Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: ΙΒ, Σύνοδος: (Θέρος '09), Συνεδρίαση: ΙΗ' 09/07/2009

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρακάτω Πρακτικό δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές, συντακτικές και νομοτεχνικές διορθώσεις.


ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
ΘΕΡΟΥΣ 2009
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ IΗ΄
Πέμπτη 9 Ιουλίου 2009
………………………….
Αθήνα, σήμερα στις 9 Ιουλίου 2009, ημέρα Πέμπτη και ώρα 09.30΄ συνήλθε στην Αίθουσα συνεδριάσεως του Βουλευτηρίου το Τμήμα Διακοπής Εργασιών της Βουλής (Α΄ Σύνθεση) για να συνεδριάσει υπό την προεδρία της Β΄ Αντιπροέδρου αυτής κυρίας ΕΛΣΑΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ .
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Τμήμα.
(Ανακοινώνονται προς το Τμήμα από τον κ. Νικόλαο Μωραΐτη Βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, τα ακόλουθα:
Ο Βουλευτής Χίου κ. Ιωάννης Κοσμίδης κατέθεσε αναφορά με την οποία οι Φίλοι Προστασίας Περιβάλλοντος «ΕΛΙΞ» Χίου ζητούν την πλήρη απαγόρευση δια νόμου της παραγωγής και διάθεσης των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών στην Ελλάδα και παγκοσμίως κ.λπ.
Η Βουλευτής Τρικάλων κυρία Αθανασία Μερεντίτη κατέθεσε αναφορά με την οποία το Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού ζητεί τη λήψη των αναγκαίων μέτρων για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των αλλοδαπών ανηλίκων στη χώρα μας.
Οι Βουλευτές κ. Νικόλαος και η κυρία Λιάνα Κανέλλη κατέθεσαν αναφορά με την οποία η Ελληνική Κοινότητα Νυρεμβέργης ζητεί να συνεχιστεί η λειτουργία του Ελληνικού Προξενείου της Νυρεμβέργης.
Η Βουλευτής Θεσσαλονίκης κυρία Ευαγγελία Αμμανατίδου-Πασχαλίδου κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Θεσσαλονίκης ζητεί να παραμείνει δημόσια η μορφή λειτουργίας του νέου εκθεσιακού φορέα που θα προκύψει από τη μετεγκατάσταση της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης κ.λπ.
Ο Βουλευτής Φθιώτιδος κ. Ηλίας Καλλιώρας κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμαρχος Ελάτειας Νομού Φθιώτιδας διαμαρτύρεται για την παντελή έλλειψη αστυνόμευσης στα όρια του Δήμου του.
Ο Βουλευτής Ζακύνθου κ. Δημήτριος Βαρβαρίγος κατέθεσε αναφορά με την οποία οι κάτοικοι της νήσου Ικαρίας διαμαρτύρονται για την υπερβόσκηση οικοτόπων του νησιού και την πρόκληση περιβαλλοντικών καταστροφών.
Ο Βουλευτής Ηλίας κ. Γιάννης Κουτσούκος κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Ηλείας-Ολυμπίας ζητεί να συμπεριληφθεί η κορινθιακή σταφίδα στα προς διάθεση προϊόντα του ευρωπαϊκού προγράμματος δωρεάν παροχής φρούτων και γαλακτοκομικών στα σχολεία της χώρας.
Ο Βουλευτής Ξάνθης κ. Παναγιώτης Σγουρίδης κατέθεσε αναφορά με την οποία η Πανελλαδική Σύσκεψη Καπνοπαραγωγών διαμαρτύρεται για την πολιτική που ασκείται στον τομέα του καπνού και ζητεί τη λήψη μέτρων για τη στήριξη των καπνοπαραγωγών.

(AD)



(1LM)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη των
ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
Πρώτη θα συζητηθεί η με αριθμό 53/6-7-2009 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Νικολάου Μωραΐτη προς την Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, σχετικά με την ασφάλιση στο I.K.A. των εργαζομένων στις βιομηχανίες μεταποίησης, τυποποίησης και διακίνησης προϊόντων, κλπ.
Ειδικότερα, η ερώτηση έχει ως εξής:
«Πανηγύρισαν πριν ένα χρόνο οι μεγαλοεπιχειρηματίες που μεταποιούν-τυποποιούν και διακινούν φρούτα-λαχανικά-κτηνοτροφικά-αλιευτικά και άλλα προϊόντα γιατί με νέα, τότε, εγκύκλιο του I.K.A. (42/26.0.08), δόθηκαν νέες οδηγίες που ανέτρεψαν τη μέχρι τότε ισχύουσα εγκύκλιο με αποτέλεσμα:
α) Να απαλλάσσονται οι βιομηχανίες του κλάδου από την υποχρέωση να ασφαλίζουν τους εργαζόμενους στο I.K.A.-ΕΤΑΜ (πέρα από την ασφάλιση τους στον ΟΓΑ) και έτσι να τους χαρίζονται πάνω από 40 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, που αφαιρούνται από το I.K.A.
β)Το αποτέλεσμα ήταν να προτιμούν ασφαλισμένους του ΟΓΑ, να πιέζουν εργαζόμενους να αλλάξουν ασφαλιστικό φορέα (από I.K.A. στον ΟΓΑ), να αρνούνται να προσλάβουν ανασφάλιστους (κυρίως γυναίκες πάνω από 40 ετών), για να μην πληρώνουν I.K.A.
Το σύνολο των εργαζομένων δεν μπορεί πλέον να μπει στο ταμείο ανεργίας ούτε να πάρει δώρα-άδειες-επιδόματα-πολυετίες, κλπ.
Πρόκειται για σκανδαλώδη εύνοια υπέρ περίπου πενήντα βιομηχανιών και για σοβαρό πλήγμα σε βάρος δεκαπέντε χιλιάδων εποχικών εργαζομένων για τους οποιους πέραν των άλλων υπάρχει σταθερή άρνηση των κυβερνήσεων για χορήγηση κάποιου εποχικού επιδόματος με ένταξή τους στο Ν. 1836/89.
Ερωτάται η κυρία Υπουργός αν θα αποσύρει τη σχετική εγκύκλιο και τι μέτρα θα πάρει για να εξασφαλιστούν τα δικαιώματα μίας από τις πιο φτωχές κατηγορίες εργαζομένων της χώρας.»
Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο για τρία λεπτά.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Αγαπητέ κύριε συνάδελφε, το θέμα που θέτετε είναι πολύ σημαντικό, καθώς αφορά χιλιάδες ασφαλισμένους του ΟΓΑ οι οποίοι εργάζονται εποχικά σε επιχειρήσεις που έχουν αντικείμενο δραστηριότητας συναφές με την αγροτική εκμετάλλευση.
(ΝΡ)
(1AD)

Η πλειονότητα του εποχικού προσωπικού σε αυτές τις επιχειρήσεις είναι αγρότες ασφαλισμένοι στον κλάδο της κύριας ασφάλισης του Ο.Γ.Α.. Η ασφάλιση των προσώπων αυτών παράλληλα στον Ο.Γ.Α. και στο Ι.Κ.Α. αποτελεί αποτρεπτικό παράγοντα προσωρινής απασχόλησης και ενίσχυσης του εισοδήματος των αγροτών, ενώ ο χρόνος αυτός δεν είναι αξιοποιήσιμος ασφαλιστικά, γιατί είναι χρόνος παράλληλης ασφάλισης.
Το Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας έχει προσπαθήσει με σειρά νόμων να διευθετήσει τα προβλήματα που σχετίζονται με τη συγκεκριμένη κατηγορία εργαζομένων.
Η πρώτη ρύθμιση έγινε με τις διατάξεις του άρθρου 6 του ν. 3050/2002. Η συγκεκριμένη ρύθμιση προέβλεπε ότι οι ασφαλισμένοι στον Ο.Γ.Α., οι οποίοι εκτός από την απασχόλησή τους στην αγροτική οικονομία ασχολούνται εποχικά για χρονικό διάστημα έως και τέσσερις μήνες ετησίως σε επιχειρήσεις-εκμεταλλεύσεις που έχουν αντικείμενο δραστηριότητας συναφές με την αγροτική εκμετάλλευση και μεταποιούν προϊόντα εδάφους κτηνοτροφίας, αλιείας, δασοπονίας, θηραματοπονίας και παντός είδους εκτροφών συνεχίζουν να ασφαλίζονται στον Ο.Γ.Α, εξαιρούμενοι της ασφάλισης του Ι.Κ.Α., εφόσον η επιχείρηση στην οποία απασχολούνται εποχικά έχει προσωπικό κάτω των τριάντα ατόμων και ο αριθμός των εποχικά απασχολούμενων ασφαλισμένων του Ο.Γ.Α. δεν υπερβαίνει τα 15 άτομα κατά το χρόνο της εποχικής απασχόλησης.
Η ρύθμιση αυτή, λόγω του δεσμευτικού χαρακτήρα της είχε δημιουργήσει όντως προβλήματα άνισης μεταχείρισης, κυρίως γιατί απέκλειε τις επιχειρήσεις διακίνησης, τυποποίησης, συσκευασίας κ.λπ. αγροτικών προϊόντων, που έχουν και αυτές συνάφεια με την αγροτική εκμετάλλευση, με συνέπεια τις έντονες διαμαρτυρίες των εν λόγω επιχειρήσεων.
Προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα παραπάνω προβλήματα, έγινε τροποποίηση της αρχικής ρύθμισης με το άρθρο 53 του ν. 3518/2006, το οποίο προέβλεπε, πρώτον, την αύξηση του χρόνου εποχικής απασχόλησης σε έξι μήνες, δεύτερον, την επέκταση του πεδίου εφαρμογής και στις επιχειρήσεις τυποποίησης και διακίνησης –δευτερογενής αγροτική δραστηριότητα- τρίτον, την κατάργηση των αριθμητικών κριτηρίων του πλήθους των εποχικά απασχολούμενων μέχρι 15 άτομα και του πλήθους του προσωπικού της επιχείρησης και εκμετάλλευσης κάτω των 30 ατόμων συνολικά.
Ωστόσο, μετά από διαμαρτυρίες ενδιαφερομένων και προβλήματα που προέκυψαν κατά την εφαρμογή των προαναφερθεισών διατάξεων, επειδή με τη ρύθμιση αυτή οι εποχικά απασχολούμενοι εργαζόμενοι βρίσκονται σε προνομιακή θέση έναντι άλλων εργαζομένων και δεδομένου ότι θα προτιμούνται από τις επιχειρήσεις αυτές λόγω της μη υποχρεωτικής ασφάλισής τους στο Ι.Κ.Α., αφού ούτως ή άλλως είναι ασφαλισμένοι στον Ο.Γ.Α., το Υπουργείο Απασχόλησης προωθεί άλλη διάταξη που θα ενταχθεί στο υπό κατάρτιση νομοσχέδιο για τον εκσυγχρονισμό του Ι.Κ.Α., λεπτομέρειες για την οποία θα σας πω στη δευτερολογία μου.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε Υφυπουργέ.
Το λόγο έχει ο κ. Μωραΐτης.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΩΡΑΪΤΗΣ: Κύριε Υφυπουργέ, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αξιοποίησε πραγματικά το νομικό οπλοστάσιο που είχε κάνει η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Δεν είναι μόνο η συγκεκριμένη εγκύκλιος. Η ιστορία έρχεται από παλιά με το ν. 3232 του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ένα μήνα πριν από τις εκλογές του 2004, που πήγε στον Ο.Γ.Α. όλους τους εργάτες γης, αλιεργάτες και εργάτες σε διάφορες επιχειρήσεις.
Μετά ήρθε ο νόμος του 2002. Βέβαια, μετά από αυτόν το νόμο και μετά την πίεση των επιχειρηματιών που τους άνοιξε η όρεξη με τον προηγούμενο νόμο του ΠΑΣΟΚ, το ν. 3050/2002, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έφερε τη συγκεκριμένη εγκύκλιο, που ασφαλίζονται οι εργαζόμενοι αυτοί στον Ο.Γ.Α.. Φαίνεται ότι δεν έφθανε στους επιχειρηματίες αυτό που γινόταν με τους προηγούμενους νόμους και πραγματικά ήθελαν πιο φθηνή την εργατική δύναμη.
Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν τους χάλασε το χατίρι και πραγματικά με αυτήν την εγκύκλιο και το άρθρο 53 επέκτεινε το χρόνο ασφάλισης από τους τέσσερις στους έξι μήνες. Βέβαια, εδώ συμπεριλαμβάνονται και άλλες επιχειρήσεις τυποποίησης, διακίνησης αγροτικών προϊόντων, φρούτων, λαχανικών και κονσερβοποιίας.
Κύριε Υφυπουργέ, μετά από κινητοποιήσεις και έντονες διαμαρτυρίες αυτών των εργαζόμενων, ο προκάτοχός σας κ. Γιακουμάτος είχε άρει αυτήν την εγκύκλιο με αποτέλεσμα να μείνει ανενεργός ο νόμος για ένα χρονικό διάστημα. Στη συνέχεια, όμως, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, σίγουρα κάτω από την πίεση των επιχειρηματιών επανέφερε αυτή την εγκύκλιο.
(SX)


(1NP)
Βέβαια, ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων –έχω εδώ μία απόφαση- εκφράζει τις ευχαριστίες του προς την Κυβέρνηση για την απαλλαγή του από εκατομμύρια ευρώ. Είναι μία σκανδαλώδης εγκύκλιος η οποία πραγματικά αφαιρεί από τα ταμεία του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ 40.000.000 ευρώ.
Το χειρότερο απ’ όλα, όμως, είναι ότι οδηγεί σκληρά εργαζόμενους, ασφαλισμένους του ΟΓΑ, σε συντάξεις πείνας, να χάνουν επιδόματα –αυτό που αναφέρουμε και στην ερώτηση- να μην μπαίνουν στο Ταμείο Ανεργίας, να μην παίρνουν αναρρωτικές άδειες, όπως και μια σειρά από άλλα ευεργετήματα που έχει το ΙΚΑ, αλλά δυστυχώς δεν έχει ο ΟΓΑ. Διότι οι ασφαλισμένοι του ΟΓΑ θεωρούνται πολίτες Β’ κατηγορίας.
Ακόμα χειρότερο, κύριε Υφυπουργέ, είναι ότι με αυτή την εγκύκλιο δίνετε τη δυνατότητα σε όλους αυτούς τους επιχειρηματίες να πάρουν αναδρομικά επιστροφές –χρήματα που είχαν δώσει προς το ΙΚΑ- για πέντε χρόνια. Πρόκειται πάλι για υπέρογκα ποσά, τα οποία χάνονται από τα ταμεία του ΙΚΑ.
Εμείς ζητάμε από την Κυβέρνηση να άρει αυτή την αδικία σε μία σειρά από εργαζόμενους, που πραγματικά είναι οι πιο φτωχοί εργαζόμενοι στη χώρα μας και να υπάρξει δικαιοσύνη σε αυτό το ζήτημα. Διότι οι επιχειρήσεις παίρνουν μόνο ασφαλισμένους του ΟΓΑ, οι οποίοι πληρώνουν μόνοι τους τις εισφορές, με αποτέλεσμα να μην επιβαρύνονται ούτε ένα ευρώ αυτοί οι συγκεκριμένοι επιχειρηματίες.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Κύριε συνάδελφε, βασικό μέλημα του Υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας είναι η προάσπιση των δικαιωμάτων και των συμφερόντων των εργαζομένων και ιδιαίτερα των πιο ευαίσθητων κοινωνικών και οικονομικά ομάδων, όπως είναι οι Έλληνες αγρότες.
Όλες οι προσπάθειες, που έχουμε κάνει ως τώρα, στρέφονται προς την κατεύθυνση στήριξης των ασφαλισμένων στον ΟΓΑ και την προσπάθεια δημιουργίας εκείνων των συνθηκών που θα επιτρέψουν στους εργοδότες να τους επιλέξουν να εργαστούν εποχικά, προκειμένου να συμπληρώσουν, να ενισχύσουν το εισόδημά τους.
Στη νέα διάταξη που προωθείται στο υπό κατάθεση νομοσχέδιο για το ΙΚΑ, προβλέπεται ο περιορισμός του χρονικού διαστήματος της εποχικής απασχόλησης των ασφαλισμένων του κλάδου κύριας ασφάλισης του ΟΓΑ, των αγροτών, από τους έξι στους τέσσερις μήνες.
Επίσης, επανέρχονται οι περιορισμοί που αφορούν στο συνολικό αριθμό των ατόμων, που απασχολεί η επιχείρηση, έως τριάντα, και τον αριθμό των εποχικών υπαλλήλων, έως δεκαπέντε.
Ο περιορισμός των τεσσάρων μηνών, που τίθεται στη νέα διάταξη, αφενός διευκολύνει την πρόσληψη ασφαλισμένων στον ΟΓΑ, καθώς για το παραπάνω διάστημα δεν προβλέπεται η καταβολή εισφορών προς το ΙΚΑ και αφετέρου προστατεύει τα δικαιώματα των συγκεκριμένων ασφαλισμένων.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, θέλω να γνωρίζετε ότι το Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας παρακολουθεί το θέμα και βρίσκεται σε ετοιμότητα, ώστε να διορθώσει εκ νέου τυχόν αδικίες εις βάρος της συγκεκριμένης κατηγορίας εργαζομένων.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
Επόμενη είναι η με αριθμό 55/6-7-2009 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη προς τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών, σχετικά με την κατάσταση που επικρατεί στον Οργανισμό Σιδηροδρόμων Ελλάδας κλπ.
Ειδικότερα η ερώτηση του κ. Λαφαζάνη έχει ως εξής:
«Ο Οργανισμός Σιδηροδρόμων Ελλάδας εξαιτίας της κακής και φαύλης διαχείρισης, αλλά και των σκανδάλων που επισώρευσαν σε βάρος του οι διαδοχικές κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ., βαδίζει από το κακό στο χειρότερο.
Εξαιτίας αυτής της νοσηρής κατάστασης ο σιδηρόδρομος στη χώρα μας, σε αντίθεση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, εμφανίζει τραγική υστέρηση, η οποία συνεχώς επιτείνεται.
Η Κυβέρνηση, θεμελιωδώς υπεύθυνη για τη συνεχή επιδείνωση της θέσης του ΟΣΕ και των σιδηροδρόμων στη χώρα μας, αντί να αναλάβει αυτές τις ευθύνες, αξιοποιεί τα τραγικά αποτελέσματα της πολιτικής της για να προωθήσει απαράδεκτους σχεδιασμούς.
Η εξαγγελία της Κυβέρνησης για την εφαρμογή στον ΟΣΕ καθεστώτος «μισθωτής εφεδρείας» συνιστά ένα πρωτοφανές μνημείο αντεργατικής μεθόδευσης, ενώ η εξαγγελθείσα πρωτοφανής κατά κύματα αύξηση εισιτηρίων στον ΟΣΕ αποτελεί λεηλασία των καταναλωτών, που υποβοηθά την ιδιωτικοποίηση των «φιλέτων» του Οργανισμού.
Κατόπιν τούτων, ερωτάται ο κύριος Υπουργός:
Προτίθεται να αναθεωρήσει τους σχεδιασμούς του για το καθεστώς «μισθωτής εφεδρείας» και τις αυξήσεις στα εισιτήρια του ΟΣΕ και να θέσει ως προτεραιότητα την ανασυγκρότηση του ΟΣΕ ως ενιαίας δημόσιας επιχείρησης για την αναβάθμιση του σιδηροδρομικού δικτύου;»
Κύριε Υπουργέ, κύριε Στυλιανίδη, έχετε το λόγο για τρία λεπτά.

(XF)





(SX)
ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Όχι μόνο δεν προτιθέμεθα να ανακαλέσουμε το πρόγραμμα εξυγίανσης, τη σημαντική αυτή μεταρρύθμιση, της πιο προβληματικής Δ.Ε.Κ.Ο. στην Ευρώπη, αλλά θεωρώ ότι θα επιμείνουμε με συνέπεια και δυναμισμό στην υλοποίησή του. Κι αυτό γιατί θεωρούμε ότι είναι η μόνη λύση για να φύγουμε από την ακινησία και από το βάλτωμα αυτού του οργανισμού, του δημόσιου, οικολογικού, κοινωνικού σιδηρόδρομου.
Τα λάθη του παρελθόντος της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δημιούργησαν σημαντικά χρέη και τα χρέη, όπως ξέρετε, γεννούν χρέη. Η κατάσταση, που αυτή τη στιγμή διαχειριζόμαστε, αναμφισβήτητα είναι μια τραγική κατάσταση και ορθώς την επισημαίνετε και την περιγράφετε. Τα χρέη είναι 9 δισεκατομμύρια. Η αντιστοιχία εσόδων-εξόδων είναι 1 προς 8, όταν ο μέσος όρος στην Ευρώπη είναι 8 προς 1. Κάθε ελληνική οικογένεια ουσιαστικά οφείλει στο σιδηρόδρομο 3.000 ευρώ και στοιχίζει η λειτουργία του την ημέρα γύρω στα 2 εκατομμύρια. Είναι η πιο προβληματική Δ.Ε.Κ.Ο. της Ευρώπης. Βρισκόμαστε ενώπιον κάποιων δεδομένων τα οποία πρέπει να λάβουμε υπόψη μας στις προσπάθειες που ξεκινούμε.
Έχει απελευθερωθεί ήδη το κομμάτι των εμπορευματικών μεταφορών σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο και απελευθερώνεται σε λίγο και το κομμάτι των επιβατικών μεταφορών. Αυτή η πραγματικότητα μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η ακινησία θα μας οδηγήσει στην κατάρρευση με σημαντικές επιπτώσεις όχι μόνο στο σιδηρόδρομο, όχι μόνο στους εργαζόμενους, αλλά και στην ίδια την εθνική οικονομία. Γι’ αυτό και δρούμε. Και δρούμε δυναμικά προσπαθώντας να καλύψουμε τις χαμένες ευκαιρίες του παρελθόντος.
Είχαμε δύο επιλογές για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση τουλάχιστον στο επίπεδο των εργαζομένων. Ή να πάμε στη λογική των μετατάξεων και της ιδιωτικοποίησης όπως έγινε στην Ολυμπιακή, κάτι που δεν συνέφερε τους εργαζόμενους και δεν μπορούσε να αντέξει και η εθνική οικονομία, ή να πάμε στη λογική της εθελούσιας εξόδου, κάτι που τίναζε στον αέρα τα ασφαλιστικά ταμεία. Μία τέτοια πολιτική θα στοίχιζε στο ελληνικό δημόσιο περίπου 1,6 δισεκατομμύρια.
Επιλέξαμε το πρωτότυπο πρόγραμμα μισθωτής εφεδρείας, το οποίο μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι είναι και πρότυπη πολιτική, διότι δίνει τη δυνατότητα με απόλυτο σεβασμό στα δικαιώματα των εργαζομένων να διασφαλίσουμε το πέρασμά τους, αν θέλετε, στη συνταξιοδότηση σταδιακά και στοχευμένα, χωρίς να διακινδυνεύσουμε τη λειτουργία του δημόσιου, κοινωνικού, οικολογικού σιδηρόδρομου και επιτυγχάνοντας παράλληλα αναπτυξιακές παρεμβάσεις για να βελτιώνουμε την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών και να βάλουμε στο παιχνίδι των μεταφορών το τρένο το οποίο για τρεις δεκαετίες στη χώρα μας ήταν απαξιωμένο.
Μέσα από αυτό το πρόγραμμα εκτιμούμε ότι οι εργαζόμενοι κατοχυρώνουν σχεδόν το σύνολο των δικαιωμάτων τους, τα οποία διακυβεύονταν αν μέναμε στην ακινησία και παράλληλα διασφαλίζεται σε βάθος δεκαετίας ένα ποσό 315 εκατομμυρίων μόνο από αυτό χωρίς τη δρομολογιακή, την τιμολογιακή, την εμπορευματική πολιτική, που μας επιτρέπει από την πρώτη στιγμή να προσλάβουμε νέες δυνάμεις εξειδικευμένες πάνω στις σιδηροδρομικές ειδικότητες αιχμής προκειμένου ο σύγχρονος σιδηρόδρομος που οικοδομείται στον άξονα της ΠΑΘΕΠ και θα επεκταθεί σταδιακά και σε όλες τις διακλαδώσεις ανά τη χώρα, να αποκτήσει το συγκριτικό πλεονέκτημα σε σχέση με τα άλλα μέσα.
Θεωρώ ότι αν σταματούσαμε, κινδύνευε να καταρρεύσει όλο το σχέδιο. Τολμούμε, προχωρούμε αποφασιστικά και πιστεύω απόλυτα ότι θα το δικαιώσουν αυτό και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι συμμετέχοντας σε αυτό το πρόγραμμα. Εκεί θα κριθούν οι πολιτικές μας, ποια πολιτική δηλαδή έχει απήχηση στους εργαζόμενους και ποια όχι.
Αυτή η πολιτική θα οδηγήσει σε αποτελέσματα, πρώτον θετικά για τους εργαζόμενους, δεύτερον θετικά για τους επιβάτες, δηλαδή για την τοπική κοινωνία, τρίτον θετικά για τον ίδιο τον οικολογικό, κοινωνικό, δημόσιο σιδηρόδρομο, που θέλετε μονίμως να τον βλέπετε να ιδιωτικοποιείται και βεβαίως για τη χώρα, για την εθνική οικονομία, για τους Έλληνες πολίτες, για την άρση της απομόνωσης της ελληνικής περιφέρειας, για την επανασύνδεση της Ελλάδος με τους διεθνείς και ευρωπαϊκούς σταθμούς.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
Το λόγο έχει ο κ. Λαφαζάνης.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Κύριε Υπουργέ, νομίζω ότι επιχειρήσατε μια παραπλανητική ομιλία η οποία προσπαθεί να υπεκφύγει από τα ουσιαστικά προβλήματα.
Είπατε ότι θα έχετε τη συναίνεση των εργαζομένων και ότι εν πάση περιπτώσει οι εργαζόμενοι θα αγκαλιάσουν αυτό το πρόγραμμα και θα το αποδεχτούν. Βλέπετε, όμως, τι γίνεται σήμερα. Δεν υπήρξε κανένας διάλογος με τους εργαζόμενους.
(PM)
(1XF)
Βλέπετε όμως τι γίνεται σήμερα. Δεν υπήρξε κανένας διάλογος με τους εργαζόμενους. Οι εργαζόμενοι σύσσωμοι, ανεξαρτήτως πολιτικών και ιδεολογικών πεποιθήσεων, αντιδρούν σ’ αυτά τα σχέδια και ήδη έχουν προαναγγείλει μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις για να αντιδράσουν σε μεθοδεύσεις που δικαίως θεωρούν ότι θίγουν θεμελιώδη συμφέροντά τους και εργασιακά τους δικαιώματα.
Είπατε επίσης ότι σχετικά με τον ΟΣΕ έχουμε να κάνουμε με την πιο προβληματική δημόσια επιχείρηση της Ευρώπης η οποία έχει χρέη 9 δις ευρώ. Καταρχάς αν είναι έτσι τα πράγματα, πώς έφτασε να γίνει τόσο προβληματική επιχείρηση ο ΟΣΕ; Δεν υπάρχουν πολιτικές ευθύνες; Βεβαίως υπάρχουν, ασφαλέστατα υπάρχουν. Τώρα το πώς θα τις καταμερίσετε ανάμεσα στις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Νέας Δημοκρατίας δεν είναι δική μου αρμοδιότητα, ούτε με ενδιαφέρει. Υπάρχουν διαχρονικές πολιτικές ευθύνες, όμως δεν είναι αυτοί που έχουν τις πολιτικές ευθύνες που μπαίνουν σε πολιτική εφεδρεία. Τους εργαζόμενους βγάζετε σε μισθωτή εφεδρεία. Αφήστε αυτές τις παραπλανητικές αιτιάσεις.
Επί της ουσίας, δηλαδή στο γιατί και κατά πόσο είναι προβληματικός ο ΟΣΕ, ξέρετε ότι ο ΟΣΕ κάνει τις επενδύσεις για τα δίκτυά του. Οι επενδύσεις αυτές έπρεπε να είναι δημόσιες επενδύσεις κι όχι επενδύσεις του ΟΣΕ που τον χρέωναν και μάλιστα με πανύψηλα δάνεια και επιτόκια σε δύσκολους καιρούς. Γιατί λοιπόν χρεώνετε στον ΟΣΕ τις επενδύσεις που έκανε για ένα δημόσιο δίκτυο;
Επίσης ξέρετε ότι ο ΟΣΕ έχει χαμηλά τιμολόγια. Γιατί; Διότι ασκεί κοινωνική πολιτική και αυτή την κοινωνική πολιτική την ασκεί εδώ και δεκαετίες. Είναι δυνατό αυτή την κοινωνική πολιτική να τη χρεώσετε στον ΟΣΕ και να τον βγάζετε προβληματική επιχείρηση; Εν πάση περιπτώσει, εγώ δεν λέω ότι δεν υπάρχουν προβλήματα διαχείρισης στον ΟΣΕ, αλλά αυτά οφείλονται στην κακή διαχείριση των εκάστοτε κυβερνήσεων και της δικής σας Κυβέρνησης όπου αλλάζετε σαν πουκάμισα τις διοικήσεις και οφείλεται επίσης σε μια νοσηρή κατάσταση σκανδάλων η οποία έχει διαχρονική βάση και την οποία γνωρίζετε άριστα.
Επίσης εκτινάζετε τις τιμές των εισιτηρίων στα ύψη. Υπάρχουν φοβερές ανατιμήσεις στα εισιτήρια μέχρι 150%, σε δόσεις βεβαίως. Αντί να βάζετε τους εργαζόμενους σ’ αυτό το μνημειακό αντεργατικό καθεστώς της εργασιακής μισθωτής εφεδρείας όπως το λέτε και το οποίο κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς είναι, θα πρέπει να κάνετε μία προσπάθεια εξυγίανσης και ανασυγκρότησης του ΟΣΕ ως ενιαίας επιχείρησης με σκοπό την αναβάθμιση του σιδηροδρομικού μας δικτύου το οποίο είναι το χειρότερο στην Ευρώπη.
Είναι δυνατόν ο σιδηρόδρομος, το πιο οικολογικό, ασφαλές, σίγουρο και χρονικά προσδιορισμένο μέσο να είναι σ’ αυτό το χάλι στην Ελλάδα και να αιτιάστε τον ΟΣΕ γι’ αυτή την κατάσταση και όχι τις πολιτικές των κυβερνήσεων; Να έχετε όραμα για το σιδηρόδρομο, να στηρίξετε τους εργαζόμενους, να στηρίξετε την επιχείρηση, να την εξυγιάνετε, να την ανασυγκροτήσετε και να εγκαταλείψετε τα σχέδιά σας.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο για να δευτερολογήσει.
ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Θα ξεκινήσω από την πρώτη επισήμανσή σας, κύριε Λαφαζάνη. Διάλογος έγινε. Με την ΠΟΣ συναντηθήκαμε τρεις φορές. Δεν φταίμε εμείς για το αν κάποιες παρατάξεις –όπως και η δική σας- αρνήθηκαν να συμμετέχουν στο διάλογο. Εσείς έχετε την πολιτική ευθύνη για την αποχή αυτή. Εμείς καταθέσαμε τις απόψεις μας και τους άξονες του βασικού μας σχεδίου και απ’ όσες παρατάξεις συμμετείχαν και κατέθεσαν προτάσεις οι προτάσεις ελήφθησαν υπόψη και συμπεριλαμβάνονται σ’ αυτό το κείμενο το οποίο είναι το πλήρες σχέδιο με αυστηρά χρονοδιαγράμματα και αυτοδεσμεύσεις για την υλοποίηση κάθε παρεμβατικής πολιτικής η οποία θα διορθώνει την κατάσταση.
Συμφωνούμε ότι σαφώς υπάρχουν πολιτικές ευθύνες. Υπάρχουν στη χαμένη εικοσαετία του ΠΑΣΟΚ όπου πραγματικά έχετε δίκιο ότι δεν διαχωρίστηκαν οι υποδομές από τις υπηρεσίες. Αυτό το κάνουμε τώρα μ’ έναν τρόπο συμβατό και με το κοινοτικό δίκαιο και προσπαθούμε να μην σταματήσουμε καθόλου την αναπτυξιακή προοπτική.
Τα υπό εξέλιξη έργα είναι 6,2 δις. Έχουμε «αυστηροποιήσει» τους ελέγχους ποιότητος και παρακολουθούμε την τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων για να μην ξαναγίνουν τα λάθη που έγιναν κατά το παρελθόν. Εάν δεν ακολουθούσαμε το πρόγραμμα μισθωτής εφεδρείας και μπαίναμε στις λογικές που εσείς υποστηρίζατε θα επιβαρύναμε περισσότερο το ελληνικό Δημόσιο χωρίς να διασφαλίσουμε στην πράξη ούτε τους σημερινούς εργαζόμενους, ούτε τους μελλοντικούς, διακυβεύοντας ουσιαστικά το μέλλον των ταμείων.
Μιλάτε για την τιμολογιακή πολιτική. Εγώ πρώτος λέω ότι ο σιδηρόδρομος είναι οικολογικό κοινωνικό μέσο, αλλά όταν οι συρμοί παραδείγματος χάρη –λέω τυχαία το παράδειγμα- που εξυπηρετούν την Πελοπόννησο στοιχίζουν από άποψη δαπανών 28 εκατομμύρια μόνο στην ΤΡΕΝΟΣΕ και 32 εκατομμύρια στην υποστηρικτική ΕΡΓΟΣΕ και ΟΣΕ και φέρνουν πίσω έσοδα 2 εκατομμύρια, μπορείτε να μου απαντήσετε αυτά τα 58 εκατομμύρια ποιος τα πληρώνει; Ο ελληνικός λαός δεν τα πληρώνει αυτά; Είναι κοινωνική πολιτική το να μετακινείται ένα τρένο με πέντε επιβάτες; Όχι. Θα πρέπει επομένως να συμπυκνώσουμε τα δρομολόγια. Εμείς δεν θέλουμε να νεκρώσουμε γραμμές αλλά θέλουμε να εξορθολογίσουμε τα δρομολόγια ώστε να είναι αποδοτικά και κοινωνικά παράλληλα.
Αυτή η τιμολογιακή πολιτική στην οποία αναφέρεστε δεν θίγει το 51% του επιβατικού κοινού μας, δηλαδή αυτούς που είναι στον προαστιακό σιδηρόδρομο και στις βασικές μετακινήσεις μεταξύ Αθήνας-Θεσσαλονίκης. Εκεί είναι πολύ μικρή η αύξηση, όμως εξορθολογίζει ένα αισθητήριο το οποίο είναι πλήρως απαξιωμένο και διώκει την εισιτηριοδιαφυγή την οποία εν τέλει πληρώνει ο Έλληνας πολίτης διότι κάθε σιδηρόδρομος που μετακινείται έχει κόστος και αυτό το κόστος πληρώνεται από τον Έλληνα πολίτη με την εισφορά του προς τον ΟΣΕ. Θα πρέπει λοιπόν αυτό να μπει σε τάξη και αυτό κάνουμε. Νοικοκυρεύουμε, σεβόμαστε τα δικαιώματα των εργαζομένων, αλλά κρατάμε όρθιο ένα οικολογικό μέσο το οποίο πιστεύουμε ότι μπορεί να ξαναδώσει νέα δυναμική στην εθνική οικονομία αλλά και στην ελληνική περιφέρεια.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστούμε τον κύριο Υπουργό.
Θα συζητηθεί η με αριθμό 54/6-7-2009 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κυρίου Παναγιώτη Σγουρίδη προς τον Υπουργό Ανάπτυξης σχετικά με τη λήψη μέτρων για την ομαλοποίηση των τιμών στα καύσιμα κ.λπ.
Η επίκαιρη ερώτηση του κυρίου συναδέλφου έχει ως εξής:
«Η μέση τιμή της βενζίνης στην αντλία ανέρχεται σήμερα στα 1,1 ευρώ ανά λίτρο με μέση τιμή εισαγόμενου πετρελαίου 70 δολάρια το βαρέλι, δηλαδή 50 ευρώ. Πέρσι τέτοια εποχή η ίδια τιμή ίσχυε με τιμή εισαγόμενου πετρελαίου 130 δολάρια, δηλαδή 95 ευρώ, ενώ το Δεκέμβριο του 2008 η βενζίνη είχε υποχωρήσει στα 0,80 ευρώ με το πετρέλαιο στα 40 δολάρια.
Είναι προφανές ότι ουδέποτε η βενζίνη δεν ακολούθησε το πετρέλαιο –προς δόξαν της κερδοσκοπίας των παραγόντων παραγωγής- από το διυλιστήριο μέχρι τη διανομή.
Η Κυβέρνηση παρατηρεί και καταγράφει μέσω του παρατηρητηρίου του ΥΠΑΝ, αλλά αδυνατεί να πάρει μέτρα για την αντιμετώπιση του καρτέλ εν μέσω τουριστικής περιόδου δημιουργώντας άλλο ένα εμπόδιο στον τουρισμό –κυρίως των εσωτερικό- με την αύξηση του κόστους μεταφορών.
Με βάση τα στοιχεία του ΥΠΑΝ η σημερινή τιμή της βενζίνης θα έπρεπε να μην ξεπερνά τα 0,25 ευρώ εάν προσθέσουμε και τα 5 λεπτά του νέου φόρου.
Ερωτάται ο κύριος Υπουργός: Πού οφείλεται το «καπέλο» των 10-15 λεπτών και ποια μέτρα θα λάβει το ΥΠΑΝ για την ομαλοποίηση των τιμών;».
Στην επίκαιρη ερώτηση του κυρίου Σγουρίδη θα απαντήσει ο Υφυπουργός Ανάπτυξης κύριος Μπούγας.
Ορίστε, κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο για τρία λεπτά.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΟΥΓΑΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Κύριε συνάδελφε, ξέρετε ότι το θέμα των καυσίμων αποτελεί για το Υπουργείο Ανάπτυξης μία από τις υψηλές μας προτεραιότητες σε καθημερινή βάση. Προσπαθούμε να θέτουμε σαφείς κανόνες και να παρακολουθούμε την αγορά έτσι ώστε να μην διαπιστώνονται στρεβλώσεις σε μακροχρόνιο ορίζοντα.
Η επίκαιρη ερώτησή σας όμως –και αυτό πρέπει να το επισημάνω κατά την πρωτολογία μου- έχει μία κραυγαλέα ανακρίβεια. Λέει δηλαδή ότι η σημερινή τιμή της βενζίνης δεν θα έπρεπε να ξεπερνά τα 25 λεπτά. Πού το βρήκατε αυτό; Είναι δυνατό να ισχύει αυτό το οποίο αναφέρετε; Σε ποια χώρα της Ευρώπης ή αλλού η τιμή της βενζίνης δεν ξεπερνά τα 25 λεπτά το λίτρο;
Σ’ ό,τι αφορά την ουσία του θέματος, υπάρχει στην επίκαιρη ερώτηση μία παράθεση τιμών πετρελαίου και τιμών λιανικής της βενζίνης κι εκεί κάνετε μία προσπάθεια αντιστοίχισής τους. Πρέπει να σας πω ότι η τιμή του πετρελαίου στις αγορές χονδρικής αλλά και η τιμή της λιανικής στην αντλία σχετίζονται μεν κατά κάποιο τρόπο, όμως δεν είναι ευθέως ανάλογα μεγέθη. Η τιμή της βενζίνης διαμορφώνεται, όπως γνωρίζετε, ως χρηματιστηριακό είδος στις αντίστοιχες αγορές. Στην περίπτωσή μας η διεθνής τιμή της αμόλυβδης την Παρασκευή 3 Ιουλίου είχε διαμορφωθεί στα 0,339 ευρώ το λίτρο. Κατά συνέπεια το 0,25 που αναφέρετε στην επίκαιρη ερώτησή σας δεν μπορεί να αντιστοιχεί ούτε στην τιμή της βενζίνης στο διυλιστήριο. Η τιμή αυτή είναι, όπως σας είπα, χρηματιστηριακό προϊόν και κινείται είτε ανοδικά, είτε καθοδικά.
(GH)


(1PM)
Έχει δε μέχρι να φθάσει στη λιανική τιμή μια χρονική υστέρηση. Γι’ αυτό και κάποιοι για να δικαιολογήσουν αυξήσεις προσπαθούν να συνδέσουν την τιμή του χρηματιστηριακού προϊόντος στις αυξήσεις δηλαδή που παίρνει στα Χρηματιστήρια του Λονδίνου και της Νέας Υόρκης με τη λιανική τιμή της βενζίνης.
Περαιτέρω μία παράμετρος η οποία επηρεάζει την τελική τιμή που φθάνει στον καταναλωτή είναι και η αύξηση της κατανάλωσης. Από τα επίσημα στοιχεία, κύριοι συνάδελφοι, που έχουμε από την εταιρεία Ελληνικά Πετρέλαια προκύπτει ότι ενώ σε χώρες, όπως είναι η Γαλλία, οι ΗΠΑ, η Γερμανία, η Ιαπωνία κατά το πρώτο τετράμηνο του τρέχοντος έτους είχαν μια μείωση της συνολικής κατανάλωσης στην αγορά καυσίμων από 6,6% έως 15,6%, στην Ελλάδα αντιθέτως είχαμε αύξηση στην κατανάλωση, η οποία ανέρχεται στο 5,6%.
Βεβαίως μέχρι να φθάσει στον τελικό καταναλωτή η βενζίνη περνά από διάφορα στάδια και κάθε στάδιο διαμορφώνει την τιμή στην καταναλωτική αυτή αλυσίδα.
Για να αποτρέψουμε τη διαμόρφωση αδικαιολόγητα υψηλής τιμής έχουμε πάρει μια σειρά μέτρων μερικά των οποίων ταυτίζονται με τα όσα είχε προτείνει η Επιτροπή Ανταγωνισμού, όπως είναι η αναγραφή μιας και μοναδικής έκπτωσης στα τιμολόγια και όχι πολλαπλών, ώστε καθίσταται πιο εύκολος ο έλεγχος. Ήδη έχει υπογραφεί η υπουργική απόφαση για την τοποθέτηση των αυτόματων πωλητών στα πρατήρια βενζίνης σε εικοσιτετράωρη βάση. Ενισχύουμε τις ελεγκτικές αρμοδιότητες των ΚΕΔΑΚ και πλέον μπορούν να προβαίνουν και σε κοστολογικούς ελέγχους και όχι μόνο σε ελέγχους ποιότητας. Οι έλεγχοι κατά το 2009 είναι αυξημένοι κατά 20% σε σχέση με το προηγούμενο έτος. Από 1/1/2010 γίνεται υποχρεωτική εγκατάσταση ταμειακών μηχανών στα πρατήρια με σύστημα εισροών-εκροών και σήμερα κατατίθεται η σχετική τροπολογία στη Βουλή.
Επίσης ενισχύονται οι έλεγχοι από το Υπουργείο Οικονομικών και ελπίζουμε ότι αυτά τα μέτρα θα έχουν σύντομα αποτελέσματα, έτσι ώστε να πάψουν να υπάρχουν στρεβλώσεις, οι οποίες έχουν σαν αποτέλεσμα τις αυξήσεις στις τιμές των καυσίμων.
Όμως θέλω να σημειώσω το εξής: Για να μη δημιουργούνται εντυπώσεις θα πρέπει να σας πω ότι η μέση τιμή στη χώρα της αμόλυβδης βενζίνης δεν είναι 1,35 όπως ακούγεται και γράφεται, αλλά 1,077. Βεβαίως δεν αποκλείω ότι υπάρχουν αυξομειώσεις και προς τα πάνω και προς τα κάτω. Όμως η μέση τιμή είναι αυτή την οποία σας λέω. Και αυτή η μέση τιμή μετά και την αύξηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης είναι κάτω από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αυτό ισχύει τόσο σε απόλυτες τιμές όσο και σε σχέση με το κατά κεφαλήν εισόδημα. Τρεις χώρες μάλιστα τις πρώην Ανατολικής Ευρώπης που οι κάτοικοί τους έχουν μικρότερα εισοδήματα από την Ελλάδα έχουν ακριβότερη βενζίνη απ’ ό,τι έχει η χώρα μας.
Αυτά, κυρία Πρόεδρε, και στη δευτερολογία μου θα απαντήσω με περισσότερα στοιχεία στον κύριο συνάδελφο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Το λόγο έχει ο ερωτών συνάδελφος κ. Σγουρίδης.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Θα επισημάνω κατ’ αρχήν, κύριε Υπουργέ, ότι το μπρεντ είναι χρηματιστηριακό προϊόν. Δεν είναι ούτε η αμόλυβδη ούτε τα υποπροϊόντα γενικά του αργού πετρελαίου. Άρα, λοιπόν, εμείς δεν εξετάζουμε τι τιμή έχει το αργό πετρέλαιο. Εμείς εξετάζουμε σε τι τιμή φθάνει το καύσιμο στον καταναλωτή. Και κρίνοντας από το αποτέλεσμα θα σας πω ότι σας ξέφυγε η τιμή των καυσίμων σε μια πάρα πολύ κρίσιμη περίοδο, δηλαδή σε μια περίοδο όπου ο τουρισμός βρίσκεται σε έξαρση. Ο τουρισμός μας είναι ανανεώσιμη πηγή ενέργειας της ελληνικής οικονομίας και άρα θα πρέπει να τον ενισχύσουμε. Εμείς δυστυχώς τον τορπιλίζουμε. Ο μέσος Έλληνας όταν θέλει να πάει διακοπές, το πορτοφόλι του δεν φθάνει για να κάνει τις μετακινήσεις του, όπως θα ήθελε, προκειμένου να ενισχυθούν οι τουριστικές περιοχές. Επίσης αυτήν την περίοδο μετακινούνται μεγάλες ποσότητες αγροτικών προϊόντων και το καύσιμο σαφώς επιβαρύνει την τιμή. Γι’ αυτό πολλές φορές τα αγροτικά προϊόντα τα οποία φθάνουν από την Κρήτη στη Θράκη φθάνουν με ψηλότερες τιμές.
Ξέρετε, κύριοι συνάδελφοι, γιατί ξέφυγε της Κυβερνήσεως η τιμή των καυσίμων; Διότι δεν έχουμε μηχανισμούς ελέγχου. Έψαξα να βρω ανηρτημένες τιμές στο διαδίκτυο των διυλιστηρίων της Ελλάδος και δεν υπήρχαν. Όλες οι χώρες έχουν Γερμανία, Γαλλία, Αγγλία, Ιταλία, Αμερική.
(BM)


(1GH)
Πήρα την πλέον φιλελεύθερη χώρα και βλέπω τις τιμές του Brent από τον Ιούλιο του 2008 μέχρι σήμερα. Αυτές είναι οι τιμές του Brent. Η καμπύλη ακολουθείται ομοίως και στην αμόλυβδη. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει μία συνέπεια. Πήρα επίσης να συγκρίνω την τιμή της αμόλυβδης και την τιμή του διϋλιστηρίου από το 1978 μέχρι σήμερα στην Αμερική. Και θα καταθέσω αυτούς τους πίνακες στα Πρακτικά. Δέστε την ομαλότητα στις καμπύλες και τη διαφορά, η οποία υπάρχει. Έψαξα να βρω τι συμβαίνει στην Ελλάδα. Πήρα από το 2003. Μόνος μου το έβγαλα. Δεν υπάρχουν πίνακες σύγκρισης. Κοιτάξτε τις καμπύλες αυτές και κοιτάξτε τις καμπύλες τις άλλες για να δείτε πόσο στρεβλή είναι η αγορά των καυσίμων στην Ελλάδα. Θα τα καταθέσω τα χαρτιά στα Πρακτικά.
Προχώρησα επίσης και έψαξα να βρω τη σύγκριση του Brent με την τιμή της αμόλυβδης από το Υπουργείο. Είναι δικός σας πίνακας και σταματάτε στον Μάρτιο. Και αναγκάστηκα, κύριοι συνάδελφοι, να προχωρήσω παίρνοντας τιμές εγώ για να συμπληρώσω τον πίνακα. Γιατί αν θα δείτε τον πίνακα αυτόν, θα δείτε ότι υπάρχει στρέβλωση ανάμεσα στην τιμή του Brent και στην τιμή της αμόλυβδης. Θα τον καταθέσω και αυτόν τον πίνακα.
Επίσης, σας ξέφυγε ο ανταγωνισμός. Δεν υπάρχει ανταγωνισμός. Και δεν υπάρχει ανταγωνισμός για τέσσερις λόγους. Και θα σας πω ποιοι είναι οι λόγοι αυτοί:
Ο πρώτος λόγος έχει να κάνει με το κράτος. Το κράτος θέλει άμεσα χρήματα. Και μέσα από τα καύσιμα, τα οποία φορολογεί, παίρνει άμεσα χρήματα. Για τα άλλα πρέπει να κάνει ελέγχους, κ.λπ., κ.λπ. Το ίδιο το κράτος ανεβάζει την τιμή. Το ίδιο το κράτος αφήνει να υπάρχει υψηλή τιμή από τα διυλιστήρια, χώρια την κερδοσκοπία που κάνουν αυτά. Και παράλληλα έρχεται τώρα τελευταία με το νομοσχέδιο που συζητήσαμε και αύξησε τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης στα καύσιμα.
Θρέφονται τα μονοπώλια. Έχουμε μονοπωλιακή κατάσταση στα θέματα των διυλιστηρίων. Δεν μπορεί να γίνεται εισαγωγή καυσίμου διότι πρέπει να έχουν συγκεκριμένες δεξαμενές. Και επειδή ακριβώς δεν μπορούν να έχουν αυτές τις συγκεκριμένες δεξαμενές για τις αποθεματικές ποσότητες, αναγκάζονται και φεύγουν. Θα φύγει η Shell, θα φύγει η ΒΡ, θα φύγουν όλες οι εταιρείες. Στο τέλος όμως την πληρώνει ο Έλληνας καταναλωτής.
Τρίτος λόγος: Άγεστε και φέρεστε από τα κλειστά επαγγέλματα. Γιατί επιτέλους δεν γίνεται ηλεκτρονική παρακολούθηση από το διυλιστήριο μέχρι την αντλία μέσα από ηλεκτρονικό σύστημα; Υπάρχει τρόπος. Γιατί δεν το κάνετε;
Και τέταρτον, υπάρχει υπερεπαγγελματισμός γι’ αυτό και υπάρχουν πάρα πολλά πρατήρια. Και αντί να αυξάνεται ο ανταγωνισμός λόγω του ότι υπάρχουν πολλά πρατήρια, επειδή ακριβώς δεν βγαίνουν, προσπαθούν να μετακυλήσουν το κόστος του ότι δεν βγαίνουν στον καταναλωτή.
Έχετε χάσει τη σεμνότητά σας, δυστυχώς έχετε χάσει και τη σοβαρότητά σας. Η χώρα όμως χρειάζεται μια στιβαρή και σοβαρή κυβέρνηση.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Παναγιώτης Σγουρίδης καταθέτει για τα Πρακτικά τους προαναφερθέντες πίνακες, οι οποίοι βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΟΥΓΑΣ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Κυρία Πρόεδρε, ήλπιζα ότι θα αποφύγει ο κύριος συνάδελφος να μεταφέρει τον ΠΑΣΟΚικό λαϊκισμό και εντός της Αιθούσης και ότι θα είναι πιο σοβαρός σε σχέση με αυτά που ανέφερε, υποστηρίζοντας την ερώτησή του. Πρέπει όμως να κάνω μια γενική παρατήρηση πριν απαντήσω στα όσα είπε.
Ξέρετε ότι η διαμόρφωση των τιμών των ενεργειακών προϊόντων στις διεθνείς αγορές είναι ένα θέμα που απασχολεί σοβαρά όλες τις οικονομίες, διότι έχουν διαμορφωθεί καταστάσεις τέτοιες, μη ορθές πρακτικές, οι οποίες διαμορφώνουν κατά τρόπο αναντίστοιχο χρηματιστηριακά τις τιμές των ενεργειακών προϊόντων. Μάλιστα, θα σας παραπέμψω σε ένα πρόσφατο δημοσίευμα της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ στις 7 Ιουλίου για τα μέτρα που λαμβάνονται, προκειμένου αυτές οι στρεβλώσεις να εξαφανιστούν ή εν πάση περιπτώσει να αμβλυνθούν στην αγορά της Αμερικής.
Είπατε, κύριε συνάδελφε, «σας ξέφυγε». Δεν μας ξέφυγε τίποτα. Εκείνο που είχε ξεφύγει είναι σε σας η τιμή των καυσίμων όταν είχαμε τη μεταβατική περίοδο από τη δραχμή στο ευρώ. Οι τεράστιες αυξήσεις κυριολεκτικά στις τιμές των καυσίμων σας θυμίζω ότι έγιναν εκείνη την περίοδο, διότι δεν είχατε λάβει κανένα απολύτως μέτρο και αφήσατε τις αγορές να κινούνται ασύδοτα χωρίς κανέναν απολύτως έλεγχο. Τώρα, τι κάνουμε εμείς; Εμείς, όπως σας είπα, και τους ελέγχους εντατικοποιούμε και μέτρα λαμβάνουμε και η Επιτροπή Ανταγωνισμού λειτουργεί. Και πρέπει να σας υπενθυμίσω ότι και το 2007, αλλά και το 2008 μετά από επιστολές που έλαβε από τον Υπουργό τον κ. Σιούφα η Επιτροπή Ανταγωνισμού, έχει επιβάλει πρόστιμα στα διυλιστήρια συνολικού ύψους 50 εκατομμυρίων ευρώ.
(TR)

