπολογίες τους.
Νομίζω ότι θα είναι μια εύστοχη λύση, η λύση που περιλαμβάνει το άρθρο 87 του προτεινόμενου Κανονισμού.
Όσον αφορά στον κοινοβουλευτικό έλεγχο εγώ επισημαίνω το άρθρο 128 Β. Είναι μια ιδιότυπη, νέα μορφή κοινοβουλευτικού ελέγχου, παρεμπίπτοντος όμως, στις Διαρκείς Επιτροπές. Και εν όψει του σχεδίου νόμου με πρωτοβουλία του αρμόδιου Υπουργού για τα θέματα του Υπουργείου του, οι Διαρκείς Επιτροπές μπορούν να συζητήσουν και συνεπώς εμμέσως και παρεμπιπτόντως να ασκήσουν κοινοβουλευτικό έλεγχο.
Θεωρώ το άρθρο 128 Β καινοτομία, είναι μια νέα μορφή κοινοβουλευτικού ελέγχου και ας δούμε στην πράξη πως θα εφαρμοστεί. Ήδη εμείς στην επιτροπή Δημόσιας Τάξης, Δικαιοσύνης και Δημόσιας Διοίκησης συζητήσαμε, όχι ελέγχοντας, τα τεκταινόμενα στην Ευρωπαϊκή Ένωση σχετικά με την τρομοκρατία και είχαμε μια πρώτη εντύπωση από το σχέδιο νόμου που μέλλει να διαμορφωθεί.
Κρίνω ότι πρέπει να επισημάνω το άρθρο 128 Β, αλλά ταυτοχρόνως ομιλώντας για κοινοβουλευτικό έλεγχο έχω να πω ότι ο δικός μας κοινοβουλευτικός έλεγχος με ευθύνη όλων μας, κομμάτων και Βουλευτών, δεν είναι αυτός που θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον ως προς την ένταση και αμεσότητά του.
Ο κ. Ανθόπουλος χθες ήταν πάρα πολύ καλός σε όσα σχετικώς υποστήριξε και έχω κοινές εμπειρίες όταν ανέφερε τα Κοινοβούλια του Ηνωμένου Βασιλείου και του Καναδά σχετικά με την ταχύτητα του εκεί διεξαγόμενου κοινοβουλευτικού ελέγχου που τροφοδοτεί το δημοσιογραφικό λόγο. Και μάλιστα είχα πρόσφατη εμπειρία στον Καναδά, και είδα με έκπληξη ότι αυτός ο κοινοβουλευτικός έλεγχος που ασκείται κάθε μέρα με την παρουσία όλης της κυβερνήσεως και τρεις φορές την εβδομάδα του Πρωθυπουργού, να ανάγεται σε βασικό πρόγραμμα στα τηλεοπτικά δελτία το βράδυ. Και να το βλέπουν όλοι με ενδιαφέρον όλοι οι πολίτες της χώρας αυτής.
Εμείς είμαστε πίσω, αλλά ό,τι μέτρο σε καλή κατεύθυνση γίνεται, πρέπει να επισημαίνεται.
Τελειώνω αναφέροντας μια λεπτομέρεια του πέμπτου μέρους του Κανονισμού που αφορά τις υπηρεσίες του. Εχθές ήμουν πολύ επαινετικός για ό,τι καινούριες διατάξεις περιλαμβάνει για τη δική μας υποστήριξη, για τη δική μας δυνατότητα να προσφέρουμε, για τη δική μας βελτίωση σε τομείς που δεν μπορούμε να ξέρουμε τα δεδομένα τους. Οι εποχές των σοφών έχουν περάσει οριστικά, οι εποχές των παντογνωστών έχουν περάσει οριστικά, λίγα πράγματα ξέρουμε, οι σχετικότητές μας για λίγα πράγματα μπορεί να είναι έγκυρες και όλοι έχουμε ανάγκη, σε τομείς που δεν γνωρίζουμε, μιας πολύ σοβαρής επιστημονικής και τεχνικής υποστήριξης. Από εδώ και πέρα λοιπόν θα την έχουμε.
Ωστόσο αναρωτιέμαι, επειδή ως τώρα δεν μπορώ να βρω τη λύση, το κείμενο της ρύθμισης άραγε οι σαράντα οκτώ θέσεις επιστημονικών συνεργατών, που πρέπει να έχουν διδακτορικό, κύριε Πρόεδρε, είναι νέες θέσεις; Οι δώδεκα παλαιές συμπεριλαμβάνονται σε αυτές; Οι συνάδελφοι που είναι επί δεκατρία χρόνια εργάζονται στην Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής κατέχουν θέσεις επιπλέον;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Αυτές οι θέσεις περιλαμβάνουν και αυτές. Και αυτοί που τις κατέχουν διατηρούν τις θέσεις τους.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Τότε, όσον αφορά το προσόν το απολύτως απαραίτητο του διδακτορικού, εκτιμώ ότι πρέπει να αφορά μόνο τους νέους επιστημονικούς συνεργάτες διότι έχουμε ήδη ανθρώπους επί δεκατρία χρόνια, δύο εκ των οποίων δεν έχουν διδακτορικό και νομίζω ότι αυτοί έχουν προσφέρει πάρα πολλά και θα πρέπει να τους συμπεριλάβουμε στις ρυθμίσεις του άρθρου 162. Υπάρχουν οι διατυπώσεις θα τις βρούμε.
Ευχαριστώ πάρα πολύ, κύριε Πρόεδρε, και για την κατανόηση για το παραπάνω πεντάλεπτο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κ. Ανδρεουλάκος έχει το λόγο.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Θα είμαι πάρα πολύ σύντομος εν όψει των βελτιώσεων και των τροποποιήσεων που έγιναν εκ μέρους σας, κύριε Πρόεδρε.
Θα ήθελα, κύριε Πρόεδρε, να μας δώσετε μια εξήγηση: τώρα η σύγκληση της Διασκέψεως των Προέδρων γινόταν κάθε Τετάρτη στην Επιτροπή Κανονισμού το κάνατε Πέμπτη και τώρα το απαλείψατε. Η δική μου πεποίθηση είναι ότι η τακτή ημέρα συνεδρίασης λειτουργεί επ’ αγαθώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Η απάντησή μου είναι η εξής. Δεν πρέπει να έχουμε μια ορισμένη ημέρα. Λέμε μια φορά την εβδομάδα σε τακτική συνεδρίαση διότι κάλλιστα αυτό που λέμε Πέμπτη, που το κάνουμε Τετάρτη, που το κάνουμε Παρασκευή, αυτό μας δημιουργεί προβλήματα.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, φοβάμαι μήπως αυτό αποβεί σε βάρος της εγκαίρου κοινοποιήσεως της ημερησίας διατάξεως στους συναδέλφους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Όχι. Αντιθέτως -και σας διαβεβαιώ- αυτό διευκολύνει, διότι όταν είμαστε έτοιμοι μπορούν να ειδοποιηθούν για την άλλη μέρα το πρωί όπως υπολογίζουμε για τη Διάσκεψη για να μην περιμένουμε, ξέρω εγώ, να έρθει η Πέμπτη.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Όσον αφορά τώρα το άρθρο 32Α. Λέτε στην παράγραφο 4 ότι «Η Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων συγκαλείται σε συνεδρίαση από τον Πρόεδρό της. Η σύγκληση της επιτροπής είναι υποχρεωτική αν το ζητήσει η απόλυτη πλειοψηφία των μελών της ή η Κυβέρνηση.»
Εγώ νομίζω, κύριε Πρόεδρε, εν όψει και της μεγάλης σημασίας που αποκτά η ευρωπαϊκή υπόθεση και η σύγκλιση για την τύχη της πατρίδος μας και για τα κοινωνικώς και εθνικώς δρώμενα, θα πρέπει να υπάρχει η ευχέρεια και η υποχρέωση συγκλήσεως όταν το ζητήσει το 1/3 των μελών της επιτροπής, όπως συμβαίνει κατά κανόνα με όλες τις επιτροπές. Όχι δηλαδή να ισχύει η απόλυτη πλειοψηφία αλλά το 1/3. Είναι ένα σοβαρό ποσοστό ώστε να υπάρχει η υποχρέωση της σύγκλησής της. Σε όλες σχεδόν τις επιτροπές το 1/3 αρκεί.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Νομίζω ότι το έχει αλλάξει.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Δεν ξέρω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Δεν υπάρχει λόγος να μη γίνει αυτό που λέτε. Στις άλλες επιτροπές λέμε τα 2/5.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Το 1/3 λέτε, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Τα 2/5 λέμε.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Στις περισσότερες λέτε το 1/3. Έστω να τεθεί τα 2/5. Όχι όμως η απόλυτος πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Εν πάση περιπτώ-σει, συμφωνώ. Η σχετική λοιπόν, διατύπωση της παρ. 4 να διορθωθεί «αν το ζητήσει το ένα τρίτο (1/3) των μελών της…».
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Σύμφωνοι.
Έρχομαι τώρα στην παράγραφο 2 του άρθρου 36. Είναι γεγονός, κύριε Πρόεδρε, ότι ένας από τους λόγους που δυσχεραίνουν την παρουσία των συναδέλφων στην Ολομέλεια είναι το γεγονός ότι παραλλήλως έχουμε τις εργασίες των επιτροπών.
Εδώ λοιπόν, ενώ μέχρι τώρα υπήρχε απαγόρευση παραλλήλου λειτουργίας των επιτροπών με την Ολομέλεια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Την οποία δεν την τηρούσαμε.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Την οποία δεν την τηρούσαμε, αυτή είναι η πραγματικότητα.
Τώρα, λοιπόν, ερχόμεθα και λέμε ότι με εξαίρεση επείγουσα περίπτωση, οι συνεδριάσεις των Διαρκών Επιτροπών δεν πρέπει -δεν είναι η σωστή διατύπωση αυτή το αντιλαμβάνεστε- να συμπίπτουν με συνεδριάσεις της Ολομέλειας και του Τμήματος Διακοπής των Εργασιών της Βουλής, όταν συζητούνται θέματα της αρμοδιότητάς τους. Τούτο με ανησυχεί πιο πολύ από την επείγουσα περίπτωση. Να καταλάβουν και οι συνάδελφοι περί τίνος θέματος πρόκειται. Δηλαδή η παράλληλη λειτουργία Επιτροπών και Ολομέλειας δεν επιτρέπεται μόνο σε επείγουσα περίπτωση αλλά και σε όλες τις άλλες περιπτώσεις πλην της περιπτώσεως που ένας συνάδελφος που μετέχει π.χ. στην Επιτροπή των Κοινωνικών Υποθέσεων, δεν μπορεί να συνεδριάσει η Επιτροπή των Κοινωνικών Υποθέσεων όταν στην Ολομέλεια συζητείται θέμα αρμοδιότητος της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων. Δηλαδή, όλες οι άλλες επιτροπές των οποίων θέμα δεν συζητείται στην Ολομέλεια, μπορούν να συνεδριάζουν παραλλήλως με την Ολομέλεια. Αυτό δεν είναι το πνεύμα της διατάξεως, κύριε Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριε συνάδελφε, πάρα πολλά πράγματα, όπως τα θέτετε, εγώ τα υιοθετώ. Αλλά υπάρχουν και κάποια ζητήματα λειτουργίας αυτού του Κοινοβουλίου, τα οποία πολλές φορές τα παραγνωρίζουμε. Σας λέγω λοιπόν –απευθύνομαι προσωπικά σε σας που βάζετε το θέμα- εάν μπορείτε να εξασφαλίσετε στον Πρόεδρο της Βουλής ότι αν η Βουλή θα συνεδριάζει αργότερα τέσσερις ημέρες, να φύγει η Παρασκευή ή η Δευτέρα, ότι στις επιτροπές που θα είστε μέλος θα πείθετε τους συναδέλφους όταν τους λέγει ο Πρόεδρος ότι θα συνεδριάσουμε την Πέμπτη το απόγευμα να έρχονται ή τη Δευτέρα το πρωί ή την Τρίτη; Σας παρακαλώ αφήστε να λειτουργήσει και κάτι, όπως από την πείρα μου το ζω.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, αντιλαμβά-νομαι την αγωνία σας, αλλά όμως κάνω και μία πρόβλεψη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Να μην κάνετε καμία πρόβλεψη, διότι ξέρετε άριστα ότι …
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Στην παρούσα Βουλή έχουμε γνωριστεί μεταξύ μας. Στην επόμενη Βουλή με τη λειτουργία και την ισχύ αυτής της διατάξεως και με τον κατατεμαχισμό της Βουλής θα περνάει η τετραετής περίοδος και οι Βουλευτές δεν θα γνωρίζονται μεταξύ τους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριε συνάδελφε, συνεχίστε, μην επιμένετε σας παρακαλώ για ορισμένα πράγματα.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Εγώ απλώς το βάζω το θέμα να ξέρουμε εν συνειδήσει τι ψηφίζουμε.
Κύριε Πρόεδρε, δεν σας αδικώ. Έχετε και εσείς την αγωνία σας και τον προβληματισμό σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Έχω το εξής πρόβλημα, κύριε συνάδελφε. Ας τα λέμε, λοιπόν, να τα πληροφορείται και η κοινή γνώμη. Πλην της Τρίτης το απόγευμα, της Τετάρτης και καμιά φορά της Πέμπτης το πρωί, υπάρχει, δικαιολογημένη, θα πω εγώ απ’ αυτήν τη θέση, απροθυμία των Βουλευτών να προσέρχονται στις επιτροπές. Όταν λέμε Τρίτη πρωί, λένε Τρίτη απόγευμα. Πάει Τετάρτη πρωί και απόγευμα, και όταν το απόγευμα λέει ο Πρόεδρος «αύριο θα συνεδριάσουμε», απαντούν «μα, είναι Πέμπτη και πρέπει να πάμε στις περιφέρειές μας». Είναι λογικό αυτό και σωστό.
Εάν την Τετάρτη θα συνεδριάζει η Ολομέλεια ή και την Τρίτη ενδεχομένως και δεν θα πρέπει να συνεδριάζουν οι επιτροπές, τότε οι επιτροπές θα πρέπει να συνεδριάζουν Δευτέρα και Παρασκευή. Ποιοι θα έρχονται τη Δευτέρα και την Παρασκευή; Μα, επιτέλους, είναι πράγματα τα οποία τα ζούμε, τα ζείτε εσείς.
Σας λέγω, λοιπόν, ότι η Ολομέλεια συνεδριάζει όπως λέμε τώρα, προβλέπουμε την Τετάρτη να έχει νομοθετικό έργο, ενδεχομένως και την Τρίτη. Διότι εκτός από τα νομοσχέδια των επιτροπών θα είναι και νομοσχέδια της ίδιας της Ολομέλειας.
Εάν λοιπόν, αυτές τις μεστές ημέρες που θα συνεδριάζει η Ολομέλεια, δεν θα συνεδριάζουν οι επιτροπές, αυτό σημαίνει ότι θα καλέσεις τους Βουλευτές των επιτροπών να έρθουν τη Δευτέρα, την Παρασκευή, το Σάββατο. Πώς θα γίνει; Αφήστε, λοιπόν, τους μαξιμαλισμούς σας παρακαλώ και λυπάμαι για το χαρακτηρισμό που λέω.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Δηλαδή δεν είναι θέμα που πρέπει να το βάλουμε, να ξέρουμε περί τίνος πρόκειται;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Εντάξει, αγαπητέ συνάδελφε.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Πάμε τώρα στο άρθρο 50 παράγραφος 4, το ισχύον το οποίο μένει και αναλλοίωτο. Η ημερησία διάταξη διανέμεται στους Βουλευτές και αναρτάται στον πίνακα ανακοινώσεων της Βουλής τουλάχιστον δύο ημέρες πριν από την ημερομηνία της πρώτης συνεδρίασης που ορίζεται σε αυτή.
Κύριε Πρόεδρε, είναι γνωστό ότι οι συνάδελφοι της επαρχίας παίρνουν την ημερήσια διάταξη και τα σχετικά όταν έχει περάσει η Παρασκευή κι έχουν φύγει για την επαρχία. Μήπως, λοιπόν, μπορούμε εδώ τις δύο ημέρες να τις κάνουμε δύο ημέρες εργάσιμες;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριε συνάδελφε, εγώ έχω βάλει όλα όσα μου ζητήσατε όλοι οι συνάδελφοι, αλλά πράγματα τα οποία θα οδηγήσουν σε αδιέξοδο δεν μπορώ να τα υιοθετήσω.
Σας λέω, λοιπόν, ότι υπάρχει το δίκτυο στο οποίο μπαίνουμε όλοι, αν θέλουμε. Και την Παρασκευή όταν μοιράζεται η ημερήσια διάταξη με όλα τα νομοθετήματα, με τις επερωτήσεις, τα πάντα μπαίνουν εκεί μέσα -μπορεί να τα παίρνει κανείς αμέσως- και να μην περιμένουν τον κλητήρα να τους τα φέρει. Εν πάση περιπτώσει, να τηρήσουμε και το παραδοσιακό. Σας λέω ότι δεν έχουμε λόγο, εάν είναι έτοιμο νομοσχέδιο κι αν έχει ξεκαθαριστεί και το θέμα των επερωτήσεων, για το οποίο σας λέω ειλικρινά ότι μέχρι την τελευταία στιγμή –κύριοι συνάδελφοι, σε όλους απευθύνομαι- έχουμε πρόβλημα. Η κα Μπακογιάννη, για παράδειγμα, θα συζητήσει την Παρασκευή μια επερώτηση. Για να γίνει αυτό βγήκε μία άλλη επερώτηση γιατί την τελευταία στιγμή περιμέναμε τον κ. Παπανδρέου να γυρίσει από το εξωτερικό.
Μου λέτε εσείς η ημερήσια διάταξη να μοιράζεται την Πέμπτη. Ωραία. Αν δεν έχω λύσει αυτά τα ζητήματα, πώς θα τη στείλω την Πέμπτη; Να τη στείλω και την Τετάρτη, αν θα είναι βέβαιο ότι θα γίνει αυτό. Νομίζετε, δηλαδή, ότι οι υπάλληλοι έχουν κανένα λόγο να κάθονται εδώ και οι κλητήρες, αντί να πάνε στο κανονικό τους ωράριο, να τρέχουν τα Σάββατα να μοιράζουν ημερήσιες διατάξεις; Δείξτε κατανόηση, τέλος πάντων.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Άρθρο 87, Κατάθεση τροποποιήσεων.
Εδώ βλέπω ότι στην παράγραφο 1 του άρθρου 87, κύριε Πρόεδρε, έχετε μία διατύπωση πολύ αναλυτική, ώστε αδιαμφισβητήτως να προκύπτει ο χρόνος καταθέσεως των τροπολογιών και προσθηκών και η απόλυτη χρονολογική τους σειρά. Με ανησυχεί όμως η διατύπωση της παραγράφου 2, τελευταίο εδάφιο, όπου λέτε: «Σε περίπτωση αμφισβήτησης» -του εμπροθέσμου δηλαδή- «της κατατεθείσης τροπολογίας ή προσθήκης ο Πρόεδρος ερωτά τη Βουλή που αποφαίνεται αποκλειστικά με ανάταση ή έγερση και χωρίς συζήτηση».
Εγώ έχω την άποψη να αποφαίνεται επειδή είναι ξεκαθαρισμένα όλα…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Δεν το ξέρουμε.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, αφού λέτε πώς θα κατατίθεται, πώς γράφεται, είναι συνεχής η σειρά. Μόνο ένας κακόπιστος μπορεί να αμφισβητήσει εάν μία τροπολογία είναι εμπρόθεσμη ή όχι. Εάν το αφήσετε τώρα, θα έρχεται…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Το οποίον κακόπιστον είναι το μόνο που δεν χαρακτηρίζει κανέναν μας εδώ μέσα.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, να αποφαίνεσθε εσείς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Εγώ να αποφαί-νομαι;
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Ναι, εσείς να αποφαίνεσθε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Το είπε ο κ. Μητσοτάκης και λυπούμενος και τους επόμενους Προέδρους το αρνήθηκα.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Το εμπρόθεσμο, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριε συνάδελφε, σας παρακαλώ. Ο Πρόεδρος δεν μπορεί να αποφαίνεται για τίποτα. Να είναι ο διαιτητής.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Εντάξει, θα ερωτά, λοιπόν, ο Πρόεδρος τη Βουλή εάν έχει μία εκπρόθεσμη ή όχι τροπολογία και η Πλειοψηφία θα αποφαίνεται ότι είναι εμπρόθεσμη. Και βεβαίως, αυτό ανάγεται στα interna corporis και δεν θα υπάρχει καμία κύρωση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Φαντάζεσθε πραγματικά ότι λέμε τρεις μέρες κι έρχομαι εγώ και λέω εργάσιμες ημέρες. Και συγχρόνως μου λέτε ότι ναι μεν λέω να είναι και τρεις εργάσιμες ημέρες, αλλά μ’ αυτήν τη διάταξη μπορεί να είναι μία τροπολογία εκπρόθεσμη και να θεωρείται εμπρόθεσμη. Εσείς ως Βουλευτής, που έχετε το χαρτί και το οποίο γράφει ότι σήμερα αρχίζει η συζήτηση στην επιτροπή ότι χθες κατετέθη, θα δεχθείτε να πει η όποια Πλειοψηφία ότι είναι εμπρόθεσμο αυτό; Εάν το δεχθείτε και θα συνεχίσετε να το συζητάτε, τι να πω τότε; Μη λέμε, λοιπόν, πράγματα απίθανα.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Κλείνοντας, υπάρχει ένα θέμα: Οι διατελέσαντες Πρωθυπουργοί έχουν μία δυνατότητα να παρεμβαίνουν στη συζήτηση για ένα συγκεκριμένο χρόνο, όποτε το ζητήσουν, όπως επίσης και οι διατελέσαντες Πρόεδροι της Βουλής.
Υπάρχει ένα ζήτημα. Να επεκτείνουμε αυτήν την ευχέρεια, με ορισμένους όρους, για τους διατελέσαντες Προέδρους των κομμάτων.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Εάν τα κόμματα συμφωνούν, θα προσθέσουμε: «Ομοίως και οι Βουλευτές που διετέλεσαν Πρόεδροι πρώτης ή δεύτερης σε δύναμη κοινοβουλευτικής ομάδας, μπορούν να λάβουν το λόγο, αν τον ζητήσουν, μετά τη σειρά που ορίζει το άρθρο 64.»
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Να προηγούνται, δηλαδή, οι έξι Βουλευτές.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ναι, να προηγού-νται οι έξι Βουλευτές.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Συμφωνούμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ωραία.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΜΑΝΤΕΛΗΣ: Γιατί αυτό, κύριε Πρόεδρε; Δεν το καταλαβαίνω. Επειδή το λέει ο κ. Ανδρεουλάκος;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Υπάρχει το θέμα. Εδώ ο Κανονισμός μας λέει ότι οι πρώην Πρωθυπουργοί και οι διατελέσαντες Πρόεδροι της Βουλής παίρνουν το λόγο όποτε τον ζητήσουν. Ενδεχομένως υπάρχει και η διάθεση διατελέσαντος Προέδρου. Το περιορίζω. Όχι σε όλους τους διατελέσαντες Προέδρους κοινοβουλευτικών ομάδων. Αυτήν τη στιγμή ο μόνος που έχει διατελέσει Πρόεδρος κοινοβουλευ-τικής ομάδας πρώτης ή δεύτερης σε δύναμη, είναι ο κ. Έβερτ. Αύριο μπορεί να είναι…
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Να του δίνετε το λόγο αλλά όχι με τον Κανονισμό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Μα, αν δεν το ρυθμίζει ο Κανονισμός…
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Ο Πρόεδρος έχει μεγάλες ευχέρειες. Το να το βάλουμε στον Κανονισμό είναι πρόβλημα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ας το ξαναδούμε αργότερα.
ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Σιγά τους πολλούς που έχουμε. Ένας είναι.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Ο Κανονισμός δεν γίνεται για έναν ή για δύο…
ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Μα, δεν μπορεί παρατύπως ο Πρόεδρος να δίνει το λόγο με την ανοχή του Σώματος. Θα πρέπει να γραφεί στον Κανονισμό.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Τον Κανονισμό δεν πρέπει να τον φτιάχνουμε εν όψει του ποιοι είμαστε τώρα ή αύριο. Ο Κανονισμός γίνεται…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ας το ξαναδούμε αργότερα, κύριοι συνάδελφοι.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Ν. ΚΡΗΤΙΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κάποιες παρατηρήσεις έχουμε όλοι, αλλά στη σειρά μας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Έχετε δίκιο.
Ας το δούμε, λοιπόν, αργότερα.
Ο κ. Σκυλλάκος έχει το λόγο.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κύριοι συνάδελφοι, πέραν των όσων είπαμε επί της αρχής, θέλω να σημειώσω ότι όσα ειπώθηκαν σήμερα από τον Πρόεδρο είναι σημαντικές βελτιώσεις. Βεβαίως εμείς σε κεντρικά ζητήματα που άπτονται και του Συντάγματος και γενικότερων λογικών, στρατηγικών δηλαδή, όσον αφορά και τον Κανονισμό και το Σύνταγμα, διατηρούμε την αντίθετη γνώμη μας. Και θα αναφερθώ λίγο πιο συγκεκριμένα.
Δεν έψαξα να βρω στο κείμενο που μας μοιράστηκε εάν θα μπορεί και με πρόταση τίνος να πηγαίνει ένα νομοσχέδιο στην Ολομέλεια αντί στην επιτροπή, πέρα από αυτά που επιβάλλονται εκ του Συντάγματος οπωσδήποτε να πάνε στην Ολομέλεια. Δεν μπόρεσα να το βρω και γι’ αυτό με επιφύλαξη κάνω την εξής παρατήρηση:
Δεν συμφωνώ να πάμε σε άλλη άποψη από αυτή που λέει το Σύνταγμα. Εμείς διαφωνήσαμε με το Σύνταγμα. Το Σύνταγμα λέει ότι μπορεί να πάει στην επιτροπή ένα νομοσχέδιο. Δεν λέει ότι ο κανόνας είναι να πηγαίνει στην επιτροπή. Το Σύνταγμα λέει ότι μπορεί. Θα το κρίνει ο Πρόεδρος και η Διάσκεψη των Προέδρων. Αυτά τα πέντε θα πάνε στην επιτροπή, το ένα λόγω σοβαρότητας κλπ., παρά το ότι δεν επιβάλλεται από το Σύνταγμα.
Οφείλω να σας πω ότι πολλά ζητήματα που άπτονται των ατομικών δικαιωμάτων επειδή δεν είναι εκτελεστικοί νόμοι του Συντάγματος, θα μπορούν να πηγαίνουν στην επιτροπή. Να μην έχει το δικαίωμα η Διάσκεψη, ο Πρόεδρος να πει -ακόμα και ο εκλογικός νόμος θα μπορεί σύμφωνα με το Σύνταγμα, κατά τη δική μου ερμηνεία- να το πάμε μόνο στην επιτροπή; Είναι σοβαρά ζητήματα. Σοβαρά νομοσχέδια να έχει την ευχέρεια η Διάσκεψη να τα πηγαίνει στην Ολομέλεια.
Δεν συμφωνώ, λοιπόν, να μπει ότι ο κανόνας είναι αυτός. Το Σύνταγμα λέει «μπορεί να πηγαίνει στις επιτροπές». Να μείνουμε σε αυτό που λέει το Σύνταγμα.
Δεύτερον, είναι θετικό το ότι οι ακροάσεις θα γίνονται με δημοσιότητα. Κάποιος Βουλευτής ο οποίος θέλει να βγει στα κανάλια, είτε σ’ αυτήν τη συνεδρίαση είτε σε οποιαδήποτε συνεδρίαση, για το άρθρο, θα προκαλέσει φασαρία ή θα δημιουργήσει το κλίμα για να βγει στις τηλεοράσεις.
Δεν γλιτώνουμε με τη μείωση της δημοσιότητας. Συμφωνώ και είναι σωστό που το δέχθηκε αυτό ο Πρόεδρος.
Θα ήθελα να προσέξετε και κάτι άλλο. Μπαίνει αυστηρά ότι στις επιτροπές θα είναι μια η συνεδρίαση επί της αρχής. Μπορεί να προκύψουν ζητήματα και νομοσχέδια που να έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία η συζήτηση επί της αρχής απ’ότι έχει επί των άρθρων. Μπορεί τα άρθρα να είναι διαδικαστικά και να μην έχουν να πεις και τίποτα, αλλά να υπάρχει διαφωνία επί της αρχής.
Οι ακροάσεις φορέων μέχρι σήμερα θεωρούνταν ότι ήταν συζήτηση επί της αρχής. Ακούγαμε τους φορείς για να διαμορφώσουμε άποψη επί της αρχής. Με το να βάζουμε τώρα αποκλειστικά ότι θα είναι επί της αρχής μία μέρα, υπάρχει κατ’ αρχήν μπέρδεμα αν οι ακροάσεις θεωρείται ότι είναι συζήτηση επί της αρχής ή δεν είναι ή είναι κάτι το ξεχωριστό, οπότε πρέπει να ξεκαθαρίσει. Η δική μου η πρόταση είναι να υπάρχει μία ευχέρεια να μπορεί να δίνεται και δεύτερη συνεδρίαση, αλλιώς θα αναγκαζόμαστε να ξεκινάμε από το πρωί και να το τραβάμε μέχρι το βράδυ, να είναι, δηλαδή, συνεχόμενη η συνεδρίαση για πολύ σοβαρά ζητήματα. Να υπάρχει η ευχέρεια και για δεύτερη συνεδρίαση και οι ακροάσεις να συμπεριλαμβάνονται στη συζήτηση επί της αρχής, γιατί την πρώτη μέρα δεν μπορείς να έχεις φωνάξει τους φορείς. Στην πρώτη συνεδρίαση θα συζητάμε ποιους εκπροσώπους θα φωνάξουμε και θα έρχονται το απόγευμα. Θα είναι η ίδια συνεδρίαση το απόγευμα; Πρέπει να λυθεί αυτό το ζήτημα. Να δοθεί μια ευχέρεια, για να μη δημιουργηθούν προβλήματα στην πορεία.
Με την ευκαιρία αυτή επανέρχομαι σε μία παλιότερη διαφωνία μας, που δεν αναθεωρούμε αυτό το άρθρο, αλλά υπάρχουν σχετικά άρθρα. Όταν τα 4/5 της Βουλής συμφωνούν για ένα νομοσχέδιο, μπορεί αυτό το νομοσχέδιο να μην πάει στην Ολομέλεια. Βεβαίως και πολύ σωστά ο Πρόεδρος μέχρι τώρα σε νομοσχέδια που διαφωνούσαμε εμείς μόνο ή εμείς και ο Συνασπισμός, πάντα τα κρατούσαμε για την Ολομέλεια. Αυτό όμως εξαρτάται από την καλή θέληση του Προέδρου, που σωστά το χειρίζεται το θέμα ο σημερινός Πρόεδρος. Κατά τη γνώμη μας θα πρέπει να αλλάξει η σχετική διάταξη του άρθρου 108.
Έρχομαι τώρα σε άλλα ζητήματα όσον αφορά τον κοινοβουλευτικό έλεγχο.
Θα ήθελα να θέσω τρία θέματα. Το πρώτο είναι ότι αυτήν τη στιγμή το Κ.Κ.Ε., ο Συνασπισμός, έχουμε συγκεκριμένο αριθμό επίκαιρων ερωτήσεων. Αυτό μπορεί να αλλάξει οποτεδήποτε αν αλλάξει γνώμη το Προεδρείο και να πουν για παράδειγμα ότι το Κ.Κ.Ε. από επτά επίκαιρες την εβδομάδα θα έχει μία επίκαιρη την εβδομάδα. Σ’ αυτό θέλουμε κατοχύρωση και είναι δικαιολογημένο. Ζητούσαμε από την αρχή αυτό το πράγμα. Κατοχύρωση όχι μόνο της μειοψηφίας που εκφράζεται με την Αξιωματική Αντιπολίτευση, αλλά και των μικρότερων μειοψηφιών.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Αδικείται η Αξιωματική Αντιπολίτευση, γιατί είναι επί ίσοις όροις με ένα μικρό κόμμα.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Σας καταταλαβαίνω, κύριε Πρόεδρε, υπάρχει όμως μία συγκεκριμένη κατάσταση. Η Βουλή λειτουργεί πολλά χρόνια και δεν έβλαψε κανέναν.
Αυτό που λέτε, κύριε Πρόεδρε, οδηγεί σε πιέσεις να μειωθεί ο αριθμός των επίκαιρων και των ερωτήσεων γενικότερα του κοινοβουλευτικού ελέγχου που κάνουν τα μικρότερα κόμματα. Αυτές τις πιέσεις τις έχουμε δεχθεί και τις έχουμε γνωρίσει και βρέθηκε μία ισορροπία. Έστω αυτή η ισορροπία να κατοχυρωνόταν στον Κανονισμό, αλλιώς θα συνεχιστεί η διελκυστίνδα, να αφαιρείται για παράδειγμα μία ερώτηση από τα μικρά κόμματα, για να την πάρει η Αξιωματική Αντιπολίτευση και το κόμμα της Πλειοψηφίας, το κυβερνητικό κόμμα. Έτσι θα συνεχιστεί η διελκυστίνδα και η διαμάχη πάνω σ’ αυτό. Νομίζω ότι είναι απολύτως δικαιολογημένο. Επί χρόνια δουλεύουμε έτσι, μ’ αυτό το καθεστώς. Γιατί να μην κατοχυρωθεί με τον Κανονισμό;
Θα ήθελα να πω ακόμα ότι στα δύο από τα τρία Θερινά Τμήματα θα θέλαμε όχι μόνο στις δύο εβδομάδες, αλλά και στις άλλες δύο να υπάρχει επερώτηση, όχι γιατί μας έπιασε καλοκαιρινά να κάνουμε όλες τις ερωτήσεις, να καθόμαστε να βγάζουμε εργασία την καλοκαιρινή περίοδο, αλλά γιατί τουλάχιστον στο δικό μας κόμμα και στα άλλα μικρότερα μας πέφτει τρεις επερωτήσεις ολόκληρο το χρόνο και θέλουμε να φτάσουμε στην τέταρτη επερώτηση όλον το χρόνο.
Κάποτε γίνονταν επερωτήσεις δύο φορές την Παρασκευή και δύο τη Δευτέρα. Καταργήθηκε αυτό παρά τη διαφωνία μας. Έτσι ενώ η Νέα Δημοκρατία δεν έχει πρόβλημα διότι έχει πολύ μεγάλο αριθμό επερωτήσεων εμείς αυτήν τη στιγμή και όταν ήταν το ΔΗΚΚΙ και με το Συνασπισμό δεν είχαμε παραπάνω από τρεις επερωτήσεις όλο το χρόνο. Προσπαθούμε να βρούμε μια λύση για να διευκολύνουμε την κατάσταση αλλά να μην είναι και σε βάρος μας.
Τρίτον, νομίζω, κύριε Πρόεδρε, ότι μένει κενό και έχετε το χρόνο να το συμπληρώσετε, το πώς θα γίνεται στην πράξη ο κοινοβουλευτικός έλεγχος στις επιτροπές. Δεν υπάρχει λεπτομερής καθορισμός ποιος θα είναι ο εισηγητής, πώς θα επιλέγεται, από ποιο κόμμα, πόσοι θα παίρνουν το λόγο και για πόσο χρονικό διάστημα. Επειδή πρόκειται για καινούριο θεσμό δεν θα είναι με τη μορφή των επίκαιρων ερωτήσεων απ’ ό,τι κατάλαβα ή δεν θα είναι πάντα με τη μορφή των επίκαιρων ερωτήσεων. Νομίζω ότι πρέπει να το γεμίσουμε το άρθρο αυτό με πιο λεπτομερείς διατυπώσεις ώστε να ξέρουμε πώς θα γίνεται ο κοινοβουλευτικός έλεγχος στις επιτροπές.
Έρχομαι σε ένα άλλο ζήτημα. Έγινε ένα θετικό βήμα στο άρθρο 29 παράγραφος 7 να προκαλείται η συζήτηση περί αναρμοδιότητας της επιτροπής από το 1/10 των Βουλευτών και να παίρνουν το λόγο ένας Βουλευτής υπέρ και ένας κατά. Και ζητήσαμε όχι μόνο σ’ αυτήν την περίπτωση που καλώς ρυθμίστηκε να έχουν τέτοια δυνατότητα πρόκλησης συζήτησης και τα αναγνωρισμένα από τον Κανονισμό κοινοβουλευτικά κόμματα, αυτοί που έχουν κοινοβουλευτική ομάδα, όχι μόνο ο αριθμός των Βουλευτών. Το 1/10, το 1/5 μέχρι και το 1/20 το έχουν τα μεγαλύτερα κόμματα. Σε καμία περίπτωση η δική μας κοινοβουλευτική ομάδα και των άλλων μικρότερων κομμάτων δεν θα μπορούν να προκαλέσουν τέτοιες συζητήσεις και μπορεί να υπάρξουν τέσσερα ή πέντε μικρά κόμματα.
Πέρα από το άρθρο 29 παράγραφος 7 που νομίζω ότι διορθώνεται, ανάλογα θα μπορούσε να γίνει δεκτό αυτό στο άρθρο 32 παράγραφος 8, στο 32α παράγραφος 4, στο 39 παράγραφος 7, στο 39 παράγραφος 8, στο 128 β’ και στο 57 παράγραφος 6, αν δεν έχω κάνει λάθος τα νούμερα.. Εν πάση περιπτώσει, πρόταση γίνεται γιατί πάντα αποφασίζει η κυβερνητική πλειοψηφία, δεν αποφασίζει ούτε καν η Αξιωματική Αντιπολίτευση. Τέτοια διαδικασία να μην προκαλείται μόνο από την Αξιωματική Αντιπολίτευση, αλλά να μπορούν να το ζητάνε και άλλα κόμματα. Ξέρετε πολύ καλά ότι εμείς δεν κάνουμε κατάχρηση τέτοιων διαδικασιών, ούτε δημιουργούμε ζητήματα αν δεν υπάρχει ουσιαστικός λόγος.
Η μυστικότητα στην Ολομέλεια, στις επιτροπές και στα Τμήματα είναι όπως αποδείχτηκε στην πράξη, κατ’ εξαίρεση απόκλιση και αφού το δεχόμαστε, θα έπρεπε να βάλουμε δύο περιορισμούς. Ο ένας είναι κατά την άποψή μας, να συμφωνούν τα 3/5 της Βουλής. Δεν μπορεί για εθνικά ζητήματα μεγάλου ενδιαφέροντος, που ενδιαφέρεται και η κοινή γνώμη, να κρατάμε κλειστές τις πόρτες και να αναγκαζόμαστε, όταν βγαίνουμε από την Αίθουσα να μας περιμένουν απ’ έξω τα κανάλια και το κάθε κόμμα να δίνει τη δική του εκδοχή και τη δική του ενημέρωση. Δεν θα υπάρχει μυστικότητα τελικά. Θα συμβαίνει κάτι ανάλογο με τα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών.
Χρειάζεται μια ευρύτερη συναίνεση για το ποιες θα είναι μυστικές συνεδριάσεις. Εν πάση περιπτώσει θα μπορούσε να περιοριστεί στα ζητήματα άμυνας και εθνικής ασφάλειας. Γιατί σε κάθε ζήτημα να υπάρχει μυστικότητα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Είναι μια αρχαία διάταξη η οποία διατηρείται σε όλους τους Κανονισμούς και απ’ ό,τι θυμάμαι μια φορά έχει γίνει χρήση της.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Γι’ αυτό το λέω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Όλα τα κοινοβούλια το έχουν. Η Τουρκική Εθνοσυνέλευση έκανε μια μυστική συνεδρίαση και δεν βγήκαν τα κόμματα έξω να πουν τι συζήτησαν.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, όταν είχαμε τις προανακριτικές επιτροπές που ήταν μυστικές οι συνεδριάσεις και δικαιολογημένα, έβγαινε ρεπορτάζ και ανάλογα με το χρώμα της κάθε εφημερίδας, υπήρχαν αποκλίσεις για το τι είπε ο Σκυλλάκος για το τι είπε ο άλλος και για το τι είπε ο παράλλος. Υπήρχαν διάφορες εκδοχές και άντε μετά να διαψεύσεις αυτά που δεν είπες.
Όσον αφορά την ψήφο των Βουλευτών δι’ αντιπροσώπων, αυτό διορθώνεται σε μεγάλο βαθμό. Όμως προκύπτουν δύο ζητήματα. Εάν πάμε στη λογική ότι τα κόμματα αποφασίζουν και όχι οι Βουλευτές, την κατανοώ αυτήν την πρακτική. Αλλά από τη στιγμή που δεχόμαστε ότι την τελική απόφαση την έχουν οι Βουλευτές, μπαίνει ένα ζήτημα. Συζητάμε ένα νομοσχέδιο και γίνεται μια ψηφοφορία, είτε φανερή είτε μυστική. Έχουν γίνει οι συζητήσεις, έχουν γίνει αλλαγές επί των αλλαγών, έχουν διατυπωθεί επιχειρήματα. Πώς έχει παρακολουθήσει τη συζήτηση αυτός ο Βουλευτής που ήταν στο εξωτερικό; Πώς διαμόρφωσε γνώμη, οπότε με φαξ ή με επιστολή να μπορεί να ψηφίζει; Δεν αποκλείεται να έχει ανοικτή γραμμή, να έχει ένα συνεργάτη που τα παρακολουθεί όλα. Αυτά δεν τα αποκλείω. Ξέρετε τι θα γίνεται τελικά; Θα λέει ο γραμματέας της κοινοβουλευτικής ομάδας «μας λείπουν πέντε ψήφοι, σε παρακαλώ στείλε ένα φαξ, για να μη χάσουμε την ψηφοφορία». Έτσι λειτουργεί στην πράξη αυτή η απόφαση. Ποιον βοηθάει αυτό το πράγμα; Μπορεί το φαξ να το έχει έτοιμο και να το στέλνει κάθε φορά που γίνεται ψηφοφορία.
ΚΟΣΜΑΣ ΣΦΥΡΙΟΥ: Στερείτε το δικαίωμα ψήφου δηλαδή;
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Γιατί, μέχρι τώρα το στερηθήκανε;
Όταν από την κεντρική επιτροπή του κόμματός σας ή και του δικού μας κόμματος, λείπει ένας στο εξωτερικό ή είναι άρρωστος, του δίνουμε το δικαίωμα της ψήφου; Γιατί δεν το εφαρμόζουμε αυτό και στα κόμματα με την επιστολή; Η επιστολή με ψήφο, έχει καταργηθεί στα σωματεία. Μετά τη δικτατορία καταργήσαμε την επιστολική ψήφο. Εγώ καταλαβαίνω ότι μια κυβέρνηση δεν μπορεί να πέσει, επειδή λείπουν πέντε, δέκα στο εξωτερικό. Αλλά πειράζει σ’ ένα νομοσχέδιο να κρατήσουμε την ψηφοφορία για επόμενη μέρα, ώστε να έλθουν οι Βουλευτές από το εξωτερικό; Θα μπορούσαμε να βρούμε λύσεις που να διευκολύνουμε και την παρουσία αυτών που απουσιάζουν. Μας ανησυχεί η λογική της επιστολικής ψηφοφορίας που εφόσον ξεκινάει από το Κοινοβούλιο, θα το πάμε και στις βουλευτικές εκλογές…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Με συγχωρείτε, για να μην καταπονείσθε και εσείς. Το Σύνταγμα έχει μια διάταξη όπου δεν αναφέρεται στις άλλες εκλογές. Συνεπώς μην ανησυχείτε.
Όταν, λοιπόν, το Σύνταγμα λέει ότι ο Κανονισμός της Βουλής καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο συμμετέχουν οι Βουλευτές που είναι σε επίσημη αποστολή της Βουλής ή της Κυβέρνησης στο εξωτερικό, οφείλουμε με τον Κανονισμό να ρυθμίσουμε αυτό το θέμα. Και αυτό κάνουμε.
Χαίρομαι, διότι δεν υπάρχουν προφανώς πολλά ζητήματα για αντιρρήσεις. Μη χάνετε, λοιπόν, το χρόνο σας και κουράζεσθε, για ένα θέμα το οποίο δεν μπορεί να γίνει αλλιώς.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Ακούστε με, κύριε Πρόεδρε. Δεν λέω ότι είναι αντισυνταγματική η ρύθμιση, αν αποφασίσει η Πλειοψηφία. Εγώ προσπαθώ να εξηγήσω ότι πηγαίνοντας έτσι, θα εκλέγονται με την επιστολική ψήφο στις βουλευτικές εκλογές –το επιτρέπει το Σύνταγμα- κυβερνήσεις στην Ελλάδα από τα εκατομμύρια των Ελληνοαμερικανών ή των Ελλήνων της Αυστραλίας.
Αυτό θα επεκταθεί και μπορεί να πάει στις εκλογές σε συνδικάτα, σε επιστημονικούς συλλόγους κλπ. Γι’ αυτό, λοιπόν, εμείς είμαστε αντίθετοι μ’ αυτήν τη ρύθμιση. Θα μπορούμε κρίσιμες ψηφοφορίες να τις ορίζουμε να γίνονται σε συγκεκριμένη ημέρα και να έρχονται από το εξωτερικό.
Τώρα για την Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων. Λέμε ότι αυτά μοιράζονται στους Βουλευτές της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων. Πιστεύω πως αυτό θα πρέπει να γίνεται και στις άλλες Διαρκείς Επιτροπές για σοβαρά ζητήματα κανονιστικού περιεχομένου, όπως λέτε. Δηλαδή, ετοιμάζεται ένας Κανονισμός για τις μεταφορές ή τις τηλεπικοινωνίες. Τι να το κάνουμε εμείς αυτό το σχέδιο μόνο στην Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων; Πρέπει να πηγαίνει και στις άλλες αρμόδιες επιτροπές. Το πρώτο είναι αυτό.
Δεύτερον: Γιατί μόνο «κανονιστικού περιεχομένου»; Απ’ ό,τι ξέρω οι αποφάσεις στο Ευρωκοινοβούλιο διακρίνονται σε τρία μέρη. Είναι ο Κανονισμός που είναι υποχρεωτικού χαρακτήρα -κατά γράμμα- είναι η Οδηγία επίσης υποχρεωτικού χαρακτήρα, δεσμευτική, με μικρές αποκλίσεις. Ο κ. Αυγερινός ξέρει πολύ καλύτερα από εμένα και θα μπορούσε να βοηθήσει σε αυτό που θέλω να καταλήξω. Υπάρχουν ακόμα και κάποιες άλλες αποφάσεις -δεν είναι αποφάσεις, δεν ξέρω πώς ονομάζονται- οι οποίες δεν είναι δεσμευτικές. Υπάρχουν και τα πορίσματα, τα οποία βγαίνουν από Συνόδους Κορυφής, από Συνόδους Υπουργών, ανακοινώσεις που έχουν πολύ μεγαλύτερη σημασία από μία Οδηγία, από μια απόφαση «κανονιστικού περιεχομένου».
Αυτά τα χρειαζόμαστε και στην Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και στις Διαρκείς Επιτροπές, πολύ δε περισσότερο όταν όλο και πιο πολλές αποφάσεις θα παίρνονται στις Βρυξέλλες και θα είμαστε υποχρεωμένοι να τις επικυρώνουμε εμείς στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Πρέπει να το δείτε μ’ αυτήν την έννοια που το λέω, της ενημέρωσης του Εθνικού Κοινοβουλίου.
Διαφωνούμε επίσης με όλες τις μειώσεις του χρόνου ομιλίας, διότι υπάρχει και πρακτικό ζήτημα, αφού έχουμε έναν εισηγητή και έναν Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο. Δεν έχουμε δυνάμεις για περισσότερους Βουλευτές. Αυτό, όσον αφορά εμάς μας περιορίζει στο να λέμε ολοκληρωμένα την άποψή μας, αλλά και γενικότερα διαφωνούμε, γιατί έχει περιοριστεί κατά καιρούς αρκετά ο χρόνος και νομίζω ότι πλέον είναι σε φυσιολογικά όρια.
Έρχομαι τώρα σε ορισμένες επιμέρους παρατηρήσεις.
Τα ζητήματα, κύριε Πρόεδρε, που αφορούν το πώς θα χρησιμοποιούνται οι χώροι της Βουλής και ειδικά για το κάπνισμα θα προτιμούσα κι εγώ να μην αναφέρονται στον Κανονισμό. Μπορούμε να συζητήσουμε πού θα καπνίζουν και πού όχι. Μπορεί να βρεθεί μία λύση που να ικανοποιεί όλους. Δεν θεωρώ όμως ότι πρέπει να αναφέρεται αυτό στον Κανονισμό.
Τώρα όσον αφορά το ζήτημα της χρήσης των χώρων –δεν εννοώ τους δευτερεύοντες, αλλά την Αίθουσα- για το πού θα καθίσει η κάθε Κοινοβουλευτική Ομάδα -για παράδειγμα, προέκυψε στο παρελθόν εάν το Κομμουνιστικό Κόμμα θα κάθεται λίγο δεξιότερα, λίγο αριστερότερα κλπ.- καλό θα είναι για τέτοια ζητήματα, όπως και άλλα που θα αναφέρω, να υπάρχει και η σύμφωνη γνώμη της Διάσκεψης των Προέδρων. Και αυτό δεν έχει καμία αιχμή, επαναλαμβάνω για το σημερινό Πρόεδρο, γιατί ο Πρόεδρος -παρ’ όλο που δεν το επιβάλλει ο Κανονισμός- θέτει παρόμοια ζητήματα στη Διάσκεψη των Προέδρων. Μιλάω για το μέλλον. Το ένα είναι αυτό.
Δεύτερον, δεν συμφωνούμε με την επέκταση της πληρωμής αποζημίωσης και για άλλες επιτροπές όπως για παράδειγμα για την Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων ή για Διακομματικές Επιτροπές για θέματα μεγάλου ενδιαφέροντος. Το να μη συνεδριάζουν ταυτόχρονα επιτροπές ή Ολομέλεια και επιτροπές, είναι ζήτημα πρακτικής προσπάθειας. Δεν λύνεται όποια διάταξη και αν βάλουμε. Πολύ συχνά ενώ έχουμε ελεύθερα τα απογεύματα της Τετάρτης και της Πέμπτης, δεν μπαίνουν επιτροπές. Μπαίνουν Τετάρτη και Πέμπτη πρωί για να έχουν ελεύθερο χρόνο οι Βουλευτές. Μπορούμε να αξιοποιήσουμε τα απογεύματα της Τετάρτης, της Πέμπτης και κατ’ εξαίρεση της Δευτέρας. Έτσι θα μπορούσαμε να λύσουμε αρκετά ζητήματα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Δεν συμφωνούμε επίσης ότι χρειάζεται στις επιτροπές θα έρχονται βοηθητικά οι Αντιπρόεδροι της Βουλής. Επίσης δεν καταλαβαίνω γιατί αλλάζουμε αυτό που υπήρχε στο προηγούμενο Σύνταγμα και σε προηγούμενο Κανονισμό. Δηλαδή έρχεται ένα νομοσχέδιο που δεν περνάει επειδή δεν το ψηφίζει η κυβερνητική πλειοψηφία. Αυτό σημαίνει ότι έχει έλθει ο κόσμος ανάποδα, ότι έχει ξεσηκωθεί ο κόσμος, ότι οι αντιδράσεις της κοινωνίας επιδρούν στην κοινοβουλευτική ομάδα της Πλειοψηφίας η οποία κατορθώνει να μην ανατραπεί η Κυβέρνηση, αλλά δεν περνάει το νομοσχέδιο στη Βουλή. Δέστε για παράδειγμα τη συζήτηση για το ασφαλιστικό. Αν δεν το ψηφίσουν οι Βουλευτές της Πλειοψηφίας θα μπορεί να έλθει μετά από ένα μήνα; Ήταν σοφή η παλαιότερη πρόβλεψη ότι θα έλθει στην επόμενη Σύνοδο. Μήπως θέλετε να επιταχύνετε όλες τις διορθωτικές αλλαγές για να μην υπάρχει κανένα εμπόδιο;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Δεν θα χρειαστώ δευτερολογία, κύριε Πρόεδρε.
Στο άρθρο 151 παράγραφος 3 στην περίπτωση αντικατάστασης του Πρωθυπουργού θα μπορούν να μιλάνε οι Αρχηγοί των κομμάτων. Αν όμως είναι άρρωστος ο Αρχηγός του δικού μας κόμματος δεν θα μπορεί να μιλήσει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος. Μήπως μπήκε εκ παραδρομής; Είναι σοβαρό ζήτημα η αντικατάσταση του Πρωθυπουργού. Να υπάρχει η δυνατότητα αναπλήρωσης του Προέδρου της κοινοβουλευτικής ομάδας.
Έρχομαι σε ορισμένα μικρότερης σημασίας θέματα. Παρακαλώ να δείτε εάν μπορούν να αλλάξουν.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Έρχεται ο Πούτιν. Πάλι δεν θα μιλήσουμε εμείς.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Δεν έχει ανάγκη ο Πούτιν από την παρουσία όλων μας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριε Συλλάκο, τα σημαντικότερα τα έχετε υποστηρίξει στην επιτροπή και έγιναν δεκτά. Δεν είναι ανάγκη να αναφερθείτε στην ελάχιστη λεπτομέρεια. Ξέρω ότι το κόμμα σας έχει αρκετές διαφωνίες σε αρκετά άρθρα του Κανονισμού.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Σε τρία λεπτά θα τελειώσω, κύριε Πρόεδρε.
Για τη συγκρότηση των επιτροπών γίνεται μία αλλαγή εκ των υστέρων, όταν ερχόμαστε και φεύγουμε από την επιτροπή. Δηλαδή καταργείται η έγκριση από τη Βουλή. Συνήθως δεν προκύπτουν προβλήματα διότι οι κοινοβουλευτικές ομάδες δίνουν τα ονόματα. Αυτό όμως μπορεί να προκύψει όταν κάποιος Βουλευτής διαφωνεί με την κοινοβουλευτική ομάδα ή διαφωνούν οι Ανεξάρτητοι για το πού τοποθετήθηκαν.
Και μπορεί να έχουν και ένα δίκιο. Γιατί να μην υπόκειται στην έγκριση της Βουλής το ποιοι θα μπουν και να επαφίεται μόνο στον Πρόεδρο της Βουλής. Ως τώρα έπρεπε να εγκρίνεται και από τη Βουλή. Δεν είναι άσχημο αυτό. Δεν χρησιμοποιήθηκε, δεν υπήρξαν προβλήματα μέχρι σήμερα, αλλά δεν είναι άσχημο, δεν είναι αρνητικό να υπάρχει.
Δεύτερο που μπορεί να μας δημιουργήσει προβλήματα. Προσέξτε στο 45 για τις συνεδριάσεις των διακομματικών επιτροπών για εθνικά ή γενικότερου ενδιαφέροντος φεύγει η παράγραφος 4 του άρθρου 37. Τι σημαίνει αυτό; Εκεί στο 37 παράγραφος 4 αν δεν κάνω λάθος, έλεγε ότι μπορεί να παρίσταται και ο Υπουργός. Δηλαδή θα συζητάμε για τα ναρκωτικά, για διάφορα ζητήματα, για το Κυπριακό ή για το σωφρονιστικό σύστημα σε μία διακομματική επιτροπή και να μην είναι ο Υπουργός; Ίσως και παραδρομής λείπει το 4 του άρθρου 37. Βλέπετε προσπαθούμε και σε επιμέρους ζητήματα να βοηθήσουμε, όχι μόνο εκεί που είμαστε αντίθετοι.
Για την επικύρωση των Πρακτικών.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριε Σκυλλάκο, συγγνώμη, την τελευταία παρατήρησή σας για το άρθρο 45 την δέχομαι, αλλά μήπως θα πρέπει να αφήσουμε να μιλήσουν και οι άλλοι συνάδελφοι; Είχαμε ποτέ τριάντα χρόνια πρόβλημα με την επικύρωση των Πρακτικών;
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Θα σας πω, κύριε Πρόεδρε. Δεν υπήρξαν μέχρι στιγμής προβλήματα, όμως από τον παλιό Κανονισμό επιτρέπονταν το δικαίωμα όταν θα έλθει η ώρα της ψηφοφορίας, κάποιος να κάνει και ονομαστική ψηφοφορία. Δεν ήταν μόνο δι’ εγέρσεως και ανατάσεως. Και μιλάω για ένα σοβαρό ζήτημα. Ότι δηλαδή μία διάταξη μπήκε έτσι, έτσι την είπαν στα Πρακτικά …
