Συνεδριάσεις Ολομέλειας

ΙΒ, Σύνοδος: Α΄ , Συνεδρίαση: ϞZ΄ 29/02/2008

(Σημείωση: Ο παρακάτω πίνακας περιεχομένων δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές και συντακτικές διορθώσεις)

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
Η’ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΒ’
ΣΥΝΟΔΟΣ A’
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ?Ζ΄
Παρασκευή 29 Φεβρουαρίου 2008

ΘΕΜΑΤΑ

Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1. Επικύρωση Πρακτικών. σελ.
2. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές, από το ΤΕΕ Ειδικής Αγωγής Σερρών, το 7ο Δημοτικό Σχολείο Ελευσίνας, το 1ο ΤΕΕ Επαγγελματικό Λύκειο Καρδίτσας, το 13ο Δημοτικό Σχολείο Λαμίας και το 2ο Γυμνάσιο Καστοριάς. σελ.
3. Αναφορά συμπαράστασης και ευχές για ταχεία ανάρρωση στην κ. Μ. Γιαννάκου. σελ.

Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
1. Κατάθεση αναφορών. σελ.
2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών. σελ.
3. Ανακοίνωση του δελτίου επικαίρων ερωτήσεων της Δευτέρας 3 Μαρτίου 2008. σελ.
4. Συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων:
α) Προς τον Πρωθυπουργό,
i) σχετικά με την επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η δημόσια Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. σελ.
ii) σχετικά με τις προθέσεις της Κυβέρνησης για την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας και τα αεροδρόμια της χώρας μας κ.λπ. σελ.
iii) σχετικά με τη θητεία του Πρωθυπουργού ως Υπουργού Πολιτισμού κ.λπ. σελ.
iiii) σχετικά με την ονομασία των Σκοπίων και την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ. σελ.
β) Προς τον Υπουργό Πολιτισμού σχετικά με την απαγόρευση λειτουργίας των γυμναστηρίων τις Κυριακές. σελ.
γ) Προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με την αντισεισμική θωράκιση των σχολείων της Μεσσηνίας. κ.λπ. σελ.
δ) Προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με τη φοροδιαφυγή που πραγματοποιείται μέσω των φορολογικών «παραδείσων» κ.λπ. σελ.
5. Συζήτηση επερώτησης Βουλευτών του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς προς τον Υπουργό Ανάπτυξης, σχετικά με τον αειφόρο ενεργειακό σχεδιασμό. σελ.

ΟΜΙΛΗΤΕΣ

Α. Επί της αναφοράς:
ΑΛΑΒΑΝΟΣ Α. σελ.
ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ Κ. σελ.
ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ Γ. σελ.
ΠΑΠΑΡΗΓΑ Α. σελ.
ΣΙΟΥΦΑΣ Δ. σελ.

Β. Επί των επικαίρων ερωτήσεων:
ΑΛΑΒΑΝΟΣ Α. σελ.
ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ Ι. σελ.
ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ Ι. σελ.
ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ Ν. σελ.
ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ Κ. σελ.
ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ Γ. σελ.
ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ Α. σελ.
ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ Κ. σελ.
ΜΠΕΖΑΣ Α. σελ.
ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ Γ. σελ.
ΠΑΠΑΡΗΓΑ Α. σελ.
Γ. Επί της επερώτησης:
ΑΛΑΒΑΝΟΣ Α. σελ.
ΑΜΑΝΑΤΙΔΟΥ – ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ Ε. σελ.
ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ Ι. σελ.
ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ Ν. σελ.
ΛΕΒΕΝΤΗΣ Α. σελ.
ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ Κ. σελ.
ΜΠΑΝΙΑΣ Ι. σελ.
ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗΣ Μ. σελ.
ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ Χ. σελ.
ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ Η. σελ.
ΣΟΥΡΛΑΣ Γ. σελ.
ΦΙΛΙΝΗ Α. σελ.
ΦΩΛΙΑΣ Χ. σελ.
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
Η΄ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗ
ΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ?Z΄
Παρασκευή 29 Φεβρουαρίου 2008
Αθήνα, σήμερα στις 29 Φεβρουαρίου 2008, ημέρα Παρασκευή και ώρα 10.35΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής κ. Δημητρίου Σιούφα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται ο Γραμματέας κ. Γεώργιος Αναγνωστόπουλος, Βουλευτής Καρδίτσας, να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
(Ανακοινώνονται προς το Σώμα από το Γραμματέα της Βουλής κ. Γεώργιο Αναγνωστόπουλο, Βουλευτή Καρδίτσας, τα ακόλουθα:
Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ

1) Ο Βουλευτής Κοζάνης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Σωματείο Καθαριστριών Σχολείων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Κοζάνης, Γρεβενών και Καστοριάς ζητεί τη μετατροπή των συμβάσεων εργασίας των καθαριστριών δημόσιων σχολείων από μερικής, σε πλήρους απασχόλησης κ.λπ..
2) Η Βουλευτής Ρεθύμνου κ. ΟΛΓΑ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμαρχος Ανωγείων ζητεί τη χορήγηση πίστωσης για την αποκατάσταση οδικού οδοστρώματος του Δήμου του.
3) Η Βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης κ. ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ (ΛΙΤΣΑ) ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ - ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδας ζητεί τη συμμετοχή του στα θεσμοθετημένα όργανα που φέρουν την ευθύνη για τη χάραξη και την υλοποίηση της πολιτικής που αφορά στην αγροτική ανάπτυξη της χώρας μας.
4) Η Βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης κ. ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ (ΛΙΤΣΑ) ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ - ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Σωματείο Εργατοϋπαλλήλων Κόκα-Κόλα Τρία Έψιλον Θεσσαλονίκης ζητεί την καθιέρωση του τριανταπεντάωρου-επτάωρου-πενθήμερου χωρίς μείωση αποδοχών κλπ
5) Ο Βουλευτής Ηλείας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η ΄Ενωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Ηλείας - Ολυμπίας ζητεί την αναστολή της είσπραξης των ληξιπρόθεσμων οφειλών όλων των φυσικών ή νομικών προσώπων, που επλήγησαν από τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007.
6) Ο Βουλευτής Β΄ Πειραιώς κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πανελλήνια ΄Ενωση Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού ζητεί να ληφθούν άμεσα όλα τα απαραίτητα μέτρα για την απρόσκοπτη λειτουργία του Κ.Ε.Σ.Ε.Ν., των Σχολών Μηχανικών, Πλοιάρχων και Ειδικών Σχολείων, με γνώμονα την ασφάλεια και την υγιεινή των ναυτεργατών.
7) Ο Βουλευτής Χαλκιδικής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΑΓΙΩΝΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ένωση Δασικών και Γεωργικών Συνεταιρισμών Αρναίας Χαλκιδικής ζητεί την καταβολή δεδουλευμένων αποδοχών στους δασεργάτες, που απασχολήθηκαν στο δασαρχεία του Πύργου και της Ολυμπίας.
8) Ο Βουλευτής Ηρακλείου κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΚΟΥΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία Δημιουργοί του Ελληνικού Τραγουδιού καταγγέλλουν τις πρακτικές του Ο.Ι.Π..
9) Η Βουλευτής Β΄ Αθηνών κ. ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΑΝΑΚΗ κατέθεσε αναφορά με την οποία οι Δημιουργοί του Ελληνικού Τραγουδιού ζητούν τη λήψη μέτρων από την Πολιτεία για την προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων των δημιουργών του ελληνικού τραγουδιού.
Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
1. Στις με αριθμό 2541/28-11-07 και 2592/3-12-07 ερωτήσεις των Βουλευτών κυρίων Μαρίας Σκραφνάκη και Εμμανουήλ Στρατάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 415/9-1-08 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στις παραπάνω ερωτήσεις που κατέθεσαν οι Βουλευτές κ.κ. Μ. Σκραφνάκη, Μ. Στρατάκης, για τα θέματα της αρμοδιότητάς μας, σας πληροφορούμε τα εξής:
Για την αντιμετώπιση των αρδευτικών αναγκών της χώρας και την ορθολογική διαχείριση των υδάτινων πόρων, το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων προγραμματίζει την εκτέλεση σειράς Εγγειοβελτιωτικών Έργων (Ε.Ε.), σε συνεργασία με τις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις και τις Περιφέρειες. Αυτά αφορούν κυρίως, την ταμίευση των επιφανειακών απορροών, αλλά και τη βελτίωση υφισταμένων εγγειοβελτιωτικών υποδομών. Τα ανωτέρω Ε.Ε. υλοποιούνται στο πλαίσιο των Μέτρων 6.1 και 6.2 του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Αγροτική Ανάπτυξη Ανασυγκρότηση της Υπαίθρου 2000-2006» καθώς και μέσω Εθνικών Πόρων.
Σε ότι αφορά το σχεδιασμό και την πορεία των έργων που το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων υλοποιεί, καθώς και για άλλα που προγραμματίζονται και υλοποιούνται από άλλους φορείς στη Ν.Α. Ηρακλείου, θα θέλαμε να αναφέρουμε τα παρακάτω:
1. Η εκπόνηση της Οριστικής μελέτης του φράγματος Ασιτών Πρινιά, Δήμου Γοργολαίνης έγινε από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων και περιήλθε στην Περιφέρεια Κρήτης για περαιτέρω ενέργειες, (ωρίμανση, ένταξη, χρηματοδότηση, κατασκευή κλπ). Η Περιφέρεια έχει ολοκληρώσει την επικαιροποίηση της μελέτης και το έργο είναι ώριμο για δημοπράτηση με την προϋπόθεση ότι θα προηγηθεί η ένταξή του στο οικείο της Πρόγραμμα. Σε περίπτωση αδυναμίας της Περιφέρειας για χρηματοδότηση του έργου κατασκευής του φράγματος και του δικτύου για την αξιοποίησή του, θα εξεταστεί η δυνατότητα για υλοποίηση του έργου μέσω του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2007-2013 «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΠΑΛΤΑΤΖΗΣ» με ορίζοντα το 2010.
2. Την επικαιροποίηση της μελέτης του- Φράγματος Αμιρών - Α γ. Βασιλείου, Δήμου Bιάνoυ, έχει αναλάβει η Περιφέρεια Κρήτης, η οποία έχει ζητήσει το συμπληρωματικό ποσό των 32.000 € από το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών για την ολοκλήρωση των εργασιών του Συμβούλου. Η επικαιροποίηση - αποπληρωμή της μελέτης αποτελεί θέμα της Περιφέρειας Κρήτης και του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών. Όταν διευθετηθούν τα ανωτέρω, το έργο θα είναι ώριμο για δημοπράτηση με την προϋπόθεση ότι θα προηγηθεί η ένταξή του στο οικείο Πρόγραμμα της Περιφέρειας. Τόσο το έργο κατασκευής του φράγματος όσο και τα δίκτυα για την αξιοποίησή του θα κατασκευαστούν από τον ίδιο φορέα.
3. Σε ότι αφορά το Φράγμα Καλαμίου, υπάρχει οριστική τεχνική μελέτη, η οποία χρήζει επικαιροποίησης. Αν και το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων είχε προτείνει στο ΥΠ.ΟΙ.Ο. την επικαιροποίηση της μελέτης για ένταξη στο Π.Δ.E. (Σ.Α.Μ. 081), η πρόταση δεν έγινε δεκτή. Θα καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε εκ νέου να εξεταστεί για το νέο οικονομικό έτος 2008.
4. Το έργο «Φράγμα Πλακιώτισσας Μεσαράς Κρήτης» έχει ενταχθεί στο Μέτρο 6.2 του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Αγροτική Ανάπτυξη - Ανασυγκρότηση της Υπαίθρου 2000-2006» του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων με την υπ' αριθ. 2627/22-3-2007 Απόφαση Ένταξης και με προϋπολογισμό 27.440.000.00 €.
Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων προχώρησε στη δημοπράτηση του έργου, με προϋπολογισμό δημοπράτησης 24.000.000,00 €. Ο διαγωνισμός διεξήχθη στις 30/10/2007 και το αμέσως επόμενο διάστημα αναμένεται η έκδοση της Απόφασης ανάθεσης και η υπογραφή του Ιδιωτ. Συμφωνητικού. Η συμβατική προθεσμία του έργου είναι 36 μήνες από την υπογραφή της σχετικής σύμβασης. Το νερό που θα ταμιεύεται θα διοχετεύεται σε ήδη υφιστάμενα δίκτυα άρδευσης.
5. Σε ότι αφορά το σχεδιασμό και την υλοποίηση της 4ης Προγραμματικής Περιόδου, με βάση τις προτεραιότητες και το συνολικό της προϋπολογισμό, για τη χρηματοδοτική περίοδο 2007 - 2013, έχει προταχθεί το αίτημα κατασκευής που αφορά την εκτροπή του Πλατέως ποταμού, μαζί με άλλες προτάσεις έργων από ολόκληρη την επικράτεια, έτσι ώστε όσα τελικώς επιλεγούν να προταθούν για ένταξη στο Πρόγραμμα της περιόδου αυτής.
Όσον αφορά την «Αξιοποίηση Υδατικού Δυναμικού Υδρολογικής Λεκάνης Ποταμού Πλατύ» σας γνωρίζουμε ότι με την Α.Π. 2284/05-07-2002 Απόφαση Περιφέρειας Κρήτης, Δ/νση Σχεδιασμού και Ανάπτυξης εγκρίθηκε διάθεση πίστωσης 234.776,00€ για την εκπόνηση της Μελέτης «Αξιοποίηση Υδατικού Δυναμικού Υδρολογικής Λεκάνης Ποταμού Πλατύ - Α' Φάση» με Κ.Α. Έργου 2002ΜΠΟ0230000/ΣΑΜΠ/002/3. Με την ίδια απόφαση ορίσθηκαν Φορέας εκτέλεσης του έργου ο ΟΑΔΥΚ, Προϊσταμένη Αρχή το Διοικητικό Συμβούλιό του και Δ/νουσα Υπηρεσία η Τεχνική Υπηρεσία του.
Η ανωτέρω μελέτη λόγω έλλειψης πιστώσεων δεν ολοκληρώθηκε.
Στόχοι της μελέτης είναι α) η εξασφάλιση των απαιτούμενων υδατικών πόρων για την κάλυψη των αρδευτικών αναγκών έκτασης 45.000 περίπου στρεμμάτων των Δήμων Λάμπης, Κουρητών και Συβρίπου εντός της υδρολογικής λεκάνης του ποταμού Πλατύ Ν. Ρεθύμνης. Οι ανάγκες ανέρχονται 10 εκατομ. m3 ετησίως, και β) η ενίσχυση του ελλειμματικού υδατικού δυναμικού της πεδιάδας Μεσσαράς Ν. Ηρακλείου και αποκατάσταση των υπόγειων υδροφορέων της, (μέσος ετήσιος όγκος νερού 20 εκατομμ.m3).
Η άρδευση των 45.000 στρεμμάτων θα γίνεται από τον ταμιευτήρα Πλατύ σε συνδυασμό με μία ομάδα λιμνοδεξαμενών. Οι εκτάσεις κατάντι του ταμιευτήρα θα εξυπηρετούνται ως εξής, μεταφορά του νερού με αγωγό βαρύτητας από τον ταμιευτήρα στις δεξαμενές ημερήσιας εξίσωσης και κατόπιν με αγωγούς υπό πίεση εξοπλισμένους με υδροληψίες στους αγρούς. Ενώ τα ανάντι θα αρδεύονται από τις προτεινόμενες λιμνοδεξαμενές και με άντληση από τον ταμιευτήρα. Ο πλεονάζον όγκος νερού του Πλατύ θα μεταφέρεται με αγωγό (Πλατύ - Φανερωμένη) ένα μέρος του οποίου θα εισέρχεται στον ταμιευτήρα Φανερωμένης και το υπόλοιπο θα εμπλουτίζει το υπόγειο υδροφορέα της Δυτικής Μεσσαράς. Ο αγωγός μεταφοράς, ένα τμήμα του βρίσκεται εντός του Ν. Ρεθύμνης και ένα εντός του Ν. Ηρακλείου. Ο αγωγός εντός του Ν. Ηρακλείου θα λειτουργεί αμφίδρομα: α) κατά τη χειμερινή περίοδο θα μεταφέρει το νερό από τον Πλατύ στον ταμιευτήρα Φανερωμένης και αφού πληρωθεί αυτός, θα εμπλουτίζει τον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντά της και β) κατά την αρδευτική περίοδο θα μεταφέρει το νερό από το φράγμα Φανερωμένης στις δεξαμενές και στα αρδευτικά δίκτυα της Δυτικής Μεσσαράς.
Για την επίτευξη των ανωτέρω στόχων απαιτούνται να εκπονηθούν οι εξής επιμέρους μελέτες, Υδραυλική, Γεωτεχνική Μελέτη και Έρευνα, Γεωλογική, Τοπογραφική, Η/Μ, Οικονομικής Σκοπιμότητας, Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και Μελέτη Διαχείρισης Υδατικών Πόρων.
Εκτιμάται ότι η δαπάνη για το σύνολο των απαιτούμενων έργων και στους δύο Νομούς θα ανέλθει σε 250 εκατομ.€. και θα ολοκληρωθούν σε μια δεκαετία.
Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων στο Ν. Ηρακλείου υλοποιεί επίσης και τα παρακάτω:
α. Τα έργα αξιοποίησης του Φράγματος Φανερωμένης έχουν ενταχθεί στο Μέτρο 6.2 του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Αγροτική Ανάπτυξη - Ανασυγκρότηση της Υπαίθρου 2000-2006» του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων με την υπ' αριθ. 1524/ 22-2-2006 Απόφαση Ένταξης και με προϋπολογισμό 27.826.250 € και έχει υπογραφεί το Συμφωνητικό με τον Ανάδοχο στις 20/8/2007.
β. Το έργο «Φράγμα Χαλαυριανού χειμάρρου Δ. Αρχανών», που έχει ενταχθεί στο Μέτρο 6.2 του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Αγροτική Ανάπτυξη - Ανασυγκρότηση της Υπαίθρου 2000-2006», με προϋπολογισμό 11.730.630 € και δημοπρατήθηκε στις 6-11-2007.
γ. Το έργο «Αξιοποίηση ταμιευτήρα Ινίου», που στα πλαίσια του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Αγροτική Ανάπτυξη Ανασυγκρότηση της Υπαίθρου 2000-2006» Μέτρο 6.1., έχει δημοπρατηθεί και ολοκληρώνεται, για την άρδευση 11.280 στρ.
δ. Εκπονείται η «Μελέτη αρδευτικών δικτύων Φράγματος Δ.Δ. Πανοράματος Ν. Ηρακλείου», στο πλαίσιο των Εθνικών πόρων, ΣΑΜ 081, προϋπολογισμού 200.000 €, έτσι ώστε το υπ' όψη έργο να καταστεί έτοιμο πλήρες και ώριμο από πλευράς μελετών, για την ένταξή του σε Πρόγραμμα χρηματοδότησης.
Συνεπώς η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κάνει ότι είναι ανθρωπίνως δυνατόν, προγραμματίζοντας και υλοποιώντας σειρά έργων για την αξιοποίηση των υδατικών πόρων του Νομού Ηρακλείου σε πρωτοφανή κλίμακα, προκειμένου οι αγρότες του Ηρακλείου και της Κρήτης γενικότερα να μη στερηθούν το νερό που είναι απαραίτητο για τις καλλιέργειές τους.
Ο Υπουργός
Α. ΚΟΝΤΟΣ»
2. Στην με αριθμό 1261/30-10-07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Λεωνίδα Γρηγοράκου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΥΠΠΟ/ΓΡ.ΥΠ.ΚΕ/102/22-11-07 έγγραφο από τον Υπουργό Πολιτισμού η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της με αριθμό πρωτοκόλλου 1261/30.10.07 ερώτησης του Βουλευτή κ. Λεωνίδα Γρηγοράκου και σύμφωνα με τα στοιχεία που έθεσαν υπόψη μας οι αρμόδιες Υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού, σας γνωρίζουμε τα εξής:
1. Η Ε΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων στο πλαίσιο του εκσυγχρονισμού του Αρχαιολογικού Μουσείου Σπάρτης οργάνωσε την εκκένωση του Μουσείου (συνοπτική καταγραφή των ακατάγραφων αρχαιοτήτων και συσκευασία) και αναμένεται να ξεκινήσει η μεταφορά του συνόλου των συλλογών του σε κατάλληλο αποθηκευτικό χώρο, τον οποίο εκμίσθωσε (έως 1/7/2011) και παραχώρησε στο Υπουργείο Πολιτισμού για το σκοπό αυτό ο Δήμος Σπάρτης.
Έχει ολοκληρωθεί η προμελέτη του ανωτέρω έργου, η οποία έχει υποβληθεί στο Τοπικό Συμβούλιο Μνημείων Τρίπολης για γνωμοδότηση και θα ακολουθήσει Υπουργική Απόφαση έγκρισης της προμελέτης.
Το έργο θα εκτελεσθεί με το σύστημα της μελέτης - κατασκευής γι' αυτό θα απαιτηθεί έγκριση και από το Τεχνικό Συμβούλιο του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. Η μελέτη προβλέπει εκτεταμένες εργασίες επισκευής, συντήρησης και δημιουργία χώρων υγιεινής κοινού, σύστημα θέρμανσης - ψύξης, πυρασφάλεια, πυρανίχνευση, σύστημα συναγερμού, κλπ..
Ο προϋπολογισμός του έργου προβλέπεται να ανέλθει περίπου στο ποσό των 4.000.000,00 ευρώ. Το έργο έχει προταθεί για ένταξη στο Δ' ΚΠΣ. Η μελέτη προβλέπεται να ολοκληρωθεί και να εγκριθεί το αργότερο το Δεκέμβριο του 2007.
2. Σχετικά με το Νέο Μουσείο Σπάρτης, που θα δημιουργηθεί στο παλαιό εργοστάσιο ΧΥΜΟΦΙΞ, αναφέρεται ότι μετά από γνωμοδότηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (πράξη 42/29-11-2006) εγκρίθηκε η πρόσκτηση όμορων οικοπέδων έκτασης 6 στρεμμάτων περίπου με αναγκαστική απαλλοτρίωση ή απευθείας εξαγορά, προκειμένου να δημιουργηθεί ενιαίος περιβάλλων χώρος για τις ανάγκες λειτουργίας του Νέου Μουσείου. Επίσης, έχει ζητηθεί από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Λακωνίας να κάνει τις απαραίτητες ενέργειες και διοικητικές πράξεις για την ενσωμάτωση του εκτός σχεδίου τμήματος του οικοπέδου στον περιβάλλοντα χώρο του Μουσείου με την πεζοδρόμηση μέρους της προβλεπόμενης περιφερειακής οδού. Τέλος, η Ε΄ ΕΠΚΑ συμπεριέλαβε στο επιχειρησιακό Πρόγραμμα του 2007 τη δοκιμαστική ανασκαφική έρευνα, που θα διενεργηθεί στο οικόπεδο του Νέου Μουσείου, προκειμένου να εξακριβωθεί η ύπαρξη ή μη αρχαιοτήτων και αναμένει τη χορήγηση του απαραίτητου ποσού.
3. Όσον αφορά στην παρουσίαση της έκθεσης «Αθήνα - Σπάρτη» στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του Μουσείου της Ελιάς και του Ελληνικού Λαδιού στη Σπάρτη, η οποία εγκρίθηκε με την υπ. αρ. ΥΠΠΟ/ΓΔΑΠΚ/Γ3/Φ93/37163/236/26-5-2007 Υπουργική Απόφαση, σας αναφέρουμε ότι ύστερα από γνωμοδότηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου η διάρκεια της έκθεσης παρατάθηκε μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου 2008, γεγονός που θα δώσει την ευκαιρία στους μαθητές των σχολείων της Λακωνίας και των γειτονικών νομών να την περιηγηθούν και να παρακολουθήσουν σχετικά εκπαιδευτικά προγράμματα.
Ο Υπουργός
ΜΙΧΑΛΗΣ ΛΙΑΠΗΣ»
3. Στην με αριθμό 1263/30-10-07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Ντίνου Ρόβλια δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΥΠΠΟ/ΓΡ.ΥΠ/ΚΕ/103/22-11-07 έγγραφο από τον Υπουργό Πολιτισμού η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της με αριθμό πρωτοκόλλου 1263/30.10.07 ερώτησης του Βουλευτή κ. Ντίνου Ρόβλια, σας γνωρίζουμε τα εξής:
Από τις 4.397 αδιάθετες οργανικές θέσεις του προσωπικού του Υπουργείου Πολιτισμού, συνολικός αριθμός 159 θέσεων διατίθενται στη Γενική Γραμματεία Ολυμπιακής Αξιοποίησης, σύμφωνα με το άρθρο 32 του νόμου 3242/2005.
Στις παραπάνω 159 θέσεις συμπεριλαμβάνονται 11 θέσεις οι οποίες παραχωρούνται στο Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας προς πλήρωση από άτομα προστατευόμενα από το ν. 2643/1998 (άτομα με ειδικές ανάγκες, πολύτεκνοι, ανάπηροι πολέμου και τέκνα τους καθώς και τρίτεκνοι) και διατέθηκαν με την υπ' αριθμ. 200016/10.01.2007 απόφαση του Υφυπουργού Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας.
Οι 148 θέσεις καλύπτονται με ανοικτή διαδικασία αξιολόγησης και επιλογής, με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού καθορίζονται τα ειδικά προσόντα, η διαδικασία συγκρότησης των επιτροπών αξιολόγησης, η στάθμιση των κριτηρίων και κάθε άλλο σχετικό θέμα. Το πρακτικό των επιτροπών αξιολόγησης αποστέλλεται στο Ανώτερο Συμβούλιο Επιλογής Προσωπικού.
Όσον αφορά τη συνέντευξη, αυτή αποτελεί ένα από τα κριτήρια στο οποίο δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση, καθότι σκοπός της είναι η αξιολόγηση της προσωπικότητας του υποψηφίου και η δυνατότητά του να ανταποκριθεί στην άσκηση των καθηκόντων με τα οποία συνδέεται άμεσα η θέση που πρόκειται να καταλάβει, πρακτική η οποία εφαρμόζεται διεθνώς και μάλιστα σε χώρες με προηγούμενη δημόσια διοίκηση.
Η επιτροπή του διαγωνισμού Διευθυντές από τα Υπουργεία αποτελείται από Γενικούς Διευθυντές και Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Οικονομίας και Οικονομικών και Πολιτισμού. Με τη διαδικασία αυτή εξασφαλίζεται η διαφάνεια και η αντικειμενικότητα.
Τέλος, σας ενημερώνουμε ότι ο διαγωνισμός βρίσκεται στο τελικό στάδιο αξιολόγησης των υποψηφίων από την επιτροπή του διαγωνισμού.
Ο Υπουργός
ΜΙΧΑΛΗΣ ΛΙΑΠΗΣ»
4. Στην με αριθμό 1651/7-11-07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Ιωάννου Μπούγα δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 269/26-11-07 έγγραφο από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Ι. Mπoύγα σας πληροφορούμε τα εξής:
Με την Κ.Υ.Α. 282956/03.04.2007 (ΦΕΚ 614/Β) «περί έγκρισης Κανονισμού Οργανωτικής Διάρθρωσης και Λειτουργίας των υπηρεσιών του Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε.», συστάθηκε Νομαρχιακό Γραφείο Φωκίδας με έδρα την Άμφισσα, το οποίο υπάγεται στην Περιφερειακή Διεύθυνση Στερεάς Ελλάδας, με έδρα τη Λαμία.
Έκτοτε και μετά την υπ' αριθ. 113/Θέμα 8ο/26.06.2007 απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε., βρίσκεται σε εξέλιξη διαδικασία μίσθωσης χώρων γραφείου, για τη στέγαση του Νομαρχιακού Γραφείου.
Με την υπ' αριθ. 8/2007 ανακοίνωση του Οργανισμού προκηρύχθηκαν για πλήρωση στο Νομό Φωκίδας, 20 θέσεις εποχιακού προσωπικού, για την κάλυψη των αυξημένων του υπηρεσιακών αναγκών, σχετικά με την ολοκλήρωση των διαδικασιών καταβολής της ενιαίας ενίσχυσης στους δικαιούχους.
Σήμερα υπηρετούν 19 εποχιακοί υπάλληλοι οι οποίοι προσωρινά και μέχρι τη μίσθωση χώρου από τον Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε. στεγάζονται σε χώρο που έχει παραχωρηθεί από την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Νομού Φωκίδας.
Πιστεύουμε ότι με τις ρυθμίσεις αυτές είναι θέμα χρόνου η επίσημη λειτουργία Νομαρχιακού Γραφείου του Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε. στην Άμφισσα.
Ο Υπουργός
Α. ΚΟΝΤΟΣ»
5. Στην με αριθμό 3581/20-12-07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Κυριάκου Βελόπουλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1002603/479/7-10-08 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομίας και Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της με αριθ. 3581/20.12.07 ερώτησης, που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Κ. Βελόπουλο, σχετικά με το ανωτέρω θέμα, σας γνωρίζουμε τα εξής:
Α. Η επιλογή των προϊσταμένων γίνεται με αντικειμενικά κριτήρια, με βάσει τα προσόντα, τις εκθέσεις αξιολόγησης, την έλλειψη πειθαρχικών παραπτωμάτων των υπαλλήλων και τον εν γένει υπηρεσιακό τους φάκελο. Όταν παρουσιασθούν κρούσματα, όπως το αναφερόμενο στην ερώτηση, λαμβάνονται άμεσα μέτρα, τιμωρώντας και θέτοντας εκτός υπηρεσίας τους επίορκους υπαλλήλους, όπως έγινε εν προκειμένω.
Ως προς τον έλεγχο των υπαλλήλων για την απόδοση των φόρων προς το κράτος από τους φορολογουμένους, σημειώνεται, ότι οι υπάλληλοι, υποκείμενοι στην υπαλληλική ιεραρχία και στον ιεραρχικό έλεγχο, ελέγχονται από τους ιεραρχικά ανώτερους τους για την αύξηση των εσόδων.
Β. Με την με αριθ. 1121646/6902/ΔΕΥ-Α 6384/Φ. 7142/19.12.07 εντολή μας ανατέθηκε σε Οικονομικό Επιθεωρητή η διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης-ένορκης διοικητικής εξέτασης και ελέγχου της περιουσιακής κατάστασης του Προϊσταμένου της Δ' ΔΟΥ Αθηνών Νικολάου Αρνοκούρου και της υπαλλήλου της ίδια ΔΟΥ Ελένης Παππά καθώς και ο έλεγχος:
α) περαιωμένων υποθέσεων, τις οποίες χειρίστηκε η ανωτέρω υπάλληλος ή συνέπραξε στο χειρισμό τους, προκειμένου να διαπιστωθεί το σύννομο και η πληρότητα των ελεγκτικών ενεργειών αυτής, καθώς και του ανωτέρω Προϊσταμένου της ΔΟΥ και
β) περαιωμένων υποθέσεων διαφόρων φόρων, που χειρίστηκαν άλλοι υπάλληλοι, καθώς και αποφάσεων τμηματικής καταβολής χρεών, απαλλαγής προσαυξήσεων, επιβολής προστίμων, επιστροφής ΦΠΑ κλπ. προκειμένου να διαπιστωθεί το σύννομο των ενεργειών του ανωτέρω Προϊσταμένου της ΔΟΥ.
Ο Υφυπουργός
ΑΝΤ. ΜΠΕΖΑΣ»
6. Στην με αριθμό 3624/20.12.07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Κυριάκου Γεροντόπουλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 148279π.ε΄/ΙΗ/10.1.08 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 3624/20.12.07, την οποία κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Κυριάκος Γεροντόπουλος σχετικά με την αναβάθμιση της εκπαίδευσης των Μαιών και. Μαιευτών με τη. δημιουργία αντίστοιχων -Πανεπιστημιακών Σχολών, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα: .
Σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 1α, του άρθρου 2 του Ν. 3459/2007, τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, κατά την έννοια της παραγράφου 5 του άρθρου 16 του Συντάγματος, είναι τα Ιδρύματα της Ανώτατης Εκπαίδευσης, η οποία αποτελείται από δύο παράλληλους τομείς: αα) τον Πανεπιστημιακό τομέα, ο οποίος περιλαμβάνει τα Πανεπιστήμια, τα Πολυτεχνεία και την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών και β) τον Τεχνολογικό τομέα, ο οποίος περιλαμβάνει τα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (Τ.Ε.Ι.) και την Ανώτατη Σχολή Παιδαγωγικής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης.
Στη χώρα μας λειτουργούν δύο Τμήματα Μαιευτικής στα ΤΕΙ Αθήνας και Θεσσαλονίκης.
Επιπροσθέτως, σας πληροφορούμε ότι σύμφωνα με την κείμενη Πανεπιστημιακή Νομοθεσία (παρ. 6 του άρθρου 6, του Ν. 1268/1982), η ίδρυση νέων Πανεπιστημιακών Τμημάτων πραγματοποιείται με Προεδρικό Διάταγμα που εκδίδεται με πρόταση των Υπουργών Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και Οικονομίας και Οικονομικών, ύστερα από γνώμη της Συγκλήτου του οικείου Πανεπιστημίου και του Συμβουλίου Ανώτατης Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης ( Σ.Α.Π.Ε.).
Κάθε Πανεπιστήμιο προβαίνει στην κατάρτιση και την υποβολή του Στρατηγικού Σχεδιασμού για την ανάπτυξη του Ιδρύματος. Ο Στρατηγικός Σχεδιασμός έχει μακροπρόθεσμη προοπτική, τα χρονοδιαγράμματα που θέτει είναι ενδεικτικά, υλοποιείται δε σταδιακά, ύστερα από την υποβολή συγκεκριμένων και τεκμηριωμένων προτάσεων από τα αρμόδια όργανα κάθε Πανεπιστημίου, υπό την προϋπόθεση βέβαια η πρόταση του Πανεπιστημιακού Ιδρύματος να συμπεριλαμβάνει όλες τις προδιαγραφές, οι οποίες έχουν καθοριστεί από το Συμβούλιο Ανώτατης Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης (Σ.Α.Π.Ε.).
Τέλος, σας γνωρίζουμε ότι δεν έχει περιέλθει στην αρμόδια Υπηρεσία του ΥΠΕΠΘ σχετικό και τεκμηριωμένο αίτημα του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, αναφορικά με την ίδρυση του ως άνω Τμήματος, ώστε το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων να προβεί ακολούθως στην αξιολόγηση και επεξεργασία της σχετικής πρότασης.
Ο Υφυπουργός
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΣ»
7. Στην με αριθμό 3259/13.12.07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Ιωάννη Μανιάτη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 55245/ΕΥΣ8175/9.1.08 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομίας και Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
«Σχετικά με την υπ' αρ. πρ.3259 της 13-12-2007 ερώτηση του Βουλευτή κ. Γιάννη Μανιάτη, σας γνωστοποιούμε τα ακόλουθα:
Το ΥΠΟΙΟ σε συνεργασία με την Ειδική Υπηρεσία Διαχείρισης του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Περιβάλλον» (ΕΠΠΕΡ) του ΥΠΕΧΩΔΕ, έχει προβεί σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες ώστε το ΕΠΠΕΡ να εξασφαλίσει τη μέγιστη δυνατή ασφάλεια για την επιτυχή ολοκλήρωσή του μέχρι τα τέλη του 2008.
Στο πλαίσιο αυτό, η πρόσφατη αίτηση αναθεώρησης του ΕΠΠΕΡ προς την ΕΕ της 26/11/2007, κατευθύνεται προς την ορθολογιστικότερη τακτοποίηση του Προγράμματος έτσι ώστε να αποφευχθούν οποιεσδήποτε ενδεχόμενες απώλειες.
Επί πλέον, ύστερα από εντατικές προσπάθειες και σχετική συνεργασία με τις αρμόδιες Υπηρεσίες και παράγοντες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το ΥΠΟΙΟ έχει τεκμηριώσει αίτημα προς την ΕΕ για παράταση της λήξης ορισμένων Επιχειρησιακών Προγραμμάτων, μεταξύ των οποίων και το ΕΠΠΕΡ, για λόγους ανωτέρας βίας που προκλήθηκαν από τις καταστροφικές πυρκαγιές του περασμένου καλοκαιριού.
Επομένως, για το τμήμα της ερώτησης που αφορά σε μειωμένη πρόβλεψη για θέματα οικισμού και περιβάλλοντος στον Προϋπολογισμό 2008, είναι προφανές ότι, πέραν της προσπάθειας που θα καταβληθεί για την καλλίτερη απορροφητικότητα του Προγράμματος μέσα στο επόμενο έτος, το υπολειπόμενο ποσόν θα αντιμετωπισθεί στο πλαίσιο της παράτασης του ΕΠΠΕΡ με αντίστοιχη κατανομή των κονδυλίων μέσα στο 2009.
Αντίστοιχα, οι προβλέψεις για δεσμεύσεις στο ΠΔΕ έργων περιβάλλοντος του ΕΣΠΑ έχουν διαμορφωθεί σε συνάρτηση με τις προαναφερόμενες ενέργειες που αφορούν σε έργα περιβάλλοντος των Επιχειρησιακών Προγραμμάτων της περιόδου 2000-2006 και του Ταμείου Συνοχής.
Σχετικά με τις ερωτήσεις 1 και 2, επίσης αρμόδια για να απαντήσει είναι η Ειδική Υπηρεσία Διαχείρισης του ΕΠΠΕΡ η οποία υπάγεται στο συνερωτώμενο Υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ και διαθέτει πλήρη και επικαιροποιημένα στοιχεία.
Ο Υφυπουργός
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ»
8. Στην με αριθμό 3532/19.12.07 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Σπυρίδωνος Χαλβατζή, Κωνσταντίνου Αλυσανδράκη, Γαρυφαλλιάς Κανέλλη, Γεωργίου Μαρίνου και Γεωργίου Μαυρίκου, δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΑΠΦ21/178/ΑΣ3797 δις/11.1.08 έγγραφο από την Υπουργό Εξωτερικών η ακόλουθη απάντηση:
«Στην με αριθμό 3532/19.12.07 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Σπυρίδωνος Χαλβατζή, Κωνσταντίνου Αλυσανδράκη, Γαρυφαλλιάς Κανέλλη, Γεωργίου Μαρίνου, Γεωργίου Μαυρίκου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΑΠΦ21/178/ΑΣ 3797 δις/11.1.08 έγγραφο από την Υπουργό Εξωτερικών η ακόλουθη απάντηση:
Η Ελληνική κυβέρνηση έχει κατ' επανάληψιν εκφραστεί δημοσίως υπέρ του δικαιώματος όλων των χωρών και βεβαίως του Ιράν να αξιοποιούν την πυρηνική ενέργεια για ειρηνικού ς σκοπούς, λαμβάνοντας πάντοτε τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος.
Η Ελλάδα τόσο στο πλαίσιο της ΕΕ όσο και στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών έχει δημοσίως ταχθεί υπέρ της ειρηνικής επιλύσεως, μέσω διαπραγματεύσεων των προβλημάτων διαφάνειας που έχει εγείρει η προώθηση του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν και, ειδικότερα, ο συνεχιζόμενος εμπλουτισμός ουρανίου στις ιρανικές εγκαταστάσεις. Η Ελληνική κυβέρνηση δεν έχει προχωρήσει σε επιβολή κυρώσεων κατά του Ιράν, ιδίως σε ότι αφορά την τράπεζα Bank Saderat Iran που λειτουργεί στην Αθήνα.
Η Ελλάδα θεωρεί ότι η Διεθνής Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας αποτελεί πρόσφορο διεθνές forum για την επίλυση των ζητημάτων που θέτει η ανάπτυξη του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν. Για το λόγο αυτό θα θεωρούσε ιδιαίτερα αρνητική εξέλιξη μια ενδεχόμενη απόσυρση του Ιράν από τη Διεθνή Σύμβαση για τη Μη-Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων.
Εν κατακλείδι κρίνουμε σκόπιμο να επισημάνουμε ότι η Ελλάδα ακολουθώντας μια πολιτική φιλίας έναντι του Ιράν εργάζεται για τη βελτίωση των σχέσεων της χώρας αυτής με τους Εταίρους μας στην ΕΕ και τους Συμμάχους μας στο ΝΑΤΟ. Για το λόγο αυτό άλλωστε οι δυο πλευρές διατηρούν ανοικτούς διαύλους διαρκούς επικοινωνίας και διαβούλευσης, όπως προκύπτει και από την επικείμενη επίσκεψη του Αναπληρωτή Υπουργού Εξωτερικών του Ιράν και αρμόδιου για θέματα Ευρωπαϊκής Ένωσης, κ. Bagheri στην Αθήνα, την 14η Ιανουαρίου 2008.
Όσον αφορά, τέλος, στο 3ο σκέλος της Ερώτησής σας περί του Αμερικανικού Προγράμματος Αντιπυραυλικής Άμυνας, σας γνωρίζουμε τα εξής:
Το αμερικανικό πρόγραμμα αντιπυραυλικής άμυνας προβλέπει την εγκατάσταση δέκα βαλλιστικών πυραύλων αναχαίτισης στην Πολωνία και ενός ραντάρ στην Τσεχία. Η ανάπτυξη του συστήματος αυτού αποτελεί διμερές ζήτημα μεταξύ ΗΠΑ - Τσεχίας και Πολωνίας, τις αποφάσεις των οποίων δεν μπορούμε παρά να σεβαστούμε.
Στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, επισημαίνουμε πάντοτε ότι το ζήτημα της γενικότερης αντιπυραυλικής προστασίας του ευρωπαϊκού χώρου, οφείλει να τύχει μιας συναινετικής και συνεκτικής προσεγγίσεως. Η εν λόγω προσέγγιση, θα πρέπει να περιλαμβάνει πρωτίστως την από κοινού αξιολόγηση της υφής και της σοβαρότητας της προς αναχαίτιση απειλής, μέσω της αξιοποίησης όλων των διαθέσιμων διπλωματικών μέσων για την αντιμετώπισή της, καθώς και τη χάραξη κοινών κατευθύνσεων. Στο πνεύμα αυτό, είναι απαραίτητο να ληφθούν σοβαρώς υπόψη οι ρωσικές ανησυχίες και προβληματισμοί. Από πλευράς μας, είμεθα σταθερά υπέρ της εξακολούθησης της συζήτησης του θέματος στο πλαίσιο του Συμβουλίου ΝΑΤΟ-Ρωσίας, με απώτερο στόχο τη δημιουργία συναντιλήψεως με την Ρωσία και την εμπέδωση της αναγκαίας διαφάνειας και της αμοιβαίας εμπιστοσύνης. Πάντως, η όποια ανάπτυξη συστημάτων αντιπυραυλικής προστασίας θα πρέπει να βαίνει παράλληλα με την ανανέωση των δεσμεύσεων της διεθνούς Κοινότητος για την περαιτέρω ενδυνάμωση του διεθνούς πολυμερούς συμβατικού πλαισίου ελέγχου των εξοπλισμών και μη διασποράς των όπλων μαζικής καταστροφής.
Επισημαίνεται τέλος, ότι στους κόλπους του ΝΑΤΟ δεν έχουν ληφθεί αποφάσεις για τη διασύνδεση του νατοϊκού συστήματος αντιπυραυλικής προστασίας με το αμερικανικό πρόγραμμα αντιπυραυλικής άμυνας.
Η Υπουργός
ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ»
9. Στην με αριθμό 3536/19.12.07 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Δημητρίου Τσιόγκα, Αχιλλέα Κανταρτζή και Νικολάου Γκατζή, δόθηκε με το υπ’ αριθμ. οικ.1851/9.1.08 έγγραφο από τον Yφυπουργό Εσωτερικών, η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της παραπάνω ερώτησης αναφορικά με το αντικείμενο του θέματος σας πληροφορούμε ότι :
.Από τα στοιχεία που καταχωρούνται στη βάση δεδομένων του Υπουργείου από τους υπεύθυνους των Περιφερειών προκύπτει ότι από το σύνολο των Χ.Α.Δ.Α. που λειτουργούσε στη Χώρα στο τέλος του 2004 :
Παραμένουν εν λειτουργία 521. Οι Χ.Α.Δ.Α. αυτοί θα παραμείνουν ενεργοί μέχρι να αρχίσει η λειτουργία των προβλεπόμενων από τους Περιφερειακούς Σχεδιασμούς Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΠΕ.Σ.Δ.Α.) έργων, οπότε θα κλείνουν και στη συνέχεια θα αποκαθίστανται σταδιακά.
Έχουν ήδη αποκατασταθεί 612.
Όλοι οΙ υπόλοιποι έχουν καταστεί ανενεργοί (παύση λειτουργίας) και βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη πρόγραμμα αποκατάστασής τους (σύνταξη μελετών, εξασφάλιση χρηματοδότησης, υλοποίηση έργων).
Ειδικά για την Περιφέρεια Θεσσαλίας κατόπιν σχετικής ενημέρωσης από την Περιφέρεια σας πληροφορούμε ότι :
.Το 2004 λειτουργούσαν στην Περιφέρεια Θεσσαλίας 482 Χ.Α.Δ.Α. Σήμερα οι 420 από αυτούς (ήτοι 87,1%) μετατράπηκαν σε ανενεργούς, ενώ οι υπόλοιποι 62 (ήτοι 12,9%) που παραμένουν ενεργοί, θα αποκατασταθούν με την έναρξη λειτουργίας των έργων διαχείρισης στερεών αποβλήτων (ΧΥ.Τ.Α. και Σ.Μ.Α.) της Περιφέρειας.
.Μέχρι σήμερα στα πλαίσια του Π.Ε.Π. του Ε.Π.ΠΕΡ. και του Ταμείου Συνοχής, εντάχθηκαν σε πρόγραμμα χρηματοδότησης, έργα αποκατάστασης 174 Χ.Α.Δ.Α. συνολικού προϋπολογισμού 18,5 εκατ. ευρώ τα οποία και υλοποιούνται.
.Επιπλέον, μέσω των οριζόντιων δράσεων του «ΘΗΣΕΑ», έχει εγκριθεί χρηματοδότηση ύψους 600.000 ευρώ, για την αποκατάσταση 121 Χ.Α.Δ.Α. χαμηλού βαθμού επικινδυνότητας στη διαχειριστική ενότητα Τρικάλων- Καρδίτσας, ενώ, αναμένεται χρηματοδότηση για την αποκατάσταση Χ.Α.Δ.Α. χαμηλού βαθμού επικινδυνότητας των Νομών Λάρισας και Μαγνησίας.
.Και οι 420 ανενεργοί Χ.Α.Δ.Α. (ήτοι 100%) έχουν άδεια αποκατάστασης, ενώ μέχρι σήμερα από όπως έχουν ήδη αποκατασταθεί 152.
.Προβλέπεται το κλείσιμο όλων των Χ.Α.Δ.Α. όπως Περιφέρειας μέχρι το τέλος του 2008 και στη συνέχεια η αποκατάστασή όπως, όπως άλλωστε απαιτεί και η εφαρμογή του Ολοκληρωμένου Περιφερειακού Σχεδιασμού για τη Διαχείριση των Στερεών Αποβλήτων στη Θεσσαλία.
Ο Υφυπουργός
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΑΚΟΣ»
10. Στην με αριθμό 3798/4.1.08 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Δημητρίου Τσιόγκα, Νικολάου Μωραΐτη, Σταύρου Σκοπελίτη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Φ1500/531/8/24.1.08 έγγραφο από την Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της αριθμ. πρωτ. 3798/04-01-2008 ερώτησης των Βουλευτών κ.κ. Τάκη Τσιόγκα, Νίκου Μωραΐτη και Σταύρου Σκοπελίτη, σχετικά με την διαδοχική ασφάλιση των αγροτών, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Με το άρθρο 13 του ν. 2458/97 «Σύσταση Κλάδου Κύριας Ασφάλισης Αγροτών», καθιερώθηκε ο θεσμός της διαδοχικής ασφάλισης, τόσο για τη θεμελίωση, όσο και για τη προσαύξηση του ποσού της σύνταξης, για τους ασφαλισμένους του Κλάδου Κύριας Ασφάλισης Αγροτών. Η ισχύς του νόμου αυτού άρχισε από 1/1/1998 και οι διατάξεις του έχουν εφαρμογή στους ασφαλισμένους στο νέο Κλάδο από την ημερομηνία αυτή.
Ειδικότερα, στην παρ. 2 του άρθρου 13 του ν. 2458/97, ορίζεται ότι οι περί διαδοχικής ασφάλισης διατάξεις έχουν εφαρμογή μεταξύ του Κλάδου Κύριας Ασφάλισης Αγροτών και των άλλων φορέων Κύριας ασφάλισης. Επίσης, στην παρ. 1 του ιδίου άρθρου αναφέρεται ότι οι περί διαδοχικής ασφάλισης διατάξεις έχουν εφαρμογή μεταξύ του καταργούμενου Κλάδου πρόσθετης ασφάλισης και των άλλων φορέων επικουρικής ασφάλισης, εφόσον ο χρόνος αυτός δεν μεταφερθεί τελικά με αίτηση του ασφαλισμένου στον Κλάδο Κύριας ασφάλισης. Κατά συνέπεια, μόνο οι ασφαλισμένοι στον Κλάδο Κύριας ασφάλισης του ΟΓΑ μπορούν να συνυπολογίζουν τον χρόνο ασφάλισης που έχουν πραγματοποιήσει σε άλλους φορείς Κύριας ασφάλισης και αντιστρόφως.
Για τους αγρότες που είχαν συμπληρώσει το 64ο έτος της ηλικίας τους κατά την έναρξη λειτουργίας του νέου νόμου (1-1/1998) και, σύμφωνα με τη νομοθεσία του ΟΓ Α δεν είχαν τη δυνατότητα να υπαχθούν στο νέο Κλάδο και να καταβάλουν τις αναλογούσες ασφαλιστικές εισφορές, δεν είναι δυνατόν να εφαρμοστούν οι διατάξεις του άρθρου 5 και του άρθρου 13 του ν. 2458/97 περί Διαδοχικής Ασφάλισης. Εφαρμόζονται, όμως, οι ανωτέρω διατάξεις στους αγρότες που έχουν χρόνο στον καταργηθέντα Κλάδο Πρόσθετης Ασφάλισης για τη λήψη επικουρικής ασφάλισης με συνυπολογισμό του διαδοχικού τους χρόνου ασφάλισης σε φορείς επικουρικής ασφάλισης ή για τη χορήγηση Κύριας Σύνταξης, εφόσον έχουν υπαχθεί από 1/1/1998 στο νέο Κλάδο και έχει μεταφερθεί σε αυτόν και ο χρόνος της Πρόσθετης Ασφάλισης με αίτημά τους.
Όσον αφορά στην επέκταση των διατάξεων της διαδοχικής ασφάλισης και στους συνταξιούχους της βασικής σύνταξης του ΟΓΑ (ν. 4169/61), σας γνωρίζουμε ότι, για τις περιπτώσεις αυτές που έχουν συνταξιοδοτηθεί από τον ΟΓΑ και έχουν χρόνους ασφάλισης σε άλλους φορείς Κύριας Ασφάλισης, εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 10 παρ. 1 και 2 του ν. 4202/61, όπως τροποποιήθηκαν με τις διατάξεις του άρθρου 6 παρ. 3 του ν. 1390/73, που παρέχουν μία ιδιότυπη μορφή διαδοχικής ασφάλισης, λόγω της φύσεως του ΟΓΑ (προνοϊακού τύπου - έλλειψη ασφαλιστικών εισφορών), πριν από την μετεξέλιξή του σε φορέα Κύριας Ασφάλισης. Οι διατάξεις αυτές ορίζουν όn οι ασφαλισμένοι των Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης, οι οποίοι διακόπτουν την ασφάλισή τους στους οργανισμούς αυτούς και ασφαλίζονται στον ΟΓΑ, εφόσον έχουν πραγματοποιήσει πέντε συνεχή έτη ασφάλισης στον Οργανισμό πριν από την υποβολή της αίτησης συνταξιοδότησης, δικαιούνται να προσμετρήσουν στον ΟΓΑ τον χρόνο ασφάλισης που είχαν σε οργανισμούς Κύριας Ασφάλισης (ΙΚΑ, ΤΕΒΕ, κ.λπ.) με την υποχρέωση των ασφαλιστικών οργανισμών να αποδώσουν στον ΟΓΑ το σύνολο των εισφορών ασφαλισμένου και εργοδότου. Η προσμέτρηση του χρόνου αυτού γίνεται μόνο για θεμελίωση του συνταξιοδοnκού δικαιώματος και όχι για προσαύξηση του ποσού της σύνταξης, το οποίο προσαυξάνεται μόνο στην περίπτωση που υπάρχουν οικογενειακά βάρη.
Τέλος, τροποποίηση των σχετικών διατάξεων ώστε να επεκταθεί ο θεσμός της διαδοχικής ασφάλισης και στους συνταξιούχους αγρότες, έτσι όπως εφαρμόζονται στους ασφαλισμένους του νέου νόμου του ΟΓΑ, δεν αντιμετωπίζεται, γιατί για τις περιπτώσεις αυτές δεν ισχύει το ανταποδοτικό σύστημα (εισφορές - παροχές) που διέπει τους ασφαλιστικούς οργανισμούς, αλλά τα έσοδά του προέρχονται εξ ολοκλήρου από τον Κρατικό Προϋπολογισμό.
Η Υπουργός
ΦΑΝΗ ΠΑΛΛΗ - ΠΕΤΡΑΛΙΑ»)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της Δευτέρας 3 Μαρτίου 2008.
Α. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Πρώτου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφος 4 του Κανονισμού της Βουλής)
1. Η με αριθμό 656/25.2.2008 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού της Νέας Δημοκρατίας κ. Φωτεινής Πιπιλή προς τον Υπουργό Εσωτερικών, σχετικά με την επιβολή κυρώσεων για ανεύθυνες πράξεις πολιτών κ.λπ..
2. Η με αριθμό 679/26.2.2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Έκτορα Νασιώκα προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με την κατανομή των δικαιωμάτων στους αγρότες από το Εθνικό Απόθεμα κ.λπ..
3. Η με αριθμό 688/26.2.2008 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Ελπίδας Παντελάκη προς τον Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής σχετικά με το ναυάγιο του «SEA DIAMOND» κ.λπ.
4. Η με αριθμό 678/26.2.2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Περικλή Κοροβέση προς τους Υπουργούς Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων και Πολιτισμού, σχετικά με την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για την περιοχή Ρωμανού Μεσσηνίας, όπου εκτελούνται εργασίες κατασκευής ξενοδοχείων κ.λπ..
5. Η με αριθμό 673/26.2.2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Σπυρίδωνος-Άδωνι Γεωργιάδη προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με το συνέδριο στο Πάντειο Πανεπιστήμιο για θέματα που αφορούν στους «Τσάμηδες» κ.λπ.
Β. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Δεύτερου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφος 4 του Κανονισμού της Βουλής)
1. Η με αριθμό 658/25.2.2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Παναγιώτη Σγουρίδη προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με τη λήψη μέτρων για τον έλεγχο της ροής μεγάλων χρηματικών ποσών κ.λπ..
2. Η με αριθμό 689/26.2.2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Νικολάου Μωραΐτη προς τους Υπουργούς Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με την προστασία του Αμβρακικού Κόλπου κ.λπ..
3. Η με αριθμό 676/26.2.2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Νικολάου Τσούκαλη προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικά με την παραίτηση των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου των Φορέων Διαχείρισης Κοτυχίου-Στροφυλιάς και του Χελμού-Βουραϊκού κ.λπ..
4. Η με αριθμό 674/26.2.2008 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Δήμητρας Αράπογλου προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με τη φιλοξενία ανήλικων Κούρδων και Αφγανών μεταναστών στο Οικοτροφείο του Εθνικού Ιδρύματος Κωφών κ.λπ..
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στη συζήτηση των
ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
Επίκαιρες ερωτήσεις πρώτου κύκλου:
Πρώτη θα συζητηθεί η με αριθμό 670/42/26.22.2008 δεύτερη επίκαιρη ερώτηση του Προέδρου του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος και Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Γεωργίου Παπανδρέου προς τον Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, σχετικά με την επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η δημόσια Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
Η επίκαιρη ερώτηση έχει ως ακολούθως:
«ΘΕΜΑ: Απαξίωση της δημόσιας πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Πριν από δέκα περίπου μήνες το ΠΑ.ΣΟ.Κ., αντιδρώντας δημιουργικά και υπεύθυνα στις ανάγκες και τα αιτήματα της ελληνικής κοινωνίας, παρουσίασε τις θέσεις του για τη δημόσια πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, με πρωταρχική δέσμευση την αύξηση της χρηματοδότησης για την Παιδεία με στόχο το 5% του Α.Ε.Π..
Το σύνολο των προτάσεών μας το συζητούμε με το σύνολο των πολιτών και κυρίως με τους εκπαιδευτικούς για τους οποίους η δέσμευσή μας συμπυκνώνεται στο τρίπτυχο αξιοπρεπής αμοιβή, συνεχής επιμόρφωση, αξιοκρατική αξιολόγηση.
Η Κυβέρνησή σας, παρά τις συνεχείς και θυελλώδεις αντιδράσεις του συνόλου της εκπαιδευτικής κοινότητας συνεχίζει και την τρέχουσα σχολική χρονιά την πολιτική της υποχρηματοδότησης, των κακοπληρωμένων ή και απλήρωτων εκπαιδευτικών, των μεγάλων ελλείψεων εκπαιδευτικών και των καθυστερήσεων στην πρόσληψη, την απόσπαση και τη μετάθεσή τους, την απόλυτη αναξιοκρατία στις κρίσεις των στελεχών της εκπαίδευσης, των σχολείων χωρίς βιβλία, των βιβλίων χωρίς αξιολόγηση, του φροντιστηρίου από το δημοτικό, της έμμεσης επιβολής των «λυσαρίων», της εγκατάλειψης των Ολοήμερων Σχολείων και των προγραμμάτων διδακτικής στήριξης κ.λπ.. Είναι προφανές το αποτέλεσμα της «μη πολιτικής» σας: Η απορρύθμιση, η υποβάθμιση και η απαξίωση της δημόσιας εκπαίδευσης!
Κατόπιν των ανωτέρω ερωτάται ο κύριος Πρωθυπουργός:
1. Πώς εξηγείται ότι μετά από τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης είναι εξαιρετικά οξυμένη η κατάσταση σε όλα τα σημαντικά ζητήματα χρηματοδότησης, υποδομών, προσωπικού, διδακτικών βιβλίων και λοιπών βοηθημάτων, που αντιμετωπίζει η πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση;
2. Προτίθεται η Κυβέρνηση, σε αντίθεση με τη μέχρι τώρα στάση της, να ενδιαφερθεί εμπράκτως για τη μείωση των ιδιωτικών δαπανών για την παιδεία, οι οποίες στη χώρα μας είναι εξοντωτικές για κάθε οικογένεια;».
Το λόγο έχει ο Πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής.



ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μιλώντας για ζητήματα που αφορούν την Παιδεία, δεν μπορώ παρά να εκφράσω τη βαθιά μου λύπη για την περιπέτεια της υγείας της πρώην Υπουργού, της κ. Μαριέττας Γιαννάκου. Όλοι έχουμε συγκλονιστεί.
Εύχομαι από την καρδιά μου να υπάρξει η γρηγορότερη και πληρέστερη αποκατάσταση της υγείας της· να είναι σύντομα κοντά μας, δυνατή, αποφασιστική και αισιόδοξη, όπως πάντα. Έδωσε πολλά στην Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση και είναι η ώρα που οι κόποι της άρχισαν να αποδίδουν καρπούς για τις νέες και τους νέους μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Παιδεία είναι χώρος συνάντησης, εθνικής συνεννόησης και συνεργασίας των πολιτικών δυνάμεων. Κάνουν λάθος όσοι επιχειρούν να τη μετατρέψουν -και πάλι- σε χώρο μικροκομματικής αντιπαράθεσης. Κάνουν λάθος όσοι κινούνται αποκλειστικά και μόνο στο χώρο των εντυπώσεων. Κάνουν λάθος όσοι βλέπουν «συνεχείς και θυελλώδεις αντιδράσεις» στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
Κανένας, βέβαια, δεν ισχυρίζεται ότι λύθηκαν όλα τα προβλήματα στο χώρο της Παιδείας. Κανένας, όμως, δεν μπορεί να αρνηθεί ότι δρομολογήσαμε σειρά μεταρρυθμίσεων, που οδηγούν με σιγουριά στην αναβάθμιση της Δημόσιας Εκπαίδευσης. Τολμούμε τη σύγκριση ανάμεσα σ’ αυτά που γίνονται σήμερα και σ’ αυτά που γίνονταν ή δεν γίνονταν στα είκοσι χρόνια των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Σε ό,τι αφορά τις δημόσιες δαπάνες, η αλήθεια είναι ότι την περίοδο 1999-2003 αυξήθηκαν μόνο κατά 1,3 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ στη συνέχεια, και έως σήμερα, αυξήθηκαν κατά 2,2 δισεκατομμύρια ευρώ. Παρά τα μεγάλα δημοσιονομικά προβλήματα που ξεπερνούσαν κάθε δυνατότητα πρόβλεψης, υπάρχει σημαντική αύξηση των δημόσιων δαπανών για την Παιδεία. Και η αύξηση αυτή θα συνεχίζεται με εντεινόμενους ρυθμούς, ώσπου να πραγματώσουμε τον προγραμματικό μας στόχο.
Προσθέτω, στο σημείο αυτό, ότι εξοφλούνται σύντομα οι υποχρεώσεις της Πολιτείας έναντι των αναπληρωτών εκπαιδευτικών. Σημειώνω ακόμη ότι, ενώ οι κυβερνήσεις του χτες διαχειρίστηκαν το Α΄, το Β΄ και ένα μέρος του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, άφησαν πίσω τους τεράστια κενά στις υλικοτεχνικές υποδομές και, περίπου, 5.000 πεπαλαιωμένα σχολικά κτήρια. Σήμερα, έχει προγραμματιστεί και έχει ξεκινήσει η κατασκευή 1.200 νέων σχολείων σε όλη τη Χώρα, ενώ ανακαινίζονται πολλά από τα παλαιότερα.
Με συστηματική δουλειά, η απορροφητικότητα κοινοτικών κονδυλίων αυξήθηκε σε ποσοστό πάνω από το 80%. Στο μεταξύ, καταρτίσαμε και θέτουμε σε εφαρμογή πλήρες επιχειρησιακό σχέδιο, το οποίο εγκρίθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και προβλέπει τη διάθεση στην Εκπαίδευση του 14% των πόρων του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς της νέας Προγραμματικής Περιόδου.
Σε ό,τι αφορά τις ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς και την καθυστέρηση αποστολής των βιβλίων -προβλήματα που ταλαιπωρούσαν χρόνια την Εκπαίδευση- αναπτύσσουμε συγκροτημένες δράσεις, που σταδιακά εξορθολογίζουν το σύστημα.
Σήμερα, το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης των μεταθέσεων, των αποσπάσεων, των διορισμών βρίσκεται τουλάχιστον ενάμιση μήνα πιο μπροστά από άλλες χρονιές. Στόχος είναι, με την έναρξη της ερχόμενης σχολικής χρονιάς, να μην υπάρξει κανένα σχολείο και καμιά τάξη που να μην έχει εκπαιδευτικούς και βιβλία από την πρώτη μέρα.
Σε ό,τι αφορά τη λειτουργία του Ολοήμερου Σχολείου, υπογραμμίζω ότι ήδη 4.500, από τα 5.600 δημοτικά σχολεία, έγιναν ολοήμερα, ενώ ο θεσμός επεκτάθηκε τόσο στα σχολεία ειδικής αγωγής, όσο και στα νηπιαγωγεία. Παράλληλα, καθιερώσαμε και την υποχρεωτική Νηπιακή Εκπαίδευση.
Η νέα πορεία, παρά τις δυσκολίες, δεν μπορεί να αμφισβητείται από κανέναν. Με σχέδιο και σίγουρα βήματα χτίζουμε σήμερα το σχολείο του μέλλοντος, χτίζουμε το «έξυπνο» σχολείο στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.
Και το τονίζω: Έξυπνο σχολείο σημαίνει καινοτόμα αναλυτικά προγράμματα, ποιοτικά βιβλία, σύγχρονα εποπτικά μέσα, αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών. Ήδη, οι Υπουργοί Παιδείας και Οικονομίας ανακοίνωσαν την εφαρμογή ολοκληρωμένου προγράμματος, που στόχο έχει την παροχή ενός φορητού ηλεκτρονικού υπολογιστή σε κάθε μαθητή. Είναι η συνέχεια και η διεύρυνση του προγράμματος που ήδη υλοποιείται για την παροχή χιλιάδων ηλεκτρονικών υπολογιστών στους πρωτεύσαντες μαθητές των γυμνασίων της Χώρας.
Έξυπνο σχολείο, σημαίνει ακόμη ένα σύγχρονο κτήριο, που εμπεριέχει βιοκλιματικά συστήματα, εναλλακτικές μορφές ενέργειας, οικολογικά υλικά, προγράμματα ανακύκλωσης, κατάλληλα διαμορφωμένους χώρους. Οι εφαρμογές αυτές άρχισαν ήδη να υλοποιούνται σε νέα κτήρια, αλλά και να ενσωματώνονται σταδιακά στα παλαιότερα.
Έξυπνο σχολείο σημαίνει, κυρίως, επένδυση στον ανθρώπινο παράγοντα: στο δάσκαλο, στον καθηγητή, αλλά και στα διοικητικά στελέχη της Εκπαίδευσης. Ιδιαίτερη βαρύτητα δίνουμε στη διά βίου επιμόρφωση του εκπαιδευτικού δυναμικού. Έχουμε ήδη διασφαλίσει τους απαιτούμενους πόρους και προχωρούμε στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. Παράλληλα, βελτιώσαμε τη νομοθεσία για την επιλογή των στελεχών της Εκπαίδευσης, ενισχύοντας την αξιοκρατία.
Βεβαιώνω ότι την προσπάθεια αυτή θα τη συνεχίσουμε, ώστε να απαλλαγεί πλήρως ο χώρος της εκπαίδευσης από τις πρακτικές του παρελθόντος, που βασίζονταν στον κομματισμό και οδηγούσαν στην αναξιοκρατία.
Σε ό,τι αφορά την παραπαιδεία, είναι προφανές ότι οι κυβερνήσεις του χτες στα λόγια κήρυσσαν τον πόλεμο και στην πράξη ενίσχυαν την παραπαιδεία. Σήμερα, το σχέδιο επικεντρώνεται στη συνεχή βελτίωση του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος. Στόχος είναι να διασφαλίζονται για κάθε παιδί όλα τα απαραίτητα εφόδια, σ’ ένα σύγχρονο και ποιοτικό εκπαιδευτικό περιβάλλον, χωρίς να επιβαρύνεται η οικογένειά του με τις τεράστιες δαπάνες που απαιτεί η κληρονομιά του χτες.
Στο πλαίσιο αυτό, ετοιμάζουμε και την έναρξη εκτενούς δημόσιου διαλόγου, ώστε όλοι μαζί να διαμορφώσουμε, σε βάθος χρόνου, ένα νέο σύστημα εισαγωγής στην Ανώτατη Εκπαίδευση, το οποίο να συμβάλει στην ενίσχυση της αυτοδυναμίας του Λυκείου και στην ακύρωση των αναγκών που τροφοδοτούν την ανάπτυξη της παραπαιδείας.
Ξέρουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι η ποιοτική αναβάθμιση της Παιδείας αφορά αδυναμίες, αλλά και νοοτροπίες βαθιά ριζωμένες. Ξέρουμε ότι τα συσσωρευμένα προβλήματα είναι πολλά και μεγάλα. Ξέρουμε ότι ο δρόμος μπροστά μας είναι δύσκολος. Έχουμε, όμως ισχυρή πολιτική βούληση. Είμαστε αποφασισμένοι να διασφαλίσουμε τις ευκαιρίες που δικαιούται η νέα γενιά. Η Εκπαίδευση ήταν και είναι κυρίαρχη προτεραιότητά μας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το λόγο έχει ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Γεώργιος Παπανδρέου.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ (Πρόεδρος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε πρόσφατη συνάντηση της νεολαίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ., που, όπως ξέρετε, αντιτάχθηκε δυναμικά στις πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας στο χώρο της παιδείας, ένας νέος σύνεδρος καταχειροκροτήθηκε, όταν μου ζήτησε να μεταφέρω τις ευχές αλληλεγγύης και ανάρρωσης στην πρώην Υπουργό Παιδείας, την κ. Μαριέττα Γιαννάκου.
Το έκανα προσωπικά και θα ήθελα και σήμερα να της εκφράσω την αλληλεγγύη μας, τις ευχές μας για καλή ανάρρωση στην περιπέτεια την οποία περνά. Είμαι σίγουρος ότι εκφράζω και ολόκληρο το κοινοβουλευτικό Σώμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Κύριοι συνάδελφοι, ένας επισκέπτης στη χώρα μας, τους μήνες αυτούς, θα έφευγε με την εντύπωση ότι η μοναδική παραγωγή αυτής της Κυβέρνησης είναι η διαφθορά και τα σκάνδαλα. Η πνιγηρή αυτή ατμόσφαιρα δεν θα τον άφηνε να δει και άλλα, ίσως μεγαλύτερα, σκάνδαλα, απόρροια της κυβερνητικής πολιτικής, αυτά της απαξίωσης, δηλαδή, των δημοσίων αγαθών της υγείας, της πρόνοιας, του ασφαλιστικού συστήματος, της απαξίωσης του περιβάλλοντος, της εκποίησης του δημόσιου πλούτου υπέρ κάποιων ιδιωτικών συμφερόντων και βεβαίως, την απαξίωση στο κρίσιμο θέμα της παιδείας, κρίσιμο για την ανάπτυξη της χώρας και τη νέα γενιά.
Χάθηκαν, κύριε Πρωθυπουργέ, ήδη, φέτος, τετρακόσιες είκοσι χιλιάδες ώρες, επειδή δεν διορίστηκαν καθηγητές, καθυστέρησαν άλλοι έμειναν σχολεία χωρίς δασκάλους. Ελλείψεις βιβλίων στην Αττική, ακόμα και τον Δεκέμβρη. Υποχρεωτική φοίτηση στο νηπιαγωγείο χωρίς σχεδιασμό, εξαναγκασμός, δηλαδή, των γονέων να στραφούν στα ιδιωτικά, όπου διπλασιάστηκαν τα παιδιά τον τελευταίο χρόνο.
Ολοήμερα σχολεία. Στα χαρτιά αυξάνονται, στην πράξη εξαφανίζονται. Εκατόν ογδόντα χιλιάδες μαθητές το 2003, εκατόν πενήντα χιλιάδες μαθητές το 2007.
Στην τεχνική εκπαίδευση, τα ίδια και χειρότερα. Εκατόν δεκαεννιά χιλιάδες μαθητές το 2004, εξήντα επτά χιλιάδες μαθητές το 2007 και μάλιστα, χωρίς ένα νέο βιβλίο επί των ημερών σας, την εποχή της τεχνολογίας, όταν επί ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχαμε φθάσει τους τετρακόσιους ογδόντα τρεις τίτλους στην τεχνική εκπαίδευση.
Μιλάτε για μεταρρυθμίσεις, αλλά φοβάστε κάθε καινοτομία στο δημόσιο σχολείο. Εγκαταλείψατε τα μουσικά, τα αθλητικά, τα ειδικά σχολεία, τα σχολεία διαπολιτισμικής εκπαίδευσης.
Ως Υπουργός Πολιτισμού, καταργήσατε το Πρόγραμμα «ΜΕΛΙΝΑ». Τι είναι το πρόγραμμα «ΜΕΛΙΝΑ»; Είναι η εισαγωγή του πολιτισμού στο χώρο της παιδείας, στα σχολεία. Αυτό το πρόγραμμα, εσείς το καταργήσατε. Αυτό είναι το έργο σας στον πολιτισμό.
Σας είχαμε προτείνει ένα lap-top για κάθε μαθητή και δωρεάν διαδίκτυο. Δεν το θέλατε. Τώρα μάλλον όλα εξηγούνται. Σας ενδιαφέρει η ελεγχόμενη ενημέρωση, ελεγχόμενα Μέσα, ελεγχόμενοι εισαγγελείς. Βλέπετε κάθε νέο με υπολογιστή, ως έναν εν δυνάμει blogger και αυτό, το θεωρείτε επικίνδυνο.
Θεωρούμε απαράδεκτο για τη νεολαία μας το νέο νομοσχέδιο για την ποινικοποίηση του διαδικτύου. Καταφέρατε να βάλετε απέναντι ολόκληρη τη νέα γενιά με την πολιτική σας.
Και το μεγαλύτερο πρόβλημα σήμερα είναι ότι κοστίζει 4,2 εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή 1,5 τρισεκατομμύρια δραχμές στην ελληνική οικογένεια, και αυτό, δεν είναι η ιδιωτική, αλλά τα κενά της δημόσιας παιδείας.
Η διδακτική στήριξη των μαθητών καθυστέρησε φέτος δύο μήνες και τριάντα χιλιάδες καθηγητές που την καλύπτουν, δεν πληρώνονται ακόμα και σήμερα. Με την απερίσκεπτη βάση του «10», ευτελίσατε τις γενικές εξετάσεις, μια χρονιά δύσκολα θέματα, την επόμενη χρονιά εύκολα θέματα. Παρεμβήκατε με ασύστολο τρόπο στις διορθώσεις των γραπτών και πετάξατε πολλές οικογένειες έξω, στα χέρια των φροντιστηρίων και των ιδιωτικών Κ.Ε.Σ. (Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών).
Το πρόβλημα των φροντιστηρίων είναι παλιό πρόβλημα και όλοι έχουμε ευθύνες. Αλλά η δική μας ευθύνη, ως ΠΑ.ΣΟ.Κ., είναι η ευθύνη να αξιοποιούμε την εμπειρία μας και να δίνουμε λύσεις. Και έχουμε λύσεις, αλλά και έχουμε τη βούληση, αυτές τις λύσεις να τις εφαρμόσουμε.
Εγγυόμαστε ένα ριζικά διαφορετικό σύστημα εξετάσεων, που απελευθερώνει το νέο από τα καταναγκαστικά έργα της τυφλής αποστήθισης και τον μεταμορφώνει σ΄ ένα νέο με κριτική σκέψη, συνθετική, δημιουργική σκέψη, που θα απελευθερώνει και το λύκειο από τη φροντιστηριακή του φύση, αυτό δηλαδή που χρειάζεται η εποχή, παρότι βλέπω, σήμερα, να επιχειρείται η διαστρέβλωση των προτάσεών μας και πάλι.
Εγγυόμαστε εισαγωγή του μαθητή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με την απόκτηση του εθνικού απολυτηρίου, με ευρύτατες επιλογές. Τελειώνοντας το γυμνάσιο θα ξέρει υπολογιστές, πληροφορική, αλλά και μια ξένη γλώσσα με πιστοποιητικά επάρκειας, χωρίς –το τονίζω αυτό- να χρειάζεται ιδιαίτερα φροντιστήρια.
Εγγυόμαστε δημιουργική, εκπαιδευτική και ψυχολογική στήριξη στο νέο και την οικογένειά του μέσα από το ολοκληρωμένο ολοήμερο σχολείο και δημοτικό και γυμνάσιο. Εγγυόμαστε το δικαίωμα για κάθε παιδί τριών χρονών και πάνω σε προσχολική αγωγή.
Σ’ αυτή τη μεταρρύθμιση, καλούμε τους εκπαιδευτικούς να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Γι’ αυτό το λόγο, λέμε ξεκάθαρα ότι εγγυόμαστε το 5% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος για την παιδεία. Τέλος, αυτές οι συνεχείς μειώσεις για τις δαπάνες στο χώρο της παιδείας που ακολούθησε η Νέα Δημοκρατία.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Δική μας δέσμευση: Καλές αμοιβές και όροι απασχόλησης για τους εκπαιδευτικούς, επίλυση του χρόνιου προβλήματος των αναπληρωτών και των ωρομισθίων. Δική τους δέσμευση: Συνεχής επιμόρφωση, αξιολόγηση έργου και πρωτοβουλία, για ένα σχολείο δημιουργικό, ανοικτό, κοντά στις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας, των νέων και της οικογένειας.
Κύριε Πρωθυπουργέ, σας έχει ψυλλιαστεί ο κόσμος. Κάθε φορά που απαντάτε, αναφέρεστε στις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ξέρουμε ότι απλά κρύβετε το δικό σας παρόν και την απουσία σας στο μέλλον.
Στην απάντησή σας, μη μας πάτε πάλι στο παρελθόν, που σε ό,τι μας αφορά είμαστε και περήφανοι. Ένα στοιχείο και μόνο αρκεί: Το 49% των υποδομών στην παιδεία, από την ίδρυση του ελληνικού κράτους, υλοποιήθηκε στα δεκαοκτώ χρόνια των Κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Σήμερα, όμως, σας περιμένουμε να μιλήσετε για το παρόν.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Όσο για το άρθρο 16, η δική μας θέση εξηγήθηκε με σαφήνεια. Η εμμονή, η δική σας και των άλλων κομμάτων, μου θυμίζει αυτόν που του έδειχναν τον ήλιο και αυτός κοιτούσε το δάκτυλο.
Εσείς, έχετε κολλήσει τα μάτια σας στο δάκτυλο, που είναι το άρθρο 16. Εμείς κοιτούμε τον ήλιο, που είναι η δημόσια εκπαίδευση, η δημόσια παιδεία.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Διότι είτε με το άρθρο 16 είτε χωρίς το άρθρο 16, το ερώτημα παραμένει σχετικά με το ποιος μπορεί να κάνει ξανά αξιόπιστη, δίκαιη, ποιοτική, σύγχρονη τη δημόσια παιδεία, τη δημόσια δωρεάν παιδεία για όλους.
Ξέρω την παιδεία. Ξέρω ότι μπορούμε να κάνουμε το δημόσιο εκπαιδευτικό μας σύστημα, πρότυπο στην Ευρώπη και στον κόσμο. Εμείς, το ΠΑ.ΣΟ.Κ., εκεί θα επενδύσουμε.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το λόγο έχει ο Πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Είπατε για μείωση δαπανών για την Παιδεία. Σας είπα και στην αρχική μου εισήγηση ότι στα τέσσερα χρόνια, 1999-2003, δαπανήθηκαν για την Παιδεία 1,3 δισεκατομμύρια ευρώ. Στην τετραετία 2004-2008, δαπανήθηκαν 2,2 δισεκατομμύρια ευρώ, που σημαίνει σχεδόν διπλασιασμός.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
(Θόρυβος-διαμαρτυρίες από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Το ποσοστό του Α.Ε.Π.!
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Το ερώτημα, τώρα, εδώ είναι: Τέτοια μαθηματικά ξέρετε στο κόμμα σας;
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Δεύτερον, μας είπατε και μας προτείνετε, λέτε, έναν υπολογιστή για κάθε μαθητή. Ασχέτως του ότι αυτό το είχαμε προτείνει όταν ήμασταν ακόμα Αντιπολίτευση, το σημαντικό είναι ότι, για πρώτη φορά, αυτό γίνεται σήμερα πράξη. Ηλεκτρονικοί υπολογιστές συνεχίζουν να διανέμονται στους μαθητές.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Και έχουμε πρόγραμμα να πάρει κάθε μαθητής έναν υπολογιστή.
Όμως αυτή, κύριε Παπανδρέου, είναι η μεγάλη μας διαφορά: Εσείς λόγια, εμείς έργα!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Αρχηγός του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αμφισβητεί τα πάντα, εναντιώνεται στα πάντα και παρουσιάζει κοινές, κοινότοπες ευχές σαν προτάσεις.
Θέλω να υπογραμμίσω ότι εμείς συζητούμε κάθε ιδέα και κάθε άποψη, με πρόθεση συνεννόησης και σύνθεσης. Δεν μπορεί, όμως, να γίνεται ουσιαστικός διάλογος όταν οι ίδιοι υπονομεύουν εκείνα που προτείνουν ούτε, βέβαια, όταν περιορίζονται σε γενικότητες, αοριστολογίες και λαϊκισμούς.
Είναι μήπως δέσμευση η αοριστολογία περί αξιολόγησης, όταν είναι γνωστή η αντίθεσή τους στην ήδη ισχύουσα νομοθεσία και όταν είναι γνωστό ότι η αξιολόγηση είχε ξεκινήσει, ήδη, εδώ και περισσότερο από έναν χρόνο;
Είναι μήπως δέσμευση η γενικόλογη αναφορά στην ειδική εκπαίδευση των εκπαιδευτικών, όταν ήδη υλοποιούνται σχετικά προγράμματα του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης και σχεδιάζονται τα καινούργια στο ΕΣΠΑ.;
Είναι δυνατόν να προβάλλεται σαν πρόοδος η υπόσχεση για διδασκαλία ξένης γλώσσας, όταν ήδη διδάσκονται υποχρεωτικά δύο ξένες γλώσσες;
ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ: Πιστοποίηση!
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Είναι δυνατόν να γίνεται λόγος για θέσπιση υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής, όταν αυτό ήδη ισχύει με απόφαση της δικής μας Κυβέρνησης;
Η τακτική που ακολουθεί η Αξιωματική Αντιπολίτευση συνοψίζεται στη φράση «αμφισβήτηση των πάντων και υποσχέσεις για όλα»! Αυτό ακριβώς έκανε ο σημερινός Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης από το Δεκέμβριο του 2003, με Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ. Ομολογούσε τότε ότι ήταν «μεγάλο βάρος για τη νεολαία η Παιδεία»! Διερωτάτο «αν έχουμε δωρεάν Παιδεία». Και τόνιζε ότι «απαιτούνται μεταρρυθμίσεις». Είχαν οδηγήσει την Παιδεία σε τέτοια κατάσταση, που ο ίδιος αναγκαζόταν να αποδοκιμάσει την πολιτική που εφαρμοζόταν ως τότε. Και αυτό, παρ’ όλο που ως αρμόδιος Υπουργός, για μεγάλο χρονικό διάστημα, είχε την πολιτική ευθύνη των συσσωρευμένων προβλημάτων. Αναγνώριζε ότι είχε μετατραπεί η δήθεν «δωρεάν Παιδεία» σε τεράστιο οικονομικό βάρος για κάθε οικογένεια. Και συμφωνούσε ότι χωρίς μεταρρυθμίσεις δεν θα γινόταν τίποτα.
Κι όμως, από τότε μέχρι σήμερα, αντιδρούν σε κάθε μεταρρύθμιση.
Από τότε μέχρι σήμερα, η Αξιωματική Αντιπολίτευση δεν τόλμησε να πάρει συγκεκριμένη θέση σε κανένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Παιδεία. Μοναδική εξαίρεση αποτέλεσε η πρόταση του ΠΑΣΟΚ για αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος. Όταν όμως ήρθε η ώρα των αποφάσεων, όταν ήρθε η ώρα της ψηφοφορίας στη Βουλή, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δεν υποστήριξε την πρότασή της, αλλά αποφάσισε να υπονομεύσει ολόκληρη τη διαδικασία Aναθεώρησης του Συντάγματος. Αγνόησε την ανάγκη για θεσμικές αλλαγές που διασφαλίζουν τη διαφάνεια στο δημόσιο βίο. Αγνόησε την ανάγκη αλλαγής του αποτυχημένου επαγγελματικού ασυμβιβάστου. Υπέταξε το συμφέρον του Τόπου, το συμφέρον της κοινωνίας, το συμφέρον της Παιδείας στην πολιτική αδυναμία της. Όχι μόνο δεν τόλμησε να συμπράξει στις μεταρρυθμίσεις που η ίδια θεωρούσε απόλυτα αναγκαίες, αλλά θυσίασε και πολύ ευρύτερα συμφέροντα.
Παρ’ όλα αυτά, ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης επανέρχεται τις τελευταίες ημέρες, για να επαναλάβει ότι το άρθρο 16 «πρέπει να αλλάξει»! Προσθέτει, ωστόσο, ότι δεν πρόκειται να συμπράξει στην αλλαγή του και επιμένει στην υπονόμευση αυτού που ο ίδιος θεωρεί απόλυτα αναγκαίο!
Επιτέλους, όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι πολίτες, ο εκπαιδευτικός κόσμος, η νέα γενιά χρειάζονται δράσεις και όχι ευχολόγια· απαιτούν συνέπεια λόγων και έργων· απαιτούν ξεκάθαρες κουβέντες, ξεκάθαρη στάση. Τονίζω, στο σημείο αυτό, ότι προχωρούμε απαρέγκλιτα στην εφαρμογή του νόμου-πλαισίου, όπως ακριβώς έχει ψηφιστεί. Η μεταρρύθμιση αυτή δεν εγκαταλείπεται, δεν σταματά, δεν αλλάζει.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Οι πολίτες απαιτούν γενναιότητα, απαιτούν υπευθυνότητα, απαιτούν συνέπεια από τις πολιτικές δυνάμεις! Απαιτούν εκπαιδευτική στρατηγική που στοχεύει στο μέλλον.
Το πρώτο κεφάλαιο της στρατηγικής μας αφορά, όπως έχω τονίσει, το έξυπνο σχολείο.
Το δεύτερο κεφάλαιο, με τον τίτλο «Έλληνας πολίτης της Ευρώπης Έλληνας πολίτης του κόσμου», βασίζεται σε πέντε πυλώνες καινοτόμων δράσεων:
Πρώτος πυλώνας είναι η ανθρωποκεντρική εκπαίδευση· συγκροτημένη δέσμη μέτρων που αφορά τη στήριξη ή την επανένταξη ατόμων με αναπηρία, καθώς και ατόμων από κοινωνικά ευαίσθητες ομάδες.
Δεύτερος πυλώνας είναι η περιβαλλοντική εκπαίδευση για την αειφόρο ανάπτυξη.
Τρίτος πυλώνας είναι η ψηφιακή σύγκλιση, που περιλαμβάνει την ισότητα στην πρόσβαση, την καταπολέμηση του ψηφιακού αναλφαβητισμού, την εφαρμογή της τηλεκπαίδευσης.
Τέταρτος πυλώνας είναι η γλωσσομάθεια και η ελληνοφωνία. Αφορά την εισαγωγή και την πιστοποίηση ξένων γλωσσών στα σχολεία, την ενίσχυση ελληνικών εδρών σε ξένα πανεπιστήμια, τη δημιουργία δικτύου ελληνικών σχολείων στα Βαλκάνια, που θα λειτουργήσουν ως πύλη εισόδου προς το Διεθνές Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και γενικότερα προς τα ελληνικά πανεπιστήμια.
Πέμπτος πυλώνας είναι η σύνδεση της Παιδείας με τον Πολιτισμό και τον Αθλητισμό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τα πρώτα θετικά αποτελέσματα για την κοινωνία, την οικονομία, την πατρίδα μας άρχισαν ήδη να φαίνονται. Φιλοδοξούμε και αισιοδοξούμε για τη νέα γενιά της πατρίδας μας. Φιλοδοξούμε και αισιοδοξούμε για την Ελλάδα, που μετεξελίσσεται σε σημαντικό εκπαιδευτικό κέντρο της Νοτιοανατολικής Ευρώπης Έχουμε και τη δύναμη και την τόλμη να συνεχίσουμε. Ο στόχος είναι κοινός. Όσοι πιστεύουν στα νιάτα της Ελλάδας, μπορούν να συμπράξουν. Αυτή είναι η πρόσκλησή μας. Και είναι πρόσκληση συνεννόησης, σύνθεσης, συνεννόησης δυνάμεων.
Και ένα τελευταίο σχόλιο. Αναφερθήκατε στους bloggers, κατηγορώντας και σ’ αυτό το θέμα την Κυβέρνηση. Εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες σερφάρουν στο Διαδίκτυο. Δεν είναι ψηφοφόροι ενός και μόνο κόμματος, για να τους εκμεταλλεύεται ο οποιοσδήποτε. Είναι όλοι εκείνοι που διεκδικούν το αναφαίρετο στη Δημοκρατία δικαίωμα της έκφρασης. Κανείς δεν μπορεί να το στερήσει, και πάντως μακριά από εμάς τέτοιες προθέσεις. Αυτό, όμως, που υποχρεούται και η χώρα μας να κάνει, όπως και τόσες άλλες χώρες το έχουν κάνει ήδη, είναι η ενσωμάτωση στο Εθνικό μας Δίκαιο της Συνθήκης της Βουδαπέστης, των ελαχίστων δηλαδή εκείνων κανόνων για την καταπολέμηση ποινικών αδικημάτων κατά της ζωής και της αξιοπρέπειας του πολίτη. Η ελευθερία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι μονοσήμαντη έννοια, και αφορά όλους μας. Μην προσπαθείτε, λοιπόν, να μονοπωλήσετε ένα διεθνές αγαθό, με εκατομμύρια χρήστες, που ανήκει σε όλους. Αλλά και μην παραβλέπετε το δικαίωμα στην υπεράσπιση αξιών της ανθρώπινης υπόστασης, που εξίσου όλοι δικαιούνται να απολαμβάνουν.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Γίνεται γνωστό στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, εννέα μαθητές και μαθήτριες και τρεις συνοδοί-καθηγητές από το Τ.Ε.Ε. Ειδικής Αγωγής Δράμας, καθώς και είκοσι ένας μαθητές και μαθήτριες και επτά συνοδοί καθηγητές από το ΤΕΕ Ειδικής Αγωγής Σερρών που φιλοξενούνται από τη Βουλή.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες)
Η δεύτερη επίκαιρη ερώτηση προς τον Πρωθυπουργό είναι η με αριθμό 685/44/26-2-2008 τρίτη επίκαιρη ερώτηση της Γενικής Γραμματέως του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας και Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Αλεξάνδρας Παπαρήγα, σχετικά με τις προθέσεις της Κυβέρνησης για την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας και τα αεροδρόμια της χώρας μας κ.λπ..
Η επίκαιρη ερώτηση της κυρίας συναδέλφου έχει ως εξής:
«Έντονη είναι η ανησυχία των εργαζομένων στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (Υ.Π.Α.) εξαιτίας πληροφοριών για ιδιωτικοποίηση κρατικών αεροδρομίων, με πρόσχημα τον εκσυγχρονισμό τους ή τη δημιουργία νέων ιδιωτικών αεροδρομίων, όπως επίσης και την παραχώρηση της διαχείρισης εναέριας κυκλοφορίας σε παρόχους ιδιώτες. Η μέχρι σήμερα εφαρμοζόμενη πολιτική δικαιολογεί πλήρως την παραπάνω ανησυχία.
Όπως είναι γνωστό, η κατάργηση της ενιαίας και δημόσιας Υ.Π.Α. έχει ήδη συντελεστεί με τη θεσμοθέτηση της Εθνικής Εποπτικής Αρχής Αεροναυτιλίας (Ε.Ε.Α.Α.) ανεξάρτητης από τον πάροχο υπηρεσιών αεροναυτιλίας, που σύμφωνα με τους κοινοτικούς κανονισμούς «θα οργανωθεί με βάση τους νόμους της αγοράς». Ακόμα είναι γνωστό ότι ο Ενιαίος Ευρωπαϊκός Ουρανός είναι γεγονός, που σημαίνει απώλεια εθνικού εναέριου χώρου. Στα αεροδρόμια ο πρώτος αερολιμένας της χώρας, ο Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών, είναι ένα γερμανικό αεροδρόμιο που έχει μετοχοποιηθεί με ό,τι αυτό συνεπάγεται, για εργαζόμενους και για τη χώρα, και έχει εξαγγελθεί η ίδρυση ιδιωτικού αεροδρομίου στην Κρήτη, στο Καστέλι κατά τα πρότυπα του αεροδρομίου των Σπάτων.
Η διαφαινόμενη ιδιωτικοποίηση, πρώτα και κύρια των αεροδρομίων Θεσσαλονίκης, Ηρακλείου, Ρόδου, Κέρκυρας και Κω -που είναι οι οικονομικοί «αιμοδότες» των υπολοίπων- και η λογική του κέρδους, θα οδηγήσουν σε αύξηση των τιμολογίων, σε άρνηση κάλυψης κοινωνικών αναγκών -κάλυψη νησιών, άγονων περιοχών, αεροδιακομιδή ασθενών, έρευνα και διάσωση κ.ά.- σε ανατροπές στα εργασιακά, εισοδηματικά και άλλα δικαιώματα των εργαζομένων, σε μείωση των εγγυήσεων για την ασφάλεια των πτήσεων.
Σοβαρές ανησυχίες γεννιούνται και από το γεγονός ότι ο εναέριος χώρος και τα αεροδρόμια αποτελούν μέρος της εθνικής κυριαρχίας και σχετίζονται με την ασφάλεια της χώρας.
Ερωτάται ο κ. Πρωθυπουργός για τις προθέσεις της Κυβέρνησης».
Το λόγο έχει ο Πρωθυπουργός κ. Καραμανλής.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι πολιτικές της Κυβέρνησης έχουν ως γνώμονα την ενίσχυση της αναπτυξιακής πορείας της Χώρας, με σεβασμό στους πολίτες, προστασία του περιβάλλοντος, ενδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής, διασφάλιση των εθνικών συμφερόντων. Έχουμε λάβει σαφή εντολή από τον ελληνικό λαό να προχωρήσουμε στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις με γρήγορα βήματα, με αποφασιστικότητα, με δυναμισμό. Ανταποκρινόμαστε στη δέσμευσή μας. Αξιοποιούμε σύγχρονα αναπτυξιακά εργαλεία και υιοθετούμε νέες μεθόδους διαχείρισης των υποδομών, σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα. Στοχεύουμε να προσελκύσουμε νέες επενδύσεις και να δημιουργήσουμε περισσότερες νέες θέσεις εργασίας.
Κυρία Παπαρήγα, μιλάτε για κατάργηση της ενιαίας και δημόσιας Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας. Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Η λειτουργία των ελληνικών αεροδρομίων είναι σύμφωνη με το εναρμονισμένο κανονιστικό πλαίσιο για τη δημιουργία του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού. Με την εξουσιοδοτική διάταξη του ν. 3446/2006 και το σχετικό προεδρικό διάταγμα του 2007 για την ίδρυση της Εθνικής Εποπτικής Αρχής Αεροναυτιλίας, η Χώρα υιοθέτησε την αρχή του λειτουργικού διαχωρισμού ανάμεσα στον πάροχο υπηρεσιών αεροναυτιλίας και στην Εποπτική Αρχή. Δημιουργείται, έτσι, ένα νέο λειτουργικό σχήμα, που θα ικανοποιεί τις απαιτήσεις του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού, αλλά θα λειτουργεί στο πλαίσιο της σημερινής Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας με τους όρους που θέτει το κοινοτικό δίκαιο. Δεν υπάρχει ιδιωτικός φορέας παροχής υπηρεσιών αεροναυτιλίας και δεν έχει εκφραστεί ενδιαφέρον για κάτι τέτοιο.
Σε κάθε περίπτωση, πρώτο μέλημά μας για τη διάρθρωση της Εθνικής Εποπτικής Αρχής είναι η διασφάλιση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών αεροναυτιλίας μέσα από τη διαλειτουργικότητα, τον αποτελεσματικό έλεγχο, τη διαφάνεια.
Δεν διαφωνούμε -κανένας δεν διαφωνεί- με την άποψη ότι ο εθνικός εναέριος χώρος και τα αεροδρόμια σχετίζονται με την ασφάλεια της Χώρας.
Δεν μπορεί, όμως, να υπάρχει καμμία απολύτως ανησυχία για τα θέματα αυτά, ούτε εξαιτίας της αναβάθμισης των αεροδρομίων ούτε εξαιτίας των ρυθμίσεων για τον Ενιαίο Ευρωπαϊκό Ουρανό. Το κανονιστικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το θέμα αυτό δεν έχει –και δεν θα μπορούσε να έχει- καμμία επίπτωση σ’ ό,τι αφορά τον εθνικό εναέριο χώρο. Αντιθέτως μάλιστα, είναι απόλυτα συμβατό, είναι απόλυτα εναρμονισμένο με την εθνική κυριαρχία.
Σκοπός του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού είναι η ασφαλής εναέρια κυκλοφορία και η βελτιστοποίηση της μεταφορικής ικανότητας. Αμυντικές επιπτώσεις ούτε υπάρχουν ούτε μπορεί να υπάρξουν. Από τον ίδιο, άλλωστε, τον Κανονισμό λαμβάνεται ιδιαίτερη πρόνοια για την εφαρμογή μέτρων που είναι απαραίτητα για τη διασφάλιση των ζωτικών συμφερόντων της εθνικής ασφάλειας και της άμυνας των κρατών. Δεν υπάρχει, λοιπόν, κανένας λόγος ανησυχίας ούτε για την ασφάλεια των πτήσεων ούτε για την εθνική κυριαρχία. Ισχύει το ακριβώς αντίθετο! Είναι, άλλωστε, ενδεικτικό το γεγονός ότι οι σχετικοί Κανονισμοί έγιναν ομόφωνα δεκτοί από τα κράτη-μέλη της Ένωσης, έγιναν δεκτοί χωρίς καμμιά αντίρρηση.
Σε ό,τι αφορά τα νησιά μας, τόσο η εθνική όσο και η κοινοτική νομοθεσία διασφαλίζουν την απρόσκοπτη αεροπορική κάλυψή τους. Ούτε, λοιπόν, και σ’ αυτό το σημείο υπάρχει λόγος οιασδήποτε ανησυχίας. Στόχος μας είναι η διαρκής ενίσχυση τόσο της αεροπορικής όσο και της ακτοπλοϊκής κάλυψης των νησιών μας.
Όσον αφορά το θέμα των αεροδρομίων της χώρας, γνώμονας της πολιτικής μας είναι η διαρκής ενίσχυση της αναπτυξιακής δυναμικής της πατρίδας μας. Βασική προτεραιότητά μας είναι η τουριστική ανάπτυξη σ’ ολόκληρη τη Χώρα. Για να το καταφέρουμε αυτό, είναι απαραίτητο -ανάμεσα στ’ άλλα- να αναπτύξουμε τις αεροπορικές υποδομές. Οι συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα μπορούν να συμβάλουν καθοριστικά.
Τοποθετήθηκα, σε ό,τι αφορά τις πολιτικές αρχές, με απόλυτη σαφήνεια στις Προγραμματικές Δηλώσεις της Κυβέρνησης. Επιλογή μας είναι να επεκτείνουμε τις συμπράξεις του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα για την αναβάθμιση των μεταφορικών υποδομών: δημιουργούμε νέα αεροδρόμια· αναβαθμίζουμε τις υποδομές που υπάρχουν· ανοίγουμε το δρόμο για την ανάπτυξη και άλλων δραστηριοτήτων στα αεροδρόμια της Χώρας.
Δεν σχεδιάζουμε –και θέλω να είναι σαφές- πώληση αεροδρομίων, αλλά συνεργασίες με στόχο την αναβάθμισή τους. Στόχος είναι να προσελκύσουμε νέες επενδύσεις, να ενισχύσουμε την τουριστική βιομηχανία μας, να θεμελιώσουμε ισχυρή ανάπτυξη σ’ ολόκληρη την Ελληνική Περιφέρεια, να βελτιώσουμε την εικόνα, την ανταγωνιστικότητα, την ελκυστικότητα, την εξωστρέφεια της Χώρας. Στόχος είναι να εξασφαλίσουμε περισσότερα έσοδα στο Δημόσιο, χωρίς να επιβαρύνονται οι πολίτες· να δημιουργήσουμε νέες θέσεις εργασίας μέσα στα ίδια τα αεροδρόμια, χωρίς να θιγούν τα δικαιώματα όσων ήδη εργάζονται σε αυτά· να αναβαθμίσουμε τις υπηρεσίες που προσφέρονται στους ταξιδιώτες και στο σύνολο των κατοίκων της Περιφέρειας.
Δεν μπορεί, λοιπόν, στον 21ο αιώνα τα αεροδρόμια της Ελληνικής Περιφέρειας να παραμένουν συνώνυμα με κάποιους αεροσταθμούς και κάποιες πίστες προσγείωσης και απογείωσης των αεροπλάνων. Στόχος, τώρα, είναι η ανάπτυξη των αεροδρομίων, με την προσθήκη νέων δραστηριοτήτων. Στόχος είναι να δημιουργήσουμε μικρούς πόλους ανάπτυξης στα νησιά μας και στην Ελληνική Περιφέρεια. Ακολουθούμε, για το σκοπό αυτό αυτονόητες πρακτικές, που ισχύουν στα περισσότερα αεροδρόμια της Ευρώπης που έχουν διεθνή κίνηση. Αναφέρω ενδεικτικά τα πρόσφατα παραδείγματα στα αεροδρόμια της Φρανκφούρτης, της Βουδαπέστης, του Παρισιού.
Σε ό,τι αφορά το αεροδρόμιο Ηρακλείου στο Καστέλι: Προχωρούν οι διαδικασίες για την κατασκευή ενός νέου διεθνούς αεροδρομίου. Είναι πολύ μεγάλο και σημαντικό έργο, για την υλοποίηση του οποίου μελετώνται σύγχρονοι τρόποι χρηματοδότησης, με τη συνδρομή και ιδιωτικών κεφαλαίων.
Καταλήγω: Από την πρώτη στιγμή, βάλαμε την Περιφέρεια στο επίκεντρο της πολιτικής μας. Προωθούμε έργα και αναπτύσσουμε δράσεις που οδηγούν τη Χώρα στον πυρήνα της ανάπτυξης. Δημιουργούμε σύγχρονες υποδομές που διασφαλίζουν την πορεία για μία σύγχρονη Ελλάδα, στην καρδιά της Ευρώπης.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το λόγο έχει η Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Αλέκα Παπαρήγα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας προσθέτει τις ευχές, ούτως ώστε η Μαριέττα Γιαννάκου να επανέλθει στην πολιτική δραστηριότητα απόλυτα υγιής.
Κύριε Πρωθυπουργέ, χρησιμοποιήσατε ορισμένους τυπικούς όρους, όπως «Συμπράξεις Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα», «ανάπτυξη», «εκσυγχρονισμός των υποδομών», «εκσυγχρονισμός των υπηρεσιών». Πράγματι, αυτοί οι όροι υπάρχουν στο πρόγραμμά σας και λίγο-πολύ τους προβάλλετε προεκλογικά και πάγια σε όλες τις συζητήσεις στη Βουλή. Εμείς όλα αυτά τα μεταφράζουμε σε ιδιωτικοποίηση και των αεροδρομίων και της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας. Μάλιστα, ο χορός των ιδιωτικοποιήσεων όσον αφορά τα αεροδρόμια θα είναι εξαιρετικά αποκρουστικός και θα έχει τραγικές συνέπειες.
Θα ρωτήσω, λοιπόν, πάρα πολύ συγκεκριμένα το εξής: Τα Σπάτα είναι ή δεν είναι στην ουσία γερμανικό αεροδρόμιο; Σε αυτό το μοτίβο προσπαθείτε να πάρετε μέτρα και για τα υπόλοιπα αεροδρόμια. Κάτι είπατε για το εάν υπάρχει ενδιαφέρον γι’ αυτά.
Συγκεκριμένα, λοιπόν, έχουμε στην Ελλάδα τριάντα εννέα αεροδρόμια. Από αυτά τα έντεκα είναι στην ηπειρωτική Ελλάδα και τα είκοσι οκτώ είναι στα νησιά. Βεβαίως, είναι μικρά αεροδρόμια. Έχετε ξεχωρίσει πέντε, πέρα από τα Αεροδρόμιο των Σπάτων, που επί ΠΑ.ΣΟ.Κ. γερμανοποιήθηκε. Είναι της Ρόδου, του Ηρακλείου, της Κέρκυρας, της Κω, της Θεσσαλονίκης. Ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι ήδη έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον η «HOCHTIEF» για τη Θεσσαλονίκη.
Τι ζητούν οι πολυεθνικές; Τα πέντε αεροδρόμια τα οποία έχουν τη μεγάλη τουριστική κίνηση και την κίνηση την επιβατική όλο το χρόνο. Και αυτά τα αεροδρόμια στην ουσία με τα εισοδήματα που έχουν, χρηματοδοτούν τις πτήσεις στα είκοσι οκτώ υπόλοιπα αεροδρόμια, που κυρίως είναι νησιωτικά και τα οποία βεβαίως έχουν ένα ισοζύγιο αρνητικό, όμως αφορούν την επικοινωνία με τα ακριτικά νησιά, με περιοχές συγκεκριμένες, γιατί πέρα από το πρόβλημα που έχουν οι ακτοπλοϊκές γραμμές, πολλές φορές η κατάσταση στο Αιγαίο δεν επιτρέπει να πάει κανείς εκεί με πλοίο.
Θέλουν να αγοράσουν ιδιώτες όλο το αεροδρόμιο; Όχι! Οι υποδομές στο κράτος. Τι θα πάρουν; Τη χρήση, τη λειτουργία, τα αποτελέσματα, το χρήμα δηλαδή. Αυτό θα πάρουν. Βεβαίως δεν λέμε ότι θα πουλήσετε τη γη και τους διαδρόμους, τα Σ.Δ.Ι.Τ. που λέτε και με τα οποία θα κάνετε το Καστέλι. Ζεστό χρήμα θα πάρουν οι ιδιώτες στην ουσία και θα εκμεταλλεύονται το αεροδρόμιο για τριάντα, σαράντα χρόνια. Δεν τους ενδιαφέρει παραπάνω. Κάποτε έπαιρναν για ενενήντα εννέα χρόνια οι ιδιώτες το δικαίωμα της εκμετάλλευσης υποδομών, χωρίς να αγοράζουν τις υποδομές. Τώρα τριάντα, σαράντα χρόνια τους φτάνουν.
Δεν είναι σωστό αυτό που λέτε ότι δεν επηρεάζεται η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας απ’ αυτόν το διαχωρισμό που θα γίνει στα πέντε αεροδρόμια. Στην ουσία δεν είναι ιδιοκτησία 100%, αλλά τη χρήση θα την έχουν οι διάφορες πολυεθνικές κ.λπ.. Επηρεάζεται η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας και οι εργασιακές σχέσεις και το προσωπικό και όλα. Το 50% των εσόδων και των δραστηριοτήτων έχασε η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας από τη λειτουργία του Αεροδρομίου των Σπάτων. Αυτό που κάνετε, στην ουσία είναι διαίρεση. Φτιάχνετε, δηλαδή, μία εποπτική αρχή στο Υπουργείο, η οποία θα έχει το επιτελικό σχέδιο. Από εκεί και πέρα, όμως, σπάνε οι αρμοδιότητες και σε κάθε αεροδρόμιο από αυτά που θα ιδιωτικοποιηθούν θα υπάρχει συγκεκριμένο προσωπικό, το οποίο θα ανήκει στον πάροχο, στον ιδιώτη, αφού τη χρήση την έχει ο ιδιώτης. Όπως μου είπε η Ομοσπονδία των Εργαζομένων στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας, η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας έχει 500.000.000 ευρώ είσπραξη, 300.000.000 ευρώ έξοδα, άρα 200.000.000 ευρώ είναι καθαρά.
Επίσης, ανησυχούμε πάρα πολύ και για τις εξελίξεις στον εθνικό εναέριο χώρο. Βεβαίως, η Ευρωπαϊκή Ένωση τυπικά δεν τον έχει καταργήσει, όμως, περνάει στην ιδιωτικοποίηση.
Επιπλέον –και θα καταθέσω το σχέδιο- η Κομισιόν ετοιμάζει να δημιουργήσει εννέα FIR σε όλη την Ευρώπη. Η Ελλάδα θα ανήκει σε δύο, ένα που περνάει από την Ιταλία και ένα από τη Ρουμανία. Αύριο και η έδρα της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας μπορεί να φύγει από την Αθήνα, γιατί με την τεχνολογία θα μας πουν ότι δεν είναι απαραίτητο να έχει έδρα στην Αθήνα. Και θα συρρικνωθεί το προσωπικό και θα αλλάξουν οι εργασιακές σχέσεις και θα χειροτερέψουν.
Η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας εποπτεύει, έχει την ευθύνη για τα τριάντα εννιά αεροδρόμια, για εκατόν είκοσι ελικοδρόμια, για είκοσι επτά υδροδρόμια και επιπλέον, θα πρέπει να έχουμε υπ’ όψιν μας ότι τα αεροπλάνα, μέσω των αεροδρομίων, εκτελούν μετακομιδή ασθενών κ.λπ..
Κατά τη γνώμη μας, υπάρχει ζήτημα. Θα θιγεί ο εθνικός εναέριος χώρος, πράγμα που μπορεί να οδηγήσει και σε άλλες εξελίξεις στο Αιγαίο, τις γνωστές που έχουμε, τις απαιτήσεις και τις διαφωνίες. Εάν θέλετε, αυτό το ζήτημα θα επιτείνει τη σύγχυση στον τομέα της έρευνας και διάσωσης στο Αιγαίο.
Δεν είναι, λοιπόν, απλές οι συνέπειες. Θα το πω καθαρά. Δεν λέτε την αλήθεια. Ποια; Ότι ο διαχωρισμός των υποδομών από τις λειτουργίες είναι η πιο κατάλληλη μορφή ιδιωτικοποίησης, διότι αυτά θέλουν οι εταιρείες.
Τελειώνοντας, εμείς υπογραμμίζουμε το εξής: Καμμία ταλάντευση. Και για τα Σπάτα πρέπει να παλέψει ο λαός να περάσουν στο δημόσιο. Δηλαδή ο ενιαίος φορέας μεταφορών και αερομεταφορών, θα πρέπει να είναι 100% δημόσιος και χωρίς τη συνύπαρξη ιδιωτικών φορέων μέσα στην Ελλάδα. Συνεργασία στην Ευρώπη πρέπει να γίνει. Θα το πω καθαρά. Ο ανταγωνισμός για εμάς έχει μια αξία, το λαϊκό συμφέρον. Ο ανταγωνισμός για την πολιτική της Κυβέρνησης, αλλά βεβαίως και όσων κομμάτων ασχολούνται με την ανταγωνιστικότητα και το μύθο της τάχα παγκοσμιοποίησης –γιατί υπάρχει διεθνοποίηση, βεβαίως- αυτός ο ανταγωνισμός, λοιπόν, σημαίνει κερδοφορία, κερδοφορία, κερδοφορία και τίποτε παραπέρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το λόγο έχει ο Πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι δράσεις που προγραμματίζουμε για τα αεροδρόμια της Χώρας βρίσκονται σε πλήρη αρμονία με τις πολιτικές όλων των σύγχρονων ευρωπαϊκών κρατών, όλων των χωρών της Ενωμένης Ευρώπης, που διεκδικούν -και διεκδικούν δυναμικά- μία θέση στο κέντρο των εξελίξεων. Είναι πολιτικές που ανταποκρίνονται στις προκλήσεις της εποχής και αξιοποιούν τα παραδοσιακά πλεονεκτήματα της πατρίδας μας προς όφελος όλων των πολιτών.
Σε ό,τι αφορά το Διεθνές Αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» στο οποίο αναφερθήκατε: Η τότε κυβέρνηση επεχείρησε κάτι που δεν είχε δοκιμαστεί ξανά στη χώρα μας. Τα λάθη που έγιναν μας διδάσκουν, ώστε στις μελλοντικές δράσεις να αποφύγουμε αρνητικά στοιχεία που διαπιστώθηκαν στη λειτουργία του. Η εμπειρία που συσσωρεύεται, λειτουργεί δημιουργικά. Δεν είμαστε δογματικοί, δεν έχουμε παρωπίδες. Θυμίζω, για παράδειγμα, ότι μετά την πρόσφατη κακοκαιρία ζητήθηκε από την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας η διενέργεια έρευνας σε σχέση με τα παράπονα και τις καταγγελίες που διατυπώθηκαν σε ό,τι αφορά τη λειτουργία του Αεροδρομίου. Με βάση τα στοιχεία που θα προκύψουν, θα εξαχθούν από την ΥΠΑ τα απαραίτητα συμπεράσματα για τις δέουσες ενέργειες.
Σε ό,τι αφορά τις αναγκαίες υποδομές: Στην τετραετία που πέρασε, ολοκληρώσαμε σημαντικά έργα και δρομολογήσαμε ακόμη περισσότερα. Έχουν ολοκληρωθεί ή βρίσκονται στη διαδικασία ολοκλήρωσης έργα συνολικού ύψους 750 εκ. ευρώ στο σύνολο των αεροδρομίων της χώρας με χρηματοδότηση από εθνικούς πόρους. Ολοκληρώνονται έργα συνολικού ύψους 270 εκ. ευρώ, με χρηματοδότηση από το Γ' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Προγραμματίζονται έργα συνολικού προϋπολογισμού 320 εκ. ευρώ από πόρους του ΕΣΠΑ 2007-2013. Εφοδιάζονται τα αεροδρόμια με συστήματα αεροναυτιλίας και αεροδρομίων ύψους 365 εκ. ευρώ. Και θέλω, για του λόγου το αληθές, να καταθέσω αναλυτικούς πίνακες για τα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής καταθέτει για τα Πρακτικά τους προαναφερθέντες πίνακες, οι οποίοι έχουν ως εξής:
(Να φωτογραφηθούν οι σελ. 43 έως 53)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Σε ό,τι αφορά τους εργαζόμενους: Δέσμευσή μας είναι να διασφαλίσουμε πλήρως και σε κάθε περίπτωση τα δικαιώματα όλων των εργαζομένων στα αεροδρόμια, όπως και όλων των εργαζομένων στα λιμάνια. Κανένας δεν πρόκειται να χάσει τίποτα. Το εργασιακό καθεστώς δεν θίγεται σε τίποτε. Κι αυτό αφορά όλους τους εργαζόμενους. Δεν πρόκειται να παραγνωρίσουμε τα συμφέροντά τους· δεν πρόκειται να ευνοήσουμε μονοπωλιακές καταστάσεις· δεν πρόκειται, όμως, να σταματήσουμε τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζονται για να πάει ο Τόπος μπροστά.
Οι ισχυρισμοί ότι οι αποκρατικοποιήσεις σημαίνουν επιδείνωση των υπηρεσιών και αύξηση των τιμών είναι σε αντίθεση με την πραγματικότητα. Η απελευθέρωση των αγορών ενισχύει τον υγιή ανταγωνισμό, φέρνει καινούργιες θέσεις εργασίας, βελτιώνει την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών. Σε κάθε περίπτωση, επενδύουμε σ’ αυτά που έρχονται.
Το συλλογικό, το κοινωνικό συμφέρον είναι στις αλλαγές· είναι στις μεταρρυθμίσεις· είναι στην προσέλκυση επενδύσεων· είναι στη διασφάλιση των όρων και των προϋποθέσεων που εγγυώνται δυναμική και βιώσιμη ανάπτυξη σ’ ολόκληρη τη Χώρα. Μόνον έτσι δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας· μόνον έτσι αυξάνεται και μπορεί να μοιράζεται πιο δίκαια το μέρισμα της ανάπτυξης· μόνον έτσι βελτιώνεται το βιοτικό επίπεδο και η καθημερινότητα του πολίτη. Και όλα αυτά δεν γίνονται, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με εμμονή σε δογματισμούς και αγκυλώσεις. Γίνονται με σχέδιο, γίνονται με αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, γίνονται με υπεύθυνη στάση, με δουλειά απ’ όλους.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, είκοσι έξι μαθητές και μαθήτριες και δύο συνοδοί-δάσκαλοι από το 7ο Δημοτικό Σχολείο Ελευσίνας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα απ΄ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Τέταρτη είναι η με αριθμό 671/43/26.2.2008 επίκαιρη ερώτηση του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλεξάνδρου Αλαβάνου προς τον Πρωθυπουργό, σχετικά με τη θητεία του Πρωθυπουργού ως Υπουργού Πολιτισμού κ.λπ..
Το περιεχόμενο της επίκαιρης ερώτησης του κ. Αλαβάνου έχει ως εξής:
«Ο Πρωθυπουργός αρνήθηκε να δεχθεί την κλήση της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής να παραστεί στη συνεδρίασή της και να δώσει απαντήσεις για το διάστημα της υπουργίας του στο Υπουργείο Πολιτισμού.
Στην Ολομέλεια της Βουλής στις 8.2.2008 κατά τη διάρκεια των απαντήσεών του στις επίκαιρες ερωτήσεις σε σχέση με το θέμα της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων είχε αναφέρει: «Εδώ είμαι να με ρωτήσετε, στην Ολομέλεια, όποτε θέλετε, ό,τι θέλετε».
Με βάση αυτήν τη δήλωση ερωτάται σήμερα ο κύριος Πρωθυπουργός:
Ακόμα και εφόσον δεν είχε την καθημερινή διαχείριση του Υπουργείου Πολιτισμού, αν θεωρεί ότι με τον κομματικό και όχι με τον αξιοκρατικό τρόπο που έγιναν οι επιλογές των πολιτικών στελεχών φέρει ευθύνη για την μεγάλη κρίση που έχει παρουσιασθεί σ΄ ένα Υπουργείο που από το αντικείμενό του και ειδικά στην Ελλάδα θα έπρεπε να είναι καταφύγιο αξιών ακόμα και σε στιγμές γενικότερης κατάπτωσης του δημόσιου βίου της χώρας;
Τα γεγονότα στο Υπουργείο Πολιτισμού οδηγούν τον Πρωθυπουργό σε νέες προσεγγίσεις σε ζητήματα όπως η απαλλαγή της Δημόσιας Διοίκησης από τον κομματικό εναγκαλισμό ή όπως η αντιμετώπιση της συναλλαγής στο τρίγωνο Κράτος – Επιχειρηματίες - Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης; Οδηγούν σε νέες προσεγγίσεις στη διαχείριση των κοινοτικών και εθνικών πόρων, και στην άμεση και έμπρακτη προστασία των προσωπικών δεδομένων και ποιες είναι αυτές;».
Το λόγο έχει ο Πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η αξιοκρατία, η διαφάνεια στο δημόσιο τομέα, η προστασία των προσωπικών δεδομένων είναι στόχοι μείζονος σημασίας. Είναι αρχές και αξίες που κατευθύνουν τις επιλογές μας, τις αλλαγές και τις μεταρρυθμίσεις που προωθούμε. Είναι, όμως, τουλάχιστον αντιφατικό αφενός να καταγγέλλεται η Κυβέρνηση και αφετέρου να υπονομεύεται συστηματικά στο δρόμο που ακολουθεί για την επίτευξη αυτών των στόχων.
Σε ό,τι αφορά τους ισχυρισμούς για το Υπουργείο Πολιτισμού, το είπα και το επαναλαμβάνω: Η Δικαιοσύνη, με σειρά ερευνών που διεξάγει, είναι σε θέση να βρει ποια είναι η αλήθεια, να αποκαλύψει τι ακριβώς κρύβεται πίσω από όλες αυτές τις ιστορίες και να αποδώσει τις ευθύνες εκεί που πραγματικά ανήκουν. Εμείς εμπιστευόμαστε τη Δικαιοσύνη και αναμένουμε τις αποφάσεις της. Οι υπαίτιοι -όποιοι και αν είναι, όπου και αν είναι, για ό,τι αν έχει συμβεί- θα λογοδοτήσουν. Αυτή είναι η υπεύθυνη στάση της Κυβέρνησης. Και από τη θέση αυτή δεν παρεκκλίνουμε ούτε κατά κεραία!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Όσον αφορά τις αιτιάσεις για κομματικό εναγκαλισμό της Δημόσιας Διοίκησης: Είναι αυτονόητο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι οι πολιτικές θέσεις ανατίθενται σε πολιτικά πρόσωπα. Ωστόσο, υπογραμμίζω ότι -σε αντίθεση με το παρελθόν- σειρά θέσεων στις διοικήσεις οργανισμών και επιχειρήσεων του Δημοσίου ανατέθηκαν με κυρίαρχο γνώμονα τη γνώση, την επάρκεια, την εμπειρία, την αξιοσύνη και όχι με οποιαδήποτε κομματικά κριτήρια, όπως επίσης ότι διατηρήθηκαν στις θέσεις τους πολλά στελέχη που είχαν διοριστεί από την προηγούμενη κυβέρνηση.
Δεύτερον, καθιερώθηκαν και εφαρμόζονται κριτήρια αντικειμενικότητας και αξιοκρατίας στην επιλογή διοικήσεων, όπως, για παράδειγμα, στους Ασφαλιστικούς Οργανισμούς.
Τρίτον, προχωρήσαμε στην ψήφιση και άρχισε ήδη η πλήρης εφαρμογή του πιο αξιοκρατικού Υπαλληλικού Κώδικα ενός Κώδικα που καθιερώνει έναν τόσο δίκαιο και αντικειμενικό σύστημα επιλογής Προϊσταμένων, που για πρώτη φορά στα χρονικά της Δημόσιας Διοίκησης η ίδια η Αντιπολίτευση ζητούσε την, κατά το δυνατόν, ταχύτερη εφαρμογή του.
Σε ό.τι αφορά τα ΜΜΕ: Η διαφάνεια αποδεικνύεται στην πράξη με τη δημοσιοποίηση όλων των στοιχείων της κρατικής διαφήμισης, ώστε οι πάντες να γνωρίζουν πού και πώς διατίθεται το δημόσιο χρήμα. Με την απόφαση αυτή δεν αφήνουμε κανένα περιθώριο για αδιαφανείς διαδικασίες σε κανέναν. Η αδειοδότηση των ραδιοφώνων και των τηλεοράσεων, τόσο στο αναλογικό όσο και στο ψηφιακό περιβάλλον, είναι αρμοδιότητες του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης. Η Κυβέρνηση έδωσε όσα χρειάζεται η Ανεξάρτητη Αρχή, για να γίνει –επιτέλους- ό,τι δεν έγινε εδώ και είκοσι χρόνια.
Σε ό,τι αφορά τις αναθέσεις έργων και προμηθειών του Δημοσίου: Καταργήσαμε το σαθρό «μαθηματικό τύπο» και θεσπίσαμε ανοικτές διαγωνιστικές διαδικασίες. Θεσπίσαμε νέο Κανονισμό Προμηθειών του Δημοσίου, που εγγυάται τη διαφάνεια και την αξιοπιστία των διαδικασιών. Θεσπίσαμε νέο σύστημα προμηθειών στο χώρο της Υγείας, που σημαίνει διαφάνεια, αλλά και εξοικονόμηση σημαντικών πόρων.
Σε ό,τι αφορά την προστασία των προσωπικών δεδομένων: Έχει ήδη ανακοινωθεί ότι προωθείται ειδική τροπολογία, που θα περιληφθεί σε συναφές νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης, ώστε να περιφρουρηθούν και να θωρακιστούν τα ιδιωτικά δικαιώματα, η ιδιωτική ζωή, τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα, που αποτελούν εκδήλωση της προσωπικότητας, την οποία προστατεύει το Σύνταγμα.
Σε ό,τι αφορά τη διαφάνεια στη διαχείριση των κοινοτικών αλλά και των εθνικών πόρων: Έχουν ήδη ληφθεί σημαντικά μέτρα και προωθούνται νέες, μείζονος σημασίας, μεταρρυθμίσεις. Υπογραμμίζω: Πρώτον, καταρτίζεται νομοσχέδιο για την ενσωμάτωση των Ειδικών Λογαριασμών στον Προϋπολογισμό. Δεύτερον, θεσμοθετείται η υποχρέωση των δημόσιων νοσοκομείων και των ασφαλιστικών ταμείων να καταρτίζουν και να υποβάλλουν προς έλεγχο προϋπολογισμούς και απολογισμούς. Τρίτον, θεσπίζεται η υποχρέωση όλων των υπουργείων να δημοσιοποιούν άμεσα όλες τις επιχορηγήσεις που αποφασίζονται στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους. Τέταρτον, προωθείται νομοσχέδιο με αυστηρές διατάξεις για την πάταξη φαινομένων διαφθοράς, τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα. Η δωροδοκία, παθητική ή ενεργητική, μετατρέπεται σε κακούργημα. Πέμπτον, επιδιώκουμε ριζικές θεσμικές μεταρρυθμίσεις μέσα από την Αναθεώρηση του Συντάγματος. Είναι το μεγάλο βήμα στο δρόμο της διαφάνειας, στο οποίο πρέπει, ή θα έπρεπε, να συμπράξουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις με πράξεις και όχι με ανέξοδες ρητορείες, σήμερα και όχι στο απώτερο μέλλον. Έκτον, εμείς έχουμε ανταποκριθεί θετικά στην πρόταση που έκανε η Αξιωματική Αντιπολίτευση για μια παραλλαγή παλαιότερης τοποθέτησής μας για το εκλογικό σύστημα. Για να προχωρήσει, ωστόσο αυτό, απαιτείται να προηγηθεί Αναθεώρηση του Συντάγματος, που θα κατοχυρώνει τις αναγκαίες συνταγματικές προϋποθέσεις.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είμαστε ανοικτοί σε κάθε συζήτηση για την ενίσχυση της αξιοπιστίας της πολιτικής και της διαφάνειας στο δημόσιο βίο. Δεν αρνούμαστε τη συμβολή κανενός· αντιθέτως, την επιδιώκουμε. Αξιοποιούμε κάθε συγκεκριμένη άποψη, κάθε συγκεκριμένη ρεαλιστική πρόταση. Η πραγματικότητα απαιτεί συμπράξεις για θεσμικές αλλαγές και τολμηρές μεταρρυθμίσεις. Αυτή είναι η πρόκληση σήμερα. Και η πρόκληση αυτή είναι κοινή για όλους μας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το λόγο έχει ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κ. Αλέξανδρος Αλαβάνος.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού): Κατ΄ αρχάς κύριε Πρόεδρε., μαζί με τις ευχές των συναδέλφων των άλλων κομμάτων και οι ευχές των Βουλευτών του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, για να λήξει αίσια η περιπέτεια της Μαριέττας Γιαννάκου, να γυρίσει στην οικογένεια και το παιδί της και ακόμα να έχει δυνάμεις, για να ξαναπαρουσιαστεί στην πολιτική ζωή.
Σε σχέση με την ερώτηση: Κύριε Πρωθυπουργέ, εάν δεν κάνετε αυτοκριτική σε αυτήν την ερώτηση, σ' αυτό το θέμα, πότε θα κάνετε; Είδαμε τον ίδιο τόνο και το ίδιο ύφος για μία σειρά από μέτρα που έχει πάρει δήθεν η Νέα Δημοκρατία τη στιγμή που στα περισσότερα θέματα υπάρχουν μέτρα και τίποτα δεν εφαρμόζεται. Και φθάσαμε στην κατάσταση σήμερα το Υπουργείο Πολιτισμού, αντί να είναι εστία αξιών, να είναι εστία μόλυνσης.
Σας είχε ζητήσει η πλειοψηφία της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής να παρουσιαστείτε και να μιλήσετε για την Υπουργία σας. Δεν το δεχθήκατε.
Εμείς, ως Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς, είπαμε θα επιμείνουμε, έστω και μέσα από μια επίκαιρη ερώτηση προς τον Πρωθυπουργό. Θέλω να πω, όμως, ότι δίνετε ένα παράδειγμα παραβίασης του Συντάγματος, διότι επικαλείστε το ότι δεν ασκήσατε στην πράξη το ρόλο σας ως Υπουργός Πολιτισμού, όμως το άρθρο 83 του Συντάγματος προβλέπει ότι κάθε Υπουργός ασκεί τις αρμοδιότητες που ορίζει ο νόμος. Δεν υπάρχει καμμία δυνατότητα πρωθυπουργικής ή υπουργικής απόφασης να μεταφέρει αρμοδιότητες και να μην δίνει λόγο γι’ αυτές.
Το άρθρο 85 του Συντάγματος προβλέπει ότι τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου, καθώς και οι Υφυπουργοί, είναι συλλογικώς υπεύθυνοι για τη γενική πολιτική της Κυβέρνησης και καθένας απ’ αυτούς –και εσείς ανάμεσά τους ως Υπουργός για δύο ολόκληρα χρόνια- για τις πράξεις ή παραλείψεις της αρμοδιότητάς του, σύμφωνα με τις διατάξεις των νόμων και όχι σύμφωνα με τις διατάξεις των δικών σας αποφάσεων.
Το ερώτημά μου είναι: Αυτό το παράδειγμα δίνετε στους υπαλλήλους των κρατικών υπηρεσιών, στα στελέχη των κρατικών υπηρεσιών, να λένε «εγώ ήμουν ανεύθυνος Υπουργός, ανεύθυνος Πρωθυπουργός, ανεύθυνη Κυβέρνηση»; Όταν πηγαίνει κάποιος γιατί έχει παράπονα στην Πολεοδομία, να λέει ο διευθυντής: «Δεν ήμουν εγώ υπεύθυνος, δες εκείνον που του έδωσα τις αρμοδιότητες»; Όταν πηγαίνει στο διευθυντή της Εφορίας, να λέει αυτός: «Δεν ήμουν εγώ υπεύθυνος, βρες εκείνον που του έδωσα τις αρμοδιότητες»;
Αυτό το παράδειγμα δίνετε ενάντια στο Σύνταγμα και είναι ένα λυπηρό παράδειγμα αυτό, ένα παράδειγμα που οδηγεί σε ευθύνες. Περίμενα να πείτε κάτι γι’ αυτά τα δύο χρόνια που ήσασταν στο χώρο του Υπουργείου Πολιτισμού και τα οποία ήταν η βάση για την εξέλιξη όλης αυτής της περιπέτειας που γνωρίσαμε.
Δεύτερον, υπάρχει μια κριτική σ’ αυτή σας τη στάση, η οποία προέρχεται από εσάς τον ίδιο. Όταν παραδίδατε το Υπουργείο Πολιτισμού το 2006, μετά από δύο χρόνια παρουσίας σας, κάνατε μια ομιλία τριών σελίδων με στοιχεία, αριθμούς, Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης, αρχαιότητες κ.λπ.. Ήσασταν λαλίστατος σ’ έναν απολογισμό και σήμερα που είναι τα δύσκολα, προσπαθείτε να δραπετεύσετε.
Θα έλεγα, όμως, ότι η μεγαλύτερη ειρωνεία και η μεγαλύτερη κριτική στη σημερινή κατάσταση, είναι αυτά που είχατε πει εσείς ο ίδιος, όταν παραδίδατε το Υπουργεί Πολιτισμού. Είχατε πει: «Οραματίζομαι μια Ελλάδα, όπου ο Πολιτισμός και η Παιδεία είναι κτήμα για όλους τους πολίτες. Αγωνίζομαι για την εμπέδωση ενός νέου πολιτικού πολιτισμού. Για μένα δεν αρκούν οι επικλήσεις στον πλούτο της ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς μας. Θεωρώ αδήριτη ανάγκη τη μετουσίωση της κληρονομιάς αυτής σε έργα, νοοτροπίες και πρακτικές που συνιστούν ουσιαστική συμβολή στην ανάπτυξη και την ποιότητα ζωής της σύγχρονης Ελλάδας».
Τα είδαμε τα έργα και τις νοοτροπίες και τις πρακτικές, με τους εκβιασμούς, με τα αλληλοκαρφώματα, με τις πιέσεις, με τις απόπειρες αυτοκτονίας, με τους μυστικούς λογαριασμούς, με τις εκκαθαρίσεις λογαριασμών, με τα τραπέζια τζόγου με εκατομμύρια, με τις συναλλαγές επιχειρηματιών, κυβερνητικών στελεχών και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.
Τα ξέρει όλα αυτά η Ελλάδα και πώς εσείς μ’ αυτόν τον τρόπο, παρουσιάζοντάς μας μια παράθεση πραγμάτων που κάνατε ή δήθεν κάνατε και καταλήγοντας στον εκλογικό νόμο και στις προτάσεις σας στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., νομίζατε ότι θα τα αποφύγετε.
Επαναλαμβάνω, επομένως, το ερώτημα στο οποίο δεν απαντήσατε. Τι έχετε να πείτε ως Υπουργός Πολιτισμού επί μια διετία για το γεγονός ότι αυτός ο χώρος έγινε εστία μεγάλης κρίσης μέσα στη χώρα μας;
Το δεύτερο, πιο συγκεκριμένα, τι είχατε να πείτε γι’ αυτόν τον κομματικό εναγκαλισμό, ο οποίος έχει πνίξει όλη την Ελλάδα, με τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας τα οποία, χωρίς να έχουν –τα περισσότερα ή πολλά απ’ αυτά- στοιχειώδη αξιοκρατικά προσόντα, δημιουργούν διασυνδέσεις και μηχανισμούς επιρροής και όλες αυτές τις χρηματοδοτήσεις που είδαμε από τα προγράμματα του Υπουργείου Πολιτισμού, με την υπογραφή του τέως Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Πολιτισμού, που είχατε εσείς διορίσει με διπλό τρόπο, και ως Υπουργός Πολιτισμού και ως Πρωθυπουργός. Μέχρι πού θα φτάσουμε; Τι μέτρα θα πάρετε άμεσα; Πώς θα δώσετε το παράδειγμα; Πώς θα καθησυχάσετε την κοινή γνώμη;
Τρίτον, είχατε εμφανιστεί με το σύνθημα ενάντια στη διαπλοκή. Ήταν ένα από τα κεντρικά σας συνθήματα. Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Το αποτέλεσμα είναι να βλέπουμε ζωντανά πια, μέσα από τις οθόνες της τηλεόρασης, με ποιον τρόπο γίνεται η διαπλοκή, με ποιον τρόπο γίνονται οι συναλλαγές, με ποιον τρόπο μπαίνουν στο χώρο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης μεγαλοεφοπλιστές, με ποιον τρόπο γίνονται οι ανταγωνισμοί και οι διαιρέσεις και με ποιον τρόπο όλα αυτά αγγίζουν το Μέγαρο Μαξίμου και πώς στελέχη του Μεγάρου Μαξίμου ήταν ακριβώς μέσα σ’ αυτές τις διεργασίες ενεργά.
Σε μια προσπάθεια για τι; Σε μια προσπάθεια να δημιουργηθεί ένας πέπλος σιωπής και τα τελευταία πιόνια της σκακιέρας να είναι αυτά που θα πληρώσουν, που έχουν ευθύνη, αλλά είναι και θύματα μαζί και όλοι οι υπεύθυνοι να «βγουν λάδι», επικαλούμενοι δήθεν ότι η δικαιοσύνη θα αποφασίσει.
Σε όλα αυτά πρέπει να δώσετε απάντηση, κύριε Πρωθυπουργέ.
Θέλω να καταλήξω στο εξής. Προσέξτε, μην τριτώσει το κακό. Ήδη, έχετε γίνει δύο φορές προσωπικά κι εσείς θύμα των πολιτικών σας.
Τη μία φορά, με τις υποκλοπές, όπου φθάσαμε στην Ελλάδα να υποκλέπτονται τα τηλεφωνήματα του Πρωθυπουργού και να μην έχει γίνει τίποτα και να μην έχει βγει τίποτα! Και η «ERICSSON» και η «VODAFONE» να ζουν και να βασιλεύουν! Και οι ξένες μυστικές υπηρεσίες να συνεχίζουν να μας θεωρούν πεδίο δράσης των παρακρατικών τους ενεργειών.
Τη δεύτερη φορά, με το θέμα του Υπουργείου Πολιτισμού. Όλη η χώρα συζητά, λέγονται πράγματα, ακούγονται νέα, πληροφορίες και έχουμε έναν Πρωθυπουργό, ο οποίος αντί με τόλμη να σταθεί απέναντι στο πρόβλημα και να είναι αυτοκριτικός, ουσιαστικά, βρίσκει προσχήματα για να αποφύγει την τοποθέτησή του.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το λόγο έχει ο Πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είπα πριν από δεκαπέντε μέρες στην ίδια Αίθουσα «ό,τι θέλετε μπορείτε να με ρωτήσετε», αλλά σε παιχνίδι εντυπώσεων δεν συμμετέχω και δεν θα συμμετέχω.
Δεν αρνούμαστε τα προβλήματα που υπάρχουν στο δημόσιο τομέα. Κατ’ επανάληψη έχω πει ότι το Κράτος είναι ο «μεγάλος ασθενής» στον τόπο αυτό. Δεν ισχυριζόμαστε ότι εξαφανίστηκαν τα φαινόμενα διαφθοράς. Έχουν γίνει, όμως, σημαντικά και τολμηρά βήματα για την εμπέδωση της διαφάνειας.
Δεν λέμε πως τα πάντα προχώρησαν με την ταχύτητα που θέλαμε. Δεν υποστηρίζω ότι όλες οι επιλογές ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες μας. Δεν διεκδικήσαμε και δεν διεκδικούμε το αλάθητο. Δεν δέχομαι όμως –και δεν θα δεχθώ ποτέ- την απόπειρα ισοπέδωσης των πάντων! Δεν συμφωνώ με το γενικό αφορισμό για «κατάπτωση του δημόσιου βίου της χώρας»!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Και δεν το λέω μόνο για την κυβερνητική πλευρά. Το γεγονός ότι σήμερα αποκαλύπτονται πράγματα που, έως πρόσφατα, θα συγκαλύπτονταν είναι σημαντικό. Δεν σημαίνει κατάπτωση· σημαίνει το αντίθετο: σημαίνει πορεία εξυγίανσης, σημαίνει πορεία διαφάνειας!
Το συμφέρον του Τόπου απαιτεί να μην παρουσιάζονται οι προσπάθειες για την εμπέδωση της διαφάνειας σαν κατάπτωση· απαιτεί να εντοπίζονται, να εξειδικεύονται, να αντιμετωπίζονται τα όποια νοσηρά φαινόμενα -και όχι να γενικεύονται και να διαχέονται ανεύθυνα· απαιτεί να στηρίζονται -και όχι να υπονομεύονται- οι αλλαγές και οι μεταρρυθμίσεις για το κράτος που θέλουν, που απαιτούν, σε τελική ανάλυση, που δικαιούνται οι Έλληνες πολίτες.
Η κατάκτηση κοινών στόχων δεν μπορεί να δυσχεραίνεται από προσπάθειες δημιουργίας σύγχυσης. Η κατάκτηση μεγαλύτερων δυνατοτήτων και περισσότερων ευκαιριών, για τους νέους κυρίως της Πατρίδας, απαιτεί ειλικρίνεια, απαιτεί υπευθυνότητα, απαιτεί συμμετοχή και όχι αντίδραση.
Επιτέλους, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν μπορεί κάποιοι αφενός να αμφισβητούν τα πάντα και αφετέρου να κάνουν ό,τι μπορούν για να μην αλλάξει τίποτε! Δεν μπορεί κάποιοι να παίζουν με τόσο σημαντικά διακυβεύματα!
Όλοι έχουμε ευθύνες. Όλοι έχουμε υποχρεώσεις. Και όμως, διαπιστώνουμε -όλοι μπορούμε να διαπιστώσουμε σήμερα- ότι κάποιοι επιλέγουν, υιοθετούν, προωθούν ισοπεδωτικές αντιλήψεις· κάποιοι υπηρετούν τη συντήρηση, την καθήλωση, την αδράνεια κάποιοι καταφεύγουν σε πρακτικές που υποβαθμίζουν το δημόσιο βίο κάποιοι «παίζουν» ανεύθυνα με την αξιοπιστία της πολιτικής· κάποιοι επενδύουν στο λαϊκισμό για κομματικά οφέλη!
Σε όλα αυτά έχουμε χρέος να αντιδράσουμε και αντιδρούμε. Και θα έπρεπε να αντιδρούν όλες οι πολιτικές δυνάμεις του Τόπου! Στο κάτω-κάτω της γραφής, αφορούν την ίδια τη Δημοκρατία αφορούν την ίδια την πορεία του Τόπου.
(Ζωηρά χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Για την ταμπακιέρα τίποτα δεν ακούσαμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, την Τρίτη, 4 Μαρτίου 2008 θα συζητηθεί η πρόταση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για το θέμα των υποκλοπών και των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων.
Η συζήτηση θα διεξαχθεί σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 137 και 144 του Κανονισμού της Βουλής. Θα δοθεί κατάλογος ομιλητών από τα κόμματα ως εξής: Τρεις ομιλητές από τη Νέα Δημοκρατία, τρεις ομιλητές από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ανά ένας ομιλητής από τα μικρότερα κόμματα. Όποιος άλλος Βουλευτής επιθυμεί να μιλήσει, θα εγγραφεί με το ηλεκτρονικό σύστημα έως το πέρας των αγορεύσεων των δύο πρώτων ομιλητών.
Στη συνέχεια, θα καταρτισθεί ενιαίος κατάλογος ομιλητών με εναλλαγή. Οι χρόνοι ομιλιών -και θέλω να το προσέξετε αυτό- είναι δεκαπέντε λεπτά για τους πέντε πρώτους ομιλητές, οκτώ λεπτά για τους λοιπούς τέσσερις ομιλητές και πέντε λεπτά για τους εγγεγραμμένους με το ηλεκτρονικό σύστημα ομιλητές, όπως γίνεται πάντοτε. Οι Υπουργοί θα μιλήσουν για δεκαοκτώ λεπτά, αντί για είκοσι πέντε λεπτά. Οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι, εφόσον μιλήσουν πριν οι Αρχηγοί τους, θα μιλήσουν μόνο για πέντε λεπτά και αυτό, για να μπορέσει να υπάρξει χρόνος να μιλήσουν και συνάδελφοι Βουλευτές.
Με την κατανομή αυτή, η οποία προτείνεται και πιστεύω να σας βρίσκει σύμφωνους, θα γίνει η συζήτηση την ερχόμενη Τρίτη.
Ακολουθεί η με αριθμό 669/41/26-2-2008 επίκαιρη ερώτηση του Προέδρου του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Γεωργίου Καρατζαφέρη προς τον Πρωθυπουργό, σχετικά με την ονομασία των Σκοπίων και την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ.
Αναλυτικά, η επίκαιρη ερώτηση του κυρίου Προέδρου έχει ως εξής:
«Απόφαση για την ονομασία και την ένταξη της FYROM στο ΝΑΤΟ.
Κύριε Πρωθυπουργέ, προτίθεσθε να καταλήξετε σε μία συμφωνία με τη FYROM για το ζήτημα του ονόματός της, στο πλαίσιο των προτάσεων Νίμιτς και να αποδεχθείτε την είσοδό της στο ΝΑΤΟ.
Αρνούμενος μέχρι σήμερα να συγκαλέσετε το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αναλαμβάνετε εξ ολοκλήρου την ευθύνη για την πορεία των διαπραγματεύσεων και για τις εθνικές συνέπειες των αποφάσεών σας.
Ερωτάσθε:
1. Σκοπεύετε να θέσετε τη συμφωνία στην οποία, ενδεχομένως, θα καταλήξει η Κυβέρνησή σας με τη FYROM για την ονομασία της, στην κρίση της Ελληνικής Βουλής και με ποιον τρόπο;
2. Σκοπεύετε να θέσετε τη συμφωνία στην οποία, ενδεχομένως, θα καταλήξει η Κυβέρνησή σας με τη FYROM για την ονομασία της, στην τελική κρίση του ελληνικού λαού με δημοψήφισμα;»
Το λόγο έχει ο Πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε λίγες ώρες ξεκινά στη Νέα Υόρκη ένας νέος κύκλος διαπραγματεύσεων, στο πλαίσιο του ΟΗΕ, για το ζήτημα της ονομασίας της γειτονικής χώρας, που εδώ και δεκαεπτά χρόνια απασχολεί την εξωτερική πολιτική της Χώρας.
Ο κύκλος αυτός -συνέχεια της μακρόχρονης και εξαιρετικά σύνθετης διαπραγμάτευσης- πραγματοποιείται λίγα μόνον εικοσιτετράωρα πριν από τη Σύνοδο των Υπουργών Εξωτερικών των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ, στην οποία αναμένεται να συζητηθεί και η προετοιμασία της επικείμενης Συνόδου Κορυφής της Συμμαχίας, που θα γίνει, όπως ξέρετε, στο Βουκουρέστι στις αρχές Απριλίου.
Όπως όλοι γνωρίζετε, στη Σύνοδο αυτή ένα από τα βασικότερα θέματα, αν όχι το βασικότερο, θα είναι η μελλοντική διεύρυνση του ΝΑΤΟ, στην οποία φιλοδοξεί να συμπεριληφθεί και η γειτονική χώρα. Η χρονική αλληλουχία των επικείμενων αυτών συναντήσεων καθιστά κρίσιμο το διαπραγματευτικό σημείο στο οποίο βρισκόμαστε.
Το εθνικό συμφέρον απαιτεί από όλους μας να επιδείξουμε ψυχραιμία, σοβαρότητα, υπευθυνότητα· απαιτεί μεγάλη προσοχή, αλλά και αποφασιστικότητα.
Η φιλοσοφία, ο στρατηγικός στόχος, το πλαίσιο, τα βασικά στοιχεία της πολιτικής μας είναι γνωστά. Η στρατηγική που χαράξαμε είναι ξεκάθαρη. Η βούλησή μας για αμοιβαία αποδεκτή λύση είναι ανυπόκριτη. Η θέση μας «μη λύση - μη πρόσκληση» είναι σαφής. Εάν δεν υπάρξει λύση, δεν θα υπάρχει έδαφος στη φιλοδοξία του γειτονικού κράτους να συμμετάσχει στο ΝΑΤΟ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Και αυτό, γιατί η αρχή της καλής γειτονίας είναι βασική και απαραίτητη προϋπόθεση για συμμαχικές σχέσεις.
Θέλω, ακόμη να σημειώσω ότι η δέσμευσή μας για ουσιαστική ενημέρωση του Προέδρου της Δημοκρατίας, του Προέδρου της Βουλής, των επικεφαλής των πολιτικών κομμάτων τηρείται απαρέγκλιτα. Εφαρμόζεται με τρόπο υπεύθυνο και ουσιαστικό, όσο ποτέ στο παρελθόν. Εφαρμόζεται και θα εφαρμόζεται σε κάθε κρίσιμη φάση της διαπραγμάτευσης. Είναι εθνική υποχρέωση. Είναι χρέος Δημοκρατίας, στο οποίο ανταποκρινόμαστε με συνέπεια και βαθιά συναίσθηση ευθύνης.
Την ίδια ωστόσο στιγμή -στην κρίσιμη αυτή καμπή, που η διαπραγματευτική διαδικασία κορυφώνεται- οφείλουμε να διατηρήσουμε αλώβητο το εύρος των τακτικών χειρισμών μας. Αυτοπεριορισμοί σε τακτικό επίπεδο δεν ωφελούν. Βλάπτουν τους στόχους μας. Είναι, λοιπόν, ανάγκη να μη στερηθούμε οποιαδήποτε δυνατότητά μας. Ταυτόχρονα, βεβαιώνω ότι δεν πρόκειται να εγκαταλείψουμε ούτε τα μέσα που διαθέτουμε ούτε τα δικαιώματα που έχουμε.
Οι Έλληνες, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλουμε σχέσεις φιλίας και συνεργασίας με όλους τους γείτονές μας. Αυτό ακριβώς ισχύει και για τη FYROM. Και γι’ αυτό ακριβώς θέλουμε λύση κοινά αποδεκτή. Καλώ την πολιτική ηγεσία της FYROM να ανταποκριθεί στα βήματα που έκανε η Ελλάδα, για να βρούμε αυτή τη λύση, προς όφελος της σταθερότητας, της ειρήνης, της ανάπτυξης στην περιοχή μας.
Απευθύνομαι στους γείτονές μας με καθαρότητα θέσεων και ειλικρίνεια προθέσεων: Στηρίζουμε τη σταθερότητα, την προκοπή της χώρας τους. Δεν τους ωφελεί η εμμονή σε ανιστόρητες λογικές και πρακτικές αδιαλλαξίας.
Εμείς πιστεύουμε στις δυνατότητες των δύο λαών να αναπτύξουν πλήρως τις σχέσεις τους, πολιτικές και οικονομικές. Πιστεύουμε σ’ ένα ευρωπαϊκό αύριο σχέσεων καλής γειτονίας και συνεργασίας, χωρίς προκλήσεις υπαγορευμένες από μια ξεπερασμένη αλυτρωτική λογική, χωρίς νικητές και ηττημένους. Και αυτό σημαίνει αμοιβαία αποδεκτή λύση στο ζήτημα της ονομασίας.
Από την πλευρά μας, από την πλευρά της Ελλάδας, που είναι ισχυρός σύμμαχος στο ΝΑΤΟ εδώ και 55 χρόνια, από την πλευρά της Ελλάδας που είναι αξιόπιστος εταίρος στην Ευρωπαϊκή Ένωση εδώ και 25 χρόνια, έγιναν έως τώρα μεγάλα και εποικοδομητικά βήματα. Χαράξαμε, ωστόσο, μια ξεκάθαρη γραμμή και από τη γραμμή αυτή δεν κάνουμε ούτε ένα βήμα πίσω!
(Ζωηρά και παρατεταμένα χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το λόγο έχει ο Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Γιώργος Καρατζαφέρης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Κύριε Πρόεδρε, σας άκουσα με πάρα πολλή προσοχή.
Πιστεύω ότι τρεις είναι οι απαιτήσεις μιας εθνικής πολιτικής. Είναι η ανασυγκρότηση στο εσωτερικό της χώρας, είναι η συνέπεια στο εξωτερικό και είναι και η αποδοχή του διαλόγου. Πιστεύω να τα πιστεύετε αυτά, διότι αυτά πιστεύατε, όταν γράφατε άρθρο στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» στις 19 Απριλίου 1992.
Υπάρχει ανασυγκρότηση στο εσωτερικό της χώρας; Πριν από λίγο προσπαθούσατε να αποδείξετε, αυτά τα οποία όλος ο ελληνικός λαός έχει στο μυαλό του, για τα σκάνδαλα σε ένα από τα Υπουργεία σας και μάλιστα αυτό που ήσασταν εσείς Υπουργός.
Το μόνο που υπάρχει είναι συνέπεια στο εξωτερικό, γιατί είμαστε ακόμα υπάκουες θεραπαινίδες των Αμερικανών. Εκεί δεν αλλάζει τίποτα.
Αποδοχή διαλόγου; Ποιο διάλογος, κύριε Πρωθυπουργέ, έχει γίνει γι’ αυτό το θέμα; Πιστεύετε ή όχι ότι πρέπει να συγκληθεί το Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών; Πιστεύετε ότι το θέμα πρέπει να συζητηθεί στη Βουλή, εκτός ημερησίας διατάξεως; Τα πιστεύετε αυτά; Αν τα πιστεύετε, γιατί δεν τα κάνατε;
Πιστεύω ότι δεν τα πιστεύετε. Τα πιστεύατε, όμως, στις 6 Σεπτεμβρίου του 1995, όταν μιλάγατε στον «Αθήνα 9,84», στην κ. Κονταξή και λέγατε ότι είναι απαραίτητη προϋπόθεση να γίνει η σύγκληση των Πολιτικών Αρχηγών και ότι πρέπει να συζητήσουμε και εκτός ημερησίας διατάξεως και να ανοίξει μάλιστα καλοκαιριάτικα η Βουλή. Αυτά τα οποία πιστεύατε και λέγατε εσείς δημόσια το 1995, γιατί δεν τα κάνετε σήμερα; Απλά είναι τα πράγματα. Είναι ένα απλό θέμα; Βλέπω μια υποχώρηση, βλέπω μια έκπτωση, βλέπω ένα συμβιβασμό.
Και έρχομαι, σ’ αυτά που είχε πει ο αείμνηστος Γιώργος Γεννηματάς σε αυτήν την Αίθουσα, αμέσως μετά, «δεκαπέντε μήνες» έλεγε τότε –δεκαπέντε χρόνια λέω εγώ- «γαλβάνιζαν όλους για συμπαράταξη, συμπαράσταση, τους πολίτες και τους πατριώτες της χώρας, συλλαλητήρια στον Ελληνισμό στη Νέα Υόρκη, στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και ζητούσαν και ζητούσαμε όλοι συμπαράταξη και συμπαράταξη». Έτσι έλεγε ο αείμνηστος.
«Γιατί δεν είχαμε πει από την πρώτη στιγμή σ’ αυτούς τους πατριώτες και τους πολίτες που θα τους ξαναχρειαστεί η Ελλάδα για μια εθνική επαγρύπνηση και μια εθνική ομοψυχία ότι ο στόχος σας είναι τελικά ο συμβιβασμός;».
Αυτά λέει ο Γεννηματάς. Ισχύουν και σήμερα. Μόνο που οι δεκαπέντε μήνες βγαίνουν δεκαπέντε χρόνια. Τότε γιατί γαλβανίζαμε το λαό όλα τα κόμματα; Γιατί γαλβανίζαμε; Για να υποχωρήσουμε; Και εάν αύριο το πρωί έρθει η ανάγκη μιας εθνικής ομοψυχίας, πού θα τους φέρουμε ξανά μέσα; Αυτή είναι μια πραγματικότητα.
Σε ό,τι αφορά την ονομασία, για μας το όνομα είναι κρίσιμο, είναι κρισιμότατο. Και βεβαίως, ας λένε ό,τι θέλουν οι άλλοι. Δεν με ενδιαφέρει τι λένε οι άλλες κυβερνήσεις. Το θέμα είναι εμείς πώς το βλέπουμε το πράγμα. Υπάρχει πανίσχυρο λόμπυ σε Καναδά, σε Αμερική, σε Αυστραλία, οι οποίοι έρχονται με αλυτρωτικές θέσεις και πράξεις.
Εδώ, πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε, γιατί η προπαγάνδα είναι πολύχρονη και καλά χρηματοδοτημένη. Όμως, για να πετύχει ένα τέτοιο σενάριο αλυτρωτισμού –γιατί σενάριο είναι, δεν λέω ότι θα βγει πέρα, δεν θα το αφήσουμε να βγει πέρα για να υπάρξει αυτό το σενάριο- χρειάζεται μια «άγκυρα», ένα όχημα αλυτρωτισμού, όπως έχει ειπωθεί, χρειάζεται να υπάρχει κάτι, ένα κράτος εδώ δίπλα μας που να λέγεται «Μακεδονία». Αυτή είναι η σημασία του να μην υπάρχει στα σύνορά μας κράτος που να λέγεται «Μακεδονία», διότι αποτελεί απειλή εν δυνάμει.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
Το πιστεύετε αυτό, κύριε Παπανδρέου; Το είπε ο πατέρας σας, εδώ. Το έχει πει ο πατέρας σας. Έχω το κείμενο κατά λέξη του μεγάλου Ανδρέα Παπανδρέου, όπως και το δάκρυ του μεγάλου Κωνσταντίνου Καραμανλή, τα οποία βλέπω ότι ευκόλως τα έχουμε απεμπολήσει.
Ο Μιχάλης Παπακωνσταντίνου τότε, εδώ στη Βουλή καταθέτει από τα Πρακτικά της Βουλής, έγγραφα της Ειδικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών που λένε ότι αυτή η χώρα θέλει να πάρει όλη τη Μακεδονία. Όλη τη Μακεδονία! Επιτροπή του ΟΗΕ! Το κατέθεσε εδώ το 1993. Θα το επανακαταθέσω, για να θυμόμαστε ποια είναι η πολιτική και τι θέλουν να πετύχουν οι Σκοπιανοί.
Δεν είναι δικά μου τα έγγραφα, δεν τα μάζεψα εγώ. Τα μάζεψε ο υπεύθυνος Υπουργός Εξωτερικών εκείνης της Κυβερνήσεως της Νέας Δημοκρατίας.
Διακήρυξη του Κομμουνιστικού Κόμματος της Μακεδονίας προς το λαό της Μακεδονίας, 4η Αυγούστου 1944: «Χάρη στη συμμετοχή ολόκληρου του Μακεδονικού Έθνους στον αγώνα ενάντια στους φασίστες κατακτητές της Γιουγκοσλαβίας, της Βουλγαρίας και της Ελλάδας, θα πραγματοποιήσει στην ενοποίηση όλων των τμημάτων της Μακεδονίας την οποία διαίρεσαν το 1915 και το 1918 οι ιμπεριαλιστές των Βαλκανίων.».
Ποιά είναι η σκέψη τους; Τι έχουν πίσω από το μυαλό τους, κύριε Πρωθυπουργέ;
Βεβαίως, τότε ο Αμερικανός Ρούσβελτ είχε πει ότι όποιος εννοεί και σκέφτεται για Μακεδονία είναι εχθρός της Αμερικής και θα μας βρει απέναντί του. Βέβαια! Γιατί τότε μας είχαν ανάγκη! Είχαμε τα περισσότερα κομμουνιστικά σύνορα και τότε μας χάιδευαν οι Αμερικάνοι. Τώρα που οι Αμερικάνοι θέλουν άλλη πολιτική στην περιοχή, μας έχουν φτύσει!
Εμείς, όμως, επιμένουμε προς αυτήν την κατεύθυνση.
Θα σας καταθέσω χάρτη τον οποίο εξέδωσε αυτό το κράτος, με τον επίσημο εκδοτικό οίκο «Nova Macedonija», που δείχνει όλη την Ελληνική Μακεδονία από την Καβάλα μέχρι τη Φλώρινα να είναι στο ενιαίο κράτος που αυτοί πιστεύουν.
Φεύγω από αυτό. Θα σας δείξω μερικά στοιχεία συγκλονιστικά.
Αφίσα του κόμματος που κυβερνάει σήμερα, του VΜRΟ, αφίσα του 1990, στις πλατείες! Προεκλογική αφίσα! Έχει όλη τη Μακεδονία, τη δική μας Μακεδονία, τη Μακεδονία της Βουλγαρίας και εκεί το κομμάτι το βόρειο και γράφει: «Η τύχη της ενιαίας Μακεδονίας είναι στα χέρια σας». Αυτό λένε!
Και εμείς λοιπόν πηγαίνουμε εκεί;
Και έρχομαι και λέω το εξής, κύριε Πρωθυπουργέ, γιατί μου λέτε ότι δεν πάμε καλά και ότι κανείς αυτή τη στιγμή δεν στέκεται στην πλευρά μας. Υπάρχει απόφαση του Γκιμαράεζ που λέει τα εξής, σας τα έχω εδώ κατά λέξη: «Θα μπει στον Ο.Η.Ε. υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα περιλαμβάνει τον όρο «Μακεδονία» αυτό το κράτος».
Γιατί ξεφύγαμε από το Γκιμαράεζ; Ποιος έκανε τα λάθη. Δεν κυβερνούσα εγώ, κάποιοι άλλοι κυβερνούσαν. Η ομάδα αυτή και η ομάδα η δική σας. Πώς φύγαμε από το Γκιμαράεζ και σήμερα είμαστε κατηγορούμενοι και επιτρέπουμε αυτά που γίνονται; Ή δεν πήρατε χαμπάρι τί έκανε ο P?ttering εχθές; Ο P?ttering για να παίξει την πολιτική, έφερε στην ολομέλεια την έκθεση του Mengel με μία τροπολογία την παραμονή που έχουμε το ΝΑΤΟ, για να ψηφίσει η Ευρώπη πως ό,τι και να κάνει η Ελλάδα, δεν μπορεί παρά να μπει μέσα.
Αυτά είναι τα κόλπα! Μεθοδευμένες οι πράξεις! Παίζεται το παιχνίδι εις βάρος μας! Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε λοιπόν τι είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε.
Και βεβαίως, κύριε Καραμανλή, έχω να σας πω ακόμη το εξής: Ως εδώ και μη παρέκει. Είχαμε πει ότι αφού δεν υπάρχει θέμα, δεν χρειάζεται να πολυδίνουμε σημασία σε ανόητες προκλήσεις. Είπαμε ότι προέχουν οι καλές φιλικές σχέσεις με τους γείτονές μας. Το είπατε και σήμερα. Είπαμε ότι δεν φταίει η υπεύθυνη πολιτική ηγεσία για τις αυθαιρεσίες των Σκοπίων. Είπαμε ότι σιγά-σιγά θα αντιληφθούν ότι δεν ωφελεί κανέναν η ανάξεση ζητημάτων λυμένων εδώ και τρία τέταρτα του αιώνα.
Το πράγμα, όμως, αυτό από φαρσοκωμωδία καταντάει επικίνδυνο. Δεν νοείται νέος Έλληνας να αγνοεί την ιστορική τεκμηρίωση της ελληνικότητας της Μακεδονίας. Ας αφήσουμε, λοιπόν, για λίγο στην άκρη τη μακαριότητά μας –αυτό λέω, κύριε Πρωθυπουργέ, σήμερα- και να πούμε στους αρχάριους να διαβάσουν.
Συστήνουμε, λοιπόν: «Νεότερη Ιστορία της Μακεδονίας» του Κώστα Βακαλόπουλου, «Η Πλαστογράφηση της Ιστορίας της Μακεδονίας» του Νικολάου Μάρτη, «Εμείς οι Μακεδόνες» του Νικολάου Μέρτζου, «Η Μακεδονία μετά τον Μακεδονικό Αγώνα» του Μιχάλη Παπακωνσταντίνου, «Μαρτύρων και Ηρώων Αίμα» του Ίωνα Δραγούμη. Δικό σας το άρθρο, κύριε Καραμανλή, πριν από δεκαπέντε χρόνια.
Τα έχετε διαβάσει αυτά τα βιβλία; Εάν έχετε διαβάσει αυτά τα βιβλία, τα οποία συνιστάτε στους νέους, τότε τι είναι αυτά που μας λέτε εδώ μέσα; Γιατί δεν κάνετε αυτό που είπε ο δικός σας τότε Υπουργός Εξωτερικών κ. Μολυβιάτης στις 12 Οκτωβρίου 2005, ότι «δεν αποκλείουμε και το δημοψήφισμα»; Εκτός, βέβαια, εάν γι’ αυτό το λόγο δεν είναι σήμερα Υπουργός ο κ. Μολυβιάτης. Είναι ξεκάθαρα τα θέματα.
Πρέπει να τολμήσετε, κύριε Πρωθυπουργέ. Πρέπει να κάνετε ένα βήμα εμπρός και αυτό το βήμα δεν γίνεται. Έχετε εκχωρήσει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στον κ. Νίμιτς. Από ένα σημείο και μετά δεν θα μπορείτε να κάνετε πίσω. Ίσως μπορείτε σήμερα, αλλά δεν είμαι σίγουρος εάν μετά τον τρίτο κύκλο θα μπορείτε να κάνετε πίσω. Πρέπει, λοιπόν, να τολμήσετε να ορθώσετε το ανάστημα, κύριε Πρωθυπουργέ, να πείτε το μεγάλο «όχι». Η ιστορία γράφεται από εκείνους που λένε «όχι» και όχι από τους «ναινέκους».
Κύριε Πρωθυπουργέ, σας έχω συνηθίσει πάντα να σας αφιερώνω ένα τραγούδι. Θα το κάνω και σήμερα. Σας αφιερώνω, όμως και μία επιστολή και ένα τραγούδι. Και τα δύο από το μεγάλο Μίκη Θεοδωράκη: «Τη Ρωμιοσύνη να μην την κλαις».
(Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Γεώργιος Καρατζαφέρης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Το λόγο έχει ο Πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η στρατηγική που ακολουθούμε είναι γνωστή και δεδομένη. Οι αποφάσεις λαμβάνονται με μοναδικό γνώμονα τα συμφέροντα της πατρίδας μας. Οι επιμέρους χειρισμοί διαμορφώνονται κατόπιν ενδελεχούς εκτίμησης των πραγμάτων. Είναι προφανές ότι διαφορετικά αντιμετωπίζεται η ενδεχόμενη εποικοδομητική στάση των συνομιλητών μας, και τελείως διαφορετικά η εμμονή τους στην αδιαλλαξία.
Η θέση της Ελληνικής Κυβέρνησης είναι σταθερή. Δεν χαμηλώνουμε τον πήχη· αντίθετα, ανεβάζουμε την πίεση για λύση. Στόχος είναι η αμοιβαία αποδεκτή λύση στη βάση μιας ουσιαστικά σύνθετης ονομασίας, που θα ισχύει έναντι όλων (erga omnes). Αυτός, άλλωστε, είναι και ο στόχος των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας: η κοινά αποδεκτή λύση για χρήση έναντι πάντων, να βρεθεί, επιτέλους, διέξοδος στο αδιέξοδο που διαιωνίζεται εδώ και δεκαεπτά χρόνια.
Θέλουμε να καταλήξουμε σε μια αμοιβαία αποδεκτή λύση, που να διασφαλίζει τα εθνικά μας συμφέροντα, να έχει θετικό αντίκτυπο στην περιφερειακή ασφάλεια, να συμβάλλει στην ενδυνάμωση των διμερών σχέσεων και να οδηγεί, τελικά, τη γειτονική χώρα στις ευρω-ατλαντικές φιλοδοξίες της. Αυτός είναι ο δρόμος του μέλλοντος. Και το δρόμο αυτό η γειτονική χώρα μπορεί να τον κερδίσει, μόνον εάν εγκαταλείψει την προσκόλλησή της στο παρελθόν.
Η Ελλάδα θέλει να έχει τους γείτονές της σύμμαχους στο ΝΑΤΟ και εταίρους στην Ευρώπη. Δεν χτίζεται, όμως, μια τέτοια προοπτική πάνω σε τόσο σοβαρές εκκρεμότητες. Δεν χτίζονται έτσι συμμαχικές σχέσεις. Δεν χτίζονται έτσι σχέσεις εταιρικότητας. Θέλω, για μια ακόμη φορά, να είμαι ξεκάθαρος σ’ αυτό:
Η αδιαλλαξία του γειτονικού κράτους κλείνει το δρόμο στις φιλοδοξίες του για ένταξη στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Η Ελλάδα έχει τα μέσα να προασπίζεται τα συμφέροντά της. Και τα μέσα που έχει δεν τα εγκαταλείπει! Ξέρουμε πολύ καλά τις αντιξοότητες. Δεν ωφελεί όμως –και θέλω να το τονίσω αυτό- ούτε η κινδυνολογία ούτε η σεναριολογία ούτε η καλλιέργεια κλίματος εσωστρέφειας από οποιονδήποτε. Είναι υπόθεση όλων. Χρειάζεται βαθιά συναίσθηση πολιτικής ευθύνης. Χρειάζεται όλες οι πολιτικές δυνάμεις να προτάξουμε τη βούληση, την ισχυρή μας βούληση προσφοράς στην Πατρίδα και όχι να κατευθυνόμαστε από την αδυναμία του εφήμερου, που θυσιάζει το συμφέρον του Τόπου σε κομματικές σκοπιμότητες.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Νέας Δημοκρατίας)
Η Ελλάδα έχει ενημερώσει τον προσωπικό απεσταλμένο του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών για τις αντιρρήσεις, τις παρατηρήσεις, τις προτάσεις της πάνω στο κείμενο που ο ίδιος υπέβαλε στα μέρη, εδώ στην Αθήνα, πριν από δέκα ημέρες. Η σειρά εναλλακτικών ονομασιών που προτείνονται δεν είναι ούτε εξαντλητική ούτε δεσμευτική. Καθαρή, πρακτική και βιώσιμη λύση δεν μπορεί να οικοδομηθεί στη βάση μιας ονομασίας που, απλώς, θα περιγράφει το ισχύον πολίτευμα στη γειτονική χώρα. Μια τέτοια ονομασία δεν είναι σύνθετη· κατά συνέπεια, δεν μπορεί να αποτελέσει λύση.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Νέας Δημοκρατίας )
Επαναλαμβάνω ότι τίποτε απ’ όσα είπαμε μέχρι σήμερα δεν αλλάζει. Η λογική, οι επιδιώξεις, το πλαίσιο, τα επιμέρους στοιχεία της πολιτικής μας είναι σταθερά.
Όσον αφορά ειδικότερα στα περί δημοψηφισμάτων, έχουμε αναπτύξει μια ξεκάθαρη θέση αρχής. Η Κυβέρνηση, η Βουλή των Ελλήνων δεν είναι θεσμοί μειωμένης δημοκρατικότητας και αντιπροσωπευτικότητας. Δεν είναι θεσμοί περιορισμένης ευθύνης. Το Σύνταγμά μας δεν κάνει διαβαθμίσεις νομιμοποίησης και ευθύνης. Είμαστε όλοι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του Λαού. Έχουμε ιερό καθήκον, έχουμε υποχρέωση απέναντι σ’ όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες να χειριζόμαστε με σοβαρότητα, υπευθυνότητα και σύνεση τα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία, τα μεγάλα ζητήματα που αφορούν το παρόν και το μέλλον της Πατρίδας.
Δεν υπηρετούνται, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τα συμφέροντα του Τόπου με κορώνες, που θυσιάζουν το μέλλον σε εφήμερες κομματικές σκοπιμότητες. Δεν είναι λύση η μετακύλιση των ευθυνών. Δεν υπάρχει τίποτε πιο σπουδαίο από την τόλμη των αποφάσεων που προσφέρουν στον Τόπο.