(01BM)
Είναι 50.000.000 ευρώ τα πρόστιμα τα οποία έχουν επιβληθεί από την Επιτροπή Ανταγωνισμού, προκειμένου να αντιμετωπιστούν φαινόμενα εναρμονισμένων πρακτικών στις τιμές των καυσίμων. Αυτό είναι ένα δεδομένο το οποίο δεν έχει το δικαίωμα να αγνοείται.
Και εγώ πρέπει να σας ρωτήσω, έχετε αντίστοιχα πρόστιμα κατά τη δική σας περίοδο της Επιτροπής Ανταγωνισμού στα διυλιστήρια ή σε εταιρείες πετρελαιοειδών; Τι έκανε τότε η Επιτροπή Ανταγωνισμού; Με ποιους όρους λειτουργούσε η αγορά; Όσο δε για τα διαγράμματα τα οποία προσκομίσατε, δεν ξέρω πού τα βρίσκετε αυτά. Αλλά από τα επίσημα διαγράμματα τα οποία υπάρχουν και στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Ανάπτυξης, φαίνεται ότι υπάρχει μια απόλυτη αντιστοιχία, τόσο μεταξύ της τιμής αμόλυβδης, όπως διαμορφώνεται σε σχέση με την τιμή του χρηματιστηριακού προϊόντος, όσο και σε σχέση της τιμής της αμόλυβδης στην ελληνική αγορά σε σχέση με την αύξηση ή τη μείωση που παρατηρείται στην τιμή άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αυτά, κυρία Πρόεδρε, θα τα καταθέσω στα Πρακτικά και θα σας παρακαλέσω, πριν αναφέρετε στοιχεία που δεν έχετε ελέγξει την ακρίβειά τους και τα δίδετε στα Πρακτικά, να το κάνετε με μεγαλύτερη προσοχή και με μεγαλύτερη επιμέλεια.
(Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός Ανάπτυξης κ. Ιωάννης Μπούγας καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Τώρα, υπάρχει ένα ζήτημα που αφορά στον έλεγχο της τιμής στα διυλιστήρια. Πρέπει να σας πω ότι έχουμε προχωρήσει και εντός του Ιουλίου θα γίνει κατακύρωση του διαγωνισμού για τον κοστολογικό έλεγχο και τη διαμόρφωση των τιμών σε ολόκληρη την εφοδιαστική αλυσίδα, έτσι ώστε να μην υπάρχει δυνατότητα να μετακυλύει ο ένας στον άλλο αυξήσεις οι οποίες δημιουργούνται, επέρχονται σε αυτούς τους επιμέρους κρίκους της εφοδιαστικής αλυσίδας.
Τελειώνοντας, θέλω να επαναλάβω ότι στο Υπουργείο με πολύ μεγάλη σοβαρότητα και υπευθυνότητα παρακολουθούμε την εξέλιξη των τιμών και είμαστε αποφασισμένοι να πατάξουμε οποιοδήποτε κρούσμα διαπιστωθεί, κρούσμα το οποίο θα δημιουργεί στρεβλώσεις και αδικαιολόγητες αυξήσεις στην αγορά των καυσίμων.
Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
Προχωρούμε στην τελευταία ερώτηση της ημέρας, την υπ’ αριθμόν 52/6-7-2009 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Μαυρουδή Βορίδη προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με την παράσταση πολιτικής αγωγής από το Δημόσιο στην υπόθεση SIEMENS κ.λπ..
Η ερώτηση έχει ως εξής:
«Τις τελευταίες εβδομάδες η επικαιρότητα κατακλύζεται από δημοσιεύματα και ειδήσεις που αφορούν τις κινήσεις που γίνονται από την Πολιτεία, προκειμένου να εξασφαλιστεί η παρουσία ενώπιον της Ελληνικής Δικαιοσύνης των φυγοδίκων κατηγορουμένων που εμπλέκονται στο σκάνδαλο της υπόθεσης SIEMENS.
Ταυτόχρονα, διαρρέουν από τους ίδιους εμπλεκόμενους αόριστα κατηγορίες για χρηματισμό πλήθους πολιτικών προσώπων (πρώην Υπουργών και Βουλευτών) που με πράξεις ή παραλείψεις τους φέρονται ως αναμεμειγμένοι στις παράνομες συμβάσεις της SIEMENS με τις οποίες ζημιώθηκε το Δημόσιο.
Ερωτάται ο κύριος Υπουργός:
1.Έχει προσδιοριστεί επακριβώς η ζημία που υπέστη το Ελληνικό Δημόσιο από τις παράνομες συμβάσεις της SIEMENS; Αν ναι, σε τι ύψος κυμαίνεται η ζημία και αν όχι γιατί δεν προσδιορίστηκε; Υπάρχει πιθανότητα το Δημόσιο να μην έχει υποστεί οποιαδήποτε ζημία;
2.Σε περίπτωση που πράγματι υπέστη ζημία το Δημόσιο, έχει κάνει δήλωση παράστασης πολιτικής αγωγής; Αν ναι, πότε υπεβλήθη, κατά ποίων κατηγορουμένων και ενώπιον ποίου οργάνου και αν όχι γιατί;»
Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΕΖΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κύριε συνάδελφε, για να προσδιοριστεί η τυχόν ζημία που υπέστη το Δημόσιο, μέσα από τις συμβάσεις με τη συγκεκριμένη εταιρεία στην οποία αναφέρεστε, την εταιρεία SIEMENS θα πρέπει να συγκεντρωθούν και να αξιολογηθούν μία σειρά από στοιχεία τα οποία έχουν σχέση με αυτές τις συμβάσεις.
Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους με σχετικά, θα έλεγα, πρόσφατα έγγραφά του, με έγγραφα τα οποία έχει αποστείλει στις 3 Απριλίου 2009, στις 13 Απριλίου 2009 και στις 5 Μαΐου 2009 προς όλα τα Υπουργεία, προς όλες τις δημόσιες υπηρεσίες, τον ευρύτερο δημόσιο τομέα και τους φορείς που εποπτεύονται από το κράτος, με τα έγγραφα αυτά έχει ζητήσει να ενημερωθεί για τις συμβάσεις, πόσες είναι, ποιες είναι, για την εξέλιξή τους, εάν υπήρξαν κατά τη γνώμη των υπηρεσιών ζημιογόνες ή όχι και για ποιους λόγους για το Ελληνικό Δημόσιο.
(GM)
1TR
Όπως είναι προφανές αυτή η διαδικασία δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα.
Στο υποθετικό σας ερώτημά σας εάν υπάρχει πιθανότητα το ελληνικό δημόσιο να μην έχει υποστεί οποιαδήποτε ζημία, δεν μπορεί να υπάρξει απάντηση αυτήν τη στιγμή. Απάντηση θα υπάρξει όταν θα ολοκληρωθεί η επεξεργασία αυτών των στοιχείων που το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους έχει ζητήσει.
Σε κάθε περίπτωση όμως εκείνο για το οποίο θέλω να σας ενημερώσω είναι ότι το ελληνικό δημόσιο έχει ασκήσει παράσταση πολιτικής αγωγής ενώπιον του τέταρτου ειδικού ανακριτή στις 10-4-2009 και στις 7-5-2009 η παράσταση αυτή πολιτικής αγωγής του δημοσίου έχει γίνει χωρίς να αναφέρεται το δημόσιο σε συγκεκριμένα πρόσωπα κατηγορουμένων αλλά για τις πράξεις.
Η τελική θέση του δημοσίου, δηλαδή κατά ποιόν ακριβώς θα στραφεί και ποιο είναι το ύψος των αξιώσεων και θα έλεγα η ακριβής ιστορική βάση αυτών των αξιώσεων, θα καθοριστεί από την ολοκλήρωση της επεξεργασίας των στοιχείων που το Νομικό Συμβούλιο του κράτους έχει ζητήσει με τα έγγραφα τα οποία ανέφερα.
Η Κυβέρνηση πάντως στηρίζει –όπως είναι προφανές- την προσπάθεια της δικαιοσύνης για να υπάρχει άπλετο φως σε όλες τις υποθέσεις και προφανώς και στη συγκεκριμένη υπόθεση στην οποία αναφέρεσθε.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ο κ. Βορίδης έχει το λόγο.
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Κύριε Υφυπουργέ, κατ’ αρχάς να σας ευχαριστήσω για την ενημέρωση. Αλλά με θλίψη μου διαπιστώνω ότι για μία υπόθεση, η οποία, όπως ξέρετε, απασχολεί τον ελληνικό πολιτικό βίο εδώ και δύο χρόνια περίπου, τα αρμόδια όργανα του κράτους, εν προκειμένω έστω το Νομικό Συμβούλιο, έχουν ξεκινήσει τις ενέργειές τους τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους. Σε όλη δηλαδή αυτήν τη διάρκεια δεν υπήρξε μέριμνα, ώστε να μην ερχόμαστε τον Απρίλιο να συζητάμε για το αν υπάρχει ακόμα ζημία;
Εδώ υπάρχουν κατηγορούμενοι οι οποίοι μιλούν για χρηματισμό 153 Βουλευτών, υπάρχουν κατηγορούμενοι οι οποίοι μιλούν για χρηματισμό 12 Υπουργών και ακόμα σήμερα το ελληνικό δημόσιο δεν ξέρει εάν έχει υποστεί ζημία, δεν ξέρει αν οι συμβάσεις έχουν προβλήματα. Έχει ξεκινήσει το ελληνικό δημόσιο τη διαδικασία προστασίας των συμφερόντων του τον Απρίλιο του τρέχοντος. Επιτρέψτε μου να πω ότι αυτό δεν είναι λειτουργία.
Δεν γνωρίζω με ποια αφορμή εκκίνησε το Νομικό Συμβούλιο την ενασχόλησή του, εάν υπήρξε δηλαδή μία σχετική παραίνεση ή μία σχετική εντολή –ας το πω έτσι- πάλι από τα αρμόδια Υπουργεία. Διότι το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους ουσιαστικά αποτελεί το νομικό παραστάτη του ελληνικού δημοσίου. Προφανώς πρέπει να πάρει κάποια εντολή από την πολιτεία προκειμένου να αρχίσει να ερευνά το θέμα.
Ξανά θα ρωτήσω: Αυτή η συγκεκριμένη εντολή από την πολιτεία πότε εδόθη; Τον Απρίλιο; Σήμερα ακόμα επομένως δεν έχει ελεγχθεί σε τίποτα καμία σύμβαση. Σήμερα ακόμα δεν υπάρχουν συγκριτικά στοιχεία ως προς το εάν αυτές οι συμβάσεις έχουν κάτι το επιλήψιμο ή όχι. Σήμερα ακόμα δεν υπάρχουν προφανώς συγκριτικά στοιχεία. Σήμερα ακόμα είμαστε σε ένα στάδιο έρευνας του αν πρέπει να ασκηθούν αγωγές αποζημιώσεως. Σήμερα ακόμα δεν έχουν προσδιορίσει κανένα από τα κρίσιμα μεγέθη τα οποία ενδιαφέρουν τους πολίτες.
Και σε ό,τι αφορά και στο θέμα της παραστάσεως πολιτικής αγωγής προφανώς ακόμα το ελληνικό δημόσιο δεν έχει άποψη ως προς το ποιος έβλαψε τα συμφέροντά του. Και πώς θα έχει κιόλας, αφού δεν ξέρει εάν ακόμα υπάρχει βλάβη; Γίνεται λοιπόν μία παράσταση πολιτικής αγωγής όλως τυπική, μη στρεφομένη κατά προσώπων, μόνο για το ενδεχόμενο που τυχόν θα προκύψει κάτι, χωρίς κανείς από το ελληνικό δημόσιο να μπορεί να πει το στοιχειώδες, ότι αυτός με έβλαψε, σε αυτό το ποσό, στο συγκεκριμένο σημείο.
Επιτρέψτε μου, αλλά εδώ υπάρχουν σκέψεις. Διότι δεν είναι δυνατόν να υποθέσω ότι κανείς από την Κυβέρνηση σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα δεν σκέφθηκε ότι αυτό το συγκεκριμένο ζήτημα κάπως πρέπει να ελεγχθεί, ακόμα και για αμιγώς δικονομικούς λόγους εγώ σας λέω.
TS


(1GM)
Αφήστε και τα τεράστια ζητήματα των αποζημιώσεων, που να σας πω την αλήθεια, κύριε Υφυπουργέ, για εμένα ίσως είναι και από τα σημαντικότερα. Να δούμε ποια είναι η ζημία του ελληνικού δημοσίου και πώς αυτή μπορεί να αντικατασταθεί, πέραν του ποινικού ζητήματος.
Εν πάση περιπτώσει, για να μπορεί το ελληνικό δημόσιο να έχει λόγο ως προς την εξέλιξη αυτής της ποινικής διαδικασίας, δεν έπρεπε αν μη τι άλλο να έχει μπορέσει να προσδιορίσει ποιος είναι εκείνος που του φταίει, ποιος έκανε κάτι κακό; Επιτρέψτε μου, αλλά αυτό κατά τη γνώμη μου είναι παράδειγμα πλημμελούς ασκήσεως των δικαιωμάτων του ελληνικού δημοσίου σε μια τόσο κρίσιμη υπόθεση, σε ένα τόσο μεγάλο πολιτικό ζήτημα και ειλικρινώς διερωτώμαι γιατί υπάρχει αυτή η ολιγωρία.
Όπως ευκόλως αντιλαμβάνεστε, εάν αυτή η διαδικασία έχει ξεκινήσει τον Απρίλιο με έγγραφα προς τη διοίκηση, να δούμε πότε θα τελειώσει. Είναι προφανές ότι ενδεχομένως θα βρισκόμαστε να συζητάμε για το ποια είναι η ζημία του δημοσίου δύο και τρία και τέσσερα χρόνια μετά, γιατί αφού δεν έχει ξεκινήσει αυτή η διαδικασία ή μόλις έχει ξεκινήσει, είναι σαφές ότι θα τραβήξει πολύ σημαντικό χρονικό διάστημα.
Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε Βορίδη.
Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΕΖΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κύριε συνάδελφε, δεν υπάρχει ολιγωρία του ελληνικού δημοσίου, ούτε θλίψη να αισθάνεστε –το αντίθετο θα έλεγα. Το ελληνικό δημόσιο κινήθηκε έγκαιρα, αλλά το ελληνικό δημόσιο και το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους δεν μπορεί να κινείται με τους ρυθμούς που απαιτούν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Πρέπει οι κινήσεις να είναι τεκμηριωμένες και αυτό το πράγμα γίνεται.
Πολύ έγκαιρα, λοιπόν, ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών έκανε ερώτημα προς το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους για την τηρητέα πορεία στη συγκεκριμένη υπόθεση. Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους γνωμοδότησε. Η γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους έγινε αποδεκτή από τον Υπουργό και στη συνέχεια ακολούθησαν οι διαδικασίες οι οποίες είναι σε εξέλιξη.
Το ελληνικό δημόσιο με αυτή τη δήλωση παράστασης πολιτικής αγωγής ζήτησε ένα συμβολικό ποσό ως χρηματική ικανοποίηση για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστη, λόγω του κλονισμού των πολιτών αναφορικά με την εύρυθμη λειτουργία των υπηρεσιών του.
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Τα 44 ευρώ;
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΕΖΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Όχι, δεν είναι 44 ευρώ, είναι πολύ μεγαλύτερο το ποσό. Επιπλέον, επιφυλάχθηκε και για το ακριβές ποσό για την ηθική βλάβη και για το αν ζητήσει αποζημίωση για τυχόν ηθική βλάβη που έχει υποστεί από την υπογραφή των συμβάσεων.
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Πόσο ήταν το ποσό;
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΕΖΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Το αρχικό ποσό το οποίο ζητήθηκε ήταν 500.000 ευρώ για την ηθική βλάβη.
Η ύπαρξη, λοιπόν, τέτοιας ζημίας και το ακριβές ποσό στην περίπτωση που υπάρχει τέτοια ζημία επαναλαμβάνω ότι θα καθοριστούν από τη μελέτη των στοιχείων τα οποία ανέφερα. Μάλιστα, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους για να διευκολύνει τις υπηρεσίες του δημοσίου και για να επιταχύνει τη διαδικασία, παράλληλα με τα έγγραφα έστειλε ένα ενδεικτικό ερωτηματολόγιο στο οποίο τίθενται διάφορα ζητήματα στα οποία πρέπει να απαντήσουν οι διάφορες υπηρεσίες του ευρύτερου δημόσιου φορέα και οι εποπτευόμενοι φορείς.
Είναι, λοιπόν, σε εξέλιξη μια διαδικασία, η οποία θα διασφαλίσει πλήρως τα δικαιώματα και τις απαιτήσεις του δημοσίου στη συγκεκριμένη υπόθεση.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ολοκληρώθηκε η συζήτηση των επικαίρων ερωτήσεων.


ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Σας ενημερώνω ότι σήμερα Πέμπτη 9 Ιουλίου 2009 θα συνεδριάσουν οι ακόλουθες Κοινοβουλευτικές Επιτροπές:
Στις 9.00΄ άρχισαν οι εργασίες της Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου με θέμα ημερήσιας διάταξης: «Συνέχιση της επεξεργασίας και εξέτασης του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης «Αναθεώρηση Διατάξεων του ν. 703/1977 περί Ανταγωνισμού» (ακρόαση εξωκοινοβουλευτικών προσώπων- 2η συνεδρίαση)».
Στις 10.00΄ άρχισε η Διαρκής Επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων με θέμα ημερήσιας διάταξης:
α. Ενημέρωση των μελών της Επιτροπής σύμφωνα με το άρθρο 36 παρ. 5 του Κανονισμού της Βουλής από την Υπουργό Εξωτερικών κυρία Ντόρα Μπακογιάννη για θέματα της αρμοδιότητάς της.
β. Επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εξωτερικών: «Κύρωση της Συμφωνίας εταιρικής σχέσης και συνεργασίας για τη σύναψη εταιρικής σχέσης μεταξύ των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και των Κρατών- Μελών τους αφενός και της Δημοκρατίας του Τατζικιστάν αφετέρου και της Τελικής Πράξης».
γ. Επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας: «Κύρωση του Μνημονίου Συνεργασίας (MOU) μεταξύ του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργείου Άμυνας της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας για τη Συνεργασία της Ελληνικής Υδρογραφικής Υπηρεσίας και της Υδρογραφικής Υπηρεσίας της Βουλγαρίας».
(ML)

(1TS)
Στις 12.00΄ συνεδριάζει η Διαρκής Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου με θέμα ημερήσιας διάταξης: Συνέχιση της επεξεργασίας και εξέτασης του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης «Αναθεώρηση Διατάξεων του ν. 703/1977 περί Ανταγωνισμού».
Στις 13.00΄ συνεδριάζει η Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής, με θέμα ημερήσιας διάταξης: Πορεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού της Βουλής των Ελλήνων, για το οικονομικό έτος 2009.
Στις 16.00΄ συνεδριάζει η Διαρκής Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου με θέμα ημερήσιας διάταξης: Συνέχιση της επεξεργασίας και εξέτασης του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης «Αναθεώρηση Διατάξεων του ν. 703/1977 περί Ανταγωνισμού (4η συνεδρίαση)».
Κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης «Διασυνοριακές Συγχωνεύσεις Κεφαλαιουχικών Εταιρειών και άλλες διατάξεις».
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο και στο σύνολο, ως διενεμήθη;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Το νομοσχέδιο έγινε δεκτό και στο σύνολο, κατά πλειοψηφία.
Συνεπώς, το νομοσχέδιο του Υπουργείου Ανάπτυξης «Διασυνοριακές Συγχωνεύσεις Κεφαλαιουχικών Εταιρειών και άλλες διατάξεις», έγινε δεκτό κατ’ αρχήν, κατ’ άρθρον και στο σύνολο, κατά πλειοψηφία και έχει ως εξής:
(Να καταχωρισθεί το κείμενο του νομοσχεδίου)














ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Παρακαλώ το Τμήμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ’ ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών ως προς την ψήφιση στο σύνολο του παραπάνω νομοσχεδίου.
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Παρεσχέθη η ζητηθείσα εξουσιοδότηση.
Συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών «Κανόνες Τεκμηρίωσης Ενδοομιλικών Συναλλαγών, Κανόνες Υποκεφαλαιοδότησης Επιχειρήσεων, Διαδικασία Ταχείας Αδειοδότησης και άλλες διατάξεις.
Στη χθεσινή συνεδρίαση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητήθηκαν και ψηφίστηκαν τα άρθρα του νομοσχεδίου ως μία ενότητα. Στη σημερινή συνεδρίαση θα συζητηθούν οι τροπολογίες ως μία ενότητα.
Το λόγο έχει ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, κ. Σταύρος Καλογιάννης.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Στην τροπολογία με γενικό αριθμό 643 και ειδικό 166, έχουν γίνει ορισμένες απλές νομοτεχνικές βελτιώσεις. Καταθέτω το κείμενο των νομοτεχνικών βελτιώσεων στα Πρακτικά για να μοιραστεί στους συναδέλφους.
(Στο σημείο αυτό ο Υφυπουργός κ. Σταύρος Καλογιάννης καταθέτει για τα Πρακτικά τις προαναφερθείσες νομοτεχνικές βελτιώσεις, οι οποίες έχουν ως εξής:






































ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ πολύ.
Το λόγο έχει η Εισηγήτρια της Πλειοψηφίας, κυρία Παρασκευή Μπουζάλη.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΜΠΟΥΖΑΛΗ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Συνεχίζουμε σήμερα με τις τροπολογίες που περιλαμβάνονται στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών με πρώτη τροπολογία που αναφέρεται στην εισαγωγή της εξαίρεσης από την προστασία του φορολογικού απορρήτου που προβλέπεται για τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Ανάπτυξης.
Πιο συγκεκριμένα η διάταξη αυτή, που σημειωτέον συμπληρώνει τις διατάξεις του άρθρου 85, εισάγεται με στόχο να έχουμε και καλύτερη διεξαγωγή στους ελέγχους όσον αφορά στη συμμόρφωση των επιχειρήσεων με τις διατάξεις του άρθρου 26. Δηλαδή, προβλέπεται η χορήγηση στοιχείων σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 39 και 39Α σε ειδικά εξουσιοδοτημένους υπαλλήλους του Υπουργείου Ανάπτυξης, δηλαδή στοιχεία που έχουν σχέσεις και με τις υποτιμολογήσεις, αλλά και με τις υπερτιμολογήσεις για την τεκμηρίωση των ενδοομιλικών συναλλαγών.
Η δεύτερη τροπολογία αφορά την εύρυθμη λειτουργία των τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών. Να θυμίσω ότι ως Κυβέρνηση το 2004 βρήκαμε ένα εντελώς άναρχο τοπίο. Από εκεί και πέρα, με ενέργειες και δράσεις του Υπουργείου, έχουμε προχωρήσει έτσι ώστε να μπουν κανόνες. Από την άλλη μεριά, όμως, προκειμένου να διασφαλιστεί η λειτουργία και η ολοκλήρωση της μετάβασης των Μέσων Ενημέρωσης στην ψηφιακή εποχή, εισάγεται αναγκαία μία παράταση προθεσμίας στο άρθρο 9.
(ST)










(ML)
Το θέμα, λοιπόν, αφορά την προθεσμία για την έκδοση προκήρυξης με αντικείμενο τη χορήγηση τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών αδειών, η οποία έληξε στις 30/6/2009. Με την παρούσα, λοιπόν, τροπολογία και για το λόγο που προανέφερα παρατείνεται η εν λόγω προθεσμία μέχρι τέλους του έτους 2009.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έρχομαι τώρα και στη διάταξη που φέρνει το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. σχετικά με τους ημιυπαίθριους χώρους. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα σημαντικό θέμα που απασχολεί χιλιάδες συμπολίτες μας και για το οποίο ακούστηκαν πολλά και εχθές και πολλά μάλλον θα πω ότι ήταν και αναληθή.
Αγαπητοί συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αν η Κυβέρνηση έρχεται σήμερα με την τροπολογία αυτή, είναι γιατί επιτέλους αποφασίζει να βάλει μια τάξη στο χάος αλλά και την κοινωνική αδικία που τελικά εσείς δημιουργήσατε πριν από περίπου είκοσι πέντε χρόνια. Θυμίζω, λοιπόν, ότι για αρχιτεκτονικούς κατά εσάς λόγους νομοθετήσατε με το ν.1512/1985 για πρώτη φορά τη δυνατότητα δημιουργίας στις οικοδομές ημιυπαίθριων χώρων μέσα στον όγκο του κτηρίου χωρίς αυτοί να προσμετρώνται στο συντελεστή δόμησης. Το αποτέλεσμα είναι σήμερα να υπάρχουν ενάμισι εκατομμύριο τέτοιοι παράνομοι χώροι, οι οποίοι άλλαξαν χρήση, ενώ χιλιάδες πολίτες της Ελλάδας είναι έκθετοι απέναντι στην πολιτεία. Και τελικά τι κάνατε εσείς για να διορθώσετε αυτήν την κατάσταση αυτά τα χρόνια; Απολύτως τίποτα και μάλιστα για λόγους που πολύ θα θέλαμε να γνωρίζουμε. Η Κυβέρνηση, λοιπόν, με την παρούσα ρύθμιση επιχειρεί να θεραπεύσει με τρόπο ολοκληρωμένο και μακροπρόθεσμο αυτήν την πληγή που αποτελεί –θεωρούμε- ένα τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα και παράλληλα έρχεται να ενισχύσει –να του πούμε και αυτό- τα οικονομικά του κράτους, εξυπηρετώντας το δημόσιο συμφέρον. Μην ξεχνάτε, γιατί είμαι σίγουρη ότι δεν ξεχνάτε, ότι διανύουμε μια δύσκολη οικονομική συγκυρία, το ξεπέρασμα της οποίας απαιτεί και σχεδιασμό και σύνεση αλλά και υπεύθυνες αποφάσεις.
Μέσα, λοιπόν, απ’ αυτή την τροπολογία τι αντιμετωπίζεται; Καταρχήν, αντιμετωπίζονται τα προβλήματα αλλαγής χρήσης σε ημιυπαίθριους χώρους, τα θέματα αλλαγής χρήσης σε υπέργειους χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων, αποθηκών και υπόγειων χώρων και δημιουργούνται οι απαραίτητες ασφαλιστικές δικλείδες ώστε να σταματήσει επιτέλους η εξάπλωση αυτού του προβλήματος στο μέλλον. Θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό ότι υπάρχει πλέον αυτή η δικλείδα και για το μέλλον. Η στρατηγική μας, λοιπόν, δεν είναι μόνο να λύσουμε ένα πρόβλημα τώρα, αλλά πραγματικά να σταματήσει και η διαιώνιση αυτού του κακού.
Πιο συγκεκριμένα, οι προτεινόμενες διατάξεις αφορούν τα ακόλουθα: Οι ημιυπαίθριοι χώροι μιας οικοδομής περιορίζονται στο 15% από το 20% που ίσχυε και κατανέμονται πλέον αναλογικά σε κάθε όροφο και όχι σε έναν ή δύο, όπως ίσχυε μέχρι τώρα. Παράλληλα, το βάθος τους θα είναι πλέον ίσο ή μικρότερο του 1,80 μέτρου. Η ρύθμιση αυτή ουσιαστικά περιορίζει τη δυνατότητα μεταφοράς όλου ή μέρους του ημιυπαίρθιου χώρου σε άλλο όροφο, ενώ, παράλληλα με τον περιορισμό των διαστάσεων, δεν μπορεί πλέον κάποιος να δημιουργήσει ένα αυτοτελές δωμάτιο. Οι ισόγειοι κλειστοί χώροι στάθμευσης αυτοκινήτων θα προσμετρώνται στο συντελεστή δόμησης. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι μέχρι τώρα οι χώροι αυτοί συνήθως άλλαζαν χρήση και μπορεί να γίνονταν και κατοικίες και καταστήματα και γραφεία και άλλα πολλά χωρίς να προσμετρώνται στο συντελεστή δόμησης. Από εδώ και στο εξής και η πηγή, το παράθυρο, να το πούμε έτσι, αυτής της παρανομίας επίσης καταργείται. Οι υπόγειοι χώροι σε οικοδομές εντός σχεδίου και εντός ορίων οικισμών θα έχουν εφεξής οροφή που σε κανένα σημείο δεν θα υπερβαίνει τα 0,80 μέτρα αντί του 1,5 μέτρου που ίσχυε μέχρι σήμερα. Με τον τρόπο αυτό δεν μπορούν πλέον να μετατραπούν ως χώροι κύριας κατοικίας και ουσιαστικά τα υπόγεια δύσκολα μπορούν να μετατραπούν σε κατοικίες.
Ξεκαθαρίζεται βέβαια ρητά ότι οι ρυθμίσεις αυτές αναφέρονται μόνο σε αλλαγή χρήσης χώρων που βρίσκονται εντός του εγκεκριμένου περιγράμματος του όγκου του κτηρίου. Αντικαθίστανται τα πρόστιμα ανέγερσης και διατήρησης με εφάπαξ εισφορά που θα καταβάλλεται εντός του έτους από την ψήφιση του νόμου. Η εισφορά αυτή θα υπολογίζεται στο 10% της αξίας του χώρου που τακτοποιείται σύμφωνα με την τιμή ζώνης που ισχύει στην περιοχή του ακινήτου και βεβαίως το σύστημα των αντικειμενικών αξιών. Φυσικά, μετά την εξόφληση της εισφοράς δεν θα επιβάλλονται πρόστιμα ανέγερσης και διατήρησης και οι χώροι θα διατηρούν τη χρήση στην οποία έχουν μετατραπεί. Υπογραμμίζεται επίσης και θέλω να το τονίσω ότι μετά την τακτοποίηση και μετά ως προς τα φορολογικά και τα τέλη άλλων φορέων είναι αυτονόητο ότι θα αντιμετωπίζονται ως κλειστοί χώροι με τη νέα χρήση τους.

(MT)
(1ST)
Κύριε Υφυπουργέ, στο σημείο αυτό θέλω να κάνω και κάποιες παρατηρήσεις. Στο άρθρο 1 –βεβαίως διάβασα και τις νομοτεχνικές βελτιώσεις που φέρατε τώρα- παράγραφο 2 αναφέρεται ότι ημιυπαίθριοι χώροι, βάσει της οικοδομικής άδειας που έχει εκδοθεί ή αναθεωρηθεί μέχρι τις 2 Ιουλίου, επιτρέπεται να διατηρήσουν τη χρήση του κλειστού χώρου στην οποία έχουν μετατραπεί.
Θέλω να επισημάνω εδώ ότι υπάρχει μια κατηγορία πολιτών –και είμαι σίγουρη ότι το γνωρίζετε- η οποία έχει υποβάλλει τα δικαιολογητικά για την έκδοση αδείας μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2009. Βεβαίως για διάφορους λόγους μπορεί να μην έχει ακόμα εκδοθεί ή να εκδίδεται εντός των ημερών. Το αποτέλεσμα είναι να δημιουργείται ένα κενό, χρονικά τουλάχιστον, μέχρι την έναρξη της ισχύος του νόμου και να χάνεται ίσως η χρονική προθεσμία. Ίσως λοιπόν αυτό να είναι μια αδικία σε βάρος αυτής της κατηγορίας των ανθρώπων.
Θεωρώ ότι ίσως θα πρέπει να προβλεφθεί μια μεταβατική περίοδος -αναδρομικότητα;- που να μπορεί να συμπεριλάβει και αυτές τις περιπτώσεις που με κάποιο τρόπο υπάρχουν, έτσι ώστε να μην προκύψουν θέματα με ημιυπαίθριους χώρους δύο ταχυτήτων.
Επίσης, στο άρθρο 1, παράγραφος 2 ε, αναφέρεται στο τέλος ότι δεν οφείλονται αναδρομικά. Νομίζω όμως ότι αυτό το τακτοποιείτε με τις νομοτεχνικές βελτιώσεις που φέρατε. «Οποιοιδήποτε φόροι για μεταβιβάσεις του ακινήτου, εισφορές φορέων κοινωνικής ασφάλισης ή άλλες επιβαρύνσεις για την αλλαγή χρήσης που έχει συντελεστεί». Είναι σαφές -και για να μην διαστρεβλώνεται η αλήθεια- ότι κανένας φορέας δεν μπορεί να επιβάλλει αναδρομικά οποιασδήποτε μορφής επιβάρυνση στον ιδιοκτήτη μετά την τακτοποίηση.
Ωστόσο υπάρχουν αγοραστές, οι οποίοι όταν αγόρασαν το ακίνητο, θέλοντας να είναι απολύτως νόμιμοι απέναντι στην πολιτεία, πλήρωσαν κανονικά το φόρο μεταβίβασης για τον προβλεπόμενο από την αρχιτεκτονική άδεια ημιυπαίθριο χώρο.
Ίσως θα πρέπει να δούμε –εσείς θα το δείτε- τι θα πρέπει να γίνει και με αυτή την κατηγορία των πολιτών. Δηλαδή θα επανέλθει σε αυτούς η Εφορία και θα κληθούν να πληρώσουν ή θα υπάρξει κάποια ρύθμιση σε αυτή την περίπτωση; Θεωρώ ότι είναι ένα ευαίσθητο θέμα που απασχολεί αρκετούς ιδιοκτήτες και πιστεύω ότι πρέπει να το δούμε με προσοχή.
Ένα θέμα αφορά τους πολύτεκνους, αυτή την ειδική κατηγορία των ανθρώπων οι οποίοι ίσως να έχουν και μεγαλύτερη ανάγκη για ένα επιπλέον δωμάτιο. Παρακαλώ να δείτε αν μπορεί να υπάρξει πρόβλεψη για ευνοϊκότερη ρύθμιση στους πολύτεκνους, ιδιαίτερα με το θέμα που υπάρχει στην Ελλάδα σχετικά με τους πολύτεκνους.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Ένα λεπτό, κυρία Πρόεδρε, ολοκληρώνω.
Η Κυβέρνηση έχει δείξει κοινωνική ευαισθησία έτσι και αλλιώς με πολλά μέτρα, με τα οποία στήριξε και τους πολύτεκνους και τους τρίτεκνους. Νομίζω ότι και εδώ θα μπορούσε να γίνει κάτι.
Είναι ξεκάθαρο τι έχουμε πει για τις σοφίτες, πατάρια και δώματα. Οι μεν σοφίτες και πατάρια περιλαμβάνονται στον εγκεκριμένο δομικό όγκο, τα δώματα όχι. Ουσιαστικά όμως αυτοί οι χώροι υπόκεινται στις διατάξεις της νομοθεσίας περί αυθαιρέτων. Δεν προβλέπεται κάτι για την τακτοποίηση αυτών στην παρούσα τροπολογία. Θεωρώ ότι με κάποιο τρόπο θα πρέπει να αποσαφηνίσουμε και αυτό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κλείνοντας και επειδή ακούστηκαν πολλά σχετικά με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις για την αλλαγή χρήσης νόμιμα δομημένων χώρων, πρέπει να πω τα εξής: Δυστυχώς τα μεγάλα χρονίζοντα κοινωνικά προβλήματα δεν λύνονται ούτε με θολές θέσεις ούτε με ακαθόριστες πολιτικές ούτε με λαϊκισμό. Λύνονται και με υπευθυνότητα και με ορθολογικό σχεδιασμό.
Με βάση λοιπόν αυτή τη λογική επισημαίνω τις προτεινόμενες ρυθμίσεις. Αφορούν αποκλειστικά την τακτοποίηση της αλλαγής χρήσης νόμιμα δομημένων χώρων και όχι χώρους που έχουν κατασκευαστεί χωρίς οικοδομική άδεια. Υπογραμμίζω ότι αυτές οι ρυθμίσεις είναι τελείως διαφορετικές σε σχέση με τις ισχύουσες, οι οποίες έδωσαν τη δυνατότητα νομιμοποίησης σε ένα σημαντικό αριθμό κτιρίων χωρίς οικοδομική άδεια.
Αντιμετωπίζουν κατά πάγιο και αποτελεσματικό τρόπο ένα μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα, προωθώντας μέτρα που αποτρέπουν τη μελλοντική του εξάπλωση και αυτό είναι το ιδιαίτερα σημαντικό σημείο που θέλω να σταθώ. Προωθούν συγκεκριμένα μέτρα για την οριστική επίλυση του προβλήματος, όχι μέτρα θολά ούτε μέτρα στο περίπου που θα συμβάλλουν στη δημιουργία ψευδών εντυπώσεων αλλά και προσδοκιών.
Αυτό σημαίνει ότι δεν θα μπορεί κάποιος μελλοντικά να παρανομήσει και τελικά, μέσα από τις διατάξεις της παρούσας τροπολογίας, να νομιμοποιηθεί. Ανάλογη μέριμνα δεν είχε ληφθεί ποτέ στο παρελθόν σε καμία παλιότερη ρύθμιση. Συνεπώς ας μην είμαστε αφοριστικοί, καταδικάζοντας ρυθμίσεις που λειτουργούν τελικά προς όφελος των πολιτών αλλά και της πολιτείας.
Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε και για το χρόνο.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ο κ. Σπηλιόπουλος έχει το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, άκουσα την Εισηγήτρια της Πλειοψηφίας να λέει ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι υπεύθυνο για τη δημιουργία αυτού του προβλήματος, επειδή είχε ψηφίσει το γνωστό νόμο του ΓΟΚ του 1985, επειδή ο νόμος αυτός προέβλεπε τη δημιουργία των ημιυπαιθρίων χώρων.
(MB)
(1MT)
Δεν ξέρω αν πραγματικά το πιστεύει το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και η εισηγήτρια ότι πραγματικά έχει ευθύνη το ΠΑ.ΣΟ.Κ. για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί με τα αυθαίρετα, επειδή προέβλεπε ένα πραγματικά πρωτοποριακό αρχιτεκτονικό στοιχείο, όπως είναι οι ημιυπαίθριοι, ένα στοιχείο το οποίο έδωσε πολύ καλές οικοδομές, πολύ καλά κτίρια. Αλλά, εν πάση περιπτώσει, νομίζω ότι το στοιχείο αυτό, οι ημιυπαίθριοι χώροι, ήταν κάτι το οποίο σαν σύλληψη ήταν πολύ σωστό και με την ορθή εφαρμογή του πράγματι έδωσε καλά αποτελέσματα. Όμως στη συνέχεια αυτό το στοιχείο ακυρώθηκε, διότι αυτοί οι χώροι κλείστηκαν.
Θέλω όμως να κάνω ένα ερώτημα προς την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ: Τι σημαίνει «τακτοποίηση»; Στην πολεοδομική νομοθεσία υπάρχει τέτοιος όρος; Διότι ξέρουμε ότι υπάρχουν νόμιμα κτίρια, νομιμοποίηση, και άλλοι όροι οι οποίοι έχουν σχέση μ’ όλα αυτά τα ζητήματα. Τακτοποίηση όμως δεν ξέρω αν υπάρχει στην πολεοδομική νομοθεσία. Και τι μπορεί να σημαίνει «τακτοποίηση»; Είναι ένα εφεύρημα ασφαλώς. Γιατί ή είναι κάτι νόμιμο ή δεν είναι στην πολεοδομική νομοθεσία και στα κτίρια. Τώρα το ενδιάμεσο, η τακτοποίηση, δεν ξέρω αν μπορεί να είναι κάτι το οποίο στέκει νομοθετικά και νομικά.
Θέλω όμως να επισημάνω όσον αφορά τις προτεινόμενες διατάξεις ότι κυρίως για εισπρακτικούς λόγους έχουν παρουσιαστεί εδώ στη Βουλή και έρχονται αυτές οι ρυθμίσεις. Και επενδύονται βέβαια με κοινωνικά κριτήρια, γιατί κάπως πρέπει να επενδυθούν, ότι λύνεται το πρόβλημα ενός εκατομμυρίου πεντακοσίων χιλιάδων συμπολιτών μας, είναι ένα κοινωνικό πρόβλημα κ.λπ.. Το πρόβλημα είναι το εισπρακτικό και σ’ αυτό κυρίως σκοπεύει η Κυβέρνηση. Μάλιστα αυτό αποδεικνύεται από το ότι το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών μας βομβάρδιζε εδώ και τόσο καιρό, έξι μήνες και πλέον, με αυτή τη ρύθμιση και όχι το ΥΠΕΧΩΔΕ. Αν πραγματικά η Κυβέρνηση και το ΥΠΕΧΩΔΕ ενδιαφέρονταν για τη λύση αυτού του πραγματικά πολεοδομικού και κοινωνικού προβλήματος έπρεπε το ίδιο το ΥΠΕΧΩΔΕ να έχει εξαρχής προγραμματίσει, να έχει ενημερώσει και να έχει σχεδιάσει την εφαρμογή αυτών των μέτρων κι όχι το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών, το οποίο συνεχώς μιλούσε γιατί πίσω από την τακτοποίηση αυτή, την εντός εισαγωγικών για μένα τακτοποίηση των ημιυπαίθριων χώρων, έβλεπε χρήματα.
Όμως πολλά ερωτήματα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπάρχουν και σε σχέση με το μέλλον, μετά τη λεγόμενη «τακτοποίηση». Είναι πιθανόν να υπάρξει ομηρεία αυτών των συμπολιτών, οι οποίοι θα κάνουν αυτή τη διαδικασία, αν δεν λυθούν όλα τα ερωτήματα που υπάρχουν, όπως για παράδειγμα, τι θα γίνει αν υπάρχουν προσφυγές στο Συμβούλιο Επικρατείας και αν ακυρωθεί ως αντισυνταγματική αυτή η διαδικασία τι τύχη θα έχουν αυτές οι τακτοποιήσεις. Οι άνθρωποι θα έχουν πληρώσει χρήματα και θα είναι ξανά «στον αέρα». Άρα λοιπόν αυτό το ζήτημα πρέπει να λυθεί. Όπως επίσης και το ζήτημα της μεταβίβασης. Θα μπορεί ένας πολίτης που έχει έναν τέτοιο χώρο να τον μεταβιβάσει αυτοτελώς, σαν κλειστό χώρο, σαν νόμιμο χώρο; Γιατί αυτό δεν μπορεί να γίνει απ’ όσο γνωρίζω.
Όμως θέλω να τονίσω και ένα άλλο μείζον ζήτημα. Τίθεται θέμα αξιοπιστίας του κράτους, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, διότι ανέχθηκε μια παρανομία κι έρχεται σήμερα να την «τακτοποιήσει».
Κι εδώ θέλω να ανοίξω μια παρένθεση. Το 2004 αυτή η Κυβέρνηση, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, παρέλαβε έναν πολεοδομικό νόμο, το ν. 3212/2003. Θέλω να θυμίσω ότι αυτός ο νόμος μιλούσε για την έκδοση των αδειών και τον έλεγχο των οικοδομών. Θέλω να σας θυμίσω και αν έχετε το χρόνο να προστρέξετε στο άρθρο 5 αυτού του νόμου, αγαπητοί συνάδελφοι. Αυτός ο νόμος βέβαια δεν είχε μέλλον. Θα σας πω τι έγινε στη συνέχεια. Θα δείτε τι ποινές, τι κυρώσεις επιβάλλει το άρθρο 5, όχι μόνο στο μηχανικό, που συνήθως επιβάλλονται, αλλά και στον κατασκευαστή, στον εργολάβο, στον ιδιοκτήτη. Ήταν όλοι συνυπεύθυνοι, με βάση εκείνο το νόμο, και όλοι θα είχαν ευθύνες, σοβαρότατες ευθύνες, ποινικές ευθύνες, αστικές ευθύνες. Αυτός ο νόμος όμως δεν εφαρμόστηκε ποτέ, διότι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και το ΥΠΕΧΩΔΕ τον ανέστειλε για κάποιο διάστημα στην αρχή, μετά για δεύτερο χρονικό διάστημα τον ανέστειλε επίσης και στο τέλος τον κατήργησε με τη δικαιολογία ότι το ΥΠΕΧΩΔΕ θα φέρει δικό του νόμο γι’ αυτά τα ζητήματα. Αυτό τον νόμο ακόμη δεν τον έχουμε δει εδώ στη Βουλή.
(DP)

(1MB)
Θέλω να πω, κύριε Υπουργέ, ότι υπάρχουν πάρα πολλές εκκρεμότητες σε πολεοδομικά ζητήματα μείζονος σημασίας που χρειάζονται επίλυση. Ξέρετε ότι έχουμε συζητήσει και κατ’ ιδίαν πολλές φορές ζητήματα τέτοια. Δεν έχουν επιλυθεί. Εκκρεμούν πολλά πολεοδομικά ζητήματα που θέλουν επίλυση και ταλαιπωρούν τον κόσμο. Για εκείνα δεν υπάρχει μείζον κοινωνικό πρόβλημα που πρέπει να επιλυθεί όταν υπάρχει μία τέτοια ταλαιπωρία για τον πολίτη;
Υπάρχει, όμως και ένα άλλο θέμα. Είναι το θέμα το περιβαλλοντολογικό και το πολεοδομικό. Εδώ είναι σαφές ότι με την τακτοποίηση αυτή –δηλαδή το κλείσιμο των ημιυπαιθρίων χώρων- γίνεται υπέρβαση του συντελεστή δομήσεως και επομένως της φέρουσας πολεοδομικής ικανότητας μιας περιοχής. Αυτό αντίκειται και στο Σύνταγμα και στους νόμους. Δεν μπορεί να γίνει. Άρα, υπάρχει ένα μείζον περιβαλλοντολογικό και πολεοδομικό ζήτημα.
Θέλω να πω και παρακάτω κάτι άλλο. Η τακτοποίηση αυτή μιλάει για τη θεραπεία βεβαίως του προβλήματος και κάνει και μία σύγκριση της διαδικασίας αυτής με το νόμο 1337/1983 του αείμνηστου Τρίτση και το νόμο 1512/1985 που κρίθηκαν αυτοί οι νόμοι διαχρονικά και μάλιστα ο ν. 1337, κύριοι συνάδελφοι, ήταν η μεγαλύτερη από το 1923 τομή στην πολεοδομική νομοθεσία. Ήταν πολύ πρωτοποριακός νόμος. Δεν έχει καμία σχέση επομένως, ο ν. 1337 με αυτή την τακτοποίηση που έχουμε μπροστά μας σήμερα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η νομιμοποίηση, όπως είπα και προηγουμένως, είναι αδύνατη και αντισυνταγματική γιατί ουσιαστικά νομιμοποίηση έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας, όταν κάνουμε αυτή την τακτοποίηση, διότι, πρώτον, θίγεται το περιβαλλοντολογικό και πολεοδομικό κεκτημένο, όπως σας είπα προηγουμένως. Δεύτερον προϋποθέτει τροποποίηση των καθορισμένων συντελεστών δομήσεως που αντίκειται στην απαγόρευση για μεταβολή επί τω δυσμενέστερω για το περιβάλλον. Και τρίτον, θίγεται το θέμα της ισονομίας και της ισοπολιτείας γιατί υπάρχουν πολίτες οι οποίοι έχουν ανοικτούς ημιυπαίθριους χώρους. Κάποιοι άλλοι τους κλείνουν. Υπάρχει ένα εργαλείο χρήσιμο, η εφαρμογή. Αν ήταν έτσι, θα έπρεπε να το καταργήσουμε και όχι να το ρυθμίσουμε σήμερα κάπως αυτό το εργαλείο. Θα έπρεπε να το καταργήσουμε, αφού καταργούνται οι ημιυπαίθριοι χώροι. Ήταν καταστροφικοί για το περιβάλλον, για την πολιτεία, για τις οικοδομές, για όλους. Το καταργούμε και δεν θέλουμε πλέον ημιυπαίθριους χώρους. Αλλά το συντηρούμε. Απλώς προσπαθούμε σήμερα να δυσκολέψουμε τα πράγματα, που δεν δυσκολεύουν, κύριε Υπουργέ. Όποιος θέλει να κάνει παρανομία θα την κάνει. Καταστρέφουμε ένα εργαλείο χρήσιμο, αλλά δεν πρόκειται να σταματήσει αν κάποιος θέλει να κάνει παρανομία. Μάλιστα τώρα θα την κάνει πιο εύκολα γιατί ξέρει ότι θα έρθει και δεύτερη γενιά. Θα μαζευτούν και άλλα εκατομμύρια τέτοιοι ημιυπαίθριοι χώροι και κάποια στιγμή πάλι θα αναζητήσουμε μία τέτοια ρύθμιση.
Επίσης, θέλω να τονίσω ότι σύμφωνα με την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, ο κοινός νομοθέτης δεν μπορεί να προχωρήσει σε γενική εξαίρεση από την κατεδάφιση, κάτι το οποίο κάνουμε σήμερα γιατί αυτό κάνουμε σήμερα. Γιατί αν αυτοί οι χώροι εντοπιστούν από τις πολεοδομίες και χαρακτηριστούν ως αυθαίρετοι θα πρέπει να κατεδαφιστούν. Όταν γίνεται, λοιπόν, μία τέτοια μαζική τακτοποίηση και εξαίρεση ουσιαστικά –γιατί αυτό σημαίνει ότι είναι εντάξει πλέον αυτό το κτίριο, δηλαδή εξαίρεση από την κατεδάφιση- νομίζω ότι εδώ θα βρει απέναντί του το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Θέλω να θέσω όμως, και ένα άλλο ερώτημα. Τι θα γίνει γι’ αυτούς τους χώρους από εδώ και πέρα; Γιατί λέμε ότι εντάξει, τακτοποιούνται, δεν θα πληρώσουν ΙΚΑ, δεν θα πληρώσουν την Εφορία γιατί την έχουν πληρώσει κ.λπ., αλλά τι θα γίνει από εδώ και πέρα; Γιατί νομίζουν οι ιδιοκτήτες ότι εντάξει την γλίτωσαν, την πέρασαν φθηνά. Το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών θα έχει πλέον όλα τα στοιχεία στα χέρια του. Στο Ε9 θα μπαίνει κανονικά, άρα και στο ΕΤΑΚ, άρα και σε όλες τις άλλες φορολογίες οι οποίες έχουν να κάνουν με τα ακίνητα.
Εδώ θέλω να τονίσω και κάτι ακόμα. Ο ιδιοκτήτης είναι που την πληρώνει ξανά. Έχει πληρώσει το κόστος για την αγορά του ημιυπαιθρίου χώρου στον κατασκευαστή-εργολάβο ο οποίος παρανόμησε και εμπορεύτηκε αυτό το παράνομο προϊόν και σήμερα τον βάζουμε να ξαναπληρώσει χωρίς βέβαια να έχει τίποτα νόμιμο στα χέρια του.
Θέλω επίσης, να τονίσω με έμφαση ότι καταργούνται θέσεις γκαράζ. Δηλαδή, μία θέση γκαράζ που ήταν σε μία πυλωτή και κλείστηκε και έγινε γραφείο, έγινε σπίτι ή οτιδήποτε άλλο, νομιμοποιείται αυτή η χρήση και το γκαράζ φεύγει. Εδώ αναζητούμε χώρους γκαράζ, θέλουμε χώρους γκαράζ ειδικά στις μεγάλες πόλεις. Θα βγάλουμε τα αυτοκίνητα και αυτά στους δρόμους; Πού θα χωρέσουν αυτά τα αυτοκίνητα;
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ-ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Αφού είναι στους δρόμους.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Εδώ επιζητούμε, υπάρχουν κίνητρα, υπάρχουν νόμοι για τη δημιουργία γκαράζ και αυτός ο νόμος έρχεται σε αντίθετη κατεύθυνση και καταργεί τους χώρους γκαράζ.

(LM)


(1DP)
Πιστεύω, λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι υπάρχει μείζον ζήτημα μ’ αυτήν την τροπολογία και θεωρώ ότι, όπως λέει και η αιτιολογική έκθεση, εδώ έχουμε αλλαγή χρήσης χώρων που βρίσκονται εντός του εγκεκριμένου περιγράμματος του όγκου του κτιρίου. Εδώ, όμως, θέλω να τονίσω ότι η αλλαγή χρήσης γίνεται μόνο στο νομίμως υφιστάμενο κτήριο και σε όλα τα μέρη του που είναι νόμιμα και μόνο εάν η χρήση είναι συμβατή με τις επιτρεπόμενες χρήσεις. Αυτό το λέει πράγματι η τροπολογία.
Θέλω τώρα να πω ποιοι επωφελούνται και ποιοι θίγονται από αυτήν την τροπολογία. Πρώτον, ωφελείται η Κυβέρνηση η οποία ψάχνει εναγωνίως για χρήματα για να καλύψει τις μαύρες τρύπες του προϋπολογισμού της και τις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη μείωση των ελλειμμάτων. Δεν ξέρω όμως, αν θα μαζέψει τα 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ που προβλέπει το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους.
Δεύτερον, οι εργολάβοι-κατασκευαστές που παρανόμησαν και κέρδισαν, κερδοσκόπησαν πουλώντας τους ημιυπαίθριους χώρους σαν κατοικίες. Υπήρχε κάποια περίοδος που δεν υπήρχε ημιυπαίθριος χώρος, τώρα τον τελευταίο καιρό. Μάλιστα, όταν είχε κυκλοφορήσει και αυτή η φήμη ότι θα έρθει η τροπολογία για τη ρύθμιση αυτών των υποθέσεων, όλοι οι κατασκευαστές όλους τους ημιυπαίθριους χώρους τους έκλειναν. Δεν υπάρχει ημιυπαίθριος χώρος στα τελευταία κτίρια. Άρα, λοιπόν, οι εργολάβοι είναι αυτοί έχουν κερδίσει, χωρίς να έχουν καμιά απολύτως επίπτωση. Και δεν ξέρω και αν θα έχουν φορολογηθεί κιόλας γι’ αυτά τα χρήματα που πήραν, γιατί αυτά είναι μαύρα, δεν φαίνονται.
Το θέμα είναι τι ωφελούνται οι πολίτες. Κερδίζουν πιθανώς την ησυχία τους, να μην τους ενοχλήσει κανένας. Πιθανώς, αν το Συμβούλιο της Επικρατείας δεν βγάλει αντισυνταγματική αυτή τη διάταξη. Διότι τότε θα έχουν χάσει και πάλι διπλά, όπως έχουν χάσει μέχρι σήμερα. Θα έχουν πληρώσει και πάλι και πάλι θα έχουν ένα αυθαίρετο κτίσμα και θα μπορεί ο καθένας είτε με καταγγελία, είτε η Πολεοδομία να προσφύγει και να δημιουργήσει περαιτέρω προβλήματα.
Επίσης, δεν ωφελούνται, γιατί δεν μπορούν να μεταβιβάσουν αυτό το χώρο κλειστό και νόμιμο. Κλειστό δεν μπορούν να το μεταβιβάσουν στα παιδιά τους. Ως ημιυπαίθριο θα το μεταβιβάσουν. Ας είναι κλειστός.
Τρίτον, θα κληθούν να πληρώσουν ΕΤΑΚ. Θα πληρώνουν από εδώ και πέρα φόρους κανονικά, το ΕΤΑΚ και τα άλλα φορολογικά μέτρα.
Ποιοι βλάπτονται, όμως; Βλάπτεται πρώτα και κύρια το περιβάλλον. Αν θέλουμε να μιλάμε για το περιβάλλον, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τέτοιες ρυθμίσεις δεν πρέπει να συζητιούνται στο Κοινοβούλιο.
Δεύτερον, καταρρακώνεται η εμπιστοσύνη του πολίτη προς το κράτος.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε συνάδελφε, έχετε μιλήσει ήδη δεκατρία λεπτά από τα οκτώ που είχατε. Νομίζω ότι δεν γίνεται να συνεχίσετε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Τελειώνω. Καταρρακώνεται, λοιπόν, η εμπιστοσύνη του πολίτη προς το κράτος. Τι εμπιστοσύνη να έχει ο πολίτης για την εφαρμογή των νόμων, ο κάθε πολίτης, ο καλόπιστος πολίτης; Επίσης, ενισχύεται αυτό το κλίμα πλήρους ανομίας που υπάρχει σήμερα στη χώρα και ακυρώνεται ένα σημαντικό αρχιτεκτονικό στοιχείο του σχεδιασμού.
Εγώ θα έλεγα καλύτερα, έτσι όπως είναι τα πράγματα να το ακυρώσετε, να το καταργήσετε, κύριε Υπουργέ. Και βέβαια, εγώ πιστεύω ότι έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα έρχεται καινούργια φουρνιά των αυθαιρέτων. Και το μείζον πρόβλημα είναι ότι η πολιτική βυθίζεται ακόμα περισσότερο, διότι σήμερα δίνουμε το κακό παράδειγμα εμείς εδώ μέσα στη Βουλή, ότι αυτά που νομοθετούμε σε λίγο θα ακυρωθούν στην πράξη και θα έρθουμε εμείς να τα τακτοποιήσουμε.
Επειδή λέτε συνεχώς ότι υπάρχουν 1,5 εκατομμύριο όμηροι πολίτες, θα πω το εξής: Όμηρος δεν έγινε κάποιος από μόνος του με δική του βούληση. Κάποιος τον οδήγησε να γίνει όμηρος. Αυτοί, όμως, οι όμηροι έγιναν μόνοι τους όμηροι.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Ολοκληρώνω.
Κάποιοι, λοιπόν, φταίνε που έγιναν όμηροι αυτοί οι άνθρωποι. Φταίει η πολιτεία που δεν εφάρμοσε το νόμο που είχε ψηφίσει ή γιατί δεν έκανε καινούργιο, φταίνε αυτοί που καταστρατήγησαν το νόμο για τη δημιουργία των ημιυπαιθρίων χώρων και βέβαια αυτοί που συνηγόρησαν στο να έχουμε αυτή την κατάσταση.
Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε, λέγοντας ότι εμείς δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε σ’ αυτήν την τροπολογία και θα την καταψηφίσουμε. Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με επιστολή του προς τον Πρόεδρο της Βουλής, ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κ.Κ.Ε., κ. Χαλβατζής, ορίζει για σήμερα Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο τον κ. Μωραΐτη.
Ο κ. Μωραΐτης έχει το λόγο.
(AD)




(2LM)
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΩΡΑΪΤΗΣ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, θα ήθελα να ξεκινήσω με την τροπολογία που αφορά την εφαρμογή των άρθρων 39 και 39 Α για εξουσιοδότηση των υπαλλήλων του Υπουργείου Ανάπτυξης για ελέγχους συμμόρφωσης. Ψηφίζουμε αυτήν την τροπολογία.
Και τώρα ερχόμαστε στην τροπολογία που αφορά την χορήγηση αδειών σε τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς. Διαφωνούμε κάθετα μ’ αυτήν την τροπολογία γιατί διατηρείται το άναρχο καθεστώς στο χώρο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης που ανήκουν σε μία χούφτα μεγιστάνες, οι οποίοι αξιοποιούν αυτά τα μέσα για διάφορους κρυφούς και φανερούς στόχους, ελέγχοντας κόμματα και κυβερνήσεις. Θύματά τους είναι ο ίδιος ο λαός, η παραπληροφόρηση, η πληροφόρηση, ο πολιτισμός, η ηθική. Δεν υπάρχει ισότιμη αντιπαράθεση των πολιτικών δυνάμεων. Δεν υπάρχει πουθενά προβολή του λαϊκού μαζικού κινήματος.
Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας συνεχίζει την πεπατημένη των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ., διαπραγματεύεται άδειες και ψηφιακή πλατφόρμα. Για το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, οι άδειες πρέπει να είναι δημόσια λαϊκή περιουσία και δεν πρέπει να παραχωρούνται σε ιδιώτες επιχειρηματίες.
Και τώρα ερχόμαστε, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, στην τροπολογία για την αλλαγή χρήσης χώρων. Μ’ αυτήν την τροπολογία, πάνω από ενάμισι εκατομμύριο ιδιοκτήτες θα κληθούν να πληρώσουν τουλάχιστον 1.500 ευρώ χαράτσι, αλλά και άλλα ποσά τα οποία θα φθάνουν τα 2.250 ευρώ που είναι το 10% της αντικειμενικής αξίας των αυθαίρετων τετραγωνικών κλειστών ημιυπαίθριων χώρων και υπογείων που άλλαξαν χρήση. Όλοι αυτοί θα βρίσκονται εκτεθειμένοι σε μία διαρκή πολιτική και δικαστική ομηρία, αφού αυτοί οι χώροι, παρά τα χαράτσια που θα πληρώσουν οι ιδιοκτήτες, δεν νομιμοποιούνται, αλλά «τακτοποιούνται» -εντός εισαγωγικών- όπως αναφέρει η τροπολογία που συζητάμε.
Πρόκειται για εμπαιγμό ουσιαστικά του ενάμισι εκατομμυρίου ιδιοκτητών των κλειστών ημιυπαίθριων χώρων, τους οποίους οι ιδιοκτήτες τους πούλησαν οι μεγαλοκατασκευαστές, αφού πρώτα τους μετέτρεψαν σε κύριους χώρους κερδοσκοπώντας ασύστολα εκμεταλλευόμενοι τα «παραθυράκια» της πολεοδομικής νομοθεσίας, αλλά και την ανυπαρξία ελέγχου των αυθαιρεσιών από τις αρμόδιες υπηρεσίες.
Όλα αυτά έγιναν κάτω από τις ευλογίες των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας σήμερα και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. χθες που έχουν τεράστιες ευθύνες για όλη αυτήν την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί. Όλες αυτές οι αυθαιρεσίες υπάρχουν γιατί υπάρχει η εμπορευματοποίηση των λαϊκών αναγκών και ειδικότερα της λαϊκής στέγης στο βωμό της τεράστιας κερδοσκοπίας των κατασκευαστικών εταιρειών των μεγαλοεργολάβων και του τραπεζικού συστήματος που ληστεύουν χρόνια τώρα τα λαϊκά εισοδήματα μέσα από τα υπέρογκα επιτόκια των στεγαστικών δανείων.
Όλες οι κυβερνήσεις, χρόνια τώρα, έχουν τεράστιες ευθύνες γιατί πριμοδότησαν τη δράση αυτών των κατασκευαστικών ομίλων και με την πολιτική τους και μετέτρεψαν τη γη και τις υποδομές σε μέσο κερδοφορίας του κεφαλαίου. Γι’ αυτό το λόγο υποβαθμίζονται οι ελεγκτικοί μηχανισμοί, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση η πολεοδομία. Μ’ αυτήν την τροπολογία δεν αίρονται οι αιτίες που δημιούργησαν τις αυθαίρετες κατασκευές που υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής, που καταστρέφουν το περιβάλλον.
Τέτοιες πολιτικές αθωώνουν στην ουσία τους κατασκευαστικούς ομίλους, τις κατασκευαστικές επιχειρήσεις που αυθαιρετούν, φορτώνοντας και αυτό το βάρος σήμερα της «τακτοποίησης» -εντός πολλών εισαγωγικών- στις πλάτες των εργατικών, των λαϊκών οικογενειών που πολλές απ’ αυτές σήμερα καλούνται να το πληρώσουν τώρα στο κράτος, χθες, κύριε Υπουργέ, στους κατασκευαστικούς ομίλους με την αγορά αυτών των κατοικιών.
Όμως, πρόκειται και για έναν ωμό κυβερνητικό εμπαιγμό, αφού όπως αναφέρεται στο άρθρο 1, παράγραφος 2, όσοι δεν δεχθούν να ενταχθούν μόνοι τους στη ρύθμιση, τότε θα υποστούν μία ακόμα μεγαλύτερη οικονομική αφαίμαξη, αφού προβλέπεται αργότερα να ξεκινήσει ένα μεγάλο σαφάρι από πολεοδομία και εφορία και τότε θα πληρώσουν εφάπαξ πρόστιμο ανέγερσης το 30% της αντικειμενικής αξίας των παράνομων τετραγωνικών και ένα άλλο 5% ως πρόστιμο διατήρησης για κάθε χρόνο από την ανέγερση μέχρι την κατεδάφιση ή την έκδοση της οικοδομικής άδειας.
(ΝΡ)
(2AD)

