Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: ΙΓ΄ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ), Σύνοδος: Α΄ , Συνεδρίαση: ΛΗ 22/12/2009

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΓ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΛΗ’
Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2009

Αθήνα, σήμερα στις 22 Δεκεμβρίου 2009, ημέρα Τρίτη και ώρα 10.08΄ συνήλθε στην Αίθουσα συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Δ’ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΒΥΡΩΝΑ ΠΟΛΥΔΩΡΑ.
ΠΡΟΕΔΡEΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται ο κύριος Παύλος Μαρκάκης, Βουλευτής Μεσσηνίας, να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
(Ανακοινώνονται προς το Σώμα από τον Βουλευτή Μεσσηνίας κ. Παύλο Μαρκάκη, τα ακόλουθα:
Η Β’ Αντιπρόεδρος της Βουλής και Βουλευτής Μαγνησίας κ. Ροδούλα Ζήση κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Σούρπης Μαγνησίας ζητεί οικονομική ενίσχυση για την αποκατάσταση των ζημιών από ακραία καιρικά φαινόμενα στην περιοχή του.
Ο Βουλευτής Ηλείας κ. Γεώργιος Κοντογιάννης κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Εμπορικός Σύλλογος Αμαλιάδας Ηλείας ζητεί την εφαρμογή ολοκληρωμένου προγράμματος ανασυγκρότησης και στήριξης των επιχειρήσεων του Νομού Ηλείας.
Οι Βουλευτές κύριοι Σταύρος Σκοπελίτης και Νικόλαος Παπακωνσταντίνου κατέθεσαν αναφορά με την οποία ο Νομάρχης Χίου ζητεί την ολοκλήρωση του έργου κατασκευής της Νέας Πτέρυγας του Νοσοκομείου Χίου.
Ο Βουλευτής Αθηνών κ. Φώτιος Κουβέλης κατέθεσε αναφορά με την οποία Επιτροπή κατοίκων της Αγίας Βαρβάρας Αττικής ζητεί την απομάκρυνση των γραμμών υψηλής τάσης της Δ.Ε.Η. από την πόλη τους.
Ο Βουλευτής Ηρακλείου κ. Βασίλειος Κεγκέρογλου κατέθεσε αναφορά με την οποία η Εθνική Ομοσπονδία Τυφλών ζητεί την αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου που διέπει την Ειδική Εκπαίδευση και την αναβάθμιση των υφισταμένων Εκπαιδευτικών Κέντρων Τυφλών.
Ο Βουλευτής Κυκλάδων κ. Παναγιώτης Ρήγας κατέθεσε αναφορά με την οποία η Έπαρχος Μήλου ζητεί την κάλυψη των κενών οργανικών θέσεων του Τμήματος Κοινωνικής Επιθεώρησης Μήλου.











ΠΡΟΕΔΡEΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμεθα στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Συνέχιση της συζήτησης επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Κύρωση του κρατικού προϋπολογισμού και των Προϋπολογισμών ορισμένων ειδικών ταμείων και υπηρεσιών οικονομικού έτους 2010».
Το λόγο έχει ο κ. Δημήτριος Καρύδης, Βουλευτής ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην Α’ Πειραιώς.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΡΥΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πολύ σωστά λέγεται ότι ο Προϋπολογισμός που συζητούμε, ο Προϋπολογισμός του 2010, είναι ο δυσκολότερος των τελευταίων τριάντα πέντε χρόνων, ο δυσκολότερος από τη Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Άλλωστε, αυτό το γνωρίζει πολύ βαθιά και το αισθάνεται ο ελληνικός λαός.
Οι αποφάσεις που θα ληφθούν αυτές τις ημέρες σε τούτη την Αίθουσα, πρόκειται να καθορίσουν την πορεία και την προοπτική της χώρας μας για τα επόμενα χρόνια. Ο ελληνικός λαός ζητά από εμάς μεγάλες αποφάσεις και ριζικές αλλαγές. Ζητά υπερβάσεις και ανάληψη ευθυνών.
Στα πλαίσια αυτά, και μετά τις εκλογές και αυτές τις ημέρες που συζητούμε εδώ στη Βουλή θα περίμενε κανείς μεγαλύτερη σοβαρότητα και ευθύνη από την Αξιωματική Αντιπολίτευση. Μάταια, όμως. Οι υπαίτιοι του οικονομικού εκτροχιασμού της χώρας παριστάνουν τους τιμητές και χύνουν κροκοδείλια δάκρυα. Ψάχνουν για άλλοθι στη διεθνή οικονομική κρίση και αποκρύπτουν την ολέθρια αδράνεια και τις καταστροφικές πολιτικές που γέννησαν το αδιέξοδο, πολιτικές που καταδίκασε άλλωστε αποστομωτικά ο ελληνικός λαός, παίρνοντας απόφαση αλλαγής στις 4 του Οκτώβρη.
Κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, η πολιτική σας κληρονομιά έχει μονάχα ελλείμματα και χρέη, παραπλάνηση και διάψευση. Πετύχατε το ακατόρθωτο. Αφενός ακολουθήσατε μια σκληρή αντιλαϊκή πολιτική, μια πολιτική λιτότητας, διαρκούς υπονόμευσης του λαϊκού εισοδήματος και του κοινωνικού κράτους, αφετέρου δε μειώσατε την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα, στραγγαλίσατε την πραγματική οικονομία και απογειώσατε το έλλειμμα και το χρέος κατά τρόπο πρωτοφανή στην ιστορία της χώρας. Διαψεύσατε ακόμη και τις διαχρονικές αξίες της ευρωπαϊκής Δεξιάς, που προκρίνει τη σταθερότητα των οικονομικών μεγεθών έναντι της κοινωνικής δικαιοσύνης, αποδεικνύοντας ότι μπορείτε να διαλύσετε ταυτόχρονα και τα δύο.
Ψελλίζετε υποκριτικά ότι δήθεν στηρίζετε τις σωστές επιλογές της Κυβέρνησης, αρνούμενοι όμως, να αναλάβετε τις ευθύνες σας, να ζητήσετε συγγνώμη από τον ελληνικό λαό. Πρέπει, όμως,, να γνωρίζετε καλά ότι στην περίπτωση αυτή, στην περίπτωσή σας, δεν υπάρχει σφουγγάρι από τον ελληνικό λαό.
Αγαπητοί συνάδελφοι, σήμερα ζούμε με μία δημοσιονομική βόμβα, που εάν δεν απενεργοποιηθεί άμεσα, θα εκραγεί, εκμηδενίζοντας ό,τι με πολύ κόπο έχτισε ο ελληνικός λαός από τη Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα.
Η χώρα έχει δεχθεί ένα πρωτοφανές πλήγμα στην αξιοπιστία της, που την καθιστά ευάλωτη στη διεθνή κερδοσκοπία. Ο ελληνικός λαός ψήφισε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και εμπιστεύτηκε τον Γιώργο Παπανδρέου να βγάλει τη χώρα από την κρίση, να στηρίξει τους κοινωνικά ασθενέστερους και να αποκαταστήσει το χαμένο κύρος της χώρας μας στο εξωτερικό. Οι διεθνείς επαφές του Γιώργου Παπανδρέου έχουν διαπραγματευτικό αποτέλεσμα και αποδίδουν καρπούς.
Για εμάς που δεν μοιρολατρούμε, αλλά πιστεύουμε πως τη μοίρα μας τη φτιάχνουμε εμείς οι ίδιοι, η κρίση είναι παράλληλα μία ευκαιρία.


(1ML)
Είναι ιστορική ευκαιρία να ανατάξουμε το αναπτυξιακό μας μοντέλο προωθώντας την πράσινη ανάπτυξη, να χτίσουμε ένα κοινωνικό κράτος σύγχρονο, ποιοτικό και αποτελεσματικό, να ξαναδώσουμε πραγματικό νόημα στις αξίες της εργασίας, της παιδείας και της υγείας.
Έχουμε χρέος να αποκαταστήσουμε την εμπιστοσύνη των πολιτών στο πολιτικό σύστημα και τους δημοκρατικούς θεσμούς. Για να πιστέψει η Ελληνίδα και ο Έλληνας στον εαυτό του και το συλλογικό μας μέλλον.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τηρούμε τις δεσμεύσεις μας και αυτό το γνωρίζουν καλά οι Έλληνες πολίτες. Καταθέσαμε έναν προϋπολογισμό αναδιανομής, ανάπτυξης και νοικοκυρέματος της οικονομίας, με επίκεντρο τον πολίτη και την κοινωνική συνοχή. Δίνουμε ιδιαίτερη βαρύτητα στη δραστική μείωση των δαπανών, τερματίζουμε την κακοδιαχείριση. Χωρίς να συρρικνώνονται οι κοινωνικές δαπάνες, μπαίνει ένα τέλος στη σπατάλη, στη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ο Γιώργος Παπανδρέου έχουν δεσμευθεί για τη χωρίς τέλος μάχη κατά της διαφθοράς και των πελατειακών σχέσεων. Πιστεύουμε ότι η απόφαση της Κυβέρνησης να αναρτώνται όλες οι αποφάσεις όλων των φορέων του δημοσίου στο διαδίκτυο, διασφαλίζει την αλήθεια και τη λογοδοσία. Επιτέλους, ο ελληνικός λαός ξέρει πλέον πού πάνε τα χρήματά του.
Θα ήθελα στο σημείο αυτό θα θίξω ένα ιδιαίτερο θέμα που έχει σχέση με το ΕΣΠΑ, την εντατικοποίησή του και τη σημαντική αύξηση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων που προβλέπεται από τον Προϋπολογισμό. Και στον τομέα αυτόν η προηγούμενη κυβέρνηση απέτυχε. Απορρόφησε μόνο το 3,5% περίπου σε τρία χρόνια υλοποίησης του ΕΣΠΑ. Σήμερα υπάρχει άμεση και επιτακτική ανάγκη να απλοποιηθούν οι διαδικασίες και να αναθεωρηθεί αυτό το πολυδαίδαλο και γραφειοκρατικό σύστημα, το οποίο αποτελεί ουσιαστικά τροχοπέδη στην αναπτυξιακή διαδικασία της χώρας.
Θα ήθελα να μιλήσω λίγο για την περιφέρειά μου τον Πειραιά και τα νησιά του Αργοσαρωνικού μέχρι τα Κύθηρα. Στα πεντέμισι χρόνια διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας δεν έγινε κανένα σημαντικό δεν έγινε κανένα σημαντικό αναπτυξιακό έργο. Οι επεκτάσεις του μετρό και του τραμ προς το κέντρο του Πειραιά πρέπει άμεσα να γίνουν και να δώσουν ουσιαστική λύση στα κυκλοφοριακά και περιβαλλοντικά προβλήματα της ευρύτερης περιοχής και να ενισχύσουν την ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου συστήματος μέσων σταθερής τροχιάς.
Η αναβάθμιση του Πανεπιστημίου του Πειραιά και η μεταφορά των δικαστηρίων αποτελούν άμεσες προτεραιότητες. Οι μεγάλες αναπλάσεις στο παραλιακό μέτωπο και στους μεγάλους διαθέσιμους ελεύθερους χώρους, διασφαλίζουν ένα νέο αναπτυξιακό μοντέλο πράσινης ανάπτυξης, με σεβασμό στον άνθρωπο και το περιβάλλον. Τα βασικά έργα υποδομών στα νησιά (λιμάνια, ύδρευση, βιολογικοί καθαρισμοί, διαχείριση απορριμμάτων) μπορεί και πρέπει να χρηματοδοτηθεί μέσα από την υλοποίηση των Προγραμμάτων του ΕΣΠΑ. Η υγειονομική θωράκιση των νησιών μας είναι απολύτως αναγκαία γιατί προσφέρει μεγάλη ασφάλεια στους νησιώτες μας. Η ανάπτυξη του Ο.Λ.Π., η στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης, η επέκταση της ΒΙΠΕ του Σχιστού με την επιτάχυνση των διαδικασιών του ΕΣΠΑ, θα στηρίξει πολλαπλά την οικονομία και την απασχόληση στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά.
Αγαπητοί συνάδελφοι, η μάχη που δίνουμε σήμερα για την οικονομία είναι στην ουσία μια μάχη για τη δημοκρατία, εφ’ όσον η πολιτική δημοκρατία μένει κενό γράμμα αν δεν έχει οικονομικό και κοινωνικό αντίκρισμα. Είναι αγώνας απέναντι στη διεθνή εξάρτηση, στο μαρασμό και την απαισιοδοξία που επιχειρούν να μας επιβάλουν κάποιοι. Αυτό τον αγώνα για τη δημοκρατία και την οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική δικαιοσύνη, θα τη δώσουμε μαζί με το λαό και θα τον κερδίσουμε. Η πορεία είναι δύσκολη και απαιτεί συγκρούσεις.
Ένα είναι σίγουρο: Δεν θα αφήσουμε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Με την υπερψήφιση του Προϋπολογισμού κάνουμε ένα μεγάλο και αναγκαίο βήμα. Το χρωστάμε αυτό στους Έλληνες πολίτες, στη νέα γενιά και στην Ελλάδα.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Εμείς σας ευχαριστούμε, κύριε Καρύδη.
Το λόγο έχει τώρα ο συνάδελφος Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στη Β΄ Αθηνών κ. Γεράσιμος Γιακουμάτος.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ: Κύριε Πρόεδρε –σεβαστέ μου Πρόεδρε, κύριε Πολύδωρα- κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την ατυχία να παρακολουθώ, κύριε Υπουργέ, εδώ και δεκαεννιά χρόνια περίπου τη συζήτηση αυτή του Προϋπολογισμού. Πότε ψηφίζω, πότε καταψηφίζω. Τι παρακολουθώ, όμως; Τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια. Αλχημείες και αλχημιστές. Πλασματικά στοιχεία, δημιουργικές λογικές, εικονική πραγματικότητα. Δηλαδή «Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα!», «Τι είχα ΠΑ.ΣΟ.Κ., τι είχα πάντα!». Δεν άλλαξε τίποτε. Κουράστηκα.
Κουράστηκα, κύριε Υπουργέ, να απολογούμαι και να βρίσκομαι κατηγορούμενος στον έντιμο πολίτη του έντιμου μόχθου. Τι λέει ο πολίτης σήμερα, τι λέει η Ελλάδα: «Όλοι τα ίδια είσαστε, όλοι φταίτε», «Εσείς, κύριε Γιακουμάτο, χρεοκοπήσατε τη χώρα!». Εγώ; Ε, όχι, κύριοι συνάδελφοι, δεν έχουμε την ίδια ευθύνη. Δεν ευθυνόμαστε όλοι. Να το κάνω λιανά: Εάν σε μια Α.Ε., κύριε Υπουργέ, είσαστε διευθύνων σύμβουλος και πρόεδρος, υποθηκεύατε, τη χρεοκοπούσατε, θα είχατε απολυθεί και θα είχατε τιμωρηθεί. Πόσο μάλλον σε μια χώρα που ό,τι πολυτιμότερο έχει ο πολίτης είναι η πατρίδα, την υποθηκεύσατε και τη χρεοκοπήσατε, διακομματικά και διαχρονικά.
Δεν θα πρέπει κάποτε οι εκάστοτε Υπουργοί Εθνικής Οικονομίας να τιμωρούνται και να απολογούνται; Γιατί να φταίμε εμείς; Και αν το κάναμε αυτό, κύριοι συνάδελφοι, ίσως τότε οι Υπουργοί Εθνικής Οικονομίας να ήταν πιο προσεκτικοί και να μη μας έλεγαν, «εδώ παπάς, εκεί παπάς … πέντε, δέκα, δώδεκα, δεκαπέντε…!». Δηλαδή τρελαίνεσαι. Και τρελαίνομαι εγώ που είμαι εδώ μέσα, φαντάσου τι κάνει ο πολίτης.
Αφήνω τον Πλάτωνα που λέει ότι η πολιτική εξ ορισμού είναι ηθική και ότι δεν είναι ηθικό δεν είναι και πολιτικό. Δεν είναι πολιτικός αυτός που είναι ανήθικος. Και ο πολιτικός πρέπει να λέει την αλήθεια και μόνο την αλήθεια. Η αλήθεια είναι μία. Πρέπει ο πολιτικός να εμπνέει εμπιστοσύνη και αξιοπιστία. Ούτε εμπιστοσύνη υπάρχει ούτε αξιοπιστία, κύριε Υπουργέ. Όμως, ιδιαίτερα αυτή την ώρα που η πατρίδα διέρχεται αυτό το μεγάλο κίνδυνο της εθνικής χρεοκοπίας είναι η ώρα της ευθύνης και του χρέους καθενός μας σε όποιο κόμμα και να ανήκουμε. Δεν πρέπει –αρκετά πια- να πουλάμε ψεύτικες υποσχέσεις και ελπίδες. Αλλά αντιθέτως, πρέπει με τις πράξεις μας και όχι με τα λόγια, να δώσουμε ελπίδα και διέξοδο στο λαό.
Έχει νόημα σήμερα να πούμε ποιοι ευθύνονται αφού δεν υπάρχει τιμωρία; Έγκλημα χωρίς τιμωρία! Δεν έχει νόημα. Το ότι χρεοκοπήσαμε, μην προσπαθήσετε να πείσετε τη Νέα Δημοκρατία ή εμένα ή τον οποιονδήποτε. Το λέει εκεί ο Αλμούνια, ο Fitch, τα λένε όλοι αυτοί. Εκεί είναι το πρόβλημα. Αυτή είναι η αλήθεια η μία.
Μήπως φταίνε οι εργαζόμενοι; Μήπως φταίει ο λαός; Μήπως φταίει η Αγία Ευαγγελία η μάνα μου; Μήπως φταίω εγώ;
Και είπε ο κ. Παπακωνσταντίνου κάτι που συμφωνώ. Εδώ λέει μιλάμε για τα αυτονόητα. Το επανέλαβε πολλές φορές στο λόγο του. Εγώ όμως θέλω να προσθέσω ότι το πλέον αυτονόητο σ’ αυτή τη χώρα σήμερα είναι να λάβουμε μέτρα και όχι λόγια, κύριε Υπουργέ. Λόγια, λόγια, λόγια! Και δεν καταλαβαίνω, παγκόσμια πρωτοτυπία, πώς μπορείς να κάνεις ομελέτα χωρίς να σπάσεις αυγά;
Θα προσπαθήσω εν συντομία να κάνω προτάσεις.
Αλήθεια πρώτη: Έχετε αναλογιστεί, κύριε Υπουργέ, ποιο είναι το εργοδοτικό κόστος; Ότι φοροεπιδρομή και να ετοιμάσετε, με ό,τι μέτρα και αν κάνετε αφαίμαξη στον ελληνικό λαό, δεν θα λύσετε κανένα πρόβλημα. Η λύση είναι μία: ανάπτυξη-ανάπτυξη-ανάπτυξη. Όμως, πώς μπορούν να αναπτυχθούν οι ελληνικές επιχειρήσεις; Το εργοδοτικό κόστος είναι δυσβάσταχτο. Μία φορολογία στο 25% συν 10% διανεμόμενα κέρδη, όταν στις αναπτυσσόμενες χώρες είναι 10% με 12%.

(GH)
(1PN)
Στην Ελλάδα όμως είναι 35%. Όταν όμως ξέρει ότι αυτό δεν είναι αρκετό διότι κάθε επιχείρηση γνωρίζει ότι κάθε τρία, τέσσερα χρόνια θα κληθεί να κάνει περαίωση, όπου θα έχει άλλη μια επιβάρυνση της τάξης του 5%-10%, όταν επίσης τρέμει τους φορολογικούς ελέγχους από τους ράμπο που για ασήμαντη αφορμή τους δίνουν στο κεφάλι, όταν έχουν να αντιμετωπίσουν τον φόρο μισθωτών υπηρεσιών, τον φόρο δημοσιεύσεων, το έμμεσο κόστος της σκληρής γραφειοκρατίας και της διαφθοράς, φτάνει το εργοδοτικό κόστος γύρω στο 40%-50%.
Πάμε, στο εργατικό κέντρο για να ικανοποιήσουμε και την Αριστερά. Θα δώσω ένα παράδειγμα κύριοι της Αριστεράς. Ένας εργοδότης που απασχολεί ένα εργαζόμενο, κύριε Υπουργέ, με μισθό 1000 ευρώ το μήνα –δεν λέω 600 και 700 ευρώ- καλείται να αποδώσει στο ΙΚΑ, άκουσον, άκουσον, 44,6% δηλαδή 526 ευρώ. Αν είναι βαρέα είναι 616 ευρώ στο χιλιάρικο. Και αν είναι οικοδομικά είναι 800 ευρώ στο χιλιάρικο. Αν τα αναγάγουμε σε δεκατέσσερις μήνες με δουλειά έντεκα μηνών έχουμε ένα κόστος 21.000 ευρώ το μήνα για τον εργαζόμενο. Και αυτός παίρνει μόνο ε΄να χιλιάρικο.
Δεν έχω πολύ χρόνο να αναπτύξω μια εμπειρία είκοσι πέντε ετών που έχω στην κοινωνική ασφάλιση. Όμως το ασφαλιστικό ζήτημα κύριε Πρόεδρε, είχε πει ο Αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου ότι είναι βραδυφλεγής βόμβα. Το φυτίλι όμως το ανάψατε εσείς το 1981.
Λέει η Αριστέρα και το ΠΑΜΕ «φέρτε πίσω τα κλεμμένα λεφτά». Κύριοι συνάδελφοι της Αριστεράς το κράτος εισπράττει 21 δισεκατομμύρια από εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών και δαπανά 46 δισεκατομμύρια. Ποια είναι τα λεφτά των εργαζομένων; Δαπανά το κράτος για την κοινωνική ασφάλιση 46 δισεκατομμύρια.
Σχέση εργαζομένου με συνταξιούχου. Για το ΙΚΑ είναι 1:1,7. Είναι αδιανόητο τη στιγμή που θα έπρεπε να είναι 4 με 5.
Αριθμός Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης (ΑΜΚΑ). Από το 1992 υπάρχει ο νόμος 2084 και ακόμα δεν έχει εφαρμοστεί. Θα πρέπει κύριε Υπουργέ, να υπάρχει μια κάρτα κοινωνικής ασφάλισης, όχι αυτό το μπάλωμα, που μοιράζαμε εμείς, που θα περιλαμβάνει την ημερομηνία γεννήσεως, το ΑΦΜ, το δίπλωμα αυτοκινήτου, τα πάντα η οποία θα μας συνοδεύει μέχρι τη ληξιαρχικό πράξη θανάτου μας. Και κάθε τι έμψυχο που κινείται στην Ελλάδα, μετανάστης, λαθρομετανάστης ή οτιδήποτε άλλο θα πρέπει να έχει το αριθμό της κοινωνικής ασφάλισης. Έτσι, μπορούμε να χτυπήσουμε και τους μετανάστες και όλους.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Πεντέμισι χρόνια τι κάνατε;
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ: Καλά, εσύ το βιολί σου, τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα!
Εισφοροδιαφυγή-φοροδιαφυγή. Κύριε Υπουργέ, πάει το ΣΔΟΕ και κάνει έλεγχο σε μια επιχείρηση. Μετά από μια ώρα πάει το ΙΚΑ. Και ρωτώ. Γιατί δεν κάνουμε την εθνική επιτροπή- υπηρεσία για την πάταξη της φοροδιαφυγής. Να κάνουμε μόνο μια επιτροπή η οποία θα κάνει έλεγχο αναφορικά με το τι πλούτο παράγεις. Ποιοι παράγουν τον πλούτο; Οι εργαζόμενοι. Πόσοι είναι; Ένας έλεγχος θα γίνει και έτσι θα λύσουμε πάρα πολλά προβλήματα.
Λέμε όσο αναφορά την Ελλάδα ότι μας έχει περάσει και η Μποτσουάνα. Γιατί δεν συμφωνούμε, κύριε Υπουργέ –και εδώ είναι πρόταση μου- όσον αφορά την κοινωνική ασφάλιση να έχουμε έναν μόνιμο Υφυπουργό με πενταετή, εξαετή θητεία προκειμένου να λύσουμε το πρόβλημα. Δεν μπορεί κάθε φορά ο καθένας που πηγαίνει εκεί στου κασίδη το κεφάλι να μαθαίνει να κουρεύει. Είναι αδιανόητο το ΙΚΑ να μένει ακέφαλο, είναι αδιανόητο η κοινωνική ασφάλιση να έχει κενά.
Και τελειώνω με τους μπαταχτσήδες. Κάθε Κυβέρνηση, η ίδια Κυβέρνηση κάνει επτά, οκτώ ρυθμίσεις. Μαθαίνουν να μην πληρώνουν. Σας ενημερώνω, μια και είστε νεότερος κύριε Υπουργέ, ότι επί των ημερών μου 1990-1993, που είχα την τύχη να είμαι στο ΙΚΑ, είχα την Επιτροπή Αναστολών, για την οποία δεν χρειάζεται νομοθετική ρύθμιση, με τον Πρόεδρο, τον Διοικητή και Υποδιοικητή, με έναν εκπρόσωπο των εργαζομένων και έναν εκπρόσωπο των εργοδοτών και έναν υπάλληλο του ΙΚΑ, η οποία έπαιρνε τις περιπτώσεις των οφειλετών τις εξέταζε και ανάλογα ρύθμιζε τα χρέη χωρίς να χρειάζεται νομική παρέμβαση. Τότε αφήσαμε στο ΙΚΑ 19 δισεκατομμύρια. Υπάρχει δε και κατάχρηση φαρμάκων. Τι θα γίνει τελικά; Που θα πάμε;
Εθελουσία έξοδος. Τη μια μέρα κλαίτε που δεν έχετε να πληρώσετε συντάξεις και την άλλη μέρα δίνετε 81,5 δισεκατομμύρια για εθελούσια έξοδο στην COSCO. COSCO, τράπεζες, ΟΣΕ, Ο.Τ.Ε., Ολυμπιακή, αυτά πληρώνουμε, αυτές είναι οι αμαρτίες. Αυτά πρέπει να δείτε.
Αφήστε, κύριε Υπουργέ, ποιος φταίει. Ο Έλληνας πληρώνει. Δεν πληρώνει ούτε η Νέα Δημοκρατία ούτε εσείς. εκ του ασφαλούς κάνετε πολιτική, χωρίς δίωξη.
Ενόψει όλης αυτής της κρίσεως εγώ κάνω κάποιες προτάσεις. Επιτέλους, να καθιερώσουμε την εθνική σύνταξη. Σας λέγω δε και κάτι. ναι στη συνεννόηση, ναι στη σύγκλιση, ναι στη συναίνεση. Όχι όμως στο λαϊκισμό στην αναποφασιστικότητα και στον εντυπωσιασμό. Αυτά όμως κάνετε. Αυτός ο Προϋπολογισμός έχει αναποφασιστικότητα, έχει εντυπωσιασμό και λαϊκισμό. Έτσι όμως δεν βγαίνουμε από το σημερινό αδιέξοδο.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Καταλάβατε, κύριε Γιακουμάτο, ότι ήμουν γενναιόδωρος στην ανοχή για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί μου είπατε «σεβαστό» και δεύτερον, γιατί οι παρατηρήσεις σας ήταν αξιόλογες.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Το παρατήρησα και εγώ.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ: Δεν ήταν εκ του πονηρού.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Πάντως δεν σας προτρέπω σε μίμηση. Ας θεωρηθεί ότι μια εξαίρεση δικαιούται να γίνει.
Τώρα το λόγο έχει ο εκλεκτός συνάδελφος από τα Χανιά του ΠΑ.ΣΟ.Κ, κ. Εμμανουήλ Σκουλάκης.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, με υποχρεώνει ο μόλις κατελθών συνάδελφος της Νέας Δημοκρατίας ο αγαπητός κ. Γιακουμάτος, να αλλάξω τη σκέψη μου και να συμφωνήσω μαζί του ότι πράγματι το μεγάλο ερώτημα για τον πολιτικό κόσμο, την ελληνική κοινωνία είναι τι κάνουμε από δω και πέρα. Όμως, αν δεν πούμε τι φταίει, κύριε Γιακουμάτο, θα επαναλάβει η όποια Κυβέρνηση τα ίδια λάθη που εσείς κάνατε και σεις οδηγήσατε τη χώρα εκεί που την έχετε οδηγήσει σήμερα.
Σας άκουσα που λέγατε για το ΙΚΑ. Είχατε χειριστεί επί αρκετό χρονικό διάστημα αυτά τα ευαίσθητα θέματα για τρία χρόνια. Δεν μας είπατε όμως, γιατί το ΙΚΑ από θετικό συν 1,3 δισεκατομμύρια, έφτασε σήμερα να έχει αρνητικό μείον 2 δισεκατομμύρια ευρώ. δεν μας είπατε γιατί οι θεσμοθετημένες οφειλές του δημοσίου προς τα ταμεία το 2004 ήταν 2,7 δισεκατομμύρια και σήμερα είναι 10,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Δεν μας είπατε, αγαπητέ κύριε συνάδελφε, τίποτα, γιατί φοβάστε να αναλάβετε τις ευθύνες σας, διότι αυτά ήταν αποτέλεσμα συνειδητής πολιτικής επιλογής δικής σας.
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ: Εγώ ήμουν Υφυπουργός Απασχόλησης και όχι Κοινωνικής Ασφάλισης.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Θυμάμαι τις μάχες που δώσαμε εδώ με΄σα να μην καταργήσετε τη λίστα των φαρμάκων γιατί θα οδηγήσετε τις φαρμακευτικές δαπάνες σε εκτροχιασμό. Σας τα λέγαμε. Σας λέγαμε έλεος, θα καταρρεύσουν οι κλάδοι υγείας των ασφαλιστικών ταμείων. Καταργήσατε τη λίστα, ανατιμολογήσατε τα φάρμακα βάσει του μέσου όρου των τριών φθηνότερων χωρών της Ευρώπης. Ψηφίσατε και το 4% περί επιστροφής από τη φαρμακοβιομηχανία στα ταμεία. Είναι 180 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο και αφορά τα έτη 2006, 2007 και 2008 αλλά ουδένα ευρώ επεστράφη.
Ποιο είναι το αποτέλεσμα, κύριοι συνάδελφοι; Να μη το πούμε αυτό; να μην πούμε ότι η φαρμακευτική κατανάλωση φέτος στην Ελλάδα είναι η δεύτερη μετά τις αμυντικές; Είναι 9,2 δισεκατομμύρια ευρώ, κύριοι συνάδελφοι. Το 2004 ήταν 4,2 δισεκατομμύρια ευρώ. αντιληφθείτε ποια είναι η δραματική κατάσταση της χώρας μας. η χώρας είναι εν κινδύνω. Οι κλάδοι υγείας των ασφαλιστικών ταμείων έχουν καταρρεύσει.
Να σας πω και τα 7 δισεκατομμύρια των νοσοκομείων; Αυτά δεν τα αγγίξατε για να μην αναλάβετε ευθύνες.
Το 2004 ρυθμίστηκαν τα χρέη των νοσοκομείων που ήταν από τον Απρίλη του 2001 μέχρι το τέλος του 2004 2,2 δισεκατομμύρια ευρώ. Από 1-1-2005 –ακούστε κύριοι συνάδελφοι- μέχρι σήμερα είναι 7 δισεκατομμύρια ευρώ. έχει καταρρεύσει το υγειονομικό σύστημα της χώρας. Έχουμε διασυρθεί διεθνώς, γιατί ακόμα και οι πρέσβεις χωρών παρεμβαίνουν γιατί δεν πληρώνονται οι φαρμακευτικές εταιρείες.


(1GH)
Και φτάσαμε στο σημείο να βλέπουμε εικόνες με αντιπροσώπους να πηγαίνουν στα νοσοκομεία να παίρνουν πίσω τα υλικά τα οποία έχουν παραδώσει. Αυτό είναι κατάντημα. Για αυτό δεν τα είπατε όλα, αγαπητέ συνάδελφε.
Εμείς τι πρέπει να κάνουμε τώρα; Ρυθμίζουμε τα χρέη, 7 δισεκατομμύρια. Επαναφέρουμε τη λίστα. Θα διεκδικήσουμε το rebate, τα 600 εκατομμύρια ευρώ τα οποία οφείλει η φαρμακοβιομηχανία βάσει νόμου προς τα ταμεία. Και θα ήθελα τη θέση σας σαν κόμμα. Πρέπει να επιστραφούν αυτά, ναι ή όχι, από νόμο τον οποίο εσείς ψηφίσατε;
Θα κλείσω το κεφάλαιο αυτό. Τελειώνει ο χρόνος. Τι να πει κανείς σε επτά λεπτά; Επτά μέρες χρειάζεται κανείς για να αναφέρει κανείς τα κατορθώματά σας.
Αυτές οι έρημες οι εκατόν πενήντα μονάδες εντατικής θεραπείας πεντέμισι χρόνια δεν μπορούσατε να τις έχετε ανοίξει; Και δίνει αγώνα δρόμου το Υπουργείο Υγείας τώρα ειδικά με τη γρίπη.
Οι ψυχιατρικές μονάδες κινδυνεύουν να κλείσουν αυτές τις μέρες. Αναζητούνται 35 εκατομμύρια ευρώ. Κάτι έχει βρει η Υπουργός μετά τη συνεργασία με το Υπουργείο Οικονομικών.
Τα ναρκωτικά. Μας είχατε πει ότι τη λίστα την ντροπής θα την εξαφανίσετε και από 2.500 τη φτάσατε στις 6.000.
Αυτά είναι τα επιτεύγματά σας στον κοινωνικό τομέα, αγαπητέ συνάδελφε.
Αξίζει όμως τον κόπο να σας θυμίσω και κάτι άλλο. Μήπως θυμάστε προεκλογικά τι λέγατε; «Το 2004 θα καταργήσουμε το ΣΔΟΕ». Και κλείσατε πονηρά το μάτι σε όλους τους Έλληνες γιατί οι Έλληνες με δυσκολία πληρώνουν τους φόρους γιατί δεν έχουν εμπιστοσύνη στο ελληνικό κράτος. «Θα καταργήσουμε το Α.Σ.Ε.Π.». Άλλη καταστροφή. Κάνατε και σημαία σας την κάθαρση, τον πόλεμο ενάντια στη διαφθορά και στο τέλος χάσατε και το κοντάρι και τη σημαία. Διαλύσατε το φοροεισπρακτικό μηχανισμό της χώρας. Αντικαταστήσατε εν μια νυκτί τους έμπειρους εφόρους με κομματικά στελέχη με αποτέλεσμα να καταρρεύσουν τα έσοδα. Δεν το καταργήσατε το ΣΔΟΕ. Είπατε ότι θα το καταργήσετε και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.
Καταρρακώσατε το Α.Σ.Ε.Π. Διαλύσατε τη δημόσια διοίκηση με εκείνη την περιβόητη συνέντευξη. Προχωρήσατε λίγο παρακάτω γιατί σας άνοιξε η όρεξη και τα βάλατε με τους θεσμούς και φτάσαμε στο σημείο να απαξιώνονται οι θεσμοί καθημερινά, οι ανεξάρτητες αρχές.
Είναι απίστευτο και δεν μπορώ να το ξεχάσω. Είμαι 29 χρόνια εδώ πέρα, μιλάω 29 φορές στον Προϋπολογισμό και αυτή τη σύγχυση σε ένα κόμμα δεν την έχω δει. Είναι απίστευτο. Οι παραπλανηθέντες Υπουργοί; Είναι δυνατόν να είναι πολιτισμένη χώρα, χώρα όπου υπάρχουν νόμοι, κράτος και να το λέει ένας Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου για τα στελέχη σας; Παραπλανηθέντες Υπουργοί;
Και σας άνοιξε η όρεξη και φτάσατε λίγο παρακάτω και καταρρακώσατε και τη Βουλή. Την κλείσατε πρόωρα όπως την κλείσατε με παραγραφές, ιστορίες κ.λπ. Αυτή είναι η αλήθεια, αγαπητοί συνάδελφοι, αυτή είναι η καθολική κρίση την οποία είχατε δημιουργήσει.
Η κρίση προϋπήρχε. Η κρίση πάνω απ’ ΄όλα είναι εθνική κρίση και μετά βεβαίως είναι και παγκόσμια κρίση και ευρωπαϊκή η οποία αγγίζει και τη χώρα μας. Όλα αυτά είναι επιτεύγματα δικά σας.
Κα αυτός ο Προϋπολογισμός, αγαπητοί μου συνάδελφοι, είναι δύσκολος πράγματι Προϋπολογισμός. Είναι ο πιο δύσκολος από τη μεταπολίτευση και μετά γιατί η αφετηρία του είναι εξαιρετικά δυσμενής. Είναι όμως ένα νέο ξεκίνημα μιας τετραετούς προσπάθειας για την ανάταξη της οικονομίας, για τη στήριξη της ανταγωνιστικότητας και ενός νέου μοντέλου ανάπτυξης για την ενίσχυση της οικονομικής και κοινωνικής δικαιοσύνης, για το νοικοκύρεμα στα δημόσια οικονομικά, για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των πολιτών στο κράτος. Εν τέλει είναι ένα Προϋπολογισμός ανάταξης, αναδιανομής και νοικοκυρέματος, ένα ξεκίνημα για την αποκατάσταση του κύρους και της αξιοπιστίας της οικονομικής πολιτικής απέναντι στους πολίτες, απέναντι στους ευρωπαίους εταίρους μας και απέναντι στις διεθνείς αγορές.
Θα ήθελα τελειώνοντας να σας ρωτήσω ειλικρινά, αγαπητοί συνάδελφοι: Τι θέση έχετε εδώ για τον Προϋπολογισμό; Δεν άκουσα τίποτα συγκεκριμένο. Άλλα λέει ο ένας, άλλα λέει ο άλλος.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Συμπεραίνετε, συμπεραίνετε.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Προχθές ο πατριώτης μου, ο επίτιμος Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, τα έριξε όλα στις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Νέας Δημοκρατίας και έβγαλε τον εαυτό του απ’ έξω. Είπε ότι οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. φταίνε για το δημόσιο χρέος. Έρχεται ο φίλος μου ο Κεφαλογιάννης ο Εισηγητής εδώ και λέει ότι το δημόσιο χρέος είναι τέκνο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ότι εν πάση περιπτώσει «όλα αυτά τα οποία λέτε είναι στο τέλος και αλχημείες», μας είπε. Παραδέχθηκε ότι το χρέος είναι 300 δισεκατομμύρια αλλά είπε στο τέλος ότι κάνουμε και αλχημείες να ανεβάσουμε το χρέος, να ανεβάσουμε το έλλειμμα για να εμφανιστούμε το 2010 ότι σώσαμε την κατάσταση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Συμπεραίνετε, κύριε Σκουλάκη.
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Αγαπητοί συνάδελφοι, αποφασίστε ποιο είναι το χρέος, ποιο είναι το έλλειμμα. Εσείς το δημιουργήσατε. Πάρτε ανάσες βαθιές. Αναλάβετε τις ευθύνες σας. Πείτε επιτέλους ότι κάνατε λάθος. Και πάνω σε αυτή τη γραμμή συμφωνούμε ότι μπορείτε να βοηθήσετε και εσείς ως Αντιπολίτευση. Ελάτε στα μεγάλα θέματα να συναινέσουμε και αν έχετε κάτι διαφορετικό, πείτε το. Κάντε προτάσεις δημιουργικές και εμείς θα ακούσουμε. Άλλωστε το πρώτο βήμα το έκανε ο Πρωθυπουργός με τη σύγκληση των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με θετικά αποτελέσματα.
Με αυτές τις σκέψεις είναι αυτονόητο ότι ψηφίζω με φανατισμό τον Προϋπολογισμό και θα τον στηρίζω καθημερινά γιατί πραγματικά αξίζει τον κόπο να βγάλει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τη χώρα από το αδιέξοδο στο οποίο μας την παραδώσατε. Είναι η αφετηρία η δική σας, τα ερείπια που παραδώσατε σε εμάς.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ευχαριστούμε, κύριε Σκουλάκη.
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Τζαβάρας όχι με την ιδιότητα του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου αλλά του Βουλευτού.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΖΑΒΑΡΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Συγκλονιστικός πράγματι ήταν ο προλαλήσας συνάδελφος πρώην Υπουργός κ. Σκουλάκης και μου δημιουργεί και εμένα την υποχρέωση να του πω με πολύ σεβασμό και απεριόριστη εκτίμηση ότι παρακολουθώντας δυο μέρες τώρα συναδέλφους να διαδέχονται ο ένας τον άλλο στο Βήμα και να ομιλούν έχω και εγώ την ίδια απορία με εσάς. Κανένας δεν μιλάει για τον Προϋπολογισμό. Και πράγματι αυτό που λείπει είναι εκείνο που αποτελεί τον πυρήνα του δημοκρατικού μας πολιτεύματος, ένας διάλογος συνεννόησης και επικοινωνίας, ένας ειλικρινής διάλογος όπου τίθενται ερωτήματα και δίνονται απαντήσεις, κύριε Υπουργέ. Αυτό που προτιμάτε είναι τα εύκολα τα λόγια της κατηγόριας του ενός για τον άλλο και του κομματικού ναρκισσισμού ή τα λόγια τα δοξαστικά για τη μεγάλη νίκη του κόμματος που σήμερα είναι στην Κυβέρνηση από την πλευρά εκείνων που το υποστηρίζουν.
Όμως νομίζω ότι εδώ σε αυτήν την Αίθουσα όπου ιερουργείται η λαϊκή κυριαρχία μέσω των αντιπροσώπων του λαού, αυτό που προέχει και αυτό που είναι πάνω από όλα είναι να δίνονται απαντήσεις στα ερωτήματα που τίθενται. Και δυστυχώς μέχρι στιγμής, κύριε Υπουργέ, απαντήσεις δεν πήραμε. Γιατί πράγματι ο Εισηγητής μας με πολύ μεγάλη ενάργεια, με ακρίβεια, με παράθεση συγκεκριμένων αριθμών ζήτησε εξηγήσεις και μέχρι τώρα εξηγήσεις δεν έχουμε λάβει.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Σας τα έδωσα χθες, κύριε Τζαβάρα. Θα τα επαναλάβω αύριο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΖΑΒΑΡΑΣ: Δεν έχουμε λάβει εξηγήσεις και θα τα επαναλάβω, κύριε Υπουργέ. Με τη σειρά σας όταν θα έρθει.
(KO)

(1AD)
Δεν έχουμε λάβει, λοιπόν, εξηγήσεις για το πώς από τη στιγμή που και ο κύριος Πρωθυπουργός και οι αρμόδιοι επί των οικονομικών Υπουργοί γνώριζαν πολύ καλά τη δεινή κατάσταση στην οποία βρισκόταν η οικονομία της χώρας όταν διεκδικήσαν την ψήφο του λαού και τη νίκη στις εκλογές -τότε δηλαδή που είχαν την πληροφόρηση και την ενημέρωση από τον αρμόδιο Επίτροπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης κ. Αλμούνια, αλλά και από τον Πρόεδρο της Τράπεζας της Ελλάδας κ. Προβόπουλο και γνώριζαν ως εκ τούτου πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση στην οποία η οικονομία έχει οδηγηθεί- αντί να συνεχίσουν τουλάχιστον ή να δείξουν μεγαλύτερη επιμέλεια στη διαχείριση των εσόδων και των εξόδων, προτίμησαν να καταστρώσουν αυτούς τους λογαριασμούς στο συζητούμενο Προϋπολογισμό κατά τρόπο που δεν προδίδει σύνεση και φρονιμάδα και κατά τρόπο που εκθέτει τουλάχιστον και τον Υπουργό Οικονομικών και τον Πρωθυπουργό σε μία κριτική η οποία είναι τεκμηριωμένη και στην οποία βεβαίως μέχρι στιγμής δεν υπάρχει αντίλογος.
Πώς είναι δυνατόν σε μία κρίσιμη συγκυρία όπου πράγματι το δημόσιο προσπαθεί να εξοικονομήσει πόρους και να ανακουφιστεί από δαπάνες προτιμήσατε να προχωρήσετε σε ηθελημένη υστέρηση των εισπράξεων και των εσόδων τα οποία εδικαιούτο να πάρει η χώρα από την Ευρωπαϊκή Ένωση;
Με ποιο δικαίωμα απαλλάξατε τα πολυτελή σκάφη από το φόρο; Άραγε, τι είδους ευαισθησία να είναι και αυτή από Σοσιαλιστές;
Με ποιο δικαίωμα σταματήσατε και ματαιώσατε τη διαδικασία της τακτοποίησης των ημιυπαίθριων χώρων, από τους οποίους το δημόσιο θα επορίζετο πάρα πολύ σημαντικά χρήματα;
Και πώς σ’ αυτή την κρίσιμη ώρα επιλέξατε την αύξηση της επιστροφής των φόρων δημιουργώντας έτσι λιγότερα έσοδα από εκείνα που θα μπορούσε να εισπράξει το δημόσιο κατά το 2009 και ταυτόχρονα προβήκατε στην εκπλήρωση δαπανών το 2009, τις οποίες θα έπρεπε και μπορούσατε να τις κάνετε το 2010; Και πράγματι μ’ αυτόν τον τρόπο και κατά τρόπο που είναι αναντίρρητος και αναμφισβήτητος εσείς εμφανίζατε ένα έλλειμμα στον Προϋπολογισμό που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ή τουλάχιστον αν είχατε προβεί στους κατάλληλους χειρισμούς η εικόνα αυτού του ελλείμματος θα ήταν πραγματικά πολύ καλύτερη από αυτή που είναι σήμερα και εξαιτίας της οποίας η χώρα έχει εισπράξει τη μήνη των αγορών και βεβαίως τη δυσπιστία των πιστωτών.
Μ’ αυτούς, λοιπόν, τους όρους δεν μπορεί να εμφανίζεστε στην Εθνική Αντιπροσωπεία από τη μια μεριά και να ζητάει ο καθένας από την Αντιπολίτευση «συγγνώμη» -την οποία δεν δικαιούται να ζητήσει το ΠΑ.ΣΟ.Κ., κύριε Υπουργέ, γιατί έχει βεβαρυμμένο παρελθόν, κάτι που ξέρετε πολύ καλύτερα από τον καθένα- και από την άλλη μεριά να εμφανίζεστε εκστασιασμένοι και ακολουθώντας το παράδειγμα εκείνου του Γαλάτη που έχει δώσει στην ιστορία αυτή την παροιμιώδη έκφραση «vae victis!», να αναφωνείτε «ουαί τοις ηττημένοις!». Αυτό, όμως, δεν είναι δημοκρατία, κύριε Υπουργέ! Αυτό είναι λαϊκή συνέλευση ή τουλάχιστον είναι συνεδρίαση γενικής συνέλευσης ενός σωματείου διαμαρτυρομένων πολιτών.
Εδώ αυτό που ιερουργείται –επαναλαμβάνω- είναι η λαϊκή κυριαρχία η οποία στηρίζεται στην άσκηση του έντιμου, του ειλικρινούς και του άδολου διαλόγου, αυτού ο οποίος έχει σαν πυρήνα του τον προφορικό λόγο. Διότι πραγματικά η Δημοκρατία είναι το πολίτευμα της προφορικότητας, δηλαδή της ικανότητας και της δυνατότητας που έχει αυτός που αγορεύει να εκφωνεί το λόγο του κατά πρόσωπο σε εκείνον που τον απευθύνει και ταυτόχρονα να δίνει απαντήσεις και ταυτόχρονα να έχει την υποχρέωση να διευκρινίζει και ταυτόχρονα να έχει το καθήκον να απαντά. Αυτό είναι η Δημοκρατία.
Και βέβαια, εσείς πολύ καλά πορεύεστε έχοντας στους ώμους σας την εντολή του λαού να οδηγήσετε τον τόπο στην έξοδο, αλλά δυστυχώς γι’ αυτόν τον τόπο αυτό που μένει είναι η στυφή χαρά ότι οδηγείτε χωρίς πυξίδα και χωρίς σχέδιο δράσης αυτόν τον τόπο στην αβεβαιότητα, στην ανασφάλεια. Έχετε ήδη επί δύο μήνες διακριθεί για την αναποτελεσματικότητα των χειρισμών σας, για την αναβλητικότητά και για την αβουλία σας.
Γι’ αυτά μήπως πρέπει επιτέλους, κύριε Υπουργέ, να μας δώσετε εξηγήσεις; Αυτό είναι η Δημοκρατία!
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Και εμείς σας ευχαριστούμε, κύριε Τζαβάρα.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Για πόση ώρα, κύριε Υπουργέ;
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Για ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε συνάδελφε, έδωσα χθες απαντήσεις στον πίνακα που κατατέθηκε και μάλιστα αναλυτικές. Όμως, βλέπω ότι εσάς, τους συναδέλφους της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, σας γοητεύει η υπόθεση με τα σκάφη. Δεν ξέρω ποια κρυφή σχέση υπάρχει στην υπόθεση με τα σκάφη, αλλά θέλω να σας ενημερώσω ότι εσείς είχατε προϋπολογίσει ότι θα πάρετε από τη φορολογία των σκαφών 80 εκατομμύρια ευρώ. Αυτό είναι ένα από τα στοιχεία που κατατέθηκε από τον Εισηγητή σας.
Σας απαντώ, λοιπόν, γιατί θέλετε απαντήσεις -και δεν θα επεκταθώ στα υπόλοιπα στοιχεία του πίνακα, γιατί από τα Πρακτικά της Βουλής μπορείτε να δείτε αναλυτικά τις απαντήσεις μου από τη χθεσινή μου ομιλία- ότι η εφάπαξ εισφορά έχει εφαρμοστεί και έχουν εισπραχθεί μόλις 5 εκατομμύρια ευρώ. Σύμφωνα δε με την ειδική έκθεση, τα προβλεπόμενα έσοδα για το 2009 ήταν 20 εκατομμύρια ευρώ από τον ειδικό φόρο και 40 εκατομμύρια από την έκτακτη εισφορά και όχι 80 εκατομμύρια ευρώ που αναφέρονται στον πίνακα. Αυτά για την ιστορία.
Εκείνο, όμως, το οποίο πρέπει να μάθουν οι Έλληνες πολίτες είναι ότι για πεντέμισι χρόνια που η Νέα Δημοκρατία ήταν στην εξουσία δεν είχε αντιληφθεί ότι κάποιοι από αυτούς που έχουν σκάφη αναψυχής για προσωπική χρήση τα ονόμαζαν ως «επαγγελματικά» για να αποφεύγουν την επιβολή του φόρου. Και λέει ότι αυτό το ανακάλυψε ένα μήνα πριν από τις εκλογές και γι’ αυτό και καθυστέρησε. Υπήρχε μία δυσκολία στην εφαρμογή του φόρου, μιας και δεν μπορούσε να γίνει διάκριση μεταξύ των επαγγελματικών και των ιδιωτικών σκαφών αναψυχής.
Εμείς λοιπόν σε ό,τι αφορά αυτό το συγκεκριμένο ζήτημα, ήμασταν πολύ ξεκάθαροι στην τοποθέτησή μας. Επειδή είπαμε ότι ο θαλάσσιος τουρισμός πέρασε από μία κρίση και επειδή θα ήταν άδικο να «χτυπήσουμε» αυτούς που πραγματικά χρησιμοποιούν τα σκάφη για επαγγελματικούς και μόνο λόγους, θα ξεκαθαρίσουμε ποιοι είναι αυτοί που έχουν χρησιμοποιήσει αυτά τα «παραθυράκια» τα οποία υπήρχαν και με τα οποία ονόμαζαν τα ιδιωτικά σκάφη αναψυχής ως «επαγγελματικά» και μόλις ξεκαθαρίσει το μητρώο, θα επιβληθούν οι αναλογούντες φόροι.
Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ευχαριστούμε και εμείς.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, είκοσι εννέα μαθητές και μαθήτριες και δύο συνοδοί εκπαιδευτικοί από την πρώτη ομάδα του 4ου Γυμνασίου Γαλατσίου.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει τώρα η Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στη Β΄ Αθηνών κα Αποστολάκη Μιλένα.
ΜΙΛΕΝΑ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Πρόεδρε, μου κάνει εντύπωση που ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας στην προηγούμενη τοποθέτησή του -προφανώς σε σύγχυση- ταύτισε την έννοια και το περιεχόμενο της Δημοκρατίας με τη ρητορική δεινότητα, με τη μεθοδολογία των σοφιστών ενδεχομένως, υποβαθμίζοντας -κατά την άποψή μου, άθελά του- το τελειότερο με τις αδυναμίες του πολίτευμα που ο ίδιος υπηρετεί. Θα του συνιστούσα, λοιπόν, να διαβάσει ξανά τον Επιτάφιο του Περικλή, όπου θα δει το αυθεντικό περιεχόμενο της Δημοκρατίας και να κάνει μία σύγκριση με τα πεπραγμένα των κυβερνήσεων της παράταξής του της τελευταίας πενταετίας. Έτσι, θα διαπιστώσει τη χαοτική απόσταση που χωρίζει το περιεχόμενο αυτής της διακυβέρνησης με την ιδανική, ιδεατή αναφορά της Δημοκρατίας στο κλασικό κείμενο του Θουκυδίδη.
Επίσης, μου κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση το γεγονός ότι ο συνάδελφος κ. Γιακουμάτος, κυβερνητικό στέλεχος με πολύ μεγάλη πείρα, ανέφερε στην αγόρευσή του ότι δεν υπάρχει λόγος να αναζητήσουμε υπεύθυνους, αφού δεν υπάρχει τιμωρία στο έγκλημα.
(AD)

(1KO)
Μου κάνει εντύπωση, δηλαδή, πώς ο χρόνος ατονεί τις αισθήσεις και τα αντανακλαστικά έμπειρων πολιτικών, γιατί μόνο ως βαθιά ατονία θα μπορούσα να εκλάβω το γεγονός ότι δεν κατάλαβε το ηχηρό μήνυμα της τιμωρίας που υπήρξε στην εκλογική αναμέτρηση της 4ης Οκτωβρίου. Υπήρξε ένα πολύ ηχηρό εκλογικό αποτέλεσμα, μια πολιτική και εκλογική συντριβή της Νέας Δημοκρατίας και φαντάζομαι ότι κάθε ένας που στοιχειωδώς διατηρεί την ευαισθησία του και το σεβασμό του απέναντι στη λαϊκή ετυμηγορία, θα μετέφραζε ως ηχηρή τιμωρία αυτό το αποτέλεσμα.
Κάθε μέρα, κύριοι συνάδελφοι, αποκαλύπτεται όλο και περισσότερο το εύρος και το βάθος της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης στην οποία βύθισε τη χώρα η Νέα Δημοκρατία. Είναι πια απολύτως σαφές ότι για την τραγική κατάσταση που βρισκόμαστε, ευθύνεται αποκλειστικά η προηγούμενη Κυβέρνηση. Το επιβεβαιώνουν με έναν ταπεινωτικό τρόπο τα Συμβούλια Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το πρόσφατο Συμβούλιο των Υπουργών Οικονομικών και βεβαίως το επιβεβαίωσε και με έναν ηχηρό τρόπο, όπως είπα προηγουμένως, το εκλογικό αποτέλεσμα της 4ης Οκτωβρίου.
Η πραγματικότητα που βιώνουμε δεν έχει να κάνει με τη διεθνή οικονομική κρίση, όπως επί μακρόν προσπαθούσαν να μας πείσουν τα στελέχη της σημερινής Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Ασφαλώς, η διεθνής ύφεση επιδείνωσε την κατάσταση, αλλά στο σημερινό αδιέξοδο οδηγηθήκαμε από τη φαύλη, ανεύθυνη και απολύτως ανεπαρκή πολιτική που ακολούθησε η Νέα Δημοκρατία.
Η οικονομία βρίσκεται όχι μόνο σε ύφεση, αλλά για δεύτερη φορά και με την ευθύνη της ίδιας παράταξης, υπό στενή επιτήρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η ανεργία έχει εκτιναχθεί, το δημόσιο χρέος θα κλείσει στο επίπεδο ρεκόρ των 300.000.000.000 ευρώ –το υψηλότερο ποσοστό του Α.Ε.Π. στην Ευρωπαϊκή Ένωση- επιδεινώνοντας τους όρους δανεισμού και απορροφώντας πολύτιμους παραγωγικούς πόρους. Το δε έλλειμμα το 2009 είναι το υψηλότερο που καταγράφηκε την τελευταία εικοσαετία στη χώρα μας. Είναι 12,7%, δηλαδή 30.000.000.000 ευρώ.
Θυμίζω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι πέρυσι τέτοια εποχή η Κυβέρνηση μας έλεγε ότι το έλλειμμα θα κυμανθεί στο 2%. Λίγες μέρες πριν την υποβολή του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης, το ανέβασε στο 3,7%, για να το φθάσει στο 6% λίγες μέρες πριν την παραίτησή της ουσιαστικά με την προσφυγή στις κάλπες.
Σήμερα όλοι γνωρίζουμε –το επιβεβαιώνει άλλωστε με ένα ρητό και κατηγορηματικό τρόπο ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος- ότι η Νέα Δημοκρατία γνώριζε για το δημοσιονομικό εκτροχιασμό και ότι συστηματικά απέκρυπτε την αλήθεια παραπλανώντας τον ελληνικό λαό και τους Ευρωπαίους εταίρους μας.
Όμως, η ανευθυνότητα της Νέας Δημοκρατίας αποδεικνύεται και από το δεύτερο έλλειμμα που δημιούργησε –κατά την άποψή μου το πιο επικίνδυνο και το δυσκολότερα ανατάξιμο- της αξιοπιστίας της χώρας στο εξωτερικό που προκλήθηκε από τα ψευδή στατιστικά στοιχεία που δίναμε στους διεθνείς οργανισμούς και από τις δεσμεύσεις που αναλαμβάναμε χωρίς ποτέ να τις τηρούμε.
Πρέπει να επισημανθεί στο σημείο αυτό ότι το πρόβλημα δεν αφορά μόνο τη δυσφήμιση της χώρας στο εξωτερικό, αλλά έχει άμεσο αντίκτυπο στην οικονομία εξαιτίας των πιέσεων που δέχονται ελληνικά ομόλογα από τις διεθνείς αγορές. Μια αύξηση της διαφοράς απόδοσης, του περίφημου spread, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, των ελληνικών ομολόγων κατά 100 μονάδες προς τα αντίστοιχα γερμανικά, κοστίζει στον ελληνικό προϋπολογισμό 550.000.000 ευρώ το χρόνο για ένα δανειακό πρόγραμμα 55.000.000.000 ευρώ. Αντιλαμβάνεστε πόσος χρόνος και πόση προσπάθεια χρειάζεται για να αναταχθεί αυτή η κατάσταση.
Ο Προϋπολογισμός του 2010 σηματοδοτεί την απαρχή αυτής της προσπάθειας. Αποτελεί ένα πρώτο βήμα ενός ολοκληρωμένου σχεδίου για την ανάταξη της ελληνικής οικονομίας και την ενίσχυση των αδύναμων κοινωνικά ομάδων. Είναι ένας Προϋπολογισμός ευθύνης, γιατί η Κυβέρνηση δεν κρύβει την αλήθεια και ταυτόχρονα τηρεί τις προεκλογικές της δεσμεύσεις εξασφαλίζοντας μέσω της αναδιανομής δαπανών σημαντικά κονδύλια για τη χρηματοδότηση μέτρων κοινωνικής και αναπτυξιακής πολιτικής.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Πρώτα απ’ όλα, όμως, είναι ένας Προϋπολογισμός που στέλνει ηχηρά μηνύματα. Το πρώτο μήνυμα είναι το ισχυρό μήνυμα της ασφάλειας και της εμπιστοσύνης προς το εσωτερικό, διαβεβαιώνοντας τους πολίτες ότι η χώρα βγαίνει από τον αυτόματο πιλότο. Αποκτά επιτέλους μια Κυβέρνηση που έχει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την έξοδο από την κρίση και είναι αποφασισμένη να επαναφέρει την χώρα σε τροχιά ανάπτυξης.
Δεύτερον, εκπέμπει ένα μήνυμα αξιοπιστίας και σοβαρότητας προς τους Ευρωπαίους εταίρους και τις διεθνείς αγορές. Η πολιτική φιλοσοφία του παρόντος Προϋπολογισμού, σε συνδυασμό με τα μέτρα για την εξυγίανση των δημοσίων οικονομικών που εξήγγειλε ο Πρωθυπουργός κ. Γεώργιος Παπανδρέου στο Ζάππειο, αλλά και το νομοσχέδιο για την ίδρυση ανεξάρτητης αρχής για την Στατιστική Υπηρεσία αποτελούν ένα καίριο βήμα για την αποκατάσταση της κλονισμένης εμπιστοσύνης των αγορών προς τη χώρα μας.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Ένα λεπτό, παρακαλώ, κύριε Πρόεδρε.
Τρίτον, εκπέμπει ένα μήνυμα αλληλεγγύης και αρωγής προς τους οικονομικά ασθενέστερους, αφού για πρώτη φορά μετά από πεντέμισι χρόνια και παρά το δημοσιονομικό εκτροχιασμό της χώρας, αυτή η Κυβέρνηση κάνει μια πολιτική επιλογή σε ευθεία αντίθεση με τη λογική και το περιεχόμενο των προηγούμενων προϋπολογισμών που κατέθετε η Νέα Δημοκρατία, οι οποίοι οδήγησαν στη διεύρυνση των κοινωνικών αδικιών λόγω της δυσανάλογης φορολογικής επιβάρυνσης των οικονομικά ασθενέστερων τμημάτων του πληθυσμού, που είναι οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι και οι μικρομεσαίοι.
Πιστεύω ότι είναι ορατό σε όλους ότι τόσο ο Προϋπολογισμός που συζητάμε σήμερα, όσο και οι κυβερνητικές πρωτοβουλίες για τη διαφάνεια και την αξιοκρατία έχουν αρχίσει να υλοποιούνται και διαπνέονται διαμετρικά από άλλες αρχές, άλλες αξίες, αποδεικνύεται στην πράξη αυτό που πάρα πολλοί από εμάς πιστεύουμε, ότι δηλαδή δεν είμαστε όλοι ίδιοι.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της νέας λογικής που καθοδηγεί τις επιλογές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Κυβέρνησής του, είναι ότι δυόμισι εκατομμύρια συμπολίτες μας θα πάρουν 1.000.000.000 ευρώ που δεν θα μετακυληθεί στην ελληνική οικογένεια, αλλά θα χρηματοδοτηθεί από μια έκτακτη εισφορά στις πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις, στις τράπεζες και τη Μεγάλη Ακίνητη Περιουσία.
Οι προεκλογικές εξαγγελίες για την αύξηση των δαπανών για την παιδεία, την υγεία, την αύξηση του επιδόματος ανεργίας ώστε σταδιακά να φτάσει το 70% του βασικού μισθού, υλοποιούνται και αυτό είναι ένα πρώτο αξιόπιστο δείγμα γραφής.
Κλείνοντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα έλεγα ότι η κατάσταση είναι δύσκολη και το συνομολογούμε όλοι. Οι πολίτες είναι σκεπτόμενοι, ώριμοι, επιφυλακτικοί και κριτικοί απέναντι στο πολιτικό σύστημα και αυτό είναι ασφαλώς κατανοητό από όλους μας γιατί είναι έτοιμοι να στηρίξουν και να συμμετέχουν σ’ αυτήν την προσπάθεια ανόρθωσης της χώρας, αρκεί να πειστούν ότι αυτά τα μέτρα έχουν μια μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη στόχευση και ότι δεν θα τους κάνουν ακόμα φτωχότερους και κάποιους –ημέτερους και μονίμως φοροδιαφεύγοντες- πλουσιότερους.
Είναι έτοιμοι, λοιπόν, να τα στηρίξουν, να συμμετέχουν στην προσπάθεια αυτή. Γι’ αυτό και στη συντριπτική τους πλειοψηφία σήμερα, τρεις μήνες μετά τις εκλογές, είναι βέβαιο ότι υπερψηφίζουν τον Προϋπολογισμό της Κυβέρνησης.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ευχαριστούμε την κα ΜΙλένα Αποστολάκη.
Το λόγο έχει τώρα ο συνάδελφος του ΚΚΕ κ. Χαράλαμπος Χαραλάμπους, Βουλευτής Κερκύρας.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτά που έλεγε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος προεκλογικά, πολύ γρήγορα –πάρα πολύ γρήγορα- επαληθεύθηκαν στην πράξη.
Μια απ’ αυτές τις αλήθειες, λοιπόν, ήταν ότι η άνοδος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην εξουσία θα σηματοδοτούσε κυβερνητική αλλαγή, αλλά σε καμία περίπτωση πολιτική, και μάλιστα αλλαγή προς φιλολαϊκή κατεύθυνση. Δεν υπάρχει τρανότερο παράδειγμα από τον υπό συζήτηση Προϋπολογισμό για να αποδείξει αυτό. Είναι ένας ακραιφνώς ταξικός Προϋπολογισμός, αντιλαϊκός, υπέρ του κεφαλαίου. Αυτό άλλωστε συνέβαινε και συμβαίνει διαχρονικά, είτε υπάρχει οικονομική κρίση, είτε υπάρχει ανάπτυξη, είτε είναι στην εξουσία οι σοσιαλδημοκράτες, είτε οι νεοφιλελεύθεροι.
Την ίδια στιγμή, βέβαια, το ΠΑ.ΣΟ.Κ., με όπλα τον άκρατο λαϊκισμό, τα μεγάλα λόγια, τα ασύστολα ψέματα, επιχειρεί να παρουσιάσει στον ελληνικό λαό το άσπρο, μαύρο. Έτσι, την παράδοση στο ασύδοτο κεφάλαιο των ορεινών όγκων, των δασών, των ακτών, των θαλασσών μας, την ονομάζει «πράσινη ανάπτυξη».
(TR)


(AZ)
Τη φοροεπιδρομή στα λαϊκά στρώματα για τα τέλη κυκλοφορίας την ονομάζει περιβαλλοντικό τέλος.
Λένε ψέματα για το ότι δίνουν επιπλέον 1 δισεκατομμύριο ευρώ στην παιδεία επιπλέον, αφού πουθενά δεν προκύπτει αυτό από τον Προϋπολογισμό.
Πριν λίγο ο κ. Σκουλάκης είπε ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ ρυθμίζει τα 7 δισεκατομμύρια χρέη των νοσοκομείων, αλλά ας μας δείξει τον κωδικό στον Προϋπολογισμό, μέσα από τον οποίο ρυθμίζονται τα χρέη αυτά.
Λένε ψέματα για έξι χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας στην υγεία, αφού από τον Προϋπολογισμό, το ποσό που καταγράφεται με το ζόρι αρκεί για χίλιες εξακόσιες νέες προσλήψεις. Αλλά και αν ακόμα γινόντουσαν οι προσλήψεις αυτές, οι ίδιοι αναγνωρίζουν ότι τα κενά που υπάρχουν στο δημόσιο σύστημα υγείας είναι πολλαπλάσια. Αναγνωρίζουν ότι αυτή τη στιγμή τα κενά σε ιατρικό προσωπικό ξεπερνούν τις τεσσερισήμισι χιλιάδες θέσεις εργασίας και βέβαια σε νοσηλευτικό προσωπικό τις είκοσι πέντε χιλιάδες θέσεις εργασίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με απλά ελληνικά, πουλάνε στον ελληνικό λαό φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Οι δαπάνες του κρατικού Προϋπολογισμού για τη δημόσια υγεία-πρόνοια και φέτος είναι καθηλωμένες κάτω από το 3%. Η Κυβέρνηση περιορίζει παραπέρα τις κρατικές και εργοδοτικές δαπάνες για την υγεία και μεταφέρει τα βάρη στους εργαζόμενους και στα υπερχρεωμένα ασφαλιστικά ταμεία. Ενισχύει παραπέρα την ιδιωτικοποίηση και την εμπορευματοποίηση του δημόσιου συστήματος υγείας-πρόνοιας, κύρια όμως ενισχύει την ανάπτυξη της ιδιωτικής επιχειρηματικής δράσης στους τομείς αυτούς, με τεράστια κέρδη από την εκμετάλλευση των λαϊκών στρωμάτων. Οι επιχειρηματικοί όμιλοι στην υγεία με δράση και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, πάνω σε αυτή την εκμετάλλευση αναπτύχθηκαν, την οποία υπερασπίζονται και προωθούν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις και το ΠΑ.ΣΟ.Κ και της Νέας Δημοκρατίας, που χωρίς ίχνος ντροπής, μάλιστα, διακηρύσσουν σε όλους τους τόνους ότι η υγεία είναι κοινωνικό αγαθό και δεν είναι εμπόρευμα για να πουλιέται και να αγοράζεται.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η επιχορήγηση των δημόσιων νοσοκομείων και των Κέντρων Υγείας για δαπάνες λειτουργίας και ερευνητικά προγράμματα το 2010 είναι μόνο 42 εκατομμύρια ευρώ, όσα δηλαδή ξόδεψε πέρυσι ένα μόνο νοσοκομείο ο Ευαγγελισμός, για τις δαπάνες αυτές.
Η μείωση των συγκεκριμένων δαπανών στον κρατικό Προϋπολογισμό είναι σκόπιμη γιατί η Κυβέρνηση, το λέει άλλωστε και στο πρόγραμμά της, επιδιώκει τα νοσοκομεία να λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, με σκοπό δηλαδή το κέρδος.
Ο Προϋπολογισμός προβλέπει επίσης, σημαντική μείωση των ποσών για τις εφημερίες των γιατρών. Και αλήθεια, από πού θα βρεθούν τα επιπλέον χρήματα για τις 2000 καινούργιες θέσεις γιατρών που διακηρύσσει το ΠΑ.ΣΟ.Κ ότι θα προσλάβει; Ή από πού θα βρεθούν τα επιπλέον χρήματα, τα οποία προκύπτουν από την αύξηση του πλαφόν των γιατρών;
Οι λειτουργικές δαπάνες για το ΕΚΑΒ παραμένουν στάσιμες. Αυτό σημαίνει ακόμα μεγαλύτερη χειροτέρευση των υπηρεσιών στην επείγουσα ιατρική, την ίδια στιγμή βέβαια που στον ιδιωτικό τομέα αναπτύσσονται –και αναπτύσσονται ταχύτατα- οι δραστηριότητες αυτές.
Η επιχορήγηση σε μονάδες ψυχικής υγείας είναι κατά πολύ μειωμένες σε σχέση με πέρυσι, κάτι που σημαίνει πως θα συνεχιστεί η σημερινή άθλια κατάσταση που κυριαρχεί στα δημόσια ψυχιατρεία και στις δομές αποσυλοποίησης, που στην ουσία λειτουργούν σαν μικρά άσυλα.
Οι δαπάνες για την πρόνοια είναι επίσης μειωμένες.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ είναι πολύ γενναιόδωρο σε λόγια και σε υποσχέσεις προς τα ΑΜΕΑ, αλλά αρνείται να υλοποιήσει τις υποχρεώσεις του. Ουσιαστικά η Κυβέρνηση παραδίδει την πρόνοια στο ιδιωτικό κεφάλαιο και στους δήθεν φιλάνθρωπους των μη κερδοσκοπικών οργανώσεων.
Τα ασφαλιστικά ταμεία είναι κοινό μυστικό πώς με καθοριστικές ευθύνες της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ βρίσκονται στα όρια της χρεοκοπίας. Θαλασσοδάνεια, χρηματιστήριο, «τοξικά» ομόλογα κ.λπ. Παρόλ’ αυτά όμως η Κυβέρνηση περνά όλα τα ασφαλιστικά ταμεία από την κλίνη του Προκρούστη. Αυτό έχει άμεση σχέση με την επιλογή της Κυβέρνησης να λειτουργήσουν τα ταμεία με όρους αγοράς που να εξασφαλίζουν οικονομικούς πόρους. Θα υποχρεώνονται να αυξάνουν ακόμα περισσότερο τις ασφαλιστικές εισφορές των ασφαλισμένων και θα περικόπτουν υγειονομικές δαπάνες.
Η λίστα φαρμάκων που πρόκειται να εφαρμόσει η Κυβέρνηση δεν είναι πανάκεια. Θα περιορίσει λίγο τις δαπάνες των ταμείων, αλλά θα αυξήσει κατακόρυφα αυτές των ασφαλισμένων. Οι μόνοι κερδισμένοι για μία ακόμα φορά θα είναι οι φαρμακοβιομήχανοι και τα μονοπώλια του φαρμάκου.
Ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης των φαινομένων αυτών είναι η πρόταση του Κ.Κ.Ε για έναν αποκλειστικά δημόσιο φορέα διαχείρισης του φαρμάκου.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο κρατικός Προϋπολογισμός και στον τομέα της υγείας-πρόνοιας είναι κομμένος και ραμμένος, σύμφωνα με τα συμφέροντα του κεφαλαίου, των επιχειρηματιών, τις αποφάσεις και της κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εκφράζει με τον πιο ωμό τρόπο τη συνέχεια και την επέκταση της αντιλαϊκής πολιτικής της προηγούμενης Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Αυτός ο Προϋπολογισμός έρχεται σε σύγκρουση με το δικαίωμα των λαϊκών στρωμάτων για σύγχρονες, δωρεάν, αποκλειστικά δημόσιες υπηρεσίες υγείας και πρόνοιας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε αυτή τη βάση είναι φανερό πως μόνο μια ισχυρή κοινωνική συμμαχία, ανάμεσα στους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους επαγγελματοβιοτέχνες, τους φτωχούς αγρότες, την νεολαία και τις γυναίκες, με ένα ισχυρά και ταξικά προσανατολισμένο κίνημα, μπορεί να αμυνθεί και να αντεπιτεθεί, να αποσπάσει λύσεις, αλλά και να δείξει το δρόμο για μια ανάπτυξη που θα υπηρετεί και θα κατοχυρώνει όλες τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, μεταξύ αυτών και της υγείας-πρόνοιας.
Τελειώνοντας, επειδή σε αυτή την Αίθουσα έχει κληθεί πολλές φορές η λέξη «πατρίδα», η πατρίδα βρίσκεται εν κινδύνω. Κινδυνεύει η εθνική ανεξαρτησία, το εθνικό συμφέρον και το πατριωτικό συμφέρον. Να τελειώνουμε μια για πάντα μ' αυτά. Για τους κομμουνιστές, για τον ελληνικό λαό πατριωτικό και εθνικό είναι μόνο ό,τι συμφέρει τον ελληνικό λαό, μόνο ό,τι συμφέρει τα λαϊκά στρώματα.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ευχαριστούμε τον κύριο Χαραλάμπους.
Το λόγο έχει τώρα ο συνάδελφος, Βουλευτής Ημαθίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ., κύριος Αναστάσιος Σιδηρόπουλος.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το να αντιπολιτεύεται το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδος το ΠΑ.ΣΟ.Κ., το οποίο και τότε που ήταν στην αντιπολίτευση και τώρα που είναι στην Κυβέρνηση με συνέπεια υπηρετεί, γιατί από θεσμικό ρόλο αυτό οφείλει να κάνει, το θεωρώ κάτι πολύ φυσιολογικό.
Το να βλέπω όμως, τη Νέα Δημοκρατία, η οποία μόλις πριν δύο μήνες υπέστη μια πρωτοφανή ιδεολογική, πολιτική και εκλογική ήττα, να αντιπολιτεύεται κατ’ αυτόν τον τρόπο είναι άξιο απορίας. ‘Η δεν το αντιληφθήκατε, ή κάνετε πως δεν καταλαβαίνετε. Εκτός εάν πιστεύετε ότι βγάζοντας έναν καινούργιο αρχηγό και μετά την ήττα στις εκλογές, έχουν όλες οι αμαρτίες σας διαγραφεί και έχετε περάσει από την κολυμπήθρα του Σιλωάμ, οπότε νομιμοποιείστε να έρχεστε σε αυτήν την Αίθουσα και να έχετε την ίδια αμετροέπεια, την ίδια αλαζονεία, την ίδια έπαρση, αυτή την οποία επιδεικνύατε όσο ήσασταν κυβέρνηση. Και έρχεστε εδώ να πείτε τι, στον ελληνικό λαό; Δεν φταίτε για τα τεράστια ελλείμματα; Για το τεράστιο δημόσιο χρέος; Δεν έχετε ευθύνη για τη μεγάλη ανεργία και ακρίβεια στη χώρα; Δεν έχετε ευθύνη που μεγάλα έργα στη χώρα δεν προχώρησαν, περικόπτοντας το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων; Δεν έχετε ευθύνη για το γκρέμισμα ουσιαστικά, στις τιμές των αγροτικών προϊόντων και την φτώχεια και την περιθωριοποίηση της υπαίθρου; Δεν έχετε ευθύνη για τα τεράστια σκάνδαλα τα οποία δημιουργήσατε αυτά τα πεντέμισι χρόνια;
(GM)