Είμαστε σε μια κρίσιμη καμπή των διαπραγματεύσεων. Δεν είναι ώρα εντυπωσιασμών, που βλάπτουν και μπορεί να βλάψουν σοβαρά τα δίκαιά μας. Είναι ώρα υπεύθυνων χειρισμών· Είναι ώρα ευθύνης.
Και καταλήγω: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πατριωτισμός δεν είναι τα εύκολα, τα ανέξοδα, τα μεγάλα λόγια, που οδηγούν τελικά την Πατρίδα σε πιο δύσκολες θέσεις. Πατριωτισμός είναι να αναλαμβάνει κανείς τις ευθύνες που απαιτούν οι περιστάσεις για την προάσπιση των εθνικών δικαίων και συμφερόντων. Αυτό είναι το χρέος μας. Και στο χρέος αυτό ανταποκρινόμαστε με σύνεση, αλλά και τόλμη, με ψυχραιμία, αλλά και αποφασιστικότητα, και, πάντως, με πλήρη συναίσθηση της ιστορικής μας ευθύνης.
(Όρθιοι οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας χειροκροτούν ζωηρά και παρατεταμένα)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Δημήτριος Σιούφας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ολοκληρώθηκε η ώρα του Πρωθυπουργού.
Οι τέσσερις Αρχηγοί των κομμάτων, οι οποίοι υπέβαλαν επίκαιρες ερωτήσεις και οι απαντήσεις του Πρωθυπουργού έδειξαν, για μία ακόμη φορά, ένα υψηλό επίπεδο πολιτικής συζήτησης και ένα ακόμα βήμα να ξαναφέρουμε την πολιτική εδώ που είναι το κέντρο της, το Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Επίσης, η σημερινή συνεδρίαση είχε μία ιδιαίτερη στιγμή με τις ευχές που έδωσαν στη δοκιμαζόμενη πρώην συνάδελφο, τη Μαριέττα Γιαννάκου, ο Πρωθυπουργός και οι Αρχηγοί των κομμάτων, δείγμα συναδελφικής αλληλεγγύης και συμπαράστασης, αλλά και ταυτόχρονα ανάδειξης ότι το λειτούργημα του πολιτικού, η ενασχόληση με τα δημόσια πράγματα, θέτει σε κίνδυνο και δοκιμάζει και την υγεία και των πολιτικών. Στην ίδια βεβαίως κατεύθυνση και ίδια μοίρα θυσιών και προσφοράς βρίσκονται και οι δημοσιογράφοι. Και νομίζω ότι την ώρα που η υγεία είναι το ύψιστο αγαθό για όλους μας και αυτό είναι στην υπηρεσία του πολίτη με τη συμμετοχή μας στα δημόσια πράγματα, η σημερινή συζήτηση και οι ευχές που εξέφρασαν οι Αρχηγοί των κομμάτων και ο Πρωθυπουργός, είναι ακόμα μία σημαντική στιγμή στο Κοινοβούλιο για την αλληλεγγύη και τη συμπαράσταση στη συνέχιση της δοκιμασίας που έχει η πρώην συνάδελφος κυρία Μαριέττα Γιαννάκου.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Συνεχίζεται η συζήτηση των επικαίρων ερωτήσεων.
Θα συζητηθεί η πρώτη με αριθμό 666/26.2.2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ. Κυριάκου Μητσοτάκη προς τους Υπουργούς Πολιτισμού και Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με την απαγόρευση λειτουργίας των γυμναστηρίων τις Κυριακές.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Ε΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κυρία ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ)
Το περιεχόμενο της επίκαιρης ερώτησης του κυρίου συναδέλφου έχει ως εξής:
«Τα περίπου 1.250 γυμναστήρια που λειτουργούν στην χώρα μας αποτελούν μια από τις λίγες διεξόδους άθλησης για τουλάχιστον μισό εκατομμύριο Έλληνες που είναι εγγεγραμμένοι σε αυτά. Είναι σε όλους γνωστό ότι το Σαββατοκύριακο είναι η μοναδική ευκαιρία που έχουν οι εργαζόμενοι μέσα στην εβδομάδα προκειμένου να γυμναστούν. Λόγω όμως μιας διάταξης του ΠΔ 219 (ΦΕΚ 221, 13/10/2006), σύμφωνα με την οποία «τα Γυμναστήρια την Κυριακή παραμένουν κλειστά», απαγορεύεται στους πολίτες να γυμνάζονται την ημέρα της εβδομάδας που διαθέτουν τον περισσότερο χρόνο να το κάνουν.
Πρόκειται για μια αναχρονιστική και παράδοξη διάταξη, η οποία έχει δημιουργήσει προβλήματα τόσο σε όσους θέλουν να γυμναστούν τις Κυριακές όσο και σε όσα γυμναστήρια μπορούν να παραμένουν ανοικτά όλη την εβδομάδα. Σε μια εποχή που οι ρυθμοί είναι πλέον εξαντλητικοί για την πλειονότητα των Ελλήνων και που ο ελεύθερος χρόνος τους είναι εξαιρετικά περιορισμένος, δεν είναι δυνατόν να θεσπίζονται τέτοιοι αποκλεισμοί στις δυνατότητες άσκησης και αναψυχής. Ένα τέτοιο ζήτημα που αφορά την υγεία και την ψυχική διάθεση των πολιτών δεν μπορεί να ρυθμίζεται με απαγορεύσεις όταν μάλιστα η Πολιτεία θα έπρεπε να δίνει όσο το δυνατόν περισσότερα κίνητρα για να ωθήσει τους πολίτες στην άθληση. Είναι επομένως ανάγκη να καταργηθεί η διάταξη και να επιτραπεί το αυτονόητο, δηλαδή η λειτουργία των γυμναστηρίων όλες τις ημέρες της εβδομάδας. Κατόπιν αυτών,
Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί Πολιτισμού, ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και Υγείας
1. Για ποιους λόγους έχει θεσπιστεί η απαγόρευση λειτουργίας των γυμναστηρίων τις Κυριακές, και,
2. Είναι στις προθέσεις των Υπουργείων η άρση αυτής της απαγόρευσης με τροποποίηση του σχετικού ΠΔ;).
Στην επίκαιρη ερώτηση θα απαντήσει ο Υφυπουργός Πολιτισμού κ. Γιάννης Ιωαννίδης.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω το συνάδελφο κ. Μητσοτάκη για την ερώτησή του καθώς δίδεται έτσι η ευκαιρία να τονίσω από αυτό το Βήμα τη σημασία που έχει η άθληση και η φυσική δραστηριότητα στην δημόσια υγεία.
Κύριε συνάδελφε, πράγματι στο άρθρο 2 παράγραφος 6 του π.δ. 219/2006 προβλέπεται ότι τα ιδιωτικά γυμναστήρια τις Κυριακές παραμένουν κλειστά. Θα ήθελα να σας ενημερώσω όσον αφορά το πρώτο σκέλος της ερώτησής σας ότι αυτή η διάταξη όπως και το σύνολο των διατάξεων του π.δ. 219, υπήρξε προϊόν συζήτησης και συναίνεσης των ενδιαφερομένων φορέων, του συνδικαλιστικού οργάνου των ιδιωτικών γυμναστηρίων (Πανελλήνιος Σύνδεσμος Γυμναστηρίων) και του συνδικαλιστικού οργάνου των πτυχιούχων γυμναστών, της Πανελλήνιας Ένωσης Πτυχιούχων Φυσικής Αγωγής οι οποίοι παρέστησαν καθ’ όλη τη διάρκεια της επεξεργασίας του συγκεκριμένου προεδρικού διατάγματος.
Στις συζητήσεις που είχαν γίνει τότε, οι φορείς στους οποίους αναφέρομαι, είχαν εκπροσωπηθεί αντίστοιχα από τον Γενικό Γραμματέα τους κ. Κλεοβούλου και τον Πρόεδρο κ. Γρηγοριάδη.
Ειδικά για τα θέματα του ωραρίου των ιδιωτικών γυμναστηρίων, η ρύθμιση που υιοθετήθηκε τότε είχε αποτελέσει ρητή πρόταση και των δυο αυτών φορέων. Οι λόγοι για τους οποίους προκρίθηκε τελικά από την πολιτεία αυτή η ρύθμιση, πέραν από την υιοθέτησή της από τους άμεσα ενδιαφερόμενους φορείς, ήταν κυρίως για την προστασία των εργαζομένων στα ιδιωτικά γυμναστήρια, αλλά και των οικονομικά ασθενέστερων ιδιοκτητών γυμναστηρίων οι οποίοι θα δυσκολευόντουσαν να ανταπεξέλθουν στον ανταγωνισμό των ισχυροτέρων. Το αποτέλεσμα θα ήταν να πληγούν οικονομικά, πράγμα που τελικά θα κατέληγε σε βάρος των ιδίων των γυμναζομένων λόγω της μείωσης των προσφερομένων υπηρεσιών στην αγορά.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα ιδιωτικά γυμναστήρια αποτελούν ιδιωτικές εμπορικές επιχειρήσεις και θα πρέπει να υπόκεινται σε ρυθμίσεις και περιορισμούς, ιδίως για λόγους προστασίας του ανταγωνισμού, όπως και όλες οι άλλες οικονομικές εμπορικές επιχειρηματικές δραστηριότητες.
Κυρία Πρόεδρε, στο δεύτερο σκέλος της ερώτησης θα απαντήσω στη δευτερολογία μου, μια και ο χρόνος μου τελείωσε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Το λόγο έχει ο ερωτών Βουλευτής κ. Μητσοτάκης.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Υφυπουργέ. Είναι βέβαιο ότι προσωπικά αλλά και κανείς δεν αμφισβητεί το ιδιαίτερο ενδιαφέρον το οποίο εσείς έχετε επιδείξει διαχρονικά και στην πορεία σας προ της ενασχόλησης με την πολιτική, όσον αφορά στην προώθηση της άθλησης στην χώρα μας.
Δεν απαντήσατε ακόμα στο πιο ουσιαστικό, δηλαδή στο δεύτερο σκέλος της ερώτησης. Γνωρίζω, πολύ καλά, την επιχειρηματολογία, η οποία αναπτύχθηκε από τους αρμόδιους φορείς, σχετικά με αυτήν την ακατανόητη, κατά την άποψή μου, απόφαση η οποία πάρθηκε από την Κυβέρνηση.
Κύριε Υπουργέ, γνωρίζετε πολύ καλά ότι τη σήμερον ημέρα ο ελεύθερος χρόνος δεν περισσεύει. Και γνωρίζετε πολύ καλά, διότι είστε ο ίδιος αθλητής, ότι πάρα πολλοί πολίτες έχουν τη δυνατότητα επί της ουσίας να αθλούνται μόνο τα Σαββατοκύριακα.
Επίσης, γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι στη χώρα μας έχουμε έναν από τους υψηλότερους δείκτες παχυσαρκίας στην Ευρώπη, ότι έχουμε το μεγαλύτερο πρόβλημα παιδικής παχυσαρκίας. Και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες και τις δικές σας, αλλά και της πολιτικής ηγεσίας, ξέρετε πολύ καλά ότι δυστυχώς, ο αθλητισμός δεν έχει γίνει ακόμα κτήμα της συλλογικής συνείδησης των Ελλήνων πολιτών.
Είπατε στην τοποθέτησή σας ότι οι αρμόδιοι φορείς ζήτησαν αυτήν την παρέμβαση. Πλην όμως, δεν ερωτήθησαν οι πιο αρμόδιοι, οι ίδιοι οι πολίτες. Και το θετικό, εάν θέλετε, απ’ αυτήν την εξέλιξη είναι ότι η ίδια η κοινωνία των πολιτών ενεργοποιήθηκε και σήμερα έχουμε κινήσεις πολιτών, οι οποίοι απαιτούν από την πολιτεία να αρθεί αυτή η απόφαση, έτσι ώστε να μπορεί να δίνεται η δυνατότητα, όχι δηλαδή να είναι υποχρεωτικό, σε όσα γυμναστήρια το επιθυμούν να είναι ανοικτά τις Κυριακές.
Κύριε Υπουργέ, φοβούμαι ότι, εάν εμμείνουμε σε αυτήν την απόφαση, οδεύουμε σε έναν επικίνδυνο δρόμο, διότι το ίδιο επιχείρημα, το οποίο επικαλούνται οι εργαζόμενοι στα γυμναστήρια, μπορούν να το επικαλεστούν και οι εργαζόμενοι στα σινεμά, στις ταβέρνες ή σε άλλες μορφές ψυχαγωγίας. Είναι προφανές ότι όλοι ενδιαφερόμαστε για τους εργαζόμενους που εργάζονται στα γυμναστήρια. Υπάρχουν, όμως, προβλέψεις του εργατικού νόμου οι οποίες δίνουν τη δυνατότητα στους εργαζόμενους που εργάζονται τις Κυριακές να αμείβονται με ό,τι προβλέπει ο νόμος για τις υπερωρίες.
Κύριε Υπουργέ, ίσως προκαταλαμβάνοντας και τη δική σας άποψη, επειδή γνωρίζω την προσωπική σας ευαισθησία γι’ αυτό το θέμα, θα σας έλεγα να αφήσετε την αγορά να ρυθμίσει αυτό το θέμα. Ας δώσουμε τη δυνατότητα στους Έλληνες πολίτες, οι οποίοι επιθυμούν να γυμνάζονται τις Κυριακές, να το κάνουν. Πιστεύω ότι πρέπει να προχωρήσετε, με δική σας εισήγηση, στην τροποποίηση αυτού του προεδρικού διατάγματος και νομίζω ότι οι γυμναζόμενοι Έλληνες πολίτες, που είναι περισσότεροι από όσοι νομίζουμε, θα σας το πιστώσουν αυτό.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε.
Το λόγο έχει ο Υφυπουργός Πολιτισμού κ. Ιωαννίδης.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Πολιτισμού): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Στην πρωτολογία μου εξήγησα στο Σώμα τους λόγους για τους οποίους έχει γίνει η συγκεκριμένη ρύθμιση. Αυτό, όμως, που θα ήθελα να επισημάνω, είναι η αδιαμφισβήτητη σημασία της άσκησης για την προστασία της δημόσιας υγείας.
Επειδή, λοιπόν, εμείς έχουμε αναλάβει πρωτοβουλίες για την παχυσαρκία, εκτός από τα όσα ανέφερε ο κύριος συνάδελφος, και επειδή απαραίτητο στοιχείο για εμένα προσωπικά, είναι ο αθλητισμός ο οποίος προάγει αξίες που δεν μπορείς να τις βρεις πουθενά αλλού, θέλω να σας πω ότι μέριμνα όλων των Υπουργών Αθλητισμού της Κοινότητας είναι να δείξουμε και να επηρεάσουμε την υγεία δια μέσου της σωματικής άσκησης. Συμφωνώ, λοιπόν, με αυτά που είπατε. Οι Γερμανοί ήδη έχουν πετύχει τεράστια μείωση των χρημάτων που προσφέρουν στην υγεία, γιατί έχουν κάνει την άσκηση για όλους και έχουν ευαισθητοποιήσει τον κόσμο, προκειμένου να ασκούνται όλοι.
Έχω πάρα πολλά αιτήματα από τον κόσμο, για να ανοίξουν τα γυμναστήρια την Κυριακή. Για εμένα προσωπικά ήταν παράλογο το ότι έκλεισαν. Είναι μια απόφαση, κοινή υπουργική απόφαση. Εγώ έχω επικοινωνήσει ήδη με τον Πρόεδρο των Γυμναστών, τον κ. Γρηγοριάδη, για να καταλάβω πού έχουν πρόβλημα. Διότι, εάν ανοίγουν τα γυμναστήρια, θα υπάρχουν κατ’ αυτόν τον τρόπο καινούργιες θέσεις εργασίας, γιατί θα επιβάλλουμε, εάν ανοίξουν τα γυμναστήρια, να υπάρχει οπωσδήποτε ένας επιστήμονας που θα προσέχει τους αθλούμενους.
Επίσης, του είπα ότι δεν είναι και το υποχρεωτικό, όπως και εσείς αναφέρατε. Μάλιστα, του είπα ακριβώς τα ίδια πράγματα. Εάν κάποιος δεν μπορεί να κρατήσει το γυμναστήριο ανοιχτό, από εκεί και πέρα δεν είναι και υποχρεωμένος να το ανοίξει την Κυριακή.
Το βασικό όμως είναι ότι όλοι οι εργαζόμενοι οι οποίοι για πέντε ή έξι ημέρες την εβδομάδα ταλαιπωρούνται και δεν έχουν χρόνο να μπορούν να γυμναστούν και να θέλουν να γυμναστούν, είναι τόσο σοβαρό για την υγεία τους, να μην τους δίνεται η δυνατότητα να υπάρχουν χώροι για να γυμναστούν. Επομένως έχετε παραβιάσει ανοικτές θύρες. Εγώ θα κάνω την πρόταση προς τα συναρμόδια Υπουργεία. Το βλέπω απαράδεκτο όσον αφορά τον ανταγωνισμό είτε είναι ανοικτά την Κυριακή, και μιλάω για τα μικρά γυμναστήρια, είτε είναι κλειστά, το ίδιο θα συμβαίνει. Γιατί ένα μικρό γυμναστήριο θα μπορεί να έχει μία βάρδια, ένα γυμναστή και να ανοίξει γιατί το μικρό την Κυριακή που θα είναι κοντά στη γειτονιά θα τραβήξει αμέσως και τον άνθρωπο που θέλει να αθληθεί για να πάει κοντά και να μην ταλαιπωρείται ψάχνοντας το μεγάλο γυμναστήριο. Επομένως σ’ αυτόν το δρόμο θα προχωρήσουμε και θα προσπαθήσουμε να ανοίξουμε τα γυμναστήρια την Κυριακή.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Επίκαιρες ερωτήσεις δεύτερου κύκλου:
Η πρώτη με αριθμό 668/26-2-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Απόστολου Κατσιφάρα προς τον Υπουργό Πολιτισμού, σχετικά με τις καθυστερήσεις στις εργασίες του νέου Αρχαιολογικού Μουσείου της Πάτρας κ.λπ. δεν συζητείται εξαιτίας κωλύματος του κυρίου Υπουργού και διαγράφεται.
Θα συζητηθεί η δεύτερη με αριθμό 686/26-2-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Νικολάου Καραθανασόπουλου προς τους Υπουργούς Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων και Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με την αντισεισμική θωράκιση των σχολείων της Μεσσηνίας κ.λπ..
Η επίκαιρη ερώτηση του κ. Καραθανασόπουλου έχει ως εξής:
«Σε μια από τις πιο σεισμογενείς περιοχές της χώρας, στη Μεσσηνία, τα εκατόν είκοσι πέντε από τα διακόσια δέκα περίπου σχολικά κτήρια που λειτουργούν, (60%) παρουσιάζουν στοιχεία τρωτότητας, σύμφωνα με τον προσεισμικό έλεγχο που διενεργήθηκε το 2005 από μηχανικούς της Νομαρχίας Μεσσηνίας και των δήμων της περιοχής.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το 6ο Δημοτικό Σχολείο Καλαμάτας που αντιμετωπίζει έντονα προβλήματα στατικότητας και παρά τις κινητοποιήσεις των γονιών μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει τίποτα.
Επιπλέον, από τα διακόσια δεκαεπτά σχολικά κτήρια που ελέγχθησαν, αν εξαιρέσει κανείς τα έξι στα οποία δεν αναφέρεται το έτος κατασκευής, τα πενήντα ένα έχουν κατασκευαστεί πριν το 1959, τα εβδομήντα έξι κατά την περίοδο 1959-1984, τα πενήντα δύο από τα 1984-1995, τα δεκαεννέα από το 1995-2000 και μόλις τα δεκατρία από το 2000 και εντεύθεν που έχουν κατασκευαστεί με το νέο αντισεισμικό κανονισμό. Το 1/3 περίπου των σχολικών κτηρίων (εβδομήντα δύο) είναι χωρίς αντισεισμικό κανονισμό.
Οι πιο επιβαρημένες κατηγορίες σχολείων είναι τα δημοτικά σχολεία σε ποσοστό 78%, οι παιδικοί σταθμοί σε ποσοστό 76%, τα μεικτά συστεγαζόμενα σχολεία σε ποσοστό 68%, τα γυμνάσια σε 63% και τα λύκεια σε 62%.
Ερωτώνται οι κύριοι Υπουργοί τι μέτρα προτίθενται να πάρουν ώστε να αντιμετωπιστούν άμεσα τα προβλήματα και να αρθεί η τρωτότητα των σχολείων της Μεσσηνίας, τα οποία είναι επικίνδυνα ακόμη και για τη ζωή των μαθητών και των εκπαιδευτικών;».
Στην επίκαιρη ερώτηση του κ. Καραθανασόπουλου θα απαντήσει ο Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Λυκουρέντζος.
Ορίστε, κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριε συνάδελφε, θέλω να σας ενημερώσω για τα εξής: ο προσεισμικός έλεγχος στα συγκροτήματα των σχολικών μονάδων ξεκίνησε για πρώτη φορά το Δεκέμβριο του 2004 με απόφαση της Κυβέρνησης Καραμανλή. Μέχρι τότε δεν είχε υλοποιηθεί ανάλογο πρόγραμμα.
Δεν είναι μόνο οι προσεισμικοί έλεγχοι οι οποίοι σε εθνική κλίμακα έχουν καλύψει περισσότερα από τα 2/3 των σχολικών συγκροτημάτων. Είμαστε δίπλα στους μαθητές, στους εκπαιδευτικούς και στην τοπική κοινωνία όταν εκδηλώνεται κάποια έκτακτη ανάγκη και ιδιαίτερα τώρα τελευταία που έχουμε μια έξαρση της σεισμικότητας στην ευρύτερη περιοχή της Πελοποννήσου και του Ιονίου Πελάγους.
Θέλω να σας θυμίσω ότι στις 6 Ιανουαρίου, στο σεισμό του Λεωνιδίου, μετέβημεν αμέσως με τα συνεργεία του Οργανισμού Σχολικών Κτηρίων με μηχανικούς οι οποίοι εξέτασαν τα σχολεία της περιοχής του Νομού Αρκαδίας και τον όμορων νομών. Το ίδιο συνέβη και στις 14 Φεβρουαρίου με το νέο σεισμό στη Μεσσηνία, όπου και σε συνεργασία με τους νομάρχες δεν λειτούργησαν τα σχολεία μέχρι που να ολοκληρωθούν οι έλεγχοι αυτοί και να είμαστε σίγουροι, βέβαιοι για την ασφάλεια των μαθητών.
Όλοι οι έλεγχοι μέχρι τώρα έχουν καταλήξει σε συμπεράσματα, τα οποία μας οδηγούν ότι οι ζημιές είναι περιορισμένης εκτάσεως. Έχουν γίνει οι υποδείξεις από τα συνεργεία του Οργανισμού Σχολικών Κτηρίων στα αρμόδια όργανα της Νομαρχιακής και Τοπικής Αυτοδιοίκησης, για να πάρουν τα μέτρα τους.
Τώρα, τι έχει δείξει ο προσεισμικός έλεγχος στη Μεσσηνία:
Στη Μεσσηνία, λοιπόν, επί διακοσίων πενήντα επτά σχολικών μονάδων, έχουμε εκατόν τρεις που κατασκευάστηκαν πριν το 1959 κι έχουν παρατηρηθεί μόνο σε δεκατρείς σχολικές μονάδες ζητήματα ανάγκης επεμβάσεων, όπου αυτό ήδη, όπως σας είπα, έχει υποδειχθεί. Και σε ό,τι αφορά το 6ο Δημοτικό Σχολείο, είναι από το 1986 ως πρόβλημα. Είκοσι δύο χρόνια μετά, ουδείς είχε ανησυχήσει. Απλά επικαλούνται κάποιοι κύκλοι σήμερα το 6ο Δημοτικό Σχολείο. Η απάντηση της Κυβέρνησης γι’ αυτό το σχολείο είναι ότι αναλάβαμε την πρωτοβουλία να συνταχθεί και να προκηρυχθεί η μελέτη. Το έργο έχει προϋπολογιστεί σε 1.690.514 ευρώ και είναι πρωτοβουλία του Οργανισμού Σχολικών Κτηρίων. Ορισμένοι εκπρόσωποι της τοπικής κοινωνίας, οι οποίοι διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για το 6ο Δημοτικό Σχολείο, σιωπούσαν μέχρι χθες. Αυτή είναι η αλήθεια. Εμείς, λοιπόν, δεν ερχόμαστε να ανταγωνιστούμε τη σιωπή τους, ερχόμαστε να αναλάβουμε πρωτοβουλία για την ασφάλεια των μαθητών και όχι μόνο. Και επαναλαμβάνω ότι οι υποδείξεις που έχει κάνει ο Οργανισμός Σχολικών Κτηρίων, τα συνεργεία, αφορούν περιορισμένης, ευτυχώς, εκτάσεως ζημιές. Όμως αυτό δεν μας επιτρέπει να εφησυχάζουμε αλλά να επαγρυπνούμε σε κάθε περιοχή που εκδηλώνεται σεισμική έξαρση.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ευχαριστούμε τον κύριο Υφυπουργό.
Το λόγο έχει ο ερωτών Βουλευτής κ. Νικόλαος Καραθανασόπουλος.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, απαντήσατε μόνο με ευχολόγια, κατά τη γνώμη μας, απέναντι σε ένα ιδιαίτερα σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Μεσσηνία και ευρύτερα η Πελοπόννησος και τα νησιά του Ιονίου, το ζήτημα της αντισεισμικής θωράκισης των δημοτικών σχολείων -και όχι μόνο αυτό- και κατ’ επέκταση των υπόλοιπων δημόσιων κτηρίων. Μας είπατε ότι έγιναν έλεγχοι και υποδείξεις. Και βεβαίως με βάση αυτούς τους ελέγχους εμείς τοποθετήσαμε την ουσία της ερώτησης που κάναμε, ότι δηλαδή ο προσεισμικός έλεγχος ανέδειξε ότι το 60% των σχολείων του Νομού Μεσσηνίας έχει πρόβλημα και παρουσιάζει στοιχεία τρωτότητας. Αυτή είναι η διατύπωση, αυτή είναι η εκτίμηση από τον έλεγχο που έγινε.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ποιος τον έκανε;
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Τον έλεγχο τον έκαναν οι αρμόδιες υπηρεσίες και αυτή είναι η έκθεση που έχουν καταθέσει. Απ’ αυτήν την άποψη, το θέμα είναι τι συγκεκριμένα μέτρα έχουν παρθεί, για να αντιμετωπιστούν αυτά τα προβλήματα. Το ότι άντεξαν στους σεισμούς, κανείς δεν λέει ότι θα αντέξουν και στους επόμενους, γιατί η αντοχή των υλικών δεν μπορεί να προσδιορισθεί. Αυτό είναι το ένα.
Δεύτερον, υπάρχουν σημαντικά προβλήματα και σε σχολεία -είπατε και για το 6ο, είναι και το σχολείο του Χαροκοπίου Μεσσηνίας που παρουσιάζει αντίστοιχα προβλήματα- και σε άλλα δημόσια κτήρια και δεν υπάρχει πολιτική επιλογή -και εμείς εδώ κατηγορούμε την Κυβέρνηση- για το ζήτημα της αντισεισμικής θωράκισης και προστασίας της χώρας. Και αυτό, γιατί ούτε επιλέξιμη δαπάνη είναι ούτε στο Γ’ Κ.Π.Σ. έχουν ενταχθεί τέτοιες πρωτοβουλίες, ούτε στο Ε.Σ.Π.Α. 2007-2013 και πολύ περισσότερο στα προγράμματα δημοσίων επενδύσεων, από τη στιγμή που λειτουργούν συμπληρωματικά προς το Ε.Σ.Π.Α. και τα κοινοτικά πλαίσια στήριξης, και γιατί με τη μέθοδο των συμπράξεων αποκλείονται τέτοιου είδους δραστηριότητες και διαδικασίες. Αυτό είναι το βασικό πρόβλημα και σε αυτό δεν φαίνεται να υπάρχει πολιτική βούληση από πλευράς της Κυβέρνησης να αντιμετωπιστούν τα σημαντικά προβλήματα -όσον αφορά την επίλυσή τους και όχι τον εντοπισμό τους- της αντισεισμικής θωράκισης και προστασίας των δημόσιων κτηρίων και σχολείων.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ευχαριστούμε τον κ. Καραθανασόπουλο.
Κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριε συνάδελφε, δεν υιοθετούμε τα ευχολόγια. Σε δράσεις αναφέρθηκα. Και βεβαίως σε ό,τι αφορά την αντισεισμική θωράκιση των κτηρίων γνωρίζετε ότι έχουμε δυο και τρεις γενιές κτηρίων. Νεότεροι κανονισμοί έχουν αυξήσει τις προδιαγραφές, τις υποχρεώσεις, για να είναι περισσότερο ασφαλή τα κτήρια.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι μόνο των σχολείων…
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Εμείς δεν μπορούμε να απολογούμεθα για οποιεσδήποτε ενδεχόμενες αδυναμίες εμφανίζουν κτήρια προγενέστερων δεκαετιών, αλλά αντιθέτως επεμβαίνουμε για να εξασφαλίσουμε, όπως σας είπα, συνθήκες ασφάλειας και σιγουριάς στο σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας, στους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές.
Πάντως εάν υπάρχουν στοιχεία, όπως μου λέτε –και δεν ξέρω ποια συνεργεία ήταν αυτά- είναι καλοδεχούμενα. Δεν θεωρούμε ότι αρκούμεθα επειδή τα συνεργεία του Ο.Σ.Κ. μας έδωσαν αυτά τα δεδομένα, αυτές τις υποδείξεις. Σας είπα ότι επαγρυπνούμε. Ανησυχούμε και θέλουμε να είμαστε κοντά στο πρόβλημα. Ας μας καταθέσουν οι όποιες υπηρεσίες τις πληροφορίες και τις εκτιμήσεις τους και θα τις λάβουμε σοβαρά υπ’ όψιν.
Δεν ήθελα να το αναφέρω, αλλά επειδή είπατε ότι αρκούμεθα στα ευχολόγια, με αφορμή τη σεισμικότητα και την πυκνότητα των σεισμών των τελευταίων ημερών, πριν τη δική σας ερώτηση έστειλα προσωπική επιστολή στο διευθύνοντα σύμβουλο του Οργανισμού Σχολικών Κτηρίων. Σ’ αυτό το έγγραφο όχι μόνο του επισημαίνω την ανάγκη να ενημερώνονται εγκαίρως οι Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις και οι δήμοι για όποιες ανάγκες αποκατάστασης ζημιών διαπιστώνονται, αλλά ζήτησα να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα της παλαιότητας των κτηρίων αφού συνομίλησα με την επιστημονική κοινότητα, μεταξύ της οποίας και ο καθηγητής κ. Καρύδης, που είναι σε όλους μας γνωστός λόγω των πολλών δημοσίων εμφανίσεών του. Ζήτησα με όλα τα δεδομένα και τα μέσα της νέας τεχνολογίας να καθιερώσουν ένα αρχείο, βιβλίο, μητρώο, κίτρινο κουτί -όπως το λέει ο κύριος καθηγητής- σε κάθε σχολείο το οποίο θα είναι σε χώρο εύκολα προσεγγίσιμο, με όλα τα δεδομένα της κτηριακής κατάστασης από την άδεια εγκρίσεως κατασκευής του, τα σχέδια, τις όποιες άλλες πληροφορίες για ενδεχόμενες επεμβάσεις, την ηλεκτρομηχανολογική του κατάσταση κ.λπ.. Υπάρχουν και άλλες ιδέες.
Τέλος, κυρία Πρόεδρε, επιτρέψτε μου να πω μία φράση: Αυτό θέλουμε να το εντάξουμε ως επιλέξιμη δαπάνη στην τέταρτη προγραμματική περίοδο ως έργο και ήδη ξεκινήσαμε μία συζήτηση στο Υπουργείο για να δούμε πώς θα είμαστε έτοιμοι για να αντιμετωπίσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις οποιεσδήποτε συνέπειες από τις έκτακτες ανάγκες.
Θέλω να σας βεβαιώσω ότι είναι ειλικρινές το ενδιαφέρον μας, όπως και το δικό σας, για την ασφάλεια των μαθητών και των εκπαιδευτικών μας στις σχολικές μονάδες.
Σας ευχαριστώ.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Από ιδέες έχουμε πλούτο, αλλά για κονδύλια δεν ακούσαμε κανένα στοιχείο!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Γίνεται γνωστό στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, είκοσι επτά μαθητές και μαθήτριες και τρεις συνοδοί καθηγητές από το 1ο Τ.Ε.Ε. Επαγγελματικό Λύκειο Καρδίτσας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Προχωρούμε στην τρίτη με αριθμό 677/26-2-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Ιωάννη Δραγασάκη προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με τη φοροδιαφυγή που πραγματοποιείται μέσω των φορολογικών «παραδείσων» κ.λπ..
Η επίκαιρη ερώτηση του κυρίου συναδέλφου έχει ως εξής:
«Έρευνες των γερμανικών φορολογικών αρχών αποκάλυψαν ότι πλούσιοι Γερμανοί πολίτες χρησιμοποιούν τράπεζες του Λιχτενστάιν για να φοροδιαφεύγουν. Τουλάχιστον επτακόσιοι πενήντα πλούσιοι Γερμανοί εμπλέκονται σ’ αυτήν τη συγκεκριμένη υπόθεση. Η γερμανική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι επεκτείνει τις έρευνές της και στο Μονακό και στην Ανδόρα που επίσης λειτουργούν ως φορολογικοί «παράδεισοι». Το γεγονός αυτό δείχνει ότι η φοροδιαφυγή μπορεί να παταχθεί όταν μία κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να το πράξει.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου και άλλες χώρες έχουν παρακινηθεί από τις αποκαλύψεις των γερμανικών αρχών και ξεκινούν σχετικές έρευνες. Συγκεκριμένα, τέτοιες έρευνες έχουν ήδη ξεκινήσει η Σουηδία, η Φινλανδία και οι Η.Π.Α., με την τελευταία να επεκτείνει τις έρευνές της σε τριάντα έξι φορολογικούς «παράδεισους» (Financial Times, 23/2/08).
Η χώρα μας έχει κάθε λόγο να αξιοποιήσει τα ευρήματα των γερμανικών αρχών και να διενεργήσει μία αντίστοιχη δική της έρευνα για το θέμα αυτό, πολύ περισσότερο που η φοροδιαφυγή έχει σε μας πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις απ’ ό,τι στις προαναφερθείσες χώρες.
Κατόπιν των ανωτέρω, ερωτάται ο κύριος Υπουργός:
1) Αν η ελληνική Κυβέρνηση έχει ήδη ξεκινήσει κάποια αντίστοιχη έρευνα και αν έχει αξιοποιηθεί στην κατεύθυνση αυτή ο ν. 3312/05 ή άλλες νομικές δυνατότητες που επιτρέπουν την αναζήτηση σχετικών πληροφοριών.
2) Αν η ελληνική Κυβέρνηση προτίθεται να μην ψηφίσει υπέρ της ένταξης του Λιχτενστάιν στη συμφωνία του Σένγκεν (όπως επιθυμεί) σε περίπτωση που δεν συνεργαστεί με την ελληνική Κυβέρνηση στο θέμα αυτό. Επίσης, αν προτίθεται να ζητήσει στην επικείμενη Σύνοδο Κορυφής του Μαρτίου τη χάραξη μιας ενιαίας ευρωπαϊκής πολιτικής για τον άμεσο έλεγχο (εξασφάλιση πλήρους συνεργασίας και διαφάνειας) των φορολογικών «παραδείσων» με προοπτική την πλήρη κατάργησή τους».
Στην επίκαιρη ερώτηση του κ. Δραγασάκη θα απαντήσει ο Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Μπέζας.
Ορίστε, κύριε Μπέζα, έχετε το λόγο.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΕΖΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι ελληνικές αρχές, όπως είναι γνωστό, ανταλλάσσουν πληροφορίες με όλα τα κράτη με τα οποία έχουν συνάψει συμβάσεις αποφυγής διπλής φορολογίας, σύμφωνα με το πρότυπο σύμβασης του Ο.Ο.Σ.Α..
Επίσης, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις των νόμων 1914/1990, 3312/2005 και 3453/2007, με τις οποίες ενσωματώθηκαν στο ελληνικό δίκαιο οι διατάξεις της οδηγίας 799/77 σχετικά με την αμοιβαία συνδρομή των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα της άμεσης φορολογίας, υπάρχει η δυνατότητα ανταλλαγής φορολογικών πληροφοριών μεταξύ των αρμόδιων υπηρεσιών των κρατών-μελών. Τις πληροφορίες αυτές μπορεί να τις ζητήσει ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών ή εξουσιοδοτημένος εκπρόσωπός του. Στη συγκεκριμένη περίπτωση εξουσιοδοτημένος εκπρόσωπος είναι η Διεύθυνση Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων του Υπουργείου. Σε κάθε περίπτωση, ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών έχει τη δυνατότητα να κινήσει διαδικασία ανταλλαγής πληροφοριών με τις φορολογικές αρχές άλλων κρατών για συγκεκριμένη υπόθεση.
Πρέπει, επίσης, να σας πω ότι με την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας υφίσταται σύμβαση αποφυγής διπλής φορολογίας και αποτροπής της φοροδιαφυγής από το 1967.
Είναι, επομένως, ξεκάθαρο από όσα ανέφερα προηγουμένως, κύριε συνάδελφε, ότι με βάση και την κοινοτική νομοθεσία, έτσι όπως αυτή έχει ενσωματωθεί στο ελληνικό δίκαιο, αλλά με βάση και τη σύμβαση αποφυγής διπλής φορολογίας που υπάρχει μεταξύ της Ελλάδος και της Γερμανίας, οι ελληνικές φορολογικές αρχές μπορούν να ζητήσουν πληροφορίες από τις αρμόδιες φορολογικές αρχές της Γερμανίας για το αν υπάρχουν κάτοικοι Ελλάδος στα συγκεκριμένα αρχεία που έχουν στη διάθεσή τους οι γερμανικές αρχές από την τράπεζα του Λίχτενστάιν.
Έτσι, μετά από επαφή που έγινε ήδη από τον Έλληνα πρέσβη στη Γερμανία με το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας, τις επόμενες ημέρες εγώ ο ίδιος θα απευθύνω αίτημα συνδρομής, αίτηση δηλαδή προς τον ομόλογό μου Γερμανό Υφυπουργό κ. Νάβρατ, για να μας δώσουν πληροφορίες από τη συγκεκριμένη λίστα.
Ως προς το δεύτερο ζήτημα το οποίο θέτετε στην ερώτησή σας για τη συμμετοχή του Λίχτενστάιν στη Συμφωνία Σένγκεν, πρέπει να σας πω ότι όπως μας πληροφόρησαν από το Υπουργείο Εξωτερικών, το θέμα αυτό έχει ήδη συζητηθεί στα κοινοτικά όργανα. Δεν υπήρχε διαφωνία από κανένα κράτος-μέλος και επομένως αναμένεται άμεσα η λήψη της σχετικής απόφασης από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σε κάθε περίπτωση εκείνο το οποίο θέλω να τονίσω είναι ότι η βασική προτεραιότητα του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών είναι η διενέργεια φορολογικών ελέγχων προς όλες τις κατευθύνσεις, χωρίς εξαιρέσεις και χωρίς διακρίσεις, με έμφαση κυρίως στις μεγάλες επιχειρήσεις και στα μεγάλα εισοδήματα. Θέλουμε αυτούς τους ελέγχους να τους έχουμε ζωντανούς για την αντιμετώπιση όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά των φαινομένων της φοροδιαφυγής, οπουδήποτε και αν αυτά εκδηλώνονται.
Για το σκοπό αυτόν είναι γνωστό ότι λαμβάνονται συνεχώς μέτρα, και διοικητικά και νομοθετικά. Μεταξύ των νομοθετικών μέτρων είναι σημαντικό να τονίσω τον πρόσφατο νόμο για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, το ν.3610/2007, αλλά και τον επίσης πολύ πρόσφατο νόμο, μόλις του Ιανουαρίου του 2008, το ν.3234 για το νέο σύστημα ελέγχου στη διακίνηση του πετρελαίου θέρμανσης.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο ερωτών Βουλευτής κ. Δραγασάκης.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα από τον κύριο Υπουργό, αν έχει την καλοσύνη, να μας πει ποια είναι η πρώτη εντύπωση του πρέσβη μας στη Γερμανία, δηλαδή υπάρχει εμπλοκή και Ελλήνων πολιτών στο θέμα αυτό; Πέραν τούτου, βεβαίως το θέμα είναι πολύ γενικότερο, διότι το Λιχτενστάιν είναι απλώς ένας από τους πολλούς φορολογικούς παραδείσους που υπάρχουν και επίσης δεν αφορά μόνο κάποιους πολίτες, κάποια φυσικά πρόσωπα.
Κύριε Υπουργέ, πληροφορούμαι ότι και μεγάλες ελληνικές τράπεζες αξιοποιούν τους φορολογικούς παραδείσους. Έχουν ήδη δημιουργήσει καταστήματα σε διάφορους τέτοιους φορολογικούς παραδείσους, στα νησιά της Μάγχης και αλλού, και θα ήθελα στη δευτερολογία σας να μας πείτε εάν το έχετε υπ’ όψιν σας και αν το Υπουργείο κάνει κάποια έρευνα για τις επιπτώσεις που έχει η δραστηριότητα των τραπεζών μέσω φορολογικών παραδείσων στη γενικότερη λειτουργία του τραπεζικού συστήματος και βεβαίως στην αποτελεσματικότητα του φορολογικού συστήματος.
Το δεύτερο που θέλω να πω είναι ότι το θέμα των φορολογικών παραδείσων για τους λόγους που είπα υποσκάπτει συνολικότερα την αποτελεσματικότητα του φορολογικού συστήματος της χώρας μας και βέβαια, το κάνει ακόμα πιο άδικο. Όμως, κύριε Υπουργέ, όπως θα γνωρίζετε, τα στοιχεία αυτά αποκαλύφθηκαν όχι μέσω της ανταλλαγής πληροφοριών που προβλέπουν οι ευρωπαϊκές οδηγίες που μας αναφέρατε, αλλά χρειάστηκε η γερμανική κυβέρνηση να αξιοποιήσει την κρατική υπηρεσία πληροφοριών, τη γερμανική Ε.Υ.Π. μέσω της οποίας, σύμφωνα με δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου, «λαδώθηκε» πρώην υπάλληλος τραπέζης του Λιχτενστάιν και μ’ αυτόν τον τρόπο έγιναν γνωστά τα στοιχεία.
Συνεπώς το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο είναι αναποτελεσματικό. Δεν απέδωσε. Και ακριβώς στο δεύτερο ερώτημα αποδίδουμε σημασία. Θεωρούμε, δηλαδή, ότι θα πρέπει να αναληφθεί πρωτοβουλία, να αναθεωρηθεί όλο το θεσμικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Επομένως καταλήγω –για να μην υπερβώ το χρόνο- σε κάποια πρόσθετα ερωτήματα που προκύπτουν. Πρώτον, θα απευθυνθείτε στις γερμανικές αρχές. Γιατί μόνο στις γερμανικές αρχές και όχι και στην αρχή του Λιχτενστάιν; Διότι οι Γερμανοί πήραν μία δισκέτα με κάποια στοιχεία, αλλά δεν σημαίνει ότι αυτά είναι όλα τα στοιχεία. Επομένως γιατί να μην απευθυνθείτε και στο Λιχτενστάιν και στους άλλους φορολογικούς παραδείσους που υπάρχουν; Δεύτερον, θα ήθελα την πρώτη σας αντίδραση στο θέμα που θέτω, σε ό,τι αφορά την ύπαρξη όχι μόνο φυσικών, αλλά και νομικών προσώπων, ίσως και στο Λιχτενστάιν, αλλά σίγουρα σε φορολογικούς παραδείσους μεταξύ των οποίων είναι τα νησιά Γκέρνσεϊ, Τζέρσεϊ και άλλα. Και αναφέρομαι στις πολύ μεγάλες τράπεζες της χώρας μας. Τι επιπτώσεις έχει αυτή η δημιουργία συνολικότερα στο φορολογικό σύστημα;
Σημειώνω –ο Υπουργός θυμάται- ότι η δική μας θέση συνολικά, την οποία είχαμε διατυπώσει και το 2005 με αφορμή την ενσωμάτωση της ευρωπαϊκής οδηγίας στο ελληνικό εσωτερικό δίκαιο, είναι να αναβαθμιστεί η υπηρεσία που έχετε ή να δημιουργηθεί μία καινούργια υπηρεσία για την αντιμετώπιση της διεθνούς φοροδιαφυγής και ειδικότερα της φοροδιαφυγής μέσω φορολογικών παραδείσων.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΕΖΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κύριε συνάδελφε, για το θέμα του αιτήματος συνδρομής σάς απάντησα στην πρωτολογία μου. Δεν έχω κάτι άλλο να προσθέσω, δεν υπάρχει κάποια επίσημη πληροφόρηση από το Υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας ή από κάποια άλλη αρμόδια φορολογική αρχή του γερμανικού κράτους. Εμείς, βλέποντας τα δημοσιεύματα στον ξένο Τύπο τα αξιοποιούμε και θα υποβάλουμε το αίτημα συνδρομής προς τη γερμανική κυβέρνηση. Το αίτημα αυτό δεν μπορεί να υποβληθεί προς το Λιχτενστάιν, γιατί γνωρίζετε πολύ καλά ότι το Λιχτενστάιν, όπως και άλλες παρόμοιες χώρες, δεν είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δεν έχει υποχρέωση με βάση την κοινοτική νομοθεσία ανταλλαγής πληροφοριών, ούτε υφίσταται σύμβαση αποφυγής διπλής φορολογίας με το Λιχτενστάιν και με άλλα τέτοια κράτη που λειτουργούν ως φορολογικοί παράδεισοι.
Θέλω, επίσης, να τονίσω ότι το Υπουργείο μας είναι σταθερά προσανατολισμένο στην προσπάθεια για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και του λαθρεμπορίου, προκειμένου να διασφαλίζεται η φορολογική δικαιοσύνη. Αυτό, όμως είναι μια δύσκολη προσπάθεια. Είναι μία προσπάθεια στην οποία βρίσκουμε συνεχώς μπροστά μας –καθημερινά θα έλεγα- πολύπλοκα προβλήματα τα οποία προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε με τρόπο αποτελεσματικό και αυτό νομίζω ότι φαίνεται από την πολύ καλή πορεία των φορολογικών εσόδων τα τελευταία δύο χρόνια.
Το θέμα τώρα γενικά των φορολογικών παραδείσων είναι ένα θέμα που απασχολεί και τον Ο.Ο.Σ.Α. και τις κοινοτικές υπηρεσίες. Η ελληνική Κυβέρνηση συνεργάζεται με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες και με τη φορολογική επιτροπή του Ο.Ο.Σ.Α., προκειμένου να ασκηθούν πιέσεις, ώστε οι χώρες αυτές, που εξακολουθούν να είναι στη μαύρη λίστα των μη συνεργάσιμων φορολογικών παραδείσων, να συνεργαστούν στην ανταλλαγή των πληροφοριών και σε ζητήματα διαφάνειας. Οι πιέσεις αυτές θα ενταθούν σε συνεργασία, επαναλαμβάνω, με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, ώστε να φτάσουμε σύντομα –και τα γεγονότα στο Λιχτενστάιν μάς βοηθούν να έχουμε εξελίξεις σ’ αυτό το ζήτημα- στο στόχο, ώστε σε καμμία χώρα του κόσμου να μην μπορούν κάποιοι να αποκρύπτουν τα πραγματικά τους εισοδήματα και να φοροδιαφεύγουν.
Εκείνο που θέλω να τονίσω ολοκληρώνοντας τη δεύτερη παρέμβασή μου είναι ότι στη χώρα μας εφαρμόστηκε τα τελευταία δύο χρόνια για πρώτη φορά με βάση τις διατάξεις του ν. 3312/2005 αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών στον τομέα της άμεσης φορολογίας. Αυτό έγινε με ηλεκτρονική ανταλλαγή μεταξύ των κρατών-μελών χιλιάδων στοιχείων μέσω της διαδικτυακής πύλης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έχει επίσης ενσωματωθεί η κοινοτική οδηγία για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, σε ό,τι αφορά τους τόπους καταθέσεων.
Στο πλαίσιο ενσωμάτωσης αυτής της συγκεκριμένης οδηγίας έχουν κυρωθεί διμερείς ή πολυμερείς φορολογικές συμφωνίες ακόμα και με ορισμένες τρίτες χώρες της Ευρώπης, όπως είναι η Ελβετία, το Λιχνενστάιν, ο Άγιος Μαρίνος, το Μονακό και η Ανδόρα. Θα καταθέσω έναν πίνακα που παρουσιάζει το σύνολο αυτών των δεκαπέντε φορολογικών συμφωνιών που έχουν ενταχθεί σε δώδεκα αντίστοιχους ελληνικούς νόμους.
(Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Αντώνιος Μπέζας καταθέτει για τα Πρακτικά τον προαναφερθέντα πίνακα, ο οποίος βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Η τέταρτη με αριθμό 672/26.2.2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Βαΐτση Αποστολάτου προς τον Υπουργό Πολιτισμού, σχετικά με το Αρχαιολογικό Μουσείο Πειραιά, δεν συζητείται λόγω κωλύματος του κυρίου Υπουργού και διαγράφεται.
Ολοκληρώθηκε η συζήτηση των επικαίρων ερωτήσεων.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη των
ΕΠΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
Θα συζητηθεί η υπ’ αριθμόν 49/13.2.2008 επερώτηση των Βουλευτών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κ.κ. Μιχαήλ Παπαγιαννάκη, Ευαγγελίας Αμανατίδου – Πασχαλίδου, Ιωάννη Δραγασάκη, Θεοδώρου Δρίτσα, Περικλή Κοροβέση, Αναστασίου Κουράκη, Παναγιώτη Λαφαζάνη, Αθανασίου Λεβέντη, Ιωάννη Μπανιά, Νικολάου Τσούκαλη, Άννας Φιλίνη, Γρηγορίου Ψαριανού, Φώτη Κουβέλη και Αλέξανδρου Αλαβάνου προς τον Υπουργό Ανάπτυξης, σχετικά με τον αειφορικό ενεργειακό σχεδιασμό.
Για τη συζήτηση της επερώτησης έχουν ορισθεί Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι από το Γενικό Γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας ο Βουλευτής Ευβοίας κ. Κωνσταντίνος Μαρκόπουλος, από τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας ο Βουλευτής κ. Νικόλαος Καραθανασόπουλος και από τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΛΑ.Ο.Σ. ο Βουλευτής κ. Ηλίας Πολατίδης.
Το λόγο έχει ο πρώτος επερωτών κ. Μιχαήλ Παπαγιαννάκης.
ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε για έναν ουσιαστικό και συνεκτικό ενεργειακό σχεδιασμό. Πάντα σ’ αυτήν τη χώρα είναι επίκαιρο θέμα. Αυτός περιλαμβάνει προφανώς –δεν θα μπω σ’ αυτά τα ζητήματα γιατί είναι προφανή- στόχους ασφαλούς και οικονομικού εφοδιασμού της χώρας, προστασίας του περιβάλλοντος και ιδιαίτερα καταπολέμησης του φαινομένου του θερμοκηπίου και της κλιματικής αλλαγής, όπου εξάλλου συμπυκνώνονται όλοι οι υπόλοιποι στόχοι μακροχρόνια. Φυσικά στο σχεδιασμό αλλά και σε κάθε σχεδιασμό έχει ιδιαίτερη σημασία όχι ο στόχος, αλλά τα μέσα και τα μέτρα, που υπηρετούν τους στόχους.
Στην Ελλάδα διαπιστώνουμε, όμως, καθημερινά αντιφάσεις ανάμεσα σε διακηρυγμένους στόχους ή εξαγγελίες και σε συγκεκριμένες αποφάσεις πράξεις ή παραλείψεις της Κυβέρνησης ή δημόσιων οργανισμών. Αυτή την επικίνδυνη αντίφαση θέλουμε να αναδείξουμε με την επερώτησή μας συμβάλλοντας επίσης στο ξεπέρασμά της με συγκεκριμένες προτάσεις.
Ο σχεδιασμός που είχε ανακοινώσει το Υπουργείο Ανάπτυξης τον Ιούνιο του 2007 δεν έχει πια καμμία σχέση με τις σημερινές δεσμεύσεις και εξαγγελίες της Κυβέρνησης στο βαθμό βέβαια, που σκέπτεται η Κυβέρνηση σοβαρά να τηρήσει τα όσα έχει συμφωνήσει στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της διαπραγμάτευσης του νέου Κιότο. Θυμίζω ότι προέβλεπε αυτός ο σχεδιασμός για όλα τα σενάρια για το 2020 αύξηση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου κατά 32% αντί μείωσης όπως είναι η δέσμευσή μας κατά 20%. Προέβλεπε βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης κατά 10% αντί 20% που λένε σήμερα. Προέβλεπε διείσδυση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, των Α.Π.Ε. στο ενεργειακό μείγμα κατά 12% αντί 20% που είναι ο νέος στόχος. Προέβλεπε επίσης σε όλα του τα σενάρια περαιτέρω αύξηση της εξάρτησης της χώρας από εισαγόμενα ορυκτά καύσιμα.