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριε συνάδελφε, επικύρωση των Πρακτικών είναι αυτό που διαβάζει ο Πρόεδρος και ρωτάει το Σώμα αν επικυρώνονται τα Πρακτικά της τάδε συνεδριάσεως. Ένας Βουλευτής που νομίζει ότι τα Πρακτικά δεν γράφουν αυτά που είπε, λέει, «όχι εγώ είπα αυτό και δεν το γράφει». Αυτό είναι το θέμα και όχι η ψήφιση στο σύνολο του νομοσχεδίου.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Ακούστε με, να φέρω ένα παράδειγμα για να γίνω κατανοητός, για να μη μιλήσω για νομοσχέδιο. Γιατί και οι συζητήσεις και το πώς καταχωρίσθηκαν στα Πρακτικά οι δεσμεύσεις του Υπουργού μπορεί να έχουν μία πολιτική σημασία ότι δεσμεύτηκε ο Υπουργός και σβήστηκε αυτή η δέσμευση η πολιτική ότι θα φέρει για παράδειγμα μία τροπολογία για την οποία περιμένουν δέκα χιλιάδες άνθρωποι και θα τη φέρει τον επόμενο μήνα.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Εμείς φταίμε αν γίνει αυτό.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Εμείς φταίμε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριε Παυλίδη, σας παρακαλώ, μη κάνετε διάλογο.
Μπορείτε, κύριε Σκυλλάκο, να μας κάνετε μία χάρη και να πείτε, σε αυτό διαφωνούμε, γιατί καταναλώνετε δέκα λεπτά για παράδειγμα για ένα θέμα …
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, η επικύρωση των Πρακτικών δεν γινόταν αποκλειστικά …
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Μάλιστα, δεν συμφωνείτε, λοιπόν, με αυτό.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: … με την έγερση ή με τη μη έγερση. Υπήρχαν και άλλες δυνατότητες. Αν για παράδειγμα τα Πρακτικά έχουν αλλοιωθεί όσον αφορά έναν Αρχηγό κόμματος και εγώ επιμένω ότι αυτή η παράγραφος πρέπει να φύγει γιατί εκθέτει τον Πρόεδρο του κόμματος, δεν μπορεί να γίνει αυτό διά της εγέρσεως ή όχι. Με το «αποκλειστικά» πάμε στην περίπτωση δι’ εγέρσεως, ενώ υπήρχαν και άλλες δυνατότητες, μέχρι και ονομαστική ψηφοφορία.
Αν είναι ανώφελο αυτό το οποίο λέω, δεν έχει τόσο σημασία, δεν έχει καθόλου σημασία να μείνει η παλιά παράγραφος όπως ίσχυε. Υπήρχε μία δυνατότητα μεγαλύτερη.
Και στις τελευταίες αλλαγές που αφορούν την έκδοση του εσωτερικού κανονισμού της Επιστημονικής Υπηρεσίας και ανάθεση μελετών επιστημονικών μελετών κλπ. αλλά και γενικότερα –όπως εγώ θέλω να βάλω το ζήτημα- χρειαζόταν μία μετάθεση εξουσιών και αρμοδιοτήτων του Προέδρου, να υπάρχει η γνώμη της Διάσκεψης των Προέδρων.
Και βέβαια επαναλαμβάνω αυτό που είπα και στην Ολομέλεια και τελειώνω, ότι η Διάσκεψη των Προέδρων θα πρέπει να προσεγγίζει πολύ περισσότερο στον πραγματικό συσχετισμό που υπάρχει τουλάχιστον στο Κοινοβούλιο. Γιατί για το εκλογικό Σώμα χρειαζόμαστε άλλον εκλογικό νόμο.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κ. Κουβέλης έχει το λόγο.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα είμαι σύντομος διότι τις παρατηρήσεις μου τις έκανα όταν μιλούσα επί της αρχής. ‘Εχω την εκτίμηση ότι πράγματι οι τροποποιήσεις, που φέρατε σήμερα, βελτιώνουν σημαντικά τα πράγματα.
Επιλέγω βέβαια να αναφερθώ στο άρθρο 70Α’ αναφορικά με την ψήφο του Βουλευτή, που βρίσκεται σε αποστολή της Κυβέρνησης ή της Βουλής στο εξωτερικό. Διατηρώ τις επιφυλάξεις μου παρά το γεγονός ότι βελτιώνεται σημαντικά η ρύθμιση με την επισήμανση, κύριε Πρόεδρε, ότι η υπάρχουσα μέχρι σήμερα ρύθμιση στον Κανονισμό δεν μας δημιούργησε κανένα πρόβλημα. Δεν αντιλαμβάνομαι κατά συνέπεια ποιος ο λόγος να προχωρήσουμε σε μία μεταβολή του περιεχομένου της διατάξεως του άρθρου 70 Α’.
Κύριε Πρόεδρε, θεωρώ πάρα πολύ σημαντικό το γεγονός ότι καθιερώνεται αυτός ο κοινοβουλευτικός έλεγχο με το άρθρο 128Β’. Και συμμερίζομαι τις απόψεις του κ. Λοβέρδου, ότι είναι ένα ζήτημα που θα αναδειχθεί ως πάρα πολύ σημαντικό, αν και στην πράξη βοηθήσουμε αυτός ο έλεγχος να πάρει συγκεκριμένη διάσταση.
Όσoν αφορά το άρθρο 36 για τις συνεδριάσεις των Διαρκών Επιτροπών κατά το χρόνο που συνεδριάζει και η Ολομέλεια. Αντιλαμβάνομαι, κύριε Πρόεδρε, τα προβλήματα τα οποία επισημάνατε παρεμβαίνοντας στη σχετική συζήτηση. Όμως, θεωρώ και πάλι ότι αυτή η «εξαιρετική περίπτωση», η «επείγουσα περίπτωση», θα πρέπει να αποφασίζεται από τη Διάσκεψη των Προέδρων, έτσι ώστε να αποφύγουμε να κάνουμε την εξαίρεση κανόνα και να έχουμε επανάληψη του φαινομένου να συνεδριάζουν οι Διαρκείς Επιτροπές την ώρα που συνεδριάζει και η Ολομέλεια της Βουλής. Είμαι σύμφωνος ότι τα νομοσχέδια κατά κανόνα πρέπει να οδηγούνται στην Ολομέλεια και κατ’ εξαίρεση στις επιτροπές.
Κύριε Πρόεδρε, έχω μία σκέψη και σας βεβαιώνω ότι το ερώτημά μου είναι γνήσιο. Θα ήθελα την προσοχή σας, κύριε Πρόεδρε, μήπως μπορέσετε να με βοηθήσετε να το κατανοήσω. Αν δεν ορίσουμε συγκεκριμένο χρόνο διανομής της ημερήσιας διάταξης και των σχετικών υλικών, δεν υπάρχει ο κίνδυνος να μην έχουμε το τριήμερο της τροπολογίας και μάλιστα τριήμερο εργασίμων ημερών μέσα στο οποίο θα μπορεί να καταθέτει ο Βουλευτής στη Διαρκή Επιτροπή την τροπολογία του;
Για παράδειγμα, διανέμεται η ημερήσια διάταξη την Πέμπτη με τα σχετικά υλικά και την Τρίτη έχουμε συνεδρίαση στη Διαρκή Επιτροπή για το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Αν μετρήσετε, θα διαπιστώσετε ότι δεν προκύπτει ο αριθμός των τριών εργασίμων ημερών που είναι αναγκαίος για την κατάθεση εμπροθέσμου τροπολογίας. Έχω έναν τέτοιον προβληματισμό και, απ’ ό,τι ξέρω, είναι προβληματισμός και άλλων συναδέλφων και καλό είναι να τον αντιμετωπίσουμε.
Κύριε Πρόεδρε, υποσχέθηκα ότι θα είμαι σύντομος και θα είμαι. Αλλά δεν υιοθετήσατε τίποτε από όλα εκείνα τα οποία είπα στην ομιλία μου επί της αρχής αναφορικά με τα δικαιώματα της Μειοψηφίας. Επαναλαμβάνω ότι σε τίποτε δεν θα βλαφτεί η λειτουργία του Κοινοβουλίου, αν δώσετε τη δυνατότητα στα μικρότερα κόμματα να ζητούν και να επιβάλλεται ως απόφαση η ακρόαση εκπροσώπων κοινωνικών οργανώσεων. Ακυρώνεται η δυνατότητα αυτή για τα μικρά κόμματα, όταν μάλιστα το κόμμα στο οποίο ανήκω έχει ένα Βουλευτή στην κάθε επιτροπή, όπως και το Κ.Κ.Ε. έχει αλλού ένα και αλλού δύο.
Επομένως εμείς θα πρέπει να αναμείνουμε πρωτοβουλία από Βουλευτές άλλων κομμάτων, που έχουν μεγαλύτερο αριθμό, για να εξασφαλιστεί η ακρόαση εκπροσώπων των κοινωνικών οργανώσεων. Νομίζω ότι αν μειωθεί ο αριθμός των αιτούντων την ακρόαση κοινωνικών οργανώσεων, είναι δυνατόν να έχουμε καλύτερη συμμετοχή και των λεγομένων μικρών κομμάτων στη λειτουργία του Κοινοβουλίου.
Όπως επίσης, κύριε Πρόεδρε, παρά το γεγονός ότι είχε αναπτυχθεί μια συζήτηση στην επιτροπή, όταν συζητούσαμε τον Κανονισμό, δεν είδα να γίνεται κάποια ρύθμιση για το ζήτημα της φανερής ψηφοφορίας προκειμένου για τη διαδικασία της άρσης ή μη άρσης της βουλευτικής ασυλίας.
Επειδή η Βουλή δε νομοθετεί πολλές φορές για τον Κανονισμό και επειδή αυτό το ζήτημα είναι ανοικτό και εδώ στο Κοινοβούλιο και στην ελληνική κοινωνία, φρονώ, κύριε Πρόεδρε, ότι έχουμε μια θαυμάσια δυνατότητα αυτήν τη φορά να περάσουμε στη διαδικασία της φανερής ψηφοφορίας, προκειμένου για την άρση της βουλευτικής ασυλίας. Σε τίποτα, μα σε τίποτα δεν έχει να ζημιωθεί η λειτουργία του Κοινοβουλίου. Αντιθέτως, ο κάθε Βουλευτής από εξαιρετικά υπεύθυνη όσο και φανερή θέση θα επιλέγει τι πρέπει να πράξει, τι είναι ορθό αναφορικά με την άρση ή τη μη άρση της βουλευτικής ασυλίας.
Κύριε Πρόεδρε, έθεσα και άλλο ένα ζήτημα και θα ολοκληρώσω με αυτό.
Κύριοι συνάδελφοι, το ελληνικό Κοινοβούλιο θα βρεθεί σε κάποια παρακολουθηματική σχέση προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή τα άλλα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ελληνική Κυβέρνηση, η όποια ελληνική κυβέρνηση, με την υπογραφή της, συμμετέχοντας στα υπερεθνικά όργανα, στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σταθμίζει αποφασιστικά την εξέλιξη των πολιτικών πραγμάτων.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριε Κουβέλη, για να μη μας διαφύγει και να γραφεί στα Πρακτικά, θέλω να πω, ότι στο άρθρο 38 παρ. 3 εκεί που λέει ότι μπορεί να ζητηθεί από το 1/10 των μελών της επιτροπής η ακρόαση φορέων, να προστεθεί «ή από κοινοβουλευτική ομάδα».
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Αυτό λύει το ζήτημα.
Έλεγα λοιπόν, κύριοι συνάδελφοι, ότι με δεδομένη την υπάρχουσα πολιτική κατάσταση λόγω της συμμετοχής της χρήσιμης κατά τα άλλα συμμετοχής, της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση καθίσταται αναγκαίο να περιφρουρήσουμε και την αποτελεσματικότητα του Εθνικού Κοινοβουλίου.
Κατά συνέπεια θα ήταν δυνατόν, κύριε Πρόεδρε, στον Κανονισμό να προβλέπεται ότι όταν πρόκειται για επιλογές μείζονος σημασίας, ο αρμόδιος Υπουργός προτού μεταβεί στην αλλοδαπή για να αποφασίσει ένα τέτοιο ζήτημα τουλάχιστον να εμφανίζεται στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή για να υπάρχει η χρήσιμη και αναγκαία ακρόαση. Και σας λέω το παράδειγμα που χρησιμοποίησα και χθες: Ότι ο Υπουργός Δικαιοσύνης σε μια συνάντησή του με τα μέλη της Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης και Δικαιοσύνης είχε τη δυνατότητα να ακούσει τις απόψεις όλων των Βουλευτών και έτσι περισσότερο εφοδιασμένος με τις απόψεις όλων θα εμφανιστεί εκεί που πρέπει να εμφανιστεί για να θέσει την υπογραφή του στο κείμενο που αφορά τον υπό διαμόρφωση ενιαίο νομικό ευρωπαϊκό χώρο.
Κύριε Πρόεδρε, αναφορικά με το αίτημα του κ. Έβερτ, δεν έχω κατ’ αρχήν αντίρρηση προκειμένου να εξυπηρετηθεί υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα παραβιάζεται η αρχή ότι έξι Βουλευτές ομιλούν από όλα τα κόμματα, και ομιλούν και οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι. Αλλά θα σας παρακαλέσω για λόγους που αντιλαμβάνεστε ότι δεν είναι δυνατόν αυτό το προνόμιο να περιοριστεί στο διατελέσαντα Πρόεδρο Κοινοβουλευτικής Ομάδος του ενός ή των δύο μεγάλων κομμάτων του Κοινοβουλίου. Νομίζω ότι αυτό εάν ισχύσει, θα ισχύσει γενικώς για όλους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Είναι σωστό.
Επομένως, το λέω και για τα Πρακτικά, μιλούν οι διατελέσαντες Πρόεδροι μετά τους έξι Βουλευτές και τους Κοινοβουλευτικούς Εκπροσώπους. Υπάρχει νομίζω κάποια αντίρρηση, αλλά θα την ξεπεράσουμε. Είδα ότι ορισμένοι συνάδελφοι δεν συμφωνούσαν.
Κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» με θέμα «180 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση», πενήντα επτά μαθητές και δύο δάσκαλοί τους από το Δημοτικό Σχολείο Χρυσοστόμου Σμύρνης Αθηνών.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες)
Ο κ. Παρασκευάς Αυγερινός έχει το λόγο.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνά-δελφοι, είναι σημαντικές οι αλλαγές που επιχειρήθηκαν στον Κανονισμό, αρκετές οι τροποποιήσεις που ανέφερε ο Πρόεδρος σήμερα. Θα μπορούσε βέβαια να είχε προχωρήσει περισσότερο.
Εγώ επειδή δεν μπόρεσα να μιλήσω χθες, κύριε Πρόεδρε, θα μιλήσω γενικά επί του Κανονισμού και βέβαια σε σχέση με τη λειτουργία των άλλων ευρωπαϊκών κοινοβουλίων. Δεν εννοώ το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αυτό είναι ένα παράξενο κοινοβούλιο, ένα κοινοβούλιο που λειτουργεί χωρίς συμπολίτευση και αντιπολίτευση, ένα πολυεθνικό κοινοβούλιο από Βουλευτές δεκαπέντε χωρών από το βορρά και το νότο, μιλάνε και ακούνε έντεκα γλώσσες, Βουλευτές με άλλη πολιτική παιδεία, πολιτική ιστορία, πολιτικά χαρακτηριστικά, που όμως λειτουργεί δημοκρατικά και αποτελεσματικά με έναν κανονισμό που τα εξασφαλίζει αυτά.
Αναφέρομαι στα κοινοβούλια των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που τα γνώρισα, τα γνωρίσαμε, με τις επιτροπές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και είδαμε τη λειτουργία τους. Δεν ζητώ βέβαια να αντιγράψουμε τα ξένα. Το ελληνικό Κοινοβούλιο έχει μια παράδοση που δύσκολα μπορεί να την αλλάξει κανείς. Το καταλαβαίνω αυτό. Αναφέρομαι όμως σε θέματα που επαναλαμβάνω θα μπορούσαν να κάνουν αποτελεσματικότερη και δημοκρατικότερη τη λειτουργία μας.
Στο δικό μας Κοινοβούλιο υπάρχουν πολλές μοναδικότητες. Θα αναφερθώ σ’ αυτές, ιδιαίτερα τις πιο κτυπητές. Πρώτα απ’ όλα, είμαστε το μοναδικό κοινοβούλιο που λειτουργεί μονίμως και συνεχώς εν ολομελεία, πέντε ημέρες την εβδομάδα, τέσσερις εβδομάδες το μήνα. Παντού η ολομέλεια έχει ένα χαρακτήρα πανηγυρικό. Στην ολομέλεια καταγράφονται οι θέσεις των κομμάτων δια των βουλευτών τους βεβαίως, αφού τα νομοθετήματα έχουν επεξεργασθεί επαρκώς έχει ολοκληρωθεί η επεξεργασία τους στις αντίστοιχες επιτροπές. Στην Ολομέλεια δεν ορίζουμε τη διάρκεια της συζήτησης, πότε τελειώνει μια συζήτηση. Η διάρκεια της συζήτησης, εξαρτάται από πόσοι Βουλευτές θα εγγραφούν. Και ανήκει στις μοναδικότητες του Κοινοβουλίου μας.
Η Ολομέλεια, κύριε Πρόεδρε, είναι η Βουλή των κομμάτων. Εννοώ με αυτό ότι η κατανομή των ωρών, η κατανομή της διάρκειας της συζήτησης γίνεται στα κόμματα και τα κόμματα ορίζουν τη λίστα των Βουλευτών που θέλουν να ομιλήσουν, κατά προτίμηση βέβαια αυτών της αντίστοιχης επιτροπής. Τα κόμματα ορίζουν και τη διάρκεια της ομιλίας του καθενός, έτσι ώστε το κόμμα να ολοκληρώνει την τοποθέτησή του μέσα από τους Βουλευτές του συνολικά και να καταγράφει τη θέση του. Αν για παράδειγμα η διάρκεια της συζήτησης για ένα θέμα θα είναι δέκα ώρες, Θα μπορούσε να ορίσουμε ότι η μία ώρα ανήκει στον Υπουργό, οι τρεις στο πρώτο κόμμα, οι δυόμισι στο δεύτερο, η μιάμιση στο τρίτο, η μία στο τέταρτο και βέβαια η υπόλοιπη ώρα στους ανεξάρτητους, που και αυτοί ανάλογα με τον αριθμό των Βουλευτών θα πρέπει να έχουν τον αντίστοιχο χρόνο.
Εδώ γράφονται όλοι όσοι θέλουν, συνήθως όλοι μιλούν για όλα τα θέματα και γι’ αυτό ακριβώς η συζήτηση δεν έχει το χαρακτήρα διαλόγου. Δεν γίνεται διάλογος εδώ, δεν γίνεται συζήτηση. Ο καθένας αναφέρει δικές του απόψεις. Έτσι δεν υπάρχει συνοχή στη συζήτηση για το νομοσχέδιο που τελικά θα ψηφίσουμε. Είναι αδιανόητο λοιπόν ότι δεν ορίζεται από την αρχή το τέλος της συνεδρίασης.
Δεύτερο θέμα. Στις Διαρκείς Επιτροπές η κατάσταση σαφώς βελτιώνεται σημαντικά με τις διορθώσεις που έγιναν, αλλά τελικά η επεξεργασία του νομοθετήματος δεν ολοκληρώνεται σ’ αυτές. Στις επιτροπές, όπως είπα και πριν, πρέπει να εξαντλείται η συζήτηση, γιατί εκεί γίνεται ελεύθερος διάλογος. Οι επιτροπές είναι η Βουλή των Βουλευτών οι οποίοι ελεύθερα έχουν το λόγο να μιλήσουν, να αναφέρουν τις διαφωνίες τους, να προσπαθήσουν να πείσουν ή να πεισθούν, έτσι ώστε το νομοθέτημα να έρθει στην Ολομέλεια ολοκληρωμένο. Εκεί θα καταθέσουν τις τροπολογίες, εκεί θα γίνουν οι απαραίτητες συγκλίσεις, εκεί θα γίνουν επίσης οι απαραίτητοι συμβιβασμοί πάνω στο νομοσχέδιο, για να μην έχουμε το σύνηθες φαινόμενο της πλήρους διαφωνίας, αφού δεν θα έχει επεξεργασθεί επαρκώς στις επιτροπές. Βεβαίως θα αναφέρουν και τις αντιρρήσεις τους και θα καταγράφονται οι διαφωνίες τους.
Το κακό βέβαια για την ουσιαστική δουλειά που δεν γίνεται στις επιτροπές, ότι απαγορεύονται οι πολλές συνεδριάσεις των γιατί είναι αμειβόμενες. Έχουν δίκιο οι Βουλευτές, αφού ήδη υπάρχει μια άλλη μοναδικότητα, αυτή της αμοιβής του Έλληνα Βουλευτή που περίπου παίρνει το 1/3 απ’ ό,τι ο Ιταλός, ο Γάλλος και άλλοι Βουλευτές.
Σε ότι αφορά τη λειτουργία των επιτροπών έχω επανειλημμένα πει και σε σας, κύριε Πρόεδρε, ότι πρέπει μια εβδομάδα το μήνα να είναι η εβδομάδα των επιτροπών και οι τρεις να είναι της Ολομέλειας. Και ακόμη στις τρεις της Ολομέλειας να υπάρξει ένα πρωινό ή ένα απόγευμα της Τετάρτης, για τις επιτροπές. Δεν μπορούμε να πούμε ότι θα συνεδριάζουν οι επιτροπές των οποίων το θέμα δεν συζητείται στην Ολομέλεια. Ο Βουλευτής ανήκει σε δύο επιτροπές. Δεν μπορεί λοιπόν να βρίσκεται και εδώ και επάνω, όταν συζητείται το δικό του θέμα, αφού έχει και την άλλη επιτροπή. Δεν αντιμετωπίζεται έτσι το θέμα. Η μια εβδομάδα θα έπρεπε να είναι εβδομάδα των επιτροπών. Παντού αλλού διαρκεί δυο μέρες η ολομέλεια ή και μια τη βδομάδα. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μία εβδομάδα το μήνα συνεδριάζει η Ολομέλεια και έχει πανηγυρικό χαρακτήρα.
Το τρίτο θέμα είναι η επεξήγηση ψήφου, άλλη μοναδικότητα του Κοινοβουλίου μας. Παντού, κύριε Πρόεδρε, ο Βουλευτής έχει δικαίωμα αφού ψηφίσει να μπορεί να καταθέτει την εξήγηση της ψήφου του. Αν δηλαδή ψήφισε θετικά ή αρνητικά και γιατί. Μπορεί, λοιπόν, στο τέλος της ομιλίας του να καταθέσει ένα κείμενο πενήντα, εξήντα λέξεων, όπως γίνεται παντού, να καταγραφεί στα Πρακτικά γιατί είναι πολλοί Βουλευτές οι οποίοι θέλουν να το εκφράσουν, έχουν αντιρρήσεις που πρέπει να τις καταθέσουν και να πουν γιατί τελικά ψήφισαν ναι ή όχι. Είναι πολλοί που το ζητούν αυτό αντί να πηγαίνουν έξω στους δημοσιογράφους ή να πηγαίνουν στα κανάλια και να το εξηγούν εκεί.
Άλλη μοναδικότητα πάλι είναι τα μονοκομματικά προεδρείο. Αυτό είναι μοναδικό. Έχουμε τρία μέλη στα Προεδρεία. Ο Πρόεδρος, ο Α’ Αντιπρόεδρος και ο Β’ Αντιπρόεδρος, γιατί αυτήν την έννοια του Γραμματέα δεν την καταλαβαίνω. Εγώ ξέρω ότι υπάρχουν το Προεδρείο και η Γραμματεία της Επιτροπής. Γραμματεύς Βουλευτής τι σημαίνει; Θα μου πείτε ότι είναι η παράδοση. Αν διατηρηθεί και η ίδια σύνθεση δεν μπορεί και οι τρεις να είναι μονοκομματικοί.
Ήρθε, κύριε Πρόεδρε, προ δύο μηνών εδώ η Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του Γερμανικού Κοινοβουλίου. Στη Γερμανία κυβέρνηση είναι το SPD. Ο Πρόεδρός της Επιτροπής που ήρθε εδώ ανήκε στο CDU. Πήγαμε στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων στην Πορτογαλία στην οποία κυβερνά το σοσιαλιστικό κόμμα με μεγάλη πλειοψηφία. Ο πρόεδρος της επιτροπής αυτής ήταν από την αντιπολίτευση. Έτσι, λοιπόν, θα πρέπει να διατηρεί την πλειοψηφία το κυβερνών κόμμα αλλά στα προεδρεία πρέπει να υπάρχει μέλος της Αντιπολίτευσης όπως και στο Προεδρείο του Κοινοβουλίου.
Ένα άλλο θέμα το οποίο είναι μοναδικό του Κοινοβουλίου μας αν και δεν είναι θέμα του Κανονισμού, είναι περισσότερο θέμα των Προέδρων των κομμάτων. Είμαστε το μοναδικό Κοινοβούλιο που δεν ορίζει τουλάχιστον μια ημέρα το μήνα για τις πολιτικές ομάδες. Οι πολιτικές ομάδες και συνήθως στην αρχή του μήνα, θα πρέπει να συζητούμε με ημερήσια διάταξη συγκεκριμένη, τόσο για τα θέματα του κοινοβουλευτικού έργου του μήνα για να ομογενοποιούν άποψη όσο και για τα θέματα που έχουν σχέση με την πολιτική επικαιρότητα και τη λειτουργία τους. Έτσι θα μπορέσουμε να λειτουργούμε ως δημοκρατικά κόμματα. Αυτό, ανεξάρτητα με το αν το θέλουν ή όχι οι ηγεσίες των κομμάτων, μπορεί να μην το χρησιμο-ποιήσουν, και να μη το σεβαστούν, αλλά το Κοινοβούλιό μας οφείλει να το ορίσει. Τίποτε άλλο, ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κ. Σφυρίου έχει το λόγο.
ΚΟΣΜΑΣ ΣΦΥΡΙΟΥ: Κύριοι συνάδελφοι, νομίζω ότι και χθες και σήμερα που έχουμε την επεξεργασία των άρθρων του νομοσχεδίου είδαμε ότι υπάρχει μια διάθεση να γίνουν δεκτές οι προτάσεις που υπέβαλαν Βουλευτές απ’ όλες τις πτέρυγες. Και θα ήθελα εισαγωγικά να εξάρω την προθυμία του Προέδρου να κάνει δεκτές προτάσεις οι οποίες βελτιώνουν ακόμη περισσότερο και στο ποιοτικό κυρίως επίπεδο και βεβαίως και σε άλλα ζητήματα λειτουργικά τον Κανονισμό με τον οποίο λειτουργεί το Κοινοβούλιο.
Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ξεκινήσω κάνοντας μια αναφορά που έχει σχέση με τον προγραμματισμό των εργασιών μας. Γιατί και εγώ ως Βουλευτής επί είκοσι χρόνια και με την ιδιότητα του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου στην προηγούμενη Βουλή ή του Γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Πλειοψηφίας σήμερα, διαπιστώνω ότι πράγματι υπάρχει η συσσώρευση των συνεδριάσεων Ολομέλειας και επιτροπών, για τις οποίες διαμαρτύρονται πολλές φορές οι συνάδελφοι.
Όμως το κύριο ζήτημα κατά τη γνώμη μου είναι η δική μας, των ίδιων των Βουλευτών συγκατάθεση να συνεδριάζουν οι επιτροπές και τη Δευτέρα και Τρίτη το πρωί και την Πέμπτη το απόγευμα και την Παρασκευή αν θέλουμε να μην υπάρχει αυτή η συσσώρευση. Και εγώ επαρχιώτης Βουλευτής είμαι και εγώ κατανοώ την ανάγκη που έχουμε όλοι να πηγαίνουμε στις υποχρεώσεις μας στην εκλογική μας περιφέρεια, αλλά δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά αν δεν αποδεχθούμε και συναινέσουμε όλοι –και μάλιστα να πάρουν την κατεύθυνση και οι Πρόεδροι των Διαρκών Επιτροπών- να προγραμματίζονται οι συνεδριάσεις των επιτροπών και Δευτέρα και Τρίτη και Πέμπτη και Παρασκευή.
Αν μένουμε μόνο στις δυόμισι μέρες και προσπαθούμε σ’ αυτές που θα έχουμε και συνεδριάσεις στην Ολομέλεια και στις Διαρκείς Επιτροπές και στον κοινοβουλευτικό τομέα εργασίας και στις ΟΚΕ που έχει η Νέα Δημοκρατία, τότε μοιραία θα συμπίπτουν και μοιραία θα υπάρχει η συσσώρευση. Δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά.
Πρέπει λοιπόν να συναινέσουμε όλοι, όλες οι πτέρυγες, για να μπορέσουμε να αποσυμφορήσουμε τον τρόπο λειτουργίας επιτροπών και Ολομέλειας για να έχουμε μια ποιοτικά καλύτερη διαδικασία αλλά και ουσίας σε ότι αφορά το παραγόμενο κοινοβουλευτικό έργο.
Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να παρακαλέσω επίσης στο άρθρο 14, εκεί που αναφέρεται στη Διάσκεψη των Προέδρων και προσδιορίζει τις αρμοδιότητες και λέει «εξετάζει την ημερήσια διάταξη της επόμενης εβδομάδας», να βάλουμε μια δυνατότητα που να υπάρχει μέσα στο κείμενο. Δηλαδή να συμπληρώσουμε «ή των επόμενων εβδομάδων».
Στο βαθμό που είναι λυμένα ζητήματα συνεννοήσεων με την κυβέρνηση, με τα πολιτικά κόμματα και μπορούν να προγραμματιστούν νομοσχέδια και για τη μεθεπόμενη εβδομάδα και με προοπτική μηνός –θα έλεγα εγώ- ή αντίστοιχα ο προγραμματισμός των επερωτήσεων σε μια προοπτική μηνός, να είναι σε θέση ο Πρόεδρος της Βουλής παίρνοντας και τη σχετική απόφαση στη Διάσκεψη των Προέδρων να κάνει έναν προγραμματισμό πέραν της εβδομάδος. Αν το προσθέσουμε αυτό, δίνουμε μια δυνατότητα –βέβαια την έχει ο Πρόεδρος, αλλά να τη βάλουμε και ρητά στον Κανονισμό με αυτό το διαζευκτικό που προτείνω- για τον προγραμματισμό και των επομένων εβδομάδων με ορίζοντα τον ένα μήνα.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΡΕΤΤΟΣ)
Στην πρωτολογία μου, όταν μίλησα επί της αρχής, επέμεινα σε ένα στοιχείο, το οποίο θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικό, το σημαντικότερο, που έχει να κάνει με την ποιότητα των εργασιών του Κοινοβουλίου μας, είτε στο επίπεδο της Ολομέλειας είτε στο επίπεδο των επιτροπών. Και πρέπει να τονίσω ότι υπάρχουν στοιχεία στα άρθρα τα οποία συζητούμε, τα οποία συνδέονται με την αναβάθμιση της ποιότητας.
Θα ήθελα στο λίγο χρόνο που έχω να επισημάνω μερικά απ’ αυτά. Κυρίως αναφέρομαι στις διατάξεις που αφορούν την επεξεργασία των νομοσχεδίων στις Διαρκείς Επιτροπές. Έτσι όπως είναι διατυπωμένο το σχετικό άρθρο, λύνει, κατά τη γνώμη μου, ένα πολύ σοβαρό ζήτημα, για το οποίο κατά καιρούς έχουμε κάνει παρατηρήσεις όλοι οι Βουλευτές. Δηλαδή να διατίθεται περισσότερος χρόνος για την επεξεργασία των νομοσχεδίων άρθρο προς άρθρο, να σταματήσει δηλαδή κατά την επεξεργασία των νομοσχεδίων στην επιτροπή το φαινόμενο την τελευταία ημέρα ή μάλλον στην τελευταία συνεδρίαση να προσπαθούμε να επεξεργαστούμε το σύνολο των άρθρων, είτε συζητώντας τα όλα μαζί είτε συζητώντας τα κατά κεφάλαιο. Αυτό είναι ένα σοβαρό ποιοτικό στοιχείο και πρέπει να προσπαθήσουμε να το αξιοποιήσουμε κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο, να γίνεται πάντοτε η επεξεργασία άρθρο προς άρθρο, Η δε συζήτηση επί της αρχής που πρέπει να γίνεται, δεν λέει κανείς να μη γίνεται- και να ακολουθεί η απαιτούμενη ψηφοφορία, κατά τη γνώμη μου πρέπει να είναι συζήτηση κυρίως των πολιτικών κομμάτων, δηλαδή οι εισηγητές των κομμάτων να εκφράζουν την άποψη των κομμάτων τους, που απαντά ο Υπουργός, να δευτερολογούν, να λαμβάνουν κι άλλοι Βουλευτές το λόγο, αλλά σε μία συνεδρίαση να κλείνει το θέμα της ψηφοφορίας επί της αρχής στην κοινοβουλευτική επιτροπή και τούτο για να σταματήσει το φαινόμενο να αναλώνεται όλος ο χρόνος, ή οι τρεις από τις τέσσερις συνεδριάσεις να αφιερώνονται στη συζήτηση επί της αρχής και να υπάρχουν κόμματα πολλές φορές, που να μη λένε ούτε μία λέξη επί των άρθρων και να λένε ότι επιφυλασσόμεθα για την Ολομέλεια. Μετά ερχόμαστε στην Ολομέλεια, όπου κι εδώ έχουμε μια επεξεργασία με ομαδοποιημένα πολλές φορές άρθρα, που δεν δίνουν τη δυνατότητα μιας καλύτερης ποιότητας στις εργασίες του Κοινοβουλίου.
Σε ό,τι αφορά τώρα τον κοινοβουλευτικό έλεγχο, διότι πράγματι ο χρόνος είναι περιορισμένος και δεν έχω την ευχέρεια να αναπτύξω τις απόψεις μου επί μακρόν, είναι γεγονός ότι διευρύνεται η δυνατότητα –κι αυτό είναι ένα ποιοτικό στοιχείο σε ό,τι αφορά τη λειτουργία της δημοκρατίας, του πολιτεύματός μας- του ελέγχου. Κι αυτό νομίζω ότι είναι αδιαμφισβήτητο, όταν κατ’ αρχήν δίνεται για πρώτη φορά η δυνατότητα να ασκείται κοινοβουλευτικός έλεγχος και κατά τη διάρκεια των Θερινών Τμημάτων Διακοπής Εργασιών της Βουλής και με δύο συνεδριάσεις για επίκαιρες ερωτήσεις και με μία συνεδρίαση για επίκαιρη επερώτηση κατά τη διάρκεια και του Ιουλίου και του Σεπτεμβρίου. Είναι πράγματι ένα θετικό στοιχείο το ότι σταματάει αυτή η υποβάθμιση της Ολομέλειας. Μάλιστα συμφωνώ με την άποψη που διατύπωσε ο συνάδελφος Αυγερινός ότι η Ολομέλεια πρέπει να έχει πολιτικό χαρακτήρα, να εκφράζονται πολιτικές θέσεις, να είναι πράγματι η κορυφαία διαδικασία έκφρασης των πολιτικών θέσεων. Υποβαθμίζαμε μέχρι τώρα με το να συζητούμε επίκαιρες ερωτήσεις παρουσία πέντε συναδέλφων και ενός ή δύο Υπουργών στην Ολομέλεια της Βουλής. Μα, υπήρχε κανένας λόγος; Το γεγονός ότι αυτό μπορεί να γίνεται στις επί μέρους επιτροπές, νομίζω ότι διευρύνει τη δυνατότητα κοινοβουλευτικού ελέγχου, παράλληλα δίνει μεγαλύτερη ευχέρεια να γίνεται αυτό στις επιτροπές, αλλά και καλύτερη ποιότητα πολιτικού λόγου σε ό,τι αφορά την Ολομέλεια της Βουλής, πράγμα που συνδέεται και με την αναβάθμιση της ίδιας της Ολομέλειας, που πρέπει να είναι ένα κορυφαίο βήμα πολιτικής έκφρασης των πολιτικών απόψεων των κομμάτων και κατά την επεξεργασία των νομοσχεδίων, αλλά και την άσκηση του κοινοβουλευτικού ελέγχου.
Τώρα είναι γεγονός ότι στο επίπεδο των επιτροπών πρέπει να επισημάνουμε ότι είναι μία θετική εξέλιξη και ένα στοιχείο ποιότητας το ότι αναβαθμίζεται η Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων. Δεν συμφωνώ με την άποψη ότι δεν στέλνονται τα θέματα που έρχονται εδώ από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στις Διαρκείς Επιτροπές. Υπάρχει ρητή διάταξη στα άρθρα, που λέει ότι στέλνονται στον Πρόεδρο της Βουλής, αλλά στέλνονται αμέσως και στον πρόεδρο της αρμόδιας Διαρκούς Επιτροπής. Υπάρχει δε άλλη διάταξη των άρθρων του Κανονισμού, που δίνει τη δυνατότητα στον πρόεδρο της Διαρκούς Επιτροπής να συγκαλέσει ειδική συνεδρίαση για ενημέρωση και συζήτηση, χωρίς να υπάρχει νομοσχέδιο προς επεξεργασία. Κι αυτό επομένως δίνει μία ακόμη μεγαλύτερη ευχέρεια, σε συνδυασμό με την αναβάθμιση και τη διεύρυνση του ρόλου της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Υποθέσεων.
Στο θέμα των επιτροπών θα ήταν λάθος να παραλείψουμε να τονίσουμε ότι συμβάλλει θετικά και η ίδρυση της Επιτροπής Ισότητας και Ατομικών Δικαιωμάτων. Εάν αξιοποιήσουμε σωστά και αυτή τη νέα επιτροπή, νομίζω ότι έχουμε τη δυνατότητα στο ποιοτικό στοιχείο το οποίο αναφέρθηκα προηγουμένως να δώσουμε μια θετική προοπτική.
Κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να τονίσω κάτι το οποίο αποτέλεσε ένα αντικείμενο διατύπωσης διαφορετικών απόψεων σε ό,τι αφορά τη σύνθεση των προεδρείων των Διαρκών Επιτροπών. Είναι γεγονός ότι στο βαθμό που αναλαμβάνει πλέον η Διαρκής Επιτροπή να επεξεργαστεί και να ψηφίσει νομοσχέδιο, θα έλεγε κανείς ότι θα έπρεπε να έχει και μια συμμετοχή στη διεύθυνση των εργασιών της επιτροπής και η Αντιπολίτευση υπήρξε η άποψη να γίνουν διακομματικά τα προεδρεία. Πιστεύω ότι η διατύπωση του άρθρου στο κεφάλαιο Β’ της παραγράφου 7 του άρθρου 89 που δίνει τη δυνατότητα δηλαδή να συμμετέχουν Αντιπρόεδροι της Βουλής, που μπορεί να είναι και από τη Πλειοψηφία και από το πρώτο κόμμα την Αξιωματική Αντιπολίτευση και από το δεύτερο κόμμα της Αντιπολίτευσης, μπορεί να διασφαλίσει και μια διακομματική διεύθυνση των Διαρκών Επιτροπών. Αυτό στο βαθμό που ο Α’ ή ο Β’ ή ο Γ’ Αντιπρόεδρος κατά διαστήματα θα διευθύνουν τις εργασίες. Δηλαδή, μπορούμε να δούμε και μέσα απ’ αυτήν τη ρύθμιση του άρθρου 89 ότι γίνεται ένα βήμα να μπορεί στη διεύθυνση των εργασιών των Διαρκών Επιτροπών, να εναλλάσσονται και συνάδελφοι του Προεδρείου της Βουλής που ανήκουν σε περισσότερα κόμματα.
Δεν έχω περισσότερο χρόνο, κύριε Πρόεδρε. Είναι γεγονός ότι το δεκάλεπτο δεν επαρκεί για να αναπτύξει κανείς επιχειρήματα για το σύνολο του Κανονισμού της Βουλής. Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Να δώσουμε το λόγο στον Πρόεδρο κ. Μητσοτάκη.
Ορίστε, κύριε Πρόεδρε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Πρώτον, θέλω να πω ότι δεν μου αρέσει ο τρόπος με τον οποίο συζητείται η τροποποίηση του Κανονισμού. Δεν είναι μια συνήθης αλλαγή του Κανονισμού που κατά καιρούς γίνεται. Γίνεται επ’ ευκαιρία και αναγκαστικά μετά την Αναθεώρηση του Συντάγματος που έγινε μετά δεκαετίες. Τι μας υποχρεώνει να συζητήσουμε εν βία μόνο δύο ημέρες, ένα τόσο σημαντικό θέμα; Και κατ’ ανάγκην να φθάσουμε ουσιαστικά στη ματαίωση της ουσιαστικής συζήτησης κατ’ άρθρον, διότι και σήμερα γίνεται το ίδιο πράγμα που έγινε χθες επί της αρχής, που είναι ανύπαρκτη αρχή, συζητούμε αποσπασματικά. Δεν μπορεί η Βουλή να αποφασίζει έτσι, διότι σε τελικά ανάλυση ο Πρόεδρος είναι εκείνος ο οποίος θα πει τι θα γίνει και τι δεν θα γίνει. Θα αποφασίσει ο Πρόεδρος και όχι η Βουλή, για λόγους καθαρά τυπικούς και διαδικαστικούς.
Το επισημαίνω, κύριε Πρόεδρε, και γίνεται και χωρίς λόγο. Διότι ειδικά σ’ αυτήν τη συζήτηση δεν υπάρχει ούτε κομματικός φανατισμός ούτε καμία αντιδικία. Όλοι εδώ μέσα συζητούμε από επιθυμία να βελτιώσουμε την ποιότητα του κοινοβουλίου μας. Αναγκαστικά κατά συνέπεια είμαι υποχρεωμένος να κάνω βιαστικά μερικές γενικές παρατηρήσεις. Θα αρχίσω από το θέμα που επανέφερε ο κ. Αυγερινός πρωτύτερα. Πρέπει η δεν πρέπει να είναι διακομματικά και τα προεδρεία των επιτροπών;
Κύριοι συνάδελφοι, είναι προφανές ότι πρέπει. Όταν το Προεδρείο του Σώματος, το οποίο αποτελείται από έξι συνολικά άτομα, έχει δύο που προέρχονται από την Αντιπολίτευση, το προεδρείο της επιτροπής που έχει τρία άτομα, δεν πρέπει να έχει ένα από την Αντιπολίτευση; Με κάποια αναλογία …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Κύριε Πρόεδρε, με συγχωρείτε. Άλλο είπε ο κ. Αυγερινός, αν μου επιτρέπετε. Ο κ. Αυγερινός είπε να μπουν πρόεδροι επιτροπών από την Αντιπολίτευση. Αυτό είπε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Μια στιγμή. Θα προχω-ρήσω παραπέρα. Το πρόβλημα είναι ότι δεν δέχεστε το έλασσον.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Δεν είπε αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Αυτό είπε. Είμαι σίγουρος.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Ο κ. Αυγερινός πρότεινε κάτι το οποίο αναντιρρήτως είναι έξω από το κλίμα το πολιτικό το οποίο υπάρχει στην Ελλάδα, επηρεασμένος από τη μακρά παραμονή του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Εγώ, όμως, αρκούμαι και στο έλασσον.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Πρόεδρος της Βουλής κ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ )
Και ερωτώ: Είναι δυνατόν να αρνηθεί την πρόταση αυτή η Ολομέλεια της Βουλής; Πρέπει να έχουμε έναν από τους τρεις από την Αντιπολίτευση με κάποια κατανομή μεταξύ των κομμάτων ανάλογα με τη δύναμή τους ή ας παίρνουν και περισσότερο τα μικρότερα κόμματα, δεν χαλά ο κόσμος. Αυτή είναι η πρώτη παρατήρηση που ήθελα να κάνω.
Η δεύτερη παρατήρηση είναι επίσης γενική, περισσότερο νομικής φύσεως. Δεν ξέρω αν καλύπτει ουσία, αλλά είναι ανάγκη να το πω. Ο Κανονισμός της Βουλής παραπέμπει ορισμένες φορές σε κοινό νόμο. Και λαμβάνεται η μέριμνα στην αναθεώρηση να αναφέρεται σε κοινό νόμο, ο οποίος έχει ψηφιστεί προ της ισχύος του Κανονισμού. Δεν είναι σωστό. Πρέπει να ξεχωρίσουμε, κύριε Πρόεδρε, Κανονισμό Βουλής και κοινό νόμο και ό,τι προβλέπεται σε κοινό νόμο και ισχύει από το παρελθόν, να περιληφθεί ως διάταξη στον Κανονισμό, ώστε εφεξής να ξέρουμε ότι ο Κανονισμός της Βουλής είναι κάτι το τελείως ξεχωριστό και ότι ο κοινός νόμος δεν μπορεί να παρεμβαίνει σε θέματα που αναφέρονται στον Κανονισμό.
Η τρίτη παρατήρηση την οποία θα ήθελα να κάνω είναι η εξής: Είμαι οπαδός της βραχύτητας των ομιλιών. Και εγώ είμαι εναντίον της μακράς ομιλίας. Νομίζω, όμως, κύριε Πρόεδρε, ότι το παρακάνουμε. Διαρκώς μειώνουμε και μειώνουμε και μειώνουμε. Εγώ που παρακολούθησα την πορεία της Βουλής όλες αυτές τις δεκαετίες, βρίσκω ότι ο κ. Σκυλλάκος έχει δίκιο σε αυτό που είπε. Ε, τα δέκα λεπτά τα κάνετε οκτώ και τα πέντε, τρία. Μήπως τηρούνται και με απόλυτη ακρίβεια, κύριοι συνάδελφοι; Αναγκαστικά τα κουδούνια δουλεύουν. Είναι υπερβολική η σύντμηση του χρόνου. Δεν συμφωνώ και δεν νομίζω ότι έτσι όπως έχει μειωθεί ο χρόνος έως σήμερα δημιουργείται πρόβλημα. Δουλεύει γρήγορα και αποτελε-σματικά το Κοινοβούλιο. Γι’ αυτό είμαι αντίθετος προς τις μειώσεις των χρόνων.
Το τέταρτο μεγάλο θέμα είναι η ψήφος δι’ αντιπροσώπου. Συμφωνώ με τον κύριο Πρόεδρο ότι εφόσον το προβλέπει το Σύνταγμα –ήταν σωστή η απάντηση που έδωσε στον κ. Σκυλλάκο- πρέπει να υπάρξει διάταξη. Το Σύνταγμα προβλέπει, αλλά προβλέπει ότι θα υπάρξει ψήφος δι’ αντιπροσώπου σε όλες τις ψηφοφορίες, κύριε Πρόεδρε; Και στις επί μέρους ψηφοφορίες και στα σύνολα και στα άρθρα και στις μυστικές και στις φανερές; Είναι μία γενική διάταξη της οποίας το εύρος θα προσδιορίσει ο Κανονισμός. Εγώ προσωπικά, κύριε Πρόεδρε, θα δεχόμουν μόνο για την ψήφο εμπιστοσύνης της Βουλής ή και ενδεχομένως για ορισμένες άλλες πολύ σημαντικές ψηφοφορίες. Όχι, όμως, για κάθε ψηφοφορία, διότι από εκεί και πέρα δημιουργείται και ένα άλλο πρόβλημα. Ο αντιπρόσωπος δεσμεύεται…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριε Πρόεδρε, μου επιτρέπετε; Επειδή ίσως δεν ήσασταν από την αρχή…
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Την είδα την τροποποίηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Δεν υπάρχει αντιπρόσωπος και λέμε ότι ο Βουλευτής που είναι με επίσημη αποστολή…
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Θα στείλει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): …αυτός, ο ίδιος, θα στείλει επιστολή στον Πρόεδρο της Βουλής και αν είναι μυστική η ψηφοφορία θα έχει σφραγισμένη την…
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα έπ’ αυτού να προχωρήσω -γιατί είδα την τροπολογία- διότι έως τώρα, όπως ήταν, υπήρχε και μία παράγραφος, η οποία βέβαια με ξένισε: «Η εξουσιοδότηση δεν αφορά το περιεχόμενο της ψήφου.» Δηλαδή μπορεί να εξουσιοδοτήσεις κάποιον και να ψηφίσει αντίθετα με αυτό το οποίο θέλεις;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Έχετε δίκιο, αλλά αυτό έχει απαλειφθεί.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Εντάξει.
Και όπως, όμως, το βάλατε, εγώ νομίζω ότι πρέπει να το στενέψουμε. Σε ορισμένες μόνο περιπτώσεις να επιτρέπεται αυτό, διότι αλλιώς και στη μυστική ψήφο πώς θα προλάβετε να πάρετε από το Βουλευτή του εξωτερικού τη δική του ψήφο, κύριε Πρόεδρε; Με ποία διαδικασία; Κατ’ ανάγκη θα είναι φανερή, διότι με fax θα έρθει. Και το fax δεν είναι μυστικό. Το fax δεν φυλάσσεται μυστικό. Δεν ξέρω, αλλά εγώ τουλάχιστον δεν βλέπω κανέναν αποχρώντα λόγο να δώσουμε μεγάλο εύρος σε μία διάταξη του Συντάγματος η οποία από την αρχή δεν με βρήκε σύμφωνο και την οποία βέβαια πλέον δεν μπορούμε να αλλάξουμε και πρέπει να τη σεβαστούμε.
Γι’ αυτό προτείνω περιορισμό στο μέτρο του δυνατού και μετά τη σωστή βελτίωση, την οποίαν κάνατε.
Το τρίτο θέμα, το οποίο θέλω να πω, είναι ότι η ταυτόχρονη λειτουργία επιτροπών και Ολομέλειας πρέπει να αποφεύγεται και υπάρχει διάταξη. Η διάταξη είναι στενή και όταν ακόμα δεν είναι η ίδια επιτροπή, το ίδιο αντικείμενο. Χθες ας πούμε εγώ –θα σας πω ένα παράδειγμα- ήθελα να παρακολουθήσω τη συζήτηση του προϋπολογισμού, διότι είμαι μέλος της Επιτροπής Προϋπολογισμού και συνέβη μάλιστα για προσωπικούς λόγους να λείπω την περασμένη εβδομάδα και δεν είχα πάει καθόλου. Ήθελα όμως να είμαι και στην επιτροπή. Δεν ήταν θεμιτό αυτό που ήθελα; Δεν ήταν λογικό να θέλω να είμαι και στη μία συζήτηση και στην άλλη;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριε Πρόεδρε, έχετε δίκιο. Όσα λέτε είναι σωστά. Η άλλη άποψη όμως είναι ότι όχι μόνο εσείς, ο οποιοσδήποτε συνάδελφος εδώ μέσα θα πρέπει να αποφασίσει ότι θα έρχεται και Δευτέρα πρωί και Δευτέρα απόγευμα για επιτροπές. Αυτό δεν γίνεται δυστυχώς. Και πρέπει ο Πρόεδρος της Βουλής να εξασφαλίσει τη λειτουργία του Σώματος. Αυτό είναι το πρόβλημα.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θέλω να σας πω ότι εγώ προσωπικά πιστεύω ότι ο Πρόεδρος της Βουλής μπορεί να προχωρήσει και σε αποφάσεις, οι οποίες να είναι δυσάρεστες, εν μέρει, για ορισμένους Βουλευτές. Δεν είναι δυνατόν να τα θέλουμε όλα δικά μας εμείς οι Βουλευτές. Να θέλουμε και αυτό το οποίο προτείνω σήμερα και θα θέλουμε και ταυτόχρονα να έχουμε και την ελευθερία να απουσιάζουμε από την Αθήνα πολλές μέρες. Εν πάση περιπτώσει, αυτά είναι θέματα τα οποία θα λυθούν στην πορεία. Κάνω απλώς γενική επισήμανση επί της οποίας νομίζω ούτως ή άλλως θα βρεθούμε όλοι σύμφωνοι.
Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα ακόμα να επιμείνω και να το θέσω με όσο το δυνατόν περισσότερη ενάργεια και πειστικότητα: Το πρόβλημα των επικαίρων ερωτήσεων και το πρόβλημα της ώρας του Πρωθυπουργού.
Μιλήσαμε και χθες για την αναβάθμιση του Σώματος και είπαμε ότι για να αναβαθμιστεί το Σώμα πρέπει να συμβούν πολλά. Εγώ επιμένω πάντοτε στην ανάγκη να μεταδίδεται τηλεοπτικά από ένα κοινό κανάλι η συνεδρίαση της Βουλής, κάτι το οποίο είμαι βέβαιος ότι θα γίνει, διότι βλέπω ότι μπαίνει στο δρόμου του. Υπάρχουν όμως και άλλοι τρόποι για να αναβαθμίσουμε με την παρουσία της Κυβέρνησης και με το ουσιαστικό περιεχόμενο των συζητήσεων.
Τώρα για την ώρα του Πρωθυπουργού: Θα ήθελα να πω, κύριοι συνάδελφοι, ότι η Νέα Δημοκρατία είχε εισαγάγει επί των ημερών μας την ώρα του Πρωθυπουργού. Μετά την κυβερνητική αλλαγή που έγινε λόγω φυσικής αδυναμίας του Ανδρέα Παπανδρέου, καταργήθηκε η ώρα του Πρωθυπουργού. Το καταλάβαμε και δεν μιλήσαμε. Επανήλθε επί των ημερών του κ. Σημίτη, επανήλθε όμως κουτσουρεμένη, κύριε Πρόεδρε.
Τι εμποδίζει τον Πρωθυπουργό να έρχεται μία φορά την εβδομάδα, μία ώρα και να δέχεται ερωτήσεις; Τι τον εμποδίζει; Εγώ υπήρξα Πρωθυπουργός και κατά συνέπεια μπορώ μετά λόγου να σας πω ότι δεν έχει κανένα εμπόδιο ο Πρωθυπουργός, εάν πράγματι σέβεται και αγαπά τη Βουλή, να το κάνει. Να έρχεται μία ώρα και να δέχεται ερωτήσεις. Και να δέχεται τις ερωτήσεις χωρίς περιορισμούς και χωρίς πολλές επιλογές. Εάν αυτό γινόταν και αν δεν γινόταν μία φορά την εβδομάδα, να γινόταν δύο φορές το μήνα, τότε να είστε βέβαιος ότι θα αναβαθμιζόταν το Κοινοβούλιο.
Το λέω αυτό, διότι βεβαίως δεν μπορείτε ούτε εσείς, κύριε Πρόεδρε, ούτε κι εμείς οι Βουλευτές να υποχρεώσουμε κανέναν Πρωθυπουργό, εάν δεν θέλει, να το κάνει. Είναι ανάγκη όμως να τονιστεί, διότι ίσως πειστεί ο σημερινός Πρωθυπουργός να έρχεται συχνότερα. Διότι οι απαντήσεις που δίνει σήμερα σε επιλεγμένες ερωτήσεις, όταν του αρέσει -συνήθως η μία από τις δύο είναι βαλτές- γίνονται για να απαντήσει, δεν λέω, ας το κάνει κι αυτό όταν έχει την τακτική ώρα του Πρωθυπουργού, αλλά ας δέχεται και ουσιαστικές ερωτήσεις της Αντιπολίτευσης, δύσκολες, που θα καταστήσουν ενδιαφέρον και το Κοινοβούλιο.
Και όσον αφορά τώρα στις επίκαιρες ερωτήσεις που απευθύνονται στους Υπουργούς, κύριε Πρόεδρε. Είχα και άλλη φορά την ευκαιρία να σας πω ότι είμαι οπαδός της συντομίας. Όμως το παρακάναμε, κύριε Πρόεδρε. Δύο λεπτά δίνετε στο Βουλευτή ο οποίος ερωτά. Δεν φθάνουν, κύριε Πρόεδρε, κατά καμία έννοια, όσο σύντομος και αν θέλετε να είστε, όσο επιγραμματικός και αν θέλετε να είστε.
Βεβαίως αναγιγνώσκεται, ενίοτε και σε περίληψη, το κείμενο της επικαίρου ερωτήσεως από τον Πρόεδρο. Εντάξει, κάπως ακούγεται. Αλλά αυτά που ο ίδιος ο Βουλευτής λέγει, ο οποίος έχει στην καρδιά του ένα καυτό θέμα, δεν μπορεί να τα πει σε δύο λεπτά. Και έπειτα είναι και άνισος ο χρόνος. Δύο λεπτά αυτός, συν την ανάγνωση η οποία μπορεί να είναι άλλα δύο λεπτά και η απάντηση του Υπουργού είναι πολύ μεγαλύτερη.
Νομίζω, λοιπόν, ότι θα έπρεπε τουλάχιστον κατά ελάχιστο χρόνο να επεκταθεί ο χρόνος των επικαίρων ερωτήσεων. Οι επίκαιρες ερωτήσεις πράγματι είναι ζωντανό πράγμα και λυπούμαι, διότι στη Βουλή αυτή τις επίκαιρες ερωτήσεις δεν τις παρακολουθεί κανείς. Εγώ κάθομαι και παρακολουθώ τις επίκαιρες ερωτήσεις, γιατί ο Βουλευτής μορφώνεται, ακούει πάρα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα. Κι αν μπορούσε η συζήτηση να είναι περισσότερο ουσιαστική, δηλαδή κάπως μακρύτερος ο χρόνος, θα βοηθούσε στο να ζωντανέψει το Κοινοβούλιο.