(1TR)
Μάλιστα, ήλθε εδώ ο κ. Γιακουμάτος και μας είπε, λήθη στο παρελθόν αφού δεν μπορεί να τιμωρηθεί κανείς. Βέβαια και για εκείνο φροντίσατε. Κλείσατε τη Βουλή των Ελλήνων για να διαγράψετε τα σκάνδαλα, αλλά δεν μπορούν να διαγραφούν από τη μνήμη του ελληνικού λαού. Έχετε, λοιπόν, τεράστιες ευθύνες απέναντι στον ελληνικό λαό.
Ακούω και ένα επιχείρημα από κάποια μερίδα πρώην Υπουργών, Βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν έχει σχέδιο. Την ίδια ώρα έρχονται κάποιοι άλλοι και λένε, πάλι από τη Νέα Δημοκρατία, ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι εγκλωβισμένο σε ένα προεκλογικό του σχέδιο και πρέπει να απεγκλωβιστεί. Πρέπει να αποφασίσετε, λοιπόν, ή έχει σχέδιο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ή δεν έχει.
Για εμάς είναι ξεκάθαρο και σχέδιο έχουμε και πρόγραμμα έχουμε αλλά πάνω από όλα έχουμε συνέπεια, έχουμε ειλικρίνεια απέναντι στον ελληνικό λαό και καλούμαστε αυτήν ακριβώς να υπηρετήσουμε. Και φαίνεται από τις πρώτες πρωτοβουλίες, από τα πρώτα νομοθετήματα τα οποία ήρθαν στη Βουλή ότι ακριβώς και ο προεκλογικός μας λόγος αλλά και η μετεκλογική πρακτική μας έχει συνέπεια και ειλικρίνεια.
Προσπαθούμε μέσα σε ένα εξαιρετικά δυσμενές οικονομικό κλίμα -το οποίο εσείς βέβαια με μεγάλη ευκολία λέτε ότι ξέρετε ότι ήταν προϊόν και αποτέλεσμα της παγκόσμιας κρίσης, μόνο που στην Ευρώπη λένε τα ακριβώς αντίθετα πράγματα, ότι η κρίση είναι κρίση την οποία εσείς δημιουργήσατε με τις ανερμάτιστες και αδιέξοδες και αντιλαϊκές και αντιαγροτικές πολιτικές σας- σε αυτήν την κρίση με αυτόν τον Προϋπολογισμό, που σαφώς είναι ένας προϋπολογισμός που κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες προσπαθεί να διαμορφωθεί, να δώσει μία προοπτική ανάταξης της εθνικής οικονομίας, να νοικοκυρέψουμε την κάκιστη κατάσταση η οποία επικρατεί σήμερα στα οικονομικά της χώρας και βέβαια να δώσουμε ελπίδα και προοπτική.
Φαίνεται αυτό και πρέπει να μας πείτε πού διαφωνείτε: Στη στήριξη του κοινωνικού κράτους; Το ότι έρχεταιδηλαδή, ο προϋπολογισμός για την υγεία και την παιδεία και δίνει σαφώς περισσότερα κονδύλια για να στηριχθεί το Εθνικό Σύστημα Υγείας, το οποίο εσείς εγκαταλείψατε πιστοί δογματικά στη λογική ότι όλα πρέπει να πάνε στον ιδιωτικό τομέα, άρα και η δημόσια υγεία δεν μας χρειάζεται, να πάμε όλοι στην ιδιωτική υγεία.
Στηρίζουμε τη δημόσια παιδεία. Και αυτό φαίνεται και μέσα από τον Προϋπολογισμό, γιατί πιστεύουμε η γνώση, η μόρφωση, η νέα γενιά είναι το μέλλον, είναι η αξία της πατρίδας μας, αυτή που μπορεί να δώσει την προοπτική.
Διαφωνείτε στην επιστροφή του Φ.Π.Α. από το 7%, στο 11%; Διαφωνείτε με τα μέτρα μέσα από το Ταμείο Αλληλεγγύης και Αλληλοβοήθειας; Πείτε μας, λοιπόν, διαφωνείτε σ’ αυτά τα φιλοκοινωνικά μέτρα; Φαίνεται, λοιπόν, ότι δεν καταλάβατε τίποτα. Συνεχίζετε στην ίδια ρώτα, στην ίδια κατεύθυνση, στην ίδια πολιτική. Γιατί αυτή είναι άλλωστε η φιλοσοφία σας και ο πυρήνας της πολιτικής σας. Ήσασταν και είστε και παραμένετε απέναντι στο λαό.
Ο Προϋπολογισμός, λοιπόν, αυτός πιστεύουμε ότι μπορεί να νοικοκυρέψει τη χώρα, μπορεί να της δώσει προοπτική και είμαστε πεπεισμένοι ότι η νέα Κυβέρνηση της αλλαγής, η Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου με ειλικρίνεια και με εντιμότητα μιλάει απέναντι στον ελληνικό λαό και θέλει τη συσπείρωση όλων των Ελλήνων έξω και πέρα από κόμματα, αφού δεν το κάνει η Νέα Δημοκρατία, για να μπορέσουμε όλοι μαζί να βγάλουμε τη χώρα από τα μεγάλα αδιέξοδα.
Βέβαια, είμαι από ένα νομό όπου χτυπήθηκε από την ανεργία, τις μαζικές απολύσεις στην κλωστοϋφαντουργία και εκεί καμία δεν υπήρξε καμία ουσιαστική μέριμνα από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Οι αγρότες βρίσκονται σε δραματική κατάσταση διότι έχει συρρικνωθεί απίστευτα το εισόδημά τους και τα μεγάλα έργα τα οποία υποτίθεται ότι ήταν έργα υποδομών, είτε δεν ξεκίνησαν καθόλου, είτε έμειναν ημιτελή.
Προσδοκούμε και ελπίζουμε, κύριε Υπουργέ και κύριοι Υπουργοί της Κυβέρνησης της αλλαγής, μέσα από τη νέα διοικητική δομή της χώρας, μέσα από την περιφερειακή ανάπτυξη, όπου όχι μόνο αλλάζει δομή αλλά ουσιαστικά θα δώσουμε και κονδύλια και αρμοδιότητες στην περιφέρεια, να μπορέσουμε αυτά τα σημαντικά έργα, όπως είναι το διοικητήριο, όπως είναι η επέκταση του νοσοκομείου της Βέροιας, όπως είναι η κάθετος από τη Βέροια προς τη Σκίδρα, στο μεγάλο αυτό εμπορευματικό κέντρο, να γίνουν πράξη από τη νέα κυβέρνηση της αλλαγής.
Είμαστε όλοι εδώ, θα στηρίξουμε την ελπίδα και την προοπτική, θα στηρίξουμε τη νέα Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, γιατί ο ελληνικός λαός της δείχνει εμπιστοσύνη κι εμείς θα φανούμε αντάξιοι αυτής ακριβώς της συμπεριφοράς, αυτής ακριβώς της εμπιστοσύνης που έδειξε ο ελληνικός λαός.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ευχαριστούμε κι εμείς ιδιατέρως τον κ. Αναστάσιο Σιδηρόπουλο.
Ο κ. Ευάγγελος Αντώναρος, Βουλευτής της Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας, έχει το λόγο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΝΤΩΝΑΡΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Επισημαίνω, ότι είναι για μένα ιδιαίτερη τιμή να απευθύνομαι για δεύτερη φορά σε λίγες ημέρες στην Εθνική Αντιπροσωπεία με εσάς στην Έδρα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Το εκτιμούμε ιδιαίτερα. Ελπίζω να είστε και πειθαρχημένος στο χρόνο και εντός του θέματος, δηλαδή στη συζήτηση επί του Προϋπολογισμού, όπως άλλωστε η ευκρίνειά σας και η ευθυδικία σας σας χαρακτηρίζει και το εγγυάται.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΝΤΩΝΑΡΟΣ: Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός για το 2010 έχει ασυνήθιστα αν όχι μοναδικά χαρακτηριστικά, γιατί καλείται να δώσει απαντήσεις σε μία ξεχωριστή πρόκληση. Πρόκειται για τις συνέπειες της διεθνούς χρηματοοικονομικής κρίσης, που φυσικά δεν μπορούσε να αφήσει και δεν άφησε αλώβητη και τη χώρα μας. Μία κρίση που η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του Κώστα Καραμανλή, που είχα την τιμή να εκπροσωπώ, είχε έγκαιρα διαγνώσει, μία κρίση για την αντιμετώπιση της οποίας είχαμε έγκαιρα δρομολογήσει σημαντικές και το τονίζω αυτό κάθε άλλο παρά δημοφιλείς πρωτοβουλίες. Μία κρίση, που όπως είπαμε χωρίς περιστροφές στους Έλληνες πολίτες, έβγαλε στην επιφάνεια τις χρόνιες διαρθρωτικές παθογένειες της ελληνικής οικονομίας, παθογένειες, που όπως είπε επανειλημμένα στην προεκλογική περίοδο στους Έλληνες ο Κώστας Καραμανλής, με την παρρησία που τον διακρίνει, μόνο με που τον διακρίνει μόνο με δυσάρεστα αλλά αποτελεσματικά μέτρα μπορούν να αντιμετωπιστούν.
Το ΠΑΣΟΚ στην αντιπολίτευση τότε τι έκανε; Δεν έβλεπε καμία κρίση. Μιλούσε για δήθεν υπερβολές και άλλοθι των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας.
Ο σημερινός Πρωθυπουργός, Γεώργιος Παπανδρέου, έλεγε σε κάθε ευκαιρία πως υπάρχουν χρήματα. Αρνιόταν συστηματικά κάθε πρωτοβουλία για μία έστω βασική συναίνεση σε θέματα αρχών, που τώρα ο ίδιος επιδιώκει σε όλους τους τόνους.
Κι όταν ο Κώστας Καραμανλής στις αρχές του φετινού χρόνου πρότεινε συνεννόηση σε έξι αυτονόητα σημεία, γύρισε την πλάτη του ο κ. Παπανδρέου, είπε «όχι, δεν υπάρχει λόγος» και συνέχισε μέχρι την παραμονή των τελευταίων εκλογών να τάζει λαγούς με πετραχήλια.
Δεν εκπλήσσει συνεπώς κανέναν, ότι η σημερινή Κυβέρνηση βρίσκεται αιχμάλωτη της δικής της μεγαλοστομίας. Γι’ αυτό παρατηρούμε όχι μόνο εμείς αλλά και άλλοι, πέρα από τα σύνορα της χώρας μας, ένα τραγελαφικό φαινόμενο, να προαναγγέλλονται μεν μέτρα και μάλιστα ατάκτως ερριμμένα -αν και η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αν προσέξει κανείς αποφεύγει όπως ο διάολος το λιβάνι να αναφέρει αυτήν τη λέξη- για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, αλλά μέτρα να μην λαμβάνονται. Εδώ και δυόμιση μήνες μόνο ανακοινώσεις προθέσεων ακούμε και μάλιστα από μία κυβέρνηση που έλεγε με περισσή αυταρέσκεια πως ήταν πανέτοιμη και πως σε εκατό μέρες θα είχε δώσει πολλές λύσεις.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όχι μόνο λύσεις στα προβλήματα δεν δρομολόγησε η σημερινή Κυβέρνηση, αλλά –και αυτό είναι το χειρότερο- ανέκοψε, στην κυριολεξία έβαλε στο ψυγείο όλες τις πρωτοβουλίες που είχε δρομολογήσει εγκαίρως -το επαναλαμβάνω- η Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή.
Αναφέρω ενδεικτικά και μόνο ορισμένες από αυτές:
Πάγωσε ή ανέστειλε όλες τις πρωτοβουλίες που θα εξασφάλιζαν πόρους σε αυτήν τη δύσκολη οικονομική περίοδο στο ελληνικό δημόσιο.
Παρουσιάζει ως κάτι καινούργιο τις δήθεν σχεδιαζόμενες καταργήσεις ή συνενώσεις οργανισμών και φορέων του δημοσίου τομέα, που είχε αποφασίσει από τον Μάιο σε συνεδρίαση της Οικονομικής Επιτροπής η δική μας κυβέρνηση.
FX





(01GM)
Είχαμε πει τότε ότι διακόσιοι πενήντα πέντε από εξακόσιους είκοσι φορείς κλείνουν ή ενώνονται ο ένας με τον άλλον για εξοικονόμηση πόρων.
Σταμάτησε τον εκσυγχρονισμό και την περικοπή δαπανών στον ΟΣΕ, που εξακολουθεί να καταβροχθίζει 2.500.000.000 ευρώ την ημέρα.
Παρουσιάζει ως κάτι δικό της το «πάγωμα» μισθών πάνω από ένα συγκεκριμένο ύψος στο δημόσιο, που εμείς είχαμε ήδη αρχίσει να εφαρμόζουμε για το τρέχον οικονομικό έτος.
Λησμονεί ότι εμείς πρώτοι είχαμε αναγγείλει περικοπή, σε συγκεκριμένο ποσοστό, των δημοσίων δαπανών, την οποία η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. παρέλειψε να εφαρμόσει τους δυόμισι μήνες που βρίσκεται στην εξουσία.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, άνοιξε και τους κρουνούς για διάφορα βοηθήματα που θα εγγραφούν λογιστικά πριν από το τέλος του 2009.
Και όλα αυτά γιατί; Για να φουσκώσει τεχνητά το έλλειμμα, ώστε να μπορέσει να ισχυριστεί ότι του χρόνου, το 2010 δηλαδή, θα το μειώσει αισθητά. Να το πω και πιο απλά; Να το μειώσει, δηλαδή, εκεί που θα βρισκόταν πραγματικά το έλλειμμα φέτος, το 2009, ως αποτέλεσμα των συνεπειών της οικονομικής κρίσης. Ασφαλώς υψηλότερα από εκεί που είχαμε πει στο τέλος του 2008, αν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. εφάρμοζε όσα είχαμε δρομολογήσει και δεν έχανε συνειδητά, τολμώ να πω, πολύτιμο χρόνο δέκα εβδομάδων.
Με τέτοια τρικ επικοινωνιακού χαρακτήρα, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. επιχείρησε να παραπλανήσει, όχι μόνο τους Έλληνες πολίτες, αλλά και τη διεθνή κοινότητα, την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις αγορές, με στόχο βέβαια να κερδίσει χρόνο, έτσι ώστε και τις εσωτερικές του διαφορές -που ομολογούνται από όλα τα Μέσα Ενημέρωσης- να κουκουλώσει και το πρόγραμμα -που όπως αποδείχθηκε ότι δεν είχε- να επεξεργαστεί.
Και όταν αυτή η προσπάθεια έπεσε στο κενό και τα επιτόκια για ελληνικά ομόλογα άρχισαν να κοιτάνε προς τον ουρανό, τότε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ο Αρχηγός του, Πρωθυπουργός σήμερα, ανακάλυψαν δράκους και μπαμπούλες, βγάζοντας από τη φαρέτρα τους ξεχασμένα ρητορικά σχήματα της δεκαετίας του ’80. Ανακάλυψαν κακούς δημοσιογράφους σε όλο τον κόσμο που δήθεν έστησαν καμπάνια δυσφήμισης κατά της Ελλάδας, επιτρόπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δήθεν έβαλαν στόχο τη χώρα μας, κάποιους –ποιοι είναι αυτοί άραγε;- που δήθεν επαπειλούν την εθνική κυριαρχία -λέξεις του Πρωθυπουργού- ξένους τραπεζίτες που δεν έχουν δικαίωμα να επιβάλλουν επαχθείς όρους στην Ελλάδα και τέλος πρόσφατα, διεθνείς οίκους αξιολόγησης που δεν νομιμοποιούνται δήθεν να υποβαθμίζουν την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας.
Θα το πω απλά: Ούτε εμένα μ’ αρέσει να πληρώνει η χώρα υψηλά επιτόκια, όταν πρόκειται να δανειστεί, ούτε να υποβαθμίζεται η πιστοληπτική ικανότητα της χώρας.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡEΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Όχι ένα λεπτό, λιγότερο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΝΤΩΝΑΡΟΣ: Και με ενοχλούν πολύ όλα αυτά και το ομολογώ. Αλλά από την άλλη μεριά ξέρω πολύ καλά ότι έτσι λειτουργεί το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα.
Αλλά για όλα αυτά που συμβαίνουν τις τελευταίες δύο–τρεις εβδομάδες, πρέπει να μέμφεστε, κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., κυρίως την Κυβέρνησή σας. Ξέρω, θα διαμαρτυρηθείτε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Έχετε δίκιο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΝΤΩΝΑΡΟΣ: Σας πρόλαβα, κύριε Γείτονα. Διαβάστε, όμως, διεθνή έντυπα κύρους για να διαπιστώσετε ότι όλα αυτά συμβαίνουν γιατί η Κυβέρνηση του κυρίου Παπανδρέου καθυστερεί να πάρει αποφάσεις, καθυστερεί να λάβει μέτρα. Οι αγορές αντιδρούν με αυτόν τον τρόπο γιατί βλέπουν να μη γίνεται τίποτα και όχι για το παρελθόν.
Όποιος δεν θέλει να δει αυτές τις απλές αλήθειες, κάνει κακό στον εαυτό του και στον τόπο. Και μένα αυτό δεν μ’ αρέσει, γιατί οι επόμενες γενιές θα έρθουν να πληρώσουν τα αυξημένα επιτόκια.
Είναι, λοιπόν, καιρός να πάρετε αποφάσεις, να εφαρμόσετε μέτρα και μεταρρυθμίσεις, να μη στείλετε άλλα διφορούμενα μηνύματα σ’ αυτούς που μας δανείζουν.
Η Νέα Δημοκρατία θα στηρίξει, όπως έχει πει ο Πρόεδρός μας, ο Αντώνης Σαμαράς, όλα τα μέτρα που οδηγούν στη σωστή κατεύθυνση. Ασφαλώς και δεν θα μιμηθούμε το δικό σας παράδειγμα που λέγατε «όχι» σε όλα. Εμείς είμαστε δύναμη ευθύνης, φτάνει να πάρετε επιτέλους τις αποφάσεις που επιβάλλεται να πάρετε, γιατί μέχρι τώρα δεν φαίνεται να είστε έτοιμοι. Και μ’ αυτή σας τη στάση, ζημιώνετε τον τόπο.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡEΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Ευχαριστούμε τον κ. Αντώναρο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Βουλευτής κ. Ιωάννης Βρούτσης ζητεί άδεια ολιγοήμερης απουσίας του στο εξωτερικό. Η Βουλή εγκρίνει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡEΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Η Βουλή ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια.
Ο Γραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑ.ΣΟ.Κ., Βουλευτής Ξάνθης, κ. Σωκράτης Ξυνίδης, έχει το λόγο.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΞΥΝΙΔΗΣ: Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με προβλημάτισε πολύ η τοποθέτηση του κυρίου Αντώναρου από το Βήμα της Βουλής. Με προβλημάτισε διότι αντελήφθην ότι δεν τον ξύπνησε ούτε το 12% διαφορά που έδωσε ο ελληνικός λαός στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. στις τελευταίες εκλογές. Διότι εξακολουθεί να ζει τον όμορφο πλασματικό κόσμο του κυβερνητικού εκπροσώπου της Νέας Δημοκρατίας, της επικοινωνιακής διακυβέρνησης, το ότι πεντέμισι χρόνια στην εξουσία δεν έχετε επί της ουσίας να παρουσιάσετε κάτι για το οποίο είστε περήφανοι απέναντι στον ελληνικό λαό. Δυσκολεύεστε πολύ να απαντήσετε γιατί πράγμα είστε περήφανοι σ’ αυτά τα πεντέμισι χρόνια.
Και ειλικρινά διερωτώμαι: ποια είναι αυτά τα ενδεικνυόμενα άμεσα μέτρα που επικαλείστε συνεχώς; Η μείωση ή στην καλύτερη περίπτωση, το πάγωμα των μισθών και των συντάξεων; Του να μη δοθεί το ένα δισεκατομμύριο για την παιδεία; Να μη δοθεί το επίδομα αλληλεγγύης; Να μη δοθεί η επιστροφή του Φ.Π.Α. στους αγρότες; Να μην αυξηθεί το επίδομα ανεργίας; Να μην αυξηθούν οι συντάξεις στους αγρότες; Αυτά είναι που λέτε εσείς ότι πρέπει να ληφθούν ως άμεσα ενδεικνυόμενα μέτρα; Πρέπει να μας εξηγήσετε ποια είναι αυτά, να εξηγήσετε στον ελληνικό λαό και να τα πείτε.
Δυστυχώς για τον τόπο, κυβερνήσατε παλαιοκομματικά με ένα πλήρες, απόλυτο πελατειακό σύστημα, δημιουργώντας εξαιτίας αυτού του παλαιοκομματικού συστήματος, σκάνδαλα, κουμπάρους, διαφθορά. Και όταν πλέον δεν μπορούσατε να αντέξετε το άνοιγμα της Βουλής για τη διερεύνηση των σκανδάλων –τα οποία τα ανοίγουμε όλα με τις εξεταστικές επιτροπές που ήδη ανακοινώσαμε και θα συνεχίσουμε να ανακοινώνουμε- παραδώσατε μια χώρα σε απόλυτη δημοσιονομική κρίση.
Επειδή έχει γίνει πολύ κουβέντα τώρα τελευταία σχετικά με το τι ήξερε ή τι δεν ήξερε ο κ. Παπανδρέου και για το τι ενημέρωση είχε ή δεν είχε, εγώ θέλω να απευθύνω το εξής απλό ερώτημα: Τον Αύγουστο του έτους αυτού, που έγιναν οι εκλογές, βγαίνατε ή δεν βγαίνατε ως υπεύθυνη Κυβέρνηση του τόπου και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός και μάλιστα διαφωνούσε με την πρόβλεψη του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας ότι το έλλειμμα θα είναι 8% με τάσεις προς διψήφιο και λέγατε ότι το έλλειμμα είναι στο 6%; Εσείς λοιπόν, τον Αύγουστο ή λέγατε ψέματα στον ελληνικό λαό –διότι ξέρατε ότι ήταν όχι διψήφιο, αλλά πολύ πάνω από το 10%- ή δεν ξέρατε τι σας γινόταν. Οφείλετε να το απαντήσετε αυτό στον ελληνικό λαό.
Οδηγήσατε τη χώρα σε εκλογές και εκεί υπεστήκατε την πρώτη έκπληξη, το αποτέλεσμα και τη διαφορά. Διότι αυτό που είχατε στο μυαλό σας και αυτό που οι διάφοροι σύμβουλοί σας σας είχαν πει είναι ότι ήταν μια ευκαιρία να οδηγήσετε τη χώρα σε εκλογές για να εξασφαλίσετε μια σχετικά μικρή διαφορά από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., ευελπιστώντας σε σενάρια για το Μάρτιο του 2010 με αφορμή την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας. Αυτή ήταν η πρώτη σας μεγάλη έκπληξη, το εκλογικό αποτέλεσμα. Αλλά νομίζω ότι ήταν πολύ μικρή η έκπληξη σε σχέση με τη δεύτερη που έχετε υποστεί, με τον προϋπολογισμό και με αυτά που η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. μέσα σε εξήντα μέρες έχει κάνει. Διότι ήσασταν σίγουροι ότι η χώρα με βάση αυτόν τον δημοσιοοικονομικό εκτροχιασμό που παραδίδατε, θα ήταν αναγκασμένη να οδηγηθεί σε μέτρα σκληρά, αντιλαϊκά, που θα δημιουργούσαν λαϊκή δυσφορία, την οποία πολιτικά θέλατε να την εκμεταλλευτείτε.
(SX)
(1XF)
Αντ’ αυτού τι είδατε; Έναν προϋπολογισμό στον οποίον τηρείται η συντριπτική πλειοψηφία των προεκλογικών δεσμεύσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Το επίδομα αλληλεγγύης. Το 1.000.000.000 για την Παιδεία που ανέφερα προηγουμένως. Το Φ.Π.Α. για τους αγρότες. Η σύνταξη των αγροτών. Το επίδομα ανεργίας. Οι χίλιοι ειδικευμένοι γιατροί και οι τρεις χιλιάδες νοσηλευτικό προσωπικό.
Όλα αυτά δεν περιμένατε να τα δείτε ως δαπάνες στον Προϋπολογισμό.
Πέραν τούτου, είδατε και μια σειρά από θεσμικές παρεμβάσεις που επί πεντέμισι χρόνια δεν τολμήσατε να τις ακουμπήσετε. Ήταν ο νόμος για τις προσλήψεις με ό,τι αυτός προβλέπει. Ήταν η ανάρτηση των αποφάσεων της διοίκησης στο διαδίκτυο για να μπορεί ο κάθε πολίτης να ελέγχει το τι αποφασίζει η διοίκηση και πόσο κοστίζει αυτό στον ελληνικό λαό. Το ζήτημα του εκλογικού νόμου, που έχουμε δεσμευθεί. Ήδη έχει ξεκινήσει η επεξεργασία του και θα τον δείτε κι ας μη σας αρέσει ότι θα πάμε εκεί. Η νομοθετική πρωτοβουλία για τη Στατιστική Υπηρεσία, για να πάψει πλέον αυτό το αστείο με τα νούμερα τα οποία ανακοινώνονται κάθε φορά. Ο νόμος για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, για τον ΤΕΙΡΕΣΙΑ, για την επιλογή των στελεχών του κράτους, για τις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου με πλήρη διαφάνεια μπροστά στις κάμερες που συνεδριάζει κάθε εβδομάδα …
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Γραμματέας Τουρισμού με πτυχία…
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Κύριε Λυκουρέντζο, γιατί δεν αφήνετε να ολοκληρώσει ο κύριος συνάδελφος;
ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΞΥΝΙΔΗΣ: Έχω χρόνο για να αφήνω το κενό για την παρέμβασή σας.
Πέραν τούτου, βάζουμε το ζήτημα του εξορθολογισμού των δημοσιονομικών, γιατί είναι αναγκαία προϋπόθεση και όχι γιατί θέλουμε να κάνουμε τους καλούς λογιστές. Διότι μόνο έτσι μπορεί η χώρα πραγματικά να σταθεί στα πόδια της και να επιδιώξει τον άλλο μεγάλο πυλώνα που είναι η ανάπτυξη, αυτό που εμείς ονομάζουμε «πράσινη ανάπτυξη».
Παρατήρησα χθες την τοποθέτηση του κυρίου Μεϊμαράκη. Ο κ. Μεϊμαράκης θεώρησε ότι η αιτία του κακού και της αντιμετώπισης που είχαμε από τις αγορές, ήταν οι δήθεν άστοχες παρεμβάσεις του Πρωθυπουργού σε σχέση με τις διεθνείς αγορές. Ξέρει τι κάνει ο κ. Μεϊμαράκης. Ξέρει γιατί το λέει αυτό. Το λέει γιατί έχετε δει ότι αυτό το οποίο ανατρέπει τα δεδομένα, είναι η παρουσία του Πρωθυπουργού και η αξιοπιστία με την οποία προβάλλει τα δίκια της χώρας στο εξωτερικό, αυτό το οποίο εσείς ουδέποτε καταφέρατε να το κάνετε με έναν Πρωθυπουργό που πεντέμισι χρόνια κρυβόταν στο εξωτερικό και στις διεθνείς αγορές.
Αυτό σας πονάει και αυτό προσπάθησε να αποδομήσει χθες ο κ. Μεϊμαράκης.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξης του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, σε ένα λεπτό. Δεν θα σας κουράσω περισσότερο.
Πρέπει να ψηφίσετε τον Προϋπολογισμό, διότι τον έχετε συνδημιουργήσει ως προς το μέγεθος των αντιξοοτήτων που καλείται να αντιμετωπίσει. Είναι η τελευταία σας ευκαιρία να δείξετε αξιόπιστοι απέναντι στον ελληνικό λαό.
Εμείς θα τον υπερψηφίσουμε ούτως ή άλλως γιατί είναι ένα ενδιάμεσο βήμα στον εξορθολογισμό των οικονομικών της χώρας και σε μια δίκαιη αναδιανομή που πάντα αυτός είναι ο στόχος μας ως ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε και εμείς, κύριε Ξυνίδη.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Κύριε συνάδελφε, μη φύγετε για να ακούσετε ορισμένες απαντήσεις.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Σας παρακαλώ, κύριε συνάδελφε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι η Διαρκής Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου καταθέτει την Έκθεσή της στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας «Ρύθμιση επιχειρηματικών και επαγγελματικών οφειλών προς τα πιστωτικά ιδρύματα, διατάξεις για την επεξεργασία δεδομένων οικονομικής συμπεριφοράς και άλλες διατάξεις».
Το λόγο έχει ο Βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας κ. Σταύρος Καλαφάτης για επτά λεπτά.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο κ. Ξυνίδης στην αρχή της ομιλίας του αναφέρθηκε -εκτός των άλλων- και στην αποτύπωση της διαφοράς του εκλογικού αποτελέσματος στις πρόσφατες εκλογές του Φθινοπώρου.
Αν κρίνω από την αποτύπωση του αποτελέσματος, όπως αυτή αναφέρθηκε από τον κύριο συνάδελφο, τότε μπορώ να καταλάβω -και μπορούμε να καταλάβουμε και όλοι μας- ποιο είναι το πνεύμα με το οποίο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει καταρτίσει και έχει εκπονήσει τον συγκεκριμένο Προϋπολογισμό.
Αναμφίβολα βρισκόμαστε σε μια πολύ κρίσιμη οικονομική συγκυρία. Και αυτή η κρίσιμη οικονομική συγκυρία φέρνει στο φως, στην επιφάνεια δυο σημαντικά προβλήματα. Πρώτον, το δημοσιονομικό έλλειμμα και κυρίως το πολύ υψηλό δημόσιο χρέος το οποίο δημιουργήθηκε τη δεκαετία του ’80 και συντηρήθηκε τη δεκαετία του ’90. Και δεύτερον, τη διαχρονικά χαμηλή ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας η οποία αντικατοπτρίζεται σήμερα στο υψηλό έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών.
Σε αυτή την κρίσιμη οικονομική συγκυρία, που τα πρώτα της βήματα τα έκανε και προς τη χώρα μας πριν από δύο χρόνια, η τότε κυβέρνηση, η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, εκπόνησε κι έθεσε σε εφαρμογή συγκεκριμένο σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης. Ήταν ακριβώς τότε που ο σημερινός Πρωθυπουργός ισχυριζόταν και διατεινόταν ότι δεν υπάρχει κρίση, ότι τα μέτρα που εξήγγειλε μέσα σε ένα συγκροτημένο πλαίσιο ο Πρωθυπουργός της χώρας τότε, ήταν ένα άλλοθι τάχα για να δικαιολογήσει τη δεινή οικονομική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα. Κι ας υπήρχε συγκροτημένο σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης από την κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας με μία σειρά συγκεκριμένων εφαρμογών, που αφορούσε βεβαίως την εξασφάλιση της χρηματοδότησης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων με χαμηλότοκα ή άτοκα δάνεια, την ενεργοποίηση κοινοτικών προγραμμάτων 2,6 δισεκατομμυρίων ευρώ, τη μετατροπή του επιδόματος ανεργίας σε επίδομα απασχόλησης, τη μείωση των προσλήψεων με εξαίρεση τους τομείς της Υγείας και της Παιδείας και μια σειρά άλλων μέτρων.
Βεβαίως, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. που τότε περί άλλων ετύρβαζε, έρχεται να αντιμετωπίσει τώρα δύο βασικούς αντιπάλους. Τον βασικό, τον κύριο αντίπαλο, στον οποίο όλοι είμαστε, αν θέλετε, σύμμαχοι -στην αντιμετώπιση, δηλαδή, της οικονομικής κρίσης- φαίνεται και από το συγκεκριμένο Προϋπολογισμό ότι δεν μπορεί να τον αντιμετωπίσει.
Το θέμα είναι ότι δεν μπορεί να αντιμετωπίσει και τους άλλους δύο αντιπάλους.
Ο ένας είναι ο ίδιος του ο εαυτός. Διότι ακριβώς αυτή η Κυβέρνηση που ισχυριζόταν προεκλογικά ότι δεν θα προσφύγει σε έκτακτες εισφορές, προσφεύγει σε έκτακτες εισφορές, που ισχυριζόταν προεκλογικά ότι θα βελτίωνε το νόμο για την απόσυρση και τελικά προχώρησε στην απόσυρση της απόσυρσης, που υποσχόταν προεκλογικά ότι δεν θα παγώσει τους μισθούς και τώρα πηγαίνει σε ακόμα πιο επώδυνα μέτρα για τους εργαζόμενους και τους μισθωτούς, ουσιαστικά έρχεται αντιμέτωπη με τον ίδιο της τον εαυτό.
Και βεβαίως, έχει να αντιμετωπίσει και την πραγματικότητα, μία πραγματικότητα η οποία έχει να κάνει με διαφορετικές γραμμές μέσα στην ενδοκυβερνητική πολιτική, ακόμα και στο Υπουργικού Συμβούλιο -σε σχέση με την αντιμετώπιση της κρίσης κάποιοι Υπουργοί θέλουν πιο ήπια προσαρμογή, κάποιοι πιο έκτακτα μέτρα- με την ίδια την έλλειψη συγκροτημένου σχεδίου για την αντιμετώπιση της κρίσης και βεβαίως και με τις δημόσιες τοποθετήσεις του Πρωθυπουργού, ο οποίος προφανώς το κάνει αυτό για να δημιουργήσει εντυπώσεις στο εσωτερικό. Το αποτέλεσμα, όμως, είναι στο εξωτερικό να δημιουργούνται ιδιαίτερα δυσμενείς επιπτώσεις.
Μέσα, λοιπόν, σε αυτή τη συγκυρία ερχόμαστε να δούμε και το σημερινό Προϋπολογισμό, ο οποίος βεβαίως με ανεδαφικά στοιχεία, αλχημικού τύπου υπολογισμούς, επιδιώκει να επιτύχει απραγματοποίητους στόχους.
Πράγματι, κύριε Υπουργέ, πώς θα πετύχετε στη δύσκολη αυτή, πράγματι, αποστολή εξόδου από την κρίση, που έχετε αναλάβει, σε πραγματικό και όχι σε λογιστικό επίπεδο; Πάντως όχι με την τεχνητή αύξηση του ελλείμματος ούτε με πενιχρές μειώσεις δημοσίων δαπανών ούτε με επιβολή φορολογικών αφαιμάξεων.
Σε κάθε περίπτωση, η αξιοπιστία του Προϋπολογισμού τίθεται εν αμφιβόλω. Ενώ σύμφωνα με την προεκλογική και αντιπολιτευτική ατζέντα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. η εξοικονόμηση πόρων θα επιτυγχάνεται κυρίως με δραστική μείωση των λειτουργικών και άλλων δαπανών, φαίνεται τώρα ότι μόλις το 35% των αναγκαίων για τη μείωση του δημοσίου ελλείμματος πόρων θα προέλθει από τη μείωση των κρατικών δαπανών και το 65% από τη διεύρυνση των φορολογικών επιβαρύνσεων φυσικών και νομικών προσώπων.
Αντιλαμβανόμαστε, λοιπόν, ότι άλλα έλεγε, άλλα εννοούσε και άλλα πράττει η σημερινή Κυβέρνηση. Αν υπάρχουν χρήματα και σχέδιο, όπως έλεγε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. –δηλαδή ότι θα μπορούσε να εισπράξει 1.000.000.000 ευρώ από οφειλόμενους φόρους και άλλο 1.000.000.000 από κατάργηση επιτροπών του Δημοσίου- γιατί στον Προϋπολογισμό καταγράφονται 125.000.000 ευρώ από οφειλόμενους φόρους και μόλις 58.000.000 από τις επιτροπές; Πώς δικαιολογείται η απόκλιση άνω του 1.800.000 ευρώ;
Τα ίδια ισχύουν, βεβαίως, και σε άλλους τομείς γενικότερα της εθνικής οικονομίας.
Σε κάθε περίπτωση, οι κινήσεις σε μία τέτοια κρίσιμη συγκυρία θα πρέπει να είναι άμεσες, εμπροσθοβαρείς, αναπτυξιακές και βασισμένες σε ένα συγκεκριμένο σχέδιο. Αυτό ισχύει και σε ένα μεγάλο βαθμό στο νευραλγικό τομέα με ιδιαίτερα δυναμικά χαρακτηριστικά, που αποτελεί και τη σύγχρονη λεωφόρο της ανάπτυξης σε τοπικό και διεθνές επίπεδο που είναι οι μεταφορές και οι επικοινωνίες.
Σε τρία κομβικά ζητήματα η Νέα Δημοκρατία άφησε τη θετική της σφραγίδα τα τελευταία χρόνια στο πεδίο αυτό.
Το πρώτο είναι το ζήτημα της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Αποτελούσε ένα χρονίζον πρόβλημα που επιβάρυνε τον Έλληνα φορολογούμενο με 1.000.000 ευρώ ημερησίως. Και η Νέα Δημοκρατία το έλυσε.
Δεύτερον, η ανασυγκρότηση, η εξυγίανση, αλλά και ο εκσυγχρονισμός του ΟΣΕ, που είναι η μεγάλη πρόκληση για το σήμερα και το αύριο, προσπάθεια βεβαίως που ξεκίνησε η Νέα Δημοκρατία και αναιτιολόγητα σταμάτησε η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Και, βεβαίως, η ανάπτυξη του δικτύου οπτικών ινών, σχέδιο που είναι γνωστό με την ονομασία «Fiber to the Home».
Ο τομέας των μεταφορών είναι σημαντικός για την επίτευξη του στόχου της περιφερειακής ανάπτυξης.

(PE)


(1SX)
Και αυτό μπορεί να γίνει –και γίνεται- με έργα, όπως της Εγνατίας Οδού, που είναι εξακόσια ογδόντα χιλιόμετρα εννιακόσια σαράντα επτά μέτρα, μαζί με τους κάθετους άξονες, με τον εκσυγχρονισμό και την αναβάθμιση του βασικού σιδηροδρομικού κορμού ΠΑΘΕΠ και, βεβαίως, με τη σιδηροδρομική Εγνατία των επτακοσίων περίπου χιλιομέτρων, που είναι ένα φιλόδοξο σχέδιο, το οποίο είναι έργο μέλλοντος.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Σε κάθε περίπτωση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να κλείσω, λέγοντας ότι οι άμεσες λύσεις είναι μία επιτακτική ανάγκη. Και αυτές δεν συνδέονται με τη συρρίκνωση, τη συμπίεση των αγορών και τις φοροεπιδρομές, δρόμο που εσείς επιλέγετε, αλλά αντίθετα με την ανάπτυξη, την έμπρακτη στήριξη της επιχειρηματικότητας, την επιβολή θαρραλέων μέτρων που δίνουν ανάσα στην αγορά.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Πρέπει να σφυρηλατήσουμε ένα νέο πρότυπο οικονομικής ανάπτυξης, κινούμενο σε τρεις άξονες.
Πρώτον, στην απενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας.
Δεύτερον, στην προστασία και επένδυση του ανθρωπογενούς φυσικού περιβάλλοντος.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Θα ήθελα ένα λεπτό ακόμα, κυρία Πρόεδρε.
Τρίτον, στη δημιουργική χρήση της νέας γνώσης, των τεχνολογιών και της καινοτομίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μπορούμε να προϋπαντήσουμε τον κόσμο που έρχεται, κινούμενοι σε έξι άξονες, ακολουθώντας έξι ειδικές διαδρομές στο δύσκολο οικονομικό ράλι της ανάκαμψης.
Πρώτον, στο σύγχρονο επιχειρείν, που συνίσταται στην ενσωμάτωση της κοινωνικής υπευθυνότητας ως συστατικό στοιχείο της δημιουργίας και δράσης των επιχειρήσεων, στη μεγαλύτερη έμφαση στις καινοτομίες που φέρουν έσοδα και στην έξυπνη αξιοποίηση των φυσικών συστημάτων με παράλληλη δόμηση και θωράκιση του κοινωνικού κεφαλαίου.
Δεύτερον, στην άρση της γραφειοκρατίας. Ξεκινώντας από την άμεση υλοποίηση του one stop shop, πρέπει να ενταθεί η προσπάθεια της απλοποίησης του ρυθμιστικού περιβάλλοντος στη δημιουργία και λειτουργία των επιχειρήσεων. Οι νέες τεχνολογίες αποτελούν εργαλείο-κλειδί στην προσπάθεια αυτή.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τρίτον, η διά βίου μάθηση. Η εφαρμογή ενός σύγχρονου μοντέλου διά βίου μάθησης αποτελεί την πραγματική επένδυση σε δεξιότητες εργαζομένων, αλλά και ανέργων. Μπορεί να καταστεί εργαλείο-κλειδί σε μία ζώσα επιχειρηματική κοινότητα, που μετουσιώνει στην πράξη τον κοινωνικό της ρόλο, διατηρώντας, αλλά και δημιουργώντας θέσεις απασχόλησης.
Τέταρτον, συγκροτημένη πολιτική για μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Απαιτείται ουσιαστική στήριξη σε εκείνους που κύρια στηρίζουν την εθνική οικονομία, με περιορισμό εξωγενούς κόστους της επιχείρησης, ευχερέστερη πρόσβαση της μικρομεσαίας επιχείρησης σε σύγχρονα χρηματοδοτικά εργαλεία, όπως κεφάλαια υψηλού κινδύνου, μικροπιστώσεις, ενδιάμεση χρηματοδότηση, ενίσχυση όλων των μορφών καινοτομίας των επιχειρήσεων και στήριξη της διεθνοποίησης των επιχειρήσεων υψηλής ανάπτυξης μέσω της συμμετοχής τους σε συνεργατικούς σχηματισμούς, τα λεγόμενα clusters.
Πέμπτον, εξορθολογισμός των δαπανών του Προϋπολογισμού, μείωση των σπάταλων δαπανών και αύξηση, πρώτον, των δημόσιων δαπανών που ενισχύουν τον οικονομικό δυναμισμό στην αγορά, άρα και παράγουν περισσότερη ενεργό ζήτηση και τζίρο και δεύτερον, των δαπανών που αφορούν επενδύσεις ειδικά σε κρίσιμους τομείς, όπως υποδομές, μεταφορές, ενέργεια.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Έκτον, με την εξάλειψη στρεβλώσεων των αγορών και την καταπολέμηση των μονοπωλίων και καταχρήσεων δεσπόζουσας θέσεις, ολιγοπωλιακών πρακτικών, καρτέλ και οτιδήποτε αποτελεί αθέμιτο ανταγωνισμό.
Ο υπό συζήτηση Προϋπολογισμός, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι μακριά από το να δώσει ρεαλιστικές και αποτελεσματικές λύσεις και απαντήσεις στην πιο κρίσιμη για τον τόπο συγκυρία. Αποτυπώνεται με τον πιο ανάγλυφο τρόπο η αναβλητικότητα…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Κύριε συνάδελφε, σας παρακαλώ πολύ! Έχετε ξεπεράσει τα δύο λεπτά.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ: …και η έλλειψη συγκροτημένου σχεδίου που διακρίνει την πολιτική σας. Ο Προϋπολογισμός κλείνει δρόμους, δεν τους ανοίγει και γι’ αυτό δεν μπορούμε να τον στηρίξουμε.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον κύριο Καλαφάτη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, δεκαεννέα μαθητές και μαθήτριες και δύο συνοδοί εκπαιδευτικοί από το 35ο Δημοτικό Σχολείο Πειραιά.
Η Βουλή σας καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες)
Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο Νομό Κοζάνης, ο κ. Αλέξανδρος Αθανασιάδης.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Υπουργέ, σε μία περίοδο σοβαρής επιδείνωσης της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης στη χώρα, συζητάμε για τον Προϋπολογισμό, που συνιστά κορυφαία πολιτική διαδικασία, γιατί εκεί φαίνονται οι πολιτικές επιλογές της Κυβέρνησης, αυτές που αφορούν το κυρίαρχο θέμα της εθνικής οικονομίας και μία σειρά από ζητήματα, όπως η παιδεία, η υγεία, η ανάπτυξη, η διαφάνεια, αυτό που μας έλλειψε τόσα χρόνια.
Η χώρα μας βρίσκεται, δυστυχώς, σε μία πορεία οικονομικής, ηθικής και πολιτικής παρακμής. Τα τελευταία χρόνια ο λαός έγινε μάρτυρας μεγάλων σκανδάλων, συστημικής διαφθοράς, πελατειακής πολιτικής και παρασιτικής οικονομίας, που δημιούργησαν το μεγάλο έλλειμμα αξιοπιστίας σε εσωτερικό και σε διεθνές επίπεδο.
Ακούσαμε ρήσεις, όπως «κάθε τι νόμιμο είναι και ηθικό». Το μάθαμε και αυτό! Ακούσαμε για μεταρρυθμίσεις που δεν έγιναν, ακούσαμε για επανίδρυση του κράτους, για αξιοκρατία, για διαφάνεια. Και όλα αυτά, βέβαια, με μόνιμη επωδό το «σεμνά και ταπεινά». Την απάντηση σε όλα αυτά την έδωσαν οι Έλληνες πολίτες στις 4 Οκτωβρίου με την απόφασή τους να εμπιστευτούν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τον Γιώργο Παπανδρέου.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι η πρώτη φορά που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. καλείται να δώσει λύσεις στα μεγάλα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα. Το έκανε με επιτυχία και το ’81 και το ’93 και είμαι σίγουρος ότι θα το πράξει και τώρα. Θα ήθελα να σας θυμίσω ότι και το 1985 είχε εκδηλωθεί μία ανάλογη κρίση, τότε που η χώρα είχε ξεμείνει από συναλλαγματικά αποθέματα 300.000.000 περίπου δολαρίων και κινδύνευε με στάση πληρωμών στο εξωτερικό. Τότε το πρόβλημα αντιμετωπίστηκε με την εφαρμογή ενός συνεκτικού διετούς προγράμματος σταθεροποίησης, το οποίο άλλαξε την εικόνα και αποκατέστησε την αξιοπιστία και το κύρος της ελληνικής οικονομίας, με αποτέλεσμα να αυξηθούν και τα συναλλαγματικά αποθέματά της.
Σήμερα, τα μέτρα που εξήγγειλε ο Υπουργός Οικονομικών επιχειρούν την αποκατάσταση της αξιοπιστίας και του κύρους της οικονομικής πολιτικής. Επιχειρούν να συμβάλουν στην αύξηση της παραγωγής και τη συγκράτηση των μεγάλων αμοιβών, τη δίκαιη αναδιανομή του πλούτου, τον περιορισμό της δαπάνης και, βέβαια, της διαφθοράς. Προωθούμε ένα βιώσιμο μοντέλο ανάπτυξης που θα στηρίζεται στην πράσινη οικονομία. Στοχεύουμε σ’ ένα φορολογικό σύστημα δίκαιο που θα ελαφρύνει τα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα.
Με τα μέτρα αυτά, η χώρα θα απαλλαγεί από τις πιέσεις των αγορών, η οικονομία θα επανεκκινήσει, θα αναγεννηθουν η παραγωγή και οι επενδύσεις, θα αυξηθεί η απασχόληση και, πάνω απ’ όλα, θα αποκατασταθεί η ψυχολογία του Έλληνα πολίτη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός του 2010 δείχνει ότι παραμένουμε συνεπείς απέναντι στις προεκλογικές μας δεσμεύσεις. Και επειδή ακούω τους Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας –και πριν από λίγο- να αναφέρονται στην προεκλογική δέσμευση του Πρωθυπουργού Γεώργιου Παπανδρέου ότι «χρήματα υπάρχουν», εμφανίζοντας τα λεγόμενά του ως εξαπάτηση του εκλογικού Σώματος, θα ήθελα να πω, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, ότι χρήματα υπάρχουν, μόνο που ο Πρωθυπουργός ποτέ δεν ισχυρίστηκε ότι αυτά βρίσκονται στα δημόσια ταμεία. Εκείνο που υποστήριξε είναι ότι υπάρχουν χρήματα, αλλά θα πρέπει να βρεθεί μία ικανή κυβέρνηση, η οποία θα συγκεντρώσει αυτόν τον πλούτο και δεν θα τον σπαταλήσει. σΌταν σ’ ένα κράτος οι έχοντες και κατέχοντες φοροδιαφεύγουν, όταν οι εργοδότες δεν καταβάλλουν τις ασφαλιστικές εισφορές, όταν κάποιοι καταχρώνται το δημόσιο χρήμα και καλλιεργούν συστηματικά τη διαφθορά, όταν οι μεσάζοντες, οι αεριτζήδες γίνονται πρότυπα εξυπνάδας -και επιτρέψτε μου- και μαγκιάς, όταν κάποιοι εθνικοί προμηθευτές ή εργολάβοι –δεν έχουμε λίγους από αυτούς- θεωρούν το κράτος λάφυρο, τότε σίγουρα δεν θα μείνουν λεφτά στα ταμεία, τότε σίγουρα η χώρα θα πτωχεύσει.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είμαστε μία νέα Κυβέρνηση. Διαθέτουμε ισχυρή εντολή και ο λαός μας στηρίζει πλήρως. Θα προχωρήσουμε σε αλλαγές στην παιδεία, στην υγεία, στην ανάπτυξη γενικότερα, αλλά και στην πράσινη ανάπτυξη.
Η κατάρτιση του Προϋπολογισμού για το επόμενο έτος από την Κυβέρνηση ισορροπεί τα δημοσιονομικά προβλήματα του παρελθόντος με τις προκλήσεις του μέλλοντος.
Πρώτος ο Πρωθυπουργός από τους διεθνείς ηγέτες μίλησε για την ανάγκη ο πλανήτης να βρει μία νέα διέξοδο ανάπτυξης στην πράσινη ανάπτυξη. Η μεγαλύτερη πρόκληση της πράσινης ανάπτυξης για την Ελλάδα είναι στον τομέα της ενέργειας. Τα επόμενα χρόνια θα διατεθούν 22.500.000.000 για τον ενεργειακό σχεδιασμό και την επάρκεια ενέργειας στη χώρα.
(ML)
(1PE)
Η χώρας μας βασίζεται κατά 60% περίπου στην παραγωγή ενέργειας από το λιγνίτη κυρίως, και βέβαια στην περιοχή του Νομού Κοζάνης, στη δική μου περιοχή.
Οι επενδύσεις για τη βελτίωση του περιβάλλοντος, τον εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεων και εξοπλισμού, καθώς και η κατασκευή νέων αντιρρυπαντικής τεχνολογίας μονάδων, σε συνδυασμό με τις 2000 προσλήψεις, δεν έγιναν ποτέ. Από το 2004 τις περιμένουμε. Γι’ αυτό λέμε ότι ο κ. Καραμανλής θα μείνει στην ιστορία ως ο Πρωθυπουργός που στέρησε από έναν λαό το δικαίωμα στο όνειρο και μετέτρεψε μια χώρα με ευρωπαϊκή προοπτική και δυναμική σε ένα διαβαλκανικό υπανάπτυκτο μοντέλο.
Σήμερα, στο δικό μου νομό, στο Νομό Κοζάνης, τα πράγματα αλλάζουν. Ο νέος Διοικητής σε λίγες ημέρες θα ανακοινώσει την κατασκευή μιας σύγχρονης μονάδας, σε συνδυασμό με τις νέες απαλλοτριώσεις εδαφών, τις μετεγκαταστάσεις οικισμών, της Μαυροπηγής, Ποντοκόμης και της Ακρινής και τις προσλήψεις βέβαια του προσωπικού, που καιγόμαστε.
Σχετικά με τις μετεγκαταστάσεις οικισμών, αυτές πρέπει να προχωρήσουν χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Δεν μπορεί το μοναδικό κριτήριο να είναι η ύπαρξη λιγνίτη στο υπέδαφος και να αγνοείται η βιωσιμότητα των οικισμών δίπλα στα ορυχεία και στους σταθμούς παραγωγής. Και αν η Δ.Ε.Η. δεν έχει κίνητρο για να κάνει κάτι τέτοιο, αποτελεί υποχρέωση της πολιτείας, η οποία πέρα από βασικός μέτοχος της Δ.Ε.Η. είναι και θεματοφύλακας των βασικών δικαιωμάτων των κατοίκων της περιοχής.
Τελειώνοντας, στον τομέα της ενέργειας θα πω ότι στηρίζουμε τις ανανεώσιμες πηγές και έχουμε προτάσεις για το νέο ενεργειακό σχεδιασμό, όπου θα προτάξουμε προϊόντα όπως το παραγόμενο βιοντίζελ από ενεργειακές καλλιέργειες. Όλα τα εδάφη – και μιλάμε για εκατό χιλιάδες στρέμματα εδάφους τα οποία αυτή τη στιγμή είναι άγονα- θα πρέπει να καλλιεργηθούν και να παράξουμε βιοντίζελ.
Η ρήση, λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, του Πρωθυπουργού ισχύει. Ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε. Και επειδή εμείς δεν γονιμοποιούμε απελπισίες και επειδή έχουμε ρεαλιστικό πρόγραμμα εξόδου από τη κρίση, δεν θα βουλιάξουμε.
Γι’ αυτό λοιπόν, πιστεύω σε αυτόν τον Προϋπολογισμό όπως έχει διατυπωθεί ακριβώς και τον στηρίζω.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον κ. Αθανασιάδη.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής Αρκαδίας της Νέας Δημοκρατίας κ. Ανδρέας Λυκουρέντζος.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θεωρώ ότι όλοι οι Βουλευτές έχουμε δικαίωμα να εκφράζουμε ελεύθερα την άποψή μας και να μη δεχόμαστε επικρίσεις με ιταμό ύφος από τους συναδέλφους της πλειοψηφίας, οι οποίοι έχουν μετατρέψει εαυτούς σε μέλη λαϊκών δικαστηρίων. Θεωρώ, λοιπόν, ότι εκφράσεις οι οποίες δεν περί ποιούν τιμή και δεν προδίδουν δημοκρατικά ιδεώδη, δεν έχουν θέση στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Μια απάντηση σχετικά με τους αγρότες που τόσο προκληθήκαμε. Η σοσιαλιστική διακυβέρνηση της περιόδου Σημίτη- Παπανδρέου άφησε στα 170 ευρώ την αγροτική σύνταξη. Στα πέντε χρόνια η φιλελεύθερη Κυβέρνηση Καραμανλή τη διπλασίασε στα 340 ευρώ.
Δεύτερο πολιτικό επιχείρημα το οποίο μας ταλαιπωρεί αυτές τις ημέρες. Εγκαταλείψαμε το σκάφος εμείς, όταν από την πρώτη στιγμή της εκλογής του ο κ. Παπανδρέου ζητούσε εκλογές! Μάρτιος 2007. Έκανε πρόταση μομφής στην Κυβέρνηση για να προσφύγουμε σε εκλογές, άρα για να αναλάβει τη διοίκηση αυτής της χώρας. Μάρτιος του 2009, κύριε Πρόεδρε, σε συνάντηση με τον Πρωθυπουργό Καραμανλή αρνήθηκε παντελώς την οποιαδήποτε συναίνεση, συγκατάθεση σε ζητήματα που παραμένουν ανοικτά, που συζητούμε σήμερα, κυρίως για το χρέος, για τα ελλείμματα, για την ανάγκη εκσυγχρονισμού της χώρας. Και όχι μόνο αρνήθηκε αλλά υπονόμευσε εν συνεχεία τη συνταγματική νομιμοποίηση της Κυβέρνησης Καραμανλή να αποφασίζει και να κυβερνά τον τόπο, θέτοντας το εκβιαστικό δίλλημα «εκλογές το Μάρτιο του 2010».
Δεν ξέρατε τότε τι σημαίνουν αυτά ως επιλογές σας; Δεν ξέρατε ότι εσείς με αυτά τα εκβιαστικά διλλήματα αναιρούσατε το δικαίωμα στην κυβέρνηση να αποφασίζει και άρα θέλατε σώνει και καλά να πάρετε την εξουσία; Και έρχεστε τώρα και μας λέτε ότι εγκαταλείψαμε το σκάφος, λέγοντας ταυτοχρόνως ότι θα επανακρατικοποιήσετε την Ολυμπιακή. Θα το κάνετε; Θα πάρετε πίσω τον Ο.Τ.Ε.. Θα το κάνετε; Σιωπή για τον ΟΣΕ. Δυόμιση εκατομμύρια ευρώ την ημέρα μπαίνουμε μέσα.
Κύριε Πανάρετε, γνωρίζετε ότι με τα ελλείμματα του ΟΣΕ δύο ημερών, κτίζουμε ένα μουσικό σχολείο. Θα μπορούσαμε να λύσουμε το πρόβλημα της σχολικής στέγης που αντιμετωπίζει το Υπουργείο –και το παλέψαμε και εμείς- μέσα σε δύο χρόνια. Τα αγνοείτε όλα αυτά;
Συζητάμε για συναίνεση. Βεβαίως, συναίνεση, αλλά σε τι; Γενικά και αόριστα; Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση. Συγκατάθεση, συμφωνία σε επιλογές οι οποίες θα αναφέρονται σε τομές, σε μεταρρυθμίσεις, σε αλλαγή του κράτους για περιστολή των δαπανών. Ξέρετε καμία μαγική συνταγή να περιορίσετε τις δημόσιες δαπάνες χωρίς να περιορίσετε το κράτος; Πείτε την. Εμείς περιορίσαμε τις δαπάνες με την ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής. Ένα εκατομμύριο ευρώ την ημέρα δεν σπαταλούνται πλέον από τους φόρους του ελληνικού λαού.
Πείτε μας μια πρόταση, πέρα από τις γενικολογίες εδώ και τους αφορισμούς, περιορισμού του κράτους, για να είμαστε μαζί σας. Ποια δαπάνη θα περιορίσετε; Δεν δίνετε απαντήσεις σε αυτά. Ποιες αλλαγές θα κάνετε; Ποιο είναι το σχέδιό σας για την επανίδρυση του κράτους; Η λογική σας είναι κρατισμός.
Τι κάνετε; Θέλετε να κάνετε όλους τους Έλληνες συνεταίρους στη φτώχια. Παίρνετε κάποια χρήματα με τους φόρους –φόροι παντού, φόροι απειλούν τις ελληνίδες και τους Έλληνες- κάνετε μια μικρή αναδιανομή, προσφέρετε τη δυνατότητα σε ορισμένες κοινωνικές κατηγορίες που έχουν ανάγκη και πάσχουν πράγματι να μπορέσουν να αγοράσουν ένα δώρο στα παιδιά τους τα Χριστούγεννα, 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ στοιχίζει αυτή η επιλογή σας και 2 δισεκατομμύρια ευρώ δανειστήκατε με επαχθείς όρους. Αυτή είναι η λογική σας. επιδόματα, συνέταιροι στη φτώχια, μιζέρια. Απουσιάζει η αναπτυξιακή λογική.
Ποια είναι η αναπτυξιακή λογική την οποία περνάτε από τον Προϋπολογισμό; Που είναι οι προοπτικές στήριξης της επιχειρηματικότητας, της φιλελευθεροποίησης της οικονομίας, της ανάπτυξης;
Το Δεκέμβριο του 2004 συζητούσαμε εδώ τον Προϋπολογισμό του 2005 και εντεύθεν των επομένων ετών και προβλέπατε συνέχεια καταστροφή. Δεν θα υπάρχει ανάπτυξη γιατί τελείωσαν τα Ολυμπιακά Έργα. Δεν θα υπάρχει ανάπτυξη τέλειωσαν τα μεγάλα έργα. Ανάπτυξη υπήρξε. Και υπήρχε κάθε χρόνο πλην της περιόδου της κρίσης. Και έρχεστε εδώ και τι λέτε; Ότι δεν ενδιαφέρει η παγκόσμια κρίση, η κρίση είναι εθνική. Μα, το ισχυρίζεστε σοβαρά και μάλιστα ορισμένοι οικονομολόγοι με σπουδές στο εξωτερικό; Δηλαδή, όλα για τη λαϊκή κατανάλωση; Όλα για τις εντυπώσεις; Είστε σοβαροί πολιτικοί όταν λέτε ότι δεν μας αφορά η διεθνής κρίση; Έκλεισαν τράπεζες, έκλεισαν αυτοκινητοβιομηχανίες, έκλεισαν επιχειρήσεις.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Το Συμβούλιο της Ευρώπης το είπε.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Την ίδια ώρα, κύριε Πρόεδρε, η Ελλάδα του Καραμανλή απαντούσε με εγγύηση στις καταθέσεις των Ελλήνων μέχρι 100 χιλιάδες ευρώ, με 28 δισεκατομμύρια ευρώ για τη ρευστότητα των τραπεζών, όπου μας λέγατε ότι τα δίνουμε στους τραπεζίτες. Ορίστε, πάρτε τα από τους τραπεζίτες τώρα, αφού εμείς τα δίναμε. Εγγυήσεις δίναμε. Το μεγαλύτερο ψέμα της μεταπολίτευσης που ειπώθηκε στο δημόσιο βίο, ήταν αυτό, ότι δίναμε 28 δισεκατομμύρια στους τραπεζίτες.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Εσείς το λέγατε.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Εσείς τα λέγατε από τα έδρανα της αντιπολίτευσης τότε. Σήμερα όμως, που είσαστε Κυβέρνηση –και με την ευκαιρία των εορτών εύχομαι και καλές γιορτές- και του χρόνου θα είμαστε εδώ πέρα, να είμαστε με υγεία, ευτυχώς για μας θα είμαστε και του χρόνου και δυστυχώς για σας, διότι αυτά τα οποία λέτε τώρα ανέξοδα, χωρίς να νοιάζεστε για τις επιπτώσεις των όσων λέτε, θα τα αντιμετωπίσετε του χρόνου, όταν αυτή η πολιτική την οποία ακολουθείτε δεν έχει προοπτική. Διότι, επαναλαμβάνω, δύο είναι οι πυλώνες αντιμετώπισης του δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας: Ο περιορισμός του κράτους και των δαπανών και η ανάπτυξη. Και στα δύο δεν παίρνετε καλό βαθμό με τις προτάσεις σας, για να μην γίνω περισσότερο αυστηρός.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Ως πρώην Υπουργός Παιδείας μας βαθμολογείτε.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, καλό θα είναι να δείτε αυτά τα οποία συζητούνται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στις διεθνείς αγορές και μας αφορούν, διότι εκπηγάζουν από τη συμπεριφορά της Κυβέρνησής σας. Δεν μπορεί να αδιαφορείτε για αυτά τα οποία αναφέρουν σήμερα όλες οι εφημερίδες, για τη δήλωση του Υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας, για την τρίμηνη εκτίμηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να παριστάνετε εδώ ότι όλα αυτά δεν μας αφορούν και αφορούν την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Μα, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ήταν σε όλα τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη όταν ξέσπασε η λαίλαπα της κρίσης και αντιμετώπισαν όλα αυτά τα προβλήματα;
(PN)
(2ML)
Και τέλος, κυρία Πρόεδρε, επιτρέψτε μου μια φράση.
Στενοχωριέμαι πάρα πολύ όταν σας ακούω εδώ να μας προκαλείτε με ιταμό τρόπο, είτε απευθυνόμενοι στον Εισηγητή της Πλειοψηφίας για να πάει να σκίσει το πτυχίο του. Θέλω να ξέρω ποια θα είναι η σχέση εκείνων που τα είπαν αυτά με τα δικά τους πτυχία το Δεκέμβριο του 2010. Και όπως επίσης είπατε να ζητήσει η δική μας παράταξη συγγνώμη. Για ποιο πράγμα; Μήπως να ζητήσουμε συγγνώμη για το «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», «Έξω από την Ευρώπη των μονοπωλίων»; Να ζητήσουμε συγγνώμη για τον Οργανισμό Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων που βυθίσατε τη χώρα στα χρέη;
(Θόρυβος από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ολοκληρώστε παρακαλώ, κύριε συνάδελφε.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Να ζητήσουμε συγγνώμη για τα προγράμματα εξυγίανσης της Ολυμπιακής, που βυθίσατε τον Προϋπολογισμό; Γιατί για αυτά εσείς είστε οι πρωταγωνιστές. Ζητήσατε ποτέ συγνώμη;
Οι παρατάξεις, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Πλειοψηφίας, κρίνονται από το λαό. Και οι πολιτικοί είμαστε για να καταθέτουμε τις ιδέες μας, τις προτάσεις μας, τις θέσεις μας. Λαϊκά δικαστήρια για να στήνετε απέναντι στην παράταξη που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και έβαλε την Ελλάδα στην Ευρώπη, δε νομίζω ότι νομιμοποιείστε να το κάνετε.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστώ πολύ.
Ευχαριστώ και εγώ που δίνετε το παράδειγμα και περιμένετε σεβασμό από το Προεδρείο στην τήρηση του χρόνου. Σας παρακαλώ.
Το λόγο έχει τώρα ο Υφυπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων κ. Ιωάννης Πανάρετος για εννιά λεπτά.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ (Υφυπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Σας ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριοι Βουλευτές, είναι χαρά και τιμή μου που έχω σήμερα την ευκαιρία να διατυπώσω κάποιες απόψεις για τον Προϋπολογισμό και να συνδέσω αυτές τις απόψεις με μια σειρά από προβλήματα που πιστεύω ότι σχετίζονται με την παιδεία και τον τρόπο που λειτουργεί το ελληνικό κράτος.
Περνάει η χώρα μας σήμερα μια μεγάλη οικονομική κρίση. Η κρίση αυτή είναι κυρίως ελληνική κρίση. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι υπάρχει και διεθνής κρίση. Και η διεθνής κρίση επηρεάζει τα οικονομικά της χώρας. Όμως, στη βάση της κρίσης που αντιμετωπίζει η χώρα μας, βρίσκονται μια σειρά δομικών, διαχρονικών προβλημάτων.
Τα όποια εισπρακτικά μέτρα θα φέρουν μόνο προσωρινά οφέλη. Δεν θα αντιμετωπίσουν τα προβλήματα στη ρίζα τους, γιατί στη ρίζα των προβλημάτων βρίσκεται η στρεβλή λειτουργία του κράτους και η διαφθορά. Αυτά τα δυο είναι συνήθως αλληλένδετα. Η στρεβλή λειτουργία δημιουργεί γόνιμο έδαφος για να εκδηλωθεί η διαφθορά. Και η διαφθορά στη συνέχεια διαιωνίζει τη στρεβλή λειτουργία.
Η Κυβέρνηση έκανε μια πρωτοφανή ενέργεια μέσα σε μια περίοδο κρίσης. Έδωσε ένα δισεκατομμύριο ευρώ πρόσθετη χρηματοδότηση στην παιδεία. Σε καμία άλλη χώρα δεν έχει συμβεί αυτό. Θα σας πω όμως ότι και με το ένα δισεκατομμύριο ευρώ και με το 5%, δεν θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, αν δεν δούμε τη βάση των προβλημάτων και αν δεν δούμε πώς θα ξεπεράσουμε το στρεβλό τρόπο με τον οποίο λειτουργεί και το εκπαιδευτικό σύστημα.
Θα μου επιτρέψετε να δώσω δυο ή τρία παραδείγματα, όσο μου επιτρέπει ο χρόνος, για να εξηγήσω αυτή την άποψη για στρεβλή λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος.
Το πρώτο παράδειγμα. Ο Προϋπολογισμός προβλέπει 280 εκατομμύρια ευρώ για μεταφορές μαθητών. Από αυτά, τα 190 είναι μέσω νομαρχιών και τα 90 μέσω του Υπουργείου Παιδείας για χρέη τα οποία δεν έχουν εξοφληθεί. Η μεταφορά μαθητών είναι μια κοινωνική πολιτική. Χρειάζεται οι μαθητές να μετακινηθούν για να πάνε στο σχολείο, ιδιαίτερα σε απομακρυσμένες περιοχές. Όμως, αυτό αντιμετωπίζεται με ένα στρεβλό τρόπο. Το κόστος αυτό είναι υπερβολικό για την προσφορά που δίνει το κράτος στον πολίτη, σε αντάλλαγμα για τους φόρους τους οποίους εισπράττει. Εδώ έχουμε όχι μόνο μια στρεβλή λειτουργία της αγοράς, έχουμε παραβίαση και των κανόνων της ελεύθερης αγοράς. Θυμάμαι από το 1988 που προσπαθήσαμε με τον σημερινό Πρωθυπουργό και τότε Υπουργό Παιδείας, να βρούμε ένα πιο λειτουργικό σύστημα για τη μεταφορά των μαθητών. Δεν το έχουμε πετύχει. Ακόμα σήμερα έχουμε την ίδια κατάσταση και έχουμε το ίδιο πρόβλημα.
Ένα δεύτερο παράδειγμα, τα συγγραφικά δικαιώματα. Εκατόν δέκα εκατομμύρια στοίχισαν το 2009 γενικά τα συγγράμματα. Τα εκατόν δέκα εκατομμύρια είναι ένα πολύ μεγάλο ποσό και πολλαπλασιάζεται. Στα πανεπιστήμια από 42 που ήταν πήγε στα 56. Και τι έχουμε; Εδώ έχουμε μια πολλαπλή στρέβλωση. Έχουμε και στρέβλωση της αγοράς, που έχουμε φτιάξει μια κλειστή αγορά, δηλαδή υπάρχουν εκδότες οι οποίοι υφίστανται μόνο και μόνο για να δίνουν και να μοιράζουν τα πανεπιστημιακά συγγράμματα, αλλά έχουμε και άλλες στρεβλώσεις. Επειδή ακριβώς έχουμε αυτό το σύστημα, έχουμε ένα μοναδικό βιβλίο. Ένα στο σχολείο, ένα στο γυμνάσιο, ένα στο λύκειο, ένα στο πανεπιστήμιο.
Θα μπορούσε κανείς με έναν υπολογισμό να δει ότι αν πηγαίναμε σε μια λογική του ηλεκτρονικού βιβλίου με 300 εκατομμύρια ευρώ θα μπορούσαμε να προμηθεύσουμε όλες τους μαθητές σχολείου, γυμνασίου, λυκείου και τους φοιτητές πανεπιστημίου και ΤΕΙ με κάτι το οποίο θα τους ακολουθούσε σε όλη τους την πορεία και θα αντιμετώπιζε και το πρόβλημα του πολλαπλού βιβλίου, αφού ένα ηλεκτρονικό βιβλίο έχει τη δυνατότητα να αποθηκεύει μέχρι 3.000 βιβλία. Και εδώ δεν έχουμε μόνο την αντιμετώπιση του οικονομικού προβλήματος. Έχουμε την αντιμετώπιση του περιβαλλοντικού προβλήματος. Θα γνωρίζετε ίσως ότι για να φτιαχτεί μια σελίδα Α4, χρειάζονται δέκα λίτρα νερό. Αντιλαμβάνεται λοιπόν κανείς τι σημαίνει μια διαφορετική προσέγγιση με το ηλεκτρονικό βιβλίο. Και αν μάλιστα μπούμε στη λογική του ηλεκτρονικού βιβλίου μπορεί επίσης κανείς να δει ότι με 20 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο θα μπορούμε να διατηρούμε αυτό το σύστημα, δίνοντας νέα ηλεκτρονικά βιβλία στους μαθητές που θα μπαίνουν στο εκπαιδευτικό σύστημα.
Ένα τρίτο παράδειγμα, το πανεπιστήμιο. Μη έχοντας αυτοτέλεια στο πανεπιστήμιο, αν δούμε τις θέσεις των καθηγητών το πανεπιστήμιο ζητά διαρκώς περισσότερες θέσεις, και το κράτος δίνει θέσεις. Εάν το πανεπιστήμιο είχε την ευθύνη των οικονομικών του, θα αποφάσιζε καλύτερα αν χρειάζεται νέους διδάσκοντες, αν χρειάζεται διοικητικό προσωπικό, αν χρειάζεται άλλες δραστηριότητες.
Η σχέση αυτή διορισμού μέσω του κράτους και πληρωμής μέσω του κράτους, σπρώχνει τα πανεπιστήμια στο να ζητούν περισσότερους διδάσκοντες χωρίς υποχρεωτικά να τους έχουν ανάγκη.
Ένα τέταρτο παράδειγμα είναι ο διορισμός των εκπαιδευτικών στην πρωτοβάθμια και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Έχουμε ίσως μια από τις μεγαλύτερες αναλογίες δασκάλων προς μαθητές και όμως έχουμε κενά. Γιατί; Έχουμε ένα στρεβλό σύστημα αποσπάσεων, διορισμών και μοριοδότησης. Αυτό οδηγεί και στη συναλλαγή με κομματικά κριτήρια και δημιουργεί πελατειακές σχέσεις.
Θα σας πω ένα παράδειγμα, για τον Αη Στράτη που έχει αναφερθεί και η Υπουργός σε αυτό. Στον Αη Στράτη υπηρετούν θεωρητικά αυτή τη στιγμή 45 εκπαιδευτικοί. Ξέρετε πόσους μαθητές έχει ο Αη Στράτης στο γυμνάσιο και στις λυκειακές τάξεις; Έχει 10 μαθητές. Αυτή τη στιγμή στον Αη Στράτη υπάρχουν 11 εκπαιδευτικοί. Υπάρχουν άλλοι 5 οι οποίοι είναι σε άδεια. Υπάρχουν άλλοι 5 οι οποίοι είναι σε άλλα λύκεια ή γυμνάσια, όπου δεν δικαιούνται μόρια. Και όμως έχουν τοποθετηθεί στον Αη Στράτη για να παίρνουν τα μόρια και βρίσκονται κάπου αλλού. Υπάρχουν όμως 25 που είναι σε άλλες υπηρεσίες. Από αυτούς τους 25, οι 20 δεν πέρασαν ποτέ από τον Αη Στράτη, δεν τους έχει δει ο Αη Στράτης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Ελπίζω να υπήρχαν και όχι να υπάρχουν στο εξής.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ (Υφυπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Βεβαίως. Αυτό θα αλλάξουμε. Γι’ αυτό με τη νέα πρόταση που έκανε η Υπουργός και με τη νέα ρύθμιση…
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Δεν θα υπάρχουν σε λίγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ (Υφυπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Σε λίγο. Γιατί επτά από αυτούς, κύριε Πρόεδρε, είναι αποσπασμένοι στην κεντρική υπηρεσία του Υπουργείου Παιδείας, επτά της πληροφορικής. Δεν καταλαβαίνει κανείς γιατί χρειαζόντουσαν αυτοί οι επτά στο Υπουργείο Παιδείας, τους οποίους δεν μπορώ να τους βρω κιόλας.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Τι λέτε, κύριε Υπουργέ, για τους υπαλλήλους λέτε; Τι είναι αυτά;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Σας παρακαλώ μη διακόπτετε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ (Υφυπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Τους επτά που έχετε αποσπάσει και τους έχετε πάρει μαζί σας, δεν τους βρίσκουμε πουθενά.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Τι είναι αυτά που λέτε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Παρακαλώ πολύ, να μην γράφεται στα Πρακτικά τίποτα από τις διακοπές.
Ευχαριστώ.
(GH)
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ (Υφυπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Ακόμα και εάν εκεί ή εάν εκεί κάναμε μειώσεις μισθών ή πάγωμα μισθών θα λύναμε το πρόβλημα; Ο μισθός είναι το πρόβλημα ή η στρεβλή λειτουργία που έχουμε;
Πιστεύω ότι ο Προϋπολογισμός αυτός θα ψηφιστεί στη Βουλή, αλλά κλείνω λέγοντας ότι η κρίση αυτή είναι και μια ευκαιρία. Ίσως όμως να είναι και η τελευταία ευκαιρία. Σας ευχαριστώ πολύ.
(χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον Υφυπουργό κ. Πανάρετο και για την τήρηση και το σεβασμό στο χρόνο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας , αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, σαράντα τέσσερις μαθητές και μαθήτριες και έξι εκπαιδευτικοί συνοδοί από το Γυμνάσιο Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης του Δήμου Αχαρνών.
Η Βουλή σας καλωσορίζει. Καλώς ήλθατε.
(Χειροκροτήματα απ΄ όλες τις πτέρυγες)
Το λόγο έχει ο Βουλευτής Λάρισας του ΠΑ.ΣΟ.Κ, κ. Νασιώκας Έκτορας.
ΝΑΣΙΩΚΑΣ ΕΚΤΟΡΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κυρία Πρόεδρε, η χώρα μας, ο λαός μας, ζει με τα σημαντικότερα οικονομικά προβλήματα της γενιάς μας, από τη μεταπολίτευση και μετά.
Σήμερα οι πολίτες αντιμετωπίζουν τεράστιο πρόβλημα. Η πραγματική ανεργία είναι κοντά στο 15% και η προοπτική, το μέλλον και γκρίζο και δυσοίωνο είναι. Και παράλληλα συζητιέται αυτός ο Προϋπολογισμός σε μια ιδιότυπη πολιτική συγκυρία, στην οποία η προηγούμενη Κυβέρνηση, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κατέρρευσε. Στο μέσον της θητείας εγκατέλειψε την Κυβέρνηση, απέτυχε παταγωδώς, τρόμαξε μπροστά στα αποτελέσματα που και η δική της πολιτική δημιούργησε κύριε συνάδελφε. Παραλάβατε την Ελλάδα των Ολυμπιακών Αγώνων και παραδώσατε την Ελλάδα της παρακμής και της μιζέριας. Και βεβαίως όταν η διεθνής, η παγκόσμια κρίση ανέδειξε και τις διαρθρωτικές αλλαγές και την οικονομική κατάσταση, όπως εσείς οδηγήσατε τη χώρα, τρομάξατε μπροστά σ' αυτό που έρχεται. Η αδράνειά σας η ανικανότητα, η αναποτελεσματικότητα, η πελατειακή πολιτική, είναι παράγων καθοριστικός γι’ αυτήν την κατάσταση που σήμερα αντιμετωπίζει η χώρα. Και παράλληλα μια νέα Κυβέρνηση ήλθε, που προσπαθεί να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα.
Η ευθύνη σας, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, φαίνεται ανάγλυφα με αυτό που κάνατε τον τελευταίο χρόνο. Ένα χρόνο πριν, τέτοιες μέρες, συζητούσαμε εδώ τον Προϋπολογισμό του 2009. Είχε εμφανιστεί η παγκόσμια κρίση. Ήσασταν υποχρεωμένοι να αντιμετωπίσετε την κρίση. Ήσασταν υποχρεωμένοι να σώσετε τη χώρα, μια χώρα που βυθίζεται σήμερα και αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα. Και δεν το κάνατε.
Ακούστηκαν φωνές από αυτό το Βήμα, λίγες φωνές από πολιτικούς, κάποιοι από τους οποίους δεν είναι σήμερα εδώ και αντιμετωπίστηκαν ως μάντεις κακών ειδήσεων. Στο παρελθόν αυτούς τους εκτελούσαν. Και αντιμετωπίστηκαν από ένα ιδιόμορφο λαϊκισμό, που λέει ότι οι η πολιτική δεν είναι αυτή που παράγει πλούτο, αλλά είναι αυτή που διαχειρίζεται καλύτερα τα δανεικά.
Και βεβαίως ήταν ευθύνη σας και ευθύνη της χώρας τότε για ένα σταθεροποιητικό πρόγραμμα, για τις μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές στην κοινωνία και στην οικονομία για το κοινωνικό κράτος.
Και αυτά τα μέτρα, κυρίες και κύριοι, δεν είναι μέτρα που οδηγούν στην ανάπτυξη, είναι αμυντικά μέτρα. Είναι μέτρα δηλαδή, για να μην πάει η χώρα χειρότερα, για να μην δημιουργηθούν δυσμενέστερες συνθήκες. Και αντί να τα πάρετε, τρομάξατε και λακίσατε. Αφήσατε το καράβι και η κατεύθυνσή του ήταν σίγουρο ότι οδηγούνταν στο ατύχημα.
Αυτό παρέλαβε σήμερα η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ και η Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου. Και βέβαια ζούμε την υποβάθμιση και στην αξιοπιστία αλλά και στην δανειοληπτική μας ικανότητα. Ζούμε τον ένα Οίκο μετά τον άλλο να μας αξιολογούν δυσμενέστερα, αναμένονται δυστυχώς και άλλοι Οίκοι, έχουμε πρόβλημα με τα ομόλογα ίσως έχουμε πρόβλημα με υποβάθμιση του τραπεζικού μας συστήματος, αφού στηρίζεται κυρίως στα εθνικά ομόλογα και βεβαίως πέρασε η κρίση στην πραγματική οικονομία και ζούμε αυτά που είπα στην αρχή. Και σήμερα η Κυβέρνηση παίρνει εκείνα τα μέτρα που δεν πήρατε εσείς.
Να διαλύσουμε όμως δύο μύθους κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Ο πρώτος μύθος. Σκληρά μέτρα ή όχι σκληρά μέτρα; Σκληρές πολιτικές ή όχι; Κοιτάξτε. Αυτό είναι υποκρισία και ψευτοδίλημμα. Ποιο είναι το σωστό; Αποτελεσματικά μέτρα με κοινωνική δικαιοσύνη, γιατί εάν δεν είναι αποτελεσματικά τα μέτρα, άμα δεν αλλάζουν τη ρότα του καραβιού, τότε αυτά, είτε σκληρά είτε μαλακά είναι, είναι μέτρα επικίνδυνα για τη χώρα.
Και το δεύτερο. Μέτρα που πλήττουν τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα. Κοιτάξτε. Τα μεσαία και τα χαμηλά εισοδήματα δεν τα πλήττουν τα μέτρα, τα όποια μέτρα, ιδιαίτερα εάν έχουν κοινωνική διαστρωμάτωση και λογική. Τα πλήττει η κρίση, η ανέχεια.
Εάν στη χώρα μας τον επόμενο χρόνο, τα εισοδήματα θα μειωθούν μέχρι και 20% και εάν η ανεργία ξεπεράσει το 20%, πραγματικά ποίοι νομίζετε ότι θα πληγούν περισσότερο; Οι πλούσιοι; Τι συνέβη σε άλλες χώρες που οδηγήθηκαν σε τέτοια κρίση; Οι πλούσιοι δυσκολεύτηκαν, που έζησαν με λίγο χαμηλότερα εισοδήματα ή με πολύ χαμηλότερα ή οι φτωχότεροι; Άρα αποτελεσματικά μέτρα με κοινωνική διάσταση που θα οδηγήσουν τη χώρα σε διέξοδο.
Η νέα Κυβέρνηση με τον Προϋπολογισμό που συζητάμε σήμερα, αλλά και με το πλαίσιο που παρουσίασε ο Πρωθυπουργός στο Ζάππειο την περασμένη εβδομάδα, περιέγραψε απολύτως όλα αυτά και έδωσε τους στόχους. Δεν τίθεται θέμα ότι χρειάζεται περαιτέρω εξειδίκευση. Είναι σίγουρο ότι χρειάζεται συγκεκριμενοποίηση. Είναι βέβαιο ότι χρειάζεται η αποφασιστικότητα που θα πείσει εχθρούς και φίλους μέσα και έξω από την Ελλάδα και όχι βέβαια εθελούσιες πολυτελείς αποχωρήσεις εργαζομένων στα 45,στα 50 και στα 55 χρόνια. Και όχι καθυστερήσεις, όχι πειραματισμούς, όχι ανακολουθίες, όχι διχογνωμίες. Αποφασιστικότητα χρειάζεται και αυτή επιδεικνύουμε τώρα και καλούμαστε να την επιδείξουμε και στο αμέσως επόμενο διάστημα.
Δύο μεγάλα θέματα θα αντιμετωπίσει η χώρα αμέσως. Το ένα είναι ο δανεισμός. Οι δανειολήπτες δεν μας εμπιστεύονται και όπως γνωρίζετε τα δάνεια συνάπτονται στη χώρα τον πρώτο ή τους πρώτους μήνες κυρίως του χρόνου. Και είμαστε στην κρισάρα αυτή την ώρα. Και το δεύτερο εξίσου σημαντικό ή εάν θέλετε και περισσότερο σημαντικό. Θα καταθέσουμε το πρόγραμμα σταθερότητας. Δεν τολμώ και να σκεφθώ ότι υπάρχει περίπτωση να απορριφθεί το πρόγραμμα σταθερότητας της χώρας και η χώρα να οδηγηθεί στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Γι’ αυτό κρινόμαστε και γι’ αυτό παλεύουμε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς γνωρίζουμε ότι χρήματα δεν υπάρχουν. Χρόνος δεν υπάρχει. Υπάρχει ένα μόνο σημαντικό, να πούμε την αλήθεια στον κόσμο και να παλέψουμε μαζί με τον κόσμο, μ' αυτό τον Προϋπολογισμό, που μπορεί να χρειαστεί και σε μερικά σημεία να τον αλλάξουμε στην πορεία, για να οδηγήσουμε τη χώρα σε διέξοδο.
Είμαστε εδώ για να πετύχει η χώρα, γιατί εάν αποτύχει ο Προϋπολογισμός, κυρία Πρόεδρε -και κλείνω- η χώρα θα αποτύχει. Και συστρατευθείτε μαζί μας. Εσείς που εγκαταλείψατε το καράβι, τουλάχιστον στηρίξτε αυτούς που είχαν την τόλμη να πάρουν το τιμόνι από το καράβι για να μην πάει στην ξέρα και να το οδηγήσουν σε ασφαλές λιμάνι.
Σας ευχαριστώ.
(χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον κύριο Νασιώκα.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής Άρτας της Νέας Δημοκρατίας, κ. Παπασιώζος Κωνσταντίνος, για επτά λεπτά.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΠΑΣΙΩΖΟΣ: Σας ευχαριστώ κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εν μέσω μιας πολύ δύσκολης οικονομικής συγκυρίας για την ελληνική οικονομία, καλούμαστε να τοποθετηθούμε στον πρώτο Προϋπολογισμό του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Και εκεί που περιμέναμε να μας παρουσιάσει ένα συγκεκριμένο σχέδιο, με σαφείς στόχους, ξεκάθαρους άξονες και στρατηγική, ένα σχέδιο που θα ενίσχυε την ανθεκτικότητα της ελληνικής οικονομίας στον τρίπτυχο ανάπτυξη, απασχόληση και ανταγωνιστικότητα, βλέπουμε μια οικονομική πολιτική χωρίς αίσθημα ευθύνης, αποκλειστικά εισπρακτικού χαρακτήρα, με γενικολογίες, αμφιταλαντεύσεις, αναβλητικότητα, χωρίς συγκεκριμένους στόχους, με απουσία πολιτικής βούλησης και μεταρρυθμιστικής πολιτικής.
(ΧΑ)