Υπάρχουν και κάποιες αλλαγές. Η Κυβέρνηση, για να χρυσώσει το χάπι αυτής της φορομπηχτικής πολιτικής, με τη συγκεκριμένη τροπολογία καταφεύγει σε αλλαγές στον Γενικό Οικοδομικό Κανονισμό:
Στο εξής οι ημιυπαίθριοι χώροι μιας οικοδομής περιορίζονται στο 15% από το 20%, που είναι σήμερα, του συντελεστή δόμησης και κατανέμονται ανάλογα με τους άλλους ορόφους.
Επίσης, πρέπει να έχουν πλάτος 2,5 μέτρα, τουλάχιστον, και βάθος μικρότερο των 80, ώστε να μην μετατρέπονται σε δωμάτια. Ορίζεται ότι οι υπέργειοι κλειστοί χώροι στάθμευσης θα ακολουθούν το συντελεστή δόμησης, ώστε να μην μετατρέπονται σε καταστήματα. Ορίζεται ότι η οροφή των εντός σχεδίου υπογείων χώρων θα βρίσκεται το πολύ σε 80 εκατοστά από την επιφάνεια του εδάφους και όχι στο 1,5 μέτρο, όπως ίσχυε σήμερα και αυτοί οι χώροι μετατρέπονταν σε διαμερίσματα ή καταστήματα. Γι’ αυτά κανείς δεν εγγυάται ότι θα εξασφαλιστεί η τήρησή τους.
Για όλους τους παραπάνω λόγους καταψηφίζουμε την προτεινόμενη τροπολογία. Καλούμε τα λαϊκά στρώματα των πόλεων και της υπαίθρου για την ανάπτυξη μετώπου πάλης και διεκδίκηση για χρηματοδότηση από τον κρατικό Προϋπολογισμό των προγραμμάτων λαϊκής κατοικίας, για κοινωνικό δικαίωμα στην κατοικία, για να μην είναι η κατοικία εμπόρευμα, για κατοικία φθηνή, ασφαλή, που θα ικανοποιεί τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες του εργαζόμενου, για φιλολαϊκή πολιτική, που θα έχει στο επίκεντρό της τον εργαζόμενο άνθρωπο και τις ολοένα αυξανόμενες ανάγκες και όχι τα κέρδη του κεφαλαίου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε.
Το λόγο έχει η κυρία Ευαγγελία Αμμανατίδου - Πασχαλίδου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ – ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Να ξεκινήσω από την τροπολογία για τους ημιυπαίθριους χώρους. Μίλησε χθες και ο Πρόεδρός μας Αλέκος Αλαβάνος και ο Παναγιώτης Λαφαζάνης έκανε αναφορά. Δεν είναι δυνατόν με τέτοιες τροπολογίες να προσπαθούμε να νομιμοποιούμε ημιυπαίθριους χώρους.
Οι ημιυπαίθριοι χώροι θα έπρεπε από την αρχή να μην γίνονται. Γιατί οι κατασκευαστές είναι αυτοί που κάνουν τους ημιυπαίθριους χώρους και μετά τους κτίζουν και τους πωλούν. Έτσι, φθάνει ο αγοραστής σήμερα να πληρώνει πρόστιμο. Για εμάς αυτό είναι αδιανόητο. Θα έπρεπε αυτή η ρύθμιση να μην έρχεται με τέτοιον τρόπο.
Να σας πω και κάτι άλλο; Από την άλλη μεριά αρκετοί συμπολίτες μας έφθασαν στο σημείο να κλείνουν ημιυπαίθριους χώρους, διότι δεν είχαν και την οικονομική δυνατότητα να πάρουν ένα μεγαλύτερο διαμέρισμα και έτσι το έκαναν για λόγους ανάγκης.
Όμως, έτσι όπως φέρνετε αυτήν την τροπολογία εμείς διαφωνούμε. Είμαστε κάθετα αντίθετοι. Υπάρχει και από το Τεχνικό Επιμελητήριο μια ολοκληρωμένη πρόταση. Συμφωνούμε με την πρόταση του Τεχνικού Επιμελητηρίου και έτσι καταψηφίζουμε τη συγκεκριμένη τροπολογία.
Με τα φωτοβολταϊκά δεν είμαστε αντίθετοι. Θεωρούμε ότι αυτή η ρύθμιση είναι σε μία σωστή κατεύθυνση.
Να μιλήσω για την τροπολογία που κατατέθηκε για την Ομοσπονδία Θεσσαλονίκης, την ΕΑΣΘ, από τους συναδέλφους κ. Καράογλου και κ. Ορφανό. Είναι μια τροπολογία που είχε κατατεθεί και πριν από δύο μήνες σε ένα άλλο νομοσχέδιο και δεν έγινε αποδεκτή από τον Υπουργό. Εμείς θεωρούμε ότι γίνεται μια τεράστια αδικία στους 68 πρώην εργαζόμενους της ΕΑΣΘ Θεσσαλονίκης.
(BM)


(02NP)
Η Ομοσπονδία πριν από τεσσερισήμισι με πέντε χρόνια έκλεισε και τελεί υπό εκκαθάριση. Εξήντα οχτώ πρώην εργαζόμενοι έχουν πάρει την εκκαθάρισή τους, έχουν πληρώσει φορολογία για αποζημίωση που δεν έχουν πληρωθεί και αν είναι δυνατόν τώρα να βρίσκονται σε μία ομηρία για 2,5 εκατομμύρια ευρώ, όταν έχει ξοδέψει η Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος 12 εκατομμύρια ευρώ μέχρι στιγμής, για να κάνει την εκκαθάριση.
Εμείς θεωρούμε ότι θα πρέπει να γίνει αποδεκτή. Έχουμε κάνει αρκετές συναντήσεις στο Υπουργείο Οικονομικών, έχουμε πάει στην Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος μαζί με τους εργαζόμενους όλοι οι Βουλευτές του Νομού Θεσσαλονίκης από όλα τα κόμματα. Είναι μία κοινή πρόταση μιας διακομματικής επιτροπής, να το πω έτσι, του Νομού Θεσσαλονίκης και θα πρέπει να διασφαλιστεί και για τους εξήντα οκτώ πρώην εργαζόμενους της ΕΑΣ Θεσσαλονίκης να πάρουν τις αποζημιώσεις τους επιτέλους. Δεν μπορείτε, κύριε Υφυπουργέ, να τους έχετε άλλο σε αυτήν την ομηρία.
Κυρία Πρόεδρε, θα μπορούσα να μιλήσω αργότερα για τις επόμενες τροπολογίες;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Δικαιούσθε δευτερολογίας, κυρία συνάδελφε, ως Ειδική Αγορήτρια.
Ο λόγος ανήκει στον κ. Βελόπουλο.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριοι Υπουργοί, χρειάστηκαν τέσσερα χρόνια για να διορθώσει αυτή η Κυβέρνηση ένα λάθος που έγινε -για να επεκτείνω το σκεπτικό της καλής συναδέλφου από το ΣΥ.ΡΙΖ.Α.- σε σχέση με τους εργαζόμενους στην ΕΑΣΘ. Χρειάστηκαν τέσσερα χρόνια. Και το τονίζω αυτό, γιατί η Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος συμπεριφέρθηκε άδικα, θα έλεγα, σε πολίτες-εργαζόμενους, οι οποίοι απλά απαίτησαν τα αυτονόητα. Ζητούσαν τα αυτονόητα, δεν επαιτούσαν.
Ήρθε, λοιπόν, η Κυβέρνηση με καθυστέρηση μεν με την τροπολογία αυτή να δώσει μία λύση. Εμείς την υποστηρίζουμε. Και το λέμε αγόγγυστα και αβασάνιστα γιατί αφορά δίκαια αιτήματα εργαζομένων, τα οποία με έναν τρόπο περίεργο η Αγροτική Τράπεζα, κύριε Υπουργέ, πήγε να υφαρπάξει. Αυτό μας προβληματίζει. Και γνωρίζω την ευαισθησία του Υπουργού, του κ. Σουφλιά και είμαι βέβαιος πως και με το συναρμόδιο Υπουργό, τον κ. Μπέζα, θα συναινέσετε, θα συμφωνήσετε ότι δεν μπορεί μια Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία έκανε τα χίλια μύρια στη συγκεκριμένη εταιρεία, να αφήνει εξήντα οκτώ εργαζόμενους έρμαια των διαθέσεων της φτώχειας.
Να πάμε τώρα στην άλλη τροπολογία, η οποία αφορά τις εταιρείες. Συμφωνούμε και με αυτήν. Δεν διαφωνούμε.
Θα πάμε στους ημιυπαίθριους:
Κύριε Υπουργέ, εμείς για τους ημιυπαίθριους από εννιαμήνου περίπου δια του Προέδρου φωνάζαμε ότι είναι ένα θέμα που πρέπει να επιλυθεί. Βέβαια, οι ημιυπαίθριοι αποδεικνύουν τη φαυλότητα του ελληνικού κράτους. Είναι μια φαυλότητα διαρκής και ανεπανάληπτη, θα έλεγα, στον κόσμο. Είναι μοναδικό φαινόμενο από το 1974 και μετά, για να μην πω από το 1950 -γιατί μιλάμε για τη Μεταπολίτευση- όπου όλες οι κυβερνήσεις, φοβούμενες το πολιτικό κόστος άφησαν πολίτες να παρανομούν, για να μιλάμε τα ελληνικά σωστά. Γιατί φοβούμαι ότι εδώ μέσα στρογγυλεύουμε τα πράγματα, γιατί φοβόμαστε μήπως μας ακούσουν και ψηφοφόροι μας.
Όχι, κύριοι συνάδελφοι. Αφήσαμε τον πολίτη να παρανομεί, αφήσαμε τον πολεοδόμο να κλείνει τα μάτια, αφήσαμε τον αστυνομικό να τα «παίρνει» καμιά φορά για να κάνει τα στραβά μάτια, αφήσαμε τον Υπουργό να λέει «άστο, γιατί εδώ υπάρχει και πολιτικό κόστος, είναι εκατομμύρια οι Έλληνες», με συνέπεια το απλό πρόβλημα να γίνει ένα τέρας. Γιατί δυστυχώς οι πόλεις, όπως τις φτιάξαμε, είναι τερατουπόλεις. Με το άφθονο τσιμέντο κλείσαμε όλους τους χώρους. Δεν έχουμε πάρκινγκ, δεν έχουμε χώρους να βλέπουμε.
Ενθυμούμαι στο χωριό όταν βγαίναμε έξω, κύριε Καραμάριε, κύριε Αγοραστέ, πατούσαμε γη, πατούσαμε χώμα, βλέπαμε το γείτονα, βλέπαμε την αυλή. Τώρα δεν υπάρχουν αυτά στις πόλεις. Γι’ αυτό και αποξενώθηκε ο πολίτης. Μπήκε μέσα στην πολυκατοικία και αποκτηνώθηκε ως ένα βαθμό. Δεν εκφράζεται πλέον, δεν επικοινωνεί.
Άρα, λοιπόν, έρχεστε να λύσετε ένα πρόβλημα, αλλά το τακτοποιείτε. Αυτό είναι, επαναλαμβάνω, το θέμα που με προβληματίζει.
(TR)
(2BM)
Πρέπει όλοι μαζί να σκεφτούμε, κύριε Υπουργέ, μία φόρμουλα, όλοι, όλα τα κόμματα, ώστε και να σταματήσει αυτό το πρόβλημα με τις πολεοδομικές παραβάσεις και με το κλείσιμο των ημιυπαίθριων χώρων, αλλά και επιτέλους να επιβάλλεται η νομοθεσία στην Ελλάδα.
Εγώ ειλικρινά τρομάζω με την ιδέα ότι όλοι εμείς οι Βουλευτές ή οι Υπουργοί, είμαστε δακτυλοδεικτούμενοι για τυχόν παραλείψεις μας, όταν δεν τρομάζουμε με την ιδέα ότι ο πολίτης παρανομεί και θέλει να νομιμοποιήσει μετά την παρανομία του ή την όποια δική του αλόγιστη χρήση και διασταλτική ερμηνεία των νόμων. Αυτή είναι η αλήθεια. Γιατί έχω πει ακόμη μία φορά ότι η διαφθορά είναι διαστρωματωμένη κάθετα και οριζόντια. Από τον τελευταίο πολίτη μέχρι τον τελευταίο Υπουργό δυστυχώς αποδεικνύεται ότι έχουμε ένα διεφθαρμένο κράτος. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Αυτό που με εξοργίζει είναι ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έρχεται σήμερα και μιλάει για πράγματα για τα οποία και αυτό ουσιαστικά είναι συνυπεύθυνο. Αυτά τα κροκοδείλια δάκρυα εμένα με ενοχλούν, δακρύζουν οι υπεύθυνοι, οι καημένοι οι πολίτες. Μισό λεπτό γιατί ζούμε στην Ελλάδα! Δεν λέγανε δήλωσέ το για να το σώσεις; Αυτό δεν λέγανε με διαφημιστικά σποτ στην κρατική τότε ΕΡΤ επί ΠΑ.ΣΟ.Κ.;
Σήμερα λοιπόν που έρχεται η Κυβέρνηση να δώσει μία λύση, αντί επικουρικά να δράσουμε ως αρωγοί και να τους βοηθήσουμε και να πούμε κύριε Υπουργέ, κύριε Σουφλιά, μήπως πρέπει να κάνουμε κάτι άλλο, μήπως πρέπει να κάνουμε αυτό, ερχόμαστε εδώ για ψηφοθηρικούς λόγους να κάνουμε αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση. Πρέπει να μάθουμε να μιλάμε από θέση αρχής και όχι από θέση θέσης.
Επίσης, κύριε Υπουργέ, θέλω να δείτε κάτι προσεκτικά. Για να μη θεωρηθείτε ως Κυβέρνηση διαπλεκόμενη, για να μη θεωρηθείτε δηλαδή ότι κάνετε τα χατίρια των μεγαλοκεφαλαίων και κεφαλαιούχων και των πλουσίων, στο νόμο που κάναμε πριν λίγο καιρό για τον τουρισμό, κύριε Μπέζα, υπήρχε μία παράγραφος στο άρθρο 5 –είναι από την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως- που λέει «τυχόν επιβληθείσες διοικητικές κυρώσεις» -ακούστε, κύριε Καραμάριε γιατί σας ενδιαφέρει το ψηφίσαμε εδώ για τον τουρισμό, για τα ξενοδοχεία, και τα νομιμοποιήσαμε προσφάτως από το παράθυρο, δεν είναι κακό αυτό- «και για οποιονδήποτε λόγο, καταργούνται από της δημοσιεύσεως του νόμου, όπως και οποιεσδήποτε εκκρεμείς δίκες σχετικές με την επιβολή των παραπάνω διοικητικών κυρώσεων»….
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΑΜΑΡΙΟΣ: Αυτό ακριβώς έπρεπε να γίνει και τώρα.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ακριβώς, κύριε Καραμάριε.
Κύριε Σουφλιά, για να μη θεωρηθούμε ότι εμείς συνεργαζόμαστε και διαπλεκόμαστε με τους ξενοδόχους, μεγαλοξενοδόχους και ότι εμείς συναλλασσόμαστε μαζί τους, ας το δούμε όπως στο προγενέστερο στάδιο –και θα καταθέσω για τα Πρακτικά της Βουλής ακριβώς το σχέδιο που είναι από την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως- να το δείτε ώστε να είμαστε διαυγείς, διάφανοι, να είμαστε ξεκάθαροι. Να το δούμε αυτό! Έπιασα το πνεύμα του κ. Καραμάριου.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κυριάκος Βελόπουλος καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Έρχομαι τώρα στις τηλεοράσεις και στα ραδιόφωνα.
Κύριε Υπουργέ, είμαι από τους ανθρώπους που εργάστηκαν και εργάζονται επί είκοσι έτη στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο και στις εφημερίδες. Θα σας πω μόνο κάτι. Και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η Νέα Δημοκρατία επί δεκαετίες θέλετε ομήρους τους τηλεοπτικούς σταθμούς. Αυτή είναι η αλήθεια. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Επικρατεί μια αναρχία στο τηλεοπτικό πεδίο.
Κύριε Υπουργέ, αυτό είναι σημαντικό για να μη θεωρηθεί ότι ο Σουφλιάς και η Κυβέρνηση κάνουν χατίρια των μεγαλοκεφαλαιούχων. Θα πρέπει να το δείτε. Θα το δείτε, κύριε Μπέζα;
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΕΖΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Θα το δω.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ωραία, θα το δείτε.
Έρχομαι τώρα στις τηλεοράσεις. Η αλήθεια είναι ότι οι τηλεοράσεις λειτουργούν άναρχα. Θα μου πείτε και τι δεν λειτουργεί άναρχα; Πάντως, οι τηλεοράσεις λειτουργούν άναρχα. Δεν υπάρχουν έρευνες για τα σημεία εκπομπών των καναλιών εάν η ακτινοβολία που εκπέμπεται που είναι πολλαπλάσια των αδειών που δόθηκαν. Θέλω να με ακούσει ο κ. Νικητιάδης, γιατί το λέμε αυτό. Ξέρετε ότι δίνονται άδειες για έναν τηλεοπτικό σταθμό να εκπέμπει σε 1.000 Watt; Οι σταθμοί εκπέμπουν με 10.000 MWatt. Αυτή είναι η αλήθεια. Αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει τεράστια ακτινοβολία που πέφτει πάνω από την Αθήνα, πάνω από τη Θεσσαλονίκη, πάνω από τα χωριά. Αυτή η ακτινοβολία δημιουργεί προβλήματα στην υγεία των πολιτών. Και αυτό συμβαίνει γιατί υπάρχει αναρχία. Ο ένας σταθμός πέφτει πάνω στον άλλον και δημιουργεί προβλήματα και παρεμβολές.
Αυτό που κάνει σήμερα η Κυβέρνηση, δηλαδή με την παράταση μέχρι 31 Δεκεμβρίου, δεν θα μπορούσαμε να διαφωνήσουμε, αλλά έτσι παρατείνεται η ομηρία των καναλιών, των τηλεοπτικών σταθμών.
Υπάρχει μία αλληλοκάλυψη, κύριε Υπουργέ, αρμοδιοτήτων. Ακούστε, κύριε Νικητιάδη, για να λειτουργήσει ένας σταθμός τι χρειάζεται. Να έχεις σχέση με το Δασαρχείο, με την ΕΤΤΤ, με την Πολεοδομία, με το Υπουργείο Μεταφορών, με το Υπουργείο Εσωτερικών, το Υπουργείο Τύπου. Όλες αυτές οι υπηρεσίες εμπλέκονται για να μπορεί να λειτουργεί ένας σταθμός και το Ε.Σ.Ρ.
Αυτή λοιπόν η δαιδαλώδης κατάσταση δημιουργεί τεράστια προβλήματα. Τι συνέβη στη Θεσσαλονίκη; Έδωσε άδεια η πολιτεία να εκπέμπουν από το Χορτιάτη κάποιοι, άρχισαν να κτίζουν πάνω κάποια οικήματα μικρά για να βάλουν μηχανήματα, πήγε η Πολεοδομία, ζήτησε να κατεδαφιστούν, πήγε το Δασαρχείο που θεωρείται ότι ο Χορτιάτης είναι αναδασωτέα έκταση και στο τέλος, διώκεται ο Νομάρχης Θεσσαλονίκης γι’ αυτή την ιστορία, γιατί δεν κατεδάφισε λέει τα κτίρια.
Αυτά λοιπόν δείχνουν ότι πρέπει κάποια στιγμή να δούμε σοβαρά το θέμα των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Σαφώς και υπάρχει πρόβλημα, σαφώς και φοβούμαστε να ακουμπήσουμε τον Τύπο, αλλά θα πρέπει κάποια στιγμή να δώσουμε λύσεις. Δεν μπορεί ο πολιτικός να είναι όμηρος των καναλιών, κυρίως στην επαρχία.
(BA)
(2TR)
Δεν μπορεί να φοβάται ο πολιτικός, να είναι όμηρος του δημοσιογράφου, του μεγάλου εκδότη, να μη μπορεί να μιλήσει και να τον απειλεί αυτός που είναι εκδότης ή άλλος που έχει τηλεόραση. Και αυτή είναι η αλήθεια, γιατί τους αφήσαμε άναρχα να λειτουργούν χωρίς δομές, χωρίς κανόνες. Και είμαι μέλος της τηλεοράσεως, είμαι δημοσιογράφος και ξέρω πολύ καλά τι λέω. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Η διαπλοκή από εκεί ξεκινάει, κύριε Υπουργέ: από το γεγονός ότι είμαστε όμηροι εμείς από τα κανάλια και αλληλοδιαπλεκόμαστε, για να εξυπηρετούμε τα συμφέροντά μας. Αν δεν αφήσουμε ελεύθερα να λειτουργούν τα κανάλια -με βάση μια προϋπόθεση βέβαια: με δομές, με κανόνες, με νόρμες- θα έχουμε και άλλα προβλήματα.
Κλείνοντας να πω ότι θέλω ο Υπουργός ο κ. Παυλόπουλος, τον οποίο εκτιμώ, να ξαναδεί το θέμα των απολύσεων στην ΕΡΤ. Δεν μπορεί εν μια νυκτί να απολύουν δημοσιογράφους, την ώρα που η ΕΡΤ πάει και δίνει εκατομμύρια σε «πανηγυράκια» τύπου EUROVISION και να απολύει το Δανιανό το δημοσιογράφο, τη Θωμά τη δημοσιογράφο. Αυτά είναι ανεπίτρεπτα πράγματα, σε μια χώρα που έχει μεγάλη ανεργία. Αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι οι κύριοι από το ΠΑ.ΣΟ.Κ και εσείς έχετε γεμίσει με τρεις χιλιάδες εργαζόμενους την ΕΡΤ και δεν μπορείτε να βγάλετε άκρη. Έκανα ερώτηση στον Υπουργό, κύριε Σουφλιά, και δεν ξέρει πόσοι εργάζονται στην ΕΡΤ. Δεν ξέρουμε πόσοι εργάζονται στην κρατική τηλεόραση. Είναι απίστευτα πράγματα αυτά. Αν δεν ξέρουμε πόσοι εργάζονται, πώς μπορούμε να κάνουμε έναν προϋπολογισμό της προκοπής; Αυτά είναι τα προβλήματα και αυτά βλέπει ο κόσμος και δυστυχώς στεναχωριέται.
Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστούμε τον κ. Βελόπουλο.
Το λόγο έχει ο Υπουργός ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. κ. Σουφλιάς.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΦΛΙΑΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να αναφερθώ στην τροπολογία που έχουμε καταθέσει ως Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και που αναφέρεται στην τακτοποίηση της αλλαγής χρήσης σε ημιυπαίθριους χώρους, ισόγειους κλειστούς χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων και στα υπόγεια.
Πριν απαντήσω στους κυρίους, πρέπει να πω ότι με την τροπολογία αυτή θέλουμε να αντιμετωπίσουμε ένα μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα και ένα εκτεταμένο φαινόμενο αλλαγής χρήσης με ένα τρόπο ρεαλιστικό, ολοκληρωμένο και μακροπρόθεσμο. Συγκεκριμένα, λοιπόν: θέλουμε να αντιμετωπίσουμε την αλλαγή χρήσης στους ημιυπαίθριους χώρους, στους κλειστούς χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων και στα υπόγεια, αλλά σημειώνω και επισημαίνω την αλλαγή χρήσης σε νόμιμα δομημένους χώρους. Γι’ αυτό το λόγο και δεν δέχομαι να ενταχθούν στη διάταξη αυτή οι σοφίτες και τα πατάρια στα καταστήματα, διότι είναι επιφάνειες που δεν έχουν οικοδομική άδεια. Και βάλαμε ένα πλαίσιο για αυτή την τροπολογία: τακτοποιούνται οι αλλαγές χρήσης μόνο σε χώρους που έχουν οικοδομική άδεια. Οι σοφίτες, επαναλαμβάνω, και τα πατάρια δεν έχουν οικοδομική άδεια.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Έχουν, κύριε Υπουργέ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΦΛΙΑΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Δεν έχουν οικοδομική άδεια, μηχανικοί είμαστε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Αλλαγή χρήσης είναι.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΦΛΙΑΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Για το σκοπό αυτό: πρώτον -και βασικό- παίρνουμε μέτρα που καταργούν τις πηγές που διευκολύνουν αυτή την αλλαγή χρήσης. Δεύτερον, τακτοποιούμε βέβαια τις εκκρεμότητες που υπάρχουν, διότι η τακτοποίηση αυθαιρεσιών, χωρίς να λαμβάνεις μέτρα αποτροπής του φαινομένου στο μέλλον, δεν έχει κανένα νόημα, είναι μάλιστα και καταστρεπτικό διότι δημιουργεί μια νοοτροπία στον πολίτη ότι μπορεί να παρανομεί.
Αυτό συνέβη, κύριε Εισηγητά της Αντιπολιτεύσεως, με τους νόμους Τρίτση το 1983 και 1985, όπου νομιμοποιήθηκε τεράστιος αριθμός αυθαιρέτων, καθ’ ολοκληρίαν αυθαιρέτων, δηλαδή κτισμάτων χωρίς καμία άδεια και χωρίς τη λήψη κανενός μέτρου για το μέλλον.
Προσωπικά –και το καταθέτω στους κυρίους συναδέλφους εδώ στη Βουλή- δεν θα έφερνα ποτέ μια τροπολογία τέτοια τακτοποίησης οποιασδήποτε, αν θέλετε, παράβασης ή αυθαιρεσίας, αν ταυτόχρονα δεν συνοδευόταν από μέτρα που να αποτρέπουν στο μέλλον το φαινόμενο.
(GM)
2BA
Και επισημαίνω και πάλι ότι αναφέρεται σε αλλαγή χρήσης νόμιμα δομημένων χώρων.
Πράγματι, το 1985 για αρχιτεκτονικούς λόγους νομοθετήθηκε για πρώτη φορά η κατασκευή ημιυπαίθριων χώρων σε ποσοστό 40% του συντελεστή δόμησης, που δεν μετρούσε στον συντελεστή δόμησης.
Άρχισε, κύριε Σπηλιωτόπουλε, τότε μαζικά το κλείσιμο αυτών των ημιυπαίθριων χώρων μετά το 1985. Και όχι μόνο αυτό, αλλά επειδή ήταν 40% και επειδή επιτρεπόταν να συγκεντρωθούν αυτοί οι ημιυπαίθριοι χώροι σε έναν ή δύο ορόφους, δημιουργούνταν ολόκληρα διαμερίσματα. Αποτέλεσμα ήταν το 2000 η κυβέρνησή σας τότε να μειώσει το ποσοστό των ημιυπαίθριων χώρων στο 20%, δηλαδή στο μισό, για να αποφεύγονται, αλλά και πάλι δεν αποφεύχθηκαν, διότι υπήρχαν δύο στοιχεία τα οποία διευκόλυναν στο κλείσιμο των ημιυπαίθριων χώρων: Πρώτον οι διαστάσεις τους ήταν όσο χρειάζονταν για να γίνει ένα δωμάτιο και έκαναν έναν τοίχο με μία τζαμαρία και το έκλειναν και δεύτερον, αυτό που είπα, ότι μεταφέρονταν οι ημιυπαίθριοι στον έναν ή στους δύο ορόφους.
Εμείς, λοιπόν, για την αντιμετώπιση του φαινομένου κάνουμε το εξής πράγμα: Πρώτον ότι πέραν του ότι τους μειώνουμε από 20% στο 15% του συντελεστή δόμησης, λέμε ότι θα κατανέμονται σε όλους τους ορόφους.
Δεύτερον, ότι το βάθος του ημιυπαίθριου θα είναι 1,80 μέτρα, ώστε να μην διευκολύνουμε το κλείσιμό του για τη δημιουργία ενός δωματίου. Εάν θέλει μεγαλύτερο βάθος ο ιδιοκτήτης, ας αφαιρέσει κάτι από τον συντελεστή δόμησης για να το κάνει μεγαλύτερο. Εν πάση περιπτώσει όμως αντιμετωπίζεται για το μέλλον αυτό το θέμα.
Δεύτερον, σε ό,τι αφορά τους ισόγειους κλειστούς χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων δεν μετρούσαν στον συντελεστή δόμησης, γι’ αυτό λοιπόν έκαναν αυτούς τους κλειστούς χώρους στάθμευσης των αυτοκινήτων, τα γκαράζ και φυσικά κανείς δεν το κράτησε ως χώρο στάθμευσης. Για γυρίστε λιγάκι στην Αττική. Το 70% αυτών έχουν μετατραπεί σε καταστήματα, γραφεία, σε κατοικίες. Γιατί, λοιπόν, κλείνουμε τα μάτια μας σε αυτό; Λέμε λοιπόν ότι από εδώ και πέρα ο οποιοσδήποτε κλειστός χώρος στο ισόγειο θα μετρά στον συντελεστή δόμησης.
Είπατε προηγουμένως, σε μία οικοδομή που είναι στα όρια, είναι στην οικοδομική γραμμή, πώς θα κάνει υπόγειο για να μπει το αυτοκίνητο; Αυτό είναι πάρα πολύ εύκολο τεχνικό θέμα. Στο πλάτος που θα έχει η είσοδος του υπογείου για δύο μέτρα δεν θα υπάρχει χώρος στο ισόγειο. Και μπήκαν μία χαρά. Ας μπαίνουν τα αυτοκίνητα στα υπόγεια. Δεν μπορεί να αφήσουμε μία πηγή παρανομίας!
Με τη διάταξη που προτείνουμε όταν περιλαμβάνονται στον συντελεστή δόμησης, δεν θα κατασκευάζονται τέτοια πράγματα και δεν θα γίνεται αυτή η παρανομία.
Όσον αφορά στα υπόγεια τα οποία έχουν μετατραπεί σε σπίτια, αυτό έχει γίνει πριν από το 1985, μονίμως γινόταν. Γιατί γινόταν; Διότι το ύψος της οροφής του υπογείου ήταν 1,5 μέτρο πάνω από την επιφάνεια του εδάφους, πάρα πολύ καλό πραγματικά για να μετατραπεί σε κατοικήσιμο χώρο. Εμείς, λοιπόν, λέμε τώρα ότι παντού και στα σχέδια πόλεων και στους οικισμούς ίσχυε και για τα εκτός σχεδίου το να απέχει η οροφή του υπογείου το πολύ ογδόντα πόντους από την επιφάνεια του εδάφους. Επομένως, δεν προσφέρεται για αλλαγή χρήσης ώστε να γίνει κατοικία. Θα έχει τριάντα με σαράντα πόντους, ένα παραθυράκι μόνο.
Αντιμετωπίζοντας, λοιπόν, κατά τρόπο πάγιο και αποτελεσματικό το υπόβαθρο αυτών των παραβάσεων και των αλλαγών χρήσεων, ερχόμαστε μετά και επιχειρούμε, όπως λέμε και στην Εισηγητική Έκθεση, να θεραπεύσουμε και μία πληγή που αποτελεί μεγάλο κοινωνικό φαινόμενο. Υπολογίζουμε στο ΥΠΕΧΩΔΕ ότι είναι πάνω από 1,5 εκατομμύρια μπορεί και 2 εκατομμύρια οι περιπτώσεις ημιυπαιθρίων, υπογείων, ισογείων.
PM

(2GM)
Όλες αυτές οι αλλαγές χρήσης έγιναν επί δεκαετίες. Για να μην καταφεύγουμε τώρα σε ωραίες κουβέντες για το περιβάλλον κ.λπ. και για να είμαστε ρεαλιστές σας λέω ότι σήμερα από την εισήγησή σας προβληματίστηκα για το αν θέλετε να γίνετε κυβέρνηση. Καλά είναι αυτά να τα λέτε ως αντιπολίτευση, αλλά ως κυβέρνηση; Η κυβέρνηση έχει ένα χαρακτηριστικό διαφορετικό από την αντιπολίτευση, ότι είναι υποχρεωμένη να δίνει λύσεις και οι φιλολογίες και οι ωραιολογίες δεν δίνουν λύση. Δύο εκατομμύρια είναι λοιπόν οι περιπτώσεις αυτές. Πείτε μου ποιος θα πάει να ανακαλύψει πού έγιναν τόσα χρόνια. Ποιος θα πάει να τις βρει; Επί τριάντα χρόνια γίνονται τα υπόγεια και τα ισόγεια. Οι ημιυπαίθριοι γίνονται εδώ και δεκαπέντε χρόνια. Ποιος θα πάει να τα βρει αυτά; Κανένας. Ο πολίτης ξέρει και μάλιστα υπάρχουν νόμοι και το ξέρετε ότι υπάρχουν νόμοι. Νόμοι για τις αυθαιρεσίες υπάρχουν στην Ελλάδα, κύριοι συνάδελφοι, και είναι μάλιστα πολύ αυστηροί και περιλαμβάνουν όλες τις περιπτώσεις.
Πρέπει δε να σας αναφέρω μια μεγάλη διάκριση. Οι αυθαιρεσίες χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, σ’ αυτές που απαιτούν βάσει του νόμου κατεδάφιση και σ’ αυτές όπου επιτρέπεται η ρύθμιση. Νόμοι υπάρχουν, αλλά ποιος θα τους εφαρμόσει; Εδώ μέσα λέμε ότι η κυβέρνηση έκανε, η αντιπολίτευση έκανε κ.λπ. και ξεχνάμε κάτι πολύ απλό, ότι την αρμοδιότητα του ελέγχου των οικοδομών και επομένως της επιβολής κυρώσεων τον έχει η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση. Δεν είναι στην κεντρική διοίκηση. Οι πολεοδομίες δεν ανήκουν πλέον στο ΥΠΕΧΩΔΕ. Θα μου πείτε: Δεν έχει ευθύνη η Κυβέρνηση; Βεβαίως και έχει ευθύνη. Σε σας το λέω διότι είπατε: «Αφήσατε το κράτος να ανέχεται την παρανομία». Μήπως κάνετε λάθος και στην αριθμητική; Μηχανικός είστε, την αριθμητική την ξέρετε καλά. Οι ημιυπαίθριοι χώροι ξεκίνησαν το 1985. Μέχρι το 2009 πέρασαν 24 χρόνια. Τα 19 χρόνια ήσασταν εσείς κυβέρνηση. Γιατί τα λέτε αυτά; Γιατί δεν θέλετε να δείτε το πρόβλημα κατάματα ώστε να λυθεί;
Με τα μέτρα που παίρνουμε σταματάμε τις δυνατότητες αυτών των αυθαιρεσιών. Πρέπει να τακτοποιηθεί το προηγούμενο. Πότε θα τακτοποιηθεί; Κάτι πρέπει να γίνει. Τι λέμε λοιπόν; Αντί να συνεχίζεται αυτή η κατάσταση της υποκρισίας του κράτους προς τον πολίτη όπου ξέρει ο πολίτης ότι δεν πρόκειται ποτέ να ελεγχθεί εκτός εάν τον καταγγείλει ο γείτονας, ερχόμαστε και λέμε ότι θα γίνει τακτοποίηση.
Επειδή έγινε πολύ μεγάλη συζήτηση περί της τακτοποίησης, σας λέω η τακτοποίηση διαφέρει από τη νομιμοποίηση. Δεν τα νομιμοποιούμε. Είπατε ότι δεν υπάρχει στη νομοθεσία η λέξη «νομιμοποίηση». Μα, νομοθετούμε σήμερα. Δεν υπάρχει, αλλά νομοθετούμε αυτή την έννοια της τακτοποίησης. Η τακτοποίηση σε τι διαφέρει από τη νομιμοποίηση; «Κύριε, μ’ αυτό που σου κάνω, δηλαδή με το να πληρώσεις την εισφορά, αποκτάς πλέον το δικαίωμα να διατηρήσεις αυτή τη χρήση όσο υπάρχει το κτίριο». Δεν μπορεί όμως η επιφάνεια αυτή να έχει μερίδιο στο οικόπεδο. Δεν μπορεί αυτή την επιφάνεια να τη βάλεις υποθήκη για δάνειο, παραδείγματος χάρη. Έχει και κάποια ελαττώματα, όμως ησυχάζει ο πολίτης ότι θα διατηρήσει τη χρήση αυτού του ακινήτου. Η όλη αυτή ιστορία της μετατροπής έγινε εν αγνοία του πολίτη; Γιατί δεν συζητάμε τα πράγματα ειλικρινώς όπως έγιναν; Έγιναν με αγαστή συνεργασία του αγοραστή, του ιδιοκτήτη του οικοπέδου, του εργολάβου και του μελετητή. Είπατε ότι δεν κοστίζουν σε κανέναν εργολάβο, αλλά θέλω να δούμε ποια είναι η αλήθεια. Είναι η συμμετοχή του ίδιου του ιδιοκτήτη διότι ξέρει ότι αγόραζε ημιυπαίθριο και είχε συμφωνήσει με τον εργολάβο και του είπε: «Κύριε, εγώ στο συμβόλαιο θα σου βάλω ημιυπαίθριο. Εγώ θα στο κλείσω και θα το χρησιμοποιήσεις σαν σπίτι». Ήταν συμφωνία, δεν ήταν του ενός ή του άλλου. Κερδίζει ο ιδιοκτήτης διότι αυτή τη στιγμή εξασφαλίζει ότι θα διατηρηθεί η χρήση αυτού του ακινήτου.
(XF)

(PM)
Σε ό,τι αφορά τη μεταβίβαση, είναι πάρα πολύ απλό. Μεταβιβάζεται δια συμβολαίων ό,τι έχει οικοδομική άδεια. Άρα, θα γραφτεί στα συμβόλαια ό,τι είναι ημιυπαίθριος χώρος και φυσικά επειδή είναι αναγκαίο θα περιγράψει και το ακίνητο. Ημιυπαίθριος χώρος, ο οποίος άλλαξε χρήση και τακτοποιήθηκε βάση του νόμου τάδε. Θα πληρώνει ΕΤΑΚ; Βεβαίως θα πληρώνει. Δηλαδή θα το αξιοποιεί και θα το εκμεταλλεύεται ο πολίτης ως σπίτι και δεν θα λογίζεται ως τέτοιο να πληρώνει; Εκείνο το οποίο λέμε εδώ είναι ότι αναδρομικά δεν πληρώνει ο ιδιοκτήτης φόρους, εισφορές σε ασφαλιστικά ταμεία και διάφορα άλλα.
Βλάπτεται το περιβάλλον. Οι όγκοι υπάρχουν, κύριε συνάδελφε. Το ισόγειο, ο κλειστός χώρος, υπάρχει. Το υπόγειο υπάρχει. Κάποιοι τοίχοι μπήκαν και κάποιες λειτουργίες προστέθηκαν. Το περιβάλλον δεν υποφέρει από αυτό. αν τακτοποιούσαμε ή νομιμοποιούσαμε όγκους, επιφάνειες που δεν έχουν οικοδομική άδεια, τότε πράγματι θα μπορούσε να το ισχυριστεί κανείς αυτό.
Σε ό,τι αφορά το Συμβούλιο της Επικρατείας, είδα ότι προβλέψατε ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας θα ακυρώσει αυτή την ιστορία που περιλαμβάνει αυτή η τροπολογία. Πρώτα-πρώτα να πούμε κάτι πολύ απλό. Η Βουλή εξετάζει πάνω απ’ όλα προτού συζητήσει ένα νομοσχέδιο ή μια διάταξη, τη συνταγματικότητα της διάταξης. Και το δεύτερον, υπάρχει διάκριση εξουσιών. Δεν μπορεί η Βουλή να νομοθετεί με τη δαμόκλειο σπάθη του Συμβουλίου της Επικρατείας.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Ζ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΒΑΪΤΣΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ)
Εν πάση περιπτώσει, θεωρώ ότι όλοι μας εδώ δεν έχουμε το δικαίωμα ή αν θέλετε, μπορεί να έχουμε το δικαίωμα να κάνουμε πολύ μεγάλο λάθος όταν στα επιχειρήματά μας κραδαίνουμε τη δαμόκλειο σπάθη του Συμβουλίου της Επικρατείας. Και το δυστύχημα είναι ότι με τόση ευκολία που το Συμβούλιο της Επικρατείας ακυρώνει διοικητικές πράξεις, αυτή η αντίρρηση έχει επικρατήσει και στον πολίτη. «Θα σε πάω στο Συμβούλιο της Επικρατείας». Κάνουμε ας πούμε εμείς ένα μεγάλο δρόμο με συμβάσεις διεθνείς, που χρηματοδοτείται από την κοινότητα κ.ο.κ., μας πάει στο Συμβούλιο της Επικρατείας, καθυστερεί η απόφαση κανά ένα, ενάμισι χρόνο. Και μετά εμείς συζητάμε γιατί δεν έγινε η απορρόφηση, γιατί τούτο, γιατί το άλλο.
Εμείς σεβόμαστε τις δικαστικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, αλλά δεν μπορούμε να το επικαλούμαστε εδώ μέσα ως δαμόκλειο σπάθη. Εδώ μέσα έχουμε υποχρέωση να συζητήσουμε αν είναι Συνταγματικό ή όχι. Εμείς, αυτόνομα και όχι με το Συμβούλιο της Επικρατείας. Το Συμβούλιο της Επικρατείας θα ακυρώσει το εθνικό χωροταξικό. Γιατί να μην το κάνει βεβαίως, όταν παραδείγματος χάρη, σε οποιαδήποτε εκδήλωση έγινε ήταν και ένας σύμβουλος του Συμβουλίου της Επικρατείας ο οποίος εξέφραζε άποψη ότι αυτό δεν ήταν και τόσο σύμφωνο με το Σύνταγμα; Από πού και ως πού οι σύμβουλοι της Επικρατείας, ο δικαστής, μπορεί να αποφαίνεται δημόσια και να αποφασίζει; Μόνο από έδρας έχει το δικαίωμα να αποφαίνεται. Και όταν το κάνει δημοσίως ακυρώνει την ιδιότητά του. Εάν δεν αποφασίσουμε εμείς εδώ μέσα σ’ αυτή τη Βουλή, τα κόμματα, επιτέλους το Συμβούλιο της Επικρατείας να ακολουθήσει το δρόμο για τον οποίο είναι φτιαγμένο.
Εν πάση περιπτώσει, είναι σαφής η άποψή μου. Πρέπει να γίνει Συνταγματικό Δικαστήριο. Να φύγει αυτό το Συμβούλιο της Επικρατείας. Ένα ακυρωτικό δικαστήριο έχει και την κρίση της συνταγματικότητας. Δύο καρπούζια και παίρνει αποφάσεις ανάλογα. Και βλέπουμε συνεχώς στο Σύνταγμα να αλλάζει σαν λάστιχο και να διαμορφώνεται. Μιλάμε εμείς για αναθεώρηση του Συντάγματος. Κάθε μέρα αναθεωρείται το Σύνταγμα από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Υπάρχει το άρθρο 24 που είναι δεκαπέντε σειρές. Για τις δεκαπέντε σειρές έχουν γραφτεί τόμοι όσο μια άμαξα, ένα τρένο ολόκληρο με τις ερμηνείες.



(SX)
(2XF)
Δεν μπορεί το Συμβούλιο της Επικρατείας να είναι μπαμπούλας, ούτε μπορεί να είναι κριτήριο εδώ μέσα τι θα πει το Συμβούλιο της Επικρατείας. Να τα κρίνουμε εμείς ποια είναι συνταγματικά ή όχι.
Τι δημιουργείται έτσι; Γι’ αυτό σας λέω, απορώ αν θέλετε να γίνετε κυβέρνηση. Τι δημιουργείται έτσι; Δημιουργείται έτσι η εντύπωση ότι θα είναι σε ομηρία, θα είναι όμηροι. Είναι κουβέντες οι οποίες έχουν γραφεί επανειλημμένως. Ελέχθη αυτές τις ημέρες ότι θα είναι όμηροι.
Υπάρχει μία τροπολογία η οποία αντιμετωπίζει το θέμα όπως το αντιμετωπίζει. Όταν εμείς δημιουργήσουμε την εντύπωση στον κόσμο ότι θα είναι σε ομηρία, και να ψηφιστεί η τροπολογία, η απόδοσή της θα είναι μικρή.
Και ερωτώ κι εσάς και τον εκπρόσωπο του Τεχνικού Επιμελητηρίου, που με τόσο πάθος ομιλεί για την ομηρία και ότι θα υπάρχει ανασφάλεια δικαίου.
Ανασφάλεια δικαίου, βέβαια, δημιουργείται με αποφάσεις σαν αυτές που έχει πάρει το Συμβούλιο της Επικρατείας. Όταν Προεδρικό Διάταγμα του 1985 -που το ενέκρινε- το ακυρώνει σήμερα μετά από είκοσι και πλέον χρόνια, ποια είναι η ασφάλεια δικαίου;
Πώς παίρνετε στο λαιμό σας ανθρώπους οι οποίοι αν σας ακούσουν, δεν θα πάνε να ρυθμίσουν τα θέματα, με αποτέλεσμα να υπαχθούν στην άλλη διάταξη -30%, το πρόστιμο της διατήρησης, 5% κάθε χρόνο από τότε που το κατασκεύασαν- και να πληρώσουν τα μαλλιά της κεφαλής τους; Και επιπλέον, θα είναι και υποχρεωμένοι να κατεδαφίσουν όλα τα στοιχεία τα οποία βοήθησαν στην αλλαγή του χώρου.
Πώς αναλαμβάνετε τέτοιες ευθύνες;
Ξέρετε και κάτι άλλο; Διότι είμαι αποφασισμένος και υποχρεωμένος να τα πω όλα. Με τα λεγόμενά σας εδώ, δίνετε κι ένα πάτημα ακόμα και σε αυτούς που θα κρίνουν αυτό το νόμο.
Εν πάση περιπτώσει, δικαίωμά σας είναι. Εγώ, όμως, σας λέω το δικό μου αντίλογο.
Όσο για το ότι ακυρώνεται ένα αρχιτεκτονικό στοιχείο, θέλω να πω τα εξής: Δεν ακυρώνεται κανένα αρχιτεκτονικό στοιχείο. Αφήνουμε τους ημιυπαίθριους. Η μόνη διαφορά είναι ότι δεν αφήνουμε τους ημιυπαίθριους να αποτελούν μία πηγή παρανομίας. Αυτό κάνουμε. Κι έχει τη δυνατότητα ο αρχιτέκτονας να βάλει ημιυπαίθριους. Κι αν θέλει να τους έχει λίγο βαθύτερους και πλατύτερους, ας αφαιρέσει λίγο συντελεστή δόμησης, αφού τα θεωρεί ως αναγκαία για την καλαισθησία του κτιρίου.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω στο τέλος να πω ότι αυτά τα οποία επανειλημμένως ελέχθησαν, να παρατείνουμε την ημερομηνία -διότι έχουμε πει στις 2 του μηνός να έχει παρθεί η άδεια- και να ακούμε διάφορες περιπτώσεις, αν δεν έχει βγάλει, τότε να μπορεί να βγάλει, μετά από ένα μήνα κλπ., δεν γίνονται. Καθορίζονται οι νόμοι, όπως αυτός παραδείγματος χάρη, και είναι υποχρεωτικό να έχουν κάποιους χρόνους βάσει των οποίων θα κινηθεί το πλαίσιό τους. Πάντα στους νόμους, όταν χρειάζεται ένα χρονικό όριο, δημιουργείται το εξής θέμα: Αυτοί που είναι στις παρυφές αυτού του χρονικού ορίου ή ωφελούνται ή αδικούνται. Όποιο όριο κι αν βάλεις. Και σε ένα μήνα να το βάλεις, δηλαδή ακόμα κι αν πούμε ότι «…και μετά την ισχύ του νόμου άδειες οι οποίες έχουν κατατεθεί μπορούν να…» κλπ., θα σου πει ο άλλος, γιατί όχι σε δύο μήνες ή σε ενάμισι μήνα;
Βάλαμε, λοιπόν, μία ημερομηνία. Την ημερομηνία που κατατέθηκε η τροπολογία. Ξέρουμε όλοι πολύ καλά ότι αν αφήναμε τέτοια περιθώρια, θα γέμιζαν οι πολεοδομίες με φακέλους –εμείς οι μηχανικοί τα ξέρουμε- και θα είχαν εγγραφεί του κόσμου τα αιτήματα.
Αυτά, λοιπόν, δεν μπορούμε να τα κάνουμε. Και δεν τα κάνουμε.
Επειδή υπάρχει ένα αίτημα όσον αφορά τους πολύτεκνους, που θεωρώ ότι είναι σωστό και αναφέρθηκε μάλιστα από έναν Εισηγητή, θα έλεγα: Στο άρθρο 1, παράγραφος 2, εδάφιο Γ, εκεί όπου αναφέρουμε για την εισφορά, προστίθεται η φράση «προκειμένου περί πολυτέκνων η εισφορά μειώνεται κατά πενήντα τοις εκατό (50%)» μετά το τέλος του πρώτου εδαφίου αυτής.
(Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων κ. Γεώργιος Σουφλιάς καταθέτει την προαναφερθείσα νομοτεχνική βελτίωση, η οποία έχει ως εξής:




































Κύριοι συνάδελφοι, σας καλώ να ψηφίσουμε αυτή την τροπολογία. Αντιμετωπίζει ένα τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα.
(Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
(Θόρυβος από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)

(TS)




(SX)
Ήταν και πρόταση της Εισηγήτριας της Νέας Δημοκρατίας.
ΠΑΡΘΕΝΑ ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΔΟΥ: Και οι τρίτεκνοι υπάγονται στη ρύθμιση;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΦΛΙΑΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Όσοι εκ του νόμου θεωρούνται ως πολύτεκνοι. Ο νόμος καθορίζει ποιοι είναι οι πολύτεκνοι.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σας κούρασα. Προτείνω να ψηφιστεί αυτή η τροπολογία, διότι όπως είπα, με τρόπο ρεαλιστικό, ολοκληρωμένο και μακροπρόθεσμο, δηλαδή εννοώ με τα μέτρα που παίρνουμε, αποτρέπουμε την εμφάνιση αυτών των φαινομένων στο μέλλον.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν λάβει το λόγο ο κ. Βενιζέλος, σας γνωστοποιώ ότι Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας ορίζεται ο Βουλευτής Β’ Πειραιά κ. Ιωάννης Τραγάκης.
Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ κ. Ευάγγελος Βενιζέλος έχει το λόγο για οκτώ λεπτά.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρία Παπακώστα, μην απασχολείτε τον κύριο Υπουργό, τον οποίο θέλω ολόκληρο δικό μου με την προσοχή του στραμμένη στο Βήμα.
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ-ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Είναι όλος δικός σας!
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με εντυπωσίασε, πρέπει να πω, η επιχειρηματολογία του κ. Σουφλιά, γιατί περιγράφει μία πραγματικότητα κοινωνική και οικιστική. Είναι γεγονός πως η περιουσία των ελληνικών νοικοκυριών είναι επενδεδυμένη κυρίως σε ακίνητα. Υπολογίζεται ότι μπορεί αυτή η περιουσία να υπερβαίνει το 700% του ΑΕΠ και ειδικότερα σε κατοικίες μπορεί να είναι επενδεδυμένο ένα ποσό που υπερβαίνει το 450% του ΑΕΠ, ενώ οι αντίστοιχοι ευρωπαϊκοί μέσοι όροι κινούνται γύρω στο 250% του ΑΕΠ κάθε χώρας.
Δεν υπάρχει, συνεπώς, αμφιβολία ότι συζητούμε σήμερα για ένα τεράστιο κοινωνικό, οικονομικό, αναπτυξιακό θέμα, αλλά συζητούμε και για το πολύ σημαντικότερο θεσμικό και ηθικό ζήτημα των σχέσεων κράτους και πολίτη, γιατί προκειμένου να έχουμε ένα έντιμο και νομιμόφρονα πολίτη, πρέπει να έχουμε και ένα έντιμο ειλικρινές και ει δυνατόν έξυπνο κράτος, που χειρίζεται τα θέματα αυτά και δημιουργεί ένα πλαίσιο ασφάλειας δικαίου.
Ο κ. Σουφλιάς είναι Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων για περίπου έξι χρόνια και εμφανίζεται σήμερα στη Βουλή αντιμετωπίζοντας ένα από κορυφαία οικιστικά και πολεοδομικά θέματα του τόπου παρεμπιπτόντως, με αφορμή μια τροπολογία εντεταγμένη σε ένα πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών, που εξυπηρετεί κυρίως φορολογικούς και ακριβέστερα εισπρακτικούς λόγους.
Δεν ήρθε στη Βουλή να εισηγηθεί μία τροποποίηση της οικιστικής και πολεοδομικής πολεοδομίας γενική και αφηρημένη, οπότε με μεταβατικές διατάξεις και διαχρονικό δίκαιο να αντιμετωπίσουμε και το ζήτημα που έχει προκύψει με την αλλαγή της χρήσης των ημιυπαίθριων χώρων ή υπογείων μέσα στο περίγραμμα του όγκου του κτιρίου. Δεν ήρθε εδώ να λύσει ένα πρόβλημα της δικής του αρμοδιότητας και ένα πρόβλημα που απασχολεί την κοινωνία και τα νοικοκυριά ανεξαρτήτως του δημοσιονομικού άγχους και της εισπρακτικής λογικής της Κυβέρνησης.
Δέχθηκε να υπογράψει μια τροπολογία που εντάσσεται σε αυτήν τη συγκυριακή εισπρακτική λογική και δέχθηκε να γράψει στην αιτιολογική έκθεση της τροπολογίας αυτής ότι επειδή ο αριθμός των χώρων που άλλαξαν χρήση υπερβαίνει το 1.5 εκατομμύριο, υπολογίζεται ότι θα συγκεντρωθεί ένα πολύ σημαντικό ποσό που θα εξυπηρετήσει το δημόσιο συμφέρον, όχι με τη βελτίωση της οικιστικής κατάστασης και της πολεοδομικής νομοθεσίας αλλά με την ενίσχυση των οικονομικών του κράτους και μάλιστα σε εποχή που ως γνωστόν υπάρχει πρόβλημα με το δημοσιονομικό έλλειμμα.
(ML)

(2TS)
Άρα έρχεται και μας λέει ότι εντάσσεται σε μία φορολογική και πιο συγκεκριμένα εισπρακτική λογική, συγκυριακή και ότι αυτό δεν γίνεται για κάποιους γενικότερους λόγους της αρμοδιότητάς του, αλλά για λόγους καθαρά δημοσιονομικούς, συγκυριακά δημοσιονομικούς.
Ξέρετε ποια είναι η συγκλονιστική διαφορά; Εάν η συζήτηση άνοιγε με πρωτοβουλία του ΠΕΧΩΔΕ γενικά και εκτός της πρακτικής λογικής, θα μπορούσαμε να συζητήσουμε εάν η αλλαγή των πάγιων ρυθμίσεων του ΓΟΚ, σε σχέση με το βάθος του ημιυπαίθριου χώρου που πάει στο 1,80 και σε σχέση με το ύψος του υπογείου που πάει μόλις στο 0,80 του μέτρου, έχει μία λογική ή αν πρέπει να κάνουμε άλλες ρυθμίσεις. Θα άνοιγε μία συζήτηση με τον τεχνικό κόσμο της χώρας, με τον επιστημονικό κόσμο της χώρας για να δούμε εάν αυτό είναι σωστό, είναι εφαρμόσιμο, έχει μία λογική, εάν αυτό βελτιώνει ή επιδεινώνει τους όρους δόμησης και άρα τους οικιστικούς όρους, γιατί υπάρχει ένα διασφαλισμένο συνταγματικά οικιστικό κεκτημένο. Ο κάθε πρακτικός μηχανικός μπορεί να βεβαιώσει ότι όλα αυτά είναι πρόχειρα. Είναι η γνωστή μπακάλικη λογική.
Για να δείξει τώρα ο κ. Σουφλιάς ότι παίρνει μέτρα τα οποία καταργούν την πηγή του προβλήματος, θεσπίζει μέτρα, τα οποία είναι πρόχειρα, δεν έχουν μελετηθεί, δεν έχουν συζητηθεί, δεν έχουν τεκμηριωθεί τεχνικά, δεν μας έχουν πει οι ειδικοί τι επιπτώσεις έχει αυτό στη μορφή των πόλεων και στη λειτουργία των κτιρίων. Αλλά ακόμη και η αποδοχή της τακτοποίησης της αλλαγής της χρήσης δομημένων παράνομα χώρων, που υπάρχουν μέσα στο περίγραμμα, αλλά τώρα αλλάζουν χρήση, δεν έχει καμία λειτουργική λογική, διότι υπάρχουν πολυόροφες οικοδομές στο κέντρο που έχουν ανάγκη από χώρους στάθμευσης και άρα δεν πρέπει να αλλάξει η χρήση και υπάρχουν μονοκατοικίες σε περιοχές στις οποίες περισσεύουν οι εικονικές θέσεις στάθμευσης, άρα εκεί δεν βλάπτει οικιστικά και λειτουργικά την πόλη η κατάργηση κάποιων θέσεων στάθμευσης.
Αυτό το λέω για να δώσω ένα πολύ απλό παράδειγμα, γιατί είναι άλλο να καταργείς θέσεις στάθμευσης σε πολυόροφο κτήριο γραφείων, που τώρα έχουν γίνει καταστήματα οι θέσεις στάθμευσης ή έχει μετατραπεί σε καφενείο η πυλωτή και διαφορετικό να λες ότι έχεις στο σχέδιό σου τέσσερις θέσεις στάθμευσης σε μία μονοκατοικία, και σου φτάνει η μία ή οι δύο.
Συνεπώς, δεν υπάρχει καμία τεχνική λογική, δεν ακολουθούνται κανόνες της επιστήμης, δεν γίνεται lege artis η ρύθμιση αυτή, γιατί γίνεται εικονικά. Δεν είναι μία οικιστική ρύθμιση. Είναι μία δημοσιονομική και εισπρακτική ρύθμιση.
Ο κύριος Σουφλιάς όμως, τον οποίο όχι απλώς τιμώ, αλλά και αγαπώ μπορώ να πω, έρχεται εδώ ανακόλουθος. Πριν από δεκαπέντε ημέρες ο Υπουργός Ανάπτυξης εισηγήθηκε στη Βουλή σχέδιο νόμου για τη λειτουργική τακτοποίηση των ξενοδοχειακών χώρων και των χώρων των ενοικιαζομένων δωματίων που είναι πολεοδομικώς παράνομα, αλλά έχουν μετατραπεί σε δωμάτια, σε χώρους εξυπηρέτησης κοινού των ξενοδοχείων. Αυτό έγινε για τρίτη φορά.
Άρα, λοιπόν, όταν ήρθε ο Υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης και εισηγήθηκε αυτή τη ρύθμιση, έκανε αυτό που κάνει τώρα ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, αλλά χωρίς την υπογραφή του Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ. Και όταν τον ρωτούσε η Βουλή: «Γιατί, κύριε Υπουργέ Τουριστικής Ανάπτυξης, κάνετε λειτουργική τακτοποίηση με σήμα του ΕΟΤ και παίρνετε κάποια παράβολα, αλλά δεν έχετε την υπογραφή του Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ, γιατί δεν κάνετε και πολεοδομική τακτοποίηση;», μας έλεγε ότι δεν συμφωνεί ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, ότι δεν θέλει να εμπλακεί στην τακτοποίηση. Μα, τέτοιου είδους τακτοποίηση γινόταν και τότε για τα καταλύματα και μάλιστα για τρίτη φορά.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΦΛΙΑΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Μπορώ να σας διακόψω;
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Παρακαλώ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΦΛΙΑΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Σαφώς δεν υπέγραψα γιατί δεν συμφωνούσα και δεν είμαι ανακόλουθος, διότι η λειτουργική τακτοποίηση στα ξενοδοχεία περιλαμβάνει και χώρους που δεν έχουν άδειες, ενώ εδώ εγώ λέω μόνο για χώρους που έχουν άδεια.
(Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ: Άρα, είστε αντίθετος.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Τώρα, λοιπόν, μαθαίνει η Βουλή των Ελλήνων ότι όχι απλώς δεν συνυπέγραψε το νομοσχέδιο που έγινε νόμος του κράτους, με πρωτοβουλία του Υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης, ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, αλλά δηλώνει ρητά τη διαφωνία του και θεωρεί ότι είναι αδιανόητο να τακτοποιούνται υπουργικά χώροι χωρίς άδεια.
(GH)