Για τις επίκαιρες ερωτήσεις θα ήθελα να πω απαντώντας στον κ. Σκυλλάκο ο οποίος κατά κάποιο τρόπο παραπονέθηκε για το ποσοστό του μικρού κόμματος, ότι είναι άνισος ο χρόνος, άνισος η κατανομή, κύριε Πρόεδρε. Γιατί τελικά κάθε φορά τρεις παίρνουν τα δύο μεγάλα κόμματα και δύο το καθένα από τα μικρά. Δεν είναι αναλογία της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης με το μικρό κόμμα, τρία προς δύο. Θα μπορούσατε να προσθέτατε μία ερώτηση παραπάνω σε καθένα από τα μεγάλα κόμματα για να δημιουργήσετε μια σχετική ισορροπία.
Κύριε Πρόεδρε, πιστεύω ότι αυτήν την ώρα στο θέμα αυτό έχουμε τα περισσότερα περιθώρια για να ζωντανέψουμε τη Βουλή. Τα περισσότερα περιθώρια τα έχουμε στις επίκαιρες ερωτήσεις.
Δυστυχώς οι επερωτήσεις πάνε πάρα πολύ άσχημα και ομολογώ ότι δεν καταλαβαίνω γιατί. Εκείνο το οποίο θα ήθελα να πω είναι ότι η κυβέρνηση, η όποια κυβέρνηση, θα πρέπει να έχει περισσότερη ευαισθησία στις επερωτήσεις. Δεν μπορεί ορισμένοι Υπουργοί να μην έρχονται ποτέ στις επερωτήσεις και να στέλνουν Υφυπουργούς.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Παλαιότερα ήταν γεγονός οι επερωτήσεις.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Δεν μπορεί να έρχονται Υφυπουργοί, όχι γιατί δεν τιμούμε τους Υφυπουργούς ή διότι ενίοτε δεν μπορεί να είναι και καλύτεροι από τους Υπουργούς, αλλά διότι επιτέλους τον Υπουργό επερωτούμε. Και θα έπρεπε να καταλάβουν οι Υπουργοί οι επερωτώμενοι ότι έχουν χρέος απέναντι της Βουλής να παρίστανται. Και στην επερώτηση επίσης μου κάνει εντύπωση ότι και τα κόμματα πολλές φορές δεν μετέχουν. Έχουν το δικαίωμα από τον Κανονισμό να μιλήσουν και να πάρουν θέση και τα υπόλοιπα κόμματα. Και είναι σοφή αυτή η διάταξη του Κανονισμού.
Θα πρέπει να επιδιώξουμε να δυναμώσουμε, να ζωντανέψουμε και τις επερωτήσεις, έτσι ώστε τουλάχιστον στο θέμα του ελέγχου το Κοινοβούλιο να γίνει περισσότερο ενδιαφέρον.
Στο θέμα της νομοθετικής εργασίας, νομίζω, κύριε Πρόεδρε, ότι κάνουμε μια σημαντική πρόοδο. Όλα αυτά τα οποία λέμε σε γενικές γραμμές, μπορεί να έχουμε διαφωνίες, κι εγώ θα μπορούσα να διαφωνήσω και διαφωνώ σε ορισμένα επί μέρους θέματα, δεν χαλά ο κόσμος. Η ουσία είναι ότι στο θέμα του νομοθετικού έργου το Κοινοβούλιο πάει καλά.
Στο θέμα του ελέγχου, σε ό,τι αφορά τις ερωτήσεις και επερωτήσεις το Κοινοβούλιο δεν πάει καλά και νομίζω ότι θα έπρεπε να το σκεφτούμε, να δούμε τι καλύτερο μπορούμε να κάνουμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριοι συνάδελφοι, τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» για τα εκατόν ογδόντα χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, εκατόν είκοσι οκτώ μαθητές και δέκα συνοδοί τους από το ιδιωτικό εκπαιδευτήριο «ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ» Κορίνθου.
(Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες)
Ο κ. Ιωαννίδης έχει το λόγο.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, για την οικονομία του χρόνου δεν θα αναφερθώ στα όσα θετικά -και δεν είναι λίγα- έχει η πρόταση τροποποίησης του Κανονισμού που μας υποβάλατε. Θα περιοριστώ στα αρνητικά, αφού επαναλάβω και σήμερα, όπως και χθες, ότι πολλά πράγματα και πολλά προβλήματα έχουν λυθεί και αντιμετωπισθεί ικανοποιητικά επί των ημερών της προεδρίας σας.
Κύριε Πρόεδρε, φοβάμαι ότι θα σας είμαι δυσάρεστος, όχι γιατί με ευχαριστεί αυτό, αλλά γιατί υποθέτω θα εκτιμάτε την ειλικρίνεια με την οποία απευθύνομαι ειδικότερα σε εσάς. Ακόμα και ο τρόπος συζήτησης της τροποποίησης του Κανονισμού της Βουλής –το ανέφερε προηγουμένως ο κ. Μητσοτάκης- όπως είπα και χθες, δεν είναι ο σωστός. Σήμερα είναι του Αγίου Νικολάου, μεγάλη η χάρη του, εύχομαι και στους παρόντες και στους απόντες χρόνια πολλά, αλλά είναι ένας λόγος για τον οποίο είναι παρόντες λιγότεροι συνάδελφοι σήμερα και βεβαίως, είναι και το θέμα της επίσκεψης του Προέδρου της Ρωσίας κ. Πούτιν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Η τελετή θα γίνει στην Αίθουσα της Γερουσίας, όχι εδώ.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Έτσι όπως γίνεται η συζήτηση, θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο Κανονισμός τελικά διαμορφώνεται όπως θέλει ο Πρόεδρος. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι ενός ανδρός αρχή η όλη ιστορία. Εγώ λέω όχι. Γιατί; Απ’ ό, τι είδα –και παρακολούθησα όλη τη συζήτηση- κάνατε δεκτές όλες σχεδόν τις προτάσεις της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Λυπάμαι όμως, γιατί δεν κάνατε καμία της Συμπολίτευσης.
Ας μου επιτρέψετε τώρα μερικές σκέψεις για συγκεκριμένα θέματα. Το πρότεινα και εγώ χθες και ο κ. Αυγερινός σήμερα, το είπε ο κ. Μητσοτάκης ότι στα προεδρεία των επιτροπών θα πρέπει να υπάρχει συμμετοχή της Αντιπολίτευσης. Έχουμε έξι επιτροπές, θα μπορούσε κάλλιστα στα τέσσερα προεδρεία να συμμετέχει εκπρόσωπος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και ένας από τα μικρότερα κόμματα στα υπόλοιπα δύο προεδρεία.
Προχωρώ περαιτέρω και λέω ότι βρήκα θαυμάσια την πρόταση του συναδέλφου Μιλτιάδη Παπαϊωάννου να είναι ο πρόεδρος της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας προερχόμενος από την Αξιωματική Αντιπολίτευση ή πάντως από την Αντιπολίτευση. Βεβαίως αυτό θα δυσχέραινε την εκάστοτε κυβέρνηση και γιατί να μην την δυχεράνει; Και γιατί να είναι εύκολα όλα για την εκάστοτε κυβέρνηση; Και γιατί θα πρέπει η πλειοψηφία να έχει όλα τα δικαιώματα;
Ένα άλλο θέμα, που κατά τη γνώμη μου έχει πολύ μεγάλη σημασία, είναι το εξής: Επιμένω, κύριε Πρόεδρε για την παράλληλη, ταυτόχρονη συνεδρίαση επιτροπών και ολομέλειας. Κατ’ αρχήν ακούγεται ότι δεν το επιβάλλει ο Κανονισμός. Μπορεί να γίνεται, μπορεί και να μη γίνεται. Εγώ λέω να το αποκλείει ο Κανονισμός. Διότι παρ’ όλα όσα είπατε –και εγώ δεν υποτιμώ καθόλου τις δυσκολίες του Προέδρου της Βουλής, γιατί ξέρω πολύ καλά ότι δεν υπάρχει πιο δύσκολο συλλογικό Σώμα από το Σώμα των Βουλευτών, δεν υπάρχει, αν θέλετε, πιο ανταγωνιστικός κόσμος από τον κόσμο των πολιτικών, συνεπώς και των Βουλευτών- και βεβαίως υπάρχουν τα κόμματα με όλα τα προβλήματα που υπάρχουν. Ο Πρόεδρος οφείλει να βρίσκει τη χρυσή τομή και να δίνει λύσεις, αλλά οφείλει πρωτίστως να ασχολείται, να ενδιαφέρεται για τη σωστή λειτουργία της Βουλής, ως συλλογικού οργάνου. Αν υπάρχουν συνάδελφοι που δεν θέλουν να έρχονται Δευτέρα ή Παρασκευή ή το απόγευμα της Πέμπτης, δεν είναι λόγος αυτός για να μην προχωρήσουμε σε μια δεσμευτική από τον Κανονισμό απαγόρευση της παράλληλης συνεδρίασης των επιτροπών.
Θα έλθω αμέσως σ’ ένα άλλο μείζον θέμα. Όσον αφορά την ημερήσια διάταξη, έγινε μια βελτίωση, αλλά μου κάνει εντύπωση και υποθέτω, δεν το ξέρω, και αν κάνω λάθος διορθώστε με, ότι δεν θα υπάρχει πουθενά στον κόσμο, σε κανένα συλλογικό όργανο, διάταξη που να λέει –το λέει στο άρθρο 14 για τις αρμοδιότητες της Διάσκεψης των Προέδρων- «εξετάζει την ημερήσια διάταξη της επόμενης εβδομάδας».
Γιατί της επόμενης εβδομάδας; Γιατί να μην εξετάζει και της μεθεπόμενης εβδομάδας; Σε ποιο άλλο καταστατικό πλην του Κανονισμού της Βουλής υπάρχει τέτοια διάταξη; Θα μπορούσε η Διάσκεψη των Προέδρων να εξετάζει την ημερήσια διάταξη για μακρύτερο χρονικό διάστημα.
Και από πουθενά δεν βγαίνει η υποχρέωση και η αναγκαιότητα καθημερινής συνεδριάσεως και πρωί και βράδυ των επιτροπών και της Ολομέλειας. Δεν έχει ανάγκη ο Βουλευτής να μελετήσει; Δεν έχει ανάγκη ο Βουλευτής να επεξεργαστεί τα νομοσχέδια, να προστρέξει σε κείμενα, σε συνεργάτες, για να είναι έτοιμος, ώστε να έλθει στη Βουλή και να ξέρει τι λέει; Δεν έχει κομματικές υποχρεώσεις ο Βουλευτής; Δεν έχει υποχρεώσεις απέναντι στο νομό του; Γιατί πρέπει να καλύπτει σώνει και καλά το πρόγραμμα της Βουλής με τις συνεδριάσεις των επιτροπών και της Ολομέλειας όλες τις ώρες περίπου του εικοσιτετραώρου; Και γιατί να μην υπάρχει και προσδιορισμένος χρόνος λήξεως των συνεδριάσεων κ.ο.κ.; Αυτά μόνο εδώ συμβαίνουν και δεν ωφελούν.
Δεν είμαι μεμψίμοιρος εγώ να θέλω σώνει και καλά να επιμένω σε αυτήν την άποψη. Όλα αυτά έχουν βλάψει, γιατί το αποτέλεσμα είναι πολυνομία και προχειρονομία φοβερή. Εξαναγκαζόμαστε πολλές φορές να τροποποιούμε τις διατάξεις που ψηφίσαμε πριν ένα μήνα. Πολλές φορές οι ίδιοι οι Υπουργοί δεν προλαβαίνουν να δουν τα νομοσχέδια που εισηγούνται. Δεν είναι, λοιπόν, μεμψιμοιρία, ούτε είναι διάθεση επικριτική. Αντιλαμβάνομαι την αγωνία σας να θέλετε να λειτουργεί άψογα το Σώμα.
Άλλωστε, κύριε Πρόεδρε, ένα από τα προσόντα σας, τα ουκ ολίγα, είναι ότι είστε εργασιομανής. Έρχεστε από το πρωί μέχρι το βράδυ στη Βουλή και σκοτώνεστε στη δουλειά. Σας ξέρω τόσο χρόνια και γι’ αυτό ξέρω τόσο καλά και τα προσόντα σας. Και μη στενοχωρείσθε, αν επισημαίνω και αδυναμίες. Δεν είναι αναγκαίο να είναι συνέχεια κανείς μόνο στη Βουλή.
Όσον αφορά τη Διάσκεψη των Προέδρων, πέραν των ορθών παρατηρήσεων για τη συγκρότησή τους, έχουμε μία εκπληκτική πλειοψηφία της εκάστοτε πλειοψηφίας. Δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό. Δεν είναι μόνο το σήμερα, είναι και το αύριο. Κανείς δεν μπορεί να εξασφαλίσει εκ των προτέρων το αύριο. Πέραν αυτού η έκτη παράγραφος λέει τα εξής εκπληκτικά: «Η Διάσκεψη των Προέδρων αποφασίζει, προτείνει ή διατυπώνει γνώμη για να αναθέτει το έργο τούτο …» -προσέξτε το αποφασίζει αυτό- «… σε άλλο όργανο, επιτροπή ή υποεπιτροπή της Βουλής για όσα θέματα προβλέπεται σχετική αρμοδιότητα της Βουλής ή οργάνων της ρητά από το Σύνταγμα, τον Κανονισμό ή νόμο που έχει δημοσιευθεί πριν από την έναρξη». Δηλαδή υπεράνω της Ολομέλειας. Η Διάσκεψη των Προέδρων αποφασίζει για όλα τα θέματα που από το Σύνταγμα ή τον Κανονισμό ή από νόμο προϊσχύοντα είναι αρμόδια η Ολομέλεια.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Δεν μπορεί η Ολομέλεια να αλλάξει την απόφασή της.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συγγνώμη, που σας διακόπτω, αλλά συζητούμε καλή τη πίστη. Αυτό είναι η διάταξη που ψηφίσατε, διότι συμμετέχοντας στις διάφορες επιτροπές προτείνατε και εδέχοντο οι Υπουργοί παραδείγματος χάρη για το νομικό πρόσωπο του Υπουργείου Υγείας «ΔΗΜΗΤΡΑ» το διοικητικό συμβούλιό του να περνάει πρώτα από τη τάδε επιτροπή ή από την Ολομέλεια.
Είπαμε, λοιπόν, για να σταματήσει αυτό το θέμα ότι, όπου, προφανώς πρόχειρα, ο νομοθέτης, συνήθως υπό την πίεση κάποιων συναδέλφων προς τους Υπουργούς να βάλουν κάτι την ώρα εκείνη, αναφέρεται σε επιτροπή ή στη Βουλή αορίστως, η Διάσκεψη των Προέδρων να λέει: «Βάλατε αίφνης τους προέδρους των νοσοκομείων. Πολύ πρωτότυπο αυτό. Να γνωμοδοτεί η Βουλή για τους προέδρους των νοσοκομείων της χώρας».
Αυτήν τη διάταξη τη βάλαμε για να λύσουμε ένα πρόβλημα, διότι ο νόμος δεν μπορεί να τροποποιεί τον Κανονισμό της Βουλής, όπως πολύ σωστά είπε και ο κ. Μητσοτάκης. Βάλαμε, λοιπόν, αυτήν τη διάταξη, ώστε τροποποιώντας τον Κανονισμό να νομιμοποιήσουμε αυτήν την κατάσταση. Είπαμε και για νόμο που έχει ψηφιστεί μέχρι τώρα, ώστε στο μέλλον με περισσότερη προσοχή και της Επιστημονικής Υπηρεσίας και όλων ημών, να μην περνούν διατάξεις με τις οποίες ουσιαστικά τροποποιείται ο Κανονισμός.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, εάν περί αυτού πρόκειται…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Περί αυτού πρόκειται, κύριε συνάδελφε. Δεν είναι κανένα «διευθυντήριο», όπως το λέτε. Να την καταργήσουμε τη Διάσκεψη και να δω μετά πώς θα συνεννοούμαστε και πώς θα λειτουργούμε.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΤΣΑΝΕΒΑΣ: Και τους Υπουργούς να τους εγκρίνει η Επιτροπή της Βουλής. Παντού έτσι γίνεται.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Δεν λέμε αυτό, κύριε συνάδελφε. Δεν το κατάλαβα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Μάλιστα.
Κύριε Ιωαννίδη, συνεχίστε.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, εάν είναι έτσι, δεν θα έχω αντίρρηση. Η διατύπωση, όμως, είναι πολύ ευρύτερη. Εν πάση περιπτώσει, εάν με την ερμηνευτική δήλωση που κάνετε –εάν θεωρηθεί ερμηνευτική δήλωση- αυτή η διάταξη, η παράγραφος 6, αναφέρεται μόνο σ’ αυτά τα θέματα που έχουν ρυθμιστεί με νόμο εκτός Κανονισμού…
ΕΝΑΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ : Βγαίνει από τη διατύπωση.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Δεν βγαίνει από τη διατύπωση. Δείτε το, σας παρακαλώ. Μακάρι να κάνω λάθος.
Κύριε Πρόεδρε, μείζον θέμα συναρτημένο απόλυτα με την παρουσία των Βουλευτών στη Βουλή είναι ο έλεγχος της απαρτίας. Κατανοώ τη σκοπιμότητα της διάταξης, αλλά δεν μπορώ να δεχθώ ότι θα πρέπει να κρίνεται μόνο με τη διαδικασία της ονομαστικής ψηφοφορίας, όπως ισχύει σήμερα, κάθε πρόταση για ονομαστική ψηφοφορία.
Τι θέλω να πω με αυτό; Να έχει ο Πρόεδρος τη δυνατότητα, για να μην αιφνιδιάζεται η Κυβέρνηση, να διακόπτει τη συνεδρίαση της Βουλής για μία ώρα, για μιάμιση ώρα, εάν θέλετε. Όμως η δυνατότητα να διακόπτει για τις ανάγκες του νομοθετικού έργου για την επόμενη μέρα, έχει κάνει τους Βουλευτές να θεωρούν ότι δεν είναι ανάγκη να είναι παρόντες, τους έχει κάνει να μη δίνουν λογαριασμό ούτε απέναντι στη Βουλή ούτε απέναντι στα κόμματά τους και παρουσιάζεται αυτή η εικόνα. Είναι ευθύνη των Προέδρων των Κοινοβουλευτικών Ομάδων και των Αρχηγών να ελέγχουν τους Βουλευτές τους για να είναι παρόντες.
Κύριοι συνάδελφοι, θα έρθω στο τελευταίο πολύ δυσάρεστο θέμα. Κατ’ αρχήν θεωρώ ότι δεν θα έπρεπε ποτέ στον Κανονισμό της Βουλής να μπει διάταξη με επικεφαλίδα μάλιστα «Χρήση των χώρων του Κοινοβουλίου» και πολύ περισσότερο να προστεθεί διάταξη «ειδικότερα και ενδεικτικώς δεν επιτρέπεται το κάπνισμα».
Κύριε Πρόεδρε, άκουσα τον εισηγητή της Πλειοψηφίας, τον κ. Λοβέρδο, να μιλά για τριτοκοσμικές καταστάσεις. Εγώ ευχαρίστως αυτοαποκαλούμαι «τριτοκοσμικός», εάν νεοκοσμι-κός ή ανεπτυγμένος κόσμος είναι ο μη καπνίζων.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Δεν το εννοούσα έτσι, κύριε συνάδελφε.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Τον άκουσα επίσης να μιλά και να λέει ότι δεν μας τιμά αυτό. Μακάρι να μας τιμούσαν όλα τα άλλα. Το τι τιμά ή δεν τιμά τον καθέναν και το τι είναι η τιμή και τι αίσθηση της τιμής έχει ο καθένας είναι άλλο θέμα. Πάντως δεν θα δεχθώ ότι η τιμή είναι συναρτημένη με το εάν καπνίζει κάποιος ή όχι.
Από την άλλη μεριά κανείς δεν θα έχει αντίρρηση στις συνεδριάσεις να απαγορεύεται το κάπνισμα. Όμως από εκεί και πέρα το να αφεθούμε στη διάθεση του Προέδρου ως άτακτα παιδιά να μας βάλει σε μια γωνία για να καπνίζουμε ή να μην καπνίζουμε υπάρχει…
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Αυτό ισχύει παντού λίγο πολύ. Είναι ένα θέμα που απασχολεί γενικά.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Αυτό θέλω να πω. Η απαγόρευση ισχύει, αλλά δεν ισχύει. Γιατί πρέπει να περάσουμε διάταξη στον Κανονισμό που θα είναι και ανεφάρμοστη;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριοι συνάδελφοι, ξέρετε ότι στον Κανονισμό υπάρχει διάταξη για το κάπνισμα; Είναι μια παλιά αντίληψη η οποία απαγορεύει το κάπνισμα στα θεωρεία και στους επισκέπτες. Δηλαδή θα έρχονται τα παιδιά, οι επισκέπτες που δεν επιτρέπεται να καπνίζουν και θα βλέπουν εμάς να καπνίζουμε.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Γιατί, είπε κανείς να καπνίζουμε στην Αίθουσα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Δεν είπα ότι είπατε αυτό. Το είπα επειδή είπατε γιατί να το γράφει ο Κανονισμός. Ο Κανονισμός το γράφει ήδη για τα θεωρεία και για τους επισκέπτες.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Για τα θεωρεία και τους επισκέπτες, ναι. Εμείς όμως είμαστε πολύ τακτικοί επισκέπτες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριε Ιωαννίδη, εδώ δεν είμαστε μόνο εμείς. Υπάρχουν και οι υπάλληλοι οι οποίοι εργάζονται πολλές ώρες μέσα στις ίδιες αίθουσες. Υπάρχουν και οι αίθουσες των Κοινοβουλευτικών Ομάδων που δεν είναι τόσες πολλές, ώστε σε άλλες να καπνίζουν Βουλευτές και σε άλλες να μην καπνίζουν. Πάνω από όλα υπάρχει ο διαπαιδαγωγικός ρόλος της Βουλής. Πιστεύω ότι πρέπει να στείλουμε αυτό το μήνυμα. Δηλαδή ότι μπορεί να είναι επιθυμία του καθενός να καπνίζει ή όχι, αλλά και εμείς στέλνουμε ένα μήνυμα στην ελληνική νεολαία και στον ελληνικό λαό, πως όταν καπνίζει κάποιος καλό είναι να μην ενοχλεί άλλους στην υγεία τους κλπ. Κατά τα άλλα το δικαίωμα να καπνίζει κάποιος δεν θίγεται.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: … πότε λειτούργησε διαπαιδα-γωγικά σε όλη την ιστορία του πλανήτη;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Λειτουργεί και πολλές φορές αρνητικά. Το ξέρετε.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, εγώ δεν θεωρώ ότι εκπροσωπώ όλες τις αρετές. Έχω και αδυναμίες και αυτή η αδυναμία μου είναι προφανής. Εγώ όμως θίγω τις γενικές απαγορεύσεις, που δεν έχουν σχέση με το αν ωφελεί ή βλάπτει το τσιγάρο, γιατί προφανώς δεν έχω την άποψη ότι δεν βλάπτει. Όμως αυτή την όποια αδυναμία έχω εγώ, θα την καταργήσω μόνος μου εγώ. Δεν δέχομαι να μου επιβάλλεται η κατάργηση. Το λέω για τον πρόσθετο λόγο ότι έρχομαι εδώ από το πρωί ως το βράδυ. Αν λειτουργούν ακόμη και όχι ταυτόχρονα οι επιτροπές όλη την εβδομάδα, θα πρέπει να μου επιβληθεί το κόψιμο του τσιγάρου.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ: Καλό θα σου κάνει.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Κύριοι συνάδελφοι, να σας πω πόσα καλά μπορούν να σας κάνουν οι δικές μου απαγορεύσεις για όσα κάνετε ή δεν κάνετε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Το πόσο κακό σας κάνει το έχουμε καταλάβει ιδιαίτερα αυτές τις μέρες όλοι μας. Είναι προφανής εξάρτηση αλλά δεν φταίνε οι άλλοι γι αυτό.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Εγώ δεν μιλώ για την εξάρτηση. Μιλώ για την απαγόρευση. Ακούω συναδέλφους να διαμαρτύρονται.
Θα τους θυμίσω –και δεν θέλω να το δω αυτό εδώ- ότι όσοι δεν ήσκουν ελεύθερο επάγγελμα επέμεναν να καταργηθεί η άσκηση επαγγέλματος. Λοιπόν οι μη καπνίζοντες δεν θα επιβάλουν ό,τι θέλουν στους καπνίζοντες. Να το ξεκαθαρίσουμε αυτό, γιατί αυτό είναι γενικότερο και δεν αφορά μόνο τη Βουλή.
Τώρα από κει και πέρα, κύριε Πρόεδρε, είπατε για τις αίθουσες, είπατε για τους υπαλλήλους. Ρωτήσατε πόσοι υπάλληλοι καπνίζουν και μας πιάνουν εμάς και μας λένε, τι θα γίνουμε εμείς, πόσοι αστυνομικοί και ούτω καθ’ εξής. Δεν είναι όμως εκεί το θέμα. Εγώ δεν μιλώ για τις αίθουσες αλλά το να μην μπορώ να βγω από την Αίθουσα να ανάψω ένα τσιγάρο στο διάδρομο είναι λογικό;
Και για να τελειώσω, κύριε Πρόεδρε, έχετε μια άλφα αντίληψη. Να κάνω μια τυχαία αλλά ίσως και λίγο άκομψη αναφορά; Αν Πρόεδρος της Βουλής ήταν ο αείμνηστος Αθανάσιος Τσαλδάρης, θα ερχόταν τέτοια διάταξη στον Κανονισμό της Βουλής; Δεν θα ερχόταν. Δηλαδή δεν μπορεί να βάζουμε στον Κανονισμό της Βουλής διατάξεις τέτοιου περιεχομένου κατά τη γνώμη μου. Επίσης, κύριε Πρόεδρε, κάνατε ένα ερωτηματολόγιο αλλά μόνο εσείς ξέρετε πόσοι απήντησαν και τι απήντησαν. Κανείς από εμάς δεν ξέρει. Δεν ξέρω αν η πλειοψηφία –παρ’ όλο που τα θέματα αυτά δεν κρίνονται δια πλειοψηφίας- έχει άποψη αντίθετη από τη δική μου. Το αν εγώ έχω το θάρρος ή πείτε το θράσος, αν θέλετε, να μιλώ μ’ αυτόν τον τρόπο και για το τσιγάρο, αυτό είναι μια άλλη ιστορία, αλλά συνδέεται και με την πεποίθησή μου ότι δεν είναι οι απαγορεύσεις αστυνομικής φύσεως που μπορεί να μπαίνουν στον Κανονισμό της Βουλής και να επιβάλλουν λύσεις!
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριοι συνάδελφοι, μόνο δύο λόγια θα σας πω και με συγχωρείτε. Αυτό το θέμα δεν είναι προσωπικό. Έχουμε επισκεφθεί και επισκεπτόμαστε όλοι ξένα Κοινοβούλια. Είναι ένας κανόνας αυτός και είναι για λόγους υγιεινής και των χώρων και υγείας των ανθρώπων που κυκλοφορούν στους χώρους αυτούς. Γίνεται λοιπόν μια προσπάθεια, κύριοι συνάδελφοι, εδώ να αντιμετωπίσουμε ένα πρόβλημα και να δείξουμε ως Κοινοβούλιο αυτό που δείξαμε και με την πρωτοβουλία που πήρε η Βουλή δωρεάς οργάνων σώματος. Ο ελληνικός λαός γνωρίζει και κάθε φορά το τονίζουμε ότι πάρα πολλοί Βουλευτές είναι δωρητές οργάνων σώματος. Είναι ένα καλό μήνυμα προς την κοινωνία αυτό.
Σε ό,τι αφορά το τσιγάρο, είναι ένα καλό μήνυμα στην κοινωνία και στους καπνιστές και στους μη καπνιστές για αμοιβαία ανοχή. Δηλαδή αυτοί που θέλουν να καπνίζουν, καπνίζουν σε ορισμένους χώρους. Αυτοί που δεν θέλουν να καπνίζουν δεν είναι υποχρεωμένοι να υφίστανται τις συνέπειες του καπνού. Το δε παθητικό κάπνισμα πλέον έχει διαπιστωθεί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιστημονικά –έχω όλα τα στοιχεία από την πνευμονολογική κλινική του «Ευαγγελισμού», από συνέδρια, από έρευνες- ότι επιφέρει δυστυχώς μεγαλύτερη βλάβη στους παθητικούς καπνιστές. Ιδιαίτερα στα άτομα νεαρής ηλικίας η χρόνια αναπνευστική πνευμονοπάθεια αυξάνεται ραγδαία και οι θάνατοι εξ αυτής της νόσου πολλαπλασιάζονται. Αυτό είναι θέμα που πρέπει να μας βοηθήσει τουλάχιστον στους νεότερους ανθρώπους να στείλουμε ένα καλύτερο μήνυμα από εδώ αναγνωρίζοντας ότι είναι θέμα ευθύνης του καθενός και χωρίς καταναγκασμούς πέραν εκείνου του λογικού του να υπάρξουν χώροι εδώ στη Βουλή που θα μπορούν όσοι θέλουν να καπνίσουν.
Ζήτησα λοιπόν απ’ όσους είναι καπνιστές να μου απαντήσουν. Περίπου σαράντα συνάδελφοι καπνιστές μου απήντησαν αρνητικά.
Περίπου τριάντα ή περισσότεροι καπνιστές μου απήντησαν θετικά. Απευθύνθηκα σε όλους. Μπορεί κάποιοι να μη μου απήντησαν. Δεν το αποκλείω. Αλλά αυτή είναι και η πληροφορία που μου ζήτησε ο κ. Ιωαννίδης.
Λοιπόν, ανεξάρτητα από αυτό, θα έλεγα ότι και ελάχιστοι να ήταν αυτοί που ανησυχούν ή που υποφέρουν από το κάπνισμα για διαφόρους λόγους, είμαστε όλοι εδώ κάποιας ηλικίας και υπάρχουν κάποιες αρρώστιες. Λοιπόν, για ποιο λόγο; Αυτή είναι η έκκληση την οποία κάνω και στον παλιό μου φίλο, αλλά και ακόμη, παρ’ όλα όσα μου κάνει. Τι να γίνει; Αυτή είναι μία ταλαιπωρία σαράντα ετών που υφίσταμαι.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Είναι αμοιβαία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ισχυρίζεται ότι την υφίσταται και αυτός. Παρακαλώ όλους να το αφήσουμε αυτό το ζήτημα και να δώσουμε το λόγο στον κ. Γιαννόπουλο, ο οποίος έχει κάποιο λόγο για τον οποίον πρέπει να απέλθει από την Αίθουσα.
Εγώ πάντως θα παρακαλούσα, αν μπορούσαμε, να τελειώσουμε μέχρι τις τέσσερις, για να μην υλοποιήσουμε την απόφαση που πήραμε, ότι θα επιστρέψουμε μετά την τελετή για τον κ. Πούτιν για να συνεχίσουμε. Νομίζω ότι μπορούμε να τελειώσουμε μέχρι τις τέσσερις, αν θέλετε.
Ορίστε, κύριε Γιαννόπουλε, έχετε το λόγο για πέντε λεπτά, όπως μου ζητήσατε.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Για δύο λεπτά.
Κύριε Πρόεδρε, έχετε δίκιο. Ο κύριος συνάδελφος ως δικηγόρος έχασε τη δίκη υπερασπιζόμενος εαυτόν. Θα σας το διαβάσω και θα σας διαβάσω πού εγώ έχω κάνει παρατηρήσεις. Τα άλλα τα δέχομαι. Είναι καλός ο Κανονισμός, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις που έκανε και ο συνάδελφος, ο κ. Λοβέρδος.
Κατ’ αρχήν χρειάζεται κωδικοποίηση της νομοθεσίας κατά κατηγορία βασικού νομικού θέματος. Έχουμε πολυνομία που οφείλεται στις διαταραχές και τις ανωμαλίες της πολιτικής μας ζωής. Στα κράτη που κύλησε και λειτούργησε «η δημοκρατική αρχή» εκατονταετίες, φτάνει και περισσεύει ο χρόνος ομιλίας του Βουλευτή.
Παρατηρήσεις:
Α) Αποκρούεται κάθε περιορισμός του χρόνου του Έλληνα Βουλευτή. Δεν μπορεί να πνίγεται η φωνή του Βουλευτή. Αντιθέτως πρέπει να αυξηθεί ο χρόνος των δέκα λεπτών σε δεκαπέντε και των πέντε λεπτών σε δέκα και όχι να μειωθεί.
Β) Τώρα που ελαφρύνεται η Ολομέλεια, πρέπει να δοθεί χρόνος στα Τμήματα.
Γ) Τήρηση αυστηρή της αρχής κατά την οποία ο Βουλευτής, όπως και ο Υπουργός, δεν πρέπει να εξέρχονται του θέματος. Νομίζω ότι τότε θα δείτε πόση οικονομία χρόνου θα έχουμε. Μιλάει ένας πολιτικά, εμείς πρέπει να απαντήσουμε στα πολιτικά και γίνεται εδώ πέρα «της κακομοίρας», κατά το κοινώς λεγόμενο και χάνουμε το χρόνο.
Κύριε Πρόεδρε, τρόπος αντιμετώπισης: Προειδοποίηση πρώτη, προειδοποίηση δεύτερη και επακολουθεί η αφαίρεση του λόγου.
Δ) Όχι στη σύγχρονη συνεδρίαση Βουλής και επιτροπών πλην μιας Επιτροπής, που εγώ βρίσκω ότι μπορεί να θεραπεύσει τα πράγματα.
Ε) Συμφωνώ απολύτως με την πρόταση του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου κ. Κουβέλη να γίνει φανερή η ψήφος του Βουλευτή για την άρση ή μη της ασυλίας του Βουλευτή, μέτρο καθαρό και ξάστερο και αντρίκιο, όπως γίνεται και για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Αυτές είναι οι παρατηρήσεις μου, κύριε Πρόεδρε. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν τριάντα τρεις μαθητές και δύο συνοδοί δάσκαλοί τους από το Δημοτικό Σχολείο Άσου Κορινθίας, που ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ».
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες)
Κυρία Μπακογιάννη, ζητήσατε το λόγο για τρία λεπτά;
ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Για δύο λεπτά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ορίστε, κυρία Μπακογιάννη.
ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Όποιος ζητάει λίγο χρόνο, θα παίρνει κατά προτεραιότητα το λόγο.
Συνεχίστε, κυρία Μπακογιάννη.
ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εγώ ήθελα να κάνω τρεις παρατηρήσεις. Η μία παρατήρηση αφορά το άρθρο 70Α’ που λέτε για τους Βουλευτές, οι οποίοι βρίσκονται σε αποστολή της Κυβέρνησης ή της Βουλής στο εξωτερικό.
Τυχαίνει όμως, κύριοι συνάδελφοι, να έχουμε και υποχρεώσεις του κόμματός μας στο εξωτερικό. Δηλαδή η παρουσία η δική μας στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, στη Σύνοδο Κορυφής, είναι υποχρεωτική, όσο είναι υποχρεωτική και της Κυβερνήσεως τις ίδιες ημέρες.
Θα ήθελα να σας παρακαλέσω, αν μπορείτε, να το προσθέσετε αυτό. Δηλαδή, των αποστολών των κομμάτων στο εξωτερικό για λόγους κομματικούς. Φαντάζομαι ότι θα ισχύει και για το ΠΑΣΟΚ, διότι και το ΠΑΣΟΚ έχει κάποιες υποχρεώσεις στη Σοσιαλιστική Διεθνή, που δεν μπορεί να τις αποφύγει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Το ανοίγουμε πολύ. Φοβούμαι ότι τα κόμματα θα καταστρατηγούν αυτήν τη διάταξη.
ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Θα την καταστρατηγούν;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Αυτό φοβούμαι.
Τέλος πάντων, συνεχίστε.
ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Ακούστε, οι αποστολές των κομμάτων στο εξωτερικό είναι γνωστές. Είναι γνωστό ποιοι συνάδελφοι πάνε και μπορεί εγκαίρως να υποβάλλεται στον Πρόεδρο ότι στις κομματικές υποχρεώσεις στο εξωτερικό είναι οι κύριοι τάδε και τάδε.
Το δεύτερο, κύριε Πρόεδρε, που ήθελα να σημειώσω είναι το εξής. Ξέρω ότι έχει ακουστεί πολλές φορές σ’ αυτήν τη Βουλή και πιστεύω ότι αυτός ο Κανονισμός είναι μια σημαντική πρόοδος και οφείλεται πράγματι και στις δικές σας προσπάθειες. Αλλά, κύριε Πρόεδρε, η μεγάλη επιτυχία θα ήταν αν καταφέρναμε σ’ αυτήν τη Βουλή να κρατήσουμε το ενδιαφέρον των Ελλήνων πολιτών, έχοντας μία γρήγορη διαδικασία και μία συνεχή –όχι συνεχή καθημερινή, αλλά τουλάχιστον μία ή δύο φορές την εβδομάδα- ουσιαστική παρουσία της Κυβερνήσεως στις ερωτήσεις.
Από εσάς ζητάμε, αν μπορείτε να ασκήσετε τη δική σας επιρροή στην Κυβέρνηση να παρίσταται, να απαντά γρήγορα, αντί για μία γραφειοκρατική διαδικασία που τελικώς, όταν καταλήγουμε να συζητήσουμε μία ερώτηση ή μία επερώτηση, έχει περάσει το ενδιαφέρον, κύριε Πρόεδρε. Και η Βουλή θα είχε άλλη ζωντάνια και το ενδιαφέρον των Ελλήνων πολιτών θα ήταν πολύ μεγαλύτερο.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κ. Γείτονας, δεν θα μιλήσει, να εξοικονομήσουμε χρόνο.
Ο κ. Χρυσανθακόπουλος έχει το λόγο.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, το λόγο για δύο λεπτά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ναι, κύριε συνάδελφε. Τώρα έδωσα το λόγο στον κ. Χρυσανθακόπουλο. Θα μιλήσετε αμέσως μετά.
Ορίστε, κύριε Χρυσανθακόπουλε, έχετε το λόγο.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα πρώτα απ’ όλα να πω ότι, όταν ο Κανονισμός τροποποιείται, πρέπει να τροποποιείται προς δύο κατευθύνσεις. Η πρώτη είναι σε σχέση με τα κόμματα που είναι βασικοί θεσμοί του δημοκρατικού πολιτεύματος, και η δεύτερη σε σχέση με τους Βουλευτές που αποτελούν και την υπόσταση της ύπαρξης των κομματικών ομάδων στη Βουλή. Να μη φτάνουμε στην απόλυτη μία πλευρά ότι οι Βουλευτές απλά αποτελούν έκφραση των κομμάτων, γιατί έχουν και γνώμη.
Κι ένα πολύ σημαντικό πεδίο στο οποίο οι Βουλευτές δεν εκφράζουν γνώμη, δεν τοποθετούνται ποτέ –εγώ στα πέντε χρόνια παρουσίας μου στη Βουλή δεν έχω δυνηθεί να τοποθετηθώ στην Ολομέλεια- είναι για εθνικά ζητήματα και πιστεύω ότι θα πρέπει να επανεξετάσουμε την περίπτωση του άρθρου 143 του Κανονισμού.
Το άρθρο 143 αφορά τις προ ημερήσιας διατάξεως συζητήσεις, που γίνονται σε επίπεδο Αρχηγών και με πρωτοβουλία των κομμάτων και καμιά φορά σε συνεννόηση με τα κόμματα δίνεται και ο λόγος σε κάποιους ειδικούς αγορητές ή σε κάποιους αντιπροσώπους. Δηλαδή, τελικά τα κόμματα μιλούν διά μέσω των Κοινοβουλευτικών Εκπροσώπων που ορίζουν οι Αρχηγοί, και στην ουσία των θέμα των κομμάτων στη συζήτηση των εθνικών ζητημάτων είναι υπόθεση των Αρχηγών.
Πιστεύω ότι πρέπει να προσθέσουμε στο άρθρο 143 μία ακόμα παράγραφο. Ο Πρόεδρος της Βουλής στην παράγραφο 5 του άρθρου 143 έχει την ευχέρεια να διευρύνει τον αριθμό των συμμετεχόντων στην προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση, αλλά δεν μπορούμε να επαφιόμεθα στην ευχέρεια του Προέδρου. Πρέπει ο Κανονισμός να διασφαλίζει τη συμμετοχή των Βουλευτών.
Γι’ αυτό η πρότασή μου είναι η εξής: Μία φορά το χρόνο τουλάχιστον ο Υπουργός Εξωτερικών θα ενημερώνει το ελληνικό Κοινοβούλιο για τις εξελίξεις στα εθνικά θέματα όχι στη Διαρκή Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας, αλλά στην Ολομέλεια για να είναι όλοι παρόντες. Ακολούθως θα εγγράφονται ομιλητές, όσοι το επιθυμούν χωρίς περιορισμό και η συζήτηση αυτή θα ολοκληρώνεται το πολύ σε δύο συνεδριάσεις –δεν λέω να κάνουμε ολόκληρη βδομάδα διάλογο για τα θέματα αυτά- και εκεί να φανεί του καθενός και η ευχέρεια στο μικρό χρόνο που του διατίθεται να είναι σαφής, περιεκτικός και συγκεκριμένος.
Η πρότασή μου λοιπόν αυτή πιστεύω ότι σε επίπεδο κατανόησης γίνεται δεκτή. Και δεν πρέπει να γίνει δεκτή στη λογική του αν συμφωνούν σ’ αυτό οι Αρχηγοί των κομμάτων, ούτε αν σ’ αυτό συμφωνούμε σε τελευταία ανάλυση οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι των κομμάτων. Αυτοί έχουν πάρει το λόγο. Το λόγο δεν τον έχει ο Βουλευτής στα εθνικά θέματα. Εγώ ποτέ δεν μπόρεσα να μιλήσω. Σκεφθείτε με λοιπόν στον προϋπολογισμό που ο καθένας λέει ό,τι θέλει, να μιλάω για ό,τι θέλω και να μιλήσω για τα εθνικά θέματα, μια και δεν μπορώ να τοποθετηθώ στην Ολομέλεια σε οργανωμένη συζήτηση.
Κύριε Πρόεδρε, κωδικοποιώ την πρότασή μου για να τελειώσω και πολύ πιο σύντομα από το χρόνο μου. Δεν ξέρω αν το άρθρο 143 είναι το καταλληλότερο που αναφέρει για τις προ ημερήσιας διάταξης συζητήσεις ή αν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις για το πώς θα μιλάνε οι Βουλευτές για τα εθνικά θέματα. Υπάρχει η συλλογή υπογραφών. Δεν το θεωρώ δόκιμο. Θα μπορούσαμε να πούμε πενήντα υπογραφές για να διευρύνεται. Τον τρόπο τον αφήνω στο δεύτερο ζήτημα. Αλλά την ευχέρεια τοποθέτησης θα πρέπει να τη θεσπίσουμε. Μπορεί να γίνει αυτό τουλάχιστον μια φορά το χρόνο, δηλαδή η Ολομέλεια να ασχολείται με ενημέρωση εκ μέρους του Υπουργού Εξωτερικών. Έχουμε εξέλιξη στο Κυπριακό, γίνονται ερωτήσεις, γίνονται αντιπαραθέσεις, γίνονται επίκαιρες ερωτήσεις, μπορεί να γίνει επερώτηση. Δεν νομίζω ότι θα πρέπει, εγώ που είμαι Βουλευτής της Συμπολίτευσης να καταφύγω στην επερώτηση, να βρω δηλαδή και άλλους Βουλευτές να κάνουμε μια επερώτηση, για να μπορέσουμε να συζητήσουμε εν Ολομελεία. Αλλά και πάλι δεν θα μου άρεσε μόνο εγώ να έχω το δικαίωμα να μιλήσω και όλοι οι άλλοι συνάδελφοι να μην έχουν γνώμη για τόσο σημαντικά ζητήματα. Οι γνώμες των Βουλευτών σ’ αυτές τις περιπτώσεις είναι πολύτιμος πλούτος για τη χάραξη της κοινής εθνικής μας πολιτικής.
Νομίζω ότι αντί να αναζητούμε σε επίπεδο κορυφής να συγκαλούνται τα Συμβούλια των Αρχηγών κλπ., όπως λένε κάποιοι, ή ειδικές συνθέσεις επιτροπών, εδώ είναι η Ολομέλεια θα πρέπει μια φορά το χρόνο ο καθένας να έχει την εθνική ευθύνη, όχι να ασκεί κριτική, αλλά να συνδιαμορφώνει άποψη, καλά ενημερωμένος, δημόσια τοποθετούμενος πάνω σ’ αυτό το κρίσιμο ζήτημα. Θα πρέπει λοιπόν και οι Βουλευτές να έχουν λόγο για τα εθνικά θέματα με ειδική διάταξη μια φορά το χρόνο τουλάχιστον.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κ. Κεδίκογλου έχει το λόγο.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Στο άρθρο 41Α αφήστε κάποια πρωτοβουλία. Αν ένας Βουλευτής ζητήσει να εφαρμοστεί το άρθρο 41Α ο πρόεδρος της επιτροπής να είναι υποχρεωμένος να θέσει το αίτημα του σε ψηφοφορία, προς διαπίστωση αν τα 2/5 συμφωνούν να γίνει η προβλεπόμενη από αυτό συζήτηση ή όχι.
Δεύτερον, η μεγάλη μου ευχή είναι να αντιληφθεί ο Πρόεδρος της Βουλής ότι είναι πολιτειακός παράγων, ότι διαμορφώσατε εαυτόν σε στέλεχος τέτοιο, που να έχει την ευκαιρία ο κ. Σημίτης να κάνει έναν Πρόεδρο όπως τον έκανε. Είσθε πολιτειακός παράγων.
Τρίτον, πρέπει να αντιληφθούμε όλοι ότι εγώ που είμαι ανεξάρτητος δεν μπορώ να πάρω το λόγο αν δεν βρω άλλον ένα συνάδελφο. Δεν έχω λοιπόν τρόπο να πάρω το λόγο στη Βουλή. Αν κάποιος Βουλευτής δεν μου δώσει συνυπογραφή, δεν μπορώ να πάρω το λόγο.
Τέταρτον, ο Κανονισμός καθορίζει αν το Κοινοβούλιο είναι ή δεν είναι κέντρο πολιτικής. Η δημοσιότητα των συνεδριάσεων έχει σχέση με το ρόλο της τηλεόρασης. Θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι και η ΕΡΤ και τα άλλα κανάλια και ο Τύπος είναι επιχειρήσεις και στις δαπάνες που έχουμε καθορίσει στον προϋπολογισμό, θα πρέπει να καθορίσουμε και κάποια δαπάνη για την προβολη του κοινοβουλευτικού μας εν γένει έργου.
Με αυτά τελειώνω, κύριε Πρόεδρε. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κ. Παπαϊωάννου έχει ζητήσει το λόγο για δύο λεπτά.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, δεν είναι η σειρά μου;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): ‘Όχι είναι ο κ. Σπυριούνης, θα μιλήσω για δύο λεπτά ο κ. Παπαϊωάννου και μετά έχετε σειρά εσείς.
ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ - ΨΑΡΟΥΔΑ (Δ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Πότε θα έρθει η δική μας σειρά, κύριε Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Θα μιλήσετε όλοι με τη σειρά που είσθε γραμμένοι, αλλά είπαμε, όσοι θέλουν να φύγουν, να μιλήσουν για δύο λεπτά, να πουν την άποψή τους, διότι όλα τα θέματα έχουν εξαντληθεί πλέον.
Ορίστε, κύριε. Παπαϊωάννου, έχετε το λόγο.
MIΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, τόνισα και χθες ότι θεωρώ πολύ σημαντικό το γεγονός ότι πήγαμε στην ειδική επιτροπή και στην ειδική διαδικασία, όσον αφορά την εξέταση του απολογισμού και του γενικού ισολογισμού του κράτους. Θεωρώ, όμως, ότι ο περιορισμός σε δύο συνεδριάσεις, ώστε να εξετάσει η επιτροπή ένα τόσο μεγάλο ζήτημα, είναι πολύ μικρός. Θα πρότεινα οι μέρες να γίνουν τέσσερις και η συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής από δύο συνεδριάσεις να πάει στις τρεις συνεδριάσεις. Δεν είναι ικανός ο χρόνος για μια τόσο μεγάλη συζήτηση και για μια τόσο σοβαρή και υπεύθυνη συζήτηση.
Πέρα απ’ αυτό, χθες έθεσα δύο θέματα και θα παρακαλούσα να υπάρξει μια απάντηση. Το ένα ήταν η ομιλία των Βουλευτών της Συμπολίτευσης στις επερωτήσεις. Πιστεύω ότι υπάρχει μια γενικότερη αποδοχή αυτής της θέσης και νομίζω ότι πρέπει να συμπεριληφθεί, να μην έχουμε μόνο Βουλευτές της Αντιπολίτευσης στη συζήτηση για τις επερωτήσεις. Όσον αφορά τις ονομαστικές ψηφοφορίες, θεωρώ ως πλέον πρόσφορο τρόπο η ψηφοφορία να γίνεται μια φορά επί της αρχής και μία στο τέλος. Όσοι υποβάλλουν αίτημα ονομαστικής ψηφοφορίας, να γίνεται στο τέλος στα άρθρα για τα οποία έχει υποβληθεί αίτηση ονομαστικής ψηφοφορίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κ. Δασκαλάκης έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Από χθες το πρωί περιμένω να μιλήσω, και σας ευχαριστώ ιδιαίτερα, γιατί επιτέλους ήλθε η σειρά μου, κύριε Πρόεδρε.
Δεν ξέρω ποιος Κανονισμός λέει ότι όποιος θέλει να φύγει θα μιλήσει τρία λεπτά αντί για πέντε και πρέπει να προηγείται από τους άλλους. Δεν το καταλαβαίνω αυτό και δεν σας μέμφομαι, και γνωρίζετε πολύ καλά και το σεβασμό και την αποδοχή που έχω στο πρόσωπό σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Έχετε δίκιο σ’ αυτό και πρέπει να πω ότι το ότι πιέζομαι από το χρόνο για το λόγο που εξήγησα, …
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Το χρόνο, κύριε Πρόεδρε, τον περιορίσατε εσείς…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κοιτάξτε, είπαμε να συνεχίσουμε μετά, αλλά φοβάμαι ότι δεν θα έλθουν οι συνάδελφοι.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Καλώς, κύριε Πρόεδρε.
Φοβάμαι ότι μερικά πράγματα που θα αναφέρω –γενικές αρχές κατά την άποψή μου- είναι κατόπιν εορτής και δεν θα συμβάλουν σε τίποτα. Νιώθω, όμως, σαν Βουλευτής ότι έχω υποχρέωση έστω να καταθέσω την άποψή μου και να είναι καταχωρημένη. Για την ιστορία τη δική μου, για την ιστορία του Κοινοβουλίου, για την ιστορία του όποιου νομίζει ότι μπορεί να αντλήσει από αυτές τις ταπεινές απόψεις που θέλω να καταθέσω,συμπεράσματα.
Κατ’ αρχήν εκτιμώ, κύριε Πρόεδρε, ότι ο Κανονισμός δεν είναι ένα τυπικό κείμενο που ρυθμίζει τα διαδικαστικά ζητήματα μόνο, αλλά είναι ένα κείμενο έντονα πολιτικό και ουσιαστικό και πρέπει επομένως να διέπεται από αρχές, να δίνει κατευθύνσεις και να υπηρετεί κάποιες αξίες και αρχές.
Το ερώτημα, λοιπόν, που προκύπτει, είναι: Επιτυγχάνεται μια ισορροπία από τις διατάξεις του νέου Κανονισμού σε σχέση με την παρουσία του κόμματος θεσμού στο Κοινοβούλιο της Κυβέρνησης που έχει βασικά κύρια τη νομοθετική πρωτοβουλία και του Βουλευτή που πρέπει να διατηρεί το δικαίωμά του να διαμορφώνει εδώ άποψη και να εκφράζεται ελεύθερα; Κάπου ναι, πιστεύω, κάπου όχι. Σε κάποιες διατάξεις επιτυγχάνεται, σε κάποιες άλλες όχι και αυτό θεωρώ ότι είναι ένα μεγάλο μειονέκτημα.
Υπηρετεί τη συλλογικότητα ο Κανονισμός; Και η συλλογικότητα δεν προκύπτει από κάποια προνόμια που πρέπει να δώσουμε σε κάποιους τέως, νυν, και πρώην Αρχηγούς, εισηγητές και εκπροσώπους οριζόμενους από τα κόμματα. Η συλλογικότητα προκύπτει από τη δυνατότητα μέσα σε περιορισμένα όρια αναμφισβήτητα να συμβάλλουν όσο μπορούν όλοι και βέβαια να μην αντιστρατεύεται την αποτελεσματικότητα. Αυτές είναι κατά την άποψή μου –θα υπάρχουν και άλλες αναμφίβολα- οι αρχές και οι κατευθύνσεις που θα έπρεπε σαν πολιτικό ουσιαστικό κείμενο και όχι μόνο τυπικό να υπηρετεί. Επαναλαμβάνω, αλλού τις υπηρετεί και αλλού φοβάμαι όχι.
Έρχομαι τώρα σε επί μέρους διατάξεις για να μην αναλώσω και εγώ το χρόνο μου και τα δέκα λεπτά που παρ’ όλο που μου τα υποσχεθήκατε το πρωί, δεν θα τα εξαντλήσω όλα.
Όσον αφορά τον τρόπο εκλογής των Προέδρων των Διαρκών Επιτροπών, ήθελα να πω ότι μέχρι τώρα οι Διαρκείς Επιτροπές δεν έπαιζαν αποφασιστικό ρόλο στα νομοσχέδια. Δεν νομοθετούσαν. Τώρα, αναβαθμίζονται όσον αφορά το αντικείμενο και νομίζω ότι θα έπρεπε να βρεθεί κάποια διαδικασία, πέρα από τη διακομματική σύνθεσή τους –που συμφωνώ κι εγώ- να αναδεικνύονται με διαδικασίες και τρόπους που να έχουν αυξημένο κύρος και όχι να είναι διορισμένοι. Και όχι μόνο γιατί νομοθετούν οι επιτροπές πλέον, αλλά και γιατί η Διάσκεψη των Προέδρων τους βάζει μπροστά σε καθήκοντα και υποχρεώσεις που άπτονται της λειτουργίας και του ρόλου της Ολομέλειας.
Δεν είναι λοιπόν στενό το αντικείμενο για ένα που προεδρεύει κάποιας επιτροπής, που, εν πάση περιπτώσει, μέχρι τώρα, έκανε μια οιονεί επεξεργασία των νομοσχεδίων και τελείωνε η αποστολή τους.
Άρα, λοιπόν, θα έπρεπε ίσως να δούμε ακριβώς τον τρόπο που θα μπορούσαν να εκλέγονται οι Πρόεδροι των επιτροπών για να έχουν και κύρος, χωρίς βέβαια να υπερκαλύπτουν το κύρος και το ρόλο του βασικού Προεδρείου της Ολομέλειας.
Περίμενα επίσης στις Διαρκείς Επιτροπές να ανατεθεί ένας μεγαλύτερος ελεγκτικός ρόλος και όχι μετά από ερώτηση ή επερώτηση μόνο. Να δοθεί ένας αυτόνομος και αυτοδύναμος ρόλος ελέγχου των εξουσιών και βασικά της εκτελεστικής εξουσίας.
Δεν μπορεί, κύριε Πρόεδρε, να μιλάμε για αναβάθμιση της Βουλής, να συζητάμε στη Διαρκή Επιτροπή τον προϋπολογισμό και να μην είναι παρών ο βασικός Υπουργός. Μίλησε την πρώτη μέρα και μετά γίνεται η συνεδρίαση με τους Υφυπουργούς. Φυσικά δεν τους υποτιμώ, τους τιμώ ιδιαίτερα, αλλά όπως από πολλά μέλη της Κυβέρνησης έχει αναφερθεί, τους θεωρούν υπαλλήλους και όχι μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου, άρα μειωμένης πολιτικής ευθύνης ή δυνατότητας.