Καιρός, λοιπόν, είναι να επικαιροποιηθούν οι προβλέψεις και οι στόχοι και αυτό εξαγγέλλει κατά καιρούς η Κυβέρνηση. Αλλά παράλληλα, κάθε τόσο εξαγγέλλει και αποφάσεις που είναι σε αντίφαση με τα όσα εξαγγέλλει με ακρότατο παράδειγμα τις αδειοδοτήσεις για μονάδες παραγωγής ηλεκτρισμού από λιθάνθρακα, το κατ’ εξοχήν ορυκτό καύσιμο που δικαίως έχουν ξεσηκώσει τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, τους ειδικούς και χιλιάδες πολίτες. Ποιες είναι σήμερα οι προκλήσεις; Αναμφισβήτητα η μεγάλη πρόκληση είναι η περιβαλλοντική αλλαγή, το φαινόμενο του θερμοκηπίου από την έκλυση των αερίων του θερμοκηπίου και κυρίως του διοξιδίου του άνθρακος που προέρχεται από την καύση ορυκτών καυσίμων. Αυτή είναι αλληλουχία. Οι περιπαιχτικές διατυπώσεις και τα αστειάκια που ασκούσαμε ότι το διοξίδιο δεν είναι ρύπος και μάλιστα το εξαφανίζουμε πίνοντας αεριούχα ποτά, κόκα κόλα και δεν ξέρω τι άλλο, δείχνουν ότι υπεύθυνα χείλη δεν έχουν συνειδητοποιήσει πόσο σοβαρό είναι το ζήτημα και πόσο επείγον. Διότι προφανώς το διοξίδιο δεν είναι ρύπος όπως είναι το μονοξίδιο, αλλά είναι ο κατ’ εξοχήν υπεύθυνος, αναγνωρισμένος απ’ όλους για το φαινόμενο του θερμοκηπίου και για την υπερθέρμανση του πλανήτη.
Οι συνέπειες αυτής της υπερθέρμανσης είναι αποδεδειγμένες, είναι τεκμηριωμένες, είναι ποσοτικοποιημένες από εκθέσεις διεθνών οργανισμών, του Ο.Η.Ε. παραδείγματος χάριν, επιστημονικών ομάδων όπως η έκθεση Στέρν, μη κυβερνητικών οργανώσεων κ.λπ..
Πρέπει, λοιπόν, να τα λάβουμε σοβαρά υπ’ όψιν μας και να δούμε πού πάμε, τι πρέπει να κάνουμε. Όλοι συμφωνούν ότι χρειάζεται μείωση με χρονοδιαγράμματα και ποσοτικούς στόχους των εκπομπών αερίου του θερμοκηπίου σύντομα, το 10, το 20, το 50. Απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, πολιτικές εξοικονόμησης ενέργειας, έρευνα και τεχνολογική καινοτομία για όλα αυτά και όσα μπορούν να επέλθουν, οικονομία του υδρογόνου παραδείγματος χάριν.
Αυτούς τους γενικούς στόχους τους έχει νομίζω γενικώς υιοθετήσει και η Κυβέρνηση και όλες οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας, γενικώς. Ωστόσο είμαστε πολύ μακριά από το να μπούμε στο δρόμο της υλοποίησης.
Από πού ξεκινάει η Ελλάδα; Η Ελλάδα ξεκινάει από μία συσσωρευμένη υπερβολικά και αδικαιολόγητα ενεργειοβόρα οικονομία, από μία παραγωγή ενέργειας που βασίζεται κυρίως στο λιγνίτη και στο πετρέλαιο -δεν υποτιμώ τις άλλες μορφές, αλλά θέλω να πω ποιες είναι οι κύριες- από δείκτες εκπομπές αερίων και άλλων τοξικών ρύπων πολύ υψηλούς. Το ξέρουμε όλοι.
Η ενεργειακή ένταση της ελληνικής οικονομίας είναι η δεύτερη χειρότερη στην Ευρώπη των δεκαπέντε. Ο δείκτης ενεργειακής αποδοτικότητας φτάνει το 66,1%, όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι στο 71,3%. Η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας -εξωφρενική στην Ελλάδα- αυξάνεται περίπου 4%, όταν στην υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση κυμαίνεται μεταξύ 1%-2%.
Σε εμάς μάλιστα η αύξηση αυτή προέρχεται κυρίως από τον τριτογενή τομέα και όχι από τη βαριά βιομηχανία, όπου εκεί αυξήθηκε η ζήτηση μεταξύ του 1990 και του 2005 τρεις φορές. Προέρχεται από τη ζήτηση για τη λειτουργία των οικιών, ψύξη, θέρμανση κ.λπ. και από τις μεταφορές, πράγμα που σημαίνει ότι μια πολιτική καταπολέμησης της υπερβολικής ζήτησης που θα χρειαζόταν, αφορά πολλές και απρόσμενες χρήσεις, που δεν τις σκεφτόμασταν παραδοσιακά, που διαχέονται σ’ όλη την κοινωνία και επομένως θα πρέπει τα μέτρα που θα πάρουμε να είναι πιο πολύπλοκα.
Τι έχει κάνει η Κυβέρνηση μέχρι τώρα; Τι κάνει σήμερα; Τι λένε τα σχέδια και οι αποφάσεις που δημοσιεύονται σχεδόν κάθε μέρα; Δεν έχει προχωρήσει αξιόπιστα και αποτελεσματικά σε πολιτικές σύμφωνες με τις δεσμεύσεις και τις εξαγγελίες της.
Η αύξηση εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, που τις ανεγνώριζε το Πρωτόκολλο του Κιότο, έχει ήδη ξεπεραστεί. Προβλεπόταν ένα 25% και πιθανότατα –αν συνεχίσουμε έτσι- θα περάσουμε το 35% στην προβλεπόμενη προθεσμία. Αν μάλιστα λένε μερικοί, όπως το Εθνικό Αστεροσκοπείο, δεν πάρουμε κανένα μέτρο και αδρανήσουμε, τότε θα ξεπεράσουμε κατά 56,4%, πράγμα το οποίο έχει και σοβαρότατες πολιτικές και οικονομικές συνέπειες. Ανάλογες προβλέψεις εξάλλου έκανε –περίπου τις ίδιες- πρόσφατα και ο καθ’ όλα αρμόδιος Επίτροπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης κ. Δήμας σε πρόσφατο συνέδριο που έγινε στην Αθήνα.
Δεν έχει προχωρήσει η Κυβέρνηση στην ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Κάτι έχει γίνει, αλλά τέτοιοι που είναι οι στόχοι απαιτούν πραγματική επανάσταση. Δεν έχουμε προχωρήσει, λοιπόν, μ’ αυτό τον τρόπο. Είναι πολύ δύσκολο έως και αδύνατο να πιάσει τους στόχους για το 2010, μεθαύριο δηλαδή. Ο στόχος είναι 20,1% της ηλεκτρικής ενέργειας να είναι από Α.Π.Ε.. Σήμερα είμαστε κάτω από 8,5%. Είναι δύσκολο να πιάσει το στόχο του 2020 που είναι 29% της ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε..
Δεν έχει προχωρήσει αποφασιστικά σε πολιτικές εξοικονόμησης ενέργειας. Δεν έχει καν ενσωματώσει στο εθνικό δίκαιο τη σχετική νομοθεσία, δημόσια κτήρια, ενεργειακή απόδοση των κτηρίων κ.λπ.. Μαθαίνω μάλιστα –σήμερα νομίζω ανακοινώθηκε- ότι παραπεμπόμαστε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τη μη ενσωμάτωση αυτής της νομοθεσίας.
Δεν έχει αλλάξει περίπου τίποτα στη διάρθρωση και τη στρατηγική των δημοσίων επενδύσεων στο Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης που μας τέλειωσε ή στο Ε.Σ.Π.Α. που μας έρχεται και μένει προσανατολισμένη σ’ ένα παραδοσιακό τρόπο ανάπτυξης που υποτιμά ή αγνοεί το σιδηροδρομικό δίκτυο, που ενισχύει την εντατική χρήση των φυσικών πόρων σε δραστηριότητες, όπως οι νέες τουριστικές επενδύσεις που προβλέπονται και στο ειδικό χωροταξικό για τον τουρισμό.
Ανακοινώνει συνεχώς αδειοδοτήσεις παραγωγής ενέργειας από λιγνίτη αντί προγραμμάτων σταδιακής υποκατάστασής τους. Επιπροσθέτως προγραμματίζει νέες εγκαταστάσεις με εισαγόμενο λιθάνθρακα, δηλαδή περαιτέρω εξάρτηση από άνθρακα.
Αφήνει να πλανάται σε δημόσια κείμενα και σε δημόσιες συζητήσεις –και έγινε αυτό, κύριοι συνάδελφοι, και σε συζήτηση στη Βουλή ανεπίσημα- το ενδεχόμενο –ή ανάγκη- να προσφύγουμε σε ατομική ενέργεια, που ήδη προβάλλεται και διεθνώς από ένα ισχυρότατο λόμπι ως εναλλακτική ή έως και ανανεώσιμη ενέργεια και βεβαίως ακόμη και φθηνότερη ενέργεια, πράγμα το οποίο, όπως θα εξηγήσω παρακάτω, είναι εξαιρετικά συζητήσιμο.
Ας επικεντρωθώ στο λιθάνθρακα και τη βόρεια Ελλάδα. Όσοι μιλούν για λιθανθρακικές μονάδες ισχυρίζονται ότι είναι πιο οικονομικές. Ωστόσο, απ’ ό,τι φαίνεται, τη λογική αυτή δεν συμμερίζονται οι εταιρείες «R.W.E.» και «EVONIK» στη Γερμανία, οι οποίες αρχίζουν και σταματούν τις επενδύσεις τους σε ανάλογες μονάδες λόγω κόστους.
Γιατί όμως η «R.W.E.» σταματά την κατασκευή μονάδων του λιθάνθρακα στη Γερμανία και επιθυμεί να τις φέρει στην Ελλάδα; Μήπως η Ελλάδα τελικά αντιμετωπίζει τον εαυτό της ως αναπτυσσόμενη χώρα που δέχεται τους ρύπους των άλλων, των αναπτυγμένων χωρών;
Πριν δυο εβδομάδες, τρεις τραπεζικοί κολοσσοί, η «CITIBANK», η «JP MORGAN CHASE» και η «MORGAN STANLEY» ανακοίνωσαν ότι θα δώσουν μεγάλη έμφαση σε επενδύσεις για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και ότι θα είναι ιδιαιτέρως αρνητικές στη χρηματοδότηση μονάδων λιθάνθρακα, βάσει των σημερινών τεχνολογιών. Γιατί ξέρουμε πολύ καλά το κόστος και την επιβάρυνση που θα έχουν, ιδίως αν αρχίσει και το αλισβερίσι και της αγοράς δικαιωμάτων εκπομπών ρύπων.
Τι πρέπει να αλλάξει από σήμερα; Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε και να έχουμε πραγματική δέσμευση με προτεραιότητες και αποκλεισμούς ξεπερασμένων λύσεων. Τη συνειδητοποίηση αυτή δεν την καλλιεργεί η Κυβέρνηση –κάποιοι παράγοντές της κάνουν και αστειάκια- ούτε οι υπεύθυνοι οργανισμοί. Δεν δείχνουν πεπεισμένοι για το επείγον και για το αναπόφευκτο των αλλαγών, για τις μαζικές αλλαγές που χρειάζονται.
Χρειαζόμαστε ένα συνολικό, συνεκτικό και μακροχρόνιο σχέδιο απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα, στο πλαίσιο ενός γενικότερου σχεδίου οικολογικής ανασυγκρότησης της χώρας, όπου πρέπει να περιλαμβάνονται άμεσα μέτρα από τώρα, αλλά και προοδευτικές αλλαγές μακράς πνοής.
Να ακυρωθούν αμέσως οι αδειοδοτήσεις για επιπλέον παραγωγή με χρήση λιθάνθρακα και να σχεδιαστεί η προοδευτική μείωση, σε έναν ορίζοντα χρόνου, της χρήσης του λιγνίτη –το κάνουν και άλλες χώρες, όπως θα πω παρακάτω- να σχεδιαστεί ο περιορισμός της χρήσης πετρελαίου και μακροχρόνια ακόμα και του φυσικού αερίου που κι αυτό ορυκτό καύσιμο είναι.
Μας λένε μερικοί ότι είναι καλύτερο από το πετρέλαιο. Ναι, από πολλές πλευρές. Σημειώνω δε ότι ενώ πολλοί μας λένε ότι είναι προτιμητέο το αέριο από το πετρέλαιο –και για οικονομικούς λόγους και για άλλους- είναι ενδιαφέρον ότι στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς η χρήση του αερίου προβλέπεται, ουσιαστικά, μόνο στη μισή Ελλάδα, απ’ ό,τι ξέρουμε μέχρι τώρα.
Εν πάση περιπτώσει, ένας τέτοιος σχεδιασμός σαν αυτόν που ανέφερα προηγουμένως, επιβάλλει και γενικότερο σχεδιασμό ανασυγκρότησης των οικονομιών και της απασχόλησης της περιφέρειας, όπου έχουν υπερσυγκεντρωθεί οι σχετικές παραδοσιακές βιομηχανίες. Δεν θα πληρώσει δηλαδή –είναι απαράδεκτο να το φανταστεί κανείς- μια τέτοια ανασυγκρότηση η Κοζάνη, η Πτολεμαΐδα ή η Μεγαλόπολη! Έτσι; Μην πάμε σε τέτοιου τύπου καταστροφές.
Είναι εντυπωσιακό ότι σημαντικά προγράμματα απεξάρτησης τέτοιου τύπου από τα ορυκτά καύσιμα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουν κάνει ήδη η Γερμανία με ορίζοντα το 2018, η Μεγάλη Βρετανία με ορίζοντα το 2016, η Σουηδία με ορίζοντα το 2020. Να θυμίσω, δε το παράδειγμα της μικρής και μακρινής Ισλανδίας, η οποία αποκλείει οποιαδήποτε χρήση, με οποιονδήποτε τρόπο, σε οποιονδήποτε χρόνο ορυκτών καυσίμων έως το 2030, πλήρως! Πλήρως!
Χρειαζόμαστε μια μαζική ενίσχυση των ανανεώσιμων πηγών με χρονοδιάγραμμα, μέτρα, κίνητρα, επιλογές, με σοβαρή μελέτη και με σεβασμό στο περιβάλλον βεβαίως και όχι με αυθαιρεσίες διαφόρων μεγάλων εταιρειών, οι οποίες νομίζουν ότι βρήκαν εδώ πέρα το νέο Ελντοράντο.
Να αρθούν οι αδικαιολόγητοι περιορισμοί στην ανάπτυξη της αιολικής και της ηλιακής ενέργειας. Να προσανατολιστεί η Δ.Ε.Η. –όσο μπορούμε πλέον να την προσανατολίσουμε- σε ενεργή ανάπτυξη στην παραγωγή, κάτι που δεν έκανε στο παρελθόν. Εμπόδιζε την ανάπτυξη των Α.Π.Ε., χάνοντας μια ιστορική ευκαιρία να οδηγήσει ηγεμονικά τις εξελίξεις, όπως έγινε σε άλλες χώρες.
Να ενισχυθεί η χρήση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και σε αποκεντρωμένες συνθήκες, σε σπίτια, σε ιδιωτικές μονάδες, σε τουριστικά καταλύματα, με κίνητρα, με διοικητικά μέτρα. Κάθε νέο οικοδόμημα να είναι, παραδείγματος χάριν, υποχρεωμένο να περιλαμβάνει τέτοιες εγκαταστάσεις.
Να μεθοδευτεί το ταχύτερο η έρευνα και η ανάπτυξη στον τομέα της γεωθερμίας. «Η Ελλάδα διαθέτει, αν όχι το μεγαλύτερο, το δεύτερο δυναμικό γεωθερμίας σε όλη την Ευρώπη» –μας έλεγε στην Επιτροπή Περιβάλλοντος ο κ. Ζερεφός- «η Μήλος, η Νίσυρος κ.λπ., όλη αυτή η περιοχή». Να μελετηθεί –γιατί έγιναν κάτι απόπειρες στο παρελθόν και απέτυχαν- και να προωθηθεί το ταχύτερο.
Να ενισχυθεί μαζικά η συμπαραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με θέρμανση και ψύξη –υπάρχει η τεχνολογία, είναι γνωστή- να αναπτυχθεί αμέσως η εφαρμοσμένη έρευνα ως προς την κυματική ενέργεια, την οποία βλέπουμε ήδη να δουλεύει στη Γαλλία και την Πορτογαλία. Δεν έχει κύματα το Αιγαίο;
Να μελετηθούν σοβαρά οι ορθές συνθήκες επιλογής και καλλιέργειας των φυτών που μπορούν να γίνουν βιοκαύσιμα, χωρίς αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον. Δεν είναι οποιαδήποτε τεχνική και τεχνολογία που θα βοηθήσει. Χρειάζεται μελέτη και σοβαρότητα. Να ενισχυθούν οι αποκεντρωμένες και μικρές υδροηλεκτρικές εγκαταστάσεις.
Να αποκλεισθεί ρητά η οποιαδήποτε προσφυγή στην ατομική ενέργεια! Ούτε εναλλακτική είναι ούτε οικολογική –προφανώς- ούτε καν οικονομική! Και θέλω να επιμείνω σ’ αυτό, γιατί ο κόσμος είναι ευαίσθητος σ’ αυτά τα πράγματα.
Το ρίσκο των ατυχημάτων με τις σχετικές συνέπειες σε ζωές, δημόσια υγεία και οικονομική δραστηριότητα είναι απολύτως απαγορευτικό. Ας δώσουν τα δεδομένα του τι συνέβη μετά το Τσερνομπίλ. Εγώ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είχα αναφορές, χρόνια τώρα, για πάνω από εκατόν πενήντα χιλιάδες νεκρούς μετά το Τσερνομπίλ και ερήμωση όλης της περιοχής.
Επίσης, είναι μακροχρόνια αδιέξοδη η ασφαλής και οικονομική διάθεση των πυρηνικών αποβλήτων. Δεν μπορεί να τα θάβει κανείς όπου να’ναι. Μη νομίζετε κάτι τέτοιο. Είναι τεράστια διαδικασία και στοιχίζει και πάρα πολλά. Το κόστος για να κλείσει μια ατομική εγκατάσταση είναι το 40% έως 50% του αρχικού κόστους της επένδυσης και απαιτεί, απ’ ό,τι μας έλεγαν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, δέκα με έντεκα χρόνια. Το υφίσταται τώρα η Ισπανία. Στα δέκα-έντεκα αυτά χρόνια δεν παράγει τίποτα. Πληρώνει για να κλείσει.
Χρειαζόμαστε μια δραστική στροφή και μια συνολική πολιτική μείωσης του υπερβολικού ρυθμού αύξησης της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας και γενικότερα, μια πολιτική εξοικονόμησης ενέργειας. Η εξοικονόμηση ενέργειας είναι το σημαντικότερο και το καθαρότερο κοίτασμα ενέργειας. Ειπώθηκε με χιούμορ, αλλά έχει μεγάλη βάση.
Χρειαζόμαστε αλλαγές στους τρόπους κατανάλωσης: Φωτισμό, θέρμανση-ψύξη, οικοδόμηση, βιοκλιματική αρχιτεκτονική, μεταφορές, συγκοινωνίες, καλλιέργειες. Οφείλουμε να ξαναδούμε τις επιλογές και τις προτεραιότητες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και του Ε.Σ.Π.Α.. Χρειαζόμαστε έναν αναπροσανατολισμό της έρευνας και της τεχνολογίας, εφαρμοσμένα στη χώρα μας με πολλά κονδύλια, για τις συγκεκριμένες εφαρμογές των νέων μορφών χώρας μας στις περιφέρειες, στους τομείς που χρειάζεται.
Ως προς τα κίνητρα που μπορεί αμέσως να εφαρμόσουμε, θα ήθελα να αναφέρω κάποια ενδεικτικά -θα ήθελα να μου δώσετε μισό λεπτό, ίσως, κυρία Πρόεδρε- γιατί είναι πάρα πολλά. Κυκλοφορούν, μαθαίνουμε και από αλλού. Δεν εφευρίσκει κανείς τη πυρίτιδα κάθε μέρα. Μείωση του Φ.Π.Α. για προϊόντα και διαδικασίες που ευνοούν την εξοικονόμηση ενέργειας και την ανάπτυξη των Α.Π.Ε.. Μπορούμε να το κάνουμε. Υπάρχει η οδηγία 77/388 στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η ελληνική Κυβέρνηση περιέργως δεν το ζήτησε ποτέ. Άλλες κυβερνήσεις το ζήτησαν. Δεν ξέρω γιατί αυτή η διαφορά.
Κίνητρα για την εφαρμογή για οικιακή χρήση των Α.Π.Ε., ιδίως των φωτοβολταϊκών. Θεσμοθετημένη υποχρέωση για όλες τις νέες υποδομές για χρήση των Α.Π.Ε.. Ταχύτατη ενσωμάτωση της κοινοτικής νομοθεσίας για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων. Μέτρα για την ενίσχυση της ανανέωσης του στόλου των αυτοκινήτων υπέρ των χρησιμοποιούμενων, τεχνολογίας εξοικονόμησης και χρήσης Α.Π.Ε.. Περιορισμός, έτσι και αλλιώς, στη χρήση της αυτοκίνησης και ιδίως, στα κέντρα των πόλεων.
Να μελετηθεί η χρονοχρέωση στη τιμολόγηση της ηλεκτρικής ενέργειας, με στόχο να αποφευχθεί η σπατάλη τις ώρες αιχμής. Να απαγορευτούν σταδιακά οι ενεργοβόροι λαμπτήρες. Να γίνουν ειδικά προγράμματα ενίσχυσης των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των μικρών επιχειρήσεων, για να εισαγάγουν ανανεώσιμες πηγές ενέργειες στη δραστηριότητά τους. Ενισχύονται τέτοια προγράμματα από την Ευρωπαϊκή Ένωση και απ’ ό,τι μαθαίνω ένα που έγινε πειραματικά στην Κέρκυρα, είχε θεαματικά αποτελέσματα.
Άλλοι συνάδελφοί μου από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α., κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα αναπτύξουν λεπτομερέστερα σημαντικές πλευρές της ακολουθούμενης σήμερα πολιτικής και θα πουν και προτάσεις εναλλακτικής παρέμβασης.
Παραμένει για όλους μας το ζήτημα του ρεαλισμού και της οικονομικότητας μιας τέτοιας αντίληψης, που σας παρουσιάζουμε συλλογικά. Θέλω να πω να μην κάνετε λογαριασμούς με τα σημερινά δεδομένα. Όχι μόνο η τιμή του πετρελαίου ανεβαίνει -και με μικρές ελπίδες επιστροφής σε παλαιά επίπεδα- αλλά και οι τιμές όλων των άλλων καυσίμων παίρνουν την ανηφόρα. Η χρήση τους θα επιβαρύνει το κόστος τους δε, πολύ περισσότερο, λόγω των επερχόμενων αυστηρότερων ρυθμίσεων στην αγορά ρύπων, λόγω κυρώσεων, λόγω προστίμων. Δεν αναφέρομαι, βέβαια και στο έμμεσο κόστος που επιβάλλουν στη λοιπή οικονομία και στη δημόσια υγεία.
Άλλοι παράγοντες κόστους δεν λαμβάνονται, επίσης, υπ’ όψιν, όπως το αυξανόμενο κόστος των ερευνών των γεωτρήσεων, εκείνο των μεταφορών, εκείνο των απωλειών ενέργειας από υπερσυγκεντρωμένες εγκαταστάσεις στους τόπους κατανάλωσης.
Όλα αυτά τα στοιχεία δεν συντρέχουν στο σημερινό κόστος εγκατάστασης και λειτουργίας των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, το οποίο, εξάλλου, με την πληθοπαραγωγή του, όπως γνωρίζουμε από την ιστορία της βιομηχανίας, θα τείνει συνεχώς να μειώνεται.
Επομένως, ας τα λάβουμε αυτά υπ’ όψιν και παρακαλούμε για τις προτάσεις για το γενικό πνεύμα να γίνουν σοβαρότερα αντικείμενο συζήτησης και στην Κυβέρνηση και στο δημόσιο πολιτικό βίο.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Το λόγο έχει η κ. Ευαγγελία Αμμανατίδου-Πασχαλίδου.
ΛΙΤΣΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριοι Υπουργοί, γίνεται ενεργειακός σχεδιασμός; Όχι, δεν γίνεται. Συμπληρώνεται δεκαετία από τότε που ξεκίνησε η αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου, που έγινε ο πρώτος νόμος για την προσαρμογή της χώρας στην απελευθερωμένη αγορά της ενέργειας. Αυτός ο νόμος προέβλεπε τις διαδικασίες για τη σύνταξη μακροχρόνιου σχεδιασμού, τι θα λαμβάνει υπ’ όψιν του, πώς θα έλθει στη Βουλή, σε πενταετή βάση, σε δεκαετή βάση κ.ο.κ.. Όμως, δεν είχαμε ποτέ αποτελέσματα.
Δεν είχαμε αποτελέσματα και δεν έχουμε ακόμη, σε μια περίοδο που τα πράγματα στον ενεργειακό τομέα είναι πάρα πολύ δύσκολα και για την Ευρώπη, αλλά και για ολόκληρο τον κόσμο.
Η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση, βλέποντας τα προβλήματα που δημιουργεί η άρον-άρον απελευθέρωση, σε μια περιοχή που έχει τρομερές εξαρτήσεις από πηγές ενέργειας έξω από αυτήν, προσπάθησε με τις οδηγίες 54 και 55 να επισημάνει την ανάγκη ύπαρξης ενός αποτελεσματικού ρυθμιστικού καθεστώτος, ενός καθεστώτος με σαφείς και προσδιορισμένες λειτουργίες, αρμοδιότητες και διοικητικές εξουσίες και με στόχο να επιτευχθεί η συνεργασία και ο συντονισμός των εθνικών ρυθμιστικών αρχών και άλλων οργάνων των κρατών-μελών, ώστε να προωθηθεί αποτελεσματικά η ανάπτυξη της εσωτερικής αγοράς ενέργειας.
Στο σημείο αυτό, θέλω να κάνω μία αναφορά στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας. Το 2002 ή 2003 δημοσίευσε ένα σχέδιο-πρόταση, που όμως ποτέ, μα ποτέ δεν συζητήθηκε στη Βουλή. Η σημερινή Κυβέρνηση ίδρυσε ένα φορέα ειδικά για την εκπόνηση του μακροχρόνιου ενεργειακού σχεδιασμού.
Προεκλογικά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Κυβέρνησης, δημοσιεύσατε το πρώτο τεύχος του σχεδίου που ήταν απλώς μια καταγραφή της κατάστασης την εποχή εκείνη, υποσχόμενοι υποκριτικά ότι επίκειται δεύτερο τεύχος που θα είχε την πρότασή σας για το μέλλον. Δεν παρουσιάσατε τίποτα και ούτε πρόκειται να το κάνετε. Δεν πιστεύετε ότι ένας τέτοιος σχεδιασμός είναι δυνατός σε καθεστώς ελεύθερης αγοράς. Εμφανίζεται ουσιαστικά η χώρα να έχει ως ενεργειακό σχεδιασμό «ό,τι προτείνει η αγορά».
Η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας στην πρώτη της περίοδο, με πρόεδρο τότε τον κ. Κάπρο, δεν έδινε άδεια για παραγωγή με στερεά καύσιμα, αλλά μόνο για φυσικό αέριο, για νερά και βέβαια για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Σήμερα, με Πρόεδρο τον κ. Καραμανλή, δίδονται άδειες για ανθρακικές μονάδες και ήδη έχουν προγραμματιστεί μονάδες άνθρακα από τη Δ.Ε.Η. και τη γερμανική «RWE» που θα έχει βέβαια το 51%, αλλά και το μάνατζμεντ, για τον απλούστατο λόγο ότι το κόστος του άνθρακα εμφανιζόταν χαμηλό, όταν έγιναν οι εξαγγελίες, που ήταν και ο λόγος που πέρασε το καθεστώς του άνθρακα.
Οι υποψήφιοι παραγωγοί ξέρουν ότι πρέπει να πληρώσουν δικαιώματα ρύπων, κάνουν τους υπολογισμούς τους, βλέπουν ότι τους συμφέρει και βέβαια προχωρούν. Έτσι δουλεύει η αγορά. Σίγουρα δεν είναι στόχος τους η μείωση των εκπομπών ρύπων. Το κράτος που πρέπει να αναλάβει το έργο αυτό δεν ακούγεται. Αφήνει την αγορά να αποφασίσει.
Με άλλα λόγια, ενεργειακός σχεδιασμός είναι ό,τι συμφέρει το κεφάλαιο. Είναι απαράδεκτο. Δυστυχώς, όμως, όλα αυτά είναι αναμενόμενα. Δεν υπάρχει πολιτική βούληση να εκπονηθεί και να ψηφιστεί ο μακροχρόνιος ενεργειακός σχεδιασμός που θα βάζει κάποια τάξη.
Ποιο είναι, λοιπόν, το ζητούμενο για τη χώρα μας; Το ζητούμενο για τη χώρα μας είναι να υπάρξει ένας αειφορικός ενεργειακός σχεδιασμός, να αλλάξει το σημερινό ενεργοβόρο μοντέλο ανάπτυξης που ισχύει εδώ και δεκαετίες, με πραγματική διείσδυση όλων των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και της εξοικονόμησης ενέργειας σε όλους τους τομείς της ελληνικής κοινωνίας.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Κύριε Πρόεδρε, θα πάρω και τη δευτερολογία μου.
Η κοινωνία μας βρίσκεται αντιμέτωπη με μια δυσμενή εξέλιξη που αφορά τη δημιουργία νέων μονάδων ηλεκτροπαραγωγής με καύσιμο τον εξαιρετικά ρυπογόνο λιθάνθρακα. Ήδη, στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας έχουν κατατεθεί αιτήσεις αδειοδότησης λιθανθρακικών μονάδων στο Μαντούδι Ευβοίας, στα Άσπρα Σπίτια Βοιωτίας και στον Αστακό, ενώ συνεχώς πληθαίνουν οι φήμες για κατασκευή πρόσθετων μονάδων και σε άλλα σημεία της χώρας, όπως είναι η Νέα Καρβάλη της Καβάλας και ο Αλμυρός Μαγνησίας.
Ο λιθάνθρακας είναι ένα στερεό καύσιμο, εξίσου κακής ποιότητας με το λιγνίτη, εισαγόμενος μάλιστα και θα προκαλέσει σημαντικότατες επιπτώσεις σε τοπικό και εθνικό επίπεδο. Αν η Ελλάδα χρησιμοποιήσει λιθάνθρακα, δεν θα μπορέσει να μειώσει τις εκπομπές στον τομέα ηλεκτροπαραγωγής κατά 21% έως το 2020, σε σχέση με τα επίπεδα του 2005. Το ίδιο το Υπουργείο Ανάπτυξης, με το προσχέδιο του Αυγούστου για τον ενεργειακό σχεδιασμό, δείχνει ότι η χρήση λιθάνθρακα θα προκαλέσει απόκλιση από τους στόχους μας, τουλάχιστον κατά 20% με 25%.
Στη Νέα Καρβάλη Καβάλας που ήμουν την Τετάρτη συμμετείχαν στο συλλαλητήριο περίπου δεκαπέντε χιλιάδες κάτοικοι. Μεγάλη συμμετοχή των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής υπήρξε και σε συλλαλητήριο που έγινε στον Αλμυρό Μαγνησίας, όταν ήμουν εκεί πριν από τρεις εβδομάδες.
Επίσης, στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας, στα Άσπρα Σπίτια Βοιωτίας, σε όλες τις περιοχές που προβλέπονται νέες μονάδες λιθάνθρακα, η αντίδραση των τοπικών κοινωνικών είναι καθολική.
Πέραν τούτων, παρά την ψήφιση του σχετικού νόμου, υπάρχουν ερωτήματα σχετικά με τα βιοκαύσιμα. Θα προσφέρει αυτή η νέα δραστηριότητα στην τόνωση της οικονομίας; Θα προστεθούν νέες θέσεις εργασίας για τον αγροτικό τομέα, αλλά και για τους απασχολούμενους τεχνικούς ή τους επιστήμονες στις νέες τεχνολογίες;
Είμαστε προετοιμασμένοι να δώσουμε μία άλλη προοπτική; Είμαστε προετοιμασμένοι να καλύψουμε τα ελλείμματα που έχουμε σε ενεργειακές καλλιέργειες οι οποίες τελικά θα επιλεγούν; Θα ενημερωθούν οι Έλληνες αγρότες γι’ αυτές τις καλλιέργειες, για τις στρεμματικές αποδόσεις αυτών των καλλιεργειών, τις ενισχύσεις που προβλέπονται και τα πραγματικά οφέλη που θα προκύψουν από αυτές;
Διαφορετικά, αν δεν εξασφαλιστεί αυτό το πρώτο κομμάτι της παραγωγικής αλυσίδας, δηλαδή η καλλιέργεια της πρώτης ύλης, τότε η χώρα θα αγωνίζεται να καλύψει τους στόχους της με εισαγωγές είτε τελικού προϊόντος βιοκαυσίμων είτε της πρώτης ύλης για την παραγωγή τους.
Η Κυβέρνηση οφείλει επιτέλους να λάβει υπ’ όψιν τις κοινωνίες που αγωνιούν για το μέλλον του τόπου τους, για τη χώρα μας, για τον πλανήτη μας. Εκτός αν ζουν σε άλλο πλανήτη κάποιοι που βρίσκονται στο ελληνικό Κοινοβούλιο.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Το λόγο έχει ο κ. Ιωάννης Μπανιάς.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΑΝΙΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα προσεγγίσω το ζήτημα του ενεργειακού σχεδιασμού, θέτοντας μερικά κρίσιμα ερωτήματα και δίνοντας κάποιες σύντομες απαντήσεις. Μερικά απ’ αυτά τα ερωτήματα και κάποιες απαντήσεις έχουν ήδη ακουστεί. Θεωρώ, όμως, χρήσιμη την κωδικοποίησή τους.
Πρώτο ερώτημα. Τι είναι ο ενεργειακός σχεδιασμός; Ενεργειακός σχεδιασμός είναι, πρώτον, η πρόγνωση των αναγκών σε ενέργεια κατά είδος. Δεύτερον, οι δυνατότητες του κράτους να παρέμβει στην κατανάλωση και ο σχεδιασμός αυτής της παρέμβασης. Τρίτον, η απόφαση για το μείγμα πηγών ενέργειας που θα χρησιμοποιηθούν και για το πώς αυτό το μείγμα θα πραγματοποιηθεί. Τέταρτον, η απόφαση για τον τρόπο παραγωγής ενέργειας και τους φορείς που θα ελέγχουν αυτήν την παραγωγή.
Δεύτερο ερώτημα. Γιατί είναι αναγκαίος ο ενεργειακός σχεδιασμός; Πρώτον, οι υποδομές για την ενέργεια απαιτούν μακροχρόνιο προγραμματισμό, έχουν μεγάλο κόστος και μακροχρόνιες φάσεις υλοποίησης. Αυτό σημαίνει ότι η αρχική επένδυση μπορεί να πραγματοποιηθεί άπαξ. Άρα, πρέπει να σχεδιαστεί και να σχεδιαστεί σωστά, ανεξάρτητα από το ποιος θα κάνει την επένδυση, δηλαδή το δημόσιο ή κάποιος ιδιωτικός φορέας.
Δεύτερον, όλες οι πηγές και οι τρόποι παραγωγής ενέργειας έχουν περισσότερο ή λιγότερο και διαφορετικές η κάθε μία δυσμενείς εξωτερικές συνέπειες και επιπτώσεις, οι οποίες πρέπει να αξιολογούνται. Αναφέρω χαρακτηριστικά, τη μόλυνση του περιβάλλοντος, την κλιματική επιβάρυνση της ατμόσφαιρας, την αισθητική επιβάρυνση φυσικού τοπίου, τη δέσμευση της χρήσης γης, την επίδραση στην υγεία των περιοίκων, τις παρεμβολές στις τηλεπικοινωνίες και τηλεμεταδόσεις, τις επιδράσεις στην ποιότητα των παραγόμενων αγροτικών προϊόντων στη γειτονική περιοχή, τις επιδράσεις στην τουριστική αξιοποίηση και απόδοση.
Όλες αυτές οι συνέπειες έχουν κοινωνικό χαρακτήρα και ασφαλώς και υψηλά οικονομικά κόστη που, όμως, δεν λαμβάνονται υπ’ όψιν από τους εσωτερικούς μηχανισμούς της αγοράς. Ο σχεδιασμός οφείλει να τα συνυπολογίζει. Τίθεται, λοιπόν, θέμα φιλοσοφίας προσέγγισης αυτού του προβλήματος.
Τρίτο ζήτημα. Η ενεργειακή επάρκεια και αυτονομία έχει ζωτική σημασία για την εθνική μας άμυνα και ασφάλεια.
Τέταρτο ζήτημα. Η ενέργεια είναι βασικό αγαθό, δηλαδή είναι προϋπόθεση κάθε παραγωγής και η ροή της πρέπει να είναι αδιάλειπτη.
Πέμπτο ζήτημα. Ο ενεργειακός προγραμματισμός πρέπει να εξειδικεύει και να προσαρμόζει τις επιλογές στις εθνικές συνθήκες, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τον ευρωπαϊκό και διεθνή ενεργειακό σχεδιασμό. Κιότο, Ενεργειακή Χάρτα, οδηγίες, συστάσεις, προγράμματα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για την ενέργεια.
Τρίτο ερώτημα. Ποια είναι σήμερα η ελληνική πραγματικότητα; Η απάντηση είναι πολύ απλή. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ουσιαστικός συστηματικός ενεργειακός σχεδιασμός. Όλα, με ευθύνη των κυβερνήσεων, παλαιότερα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και σήμερα της Νέας Δημοκρατίας, αφέθηκαν στις αυτορυθμιστικές «ικανότητες» της αγοράς, με προφανή τα αρνητικά αποτελέσματα.
Τέταρτο ερώτημα. Τα αίτια αυτής της πραγματικότητας είναι ένα δίλημμα που πρέπει να απαντηθεί. Πρόκειται για ολιγωρία ή για επιλογή;
Η απάντησή μας είναι σαφής. Δεν πρόκειται για ολιγωρία. Είναι το αποτέλεσμα δύο κυρίως παραγόντων που συνυπάρχουν εδώ και πολλά χρόνια στην Ελλάδα και δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα. Πρώτον, της συνειδητής επιλογής υπέρ της ρύθμισης από την αγορά, με κύριο κριτήριο την εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων και τη λογική του κέρδους και, δεύτερον, της λογικής της αδιαφάνειας και της αυθαιρεσίας που κυριαρχεί στις επιλογές των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
(Στο σημείο αυτό κτυπάει προειδοποιητικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Θα εξαντλήσω και το χρόνο της δευτερολογίας μου, κυρία Πρόεδρε.
Το τελευταίο ερώτημα αφορά στις κατευθύνσεις εναλλακτικών επιλογών στον ενεργειακό σχεδιασμό. Υπάρχουν δύο διαμετρικά αντίθετες φιλοσοφίες για το πώς και τι παράγεται στον τομέα της ενέργειας.
Η πρώτη είναι ότι παράγουμε καλή ποιότητα σε καλές τιμές, με κριτήριο το κοινωνικό όφελος και με μέριμνα ώστε να μειώνονται οι δυσμενείς συνέπειες και επιπτώσεις σε μία σειρά από τομείς που αναφέρθηκαν πριν αναλυτικά.
Η δεύτερη φιλοσοφία λέει ότι παράγουμε με κύριο ενδιαφέρον να αυξηθεί η τιμή της μετοχής, να αυξηθούν τα τιμολόγια και κατά συνέπεια τα κέρδη των επιχειρήσεων που εκχωρούνται σταδιακά, αλλά με συνειδητή επιλογή στο ιδιωτικό κεφάλαιο.
Η δεύτερη φιλοσοφία, προφανώς, είναι αυτή που σήμερα είναι κυρίαρχη και οδηγεί ραγδαία στα μεγάλα προβλήματα και τα αδιέξοδα σ’ αυτόν τον τομέα. Οδηγεί στην εξάντληση των πηγών ενέργειας, στην προσφυγή στη χρήση πυρηνικής ενέργειας, με όλες τις αρνητικές και συχνά τραγικές συνέπειες.
Και η απάντηση, απ’ ό,τι φαίνεται, της ελληνικής Κυβέρνησης μέσα σ’ όλο αυτό το τοπίο και το πλαίσιο, στην παγκόσμια αγωνία για την κλιματική αλλαγή, είναι να εισάγει στην Ελλάδα το λιθάνθρακα που οι ίδιοι οι Γερμανοί αποφάσισαν πολύ συγκεκριμένα –και μπορεί να το δει αυτό η ελληνική Κυβέρνηση, υπάρχουν τα στοιχεία- ότι είναι βλαβερός και δεν τους χρειάζεται. Και θέλουν να τον φέρουν προς τα εμάς.
Η φιλοσοφία αυτή, λοιπόν, οδηγεί με βεβαιότητα σ’ αυτά τα αδιέξοδα την κάθε κοινωνία, αλλά και τον πλανήτη μας συνολικά.
Η δική μας φιλοσοφία οδηγεί στην επιλογή εναλλακτικών πηγών και μορφών ενέργειας, όπως είναι οι ανανεώσιμες πηγές και μορφές ενέργειας, με πιο χαρακτηριστικές την αιολική, την ηλιακή και τη γεωθερμική ενέργεια.
Οδηγεί η δική μας φιλοσοφία σε μέτρα εξοικονόμησης ενέργειας και αποκέντρωσης της παραγωγής, με συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών στο σχεδιασμό, την εγκατάσταση και τη λειτουργία των μονάδων.
Η δική μας φιλοσοφία ενισχύει τη συμμετοχή των πολιτών, ενισχύει δηλαδή τη δημοκρατία. Προς αυτήν την κατεύθυνση προτείνουμε να στραφεί η προσπάθεια της χώρας μας και ο ενεργειακός σχεδιασμός.
Σε ό,τι αφορά τα αιολικά πάρκα στα νησιά, πρέπει να πούμε ότι η δημιουργία τους είναι σαφώς θετική. Πρέπει, όμως, να συνδέεται με τον κεντρικό ενεργειακό σχεδιασμό, με την εκπόνηση των προβλεπόμενων μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων και όχι με την εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων.
Εμείς λέμε σαφώς όχι στην ασυδοσία των ιδιωτικών επιχειρήσεων και στα τετελεσμένα που πάνε να δημιουργήσουν ή ήδη έχουν δημιουργήσει σε ορισμένα νησιά, με πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα τα Κύθηρα και τη Σέριφο. Βασικό κριτήριο, κατά τη γνώμη μας, πρέπει να είναι η φέρουσα ικανότητα του κάθε νησιού, όπως προκύπτει εξάλλου και από τις μελέτες του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. γι’ αυτό το θέμα.
Για τον εναλλακτικό σχεδιασμό που προτείνουμε εμείς, χρειάζεται μία ισχυρή Δ.Ε.Η., αλλά ταυτόχρονα χρειάζεται μία Δ.Ε.Η. δημόσιας ιδιοκτησίας.
Αυτή η Δ.Ε.Η. θα εγγυάται την αδιάλειπτη ροή της ενέργειας και την εφαρμογή του κρατικού σχεδιασμού για τη σταδιακή κυριαρχία των ανανεώσιμων πηγών και μορφών ενέργειας. Θα οργανώνει σε συνεργασία με τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα την έρευνα για την ήπια παραγωγή ενέργειας και την εξοικονόμηση στον τομέα της κατανάλωσης.
Κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, οι δικές μας προτάσεις το καταλαβαίνουμε είναι έξω από το πλαίσιο της δικής σας ιδεολογίας, της ιδεοληψίας της αγοράς και του κέρδους. Έστω όμως και σ’ αυτόν τον δικό σας κόσμο του κέρδους θα έπρεπε να υπάρχει κάποιος χώρος για σχεδιασμό και παρέμβαση. Το κάνουν ήδη κάποιες χώρες στην Ευρώπη. Διαφορετικά θα πρέπει να είσθε βέβαιοι, και όλοι μας να ανησυχήσουμε γι’ αυτό, ότι θα οδηγηθούμε σε σοβαρά αδιέξοδα που θα μας πνίξουν κυριολεκτικά και μάλιστα πολύ γρήγορα αυτή τη φορά.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Σας ευχαριστώ.
Ο κ. Αθανάσιος Λεβέντης έχει το λόγο.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο σύγχρονος τεχνοκρατικός πολιτισμός είναι εξαιρετικά ενεργοβόρος. Καταναλώνει ενέργεια για κίνηση, θέρμανση, κλιματισμό, για τη βιομηχανική παραγωγή και παραγωγή υλικών αγαθών, για φωτισμό, για όλες τις ανθρωπογενείς δραστηριότητες. Η ενέργεια αυτή εξασφαλίζεται κατ΄εξοχήν από μη ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως είναι τα ορυκτά καύσιμα, πετρέλαιο, φυσικό αέριο, πυρηνική ενέργεια και σε μικρό ποσοστό από ανανεώσιμες πηγές, όπως είναι υδατοπτώσεις, αιολική και ηλιακή ενέργεια. Τελευταία έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούνται σαν πηγή τα βιοκαύσιμα. Στη χώρα μας τα ορυκτά καύσιμα αποτελούν την κύρια πηγή, κυρίως λιγνίτης και πετρέλαιο. Οι ανάγκες συνεχώς αυξάνουν για κίνηση και οικιακή χρήση περισσότερο ενώ κανένας προγραμματισμός δεν υπάρχει για λελογισμένο περιορισμό της συχνά άσκοπης κατανάλωσης με συνέπεια υψηλό οικονομικό κόστος και παράλογη καταστροφή του περιβάλλοντος.
Σοβαρή εξοικονόμηση μπορεί κάλλιστα να επιτευχθεί χωρίς καμμία ουσιαστική επίπτωση στις δραστηριότητες και τον τρόπο ζωής μας με σωστή κατασκευή και σωστό προσανατολισμό των σπιτιών μας που μπορεί να περιορίσει έως 30% και 50% την κατανάλωση, αν συνδυαστεί βέβαια και με ανάλογη μελέτη για ενεργειακή απόδοση των κτηρίων.
Ο προσανατολισμός προς το νοτιά με διαμπερές σύστημα βοριάς-νοτιάς θα μπορούσε πάρα πολύ να βελτιώσει και το καλοκαίρι και το χειμώνα την ενεργειακή απόδοση των κτηρίων και βέβαια να υπάρχει και πολεοδομικός σχεδιασμός της πόλης. Έχουμε το Γενικό Χωροταξικό Σχεδιασμό που εξαγγέλθηκε και τίποτα απ’ όλα αυτά δεν προβλέπεται για τη βιοκλιματική κατασκευή και τη λειτουργία των οικοδομημάτων, εκτός βέβαια και αυτά τα τεράστια κατασκευάσματα που κάνουν για τις κατοικίες με θερμαινόμενες πισίνες και όλα τα συμπαρομαρτούντα που είναι εντελώς ενεργοβόρα, καταστροφικά κυριολεκτικά και για το περιβάλλον.
Επίσης, είναι ανάγκη να δώσουμε προτεραιότητα στην ενίσχυση των μαζικών μέσων μεταφοράς αλλά και της κίνησης, πεζοί ή με ποδήλατο, φτιάχνοντας πεζόδρομους και ποδηλατόδρομους. Να χρησιμοποιήσουμε και τα ποδαράκια μας στις πόλεις που έχουν σκουριάσει.
Χρησιμοποίηση λαμπτήρων χαμηλής κατανάλωσης, αλλά και περιορισμό της άσκοπης φωτοχυσίας σε σπίτια, πόλεις, βουνά και λαγκάδια που τόσο σπάταλα και βάναυσα φωταγωγούμε πάρα πολλές φορές.
Λελογισμένη χρήση των οικιακών συσκευών όπως οι θερμοσίφωνες οι οποίοι δεν είναι ανάγκη να είναι συνεχώς αναμμένοι, πολύ περισσότερο βέβαια που θα μπορούσαν να χρησιμοποιούνται και ηλιακοί θερμοσίφωνες, όπως η ηλιακή ενέργεια που δυστυχώς εδώ σε πολύ περιορισμένο βαθμό χρησιμοποιείται σε αντίθεση με ό,τι γίνεται παραδείγματος χάριν στην Κύπρο, το Ισραήλ ή άλλες χώρες.
Περιορισμός της υπερκατανάλωσης υλικών αγαθών που επίσης απαιτούν ενέργεια για την κατασκευή τους που και αυτά δεν είναι απαραίτητα για την ποιότητα της ζωής μας. Χρειάζεται λοιπόν αξιοποίηση και της ηλιακής ενέργειας που είναι άφθονη στη χώρα μας και δεν στοιχίζει και τίποτα.
Η αιολική ενέργεια είναι ακόμα στα σπάργανα. Χρειάζεται βέβαια σωστή και ολοκληρωμένη μελέτη, γιατί εμείς θέλουμε να κάνουμε εδώ αιολικά πάρκα, φτιάχνοντάς τα σε περιοχές ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους, ή σε βουνοκορφές, τη στιγμή που σε όλες τις χώρες της Ευρώπης είναι σε πεδινές εκτάσεις και να τα φτιάχνουμε μέσα στα δάση και να περνάμε μέσα από δάση, καταστρέφοντας και τα δάση. Αυτό θέλει μελέτη και δεν χρειάζεται να φθάσουμε σε ακρότητες.
Αναζητώντας συνεχώς Α.Π.Ε., η Κυβέρνηση έχει αποδεχτεί την εγκατάσταση μονάδων καύσης λιθάνθρακα σε έξι περιοχές της χώρας, Άσπρα Σπίτια, Μαντούδι, Αστακό, Νέα Καρβάλη, Αρμυρό Μαγνησίας, προκαλώντας το γενικό ξεσηκωμό στις τοπικές κοινωνίες. Χαρακτηριστικό δείγμα αυτών των αντιδράσεων είναι οι μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις που έγιναν αυτές τις τελευταίες μέρες και στην Καβάλα και βέβαια στο Ρίο, όπου έγινε συμβολικά και ένας αποκλεισμός της γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου για μικρό χρονικό διάστημα από την επιτροπή προστασίας Κορινθιακού κόλπου, στην οποία συμμετέχουν όλοι οι δήμοι και οι κοινότητες των πόλεων που βρέχονται από τον Κορινθιακό κόλπο. Οι συγκεντρωμένοι απαίτησαν να μην προχωρήσουν τα σχέδια για τη δημιουργία εργοστασίου καύσης λιθάνθρακα στα Άσπρα Σπίτια Βοιωτίας, αλλά και να προστατευτεί και ο Κορινθιακός κόλπος από τη βιομηχανική ρύπανση, όπως αυτή της «ΠΕΣΙΝΕ» που έχει ρυπάνει στεριά και θάλασσα σε τεράστια έκταση, όπως και από τη ρύπανση από τα οικιακά απόβλητα, φυτοφάρμακα και λιπάσματα. Επίσης, ζήτησαν προστασία του κόλπου από την υπεραλίευση και τη δημιουργία θαλάσσιων καταφυγίων προστασίας της θαλάσσιας ζωής.
Ελπίζουμε δε ότι αυτές οι φωνές θα γίνουν ακουστές και σεβαστές και δεν θα προχωρήσουν αυτά τα σχέδια, για να λειτουργήσουν εδώ οι βιομηχανίες λιθάνθρακα, οι οποίες απορρίφθηκαν στη Γερμανία και μας μεταφέρονται εδώ ακέραιες.
Θα ήθελα να πω δύο λόγια στη δευτερολογία μου, όσον αφορά την αποκέντρωση των δραστηριοτήτων των ενεργοπαραγωγών βιομηχανιών. Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ευχαριστούμε τον κ. Λεβέντη.
Το λόγο έχει η κ. Άννα Φιλίνη.
ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ξεκινώντας ήθελα κατ’ αρχάς να επιβεβαιώσω και εγώ αυτό στο οποίο αναφέρθηκε ο κ. Παπαγιαννάκης στην εισήγησή του, ότι δηλαδή πραγματικά μέσα σε επιτροπή της Βουλής προσφάτως, πριν από ένα μήνα, αν δεν κάνω λάθος, προτάθηκε το ενδεχόμενο χρησιμοποίησης πυρηνικής ενέργειας στη χώρα μας. Το επισημαίνω και εγώ. Είναι κάτι το οποίο πρέπει να αποτραπεί από την αρχή της συζήτησης, γιατί θα είναι εξαιρετικά επικίνδυνη για τη χώρα μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ανάπτυξη των Α.Π.Ε. πρέπει να αποτελεί βασική μας προτεραιότητα και αποτελεί ήδη βασική προτεραιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ειδικά για την Ελλάδα, μέχρι το 2010, όπως ήδη ειπώθηκε, το 20,1% της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται στη χώρα μας πρέπει να προέρχεται από Α.Π.Ε. και το 2020 πρέπει να παράγεται το 29%. Όμως, δυστυχώς, μέχρι στιγμής οι Α.Π.Ε. καλύπτουν μόλις το 0,7% της ηλεκτρικής ενέργειας. Αυτό επιβάλλει εντατικοποίηση των σχετικών ενεργειών. Πώς, όμως, θα γίνει αυτό; Στο ειδικό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης για τις Α.Π.Ε. που έχει εκπονήσει το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και που συζητείται αυτές τις μέρες στα πλαίσια του Εθνικού Συμβουλίου Χωροταξικού Σχεδιασμού, περιλαμβάνονται ορισμένοι κανόνες για τη χωροθέτηση των Α.Π.Ε..
Επιθυμούμε να καταθέσουμε κατ’ αρχάς ορισμένες παρατηρήσεις που έχουν να κάνουν και με αυτούς τους κανόνες, αλλά και με τις μέχρι σήμερα εμπειρίες από την εγκατάσταση των Α.Π.Ε..
Πρώτον, η χωροθέτηση αυτή γίνεται κυρίως με κριτήρια ιδιωτικών επενδυτικών συμφερόντων και με το στόχο την κάλυψη βέβαια το συντομότερο αυτού του αριθμού, του 20,1% της ενέργειας, χωρίς όμως να προϋπάρχουν συγκεκριμένες προϋποθέσεις σχεδιασμού, σωστές μελέτες που να σέβονται βασικές αρχές.
Δεύτερον, δεν έχει διαμορφωθεί ένα αναπτυξιακό μοντέλο για τις Α.Π.Ε., για παράδειγμα αν προτιμάμε τη συγκέντρωση ή τη διασπορά τους. Ο προσανατολισμός γίνεται κυρίως προς την αιολική ενέργεια. Η γεωθερμία, τα ηλιοθερμικά συστήματα, η κυματική ενέργεια παραπέμπονται στο απώτερο μέλλον μέσα ακριβώς σ’ αυτόν τον ειδικό σχεδιασμό που ήδη έχει διανείμει το ΥΠΕΧΩΔΕ. Λείπει η έννοια της ισόρροπης κατανομής των Α.Π.Ε. στις διάφορες περιφέρειες της χώρας. Δεν έχουν προσδιοριστεί περιοχές απαγόρευσης για χωροθέτηση των Α.Π.Ε. με βάση περιβαλλοντικά και χωροταξικά κριτήρια. Για παράδειγμα πρέπει να απαγορεύεται η εγκατάστασή τους σε δασικές εκτάσεις, σε περιοχές NATURA, εθνικά πάρκα, υγρότοπους κ.λπ..
Επίσης, πρέπει να σημειώσουμε εδώ ότι για τα μικρότερα ιδίως κατοικημένα νησιά μας τα κριτήρια θα πρέπει να είναι και αισθητικά σε σχέση με την κλίμακα του τοπίου. Απ’ ό,τι ξέρουμε έχουν ήδη προκύψει σοβαρά ζητήματα στα Κύθηρα, στη Σέριφο και αλλού. Πρέπει δηλαδή για την εγκατάσταση των Α.Π.Ε. να λαμβάνεται υπ’ όψιν η φέρουσα ικανότητα των νησιών. Τα προτεινόμενα θαλάσσια πάρκα με Α.Π.Ε. δημιουργούν προβλήματα στη ναυσιπλοΐα.