(2GH)
Βλέπουμε έναν προϋπολογισμό πολύ κατώτερο των περιστάσεων, που δεν καλύπτει ούτε το ελάχιστο της ανάγκης τόσο του δημοσίου τομέα για να λειτουργήσει εύρυθμα το κράτος αλλά ούτε και τις στοιχειώδες ανάγκες του ελληνικού λαού. Είστε ανέτοιμοι και ανήμποροι να ανταποκριθείτε στις κρίσιμες καταστάσεις που περνάει η χώρα και να πάρετε τα απαραίτητα μέτρα που θα οδηγήσουν την έξοδο από την κρίση. Επιδίδεστε σε διακηρύξεις άχρηστων αρχών χωρίς να παρουσιάζετε ένα σοβαρό προϋπολογισμό που να εμπνέει σοβαρότητα, σιγουριά και αποτελεσματικότητα στον ελληνικό λαό και στις αγορές. Οι διεθνείς οίκοι πιστοληπτικής αξιολόγησης ο ένας μετά τον άλλο προβαίνουν στην υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας μας θεωρώντας ότι τα μέτρα που παίρνετε είναι ανεπαρκή για τη μείωση του δημοσίου χρέους και τα αντανακλαστικά σας πολύ αργά για να ανταποκριθείτε στην κρισιμότητα της κατάστασης.
Ας μη γελιόμαστε τώρα που είστε Κυβέρνηση οι μάσκες σας έπεσαν και φάνηκε σε όλο του το μεγαλείο η γύμνια σας. Το μόνο που σας ενδιέφερε ήταν πώς να έρθετε στην εξουσία και αυτό το καταφέρατε με τις παλιές, γνωστές μεθόδους σας, τη δημαγωγία και την εξαπάτηση του ελληνικού λαού.
Πού είναι όλες αυτές οι εξαγγελίες που κάνατε προεκλογικά; Θυμηθείτε λίγο πριν από τις εκλογές για τα λιμάνια, την Ολυμπιακή, τον ΟΣΕ, για τη χορήγηση του εκτάκτου επιδόματος κοινωνικής αλληλεγγύης που εμείς στηρίξαμε και εσείς τη μειώσατε από τα 500 ευρώ ανά δικαιούχο στα 300 και 400 ευρώ, για την ισορροπημένη μείωση των ελλειμμάτων και τη μη επιβολή νέων φόρων το 2010. Τι έχετε να μας πείτε για την κατάργηση του επιδόματος θέρμανσης ή της απόσυρσης των παλιών ρυπογόνων αυτοκινήτων που θα έδινε νέα ώθηση στην αγορά αυτοκινήτου και θα συνέβαλλε στη μείωση των ρύπων της χώρας μας; Τι λέγατε για τη διεύρυνση των εισοδηματικών κριτηρίων και των ορίων του ΕΚΑΣ, για τα μέτρα μόνιμου χαρακτήρα που λέγατε πως θα πάρετε ώστε να αντιμετωπιστούν τα χρόνια διαρθρωτικά προβλήματα της οικονομίας και τα οποία θα προσέλκυαν τους ξένους επενδυτές, για τις αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό που κάνατε σημαία σας ότι θα δίνατε και τώρα μιλάμε ακόμα για μείωση επιδομάτων και μισθών; Πού πήγαν όλες αυτές οι εξαγγελίες σας κύριοι;
Το γνωστό ΠΑ.ΣΟ.Κ. άρχισε να ξεδιπλώνεται σε όλο του το μεγαλείο. Είστε μια Κυβέρνηση που ούτε προγραμματισμό, ούτε σαφές σχέδιο έχετε. Σπαταλάτε τα χρήματα του ΕΣΠΑ σε εκπτωτικά κουπόνια αντί να τα επενδύσετε στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Πού είναι η ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας και σε υποδομές και σε έργα στην περιφέρεια ώστε να δοθεί ώθηση στην οικονομία και στην ανάπτυξη στον τόπο; Προχωρήσατε στην χαλάρωση των μέτρων που πήραμε για το ασφαλιστικό και τώρα βιάζεστε να προχωρήσετε σε νέες μεταρρυθμίσεις ζητώντας τη συνοχή και τη συνδρομή των κοινωνικών φορέων διότι διαπιστώσατε ότι η δημαγωγία και ο λαϊκισμός που ακολουθείτε μόνο προβλήματα προκαλεί. Υπαναχωρήσατε ως προς την αναβάθμιση και την ανάπτυξη του αγροτικού τομέα μειώνοντας τις δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού κατά 4% και του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων κατά 5%, ενώ γνωρίζετε πως ο τομέας αυτός είναι από τους πιο ευπαθείς της ελληνικής οικονομίας που πλήττεται από υψηλή αποβιομηχάνιση και ανεργία.
Κύριοι της Κυβέρνησης πέσατε θύματα των αδιέξοδων πολιτικών σας και των κομματικών καταβολών σας καθώς διαπιστώσατε πως δεν μπορείτε να υλοποιήσετε καμία από τις προεκλογικές σας δεσμεύσεις και για το λόγο αυτό καταφεύγετε στην καταστροφολογία με αποτέλεσμα να προκαλείτε μεγάλη ζημιά στη διεθνή εικόνα της χώρας μας.
Η διαφορά μας με τη δική σας κυβέρνηση είναι τεράστια. Δεν παραγνωρίζω πως έγιναν λάθη από εμάς και πως σε αρκετές περιπτώσεις δείξαμε ατολμία και αλαζονεία και γι’ αυτά τα λάθη μας μας τιμώρησε ο ελληνικός λαός. Ωστόσο, εμείς μιλήσαμε τη γλώσσα της αλήθειας και με αίσθηση ευθύνης ενημερώσαμε τους συμπολίτες μας για πολύ σοβαρά προβλήματα της οικονομίας τα οποία προέκυψαν από την παγκόσμια οικονομική κρίση και τις χρόνιες παθογένειες της ελληνικής οικονομίας. Τον ενημερώσαμε για τα δύσκολα μέτρα που έπρεπε να πάρουμε παίρνοντας το πολιτικό κόστος. Του είπαμε την αλήθεια ενώ εσείς τον παραπλανήσατε, του δώσατε ψεύτικες ελπίδες γνωρίζοντας πολύ καλά πώς όλα αυτά που υποσχεθήκατε ήταν αδύνατον να τα υλοποιήσετε.
Και τώρα επιδίδεστε σε καταστροφολογία για να κρύψετε τη γύμνια σας. Κινδυνολογείτε εκθέτοντας κατ’ αρχήν τη χώρα διεθνώς γεγονός που προκαλεί στην αγορά και στον κόσμο το φόβο για ακόμα χειρότερες μέρες. Τρέχετε από πρωτεύουσα σε πρωτεύουσα εκλιπαρώντας για κοινοτική βοήθεια χωρίς να αντιλαμβάνεστε πως παρουσιάζεστε ως μία πανικόβλητη κυβέρνηση τριτοκοσμικής χώρας.
Η διαρκής διεύρυνση της διαφοράς των ελληνικών τίτλων με τους αντίστοιχους γερμανικούς συν 250 μονάδες βάσης μόνο τις τελευταίες μέρες αποδεικνύει την αποτυχία σας στην παρουσίαση ενός ολοκληρωμένου και συγκροτημένου σχεδίου για την έξοδό μας από την κρίση.
Εμείς ως Κυβέρνηση με αίσθημα ευθύνης εφαρμόσαμε μια συγκεκριμένη πολιτική στον τρίπτυχο ανάπτυξη-ανταγωνιστικότητα και απασχόληση. Προχωρήσαμε σε μεταρρυθμίσεις όπως το ασφαλιστικό, το χωροταξικό, η λειτουργία των Δ.Ε.Κ.Ο. Επιφέραμε τη λύση στο μείζον θέμα της Ολυμπιακής. Προβήκαμε σε ενεργειακές συμφωνίες που ενίσχυσαν το διεθνή ρόλο της χώρας μας. Δώσαμε έμφαση στην οικονομία της γνώσης και προωθήσαμε ένα εκτεταμένο πρόγραμμα κατασκευής νέων και βελτίωσης των υπαρχουσών υποδομών. Αυτές και πολλές άλλες πολιτικές που πήραμε όπως η ενίσχυση των εισοδημάτων των χαμηλών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων, των εξαγωγών, του τουρισμού, των κατασκευών και του αγροτικού τομέα ενίσχυσαν την αντοχή της ελληνικής οικονομίας κρατώντας πολύ χαμηλά τους ρυθμούς ύφεσης σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπου οι συνέπειες της κρίσης οδήγησαν σε κατάρρευση πολύ ισχυρότερες οικονομίες.
Είναι καιρός να κατανοήσετε ότι χωρίς την εφαρμογή συγκροτημένου σχεδίου οικονομικής ανάκαμψης που θα περιλαμβάνει διαρθρωτικές αλλαγές και τολμηρές αποφάσεις και προπάντων χωρίς να πείτε την αλήθεια στον ελληνικό λαό μόνο κακό θα κάνετε στον τόπο.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον κ. Παπασιώζο.
Θέλω να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα Άνω Δυτικά Θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίαση αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής 29 μαθητές και μαθήτριες και δύο εκπαιδευτικοί συνοδοί τους της 2ης ομάδας του 4ου Γυμνασίου Γαλατσίου.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει η Βουλευτής Πιερίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κυρία Μαρία Μίχου.
ΜΑΡΙΑ ΜΙΧΟΥ: Κυρία Πρόεδρε, κύριοι Υπουργοί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η σύνταξη του προϋπολογισμού της χώρας μας δεν είναι απλώς μια λογιστική καταγραφή οικονομικών δεδομένων. Είναι άσκηση οικονομικής, κοινωνικής και αναπτυξιακής πολιτικής για το επόμενο έτος. Ο προϋπολογισμός του 2010 έχει πραγματικά ιδιαίτερο ενδιαφέρον και οικονομικό και κοινωνικό και αναπτυξιακό. Σωστά χαρακτηρίστηκε από τον Υπουργό Οικονομικών ίσως ο δυσκολότερος προϋπολογισμός που συντάχθηκε μεταπολεμικά, της μεταπολίτευσης ουσιαστικά. Και αυτό γιατί ξεκινά από μια δυσμενή αφετηρία και έχει να αντιμετωπίσει μεγάλες προκλήσεις η χώρα μας τις οποίες πραγματικά πιστεύω ότι αντιμετωπίζουμε με ιδιαίτερη σοβαρότητα.
Ο προϋπολογισμός του 2010 συντάχθηκε με γνώμονα τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος σε μονοψήφιο αριθμό ως προς το Α.Ε.Π. -φανταστείτε, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι φθάσαμε σε διψήφιο δημοσιονομικό έλλειμμα- τη συγκράτηση αύξησης του δημόσιου χρέους, την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και την επαναφορά της ελληνικής οικονομίας σε ανοδική τροχιά που οπωσδήποτε θα πρέπει να γίνει τα επόμενα χρόνια.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στις 4 Οκτωβρίου 2009 ο λαός καταδίκασε τη Νέα Δημοκρατία πολιτικά, η οποία όμως άφησε μια βαριά κληρονομιά στην πραγματική οικονομίας, τους χειρότερους οικονομικούς δείκτες. Ο προϋπολογισμός του 2010 είναι ο πρώτος προϋπολογισμός που καταθέτει η νέα κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. εν μέσω μιας διεθνούς και εθνικής κρίσης. Η διεθνή κρίση, όμως, όταν εισήλθε στη χώρα μας ανέδειξε όλες τις παθογένειες της ελληνικής οικονομίας που διογκώθηκαν ιδιαίτερα την τελευταία πενταετία.

(KO)






(2AD)
Το 2004 είχαμε ρυθμό ανάπτυξης 4,6% και το 2009 είχαμε ρυθμό ανάπτυξης -1,6%. Πόσο ρεαλιστικά αισιόδοξος μπορεί να είναι ο Έλληνας πολίτης, όταν γνωρίζει ότι έχει ένα έλλειμμα 300 δισεκατομμύρια ευρώ, όταν ξέρει ότι πρέπει να το αποπληρώσει ο ίδιος και τα παιδιά του και όταν γνωρίζει ότι έχει ένα δημοσιονομικό έλλειμμα 12,7% και επτακόσιες τριάντα πέντε χιλιάδες ανέργους, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ε.Σ.Υ.Ε.;
Έτσι, λοιπόν, η Κυβέρνηση και το οικονομικό επιτελείο έχει πραγματικά ένα δύσκολο έργο μπροστά του. Η νέα Κυβέρνηση εκτός από τη συνειδητή προσπάθεια να ανακτήσει την αξιοπιστία και το κύρος των δημόσιων οικονομικών κυρίαρχα απέναντι στους Έλληνες και στους Ευρωπαίους εταίρους, αλλά και στις διεθνείς αγορές, πρέπει να υλοποιήσει και τις προγραμματικές της δεσμεύσεις. Πρόκειται για ένα πραγματικά μεγάλο στοίχημα που θα πρέπει κάθε Έλληνας να εύχεται να πετύχει. Αυτό είναι η ενίσχυση της κοινωνικής δικαιοσύνης, η αποκατάσταση της διαφάνειας και της αξιοπιστίας, η θεσμοθέτηση ενός δικαιότερου φορολογικού συστήματος, η καταπολέμηση της ανεργίας και η δημιουργία ενός βιώσιμου ασφαλιστικού συστήματος, κάτι που αποτελεί και προαπαιτούμενο οικονομικής ανάπτυξης και ευημερίας.
Θα αναφερθώ σε συγκεκριμένα στοιχεία του Προϋπολογισμού πάρα πολύ σύντομα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Όσον αφορά, λοιπόν, τις αποδοχές και τις συντάξεις, θα έχουμε αύξηση 2,8% στις δαπάνες αυτές. Οι αυξήσεις αποδοχών και συντάξεων θα είναι βέβαια πάνω από τον πληθωρισμό.
Όσον αφορά τις δαπάνες κοινωνικής αλληλεγγύης, θα έχουμε αύξηση 1% στις πιστώσεις αυτές επί του Α.Ε.Π. που θα καλύψουν και τις προσλήψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, ώστε να έχουμε πιο σωστή λειτουργία στα νοσηλευτικά ιδρύματα.
Όσον αφορά την απασχόληση και ανεργία, ξέρουμε όλοι ότι η ανεργία έχει φτάσει στο 9% -πιθανόν να είναι ακόμα μεγαλύτερη- και έτσι πρέπει εδώ να επιδοτηθούν πραγματικά ασφαλιστικές εισφορές για να μπορέσουν οι νέοι να εισέλθουν στην αγορά εργασίας και να στηριχθούν οι άνεργοι με αύξηση του επιδόματος της ανεργίας, ώστε να φτάσει σταδιακά στο 70%.
Όσον αφορά την κοινωνική προστασία, πράγματι το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης που ήδη έχει νομοθετηθεί θα ανακουφίσει τουλάχιστον σε ένα βαθμό τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες.
Για την παιδεία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, που για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν είναι απλά θεμέλιο πολιτισμού, αρχών και αξιών, αλλά ένας ζωντανός μοχλός ανάπτυξης, δίνεται 1 δισεκατομμύριο ευρώ το 2010 σε δύσκολους καιρούς.
Όσον αφορά το ασφαλιστικό μας σύστημα, εδώ τα πράγματα είναι δύσκολα και καλώς έχει κριθεί από τον Πρωθυπουργό –και όλοι συμφωνήσαμε σ’ αυτό- ότι είναι ένα εθνικό μας πρόβλημα. Έτσι, λοιπόν, πέρα από την κάλυψη των ταμειακών αναγκών που θα προκύψουν στα ταμεία, ανοίγει όλο αυτό το πρόβλημα για να προκύψουν αυτές οι δομικές αλλαγές και επιτέλους να δοθεί λύση, προκειμένου να μην το φορτώσουμε στις επόμενες γενιές.
Όσον αφορά τις δημόσιες επενδύσεις, προβλέπεται αύξηση 8,4% για το 2010.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Κλείνοντας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιτρέψτε μου να αναφερθώ στο Νομό από τον οποίο κατάγομαι, το Νομό Πιερίας, ένα Νομό ο οποίος χρήζει άμεσης προτεραιότητας δημοσίων επενδύσεων. Είναι ένας Νομός με πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα και ο οποίος κατά την προηγούμενη εξαετία, δυστυχώς, δεν είδε τίποτα από τη Νέα Δημοκρατία. Είναι ένας Νομός ο οποίος έχει τον παγκοσμίου φήμης Όλυμπο και, δυστυχώς, στις επενδύσεις τυγχάνει να είναι από τους πιο αδικημένους.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Και επειδή είναι εξαιρετικά επίκαιρη η εποχή, τώρα που το συζητάμε, η 13η Παλαιά Εθνική Οδός που αυτή τη στιγμή από αυτή περνούν πάρα πολλά οχήματα, επαγγελματικά και Ιδιωτικής Χρήσης, μετά από τις κατολισθήσεις στα Τέμπη, χαρακτηρίζεται «Παλαιά Εθνική Οδός» -και έτσι είναι- και θα πρέπει οπωσδήποτε σ’ αυτήν να γίνουν άμεσες παρεμβάσεις. Αυτό έχει ζητηθεί επανειλημμένως και από τις τοπικές αρχές και από όλους τους πολίτες, καθώς συνδέει την Πιερία, την Κεντρική Μακεδονία με τη Δυτική και τη Θεσσαλία. Είναι ένα έργο που θα είναι ωφέλιμο για όλους τους Έλληνες πολίτες. Επίσης, υπάρχει και το Νοσοκομείο το οποίο θα πρέπει να ολοκληρωθεί επιτέλους το 2010 και να στελεχωθεί με νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό. Επίσης, έχουμε ελλείψεις στα σχολικά μας κτήρια και αυτές είναι αρκετές.
Κλείνοντας, θέλω να πω ότι η κατάθεση του Προϋπολογισμού σηματοδοτεί μόνο τη νέα αρχή της πορείας για την οικονομία, για την αναθέρμανση της οικονομίας, το νοικοκύρεμα των δημοσίων οικονομικών, αλλά και τον περιορισμό της σπατάλης και της φοροδιαφυγής και την αναδιανομή του εισοδήματος. Αποτελεί μία σημαντική προσπάθεια της Κυβέρνησης και πρέπει να στηριχθεί από όλους μας. Τον υπερψηφίζω και νομίζω ότι πρέπει όλοι να συμβάλουμε στην καλή πορεία των οικονομικών της χώρας.
Χρόνια πολλά και καλή χρονιά σε όλους!
Επίσης, ευχαριστώ για την κατανόησή σας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε την κα Μίχου.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής Μαγνησίας του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Μαρκάκης Παύλος.
Κύριε Μαρκάκη, είναι ο πρώτος σας Προϋπολογισμός που ομιλείτε και αγορεύετε και ευχόμαστε καλή θητεία και καλή επιτυχία.
ΠΑΥΛΟΣ ΜΑΡΚΑΚΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, κάθε χρόνο πράγματι παρακολουθούσα από την τηλεόραση τη διαδικασία κατάθεσης και συζήτησης του Προϋπολογισμού. Φέτος με τη δυνατότητα που μου έδωσαν οι ψηφοφόροι μου, οι ψηφοφόροι του ΛΑ.Ο.Σ. –και τους ευχαριστώ ιδιαίτερα γι’ αυτό- έχω την εμπειρία να κρίνω τα γεγονότα μέσα από την Αίθουσα, μέσα από τη Βουλή.
Έβλεπα, λοιπόν, τους Υπουργούς Οικονομικών να κουβαλούν ένα βαρύ βιβλίο, τον εκάστοτε Προϋπολογισμό, και να τον καταθέτουν. Φέτος πρωτοτυπήσατε. Καταθέσατε ένα «stick-άκι». Όμως, παραδεχθήκατε ότι ο Προϋπολογισμός είναι προσωρινού χαρακτήρα, άρα είναι σίγουρο ότι αυτός ο Προϋπολογισμός θα αλλάξει.
Κάθε φορά, λοιπόν, που με τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα αλλάζετε τον Προϋπολογισμό, ευτυχώς για εσάς, κύριε Υπουργέ, δεν θα χρειάζεται να σηκώνετε ένα άλλο βαρύ βιβλίο –όχι εσείς προσωπικά, αλλά ο Υπουργός Οικονομικών- αλλά απλώς θα αλλάζετε το «stick-άκι».
Μόνο που σ’ αυτήν την περίπτωση, κύριε Υπουργέ, το βάρος του Προϋπολογισμού θα το γλιτώσετε μεν εσείς, αλλά τα πραγματικά οικονομικά βάρη θα πέσουν πάλι στις πλάτες του ελληνικού λαού.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να είμαστε ειλικρινείς σ’ αυτήν την Αίθουσα. Συζητάμε έναν Προϋπολογισμό που εν τέλει δεν θα εφαρμοστεί. Και δεν θα εφαρμοστεί, όπως δεν εφαρμόστηκαν και οι προηγούμενοι, γιατί θα μας προλάβουν οι εξελίξεις, θα μας προλάβουν οι δανειστές μας.
Αγαπητοί συνάδελφοι, οι προϋπολογισμοί δεν εφαρμόζονται για πάρα πολύ απλούς λόγους. Πρώτον, έχει επικρατήσει στην κυβερνητική αντίληψη των δύο μεγάλων κομμάτων η συνήθεια κατ’ αρχάς να αισιοδοξούν και με την εξέλιξη των μεγεθών της οικονομίας, στο τέλος να διαψεύδονται.
Δεύτερον, οι ιδιαιτερότητες της ελληνικής οικονομίας δεν παράγουν προϋπολογισμούς αποδεκτούς από την κοινή γνώμη. Απουσιάζει η ειλικρίνεια. Και γι’ αυτό τα δύο μεγάλα κόμματα σε δεδομένη στιγμή, σε στιγμή ανάγκης, εφευρίσκουν δικαιολογίες και αφορμές και καταστρατηγούν τους προϋπολογισμούς.
Τρίτον, δεν μπορεί μια οικονομία που έχει κάνει θεσμό τη μετατροπή των δανείων και των κονδυλίων σύγκλισης σε πάγια και διαρκή ανάγκη, να απαιτεί ισότιμη αντιμετώπιση, τη στιγμή που επί σειρά ετών προσκομίζει παραπλανητικά στοιχεία για την κατάσταση της οικονομίας. Απλώς εμείς δανειζόμαστε συνεχώς –και μάλιστα με επαχθείς όρους- και αμέσως μετά απευθυνόμαστε στη μεγαλοψυχία των δανειστών μας.
Είναι σίγουρο ότι η ανοχή τους έχει τελειώσει. Αγαπητοί συνάδελφοι, σε μία ημιθανή οικονομία έρχεται σήμερα η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. απλουστευτικά να μας προτείνει σαν μοναδική λύση την υπερβολική φορολόγηση -ξανά εμείς- σε αντίθεση με τους εταίρους μας στην Ευρώπη, οι οποίοι καταφεύγουν στη μείωση της φορολογίας για να πετύχουν και να τονώσουν τη ρευστότητα.
Γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι ήδη τεράστια κεφάλαια φεύγουν από τις ελληνικές τράπεζες προς τις ξένες, μειώνοντας έτσι τη δυνατότητα ρευστότητας της αγοράς. Ο Προϋπολογισμός του 2010 είναι ένας Προϋπολογισμός φοροεπιδρομής και σκληρής λιτότητας.
(AD)


(2KO)
Πουθενά στον Προϋπολογισμό δεν διαφαίνεται η υπεύθυνη πολιτική βούληση που να στοχεύει, πρώτον, στην ανασυγκρότηση του σπάταλου δημόσιου τομέα, δεύτερον, στη στήριξη των μεσαίων και μικρών εισοδημάτων και επιχειρήσεων και, τέλος, στη δημιουργία παραγωγικών επενδύσεων.
Αυτός ο Προϋπολογισμός, κυρίες και κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., δεν απαντά στα προβλήματα του Έλληνα πολίτη. Πρέπει να αλλάξετε νοοτροπία. Να καταθέσετε, επιτέλους, προϋπολογισμούς εφαρμογής. Εδώ υπάρχει και μία γενικευμένη αδυναμία. Όλα τα μέχρι σήμερα στατιστικά και οικονομικά στοιχεία που μας παρουσίασαν οι Υπουργοί Οικονομίας τόσο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., όσο και της Νέας Δημοκρατίας, θεωρούνται διεθνώς και επισήμως αναξιόπιστα. Όμως, γιατί να παραπονιόμαστε για τη γνώμη των ξένων, όταν αυτό συμβαίνει και μεταξύ μας; Ακόμα και σήμερα σ’ αυτήν την Αίθουσα, αλλά και στις άλλες συζητήσεις που γίνονται στη Βουλή, όσα στοιχεία παρουσιάζει το ΠΑ.ΣΟ.Κ., τα αμφισβητεί η νέα Νέα Δημοκρατία. Και αντιστρόφως, όσα στοιχεία παρουσίαζε η παλαιά Νέα Δημοκρατία, τα αμφισβητεί το νέο ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Θα ήθελα ειδικά για τον Προϋπολογισμό να αναφέρω ένα μέγεθος –αν και δεν μου αρέσουν τα νούμερα- που αναφέρεται στις δαπάνες των δημοσίων επενδύσεων για τα έργα του ΟΤΑ Α΄ Βαθμού. Εκεί επιφέρεται μείωση της τάξης του 20% περίπου. Επομένως, η κατάσταση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση γίνεται ακόμα πιο δύσκολη. Οι περικοπές θα έχουν σοβαρές επιπτώσεις στα έργα υποδομής και αυτό σημαίνει λιγότερα έργα για τους πολίτες. Η Αυτοδιοίκηση δεν θα έχει πλέον περιθώρια ανάπτυξης, αλλά στην ουσία υποβαθμίζεται και το επίπεδο ζωής των πολιτών της επαρχίας.
Θα ήθελα να σας θυμίσω, κύριε Υπουργέ -έφυγε και ο Υπουργός Πολιτισμού πριν από λίγο- μία υποχρέωση της Ελλάδος που είναι να διοργανώσουμε επιτυχημένους και ξεχωριστούς Μεσογειακούς Αγώνες. Είναι μία διεθνής υποχρέωση που ανέλαβε η χώρα μας πριν από δύο χρόνια έναντι της διεθνούς Κοινότητας.
Θέλω να απαντήσετε ξεκάθαρα για το εξής: Θα δώσετε όλες τις απαιτούμενες χρηματοδοτήσεις για τα έργα που απαιτεί η περιφέρεια ή μήπως επικαλούμενοι την οικονομική δυσπραγία, θα στερήσετε από το Βόλο και τη Λάρισα πόρους ανάπτυξης που δικαιούνται;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Ο Προϋπολογισμός δεν το ξεκαθαρίζει αυτό. Η Κυβέρνηση θα πρέπει να γνωρίζει ότι σε καμία περίπτωση δεν θα σιωπήσουμε. Θα μας βρει απέναντί της, αν δούμε ότι περνά από τη σκέψη και το μυαλό της η υποβάθμιση αυτού του μεγάλου γεγονότος για τη Θεσσαλία.
Τέλος, θέλω να αναφερθώ στην κατολίσθηση των Τεμπών που έχει κόψει στα δύο την Ελλάδα και έχει σοβαρές επιπτώσεις για την ελληνική οικονομία. Εγώ δεν θα επισημάνω την ανικανότητα της άμεσης επέμβασης. Όπως το πάει η Κυβέρνηση αργά-αργά, όχι σε τρεις μήνες, αλλά ούτε σε τρία χρόνια δεν βλέπω να τελειώνει η αποκατάσταση της κυκλοφορίας. Και δεν λέτε και την αλήθεια. Η επικινδυνότητα δεν είναι μόνο σε ένα σημείο, αλλά σε όλο το μήκος της Κοιλάδας. Επομένως, η αποκατάσταση θ’ αργήσει για πολύ καιρό.
Θέλω, όμως, να επισημάνω την ανικανότητα των κυβερνήσεων και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Νέας Δημοκρατίας. Διαχειρίστηκαν τρία Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης και δεν μπορούν να τελειώσουν μία εθνική οδό.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.
Έχετε δώσει δισεκατομμύρια για τα εύκολα κομμάτια και το νευραλγικό, το πιο κρίσιμο και το πιο ουσιαστικό κομμάτι της Εθνικής Οδού, το αφήσατε και έπεσε μόνο του.
Και σήμερα ακόμα, προκαλούνε. Πόσα δισεκατομμύρια έχετε δώσει για να κατεβάσετε τα εκατομμύρια κυβικά βραχώδους εδάφους εδώ δίπλα, για να βελτιώσετε μία στροφή στην Υλίκη; Σκάβουν τώρα δύο χρόνια! Και στα Τέμπη άφησαν τα βράχια να πέσουν μόνα τους και κόβεται η Ελλάδα στα δύο!
Κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., κύριοι και της Νέας Δημοκρατίας, αυτή είναι η αξιοπιστία σας.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον κ. Μαρκάκη.
Τον λόγο έχει η Βουλευτής Επικρατείας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κα Παναρίτη Ελένη.
ΕΛΕΝΗ ΠΑΝΑΡΙΤΗ: Σας ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ.
Αγαπητοί κύριοι συνάδελφοι, είναι ιδιαίτερη τιμή και συγκίνηση που απευθύνομαι σ’ εσάς σήμερα για πρώτη φορά απ’ αυτό το Βήμα.
Ο Προϋπολογισμός αυτός είναι αποτέλεσμα τετελεσμένων γεγονότων. Αποτελεί το πρώτο βήμα ανατροπής της κατάστασης που κληρονομήσαμε. Σαφώς ευθύνες υπάρχουν και αποδόθηκαν μάλιστα με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο σ’ αυτές τις τελευταίες εκλογές. Η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. επιχειρεί να ανατρέψει τα τραγικά δημοσιονομικά δεδομένα που παρέλαβε, με πρωταρχικό στόχο της την ανάταξη της ελληνικής οικονομίας και πρώτιστο μέλημά της την κοινωνία και τις ανάγκες της.
Η κρίση την οποία βιώνει η χώρα μας σήμερα είναι πρωτόγνωρη για την Ελλάδα, αλλά δυστυχώς είναι μία πραγματικότητα. Σήμερα είναι το μέγιστο εθνικό θέμα. Αυτή η κρίση οφείλεται στο ότι οι δομές της χώρας μας έχουν διαβρωθεί, οι θεσμοί είναι σαθροί, οι κρατικοί μηχανισμοί είναι απρόβλεπτοι, ρευστοί και διάτρητοι. Η κρίση οφείλεται σε μία γενική και κάθετη δημοσιονομική αποσύνθεση, η οποία παράγει ένα σύστημα αδιαφάνειας, ανεξέλεγκτων εξόδων, διαφθοράς, δημόσιο χρέος, δημόσιο έλλειμμα, υποπαραγωγικότητα, φοροδιαφυγή, γραφειοκρατία και τεράστια κόστη διαδικασιών.
Στην Ελλάδα έχει δημιουργηθεί ένα παράδοξο οικονομικό σύστημα, το οποίο εδράζεται από τη μία σε μία πελατειακή λογική και από την άλλη, σε μία άτυπη οικονομία και το οποίο περιμένει τα πάντα από το κράτος, χωρίς να παράγει ή να προσφέρει τα αντίστοιχα σ’ αυτό. Αυτό είναι, δυστυχώς, αυτό που λέμε «ελληνική πραγματικότητα», η οποία μας έφερε σε μία κρίση διεθνούς αμφισβήτησης της αξιοπιστίας μας. Έχουμε απωλέσει την εμπιστοσύνη και των εταίρων μας και των αγορών που κρατούν τα ομόλογά μας. Η Ελλάδα διεθνώς δείχνει να πάσχει από ένα είδος προπατορικού αμαρτήματος. Βρίσκεται σ’ έναν ατελείωτο φαύλο κύκλο, σε μία απέραντη χοάνη.
Ωστόσο, είναι λάθος να πιστεύουμε ότι η κατάσταση δεν είναι αναστρέψιμη. Από τη διεθνή μου εμπειρία, καθώς έχω αντιμετωπίσει πολλές αντίστοιχες κρίσεις, θέλω να πω ότι η εξυγίανση είναι εφικτή. Στην Ελλάδα, είμαστε παρόντες για να εμπιστευτούμε ξανά τους εαυτούς μας. Είμαστε εδώ για να βάλουμε το χέρι στην πληγή δρώντας άμεσα και μακροπρόθεσμα όλοι μαζί, η Κυβέρνηση, τα Κόμματα, τα συνδικάτα, η κοινωνία. Το δημοσιονομικό δράμα πρέπει να λήξει γρήγορα και να το υπερβούμε με επιτυχία.
Αυτός ο Προϋπολογισμός συζητείται σ’ ένα περιβάλλον προφανούς πίεσης έναντι της Ελλάδας. Και με τον Προϋπολογισμό υπηρετούμε ένα διττό στόχο, καθώς αυξάνουμε τα έσοδα και περιορίζουμε τις δαπάνες. Αυξάνουμε τα έσοδα για να επιτύχουμε τη μείωση του ελλείμματος, για να εξασφαλίσουμε ένα πλαίσιο κοινωνικής δικαιοσύνης ως προς τη φορολόγηση και πόρους για ανάπτυξη και δημόσιες επενδύσεις και από την άλλη, περιορίζουμε τις δαπάνες, με στόχο να άρουμε συστηματικά τις στρεβλώσεις που τις παράγουν. Σχεδιάζουμε ένα κράτος με λιγότερη σπατάλη, με περιορισμό στις αντιπαραγωγικές δαπάνες.
Η επείγουσα ανάγκη της δημοσιονομικής εξυγίανσης είναι προφανής. Το έλλειμμα πρέπει να πέσει κατά 4 μονάδες μέσα στο 2010. Ο στόχος πρέπει να επιτευχθεί. Οι βασικοί άξονες μεταξύ άλλων είναι οι εξής. Ένας άξονας είναι η ταχύτητα και η σταθερότητα στους κανόνες του παιχνιδιού, η δημιουργία όρων προβλεψιμότητας και ασφάλειας του επενδυτικού περιβάλλοντος για όλους, για τους μικρούς, τους μεσαίους και τους μεγάλους.
Άλλος άξονας είναι η εξάλειψη της άτυπης οικονομίας. Και εδώ έχουμε δύο θετικά. Το πρώτο είναι το «σπάσιμο» του φαύλου κύκλου της κακής δημοσιονομικής δομής και το δεύτερο είναι η αύξηση των κρατικών εσόδων τουλάχιστον κατά 30% και με δυνητικό πολλαπλασιαστή τουλάχιστον δύο (2).
Έτσι οικοδομούμε εσωτερική εμπιστοσύνη. Έτσι οικοδομούμε μία νέα σχέση πολίτη και κράτους και ένα κλίμα αξιοπιστίας στους ξένους και στους Έλληνες επενδυτές και άμεσα επανακτούμε την εμπιστοσύνη των αγορών. Το αποτέλεσμα είναι ένα κράτος ευνομίας, ίσων ευκαιριών, ισοδύναμων υποχρεώσεων που διευκολύνει τη δημιουργία, εμποδίζει τον παρασιτισμό, φράζει τους δρόμους που παράγουν έλλειμμα. Με άλλα λόγια, είναι ένα κράτος παραγωγικό, το οποίο αναπτύσσει την ανταγωνιστικότητα στην επένδυση και επενδύει σ’ όλα τα κύτταρα της κοινωνίας, χτυπώντας την ατυπία και την παραοικονομία.
(TR)
(2AD)
Είναι ένα κράτος που στοχεύει την ανατροπή της παθογένειας που έφερε την Ελλάδα στο σημείο που είμαστε σήμερα. Η πολιτική αυτής της Κυβέρνησης είναι στραμμένη στην ενεργοποίηση όλων των εθνικών πόρων που χειμάζουν και αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι μονόδρομος.
Στην κατάσταση, στην οποία, έχει περιέλθει η χώρα μας πρέπει όλοι μας να επαναπροσδιορίσουμε τη σχέση μας με την πολιτική, να ξαναβρούμε την ουσία της. Είναι τώρα ανάγκη να ανακαλύψουμε μια νέα σχέση με την πατρίδα μας, πιο ουσιαστική και λιγότερο ρητορική. Το λέω εγώ που βιώνω την ελληνικότητά μου από μέσα και απέξω.
Πρέπει να τελειώσουμε τις μικροπολιτικές και να μιλήσουμε για το μέλλον μας, να μιλήσουμε για την ουσία, να αλλάξουμε πρώτα εμείς για να αλλάξουν γρήγορα μετά οι αριθμοί και για να διαχυθεί το αποτέλεσμα στην κοινωνία ως ευημερία.
Η κρίση αυτή είναι για μας η ευκαιρία, όπως είπε και ο Πρωθυπουργός. Είναι ευκαιρία να μελετήσουμε και να αναδείξουμε άμεσα το ελληνικό πλεονέκτημα, να επενδύσουμε στο εθνικό μας κεφάλαιο, στους πόρους μας και στους Έλληνες επιστήμονες στη χώρα μας, όπως και στους Έλληνες επιστήμονες που βρίσκονται στις διάσπαρτες Ελλάδες της γης. Και όλα αυτά με εμπιστοσύνη.
Η Κυβέρνηση αυτή διαπνέεται απ’ αυτές τις αρχές. Είμαστε εδώ και δουλεύουμε με πείσμα απέναντι στις προκλήσεις. Στηρίζουμε και ψηφίζουμε αυτόν τον Προϋπολογισμό, έναν προϋπολογισμό πραγματικά φιλολαϊκό, γιατί είναι το πρώτο βήμα της μεγάλης και αναγκαίας αλλαγής που ξεκινάει στη χώρα μας.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε την κυρία Παναρίτη.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής Έβρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Δερμεντζόπουλος Αλέξανδρος.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΕΡΜΕΝΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δυόμισι μήνες μετά από τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου, συζητούμε σήμερα τον Προϋπολογισμό του 2010. Έναν προϋπολογισμό, που πέρα από την ουσιαστική αξία και σημασία που έχει κάθε χρόνο αυτή η συζήτηση, φανερώνει, υποδηλώνει και μια άλλη σειρά ζητημάτων. Ζητήματα, όπως είναι η αξιοπιστία της Κυβέρνησης, η ανακολουθία προεκλογικών λόγων και μετεκλογικών πράξεων, οι πραγματικές προθέσεις της για την οικονομία των επόμενων χρόνων και στο τι μπορεί να προσδοκά ο πολίτης σε όλους τους τομείς ακόμα και πέρα απ’ αυτήν.
Πέρασαν, ήδη, οι εβδομήντα πέντε από τις περίφημες πρώτες εκατό ημέρες και αξίζει κανείς σαν μια πρώτη απολογιστική ματιά να διαπιστώσει τι έγινε από το πολυδιαφημισμένο πρόγραμμα ή μάλλον τι δεν έγινε.
Μετά την εκδικητική αντιμετώπιση στα παιδιά των STAGE στις πρώτες κιόλας μέρες του βίου της, αυτή η Κυβέρνηση βρέθηκε μπροστά στα κλειστά λιμάνια, αποτέλεσμα των δημαγωγικών προεκλογικών συμπεριφορών της.
Φρόντισε αμέσως να αυτοδιαψευστεί, σχετικά με τα θέματα της επαναδιαπραγμάτευσης της Ολυμπιακής Αεροπορίας και του Ο.Τ.Ε..
Με καθαρά επικοινωνιακούς χειρισμούς, μιας τάχα διαδικτυακής διαφάνειας, αυτοκαταδικάστηκε σε ελλιπή μέχρι σήμερα λειτουργία των Υπουργείων, περιφερειών, οργανισμών χωρίς γενικούς περιφερειάρχες, χωρίς γενικούς γραμματείς, χωρίς άλλους κρατικούς αξιωματούχους, να καταλήξει τελικά στη γνωστή δοκιμασμένη συνταγή των κομματικών στελεχών και μάλιστα, κύριε Υπουργέ και χωρίς πτυχίο κάποιες στιγμές, όπως πρόσφατα βλέπουμε.
Μετά από τις διαρκείς λεκτικές καταδίκες των έκτακτων εισφορών, επιβάλλει έκτακτη εισφορά.
Η προσπάθεια επίλυσης του ασφαλιστικού με ήπιες πολιτικές που έκανε η προηγούμενη κυβέρνηση και βρήκε τότε ακραία αντίδραση από την Αντιπολίτευση, έρχεται σήμερα να χαρακτηριστεί σαν ελάχιστη. Και ξανανοίγετε το ίδιο θέμα επάνω στους ίδιους θεμελιώδεις άξονες, στις ίδιες αρχές.
Μετά από την επί σειρά ετών κατηγορία για υπερβολικούς έμμεσους φόρους, έρχεται να επιβάλει πολλαπλάσιους τέτοιους και να αυξήσει τους ήδη υπάρχοντες.
Το υπεσχημένο επίδομα αλληλεγγύης των 1.300 ευρώ, γίνεται τελικά ένα πενιχρό, μετά βίας 300 ευρώ και το προς διάθεση ποσό από 1,6 δισεκατομμύρια κατεβαίνει στο 1 δισεκατομμύριο.
Η καθιερωμένη ετήσια επίκληση για πέντε συνεχή χρόνια ανάγκης επιδόματος πετρελαίου θέρμανσης, που η προηγούμενη κυβέρνηση πέρυσι έδωσε, φέτος θεωρείται περιττή πολυτέλεια και έτσι δεν δίνεται.
Η ανάγκη λήψης μέτρων μόνιμου χαρακτήρα που δεν λαμβάνονται, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, καθιστούν αυτόν τον Προϋπολογισμό, πριν ακόμα ψηφισθεί, αναληθή και ουσιαστικά ανατρέψιμο. Η περίφημη φράση «λεφτά υπάρχουν», που προεκλογικά κυριαρχούσε από την τότε Αξιωματική Αντιπολίτευση και νυν Κυβέρνηση, σήμερα γίνεται «δεν υπάρχουν χρήματα και πρέπει να ληφθούν έκτακτα μέτρα».
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι πρώτες εβδομήντα πέντε ημέρες αυτής της Κυβέρνησης αποδεικνύουν ότι πρόκειται για μια κυβέρνηση θεαματικών υποχωρήσεων, αναξιοπιστίας και κυρίως έλλειψης συντονισμού, έλλειψης δράσης. Μια κυβέρνηση που την χαρακτηρίζει η διγλωσσία, η αναποφασιστικότητα, η έλλειψη εθνικού σχεδίου για την έξοδο από την κρίση, μια κυβέρνηση που απλά παρακολουθεί τις εξελίξεις. Μια κυβέρνηση που δέσμια των προεκλογικών της δεσμεύσεων ουσιαστικά αδιαφορεί και δεν λειτουργεί για τον Έλληνα πολίτη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πλησιάζουν Χριστούγεννα και μόλις από χθες άρχισαν οι αγρότες να εισπράττουν μέρος μόνο των κοινοτικών επιδοτήσεων, όταν σε όλα τα προηγούμενα τελευταία έτη αυτή την περίοδο και μάλιστα και πολλές φορές πολύ καιρό πριν απ’ αυτήν, είχαν δοθεί όλα τα χρήματα που αυτοί δικαιούνται.
Μπαίνουμε στο χειμώνα και οι αγρότες, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, που παρέδωσαν εδώ και μήνες την παραγωγή τους, ακόμη δεν έχουν εισπράξει ούτε καν την προκαταβολή από τις ούτως ή άλλως χαμηλές τιμές των δικών τους προϊόντων.
Το πρόγραμμα εγκατάστασης νέων αγροτών -στο οποίο περίπου οκτώμισι χιλιάδες νέοι άνθρωποι υπέβαλαν αιτήσεις ένταξης- σκόπιμα έχει παγώσει, με αποτέλεσμα ενταχθέντες, επιλαχόντες και υποψήφιοι να βρίσκονται σε δεινή κατάσταση και σε αδιέξοδα, με την δικαιολογία ότι η προηγούμενη κυβέρνηση, λέει, δεν δέσμευσε τα απαιτούμενα κονδύλια από το ΕΣΠΑ. Και το ερώτημα είναι, τι κάνει αυτή η Κυβέρνηση; Διαπιστώσεις;
Για όλα αυτά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση αυτή αδιαφορεί πλήρως. Και ο αγροτικός κόσμος διαπιστώνει το πόσο ξεγελάστηκε, όταν θυμάται ότι μόλις πριν κάποιους μήνες, σε περιόδους κρίσης υπήρχε το πακέτο των 500 εκατομμυρίων ευρώ που δόθηκε από την απελθούσα κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Ξέρετε, ήδη έχουν ξεκινήσει οι κινητοποιήσεις, οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, τα συλλαλητήρια στις αγροτικές περιοχές. Εκτιμώ ,ότι οι συνάδελφοι που εκλέγονται σε αυτές τις περιοχές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα έχουν πρόβλημα στις γιορτές των Χριστουγέννων για να τις επισκεφθούν.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. παρ’ ό,τι γνώριζε την πραγματική κατάσταση της οικονομίας, υποσχόταν προεκλογικά ό,τι μπορούσε κανείς να φανταστεί. Τώρα αντιμετωπίζει την πραγματικότητα και τις πιέσεις της Κομισιόν και καλείται να πάρει δυσάρεστα μέτρα. Το κόστος, όμως, αυτής της αναξιοπιστίας θα είναι πάρα πολύ μεγάλο και θα το πληρώσει η χώρα.
Παρουσιάζονται και εμφανίζονται ήδη τα προβλήματα της σκληρής επιτήρησης από την Κομισιόν, της συνεχούς υποβάθμισης της πιστοληπτικής μας ικανότητας από τις διεθνείς αγορές. Την ευθύνη γι’ αυτήν την κατάσταση την έχει αποκλειστικά αυτή η Κυβέρνηση, που στην προσπάθειά της να βρει άλλοθι για την εγκατάλειψη των προεκλογικών υποσχέσεων και την αδυναμία επίλυσης των προβλημάτων, καταδικάζει τη χώρα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αν με λίγες φράσεις θα έπρεπε κάποιος να χαρακτηρίσει αυτόν τον Προϋπολογισμό, αυτές θα μπορούσαν να είναι ότι έχουμε να κάνουμε φέτος με έναν προϋπολογισμό προσωρινό, αφού όπως ήδη έχει προαναγγελθεί, θα υπάρξει και συμπληρωματικός. Έναν προϋπολογισμό χωρίς προοπτική, έναν προϋπολογισμό ανακολουθιών, διαψευσμένων προσδοκιών, ανεκπλήρωτων υποσχέσεων και έναν προϋπολογισμό τελικά, χαμένων ελπίδων.
Θεωρώ περιττό να σας πω ότι έναν τέτοιον προϋπολογισμό δεν τον ψηφίζουμε.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε τον κ. Δερμεντζόπουλο.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Ρομπόπουλος Θωμάς.
ΘΩΜΑΣ ΡΟΜΠΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριοι Υπουργοί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός του 2010 έρχεται σε εξαιρετικά δυσμενείς οικονομικές συνθήκες. Έρχεται να αντιμετωπίσει τη σημερινή τραγική κατάσταση των δημοσίων οικονομικών, το τεράστιο έλλειμμα και χρέος, καθώς και το πιο σημαντικό, την τραυματισμένη αξιοπιστία της χώρας μας.

(XF)
(2TR)
Έρχεται να δώσει μια αποφασιστική απάντηση στη σημερινή δύσκολη κατάσταση που θα έχει απτά αποτελέσματα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ιστορική στιγμή. Η κρίση είναι παντού. Κρίση στα οικονομικά, κρίση στον πολιτισμό, κρίση στον αθλητισμό, στη δικαιοσύνη, στην ασφάλεια, στην παιδεία, στην υγεία, κρίση παντού. Κρίση ακόμη και στη διαφάνεια.
Τα τελευταία πέντε χρόνια, το δημόσιο χρέος εκτινάχθηκε στα ύψη, πάνω από 100 δισεκατομμύρια ευρώ. Η Ελλάδα μπήκε στην επιτήρηση δύο φορές και μάλιστα πριν την κρίση.
Οι δημόσιες επενδύσεις συρρικνώθηκαν με καταστροφικές συνέπειες, κυρίως στην αναπτυξιακή πορεία της περιφέρειας.
Η πραγματική σύγκλιση του εισοδήματος, σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, επιβραδύνθηκε.
Η ανταγωνιστικότητα της χώρας έχει κατρακυλήσει στην 71η θέση του σχετικού πίνακα, όταν το 2004 ήταν στην 37η.
Οι φοροεισπρακτικοί μηχανισμοί της χώρας έχουν διαλυθεί, με αποτέλεσμα την έξαρση της φοροδιαφυγής. Οι έχοντες και κατέχοντες ευνοήθηκαν, ενώ οι χαμηλόμισθοι και οι φτωχότερες οικογένειες επιβαρύνθηκαν ακόμη περισσότερο με τους τριάντα και πλέον έμμεσους φόρους, που είχε τοποθετήσει η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Ο δημόσιος τομέας διογκώθηκε.
Είχαμε έξαρση της ακρίβειας και της ανεργίας.
Ο αγρότες είδαν το εισόδημά τους να συρρικνώνεται, ενώ από την άλλη εκτινάχτηκε το κόστος παραγωγής.
Οι πολίτες υπερχρεώθηκαν. Τα χρέη των νοικοκυριών έχουν τριπλασιαστεί από το 2003.
Οι επιχειρηματίες –τι να πούμε;- ασφυκτιούν. Δέκα χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις έκλεισαν μέσα στο 2009. Οι ακάλυπτες επιταγές εκτινάχθηκαν στα 3 δισεκατομμύρια ευρώ. Οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι απατεώνες. Δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν, διότι οι τράπεζες τους έκλεισαν την πόρτα.
Εμείς, μέσα από το νέο Προϋπολογισμό, θα βοηθήσουμε με τη ρευστότητα που θα δώσουμε στην αγορά, να πάρουν μια ανάσα. Δυστυχώς για τη χώρα, βασικός υπεύθυνος, αυτός που οδήγησε την οικονομία σε αυτή την τραγική κατάσταση, αυτός που έλεγε ψέματα στον ελληνικό λαό, περί θωρακισμένης οικονομίας και τον παραπλανούσε – και όχι μόνο τον ελληνικό λαό, αλλά και τους ευρωπαίους εταίρους μας- είναι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Εξαιτίας της σπατάλης, της απραξίας, της ανικανότητας, της κακοδιαχείρισης και των συγκεκριμένων πολιτικών της προηγούμενης Κυβέρνησης, φτάσαμε ως εδώ. Κακώς η Νέα Δημοκρατία αναζητούσε άλλοθι στην κρίση για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.
Η Νέα Δημοκρατία χρέωσε τους Έλληνες πολίτες, αλλά δεν έδωσε χρήματα για την υγεία, την παιδεία και τις κοινωνικές υποδομές. Δεν κατασκεύασε μεγάλα έργα, δεν στήριξε την περιφέρεια. Δεν μπορούν να δικαιολογήσουν πού πήγαν τα λεφτά.
Αναλαμβάνουμε, λοιπόν, σήμερα την ευθύνη να βγάλουμε το συντομότερο δυνατό τη χώρα από την εντατική, στην οποία βρίσκεται. Και πάντοτε με ήθος, με διαφάνεια και με μηδενική ανοχή στη διαφθορά. Και αυτό θα το πετύχουμε, όπως είχαμε δεσμευθεί, με τους εξής τρόπους:
Πρώτον, στηρίζοντας την ανάπτυξη με επενδύσεις σε νέους τομείς, όπως είναι η πράσινη ανάπτυξη. Δεύτερον, διαθέτοντας επιπλέον πόρους στην εκπαίδευση και στην υγεία. Τρίτον, δίνοντας κίνητρα για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Ταυτόχρονα θα προσπαθήσουμε να διατηρηθούν και οι υφιστάμενες θέσεις εργασίας.
Παρά τις απίστευτες θεωρίες, μέσα σε χρόνο ρεκόρ, το οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης κατέθεσε έναν Προϋπολογισμό αναδιανομής, ανάπτυξης και νοικοκυρέματος που θα υλοποιηθεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα και σύμφωνα με τις προεκλογικές μας δεσμεύσεις.
Ο Προϋπολογισμός του 2010 έχει πολλαπλούς στόχους: Πρώτον, να σταματήσει το δημοσιονομικό κατήφορο. Δεύτερον, να σταματήσουμε το έλλειμμα, να το μειώσουμε. Τρίτον, να ενισχύσουμε τις αδύναμες κοινωνικά ομάδες. Τέταρτον, να συμβάλουμε στην επανεκκίνηση της οικονομίας. Πέμπτον, να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις μιας νέας αναπτυξιακής πορείας. Έκτον, να αποκαταστήσουμε την αξιοπιστία της Ελλάδας, που είναι και το σημαντικότερο.
Στον Προϋπολογισμό του 2010 προβλέπεται η στήριξη των ασθενέστερων, του κοινωνικού κράτους, της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας. Δεν συρρικνώνουμε τις κοινωνικές δαπάνες, αντίθετα τις εξορθολογίζουμε λέγοντας «όχι» στη σπατάλη.
Συγκεκριμένα, μέσα από τον Προϋπολογισμό προβλέπουμε: Αναβάθμιση των δομών και των υπηρεσιών της δημόσιας παιδείας με 1 δισεκατομμύριο ευρώ. Τη σημαντική αύξηση στον τομέα της Υγείας για τη χρηματοδότηση των άμεσων αναγκών στελέχωσης του ΕΣΥ με επιστημονικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Έκτακτο επίδομα αλληλεγγύης, 500 εκατομμύρια ευρώ. Αύξηση επιστροφής Φ.Π.Α. αγροτών, 150 εκατομμύρια ευρώ. Αύξηση αγροτικών συντάξεων, 350 εκατομμύρια ευρώ. Αύξηση του επιδόματος ανεργίας ούτως ώστε σταδιακά να φτάσει το 70% του βασικού μισθού με 100 εκατομμύρια ευρώ.
Ενισχύουμε τις αναγκαίες πολιτικές στο περιβάλλον, λόγω του κινδύνου των κλιματικών αλλαγών αλλά και των αναγκαίων παρεμβάσεων στις πυρόπληκτες περιοχές με τον υπερδιπλασιασμό των προβλεπομένων πιστώσεων στον τομέα των δασών.
Στηρίζουμε την περιφερειακή ανάπτυξη και αυξάνουμε τις δημόσιες επενδύσεις πάνω από το 4% του Α.Ε.Π. Τα φορολογικά έσοδα αυξάνονται, όχι με τις αυξήσεις των συντελεστών στα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, αλλά μέσω της ανάπτυξης -μεγαλώνουμε την πίτα- μέσω της έκτακτης εισφοράς κοινωνικής ευθύνης και μέσα από τα μεγάλα κέρδη και τις μεγάλες ακίνητες περιουσίες, της αξιοποίησης κάθε μέσου για τον αποτελεσματικότερο φορολογικό έλεγχο και την είσπραξη των ανείσπρακτων οφειλών.
Συνοψίζοντας, ο Προϋπολογισμός του 2010 είναι ένας μεταβατικός Προϋπολογισμός που έχει στόχο το νοικοκύρεμα στα δημόσια οικονομικά. Είναι το τέλος μιας περιόδου, που κληρονομήσαμε από τη Νέα Δημοκρατία και η αφετηρία μιας νέας πορείας για τη δημοσιονομική μας πολιτική, που θα έχει σαν αποτέλεσμα την ανάταξη της ελληνικής οικονομίας και την αποκατάσταση του κύρους και της αξιοπιστίας της χώρας μας.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ευχαριστούμε, τον κ. Ρομπόπουλο.
Τον λόγο έχει ο Βουλευτής Μαγνησίας της Νέας Δημοκρατίας, κ. Νάκος Αθανάσιος.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΑΚΟΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, καλούμαστε να ψηφίσουμε έναν Προϋπολογισμό, τον οποίο οι ίδιοι οι συντάξαντες θεωρούν ανεφάρμοστο. Αυτό δεν συμβαίνει, όπως πρόχειρα θα δικαιολογούσε κανείς, λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και των επιπτώσεων που έχει αυτή στη χώρα μας. Αυτό θα μπορούσε να γίνει πέρυσι, όταν το βάθος της κρίσης ήταν ακόμη άγνωστο και τις δυσμενείς επιπτώσεις της αδυνατούσαν να τις προβλέψουν ακόμη και οι πιο ισχυρές οικονομίες. Αυτό συμβαίνει γιατί προκειμένου το ΠΑ.ΣΟ.Κ και ο κ. Παπανδρέου να καταλάβουν πάση θυσία ως λάφυρο την εξουσία, είπαν σε γνώση τους, ψέματα στον ελληνικό λαό.
Γνώριζαν τα αυτονόητα, ότι η κρίση προκάλεσε ύφεση στην οικονομία και φυσικά λιγότερα έσοδα. Γνώριζαν ακόμη ότι η στήριξη των οικονομικά ασθενέστερων και της αγοράς, δημιούργησε επιπλέον δαπάνες και αύξηση του ελλείμματος. Και όμως, προσποιήθηκαν τους ανήξερους. Παρότι γνώριζαν ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε προειδοποιήσει τη χώρα μας ότι μετά τις εκλογές, μέχρι το τέλος Οκτωβρίου, η νέα Κυβέρνηση θα έπρεπε να καταθέσει συγκεκριμένα μέτρα για τη μείωση του ελλείμματος, έδωσαν ψεύτικες υποσχέσεις επαναλαμβάνοντας πώς λεφτά υπάρχουν.
Η Νέα Δημοκρατία και ο Κώστας Καραμανλής δεν είχαν ευχάριστα νέα να πουν. Έτσι, εκείνοι που χάιδεψαν τα αυτιά, κέρδισαν τις εκλογές και όπως ήταν φυσικό σήμερα βρίσκονται σε αδιέξοδα.
Τα αδιέξοδα όμως φέρνουν παλινωδίες όπως αυτές του Πρωθυπουργού, που ζητάει έλεος και δήλωση στήριξης από τον κ. Αλμούνια, όταν ο ίδιος δήλωνε ότι η Ελλάδα είναι στην εντατική, στέλνοντας όμως έτσι αρνητικό μήνυμα και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στις αγορές.
Ακόμη, στην απελπισία της η Κυβέρνηση σκαρφίστηκε το μεγάλο κόλπο. Φούσκωσε το έλλειμμα του 2009 με σκοπό, αφενός να πλήξει τη Νέα Δημοκρατία, αφετέρου να φανεί αποτελεσματική του χρόνου, μειώνοντάς το χωρίς να λάβει τα απαραίτητα δυσάρεστα μέτρα. Όμως, το κόλπο δεν έπιασε και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αντέδρασε, όπως αντέδρασαν και οι αγορές.
(GM)
(2XF)
Ανέβηκαν τα σπρέντ και η ελληνική οικονομία υποβαθμίστηκε επανειλημμένα.
Τα αίτια της κακοδαιμονίας ο κ. Παπανδρέου τα βρήκε. Οφείλεται σε αυτούς που απειλούν την εθνική μας κυριαρχία. Η Κυβέρνηση αντί να εφαρμόσει άμεσα ένα συγκεκριμένο συνεκτικό ρεαλιστικό σχέδιο για την αντιμετώπιση της κρίσιμης κατάστασης, εξαντλεί την πολιτική της στην επίρριψη ευθυνών προς κάθε κατεύθυνση και προσπαθεί απεγνωσμένα να κερδίσει χρόνο αρκούμενη σε γενικόλογες διακηρύξεις. Το πράττει, παρ’ ότι γνωρίζει ότι η συνταγή είναι μια: Οι προτάσεις της Νέας Δημοκρατίας που κατατέθηκαν προεκλογικά και προέβλεπαν την αποφασιστική καταπολέμηση της σπατάλης, τον πόλεμο με τη φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή, την άμεση προώθηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων που θα απελευθερώσουν τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου, θα άρουν τα υφιστάμενα αντικίνητρα και θα ενισχύσουν έτσι την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Επίσης, τη στήριξη της αγοράς με επιτάχυνση των κοινοτικών προγραμμάτων, την αύξηση του προγράμματος των δημοσίων επενδύσεων με πολιτικές, που θα επιβάλλουν τέλος στο τραπεζικό σύστημα την ουσιαστική στήριξη της μικρομεσαίας επιχείρησης.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ)
Η στήριξη της αγοράς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να γίνει με όλους τους τρόπους σε όλα τα επίπεδα. Μοχλός στήριξης της αγοράς από τους μεγαλύτερους μάλιστα είναι και η Αυτοδιοίκηση.
Οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης για την κάλυψη των λειτουργικών τους δαπανών και το κόστος των μεταφερθεισών σε αυτούς αρμοδιοτήτων προβλέπεται να εισπράξουν 350 εκατομμύρια λιγότερα από αυτά που είχαν προϋπολογιστεί για το 2009, δηλαδή 12% λιγότερα. Θα καλύψουν, όμως. οι δήμοι και οι νομαρχίες τις ανελαστικές τους δαπάνες, ή θα αναγκαστούν να καταφύγουν σε τεχνάσματα που όμως οδηγούν σε αδιέξοδα, όπως έγινε όταν οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. παρακρατούσαν για πέντε χρόνια θεσμοθετημένους πόρους της Αυτοδιοίκησης;
Αν όμως η μείωση των πόρων για λειτουργικές δαπάνες μπορεί να δικαιολογηθεί λόγω της δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας, αυτό που δεν μπορεί να γίνει κατανοητό είναι η μείωση στη συλλογική απόφαση Τοπικής Αυτοδιοίκησης και στο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων που προορίζονται για την κατασκευή έργων, η οποία υπερβαίνει το 15%. Όπως και ο τρόπος που αντιμετωπίζεται το αναπτυξιακό πρόγραμμα ΘΗΣΕΑΣ. Το πρόγραμμα των 19.000 έργων, που έδωσε πολλά χρήσιμα έργα τα οποία βελτίωσαν την καθημερινότητα του πολίτη και τόνωσαν την αγορά της περιφέρειας. Το πρόγραμμα λήγει σε λίγες μέρες και μέχρι στιγμής καμία πρόνοια δεν έχει ληφθεί για τη συνέχισή του παρ’ ότι από εμάς βρήκαν έτοιμα τα πάντα. Τα απολογιστικά στοιχεία του προγράμματος, τον τρόπο και τη διαδικασία ολοκλήρωσής του, όλα τα στοιχεία που είναι απαραίτητα, ακόμη και το σχέδιο νόμου για την άμεση μετάβαση στο ΘΗΣΕΑ 2. Σε όλα αυτά να σημειώσουμε ότι η ΚΕΔΚΕ είπε «ναι» ομόφωνα.
Αλήθεια, θα αφεθούν οι δήμοι χωρίς έργα; Όταν όμως δυο μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων της Κυβέρνησης δεν έχουν αποδοθεί αρμοδιότητες στους Υφυπουργούς, δεν έχουν διοριστεί γενικοί γραμματείς ακόμα και σε κρίσιμους τομείς για την παραγωγή κυβερνητικού έργου, τι μπορεί κανείς να περιμένει; Τη στήριξη και τη μετεξέλιξη των κοινωνικών δομών των δήμων; Βοήθεια στο σπίτι; Κέντρα ημερήσιας φροντίδας ηλικιωμένων; Παιδικοί βρεφονηπιακοί σταθμοί; Κέντρα δημιουργικής απασχόλησης παιδιών; Τα προγράμματα για άτομα με ειδικές ανάγκες; Τη συνέχιση ίσως του εκσυγχρονισμού των διαδικασιών έκδοσης αδειών διαμονής για τους μετανάστες που επιτύχαμε δημιουργώντας την πρώτη υπηρεσία μίας στάσης στον Πειραιά; Την ολοκλήρωση το εθνικού δημοτολογίου; Ή μήπως την προώθηση του θέματος της διαχείρισης των στερεών αποβλήτων;
Η πολύ μεγάλη πρόοδος που επιτύχαμε και απέτρεψε την επιβολή τεράστιων προστίμων δεν στήριξε μόνο το περιβάλλον, διέσωσε και την υπόληψη και την τιμή μας ως χώρα και την εικόνα του πολιτισμού που θέλουμε να προβάλουμε.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Η προσπάθεια όμως αυτή πρέπει να ολοκληρωθεί, να συνεχιστεί με την ολοκλήρωση των περιφερειακών σχεδιασμών και την εφαρμογή σύγχρονων μεθόδων διαχείρισης απορριμμάτων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ζούμε σε εποχή ταραγμένη και δύσκολη. Η παγκόσμια οικονομική κρίση επιδεινώνει την καθημερινότητά μας, οι ανησυχίες μεγαλώνουν. Εμείς στη Νέα Δημοκρατία, όπως διακήρυξε ο Πρόεδρός μας, ο Αντώνης Σαμαράς, προτάσσοντας το συμφέρον του τόπου δεσμευτήκαμε να στηρίξουμε τις προσπάθειες της Κυβέρνησης προκειμένου να ξεπεραστούν τα προβλήματα, να δώσουμε στα όνειρα των παιδιών μας χρώμα και στο μέλλον μας όραμα και προοπτική. Για να γίνει, όμως, αυτό χρειάζεται συγκεκριμένο, συνεκτικό, ρεαλιστικό σχέδιο, που δυστυχώς αποδείχθηκε πως δεν υπάρχει. Για αυτό είμαι αναγκασμένος να καταψηφίσω τον Προϋπολογισμό.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε.
Ο Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού, κ. Παύλος Γερουλάνος, έχει το λόγο για δεκαοχτώ λεπτά.
ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για τέταρτη συνεχή μέρα συζητάμε τον δυσκολότερο ίσως Προϋπολογισμό μετά τη μεταπολίτευση.
Η χώρα μας βρίσκεται όντως στο μάτι μίας διεθνούς χρηματοπιστωτικής καταιγίδας, προϊόν ενός συστήματος που έβαλε τους αριθμούς πάνω από τους ανθρώπους, που έβαλε το εφήμερο κέρδος πάνω από την αειφόρο ανάπτυξη. Σήμερα η χώρα θυμίζει ένα μεγάλο δημοσιονομικό ατύχημα. Η διεθνής χρηματοοικονομική κρίση ήλθε πάνω σε μία ελληνική κρίση που δημιούργησε η προηγούμενη κυβέρνηση.
Ακούγοντας τις παραινέσεις των οίκων αξιολόγησης και των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων δεν μπόρεσα παρά να μην αναρωτηθώ, πως εκείνοι που πρωτοστάτησαν αν όχι οδήγησαν στη διεθνή κρίση, πως αυτοί που έδειξαν αστείρευτη υπομονή στην ασυδοσία της προηγούμενης κυβέρνησης, ασκούν σήμερα τέτοια κριτική; Τι προσδοκούσαν επιτέλους; Αντί να επενδύσουμε στους ανθρώπους, να διαλύσουμε το ηθικό τους;
Εάν ένα πράγμα απέδειξε η κρίση, είναι ότι η οικονομία δεν μπορεί να υποκαταστήσει την πολιτική, ότι τα ελλείμματα δεν αντιμετωπίζονται μόνο με δημοσιονομικά μερεμέτια, όπως αυτά που είχε υποσχεθεί η προηγούμενη κυβέρνηση, αλλά με ουσιαστικές, στοχευμένες παρεμβάσεις και επενδύσεις που πιάνουν τόπο.
Αυτό που διέλυσαν με τα άυλα παιχνίδια τους οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί, θα ξαναχτιστεί μόνο με στοχευμένες και αποτελεσματικές παρεμβάσεις στην πραγματική οικονομία, εκεί που ζει, δημιουργεί, εκεί που επενδύει και παράγει ο πολίτης.
Η οικονομία που θέλουμε να αναπτύξουμε πρέπει να υπηρετεί την κοινωνία που θέλουμε να χτίσουμε. Άρα, και η ανάπτυξη που θέλουμε, συνδέεται άμεσα με την Ελλάδα που θέλουμε. Ο κίνδυνος είναι να επιτρέψουμε στους εαυτούς μας να οπισθοχωρήσουν σε οικονομικές πολιτικές και συμπεριφορές που μας έφεραν εδώ που είμαστε σήμερα. Και γι’ αυτό για να το πετύχουμε αυτό, για να το αποφύγουμε αυτό, πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία.
Για να βγούμε από την κρίση χρειάζεται μία ανατρεπτική αναπτυξιακή προσέγγιση και να βάλουμε όλο το βάρος μας πίσω από αυτήν. Σε αυτό το ζητούμενο εμείς απαντάμε με την πράσινη ανάπτυξη, ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης που επιτάσσει μία άλλη τελείως διαφορετική λογική ως προς την οικονομική και κοινωνική πολιτική. Επιτάσσει την ουσιαστική ανάδειξη και την αξιοποίηση των συγκριτικών μας πλεονεκτημάτων και τη συγκροτημένη και συστηματική μας επένδυση σε αυτά. Την επένδυση μεταξύ άλλων στην πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά μας, τον φυσικό μας πλούτο, τον τουρισμό, τον σύγχρονο πολιτισμό και τον αθλητισμό.
Εάν βάλουμε ξεκάθαρους στόχους και δημιουργήσουμε συνεργασίες σε αυτούς τους τομείς, θα είναι πολύ πιο αποτελεσματικές οι επενδύσεις και οι παρεμβάσεις μας αυτές. Κάθε ευρώ που θα επενδύουμε, θα πιάνει τόπο και θα πολλαπλασιάζεται.
Αυτήν τη λογική ακολούθησε η Κυβέρνηση όταν ένωσε τα Υπουργεία Πολιτισμού και Τουριστικής Ανάπτυξης. Είναι συνειδητή επιλογή μας και συνάμα φυσική επιλογή να αντιμετωπίσουμε τον πολιτισμό και τον αθλητισμό, τον τουρισμό και τα κρατικά μέσα ενημέρωσης κάτω από το πρίσμα των συνεργειών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο νέος Προϋπολογισμός του Υπουργείου προβλέπει σοβαρή μείωση των δαπανών παντού. Η μείωση κυμαίνεται σε ποσοστό πάνω από 10% σε σχέση με τον Προϋπολογισμό του 2009 και σε κάποιες περιπτώσεις το ξεπερνάει πολύ. Αυτό όμως δεν αποτελεί για μας δικαιολογία. Η εύκολη λύση θα ήταν να κρυφτούμε πίσω από αυτήν τη μείωση και τον μανδύα της κρίσης και να παραμείνουμε στις πολιτικές και στο δρόμο με τον οποίο πορευόμαστε μέχρι σήμερα. Αλλά δεν θα το κάνουμε αυτό.
SX