Επομένως θα έπρεπε να δοθεί μια δυνατότητα να επιβάλλει και την παρουσία αλλά αυτόνομα και αυτοδύναμα να καλεί για συγκεκριμένα μείζονα θέματα που προκύπτουν τους Υπουργούς. Και να υποβάλλεται στον Πρόεδρο πόρισμα του τι συζητήθηκε, τι συμπεράσματα βγήκαν ή να δίδονται τα Πρακτικά. Γιατί και τώρα έρχονται πολλοί και συζητούμε, αλλά «έπεα πτερόεντα». Ούτε συνέπειες, αν λένε την αλήθεια, αν λένε όλη την αλήθεια κλπ. Και δεν αναφέρομαι μόνο στην εκτελεστική εξουσία. Μιλώ για όλες τις εξουσίες.
Από πολλούς συναδέλφους έχει λεχθεί, ότι δεν μπορούν να συνεδριάζουν την ίδια ώρα επιτροπές και Ολομέλεια. Κύριε Πρόεδρε, να ορίσετε σταθερές συνεδριάσεις των επιτροπών, για να κάνει ο κάθε Βουλευτής το πρόγραμμά του. Κι αν δεν έχει αντικείμενο, να μη συνεδριάζει. Έτσι θα μπορεί να προγραμματίζει κανείς πότε θα είναι στην επαρχία του και πότε θα έρθει, ώστε να μην υπάρχει αυτός ο αιφνιδιασμός.
Νομίζω ότι έχετε όλη την πρόθεση απ’ όλες τις διατάξεις που έχετε περάσει και έχετε αποδεχθεί να συμβάλετε και προς αυτήν την κατεύθυνση.
Δεν θα αναφερθώ στο θέμα του καπνίσματος. Πιστεύω να το λύσετε κατά τον καλύτερο τρόπο.
Κλείνοντας θα ήθελα να πω ότι έχω έντονες επιφυλάξεις και αντιρρήσεις και θα ψηφίσω «ΠΑΡΩΝ» για την δι’ αντιπροσώπου ή δια επιστολής ψήφου. Διότι θεωρώ ότι μειώνεται ο ουσιαστικός ρόλος της συζήτησης και της διαδικασίας στην οποία πρέπει να συμμετέχουμε τουλάχιστον θεωρητικά όλοι.
Νομιμοποιούμε λοιπόν μέσα από τον Κανονισμό την απουσία, που είναι δικαιολογημένη και την εκ των προτέρων εξουσιοδότηση να ψηφίσει ο Βουλευτής για ζήτημα στο οποίο δεν έχει συμμετάσχει, δεν έχει συμβάλει και δεν του δόθηκε η δυνατότητα ούτε να πείσει ούτε να πεισθεί.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ (Α’ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Άλλαξε αυτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Τι άλλαξε δηλαδή, κύριε Πρόεδρε, αν άλλαξε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Δεν υπάρχει πλέον ψήφος δι’ αντιπροσώπου. Απλώς συμμορφούμενοι προς τη συνταγματική διάταξη λέμε ότι ο Βουλευτής μπορεί να συμμετέχει αποστέλλοντας ο ίδιος…
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Το ίδιο είναι κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Το λέει όμως αυτό το Σύνταγμα, κύριε Δασκαλάκη.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Λέει να τα ρυθμίσει ο Κανονισμός, αλλά δεν αναφέρεται ειδικώς σ’ αυτό το ζήτημα. Ζητήματα διαδικασίας εκλογών και ψηφοφοριών λέει να τα ρυθμίσει ο Κανονισμός. Δεν μιλάει για το πώς θα ψηφίζει ο κάθε Βουλευτής ή Υπουργός που θα είναι εκτός Ελλάδος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Tο Σύνταγμα λέει ότι αυτό το λέει ο Κανονισμός.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Εγώ λέγω ότι ο Κανονισμός ουσιαστικά νομιμοποιεί -ενώ δεν θα έπρεπε- ότι ο διάλογος που πρέπει να διεξάγεται εδώ μέσα -και να είναι ουσιαστικός- είναι τυπικός για κάποιους αφού θα συμμετέχουν στέλνοντας τηλεγράφημα όσον αφορά την ψηφοφορία χωρίς να έχουν συμμετάσχει και έτσι απεμπολούν το δικαίωμα που έχουμε όλοι να λέμε και να εκφράζουμε ελεύθερα την άποψή μας εδώ μέσα. Γι’ αυτό ακριβώς λέγω ότι εγώ διαφωνώ. Διαφωνώ ουσιαστικά, διαφωνώ ιδεολογικά γιατί πιστεύω ότι αντί να αναβαθμίζουμε, μειώνουμε το ρόλο του Κοινοβουλίου. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κ. Βαλυράκης είπε ότι θα μιλήσει για τρία λεπτά. Ορίστε, κύριε Βαλυράκη.
ΙΩΣΗΦ ΒΑΛΥΡΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, πράγματι έχουμε την ευκαιρία σήμερα να συζητήσουμε για έναν Κανονισμό ο οποίος δεν θα ρυθμίσει τις σχέσεις μας και τη λειτουργία μας εδώ μέσα μόνο σήμερα, αλλά και στο μέλλον. Άρα νομίζω ότι είναι μια καλή ευκαιρία να δώσουμε έναν Κανονισμό με κάποια έτσι σηματοδότηση πιο ανοικτή.
Τρία ζητήματα νομίζω, κύριε Πρόεδρε, ότι πρέπει να προσεχθούν και είμαι σίγουρος ότι μπορείτε να δώσετε θετική διέξοδο και στα τρία διότι το ζήτημά μας, μια και περιορίζουμε την Ολομέλεια σε μια συνεδρίαση κατά νομοσχέδιο, δεν είναι να περάσουμε σε ποσοτική παραγωγή αλλά αυτό που ζητούμε είναι η ποιότητα.
Το πρώτο ζήτημα είναι η έγκαιρη γνώση του Βουλευτή της ημερήσιας διάταξης.
Δεύτερον, να μην υπάρχουν επικαλύψεις των επιτροπών ή μάλλον ακόμα περισσότερο επιτροπών και Ολομέλειας. Εγώ δεν αντιλαμβάνομαι την τοποθέτηση του εισηγητή αναφορικά με την ευχή να μην συμπίπτουν συνεδριάσεις για συναφή θέματα. Ο Βουλευτής θέλει να παρακολουθεί το έργο της Βουλής άσχετα αν αυτό είναι της επιτροπής –αναβαθμισμένη πλέον πολύ η λειτουργία της επιτροπής- ή της Ολομέλειας ή και δύο και τριών ή και περισσοτέρων επιτροπών, η οποία όμως δυνατότητα παρακολούθησης στην πράξη αναιρείται και αφαιρείται αν έχουμε σύμπτωση.
Εγώ νομίζω ότι έγιναν κάποιες προτάσεις όπως του κ. Παρασκευά Αυγερινού και του κ. Γιάννη Βαρβιτσιώτη, για μια εβδομάδα των επιτροπών και τρεις εβδομάδες Ολομέλεια. Είναι μια λογική πρόταση. Πάντως εγώ πιστεύω ότι μπορείτε να το διασφαλίσετε να μην έχουμε ταυτόχρονη συνεδρίαση επιτροπών και Ολομέλειας με τίποτα, αλλά και επιτροπών ακόμα, σε μια λογική ποιοτικής αναβάθμισης της λειτουργίας εδώ του Κοινοβουλίου.
Αναφορικά δε με το χρόνο του Βουλευτή, κύριε Πρόεδρε, θέλω να πω το εξής αν και γνωρίζετε πολύ καλά το θέμα. Ξεκινήσαμε με είκοσι λεπτά και κατεβαίνει προς τα κάτω. Μια και βαίνει συνεχώς συρρικνούμενος ο χρόνος που έχουμε στη διάθεσή μας για να εκθέσουμε τις απόψεις μας, θα παρακαλούσα να δείτε το θέμα. Το δεκάλεπτο θεωρώ ότι πρέπει να είναι το κατώτατο όριο, για να συνεννοούμεθα και να αναπτύσσουμε τα επιχειρήματά μας κατά τον καλύτερο τρόπο. Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριοι συνάδελφοι, για να μην επανερχόμαστε και επειδή είδα ότι υπάρχει διαφωνία σχετικά με το χρόνο, περιορισμού δηλαδή του δεκαλέπτου, εγώ θα επιμείνω στην πρότασή μου. Αυτοί οι έξι συνάδελφοι που θα έχουν αυτό το προνόμιο να προηγηθούν να ισχύσει μόνο γι’ αυτούς το οκτάλεπτο. Για τους άλλους να μείνουν τα δέκα λεπτά. Να συμφωνήσουμε σε αυτό και να μην ξαναεπανέλθουμε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Γιατί δεν βάζετε για όλους, κύριε Πρόεδρε, τα δέκα λεπτά;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριοι συνάδελφοι, με συγχωρείτε. Εδώ το Σύνταγμα λέει ότι ο Υπουργός μπορεί να πάρει το λόγο όποτε θέλει. Ερχόμαστε με τον Κανονισμό και του περιορίζουμε τη δυνατότητα αυτή και του λέμε ότι θα πάρεις το λόγο αφού μιλήσουν έξι Βουλευτές. Οι έξι Βουλευτές που θα έχουν αυτό το προνόμιο θα μιλήσουν οκτώ λεπτά. Θα εξοικονομηθεί έτσι σχεδόν ένα τέταρτο απ’ αυτούς, θα εξοικονομηθεί από τον Υπουργό, θα εξοικονομηθεί από τους Kοινοβουλευτικούς Εκπροσώπους για να μιλήσουν οι Βουλευτές. Τα θέλουμε όλα. Θέλουμε και την πίτα σωστή και το σκύλο χορτάτο, αλλά δεν μπορεί να γίνουν όλα.
Να αφήσουμε, λοιπόν, το δεκάλεπτο εφόσον επιμένετε, αλλά εν πάση περιπτώσει οι έξι συνάδελφοι που θα προηγηθούν θα έχουν την ευχέρεια να ακουστούν πρώτοι, πρώτοι. Δεν χάλασε ο κόσμος.
Ο κ. Σπυριούνης είχε βγει έξω για ένα λεπτό. Έχετε το λόγο. Είπατε όμως κι εσείς ότι θα μιλήσετε λίγο. ‘Ετσι, κύριε Σπυριούνη;
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα μπω απευθείας στις προτάσεις.
Γίνονται σαφώς σημαντικά βήματα. Οι Διαρκείς Επιτροπές να αποκτήσουν εικόνα, τώρα που αποκτούν και εξουσία, πλουραλιστικής, δημοκρατικής απεικόνισης. Και προτείνω να προβλέψετε οι τέσσερις Πρόεδροι να είναι του κυβερνώντος κόμματος και οι δύο να είναι της συνολικής Αντιπολίτευσης. Να έχουμε τέσσερις Προέδρους και δύο Προέδρους από την Αντιπολίτευση. Το ίδιο να γίνει και στους Αντιπροέδρους και στους Γραμματείς. Να έχει η Διαρκής Επιτροπή μία δημοκρατική εικόνα.
Και δεύτερον, διαδικασίες εκλογής, κύριε Πρόεδρε. Χρειάζεται λίγο περισσότερη δημοκρατία. Εσείς έχετε κάνει τεράστιους αγώνες γι’ αυτό. Να σταματήσει να είναι Πρωθυπουργοκεντρικό το σύστημα. Να περάσει η δημοκρατία πιο πλατιά και στην όλη εικόνα. Λυπάμαι τώρα γιατί εγώ έχω αγωνιστές εδώ μέσα που έδωσαν το αίμα τους για τη δημοκρατία, αλλά είναι επιταγή της εποχής.
Εάν μπορεί να γίνει να είναι τρεις εβδομάδες η Βουλή και μία εβδομάδα οι Διαρκείς Επιτροπές, αυτό θα έλυνε όλα τα ενδιάμεσα προβλήματα.
Διαφάνεια στο Κοινοβούλιο, κύριε Πρόεδρε. Δεν θέλω να πω τίποτε άλλο.
Σύστημα ηθικών αμοιβών, κύριε Πρόεδρε. Να υπάρχουν ηθικές αμοιβές στους Βουλευτές. Να προβλέπεται ένα δικό σας έγγραφο, μία επιστολή. Κι εγώ αποποιούμαι να γίνει για μένα. Λίγο χρόνο θα είμαι ακόμα εδώ. Με τίμησε ο λαός τόσες φορές. Για όσο θα μείνω ακόμα αποποιούμαι, για να μην νομίσετε ότι υπάρχει και προσωπικό κίνητρο. Να καθιερωθεί, όμως, ένα σύστημα ηθικών αμοιβών.
Εκδηλώσεις Βουλής: Κύριε Πρόεδρε, στεφάνια γίνονται, πάει και η τελευταία κουτσή Μαρία. Και σε μία περιοχή είναι πέντε Βουλευτές. Απουσιάζει η Βουλή.
Δεύτερον, να συνεδριάζουν ευαίσθητες Διαρκείς Επιτροπές στις ακριτικές περιοχές. Να δώσει η Βουλή ένα στίγμα παρουσίας στις ακριτικές περιοχές μία φορά το χρόνο. Η Ολομέλεια της Βουλής στη Θεσσαλονίκη μία φορά το χρόνο. Να μπορεί ένα εργάτης της Θεσσαλονίκης να παρακολουθήσει την Ολομέλεια της Βουλής.
Καλλιέργεια πνεύματος Βουλής: Κύριε Πρόεδρε, δεν κάνουμε μία συλλογική εκδήλωση το χρόνο. Εικόνα Βουλής, να το πω έτσι απλά. Ένας χορός της Βουλής δεν έχει γίνει στα δώδεκα χρόνια που είμαι εδώ. Γιατί; Τι έχουμε να φοβηθούμε; Καλλιεργεί το πνεύμα, την ομοψυχία, τις σχέσεις μεταξύ μας.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Το ροκ δεν το ξέρετε;
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Όχι ροκ, κύριε Βαρβιτσιώτη, είμαι εναντίον των ακραίων.
Στις Επιτροπές Εξωτερικών, κύριε Πρόεδρε, το θίγετε και το έχετε θίξει και προφορικά και γραπτά: Χρειάζεται -θα σας το πω με την παρρησία που σας οφείλω –πολύ προσπάθεια ακόμα οι επιτροπές να επιτελούν το έργο τους. Χρειάζεται προετοιμασία, συμμετοχή εκεί και απολογισμός του έργου. Τα προβλέπετε στον Κανονισμό. Να συγκροτήσετε Επιτροπή Δημογραφικού Προβλήματος σαν ένα μήνυμα -αυτό που λέτε για το κάπνισμα- στην Ελλάδα για το πού πάει το δημογραφικό πρόβλημα. Είναι τραγική η εξέλιξή του.
Οι συνεδριάσεις των Διαρκών Επιτροπών: Αν καθιερώσετε με απόλυτο τρόπο να μην είναι παράλληλες, θα παραπονιόμαστε όλοι μας. Δεν είναι δυνατόν να γίνει. Κι αν θέλουμε, κύριοι συνάδελφοι, να δώσουμε –θα το πω λίγο ωμά, έτσι συνήθισα στη ζωή μου- κύρος στη λειτουργία των επιτροπών, ας είμαστε όλοι μας πιο συνεπείς στις επιτροπές.
Και τελειώνω μ’ αυτό: Η ημερήσια διάταξη να προβλέπει και μία εβδομάδα. Να πάμε στη μεθεπόμενη εβδομάδα. Εμείς της επαρχίας υποφέρουμε. Εγώ κάνω δέκα τηλεφωνήματα για να πάρω το πρόγραμμα, κύριε Πρόεδρε. Να προβλέπει τουλάχιστον και τη μεθεπόμενη εβδομάδα η απόφαση των Προέδρων.
Παρουσία Πρωθυπουργού: Το θεωρώ ότι είναι εκ των ων ουκ άνευ να έρχεται να παρακολουθεί την Ολομέλεια. Δεν μπορούμε να το επιβάλουμε, αλλά η κραυγή μου ας φτάσει μέχρι τον κύριο Πρωθυπουργό. Συμφωνώ απολύτως με τα υποστηριχθέντα από τον κ. Μητσοτάκη για το συγκεκριμένο θέμα.
Επίκαιρες ερωτήσεις: Πράγματι σε δύο λεπτά –επειδή παρακολουθώ, κύριε Πρόεδρε, καμία φορά- δεν προφταίνει ο Βουλευτής και πολλές φορές εξαιτίας αυτού του λόγου δεν δηλώνουμε. Μήπως θα μπορούσε να γίνει τουλάχιστον τρία λεπτά.
Και κάτι ακόμα. Όσοι είμαστε, κύριε Πρόεδρε, στον κοινοβουλευτικό έλεγχο και μετά ακολουθεί νομοθετικό έργο, να λαμβάνεται ως παρουσία στη Βουλή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Λαμβάνεται, κύριε συνάδελφε. Είναι έτσι.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Με αυτά τα ολίγα και τελειώνοντας θέλω να υποστηρίξω την άποψή σας για το κάπνισμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Δεν είναι άποψή μου.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΠΥΡΙΟΥΝΗΣ: Εμένα με ενοχλεί και έχω τσακωθεί με συναδέλφους πολλές φορές. Με ενοχλεί το κάπνισμα, κύριε Πρόεδρε.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Για τα Πρακτικά, επειδή ετέθη από πολλούς συναδέλφους, στο άρθρο 14 περ. α’, πράγματι η Διάσκεψη να εξετάζει την ημερήσια διάταξη «της επομένης ή των επομένων εβδομάδων». Ετέθη από πολλούς συναδέλφους.
Κύριοι συνάδελφοι, ορισμένα ζητήματα τα οποία ετέθησαν και με τα οποία άλλοτε συμφωνώ πλήρως και άλλοτε εν μέρει, νομίζω ότι πρέπει να επιφυλαχθούμε για να συζητηθούν πάλι. Μην ξεχνάτε ότι αυτή η διαδικασία ήταν διαδικασία μηνών. Και θα είναι λάθος κάποιες σωστές απόψεις να τις προσπεράσουμε. Θα τις συζητήσουμε. Σας υπόσχομαι πραγματικά αρκετές από τις προτάσεις που έγιναν να τις συζητήσουμε, να τις βασανίσουμε και να προχωρήσουμε ενδεχομένως και σύντομα σε μία άλλη τροποποίηση. Αυτά, όμως, για τα οποία είναι βέβαιο ότι δεν κάνουμε λάθος, τα δίνω από τώρα να γράφονται στα Πρακτικά.
Ο Γ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Κωνσταντίνος Βρεττός έχει το λόγο για δύο λεπτά.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΡΕΤΤΟΣ (Γ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να δώσω τα συγχαρητήριά μου στον εισηγητή και σε εκείνους που τον βοήθησαν για το εξαιρετικό έργο που έχει γίνει με την πρόταση αυτή.
Να δώσω επίσης τα συγχαρητήριά μου σε όσους συναδέλφους έκαναν πολύ καλές προτάσεις άλλες από τις οποίες υιοθετήσατε και άλλες όπως μόλις προηγουμένως είπατε, θα τις δείτε και θα τις εισηγηθείτε σε κάποια μελλοντική ευκαιρία για την αλλαγή του καταστατικού.
Κύριε Πρόεδρε, θα περιοριστώ στα ευρωπαϊκά θέματα. Στη Διακυβερνητική του 2004 θα συζητηθεί ένα μείζον θέμα: Ο ρόλος των Εθνικών Βουλευτών και των Εθνικών Κοινοβουλίων. Νομίζω ότι με το νομοσχέδιο που έχουμε σήμερα μπροστά μας, με τον Κανονισμό της Βουλής, θίγεται το θέμα αυτό με δύο άρθρα. Με το άρθρο 32α και με το άρθρο 41β.
Το άρθρο 32α αφορά την Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων. Έχουν γίνει πάρα πολύ σοβαρές και σημαντικές αλλαγές. Αυξάνεται ο αριθμός των Βουλευτών από δεκαπέντε σε τριάντα και ο αριθμός των Ευρωβουλευτών από δεκαπέντε σε είκοσι πέντε. Δηλαδή όλοι οι Ευρωβουλευτές θα μπορούν να λάβουν το λόγο. Νομίζω ότι δίνεται η δυνατότητα σε πολλούς συναδέλφους πλέον να ασχοληθούν με τα ευρωπαϊκά θέματα.
Δεύτερον στο άρθρο 41β οι διάφορες επιτροπές της Βουλής έχουν τη δυνατότητα να διατυπώσουν γνώμες προς την Κυβέρνηση με απλοποιημένη διαδικασία.
Κύριε Πρόεδρε, οι μεγάλες αποφάσεις πλέον δεν είναι εδώ, δεν είναι στην Κυβέρνηση. Είναι στην Ευρώπη, είναι στα Συμβούλια Υπουργών και στην Κομισιόν. Εκεί, λοιπόν, πρέπει να στραφούμε. Οφείλουμε ως Βουλευτές να αναπτύξουμε δραστηριότητα, εκμεταλλευόμενοι τον Κανονισμό της Βουλής όπως έχει πλέον διαμορφωθεί σήμερα, ώστε να ακουστεί η φωνή μας όσο το δυνατόν πιο δυνατή.
Έχω συζητήσει με πολλούς συναδέλφους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση που έχουν κάνει μεγάλες προσπάθειες οι ίδιοι για να βελτιώσουν το ρόλο των Κοινοβουλίων σε σχέση με την Ευρώπη. Και αυτό δεν γίνεται από τη μία μέρα στην άλλη. Πρέπει μόνοι μας να προσπαθήσουμε, να αγωνιστούμε να βελτιώσουμε τη θέση μας, να αποκτήσουμε άποψη για τα δρώμενα στην Ευρώπη κάτι που δυστυχώς οι περισσότερες κυβερνήσεις δεν το βλέπουν με καλό μάτι.
Νομίζω, κύριε Πρόεδρε, ότι είναι ευκαιρία με τον Κανονισμού που συζητάμε σήμερα και με τις βελτιώσεις οι οποίες πιθανότατα θα κάνετε και σε επόμενους κανονισμούς, να αποκτήσουμε τη δυνατότητα να εκπροσωπήσουμε καλύτερα τα συμφέροντα των πολιτών μας στα όργανα της Ευρωπαϊκής ‘Ενωσης.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κ. Μαντέλης έχει το λόγο.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΜΑΝΤΕΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να κάνω κάποιες παρατηρήσεις.
Πρώτα απ’ όλα επειδή έχει γίνει πολλή συζήτηση για τις Διαρκείς Επιτροπές, επαναφέρω τη σκέψη-πρότασή μου ότι ο αριθμός των επιτροπών θα έπρεπε να είναι μικρότερος. Δεν βλέπω για ποιο λόγο να είναι έξι. Λειτουργικά θα μπορούσαν να είναι τρεις οι επιτροπές. Αυτή η μείωση του αριθμού πιστεύω ότι θα βοηθούσε και στη λύση του προβλήματος, πώς θα μπορούσαν να συνεδριάζουν ταυτόχρονα περισσότερες επιτροπές, αλλά το κυριότερο παρέχει τον κρίσιμο αριθμό των Βουλευτών που χρειάζεται για να γίνει η σωστή επεξεργασία και συζήτηση επί των άρθρων των σχεδίων νόμων και προτάσεων νόμων. Το νούμερο των έξι δικαιολογούνταν όσο καιρό υπήρχε η επεξεργασία. Όταν πλέον νομοθετούν οι Διαρκείς Επιτροπές νομίζω ότι θα ήταν χρησιμότερο να υπάρχει μεγαλύτερος αριθμός Βουλευτών που να αναλογεί σε κάθε επιτροπή.
Τώρα εάν δεν γίνει δεκτό αυτό θα ήθελα να κάνω μία μικρή παρατήρηση πάλι. Δεν βλέπω γιατί ανήκει στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων το Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών. Από την ύλη του θα έπρεπε να είναι ή στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων ή στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου. Δεν συμπίπτει η ύλη καθόλου με τις υπόλοιπες υποθέσεις.
Η δεύτερη παρατήρησή μου, κύριε Πρόεδρε, αναφέρεται στην πρόταση την οποία έκανα στη συζήτηση επί της αρχής να αναζητήσουμε τους τρόπους εκείνους με τους οποίους θα δώσουμε πολιτική βαρύτητα στην Ολομέλεια, θα δώσουμε τη δυνατότητα να υπάρχει βελτίωση της νομοθετικής παραγωγής, θα δώσουμε τη δυνατότητα να βελτιωθεί το κύρος και ο σεβασμός προς το Βουλευτή.
Είχα προτείνει και επαναφέρω τώρα στην κρίση των συναδέλφων και στη δική σας την πρόταση, κάθε συζήτηση επί της αρχής κάθε σχεδίου νόμου ή προτάσεως νόμου να κλείνει με φανερή ονομαστική ψηφοφορία, η οποία είτε υπάρχει καταψήφιση είτε υπάρχει υπερψήφιση δεν θα μπορεί να εκληφθεί ως έκφραση δυσπιστίας ή ως λόγος αμφισβήτησης της θέσης Βουλευτή στην Κοινοβουλευτική του Ομάδα. Νομίζω ότι μόνο έτσι θα δώσουμε βαρύτητα και θα εξαναγκάσουμε στη βελτίωση του νομοθετικού έργου και να αναβαθμιστεί και ο ρόλος του Βουλευτού, ο οποίος θα συμμετέχει ενεργά χωρίς να χρειάζονται υπογραφές και άλλα τεχνικά μέσα.
Η τρίτη παρατηρήσή μου αφορά στην κατάθεση των τροπολογιών. Ήδη το επεσήμανε και ο κ. Κουβέλης. Με το να βάζουμε προ τριών εργασίμων ημερών να κατατίθεται η τροπολογία από το Βουλευτή και ιδιαίτερα τώρα που θα συζητούνται τα σχέδια νόμων ή οι προτάσεις νόμων στις Διαρκείς Επιτροπές, είναι στην πραγματικότητα σαν να του αφαιρούμε τη δυνατότητα να προλάβει να ενημερωθεί να πάρει τα χαρτιά ή να έχει την αναγκαία τεκμηρίωση για να καταθέσει μία τροπολογία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Όχι, το Σύνταγμα λέει ότι προ τριών ημερών πρέπει να κατατεθεί.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΜΑΝΤΕΛΗΣ: Αυτό σας λέω, προ τριών ημερών να μείνει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Να μη βάλουμε εργασίμων; Αυτό εγώ το δέχθηκα, γιατί θεωρήθηκε καλό να είναι …
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΜΑΝΤΕΛΗΣ: Ναι, κύριε Πρόεδρε, έτσι όπως το λέτε είναι. Το φέρατε σήμερα με τις βελτιωτικές σας προτάσεις, αλλά εάν …
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συμφωνείτε, κύριοι συνάδελφοι, να είναι τρεις εργάσιμες; Γιατί ο κύριος συνάδελφος λέει ότι δεν θα προφθαίνετε. Και ίσως να έχει και δίκιο, γιατί ένα νομοσχέδιο που έχει κατατεθεί, πριν φθάσει στην επιτροπή πρέπει να περάσουν τουλάχιστον επτά ημέρες. Άρα εάν πρόκειται να μπει για συζήτηση την Τρίτη στην επιτροπή, θα τον υποχρεώσουμε την Πέμπτη να καταθέσει την τροπολογία του, εάν είναι σε τρεις εργάσιμες.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, εάν το πρόγραμμα γίνεται τη μεθεπομένη εβδομάδα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Αφήστε το μεθεπομένη. Να δούμε πρακτικά το θέμα. Σε καλεί την Τρίτη στην επιτροπή. Το θέμα είναι πόσες ημέρες πιο πριν. Τρεις ημέρες πιο πριν πρέπει να καταθέσει την τροπολογία.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΜΑΝΤΕΛΗΣ: Την Τετάρτη το βράδυ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Την Τετάρτη το βράδυ. Άρα τι θέλετε, να είναι σε τρεις εργάσιμες ή να πούμε σε τρεις ημέρες;
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ: Να πούμε τρεις ημέρες, κύριε Πρόεδρε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΨΗΣ: Σε τρεις ημέρες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ωραία, ας μείνει έτσι και παίρνω πίσω αυτό που είπα για τρεις εργάσιμες ημέρες.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΜΑΝΤΕΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, επειδή έγινε ολόκληρη μάχη εδώ πέρα για το θέμα του καπνίσματος, εγώ δεν είμαι από τους καπνιστές και έτσι δεν θέλω να απαγορεύσω σε κανένα συνάδελφό μου να καπνίζει. Όμως θεωρώ θετικό το μήνυμα που δίνουμε προς την κοινωνία. Είναι θετικό σ’ ένα δημόσιο χώρο όπως είναι η Βουλή να καθορίζουμε τον τρόπο συμπεριφοράς μας ως προς αυτό το ευαίσθητο ζήτημα.
Δεν σας κρύβω ότι υποψιάζομαι πως τα καπνιστήρια θα γίνουν χώροι πολιτικών ζυμώσεων και εμείς οι μη καπνιστές θα προστρέχουμε στα καπνιστήρια ενδεχόμενα για να συμμετάσχουμε στις συζητήσεις όπως γινόταν παλιά, όταν υπήρχαν τα καπνιστήρια.
Τέλος, επειδή υπήρξε από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας μια σκέψη και μια πρόταση να περιληφθούν σε εκείνους που προτάσσονται στο λόγο οι διατελέσαντες Πρόεδροι Κοινοβουλευτικών Ομάδων και μάλιστα των δύο μεγάλων κομμάτων θα έλεγα, ότι δεν θα πρέπει πολύ να γυρίζουμε στους διατελέσαντες. Δώσαμε και δίνουμε τη δυνατότητα στους πρώην Πρωθυπουργούς και Προέδρους της Βουλής, όμως εάν προχωρήσουμε και μάλιστα για όλα τα κόμματα να προτάσσουμε το λόγο, στην πραγματικότητα καταργούμε αυτήν τη ρύθμιση την οποία βάλαμε. Εγώ θεωρώ ότι καθένας που διετέλεσε Πρόεδρος Κοινοβουλευτικής Ομάδας είναι σεβαστός από όλους και πρώτα από όλα από τη δική του Κοινοβουλευτική Ομάδα. ‘Ενας από τους έξι, ή τρεις ή δύο Βουλευτές που προτάσσονται από την συγκεκριμένη πολιτική ομάδα, αν θέλει ο πρώην πρόεδρός του να μιλήσει, νομίζω ότι θα είναι διατεθειμένος αυτός ο Βουλευτής να δώσει τη θέση του. Δεν χρειάζεται να βάζουμε τέτοιες ρυθμίσεις.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κ. Αποστολάκης έχει το λόγο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, άκουσα εχθές και την παρέμβασή σας και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζετε, όσον αφορά τον προγραμματισμό. Χάρηκα, όμως, σήμερα που διευκρινίσθηκε το θέμα και ο προγραμματισμός να είναι της μεθεπόμενης εβδομάδας. Έτσι λύνεται, και γι’ αυτό αντιπαρέρχομαι το θέμα των τροπολογιών. Διότι όσον αφορά τις τροπολογίες δεν θα πρέπει να είναι κάτι τυπικό. Πιθανόν ο Βουλευτής να θέλει να συνεργαστεί με άλλους συναδέλφους του ή ακόμα να προσυνεννοηθεί και με τον Υπουργό. Τότε ο χρόνος θα πρέπει να είναι αρκετός.
Αυτό που θέλω να τονίσω, κύριε Πρόεδρε, είναι το θέμα της εικόνας της Βουλής. Είναι γνωστό πρόβλημα, προσπαθείτε να το αντιμετωπίσετε, συνδέεται με τα ενδιαφέροντα, με την πολυπραγμοσύνη με τα πολλά θέματα των Βουλευτών. Αν υπάρξει κάποια αλλαγή, δηλαδή αν καθιερωθεί ο κοινοβουλευτικός έλεγχος αντί να γίνεται κάθε φορά προ της νομοθετικής εργασίας, να γίνεται μία μέρα, αυτό θα δώσει την ευκαιρία σε περισσότερους Υπουργούς να είναι εδώ, περισσότερα θέματα θα συζητηθούν την ίδια μέρα και θα διεγείρουν το ενδιαφέρον των Υπουργών και η εικόνα της Βουλής θα είναι πολύ καλύτερη. Διότι στην πραγματικότητα η εικόνα που βγαίνει προς τα έξω είναι ή η εικόνα των πολύ σοβαρών θεμάτων προ ημερησίας διατάξεως ή του κοινοβουλευτικού ελέγχου. Δεν βλέπουμε συνήθως εικόνα νομοθετικής εργασίας στα μεγάλα κανάλια.
Επομένως η καθιέρωση μιας ημέρας –όποια είναι αυτή- που θα συζητούνται μόνο ερωτήσεις, πιστεύω ότι θα συμβάλει πάρα πολύ στην παρουσία και των Βουλευτών και στην εικόνα της Βουλής ολόκληρης.
Συμφωνώ με τη μικτή σύνθεση των προεδρείων των Κοινοβουλευτικών Επιτροπών και όχι στην κατανομή των προεδρείων. Με την κατανομή των προεδρείων νομίζω ότι απεμπολείται το δικαίωμα της πλειοψηφίας, αλλά με το να είναι μικτά τα προεδρεία συμφωνώ.
Τέλος, σπεύδω να σας πω ότι δεν συμφωνώ με τις αυξήσεις των χρόνων ομιλίας. Οι Βουλευτές μπορούν να ασκηθούν είτε στη συντόμευση της ομιλίας και του λόγου είτε να περιορίζονται στο θέμα που συζητιέται και έτσι να μην μακρυλογούμε όλοι.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κ. Αρσένης έχει το λόγο.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΑΡΣΕΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θέλω να κάνω πολύ σύντομα μερικές μόνο παρατηρήσεις. Βασικός σκοπός της αναθεώρησης του Κανονισμού είναι να δώσει την ευχέρεια στο Βουλευτή να εκπληρώσει το έργο του πιο αποτελεσματικά και με άνεση χρόνου. Γι αυτό πιστεύω ότι πρέπει να δοθεί μια άνεση χρόνου στο Βουλευτή να καταθέσει τις απόψεις του και να επιχειρηματολογήσει.
Προσωπική μου εμπειρία είναι ότι στα θέματα συζήτησης επί της αρχής ενός νομοσχεδίου ο χρόνος που χρειάζεται για ένα συνάδελφο που έχει πράγματι προετοιμαστεί για τη συζήτηση του νομοσχεδίου είναι δεκαπεντάλεπτο, αλλά δέχομαι ότι μέσα σε δέκα λεπτά με καλή προσπάθεια μπορεί όχι μόνο να καταθέσει τις δικές του απόψεις, αλλά και να επιχειρηματολογήσει. Το οκτάλεπτο είναι ιδιαίτερα λίγο γι αυτό θα πρότεινα το δεκάλεπτο να ισχύσει για όλους τους Βουλευτές.
H συζήτηση επίσης επί των άρθρων πρέπει να δώσει άνεση στο Βουλευτή να αναπτύξει τις συγκεκριμένες θέσεις του σε πολλά ζητήματα που πολλές φορές είναι αρκετά περίπλοκα. ‘Εχουμε συχνά αντιμετωπίσει εδώ περιπτώσεις όπου ο Βουλευτής έχει πέντε λεπτά στη διάθεση στη διάθεσή του για να αναπτύξει τις θέσεις του σε δεκαπέντε ή είκοσι άρθρα μαζί. Νομίζω ότι αυτό δεν πρέπει να γίνεται. Τουλάχιστον στις επιτροπές τα άρθρα πρέπει να συζητούνται σε κάθε λεπτομέρεια. Γι’ αυτό θα πρέπει να υπάρχει ελαστικότητα χρόνου στην ανάπτυξη των θέσεων των Βουλευτών στη συζήτηση των άρθρων.
Η δεύτερή μου παρατήρηση αφορά το θέμα της ψηφοφορίας. Νομίζω ότι η ψήφιση των νομοσχεδίων πρέπει να γίνεται με ανοιχτή ονομαστική ψηφορία. ‘Εχει πολύ μεγάλη σημασία όχι μόνο για μας τους Βουλευτές, αλλά και για τον κόσμο που μας έχει ψηφίσει να ξέρουμε ακριβώς πως έχει σταθεί ο κάθε Βουλευτής ονομαστική απέναντι σε συγκεκριμένα νομοσχέδια. Και φυσικά η θέση ενός Βουλευτή στη ψήφιση ενός νομοσχεδίου μπορεί να συνοδευτεί και με επεξήγηση της ψήφου του με κείμενο, το οποίο μπορεί να καταθέσει στα Πρακτικά της Βουλής.
Η τρίτη μου παρατήρηση αφορά τις συνεδριάσεις της Ολομέλειας και των επιτροπών. Νομίζω ότι όλοι είπαμε πως δεν πρέπει να συνεδριάζουν οι επιτροπές τον ίδιο χρόνο που συνεδριάζει και η Ολομέλεια. Υπάρχουν πολλοί πρακτικοί τρόποι που αυτό μπορεί να επιτευχθεί. Συμφωνώ με τη συγκεκριμένη πρόταση που έκανε ο συνάδελφος κ. Αυγερινός.
Τέταρτη παρατήρηση είναι ότι πρέπει να ξέρουμε κάποιες μέρες νωρίτερα ποιο είναι το πρόγραμμα της Βουλής. Φυσικά υπάρχουν εξαιρέσεις. Κάτι έκτακτο μπορεί να συμβεί και να αλλάξει λόγω ειδικών συνθηκών το πρόγραμμα. Νομίζω ότι δεν θα είναι δύσκολο το Προεδρείο να μας δώσει το πρόγραμμα της εβδομάδας εγκαίρως έτσι που οι Βουλευτές να ετοιμαστούν για το νομοθετικό έργο της Βουλής, καθώς και για τον κοινοβουλευτικό έλεγχο. Από την Πέμπτη, παραδείγματος χάρη, να ξέρουμε για την επόμενη εβδομάδα ποιο θα είναι το νομοθετικό έργο των επιτροπών και της Ολομέλειας.
Τέλος, κύριε Πρόδρε, το θέμα της ψήφου δι’ αντιπροσώπου δεν μου αρέσει. Η Βουλή είναι ένας ζωντανός δημοκρατικός χώρος διαλόγου. Ακούμε θέσεις, αντιθέσεις, προσπάθειες συνθέσεως και νομίζω ότι μέχρι την τελευταία στιγμή ο συνάδελφος Βουλευτής είναι ανοιχτός να πειστεί σε διάφορα επιχειρήματα. Δεν μπορεί, λοιπόν, αυτός που δεν συμμετέχει στη συζήτηση στη Βουλή να πούμε ότι έχει ακούσει όλα τα επιχειρήματα προ ή εναντίον μιας θέσεως και έχει σχηματίσει μια άποψη μέσα στο κλίμα των συζητήσων της Βουλής. Γι’ αυτό είμαι ιδιαίτερα επιφυλακτικός σ’ αυτήν τη διάταξη, η οποία προβλέπεται στην αναθεώρηση του Κανονισμού. Δεν βλέπω το λόγο γιατί θα πρέπει να προχωρήσουμε στην ψηφοφορία εάν λείπουν πολλοί συνάδελφοι στο εξωτερικό ιδίως κυβερνητικά στελέχη. Η ψηφοφορία αυτή μπορεί να αναβληθεί για άλλη μια μέρα. Δεν χάθηκε ο κόσμος αντί να ψηφιστεί την τάδε ημέρα το νομοσχέδιο, να ψηφιστεί τρεις ή τέσσερις μέρες μετά.’
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κ. Κατσαρός έχει το λόγο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα επαναφέρω ένα θέμα που το θεωρώ πάρα πολύ σημαντικό, την αρμοδιότητα της Διάσκεψης των Προέδρων να καθορίζει και τη διάρκεια του χρόνου της συζήτησης ενώπιον και της Ολομέλειας αλλά και ενώπιον των Διαρκών Επιτροπών τώρα με τις νέες ρυθμίσεις. Κυρίως θέλω να παρατηρήσω ότι δεν μπορεί όταν έρχεται αυτή η απόφαση της Διάσκεψης των Προέδρων στην Ολομέλεια της Βουλής να μη δικαιούται η Ολομέλεια της Βουλής να τροποποιήσει την απόφαση του διοικητικού της οργάνου, έτσι τουλάχιστον θα χαρακτηρίσω τη Διάσκεψη των Προέδρων.
Νομίζω ότι παραβιάζεται και το πνεύμα και το γράμμα του ίδιου του Συντάγματος. Δεν μπορεί να μην έχει δικαίωμα η Ολομέλεια να τροποποιήσει σε όλα τα σημεία της την απόφαση της Διάσκεψης των Προέδρων.
Μου δόθηκε η ευκαιρία παλαιότερα πολλές φορές σε συνεδριάσεις της Διάσκεψης των Προέδρων να εκθέσω αυτή ακριβώς την άποψη. Δεν έγινε αποδεκτή. Νομίζω ότι πρέπει να επικρατήσει κάποια άλλη αντίληψη και να δοθεί αυτό το δικαίωμα στην Ολομέλεια της Βουλής.
Κύριε Πρόεδρε, αυτό που θα σας πω, θα ήθελα να το προσέξετε. Είναι σχετικό με την οργανωμένη συζήτηση του άρθρου 107. Η οργανωμένη συζήτηση αφορά σε όλα τα νομοσχέδια εκτός από εκείνα που υποχρεωτικώς εισάγονται στην Ολομέλεια με το άρθρο 72, παράγραφος 1 του Συντάγματος. Όλα τα νομοσχέδια, λοιπόν, τώρα θα εισάγονται στις Διαρκείς Επιτροπές. Σε περίπτωση που έχει προηγηθεί απόφαση της Διάσκεψης των Προέδρων που καθορίζει και το είδος της συζήτησης –οργανωμένη συζήτηση- και το συνολικό αριθμό των συνεδριάσεων, το άρθρο 107 προβλέπει μόνο τις περιπτώσεις που η οργανωμένη συζήτηση θα διεξάγεται ενώπιον της Ολομέλειας.
Όλα τα νομοσχέδια θα εισάγονται στις Διαρκείς Επιτροπές και δεν μπορεί να ισχύσει η διάταξη του άρθρου 107 που προβλέπει, ότι το 1/20 των Βουλευτών μπορούν να μεταβάλουν τη διαδικασία συζήτησης, δηλαδή να φύγουν από την οργανωμένη συζήτηση και να πάνε στη συνήθη διαδικασία. Το 1/20, εάν εφαρμοστεί στις Διαρκείς Επιτροπές, θα είναι ελάχιστοι Βουλευτές. Δεν νομίζω ότι είναι αυτό το πνεύμα αυτής της διάταξης.
Εν πάση περιπτώσει, πρέπει αυτό οπωσδήποτε να προβλεφθεί. Τι θα γίνει στη Διαρκή Επιτροπή; Θα μπορεί να μεταβάλει τη διαδικασία συζήτησης σε σχέση με εκείνη που πρότεινε η Διάσκεψη των Προέδρων και ποια θα είναι η διαδικασία πού θα τηρείται;
Είναι απαράδεκτο και σε αυτήν την περίπτωση να διατηρηθεί πάλι ο συνολικός αριθμός των συνεδριάσεων. Πάλι η Διαρκής Επιτροπή θα δικαιούται να πάρει οποιαδήποτε απόφαση.
Κύριε Πρόεδρε, οι νόμοι του άρθρου 72 παράγραφος 1 είναι από τους σοβαρότερους και γι’ αυτό κρατούνται για να συζητούνται στην Ολομέλεια. Επειδή το έργο της Ολομέλειας πλέον μικραίνει, δεν πρέπει να στερηθεί η Ολομέλεια το δικαίωμα να αλλάζει τον αριθμό των συνεδριάσεων.
Σε αυτό το θέμα μόνο ήθελα να επιμείνω. Είχα και ορισμένες άλλες παρατηρήσεις, αλλά δεν θα τις κάνω.
Κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα αυτό το σημείο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κ. Κρητικός έχει το λόγο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Ν. ΚΡΗΤΙΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα προσπαθή-σω να είμαι όσο το δυνατόν σύντομος, παρά το γεγονός ότι αυτή η τροποποίηση την οποία συζητούμε, έχει τεράστια σημασία και θα έπρεπε να υπάρχει σχετική άνεση χρόνου. Αντιλαμβάνομαι την πίεση του χρόνου, που προκύπτει από την επίσκεψη του μεγάλου μας φίλου, αλλά δεν θα πρέπει να παραγνωρίσουμε την αναγκαιότητα ότι αυτή η τροποποίηση έπρεπε να τύχει ευρύτερης επεξεργασίας.
Χαιρετίζω την προηγούμενη διατύπωσή σας ότι θα δοθεί η ευκαιρία σε μια άλλη συζήτηση να επισημάνουμε ό,τι έχει κατατεθεί εδώ, προκειμένου να διαμορφώσουμε έναν πολύ καλύτερο Κανονισμό από αυτό που τώρα διατυπώνουμε, γιατί δεν μπορεί να πει κανείς ότι δεν είναι προς τη σωστή κατεύθυνση και προς τη σωστή πορεία. Χθες με τη μακρά αυτή συνεδρίαση, υποχρεωθήκαμε εκ των πραγμάτων και από κόπωση να μη διεκδικήσουμε ούτε το δικαίωμα της δευτερολογίας.
Το ίδιο θα γίνει και τώρα και με παράλληλο περιορισμό της πρωτολογίας. Θα παρακαλέσω, λοιπόν, κάποιες σκέψεις που έχω διατυπώσει να καταχωρηθούν στο αρχείο των Πρακτικών και όχι στο σώμα των Πρακτικών, διότι δεν μπορώ να τις αναπτύξω μέσα στον περιορισμένο χρόνο που έχω.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Παναγιώτης Ν. Κρητικός καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Κατ’ αρχήν, πρέπει να πω ότι στο ζήτημα του καπνίσματος, με βρίσκει σύμφωνο η διατύπωση όχι διατάξεως, αλλά μιας απόφασής σας, με την οποία να προσδιοριστεί συγκεκριμένος χώρος για τους θέλοντες να ασκήσουν αυτό το «δικαίωμα», διότι υπάρχει και το δικαίωμα των άλλων εργαζομένων εδώ Βουλευτών και υπηρεσιακών παραγόντων και συνεργατών που πρέπει να τους προστατεύσουμε. Είναι λογικό να ασκεί ο καθένας το δικαίωμά του μέχρι εκεί που δεν βλάπτει το δικαίωμα του άλλου. Δεν πρέπει, όμως, αυτό να διατυπωθεί στον Κανονισμό.
Όσον αφορά τη Διάσκεψη των Προέδρων, καλύπτομαι από τη διατύπωση του κ. Κατσαρού. Θέλω να προσθέσω όμως ότι η Διάσκεψη των Προέδρων, είναι το μόνο όργανο το οποίο δεν εκδίδει ημερήσια διάταξη. Θα πρέπει με την αύξηση μάλιστα των αρμοδιοτήτων της να εκδίδει ημερήσια διάταξη πριν από συγκεκριμένο χρόνο, ώστε να γνωρίζουν και τα μέλη της Διάσκεψης αλλά και οι Βουλευτές, τι θα συζητήσει η Διάσκεψη των Προέδρων, διότι αυτά τα ζητήματα μας αφορούν όλους.
Οι Επιτροπές, δεν μπορούν να συμπίπτουν με τη λειτουργία της Ολομέλειας, τουλάχιστον κατά την άσκηση του νομοθετικού της έργου. Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη των έξι επιτροπών που δεν μπορούν να καταμεριστούν εύκολα όλες σε χρόνο εκτός λειτουργίας της Ολομέλειας. Θα προσθέσω όμως τούτο: Συμβαίνει ο κοινοβουλευτικός έλεγχος να ασκείται Δευτέρα και Παρασκευή. Αυτές τις ημέρες θα μπορούσε κανείς να δικαιολογήσει την ταυτόχρονη συνεδρίαση, δεδομένου ότι ο κοινοβουλευτικός έλεγχος ασκείται από περιορισμένο αριθμό Βουλευτών. Τις μέρες αυτές θα μπορούσε να συνεδριάζει κάποια ή κάποιες επιτροπές.
Χαιρετίζω δε την πρόταση του κ. Μαντέλη να περιορίσουμε τον αριθμό των επιτροπών σε λιγότερες από έξι. Αν δεν είναι τρεις, που πρότεινε ας είναι τέσσερις το πολύ. ‘Ετσι, θα έχουμε και ευρύτερα Σώματα να νομοθετούν. Γιατί τέλος με τον περιορισμό του αριθμού των Επιτροπών, θα καταμερίζουμε σε λιγότερες «θυγατέρες» την προίκα που παραχώρησε η Ολομέλεια από το Σύνταγμα σ’ αυτές ούτως ώστε να αξιοποιηθεί κατά τον καλύτερο τρόπο από τις θυγατέρες. ‘Οσο λιγότερες είναι, τόσο μεγαλύτερη είναι η προίκα και τόσο καλύτερη αξιοποίηση θα γίνει. Αντιλαμβάνεσθε τι εννοώ. Τον κατακερματισμό του νομοθετικού έργου, θα μπορούμε να τον παρακολουθούμε καλύτερα γιατί θα ασκείται από λιγότερες Επιτροπές με περισσότερους Βουλευτές.
Όσον αφορά τον περιορισμό του χρόνου της ομιλίας των Βουλευτών, χαίρομαι που παραμένει στα δέκα λεπτά επί της αρχής και στα πέντε επί των άρθρων. Κάνατε περικοπή του χρόνου των Υπουργών και των Κοινοβουλευτικών Εκπροσώπων. Εκεί υπήρχε κάποια ευχέρεια. ‘Ομως τους φτωχούς σε χρόνο Βουλευτές ας μην τους κάνουμε φτωχότερους.
Επιτρέψτε μου τέλος να κάνω μια τροποποίηση στο άρθρο 43 α’ στην Επιτροπή Τεχνολογίας…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Εκεί συμφωνήσαμε να προστεθεί και η βιοηθική στα αντικείμενα της Επιτροπής.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Ν.ΚΡΗΤΙΚΟΣ : Στον τομέα της επιστημονικής έρευνας που αφορά θέματα βιοηθικής.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Η κα Μπενάκη έχει το λόγο.
ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ (Δ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Συνηγορώ με τον κ. Παπαϊωάννου να αυξηθούν οι συνεδριάσεις της επιτροπής επί του απολογισμού και ισολογισμού από δύο σε τέσσερις.
Και η συζήτηση στη Βουλή που προβλέπεται να γίνεται σε δυο συνεδριάσεις, νομίζω ότι πρέπει να γίνει σε τρεις, γιατί είναι εξ ίσου σημαντική η συζήτηση για τον απολογισμό και έχει και μια μορφή κοινοβουλευτικού ελέγχου.
Δεν έχω καταλάβει πώς θα λειτουργήσει το 39 παράγραφος 7. Δηλαδή αν μια επιτροπή στην οποία πήγε για ψήφιση νομοσχέδιο, έχει αντίρρηση για την αρμοδιότητά της, τι αντίρρηση κατ’ αρχήν μπορεί να έχει; Λαμβάνεται λέει απόφαση κατά πλειοψηφία και συγκεκριμένα με πλειοψηφία του ημίσεως συν ενός. Η συζήτηση συνεχίζεται, λοιπόν, αλλά ψηφίζεται το νομοσχέδιο και μετά έρχεται στη Βουλή όπου γίνεται συζήτηση, αν θα συζητηθεί στην Ολομέλεια ή όχι, και αν πει η Ολομέλεια ναι, διαγράφεται η συζήτηση που έχει γίνει στην επιτροπή …
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Δεν διαγράφεται. Το έχει επεξεργαστεί υποτίθεται η επιτροπή και γίνεται εξ υπαρχής εδώ η συζήτηση.
ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ - ΨΑΡΟΥΔΑ (Δ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Δεν είναι πολύ, κύριε Πρόεδρε, αυτό; Δεν είναι υπερβολική πολυτέλεια να γίνονται δυο συζητήσεις; Δεν είναι λογικότερο να σταματήσει η συζήτηση, αν βρεθούν το ήμισυ πλέον ενός που είναι μια μεγάλη πλειοψηφία Βουλευτών και πει, ότι αυτό πρέπει να πάει στην Ολομέλεια, να σταματήσει η συζήτηση και αν η Ολομέλεια πει ναι, συνεχίζει η ίδια το νομοσχέδιο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Αυτό θα εμποδίζει πολλούς Βουλευτές για να μη κατηγορηθούν ότι κωλυσιεργούν να πουν ότι αυτό το νομοσχέδιο κακώς ήρθε εδώ. Θα το επεξεργαστούν, λοιπόν, και θα το στείλουν στην Ολομέλεια. Ως επιτροπή δεν θα το επεξεργαστεί ούτως ή άλλως; Θα το επεξεργαστεί.
ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ - ΨΑΡΟΥΔΑ (Δ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Θα το επεξεργαστεί ως Επιτροπή Μελέτης;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Θα το επεξεργαστεί όπως τώρα. Και στην Ολομέλεια να έρθει ένα νομοσχέδιο πρέπει πρώτα να πάει στην επιτροπή.
ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ - ΨΑΡΟΥΔΑ(Δ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Το κατάλαβα, εντάξει, κύριε Πρόεδρε.
Αυτός ο κοινοβουλευτικός έλεγχος που θα γίνεται στις επιτροπές με το άρθρο 128Β’ δεν είναι σαφές πως θα λειτουργεί. Εννοείτε όπως προβλέπει το άρθρο 132 Α’; Θα έλεγα να κάνουμε μια αναφορά διότι εκεί προβλέπεται μια διαδικασία. Εδώ τι είδους διαδικασία …
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ναι. Να προστεθεί λοιπόν, στο άρθρο 128Β’ ότι η συζήτηση διεξάγεται με πρωτοβουλία Βουλευτών και η επιλογή και η σειρά συζήτησης των θεμάτων γίνεται κατ’ ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 132. Α’
ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ - ΨΑΡΟΥΔΑ (Δ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Επίσης επανέρχομαι –δεν ξέρω αν μπορεί να λυθεί τώρα- στο θέμα του άρθρου 86 σε συνδυασμό με το άρθρο 153. Δεν ξέρω αν μπορούμε να το λύσουμε αυτήν τη στιγμή αλλά ίσως δυνάμει της εξουσίας που έχετε εσείς ή η Διάσκεψη να συνιστά ad hoc επιτροπές, θα πρότεινα όταν έρχονται -και είδα ότι πολλαπλασιάστηκαν τελευταία- αναφορές του εισαγγελέως κατά Υπουργών, εμείς κάποια απάντηση πρέπει να δίνουμε στον εισαγγελέα για να κρίνεται η συνέχεια ποια θα είναι. Η συνέχεια αν μεν υπάρξει παραπομπή είναι η γνωστή διαδικασία, θα υπαχθούν και οι συμμέτοχοι μαζί με τον Υπουργό και θα γίνει η διαδικασία η κανονική. Αν υπάρξει απαλλακτική απόφαση ή μια απάντηση της Βουλής που λέει, εγώ δεν συνεχίζω και δεν εγείρω κατηγορία κατά Υπουργού, πρέπει να μπορεί η εισαγγελική αρχή να συνεχίσει την έρευνά της ως προς τους υπολοίπους που δεν είναι Υπουργοί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Επειδή το θέμα που βάζετε και το είπατε και χθες είναι σοβαρό, νομίζω ότι μπορεί να λυθεί και διοικητικώς. Να το δούμε δηλαδή στην πράξη. Όπως κάνουμε τώρα που στέλνουμε στον Υπουργό Δικαιοσύνης και λέμε ότι η Βουλή δεν ενέκρινε την άρση της ασυλίας…
ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ - ΨΑΡΟΥΔΑ (Δ’ Αντιπρόεδρος της Βου-λής): Αυτό ήθελα να πω, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): … το κάνουμε διοικητικώς. Να το δούμε για να μη βάλουμε τώρα διάταξη στον Κανονισμό.
ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ - ΨΑΡΟΥΔΑ (Δ’ Αντιπρόεδρος της Βου-λής): Δεν το λέω να το κάνετε τώρα αλλά το λέω …
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Έχετε δίκιο βέβαια, γιατί η εκκρεμότητα αυτή καθυστερεί ενδεχομένως τη διαδικασία κατά των συμμετόχων.
ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ - ΨΑΡΟΥΔΑ (Δ’ Αντιπρόεδρος της Βου-λής): Γι’ αυτό θα έλεγα να μπορείτε εσείς ή η Διάσκεψη να συνιστά μια ad hoc διακομματική επιτροπή να κοιτάζει αυτήν την αναφορά και να αποφασίζει η Βουλή ότι δεν συνεχίζει, οπότε μετά η εισαγγελία θα κάνει ό,τι θέλει με τους συμμετόχους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Το κατάλαβα, κυρία Μπενάκη.
ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ - ΨΑΡΟΥΔΑ (Δ’ Αντιπρόεδρος της Βου-λής): Αυτά είχα να πω, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κ. Κουρουμπλής έχει το λόγο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, είναι άχαρο να μιλά κανείς κάτω από την πίεση του χρόνου. Σε μια εποχή που πραγματικά οι θεσμοί απειλούνται από τα φαινόμενα της αποθεσμοποίησης, νομίζω ότι οι κατευθύνσεις που δίνουμε στον Κανονισμό της Βουλής, αλλά και η αποδοχή από τη μεριά σας πολλών προτάσεων διαμορφώνει πραγματικά την ισχυρή πεποίθηση, ότι το Ελληνικό Κοινοβούλιο προσπαθεί με τον Κανονισμό του να είναι παράδειγμα δημοκρατικής λειτουργίας.
Κύριε Πρόεδρε, πιστεύω, όμως, ότι το καλύτερο είναι πάντοτε σε καλύτερη προοπτική από το καλό. Κατέθεσα ορισμένες προτάσεις εγγράφως. Σε μια εποχή όπου οι αρμοδιότητες σε πολλά κέντρα διευρύνονται, αλλά και η διαχειριστική τους ικανότητα αυξάνεται, όπως είναι ο Α’ βαθμός Τοπικής Αυτοδιοίκησης, η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, η Περιφερειακή Διοίκηση, όλες αυτές είναι εξουσίες που συνεχώς αποκτούν και αρμοδιότητες και ικανότητα εκτελεστική και διαχειριστική σε επίπεδα πάρα πολύ υψηλά οικονομικών μεγεθών.
Όμως, στην ουσία αυτές οι εξουσίες, κύριε Πρόεδρε, είναι ανεξέλεγκτες. Θεωρώ, λοιπόν, ότι θα μπορούσε να συσταθεί μια επιτροπή από το Κοινοβούλιο, η οποία σε τελική ανάλυση ας μείνει, για να μην πει κανείς ότι προτείνουμε επιτροπές για να είναι αμειβόμενες, αλλά να μην είναι αμειβόμενη και να υπάρχει μία επιτροπή η οποία να μπορεί να καλεί και να ελέγχει αυτούς τους θεσμούς, οι οποίοι πραγματικά βρίσκονται σε μια ανοδική πορεία από πλευράς αρμοδιοτήτων.
Μία δεύτερη πρόταση που κατέθεσα, κύριε Πρόεδρε, είναι ότι η εκάστοτε κυβέρνηση πολλές φορές βρίσκει τον τρόπο να νομοθετεί και μέσα από τα διατάγματα, τα οποία δεν τίθενται ποτέ ουσιαστικά προ της υλοποίησής τους υπόψη του Κοινοβουλίου.
Εγώ πιστεύω ότι θα ήταν πολύ χρήσιμο σε μία και μόνο συνεδρίαση, πριν ξεκινήσει ένας Υπουργός να συγκεντρώνει υπογραφές για ένα διάταγμα που έχει ετοιμάσει, να γίνεται μία συζήτηση στην αρμόδια επιτροπή, για να εκθέτει και η Βουλή τις απόψεις της, που πολλές φορές θα είναι πολύ χρήσιμες για να έχουμε ένα πιο ολοκληρωμένο και λειτουργικό διάταγμα.
Ένα τρίτο θέμα, κύριε Πρόεδρε, έχει να κάνει με τις επίκαιρες ερωτήσεις. Έστω δείτε αυτές τις απόψεις σε μία επόμενη φάση. Θα μπορούσε να είναι πιο ζωντανή η διαδικασία, αν υπήρχε και ένας δεύτερος Βουλευτής στην επίκαιρη ερώτηση.
Βεβαίως, κύριε Πρόεδρε, συντάσσομαι με την άποψη του κ. Παπαϊωάννου στο να υπάρχει η δυνατότητα να συμμετέχουν και οι Βουλευτές της Συμπολίτευσης σε μία επερώτηση. Δεν πέφτει η κυβέρνηση από μία επερώτηση. Έλεγχος γίνεται και διευρύνεται η δημοκρατία. Μάλιστα το επιχειρήσαμε κάποτε εμείς οι Βουλευτές της Αιτωλοακαρνανίας για πρώτη φορά στα ιστορικά του Κοινοβουλίου και νομίζω ότι έγινε μια πάρα πολύ χρήσιμη και παραγωγική συζήτηση.
Σε ό,τι αφορά την ώρα του Πρωθυπουργού, κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι ο Γεώργιος Παπανδρέου δεχόταν μία φορά την εβδομάδα το κοινό. Νομίζω ότι θα είναι χρήσιμο την ώρα του Πρωθυπουργού με κλήρωση, και όχι όπως συμβαίνει σήμερα, να ρωτά κάποιος αριθμός Βουλευτών, για να μπορεί μέσα στην τετραετία ένας Βουλευτής να έχει τη δυνατότητα να θέσει ένα θέμα στον Πρωθυπουργό.
Σε ό,τι αφορά την παράλληλη συνεδρίαση, κύριε Πρόεδρε, κι εγώ είμαι Βουλευτής της επαρχίας, αλλά νομίζω ότι μπορούμε να ξεκινάμε τη διαδικασία τη Δευτέρα το απόγευμα. Εφόσον, λοιπόν, οι επιτροπές είναι και αμειβόμενες, ας δουλέψουμε τη Δευτέρα το απόγευμα κάποιες μέρες που δεν έχουμε Ολομέλεια. Δεν είναι δυνατόν να συνεδριάζουν οι επιτροπές και να συνεδριάζει παράλληλα και η Ολομέλεια. Νομίζω ότι πρέπει να το δούμε, αν και προσωπικά εκτιμώ ότι οι επιτροπές δεν πρέπει να είναι καθόλου αμειβόμενες και πρέπει κάποτε με γενναιότητα να αντιμετωπισθεί το ζήτημα της αποζημίωσης των Βουλευτών.
Κλείνω με την πρόταση του συναδέλφου Παρασκευά Αυγερινού σε ό,τι αφορά τη συνεδρίαση των κομμάτων. Θα πρέπει, δηλαδή, να υπάρχει στον Κανονισμό της Βουλής ότι μία φορά το μήνα τα πολιτικά κόμματα θα έχουν μία συνεδρίαση. Θα είναι πάρα πολύ χρήσιμο, ώστε να προχωρήσουμε σε βάθος και τις δημοκρατικές διαδικασίες σε ό,τι αφορά την εσωκομματική διαδικασία στα κόμματα.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κ. Βαρβιτσιώτης έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θεωρώ θετική την αποδοχή από εσάς της προτάσεώς μας να μην περιοριστεί περαιτέρω ο χρόνος της ομιλίας των Βουλευτών. Εγώ θα έβλεπα μία λελογισμένη αύξηση, αλλά πάντως το να παραμείνει ο ίδιος χρόνος είναι ένα θετικό βήμα.
Θα ήθελα να επαναφέρω, κύριε Πρόεδρε, ένα θέμα το οποίο πρωτοέθιξα χθες. Είναι αναμφισβήτητο ότι τώρα με την ανάληψη νομοθετικού έργου από τις Διαρκείς Επιτροπές θα μειωθεί η ύλη, η οποία θα έρχεται στην Ολομέλεια. Η εμμονή όμως, να συνεδριάζει η Ολομέλεια πέντε συνεδριάσεις εβδομαδιαίως επί τέσσερις εβδομάδες το μήνα οδηγεί σε αδιέξοδα. Θα οδηγηθούμε κατ’ ανάγκη σε ταυτόχρονη συνεδρίαση Διαρκών Επιτροπών και Ολομέλειας.
Όσο και καλή διάθεση να έχετε –που την έχετε- δεν θα μπορέσετε να ξεπεράσετε αυτό το πρόβλημα, το οποίο και εσείς το πρωί προσπαθήσατε να δικαιολογήσετε, δικαιολογώντας τα αδικαιολόγητα.
Γι’ αυτό πιστεύω ότι πρέπει να οδηγηθούμε στο να συνεδριάζει η Ολομέλεια τρεις εβδομάδες το μήνα και η μία εβδομάδα να αφιερώνεται αποκλειστικά στο έργο των επιτροπών.
Άλλη εναλλακτική πρόταση: Να μην συνεδριάζει η Ολομέλεια πέντε ημέρες την εβδομάδα. Να συνεδριάζει τέσσερις, ώστε μία ολόκληρη ημέρα να αφιερώνεται στο έργο των επιτροπών. Αλλιώς θα οδηγηθούμε αναπόφευκτα στη σύμπτωση συνεδριάσεων επιτροπών και Ολομέλειας, πράγμα το οποίο είναι απαράδεκτο, αφού η διάταξη της προτάσεώς σας δεν καλύπτει το θέμα.
Κατά συνέπεια, επανέρχομαι σε αυτό και να επαναλάβω ακόμα ότι αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία το να συνεδριάζει η Ολομέλεια της Βουλής επί τέσσερις εβδομάδες το μήνα και πέντε ημέρες εβδομαδιαίως. Μόνο η Ελλάδα έχει αυτό το καθεστώς. Δεν ξέρω αν το έχει και καμία άλλη αφρικανική χώρα, αλλά σε καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν συνεδριάζει η Ολομέλεια κατ’ αυτόν τον τρόπο.
Αφού, λοιπόν, κατά την άποψή μου, θα υπάρξει περιορισμός της ύλης της Ολομέλειας θα έπρεπε να αυξηθεί ο αριθμός των προ ημερησίας διατάξεως συζητήσεων. Πιστεύω ότι αυτές οι συζητήσεις είναι που παρακολουθεί ο ελληνικός λαός, που ενδιαφέρεται ο ελληνικός λαός και όμως είναι σε αριθμό περιορισμένες κατά τον Κανονισμό της Βουλής αφού κάθε κόμμα μπορεί να προκαλέσει ορισμένο μόνο αριθμό προτάσεων για προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση.
Επίσης, θα ήθελα να παρατηρήσω ότι, όταν πρωτοεισήχθη η «ώρα του Πρωθυπουργού» που ήταν ένα θετικό βήμα, υπήρχαν ορισμένοι περιορισμοί, διότι ήταν το πρώτο βήμα της εφαρμογής αυτού του νέου θεσμού.
Εγώ θεωρώ αδιανόητο το δικαίωμα του Πρωθυπουργού να επιλέγει τις ερωτήσεις. Ο Πρωθυπουργός υποχρεούται, νομίζω, σεβόμενος τα κοινοβουλευτικά θέσμια να απαντά σε όλες τις ερωτήσεις.
Και θα προχωρούσα ακόμα ένα βήμα παραπάνω: θα έπρεπε να δοθεί –το είχαμε πει και κατά τη συζήτηση της Αναθεωρήσεως του Συντάγματος- το δικαίωμα των ελευθέρων ερωτήσεων προς τον Υπουργό από τους Βουλευτάς. Αυτό γίνεται σε πολλές Βουλές του κόσμου. Δεν είναι δυνατόν να περιορίζεται μόνο στη γραπτή του ερώτηση και να περιμένει την προκατασκευασμένη απάντηση των υπηρεσιών, την οποία διαβάζει ο κύριος Υπουργός.
Εγώ πιστεύω ότι για να αντιληφθεί η Βουλή εάν ο οποιοσδήποτε υπουργός έχει γνώση του αντικειμένου του, θα πρέπει στον έλεγχο που θα γίνεται στις Διαρκείς Επιτροπές να μπορούν οι Βουλευτές ελευθέρως να του υποβάλλουν ερωτήσεις. Και δεν είναι κακό να πει ο υπουργός ότι δεν ξέρω το θέμα και θα σας απαντήσω την άλλη φορά. Δεν πρέπει να είναι παντογνώστης, αλλά να υπάρχει αυτή η αμεσότης της επικοινωνίας και όχι η δια μέσου γραπτών ερωτήσεων και προκατασκευασμένων απαντήσεων ερώτηση.
Για τη βουλευτική ασυλία θα ήθελα να πω δυο λέξεις, κύριε Πρόεδρε. Γνωρίζετε τις απόψεις τις οποίες έχω διατυπώσει από μακρού χρόνου για τη βουλευτική ασυλία. Η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας δεν έγινε δεκτή στην Αναθεώρηση του Συντάγματος. Αυτό είναι δεδομένο. Εγώ άκουσα όλες τις συζητήσεις και καταλήγω στην άποψη, την οποία υποστήριξε και ο κ. Κουβέλης. Καλύτερα να είναι φανερή η ψηφοφορία, ο καθένας από εμάς να αναλαμβάνει την ευθύνη απέναντι του συναδέλφου, ο οποίος έχει υποπέσει σ’ ένα ποινικό αδίκημα. Πολύ καλύτερο θα είναι, γιατί πρέπει να είμαστε υπεύθυνοι των πράξεών μας και να μην κρυβόμαστε πίσω από το ανώνυμο της μυστικής ψηφοφορίας.
Μια τελευταία παρατήρηση, κύριε Πρόεδρε, όσο αφορά το κάπνισμα. Αντιμετωπίζω το θέμα με χιουμοριστική διάθεση. Λυπάμαι που δεν ζει ένας Ψαθάς, ένας Σακελλάριος, ένας Γιαννακόπουλος για να το κάνει νούμερο επιθεωρήσεως. Νομίζω ότι αυτή η διάταξη δεν πρέπει να μπει στον Κανονισμό της Βουλής, γιατί πραγματικά κατεβάζει το επίπεδο του Κανονισμού.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριε συνάδελφε, σας επαναλαμβάνω ότι υπάρχει ήδη η διάταξη αυτή στον Κανονισμό, μόνο που αφορά τους επισκέπτες και τους παρακολουθούντες τις συνεδριάσεις μας.
Ο κ. Σιούφας έχει το λόγο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, εκτιμώ ότι πράγματι ο χρόνος, κατά τον οποίο παίρνω το λόγο, δεν προσφέρεται για εκτεταμένη ανάλυση. Θα είμαι ουσιαστικός, τόσο για τον προβληματισμό σήμερα, όσο και για μελλοντική τροποποίηση του Κανονισμού ή τουλάχιστον, σε όσα πράγματα απ’ αυτά θα συμφωνήσετε και εσείς και οι συνάδελφοι, να εξουσιοδοτηθείτε για τη διατύπωση της ρύθμισης.
Το πρώτο και το σημαντικό το οποίο προκύπτει, κύριε Πρόεδρε, σχετικά με τις ανεξάρτητες αρχές είναι αυτό το οποίο έθεσε ο Αντιπρόεδρος κ. Γείτονας, σχετικά με το δικαίωμα ανάκλησης. Πείτε ότι κάνουμε λάθος. Θα παραμένει αυτό επί πενταετία ή για όσο χρόνο χρειαστεί, διότι δεν προβλέπεται πουθενά διαδικασία ανάκλησης; Νομίζω ότι είναι ένα θέμα που πρέπει να μας απασχολήσει και αν δεν το αποφασίσουμε σήμερα ή να εξουσιοδοτηθείτε εσείς για τη ρύθμιση ή τουλάχιστον σε προσεχή τροποποίηση του Κανονισμού να λυθεί αυτό το θέμα. Το θεωρώ μείζον και εξαιρετικά σημαντικό.
Το δεύτερο, κύριε Πρόεδρε, είναι εκείνο το οποίο αναφέρεται στο θέμα το οποίο σχετίζεται με τη δυνατότητα των κομμάτων της Αντιπολίτευσης –και της ελάσσονος- είτε στις Διαρκείς Επιτροπές είτε στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας και Προϋπολογισμού και Απολογισμού, όπως είπε ο πρώην Υπουργός ο κ. Παπαϊωάννου, αν όχι για Προέδρους, να έχουν τουλάχιστον τη θέση Αντιπροέδρου. Διότι μόνο έτσι γίνεται συνθετική δουλειά στην Εθνική Αντιπροσωπεία.
Γνωρίζετε και εσείς ότι σε πολλά Κοινοβούλια υπάρχει αυτή η δυνατότητα. Ξεκινήστε, λοιπόν, από κάτι πιο ελαφρύ, από τις επιτροπές φιλίας, όπου θα μπορούσαν να έχουν τα κόμματα της Αντιπολίτευσης κάποιες από τις θέσεις και των Προέδρων.
Το τρίτο θέμα το οποίο θα ήθελα να θίξω, κύριε Πρόεδρε, είναι αυτό για το οποίο η Εθνική Αντιπροσωπεία έχει δεσμευθεί, για πραγματοποίηση ανά τρίμηνο με νόμο ενημέρωσης της Βουλής, για τα θέματα της πορείας των Ολυμπιακών Αγώνων. Η Κυβέρνηση θεωρεί ότι αυτή η δέσμευση πρέπει να γίνεται σε επίπεδο Διαρκούς Επιτροπής. Εμείς επιμένουμε. Ο χρόνος που έχει χαθεί είναι πολύτιμος και η συζήτηση στην Ολομέλεια για την ενημέρωση, όσον αφορά την πορεία των Ολυμπιακών Αγώνων, θα ενισχύσει την προσπάθεια για να φτιάξουμε πράγματι τους καλύτερους Ολυμπιακούς Αγώνες. Δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί επιμένει σ’ αυτό η Κυβέρνηση.
Το τέταρτο από τα θέματα το οποίο θα ήθελα να θίξω, κύριε Πρόεδρε –πάλι προς εξέταση- είναι αυτό το οποίο σχετίζεται με τη δυνατότητα, η Βουλή σε εξαιρετικές περιπτώσεις να εκδίδει ψηφίσματα. Προβληματιστείτε σοβαρά σ’ αυτήν την πρόταση που την καταθέτω για πολλοστή φορά στην Εθνική Αντιπροσωπεία, διότι έτσι θα ενισχυθεί ο ρόλος του Εθνικού Κοινοβουλίου.
Τέλος, κύριε Πρόεδρε, επειδή συστηματικά η Κυβέρνηση αρνείται για κάθε θέμα να συστήσει εξεταστικές επιτροπές, παρά το ότι έχει την πλειοψηφία, ο ομιλών θέτει υπόψη του Σώματος σήμερα μια άλλη πρόταση.
Οι Αρχηγοί των κομμάτων ανάλογα είτε είναι στην Κυβέρνηση είτε είναι στην Αντιπολίτευση, αντί να δεσμεύουν με τη γραμμή τους Βουλευτές, όταν πρόκειται να γίνει σύσταση εξεταστικής επιτροπής, να τροποποιήσουμε τη διάταξη του Κανονισμού και να βάλουμε ψηφοφορία να είναι μυστική -παρά το ότι δεν αναφέρεται σε πρόσωπα- διότι έτσι θα δώσουν τη δυνατότητα όταν ζητούμε να ερευνηθούν πράγματα να μην ακολουθούνται τυχόν κομματικές γραμμές, είτε από τον εκάστοτε Πρωθυπουργό είτε από τους Αρχηγούς των κομμάτων που υποβάλουν αυτό το θέμα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Λυπάμαι ειλικρινά, γιατί η ώρα είναι 15.30’ και πρέπει να ολοκληρώσουμε, γιατί πρέπει να έχω κι εγώ πέντε λεπτά στην διάθεσή μου για να υποδεχθώ τον κ. Πούτιν.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Γνωρίζετε ότι ο ομιλών είναι μανιώδης καπνιστής και επίσης γνωρίζετε, κύριε Πρόεδρε, ότι είμαι από τους πρώτους που συμφώνησαν με την πρότασή σας για τον περιορισμό του καπνίσματος σε ειδικούς χώρους. Διότι δεν μπορεί το δικαίωμα το δικό μου να θίγει το δικαίωμα ενός άλλου συναδέλφου που δεν επιθυμεί να καπνίζει.
Αλλά για την ιστορία –και τελειώνω με αυτό, κύριε Πρόεδρε- θα σας πω ένα ανέκδοτο με τον Ουίνστον Τσόρτσιλ. Σε ηλικία ενενήντα πέντε ετών τον επισκέφτηκαν οι δημοσιογράφοι και του ζήτησαν το μυστικό της μακροζωίας. Του είπαν ότι εσείς από ό,τι γνωρίζουμε όλες τις ασωτίες τις κάνατε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Έτσι νομίζει και ο κ. Ιωαννίδης, τον Τσόρτσιλ έχει μελετήσει.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ: Και με γυναίκες είσαστε και καπνίζετε και πίνετε και ξέρουμε ότι δεν αθλείστε. Αυτό σας το λέω από τη θητεία μου, ως Υπουργού Υγείας. Του είπαν, τι κάνατε και επιτέλους φτάσατε σε αυτήν την ηλικία των ενενήντα πέντε ετών; Τους είπε, είχα μια αδυναμία και ένα σπορ. Να πηγαίνω με τα πόδια στις κηδείες των φίλων μου που έκαναν σπορ. Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Να χτυπάμε ξύλο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΨΗΣ: Για την ιστορία, κύριε Πρόεδρε, δεν το είπε ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, ο Μαρκ Τουέιν το έχει πει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κ. Παυλόπουλος έχει το λόγο.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, επειδή κάνατε μία έκκληση στην αρχή για το θέμα της δημοσιότητας των συνεδριάσεων, παράκληση είναι -και νομίζω ότι θα κριθούμε όλοι και από τη συμπεριφορά μας, ως Βουλευτές, και μέσα στις επιτροπές- να παραμείνει η δημοσιότητα, ως στοιχείο των συνεδριάσεων των επιτροπών. Και να υπάρχει η δυνατότητα, με εισήγηση του προέδρου ή του 1/5 παραδείγματος χάρη της επιτροπής και απόφαση της επιτροπής, να μπορεί να αποφασίζει εκείνη σε συγκεκριμένες περιπτώσεις εάν θα συνεδριάζει κεκλεισμένων των θυρών, πάντοτε όμως με την υποχρέωση δημοσιοποίησης των Πρακτικών στη συνέχεια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ίσως αυτή είναι μια μέση λύση πράγματι. Με εισήγηση του 1/3 ή του προέδρου της επιτροπής να μπορεί η επιτροπή να αποφασίσει τη μη δημοσιότητα στις περιπτώσεις ακρόασης εξωκοινοβουλευτικών προσώπων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι σε αυτό το σημείο έληξε η συζήτηση της πρότασής μου. Εγώ θέλω ειλικρινά να ευχαριστήσω όλους, έστω και αν υπήρξαν εντάσεις, διότι βοήθησαν πάρα πολύ και πρέπει να το πούμε. Κυρίως αυτοί που έχουν αντίρρηση βοηθούν στη διαμόρφωση. Κακά τα ψέματα όσο και αν μας ενοχλεί όταν προτείνουμε κάτι, αυτοί που έχουν αντίρρηση είναι εκείνοι που βοηθούν τελικά, αυτό που προτείνουμε να γίνει καλύτερο, αρκεί να είμαστε σταθεροί στην άποψή μας αν την έχουμε μελετήσει καλά. Αν κάπου δεν το έχουμε μελετήσει καλά, δεν βλάπτει να παίρνουμε πίσω κάτι που είπαμε κι εγώ πρέπει να σας πω για να μου πείτε και μέσα σας έστω μια καλή κουβέντα, ότι δεν τα μελέτησα όλα καλά, γι’ αυτό αποδέχθηκα περί τις 10 σελίδες κειμένων και τροποποιήσεων αναγνωρίζοντας ότι δεν μπορεί να είναι κανείς αλάθητος και κανένα έργο ανθρώπου τέλειο.
Σημείωσα –θέλω να σας διαβεβαιώσω- ότι δεν ήμουν έτοιμος εγώ να συμφωνήσω. Και υπόσχομαι πολύ σύντομα να προκαλέσω μια συζήτηση, ώστε η Επιτροπή του Κανονισμού να ξαναδεί κάποια ζητήματα, για τα οποία και τα κόμματα και η Κυβέρνηση και όλοι μας θα είμεθα ώριμοι, διότι καμιά φορά κάτι που μας προκαλεί εξαιρετική εντύπωση έχει κάτι άλλο που μπορεί να μας εμποδίσει.
Έχω προτείνει με την υπ’ αριθμ. 804 προσθήκη, στις προτάσεις μου αυτές, ζητήματα τα οποία είτε στη διάρκεια της συνεδριάσεως σας εξέθεσα είτε σε άλλες συνεδριάσεις. Και συγκεκριμένα θέλω να σας πω τα εξής.
Ο συνεργάτης που είχε ως τώρα ο Βουλευτής ή Ευρωβουλευτής βοηθούσε, αλλά όταν είναι τόσο δύσκολο το έργο μας, απαιτεί τόσες γνώσεις, τόσες μελέτες, εμπειρία κλπ. είναι βέβαιο ότι χρειαζόμαστε ένα ειδικό επιστήμονα. Ένας θετικός επιστήμονας χρειάζεται ένα νομικό. Ο νομικός χρειάζεται ένα θετικό επιστήμονα, ο οικονομολόγος χρειάζεται κάποιον άλλον, ο επαγγελματίας μη επιστήμων που θα έρθει εδώ χρειάζεται ασφαλώς κάποια στήριξη. Όμως πρέπει να ανταποκριθούμε και σε κάποια λογική που υπάρχει στην κοινή γνώμη. Γι’ αυτό και καταργείται πλέον αυτός ο ειδικός συνεργάτης –γραμματέας- που είχαμε μέχρι τώρα αφού θα έχουμε αυτόν τον ειδικό σύμβουλο, τον ειδικό επιστήμονα.
Αυτοί που υπηρετούσαν μέχρι τώρα ως συνεργάτες, έπειτα από συνεννόηση που έχω και με τον Υπουργό των Εσωτερικών θα μεταταγούν στις Nομαρχιακές Aυτοδιοικήσεις, όπου, όπως ξέρετε, έχουμε πολλές κενές θέσεις.
Τα άλλα ζητήματα που έχω είναι καθαρά λειτουργικά εδώ τα οποία παρακαλώ να δεχθείτε όπως επίσης είναι το θέμα αυτό.
Ένα δεύτερο θέμα αφορά ένα πρόβλημα που ετέθη. Επιμελητές δεν έχουμε αρκετούς και προσθέτω είκοσι θέσεις, ώστε να μπορέσουμε να εξυπηρετηθούμε.
Υπάρχει ένα πρόβλημα με τους παλαιούς κλητήρες οι οποίοι έχουν τα προσόντα για μετάταξη. Δεν υπάρχουν όμως δυστυχώς κενές θέσεις, διότι μετά τον Κανονισμό που είχα εισηγηθεί προ τετραετίας είχα βάλει και μια διάταξη που έλεγε, ότι οι κενές θέσεις που υπάρχουν καταργούνται για να μην έχουμε την πρόκληση να αυξάνουμε το προσωπικό χωρίς λόγο.
Αυτό όμως εμποδίζει τις μετατάξεις ορισμένων ανθρώπων που έχουν τα προσόντα. Γι’ αυτό σας προτείνω εδώ να προσθέσουμε ότι αυξάνονται και οι θέσεις του κλάδου ΔΕ1 κατά είκοσι και ΔΕ2 κατά δέκα και του τεχνικού και βοηθητικού προσωπικού κατά δέκα πέντε, ώστε να μπορούν να μεταταγούν αυτοί οι επιμελητές που είναι μέχρι τώρα, αλλά υπό τον όρο ότι θα εξακολουθήσουν μέχρις ότου διορισθούν οι επιμελητές και καλυφθούν οι ανάγκες, να παρέχουν την υπηρεσία αυτή. Απλώς θα δικαιούνται και αυτοί το ποσό το οποίο παίρνει αυτός που είναι ΔΕ κατηγορία.
Επίσης σε ορισμένες περιπτώσεις που χρειάστηκε εκτάκτως να δοθεί στο προσωπικό κάτι μας εμπόδιζε ο Κανονισμός που έλεγε, ότι έπρεπε να είναι για εκθέσεις ή για τελετές. Και εγώ λέγω εδώ «ή εργασίες γενικά». Όταν δηλαδή υπάρχει η υπερφόρτωση εργασίας σε ένα τμήμα ή σε μια διεύθυνση να μπορεί να το αντιμετωπίσει ο Πρόεδρος και αυτό το θέμα.
Υπάρχουν τέλος μετακλητοί και απεσπασμένοι υπάλληλοι, αυτοί είναι άνθρωποι με εμπειρία, από το 1996 που έχουν τρία και τέσσερα και πέντε χρόνια και είναι χρήσιμοι στη Βουλή και παρακαλώ να ενταχθούν και αυτοί. Παρακαλώ και σ’ αυτό να συμφωνήσετε.
Επίσης υπάρχει μια διάταξη που ήθελε διασαφήνιση. Ότι δηλαδή στις δαπάνες της Βουλής είναι και αυτές που αφορούν τη διευκόλυνση της άσκησης του έργου του Βουλευτή. Αυτός ο περίφημος computer που σας παραχώρησε η Βουλή πέρασε από δεκατέσσερα κείμενα σαν να είναι μια μεγάλη δαπάνη. Τελικά είμαστε πάρα πολύ φειδωλοί, δεν εκτιμάται αυτό και κάθε τόσο δεχόμεθα κριτική ότι οι πολιτικοί, οι Βουλευτές παίρνουν αυτές τις αμοιβές κλπ. ενώ δεν είναι έτσι τα πράγματα. Είναι και αυτό ένα θέμα που πρέπει να αντιμετωπιστεί ριζικότερα.
Επίσης συνιστάται ένας ειδικός λογαριασμός. Δεν ξέρω, αύριο μπορεί να δούμε και διάφορες εκδόσεις που κάνει η Βουλή, ή και επιχορήγηση από τον προϋπολογισμό μας για λειτουργικές ανάγκες της Βουλής, να υπάρχει αυτός ο λογαριασμός, ώστε να μην αναγκάζεται πάντοτε ο Πρόεδρος της Βουλής μέχρι και την τελευταία δεκάρα να την επιστρέφει, ουσιαστικά δηλαδή να διαγράφεται ως δαπάνη.
Αυτά ήθελα, αγαπητοί συνάδελφοι, να σας προτείνω και παρακαλώ να συμφωνήσετε μ’ αυτά.
ΦΩΤHΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Για μισό λεπτό θέλω το λόγο, κύριε Πρόεδρε.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κι εγώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Μια στιγμή, κύριοι συνάδελφοι. Η ώρα είναι 15.40’. Πρέπει για λόγους δικούς σας να υποδεχθώ τον ξένο με κάποια αξιοπρέπεια.
Θα παρακαλέσω να περιοριστείτε μόνο στο θέμα.
Έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία πενήντα μαθητές και πέντε δάσκαλοί τους από το 7ο Δημοτικό Σχολείο Τρίπολης. Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες)
Ο κ. Σκυλλάκος έχει το λόγο.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, αυτή η προσθήκη μας δημιουργεί σοβαρό πρόβλημα στην Κοινοβουλευτική μας Ομάδα και στο κόμμα μας. Με ποια έννοια; Ικανοί άνθρωποι για να βοηθήσουν τους Βουλευτές είτε την Κοινοβουλευτική Ομάδα, δεν μπορεί να έχουν ως μοναδικό κριτήριο γι’ αυτό, το αν έχουν διδακτορικό δίπλωμα. Εμείς χρησιμοποιούμε ανθρώπους οι οποίοι έχουν πανεπιστημιακά διπλώματα, αλλά δεν έχουν διδακτορικό. Καμιά φορά χρησιμοποιούμε και ορισμένους, οι οποίοι δεν έχουν ακόμα και πανεπιστημιακό δίπλωμα, δεν τέλειωσαν το πανεπιστήμιο, των οποίων όμως τη βοήθεια χρησιμοποιούμε και είναι εντελώς απαραίτητοι για τη λειτουργία της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας, αλλά και για να βοηθιούνται οι Βουλευτές. Καμιά φορά εμπιστεύεσαι έναν άνθρωπο, ο οποίος έχει λιγότερα πτυχία, αλλά έχει την πολιτική κατεύθυνση την οποία θέλεις. Δηλαδή θα επιλέξουμε κάποιον που έχει το διδακτορικό, αλλά δεν θα μπορεί να μας βοηθήσει;
Υπάρχει λύση, κύριε Πρόεδρε. Να το αφήσετε αυτό στην κρίση του Βουλευτή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Με συγχωρείτε, κύριε συνάδελφε. Η κοινή γνώμη λέει ότι αποσπούμε ανθρώ-πους, απλώς για να εξυπηρετούμε κάποιους.
Εγώ νομίζω ότι πρέπει ο Βουλευτής, όχι το κόμμα …
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Μα, ο Βουλευτής ανήκει στο Κομμουνιστικό Κόμμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Με συγχωρείτε. Εγώ δεν προτείνω για τα κόμματα. Προτείνω για τους Βουλευτές. Κρίνω ότι ο Βουλευτής έχει ανάγκη από έναν ειδικό επιστήμονα και το προτείνω. Αν εσείς θέλετε να κρατήσετε αυτόν το γραμματέα που έχετε, ωραία, εγώ σας υπόσχομαι, αφού αυτοί οι άνθρωποι ενταχθούν όπου ή στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, να αποσπαστούν εδώ για να τους έχετε στο κόμμα σας.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ αφήστε με να ολοκληρώσω. Εγώ νομίζω ότι πρέπει αυτό το δικαίωμα να είναι ελαστικό, ο κάθε Βουλευτής να πάρει αυτόν με το διδακτορικό, ο οποίος να πληρώνεται και καλύτερα, δεν έχω αντίρρηση σ’ αυτό, αλλά να δικαιούται να κρατήσει και τον άλλον.
Τώρα, αναφορικά με το να πάνε οι γραμματείς και μετακλητοί στο δημόσιο ή στη Βουλή, έχουμε από την ίδρυση του Συνασπισμού αντιταχθεί σ’ αυτήν τη λογική, διότι παρακάμπτεται το ΑΣΕΠ, θα υπάρχουν δικαιολογημένες διαμαρτυρίες…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριε Σκυλλάκο, σας παρακαλώ, ακούστε με.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Αφήστε με να ολοκληρώσω, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Σας παρακαλώ. Οι απόψεις σας είναι γνωστές. Εγώ τις σέβομαι. Αλλά θα τις σεβόμουνα περισσότερο, αν δεν σπεύδατε αμέσως μετά την τακτοποίηση των μετακλητών, να ζητάτε αμέσως μετακλητούς.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Εμείς;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Εσείς. Αρκετά! Σας παρακαλώ!
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Θα σας παρακαλέσω να με ακούσετε. Εμείς σαν κόμμα έχουμε αποφασίσει -και το τηρούμε- ότι οποιοσδήποτε είχε μέχρι στιγμής δικαίωμα να μπει στο δημόσιο, δεν επιτρέψαμε να πάει στο δημόσιο. Το τηρούμε μόνοι μας αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Καλώς. Ξέρω, όμως, ότι αυτοί που ήταν μετακλητοί στο κόμμα σας και μονιμοποιήθηκαν …
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κανένας μετακλητός στο κόμμα μας δεν πήγε στο δημόσιο, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Δεν το ξέρω, κύριε συνάδελφε.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Μία περίπτωση είχαμε ενός γραμματέα, που τον διαγράψαμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριε συνάδελφε, δεν καταλαβαίνω τι θέλετε. Ό,τι θέλει το κόμμα σας να κάνουμε κι εμείς;
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Να με αφήσετε να μιλήσω, κύριε Πρόεδρε, χωρίς να με διακόπτετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ορίστε.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Δεν μπορείτε να αλλοιώνετε την πρακτική του κόμματός μας. Είμαστε κόμμα με αρχές και δεν διορίσαμε κανέναν στο δημόσιο με την έγκρισή μας...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Δεν είπα ότι διορίσατε, κύριε Σκυλλάκο.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: …με βάση τις διατάξεις ότι μπορούν οι γραμματείς να μπαίνουν στο δημόσιο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριε Σκυλλάκο, μην δημιουργείτε παρεξηγήσεις χωρίς λόγο.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Για μετακλητούς λέτε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Μην δημιουργείτε παρεξήγηση χωρίς λόγο. Είπα ότι αυτοί οι μετακλητοί οι δικοί σας μπορούν να μην κάνουν χρήση.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Δεν έκαναν χρήση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ωραία. ‘Αρα λοιπόν δεν θα έρθετε μετά να ζητήσετε νέους μετακλητούς.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Τι ζητάω, λοιπόν; Υπάρχουν αυτά τα δύο προβλήματα: Ένα η θέση του κόμματός μας. Θα θέλαμε από το νόμο να μην πηγαίνουν στο δημόσιο. Και δεύτερον, θέλουμε ικανούς ανθρώπους που δεν έχουν διδακτορικό. Εσείς μας αναγκάζετε αυτήν τη στιγμή ή να τους διώξουμε αυτούς και να πάνε στο διδακτορικό και να βρούμε άλλους ή να παραδεχθούμε ότι θα τους διορίζουμε στο δημόσιο, θα πηγαίνουν στις νομαρχίες για να μπορέσουμε να τους αποσπάσουμε. Πρέπει να υπάρχει ελαστικότητα και αυτοί που θεωρούν ότι χρειάζεται διδακτορικό να μπορούν να τους αποκτήσουν και οι Βουλευτές ή τα κόμματα …
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Το κατάλαβα, κύριε Σκυλλάκο.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Βάλτε μια ελαστική διάταξη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Το κατάλαβα, αλλά δεν συμφωνώ.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Μας υποχρεώνετε με το ζόρι όμως, κύριε Πρόεδρε. Εν πάση περιπτώσει, κύριε Πρόεδρε, όπως συζητήσαμε για τον Κανονισμό σε τόσες συνεδριάσεις, θα έπρεπε να συζητήσουμε και το θέμα αυτό. Είναι σοβαρό για τα κόμματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριε Σκυλλάκο, σας παρακαλώ.
Κύριε Κουβέλη, έχετε το λόγο.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, παίρνω το λόγο προκειμένου να διατυπώσω τη διαφωνία του Συνασπισμού αναφορικά με το άρθρο 114Α παράγραφος 1 της τροπολογίας σας και εν συνεχεία.
Εμείς διαφωνούμε με τη δυνατότητα που παρέχετε στους υπηρετούντες σήμερα ως γραμματείς να διορίζονται στο δημόσιο και συγκεκριμένα στη Nομαρχιακή Aυτοδιοίκηση ή σε άλλα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου. Δεν επιχειρη-ματολογώ περαιτέρω. Είχα τη δυνατότητα να σας εκθέσω τις απόψεις μου, θέλω απλώς να καταγραφεί η σαφής διαφωνία του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κ. Παυλίδης έχει το λόγο.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, λαμβάνετε μια πολύ ορθή κατά την άποψή μου απόφαση για παιδιά, τα οποία ταλαιπωρούνται ώρες ατελείωτες στα πολιτικά γραφεία. Εσείς των κομμάτων της Αριστεράς, που έχετε την άνεση να κινήσετε δεν ξέρω κατά ποίον τρόπο…
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Αφήστε την Αριστερά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Αφήστε την αντιπαράθεση και πείτε την άποψή σας, σας παρακαλώ. Καθένας έχει σεβαστή άποψη.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Υπάρχει, όμως, μια εκκρεμότητα, την οποίαν παρουσίασα κατά τη συζήτηση επί του Προϋπολογισμού της Βουλής. Υπάρχουν συνεργάτες Βουλευτών, οι οποίοι δεν κατάφεραν προ της επιψηφίσεως του νόμου 2190 να συμπληρώσουν τη διετία. Tην πλησίαζαν και είναι κάτω απ’ αυτήν.
Μετά τις εκλογές, μετά το 1993, δεν κατάφεραν να βρουν και Βουλευτή για να συμπληρώσουν το χρόνο που χρειάζεται. ‘Εγινε πολύ αργότερα ή ακόμα έχουν κάποιο κενό. Να τους δοθεί, λοιπόν, η ευκαιρία να υπαχθούν στις διατάξεις της παρούσης ρυθμίσεως και αυτοί να ενταχθούν στην κατηγορία των συνεργατών μας, οι οποίοι διορίζονται στο δημόσιο. Είναι δε ένας ασήμαντος αριθμός. Εγώ κατάφερα να βρω, κύριοι συνάδελφοι, τέσσερις μέχρι τώρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): ‘Εγινε κατανοητό, κύριε Παυλίδη.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Το δεύτερο είναι οι μετακλητοί. Βάζετε κάποια χρονικά όρια. Αν, κύριε Πρόεδρε, διαλυθεί η Βουλή πρόωρα, τι γίνεται με τους μετακλητούς για τους οποίους λέτε πως πρέπει να συμπληρώσουν κάποιο χρόνο;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κ. Ιωαννίδης έχει το λόγο.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, όπως είναι διατυπωμένη η διάταξη αυτή δημιουργεί το εξής πρόβλημα: Καλύπτει μόνο τους υπηρετούντες. Υπάρχουν όμως συνεργάτες, οι οποίοι για μία ημέρα ή για πέντε ημέρες ή για δύο εβδομάδες δεν είναι εν ενεργεία. Μπορεί, όμως, να έχουν υπηρετήσει επί πενταετία ή τριετία. Μήπως θα μπορούσε να γίνει η διάταξη: «Οι υπηρετούντες κατά την ψήφιση του παρόντος ή οι έχοντες υπηρετήσει στη θέση αυτήν επί διετία τουλάχιστον;»
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Το είπε ο κ. Παυλίδης αυτό.
ΦΟΙΒΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Δεν είναι το ίδιο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ορίστε, κύριε Δασκαλάκη, έχετε το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μια παράκληση προς εσάς: Κατ’ αρχήν συγχαρητήρια που ρυθμίσατε το εργασιακό πρόβλημα κάποιων παιδιών. Πρέπει όλοι να το αποδεχθούμε αυτό.
Όμως τα πιο πολλά από τα παιδιά που έχουμε στα γραφεία μας είναι, θα έλεγα, η ψυχή του γραφείου. Θα ήθελα να σας παρακαλέσω να το δείτε μόνος σας, αν υπάρχει ένας μεταβατικός χρόνος. Γιατί πραγματικά αν δεν προσαρμοστούν κάποιοι νέοι ή αν δεν μπορέσουμε εμείς να προσαρμόσουμε τα πράγματα να λειτουργήσουμε, θα μας δημιουργηθεί κενό. Αυτό ήθελα να σας παρακαλέσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κ. Ματζαπετάκης έχει το λόγο.
ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΜΑΤΖΑΠΕΤΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα για την παράγραφο 1 του άρθρου 114 να προτείνω, ακριβώς επειδή πέφτουν οι γιορτές και δεν έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε τώρα την αντικατάσταση, αν θα μπορούσε να εφαρμοστεί από την πρώτη του ερχόμενου έτους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Όχι, κύριε συνά-δελφε. Όσοι δεν έχουν συνεργάτη, δεν έχουν. Τι να κάνουμε; Θα έπρεπε να φροντίσουν να έχουν.
Ο κ. Φλωρίνης έχει το λόγο.
ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα στην πρώτη σελίδα της προσθήκης, όπου αναφέρεται «ο μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών διετούς τουλάχιστον φοιτήσεως», να το κάνουμε πιο μαλακό. «Μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών». Γιατί να μπει «διετούς»;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Ο κ. Σιούφας έχει το λόγο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, σας έστειλα το κείμενο το οποίο αφορά τους προϊσταμένους στα κόμματα, που είναι μία ρύθμιση η οποία κακώς είχε βγει την προηγούμενη φορά και νομίζω ότι μπορεί να περιληφθεί. Αφορά τη χορήγηση κάποιων επιδομάτων.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Κύριοι συνάδελφοι, από τις προτάσεις οι οποίες έγιναν, έχω να πω τα εξής:
Σε ό,τι αφορά αυτό που πρότεινε ο κ. Παυλίδης, γι’ αυτούς που υπηρέτησαν πριν από το 1994 ή και μετά και έχουν συμπληρώσει τη διετία. Στο διάστημα από το 1994 μέχρι προσφάτως πλείστοι όσοι ιδιωτικού δικαίου, που είχαν συμπληρώσει τουλάχιστον είκοσι τέσσερις μήνες παντού, τακτοποιήθηκαν. Και κακώς, ας το πούμε απ’ αυτήν τη θέση -και είναι χαρακτηριστικό της νοοτροπίας μας ως Βουλευτών και του λαϊκισμού σε βάρος των Βουλευτών τον οποίο έτσι αποδεχόμεθα- αυτούς τους ανθρώπους που είχαν συμπληρώσει δύο χρόνια ως συνεργάτες των Βουλευτών -που αν ήταν έκτακτοι κάπου, σε οποιαδήποτε άλλη υπηρεσία θα είχαν τακτοποιηθεί- εμείς τους τιμωρήσαμε και δεν τους τακτοποιήσαμε. Ήταν λάθος. Εγώ χαίρομαι γιατί το προτείνει αυτό ο κ. Παυλίδης.
Νομίζω, λοιπόν, ότι θα πρέπει να προσθέσουμε: «Οι κατά τα ανωτέρω διατάξεις ισχύουν και για όσους υπηρέτησαν, δυνάμει της ανωτέρω αποφάσεως της Ολομέλειας της Βουλής, ως συνεργάτες - γραμματείς επί δύο τουλάχιστον έτη σε έναν ή περισσότερους Βουλευτές συνεχώς ή διακεκομμένα μετά την έναρξη ισχύος του ν. 1943/1991». Και επίσης για τους μετακλητούς, σε ό,τι αφορά το χρόνο προστίθεται: «και ανεξαρτήτως χρόνου υπηρεσίας εφόσον θα υπηρετούν κατά τη λήξη των εργασιών της».
Δέχομαι την πρόταση του κ. Φλωρίνη σε ό,τι αφορά το μεταπτυχιακό τίτλο. Να είναι «μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών Α.Ε.Ι. της ημεδαπής ή ισότιμου της αλλοδαπής».
Σ’ αυτό που είπε ο κ. Δασκαλάκης, θέλω να πω το εξής: Το τρίμηνο να αρχίζει από την πρόσληψη του επιστημονικού συνεργάτη και πάντως από τη λήξη των εργασιών της Βουλευτικής Περιόδου, ώστε να υπάρξει δυνατότητα αντικατάστασης. Για όσους δεν υπηρετούν σήμερα, αρχίζει από τη δημοσίευση του παρόντος.
Υπάρχει, κύριοι συνάδελφοι, στο άρθρο 76 παράγραφος 7 του Κανονισμού μία διάταξη με την οποία οι προϊστάμενοι των Γραφείων του Προέδρου της Βουλής, των Αντιπροέδρων, του Γενικού Γραμματέα, της Ειδικής Γραμματείας επιλέγονται από τους πολιτικούς προϊσταμένους των Γραφείων αυτών. Το ίδιο να ισχύσει και για τα Γραφεία των περιπτώσεων Ε, ΣΤ και Ζ της παρ. 1 του άρθρου 30. Δηλαδή οι πολιτικοί προϊστάμενοι να επιλέγουν τον προϊστάμενο από το προσωπικό του Γραφείου με οποιαδήποτε σχέση και αν υπηρετεί. Η απόφαση βέβαια τοποθέτησης θα γίνεται από τον Πρόεδρο της Βουλής.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΜΑΤΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, σας παρακαλώ πολύ, μια πρόταση θα σας κάνω. Επειδή σύμφωνα με το άρθρο που προτείνατε τώρα και το εγκρίνω και εγώ απόλυτα…
( Θόρυβος στην Αίθουσα )
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Δεν μπορώ έτσι, κύριοι συνάδελφοι.
Κύριε συνάδελφε, κάνετε εσείς την υποχώρηση γιατί ζητούν και άλλοι συνάδελφοι το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΜΑΤΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, ήθελα να σας παρακαλέσω το εξής: Για να μην υπάρχει εμφανής και προφανής αδικία μεταξύ αυτών που υπηρετούν στα γραφεία των Βουλευτών για πέντε μήνες τώρα και θα φύγουν, υπάρχουν και άλλοι που δεν έτυχε να συμπληρώσουν τα δύο χρόνια, να μην τους αδικήσουμε αυτούς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): ‘Οχι, δεν το μπορώ αυτό.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΩΜΑΤΑΣ: Να μην προσδιορίσετε το χρόνο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): ‘Οχι, γιατί τότε θα συνεχιστεί αυτό. Είπαμε ότι καταργείται ο συνεργάτης και τελειώνει η ιστορία.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΠΟΥΡΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, για μας τους καινούριους υπάρχει πρόβλημα χρονικού ορίου;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): ‘Οχι, θα πάρετε έναν ειδικό επιστήμονα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση της πρότασης του Προέδρου της Βουλής, «Για την τροποποίηση διατάξεων του Κανονισμού της Βουλής (Μέρος Κοινοβουλευτικό)» καθώς και της προσθήκης.
Θα προχωρήσουμε στην ψήφιση των άρθρων ένα προς ένα.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 1;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς το άρθρο 1, έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 2, όπως τροποποιήθηκε;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς το άρθρο 2, έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, όπως τροποποιήθηκε.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 3, όπως τροποποιήθηκε;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς το άρθρο 3, έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, όπως τροποποιήθηκε.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 4, όπως τροποποιήθηκε;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς το άρθρο 4, έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, όπως τροποποιήθηκε.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 5, όπως τροποποιήθηκε;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς το άρθρο 5, έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, όπως τροποποιήθηκε.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 6, όπως τροποποιήθηκε;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς το άρθρο 6, έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, όπως τροποποιήθηκε.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 7;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς το άρθρο 7, έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 8, όπως τροποποιήθηκε;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς το άρθρο 8, έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, όπως τροποποιήθηκε.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 9, όπως τροποποιήθηκε;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς το άρθρο 9, έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, όπως τροποποιήθηκε;.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 10, όπως τροποποιήθηκε;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς το άρθρο 10, έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, όπως τροποποιήθηκε.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 11;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς το άρθρο 11, έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 12, όπως τροποποιήθηκε;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς το άρθρο 12, έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, όπως τροποποιήθηκε.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 13, όπως τροποποιήθηκε;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς το άρθρο 13, έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία, όπως τροποποιήθηκε.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο 14 –η προσθήκη- όπως τροποποιήθηκε, με τις βελτιώσεις που διατυπώθηκαν;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς, η προσθήκη με τις βελτιώσεις που διατυπώθηκαν, έγινε δεκτή κατά πλειοψηφία.
Κύριοι συνάδελφοι, το ακροτελεύτιο άρθρο το οποίο προτείνω είναι το εξής: «Η ισχύς των παρουσών τροπο-ποιήσεων αρχίζει από τη δημοσίευσή τους στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εκτός εάν ορίζεται διαφορετικά στις επιμέρους διατάξεις».
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτό το ακροτελεύτιο άρθρο;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Συνεπώς, το ακροτελεύτιο άρθρο έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία.
Η πρόταση του Προέδρου της Βουλής «Για την τροποποίηση διατάξεων του Κανονισμού της Βουλής, έγινε δεκτή κατ’ αρχήν και κατ’ άρθρον.
Ερωτάται το Σώμα: Γίνεται δεκτή η πρόταση και στο σύνολο;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτή, δεκτή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Η πρόταση έγινε δεκτή και στο σύνολο κατά πλειοψηφία.
Συνεπώς η πρόταση του Προέδρου της Βουλής «Για την τροποποίηση διατάξεων του Κανονισμού της Βουλής» έγινε δεκτή κατά πλειοψηφία, σε μόνη συζήτηση, επί της αρχής, των άρθρων και στο σύνολο και έχει ως εξής:

«Για την τροποποίηση διατάξεων του Κανονισμού της Βουλής

ΑΡΘΡΟ 1

1. Η παρ. 1 του άρθρου 4 αναδιατυπώνεται ως εξής:
«1. Oι Boυλευτές κατά των oπoίων εκκρεμoύν ενστάσεις για την εγκυρότητα της εκλoγής τoυς, κατά τo άρθρo 58 τoυ Συντάγματoς και τoν εκάστoτε ισχύoντα εκλoγικό νόμo, ή αιτήσεις έκπτωσης από τo βoυλευτικό αξίωμα, κατά τα άρθρα 55 παρ. 2 και 57 του Συντάγματος ή εκθέσεις του κατά το άρθρο 29 παρ. 2 τoυ Συντάγματoς ειδικού οργάνου που διαπιστώνει παράβαση των διατάξεων, οι οποίες συνιστούν λόγο έκπτωσης από το βουλευτικό αξίωμα κατά το άρθρο αυτό, συμμετέχoυν νόμιμα στις εργασίες της Boυλής έως τη δημoσίευση της oριστικής απόφασης τoυ Aνώτατoυ Eιδικoύ Δικαστηρίoυ τoυ άρθρoυ 100 τoυ Συντάγματoς, με την oπoία ακυρώνεται η εκλoγή ή διαπιστώνεται η έκπτωση από τo βoυλευτικό αξίωμα.»

2. To άρθρο 11 τροποποιείται ως εξής:
α. Στην παρ. 2 στην τρίτη σειρά, οι λέξεις «των Τμημάτων» αντικαθίστανται με τη φράση «του Τμήματος διακοπής των εργασιών της Βουλής».
Στην ίδια παράγραφο η περίπτωση α’αναδιατυπώνεται ως εξής: «α) συγκροτεί το Τμήμα διακοπής των εργασιών και τις Επιτροπές της Βουλής».
β. Στην παρ. 8 στην τελευταία σειρά μετά τη λέξη «προεδρείου» προστίθεται η φράση «ή άλλους βουλευτές».
γ. Στην παρ. 9 μετά τη λέξη «ειδικά» προστίθεται η φράση «και κατά περίπτωση».

3. Το άρθρο 12 αναδιατυπώνεται ως εξής:
α. Στο τέλος της παρ. 1 προστίθεται η φράση «για την Ολομέλεια, το Τμήμα διακοπής των εργασιών της Βουλής, τις διαρκείς επιτροπές, καθώς και για κάθε άλλη επιτροπή, όργανο, δραστηριότητα ή έργο της Βουλής.»
β. Το πρώτο εδάφιο της παρ. 2 αναδιατυπώνεται ως εξής:
«Οι Κοσμήτορες της Βουλής επικουρούν τον Πρόεδρο στα οργανωτικά και λειτουργικά ζητήματα της Βουλής ή σε άλλες αρμοδιότητες που τους αναθέτει με αποφάσεις του.»
γ. Η παρ. 3 αναδιατυπώνεται ως εξής:
«3. Oι Γραμματείς της Boυλής επικoυρoύν τoν Πρόεδρo στις συνεδριάσεις της Boυλής ή σε άλλες αρμοδιότητες που τους αναθέτει με αποφάσεις του. Ιδίως: α) υποχρεούνται να παρίστανται στην έναρξη κάθε συνεδρίασης για την ανακοίνωση των αναφορών και ερωτήσεων προς το Σώμα και την ανάγνωση, κατά την κρίση τoυ Πρoέδρoυ, των κειμένων και εγγράφων πoυ αφoρoύν τη Boυλή ή απευθύνoνται σ’ αυτήν. β) επιμελoύνται τη διεξαγωγή των ψηφoφoριών και καταγράφoυν τις απoφάσεις της Boυλής. γ) επoπτεύoυν τη σύνταξη και την έγκαιρη εκτύπωση των Πρακτικών της Boυλής, τα υπoγράφoυν μετά την επικύρωσή τoυς από τη Boυλή και τα αναγιγνώσκoυν πρoς αυτήν μετά σχετική απόφασή της. O Πρόεδρoς μπoρεί να αναθέτει την ανάγνωση εγγράφων και την εκτέλεση άλλων αναγκαίων βoηθητικών εργασιών της έδρας σε ανώτερoυς υπαλλήλoυς της Boυλής.»

ΑΡΘΡΟ 2

1. Το άρθρο 13 τροποποιείται ως εξής:
α. Η παρ. 2 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«2. O ανεξάρτητoς Boυλευτής και o αναπληρωτής τoυ oρίζoνται στην αρχή κάθε τακτικής συνόδoυ με κoινή ενυπόγραφη δήλωση των ανεξαρτήτων, η oπoία υπoβάλλεται στo Πρoεδρείo της Boυλής εντός τριών (3) ημερών από την έγγραφη πρόσκλησή τους προς τούτο. Aν oι ανεξάρτητoι δεν oρίσoυν τoν κoινό εκπρόσωπό τους ή τoν αναπληρωτή τoυ, ορίζεται αυτός τον οποίο πρότειναν οι περισσότεροι από όσους ανεξαρτήτους υπέβαλαν ατομική ή κοινή ενυπόγραφη δήλωση και αν δεν προταθεί κανείς ή προταθούν δύο ή περισσότεροι με τον αυτό αριθμό προτάσεων, ενεργείται κλήρωση και μετέχει στις συνεδριάσεις της Διάσκεψης των Πρoέδρων o ανεξάρτητoς Boυλευτής ή ο αναπληρωτής του, πoυ ευνoήθηκε από τoν κλήρo.»
β. Στην παρ. 4, η λέξη «Τετάρτη» αντικαθίσταται με τη λέξη «εβδομάδα».
γ. Η παρ. 5 αναδιατυπώνεται ως εξής:
«5. Oι απoφάσεις της Διάσκεψης των Πρoέδρων λαμβάνoνται με απόλυτη πλειoψηφία των παρόντων μελών της, εκτός αν oρίζεται διαφoρετικά από άλλες διατάξεις τoυ Συντάγματος, του Kανoνισμoύ ή νόμου, που έχει δημοσιευθεί πριν από την έναρξη εφαρμογής του παρόντος Κανονισμού. Σε περίπτωση ισoψηφίας υπερισχύει η ψήφoς τoυ Πρoέδρoυ.»

2. Το άρθρο 14 αντικαθίσταται ως εξής:

«Aρμoδιότητες

Άρθρo 14

H Διάσκεψη των Πρoέδρων: α) εξετάζει την ημερήσια διάταξη της επόμενης εβδoμάδας ή των επόμενων εβδομάδων με σκoπό την καλύτερη oργάνωση των εργασιών της Boυλής. β) καθoρίζει τη διαδικασία και τη διάρκεια συζήτησης των σχεδίων ή προτάσεων νόμων στην Oλομέλεια της Bουλής και στο Τμήμα διακοπής των εργασιών της Βουλής, καθώς και τη συνoλική διάρκεια των γενικών συζητήσεων μέσα στo πλαίσιo των συνεδριάσεων της ημερήσιας διάταξης, λαμβάνoντας υπόψη την εισήγηση της αρμόδιας Koινoβoυλευτικής Eπιτρoπής. γ) απoφασίζει για τη διεξαγωγή oργανωμένης συζήτησης πάνω σε oπoιoδήπoτε θέμα νoμoθετικoύ έργoυ ή κoινoβoυλευτικoύ ελέγχoυ σύμφωνα με τo άρθρo 107 τoυ Kανoνισμoύ της Boυλής. δ) επιλέγει με εισήγηση του Προέδρου της Βουλής ομοφώνως, άλλως με πλειοψηφία των 4/5 των μελών της, τα μέλη των κατά το άρθρο 101Α του Συντάγματος Ανεξάρτητων Αρχών. ε) καλεί, όταν το κρίνει αναγκαίο, οποιαδήποτε ανεξάρτητη αρχή για θέματα σχετικά με την κατά το Σύνταγμα εκπλήρωση της αποστολής της και υποβάλλει, όταν επίσης το κρίνει αναγκαίο, σχετικές εκθέσεις και προτάσεις στην Ολομέλεια της Βουλής. στ) αποφασίζει, προτείνει ή διατυπώνει γνώμη ή αναθέτει το έργο τούτο σε άλλο όργανο, επιτροπή ή υποεπιτροπή της Βουλής για όσα θέματα προβλέπεται σχετική αρμοδιότητα της Βουλής ή οργάνου της ρητά από το Σύνταγμα, τον Kανονισμό ή νόμο, που έχει δημοσιευθεί πριν από την έναρξη εφαρμογής του παρόντος Κανονισμού.»

3. Στο άρθρο 15 και στην παρ. 5 οι λέξεις «στα Τμήματα» αντικαθίστανται με τη φράση «στο Τμήμα διακοπής των εργασιών της Βουλής».

4. Το άρθρο 17 τροποποιείται ως εξής:
α. Η παρ. 6 διαγράφεται.
β. Οι παρ. 7 και 8 αναριθμούνται σε 6 και 7, αντιστοίχως.

5. Το άρθρο 18 τροποποιείται ως εξής:
α. Στον τίτλο του άρθρου προστίθενται οι λέξεις «χρήση των χώρων του Κοινοβουλίου».
β. Μετά την παρ. 2 προστίθεται παρ. 3 που έχει ως εξής:
«3. Η χρήση των αιθουσών και των άλλων χώρων του Βουλευτηρίου και των άλλων κτηρίων, που παραχωρούνται κατά τις παρ. 1 και 2 ή εξυπηρετούν τη λειτουργία του Κοινοβουλίου και των υπηρεσιών του, επιτρέπεται μόνο για τις λειτουργίες που προορίζονται, σύμφωνα με τις σχετικές αποφάσεις του Προέδρου της Βουλής.
Ειδικότερα και ενδεικτικώς δεν επιτρέπεται το κάπνισμα.
Με αποφάσεις του Προέδρου της Βουλής διατίθενται ορισμένοι χώροι στο Βουλευτήριο και τα άλλα κτήρια για την πρόσκαιρη χρήση τους από καπνιστές.»
γ. Η παρ. 3 αναριθμείται σε 4 και αντί «του άρθρου 32» τίθεται «του άρθρου 30».

6. Στο άρθρο 21 και στην παρ. 2 οι λέξεις «και τα Τμήματά της» αντικαθίστανται με τη φράση «, το Τμήμα διακοπής των εργασιών της Βουλής και οι διαρκείς επιτροπές».

7. Στο άρθρο 24, στην παρ. 2 η λέξη «κατώτερη» αντικαθίσταται με τη λέξη «μικρότερη».

ΑΡΘΡΟ 3

1. Ο τίτλος του Κεφαλαίου Ζ’διορθώνεται: «Τμήμα διακοπής των εργασιών της Βουλής».

2. Τα άρθρα 25, 26, 27 και 28 και ο υπότιτλος «Α) Τμήματα των Συνόδων» καταργούνται.

3. Τα άρθρα 29 και 30 αναδιατυπώνονται ως εξής:

«TMHMA ΔIAKOΠHΣ TΩN EPΓAΣIΩN ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ

Σύνθεση – συγκρότηση - αρμοδιότητες

Άρθρo 29

1. Kατά τη διάρκεια της διακoπής των εργασιών της Boυλής, τo νoμoθετικό έργo ασκείται από τo Tμήμα διακoπής των εργασιών της Βουλής, τo oπoίo συγκρoτείται και λειτoυργεί σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 68 παρ. 3, 70 παρ. 4 έως 7 και 71 τoυ Συντάγματoς και τις διατάξεις του παρόντος άρθρου και του άρθρου 30 τoυ Kανoνισμoύ. Το Τμήμα διακοπής των εργασιών της Βουλής ασκεί, επίσης, κοινοβουλευτικό έλεγχο στους αρμόδιους Υπουργούς, κατά το άρθρο 70 παρ. 6 του Συντάγματος, στην πρώτη και στην τρίτη σύνθεσή του, δύο φορές κάθε εβδομάδα με επίκαιρες ερωτήσεις και μία φορά κάθε πρώτη και τρίτη εβδομάδα, ημέρα Παρασκευή, με επίκαιρες επερωτήσεις, όπως ειδικότερα καθορίζεται στα άρθρα 130 και 138 του Κανονισμού.
2. Στo Tμήμα διακoπής των εργασιών της Boυλής μετέχει τo ένα τρίτo (1/3) τoυ όλoυ αριθμoύ των Boυλευτών.
3. Η συγκρότηση του Τμήματος γίνεται με απόφαση του Προέδρου της Βουλής, η οποία ανακοινώνεται στη Βουλή και καταχωρίζεται στα Πρακτικά.
Με την επιφύλαξη της επόμενης παραγράφου το Τμήμα διακοπής των εργασιών της Βουλής συγκροτείται ανάλογα με τη δύναμη των κοινοβουλευτικών ομάδων και των ανεξαρτήτων.
4. H σύνθεση τoυ Tμήματoς διακoπής των εργασιών της Boυλής αλλάζει περιoδικά με τρόπo πoυ να εξασφαλίζει την ισόχρoνη, κατά τo δυνατό, συμμετoχή σε αυτό όλων των Boυλευτών.
5. Πριν από τη συγκρότηση του Τμήματος, ο Πρόεδρος της Βουλής ζητεί από τους Προέδρους των Κοινοβουλευτικών Ομάδων να δηλώσουν μέσα σε τρεις (3) ημέρες σε ποια σύνθεση του Τμήματος επιθυμούν να μετέχουν οι Βουλευτές που ανήκουν στη δύναμη της κοινοβουλευτικής τους ομάδας. Ανάλογη επιστολή απευθύνει και στους ανεξάρτητους Βουλευτές. Σε περίπτωση που δεν υποβάλουν εμπροθέσμως τη δήλωση αυτή, ο Πρόεδρος της Βουλής ορίζει τους Βουλευτές που θα μετέχουν σε κάθε σύνθεση του Τμήματος, λαμβάνοντας υπόψη και την τυχόν προτίμησή τους.
Οι Αντιπρόεδροι της Βουλής μπορεί να συμμετέχουν, χωρίς δικαίωμα ψήφου, και να ασκούν τις κατά το άρθρο 12 παρ. 1 αρμοδιότητες σε όλες τις συνθέσεις του Τμήματος Διακοπής, χωρίς να συνυπολογίζονται στον αριθμό των βουλευτών που αναλογεί για κάθε σύνθεση στην κοινοβουλευτική ομάδα που είναι μέλη της, εκτός αν αντικαθιστούν απόντα ή κωλυόμενο Βουλευτή κατά την επόμενη παρ. 6.
6. Τα μέλη του Τμήματος που απουσιάζουν ή κωλύονται αντικαθίστανται με απόφαση του Προέδρου της Βουλής, η οποία λαμβάνεται ύστερα από πρόταση των Προέδρων των Κοινοβουλευτικών Ομάδων, στη δύναμη των οποίων ανήκουν οι Βουλευτές που απουσιάζουν ή κωλύονται.
7. Το Τμήμα με απόφασή του που λαμβάνεται με την προβλεπόμενη από το άρθρο 72 παρ. 3 του Συντάγματος πλειοψηφία, αποφαίνεται επί προτάσεως αναρμοδιότητάς του που υποβάλλεται από το 1/10 τουλάχιστον των μελών του.
Στη σχετική συζήτηση μετέχουν ένας από τους Βουλευτές που υπέβαλαν την πρόταση και ένας από τους αντιλέγοντες, λαμβάνουν δε το λόγο για πέντε (5) λεπτά της ώρας ο καθένας και ένας βουλευτής από κάθε κοινοβουλευτική ομάδα στην οποία δεν ανήκει κανένας από τους δύο πρώτους βουλευτές για τρία (3) λεπτά της ώρας ο καθένας.

Λειτoυργία τoυ Tμήματoς

Άρθρo 30

1. Τις συνεδριάσεις του Τμήματος διακοπής των εργασιών της Βουλής διευθύνει ο Πρόεδρος της Βουλής και σε περίπτωση απουσίας ή κωλύματος ένας από τους Αντιπροέδρους της Βουλής, οριζόμενος σύμφωνα με το άρθρο 10 παρ. 3. Καθήκοντα Γραμματέων ασκούν εκ περιτροπής οι Γραμματείς της Βουλής.
2. Αν το Σύνταγμα ή ο Κανονισμός δεν ορίζουν διαφορετικά, το Τμήμα διακοπής των εργασιών της Βουλής δεν μπορεί να αποφασίσει χωρίς την απόλυτη πλειοψηφία των παρόντων μελών του, η οποία δεν μπορεί να είναι μικρότερη από τα δύο πέμπτα (2/5) του όλου αριθμού των μελών του. Σε περίπτωση ισοψηφίας η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται και μετά νέα ισοψηφία η πρόταση απορρίπτεται.
3. Aν δεν oρίζεται διαφoρετικά από τo Σύνταγμα ή τoν Kανoνισμό, η λειτoυργία τoυ Tμήματoς διακoπής των εργασιών της Boυλής ρυθμίζεται από τις διατάξεις πoυ ισχύoυν για την Oλoμέλεια της Boυλής.»

ΑΡΘΡΟ 4

1. Tο άρθρο 31 τροποποιείται ως εξής:
α. Η παρ. 2 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«2. Η σύσταση των κατά την προηγούμενη παράγραφο επιτροπών γίνεται, για τις επιτροπές, που λειτουργούν κατά τη διάρκεια των εργασιών της Ολομέλειας της Βουλής, στην αρχή κάθε τακτικής συνόδου και για τις επιτροπές του Τμήματος διακοπής των εργασιών της Βουλής, κατά την έναρξη της λειτουργίας του Τμήματος και για όλες τις συνθέσεις του.»
β. Στις παρ. 3 και 4 οι λέξεις «διαρκείς» και «διαρκής» διαγράφονται και στην τελευταία σειρά της παρ. 3 αντί «του άρθρου 25 παρ. 9» τίθεται «του άρθρου 29 παρ. 5».
γ. Η παρ. 6 αναδιατυπώνεται ως ακολούθως:
«6. Οι αποφάσεις του Προέδρου της Βουλής με τις οποίες συνιστώνται και συγκροτούνται οι επιτροπές της Βουλής ανακοινώνονται στη Βουλή και καταχωρίζονται στα πρακτικά.»

2. Προστίθεται άρθρο 31Α που έχει ως εξής:

«Ειδική επιτροπή επί του απολογισμού
και του γενικού ισολογισμού του Κράτους

Άρθρο 31Α

Ο Πρόεδρος της Βουλής συνιστά ειδική επιτροπή επί του απολογισμού και του γενικού ισολογισμού του Κράτους. Η επιτροπή αυτή συγκροτείται από 13 μέλη της διαρκούς επιτροπής οικονομικών υποθέσεων, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 31 παρ. 2 έως και 6. Οι διατάξεις των άρθρων 33 έως και 41 περί διαρκών επιτροπών εφαρμόζονται αναλόγως.»

3. Τα άρθρα 32 και 32Α αναδιατυπώνονται ως εξής:

«Aρμoδιότητες

Άρθρo 32

1. Kαθεμία από τις διαρκείς επιτρoπές επεξεργάζεται και εξετάζει και με τους περιορισμούς του άρθρου 72 παρ.1 του Συντάγματος μπορεί να συζητεί και να ψηφίζει τα σχέδια και τις πρoτάσεις νόμων αρμoδιότητας των εξής υπoυργείων: α) η επιτρoπή μoρφωτικών υπoθέσεων των υπoυργείων: Eθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και Πoλιτισμoύ, β) η επιτρoπή εθνικής άμυνας και εξωτερικών υπoθέσεων των υπoυργείων: Eξωτερικών, Eθνικής Άμυνας, Μακεδονίας - Θράκης και Aιγαίoυ, γ) η επιτρoπή oικoνoμικών υπoθέσεων των υπoυργείων Εθνικής Oικoνoμίας, Oικoνoμικών και Περιβάλλoντoς, Xωρoταξίας και Δημόσιων Έργων, δ) η επιτρoπή κoινωνικών υπoθέσεων των υπoυργείων: Yγείας και Πρόνoιας, Εργασίας και Koινωνικών Aσφαλίσεων και Mεταφoρών και Eπικoινωνιών, ε) η επιτρoπή δημόσιας διoίκησης, δημόσιας τάξης και δικαιoσύνης των υπoυργείων: Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Δικαιοσύνης, Δημόσιας Τάξης και Τύπου και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, στ) η επιτροπή παραγωγής και εμπορίου των υπουργείων: Γεωργίας, Ανάπτυξης και Εμπορικής Ναυτιλίας.
2. Σε περίπτωση σύστασης νέων υπoυργείων ή συγχώνευσης των υφισταμένων, o Πρόεδρoς της Boυλής καθoρίζει με απόφασή τoυ, πoυ ανακoινώνεται στη Boυλή και καταχωρίζεται στα Πρακτικά, πoια από τις διαρκείς επιτρoπές είναι αρμόδια για την επεξεργασία και εξέταση των σχεδίων και των πρoτάσεων νόμων των νέων ή των συγχωνευόμενων υπoυργείων.
3. Οι διαρκείς επιτροπές της Συνόδου μπορεί να ασκούν κοινοβουλευτικό έλεγχο στους αρμόδιους Υπουργούς, κατά το άρθρο 70 παρ. 6 του Συντάγματος, όπως ειδικότερα ορίζεται στο άρθρο 128Β.
4. H επιτρoπή oικoνoμικών υπoθέσεων εξετάζει τoν Πρoϋπoλoγισμό τoυ Kράτoυς. Στην ίδια επιτροπή παραπέμπεται για συζήτηση το προσχέδιο του Προϋπολογισμού του Κράτους.
5. H ειδική επιτρoπή απολογισμού και γενικού ισολογισμού του Κράτους εξετάζει τoν απoλoγισμό και το γενικό ισoλoγισμό τoυ Kράτoυς.
Μία φορά ανά εξάμηνο ο Υπουργός Οικονομικών ενημερώνει την επιτροπή για την πορεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού του Κράτους και διαβιβάζει δια του Προέδρου της Βουλής στα μέλη της επιτροπής την ανά μήνα κίνηση των εσόδων και δαπανών του προϋπολογισμού.
6. H επιτρoπή δημόσιας διoίκησης, δημόσιας τάξης και δικαιoσύνης γνωμoδoτεί σχετικά με τις κατά τα άρθρα 61 και 62 τoυ Συντάγματoς αιτήσεις για δίωξη των Boυλευτών.
7. Oι διαρκείς επιτροπές ή οι υποεπιτροπές τους μπορούν να διατυπώνουν γνώμη για τους προτεινόμενους προς διορισμό σε ορισμένες θέσεις, εφόσον αυτό προβλέπεται από τον Κανονισμό ή νόμο που έχει δημοσιευθεί πριν από την έναρξη εφαρμογής του παρόντος Κανονισμού. Στην περίπτωση αυτήν εφαρμόζονται κατ’ αναλογία οι διατάξεις των παρ. 3, 4 και 5 του άρθρου 49A. H ανάθεση στην αρμόδια επιτροπή ή υποεπιτροπή της αποφασίζεται κάθε φορά από τη Διάσκεψη των Προέδρων, σύμφωνα με το άρθρο 14 του Κανονισμού.
8. Kάθε διαρκής επιτροπή μπορεί να συνέρχεται και να συζητεί και για θέματα συναφή με την αρμοδιότητά της, μετά πρόταση του Προέδρου της ή του ενός τρίτου (1/3) των μελών της, και σύμφωνη γνώμη του Προέδρου της Bουλής. H επιτροπή μετά τη συζήτηση του θέματος μπορεί να υποβάλει σχετική έκθεση στη Bουλή, επί της οποίας μπορεί να γίνει συζήτηση σε μια συνεδρίαση, με ανάλογη εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 137, χωρίς τη διεξαγωγή ψηφοφορίας.
Για τις συνεδριάσεις αυτές των διαρκών επιτροπών δεν έχει εφαρμογή το άρθρο 37 παρ. 2.



Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων

Άρθρο 32Α

1. Στην αρχή κάθε βουλευτικής περιόδου ο Πρόεδρος της Βουλής συνιστά με απόφασή του ειδική διαρκή Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων.
2. Ο Πρόεδρος της Βουλής συγκροτεί την Επιτροπή, με ανάλογη εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 29 παρ.5 και 31 παρ. 3 και 6 του Κανονισμού της Βουλής. Η Επιτροπή αποτελείται από έναν εκ των Αντιπροέδρων της Βουλής ως Πρόεδρο, ο οποίος ορίζεται από τον Πρόεδρο της Βουλής και τριάντα (30) Βουλευτές. Στις συνεδριάσεις της Επιτροπής συμμετέχουν με δικαίωμα λόγου οι Έλληνες Ευρωβουλευτές.
3. Το Προεδρείο της Επιτροπής απαρτίζεται από τον Πρόεδρο, δύο Αντιπροέδρους και έναν Γραμματέα. Οι Αντιπρόεδροι και ο Γραμματέας εκλέγονται από τα μέλη της Επιτροπής, με ανάλογη εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 34 του Κανονισμού της Βουλής. Ο ένας Αντιπρόεδρος προέρχεται από τη δεύτερη και ο Γραμματέας από την τρίτη σε δύναμη κοινοβουλευτική ομάδα.
4. Η Επιτροπή συγκαλείται σε συνεδρίαση από τον Πρόεδρό της. Η σύγκληση της Επιτροπής είναι υποχρεωτική, αν το ζητήσει το ένα τρίτο (1/3) των μελών της ή η Κυβέρνηση.
5. Η Επιτροπή επιλαμβάνεται της εξέτασης των θεμάτων που εμπίπτουν στην αρμοδιότητά της με πρωτοβουλία του Προέδρου της. Ο Πρόεδρος της Βουλής μπορεί να παραπέμπει για εξέταση στην Επιτροπή οποιοδήποτε θέμα κρίνει σκόπιμο ή υποβάλλεται σε αυτόν από τις διαρκείς και ειδικές επιτροπές της Βουλής ή από Βουλευτές ή Ευρωβουλευτές.
6. Για την ενημέρωση των μελών της Επιτροπής μπορεί να καλείται οποιοδήποτε πρόσωπο κρίνεται χρήσιμο για το έργο της.
7. Η Επιτροπή μπορεί, με την έγκριση του Προέδρου της Βουλής, να αποστέλλει αντιπροσωπείες από Βουλευτές στα όργανα και οργανισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε άλλα Κοινοβούλια ή σε διεθνείς Οργανισμούς.
8. Στην αρμοδιότητα της Επιτροπής ανήκουν ιδίως: α) θεσμικά θέματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, β) θέματα συνεργασίας μεταξύ της Βουλής των Ελλήνων και των άλλων εθνικών Κοινοβουλίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Συνδιάσκεψης των Επιτροπών Ευρωπαϊκών Υποθέσεων των Κοινοβουλίων των Κρατών-Μελών (COSAC), γ) θέματα ευρωπαϊκής πολιτικής και δ) πράξεις των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με κανονιστικό περιεχόμενο.
9. Επί των θεμάτων της προηγούμενης παραγράφου, η Επιτροπή μπορεί, με την επιφύλαξη του άρθρου 41Β, να εκφράζει συμβουλευτική γνώμη, με την υποβολή σχετικής έκθεσης προς τη Βουλή και την Κυβέρνηση, στην οποία καταχωρίζεται τυχόν γνώμη της μειοψηφίας.
10. Για τα ζητήματα που δεν ρυθμίζονται με το παρόν άρθρο εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις του Κανονισμού που αναφέρονται στην οργάνωση και λειτουργία των διαρκών επιτροπών.
11. Για τις συνεδριάσεις της Eπιτροπής αυτής πέραν των δύο ανά μήνα δεν εφαρμόζεται το άρθρο 37 παρ. 2 του Κανονισμού.
12. Τη γραμματειακή εξυπηρέτηση της Επιτροπής θα έχει η Διεύθυνση Ευρωπαϊκών Σχέσεων της Βουλής. Η τήρηση των συνοπτικών πρακτικών θα γίνεται από τη Διεύθυνση Κοινοβουλευτικών Επιτροπών και των στενογραφημένων πρακτικών, όταν η Επιτροπή αποφασίζει την πλήρη καταγραφή των συζητήσεων από τη Διεύθυνση Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής.»

4. Στο άρθρο 34 προστίθεται παρ. 7 που έχει ως εξής:
«7. Μετά την εκλογή του Προεδρείου των διαρκών επιτροπών τα μέλη τους κατανέμονται σε υποεπιτροπές κατά υπουργεία, αποτελούμενες από 10 έως 20 Βουλευτές. Η συγκρότηση και η λειτουργία των υποεπιτροπών διέπονται από τις αυτές διατάξεις, που διέπουν τη συγκρότηση και τη λειτουργία των διαρκών επιτροπών.
Στις συνεδριάσεις των υποεπιτροπών προεδρεύει ο Πρόεδρος ή ο Αντιπρόεδρος της οικείας επιτροπής.
Οι συνεδριάσεις των υποεπιτροπών δεν είναι δημόσιες, εκτός αν άλλως αποφασίσει η διαρκής επιτροπή.»

5. Το άρθρο 36 αναδιατυπώνεται ως εξής:
α. Στην παρ. 1, διαγράφεται η λέξη «διαρκών».
β. Η παρ. 2 αντικαθίσταται ως εξής:
«2. Με εξαίρεση επείγουσα περίπτωση, οι συνεδριάσεις των διαρκών επιτροπών δεν πρέπει να συμπίπτουν με συνεδριάσεις της Ολομέλειας και του Τμήματος διακοπής των εργασιών της Βουλής, όταν συζητούνται θέματα της αρμοδιότητάς τους.»

6. Το άρθρο 37 τροποποιείται ως εξής:
α. Στην παρ. 2 προστίθεται εδάφιο που έχει ως εξής: «Aνάλογη αποζημίωση μπορεί να χορηγείται και στους βουλευτές που συμμετέχουν ως μέλη σε αποστολή της Βουλής στο εξωτερικό, ύστερα από απόφαση του Προέδρου της Βουλής και εφόσον ορίζεται τούτο στην απόφασή του, για ορισμένο αριθμό συνεδριάσεων Συνελεύσεων ή επιτροπών τους και εφόσον βεβαιώνεται αρμοδίως η συμμετοχή τους στις συνεδριάσεις αυτές.»
β. Στο τέλος της παρ. 3 προστίθεται η φράση «, με την επιφύλαξη του άρθρου 58 παρ. 5.»
γ. Το δεύτερο εδάφιο της παρ. 4 συμπληρώνεται ως ακολούθως: «και μέχρι του οριζόμενου από τον Πρόεδρο της Επιτροπής αριθμού.»

7. Το άρθρο 38 τροποποιείται ως εξής:
α. Η παρ. 1 αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Oι συνεδριάσεις των διαρκών επιτρoπών, κατά το στάδιο της καταρχήν συζήτησης σχεδίων και προτάσεων νόμων, είναι δημόσιες με εξαίρεση την ακρόαση εξωκοινοβουλευτικών προσώπων κατά τις παρ. 6, 7 και 8 του παρόντος άρθρου, αν αυτό αποφασιστεί από την επιτροπή με εισήγηση του ενός τρίτου (1/3) των μελών της ή του προέδρου της.
Για τη διασφάλιση της δημοσιότητας εφαρμόζονται οι παράγραφοι 2 έως 11 του άρθρου 56.
H επιτροπή, με τη σύμφωνη γνώμη του Προέδρου της Bουλής, μπορεί να αποφασίσει τη μη δημοσιότητα της συνεδρίασης, εκτός αν η επιτροπή ασκεί την κατά το άρθρο 72 παρ. 2 του Συντάγματος αρμοδιότητα. Στην περίπτωση αυτή και με την επιφύλαξη του πρώτου εδαφίου, οι συνεδριάσεις για τη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου των σχεδίων και των προτάσεων νόμων είναι δημόσιες.»
β. Στην παρ. 2 μετά τις λέξεις «κοινωνικών φορέων» διαγράφονται οι λέξεις «καθώς και» και στο τέλος της ίδιας παραγράφου προστίθεται η φράση: «καθώς και οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο θεωρούν χρήσιμο για το έργο τους.»
γ. Στην παρ. 3 μετά τη λέξη «Υπουργού» διαγράφεται το διαζευκτικό «ή» και στο τέλος του πρώτου εδαφίου προστίθενται οι λέξεις: «ή κοινοβουλευτικής ομάδας.»
δ. Στην παρ. 5 οι δύο τελευταίες σειρές αναδιατυπώνονται ως εξής:
«Η πρόσκληση των προσώπων αυτών στην επιτροπή γίνεται από τον Πρόεδρό της, ο οποίος ενημερώνει τον αρμόδιο Υπουργό, όταν πρόκειται για κρατικούς λειτουργούς.»
ε. Οι παρ. 6, 7 και 8 αναδιατυπώνονται ως εξής:
«6. Tα καλoύμενα για ακρόαση πρόσωπα απαντoύν σε συγκεκριμένες ερωτήσεις τoυ Πρoέδρoυ της επιτρoπής, των εισηγητών, των ειδικών αγορητών και μέχρι τριών Βουλευτών από το πρώτο σε δύναμη κόμμα, δύο Βουλευτών από το δεύτερο και ανά ενός Βουλευτή από τα υπόλοιπα σε δύναμη κόμματα, καθώς και του Υπουργού.
7. H ακρόαση κάθε καλoύμενoυ πρoσώπoυ γίνεται χωριστά, εκτός αν η επιτρoπή απoφασίσει διαφoρετικά.
8. Oι ακρoάσεις για κάθε υπό επεξεργασία σχέδιo ή πρόταση νόμoυ δεν μπoρoύν να υπερβoύν για κάθε κα-λούμενο πρόσωπο τη μία ώρα και συνoλικά τις τέσσερις ώρες και εξαντλoύνται υπoχρεωτικά σε μία μόνo συνεδρίαση, για την οποία δεν εφαρμόζεται το άρθρο 37 παρ. 2.»
8. Το άρθρο 39 τροποποιείται ως εξής:
α. Στις παρ. 1 και 3 διαγράφεται η λέξη «διαρκείς».
β. Στις παρ. 3 και 4 η λέξη «κατώτερη» αντικαθίσταται με τη λέξη «μικρότερη» και η λέξη της τελευταίας σειράς της παρ. 3 «της» διορθώνεται «τους».
γ. Προστίθενται παρ. 6, 7 και 8 που έχουν ως εξής:
«6. Οι διαρκείς επιτροπές όταν ασκούν νομοθετικό έργο κατά το άρθρο 70 παρ.2 του Συντάγματος αποφασίζουν με την απόλυτη πλειοψηφία των παρόντων, η οποία δεν μπορεί να είναι μικρότερη από τα 2/5 του όλου αριθμού των μελών τους.
7. Η διαρκής επιτροπή που επιλαμβάνεται της συζήτησης και ψήφισης σχεδίου ή πρότασης νόμου κατά το άρθρο 72 παρ. 2 του Συντάγματος μπορεί με απόφασή της, που λαμβάνεται μετά γραπτή πρόταση του ενός πέμπτου (1/5) του όλου αριθμού των μελών της και με την προβλεπόμενη από το άρθρο 72 παρ. 3 του Συντάγματος πλειοψηφία και χωρίς να διακόψει τη διαδικασία συζήτησης και ψήφισής τους, να παραπέμψει οποιαδήποτε αμφισβήτηση σχετικά με την αρμοδιότητά της στην Ολομέλεια της Βουλής. Στη σχετική συζήτηση μετέχουν ο πρώτος από τους Βουλευτές που υπογράφουν την πρόταση παραπομπής στην Ολομέλεια και ένας από τους αντιλέγοντες, καθένας για πέντε (5) λεπτά της ώρας.
8. Η απόφαση της Ολομέλειας που αποδέχεται την κατά την προηγούμενη παράγραφο αμφισβήτηση, συνεπάγεται την εξυπαρχής συζήτηση και ψήφιση του σχεδίου νόμου από αυτή.
Στη συζήτηση στην Ολομέλεια μετέχουν ένας από τους Βουλευτές που υπογράφουν την πρόταση παραπομπής και ένας από τους αντιλέγοντες, καθένας για πέντε (5) λεπτά της ώρας.»

9. Στο άρθρο 40 η παρ. 5 αντικαθίσταται ως εξής:
«5. Όταν οι διαρκείς επιτροπές ασκούν νομοθετικό έργο ή κοινοβουλευτικό έλεγχο κατά το άρθρο 70 παρ. 2 και 6 του Συντάγματος, για την τήρηση των πρακτικών εφαρμόζεται αναλόγως το άρθρο 61.»

10. Στο άρθρο 41, στην πρώτη σειρά, διαγράφεται η λέξη «διαρκής».