Συνοψίζοντας, θα ήθελα να πω ότι χρειάζεται σχεδιασμός και χρειάζονται αυστηρότεροι κανόνες προκειμένου να γίνει σωστή χωροθέτηση των Α.Π.Ε.. Η έλλειψη συχνά τέτοιου σχεδιασμού και σεβασμού των απαραίτητων κανόνων έχει ήδη δημιουργήσει προβλήματα σε πολλές περιπτώσεις.
Πρέπει όμως σύντομα να αναφερθούν και ορισμένα άλλα ζητήματα που αφορούν τον αειφορικό ενεργειακό σχεδιασμό στη χώρα μας. Ο Υπουργός ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. μόλις προχθές παρουσίασε σε συνέντευξη τύπου το Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο. Σε λίγες μέρες το σχέδιο αυτό θα έλθει στη Βουλή. Επιφυλασσόμαστε εκ μέρους του κόμματός μας να τοποθετηθούμε πιο αναλυτικά στο μέλλον γι’ αυτό. Πάντως ήδη από τώρα αναφέρουμε ότι το πρώτο αυτό σχέδιο κοινής υπουργικής απόφασης δεν υπογράφηκε λόγω διαφωνιών από τους πιο αρμόδιους φορείς που περιλαμβάνονται στο Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας, δηλαδή από το Τεχνικό Επιμελητήριο, τη Γ.Σ.Ε.Ε., το Σύλλογο Ελλήνων Πολεοδόμων και Χωροτακτών, το Σύλλογο Ελλήνων Αρχιτεκτόνων, τον Σ.Ε.Β., περιβαλλοντικές οργανώσεις και άλλους σοβαρούς φορείς πλην του Οικονομικού Επιμελητηρίου. Θέλω να πω ότι ακόμα και η Κ.Ε.Δ.Κ.Ε. που αρχικά είχε συμφωνήσει, τώρα εκφράζει ορισμένες αμφιβολίες.
Δυστυχώς, το σχέδιο αυτό που η χώρα είχε ανάγκη εδώ και χρόνια και που το περιμέναμε, διατηρεί και ενισχύει πλήρως το σημερινό αθηνοκεντρικό μοντέλο. Ο νησιωτικός χώρος του Αιγαίου παραβλέπεται, ο βαλκανικός ρόλος της χώρας υποβαθμίζεται, η Ήπειρος παραμένει στο περιθώριο, το περιβάλλον υποβαθμίζεται με χαρακτηριστικά παραδείγματα την εκτροπή του Αχελώου και την παραμονή των αυθαίρετων σε περιοχές NATURA ιδιαίτερου φυσικού κάλλους.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Κυρία Πρόεδρε, δεν έχω άλλο χρόνο;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Μπορείτε να πάρετε δύο λεπτά ακόμη από τη δευτερολογία σας.
ΑΝΝΑ ΦΙΛΙΝΗ: Ευχαριστώ πολύ.
Ο όλος σχεδιασμός της ανάπτυξης της χώρας εξαρτάται από τους υπάρχοντες αυτοκινητοδρόμους. Δεν είναι δυνατόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να συζητάμε για στρατηγικό ενεργειακό σχεδιασμό όταν στο ίδιο το Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο απαξιώνονται ο σιδηρόδρομος και οι θαλάσσιοι διάδρομοι, ενώ προτάσσονται συνεχώς οι αυτοκινητόδρομοι. Είναι φανερή η πολιτική της Κυβέρνησης υπέρ του Ι.Χ., μία σαφώς αντιπεριβαλλοντική πολιτική υπέρ της καύσης της βενζίνης και του πετρελαίου.
Πιο συγκεκριμένα, δεν φαίνεται πουθενά στο σχέδιο αυτό του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. η χάραξη σιδηροδρόμου στη δυτική Ελλάδα, ενώ έχουν εξαφανιστεί οι θαλάσσιοι διάδρομοι που θα έδιναν προσβασιμότητα στις νησιωτικές περιοχές.
Ο πολυνησιωτικός χαρακτήρας της χώρας μας, αυτή η ιδιομορφία και η ομορφιά της χώρας μας, έχει ξεχαστεί στο σχεδιασμό που προτείνετε, ενώ η έννοια των συνδυασμένων μεταφορών, ακτοπλοϊκών, αεροπορικών κ.λπ. δεν υπάρχει.
Κλείνοντας, θέλω να τονίσω ότι όλο αυτό επισημαίνεται και από την κ. Χούκνερ, η οποία λέει ότι μερικά από τα έργα με τη μικρότερη απορρόφηση κονδυλίων στη χώρα μας είναι ο εκσυγχρονισμός του δικτύου του Ο.Ο.Σ.Α., του Ο.Σ.Ε., καθώς και η προώθηση της oδηγίας για την ποιότητα των υδάτων.
Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς).
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Σας ευχαριστώ.
Γίνεται γνωστό στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίαση, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής, είκοσι ένας μαθητές και μαθήτριες και τρεις συνοδοί-δάσκαλοι από το 13o Δημοτικό Σχολείο Λαμίας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κ. Αλαβάνος.
Πόσο χρόνο θα χρειαστείτε, κύριε Πρόεδρε;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε, αλλά θα μιλήσω μέσα στα πλαίσια της ομιλίας των Βουλευτών, ώστε να έχει ο συνάδελφος Γιάννης Δραγασάκης την άνεση ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος σ’ αυτή τη συζήτηση να απαντήσει και στον Υπουργό.
Εγώ θα ήθελα μετά τις εξαιρετικές κατά τη γνώμη μου και κυρίως τεκμηριωμένες τοποθετήσεις των συναδέλφων του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, να κάνω ορισμένες επισημάνσεις πάνω σ’ αυτές.
Η πρώτη είναι ότι η Ελλάδα ζει σε άλλο πλανήτη. Δεν ζει στον πλανήτη με το φαινόμενο του θερμοκηπίου, διότι είμαστε η χώρα εκείνη η οποία κάνει ό,τι μπορεί για να συντελέσει στην αύξηση των ρύπων, είτε με την ενεργειακή της πολιτική, να βλέπουμε, δηλαδή, σήμερα να αποθαρρύνεται η χρήση του λιγνίτη και εμείς να ετοιμάζουμε επενδύσεις με μεγαλοεπιχειρήσεις που έχασαν τη δουλειά στη Γερμανία και άλλες χώρες και ψάχνουν κάποιον να κάνουν τις επενδύσεις τους είτε με την αδυναμία μας να προστατεύσουμε και να συντηρήσουμε το δασικό πλούτο της χώρας μας, ο οποίος είναι ένα αντίδοτο στην υπερθέρμανση με τις τεράστιες καταστροφές, λόγω των εγκληματικών ελλείψεων που υπήρχαν στην πολιτική πρόληψης και καταστολής των πυρκαγιών.
Ζούμε σε άλλο πλανήτη. Είμαστε με μία Κυβέρνηση η οποία νομίζει ότι κάπου αλλού βρισκόμαστε και δεν καταλαβαίνει ότι υπάρχουν τρεις βασικοί λόγοι, οι οποίοι πρέπει να φέρνουν την ενεργειακή πολιτική στο επίκεντρο και να είναι αποτελεσματική. Ξέρει ο κύριος Υπουργός –έχει εμπειρία από την Ευρωπαϊκή Ένωση και αναφέρθηκε και ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης- πόσες παραπομπές και πόσες αποφάσεις για τα ενεργειακά ζητήματα υπάρχουν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για την Ελλάδα.
Οι τρεις λόγοι είναι πρώτον, το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Οφείλουμε να συμβάλλουμε στην αντιμετώπισή του και οφείλουμε να έχουμε ένα καλύτερο περιβάλλον για αυτούς που ζουν σε αυτή τη χώρα.
Δεύτερον, είναι η ακρίβεια των πρώτων υλών. Η κατάθεση της επερώτησης έγινε πριν σπάσει το φράγμα. Μέσα στις πέντε αυτές μέρες από την κατάθεση της επερώτησης μέχρι τη συζήτηση, το φράγμα έσπασε. Και είναι ένα συμβολικό και ουσιαστικό φράγμα αυτό των 100 δολαρίων για το πετρέλαιο, που σημαίνει ότι η κατάσταση είναι ανεξέλεγκτη. Η ύφεση σε μεγάλες οικονομίες όπως τις Ηνωμένες Πολιτείες έφερναν μία ανακούφιση στις τιμές των πρώτων υλών, γιατί προέβλεπαν περιορισμένη ζήτηση. Σήμερα ζούμε σε μία άλλη πραγματικότητα, όπου υπάρχουν μεγάλες δυνάμεις -Ινδία, Κίνα- εισαγωγής πρώτων υλών, οι οποίες κρατάνε ανελαστική τη γρήγορη αύξηση της ζήτησης. Επομένως, αυτό πρέπει να το πάρουμε υπ’ όψιν μας.
Το τρίτο είναι θέμα κάθε οικογένειας. Αυτή τη στιγμή η ελληνική οικογένεια πλήττεται από την ακρίβεια. Σε ένα βαθμό η ακρίβεια και το κόστος του οικογενειακού προϋπολογισμού -είναι για το ενεργειακό, καθώς και για άλλα προϊόντα, όπως προϊόντα διατροφής, έρχεται και από την αύξηση των τιμών ενεργείας. Επομένως, SOS! Αυτό έπρεπε να είναι το κεντρικό θέμα.
Η δεύτερη επισήμανση που θα ήθελα να κάνω, είναι η εξής: Ιδού, «πεδίο δόξης λαμπρό» για τις μεταρρυθμίσεις. Αφήστε τις μεταρρυθμίσεις στον εκλογικό νόμο, αφήστε τις μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό, μαζέψτε τα λεφτά για τα αποθεματικά που κλέβουν οι πάντες μέσω της εισφοροδιαφυγής και κάντε μεταρρυθμίσεις ουσιαστικές και σε βάθος στον τομέα της ενέργειας.
Τι βλέπουμε από εσάς; Βλέπουμε ότι κινείστε στον εντελώς λαθεμένο δρόμο. Δηλαδή, αντί να κινητοποιηθείτε και να ενισχύσετε -με τον τρόπο και με την ένταση που χρειάζεται- τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας κ.λπ., βλέπουμε ότι δεν μπορείτε να ανταποκριθείτε με κανέναν τρόπο σε αυτόν τον στόχο που έπρεπε να υπερβούμε εμείς, το 20-20-20 που βάζει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Δηλαδή να έχουμε έως το 2020 κατά 20% εξοικονόμηση ενέργειας, να είναι κατά 20% τουλάχιστον –και αυτό προβλέπεται και πιο σύντομα, το 2010- η θέση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην κατανάλωση της ενέργειας που κάνουμε και να έχουμε μείωση κατά 20% των ρύπων. Υπάρχουν οι τοποθετήσεις της GREENPEACE και της WWF, οι απαντήσεις στον κ. Παπαδημούλη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, οι άλλες παρεμβάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που δείχνουν ότι είμαστε εντελώς αντίθετοι και μένετε κολλημένοι στην ιδέα της αγοράς χωρίς ελέγχους, μία ιδέα η οποία είναι χρεοκοπημένη. Δηλαδή, όποιος γουστάρει να κάνει επένδυση λιθάνθρακα στην Ελλάδα, θα έρθει. Όμως, δεν θα περάσει ο λιθάνθρακας. Τα εργοστάσια λιθάνθρακα θα έχουν την ίδια τύχη που είχαν τα σχέδιά σας για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, διότι δεν είναι τοποθετήσεις κομμάτων πια, είναι κοινωνίες ολόκληρες, οι οποίες κινητοποιούνται και θα βάλουν ανθρώπινο φράγμα σε κάθε επένδυση τέτοιου είδους, όπως έβαλαν αντιστοίχως κάποτε για το χρυσό, σε ορισμένα μέρη, κ.λπ..
Τρίτον, είναι αυτή η πλήρης απελευθέρωση της ενέργειας σε βάρος της κρατικής επιχείρησης. Είναι όχι απλώς ένας ανταγωνισμός, όπου συνυπάρχουν και άλλοι σε μερικά πλαίσια, αλλά ουσιαστικά η υποταγή της κρατικής επιχείρησης, που θα μπορούσε να είναι το βασικό μέσο για μια ανανέωση και εκσυγχρονισμό της ενεργειακής μας πολιτικής, όπου έχουμε φθάσει μέσα από την οριακή τιμή συστήματος να αγοράζει πιο ακριβά από τους ιδιώτες και να αναγκάζεται να πουλά η ίδια πιο φθηνά. Να γίνει δηλαδή ένας επιδοτών τους ιδιώτες, ενώ την ίδια στιγμή έχουν εγκαταλειφθεί τα έργα για τους εκσυγχρονισμούς στις λιγνιτικές μονάδες, για την κατεύθυνσή μας σε μία μεταλιγνιτική εποχή των φίλτρων κ.λπ. και είναι σε μία κατάσταση σχεδόν παράλυσης.
Από αυτήν την άποψη, θα ήθελα να πω ότι χρειαζόμαστε άλλες πολιτικές. Δεν μπορεί η Νέα Δημοκρατία να δώσει απαντήσεις σε αυτά τα ζητήματα. Χρειάζεται να μπει η ιδέα του σχεδιασμού, που είναι μία ιδέα η οποία φέρνει αλλεργία στο χώρο της Νέας Δημοκρατίας και χρειάζεται μία ανατροπή όχι μόνο στην ενεργειακή μας πολιτική, αλλά σε όλες τις πολιτικές. Εάν, για παράδειγμα, δεν ανατραπεί το μοντέλο ανάπτυξης των συγκοινωνιών στην Ελλάδα με αναβάθμιση του σιδηροδρόμου, όπως ανέφερε ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης, δεν θα έχουμε τις εξοικονομήσεις, που θα μπορούσαμε να έχουμε στον τομέα της ενέργειας, σε θέματα των ρύπων, κ.λπ..
Επίσης, εάν δεν υπάρξει μία άλλη πολιτική για την προστασία των δασών, εάν δεν υπάρξει βιοκλιματική όχι μόνο αρχιτεκτονική, αλλά και πολεοδομία, εάν δεν υπάρξουν περιφερειακά προγράμματα, δεν θα γίνει τίποτα. Είμαι Βουλευτής Ηρακλείου στην Κρήτη και βλέπω τα παραμύθια επί δεκαετίες για υπόγειο καλώδιο, παραμύθια τώρα για εγκαταστάσεις στις Κορακιές, κ.λπ., όπου υπάρχουν και πολύ φυσιολογικές αντιδράσεις από τις τοπικές κοινωνίες, παραμύθια για το φυσικό αέριο και τελικά δεν γίνεται τίποτε. Πρέπει να σοβαρευτούμε όλοι και ανάμεσα σε αυτούς και η Βουλή. Σήμερα, εάν πάτε στους διαδρόμους της, θα δείτε στο φουλ τα καλοριφέρ και επειδή η θερμοκρασία έξω είναι υψηλή, θα δείτε και ανοικτά τα παράθυρα. Και το καλοκαίρι είμαστε υποχρεωμένοι να φοράμε το κοστούμι και τη γραβάτα, να ιδρώνουμε και γι’ αυτό να είναι στο φουλ τα air-conditions. Εάν δεν αλλάξουμε νοοτροπία, εάν δεν έχουμε αλλαγή σε όλες τις πολιτικές, δεν θα έχουμε αποτελέσματα.
Τέλος, θέλω να πω ότι εμείς, ως Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, αισθανόμαστε την ευθύνη μας και γι’ αυτό όχι μόνο καταθέσαμε εδώ τους γενικούς στόχους που βάλαμε, αλλά και με τις τοποθετήσεις των συναδέλφων και ιδιαίτερα με την εισήγηση του Μιχάλη Παπαγιαννάκη προβάλουμε συγκεκριμένους, σαφείς, πρακτικούς, γενικούς και μερικούς στόχους σε ένα άλλο μοντέλο για την ενεργειακή μας πολιτική, το οποίο χρειάζεται η Ελλάδα και πιστεύω ότι θα έχει και τη στήριξη των Ελλήνων πολιτών.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κι εγώ σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο Υπουργός Ανάπτυξης, κ. Χρήστος Φώλιας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ (Υπουργός Ανάπτυξης): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ενδεχομένως μπορεί να ακουστεί παράδοξο, αλλά πραγματικά χαίρομαι για την κατάθεση της επερώτησης των Βουλευτών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και αυτό το εννοώ. Χαίρομαι, γιατί μας δίνει την ευκαιρία να φέρουμε στο επίκεντρο του δημόσιου διαλόγου τα μεγάλα και τα σημαντικά. Μπορεί να συμφωνούμε ή και να διαφωνούμε, πάνω από όλα, όμως, έχει αξία να αποδεικνύουμε, τουλάχιστον στο χώρο του Κοινοβουλίου, την ικανότητά μας να συζητάμε υπεύθυνα και με πλήρη συναίσθηση της σοβαρότητας των ζητημάτων που προσεγγίζουμε. Διότι μόνο έτσι μπορούμε να δώσουμε και στην κοινωνία που μας παρακολουθεί τα κατάλληλα ερεθίσματα και την απαραίτητη πληροφόρηση, προκειμένου να σκεφθεί, να προβληματιστεί και να αξιολογήσει.
Θέλω να σταθώ ιδιαίτερα στο γεγονός ότι όση ώρα συζητάμε έχουν κατατεθεί μία πληθώρα συγκεκριμένων προτάσεων και θέλω να το αναγνωρίσω με τον πλέον επίσημο τρόπο και να ευχαριστήσω όλες και όλους τους συναδέλφους για τις προτάσεις τους. Το λέω αυτό, διότι συνήθως οι συζητήσεις μας εδώ –λυπάμαι που θα το πω- είναι στεγνές προτάσεων, είναι πλούσιες σε συνθηματολογία και σε πράγματα τα οποία δεν συνεισφέρουν σε μία γόνιμη προοπτική. Σήμερα, όμως, χρωστάω, οφείλω στον εαυτό μου πρώτα από όλα και να ευχαριστήσω και να αναγνωρίσω ότι υπάρχει πληθώρα προτάσεων οι οποίες, θέλω επίσης να σας διαβεβαιώσω, είναι στην κατεύθυνση που και εμείς επεξεργαζόμαστε τα θέματα και είμαι βέβαιος ότι θα μας βοηθήσουν, έτσι ώστε η πολιτική που θα μοιραστούμε σύντομα μαζί σας -συγκεκριμένη και ολοκληρωμένη πολιτική- να είναι πλουσιότερη και με τις δικές σας συνεισφορές και προτάσεις και γι’ αυτό σας ευχαριστώ.
Πρώτα από όλα, λοιπόν, πρέπει να επισημανθεί, πως οι διεθνείς εξελίξεις στον τομέα της ενέργειας έχουν δημιουργήσει ένα νέο σύνθετο, απαιτητικό και ανταγωνιστικό περιβάλλον. Η παρατηρούμενη αύξηση των ρυθμών κατανάλωσης των ενεργειακών πόρων, οι κλιματικές αλλαγές, η απελευθέρωση των αγορών, οι τεχνολογικές εξελίξεις και η παγκοσμιότητα των αγορών, μεταβάλλουν ραγδαία το ενεργειακό τοπίο τόσο σε εθνικό, όσο και σε υπερεθνικό επίπεδο. Ο ενεργειακός τομέας βρίσκεται πια στην πρώτη γραμμή των πολιτικών προτεραιοτήτων και αναδεικνύεται σε παράγοντα ύψιστης γεωστρατηγικής σημασίας.
Στη χώρα μας χαράσσουμε και υλοποιούμε μία συνεκτική, ολοκληρωμένη και δυναμική ενεργειακή πολιτική. Πολιτική για όλο το φάσμα του τομέα της ενέργειας, με στόχους και επιλογές, με εναλλακτικά σενάρια, με ξεκάθαρους και διακριτούς ρόλους ανάμεσα στο κράτος και τις επιχειρήσεις. Οι συντονισμένες προσπάθειες του Υπουργείου Ανάπτυξης αφορούν στην ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού, στη διαφοροποίηση ενεργειακών πηγών, στην ενδυνάμωση του γεωστρατηγικού ρόλου της χώρας, στην προστασία του περιβάλλοντος, στην προώθηση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας μέσω ενεργειακών επενδύσεων που συνεισφέρουν στην ευρύτερη οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Η αξιοποίηση της γεωστρατηγικής θέσης της χώρας μας ανάμεσα στην Ανατολή και τη Δύση δημιουργεί προνομιακά πεδία ανάπτυξης ισχυρών δεσμών στον τομέα της ενέργειας.
Κύριος στόχος είναι η ένταξη της χώρας μας στα μεγάλα διεθνή δίκτυα πετρελαίου, φυσικού αερίου και ηλεκτρισμού, μέσα από την προώθηση και την υλοποίηση διεθνών και διακρατικών συμφωνιών.
Στόχος του Υπουργείου Ανάπτυξης και της Κυβέρνησης είναι να κατοχυρώσει η Ελλάδα μία θέση κλειδί πάνω στον παγκόσμιο ενεργειακό χάρτη. Είναι μία εξέλιξη με πολλαπλά θετικά οφέλη για τη χώρα μας και με ξεχωριστή συμβολή στην ενεργειακή επάρκεια της Ευρώπης, σε μία εποχή μάλιστα που η ενέργεια, καθώς γίνεται ακριβότερη, αποκτά κρίσιμη σημασία για το μέλλον της ευρωπαϊκής οικονομίας.
Από τους πρώτους μήνες της νέας κυβερνητικής θητείας προωθήθηκαν δύο ζωτικής σημασίας εξελίξεις στον ενεργειακό τομέα. Μπήκαμε στην τελική ευθεία για την κατασκευή του αγωγού πετρελαίου Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη, ο οποίος εξασφαλίζει στην Ελλάδα σημαντικά αναπτυξιακά οφέλη και εγκαινιάσαμε τη λειτουργία του ελληνοτουρκικού αγωγού φυσικού αερίου. Ακολουθεί η επέκτασή του προς την Ιταλία και ήδη υπεγράφη στη Ρώμη η δήλωση προθέσεων από τους εκπροσώπους των δύο εμπλεκομένων εταιρειών, «EDISON» και Δ.ΕΠ.Α., για την ίδρυση εταιρείας «ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ Α.Ε.», η οποία αναλαμβάνει το υποθαλάσσιο τμήμα του ελληνοιταλικού αγωγού φυσικού αερίου.
Απαιτούνται, λοιπόν, δράσεις σε όλα τα επίπεδα καθώς είναι δεδομένο ότι η Ελλάδα επί δεκαετίες ήταν απελπιστικά πίσω σε πολιτικές, νοοτροπίες και καθημερινές πρακτικές που αφορούν την προστασία του περιβάλλοντος και την αειφόρο ανάπτυξη.
Δυστυχώς, για πάρα πολλά χρόνια οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας παρέμεναν έννοια σχεδόν άγνωστη στον τόπο μας, την ίδια στιγμή που καταγράφαμε τη μεγαλύτερη πετρελαϊκή εξάρτιση σε σχέση με όλους τους εταίρους μας.
Οι τρεις βασικοί λόγοι που δεν προωθήθηκαν οι Α.Π.Ε., είναι η υπερβολική γραφειοκρατία, η έλλειψη κινήτρων και η απουσία ουσιαστικού χωροταξικού σχεδιασμού. Αυτή η αδράνεια μας υποχρέωσε να ξεκινήσουμε από πολύ χαμηλά σε ό,τι αφορά την αξιοποίηση του πλούσιου αιολικού, ηλιακού, γεωθερμικού και υδάτινου δυναμικού της χώρας μας και την προσέλκυση μεγάλης κλίμακας επενδύσεων στον τομέα των Α.Π.Ε..
Παρ’ όλα αυτά, σημασία έχει πως έγινε το ξεκίνημα και μπορούμε βάσιμα να προσδοκούμε ότι τα αποτελέσματα θα είναι κάτι παραπάνω από θετικά.
Στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών στόχων για τα επονομαζόμενα πέντε εικοσάρια, δηλαδή, 20% μείωση εκπομπών, 20% διείσδυση των Α.Π.Ε., και 20% εξοικονόμηση ενέργειας μέχρι το 2020 το Υπουργείο Ανάπτυξης έχει θέσει ήδη σε λειτουργία όλους εκείνους τους μηχανισμούς που θα συνεισφέρουν στην επίτευξη των παραπάνω στόχων, όσο τουλάχιστον το επιτρέπει η ελληνική πραγματικότητα.
Βρισκόμαστε σε άμεση συνεργασία με το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. για το θέμα των εκπομπών. Συνομιλούμε και συντονίζουμε όλους τους φορείς της ενέργειας που εμπλέκονται στα θέματα των Α.Π.Ε. και επιπλέον ξεκινάμε άμεσα δράσεις ενημέρωσης και δημοσιότητας πάνω σε θέματα Α.Π.Ε.και εξοικονόμησης ενέργειας.
Η Ελλάδα η οποία διαθέτει σε μεγάλη αφθονία αέρα, ήλιο και γεωθερμία δεν έχει μόνο υποχρέωση να συμβάλει στη διαμόρφωση των πολιτικών και πρακτικών σε ευρωπαϊκό επίπεδο και να υιοθετεί τους στόχους. Οφείλει να εργάζεται όλο και πιο αποτελεσματικά στα θεσμικά και προγραμματικά μέσα που απαιτούνται για την επίτευξή τους, δεδομένου ότι το ενεργειακό μας μοντέλο εκτός όλων των άλλων είναι και εξαρτημένο από ακριβά εισαγόμενα καύσιμα. Σ’ αυτήν την κατεύθυνση έγιναν πολύ σημαντικά βήματα με το ν. 3468/2006 που εναρμονίζει πλήρως την εθνική μας νομοθεσία με το κοινοτικό δίκαιο και δίνει ώθηση στην επέκταση των Α.Π.Ε. μέσω νέου συστήματος αδειοδότησης και αυξημένων οικονομικών κινήτρων.
Το νέο θεσμικό πλαίσιο μαζί με το ειδικό χωροταξικό πλαίσιο, αποτελούν τους δύο βασικούς πυλώνες για την περαιτέρω ενίσχυση της συμμετοχής των ΑΠΕ στο ενεργειακό μας ισοζύγιο.
Ενδεικτικό της τάσεως που δημιουργήθηκε στην αγορά για Α.Π.Ε.είναι το μέγεθος των ιδιωτικών επενδύσεων. Μέσω του επενδυτικού νόμου και του επιχειρησιακού προγράμματος ανάπτυξης εγκρίθηκαν προς χρηματοδότηση διακόσια πενήντα πέντε επενδυτικά σχέδια προϋπολογισμού 618.000.000 ευρώ. Παράλληλα, εγκρίθηκε η πρώτη φάση του προγράμματος ανάπτυξης φωτοβολταϊκών σταθμών για την ελληνική επικράτεια που αφορά στην περίοδο 2007-2010.
Σήμερα βρισκόμαστε στο σημείο διαχείρισης των αποτελεσμάτων των νομοθετικών πρωτοβουλιών, όπως αυτά αποτυπώνονται κατ’ αρχάς στις αιτήσεις για αδειοδότηση, που υπερβαίνουν σε πολλές περιπτώσεις την κατανεμημένη ισχύ και κατά δεύτερον σε επενδυτικά σχέδια προς ενίσχυση που σχεδιάζονται, εγκρίνονται ή ήδη υλοποιούνται.
Για μεν το πρώτο προχωρούμε στην εξέταση όλων των αιτημάτων με προσοχή, ώστε να έχουμε πλήρη εικόνα των εγκεκριμένων εξαιρέσεων αδειών το συντομότερο, αλλά και των αιτημάτων που πιθανόν θα εκκρεμούν. Για το δεύτερο, στο πλαίσιο του σχεδιασμού των μέτρων ενίσχυσης του επιχειρησιακού προγράμματος «ανταγωνιστικότητα και επιχειρηματικότητα» του Ε.Σ.Π.Α., καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για τη διευκόλυνση της υλοποίησης επενδύσεων Α.Π.Ε.. Παράλληλα, σε κοινοτικό επίπεδο διαπραγματευόμαστε τις κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις για την προστασία του περιβάλλοντος που θα ισχύουν το νέο έτος, έτσι ώστε να είναι το δυνατό αποτελεσματικότερες γι’ αυτές τις επενδύσεις.
Σ’ αυτό το σημείο θέλω ωστόσο να κάνω μία χρήσιμη ελπίζω παρατήρηση αναφορικά με την διείσδυση των Α.Π.Ε.και συγκεκριμένα των αιολικών πάρκων. Υπάρχουν ζητήματα που πρέπει να τα δούμε διεξοδικά, όπως για παράδειγμα ότι κατά τις ώρες θερινής αιχμής, η αιολική παραγωγή σχεδόν δεν υπάρχει, γιατί οι μέρες του καύσωνα είναι μέρες άπνοιας. Επίσης, κατά τις ώρες του νυχτερινού ελαχίστου, τυχόν μεγάλη αιολική παραγωγή δημιουργεί την ανάγκη θέσεως εκτός λειτουργίας θερμικών μονάδων βάσεως, πράγμα που πρέπει να αποφεύγεται λόγω της έλλειψης ευελιξίας αυτών των μονάδων.
Τα θέματα αυτά μελετώνται σήμερα από το Δ.Ε.Σ.Μ.Η.Ε., που είναι και ο αρμόδιος φορέας, σε συνεργασία με ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα της χώρας μας. Σημαντική βελτίωση μπορεί να γίνει, εάν η αιολική παραγωγή συνδυαστεί με συστήματα αποθήκευσης της ηλεκτρικής ενέργειας. Γι’ αυτό και επισημαίνουμε ότι το θέμα των ενεργειακών επενδύσεων και μάλιστα των Α.Π.Ε.χρειάζεται μία συνολική ματιά. Και θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι το Υπουργείο Ανάπτυξης θα εντείνει τις προσπάθειες προς αυτήν την κατεύθυνση.
Ο στόχος της δημιουργίας αξιόπιστων και σταθερών θεσμικών ρυθμιστικών και ελεγκτικών πλαισίων, καθώς και της θέσπισης αποτελεσματικών κανόνων για την ομαλή λειτουργία των ενεργειακών αγορών και του ανταγωνισμού απαιτεί διαρκή προσπάθεια, ιδίως στη χώρα μας, όπου ο περιορισμός της γραφειοκρατίας και η απλούστευση της νομοθεσίας δεν είναι μία εύκολη υπόθεση, γιατί προϋποθέτει ένα δημόσιο τομέα δεκτικό σε καινοτομίες που θα ρυθμίζει και θα χωροθετεί καλύτερα, θα παρέχει μία ισχυρότερη τεχνολογική βάση, ένα αρτιότερο δίκτυο άυλων και υλικών υποδομών και ένα αποτελεσματικότερο σύστημα χρηματοοικονομικής διαμεσολάβησης. Οι προϋποθέσεις αυτές δημιουργούνται πλέον οργανωμένα και το ΥΠ.ΑΝ. από τη μεριά του θα σταθεί δίπλα σε όλους τους φορείς, την αγορά, τους πολίτες, για να αντιμετωπιστούν τυχόν αδυναμίες ή προβλήματα.
Είναι ζήτημα ατομικής ευθύνης του καθενός μας, αλλά και όλων μας συλλογικά να ανταποκριθούμε με τον καλύτερο τρόπο. Το χρωστάμε στους εαυτούς μας, στα παιδιά μας, στα εγγόνια μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ένας ακόμα βασικός άξονας του ενεργειακού σχεδιασμού μας αφορά στην εφαρμογή μέτρων για την βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης και της εξοικονόμησης ενέργειας, ξεκινώντας από το δημόσιο τομέα. Το Υπουργείο Ανάπτυξης ανέλαβε σημαντικές πρωτοβουλίες και προχώρησε στην έκδοση σειράς κανονιστικών ρυθμίσεων που αφορούν στον τομέα της ενεργειακής κατανάλωσης στα δημόσια κτήρια και αποβλέπουν στον περιορισμό των περιβαλλοντικών περιπτώσεων, τη μείωση της εξάρτησης της χώρας από εισαγωγές ενέργειας και την ενίσχυση της ασφάλειας του ενεργειακού εφοδιασμού.
Συγκεκριμένα, προωθήθηκαν μέτρα για τη μείωση της αέργου ισχύος των ηλεκτρικών καταναλώσεων των κτηρίων του δημόσιου τομέα με την εγκατάσταση κατάλληλου εξοπλισμού αντιστάθμισης. Επιβλήθηκε η σύνδεση των κτηρίων του δημόσιου τομέα με το δίκτυο φυσικού αερίου για την υποκατάσταση της χρήσης πετρελαίου θέρμανσης και τη μείωση των εκπομπών αερίου ρίπων. Από τη σύνδεση σχολικών και μόνο κτηρίων στους Νομούς Αττικής, Λάρισας, Μαγνησίας και Θεσσαλονίκης, όπου έχει εγκατασταθεί κτήριο χαμηλής πίεσης, αναμένεται η υποκατάσταση με φυσικό αέριο περίπου δεκαέξι εκατομμυρίων λίτρων πετρελαίου ετησίως. Δηλαδή, θα υποκατασταθούν δεκαέξι εκατομμύρια λίτρα πετρελαίου κάθε χρόνο με την αντίστοιχη εξοικονόμηση ενεργειακού κόστους αλλά κυρίως με τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κατά δώδεκα χιλιάδες τόνους το χρόνο. Επιπλέον, το Υπουργείο Ανάπτυξης έχει θέσει σαν έναν από τους στόχους υψηλής προτεραιότητας την ολοκλήρωση εναρμόνισης των κοινοτικών οδηγιών για την ενεργειακή απόδοση των κτηρίων, για τον οικολογικό σχεδιασμό προϊόντων που καταναλώνουν ενέργεια και για την ενεργειακή απόδοση σε τελική χρήση και τις ενεργειακές υπηρεσίες. Σε αυτήν την κατεύθυνση προωθούμε σχέδιο νόμου για την ενεργειακή απόδοση των κτηρίων, που πρόκειται άμεσα, τις επόμενες ημέρες να κατατεθεί προς ψήφιση στη Βουλή. Παράλληλα, προχωρήσαμε στη σύνταξη εθνικού σχεδίου δράσης ενεργειακής απόδοσης, που περιλαμβάνει σειρά μέτρων βελτίωσης ενεργειακής αποδοτικότητας σε όλους τους τομείς της τελικής κατανάλωσης, με στόχο την εξοικονόμηση του 9% της μέσης ετήσιας τελικής κατανάλωσης ως το 2016.
Πέρα από τις δράσεις που υλοποιούνται σε θεσμικό επίπεδο, το Υπουργείο Ανάπτυξης ενισχύει σταθερά και πρωτοβουλίες ιδιωτών που στοχεύουν σε αποδοτικότερη ενεργειακή χρήση. Έτσι, από το 2004 μέχρι σήμερα στο επιχειρησιακό πρόγραμμα «Ανταγωνιστικότητα» εντάχθηκαν με παρεμβάσεις εξοικονόμησης ενέργειας στο δευτερογενή και τριτογενή τομέα συνολικού προϋπολογισμού 91.500.000 ευρώ.
Περαιτέρω, σημαντική πρωτοβουλία αποτελεί και το πρωτόκολλο συνεργασίας μεταξύ του Υπουργείου Ανάπτυξης και της Κεντρικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων που υπογράφηκε το Νοέμβριο του 2007 για την εκπόνηση ενός ειδικού προγράμματος που απευθύνεται στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης και στους δημότες, μέσα από το οποίο θα υλοποιηθούν έργα και δράσεις βελτίωσης της ενεργειακής αποδοτικότητας. Στόχος του προγράμματος είναι ο προσδιορισμός και η εφαρμογή δράσεων και αποδεδειγμένων καλών πρακτικών για την βελτίωση της ενεργειακής συμπεριφοράς των κτηρίων και του δομημένου περιβάλλοντος, η μείωση ηλεκτρικού φορτίου αιχμής, τη βελτίωση ενεργειακής απόδοσης των μέσων μεταφοράς σε αστικό επίπεδο, ώστε να επιτυγχάνεται η καλύτερη χρήση και διαχείριση της ενέργειας.
Είναι προφανές ότι αναλαμβάνουμε ευθύνες, επεξεργαζόμαστε λύσεις και προωθούμε δράσεις. Και αυτό το σημειώνω, γιατί μερικοί πιστεύουν ότι ακούγονται ευχάριστοι, ασκώντας ανέξοδη κριτική. Όμως, οι πολίτες ακούν και αξιολογούν. Συγκρίνουν από τη μία τις μεγαλοστομίες χωρίς πρακτική αξία και από την άλλη την αποφασιστικότητα να παρεμβαίνουμε, να προωθούμε αλλαγές, να βελτιώνουμε τα πράγματα. Σ’ αυτό το σημείο πρέπει να τονίσω, επειδή διατυπώνονται διάφορες απόψεις και σχόλια –δυστυχώς όχι πάντοτε καλοπροαίρετα- ότι η περιβαλλοντική συνιστώσα αποτελεί έναν από τους βασικούς παράγοντες της στρατηγικής της Δ.Ε.Η. και της καθημερινής επιχειρησιακής της δράσης. Είναι ενσωματωμένη στη διαδικασία λήψης αποφάσεων για την επίτευξη των στρατηγικών στόχων της επιχείρησης.
Σε αυτό το πλαίσιο η Δ.Ε.Η. αναλαμβάνει επενδυτικές πρωτοβουλίες και προγραμματίζει επενδύσεις που προβλέπεται να ξεπεράσουν τα 12.000.000.000 ευρώ, αποβλέποντας στην εξασφάλιση πλήρους ενεργειακής επάρκειας, στην ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης και της κοινωνικής ευημερίας και στην αποτελεσματικότερη προστασία του περιβάλλοντος. Οι βασικές επιχειρησιακές μονάδες της Δ.Ε.Η. ορυχεία, παραγωγή, μεταφορά, διανομή, υλοποιούν την περιβαλλοντική πολιτική τους με σειρά μέτρων, προγραμμάτων και δράσεων, τα οποία χαρακτηρίζονται από τον προληπτικό χαρακτήρα τους ως προς την προστασία του περιβάλλοντος και αναδεικνύουν την κοινωνική υπευθυνότητα και τον διάλογο.
Στο θέμα της κλιματικής αλλαγής η Δ.Ε.Η. συνεργάζεται στενά με το Υπουργείο Ανάπτυξης και με το ΥΠΕΧΩΔΕ στην διαμόρφωση των ελληνικών θέσεων, έτσι ώστε να συμβάλει στην επίτευξη των εθνικών στόχων και επιλογών. Η επιχείρηση λαμβάνει μία σειρά μέτρων για τον περιορισμό εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα που εστιάζονται σε πέντε κυρίως τομείς.
Εντατικότερη αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Περαιτέρω διείσδυση του φυσικού αερίου ως νέου καυσίμου στην ηλεκτροπαραγωγή. Περαιτέρω ανάπτυξη του υδροδυναμικού της χώρας μας. Πρόγραμμα νέων επενδύσεων για την αντικατάσταση παλιών μονάδων παραγωγής με νέες σύγχρονης τεχνολογίας και υψηλού βαθμού απόδοσης. Προώθηση δράσεων εξοικονόμησης και ορθολογικής χρήσης ενέργειας τόσο στην παραγωγή όσο και στη ζήτηση, όπως τηλεθέρμανση πόλεων, βελτίωση βαθμού απόδοσης θερμοηλεκτρικών μονάδων κ.α..
Τα αποτελέσματα οφείλουμε να πούμε ότι υπήρξαν θεαματικά, αφού ο μέσος συντελεστής των εκπομπών του συστήματος παραγωγής της Δ.Ε.Η. από 1,3 κιλά ανά κιλοβατώρα το 1990 μειώθηκε σήμερα σε 0,99 κιλά ανά κιλοβατώρα, το 2006. Είναι μείωση που αντιστοιχεί σε 25,4%. Παντού, λοιπόν, καταγράφονται θετικά αποτελέσματα τα οποία δικαιώνουν τις προσπάθειες που καταβάλλουμε. Επαναλαμβάνω ότι δεν θα πρέπει να διαφεύγει της προσοχής κανενός από πόσο χαμηλές επιδόσεις ήμασταν υποχρεωμένοι να ξεκινήσουμε. Για παράδειγμα σας θυμίζω ότι η Ελλάδα είναι η τελευταία χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που εισήγαγε το φυσικό αέριο στο ενεργειακό της ισοζύγιο στα μέσα της δεκαετίας του 1990. Σήμερα η Ελλάδα διαθέτει ένα εκτεταμένο δίκτυο αγωγών υψηλής πίεσης για τη μεταφορά του φυσικού αερίου στον ελληνικό χώρο. Το δίκτυο αυτό επεκτείνεται και αναβαθμίζεται. Προωθήθηκε η διείσδυση του φυσικού αερίου διατηρώντας την ανταγωνιστικότητά του ως προς τα άλλα καύσιμα. Η ζήτηση φυσικού αερίου αναμένεται να διπλασιαστεί τα προσεχή χρόνια, αυξάνοντας σημαντικά την συμμετοχή του στο ενεργειακό μας ισοζύγιο.
Στο πλαίσιο του σχεδιασμού επέκτασης του φυσικού αερίου στο χώρο της διανομής προωθείται η ίδρυση και λειτουργία τριών νέων Ε.Π.Α. στις περιοχές Στερεάς Ελλάδος, Κεντρικής Μακεδονίας εκτός Θεσσαλονίκης και της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Γι’ αυτό το σκοπό βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία προετοιμασίας διεθνούς διαγωνισμού για την προσέλκυση ιδιωτών επενδυτών που θα συμμετάσχουν στην ίδρυση και λειτουργία των νέων εταιρειών κατά το πρότυπο των υφισταμένων Ε.Π.Α.. Βασικό προαπαιτούμενο για την προώθηση και ολοκλήρωση του διαγωνισμού είναι η έγκριση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή καθεστώτος παρέκκλισης για τις νέες περιοχές, σύμφωνα με τις προβλέψεις της κοινοτικής οδηγίας για την αποκλειστικότητα διανομής στις περιοχές ευθύνης των Ε.Π.Α. καθώς και του καθεστώτος ενίσχυσης των εταιρειών. Επισημαίνεται ότι η διαδικασία με την επιτροπή συνιστά μία κατά γενική ομολογία χρονοβόρα διαδικασία, αλλά όμως απόλυτα δεσμευτική για τις ελληνικές αρχές. Η διαδικασία αυτή δεν είχε ενεργοποιηθεί στην αντίστοιχη περίπτωση των υφιστάμενων Ε.Π.Α.
Το Ε.Π.Α.Ν. και η Δ.ΕΠ.Α. προώθησαν έγκαιρα όλες τις αναγκαίες ενέργειες προς την επιτροπή για τη λήψη των σχετικών εγκριτικών αποφάσεων, οι οποίες αναμένονται εντός του αμέσως προσεχούς διαστήματος. Η εκτίμηση είναι ότι η διαγωνιστική διαδικασία που θα ακολουθήσει, θα έχει ολοκληρωθεί ως το τέλος του 2008, ώστε στις αρχές του 2009 να έχουν συσταθεί και να λειτουργούν οι Ε.Π.Α. στις νέες περιοχές.
Σύμφωνα με τις μελέτες ανάπτυξης του φυσικού αερίου στις νέες περιοχές, μέσα στην επόμενη πενταετία προβλέπεται να έχει εγκατασταθεί και να λειτουργεί δίκτυο μήκους χιλίων τετρακοσίων χιλιομέτρων για την κάλυψη της αστικής και εμπορικής κατανάλωσης στις μεγάλες πόλεις των περιοχών αυτών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ενεργειακή πολιτική που σχεδιάζεται τα τελευταία χρόνια έχει στοχεύσει στην υλοποίηση στρατηγικών επιδιώξεων κάτω από τις διαμορφωμένες συνθήκες που χαρακτηρίζονται από την αλματώδη αύξηση του κόστους των πρωτογενών καυσίμων, την οριακή κάλυψη των αναγκών σε ηλεκτρική ενέργεια και την πιεστική ανάγκη συμμόρφωσης προς τις διεθνείς δεσμεύσεις της χώρας για τον περιορισμό των εκπεμπόμενων ρύπων.
Έχει θεσπισθεί σειρά μέτρων και ρυθμίσεων με απτά και μετρήσιμα αποτελέσματα. Έχει επιτευχθεί μείωση της εξάρτησης από το πετρέλαιο με την επέκταση της χρήσης του φυσικού αερίου, τόσο στην ηλεκτροπαραγωγή όσο και στη βιομηχανική και οικιακή κατανάλωση. Παρέχονται σημαντικές ενισχύσεις για τη δημιουργία αιολικών πάρκων και φωτοβολταϊκών συστημάτων, που συμβάλλουν επίσης στη μείωση της εξάρτησης από το πετρέλαιο, αλλά και στην προώθηση της πράσινης ηλεκτρικής ενέργειας.
Προωθείται με ταχείς ρυθμούς η διεύρυνση των διασυνδέσεων της χώρας και των επιχειρήσεών της με τα διεθνή δίκτυα μεταφοράς ηλεκτρισμού, πετρελαίου και φυσικού αερίου. Προχωρούν επίσης έργα για τη διασύνδεση των νησιών με το ηπειρωτικό σύστημα και την κάλυψη των αναγκών τους, αλλά και την αύξηση της ικανότητας εγκατάστασης μονάδων Α.Π.Ε..
Γίνεται προσεκτική κατανομή και διαχείριση των εκπομπών ρύπων, ώστε να περιορισθεί η αύξηση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου. Επιδιώκουμε τη μείωση της ενεργειακής ζήτησης μέσω μίας πολιτικής που θα υπογραμμίζει, επιδοτεί και επιβραβεύει την εξοικονόμηση ενέργειας και την αύξηση της ενεργειακής απόδοσης.
Η παραπέρα εξειδίκευση και ολοκλήρωση της ενεργειακής πολιτικής και ο καθορισμός γενικού σχεδίου δράσης ακολουθεί μία διαδικασία διαδοχικών προσεγγίσεων. Επιτρέψτε μου να είμαι αναλυτικός στην περιγραφή, για να γίνει απόλυτα κατανοητή.
Αυτή η διαδικασία σχεδιασμού ξεκινά από την πρόβλεψη της απαιτούμενης συνολικής κατανάλωσης ενέργειας ανά τομέα κατανάλωσης και ενεργειακή μορφή. Αυτό γίνεται με προέκταση των σημερινών δεδομένων και συνηθειών. Το επόμενο βήμα είναι ο υπολογισμός του παραγωγικού δυναμικού που απαιτείται για την κάλυψη των απαιτούμενων αναγκών και στη συνέχεια αξιολογείται ο βαθμός επιβάρυνσης του περιβάλλοντος από την προβλεπόμενη ενεργειακή συμπεριφορά.
Πάνω σ’ αυτήν τη βάση προτείνονται μέτρα για την ορθολογική χρήση και εξοικονόμηση ενέργειας και αξιολογούνται τα αναμενόμενα αποτελέσματά τους. Η διαδικασία επαναλαμβάνεται διαδοχικά, μέχρις ότου τα αποτελέσματα να είναι συνεπή προς τις βασικές επιδιώξεις της εθνικής ενεργειακής στρατηγικής, καθώς και προς τους δεσμευτικούς για τη χώρα στόχους της ευρωπαϊκής ενεργειακής πολιτικής.
Θα αποφύγω να αναφερθώ σε ανάλυση των μεγεθών και θα συνεχίσω λέγοντας ότι, παρά τα όσα μπορούμε να επιτύχουμε και θα επιτύχουμε για την περίοδο 2008-2020, υπάρχει παρ’ όλα ταύτα ένα έλλειμμα ενέργειας το οποίο πρέπει να καλυφθεί.
Εξετάζονται λοιπόν όλες οι μορφές ενέργειας που μπορούν να συναποτελέσουν το μείγμα των πηγών ηλεκτροπαραγωγής, συνυπολογίζοντας τις απόψεις της κοινωνίας, λαμβάνοντας υπ’ όψιν όλες τις αυστηρές προδιαγραφές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Πρωτοκόλλου του Κιότο για την προστασία του περιβάλλοντος, την ανάγκη της οικονομίας μας να γίνει ακόμα πιο ανταγωνιστική και την ανάγκη της κοινωνίας μας για περισσότερες θέσεις δουλειάς.
Κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους. Είμαστε υποχρεωμένοι να συνθέτουμε και να εναρμονίζουμε πολλά και ενδεχομένως ανταγωνιστικά μεταξύ τους ζητούμενα. Θέλουμε σαφέστατα ένα καθαρότερο περιβάλλον και ταυτόχρονα θέλουμε να υπάρχει επάρκεια ηλεκτρικού ρεύματος, ώστε κάθε στιγμή που κάθε Έλληνας πολίτης σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας πατάει το διακόπτη, να έχει φως.
Αυτό δεν συνιστά ελληνική ιδιαιτερότητα. Όλες οι ευρωπαϊκές χώρες βρίσκονται μπροστά σ’ αυτήν την πρόκληση, πώς να συμβιβάσουν τις προσπάθειες για την ενεργειακή τους ασφάλεια με τις προσπάθειες για την καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος, την προστασία του περιβάλλοντος, την οικονομική ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης.
Συνεπώς, απλουστευτικά διλήμματα που διατυπώνονται πολλές φορές είναι ο λάθος δρόμος για να πορευτεί κάποιος με επιτυχία μέσα σε μία πολύπλοκη και πολυσύνθετη πραγματικότητα. Ούτε οι παρωπίδες προσφέρουν ασφαλή προσανατολισμό στην περίπτωση της ενεργειακής πολιτικής.
Εμείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, λέμε πως πρέπει να έχουμε τα μάτια μας ανοικτά προς όλες τις κατευθύνσεις. Τίποτα δεν μπορούμε να αφήσουμε στην τύχη του και τίποτα δεν μπορεί να γίνει στο πόδι.
Η οριστικοποίηση του καταλληλότερου μείγματος μέτρων, για να διασφαλιστεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, βρίσκεται σήμερα υπό επεξεργασία και θα ολοκληρωθεί μετά από εκτεταμένη διαβούλευση με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και τις περιβαλλοντικές οργανώσεις.
Θέλω, λοιπόν, να σας διαβεβαιώσω πως οι «φύλακες και γνώση έχουν» και αποφασισμένοι είναι να πράξουν το καλύτερο για τη χώρα και την αναπτυξιακή της πορεία, την προστασία του περιβάλλοντός της και το δικαίωμα των επόμενων γενιών να ζήσουν μία αξιοβίωτη ζωή.
Ευχαριστώ πάρα πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κι εγώ σας ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κ. Ιωάννης Δραγασάκης.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, ο κύριος Υπουργός ευχαρίστησε τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. για την επερώτηση που καταθέσαμε και για τις συγκεκριμένες προτάσεις που κάναμε.
Κύριε Υπουργέ, θέλω κι εγώ να σας ευχαριστήσω για τα καλά σας λόγια, αλλά, ξέρετε, το θέμα που συζητάμε είναι ένα θέμα που συγκρούονται συμφέροντα και επομένως το «ευχαριστώ» πρέπει να μεταφραστεί, αν μπορούσε, στην υλοποίηση των προτάσεων που κάναμε ή όσες απ’ αυτές, εν πάση περιπτώσει, θεωρείτε ότι πρέπει να υλοποιηθούν.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ (Υπουργός Ανάπτυξης): Το είπα αυτό.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Από την ομιλία σας, όμως, πρέπει να πω ότι πολλαπλασιάστηκαν τα ερωτήματα, τα οποία είχαμε αρχικά, διότι όταν μας λέτε –παραδείγματος χάρη- ότι η Δ.Ε.Η. ενσωματώνει στην καθημερινή της πρακτική τα θέματα του περιβάλλοντος και ότι κατά κάποιο τρόπο δεν υπάρχει πρόβλημα, αυτό δείχνει μία συγκάλυψη των προβλημάτων.
Και εδώ πάλι δεν είναι θέμα προσωπικών προθέσεων. Η ΔΕΗ δεν μπορούσε παρά να καταστρέφει το περιβάλλον, αφού η εντολή που είχε από τις κυβερνήσεις ήταν να παράγει ενέργεια με λιγνίτη! Η Δ.Ε.Η. δεν μπορεί να κάνει καθημερινή της πρακτική την προστασία του περιβάλλοντος ούτε σήμερα, διότι η Διοίκηση της Δ.Ε.Η. πρέπει να λαμβάνει υπ’ όψιν της την τιμή της μετοχής και επομένως, αν πάρει τα μέτρα που πρέπει να παρθούν, θα έχει επιπτώσεις σε διάφορες οικονομικές παραμέτρους.
Αυτά είναι ακριβώς τα προβλήματα που εμείς προσπαθούμε να δείξουμε. Αυτά είναι τα θέματα, στα οποία εισήλθε η εισήγηση του Μιχάλη Παπαγιαννάκη στην αρχή, όχι στο αν υπάρχει θέμα περιβάλλοντος και δίλημμα περιβάλλον ή ανάπτυξη, αλλά πώς θα εξασφαλίσουμε ενεργειακή επάρκεια της χώρας, πώς θα πετύχουμε ενεργειακή ασφάλεια της χώρας, με ποιον τρόπο θα το πετύχουμε αυτό, έτσι ώστε να εξασφαλίσουμε την αειφορία. Και εκεί ακριβώς είναι οι κατευθύνσεις της δικής μας πολιτικής.
Ένα άλλο σχόλιο που ήθελα να κάνω, πριν περάσω ξανά στις δικές μας προτάσεις και ιδέες, είναι αυτό που είπατε, ότι θέλετε να εξασφαλιστεί για τη χώρα μας μία θέση «κλειδί» στο διεθνή ενεργειακό χάρτη.
Εμείς συμφωνούμε σ’ αυτό. Το ερώτημα είναι, τι εννοούμε «κλειδί». Διότι το παράδειγμα, το οποίο αναφέρθη, είναι ο αγωγός Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης και γενικά οι αγωγοί. Υπάρχει μία τέτοια αντίληψη, γενικότερα. Είναι λάθος αυτή η αντίληψη.
«Κλειδί» στον ενεργειακό χάρτη του μέλλοντος θα πάρουν οι χώρες εκείνες που θα αναπτύξουν τεχνολογίες που συνδέονται ακριβώς με τις νέες μορφές ενέργειας που θα επικρατήσουν παγκοσμίως μετά από δέκα, είκοσι, τριάντα, σαράντα χρόνια.
«Κλειδί» στις παγκόσμιες εξελίξεις θα καταλάβουν οι χώρες που θα έχουν διαμορφώσει τις ανάλογες πολιτικές.
«Κλειδί» θα είναι οι χώρες που θα έχουν διαμορφώσει κουλτούρες, συμπεριφορές, κοινωνικές συνήθειες, οι οποίες θα στηρίζονται στην εξοικονόμηση ενέργειας, στη σωστή χρήση της ενέργειας, στο σεβασμό του περιβάλλοντος, μέχρις ότου αυτό γίνει στοιχείο της καθημερινής μας ζωής.