(2GM)
Η προσέγγισή μας είναι πολύ διαφορετική και κινείται σε τρεις άξονες.
Πρώτα απ’ όλα μειώνουμε τις σπατάλες και εδραιώνουμε τους μηχανισμούς για να τις μηδενίσουμε.
Παράλληλα, αναπτύσσουμε εθνικά και περιφερειακά σχέδια συντονισμού των δράσεών μας σε όλους τους τομείς του Υπουργείου, ώστε να πολλαπλασιάσουμε την αποτελεσματικότητα των παρεμβάσεών μας.
Τρίτον, κινητοποιούμε όλες τις διαθέσιμες δυνάμεις, που επιτελούν παράλληλο έργο, προς την ίδια κατεύθυνση, για να πολλαπλασιάσουμε την παρεμβατική μας ικανότητα.
Και βέβαια ο Πολιτισμός και ο Τουρισμός χρειάζονται χρήματα. Εμείς, όμως, γνωρίζουμε ότι με λιγότερα μπορούμε να πετύχουμε περισσότερα.
Σε όλη τη διάρκεια της τελευταίας 3ετίας υπήρξε σημαντική μείωση των κονδυλίων για τον Πολιτισμό. Ενδεικτικά σας αναφέρω ότι και μόνο η κατάργηση του Ειδικού Λογαριασμού στο Υπουργείο Πολιτισμού, μείωσε τα διαθέσιμα κονδύλια του Υπουργείου κατά περίπου 100.000.000 ευρώ. Διότι η προηγούμενη κυβέρνηση παρεξήγησε την έννοια ενός λογαριασμού που στόχο είχε να επεμβαίνει με ευελιξία σε κρίσιμα έργα και αντί για Ειδικό Λογαριασμό τον κατήντησε «μαύρο λογαριασμό».
Και όλα αυτά σε μία εποχή που τα ροζ σκάνδαλα διέλυσαν το ηθικό του προσωπικού ενός Υπουργείου που φημίζεται για την αγάπη και την αφοσίωσή του στις υπηρεσίες που προσφέρει σε αυτό.
Ακόμη και όσοι δεν αποδέχονται τη σκοπιμότητα της διοικητικής σύζευξης των δύο τομέων, δεν μπορούν να αμφισβητήσουν τη σχέση που έχει ο Πολιτισμός με τον Τουρισμό.
Η άμεση και έμμεση συμβολή του Τουρισμού, του Πολιτισμού και του Αθλητισμού στο Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν ξεπερνάει το 20% επί του συνολικού Α.Ε.Π. Και μπορεί να κάνει πολλά περισσότερα.
Αυτή είναι και η βασική μας διαφορά με την απελθούσα κυβέρνηση στην αντιμετώπιση του Πολιτισμού, του Αθλητισμού και του Τουρισμού.
Εμείς την πολυτέλεια της επιλογής να επενδύσουμε περισσότερα χρήματα εδώ δεν την έχουμε. Θα τη θέλαμε, αλλά δεν την έχουμε. Γνωρίζουμε, όμως -και επιμένουμε- ότι μπορούμε να πετύχουμε πολλά περισσότερα χρησιμοποιώντας λιγότερα χρήματα. Πώς το ξέρουμε;
Ο Πολιτισμός, ο Αθλητισμός και ο Τουρισμός υπέφεραν και υποφέρουν από παντελή έλλειψη σχεδιασμού. Πόσα χρήματα χρειάζεται το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού για να καλύψει τις προγραμματικές του συμβάσεις με την Τοπική Αυτοδιοίκηση; Όχι λιγότερο από 100.000.000. Κανείς, όμως, στην πραγματικότητα δεν γνωρίζει. Δεν γνωρίζει, διότι κανείς δεν νοιάστηκε να μαζέψει τα στοιχεία και να κάνει προγραμματισμό.
Έχω ζητήσει από τις Υπηρεσίες να βρουν τα στοιχεία και δεν υπάρχουν. Καμία πληροφόρηση, κανένας σχεδιασμός.
Τεράστιες διεθνείς αθλητικές οργανώσεις, πως τα Special Olympics και οι Μεσογειακοί Αγώνες, για τις οποίες δεν έχει γίνει καμία απολύτως προετοιμασία, κανένας σοβαρός προϋπολογισμός, καμία εγγύηση ότι τα χρήματα που έχουν προϋπολογιστεί, θα υπάρξουν.
Αρκεί να σας πω ότι αυτή τη στιγμή οι δεσμεύσεις χορηγιών είναι κατά πολύ μικρότερες από τον προϋπολογισμό. Ποιος θα πληρώσει τη διαφορά; Ο Έλληνας φορολογούμενος και πάλι;
Αρκεί να σας φέρω ως παράδειγμα το Διεθνές Τουρνουά Χάντμπολ που ανέλαβε η χώρα μας. Ζήτησα προϋπολογισμό από τις Υπηρεσίες. Στην Υπουργική Απόφαση το μόνο οικονομικό στοιχείο που έχει προϋπολογιστεί είναι ο μισθός του Προέδρου και του Αντιπροέδρου της Οργανωτικής Επιτροπής. Μόνο αυτό τους ένοιαζε. Μόνο αυτό προϋπολόγισαν. Για το τι θα κοστίσει και τι θα αποφέρει στη χώρα μας κανένας δεν ενδιαφέρθηκε.
Αυτά την ίδια στιγμή που σε εποπτευόμενους Οργανισμούς έγινε ένα αδιανόητο, ασύδοτο και ανήθικο όργιο σπατάλης. Ως ενδεικτικά παραδείγματα θα αναφέρω μόνο την περίπτωση του ΕΟΤ και της Λυρικής Σκηνής.
Η μεν Λυρική Σκηνή, με την υπέρβαση των τελευταίων προϋπολογισμών της, είναι η επιτομή της ασυδοσίας από όλες τις πλευρές και σε όλα τα επίπεδα. Το Κράτος είχε πει στη Διοίκηση της Λυρικής ότι έχει 16.500.000 να ξοδέψει το 2009. Για να ξεκαθαρίσουμε τις οφειλές της Λυρικής Σκηνής στο τέλος του χρόνου, χρειαζόμαστε 17.500.000 ευρώ επιπλέον από τα 16.500.000 που είχε προϋπολογίσει η νέα Κυβέρνηση. Πάνω από τα διπλάσια. Κανείς δεν νοιαζόταν. Κανείς δεν παρακολουθούσε. Είναι δυνατόν; Πάλι στην πλάτη του Έλληνα φορολογούμενου;
Η δε περίπτωση του ΕΟΤ είναι ακόμα πιο δραματική. Ο επικοινωνιακός βραχίονας της χώρας μας στο εξωτερικό αιμορραγεί. Τα τεράστια χρέη προς τα ξένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και τις διαφημιστικές εταιρείες είναι τρανταχτό παράδειγμα ασυδοσίας και ανευθυνότητας. Ξοδέψαμε πάνω από 120.000.000 ευρώ, τα οποία δεν είχαμε προϋπολογίσει, για διαφήμιση και αφήσαμε έκθετη τη χώρα στις βουλές κάθε κακόβουλου ξένου δημοσιογράφου με μία κάμερα στο χέρι να διασύρει το όνομα της χώρας. Το όνομα, δηλαδή, που οικοδομήσαμε με 120.000.000 που φεσώσαμε τους ξένους Οργανισμούς, μπορεί να τα διαλύσει κάποιος με τη φωτογραφική μηχανή ή το κινητό του.
Τίποτα, βέβαια, δεν ξεπερνά την παντελή απουσία πολιτικής βούλησης που επέδειξε και πάλι η προηγούμενη ηγεσία, την παντελή περιφρόνηση προς τον πολίτη με τις υποθέσεις του ΚΑΣ να χρονίζουν και να συσσωρεύονται άλυτες.
Παραδώσαμε το 2004 το ΚΑΣ και οι εκκρεμείς υποθέσεις μπορούσαν να καλυφθούν σε μία, το πολύ δύο, συνεδριάσεις. Παραλάβαμε το ΚΑΣ με πεντακόσιες εκκρεμείς υποθέσεις. Και αυτές είναι χωρίς τις υποθέσεις που βρίσκονται ακόμα σε περιφερειακό επίπεδο. Ξέρετε γιατί; Διότι φοβόταν η πολιτική ηγεσία να αναλάβει το κόστος της απόφασης. Παιδεύαμε, δηλαδή, τον Έλληνα πολίτη επειδή κάποιος δεν είχε τη βούληση να πάρει αποφάσεις.
Πώς να επενδύσει κάποιος σε μια χώρα που δεν ξέρει αν θα τον αφήσουνε να δει το προϊόν της επένδυσής του;
Σπατάλη. Έλλειψη σχεδιασμού. Κανένας σεβασμός στον πολίτη. Που πηγαίναμε έτσι; Τι ελπίζαμε να χτίσουμε;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η σημερινή Κυβέρνηση έχει και την πολιτική βούληση και το σχεδιασμό. Το Κράτος θα διαθέσει τους πόρους, αυτούς που έχει, αυτούς που μπορεί. Δουλειά μας είναι να τους αξιοποιήσουμε στο έπακρο. Αν θέλουμε να πετύχουμε περισσότερα με λιγότερα, πρέπει πρώτα απ’ όλα να σταματήσουμε την αιμορραγία, να καταγράψουμε τι πραγματικά έχουμε να αξιοποιήσουμε και που μπορούμε να το επενδύσουμε.
Πώς θα το κάνουμε αυτό; Πρώτα απ’ όλα κάνουμε πράξη τη διαφάνεια που υποσχέθηκε ο Πρωθυπουργός. Καταρτίζουμε μητρώα επιχορηγούμενων φορέων, βγάζουμε τις αποφάσεις στο διαδίκτυο. Έτσι, το γραφείο του Υπουργού και αποσυμφορίζεται και λογοδοτεί. Εκλογικεύουμε τις κεντρικές υπηρεσίες, μειώνουμε τον αριθμό των επιτροπών και τις καταργούμε όπου δεν χρειάζονται. Μειώνουμε τις δαπάνες των εποπτευόμενων Οργανισμών και καταργούμε τους φορείς και τους Οργανισμούς που δεν χρειάζονται. Δημιουργούμε άμισθα διοικητικά συμβούλια με εθελοντική προσφορά των μελών τους.
Τον πρώτο χρόνο υπολογίζουμε να μειώσουμε τη σπατάλη σημαντικά. Το δεύτερο χρόνο θα φθάσουμε κοντά στο να τη μηδενίσουμε, διότι θα έχουμε πάρει σοβαρά και αξιόπιστα κριτήρια χρηματοδότησης.
Διασφαλίζουμε την ποιότητα. Ενισχύουμε τους μηχανισμούς πιστοποίησης και δημιουργούμε νέους όπου αυτοί είναι απαραίτητοι.
Μόνο έτσι θα επιτύχουμε ένα άλλο στρατηγικό στόχο: Τη βελτίωση της ποιότητας του πολιτιστικού, αθλητικού και τουριστικού προϊόντος.
Μπορούμε να επιτύχουμε περισσότερα πράγματα με λιγότερα χρήματα αξιοποιώντας τις υπάρχουσες υποδομές, ενεργοποιώντας υπαρκτό πλούτο, συντονίζοντας τη δουλειά των φορέων που εποπτεύουν. Ο Πολιτισμός, ο Αθλητισμός, ο Τουρισμός χρηματοδοτούνται από μας σαν Υπουργείο αλλά και από άλλους φορείς. Με τα Περιφερειακά Προγράμματα του ΕΣΠΑ, την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τις μη κυβερνητικές οργανώσεις και με τους ιδιώτες.
Δεν φοβόμαστε τους ιδιώτες και δεν προσπαθούμε να τους εκμεταλλευτούμε με νομοσχέδια που περνούν τις χορηγίες μέσα από το γραφείο του Υπουργού. Του ζητούμε να συμμετέχουν στην προσπάθειά μας, συντονίζουμε τις δράσεις μας και τους ευχαριστούμε για την προσφορά τους.
Ο ΟΠΑΠ, ο ΟΠΕΠ, τα φεστιβάλ, ο ΕΟΤ, η ΕΡΤ και το δορυφορικό της πρόγραμμα, όλοι οι φορείς μπορούν να συμβάλουν σε κάτι μεγαλύτερο αν όλοι συντονίζονται και ακολουθούν μια συγκεκριμένη πορεία.
Τις τελευταίες εξήντα ημέρες είμαστε σε έναν αγώνα δρόμου για να καταγράψουμε τις δυνάμεις που βρίσκονται στο πλευρό μας. Και είναι πολύ ενθαρρυντικό ότι όλοι αποζητούν τη συνεργασία όταν αυτή είναι εποικοδομητική και διάφανη.
Αυτό το ρόλο θέλουμε να παίξουμε με τους φορείς που εποπτεύουμε και με τους άλλους που θέλουμε να πείσουμε να μας ακολουθήσουν.
Εάν ξεφύγουμε από τη λογική της επιχορήγησης-ρουσφέτι και πάμε στη λογική της επιχορήγησης-επένδυση, μπορούμε να πετύχουμε πάρα πολλά περισσότερα.
Ένα παράδειγμα θα δώσω. Προσφάτως συνάψαμε με τη Νομαρχία Αθηνών προγραμματική σύμβαση ύψους 6.000.000 ευρώ για έργα αναστήλωσης του Αρχαίου Θεάτρου του Διονύσου. Η πρωτοβουλία ανήκει σε μία μη κυβερνητική οργάνωση, το ΔΙΑΖΩΜΑ. Και τους ευχαριστώ γι ‘αυτή την πρωτοβουλία. Είναι ένα μικρό βήμα το οποίο μπορεί να αλλάξει τα πάντα, διότι αλλάζει τον τρόπο που σκεφτόμαστε για τον Πολιτισμό και τον Τουρισμό. Αυτό εννοούμε όταν μιλάμε για αλλαγή νοοτροπίας.
Ένα άλλο παράδειγμα: Ο ΟΠΑΠ ξοδεύει μεγάλα ποσά για να μας πει ότι στηρίζει τον Πολιτισμό. Θα έχετε δει τις διαφημίσεις που βρίσκονται σε όλη την Αθήνα. Εάν έδινε τα ίδια χρήματα για να προβάλει τι γίνεται πολιτιστικά στην πόλη της Αθήνας ή της Θεσσαλονίκης, φανταστείτε τα πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα.
Απλά πράγματα, απλές λύσεις που αλλάζουν τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τον Πολιτισμό και τον Τουρισμό. Θα εξοικονομούσαμε χρήματα και θα είχαμε πολλά οφέλη μέσα από τη συνδυαστική αξιοποίηση των πόρων του νέου Υπουργείου.

(PE)



(2SX)
Όμως, για να πετύχουμε περισσότερα με λιγότερα, δεν αρκεί να σταματήσουμε μόνο τη σπατάλη, ούτε αρκεί απλώς να συντονίσουμε τις δράσεις μας. Θέλει και τον τρίτο άξονα που ανέφερα πριν.
Για να γίνουμε αποτελεσματικοί, πρέπει να βάλουμε στόχους καθαρούς και να τους υπηρετήσουμε με απόλυτη προσήλωση. Και πρέπει να τους υπηρετήσουμε όλοι σε δύο επίπεδα, και σ’ αυτά που έχουν άμεσα ανταποδοτικά τέλη και σε όσα θα έρθουν ως αποτελέσματα μακροπρόθεσμου σχεδιασμού. Δίνουμε έμφαση στο περιφερειακό επίπεδο.
Δεν νομίζω ότι βάζω ψηλά τον πήχη, όταν λέω ότι με το σωστό συντονισμό μπορούμε να μετατρέψουμε τη Θεσσαλονίκη σε κέντρο πολιτιστικής και τουριστικής ανάπτυξης. Στην πόλη της Θεσσαλονίκης και στη γύρω περιοχή χρηματοδοτούμε ανασκαφές, αρχαιολογικούς χώρους, μουσεία, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το Μέγαρο Θεσσαλονίκης. Έχουμε το γραφείο του ΕΟΤ στη Θεσσαλονίκη, ενώ η ΕΤ3 είναι εποπτευόμενος φορέας. Όλα είναι πλέον κάτω από την ίδια σκεπή.
Και όλα αυτά, πριν ακόμα αρχίσουμε να συζητάμε για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τους ξενοδόχους και τους επιχειρηματίες, τις μη κυβερνητικές οργανώσεις στην πόλη. Εάν ο καθένας μας κάνει τη δική του μικροπολιτική, τότε μικρό θα είναι και το αποτέλεσμα. Αν, όμως, συντονιστούμε, τότε μπορούμε να κάνουμε κάτι αξιόλογο. Τους στόχους θα τους βάλουμε μαζί, διότι μόνο έτσι θα πειστούν όλοι να τους υπηρετήσουμε μαζί.
Το ίδιο ισχύει και για την Κρήτη που ήμουν τις προάλλες. Είχαμε μία πολύ ωραία συνεργασία με τους φορείς στην Κρήτη. Τα προβλήματα είναι τεράστια. Οι εκκρεμότητες του Υπουργείου μας μόνο στο Νομό Ηρακλείου είναι απεριόριστες. Όμως, υπάρχει μία πολύ ουσιαστική διάθεση για συνεργασία και αυτήν τη διάθεση πρέπει να την αξιοποιήσουμε, θέτοντας μαζί τις προτεραιότητες, για να φέρουμε το μεγαλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στο Ηράκλειο.
Το ίδιο μπορούμε να πετύχουμε και εάν ενώσουμε τις δυνάμεις μας γύρω από συγκεκριμένες δράσεις. Του χρόνου γιορτάζουμε τα δυόμισι χιλιάδες χρόνια από τη μάχη του Μαραθώνα. Στον αγώνα του μαραθωνίου του Λονδίνου συμμετέχουν περίπου σαράντα με εξήντα χιλιάδες άτομα. Στον κλασικό μαραθώνιο της Αθήνας τρέχουν δέκα χιλιάδες. Υπολογίζουμε ότι κάθε χίλιοι παραπάνω δρομείς που έρχονται από το εξωτερικό φέρνουν περίπου 3.500.000 με 4.000.000 ευρώ. Δεν αξίζει να επενδύσουμε σε μία τέτοια δράση; Αυτό, σε αντίστιξη μίας φιέστας, που οργανώθηκε από την προηγούμενη Κυβέρνηση, κόστισε στον Έλληνα φορολογούμενο 13.000.000 ευρώ και δεν έγινε ποτέ. Αυτό εννοούσε ο Πρωθυπουργός, όταν έλεγε ότι λεφτά υπάρχουν. Εάν για κάθε δράση που εκταμιεύει το ελληνικό κράτος 500.000 ευρώ παίρνει 3.000.000, δεν θα ήμασταν εδώ που ήμασταν σήμερα.
Και αυτά, χωρίς να περιγράψω τα οφέλη από τις παράλληλες δράσεις που μπορούν να οργανωθούν γύρω από τα δυόμισι χιλιάδες χρόνια, με το ΥΠΕΞ και τη διεθνή προβολή που μπορεί να του δώσει, το Κέντρο Δελφών, τους ιδιωτικούς χορηγούς τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Όλοι μπορούν να συμβάλουν, για να κάνουμε αυτήν την επέτειο ξεχωριστή.
Εάν θέλουμε να πετύχουμε περισσότερα με λιγότερα, θέλει καθαρούς στόχους και συνεργασία. Και πάλι, όμως, δεν σταματούμε εκεί. Για να πετύχουμε περισσότερα με λιγότερα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει κάθε τι που κάνουμε και δημιουργούμε να κτίζει πάνω σε μία συνεπή εθνική στρατηγική. Συνεργασία των φορέων και υιοθέτηση συγκεκριμένων δράσεων πρέπει να κτίζουν ένα διακριτό στίγμα, μια συνεπή, καθαρή και ισχυρή ταυτότητα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
Σ’ αυτήν την στρατηγική, πρέπει να ρίξουμε όλες μας τις δυνάμεις. Σ’ έναν κόσμο που συνεχώς αλλάζει και γίνεται όλο και πιο ανταγωνιστικός δεν έχουμε την πολυτέλεια να ακολουθήσουμε ένα αναπτυξιακό μοντέλο που έχει σαν τίτλο «ήλιος και θάλασσα», ειδικά επειδή τώρα τελευταία σ’ αυτό το μοντέλο έχει προστεθεί η λέξη «φθήνια».
Εάν θέλουμε να έχουμε ένα στίγμα διακριτό, πρέπει να προσθέσουμε τη λέξη «ποιότητα». Πώς θα γίνει αυτό; Όταν συνδέσουμε τον τουρισμό με τον πολιτισμό, όταν δούμε τον αθλητισμό σαν επένδυση τόσο στη νέα γενιά όσο και στην οικονομία, όταν προβάλουμε κάθε τι που μας κάνει διακριτούς, προσφέροντας όχι απλά υπηρεσίες αλλά ολοκληρωμένες εμπειρίες τόσο σ’ εμάς τους ίδιους όσο και στους επισκέπτες που έρχονται στη χώρα μας. Όταν ο επισκέπτης νιώσει την ελληνική φιλοξενία, όπως την ένιωσε στους Ολυμπιακούς Αγώνες, όταν συνδέσει την αναψυχή και την ψυχαγωγία του με την πολιτιστική του ανάταση, όταν η λέξη Ελλάδα συνδεθεί με κάθε τι που μας διακρίνει, τότε ο επισκέπτης θα έρθει και θα ξαναέρθει εδώ, διότι εδώ αισθάνεται ότι είναι το σπίτι του. Αυτό είναι το μεγάλο μας στοίχημα.
Είναι ώρα να καταρτίσουμε μία εθνική στρατηγική και αυτό θα γίνει με έρευνα και συνεργασία, όχι με την ευκαιριακή παρέμβαση του εκάστοτε Υπουργού, έτσι ώστε όλοι οι εμπλεκόμενοι να γνωρίζουν τι κάνουμε και γιατί το κάνουμε. Μόνο έτσι έχουμε την ελπίδα να εξασφαλίσουμε διαχρονικά αποτελέσματα και είμαστε ήδη σε επαφή και σε συνεργασία με τους φορείς που μπορούν να δώσουν συνέχεια σ’ αυτήν την προσπάθεια. Δίνουμε στίγμα και το κάνουμε μέσα από συστηματική δουλειά.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είπα και το πιστεύω ότι μπορούμε να κάνουμε περισσότερα με λιγότερα. Το πιστεύω, διότι όλοι ξέρουμε ότι το έχουμε ξανακάνει. Όλοι ξέρουμε ότι, όταν είμαστε με την πλάτη μας στον τοίχο, σηκώνουμε τα μανίκια και κάνουμε τη χώρα μας περήφανη. Όλοι ξέρουμε ότι όταν βλέπουμε κίνδυνο, ενώνουμε τις δυνάμεις μας και ξεπερνάμε τους εαυτούς μας. Στον πολιτισμό και στον τουρισμό ελπίζουμε να πετύχουμε ακριβώς αυτό. Εμείς θα βάλουμε το σχεδιασμό και θα κάνουμε τα πρώτα βήματα, για να πείσουμε ότι βαδίζουμε στο σωστό δρόμο. Είμαι σίγουρος ότι κάθε Έλληνας θα εκτιμήσει αυτήν την προσπάθεια και θα βρεθεί στο πλευρό μας.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στη Β΄ Περιφέρεια της Θεσσαλονίκης κ. Αρβανιτίδης Γεώργιος, με επιστολή του προς τον Πρόεδρο της Βουλής κ. Φίλιππο Πετσάλνικο, ζητεί άδεια απουσίας στο εξωτερικό για το διάστημα από 25.12.2009 έως 3.1.2010.
Η Βουλή εγκρίνει;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Συνεπώς, η Βουλή ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όπως καταλαβαίνετε, εγκρίναμε στον κ. Αρβανιτίδη συμβολικά να απουσιάσει για έναν ολόκληρο χρόνο. Φεύγει το 2009 και επιστρέφει το 2010. Με το καλό!
Θέλω να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής, δεκαοκτώ μαθητές και μαθήτριες και τέσσερις συνοδοί εκπαιδευτικοί από το 1ο Δημοτικό Σχολείο Οβριάς Αχαΐας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες)
Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο Νομό Πιερίας κ. Ιωάννης Αμοιρίδης για επτά λεπτά.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ: Αγαπητοί συνάδελφοι, νομίζω ότι ο Υπουργός προηγουμένως ανέδειξε για μία ακόμη φορά πώς μπορεί να κερδηθεί ο πλούτος μέσα από το κεφάλαιο που λέγεται «πολιτισμός και τουρισμός». Ανέδειξε, βέβαια, και πώς γίνονταν οι διαδικασίες κατανομής των χρημάτων, η σπατάλη με αδιαφάνεια και πως μία χώρα μπορεί να αποκτήσει ανταγωνιστικότητα, όταν εκκρεμούν πεντακόσιες και πλέον υποθέσεις στο ΚΑΣ, που αφορούν επενδύσεις και ιδιωτών και, φαντάζομαι, κάποιων εταιρειών;
Βέβαια, άκουσα τον εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας και αναρωτήθηκα μετά από αυτά που είπε, πώς είναι δυνατόν το 50% του ελληνικού λαού να ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας. Θυμάμαι, βέβαια, πώς παίρνατε τα μέτρα για τη φορολογία με τη διαφήμιση στην τηλεόραση, για να αποκτήσει ο πολίτης φορολογική συνείδηση με τηλεοπτική διαφήμιση. Τη διαφήμιση αυτή μέσα σε τρεις μέρες την αποσύρατε, γιατί είχε καταντήσει πλέον περίγελος σ’ όλον τον ελληνικό λαού αυτού που προσπαθούσατε να κάνετε, να αποκτήσει ο λαός φορολογική συνείδηση με διαφήμιση. Φάνηκε και σήμερα που ακυρώθηκε η έκτακτη εισφορά. Τα 250.000.000 ευρώ ακυρώθηκαν και οι πολίτες ζητούν τα χρήματά τους πίσω. Έτσι δουλεύατε, έτσι στοχεύατε και έτσι συνταγματικά πηγαίνατε τη χώρα.
Η τελευταία αβελτηρία ήταν τα Τέμπη. Η χώρα κόπηκε στα δύο, γιατί ακόμη μία σύμβαση δεν την προσέξατε. Δεν προσέξατε ότι έπρεπε να γίνουν εργασίες πολύ νωρίτερα, για να μην φθάσουμε σήμερα εδώ.
Επειδή κατάγομαι από την Πιερία, θέλω να πω ότι σήμερα όλος αυτός ο όγκος των αυτοκινήτων περνά από μία περιοχή, της οποίας το οδικό δίκτυο -ήταν η δέκατη τρίτη εθνική οδός των δεκαετιών του ‘20, του ‘30 και του ’40, γιατί το ‘50 άνοιξαν τα Τέμπη- δέχθηκε αυτό το φορτίο. Και η πόλη της Κατερίνης το ίδιο, αφού όλες οι νταλίκες, όλα τα φορτηγά, όλη η κίνηση. περνούν μέσα από μία πόλη, η οποία στερείται περιφερειακού δρόμου και επιπλέον χρειάζεται μια ανακατασκευή και της δέκατης τρίτης εθνικής οδού.
Όμως, έχουμε διόδια κάθε δέκα χιλιόμετρα. Αυτά μας αφήσατε, αυτά μας κληρονομήσατε. Και νομίζω ότι πρώτη προτεραιότητα και συζήτηση και με τον Υπουργό Υποδομών θα είναι οι δύο αυτοί δρόμοι, η δέκατη τρίτη εθνική οδός και ο περιφερειακός δρόμος της Κατερίνης, γιατί δεν ξέρουμε πώς θα πάει, πού θα οδηγήσει και πάντα πρέπει να υπάρχει μία εναλλακτική λύση, για να συνδέει τη χώρα.
(ML)
(PE)
Καταθέσαμε, αγαπητοί συνάδελφοι, έναν Προϋπολογισμό, ο οποίος για πρώτη φορά είναι διαφανής και στοχευμένος κοινωνικά δίκαιος και βέβαια προσπαθεί -και πιστεύω ότι θα το πετύχει- να φέρει και τη δημοσιονομική εξυγίανση. Στηρίζει την υγεία, στηρίζει την παιδεία, την κοινωνική συνοχή. Είναι αλληλέγγυος προς τις κοινωνικές ομάδες, οι οποίες έχουν πρόβλημα, τα φτωχά νοικοκυριά, τα χρεωμένα νοικοκυριά, τους επιχειρηματίες που προσπαθούν να βρουν διέξοδο και είναι υπερχρεωμένοι. Ένα νέο ΤΕΜΠΜΕ, όπου θα ξέρει ο καθένας πού πάνε τα χρήματα, εκεί που πρέπει να πάνε τα χρήματα και όχι σε αυτούς που τα είχαν και τα άφηναν στην τράπεζα για να παίρνουν τους τόκους, όπως εσείς δώσατε τα χρήματα. Και βέβαια τη διαφάνεια τη λέω γιατί ακόμη και τη Στατιστική Υπηρεσία την έχετε διαλύσει. Διαφάνεια με την οποία θα μπορεί ο καθένας να βλέπει όλες τις δαπάνες, την εξέλιξη του Προϋπολογισμού, πού επενδύονται τα χρήματα και ένα ΕΣΠΑ για το οποίο θα υπάρξει αναθεώρηση. Όπως θα υπάρξει και αναθεώρηση του χωροταξικού σχεδιασμού και των στοχεύσεων. Και ένα πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων με μεγαλύτερα ποσά, που θα κινηθεί και αυτό στην περιφέρεια, για να υπάρξει άρση των ανισοτήτων που υπάρχουν μέσα στη χώρα, αλλά και μέσα σε κάθε περιφέρεια.
Αγαπητοί συνάδελφοι, ακούμε για χρεοκοπία. Υπάρχει κανένας που πιστεύει ότι θα χρεοκοπήσει η χώρα; Όχι. Βολεύει, όμως, πολλούς η συζήτηση για τη χρεοκοπία. Βολεύει τις μεγάλες και δυνατές χώρες της Ευρώπης που πιέζουν ώστε να μην υπάρξουν άλλα φαινόμενα. Βολεύει πραγματικά αυτούς που ασχολούνται με τα ομόλογα. Ποιοι είναι αυτοί; Οι τράπεζες και οι traders. Αυτοί που ασχολούνται με τα ομόλογα κερδίζουν. Βολεύει και τους ιδιωτικούς κύκλους της οικονομίας να πιέσουν μία σοσιαλιστική κυβέρνηση. Είναι ψευτοδίλημμα όμως, οι πολίτες ή οι αγορές. Υπάρχει περίπτωση ένα κράτος, αν δεν το εμπιστεύονται πρώτα οι πολίτες του, να το εμπιστευτούν οι αγορές;
Άρα, αυτό που ζητάμε είναι η εμπιστοσύνη των πολιτών και σ’ αυτή στοχεύουμε, αυτή την αναξιοπιστία των πολιτών προς το κράτος, που εσείς έξι χρόνια συνεχόμενα διαλύσατε.
Οι οίκοι αξιολόγησης δεν μπορεί να είναι οίκοι επιβολής μέτρων. Δεν μπορεί μία δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση να καθοδηγείται από αυτούς που δεν απολογούνται σε κανένα. Αναρωτιέμαι, πού είναι αυτή η Ευρώπη που πριν από ένα χρόνο, μετά την κατάρρευση της LEHMAN BROTHERS έλεγε ότι θα βάλει μέτρα και όρια για να εξασφαλίσει τις επενδύσεις. Έγινε κανένα βήμα; Είδατε κάποιο βήμα και πρέπει να γίνουν βήματα σε βάρος της χώρας της δικής μας; Είδατε εσείς στην Κοπεγχάγη να υπάρχει κάποια συμφωνία από αυτές τις μεγάλες δυνάμεις που διατρανώνουν για το περιβάλλον ότι είναι ευαισθητοποιημένες;
Τι ζητάμε; Ζητάμε από την Ευρώπη αναπροσαρμογή του θεσμικού πλαισίου και χαλαρότητα για περισσότερο χρονικό διάστημα, για τις χώρες που το έχουν πραγματικά ανάγκη. Μεταξύ αυτών είναι και η Ελλάδα, είναι και η Ισπανία, είναι και η Γαλλία. Και πρέπει να γίνει, γιατί η Ευρώπη ανήκει στους πολίτες της και όχι στους αριθμούς.
Από την άλλη χρειαζόμαστε ένα κράτος φθηνότερο στις υπηρεσίες. Καλύτερες υπηρεσίες. Ταχύτερο κράτος. Θα πρέπει να υπάρχει ένα κράτος με διαφάνεια. Δεν χρειάζεται να πάμε σε πολιτικές, οι οποίες θα είναι πρόσκαιρες, γιατί πρόσκαιρες θα είναι και οι προσλήψεις, βλέπε stage, και αυτά θα είναι τα αποτελέσματα. Άρα, χρειαζόμαστε δράσεις στοχευμένες χρονικά, σε βάθος χρόνου, οι οποίες θα αξιολογηθούν και εκεί θα γίνει επένδυση ότι οι θέσεις θα είναι σταθερές θέσεις εργασίας. Να υπάρχει αναδιάρθρωση του ανθρώπινου δυναμικού της χώρας και χωροταξικά και σε πολλά επίπεδα.
Χρειάζεται να διαμορφώσουμε αγορές με κοινωνική συνείδηση, δηλαδή αγορές οι οποίες θα δημοσιοποιούν στοιχεία ευαισθησίας κοινωνικής και περιβαλλοντικής. Αυτές τις αγορές μπορούμε εμείς οι καταναλωτές, οι επενδυτές και οι εργαζόμενοι να τις στηρίξουμε όταν θα λειτουργούν με διαφάνεια. Μπορούμε να τις διαμορφώσουμε εμείς και μπορεί και το κράτος, αν επενδύσει πάνω σε επιχειρήσεις οι οποίες στρέφονται στην πράσινη ανάπτυξη και στη διαφάνεια.
Τα ασφαλιστικά ταμεία, κύριε Υπουργέ, έχουν αρκετά χρήματα, 7.000.000.000 με 8.000.000.000 αυτή τη στιγμή. Μπορούν να τα επενδύσουν σε ομόλογα μετοχών ή σε μετοχές εταιρειών πράσινης ανάπτυξης, που με διαφάνεια θα μπορούμε να ξέρουμε πώς επενδύθηκαν, ποιοι ωφελήθηκαν και πάντα ωφελείται το κοινωνικό σύνολο.
Η Ελλάδα, κύριε Υπουργέ, πρέπει να γίνει και μπορεί να γίνει πρότυπο ηθικής και περιβαλλοντικής ανάπτυξης. Από το ναδίρ στο ζενίθ. Είμαστε μία χώρα που οι πολίτες της έχουν τεράστια δύναμη. Είμαστε μία πλούσια χώρα, αρκεί να το εκμεταλλευτούμε.
Κλείνοντας, κύριε Πρόεδρε, για να μην τρώω το χρόνο, αγαπητοί συνάδελφοι, κανείς δεν σου περνάει αλυσίδα στο πόδι αν δεν του δώσεις την ευκαιρία να σου πάρει τα μέτρα. Και αυτός ο Προϋπολογισμός αυτό στοχεύει. Αυτή η Κυβέρνηση και αυτός ο Πρωθυπουργός δεν θα το επιτρέψει σε κανέναν. Αυτός, όμως, ο Προϋπολογισμός είναι το πρώτο βήμα. Γι’ αυτό τον ψηφίζω με όλες μου τις δυνάμεις.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡEΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Η κυρία Αυγερινοπούλου Διονυσία – Θεοδώρα, Βουλευτής Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας έχει το λόγο για επτά λεπτά.
ΔΙΟΝΥΣΙΑ – ΘΕΟΔΩΡΑ ΑΥΓΕΡΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, βρισκόμαστε σε μία κρίσιμη χρονική στιγμή όπου όλα τα κράτη μετά τη συνδιάσκεψη της Κοπεγχάγης καλούνται να αποφασίσουν για το νέο οικονομικό μοντέλο που θα ακολουθήσουν ώστε να εξέλθουν από την οικονομική κρίση και για να αντιμετωπίσουν τη μεγάλη πρόκληση της κλιματικής αλλαγής.
Για μας η επιλογή του μοντέλου της βιωσίμου αναπτύξεως είναι μονόδρομος και ο Προϋπολογισμός του κράτους πρέπει να αντικατοπτρίζει αυτό το μοντέλο. Κάτι τέτοιο όμως, δεν συμβαίνει με τον υπό συζήτηση Προϋπολογισμό και εξηγώ γιατί.
Για να επιτύχουμε τη βιώσιμη ανάπτυξη ή όπως απλουστευμένα λέει η Κυβέρνηση την πράσινη ανάπτυξη, δεν αρκεί μία περιορισμένη χρηματοδότηση για το οικιστικό και φυσικό περιβάλλον, όπως είναι αυτή που προβλέπεται στον υπό συζήτηση Προϋπολογισμό. Το πλαίσιο χρηματοδότησης του νεοσύστατου ΥΠΕΚΑ, παρά τις προεκλογικές εξαγγελίες της Κυβερνήσεως κινείται περίπου στα ίδια επίπεδα με αυτά του 2009, με ελάχιστες αυξήσεις. Ακόμη και οι δαπάνες για την έρευνα και τεχνολογία παραμένουν στα ίδια επίπεδα της προηγούμενης χρονιάς.
Μόνο οι πόροι για τη διαχείριση των δασών έχουν αυξηθεί. Το μοντέλο όμως, της βιωσίμου αναπτύξεως δεν μπορεί να περιοριστεί μόνο στη διαχείριση του δασικού κεφαλαίου της χώρας, αλλά απαιτεί τη συστημική διαχείριση όλων των τομέων της δράσης του κράτους με κέντρο την περιβαλλοντική προστασία. Απαιτεί αύξηση στα οικεία κονδύλια, απαιτεί διαρθρωτικές αλλαγές στον προϋπολογισμό της χώρας προς τρεις κυρίως κατευθύνσεις: τη μετάβαση στην οικονομία χαμηλού άνθρακα, με χρήση εναλλακτικών πηγών ενέργειας. Τη χρηματοδότηση της έρευνας και της τεχνολογίας με στόχο τη δημιουργία καινοτομιών, για να συμβάλλουν αποτελεσματικά στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Τη χρηματοδότηση προγραμμάτων για την αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος σε όλη την Ελλάδα, όπου αυτό έχει υποβαθμιστεί, με προτεραιότητα στα έντονα περιβαλλοντικά προβλήματα τα οποία έχουν δημιουργηθεί από την ρύπανση των υδατικών οικοσυστημάτων, τη διαχείριση των απορριμμάτων, τη διαχείριση των περιοχών natura και την αποψίλωση των δασών μας.
Υπενθυμίζω εδώ ότι πρέπει να τεθεί ως ζήτημα προτεραιότητας η αποκατάσταση του φυσικού και οικιστικού περιβάλλοντος των πυρόπληκτων περιοχών του Νομού Ηλείας, καθώς και των λοιπών περιοχών που έχουν πληγεί από φυσικές καταστροφές.
Ο Προϋπολογισμός του κράτους πρέπει να μπορεί να μεριμνήσει για την περιβαλλοντική δικαιοσύνη και να διασφαλίσει υψηλό επίπεδο διαβίωσης για όλους μας.
Κυρίες και κύριοι, ο υπό συζήτηση Προϋπολογισμός δεν έχει μεριμνήσει επαρκώς για τη χρηματοδότηση μέσων αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής. Δεν έχει λάβει υπόψη ότι η κλιματική αλλαγή δρα ως πολλαπλασιαστής των υφιστάμενων οικονομικών πιέσεων. Αν δεν δράσουμε άμεσα και αποφασιστικά στο παρόν θα πληρώσουμε πολλαπλάσια στο μέλλον για την προσαρμογή στις νέες συνθήκες που θα δημιουργήσει η αλλαγή του κλίματος τόσο στη χώρα μας όσο και στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου.
Ήδη το σημείο 30 του κειμένου συμπερασμάτων της 9ης Δεκεμβρίου 2009, της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής, καλεί την ελληνική Κυβέρνηση να πάρει πρωτοβουλία για την προστασία της Μεσογείου από την κλιματική αλλαγή. Η Κυβέρνηση όμως, βρίσκεται σε αμηχανία. Από τη μία πλευρά με γενικές τοποθετήσεις προσπαθεί να πείσει ότι διαθέτει στρατηγική για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής στη Μεσόγειο, από την άλλη όμως, δεν έχει παρουσιάσει κανένα σχέδιο δράσης. Ούτε διαθέτει την ετοιμότητα να καταθέσει ολοκληρωμένη πρόταση στο εγγύς μέλλον. Παραμένει στο επίπεδο της θεωρητικής αναζήτησης.
Αντίθετα, η Νέα Δημοκρατία έχει την απάντηση. Η παράταξή μας εκτιμά ως κρίσιμη την άμεση ανάληψη δράσης για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής στη Μεσόγειο. Ήδη από το 2007, έχουμε στηρίξει την πρωτοβουλία ίδρυσης στη χώρα μας ενός διεθνούς κέντρου κλιματικών αλλαγών για τη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα. Η πρωτοβουλία αυτή έχει βρει διεθνή απήχηση. Έχει εκφραστεί ενδιαφέρον συμμετοχής από τμήματα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, όπως το Πανεπιστήμιο των Ηνωμένων Εθνών, από άλλα διακεκριμένα πανεπιστήμια και από διεθνής μη κυβερνητικούς οργανισμούς. Μάλιστα σε συνεννόηση με το πρόγραμμα δράσης του ΟΗΕ για τη Μεσόγειο, προωθούμε αποφασιστικά τη σύσταση του κέντρου αυτού στην Ελλάδα. Στο αμέσως επόμενο διάστημα θα καταθέσω το φάκελο εργασίας για την ίδρυση του κέντρου στη διάθεση της Βουλής, βεβαίως της Κυβερνήσεως και όλων των κομμάτων. Επειδή είναι προφανή τα οφέλη από την ίδρυση αυτού του κέντρου για τη χώρα μας, ελπίζω ότι όλοι μαζί θα μπορέσουμε να το στηρίξουμε.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)


(3ML)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ευχαριστώ, κυρία συνάδελφε.
Το λόγο έχει η κυρία Αριάδνη Αγάτσα, Βουλευτής Βοιωτίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ., για επτά λεπτά.
ΑΡΙΑΔΝΗ ΑΓΑΤΣΑ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κατ’ αρχήν χρόνια πολλά για τις εορταστικές ημέρες που ήδη διανύουμε. Άκουσα με προσοχή τους γενικούς και ειδικούς εισηγητές και βεβαίως, τους εισηγητές των κομμάτων της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Και μου προκαλεί ιδιαίτερη έκπληξη ο εισηγητής και συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης που ασκούν κριτική στον Προϋπολογισμό που καταθέσαμε, όταν μιλούμε για το κόμμα που βρισκόταν στην Κυβέρνηση μέχρι τον Οκτώβριο αυτής της χρονιάς. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στον υπό συζήτηση και ψήφιση Προϋπολογισμό, είναι προβλήματα που δημιούργησαν και στη συνέχεια όξυναν οι Κυβερνήσεις του κόμματός του.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου καταθέτει αυτόν τον Προϋπολογισμό που είναι η έναρξη μίας τεράστιας προσπάθειας για την πατρίδα μας. Η αφετηρία για να εφαρμόσουμε ένα πολιτικό πρόγραμμα που στοχεύει στην αποκατάσταση των σχέσεων εμπιστοσύνης μεταξύ του πολίτη και της διοίκησης, στην ανάταξη, ανόρθωση και ενίσχυση της οικονομίας μας. Στην αποκατάσταση της λαβωμένης αξιοπιστίας και κύρους της εθνικής μας οικονομίας απέναντι στους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τις διεθνείς αγορές.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτός ο Προϋπολογισμός σηματοδοτεί ένα νέο πρότυπο ανάπτυξης διαφορετικό από εκείνο που οδήγησε την πατρίδα μας στη σημερινή κατάσταση. Αποτυπώνει με διαφάνεια και απόλυτη ειλικρίνεια τη δυσμενή δημοσιονομική κατάσταση της χώρας μας που επιδεινώνεται από τη διεθνή οικονομική ύφεση.
Για να γίνει κατανοητή η σημερινή κατάσταση που κληροδότησε στην Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου η Νέα Δημοκρατία οφείλουμε ορισμένες παρατηρήσεις που είναι αναγκαίες να γίνουν, ώστε να δούμε ξεκάθαρα το μέλλον. Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δημιούργησε ένα τεράστιο δημόσιο χρέος που σήμερα αποτελεί ένα μεγάλο βάρος για την ελληνική οικονομία, την οποία οδήγησε σε χαμηλή ανταγωνιστικότητα, προκαλώντας παράλληλα αγκυλώσεις στον κρατικό μηχανισμό. Επιπλέον διόγκωσε τη γραφειοκρατία και υπονόμευσε την επιχειρηματικότητα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η διεθνής οικονομική κρίση που βιώνουμε αναδεικνύει τις πάγιες διαρθρωτικές αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας, που συντήρησε και ανέπτυξε η Νέα Δημοκρατία. Το χαρακτηριστικό παράδειγμα της έλλειψης υπευθυνότητας είναι το τεράστιο πρόβλημα της φοροδιαφυγής και οι πολιτικές εύνοιας προς τους έχοντες και κατέχοντες. Προφανώς υπάρχουν τεράστιες ευθύνες, όμως με αυτόν τον Προϋπολογισμό σήμερα η Κυβέρνηση παραμερίζει το κομματικό συμφέρον και προτάσσει το εθνικό συμφέρον, το συλλογικό, το κοινωνικό συμφέρον για την προστασία και την πρόοδο της χώρας.
Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η εκλογική περιφέρεια όπου με τίμησαν με την προτίμησή τους η συμπολίτες μου, είναι η Βοιωτία, ένας νομός της χώρας μας που μαστίζεται όπως πολλοί άλλοι με οξυμένα προβλήματα που αναζητούν λύσεις. Οφείλω να επισημάνω ότι η ψήφιση και υλοποίηση του Προϋπολογισμού για το 2010 θα πρέπει να ξεκινήσει παράλληλα με την υλοποίηση σημαντικών διαρθρωτικών παρεμβάσεων.
Αυτές οι παρεμβάσεις θα πρέπει να λάβουν υπόψη τα τοπικά προβλήματα της ελληνικής περιφέρειας. Στη Βοιωτία τα περιβαλλοντικά προβλήματα είναι οξυμένα. Συνεχίζεται η ρύπανση του Ασωπού με βιομηχανικά απόβλητα παρά τις υψηλές συγκεντρώσεις χρωμίου στο πόσιμο νερό. Έχουμε σημαντικά προβλήματα με τα επιφανειακά και υπόγεια νερά σε μεγάλο μέρος της Βοιωτίας. Σοβαρό είναι το πρόβλημα διαχείρισης των υδάτινων πόρων στη λίμνη Υλίκη και την παράπλευρη Παραλίμνη. Ήδη η Επιτροπή Προστασίας Περιβάλλοντος της Βουλής στην οποία μετέχω, έχει αποδεχθεί προτάσεις μου για επιτόπιες επισκέψεις και συνεργασία με φορείς και επιστημονικά ιδρύματα για λύσεις. Θα πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους ότι η ραγδαία υποβάθμιση του περιβάλλοντος στερεί τον τόπο μας από τον πλούτο του, αποκλείει εναλλακτικές δραστηριότητες και προκαλεί σοβαρές επιπτώσεις και οικονομικά αδιέξοδα.
Το δικαίωμα στην υγεία, την προστασία του περιβάλλοντος και την ποιότητα της ζωής μας δεν είναι διαπραγματεύσιμα. Τα προβλήματα της επιχειρηματικότητας που αντιμετωπίζει η Βοιωτία αναζητούν λύσεις μέσα από τον Προϋπολογισμό και το ΕΣΠΑ. Μάλιστα τα προβλήματα της βοιωτικής οικονομίας είναι αρκετά έντονα, με αποτέλεσμα η διογκούμενη ανεργία του νομού να αγγίζει τους υψηλότερους δείκτες της χώρας μας. Έτσι δεν αναζητούμε μία μικρή ανάσα, αλλά μία νέα αναπτυξιακή πνοή και προοπτική.
Η γεωργία και ο τουρισμός αγνοήθηκαν από το εθνικό χωροταξικό πλαίσιο της προηγούμενης Κυβέρνησης και χρειαζόμαστε πολυμετωπική ανάπτυξη της Βοιωτίας, που θα περιλαμβάνει τόσο την ανάπτυξη της γεωργίας όσο και του τουρισμού, στα πλαίσια της πράσινης ανάπτυξης που θα διέπεται από τις αρχές της αειφορίας και θα υπακούει στους περιβαλλοντικούς όρους και κανόνες. Όπως και η αντιμετώπιση των προβλημάτων άρδευσης και η δυνατότητα κατασκευής ταμιευτήρων στη Βοιωτία.
Ο αγροτικός μας νόμος και τα προβλήματα των παραγωγών έχουν επιδεινωθεί από την κακή περασμένη χρονιά και της χαμηλές τιμές. Η στήριξη της γεωργίας και ο διάλογος για την επίλυση των δίκαιων αιτημάτων τους, πρέπει να μας απασχολήσει, δεδομένου ότι ο αγροτικός τομέας κατέχει κυρίαρχη θέση και συνδέεται άμεσα με τους άλλους τομείς της οικονομίας της Βοιωτίας όπως το εμπόριο, τη βιοτεχνία, τις κατασκευές και την απασχόληση. Η ανάδειξη του πολιτισμού και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς είναι πυλώνας ανάπτυξης και προοπτικής για τη Βοιωτία. Ενδεικτικά αναφέρω: Η βυζαντινή παράδοση, η Μονή του Οσίου Λουκά, η Παναγία της Σκριπούς, η Χαιρώνεια, η Αράχωβα, το Δίστομο, το Ιερό του Πτώου Απόλλωνα, οι Πλαταιές, η Τανάγρα, τα Λεύκτρα, οι Θεσπιές, η Θήβα του Μυκηναϊκού πολιτισμού και η Λιβαδειά με τη λαϊκή παράδοση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπό την πίεση του χρόνου θα ήθελα να επισημάνω ότι σε όλα τα παραπάνω η Βοιωτία έχει επιβαρυμένα προβλήματα από τις αυξήσεις των διοδίων μετά τις αποφάσεις της προηγούμενης Κυβέρνησης να παραχωρήσει με αποικιακή σύμβαση τις εθνικές οδούς, με αποτέλεσμα να χρυσοπληρώνουν οι πολίτες. Η Βοιωτία βεβαίως, όλα αυτά τα χρόνια περίμενε κατά τις υποσχέσεις της Νέας Δημοκρατίας να φτάσει ο Προαστιακός σιδηρόδρομος σε Θήβα και Λιβαδειά. Εις μάτην.
Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω εμπιστοσύνη στον Πρωθυπουργό της χώρας και την Κυβέρνηση. Η εισηγητική έκθεση για τον Προϋπολογισμό αποκαθιστά την αξιοπιστία των δημοσίων οικονομικών που αποτελεί προαπαιτούμενο της οικονομικής ανάπτυξης και ευημερίας. Έτσι, απελευθερώνονται πόροι που θα χρηματοδοτήσουν τους αναπτυξιακούς και κοινωνικούς στόχους. Θα ξεκινήσει η διαδικασία εξορθολογισμού ανακατανομής και ελέγχου των δημοσίων δαπανών, ώστε να μπει τέλος στη σπατάλη και την αδιαφάνεια των δημοσίων οικονομικών και ο στόχος μίας νέας φορολογικής πολιτικής, ένα σταθερό απλό και δίκαιο φορολογικό πλαίσιο που θα εγγυηθεί τη φορολογική δικαιοσύνη. Αφήνω πίσω τα οικονομικά στοιχεία που ήδη έχουν ειπωθεί και για την οικονομία του χρόνου και κάνω επίλογο.
Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτή τη σημαντική ώρα για το Κοινοβούλιο, τη συζήτηση του Προϋπολογισμού για το 2010 έχουμε καθήκον να συνειδητοποιήσουμε την αναγκαιότητα της προσπάθειας που καταβάλλει η Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου.
Υπερψηφίζω τον Προϋπολογισμό γιατί πιστεύω ότι πρέπει να ανοίγουμε δρόμους προόδου και ανάπτυξης. Έχουμε καθαρή λαϊκή εντολή και θα προχωρήσουμε μπροστά με ειλικρίνεια, ευθύνη και αξιοπιστία. Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ο κ. Μαρκογιανάκης Χρήστος, Βουλευτής Χανίων της Νέας Δημοκρατίας έχει το λόγο για επτά λεπτά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ασφαλώς ο Προϋπολογισμός που συζητάμε αυτές τις μέρες είναι διαφορετικός από τους Προϋπολογισμούς που συζητήθηκαν και υπερψηφίστηκαν τις τελευταίες δεκαετίες. Συζητάμε εν μέσω δεινής οικονομικής κρίσης που μαστίζει τη χώρα μας, αλλά και την παγκόσμια κοινότητα. Ως εκ τούτου πιστεύω ότι και η όλη συζήτηση θα έπρεπε να ξεφύγει από την κλασσική τετριμμένη μορφή της αντιπαράθεσης. Ποια είναι αυτή; Η κυβερνητική πλευρά πάντα συνήθως εκθειάζει τα επιτεύγματά της και προεξοφλεί τις επιτυχίες για τον επόμενο χρόνο, παράλληλα δε κατακεραυνώνει τους αντιπάλους της για την αποτυχημένη δική τους παρελθούσα πολιτική, τη στείρα κριτική τους.
Η πλευρά της Αντιπολίτευσης αναλίσκεται σε επιχειρηματολογία προεξόφλησης της κυβερνητικής αποτυχίας και εφόσον προϋπήρχε δική της κυβερνητική θητεία, ωραιοποίησης των δικών της πεπραγμένων.
Αντί να πούμε την αλήθεια στους πολίτες για το τι φταίει που φτάσαμε εδώ, ποια είναι η πραγματική κατάσταση, ποια είναι η προοπτική του αύριο, προσπαθούμε με μισόλογα, με αστήρικτες δικαιολογίες και ενίοτε με ασύστολα ψεύδη να πούμε ότι όλοι οι άλλοι φταίνε εκτός από εμάς. Έτσι νομίζουμε ότι θα ξεγελάσουμε την κοινωνία, θα αποκομίσουμε πολιτικά οφέλη και μας ξεφεύγει ότι ακόμα και αν το πετύχουμε αυτό, θα είναι πρόσκαιρο, διότι βλάπτει τον τόπο.

(GH)
(3PN)
Θα έπρεπε να είμαστε περισσότερο ειλικρινείς και προπάντων να κάνουμε όλοι την αυτοκριτική μας. Θα έπρεπε να πούμε στον ελληνικό λαό ότι το δημοσιονομικό πρόβλημα, ανεξάρτητα του εάν το έλλειμμα είναι 12% ή 8%, είναι αποτέλεσμα πολιτικών δεκαετιών και όχι της τελευταίας πενταετίας, όπως προσπαθεί να πείσει η Κυβέρνηση, επιχειρηματολογώντας μάλιστα, κατά τρόπο ιδιαίτερα απαξιωτικό, αφού μονότονα προβάλλεται η αξίωση από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και την Κυβέρνηση να ζητήσει η Νέα Δημοκρατία συγγνώμη γι’ αυτό από τον ελληνικό λαό.
Θα πρέπει με ειλικρίνεια να πούμε στον ελληνικό λαό ότι το τεράστιο δημόσιο χρέος είναι πρόβλημα που δεν δημιουργήθηκε από τη μια μέρα στην άλλη. Συσσωρεύτηκε από το 1981 και μετά, αφού έπρεπε με δανεικά να ικανοποιούμε αλόγιστα αιτήματα και να τροφοδοτούμε σπατάλες. Η πικρή αλήθεια ήταν είδος εν ανεπαρκεία και όποιος τολμούσε να την πει, βρισκόταν αντιμέτωπος με απίστευτες λαϊκίστικες εξάρσεις. Πρέπει να πούμε ότι χάσαμε πολλές ευκαιρίες να διορθώσουμε πολλά και να κτίσουμε μια οικονομία ανταγωνιστική και παραγωγική, ευκαιρίες που μας δόθηκαν από την τριακονταετή παρουσία μας στην Ευρώπη. Προπάντων, όμως, θα πρέπει να γίνει κτήμα της ελληνικής κοινωνίας και του τελευταίου πολίτη, η μέχρι τώρα αλλά και οι μελλοντικές επιπτώσεις στην ελληνική οικονομία από την τελευταία οικονομική κρίση, που είναι πάρα πολύ μεγάλες.
Όταν ευρωπαϊκές, αλλά και έξω από την Ευρώπη, πανίσχυρες οικονομίες κλυδωνίζονται, δεν θα είχε ασφαλώς κανείς την αξίωση η ελληνική οικονομία να μείνει αλώβητη. Όταν όλα αυτά τα λέγαμε στο λαό, προπάντων τα έλεγε η Κυβέρνηση, που έχει τη μεγίστη ευθύνη της περαιτέρω πορείας της χώρας, όταν η Κυβέρνηση αναγνώριζε το λάθος της –και είναι επιεικής ο χαρακτηρισμός- να υποσχεθεί στους πάντες τα πάντα, εν γνώσει της πως ήταν αδύνατη η υλοποίηση αυτών των υποσχέσεων, όταν ο κύριος Πρωθυπουργός αναγνώριζε ότι η προεκλογική του ρήση «χρήματα υπάρχουν» ήταν ένα πυροτέχνημα, τότε ασφαλώς θα δημιουργούνταν όλες οι προϋποθέσεις για τη μέγιστη πολιτική και κοινωνική συναίνεση.
Δυστυχώς, και στη συζήτηση του Προϋπολογισμού του 2010 ακολουθείται η πεπατημένη. Παρά ταύτα, όμως, η Νέα Δημοκρατία, αν και στο παρελθόν ως κυβέρνηση είχε υποστεί τις συνέπειες του ΌΧΙ σε όλα από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., έχει ήδη δώσει δείγματα διάθεσης για συναίνεση.
Δήλωσε ο Πρόεδρός μας κ. Σαμαράς, ότι στα σωστά η Κυβέρνηση θα μας έχει δίπλα της και στα λάθη απέναντί της.
Κύριοι συνάδελφοι, παρακολουθώ από πολύ κοντά τη λειτουργία του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη -Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, όπως ονομαζόταν παλιότερα- όπου είχα και την τιμή να θητεύσω το τελευταίο δεκάμηνο της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Και το κάνω με διάθεση αντικειμενικής εκτίμησης στο οτιδήποτε συμβεί. Άλλωστε αυτό το έδειξα από την πρώτη μέρα της θητείας του κυρίου Χρυσοχοϊδη, μιλώντας στην τελετή παράδοσης και παραλαβής με πολύ κολακευτικά λόγια για τον ίδιο. Ήταν κάτι το πρωτοφανές. Με έκπληξη παρακολουθώ έκτοτε από την επόμενη ημέρα μια τακτική που μοναδικό στόχο έχει την επικοινωνία με συνεχείς δηλώσεις, εξαγγελίες, σχεδιασμούς και συνεντεύξεις γίνεται μια πρωτοφανής προσπάθεια να πεισθούν οι πάντες, ότι ο κ. Χρυσοχοϊδης βρήκε το χάος και ότι μέσα σε δυο μήνες τα διόρθωσε όλα. Είναι δε έτοιμος να συντρίψει την εγκληματικότητα, την τρομοκρατία, τους χουλιγκάνους, όπως αρέσκεται να ονομάζει, τους ευγενείς καταστροφείς των Εξαρχείων.
Θα συνιστούσα μεγαλύτερη αντικειμενικότητα, σοβαρότητα και αυτοσυγκράτηση διότι κινδυνεύει να αφιππεύσει ανωμάλως. Η τακτική, όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω με τα λόγια δεν φέρνει αποτέλεσμα. Και επειδή έχει θητεύσει επί μακρόν στο συγκεκριμένο τομέα, θα έπρεπε να ξέρει ότι δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Τα έργα, τα αποτελέσματα μιλούν.
Δεν παραδόθηκε, λοιπόν, κύριοι, διαλυμένη Αστυνομία, όπως είπε ο αρμόδιος Υπουργός, διότι αν ήταν διαλυμένη η Αστυνομία δεν θα αντιμετωπίζονταν με τόση επιτυχία οι πρόσφατες προσπάθειες ταραχών. Εκτός αν βαυκαλίζεται ο κύριος Υπουργός με την ιδέα ότι σε χρονικό διάστημα λιγότερο από δυο μήνες την έκανε τέλεια.
Δεν βρήκατε χάος ούτε και πρέπει να ντρεπόμαστε, όπως δήλωσε ο κ. Χρυσοχοϊδης γι’ αυτό που παραδώσαμε. Αντίθετα, προσωπικά είμαι υπερήφανος διότι παραδώσαμε μια Αστυνομία αποτελεσματική και με υψηλό ηθικό.
Θα ήμουν διατεθειμένος να συζητήσω κριτική του παρελθόντος που αφορά συγκεκριμένα γεγονότα και περιόδους, όχι όμως τη γενική απαξίωση. Έχω προκαλέσει τον κύριο Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, επανειλημμένα και τον προκαλώ και τώρα να το κάνει, όταν θα μιλήσει αργότερα -αν θα μιλήσει- και να μας πει αν είναι αλήθεια ή όχι ότι το τελευταίο δεκάμηνο είχαν αναληφθεί πρωτοβουλίες που θωράκισαν την Αστυνομία με αποτέλεσμα να έχει πλέον μεγάλες δυνατότητες. Και μιλώ για τη δική μου περίοδο, διότι σε κάποια δήλωση είπε ο κύριος Υπουργός, ότι θα έπρεπε να ντρέπομαι γι’ αυτό που του παρέδωσα.
Οι εκατοντάδες των μοτοσικλετών, που έχει στη διάθεσή τώρα το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, πότε προμηθεύτηκαν; Η αύξηση των διμοιριών των Ειδικών Δυνάμεων πότε έγινε; Η δημιουργία των τριάντα ομάδων ΔΕΛΤΑ –ό,τι πλέον ευέλικτο και αποτελεσματικό για την ΕΛ.ΑΣ.- πότε έγινε; Το σχέδιο αντιμετώπισης κρίσης στην Αθήνα πότε εκπονήθηκε; Οι χίλιοι πεντακόσιοι νέοι Ειδικοί Φρουροί, οι οποίοι υπηρετούν τώρα στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, πότε προσελήφθησαν; Ο πολλαπλασιασμός των πεζών περιπολιών πότε έγινε; Η προμήθεια εξειδικευμένης πανάκριβης υλικοτεχνικής υποδομής, όχημα κατεονισμού, σύστημα αναγνώρισης κλεμμένων αυτοκινήτων κ.λπ., πότε δρομολογήθηκαν; Πότε ξανάγιναν τόσο αντικειμενικές κρίσεις, που δεν τόλμησε να κάνει κανείς ούτε μια απλή δήλωση ή ερώτηση περί του αντιθέτου; Πότε υπήρξε Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία καλύτερα οργανωμένη;
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξης του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, τελειώνω σε μισό λεπτό.
Στα τριάντα πέντε χρόνια της τρομοκρατίας, κύριοι συνάδελφοι, για πρώτη φορά εξιχνιάστηκε τρομοκρατική οργάνωση, «Πυρήνες της Φωτιάς», χάρη στη μεθοδικότητα της Υπηρεσίας και όχι στα τυχαία γεγονότα. Και οφείλω να πω ότι τα πρώτα δείγματα γραφής, εκτός από τις μεγαλόστομες διακηρύξεις που θυμίζουν ξόρκια με τα οποία καταβάλλεται προσπάθεια αντιμετώπισης των προβλημάτων, είναι απογοητευτικά. Εξαγγελίες για κατάργηση σκοπιών χωρίς μελέτη, κομματική προκλητική παρέμβαση στην Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία, με αποτέλεσμα τον πλήρη αποσυντονισμό της. Σε μία μέρα αποστρατεύτηκε ο διευθυντής Ταξίαρχος, μετετέθησαν οι έξι τμηματάρχες και άλλοι αξιωματικοί, επανήλθαν υπόδικοι και αποτυχημένοι.
Δεν θέλω να σχολιάσω τα σχόλια, για το λόγο που παραιτήθηκε τελευταία ο Υποστράτηγος Γιαννακούρης, που ήταν στη Διεύθυνση Εγκληματολογικών Υπηρεσιών.
Ρουσφετολογικές προσλήψεις συνεργατών στερουμένων εν γνώσει ακόμη και τυπικών προσόντων.
Αναγνωρίζω, όμως, μια μοναδική ικανότητα στη νέα ηγεσία του Υπουργείου του Πολίτη.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει επανειλημμένα το κουδούνι λήξης του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Το μαύρο εμφανίζεται άσπρο και το αντίθετο και υιοθετείται ασμένως από την πλειοψηφία των ΜΜΕ. Μια ιδιότυπη ασυλία. Είναι χαρακτηριστικό πως ό,τι εχαρακτηρίζετο ως «βάρβαρη ενέργεια της ΕΛ.ΑΣ.» επί Νέας Δημοκρατίας, σήμερα το ίδιο χαρακτηρίζεται «αποτελεσματική παρέμβαση».
Τελειώνοντας, θα ήθελα να πω ότι, εκτός από τη σκληρή και συστηματική προσπάθεια για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας, αλλά και των άλλων πολλών παραγόντων που ευθύνονται για τη γένεση του εγκλήματος, απαιτούνται κονδύλια τα οποία εγώ δεν τα είδα να είναι γραμμένα στον Προϋπολογισμό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ: Εξυπακούεται μετά απ’ αυτά, πως καταψηφίζω τον Προϋπολογισμό.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Το λόγο έχει ο Βουλευτής Σάμου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Πυθαγόρας Βαρδίκος, για επτά λεπτά.
ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΒΑΡΔΙΚΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε για τον Προϋπολογισμό του 2010 εβδομήντα εννέα ημέρες μετά τις τελευταίες εκλογές που έφεραν κυβερνητική αλλαγή στη χώρα μας. Η συζήτηση πραγματοποιείται κάτω από τις συγκεκριμένες δημοσιονομικές συνθήκες. Το δημόσιο χρέος στα 300 δισεκατομμύρια ευρώ, το έλλειμμα στο 12,7% του Α.Ε.Π. και οι κυβερνητικοί παράγοντες καθημερινά ανακαλύπτουν άδεια παντού ταμεία και περιπτώσεις κατασπατάλησης του δημόσιου χρήματος, που ξεπερνούν κάθε λογική και κάθε φαντασία.
Όλα αυτά δικαιώνουν όσους υποστηρίζουν ότι η Νέα Δημοκρατία ήξερε τι έρχεται, γι’ αυτό και ετράπη εις άτακτον φυγή. Ήξερε τι έρχεται από τη στιγμή που η ίδια το είχε δημιουργήσει.
Γι’ αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, δεν θα επικαλεστώ βέβαια το «δεν δικαιούσθε για να ομιλείτε», θα επικαλεστώ, όμως, το «κρείττον το σιγάν», ειδικά αν τα λεγόμενά σας είναι σαν και αυτά του πρώτου Εισηγητή σας.
Πριν από εβδομήντα εννιά μέρες ήσασταν κυβέρνηση, μην το ξεχνάτε. Βέβαια δεν πρέπει και εμείς να ξεχνάμε ότι ήμασταν Αντιπολίτευση. Δύσκολοι καιροί για Έλληνες. Ευτυχώς που σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς υπάρχουν δυο θετικά σημεία. Το πρώτο είναι ότι συμφωνούμε, οι συντριπτικά πολλοί στην ύπαρξη αυτής της δυσκολίας και το δεύτερο ότι πάλι οι συντριπτικά πολλοί συμφωνούμε ότι η δυσκολία αυτή και σοβαρή είναι και μεγάλη. Και τα δυο αυτά θετικά σημεία, όσο παράδοξο και αν ακούγεται, αποτελούν τη μόνη μας ελπίδα να προετοιμαστούμε σωστά για τον πόλεμο που έρχεται. Ναι, αυτό που έρχεται είναι τόσο σοβαρό όσο και ένας πόλεμος.