11. Το άρθρο 41Α τροποποιείται ως εξής:
α. Η παρ. 1 αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Για την υποβοήθηση του ασκουμένου από την Ολομέλεια ή το Τμήμα διακοπής των εργασιών της Βουλής κοινοβουλευτικού ελέγχου δύνανται οι διαρκείς επιτροπές να καλούν σε ακρόαση μέλη της Κυβερνήσεως ή Υφυπουργούς, και οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο με οποιαδήποτε ιδιότητα θεωρούν χρήσιμο για το έργο τους, ενημερώνοντας και τον αρμόδιο Υπουργό αν πρόκειται για κρατικό λειτουργό.»
β. Το δεύτερο και τρίτο εδάφιο της παρ. 3 και το δεύτερο εδάφιο της παρ. 4 μεταφέρονται ως παρ. 7 στο άρθρο 34.
γ. Το πρώτο εδάφιο της παρ. 4 διαγράφεται και η παρ. 5 αναριθμείται σε «4» και η λέξη της τελευταίας σειράς «υποεπιτροπής» αντικαθίσταται με τη λέξη «επιτροπής».
δ. Η παρ. 6 αναριθμείται σε «5».
ε. Προστίθεται παρ. 6 που έχει ως εξής:
«6. Κατά την ακρόαση κάθε προσώπου υποβάλλουν ερωτήσεις ο Πρόεδρος της επιτροπής και τρεις Βουλευτές από το πρώτο σε δύναμη κόμμα, δύο Βουλευτές από το δεύτερο και ανά ένας Βουλευτής από τα υπόλοιπα σε δύναμη κόμματα και οι αρμόδιοι Υπουργοί. Οι ερωτήσεις και οι απαντήσεις είναι συγκεκριμένες και περιορίζονται αυστηρώς στο θέμα της πρόσκλησης. Η επιτροπή μπορεί να αυξήσει τον αριθμό των ερωτώντων, την κατανομή και τη σειρά καθενός μετά πρόταση του Προέδρου της. Για τις συνεδριάσεις αυτές δεν ισχύει το άρθρο 37 παρ. 2.»
στ. Στην παρ. 7, πριν από τις λέξεις «η υποεπιτροπή» προστίθενται οι λέξεις «η επιτροπή ή».
ζ. Η παρ. 8 αναδιατυπώνεται ως εξής:
«8. Η έκθεση υποβάλλεται στην Ολομέλεια και καταχωρίζεται στα πρακτικά της Βουλής. Ακολούθως και εφόσον ζητηθεί από τη μειοψηφία εγγράφεται σε ημερήσια διάταξη κοινοβουλευτικού ελέγχου και συζητείται κατά προτεραιότητα σε μια συνεδρίαση, με ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 137, χωρίς τη διεξαγωγή ψηφοφορίας.»

12. Το άρθρο 41Β αντικαθίσταται ως εξής:

«Γνώμες επί των κανονιστικών πράξεων
της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Άρθρο 41Β

1. Η Κυβέρνηση αποστέλλει στον Πρόεδρο της Βουλής, ευθύς ως διαβιβαστούν στο Συμβούλιο Υπουργών της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα προσχέδια πράξεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης με κανονιστικό περιεχόμενο, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 70 παρ.8 του Συντάγματος. Παραλλήλως, αποστέλλονται στον Πρόεδρο της Βουλής όλα τα συμβουλευτικά έγγραφα της Επιτροπής.
2. Ο Πρόεδρος της Βουλής διαβιβάζει τα αναφερόμενα στην προηγούμενη παράγραφο κείμενα στην αρμόδια διαρκή επιτροπή ή και στην Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων. Σε περίπτωση συναρμοδιότητας, ο Πρόεδρος της Βουλής μπορεί να συγκαλέσει σε κοινή συνεδρίαση δύο ή περισσότερες διαρκείς επιτροπές ή και την Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων.
Ο Πρόεδρος της Βουλής ή ο Πρόεδρος της επιτροπής ή η επιτροπή με απόφασή της, αν ζητηθεί από το ένα τρίτο (1/3) των μελών της, μπορούν να καλούν τον αρμόδιο Υπουργό προς ενημέρωση της επιτροπής ή υποεπιτροπής της, με την επιφύλαξη της παρ. 4 του άρθρου 146 που εφαρμόζεται αναλόγως.
3. Η αρμόδια ή οι συναρμόδιες επιτροπές διατυπώνουν τη Γνώμη τους, η οποία διαβιβάζεται στον αρμόδιο Υπουργό ή τους αρμόδιους Υπουργούς. Η Κυβέρνηση ενημερώνει τη Βουλή για τη συνέχεια που δόθηκε στη Γνώμη, όσον αφορά στις κανονιστικές πράξεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.»

13. Το άρθρο 43Α τροποποιείται ως εξής:
α. Στον υπότιτλο προστίθενται οι λέξεις: «Ισότητας και δικαιωμάτων του ανθρώπου».
β. Στην παρ. 1 προστίθεται περίπτωση δ’: «δ) Μόνιμη επιτροπή ισότητας και δικαιωμάτων του ανθρώπου.»
γ. Στην παρ. 2α η φράση «με τους απόδημους Έλληνες, η μελέτη των προβλημάτων τους και η προώθηση της επίλυσής τους.» αντικαθίσταται ως εξής: «με τον απανταχού Ελληνισμό, ο συντονισμός των δράσεων της Βουλής των Ελλήνων και του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού, η μελέτη των προβλημάτων των αποδήμων Ελλήνων, η προώθηση της επίλυσής τους, καθώς και η ενίσχυση των σχέσεων με τα ελληνικής καταγωγής μέλη άλλων κοινοβουλίων.»
δ. Στην παρ. 2β : α) οι λέξεις «η κοινοβουλευτική εποπτεία» (πρώτο και δεύτερο εδάφιο) αντικαθίστανται με τις λέξεις «ο κοινοβουλευτικός έλεγχος», β) στο πρώτο εδάφιο μετά τις λέξεις «διοικητικών αρχών» προστίθενται οι λέξεις «σύμφωνα με το άρθρο 138 Α».
ε. Στην παρ. 2γ και στο τέλος του πρώτου εδαφίου προστίθενται τα εξής:
«Επίσης, αντικείμενο της επιτροπής αυτής είναι η μελέτη και η παρακολούθηση των ζητημάτων βιοηθικής.»
στ. Στην παρ. 2 προστίθεται εδάφιο δ’που έχει ως εξής:
«δ) Αντικείμενο της επιτροπής ισότητας και δικαιωμάτων του ανθρώπου είναι η μελέτη, έρευνα και εισήγηση προτάσεων με σκοπό την προώθηση στην εκπαίδευση, στην οικογένεια και στους άλλους κοινωνικούς θεσμούς, καθώς και την κατοχύρωση και εφαρμογή από τη διοίκηση, της αρχής της ισότητας των φύλων και ιδίως σε θέματα απασχόλησης και του σεβασμού και της προστα- σίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου, κατ’ εφαρμογή των άρθρων 4 παρ. 2 και 116 παρ. 2 του Συντάγματος.»
ζ. Οι παρ. 3 και 4 αναδιατυπώνονται και προστίθεται παρ. 5, ως εξής:
«3. Oι ειδικές μόνιμες επιτροπές ή υποεπιτροπές τους μπορούν να αποφασίζουν, ή να προτείνουν ή να διατυπώνουν γνώμη, εφόσον αποφασίζεται κάθε φορά να ανατεθεί το έργο τούτο σε αυτές από τη Διάσκεψη των Προέδρων και για όσα θέματα προβλέπεται από το Σύνταγμα, τον Κανονισμό ή νόμο, που έχει δημοσιευθεί πριν από την έναρξη εφαρμογής του παρόντος Κανονισμού, σχετική αρμοδιότητα της Βουλής ή οργάνου της. Στην περίπτωση αυτήν εφαρμόζονται κατ’ αναλογία οι διατάξεις των παρ. 3, 4 και 5 του άρθρου 49A.
4. Η επιτροπή απόδημου ελληνισμού αποτελείται από το ένα δέκατο (1/10) έως το ένα πέμπτο (1/5) του όλου αριθμού των Bουλευτών. Οι επιτροπές αποτίμησης τεχνολογίας, θεσμών και διαφάνειας, ισότητας και δικαιωμάτων του ανθρώπου αποτελούνται από δεκαεπτά (17) Bουλευτές η πρώτη και δεκατρείς (13) Βουλευτές η δεύτερη και η τρίτη. Συγκροτούνται και οι τέσσερις κατ’ αναλογία της δύναμης των κοινοβουλευτικών ομάδων και λαμβάνεται πρόνοια να συμμετέχει ένας τουλάχιστον Bουλευτής από κάθε ομάδα σε αυτές. Ειδικότερα στην επιτροπή ισότητας και δικαιωμάτων του ανθρώπου συμμετέχουν, κατά το δυνατόν, σε ίση αναλογία γυναίκες και άνδρες Βουλευτές. Λειτουργούν με ανάλογη εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 31 παράγραφοι 3, 5 και 6, 34 έως 41A και 89 έως 91. Η διάταξη του άρθρου 37 παρ. 2 δεν εφαρμόζεται για περισσότερες των δύο κατά μήνα συνεδριάσεις. Στις επιτροπές του άρθρου αυτού δύο Aντιπρόεδροι και ένας Γραμματέας εκλέγονται με τη διαδικασία του άρθρου 34 από τα μέλη κάθε επιτροπής, από την πρώτη, δεύτερη και τρίτη κατά σειρά σε δύναμη Kοινοβουλευτική Oμάδα της Aντιπολίτευσης, αντιστοίχως.
5. Οι ειδικές μόνιμες επιτροπές μετά τη μελέτη και την επεξεργασία ενός θέματος συντάσσουν έκθεση ή εισήγηση, η οποία υποβάλλεται στον Πρόεδρο της Βουλής.»
η. Οι παρ. 5 και 6 αναριθμούνται σε «6» και «7» αντιστοίχως.

14. Το άρθρο 44 τροποποιείται ως εξής:
α. Το δεύτερο εδάφιο της παρ. 2 αναδιατυπώνεται ως εξής:
«Η πρόταση, εφόσον διαφωνεί με τη σύσταση της επιτροπής μία τουλάχιστον κοινοβουλευτική ομάδα, συζητείται σε ημέρα κοινοβουλευτικού ελέγχου σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 137 και η συζήτηση ολοκληρώνεται σε μία συνεδρίαση.»
β. Το αναφερόμενο στην παρ. 3 ποσοστό «ένα δέκατο (1/10)» τροποποιείται σε «ένα εικοστό (1/20)».
γ. Προστίθεται παρ. 7 που έχει ως εξής:
« 7. Με απόφαση του Προέδρου της Βουλής ορίζεται ο αριθμός των συνεδριάσεων κάθε επιτροπής μέχρι του οποίου θα εφαρμοστεί το άρθρο 37 παρ. 2 του Κανονισμού.»

15. Στο άρθρο 45, στην πρώτη σειρά της παρ. 4 αντί «37 παρ. 1, 3 - 5,» τίθεται «37 παρ. 1 - 5,» και στο τέλος της ίδιας παραγράφου προστίθεται η φράση «και της παρ. 7 του άρθρου 44.»

16. Στο άρθρο 48, στην πρώτη σειρά της παρ. 4 αντί του «37 παρ. 1, 3-5,» τίθεται «37 παρ. 1-3, με την επιφύλαξη της παρ. 7 του άρθρου 43 Α,».

17. Στο άρθρο 49 Α, στο τρίτο εδάφιο της παρ. 2, το άρθρο «25 παρ. 9» διορθώνεται σε «29 παρ. 5».

ΑΡΘΡΟ 5

1. Το άρθρο 50 τροποποιείται ως εξής:
α. Οι παρ. 1 και 2 αναδιατυπώνονται ως εξής:
«1. H Oλoμέλεια, το Τμήμα διακοπής των εργασιών της Βουλής και οι διαρκείς επιτροπές, όταν ασκούν νομοθετικό έργο, σύμφωνα με το άρθρο 72 παρ. 2 του Συντάγματος ή κοινοβουλευτικό έλεγχο, συγκαλoύνται σε συνεδρίαση με την ημερήσια διάταξη των εργασιών τoυς, που συντάσσεται από τον Πρόεδρο της Βουλής.
2. H ημερήσια διάταξη της Oλoμέλειας και του Τμήματος διακοπής των εργασιών της Βουλής συντάσσεται στo τέλoς κάθε εβδoμάδας και περιέχει τα θέματα όλων των συνεδριάσεων της επόμενης εβδoμάδας.»
β. Στην παρ. 5, στην πρώτη σειρά μετά τη λέξη «εξαιρετικές» προστίθενται οι λέξεις «ή επείγουσες».
γ. Στην παρ. 6, οι λέξεις «των Τμημάτων» αντικαθίστανται με τις λέξεις «του Τμήματος διακοπής των εργασιών».

2. Το άρθρο 51 τροποποιείται ως εξής:
α. Στην παρ. 3:
Η περίπτωση δ’διαγράφεται. Προστίθεται νέα περίπτωση στ’που έχει ως εξής:
«στ. οι προτάσεις για τη διαπίστωση της αδυναμίας του Πρωθυπουργού να ασκήσει τα καθήκοντά του κατά το άρθρο 38 παρ. 2 του Συντάγματος.».
Οι περιπτώσεις ε’και στ’αναριθμούνται σε «δ» και «ε» αντιστοίχως.
β. Στην παρ. 4:
Στην έκτη σειρά μετά τη φράση «που υποβάλλονται στη Βουλή» προστίθεται η φράση «ή από επιτροπές της Βουλής προς την Ολομέλεια».
Στην προτελευταία σειρά μετά τη λέξη «απαιτούν» προστίθεται η φράση «ή η Διάσκεψη των Προέδρων κρίνει ότι απαιτείται».

3. Το άρθρο 53 τροποποιείται ως εξής:
α. Ο υπότιτλος αναδιατυπώνεται ως εξής:
«Ημέρες συνεδριάσεων της Ολομέλειας, του Τμήματος διακοπής των εργασιών της Βουλής και των διαρκών επιτροπών.»
β. Η παρ. 2 αντικαθίσταται ως εξής:
«2. Οι ημέρες συνεδριάσεων των διαρκών επιτροπών για τη διεξαγωγή του νομοθετικού έργου ή την άσκηση του κοινοβουλευτικού ελέγχου καθορίζονται από τον Πρόεδρο της Βουλής.»
γ. Η παρ. 3 διαγράφεται, η παρ. 4 αναριθμείται σε «3» και μετά τη λέξη «εβδομάδας» προστίθεται η φράση «για τη διεξαγωγή του νομοθετικού έργου».
δ. Η παρ. 5 αναριθμείται σε «4» και αναδιατυπώνεται ως ακολούθως:
«4. Στην αρχή κάθε συνόδου ή όταν οι ανάγκες του κοινοβουλευτικού έργου το επιβάλλουν, η Βουλή μπορεί, μετά σχετική πρόταση της Διάσκεψης των Προέδρων, να ορίσει ημέρες συνεδριάσεων της Ολομέλειας διαφορετικές από εκείνες που καθορίζονται στην παράγραφο 1 του άρθρου αυτού.»

4. Το άρθρο 54 τροποποιείται ως εξής:
α. Η παρ. 2 διαγράφεται, με αντίστοιχη αναρίθμηση των παρ. 3, 4 και 5.
β. Στη νέα παρ. 4 οι λέξεις «των Τμημάτων» αντικαθίστανται με τη φράση «του Τμήματος διακοπής των εργασιών».

5. Το άρθρο 56 τροποποιείται ως εξής:
α. Οι παρ. 1, 2 και 3 αναδιατυπώνονται ως ακολούθως:
«1. Η Ολομέλεια και το Τμήμα διακοπής των εργασιών της Βουλής συνεδριάζουν στο βουλευτήριο.
2. Οι συνεδριάσεις της Ολομέλειας, του Τμήματος διακοπής των εργασιών της Βουλής και των διαρκών επιτροπών είναι δημόσιες με την επιφύλαξη των διατάξεων του επόμενου άρθρου και του άρθρου 38.
3. Οι πολίτες παρακολουθούν τις συνεδριάσεις της Ολομέλειας, του Τμήματος διακοπής των εργασιών της Βουλής και των διαρκών επιτροπών, από τα γενικά θεωρεία της αίθουσας συνεδριάσεων, αν έχουν εφοδιαστεί με την απαραίτητη άδεια εισόδου.»
β. Στην παρ. 11, στην τρίτη σειρά μετά τη λέξη «συνεδριάσεων» προστίθεται η φράση «και στους άλλους χώρους του Κοινοβουλίου και των κτηρίων που εξυπηρετούν τις λειτουργίες του,».

6. Το άρθρο 57 τροποποιείται ως εξής:
α. Η παρ. 1 αναδιατυπώνεται ως εξής:
«1. H Oλoμέλεια της Boυλής και το Τμήμα διακοπής των εργασιών της Βουλής μπορούν να αποφασίσουν να συνέλθουν σε μυστική συνεδρίαση ύστερα από αίτηση της Kυβέρνησης ή πρόταση πoυ υπoγράφεται από δεκαπέντε (15) τoυλάχιστoν Boυλευτές.»
β. Προστίθεται παρ. 6 που έχει ως εξής:
«6. Οι διαρκείς επιτροπές μπορούν να συνέλθουν σε μυστική συνεδρίαση, ύστερα από αίτηση της Κυβέρνησης ή πρόταση πέντε (5) Βουλευτών. Η αίτηση ή η πρόταση εισάγονται για συζήτηση σε μυστική συνεδρίαση το αργότερο μέσα σε τρεις ημέρες από την υποβολή τους. Στη συζήτηση μετέχουν ο πρώτος από τους Βουλευτές που υπογράφουν την πρόταση, ένας από τους Βουλευτές των λοιπών κοινοβουλευτικών ομάδων και η Κυβέρνηση, καθένας για πέντε (5) λεπτά της ώρας.
Κατά τα λοιπά εφαρμόζονται αναλόγως οι παράγραφοι 3, 4 και 5 του παρόντος άρθρου.»

7. Το άρθρο 58 τροποποιείται ως εξής:
α. Στις παρ. 2 και 4 οι λέξεις «των Τμημάτων» αντικαθίστανται με τις λέξεις «του Τμήματος διακοπής των εργασιών».
β. Στην παρ. 2 στην προτελευταία σειρά πριν από τη λέξη «Τμήματος» προστίθεται η λέξη «του».
γ. Στην παρ. 4, στο τέλος, προστίθεται η φράση «με την επιφύλαξη της επόμενης παραγράφου.»
δ. Προστίθεται παρ. 5 που έχει ως εξής:
«5. Οι Βουλευτές που δεν μετέχουν στο Τμήμα διακοπής των εργασιών της Βουλής ή στη διαρκή επιτροπή, η οποία επιλαμβάνεται της συζήτησης και ψήφισης σχεδίου ή πρότασης νόμου, κατά το άρθρο 72 παρ. 2 του Συντάγματος, έχουν το δικαίωμα να λάβουν το λόγο κατά τη συζήτηση επί της αρχής και για να υποστηρίξουν προσθήκες ή τροπολογίες που έχουν υποβάλει.»

8. Το άρθρο 61 τροποποιείται ως εξής:
α. Στην παρ. 8, στο τέλος του δευτέρου εδαφίου προστίθενται οι λέξεις «ή μη». Στο τρίτο εδάφιο της ιδίας παραγράφου μετά τη λέξη «διεξάγεται» προστίθεται η λέξη «αποκλειστικά».
β. Στην παρ. 10, μετά τις λέξεις «τον Πρόεδρο» προστίθεται η φράση «της Βουλής ή τον Αντιπρόεδρο».

9. Στο άρθρο 62, η παρ. 5 αναδιατυπώνεται ως ακο-λούθως:
«5. Αν δεν ορίζεται διαφορετικά από το Σύνταγμα ή τον Κανονισμό, η συζήτηση δεν τελειώνει πριν μιλήσουν όλοι όσοι ζήτησαν το λόγο αν δεν απουσιάζουν κατά την εκφώνηση των ονομάτων τους ή δεν παραιτήθηκαν από αυτόν. Κατόπιν ο Πρόεδρος της Βουλής κηρύσσει περαιωμένη τη συζήτηση.»

ΑΡΘΡΟ 6

1. Το άρθρο 64 αναδιατυπώνεται ως εξής:

«Σειρά των oμιλητών

Άρθρo 64

1. O λόγoς δίνεται στoυς Boυλευτές κατά τη σειρά της εγγραφής τoυς στoν κατάλoγo των oμιλητών, και εκτός σειράς στους διατελέσαντες Προέδρους Κοινοβουλευτικών Ομάδων, αν ζητηθεί, με την επιφύλαξη της επόμενης παραγράφου και του δικαιώματος ομιλίας των Προέδρων των Κοινοβουλευτικών Ομάδων ή των αναπληρωτών εκπροσώπων τους.
2. Στις συζητήσεις σχεδίων και προτάσεων νόμων ο λόγος δίνεται πρώτα στους αρμόδιους Υπουργούς, αν το ζητήσουν. διαφορετικά προτάσσονται οι εισηγητές και οι τυχόν ειδικοί αγορητές και έξι (6) βουλευτές κατά σειρά εγγραφής με εναλλαγή των ομιλητών, κατ’ εξαίρεση του άρθρου 65 παρ.4. Στο στάδιο αυτό το κατά το άρθρο 66 παρ.2 του Συντάγματος δικαίωμα παρέμβασης των Υπουργών δεν μπορεί να υπερβεί τα πέντε (5) λεπτά της ώρας στην πρώτη και τρία (3) λεπτά της ώρας σε κάθε τυχόν επόμενη παρέμβασή τους.»

2. Στο άρθρο 65, στην παρ. 5 αντί «των άρθρων 141, 142,» τίθεται «των άρθρων 123, 141, 142 και με την επιφύλαξη του άρθρου 64 παρ. 2,».

3. Στο άρθρο 66 παρ. 1, ο χρόνος ομιλίας δέκα (10) λεπτά τροποποιείται σε οκτώ (8) λεπτά.
4. Στο άρθρο 69 παρ. 5, οι λέξεις «στα Τμήματα» αντικαθίστανται με τη φράση «στο Τμήμα διακοπής των εργασιών της Βουλής και τις διαρκείς επιτροπές» και οι λέξεις «στη σύνθεση του Τμήματος» αντικαθίστανται με τις λέξεις «στη σύνθεσή τους».

5. Στο άρθρο 70, η παρ. 1 συμπληρώνεται ως εξής: «με την επιφύλαξη του άρθρου 70Α.»

6. Προστίθεται άρθρο 70Α που έχει ως εξής:

«Ψήφος των Βουλευτών που βρίσκονται σε αποστολή της Κυβέρνησης ή της Βουλής στο εξωτερικό

Άρθρο 70Α

Οι Βουλευτές που βρίσκονται σε αποστολή της Κυβέρνησης ή της Βουλής στο εξωτερικό μπορούν να μετέχουν στις ψηφοφορίες, όταν είναι ονομαστικές, καθώς και όταν απαιτείται ειδική πλειοψηφία για τη λήψη απόφασης, με επιστολή ή τηλεομοιοτυπία που φέρουν την υπογραφή τους και αντίστοιχη μνεία του θέματος. Ειδικότερα, επί νομοσχεδίων και προτάσεων νόμων ψηφίζουν, στις αντίστοιχες ψηφοφορίες, καταρχήν, επί των άρθρων, τροπολογιών και προσθηκών, και στο σύνολο. Στην επιστολή ή την τηλεομοιοτυπία αναφέρεται ο τίτλος του υπό συζήτηση και ψήφιση νομοσχεδίου ή πρότασης νόμου, όπως, κατά περίπτωση, τα άρθρα, οι τροπολογίες και οι προσθήκες. Μπορούν, επίσης, να μετέχουν στις μυστικές ψηφοφορίες με σφραγισμένη επιστολή. Η επιστολή, η σφραγισμένη επιστολή ή η τηλεομοιοτυπία, κατά περίπτωση, απευθύνεται στον Πρόεδρο της Βουλής.»

7. Στο άρθρο 71, στην παρ. 3 μετά τη λέξη «έγερση» προστίθεται η φράση «και εφόσον το Σύνταγμα ή ο Κανονισμός δεν ορίζουν ότι η ψηφοφορία διεξάγεται αποκλειστικά με τον τρόπο αυτό».

8. Στο άρθρο 74, στην παρ. 1 μετά τις λέξεις «του Τμήματος» προστίθεται η φράση «διακοπής των εργασιών της Βουλής».

9. Το άρθρο 76 τροποποιείται ως εξής:
α. Στην παρ. 1 οι λέξεις «των Τμημάτων» αντικαθίστανται με τις λέξεις «του Τμήματος διακοπής των εργασιών της Βουλής».
β. Η παρ. 2 αντικαθίσταται ως εξής:
«2. Σε κάθε συνεδρίαση εκτίθεται κατάλογος παρουσίας προς υπογραφή από όλους τους Bουλευτές. Oι λόγοι δικαιολογημένης απουσίας από συγκεκριμένη συνεδρίαση και ο τρόπος βεβαίωσής τους καθορίζεται με απόφαση του Προέδρου της Bουλής και με σύμφωνη γνώμη της Διάσκεψης των Προέδρων.
Με απόφαση του Προέδρου της Βουλής μπορεί η διαπίστωση της παρουσίας των Βουλευτών να γίνει και με το ηλεκτρονικό σύστημα.»
γ. Στην παρ. 3 οι λέξεις «Τμήμα του οποίου» αντικαθίστανται με τη φράση «η σύνθεση του Τμήματος διακοπής των εργασιών της Βουλής της οποίας».
δ. Στην παρ. 5 οι λέξεις «των Τμημάτων» αντικαθίστανται με τις λέξεις «του Τμήματος διακοπής των εργασιών της Βουλής».

10. Στο άρθρο 81, στην παρ. 4 οι λέξεις «των Τμημάτων» αντικαθίστανται με τη φράση «του Τμήματος διακοπής των εργασιών της Βουλής».

11. Στο άρθρο 82 προστίθεται παρ. 2 (αναριθμουμένων των λοιπών) ως εξής:
«2. Οι διατάξεις των άρθρων 67, 68, 93, 99, 100 και 106 εφαρμόζονται αναλόγως και στις συνεδριάσεις των διαρκών επιτροπών όταν ασκούν νομοθετικό έργο κατά το άρθρο 72 παρ. 2 του Συντάγματος. Στην περίπτωση αυτή τα προβλεπόμενα στα άρθρα 67, 93, 99 και 106 ποσοστά βουλευτών ορίζονται στο 1/10 του όλου αριθμού των μελών της επιτροπής.»

12. Στο άρθρο 83:
α) η παρ. 2 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«2. Οι αιτήσεις αυτές αμέσως μετά την υποβολή τους παραπέμπονται από τον Πρόεδρο της Βουλής στην Επιτροπή του άρθρου 32 παρ. 6.»
β) Στην παρ. 5 προστίθεται εδάφιο που έχει ως εξής:
«Στην περίπτωση αυτή τα έγγραφα παραδίδονται στον Πρόεδρο της Βουλής, ο οποίος ενημερώνει τον ενδιαφερόμενο Βουλευτή και τους εισηγητές για τα στοιχεία εκείνα και μόνον που περιέχονται ή προκύπτουν από τα εν λόγω έγγραφα και τα οποία κρίνει αναγκαία για τη γνωμοδότηση της επιτροπής. Μετά την περαίωση της όλης διαδικασίας τα έγγραφα επιστρέφονται.»

ΑΡΘΡΟ 7

Το άρθρο 87 αντικαθίσταται ως εξής:

«Kατάθεση τρoπoλoγιών

Άρθρo 87

1. Oι προσθήκες ή οι τρoπoλoγίες υπoγράφoνται από τoυς Boυλευτές ή τoυς Yπoυργoύς πoυ τις υπoβάλλoυν, κατατίθενται στην αρμόδια υπηρεσία της Boυλής και καταχωρίζoνται σε ιδιαίτερo βιβλίo συνεχoύς αρίθμησης, κατά χρoνoλoγική σειρά κατάθεσής τoυς. H βεβαίωση της κατάθεσης των προσθηκών ή των τρoπoλoγιών γίνεται από την αρμόδια υπηρεσία της Boυλής με τη σύνταξη, κάτω από τo κείμενό τoυς, σχετικής πράξης, όπoυ σημειώνoνται o αριθμός, η ημερoμηνία και η ώρα της κατάθεσης.
2. Προσθήκες ή τροπολογίες Βουλευτών και Υπουργών κατατίθενται τρεις τουλάχιστον ημέρες, πριν από την έναρξη της συζήτησης στην Ολομέλεια, στο Τμήμα διακοπής των εργασιών της Βουλής ή στην αρμόδια διαρκή επιτροπή. Σε περίπτωση αμφισβήτησης ο Πρόεδρος ερωτά τη Βουλή, που αποφαίνεται αποκλειστικά με ανάταση ή έγερση και χωρίς συζήτηση.»

ΑΡΘΡΟ 8

1. Ο υπότιτλος του ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ Β’συμπληρώνεται ως εξής:

«EΠEΞEPΓAΣIA KAI EΞETAΣH – ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΚΑΙ ΨΗΦΙΣΗ TΩN ΝΟΜΟΣXEΔIΩN KAI ΠPOTAΣEΩN NOMΩN AΠO TIΣ EΠITPOΠEΣ»


2. Το άρθρο 89 τροποποιείται ως εξής:
α. Προστίθεται παρ. 3 που έχει ως εξής:
«3. Ο Πρόεδρος της Βουλής μπορεί, με σύμφωνη γνώμη της Διάσκεψης των Προέδρων, εκτιμώντας τις ανάγκες του νομοθετικού έργου, να παραπέμπει σχέδια και προτάσεις νόμων σε οποιαδήποτε διαρκή επιτροπή, κατ’ εξαίρεση των οριζομένων στην παρ. 1. Στις περιπτώσεις αυτές με αποφάσεις του Προέδρου της Βουλής και ύστερα από σχετικές προτάσεις των Προέδρων των Κοινοβουλευτικών Ομάδων μπορεί να γίνει αντικατάσταση μελών μεταξύ των διαφόρων επιτροπών. Ομοίως, με τη σύμφωνη γνώμη της Διάσκεψης, μπορεί νομοσχέδιο ή πρόταση νόμου που εμπίπτει στο άρθρο 72 παρ. 2 του Συντάγματος να εισαχθεί για συζήτηση και ψήφιση στην Ολομέλεια.»
β. Η παρ. 3 αναριθμείται σε «4» και:
- Οι λέξεις «στην αρμόδια» αντικαθίστανται με τις λέξεις «σε οποιαδήποτε».
- Στο τέλος, προστίθεται η φράση «ή να ολοκληρωθεί η συζήτηση και ψήφισή τους στις περιπτώσεις του άρθρου 70 παρ. 2 του Συντάγματος.»
γ. Η παρ. 4 αναριθμείται σε «5».
δ. Η παρ. 5 αναριθμείται σε «6».
ε. Προστίθεται παρ. 7, που έχει ως ακολούθως:
«7. Εάν στην ημερήσια διάταξη περιλαμβάνονται και νομοσχέδια ή προτάσεις νόμων για τα οποία μπορεί να εφαρμοστεί το άρθρο 70 παρ. 2 του Συντάγματος, την επιτροπή συγκαλεί ο Πρόεδρος της Βουλής. Στις περιπτώσεις αυτές ο Πρόεδρος της Βουλής μπορεί, για τις ανάγκες του νομοθετικού έργου, να αναθέτει τη διεύθυνση των συνεδριάσεων, εκτός από τον Πρόεδρο και τον Αντιπρόεδρο της επιτροπής, και σε έναν ή περισσότερους Αντιπροέδρους της Βουλής, οι οποίοι έχουν δικαιώματα και υποχρεώσεις μέλους της επιτροπής, όχι όμως και δικαίωμα ψήφου, εκτός αν αναπληρώνουν μέλη της επιτροπής με τα οποία ανήκουν στην ίδια κοινοβουλευτική ομάδα.
Η έναρξη της καταρχήν συζήτησης πρέπει να απέχει τουλάχιστον μία εβδομάδα από την ημέρα κατάθεσης των σχεδίων ή προτάσεων νόμων και να έχουν τηρηθεί οι διατάξεις των άρθρων 73 παρ. 2, 3 και 5, 74 παρ.1, 2, 4 και 5 και 75 παρ.1 και 3 του Συντάγματος και 85 παρ.6 του Κανονισμού.»

3. Το άρθρο 90 τροποποιείται ως εξής:
α. Η παρ. 1 αναδιατυπώνεται ως ακολούθως:
«1. Ο συνολικός αριθμός των συνεδριάσεων κάθε διαρκούς επιτροπής για την επεξεργασία και την εξέταση του σχεδίου νόμου ή της πρότασης νόμου, καθορίζεται από τον Πρόεδρό της μετά προηγούμενη συνεννόηση με τον Πρόεδρο της Βουλής και δεν μπορεί να υπερβεί τις τέσσερις πλήρεις συνεδριάσεις, από τις οποίες η πρώτη διατίθεται για τη συζήτηση και ψήφιση επί της αρχής. Σε περίπτωση ακρόασης εξωκοινοβουλευτικών προσώπων η ψήφιση επί της αρχής του σχεδίου νόμου ή της πρότασης νόμου γίνεται στο τέλος της συνεδρίασης αυτής ή στην αρχή της αμέσως επόμενης συνεδρίασης.»
β. Στην παρ. 2 η λέξη «τέσσερις» αντικαθίσταται με τη λέξη «πέντε».
γ. Στις παρ. 1 έως 4 μετά τις λέξεις «σχεδίου νόμου» προστίθενται οι λέξεις « ή πρότασης νόμου».
δ. Στο τέλος του πρώτου εδαφίου της παρ. 4 αντί του άρθρου «89 παρ. 3» τίθεται «89 παρ. 4».

ε. Προστίθεται παρ. 6 που έχει ως εξής:
«6. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται και στις περιπτώσεις που οι διαρκείς επιτροπές ασκούν νομοθετικό έργο, σύμφωνα με το άρθρο 70 παρ. 2 του Συντάγματος.»

4. Το άρθρο 91 τροποποιείται ως ακολούθως:
α. Στην παρ. 2 ο χρόνος ομιλίας πέντε (5) λεπτά τροποποιείται σε τρία (3) λεπτά.
β. Οι παρ. 4 και 6 αναδιατυπώνονται ως ακολούθως:
«4. Βουλευτής που δεν είναι μέλος διαρκούς επιτροπής μπορεί να παραστεί και να λάβει για πέντε (5) λεπτά το λόγο επί της αρχής σχεδίου νόμου, που συζητείται σε αυτή κατά το άρθρο 70 παρ.2 του Συντάγματος. Boυλευτής πoυ έχει υπoβάλει πρόταση νόμoυ ή τρoπoλoγία μπoρεί να παραστεί κατά τη συζήτησή τoυς στην αρμόδια επιτρoπή της oπoίας δεν είναι μέλoς και να αναπτύξει πρoφoρικά την πρόταση νόμoυ έως δέκα (10) λεπτά ή την τρoπoλoγία έως τρία (3) λεπτά της ώρας.»
«6. Mετά την επεξεργασία και την εξέταση τoυ σχεδίoυ ή της πρότασης νόμoυ η αρμόδια διαρκής επιτρoπή συντάσσει και υπoβάλλει πρoς τη Boυλή έκθεση, πoυ υπoγράφεται από τoν Πρόεδρo και τo Γραμματέα της επιτρoπής και περιέχει: α) τoν αριθμό και τη διάρκεια των συνεδριάσεων μέσα στις oπoίες έγινε η επεξεργασία και η εξέταση τoυ σχεδίoυ ή της πρότασης νόμoυ, καθώς και τα oνόματα των Boυλευτών πoυ έλαβαν μέρoς σ’ αυτές. β) την πρόταση της επιτρoπής για την απoδoχή ή την απόρριψη τoυ σχεδίoυ ή της πρότασης νόμoυ ή την απόφασή της στις περιπτώσεις εφαρμογής του άρθρου 70 παρ. 2 και γ) τις τρoπoπoιήσεις πoυ έγιναν δεκτές και σε περίπτωση εκτεταμένων μεταβoλών τo κείμενo τoυ σχεδίoυ ή της πρότασης νόμoυ όπως διαμoρφώθηκε από την επιτρoπή και έγινε δεκτό από τoν αρμόδιo Yπoυργό ή όπως ψηφίστηκε από την επιτροπή στις περιπτώσεις εφαρμογής του άρθρου 70 παρ.2.»

5. Στο άρθρο 92 η παρ. 4 αναδιατυπώνεται ως ακο- λούθως:
«4. Η έκθεση της επιστημονικής υπηρεσίας τυπώνεται και διανέμεται στους Βουλευτές δύο τουλάχιστον ημέρες πριν από τη συνεδρίαση της επιτροπής κατά την οποία έχει προγραμματιστεί η συζήτηση.»

6. Το άρθρο 93 τροποποιείται ως εξής:
α. Στην παρ. 6 ο χρόνος ομιλίας πέντε (5) λεπτά τροποποιείται σε τρία (3) λεπτά.
β. Στο τέλος της παρ. 7 διαγράφεται η φράση «ή από τα Τμήματα της επόμενης Συνόδου, εφόσον έχει αποφασιστεί η σύσταση και η λειτουργία τους».

7. Το άρθρο 94 αναδιατυπώνεται ως εξής:
α. Στο τέλος της παρ.1 προστίθεται η φράση «με την εξαίρεση των περιπτώσεων που προβλέπονται στην παρ.4 του άρθρου 72 του Συντάγματος και με την επιφύλαξη της επόμενης παραγράφου.»
β. Η παρ. 2 αντικαθίσταται ως εξής:
«2. Ψηφισμένο σχέδιο ή πρόταση νόμου που αναπέμπεται κατά το άρθρο 42 του Συντάγματος συζητείται και ψηφίζεται από την Ολομέλεια της Βουλής δύο φορές και σε δύο διαφορετικές συνεδριάσεις, που απέχουν μεταξύ τους δύο τουλάχιστον ημέρες. στην πρώτη συζήτηση κατ’ αρχήν και κατ’ άρθρο και στη δεύτερη κατ’ άρθρο και στο σύνολο.»
γ. Η παρ. 3 διαγράφεται και οι παρ. 4 και 5 αναριθμούνται σε « 3» και «4» αντιστοίχως.

8. Στο τέλος της παρ. 2 του άρθρου 95 προστίθεται η φράση «με την επιφύλαξη του άρθρου 64 παρ. 2 του Κανονισμού.»

9. Το άρθρο 97 τροποποιείται ως εξής:
α. Το εδάφιο α’της παρ. 1 αναδιατυπώνεται ως εξής:
«α) Τα οκτώ (8) λεπτά της ώρας για τους πρώτους έξι βουλευτές που έχουν εγγραφεί στον κατάλογο των ομιλητών και τα δέκα (10) λεπτά της ώρας για τους λοιπούς βουλευτές που έχουν εγγραφεί στον κατάλογο των ομιλητών.
β. Στις παρ. 1, 2 και 3 οι χρόνοι ομιλίας είκοσι (20) λεπτά και τριάντα (30) λεπτά τροποποιούνται σε δεκαπέντε (15) λεπτά και είκοσι πέντε (25) λεπτά αντιστοίχως.
γ. Στο τέλος της παρ. 4 οι λέξεις «κάθε φορά» αντικαθίστανται με τη φράση «την πρώτη φορά και για τρία (3) λεπτά της ώρας κάθε επόμενη φορά».
δ. Η παρ. 5 διαγράφεται και οι παρ. 6 και 7 αναριθμούνται σε «5» και «6» αντιστοίχως.

10. Το άρθρο 99 τροποποιείται ως εξής:
α. Στην παρ. 3 ο χρόνος ομιλίας πέντε (5) λεπτά τροποποιείται σε τρία (3) λεπτά.
β. Η παρ. 5 αναδιατυπώνεται ως ακολούθως:
«5. Στους Προέδρους των Κοινοβουλευτικών Ομάδων η δευτερολογία επιτρέπεται για χρόνο που δεν μπορεί να υπερβαίνει τα δέκα (10) λεπτά της ώρας και στους Υπουργούς τα δεκαπέντε (15) λεπτά της ώρας.»

11. Το άρθρο 101 τροποποιείται ως εξής:
α. Η παρ. 5 διαγράφεται με αντίστοιχη αναρίθμηση των παραγράφων 6, 7, 8 και 9.
β. Στην παρ. 7 (νέα αρίθμηση 6) το άρθρο «74 παρ. 5 εδ. β’» διορθώνεται σε «74 παρ. 5 εδ. γ’» και ο χρόνος ομιλίας πέντε (5) λεπτά τροποποιείται σε τρία (3) λεπτά.

12. Το άρθρο 103 τροποποιείται ως εξής:
α. Στην παρ. 1 ο χρόνος ομιλίας πέντε (5) λεπτά τροποποιείται σε τέσσερα (4) λεπτά.
β. Η παρ. 2 αναδιατυπώνεται ως ακολούθως:
«2. Στη συζήτηση της προηγούμενης παραγράφου οι Υπουργοί και οι Πρόεδροι των Κοινοβουλευτικών Ομάδων ακούγονται όποτε ζητήσουν το λόγο για τέσσερα (4) λεπτά της ώρας την πρώτη φορά και για τρία (3) λεπτά της ώρας κάθε επόμενη φορά. Οι αναπληρωτές των Προέδρων των Κοινοβουλευτικών Ομάδων δικαιούνται επίσης να ομιλήσουν για τέσσερα (4) λεπτά την πρώτη φορά και για τρία (3) λεπτά μέχρι δύο, ακόμη, φορές.»
γ. Προστίθεται παρ. 3 που έχει ως εξής:
«3. Εάν κατ’ εξαίρεση η συζήτηση γίνεται κατά ενότητες άρθρων ο χρόνος ομιλίας των παρ.1 και 2 διπλασιάζεται. Η Βουλή ή η επιτροπή με πρόταση του Προέδρου μπορεί να αποφασίσει την περαιτέρω αύξηση του χρόνου ομιλίας.»

13. Το άρθρο 105 αντικαθίσταται ως εξής:

«Επανασυζήτηση και ψήφιση νομοσχεδίων και
προτάσεων νόμων που απορρίφθηκαν από τη Βουλή

Άρθρο 105

1. Σχέδιο ή πρόταση νόμου που απορρίφθηκαν κατά την ψήφισή τους στο σύνολο από την Ολομέλεια ή το Τμήμα διακοπής των εργασιών της Βουλής, επειδή δεν έλαβαν το προβλεπόμενο από τα άρθρα 67 και 70 παρ. 5 του Συντάγματος ελάχιστο ποσοστό ψήφων του όλου αριθμού των Βουλευτών, μπορούν να εισαχθούν για νέα συζήτηση και ψήφιση στην ίδια Σύνοδο ή στο Τμήμα διακοπής των εργασιών της Βουλής, αν στην ψηφοφορία εκείνη οι θετικές ψήφοι που είχαν λάβει ήταν περισσότερες από τις αρνητικές.
2. Σχέδιο ή πρόταση νόμου της προηγούμενης παραγράφου μπορούν να εισαχθούν στη Βουλή μετά την πάροδο ενός μηνός.»
14. Το άρθρο 108 τροποποιείται ως εξής:
α. Στην παρ. 5 ο χρόνος ομιλίας δέκα (10) λεπτά τροποποιείται σε πέντε (5) λεπτά.
β. Προστίθεται παρ. 7 που έχει ως εξής:
«7. Σχέδιο ή πρόταση νόμου που συζητήθηκε και ψηφίστηκε στην αρμόδια διαρκή επιτροπή, εισάγεται σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 72 του Συντάγματος στην Ολομέλεια σε μία συνεδρίαση και συζητείται και ψηφίζεται ενιαία επί της αρχής, επί των άρθρων και στο σύνολο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις των άρθρων 104 παρ. 5, 6 και 7 και 107 παρ. 6, 7, 8 και 9 εδάφιο πρώτο.»

15. Το άρθρο 110 τροποποιείται ως εξής:
α. Στον τίτλο του άρθρου και στις παρ. 1 και 6 διαγράφονται οι λέξεις «ιδιαίτερης σημασίας ή».
β. Στην παρ. 6 οι χρόνοι ομιλίας είκοσι (20) λεπτά και δέκα (10) λεπτά τροποποιούνται σε δεκαπέντε (15) λεπτά και οκτώ (8) λεπτά, αντιστοίχως.
γ. Στην παρ. 7 ο χρόνος ομιλίας οκτώ (8) λεπτά τροποποιείται σε πέντε (5) λεπτά.

ΑΡΘΡΟ 9

1. Στο άρθρο 114 και στο τέλος της παρ. 2 προστίθεται η φράση «και του άρθρου 94 παρ. 2 του Κανονισμού.»

2. Στο άρθρο 120 παρ. 4 η προθεσμία «ένα μήνα» τροποποιείται σε «σαράντα ημέρες».

3. Το άρθρο 121 τροποποιείται ως εξής:
α. Στον τίτλο του άρθρου προστίθενται οι λέξεις «συζήτηση και».
β. Προστίθενται παρ. 2, 3 και 4 που έχουν ως εξής:
«2. Προσχέδιο του προϋπολογισμού του Κράτους κατατίθεται από τον αρμόδιο Υπουργό για συζήτηση στη διαρκή επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων την πρώτη Δευτέρα του Οκτωβρίου.»
«3. Μετά την παραπομπή του προσχεδίου του προϋπολογισμού στη διαρκή επιτροπή, ο Πρόεδρος της Επιτροπής, αφού προηγουμένως συμβουλευτεί τους Προέδρους των Κοινοβουλευτικών Ομάδων, ορίζει από τα μέλη της ένα γενικό εισηγητή από κάθε κοινοβουλευτική ομάδα και ειδικούς εισηγητές από κάθε κοινοβουλευτική ομάδα.»
«4. Η συζήτηση επί του προσχεδίου του προϋπολογισμού ολοκληρώνεται σε τρεις (3) συνεδριάσεις. Τα πρακτικά των συνεδριάσεων της διαρκούς Επιτροπής διαβιβάζονται στον Υπουργό Οικονομικών.»
γ. Η παρ. 2 αναριθμείται σε «5» και αντικαθίσταται ως εξής:
«5. Ο Υπουργός Οικονομικών, λαμβάνοντας υπόψη τις παρατηρήσεις της επιτροπής, εισάγει τον προϋπολογισμό στη Βουλή σαράντα (40) τουλάχιστον ημέρες πριν αρχίσει το οικονομικό έτος.»
δ. Η παρ. 3 αναριθμείται σε «6» και οι λέξεις της τελευταίας σειράς «τις δύο ώρες» αντικαθίστανται με τις λέξεις «τη μία ώρα».
ε. Η παρ. 4 αναριθμείται σε «7».
στ. Η παρ. 5 αναριθμείται σε «8» και η φράση «οικονομικών υποθέσεων» διαγράφεται.
ζ. Η παρ. 6 αναριθμείται σε «9» και αντικαθίσταται ως εξής:
«9. Oι γενικoί και oι ειδικoί εισηγητές υπoβάλλoυν τις εισηγήσεις τoυς επί του προϋπολογισμού στην επιτρoπή μέσα σε oκτώ ημέρες από την πρώτη συνεδρίασή της.»
η. Η παρ. 7 αναριθμείται σε «10», η λέξη «τρεις» τροποποιείται σε «τέσσερις» και οι λέξεις «οικονομικών υποθέσεων» διαγράφονται.
θ. Η παρ. 8 αναριθμείται σε «11» και αντικαθίσταται ως εξής:
«11. Η έκθεση της επιτρoπής με τις εισηγήσεις των γενικών και ειδικών εισηγητών επί του προϋπολογισμού τυπώνoνται και διανέμoνται στoυς Boυλευτές τρεις τoυλάχιστoν ημέρες πριν από την έναρξη της συζήτησης στην Oλoμέλεια της Boυλής.»

4. Το άρθρο 122 αντικαθίσταται ως εξής:

«Kατάθεση και εξέταση τoυ απoλoγισμoύ
και τoυ γενικoύ ισoλoγισμoύ τoυ Kράτoυς
από την αρμόδια επιτρoπή

Άρθρo 122

1. O απoλoγισμός και o γενικός ισoλoγισμός τoυ Kράτoυς, συνοδευόμενα από την κατά το άρθρο 98 παρ.1 περ. ε’του Συντάγματος έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, υπoβάλλoνται στη Boυλή τo βραδύτερo μέσα σε ένα έτoς από τη λήξη τoυ oικoνoμικoύ έτoυς.
2. O απoλoγισμός και o γενικός ισoλoγισμός τoυ Kράτoυς εισάγoνται στη Boυλή από τoν Yπoυργό Oικoνoμικών, διανέμoνται στoυς Boυλευτές και παραπέμπoνται για εξέταση στην ειδική επιτροπή του άρθρου 31Α.
3. H επιτρoπή εξετάζει τoν απoλoγισμό και τo γενικό ισoλoγισμό του Κράτους σε δύο συνεδριάσεις και συντάσσει σχετική έκθεση, η oπoία τυπώνεται και διανέμεται στoυς Boυλευτές σύμφωνα με τo άρθρo 121 παρ. 11.
4. Ο απολογισμός και ο γενικός ισολογισμός του Κράτους συζητούνται εντός ενός έτους από την υποβολή τους στη Βουλή.»

5. Το άρθρο 123 τροποποιείται ως εξής:
α. Στην παρ. 1 οι λέξεις «, ο απολογισμός και ο γενικός ισολογισμός» διαγράφονται και οι λέξεις «συζητούνται και ψηφίζονται» διορθώνονται σε «συζητείται και ψηφίζεται».
β. Στην παρ. 2, στο τέλος, προστίθεται η φράση «με την επιφύλαξη του άρθρου 65 παρ. 5.»
γ. Στην παρ. 4:
- στην πρώτη σειρά μετά τη λέξη «ομιλίας» προστίθενται οι λέξεις «στη συζήτηση του προϋπολογισμού».
- Οι χρόνοι ομιλίας: «εξήντα (60) λεπτά», «πενήντα (50) λεπτά», «σαράντα (40) λεπτά» και «τριάντα (30) λεπτά» τροποποιούνται σε: «πενήντα (50) λεπτά», «σαράντα (40) λεπτά», «τριάντα (30) λεπτά» και «είκοσι (20) λεπτά» αντιστοίχως.
δ. Προστίθεται παρ. 8 που έχει ως εξής:
«8. Η συζήτηση του απολογισμού και του γενικού ισολογισμού του Κράτους γίνεται σε δύο συνεδριάσεις με ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 107.»
ε. Η παρ. 8 αναριθμείται σε «9» και αναδιατυπώνεται ως εξής:
«9. H κύρωση στo σύνoλo τoυ απoλoγισμoύ και τoυ γενικoύ ισoλoγισμoύ τoυ Kράτoυς γίνεται μία μόνo φoρά κατά υπoυργεία και ειδικό ταμείo αποκλειστικά με ανάταση ή έγερση.»
ΑΡΘΡΟ 10

1. Το άρθρο 124 τροποποιείται ως εξής:
α. Προστίθεται παρ. 3 (οι λοιπές παράγραφοι αναριθμούνται αντιστοίχως), που έχει ως εξής:
«3. Ο κοινοβουλευτικός έλεγχος μπορεί να ασκείται και από το Τμήμα διακοπής των εργασιών της Βουλής και τις διαρκείς επιτροπές της συνόδου, σύμφωνα με τα άρθρα 128Β και επόμενα.»
β. Στην παρ. 6 (με τη νέα αρίθμηση 7) η διατύπωση «του άρθρου 130» διορθώνεται: «των άρθρων 130 και 138».
γ. Στην παρ. 7 (με τη νέα αρίθμηση 8) η διατύπωση «του άρθρου 125 παρ. 6» διορθώνεται: «των άρθρων 125 παρ. 6, 130 παρ. 8 και 138 παρ. 2» και στο τέλος της ίδιας παραγράφου προστίθεται η φράση «με την επιφύλαξη των άρθρων 125 παρ. 6 και 126 παρ. 4».
δ. Στις παρ. 6, 7 και 8 (με τη νέα αρίθμηση 7, 8 και 9) οι λέξεις «παρ. 3» διορθώνονται σε «παρ. 4».
ε. Στην παρ. 9 (με τη νέα αρίθμηση 10) αντί της φράσης «υπό της Ολομέλειας» τίθεται η φράση «από την Ολομέλεια ή το Τμήμα διακοπής των εργασιών».

2. Στο άρθρο 125 η παρ. 6 αντικαθίσταται ως ακολούθως:
«6. Η υποχρέωση για απάντηση από τον Υπουργό ισχύει και για τις αναφορές που κατατίθενται στο διάστημα που μεσολαβεί μεταξύ δύο συνόδων της Βουλής.»