Έτσι θα προσεγγίζαμε εμείς αυτό το ζήτημα, χωρίς να μειώνουμε τη σημασία και άλλων παραμέτρων που σήμερα εμφανίζεται να έχουν την άλφα ή τη βήτα σημασία.
Εκείνο το οποίο επίσης θα ήθελα να τονίσω, μετά από όσα ελέχθησαν από τους συναδέλφους Βουλευτές του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., είναι ότι ζούμε σε μία εποχή που κυριαρχείται από ορισμένες παγκόσμιες τάσεις.
Μια από αυτές τις τάσεις είναι η επαναχωροθέτηση, κατά κάποιον τρόπο, η παγκόσμια επαναχωροθέτηση ρυπογόνων βιομηχανιών, ιδιαίτερα των μονάδων παραγωγής ενέργειας σε χώρες, όπου η προστασία του περιβάλλοντος είναι χαλαρή.
Αυτή είναι μία παγκόσμια τάση. Στο πλαίσιο αυτό, αρκετές ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, μεταξύ των οποίων και η γερμανικών συμφερόντων «RWE», αναζητούν χώρες για να εγκαταστήσουν μονάδες λιθάνθρακα, οι οποίες στις χώρες τους δεν είναι αποδεκτές. Στην προκειμένη περίπτωση, έγινε και δημοψήφισμα στην περιοχή, όπου επρόκειτο να γίνουν αυτές οι μονάδες και οι τοπικές κοινωνίες απέρριψαν τη δημιουργία μονάδων λιθάνθρακα. Αυτός είναι ο βασικός λόγος. Υπάρχουν και άλλες οικονομικές παράμετροι λόγω του κόστους των ρύπων κ.λπ..
Η συγκεκριμένη, λοιπόν, εταιρεία τι κάνει; Διαμόρφωσε ένα νέο επιχειρησιακό σχέδιο και προβλέπει να μειώσει τις εκπομπές διοξιδίου του άνθρακα κατά σαράντα εκατομμύρια τόνους ως το 2012, από τους εκατόν ογδόντα επτά εκατομμύρια τόνους που είναι σήμερα και προτίθεται, επίσης, να τριπλασιάσει το ποσοστό ενέργειας που παράγει η ίδια από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.
Αυτά σχεδιάζει να κάνει, η «RWE». Και αυτά τα είπε ο κ. Γκρόστον, εκπρόσωπός της, στους «FINANCIAL TIMES», στις 23-2-2008, πρόσφατα, δηλαδή. Για να πετύχει τους σκοπούς της αυτή η εταιρεία αναζητά πρόθυμους αποδέκτες των ρυπογόνων μονάδων της σε χώρες, όπως είπε ο ίδιος, της νοτιοανατολικής Ευρώπης -αναφέρθηκε και η Ελλάδα, συγκεκριμένα- είτε μέσω συνεργασιών είτε μέσω ιδιωτικοποιήσεων.
Αυτό είναι το πρόβλημα, κύριε Υπουργέ, στο οποίο θα περιμέναμε σήμερα μία συγκεκριμένη απάντηση. Αναφέρθηκε η συνάδελφος πριν στις διαδηλώσεις του κόσμου στην Καβάλα και σε άλλες περιοχές. Είχαμε επεισόδια και έχουμε διαρκή επεισόδια κάθε φορά που το Διοικητικό Συμβούλιο της Δ.Ε.Η. προσπαθεί να επιτύχει μία σχετική απόφαση. Ποια είναι η θέση της Κυβέρνησης σε αυτό; Η ελληνική Κυβέρνηση θεωρεί ότι οι στρατηγικοί στόχοι της συγκεκριμένης εταιρείας μπορούν να συνδυαστούν με τις δικές μας επιδιώξεις; Δηλαδή, θεωρεί η ελληνική Κυβέρνηση ότι αυτά που δεν μπορεί να κάνει στη Γερμανία η εν λόγω εταιρεία, μπορεί να τα κάνει στην Ελλάδα; Και μπορούν να ενταχθούν οργανικά στους δικούς της κυβερνητικούς σχεδιασμούς;
Εμείς, ίσα-ίσα, θεωρούμε ότι και γι’ αυτό το λόγο, μαζί με όλους τους άλλους που αναφέρθηκαν, πρέπει να χαράξουμε μία σαφή, μακρόχρονη ενεργειακή στρατηγική που θα εξασφαλίζει την ενεργειακή επάρκεια και την ασφάλεια της χώρας, χωρίς να καθιστά «ενεργειακή χωματερή» της Ευρώπης την Ελλάδα. Δεν μπορεί να γίνει αυτό. Το είπε και ο Πρόεδρος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ο Αλέκος Αλαβάνος πριν. Δεν μπορεί να γίνει. Και να θέλετε, δεν μπορεί να επιτευχθεί.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ)
Στο πρακτικό ερώτημα, λοιπόν, τι κάνουμε, εμείς συμπυκνώνουμε την πρότασή μας στο εξής: Επαναφέρουμε το μακροχρόνιο σχεδιασμό και το δημοκρατικό προγραμματισμό σε ό,τι αφορά τον ενεργειακό μετασχηματισμό που πρέπει να γίνει στη χώρα μας. Και λέω «επαναφέρουμε», διότι δυστυχώς, οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ενώ υπήρχαν αυτά -και μάλιστα, η ιδέα του δημοκρατικού προγραμματισμού εισήχθη από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στη δεκαετία του ’80- μετά οι ίδιες οι κυβερνήσεις του Κόμματος αυτού στην ουσία απέσυραν και τα δεκαετή προγράμματα που έκανε παλαιότερα η Δ.Ε.Η. και την ιδέα του δημοκρατικού προγραμματισμού.
Για να δώσω μεγαλύτερη έμφαση και να εξηγήσω το γιατί επιμένουμε στην πρότασή αυτή, ως τη βασική πολιτική πρόταση, θα ήθελα να αναφέρω ένα ιστορικό παράδειγμα. Πρέπει να ήταν το 1932, που σε ένα συνέδριο του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, διατυπώθηκε για πρώτη φορά τότε, από καθηγητές του Πολυτεχνείου, η ιδέα ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να αναπτύξει βαριά βιομηχανία. Επισημαίνω ότι πρόκειται για μία εποχή που η κυρίαρχη άποψη ήταν ότι, όχι μόνο βαριά βιομηχανία δεν μπορεί να αναπτύξει η Ελλάδα, αλλά ούτε καν βιομηχανία. Και μετά, βεβαίως, η Αριστερά πήρε αυτή την ιδέα, την επεξεργάστηκε περαιτέρω κ.λπ..
Εμείς, λοιπόν, αποδίδουμε σήμερα ανάλογη σημασία. Δηλαδή τη θέση της βαριάς βιομηχανίας, που υπήρχε τότε ως πρόβλημα και ως δυνατότητα για τη χώρα μας, σήμερα την παίρνει η ανάγκη και η δυνατότητα σχεδιασμού μιας αειφόρου ενεργειακής ανάπτυξης.
Η ανάπτυξη και ο ενεργειακός μετασχηματισμός, μπορεί και πρέπει να γίνει ο μοχλός για ένα γενικότερο επανασχεδιασμό της ανάπτυξης της χώρας μας. Ήδη οι συνάδελφοι Βουλευτές, έκαναν αρκετούς τέτοιους συνδυασμούς και συσχετισμούς και με το χωροταξικό σχεδιασμό και με τις συγκοινωνίες, τις μεταφορές και την ευρύτερη ανάπτυξη της χώρας.
Τι προβλήματα θα βλέπαμε να επιλύονται μέσα στα πλαίσια ενός τέτοιου σχεδιασμού; Πρώτον, το πρόβλημα των επιλογών. Εμείς δεν αγνοούμε ότι υπάρχουν διλήμματα. Ίσα-ίσα, επειδή υπάρχουν διλήμματα, λέμε ότι αυτά δεν μπορούν να λυθούν με όρους αγοράς. Δηλαδή δεν μπορούμε να πούμε ότι η αγορά θα μας εξασφαλίσει την ενεργειακή ασφάλεια της χώρας, όταν βλέπουμε τι έγινε στην Καλιφόρνια, όταν βλέπουμε τι έγινε προχθές στη Γερμανία, όταν βλέπουμε ότι η απελευθέρωση των αγορών, απειλεί ακόμα και την ενεργειακή ασφάλεια.
Πρέπει, λοιπόν, στα πλαίσια του μακρόπνοου σχεδιασμού, να παρθούν εκείνες οι αποφάσεις, οι οποίες θα εξασφαλίσουν ταυτόχρονα και επάρκεια και ασφάλεια και οικονομικότητα και την αειφορία της ενεργειακής μας πολιτικής. Και αυτή είναι μια ιδιαιτερότητα.
Όταν σχεδιάζουμε ένα διυλιστήριο, η επάρκεια δεν μας απασχολεί και τόσο πολύ. Αν δεν φθάνει η βενζίνη, μπορούμε να εισάγουμε από το εξωτερικό. Αν σχεδιάζουμε ένα τσιμεντάδικο, το ίδιο. Με την ενέργεια, πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν σοβαρά και η ανάγκη της επάρκειας και η ανάγκη της ασφάλειας και η ανάγκη της αειφορίας. Και ακριβώς επειδή αυτές οι επιλογές έχουν ρίσκα, πρέπει να μελετηθούν κλπ, γι’ αυτό χρειάζεται, εκτός των άλλων, ο μακροχρόνιος σχεδιασμός. Επειδή υπάρχουν συμφέροντα που θέλουν να επηρεάσουν τις αποφάσεις, γι’ αυτό χρειάζεται ο σχεδιασμός.
Το δεύτερο μεγάλο θέμα είναι οι φορείς. Ποιοι θα τα κάνουν αυτά που λέμε; Ποιος είναι ο ρόλος του δημόσιου και ποιος ο ρόλος του ιδιωτικού; Εμείς νομίζουμε ότι μετά τις εμπειρίες που αποκτήθηκαν από τις χώρες που προχώρησαν σε ιδιωτικοποίηση υποδομών, όπως είναι η Βρετανία και άλλες, η εμμονή στην ιδέα ότι εδώ είναι ένας χώρος επενδύσεων για ιδιώτες, είναι ένας πάρα πολύ επικίνδυνος δογματισμός. Και είναι εντελώς απαράδεκτο, να αυξάνουμε την τιμή του ρεύματος, της Δ.Ε.Η., τόσο, ώστε να γίνουν κερδοφόρες οι όποιες επενδύσεις θα γίνουν στο χώρο αυτό.
Και είναι παράλογο, εκτός των άλλων, διότι ορισμένοι τομείς, όπως είναι η ενέργεια και άλλοι, επηρεάζουν το κόστος και την πορεία ολόκληρης της οικονομίας. Η ενέργεια είναι μια μορφή υποδομής για όλη την υπόλοιπη οικονομία.
Εμείς, λοιπόν, θεωρούμε ότι πρέπει να είναι βασικός ο ρόλος μιας δημόσιας Δ.Ε.Η., αλλά και άλλων δημόσιων φορέων, που μπορεί να παίξουν ρόλο και από εκεί και πέρα, βεβαίως, ο αποκεντρωμένος χαρακτήρας των νέων μορφών ενέργειας, δημιουργεί δυνατότητες και ιδιώτες να δράσουν και να κάνουν χρήση των δυνατοτήτων αυτών.
Το τρίτο μεγάλο πρόβλημα είναι η δημοκρατία, κύριε Υπουργέ. Ποιος τα αποφασίζει όλα αυτά; Εγώ να δεχτώ ότι έχετε τις καλύτερες προθέσεις. Με ποια ευθύνη ένας Υπουργός ή μια κυβέρνηση ακόμα, μπορεί μόνη της, να σχεδιάσει και να πάρει αποφάσεις, των οποίων οι συνέπειες ενδεχομένως θα εκδηλωθούν μετά από δέκα-είκοσι χρόνια; Το θέμα δηλαδή του δημοκρατικού προγραμματισμού που είπα, δεν το είπα ως μια φράση κλισέ, αλλά ως ένα μεγάλο πρόβλημα, το οποίο μας επιβάλλει να δούμε τους μηχανισμούς εμπλοκής της κοινωνίας στις αποφάσεις αυτές, τους μηχανισμούς δημοκρατικής νομιμοποίησης.
Εμείς, λοιπόν, το θέμα αυτό το συνδέουμε, αφ’ενός μεν με την εκπαίδευση, ότι χρειάζεται να δούμε –έχουμε καταθέσει με άλλη ευκαιρία και σχετική πρόταση νόμου και άλλες προτάσεις- το θέμα της περιβαλλοντολογικής εκπαίδευσης, δηλαδή πώς οι άνθρωποι, από τη στιγμή που αρχίζουν να αντιλαμβάνονται τη ζωή, θα πρέπει να αποκτούν τη γνώση, που απαιτείται για τα νέα δεδομένα που πρέπει να αποκτήσει η ζωή και η κοινωνία του μέλλοντος και βεβαίως, το συνδέουμε με την ανάγκη μιας ευρείας συζήτησης μέσα στην κοινωνία, με την εμπλοκή όλων των θεσμών και των φορέων της, ούτως ώστε οι όποιες επιλογές, να έχουν τη μέγιστη δυνατή δημοκρατική νομιμοποίηση.
Το τέταρτο, είναι οι χωροταξικές διαστάσεις. Εδώ αναφέρθηκε ήδη το πρόβλημα της χωροταξικής διάστασης, που έχει η ίδια η κατανομή των ενεργειακών δραστηριοτήτων.
Μίλησε ο συνάδελφος ο κ. Λεβέντης, για αποκέντρωση. Πρέπει, πραγματικά, να δούμε ότι δεν μπορούμε να πάμε σε νέες «Πτολεμαΐδες» να το πω έτσι. Πρέπει να πάμε και είναι ευκαιρία –οι νέες μορφές ενέργειας, οι ανανεώσιμες προσφέρουν αυτήν τη δυνατότητα- σε μια νέα ισορροπία, ανάμεσα στην επιβάρυνση που θα έχει μια περιοχή συμβάλλοντας στην παραγωγή ενέργειας και τη χρήση που θα έχει αυτή η περιοχή, την κατανάλωση ενέργειας. Είναι, λοιπόν, πολύ κρίσιμη η διάσταση του χωροταξικού σχεδιασμού, αλλά υπάρχει και η δεύτερη πλευρά ότι δηλαδή ο ενεργειακός σχεδιασμός, επηρεάζει και αντίστροφα τον ευρύτερο χωροταξικό σχεδιασμό της χώρας. Το αν έχεις τρένα ή όχι, το αν θα δώσεις βάρος στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς ή όχι, το πού θα χωροθετηθούν συνολικά οι οικονομικές δραστηριότητες της χώρας, στο πώς θα διαμορφωθούν οι πόλεις και οι οικισμοί, όλα αυτά, επηρεάζουν τη ζήτηση ενέργειας και τις δυνατότητες της παραγωγής.
Τέλος, στα πλαίσια ενός τέτοιου μακροχρόνιου δημοκρατικού προγραμματισμού, οπωσδήποτε πρέπει να συζητήσουμε μορφές και μηχανισμούς ελέγχου, αξιολόγησης, αναθεώρησης, ακριβώς γιατί ζούμε σε μια εποχή, που εκτός των άλλων χαρακτηρίζεται από επαναστατικές επιστημονικές αλλαγές. Επομένως πρέπει να πούμε τα μεγάλα «όχι» μας, ότι δεν είναι λύση ούτε ο λιθάνθρακας, ούτε η πυρηνική ενέργεια. Πρέπει να ορίσουμε με σαφήνεια την κατεύθυνσή μας.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κυρία Πρόεδρε, δεν θα κάνω και εγώ χρήση της δευτερολογίας. Τελειώνω σ’ ένα, δυο λεπτά.
Πρέπει να είμαστε και ανοικτοί σε εξελίξεις, που μπορεί η ίδια η επιστήμη να μας δώσει αύριο, μεθαύριο, για να πάμε με ακόμη ταχύτερους ρυθμούς στον αναγκαίο στόχο, το στόχο δηλαδή, μιας αειφόρου ανάπτυξης και μιας αειφόρου ενεργειακής οικονομίας και αειφόρου γενικότερα ανάπτυξης. Επομένως θέτοντας το στόχο, μπορούμε να συζητήσουμε το χρόνο, το αν αυτό μπορεί να γίνει σε δέκα, δεκαπέντε ή σε είκοσι χρόνια.
Εμείς, λοιπόν, κύριε Υπουργέ, επιμένουμε στις θέσεις που διατυπώσαμε. Ό,τι θετικό περιέχει η ομιλία σας, το σημειώνουμε. Μας δημιουργεί όμως, πάρα πολύ μεγάλη ανησυχία το γενικότερο κλίμα και το γενικότερο πλαίσιο το οποίο δώσατε με την τοποθέτησή σας, που δείχνει μια Κυβέρνηση, που μάλλον δεν αντιλαμβάνεται την ανάγκη ριζικής αλλαγής της πολιτικής στον τομέα αυτό.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Δραγασάκη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, τριάντα οκτώ μαθητές και μαθήτριες και τρεις συνοδοί -καθηγητές από το 2ο Γυμνάσιο Καστοριάς.
Η Βουλή τους καλωσορίζει. Τους ευχόμαστε καλές σπουδές και τους ενημερώνουμε ότι παρακολουθούν συνεδρίαση κοινοβουλευτικού ελέγχου, όπου στην Αίθουσα είναι οι έξι-επτά επερωτώντες Βουλευτές και οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι, οι ελέγχοντες την Κυβέρνηση, και ο Υπουργός Ανάπτυξης στον οποίο απευθύνονται.
((Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας ο κ. Μαρκόπουλος έχει το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, κύριε Υπουργέ, πράγματι η επερώτηση του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, είναι μια επερώτηση που μας δίνει την ευκαιρία να συζητήσουμε ένα ζήτημα το οποίο αφορά όλους. Θεωρώ ότι το περιβάλλον, η πράσινη ενέργεια, οι κλιματικές αλλαγές, είναι ένα σημείο στο οποίο συναντιόμαστε, ένα σημείο στο οποίο οφείλουμε να ανταλλάξουμε απόψεις και θεωρώ ότι όλες οι παρατάξεις του ελληνικού Κοινοβουλίου και ο ελληνικός λαός κοντά μας, ενδιαφέρεται με την ίδια ένταση και με την ίδια ειλικρίνεια για το ίδιο ποθητό αποτέλεσμα, το οποίο είναι ένα καλύτερο «αύριο».
Άκουσα τις τοποθετήσεις όλων των συναδέλφων. Άκουσα και τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο. Άκουσα τη θεωρία περί αγωγών, την αμφισβήτηση για το αν και κατά πόσο οι αγωγοί αυτοί είναι το κορυφαίο για να κάνουν την Ελλάδα ένα ενεργειακό κόμβο. Θα ήθελα να πω πάνω σ’ αυτό ότι σήμερα με βάση τις κλιματικές αλλαγές και την πράσινη ενέργεια και τις ανανεώσιμες πηγές, υπάρχει όλο αυτό το οποίο αν το θέλετε σε μια δυο λέξεις, ονομάζεται «χρηματιστήριο ρύπων» το οποίο εμπεριέχει και μια αδικία, διότι το χρηματιστήριο ρύπων, αδικεί τις φτωχές χώρες, γιατί ουσιαστικά εκεί μεταφέρει το πρόβλημα.
Έχει αναπτυχθεί μία διπλωματία του κλίματος, μία ενεργειακή διπλωματία σ’ ολόκληρο τον πλανήτη, που έχει να κάνει ακριβώς με τους δρόμους της ενέργειας. Είναι κορυφαίο, λοιπόν, για μας, σημαντικό και για την εξωτερική μας πολιτική, για την ενεργειακή μας επάρκεια, για το ευαίσθητο σημείο στο οποίο βρισκόμαστε μεταξύ Ανατολής και Δύσης, που πολλές φορές το έχουμε συζητήσει σ’ αυτήν την Αίθουσα, να αποτελέσουμε επιτέλους έναν ενεργειακό κόμβο, μεταξύ της παραγωγής του φυσικού αερίου, παραδείγματος χάρη, και της υπόλοιπης Ευρώπης, που ζητάει από εμάς, με τη δημοκρατία που υπάρχει σ’ αυτόν τον τόπο, και που είναι ουσιαστικά χαλυβδωμένη, να διασφαλίσουμε στρατηγικά και να προστατευτούμε μέσα από αυτό, από τον αγωγό, παραδείγματος χάρη, του Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης που θα περάσει από το Ιόνιο και θα πάει στην Ιταλία.
Άρα το γεγονός ότι αυτή η Κυβέρνηση με δυναμισμό, με οραματικό σχεδιασμό έφερε ένα αποτέλεσμα στους αγωγούς, το οποίο είχε ξεκινήσει από παλιά, αλλά είχε λιμνάσει και είχε βαλτώσει, είναι πάρα πολύ σημαντικό, όχι μόνο για την ενεργειακή επάρκεια αλλά και για την υπόσταση και τη θέση την οποία επιφυλάσσουν για μας κάποιοι άλλοι, που συζητούν για μας, όπως κι εμείς συζητάμε γι’ αυτούς.
Θέλω επίσης να πω ότι είναι πολύ σωστές οι τοποθετήσεις που ακούστηκαν και πάρα πολύ ενδιαφέρουσες οι προτάσεις για να αποτελέσουν αντικείμενο διαλόγου. Θέλω να δηλώσω ότι δεν ζούμε για το περιβάλλον, αλλά ζούμε από το περιβάλλον και όσο καλύτερα του συμπεριφερόμαστε, τόσο καλύτερα θα ζούμε κι εμείς και οι επόμενες γενιές.
Άρα επομένως, η πολιτική σ’ ό,τι αφορά την ενέργεια, που είναι πολύτιμη για την ανάπτυξη, ουσιαστικά απομυθοποιεί, αν το θέλετε, τον εξορκισμό της αγοράς, γιατί σε επίπεδο ευρωπαϊκής επιτροπής, οι νέες πολιτικές για την πράσινη ενέργεια, για την ενεργειακή αυτονομία, την οικολογία και την προστασία των κλιματικών αλλαγών, είναι ουσιαστικά μια χρυσή ευκαιρία για επιχειρηματική δραστηριότητα, στα πλαίσια στα οποία τοποθετείται αλλά και για τη δημιουργία μιας νέας ομάδας εργασιών και νέων θέσεων εργασίας. Αυτό δεν μπορούμε να το αρνούμαστε.
Όταν μιλάμε για ενεργειακή πολιτική και για ενεργειακό σχεδιασμό της χώρας -επειδή η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας σε μία εβδομάδα κλείνει χρονολογικά τέσσερα χρόνια- πρέπει να δούμε τι παραλάβαμε, πού βρισκόμασταν δηλαδή, χωρίς αυτό να αποτελεί αναγκαία και οπωσδήποτε μία αντιπολιτευτική προς την Αξιωματική Αντιπολίτευση συμπεριφορά, αλλά μια περιγραφή της πραγματικής κατάστασης, για το τι έπραξε και πού βαδίζουμε.
Ουσιαστικά, λοιπόν, τι παραλάβαμε: Μία Ελλάδα, η οποία ήταν ένα πολύ μεγάλο βενζινάδικο, διότι είχαμε μία εξάρτηση από το πετρέλαιο που ξεπερνούσε το 80%, μ’ ένα φυσικό αέριο, του οποίου η χρησιμότητα ήταν πάρα πολύ μικρή και μ’ ένα νομοθετικό πλαίσιο πάρα πολύ δύσκολο, πάρα πολύ ρηχό και πάρα πολύ περίεργο -και θα εξηγήσω τι σημαίνει «περίεργο»- για τις Α.Π.Ε..
Άρα, λοιπόν, αν βάλετε δίπλα σ’ αυτό και την ελλιπέστατη εκπαίδευση των νέων Ελλήνων, σε επίπεδο παιδείας, αλλά και σε επίπεδο εκπαίδευσης, γιατί είναι δύο διαφορετικά πράγματα, σχετικά με την πράσινη ενέργεια και την προοπτική, αντιλαμβάνεστε ότι παραλάβαμε και μία κοινωνία δύσπιστη απέναντι στο τι σημαίνει «Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας», με σαφέστατα ελλείμματα γνώσης και άποψης περί αυτού και δίπλα σ’ αυτήν την κοινωνία, μία Τοπική Αυτοδιοίκηση μόνιμα αρνητική σε οποιαδήποτε χρήση ή εγκατάσταση Α.Π.Ε..
Αυτό ήταν το πλαίσιο του 2004 και επ’ αυτού μπορούμε να συζητήσουμε οτιδήποτε θέλετε. Στην πράξη, λοιπόν, αυτή η Κυβέρνηση, πρώτον, απλοποίησε το νομοθετικό πλαίσιο, δεύτερο, δημιούργησε όλες εκείνες τις αναγκαίες και ικανές συνθήκες, ούτως ώστε σ’ αυτά τα, ουσιαστικά, επιδοτούμενα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή προγράμματα χρήσης των Α.Π.Ε., να μπει ο επιχειρηματικός κόσμος, να ικανοποιήσει το αυτονόητο της πράσινης ενέργειας και να δώσει θέσεις εργασίας. Τρίτον, σ’ αυτήν την Αίθουσα, συζητάμε καταπληκτικά σήμερα γι’ αυτό το ζήτημα της πράσινης ενέργειας. Τα ίδια τα στελέχη των κομμάτων μας –και βάζω όλα τα κόμματα- όταν πρόκειται να συζητήσουν σε επίπεδο Τοπικής Αυτοδιοίκησης σ’ ένα δήμο την τοποθέτηση αιολικών πάρκων, που έχουμε πολύ έντονη αιολική ενέργεια στην Ελλάδα ανεκμετάλλευτη, στην πραγματικότητα κοντράρουν, αντιπαρατίθενται, δεν βοηθούν αυτό, για το οποίο συζητάμε εδώ μέσα.
Άρα τα κόμματα, εμείς που συζητάμε σαν Βουλευτές και μέλη του ελληνικού Κοινοβουλίου, θα πρέπει αυτήν τη γνώση και την άποψη που έχουμε, να την περάσουμε και στα κόμματά μας, διότι αυτό που ψάχνουμε εδώ, εμείς μ’ άλλα πρόσωπα έξω ουσιαστικά το αντιπαλεύουμε.
Έτσι, λοιπόν, στην πραγματικότητα, όταν μιλάμε για βιοκαύσιμα, πρέπει να ξέρουμε πως αυτή η Κυβέρνηση νομοθέτησε ότι μέχρι το 2010 υποχρεωτικά ό,τι βιοκαύσιμο παράγεται, θα αγοράζεται από τα Ελληνικά Πετρέλαια. Θα πρέπει να ξέρουμε ότι έχει δεκαπλασιαστεί η ζήτηση των κατανομών των βιοκαυσίμων για την επόμενη χρονιά. Το ίδιο ακριβώς έχει γίνει με το φωτοβολταϊκά τόξα, για τα οποία αυτά καθ’ αυτά αναπτύσσονται αντιστάσεις στην περιφέρεια.
Άρα το ζήτημα της «πράσινης» ενέργειας και του ενεργειακού σχηματισμού, έχει να κάνει πρώτα απ’ όλα και πάνω απ’ όλα, με την εκπαίδευση και την ενημέρωση των πολιτών, γιατί δεν είναι θέμα μόνο μιας κυβέρνησης ή ολίγων κομμάτων. Είναι θέμα εκπαίδευσης, θέμα Τοπικής Αυτοδιοίκησης, θέμα μη κυβερνητικών οργανώσεων, θέμα του καθενός από μας.
Τελειώνω με τη Δ.Ε.Η., κύριε Πρόεδρε. Θα διαφωνήσω μαζί σας σ’ ό,τι αφορά την πολιτική της Δ.Ε.Η.. Θεωρώ ότι υπάρχει ένα έλλειμμα ενημέρωσης. Θεωρώ ότι η Δ.Ε.Η., δεν είναι η Δ.Ε.Η. που γνωρίζαμε στο παρελθόν, μία κρατική επιχείρηση που ήταν μόνιμα «αγκιστρωμένη» στο πετρέλαιο και λίγο αργότερα ελάχιστα στο φυσικό αέριο. Σήμερα η Δ.Ε.Η., παραδείγματος χάρη ζητάει από την Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ελλάδα πρωταγωνιστεί μαζί με οκτώ άλλες χώρες, για το λειτουργικό «σπάσιμο» που είναι υποχρεωτικό μεταξύ παραγωγής και εμπορίας και όχι το ιδιοκτησιακό, για να μη νομίζετε ότι η από εδώ παράταξη έχει κάποια εμμονή στον ιδιωτικό τομέα ή στην επιχειρηματικότητα. Η Δ.Ε.Η. –και μαζί της η ελληνική Κυβέρνηση- ψάχνει να βρει όχι μόνο ανανεώσιμες πηγές ενέργειας «απαγκίστρωσης» από το πετρέλαιο και από τα ορυκτά είδη, αλλά ψάχνει να βρει και φθηνή ενέργεια, διότι οι Έλληνες πολίτες, βεβαίως ενδιαφέρονται για την ποιότητα του περιβάλλοντος, βεβαίως ενδιαφέρονται για τις κλιματικές αλλαγές και ασφαλώς ενδιαφέρονται και για φθηνή ενέργεια για τα σπίτια τους.
Τελειώνοντας, θα πω κάτι για το λιθάνθρακα, γιατί δεν θέλω να το αφήσω ασχολίαστο. Θέλω να σας πω ότι η ελληνική Κυβέρνηση δεν έχει υπογράψει καμμία κατασκευή εργοστασίου και ένα μνημόνιο, δεν μπορεί να υποχρεώσει ποτέ καμμία κυβέρνηση και κανέναν, αν οι αντιστάσεις της κοινωνίας και η δυσπιστία της είναι τόσο βαθιές όσο εμφανίζονται.
Επειδή στην ιδιαίτερη περιφέρειά μου, την Εύβοια, υπάρχουν δύο αιτήσεις, μία στο Μαντούδι και μία στο Αλιβέρι η οποία επεκτείνεται, οφείλω κι εγώ να μεταφέρω την απόλυτη δυσπιστία της τοπικής κοινωνίας, μια δυσπιστία, που ενδεχομένως να είναι και έλλειμμα γνώσης και ενδεχομένως να έρχεται από πολύ παλιά, από τις συμπεριφορές ανάλογης εταιρείας. Θεωρώ ότι η ελληνική Κυβέρνηση, θα κάνει το κατάλληλο «μίγμα», το οποίο περιέγραψε πάρα πολύ επιτυχώς ο κύριος Υπουργός, ούτως ώστε να πετύχει και τα δύο, και φθηνό ρεύμα στον Έλληνα πολίτη, και προστασία του περιβάλλοντος.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Μιας και αναφέρθηκε ο κ. Μαρκόπουλος στο λιθάνθρακα σαν καύσιμο για τις νέες μονάδες, είχα την ευκαιρία να πω και στον κύριο Υπουργό αλλά και στο διοικητή της Δ.Ε.Η. ότι και από τη Μαγνησία είναι καθολική η αντίδραση για εγκατάσταση μονάδος με καύσιμο λιθάνθρακα.
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Παπουτσής.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση που κάνουμε σήμερα με την ευκαιρία της εξαιρετικά τεκμηριωμένης και άριστα παρουσιασμένης στην Ολομέλεια της Βουλής επερώτησης του Συνασπισμού, θέτει ένα θέμα που είναι εξαιρετικής σημασίας, το θέμα του μακροχρόνιου ενεργειακού σχεδιασμού. Ωστόσο θα κάνουμε λάθος, αν επιχειρήσουμε να προσεγγίσουμε την έννοια του μακροχρόνιου ενεργειακού σχεδιασμού, με όρους του παρελθόντος, όπως δυστυχώς άκουσα από ορισμένες τοποθετήσεις.
Η αλήθεια είναι ότι ο μακροχρόνιος ενεργειακός σχεδιασμός, πρέπει να βασίζεται στις σύγχρονες απαιτήσεις και κυρίως πρέπει να πραγματοποιείται με όρους του μέλλοντος, λαμβάνοντας υπ’όψιν τη διαμόρφωση των νέων δεδομένων στην ευρωπαϊκή αγορά, γιατί δεν είμαστε μόνοι μας, γιατί η ελληνική αγορά ενέργειας είναι τμήμα της ευρωπαϊκής αγοράς ενέργειας, της εσωτερικής αγοράς στον τομέα της ενέργειας και επιπλέον, διότι η ενέργεια είναι ένας τομέας που επηρεάζεται από τις διεθνείς και τις περιφερειακές συνεργασίες, ακριβώς στα πλαίσια και της ευρωπαϊκής πολιτικής, αλλά και των επιλογών της χώρας.
Ωστόσο, από πολιτικής απόψεως, οφείλω να εκφράσω τον προβληματισμό μου, σχετικά με τη δυνατότητα της Κυβέρνησης να υλοποιήσει μακροχρόνιο ενεργειακό σχεδιασμό, γιατί στον κόσμο υπάρχει ένα ερώτημα: Πώς μπορεί να υλοποιήσει η Νέα Δημοκρατία μακροχρόνιο ενεργειακό σχεδιασμό, όταν καθημερινά κλονίζεται από το ημερήσιο δελτίο κυβερνητικών σκανδάλων ακόμα και στον τομέα της ενέργειας; Πώς θα μπορέσει να εγγυηθεί την αειφόρο ανάπτυξη, όταν η αναπτυξιακή πολιτική της Νέας Δημοκρατίας, είναι στην ουσία οι σχεδιασμοί των ημετέρων, των φίλων και των κουμπάρων και στον τομέα της ενέργειας;
Η αειφόρος ανάπτυξη είναι στρατηγική επιλογή. Και είναι στρατηγική επιλογή υπέρ του δημοσίου συμφέροντος και του κοινωνικού συνόλου, αλλά δυστυχώς η πολιτική της Κυβέρνησης, λειτουργεί εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος και αδιαφορεί για τις ανάγκες και τις επιδιώξεις, αλλά και τα δικαιώματα της πλειοψηφίας των πολιτών για μία καλύτερη ποιότητα ζωής. Τι νόημα, λοιπόν, έχει μία τέτοια συζήτηση, όταν το κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα αυτής της Κυβέρνησης, είναι ότι άλλα λέει και άλλα κάνει;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πέραν των κρίσιμων επιλογών για την ασφάλεια του εφοδιασμού, οι μορφές ενέργειας που αναπτύσσονται, η χρήση τους, η επιλογή για την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών ενέργειας, όλα αυτά είναι θέματα, που επιδρούν καθοριστικά και άμεσα στο είδος της ανάπτυξης που επιδιώκουμε. Επιδρούν άμεσα στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας και φυσικά στο περιβάλλον και τη δημόσια υγεία.
Συνεπώς οι ενεργειακές επιλογές, οι επιλογές για τις πηγές του εφοδιασμού, παραγωγής και χρήσης της ενέργειας, είναι επιλογές πολιτικού χαρακτήρα, είναι θέματα πολιτικής και μάλιστα κρίσιμης πολιτικής σημασίας. Γι’ αυτό και σπεύδω να πω, για το ερώτημα το οποίο πλανάται στην ατμόσφαιρα και στη συζήτηση ότι εμείς είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στην πιθανότητα χρήσης πυρηνικής ενέργειας στο μέλλον και επομένως η συζήτηση, δεν έχει απολύτως κανένα νόημα.
Είναι, επίσης, θέμα καθαρά κοινωνικό, ο τρόπος της χρήσης και οι επιλογές οι οποίες αφορούν την ενέργεια. Είναι θέμα κοινωνικό, καθώς η καθημερινή στάση του πολίτη, οι καταναλωτικές του συνθήκες, επηρεάζουν άμεσα την προώθηση και την υλοποίηση των ενεργειακών επιλογών, που σχετίζονται με την ενεργειακή εξοικονόμηση και την ανάπτυξη της αντίληψης της αειφορίας. Για να υλοποιηθεί ο στόχος μίας βιώσιμης ανάπτυξης, χρειάζεται σε κάθε περίπτωση, η αντικατάσταση των υποδομών που υπάρχουν, με νέες υποδομές. Γι’ αυτό και σήμερα, πρέπει να προβάλλουμε και να φωτίσουμε την υποχρέωση και την αναγκαιότητα για μία νέα διάσταση στη χωροταξία και τη συγκρότηση των πόλεων. Στην πραγματικότητα, πρέπει να σχεδιάσουμε την αειφόρο πόλη του μέλλοντος. Και αυτός ο στόχος, δεν αφορά μόνο στην ενέργεια, αφορά σε όλους τους τομείς. Αφορά στις κατασκευές, αφορά στις μεταφορές, στην ανάγκη διασφάλισης χώρου πρασίνου, στην κοινωνική και πολιτιστική πτυχή αυτής της εξέλιξης.
Ποια είναι, όμως, τα χαρακτηριστικά της νεοδημοκρατικής διακυβέρνησης στο χώρο της ενέργειας; Πρώτα απ’ όλα –το εντοπίσατε και εσείς οι ίδιοι- ανυπαρξία ενεργειακού στρατηγικού σχεδιασμού. Επιτρέψτε μου να πω –δεν έχει καμμία σχέση με το πρόσωπο του Υπουργού τον οποίο τιμώ, το γνωρίζουν όλοι, και επανειλημμένα δημοσίως έχω εκφραστεί γι’ αυτόν- ότι δυστυχώς η πολιτική με την οποία αντιμετωπίζει η Κυβέρνηση τον τομέα της ενέργειας, δείχνει ευρωπαϊκό επαρχιωτισμό. Έχει άγνοια, μειωμένη ικανότητα στη διοίκηση, στους διάφορους τομείς της ενέργειας και έλλειψη ισχυρής πολιτικής βούλησης για χρηστή διαχείριση.
Ποιο είναι το αποτέλεσμα της τετράχρονης διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας; Μεγάλες καθυστερήσεις στα επενδυτικά προγράμματα των δημοσίων επιχειρήσεων όλου του τομέα. Κοιτάξτε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στην κάλυψη της ενεργειακής ζήτησης. Κοιτάξτε την κατάσταση που έχει περιέλθει η χώρα μέσα σ’ αυτά τα τέσσερα χρόνια. Δεν έχουμε σήμερα την αναγκαία ισχύ για να καλύψουμε τις ανάγκες μας και προσφεύγουμε σε πανάκριβες αγορές στο εξωτερικό. Υπάρχει πάντοτε σοβαρός κίνδυνος για διακοπές στην παροχή του ρεύματος. Πέρυσι είχαμε σημαντικά προβλήματα. Φέτος τα προβλήματα θα είναι ακόμη μεγαλύτερα. Έχουμε συνεχείς και θα έχουμε και άλλες αυξήσεις στην τιμή του ρεύματος, μ’ ό,τι αυτό σημαίνει για το κόστος παραγωγής και την επιβάρυνση που θα πληρώσουν οι καταναλωτές στα προϊόντα.
Όσο για τα πετρελαιοειδή, η πολιτική της Κυβέρνησης είναι τόσο αποτελεσματική, ώστε όλος ο κόσμος πλέον γνωρίζει ότι η αισχροκέρδεια και το λαθρεμπόριο, ανθούν εις βάρος των καταναλωτών, χωρίς να έχουν ληφθεί και να έχουν υλοποιηθεί μεσοπρόθεσμες πολιτικές, που θα μπορούσαν να είναι αποτελεσματικές.
Ερωτώ, λοιπόν: Γιατί, αφού η Κυβέρνηση, έχει τόσο πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και μακροχρόνιο ενεργειακό σχεδιασμό, δεν έχει αξιοποιήσει την ευρωπαϊκή εμπειρία και τις νέες τεχνολογίες στους τομείς της ορθολογικής χρήσης ενέργειας, των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στις καθαρές τεχνολογίες στερεών καυσίμων, στην αποδοτική και περιβαλλοντικά καθαρή παραγωγή υδρογονανθράκων;
Παράλληλα, γιατί, αφού έχει τέτοιο ενδιαφέρον, όπως δηλώνει, δεν έχει αποφασιστικά επιμείνει στην υλοποίηση των προγραμμάτων της ευρωπαϊκής Επιτροπής AUTO-OIL 1 και AUTO-OIL 2, που περιλαμβάνουν δεσμευτικές συμφωνίες της αυτοκινητοβιομηχανίας και των διυλιστηρίων, για την προστασία του περιβάλλοντος;
Αντί όλων αυτών, εκείνο το οποίο εξελίσσεται, δυστυχώς, ως πικρόχολο ανέκδοτο, είναι ο αειφορικός σχεδιασμός. Ακούμε συνέχεια για αειφορικό σχεδιασμό και κοντεύουμε να πεισθούμε. Δηλαδή η πολιτική εκείνη, η οποία υποχρεωτικά, οδηγεί στην ικανοποίηση των υποχρεώσεών μας για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει προειδοποιητικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, θέλω ένα λεπτό ακόμα.
Αυτή η πολιτική, υποτίθεται ότι υπάρχει και ότι εφαρμόζεται. Θα μπορούσα να μιλήσω πάρα πολλή ώρα, αλλά δυστυχώς δεν έχω χρόνο. Αρκούμαι, όμως, να πω ότι το απόσταγμα της ασκούμενης ενεργειακής πολιτικής της Κυβέρνησης στα θέματα της μείωσης των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου, δυστυχώς συνοψίζεται σε είκοσι δύο λέξεις. Στις είκοσι δύο λέξεις του διευθύνοντος συμβούλου της Δ.Ε.Η., σε μία δήλωσή του, δημόσια μάλιστα, την οποία έγραψαν όλες οι εφημερίδες και όπου ανέφερε τα εξής: «Το διοξείδιο του άνθρακα, δεν είναι ρύπος, αλλά αέριο του θερμοκηπίου και πίνεται και με την πορτοκαλάδα και με τη μπύρα και με την coca-cola». Αυτή είναι η αντίληψη, δυστυχώς, η οποία επικρατεί και που ορίζει την προσέγγιση, με την οποία επιχειρούμε να δώσουμε λύση στα θέματα.
Επιπλέον υπάρχει το θέμα της εξοικονόμησης ενέργειας, που είναι το μεγάλο στοίχημα για μία χώρα του επιπέδου και του μεγέθους της χώρας μας. Η Ελλάδα και ιδιαίτερα στα κτήριά της, χρειάζεται μία μεγάλη επανάσταση στο ζήτημα της εξοικονόμησης της ενέργειας, μία ειρηνική επανάσταση στο θέμα της εξοικονόμησης της ενέργειας.
Ένα από τα χαρακτηριστικότερα μέτρα, που θα έπρεπε να έχει πάρει η Κυβέρνηση, είναι η ακριβής, εμπεριστατωμένη και συγκεκριμένη υλοποίηση της οδηγίας 91/2002, ως αποτέλεσμα των πολιτικών της Ένωσης των προηγούμενων χρόνων, της προηγούμενης πενταετίας, όταν προωθήθηκαν οι μεγάλες δέσμες των ιδεών για την «πράσινη βίβλο» των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και ταυτόχρονα για την εξοικονόμηση της ενέργειας. Τι αφορά αυτή η οδηγία; Αφορά την εξοικονόμηση ενέργειας, σε κτήρια άνω των χιλίων τετραγωνικών μέτρων.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ολοκληρώστε, κύριε Παπουτσή.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε.
Τα κτήρια της Ελλάδας, καταναλώνουν το 30% της ενέργειας της χώρας και εκπέμπουν το 40% του διοξιδίου του άνθρακα. Σύμφωνα με παλαιότερες και αξιόπιστες εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μόνο και μόνο η υιοθέτηση αυτής της οδηγίας και η πλήρης εφαρμογή της στα μεγάλα κτήρια, θα σήμαινε εξοικονόμηση 500.000.000 ευρώ το χρόνο και δημιουργία είκοσι χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας ιδιαίτερα στον οικοδομικό τομέα. Γι’ αυτό έχει τεράστια σημασία.
Παράδειγμα ήταν αυτό, μία αναφορά. Η δέσμη των ιδεών για την εξοικονόμηση ενέργειας, είναι πάρα πολύ μεγάλη και επιπλέον εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο μίας πολιτικής, που δεν αφορά τις επί μέρους πηγές εφοδιασμού, αλλά αφορά το ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας, το οποίο σε κάθε περίπτωση -σύμφωνα με τη δική μας προσέγγιση και αντίληψη- θα πρέπει να ενισχύεται ολοένα και περισσότερο, με βάση τις πολιτικές και τις πηγές εκείνες που σέβονται το περιβάλλον, που χρησιμοποιούν νέες τεχνολογίες στην κατεύθυνση του σεβασμού του περιβάλλοντος και μειώνουν την απεξάρτηση της χώρας από το πετρέλαιο.
Αυτός είναι, λοιπόν, ο στόχος, που μπορεί να οδηγήσει, πράγματι, στη βιώσιμη ανάπτυξη. Εάν, κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συνεχίσουμε όλοι μας -και αναφέρομαι σ’ όλους μας, γιατί είναι αυτοκριτική στάση για όλους μας- να προσεγγίζουμε τα θέματα της ενέργειας σε σχέση με τους επί μέρους τομείς, πότε υποστηρίζοντας το φυσικό αέριο, πότε μειώνοντας την αξία του πετρελαίου, πότε υπερτιμώντας την αξία των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, κάνουμε λάθος. Το κρίσιμο ερώτημα για μια χώρα σαν την Ελλάδα, είναι το ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας και ο προσανατολισμός του.
Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Παπουτσή.
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Καραθανασόπουλος.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Για το Κ.Κ.Ε υπάρχει ένα βασικό κριτήριο αξιολόγησης της κάθε ενεργειακής πολιτικής. Και αυτό το βασικό κριτήριο αξιολόγησης, δεν είναι άλλο από το πώς απαντά κάποιος στο κεντρικό ερώτημα, εάν η πολιτική αυτή θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες ή την κερδοφορία του μονοπωλιακού κεφαλαίου, στο αν θα έχουμε μία ενεργειακή πολιτική, που θα οδηγεί στο να κατοχυρώσει την ενέργεια ως κοινωνικό αγαθό ή αντίθετα την αντιμετωπίζει ως εμπόρευμα.
Η αφετηρία της κρίσης και της αξιολόγησής μας, είναι πάντα οι λαϊκές ανάγκες. Προσδιορίζουμε τις ανάγκες της κοινωνίας ως εξής: Τη μείωση της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας, τη φθηνή λαϊκή κατανάλωση, την ασφάλεια της εργασίας, την προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας και βεβαίως την εξέταση, κάτω από ποιες οικονομικές συνθήκες και από ποιους πολιτικούς όρους, μπορεί να διασφαλίσουμε την ικανοποίηση, συνολικά των παραπάνω αναγκών.
Έτσι, λοιπόν, ως Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, θέτουμε ένα κυρίαρχο ερώτημα: Μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκός –και σ’ αυτό συμπεριλαμβάνουμε και τον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος- σχεδιασμός στα πλαίσια της ευρωενωσιακής πολιτικής, της απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας; Είναι η λύση η εφαρμογή των όποιων κοινοτικών οδηγιών; Η προστασία του περιβάλλοντος, της δημόσιας υγείας και η ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών για φθηνή και ασφαλή, επαρκή και εγχώρια ενέργεια, μπορεί να αρχίζει και να τελειώνει στην εφαρμογή της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Έπιασε μήπως την Ευρωπαϊκή Ένωση ο πόνος για το περιβάλλον;
Ο θύτης και το θύμα, δεν μπορεί να βρίσκονται στο ίδιο μετερίζι και να έχουν τις ίδιες ανάγκες και προτεραιότητες.
Αλήθεια τι είναι αυτό που απασχολεί την Ευρωπαϊκή Ένωση, ως καπιταλιστική περιφερειακή ένωση; Αυτό που την απασχολεί και το οποίο υπάρχει παντού σ’ όλες τις εγκυκλίους, σ’ όλες τις οδηγίες, σ’ όλες τις στρατηγικές της επιλογές, είναι η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία του κεφαλαίου.
Από αυτήν την άποψη, μπαίνει ένα ερώτημα: Έπιασε μήπως ο πόνος για το περιβάλλον τη «JP MORGAN» ή τη «CITIBANK», που χρηματοδοτούν επενδυτικά προγράμματα σε Α.Π.Ε.; Απλώς γνωρίζουν ότι οι Α.Π.Ε., θα είναι σήμερα οι κότες με τα χρυσά αυγά, που θα ενισχύσουν την κερδοφορία τους. Έπιασε ο πόνος μήπως τη BP, τη «Shell» για την πράσινη οικονομία και τα πράσινα πετρελαϊκά εμπορεύματα, τα οποία προπαγανδίζουν, διαφημίζουν κατά κόρον;
Αντί, λοιπόν, να στραφούμε ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της απελευθέρωσης της ενέργειας, στρεφόμαστε ενάντια στην ενοχοποίηση πηγών. Πού μας οδηγεί αλήθεια αυτή η λογική; Ή στην ουτοπική αναζήτηση πηγών χωρίς κανένα μειονέκτημα -και τέτοιου είδους πηγή σήμερα δεν υπάρχει- ή στο να επιλέγουμε, ποια λαϊκή ανάγκη θα θυσιάσουμε τη δημόσια υγεία ή την τσέπη μας, το επίπεδο δηλαδή των εισοδημάτων μας; Αλήθεια ποιος είναι αυτός και με ποιο κριτήριο, θα καθορίσει το μίγμα από τις διάφορες πηγές ενέργειας και τη χωροταξία των εγκαταστάσεών τους; Η λογική του κέρδους ή η λογική της ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών;
Και στο κάτω-κάτω της γραφής, γιατί σήμερα κάνει αυτήν την επιλογή η Ευρωπαϊκή Ένωση; Βεβαίως από τη μία μεριά είναι για να εκμεταλλευτεί τις αντιθέσεις ανάμεσα στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Ρωσία, για την εκμετάλλευση των πηγών ενέργειας, αλλά και των ενεργειακών διαδρόμων, αλλά από την άλλη μεριά, το βασικό της ζήτημα είναι ότι θέλει να μειώσει την ενεργειακή της εξάρτηση από εισαγόμενες πηγές ενέργειας. Και βεβαίως πάνω απ’ όλα και πρώτα απ’ όλα να εκμεταλλευτεί, στο πλαίσιο της καπιταλιστικής διεθνοποίησης, που κάποιοι την ονομάζουν παγκοσμιοποίηση, τη μεταφορά ρυπογόνων δραστηριοτήτων σε τρίτες χώρες, με υπανάπτυξη.
Έτσι, λοιπόν, η Συμφωνία του Κιότο, το «χρηματιστήριο των ρύπων», αυτό ακριβώς επιβραβεύει και γι’ αυτό ακριβώς υπάρχουν και τα σχέδια ιμπεριαλιστικής επέκτασης, αλλά και αξιοποίησης νέων αγορών και πλουτοπαραγωγικών πηγών.
Σ’ αυτά τα πλαίσια, δεν εντάσσεται η ενεργειακή κοινότητα της Νοτιανατολικής Ευρώπης, με τη συμμετοχή δεκατριών χωρών; Δεν είναι μήπως τυχαίο ότι υπάρχει μελέτη της Παγκόσμιας Τράπεζας, αλλά και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που προβλέπει στη συγκεκριμένη περιοχή ότι μπορούν να επενδυθούν έως και 20.000.000.000 ευρώ τα επόμενα δεκαπέντε χρόνια;
Να, λοιπόν, ποιο είναι το ζήτημα. Να λοιπόν, γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να διασφαλίσει εναλλακτικές πηγές για την ηλεκτροπαραγωγή. Γιατί; Γιατί μπορεί να μεταφέρει δραστηριότητες ρυπογόνες στην Νοτιοανατολική Ευρώπη και να εξασφαλίσει τα εκεί πλούσια κοιτάσματα λιγνίτη, αλλά και να μεταφέρει και τις λιθανθρακικές μονάδες, γιατί η RWE δεν έχει ευαισθησία περιβαλλοντική στη Γερμανία και είναι περιβαλλοντολογικά αναίσθητη στην Ελλάδα ή στα υπόλοιπα Βαλκάνια.
Άρα λοιπόν, η Ευρωπαϊκή Ένωση, προωθεί τη δημιουργία ενός μεσογειακού ηλεκτρικού δακτυλίου, μιας μεγάλης δηλαδή ενιαίας αγοράς, που θα περιλαμβάνει τις χώρες της Μέσης Ανατολής, της Βόρειας Αφρικής, τη Μεσόγειο και τα Βαλκάνια και η αστική τάξη της χώρας μας, επιχειρεί να αξιοποιήσει αυτά τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τις συμφωνίες υποτίθεται, για να αναβαθμίσει το ρόλο της και στον τομέα της ενέργειας. Μόνο που έτσι, δεν αναβαθμίζεται ο ρόλος του λαού και από την άλλη μεριά και το πιο σημαντικό, αποτελεί παράγοντα αποσταθεροποίησης της περιοχής και όχι παράγοντα ειρήνης.
Οι πρόσφατες τραγικές εξελίξεις στην περιοχή των Βαλκανίων με την ανεξαρτητοποίηση του Κοσσόβου, ανοίγουν τον ασκό του Αιόλου, όπως είχε προειδοποιήσει το Κ.Κ.Ε..
Και βεβαίως, για να έλθουμε και στη χώρα μας, ποια πολιτική εφάρμοσαν τα τελευταία χρόνια και η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Εφάρμοσαν την πολιτική της απελευθέρωσης της αγοράς της ενέργειας με το πρώτο και το δεύτερο, αλλά και τα υπόλοιπα πακέτα.
Το Κ.Κ.Ε. από τη πρώτη στιγμή καθαρά –και το μοναδικό κόμμα- ήταν αυτό που αντιτάχθηκε σ’ αυτήν την πολιτική. Τα αποτελέσματά της, το επιβεβαίωσαν, δυστυχώς, πάρα πολύ σύντομα.
Τι είχαμε μ’ αυτήν την πολιτική; Η απελευθέρωση οδήγησε στον έλεγχο της αγοράς από μια χούφτα μονοπωλιακούς ομίλους. Δεύτερον, οδήγησε στην ιδιωτικοποίηση στη χώρα μας της Δ.Ε.Η., στο σπάσιμο της κάθετης λειτουργίας και στη συμμετοχή ιδιωτών, στις συμφωνίες με το ιδιωτικό κεφάλαιο με σκοπό τη κερδοφορία.
Τρίτο ζήτημα. Αυτή η πολιτική, για να μπορέσουν να μπουν οι ιδιώτες μέσα, έδωσε τεράστια κίνητρα στο μεγάλο κεφάλαιο και όσον αφορά τις γραφειοκρατικές ρυθμίσεις και τη χωροταξία όπου θέλουνε, αλλά και επενδυτικά κίνητρα και της διασφάλισης της τιμής πώλησης του ηλεκτρικού ρεύματος που παράγουν. Έτσι λοιπόν, είχαμε τη ραγδαία αύξηση της οριακής τιμής του συστήματος, ακριβώς για να μπορέσουν οι ιδιώτες να εισέλθουν στο σύστημα.
Δεύτερη μεγάλη επίπτωση είναι ότι αυτή η απελευθέρωση, οδήγησε στην αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης των εργαζομένων και στη χώρα μας στον τομέα της ενέργειας, αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη, στους κινδύνους από την εργασία και στην εντατικοποίηση της εργασίας, με τη μείωση του προσωπικού και την αξιοποίηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης.
Και το τρίτο μεγάλο ζήτημα, είναι ότι αυτή η πολιτική, δεν μπορεί να διασφαλίσει τον ενεργειακό σχεδιασμό. Ο όποιος ενεργειακός σχεδιασμός, γίνεται πάντοτε με κριτήριο τη διασφάλιση της κερδοφορίας των επενδυτών. Γι’ αυτό ακριβώς το λόγο σήμερα, προβάλλουν για παράδειγμα ως ζήτημα αιχμής το φυσικό αέριο, όταν ξέρουμε πολύ καλά ότι και εισαγόμενο είναι και ορυκτό καύσιμο είναι και από την άλλη μεριά, για την ηλεκτροπαραγωγή χάνετε περίπου το 40% της απόδοσης του φυσικού αερίου αν θα κατευθυνόταν για οικιακή χρήση.