(XA)
(3GH)
Στον πόλεμο αυτό οι φίλιες δυνάμεις είναι οι πολίτες που σκέπτονται, οι πολίτες που αρνούνται να συρθούν πίσω από ανεύθυνους, από δημοκόπους και από λαϊκιστές, οι νέοι επιστήμονες που ανησυχούν, οι επιχειρηματίες και οι επαγγελματίες που δεν έχουν μόνο συνείδηση των δικαιωμάτων τους αλλά και των υποχρεώσεων τους, τα οικονομικά ασθενέστερα τμήματα που αναζητούν προοπτική, προκοπή και ασφάλεια και βέβαια τα σημερινά νιάτα που κινδυνεύουν να είναι η πρώτη γενιά που θα ζήσει χειρότερα από τις προηγούμενές της, κάτι που δεν πρέπει να επιτρέψουμε να γίνει.
Όλοι οι παραπάνω είναι η νέα κοινωνική πλειοψηφία που ένα κεντροαριστερό, σοσιαλδημοκρατικό και προοδευτικό κόμμα οφείλει να εκφράζει. Είναι μικρός και περιορισμένος πλέον ο όρος «μη προνομιούχοι» για να χωρέσει όλους όσους απαρτίζουν τη νέα κοινωνική πλειοψηφία.
Είπα ότι αυτό που έρχεται είναι τόσο σοβαρό όσο και ένας πόλεμος. Αναφέρθηκα στις φίλιες δυνάμεις. Ποιοι είναι όμως οι εχθροί; Υπάρχουν; Και βέβαια υπάρχουν. Είναι αυτοί που πάντα αντιδρούν σε κάθε απόπειρα αλλαγής. Είναι αυτοί που κρύβονται πίσω από οργανωμένες συντεχνίες και συμφέροντα. Είναι αυτοί που λυμαίνονται τα δημόσια έσοδα, που κερδοσκοπούν, που σωρεύουν μαύρο χρήμα. Είναι αυτοί που διαιωνίζουν τη διαφθορά, προωθούν την παρακμή και επιβάλλουν την αναξιοκρατία.
Κανένα απ’ όλα όσα πρέπει να δρομολογήσει η Κυβέρνηση δεν είναι εύκολο. Ελάχιστα δε από αυτά δεν έχουν πολιτικό κόστος. Πρέπει όμως να τα δρομολογήσει και έχουμε όλοι χρέος να τη στηρίξουμε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι πάρα πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν. Το πρώτο όμως από αυτά είναι η πάταξη της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής. Αξιοποιήστε, αγαπητοί συνάδελφοι της Κυβέρνησης, την τεχνολογία, μηχανογραφήστε όλες τις υπηρεσίες, διασταυρώστε όλες τις διαθέσιμες τράπεζες δεδομένο, Δ.Ε.Η., Ο.Τ.Ε., ΙΚΑ, Υποθηκοφυλακεία, δώστε το βάρος στους μεγάλους του είδους –αφήστε τους μικρούς- δημοσιεύστε τα ονόματά τους, επιβάλτε τους κυρώσεις.
Να αναρτώνται και οι φορολογικές δηλώσεις στο διαδίκτυο. Γιατί μόνο οι αποφάσεις των Υπουργών; Ο πλούτος είτε υπάρχει είτε όχι φαίνεται. Λέει ο λαός μας πως ο πλούτος και ο βήχας δεν κρύβονται. Ο βήχας δεν είναι προσωπικό δεδομένο. Γιατί να είναι ο πλούτος;
Δεν το θέλει ούτε ο Θεός ούτε ο διάβολος να ζούμε σε μια χώρα που οι μισθωτοί της δηλώνουν κατά μέσο όρο εισόδημα 14.400 ευρώ, οι συνταξιούχοι της δηλώνουν 11.800 ευρώ και οι έμποροι, οι βιοτέχνες και οι βιομήχανοι 10.400 και οι ελεύθεροι επαγγελματίες, δικηγόροι, μηχανικοί, γιατροί 9.000. Ζουν οι πένητες με 650 ευρώ το μήνα. Ειπώθηκε ότι επτά στους δέκα ελεύθερους επαγγελματίες δηλώνουν εισοδήματα κάτω από το αφορολόγητο όριο.
Πρέπει να γίνει αντιληπτό πως σήμερα αριστερή πολιτική είναι η πολιτική που πατάσσει την παραπολιτική, την παραδιοίκηση, την παραοικονομία, χτυπάει τη διαφθορά και όσους λυμαίνονται το δημόσιο χρήμα και μεταφέρει μέρος όσο το δυνατόν μεγαλύτερο του αποτελέσματος στους οικονομικά ασθενέστερους.
Κυρίες και κύριοι, νησιώτικος ο νομός που εκπροσωπώ με όλων των ειδών τα νησιά. Μεγάλο η Σάμος, μεσαίο η Ικαρία, μικρό οι Φούρνοι. Οι Φούρνοι, η Ελλάδα που αντιστέκεται.
Το άλφα και το ωμέγα των νησιών είναι οι συγκοινωνίες τους, των μικρών οι ακτοπλοϊκές. Αδιανόητο οι Φούρνοι να εξυπηρετούνται με ένα πλοίο την εβδομάδα, κανένα όταν εκείνη την ημέρα υπάρχει απαγορευτικό. Τίποτα στη θάλασσα δεν είναι όπως στη στεριά. Χιλιοειπωμένα πράγματα. Γι’ αυτό χαρήκαμε όταν ακούσαμε από τον κ. Πρωθυπουργό να γίνεται αναφορά στο μεταφορικό ισοδύναμο, έννοια και θεωρεία που άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν αναπτύξει εδώ και τριάντα πέντε χρόνια. Το μεταφορικό ισοδύναμο είναι η ισοδυναμία των μέσων μεταφοράς στη στεριά και στη θάλασσα, ισοδυναμία σχετικά με τη συχνότητα, το κόστος, τον χρόνο και την ποιότητα. Περιμένουμε την υλοποίηση αυτής της εξαγγελίας.
Θα υπερψηφίσω τον Προϋπολογισμό γιατί ικανοποιεί αλλού πολύ, αλλού λίγο, ικανοποιεί πάντως όλα όσα προηγουμένως ανέφερα. Ο Προϋπολογισμός είναι το νέο μας ξεκίνημα. Θα τον υλοποιήσουν άνθρωποι που τους εμπιστεύομαι. Θα τους στηρίξω στη δύσκολη προσπάθειά τους με όλες μου τις δυνάμεις. Αισιοδοξώ. Θα πετύχουμε.
Σας ευχαριστώ. Χρόνια πολλά.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ευχαριστούμε κύριε συνάδελφε.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής Β’ Αθηνών του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Γιώργος Μαυρίκος για επτά λεπτά.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΙΚΟΣ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ο λαός μας λέει πως κάθε φέτος και χειρότερα. Και νομίζουμε ότι και στην περίπτωση του Προϋπολογισμού για το 2010 ισχύει στο ακέραιο αυτή η συσσωρευμένη γνώση, η συσσωρευμένη εμπειρία που έχει αποκτήσει ο λαός μας, οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα παρακολουθώντας δεκαετίες τώρα τις συζητήσεις του Κρατικού Προϋπολογισμού κάθε φορά αυτή την περίοδο, συζητώντας για τα οικονομικά, για τα συνολικότερα δεδομένα, τους δείκτες της οικονομίας, για το παρόν και το μέλλον.
Και η τωρινή Κυβέρνηση όπως όλες οι προηγούμενες μέχρι τώρα από το 1974 μέχρι σήμερα καταθέτοντας τον Κρατικό Προϋπολογισμό λένε πάντα ότι αυτές με αυτόν τον συγκεκριμένο Κρατικό Προϋπολογισμό αποκαθιστούν αδικίες, ότι αυτές με το συγκεκριμένο κάθε φορά Προϋπολογισμό καταπολεμούν τη φοροδιαφυγή, ότι αυτές με το συγκεκριμένο κάθε φορά Προϋπολογισμό είναι που αποκαθιστούν τις αδικίες και αναδιακατανέμουν σε όφελος των λαϊκών στρωμάτων και των εργαζομένων. Τίποτα από όλα αυτά δεν γίνεται. Πέρα για πέρα υποκριτική αυτή η προσέγγιση γιατί η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική.
Ποια είναι σήμερα η πραγματικότητα; Και με τον Προϋπολογισμό της σημερινής Κυβέρνησης έχουμε μια φοροεπιδρομή σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων ενώ οι συντελεστές φορολόγησης για τα κέρδη των ανωνύμων εταιρειών, των μεγάλων επιχειρηματιών, των πολυεθνικών και των ομίλων παραμένουν στο απυρόβλητο, έχουμε πάγωμα των μισθών συνολικά και για το δημόσιο και για τον ιδιωτικό τομέα. Γιατί ξέρουμε όλοι ότι όταν παγώνεται ο μισθός, παγώνονται οι αποδοχές στο δημόσιο τομέα, αυτό λειτουργεί ως τροχιοδεικτική βολή και για τον ιδιωτικό τομέα, σαν πυξίδα και για τις συλλογικές συμβάσεις, πόσο μάλλον που εμφανίστηκε πριν από δεκαπέντε μέρες ο ΣΕΒ, ιδιαίτερα αποθρασυμμένος από την πολιτική της Κυβέρνησης και την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας να ισχυρίζεται ότι πρέπει να πάμε σε γενικευμένο πάγωμα των μισθών.
Ποια είναι η κατάσταση στην κοινωνική ασφάλιση; Ακούσαμε τον Πρωθυπουργό, ακούσαμε τον Υπουργό κατ’ επανάληψη από αυτό εδώ το Βήμα να υπόσχεται ότι τώρα με τις ρυθμίσεις που θα κάνει στο ασφαλιστικό θα λύσει το θέμα για τριάντα χρόνια. Πόσες φορές το έχουμε ακούσει αυτό το έργο; Πόσες φορές αυτά τα επιχειρήματα έχουν αναφερθεί; Το 1992-1993 τρεις νόμους έφτιαξε η Νέα Δημοκρατία με τη δέσμευση ότι τότε για είκοσι χρόνια αντιμετώπιζε και το δημογραφικό και την εισφοροδιαφυγή και τα αποθεματικά και την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας κ.λπ.. Το 1996 ξανά το ΠΑ.ΣΟ.Κ πάλι για τα επόμενα είκοσι χρόνια με νέες ρυθμίσεις κ.λπ.. Το 2002 ξανά με άλλους νόμους το ΠΑ.ΣΟ.Κ και αυτό για είκοσι χρόνια. Το 2008 με το νόμο που έφερε εδώ η κυρία Πετραλιά και η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για είκοσι χρόνια. Και τώρα πάλι το ΠΑ.ΣΟ.Κ ξανά και ξανά. Άρα, λοιπόν η υποκρισία περισσεύει πάνω στα ζητήματα όταν αυτά αφορούν τις αντεργατικές πολιτικές.
Οι ιδιωτικοποιήσεις; Επίσης, είναι υπαρκτές. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Μπορούμε να πούμε πάρα πολλά. Να πω μόνο ένα στοιχείο για τον ελληνικό λαό για να ξέρει ποια είναι τα μεγέθη και ποια είναι η κατάσταση. Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Πουλήθηκαν 3 εκατομμύρια ευρώ και την ίδια μέρα δόθηκε παραγγελία στους Γερμανούς για τα τέσσερα υποβρύχια ύψους 4 δισεκατομμυρίων ευρώ. τρία εκατομμύρια το τίμημα του ξεπουλήματος, 4 δισεκατομμύρια το κόστος της πρώτης παραγγελίας που έδινε ο ελληνικός στρατός.
Η ανεργία μεγαλώνει επίσης. Στο 9,2% είναι τα επίσημα στοιχεία.
(3AD)
Ας πάρουμε σαν παράδειγμα έναν κλάδο, όπως τον κλάδο της υπόδησης.
Το 1990 –και αυτό το λέω με αφορμή το εργοστάσιο της Elite που είναι το δεύτερο μεγαλύτερο στη χώρα με διακόσιους πενήντα εργαζόμενους και αυτή την περίοδο είναι στον αέρα- ο κλάδος απασχολούσε τριάντα οκτώ χιλιάδες εργαζόμενους και έκανε πενήντα πέντε εκατομμύρια ζευγάρια παπούτσια εξαγωγές.
Σήμερα, το 2009, ο κλάδος απασχολεί τέσσερις χιλιάδες εργαζόμενους και η χώρα κάνει κατ’ έτος εβδομήντα εκατομμύρια ζευγάρια παπούτσια εισαγωγές! Αυτή είναι η εικόνα! Αυτή είναι η πραγματικότητα!
Θέλετε να μιλήσω για τον κλάδο των ξενοδοχοϋπαλλήλων στην Κω; Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι το club MED με διακόσιους πενήντα εργαζόμενους που έχουν ουσιαστικά δύο χρόνια απλήρωτοι, με το να τους οφείλουν το 50% των αποδοχών κλπ και με αβέβαιο το μέλλον.
Στην Κέρκυρα σε εννέα ξενοδοχεία οκτακόσιοι ξενοδοχοϋπάλληλοι έχουν τα ίδια προβλήματα κ.λπ. Αυτή είναι η κατάσταση. Αυτή είναι η κατάσταση και όχι μόνο για την εργατική τάξη, αλλά και για τους αγρότες και για τους κτηνοτρόφους και για τη φτωχή αγροτιά.
Φτάνει να σκεφθεί κανένας ότι μονάχα το πετρέλαιο δίνεται αφορολόγητο για τους εφοπλιστές, ενώ για τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους δίνεται πανάκριβα. Αυτή είναι η κατάσταση.
Και θεωρούμε απαράδεκτο να παρακολουθούμε εδώ μέσα αντιπαραθέσεις του στιλ «εσείς φταίτε», όπως λέει το ΠΑ.ΣΟ.Κ προς τη Νέα Δημοκρατία, αλλά και η Νέα Δημοκρατία προς το ΠΑ.ΣΟ.Κ., ανταλλάσσοντας αλληλοκατηγορίες για το ποιος φταίει: «Όχι, εσείς φάγατε περισσότερα», «Όχι, το σκάνδαλο με τα αποθεματικά στο Χρηματιστήριο ήταν πιο μεγάλο», «Όχι, το δομημένο ομόλογο της Νέας Δημοκρατίας ήταν πιο μεγάλο». Όλα αυτά, λοιπόν, τα θεωρούμε απαράδεκτα, γιατί πρόκειται απλά για ένα «δικομματικό πινγκ-πονγκ», που σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να εκφράσει ούτε να εγκλωβίσει τους εργαζόμενους.
Με βάση λοιπόν όλα αυτά, θεωρούμε ότι τα προβλήματα είναι μεγάλα και για μας και για τον ελληνικό λαό. Και γεννιέται το εξής ερώτημα: Ποια δύναμη, ποιο πολιτικό κόμμα μπορεί να οργανώσει την αντίσταση, την άμυνα και την αντεπίθεση απέναντι σ’ αυτές τις πολιτικές; Ποια πολιτική δύναμη μπορεί να το κάνει αυτό; Μπορεί η Νέα Δημοκρατία; Μπορεί ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός;
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Σε μισό λεπτό τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Δεν μπορεί ούτε η Νέα Δημοκρατία ούτε ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός, γιατί τα κόμματα αυτά είναι συστρατευμένα στη στρατηγική του καπιταλιστικού συστήματος, του εκμεταλλευτικού συστήματος και είναι θιασώτες, υποστηρικτές, στυλοβάτες, πρωταγωνιστές του καθεστώτος της εκμετάλλευσης. Άρα, κινούνται στην ίδια στρατηγική η Ευρωπαϊκή Ένωση, το ECOFIN, τα διάφορα ιμπεριαλιστικά σχήματα κ.λπ.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Ζ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ).
Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ; Δεν μπορεί και αυτό για πολύ συγκεκριμένους λόγους. Επειδή και διαχειριστική αντίληψη έχει και προσπάθεια νομής μεριδίου της καπιταλιστικής εξουσίας έχει και βεβαίως δεν έχει και οργανωμένες υπαρκτές δυνάμεις μέσα στα εργοστάσια, στις επιχειρήσεις, στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Και το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να περιορίζεται στο να παρακολουθεί ως θιασώτης και να πηγαίνει στις συγκεντρώσεις μαζί με τον κ. Πρωτόπαππα ή με τον κ. Πολυζωγόπουλο ή με τον κ. Παναγόπουλο και να κάθεται στην πρώτη σειρά και να χειροκροτείται, να τον παίρνει η κάμερα κλπ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Κύριε Μαυρίκο, ο χρόνος σας τελείωσε.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΥΡΙΚΟΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Με βάση, λοιπόν, όλα αυτά, λέμε το εξής. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας με τη μαχητικότητά του, με τις θέσεις του, με την ανυπακοή του, με τη στρατηγική του, με τις οργανωμένες δυνάμεις και τη ζωντάνια που το διακρίνει, μπορεί να οργανώνει και την αντίσταση και την άμυνα και την αντεπίθεση. Και αυτό θα κάνουμε, παρά τις αντι-Κ.Κ.Ε επιθέσεις και τις μεθοδευμένες και συκοφαντικές εκστρατείες που οργανώνονται σε βάρος του Κ.Κ.Ε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Κύριε Μαυρίκο, σας παρακαλώ πολύ! Ο χρόνος σας έχει τελειώσει.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΙΚΟΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Θα πάμε μαζί με όλους τους απλούς ανθρώπους, ανεξάρτητα από το Θεό που πιστεύουν και το κόμμα που ψήφισαν, σ’ αυτούς τους ταξικούς αγώνες για το παρόν και για το μέλλον.
Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Σας ευχαριστούμε πολύ.
Σας παρακαλώ, όμως, κύριοι συνάδελφοι, να μην υπερβαίνετε το χρόνο.
Το λόγο έχει ο κ. Χρήστος Πρωτόπαπας, Βουλευτής ΠΑ.ΣΟ.Κ στη Β’ Αθηνών για επτά λεπτά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Πρόεδρε, δεν σκόπευα καθόλου να μιλήσω για τη Νέα Δημοκρατία σ’ αυτόν τον Προϋπολογισμό, αλλά ακούγοντας το γενικό Εισηγητή της κ. Κεφαλογιάννη, μου ήρθε στο νου ο τίτλος μιας ταινίας που λέγεται «Αληθινό θράσος». Είναι πρόσφατο, ξέρετε, το γεγονός ότι σηκώθηκε και έφυγε το κόμμα που κυβερνούσε τότε, το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, όπως πρόσφατη είναι και η μεγάλη αποδοκιμασία του ελληνικού λαού. Θα περίμενα, λοιπόν, από αυτό το κόμμα -ένα μεγάλο και χρήσιμο για τον τόπο κόμμα- να έχει επίγνωση της ευθύνης του και επίγνωση του πού έχει οδηγήσει την κατάσταση -διότι η κρίση έχει όνομα και επώνυμο- και να αναλάβει τις ευθύνες του βοηθώντας στην προσπάθεια που κάνουμε τώρα. Δεν το κάνει και θα κριθεί για μία ακόμα φορά αρνητικά από τον ελληνικό λαό.
Εμείς αναλαμβάνουμε την ευθύνη να βγάλουμε τη χώρα από το αδιέξοδο, αναλαμβάνουμε την ευθύνη να οδηγήσουμε τη χώρα στο χώρο της ανάπτυξης, αναλαμβάνουμε την ευθύνη μέσω της αναδιανομής να δημιουργήσουμε μία ισχυρή κοινωνία. Πώς φτάνουμε εκεί από μία κατάσταση αρνητική, ιδιαίτερα αρνητική και δύσκολη για την Ελλάδα; Το είδαμε αυτό και σήμερα.
Φυσικά χρειάζονται μεγάλες τομές. Προσθέτω ότι χρειάζονται και μέτρα άμεσης απόδοσης, άμεσα συγκεκριμένα μέτρα. Και πρέπει να πω ότι ο κόσμος μας λέει ότι είναι ώριμος και έτοιμος να τα στηρίξει, αρκεί να ξέρει –και αυτό το φροντίζουμε εμείς- ότι στο τέλος αυτής της πορείας θα είναι ο πρώτος που θα απολαύσει τους καρπούς των θετικών αποτελεσμάτων που θα υπάρξουν στην οικονομία.
Θέλω να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν μας είναι ευχάριστο -όπως δεν θα μπορούσε να είναι σε κανέναν- το να λέμε ότι δεν θα δώσουμε αυξήσεις σε μισθούς άνω των 2.000 ευρώ ή ότι θα βάλουμε έμμεσους φόρους στα ποτά και τα τσιγάρα ή γενικώς να μιλάμε για σοβαρές αλλαγές στο φορολογικό σύστημα που θα θίξουν αρκετούς πολίτες. Αυτό το λέω για να είμαστε ειλικρινείς.
Όμως, εξίσου ειλικρινείς είμαστε όταν λέμε ότι αυτό είναι αναγκαίο και ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος, γιατί επιτέλους αυτή η χώρα πρέπει να βρει το βηματισμό της και να μιλήσει με όρους αξιοπιστίας -όπως είχε μιλήσει στο παρελθόν, όπως κατάφερε με τον αγώνα της την περίοδο 1996-2000 που βάλαμε τη χώρα στην Ο.Ν.Ε.- προκειμένου να μπορέσει να προχωρήσει μπροστά με ψηλά το κεφάλι.
Ναι, πιστεύω σε μία συνταγή ειλικρίνειας και ευθύνης! Καθαρές κουβέντες και καθαρές εξηγήσεις! Και χαίρομαι γιατί επιτέλους λέμε τα ίδια μέσα και έξω από τη χώρα και δεν παίζουμε τα παιχνιδάκια που έπαιζε ο κ. Αλογοσκούφης και ο κ. Παπαθανασίου. Και αυτό είναι προς τιμήν του κ. Παπακωνσταντίνου. Και πιστεύω ότι πρέπει να τα πούμε όλα τώρα. Ό,τι έχουμε να κάνουμε, να τα πούμε όλα τώρα, κύριε Υπουργέ, εξειδικεύοντας το ολοκληρωμένο σχέδιο το οποίο παρουσίασε ο Γιώργος Παπανδρέου τη Δευτέρα στην ομιλία του στο Ζάππειο προς τους κοινωνικούς φορείς.
Ο κόσμος, κύριε Υπουργέ, θέλει να ξέρει πού τον πάμε. Ο κόσμος θέλει να ξέρει τι περιέχει όλο αυτό το πακέτο μας. Και αυτό το πακέτο πρέπει να περιέχει συγκεκριμένα πράγματα και συγκεκριμένα μέτρα για να βγάλουμε τη χώρα από το αδιέξοδο, για να πούμε στα παιδιά που θα μας κοιτάνε, στους ανέργους, ότι υπάρχει ελπίδα και για σας, ότι υπάρχει ελπίδα ανάπτυξης και προοπτικής και μέσω της αναδιανομής υπάρχει ελπίδα ισχυρότερου κοινωνικού κράτους στην Ελλάδα. Και αυτή θα είναι η καλύτερη απάντηση. Η ειλικρίνεια και η ευθύνη, οι καθαρές εξηγήσεις και το ολοκληρωμένο πακέτο.
Είναι η καλύτερη απάντηση και στους καλόπιστους -εκείνους που διεθνώς αναρωτιούνται τι γίνεται με την Ελλάδα και πιστεύουν ότι θα γίνει κάτι καλό- αλλά και στους κακόπιστους, «ρωτάκηδες», αυτούς που φροντίζουν να κερδοσκοπούν σε βάρος της χώρας.
Ναι, πιστεύω ότι θα είναι καλύτερα να μην είμαστε δογματικά αγκυλωμένοι σε μεγάλες κουβέντες. Μας αρέσουν μερικές φορές οι μεγάλες κουβέντες, αλλά η καλύτερη προσφορά στον τόπο δεν είναι να αγκυλωθούμε στις μεγάλες κουβέντες δογματικά, αλλά να είμαστε οι εγγυητές των μεγάλων στόχων που έχουμε βάλει, της Ελλάδας των αξιών, της Ελλάδας της ανάπτυξης, της Ελλάδας της αναδιανομής. Και αυτό πρέπει να περάσει μέσα από τις συμπληγάδες της συγκεκριμένης οικονομικής πολιτικής, που και ο Προϋπολογισμός περιλαμβάνει και ο Υπουργός Οικονομικών κατά το διεξοδικότερο τρόπο έχει αναπτύξει.
Φυσικά θα χρειαστούν τομές. Φυσικά θα χρειαστούν αλλαγές νοοτροπίας. Και εκεί κρινόμαστε όλοι. Κάποια πράγματα μας είναι δύσκολο να τα εξηγήσουμε, αλλά πρέπει να το κάνουμε.
Κοιτάμε, λοιπόν, τους πολίτες στα μάτια και τους λέμε «ναι, δεν θα υπάρχει πια πόρτα και παράθυρο για να μπεις στο δημόσιο τομέα, γιατί όλοι θα έχουν τις ίδιες ευκαιρίες». Ψηφίσαμε το νόμο, κάτι που ήταν μία μεγάλη αλλαγή.
Ναι, θα φέρουμε τη λίστα φαρμάκων, διότι δεν μπορεί να υποφέρει άλλο το ασφαλιστικό σύστημα τη συνεχή και αδικαιολόγητη κερδοσκοπία από την ανεξέλεγκτη αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης και των διαγνωστικών παρεμβάσεων.
Ναι, θα έρθει η λίστα φαρμάκου και εκεί κρινόμαστε όλοι.
Ναι, θα φέρουμε παρέμβαση για τις προμήθειες στα νοσοκομεία, για να σταματήσει το πάρτι της σπατάλης και της διαφθοράς που υπάρχει στο χώρo και για να μπορούμε να εγγυηθούμε στους πολίτες ότι θα υπάρχουν και χρήματα και για ευρύτερες παρεμβάσεις και τομές που χρειάζεται το ΕΣΥ, το οποίο σαφώς χρειάζεται μεγάλες τομές για να προχωρήσει μπροστά. Όμως, οι μεγάλες τομές πρέπει να γίνουν πάνω σε υγιή οικονομική βάση.
Ναι, χρειάζεται αλλαγές το κράτος, γιατί δεν μπορούμε να προχωρήσουμε έτσι. Χρειάζεται, επίσης, αλλαγή και στο θέμα της αποκέντρωσης. Χρειάζεται να τολμήσουμε με την εκλεγμένη περιφέρεια και τον Καποδίστρια ΙΙ. Χρειάζεται να μιλήσουμε ξανά σ’ αυτή τη χώρα για ανταγωνισμό και να μην το αποφύγουμε. Δεν γίνεται αν δεν έχουμε ποιότητα παντού. Δεν γίνεται αν δεν είμαστε ανταγωνιστικοί στα αγροτικά μας προϊόντα και στον τουρισμό μας. Και άκουσα πριν με ιδιαίτερη προσοχή τον κύριο Υπουργό Πολιτισμού να το αναπτύσσει αυτό και νομίζω ότι είναι θετικό.
(AD)
(3KO)
Όμως, πρέπει να μιλήσουμε για ανταγωνιστικές υπηρεσίες. Πρέπει, τελικά, να μπορούμε να συναγωνιστούμε τους άλλους Ευρωπαίους και τους γείτονές μας που έχουν αναπτυχθεί στους τομείς αυτούς, κοιτάζοντάς τους στα μάτια. Και αυτό θέλει μεγάλες τομές, «ξεβολέματα», αλλαγές νοοτροπίας, θέλει να δουλέψουμε και μάλιστα με πάθος πάνω στους συγκεκριμένους στόχους. Και βεβαίως θα φέρουμε και θα στηρίξουμε και μέτρα που αλλάζουν το πολιτικό σύστημα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Δεν μου αρέσει να ακούω ορισμένους να μιλάνε για αναξιοπιστία των πολιτικών. Πρέπει, τελικώς, να είμαστε οι πρώτοι που θα δώσουμε το παράδειγμα των αλλαγών και σ’ αυτόν τον τομέα.
Περιμένουμε συναινέσεις. Θα περιμέναμε τουλάχιστον ανοχές. Θα περιμέναμε κάποιοι, αν δεν θέλουν κάποιοι να βάλουν πλάτη, να μας βοηθήσουν να προχωρήσουμε σ’ αυτό. Δεν το βλέπω. Τελικά, δεν κατανώ μερικές φορές κάτι. Δεν κατανοώ πόσο τελικά μας τυφλώνει η αντιπολιτευτική προσπάθεια! Τέτοια πράγματα γίνονται, για να αποδείξουμε ότι τελικά δεν φταίμε εμείς, αλλά φταίνε οι άλλοι; Δεν καταλαβαίνουμε ότι τελικά είναι η μοναδική ευκαιρία που υπάρχει να σπάσουμε τα δεσμά τα οποία κρατούν τη χώρα καθηλωμένη; Δεν καταλαβαίνουμε ότι καλύτερη απάντηση είναι εμείς να βάλουμε τους στόχους μας μπροστά και να εγγυηθούμε ότι αυτοί θα γίνουν πράξη;
Ακούστε. Εμείς θα προχωρήσουμε. Θέλετε να έρθετε; Ελάτε. Θέλετε να μην έρθετε; Μην έρθετε. Θέλουμε να έρθετε –δεν το κρύβουμε αυτό- τουλάχιστον σε κάποια σημεία. Αν δεν θέλετε, εμείς θα προχωρήσουμε. Δύσκολος ο δρόμος; Δύσκολος! Ανηφορικός; Ανηφορικός! Δύσβατος; Δύσβατος! Όμως, υπάρχει όραμα, πίστη και προοπτική για μια Ελλάδα που αξίζει και σ’ εμάς και στα παιδιά μας.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Και η ψήφιση του Κρατικού Προϋπολογισμού ανοίγει το δρόμο. Είναι το πρώτο βήμα, το πρώτο αποφασιστικό βήμα σ’ αυτήν την κατεύθυνση.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Ευχαριστούμε τον κ. Πρωτόπαπα.
Το λόγο έχει τώρα ο κ. Μάριος Σαλμάς, Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στο Νομό Αιτωλοακαρνανίας.
Έχετε το λόγο για επτά λεπτά, κύριε συνάδελφε.
ΜΑΡΙΟΣ ΣΑΛΜΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα συνεχίσω από τον προηγούμενο ομιλητή μου τη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό του 2010, συμφωνώντας στο γεγονός ότι όντως οι πολίτες δείχνουν την ανοχή και έδειξαν και την εμπιστοσύνη σ’ αυτήν την Κυβέρνηση, προκειμένου να ληφθούν μέτρα. Όμως, γενναία μέτρα που να λύνουν τα ουσιαστικά διαρθρωτικά προβλήματα της χώρας, δεν έχουν ληφθεί. Και βεβαίως, στα δύσκολα οι χειρουργοί λένε ότι «ποτέ δεν έχεις μια δεύτερη ευκαιρία να κάνεις μια πρώτη καλή επέμβαση».
Φοβούμαι ότι η Κυβέρνηση από τις πρώτες μέρες έχασε μια μοναδική ευκαιρία να δείξει τα πρώτα καλά δείγματα γραφής, γεγονός που έχει προεξοφληθεί και φαίνεται και από την αντίδραση των διεθνών αγορών πάνω στην ελληνική οικονομία, είτε αυτό μεταφράζεται σε κόστος δανεισμού από την αύξηση των spread, είτε ως προς την ψυχολογία στην αγορά.
Και βεβαίως, οι πρώτες ογδόντα ημέρες καταδεικνύουν ότι δεν ήσασταν έτοιμοι να κυβερνήσετε. Δεν γνωρίζατε τα θέματα, δεν είχατε οργανωμένο σχέδιο και βεβαίως δεν είχατε συνειδητοποιήσει την κατάσταση. Γι’ αυτό και έρχεστε τώρα με πρόχειρα μέτρα να δρομολογήσετε λύσεις, για τις οποίες θα δούμε στο τέλος πώς θα φανούν.
Θα εστιάσω την κριτική μου προκειμένου να αποδείξω τους προηγούμενος ισχυρισμούς μου, στα όσα μέχρι σήμερα έχουν δρομολογηθεί και ανακοινωθεί από τη νέα ηγεσία του Υπουργείου Υγείας.
Και θα ξεκινήσω ανάστροφα παίρνοντας αφορμή από την επαναφορά της λίστας που είπε και ο κ. Πρωτόπαπας. Επειδή είναι ακόμα στην Αίθουσα, θέλω να του πω το εξής: Επαναφέρετε ένα μέτρο, χωρίς να το έχετε κοστολογήσει. Δέχομαι και να με διακόψετε, αν θέλετε.
Λέει η Υπουργός Υγείας η κ. Ξενογιαννακοπούλου ότι η κατάργηση της λίστας κόστισε 2 δισεκατομμύρια ευρώ στο ελληνικό κράτος…
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Κύριε Σαλμά, εγώ δεν είχα διάθεση να σας διακόψω. Όμως, το όργιο που γίνεται το βλέπετε!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Παρακαλώ, μη διακόπτετε, κύριε Πρωτόπαπα.
ΜΑΡΙΟΣ ΣΑΛΜΑΣ: Η απάντηση του κ. Πρωτόπαπα για την επαναφορά της λίστας είναι για το όργιο που γίνεται.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Παρακαλώ, ας αποφεύγονται οι προσωπικές αναφορές.
ΜΑΡΙΟΣ ΣΑΛΜΑΣ: Έτσι, κύριε Πρωτόπαπα, δεν γίνεται πολιτική.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Πώς γίνεται; Να μας πείτε πώς γίνεται!
ΜΑΡΙΟΣ ΣΑΛΜΑΣ: Θα μου πείτε από πού προκύπτει ότι η κατάργηση της λίστας φαρμάκων από τη Νέα Δημοκρατία κόστισε 2 δισεκατομμύρια ευρώ. Ποια μελέτη; Να μου την εμφανίσετε. Και προκαλώ και την Υπουργό Υγείας που θα μιλήσει το βράδυ να εμφανίσει στη Βουλή από πού προκύπτει αυτό το κόστος.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Θα σας τα φέρουμε.
ΜΑΡΙΟΣ ΣΑΛΜΑΣ: Αν δεν τα φέρει αυτά τα στοιχεία και αυτή τη μελέτη, θα αιωρείται η προχειρότητα με την οποία νομοθετεί και προσεγγίζει τα θέματα η παρούσα Κυβέρνηση.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Θα σας τα φέρουμε. Να ζητήσετε από τις φαρμακευτικές…
ΜΑΡΙΟΣ ΣΑΛΜΑΣ: Προχωρούμε. Η Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κα Ξενογιαννακοπούλου λέει ότι ένα από τα πρώτα πράγματα που έκανε το Υπουργείο είναι ότι οργανώθηκε ένα σχέδιο αντιμετώπισης της πανδημίας της γρίπης και δημιουργήθηκε ένα σωστό σχέδιο για τον εμβολιασμό.
Κατ’ αρχήν, το σχέδιο για την πανδημία της γρίπης σας το δώσαμε ακριβώς, πλήρως ολοκληρωμένο και μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια και μαζί παραδώσαμε και έναν επαρκή αριθμό εμβολίων. Όμως, αποτύχατε να πείσετε τους πολίτες να εμβολιαστούν. Και όχι μόνο αποτύχατε να πείσετε αυτούς, αλλά αποτύχατε να πείσετε και το νοσηλευτικό προσωπικό και το ιατρικό. Μόνο το 3% του πληθυσμού εμβολιάστηκε και ένα εκατομμύριο διακόσιες χιλιάδες Έλληνες προσβλήθηκαν και νόσησαν από τον ιό της νέας γρίπης, με ό,τι αυτό σημαίνει σε κόστος και ημέρες αργίας.
Η Κυβέρνηση πρέπει να ξέρει ότι δεν εφήρμοσε καμία καμπάνια για την ευαισθητοποίηση του πληθυσμού. Αντιθέτως, άφηνε να περνούν αρνητικά μηνύματα από την τηλεόραση για την ασφάλεια, την αποτελεσματικότητα και την αναγκαιότητα του εμβολίου.
Και το πιο ανησυχητικό προκύπτει από τους πίνακες του ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ. που αναφέρουν την εξέλιξη των ημερήσιων εμβολιασμών –το καταθέτω στα Πρακτικά- που δείχνει ότι όσο προχωρούμε, μειώνεται δραματικά ο αριθμός των πολιτών που εμβολιάζεται.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Μάριος Σαλμάς καταθέτει για τα Πρακτικά τους προαναφερθέντες πίνακες, οι οποίοι βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Πρακτικά, δηλαδή, σήμερα η Κυβέρνηση ακύρωσε την πολιτική μας για να προστατέψουμε τους πολίτες απέναντι στην πανδημία της νέας γρίπης.
Καταθέτω, επίσης, άλλον έναν πίνακα που δείχνει πόσο αυξημένος θα ήταν ο αριθμός των εμβολιασθέντων, αν είχε ακολουθηθεί η συμμετοχή των Νομαρχιών στο πρόγραμμα, όπως είχαμε προβλέψει αρχικά.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Μάριος Σαλμάς καταθέτει για τα Πρακτικά τον προαναφερθέντα πίνακα, ο οποίος βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Όμως, πώς θα εμβολιαστεί κάποιος όταν πάει στο νοσοκομείο και το πιο πιθανό είναι οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό να του πουν ότι δεν έχουν εμβολιαστεί; Όμως και την ίδια ώρα που εκπέμπετε λάθος μήνυμα στον ελληνικό λαό, λάθος σήμα, πρώην Υπουργός σας γιατρός δηλώνει δημόσια ότι δεν θα κάνει το εμβόλιο. Σαφέστατα πλέον θα πρέπει να επαναδιαπραγματευτείτε τις υπόλοιπες δόσεις που θα περισσέψουν, αφού δεν εμβολιάζεται ο πληθυσμός.
Η Υπουργός Υγείας δήλωσε ότι σε είκοσι μέρες θα ανοίξουν εξήντα κρεβάτια Μονάδας Εντατικής Θεραπείας. Ανακοίνωσε προσλήψεις νοσηλευτικού προσωπικού και γιατρών. Ξέχασε, όμως, να αναφέρει ότι όλες οι θέσεις που ανακοίνωσε για το 2009, είχαν όλες στο σύνολό τους εγκριθεί και δρομολογηθεί από την Κυβέρνηση μας.
Συγκεκριμένα, οι τρεις χιλιάδες τριακόσιες εβδομήντα έξι θέσεις νοσηλευτικού προσωπικού που προκηρύσσονται ή τοποθετούνται εντός του 2009 προκύπτουν ως εξής: Χίλιες τετρακόσιες θέσεις προκηρύχθηκαν στις 13 Αυγούστου σε εφαρμογή της Πράξης Υπουργικού Συμβουλίου, άλλες διακόσιες πενήντα θέσεις επίσης από την ίδια Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου για ψυχιατρικές κλινικές νοσοκομείων και χίλιες επτακόσιες είκοσι έξι θέσεις που είχαν ήδη σταλεί από το καλοκαίρι στο Α.Σ.Ε.Π. από συνταξιοδοτήσεις.
Το σύνολο είναι τρεις χιλιάδες τριακόσιες εβδομήντα έξι θέσεις. Απ’ αυτές, οι επτακόσιες θα δρομολογηθούν άμεσα από κυλιόμενους πίνακες από κενά προηγουμένων προκηρύξεων επί Νέας Δημοκρατίας –που σημαίνει εξασφαλισμένες πιστώσεις- και οι υπόλοιπες δύο χιλιάδες εξακόσιες είναι αυτές που περισσεύουν και θα προκηρυχθούν τώρα με εξασφαλισμένες και εγκεκριμένες πιστώσεις, όπως προανέφερα.
Πιο συγκεκριμένα, προκειμένου να ανοίξει η Κυβέρνηση άρον-άρον τα κρεβάτια Μονάδων Εντατικής Θεραπείας, στέλνει νοσηλευτές από την προκήρυξη του ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ. του Αυγούστου που κατήγγειλε τότε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ως εκτός Α.Σ.Ε.Π. και διακόσιους έντεκα επικουρικούς νοσηλευτές, οκτάμηνης μάλιστα διάρκειας, με πιστώσεις που είχαν εξασφαλιστεί και χίλιες εξακόσιες ιδιωτικού δικαίου συμβάσεις που είχαν εγκριτική απόφαση στις 17 Ιουνίου 2009.
Όμως, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι προσπαθείτε να εμφανίσετε ως δικό σας επίτευγμα το άνοιγα των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας, διολισθαίνει η Κυβέρνηση και η ηγεσία του Υπουργείου σε τρία λάθη. Πρώτον, ανακοινώνει εξήντα κρεβάτια. Φοβάμαι -και εδώ είμαστε- ότι δεν θα είναι όλα Μ.Ε.Θ., αλλά θα είναι και Μονάδες Αυξημένης Φροντίδας. Δεύτερον, είναι δυνατόν να ανοίξουν νέα κρεβάτια με νοσηλευτές που δεν έχουν καν εκπαιδευτεί ούτε στοιχειωδώς ένα τρίμηνο όπως προβλέπεται και να ανοίξουν κρεβάτια Εντατικής Θεραπείας; Και τρίτον, από τους νοσηλευτές που θα στελεχώσουν τις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, οι εκατό είναι ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου από το ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ. με σύμβαση δυο χρόνων και οι διακόσιοι δέκα με οκτάμηνη σύμβαση ως επικουρικό προσωπικό. Μόλις, δηλαδή, εκπαιδευτούν, θα αναγκαστούν να φύγουν.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Μισό λεπτό την ανοχή σας, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Αν θέλετε, επισπεύδετε, κύριε Σαλμά.
ΜΑΡΙΟΣ ΣΑΛΜΑΣ: Όσον αφορά δε τις νέες προσλήψεις τριών χιλιάδων θέσεων για το 2010, προσθέτετε ένα κονδύλι μόνιμα στον Προϋπολογισμό για τους επόμενους προϋπολογισμούς 60 εκατομμυρίων ευρώ ανά έτος, βεβαίως με δανεικά από τις επόμενες γενιές.
Και κλείνω με μια ακόμα ανακοίνωση της Κυβέρνησης που αφορά την ηλεκτρονική συνταγογράφηση που ανέφερε ο Πρωθυπουργός στο Ζάππειο και οι Υπουργοί Απασχόλησης και Υγείας. Όταν ανακοινώνουν ότι από 1ης Μαΐου αρχίζει η ηλεκτρονική συνταγογράφηση, εννοούν το μηχανογραφικό έλεγχο των συνταγών από χαρτί, ένα διαγωνισμό που ξεκίνησε επί Τσιτουρίδη…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Παρακαλώ, μην επεκτείνεστε, κύριε Σαλμά, γιατί έχει τελειώσει ο χρόνος.
ΜΑΡΙΟΣ ΣΑΛΜΑΣ: … και τελείωσε τώρα.
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Πρέπει κάποιος να εξηγήσει στην Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι όταν λέμε ηλεκτρονική συνταγογράφηση, δεν εννοούμε αυτό. Προϋποθέτει ηλεκτρονική κάρτα υγείας και ασφάλισης του πολίτη, κάρτα επαγγελματία υγείας και συνταγογράφηση από ηλεκτρονικό υπολογιστή που ελέγχεται κεντρικά.
(TR)
(3AD)
Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε, λέγοντας ότι δεν θα ψηφίσω τον Προϋπολογισμό για ένα σημαντικό λόγο: Αυτό που χρειάζεται η οικονομία είναι ένα σοκ. Πρέπει άμεσα να βρεθούν τουλάχιστον 50 δισεκατομμύρια ευρώ φέτος, για να μειώσουμε το δημόσιο χρέος, το οποίο δεν θα μπορούμε τα επόμενα χρόνια να εξυπηρετήσουμε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Σας ευχαριστώ πολύ.
Πρέπει να πούμε ότι όσοι και να προσληφθούν θα είναι λίγοι μπροστά στις ελλείψεις που υπάρχουν στα ελληνικά νοσοκομεία, στο υγειονομικό μας σύστημα. Μακάρι να προσληφθούν χιλιάδες…
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ: Είπε ο κ. Σαλμάς προηγουμένως τα 16 εκατομμύρια εμβόλια που πληρώνουμε τι τα χρειαζόμαστε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Κύριε Πρωτόπαπα ας μην επεκταθούμε σ’ αυτά.
Έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα Άνω Δυτικά Θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής 51 μαθητές και μαθήτριες και δύο εκπαιδευτικοί συνοδοί τους της πρώτης ομάδας από το 3ο Γυμνάσιο Τρίπολης.
Η Βουλή τους καλωσορίζει
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει τώρα ο κ. Κωνσταντίνος Καρτάλης, Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο Νομό Μαγνησίας, για 7 λεπτά.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΤΑΛΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση για τον Προϋπολογισμό του Οικονομικού Έτους 2010 γίνεται εν μέσω διεθνών αντεγκλήσεων για το ρόλο, τη συμμετοχή και την αξιοπιστία των διεθνών οίκων αξιολόγησης.
Νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να δούμε πώς στάθηκε η τελευταία πενταετία σε σχέση με το Ιρλανδικό μοντέλο οικονομίας, αυτό που για να αναπτυχθεί και να ευδοκιμήσει, βασίστηκε σε χαμηλή εταιρική φορολόγηση, στη μείωση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, καθώς επίσης και στην ευελιξία στην εργασία. Όλο αυτό το σύστημα το Ιρλανδικό επαινέθηκε από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης, επαινέθηκε από τα διεθνή έντυπα, τα οποία παρακολουθούν τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσεται η οικονομία στις μικρές, μεσαίες και μεγαλύτερες χώρες. Η Κέλτικη τίγρη, όμως, όπως ανακοινώθηκε τότε σε αντιστοίχιση με την ασιατική τίγρη λαχάνιασε. Και σήμερα η Ιρλανδική οικονομία έχει τα ίδια προβλήματα που αντιμετωπίζουν πολλές χώρες στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το παράδοξο είναι ότι οι διεθνείς οίκοι που επαινούσαν το Ιρλανδικό μοντέλο της οικονομίας, αυτό που βασίστηκε στη χαμηλή εταιρική φορολόγηση, στη μείωση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και στην ευελιξία στην εργασία, σήμερα επαινούν το μοντέλο της Ιρλανδικής Κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, ένα μοντέλο που βασίζεται σε περικοπές μισθών, σε μία σειρά από μέτρα εναντίον του ασφαλιστικού συστήματος, σε μείωση επιδομάτων πρόνοιας, ένα πλέγμα μέτρων νεοφιλελεύθερης προσέγγισης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τίποτα δεν είναι τυχαίο, μετά τη μεγάλη οικονομική κρίση, την οποία αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει ο πλανήτης τα τελευταία δύο χρόνια. Υπάρχει μία διαρκής σύγκρουσης της έννοιας κράτους με τις αγορές.
Νομίζω ότι είναι σαφές σε όλους ότι υπάρχουν δυνάμεις της αγοράς που επιχειρούν να περιορίσουν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, δυνάμεις της αγοράς που επιχειρούν να αναδείξουν την επαγγελματική διάσταση της ασφάλισης, αντί την κοινωνική διάσταση. Δυνάμεις της αγοράς, οι οποίες επιδιώκουν να μειώσουν την ασφαλιστική δύναμη των εργαζομένων ή και να δημιουργήσουν μεγαλύτερη συμπίεση στα χαμηλά και μεσαία στρώματα.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει μία ωμή πραγματικότητα στη χώρα μας. Και η ωμή πραγματικότητα στη χώρα μας είναι ότι έχουμε μία οικονομία που κοστίζει παραπάνω από όσα παράγει. Έχουμε επίσης, μία οικονομία που δανείζεται για να ξοδεύει. Την ιστορική ευθύνη τη συζητήσαμε εκτενώς στο Κοινοβούλιο, κάθε ένας από εμάς ξέρει τι συνέβη την τελευταία πενταετία. Ξέρει πόσο ανέβηκε το έλλειμμα και πόσο ανέβηκε το χρέος.
Σημασία έχει αυτή την ωμή πραγματικότητα να την αποδεχθούμε και να δρομολογήσουμε τα μέτρα που αντιστοιχούν στη δική μας οικονομία, στη δική μας κοινωνική διάρθρωση, στις δικές μας αντοχές του κοινωνικού συνόλου, στο κέντρο και στην περιφέρεια.
Θα πρέπει να είμαστε κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αποτελεσματικοί. Και αποτελεσματικότητα σημαίνει ενίσχυση των παραγωγικών επενδύσεων και ταυτόχρονα μέριμνα για δημοσιονομική ισορροπία. Η πολιτική που στοχεύει μόνο σε μέτρα λιτότητας για τη δημοσιονομική ισορροπία ή η πολιτική που στοχεύει μόνο σε μέτρα απελευθέρωσης των αγορών, είναι αναποτελεσματική, ρηχή και δεν αντέχει στο χρόνο.
Θα άξιζε τον κόπο, λοιπόν, να δούμε τα πέντε στοιχεία κατά τη δική μου ανάγνωση που κάνουν τον προϋπολογισμό μιας χώρας ανταγωνιστικό, που δημιουργούν, αν θέλετε, ένα πρόκριμα για τα επόμενα έτη.
Το πρώτο στοιχείο είναι η προστασία των δημοσίων αγαθών. Εάν κάποιος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κοιτάξει τον προϋπολογισμό του 2010, θα δει ότι το δημόσιο αγαθό της παιδείας απολαμβάνει 1 δισεκατομμύριο ευρώ παραπάνω έσοδα, πιστώσεις, απ’ ό,τι τα προηγούμενα έτη. Αυτό είναι αναγκαίο και θα πρέπει να στηρίξουμε το δημόσιο και δωρεάν σύστημα παιδείας, να στηρίξουμε τα δημόσια πανεπιστήμια και να αντιμετωπίσουμε έτσι την αναγκαστική νομοθετική μας προσαρμογή στην ύπαρξη των ιδιωτικών κολλεγίων. Ένα ισχυρό δημόσιο πανεπιστήμιο δεν μπορεί να φοβηθεί ένα ιδιωτικό κολλέγιο. Και ένα ισχυρό δημόσιο πανεπιστήμιο απαιτεί νέες πιστώσεις, απαιτεί αυτονομία, απαιτεί εμπιστοσύνη από την ελληνική πολιτεία, όπως προσφέρεται από τον Προϋπολογισμό.
Το δεύτερο δημόσιο αγαθό είναι η υγεία. Είναι προφανές ότι η στελέχωση των νοσοκομείων με μόνιμο οργανικό προσωπικό είναι η απάντηση στα χρόνια προβλήματα που αντιμετωπίζει το ΕΣΥ. Αναφέρθηκαν οι δύο προηγούμενοι ομιλητές στο ζήτημα των φαρμάκων.
Μα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το Βέλγιο που έχει περίπου τα χαρακτηριστικά της Ελλάδος, δαπάνησε για το προηγούμενο οικονομικό έτος 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ για φάρμακα και η Ελλάδα δαπάνησε 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Είμαστε περισσότερο φιλάσθενοι; Έχουμε μεγαλύτερα προβλήματα υγείας; Πάσχει το DNΑ μας και έχουμε μεγαλύτερη ανάγκη για φάρμακα; Προφανώς, υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα στη διαχείριση του δημοσίου χρήματος, στη διαχείριση των προμηθειών. Δεν υπήρχε διαφάνεια και αυτό οδήγησε σ’ αυτόν τον τεράστιο αριθμό, οδήγησε στην ανάγκη από τη σημερινή κυβέρνηση να αναθεωρήσει τη λίστα των φαρμάκων και να δρομολογήσει ένα εξορθολογισμό του συστήματος υγείας.
Είναι προφανές, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι δημόσιο αγαθό είναι και το περιβάλλον και στις οικονομικές κρίσεις είναι συχνά ο φτωχός συγγενής. Όμως, υπάρχει αύξηση του Προϋπολογισμού και για το περιβάλλον. Η πράσινη ανάπτυξη, για την οποία συζητάμε, πρέπει να συνοδευτεί, όμως, με ένα μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα σταδιακής απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα, περισσότερη εμπιστοσύνη στην εξοικονόμηση ενέργειας, περισσότερη εμπιστοσύνη στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, μεγαλύτερη προσοχή στην Πολεοδομία, στην ανάπτυξη των πόλεων που δυστυχώς, αναπαράγονται στην ελληνική περιφέρεια, στο πρότυπο της Αθήνας, «οι μικρές Αθήνες» με τις πολεοδομικές και χωροταξικές αρρυθμίες και αναρχίες.
Φυσικά δημόσιο αγαθό είναι και η πρόνοια, η οποία πρέπει να ενισχύεται σε ένα κράτος που είναι κοινωνικά δίκαιο.
Όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν μπορεί να έχουμε πολλαπλές ταχύτητες. Δεν μπορεί να υπάρχουν εργαζόμενοι που ενισχύονται για να φύγουν από την εργασία και εργαζόμενοι, οι οποίοι αναγκάζονται να παραμείνουν παραπάνω χρόνια στην εργασία. Δεν μπορεί να υπάρχουν συνταξιούχοι 42 και 45 χρονών, οι λεγόμενοι «εισοδηματίες» του δημοσίου.
Αυτά τα πράγματα πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε. Και για να τα αντιμετωπίσουμε, πρέπει να αναδείξουμε την πραγματική διάσταση της πρόνοιας ως δημόσιου και όχι ατομικού αγαθού.
Το δεύτερο μεγάλο σημείο είναι η μεταρρύθμιση στο κράτος. Μεταρρύθμιση στο κράτος σημαίνει ότι πρέπει να αλλάξουμε τους θεσμούς, -να τους εμπιστευτούμε- τις ανεξάρτητες αρχές, τα όργανα που παρακολουθούν την εφαρμογή των νόμων και των διαδικασιών. Και πάνω από όλα πρέπει να εξασφαλίσουμε θεσμική μνήμη στη διοίκηση. Για να αποκτήσεις θεσμική μνήμη στη διοίκηση πρέπει να εμπιστευτείς το ΑΣΕΠ. Δεν είναι τυχαίο που πριν από μία εβδομάδα η Κυβέρνηση ψήφισε το νομοσχέδιο για το ΑΣΕΠ, για να μπορέσει η διοίκηση να έχει μία αναφορά στο χρόνο. Να θυμάται η επόμενη διοίκηση τις πράξεις της προηγούμενης διοίκησης με ένα συνεχή τρόπο.
Το τρίτο στοιχείο είναι οριοθέτηση του κράτους και της αγοράς. Γίνεται και πάλι μία μεγάλη συζήτηση. Το κράτος έχει την υποχρέωση να παρέχει δημόσια αγαθά σε υψηλή ποιότητα, σε επαρκή ποσότητα και σε χαμηλό κόστος. Δεν είναι υποχρεωτικό να τα παράγει όλα τα δημόσια αγαθά. Όσα, όμως, δεν παράγει, θα πρέπει να ελέγχει με ισχυρούς ελεγκτικούς μηχανισμούς την ποιότητά τους, την επάρκειά τους και το κόστος τους.
Το τέταρτο σημείο είναι το δημοσιονομικό πλαίσιο που πρέπει να είναι δίκαιο οικονομικά και φορολογικά για να μπορέσει να εξασφαλίσει την κοινωνική δικαιοσύνη.
Έρχομαι τώρα στις επενδύσεις. Βασικό είναι η επιτάχυνση του ΕΣΠΑ. Είναι τραγικό και αν θέλετε την δική μου αποτύπωση του μεγαλύτερου προβλήματος, που δημιούργησε η προηγούμενη Κυβέρνηση, είναι η έλλειψη απορρόφησης των κοινοτικών κονδυλίων, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει χρήμα στην αγορά, να μην δημιουργούνται θέσεις εργασίας, να μην παράγεται πλούτος, να μην υπάρχουν επιστροφές στο κράτος.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΤΑΛΗΣ: Κλείνω, κύριε Πρόεδρε.
Βασική προϋπόθεση επίσης, είναι η συναίνεση. Η συναίνεση όταν έχει προοδευτικό πρόσημο, σημαίνει διαβούλευση με τον πολίτη, σημαίνει πρόταξη του κοινωνικού απέναντι στο ατομικό και πρόταξη του μακροπρόθεσμου απέναντι στο βραχυπρόθεσμο. Όμως, η συναίνεση δεν μπορεί να είναι και το άλλοθι για την επιβράδυνση των μεταρρυθμιστικών αλλαγών ή για τη δομική ακινησία. Χρειάζεται να κινηθούμε με μεγάλη ταχύτητα. Ο χρόνος δεν είναι σύμμαχός μας. Ο χρόνος είναι εχθρός γιατί κληρονομήσαμε μία πολύ κακή κατάσταση για την ελληνική οικονομία και για την ελληνική κοινωνία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός του 2010 καταρτίστηκε με πάρα πολύ μεγάλες δυσκολίες. Είναι ένας Προϋπολογισμός που βαδίζει στο χρόνο…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Κύριε Καρτάλη, δυστυχώς, ο χρόνος είναι εχθρός και για το Προεδρείο. Παρακαλώ, κύριε Καρτάλη, ολοκληρώστε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΤΑΛΗΣ: Δημιουργεί τη δυνατότητα να υπάρξουν καλύτεροι προϋπολογισμοί στο επόμενο διάστημα.
Ο Προϋπολογισμός χρειάζεται να ψηφιστεί, για να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε μία νέα δυναμική στην ελληνική κοινωνία και στην ελληνική οικονομία.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Και εμείς σας ευχαριστούμε.
Το λόγο έχει ο κ. Νικόλαος Παναγιωτόπουλος, Βουλευτής Νέας Δημοκρατίας στο Νομό Καβάλας για 7 λεπτά.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η κατάθεση του σχεδίου Προϋπολογισμού από την Κυβέρνηση στη Βουλή θα έπρεπε να σηματοδοτεί την εφαρμογή του κυβερνητικού σχεδίου με συγκεκριμένες και κοστολογημένες προτάσεις του κυβερνητικού επιτελείου για την αντιμετώπιση δεδομένων προβλημάτων της οικονομίας για το Οικονομικό Έτος 2010. Αυτό υποτίθεται ότι είναι και το νόημα της παρούσας συζήτησης.
(GM)

(3TR)
Εδώ όμως γίνεται κάτι άλλο. Εδώ και τέσσερις μέρες παρακολουθώ στελέχη της Κυβέρνησης και Βουλευτές της συμπολίτευσης να κατηγορούν την προηγούμενη Κυβέρνηση σαν αποκλειστικά υπεύθυνη για τη δεινή κατάσταση της οικονομίας, λες και η παρούσα κατάσταση δεν έχει τίποτα να κάνει με τη διεθνή οικονομική κρίση που έφερε στα όρια της κατάρρευσης οικονομίες πολύ ισχυρότερες από τη δική μας. Λες και δεν έχει τίποτα να κάνει με το κάκιστο δημοσιονομικό μας παρελθόν, όταν κατά την χαμένη δεκαετία του ’80 ο αλόγιστος δανεισμός άλλων κυβερνήσεων μετέτρεψε το δημόσιο χρέος από διαχειρίσιμο μέγεθος σε εκρηκτικό πρόβλημα, που έκτοτε ταλανίζει τα δημόσια οικονομικά μας. Λες και δεν έχει τίποτα να κάνει με τα μεγάλα διαρθρωτικά προβλήματα της οικονομίας, που σε πολύ καλύτερες εποχές από αυτήν από πλευράς εισροής και οδικών πόρων δεν μπορέσαμε ως χώρα να αντιμετωπίσουμε, ούτε με την εγγενή νοοτροπία του χρεοκοπημένου κρατισμού που εδώ και δεκαετίες διαβρώνει την εγχώρια κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα.
Για εσάς, κυρίες και κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., όλα αυτά δεν αποτέλεσαν ποτέ πρόβλημα. Το μόνο πρόβλημα ήταν η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Ο κάθε πολίτης βέβαια αντιλαμβάνεται, ότι τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι όπως τα λέτε. Και δεν έχω πρόβλημα να παραδεχθώ από τούτο εδώ το Βήμα ότι και η κυβερνητική θητεία της Νέας Δημοκρατίας βαρύνεται με λάθη, ή το μεγαλύτερο εκ των οποίων ήταν η απώλεια κρίσιμου πολιτικού χρόνου, όταν η Κυβέρνηση Καραμανλή διέθετε νωπή εντολή και ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία προκειμένου να προχωρήσει αποφασιστικά σε κρίσιμες μεταρρυθμίσεις.
Σας θυμίζω, όμως, ότι προσπάθειες με αποτέλεσμα έγιναν. Και τα ελλείμματα περιορίστηκαν και οι κοινωνικά ασθενέστεροι στηρίχθηκαν και αναπτυξιακή τροχιά έχει δοθεί στη χώρα, πριν προκύψει η κρίση και ανατρέψει κάθε κυβερνητικό σχεδιασμό. Και όλα αυτά χωρίς τη διακομματική συναίνεση που σήμερα εσείς αξιώνετε από εμάς. Κάθε άλλο μάλιστα!
Εδώ και δυο μήνες όμως και κάτι εσείς είστε Κυβέρνηση της χώρας και μάλιστα Κυβέρνηση με ξεκάθαρη λαϊκή εντολή και ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Εκείνο που δεν διαθέτετε, όμως, όπως πολύ φοβάμαι, είναι το ξεκάθαρο σχέδιο για την αντιμετώπιση των προβλημάτων. Γι’ αυτό και ενώ συζητούμε μόλις πριν από λίγη ώρα είχαμε ακόμα μια υποβάθμιση, την τρίτη κατά σειρά, της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας από διεθνή οίκο αξιολόγησης –Moody’s.
Οι διεθνείς αναλυτές, βέβαια, όχι από ανθελληνικό μένος ή συνωμοτική διάθεση κατά της χώρας, προφανώς δεν πείθονται από την ρεαλιστικότητα και αμεσότητα των προτάσεών σας, όχι πλέον γιατί εμείς κυβερνήσαμε, αλλά γιατί εσείς διστάζετε. Και το σχέδιό σας κρίνεται μάλλον ανεπαρκές και πώς να μην κρίνεται ανεπαρκές την ώρα που το μόνο βέβαιο αυτή τη στιγμή είναι ότι ο υπό συζήτηση Προϋπολογισμός θα αναθεωρηθεί στις αρχές του 2010, μόλις αποφασίσετε ακριβώς τι θέλετε να κάνετε.
Στο μεταξύ τι κάνετε; Επιδίδεστε σε ασκήσεις δημοσιονομικής κοπτοραπτικής «κόβω από εδώ, δίνω εκεί, μικροζημιές και μικροκέρδη συμψηφίζοντας» όπως είπε ο ποιητής, με μέτρα όμως που κατά την Standard and Poor’s είναι απίθανο να οδηγήσουν σε μια διατηρήσιμη μείωση του δημοσίου χρέους της χώρας.
Παγώνετε ρυθμίσεις προηγούμενης Κυβέρνησης που θα προσέθεταν έσοδα στον Προϋπολογισμό, είσπραξη ΕΤΑΚ, ημιυπαίθριοι φουσκώνοντας έτσι τεχνητά το έλλειμμα.
Εξαγγέλλεται μεγαλόστομα αναδιανομή του πλούτου προς όφελος των μη εχόντων, όταν προσδιορίζετε τους έχοντες σαν τους μισθωτούς μεταξύ άλλων των 2.000 ευρώ μηνιαίως και τους ιδιοκτήτες παλαιών ΙΧ.
Αρθρώνετε διακηρύξεις για την πάταξη της φοροδιαφυγής προσεχώς.
Προαναγγέλλετε νέο κοινωνικό διάλογο και δημόσιες διαβουλεύσεις, που μάλλον παραπέμπουν σε καθυστερήσεις και συμβιβασμούς παρά σε δύσκολες αποφάσεις με διαδικασία κατ’ επείγοντος.
Οραματίζεστε νέο αναπτυξιακό μοντέλο βασισμένο στην πράσινη ανάπτυξη. Ωραία, ξέρετε όμως ότι η πράσινη ανάπτυξη βασίζεται σε επενδύσεις, σε τεχνολογίες αιχμής και ως εκ τούτου υψηλού κόστους. Αυτές όμως οι επενδύσεις με το παρόν κλίμα αβεβαιότητας και ανασφάλειας μάλλον αποθαρρύνονται παρά ενθαρρύνονται.
Ιδίως προωθείτε νέες και άνευ προηγουμένου φορολογικές επιβαρύνσεις, Death and TAXIS, κύριε Υπουργέ των Οικονομικών, που σας αρέσει ο Canes. Ο φόρος και ο θάνατος, η μόνη βεβαιότητα σε αυτήν την ζωή!
Από φόρους είδαμε, ελπίζουμε να μην ζούμε και τον επιθανάτιο ρόγχο της ελληνικής οικονομίας, με μια σειρά από έκτακτες εισφορές αναδρομικού και εισπρακτικού χαρακτήρα που περιορίζουν τη διάθεση παραγόμενου πλούτου σε αναπτυξιακές κατευθύνσεις, αποθαρρύνουν την παραγωγή νέου, πλήττουν την αγορά ακινήτων και την οικονομική δραστηριότητα, περιορίζουν την φοροδοτική ικανότητα των υποκειμένων και σίγουρα δεν έχουν τον χαρακτήρα μόνιμων και επομένως αξιόπιστων μεταρρυθμίσεων που χρειάζεται το φορολογικό μας σύστημα. Ενώ ακόμα στα τέλη Δεκεμβρίου -και τούτο είναι πρωτοφανές- οι φορολογούμενοι δεν γνωρίζουν τα κλιμάκια εισοδήματος, συντελεστές φόρου και τους λοιπούς φόρους κεφαλαίου που θα ισχύσουν από το επόμενο έτος, με αποτέλεσμα ακόμα πιο έντονη ανασφάλεια, μείωση της ζήτησης και κατανάλωσης.
Στις εσωτερικές σας παλινωδίες, κύριοι της Κυβέρνησης, αυτά εξαγγέλλετε. Δεν συμβαδίζουν με αυτά που εξαγγέλλατε προεκλογικά όταν δεν υποσχόσασταν περισσότερους φόρους και μας λέγατε με βεβαιότητα ότι θα βρείτε τα λεφτά.
Σήμερα μας κάνετε να αμφιβάλουμε αν έχετε βρει το σχέδιο και ταυτόχρονα καταστρέφετε την ψυχολογία της αγοράς και δημιουργείτε κλίμα δυσπιστίας σε αξιολογητές και πιστωτές μαζί.
Κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, είναι περιττή η αναφορά σε αριθμούς σε έναν Προϋπολογισμό υπό αναθεώρηση. Εδώ σημασία έχουν οι κατευθύνσεις ανατρεπτικής πολιτικής και η βούληση να τις αποτολμήσετε. Τολμείστε, λοιπόν, στηρίξτε τον παραγωγικό πλούτο της χώρας με βάση τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα, τα οποία κατ΄ αναλογία υπάρχουν και στη δική μου εκλογική περιφέρεια αυτή του νομού Καβάλας. Γεωργική παραγωγή στα προϊόντα υψηλής παγκόσμιας ζήτησης της μεσογειακής διατροφής, βιολογική γεωργία με μπροστάρι στους νέους αγρότες, που ακόμα περιμένουν την ένταξή της στα προγράμματα υποστήριξης.
Έχουμε αφθονία σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αιολική, φωτοβολταϊκά, γεωθερμία, παγκοσμίως ανταγωνιστική ναυτιλία και υποδομές λιμενικές, τα μνημεία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Κύριε Υπουργέ Πολιτισμού, εσείς κρατάτε στα χέρια σας την κύρια πλουτοπαραγωγική γη αυτής της χώρας κατά την άποψή μου. Αξιοποιήστε το! Αξιοποιείστε τον τουρισμό στις συμβατικές αλλά και εναλλακτικές του μορφές. Αναδείξτε στη μείωση των δαπανών του δημοσίου τομέα τον ίδιο ζήλο που δείξατε στην αύξηση των φορολογικών εσόδων. Συγκρουστείτε με κατεστημένες νοοτροπίες στο βαθύ πελατειακό κράτος χωρίς να διστάσετε από τις παρενέργειες αυτής της σύγκρουσης στις κρατικοδίαιτες συντεχνίες και πολύ φοβούμαι και στο βαθύ ΠΑΣΟΚ. Αν αποφασίσετε να τολμήσετε, θα βρείτε απροσδόκητες στηρίξεις και συναινέσεις στην προσπάθειά σας. Μέχρι εδώ, όμως, πιθανώς έχουμε έλλειμμα και αν δεν θεραπεύσετε το έλλειμμα αξιοπιστίας σας, δεν θα κατορθώσετε, όπως προβλέπω, να τιθασεύσετε το δημοσιονομικό έλλειμμα της χώρας.
Γι’ αυτούς τους λόγους, λοιπόν, καταψηφίζω τον Προϋπολογισμό.
Σας ευχαριστώ και εύχομαι καλές γιορτές σε όλους σας!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Ευχαριστούμε, κύριε Παναγιωτόπουλε.
Ο Υφυπουργός κ. Σαχινίδης έχει ζητήσει το λόγο για σύντομη παρέμβαση.
Ορίστε, κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο για τρία λεπτά.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ (Υφυπουργός Οικονομικών): Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Παίρνω την ευκαιρία για αυτήν την παρέμβαση με βάση την αναφορά την οποία έκανε ο εκλεκτός συνάδελφος κ. Παναγιωτόπουλος στην απόφαση του αξιολογικού οίκου να προχωρήσει σε υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας.
Είναι γεγονός ότι ο οίκος Moody’s ανακοίνωσε ότι υποβαθμίζει κατά ένα επίπεδο την δοσοληπτική ικανότητα της χώρας μας, αλλά θα πρέπει να ενημερώσω τους συναδέλφους ότι είμαστε δύο επίπεδα πάνω από την πιστοληπτική αξιολόγηση των άλλων δύο οίκων και αυτό είναι ενδεικτικό της θέση στην οποία βρίσκεται σήμερα η χώρα μας.
Θέλω επίσης να επισημάνω τι περιλαμβάνεται στην ανακοίνωση του συγκεκριμένου οίκου, ο οποίος αναγνωρίζει ότι η υλοποίηση των πρόσφατων ανακοινώσεων του Πρωθυπουργού, Γεώργιου Παπανδρέου, μπορούν να οδηγήσουν σε μόνιμες λύσεις τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας.
Εμείς, κύριε συνάδελφε, παραμένουμε προσηλωμένοι στο στόχο που έχουμε βάλει, απλώς να σας πω ότι με τη σημερινή ανακοίνωση ολοκληρώνεται ένας κύκλος που ξεκίνησε από την Fitch και κλείνει εδώ με τη Moody’s για επιλογές που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια. Ως προς αυτό σας παραπέμπω στο κείμενο το οποίο έβγαλε ο αξιολογητικός οίκος Fitch, ο οποίος έλεγε ότι πολλά θα μπορούσαν να γίνουν στην περίοδο που ήταν στην κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία, αλλά δεν έγιναν, κάτι που και συνάδελφοί σας κατά τη συζήτηση εδώ στη Βουλή έχουν αναγνωρίσει.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Ευχαριστούμε κι εμείς, κύριε Υπουργέ.
Η κυρία Ευδοξία-Εύα Καϊλή, Βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης από το ΠΑΣΟΚ, έχει το λόγο για επτά λεπτά.
ΕΥΔΟΞΙΑ-ΕΥΑ ΚΑΪΛΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κάθε αρχή και δύσκολη αλλά αυτή η αρχή είναι από τις δυσκολότερες που έχουμε συναντήσει. Έχουμε έλλειμμα 30 δισεκατομμύρια ευρώ και δημόσιο χρέος 300 δισεκατομμύρια ευρώ. Αρνητικοί ρυθμοί ανάπτυξης και χιλιάδες άνεργοι, έλλειμμα αξιοπιστίας εντός και εκτός Ευρωπαϊκή Ένωση, που το διαπιστώνουμε όλοι όσοι ταξιδεύουμε εκτός Ελλάδας για αποστολές της Βουλής.
Συνήθως για την αντιμετώπιση ενός προβλήματος πρώτα ανατρέχει κανείς στα αίτιά του. Όσο και αν η Νέα Δημοκρατία θέλει να παρουσιάζει ότι η παγκόσμια οικονομική κρίση είναι η αιτία, την απάντηση δίνει το Συμβούλιο Υπουργών της Ευρωπαϊκής Ένωσης όταν αναφέρει πως η δραματική χειροτέρευση των οικονομικών της χώρας μας οφείλεται στη μη ανταπόκριση της προηγούμενης κυβέρνησης, στις υποδείξεις της Κομισιόν για τη λήψη μέτρων εξυγίανσης. Μάλιστα, η παρατήρηση του Freedman ότι η μεγάλη ύφεση, όπως και κάθε άλλη περίοδος υψηλής ανεργίας, είναι αποτέλεσμα κυβερνητικής κακοδιαχείρισης, αδιαφάνειας και διαφθοράς παρά κάποιας συγγενούς αστάθειας στην οικονομία είναι περισσότερο επίκαιρη από ποτέ στη χώρα μας.
XF