(ML)
Ας γινόταν και πάλι μία διάκριση μεταξύ χώρων με άδεια και χώρων χωρίς άδεια. Αλλά τώρα έχουμε μία ισχύουσα νομοθεσία ψηφισμένη πριν από λίγες μέρες, νεογέννητη, που αφορά τη μεγάλη βιομηχανία της χώρας, το μοχλό της ανάπτυξης της χώρας που είναι ο τουρισμός, η τουριστική βιομηχανία.
Ιδού τι σημαίνει κράτος δικαίου στην αντίληψη της Κυβέρνησης, τι σημαίνει συνέπεια, τη σημαίνει χρηστή διοίκηση, τι σημαίνει καλοί λογαριασμοί με τους πολίτες.
Έρχομαι τώρα και στην ιστορία του Συμβουλίου της Επικρατείας. Μα, ξέρετε, έχω μεγάλη εμπειρία από το Συμβούλιο της Επικρατείας και ως καθηγητής και ως δικηγόρος και πραγματικά, διαφωνώ και εγώ με πολλές επιλογές της νομολογίας, επιλογές επί της ουσίας και επιλογές δικονομικές. Όμως, δεν είναι η κατάλληλη βάση συζήτησης ένα νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών με τροπολογία του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων να λύσουμε το πρόβλημα της δικαιοσύνης και ειδικότερα του συστήματος δικαστικού ελέγχου της συνταγματικότητας των νόμων στη χώρα, γιατί θα παρασυρθούμε σε λάθος εκτιμήσεις και επιλογές.
Λέω αυτό μόνο και παρακαλώ να με προσέξει ο Υπουργός και η Βουλή. Γιατί ο κ. Σουφλιάς εισηγείται τακτοποίηση και όχι νομιμοποίηση; Εισηγείται τακτοποίηση και όχι νομιμοποίηση, γιατί αποδέχεται τη λογική της νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, την οποία καταγγέλλει, γιατί αν ήταν αδιάφορος για τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας και τα πορίσματά της, θα εισηγείτο εδώ ενώπιον της Βουλής τη νομιμοποίηση. Γιατί θα πρέπει να διαιωνίζεται μία κατάσταση οιονεί παρανομίας ή οιονεί νομιμότητας και να γράφουν ότι ο χώρος είναι ημιυπαίθριος αλλά έχει αλλάξει χρήση και έχει τακτοποιηθεί δυνάμει του άρθρου τάδε, του νόμου τάδε και αυτή η υποσημείωση να αναπαράγεται διαρκώς στο πλαίσιο τι; Στο πλαίσιο μιας εικονικής νομικής πραγματικότητας. Άρα, έχουμε μία νομοθεσία πολεοδομική και μία νομοθεσία του κορμού του εμπραγμάτου δικαίου της χώρας και έχουμε και μία παρανομοθεσία, έχουμε ένα παράρτημα. Αυτά, όμως, είναι αντιφάσεις. Και αντιλαμβάνομαι τη δυσκολία. Αλλά η δυσκολία προκύπτει από το γεγονός ότι μία κακής ποιότητας νομοθεσία τελικά οδηγεί το δικαστή στο να καταλάβει και να ασκήσει στην πραγματικότητα το ρόλο του νομοθέτη.
Το πρόβλημα δεν ξεκινάει από την υπερβολή και τον ακτιβισμό του δικαστή, του ακυρωτικού ή του συνταγματικού. Το πρόβλημα ξεκινάει από την κακή ποιότητα της νομοθεσίας. Άρα, αν θέλουμε να προστατεύσουμε τον πολίτη και να εμπεδώσουμε το κράτος δικαίου, πρέπει να αναβαθμίσουμε και μάλιστα με ριζοσπαστικές πρωτοβουλίες την ποιότητα της νομοθεσίας. Και είναι πολύ κακό παράδειγμα νομοθετείν αυτή η τροπολογία, εντεταγμένη σε αυτή τη λογική και σ' αυτό το νομοσχέδιο, διότι έτσι κινητοποιούμε τα αντανακλαστικά του δικαστή, να ψάξει να βρει ευκαιρία, προκειμένου να πει τη δική του άποψη σε σχέση με το Σύνταγμα και σε σχέση με τους νόμους.
Λέει εντυπωσιασμένος ο κ. Σουφλιάς. Δεκαπέντε σειρές είναι το άρθρο 24 και έχουν γραφεί τόνοι θεωρητικών μελετών και δικαστικών αποφάσεων. Μα, η βασική διάταξη για την προσωπική ελευθερία του άρθρου 5, παράγραφος 3 του Συντάγματος –και η προσωπική ελευθερία είναι απαραβίαστη, κανείς δεν συλλαμβάνεται ή δεν περιορίζεται με οποιονδήποτε τρόπο παρά μόνο όταν και όπως ο νόμος ορίζει- είναι δύο σειρές. Αλλά σε αυτές τις δύο σειρές κρύβεται όλη η ουσία της προσωπικής μας ελευθερίας. Και εδώ να δείτε πόσοι τόνοι έχουν γραφεί στην Ελλάδα και διεθνώς, μελετών, αποφάσεων, σχολίων, αντιρρήσεων, γιατί αυτό έχει να κάνει με την προσωπική μας ελευθερία. Έτσι είναι το Σύνταγμα. Με λίγες λέξεις ρυθμίζει πολλά πράγματα, τα σημαντικότερα για όσο γίνεται μεγαλύτερο χρόνο, με τη μεγαλύτερη δυνατή νομική δύναμη. Και όταν ο νομοθέτης διατυπώνει κακά, με κακή ποιότητα τον κανόνα δικαίου, φυσικά ο δικαστής ανάγεται στο Σύνταγμα και ψάχνει να βρει μία λύση, την οποία την αναζητά ερμηνευτικά. Αυτό δεν έχουμε καταλάβει. Και θα βάλω εδώ όλες τις Κυβερνήσεις και όλες τις συνθέσεις των Βουλών, διότι φυσικά αυτά τα προβλήματα, για να είμαστε δίκαιοι, δεν είναι προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί μόνο τα τελευταία έξι χρόνια. Είναι προβλήματα διαχρονικά.
(ST)

(GH)
Αλλά δεν είναι δυνατόν μέσα στη διαχρονική ευθύνη να διαλύεται η παρούσα πολιτική ευθύνη της Κυβέρνησης για τη ρύθμιση αυτή, διότι, αν δεν είχαμε το δημοσιονομικό εκτροχιασμό και το εισπρακτικό άγχος, θα μπορούσε να ανοίξει όλη αυτή η συζήτηση με τροποποίηση του ΓΟΚ, με διαπραγμάτευση με το Συμβούλιο της Επικρατείας σας λέω εγώ, γιατί, αν δεν διαμορφώσουμε όσο ισχύει ο διάχυτος έλεγχος της συνταγματικότητας των νόμων, εάν δεν διαμορφωθεί ένας θεσμικός μηχανισμός προγραμματικής συμφωνίας μεταξύ του νομοθετικού οργάνου και της δικαστικής εξουσίας, πάντα θα υπάρχουν τεράστιες πηγές ανασφάλειας δικαίου για όλα τα θέματα, για τη δόμηση, για τη μεταφορά συντελεστή δόμησης, για την αυθαίρετη δόμηση, για θέματα όπως το προσωπικό επίδομα, το οικογενειακό επίδομα, οι όροι συνταξιοδότησης των γυναικών κ.ο.κ. Άρα, έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία να ξέρουμε τι κάνουμε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Κύριε Βενιζέλο, ευχαριστούμε πάρα πολύ. Μιλάτε δεκαέξι λεπτά.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Πόσο μιλάω;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Δεκαέξι λεπτά.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Θα μιλήσω είκοσι πέντε, όσο μίλησε και ο κύριος Υπουργός, στον οποίο και απαντώ εκ μέρους της Αντιπολίτευσης. Με συγχωρείτε.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Είμαστε υποχρεωμένοι να σας ακούμε για είκοσι πέντε λεπτά;
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Σας παρακαλώ, βεβαίως. Είστε, όπως ήμουν και εγώ υποχρεωμένος με χαρά να ακούσω τον κ. Σουφλιά. Ισότητα των όπλων είναι η λογική του Κοινοβουλίου. Σας παρακαλώ.
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Κύριε Πρόεδρε, εφαρμόστε τον Κανονισμό!
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Σας παρακαλώ. βεβαίως. Δεν θα με τρομάξει η απειλή της απάντησης.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΑΜΑΡΙΟΣ: Άλλο ο Υπουργός!
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Θα αναμετρηθούμε στα αλώνια της Βουλής!
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Δεν είστε Υπουργός!
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Εσείς τι είστε τώρα εδώ; Κηδεμών;
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Βουλευτής που απαιτεί την εφαρμογή του Κανονισμού!
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Λοιπόν, καλώς. Στον Πρόεδρο, κυρία Παπακώστα. Σας συμπαθώ πολύ. Στον Πρόεδρο. Μην με διακόπτετε. Μην θορυβείτε, παλιά που έλεγαν τα Πρακτικά.
Έρχομαι τώρα στην ουσία. Τα ζητήματα αυτά, λοιπόν, πρέπει να τακτοποιηθούν πράγματι, αλλά μέσα στη λογική του κράτους-δικαίου. Η λογική του κράτους-δικαίου σημαίνει για εμάς τα εξής πάρα πολύ απλά πράγματα. Πρώτον, κύριε Υπουργέ, να αποσύρετε την τροπολογία αυτή που εντάσσεται με λάθος τρόπο σε λάθος νομοσχέδιο και σε λάθος λογική. Να επανέλθετε με μία πλήρη αναθεώρηση του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού, της πολεοδομικής και οικιστικής νομοθεσίας, που θα αντιμετωπίζει ριζικά με γενικό και αφηρημένο τρόπο, τεχνικά μελετημένο και άρτιο, τα ζητήματα των όρων δόμησης και των αρχιτεκτονικών και μορφολογικών προϋποθέσεων λειτουργίας ενός σύγχρονου κτιρίου, ενεργειακά επαρκούς, λειτουργικού, έτσι ώστε να μπορέσουμε να κάνουμε μία συζήτηση απαλλαγμένη από την πίεση της συγκυρίας και το δημοσιονομικό άγχος της Κυβέρνησης. Να ανοίξουμε το θεσμικό διάλογο με τη δικαιοσύνη, ώστε να μπορέσουμε να διαμορφώσουμε το πλαίσιο ερμηνείας του Συντάγματος, το οποίο θα προσφέρει ασφάλεια δικαίου και σταθερότητα στις έννομες σχέσεις που είναι και οικονομικές σχέσεις. Και αφού τα πετύχουμε όλα αυτά, θα είμαστε σε θέση να δώσουμε μία θαρραλέα, γενναία, οριστική λύση, χωρίς να θέτουμε υπό ομηρία τον πολίτη, γιατί δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο πολίτης έχει το δικό του βαθμό συμμετοχής σ’ αυτό που έχει γίνει και το δικό του ποσοστό οφέλους, οικονομικού και περιουσιακού, αλλά το κράτος έχει πολύ μεγαλύτερες υποχρεώσεις νομιμότητας απ’ ό,τι έχει ο πολίτης και πρέπει το κράτος να κάνει το πρώτο βήμα, προκειμένου να αξιώσει από τον πολίτη να κάνει το δεύτερο. Μόνον έτσι θα γίνει η χώρα μας ένα κράτος δικαίου, ένα κράτος δημοκρατικό, ένα κράτος με δημόσιο ήθος.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστώ πάρα πολύ.
Το λόγο έχει ο κύριος Υπουργός.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΦΛΙΑΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Πρώτο θέμα που έθεσε ο κ. Βενιζέλος, ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ήταν ότι, πέραν των άλλων πολεοδομικών θεμάτων, τίθεται και ένα θεσμικό θέμα σχέσης πολίτη και κράτους.
Κύριε Βενιζέλε, είπα και προηγουμένως ότι έχει δύο σκέλη, ένα η τακτοποίηση των εκκρεμοτήτων του παρελθόντος και ένα ότι λαμβάνονται μέτρα αποκλεισμού τέτοιων παραβάσεων στο μέλλον.

(XP)

(ST)
Το κράτος είναι καθαρό είναι έντιμο. Λέει κύριε από και πέρα θα ισχύουν αυτά. Τα μέτρα είναι τέτοια που δεν επιτρέπουν να γίνονται αλλαγές χρήσεων σε αυτούς τους χώρους όπως γινόταν στο παρελθόν. Είναι μια καθαρή και έντιμη στάση. Και από δω και πέρα τακτοποιώ την κατάσταση διότι όπως είπα και προηγουμένως δεν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος για να αντιμετωπιστεί.
Εάν εσείς θέλετε να μιλάτε θεωρητικά δικαίωμά σας. Θέλετε να γίνετε και κυβέρνηση. Οι κυβερνήσεις πρέπει να παίρνουν αποφάσεις. Εμείς αντιμετωπίζουμε τη σχέση πολίτη και κράτους.
Δεύτερον, φυσικά και ανέφερα στην εισηγητική έκθεση η οποία έχει τρεις σελίδες δύο σειρές για το οικονομικό θέμα. Δεν στηρίχτηκα πάνω στην υπόθεση ότι αυτό ενισχύει τα οικονομικά του κράτους. Όλο το υπόλοιπο κομμάτι της εισηγητικής έκθεσης αναφέρεται σε καθαρά πολεοδομικά θέματα. Επομένως ήταν πολύ άστοχη η παρατήρησή σας για να μην πω ότι ήταν έξω απ’ αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα.
Δεν έφερα νομοσχέδιο. Εάν παρακολουθούσατε τα θέματα του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. θα είχατε δει ότι εδώ και ένα χρόνο έχω δηλώσει ότι έχω κάνει μια Επιτροπή η οποία εξετάζει όλα τα πολεοδομικά θέματα. Και δεσμεύθηκα ότι το καλοκαίρι θα φέρω νομοσχέδιο και θα το φέρω. Το νομοσχέδιο θα έρθει όχι υπό την έννοια που λέτε εσείς για πλήρη αναθεώρηση του Γ.Ο.Κ. Εάν λοιπόν με τιμάται πρέπει να δεχθείτε ότι δεν χρειάζεται καμία πλήρης αναθεώρηση του Γ.Ο.Κ. Ο Γ.Ο.Κ. σε πάρα πολλά σημεία του είναι πάρα πολύ σωστός. Σε ό,τι αφορά τα αυθαίρετα μπορώ να πω ότι είναι πλήρης. Υπάρχει όμως θέμα εφαρμογής. Εξήγησα και το πρόβλημα που υπάρχει στην εφαρμογή. Δεν πρόκειται λοιπόν να φέρω κάποια πλήρη αναθεώρηση του Γ.Ο.Κ.. Βέβαια όταν ζητάτε και πλήρη αναθεώρηση του Γ.Ο.Κ. φαντάζομαι ότι οι συνάδελφοί σας θα σκέφτονται ότι αυτά που είχε κάνει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τα οποία ύμνησε ο Εισηγητής της Αντιπολίτευσης ότι το 1985 έγινε το ριζοσπαστικότερο νομοσχέδιο για τον Γ.Ο.Κ., δεν σας βρίσκω σύμφωνο.
Φυσικά αναφέρω και τις επιπτώσεις στο δημόσιο συμφέρον διότι είναι ένα έσοδο πάρα πολύ σημαντικό. Είπατε ότι δεν έγινε συζήτηση για τα μέτρα που προτείνω για το μέλλον. Αναφέρω ότι το μέτρο για τους ισόγειους κλειστούς χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων ήταν μέσα στην εισήγηση που έδωσα για διαβούλευση πριν από δυόμιση χρόνια. Δεν είναι θέση την οποία λέω τώρα.
Λέτε ότι πρέπει να γίνει αυτή η συζήτηση για να δούμε τι επιπτώσεις έχει στην αισθητική του κτηρίου. Καμία απολύτως, διότι το ισόγειο κλείνεται, το υπόγειο είναι αυτό που είναι. Αισθητικά δεν έχει καμία επίπτωση. Και ούτε σηκώθηκε ο σύλλογος αρχιτεκτόνων ή κανένας άλλος για να πει ότι δεν στέκει αισθητικά, αφού δεν αλλάζει τίποτα. Το μόνο πράγμα είναι οι ημιυπαίθριοι που ήταν ανοιχτοί χώροι και επομένως ήταν ένα αρχιτεκτονικό στοιχείο που επηρέαζε την όψη του κτηρίου αλλά κατά 90% κλεινόταν με τζαμαρίες. Θα αφήσουμε αυτή την κατάσταση να συνεχίζεται; Χρειάζεται φιλοσοφία να πούμε ότι αυτά τα πράγματα πρέπει να σταματήσουν;
Αναφερθήκατε στους χώρους στάθμευσης και ότι θα υπάρξει πρόβλημα με τα πολυώροφα κτήρια. Δεν θα υπάρξει διότι τα πολυώροφα κτήρια γίνονται με υπόγειους χώρους στάθμευσης εκτός αν υπάρχει πυλωτή. Και σε τελευταία ανάλυση δεν είναι ωραίο να βλέπετε ένα αυτοκίνητο στην πυλωτή. Δεν είναι πιο αισθητικό το αυτοκίνητο να είναι στο υπόγειο; Δεν χρειάζεται κάποια ιδιαίτερη μελέτη ή κάποια ιδιαίτερη γνώμη. Στο κάτω-κάτω Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. είμαστε. Έχουμε χιλιάδες υπαλλήλους, αρχιτέκτονες, μηχανικούς και τα μελετάμε.


(MT)
(2XP)
Θα αναφερθώ τώρα στο Συμβούλιο της Επικρατείας, για τους τόμους που είπα. Τον κ. Βενιζέλο και εγώ τον τιμώ, αλλά με εκπλήσσει με το Συμβούλιο της Επικρατείας. Θα το πω ευθέως και ειλικρινώς, ότι από εσάς θα περίμενα να είστε πιο τολμηρός απέναντι στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
Το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει βγάλει τόμους και φυσικά δεν χρειάζεται να είναι κανείς νομικός ή να έχει ιδιαίτερο επίπεδο νομιμομάθειας, όπως εσείς, για να αντιληφθεί ότι παραδείγματος χάρη μία παράγραφος στο Σύνταγμα φυσικό είναι να βγάζει πολλούς νόμους ή γνωμοδοτήσεις. Αυτά είναι απλά πράγματα. Δεν χρειάζεται να μου τα θυμίζετε. Δεν είναι όμως απλή υπόθεση.
Φέρνω ένα παράδειγμα –για να μη φέρω πολλά- σε σχέση με το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. Το 2000 το Συμβούλιο της Επικρατείας στην Ολομέλειά του αποφασίζει ότι μερική εκτροπή του Αχελώου είναι αναγκαία. Το μόνο που χρειάζεται να γίνει είναι να προστατευτεί ένα εκκλησάκι. Καθόμαστε λοιπόν, κάνουμε μελέτες επί μελετών να προστατεύσουμε το εκκλησάκι που ήταν μέσα στο χώρο της λεκάνης της λίμνης, του ταμιευτήρα. Το βρίσκουμε και ξεκινάμε και έρχεται η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας και λέει «όχι, κύριοι, δεν πρέπει να γίνει η μερική εκτροπή», διότι –δεν ξέρω- εκεί πολλαπλασιάζονται οι αρκούδες, τα κοράκια και διάφορα άλλα πράγματα.
Ερωτώ λοιπόν, γιατί γεμίζει το «τρένο» με τέτοιες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας; Γιατί με τόση ευκολία παίρνει τις αποφάσεις να καταρρίψει μια διοικητική πράξη θεωρώντας εξ ορισμού ότι οι διοικητικές πράξεις εμπεριέχουν κάποια σκοπιμότητα; Εμένα αυτό με θλίβει και με εκνευρίζει αφάνταστα, διότι δεν σκέφτηκα ποτέ να υπηρετήσω σκοπιμότητες. Στο τέλος-τέλος, ποια είναι η ασφάλεια του δικαίου που υπάρχει με τέτοιες αντιφατικές αποφάσεις;
Δεν είναι λοιπόν αντιφατικές οι δικές μου θέσεις. Οι δικές μου θέσεις είναι θαρραλέες και πιστεύω όσο η πολιτική ηγεσία του τόπου δεν αποφασίζει να κάνει Αναθεώρηση του Συντάγματος και να γίνει συνταγματικό δικαστήριο, το Συμβούλιο της Επικρατείας πράγματι θα παίρνει τέτοιου είδους αντιφατικές αποφάσεις.
Στο τέλος-τέλος, αν η πολιτική ηγεσία –εσείς είστε και καθηγητής της Νομικής και του Συνταγματικού Δικαίου- έπαιρνε αποφάσεις και έλεγε τα πράγματα όπως έχουν, όχι αυτά που λέμε στους διαδρόμους αλλά δημοσίως, θα έπρεπε να αλλάξει η νοοτροπία. Ο κρίνων κρίνεται. Δεν είναι θεοί αυτοί που δεν μπορούμε να κρίνουμε. Πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία, να σταματήσει αυτή η ευκολία με την οποία απορρίπτουν τις διοικητικές πράξεις. Αυτό είναι το ένα.
Το δεύτερο είναι ότι δεν μπορεί μετά από είκοσι χρόνια να κρίνουμε μία υπόθεση όταν έχουν δημιουργηθεί εκατοντάδες χιλιάδες καταστάσεις μέσα σε οικογένειες, ανθρώπους-πολίτες στη διαπραγμάτευση με το Συμβούλιο της Επικρατείας.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
Μα, όσες φορές και αν –θα το πω δημόσια, γιατί εδώ συζητάμε δημόσια- επιχείρησα τη συζήτηση θεωρούσαν ότι αυτό ήταν για να τους υποβάλω κάτι. Τα έχετε ζήσει και εσείς.
Τέλος, όσον αφορά την τροπολογία αυτή είναι ένα θέμα για το οποίο είχα δεσμευτεί στους δημοσιογράφους εδώ και εξάμηνο και τους είχα πει «κύριοι, σε ό,τι αφορά με τα θέματα της αυθαίρετης δόμησης δεν χρειάζονται επιπλέον διατάξεις. Πράγματι, θα μελετήσω το θέμα των ημιυπαίθριων και θα είμαι έτοιμος το Μάιο-Ιούνιο». Ετοιμάστηκα λοιπόν Μάιο-Ιούνιο και επειδή είχε και οικονομικό περιεχόμενο, γι’ αυτό το λόγο επί τη ευκαιρία του νομοσχεδίου του Υπουργείου Οικονομικών, ήρθε και αυτή η διάταξη.
Θα έρθει σε ένα μήνα περίπου και ένα νομοσχέδιο για άλλες αλλαγές που χρειάζονται στην Πολεοδομία…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Κύριε Υπουργέ,…
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΦΛΙΑΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Δεν λειτουργούμε λοιπόν, στο Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. ούτε αποσπασματικά, ούτε χωρίς σχέδιο ή χωρίς πρόγραμμα ούτε μπορούν να γίνουν όλα μέσα σε πέντε χρόνια.
Κάναμε ένα τεράστιο έργο στο Υπουργείο αυτά τα χρόνια και σε ό,τι αφορά ακόμη και τα πολεοδομικά και τα περιβαλλοντικά, η μεγαλύτερη μεταρρύθμιση και το μεγαλύτερο έργο που έχει γίνει ποτέ είναι το χωροταξικό, ανεξαρτήτως διαφωνιών σε κάποιο περιεχόμενο.
(MB)
(MT)
Αυτό είναι άλλο θέμα. Επιτέλους η Ελλάδα απέκτησε Χωροταξικό. Από εδώ και πέρα βεβαίως, εντάξει, ας γίνουν κάποιες βελτιώσεις, οι οποίες είναι αναγκαίες και ακολουθούν εις το μέλλον. Πάντως δεν δέχομαι την άποψη ότι αντιμετωπίσαμε το θέμα αποσπασματικά. Το αντιμετωπίσαμε θαρραλέα, τίμια, ακριβώς όπως αξίζει σ’ ένα κράτος απέναντι στον πολίτη.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Κύριε Βενιζέλο, θέλετε τώρα το λόγο ή μετά από τον κ. Τραγάκη;
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Τώρα, για να συμπεριλάβει την απάντησή του ο κ. Τραγάκης,…
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Το «τώρα» τι σημαίνει, κύριε Πρόεδρε;
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ:...για να εκτεθώ στην κριτική του κ. Τραγάκη αμέσως μετά.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Δεν χρειάζεται να εκτεθείτε. Μα, κύριε Πρόεδρε…
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Παρακαλώ, κύριε Πρόεδρε!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Ζήτησε το λόγο. Τον έχει, κύριε Τραγάκη.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Γιατί δίνετε το λόγο, κύριε Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Για ένα λεπτό, κύριε Τραγάκη.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Δεν υπάρχει ένα λεπτό!
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Σας παρακαλώ, κύριε Τραγάκη!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Για ένα λεπτό, κύριε Τραγάκη.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Παρακαλώ να τηρείται ο Κανονισμός της Βουλής κύριε Πρόεδρε, η κοινοβουλευτική διαδικασία και η δεοντολογική διαδικασία.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Τηρείται.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Τηρείται ο Κανονισμός. Δικαιούται δευτερολογία.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Τι δευτερολογία; Δεν δικαιούται αν δεν έχουμε πρωτολογήσει εμείς. Για όνομα της Παναγίας!
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Δεν μπορεί να δευτερολογεί ο Υπουργός δέκα λεπτά, να επιτίθεται στην Αντιπολίτευση,…
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, σας παρακαλώ πολύ!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Σας παρακαλώ, κύριε Τραγάκη! Για ένα λεπτό ζήτησε το λόγο και τον έχει. Γιατί καθυστερείτε τώρα τη διαδικασία;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε. Έχω θητεύσει στην Έδρα. Γνωρίζω καλά τον Κανονισμό…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Το γνωρίζουμε όλοι αυτό, κύριε Τραγάκη.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Δεν είναι δυνατόν να δίνετε το λόγο για δευτερολογία στον κ. Βενιζέλο χωρίς να έχουμε πρωτολογήσει εμείς. Δεν το καταλαβαίνω, κύριε Πρόεδρε.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Σας παρακαλώ! Σεβαστείτε τον ομιλητή. Τι διακόπτει έτσι;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Η ανοχή έχει και ένα όριο!
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Δεν θα το έκανε ποτέ ο κ. Παναγιωτόπουλος, τον οποίο αναφέρουν όλοι. Ποτέ!
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Σας παρακαλώ. Αφήστε τώρα, κύριε Βενιζέλο. Σας παρακαλώ πολύ!
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Ποτέ, ποτέ!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Ας μην δημιουργούμε αυτή την ένταση. Βοηθήστε τη διεκπεραίωση.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Μιλήσατε είκοσι δύο ολόκληρα λεπτά με την ανοχή του Προεδρείου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Κύριε Βενιζέλο έχετε το λόγο. Αλλά σας παρακαλώ να είστε πολύ σύντομος.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Θα είμαι πολύ σύντομος, κύριε Πρόεδρε. Αντιλαμβάνομαι τη δύσκολη θέση του κ. Σουφλιά και είμαι βέβαιος ότι με την εμπειρία του και την ευφυΐα του αντελήφθη πλήρως αυτά που είπα πριν από λίγο και γι’ αυτό αναγκάστηκε να περιπέσει σε αντιφάσεις, τις οποίες δεν συνηθίζει. Δήλωσε από το Βήμα ότι διαφωνεί με τον πρόσφατα ψηφισμένο νόμο του Υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης για τη λειτουργική τακτοποίηση και εκθέτει τις ρυθμίσεις αυτές στο δικαστικό έλεγχο και στην εκδικητική μανία τυχόν αντιθέτων επιχειρηματικών συμφερόντων. Δήλωσε ότι λειτουργεί στο Υπουργείο του επιτροπή, η οποία ασχολείται με την επανεξέταση της νομοθεσίας και θα εισαχθεί συνολικό νομοσχέδιο. Παρ’ όλα αυτά η θεμελιώδης ρύθμιση αποσπάται και εντάσσεται στο φορολογικό νομοσχέδιο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΦΛΙΑΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Δεν είναι θεμελιώδης.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Δήλωσε προηγουμένως ότι υπάρχουν και άλλα θέματα τα οποία πρέπει να αντιμετωπιστούν, τα οποία είναι πιθανόν να δημιουργούν αντιφάσεις με τις αλλαγές που επιφέρει τώρα στο Γενικό Οικοδομικό Κανονισμό. Η αλλαγή στο ύψος του υπογείου και η αλλαγή στο πλάτος των ημιυπαιθρίων χώρων είναι τεραστίας σημασίας τεχνική αλλαγή, η οποία γίνεται παρεμπιπτόντως.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΦΛΙΑΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Μόνο εσείς βλέπετε τέτοια, κύριε Βενιζέλο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Άρα άφησε αναπάντητη ο κ. Σουφλιάς τη συνολική πρόταση που με ευθύνη απέναντι στην κοινωνία και με ευθύνη απέναντι στη Βουλή υπέβαλα προηγουμένως εκ μέρους του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Και μία κουβέντα σε σχέση με το Συμβούλιο της Επικρατείας. Έχω θέσει πολύ παλιά και με αφορμή τη διαδικασία Αναθεώρησης του Συντάγματος, το ζήτημα της συνταγματικής δικαιοσύνης. Η αλήθεια είναι ότι στη χώρα μας τύποις μόνον λειτουργεί ένα σύστημα διάχυτου και παρεμπίπτοντος ελέγχου. Ο έλεγχος στην πραγματικότητα ασκείται κατά τρόπο ευθύ, άμεσο, γενικό και αφηρημένο από τα ανώτατα δικαστήρια και κατά το πλείστον από το Συμβούλιο της Επικρατείας αλλά και από τον Άρειο Πάγο και από το Ελεγκτικό Συνέδριο. Γι’ αυτό στην Αναθεώρηση του 2001 καταστήσαμε υποχρεωτική την αρμοδιότητα της Ολομέλειας των ανωτάτων δικαστηρίων για τον έλεγχο της συνταγματικότητας των νόμων. Και γι’ αυτό επιμένω σε κάτι που έχω πει πάρα πολύ παλιά, ότι εφόσον η χώρα δεν διαθέτει Συνταγματικό Δικαστήριο αλλά μόνο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο πρέπει νομοθετικά να προβλεφθεί φάση συνεννόησης και θεσμικής προγραμματικής συμφωνίας επί των θεμάτων αυτών μεταξύ του νομοθετικού οργάνου και των τριών ανωτάτων δικαστηρίων, αλλιώς θα παραπαίουμε και θα ταλαιπωρούμαστε.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει επανειλημμένα το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Σας ευχαριστούμε πολύ, κύριε Βενιζέλο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Τελειώνω.
Θύμισα πρόσφατα στη Βουλή ότι για τα ολυμπιακά έργα αναγκαστήκαμε να αντιμετωπίσουμε πενήντα δίκες στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας. Θύμισα ότι μετά από προσφυγή, υποστηριζόμενη από τη Νέα Δημοκρατία, η νομιμότητα της κατασκευής του Μουσείου της Ακρόπολης κρίθηκε με διαφορά μόλις μίας ψήφου στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, 13-12. Δεν θα υπήρχε το Μουσείο της Ακρόπολης αν οι ψήφοι ήταν αντίστροφα, 12-13. Υπάρχουν λύσεις. Είναι πραγματικά αδιανόητο να διενεργείται παρεμπίπτων έλεγχος της νομιμότητας, δηλαδή της συνταγματικότητας διατάγματος που χαρακτηριζόταν «ατομικό»…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Κύριε Βενιζέλο, σας παρακαλώ πάρα πολύ!
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: …και τώρα χαρακτηρίζεται «κανονιστικό». Όχι από το 1985 αλλά από το 1960 έχουμε παραδείγματα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Κύριε Βενιζέλο, ολοκληρώστε παρακαλώ.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Άρα έχουμε πλήρη συνείδηση του προβλήματος. Όμως τα προβλήματα δεν αντιμετωπίζονται με την Κυβέρνηση να αντιδικεί εντός της Βουλής με το Συμβούλιο της Επικρατείας και με τους λειτουργούς του. Τα προβλήματα αντιμετωπίζονται με θεσμικά μέτρα…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Κύριε Βενιζέλο, σας παρακαλώ, ολοκληρώστε τώρα.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: …με ποιότητα νομοθεσίας, αντιμετωπίζονται με ευθύνη απέναντι στον πολίτη.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. )
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Ευχαριστώ.
Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
(DP)



(MB)
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μήπως πρέπει να αποχωρήσουμε από τώρα;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Σας παρακαλώ, κύριε Λαφαζάνη.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΦΛΙΑΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Κύριε Βενιζέλε, κάνατε ένα ολίσθημα πολύ μεγάλο. Σ’ έναν χώρο δημοκρατίας, ελεύθερης σκέψης και έκφρασης των απόψεων που πρέπει να είναι εδώ η Βουλή, το μεταφράζετε κατά τρόπο απαράδεκτο ως αντιπαράθεση με το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Δεν έχω κανένα λόγο, ούτε διάθεση να αντιπαρατεθώ με ένα δικαστήριο, όπως είναι το Συμβούλιο της Επικρατείας και εφαρμόζω με ευλάβεια τις αποφάσεις του. Όμως, θεωρώ ότι είμαι υποχρεωμένος να πω μέσα στο Σώμα αυτά που σκέφτομαι για τον τρόπο που λειτουργεί το Συμβούλιο της Επικρατείας και την ανάγκη αλλαγής και δημιουργίας συνταγματικού δικαίου.
Επιτρέψτε μου να σας πω ότι αυτό το θάρρος θα περίμενα να το έχετε και εσείς.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Γιάννης Τραγάκης από τη Β΄ Πειραιά, έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Θα ήθελα, κύριε Πρόεδρε, να καταγραφεί κατ’ αρχάς προς το πρόσωπό σας –προς το Προεδρείο και ειδικά προς εσάς- η έντονη διαμαρτυρία μου και η έντονη αντίθεσή μου σε αυτά που συνέβησαν προηγουμένως.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Καταγράφηκε, κύριε Τραγάκη.
Συνεχίστε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Καταγράφεται και συνεχίζω.
Διαμαρτύρομαι και για τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. τον κ. Βενιζέλο, ο οποίος αγνοώντας τα δικαιώματα των Βουλευτών και των υπολοίπων Κοινοβουλευτικών Εκπροσώπων μίλησε επί είκοσι εννέα ολόκληρα λεπτά και μάλιστα όταν έφτασε στα δεκαεννιά πρώτα λεπτά της πρωτολογίας του, είχε το θάρρος να πει ότι «και τώρα θα μπω επί της ουσίας»!
ΕΛΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ (Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Το θάρρος;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Εγώ, λοιπόν, θα μπω πραγματικά επί της ουσίας και από την αρχή.
Πριν από τριάντα πέντε χρόνια από την ίδια θέση είχα μιλήσει για πρώτη φορά στη Βουλή για τους πολεοδομικούς και χωροταξικούς σχεδιασμούς και είχα πει ότι είναι αδιανόητο να προχωρήσουμε σε χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό χωρίς την ύπαρξη Κτηματολογίου.
Το γιατί δεν υπάρχει Κτηματολόγιο στη χώρα μας αυτή τη στιγμή θα το καταλάβουμε αν στρέψουμε τα μάτια μας προς την πλευρά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Και είναι προς τιμήν του κυρίου Υπουργού –και το έχω πει επανειλημμένως και σε δηλώσεις μου, αλλά και στην Επιτροπή- το ότι κατάφερε και έφερε το Γενικό Χωροταξικό που είναι το σημαντικότερο όπλο για την ανάπτυξη της χώρας. Δεν μπορούμε να προχωρήσουμε ούτε στα ειδικά χωροταξικά, ούτε στον πολεοδομικό σχεδιασμό χωρίς το Γενικό Χωροταξικό. Και εμείς σαν Νέα Δημοκρατία φέραμε το Γενικό Χωροταξικό και το ψηφίσαμε στη Βουλή.
Εγώ δεν θα μπω στις διαφορές για το Συμβούλιο της Επικρατείας. Εγώ για το Συμβούλιο της Επικρατείας και για την κρίση του θα αναφέρω μόνο ένα περιστατικό, που αφορά εμένα προσωπικά.
Είχα διαμάχη για ημιυπαίθριους χώρους και όταν πήγα στον Εισηγητή του Συμβουλίου της Επικρατείας που με κάλεσε να συζητήσουμε, δεν ήξερε καν τι είναι ο ημιυπαίθριος χώρος και έπρεπε να κάτσω να του κάνω μάθημα επί μισή ολόκληρη ώρα κάνοντάς του σχέδια τι σημαίνει ημιυπαίθριος χώρος και τι σημαίνει μεταφορά συντελεστού δόμησης. Διότι ένα σημαντικότατο εργαλείο που είναι η μεταφορά του συντελεστού δόμησης, ένα σημαντικότατο εργαλείο το οποίο θα μας έδινε το δικαίωμα να σώσουμε ένα σωρό κτήρια σε όλη τη χώρα τα οποία έχουν χαρακτηριστεί διατηρητέα, ώστε με τη διαδικασία της μεταφοράς του συντελεστού δόμησης να μπορέσουμε να τα διατηρήσουμε, δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή υπαιτιότητι του Συμβουλίου Επικρατείας.


(LM)
(DP)
Επίσης, δεν μπορούμε να κάνουμε απαλλοτριώσεις σε πλατείες και σε ρυμοτομούμενα στους δήμους, αν δεν λειτουργήσει ο θεσμός της μεταφοράς συντελεστού δόμησης, για να μπορέσουν να απελευθερωθούν, κύριε Πρόεδρε, 150 χιλιάδες χώροι σε όλη την Ελλάδα, οι οποίοι θα είναι χώροι πρασίνου, θα είναι χώροι οι οποίοι θα αποδεσμεύσουν δρόμους, θα είναι χώροι οι οποίοι θα δημιουργήσουν πλατείες.
Θα έρθω τώρα και στο παρόν νομοσχέδιο. Κύριε Υπουργέ, συμφωνούμε απόλυτα με την τακτοποίηση των ημιυπαίθριων χώρων. Και δεν συμφωνούμε μόνο εμείς. Σας πληροφορώ ότι το ενάμιση εκατομμύριο ανθρώπων οι οποίοι έχουν διαμερίσματα με ημιυπαίθριους χώρους είναι πρόθυμοι –και το εννοώ αυτό- να τακτοποιήσουν το θέμα των ημιυπαιθρίων χώρων. Διότι επικρέμαται στην κεφαλή τους η απειλή του γείτονα, η απειλή της καταγγελίας ανά πάσα στιγμή. Και ρωτήστε τους κατασκευαστές και μηχανικούς, τι αγωνία έχουν για το θέμα των ημιυπαιθρίων χώρων. Οι ημιυπαίθριοι χώροι έπρεπε να τακτοποιηθούν και τακτοποιούνται.
Και γίνεται αυτό, μπορώ να πω, με μια οικονομική εισφορά η οποία για τις περιοχές στις οποίες πολιτεύομαι εγώ, παραδείγματος χάρη στη Β’ Περιφέρεια Πειραιά, όπου οι αντικειμενικές αξίες είναι της τάξεως των 700 και 800 ευρώ, είναι υποφερτή, είναι ικανοποιητική για όλους εκείνους που ενδιαφέρονται για την τακτοποίηση.
Και να είστε σίγουρος, κύριε Υπουργέ, ότι θα προστρέξουν οι περισσότεροι, παρά τις κραυγές που ακούω από την αντιπολίτευση. Εγώ περίμενα, για πολιτικούς λόγους τουλάχιστον, αλλά και για πολιτική ιδιοτέλεια, να δέχονται το μέτρο, διότι είναι ένα μέτρο το οποίο έχει πραγματικά μεγάλη απήχηση στην κοινωνία.
Σκεφτείτε μόνο τούτο. Από τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, το 82% των Ελλήνων –κρατήστε το νούμερα παρακαλώ- έχουν κάποια ιδιοκτησία. Από αυτούς, πράγματι περίπου ενάμιση εκατομμύριο άνθρωποι έχουν ημιυπαίθριους χώρους.
Θα ήθελα, όμως, επ’ ευκαιρία να θέσω και μερικά ειδικότερα ζητήματα. Γι’ αυτό παρακάλεσα να κάτσει ο Υπουργός, γιατί έχουμε μερικά θέματα τα οποία θα πρέπει να τα διευκρινίσει.
Καταρχάς, η τροπολογία λέει για τους υπέργειους και υπόγειους χώρους που είναι εντός το νόμιμου περιγράμματος του κτιρίου. Μέσα στο νόμιμο περίγραμμα των κτιρίων, κύριε Πρόεδρε και κύριε Υπουργέ, είναι και οι λεγόμενοι χώροι κάτω από τη στέγη. Ο χώρος κάτω από τη στέγη είναι νόμιμος χώρος. Είναι στον όγκο του κτιρίου, είναι στο νόμιμο περίγραμμα του κτιρίου. Έχουν πληρωθεί φορολογικά γι’ αυτό και όχι μόνο έχουν πληρωθεί φορολογικά στην άδεια, αλλά έχουν πληρωθεί φορολογικά και από τον αγοραστή προς τον πωλητή, διότι η εφορία αναγνωρίζει ότι, αφού ο χώρος έγινε επισκέψιμος, δηλαδή άλλαξε η χρήση, πρέπει και αυτός ο χώρος να συμπεριληφθεί άμεσα.
Πιστεύω ότι αυτό είναι υποχρεωτικό και το προβλέπει ο νόμος, όπως είναι διατυπωμένος. Απλώς ορισμένες διευκρινίσεις, τις οποίες έκανε ο κ. Υπουργός, είναι πιθανόν να προκαλέσουν σύγχυση και θα ήθελα μια απάντηση σε αυτό.
Το ίδιο ισχύει και για το χώρο του δώματος. Σε κάθε οικοδομή υπάρχει και ένα δώμα, του οποίου η χρήση είναι βοηθητικός χώρος. Σε πάρα πολλές περιπτώσεις αυτός ο βοηθητικός χώρος έχει γίνει χώρος κυρίας χρήσεως. Από τη στιγμή που έχει γίνει χώρος κυρίας χρήσεως είναι εντός του νομίμου περιγράμματος του κτιρίου. Αφού είναι εντός του νομίμου περιγράμματος του κτιρίου, έχουν πληρωθεί φορολογικά και αφού έχουν πληρωθεί φορολογικά και πάλι -το τονίζω- από τη στιγμή που έχει γίνει επισκέψιμος από τον από κάτω χώρο, πληρώνεις εφορία σαν να είναι χώρος κυρίας χρήσεως. Αυτά είναι δύο θέματα τα οποία θα ήθελα να σας θέσω, κύριε Υπουργέ.
Επίσης, θα ήθελα να σας επισημάνω και ένα άλλο θέμα και παρακαλώ, θα ήθελα την προσοχή σας. Είναι οι άδειες οι οποίες έχουν κατατεθεί μέχρι τις 2 Ιουλίου. Έχει αλλάξει ο τρόπος κατάθεσης των αδειών, κύριε Υπουργέ. Οι περισσότερες πολεοδομίες τώρα έχουν ηλεκτρονικό τρόπο καταγραφής της κατάθεσης.
Και τι σημαίνει ηλεκτρονικός τρόπος κατάθεσης; Σημαίνει ότι ο ενδιαφερόμενος πρέπει να καταθέσει φορολογικά έγκριση από τη Δ.Ε.Η., έγκριση από τη Αρχαιολογική Υπηρεσία, τοπογραφικό, δηλαδή πρέπει να έχει κάνει πλήρη τη μελέτη. Και υπάρχουν αυτή τη στιγμή στις πολεοδομίες τριάντα πέντε με σαράντα χιλιάδες άδειες οι οποίες έχουν κατατεθεί. Αυτές οι άδειες έχουν κατατεθεί με ένα ορισμένο κόστος και με ορισμένες προϋποθέσεις.
(AD)
(LM)
Οι πολεοδομικές διατάξεις, τις οποίες θέτετε και για τις οποίες κάνετε αλλαγή, εγώ θα πω ότι δεν είναι αποσπασματικές διότι έχουν δει το φως της δημοσιότητας εδώ και δύο χρόνια περίπου που έχετε θέσει σε διαβούλευση την αλλαγή του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού. Και το 1,80 για τους ημιυπαίθριους σε βάθος και όχι σε πλάτος είναι γνωστό εδώ και αρκετό καιρό, αλλά και η δημοσιοποίησή σας ώστε για τα υπόγεια να αλλάξει το ύψος αλλά όχι στο 0,80.
Κι εκεί θα ήθελα να κάνω μία διευκρίνιση, σας παρακαλώ πάρα πολύ, σχετικά με το αν το 0,80 αφορά το φυσικό έδαφος ή το διαμορφούμενο έδαφος. Αυτό το λέω γιατί είναι πολύ σημαντικό.
Επίσης, θα ήθελα να σας κάνω άλλη μία διαπίστωση. Ανάμεσα σε αυτές τις τριάντα πέντε χιλιάδες άδειες, έχουν κατατεθεί και περίπου δεκατέσσερις χιλιάδες άδειες, οι οποίες είναι με το σύστημα παροχής και αντιπαροχής. Τι σημαίνει «παροχή» και «αντιπαροχή»; Σημαίνει ότι οι δύο συμβαλλόμενοι ήρθαν σε μία συμφωνία με ορισμένα δεδομένα που ίσχυαν εκείνη τη στιγμή. Εάν τους αλλάξουμε αυτά τα δεδομένα, αντιλαμβάνεστε ότι υπεισερχόμεθα σε μία διαφορά μεταξύ των δύο. Επομένως κι εκεί πρέπει να προσέξουμε εάν οι άδειες αυτές που έχουν κατατεθεί –και σας είπα και υπό ποίες προϋποθέσεις κατατίθενται- έχουν κι αυτές την ίδια διαδικασία.
Εγώ θα πρότεινα όσες άδειες έχουν κατατεθεί μέχρι τις 2 Ιουλίου, να εκδοθούν με τις παλαιές διατάξεις σε ό,τι αφορά αυτά που εσείς προσθέσατε. Για παράδειγμα, ισόγειοι χώροι, γκαράζ, να είναι πραγματικό γκαράζ. Και για να είναι πραγματικό γκαράζ, πρέπει να είναι ανοικτό διότι πράγματι αν είναι κλειστό, όλοι θα υποπέσουν στον πειρασμό να τον χρησιμοποιήσουν για κύριο χώρο. Άρα, αφού θα τον χρησιμοποιήσουν για κύριο χώρο, να μπαίνει εξ αρχής στο συντελεστή δόμησης.
Θα θέσω και άλλο ένα τεχνικό θέμα και θα κλείσω μ’ αυτό, διότι γι’ αυτό πήρα και το λόγο, κύριε Πρόεδρε. Υπάρχουν περιπτώσεις που εντός του κτηρίου ένα διαμέρισμα έχει δειχθεί ότι δεν έχει τρία μέτρα ύψος, αλλά έξι μέτρα. Το προβλέπει ο Γ.Ο.Κ., το προβλέπει η διαδικασία, πληρώνεις τον όγκο του. Μέσα στην άδεια που πληρώνεις τα φορολογικά αυτά υπάρχουν. Και αυτός ο χώρος «παταρώνεται», με μόνιμη ή με μη μόνιμη κατασκευή.
Από τη στιγμή που αλλάζει πράγματι και σ’ αυτό η χρήση, εγώ προτείνω και αυτός ο χώρος να μπει στη διαδικασία της «τακτοποίησης» των ημιυπαίθριων χώρων. Και μη νομίζετε ότι είναι λίγοι αυτοί οι χώροι. Είναι πάρα πολλοί και αφορούν κυρίως σε επαρχίες, διότι στις επαρχίες είναι που είναι υποχρεωτική η στέγη, στις περισσότερες περιοχές της χώρας μας. Οπότε, όντας υποχρεωτική η στέγη στις περισσότερες περιοχές της χώρας μας, έχει δημιουργηθεί η στέγη, έχουν πληρωθεί τα φορολογικά σε ό,τι αφορά την άδεια και έχει πληρωθεί –σας διαβεβαιώ κι εγώ και θα το δείτε αυτό από τις εφορίες, διότι οι εφορίες δεν το δέχονται πια να μην πληρωθεί- σαν χώρος και η επιφάνεια μεταβίβασης.
Και θα κλείσω μ’ αυτό. Είναι πράγματι γεγονός ότι ο κ. Βενιζέλος στην Αναθεώρηση του Συντάγματος επικρότησε την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας για την ίδρυση Συνταγματικού Δικαστηρίου, ανεξάρτητα αν ήθελε με άλλο τρόπο την εκλογή τους. Επικρότησε, όμως, το Συνταγματικό Δικαστήριο.
Και είναι αυτό που είπατε κι εσείς, κύριε Υπουργέ. Ήταν επιβεβλημένο το Συνταγματικό Δικαστήριο, γιατί θα έλυνε πάρα πολλά προβλήματα.
Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, ότι αφού είμαστε σύμφωνοι σ’ αυτή τη θεσμική διαδικασία, διότι είναι πάρα πολύ σημαντικό, όταν και οψέποτε έρθει, να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε το θεσμό του Συνταγματικού Δικαστηρίου –που δεν είναι μόνο γι’ αυτά τα θέματα το Συμβούλιο της Επικρατείας βέβαια- κάτι το οποίο υπάρχει στις περισσότερες χώρες του κόσμου και η ίδρυσή του ήταν μια πρωτοβουλία της Νέας Δημοκρατίας. Και αφού και από τη μεριά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης μιλάει πάντοτε ο κ. Βενιζέλος σαν Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος, νομίζω ότι επομένως συναινούν για την ίδρυση του Συνταγματικού Δικαστηρίου.
Αυτά ήθελα να πω και ήμουν σύντομος και ως προς τον χρόνο μου.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε τον κ. Τραγάκη.
Ακολουθεί ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κ. Λαφαζάνης.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Κύριε Υπουργέ, μη φεύγετε, διότι δεν είναι δύο Κόμματα η Αίθουσα αυτή!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Κύριε Λαφαζάνη, παρακαλώ, ξεκινήστε τη δική σας αγόρευση.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, λυπάμαι πάρα πολύ, αλλά φοβάμαι ότι όλη η διαδικασία στήνεται για δύο Κόμματα σ’ αυτήν την Αίθουσα και ότι ο κύριος Υπουργός δεν έχει καταλάβει ότι η Βουλή δεν έχει γίνει ακόμα δικομματική. Δεν είναι δυνατόν αυτή η αντίληψη και η νοοτροπία να διακατέχει την Κυβέρνηση. Πρέπει να ακούει όλες τις απόψεις όλων των Κομμάτων, όλων των πλευρών.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Γι’ αυτό είστε στο Βήμα αυτήν την ώρα, κύριε Λαφαζάνη.
(BM)
(AD)
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Και το Προεδρείο, τηρώντας τον Κανονισμό, πρέπει να δίνει σε όλες τις κατευθύνσεις, σε όλες τις πλευρές της Βουλής, τη δυνατότητα να αναπτύσσεται ένας διάλογος...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Έχετε τη δυνατότητα, λοιπόν, και είναι πρόκληση να τηρήσετε τον Κανονισμό στην ώρα σας και μιλήστε επί του θέματος, για το οποίο είστε στο Βήμα.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Επί του θέματος ομιλώ, κύριε Πρόεδρε. Απολύτως επί του θέματος.
Αυτό το οποίο βλέπω είναι ότι εδώ πάμε να νομοθετήσουμε ένα καινούργιο καθεστώς σε αυτή τη χώρα. Εγώ μέχρι τώρα ήξερα ότι υπάρχει αυτό που είναι νόμιμο και αυτό που είναι μη νόμιμο ή παράνομο. Αυτά ήξερα ως τώρα. Και αυτά συμβαίνανε σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο. Εδώ πάει να εισαχθεί μία νέα ρύθμιση, ένα νέο καθεστώς, καινούργιο, πέρα από το νόμιμο και το μη νόμιμο. Είναι αυτό που είναι τακτοποιημένο ή μη τακτοποιημένο. Είναι λογική αυτή; Και σκεφτείτε εάν αυτή τη λογική την εφαρμόσουμε και σε άλλα πεδία, σε ποια καταντήματα θα οδηγήσουμε αυτή τη χώρα, σε ποιους ολισθηρούς και επικίνδυνους δρόμους. Γι’ αυτό ο κύριος Υπουργός φοβάται το Συμβούλιο της Επικρατείας. Διότι εισάγει εδώ κάτι, το οποίο δεν έχει καμία λογική ή νομική ή συνταγματική βάση: την τακτοποίηση. Δεν υπάρχει ορολογία και καθεστώς τακτοποίησης. Πουθενά δεν υπάρχει. Υπάρχει αυτό που είναι νόμιμο και αυτό που είναι μη νόμιμο. Δεν υπάρχει τακτοποιήσιμο ή τακτοποιητέον ή τακτοποιημένο. Δεν μπορεί να ισχύσει αυτή η λογική.
Εσείς λέτε ότι ισχύουν οι ρυθμίσεις που πρέπει να ισχύουν, οι νόμιμες ρυθμίσεις. Εδώ όμως έρχομαι σε κτίσματα, κτίρια, στα οποία δεν ισχύουν οι νόμιμες ρυθμίσεις. Δεν τα κάνετε νόμιμα, γιατί δεν έχετε τη δυνατότητα να το κάνετε, αλλά λέτε «τα τακτοποιώ». Σκεφτείτε να το κάνετε αυτό παντού, ειδικά στα πολεοδομικά. Σκεφτείτε τι εκτρώματα θα δημιουργηθούν, τι καταστάσεις ανυπόφορες, τι καταστάσεις, οι οποίες θα είναι άκρως αντιαισθητικές και άκρως επιβλαβείς και για τις πόλεις και για το περιβάλλον. Γι’ αυτό είναι δικαιολογημένη η οργή, όπως είπα, του κυρίου Υπουργού απέναντι στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Διότι έχει αντιληφθεί ότι αυτό το νομικό έκτρωμα που προσπαθεί να εισάγει και να του δημιουργήσει ασφάλεια δικαίου εδώ, δεν έχει πουθενά υπόσταση. Δεν μπορεί να σταθεί πουθενά. Δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι νόμιμο και συνταγματικό. Και φοβάται ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας θα το ακυρώσει, θα το θεωρήσει ότι δεν είναι συμβατό με το Σύνταγμα. Επομένως, ξεκινάει την επίθεση κατά του Συμβουλίου της Επικρατείας για να προλάβει ίσως καταστάσεις, οι οποίες γι’ αυτόν είναι ανεπιθύμητες. Τέτοιου είδους καταστάσεις, όμως, εμείς τις έχουμε ζήσει. Τις ζήσαμε με το κτήριο του Βωβού και με το Γήπεδο του Παναθηναϊκού.
Και τότε είχε ξεκινήσει μία επίθεση, κύριε Υφυπουργέ, κατά του Συμβουλίου της Επικρατείας. Ότι τι είναι αυτά που κάνει το Συμβούλιο της Επικρατείας, τι αποφάσεις βγάζει και πού οδηγεί τα πράγματα.
Εν πάση περιπτώσει, θέλετε να υφιστάμεθα απλώς τις αυθαιρεσίες της εκάστοτε κυβέρνησης, η οποία μπορεί με μία περιστασιακή, οριακή μάλιστα, πλειοψηφία στη Βουλή να ψηφίζει ό,τι θέλει και να μην ελέγχεται από πουθενά; Αυτό επιδιώκετε; Εδώ κάνετε μία δημοσιονομική ρύθμιση. Περί αυτού πρόκειται. Δημοσιονομική ρύθμιση είναι αυτή, η οποία γίνεται τώρα. Διότι εάν δεν υπήρχε το δημοσιονομική πρόβλημα, αυτό το νεοαποικιακό καθεστώς επιτήρησης και το προκρούστειο Σύμφωνο Σταθερότητας που μας επιβάλλει μέχρι το 2010 να μειώσουμε το έλλειμμα κάτω από το 3%, αμφιβάλλω εάν θα είχε τολμήσει ποτέ Υπουργός ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. να φέρει μία τέτοια διάταξη. Και γι’ αυτό άλλωστε τη διάταξη δεν την εξήγγειλε ο κύριος Υπουργός Χωροταξίας και Περιβάλλοντος. Εγώ είδα τη διάταξη αυτή να ανακοινώνεται από τον κ. Παπαθανασίου στα πλαίσια των μέτρων για την αντιμετώπιση του δημοσιονομικού προβλήματος, ώστε η Ελλάδα να είναι συμβατή μέχρι το 2010 με το Σύμφωνο Σταθερότητας, όπως επιβάλλει η –απαράδεκτη, βεβαίως- Ευρωπαϊκή Συνθήκη.
Άρα, εδώ ερχόσαστε για δημοσιονομικούς λόγους να επικαλεστείτε ότι κάνετε μία τακτοποίηση -επωφελή υποτίθεται- για το κοινωνικό σύνολο. Για να εισπράξετε κάνετε τακτοποίηση αυτή τη στιγμή. Άγριες εισπρακτικές ρυθμίσεις κάνετε. Λεηλατικές ρυθμίσεις κάνετε για τα μικρομεσαία εισοδήματα, οι οποίες είναι συμπληρωματικές της φοροεπιδρομής και της επόμενης φοροεπιδρομής που θα ακολουθήσει τον Οκτώβριο και την οποίαν προανήγγειλε ο κύριος Υφυπουργός και που ίσως να περιλαμβάνει και πολεοδομικές ρυθμίσεις, για να γίνει αυτή η δημοσιονομική σταθεροποίηση, την οποίαν εγώ θυμάμαι από παιδί να γίνεται, αλλά σαν το Γεφύρι της Άρτας ποτέ δεν τη βλέπουμε. Και κάθε φορά θυσίες επί θυσιών για τη δημοσιονομική σταθεροποίηση.
Πόσα χρήματα θα εισπράξετε από αυτή την τακτοποίηση; Διαβάζω την Έκθεση. Λέει ότι θα εισπράξετε 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτά λέτε ότι θα εισπράξετε, ότι προβλέπετε να εισπράξετε.
Ακούτε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για τι ποσά μιλάμε; Για 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Εν μέσω κρίσης, εν μέσω φοροεπιδρομής ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Θα βουλιάξετε την ελληνική οικονομία, εάν τα εισπράξετε αυτά. Θα αφαιρέσετε πόρους αυτή τη στιγμή, την ώρα μίας κρίσης που βρίσκεται σε εξέλιξη, τέτοιους ύψους και τέτοιου μεγέθους από την κοινωνία για να αντιμετωπίσετε δημοσιονομικά προβλήματα. Δηλαδή, αξιοποιείτε το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις επί τόσα χρόνια άφησαν τις παρανομίες να εξελίσσονται και ερχόσαστε τώρα, επικαλούμενοι δήθεν κοινωνικούς λόγους, να κάνετε μία φοροεπιδρομή μ' αυτό το μέτρο για δημοσιονομικές καταστάσεις, παραβλέποντας βεβαίως τις τρομακτικές περιβαλλοντικές και πολεοδομικές προεκτάσεις, επικίνδυνες προεκτάσεις, που έχει αυτή η ρύθμιση.
Θα εισπράξετε τα 4,5 δισεκατομμύρια; Λέτε ότι θα τα εισπράξετε. Αλλά δεν καταλαβαίνω: Λέτε ότι μέχρι τώρα δεν υπήρχαν δυνατότητες ο νόμος να εφαρμοστεί διότι δεν μπορούσαν να εντοπιστούν οι παραβάτες, όσον αφορά τους ημιυπαίθριους χώρους, παρά μόνον από καταγγελίες. Όταν το λέτε αυτό εσείς, πρώτον, έρχεστε εδώ να επιβεβαιώσετε ότι δεν υπάρχει κράτος, ότι δεν υπάρχει νομιμότητα, ότι δεν υπάρχουν κυβερνήσεις ή ότι ψηφίζουν νόμους, των οποίων την εφαρμογή ξέρουν ότι δεν έχουν τη δυνατότητα να ελέγξουν. Είναι τρομερό αυτό να το αποδεχόσαστε. Εάν όμως αποδεχόσαστε αυτό το πράγμα, γιατί ο άλλος να πάει να κάνει αυτή την τακτοποίηση τώρα; Αφού δεν θα υπάρξει ποτέ δυνατότητα ελέγχου, παρά μόνον εάν υπάρξει κάποια καταγγελία.
Άρα, εδώ τι λέτε τώρα; Πώς θα βρείτε τη δυνατότητα να εισπράξετε τώρα τα 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ και να κάνετε και ελέγχους, να κυνηγήσετε τους παραβάτες, ώστε να έχετε την είσπραξη; Μήπως εδώ έχουμε μία Κυβέρνηση που μόνο όταν θέλει να λειτουργήσει άγρια εισπρακτικά και με μεθόδους φορολεηλασίας, κυνηγάει τον πολίτη, αλλά όλες τις άλλες περιόδους, όλες τις άλλες δεκαετίες δεν πειράζει, άστα να πάνε, ας γίνονται οι αυθαιρεσίες, ας γίνονται πράγματα, τα οποία είναι απαράδεκτα; Δεν μας ενοχλεί γιατί δεν έχουμε ανάγκη είσπραξης. Τώρα έχουμε ανάγκη είσπραξης, άρα τώρα θα επιπέσουμε ως κόρακες στους πολίτες, προκειμένου να κλείσουμε τις μαύρες τρύπες, οι οποίες βεβαίως δεν θα κλείσουν με αυτά που γίνονται και θα συνεχιστούν. Βεβαίως, η τακτοποίηση αυτή θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα.
Λέτε «θα πληρώνετε το ΕΤΑΚ». Με ποιο δικαίωμα θα εισπράττετε εσείς φόρο για κάτι που είναι μη νόμιμο; Δεν είναι νόμιμο, είναι τακτοποιήσιμο, είναι τακτοποιητέον, έχει τακτοποιηθεί απλώς με ένα πρόστιμο. Γιατί να πάει ο άλλος να πληρώσει το ΕΤΑΚ; Γιατί να πληρώνει γι' αυτό τους φόρους της ακίνητης περιουσίας και τους αντίστοιχους δημοτικούς φόρους; Ο δήμος δηλαδή θα τους στέλνει, όπως θα αναπροσαρμόσει τώρα εφόσον πληρώσει, τα τέλη του με βάση το νέο κτίσμα; Τι θα γίνει μ' αυτό; Στη μεταβίβαση τι θα γίνει;