Αλλά γιατί προτιμάνε αυτό; Γιατί προτιμάνε να σπέρνουν αιολικά πάρκα και για παράδειγμα και διάφορες μη κυβερνητικές οργανώσεις, αλλά αδρά χρηματοδοτούμενες από κυβερνητικούς κρατικούς και διακρατικούς οργανισμούς, μιλάνε μόνο για αιολική ενέργεια ή για φωτοβολταϊκά πάρκα και δε μιλάνε καθόλου για τα ζητήματα της παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος από υδροηλεκτρικούς σταθμούς, όταν μάλιστα υπάρχει μελέτη του Ε.Μ.Π. , ότι μόνο το 1/3 των υδάτινων πόρων αξιοποιείται και βεβαίως με πολλαπλές επιδράσεις, γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι τα υδροηλεκτρικά έργα έχουν τεράστιο κόστος, δεν μπορεί να αποσβεστεί, δεν μπορεί να έχει κέρδος ο ιδιώτης επενδυτής, επενδύοντας σ’ αυτά. Γι’ αυτό λοιπόν, γίνονται αυτές οι επιλογές σ’ αυτούς τους τομείς και όχι σε κάποιους άλλους. Άρα λοιπόν, ο σχεδιασμός τους, λαμβάνει υπ’ όψιν μόνο την κερδοφορία και το συμφέρον του κεφαλαίου.
Και εδώ μπαίνει το τελευταίο ερώτημα και μ' αυτό τελειώνω. Ποιος δρόμος μπορεί να ικανοποιήσει τις συνδυασμένες λαϊκές ανάγκες σήμερα; Η επιλογή της απελευθέρωσης; Μπορεί να υπάρχει μακροχρόνιος σχεδιασμός και για όφελος ποιού; Μπορεί να υπάρξει δημοκρατικός προγραμματισμός και για όφελος ποιού; Ή ο δρόμος του κεντρικού σχεδιασμού, η οικονομία δηλαδή, που θα βασίζεται στο κίνητρο της ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών και όχι της κερδοφορίας, που θα προβάλλει την ισόρροπη ανάπτυξη των νέων κλάδων και περιφερειών, τις μαζικές φθηνές μεταφορές και την εξοικονόμηση ενέργειας;
Σ’ αυτήν ακριβώς τη λογική δεν μπορεί να απαντήσει…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ολοκληρώστε, παρακαλώ.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε, με την ανοχή σας, σ’ ένα λεπτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Παρακαλώ, ολοκληρώστε. Είναι ατελείωτα αυτά τα θέματα. Σε δέκα λεπτά μπορείτε να τα αναπτύξετε.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, κύριε Πρόεδρε.
Ο αντινεοφιλελεύθερος, λοιπόν, δρόμος είναι απλά ανύπαρκτος. Αυτό το οποίο χρειάζεται τώρα ο τομέας της ενέργειας είναι ενιαίος κρατικός φορέας ενέργειας που θα διασφαλίζει την υποδομή για την κάλυψη των αναγκών της κεντρικά σχεδιασμένης βιομηχανίας, την εξασφάλιση επαρκούς και φθηνής λαϊκής κατανάλωσης, την ασφάλεια των εργαζομένων στον κλάδο και την προστασία του περιβάλλοντος, τη μείωση του βαθμού ενεργειακής εξάρτησης της χώρας μας.
Αυτή, λοιπόν, η λαϊκή δυσπιστία δεν πρέπει να είναι στο ποιες μορφές θα αξιοποιηθούν ή πού θα εγκατασταθούν. Το εργατικό λαϊκό κίνημα, οι επιστημονικοί και μαζικοί λαϊκοί φορείς πρέπει να κλιμακώσουν τη δράση τους για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής του δικομματισμού, την πολιτική, δηλαδή, που εξυπηρετεί τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, να ανατρέψουν τους συσχετισμούς δύναμης διεκδικώντας όχι μόνο αυτά που τους ανήκουν αλλά και την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου.
Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΕΛΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Πολατίδης για οκτώ λεπτά.
ΗΛΙΑΣ ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Είναι πολύ χρήσιμη η σημερινή επερώτηση -θα συμφωνήσω κι εγώ με τους υπολοίπους και με τον κύριο Υπουργό- γιατί ακριβώς μας δίνει τη δυνατότητα να αναφερθούμε σε κάποια θέματα, τα οποία πολύ κακώς δεν έρχονται τακτικά στη δημοσιότητα ούτε στα ιδιωτικά μέσα και στις εφημερίδες ούτε και στα κρατικά όσο θα έπρεπε, ενώ είναι πολύ σημαντικότερα από άλλα τα οποία μονοπωλούν τους τίτλους της δημοσιότητας.
Θέλουμε να τοποθετηθούμε εξαρχής λέγοντας ότι η ενεργειακή πολιτική της χώρας δεν μπορεί να αφήνει έξω τη Δ.Ε.Η. Είναι ο βασικός πυλώνας και γύρω απ’ αυτόν πρέπει να περιστραφεί οποιαδήποτε συζήτηση που θα κάνουμε σχετικώς με το ενεργειακό μέλλον της χώρας και τον όποιο ενεργειακό σχεδιασμό.
Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας συνεχίζοντας την πολιτική που είχε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., πολιτική που επιβάλλεται φυσικά από την Ευρωπαϊκή Ένωση, πάει προς μία κατεύθυνση ιδιωτικοποιήσεως. Και θέλω να επισημάνω το εξής. Γνωρίζουν καλά παγκοσμίως ότι οι ιδιωτικοποιήσεις στους τομείς, όπως οι τηλεπικοινωνίες ή άλλοι τομείς, ενδεχομένως έφεραν κάποια θετικά αποτελέσματα. Οι ιδιωτικοποιήσεις σε όλες τις χώρες με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής με τα προβλήματα που υπήρχαν και υπάρχουν στην Καλιφόρνια δείχνουν ότι η προσπάθεια ιδιωτικοποίησης στον τομέα της ενέργειας είναι πολύ δυσκολότερη. Πέρα από τους όποιους νεοφιλελεύθερους δογματισμούς, εάν δούμε την πραγματικότητα, δεν μπορεί κανείς να πιστεύει ότι αυτό που απέτυχε να κάνει η ιδιωτικοποίηση στην Αμερική είναι δυνατόν να φέρει αποτελέσματα στην Ελλάδα.
Το 2002 οι κυβερνήσεις τότε του ΠΑ.ΣΟ.Κ. έδωσαν έξι άδειες παραγωγής εκτός Αττικής για εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής στο φυσικό αέριο. Από τα έξι αυτά εργοστάσια υλοποιήθηκαν μόνο δύο: ένα στη Θεσσαλονίκη και ένα στη Βοιωτία. Στη Βοιωτία βέβαια με κάποιο νομικό εφεύρημα. Στην ουσία επιδοτείτο το εργοστάσιο από τη Δ.Ε.Η., με αποτέλεσμα να μπορεί να εμφανίζει κέρδη. Αντίθετα, το εργοστάσιο των ελληνικών πετρελαίων που έγινε στη Θεσσαλονίκη μπαίνει μέσα. Γιατί γίνεται αυτό; Διότι η τιμή του φυσικού αερίου από τη στιγμή που έγιναν οι πρώτοι σχεδιασμοί, αφού ακολουθεί την τιμή του πετρελαίου, έχει αυξηθεί πάρα πολύ, με αποτέλεσμα άλλα οικονομικά να ίσχυαν, όταν ελήφθη η απόφαση για την κατασκευή των εργοστασίων και άλλα να γίνονται τώρα.
Το πρόβλημα της Δ.Ε.Η. γενικώς δεν είναι η μέση παραγωγική της ικανότητα, η οποία είναι αρκετή, αλλά η αιχμή. Και πότε γίνεται η αιχμή; Η αιχμή γίνεται τις μέρες που έχουμε καύσωνα. Αυτό ακριβώς το πρόβλημα, το θέμα του πότε έχουμε το μεγάλο πρόβλημα, μας δείχνει και την κατεύθυνση στην οποία πρέπει να κινηθούμε, ούτως ώστε να το επιλύσουμε.
Τι μπορούμε να κάνουμε; Ένα σημείο στο οποίο συμφωνώ με την επερώτηση είναι ότι οι τεχνολογίες καθαρού άνθρακα είναι αναγκαίες για την αναβάθμιση των υφισταμένων μονάδων και όχι για τη δημιουργία νέων.
Στο ενεργειακό κέντρο της Πτολεμαΐδας και της Κοζάνης στο οποίο έχει επενδύσει επί πενήντα χρόνια η χώρα μας και συνεχίζει να επενδύει, μπορούμε με αλλαγή της τεχνολογίας και με την αεροποίηση του λιγνίτη να πάμε από αποδόσεις 30% έως 32%, σε αποδόσεις 45% έως 50%. Αυτό είναι γνωστό και σημαίνει ότι κερδίζοντας πάρα πολύ από τις μέχρι τώρα επενδύσεις, να αυξήσουμε κατά 60% έως 66% τη σημερινή παραγωγή από λιγνίτη. Και όλα αυτά παράγοντας ακριβώς τον ίδιο όγκο αερίων του θερμοκηπίου, μπορούμε να αυξήσουμε κατά 60% τη διαθέσιμη ενέργεια.
Το επόμενο, που μπορούμε να κάνουμε, προκύπτει από μελέτη του Τεχνικού Επιμελητηρίου που λέει ότι διπλή άλωση στην πατρίδα μας έχει μόνο το 10% των κτηρίων. Άρα, πάμε εμείς μ’ ένα κλιματιστικό, το οποίο δεν συντηρείται σωστά και με ένα κτήριο, το οποίο δεν έχει διπλή άλωση, υπό συνθήκες καύσωνα να ψύξουμε. Αυτό μας δείχνει ότι θα έχουμε πρόβλημα με την υπερβολική κατανάλωση. Αντί, λοιπόν, να δούμε πώς θα αυξήσουμε την παραγωγή, πρέπει να δούμε πώς θα μειώσουμε την κατανάλωση. Αυτό μπορεί να το κάνει πολύ εύκολα η Δ.Ε.Η., γιατί έχει ένα λογιστικό μηχανισμό εισπράξεως των λογαριασμών, ο οποίος στην ουσία της εξασφαλίζει μηδενικό κόστος για τη χρηματοδότηση τέτοιων δράσεων, όπως μπορεί να είναι στην ενεργειακή απόδοση των κτηρίων και των νοικοκυριών. Δηλαδή, η διπλή άλωση, η τοποθέτηση θερμομόνωσης σε υφιστάμενα κτήρια, η αλλαγή των λαμπτήρων. Όλο αυτό είναι ένα κέρδος, το οποίο μπορεί να το εκμεταλλευτεί η Δ.Ε.Η. εκμεταλλευόμενη την υποδομή που έχει για να μειώσει τη συνολική απαιτούμενη αιχμή ισχύος, που έχει το καλοκαίρι, αντί να πάει σε καινούργιες μονάδες με εισαγόμενο λιθάνθρακα, οι οποίες θα είναι προβληματικές, ούτως ή άλλως, και για τα οικονομικά της. Εμείς δεν πιστεύουμε ότι από την εγκατάσταση του λιθάνθρακα θα έχει η Δ.Ε.Η. έστω και καθαρά οικονομικά κέρδος. Πιστεύουμε ότι οικονομικά, στην πορεία του χρόνου, θα είναι καταστροφική για τη Δ.Ε.Η. αυτή η επένδυση.
Επίσης, η Κυβέρνηση ξεκίνησε μια προσπάθεια να αυξήσει την εισαγωγή των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Όλα αυτά έχουν κολλήσει σε μια απίστευτη γραφειοκρατία. Το σφάλμα που κάνατε με τα φωτοβολταϊκά ήταν ότι δώσατε πολύ υψηλή τιμή με αποτέλεσμα να σας έχουν πνίξει οι αιτήσεις. Από εκεί και πέρα, μπορείτε επιτέλους κάποτε να προχωρήσετε στην αδειοδότηση, διότι υπάρχουν κάποιοι, οι οποίοι σας ζητούν να μην υπάρξουν επιδοτήσεις, αλλά απλώς και μόνο να πάρουν την αδειοδότηση. Είναι τόσο υψηλές οι τιμές σας που δεν θέλουν καν την επιδότηση πάνω στην κατασκευή.
Ακόμη μπορείτε να εγκαταστήσετε σε όλες τις πολυκατοικίες της χώρας με κάποια επιδότηση, συστήματα συμπαραγωγής θερμότητας και ηλεκτρισμού που θα είναι και μια δεξαμενή που θα μπορεί σε περιόδους κρίσεων να δίνει πίσω ενέργεια στο σύστημα και έτσι, να παράγουμε πολύ οικονομικότερα την ενέργεια που χρειαζόμαστε. Αντί να παράγουμε βιοκαύσιμα από ενεργειακές καλλιέργειες, πρέπει να στραφούμε προς την παραγωγή βιοκαυσίμων από τα υπολείμματα της βιομηχανικής παραγωγής, για να μην έχουμε την έντονη αντίθεση ανάμεσα στην παραγωγή τροφίμων και στην παραγωγή βιοκαύσιμων που ήδη και στη χώρα μας έχει δημιουργήσει αρκετά μεγάλα προβλήματα.
Τέλος, πολλές φορές μιλάμε εναντίον της πυρηνικής ενέργειας, αλλά γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οι γειτονικές μας χώρες, τα Σκόπια, η Αλβανία, η Τουρκία επιδοτούνται αδρά μέσω διαφόρων σχεδίων ανασυγκροτήσεως –εμείς υποστηρίζουμε την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας- έχουν σκοπό να κατασκευάσουν νέες πυρηνικές μονάδες. Η Βουλγαρία ήδη έχει πυρηνικές μονάδες. Ο κίνδυνος για ραδιενεργή μόλυνση από ένα πυρηνικό ατύχημα δεν θα προέλθει μόνο εάν είναι εντός των ελληνικών συνόρων, αλλά και εάν προέρχεται από τις γειτονικές χώρες.
Άρα, πρέπει και η εξωτερική μας πολιτική να λάβει υπ' όψιν αυτούς τους κινδύνους και να κάνει κάτι προς αυτή την κατεύθυνση.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Εκεί επίσης που πρέπει να κοιτάξουμε το πώς μπορεί να αλλάξει αυτή η κατάσταση...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε, σας παρακαλώ.
ΗΛΙΑΣ ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ: Ολοκληρώνω, κυρία Πρόεδρε. Να έχω την ανοχή του χρόνου που είχαν και οι ομιλητές των υπολοίπων κομμάτων.
Επίσης, υπάρχει μία πολιτική η οποία λέει αντί να κάνουμε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στα νησιά, να κάνουμε –και αυτό μάλιστα ακούστηκε από τον Υπουργό ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.- εισαγωγή ρεύματος από την Τουρκία. Δηλώνουμε την κάθετη αντίθεσή μας σε οποιαδήποτε τέτοια προοπτική και για εθνικούς, αλλά και για περιβαλλοντικούς λόγους. Όταν αρνούμαστε εμείς να κάνουμε τις επενδύσεις εδώ, θα εισάγουμε από την Τουρκία πυρηνική ενέργεια για να δώσουμε στα νησιά και δεν θα αξιοποιήσουμε τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας;
Το θέμα του ενεργειακού σχεδιασμού πρέπει, όπως είπα και στην αρχή, να μπει σε άλλη βάση. Πρέπει να ξεκινήσουμε έναν εθνικό σχεδιασμό με βάση τις δικές μας ιδιαιτερότητες και προτεραιότητες, διότι η τυφλή αντιγραφή οποιουδήποτε προτύπου, είτε είναι στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής είτε στην Ευρώπη, θα μας οδηγήσει σε μεγαλύτερα προβλήματα και σε χειρότερες καταστάσεις απ’ αυτές που έχουμε τώρα. Εθνικός σχεδιασμός και συναίνεση όσο το δυνατόν όλων των κομμάτων προς αυτή την κατεύθυνση.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε.
Το λόγο έχει ο πρώτος επερωτών κ. Παπαγιαννάκης.
ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Υπουργέ, νομίζω ότι κάναμε μία πολύ καλή συζήτηση και σε βάθος και επί της ουσίας. Δεν σημαίνει βέβαια ότι θα βρίσκουμε συμφωνίες παντού. Εγώ, όμως, θα ήθελα να τα ξανασκεφθούμε ψύχραιμα όλα αυτά, μήπως βγάλουμε και κάποιο κέρδος, όχι ατομικό, αλλά κέρδος για την κοινωνία μας και τη χώρα μας.
Είπαμε ότι σχεδιασμός είναι στόχοι και μέσα και μέτρα και όλα αυτά μαζί, συνεκτικά ενωμένα, διότι αλλιώς αυτό θυμίζει «κάλλιο πλούσιος και υγιής, παρά φτωχός και άρρωστος». Το πρόβλημα είναι πώς...
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ (Υπουργός Ανάπτυξης): Αυτό από μένα το μάθατε.
ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗΣ: Από εσάς το έμαθα; Δεν το αποκλείω. Στη θητεία μας ως συνάδελφοι στο Ευρωκοινοβούλιο, μπορεί να μου το είπατε εσείς.
Εν πάση περιπτώσει, το μεγάλο πρόβλημα είναι τα μέσα και τα μέτρα. Εκεί είναι το ζήτημα. Και επειδή εγώ δεν θέλω να επανέλθω σ’ αυτά που είπα -σας παρουσιάσαμε ένα μεγάλο πρόγραμμα διεκδικήσεων και προτάσεων και θα υπάρξουν και άλλες βεβαίως- θα ήθελα να σας επισημάνω δύο-τρία σημεία.
Πρώτον, για να προχωρήσει ο σχεδιασμός δεν αρκεί μόνο να επικεντρωθεί στην ενέργεια. Ούτως ή άλλως -και εγώ θα έλεγα ευτυχώς- το ζήτημα της ενέργειας αφορά όλη την κοινωνία, αφορά, δηλαδή, όλες τις λειτουργίες, όλη την οικονομία, όλες τις αστικές λειτουργίες.
Θα δώσω δύο παραδείγματα. Ξέρουμε ότι μέγα πρόβλημα είναι οι οικίες, γενικά το πρόβλημα της λειτουργίας των σπιτιών, ψύξη-θέρμανση, κλιματισμός κ.λπ.. Θέλει μία ειδική πολιτική εκεί, πέρα από τα γενικά, αλλά η οποία να δίνει παράδειγμα, να δίνει γραμμή, να δίνει κατεύθυνση.
Το ίδιο είναι και το τεράστιο πρόβλημα της αυτοκίνησης. Οι πόλεις μας και οι κοινωνίες μας ζουν κάτω από την ιδιότυπη δικτατορία της ιδιωτικής αυτοκίνησης. Το ξέρουμε όλοι. Αυτό έχει συνέπειες και για την ενέργεια και για την ενεργειοβόρα οικονομία και για το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Εκεί χρειάζονται μέτρα, όχι μόνο αυτά που σας προτείναμε, όπως αλλαγή του στόλου των αυτοκινήτων κ.λπ., αλλά και μέτρα περιορισμών και συμβολικών, αν θέλετε, κινήσεων προς την κοινωνία λέγοντας ότι εδώ κάτι αλλάζει.
Δεν νομίζω ότι οι μεγάλες πρωτεύουσες της Ευρώπης που έβαλαν διόδια είχαν κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα, ίσα-ίσα οι κάτοικοι μάλλον ήταν ικανοποιημένοι. Θέλει μελέτη. Δεν είναι σίγουρο ότι είναι ίδιες οι συνθήκες και στην Αθήνα. Αυτό θέλει κουβέντα, όπως γενικά ο περιορισμός στο ιστορικό κέντρο κ.λπ.. Αυτό είναι το ένα ζήτημα.
Το δεύτερο είναι ότι δεν τονίσαμε καθόλου την έννοια της έρευνας και τεχνολογίας. Στην Ελλάδα, αν και έχουμε σημαντικότατα κέντρα, υψηλού επιπέδου ερευνητικά και διεθνούς φήμης και συνεργασίας, δεν πρόκειται προφανώς να κάνουμε εμείς τις μεγάλες παγκόσμιες ανακαλύψεις. Μακάρι να κάνουμε κάποια και να το χαρούμε.
Υπάρχει, όμως, το θέμα της εφαρμοσμένης έρευνας, της εφαρμοσμένης στις συγκεκριμένες συνθήκες, τις οικονομικές και τις κοινωνικές, της χώρας. Δηλαδή τι προτείνουμε στον τάδε τύπο γεωργίας να κάνει για να υπάρξει εξοικονόμηση ενέργειας, όχι απλώς και μόνο με διαταγές, αλλά έχοντας ερευνήσει το πώς δουλεύει, την υφή του, πώς κάνει την άρδευσή του, πώς κάνει την άροση.
Και μπορούμε εκεί να βρούμε πράγματα, χωρίς να ανακαλύπτουμε την πυρίτιδα, αλλά προσαρμόζοντας πράγματα που κυκλοφορούν, δουλεύοντάς τα και πειραματιζόμενοι επ’ αυτών εδώ, μπορούμε να φέρουμε πάρα πολύ θετικά αποτελέσματα και νομίζω ότι έχουμε δειγματάκια από εδώ και από εκεί, υπάρχει στάδιο δόξης λαμπρό!
Τρίτον, άκουσα πολλούς συνάδελφους να λένε –και σωστά- ότι είναι και ένα θέμα παιδείας, νοοτροπίας, να μάθει ο κόσμος, να του πούμε, να του ξαναπούμε, να λειτουργήσουμε επικοινωνιακά. Σωστό και μακάρι να γίνει.
Ξέρετε κάτι; Ο κόσμος δεν έχει πολύ μεγάλη εμπιστοσύνη. Τα θεωρεί προπαγάνδα. Σου λέει «έλα τώρα, μωρέ, τα λέει αυτά η Κυβέρνηση» -η όποια κυβέρνηση- «γιατί θέλει να καλύψει τις αδυναμίες της», ακόμα και να έχει δίκιο η καημένη η Κυβέρνηση –να το πάρω και έτσι, ακόμα και αν έχει δίκιο.
Εγώ νομίζω ότι το θέμα της εκπαίδευσης των πολιτών δεν γίνεται βέβαια με μαστίγιο, δεν γίνεται και με λόγια. Γίνεται από το κεφάλι. Γίνεται με παρεμβάσεις που δίνουν δείγματα γραφής, αποφάσεις που δημιουργούν εντύπωση ότι εδώ πέρα –όπως έλεγα προηγουμένως για τα αυτοκίνητα- κάτι αλλάζει.
Εγώ σας καλώ ειλικρινά να βγείτε και να πείτε ότι κόβετε εντελώς την ιστορία του λιθάνθρακα. Αυτό είναι ένα παράδειγμα.
Να σας πω ένα άλλο παράδειγμα που δεν έχει, αν θέλετε, τη φόρτιση των ημερών και της επικαιρότητας. Μου είπαν –αλλά φαντάζομαι ότι θα μπορείτε να το επαληθεύσετε- ότι η Δ.Ε.Η. επιδοτεί την παραγωγή ηλεκτρενέργειας στα νησιά με 280.000.000 ευρώ το χρόνο.
Δεν είμαι ειδικός, ειλικρινά. Οικονομολόγος ήμουν παλιά –τα έχω παρατήσει λιγάκι- και δεν είμαι ειδικός της οικονομίας της ενέργειας. Έχω όμως την ψιλοεντύπωση ότι με 280.000.000 ευρώ το χρόνο, με ένα τμήμα αυτών κάθε χρόνο –γιατί μιλάμε για προοδευτικές παρεμβάσεις- μπορούν να γίνουν απόλυτα θαύματα στα νησιά και μάλιστα στα πιο μικρά και τα πιο ξερά και τα πιο άγονα, ως προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ως προς τους τρόπους ανάδειξης των εκεί πόρων, της αυτάρκειας τους, δηλαδή, ως προς το νερό και σ’ ένα σωρό άλλα ζητήματα. Δεν βλέπουμε κάτι τέτοιο.
Αντιθέτως, αφήνουμε τους τοπικούς παράγοντες –και φταίμε πολλές φορές κι εμείς και οι συνάδελφοι Βουλευτές- να βαυκαλίζονται ότι θα φέρουν ένα καλώδιο μαγικό –το οποίο δεν ξέρω από πού θα έρχεται- θα έχει κάνει επτακόσια χιλιόμετρα δρόμο, θα έχει κοστίσει «της Παναγιάς τα μάτια», για να έχουν ηλεκτρικό το μήνα του τουρισμού και όλο το χρόνο μετά να υπολειτουργεί!
Το θεωρώ απαράδεκτο, όταν υπάρχει άλλη δυνατή λύση. Εκείνο όμως που είναι χειρότερα απαράδεκτο είναι να μην τους πας ενέργεια! Πρέπει να έχουν οπωσδήποτε. Αλλά ο τρόπος, τα μέσα πρέπει να είναι –κατά την ταπεινή μου γνώμη- όσο το δυνατόν πιο σύγχρονα και πιο οικολογικά.
Τελείωσα, λοιπόν, εγώ μ’ αυτά και δεν θα προσθέσω άλλα, απλώς και μόνο να πω ότι έμεινε ένα θέμα, γιατί άκουσα να λέγεται ότι μιλάνε με βάση την ευρωπαϊκή πολιτική. Δεν πήγαμε με βάση την ευρωπαϊκή πολιτική. Η κοινοτική νομοθεσία είναι ευρωπαϊκή και ελληνική. Έχουμε συμμετάσχει στο σχηματισμό τους άλλοτε καλά, άλλοτε λιγότερο καλά, άλλοτε άσχημα. Και υπάρχει θέμα να βελτιώνουμε αυτή τη νομοθεσία. Υπάρχει θέμα η χώρα μας να έχει λόγο και εκεί –εκεί που φτιάχνονται οι αποφάσεις και αλλάζει η νομοθεσία- και οπουδήποτε αλλού.
Είδαμε, παραδείγματος χάρη, ότι στο Μπαλί δεν λάμψαμε διά της παρουσίας μας –για να μην πω τίποτα άλλο. Θα μπορούσαμε να έχουμε κάτι παραπάνω να πούμε. Και έχουμε κάτι παραπάνω να πούμε. Και εκεί, ξέρετε, δεν μετρά το μέγεθος της χώρας. Το μέγεθος της χώρας μετρά, όταν είναι να παρθούν αποφάσεις που ζυγίζουν συμφέροντα. Εντάξει, εκεί προφανώς μετρά το μέγεθος της χώρας –τι να κάνουμε;- αλλά όταν γίνεται η διαβούλευση και φτιάχνονται οι ιδέες και οι προτάσεις, εκεί μπορείς να κάνεις, επίσης, θαύματα, φτάνει να πας με ιδέες, με ανθρώπους προετοιμασμένους και με δουλειά και με διάθεση για μεγάλες αλλαγές στον κόσμο που έρχεται.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ πολύ, κύριε συνάδελφε.
Το λόγο έχει η κ. Αμανατίδου για ενάμισι λεπτό.
ΛΙΤΣΑ ΑΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, είστε από το Νομό Γρεβενών, αν δεν κάνω λάθος. Ο διπλανός σας νομός είναι ο Νομός Κοζάνης, περιβαλλοντικά νεκρός. Η Πτολεμαΐδα είναι κρανίου τόπος, το γνωρίζετε. Δεν μας φθάνει αυτό, θέλουμε να καταστρέψουμε όλους τους νομούς της Ελλάδας.
Θέλω να είστε λίγο πιο ξεκάθαρος, όσον αφορά τα εργοστάσια λιθάνθρακα. Είπατε ότι ένα μνημόνιο δεν σημαίνει και σύμβαση που θα καταλήξει στο εργοστάσιο λιθάνθρακα. Θέλω εδώ λίγο να βάλω μια άλλη διάσταση. Θα μου πείτε, τώρα πώς μπορώ αυτά να τα συνδέσω μεταξύ τους;
Τη Δευτέρα ήμουν στην Κομοτηνή. Εκεί υπάρχει ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα –το ξέρετε, φαντάζομαι, ως Υπουργός Ανάπτυξης- του φυτοπλαγκτόν. Δεν είναι σπάνιο στις θάλασσες μας. Κατά περιόδους μάς έρχεται.
Εδώ και δυο μήνες, έχουν δέσει τις βάρκες οι ψαράδες, η παραγωγική τάξη που βάλλεται αυτή τη στιγμή. Το ΙΝ.ΑΛ.Ε., το Ινστιτούτο Αλιευτικών Ερευνών, στη Νέα Πέραμο Καβάλας έκανε μετρήσεις και είπε ότι δεν είναι θέμα τοξικότητας που κάτι έφτασε στη θάλασσα, αλλά έχει να κάνει με τις κλιματικές αλλαγές. Άρα, όταν αυτά τα εργοστάσια λιθάνθρακα θα έρθουν δίπλα στις θάλασσες και θα στηθούν, θα παίρνουν θαλασσινό νερό, θα το επιστρέφουν πίσω, γιατί θα χρησιμοποιείται για την ψύξη του εξοπλισμού. Το νερό αυτό θα έχει πολύ υψηλές θερμοκρασίες.
Δηλαδή, καταστρέφουμε διπλά το περιβάλλον, τις παραγωγικές τάξεις της χώρας μας, εκτός, κύριε Υπουργέ, αν έχετε κάνει μία συνεννόηση με τον Υπουργό Τουριστικής Ανάπτυξης, τον κ. Σπηλιωτόπουλο και έχετε πει ότι θα κάνετε ιαματικό τουρισμό και με θαλασσινό νερό.
Θέλω να είστε λίγο πιο ξεκάθαρος, κύριε Υπουργέ και να μας απαντήσετε επιτέλους ότι θα σταματήσει όλη αυτή η φημολογία και τα μνημόνια συνεργασίας με την RWE και να μείνει δημόσια η Δ.Ε.Η., δημόσια η ενέργεια και να μην έχουμε όλα αυτά τα αποτελέσματα που έχουμε τα τελευταία χρόνια με τις ιδιωτικοποιήσεις.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κυρία συνάδελφε.
Κύριε Λεβέντη, έχετε το λόγο για έξι λεπτά.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
Θα ήθελα να τονίσω το πρόβλημα που υπάρχει με ορισμένες περιοχές της χώρας, όπου έχουν συγκεντρωθεί όλες οι ρυπαρές δραστηριότητες και εκεί είναι και οι βιομηχανικές ομάδες που παράγουν ενέργεια. Έχουμε την Πτολεμαΐδα, έχουμε την Κοζάνη, έχουμε τη Μεγαλόπολη, έχουμε την περιοχή του Θριασίου. Κοντά σ’ αυτές, υπάρχουν και άλλες, επίσης, υπερκορεσμένες περιοχές, όπως είναι η Νέα Καρβάλη, όπως είναι ο Βόλος, όπου σχεδιάζουμε να εγκαταστήσουμε τώρα τις μονάδες λιθάνθρακα κοντά σ’ αυτές, αλλά και στα Άσπρα Σπίτια, δίπλα στην ΠΕΣΙΝΕ.
Κύριε Υπουργέ, βέβαια, η πιο ρυπασμένη απ’ όλες τις περιοχές είναι η περιοχή του Θριασίου. Έχω εδώ μια απάντηση από το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. που λέει ότι από το σύνολο των τοξικών και επικίνδυνων βιομηχανικών αποβλήτων στη χώρα, στην Αττική παράγεται το 48,5%. Το μεγαλύτερο ποσοστό απ’ αυτά παράγεται στην περιοχή του Θριασίου, όπου υπάρχουν τρεις χιλιάδες και περισσότερες επιχειρήσεις, μεγάλες βιομηχανικές μονάδες, οι περισσότερες χωρίς καμμία άδεια περιβαλλοντικών χώρων ή και όσες έχουν τις καταστρατηγούν.
Εκεί, σ’ αυτή την περιοχή του Θριασίου, υπάρχουν δεκαεπτά μονάδες που υπάγονται στην οδηγία ΣΕΒΕΖΟ. Και ξέρουμε όλοι τι σημαίνει και βέβαια, είναι ένα θέμα που θα μας απασχολήσει και πάλι θα το ξαναφέρουμε στη Βουλή, γιατί, δυστυχώς, δεν έχουν παρθεί τα μέτρα που προβλέπει η οδηγία ΣΕΒΕΖΟ. Τι θα γίνει αν, ο μη γένοιτο, συμβεί κάτι το τραγικό και έχουμε μια μεγάλη έκρηξη ή μια μεγάλη πυρκαγιά σ’ αυτές τις μονάδες ή οτιδήποτε άλλο. Εδώ υπάρχει μια πλήρης επανάπαυση.
Εδώ, λοιπόν, σ’ αυτή την περιοχή έρχεται να εγκατασταθεί μια μεγάλη μονάδα ηλεκτροπαραγωγής με καύση φυσικού αερίου 824 MW στην αρχή, 880 MW στην συνέχεια, συν άλλα 100 MW, σύνολο 980 MW καύση φυσικού αερίου. Μα, θα μου πείτε ότι το φυσικό αέριο είναι λιγότερο ρυπαρό από το λιθάνθρακα. Σύμφωνοι.
Πλην, όμως, όταν παράγονται τεράστιες ποσότητες, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση, ξέρετε τι θα έχουμε σαν αποτέλεσμα, κύριε Υπουργέ; Έναν κώνο αερίων, καυσαερίων πάνω από την περιοχή του Θριασίου, όπου θα εκτοξεύονται τεσσεράμισι εκατομμύρια κυβικά μέτρα καυσαερίου την ώρα, όχι την ημέρα ή το χρόνο.
Επίσης, θα έχουμε παραγωγή τουλάχιστον δυο χιλιάδων τόνων οξιδίου του αζώτου, που είναι σχεδόν όσα και τα παραγόμενα απ’ όλες τις άλλες βιομηχανικές μονάδες του Θριασίου το χρόνο. Αυτά δε, εκτός του ότι είναι τοξικά από κάθε άλλη άποψη, δημιουργούν και το στρώμα του όζοντος και βέβαια, το Θριάσιο επικοινωνεί με το λεκανοπέδιο της Αθήνας και ενδεχομένως, κάποιοι να ευαισθητοποιηθούν, αν υπάρχει ενδεχόμενο να έρθει προς το λεκανοπέδιο της Αθήνας. Γιατί αυτοί οι άνθρωποι εκεί είναι εντελώς καταδικασμένοι.
Και βέβαια, τίθεται το θέμα: Μα, έχουμε ανάγκη της παραγωγής αυτής της ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά από φυσικό αέριο, το οποίο φυσικό αέριο έρχεται από την Σιβηρία.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω αμέσως, κυρία Πρόεδρε.
Είναι ανάγκη, δηλαδή, να υπάρχει μια τέτοια υπερσυγκέντρωση σε μια τόσο υπερκορεσμένη περιοχή, η οποία αγκομαχάει, η οποία δεν έχει τέτοια περιθώρια και η οποία, βέβαια, είναι ευάλωτη από κάθε άποψη, ακόμα και σε ένα οποιοδήποτε τυχαίο ή ενδεχόμενο και εσκεμμένο, προκλητό από κάποιους, ατύχημα.
Γιατί τόση επιμονή; Γιατί να καταστραφεί αυτή η περιοχή; Και αυτή η μονάδα θα δημιουργηθεί εν τω μεταξύ πάνω σε επιχωματωμένη θάλασσα. Έχει επιχωματώσει η «ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ» πεντακόσια στρέμματα, έχει παραβιάσει τους όρους και τα έχει αγοράσει κιόλας, αμέσως μετά την εποχή της χούντας, από την πρώτη Κυβέρνηση Καραμανλή, ενώ ξέρουμε ότι ό,τι επιχωματώνεται στη θάλασσα ανήκει στο δημόσιο. Αυτή είναι η μοναδική εξαίρεση.
Όλα αυτά, λοιπόν, θα πρέπει να μας προβληματίσουν. Θέλω να πιστεύω ότι θα υπάρξει η στοιχειώδης ευαισθησία, τουλάχιστον να μη δημιουργηθούν και άλλα προβλήματα που φθάνουν στο σημείο να παίρνουν εγκληματικές διαστάσεις. Και βέβαια, να μην υπερφορτώσουμε και άλλο, όχι μόνο την περιοχή του Θριασίου, αλλά και τις άλλες περιοχές. Τέτοιες μονάδες μπορούν να γίνουν σε περιοχές που δεν ρυπαίνονται, που έχουν κάποια περιθώρια.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε Λεβέντη.
Ο Υπουργός κ. Φώλιας έχει το λόγο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ (Υπουργός Ανάπτυξης): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Γι’ άλλη μια φορά θα ευχαριστήσω για την πρωτοβουλία σας να γίνει αυτή η συζήτηση σήμερα. Θεωρώ ότι ήταν μια πολύ γόνιμη συζήτηση. Θέλω να είστε βέβαιες και βέβαιοι ότι κάθε τι εποικοδομητικό που κατατέθηκε σ’ αυτή τη συζήτηση θα ληφθεί υπ΄όψιν.
Επιτρέψτε μου να μοιραστώ μαζί σας μια αίσθηση που απεκόμισα. Η αίσθηση αυτή είναι «εσείς κι εμείς». Εσείς, οι ευαίσθητοι για το περιβάλλον κι εμείς, οι αναίσθητοι περί το περιβάλλον. Συμπαθάτε με, αλλά δεν είναι έτσι.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Δεν είπαμε κάτι τέτοιο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ (Υπουργός Ανάπτυξης): Όπως έχετε εσείς παιδιά, έχουμε κι εμείς. Όπως έχετε εσείς εγγόνια, έχουμε κι εμείς. Όπως αγαπάτε εσείς αυτόν τον ευλογημένο τόπο, άλλο τόσο τον αγαπάμε κι εμείς.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Πάντως καμμία κυβέρνηση δεν έχει δείξει καμμία ευαισθησία.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ (Υπουργός Ανάπτυξης): Σας άκουσα με ευλάβεια, κύριε Λεβέντη. Επιτρέψτε μου, γιατί θα ξεχάσω αυτό το καλό που ήθελα να πω.
Εκείνο το οποίο θέλω να σας πω είναι ότι αυτόν τον τόπο τον πονάμε όλοι εξίσου. Δεν αναγνωρίζω σε κανέναν λιγότερη ευαισθησία από εμένα για το περιβάλλον, όπως και δεν επιτρέπω σε κανέναν να διεκδικεί μεγαλύτερη ευαισθησία από ό,τι εγώ. Και από εκεί που προέρχομαι –και δοξάζω το Θεό που η καταγωγή μου είναι από τα Γρεβενά- το περιβάλλον το έχουμε πάρα πολύ υψηλά στις προτεραιότητές μας, όπως και το περιβάλλον σε όλη τη χώρα μας.
Γι’ αυτό και λέω ευχαριστώ για τη συζήτηση που κάναμε, γιατί πολλές από τις προτάσεις που καταθέσατε –και χαίρομαι γι’ αυτό- είναι προτάσεις που τις κάνουμε και εμείς, αλλά είναι και προτάσεις οι οποίες θα εμπλουτίσουν τη φαρέτρα μας σε κάτι καλό που θα μοιραστούμε μαζί σας τον επόμενο καιρό.
Έγινε πολλή συζήτηση για το λιθάνθρακα, έγινε πολλή συζήτηση για την RWE. Εκείνο το οποίο θα πω κατ’ αρχάς, είναι να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν υπάρχει μέχρι στιγμής καμμία συμφωνία μεταξύ Δ.Ε.Η. και RWE. Θα το επαναλάβω άλλη μια φορά, διότι θέλω να είμαστε χρήσιμοι για να ενημερώνουμε τον κόσμο. Καλά είναι τα συνθήματα, αλλά όχι μέσα στη Βουλή.
Υπάρχει ένα σχέδιο μνημονίου της Δ.Ε.Η. και της RWE και έχω μια απάντηση της Ρ.Α.Ε. σε ερώτημα, η οποία λέει μεταξύ των άλλων: «Μέχρι σήμερα δεν έχει υποβληθεί καμμία αίτηση για χορήγηση άδειας παραγωγής από λιθανθρακικούς σταθμούς από εταιρεία ή κοινοπραξία στην οποία συμμετέχουν η Δ.Ε.Η. Α.Ε. και της RWE». Και αυτό είναι απολύτως ορθό και μπορώ να το καταθέσω στα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Ανάπτυξης κ. Χρήστος Φώλιας καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Επίσης, θα σας πω ότι δεν έχει υπογραφεί καμμία άδεια παραγωγής ενέργειας από λιθάνθρακα μέχρι σήμερα. Ούτε μια δεν έχει υπογραφεί. Ασφαλώς και υπάρχουν γνωμοδοτήσεις της Ρ.Α.Ε., αλλά καμμία άδεια δεν έχει υπογραφεί. Γι’ αυτό, όταν λέμε ότι αδειοδοτήθηκαν μονάδες λιθάνθρακα, θα παρακαλέσω να έχετε υπ΄όψιν σας ότι δεν αδειοδοτήθηκαν. Ούτε ανακοινώθηκαν νέες μονάδες καύσεως λιθάνθρακα. Κάποιες σκέψεις κατατέθηκαν, αλλά για να αποφασίσεις να βάλεις κάπου μια μονάδα, πρέπει να ακολουθήσεις μια διαδικασία, η οποία είναι και μακρά και χρονοβόρα και με πολλές δικλίδες ασφαλείας.
Δεν υπάρχει, λοιπόν, αυτή τη στιγμή ούτε μία άδεια για λιθάνθρακα και δεν υπάρχει και καμμία αίτηση από τη Δ.Ε.Η. και τη RWE για μονάδα λιθάνθρακα. Αυτό το λέω για να τα ξεκαθαρίζουμε και να μιλάμε με ίσους όρους.
Είπε η κυρία συνάδελφος ότι δεν πρόκειται να καταθέσουμε το Β΄ Τεύχος Ενεργειακού Σχεδιασμού. Δώστε μου λίγο χρόνο και θα σας διαψεύσω. Και είμαι βέβαιος ότι θα χαρείτε που θα σας διαψεύσω, διότι θα καταθέσουμε Β΄ Τεύχος Ενεργειακού Σχεδιασμού σε λιγότερο από ένα μήνα. Το επεξεργαζόμαστε. Όμως, ο ομιλών είναι από τους ανθρώπους που ανακοινώνουν γεγονότα και απεχθάνεται το «θα». Είναι ένα μόριο το οποίο εμπλουτίζει τη γλώσσα μας, αλλά προσπαθώ να το αποφεύγω όσο μπορώ.
Εκείνο το οποίο επίσης διέγνωσα από κάποιους συναδέλφους τους οποίους τιμώ και σέβομαι, είναι ότι ενώ κάποιοι εκ των συναδέλφων κόπτονται –και άριστα πράττουν- για τη δημιουργία ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, κατηγορούν την Κυβέρνηση ότι εμείς δήθεν δεν έχουμε το μυαλό μας σ’ αυτό διότι αυτό που μας ενδιαφέρει είναι ο δικός μας κόσμος, ο κόσμος του κέρδους.
Ποτέ δεν αρνηθήκαμε ότι δεν δαιμονοποιούμε το κέρδος. Το έχουμε πει επανειλημμένα. Το θεμιτό κέρδος το οποίο βασίζεται σε υγιείς συνθήκες αγοράς, σε υγιείς συνθήκες ανταγωνισμού, είναι αυτό το οποίο δημιουργεί και την ανάπτυξη και τον εθνικό πλούτο και τις νέες επενδύσεις και τα φορολογικά έσοδα μιας χώρας που έχει ανάγκη να βασιστεί πάνω σ’ αυτά για να κάνει τη δουλειά της και τις θέσεις δουλειάς. Και δεν μιλάμε απλά για θέσεις εργασίας, αλλά για παραγωγική δουλειά.
Επενδύσεις και δουλειές είναι αυτές που προέρχονται από ένα θεμιτό κέρδος. Το αθέμιτο κέρδος μάς έχει απέναντί του. Είναι εχθρός μας. Και το ξεκαθαρίζω αυτό, δεν θα κουραστώ ποτέ να το κάνω. Όμως είναι άδικο και απόλυτα αντιπαραγωγικό να δαιμονοποιούμε το κέρδος, διότι εκεί που δεν υπήρχε κέρδος, τα χαΐρια τα είδαμε στο παρελθόν.
Θέλω, όμως, να σας πω ότι και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, επενδύσεις ιδιωτικές τις κάνουν. Και οι Α.Π.Ε. και τα φωτοβολταϊκά –ειδικά τα μικρά φωτοβολταϊκά- είναι επενδύσεις από το υστέρημα μικρών βιοπαλαιστών. Ο θυρωρός, ο μικροεπαγγελματίας, ο οδηγός ταξί, είναι πολλοί αυτοί οι οποίοι έχουν καταθέσει αίτηση για μικρά φωτοβολταϊκά. Δεν είναι το μεγάλο κεφάλαιο αυτοί. Είναι κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι έκριναν ότι επενδύοντας και δανειζόμενοι θα μπορούσαν να έχουν ένα καλύτερο εισόδημα.
Επομένως, δεν απέχει η φιλοσοφία μας. Και σεις Α.Π.Ε., Α.Π.Ε. κι εμείς. Και βεβαίως και οι Α.Π.Ε. έχουν μεγάλες επενδύσεις. Και μας ενδιαφέρουν οι επενδύσεις για τον τόπο μας, διότι μας ενδιαφέρει ο κάθε άνθρωπος που θέλει να δουλέψει, να βρίσκει δουλειά.
Θέλω, επίσης, να πω ακούγοντας τον παλιό φίλο, τον κ. Αλαβάνο, ότι δεν είμαστε κολλημένοι στην ιδέα της αγοράς. Είμαστε κολλημένοι στην ιδέα του να μπορούμε να έχουμε επάρκεια ενέργειας, να έχουμε ανταγωνιστική οικονομία, να έχουμε επάρκεια όταν θέλει ο πολίτης, ο καταναλωτής να έχει αυτό που ζητάει για να μπορέσει να εξυπηρετηθεί.
Εκείνο, όμως, που επίσης θέλουμε είναι και καλή τιμή στην ενέργεια, κυρίως όμως και οικονομία. Και σ’ αυτό δεν θα διαφωνήσει κανένας.
Θέλω, επίσης, να σας πω ότι το σχέδιο που επεξεργαζόμαστε αυτή τη στιγμή, δηλαδή, ο ενεργειακός προγραμματισμός μας, γίνεται σε βάση διαλόγου. Γίνεται λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις προοπτικές, τις ανάγκες, τις απαιτήσεις, τις δυνατότητες και τον καλύτερο συνδυασμό μείγματος ενέργειας για τον τόπο μας.
Αυτή είναι βασικότατη προϋπόθεση, αν θέλουμε ένα περιβάλλον όπως το απαιτούμε. Και όλοι απαιτούμε το καλύτερο δυνατό περιβάλλον για να μπορέσουμε κι εμείς σ’ αυτό να ζήσουμε και στα παιδιά μας να το κληροδοτήσουμε, γιατί δεν θα κουραστώ να λέω ότι το περιβάλλον στο οποίο σήμερα ζούμε, δεν είναι δικό μας, αλλά το έχουμε δανειστεί από τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας. Και χρωστάμε να τους το παραδώσουμε όσο καλύτερα διατηρημένο γίνεται.
Και εδώ επιτρέψτε μου, επειδή ο ενεργειακός σχεδιασμός, η δεύτερη φάση του, αυτή τη στιγμή εκπονείται, υλοποιείται από το Σ.Ε.Ε.Σ., από το Συμβούλιο Εθνικής Ενεργειακής Στρατηγικής, να κάνω μια πρόσκληση: τα κόμματα να συνεισφέρουν με τις δικές τους προτάσεις μ’ έναν άνθρωπο, ο οποίος μπορεί πραγματικά να μεταφέρει προτάσεις, ιδέες, απόψεις, έτσι ώστε να είναι ένας εθνικός σχεδιασμός. Νομίζω ότι όλοι κάτι έχουμε να συνεισφέρουμε σ’ αυτό.
Προχωρώντας θα ήθελα –δυστυχώς ο αγαπητός κ. Παπουτσής δεν είναι εδώ- να ρωτήσω το εξής: άκουσα να λέει ο κ. Παπουτσής ότι ο σχεδιασμός ενέργειας γίνεται από «κουμπάρους». Δεν το κατάλαβα, θα ήθελα πάρα πολύ να μάθω, εάν ξέρει κάτι. Θα ήταν πάρα πολύ χρήσιμο να το ξέρω κι εγώ. Θα ήθελα να το μάθω καθ’ οιονδήποτε τρόπο.
Επειδή δεν έχω και ιδιαίτερα ισχυρή μνήμη, θα αντισταθώ στην πρόκληση να θυμηθώ κάποια γεγονότα που αφορούσαν πριν από αρκετά χρόνια τη Δ.Ε.Η.. Όσον αφορά την καθυστέρηση που καταλογίστηκε σε επενδύσεις δημοσίων επιχειρήσεων, μιλάμε για ενέργεια, άρα προφανώς αναφερόμαστε σε καθυστέρηση επενδύσεων.
Σας ενημερώνω –είμαι βέβαιος ότι το γνωρίζετε- ότι οι λιγνιτικές μονάδες οι οποίες βρίσκονται σήμερα στη Δ.Ε.Η. για αντικατάσταση, έχουν μια μέση ηλικία τριάντα εννέα ετών. Λογικό, λοιπόν, είναι να θέλουν αντικατάσταση.
Εκείνο όμως το οποίο μπορώ επίσης να πω είναι πως η εξασφάλιση επάρκειας ηλεκτρικής ενέργειας, θα έπρεπε να έχει διασφαλιστεί με αποφάσεις, οι οποίες θα έπρεπε να έχουν παρθεί πολύ πριν από το 2004. Δεν είναι επενδύσεις που τις αποφασίζεις σήμερα και υλοποιούνται αύριο. Είναι επενδύσεις μακράς πνοής.
Όπως, επίσης, για την οδηγία 91, η οποία βρίσκεται καθ’ οδόν μετά από τις τελευταίες υπογραφές προς τη Βουλή, θέλω να πω ότι επειδή αυτή η οδηγία αφορά τα κτήρια άνω των χιλιών τετραγωνικών μέτρων, εμείς λόγω ευαισθησίας έχουμε αναθέσει σε πανεπιστημιακό ίδρυμα, μόλις φέτος να εκπονήσει προδιαγραφές ενεργειακής αποδοτικότητας και για κτήρια, τα οποία δεν καλύπτονται από την οδηγία 91, δηλαδή, και για κτήρια κάτω των χιλίων τετραγωνικών μέτρων. Διότι αυτό που και εσείς είπατε, είναι αυτό που και εμείς θέλουμε, να μπορέσουμε να διασφαλίσουμε ενεργειακή διαχείριση, επάρκεια και οικονομία σ’ όλα τα κτήρια, όπου μπορεί να υπάρχει.
Όσον αφορά την ενέργεια για τον πολίτη, όπως και μετά τις τελευταίες αυξήσεις της Δ.Ε.Η. στο ηλεκτρικό ρεύμα, η χώρα μας εξακολουθεί να έχει το φθηνότερο ηλεκτρικό ρεύμα σε μονάδες ισοδύναμης αγοραστικής δύναμης. Έχουμε το φθηνότερο το οποίο είναι το 1/3 περίπου του ακριβότερου ηλεκτριικού ρεύματος που το έχει η Σλοβακία. Θέλω, λοιπόν, να πω ότι φροντίσαμε, ούτως ώστε και μέσα από τις αυξήσεις που έγιναν, τα νοικοκυριά, το 43% των ρολογιών, τα οποία έχουν χαμηλή κατανάλωση να έχουν μηδενική αύξηση, όπως και τα ρολόγια των πολυτέκνων.
Επίσης, όσον αφορά την αιολική ενέργεια από το 2004 μέχρι σήμερα έχουμε 850 MW αιολικής ενέργειας, έχουμε και 190 MW άλλων Α.Π.Ε., σύνολο 1040 MW που είναι το 90% της ισχύος που εγκαταστάθηκε στη δεκαετία, ενδεκαετία 1994-2004. Και έχουμε άλλα τόσα τα οποία βρίσκονται με άδειες εγκατάστασης.
Επίσης, θέλω να πω πως η συμμετοχή του πετρελαίου στο ηλεκτρικό ισοζύγιο σταδιακά μειώνεται και στο διασυνδεδεμένο δίκτυο είναι σχεδόν μηδενική. Προγραμματίζουμε το ίδιο να συμβεί και στα νησιά μας, όπου ενισχύουμε τις εγκαταστάσεις και την ενέργεια από Α.Π.Ε..
(Στο σημείο αυτό, κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
Παρακαλώ, κυρία Πρόεδρε, να μου επιτρέψετε ένα, δυο λεπτά ακόμη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Βεβαίως, κύριε Υπουργέ.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ (Υπουργός Ανάπτυξης): Ευχαριστώ πάρα πολύ.
Παράλληλα θέλω να σας ενημερώσω ότι όταν υπάρχουν σενάρια που ανεβάζουν το κόστος εκπομπών για την ηλεκτροπαραγωγή, ακόμη και στα 40 ευρώ τον τόνο, τότε και η Δ.Ε.Η. θέλει δεν θέλει οφείλει να στραφεί αναγκαστικά στην τεχνολογική ανανέωση, η οποία ούτως ή άλλως προγραμματίζεται και σε πράσινα χαρακτηριστικά.
Κλείνοντας, θέλω άλλη μία φορά να μοιραστώ μαζί σας αυτό που είπε ο κ. Παπαγιαννάκης. Πιστεύω απόλυτα –και το έχω πει επανειλημμένα- ότι αγνοούμε προκλητικά και με απαράδεκτο τρόπο τη μεγαλύτερη δεξαμενή –θα μοιραστώ και θα δανειστώ τον όρο που χρησιμοποιήσατε, κύριε συνάδελφε- δωρεάν ενέργειας. Αυτό λέγεται οικονομία, εξοικονόμηση ενέργειας. Είναι κάτι για το οποίο -και το βλέπω και από τους εαυτούς μας και από τον εαυτό μου- δεν πολυνοιαζόμαστε. Θα πρέπει να αρχίσουμε να νοιαζόμαστε και να αντιλαμβανόμαστε ότι κάθε διακόπτη που κλείνουμε στο σπίτι μας, μία λάμπα η οποία δεν μας προσφέρει τίποτε γιατί είναι σ’ άλλο δωμάτιο, είναι κέρδος και για την τσέπη μας, είναι κέρδος και για την επόμενη γενιά και γιατί όχι και για τη σημερινή. Θέλω, λοιπόν, να διαπιστώσω μαζί σας αυτό που είναι κοινός τόπος. Η εξοικονόμηση ενέργειας δεν επιβάλλεται ούτε από νόμους ούτε από αποφάσεις. Η εξοικονόμηση ενέργειας έχει να κάνει με μία συμφωνία, ότι θα βάλουμε όλοι πλάτη να βοηθήσουμε σ’ αυτήν την κατεύθυνση. Πρέπει να συστρατευτούμε όλες και όλοι μαζί: Κυβέρνηση, κόμματα, πολίτες, καταναλωτές, υπηρεσίες, βιομηχανία, αγορά, οι πάντες. Η εξοικονόμηση ενέργειας συμφέρει σε εμάς, συμφέρει στον τόπο μας.
Κλείνοντας, μαζί με την πρόσκληση για μία συστράτευση προς αυτό το στόχο – και το χρωστάμε στον τόπο μας, γιατί είναι τόπος ευλογημένος και αξίζει το καλύτερο δυνατό περιβάλλον- θέλω για άλλη μια φορά να σας ευχαριστήσω και να σας παρακαλέσω ό,τι άλλες σκέψεις έχετε γόνιμες, όπως και σήμερα, μη διστάσετε να τις μοιραστείτε μαζί μας. Να είσθε βέβαιοι ότι θα πιάσουν τόπο.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της υπ’ αριθμόν 49/13-2-2008 επερώτησης Βουλευτών του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς προς τον Υπουργό Ανάπτυξης, σχετικά με τον αειφόρικο ενεργειακό σχεδιασμό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουν διανεμηθεί τα Πρακτικά των συνεδριάσεων της Δευτέρας 18 Φεβρουαρίου 2008 και της Τρίτης 19 Φεβρουαρίου 2008 και παρακαλώ το Σώμα για την επικύρωσή τους.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Συνεπώς τα Πρακτικά των συνεδριάσεων της Δευτέρας 18 Φεβρουαρίου 2008 και της Τρίτης 19 Φεβρουαρίου 2008 επικυρώθηκαν.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δέχεσθε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 15.45΄ λύεται η συνεδρίαση για την προσεχή Δευτέρα 3 Μαρτίου 2008 και ώρα 18.00΄ με αντικείμενο εργασιών του Σώματος Κοινοβουλευτικό Έλεγχο: α) συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β) συζήτηση επερωτήσεων, σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει ήδη διανεμηθεί.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ
ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ 29/2/08 ΣΕΛ.1

PDF:

es29022008.pdf

TXT:

end080229.txt

Επιστροφή