(3GM)
Δυστυχώς, η μόνη συνεισφορά της Νέας Δημοκρατίας είναι να αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή.
Αλλάζοντας Αρχηγό, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, δεν διαγράφονται οι συλλογικές ευθύνες όλης της παράταξής σας που, είτε με πράξεις είτε με απραξία, αποδόμησε ό,τι με κόπο είχε επιτευχθεί ως το 2004. Ακόμη και η σιωπή ορισμένων στελεχών της Νέας Δημοκρατίας, την τελευταία πενταετία, μπορεί να θεωρηθεί ως συνενοχή στα όσα συνέβησαν.
Δεν παραγράφονται οι πολιτικές ευθύνες, τουλάχιστον στη συνείδηση του ελληνικού λαού. Αντί να τις καταδείξετε σήμερα εδώ, αντί να τις ονομάσετε, έρχεστε με ομιλίες και με υποδείξεις.
Και θα αναφέρω το εξής, μια που είναι εδώ ο Υπουργός, ο κ. Γερουλάνος. Υπάρχουν ακόμη στελέχη στην κρατική τηλεόραση, τα γνωστά golden boys, αλλά και golden girls, που γνωρίσαμε τα τελευταία χρόνια, που διόρισε η Νέα Δημοκρατία με μισθούς της τάξεως των 15.000 ευρώ και πολύ περισσότερα. Είναι και τα μπόνους και τα επιδόματα που κερδίζουν. Κάποιος από την παράταξη της Νέας Δημοκρατίας τα επέλεξε και τα διόρισε.
Υπάρχουν δημοσιογράφοι σε διοικητικές θέσεις, οι οποίοι έχουν διαγραφεί από την Ένωση Συντακτών με την κατηγορία της λογοκρισίας για ένα συγκεκριμένο διάστημα και αυτοί παραμένουν ή παρέμεναν, σε διοικητικές θέσεις και ανταμείφθηκαν ανάλογα από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Ποιος φταίει; Δεν είναι κανενός ευθύνη; Δεν έχει ονοματεπώνυμο ο υπεύθυνος; Κάποιος δεν τους όρισε; Και αν δεν ξέρετε ποιος είναι, συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, δεν έχετε ευθύνη που δεν γνωρίζετε;
Νομίζω πως κανείς εδώ δεν φάνηκε να νοιώθει την ανάγκη να εξηγήσει στον ελληνικό λαό ούτε ποιο ήταν το σκεπτικό του ούτε να απολογηθεί έστω για την ανικανότητά του. Ακόμα και αυτό θα έδειχνε ότι έχετε καταλάβει το μέγεθος της ευθύνης. Δεν ξέρω αν το επέβαλε ακόμα κι αυτό η Ευρωπαϊκή Ένωση ή αν ήταν απόρροια της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Προφανώς δεν ακούτε τον κόσμο, δεν ακούτε τους εργαζόμενους, δεν ακούτε τους νέους.
Απογοητεύομαι γιατί βλέπω και νέους συναδέλφους στη Βουλή από τα υπόλοιπα κόμματα και κυρίως από τη Νέα Δημοκρατία, να μιλάνε σαν να βρίσκονται στον κόσμο τους, με μια παρουσίαση έκθεσης ιδεών και έρχονται να μας ενημερώσουν. Μάλλον, ανήκουμε σε διαφορετικούς κόσμους. Ευτυχώς, που ανήκουμε σε διαφορετικούς κόσμους, γιατί την αγωνία του κόσμου δεν την έχουν καταλάβει.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα μπορούσε να επιλέξει έναν προϋπολογισμό ανάγκης και λιτότητας, αλλά δεν το έκανε. Με αίσθηση ευθύνης, αρνείται να πληρώσουν τις επιπτώσεις αυτής της κακοδιαχείρισης και των υπερβάσεων, οι Έλληνες πολίτες των χαμηλότερων στρωμάτων.
Η βασική φιλοσοφία του Προϋπολογισμού -αυτό που ουσιαστικά δηλώνει ο προϋπολογισμός, γιατί αυτό είναι που πρέπει να επισημάνουμε σήμερα εδώ και όχι να παραθέσουμε τα οικονομικά στοιχεία, αυτά μπορεί να τα διαπιστώσει και να τα δει ο καθένας- είναι πως δεν είναι απλώς ένα άθροισμα εσόδων και εξόδων, αλλά αντανακλά αξίες και προτεραιότητες του ελληνικού λαού και για τον ελληνικό λαό.
Η Νέα Δημοκρατία άλλωστε έκανε εκλογές δυο φορές ουσιαστικά, επειδή δεν μπορούσε να καταρτίσει προϋπολογισμό. Άρα, εδώ θα μπορούσε να πει και ένα «συγχαρητήρια», γιατί είναι κατόρθωμα το ότι φτάσαμε να έχουμε προϋπολογισμό σε τόσες λίγες μέρες.
Νομίζω πως οι υποδείξεις είναι πολύ αρνητικές αυτήν την περίοδο και η υπόδειξη πολιτικών που δεν έχουν εφαρμοστεί από εσάς, δεν είναι και το πιο σημαντικό που πρέπει να αναφέρεται.
Ο Πρωθυπουργός μας δεν υπέκυψε σε έξωθεν πιέσεις και θέτει ως στόχο τη διαχείριση του δημοσίου χρήματος με αίσθημα κοινωνικού δικαίου. Δίνει για παράδειγμα το επίδομα αλληλεγγύης.
Ακόμα και σε δύσκολες περιόδους, λοιπόν, η κοινωνική δικαιοσύνη και αλληλεγγύη, η αναδιανομή και η προστασία των ασθενέστερων, δεν είναι απλές παράμετροι που υπολογίζουμε ανάλογα με το τι λέει η οικονομία, αλλά κεντρικές πολιτικές επιλογές. Η οικονομική διαχείριση άλλωστε, χωρίς κοινωνική ευαισθησία, είναι κάτι που συναντάει κανείς στην αγορά και στο μάρκετινγκ και στις επιχειρήσεις και όχι στην πολιτική.
Δυο, λοιπόν, είναι οι κύριες κατευθύνσεις δράσεως του νέου Προϋπολογισμού. Πρώτον, η ενίσχυση των τομέων με πρόσθετο κοινωνικό και αναπτυξιακό όφελος, όπως η παιδεία και η υγεία και δεύτερον, η στήριξη των επενδύσεων της ανάπτυξης της περιφέρειας και της ανταγωνιστικότητας της χώρας.
Βασικό κομμάτι της φιλοσοφίας πίσω από τη σύνθεση ενός προϋπολογισμού είναι η σωστή γνώση του προβλήματος, κάτι που χρειάστηκε μέρες να γίνει και η οργάνωση των λύσεων με στοιχεία που θα πάρουμε όμως από τη βάση, από κάτω προς τα πάνω. Ένας προϋπολογισμός που θα ακούσει πρώτα την οικογένεια, την κάθε οικογένεια. Αυτό ονομάζεται «διαχείριση κρίσης». Νομίζω ότι εξηγείται με τον ίδιο τρόπο και με τον ίδιο τρόπο αντιμετωπίζεται μία κρίση, όπως ο Προϋπολογισμός αυτής της χρονιάς. Γνώση του προβλήματος, καθώς η Νέα Δημοκρατία παρουσίασε στατιστικά και οικονομικά στοιχεία βασισμένα σε αλχημείες και ετερόκλητες σχετικοποιήσεις. Χρειαζόμαστε αξιοπιστία στην πληροφόρηση γι’ αυτό προωθείται η ανεξαρτητοποίηση της Στατιστικής Υπηρεσίας. Ήδη έχει παρουσιαστεί το νομοσχέδιο. Η φοροδιαφυγή, ακόμη και από τον κάθε πολίτη πλέον σε τέτοιες περιόδους, αποτελεί έγκλημα.
Η Κυβέρνηση πρέπει να πείσει, λοιπόν, τον κάθε πολίτη να την εμπιστευθεί και ότι τα χρήματα θα αξιοποιούνται και δεν θα κατασπαταληθούν.
Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα σαράντα πέντε δεσμεύσεις από τις εξήντα επτά προεκλογικές, είναι στο δρόμο της υλοποίησης, με πιο σημαντική -αν θέλετε να αναφέρω- το νομοσχέδιο για τη διαφάνεια, που οτιδήποτε δεν θα δημοσιεύεται δεν θα είναι νόμιμο. Αυτό είναι μία παγκόσμια πρωτοτυπία, θα είναι παράδειγμα και για άλλες χώρες.
Πολλά ακόμη μπορώ να αναφέρω, το stage, τη δημιουργία ελεγκτικών μηχανισμών, την τόνωση του αισθήματος ασφάλειας των πολιτών.
Η βάση, λοιπόν, του Προϋπολογισμού, όπως είπα, είναι η ελληνική οικογένεια. Εκεί συλλέγονται τα στοιχεία, εκεί φαίνονται οι ανάγκες.
Ο Προϋπολογισμός δεν μας επιβάλλεται άνωθεν, σε αντίθεση με το 2009 με τις επιλογές της Νέας Δημοκρατίας για πολλές δημόσιες υπηρεσίες και πεντακόσιες αμειβόμενες επιτροπές. Ο Προϋπολογισμός αυτός αποτελεί εργαλείο διαχείρισης αυτής της κρίσης.
Να κλείσω λέγοντας ότι πρέπει όλοι μας και όλα τα κόμματα, υπεύθυνα και σοβαρά, να στηρίξουμε τον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Οικονομικών, που κάνουν τιτάνια προσπάθεια απέναντι σε Κασσάνδρες του εξωτερικού που προσπαθούν, για κερδοσκοπικούς λόγους κάποιες φορές, να διαβάλουν την Ελλάδα και όλοι οι πολίτες, όχι μόνο οι τριακόσιοι, να στηρίξουμε αυτήν την προσπάθεια.
Η οικονομία είναι εθνική υπόθεση, απαιτεί εθνική ενότητα και συστράτευση όλων μας. Πρέπει, λοιπόν, να ψηφισθεί αυτός ο Προϋπολογισμός με ειλικρίνεια, θάρρος και αίσθημα ευθύνης για να μη μεταφέρουμε όλα αυτά τα βάρη στις επόμενες γενιές. Αυτή η γενιά θα είναι η γενιά του «δεν πάει άλλο» αλλά και της νέας ελπίδας ότι μπορούμε από το μηδέν να τα διορθώσουμε όλα και να εισάγουμε στην επόμενη δεκαετία την Ελλάδα και να τη φτάσουμε στο σημείο που τη φτάσαμε και το 2004, στην Ελλάδα των Ολυμπιακών Αγώνων.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Ευχαριστούμε την κυρία Καϊλή.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας του Νομού Δράμας κ. Μαργαρίτης Τζίμας, για επτά λεπτά.
ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΤΖΙΜΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υφυπουργέ των Οικονομικών, ξέρετε πολύ καλά ότι σας εκτιμώ βαθιά. Όμως δεν είναι δυνατόν στην Αίθουσα αυτή να κάνετε σημαία την αιτιολόγηση του τελευταίου διεθνούς οίκου, ο οποίος δεν υποβάθμισε τόσο χαμηλά την οικονομία της Ελλάδας. Δεν μπορεί να λέτε ότι πείστηκε αυτός ο διεθνής οίκος από τα εξαγγελθέντα μέτρα του κ. Παπανδρέου. Ας τα αφήσουμε να εφαρμοστούν. Και αν πείθονται τόσο εύκολα μόνο με εξαγγελίες αυτοί οι διεθνείς οίκοι, τότε γιατί δεν εξαγγέλλετε πιο γενναία μέτρα ώστε όλοι να μας αξιολογούν θετικά;
Και να σας θυμίσω και κάτι, επειδή παρακολουθείτε και παγκοσμίως τι συμβαίνει. Αυτοί οι διεθνείς οίκοι πέρυσι, περίπου τέτοια εποχή, είχαν αξιολογήσει υπέρ του δέοντος τη Lehman Brothers, η οποία χρεοκόπησε. Αξιολογούσαν αρνητικότατα την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος η οποία, όμως, εξακολουθεί να έχει κέρδη. Επομένως, ποια είναι η αξιοπιστία αυτών των διεθνών οίκων;
Δεν μπορεί, λοιπόν, επί τρεις ημέρες τώρα στην Αίθουσα αυτή να ακούγεται ο ισχυρισμός ότι η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας οφείλεται αποκλειστικά στην πολιτική της Νέας Δημοκρατίας.
Αγνοείτε ορισμένα βασικά πράγματα. Αγνοείτε το παγκόσμιο οικονομικό τοπίο. Να σας θυμίσω, λοιπόν, ορισμένα πράγματα.
Η British Telecom πέρυσι απέλυσε δέκα χιλιάδες εργαζόμενους. Η City Group, αυτός ο παγκόσμιος κολοσσός, κατάργησε εκατόν πενήντα χιλιάδες θέσεις εργασίας. Η Volvo απέλυσε περίπου τρεις χιλιάδες άτομα. Η Sony απέλυσε οκτώ χιλιάδες άτομα. Η αυστραλιανή εταιρεία ορυχείων, η Rio Dinto, έκοψε δεκατέσσερις χιλιάδες θέσεις εργασίας.

(SX)
(3XF)
Η Bank of America απέλυσε τριάντα πέντε χιλιάδες εργαζόμενους. Το Ίδρυμα Elie Wiesel ανακοίνωσε ότι έχασε όλη του την περιουσία, 15,2 εκατομμύρια δολάρια, γιατί την είχε επενδύσει στη Lehman Brothers. Ακόμα και η Kodak απέλυσε τεσσεράμισι χιλιάδες εργαζόμενους.
Άρα, λοιπόν, η Ελλάδα τι είναι; Ξεκομμένη; Αυτό που συμβαίνει τώρα στη Γαλλία, στην Αγγλία, στη Γερμανία, στην Ιρλανδία δεν είναι αποτέλεσμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης; Είναι αποτέλεσμα της ανικανότητας των εκεί κυβερνήσεων, που σε πολλές από τις χώρες αυτές είναι και σοσιαλιστικές;
Δεύτερον, εγώ μπορώ να δεχτώ όλη την επιχειρηματολογία των αγαπητών συναδέλφων του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Το ερώτημα, όμως, που έχει ο κόσμος είναι, γιατί αυτά τα πράγματα δεν τα λέγατε προεκλογικά. Τι σας εμπόδιζε αυτά που εξαγγέλλετε τώρα για τους μισθούς και τις συντάξεις να τα πείτε προεκλογικά; Γιατί, λοιπόν, τότε λέγατε ότι το ζήτημα της Ελλάδος δεν είναι οικονομικό αλλά είναι πολιτικό; Γιατί τότε δεν τους είπατε ότι είναι και οικονομικό;
Ε, λοιπόν, η πολιτική αλλαγή έγινε. Λύστε τα προβλήματα του λαού αφού το ζήτημα της Ελλάδας δεν είναι οικονομικό.
Το τρίτο σημαντικό: Συζητάμε έναν Προϋπολογισμό περίπου 60.000.000.000 ευρώ. Ξέρετε τα φτωχά λαϊκά στρώματα, κύριε Υφυπουργέ –και το ξέρετε φυσικά- πόσο θα ωφεληθούν επιπλέον από το 2009; Δηλαδή, από τα 60.000.000.000 ευρώ, στην τσέπη του απλού κοσμάκη θα μπουν μόνο τα 500.000.000 του επιδόματος κοινωνικής αλληλεγγύης. Αυτά είναι τα επιπλέον χρήματα, διότι τα άλλα τα έπαιρνε και το 2009 και το 2008. Τα επιπλέον, λοιπόν, είναι αυτά, τα οποία στην ουσία δεν είναι και επιπλέον, διότι κάνοντας την αυτοτελή φορολόγηση, ο δημόσιος υπάλληλος θα δει στο τέλος του 2010 να μειώνεται ο μισθός του. Διότι θα φορολογηθούν τα επιδόματα, θα κοπούν τα επιδόματα, τα οποία σήμερα δεν φορολογούνται, με αποτέλεσμα να υποστεί πραγματική μείωση του εισοδήματός του.
Δεν έχουμε τύφλωση, κύριε συνάδελφε. Βλέπω ότι έφυγε ο κ. Πρωτόπαπας. Δεν έχουμε υποστεί τύφλωση. Η Νέα Δημοκρατία ψήφισε το 50% των νομοσχεδίων που φέρατε στη Βουλή. Δύο νομοσχέδια φέρατε όλα κι όλα. Το ένα το ψηφίσαμε.
Άρα, λοιπόν, εμείς βάζουμε πλάτη προκειμένου να πετύχει αυτή η Κυβέρνηση. Δεν θέλουμε να παραλάβουμε ερείπια όποτε ο ελληνικός λαός μας δώσει εντολή με την ψήφο του να διαχειριστούμε τις τύχες. Θέλουμε να παραλάβουμε μία υγιή οικονομία. Δεν θέλουμε να αποτύχει η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Δεν υπάρχει, όμως, σχέδιο. Ογδόντα ημέρες μετά τις εκλογές δεν έχουμε κάτι χειροπιαστό. Έχουμε μόνο εξαγγελίες.
Δεν ψηφίζω, λοιπόν, αυτόν τον Προϋπολογισμό, διότι δεν γίνεται αναδιάταξη του πλούτου της χώρας, αφού δεν μας λέτε πώς θα παραχθεί ο πλούτος της χώρας, αφού θεωρείτε ότι ανάπτυξη είναι μόνο να δανείζεσαι και όχι να παράγεις πλούτο.
Δεν ψηφίζω, λοιπόν, αυτόν τον Προϋπολογισμό, γιατί θεωρώ ότι το ζήτημα της Ελλάδας τελικώς δεν είναι 2.000.000.000 επιπλέον, 1.000.000.000 που δίνετε στην Παιδεία και 1.000.000.000 στην Υγεία. Τι θα κάνετε με τα ελεύθερα πανεπιστήμια; Θα επιτρέψετε τη λειτουργία μη κρατικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα ή θα αφήσετε πενήντα χιλιάδες Ελληνόπουλα το χρόνο να ξενιτεύονται σε πανεπιστήμια του εξωτερικού και να υφιστάμεθα μία πληθυσμιακή, αλλά και οικονομική, αιμορραγία;
Δεν κάνετε μία προοδευτική ανάπτυξη. Κάνετε μία συντηρητική ανάπτυξη. Δεν είναι δυνατόν στην Ελλάδα του Πολιτισμού και της Παιδείας να έχετε εγγεγραμμένο κονδύλι 1.000.000.000 ευρώ μόνο για τον Πολιτισμό. Πού θα το κολλήσετε το 1.000.000.000 ευρώ όταν μόνο η Λυρική Σκηνή, που εμείς τη θεμελιώσαμε, κοστίζει 14.000.000.000 ευρώ;
Δεν είναι δυνατόν να μας μιλάτε εδώ για περιφερειακή ανάπτυξη όταν για τη Γενική Γραμματεία του Υπουργείου Μακεδονίας – Θράκης, που καταργήσατε, διαθέτετε 28.000 ευρώ για έργα αθλητισμού και 220.000 για έργα επένδυσης –ναι, αυτά γράφει ο Προϋπολογισμός- και 3.000.000 για την ενίσχυση του Πολιτισμού σε δεκαέξι νομούς της Μακεδονίας και της Θράκης.
Από τα 20.000.000 ευρώ που ήταν ο προϋπολογισμός του 2009 για τη συντήρηση των Μονών του Αγίου Όρους, δίνετε μόνο 11.000.000.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Παρακαλώ, κύριε συνάδελφε, να ολοκληρώσετε.
ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΤΖΙΜΑΣ: Και από τα 17.000.000 ευρώ που ήταν ο προϋπολογισμός του Υπουργείου Μακεδονίας – Θράκης, δίνετε 3.228.000.
Αυτή είναι η περιφερειακή ανάπτυξη και η περιφερειακή συνείδηση; Και ζητάτε από τη Νέα Δημοκρατία να συναινέσει σε έναν Προϋπολογισμό στον οποίο δεν υπάρχει ούτε καν ίχνος διανομής ενός πλούτου, ενός περισσεύματος;
Κατηγορούσατε τη Νέα Δημοκρατία ότι χάρισε δισεκατομμύρια ευρώ στις τράπεζες, 5.000.000.000, 10.000.000.000 ευρώ. Και τους παίρνετε μόνο 1.000.000.000. Γιατί δεν παίρνετε αυτά τα 5.000.000.000 από αυτούς που υποτίθεται ότι τα χάρισε η Νέα Δημοκρατία;


Γι’ αυτούς τους λόγους, λοιπόν, καταψηφίζω τον Προϋπολογισμό του 2010.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Ευχαριστούμε, κύριε Τζίμα.
Έχει ζητήσει το λόγο ο Υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, κ. Ιωάννης Μαγκριώτης.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο για εννέα λεπτά.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ (Υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Είναι σε κατάσταση πανικού οι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης. Γι’ αυτό ο μόλις κατελθών του Βήματος συμπατριώτης, Μακεδόνας, είπε πως «με το 1.000.000.000 ευρώ που έχετε εγγράψει στο Υπουργείο Πολιτισμού, πώς θα καλύψετε τα 14.000.000.000 ευρώ που χρειάζεται η Λυρική Σκηνή, την οποία εμείς θεμελιώσαμε;». Φαντάζομαι ότι εννοούσατε 14.000.000 ευρώ.
Νομίζω ότι στο βάθος εσείς, με την τρομάρα που έχετε πάρει με αυτά τα χάλια που αφήσατε πίσω, θα πιστεύατε ότι το 1.000.000.000 θα έχει αποκτήσει την πραγματική αξία του 1.000.000. Ευτυχώς, όμως, που ο λαός άλλαξε κυβέρνηση και τα πράγματα ομαλοποιούνται.
Αυτή είναι η πραγματικότητα, αγαπητέ συνάδελφε.
Διαβάζω σε σχόλιο Κυριακάτικης εφημερίδας, μεγάλης κυκλοφορίας και έγκριτης, ότι ο κ. Καραμανλής, ο οποίος επισήμως δεν μιλά, δια σχολίων ανέφερε πως, «δεν έπρεπε να βάλουν τόσο υψηλό λογιστικό έλλειμμα για το 2009 οι νέοι κυβερνώντες, γιατί υπονόμευσαν το κύρος της χώρας». Δηλαδή, να κρύψουμε και πάλι την πραγματικότητα.
Θα θυμίσω ότι το 2004 και το 2005 –μέχρι την Άνοιξη του 2005- έψαχναν για κρυφά ελλείμματα. Και τότε σταθεροποίησαν οριστικά την εκτίμησή τους ότι το έλλειμμα είναι 7,9%. Κάθε μήνα έβρισκαν κι ένα 0,1% από εδώ, από εκεί και πρόσθεταν, πέρα από τη μεγάλη λογιστική αλχημεία και το παιχνίδι που έκαναν με τις αμυντικές δαπάνες που ήταν πάνω από το 3% του ελλείμματος. Και μετά το άλλαξαν ξανά.
Αγαπητοί συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι πολύ γενναιόδωρο μαζί σας γιατί αγαπά την πατρίδα. Γι’ αυτό ακριβώς δεν ενέγραψε την πραγματικότητα του ελλείμματος και του δημοσίου χρέους. Και την ξέρετε πάρα πολύ καλά. Διότι εσείς πρώτοι ομιλείτε για τα 9,5 δισεκατομμύρια του ελλείμματος του ΟΣΕ, εκ των οποίων τα 6,5 τα δημιούργησε η δική σας κυβερνητική θητεία. Ψάξτε να δείτε αν έχει πιστοποιηθεί κι αν έχει εγγραφεί πουθενά αυτό το έλλειμμα. Ούτε φυσικά το έλλειμμα του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και τα δάνεια των ανωνύμων εταιρειών του, όπως η ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ και η ΕΓΝΑΤΙΑ Α.Ε., που είναι περίπου 4,5 δισεκατομμύρια. Αυτό δεν θα το βρείτε πουθενά εγγεγραμμένο. Και αυτό για το καλό της πατρίδας.
Από το 2010 δεν θα μειώνουμε κατά 3% ή 3,5% το έλλειμμα ετησίως, αλλά πάνω από 4,5%, για να απορροφούμε και τα ελλείμματα που δημιούργησε επιπλέον η κυβερνητική σας πολιτική.
Αυτή είναι η αλήθεια και η πραγματικότητα. Και μην ομιλείτε για λογιστικές αλχημείες. Τις περιγράφετε ακριβώς όπως τις διαπράξατε το 2004, 2005. Στο μόνο που έχετε δίκιο είναι τα νοσοκομεία. Μα, τι έπρεπε να κάνουμε; Να στείλουμε στο 2030 λογιστικά τις εγγραφές των χρεών των νοσοκομείων; Πεντέμισι χρόνια τα τραβολογούσατε και δεν τα πιστοποιούσατε για να κρύβετε το έλλειμμα. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Το ίδιο ακριβώς κάνατε κι εσείς το 2005, το Μάρτη, με την πιστοποίηση των περίπου 2,8 δισεκατομμυρίων ευρώ του ελλείμματος των νοσοκομείων. Και τα φορτώσατε όλα στα προηγούμενα χρόνια. Ακόμα και το έλλειμμα του ενάμισι χρόνου της δικής σας διακυβέρνησης. Μήπως έπρεπε να τα πάμε, όπως είπα, και αυτά στον επόμενο αιώνα; Μπορούσε να γίνει αυτό;
Περιγράφετε, λοιπόν, αλχημείες τις οποίες κάνατε και τις ξέρετε πάρα πολύ καλά. Μόνο που η σημερινή Κυβέρνηση δεν πρόκειται να κάνει. Γι’ αυτό θα καταθέσει νομοθέτημα, νομοσχέδιο για να αναδείξει πλέον τη Στατιστική Υπηρεσία σε ανεξάρτητη ουσιαστικά αρχή, για να αποκτήσει αξιοπιστία η χώρα. Για να μην μπορεί κανείς να κάνει αλχημεία.
Η κατάσταση σήμερα είναι πολύ πιο δύσκολη απ’ ό,τι ήταν το 1993 και το ξέρετε καλά. Τότε ήταν υψηλό μόνο το δημόσιο χρέος. Βεβαίως, είχαμε και υψηλό πληθωρισμό και έλλειμμα. Αντίστοιχο με το σημερινό το έλλειμμα. Είμαστε στην Ευρωζώνη και δεν μπορούμε να έχουμε και με αυτή την ύφεση τον ίδιο πληθωρισμό.

(PE)



(3SX)
Σήμερα, όμως, η κατάσταση είναι πολύ πιο βαριά, γιατί το χρέος είναι τριπλό και είναι δημιούργημα της πολιτικής σας. Είναι το δημόσιο χρέος που είναι εκρηκτικό, αλλά είναι και το χρέος των επιχειρήσεων και το χρέος των νοικοκυριών. Αυτό το ιδιωτικό χρέος είναι ένα άλλο Α.Ε.Π. και είναι το πιο μεγάλο βάρος στην οικονομία. Αυτό αποδυνάμωσε και αφυδάτωσε την αναπτυξιακή της δυναμική και αποδιάρθρωσε την κοινωνική συνοχή. Γι’ αυτό και παλεύει σήμερα το ΠΑ.ΣΟ.Κ. με νομοθετήματα να υπερασπιστεί τους αδύναμους πολίτες και δανειολήπτες, αγωνίζεται απέναντι στη δική σας πολιτική ουσιαστικά να βάλει αναχώματα και να δημιουργήσει προϋποθέσεις μίας νέας αναπτυξιακής πορείας.
Άκουσα τον κ. Σαμαρά να βγαίνει από τη συνάντηση με τον κ. Προβόπουλο προχθές και να λέει ότι «η θολή στάση της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και του Γιώργου Παπανδρέου οδήγησε στην εκτίναξη των spread και στην υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας». Αν είναι δυνατόν! Δεν υποβαθμίστηκε η πιστοληπτική ικανότητα, επειδή η οικονομία έχει αυτήν την κατάσταση την οποία εσείς δημιουργήσατε, αλλά γιατί ήταν η θολή και αντιφατική συμπεριφορά του Αρχηγού μας! Δηλαδή, ξέρετε τι λέτε; Περιγράφετε ουσιαστικά έναν ο οποίος έβαλε φωτιά σ’ ένα σπίτι από όλες τις γωνιές και σε όλα τα διαμερίσματα, κάθεται μετά στον καναπέ του σπιτιού του και βλέπει το τηλεοπτικό σόου, το σπίτι να καίγεται από παντού, και κατηγορεί την Πυροσβεστική που δεν την σβήνει αμέσως! Αυτό κάνετε αυτήν τη στιγμή με τις αγορεύσεις σας από το Βήμα της Βουλής και με τις δημόσιες τοποθετήσεις σας. Δηλαδή, μας κατηγορείτε ότι δεν δηλώσαμε μάγοι, να πείσουμε και να μαγέψουμε τους πάντες, και τους πιστωτές και την Κομισιόν, ότι εμείς σε τρεις μήνες θα τα μαζέψουμε όλα αυτά που κάνατε εσείς. Αν είναι δυνατόν!
Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. Νικολόπουλος προχθές έβαλε το εξής ερώτημα: Γιατί, λέει, το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων έδωσε 130.000.000 το 2009 στο απολογιστικό της εισηγητικής έκθεσης του Προϋπολογισμού και τώρα είναι μόνο 96.000.000; Πολύ σωστά, είναι ακριβώς έτσι. Μόνο που ο κ. Νικολόπουλος αυτά τα ερωτήματα δεν τα απηύθυνε τα προηγούμενα χρόνια στην κυβέρνησή του, για να δει ότι ήταν πολύ πιο κάτω από τα 96.000.0000 κάθε χρόνο το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων για την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος -γι’ αυτό είναι και η πιο φτωχή περιφέρεια σήμερα- και ότι η σχετική αύξηση του ΠΔΕ του 2009 οφείλεται στις δικές μας δαπάνες τους δύο τελευταίους μήνες για τα πυρόπληκτα και τα σεισμόπληκτα, που δύο χρόνια τώρα δεν τα πληρώνατε. Καλό το ερώτημα, αλλά ψάξτε να δείτε γιατί είναι 130.000.000 εκατομμύρια και γιατί ήταν πάρα πολύ λίγα τα προηγούμενα χρόνια.
Η μόνη κριτική που έκανε η Νέα Δημοκρατία για την πολιτική του Υπουργείου Υποδομών στους δυόμιση μήνες ήταν να βγάλει μια ανακοίνωση, διά του Γραφείου Τύπου, και να κατηγορήσει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. για την ακύρωση των επεκτάσεων των αυτοκινητοδρόμων Αττικής, τον επανασχεδιασμό και την επαναδιαπραγμάτευση μέσα στο 2010, όπως και την ακύρωση του Αεροδρομίου στο Καστέλι, του διαγωνισμού και της επαναπροκήρυξης, αφού λύσουμε μια σειρά θέματα μέχρι το καλοκαίρι του 2010 και σε κάθε περίπτωση θα έχουμε παράδοση του Αεροδρομίου μέχρι το καλοκαίρι του 2015, όπως και η αρχική προκήρυξη.
Ρωτώ τη Νέα Δημοκρατία –βέβαια, είναι εύλογοι οι λόγοι, τα είπε ο κ. Ρέππας- το εξής: Παραμονές εκλογών, ένα σαρανταοκτάωρο πιο μπροστά, τα δημοπρατήσατε και τα δύο και μετά πήγατε τη χώρα σε εκλογές και δραπετεύσατε. Πού εγγράψατε τα 220.000.000 ευρώ της δαπάνης για την κρατική συμμετοχή στο έργο του Αεροδρομίου στην Κρήτη; Πουθενά δεν τα έχετε γράψει. Προσπαθήσατε να κάνετε το τελευταίο εικοσιτετράωρο λογιστικές αλχημείες, διάφορα έγγραφα και παραέγγραφα από υπηρεσία σε υπηρεσία, δεν μπορέσατε πουθενά να τα εγγράψετε, δεν υπάρχουν πουθενά διαθέσιμα τα χρήματα αυτά στην Δ’ Προγραμματική Περίοδο και δημοπρατήσατε έργο κατά τα άλλα. Πέτσινη δημοπράτηση, όπως και πολλές άλλες σε όλη τη χώρα.
Τους αυτοκινητόδρομους της Αττικής -πέρα από το ότι διαφωνούμε με το φαραωνικό έργο και είπαμε για ποιους λόγους- αφού μαζέψατε από το ΠΕΠ Αττικής τα 2/3 των πόρων, που ήταν για διάφορους δρόμους και παρεμβάσεις στην Αττική που είχατε τάξει πέντε φορές στους κατοίκους, στο τέλος τους δημοπρατήσατε. Δεν είπατε, όμως, στους κατοίκους της Αττικής πώς θα γίνουν τα έργα τα οποία είχατε τάξει -και τώρα έρχονται και τα ζητούν από εμάς- όταν δεσμεύσατε 36.000.000 από αυτά τα έργα, για να δημοπρατήσετε τους νέους αυτοκινητοδρόμους της Αττικής. Αυτά τα ερωτήματα θέτουν οι πολίτες σήμερα και ζητούν απαντήσεις.
Βεβαίως, την απάντηση την έδωσαν στις 4 του Οκτώβρη και στηρίζουν αποφασιστικά την Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου και στην προσπάθεια που κάνει, με καθαρή σκέψη, με ήπιους ή έντονους τόνους -δεν έχει σημασία- και με θετικές προτάσεις, αλλά με επίγνωση της πραγματικότητας την οποία δημιουργήσατε, θα πρέπει να συνεισφέρετε και εσείς, για την ανόρθωση της οικονομίας, για να πείσετε κάποτε ότι έχετε γίνει αξιόπιστοι και να διεκδικήσετε την ψήφο του λαού να κυβερνήσετε κάποτε τη χώρα.
Αναφέρθηκε πάλι από αυτό το Βήμα, αγαπητέ Πρόεδρε, ότι έγινε ένα τεράστιο έργο. Ασφαλώς, και κάποιο έργο έγινε, όπως σε κάθε χώρο, έτσι και στα δημόσια έργα. Θα πω, όμως, και πάλι ότι ο οριζόντιος άξονας της Εγνατίας, τον οποίο εγκαινιάσατε τρεις φορές, ακόμη δεν έχει τελειώσει. Σας καλώ, λοιπόν, στα ουσιαστικά και τελικά εγκαίνια την άνοιξη του 2010, όπου θα τελειώσει η γέφυρα στο Περιστέρι και θα έχει ολοκληρωθεί ο οριζόντιος άξονας. Είναι εξακόσια εβδομήντα χιλιόμετρα. Τα τετρακόσια δύο είχαν παραδοθεί σε χρήση μέχρι τα Χριστούγεννα του 2003. Βρείτε, λοιπόν, τις αναλογίες και τα ποσοστά και αφήστε τις αλχημείες στα χιλιόμετρα.
Ο κόσμος έχει κουραστεί. Τα τελευταία χρόνια τόσο οι επεκτάσεις του ΜΕΤΡΟ της Αττικής όσο και η κατασκευή της πρώτης γραμμής του ΜΕΤΡΟ της Θεσσαλονίκης γίνονται με δάνεια. Στην μεν Εγνατία με υποθήκη τα μελλοντικά της διόδια, τα οποία ποτέ δεν τα βάλατε, όπως δεσμευθήκατε στις τράπεζες και στην Ευρωπαϊκή Ένωση που σας έδωσαν δάνεια, τη δε Αττική ΜΕΤΡΟ πώς θα την εξοφλήσετε, αγαπητοί συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας; Ο Κρατικός Προϋπολογισμός, βέβαια, θα τα πληρώσει και δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά.
Αυτή ήταν η πολιτική σας, αυτά ήταν τα αποτελέσματά σας. Σταματημένα έργα παντού, κουφάρια παντού, έργα αργόσυρτα. Κάθε ημέρα είμαι εδώ στη Βουλή και απαντώ σε ερωτήσεις συναδέλφων όλων των πτερύγων -ευτυχώς και της Νέας Δημοκρατίας και αυτό είναι πολύ σημαντικό- για τα σταματημένα εδώ και έξι μήνες ή ένα χρόνο έργα, γιατί δεν πληρώνατε τους κατασκευαστές, που είχαν απολύσει τον κόσμο και δεν πλήρωναν τις εισφορές.
Το δρόμο, λοιπόν, της ανάταξης θα τον βάλουμε όλοι μαζί, με την Κυβέρνηση, με τον Πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου και, πάνω απ’ όλα, με τις προσπάθειες του ελληνικού λαού.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Σας ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο Νομό Θεσπρωτίας κ. Κατσούρας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΤΣΟΥΡΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση για τον Προϋπολογισμό του 2010 γίνεται σε μια κρίσιμη περίοδο για τη χώρα. Τα από δεκαετίες συσσωρευμένα διαρθρωτικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας, αποτελέσματα ενός συγκεκριμένου πολιτικού συστήματος, απαιτούν γενναίες αλλαγές και άμεσες δράσεις. Γίνεται, όμως, και σε μια κρίσιμη περίοδο για τον κόσμο ολόκληρο που, παρά τις διάφορες συλλογικές προσπάθειες, αδυνατεί να προστατεύσει έναν ευάλωτο και απειλούμενο πλανήτη.
Είναι μια κρίσιμη περίοδος και για την Ευρώπη, επίσης, η οποία, παρά το γεγονός ότι ίσως είναι η πρώτη φορά που προσπαθεί να δώσει μια συνολική ευρωπαϊκή απάντηση σε μια χρηματοπιστωτική κρίση, φοβάμαι ότι μπορεί να πληρώσει τη θεσμική της αδυναμία. Αυτό το πολιτικό έλλειμμα οδηγεί στο φόβο να ακολουθήσουν χώρες με διαφορετικά προβλήματα ανταγωνιστικούς δρόμους και να αρνηθούν τη συμμετοχή σε μια κοινή προσπάθεια. Αυτό, όμως, ενέχει τον κίνδυνο η έξοδος από την κρίση να διαρκέσει περισσότερο και οι συνέπειες να είναι πιο επώδυνες για το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Δεν είναι τυχαίο ότι σε κρίσιμους τομείς που πιθανώς θα καθορίσουν το μέλλον της Ευρώπης μετά την κρίση, όπως εκείνος της έρευνας, η Ευρώπη καταγράφει ιδιαίτερη υστέρηση σε σχέση με τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία, αλλά καταγράφονται επίσης και τεράστιες ενδοευρωπαϊκές εσωτερικές ανισότητες. Για παράδειγμα, 1,76% του Α.Ε.Π. στην Ευρωπαϊκή Ένωση δίνεται στην έρευνα, 2,62% στις ΗΠΑ, 3,39% στην Ιαπωνία και κάτω από το 1% στην Ελλάδα.
Σε αυτό το περιβάλλον ο ελληνισμός αναζητά μια καλά αρθρωμένη πολιτική διεθνών συμμαχιών. Αντιλαμβάνεται την ανάγκη μετά από μια παύση έξι ετών να συμβάλει και αυτός και πάλι στον ευρωπαϊκό και παγκόσμιο πολιτισμό. Και αναγνωρίζει ότι, για να έχει αποτελέσματα αυτή η προσπάθεια, απαιτείται μια ακόμη μεγαλύτερη, να αποκαταστήσει την ίδια του την εικόνα. Ένα βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση είναι η αναγνώριση των προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας και η κατάθεση ενός ειλικρινούς Προϋπολογισμού.
Κύριοι συνάδελφοι, μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Η επίτευξη των στόχων του Προϋπολογισμού περνά μέσα από την αύξηση των φορολογικών εσόδων και τη δραστική μείωση των δαπανών. Για να έχουμε όμως τη συναίνεση της κοινωνίας, πρέπει να περιορίζονται οι ανισότητες και να προστατεύονται οι οικονομικά ανίσχυροι. Ο περιορισμός των ανισοτήτων και η δικαιότερη αναδιανομή του εισοδήματος πετυχαίνεται σ’ αυτόν τον Προϋπολογισμό με δύο τρόπους.
Ο πρώτος τρόπος είναι μέσω ορισμένων δημοσίων δαπανών προς τα φτωχότερα στρώματα. Η αύξηση της χρηματοδότησης στην υγεία, στην εκπαίδευση, στα επιδόματα ανεργία, στην αγροτική σύνταξη είναι ενδεικτικά της πολιτικής της Κυβέρνησης.
Ο δεύτερος τρόπος είναι μέσω προοδευτικής φορολογίας για τη συγκέντρωση εσόδων για το κράτος και τη δυνατότητα μεταβίβασης μέρους αυτών των εσόδων στο κοινό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το τίμημα για ένα κοινωνικό κράτος είναι η υψηλή φορολόγηση κυρίως των μεγάλων εισοδημάτων. Μια Κυβέρνηση σε προοδευτική κατεύθυνση πρέπει να περιορίζει τις ανισότητες και δεν ξέρω, γιατί αυτό πρέπει να τρομάζει. Αποδέχονται κάποιοι σήμερα μια μεσαία τάξη να είναι παγιδευμένη σε αυξημένες δαπάνες, όχι λόγω ματαιοδοξίας, αλλά κυρίως για να δώσουν στα παιδιά τους μια καλύτερη «ευκαιρία» σε μια κοινωνία αυξημένης ανισότητας και δεν αποδέχονται την κοινή συνεισφορά μέσω ενός δικαιότερου φορολογικού συστήματος.
(ML)


(3PE)
Αποδέχονται επίσης τα υψηλά εισοδήματα να μπορούν να οικοδομούν μια δική τους οικονομία μέσα στην οικονομία της χώρας και τελικά να γίνονται εξωχώρια, αλλά κραυγάζουν με την υψηλή φορολόγησή τους. Αυτό βέβαια είναι το αποτέλεσμα μιας ισχυρής προπαγάνδας εναντίον των φόρων γενικά, εναντίον δηλαδή του δικαιώματος της πολιτικής και της κοινωνίας να αναδιανέμει τον όποιο παραγόμενο πλούτο. Φυσικά απαιτούνται ξεκάθαροι, διάφανοι κανόνες ώστε να αποκατασταθεί και η έννοια του επιχειρείν σε αυτή τη χώρα.
Ο τρίτος τρόπος είναι με δημόσιες επενδύσεις και με ορισμένους τρόπους ρύθμισης των αγορών εργασίας και αγαθών. Οι δημόσιες επενδύσεις αυξάνονται, αυξάνεται η επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών για την απασχόληση των νέων, αυξάνεται η επιστροφή του Φ.Π.Α. για τους αγρότες. Η δημόσια δαπάνη βέβαια, που σε περιόδους ύφεσης έχει το πλεονέκτημα να εξασφαλίζει την επανεκκίνηση του κινητήρα της οικονομίας δεν έχει νόημα, παρά μόνο εφόσον αφορά τομείς που η ανάπτυξή τους θα βελτιώσει τις προοπτικές της μελλοντικής ανάπτυξης. Για αυτό και χρειάζονται και άλλα μέτρα και άλλες νέες στοχευμένες πολιτικές, πολιτικές που να μειώνουν και τις υπάρχουσες γεωγραφικές ανισότητες μέσα στην ίδια τη χώρα, μιας χώρας με προφανή την εικόνα την άνισης κατανομής των υποδομών, των υπηρεσιών και των ευκαιριών ανάπτυξης. Μιας χώρας στην οποία η περιφέρεια μου η Ήπειρος και ο Νομός μου η Θεσπρωτία, κατέχει τα πρωτεία στην γεωγραφική κατανομή της φτώχειας.
Έχουμε ποτέ καταγράψει τις κοινωνικές και γεωγραφικές ανισότητες, στην πρόσβαση των υπηρεσιών υγείας, στην εκπαίδευση, στην επιχειρηματικότητα; Έχουμε ποτέ μετρήσει πόσο επηρέασαν ή επηρεάζουν την αναγκαία εσωτερική γεωγραφική αναδιανομή, οι διάφοροι πολιτικοί θεσμοί, όπως παραδείγματός χάρη το εκλογικό σύστημα ή ο ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ 1;
Έχουμε καθορίσει μηχανισμούς που θα επιβάλουν σε ένα κράτος τις αναδιανεμητικές ροές από τις πλουσιότερες προς τις φτωχότερες περιοχές της χώρας; Για παράδειγμα, μια πολιτική για τον τουρισμό δεν μπορεί να στρέφεται μόνο προς τις νησιωτικές περιοχές αλλά και στους ορεινούς όγκους. Μια πολιτική προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος και πράσινης ανάπτυξης δεν μπορεί να στρέφεται μόνο προς στην ανατολική αλλά και στη δυτική πλευρά της χώρας.
Έχουμε να κάνουμε πολλά ακόμη. Μπορούμε να πετύχουμε. Μπορούμε να σώσουμε την οικονομία, να ενισχύσουμε το κοινωνικό κράτος να κάνουμε πιο ισχυρή τη χώρα μας στο διεθνές περιβάλλον; Ναι, μπορούμε. Η νέα κοινωνική συμφωνία υπογράφηκε στις 4 Οκτώβρη. Εγγυητές της εφαρμογής της είναι η ίδια η κοινωνία, η παράδοση της χώρας και της προοδευτικής παράταξης και ο Πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου. Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Και εμείς σας ευχαριστούμε.
Το λόγο έχει τώρα ο κ. Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, Βουλευτής Β’ Αθήνας της Νέας Δημοκρατίας, για επτά λεπτά.
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση του φετινού Προϋπολογισμού γίνεται κάτω από τη βαριά σκιά που αφήνουν στην ελληνική οικονομία οι αλλεπάλληλες υποβαθμίσεις της πιστοληπτικής της ικανότητας. Και είναι αδιαμφισβήτητο ότι η υποβάθμιση της ελληνικής οικονομίας και της πιστοληπτικής ικανότητας του ελληνικού κράτους, δεν επηρεάζει μόνο τα δημόσια οικονομικά, επηρεάζει και την ιδιωτική οικονομία. Επηρεάζει πάρα πολύ –γιατί θα είναι πολύ αυξημένο το επιτόκιο μέσα από το οποίο θα δανείζονται οι ιδιωτικές τράπεζες. Κατά συνέπεια ο Έλληνας καταναλωτής θα δανείζεται ακόμα ακριβότερα.
Και θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή ότι μέσα από μια αλληλουχία γεγονότων και πολιτικών, αυτό που υπάρχει σαν κίνδυνος για την επόμενη χρονιά δεν αφορά μόνο τη δημόσιο οικονομία και τη θέση των οικονομικών του κράτους, αλλά αφορά την ελληνική οικονομία, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την αγορά των ακινήτων.
Ξέρετε, ο μεγαλύτερος κίνδυνος που μπορεί να προκύψει από αυτή την οικονομική κρίση είναι να δούμε μια δραστική μείωση στις τιμές των ακινήτων. Και όταν οι Έλληνες έχουν συνηθίσει –και πολύ καλά κάνουν- να αποταμιεύουν στα ακίνητα το οικονομικό τους μέλλον, νομίζω ότι μια πολιτική που δεν θα ενισχύει την ανάπτυξη της αγοράς ακινήτων, θα πάει να υπερφορολογήσει, για άλλη μια φορά, τα ακίνητα και βέβαια δεν θα δώσει κίνητρα για την ανάπτυξη της οικονομικής δραστηριότητας, είναι καταδικασμένη να αποτύχει.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πέρα από αυτή τη γενική παρατήρηση στέκομαι σε αυτό το Βήμα, με μια διάθεση πραγματικά να συνδράμω και να συμβάλω με όσες δυνάμεις και εγώ έχω, αλλά και όλοι οι συνάδελφοι, την Κυβέρνηση στο να αντιμετωπίσει αυτή την οικονομική δυσπραγία και τη διεθνή οικονομική κρίση.
Είναι γεγονός ότι αυτή την κρίση δεν μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε μόνο με τις δικές μας δυνάμεις, αλλά πρέπει να ανοιχτούμε στο εξωτερικό. Είχα την τιμή επί περίπου εννιά μήνες να είμαι υπεύθυνος για την οικονομική διπλωματία της χώρας. Και θέλω να σας πω ότι είχαμε καταρτίσει ένα εθνικό πρόγραμμα εξωστρέφειας, μέσα από το οποίο στοχεύαμε να συντονίσουμε όλες μας τις υπηρεσίες που ασχολούνται με το διεθνές οικονομικό εμπόριο. Σήμερα αυτές οι υπηρεσίες είναι κατακερματισμένες. Και εμείς είχαμε φροντίσει ώστε να έλθουν όλες αυτές οι υπηρεσίες κάτω από το Υπουργείο των Εξωτερικών. Ο ΟΠΕ, ο Οργανισμός Προώθησης Εξαγωγών, το ΕΛΚΕ, δηλαδή η προσέλκυση ξένων επενδύσεων στη χώρα και όλα αυτά προικοδοτούνταν με 12 εκατομμύρια ευρώ από το ΕΣΠΑ, μέσα από διαχειριστική αρχή, που για πρώτη φορά φτιάχτηκε στο Υπουργείο Εξωτερικών.
Δυο μήνες τώρα, δυστυχώς δεν έχει γίνει κανένα βήμα, για την υλοποίηση αυτού του προγράμματος. Και όχι μόνο δεν έχει γίνει βήμα αλλά δεν έχει οριστεί ακόμα και ο αρμόδιος γενικός γραμματέας της διεθνούς οικονομικής συνεργασίας. Νομίζω ότι κάθε Κυβέρνηση θα πρέπει να βασίζεται στα καλά που έχει κάνει η προηγούμενη. Είναι μια σωστή πολιτική. Έχω ακούσει τον Πρωθυπουργό πολλάκις να αναφέρεται στην ανάπτυξη των διεθνών οικονομικών μας σχέσεων. Έχω ακούσει τους αρμόδιους Υπουργούς. Όμως, δεν μπορεί ένα πρόγραμμα το οποίο ήταν εκεί έτοιμο, καταρτισμένο, συμπεφωνημένο, να μην υλοποιείται, μόνο και μόνο γιατί δεν έχετε ακόμα επανδρώσει το κράτος έτσι όπως πρέπει. Χάνουμε πολύτιμο χρόνο, όπως χάσαμε σε αυτούς τους μήνες την ευκαιρία, οργανωμένες ήδη επιχειρηματικές αποστολές, σε διάφορες χώρες, να μην γίνουν. Και ξέρετε οι επιχειρηματικές αποστολές, έτσι όπως τις κάναμε, δεν κόστιζαν στο ελληνικό κράτος γιατί ο κάθε συμμετέχων επιχειρηματίας πλήρωνε τα δικά του έξοδα. Και είχαμε έτοιμες επιχειρηματικές αποστολές στην Πολωνία, την Ιαπωνία, το Καζακστάν, τη Σαουδική Αραβία, το Ομάν, το Κατάρ, τη Βοσνία και τη Βουλγαρία. Και καμία από αυτές δεν έχει γίνει.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπάρχει και το θέμα της αναπτυξιακής συνεργασίας, τα κονδύλια που δίνουμε στο εξωτερικό, αυτά μέσα από τα οποία θέλουμε να αναπτύξουμε τον υπόλοιπο κόσμο. Ξέρετε, εμείς μπορεί να δίνουμε περίπου μισό δισεκατομμύριο ευρώ ετησίως, αλλά αυτή η αγορά παγκοσμίως σε πολυμερές επίπεδο, δηλαδή δια μέσου των μεγάλων οργανισμών, είναι μια αγορά περίπου 50 δις ευρώ. Εμείς προσπαθήσαμε να βάλουμε τους Έλληνες επιχειρηματίες να πάρουν μέρος από αυτή την αγορά. Για αυτό είχαμε συστήσει και μια Ειδική Γραμματεία στο Υπουργείο Εξωτερικών, την Ειδική Γραμματεία Αξιοποίησης Διεθνώς Οικονομικών Προγραμμάτων. Για αυτό και φέραμε πολλές φορές επιτελείς των Ηνωμένων Εθνών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κάναμε ημερίδες ενημέρωσης. Μάλιστα, η τελευταία που έγινε τις πρώτες ημέρες της δικής σας διακυβέρνησης είχε ιδιαίτερη επιτυχία, αφού κλείστηκαν πάνω από 170 ραντεβού σε διαφορετικούς κλάδους της οικονομίας με αρμόδιους των Ηνωμένων Εθνών και ελπίζουμε να συνεχίσει αυτή η προσπάθεια, να αναπτύξουν οι Έλληνες τη δυνατότητα να συμμετέχουν σε διεθνή χρηματοδοτικά προγράμματα. Και αυτό θα μπορούσαν να το κάνουν ακόμα περισσότερο, αν συνεχίσετε και μια τάξη που έχετε μπει σε αυτό το χάος που παραλάβαμε στον τομέα των μη κυβερνητικών οργανώσεων, αυτών δηλαδή που ασκούν για τη χώρα μας την αναπτυξιακή συνεργασία και εμείς βάζοντας στενούς περιορισμούς, πραγματικούς περιορισμούς και με κορυφαίο το ότι από φέτος χρηματοδοτείται μόνο το 50% του κάθε προγράμματος, αναγκάζοντας την κάθε μη κυβερνητική οργάνωση να στραφεί σε άλλες πηγές χρηματοδότησης δηλαδή σε διεθνείς οργανισμούς ή στον ιδιωτικό τομέα, για να κάνει την παρουσία μας στο εξωτερικό.
Νομίζω, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι στη δύσκολη χρονιά που διανύομε και στη δύσκολη χρονιά που θα διανύσουμε από εδώ και πέρα δεν περισσεύει κανείς. Δεν περισσεύει καμία καλή ιδέα, δεν περισσεύει καμία καλή προσπάθεια η οποία έχει γίνει. Και είμαστε εδώ για να στηρίξουμε περαιτέρω τις πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης, αν πραγματικά έχουν το στόχο να αξιοποιήσουν τα βήματα που έχουν γίνει στον παρελθόν και βεβαίως οποιεσδήποτε καινούργιες πρωτοβουλίες αναληφθούν. Αλλά ένα είναι βέβαιο: ‘Ότι με τον τρόπο με τον οποίο πολιτεύετε σήμερα, με το στενό ορίζοντα που έχετε βάλει στον Προϋπολογισμό, με τη στενή αντίληψη την οποία έχετε για την ανάπτυξη της οικονομίας και την αύξηση μόνο των φορολογικών εσόδων, δεν είναι δυνατόν να ψηφίσουμε αυτόν τον Προϋπολογισμό.
Ευχαριστώ.
(ML)

(PN)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Και εμείς σας ευχαριστούμε.
Το λόγο έχει τώρα ο κ. Πέτρος Ευθυμίου, Βουλευτής Β’ Αθήνας του ΠΑ.ΣΟ.Κ, για επτά λεπτά.
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είμαι έξι χρόνια Βουλευτής και προσπαθώ με απόλυτη συνέπεια να μην υπηρετώ την πολιτική ως κοκορομαχία, να σέβομαι την αντιπαράθεση θέσεων, γνωμών και απόψεων γιατί πιστεύω ότι όταν η πολιτική εκτρέπεται σε χαρακτηρισμούς, σε γενικολογίες, δημιουργεί μια από τις βασικές αιτίες απαξίωσής της σ' αυτό που είναι ο πυρήνας της ύπαρξής μας, ο λόγος ύπαρξής μας, που είναι ο ελληνικός λαός.
Επειδή, λοιπόν, σέβομαι την ουσία των πραγμάτων, θα ήθελα με πολύ ήπιο τρόπο να απαντήσω στο τι πραγματικές διαφορές υπάρχουν ανάμεσα στις παρατάξεις, ανάμεσα στις πολιτικές αντιλήψεις, ανάμεσα στις πολιτικές λογικές. Να απαντήσω, λοιπόν, σε όσα ανέφερε ο κ. Βαρβιτσιώτης, που μίλησε από την εννεάμηνη εμπειρία του ως Υφυπουργός Εξωτερικών. Θα απαντήσω και εγώ από τη δική μου εμπειρία ως Πρόεδρος της Οικονομικής Επιτροπής του Οργανισμού για την ασφάλεια και συνεργασία στην Ευρώπη, όπου επί τρία χρόνια παρακολουθούσα όλες αυτές τις χώρες τις οποίες ανέφερε, μεταξύ αυτών το ρόλο της Ελλάδας, από το 2006 έως το 2009.
Ο κ. Βαρβιτσιώτης είναι φυσικό να θέλει να προασπίσει το προσωπικό του έργο, αλλά είναι πάρα πολύ εντυπωσιακό ότι ως έργο αναφέρεται η πρόθεση. Είναι αυτό που λένε οι αμερικάνοι «wish will thinking», επιθυμητική σκέψη. Όταν όμως μιλάμε για πολιτική, δεν μιλάμε για σχεδιασμούς και επιθυμίες. Μιλάμε για πραγματώσεις. Και αυτό που είναι η απόλυτη αλήθεια είναι ότι η επέκταση, η δυναμική της Ελλάδας πριν από όλα στον άμεσο χώρο αναφοράς μας, που είναι η νοτιανατολική Ευρώπη, έγινε με αποφασιστικό σχεδιασμό και αποτελέσματα μεταξύ 1994 και 2004, με την επέκταση της οικονομικής δραστηριότητας που κατευθύνθηκε κεντρικά από την κυβέρνηση τότε, με κεντρικό ρόλο της Εθνικής Τράπεζας και του αειμνήστου Θεόδωρου Καρατζά, έτσι ώστε η Ελλάδα να γίνει αποφασιστικός παράγοντας σε όλες τις γειτονικές μας χώρες στα Βαλκάνια, μέχρι την Αρμενία, οικονομικός παράγοντας, παράγοντας εταιρικός, ισχυροποιώντας τους δεσμούς, με αυτές τις χώρες. Και ο τρόπος μία χώρα να συνεχίσει να επιτελεί αυτό το ρόλο είναι να παραμείνει εσωτερικά ισχυρή. Η οικονομία της να ακουμπά σε γερά θεμέλια.
Αυτό που συνέβη τη διάρκεια της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας δεν είναι μόνο ότι οπισθοχωρήσαμε σ' αυτό το ζωτικό κρίσιμο ρόλο είτε στις γειτονικές μας περιοχές, είτε –επαναλαμβάνω- ως την Αρμενία, είναι ότι αδυνατίσαμε εσωτερικά την οικονομία της χώρας από τις επιλογές της Νέας Δημοκρατίας και όχι από κάποια διεθνή κρίση. Και είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα του Ο.Τ.Ε. διπλά. Η πώλησή του στην Deutsche Telecom αδυνάτισε τη χώρα και θα έπρεπε να μας εξηγήσει κάποιος κύριος της Νέας Δημοκρατίας γιατί άραγε η πρώτη πράξη της Deutsche Telecom είναι να κλείσει το ΓΕΡΜΑΝΟ, την εταιρεία κινητής τηλεφωνίας της COSMOTE στα Σκόπια, την ίδια ώρα που υποτίθεται ενίσχυε τη θέση της COSMOTE αγοράζοντας το ΓΕΡΜΑΝΟ; Και γιατί άραγε σήμερα έχουμε το πρόβλημα που θα πρέπει κάποτε να εξηγηθεί ότι πρέπει να δούμε που κατευθύνονται οι εργολαβίες του Ο.Τ.Ε., αν είναι αληθές ότι σχεδόν σε ένα ύψος 90% αφαιρείται από τις ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις, που ήταν οι προμηθευτές του, και κατευθύνεται σε γερμανικές εταιρείες.
Άρα, λοιπόν, για να είσαι παρόν στο εξωτερικό πρέπει να χτίζεις ισχυρά στο εσωτερικό. Εάν δεν έχεις ισχυρή εθνική οικονομία, τα ερείσματα σου υποχωρούν. Και αυτό είναι το νόημα του Προϋπολογισμού του ΠΑ.ΣΟ.Κ, ως του πρώτου θεμελίου μίας νέας αξιόπιστης συνολικής οικονομικής πολιτικής. Μιας πολιτικής που έχει στόχο να αποκαταστήσει πρώτον την αξιοπιστία της χώρας στους εταίρους μας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεύτερον στη διεθνή οικονομική σκηνή και τρίτον να επαναφέρει την οικονομία ως κινητήριο μοχλό της ανάπτυξης, ως εγγύηση, δηλαδή, του μείζονος ρόλου της χώρας διπλά. Πρώτον στο να ενισχύεται σταθερά στο εσωτερικό η κοινωνική συνοχή, με μία ρωμαλέα επένδυση στο κοινωνικό κράτος, στη δημόσια ποιοτική δωρεάν παιδεία, στη δημόσια ποιοτική δωρεάν υγεία, σε ένα ασφαλιστικό σύστημα εγγυημένο, ώστε οι πολίτες να έχουν αυτό το αίσθημα ότι το μέλλον δεν είναι εχθρός, αλλά μπορεί να είναι σύμμαχος και φυσικά σε μία συνολική αναδιάταξη της λειτουργίας του κράτους υπέρ του πολίτη.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η Νέα Δημοκρατία δεν μπόρεσε να οικοδομήσει ούτε ίχνος πραγματικής πρότασης σε αυτά που ο Προϋπολογισμός ήδη διασφάλισε, ότι δηλαδή στην κρίση που δημιούργησε η Νέα Δημοκρατία, στις συνθήκες δημοσιονομικής ασφυξίας που κληροδότησε στην Κυβέρνησή μας βρήκαμε τη δύναμη, την τόλμη να προχωρήσουμε και στη δημοσιονομική εξυγίανση και στη χάραξη των θεμελιωδών πολιτικών που έχουμε εξαγγείλει. Να έχουμε ενισχύσει την παιδεία, να ενισχύουμε την υγεία, να δίνουμε κονδύλια αναπτυξιακά ενισχύοντας το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων να βρίσκουμε 10 δισεκατομμύρια συνολικά για την ενεργοποίηση της πραγματικής οικονομίας με άξονα τον μικρομεσαίο, που είναι και η μόνη προοπτική διεξόδου.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτός ο Προϋπολογισμός δεν αφορά τα δημόσια οικονομικά. Αφορά την ίδια την ύπαρξη της Ελλάδας. Αφορά την αποκατάσταση της θέσης της χώρας. Αφορά την κατοχύρωση των συμφερόντων της και της ασφάλειάς της. Αφορά την προστασία του πολίτη και μάλιστα του ασθενέστερου. Αφορά τις νέες γενιές που πρέπει να ζήσουν σε ένα περιβάλλον ελπίδας και αξιοπρέπειας.
Μέσα σε αυτές τις δυσκολίες με καθαρό τρόπο η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ έβαλε τη σφραγίδα μίας δίκαιης κοινωνίας, μίας κοινωνίας συνοχής, μιας κοινωνίας που εγγυάται τα συμφέροντα της πατρίδας και των νέων γενεών.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Και εμείς σας ευχαριστούμε.
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο επί προσωπικού.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Σε τι συνίσταται το προσωπικό; Εξηγείστε για ένα λεπτό σας παρακαλώ.
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Ο κ. Ευθυμίου παρουσίασε τη δική μου τοποθέτηση ως ένα πλαίσιο ιδεών και σκέψεων. Εγώ παρουσίασα συγκεκριμένα πράγματα, δρομολογημένα, για τα οποία η Κυβέρνηση σήμερα δεν έχει κάνει τίποτα. Και κάτι ακόμα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Αυτά είναι απόψεις. Δεν σας έθιξε προσωπικά κύριε Βαρβιτσιώτη.
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: Ένα λεπτό.
Επειδή ο κύριος Ευθυμίου παρουσίασε την παρουσία της Ελλάδας στο εξωτερικό ως δημιούργημα μιας κυβέρνησης, θα ήθελα να του θυμίσω ότι σήμερα 16 δισεκατομμύρια ….
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Δεν έχει καμία σχέση με προσωπικό. Σας ευχαριστούμε κύριε Βαρβιτσιώτη.
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ: …τρείς χιλιάδες διακόσια υποκαταστήματα τραπεζών στην ευρύτερη περιοχή, μεταξύ των οποίων και η Τουρκία, δεν αποτελούν μόνο δημιούργημα μιας κυβέρνησης, αλλά μίας συνολικής πολιτικής που ξεκίνησε κάπου, συνεχίζει, στηρίζεται, παρότι λοιδορήθηκε και το πακέτο στήριξης των τραπεζών, παρότι λοιδορήθηκε η επέκταση της Εθνικής στην Τουρκία. Δυστυχώς αυτά το ΠΑ.ΣΟ.Κ, σαν Κυβέρνηση, οφείλει να τα ξεχάσει και να τα υιοθετήσει από εδώ και πέρα, αυτή την πολιτική που κάναμε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Καμία σχέση με προσωπικό πάντως.
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ: Χαίρομαι κύριε Πρόεδρε, που αποσαφηνίσατε ότι προφανώς βρήκε τον τρόπο να ξαναμιλήσει ο κ. Βαρβιτσιώτης.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Έχει ζητήσει το λόγο ο Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Μιχάλης Καρχιμάκης, ο οποίος και προηγείται.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο για εννέα λεπτά.
ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ (Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με δεδομένη την ένταση και το βάθος των προβλημάτων που αντιμετωπίζει σήμερα ο αγρότης, η συζήτηση για την κύρωση του κρατικού προϋπολογισμού, αποτελεί μια σημαντική πολιτική διαδικασία καθώς καλείται να προσδιορίσει, εκτός των άλλων παραμέτρων, τους επιμέρους στόχους μιας αδιαμφισβήτητης αναγκαιότητας, τη σύμπραξη αγροτών και κράτους για μία ουσιαστική, σύγχρονη και κυρίως ανθρώπινη αγροτική μεταρρύθμιση.
(GH)




(4ML)
Ως Βουλευτής Λασιθίου γνωρίζω από πρώτο χέρι τα προβλήματα των αγροτών. Γνωρίζω επίσης, ότι οι αγρότες έχουν κουραστεί από ακάλυπτες επιταγές ελπίδας και διαπιστώσαμε ως πολιτική ηγεσία, από τις πρώτες κιόλας μέρες ανάληψης των καθηκόντων μας, τις βασικές αιτίες των σημερινών αδιεξόδων, όπως:
Πελατειακές πρακτικές που υποτιμούν τον αγρότη, αντιμετωπίζοντάς τον ως αδαή πελάτη κομματικών παραμάγαζων, πολιτικές προχειρότητας χωρίς μελέτη και όραμα, αδιαφάνεια και σπατάλη, αναξιοπιστία και διαχωριστικές γραμμές που εμποδίζουν τη σύμπλευση και την ανάληψη κοινών δράσεων, αδυναμία διαλόγου και υπεκφυγές, αδιαφορία για την ουσία των προβλημάτων και την μακροπρόθεσμη εξέλιξή τους.
Όλα αυτά είναι στοιχεία, που διογκούμενα τα τελευταία χρόνια, εγκλώβισαν το σύνολο των φορέων που ασχολούνται με τον αγροτικό τομέα σε μια αντιπαραγωγική λογική, μια λογική που μας αδικεί όλους. Αυτή η λογική από πλευράς μας έχει τελειώσει. Στη θέση της μπαίνουν καθαρές σχέσεις και ξεκάθαρες κοινές στοχεύσεις.
Στόχος μας είναι να ανταποκριθούμε στις δίκαιες προσδοκίες των Ελλήνων αγροτών και να υπηρετήσουμε με όλες μας τις δυνάμεις τον άνθρωπο της υπαίθρου, συγκρουόμενοι με τα συμφέροντα που λυμαίνονται σήμερα τον αγροτικό τομέα κερδοσκοπώντας σε βάρος παραγωγών και καταναλωτών, ελέγχοντας την αγορά και περιορίζοντας τους μηχανισμούς που αλλοιώνουν την ποιότητα των προϊόντων και που απομυζούν τα χρήματα των αγροτών, εφαρμόζοντας άμεσα μέτρα για την ανακούφιση του αγρότη και την επιτάχυνση εκταμίευσης των κοινοτικών ενισχύσεων και όσων οφείλει το κράτος σ’ αυτόν και θέτοντας γρήγορα σε τροχιά τις δεσμεύσεις του Πρωθυπουργού, Γιώργου Παπανδρέου, για ανάταξη της αγροτικής οικονομίας σε μια πορεία ανταγωνιστικότητας, ενίσχυσης των ευκαιριών και βελτίωση για καλύτερη ζωή στους αγρότες.
Αυτά είναι με λίγα λόγια το χρέος μας, η βούλησή μας, το μέτρο επανάκτησης της εμπιστοσύνης μεταξύ αγροτών, θεσμικών εκπροσώπων και πολιτικής ηγεσίας, το μέτρο της καταξίωσής μας στη συνείδηση των πολιτών που δικαιούνται και οφείλουν να μας κρίνουν αυστηρά.
Γνώμονάς μας είναι -και θα παραμείνει- η ρητή εντολή του ελληνικού λαού προς τον νέο Πρωθυπουργό για μια Κυβέρνηση λογοδοσίας και ισχυρής πολιτικής βούλησης, για αποτελεσματικές αλλαγές και δίκαιες τομές, με διαφάνεια και ανθρωπιά, αλλαγές και τομές που στον αγροτικό τομέα εντάσσονται στον μείζονα στόχο της πράσινης ανάπτυξης, ενός νέου μοντέλου που ανταγωνίζεται με όρους ποιότητας και όχι φθήνιας, που αξιοποιεί τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της ελληνικής περιφέρειας, που δίνει κίνητρα, διαρκή επιμόρφωση και ευκαιρίες στον πλούτο των ανθρώπων μας, αλλά και αίσθημα ασφάλειας, τόσο στα παραγωγικά χρόνια της ζωής τους όσο και μετά. Όπλο μας είναι η αλήθεια και η διαβούλευση για την επιλογή λύσεων κοινά αποδεκτών και τομών που θα έχουν κερδίσει τη ζωτική υποστήριξη της κοινωνίας, για να γίνουν το συντομότερο πράξη επ’ ωφελεία της υπαίθρου, η αλήθεια ως βάση της διαβούλευσης, η αλήθεια για το τι παραλάβαμε και το τι καλούμαστε στο παρόν και στο μέλλον να αντιμετωπίσουμε.
Αναφερόμαστε στη διάλυση που παραλάβαμε, όχι για να αποφύγουμε τις ευθύνες και τις δεσμεύσεις μας, αλλά αντίθετα για να αντιληφθούμε όλοι μας ότι η κατάσταση δεν πάει άλλο, ότι η ενίσχυση και η περιφρούρηση του αγροτικού εισοδήματος δεν είναι για εμάς μια πρόταση βελτίωσης της κατάστασης, αλλά μια επιβεβλημένη λύση αξιοπρεπούς επιβίωσης του αγροτικού κόσμου. Κυρίως όμως, αναφερόμαστε στη διάλυση που παραλάβαμε για να γίνει αντιληπτό σε όλους μας ότι υπάρχει ανάγκη να διαχειριστούμε με διαφάνεια και αποτελεσματική στόχευση τα προσφερόμενα περιθώρια βελτίωσης της κατάστασης.
Μπορούμε να αξιοποιήσουμε τα προσφερόμενα περιθώρια, όταν τα κοινοτικά κονδύλια διανέμονται εύστοχα και έγκαιρα και όχι να δημιουργούνται προνομιακοί συσχετισμοί και περιφέρειες δύο ταχυτήτων. Μπορούμε να αξιοποιήσουμε τα προσφερόμενα περιθώρια όταν ανταποκρινόμαστε στις βασικές κοινοτικές μας υποχρεώσεις οι οποίες καθυστέρησαν αδικαιολόγητα, όπως η ολοκλήρωση της ψηφιοποίησης από τον ΟΠΕΚΕΠΕ για τις ενισχύσεις και η αναμόρφωση του Κανονισμού του ΕΛ.Γ.Α. για τις αποζημιώσεις.
Δεν είναι για εμάς αποδεκτό οι αποζημιώσεις να δίνονται κατ’ εξαίρεση και με πελατειακό τρόπο, με αποτέλεσμα να νοιώθει ο αγρότης ότι του χαρίζεται αυτό που έπρεπε να λαμβάνει με αξιοπρέπεια και ακριβώς γιατί το δικαιούται.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παραλάβαμε μια χαοτική κατάσταση, καμιά σοβαρή προετοιμασία από το Υπουργείο, καμία προετοιμασία από τον ΟΠΕΚΕΠΕ, καμιά πρόοδος στην ΑΓΡΟΓΗ. Το μόνο που έγινε έγκαιρα και με συνοπτικές διαδικασίες ήταν η πρόσληψη 1.300 ατόμων που κόστισαν 25.000.000 ευρώ. Αυτό έγινε ταχύτατα. Η ψηφιοποίηση, για να πάρουν τα δικαιώματά τους οι αγρότες, έμεινε στο περιθώριο.
Μετέτρεψαν οι κύριοι της δεξιάς τα αυτονόητα σε αδιανόητα και τα δικαιώματα των αγροτών σε πελατειακές υποχρεώσεις. Περίπου 3.000.000 ευρώ για εξαφανισμένους υψηλόμισθους στον αγροτικό κανάλι, και συγκεκριμένος ημέτερος να παίρνει 77.000.000 ευρώ το χρόνο χωρίς, να πατάει ποτέ το πόδι του και να τα παίρνει και από άλλη υπηρεσία.
Υπήρξε μια ασυνέπεια λόγων και πράξεων που οδήγησε τον αγροτικό κόσμο στην παρακμή και τον εγκλώβισε σε ένα σύστημα ομηρίας και δήθεν προνομιακής μεταχείρισης. Ούτε μπορούμε να δεχθούμε το γεγονός ότι ακολουθήθηκε μια πολιτική που προώθησε τη νοοτροπία του επιδόματος και της εύκολης λύσης, γιατί οι πριμοδοτικές λογικές δημιούργησαν μία πελατειακού τύπου αγορά εκτός κανόνων, η οποία, όπως αντιλαμβάνεστε, δεν μπορεί να λειτουργήσει εύρυθμα παρά με μια ανήθικη και πελατειακή εξάρτηση από την όποια εκάστοτε ηγεσία. Αυτό που εμείς ονομάζουμε ομηρία και αιχμαλωσία, αυτοί το ονόμαζαν διαχείριση θεμάτων.
Παράλληλα αυτή η πολιτική ενίσχυε εμμέσως τις τακτικές διαφόρων συμφερόντων, που απομυζούσαν το εισόδημα των παραγωγών, αφού στο τέλος εύρισκαν ασυλία στη δεδομένη εξόφληση των όποιων δυσλειτουργιών από το κράτος, μία απαράδεκτη νοοτροπία και μία καταχρηστική για το δημόσιο ταμείο πρακτική.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς μπορούμε να αξιοποιήσουμε τα προσφερόμενα περιθώρια όταν το δημόσιο χρήμα πάει στον αγρότη και όχι σε εξυπηρετήσεις ημετέρων, γιατί υπάρχουν περιθώρια όταν το δημόσιο χρήμα πάει στον αγρότη και όχι σε λογαριασμούς κινητών τηλεφώνων ημετέρων, φίλων και κουμπάρων, λογαριασμοί που τα τελευταία χρόνια στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης έφθαναν τα 20.000.000 ευρώ και τα κινητά τηλέφωνα με μηνιαίο κόστος έως και 12.000 ευρώ. Θα καταθέσω στα Πρακτικά τα σχετικά έγγραφα.
Γιατί υπάρχουν προσωπικές κλήσεις μεγάλης χρονικής διάρκειας σε κατεύθυνση 090, τηλεπαιχνίδια και τηλεκληρώσεις. Αυτά έκαναν στο Υπουργείο Γεωργίας.
Γιατί υπάρχουν περιθώρια κύριοι συνάδελφοι, όταν οι πολιτικές ηγεσίες ασχολούνται με τα πραγματικά προβλήματα, αντί να σπαταλούν εκατομμύρια ευρώ σε προμήθειες τζιπ για φορείς που δεν λειτούργησαν ποτέ. Τουλάχιστον αυτή την προμήθεια την πρόλαβαν οι εθνικές εκλογές και τη μετατρέψαμε εμείς ως Κυβέρνηση σε υποτροφίες για τα παιδιά των αγροτών.
Γιατί υπάρχουν περιθώρια όταν σταματήσουν να κυκλοφορούν ανυπόγραφες υπουργικές αποφάσεις για εξαγωγές προϊόντων με τον κίνδυνο να τιναχθεί το εμπόριο των εξαγωγών στον αέρα.
Γιατί υπάρχουν περιθώρια όταν σταματήσει η καταχρηστική πριμοδότηση αμοιβών εξωφρενικών ποσών σε διευθυντές του ΕΛ.Γ.Α. με 9.500 ευρώ το μήνα.
Γιατί υπάρχουν περιθώρια όταν τερματίσουμε την προνομιακή μεταχείριση συγκεκριμένων ομάδων χάριν των οποίων δρομολογήθηκαν ιδιόμορφα πλαίσια εξαίρεσης από όλες τις υπόλοιπες επενδύσεις με τη δέσμευση υπέρογκων ποσών ύψους 55.000.000 ευρώ για μια και μόνο επένδυση από ένα συνολικό Προϋπολογισμό 300.000.000.
Γιατί υπάρχουν περιθώρια όταν διεκδικούμε μια καθαρή αγορά και όχι όταν καλύπτουμε τη νοθεία εμείς οι ίδιοι, όταν αντιληφθούν οι παρανομούντες, που διακινούν νοθευμένα προϊόντα, ότι δεν θα τους χαριστούμε επειδή έχουν προνομιακή σχέση με πρώην Υπουργούς της Νέας Δημοκρατίας.
Γιατί υπάρχουν περιθώρια όταν καταργούμε την ευνοιοκρατία που συγκαλύπτει σκάνδαλα και γκρεμίζουμε τα καθεστώτα ατιμωρησίας, αντί να οδηγούμαστε σε εσκεμμένη ανεπάρκεια διαχείρισης σκανδάλων, όπως τα νοθευμένα ηλιέλαια στην αγορά από συγγενικά πρόσωπα επίσης Υπουργών της Νέας Δημοκρατίας.