(NP)
(1BM)

Τι λέτε τώρα; Άκουσον-άκουσον! Στην υποθήκη –λέει- για δάνειο δεν θα προσμετράται αυτός ο φόρος. Μα, είναι τρελό! Δηλαδή θα τον προσμετράτε στον ΕΤΑΚ, για να πληρώνει, αλλά όταν θέλει να πάρει ένα δάνειο αυτός που το έχει τακτοποιήσει δεν θα μπορεί να το χρησιμοποιεί ως υποθήκη; Αυτά είναι τρελά πράγματα και δεν αντέχουν σε καμία κοινή λογική, πόσο μάλλον στη συνταγματική λογική και στη λογική των νομικών αριθμήσεων.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Δεν μας εξηγείτε, επίσης, τι θα γίνει στη μεταβίβαση. Λέτε ότι παίρνετε μέτρα έτσι ώστε στο μέλλον να αποφύγουμε αυτές τις καταστάσεις. Ε, αυτά τα μέτρα που παίρνετε είναι πρόχειρα, ανεύθυνα, εντελώς ασαφή. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τι κάνετε και πώς θα λειτουργήσουν στην πράξη.
Γιατί μην μου πείτε πως όταν είναι ενάμισι μέτρο, δεν μπορεί να επεκταθεί ένα δωμάτιο στο ενάμισι μέτρο, για να το καλύψει. Έλεος!
Γιατί δηλαδή να αποφύγετε αυτήν την παρανομία στο μέλλον; Πώς θα την αποφύγετε; Επειδή μειώνετε το βάθος; Δεν το κατάλαβα αυτό. Πώς είναι δυνατόν να γίνει αυτό; Όταν υπάρχει έστω και ένας μικρός ημιυπαίθριος χώρος, ο οποίος είναι νόμιμος –και βεβαίως, πρέπει να υπάρχουν ημιυπαίθριοι χώροι, αλίμονο!- πάντοτε μπορεί να γίνεται και η σχετική παρανομία, η παράβαση. Πάντοτε μπορεί να γίνει.
Επομένως, δεν αντιμετωπίζετε τίποτα για το μέλλον. Λέτε ότι το αντιμετωπίζετε, αλλά αφήνετε ανοικτό το δρόμο. Έτσι, με αυτές τις ρυθμίσεις έχετε κλείσει το μάτι…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Κύριε Λαφαζάνη, ολοκληρώστε!
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Ένα λεπτό μόνο θέλω να τελειώσω, κύριε Πρόεδρε. Για την ασφάλεια του λόγου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ε, έχουν περάσει δώδεκα λεπτά! Επιτέλους, ολοκληρώστε.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Έτσι, λοιπόν, δίνετε και το μήνυμα για το τι θα γίνει στο μέλλον. Έτσι έχουμε φθάσει σε αυτήν την κατάσταση, κύριε Υφυπουργέ, δηλαδή στην πολεοδομική αυθαιρεσία, σε αυτό το χάλι που έχουν οι πόλεις μας στο Λεκανοπέδιο και σε όλη την Ελλάδα, σε αυτήν την πρωτοφανή περιβαλλοντική καταστροφή, με αλλεπάλληλες τέτοιου είδους ρυθμίσεις, αντιλήψεις και νοοτροπίες, οι οποίες, αντί να τηρούν αυστηρά μια ήδη κακή νομοθεσία, την κάνουν όλο και χειρότερη, όλο και επαχθέστερη και κλείνουν το μάτι ότι δεν υπάρχει αυθαίρετο πράγμα στην πολεοδομία. Υπάρχει μόνο πληρωμή, η οποία θα έρθει σε εύθετο χρόνο, λέγοντας ότι το σώζεις και το κάνεις «νόμιμο».
Είναι προφανές ότι καταψηφίζουμε αυτήν την τροπολογία και σας λέμε να την αποσύρετε.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Τμήμα ότι η Διαρκής Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης καταθέτει τις εκθέσεις της στα σχέδια νόμων του Υπουργείου Εσωτερικών:
α) «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας, σχετικά με την ίδρυση και λειτουργία Κέντρου Επαφής για τη συνεργασία μεταξύ των υπηρεσιών για την ασφάλεια των συνόρων, της Αστυνομίας, των Τελωνείων και των Υπηρεσιών Διοικητικού Ελέγχου Αλλοδαπών».
β) «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας για κοινό έλεγχο σε σχέση με τη διέλευση των συνόρων».
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Μαυρουδής Βορίδης έχει το λόγο για οκτώ λεπτά.
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Σε σχέση με το συγκεκριμένο ζήτημα, το οποίο συζητείται, επιτρέψτε μου να προσπαθήσω, κατ’ αρχάς, να καταλάβω τις αντιρρήσεις και την κατεύθυνση στις οποίες αυτές κινούνται.
Υποθέτω ότι μπορεί να υπάρξουν αντιρρήσεις, οι οποίες –ας το πω έτσι- είναι επί του ζητήματος της αρχής και οι οποίες τι λένε; Ότι δεν πρέπει να υπάρξει κανενός είδους ταυτοποίηση και νομιμοποίηση, όταν υπάρχουν ζητήματα παραβάσεως της πολεοδομικής ή της περιβαλλοντικής νομοθεσίας.
Το ερώτημα τώρα εδώ, το οποίο έχω να απευθύνω στους συναδέλφους που το ισχυρίζονται, είναι ότι αυτό θα ήταν συνεπές εάν, όμως, πράγματι θέλαμε από την άλλη μεριά να ρυθμίσουμε πλήρως και ολοκληρωτικά το ζήτημα αυτό, με πλήρη εφαρμογή του νόμου.
(TR)
(NP)
Δηλαδή έχει κανένα νόημα να αποδέχεται αυτή την κατάσταση κλείνοντας τα μάτια η πολιτεία; Εγώ αυτό το λέω όχι μόνο για το συγκεκριμένο ζήτημα των ημιυπαίθριων που συζητάμε σήμερα, το λέω και για το ζήτημα της αυθαίρετης δόμησης. Αυτή τη στιγμή η πολιτεία κλείνει τα μάτια. Έχει ένα νόμο ο οποίος λέει ότι όπου υπάρχει αυθαίρετο κτίσμα θα πρέπει να κατεδαφίζεται. Είμαστε διατεθειμένοι να το κάνουμε αυτό; Όχι, να αρχίσουμε να μιλάμε σοβαρά. Είμαστε διατεθειμένοι να το κάνουμε αυτό; Εγώ λέω διοικητικά, αφήστε το Συμβούλιο της Επικρατείας. Εγώ λέω ότι θα τελειώσει η διαδικασία κάποια στιγμή, θα περατωθεί, θα βγει μια απόφαση. Κάτι θα λέει αυτή η απόφαση. Είμαστε διατεθειμένοι να το κάνουμε αυτό; Διότι εδώ θα πρέπει να απαντήσουμε το εξής: Όλοι αυτοί οι ημιυπαίθριοι χώροι που πράγματι έγιναν, όλη αυτή η αυθαίρετη δόμηση η οποία πράγματι υφίσταται, μπορείτε να μου πείτε τι έχει κάνει η διοίκηση όλο αυτό το χρονικό διάστημα; Γιατί κάπως έγιναν όλα αυτά τα σπίτια, γιατί κάπως κλείστηκαν όλοι αυτοί οι χώροι, γιατί κάπως έγιναν όλες αυτές οι αλλαγές χρήσης. Τι θα γίνει πρακτικά; Αυτό θα διαιωνίζεται, θα το έχουμε εσαεί; Θα βρίσκονται οι ιδιοκτήτες σε μια κατάσταση εσαεί ομηρίας, ότι θα πρέπει να πληρώνουν πρόστιμα διατηρήσεως στο διηνεκές; Εξαντλείται η τιμωρία τους κάποια στιγμή ή ποτέ;
Εάν από την άλλη μεριά κάποιος πάρει μια αυστηρή εκδοχή εφαρμογής του νόμου, και πούμε ότι εμάς δεν μας ενδιαφέρει καθόλου, εμείς θέλουμε ό,τι προβλέπει ο ν.1337/1983 ακριβώς, με το νι και με το σίγμα, τότε να προχωρήσουμε σε κατεδαφίσεις. Και επειδή οι κατεδαφίσεις δεν πρόκειται να γίνουν από τις νομαρχίες, αυτό είναι σαφές, ας αναλάβει την ευθύνη όποιος θέλει, αλλά ας το πει εδώ, διότι εγώ δεν το ακούω αυτό από καμία πολιτική δύναμη. Όλοι έρχονται και διαμαρτύρονται για τις ρυθμίσεις, αλλά όταν πάμε στο δια ταύτα «ελάτε εδώ να εφαρμόσουμε το νόμο», κανείς δεν λέει «ναι, να εφαρμοστεί ο νόμος», κανείς δεν λέει «ναι, πάμε να τα κατεδαφίσουμε».
Άρα, λοιπόν, δεν γίνεται και τούτο και εκείνο. Δεν γίνεται από τη μια μεριά το κράτος να ανέχεται μια κατάσταση αλλά από την άλλη μεριά να θέλε εσαεί να τη διατηρεί σε μια κατάσταση ημιπαρανομίας. Εάν την ανέχεται, εάν έχει καταλήξει σε αυτό –διότι σ’ αυτό έχουμε καταλήξει όλοι, σας ξαναλέω εγώ δεν άκουσα ούτε έναν, ακόμα και τους αυστηρότερους, να υπερασπίζεται αυτή την εκδοχή- σ’ αυτό, τότε μπορώ να καταλάβω ποια είναι η αντίρρηση στην τακτοποίηση. Δηλαδή δεν πρέπει να κλείσει αυτό το ζήτημα; Δεν πρέπει να τελειώσει αυτό το ζήτημα; Και επιτρέψτε μου, επιμέρους παρατηρήσεις θα μπορούσε να κάνει κανείς. Θα μπορούσε να πει ότι είναι φθηνά ή ότι είναι ακριβά, ότι δεν περιλαμβάνονται όλα ή πρέπει να περιληφθούν τα περισσότερα ή ότι δεν πρέπει να περιληφθούν κάποια. Αλλά σε τελευταία ανάλυση όμως, σ’ αυτή την κατεύθυνση πρέπει να πάμε. Και εδώ εμείς χαιρόμαστε διότι η Κυβέρνηση υιοθέτησε μια από τις προτάσεις που είχε υποβάλλει στον Πρωθυπουργό ο Πρόεδρός μας ο Γιώργος Καρατζαφέρης.
Όταν ξεκίνησε η συζήτηση για την οικονομική κρίση, μια από τις προτάσεις που είχε υποβάλλει ο κ. Καρατζαφέρης στη συζήτηση που είχε γίνει με τους πολιτικούς αρχηγούς ήταν ακριβώς η νομιμοποίηση των ημιυπαιθρίων.
Δεν βλέπω λοιπόν, εδώ επιτρέψτε μου, κανέναν μα κανέναν απολύτως λόγο, προκειμένου να μην προχωρήσουμε σε αυτήν της τακτοποίηση, όπως τη λέει η Κυβέρνηση.
Εγώ απλώς ήθελα εδώ να ρωτήσω την Κυβέρνηση το εξής: Έστω ότι κάποιος επιλέγει να υπαχθεί στις διατάξεις αυτού του νόμου. Θέλω μια σαφή διευκρίνιση και μια ξεκάθαρη κουβέντα. Το θέμα βεβαίως με τα πρόστιμα ανεγέρσεως και τα πρόστιμα διατηρήσεως τακτοποιήθηκε. Αυτό είναι σαφές, προκύπτει από το νόμο. Θέλω μια δεύτερη ξεκάθαρη συζήτηση. Μπορεί ο άνθρωπος αυτός να το θεωρήσει αυτό περιουσία τους και να το μεταβιβάσει ως τέτοιο; Αυτό είναι το δεύτερο το οποίο εγώ το θεωρώ πάρα πολύ σημαντικό.
Το τρίτο το οποίο θέλω να συζητήσουμε τώρα. Επιτρέψτε μου γιατί εδώ νομίζω, κύριε Υφυπουργέ, ότι θα βρεθούμε σε δυσκολία. Θα σας πω σε τι αναφέρομαι. Η διάταξη που ρυθμίζει τα ζητήματα των κυρώσεων λέει ότι μετά την υποβολή των δικαιολογητικών αναστέλλεται κάθε διαδικασία επιβολής κυρώσεων. Αυτό είναι σαφές. Υποβάλλει κάποιος το φάκελό του και επομένως παύει η διαδικασία των κυρώσεων, σταματά –αυτό σημαίνει αναστολή- στο σημείο που βρίσκεται. Ήτοι, εάν έχει κινηθεί μια διαδικασία επιβολής, σταματάει η διαδικασία, εάν όμως έχει επιβληθεί το πρόστιμο, τότε δεν σταματά αλλά απλώς αναστέλλει τη διαδικασία της διοικητικής εκτελέσεως. Αυτό είναι το «αναστέλλεται».


(XF)

(TR)
Μετά την εξόφληση της εισφοράς, λέει παρακάτω η διάταξή σας, δεν επιβάλλονται πρόστιμα ανέγερσης και διατήρησης. Προφανώς δεν επιβάλλονται από εδώ και πέρα. Με αυτά που έχουν επιβληθεί στο μεσοδιάστημα τι συμβαίνει; Έχει ανασταλεί η διαδικασία της διοικητικής εκτέλεσης. Έχουν σταματήσει ή βρίσκονται στη διαδικασία της επιβολής. Δεν θα επιβληθούν. Αν έχουν επιβληθεί, όμως; Σβήνουν ή δεν σβήνουν; Αυτό είναι το σημαντικό. Δεν οφείλονται, λέτε, αναδρομικά οποιοιδήποτε φόροι και μεταβιβάσεις του ακινήτου εισφορές φορέων κοινωνικής ασφάλισης ή άλλες επιβαρύνσεις για την αλλαγή χρήσης που έχει συντελεστεί.
Λέτε παρακάτω στην παράγραφο 6: «Τα παραπάνω ισχύουν και για εκκρεμείς σε οποιοδήποτε στάδιο και διαδικασία σχετικές υποθέσεις. Τυχόν καταβληθέντα ποσά προστίμων δεν αναζητούνται». Εδώ έχω να ρωτήσω τα εξής:
Γιατί χρησιμοποιείτε αυτή την ασαφή και κατά τη γνώμη μου, μετέωρη φρασεολογία; Καταλαβαίνω γιατί το κάνετε από τι στιγμή της υποβολής μέχρι και τη στιγμή της εξοφλήσεως. Διότι η υποβολή πρέπει πράγματι να αναστέλλει, αλλά δεν πρέπει να καταργεί τη διαδικασία. Άπαξ, όμως και εξοφληθεί, γιατί δεν το λέτε ρητά, κατηγορηματικά ότι οποιαδήποτε διοικητική διαδικασία έχει ξεκινήσει, καταργείται;
Και επίσης μένει το ζήτημα, το οποίο σας επισήμανα, των διοικητικών δικών. Τι θα γίνει με τις διοικητικές δίκες; Έχει ανοίξει μια διοικητική δίκη. Έχει επιβληθεί ένα πρόστιμο. Έχει προσφύγει κάποιος εκεί. Τι θα συμβεί στην περίπτωση αυτή; Η δίκη μετά τη συγκεκριμένη εξόφληση, παραμένει; Η δίκη δεν μπορεί να καταργηθεί, ξέρετε, αλλιώς παρά μόνο με ρητή διάταξη νόμου. Αλλιώς θα παραμένει εκκρεμής μια διοικητική διαδικασία.
Εμένα η άποψή μου είναι ότι όπως έχει γίνει με σειρά νόμων, που περιλαμβάνουν τέτοιες ρυθμίσεις, θα πρέπει με ξεκάθαρο τρόπο να ειπωθεί ότι από τη στιγμή που κάποιος εξοφλεί οτιδήποτε του έχει επιβληθεί, πλέον καταργείται, οποιαδήποτε διοικητική διαδικασία περατώνεται, όπως και το ότι καταργούνται οι διοικητικές δίκες. Νομίζω είναι σημαντική αυτή η διόρθωση. Δείτε τη. Κατά τη γνώμη μου θα βρεθείτε, αν δεν το κάνετε τώρα, μέχρι το πέρας της συζητήσεως σε ανάγκη να συζητάμε τροπολογίες για το συγκεκριμένο ζήτημα.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Μαυρουδή Βορίδη, Βουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ.
Το λόγο έχει η κυρία Κόρκα Κώνστα από τη Νέα Δημοκρατία για οκτώ λεπτά.
ΑΘΗΝΑ ΚΟΡΚΑ ΚΩΝΣΤΑ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θέλω να ξεκινήσω από την κουβέντα που έκανε ο συνάδελφος κ. Βορίδης σχετικά με τα αυθαίρετα και να υπενθυμίσω και εγώ αυτό το οποίο ειπώθηκε και από τον κύριο Υπουργό. Οι αυθαίρετες πράξεις και η επιβολή των κυρώσεων ή των κατεδαφίσεων, ανήκουν στις νομαρχιακές αυτοδιοικήσεις. Και η τάση από τους ανθρώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης, των μορφών της τοπικής αυτοδιοίκησης. είναι κατά κανόνα να δυσκολεύονται λόγω της αιρετότητας -είναι προσωπική μου άποψη αυτή- των θέσεών τους να εφαρμόζουν αυτές τις πράξεις. Ίσως κι αυτός είναι ένας από τους λόγους που κανένα αυθαίρετο ή μη μόνο συγκεκριμένα τα οποία βγαίνουν και στην τηλεόραση, δεν κατεδαφίζεται και τα γνωρίζουμε και εμείς ανά το πανελλήνιο.
Θα ήθελα να δώσω αρχικά κάποιες απαντήσεις σε αυτά που ακούστηκαν σήμερα, αλλά και χθες, γιατί πάρα πολλοί συνάδελφοι μίλησαν για το συγκεκριμένο αντικείμενο της τακτοποίησης των ημιυπαίθριων χώρων καθώς και των υπέργειων και των υπόγειων χώρων που γίνεται με αυτή τη σημαντική τροπολογία που φέρνει το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.
Ακούστηκε κατ’ αρχήν –και να χρησιμοποιήσω αυτές τις εκφράσεις- το ερώτημα: «Τι κάνετε; Τι κάνει η Κυβέρνηση; Νομιμοποιεί τις παρανομίες. Ξεπλένει τις παρανομίες». Και άλλες τέτοιες εκφράσεις. Μάλιστα ειπώθηκε ότι μόνο για εισπρακτικούς λόγους έρχονται μέτρα που δεν έχουν μελετηθεί, δεν έχει γίνει τίποτα από αυτά.
Εγώ θα πω ότι το να τακτοποιηθεί ένα πρόβλημα χρονίζον, είναι σημαντική πρωτοβουλία.






(BA)
(XF)
Είναι αλήθεια, ή όχι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι –και αναφέρομαι κυρίως στην Αξιωματική Αντιπολίτευση- ότι με τους δύο νόμους Τρίτση, του 1983 και του 1985, τα αυθαίρετα γέμισαν όλες τις περιοχές και τα βλέπαμε να ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια; Είναι αλήθεια, ή όχι –βεβαίως είναι αλήθεια- ότι από το πρώτο νόμο του 1985, που καθιερώθηκαν εδώ και 25 χρόνια οι ημιυπαίθριοι χώροι -και μάλιστα σε τόσο μεγάλο ποσοστό και μάλιστα χωρίς να υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί- από τότε άρχισαν να οργανώνονται οι ημιυπαίθριοι και να γίνονται δωμάτια μέσα στα διαμερίσματα και το διαμέρισμα να πωλείται μαζί με το έξτρα δωμάτιο που αποτελούσε το χώρο του ημιυπαιθρίου; Και μάλιστα προέκυψαν μέσα σ’ αυτά τα χρόνια τα πάνω από ενάμισι εκατομμύριο, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, διαμερίσματα που έχουν αυθαίρετο κομμάτι ημιυπαιθρίων που βαίνει σήμερα προς τακτοποίηση.
Και αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στις νομοθετήσεις και στα νομοθετήματα της προηγούμενης κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της σημερινής κυβέρνησης και της σημερινής ηγεσίας του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. Η ειδοποιός διαφορά είναι: όταν τακτοποιείς και κλείνεις μία χρονίζουσα πληγή και ηρεμείς κάποιους πολίτες που έχουν και βρίσκονται αυτή τη στιγμή με ημιυπαίθριο χώρο που είναι πάρα πολλοί. Η ειδοποιός διαφορά είναι να λαμβάνεις μέτρα που να μην επαναληφθούν αυτά στο μέλλον. Και αυτό είναι το σημαντικό που κάνει η σημερινή Κυβέρνηση και το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.: λαμβάνει τέτοια μέτρα, ώστε να αναστείλει τέτοιες περιπτώσεις για το μέλλον και λέει ότι οι ημιυπαίθριοι θα είναι στο 15%, ότι θα επιβάλλεται ισοκατανομή σε όλους τους ορόφους και όχι τα γνωστά που βλέπαμε. Είμαι μηχανικός περίπου τρεις δεκαετίες και βλέπαμε σε όλες τις πολυκατοικίες να εφαρμόζονται κυρίως όσο ανεβαίναμε τους ορόφους, εκεί που έχει και μεγαλύτερη αξία το κάθε ένα διαμέρισμα και να εφαρμόζει και το βάθος. Όταν σου λέει ότι το βάθος είναι μέχρι 1,80, δηλαδή η απόσταση από τον τοίχο, δεν είναι εύκολο να κάνει κανείς κάποιο δωμάτιο με το 1,80 αντίστοιχα πλάτος, παίρνεις μέτρα. Εφαρμόζει, λοιπόν, την τακτοποίηση των ημιυπαιθρίων χώρων, λέει επιδώστε την εφάπαξ εισφορά, σταματούν όλα τα προβλήματα, ότι δεν θα πληρώνουν πλέον πρόστιμο ανέγερσης, πρόστιμο διατήρησης, ότι είναι πολύ αυστηρά τα πρόστιμα, που είναι αλήθεια. Και θέλω εδώ να επισημάνω, κάνοντας μία παρένθεση, ότι η νομοθεσία μας για την αυθαίρετη δόμηση προβλέπει αυστηρότατα πρόστιμα, έχει επιπτώσεις. Αλλά το θέμα δεν είναι ότι δεν υπάρχει νομοθεσία, νομοθεσία υπάρχει, απλώς η εφαρμογή της πώς γίνεται.
Έρχομαι να μιλήσω για το θέμα των υπογείων και υπέργειων χώρων που βρίσκονται μέσα στο περίγραμμα του κτιρίου, εξ ου και δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ή καμία από εμάς, ή από τους αντίστοιχους τεχνικούς και τους Συλλόγους και τα Επιμελητήρια, ότι δημιουργείται πρόβλημα στην αισθητική του κτιρίου και στο περιβάλλον. Γιατί ό,τι τακτοποιείται, βρίσκεται μέσα στο περίγραμμα του κτιρίου. Οι υπόγειοι και οι υπέργειοι χώροι που είχαν γίνει κατοικίες, είχαν αλλάξει χρήση, να μπορούν και αυτές με τον ίδιο τρόπο να τακτοποιηθούν για το μέλλον και να ξέρει ο κάθε ένας πολίτης ότι αυτό που το έχει χώρο κυρίας χρήσεως να είναι πλέον και να αναφέρεται και σαν χώρος κυρίας χρήσεως.
Όσον αφορά το βάθος –το επεσήμανε και ο κοινοβουλευτικός μας εκπρόσωπος- όταν έχουμε μέχρι σήμερα το υπόγειο να μπορεί να έχει ύψος μέχρι και 1,5 μέτρο από το έδαφος, γινόντουσαν παζάρια –με συγχωρείτε για την έκφραση- «το 1,5 μέτρο είναι πάνω από την πλάκα ή κάτω από την πλάκα; Άντε να μαζέψουμε και 20 πόντους να το κάνουμε 1,70». Και ερχόταν εκεί το λεπτό σημείο που άνοιγε το παραθυράκι, τεχνητώς διαμορφωμένο έδαφος, ανά πάσα στιγμή μπαζώνουμε και ανά πάσα στιγμή καθαρίζουμε και μεγαλώνουμε το ύψος. Είναι πολύ σημαντικό αυτό, ότι λέμε τα γκαράζ πλέον, όταν είναι κλειστά που ελοχεύουν περισσότερο το ζήτημα το να χρησιμοποιηθούν για άλλους είδους χώρους και άλλη χρήση, να μπαίνουν στο συντελεστή δόμησης. Συνεπώς, δεν θα γίνονται γκαράζ κλειστά στο ισόγειο ή στην πυλωτή, ώστε να μπουν σε άλλη χρήση στο μέλλον.
Θα ήθελα και εγώ να σταθώ σ’ αυτά τα δύο σημεία που ανέφερε και ο κοινοβουλευτικός μας εκπρόσωπος, όσον αφορά και τα πατάρια που βρίσκονται μέσα στα υψηλά διαμερίσματα που είναι μέσα στον όγκο, όπως και οι λεγόμενες σοφίτες, που είναι η κατάληξη της στέγης ειδικά στις διώροφες οικοδομές της περιφέρειας που αυτές χρησιμοποιούνται, είναι μέσα στον όγκο, όπως και οι απολήξεις κλιμακοστασίων, τα λεγόμενα δώματα, βρίσκονται μέσα στο περίγραμμα της οικοδομής. Ποια μέριμνα πρέπει να υπάρξει γι’ αυτούς;
Θέλω επίσης να επισημάνω την πρωτοβουλία του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. για τους πολύτεκνους. Η πολιτεία όφειλε να μεριμνήσει γι’ αυτές τις οικογένειες, που εκεί καταλαβαίνουμε πόσο σημαντικό είναι να φτιάξουν ένα επιπλέον δωμάτιο οι πολύτεκνες οικογένειες. Και είναι σημαντικό γιατί δείχνει και την κοινωνική ευαισθησία και την υποχρέωση που έχει η πολιτεία απέναντι στις πολύτεκνες οικογένειες, οι εισφορές και όλα τα μέτρα να βρίσκονται στο μισό.
Πιστεύω, λοιπόν, ότι με αυτή την τροπολογία λύνεται ένα χρονίζον επί σειρά ετών πρόβλημα, πάνω από εικοσιπενταετία, απαγορεύοντας να συνεχιστεί στο μέλλον. Είναι μία πάρα πολύ σωστή κίνηση αυτή.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε την κ. Κόρκα.
Ο κ. Ιωάννης Αμοιρίδης, Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ, έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Αγαπητοί συνάδελφοι, γιατί άραγε οι ημιυπαίθριοι χώροι κλείνονται; Υπάρχουν δύο κατηγορίες. Υπάρχει η τάξη των εργολάβων, η οποία κάνει ένα χώρο μεγαλύτερο και τον πουλάει σαν να ήταν χώρος της κατοικίας με κανονική άδεια. Και βέβαια σ’ αυτή την περίπτωση, όταν πριν από δύο-τρεις μήνες ανακοινώσατε ότι όλοι οι ημιυπαίθριοι χώροι θα τακτοποιηθούν, κάποιοι έτρεξαν, τους έκλεισαν, θα πληρώσουν από 100 μέχρι 500 ευρώ και θα τους πουλήσουν από 5.000 έως 6.000 ευρώ στο μέλλον. Γι’ αυτό δεν κινήθηκε η αγορά των ακινήτων το τελευταίο χρονικό διάστημα. Το ανακοινώσατε πολύ πριν, έκλεισαν τους ημιυπαίθριους χώρους και ακόμη εδώ που συζητάμε κλείνουν συνεχώς και θα τους πουλήσουν σε δεκαπλάσια τιμή.
Και ο δεύτερος λόγος είναι η ύπαρξη κοινωνικής ανάγκης. Δηλαδή, ξεκινάει ένας από ένα διαμέρισμα 60 τετραγωνικών μέτρων και ένα ημιυπαίθριο χώρο. Στην πορεία κάνει και δεύτερο και τρίτο παιδί. Εκ των πραγμάτων θα τον κλείσει. Όταν μία Κυβέρνηση εδώ και χρόνια δεν έχει προχωρήσει σε καμία επέκταση σχεδίου, πάντα υπάρχει η υποψία πως όταν σε μία πόλη που αναπτύσσεται πληθυσμιακά δεν δίνονται επεκτάσεις, σίγουρα μεγαλώνει τότε και η αξία γης. Από πότε έχετε να υπογράψετε ΣΧΟΑΠ; Πού είναι τα Προεδρικά Διατάγματα που θα καθορίσουν τις πράξεις εφαρμογής; Εντάχθηκαν 108 Δήμοι στο Γ΄ ΚΠΣ να κάνουν επεκτάσεις σχεδίων και κανένα από τα 108 σχέδια δεν ολοκληρώθηκε. Τελειώνει το Γ΄ ΚΠΣ με την παράταση του 2009. Αυτά τα χρήματα θα πάνε πίσω και δεν έχει υπογραφεί κανένα Προεδρικό Διάταγμα που να ορίζει πώς θα γίνει η πράξη εφαρμογής. Να σας πω ένα παράδειγμα. Από πότε θα πιάνεται η ιδιοκτησία; Θα είναι πριν από το 1982; Θα είναι πριν από το 1987; Θα είναι πριν από το 2001; Πώς θα προχωρήσει η πράξη εφαρμογής; Αυτά είναι τα ερωτήματα. Υποτίθεται ότι έρχεστε εδώ από μία κοινωνική ευαισθησία και φέρνετε την τροπολογία για να τακτοποιηθούν αυτοί οι χώροι. Μα, η κοινωνική ευαισθησία δεν βγαίνει από το πόσα χρωστάει η Κυβέρνηση. Δηλαδή, χρωστάτε 4.000.000.000-5.000.000.000 ευρώ, υπολογίζεται να πάρετε 4.500.000.000 ευρώ και ανάλογα βάζετε τους χώρους; Γιατί αν θέλατε 6.000.000.000 ευρώ θα βάζατε και τα πατάρια. Αφού το μισό πατάρι, το 50%, έβγαινε με οικοδομική άδεια, άρα το υπόλοιπο που έχει κλείσει -και όλα τα μαγαζιά είναι έτσι- θα χρειάζεται και εδώ νομιμοποίηση. Απλά θέλετε 4.500.000.000 και θέλετε να τα πάρετε. Αν δεν τα πάρετε και είστε ακόμη Κυβέρνηση, που δεν θα είστε, θα βάλετε και τις σοφίτες. Γιατί; Τι ενοχλεί από τη στιγμή –και η σοφίτα είναι κτισμένη πάνω στον ίδιο όγκο, είναι μέσα στο οικόπεδο και δεν είναι στο δρόμο- να τακτοποιήσετε και τις σοφίτες;
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Είστε υπέρ;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Ή νομιμοποιείτε όλη την οικοδομή, ή δεν την νομιμοποιείτε. Να σας πω κάτι; Εγώ έκανα δεκαέξι χρόνια Δήμαρχος. Όταν οι κοινωνικές ανάγκες το επιτάσσου, θα νομιμοποιηθεί και η σοφίτα. Υπάρχει περίπτωση να μπουν τα πρόστιμα και να εφαρμοστούν; Με 15.000 φακέλους που θα υποβάλλετε σε ένα νομό, ο οποίος έχει 20.000 φακέλους από την τακτοποίηση των τουριστικών καταλυμάτων, υπάρχουν τόσοι υπάλληλοι στην Πολεοδομία που θα ασχοληθούν και θα τα ελέγξουν όλα αυτά; Το πιστεύετε αυτό ή θέλετε να δώσετε δουλειά στους μηχανικούς;
(GM)








BA
Με αυτόν τον τρόπο θα δώσουμε δουλειά στους μηχανικούς, να κάνουν εκατό φακέλους ο καθένας στην ημέρα για να τους πάνε στην Πολεοδομία να πάρουν αριθμό πρωτοκόλλου; Είναι δυνατόν αυτά να γίνονται;
Μου θυμίζει το 1989, όταν έγινε η νομιμοποίηση. Αλλά η νομιμοποίηση τότε έγινε, γιατί το 1987 ξεκίνησαν τα σχέδια πόλεων. Και στην προοπτική αυτή έγινε και ο νόμος 1337 για τη νομιμοποίηση.
Θα σας πω ένα παράδειγμα. Με το άρθρο 25 του ΓΟΚ χτίζεται μία οικοδομή -επειδή αναφέρατε ότι οι ευθύνες όλες είναι της αυτοδιοίκησης- με άδεια της πολεοδομίας. Στην πορεία γίνεται προσφυγή και ανακαλείται η άδεια, αλλά είναι με ευθύνη της πολεοδομίας. Η οικοδομή αυτή δεν παίρνει πρόστιμο και πρέπει να κατεδαφιστεί. Ξεκινάει ο ιδιοκτήτης και προσφεύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας, όμως ο δήμος είναι υποχρεωμένος να την γκρεμίσει. Εάν δεν την γκρεμίσει, κινδυνεύει για παράβαση καθήκοντος ο δήμαρχος. Εάν την γκρεμίσει και το Συμβούλιο Επικρατείας δικαιώσει τον ιδιοκτήτη, πρέπει να τον αποζημιώσει πάλι ο δήμος. Άρα, δεν υπάρχει ξεκάθαρη νομοθεσία που να προστατεύει και τον πολίτη και τη διοίκηση. Άρα, οι ευθύνες δεν είναι πάντα στην αυτοδιοίκηση. Όχι πως δεν έχει ευθύνες, αλλά το κράτος έρχεται και εισπράττει τα χρήματα και στην αυτοδιοίκηση δίνει ψίχουλα, δίνει 20 ευρώ και 40 ευρώ στο ΕΤΕΡΠΣ. Δηλαδή μία πόλη η οποία επιβαρύνεται, μία πολεοδομία μίας πόλης που δουλεύουν οι μηχανικοί και πληρώνουν οι πολίτες, τα χρήματα θα πάνε στο κράτος; Τι κάνετε δηλαδή με το ΕΤΕΡΠΣ; Του δίνετε άλλα 40 ευρώ. Πείτε μου εσείς μία απόφαση, ένα έργο του ΕΤΕΡΠΣ που δεν πηγαίνει με σημείωμα του Υπουργού να εγκριθεί. Ήμουν 12 χρόνια στο διοικητικό συμβούλιο. Πείτε μου ένα έργο που έκανε αίτηση ένας δήμαρχος και το πήρε γιατί το δικαιούνταν.
Γιατί δεν κάνετε στο ΕΤΕΡΠΣ, στο Ταμείο, που τόσα χρήματα υπάρχουν, ένα πρόγραμμα σαν του ΘΗΣΕΑ, οριζόντιο, με διαφάνεια, που θα πάει σε κάθε δήμο αναλογικά με τους συντελεστές που έχει ο ΘΗΣΕΑΣ; Γιατί δεν το κάνετε και το έχετε σαν ένα ταμείο για να κάνετε αυλές σε εκκλησίες και σε συγκεκριμένους νομούς και τους ξέρετε σε ποιους νομούς!
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ): Γίνονταν επί ΠΑΣΟΚ!
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Δεν γίνεται τώρα; Εγώ είμαι μέλος της ΚΕΔΚΕ. Μην μπερδεύεστε, εκεί είμαι ακόμα και βλέπω πως έρχονταν τα χαρτάκια. Ζήτησα ένα έργο τότε ως δήμαρχος και δεν πήρα τίποτα, γιατί πρέπει να πάει κάποιος από το γραφείο του Υπουργού, να πάρει το σημείωμα, να πάει στον γενικό γραμματέα για να το στείλει στο διοικητικό συμβούλιο και κάναμε αυλές στις εκκλησίες της Ραψάνης. Τα ξέρετε καλύτερα από εμένα αν δουλεύει με διαφάνεια το σύστημα και για τα λεφτά που πληρώνουν οι πολίτες και να μαζεύετε εσείς.
Έτσι λοιπόν νομίζω ότι δεν μπορεί να προχωρήσει. Εκτιμώ τι μπορούσε να γίνει: Σε κάθε δήμο να δίνατε επέκταση εκατό με διακόσια στρέμματα, άμεσα να γινόταν η επέκταση με απαλλοτρίωση του χώρου, να δημιουργούνταν μία τράπεζα γης με έναν συντελεστή χαμηλό 0,1 με 0,2, οπότε το 0,6 θα μπορούσε να πάει στην πόλη, να είχε ένα ταμείο ο δήμος γης και με χαμηλό τίμημα να δώσει στους πολίτες που έχουν αυθαίρετα να νομιμοποιηθούν οι χώροι με αύξηση του συντελεστή. Γιατί εάν κάνετε σε κάθε περιοχή μία επέκταση, τότε ο συντελεστής μπορεί να πάει ανάλογα με την περιοχή και με την επέκταση. Άρα με μικρότερο συντελεστή στην επέκταση, μπορούσατε να δώσετε μεγαλύτερο συντελεστή στο κέντρο από την τράπεζα γης που θα είχε δημιουργήσει ο κάθε δήμος. Κι έτσι θα ήταν νόμιμη πλέον όλη η διαδικασία και παράλληλα ο δήμος θα είχε έσοδα και θα ήξερε τι κάνει στην πόλη του. Γιατί κανείς δήμαρχος δεν ξέρει τι γίνεται στην πόλη του με όλες αυτές τις διατάξεις όπως και για τα τουριστικά καταλύματα που δεν συμμετείχε το ΥΠΕΧΩΔΕ. Είναι δυνατόν να υπάρχει τακτοποίηση για να δοθεί ένα σήμα με τους χώρους να κάνουν σχέδια οι μηχανικοί, να υπογράφουν τέσσερα Υπουργεία πριν από το ΥΠΕΧΩΔΕ και να δηλώνει ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ εδώ ότι δεν έχει καμία σχέση με εκείνα; Οι φάκελοι πάνε στην ίδια πολεοδομία. Στην ίδια διαδικασία μπλέκονται οι μηχανικοί. Εκεί που θέλει το ΥΠΕΧΩΔΕ είναι και εκεί που δεν θέλει, δεν είναι. Πάντως, το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας είναι σε όλα στο να εισπράττει. Δεν μένει απ’ έξω. Και βέβαια όλα αυτά έρχονται με πρόταση του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, γιατί λείπουν τα χρήματα. Και από εκεί και πέρα ψάχνουμε να βρούμε τους τρόπους πώς θα εισπράξουμε επενδύοντας που; Πάνω στην αγωνία των Ελλήνων να κάνουν ένα δωμάτιο πλέον για τα παιδιά τους. Και σήμερα έρχεστε σαν να κάνετε κοινωνική χάρη στους Έλληνες πολίτες. Δεν κάνετε καμία χάρη. Χάρη κάνετε στον εαυτό σας. Μάθετε να τακτοποιείτε. Ό,τι είναι νόμιμο, είναι και ηθικό μας είχατε πει και τώρα ό,τι είναι τακτοποιήσιμο, είναι ηθικό. Είναι μία Κυβέρνηση που όλα τα τακτοποιεί, από τα γαλάζια παιδιά, τις ανεξάρτητες αρχές, τους κουμπάρους, το Βατοπέδι. Έχει ξεπουλήσει με τον τακτοποιητικό τρόπο τον ΟΤΕ, σε λίγο τον ΟΣΕ. Είναι μία Κυβέρνηση ημιυπαίθρια, η οποία αυτήν τη στιγμή θέλει μόνο να φροντίσει την τακτοποίηση του ελληνικού λαού γιατί δεν έχει τη νομιμοποίηση. Με τέτοιες πρακτικές δεν νομίζω ούτε στο μέλλον να επενδύσουμε αλλά και όλες αυτές οι διατάξεις τα επόμενα χρόνια θα έρχονται και θα πιέζονται από τους φορείς και τους πολίτες να παίρνουν παρατάσεις. Και εδώ είμαστε και θα δείτε ότι ούτε οι πολεοδομίες θα μπορούν να ολοκληρώσουν στο συγκεκριμένο χρόνο, ούτε όλα θα δηλωθούν και γι’ αυτό που λέτε ότι θα καταγγέλλουν κάποιοι και θα κυνηγήσετε αυτούς που δεν θα το δηλώσουν, κάντε και μία γραμμή στον ΟΤΕ.
SX



(3GM)
Δώστε κι ένα τηλέφωνο στο ΙΚΑ να παίρνει και στο ΙΚΑ, ότι δεν έχει πληρώσει και το ΙΚΑ. Κάντε ρουφιάνους τους Έλληνες, για να πάρετε αυτά τα χρήματα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Αμοιρίδη.
Ο κ. Σγουρίδης έχει το λόγο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα ξεκινήσω από την τροπολογία με γενικό αριθμό 640 και ειδικό 163 του κ. Παπαθανασίου, την οποία συνυπογράφει και ο κ. Παυλόπουλος.
Εντάσσεται στο νομοσχέδιο που επιχειρούμε να μαζέψουμε χρήματα. Εγώ θα σας διαβάσω μόνο την Ειδική Έκθεση. Η Ειδική Έκθεση λέει τα εξής: «Από τις προτεινόμενες διατάξεις, από τις οποίες δεν προκαλείται δαπάνη εις βάρος του Κρατικού Προϋπολογισμού, επέρχεται επιβράδυνση κατά ένα 6μηνο της είσπραξης δημοσίων εσόδων λόγω της παράτασης της προθεσμίας έκδοσης της προκήρυξης για τη χορήγηση τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών αδειών.» Τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών αδειών! «Η ανωτέρω επιβράδυνση θα αναπληρωθεί από άλλες πηγές εσόδων του Κρατικού Προϋπολογισμού.» Κι εγώ συνεχίζω: «Λέγε με, φτωχέ Έλληνα πολίτη!» Να μην πληρώσουν οι τηλεοπτικοί και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί. Άσε τους παράταση. Πλήρωνε εσύ Έλληνα άμεσα. Διότι αυτοί είναι παιδιά που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη!
Τέλος για την τροπολογία αυτή. Δεν έχω να πω τίποτε άλλο.
Έρχομαι στην τροπολογία για τους ημιυπαίθριους.
Στο παρεμπίπτον θέμα, το οποίο έγινε περί του Συμβουλίου της Επικρατείας, το δικό μου σχόλιο είναι το εξής:
Πρώτον, θα πρέπει να διαφυλάξουμε ως κόρην οφθαλμού την ανεξαρτησία του Συμβουλίου της Επικρατείας. Σαφώς, όμως, οι αποφάσεις του πρέπει να έχουν χρονικό περιορισμό. Δεν μπορεί μία απόφαση να βγαίνει μετά από πέντε χρόνια. Να έχει χρονικό περιορισμό. Τέσσερις μήνες. Θέλετε, κύριοι του Συμβουλίου της Επικρατείας, να εκδώσετε απόφαση; Σε τέσσερις μήνες. Δεν μπορείτε να την εκδώσετε; Τότε το ελληνικό Δημόσιο είναι αυτό το οποίο μπορεί να κάνει αυτά που πρέπει να κάνει.
Επίσης, θα πρέπει να βοηθήσουμε το Συμβούλιο της Επικρατείας με την ποιότητα του νομοθετικού μας έργου. Σαφώς δεν υπάρχει ποιότητα στο νομοθετικό μας έργο. Πολλές φορές από αυτή εδώ τη θέση έχω καταγγείλει ότι νομολογούμε φύρδην-μίγδην. Πλίνθοι τε κέραμοι ατάκτως ερριμμένοι. Έτσι νομολογούμε και γι’ αυτό ακριβώς το Συμβούλιο της Επικρατείας πατάει πάνω στις δικές μας σαθρότητες και εξ αυτού μπορεί να βγάζει αυτές τις αποφάσεις.
Δεν μπορώ, όμως, να μην επισημάνω ότι ο κ. Σουφλιάς έκλεισε το ματάκι στο Συμβούλιο της Επικρατείας περί της τακτοποίησης των ξενοδοχειακών καταλυμάτων, όταν είπε: Ναι, εγώ δεν υπογράφω, διότι υπάρχουν πολεοδομικές παρανομίες που είναι εκτός συντελεστή. Υπάρχουν παρανομίες και πιθανόν να έχουν προβλήματα στατικά. Κι εγώ δεν υπογράφω. Θέλετε εσείς να πάρετε τα κλειδιά και τα αστέρια; Δώστε τα κλειδιά και τα αστέρια. Κάντε την τακτοποίηση. Εγώ έξω την ουρά μου. Άρα, Συμβούλιο Επικρατείας, δες το νόμο που ψήφισε το Ελληνικό Κοινοβούλιο με άλλον Υπουργό, τον κ. Μαρκόπουλο, τον Υπουργό Τουριστικής Ανάπτυξης και κάνε ό,τι καταλαβαίνεις.
Τέλος το σχόλιό μου περί του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Έρχομαι στην κριτική μου επί της τροπολογίας. Κατ’ αρχήν είναι άδικη, κατά την άποψή μου, η τροπολογία, γιατί χωρίζει τους πολίτες σε δύο κατηγορίες. Στους νομοταγείς και στους αυθαιρετούντες. Δηλαδή, σε αυτούς οι οποίοι είναι «ξύπνιοι» και λένε: Δεν βαριέσαι. Άσε το. Θα έρθει η ώρα να γίνει η δουλειά μου. Οι υπόλοιποι; Τα κορόιδα; Άσε τα κορόιδα να είναι νομοταγή.
Είναι άδικη, γιατί πληρώνουν μόνο οι κάτοχοι των ημιυπαιθρίων χώρων, όχι ο κατασκευαστής. Όλοι αυτοί οι κύριοι, τύπου Τρουμπούκη, γιατί δεν πληρώνουν; Αυτοί δεν πούλησαν τους ημιυπαίθριους; Εκτός αν ο πολίτης ξέρει ότι τον πλήρωσε τον ημιυπαίθριο. Τον πλήρωσε. Και το έκανε εν γνώσει του.
Είναι άδικη, γιατί διαιωνίζει και καλλιεργεί μία νοοτροπία, «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού». Ουδέν μονιμότερον του προσωρινού! Κάποια στιγμή θα μας τακτοποιήσουν όλους. Μη στεναχωριέστε.

(TS)

(SX)
Εμείς που έχουμε δυο, τρεις συμβάσεις στο δημόσιο, θα γίνουμε δημόσιοι υπάλληλοι. Δεν βαριέσαι! Ουδέν μονιμότερον του προσωρινού. Θα τακτοποιήσουν τα ξενοδοχειακά καταλύματα όπως τα τακτοποίησαν. Ουδέν μονιμότερον του προσωρινού. Θα τακτοποιήσουν την αυθαίρετη δόμηση. Ουδέν μονιμότερον του προσωρινού.
Και να σας πω και κάτι για να το ξέρετε. Όπου δείτε στην ύπαιθρο χώρα έκταση περιφραγμένη με μια ελληνική σημαία και ένα εκκλησάκι, να ξέρετε ότι έχει καταπατηθεί η έκταση εκεί και σίγουρα είναι αυθαίρετο. Όπου δείτε, λοιπόν, στην ύπαιθρο χώρα μια ελληνική σημαία και ένα εκκλησάκι απέξω, είναι καταπατημένο.
Είναι άδικη, γιατί στρεβλώνει το περιβάλλον οπτικά. Δεν λέω να καταργηθούν οι ημιυπαίθριοι, διότι είναι εργαλείο αρχιτεκτονικό. Μηχανικοί είμαστε, κύριοι συνάδελφοι, και καταλαβαινόμαστε. Είναι αρχιτεκτονικό εργαλείο και ως αρχιτεκτονικό εργαλείο θα πρέπει να το δούμε. Είναι μία ακαλαισθησία, αλλά όταν κλείνει, δημιουργεί οπτική ρύπανση.
Και ερωτώ: Εγώ αγόρασα ένα διαμέρισμα στο Μαρούσι με ημιυπαίθριους και δεν το έκλεισα. Βλέπω εντός ολίγου οι άλλοι τρεις να κλείνουν τους ημιυπαίθριους χώρους και κάνω καταγγελία. Εγώ, όμως, είμαι κορόιδο, διότι δεν τον έκλεισα τον ημιυπαίθριο. Δεν μιλάω για το ότι έκλεισαν τους ημιυπαίθριους χώρους, μιλάω για την οπτική ρύπανση, διότι όταν εγώ αγόρασα το διαμέρισμα, είχα μια αρχιτεκτονική στο μυαλό μου. Τι γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις, όταν υπάρχει καταγγελία και ο άλλος πληρώνει και είναι ωραίος;
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Να πληρώσουν και οι κατασκευαστές.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Το είπα προηγουμένως, κύριε Γιαννόπουλε, και χαίρομαι που συμφωνείτε. Χαίρομαι πάρα πολύ, κύριε Γιαννόπουλε! Να επαναλάβω τι λέει ο κ. Γιαννόπουλος. Λέει να πληρώσουν και οι κατασκευαστές. Συμφωνώ. Το είπα προηγουμένως.
Βλέπουμε όγκους φορτωμένους. Χαλάει το περιβάλλον. Βλέπουμε αυτοκίνητα στα πεζοδρόμια, γιατί ο άλλος έκλεισε την πυλωτή. Δεν δημιουργεί ρύπανση; Δεν βαραίνει το περιβάλλον;
Ποιοι ευθύνονται για όλα αυτά; Σαφώς στην παρανομία ευθύνονται δύο. Ο πρώτος που ευθύνεται είναι ο ίδιος ο πολίτης, ο οποίος τα δέχεται. Ο δεύτερος που ευθύνεται είναι το κράτος. Και να σας πω πού ευθύνεται το κράτος. Το κράτος ευθύνεται, διότι δεν είχαμε κτηματολόγιο, δεν είχαμε χωροταξικό, δεν είχαμε ζώνες οικιστικές, δεν είχαμε χρήσεις γης, δεν είχαμε φθηνή πολεοδομημένη γη για οικιστική και επαγγελματική στέγη. Άρα, λοιπόν, μη έχοντας αυτούς τους χώρους, δεν υπήρχε αυτή η πολεοδομημένη γη, αναγκαζόταν ο κόσμος να αυθαιρετεί.
Έρχομαι τώρα στο τρίτο κομμάτι. Το τρίτο κομμάτι των παρατηρήσεών μου έχει να κάνει με το πώς θα καταργήσουμε την αυθαιρεσία. Κατά την άποψή μου ο μόνος τρόπος για να καταργήσουμε την αυθαιρεσία, είναι με την απλοποίηση του Γ.Ο.Κ. Η απλοποίηση του Γ.Ο.Κ, κύριε Υφυπουργέ, έχει να κάνει με το εξής: όγκος κτιρίου και ύψος κτιρίου. Τίποτε άλλο! Να επανέλθουμε στην προ του 1963 κατάσταση. Καθορίζουμε τον όγκο του κτιρίου και το ύψος του κτιρίου. Λέμε 40% κάλυψη, ύψος επτά μέτρα. Αυτά είναι, κύριε. Πάρε ό,τι θέλεις.
Επίσης, επέκταση της ευθύνης όχι στο κράτος, αλλά στο μηχανικό και τον ιδιοκτήτη για όλη του τη ζωή, για να δείτε ποιος μηχανικός θα αυθαιρετήσει. Αυτός ο νόμος ήταν ο νόμος της Βάσως Παπανδρέου. Έγινε τον Οκτώβριο του 2003. Ήταν να εφαρμοστεί το Μάρτιο του 2004. Ο κ. Σουφλιάς έδωσε παράταση άλλους έξι μήνες και τον κατήργησε. Να υπάρχει ευθύνη του μηχανικού για όλη του τη ζωή και του ιδιοκτήτη ομοίως.
Επιπλέον, βαριά τιμωρία με αφαιρέσεις, υψηλό πρόστιμο και άμεση κατεδάφιση. Η άμεση κατεδάφιση έχει να κάνει με ανεξάρτητο Οργανισμό που θα έχει όλα τα στοιχεία και όλα τα εργαλεία τα οποία χρειάζεται για να μπορεί όπου υπάρχει αυθαίρετη δόμηση να την κατεδαφίζει. Εάν δεν γίνει αυτό, σας πληροφορώ ότι θα κατεβαίνεις με το αεροπλάνο στην Αθήνα και θα λες: «Μα, τι παζάρι του Καραγκιόζη είναι η Αττική»;
(ML)
(3TS)
Πηγαίνεις στο Βερολίνο, κατεβαίνεις στη Στουτγγάρδη, κατεβαίνεις στη Βοστόνη, κατεβαίνεις στο Άμστερνταμ, βλέπεις από πάνω ότι υπάρχουν χωριά και όταν βαδίζεις στις Autobahn δεν τα βλέπεις πουθενά, γιατί υπάρχει πολεοδομημένη γη, υπάρχει οργανωμένη δόμηση.
Δυστυχώς, αν δεν τα κάνουμε αυτά, μία ζωή θα ερχόμαστε εδώ μέσα και θα αντιδικούμε με το Συμβούλιο της Επικρατείας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Σγουρίδη.
Το λόγο έχει η κυρία Παπακώστα.
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ-ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Πριν μπω στην ουσία της τροπολογίας για τους ημιυπαίθριους χώρους, θα ξεκινήσω αναφερόμενη, κύριε Πρόεδρε και αγαπητοί συνάδελφοι, στην ποιότητα του ύφους του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του ΠΑ.ΣΟ.Κ., η αλαζονεία του οποίου ξεπέρασε κάθε όριο και μάλιστα όταν αυτός απευθύνεται σε συναδέλφους του. Αυτό βεβαίως αναδεικνύει και ένα σύνδρομο το οποίο διακατέχει τον κ. Βενιζέλο, το σύνδρομο του επιλαχόντος Προέδρου μέσα στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. Επειδή όμως αυτό είναι θέμα μεταξύ του κ. Παπανδρέου και του ιδίου, ας μην το περιφέρει και ας μην του επιτρέψει η Βουλή ξανά να το περιφέρει στο Κοινοβούλιο, διότι αδικεί και τον εαυτό του, αλλά και τους συναδέλφους του, διότι αδυνατούμε να συμβάλουμε στην επίλυση αυτού του συνδρόμου.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, απουσιάζει και του γίνεται προσωπική επίθεση.
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ-ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ας ήταν παρών, κύριε συνάδελφε. Η Βουλή συνεδριάζει, ο κύριος Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος, κατά τον Κανονισμό, οφείλει να είναι απολύτως παρών και όχι ωσεί παρών και όχι όταν θέλει να είναι προνομιακός συνομιλητής του κ. Σουφλιά, παραβιάζοντας τον Κανονισμό όπου φύσει και θέσει -αφού παρεμβαίνετε για να τον υπερασπιστείτε ως μη οφείλετε- ένας καθηγητής της Νομικής οφείλει να προστατεύει τη νομιμότητα που είναι το μείζον, άρα να περιφρουρεί και τον Κανονισμό που είναι το έλασσον.
Όσον αφορά τώρα το διασφαλισμένο οικιστικό κεκτημένο, στο οποίο αναφέρθηκε πομπωδώς ο κύριος Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., το επικαλείσθε ως ΠΑ.ΣΟ.Κ., τίνι τρόπω αγαπητοί συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης το διασφαλίσατε, το διαχειριστήκατε επί είκοσι ολόκληρα χρόνια με διαβούλευση, όπως προείπε ο κύριος Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπός σας, μεταξύ των πολλών άλλων πομφολύγων που εδώ ανέλυσε στο Κοινοβούλιο, τίνι τρόπω εσείς το διαχειριστήκατε και πώς διαβουλευτήκατε ή αν διαβουλευτήκατε με τον επιστημονικό κόσμο που σήμερα οψίμως επικαλείται το ΠΑ.ΣΟ.Κ. διά του κ. Βενιζέλου;
Αγαπητοί συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., caso pensato ήταν. Προμελετημένο ήταν το έγκλημα της θεσμοθέτησης του θεσμικού σας εγχειρήματος τόσο του 1983 όσο και του 1985. Ακούστηκε από την πλευρά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ότι θεσμοθετούμε για να ωφεληθούν οι εργολάβοι. Ποιον εξυπηρετούσατε εσείς αγαπητοί συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. όταν θεσμοθετούσατε με τον τρόπο που θεσμοθετούσατε του νόμους του 1983 και τους νόμους του 1985; Ποιους εξυπηρετούσατε; Και εν πάση περιπτώσει κακής ποιότητας νομοθεσία είπε ο κ. Βενιζέλος ότι είναι η παρούσα νομοθεσία και η νομοθετική πρωτοβουλία της Κυβέρνησης. Κακής ποιότητας νομοθεσία κατά τον κ. Βενιζέλο και κατά ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν ήταν όταν τότε κορυφαίο και κυρίαρχο σύνθημά σας ήταν το «Δήλωσέ το για να το σώσεις»; Ήταν καλής ποιότητας θεσμική πολιτική πρωτοβουλία αγαπητοί συνάδελφοι; Για να δώσετε απαντήσεις επ’ αυτών, παρακαλώ πολύ.
Και δεν μου λέτε, αγαπητοί συνάδελφοι, θυμηθήκατε σήμερα, με το που πήρε την παρούσα νομοθετική πρωτοβουλία η Κυβέρνηση, όπου και εγώ έχω να κάνω προτάσεις και θα συμφωνήσω με τον προλαλήσαντα από εμένα συνάδελφο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., την ποιότητα και την αναβάθμιση της ποιότητας του νομοθετικού μας έργου και δεν έχετε να μας προτείνετε λέξη για το πώς πρέπει να λύσουμε ένα υπάρχον, ένα χρόνιο ζήτημα όπως είναι αυτό, δηλαδή της τακτοποίησης των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν πάνω από 1,5 εκατομμύριο πολίτες στην Ελλάδα; Με ποιον τρόπο προτείνετε εσείς να λυθεί; Με καταγγελίες; Με πομφόλυγες τύπου Βενιζέλου; Με τι; Με αφορισμούς; Με ευχολόγια; Έχετε πρόταση, κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Τόσες μέρες κουβεντιάζουμε στο νομοσχέδιο και σήμερα κουβεντιάζουμε στην παρούσα τροπολογία και δεν άκουσα μία λέξη να προτείνετε.
(GH)
(ML)
Εν πάση περιπτώσει, θέλω να πω το εξής όσον αφορά την τροπολογία για τους ημιυπαίθριους χώρους. Για πρώτη φορά βλέπω να θεσπίζονται στην εξυπηρέτηση του σκοπού που θέλει να υπηρετήσει αυτή η τροπολογία, μέτρα που καταργούν τις πηγές που διευκόλυναν, αν θέλετε, την αυθαίρετη αλλαγή χρήσης και δεύτερον, διαπιστώνω ότι μετά την κατάργηση που επιχειρείται με την τροπολογία αυτή των πηγών αυθαιρεσίας να τακτοποιούνται μέχρι τώρα εκκρεμότητες αυτής της κατηγορίας. Αυτά είναι μία ειδοποιός διαφορά την οποία βλέπω σε αυτήν την τροπολογία και θεωρώ ότι κινείται προς τη θετική κατεύθυνση.
Όμως, αγαπητοί συνάδελφοι και κύριε Υφυπουργέ, οφείλω να πω ότι δεν υπάρχει μόνο ευθύνη του ιδιοκτήτη όσον αφορά τους ημιυπαίθριους χώρους. Αναμφίβολα, υπάρχει και ευθύνη η οποία αφορά τον κατασκευαστή. Και η πρότασή μου, η οποία παρακαλώ να εξεταστεί, γιατί θεωρώ ότι είναι λογική, δίκαιη και ανταποκρίνεται στη ρεαλιστική αντιμετώπιση της θεσμικής πρωτοβουλίας της Κυβέρνησης, η πρότασή μου, λοιπόν, είναι να είναι συμμέτοχος στην καταβολή της εισφοράς και μάλιστα σε ποσοστό 50% και ο κατασκευαστής και όχι μόνο ο αγοραστής.
Θα συμφωνήσω απολύτως με τον κύριο Υπουργό που είπε ότι κατά τη διάρκεια της αγοραπωλησίας γνωρίζει τόσο ο πωλητής όσο και ο αγοραστής την κατάσταση, αλλά αυτό δεν αναιρεί και δεν ακυρώνει καθόλου τη σημασία της ευθύνης την οποία πρέπει να αναλάβει μέσα από αυτήν την τροπολογία, η οποία στη συνέχεια θα γίνει νόμος του κράτους και ο κατασκευαστής και μάλιστα σε ποσοστό, επαναλαμβάνω, 50% της εισφοράς η οποία θα επιβληθεί σύμφωνα με την τροπολογία.
Έρχομαι τώρα σε μια δεύτερη τροπολογία την οποία έχω καταθέσει εγώ με αφορμή την κατάθεση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών και η οποία αφορά, αγαπητοί συνάδελφοι και κύριε Υφυπουργέ, στα όρια με τη γενική έννοια του όρου «συνταξιοδότηση των γυναικών». Η τροπολογία κινείται στο πνεύμα της διασφάλισης των συνθηκών που θα επιτρέπουν τη στήριξη της γυναικείας απασχόλησης και το συνδυασμό της επαγγελματικής με την οικογενειακή ζωή, με την ισότιμη πρόσβαση των γυναικών στην αγορά εργασίας.
Εξηγούμαι περί τίνος πρόκειται. Η προτεινόμενη τροπολογία μου, κυρία Πρόεδρε, ρυθμίζει ένα χρόνιο αίτημα των γυναικών, μητέρων, δικαστικών λειτουργών και μελών του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, οι οποίες ενώ έχουν εισέλθει στο Δικαστικό Σώμα στο χρονικό διάστημα που αφορά από 1.1.1983 μέχρι 31.12.1992 και οι οποίες συγκεντρώνουν ακριβώς τις ίδιες προϋποθέσεις του εδαφίου β΄ της παραγράφου 6 του άρθρου 3 του ν. 2084/1992 που αναφέρεται στην εξαίρεση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών δικαστικών λειτουργών και μελών του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους που διορίστηκαν μετά την 1.1.1983, εφόσον έχουν ανήλικα ή ανίκανα παιδιά ή τρία τουλάχιστον παιδιά και έχουν συμπληρώσει εικοσαετή πλήρη πραγματική υπηρεσία, παραμένουν εκτός ρύθμισης αυτές οι δικαστίνες από προφανή παραδρομή.
Να σημειωθεί, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι την επέκταση την είχε προτείνει ως επιβαλλόμενη η Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή που είχε συσταθεί ακριβώς για να αποφύγει δικαστικές διεκδικήσεις οι οποίες θα απέβαιναν υπέρ των προσφυγουσών και οι οποίες σημειωτέον δεν υπερβαίνουν τις δέκα.
Πρέπει να σας πω ότι με την προτεινόμενη τροπολογία απλώς τι γίνεται; Θεραπεύεται η προφανής παραδρομή και επεκτείνεται η ρύθμιση του δευτέρου εδαφίου της παραγράφου 6 του άρθρου 3 του ν. 2084/1992 που αναφερόταν στην εξαίρεση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών δικαστικών λειτουργών και μελών του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους που διορίστηκαν μετά την 1.1.1983.
Εάν τυχόν υπάρχουν απορίες ως προς την ορθότητα αυτής της τροπολογίας ή ενδεχομένως φοβίες τις οποίες μπορώ να δεχθώ ως ένα βαθμό, σας απαντώ ότι δεν υπάρχει κανένα ζήτημα, διότι δύο επιχειρήματα συνηγορούν υπέρ της τροπολογίας μου. Πρώτον, ότι είναι απολύτως σύμφωνη και η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου και δεύτερον, όσον αφορά στα όρια της συνταξιοδότησης, είναι μεταβατικές διατάξεις τις οποίες αποδέχεται και η Ευρώπη.
(XP)