3. Στο άρθρο 126 η παρ. 5 αναριθμείται σε παρ. 6 και προστίθεται νέα παρ. 5 που έχει ως ακολούθως:
«5. Οι ερωτήσεις απαντώνται από τους Υπουργούς και κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του Τμήματος διακοπής των εργασιών της Βουλής.»

4. Προστίθεται άρθρο 128Β που έχει ως εξής:

«Άρθρο 128Β

Στην αρχή της πρώτης συνεδρίασης κάθε διαρκούς επιτροπής, που διατίθεται για τη διεξαγωγή νομοθετικού έργου, μπορεί, όπως προβλέπεται στο άρθρο 32, να διεξάγεται συζήτηση, με πρωτοβουλία βουλευτών, για ένα ή δύο θέματα γενικότερης σημασίας ή ενδιαφέροντος της αρμοδιότητας του υπουργείου του οποίου σχέδιο νόμου συζητείται ή στην αρμοδιότητα του οποίου υπάγεται η συζητούμενη πρόταση νόμου. Η συζήτηση δεν μπορεί να διαρκέσει περισσότερο από μία μέχρι μιάμιση ώρα.
Η επιλογή των θεμάτων και ο καθορισμός της σειράς συζήτησής τους γίνεται με ανάλογη εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 132Α.
Στη συζήτηση κάθε θέματος συμμετέχουν ο Βουλευτής - εισηγητής του για δέκα (10) λεπτά της ώρας, ο αρμόδιος Υπουργός για δέκα (10) λεπτά της ώρας, καθώς και έξι (6) Βουλευτές από τους οποίους ένας τουλάχιστον από κάθε κοινοβουλευτική ομάδα για τρία (3) λεπτά της ώρας ο καθένας. Δικαίωμα δευτερολογίας έχει ο Βουλευτής - εισηγητής και ο Υπουργός για πέντε (5) λεπτά της ώρας ο καθένας.»

5. Το άρθρο 130 τροποποιείται ως εξής:
α. Το πρώτο εδάφιο της παρ. 1 αναδιατυπώνεται ως εξής:
«1. Eπίκαιρες ερωτήσεις συζητούνται στις συνεδριάσεις της Oλομέλειας της Bουλής κάθε Δευτέρας, Πέμπτης και Παρασκευής. Στη συνεδρίαση της Ολομέλειας κάθε Τρίτης συζητούνται αναφορές και ερωτήσεις κατά τη διαδικασία της παρ. 5 του παρόντος άρθρου.»
β. Το πρώτο εδάφιο της παρ. 2 αναδιατυπώνεται ως εξής:
«2. Η επιλογή των επίκαιρων ερωτήσεων που υποβάλλονται μέχρι τη δεκάτη πρωϊνή της Δευτέρας και πρόκειται να συζητηθούν την Πέμπτη, γίνεται μέχρι τη δωδεκάτη μεσημβρινή της Δευτέρας, εκείνων δε που υποβάλλονται μέχρι τη δεκάτη πρωϊνή της Τρίτης και πρόκειται να συζητηθούν την Παρασκευή, γίνεται μέχρι τη δωδεκάτη μεσημβρινή της Τρίτης.»
γ. Το πρώτο εδάφιο της παρ. 4 αναδιατυπώνεται ως εξής:
«4. Επίκαιρες ερωτήσεις που δεν επελέγησαν να συζητηθούν στη συνεδρίαση της Πέμπτης ή της Παρασκευής συζητούνται στη συνεδρίαση της αμέσως επόμενης Δευτέρας.»
δ. Προστίθεται παρ. 8 που έχει ως εξής:
«8. Επίκαιρες ερωτήσεις που απευθύνονται σε Υπουργούς συζητούνται σ’ έναν κύκλο και στο Τμήμα διακοπής των εργασιών της Βουλής κάθε Τρίτη και Πέμπτη, σύμφωνα με το άρθρο 29. Στις περιπτώσεις αυτές οι επίκαιρες ερωτήσεις που πρόκειται να συζητηθούν την Τρίτη υποβάλλονται μέχρι τη δεκάτη πρωϊνή της προηγούμενης Πέμπτης και αυτές που πρόκειται να συζητηθούν την Πέμπτη υποβάλλονται μέχρι τη δεκάτη πρωϊνή της Δευτέρας. Η σειρά συζήτησης καθορίζεται με κλήρωση που διενεργείται σε συνεδρίαση της Διάσκεψης των Προέδρων, της διάταξης της παρ. 4 εφαρμοζομένης αναλόγως.
Επίκαιρες ερωτήσεις που δεν συζητήθηκαν με την ανωτέρω διαδικασία διαγράφονται.»

6. Το άρθρο 135 τροποποιείται ως εξής:
α. Στον τίτλο και στην παρ. 1 μετά τις λέξεις «ημερήσια διάταξη» προστίθενται οι λέξεις «της Ολομέλειας».
β. Στο τρίτο εδάφιο της παρ. 6 ο χρόνος ομιλίας είκοσι (20) λεπτά τροποποιείται σε δεκαπέντε (15) λεπτά.
γ. Το τελευταίο εδάφιο της ίδιας παραγράφου αναδιατυπώνεται ως ακολούθως:
«Η διάρκεια της ομιλίας του Υπουργού δεν μπορεί να υπερβεί τα είκοσι πέντε (25) λεπτά της ώρας.»

7. Το άρθρο 138 τροποποιείται ως εξής:
α. Η παρ. 2 αντικαθίσταται ως εξής:
«2. Oι επίκαιρες επερωτήσεις συζητoύνται κατά τη συνεδρίαση τoυ κoινoβoυλευτικoύ ελέγχoυ κάθε Δευτέρας στην Ολομέλεια και μια φορά κάθε πρώτη και τρίτη εβδομάδα, ημέρα Παρασκευή, στο Τμήμα διακοπής των εργασιών της Βουλής, στην πρώτη και στην τρίτη σύνθεσή του.»
β. Στην παρ. 5:
- Το πρώτο εδάφιο αναδιατυπώνεται ως εξής:
«O Πρόεδρoς κάθε κoινoβoυλευτικής ομάδας ή o ειδικά oρισμένoς γι’ αυτό αναπληρωτής τoυ επιλέγει, έως την oγδόη νυκτερινή ώρα της Δευτέρας κατά τo άρθρo 130 παρ. 3, δύο από τις επίκαιρες επερωτήσεις πoυ έχoυν καταθέσει Boυλευτές της κoινoβoυλευτικής τoυ ομάδας, αρμoδιότητας διαφoρετικών υπoυργείων.»
- Στο τρίτο εδάφιο η φράση «ή επιλέξει μέχρι τριών επερωτήσεων» αντικαθίσταται με τη φράση «ή δεν επιλέξει μέχρι δύο επερωτήσεις» και στο τελευταίο εδάφιο μετά τη λέξη «συζητούνται» προστίθενται οι λέξεις «στην Ολομέλεια».
γ. Το πρώτο εδάφιο της παρ. 6 αναδιατυπώνεται ως εξής:
«Aπό τις επερωτήσεις της πρoηγoύμενης παραγράφoυ η Διάσκεψη των Πρoέδρων επιλέγει μία μόνo πoυ εγγράφεται για συζήτηση στην ημερήσια διάταξη της Ολομέλειας ή του Τμήματος διακοπής των εργασιών της Βουλής της αμέσως επόμενης Δευτέρας ή της αντίστοιχης Παρασκευής και λαμβάνoντας υπόψη τo στoιχείo της επικαιρότητας και συνεκτιμώντας πάντως και τoυς όρoυς τoυ άρθρoυ 135 παρ. 1.»

8. Στο Μεροσ Τριτο «Διαδικασιεσ Κοινοβουλευτικου Ελεγχου» προστίθεται ΚεφΑλαιο Ζ’με τίτλο «ελεγχοσ επι των ανεξαρτητων αρχων» στο οποίο εντάσσεται νέο άρθρο με τον αριθμό 138Α ως εξής:

«Άρθρο 138Α

1. Κάθε ανεξάρτητη αρχή υποβάλλει τον Οκτώβριο κάθε έτους έκθεση για το έργο της στον Πρόεδρο της Βουλής. Ο Πρόεδρος της Βουλής διαβιβάζει την έκθεση στη Μόνιμη Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας ή στην αρμόδια διαρκή επιτροπή ή και σε συνιστώμενη κατά περίπτωση από τη Διάσκεψη των Προέδρων επιτροπή.
2. Η αρμόδια Διαρκής Επιτροπή, η Μόνιμη Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας και η συνιστώμενη, τυχόν, κατά περίπτωση επιτροπή υποβάλλουν στον Πρόεδρο της Βουλής τα πορίσματα των συζητήσεών τους για το έργο κάθε ανεξάρτητης αρχής, ο οποίος τα αποστέλλει στον αρμόδιο Υπουργό και την ελεγχόμενη αρχή. Στο πόρισμα περιλαμβάνεται και η γνώμη της μειοψηφίας. Το άρθρο 43Α παρ. 5 εδ. α’εφαρμόζεται αναλόγως.
3. Για την ακρόαση των Προέδρων ή μελών ανεξαρτήτων αρχών εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις του πρώτου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 38 και των εδαφίων πρώτου και δεύτερου της παρ. 6 του άρθρου 41Α.»

ΑΡΘΡΟ 11

1. Στο άρθρο 141 στην παρ. 6 η λέξη «κατώτερη» αντικαθίσταται με τη λέξη «μικρότερη».

2. Στον τίτλο του ΚεφαλαΙου Ε’μετά τις λέξεις «ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ» προστίθενται οι λέξεις «,ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ».

3. Προστίθεται άρθρο 151Α που έχει ως εξής:
«Πρόταση διαπίστωσης της αδυναμίας
του Πρωθυπουργού να ασκήσει τα καθήκοντά του

Άρθρο 151Α

1. Η πρόταση διαπίστωσης της αδυναμίας του Πρωθυπουργού να ασκήσει τα καθήκοντά του, κατά τους ορισμούς του άρθρου 38 παρ. 2 του Συντάγματος, υποβάλλεται από την απόλυτη πλειοψηφία των μελών της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος στο οποίο ανήκει ο Πρωθυπουργός, εφόσον αυτό διαθέτει στη Βουλή την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών. Εάν η κοινοβουλευτική ομάδα στην οποία ανήκει ο Πρωθυπουργός δεν διαθέτει την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών, η πρόταση υποβάλλεται από τα 2/5 τουλάχιστον του όλου αριθμού των Βουλευτών.
2. Η πρόταση της παρ. 1 υποβάλλεται εγγράφως στον Πρόεδρο της Βουλής και εγγράφεται σε ειδική ημερήσια διάταξη εντός δύο ημερών από την υποβολή της.
3. Η συζήτηση της πρότασης ολοκληρώνεται σε μία συνεδρίαση και το αργότερο ως τη δωδεκάτη νυκτερινή οπότε αρχίζει η ψηφοφορία. Στη συζήτηση μετέχουν έως πέντε από τους Βουλευτές που υπογράφουν την πρόταση, έως πέντε άλλοι Βουλευτές που δεν είναι μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας εκείνων που την υπέβαλαν, οι Πρόεδροι των Κοινοβουλευτικών Ομάδων και η Κυβέρνηση.
Για τη διάρκεια των αγορεύσεων εφαρμόζεται το άρθρο 97.
4. Η Βουλή αποφαίνεται με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των Βουλευτών, εάν συντρέχει αδυναμία για λόγους υγείας του Πρωθυπουργού να ασκήσει τα καθήκοντά του.
5. Η ψηφοφορία είναι ονομαστική.»

ΑΡΘΡΟ 12

Τα άρθρα 153, 154, 155, 156, 157 και 158 αντικαθίστανται ως εξής:

«Γενικές διατάξεις

Άρθρo 153

1. H Boυλή έχει την αρμοδιότητα να ασκεί δίωξη εναντίον όσων διατελoύν ή διατέλεσαν μέλη της Kυβέρνησης ή Yφυπoυργoί για ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, σύμφωνα με τις διατάξεις τoυ άρθρoυ 86 τoυ Συντάγματoς και το νόμο για την ευθύνη των Yπoυργών.
2. Ο Πρόεδρος της Βουλής ανακοινώνει στην Ολομέλεια της Βουλής ή στο Τμήμα διακοπής των εργασιών της, αμέσως μετά την υποβολή τους, τα στοιχεία που διαβιβάζονται στη Βουλή, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 86 παρ. 2 εδ. β’του Συντάγματος.
Πρόταση άσκησης δίωξης κατά μέλoυς
της Kυβέρνησης ή Yφυπoυργoύ

Άρθρo 154

1. Για την άσκηση δίωξης κατά τo πρoηγoύμενo άρθρo εναντίoν πρoσώπoυ πoυ είναι ή διατέλεσε μέλoς της Kυβέρνησης ή Yφυπoυργός απαιτείται πρόταση κατηγoρίας και απόφαση της Boυλής πoυ δέχεται την πρόταση αυτή.
2. H πρόταση για την άσκηση δίωξης κατά των προσώπων της παρ. 1 του άρθρου 153 υπoβάλλεται γραπτώς και υπoγράφεται τουλάχιστον από τριάντα (30) Βουλευτές, διαφoρετικά, είναι απαράδεκτη.
3. H πρόταση για άσκηση δίωξης πρέπει να πρoσδιoρίζει με σαφήνεια τις πράξεις ή τις παραλείψεις πoυ σύμφωνα με τo νόμo για την ευθύνη των Yπoυργών είναι αξιόπoινες και να μνημoνεύει τις διατάξεις πoυ παραβιάστηκαν.

Συζήτηση της πρότασης

Άρθρo 155

1. Όλα τα θέματα πoυ σχετίζoνται με τη διαδικασία παραπoμπής των μελών της Kυβέρνησης και των Υφυπoυργών σε δίκη εγγράφoνται σε ειδική ημερήσια διάταξη.
2. Aμέσως μετά την κατάθεσή της η πρόταση άσκησης δίωξης ανακoινώνεται στην Oλoμέλεια της Boυλής, τυπώνεται, διανέμεται στoυς Boυλευτές και εγγράφεται στην ειδική ημερήσια διάταξη της πρoηγoύμενης παραγράφoυ μέσα σε δεκαπέντε ημέρες από την κατάθεσή της.
3. H συζήτηση περιoρίζεται μόνo στη λήψη απόφασης για συγκρότηση ή όχι, ειδικής κοινοβουλευτικής επιτροπής για τη διεξαγωγή προκαταρκτικής εξέτασης. Kατά τη διάρκεια της συζήτησης η Boυλή μπoρεί να επιτρέψει την εμφάνιση ενώπιόν της τoυ πρoσώπoυ κατά τoυ oπoίoυ στρέφεται η πρόταση άσκησης δίωξης πρoκειμένου να ακούσει τις απόψεις του. Σε κάθε περίπτωση έχει δικαίωμα να υποβάλει στη Βουλή έγγραφο υπόμνημα, που καταχωρίζεται στα Πρακτικά.
4. Η συζήτηση για όλα τα θέματα που αναφέρονται στο άρθρο 86 του Συντάγματος διεξάγεται σύμφωνα με το άρθρο 137 παρ. 2, που έχει ανάλογη εφαρμογή.
5. Η ψηφοφορία για όλα τα ζητήματα του άρθρου 86 του Συντάγματος είναι μυστική. Σ’ αυτήν δεν μετέχει εκείνος κατά του οποίου στρέφεται η πρόταση άσκησης δίωξης, αν είναι Βουλευτής.
6. Η απόφαση για τη συγκρότηση επιτροπής λαμβάνεται με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των Βουλευτών, άλλως η πρόταση απορρίπτεται ως προδήλως αβάσιμη.
7. Αν η Βουλή αποφασίσει να μη συγκροτηθεί η επιτροπή αυτή, δεν μπορεί να υποβληθεί νέα πρόταση άσκησης δίωξης στηριζόμενη στα ίδια πραγματικά περιστατικά.
8. Αν για οποιονδήποτε άλλο λόγο, στον οποίο περιλαμβάνεται και η παραγραφή, δεν περατωθεί η διαδικασία που αφορά πρόταση άσκησης δίωξης κατά προσώπου που είναι ή διατέλεσε μέλος της Κυβέρνησης ή Υφυπουργός, η Βουλή μπορεί, ύστερα από αίτηση του ίδιου ή των κληρονόμων του, να συστήσει ειδική επιτροπή στην οποία μπορεί να μετέχουν και ανώτατοι δικαστικοί λειτουργοί για τον έλεγχο της κατηγορίας. Η σχετική συζήτηση γίνεται σε μία συνεδρίαση.
9. Στην ειδική επιτροπή της προηγούμενης παραγράφου προεδρεύει ένας από τους Αντιπροέδρους της Βουλής. Ο αριθμός των μελών, η σύνθεση και η συγκρότησή της σε Σώμα καθορίζονται με την απόφαση της Βουλής. Με την ίδια απόφαση ορίζεται προθεσμία υποβολής του πορίσματός της. Μετά την υποβολή του πορίσματος, ύστερα από αίτηση του ενδιαφερομένου ή των κληρονόμων του ή πρόταση του ενός δεκάτου (1/10) του συνολικού αριθμού των Βουλευτών, μετά από απόφαση της Διάσκεψης των Προέδρων διεξάγεται συζήτηση στη Βουλή, που ολοκληρώνεται σε μία συνεδρίαση.
10. Με τη διαδικασία και την πλειοψηφία των ανωτέρω παραγράφων η Βουλή μπορεί οποτεδήποτε να ανακαλεί την απόφασή της ή να αναστέλλει τη δίωξη ή την προδικασία ή την κύρια διαδικασία.

Διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης

Άρθρο 156

1. Αν η Βουλή αποφασίσει προκαταρκτική εξέταση, ορίζει από τα μέλη της δωδεκαμελή επιτροπή για τη διενέργειά της. Συγχρόνως ορίζει και την προθεσμία μέσα στην οποία η επιτροπή οφείλει να υποβάλει το πόρισμά της και το σχετικό αποδεικτικό υλικό. Το πόρισμα της επιτροπής πρέπει να είναι αιτιολογημένο και να περιέχει σαφή άσκηση δίωξης. Η άποψη της τυχόν μειοψηφίας της επιτροπής καταχωρίζεται σε χωριστό κεφάλαιο του ίδιου πορίσματος.
2. Ο αριθμός των μελών της επιτροπής αυξάνεται έτσι ώστε να εκπροσωπούνται με ένα (1) τουλάχιστον μέλος και κατ’ αναλογία πάντοτε της δύναμής τους όλες οι κατά τον Κανονισμό της Βουλής αναγνωριζόμενες Κοινοβουλευτικές Ομάδες.
3. Η επιτροπή συγκροτείται και λειτουργεί κατά τις διατάξεις των διαρκών κοινοβουλευτικών επιτροπών, που εφαρμόζονται αναλόγως. Μετά τη συγκρότησή της ορίζει δύο εισηγητές από τα μέλη της.
4. Η επιτροπή έχει όλες τις αρμοδιότητες του εισαγγελέα πλημμελειοδικών, όταν αυτός διενεργεί προκαταρκτική εξέταση. Η επιτροπή μπορεί να αναθέσει σε εισαγγελέα πλημμελειοδικών ή σε εισαγγελέα εφετών τη διενέργεια ειδικότερων πράξεων, σχετιζομένων με το αντικείμενο της προκαταρκτικής εξέτασης. Εκείνος κατά του οποίου στρέφεται η πρόταση άσκησης δίωξης καλείται από την επιτροπή να δώσει εξηγήσεις, αν το επιθυμεί.
5. Το πόρισμα της επιτροπής και το σχετικό αποδεικτικό υλικό υποβάλλονται στον Πρόεδρο της Βουλής, ο οποίος ανακοινώνει στη Βουλή την κατάθεσή τους.
6. Το πόρισμα τυπώνεται και διανέμεται στους Βουλευτές μέσα σε δέκα ημέρες από την κατάθεσή του.
7. Οι Βουλευτές, καθώς και εκείνος κατά του οποίου στρέφεται η πρόταση άσκησης δίωξης, δικαιούνται να λάβουν γνώση του αποδεικτικού υλικού που έχει κατατεθεί στη Βουλή.
8. Αν η επιτροπή δεν υποβάλει εμπρόθεσμα το πόρισμά της, η Βουλή είτε παρατείνει την προθεσμία είτε προχωρεί χωρίς πόρισμα στη συζήτηση της πρότασης για την άσκηση δίωξης.
9. Οι εξουσίες της επιτροπής δεν αναστέλλονται με τη λήξη της συνόδου, παύουν όμως με τη διάλυση της Βουλής ή με τη λήξη της βουλευτικής περιόδου.
10. Αν διαλυθεί η Βουλή ή λήξει η βουλευτική περίοδος και δεν έχει κατατεθεί το πόρισμα της επιτροπής, η Βουλή κατά την πρώτη τακτική σύνοδο της νέας περιόδoυ oρίζει νέα επιτρoπή για τη διενέργεια ή τη συνέχιση της προκαταρκτικής εξέτασης, με την επιφύλαξη της διάταξης του άρθρου 86 παρ.3 εδάφιο δεύτερο του Συντάγματος.

Συζήτηση τoυ πoρίσματoς της επιτρoπής

Άρθρo 157

1. Mέσα σε πέντε ημέρες από τη διανoμή τoυ πoρίσματoς της επιτρoπής στoυς Boυλευτές καταρτίζεται ειδική ημερήσια διάταξη της Oλoμέλειας της Boυλής.
2. H συζήτηση αρχίζει τo αργότερo σε δεκαπέντε ημέρες από την κoινoπoίηση της ειδικής ημερήσιας διάταξης, είναι γενική και αναφέρεται στην παραδoχή ή μη της πρότασης για την άσκηση δίωξης. Kατά τη διάρκεια της συζήτησης η Boυλή μπoρεί να καλέσει εκείνoν κατά τoυ oπoίoυ στρέφεται η πρόταση άσκησης δίωξης και αν ακόμη δεν είναι μέλoς της Kυβέρνησης, Yφυπoυργός ή Boυλευτής, να εμφανιστεί ενώπιόν της και να ακoυστεί. To τελευταίo εδάφιo της παρ. 3 τoυ άρθρoυ 155 εφαρμόζεται αναλόγως.
3. Aμέσως μετά τη λήξη της συζήτησης διεξάγεται μυστική ψηφoφoρία για την πρόταση της επιτρoπής και χωριστά για κάθε καταγγελλόμενη πράξη ή παράλειψη, για την οποία ζητείται άσκηση δίωξης. Η απόφαση λαμβάνεται με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των Βουλευτών.
4. Aν μετά την κατάθεση τoυ πoρίσματoς της επιτρoπής λήξει η σύνoδoς ή διαλυθεί η Boυλή ή λήξει η βoυλευτική περίoδoς, η γενική συζήτηση για τo παραδεκτό της πρότασης διεξάγεται κατά περίπτωση στην επόμενη σύνoδo ή στην πρώτη σύνoδo της νέας βoυλευτικής περιόδoυ, με την επιφύλαξη της διάταξης του άρθρου 86 παρ.3 εδάφιο δεύτερο του Συντάγματος.
5. Aν απoρριφθεί τo πόρισμα της επιτρoπής, δεν μπoρεί να υπoβληθεί νέα πρόταση άσκησης δίωξης εναντίoν τoυ ίδιoυ πρoσώπoυ στηριζόμενη στα ίδια πραγματικά περιστατικά.

Κλήρωση μελών του Ειδικού Δικαστηρίου, του
Δικαστικού Συμβουλίου και της εισαγγελικής αρχής

Άρθρo 158

1. Αν η Βουλή αποφασίσει την άσκηση δίωξης, προχωρεί στην κλήρωση των τακτικών και αναπληρωματικών μελών του Ειδικού Δικαστηρίου, του Δικαστικού Συμβουλίου και της εισαγγελικής αρχής, σύμφωνα με το άρθρο 86 του Συντάγματος και το νόμο περί ευθύνης Υπουργών.
2. H κλήρωση των τακτικών και αναπληρωματικών μελών τoυ Eιδικoύ Δικαστηρίoυ ενεργείται ενώπιoν της Oλoμέλειας της Boυλής από τoν Πρόεδρό της. Τα ονόματα των μελών του Συμβουλίου της Επικρατείας και του Αρείου Πάγου, που μπορούν να μετέχουν στη σύνθεση του Ειδικού Δικαστηρίου και του Δικαστικού Συμβουλίου, κατά το άρθρο 86 παρ. 4, αποστέλλονται από τον Υπουργό Δικαιοσύνης, μετά από σχετική πρόσκληση του Προέδρου της Βουλής. Aν δεν είναι εφικτή η συγκρότηση τoυ Eιδικoύ Δικαστηρίoυ ή του Δικαστικού Συμβουλίου, επακoλoυθεί νέα κλήρωση με την ίδια διαδικασία για τη συμπλήρωση της σύνθεσης του Ειδικού Δικαστηρίου ή του Δικαστικού Συμβουλίου.
3. Aν δεν γίνει ή διακoπεί η κλήρωση των μελών τoυ Eιδικoύ Δικαστηρίoυ ή του Δικαστικού Συμβουλίου, επειδή έληξε η σύνoδoς, διαλύθηκε η Boυλή ή έληξε η βoυλευτική περίoδoς, η εκλoγή και η κλήρωση ενεργείται με την επανάληψη των εργασιών της Boυλής στην επόμενη σύνoδo ή στην πρώτη σύνoδo της νέας βoυλευτικής περιόδoυ, με την επιφύλαξη της διάταξης του άρθρου 86 παρ.3 εδάφιο δεύτερο του Συντάγματος.
4. Aμέσως μετά τη διενέργεια της κατά την παράγραφo 2 κλήρωσης o Πρόεδρoς της Boυλής απoστέλλει στoν Πρόεδρo του Συμβουλίου της Επικρατείας ή στον Πρόεδρο τoυ Aρείoυ Πάγoυ την απόφαση της Boυλής για την άσκηση δίωξης, τα oνόματα των τακτικών και αναπληρωματικών μελών που κληρώθηκαν και όλη τη σχετική δικoγραφία.»

ΑΡΘΡΟ 13

1. Στο άρθρο 160 η παρ. 1 αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Συνιστάται Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής που αποτελείται από: α) την πρώτη διεύθυνση Επιστημονικών Μελετών, β) τη δεύτερη διεύθυνση Επιστημονικών Μελετών, γ) τη διεύθυνση Πληροφορικής και νέων Τεχνολογιών και δ) τη διεύθυνση Βιβλιοθήκης της Βουλής.»

2. Το άρθρο 161 τροποποιείται ως ακολούθως:
α. Η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Το επιστημονικό συμβούλιο της Βουλής είναι εννεαμελές και συγκροτείται από έναν καθηγητή πανεπιστημίου με ειδίκευση στο συνταγματικό και εμπειρία στο κοινοβουλευτικό δίκαιο ως πρόεδρο, έναν καθηγητή του δημοσίου δικαίου, έναν καθηγητή του ιδιωτικού δικαίου, έναν καθηγητή του ευρωπαϊκού δικαίου, έναν καθηγητή του ποινικού δικαίου, έναν καθηγητή της πολιτικής επιστήμης, έναν καθηγητή των οικονομικών, έναν καθηγητή της στατιστικής και έναν καθηγητή της πληροφορικής. Τα τρία πρώτα μέλη πρέπει να είναι καθηγητές πρώτης βαθμίδας εν ενεργεία ή μη.
Το επιστημονικό συμβούλιο συνεδριάζει υπό την προεδρία του προέδρου του, είτε εν ολομελεία είτε κατά τμήματα, η σύνθεση των οποίων ορίζεται από τον Πρόεδρο της Βουλής, ύστερα από εισήγηση του προέδρου του.»
β. Η παρ. 4 διαμορφώνεται ως εξής:
«4. Στην αρμοδιότητα του επιστημονικού συμβουλίου υπάγονται: α) ο προγραμματισμός, η εποπτεία και ο απολογισμός των ερευνητικών εργασιών και μελετών των διευθύνσεων επιστημονικών μελετών, της διεύθυνσης πληροφορικής και νέων τεχνολογιών και της διεύθυνσης βιβλιοθήκης. Στο πλαίσιο αυτό το επιστημονικό συμβούλιο διαγράφει, κατά το πρώτο δεκαπενθήμερο κάθε συνόδου, θεματικούς άξονες μελέτης και έρευνας και υποβάλλει σχετικά εισηγήσεις στον Πρόεδρο της Βουλής προς έγκριση και απολογιστικές εκθέσεις στο τέλος κάθε συνόδου. β) η εποπτεία της βιβλιογραφικής ενημέρωσης της βιβλιοθήκης. Παραγγελίες του επιστημονικού συμβουλίου ή του προέδρου του για προμήθεια βιβλίων και έντυπου υλικού εκτελούνται με έγκριση του Προέδρου της Βουλής. γ) η διεξαγωγή σεμιναρίων στις διευθύνσεις που συγκροτούν την επιστημονική υπηρεσία της Βουλής. δ) η εισήγηση για την επιλογή των διευθυντών και του επιστημονικού προσωπικού των διευθύνσεων επιστημονικών μελετών. ε) η εποπτεία των επιστημονικών δημοσιευμάτων της υπηρεσίας. στ) η εισήγηση για τη συνεργασία με τις ανάλογες υπηρεσίες άλλων κοινοβουλίων και διεθνών οργανισμών και η συστηματική παρακολούθηση του έργου τους για την κατάρτιση συγκριτικών μελετών.
Στην αρμοδιότητα του προέδρου του επιστημονικού συμβουλίου υπάγονται: α) η ανάθεση της θεώρησης των εκθέσεων της επιστημονικής υπηρεσίας επί των σχεδίων και των προτάσεων νόμων στα μέλη του επιστημονικού συμβουλίου, β) ο συντονισμός της συνεργασίας των διευθύνσεων που συγκροτούν την επιστημονική υπηρεσία της Βουλής.»

3. Το άρθρο 162 τροποποιείται ως ακολούθως:
α. Ο τίτλος διορθώνεται ως εξής: «Διευθύνσεις Επιστημονικών Μελετών».
β. Η παρ. 1 αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Στην πρώτη και δεύτερη διεύθυνση επιστημονικών μελετών συνιστώνται και κατανέμονται με αποφάσεις του Προέδρου της Βουλής τα ακόλουθα τμήματα: α) πρώτο τμήμα νομοτεχνικής επεξεργασίας σχεδίων και προτάσεων νόμων, β) δεύτερο τμήμα νομοτεχνικής επεξεργασίας σχεδίων και προτάσεων νόμων, γ) τμήμα κοινοβουλευτικών ερευνών και μελετών, δ) τμήμα ευρωπαϊκών μελετών, ε) τμήμα διεθνών και αμυντικών μελετών, στ) τμήμα μελετών οικονομίας και περιβάλλοντος, ζ) τμήμα τεκμηρίωσης και η) τμήμα γραμματείας. Το έργο των τμημάτων τελεί υπό το συντονισμό του προϊσταμένου της αντίστοιχης διεύθυνσης, ο οποίος είναι αρμόδιος για την εκτέλεση των οδηγιών του επιστημονικού συμβουλίου και την προς αυτό εισήγηση των υπηρεσιακών θεμάτων.»
γ. Στην παρ. 2:
α.α. Το πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται ως εξής:
«Οι προϊστάμενοι των διευθύνσεων και των επτά πρώτων τμημάτων της προηγούμενης παραγράφου, καθώς και οι επιστημονικοί συνεργάτες και οι ειδικοί επιστημονικοί συνεργάτες που τα στελεχώνουν, διορίζονται ύστερα από προκήρυξη που αναφέρει τα απαιτούμενα προσόντα. Οι υπηρετούντες κατά τη δημοσίευση του παρόντος προϊστάμενοι και επιστημονικοί συνεργάτες καταλαμβάνουν αυτοδικαίως με απόφαση του Προέδρου της Βουλής αντίστοιχες θέσεις.»
β.β. Στο τελευταίο εδάφιο πριν από τη λέξη «ισχύει» προστίθενται οι λέξεις «όπως τροποποιήθηκε».
δ. Στην παρ. 3:
α.α. Οι λέξεις της πρώτης σειράς «της διεύθυνσης» αντικαθίστανται με τις λέξεις «των διευθύνσεων».
ββ. Η παρ. 3 συμπληρώνεται ως εξής:
«και η παροχή της αναγκαίας επιστημονικής συνδρομής προς τις αντίστοιχες κοινοβουλευτικές αντιπροσωπείες της Βουλής των Ελλήνων, στ) η παρακολούθηση των εργασιών των διασκέψεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των διεθνών οργανισμών, καθώς και διεθνών συνεδρίων, η ενημέρωση της Βουλής για το αντικείμενό τους και η παροχή της αναγκαίας επιστημονικής συνδρομής προς τους βουλευτές ή τις κοινοβουλευτικές αντιπροσωπείες, ζ) η συνεργασία με τον τομέα προγραμματισμού, έρευνας και μελετών του «Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία».
ε. Η παρ. 5 αναδιατυπώνεται ως εξής:
«5. Με απόφαση του Προέδρου της Βουλής μπορούν να διατίθενται επιστημονικοί συνεργάτες των διευθύνσεων επιστημονικών μελετών στις κοινοβουλευτικές επιτροπές για την αρτιότερη νομοτεχνική επεξεργασία των νομοσχεδίων και προτάσεων νόμων, καθώς και την παροχή κάθε επιστημονικής συνδρομής. Οι επιστημονικοί συνεργάτες παρέχουν πληροφορίες σε συγκεκριμένα ερωτήματα των Προέδρων των Επιτροπών.»
στ. Η παρ. 7 αντικαθίσταται ως εξής:
«7. Εντός τριμήνου από τη θέση σε ισχύ του παρόντος, ο Πρόεδρος της Βουλής εκδίδει με απόφασή του και ύστερα από γνώμη του επιστημονικού συμβουλίου, ειδικό εσωτερικό κανονισμό της επιστημονικής υπηρεσίας, σύμφωνα με το άρθρο 94 του Κανονισμού της Βουλής (Μέρος Β’), με τον οποίο μπορεί να τροποποιούνται και να συμπληρώνονται οι διατάξεις των άρθρων 160-163 του παρόντος για την επιστημονική υπηρεσία της Βουλής και ο οποίος επίσης μπορεί να τροποποιείται και να συμπληρώνεται με όμοιες αποφάσεις που δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.»
ζ. Η παρ. 8 αντικαθίσταται ως εξής:
«8. Συνιστώνται στις διευθύνσεις επιστημονικών μελετών σαράντα οκτώ (48) θέσεις επιστημονικών συνεργατών με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου. Οι επιστημονικοί συνεργάτες των διευθύνσεων επιστημονικών μελετών που θα προσλαμβάνονται εφεξής πρέπει να είναι κάτοχοι διδακτορικού διπλώματος στο αντικείμενο της θέσης στην οποία προσλαμβάνονται. Η κατανομή όλων των θέσεων επιστημονικών συνεργατών στα τμήματα των διευθύνσεων γίνεται με απόφαση του Προέδρου της Βουλής, μετά από εισήγηση του Επιστημονικού Συμβουλίου. Η πλήρωση των θέσεων αυτών και η υπηρεσιακή τους σχέση ρυθμίζονται αναλόγως με τις παρ. 2 και 3 του προηγούμενου άρθρου. Προς κάλυψη υπηρεσιακών αναγκών ο Πρόεδρος της Βουλής μπορεί, με απόφασή του που εκδίδεται ύστερα από εισήγηση του Επιστημονικού Συμβουλίου, να μεταβάλλει την αριθμητική σύνθεση των τμημάτων των διευθύνσεων επιστημονικών μελετών. Μπορεί επίσης, με εισήγηση του Επιστημονικού Συμβουλίου, να μετακινεί υπηρετούντες επιστημονικούς συνεργάτες από τμήμα σε τμήμα και από διεύθυνση σε διεύθυνση.
η. Προστίθεται παρ. 9 που έχει ως εξής:
«9. α) Για την υποστήριξη του έργου του επιστημονικού συμβουλίου συνιστώνται δύο (2) θέσεις ειδικών επιστημονικών συνεργατών, με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, που διαθέτουν μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στο γνωστικό αντικείμενο για το οποίο προσλαμβάνονται και μία (1) θέση γραμματέα με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, με εμπειρία στην οργάνωση βιβλιοθήκης.
β) Στις διευθύνσεις επιστημονικών μελετών συνιστώνται και τριάντα δύο (32) θέσεις ειδικών επιστημονικών συνεργατών με μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στο γνωστικό αντικείμενο για το οποίο προσλαμβάνονται και με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου. Οι ειδικοί επιστημονικοί συνεργάτες κατανέμονται στα τμήματα των διευθύνσεων επιστημονικών μελετών με απόφαση του Προέδρου της Βουλής ύστερα από εισήγηση του Επιστημονικού Συμβουλίου. Για την τεχνική επιστημονική υποστήριξη των διαρκών και λοιπών κοινοβουλευτικών επιτροπών επιτρέπεται να διατίθενται, κατά τα ανωτέρω, έως δύο (2) ειδικοί επιστημονικοί συνεργάτες ανά επιτροπή σε γνωστικό αντικείμενο αντίστοιχο προς την αρμοδιότητα κάθε επιτροπής.
Για το προσωπικό της παραγράφου αυτής ισχύουν κατά τα λοιπά οι διατάξεις της παρ. 8.»
θ. Η παρ. 9 αναριθμείται σε «10».

4. Προστίθεται άρθρο 162Α που έχει ως εξής:

«Άρθρο 162Α

Με απόφαση του Προέδρου της Βουλής είναι δυνατή η ανάθεση επιστημονικών ή ερευνητικών έργων ή μελετών σε ερευνητικά κέντρα ή επιστημονικούς φορείς του ιδιωτικού ή δημόσιου τομέα, προβλεπομένης και της σχετικής αμοιβής, ύστερα από εισήγηση του προέδρου του επιστημονικού συμβουλίου.»
5. Στο άρθρο 163 η παρ. 4 αναδιατυπώνεται ως εξής:
«4. Οι παράγραφοι 4, 6 και 10 του άρθρου 162 εφαρμόζονται αναλόγως και για τη λειτουργία της διεύθυνσης πληροφορικής και νέων τεχνολογιών.»

Άρθρο 14

Α. Στην κατά την ΚΒ’ Συνεδρίαση 15.11.1982 ληφθείσα απόφαση της Ολομέλειας της Βουλής (ΦΕΚ 137 Α’/ 25.11.1982) γίνονται οι εξής τροποποιήσεις:

α. Το άρθρο 1 αντικαθίσταται ως εξής:

« Άρθρο 1

1. Η Βουλή παρέχει τη δυνατότητα σε κάθε βουλευτή ή ευρωβουλευτή να προσλαμβάνει έναν επιστημονικό συνεργάτη της απόλυτης εμπιστοσύνης και ελεύθερης επιλογής του, σύμφωνα με τους περιορισμούς και υποχρεώσεις που καθιερώνουν οι ακόλουθες διατάξεις.
2. Όπου στην απόφαση αυτή αναφέρεται «συνεργάτης (γραμματέας)» νοείται εφεξής ο κατά την προηγούμενη παράγραφο «επιστημονικός συνεργάτης».»
β. Στο άρθρο 2 προστίθενται παράγραφοι 1 και 2 που έχουν ως εξής (η ισχύουσα διάταξη του άρθρου 2 αριθμείται ως παρ. 3):
«1. Τα προσόντα πρόσληψης επιστημονικών συνεργατών των βουλευτών ορίζονται διαζευκτικά ως εξής:
α. ή διδακτορικό δίπλωμα Α.Ε.Ι. της ημεδαπής ή ισότιμου της αλλοδαπής ή
β. μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών Α.Ε.Ι. της ημεδαπής ή ισότιμου της αλλοδαπής.
2. Οι προσλαμβανόμενοι πρέπει να γνωρίζουν επιπλέον άριστα μία τουλάχιστον από τις γλώσσες αγγλική ή γαλλική. Η γνώση αυτή αποδεικνύεται, όπως και η επαγγελματική εμπειρία που τυχόν υποβάλλεται, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 73 του Κανονισμού της Βουλής (Μέρος Β’ - ΦΕΚ 51 Α’/1997).»
γ. Στο άρθρο 4 τα εδάφια α’ και β’ αντικαθίστανται ως εξής:
«α. Οι αποδοχές των επιστημονικών συνεργατών είναι ίσες με τις αποδοχές ειδικού συμβούλου Μέλους της Κυβερνήσεως, όπως κάθε φορά ισχύουν, εφαρμοζομένων κατά τα λοιπά και των διατάξεων των άρθρων 88 παρ. 1 και 89 παρ. 1 - 6 του Κανονισμού της Βουλής (Μέρος Β’- ΦΕΚ 51 Α’/1997).
β. Με αποφάσεις του Προέδρου της Βουλής, που δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, μπορεί να καθορίζεται ειδικό επιμίσθιο ανάλογα με τα επιπλέον τυπικά προσόντα και την προϋπηρεσία των επιστημονικών συνεργατών στο γνωστικό αντικείμενο ή σε συναφές στο διδακτορικό ή μεταπτυχιακό τίτλο. Με τις ίδιες αποφάσεις καθορίζονται επίσης τα αποδεικτικά μέσα, η διαδικασία και κάθε άλλη λεπτομέρεια. Ως προϋπηρεσία λαμβάνεται υπόψη ο χρόνος υπηρεσίας στον ιδιωτικό ή δημόσιο τομέα, ο χρόνος άσκησης ελεύθερου επαγγέλματος και ο χρόνος άσκησης για τη λήψη επαγγελματικής άδειας.»

Β. Η ισχύς των ανωτέρω διατάξεων αρχίζει από την ψήφισή τους.

Γ. Μετά το άρθρο 114 του Κανονισμού της Βουλής (Μέρος Β’ - ΦΕΚ 51 Α’/1997) προστίθεται άρθρο 114Α, που έχει ως εξής:

«Άρθρο 114Α
Συνεργάτες (γραμματείς)

1. Οι υπηρετούντες κατά την ψήφιση του παρόντος, δυνάμει των κατά την ΚΒ’ Συνεδρίαση/15.11.1982 (ΦΕΚ 137 Α’/25.11.1982), και την κατά την ΟΘ’ Συνεδρίαση/13.2.1997 (ΦΕΚ 23 Α’/26.2.1997) ληφθεισών αποφάσεων της Ολομέλειας της Βουλής ως συνεργάτες (γραμματείς), οι οποίοι δεν έχουν τα προσόντα είτε διδακτορικού διπλώματος ή μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών Α.Ε.Ι. της ημεδαπής ή ισότιμου της αλλοδαπής, διορίζονται σε προσωποπαγείς θέσεις των κλάδων ΠΕ1 ή ΤΕ1 ή ΔΕ1 ή ΥΕ1 της Βουλής, οι οποίες συνιστώνται με την απόφαση διορισμού. Ο διορισμός γίνεται ύστερα από αίτηση του ενδιαφερομένου, που υποβάλλεται εντός αποκλειστικής προθεσμίας τριών (3) μηνών από την πρόσληψη αντιστοίχως του προβλεπόμενου από το άρθρο 1 της πρώτης των ανωτέρω αποφάσεων της Ολομέλειας της Βουλής, όπως ισχύει, επιστημονικού συνεργάτη και πάντως από τη λήξη των εργασιών της βουλευτικής περιόδου, μέχρι την οποία εξακολουθεί να ισχύει η σύμβαση εργασίας του και ολοκληρώνεται με τη δημοσίευση της σχετικής πράξεως στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Για το διορισμό πρέπει να συντρέχουν οι προϋποθέσεις που ορίζονται από τον Κανονισμό της Βουλής πλην του ανώτατου ορίου ηλικίας διορισμού. Η ανωτέρω προθεσμία αρχίζει από την αφυπηρέτησή τους από το στράτευμα ή για όσους δεν έχουν υποχρέωση στράτευσης από τη συμπλήρωση του κατώτατου ορίου ηλικίας.
2. Οι κατά τα ανωτέρω διοριζόμενοι μετατάσσονται αμέσως σε κενές θέσεις νομαρχιακών αυτοδιοικήσεων και Ν.Π.Δ.Δ. ειδικότητας αντίστοιχης ή παρεμφερούς των τυπικών τους προσόντων, άλλως σε κλάδους διοικητικούς αντίστοιχης κατηγορίας. Ο χρόνος υπηρεσίας ως συνεργάτη (γραμματέα), δυνάμει των ανωτέρω αποφάσεων της Ολομέλειας της Βουλής, λογίζεται για κάθε περίπτωση ως χρόνος πραγματικής και συντάξιμης δημόσιας υπηρεσίας.
3. Με την αίτηση διορισμού δηλώνονται υποχρεωτικά και οι φορείς (Ν.Α. ή Ν.Π.Δ.Δ.), μέχρι τρεις, στους οποίους επιθυμεί να μεταταγεί ο ενδιαφερόμενος. Για τη μετάταξη αυτή απαιτείται η σύμφωνη γνώμη του αρμόδιου για τους υπαλλήλους της Βουλής Υπηρεσιακού Συμβουλίου, με βάση τις κενές θέσεις των οικείων φορέων.
4. Η μετάταξη γίνεται με κοινή απόφαση του Προέδρου της Βουλής και του Υπουργού Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης. Μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας μετατάξεως δεν γίνεται ανάληψη υπηρεσίας στη Βουλή. Η ισχύς των αποφάσεων μετατάξεως αρχίζει δέκα (10) ημέρες από τη δημοσίευσή τους στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
5. Με αποφάσεις του Προέδρου της Βουλής γίνονται οι απαραίτητες μεταφορές πιστώσεων από τον Προϋπολογισμό της Βουλής και ρυθμίζεται κάθε άλλη λεπτομέρεια.
6. Οι κατά τα ανωτέρω διατάξεις ισχύουν και για όσους υπηρέτησαν δυνάμει των ανωτέρω αποφάσεων της Ολομέλειας της Βουλής, ως συνεργάτες (γραμματείς), επί δύο (2) τουλάχιστον έτη σε έναν ή περισσότερους βουλευτές, συνεχώς ή διακεκομμένα, μετά την έναρξη ισχύος του ν. 1943/1991. Η προθεσμία υποβολής της κατά την παράγραφο 1 αιτήσεως αρχίζει από τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.»

Δ. 1.α. Οι προβλεπόμενες στο άρθρο 59 παρ. 1 του Κανονισμού της Βουλής (Μέρος Β’- ΦΕΚ 51 Α’/1997) θέσεις του κλάδου ΔΕ1 αυξάνονται κατά είκοσι (20) και του κλάδου ΔΕ2 κατά δέκα (10).
β. Οι προβλεπόμενες στο άρθρο 79 παρ. 6 περίπτωση ε’ του Κανονισμού της Βουλής (Μέρος Β’ - ΦΕΚ 51 Α’/ 1997) δέκα (10) «επιμελητών αιθούσης» ορίζονται σε τριάντα (30) θέσεις «επιμελητών» και μετατρέπονται σε θέσεις ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου.
Στην ίδια διάταξη προστίθεται περίπτωση στ’ ως εξής: «στ. δεκαπέντε (15) θέσεις καθαριστριών. Οι θέσεις αυτές, όπως και οι με στοιχείο γ’, οι οποίες αυξάνονται κατά δεκαπέντε (15), είναι ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου.»
γ. Οι προβλεπόμενες επίσης στο άρθρο 146 παρ. 4 εδάφιο δεύτερο του Κανονισμού της Βουλής (Μέρος Β’ - ΦΕΚ 51 Α’/1997) θέσεις πτυχιούχων Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι. ορίζονται σε δεκαπέντε (15) και μετατρέπονται σε θέσεις ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου.
2. Στο τέλος της παρ. 7 του άρθρου 76 του Κανονισμού της Βουλής (Μέρος Β’ - ΦΕΚ 51 Α’/1997) προστίθεται εδάφιο ως εξής:
«Το αυτό ισχύει και για τα γραφεία των περιπτώσεων Ε’, ΣΤ’, και Ζ’ της παρ. 1 του άρθρου 30 του παρόντος.»
3. Στην παράγραφο 2 του άρθρου 89 του Κανονισμού της Βουλής (Μέρος Β’ - ΦΕΚ 51 Α’/1997) η εντός παρενθέσεως φράση: «εκθέσεις, τελετές ή άλλες έκτακτες εκδηλώσεις της Βουλής» αντικαθίσταται με τη φράση: «όπως εκθέσεις, τελετές ή άλλες εκδηλώσεις, δραστηριότητες ή εργασίες της Βουλής».
4. Οι διατάξεις του άρθρου 105 του Κανονισμού της Βουλής (Μέρος Β’ - ΦΕΚ 51 Α’/1997), όπως τροποποιήθηκαν, εφαρμόζονται αναλόγως και για το προσωπικό, που έχει αποσπασθεί και υπηρετεί σε θέσεις προβλεπόμενες από τον Κανονισμό και τους ειδικούς εσωτερικούς κανονισμούς. Εφαρμόζονται επίσης αναλόγως, οι διατάξεις αυτές και για τους μετακλητούς υπαλλήλους της Ι’ περιόδου της Βουλής, εφόσον έχουν συμπληρώσει ή συμπληρώσουν διετή τουλάχιστον υπηρεσία και ανεξαρτήτως χρόνου υπηρεσίας εφόσον θα υπηρετούν κατά τη λήξη των εργασιών της. Κατ’ εξαίρεση, οι κατά τα ανωτέρω μετατασσόμενοι ή διοριζόμενοι εντάσσονται σε συνιστώμενες αναλόγως των προσόντων τους προσωποπαγείς θέσεις αντίστοιχων κλάδων, ύστερα από αίτησή τους, που υποβάλλεται το αργότερο μέχρι τη συμπλήρωση τριών (3) μηνών από τη λήξη των εργασιών της βουλευτικής περιόδου.
5. Στο άρθρο 141 παρ. 1 του Κανονισμού της Βουλής (Μέρος Β’ - ΦΕΚ 51 Α’/1997) μετά τις λέξεις: «των σκοπών της Βουλής» προστίθενται τα εξής: «μεταξύ των οποίων είναι και η διευκόλυνση των βουλευτών στην άσκηση του κοινοβουλευτικού τους έργου και στην εκπλήρωση της αποστολής τους εν γένει».

Ε. 1. Στο «Κεφάλαιο ΙΑ’ - ειδικές διατάξεις» του Κανονισμού της Βουλής (Μέρος Β’ - ΦΕΚ 51 Α’/1997) προστίθεται άρθρο 92Α που έχει ως εξής:

«Άρθρο 92Α
Σύσταση ειδικού λογαριασμού

Συνιστάται ειδικός λογαριασμός στη Βουλή των Ελλήνων.
Σκοπός του λογαριασμού είναι η κάλυψη γενικά δαπανών που αφορούν στην αρτιότερη λειτουργία του Κοινοβουλίου και στην αποτελεσματικότερη εκπλήρωση της αποστολής των βουλευτών εν γένει.
Με κοινή απόφαση του Προέδρου της Βουλής και του Υπουργού Οικονομικών καθορίζονται τα έσοδα, η διαδικασία τήρησης, ο έλεγχος του ειδικού λογαριασμού και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια.»
2. Στο άρθρο 120 του Κανονισμού της Βουλής (Μέρος Β’ - ΦΕΚ 51 Α’/1997) προστίθεται παρ. 4 ως εξής:
«4. Η διάταξη της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου έχει εφαρμογή και για τις πιστώσεις μεταξύ του Προϋπολογισμού της Βουλής και των ειδικών λογαριασμών αυτής, που προβλέπονται από άλλες διατάξεις.»
3. Οι ανωτέρω διατάξεις, Ε.1 και Ε.2, ισχύουν από την ψήφισή τους.
Άρθρο 15

Η ισχύς των παρουσών τροποποιήσεων αρχίζει από τη δημοσίευσή τους στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά στις επί μέρους διατάξεις.”.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Παρακαλώ το Σώμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ’ ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών ως προς την ψήφιση στο σύνολο της παραπάνω πρότασης.
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Απόστολος Κακλαμάνης): Παρεσχέθη η ζητηθείσα εξουσιοδότηση.
Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 15.50’, λύεται η συνεδρίαση για αύριο ημέρα Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2001 και ώρα 10.30’, με αντικείμενο εργασιών του Σώματος κοινοβουλευτικό έλεγχο: α) συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β) συζήτηση επερώτησης Βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας προς τους Υπουργούς Εξωτερικών και Εθνικής ‘Αμυνας, σχετικά με την αμυντική οργάνωση της Ευρώπης.
O ΠPOEΔPOΣ OI ΓPAMMATEIΣ

PDF:

SYN-120601.pdf

TXT:

synedri-12-06-01.txt

Επιστροφή