(XA)

(04GH)
Γιατί υπάρχουν περιθώρια όταν η συμπεριφορά μας είναι αμείλικτη απέναντι σε επίορκους δημόσιους λειτουργούς που είχαν κάνει μόνιμη πρακτική τους τα μιζοδιόδια και να στείλουμε ένα μήνυμα ότι εμείς δεν θα ανεχτούμε τέτοια φαινόμενα. Υπάρχουν περιθώρια όταν υπάρχει η βούληση να ενισχυθεί ο ΕΦΕΤ και ολόκληρος ο ελεγκτικός μηχανισμός του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Παράλληλα, να συγκρουστούμε με όλους όσους ….
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Καρχιμάκη, να συγκρουστείτε, αλλά συγκρουόμαστε ήδη με το χρόνο. Έχετε ήδη υπερβεί το χρόνο σας. Σας παρακαλώ να ολοκληρώσετε.
ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ (Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων): Ζητώ την ανοχή σας και ολοκληρώνω.
Παράλληλα να συγκρουστούμε με όλους όσους λυμαίνονται τους κόπους και τις προοπτικές της αγροτικής οικονομίας αντιμετωπίζοντας δυναμικά τη μάστιγα των ελληνοποιήσεων, την ασυδοσία των κερδοσκόπων και τη νοθεία στην αγορά. Τέλος, έχουμε περιθώρια εμείς και το σύνολο του αγροτικού κόσμου να λειτουργήσουμε στη βάση της εμπιστοσύνης και της συνεργασίας για μια κοινή πορεία δίκαιας ανάταξης της ελληνικής αγροτικής οικονομίας.
Αγαπητοί, συνάδελφοι, για εμάς η αγροτική κοινωνία ήταν, είναι και θα είναι η βασική πολιτική μας αναφορά και η ψυχή του Κινήματός μας και σ’ αυτήν την προσπάθεια είμαστε ειλικρινείς και έχουμε οραματική επιδίωξη. Ζητούμε μέσα από αυτήν την συζήτηση την εμπιστοσύνη του Κοινοβουλίου, προχωράμε σε ανοιχτή διαβούλευση με όλους και ψηφίζουμε συντεταγμένα τον Προϋπολογισμό της Κυβέρνησης, επιστρέφοντας στην Ελλάδα τη χαμένη της αξιοπιστία και στους πολίτες την ελπίδα.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ευχαριστούμε τον κ. Καρχιμάκη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων σαράντα τέσσερις μαθητές και μαθήτριες και τέσσερις εκπαιδευτικοί συνοδοί τους από το 2η Ομάδα από το 3ο Γυμνάσιο Τρίπολης.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι εκατόν είκοσι επτά Βουλευτές του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος κατέθεσαν πρόταση για σύσταση εξεταστικής επιτροπής σύμφωνα με το άρθρο 144 του Κανονισμού της Βουλής σχετικά με τη διερεύνηση της υπόθεσης της εξαγοράς της εταιρείας «ΓΕΡΜΑΝΟΣ» στο σύνολό της.
Η πρόταση αυτή θα καταχωριστεί στα Πρακτικά της σημερινής συνεδρίασης, θα τυπωθεί, θα διανεμηθεί στους κυρίους Βουλευτές και θα συζητηθεί με τη διαδικασία της γενικευμένης επερώτησης όπως προβλέπει ο Κανονισμός.
(Η προαναφερθείσα πρόταση έχει ως εξής:















ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ο κ. Βασίλης Μουλόπουλος, Βουλευτής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΖΕΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, πότε θα τελειώσουμε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Θέλετε να τελειώσουμε ή να μιλήσει και ο κ. Ηλίας Θεοδωρίδης;
ΗΛΙΑΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ: Στις έξι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ο κ. Θεοδωρίδης λέει στις έξι. Ωραία. Θα ολοκληρώσουμε, λοιπόν, τη συνεδρίαση αυτή με την ομιλία του κυρίου Μουλόπουλου και θα αρχίσουμε στις 18.00’ ακριβώς, απόψε.
Ορίστε, κύριε Μουλόπουλε.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η συζήτηση του Προϋπολογισμού στη Βουλή αποτελεί κορυφαία πολιτική πράξη. Οι Βουλευτές καλούνται να τον ψηφίσουν ή να τον καταψηφίσουν, να δώσουν ή όχι ψήφο εμπιστοσύνης, όπως ακριβώς και στις προγραμματικές δηλώσεις. Και σας ερωτώ: Τι συζητάμε αυτές τις ημέρες; Τι θα ψηφίσουμε ή θα καταψηφίσουμε. Έναν Προϋπολογισμό εικονικό; Έναν Προϋπολογισμό που όλοι γνωρίζουμε ότι δεν θα εφαρμοστεί; Ήδη την επομένη της κατάθεσής του ο κ. Παπακωνσταντίνου τον αναίρεσε από το Λονδίνο, από όπου εξήγγειλε μείωση μισθών 4%, αντί για την υποτιθέμενη αύξηση πάνω από τον πληθωρισμό που έχει εγγράψει στον Προϋπολογισμό.
Και για την κοινωνική ασφάλιση τι θα ψηφίσουμε; Η Κυβέρνηση προσπαθεί να μας πείσει ότι θα καταφέρει το ακατόρθωτο, τον τετραγωνισμό του κύκλου, ότι δεν θα θιγούν όρια ηλικίας, ύψος συντάξεων και ασφαλιστικές εισφορές και παράλληλα κραυγάζει ότι η χρεοκοπία των ταμείων είναι ήδη γεγονός. Και επειδή ο τετραγωνισμός του κύκλου είναι αδύνατος, όπως θα ξέρετε, είναι αδύνατη και η ανώδυνη για τους εργαζόμενους μεταρρύθμιση που ευαγγελίζεται. Το βέβαιο είναι ότι οι αριθμοί του Προϋπολογισμού για την κοινωνική ασφάλιση, περίθαλψη και κοινωνική προστασία δείχνουν περικοπές 9,7%. Οι περικοπές στα ταμεία είναι 12,% για να μας δείξει η Κυβέρνηση πώς τιμά τις προεκλογικές δεσμεύσεις της για ενίσχυση της συμμετοχής του κράτους στην τριμερή χρηματοδότηση. Συνολικά, για επιχορηγήσεις των ταμείων έχουν εγγραφεί δαπάνες ύψους 10.231.000.000 ευρώ από 10.398.000.000 που προέβλεπε το προσχέδιο και 11.683.000.000 που θα διαμορφωθούν το 2009 και αυτό η Κυβέρνηση το ονομάζει ενίσχυση του κοινωνικού κράτους.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση έχει ανακηρύξει το ασφαλιστικό ως εθνικό θέμα, αλλά πίσω από κάθε μεταρρύθμιση κρύβονται συγκεκριμένες ταξικές επιλογές. Κάποιοι κερδίζουν και κάποιοι χάνουν και αυτοί που θα χάσουν είναι οι εργαζόμενοι. Αυτό έχουν απαιτήσει οι Βρυξέλλες, αυτό απαιτούν οι αγορές και αυτό πράττει η Κυβέρνηση.
Ο κύριος Υπουργός υποσχέθηκε ότι θα απασφαλίσει την ασφαλιστική «βόμβα» για την Ελλάδα, όπως τη χαρακτήρισε. Εγώ πιστεύω ότι θα προκαλέσει ελεγχόμενη έκρηξη με τα θραύσματα να κατευθύνονται στους εργαζόμενους.
Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 κάθε συζήτηση γύρω από τα ελλείμματα και το χρέος αντιμετωπίζει έναν και μοναδικό ένοχο, την εργασία, το κόστος της, την ανελαστικότητά της. Η εργασία ως μια μεταβλητή του κόστους παραγωγής πρέπει να συμπιεστεί, οι εργαζόμενοι να γίνουν πρεκάριοι, οι μισθοί να συρρικνωθούν. Η ίδια λογική ισχύει και για τις συντάξεις, οι οποίες αποτελούν έναν έμμεσο μισθό.
Ο νεοφιλελευθερισμός αφού δεν μπόρεσε να φέρει το τέλος της ιστορίας, προσπαθεί να φέρει το τέλος του κοινωνικού κράτους. Οι μεταρρυθμιστές του ασφαλιστικού δεν βρίσκουν τίποτα το παράδοξο όταν από τη μία επιβάλλουν επισφαλείς θέσεις εργασίας, κλείνουν τα μάτια στη μαύρη εργασία στερώντας τα ταμεία από εισφορές και από την άλλη αυξάνουν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και μειώνουν τις συντάξεις.
Σήμερα στην Ελλάδα τρία εκατομμύρια άνθρωποι είναι άνεργοι, μερικώς απασχολούμενοι ή ανασφάλιστοι. Η εισφοροδιαφυγή και η εισφοροκλοπή υπολογίζεται στα 10.000.000.000 ευρώ. Αυτή είναι η «βόμβα» του ασφαλιστικού και δεν χρειάζεται διαβούλευση για να απασφαλιστεί, απλά πολιτική βούληση. Χρειάζεται μια πολιτική υπέρ της εργασίας. Ούτε χρειάζεται συναίνεση για να παταχθούν η εισφοροδιαφυγή και η εισφοροκλοπή. Είναι υποκριτικό το ότι το κράτος δεν μπορεί. Δεν θέλει γιατί αποτελούν έμμεση χρηματοδότηση στο κεφάλαιο. Αν οι εργαζόμενοι είχαν μόνιμη εργασία με αξιοπρεπείς μισθούς, αν οι κυβερνήσεις δεν λήστευαν τα αποθεματικά των ταμείων, αν οι εργοδότες δεν έκλεβαν τις εισφοές και εάν οι μίζες ή οι διαπλοκές δεν έκαναν πάρτι με τη δημόσια υγεία, δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα του ασφαλιστικού.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., επειδή λέτε πως είστε σοσιαλιστές, θα σας θυμίσω τον Μαρξ. Αυτός ο ακατονόμαστος γράφει στο «Κεφάλαιο» ότι φτάνει η στιγμή που η αστική τάξη δεν μπορεί πλέον να ασκήσει εξουσία γιατί δεν μπορεί να εγγυηθεί την επιβίωση των σκλάβων της, γιατί είναι αναγκασμένοι να τους αφήσουν να βυθιστούν σε μία κατάσταση όπου αντί να τρέφεται από αυτούς τους εργαζόμενους, πρέπει να τους τρέφει. Αυτή είναι η κρίση του κοινωνικού κράτους σήμερα απογυμνωμένη από κοινοτυπίες, από ιδεολογήματα και αντικειμενικές ψευδοαναλύσεις.
Αυτή είναι η «βόμβα» του ασφαλιστικού. Πρέπει να χρηματοδοτηθεί από το κεφάλαιο για να επιβιώσουν οι εργαζόμενοι, όταν πάψουν να είναι παραγωγικοί. Αυτό προτίθεται να πράξει η Κυβέρνηση, συμμορφούμενη προς τας υποδείξεις των Βρυξελλών. Το κράτος θα εγγυάται μόνο μία βασική σύνταξη στα όρια της επιβίωσης και από εκεί και πέρα «νίπτει τας χείρας του». Όποιος τυχερός έχει δουλειά, θα παίρνει σύνταξη ανάλογα με τις φορές που θα αποταμιεύει ατομικά.
Βεβαίως, θα δοθούν φορολογικά κίνητρα για την ιδιωτική ασφάλιση. Θα έχουμε, δηλαδή, την πλήρη παράδοση του κοινωνικού κράτους στην αγορά.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
(KO)
(4AD)
Ο κύριος Υπουργός κατηγορεί το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ότι έχει ένα ωραίο αφήγημα, αλλά δεν έχει προτάσεις. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. έχει προτάσεις, τις έχει καταθέσει, τις έχει πει επανειλημμένα και μπορούμε να του τις στείλουμε. Αφήγημα για το ασφαλιστικό, όμως, έχει πει η Κυβέρνηση, αλλά είναι αφήγημα τρόμου για τους εργαζόμενους.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Ζ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ)
Και ο τίτλος του αφηγήματος που συγγράφει από κοινού με τη Νέα Δημοκρατία και το ΛΑ.Ο.Σ. έχει τίτλο «Σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν». Αυτό το αφήγημα ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. αρνείται να το συνυπογράψει. Αρνείται να γίνει συνεργός σε ένα προαναγγελθέν έγκλημα με θύμα τους εργαζόμενους.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Λεβέντης): Ευχαριστούμε τον κ. Μουλόπουλο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στο σημείο αυτό ολοκληρώνουμε την πρωινή συνεδρίαση και θα διακόψουμε για σήμερα το απόγευμα και ώρα 18.00΄.
Στη απογευματινή συνεδρίαση πρώτος ομιλητής θα είναι ο κ. Ηλίας Θεοδωρίδης.
(ΔΙΑΚΟΠΗ)
(5KO)
(ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΙΑΚΟΠΗ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επαναλαμβάνεται η διακοπείσα συνεδρίαση.
Θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Σταύρος Καλαφάτης ζητεί άδεια ολιγοήμερης απουσίας από 27.12.2009 έως 3.01. 2010 στο εξωτερικό.
Η Βουλή εγκρίνει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Η Βουλή ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια.
Το λόγο έχει, ως πρώτος ομιλητής, ο Βουλευτής του Νομού Πέλλας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Ηλίας Θεοδωρίδης για επτά λεπτά.
ΗΛΙΑΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ: Λυπούμαι γιατί αρχίζω αυτή την ομιλία με παντελή έλλειψη εκπροσώπων της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Ήθελα να απευθυνθώ κυρίως προς αυτούς, γιατί βρίσκονται στο επίκεντρο της όλης πορείας των τελευταίων πέντε, έξι χρόνων στη χώρα.
Αγαπητοί συνάδελφοι, εάν βρισκόμουν στη θέση Βουλευτή της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, θα έτρεμαν τα πόδια μου να ανέβω σε αυτό το Βήμα για να ομιλήσω και να απευθυνθώ στον ελληνικό λαό. Όμως, οι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης με περίσσια χάρη, με απύθμενη αλαζονεία, με έντονη προκλητικότητα παίρνουν τον λόγο, όχι για να απολογηθούν, αλλά για να αποδώσουν ευθύνες.
Νομίζω ότι η συζήτηση του Προϋπολογισμού θα ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να οργανώσουν την απολογία τους δημόσια προς τον ελληνικό λαό. Έχασαν αυτή την ευκαιρία, επέλεξαν τη στάση της δημαγωγίας, μια στάση που δεν τους ωφέλησε ως Κυβέρνηση και δεν θα τους ωφελήσει πιθανότατα και ως Αντιπολίτευση. Ξεκίνησαν τη στάση τους στον Προϋπολογισμό με μια τοποθέτηση του Εισηγητή με την ω του θαύματος δημαγωγία, η οποία επαναλαμβανόταν για να αποφύγουν τις πραγματικές ευθύνες τους, ως κύρια δύναμη που οδήγησε την Ελλάδα στο χείλος της καταστροφής. Αυτή τη δημαγωγία τη ζήσαμε σε όλη τη διάρκεια διακυβέρνησης της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία. Πήρε διάφορες μορφές κατά την περίοδο διακυβέρνησης. Όταν ήρθαν στην εξουσία, τα υποσχέθηκαν όλα.
Τρεις βασικούς άξονες είχε η πολιτική τους και με αυτήν πρέπει να κριθούν.
Ο ένας άξονας ήταν η επανίδρυση του κράτους. Ο δεύτερος άξονας ήταν η ανόρθωση της οικονομίας. Ο τρίτος άξονας ήταν η πάταξη της διαφθοράς. Στην κρίση όλων μας και στην κρίση του ελληνικού λαού, τι πέτυχαν απ’ όλα αυτά; Είναι σαφέστατα αρνητικός ο απολογισμός της προηγούμενης Κυβέρνησης, των προηγούμενων Κυβερνήσεων.
Μας είπαν και μας έλεγαν διαρκώς ότι η κυρίαρχη αντίθεση στη χώρα ήταν ανάμεσα στην υπευθυνότητα και τον λαϊκισμό, ανάμεσα στην αλήθεια και τον λαϊκισμό. Δεν ήταν αυτή όμως η κυρίαρχη αντίθεση στη χώρα. Η κυρίαρχη αντίθεση ήταν ανάμεσα στην «καραμανλική» δημαγωγία και στην αλήθεια, ή αλλιώς ανάμεσα στην «καραμανλική» δημαγωγία και την πραγματικότητα. Δυστυχώς, για τη χώρα ολόκληρη κέρδισε η πραγματικότητα. Φτάσαμε στο σημείο ενός Προϋπολογισμού εκτάκτου ανάγκης. Αυτή η δημαγωγία πέρασε διάφορα στάδια. Θυμάστε ότι «η οικονομία εξελίσσεται σε καλό δρόμο, αλλά το ΠΑ.ΣΟ.Κ. καταστροφολογεί», το πρώτο στάδιο της δημαγωγίας. Στη συνέχεια, ότι «η οικονομία αντέχει, θα έχει τις λιγότερες επιπτώσεις απ’ όλες τις οικονομίες των ευρωπαϊκών χωρών, είναι θωρακισμένη». Στη συνέχεια επίσης, όταν ενέσκηψε η κρίση και τους έπιασε πανικός, είπαν ότι για όλα φταίει η διεθνής κρίση.
Εγώ θυμούμαι τη συνέχεια στην πολιτική -και πρέπει να θυμόμαστε όλοι τη συνέχεια στην πολιτική- ότι έφτασαν να πολιτευτούν πριν από τις εκλογές του 2009 τον Οκτώβρη με το εξής δίλημμα: «Θα πρέπει να πούμε την αλήθεια, θα πρέπει να πάρουμε επώδυνες αποφάσεις». Και ποιες ήταν επώδυνες και δύσκολες αποφάσεις και οι όχι εύκολες αποφάσεις; Ταυτίζουν το δύσκολο και το επώδυνο φυσικά με την πριμοδότηση των ίδιων κομματιών της οικονομίας και της κοινωνίας, όπως έκαναν πάντα, με την οικονομική συντριβή των λαϊκών στρωμάτων. Αυτές ήταν οι δύσκολες αποφάσεις. Όμως, δεν υπάρχουν δύσκολες και εύκολες αποφάσεις –και είναι γνωστό αυτό, γιατί δεν είναι συναισθηματικές οι αποφάσεις- υπάρχουν σωστές και λανθασμένες αποφάσεις, υπάρχουν δίκαιες και άδικες αποφάσεις. Υπάρχουν αποτελεσματικές και αναποτελεσματικές πολιτικές και αποφάσεις. Και φάνηκαν ότι σε αυτή τη χώρα, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την οικονομία και ευρύτερα, οι άδικες αποφάσεις είναι και αναποτελεσματικές αποφάσεις. Δεν μπορούν να βγάλουν τη χώρα από την κρίση τέτοιου είδους αποφάσεις.
Και είδαμε να εναλλάσσονται στην ελληνική οικονομία περίοδοι κρίσεων, περίοδοι χρέους, ελλειμμάτων, ύφεσης, κρίσης, σταθεροποίησης. Πώς λειτούργησαν αυτές οι περίοδοι κρίσης; Αυτές οι περίοδοι κρίσης λειτούργησαν ως αναδιανεμητικός μηχανισμός σε βάρος των πλατιών κοινωνικών στρωμάτων και δημιούργησαν τη μεγάλη μαζική φτώχια που όμοιά της στην Ευρώπη δεν έχει.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο ΣΤ' Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΒΑΪΤΣΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ)
Αγαπητοί φίλοι, πόσο ακόμα θα πολιτεύονται, όμως, ως αντιπολίτευση μη αναγνωρίζοντας τα δεδομένα του δημοσιονομικού εκτροχιασμού; Για πόσο ακόμα θα πολιτεύονται με αυτό τον τρόπο; Έρχεται μία επιτροπή, ανεξάρτητη, εξακρίβωσης της δημοσιονομικής πραγματικότητας της χώρας, δηλαδή της κατάστασης του χρέους και των ελλειμμάτων, για να τραβήξει την κουρτίνα της υποκριτικής αποσιώπησης του κρυψίματός τους πίσω από αυτή την κουρτίνα.
(Στο σημείο αυτό κτυπά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτού)
Ποια είναι όμως η πραγματική οικονομία της χώρας;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ολοκληρώνετε, κύριε συνάδελφε.
(PM)




(5BA)
ΗΛΙΑΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ: Αγαπητοί φίλοι και συνάδελφοι, η κατάσταση της οικονομίας της Ελλάδας έχει δραματικά αρνητικά χαρακτηριστικά, δραματικές στρεβλώσεις διαρκείς και χρόνιες. Η Μεταπολίτευση δεν απάντησε σ’ αυτές. Το τελευταίο διάστημα όμως έχει «εκτροχιαστεί» η κατάσταση. Δεν μπορεί η χώρα να ζει με δανεικά. Έμαθαν και οι πολίτες να ζουν με δανεικά όπως το κράτος, γι’ αυτό έχουμε οδηγηθεί εκτός από την υπερχρέωση του κράτους στην υπερχρέωση των νοικοκυριών και των πολιτών και σήμερα πρέπει να ληφθούν μέτρα γι’ αυτήν την κατάσταση.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει επανειλημμένα το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Ολοκληρώστε, σας παρακαλώ.
ΗΛΙΑΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ: Ένα σημείο θέλω να αναφέρω μόνο, κύριε Πρόεδρε, και κλείνω. Το βασικό χαρακτηριστικό της ελληνικής οικονομίας ως οικονομία μη παραγωγική, ως οικονομία εμπορευμάτων, υπηρεσιών, εισαγωγών, μεταπρατών έκλεισε. Ο κύκλος αυτός έκλεισε και δεν έχει πια προωθητική δύναμη και δημιουργεί μια σειρά καταστροφών. Η πρώτη καταστροφή που δημιουργεί είναι η μεγάλη συμμαχία ανάμεσα στο κεφάλαιο…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Σας παρακαλώ, κλείστε τώρα.
ΗΛΙΑΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ: …και στις πλατιές συμμαχίες, τις πολυπληθείς συντεχνίες της ελληνικής κοινωνίας. Είναι αυτή που υπερχρεώνει και λέει «αφού εισάγουμε, γιατί να παράγουμε», διαφθείρει την κοινωνία και δημιουργεί συνθήκες αγοράς πλιάτσικου.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Ο Βουλευτής Ζακύνθου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κύριος Βαρβαρίγος έχει το λόγο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από την τετραήμερη συζήτηση κοινή διαπίστωση όλων μας είναι ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα μας σήμερα είναι τόσο στο εσωτερικό η κρίση αξιοπιστίας, η αμφισβήτηση του πολιτικού συστήματος από τους Έλληνες πολίτες, όσο και στο εξωτερικό από τους εταίρους, από τις αγορές, απ’ όλους. Το πολύτιμο κεφάλαιο της εμπιστοσύνης που παρέλαβε η Νέα Δημοκρατία το 2004 το ανάλωσε μέσα σε πεντέμισι χρόνια καταστροφικής πολιτικής.
Σήμερα η Νέα Δημοκρατία επέλεξε τα έδρανα της Αντιπολίτευσης και από κει ασκεί την ανέξοδη κριτική της. Βέβαια θα μπορούσε σήμερα να είναι στη θέση μας, θα μπορούσε σήμερα η Νέα Δημοκρατία να κάνει αυτή τον Προϋπολογισμό. Η απόφαση για εκλογές στο μέσο της κοινοβουλευτικής θητείας δύο χρόνια πριν λήξει η κανονική θητεία είναι πρωτοφανής και μάλιστα με τη γνώση ότι οι εκλογές χάνονται. Παρεδόθη η εξουσία και όπως είπε ο Πρωθυπουργός και Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Γιώργος Παπανδρέου «αφού ρίξατε το καράβι στην ξέρα, τρέξατε να σωθείτε και ο σώζων εαυτόν σωθήτω».
Τι παραδίδετε σήμερα; Μία αναξιόπιστη χώρα, μία καταχρεωμένη οικονομία, 300 δις ευρώ το δημόσιο χρέος, 250 δις ευρώ το χρέος των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων, 300 δις ευρώ το αναλογιστικό έλλειμμα των ταμείων. Αν κανείς τα αθροίσει αυτά, είναι τρεις φορές το Α.Ε.Π. της χώρας.
Ποια ήταν η Ελλάδα που παραλάβατε το 2004, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας που μας κάνετε κριτική; Ρυθμός ανάπτυξης 5%, spread δεκαετών ομολόγων 20 με 30 μονάδες βάσης, αξιοπιστία της οικονομίας περίπου παρόμοια με της γερμανικής, ανταγωνιστικότητα στην 38η θέση διεθνώς, έλλειμμα 1,7% του Α.Ε.Π., δημόσιο χρέος 98% του Α.Ε.Π., τόκοι εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους 9 δις ευρώ και ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών 6,5% έλλειμμα του Α.Ε.Π. Υπήρχε μία ισχυρή αναπτυξιακή δυναμική, διεθνής αναγνώριση, σταθερότητα, αξιοπιστία, ήταν ισχυρό νόμισμα το ευρώ και σιγουριά για το μέλλον. Η EUROSTAT κατέγραφε τότε τους Έλληνες ως τους πιο αισιόδοξους Ευρωπαίους.
Ποια είναι η Ελλάδα που παραδίδετε σήμερα; Αρνητικός ρυθμός ανάπτυξης, από 5% πήγαμε στο πάνω από μείον 1%, spread δεκαετών ομολόγων από παρόμοιο κόστος δανεισμού με τη γερμανική οικονομία. Χθες το spread ήταν 282 μονάδες βάσης, δέκα φορές περισσότερο από το 2004, ανταγωνιστικότητα στην 72η θέση από την 38η, έλλειμμα του Α.Ε.Π. 12,7%, 30,5 δις ευρώ, χρέος 125% του Α.Ε.Π., τόκοι εξυπηρέτησης δημόσιου χρέους 13 δις από 9 δις, 45% αύξηση, ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών 14% από 6,5% του Α.Ε.Π., από τα μεγαλύτερα παγκοσμίως και το μεγαλύτερο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αξιοπιστία της χώρας στο μηδέν. Η EUROSTAT σήμερα καταγράφει τους Έλληνες ως τους πιο απαισιόδοξους Ευρωπαίους πολίτες.
Πώς φθάσαμε ως εδώ; Με πεντέμισι χρόνια καταστροφικής διακυβέρνησης. Αρχίσατε με την ψευδεπίγραφη απογραφή της οικονομίας. Τότε ο Γιώργος Παπανδρέου απ’ αυτό το Βήμα της Βουλής σας είπε: «Την απογραφή να την κάνουμε τίμια, αξιόπιστα, η Τράπεζα της Ελλάδας να ηγηθεί μιας Επιτροπής και να ορίσουν οικονομολόγους τα κόμματα για να κάνουμε απογραφή». Δεν θέλατε γιατί θέλατε να κάνετε πλαστή απογραφή, γιατί θέλατε να παίξετε παιχνίδι. Δώσατε μία πλαστή εικόνα για την οικονομία, οδηγήσατε τη χώρα σε δημοσιονομική επιτήρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από κει και πέρα αρχίσατε τα σκληρά μέτρα δήθεν για να βγούμε από την επιτήρηση, αλλά βεβαίως για να αλλάξετε τη διανομή πλούτου υπέρ των ολίγων, υπέρ της οικονομικής ολιγαρχίας του τόπου. Αυξήσατε όλους τους έμμεσους φόρους και βέβαια διογκώσατε τη φοροδιαφυγή, τη μεγάλη «πληγή», το τεράστιο πρόβλημα. Το 2004 αυτός ήταν ένας από τους πρώτους νόμους που ψήφισε ο κύριος Αλογοσκούφης. Αποποινικοποιήσατε τη χρήση πλαστών και εικονικών τιμολογίων και μάλιστα αμνηστεύσατε και πρωτόδικα καταδικασμένους. Δώσατε τη δυνατότητα ξεπλύματος «βρώμικου» χρήματος, «μαύρου» χρήματος με 3% και βέβαια διαλύσατε το ΣΔΟΕ που το είχατε ενοχοποιήσει, που το είχατε μυθοποιήσει ως έναν αρνητικό μηχανισμό. Διαλύσατε τους ελεγκτικούς μηχανισμούς και η φοροδιαφυγή διογκώθηκε. Το 2005 αυξήσατε κατά 1% τους συντελεστές του Φ.Π.Α. και αντί να αυξηθούν οι εισπράξεις από το Φ.Π.Α., από 13,5% του Α.Ε.Π. που ήταν το 2004, το 2005 πήγαν στο 13,5%, δηλαδή χάθηκε 1% του Α.Ε.Π. παρά το γεγονός ότι έπρεπε να είναι αυξημένες οι εισπράξεις, δεδομένου ότι αυξήσατε τους συντελεστές.
Αν λάβουμε υπόψη το ρυθμό ανάπτυξης που μέχρι το 2008 ήταν 4%, θα έπρεπε να έχουμε μία τεράστια αύξηση των εσόδων του ταμείου του κράτους. Εν τούτοις μειώθηκαν τα έσοδα, χάθηκαν περίπου 3 δις ευρώ το χρόνο και αν κάνουμε λογαριασμό έχουν χαθεί μόνο 15 δις ευρώ από το Φ.Π.Α. Η κυκλοφορία πλαστών τιμολογίων διογκώθηκε αφού αποποινικοποιήσατε τη φοροδιαφυγή. Το πρώτο τρίμηνο του 2008 είχαν εντοπιστεί 300 εκατομμύρια ευρώ πλαστά τιμολόγια. Αν πάμε σε ολόκληρο το χρόνο, είναι πάνω από ένα 200. Το ΣΔΟΕ λέει ότι εντοπίζεται περίπου το 30%, άρα μιλάμε για 3 με 4 δισεκατομμύρια κυκλοφορία. Απ’ αυτά έχουν χαθεί πάλι 1 δις ευρώ το χρόνο φόροι, δηλαδή στο σύνολο έχουμε άλλα 5 δις και 15 Φ.Π.Α. ίσον 20. Πέντε χαρίσατε στους μεγαλομετόχους, από τη μείωση των συντελεστών φορολόγησης 25. Για να βγούμε από την επιτήρηση αναθεωρήσατε το Α.Ε.Π. ψευδεπίγραφα και πληρώσαμε κι εκεί ένα κόστος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αυξήθηκε η εισφορά μας στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό κατά 500 εκατομμύρια ευρώ, οπότε περίπου μόνο απ’ αυτές τις κινήσεις σας λείπει «ζεστό» χρήμα από τα ταμεία ενώ μία συντηρητική κυβέρνηση όχι με άλλη πολιτική αλλά με μία έντιμη διαχείριση θα είχε στα ταμεία 27 δις ευρώ. 30,5 είναι το έλλειμμα και από κει και πέρα λέμε ότι μας φταίει η παγκόσμια οικονομική κρίση; Βεβαίως επηρέασε τη χώρα η παγκόσμια κρίση. Θα είχαμε όμως άλλα «όπλα» να αμυνθούμε, δεν θα είχαμε το τεράστιο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε σήμερα.
Ο Προϋπολογισμός που κατατίθεται δεν λύνει το πρόβλημα. Σίγουρα είναι οι «πρώτες βοήθειες» για έναν βαριά τραυματισμένο. Υπάρχει όμως μία διάθεση, υπάρχει μία βούληση εκφρασμένη και υλοποιούμε το πρόγραμμά μας για το οποίο μας κατηγορείτε. Βέβαια ο Υπουργός Οικονομίας δεσμεύτηκε ότι μέσα στο Γενάρη θα φέρει στη Βουλή την έγκριση του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης που θα δίνει διέξοδο από την κρίση σ’ αυτό το αδιέξοδο που μας έχετε φέρει, που έχετε φέρει τη χώρα.
Κύριοι συνάδελφοι, δυστυχώς το πολιτικό μας σύστημα έχει αδυναμίες. Δεν είναι τιμωρία η καταψήφιση από τον ελληνικό λαό. Η τιμωρία για πολλούς θα έπρεπε να είναι διαφορετική, αλλά δυστυχώς το πολιτικό σύστημα είναι αδύναμο και δεν θα τιμωρηθεί κανένας.
Υπερψηφίζουμε βεβαίως τον Προϋπολογισμό που κατατίθεται και στηρίζουμε την προσπάθεια της Κυβέρνησης για διέξοδο της χώρας από την κρίση.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ τον κύριο Βαρβαρίγο.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής Κοζάνης της Νέας Δημοκρατίας κύριος Κασαπίδης.
(TL)


(1PM)
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΣΑΠΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε τη χρονιά αυτή τον Προϋπολογισμό του 2010 σε ένα περιβάλλον ξεχωριστό. Θα λέγαμε ότι είναι ένας προβληματικός Προϋπολογισμός.
Αρκεί και μόνο να αναγνώσουμε τα αριθμητικά δεδομένα του, τα βασικά, όπως τα έσοδα, που εκτιμώνται ότι θα ανέλθουν τα 53,6 δισεκατομμύρια, με τα οποία θα καλύψουμε τα έξοδα, που εκτιμώνται ότι θα ανέλθουν τα 82,6 δισεκατομμύρια ευρώ. Δηλαδή έχουμε αμέσως ένα έλλειμμα της τάξης των 30 δισεκατομμυρίων ευρώ, που πρέπει να καλύψουμε είτε με δανεισμό είτε με νέους φόρους, ενώ την ίδια στιγμή το δημόσιο χρέος κυμαίνεται στα 300 δισεκατομμύρια ευρώ και παράλληλα ο ρυθμός ανάπτυξης της χώρας τρέχει με αρνητικό πρόσημο.
Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, ότι το μίγμα αυτό είναι εκρηκτικό και γίνεται πιο εκρηκτικό, αν λάβουμε υπόψιν ότι η χώρα μας είναι πρώτη μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα φαινόμενα της διαφθοράς, της παραοικονομίας και της φοροδιαφυγής.
Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Άμεσα, δραστικά και επίπονα μέτρα δυστυχώς είναι η μόνη λύση. Σύγχυση όμως προκαλείτε με τη συμπεριφορά σας, κύριοι της Κυβέρνησης, στους έλληνες πολίτες, που σας βλέπουν άτολμους και αναβλητικούς να εφαρμόζετε ορισμένα από τα μέτρα για τα οποία μας επικρίνατε πριν από τις εκλογές, όταν τα πρότεινε στον ελληνικό λαό ο Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής. Αλλά και επικαλείσθε, τώρα που είστε Κυβέρνηση, ως δύσκολη πραγματικότητα ό,τι διαψεύδατε προεκλογικά κατηγορηματικά ότι υπάρχει, δηλαδή την παγκόσμια οικονομική κρίση, λέγοντας τότε ως Αντιπολίτευση ότι είναι τρικ και τέχνασμα της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.
Δυστυχώς, αυτή η λογική της προεκλογικής σας ανευθυνότητας και ατολμίας αποτυπώνεται και στον Προϋπολογισμό που καταθέσατε. Καθυστερείτε και αναβάλετε τη λήψη μέτρων επώδυνων που επείγουν για την έξοδο της χώρας από την κρίση.
Αντιλαμβάνομαι ότι ο αξιότιμος Υπουργός των Οικονομικών με το επιτελείο του καταβάλει φιλότιμες προσπάθειες για την κατάρτιση και υλοποίηση του Προϋπολογισμού σε ένα εξαιρετικά δυσμενές περιβάλλον για την οικονομία μας. Όμως αυτός ο Προϋπολογισμός δεν μπορεί να έχει τη συναίνεσή μας. Με τα μέτρα που προτείνονται τα προβλήματα δεν λύνονται, απλά μετακυλύονται και μάλιστα διογκώνονται.
Χωρίς αναπτυξιακό χαρακτήρα και ώθηση για να παραχθεί νέος πλούτος που θα αποφέρει νέα φορολογικά έσοδα στο κράτος και νέες θέσεις εργασίας, δεν μπορούμε να αισιοδοξούμε. Με νέους φόρους στον υφιστάμενο πλούτο ή και με διεύρυνση της φορολογικής βάσης και αναδιανομή των βαρών δεν θεμελιώνεται προοπτική ανάτασης της οικονομίας μας. Το κράτος δεν θα αντέξει από τις πιέσεις του αυτοτροφοδοτούμενου πλέον μέσου των τόκων του υπέρογκου δημοσίου χρέους και ή θα αναγκαστείτε σύντομα να πάτε σε νέο δανεισμό ή σε νέους φόρους.
Κλειδί, λοιπόν, στην υπόθεση αυτή στη δύσκολη αυτή περίοδο για τη χώρα είναι η παραγωγή νέου πλούτου και μάλιστα στην πραγματική οικονομία, που μπορεί να εγγυηθεί όχι μόνο το πραγματικό εισόδημα, αλλά και μέρος του λογιστικού χρήματος που διακινούν οι τράπεζες.
Θεμέλιο και βασικός άξονας της πραγματικής οικονομίας είναι ο αγροτικός τομέας, ο τόσο παρεξηγημένος στη χώρα μας, που τόσα πολλά έχει προσφέρει μέχρι σήμερα και πολύ περισσότερα μπορούμε να αποκομίσουμε απ’ αυτόν.
Βέβαια, στην 20λεπτη ομιλία της χθες η αξιότιμη κυρία Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης δεν αναφέρθηκε καθόλου στην αγροτική ανάπτυξη και πώς την οραματίζεται η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Περιορίστηκε σε μια σκληρή αντιπολίτευση προς την απερχόμενη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, χωρίς να διαθέσει ούτε ένα λεπτό στην ομιλία της, ακόμα και για το κύριο πρόσταγμα της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ., που είναι – και καλώς είναι για τη χώρα, κατά την άποψή μου – η πράσινη ανάπτυξη, η οποία περνά ευθέως και κυρίως και είναι κατ’ εξοχήν κομμάτι του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης.
Χάθηκε μοναδική ευκαιρία στην κορυφαία αυτή κοινοβουλευτική δραστηριότητα, που είναι η συζήτηση του Προϋπολογισμού, να ακούσουμε για τους στόχους, το σχέδιο και το όραμα της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για τον αγροτικό τομέα, που μπορεί να στηρίξει σημαντικά στη δύσκολη αυτή στιγμή την ανάπτυξη και τα οικονομικά της χώρας μας.
Συναισθανόμενος το καθήκον και την υποχρέωση για υπεύθυνη και εποικοδομητική αντιπολίτευση και ως έχων την τιμή από τον Πρόεδρό μας Αντώνη Σαμαρά της ευθύνης του τομέα αγροτικής ανάπτυξης της Νέας Δημοκρατίας, για το καλό της πατρίδας μας θα στηρίξουμε ό,τι καλό προταθεί από την Κυβέρνηση για τον αγροτικό κόσμο, θα ελέγξουμε ό,τι ύποπτο και θα καλύψουμε κάθε κενό με προτάσεις και διεκδικήσεις για τους έλληνες αγρότες.
Θεωρούμε, λοιπόν, καθοριστικής σημασίας για την πράσινη επανάσταση στον αγροτικό τομέα της πατρίδας μας μια προσέγγιση περισσότερο αγροτοκοινωνιολογικού χαρακτήρα και μετά αγροτοοικονομικού, περισσότερο σαν έναν τρόπο ζωής στην ύπαιθρο και όχι μόνο ως ένα οικονομικό μοντέλο παραγωγής.
Θεωρούμε απαραίτητη την αλλαγή του τρόπου σκέψης που μπορεί και οφείλει να προωθήσει το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης στους αγρότες μας, ώστε από το τι επιδότηση έχει η μία ή άλλη καλλιέργεια ή από το πόση επιδότηση θα πάρω από τη μία ή την άλλη καλλιέργεια, να περάσουμε στο πώς μπορώ να γίνω καλύτερος γι’ αυτό που ζητά και έχει ανάγκη η αγορά ή πώς μπορώ να το παράξω και να το προσφέρω σε καλύτερη ποιότητα, χαμηλότερο κόστος, επαρκή ποσότητα και καλύτερη τιμή.
Προς την κατεύθυνση αυτή οφείλουμε ως πολιτεία να συμφωνήσουμε όλος ο πολιτικός κόσμος για την ουσιαστική στήριξη της ελληνικής υπαίθρου, εξασφαλίζοντας ως ελάχιστες αναγκαίες προϋποθέσεις βελτίωσης της ποιότητας στο περιβάλλον εργασίας στην ύπαιθρο τις βασικές υποδομές ρεύματος, νερού και δρόμων στις παραγωγικές εκμεταλλεύσεις όλης της χώρας, συνθήκες ασφάλειας και υγιεινής κατά την παραγωγική διαδικασία που ασκούν οι γεωργοί και οι κτηνοτρόφοι – και εδώ μιλάμε για την αυστηρή εφαρμογή προγραμμάτων καταπολέμησης ζωονόσων ή ζωοανθρωπωνόσων στη ζωική παραγωγή ή την εφαρμογή συστημάτων παραγωγής ολοκληρωμένης διαχείρισης στη φυτική ή ζωική παραγωγή, χαρακτηριστικά αγροτικά προηγμένων χωρών, που έγιναν πολλά βήματα μέχρι σήμερα και οφείλουμε να κάνουμε ακόμη περισσότερα – και τέλος τη συστηματική και υποχρεωτική απόκτηση και διάχυση τη γνώσης στους παραγωγούς μέσω της λήψης αρχικά ενός πτυχίου από το Υπουργείο Παιδείας, που θα τους κατοχυρώνει και επαγγελματικά, ενώ στη συνέχεια θα υποχρεούνται σε τακτικά σεμινάρια επιμόρφωσης μέσω ενός άρτια οργανωμένου προγράμματος γεωργικών εφαρμογών σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της πατρίδας μας, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
Εκτός των τριών βασικών προτεραιοτήτων, υποχρέωση της πολιτείας προς τον αγροτικό πληθυσμό της χώρας είναι η αναδιοργάνωση και ενίσχυση της αγροτικής έρευνας, είτε της εφαρμοσμένης που γίνεται στα πανεπιστήμια και στο ΕΘΙΑΓΕ…
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε.
… είτε της έρευνας αγοράς αγροτικών προϊόντων τόσο στην εγχώρια όσο και στην διεθνή αγορά, η εξυγίανση και η ενίσχυση του συνεταιριστικού κινήματος με νέο θεσμικό πλαίσιο και των συνεταιριστικών οργανώσεων, η αποκέντρωση και αναδιοργάνωση του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και των οργανισμών του που είναι σήμερα στην Αττική, με νέο προσανατολισμό και φυσική παρουσία στην ελληνική ύπαιθρο, ο αυστηρός έλεγχος και εποπτεία της αγοράς των τροφίμων και των αγροτικών προϊόντων από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης σε συνεργασία με τους παραγωγούς, τις επιχειρήσεις, την Επιτροπή Ανταγωνισμού και τους καταναλωτές προς αποφυγή και πρόληψη νοθειών στην αγορά ή άλλων ενεργειών…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΣΑΠΙΔΗΣ: Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε.
… εις βάρος της ελληνικής παραγωγής, η ασφαλιστική κάλυψη των ζημιών και η ενεργότερη συμμετοχή του ΕΛΓΑ στην ελληνική αγροτική παραγωγή είναι μερικοί από τους βασικούς άξονες που θα κινηθούμε ως Νέα Δημοκρατία, με σκοπό να πιέσουμε τα πράγματα στη δύσκολη αυτή οικονομική συγκυρία για τη χώρα μας, για την αύξηση της παραγωγικότητας και την ανατροπή του αρνητικού εμπορικού ισοζυγίου της χώρας εδώ και πολλά χρόνια στα αγροτικά μας προϊόντα, για την τόνωση της ελληνικής περιφέρειας και το ξύπνημα της ελληνικής υπαίθρου.
Και τελειώνω, κύριε Πρόεδρε: να κάνουμε περήφανους τους νέους αγρότες μας που θα μένουν με τις οικογένειές τους στην ύπαιθρο και να υψώνουν κάθε μέρα στο αγρόκτημα την ελληνική σημαία και θα την βλέπουν πάνω στις συσκευασίες των προϊόντων τους, που θα κατακτούν τις καλύτερες αγορές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε συνάδελφε.
Ο κ. Εμινίδης Σάββας, Βουλευτής ΠΑ.ΣΟ.Κ. Καβάλας, έχει το λόγο για επτά λεπτά.
ΣΑΒΒΑΣ ΕΜΙΝΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κατ’ αρχήν να χαιρετίσω την πολύ θετική παρουσία του Αρχιεπισκόπου σήμερα στο Υπουργικό Συμβούλιο, γεγονός που είχε να γίνει από το 1974.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ομιλία του Γενικού Εισηγητή και κάποιων Βουλευτών της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης έδειξε με τον πιο απερίφραστο τρόπο πόσο μακριά από την κοινωνία εξακολουθείτε να βρίσκεστε, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας.
Αλλάξατε ηγεσία, αλλά δεν αλλάξατε μυαλά. Προσπαθείτε με ψεύτικα στοιχεία να διαγράψετε από τη μνήμη του λαού την εξαετία Καραμανλή, όπως ακριβώς προσπαθείτε χωρίς επιτυχία εδώ και χρόνια να διαγράψετε από τη μνήμη την τριετία Μητσοτάκη. Ο ελληνικός λαός σας αποδοκίμασε και το έκανε με ηχηρότατο τρόπο. Έδωσε ισχυρή πλειοψηφία στην Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Αφήστε λοιπόν, την αλαζονεία και τα ψέματα και παραδεχθείτε τις ευθύνες σας, για τις οποίες σας καταδίκασε ο λαός.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η κληρονομιά της Κυβέρνησης Καραμανλή ήταν βαριά. Συγκεκριμένα, παραδώσατε μια χώρα με καταρρακωμένη διεθνή εικόνα.
(ΜΤ)

(5TL)
Η Ελλάδα ανέβηκε στην κορυφή της λίστας με τις πιο διεφθαρμένες χώρες του κόσμου, εξαιτίας των σκανδάλων που η Νέα Δημοκρατία ανέχθηκε και κάλυψε. Μαγείρευε συστηματικά τα επίσημα στοιχεία που έδινε στην Ευρώπη. Έδωσε το δικαίωμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση να μας έχει σε μόνιμη επιτήρηση και στους κερδοσκόπους να παίζουν παιχνίδια σε βάρος της χώρας. Αποτέλεσμα; Τα επιτόκια του δανεισμού συνεχώς να ανεβαίνουν για την Ελλάδα.
Τα ίδια και χειρότερα είχαμε στο πεδίο της καθημερινότητας. Ας δούμε ένα-ένα τα κατορθώματα της Νέας Δημοκρατίας. Ανείσπρακτα βεβαιωμένα έσοδα πάνω από 31 δις ευρώ, φοροδιαφυγή, εισφοροδιαφυγή, μαύρη εργασία στο ζενίθ, ασφαλιστικά ταμεία που δεν μπορούν να δώσουν συντάξεις, σπατάλες με τις άπειρες επιτροπές βολέματος στις προμήθειες και σε παροχές στα γαλάζια παιδιά, ανασφάλεια στους πολίτες, τόσο σε οικονομικό όσο και σε καθημερινό επίπεδο διαβίωσης, αύξηση του απολύτου αριθμού των Ελλήνων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, 2,5 εκατομμύρια άνθρωποι.
Τεράστια κονδύλια χάθηκαν με ανώφελες και άσκοπες αποφάσεις. Δόθηκαν δισεκατομμύρια στις τράπεζες για τη στήριξη της οικονομίας και εκείνοι τα χρησιμοποίησαν για κερδοσκοπικά παιχνίδια με την ανοχή της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Είχαμε επιδείνωση όλων των δεικτών της οικονομίας, πρόσληψη stage προεκλογικά και ομηρία χιλιάδων νέων για την ψήφο τους. Ο κατάλογος ατελείωτος.
Απόρροια όλων αυτών είναι η απώλεια της εμπιστοσύνης στους πολιτικούς από τους πολίτες και κυρίως από τους νέους ανθρώπους. Η πρόκληση που αποδεχθήκαμε ως ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι μεγάλη. Πρέπει να βγάλουμε τη χώρα από την κρίση και να δώσουμε στους Έλληνες και τις Ελληνίδες το μήνυμα αισιοδοξίας που τόσο χρειάζονται.
Αν και όλοι γνωρίζετε τις πιέσεις που δέχεται η χώρα για λήψη επώδυνων μέτρων, η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ο Πρωθυπουργός μας Γιώργος Παπανδρέου όχι μόνο δεν υπέκυψαν, αλλά έμειναν σταθεροί στην υλοποίηση των προγραμματικών μας δηλώσεων.
Με τον Προϋπολογισμό του 2010 εξοικονομούμε 4,2 δις ευρώ από τη μείωση της σπατάλης και των δαπανών στο δημόσιο. Αναφέρω χαρακτηριστικά την κατάργηση και συγχώνευση φορέων και επιτροπών που ίδρυσε η προηγούμενη Κυβέρνηση και δεν χρειάζονται, τη μείωση των αμοιβών διευθυντικών στελεχών και μελών Δ.Σ. στις Δ.Ε.Κ.Ο. και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, τη μείωση των δαπανών για προμήθειες νοσοκομείων και παραλαβές εξοπλιστικών προγραμμάτων.
Ταυτόχρονα, αυξάνουμε τα καθαρά έσοδα κατά 4,5 δις ευρώ. Αυτό θα επιτευχθεί κυρίως με την πάταξη της φοροδιαφυγής, την είσπραξη ανείσπρακτων βεβαιωμένων οφειλών που άφησε η Νέα Δημοκρατία και την εφαρμογή ενός δίκαιου φορολογικού συστήματος.
Όπως υποσχεθήκαμε προεκλογικά, με τον Προϋπολογισμό δίνουμε 1 δις ευρώ επιπλέον για την παιδεία, 70 εκατομμύρια για προσλήψεις 1.000 γιατρών και 3.000 νοσηλευτών στα νοσοκομεία, 350 εκατομμύρια για αύξηση των συντάξεων του ΟΓΑ, 100 εκατομμύρια για αύξηση του επιδόματος ανεργίας, 150 εκατομμύρια για αύξηση επιστροφής του Φ.Π.Α. στους αγρότες από 7% σε 11%, 800 εκατομμύρια επιπλέον για αύξηση των δημοσίων επενδύσεων, σημαντικό κομμάτι των οποίων θα πάει στους παραμελημένους νομούς της περιφέρειας. Σ’ αυτούς ανήκει και ο Νομός Καβάλας στον οποίο εκλέγομαι.
Είναι μία περιοχή, όπου η πολιτική της Νέας Δημοκρατίας δημιούργησε τεράστιο αναπτυξιακό έλλειμμα. Δεν έγινε κανένα μεγάλο έργο, απλά ολοκληρώθηκαν τα έργα που σχεδίασε και ξεκίνησε το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Γι’ αυτό ο Νομός Καβάλας χρειάζεται και θα έχει ιδιαίτερη στήριξη από την Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να κάνω μία σύντομη αναφορά στον τομέα του αθλητισμού, ο οποίος επίσης θα συνεισφέρει στη μείωση των δαπανών και της σπατάλης. Ο Προϋπολογισμός της Γενικής Γραμματείας είναι μειωμένος, αλλά γίνεται συμμάζεμα και εξορθολογισμός των δαπανών και της αδιαφάνειας. Για παράδειγμα μειώνονται κατά 40% οι αμοιβές μελών συλλογικών οργάνων και θα γίνει και περικοπή της σπατάλης ομοσπονδιών – σφραγίδες.
Οι περικοπές μπορεί να είναι πολιτικά επιβεβλημένες, λόγω και της οικονομικής συγκυρίας, αλλά αυτό δεν αλλάζει την κεντρική μας φιλοσοφία για τον αθλητισμό. Για μας ο αθλητισμός είναι και θα αντιμετωπίζεται ως δημόσιο αγαθό. Γι’ αυτό δίνουμε έμφαση στην ανάπτυξη του μαζικού, σχολικού και ερασιτεχνικού αθλητισμού και παράλληλα ανοίγουμε τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις στους πολίτες. Σύντομα θα νομοθετήσουμε και για προβλήματα που χρόνια μαστίζουν τον αθλητισμό, όπως το ντόπινγκ, τα παράνομα στοιχήματα και άλλα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Αγαπητοί συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός του 2010 είναι αφετηρία της μεγάλης προσπάθειας για ανάταξη της χώρας, για αναδιανομή του εισοδήματος και νοικοκύρεμα της οικονομίας. Εκείνο που προέχει –τελειώνω, κύριε Πρόεδρε- για την Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τον Πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου είναι η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των πολιτών στο κράτος και η αποκατάσταση του κύρους και της διαλυμένης αξιοπιστίας της χώρας απέναντι στους Ευρωπαίους εταίρους και τις διεθνείς αγορές.
Δεν μας νοιάζει, όμως, να βελτιωθούν οι αριθμοί και τα μεγέθη, αν δεν βελτιωθεί πρώτα απ’ όλα η ζωή των πολιτών. Στόχος είναι να ευημερήσουν και οι αριθμοί και οι άνθρωποι. Γι’ αυτό το στόχο δουλεύουμε και θα εργαστούμε σκληρά. Γι’ αυτό σας καλώ να υπερψηφίσουμε όλο τον Προϋπολογισμό, γιατί έχουμε μόνο μία επιλογή, μπορούμε και πρέπει να πετύχουμε.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε συνάδελφε.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής Α΄ Πειραιά της Νέας Δημοκρατίας κ. Βασίλης Μιχαλολιάκος για επτά λεπτά.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω ίσως τη μοναδική τιμή για Βουλευτή του Πειραιά –ευκαιρία που μου έδωσε ο Πειραϊκός λαός- να συμμετέχω στις εργασίες της Βουλής για είκοσι συνεχόμενα χρόνια μέχρι σήμερα.
Ίσως έτσι έχω την άνεση και το δικαίωμα να υπερβαίνω και στο λόγο μου ή στις τοποθετήσεις μου αυτή τη στενή κομματική αντίληψη. Είκοσι χρόνια περίπου κινδυνεύουμε όλοι μαζί να καθιερώσουμε ένα έθιμο που δεν ενισχύει την αξιοπιστία του πολιτικού λόγου. Οι εκάστοτε κυβερνητικοί Βουλευτές θεοποιούν τον προϋπολογισμό και οι εκάστοτε Βουλευτές της αντιπολίτευσης όλων των κομμάτων προσπαθούν να μεγιστοποιήσουν τα όποια μειονεκτήματά του και να τον απαξιώσουν.
Σήμερα έχουμε τον πρώτο προϋπολογισμό αυτής της Κυβέρνησης. Εύχομαι εκ βαθέων να επιτύχει στο έργο της για το καλό της Ελλάδας. Επιτέλους πρέπει να το πούμε δυνατά και εμπράκτως, όλα τα κόμματα και όλοι οι πολιτικοί, ότι είμαστε εδώ για να υπηρετήσουμε το δημόσιο συμφέρον και το δημόσιο συμφέρον είναι να επιτυγχάνει η Κυβέρνηση σε όσα υπηρετούν τους πολίτες.
Παρατήρησα, λοιπόν, ότι οι περισσότεροι τουλάχιστον από τους Βουλευτές της Συμπολίτευσης που πήραν το λόγο, αντί να επιχειρούν να αναδείξουν θετικά στοιχεία του Προϋπολογισμού πυροβολούν την απελθούσα Κυβέρνηση. Μα, δεν είναι δουλειά σας αυτό, κύριοι συνάδελφοι. Αυτό ήταν και είναι δουλειά του ελληνικού λαού.
Εσείς ως Κυβέρνηση, στην αφετηρία σας, στο νέο ξεκίνημα έχετε δύο τεράστια πολιτικά πλεονεκτήματα. Ο πρώην Πρωθυπουργός, καθώς προκήρυσσε τις εκλογές, αναγνώριζε ότι και στην εθνική οικονομία έρχονται –και ήρθαν- δραματικές οι επιπτώσεις από τη διεθνή κρίση, αναγνώριζε εμμέσως πλην σαφώς ότι αποτύχαμε –αν θέλετε- στην πάταξη της φοροδιαφυγής. Είχατε δηλαδή ένα καλύτερο πολιτικό έδαφος να πάρετε θετικά μέτρα. Επίσης, στην προεκλογική του εξόρμηση μίλησε για σκληρά μέτρα και πρότεινε σκληρά μέτρα.
Έχετε, επίσης, ένα δεύτερο μεγάλο πολιτικό πλεονέκτημα. Η Νέα Δημοκρατία μετά την ήττα της ανέδειξε, μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες, νέο Αρχηγό, τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος είπε και το εννοεί ότι θα είμαστε μαζί και απέναντι, μαζί όπου υπηρετείτε το δημόσιο συμφέρον και απέναντι όπου επιχειρείτε να πλήξετε περαιτέρω την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος και τους αδύνατους πολίτες.
(MB)
(MT)
Αυτά δεν πρέπει να τα αναδείξετε; Δεν είναι μια μεγάλη πολιτική προίκα; Δεν τα είχε ποτέ μέχρι τώρα η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Ελπίζω να τα έχει στο μέλλον.
Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να τονίσω ότι εμείς δεν θέλουμε μια αποτυχημένη Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να πέσει σαν ώριμο φρούτο, για να έρθουμε να κραυγάζουμε ότι παραλαμβάνουμε ερείπια. Θέλω να τονίσω ότι εμείς είμαστε η Παράταξη που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και δεν υπερβάλλω αν πω ότι όλοι που είμαστε εδώ είμαστε τα «παιδιά» του Κωνσταντίνου Καραμανλή, που πήρε την Ελλάδα από τη φτωχογειτονιά των Βαλκανίων και την οδήγησε στην ευημερία της Ευρώπης, αν θέλετε.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Ε, όχι και παιδιά του Καραμανλή!
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ: Ασφαλώς δεν εννοώ ότι είστε κομματική προέκταση, αλλά είναι ο ηγέτης ο οποίος ολοκλήρωσε την πολιτική δημοκρατία, έφερε το Κ.Κ.Ε. στη Βουλή των Ελλήνων, μαζί με την εντολή του λαού,…
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΦΙΛΗΣ: Το έφερε ο αγώνας μας, κύριε Μιχαλολιάκο!
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ:…και μαζί οικοδομούμε –πρέπει να οικοδομήσουμε- την Ευρώπη των προσδοκιών μας.
Αν θέλετε να είμαστε περισσότερο ειλικρινείς, τα «παιδιά» του Καραμανλή, οι επόμενες κυβερνήσεις δεν τα κατάφεραν όσο θα έπρεπε να τα καταφέρουν. Δεν αξιοποιήσαμε όσο έπρεπε και όσο μπορούσαμε τα μεγάλα πλεονεκτήματα της ευρωπαϊκής Ελλάδος. Θέλετε να σας υπενθυμίσω ότι η Ελλάδα του ’81, που παραλάβατε, είχε περίπου μηδενική ανεργία και δημόσιο χρέος από τα μικρότερα στην Ευρώπη;
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ: Να μην λέτε τέτοια πράγματα!
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ: Αυτή είναι η αλήθεια.
Όμως δεν θα σταθούμε στην ιστορική αλήθεια. Αυτό είναι για τους ιστορικούς. Ας δούμε τα σημερινά δεδομένα. Μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι ότι η σημερινή δημόσια διοίκηση είναι σχεδόν απαγορευτική για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη του τόπου, ότι αυτή η γραφειοκρατία και η διαφθορά είναι τα απαγορευτικά στοιχεία για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη του τόπου; Αν σ’ αυτό συμφωνήσουμε, δεν είναι πολύ δύσκολο να συμφωνήσουμε ότι σ’ αυτό έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης όλες οι κυβερνήσεις.
Θέλετε σοβαρά να δεχθούμε δηλαδή ότι τη διαφθορά στην Ελλάδα την έφερε η Κυβέρνηση του Καραμανλή τα τελευταία πέντε χρόνια; Δηλαδή το 2004 δεν είχαμε εκτεταμένη διαφθορά, δεν είχαμε εκτεταμένη ανεργία, δεν είχαμε εκτεταμένες κοινωνικές ανισότητες;
Έχετε μια μεγάλη ευκαιρία, να συνεργαστούμε όλες οι πολιτικές δυνάμεις. Γιατί για τη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης δεν ευθύνονται ασφαλώς οι δημόσιοι υπάλληλοι αλλά η πολιτική εξουσία. Τρέχει ο χρόνος.
Θα περίμενα λοιπόν έναν Προϋπολογισμό και προπαντός έναν πολιτικό λόγο που να είναι οραματικός, που να έχει ένα σχέδιο, μια στρατηγική, να βγάλουμε την πατρίδα μας απ’ αυτό το τέλμα και την κρίση και να την οδηγήσουμε μπροστά, να φέρουμε την αξιοκρατία, να φέρουμε τη διαφάνεια.
Εγώ χαιρετίζω αν θέλετε όλες τις Εξεταστικές Επιτροπές που θέλετε να φέρετε. Σύντομα όμως και όλες, ώστε να μην μένει καμία σκιά στο δημόσιο βίο της χώρας! Και αν υπάρχει παραγραφή, αυτό αφορά το ποινικό σκέλος. Δεν αφορά το πολιτικό. Αν δεν μπορούμε ως πολιτικό σύστημα να στείλουμε στη φυλακή δια της Δικαιοσύνης τους όποιους εξ ημών πρόδωσαν την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού κι ενδεχομένως και των κομμάτων τους, τουλάχιστον ας αναρτήσουμε στο Περιστύλιο της Βουλής μια στήλη που να λέει: «Αυτοί ήσαν επίορκοι», με αποφάσεις θεσμικών οργάνων της Βουλής. Να το κάνουμε γρήγορα, όμως χωρίς σκοπιμότητες.
Θα ήθελα επίσης, κύριε Υπουργέ, στο ελάχιστο που θα μιλήσω ακόμη να σας πω ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι ένας κορυφαίος θεσμός λειτουργίας της Δημοκρατίας. Το έλεγε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. χρόνια, το λέει η Αριστερά, το λέμε και το κάνουμε πράξη κι εμείς. Είναι δυνατόν στον πρώτο Προϋπολογισμό που κάνετε να περικόπτετε τις δαπάνες και μάλιστα την ίδια ώρα που λέτε ότι θα υλοποιήσετε το διοικητικό εκσυγχρονισμό; Είναι δυνατόν ακόμη να μην δίνετε ούτε τα 300 εκατομμύρια που χρωστάτε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση α΄ βαθμού; Θα δώσετε τη δεύτερη δόση τον Ιανουάριο; Θα αφήσετε την Τοπική Αυτοδιοίκηση κολοβή, ανάπηρη;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ολοκληρώστε, παρακαλώ.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ: Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε, σε μισό λεπτό.
Πώς δηλαδή να παρακολουθήσω ως πολίτης μια αξιόπιστη Κυβέρνηση η οποία επιτίθεται με φοροεπιδρομή εναντίον όλων; Εσείς δεν κραυγάζατε ότι οι έμμεσοι φόροι είναι οι πιο άδικοι φόροι; Δεν το λέει η κοινή λογική; Αυξάνετε τους έμμεσους φόρους σε όλους. Ποιος πολίτης, ποια κοινωνική κατηγορία πολιτών έχει τις βαρύτερες επιπτώσεις από τους έμμεσους φόρους; Δεν τις έχουν οι αδύναμοι πολίτες, οι άνεργοι, οι χαμηλοσυνταξιούχοι, οι χαμηλόμισθοι; Όσο για τους δημοσίους υπαλλήλους, ακόμα κι όταν ο Καραμανλής έλεγε ότι θα «παγώσει» τους μισθούς των υψηλόμισθων δημοσίων υπαλλήλων εσείς δεν λέγατε ότι θα δώσετε κάτι παραπάνω και από την τιμαριθμική αύξηση; Γιατί τώρα περικόπτετε τις αποδοχές τους; Και μην κρύβεστε πίσω από τεχνάσματα του τύπου «επιδόματα ή μη επιδόματα», «φορολόγηση». Όλα αυτά είναι οι αποδοχές. Δεν γνωρίζατε; Γνωρίζατε ασφαλώς.
Κλείνω με το εξής. Βασικό στοιχείο της αναξιοπιστίας της πολιτικής ζωής, που βιώνουμε όλοι οι πολιτικοί με τρόπο δραματικό, είναι η αναντιστοιχία προεκλογικών λόγων και μετεκλογικών πράξεων. Έχετε μια καλή ευκαιρία, μια Αξιωματική Αντιπολίτευση πρόθυμη να στηρίξει θεσμικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες θα οδηγήσουν τον τόπο μπροστά, πρόθυμη να υποστηρίξει οτιδήποτε οδηγεί τον τόπο στη διαφάνεια και στη σύγκρουση με τη διαφθορά, οτιδήποτε υπηρετεί την κοινωνία της συνοχής και της αλληλεγγύης.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει επανειλημμένα το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε, κύριε Μιχαλολιάκο.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ: Αλήθεια, -και μ’ αυτό κλείνω-τι θα κάνετε με το Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής; Θα το διατηρήσετε; Θα το ενισχύσετε; Μακάρι να το κάνετε, κύριε Ευθυμίου. Μην το καταργήσετε όμως, μην το «παγώσετε» επειδή το γέννησε η Νέα Δημοκρατία.
Έναν τέτοιο Προϋπολογισμό, λοιπόν, που δεν έχει όραμα δεν μπορούμε παρά να τον καταψηφίσουμε.
Ευχόμαστε «Καλή Επιτυχία», αλλά αλλάζοντας μυαλά απ’ αυτά που είχατε στο παρελθόν. Να είστε καλά!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε.
Η Βουλευτής Φωκίδας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κυρία Αφροδίτη Παπαθανάση έχει το λόγο για επτά λεπτά.
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΗ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η παγκόσμια οικονομική κρίση χτύπησε την πόρτα της χώρας ένα εξάμηνο αργότερα από τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης και τα αποτελέσματα αυτής της κρίσης ήταν μια γενικευμένη οικονομική ύφεση, πολύ μεγαλύτερη απ’ αυτή που αρχικά αναμενόταν. Κι όλοι σήμερα από το Βήμα αυτό, πολιτικά κόμματα και κοινωνία, συνειδητοποιούμε ότι η κρίση αυτή βρήκε τη χώρα μας αδύναμη και απροετοίμαστη για να αντιδράσει, κυρίως λόγω των χρόνιων διαρθρωτικών προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας, του κακού μοντέλου της δημόσιας διοίκησης της χώρας, της παραοικονομίας και της διαφθοράς, αλλά και λόγω των λανθασμένων χειρισμών, των αναποτελεσματικών πολιτικών επιλογών της προηγούμενης Κυβέρνησης και των σαφών επιλογών της σε όφελος των λίγων και των «ημετέρων». Τα στοιχεία μόνο για τη φτώχεια και την άνιση ανακατανομή πλούτου είναι ενδεικτικά των πολιτικών αυτών τα τελευταία πέντε χρόνια.
Τα όποια αποσπασματικά μέτρα πάρθηκαν από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αποδείχθηκαν μη επαρκή και πρόχειρα. Δεν απέδωσαν καρπούς και, σε συνδυασμό με την κατά γενική ομολογία απουσία ενός ολοκληρωμένου προγράμματος, δεν κατόρθωσαν να ανακάμψουν την κατηφορική πορεία που είχε ήδη αρχίσει να διαγράφει η ελληνική οικονομία, με συνέπεια τη σταδιακή, ανεξέλεγκτη πορεία προς την ύφεση και τον πρωτοφανή εκτροχιασμό των δημοσιονομικών, την ίδια στιγμή όμως που η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας «βοηθούσε» τη χώρα, στέλνοντας ακόμη και παραμονή εκλογών στην Κοινότητα ψευδή στατιστικά στοιχεία.
Ο ελληνικός λαός σήμερα έχει απόλυτη συναίσθηση της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης, στην οποία έχει περιέλθει η χώρα. Υπάρχει από την κοινωνία προς τον πολιτικό κόσμο απαίτηση για υπεύθυνη συμπεριφορά, απαίτηση για εθνική στρατηγική. Και η υπεύθυνη συμπεριφορά δεν αφορά μόνο την παραδοχή λαθών για το χθες –κι είναι απαραίτητο να γίνει η παραδοχή λαθών για το χθες- αλλά αφορά και το σήμερα. Και το να είσαι υπεύθυνος σήμερα απαιτεί πολλαπλάσια προσπάθεια και πολυμέτωπο αγώνα απέναντι πρώτα στους κερδοσκόπους, σε ομίλους που δημιουργούν κρίσεις κερδοσκοπώντας με τα ελληνικά ομόλογα, απέναντι στα ξένα οικονομικά συμφέροντα που πιέζουν ασφυκτικά τη χώρα, απέναντι σ’ αυτούς που θέλουν να στερήσουν βασικές υποδομές και το κράτος πρόνοιας από την κοινωνία της χώρας μας, πουλώντας νεοφιλελεύθερες και αποτυχημένες πολιτικές.
Η σημερινή μας ευθύνη, η ευθύνη του πολιτικού κόσμου δεν είναι μόνο απέναντι στην οικονομία και στα δημοσιονομικά. Υπεύθυνα και με ξεκάθαρο δημόσιο λόγο καλούμε τα κόμματα της Αντιπολίτευσης να απαντήσουν και να συμφωνήσουν σ’ έναν αγώνα ενάντια στη διαφθορά, τη βάση του κακού για τον τόπο μας. Γιατί, για να μπορέσουμε να περάσουμε σ’ ένα νέο παραγωγικό μοντέλο θέλουμε και χρειαζόμαστε ένα άλλο κράτος κι έναν άλλο δημόσιο τομέα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το δικό μας μείγμα πολιτικής περιλαμβάνει εξυγίανση των δημοσιονομικών. Περιλαμβάνει όμως ταυτόχρονα την προστασία των αδυνάμων στην κρίση και τη στήριξη του κράτους πρόνοιας, όχι ως τακτική φιλανθρωπίας αλλά ως τακτική ανάπτυξης και κοινωνικής δικαιοσύνης. Γιατί χρειαζόμαστε κοινωνία με αγοραστική δύναμη και κοινωνία με κοινωνική συνοχή, αλλά και γιατί οφείλουν να πληρώσουν πρώτα οι «έχοντες» και «κατέχοντες». Εμείς οφείλουμε και θα στήσουμε τη βάση ενός νέου μοντέλου ανάπτυξης, θα αποκαταστήσουμε το κύρος και την αξιοπιστία της χώρας μας στους Ευρωπαίους εταίρους μας και τις διεθνείς αγορές.
(GK)