(GH)
Κατά τούτο λοιπόν θεωρώ ότι πρέπει να γίνει αποδεκτή η τροπολογία. Έχουν περάσει δύο τουλάχιστον νομοσχέδια του αρμόδιου Υπουργείου και αυτό δεν έχει διευθετηθεί. Κλείνοντας θέλω να πω ότι είναι θετική η αποδοχή εκ μέρους της Κυβέρνησης και του κυρίου Υπουργού της ρύθμισης για τους πολυτέκνους. Η ρύθμιση πρέπει να επεκταθεί και στους τριτέκνους αφού ως Κυβέρνηση έχουμε πει ότι περίπου οι τρίτεκνοι εξομοιώνονται με τους πολυτέκνους. Με την έννοια αυτή πρέπει να το δει το αρμόδιο Υπουργείο και να νομοθετήσει αναλόγως.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Η κυρία Μερεντίτη, έχει το λόγο.
ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μια παρατήρηση για όσα ακούστηκαν πριν από λίγο. Η όποια κριτική και ο όποιος σχολιασμός γίνεται για τον τρόπο λειτουργίας του Κοινοβουλίου απευθύνεται κυρίως προς το Προεδρείο, και μετά συμπαρασύρει όλους εμάς που θέλουμε με την παρουσία μας να τιμάμε τον Κανονισμό της Βουλής και τη λειτουργία του Κοινοβουλίου. Αυτά για να προσέχουμε τι λέμε εδώ μέσα. Τώρα, ποιοι έχουν σύνδρομα και τι σύνδρομα νομίζω ότι ο καθένας πρέπει να κρίνει τον εαυτό του. Όμως, όλους μας κρίνει ο λαός και ο λαός στην τελική του κριτική είναι αμείλικτος και πάντοτε σωστός.
Ακούγονται πάρα πολλά για το πολιτικό σύστημα αυτή την εποχή. Και εγώ και οι περισσότεροι συνάδελφοί μου είμαστε ενοχλημένοι από όσα ακούγονται. Αλλά, για να εκφράσουμε την ενόχλησή μας και να απαιτήσουμε παρεμβάσεις για διόρθωση πρέπει πρώτα και κύρια να προσέχουμε τι λέμε εδώ.
Έρχομαι στην τροπολογία για τη τακτοποίηση των ημιυπαίθριων χώρων. Η φαεινή ιδέα της νομιμοποίησης των αυθαιρέτων κτισμάτων δηλαδή της εξαίρεσής τους από τη κατεδάφιση έναντι οικονομικού ανταλλάγματος που θα ενισχύσει τα ταμεία του κράτους έχει ήδη κλείσει τα σαράντα ένα χρόνια. Ξέρετε, κύριε Υπουργέ, ότι αυτό προβλέφθηκε για πρώτη φορά με νόμο του 1968. ωστόσο, σαράντα ένα χρόνια ευνοϊκών παρεμβάσεων του νομοθέτη υπέρ της αυθαίρετης δόμησης δεν είχαν παρά ένα και μόνο αποτέλεσμα. Εξέθρεψαν στην κοινωνία την αντίληψη ότι η κατασκευή ενός αυθαιρέτου αποτελεί αδίκημα χωρίς ποινή και ο κάθε πολίτης που αυθαιρετεί δικαιούται να προσβλέπει στην ανοχή της πολιτείας.
Ας μη γελιόμαστε, κύριοι συνάδελφοι. Οι ασάφειες της πολεοδομικής νομοθεσίας αποτελούν διαχρονικά μέσο διαμόρφωσης πελατειακών σχέσεων. Με την πάροδο του χρόνου η εξαίρεση έγινε κανόνας με συνέπεια ατομικά και κοντόφθαλμα να νοιώθουμε όλοι κερδισμένοι ενώ στην πραγματικότητα είμαστε οι μεγάλοι χαμένοι αφού το αστικό περιβάλλον στο οποίο ζούμε είναι άναρχο, ακαλαίσθητο, ανοίκειο και αβίωτο. Η καταστροφή του περιβάλλοντος συνεχίζεται συστηματικά με την έγκρισή μας.
Οι ευθύνες του κράτους είναι πολύ μεγάλες. Ο πολίτης έχει εθιστεί στην παραβατική συμπεριφορά και γνωρίζει ότι στο μέλλον όλα θα τακτοποιηθούν απλώς πληρώνοντας ίσως κάτι παραπάνω. Ας θυμηθούμε για τη τάξη ότι όλα αυτά τα χρόνια οι ημιυπαίθριοι στην ουσία λειτούργησαν σαν μια ανεπίσημη μέθοδος αύξησης των συντελεστών δόμησης με την Κυβέρνηση για άλλη μια φορά να κάνει τα στραβά μάτια και τον όποιο αρμόδιο Υπουργό να βρίσκεται στα προς πίσω και στα ήξεις αφήξεις. Και ποιο είναι το αποτέλεσμα; Να φτάσουμε σήμερα σε αυτό το αλαλούμ με τους ημιυπαίθριους. Πρέπει να συζητήσουμε κάποτε για την ουσία του στεγαστικού προβλήματος στην Ελλάδα και τις ανυπολόγιστες κοινωνικές και περιβαλλοντικές του προεκτάσεις πράγμα που το έκανε ο νόμος του 1983. Το λέω αυτό για να απαντήσω στη συνάδελφο που ρώτησε τι έγινε το 1983. το 1983 ευνοήθηκαν όλοι οι πολίτες οι οποίοι με την αστυφιλία και με τη εσωτερική μετανάστευση είχαν κτίσει τα 2/3 των πόλεων εκτός σχεδίου.
Τώρα, βγαίνει το οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης στη γύρα για να μαζέψει με πλάγιο τρόπο τα χρήματα που σας λείπουν για το δημόσιο κορβανά. Καθαρά πράγματα. Η εργώδης προσπάθεια για την εξεύρεση πηγών εσόδων από την Κυβέρνηση εις βάρος των εργαζομένων μισθωτών και συνταξιούχων δεν έχει τέλος.
(MT)
(XP)
Έτσι διαπιστώσατε ότι σας λείπει ένα δισεκατομμύριο ευρώ, φτιάξατε αυτό στο σχέδιο της τακτοποίησης τάχα των ημιυπαίθριων χώρων, σε μια χώρα που την έχετε μεταβάλλει σε αυθαίρετη. Πρόκειται για μια πρόταση που συζητιέται εδώ και ενάμιση χρόνο. Δεν προχώρησε και έρχεται τώρα.
Στο μεταξύ, κύριε Υπουργέ –τον παριστάμενο Υφυπουργό ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ. ρωτώ- αυτό τον ενάμιση χρόνο τι μήνυμα στέλνατε σε όλους; «Κάντε όσους μπορείτε ημιυπαίθριους και εμείς είμαστε εδώ».
Εγώ αναρωτιέμαι μερικές φορές γιατί νομοθετούμε εδώ μέσα. Νομοθετούμε, βάζουμε όρους δόμησης και ερχόμαστε μετά να νομιμοποιήσουμε, αφού έχουμε ταλαιπωρήσει κάποιους νομοταγείς πολίτες σ’ αυτή τη χώρα οι οποίοι θέλουν να είναι ευθύς εξ αρχής συνεπείς με τους νόμους.
Πιστεύετε λοιπόν ότι με την πολιτική σας θα μπορέσετε από τη μια να σώσετε τα οικονομικά της χώρας που βουλιάζουν και από την άλλη να βάλετε τάξη στο χάος που επικρατεί στο πολεοδομικό ιστό της χώρας; Κανείς δεν είναι τόσο αφελής. Τίποτε δεν θέλετε να κάνετε, απλά να μαζέψετε κανένα ευρώ αδιαφορώντας για τους νόμους, το Σύνταγμα και το μέλλον κυρίως της χώρας.
Εδώ αναρωτιέμαι ξανά. Γιατί θα πρέπει να δεχθούν και να πληρώσουν έστω και τώρα; Να υπακούσουν ή να σκεφτούν ότι θα τιμωρηθούν από ποιους; Από τους ίδιους ελεγκτές που μέχρι τώρα τους έδωσαν το δικαίωμα να έχουν τους ημιυπαίθριους; Είναι τραγικό το ίδιο το κράτος τον 21ο αιώνα από τη μια να επιβραβεύει την παρανομία και από την άλλη να ταλανίζει, όπως είπα, τους νομοταγείς πολίτες. Είναι το ίδιο το κράτος που σπρώχνει τον πολίτη στην παρανομία.
Θυμίζω ότι μόλις τον περασμένο Μάρτιο ο Υπουργός ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. ξεκαθάριζε ότι οι ημιυπαίθριοι χώροι είναι θέμα του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.. Και αναφέρω τα λόγια του: «Δεν μιλάμε για νομιμοποίηση, μιλάμε για τακτοποίηση. Νομιμοποίηση δεν μπορεί να γίνει». Νομίζω ότι το είπε και σήμερα. Μετά ήρθε ο αρμόδιος Υπουργός Οικονομικών και συμπεριέλαβε το θέμα των ημιυπαίθριων χώρων στα φορολογικά μέτρα της Κυβέρνησης προκειμένου να εξασφαλίσει τα 1,15 δισεκατομμύρια ευρώ για τη μαύρη τρύπα των δημόσιων εσόδων.
Θέλω να ρωτήσω τον κ. Σουφλιά, πώς άλλαξε το θέμα ξαφνικά χέρια; Τι συνέβη; Σήμερα βέβαια ακούσαμε και άλλα πράγματα. Ο κ. Σουφλιάς είπε ότι δεν συμφωνούσε με νομοσχέδιο που πέρασε από τη Βουλή. «Δεν το υπέγραψα –είπε- γιατί δεν συμφωνώ». Εγώ απλά αναρωτιέμαι πώς πέρασε αυτό το νομοσχέδιο και ποια νομιμότητα έχει; Έναντι των εκατόν πενήντα ενός Βουλευτών ή έναντι της λειτουργίας της Κυβέρνησης; Είναι ένα μεγάλο θέμα. Θα το συζητήσουμε από εδώ και πέρα.
Θέλω να σας πω ότι είναι απαράδεκτη αυτή η τακτική. Η Κυβέρνηση στην προσπάθειά της να εξασφαλίσει χρήματα κοροϊδεύει τους ιδιοκτήτες ημιυπαίθριων χώρων, αφού είναι σχεδόν βέβαιο –το είπε νομίζω και ο κ. Σουφλιάς σήμερα- ότι η ρύθμιση θα προσκρούσει στον έλεγχο νομιμότητας του Συμβουλίου της Επικρατείας. Σημειώνεται δε ότι από την τακτοποίηση οι παράνομα κλεισμένοι ημιυπαίθριοι χώροι εξαιρούνται απλώς από την κατεδάφιση, χωρίς να προστίθεται στην έκπτωσή τους το ακίνητο.
Επομένως ο πολίτης καλείται να παραδεχθεί ότι έχει στην κατοχή του ημιυπαίθριο χώρο ενώ αυτός δεν φαίνεται να συμβάλλει στα συμβόλαια αγοράς του ακινήτου και να τον δηλώσει παράλληλα με ένα κόστος που δεν του δίνει καμία λύση, απλά πληρώνει.
Το θέμα δεν είναι απλό. Υπάρχουν αποκλίνουσες απόψεις κυρίως με τη δήλωση της αυθαιρεσίας που προκύπτει με την αλλαγή χρήσεως των ημιυπαίθριων, γκαράζ και αποθήκες εξασφαλίζει ο ιδιοκτήτης τις επιπτώσεις της ήδη κείμενης νομοθεσίας.
Κλείνοντας, όμως, θέλω να πω κάτι. Ο δρόμος που επιλέγετε, κύριοι Υπουργοί –παριστάμενοι Υπουργοί- η Κυβέρνηση γενικώς, είναι καταστροφικός, αναποτελεσματικός, καθαρά και μόνο φοροεισπρακτικός. Με την τακτοποίηση που ζητάτε να συμπράξουμε σήμερα δεν αντιμετωπίζεται επί της ουσίας το πρόβλημα. Αυτή είναι η αλήθεια.
Οι συγκεκριμένοι χώροι δεν νομιμοποιούνται και οι ιδιοκτήτες τους καταδικάζονται να πληρώσουν ένα χαράτσι παραμένοντας εκτεθειμένοι. Σας καταθέτω εδώ την πρόταση του Τεχνικού Επιμελητηρίου, που δεν ξέρω αν έχετε.
(Στο σημείο αυτό η Βουλευτής κ. Αθανασία Μερεντίτη καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Η Κυβέρνηση και η κάθε Κυβέρνηση οφείλει να βρει άλλους τρόπους εξεύρεσης εσόδων για να λύσει το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας και να μείνει επιτέλους μακριά από οποιουδήποτε είδους νομιμοποίηση αυθαίρετης κατασκευής.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε, σας παρακαλώ για να τελειώσω. Την ανοχή σας για λίγο.
Πρέπει να αποσύρετε αυτό το νομικό εξάμβλωμα. Αν δεν μπορούμε να διορθώσουμε τα στραβά του παρελθόντος, κύριοι Υπουργοί, τουλάχιστον ας μην καταστρέφουμε και το μέλλον, διότι αυτό κάνετε. Ξέρετε ποια εντύπωση κυριαρχεί στην κοινή γνώμη αυτή την ώρα με αυτή την τροπολογία; Ότι η πολιτεία αφήνει τους πολίτες να παρανομούν για να ωφελούνται όλοι.
(MB)
(MT)
Δηλαδή για να ωφελούνται, πρώτον, οι κατασκευαστές. Κι εδώ είναι το ζητούμενο. Κανείς δεν τους αγγίζει. Δεύτερον, οι ιδιοκτήτες. Οι ιδιοκτήτες όμως είναι και θύματα και θύτες. Τρίτον, όλοι αυτοί που εμπλέκονται στις άδειες και στο πώς δίνονται. Και δεν άκουσα καμία κουβέντα εδώ για το πώς φθάνουν όλα αυτά να λειτουργούν. Και τέταρτον -και το χειρότερο- να επωφελείται η ίδια η Πολιτεία, η οποία έρχεται να πάρει το μερίδιο της μίζας από την τακτοποίηση της παρανομίας. Έτσι όλοι είμαστε ευχαριστημένοι και δίνουμε την εντύπωση στους πολίτες ότι ετοιμαζόμαστε για την επόμενη μίζα.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΕΖΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Εσείς τα λέτε αυτά;
ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ: Ναι, εμείς τα λέμε, κύριε Υπουργέ. Και σας εξήγησα τι κάναμε εμείς το ’83. Νομίζω ότι το ξέρετε καλύτερα από εμένα. Σας είπα όμως και κάτι που δεν το παρακολουθήσατε. Μπορεί να έγιναν και κάποια λάθη στο παρελθόν. Έρχεται η κάθε κυβέρνηση, ο κάθε πολιτικός που θέλει να προσφέρει σ’ αυτή τη χώρα και προσθέτει το πετραδάκι του σ’ αυτά που υπάρχουν. Δεν γκρεμίζει ό,τι σωστό, για να τα ισοπεδώσει όλα. Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί υπάρχει αυτή η απαξίωση της πολιτικής!
Και θέλω κλείνοντας, κύριε Πρόεδρε, να καταθέσω την ενόχλησή μου, για να μην πω την οργή μου, με όλα αυτά που ακούγονται για τους εκατόν πενήντα τρεις εν δυνάμει Βουλευτές που πήραν πολλά ή λίγα χρήματα. Δεν θα επιτρέψω ποτέ στον εαυτό μου να γίνω δηλωσίας, να δηλώσω ότι εγώ δεν είμαι στους εκατόν πενήντα τρεις. Με ενοχλεί, όπως με ενοχλεί και αυτό που ακούω από άλλους εδώ που μετέχουν στην Ολομέλεια, που δηλώνουν ότι αν ποτέ βγουν όλα τα δεδομένα του Χριστοφοράκου στη δημοσιότητα η Βουλή θα συνεδριάζει σε περίπτερο. Και αναρωτιέμαι: Στο περίπτερο μπορεί να συνεδριάσουν δύο, κύριε Πρόεδρε. Κανένα κόμμα εδώ μέσα δεν έχει δύο Βουλευτές. Άρα πού καταλήγουμε; Και πρέπει βέβαια πρώτα εμείς εδώ να προσέχουμε όσο το δυνατόν τη συμπεριφορά μας, τις τοποθετήσεις μας, τις επιλογές μας ή και αυτά που απορρίπτουμε, αλλά πρέπει, κύριε Πρόεδρε, και το Προεδρείο, η Βουλή να αναλάβει μια πρωτοβουλία γιατί δεν μπορεί να διασύρεται έτσι το Κοινοβούλιο, ως εκ τούτου και η λειτουργία της Δημοκρατία μας.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. )
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κυρία Μερεντίτη.
Ο κύριος Νικητιάδης έχει το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Ελπίζω να μην μου μετρήσετε τριάντα δευτερόλεπτα, κύριε Πρόεδρε, που θα χρειαστώ για να σημειώσω υποκαθιστώντας σας, επειδή εκείνη την ώρα εσείς ήσασταν απασχολημένος, ότι δεν υπέπεσε στην αντίληψή σας μία απρέπεια εκ μέρους της συναδέλφου κυρίας Παπακώστα -και λυπάμαι που δεν είναι εδώ-, δηλαδή το να κάνει μία προσωπική επίθεση σε άσχετο εντελώς θέμα στον απόντα κ. Βενιζέλο, ο οποίος δεν ήταν εδώ εκείνη τη στιγμή, όταν μάλιστα μπορεί να διαφωνούμε παντελώς, μπορεί να διαφωνεί η κυρία Παπακώστα παντελώς με όσα είπε, αλλά θεωρώ ότι όλη η προβληματική του τόσο από νομικής όσο και από πολιτικής πλευράς εμπλούτισε το διάλογο που είναι τόσο απαραίτητος, εμπλούτισε τον προβληματισμό που είναι τόσο απαραίτητος για ένα τόσο σοβαρό θέμα. Κατά συνέπεια, το θεωρώ μία μικρή απρέπεια.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριοι Υπουργοί, πρέπει να σας πω –και θέλω να το μεταφέρω και να το μεταλαμπαδεύσω και ως άποψη προς εσάς- ότι εγώ αισθάνομαι και ενοχές και ντροπή ως πολιτικός, νεοεκλεγμένος Βουλευτής, για το ότι συνεχίζουμε αυτή τη σχιζοφρένεια της νομιμοποίησης αυθαιρέτων. Πρόκειται περί παράνοιας, μία συνεχιζόμενης παράνοιας στην οποία καθοδηγούμε μονίμως τον ελληνικό λαό.
Επιτρέψτε μου να αποκαταστήσω κατ’ αρχήν την έννοια του «ημιυπαίθριου» επειδή άκουσα εδώ το συνάδελφό μου τον κ. Αμοιρίδη να σας κατηγορεί ως «Κυβέρνηση ημιυπαίθρια», κι εγώ δεν θεωρώ κατηγορία το «ημιυπαίθριον». Το «ημιυπαίθριον», κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι στοιχείο της ελληνικής αρχιτεκτονικής από αρχαιοτάτων χρόνων, από την περίοδο τη Μινωική ακόμη. Και θέλω να ευχαριστήσω το Τεχνικό Επιμελητήριο Δωδεκανήσου και τον Πρόεδρό του κ. Βενιέρη –κύριε Καραμάριε, τον ξέρετε- γιατί έχουν εμπλουτίσει τη δική μας σκέψη και τη δική μας άποψη και τη δική μας αισθητική με τις θαυμάσιες τοποθετήσεις που έχουν κάνει, για να γνωρίζουμε ακριβώς τι συμβαίνει σε θέματα που πολλές φορές εμείς δεν αντιλαμβανόμαστε ή εγώ τουλάχιστον, που δεν είμαι μηχανικός. Το ημιυπαίθριον λοιπόν είναι στοιχείο της αρχιτεκτονικής μας.
(DP)



(MB)
Αν πάμε, κύριε Καραμάριε, στη Στοά του Αττάλου υπάρχουν ημιυπαίθρια εκπληκτικά, μοναδικά, απίστευτης αισθητικής...
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΑΜΑΡΙΟΣ: Ήταν νομοταγείς μηχανικοί τότε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ: Πρέπει, λοιπόν, να σημειώσω ότι στην αρχαιότητα δεν υπήρχε σπίτι χωρίς ημιυπαίθριο. Και όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρη τη Μεσόγειο. Στην Πομπηία ήταν ενσωματωμένα τα ημιυπαίθρια σε όλα τα σπίτια, προκειμένου να δίνουν μία άλλη διάσταση: να δίνουν αέρα, να δίνουν φως, να δίνουν άλλη αισθητική, να δίνουν την αίσθηση ότι είναι μεγαλύτερος ο χώρος. Δεν τα έκαναν τυχαία.
Άρα, δεν είναι κατηγορία το ημιυπαίθριο που σας εκτόξευσε ο κ. Αμοιρίδης. Αν σας έλεγε αυθαιρέτους, ενδεχομένως θα ήταν πιο μέσα στο χαρακτηρισμό, αν αυτό ήθελε να υπονοήσει.
Να δούμε, λοιπόν, αυτό το μεταξύ χτιστού και άχτιστου –γιατί αυτό είναι το ημιυπαίθριο- εμείς πού το καταντήσαμε και γι’ αυτό στην αρχή εγώ είπα ότι ως πολιτικός αισθάνομαι ενοχές και αισθάνομαι ντροπή. Βέβαια έρχεται σήμερα η Κυβέρνηση με αυτή τη ρύθμιση και θα μου πείτε ότι ενδεχομένως γι’ αυτό το λόγο τα λέω.
Εγώ, λοιπόν, δεσμεύομαι ότι και αύριο στην κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα έρθω και θα κάνω ακριβώς την ίδια τοποθέτηση και δεν θα αποδεχθώ νομιμοποιήσεις αυθαιρέτων αν αυτές δεν λάβουν, επιτέλους, ένα μόνιμο χαρακτήρα και θα πω παρακάτω πώς μπορεί να γίνει αυτό.
Όμως, πραγματικά δεν είναι ντροπή το ότι ερχόμαστε και χτίζουμε την πηγή της παρανομίας εμείς οι ίδιοι; Δεν ξέρουμε άραγε ότι όλες οι αναφορές των Επιθεωρητών Δημοσίας Διοίκησης λένε ότι είναι πρώτες οι εφορίες και δεύτερες οι πολεοδομίες; Δεν ξέρουμε πού είναι η πηγή της παρανομίας και πού είναι η πηγή της μίζας; Δεν είναι τα αυθαίρετα αυτού του είδους, τα ημιυπαίθρια μία ακριβώς αφορμή για να παράγεται μίζα, για να παράγεται μαύρο χρήμα και για να νομιμοποιείται η αυθαιρεσία; Μήπως υπάρχει κάποιος εδώ που αγόρασε διαμέρισμα και δεν του είπε ο μηχανικός «πάρε και τον ημιυπαίθριο και θα τον χτίσεις μετά»; Τουλάχιστον ο ελληνικός λαός στη συντριπτική του πλειοψηφία έχει υποστεί αυτή τη διαδικασία. Και στη συντριπτική του πλειοψηφία έχει αποδεχθεί ότι πληρώνει έναν ημιυπαίθριο τον όποιο αύριο θα χτίσει γιατί του τον εμπέδωσε ο μηχανικός του, γιατί τον ακολουθούσαν οι πολεοδομίες και γιατί κάναμε την παρανομία νομιμότητα. Γι’ αυτό λέω ότι εγώ τουλάχιστον αισθάνομαι ντροπή συμμετέχοντας σ’ ένα τέτοιο πολιτικό σύστημα που συνεχίζει να καλλιεργεί και να διαιωνίζει αυτή τη πολιτική σχιζοφρένεια.
Δυστυχώς, έτσι καταντήσαμε την Ελλάδα. Να πούμε για τη λειτουργική τακτοποίηση; Αναφέρθηκε και ο κ. Βενιζέλος για τα ξενοδοχεία. Δεν είναι ένα κομμάτι αυτής της ιστορίας; Και ανεξαρτήτως του ότι έρχεται τώρα ο κ. Σουφλιάς να διαχωρίσει τη θέση του, επειδή δεν συνυπέγραψε το νομοσχέδιο για τη λειτουργική τακτοποίηση των τουριστικών καταλυμάτων –είναι βέβαια και πρωτοφανές να λέει ότι εγώ δεν συμφωνούσα- έχουμε ένα τεράστιο ζήτημα: Πώς τακτοποιούμε λειτουργικά και δεν τακτοποιούμε πολεοδομικά.
Και το έχει κάνει και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο παρελθόν και έχετε δίκιο, κύριε Καραμάριε, που ξέρω ότι σκέφτεστε ακριβώς αυτό το πράγμα αυτή τη στιγμή.
Λέω, όμως, ότι δεν πρέπει κάποτε να τελειώσουμε με αυτή την ιστορία; Δεν είναι άνιση μεταχείριση να νομιμοποιούμε σήμερα τα αυθαίρετα, όταν υπάρχουν κάποιοι, έστω και ελάχιστοι έντιμοι Έλληνες πολίτες που δεν αποδέχθηκαν να χτίσουν τον ημιυπαίθριο, που δεν αποδέχθηκαν να κάνουν αυθαίρετο, που δεν αποδέχθηκαν να χτίσουν ένα μέτρο παραπάνω; Γιατί όλοι αυτοί πρέπει σήμερα να αισθάνονται κορόιδα ή εμείς να τους κάνουμε να αισθάνονται κορόιδα;
Δυστυχώς, δεν κάναμε τίποτε για όλα αυτά. Και εγώ θα πω το εξής: Επειδή ο κ. Σουφλιάς είπε εδώ ότι αυτό που κάνει σήμερα θα το έκανε κάθε έντιμο κράτος, θέλω να του πω ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα. Δυστυχώς, αν διαβάσουμε την αιτιολογικό έκθεση –εκτός αν δεν τη διάβασε- εκείνο που λέει είναι ότι έχουμε ενάμισι εκατομμύρια αυθαίρετα και αυτό σημαίνει ότι θα υπάρξει μία τεράστια εισροή χρήματος από τη νομιμοποίηση αυτών των αυθαιρέτων στο δημοσιονομικό μας, που έχει ένα τεράστιο έλλειμμα και ένα τεράστιο πρόβλημα. Αν, λοιπόν, λέει αυτά η αιτιολογική έκθεση, τι έρχεται ο κ. Σουφλιάς να μας λέει σήμερα ότι είμαστε ένα έντιμο κράτος που μιας και δια παντός προσπαθεί να λήξει ένα τέτοιο πρόβλημα;
Ήθελε πραγματικά ο κ. Σουφλιάς να λήξει μιας και δια παντός αυτό το πρόβλημα; Θα σας πω εγώ, κύριοι Υπουργοί, πώς θα μπορούσε να το κάνει και εγώ θα το προτείνει αύριο στη δική μας κυβέρνηση.
Τη συνταγματική αναθεώρηση εσείς την κάνατε. Ας βάζατε μία διάταξη που να λέει ότι απαγορεύεται η θέσπιση νόμου που να νομιμοποιεί αυθαίρετα. Εκεί θα ερχόταν ο ελληνικός λαός και θα έλεγε ότι ορίστε, το έληξαν μιας και δια παντός το θέμα. Όχι να μου λέει τώρα αυτό, όταν ξέρει ότι ο οποιοσδήποτε υπουργός, υφυπουργός μπορεί να ψηφίσει αύριο μια τροπολογία –όχι ένα νόμο- και να αλλάξει τα πράγματα που πιστεύει ο κ. Σουφλιάς ότι τώρα ρυθμίζονται μιας και δια παντός από το έντιμο κράτος.
(LM)
(DP)
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΑΜΑΡΙΟΣ: Δεν μπορούσαμε μόνοι μας. Ήθελε αυξημένη πλειοψηφία.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ: Υπάρχουν, λοιπόν, τρόποι. Μπορούσατε μόνοι σας να το προτείνετε και αν θέλατε, επειδή πιστεύατε ότι μας εκθέτατε, να το κάνατε. Ουδόλως πέρασε από το μυαλό σας. Και ξέρετε γιατί; Γιατί αυτό θέλει μια πλατιά συναίνεση. Και αν πραγματικά θέλατε να λύσετε το πρόβλημα, θα καλούσατε μια διακομματική επιτροπή, προκειμένου μιας και δια παντός να το τελειώσει.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κλείνοντας, θα πω ότι είναι πρωτοφανή πράγματα. Δεν έχουμε χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων, είναι γεμάτα, καβαλημένα τα πεζοδρόμιά μας με αυτοκίνητα, έχουμε απίστευτη ανάγκη χώρων στάθμευσης αυτοκινήτων, γκαράζ και ερχόμαστε αυτά που έγιναν γκαράζ και τα κάνουμε σήμερα νομιμοποιημένα σπίτια, νομιμοποιημένους χώρους κατοίκησης. Και αυτά την ώρα που μιλάει ο Υπουργός Περιβάλλοντος για περιβάλλον, την ώρα που ξέρουμε ότι θέλουμε ανθρώπινες πόλεις, πολιτισμένες πόλεις, πόλεις στις οποίες επιτέλους μπορούμε να αναπνεύσουμε, πόλεις στις οποίες μπορούμε να κυκλοφορήσουμε.
Τέτοιες πόλεις θα κάνουμε, όταν νομιμοποιούμε όλα αυτά τα αυθαίρετα και στην ουσία κλείνουμε και τα τελευταία γκαράζ, έτσι ώστε να γίνουν σπίτια και όλοι να βγάλουν τα αυτοκίνητα και να καβαλήσουν τα πεζοδρόμια; Έτσι, ούτε πολιτισμένες πόλεις γίνονται, ούτε θέλουμε να κατοικούμε σ’ αυτές τις πόλεις.
Δυστυχώς, δυστυχέστατα είναι καθαρά εισπρακτικό το νομοσχέδιο. Με τον ίδιο τρόπο νομιμοποιήσαμε εγκλήματα, βγάλαμε έξω φυλακισμένους. Και είναι πρόσφατα όσα ψηφίστηκαν από την Κυβέρνησή σας, από τον κ. Χατζηγάκη και στη συνέχεια από τον κ. Δένδια, μειώνοντας ποινές, καθιστώντας εγκλήματα αθώες πράξεις και δίνοντας τη δυνατότητα σε εγκληματίες να εξαγοράζουν το υπόλοιπο της ποινής τους και να βγαίνουν από τις φυλακές. Να δούμε τι άλλο θα νομιμοποιήσετε στο τέλος, προκειμένου να καλύψετε αυτά που είναι αδύνατον να καλύψετε. Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Νικητιάδη.
Η κυρία Κεφαλογιάννη έχει το λόγο.
ΟΛΓΑ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ: Κύριοι συνάδελφοι, το υπό συζήτηση νομοσχέδιο επιγραμματικά προβλέπει τη μείωση του διοικητικού βάρους και τη θέσπιση της διαδικασίας ταχείας αδειοδότησης επιχειρήσεων και επενδυτικών σχεδίων για την τόνωση της επιχειρηματικότητας.
Τροποποιεί την ισχύουσα νομοθεσία για το Ταμείο Εγγύησης Καταθέσεων και Επενδύσεων, έτσι ώστε να ενσωματωθεί στην ελληνική έννομη τάξη η Οδηγία 14 του 2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 11ης Μαρτίου 2009, βάσει της οποίας λαμβάνονται μέτρα για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των καταθετών στο χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Προωθεί την εφαρμογή της λειτουργικής χρηματοδοτικής μίσθωσης από το δημόσιο, τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, με στόχο την αναβάθμιση των παρεχομένων υπηρεσιών προς τους πολίτες, τον περιορισμό των δαπανών και την εξοικονόμηση πόρων.
Ακόμη αυξάνει το μετοχικό κεφάλαιο της ΤΕΜΠΜΕ Α.Ε., με στόχο την αποτελεσματικότερη ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Με άλλα λόγια, συζητάμε σήμερα μια σημαντική πρωτοβουλία της Κυβέρνησης να αντιμετωπίσει κρίσιμες συνέπειες της οικονομικής κρίσης, εξασφαλίζοντας τον υγιή ανταγωνισμό, την τόνωση της επιχειρηματικότητας και την ενίσχυση της ρευστότητας στην αγορά.
Θα ήθελα ωστόσο, από το γενικό πλαίσιο να περάσω στο ειδικό θέμα που απασχολεί έντονα την κοινή γνώμη και θεωρώ χρέος μας, από πλευράς της Κυβέρνησης, να ξεκαθαρίζουμε και να προβάλουμε την πραγματική του διάσταση.
Αναφέρομαι στην τελευταία τροπολογία στο σχέδιο νόμου, μια ρυθμιστική καινοτομία στα ζητήματα που αφορούν ημιυπαίθριους και κλειστούς υπέργειους και υπόγειους χώρους εντός του εγκεκριμένου περιγράμματος του όγκου του κτιρίου, μια προσπάθεια να αντιμετωπιστεί ρεαλιστικά το έντονο πρόβλημα της παράνομης αλλαγής χρήσης και κυρίως, μια προσπάθεια, ώστε το χρόνιο και εξαιρετικά εκτεταμένο αυτό πρόβλημα να περιοριστεί μελλοντικά.
Υπενθυμίζω ότι η ρίζα του φαινομένου εντοπίζεται χρονικά στο 1985, όταν για πρώτη φορά νομοθετήθηκε η δυνατότητα δημιουργίας ημιυπαίθριων χώρων εντός του όγκου του κτιρίου, χωρίς αυτοί να προσμετρούνται στο συνολικό συντελεστή δόμησης. Από τότε, η ρύθμιση αυτή έδωσε πάτημα σε δεκάδες ιδιοκτήτες, αγοραστές και κατασκευαστές, οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι την αδυναμία των αρμόδιων υπηρεσιών να ελέγχουν τις παρεκκλίσεις από το νόμο, μετέτρεψαν τους ημιυπαίθριους σε κύριους χώρους κατοικίας.
Παράλληλα, ο έως τώρα εντοπισμός των παραβάσεων μόνο κατόπιν καταγγελίας επέτρεπε διαχρονικά την ανενόχλητη άνθιση του φαινομένου. Σ’ αυτό ακριβώς επιχειρεί να βάλει οριστικό τέλος η παρούσα τροπολογία. Και αυτό είναι που την καθιστά απολύτως αναγκαία.
Σύμφωνα με αυτήν, εφεξής οι ημιυπαίθριοι κατανέμονται αναλογικά σε κάθε όροφο. Περιορίζονται στο 15% του συντελεστή δόμησης, από 20% που ήταν μέχρι σήμερα.

(AD)



(LM)
Παράλληλα, ορίζεται ότι το μεγαλύτερο βάθος τους είναι 1,80 μέτρα. Έτσι, δεν θα είναι πλέον δυνατόν να μεταφερθούν όλοι οι ημιυπαίθριοι μιας πολυκατοικίας σε έναν ή δύο ορόφους, ενώ επίσης δεν θα είναι ελκυστικό και συμφέρον να μετατραπεί ημιυπαίθριος χώρος σε αυτοτελές δωμάτιο.
Συμπληρώνω ότι το πρόβλημα που εξετάζουμε και επιχειρούμε να αντιμετωπίσουμε με την υπάρχουσα τροπολογία, συναντάται συχνότατα και στους ισόγειους κλειστούς χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων που έως τώρα δεν υπολογίζονταν στο συντελεστή δόμησης. Αυτοί οι χώροι παράτυπα χρησιμοποιούνταν ως χώροι κατοικίας, εργασίας και καταστημάτων, δηλαδή άλλαζαν σε χώρους που μετρούν στο συντελεστή.
Για την αποτροπή αυτής της παρανομίας, αυτοί οι χώροι προσμετρώνται πλέον βάσει της τροπολογίας στο συντελεστή δόμησης. Τον ίδιο σκοπό έχει και η ρύθμιση περί ανώτατου ύψους των υπόγειων χώρων σε οικοδομές εντός σχεδίου και εντός ορίων οικισμών, όπου οι οροφές προβλέπεται να έχουν μέγιστο ύψος τα 0,80 μέτρα από την οριστική στάθμη του εδάφους. Έτσι και σε αυτήν την περίπτωση επιδιώκεται να περιοριστούν οι ευκαιρίες και τα «πατήματα» παράνομης εκμετάλλευσης.
Παράλληλα, η παρούσα τροπολογία προβλέπει την αντικατάσταση των προστίμων ανέγερσης και διατήρησης που γνωρίζουμε όλοι καλά ότι δεν επιβάλλονται με εφ’ άπαξ εισφορά, με προθεσμία καταβολής ένα έτος από την ψήφιση του υπό συζήτηση σχεδίου νόμου. Η εισφορά έχει ύψος 10% της αντικειμενικής αξίας του χώρου που τακτοποιείται βάσει της τιμής ζώνης που ισχύει στην εκάστοτε περιοχή.
Τονίζω δε ότι μετά την επιβολή της εισφοράς, δεν επιβάλλονται επιπλέον πρόστιμα ανέγερσης και διατήρησης, όπως κακώς διαδίδουν στελέχη του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, προκαλώντας σκοπίμως σύγχυση στους πολίτες. Μόνο σε περίπτωση που οι ιδιοκτήτες δεν ανταποκριθούν σε αυτήν την εκκρεμότητα, όπως προβλέπει η προτεινόμενη διαδικασία, μόνο τότε θα υπάγονται αυτομάτως οι παράνομες χρήσεις χώρων στις διατάξεις περί αυθαιρέτων και θα επιβάλλονται τα ανάλογα πρόστιμα.
Ακόμα, διευκρινίζω προς αποφυγήν τυχόν παρανοήσεων ότι οι ρυθμίσεις της τροπολογίας αφορούν αποκλειστικά στην τακτοποίηση της αλλαγής χρήσης νόμιμα δομημένων χώρων και δεν αφορούν σε καμία περίπτωση χώρους που έχουν κατασκευαστεί χωρίς οικοδομική άδεια.
Κυρία και κύριοι συνάδελφοι, η τροπολογία για τους ημιυπαίθριους χώρους δίνει λύσεις σε δύο επίπεδα. Το πρώτο επίπεδο αφορά στο τι έχει συμβεί έως τώρα. Η παράνομη αλλαγή χρήσης των ημιυπαίθριων αποτελεί υπαρκτό πρόβλημα που πρέπει ρεαλιστικά να αναγνωριστεί και να καταγραφεί στην πραγματική τεράστια διάστασή του. Αυτό το σκοπό έχει η επιχειρούμενη τακτοποίηση με την καταβολή της εφ’ άπαξ εισφοράς.
Το δεύτερο επίπεδο αφορά στη μελλοντική αποτροπή του φαινομένου. Αυτό επιδιώκει η επιχειρούμενη αυστηροποίηση των ισχυουσών προδιαγραφών για τους ημιυπαίθριους, τους υπέργειους και υπόγειους χώρους εντός του όγκου του κτηρίου, να δημιουργήσει δηλαδή συνθήκες τέτοιες, ώστε να μην είναι πλέον εφικτό και επιθυμητό ως ένα βαθμό να αλλάξει παράνομα η χρήση των χώρων αυτών.
Σημειώνω ότι αυτή η μέριμνα δεν είχε ληφθεί παλαιότερα. Το συμφέρον συστηματικά υπερτερούσε της ποιότητας ζωής. Η ασύστολη παρανομία καταδίκαζε σε ανισορροπία την οικιστική ανάπτυξη με όλα τα αρνητικά που μπορεί αυτό να συνεπάγεται. Ήρθε η ώρα πλέον με ολοκληρωμένο και ρεαλιστικό τρόπο να αλλάξει αυτή η κατάσταση προς όφελος όλων μας και προπάντων προς όφελος της επόμενης γενιάς που δικαιούται μια καλύτερης ποιότητας ζωή.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ο κ. Ζωΐδης έχει το λόγο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΩΪΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριοι Υφυπουργοί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το Σύνταγμά μας στο άρθρο 74, παράγραφος 5 καθιερώνει την αρχή της ενότητας του νόμου, δηλαδή απαγορεύει την παρεμβολή άσχετων διατάξεων, διατάξεων που δεν τελούν σε αλληλουχία και δεν συνδέονται λογικά με τη ρύθμιση του κυρίως αντικειμένου του κάθε νομοσχεδίου. Είναι μία αρχή την οποία καταστρατηγείτε συστηματικά και κατά πάγια τακτική τουλάχιστον για όσο χρόνο συμμετέχω στη νομοθετική διαδικασία.
Στο σημερινό σχέδιο νόμου σπάτε όλα τα ρεκόρ. Μαζί με τις πέντε, έξι τροπολογίες στα τριάντα οκτώ συνολικά άρθρα ρυθμίζετε τριάντα ένα τελείως διαφορετικά ζητήματα μεταξύ τους.
(NP)
(4AD)

Ρυθμίζετε τις ενδοομιλικές συναλλαγές, την υποκεφαλαιοδότηση των επιχειρήσεων, το φορολογικό απόρρητο, το Ε.Τ.Α.Κ., εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις, θέματα δωρεών στο Ταμείο Φορολογικής Συνοχής, θέματα του Τ.Ε.Κ.Ε., τη διαδικασία αδειοδότησης επενδύσεων, τη μείωση των φορολογικών δαπανών σε έρευνα και τεχνολογία μέχρι και το Ίδρυμα της EUROBANK. Ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς ρυθμίζετε σε αυτό το σχέδιο νόμου. Τι να πρωτοπεί κανείς;
Είναι κοινή πεποίθηση, κύριοι Υφυπουργοί, πλέον ότι η φορολογική σας πολιτική, εκτός από πρόχειρη και αναποτελεσματική, προσβάλλει ευθέως και τη θεμελιώδη συνταγματική αρχή για ανάλογη επιβολή φόρων στους Έλληνες πολίτες, σύμφωνα με τη φοροδοτική τους ικανότητα. Αυτά περιλαμβάνονται στις διατάξεις που ήδη πέρασαν.
Εσείς σήμερα επιτίθεστε στον απλό πολίτη, ο οποίος βρίσκεται ανυπεράσπιστος στο όριο και κάτω από το όριο. Τον τιμωρείτε. Κατόπιν αυτών πώς ζητάτε από τον απλό πολίτη να τακτοποιήσει τους ημιυπαίθριους, όταν βλέπει να κρέμεται από πάνω του η δαμόκλειος σπάθη να του ζητηθούν και διάφορα άλλα πρόστιμα είτε φορολογικά έσοδα από το Υπουργείο Οικονομικών. Θα αναφερθώ εκτενέστερα με την ιδιότητά μου ως πολιτικός μηχανικός στην τροπολογία για τους ημιυπαίθριους χώρους, η οποία δεν συζητήθηκε σε καμία επιτροπή.
Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, ο ημιυπαίθριος είναι στοιχείο του ευ κατοικείν, αναγόμενος ακόμη στη μινωική εποχή. Και βέβαια στην Ελλάδα εισήχθη με τον Γ.Ο.Κ. του 1985 και αμέσως άρχισε η καταστρατήγηση της έννοιας του ημιυπαίθριου χώρου, κατ’ αρχήν, από τον ίδιο τον πολίτη και με τη διαχρονική και σκοπούμενη στις περισσότερες των περιπτώσεων ανοχή του κράτους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η λεγόμενη «ρύθμιση» για τη νομιμοποίηση της παράνομης αλλαγής χρήσης των ημιυπαίθριων χώρων έναντι ανταλλάγματος στην ουσία να είναι μια κερδοσκοπία του ίδιου του κράτους, καταλύοντας κάθε έννοια ισονομίας και ισοπολιτείας. Είναι ένα μέτρο αμιγώς εισπρακτικό και, βέβαια, αυτό γίνεται σε ένα δομημένο περιβάλλον, το οποίο δεν συνάδει και δεν είναι αντάξιο της ομορφιάς που χάρισε η φύση στην πατρίδα μας και παράλληλα στην ποιότητα και στην ασφάλεια στις κατασκευές.
Επομένως, έχουμε μια νομοθεσία, η οποία παραβαίνει αρχές βασικές της αρχιτεκτονικής και αρχές που θα πρέπει να διέπουν τη ζωή μας, προτείνοντας και ιεραρχώντας επακριβώς τις απαιτούμενες δράσεις και, κυρίως, επιβάλλοντος ένα επαρκές σύστημα ελέγχων, όπως θα έπρεπε να γίνεται σε κάθε δίκαιη πολιτεία.
Συνοψίζοντας την κριτική μας επί της τροπολογίας, θεωρούμε ότι είναι ένα μέτρο αμφίβολης συνταγματικότητας, που αναλύθηκε επαρκώς στην Αίθουσα, ότι τακτοποιεί έναντι ανταλλάγματος παράνομες αλλαγές χρήσης σε ημιυπαίθριους χώρους, υπόγεια και γκαράζ, αλλά δεν τις νομιμοποιεί κατά την έννοια του Γ.Ο.Κ. σε πολεοδομικό επίπεδο, διατηρώντας στην ουσία ένα καθεστώς σε διαρκή εκκρεμότητα.
Ομολογείται ευθέως και ρητά ότι το μέτρο είναι εισπρακτικού χαρακτήρα. Άλλωστε αναφέρεται στην εισηγητική έκθεση ότι πάνω από ενάμισι εκατομμύριο είναι οι ημιυπαίθριοι χώροι, οι οποίοι θα εξυπηρετήσουν το δημόσιο συμφέρον όσον αφορά τα οικονομικά του κράτους.
Προτρέπει τους πολίτες να σπεύσουν να τακτοποιήσουν, ενώ συγχρόνως τους απειλεί ότι αν δεν έχουν τα χρήματα ή αν δεν μπορέσουν ή αν δεν πληροφορηθούν τι γίνεται, θα τριπλασιαστεί το πρόστιμο που τους επιβάλλεται τώρα και ότι θα πληρώνουν εσαεί το πρόστιμο διατήρησης. Είναι τέτοια η βιασύνη που γίνεται για τις εισπράξεις, ότι να απειλούνται ακόμη και οι υπάλληλοι των πολεοδομικών γραφείων ότι θα υποστούν διοικητικές κυρώσεις, εάν οι υποστελεχωμένες υπηρεσίες δεν μπορέσουν να είναι συνεπείς με τις ημερομηνίες που τίθενται στο παρόν σχέδιο νόμο.
Βέβαια, ευτελίζεται, κύριε Υφυπουργέ, ο μηχανικός του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. με το 20% της ελάχιστης αμοιβής που θα έπρεπε να πάρει, εάν εμπλέκεται.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Ουσιαστικά δεν έχει να κάνει τίποτα. Είναι ελάχιστη δουλειά.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΩΪΔΗΣ: Για άλλη μια φορά, κύριε Υφυπουργέ, ευτελίζεται ο ρόλος και η προσωπικότητα του μηχανικού. Πιστέψτε με!
Και βέβαια, δεν διευκρινίζεται με το παρόν σχέδιο νόμου…
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Ή είναι εισπρακτικού χαρακτήρα ή είναι θέμα μηχανικού. Μιλάω ως μηχανικός.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΩΪΔΗΣ: Κι εγώ, κύριε συνάδελφε, μιλάω ως μηχανικός, ως πολίτης και ως Βουλευτής, αλλά δεν μπορώ να απεκδυθώ καμιάς από τις τρεις ιδιότητες, εάν θέλω να είμαι απόλυτα σωστός και σύμφωνος με όσα επιτάσσει το καθήκον μου.
(TR)


(NP)
Εάν πραγματικά, κύριε Υφυπουργέ, επιθυμούμε οι ημιυπαίθριοι χώροι να μην γίνονται δωμάτια, τότε ένας μόνο τρόπος υπάρχει. Να ενεργοποιηθεί σύστημα ελέγχων, τόσο κατά τη διάρκεια της κατασκευής όσο και μετέπειτα. Άλλωστε ήταν μια υπόσχεση, μια δέσμευση δική σας του Υπουργείου ΠΕΧΩΔΕ, που προέβλεπε ένα σύστημα ελέγχων, τρεις ελέγχους στο στάδιο της θεμελίωσης, της ολοκλήρωσης του σκελετού και στην ολοκλήρωση της οικοδομής, το οποίο δεν ενεργοποιήσατε ενώ το είχατε υποσχεθεί το 2004 αν δεν με απατά η μνήμη μου.
Και δεν μας έφταναν οι ημιυπαίθριοι χώροι, αλλά η εισπρακτική πολιτική καθώς επίσης και η καταρράκωση θεμελιωδών διατάξεων του ΓΟΚ, συνεχίζεται και στα υπόγεια και στους άλλους βοηθητικούς χώρους που άλλαξαν χρήσεις. Αναφέρομαι στις πυλωτές, στα γκαράζ και όλα αυτά που είπαμε που αναφέρθησαν προηγουμένως και δεν χρειάζεται να τα επαναλάβω. Αρκούν λίγα ευρώ και όλα ρυθμίζονται!
Και βέβαια, επειδή δεν μπορούμε να ελέγξουμε το σύστημα αναγκαζόμαστε να επιβάλουμε τώρα σε ένα νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομίας περιορισμούς που έχουν να κάνουν με, ότι το υπόγειο δεν πρέπει να είναι πάνω από 80% από την επιφάνεια του εδάφους. Ως μηχανικοί ξέρουμε ότι το περιμετρικό δοκάρι σε μια οικοδομή είναι 80 εκατοστά. Επομένως αν θέλει κάποιος να κάνει υπόγειο να το κάνει βοηθητικό χώρο αλλά να έχει στοιχειώδες συνθήκες αερισμού και φωτισμού. Έτσι όπως γίνεται τώρα πρέπει να είναι τελείως υπόγειο, τελείως χωμένο.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Εάν μου επιτρέπετε, αυτή η ρύθμιση ισχύει εκτός σχεδίου και είναι ρύθμιση που έγινε επί κυβερνήσεων δικών σας.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΩΪΔΗΣ: Το 0,80;
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Βεβαίως.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΩΪΔΗΣ: Το οποίο γενικεύεται τώρα παντού. Εκτός αν δίναμε τη δυνατότητα, κύριε Υπουργέ, από τη μια πλευρά τουλάχιστον να διαμορφώσουμε μια ράμπα εισόδου ή κάτι να γίνει. Στις πολυκατοικίες αυτό τελειώνει. Και αυτό επισημαίνω ότι θα οδηγήσει στην αποφυγή της κατασκευής υπογείων, διότι και το κόστος είναι μεγάλο και αυτό το καταλαβαίνουμε όλοι οι μηχανικοί και αν δεν έχει καμία πρακτική αξιοποίηση ο χώρος, δεν θα το κάνει κανένας, με αποτέλεσμα ενδεχομένως να διακυβεύεται και η στατική επάρκεια των κτιρίων. Και σε περιοχές που θα επιβάλλεται να κάνουμε βαθιά θεμελίωση, για να γλυτώσουμε το κόστος, θα κάνουμε επιφανειακές θεμελιώσεις. Ενδεχομένως να έχουμε και τέτοια προβλήματα.
Επίσης, ο περιορισμός των χώρων 2,50 μέτρα στο πρόσωπο και 1,80 στο βάθος στους ημιυπαίθριους χώρους ο οποίος στραγγαλίζει την έμπνευση του αρχιτέκτονα, τη δυνατότητά του να δημιουργήσει, δηλαδή τον βάζει σε καλούπια ασφυκτικά που δεν του επιτρέπουν καν να αφήσει τη φαντασία του ελεύθερη, γίνεται καταστρατηγώντας κάθε έννοια φιλελεύθερης προσέγγισης που θα έπρεπε να έχουμε, ενώ παράλληλα κλείνει το μάτι στους ξενοδόχους. Εκεί δεν υπάρχει ο περιορισμός. Είναι σαν να τους λέμε κάντε ημιυπαίθριους χώρους με όποιες διαστάσεις θέλετε, κάντε τα δωμάτια και άλλωστε, εμείς δεν έχουμε καμία ευθύνη. Ο κ. Σουφλιάς δήλωσε προηγουμένως ότι δεν συναινεί. Θα έρθει κάποιος κύριος Μαρκόπουλος, κάποιος Υπουργός Τουρισμού μετά και θα σας τα ξανανομιμοποιήσει. Δεν είναι δική μας ευθύνη, εμείς τα του οίκου μας, το μαγαζάκι μας!
Να πω δύο πράγματα, ακόμα κύριε Υφυπουργέ. Πιστεύω ότι θα πρέπει ο αρχιτέκτονας να έχει την δυνατότητα όντως να δημιουργήσει. Θα πρέπει να ξέρει ότι υπάρχουν ασφαλιστικές δικλίδες τέτοιες που θα του επιβάλουν να δημιουργήσει νόμιμα. Δεν νοιώθω ευτυχής να ζω σε ένα κράτος που νομοθετεί φοβικά, που παίρνει μέτρα εκ προοιμίου, έξω από κάθε επιστημονική δεοντολογία, γιατί δεν μπορεί να ελέγξει το ποιοι είναι αυτοί που προτίθενται να παρανομήσουν ή δεν μπορεί να επιβάλει τα νόμιμα σε αυτούς που πράγματι παρανομούν. Ένα τέτοιο κράτος δεν με κάνει ευτυχή.
Πιστεύω λοιπόν, ότι άλλα πράγματα θα έπρεπε να κάνουμε. Να εμπνεύσουμε τους πολίτες ότι είναι υποχρέωσή τους να μην παρανομούν και να αφήσουμε τους επιστήμονες να κάνουν τη δουλειά τους σωστά και για το καλό των πολιτών και για το καλό του περιβάλλοντος και γα το καλό της χώρας μας.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Εγώ ως πολίτης και πολιτικός χρόνια τώρα, δεκαετίες, παρακολουθώ αυτή την αθλιότητα των αυθαιρέτων. Αυθαίρετες κατασκευές που ταλανίζουν την κοινωνία, προσβάλουν, κύριε Υπουργέ, κάθε έννοια νομιμότητας και καθιστούν συνένοχους και πολύ δίκαια, τους πολιτικούς.
Θα απευθυνθώ και στον κ. Ζωϊδη που είναι μηχανικός. Θα πρέπει να πούμε ότι ήρθε η ώρα να τεθεί τέρμα σε αυτή την αθλιότητα, κύριε Υπουργέ. Και πρέπει να παρθούν πολιτικές αποφάσεις.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΩϊΔΗΣ: Συμφωνώ απόλυτα.
(BA)
(TR)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Και εγώ πιστεύω ότι μπορούν να ληφθούν αποφάσεις καθοριστικές, αγαπητέ Πρόεδρε κύριε Κακλαμάνη. Αν ο μηχανικός που κάνει το κατασκεύασμα, συλληφθεί επ’ αυτοφώρω –και μπορεί να συλληφθεί- να του αφαιρείται δια παντός η άδεια ασκήσεως επαγγέλματος και το αυθαίρετο κτίσμα και το οικόπεδο, κατάσχεται. Είναι πάρα πολύ απλά και εύκολα τα πράγματα. Από εκεί και πέρα, ας αναλάβουμε τις ευθύνες μας, διότι δικαιολογημένα ο κόσμος αποδίδει ευθύνη στην εκάστοτε Κυβέρνηση για να έχει εκλογική πελατεία. Και μέσα στον κατήφορο αυτό που έχει το πολιτικό σύστημα, δεν αντέχεται άλλο αυτή η εκκρεμότητα.
Καλά κάνετε και τα ρυθμίζετε αυτά σήμερα, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να παρθούν αποφάσεις και να τεθεί τέρμα στην αθλιότητα. Και επίσης, προκειμένου να αναλισκόμαστε πώς θα βρούμε τους φοροφυγάδες, αν δήλωσαν ή όχι τα ακίνητα, ό,τι δεν δηλώνουν, να περιέρχεται στο δημόσιο. Είναι τόσο απλά τα πράγματα. Μήπως λοιπόν δεν θέλουμε να τα ρυθμίσουμε; Ας αφήσουμε αυτό το ερώτημα να απαντηθεί.
Το λόγο έχει ο κ. Ορφανός.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα αναφερθώ λίγο στην τροπολογία που αφορά τους ημιυπαίθριους και με αφορμή αυτά που ακούστηκαν από τον κύριο συνάδελφο νωρίτερα. Θα του πω ότι δεν έχει κανένα πρόβλημα στατικής επάρκειας η συγκεκριμένη λύση, διότι δεν κάνουμε δοκάρια σε υπόγεια, κάνουμε τοίχους αντιστηρίξεως. Αν δεν είναι υπόγειο, τότε κάνουμε άλλα πράγματα. Αν έχουμε άλλους στόχους να πετύχουμε, τότε κάνουμε κάτι διαφορετικό.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΩΙΔΗΣ: Είμαι μηχανικός….
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Παρακαλώ, κύριε Ζωίδη, μη διακόπτετε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ: Σε κανένα υπόγειο δεν κάνουμε δοκάρια, εκτός εάν τα υπολογίζουμε για άλλες χρήσεις.
Το δεύτερο σημείο. Θέλω να συμφωνήσω μαζί σας για την ελευθερία που πρέπει να έχει ο αρχιτέκτονας όταν σχεδιάζει. Τη ζήσαμε είκοσι τέσσερα χρόνια μετά την εφαρμογή των νόμων το 1985 για τους ημιυπαίθριους και είκοσι τέσσερα χρόνια αργότερα βλέπουμε ότι όλα είναι κλειστά. Πού ήταν αυτή η ελευθερία στην πράξη; Οδηγείται σε άλλες κατευθύνσεις είτε από αβελτηρίες, είτε γιατί αυτή είναι η κοινωνία. Και δεν είναι καθόλου οικονομικού χαρακτήρα το μέτρο, είναι θέμα που αφορά το περιβάλλον, αφορά τις δράσεις που είναι συνυφασμένες με την οικοδομή. Το γεγονός ότι γίνεται ένα εμπόριο ελπίδας στον καθένα ότι θα πληρώσει πενήντα και θα πάρει εβδομήντα, κάποιες καλύτερες τιμές, έρχεται σήμερα η Κυβέρνηση με αποφασιστικό τρόπο -όπως το περιγράψατε, κύριε Πρόεδρε, γι’ αυτό το κομμάτι και εγώ μαζί σας να συμφωνήσω, ότι πρέπει να επεκταθούν τα μέτρα και σε άλλους τομείς με τον ίδιο τρόπο και αν θέλουν να συμφωνήσουν τα κόμματα, ας συμφωνήσουν, αν δεν θέλουν, μόνοι μας να προχωρήσουμε προς αυτές τις κατευθύνσεις- ώστε να μπει ένας κανόνας και δίνει τη δυνατότητα σε όλους αυτούς τους πολίτες που έχουν εγκλωβιστεί πλέον σ’ αυτή τη συγκεκριμένη διαδικασία να έχουν μια λύση, η οποία τους οδηγεί στο να έχουν και παρόν και μέλλον, γιατί τώρα δεν έχουν ούτε παρόν ούτε μέλλον, κρύβονται από τον ίδιο τους τον εαυτό. Άρα, λοιπόν, να είμαστε συγκεκριμένοι όταν μιλάμε για τα μέτρα τα οποία εφαρμόζονται. Να μην υποκρινόμαστε ότι είμαστε σε μια άλλη κοινωνία που δεν υπάρχει, αλλά να μιλάμε για την ελληνική κοινωνία με τα συγκεκριμένα της χαρακτηριστικά και όλα αυτά τα οποία έχει εφαρμόσει όλα αυτά τα χρόνια.
Εμένα η άποψή μου, κύριε Υπουργέ, είναι ότι θα πρέπει να προχωρήσουμε ακόμη πιο αποφασιστικά στο χώρο της δόμησης, της προστασίας του περιβάλλοντος, όλα αυτά τα μέτρα τα οποία θα πρέπει να εφαρμόζονται απ’ όλους. Και αν πρέπει να φτιάξουμε λίγο πιο έντονο –αυτή είναι η άποψή μου- τον έλεγχο της οικοδομής, θα πρέπει να τον κάνουμε άμεσα. Αυτό που βγαίνει ως αποτέλεσμα τελικά, μετά την κατασκευή, να είναι εκείνο το οποίο έχει εγκριθεί όταν βγαίνει η μελέτη και δίνουμε την τελική άδεια. Άρα, λοιπόν, συμφωνώ με την προτεινόμενη τροπολογία.
Θα αναφερθώ σε μια δεύτερη τροπολογία, την οποία έχουμε συνυπογράψει ο κ. Καράογλου και ο υποφαινόμενος και αφορά την ομοσπονδία, την Ένωση συνεταιρισμών της Θεσσαλονίκης η οποία βρίσκεται εδώ και αρκετά χρόνια υπό εκκαθάριση. Εκεί οι εργαζόμενοι περιμένουν να πάρουν τις αποζημιώσεις τους. Πέρασαν πάνω από τέσσερα χρόνια, η ΑΤΕ κάνει τη διαδικασία εκκαθάρισης, αλλά δυστυχώς έχει μείνει αυτή η τεράστια εκκρεμότητα που αφορά εξήντα εργαζόμενους. Η δική μας τροπολογία σήμερα δίνει μια διέξοδο, προτείνοντας στο Υπουργείο να αναλάβει η ΑΤΕ να προχωρήσει στη διαδικασία της αποζημίωσης και να μπει πρώτη στον κατάλογο εκκαθάρισης στη συνέχεια, όταν θα προχωρήσουν οι συγκεκριμένες διαδικασίες.
(GM)
BA
Ελπίζουμε ότι με τη δική σας αποφασιστική παρέμβαση θα ψηφιστεί η συγκεκριμένη τροπολογία και θα λυθεί ένα πρόβλημα το οποίο βασανίζει σε δύσκολες εποχές. Ξέρουμε ότι η κρίση της οικονομίας σε διεθνές επίπεδο δεν βοηθά να μένουν τέτοιες εκκρεμότητες. Θα παρακαλούσα και για τη δική σας συναίνεση, έτσι ώστε να έχουμε ένα τελικό αποτέλεσμα.
Με αυτές τις σκέψεις επανέρχομαι στο πρώτο κομμάτι, το κομμάτι που αφορά το δομημένο περιβάλλον και ζητώ από την Κυβέρνηση να προχωρήσει με πιο αποφασιστικό τρόπο και συγκεκριμένες δράσεις προς αυτήν την κατεύθυνση, όπως τα μέτρα που αφορούν την τηλεθέρμανση, τα απορρίμματα, όλα εκείνα τα οποία ενοχλούν στο περιβάλλον και εμείς θα πρέπει να δώσουμε τις λύσεις οι οποίες δεν δόθηκαν στις δύο δεκαετίες που κυβερνούσε το ΠΑΣΟΚ.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Τμήμα ότι η Διαρκής Επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων καταθέτει τις Εκθέσεις της στα σχέδια νόμων:
1. Του Υπουργείου Εξωτερικών: «Κύρωση της Συμφωνίας εταιρικής σχέσης και συνεργασίας για τη σύναψη εταιρικής σχέσης μεταξύ των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και των Κρατών – Μελών τους, αφενός και της Δημοκρατίας του Τατζικιστάν αφετέρου και της Τελικής Πράξης».
2. Του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας: «Κύρωση του Μνημονίου Συνεργασίας (MOU) μεταξύ του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργείου Άμυνας της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας για τη Συνεργασία της Ελληνικής Υδρογραφικής Υπηρεσίας και της Υδρογραφικής Υπηρεσίας της Βουλγαρίας».
Ο κ. Αγοραστός έχει το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ: Κυρία και κύριοι συνάδελφοι, θα αναφερθώ στην τροπολογία που έχει καταθέσει το ΥΠΕΧΩΔΕ και αναφέρεται στην τακτοποίηση της αλλαγής χρήσης σε ημιυπαίθριους χώρους, ισόγειους κλειστούς χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων και στα υπόγεια. Είναι ένα μεγάλο, εκτεταμένο πρόβλημα κοινωνικό. Νομίζω ότι χρειαζόταν μία άμεση τακτοποίηση, ρεαλιστική, ολοκληρωμένη και μακροπρόθεσμη. Έτσι έρχεται αυτή η τροπολογία. Είναι άλλη μία βόμβα του παρελθόντος που σκάει σήμερα. Είναι μία βόμβα του παρελθόντος που ξεκίνησε για διαφορετικούς λόγους αρχιτεκτονικούς το 1983 και 1985, είκοσι τέσσερα χρόνια μετά έχει δημιουργηθεί και σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα μία παραποίηση του νόμου, μη εφαρμογή του νόμου. Δεν ξέρω τότε εάν ο εμπνευστής είχε στο μυαλό του αυτό που γίνεται σήμερα. Εάν είχε, κακώς νομοθέτησε. Εάν όμως δεν το είχε, έπρεπε να διασφαλίσει τη σωστή εφαρμογή του νόμου αλλά δεν διασφαλίστηκε γι’ αυτό και δημιουργήθηκε και ένα μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα και αρχιτεκτονικό πρόβλημα. Για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα.
Για να εξηγούμαι: Η αλλαγή χρήσης η οποία προτείνεται, γίνεται μόνο σε δομημένους χώρους. Τακτοποιούνται εκκρεμότητες που υπάρχουν, ώστε με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον να αποφευχθούν τέτοια και παραπλήσια φαινόμενα, γιατί η τακτοποίηση αυθαιρεσιών χωρίς να λαμβάνεις μέτρα αποτροπής των φαινομένων στο μέλλον δεν έχει κανένα νόημα και μάλιστα είναι καταστρεπτικό γιατί δημιουργεί μία νοοτροπία στον πολίτη ότι μπορεί να παρανομεί, νοοτροπία που εμπεδώθηκε στον πολίτη από το 1985 μέχρι σήμερα.
Δεν άκουσα από την αντιπολίτευση τι πρέπει να γίνει. Πατούσε σε δύο βάρκες, να ευχαριστήσουμε και τους μεν και τους δε, να μην δυσαρεστήσουμε τους μεν, να μην δυσαρεστήσουμε τους δε.
Πρέπει να σας πω ότι πρέπει να έχετε ξεκάθαρη θέση, γιατί έχετε μεγάλη ευθύνη. Εσείς θεσμοθετήσατε το 1985 την κατάσταση αυτή των ημιυπαιθρίων. Εσείς δεν διασφαλίσατε τη σωστή εφαρμογή των νόμων. Και έρχεστε σήμερα και ζητάτε τα ρέστα. Εδώ πέρα έχουμε μεγάλο πρόβλημα! Εάν όλα αυτά που λέτε μέχρι σήμερα, τα πιστεύετε, τότε το πρόβλημα που έχετε είναι μεγαλύτερο από αυτό που πιστεύετε ότι έχετε.
NP


(4GM)
Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα διότι δεν μιλάτε ποτέ σωστά, δεν μιλάτε υπεύθυνα, αλλά μιλάτε χρησιμοποιώντας την τέχνη του αντιφραστικού λόγου. «Στρογγυλοποιείτε» τα πράγματα για να είστε αρεστοί σε όλους. Δεν γίνεται αυτό στην πολιτική. Χρειάζεται θάρρος και γενναιότητα την οποία δεν επιδείξατε σ’ αυτό το νομοσχέδιο.
Εμείς είμαστε εδώ και λέμε ότι δεν θέλουμε να κρατήσουμε ομήρους τους ανθρώπους αυτούς των οποίων την ομηρία εσείς δημιουργήσατε και λέμε ότι έχουμε αυτό το σχέδιο τακτοποίησης –σας λέω τακτοποίησης και όχι νομιμοποίησης- των ημιυπαίθριων χώρων. Μπορούσατε να πείτε ότι πρέπει να κάνουμε κάποιες αλλαγές σ’ αυτό. Δεν είπατε τίποτα, καμία αλλαγή, μόνο «δαιμονοποιήσατε» την τροπολογία με την πρόφαση ότι δεν μπορέσατε να τη σκεφθείτε. Μα, εσείς είχατε σκεφθεί και φέρατε αυτό το νομοσχέδιο και φέρατε αυτή την αναστάτωση σ’ όλη την κοινωνία.
Συνεπώς πρέπει να σταθείτε με περισσότερο θάρρος διότι δεν προέρχεστε από πολιτική παρθενογένεση. Έχετε παρελθόν και η μνήμη σας δεν πρέπει να είναι επιλεκτική γιατί το παρελθόν σας καθορίζει το παρόν και το μέλλον.
Έγινε από πολλούς αναφορά στο θέμα της χορήγησης του ειδικού σήματος λειτουργίας με ορισμένους όρους και προϋποθέσεις για τον ΕΟΤ. Άλλο το θέμα χορήγησης σήματος και άλλο οι πολεοδομικές τακτοποιήσεις. Πρέπει να τα ξεχωρίσουμε αυτά. Μην τα εμπλέκετε για να δημιουργήσετε μια εικόνα εντυπωσιοθηρίας η οποία νομίζετε ότι μπορεί να σας προσφέρει μικροκομματικά οφέλη.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κύριο Αγοραστό.
Ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής κύριος Κακλαμάνης έχει το λόγο.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, παίρνοντας αφορμή απ’ όσα είπε ο μόλις απερχόμενος συνάδελφος πρέπει να πω τούτο και δεν ξέρω μήπως κάποτε θα πρέπει να αρχίσει και το Προεδρείο να βοηθάει το Σώμα προς αυτή την κατεύθυνση. Αυτός ο μανιχαϊσμός, η μια πλευρά είναι το άσπρο, η άλλη το μαύρο, κάπου πρέπει να σταματήσει. Ποιο είναι το λάθος που κάνουμε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Πρόεδρε, αυτό το υπεστήκατε για είκοσι χρόνια.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Ναι, αλλά πρέπει να το αποφασίσουμε όλοι γιατί όλοι έχουμε ευθύνη για την ποιότητα της συζήτησης. Δεν αντιπαραθέτουμε απόψεις εδώ. Δεν προσφέρουμε αξία ή απαξία για την κοινή γνώμη και τους πολίτες στον καθένα ανάλογα με τις ιδέες που παρουσιάζει εδώ, τις προτάσεις, τον παραδειγματικό ή όχι πολιτικό του βίο, το πώς συμπεριφέρθηκε στα διάφορα αξιώματα που κατέλαβε, αλλά λέμε «εσείς κι εμείς», «όταν κυβερνούσατε εσείς» κ.λπ. Ποιοι είμαστε οι «εσείς»; Δηλαδή ο κύριος Ζωϊδης που είναι νέος Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα πρέπει να απολογείται εάν κάποιος Υπουργός του ΠΑ.ΣΟ.Κ. πριν από 26 χρόνια, το 1983, έκανε κάτι λάθος ή αν έκανε κάτι σωστό θα πρέπει να το καρπούται ώστε αν αυτός στην πορεία ασκήσει κάποιο λειτούργημα να συμψηφίζει με τα οποιαδήποτε δικά του λάθη αυτά που υπήρξαν θετικά για κάποια πρόσωπα, για το κόμμα του ή για κάποιους άλλους στην πορεία αυτού του τόπου; Είναι οπισθοδρόμηση, είναι βαθύτατα συντηρητική αυτή η άποψη και βλάπτει την ίδια τη λειτουργία του κοινοβουλευτισμού.
Πρέπει να εξατομικεύουμε επιτέλους τις ευθύνες, το έργο, το ρόλο καθενός. Δεν μπορούμε να γινόμαστε τιμητές συλλήβδην και αθρόως προσώπων που δεν μπαίνουμε καν στον κόπο να πούμε το όνομά τους. Εάν κάποιος από τη δική μου πλευρά πιστεύει ότι 151 Βουλευτές, 150 συν ο Πρωθυπουργός, είναι ανάξιοι να εκπροσωπούν εδώ το λαό, ας πει συγκεκριμένα ο τάδε, ο τάδε, ο τάδε και να εξειδικεύει για ποιο λόγο. Το ίδιο ισχύει και για τα άλλα κόμματα.
(XF)


(PM)
Είναι μια γενική παρατήρηση, την οποία οφείλω να κάνω, διότι κάθε χρόνο και χειρότερα πάμε. Αν ανατρέξετε στα παλιά Πρακτικά του Κοινοβουλίου θα δείτε οι ρήτορες να αναφέρονται και να λένε «ο αξιότιμος εκπρόσωπος, Βουλευτής, πληρεξούσιος της Θήβας, της Εύβοιας, των Κυκλάδων» και υπήρχε ένας διάλογος. Εδώ ανεβαίνουμε, ρίχνουμε αθρόες και μάλιστα προσωπικής φύσεως κατηγορίες και είναι λάθος αυτό. Το λέω και ως Βουλευτής της αντιπολιτεύσεως.
Επί των θεμάτων που έχουμε, αγαπητέ, κύριε Καλογιάννη, λείπει ο Υπουργός, άλλωστε θεωρητική αξία έχουν αυτά που θα πω. Με τον Υπουργό είμεθα παλιοί φίλοι. Του έκανα κάποτε το ψυχογράφημα και δεν έχω πέσει έξω. Και εσείς ως συνεργάτης του, θα το έχετε διαπιστώσει. Ό,τι προφτάσεις και πεις στο Σουφλιά πριν αυτός διαμορφώσει άποψη, μπορεί να έχει και 100% αποδοχή. Έτσι και σχημάτισε όποια άποψη, δεν πρόκειται να κάνει πίσω. Γι’ αυτό δεν έχει και νόημα όλη αυτή η συζήτηση που κάνουμε εδώ, όταν υπάρχει ο συγκεκριμένος Υπουργός που έχει αυτή την αντίληψη, που δεν πιστεύει ουσιαστικά ότι το Κοινοβούλιο είναι «για να με πείσετε». Το Κοινοβούλιο λειτουργεί για να πειστεί από τους άλλους. Αν την αλήθεια του δεν είναι διατεθειμένος να την διακυβεύσει, να την περιορίσει, τότε ας κάτσει στο σπίτι του με την αλήθεια του και μόνο.
Τι γίνεται τώρα με αυτή την τροπολογία για τους ημιυπαίθριους χώρους; Ποιος είναι αφελής να πιστέψει ότι αν δεν υπήρχε πρόβλημα ταμιακό, δεν θα μπαίνετε σ’ αυτή την περιπέτεια -η Κυβέρνηση εννοώ και το αρμόδιο Υπουργείο- και μάλιστα αν δεν υπέφωσκε για τον Υπουργό, υπέφωσκε γι’ αυτούς που θα κληθούν να πληρώσουν αυτή την έμπνευση, η άποψη ότι θα μπορούσε να κάνει –έτσι είχε πει αρχικά, κύριε Υφυπουργέ Οικονομικών- ένα ειδικό ταμείο τύπου ΕΤΕΠ και όχι να πάνε κατευθείαν στον κρατικό προϋπολογισμό;
Αλλά ανεξάρτητα από αυτό, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι είναι ταμιακό το ζήτημα. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε τη ρήση του κυρίου Αλογοσκούφη, ο οποίος τώρα εκπονεί συγγράμματα και απευθύνει διαλέξεις ωσάν ό,τι αυτά τα χρόνια έγινε, δηλαδή το ότι πιάσαμε πάτο -αυτό που είπε πριν από ένα χρόνο- δεν είναι κάτι για το οποίο πρέπει να επιμεριστούν ευθύνες. Πρέπει πρώτα-πρώτα στον ίδιο ως εισηγητή, στον Πρωθυπουργό και στα άλλα μέλη του κυβερνητικού συμβουλίου οικονομικής πολιτικής, στη συνέχεια εδώ στον καθένα από μας για τον τρόπο με τον οποίο αντέδρασε σε αυτή την πολιτική.
Πιάσαμε, λοιπόν, πάτο. Και επί ένα χρόνο προσπαθούμε να ανέβουμε λίγο παραπάνω από τον πάτο, διότι παρακάτω νομίζετε ότι δεν γίνετε. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Και πώς μπορεί το κράτος αυτό να δώσει μήνυμα σεβασμού στους νόμους, στους πολίτες, όταν πια δεν υπάρχει πρόβλημα μόνο στο κεφάλι του ψαριού; Έχουν πέσει και τα ψαχνά. Η σπονδυλική στήλη πάει και έρχεται με το κεφάλι επάνω. Η ουρά μυρίζει κι αυτή.
Διαβάζω σήμερα, κύριοι Υπουργοί, στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ για τον περίφημο Χριστοφοράκο, για τον οποίο πέντε τουλάχιστον φορές φώναζα εδώ μέσα, γιατί τον έχετε δύο χρόνια ελεύθερο να κυκλοφορεί.




(SX)
(4XF)
Είναι βασική διάταξη αυτή της Δικονομίας, αυτός που είναι ύποπτος να διαπράξει τα ίδια αδικήματα ή να εξαλείψει στοιχεία των δράσεών του, αυτός προφυλακίζεται. Ενάμισι χρόνο ο κ. Αθανασίου με εντολή του αρμοδίου Υπουργού και του περίφημου Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, του κ. Σανιδά. Υποτίθεται ότι έκανε έρευνα. Στην πραγματικότητα βγήκε αυτό που ήταν το αντικείμενο της συναλλαγής με τον Χριστοφοράκο. Θα σας δώσω τον Τσουκάτο και θα με αφήσετε εμένα ασύδοτο.
Ποιος είναι τόσο κουτός ώστε να μην τα καταλαβαίνει αυτά;
Τώρα, όμως, από εκεί ο κ. Χριστοφοράκος θα υποχρεωθεί να κελαηδήσει. Και ήδη κελάηδησε.
Ο Γενικός Διευθυντής της Νέας Δημοκρατίας, ο μακαρίτης ο Βαρθολομαίος, που από εκείνη τη θέση κατήγγελλα –διότι εκτελούσε εντολές ο Βαρθολομαίος προφανώς- επί τρία χρόνια δεν έκανε κανένα διαγωνισμό στο ΙΚΑ, που έχει το μεγαλύτερο προϋπολογισμό μετά τον προϋπολογισμό που διαχειρίζεστε εσείς, κύριε Μπέζα. Κανένα διαγωνισμό, παρά στον εκάστοτε μειοδότη με συμφωνίες παρετείνετο η σύμβαση.
Και είναι μία υπόθεση αυτή, κύριε Πρόεδρε, αφορά έναν άνθρωπο που με τόσο άτυχο τρόπο για την ίδια του τη ζωή έφυγε. Δεν έχει, όμως, διερευνηθεί σήμερα τίποτα από τις σχέσεις των προμηθευτών του ΙΚΑ. Επί τρία ολόκληρα χρόνια!
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του πρώην Προέδρου της Βουλής κ. Κακλαμάνη)
Όταν, λοιπόν, φτάνουμε σε αυτή την κατάσταση κι έχουμε έναν Πρωθυπουργό –εξατομικεύω την ευθύνη- ο οποίος δεν δέχεται να ξεκαθαρίσει το τοπίο, παρά ανέχεται να ζει και αυτός και όλοι μας να περιφερόμεθα σε ένα χοιροστάσιο -η χώρα έχει καταντήσει ένα χοιροστάσιο, αυτή είναι η πραγματικότητα- όταν συμμορίες οργανώνονται μέσα στις φυλακές, μέσα στο Κράτος, μέσα στις Αρχές Ασφαλείας, όταν εν ενεργεία αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. συγκροτούν συμμορίες και φέρνουν απέξω και εμπορεύονται λευκή σάρκα, όταν γίνονται όλα αυτά που βλέπουμε κάθε μέρα, δεν αντιλαμβάνεστε τι συμβαίνει;
Κύριε Πρόεδρε, το έχω πει πολλές φορές. Οι πάντες –δίκαιοι και άδικοι- καθόμαστε στην κορυφή ενός ηφαιστείου που βράζει και θα εκραγεί. Τι φταίνε οι θεσμοί; Αν ο κύριος Πρωθυπουργός, η Κυβέρνηση, το Κόμμα που κυβερνά, θέλει να αυτοκτονήσει πολιτικά, ας το κάνει. Δεν δικαιούται να τινάξει στον αέρα τους θεσμούς αυτής της χώρας.
Δεν πιστεύει σε τίποτα πια ο Έλληνας πολίτης. Θεωρεί ότι όλοι είμαστε το ίδιο. Και όταν λέει σε κάποιον, εσύ ξεχωρίζεις, κάποιος άλλος λέει τα ίδια και για εκείνον.
Εγώ δεν αντέχω αυτή την ντροπή, αγαπητοί και νέοι συνάδελφοι Υπουργοί. Ηπειρώτες είστε και οι δύο με μία παράδοση έντιμη. Δεν καταλαβαίνω πραγματικά τι είναι εκείνο που μας εμποδίζει να βγάλουμε σαν την τρίχα από το ζυμάρι οποιονδήποτε τενεκέ είτε εν αγνοία μας έφτασε εδώ μέσα είτε πήγε σε Υπουργεία, σε πόστα κλπ. Και αναφέρομαι σε οποιαδήποτε περίοδο διακυβέρνησης της χώρας. Δεν με ενδιαφέρει αυτό. Διότι εγώ πιστεύω ότι ο λαός που φέρει στην εξουσία ένα Κόμμα, πιστεύει σε κάποιο πρόγραμμα, έχει κάποιες ιδέες. Μπορεί να παρασύρεται από τα πολιτικάντικα, καμιά φορά, μέσα, αλλά είναι ένα θύμα τελικά όταν αυτοί που περιβάλει με την εμπιστοσύνη του, οδηγούν τη χώρα και τον ίδιο σε αυτή την κατάντια.
Κύριε Πρόεδρε –κι ένα λεπτό, γιατί υπερέβην το χρόνο μου- επειδή ελέχθη, τι προτείνει το ΠΑ.ΣΟ.Κ., θέλω να πω το εξής:

(TS)

(SX)
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ).
Είναι και αυτό, ξέρετε, ένα λάθος –σας το έχω πει πολλές φορές- να ρωτάμε τη Βουλή. Χθες στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων, είπε ο Προεδρεύων: «Μίλησαν οι Εισηγητές, άρα γίνεται δεκτή η σύμβαση». Του είπα ότι υπάρχουν και οι Βουλευτές, που ενδεχομένως μπορεί να έχουν κάποια άλλη άποψη.
Θέλω, λοιπόν, να πω ότι εδώ υπάρχουν απόψεις. Νομίζω ότι και η κα Παπακώστα είχε μια τέτοια άποψη. Αυτά τα πρόστιμα που επιβάλλετε, τις εισφορές όπως τις λέτε, γιατί θα πρέπει να πάνε στο δημόσιο ταμείο; Για να χρησιμοποιηθούν όπως χρησιμοποιούνται και τόσοι άλλοι πόροι και έχουμε φτάσει σε αυτήν την κατάντια των δημοσιονομικών μας πραγμάτων; Γιατί να μην πάνε στην πολυκατοικία και τη διαχείρισή της για τη συντήρηση και βελτίωση των κοινόκτητων χώρων της, ώστε να επέλθει και κάποια συμφιλίωση, διότι ξέρετε τι γίνεται μεταξύ των συνοίκων και των συνιδιοκτητών των πολυκατοικιών. Πρόκειται για μονοκατοικίες, για βίλες; Να πάνε στον οικείο δήμο. Πρόκειται για χώρους που δεν έχουν διαμορφωθεί ακόμη; Εκεί εάν αποτολμηθεί η οικοδόμησή τους, να εφαρμοστεί ο νόμος κάποτε. Δεν μπορεί να λέει ο Υπουργός ότι αυτό είναι αρμοδιότητα των Νομαρχιών, άρα «εμένα δεν με ενδιαφέρει ή δεν με αφορά». Όχι!
Επίσης, είναι πρωτάκουστο –τουλάχιστον αυτό δεν θα το αποσύρετε;- ότι λέτε πως είναι ακόμα και για άδειες που θα εκδοθούν, διότι την ημέρα που εξήγγειλε ο Υπουργός αυτή τη ρύθμιση –ήταν 1η Ιουλίου σας θυμίζω, διότι είχαμε τη συζήτηση στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων, κύριε Υπουργέ- έλεγε ότι και μέχρι αύριο, δηλαδή σπεύσετε να υποβάλλετε ένα φάκελο. Και ξέρετε τι γίνεται με τις άδειες. Υποβάλλουν το φάκελο και έπειτα από πέντε μήνες βάζουν και τις μελέτες. Δηλαδή, μιλάτε και για πολυκατοικίες που χτίζονται τώρα. Έ, είναι απαράδεκτο.
Ιδού, λοιπόν, πρόταση. Αποσύρετέ το. Εάν θα βάλετε το πρόστιμο αυτό, επιμερίστε το έτσι, για να δείξετε ότι δεν είναι το δημόσιο ταμείο και ο πάτος που πιάσαμε που σας κινεί, αλλά ότι θέλετε να ρυθμίσετε αυτό το ζήτημα. Τώρα, τι ρύθμιση είναι αυτή και ποια τελικώς νομική βάση θα έχει στο μέλλον, εκεί εύχομαι περισσότερο να συμφιλιωθούν οι ενδιαφερόμενοι ένθεν και ένθεν, γιατί δεν νομίζω ότι τα διοικητικά δικαστήρια, το Συμβούλιο της Επικρατείας θα την αρνηθούν.
Υπάρχει μια τροπολογία, κύριε Πρόεδρε, της κας Παπακώστα, με την οποία θα ήθελα να συνηγορήσω κι εγώ. Αφορά γυναίκες δικαστές μητέρες τριών τέκνων. Εδώ πρέπει γενικότερα, όπως και εσείς, κύριε Υπουργέ των Οικονομικών, να δούμε το θέμα των τριτέκνων. Είναι ζήτημα σοβαρό που πρέπει να δούμε και όσο περισσότερο να συμβάλλουμε.
Κύριε Πρόεδρε, κλείνω με αυτή την άλλη ντροπή, μια ντροπή την οποία οι κυβερνήσεις διαχρονικώς από το 1989 τη φορτώνουν στη Βουλή των Ελλήνων, γιατί οι κυβερνήσεις συναλλάσσονται με όλο αυτό τον κόσμο, άλλοι έντιμοι επιχειρηματίες, άλλοι απατεώνες, που συμφύρονται στο χώρο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, ιδιαίτερα των ερτζιανών.
Κι ερχόμαστε εμείς πειθήνια, η Βουλή, οι εκβιαζόμενοι, διότι όταν έχει λήξει τώρα ο νόμος, τι πρέπει να κάνει η Βουλή; Να μην συμφωνήσει σε μια παράταση; Αλλά αυτή είναι η απόδειξη το ότι δεν υπάρχει κυβέρνηση. Έπειτα από πέντε – έξι μήνες από τις εκλογές δεν υπάρχει κυβέρνηση που να μπορεί να κυβερνήσει τον τόπο χωρίς τη συναλλαγή, το o.k έστω, την ανοχή αυτών των κυρίων.
Εκβιάζει η μία πλευρά την άλλη. Αυτή είναι η ουσία. Τους λέτε εσείς …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε Πρόεδρε, σας παρακαλώ πολύ να τελειώσετε. Μιλάτε δεκαοκτώ λεπτά.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Τους λέτε: «Μπορείτε να έχετε τη λειτουργία των συχνοτήτων που ανήκουν στον ελληνικό λαό. Άντε, να την έχετε, αλλά ξέρετε δεν θα σας δώσουμε ακόμη και οριστικά τις άδειες». Και αυτό το βιολί συνεχίζεται.

(ML)
(4TS)
Κύριε Πρόεδρε, δικαιούμαι εγώ να φωνάζω γι’ αυτό διότι ως Υπουργός Προεδρίας, με Επιτροπή όχι κομματική, τον Πρόεδρο της ΕΣΗΕΑ και πρώην Βουλευτή, συνάδελφό μας τον κ. Κοραχάη, τον Πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας, τον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου, χορήγησα ως Υπουργός Προεδρίας τις πρώτες άδειες ραδιοφωνικών σταθμών. Έκτοτε κυριαρχεί η παρανομία, ο εκβιασμός εκατέρωθεν και η συναλλαγή. Ε, πώς θα πάει μπροστά αυτός ο τόπος;
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε, κύριε Πρόεδρε.
Κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στο στάδιο των δευτερολογιών.
Ο κύριος Υφυπουργός έχει το λόγο για δύο λεπτά.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΕΖΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Ήθελα να πω δύο λόγια σε σχέση με αυτά τα οποία ανέφερε ο πρώην Πρόεδρος, κ. Κακλαμάνης. Πρώτον, για το θέμα της τροπολογίας για τους ημιυπαίθριους χώρους, νομίζω ότι θα μιλήσει ο συνάδελφος κ. Καλογιάννης, μια και είναι θέματα του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.
Σε σχέση με την τροπολογία την οποία κατέθεσε η κυρία Παπακώστα, για τους δικαστικούς λειτουργούς και μέλη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, η πρώτη προσέγγιση που κάνουμε είναι ότι είναι ένα δίκαιο αίτημα και θα εξεταστεί στο επόμενο συνταξιοδοτικό νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών.
Όσον αφορά τώρα κύριε πρώην Πρόεδρε της Βουλής για το θέμα της SIEMENS το οποίο αναφερθήκατε, εκείνο το οποίο θέλω να πω ως μέλος της Κυβέρνησης είναι ότι αυτή η Κυβέρνηση συνεργάζεται…
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Δεν σε αφορά. Κράτα τη μύτη σου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε Πρόεδρε, ας αφήσουμε τον Υπουργό να μας πει ό,τι θέλει.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΕΖΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): …και στηρίζει τη δικαιοσύνη στην προσπάθεια που κάνει για να χυθεί άπλετο φως σε κάθε υπόθεση και στη συγκεκριμένη υπόθεση. Γίνεται μία οργανωμένη προσπάθεια από την ελληνική δικαιοσύνη και η Κυβέρνησή μας στηρίζει αυτήν την προσπάθεια.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Δεν σε αφορά, άστο…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε Πρόεδρε, σας παρακαλώ πολύ! Ξεχάσατε να ζητήσετε το λόγο.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Είστε νέοι Βουλευτές. Μην φορτώνεστε τις ευθύνες άλλων. Να μου λες ότι το ψάρι…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε Κακλαμάνη, σας παρακαλώ! Υπάρχει Προεδρείο.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Δεν γίνεται τώρα να παρατηρώ και εσάς! Με φέρνετε σε δύσκολη θέση. Σας παρακαλώ πάρα πολύ.
Ο κ. Τραγάκης έχει το λόγο να δευτερολογήσει για έξι λεπτά.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας πήρα το λόγο και θα αναφερθώ σε δύο πολιτικές θέσεις τις οποίες ανέπτυξε ο Πρόεδρος κ. Κακλαμάνης. Κατ’ αρχάς, αναφερόμενος κάθε φορά ο Πρόεδρος μιλάει για το λευκό και το μαύρο, μετά λέει ότι υπάρχει το γκρίζο, αλλά τελικώς καταφέρεται πάντοτε εναντίον της Νέας Δημοκρατίας με συγκεκριμένες κατηγορίες, τις οποίες δεν αποδεχόμεθα.
Σε καμία περίπτωση, κύριε Πρόεδρε, μα σε καμία περίπτωση, αυτά τα οποία αναφέρατε για την υπευθυνότητα του κυρίου Πρωθυπουργού δεν έχουν καμία μα καμία σχέση με την πραγματικότητα και την αλήθεια. Διότι εμείς είμαστε εκείνοι που όλα τα θέματα τα οποία προέκυψαν, τα οδηγήσαμε στη δικαιοσύνη. Εάν εσείς δεν έχετε εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη, τουλάχιστον εμείς έχουμε. Και όταν η ελληνική δικαιοσύνη προχωρά σε βάθος όλες αυτές τις υποθέσεις, είμαστε υποχρεωμένοι να περιμένουμε τις αποφάσεις όταν σχεδόν σε όλες αυτές τις υποθέσεις συστήσαμε και Εξεταστικές Επιτροπές, οι οποίες έβγαλαν συγκεκριμένα πορίσματα.
Θα κάνω όμως μια άλλη παρατήρηση, κύριε Πρόεδρε και επιτρέψτε το μου, επειδή αναφερθήκατε στον αείμνηστο Γιάννη Βαρθολομαίο, ο οποίος υπήρξε γενικός διευθυντής του κόμματός μας και χάρη του οποίου, προς τιμήν του, από το 1997 η Νέα Δημοκρατία έχει ισολογισμούς οι οποίοι αναφέρονται σε βιβλία Γ΄ κατηγορίας, όταν άλλα κόμματα και συγκεκριμένα το δικό σας, ακόμη με μπακαλοτέφτερα κινείται και βιβλία Γ΄ κατηγορίας έκανε μόνο το 2007. Μάλιστα, οι ορκωτοί ελεγκτές λογιστές κάνουν έλεγχο και στα τετράδια, αλλά και στον ισολογισμό που προέρχονται από τα βιβλία Γ΄ κατηγορίας.
Επομένως, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε αυτή την προσφορά, τουλάχιστον εμείς στο κόμμα μας την αναγνωρίζουμε, για τον αείμνηστο Γιάννη Βαρθολομαίο.
Σε ό,τι αφορά για τις θέσεις του Ι.Κ.Α. που είπατε, κανένας δεν μπορεί να διαφωνήσει. Όλοι συναινούμε ότι υπάρχει πρόβλημα αριθμού των γιατρών του Ι.Κ.Α., όλοι συναινούμε ότι θα πρέπει να γίνουν προσλήψεις όχι μόνο στο Ι.Κ.Α., αλλά σε όλες τις μονάδες νοσηλείας και σε όλα τα ιδρύματα, διότι υπάρχει πραγματικά ανάγκη από νοσηλευτικό προσωπικό.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Δεν είπα αυτό.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Είπατε, κύριε Πρόεδρε, για το τι δεν έκανε κατά τη διάρκεια της θητείας του σαν διοικητής του Ι.Κ.Α., ότι δεν έκανε τις προσλήψεις των γιατρών που έπρεπε. Αυτό είπατε.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Όχι, δεν είπα αυτό εγώ.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Αυτό είπατε, ότι δεν έγινε καμία προκήρυξη.
Επίσης, θα ήθελα να αναφερθώ για ακόμη μία φορά αυτά τα οποία ανέφερα στην πρωτολογία μου, σε ό,τι αφορά την τροπολογία του Υπουργείου ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.
(GH)





(ML)
Θα επιμείνω και θα επιμείνω σθεναρά σε όλες τις θέσεις τις οποίες έθεσα, γιατί όλες οι θέσεις είναι σύμφωνα με το γράμμα του νομοσχεδίου. Ό,τι αναφέρει η τροπολογία, δηλαδή όταν ανέφερα, παραδείγματος χάριν, που είναι κάτω από τη στέγη και το δώμα, είναι εντός του νομίμου περιγράμματος, όπως το περιγράφει η διάταξη της τροπολογίας και είναι νόμιμη. Απλώς δεν έχει νόμιμη χρήση. Έχει αλλαγή χρήσης. Και αυτό λέτε και εσείς για αλλαγή χρήσης μιλάτε. Από τη στιγμή που μιλάτε για αλλαγή χρήσης και στις συγκεκριμένες περιπτώσεις έχουμε αλλαγές χρήσης.
Θα υπενθυμίσω για μια ακόμη φορά ότι στις περισσότερες πρωτεύουσες νομών, νησιωτικών κυρίως, αλλά και άλλων επαρχιών, είναι επιβεβλημένη η στέγη, επιβάλλεται από την πολεοδομική νομοθεσία. Άρα, ο χώρος κάτω από τη στέγη που απομένει, αυτού πολλές φορές του αλλάζουμε χρήση. Και δεν είναι μόνο αυτό. Ο αγοραστής όταν πηγαίνει στην εφορεία για να πληρώσει φόρο μεταβίβασης, πληρώνει κανονικά φόρο μεταβίβασης γι’ αυτό το χώρο, διότι είναι εντός του νομίμου περιγράμματος του κτηρίου, είναι εντός του νομίμου όγκου του κτηρίου και αλλάζει χρήση. Σας παρακαλώ πρέπει να το εξετάσετε αυτό το θέμα, διότι είναι πολύ σημαντικό.
Επίσης, θα επιμείνω διότι και εδώ είναι πολύ σημαντικό το θέμα αναφορικά με τις άδειες που έχουν κατατεθεί μέχρι τις 2 Ιουλίου. Σας είπα και θα το επαναλάβω για μία ακόμη φορά, ότι υπάρχουν εργολαβικά, τα οποία αναφέρονται σε αυτές τις περιπτώσεις και τα εργολαβικά αυτά έχουν εκδοθεί, έχουν κατατεθεί, έχουν κατατεθεί οι άδειες. Εδώ, θα σας αναφέρω ότι περίπου το 80% των πολεοδομιών της χώρας έχουν ηλεκτρονικό υπολογισμό κατάθεσης. Τι σημαίνει αυτό; Ότι μπορούν να ελεγχθούν. Τι σημαίνει ότι μπορούν να ελεγχθούν; Ότι για να καταθέσει ένας μία άδεια, δεν καταθέτει απλώς ένα νούμερο. Καταθέτει συγχρόνως άδεια-έγκριση από τη Δ.Ε.Η., έγκριση από την αρχαιολογική υπηρεσία, τοπογραφικό, καταθέτει φορολογικά, καταθέτει έκθεση μηχανικού. Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, ότι όταν κάποιος καταθέτει όλα αυτά έχει ολοκληρωθεί η μελέτη και έχουν γίνει οι συναλλαγές μεταξύ του παρεχομένου και του αντιπαρεχομένου. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι αυτό είναι ένα τεράστιο κοινωνικό θέμα. Σας λέω ότι απασχολεί περίπου σαράντα χιλιάδες οικογένειες. Έχουν κατατεθεί γύρω στις σαράντα χιλιάδες άδειες. Θα πρέπει να το δείτε με πάρα πολύ μεγάλη προσοχή.
Με την ευκαιρία αναφέρομαι τώρα στον παριστάμενο Υφυπουργό Οικονομικών για να υποστηρίξω μία τροπολογία την οποία έχω καταθέσει και η οποία αφορά τη διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 29 του ν. 1269/1982 για την καταπολέμηση της ανεργίας που αναφέρει ότι επιχορηγούνται από τον ΟΑΕΔ επιχειρήσεις και γενικά εργοδότες βάσει προγραμμάτων απασχόλησης και αυταπασχόλησης ανέργων. Στα προγράμματα αυτά είναι δυνατόν να συμπεριλαμβάνεται και το στάδιο κατάρτισης, εξοικείωσης και προσαρμογής στις συνθήκες δουλειάς της επιχείρησης.
Τι ζητάω εγώ. Ζητάω την επέκταση αυτής της διάταξης. Δηλαδή, όταν λέμε εργοδότες να μην αφορά μόνο εργοδότες του ιδιωτικού τομέα, αλλά να προέρχονται και από το δημόσιο τομέα. Και είναι πολύ λογικό να γίνει κάτι τέτοιο.
Είναι μία τροπολογία την οποία έχω καταθέσει εγώ ο ίδιος με γενικό αριθμό 645 και ειδικό 168. Θα παρακαλούσα να τη δείτε με πολύ σοβαρότητα, κύριε Υφυπουργέ, γιατί είναι μία τροπολογία που μπορεί να βοηθήσει και να συνδράμει τον ΟΑΕΔ στην προσπάθεια, την οποία έκανε για την καταπολέμηση της ανεργίας. Και αυτή τη στιγμή που η ανεργία είναι σε ανοδική πορεία, θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτό το θέμα με βάση και την τροπολογία, την οποία σας προτείνω. Θα ήθελα δε μία απάντηση από τον κύριο Υφυπουργό γι’ αυτό το συγκεκριμένο θέμα.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Το λόγο έχει ο Πρόεδρος κ. Κακλαμάνης για δύο λεπτά.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, υποθέτω –διότι δεν νομίζω ότι είναι κακής πίστεως ο συνάδελφος- ότι δεν με άκουσε. Εγώ δεν μίλησα για τις προσλήψεις, τους διαγωνισμούς στο Ι.Κ.Α.. Αυτό θα ήταν το μικρότερο. Σε όλο το κράτος ως γνωστόν από τις πόρτες, από τα παράθυρα, από τις καπνοδόχους, μπαίνει κόσμος. Εδώ στην ΕΡΤ έχουν φρακάρει, εξαντλήθηκαν και οι χίλιες θέσεις που προβλέπονταν, κύριε Γκιουλέκα, για το 2009.
Δεν μίλησα γι’ αυτό. Εγώ μίλησα για τους διαγωνισμούς έργων και προμηθειών, διότι είχα την άποψη, αγαπητέ κύριε Τραγάκη, και το διαπίστωσα και ήλθαν δυστυχώς και τα αποτελέσματα, ότι ένα ας το πούμε πολιτικό λάθος –τα πολιτικά λάθη πολλές φορές οδηγούν και σε εγκλήματα- ήταν ότι από την επομένη σε όλα τα ασφαλιστικά ταμεία, όπου υπήρχε χρήμα δηλαδή, πήγαν πρόσωπα του κομματικού μηχανισμού.
(XP)

(GH)
Δεύτερον, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, Τράπεζες, πρόσωπα είτε εκ Θεσσαλονίκης, είτε άλλως του περιβάλλοντος του Πρωθυπουργού. Διερωτώμαι, δεν έπρεπε να προφυλαχθεί ο κύριος Πρωθυπουργός από τον κίνδυνο έργα όλων αυτών των προσώπων να οδηγήσουν σε πράξεις για τις οποίες δεν θα ήταν υπερήφανος;
Τώρα, όσον αφορά την τελευταία τροπολογία του κ. Τραγάκη, πρέπει να πω ότι κάνετε λάθος. Αρκετά ο ΟΑΕΔ οργιάζει με τους επιχειρηματίες, τους ιδιώτες. Είναι γνωστό πώς εγκρίνονται τα σχετικά αιτήματα. Αλλά, να ανοίξετε την πόρτα στο δημόσιο, να κάνετε προσλήψεις που στη συνέχεια θα έρχεται με μία διάταξη εδώ… Αλλά θα μου πείτε πότε; Αυτό θα το κάνει ένας Υπουργός του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Δηλαδή, να συνεχιστεί αυτή η αρρώστια και να λέμε απέκτησαν εμπειρία με τόσα μόρια για προκηρύξεις κανονικών θέσεων που θα γίνουν.
Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, αυτή η τροπολογία του φίλου μου του κ. Τραγάκη, είναι λάθος. Και σε ό,τι αφορά τις αιτήσεις για άδειες ξέρετε άριστα ότι στις Πολεοδομίες υποβάλλεται ένας φάκελος και στη συνέχεια καλείται ο καθένας να φέρει ό,τι λείπει. Μετά θα πάει τη στατική μελέτη, τα χαρτιά του ΙΚΑ, της Δ.Ε.Η., κ.λπ.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΡΑΓΑΚΗΣ: Έχει αλλάξει αυτό τώρα.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Σε κάθε περίπτωση θα είναι σκάνδαλο, όταν λέμε είναι μια κατάσταση, τι να κάνουμε να την τακτοποιήσουμε και ταυτόχρονα να δίνουμε κίνητρο, προχωρήστε μέχρι τη 2α Ιουλίου. Αυτό είναι πλέον… Τι να πει κανείς; Σταματήστε αυτό τον κατήφορο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ο κ. Λαφαζάνης έχει το λόγο.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΚΑΡΠΟΥΖΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, πότε θα μιλήσουμε εμείς;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Προηγείται ο κ. Λαφαζάνης, ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Θα ήθελα να δικαιολογήσω την ψήφο μας κατ’ αρχήν. Δεν θα μιλήσω για την τακτοποίηση, αυτή την περίφημη ορολογία για τους ημιυπαίθριους χώρους. Λυπάμαι, πάρα πολύ που η Κυβέρνηση επιμένει να ψηφίσει και μάλιστα δια της μεθόδου της τροπολογίας αυτή τη ρύθμιση που θα τη βρούμε μπροστά μας.
Υπάρχει και άλλη τροπολογία με την οποία δίδεται η δυνατότητα στις αρχές του Υπουργείου Ανάπτυξης να αίρουν το φορολογικό απόρρητο για συγκεκριμένους ελέγχους που θέλουν να κάνουν και είναι στην αρμοδιότητά τους. Με αυτή την τροπολογία συμφωνούμε και την ψηφίζουμε.
Υπάρχει και τρίτη τροπολογία –έχουμε γεμίσει τροπολογίες από αυτήν την Κυβέρνηση που έχουν τις σοβαρότερες ρυθμίσεις που δεν έχουν τα ίδια τα νομοσχέδια- η οποία δίνει παράταση ενός εξαμήνου για την αδειοδότηση των ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών. Την κρίνουμε απολύτως απαράδεκτη, χαριστική, προεκλογική και ψηφοθηρική. Είναι αδιανόητο. Έχουμε αλλεπάλληλες ρυθμίσεις παρατάσεων. Γιατί γίνονται αυτά τα πράγματα; Γιατί δεν θέλετε να αποσαφηνίσετε το καθεστώς της νομιμότητας ή της μη νομιμότητας και πάτε και εδώ σε μια λογική τακτοποίησης; Πρόκειται περί τακτοποίησης. Ούτε νόμιμο, ούτε παράνομο αλλά το τακτοποιούμε έτσι ώστε να του δώσουμε παράταση χρόνου. Βεβαίως η εξήγηση είναι αυτονόητη γιατί γίνεται αυτό.
(MT)



(XP)
Είναι, όμως, άκρως εξοργιστική, διότι γίνεται σε μία περίοδο που κλείνει ένα πολύ μεγάλο συγκρότημα Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Κλείνει ο «Ελεύθερος Τύπος», κλείνει ο ραδιοφωνικός σταθμός και το αντίστοιχο portal και περίπου πεντακόσιοι εργαζόμενοι μένουν στο δρόμο.
Ερχόσαστε τώρα, σε αυτήν τη συγκυρία, αντί να τακτοποιήσετε με ρυθμίσεις νομιμότητας το καθεστώς που υπάρχει στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και να επιβάλλετε τα εργασιακά δικαιώματα και την εργασιακή νομιμότητα σε αυτούς τους χώρους, και δίνετε ένα μήνυμα πως ό,τι θέλουν κάνουν και όπως θέλουν, μπορούν να κινούνται στο μέλλον. Εμείς θεωρούμε απαράδεκτη αυτήν την τροπολογία και θα την καταψηφίσουμε.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Το λόγο έχει τώρα ο κ. Καρπούζας, με την παρατήρηση ότι έχετε δώσει τη σειρά σας σε δύο συναδέλφους, κύριε Καρπούζα. Άρα, ο λόγος της καθυστερήσεώς σας δεν έγκειται ούτε στο Προεδρείο ούτε στους συναδέλφους σας οι οποίοι ήσκησαν νόμιμο δικαίωμα, και ο κ. Κακλαμάνης -καθ’ υπέρβαση βεβαίως, αλλά πάντως νόμιμο στη βάση του- και ο κ. Λαφαζάνης.
Έχετε το λόγο για οκτώ λεπτά, αφού είναι η πρωτολογία σας.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΚΑΡΠΟΥΖΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, αυτά θα μου επιτρέψετε να πω ότι είναι δικαιολογίες, γιατί είδατε τι έκανε ο κ. Λαφαζάνης. Μίλησε πριν από εμένα και έφυγε. Κατ’ αρχήν, αυτός δεν είναι ο τρόπος λειτουργίας μας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Υπενθυμίζω ότι το δικαίωμα εισόδου και εξόδου των Βουλευτών είναι ελεύθερο και επίσης, σας υπενθυμίζω ότι ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος μπορεί να μιλήσει όποτε εκείνος κρίνει.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΚΑΡΠΟΥΖΑΣ: Αυτό το γνωρίζω, κύριε Πρόεδρε, αλλά…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Τότε, γιατί κάνετε αυτές τις παρατηρήσεις;
Προχωρήστε, σας παρακαλώ.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΚΑΡΠΟΥΖΑΣ: Νομίζω ότι αυτό δεν θα πρέπει να συνεχιστεί.
Δεν θα ήθελα να αποφύγω τον πειρασμό, κύριε Πρόεδρε, κύριε Κακλαμάνη –που σας σέβομαι ειλικρινά, όχι μόνο εγώ, αλλά το σύνολο του Σώματος- και να σας πω ότι πολλές φορές υπερβάλλετε και μάλιστα με τον τρόπο που εκφράζεστε, πολλές φορές προκαλείτε κιόλας και εμάς τους συναδέλφους.
Βεβαίως, αυτά που λέτε είναι πολλές φορές σοφά και τα αποδέχομαι. Πλην όμως, όταν αυτό γίνεται καθημερινώς, κάποια στιγμή αισθάνομαι ότι μας «δέρνετε» με τον τρόπο με τον οποίο μιλάτε. Μάλιστα, προηγουμένως ισχυριστήκατε και κάποια πράγματα, τεχνικά θέματα, τα οποία στη συνέχεια της τοποθέτησής μου νομίζω ότι θα αποδεχθείτε.
Θα ήθελα, κύριε Υπουργέ, να εκφράσω την ικανοποίησή μου, αλλά και την ικανοποίηση χιλιάδων συμπολιτών μας, κατόχων ημιυπαίθριων χώρων οι οποίοι μετατράπηκαν σε κλειστούς, για τη ρύθμιση που προτείνεται από το Υπουργείο ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., που θα δώσει λύση στο τεράστιο πρόβλημα που η ίδια η πολιτεία δημιούργησε εξαιτίας της αδιαφορίας, αλλά και της μη εφαρμογής των διατάξεων που η ίδια έχει θεσπίσει όσον αφορά την αυθαίρετη δόμηση.
Οι ρυθμίσεις που προτείνονται αναφέρονται σε αυθαίρετες κατασκευές κατά τις οποίες προκύπτει αλλαγή χρήσης των χώρων που βρίσκονται εντός του εγκεκριμένου περιγράμματος επιφάνειας κάτοψης, αλλά και όγκου του κτηρίου και δεν αφορά μεμονωμένες αυθαίρετες κατασκευές ούτε καθ’ υπέρβαση του εγκεκριμένου περιγράμματος, όπως ανέφερα.
Θα πρέπει, επίσης, να επισημάνω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι -ιδιαίτερα στους συναδέλφους της Αντιπολίτευσης, οι οποίοι επιλεκτικά τοποθετούνται σε αυτήν την Αίθουσα- ότι ο ν. 1337/83, τον οποίο πραγματικά και εγώ χαρακτηρίζω ως επαναστατικό νόμο, όσον αφορά γενικά τον τομέα των κατασκευών, αλλά και οι επόμενοι νόμοι 1512/85 και ο ν. 1577/85 περιείχαν διατάξεις με τις οποίες δινόταν η δυνατότητα νομιμοποίησης ή εξαίρεσης, όπως αναφέρεται στη λέξη περί τακτοποίησης ή ρύθμισης την οποία εμείς αναφέρουμε –τότε λεγόταν εξαίρεση από την κατεδάφιση- αυθαίρετων κατασκευών, κάτι που πρέπει να παραδεχθούν οι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, όπως επίσης το άρθρο 5 του ν. 1337/83 και τα άρθρα 8 και 16 του ν. 1512/85.
Παράλληλα, πρέπει να επισημανθεί ότι οι όποιες αυστηρές διατάξεις θεσπίστηκαν και αναφέρονται σε αυθαίρετες κατασκευές σε όλους τους νόμους που ανέφερα, κύριε Πρόεδρε, δεν εφαρμόστηκαν ποτέ και μάλιστα επί δικών σας κυβερνήσεων, κυβερνήσεων είκοσι ετών.
Το τρίτο στάδιο της νομιμοποίησης των αυθαιρέτων κατασκευών, σύμφωνα με το νόμο του αείμνηστου Αντώνη Τρίτση –αναφέρομαι στον περιβόητο νόμο 1337/83- δεν ολοκληρώθηκε. Είναι ο νόμος τον οποίο όλοι γνωρίζουν, «αν το δηλώσεις, μπορείς να το σώσεις».
(ΜΒ)
(MT)
Το τρίτο στάδιο, όπως σας είπα, της νομιμοποίησης των αυθαιρέτων με το νόμο 1337/1983 δεν ολοκληρώθηκε. Μάλιστα αυθαίρετες κατασκευές που εξαιρούνταν από τη νομιμοποίηση με το νόμο εκείνον και δηλώθηκαν και οι οποίες μάλιστα βρίσκονται και στη ζώνη ασφάλειας της εθνικής οδού, των επαρχιακών δρόμων κ.λπ., όπως και σε κοινοχρήστους χώρους, μέσα ακόμη και στον αιγιαλό αλλά και στη ζώνη παραλίας, σε δασικές εκτάσεις και ρέματα, συνεχίζουν να υφίστανται. Και ευθύνη έχετε κι εσείς, κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., που σήμερα τα αγνοείτε και ρίχνετε όλα τα αμαρτήματα στη Νέα Δημοκρατία. Για πολλές περιπτώσεις, όπως σας είπα, έχουν υποβληθεί και δηλώσεις του ν. 1337/1983, δηλαδή επί δικών σας κυβερνήσεων.
Νέα αυθαίρετα, όπως αυτά αναφέρονται στο άρθρο 17 του ίδιου νόμου, του 1337/1983, δεν κατεδαφίστηκαν παρ’ όλο που αναφέρεται ρητώς.
Επίσης δεν υποβλήθηκαν πρόστιμα κατασκευής και διατήρησης, όπως μέσα στο νόμο αναφέρεται. Όπου υπήρξε καταγγελία του ιδιώτη υπήρξε και επιβολή κάποιων κυρώσεων.
Αυτή όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι η λύση του προβλήματος. Θεωρώ, κύριε Υπουργέ, απαραίτητη τη σύσταση αστυνομίας κατασκευών, όπως υπάρχει σ’ όλα τα ανεπτυγμένα κράτη της Ευρώπης και όχι μόνον, αλλά και την αναδιάρθρωση των πολεοδομικών γραφείων, κυρίως των Νομαρχιών. Στο Νομό μου, στο Νομό Πιερίας, ένα χρόνο τουλάχιστον, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κάνει για να βγει μια άδεια οικοδομής. Και εδώ έχουν δίκιο και οι συνάδελφοι, αλλά ιδιαίτερα ο κ. Τραγάκης ο οποίος κατέθεσε και την τροπολογία, διότι όταν μια άδεια κάνει ένα χρόνο για να βγει δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχουν μεταβατικές διατάξεις μέσα στο νόμο αυτόν, όπου θα θεσπίζεται ότι οι άδειες οι οποίες κατετέθησαν νόμιμα στο πολεοδομικό γραφείο των Νομαρχιών ή των δήμων θα πρέπει να εξεταστούν με την προϊσχύουσα διάταξη.
Θεωρώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θετικές τις ρυθμίσεις αυτές. Θα ήθελα όμως να κάνω κάποιες παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις, οι οποίες πηγάζουν από την πολυετή επαγγελματική μου εμπειρία, αλλά και εκφράζουν ταυτόχρονα τις απόψεις του Συλλόγου Διπλωματούχων Μηχανικών Κατερίνης αλλά νομίζω και όλων των μηχανικών της χώρας.
Θα πρέπει να αναφερθεί ρητά στην τροπολογία, κύριε Υπουργέ, ότι μετά τη ρύθμιση αυτή η κατασκευή μπορεί να μεταβιβαστεί ως αναπόσπαστο μέρος του διαμερίσματος στο οποίο ανήκει.
Επίσης προτείνω τα ποσά τα οποία προορίζονται από την είσπραξη των δηλώσεων αυτών υπέρ ΕΤΕΡΠΣ, αλλά και μέρος των ποσών, όπως αναφέρθηκε και από άλλους συναδέλφους, που θα εισπραχθούν, να αποδοθούν και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στους δήμους, όπου δηλώνεται η ρύθμιση αυτή του αυθαιρέτου, και να υπάρξει μία δίκαιη κατανομή των χρημάτων ανάλογα με τον πληθυσμό των δήμων και να μην γίνεται επιλεκτική διάθεση αυτών των χρημάτων.
Επίσης, προτείνω το ύψος της υπερύψωσης των ισογείων κατασκευών να είναι στο 1.50 από την οριστική στάθμη, για λόγους κυρίως υγιεινής. Να υπάρξει περιορισμός, καλύτερα, ελεύθερου ύψους υπογείου, από 3 μέτρα που είναι τώρα να γίνει 2.30, ούτως ώστε να μην υπάρχει ελεύθερο ύψος, που θα καλύπτει τους όρους της υγιεινής αλλά και της σωστής διαβίωσης, και να διευκρινιστεί επίσης αν η στάθμη ορίζεται ως στάθμη φυσική ή η τεχνικά διαμορφούμενη στάθμη.
Προτείνω επίσης να ισχύσουν οι διατάξεις, όπως σας είπα, και για τους φακέλους οι οποίοι κατατέθηκαν να υπάρξουν μεταβατικές διατάξεις.
Θέλω επίσης να προτείνω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να εξαιρούνται από το συντελεστή δόμησης οι κλειστοί χώροι στάθμευσης αυτοκινήτων για λόγους ασφάλειας των οχημάτων αλλά και των οικοδομών. Μάλιστα θα ήθελα να προχωρήσω ακόμη παραπέρα και να πω ότι θα πρέπει να επιβληθεί το να κλείνεται το ισόγειο της οικοδομής για λόγους ασφάλειας, πυρασφάλειας, όπου υπάρχουν τα οχήματα. Διότι διαφορετικά θα πάρει φωτιά όλο το κτίριο.
Οι όποιες επιφυλάξεις, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Υπουργέ, αναφέρονται νομίζω ότι δεν τεκμηριώνονται απολύτως. Η οποιαδήποτε αυθαίρετη δόμηση η οποία γίνεται είναι σίγουρο ότι δεν θα γίνει μέσα σε μισή ώρα, δεν είναι ένα τσιγάρο το οποίο καπνίζει κανείς σε λίγα λεπτά. Διαρκεί μήνες ενδεχομένως και ως εκ τούτου αν οι ελεγκτικοί και οι κατασταλτικοί μηχανισμοί λειτουργήσουν και να μην είναι ο γείτονας ο οποίος θα καταγγέλλει μια αυθαιρεσία, πιστεύω ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.
(DP)





(MB)
Βέβαια, είναι γνωστό ότι όπου υπάρχει νόμος κάποιος θα υπάρξει για να παραβεί αυτό το νόμο. Αυτό όμως δεν θα πρέπει εμάς, το Κοινοβούλιο, τους Βουλευτές, την Κυβέρνηση να μας δημιουργήσει αναστολές ως προς την ψήφιση κάποιων νόμων αποτρεπτικών. Η πολιτεία μπορεί και πρέπει να κινητοποιήσει τους μηχανισμούς της. Οι υπηρεσίες επιτέλους, κύριε Υπουργέ, πρέπει να λειτουργήσουν και οι δημόσιοι υπάλληλοι οι οποίοι αποτελούν και στελεχώνουν τη δημόσια διοίκηση πρέπει να ανταποκριθούν στις εργασιακές τους υποχρεώσεις και να μην είναι πάντοτε αυτοί οι οποίοι απολογούνται. Για ό,τι στραβό γίνεται σε αυτό τον τόπο είναι οι πολιτικοί, τα κόμματα και οι κυβερνήσεις.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε τον κ. Καρπούζα.
Το λόγο έχει ο εισηγητής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Κώστας Σπηλιόπουλος, για τέσσερα λεπτά.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα αναφερθώ πρώτα στην τροπολογία για τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Είναι αυτή η τροπολογία με την οποία δίνεται παράταση στο άρθρο του νόμου 3723/2008 σχετικά με την αδειοδότηση των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.
Θεωρώ, κύριε Υφυπουργέ, ότι η ρύθμιση αυτή που γίνεται για δεύτερη φορά αποτελεί μια προσπάθεια της Κυβέρνησης να κρατήσει σε ομηρία τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Και νομίζω ότι πρέπει το τοπίο κάποια στιγμή στους ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς να οριστικοποιηθεί και να τελειώσει.
Άρα, νομίζω ότι το να φέρνετε συνεχώς τροπολογίες τέτοιες και να παρατείνετε την εφαρμογή του νόμου που έχει ψηφίσει η Βουλή ένα και μόνο σκοπό έχει: Τον εκβιασμό των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και την ομηρία τους και μάλιστα σε μια περίοδο που οιονεί είναι προεκλογική. Δεν ξέρουμε πότε θα γίνουν εκλογές. Άρα, πιστεύω ότι δεν είναι σωστή και δεν θα υποστηριχθεί από εμάς.
Στη συνέχεια θέλω να αναφερθώ σε μια τροπολογία, την οποία έχουν καταθέσει οι Βουλευτές από τη Θεσσαλονίκη και μάλιστα της Συμπολίτευσης. Ο κ. Καράογλου και ο κ. Ορφανός την έχουν υπογράψει. Την υποστηρίζουμε και εμείς. Αναφέρεται σε εξήντα εργαζόμενους που δούλευαν στην πρώην Συνεταιριστική Οργάνωση ΕΑΣΘ «ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ» η οποία ανήκε στην ΑΤΕ, η οποία πλέον βρίσκεται σε εκκαθάριση. Παρά τις υποσχέσεις οι εργαζόμενοι αυτοί έχουν μείνει μετέωροι και δεν παίρνουν τα χρήματά τους παρότι έχουν εκδοθεί και σχετικές δικαστικές αποφάσεις. Υποστηρίζουμε αυτή την τροπολογία και πιστεύουμε ότι πρέπει να ρυθμιστεί αυτό το θέμα.
Τέλος, αναφέρομαι σε μια τροπολογία η οποία δεν έχει έρθει –την είχε υποσχεθεί ο αρμόδιος Υπουργός ο κ. Μπούρας- που αφορά τους εργαζόμενους στο Ελληνικό Χρηματιστήριο. Είναι μια τροπολογία η οποία έχει κατατεθεί και συζητηθεί όταν συζητούσαμε το νομοσχέδιο για το σύστημα άυλων τίτλων, διατάξεις για την κεφαλαιαγορά, φορολογικά θέματα και λοιπές διατάξεις. Είχε υποσχεθεί τότε ο κ. Μπούρας ότι θα φέρει το ίδιο το Υπουργείο ρύθμιση για να τακτοποιεί αυτό το ζήτημα των εργαζομένων στο Ελληνικό Χρηματιστήριο. Δεν έχει γίνει. Θέλουμε μια κουβέντα επ’ αυτού του ζητήματος από τον αρμόδιο Υπουργό και θέλουμε και μια δέσμευση για το τι θα γίνει.
Τώρα έρχομαι στην τροπολογία για τους ημιυπαίθριους χώρους. Κύριε Υφυπουργέ, πραγματικά εκπλήσσομαι με αυτά που είπε ο Υπουργός, ο κ. Σουφλιάς και ειδικότερα στο ότι νομοθετούμε τον όρο «τακτοποίηση». Τι σημαίνει τακτοποίηση; Σήμερα θα κριθεί αυτός ο όρος γιατί ξέρουμε ότι στη πολεοδομική νομοθεσία είναι νόμιμο κάτι ή μη νόμιμο. Τακτοποιημένο δεν υφίσταται. Από σήμερα θα λέμε ότι είναι και κάτι τακτοποιημένο. Δεν ξέρω όμως, αν αυτό μπορεί να σταθεί νομικά και συνταγματικά κι αυτό θα κριθεί ασφαλώς.
Δεύτερον, είπε ο κύριος Υπουργός ότι, ξέρετε κάτι, τα αυθαίρετα και όλοι αυτοί οι ημιυπαίθριοι χώροι που έκλεισαν, δεν μπορούσαν να ελεγχθούν από μας, είναι θέμα αρμοδιότητος της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης.
Έτσι είναι. Με ποιο εργαλείο, όμως; Γι’ αυτό ανέφερα ότι ο νόμος της κυρίας Παπανδρέου του 2003, που πράγματι επέβαλε περιορισμούς, επέβαλε ελέγχους, ποινές, πρόστιμα και ήταν αποτρεπτικός στο να δημιουργήσει κάποιος τέτοιες παρανομίες, δεν εφαρμόστηκε. Καταργήθηκε. Και το χειρότερο είναι ότι δεν φέρατε και καινούργιο νόμο παρά το ότι είχατε υποσχεθεί ότι θα έρθει καινούργιος νόμος εδώ στη Βουλή, πράγματι να λύνει αυτά τα ζητήματα.
Άρα, έχετε ευθύνη και μην προσπαθείτε σήμερα να μετακυλήσετε την ευθύνη στη νομαρχιακή αυτοδιοίκηση. Δεν έχει εργαλείο η νομαρχιακή αυτοδιοίκηση να κάνει ελέγχους. Δεν μπορεί να το κάνει. Δεν υφίσταται νομικό πλαίσιο. Το καταργήσατε και δεν φέρατε καινούργιο. Εσείς καταργήσατε το νόμο του 2003, το νόμο του ΠΑ.ΣΟ.Κ...
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Ισχύει…
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Μα, τον καταργήσατε και είχατε υποσχεθεί ότι θα φέρνατε καινούργιο. Που είναι; Άρα, υπάρχει κενό νόμου γι’ αυτό προέκυψε το ζήτημα. Γι’ αυτό δημιουργήθηκε όλη αυτή η κατάσταση γιατί κανένας δεν φοβάται τον έλεγχο. Δεν υφίσταται έλεγχος. Παίρνει κάποιος κάποια άδεια σήμερα πάει και χτίζει, χτίζει ό,τι θέλει.

LM
(DP)
Δεν υφίσταται έλεγχος. Αυτή είναι η ουσία και ο καθένας μπαίνει στον πειρασμό και τον ημιυπαίθριο να κλείσει και περισσότερα τετραγωνικά να κάνει και το πατάρι να φτιάξει και όλα αυτά.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε. Μισό λεπτό μόνο.
Είπε ακόμη ο κύριος Υπουργός –και πρέπει να γίνει κατανοητό- ότι δεν μεταβιβάζονται οι ημιυπαίθριοι χώροι ως νομιμοποιημένοι χώροι, ως τακτοποιημένοι χώροι. Θα μεταβιβαστούν ως ημιυπαίθριοι και πάλι. Απλώς θα μπαίνει μια παράγραφος πιστεύω, αν τελικά εξακολουθήσει να ισχύει αυτή η ρύθμιση και στο μέλλον, που θα λέει ότι αυτός ο χώρος είναι τακτοποιημένος. Τι σημαίνει αυτό δεν ξέρω.
Είπε και κάτι άλλο, όμως. Είπε ότι αν δεν τακτοποιηθούν σήμερα οι χώροι, αν δεν πάνε να τους δηλώσουν όσοι έχουν κλεισμένους ημιυπαίθριους χώρους, θα έρθει η πολεοδομία και θα επιβάλλει αυστηρά πρόστιμα. Εδώ, όμως, υπάρχει μια αντίφαση. Γιατί δεν έλεγχε μέχρι σήμερα αυτούς τους χώρους; Γιατί δεν τους έχει καταγράψει το Υπουργείο; Απειλεί σήμερα για να μαζέψει χρήματα το Υπουργείο; Γιατί αυτός είναι ο σκοπός. Η πίεση προς τους ιδιοκτήτες για να μαζέψει χρήματα και όχι η λύση του προβλήματός τους.
Τέλος, κύριε Πρόεδρε –και ευχαριστώ πολύ για την ανοχή- είπε ότι δεν υφίσταται κανένα πρόβλημα, δεν αλλάζει τίποτα στο περίγραμμα του κτηρίου. Ξέρετε κάτι; Πολλές οικοδομές έχουν περάσει αρχιτεκτονική επιτροπή και έχουν συγκεκριμένη όψη στην αρχιτεκτονική επιτροπή που έχει εγκριθεί. Αυτοί είναι κλεισμένοι τώρα. Υπάρχει αντίφαση εδώ. Άρα, λοιπόν, έχει αλλάξει. Πολλά πράγματα έχουν αλλάξει.
Και να πω και κάτι τελευταίο. Σε μια πολυκατοικία που είναι πολλοί ημιυπαίθριοι χώροι ένας τον έκλεισε. Οι υπόλοιποι δεν τον έκλεισαν. Αυτός που τον έκλεισε, δεν έχει λειτουργήσει εις βάρος των άλλων για την κατάχρηση του συντελεστή δομήσεως, για την κατάχρηση των κοινοχρήστων χώρων και εν πάση περιπτώσει, ενός δικαιώματος που δεν το είχε;
Άρα, λοιπόν, πιστεύω ότι αυτή η ρύθμιση έχει ένα και μόνο σκοπό. Το λέτε ευθαρσώς ότι είναι για τα φορολογικά έσοδα και όχι για τη λύση ενός προβλήματος που, επαναλαμβάνω, ότι με ευθύνη δική σας έχει γιγαντωθεί και έχει φτάσει σ’ αυτό το σημείο.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ και εγώ.
Θέλει να δευτερολογήσει η Εισηγήτρια της Νέας Δημοκρατίας, Βουλευτής Καστοριάς, κα Βίβιαν Μπουζάλη.
Ορίστε κυρία Μπουζάλη, έχετε το λόγο για τέσσερα λεπτά.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΜΠΟΥΖΑΛΗ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Καταρχήν, να πω ότι η Κυβέρνηση σε καμιά περίπτωση δεν κρατάει κανέναν σε ομηρία, κύριε συνάδελφε, γιατί εμείς ήμασταν αυτοί που τελικά και βοηθούμε τους ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς να περάσουν σ’ αυτό που λέγεται ψηφιακή εποχή, αλλά και με όλες τις άλλες δράσεις, όσον αφορά τη χάρτα συχνοτήτων. Βεβαίως, αντιλαμβανόμαστε ότι χρειάζονται έξι μήνες, έτσι ώστε να μπορέσουμε να ολοκληρώσουμε αυτή τη διαδικασία.
Επίσης, άκουσα τον αγαπητό συνάδελφο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να επιδοκιμάζει το πρωτοποριακό των διατάξεων του ν. 1512/85, ο οποίος, σύμφωνα και με τα λεγόμενά του, συνέβαλε έτσι ώστε η δημιουργία των ημιυπαίθριων χώρων να δώσει καλές οικοδομές και πολύ καλά κτήρια και ακόμα είπε ότι βεβαίως η σύλληψή του ήταν σωστή και ότι η εφαρμογή του έδωσε καλά αποτελέσματα.
Αρχιτεκτονικά, κύριε συνάδελφε, μπορεί και να συμφωνούμε. Η ουσία, όμως, είναι ότι μετά από δύο δεκαετίες, έχουμε ενάμιση εκατομμύριο παράνομους χώρους. Και αυτό συμβαίνει, γιατί και οι αγοραστές και οι κατασκευαστές εκμεταλλεύθηκαν την αδυναμία ίσως των αρμοδίων υπηρεσιών να ελέγξουν τις αυθαιρεσίες, με αποτέλεσμα αυτές να μετατραπούν σε ημιυπαίθριους χώρους που ενώ προβλέφθηκαν για άλλο σκοπό, έγιναν τελικά χώροι κύριας κατοικίας.
Επιπλέον, αφού επισημάνατε αυτή την αδυναμία του νομοθετικού πλαισίου, δεν μπορώ να καταλάβω επίσης, γιατί δεν προχωρήσατε στη βελτίωση και κατ’ επέκταση στη διόρθωση της νομοθεσίας, αλλά αφήσατε το θέμα να διογκωθεί.
Είμαι σίγουρη ότι γνωρίζατε ότι κάποια στιγμή οι πολίτες θα ήταν αντιμέτωποι με αυτή την εξέλιξη. Βεβαίως, το μόνο που μας είπατε το πρωί είναι ότι απλά αντιμετωπίσατε το θέμα με το ν. 3212/2003, δηλαδή μετά από δεκαοχτώ χρόνια και βεβαίως κατηγορείτε εμάς τώρα, γιατί αναστείλαμε την εφαρμογή του. Είμαι σίγουρη ότι ο Υπουργός θα απαντήσει διεξοδικότερα.
Θέλω, όμως, εγώ να πω ότι είμαστε σίγουροι ότι το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. θα φέρει σύντομα σχετικό πλαίσιο στη Βουλή και αυτό θα είναι ένα άρτιο, αλλά και ένα οργανωμένο νομοθετικό πλαίσιο, το οποίο θα επιλύει ουσιαστικά και τελικά το θέμα αυτό και δεν θα είναι προϊόν μια βεβιασμένης κίνησης. Γιατί και σοβαρό είναι το θέμα και θα πρέπει να το δούμε με υπευθυνότητα και όχι με στόχο να ενισχύουμε την πολυνομία, που τελικά μόνο σύγχυση έχει επιφέρει στους πολίτες. Και σίγουρα η Κυβέρνηση δεν επιδιώκει να παραπλανήσει κανέναν.
Τώρα, όσον αφορά το εισπρακτικό κομμάτι της υπόθεσης, το οποίο ακούσαμε το πρωί, σίγουρα θα έχουμε σημαντικά έσοδα από την εφαρμογή των εν λόγω διατάξεων.
Από την άλλη πλευρά, όμως, οφείλω να θυμίσω ότι ενδέχεται να χάσει και η πολιτεία από την εφαρμογή της διάταξης, αφού υπάρχει πιθανότητα και για μείωση των δημοσίων εσόδων από την παροχή της έκπτωσης του 10%, σχετικά με την εφάπαξ εξόφληση της εισφοράς και απώλεια δημοσίων πόρων, από τη διαφορά που θα προκύψει στην απόδοση της εισφοράς για τις αμοιβές προσωπικού των πολεοδομικών υπηρεσιών, αλλά και του ΕΤΕΡΠΣ.


(AD)


(4LM)
Υπάρχει πιθανότητα και για απώλεια εσόδων και από τη μη επιβολή προστίμων ανέγερσης και διατήρησης αυθαιρέτων εφόσον καταργούνται και απώλεια εσόδων και από τη χορήγηση φορολογικών απαλλαγών από εισφορές στο Ι.Κ.Α.
Άρα δεν είναι μόνο φοροεισπρακτικό το μέτρο, αλλά δίνει πραγματικά μια μόνιμη λύση σε όλους εκείνους τους ανθρώπους οι οποίοι είναι αντιμέτωποι για πάνω από δύο δεκαετίες, όπως είπαμε, με το πρόβλημα και πιο σημαντικά ακόμα το διευθετεί έτσι ώστε να μην προκύψει ξανά από εδώ και πέρα.
Νομίζω ότι αυτά θα έπρεπε να σκεφθούν οι αγαπητοί συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αλλά δεν νομίζω ότι τους ενδιαφέρει καθόλου το όλο θέμα τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την πολιτική τους, γιατί με ανυπαρξία προτάσεων και με μικροπολιτικά πυροτεχνήματα είναι και ο τρόπος που πολιτεύονται.
Κύριε Πρόεδρε, η Κυβέρνηση με την παρούσα ρύθμιση επιχειρεί τελικά να θεραπεύσει και με τρόπο ολοκληρωμένο αλλά και μακροπρόθεσμο –κάτι που είναι πολύ σημαντικό- αυτό το κοινωνικό πρόβλημα και δεν προσπαθεί να το κρύψει κάτω από το χαλί ούτε να παραπλανήσει τους πολίτες. Αντίθετα, προσπαθεί να βάλει οριστικά μία τάξη σε μία κατάσταση που διαιωνιζόταν και κυριολεκτικά ζημίωνε το δημόσιο, αλλά τελικά εξέθετε και τους πολίτες απέναντι στο κράτος και την πολιτεία.
Σίγουρα θα υπάρχει κάποιο κόστος. Όμως, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι διανύουμε την ίδια στιγμή μια δύσκολη οικονομική συγκυρία, το ξεπέρασμα της οποίας απαιτεί κατ’ αρχήν σύνεση –όπως θα πω εγώ- μετά συνδυασμό και υπεύθυνες αποφάσεις. Και δυστυχώς, τα μεγάλα χρονίζοντα κοινωνικά προβλήματα δεν λύνονται ούτε με τις θολές θέσεις που ακούσαμε χθες από τον Πρόεδρο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης εδώ μέσα, αλλά ούτε και με ακαθόριστες πολιτικές και σίγουρα δεν λύνονται με λαϊκισμό. Λύνονται με ορθολογικό σχεδιασμό και με υπευθυνότητα. Η Κυβέρνηση αυτό το γνωρίζει πολύ καλά και πάνω σ’ αυτή τη λογική οικοδομεί και όλη τη μεταρρυθμιστική της πολιτική.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ και εγώ για τη συντομία του χρόνου.
Θα κλείσουμε τις δευτερολογίες με τον κ. Βορίδη, Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού.
Ορίστε, κύριε Βορίδη, έχετε το λόγο.
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Ζήτησα το λόγο για δύο ζητήματα. Το ένα είναι για να δηλώσουμε την υποστήριξή μας σε μία τροπολογία η οποία αφορά τους εργαζόμενους-απολυμένους τώρα- στην ΕΑΣΘ «ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ», οι οποίοι δεν έχουν πάρει ακόμα τις αποζημιώσεις τους. Αυτό είναι ένα ζήτημα λοιπόν που πρέπει να αντιμετωπιστεί, γιατί χρονίζει. Υπάρχει μια διαδικασία εκκαθαρίσεως εκεί η οποία χρονίζει με αποτέλεσμα να μην μπορούν να πάρουν τα χρήματά τους ορισμένοι άνθρωποι.
Θεωρώ, λοιπόν, πέραν του ότι είναι αυτονοήτως νόμιμο το να περιμένουμε να τελειώσει η διαδικασία της εκκαθαρίσεως ώστε να δούμε τι πρόκειται να γίνει με το ζήτημα αυτό, ότι οδηγεί σε πολύ μεγάλη δυσκολία ορισμένους ανθρώπους και θα πρέπει να γίνει δεκτή η συγκεκριμένη τροπολογία, η οποία νομίζω ότι υποστηρίζεται από Βουλευτές όλων των πτερύγων. Μέχρι στιγμής τουλάχιστον έχω ακούσει τη στήριξη όλων των Κομμάτων, τουλάχιστον της Αντιπολιτεύσεως.
Το δεύτερο ζήτημα τώρα για το οποίο πήρα το λόγο είναι διότι ακούω με πολλή προσοχή ένα επιχείρημα από την πλευρά της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως, το οποίο υπό μία έννοια βεβαίως αγγίζει την Κυβέρνηση –προφανώς- αλλά αγγίζει και εμάς και αφορά στο θέμα της τακτοποιήσεως εν πάση περιπτώσει –θα πω την άποψή μου γι’ αυτό- των ημιυπαιθρίων χώρων.
Το επιχείρημα αυτό είναι το εξής: Συνοπτικά λέγοντάς το θα πω ότι είναι το επιχείρημα της νομιμότητας. Δηλαδή, σε τελευταία ανάλυση λέει πώς είναι δυνατόν εν όψει του ότι κάθε φορά η διοίκηση βρίσκεται μπροστά σε μία προβληματική κατάσταση, να έρχεται εκ των υστέρων να αποδέχεται την πραγματική κατάσταση και υπό μία έννοια να τη ρυθμίζει, αν όχι να τη νομιμοποιεί.
Αυτό απευθύνεται και σε εμάς ως κριτική, αν θέλετε, ειδικώς γιατί η δική μας παράταξη έχει ευαισθησία στα ζητήματα του νόμου και της τάξης. Πιστεύουμε και υποστηρίζουμε τη νομιμότητα. Δεν μας αρέσουν οι έκνομες συμπεριφορές και πιστεύουμε ότι πρέπει να υπάρχει ένα κράτος το οποίο –αν μη τι άλλο- κυρίως και πρωταρχικά θα πρέπει να επιβάλλει το νόμο.
Το ερώτημα, όμως, εδώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι κάτι απλό. Θα τον επιβάλουμε αυτό το νόμο ή όχι; Διότι αν πάτε σ’ αυτήν την εκδοχή, στη λογική δηλαδή της υποστηρίξεως μιας αυστηρής εδώ και συνεπούς εφαρμογής του νόμου, υποθέτω ότι θα πρέπει να βγουν συνεργεία έξω και όχι μόνο να επιβάλουν τα πρόστιμα ανεγέρσεως και διατηρήσεως, αλλά να κάνουν και αυτό που πραγματικά προβλέπεται από το νόμο, δηλαδή να επαναφέρουν τις αρχικές χρήσεις. Μιλώ για τους ημιυπαίθριους, όσον αφορά τις αρχικές χρήσεις.
(NP)
(5AD)

Επομένως, να γκρεμίσουν ό,τι έχει φτιαχτεί, να ελευθερώσουν τους χώρους, προκειμένου να έχουν την πραγματική τους χρήση. Φαντάζομαι ότι αυτό, επεκτεινόμενο, θα έπρεπε να γίνει και σε οποιοδήποτε καθεστώς αυθαιρέτου δομήσεως υπάρχει. Όποιο είναι αυθαίρετο θα πρέπει να έχει την ίδια τύχη.
Επαναλαμβάνω πώς εμείς υποστηρίζουμε την εφαρμογή του νόμου και της τάξεως. Όμως, υποστηρίζουμε την εφαρμογή του νόμου και της τάξεως, όταν υπάρχει μια διοίκηση που έχει λάβει μια στοιχειώδη πρόνοια και μια στοιχειώδη μέριμνα. Άμα δεν υπάρχει αυτή η διοίκηση –επιτρέψτε μου- διαχρονικά, αυτή την ιστορία με τη λεγόμενη τελευταία «νομιμοποίηση των αυθαιρέτων» πόσες φορές την έχουμε ακούσει; Γιατί, λοιπόν, αφού είναι η τελευταία νομιμοποίηση των αυθαιρέτων, στη συνέχεια έχουμε να νομιμοποιήσουμε και άλλα; Γιατί; Διότι προφανώς δεν λειτουργεί η διοίκηση. Και εγώ δεν είπα ότι από εδώ και πέρα θα αρχίσει να λειτουργεί. Δεν πείθομαι καθόλου σε αυτό. Δεν πείθομαι καθόλου στο ότι το πρόβλημα είναι νομοθετικό. Δεν είναι νομοθετικό το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι διοικητικό. Το πρόβλημα είναι να λειτουργήσουν οι μηχανισμοί της διοικήσεως. Δεν μπορούμε να το λύσουμε εδώ στη Βουλή με καινούργιες νομοθεσίες. Όμως, εγώ τι να κάνω εδώ, αν οι πολεοδομίες δεν κάνουν τη δουλειά τους;
Εγώ συμφωνώ απόλυτα με την παρατήρηση του κυρίου Σπηλιόπουλου που άκουσα, ότι ο Υπουργός ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. απεκδύεται της ευθύνης του ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., διότι αυτό είναι του Εσωτερικών και η αρμοδιότητα έχει μεταφερθεί στις νομαρχίες. Πράγματι, έχει μεταφερθεί η αρμοδιότητα στις νομαρχίες, αλλά εμένα, ως εκπρόσωπο κάποιων πολιτών, με ενδιαφέρει η συνολική λειτουργία της διοικήσεως. Σε τελευταία ανάλυση κάποιος έχει την εποπτεία για το πώς λειτουργούν οι νομαρχίες. Μπορεί να μην την έχει ο κύριος Σουφλιάς και να την έχει ο κ. Παυλόπουλος. Δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία αυτό. Κοιτάμε εδώ το αδιαίρετο της Κυβερνήσεως. Όμως, πρακτικά τι θα γίνει; Τι είναι αυτό που λέμε σήμερα;
Ξέρετε ότι οποιαδήποτε νομοθεσία καταλύεται, όταν τελικώς γίνεται μαζική παραβίασή της. Απαγορεύεται να περνάτε τον κόκκινο φωτεινό σηματοδότη. Βεβαίως. Όμως, άμα αρχίσουμε όλοι και περνάμε τον κόκκινο φωτεινό σηματοδότη, προφανώς, δεν έχει κανένα νόημα η ύπαρξή του. Το ίδιο ισχύει και εδώ. Αν δεν υπάρχει κανείς, ο οποίος εποπτεύει και παρακολουθεί την τήρηση του νόμου, πώς πρόκειται να αντιμετωπιστεί αυτό το φαινόμενο; Μοιραία θα έρθουμε μετά σε εμβαλωματικά μέτρα. Όμως, εν πάση περιπτώσει και σε μέτρα που κάπως θα λύνουν το ζήτημα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Άρα, δύο πράγματα λέω -και τελειώνω, κύριε Πρόεδρε- που είναι τα εξής: Ας κάτσουμε να δούμε –και αυτό είναι ένα ζήτημα πρωτίστως πολιτικό- πώς θα καταστήσουμε αποτελεσματική τη διοίκηση, ώστε να κάνει τη δουλειά της. Αυτό είναι το ένα ζήτημα, το οποίο είναι μεγάλο.
Δεύτερον, όταν διαμορφώνονται πραγματικές καταστάσεις, δυστυχώς, κάπως πρέπει να ρυθμίζονται.
Σας είπα ότι η άποψή μου εμένα δεν είναι υπέρ της τακτοποιήσεως, αλλά υπέρ της νομιμοποιήσεως, για να τελειώνουμε, να το ρυθμίζουμε και να πηγαίνουμε στο επόμενο, ελπίζοντας ότι μέχρι τότε θα έχει αντιμετωπιστεί η παθογένεια της διοικήσεως, πράγμα το οποίο –εγώ δεν είμαι αφελής- ξέρω ότι δεν συμβαίνει. Όμως, δεν έχουμε καμιά άλλη λύση –τουλάχιστον από τα έδρανα της Αντιπολιτεύσεως- παρά να το επισημαίνουμε και να ελπίζουμε ότι κάποια στιγμή η Κυβέρνηση, που πρωτίστως έχει διοικητική δουλειά και όχι νομοθετική, θα κάνει αυτό που πρέπει να κάνει.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Και εγώ σας ευχαριστώ, κύριε Βορίδη.
Θα κλείσουμε τη συζήτηση του συζητούμενου…
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, για μισό λεπτό…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Δεν έχετε το δικαίωμα, κύριε συνάδελφε. Σας άφησα καθ’ υπέρβαση τρία λεπτά, αλλά δεν έχετε δικαίωμα.
Να αρχίσουμε τώρα με τις υπουργικές παρεμβάσεις. Το λόγο έχει ο Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, κύριος Μπέζας.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΠΕΖΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, η τροπολογία την οποία κατέθεσε η κυρία Παπακώστα, με γενικό αριθμό 633 και ειδικό αριθμό 161, δεν γίνεται δεκτή. Όμως, θα εξεταστεί σε συνταξιοδοτικό νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών.
Η τροπολογία που κατέθεσε ο κ. Τραγάκης με γενικό αριθμό 644 και ειδικό αριθμό 167 δεν γίνεται δεκτή. Θα συζητηθεί, θα εξεταστεί σε συνταξιοδοτικό νομοσχέδιο.
Η τροπολογία που κατέθεσε ο κ. Τραγάκης με γενικό αριθμό 645 και ειδικό αριθμό 168 θα εξεταστεί στο επόμενο νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών.
Τέλος, η τροπολογία την οποία κατέθεσαν οι συνάδελφοι κύριοι Καράογλου και Ορφανός και αφορά τους απολυμένους πρώην εργαζόμενους στην Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Θεσσαλονίκης, με γενικό αριθμό 642 και ειδικό αριθμό 165 γίνεται δεκτή.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ και εγώ, κύριε Υπουργέ.
Επομένως, η τροπολογία με γενικό αριθμό 642 και ειδικό αριθμό 165 των κ.κ. Ορφανού και Καράογλου γίνεται δεκτή.
Ο Υφυπουργός κ. Γκιουλέκας έχει το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΚΙΟΥΛΕΚΑΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Δυο λόγια μόνο γι’ αυτήν την τροπολογία που αφορά στην εξάμηνη παράταση της έκδοσης προκήρυξης για την αδειοδότηση των ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών.
Επειδή ακούστηκαν πολλά και ανεύθυνα σε αυτήν την Αίθουσα, τουλάχιστον από την πλευρά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, θα ήθελα, κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να σημειώσω, αντιστρέφοντας, βέβαια, και τα βέλη της κριτικής, το εξής:
Μόνο για κωλυσιεργία δεν μπορεί να κατηγορηθεί αυτή η Κυβέρνηση.
(TR)
(NP)
Μόνο για έλλειψη ενδιαφέροντος δεν μπορεί να κατηγορηθεί αυτή η Κυβέρνηση, η οποία από το 2004 και μετά τι έκανε; Ήρθε ακριβώς να βάλει τάξη, κανόνες λειτουργίας σε ένα εντελώς άναρχο τοπίο.
Οι προηγούμενες κυβερνήσεις, οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. –επειδή προφανώς τα έχουμε ξεχάσει όλα αυτά, εγώ προέρχομαι και από το χώρο των μέσων ενημέρωσης και βιωματικά τα έχω ζήσει- από το 1989, 1990 που έγινε η έκρηξη της πολυφωνίας των μέσων ενημέρωσης, οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κυρίως από το 1993 έως το 2004 δεν έκαναν απολύτως τίποτα για το χώρο του Τύπου. Μα, απολύτως τίποτα! Και ο περίφημος νόμος περί Τύπου δεν ίσχυσε ποτέ.
Τι έκανε αυτή η Κυβέρνηση από το 2004 και μετά; Είμαι αναγκασμένος να θυμίσω το νόμο για τον περιφερειακό τύπο, ο οποίος οργανώθηκε και έφτασε να γίνει νόμος του κράτους μετά από μία πρότυπη διαδικασία πράγματι, μιας δημόσιας διαβούλευσης που διήρκησε περίπου δυόμισι έτη, αλλά και ο νόμος γενικότερα για τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και οι προβλέψεις για το ελάχιστο απασχολούμενο προσωπικό που πρέπει να έχει το κάθε μέσο ενημέρωσης, προκειμένου να λειτουργήσει, δείχνουν ακριβώς τη φροντίδα αυτής της Κυβέρνησης και τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τα Μέσα Ενημέρωσης.
Καταρχήν, δεν καταλαβαίνω πού κάποιοι ανακάλυψαν ότι βρισκόμαστε σε οιονεί προεκλογική περίοδο. Τα ακούω αυτά από την επομένη των εκλογών του 2007, ότι βρισκόμαστε συνεχώς σε προεκλογική περίοδο. Έχουμε δουλειά μπροστά μας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Μην ανησυχείτε τόσο πολύ, όταν θα έρθει η ώρα των εκλογών, θα τα πούμε.
Από την άλλη πλευρά, όμως, επειδή ακούστηκαν εδώ περίεργα περί ομηρείας και εκβιασμού των Μέσων Ενημέρωσης, μήπως ξεχνάτε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τη μεταχείριση που έχει αυτή η Κυβέρνηση από τα περισσότερα Μέσα Ενημέρωσης; Πού αποδίδει, λοιπόν, αυτή η υποτιθέμενη ομηρεία και ο εκβιασμός, οφέλη για την παρούσα Κυβέρνηση; Κάθε άλλο μάλιστα!
Επειδή ακούστηκε από τον πρώην Πρόεδρο της Βουλής ότι οι συμβασιούχοι, λέει, στην ΕΡΤ έχουν φρακάρει την κρατική τηλεόραση, εγώ το μόνο που θα ήθελα να θυμίσω στον κ. Κακλαμάνη είναι ότι τα αποτελέσματα των εκλογών δείχνουν και την πολιτική προέλευση πολλών εργαζομένων, μιλάω από τις προτιμήσεις τους, βέβαια, γιατί είναι δημοκρατικά εκλεγμένα τα Προεδρεία των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Δεν κατάλαβα, στην ΕΡΤ που το ποσοστό τουλάχιστον της ΠΑΣΚΕ αγγίζει περίπου το 80%, κατηγορείται η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας –μιλάμε για αποτελέσματα εκλογών επί διακυβέρνησης του τόπου από τη Νέα Δημοκρατία- ότι έχει φρακάρει την ΕΡΤ από συμβασιούχους; Δεν το κατάλαβα αυτό. Εάν κατηγορείται η Νέα Δημοκρατία γιατί μετέτρεψε τις συμβάσεις πολλών εργαζομένων στην ΕΡΤ σε συμβάσεις αορίστου χρόνου και όλοι αυτοί, οι περισσότεροι τουλάχιστον συμβασιούχοι, ήταν συμβασιούχοι που έρχονταν πριν από το 2004, ε, τότε, κύριοι συνάδελφοι διαλέξτε επιτέλους τι θέλετε. Εάν στρέφεστε εναντίον ανθρώπων που σε κάθε περίπτωση δεν έχουν καμία σχέση με την παρούσα Κυβέρνηση, όσον αφορά στην επιλογή τους εννοώ, γιατί εργάζονταν στην ΕΡΤ πολύ πριν έρθει η Νέα Δημοκρατία στη διακυβέρνηση του τόπου, τότε από εκεί και πέρα προφανώς, εσείς έχετε άλλο τρόπο να κάνετε ανάγνωση και των αποτελεσμάτων των εκλογών και του τρόπου με τον οποίο συμπεριφέρεται ο κάθε εργαζόμενος.
Για εμάς οι εργαζόμενοι ξέρετε, δεν χωρίζονται σε πράσινους, κόκκινους, μπλε. Για εμάς είναι εργαζόμενοι που έχουν ανάγκη πραγματικά μιας εργασιακής μονιμότητας και ειρήνης και όπου μπορούμε, το κάνουμε. Το ίδιο κάναμε και στα Μέσα Ενημέρωσης.
Εάν ερχόμαστε, λοιπόν, τώρα και θέλουμε αυτή την εξάμηνη παράταση, είναι γιατί μετά από την προεργασία που έχει γίνει απ’ αυτήν την Κυβέρνηση, δηλαδή από τη δημιουργία των χαρτών συχνοτήτων που έχουν τελειώσει και για τα ραδιοφωνικά, αλλά και για τα τηλεοπτικά πράγματα της χώρας μας –ο χάρτης είναι γνωστό ότι βρίσκεται στο Υπουργείο Μεταφορών- είναι γιατί θέλουμε να ρυθμίσουμε και τις υπόλοιπες λεπτομέρειες, προκειμένου να προχωρήσουμε στην έκδοση της προκήρυξης για την αδειοδότηση.
Θεωρώ, λοιπόν, ότι μόνο γι’ αυτό, για έλλειψη σπουδής, έλλειψη ενδιαφέροντος και έλλειψη οργανωμένης δουλειάς, δεν μπορεί να κατηγορηθεί η παρούσα Κυβέρνηση για το χώρο των Μέσων Ενημέρωσης.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε Υφυπουργέ, έχει τεθεί από το συνάδελφό μας τον κ. Σπηλιόπουλο ένα ερώτημα, αλλά επειδή δεν έχει δικαίωμα τριτολογίας, δεν μπορεί να το θέσει ο ίδιος.
Έχετε να δηλώσετε κάτι για τον αποκλεισμό του περιφερειακού τύπου από τις κρατικές διαφημίσεις; Έχετε να πείτε κάτι επ’ αυτού;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι απολύτως σαφές.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Παρακαλώ, κύριε Σπηλιόπουλε, ετέθη το ερώτημά σας.
(XF)


(TR)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΚΙΟΥΛΕΚΑΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών): Κύριε Πρόεδρε, επειδή ο κύριος συνάδελφος αναφέρεται στην κρατική διαφήμιση, να πω το εξής.
Κανένας δεν αποκλείεται από την κρατική διαφήμιση. Αντίθετα, πρέπει να πληροφορήσω το Τμήμα, ότι οι καταγγελίες για περιπτώσεις όπου η κρατική διαφήμιση δεν κατανέμεται σωστά –γιατί αυτό ανήκει στην αρμοδιότητά μου- είναι ελάχιστες σε σχέση με τις καταγγελίες που υπήρχαν παλιότερα. Διότι θυμόμαστε πάρα πολύ καλά πώς κάποτε χρησιμοποιούσαν οι Κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. την κρατική διαφήμιση ανάλογα με το πού έβλεπε, πού έστρεφε το βλέμμα κάθε μέσο ενημέρωσης πολιτικά. Και τα ημέτερα από τα ημέτερα χωρίζονταν και η κρατική διαφήμιση πήγαινε ως δώρο ή bonus μόνο σε εκείνα από τα μέσα ενημέρωσης, τα οποία ευνοούσαν τις Κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., σε αντίθεση με το σημερινό καθεστώς, το οποίο ακριβώς σας λέω ότι έχει οδηγήσει σε μια εύρυθμη κατάσταση. Και επικαλούμαι μόνο το γεγονός ότι έχουν ελαχιστοποιηθεί οι καταγγελίες για το ζήτημα αυτό.
Από εκεί και πέρα, όποια προβλήματα υπάρχουν, είμαστε εδώ, κύριε συνάδελφε, για να βοηθήσουμε ακριβώς την εύρυθμη λειτουργία του Τύπου. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να εξασφαλίσουμε την εύρυθμη λειτουργία του Τύπου και για τα θέματα αυτά που έχουν προκύψει με την απόφαση. Να σας θυμίσω ότι η απόφαση, η οποία εξεδόθη, είναι μια απόφαση σύμφωνα με το νόμο που ζήτησαν όλες οι ενώσεις του περιφερειακού Τύπου να ισχύσει, ακριβώς για να απομακρυνθούν από την αγορά των μέσων ενημέρωσης άτομα που δεν είχαν καμία σχέση με την υπεύθυνη ενημέρωση του ελληνικού λαού, άτομα τα οποία νέμονταν την κρατική διαφήμιση απλώς, χωρίς να προσφέρουν τίποτα στην ενημέρωση του λαού.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
Θα κλείσουμε τη συζήτηση του παρόντος σχεδίου νόμου με την αγόρευση του Υφυπουργού ΠΕΧΩΔΕ, του κ. Σταύρου Καλογιάννη.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Τώρα που κλείνει η συζήτηση, η οποία ήταν πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσα, επιτρέψτε μου να ανακεφαλαιώσω ορισμένα πράγματα σε ό,τι αφορά την τροπολογία με γενικό αριθμό 643 και ειδικό 166 και να δώσω ορισμένες απαντήσεις ή διευκρινίσεις σε θέματα τα οποία τέθηκαν από τους συναδέλφους.
Κατ’ αρχάς θέλω να επαναλάβω και να τονίσω ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση αφορά μόνο τακτοποίηση χώρων που βρίσκονται σε κτήρια τα οποία έχουν νόμιμη οικοδομική άδεια. Αυτό είναι ξεκάθαρο. Αναφερόμαστε δηλαδή σε χώρους οι οποίοι βρίσκονται εντός του εγκεκριμένου περιγράμματος του όγκου ενός κτηρίου που έχει νόμιμη άδεια.
Παράλληλα με τη ρύθμιση αυτή παίρνουμε πολύ σοβαρά μέτρα και πολύ μελετημένα μέτρα και ρυθμίσεις με μοναδικό σκοπό την αποτροπή του φαινομένου αυτού.
Ειδικότερα, περιορίζονται οι ημιυπαίθριοι χώροι στο 15% του συντελεστή δόμησης έναντι ποσοστού 20% που ισχύει μέχρι σήμερα.
Δεύτερον, το βάθος των ημιυπαίθριων περιορίζεται σε 1,80 μ. Γιατί το κάνουμε αυτό; Για να μην είναι δυνατή η δημιουργία ενός αυτοτελούς δωματίου, ακριβώς όπως γινόταν δηλαδή μέχρι τώρα τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια.
Τρίτο και πολύ σημαντικό, κατανέμεται εφεξής το σύνολο των τετραγωνικών μέτρων που αντιστοιχούν στους ημιυπαίθριους χώρους, αναλογικά σε κάθε όροφο κάθε καινούργιας οικοδομής, κάτι το οποίο επίσης δεν γινόταν μέχρι τώρα με αποτέλεσμα αυτό το οποίο βλέπουμε να παρουσιάζεται σε πολλά από τα σημερινά κτήρια.
Λαμβάνονται παράλληλα μέτρα και για τους κλειστούς χώρους. Κλειστούς χώρους που επίσης έχουν αλλάξει χρήση και μόνο χρήση. Συγκεκριμένα, οι υπόγειοι χώροι σε οικοδομές εντός σχεδίου και εντός ορίων οικισμού, διότι για οικοδομές εκτός σχεδίου -αυτό το οποίο θα πω τώρα ισχύει από το 2003- έχουν εφεξής οροφή, η οποία δεν θα υπερβαίνει τα 80 εκατοστά έναντι ενάμισι μέτρου σήμερα από την οριστική στάθμη του εδάφους. Οι ισόγειοι κλειστοί χώροι στάθμευσης αυτοκινήτου εφεξής θα υπολογίζονται στο συντελεστή δόμησης. Συνεπώς, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο για κάποιον ιδιοκτήτη ή έναν κατασκευαστή ή ένα μηχανικό, ο οποίος κατασκευάζει ένα τέτοιο χώρο και ο οποίος προσμετράται στο συντελεστή δόμησης, να αλλάξει τη χρήση του.
Για την τακτοποίηση της αλλαγής χρήσης των συγκεκριμένων χώρων είπαμε ότι επιβάλλεται καταβολή εισφοράς η οποία ανέρχεται στο 10% της αξίας του χώρου που τακτοποιείται.







(BA)
(XF)
Υπήρξε σήμερα μία παρέμβαση από τον Υπουργό και είπε ότι εφόσον ο ιδιοκτήτης είναι πολύτεκνος –αποδέχθηκε την πρόταση που έκανε η εισηγήτριά μας- η καταβολή αυτή του προστίμου ανέρχεται στο μισό, στο 5% δηλαδή, της αξίας του χώρου που τακτοποιείται.
Επιτρέψτε μου στο σημείο αυτό, κύριοι συνάδελφοι, να δώσω μία έμμεση απάντηση σε αυτό που είπε ο κ. Κακλαμάνης, ότι δηλαδή ο Υπουργός ήρθε εδώ έχοντας στο νου του τη συγκεκριμένη ρύθμιση και μη αποδεχόμενος απολύτως τίποτα. Και μόνο το γεγονός ότι ο Υπουργός έκανε αποδεκτή πρόταση που κατατέθηκε στη Βουλή, την οποία μόλις ανέφερα, δείχνει ότι ο Υπουργός και όλοι εμείς ήρθαμε για να ακούσουμε, να συζητήσουμε. Πραγματικά κατατέθηκαν ενδιαφέρουσες προτάσεις και όσες από αυτές αξιολογούμε ότι μπορεί να ενσωματωθούν, όπως η συγκεκριμένη, ενσωματώνεται στο νομοσχέδιο.
Δύο-τρία θέματα, τα οποία έθεσαν οι συνάδελφοι. Κατ’ αρχήν, κύριε Σπηλιόπουλε, δεν έχουν καταργηθεί οι έλεγχοι από τα πολεοδομικά γραφεία, είτε στους ΟΤΑ Α’ βαθμού, είτε στους ΟΤΑ Β’ βαθμού. Δεν ισχύει δηλαδή αυτό το οποίο αναφέρατε. Προφανώς αναφέρεστε στο νόμο του 2003, όπου δεν προβλεπόταν κανένας απολύτως έλεγχος από τις πολεοδομίες κατά τη διαδικασία έκδοσης οικοδομικών αδειών -οι μηχανικοί ήταν υπεύθυνοι για την έκδοση των αδειών- και προβλεπόταν στο νόμο ένα δειγματοληπτικό ποσοστό 2% ελέγχων στις άδειες που είχαν εκδοθεί την προηγούμενη χρονιά. Συνεπώς, επαναλαμβάνω, δεν έχει καταργηθεί με τις διατάξεις που ισχύουν σήμερα κανένας έλεγχος. Όχι μόνο επιτρέπονται, οφείλουν οι δήμοι και οι νομαρχίες να κάνουν τους ελέγχους που προβλέπονται από τη νομοθεσία.
Τέθηκε το ερώτημα από τον κ. Λαφαζάνη τι γίνεται με τη μεταβίβαση, πώς θα μεταβιβάζονται. Νομίζω ότι τα πράγματα είναι πολύ απλά – και αναφέρθηκε και ο κύριος Υπουργός σε αυτό. Θα μεταβιβάζεται το συγκεκριμένο κτίριο που έχει, ας πούμε, 100 τετραγωνικά και εφόσον έχει και 10 τετραγωνικά ημιυπαίθριο χώρο, θα αναγράφεται στο συμβόλαιο πλέον 10 τετραγωνικών μέτρων που έχουν τακτοποιηθεί βάσει του νόμου τάδε.
Σε ό,τι αφορά τα δημοτικά τέλη, που επίσης τέθηκε το ερώτημα από πολλούς συναδέλφους. Είναι προφανές ότι θα υπάρχουν δημοτικά τέλη για τους συγκεκριμένους χώρους. Επιτρέψτε μου εδώ να κάνω μία αναφορά και να πω ότι σήμερα πάρα πολλοί δήμοι επιβάλουν δημοτικά τέλη και στους ημιυπαίθριους χώρους. Σε ό,τι αφορά, λοιπόν, αυτούς τους δήμους, δεν αλλάζει απολύτως τίποτα στο συγκεκριμένο θέμα.
Να κάνω και μία αναφορά σε ό,τι αφορά το ποσό του παραβόλου. Είπαμε ότι είναι 250 ευρώ, ή 350 ευρώ αναλόγως της περιπτώσεως, εκ των οποίων 20 ευρώ αποδίδονται στο οικείο πολεοδομικό γραφείο, ακριβώς για να ενισχυθεί το συγκεκριμένο γραφείο -το λέει ρητά ο νόμος- και 40 ευρώ αποδίδονται στο ΕΤΕΡΠΣ. Όπως γνωρίζετε όλοι πολύ καλά, είναι ένα Ταμείο το οποίο χρηματοδοτεί έργα αναπλάσεως σε αστικό περιβάλλον.
Θα κλείσω με μία αναφορά στα Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια και στα ΣΧΟΟΑΠ, τα οποία ανέφεραν οι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ. Ειπώθηκε σε αυτήν την Αίθουσα και χθες και σήμερα ότι δήθεν τα Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια και ΣΧΟΟΑΠ, διακόσια τον αριθμό, που είχαν ανατεθεί από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, ήρθε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, η συγκεκριμένη πολιτική ηγεσία του Υπουργείου τα σταμάτησε, τα κατήργησε και μάλιστα ο κ. Αμοιρίδης με ρώτησε πόσα ΣΧΟΟΑΠ έχω εγκρίνει. Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι πολύ απλή: Κανένα, διότι η αρμοδιότητα εγκρίσεως των ΣΧΟΟΑΠ δεν ανήκει στον Υπουργό ή στον Υφυπουργό ΠΕΧΩΔΕ.
Ποια είναι η αλήθεια, όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Τη διετία 1995-1996 από το Β’ ΚΠΣ είχαν ανατεθεί περισσότερες από εκατό μελέτες Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων σε όλη τη χώρα. Όφειλαν οι συγκεκριμένες μελέτες να έχουν ολοκληρωθεί στο χρονικό πλαίσιο που έθετε το Β’ ΚΠΣ, δηλαδή το 2001. Η αλήθεια, λοιπόν, είναι ότι το 2004 που αναλάβαμε το ΥΠΕΧΩΔΕ, όχι μόνο δεν είχε ολοκληρωθεί καμία από τις μελέτες που είχαν ανατεθεί τη διετία 1995-1996, το χειρότερο ήταν ότι οι μελέτες αυτές δεν μπορούσαν να συνεχίσουν να χρηματοδοτούνται από το Γ’ ΚΠΣ, διότι ήταν μη επιλέξιμες.
(GM)
BA
Απορώ πως συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ μας ρωτάνε γιατί δεν χρηματοδοτούμε τις συγκεκριμένες μελέτες από το Τέταρτο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, από το ΕΣΠΑ. Μα, είναι μη επιλέξιμη δαπάνη. Πρώτον αυτό.
Δεύτερον, έχουν χρηματοδοτηθεί μερικώς από το Δεύτερο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης.
Τρίτον, δώσαμε λύση και σε αυτό το πολύ μεγάλο πολεοδομικό πρόβλημα που απασχολούσε όλη τη χώρα. Βρήκαμε εθνικούς πόρους, γιατί μόνο μέσω εθνικών πόρων μπορούσαν τα συγκεκριμένα γενικά πολεοδομικά σχέδια να προχωρήσουν, βρήκαμε το αναγκαίο ποσό της τάξεως των 20 εκατομμυρίων ευρώ και σταδιακά αυτά τα συγκεκριμένα γενικά πολεοδομικά σχέδια, που επαναλαμβάνω είχαν ανατεθεί το 1995-1996, ολοκληρώνονται και αποδίδονται οι συγκεκριμένες εκτάσεις στους πολίτες.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε τον κ. Καλογιάννη για τις διεξοδικές απαντήσεις τις οποίες έδωσε.
Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της ενότητας των τροπολογιών του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Κανόνες Τεκμηρίωσης Ενδοομιλικών Συναλλαγών, Κανόνες Υποκεφαλαιοδότησης Επιχειρήσεων, Διαδικασία Ταχείας Αδειοδότησης και άλλες διατάξεις» και θα γίνει η ψήφιση τους χωριστά.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτή η τροπολογία με γενικό αριθμό 640 και ειδικό αριθμό 163 των Υπουργών κ.κ. Παπαθανασίου και Παυλόπουλου, σχετικά με την παράταση προθεσμίας για την έκδοση προκήρυξης με αντικείμενο τη χορήγηση τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών αδειών μέχρι τις 31/12/2009;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτή, δεκτή.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Συνεπώς, η με γενικό αριθμό 640 και ειδικό αριθμό 163 τροπολογία έγινε δεκτή κατά πλειοψηφία και εντάσσεται στο νομοσχέδιο ως ίδιο άρθρο.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτή η τροπολογία με γενικό αριθμό 641 και ειδικό 164 του Υπουργού κ. Παπαθανασίου, σχετικά με την εξαίρεση από το φορολογικό απόρρητο για τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Ανάπτυξης;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτή, δεκτή.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Συνεπώς, η με γενικό αριθμό 641 και ειδικό αριθμό 164 τροπολογία έγινε δεκτή ομόφωνα και εντάσσεται στο νομοσχέδιο ως ίδιο άρθρο.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτή η τροπολογία με γενικό αριθμό 643 και ειδικό 166 των Υπουργών κ.κ. Παπαθανασίου και Σουφλιά και της κυρίας Φάνης Πάλλη-Πετραλιά, σχετικά με την τροποποίηση-συμπλήρωση των διατάξεων του νόμου 1577/85, δηλαδή του ΓΟΚ, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτή, δεκτή.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά πλειοψηφία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Συνεπώς, η με γενικό αριθμό 643 και με ειδικό αριθμό 166 τροπολογία έγινε δεκτή κατά πλειοψηφία, όπως τροποποιήθηκε από τον κύριο Υπουργό και εντάσσεται στο νομοσχέδιο ως ίδιο άρθρο.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτή η τροπολογία των κυρίων Ορφανού και Καράογλου με γενικό αριθμό 642 και ειδικό αριθμό 165;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτή, δεκτή.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Συνεπώς, η με αριθμό 642 και ειδικό αριθμό 165 τροπολογία έγινε δεκτή ομόφωνα και εντάσσεται στο νομοσχέδιο ως ίδιο άρθρο.
PM

(5GM)
Εισερχόμαστε στην ψήφιση του ακροτελεύτιου άρθρου του νομοσχεδίου.
Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το ακροτελεύτιο άρθρο;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Το ακροτελεύτιο άρθρο έγινε δεκτό ομοφώνως.
Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών «Κανόνες Τεκμηρίωσης Ενδοομιλικών Συναλλαγών, Κανόνες Υποκεφαλαιοδότησης Επιχειρήσεων, Διαδικασία Ταχείας Αδειοδότησης και άλλες διατάξεις» έγινε δεκτό επί της αρχής και επί των άρθρων και η ψήφισή του στο σύνολο αναβάλλεται για άλλη συνεδρίαση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Τμήματος και ώρα 15.45΄ λύεται η συνεδρίαση για την Τρίτη 14 Ιουλίου 2009 και ώρα 18.00΄ με αντικείμενο εργασιών του Τμήματος νομοθετική εργασία σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που θα διανεμηθεί.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ


Τελευταία Αποθήκευση: 9/7/2009 9:56:00 πμ Από: Λαζαράκου Μαντώ
Εκτυπώθηκε: 9/7/2009 9:56:00 πμ

PDF:

es20090709.pdf

TXT:

es090709.doc

Επιστροφή