(1MB)
Οφείλουμε να περάσουμε τη χώρα σε ένα διαφορετικό αύριο, όπου το δημόσιο εξυπηρετεί, η χώρα παράγει, οι μαθητές αποκτούν δωρεάν παιδεία και –ίσως το πιο εύκολο- τα δημοσιονομικά μας νούμερα να είναι μοναδικά και αξιόπιστα χωρίς πολλαπλές αναγνώσεις.
Ο προϋπολογισμός του 2010 είναι μεταβατικός και πρωταρχικός του στόχος είναι η ακόμα μεγαλύτερη μείωση του ελλείμματος, σε συνδυασμό με τη συγκράτηση του ρυθμού αύξησης του δημοσίου χρέους.
Η επίτευξη του στόχου αυτού έχει δυο συνιστώσες. Από τη μια προβλέπεται σημαντική ενίσχυση των εσόδων με μέτρα μόνιμου, διαρθρωτικού χαρακτήρα, όπως δικαιότερη κατανομή των φορολογικών βαρών, περιορισμός της φοροδιαφυγής, περικοπή της κρατικής σπατάλης. Με τον τρόπο αυτό προβλέπεται αύξηση των εσόδων από το 21,5% του Α.Ε.Π. το 2009 στο 23,6% το 2010.
Παράλληλα, προβλέπεται εξορθολογισμός και ανακατανομή των δαπανών. Χαρακτηριστικό είναι πως για πρώτη φορά σε προϋπολογισμό προβλέπεται περιορισμός των πρωτογενών δαπανών κατά 2,3 δισεκατομμύρια ευρώ. Ενεργοποιούνται ελεγκτικοί και εισπρακτικοί μηχανισμοί και μειώνονται σημαντικά οι καταναλωτικές δαπάνες του δημοσίου.
Ταυτόχρονα, επιχειρείται η συγκράτηση των δαπανών στα ασφαλιστικά ταμεία, προκειμένου να υπάρξουν ριζικές αλλαγές στον τρόπο διαχείρισής τους. Οι συνολικές δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού περιορίζονται από το 33,7% του Α.Ε.Π. το 2009 στο 32,8% το 2010.
Η ελληνική περιφέρεια και η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας ειδικότερα πλήρωσε ακριβά την αδιαφορία των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας. Η πολιτική επιλογή της προηγούμενης Κυβέρνησης ήταν να διατηρήσει το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων οριακά κάτω από το 4% του Α.Ε.Π., υποχρηματοδοτώντας έτσι τις δημόσιες επενδύσεις.
Εμείς έχουμε μια εντελώς διαφορετική αναπτυξιακή αντίληψη. Θεωρούμε το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων το σημαντικότερο ίσως αναπτυξιακό εργαλείο για την ενδυνάμωση της ελληνικής περιφέρειας και για το λόγο αυτό έχουμε αύξηση των συνολικών δαπανών του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων κατά 8,4% σε σχέση με το 2009.
Κύριοι συνάδελφοι, η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας πλήρωσε ακριβά την αδιαφορία των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας με πλήθος μελετών επί μελετών, αλλά επί της ουσίας με έναν σημαντικό αριθμό μη ώριμων ή ημιτελών ή και εγκαταλελειμμένων έργων.
Είναι απαράδεκτο η Περιφέρειά μου που προσφέρει στην ελληνική οικονομία από την εξόρυξη φυσικών πόρων, όπως το βωξίτη, με το εργοστάσιο αλουμινίου, με τον ταμιευτήρα της λίμνης του Μόρνου, με τη βιομηχανική ζώνη στα Οινόφυτα, να έχει τόσα ουσιαστικά προβλήματα.
Ζούμε σε ένα θέατρο παραλόγου. Για παράδειγμα, θα αναφέρω τα έργα εγγειοβελτιωτικής ανάπτυξης. Για τα έργα αυτά σε ύψος 400.000.000 ευρώ εντάχθηκαν έργα 1.200.000 ευρώ. Γιατί τόσες ψεύτικες υποσχέσεις;
Εμείς δεν βλέπουμε τα αναπτυξιακά προγράμματα ως πυραμίδες εκλογικών υποσχέσεων. Θα εντάξουμε τα έργα προσπελασιμότητας σε συνολικό περιφερειακό και εθνικό σχεδιασμό. Χρειαζόμαστε πολλαπλασιαστικά έργα ανάπτυξης και τα έργα αυτά πρέπει να έλθουν από επένδυση στον πολιτισμό, στους ορεινούς όγκους, με τη στήριξη της παιδείας, της υγείας και της πρόνοιας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πιστεύοντας ακράδαντα στις δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας να αντεπεξέλθει στις δύσκολες αυτές συνθήκες, επιβεβαιώνουμε για μια ακόμα φορά την εμπιστοσύνη μας στον Πρωθυπουργό, στην Κυβέρνηση και ψηφίζουμε τον προϋπολογισμό του 2010.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ τη συνάδελφο από τη Φωκίδα.
Η κυρία Ελισάβετ Παπαδημητρίου –η Έλσα της Νέας Δημοκρατίας- Βουλευτής Αργολίδας, έχει το λόγο για επτά λεπτά.
ΕΛΣΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Αγαπητέ Πρόεδρε, κύριοι Υπουργοί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να αρχίσω απευθύνοντας καλές ευχές –το απαιτούν οι μέρες- προς όλες και όλους. Καλά Χριστούγεννα, καλή χρονιά, υγεία και χαρά σε εμάς, ποιότητα ζωής, ανάκαμψη, ανάπτυξη και προκοπή στον τόπο μας.
Τελευταία συζήτηση του χρόνου, η κορυφαία συζήτηση –έχουμε μάθει να τη λέμε- συζήτηση όμως που γίνεται κάτω από τη σκιά κρίσιμων συνθηκών οικονομικής κρίσης, κοινωνικής κρίσης, περιβαλλοντικής κρίσης, αλλά κυρίως πολιτικής κρίσης.
Και πρέπει να γίνουν με τόλμη και αναγνώριση ευθύνης για όλους μας πολλές συζητήσεις εδώ μέσα, για να αποτιμήσουμε το πού είμαστε ως πολιτικά πρόσωπα και να καθορίσουμε το πού επιτέλους θέλουμε να πάμε.
Άκουσα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από τον Υπουργό Οικονομικών ότι ο προϋπολογισμός που θα ψηφίσει το Σώμα αύριο θα αναθεωρηθεί σε λίγους μήνες. Κατανοητό και –στην εκτίμησή μου- αναπόφευκτο, αλλά ας σημειώσω για το λαό που μας ακούει ότι αναδεικνύονται δύο πολύ βασικά πράγματα.
Πρώτον, κρύψατε αυτά που γνωρίζατε προεκλογικά και κάνατε πως δεν τα γνωρίζατε και, ακόμη, έρχονται σκληρότερα μέτρα, τα οποία θα ανακοινώσετε μέσα σε λίγους μήνες, όταν θα ξαναπείτε με άνεση πως η κατάσταση στην οικονομία είναι ακόμα χειρότερη από τη σημερινή.
Δεύτερον, αναδεικνύεται ότι ήσασταν λαϊκιστές, αθεράπευτα λαϊκιστές και unfair, όταν πετροβολούσατε τους προκατόχους σας της Νέας Δημοκρατίας στο Υπουργείο Οικονομικών που οι αντίστοιχες συνθήκες ανάγκασαν και αυτούς να αναθεωρήσουν τα προϋπολογισθέντα.
Πρέπει, λοιπόν, να προσέχουμε πολύ. Είναι τέτοιες νοοτροπίες, κύριοι συνάδελφοι, που δημιουργούν τα προβλήματα στις σχέσεις μας με τους πολίτες. Είναι τέτοιες συμπεριφορές που μας απαξιώνουν καθημερινά. Θεωρώ ότι είναι ιστορική ανάγκη να αναβαθμίσουμε το ρόλο μας και να αναστηλώσουμε την ατομική και τη συλλογική εικόνα μας στα μάτια και στην ψυχή του Έλληνα πολίτη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι Έλληνες που μας ακούν απόψε ανησυχούν για το μέλλον τους, αλλά θέλουν την ξεκάθαρη αλήθεια από την Κυβέρνησή τους. Δεν θέλουν άλλα ψέματα. Είστε ήδη πάνω από δυο μήνες στην κυβέρνηση. Τα 7/10 των περιβόητων εκατό ημερών πέρασαν. Η περίοδος χάριτος θεωρώ πως έχει ήδη λήξει.
Εμείς, όπως είπε και ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, θα στηρίξουμε κάθε υγιή πρωτοβουλία σας, προκειμένου να βγει η χώρα από την οικονομική κρίση, όχι όμως και να πληρώσουν πάλι οι αδύναμοι. Δεν αντέχει άλλο ο μισθωτός εργαζόμενος ούτε ο μικρομεσαίος, αυτός ο ήρωας, αυτή η γαλακτοφόρος αγελάδα του ελληνικού οικονομικού πεδίου. Δεν έχουν αδειάσει μόνο οι τσέπες του, έχουν ξηλώσει και τη φόδρα!
Κύριε Υπουργέ των Οικονομικών, έχουμε εμπεδώσει το άθλημα. Η επιβολή φόρων, έμμεσων και άμεσων, είναι η εύκολη λύση για κάθε Υπουργό Οικονομίας οψέποτε. Το δύσκολο είναι η ανάπτυξη. Και το ακόμα δυσκολότερο είναι η πράσινη ανάπτυξη. Αλλά ανάπτυξη με κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησης για τα μερίσματα των νομικών προσώπων σημαίνει φορολόγηση της τάξης του 40% για τους μετόχους.
Όμως, για να συμμετέχει σε προσπάθεια για ανάπτυξη ένας εργοδότης, πρέπει να έχει κάποια αναφορά σε ένα σταθερό φορολογικό σύστημα, που δεν αλλάζει κάθε τρεις και λίγο και μάλιστα παρά τα πρόσφατα προεκλογικά υπεσχημένα.
Άκουσα τον Πρωθυπουργό να παρουσιάζει στη συνέντευξη Τύπου στην Κοπεγχάγη το σοσιαλιστικό όραμα, αλλά και το προσωπικό του όραμα, για πράσινη ανάπτυξη και ομολογώ ειλικρινέστατα ότι αισθάνθηκα εθνική υπερηφάνεια, όπως επίσης χάρηκα πάρα πολύ για την επιτέλους ίδρυση του Υπουργείου Περιβάλλοντος και την εισαγωγή της περιβαλλοντικής συνιστώσας σε όλες τις πολιτικές. Επιτέλους!
Όμως, αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό –ομολογώ- και όταν κυρίως αυτό ανακοινώνεται σε μια παγκόσμια γιορτή που περιμένει κανείς από το μεγάλο Ομπάμα να συνταιριάσει την καταπληκτική του παρουσία, αυτή που έκανε όταν ανέλαβε το Λευκό Οίκο. Και έβλεπα στα μάτια των συνακροατών μου ότι όλοι σκεφτόντουσαν: Μας βγήκε τελικά ένας μαύρος Μπους ο κ. Ομπάμα. Είναι αυτό που έσκυψα και είπα στον παριστάμενο Υφυπουργό Εξωτερικών και έτσι πραγματικά αισθάνθηκα.
Όμως, μετά τις πολύ καλές προθέσεις του κ. Παπανδρέου –που άκουσα με μεγάλη μου χαρά- κάθισα και σκέφτηκα και ήλεγξα το πεδίο που περπάτησε η Κυβέρνηση για εβδομήντα μέρες και ομολογώ ότι μελαγχόλησα, γιατί δεν βρήκα καμία αντιστοίχιση των λόγων του στα μέτρα πολιτικής που ανακοινώθησαν και σε αυτά που ακούω ότι πρόκειται να ανακοινωθούν.
Και επειδή πιστεύω ότι είναι εξαιρετική η Υπουργός Περιβάλλοντος, αφήστε την να δουλέψει. Δεν είναι δυνατόν να ακυρώνετε μέτρα που προτίθεται να πάρει, λέγοντας πως η συνέχιση της κυκλοφορίας των τριαντάχρονων σαράβαλων θα συμβάλει στην παιδεία!

(DP)
(5GK)
Είναι όντως φιλόδοξος ο στόχος για υιοθέτηση πράσινης τεχνολογίας, αλλά ας δώσουμε προτεραιότητα στα εύκολα και τα επείγοντα εδώ στην Ελλάδα.
Πώς θα απορροφηθούν τα πορτοκάλια των συμπατριωτών μου στην Αργολίδα, όταν οι χυμοποιοί εισάγουν όλο και μεγαλύτερες ποσότητες χυμού από ξένες μη ευρωπαϊκές χώρες, ενώ εδώ επιδοτούνται διπλοζυγίζοντας και τριπλογράφοντας χωρίς έλεγχο ή, ακόμα χειρότερα, με την συνενοχή των αγροτοσυνδικαλιστών σας;
Πώς θα κινηθεί χρήμα στην εσωτερική αγορά, όταν ο παραγωγός χάνει συνεχώς από το εισόδημά του λόγω της τιμής του προϊόντος που κάθε χρόνο μειώνεται, γιατί εμείς δεν στηρίξαμε με αντίστοιχες αναγκαίες πολιτικές, ενώ ταυτόχρονα αυξάνονται όλα τα είδη που χρειάζονται στην παραγωγική διαδικασία;
Μου φαίνεται ότι σε ελληνικό επίπεδο δεν καταλάβατε τίποτα από τις συνεχείς υποβαθμίσεις της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας από τους διεθνείς οικονομικούς οίκους, οι οποίες επιβαρύνουν τους όρους δανεισμού.
Εγκαταλείψτε την απραξία σας, που έχει γίνει ανέκδοτο με τη μη στελέχωση των θέσεων των γενικών γραμματέων, θέσεις τις οποίες ισχυριστήκατε ότι θα καλύπτατε αξιοκρατικά. Και εδώ εγώ η αφελής χειροκρότησα. Ο ένας έβαλε τον κουμπάρο του Πρόεδρο σε εποπτευόμενο οργανισμός και ο άλλος τοποθετεί το συνεργάτη της γυναίκας του ως γενικό γραμματέα.
Και προσέξτε με: Εγώ προσωπικά δεν πιστεύω ότι και ο κουμπάρος και ο συνεργάτης έχει μειωμένο δικαίωμα στην ισότητα και στην ισοτιμία, που διασφαλίζει το Σύνταγμα. Αλλά θυμηθείτε τι μάθατε τον ελληνικό λαό, όταν ήσασταν Αντιπολίτευση. Σπείρατε ανέμους και θερίζετε θύελλες.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τελειώνω λέγοντας ότι παρακολουθώ τη συζήτηση τρεις μέρες και είναι όντως πολλά τα μικρά που θέλουν λύση και πρέπει να δοθούν λύσεις για να δρασκελίσουμε, επιτέλους, προς τα μεγάλα και εμείς εδώ στην Ελλάδα. Οι αγορές, οι τεχνολογίες, τα δισεπίλυτα περιβαλλοντικά ζητήματα, η οικονομική κρίση έχουν κλίμακα παγκοσμιότητας, όπως συνακόλουθα έχουν και οι πολιτικές μας. Αυτή η νέα πραγματικότητα αυξάνει την απόσταση μεταξύ πολιτών και πολιτικών γιατί οι πολίτες μας έχουν απολέσει από εμάς τους ίδιους και τα σφάλματά μας κάθε αίσθηση συνιδιοκτησίας στις αποφάσεις που παίρνονται, όχι μόνο ερήμην των πολιτών αλλά συχνά ερήμην και των εκπροσώπων τους, ημών των Βουλευτών.
Εύχομαι στη χρονιά που έρχεται να καταβάλουμε κάθε προσπάθεια για να μικρύνει η απόστασή μας από τους πολίτες και αυτό θα το καταφέρουμε μόνο αν συνεννοηθούμε μεταξύ μας για να θεμελιώσουμε το καινούριο που πρέπει να γεννηθεί.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ την κυρία Έλσα Παπαδημητρίου.
Ο συνάδελφος από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας, κ. Κουρουμπλής Παναγιώτης έχει το λόγο, για επτά λεπτά.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ξέρετε ότι δεν χρησιμοποιώ σημειώσεις και ως εκ τούτου πρέπει να δείξετε λίγη ανοχή.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Εγώ έχω όλη τη διάθεση, αλλά σκεφτείτε τους συναδέλφους.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Ελευθέριος Βενιζέλος κατά την έναρξη των Βαλκανικών Πολέμων έστειλε ένα ιστορικό μήνυμα στο ελληνικό Ναυτικό. Απευθυνόμενος στους Έλληνες ναυτικούς του Πολεμικού Ναυτικού είπε ότι δεν σας καλώ να πέσετε υπέρ της πατρίδος, σας διατάσσω να νικήσετε!
Το μήνυμα, λοιπόν, της 4ης Οκτωβρίου που έστειλε στα μαθητικά πολιτικά έδρανα μεσούσης της τετραετίας την σημερινή Αξιωματική Αντιπολίτευση είναι ένα ισχυρό μήνυμα που ξεπερνάει το εκλογικό αποτέλεσμα και χρεώνει τη σημερινή διακυβέρνηση με τις μεγάλες ευθύνες που έχει για να απαντήσει ακριβώς στην κρίση που βιώνουμε.
Ο Πρωθυπουργός προσδιόρισε με σαφήνεια τις πολιτικές επιλογές και το όραμα αυτής της νέας προσπάθειας. Πάνω, λοιπόν, σ’ αυτές τις πολιτικές επιλογές και στο όραμα αυτό οφείλουμε να οικοδομήσουμε όλοι μαζί τη νέα προσπάθεια απαλλαγμένη από παρελθοντολογίες, μοιρολατρίες, μιζερολογίες.
Καλούμεθα, λοιπόν, να ξεπεράσουμε τις χρονοβόρες διαβουλεύσεις και τις διαδικασίες και να αξιοποιήσουμε τον πολιτικό χρόνο και την πολιτική φαιά ουσία που διαθέτει αυτή η Αίθουσα, ώστε όλοι μαζί να αποδειχθούμε ανδρείοι τη συγκεκριμένη στιγμή απέναντι στα προβλήματα που βιώνει η ελληνική κοινωνία. Δεκάδες ωρολογιακές βόμβες απασφαλισμένες βρίσκονται στην κοιλιά της κοινωνίας και καλούμεθα με σωφροσύνη και με μέτρο να απαντήσουμε, ώστε πραγματικά οι επιπτώσεις των εκρήξεων να μην πλήξουν βαθύτατα και μακροπρόθεσμα την ελληνική κοινωνία.
Καλούμεθα, λοιπόν, να συγκρουστούμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με ό,τι πλήττει την ποιότητα του Εθνικού Συστήματος Υγείας χρεώνοντας και συσσωρεύοντας χρέη δισεκατομμυρίων. Αυτή τη στιγμή 6,5 δισεκατομμύρια χρέη των νοσοκομείων καλείται να ρυθμίσει η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας.
Πότε, λοιπόν, και σε ποιο χρονικό ορίζοντα θα δεσμευθούμε –και θα δεσμευθεί η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας- απέναντι στον ελληνικό λαό, γιατί αυτή είναι η εντολή της 4ης Οκτωβρίου, γι’ αυτό το περίφημο διπλογραφικό σύστημα που για δεκαπέντε χρόνια χρονοτριβεί υπηρετώντας τα συμφέροντα των ολίγων σε βάρος των πολλών; Πότε και τι εμποδίζει, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να ολοκληρωθεί το μηχανογραφικό σύστημα στα ασφαλιστικά ταμεία, ώστε να περιορίσουμε αυτή τη φοβερή κατασπατάληση χρήματος του ελληνικού λαού υπέρ των ολίγων; Πότε και ποια στιγμή θα απαιτήσουμε με βάση των ισχύοντα νόμο να συμψηφιστούν τα χρέη 600 εκατομμύριων ευρώ που δεν πληρώνουν τα τελευταία πέντε χρόνια οι φαρμακευτικές εταιρείες; Πότε θα συγκρουστούμε και θα υποχρεώσουμε τους κλινικάρχες των ιδιωτικών κλινικών να χρεώνουν τα φάρμακα με χονδρική τιμή στα ασφαλιστικά ταμεία, όπως το κάνουν και τα νοσοκομεία, και όχι με λιανική υπερχρεώνοντας τον κρατικό προϋπολογισμό;
Πότε και με ποιον τρόπο καλούμεθα να δεσμευθούμε ότι θα υποχρεώσουμε τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του Υπουργείου Γεωργίας να μην επιτρέπεται η ελληνοποίηση των εισαγόμενων κρεάτων εις βάρος του καταναλωτή και εις βάρος του κτηνοτρόφου πλήττοντας την ελληνική κτηνοτροφία; Με ποιον τρόπο θα δημιουργήσουμε και θα προωθήσουμε έναν νέο «Καποδίστρια» στο συνεταιριστικό κίνημα, ώστε να αναλάβει την πραγματική έρευνα, τη στήριξη, την κατάρτιση και την προώθηση των προϊόντων στην αγορά, ώστε να εξασφαλίσουμε ένα στοιχειώδη υγιή ανταγωνισμό στο χώρο της αγοράς σε σχέση με τα αγροτικά προϊόντα; Πότε θα διεκδικήσουμε –και πρέπει να διεκδικήσουμε- από την Ευρωπαϊκή Ένωση –και αν χρειαστεί να παρέμβει και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, ο οποίος έχει δεσμευθεί- ώστε το 50% του ποσοστού που πρόκειται το 2010 να περικοπεί από τους καπνοπαραγωγούς βυθίζοντάς τους σε μια απελπισία φτώχειας να δοθεί στους πραγματικούς καπνοπαραγωγούς;
Πότε και με ποιον τρόπο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα συγκρουστούμε με αυτή την περίφημη φοροδιαφυγή, την εισφοροδιαφυγή και τη φοροκλοπή; Εκεί, στην επόμενη τετραετία θα αποδείξουμε ότι ήταν βάσιμη η εμπιστοσύνη που μας έδειξε ο ελληνικός λαός για να μπορέσουμε πραγματικά να περιορίσουμε αυτό το φαινόμενο που πλήττει τους πολλούς και ιδιαίτερα τους αδυνάτους. Θα τολμήσουμε να φέρουμε όλα εκείνα τα μέτρα για τις δαπάνες διαβίωσης, ακόμα και αν χρειαστεί να συζητήσουμε την πιστωτική κάρτα;
Και ερωτώ την Αίθουσα: Αν χρησιμοποιήσουμε ή υποχρεώσουμε τη χρήση της πιστωτικής κάρτας, είναι βέβαιον ότι μπορούμε πραγματικά να περικόψουμε τον ομφάλιο λώρο της φοροδιαφυγής και της φοροκλοπής;
Θα δεσμευθούμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στα πλαίσια ενίσχυσης της ρευστότητας της αγοράς ώστε οι επιχειρήσεις που θα πάρουν χρήματα από το πρόγραμμα ΤΕΜΠΜΕ –παραδείγματος χάρη, τα πρώτα 100.000-150.000 ευρώ που θα πάρουν από τα δάνεια αυτά- να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους στο Ι.Κ.Α., στο Τ.Ε.Β.Ε., για το Φ.Π.Α. για να απαλλάξουμε πραγματικά τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις από το άγχος της εξάρτησης που έχουν σήμερα και τις δυσκολίες να έχουν φορολογική ενημερότητα;


(DE)

(5DP)
Θα συγκρουστούμε με την παρεΐστικη λογική στο εκπαιδευτικό σύστημα, ιδιαίτερα στα πανεπιστήμια.
Λέγεται, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι, αν είχαμε συνδέσει πραγματικά το εκπαιδευτικό σύστημα με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας, με έναν επαγγελματικό προσανατολισμό πραγματικό, θα μπορούσαμε να είχαμε 3% λιγότερη ανεργία.
Θα μπορέσουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να υλοποιήσουμε το νόμο που ψηφίσαμε εδώ και δεκαπέντε χρόνια για την κάρτα αναπηρίας, που θα απαλλάξει το κράτος από εκατομμύρια εργατοώρες και τους αναπήρους από την μεγάλη ταλαιπωρία. Αυτό δείχνει πόση ζωή έχει η γραφειοκρατία, όταν ο Ο.Ο.Σ.Α. έχει πιστοποιήσει ότι το 7% του Α.Ε.Π. στην Ελλάδα καταναλώνεται από την γραφειοκρατία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το 2010 έχει χαρακτηριστεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση ως έτος καταπολέμησης της νέας φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, ένα απεχθές φαινόμενο που απειλεί να εκσφενδονίσει έξω από τα λεγόμενα φυσιολογικά τείχη της κοινωνίας χιλιάδες ανθρώπους, δημιουργώντας τη σκληρή φτώχεια, το σκληρό πυρήνα της φτώχειας.
Απέναντι, λοιπόν, σε αυτές τις ομάδες που απειλούνται, τους ανασφάλιστους, τους μακροπρόθεσμα άνεργους, τους χαμηλοσυνταξιούχους, τους αναπήρους, τα ανασφάλιστα παιδιά που λαμβάνουν -ακούστε- 45 ευρώ το μήνα -αν είναι δυνατόν!- τα απροστάτευτα παιδιά, αυτές τις κοινωνικές ομάδες, πρέπει να εξαντλήσουμε όλα τα περιθώρια και αν πραγματικά οικοδομήσουμε ένα κράτος που θα περιορίσει όλα αυτά τα φαινόμενα που προανέφερα, είναι βέβαιο ότι στο τέλος της τετραετίας όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα έχουν ένα ελάχιστο αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης.
Καλούμεθα, λοιπόν, όλοι μαζί να υπερβούμε τον κομματικό μας πατριωτισμό, να απελευθερώσουμε τα ιαματικά κοιτάσματα της ψυχής μας και με το λικέρ των εμπειριών μας να απαντήσουμε συλλογικά σε αυτά τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κοινωνία. Είναι βέβαιο ότι θα ενεργοποιήσουμε όλους τους νέους και τις νέες, όλους τους νέους και τις νέες θα τους μπολιάσουμε με αυτές τις αξίες, για να νιώσουν ότι όλο αυτό το σύστημα είναι ανταποδοτικό, όλη αυτή η προσπάθεια έχει ανταποδοτικά αποτελέσματα γι’ αυτούς και για τις οικογένειές τους, για όλους τους Έλληνες.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε Κουρουμπλή.
Ο Βουλευτής Β’ Αθήνας Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Πρωτούλης Ιωάννης έχει το λόγο για επτά λεπτά.
Και επειδή, κύριε Κουρουμπλή, μιλάτε εκτός κειμένου, θα θυμίσω ότι όλοι θα έπρεπε να μιλάμε σαν και εσάς και μακάρι και με αυτή τη δύναμη της ψυχής.
Ευχαριστούμε.
Κύριε Πρωτούλη, έχετε το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΡΩΤΟΥΛΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, τα λαϊκά στρώματα και η νεολαία θεωρούμε, σαν Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, ότι δεν έχουν κανένα συμφέρον να παρακολουθήσουν τόσο την ψευδεπίγραφη αντιπαράθεση ανάμεσα στην Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τη Νέα Δημοκρατία για τη διαφάνεια ή για την αξιοπιστία των οικονομικών μεγεθών όσο και τις εκκλήσεις ορισμένων, όπως του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. προς την Κυβέρνηση, για να εφαρμόσει δήθεν τις προεκλογικές της δεσμεύσεις.
Πολύ περισσότερο θεωρούμε ότι δεν έχουν κανένα συμφέρον να αποδεχθούν και τα σύγχρονα ιδεολογήματα που ακούγονται μέσα σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα, τα ιδεολογήματα της Κυβέρνησης, που λίγο-πολύ ονοματίζει νέο πατριωτισμό την αφαίρεση δικαιωμάτων, τη ληστεία του μόχθου για την ενίσχυση της κερδοφορίας μιας χούφτας ανθρώπων.
Η θεωρία αυτή θέλουμε να θυμίσουμε ότι είναι ξαναζεσταμένη σούπα και χρειάζεται να επιστρατεύσουν οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι άνεργοι, οι νέοι άνθρωποι τη μνήμη τους για όσα στο παρελθόν -όχι στο πολύ μακρινό παρελθόν- βαφτίζατε ως εθνικούς στόχους. Τι λέγατε για τον εθνικό στόχο της Συνθήκης του Μάαστριχτ, για τον εθνικό στόχο της ΟΝΕ αμέσως μετά, τον εθνικό στόχο των Ολυμπιακών Αγώνων; Να θυμηθούν και να μετρήσουν τι όφελος είχαν οι ίδιοι, τι όφελος είχαν οι οικογένειές τους, τι όφελος είχαν τα παιδιά τους. Πάγωμα μισθών και ημερομισθίων, για δεκαετίες λιτότητα, εμπορευματοποίηση των πάντων, εργασιακές σχέσεις λάστιχο, μαύρη ανασφάλιστη εργασία και ενοικιαζόμενοι συμβασιούχοι, σχολείο και πανεπιστήμιο που ολοένα και περισσότερο αδειάζει τις τσέπες των γονιών και τα μυαλά των παιδιών.
Υπήρχε όφελος, βέβαια. Είχαν όφελος οι ελληνικές επιχειρήσεις, το κεφάλαιο. Βρέθηκαν στις πρώτες θέσεις κερδοφορίας παγκόσμια και στην πρώτη θέση την Ευρώπη. Τα δικά τους συμφέροντα, επομένως, προβάλλονται ως εθνικά και προβάλλονται ως εθνικά και για το λαό τα συμφέροντα των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των μονοπωλίων.
Σήμερα ξανά βαφτίζεται πατριωτισμός και εθνικός στόχος η εφαρμογή της Συνθήκης της Λισαβόνας -η στρατηγική της Λισαβόνας, καλύτερα- προσαρμοσμένη στις συνθήκες της καπιταλιστικής κρίσης. Ο Κρατικός Προϋπολογισμός αυτό το στόχο έρχεται να υπηρετήσει, με μεγαλύτερη ένταση είναι αλήθεια από τις προηγούμενες χρονιές λόγω και της καπιταλιστικής κρίσης, υλοποιώντας το περιβόητο ευρωπαϊκό σχέδιο εξόδου από την κρίση.
Κρύβετε με μπόλικο αποπροσανατολισμό ότι τα μέτρα αυτά δεν αφορούν μόνο την Ελλάδα και κρύβετε ότι είναι προαποφασισμένα.
Αλήθεια, υπήρχε κρίση όταν συναποφασίζατε το 2001 στη Λισαβόνα; Όχι. Ήταν η περίοδος των παχιών αγελάδων, βέβαια, μόνο για το κεφάλαιο, όπως προείπαμε, τους βιομήχανους, τους εφοπλιστές, τους τραπεζίτες, τους μεγαλέμπορους, αλλά και τη στεφάνη που έχουν γύρω τους για να τους υπηρετεί.
Όταν συνδιαμορφώνατε τη στρατηγική ενίσχυσης της κερδοφορίας του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, το κάνατε λόγω της διαφθοράς ή λόγω της αδιαφάνειας; Αυτό είναι το αποτέλεσμα του συγκεκριμένου τρόπου παραγωγής, του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, όπως είναι αποτέλεσμά του και η κρίση και όχι η αιτία.
Επέκταση, επομένως, της περιβόητης «ευελφάλειας», της δουλειάς-λάστιχο μέσα από τη γενικευμένη αξιοποίηση των διαφόρων μορφών μερικής απασχόλησης, απελευθέρωση των απολύσεων μέσα από την κατάργηση των περιορισμών στις ομαδικές απολύσεις, επέκταση της μαθητείας την οποία ήδη νιώθουν στο πετσί τους χιλιάδες νέοι άνθρωποι και ενήλικοι και ανήλικα παιδιά, δουλεύοντας όλη μέρα για 380 ευρώ το μήνα, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων μέσα από τη σταδιακή αντικατάστασή τους από τις ομαδικές συμβάσεις, νέα αντιασφαλιστικά μέτρα στο όνομα της βιωσιμότητας των ταμείων που στην πράξη, μαζί με τα προηγούμενα μέτρα, αφαιρούν από τη νέα γενιά και το δικαίωμα στη σύνταξη και το δικαίωμα στην κοινωνική ασφάλιση που κατακτήθηκε με σκληρούς αγώνες.
Αυτά σχεδιάζει η Κυβέρνηση. Αυτά σχεδιάζει και αυτά ονομάζει εθνικό στόχο. Και μάλιστα, γι’ αυτά καλεί σε συστράτευση, γι’ αυτά καλεί να περιοριστούν οι λαϊκές απαιτήσεις, γι’ αυτά καλεί και το κίνημα να αυτοχειραγωγηθεί, στα πλαίσια του κοινωνικού εταιρισμού να δεχθεί και τα ψίχουλα των προνοιακών επιδομάτων και στην ουσία, να παραδοθεί γι’ αυτά.
Εμείς καλούμε τους γονείς που έχουν παιδιά στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, που βλέπουν την ανεργία των νέων όχι με την ανάγνωση των ποσοστών, αλλά το ζουν στα σπίτια τους, που βλέπουν τα παιδιά τους μέχρι τα τριάντα και τα τριάντα πέντε χρόνια να μένουν στο πατρικό σπίτι, να μη μπορούν να κάνουν οικογένεια, εμείς τους καλούμε να σκεφθούν και να σκεφθούν όχι τι θυσίες θα κάνουν για να τους παραδώσουν λιγότερα έως καθόλου δικαιώματα, αλλά το δρόμο που θα ακολουθήσουν για να τους προσφέρουν περισσότερα.
Η συγκλονιστική απεργία που πραγματοποιήθηκε στις 17 του Δεκέμβρη, που προκήρυξαν ταξικά σωματεία, δεκάδες σε όλη την Ελλάδα, που στήριξε το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, έκανε το γύρο του κόσμου, συζητήθηκε σε κάθε λαϊκό σπίτι και αυτή η απεργία δείχνει το δρόμο. Όσο και να προσπαθήσουν η Κυβέρνηση, τα υπόλοιπα Κόμματα των Βρυξελλών, όσο και να προσπαθήσουν ξεπουλημένες ηγεσίες συνδικάτων, ο κυβερνητικός συνδικαλισμός που πλέον αναλαμβάνει και ένα καινούργιο ρόλο, το ρόλο απεργοσπαστικού μηχανισμού, όσο και να προσπαθήσετε να επιβάλετε σιγή νεκροταφείου, είναι αλήθεια ότι δεν θα το καταφέρετε.
Εμείς, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, ξεκαθαρίζουμε ότι θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να ενισχυθεί αυτός ο αγώνας, να ανέβουν οι απαιτήσεις και στα αιτήματα και στις διεκδικήσεις και να σπάσει η μοιρολατρία. Θεωρούμε ότι τώρα είναι η ώρα που χρειάζεται να δυναμώσει ο ουσιαστικός διάλογος στους χώρους δουλειάς, στους χώρους μόρφωσης, στις γειτονιές, στα χωριά, παντού για την πραγματική διέξοδο από το σύστημα που δημιουργεί τις κρίσεις, που φορτώνει βαριές θυσίες στο λαό και την περίοδο της κερδοφορίας του, πολύ περισσότερο την περίοδο της ύφεσης.
Νομίζουμε ότι είναι κατανοητό, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ότι καταψηφίζουμε, αλλά καλούμε και το λαό και τη νεολαία να αντιπαλέψει αυτό τον Κρατικό Προϋπολογισμό στο δρόμο του αγώνα μας.
Ευχαριστώ.
(LM)
(5DE)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Το λόγο έχει τώρα ο κ. Παναγιώτης Καμμένος, Βουλευτής Β΄ Αθηνών, για επτά λεπτά.
Παράκληση, τηρήστε το χρόνο, κύριε συνάδελφε.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σ’ αυτήν την Αίθουσα έχω συζητήσει δεκαέξι Προϋπολογισμούς του Κράτους ως Βουλευτής της Αντιπολιτεύσεως, ως Βουλευτής της κυβέρνησης και δύο χρόνια ως Υφυπουργός της κυβέρνησης, ως μέλος της κυβέρνησης.
Αυτός ο Προϋπολογισμός είναι από τους πιο κρίσιμους Προϋπολογισμούς που σήμερα συζητούμε. Είναι ένας Προϋπολογισμός μιας χώρας η οποία βρίσκεται στριμωγμένη σε μια πολύ μεγάλη οικονομική κρίση. Οι Έλληνες πολίτες περιμένουν να ακούσουν από εμάς, τους εκπροσώπους του ελληνικού λαού, τις θέσεις μας. Οι Έλληνες πολίτες αυτή τη χρονιά, μέσα από την κρατική τηλεόραση, αλλά και τα Μέσα Μαζικής Ενημερώσεως, περιμένουν να ενημερωθούν, όντας βομβαρδισμένοι από διάφορους οίκους αξιολογήσεως, από περισπούδαστους και σοφούς δημοσιογράφους του εξωτερικού, από αναλυτές ή μικροαναλυτές. Περιμένει να δει ο Έλληνας πολίτης τι θα γίνει με το μισθό του, με τη σύνταξή του, με το εισόδημά του, τι θα γίνει με τις καταθέσεις του, με το αύριο.
Συνήθως οι Προϋπολογισμοί κλείνουν και αυτό που μένει είναι μια φωτογραφία του Υπουργού Οικονομικών που καταθέτει τα βιβλία –φέτος κατέθεσε το τσιπ στη Βουλή- με τον Προϋπολογισμό, τα παραπολιτικά του δείπνου του Υπουργού Οικονομικών προς τους κοινοβουλευτικούς συντάκτες και κάποια αποσπάσματα ομιλιών.
Φέτος όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουμε μια πολύ μεγάλη υποχρέωση να εξηγήσουμε στον ελληνικό λαό ακριβώς τι συμβαίνει.
Ο Ουΐνστον Τσώρτσιλ το 1926, στο Κοινοβούλιο είπε ότι το Κοινοβούλιο μπορεί να επιβάλει στους πολίτες να υπακούσουν ή ακόμα και να υποταχθούν, δεν μπορεί όμως να τους επιβάλει να συμφωνήσουν. Σ’ αυτό τον Προϋπολογισμό και σε αυτή τη συζήτηση έχουμε όλοι την υποχρέωση να πείσουμε τους πολίτες να συμφωνήσουν ότι στην πατρίδα μας, για να περάσουμε αυτήν την κρίση, χρειάζεται όλοι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας.
Εμείς ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, ως πρώην Κυβέρνηση αυτού εδώ του τόπου, έχουμε ευθύνες και τις αναλαμβάνουμε και για λάθη και για παραλείψεις και για πολιτικές που ίσως δεν κάναμε. Η Κυβέρνηση έχει τις δικές της ευθύνες, γιατί εκείνη κρατά το τιμόνι αυτού εδώ του τόπου. Αλλά και εμείς ως πολίτες, εάν δεν συμπορευτούμε με τη λογική του να χτυπήσουμε αυτήν την κακή μοίρα που έχει αυτός εδώ ο τόπος στο να μην ακολουθούμε το γράμμα του νόμου με το να επιτρέπουμε και να ανεχόμαστε τη φοροδιαφυγή, εάν δεν σταματήσουμε να μη δεχόμαστε απόδειξη από το γιατρό που επισκεπτόμαστε, από το δικηγόρο που πάμε να προσφέρει τις υπηρεσίες του, από εκείνον που φοροδιαφεύγει στο μαγαζί της γωνίας ή εκείνον ο οποίος κυκλοφορεί δίπλα μας με ξένες πινακίδες, τότε καμία κυβέρνηση και κανένα πολιτικό μέτρο, καμιά απόφαση αυτού εδώ του Κοινοβουλίου, δεν μπορεί να αλλάξει τα πράγματα.
Για να αλλάξουν τα πράγματα πρέπει όλοι μαζί, πολίτες, πολιτικό σύστημα, να αλλάξουμε νοοτροπία, γιατί το θέμα της Ελλάδας είναι θέμα εθνικό. Δεν θα κριθεί σήμερα απλώς μόνο αυτή η Κυβέρνηση για το αν θα πετύχει. Κρινόμαστε όλοι μας, το αύριο της πατρίδας μας. Τα παιδιά και τα εγγόνια μας κρίνονται εάν δεν πετύχουμε να αντισταθούμε στις πιέσεις που δέχεται αυτή τη στιγμή η χώρα μας. Έχουμε την υποχρέωση να κτίσουμε αυτό που είπε ο Αντώνης ο Σαμαράς, την Ελλάδα της ελπίδας, να δώσουμε ελπίδα.
Ακούν οι πολίτες στη συζήτηση αυτή πολλούς από εμάς από την Αντιπολίτευση να λέμε ότι φταίει η Κυβέρνηση διότι πήρε ένα-δύο λαθεμένα μέτρα, ότι δεν έκανε σωστά τη δουλειά της αυτούς τους μήνες που κυβερνά. Ακούμε την Κυβέρνηση να κρίνει τη Νέα Δημοκρατία ότι εκείνη φταίει ως Κυβέρνηση και ακούμε και την αντιπολίτευση της Αριστεράς να παίρνει τη θέση των συνδικάτων. Αλλά πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας ότι το πιο σημαντικό είναι να σταματήσει αυτή η προσπάθεια απαξίωσης του πολιτικού συστήματος.
Ίσως είναι ένας από τους τελευταίους προϋπολογισμούς που συζητάμε εδώ, Βουλευτές εκλεγμένοι από τον ελληνικό λαό, Βουλευτές οι οποίοι εξελέγημεν με το σταυρό προτιμήσεως. Διότι εάν αλλάξει το σύστημα, σ’ αυτό το Κοινοβούλιο δεν θα είναι οι επίλεκτοι του ελληνικού λαού, δεν θα είναι οι Βουλευτές που εκλέγει ο ελληνικός λαός, αλλά θα είναι οι Βουλευτές που διορίζονται από τα εκλογικά μαγειρεία. Εγώ προσωπικά δεν θα συμμετέχω σε αυτή τη Βουλή, εάν πράγματι έτσι είναι η απόφαση και αν έτσι ψηφιστεί.
Θα τελειώσω εδώ πέρα τη συζήτηση για τους Προϋπολογισμούς. Η Ελλάδα μπορεί να στηριχτεί στις μεγάλες υποδομές που έχουν κτίσει οι πρόγονοί μας, στις μεγάλες βιομηχανίες μας που είναι η ναυτιλία και ο τουρισμός. Ακούμε τους διεθνείς οίκους και λέμε ότι θα δούμε εάν θα υποβαθμίσουν την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας και μιλούμε για τα ομόλογα που θα εκδοθούν τον επόμενο χρόνο, τις επόμενες ημέρες, τους επόμενους μήνες για να δανειστεί η χώρα μας. Μόνο η ελληνική ναυτιλία, η μεγάλη των Ελλήνων ναυτιλία, φέρνει 20 δισεκατομμύρια το χρόνο στην πατρίδα μας. Ο τουρισμός 11 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο.
Εάν ανοίξουμε τις πόρτες, εάν ενισχύσουμε αυτούς τους δύο κυρίους πυλώνες, εάν δώσουμε τη δυνατότητα ανάπτυξης, εάν καλέσουμε τους Έλληνες του εξωτερικού, τους Έλληνες εφοπλιστές, τους Έλληνες ναυτικούς να στηρίξουν την πατρίδα μας, θα το κάνουν. Και δεν έχουμε ανάγκη να μας δανείσει ούτε η Moodys, ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση, ούτε η Ευρωπαϊκή Τράπεζα. Έχουμε τη δύναμη να το αντιμετωπίσουμε μόνοι μας. Έχουμε τη δύναμη να προχωρήσουμε μαζί σε μεγάλες αλλαγές σε αυτήν εδώ τη χώρα.
Ας προχωρήσετε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όπως προχωρήσαμε και εμείς στην Κυβέρνησή μας. Βεβαίως κάναμε και λάθη, αλλά προχωρήσαμε σε τομές, όπως ήταν η παραχώρηση χρήσης του λιμένα. Βάλαμε τους Κινέζους, τη μεγάλη δύναμη της Κίνας μέσα στην ελληνική οικονομία, σε έναν κύριο πυλώνα, στα λιμάνια. Κρίνατε αυτή τη σύμβαση και είπατε ότι θα κάνουμε China Town τον Πειραιά. Ήλθε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός και κατήγγειλε την Κυβέρνηση εδώ στον Πειραιά.
Εγώ χαίρομαι και σας συγχαίρω, διότι αναιρέσατε αυτή τη θέση και προχωράτε αυτήν την τεράστια, σημαντική συμφωνία γι’ αυτόν τον τόπο. Χαίρομαι που ο κ. Ανωμερίτης βγήκε και έκανε δημόσια δήλωση ότι είναι από τις συμφερότερες συμφωνίες που γίνανε. Χαίρομαι επίσης, διότι μαθαίνω ότι ανατρέψατε την πολιτική σας θέση, όπου λέγατε ότι θα καταργήσετε τη συμφωνία του Ο.Τ.Ε. με την Deutsche Telecom και θα προχωρήσετε σε περαιτέρω αποκρατικοποίηση μέσα στους επόμενους μήνες.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε, τώρα.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Κλείνω, κύριε Πρόεδρε.
Είναι σημαντικό ότι δεν ανατρέψατε τη συμφωνία της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Μπορούμε να προχωρήσουμε, στηριζόμενοι στον τουρισμό μας, στα μικρά νησιά μας. Μπορούμε να προχωρήσουμε σε δημιουργία παράλιου νηολογίου για τα σκάφη αναψυχής. Έχουμε τη δυνατότητα να καλέσουμε επενδυτές, να μην τους φοβίσουμε. Και όταν όλα αυτά τα κάνουμε με σύμπνοια, με εθνική απόφαση, στηριζόμενη η Κυβέρνηση από την Αντιπολίτευση, στηριζόμενη από τους Έλληνες πολίτες, τότε δεν έχει κανείς να μας απειλήσει. Κανείς δεν θα τολμήσει να κάνει αυτό που κάνατε τις δύο τελευταίες μέρες. Χθες στο Χρηματιστήριο από τις 4.20΄ μέχρι τις 5.00΄ πουλάγανε οι ξένοι επενδυτές τις μετοχές της Εθνικής Τραπέζης και του Ο.Τ.Ε., κατακρημνίζοντας το Χρηματιστήριο και οι ίδιοι σήμερα, ενώ ανάγκασαν τους Έλληνες επενδυτές να ξεπουλήσουν τις μετοχές τους, τις αγόρασαν και πήραν μετοχές τριπλάσιες από αυτές που πούλησαν χθες μέσα σε ένα τέταρτο τις επόμενες τρεις ώρες.
Ας προχωρήσουμε μαζί γιατί η Ελλάδα δεν απειλείται, δεν υποβαθμίζεται, η Ελλάδα δεν υποτιμάται. Η Ελλάδα μπορεί να κερδίσει και όλοι μαζί ενωμένοι να πάμε στο αύριο.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε το θαλασσινό κ. Καμμένο.
Το λόγο έχει τώρα ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής, κ. Δημήτριος Σιούφας, για δέκα λεπτά.
Ορίστε, κύριε Πρόεδρε, έχετε το λόγο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω ότι συμφωνούμε όλοι ότι η χώρα έχει προβλήματα, ότι υπάρχει κρίση, κρίση κοινωνική, κρίση πολιτική, κρίση οικονομική. Και βεβαίως, δεν ανακαλύπτω τον τροχό ή την πυρίτιδα με αυτή τη διαπίστωση.
Κράτος και νοικοκυριά είναι υπερχρεωμένα. Υπάρχουν ελλείμματα. Υπάρχουν προβλήματα τα οποία καθημερινά οξύνονται. Οι αγορές δυσπιστούν, οι δανειστές ανησυχούν και η οικονομία δέχεται από παντού επιθέσεις. Και εμείς, γύρω από άλλου είδους ζητήματα συζητούμε. Θα έλεγα αυτό που έλεγαν οι αρχαίοι «των οικιών ημών εμπιμπραμένων, ημείς άδομεν». Αλληλοκατηγορίες γιατί φτάσαμε ως εδώ.
(TS)





(5 LM)
Μέχρις ενός σημείου αυτού είναι κατανοητό, όμως, όλοι πρέπει να θυμηθούμε το μύθο του Αισώπου «έκαστος δύο πήρας φέρει».
Είναι, όμως, αυτό το ζήτημα αυτές τις ώρες; Το ζήτημα για μένα –και πιστεύω για πάρα πολλούς, όχι μόνο μέσα στην Αίθουσα, αλλά και έξω από αυτή- είναι τι κάνουμε τώρα. Το πρώτο για μένα είναι να ομονοήσουμε, γιατί είμαστε στο ίδιο σκάφος και σε φουρτουνιασμένη θάλασσα και χρειάζονται επείγουσες αποφάσεις, χθες, όχι σήμερα. Αύριο θα είναι πολύ αργά.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ποτέ μετά την Μεταπολίτευση μία κυβέρνηση όπως η σημερινή δεν είχε ξεκάθαρη στήριξη από την Αξιωματική Αντιπολίτευση, παρουσιάζοντας ένα σχέδιο εξόδου από την κρίση, για να στηριχθεί. Αλλά τέτοιο σχέδιο δεν υπάρχει. Ο πρώην Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής είπε στις προγραμματικές του δηλώσεις τον Οκτώβριο του 2009 ότι όπου υπάρξει θετική προσπάθεια θα υποστηριχθεί. Όπου αναπτυχθούν σωστά βήματα θα βρίσκουν έμπρακτη ενθάρρυνση. Αυτή είναι η στάση που υπηρετεί το συμφέρον της πατρίδας.
Ο νέος Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αντώνης Σαμαράς είπε ότι θα στηρίξουμε κάθε προσπάθεια στη σωστή κατεύθυνση, προκειμένου να βγει η χώρα από την κρίση. Κοντεύουν εκατό μέρες διακυβέρνησης. Το μισό κράτος δεν λειτουργεί.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Εβδομήντα.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ: Στις 4 Ιανουαρίου φθάνουμε εκεί, κύριε Γείτονα.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Και του χρόνου θα είμαστε ένα χρόνο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ: Δεν υπάρχουν Γενικοί Γραμματείς. Δεν υπάρχουν Διοικητές οργανισμών. Έχουμε Υφυπουργούς χωρίς αρμοδιότητες. Και όλοι διερωτόμαστε: Τι έχετε πάθει; Τι συμβαίνει; Δεν βλέπετε γύρω σας; Πώς κοιμάστε ήσυχοι; Εσείς έχετε τώρα τη διακυβέρνηση. Αδρανείτε. Υπάρχει μία ακινησία και πολλές φορές διαπιστώνεται και ασυνεννοησία μεταξύ σας. Εάν δε δείχνατε την ίδια κινητικότητα που δείχνετε με την πρόθεσή σας να συστήσετε εξεταστικές επιτροπές, στο να προωθηθούν αναγκαία μέτρα και πολιτικές που έχει ανάγκη η οικονομία της χώρας, τότε αυτό θα ήταν καλύτερο και για εσάς και για τη χώρα, αλλά και για τους πολίτες. Κάθε μέρα είναι πιο δύσκολη από την προηγούμενη. Μην ολιγωρείτε άλλο. Κάντε κάτι, χθες, όχι σήμερα.
Βεβαίως, υπάρχει κόστος στην όποια απόφαση θα πάρετε, αλλά πάντοτε πρέπει να γνωρίζετε –τουλάχιστον για εμάς έχει γίνει απόλυτη πεποίθηση- ότι όπου υπάρχει πολιτικό κόστος σήμερα, υπάρχει ωφέλεια αύριο για τη χώρα, για το σύνολο του ελληνικού λαού.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μιλώ και θα συνεχίσω να μιλώ με την ίδια νηφαλιότητα, χωρίς να έχω καμία απολύτως προκατάληψη. Μεταδώσατε λάθος μηνύματα στο εξωτερικό. Και μεταδώσετε λάθος μηνύματα είτε λέγοντας ότι η χώρα βρίσκεται στη μονάδα εντατικής θεραπείας είτε λέγοντας ότι κινδυνεύει η ανεξαρτησία της χώρας. Εάν αυτό είναι πραγματικότητα, τότε τα μέτρα έπρεπε να έχουν ήδη ληφθεί, διαφορετικά περάσατε ένα μήνυμα στο εξωτερικό, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στις αγορές του εξωτερικού ότι κάτι άλλο συμβαίνει. Αλλά αυτό χρειάζεται να έχει συνέχεια με πολιτικές και μέτρα.
Δεν είναι τυχαίο ότι τον τελευταίο ενάμιση μήνα η Ελλάδα είναι το πρώτο θέμα στα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Αλλά και εάν αυτό ακόμη δεν σας απασχολεί, δείτε την ψυχολογία που επικρατεί στην πραγματική οικονομία, στην αγορά και τις επιχειρήσεις. Το βλέπετε να αποτυπώνεται σε όλους τους δείκτες το τελευταίο χρονικό διάστημα ακόμη πιο έντονα.
Είναι μία κρίσιμη μάχη την οποία δεν πρέπει αν τη χάσετε, γιατί θα τη χάσει η Ελλάδα. Και πρέπει να έχετε σχέδιο να παρεμβληθεί για να μεταφέρετε μία ελπίδα, μία αισιοδοξία για τους πολίτες, για την κοινωνία και όχι απλά να ανακοινώνονται μέτρα τα οποία να μην υλοποιούνται σε αποφάσεις, να μην γίνονται νομοθετικές ρυθμίσεις.
Τι συνέπεια έχει αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Ότι αυξάνει την ανασφάλεια των εργαζομένων, των επιχειρήσεων και όλοι αναρωτιούνται πώς πάμε, ποιος είναι ο οδικός χάρτης που πορεύεται η χώρα προς τα μπροστά.
Με όλα αυτά τα οποία λέω δεν επιχειρώ να αμφισβητήσω ότι υπάρχει δύσκολη οικονομική συγκυρία, ούτε ότι υπάρχουν χρόνιες παθογένειες στην οικονομία, αλλά και σοβαρές δημοσιονομικές δυσχέρειες. Αυτό ήδη εμείς το πράξαμε με τον πρώην Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή λέγοντας όσα είπαμε στην προεκλογική περίοδο.
Τούτη, όμως, η ώρα είναι δύσκολη. Ταυτόχρονα, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν είναι μόνο η Ελλάδα που έχει οικονομικά προβλήματα. Όλος ο κόσμος έχει οικονομικά προβλήματα, όλη η Ευρώπη. Δείτε τι συμβαίνει στην Πορτογαλία, στην Ισπανία, στην Ιρλανδία, στη Γαλλία, την Ιταλία. Ακόμη και η πιο ισχυρή οικονομία της Ευρώπης, η Γερμανία, θα έχει φέτος έλλειμμα 6%. Δεν είμαστε μόνο εμείς, αλλά ίσως εμείς να έχουμε τα μεγαλύτερα προβλήματα.
Εξετάζοντας δε κανείς την πορεία των προηγούμενων χρόνων, γιατί είχαμε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, γιατί θεμελιώθηκαν σημαντικά έργα υποδομής, βλέπουμε ότι αυτά προέρχονταν είτε από κοινοτικά κονδύλια είτε από την αυξημένη ζήτηση, αν και στην προκειμένη περίπτωση η ιδιωτική κατανάλωση προερχόταν και αυτή από υπερδανεισμό. Υπάρχει πρόβλημα στο εμπορικό ισοζύγιο, υπάρχει πρόβλημα στην παραγωγικότητα του δημόσιου τομέα και είναι ζητήματα τα οποία κάποια στιγμή θα πρέπει να τα εξετάσουμε.
Μιλώντας πριν λίγες μέρες με αφορμή τα εκατό χρόνια από την επανάσταση στο Γουδί, είπα ότι είναι ευκαιρία για τη χώρα αυτή η κρίση να γίνει μία πολύ σημαντική ευκαιρία για εθνική αναγέννηση και εθνική ανάταξη. Και η συνάντηση που έγινε υπό την προεδρία του Προέδρου της Δημοκρατίας των πολιτικών Αρχηγών και τα θέματα που ετέθησαν, δίνουν αυτή την αφορμή.
Θα μου επιτρέψετε, όμως, να σας πω ότι έχετε και μία πολύ σοβαρή κληρονομιά από την απελθούσα Κυβέρνηση. Έχετε σοβαρή κληρονομιά στις ενεργειακές πολιτικές, στις αποκρατικοποιήσεις με κορυφαία την Ολυμπιακή, στο νέο αναπτυξιακό νόμο, στα ΣΔΙΤ, στο χωροταξικό σχεδιασμό, στη νέα γενιά μεγάλων έργων και τη νέα σχέση της κεντρικής εξουσίας με την αυτοδιοίκηση.
Και έρχομαι σε δύο θέματα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, που σχετίζονται με τη δομή της Κυβέρνησης. Θα σας δώσω και θα καταθέσω και στα Πρακτικά μία εργασία η οποία έγινε με αφορμή τη συγκρότηση των κυβερνήσεων από το 1974 μέχρι σήμερα. Οι ενώσεις Υπουργείων, οι διασπάσεις Υπουργείων και ο τρόπος με τον οποίο γίνεται σχεδόν με κάθε νέα κυβέρνηση είναι ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα αναποτελεσματικότητας του κράτους και ταυτόχρονα δημιουργίας της γραφειοκρατίας.
(Στο σημείο αυτό ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής κ. Δημήτριος Σιούφας καταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα εργασία, η οποία βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής).
Θα δείτε εκεί όχι μόνο τον αριθμό περίπου χιλίων διακοσίων Βουλευτών και εξωκοινοβουλευτικών προσώπων που έγιναν από το 1974 και μετά Υπουργοί, αλλά ζητήματα τα οποία δημιουργούνται από την κατάτμηση των Υπουργείων ή την επανένωση των Υπουργείων από μία επόμενη κυβέρνηση.
Και θέλω να σταθώ σε ένα ζήτημα. Το ζήτημα αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι πολύ απλό. Έγινε το 1996 μία μετακίνηση από το Υπουργείο Υγείας του Τομέα Κοινωνικών Ασφαλίσεων στο Υπουργείο Εργασίας. Πιο μεγάλο λάθος από αυτό δεν υπήρξε και δεν διορθώθηκε στη διαδρομή. Ο Υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και ο Υφυπουργός του ασχολούνται με την κοινωνική ασφάλιση, αντί να ασχολούνται με τα θέματα της απασχόλησης –για να σας πω μόνο μία από τις περιπτώσεις.
Η ουσία ποια είναι για το σήμερα και το αύριο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Το λέω με αφορμή και ένα άλλο θέμα. Ο Ειδικός Γραμματέας που έχει το επιχειρησιακό πρόγραμμα ανταγωνιστικότητας στο νέο Υπουργείο, πρέπει να κατευθύνει το αναπτυξιακό πρόγραμμα τεσσάρων Υπουργείων. Ένας Ειδικός Γραμματέας να ρυθμίσει τα ζητήματα του ΕΣΠΑ σε τέσσερα Υπουργεία! Πώς μπορεί αυτό να το καταφέρει;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή).
Μόνο ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε, και τελειώνω.
Υπάρχει πράγματι δύσκολη συγκυρία και οι πολιτικές δυνάμεις οφείλουμε να αναζητήσουμε τρόπους συνεννόησης και συναντίληψης. Αυτό δεν το λέω για πρώτη φορά. Το είχα πει και στις 29 Απριλίου με αφορμή το γεγονός ότι πρέπει να συζητήσουμε σήμερα, σε αυτή την κρίσιμη περίοδο, όλες οι πολιτικές δυνάμεις.
Το καταθέτω για τα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής κ. Δημήτριος Σιούφας καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής).
Είχα τότε πει τέσσερα πράγματα. Πρώτον, ότι χρειάζεται να έρθει στη Βουλή ο εκτελεστικός νόμος και για τη λειτουργία των κομμάτων και όχι μόνο για τα οικονομικά των κομμάτων, για το πόθεν έσχες –γνωρίζετε την πρόταση που έκανα με τον Αντιπρόεδρο κ. Τάσο Νεράτζη, την οποία ξανακαταθέτω- όπως και ο νόμος περί ευθύνης Υπουργών.
(Στο σημείο αυτό ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής κ. Δημήτριος Σιούφας καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής).
Δεύτερον, να συνεννοηθούν τα κόμματα διακυβέρνησης ότι τουλάχιστον για δέκα, δεκαπέντε χρόνια τα κόμματα ότι ο κυβερνητικός ιστός θα παραμένει ο ίδιος και δεν θα αλλάζει κάθε φορά.
(ZE)
(5TS)
Επίσης, η Κυβέρνηση με αφορμή την νέα Αναθεώρηση του Συντάγματος το 2013 να γίνονται εκλογές κάθε τέσσερα χρόνια, να υπάρχει σταθερή κοινοβουλευτική περίοδος, πράγμα το οποίο θα δημιουργήσει το μεγαλύτερο εφαλτήριο για να πάμε μπροστά.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Και ξαναφέρνω την πρόταση που έκανε ο Ευάγγελος Βενιζέλος να τροποποιηθεί το άρθρο 80 παρ. 1 του Συντάγματος ώστε να μην παρεμβαίνουν είτε με αποφάσεις της διοικήσεως είτε με αποφάσεις των δικαστηρίων και να ανατρέπεται όχι μόνο ο Προϋπολογισμός μιας χρονιάς αλλά και πέντε Προϋπολογισμοί από τα προηγούμενα χρόνια. Να τα ξαναδούμε όλα αυτά τα ζητήματα, γιατί η συγκυρία είναι δύσκολη. Υπάρχουν παθογένειες που πρέπει να τις δούμε όλοι μαζί.
Και, κλείνω, δανειζόμενος –είναι και της μόδας άλλωστε- αυτό το οποίο έχει πει ο Πρόεδρος Ομπάμα: Επειδή ο κόσμος έχει αλλάξει πρέπει να αλλάξουμε και εμείς μαζί του. Αυτό δεν ισχύει μόνο για τους πολίτες και τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου, αλλά πρώτ’ απ’ όλα για το πολιτικό σύστημα και για εμάς τους ίδιους τους πολιτικούς. Και είναι ευθύνη όλων μας να βάλουμε πάνω απ’ όλα το εθνικό συμφέρον.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Σιούφα.
Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Οικονομικών κ. Γεώργιος Παπακωνσταντίνου έχει ζητήσει το λόγο.
Κύριε Υπουργέ, θα κάνετε παρέμβαση για πόσον χρόνο;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (Υπουργός Οικονομικών): Για δύο, τρία λεπτά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Ορίστε, έχετε το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ (Υπουργός Οικονομικών): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Πράγματι, όλες οι χώρες έχουν προβλήματα η Ελλάδα δεν είναι η μόνη. Η Ελλάδα όμως έχει ένα πρόβλημα το οποίο δεν έχουν οι άλλες χώρες και είναι το πρόβλημα της έλλειψης αξιοπιστίας απέναντι στους ευρωπαίους εταίρους της, απέναντι στους ίδιους τους πολίτες, απέναντι στις διεθνείς αγορές. Ακούμε από την Αξιωματική Αντιπολίτευση ότι μεταδίδουμε λάθος μηνύματα. Δυστυχώς, πέντε χρόνια τώρα, μεταδίδονται λάθος μηνύματα για τη χώρα. Το μήνυμα της μισής χώρας να φλέγεται, το μήνυμα της Πρωτεύουσας της χώρας να φλέγεται, το μήνυμα Προϋπολογισμών που δεν μπορούν να κλείσουν, το μήνυμα της απόλυτης αδράνειας. Μας λέτε ότι είμαστε αδρανείς και ότι έχουμε χάσει πολλές μάχες. Πέντε χρόνια τώρα, αυτή η χώρα χάνει μάχες. Χάνει μάχες αξιοπιστίας, κύρους, σοβαρότητας. Αυτή η Κυβέρνηση επιχειρεί να ξαναβρεί όλα αυτά τα στοιχεία που η χώρα έχασε πέντε χρόνια τώρα. Το κάνουμε συστηματικά, το κάνουμε με σχέδιο, το κάνουμε με προσεκτικά βήματα και ήδη φαίνεται ότι αρχίζουμε και ανακτούμε αυτή την αξιοπιστία που χάθηκε.
Σήμερα, με την υποβάθμιση από τον οίκο αξιολόγησης Moody’s κλείνει ένας κύκλος αρνητικών αξιολογήσεων για τη χώρα μας. Σήμερα, στη συνέχεια αυτής της υποβάθμισης η οποία ήταν πολύ καλύτερη από αυτή που αναμενόταν, οι αγορές ανταποκρίθηκαν θετικά και τα επιτόκια δανεισμού της χώρας μας, η διαφορά από τα επιτόκια άλλων χωρών, μειώθηκε. Τί συμβαίνει; Συμβαίνει ότι επιτέλους μετά από καιρό αρχίζει και περνάει το μήνυμα ότι υπάρχει μία Κυβέρνηση η οποία έχει καταθέσει έναν αξιόπιστο Προϋπολογισμό, η οποία προχωρά με γρήγορους ρυθμούς για να μπορέσει να βγάλει τη χώρα από το δημοσιονομικό αδιέξοδο το οποίο δυστυχώς, της κληροδότησε η προηγούμενη Κυβέρνηση. Αυτό είναι σαφέστατο στους Έλληνες πολίτες, είναι σαφές στους Ευρωπαίους εταίρους μας, είναι σαφές και στις ξένες αγορές.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαΐτσης Αποστολάτος): Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ κύριε Υπουργέ των Οικονομικών.
Η κα Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, έχει το λόγο για δεκαοκτώ λεπτά.
ΜΑΡΙΑ-ΕΛΙΖΑ ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός του 2010, ο πρώτος Προϋπολογισμός της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι ένας Προϋπολογισμός που καλείται να αντιμετωπίσει μία πραγματικά κρίσιμη και δύσκολη συγκυρία για τη χώρα μας. Είναι ένας Προϋπολογισμός που η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. με νωπή, ισχυρή εντολή πριν από δυόμισι μήνες από τον ελληνικό λαό έρχεται να καταθέσει και να δεσμευθεί συγκεκριμένες προσεγγίσεις και δεσμεύσεις και προτεραιότητες για την ανάταξη της οικονομίας, για τη δίκαιη αναδιανομή και την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, για τη στροφή του αναπτυξιακού προτύπου της χώρας μας που τόσο πολύ έχει ανάγκη σήμερα στην πράσινη οικονομία. Είναι ένας Προϋπολογισμός ο οποίος έρχεται να οικοδομήσει ξανά την αξιοπιστία της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και ευρύτερα στη διεθνή κοινότητα. Είναι ένας Προϋπολογισμός με τον οποίο η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεσμεύεται σε μία νέα αφετηρία, για την υλοποίηση των προγραμματικών δεσμεύσεων, για τις οποίες μας τίμησε ο ελληνικός λαός με την εμπιστοσύνη του. Και σε αυτές τις δεσμεύσεις και προτεραιότητες, η στήριξη του κοινωνικού κράτους, η στήριξη της δημόσιας υγείας, της κοινωνικής αλληλεγγύης, βρίσκεται πραγματικά, στην καρδιά των δικών μας δεσμεύσεων και προτεραιοτήτων. Όταν εμείς μιλάμε για την υγεία, μιλάμε για την υγεία σαν δημόσιο αγαθό πάνω απ’ όλα. Μιλάμε για την υγεία ως δικαίωμα του πολίτη. Μιλάμε για την δημόσια υγεία ως υποχρέωση ενός ευνομούμενου, δίκαιου και αποτελεσματικού κοινωνικού κράτους.
Ποια είναι όμως η πραγματικότητα που καλούμαστε και κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε στον χώρο τον ευρύτερο του κοινωνικού κράτους και της υγείας; Δυστυχώς, μια πραγματικότητα κυριολεκτικά μαύρη, μια εικόνα ζοφερή, που υποτιμά την αξιοπρέπεια του Έλληνα πολίτη. Και αυτό δεν είναι δική μας αυτή τη στιγμή, αντιπαράθεση σε μικροκομματική βάση με την προηγούμενη Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Είναι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πραγματικότητα που ζει η κάθε ελληνική οικογένεια, ο κάθε Έλληνας που χρειάζεται να πάει στο νοσοκομείο, που χρειάζεται να αντιμετωπίσει αυτά που αντιμετωπίζει όταν έχει ανάγκη, την περίθαλψη και την δημόσια υγεία, αυτό που αντιμετωπίζει ο Προϋπολογισμός της κάθε οικογένειας καθώς η χώρα μας έχει ένα θλιβερό προνόμιο μέσα στ’ άλλα, να είναι η χώρα η ευρωπαϊκή με τη μεγαλύτερη ανισορροπία όσον αφορά τις δημόσιες και τις ιδιωτικές δαπάνες στον χώρο της υγείας και φυσικά με πλειονότητα τις ιδιωτικές δαπάνες.
Ποιές, λοιπόν, είναι οι αλήθειες και οι πραγματικότητες που έπρεπε άμεσα και πρέπει ακόμη να αντιμετωπίσουμε;
Πραγματικότητα πρώτη: Τεράστια χρέη στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, χρέη τα οποία ξεκινώντας από την 1η Ιανουαρίου του 2005 μετά τη ρύθμιση που είχε κάνει τότε η Νέα Δημοκρατία, πιστοποιημένα αυτή τη στιγμή μέχρι τις 30.9.2009 είναι πλέον στα 6,27 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτή είναι μία σκληρή πραγματικότητα, που είναι θηλιά, κυριολεκτικά και τροχοπέδη σε κάθε προσπάθεια για να μπορέσουμε να δώσουμε μία νέα πνοή στο Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Πραγματικότητα δεύτερη: Η χώρα μας είναι στη χειρότερη θέση των ευρωπαϊκών χωρών του ΟΟΣΑ όσον αφορά το αναγκαίο νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό, για να μπορούν να λειτουργούν ομαλά τα δημόσια νοσοκομεία της χώρας και συνολικά το Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Πραγματικότητα τρίτη: Το σύστημα προμηθειών που με τόσο πανηγυρικό τρόπο σας θυμίζω, μας είχε παρουσιάσει τότε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, είναι ένα σύστημα που όχι μόνο δεν λειτούργησε ποτέ στον χώρο της υγείας, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι ο κανόνας ήταν η εξαίρεση. Και το πιο απτό, αν θέλετε, αποτέλεσμα αυτής της ανεπάρκειας του συστήματος, είναι τα τεράστια χρέη των νοσοκομείων, είναι αυτές οι απίστευτες γκρίζες ζώνες και παρατυπίες που είναι εστία κυριολεκτικά διαφθοράς και σπατάλης του δημοσίου χρήματος.
Πραγματικότητα τέταρτη: Η πολιτική του φαρμάκου, το οποίο είναι άμεσα συνδεδεμένο με την ευρύτερη αντίληψη που έχει επικρατήσει όσον αφορά τις προμήθειες των νοσοκομείων. Αλλά, η ευρύτερη πολιτική που εφαρμόσθηκε από την προηγούμενη Κυβέρνηση στον χώρο του φαρμάκου, η παλινωδία ως προς τον τρόπο τιμολόγησης του φαρμάκου, η κατάργηση της λίστας που είχε ως άμεσο αποτέλεσμα την επιβάρυνση κατά 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ των ασφαλιστικών ταμείων, αλλά και, βέβαια, όσον αφορά την προμήθεια του φαρμάκου από τα νοσοκομεία όπου όλα τα στοιχεία αποδεικνύουν μια αύξηση κατά 20% κάθε χρόνο την εξαετία που πέρασε σε σχέση με το φάρμακο.
(XP)



(5ZE)
Πραγματικότητα πέμπτη. Νοσοκομεία που δεν μπορούσαν και δεν μπορούν ακόμα, δυστυχώς, στις περισσότερες περιπτώσεις να λειτουργήσουν ομαλά, λόγω των ελλείψεων που υπάρχουν, λόγω του ότι το σύστημα των εφημεριών που κληρονομήσαμε είχε από οικονομικά μέχρι και νομικά προβλήματα, για να μπορέσει να λειτουργήσει, κάτι που το ξέρουν ιδιαίτερα οι συνάδελφοι από την περιφέρεια, γιατί οι ίδιοι έρχονται καθημερινά και μας λένε ότι πρέπει να βρεθούν λύσεις. Όταν αναλάβαμε σχεδόν το 1/3 των περιφερειακών νοσοκομείων ήταν ή απειλούσε να βρεθεί σε επίσχεση εργασίας.
Πραγματικότητα έκτη. Μονάδες Εντατικής Θεραπείας που είχαν κρεβάτια αραχνιασμένα, που δεν μπορούσαν να λειτουργήσουν λόγω έλλειψης ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού ή ιατρικού εξοπλισμού την ώρα που κάθε μέρα άνθρωποι κινδυνεύουν και χάνουν τη ζωή τους.
Πραγματικότητα έβδομη. Δεσμεύσεις σε όλη τη χώρα για καινούργια νοσοκομεία, για έργα στο χώρο της υγείας και της πρόνοιας. Όταν, όμως, καθίσουμε να εξετάσουμε τι κρύβεται πίσω απ’ αυτά, βλέπουμε ότι είναι δεσμεύσεις που είχαν αναληφθεί χωρίς τις αντίστοιχες δαπάνες, οι οποίες να έχουν εξασφαλιστεί ώστε να μπορέσουν να υλοποιηθούν.
Πραγματικότητα όγδοη. Ο χώρος της ψυχικής υγείας. Μία δραματική κατάσταση όχι μόνο σπατάλης, αλλά και δομών και λειτουργιών που δεν τιμούν τη χώρα μας. Κυριολεκτικά, επικρατεί μία ασυδοσία η οποία μας κοστίζει και σε αξιοπιστία σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά πάνω απ’ όλα κοστίζει στον ίδιο τον κόσμο, στους ασθενείς, σε αυτούς που θα έπρεπε πραγματικά να λειτουργούν αυτές οι δομές αποτελεσματικά, όπως επίσης και στην ευρύτερη εικόνα της πρόνοιας.
Η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. μέσα σε αυτούς τους δυόμισι μήνες έχει ήδη δώσει τα πρώτα ισχυρά δείγματα γραφής, ξεκινώντας από τη δέσμευση που ανέλαβε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός απ’ αυτό το Βήμα στην παρουσίαση των προγραμματικών δηλώσεων, δέσμευση στην οποία μπορέσαμε να προχωρήσουμε με συγκεκριμένα μέτρα και πολιτικές και να αρχίσουμε από το να δώσουμε μία δύναμη, ώστε να σταθεροποιηθεί το Εθνικό Σύστημα Υγείας σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία, για να πάμε στη συνέχεια σε ευρύτερες θεσμικές αλλαγές που θα του δώσουν μία νέα πνοή, μία αναγέννηση κυριολεκτικά και μία ολοκλήρωση.
Το πρώτο δείγμα γραφής, η πρώτη ανάγκη που έπρεπε να αντιμετωπίσουμε ήταν τα χρέη. Ήδη, έχουμε δρομολογήσει με το Υπουργείο Οικονομικών την αντιμετώπιση του τεράστιου χρέους των δημόσιων νοσοκομείων. Όντως μέσα από μία κοινή Επιτροπή ήδη υπεγράφη από το Υπουργείο Οικονομικών η πρώτη καταβολή εντός της τρέχουσας χρονιάς για 1,2 δισεκατομμύρια ευρώ. Στη συνέχεια, εκφράστηκε η πολιτική βούληση μετά από επαφή και φυσικά διακανονισμό με τις ενώσεις των προμηθευτών, προκειμένου να υπάρξει άμεσα με τη νέα χρονιά η συνολική ρύθμιση επ’ ωφελεία φυσικά και του δημοσίου με την αντίστοιχη διάταξη για να μπορέσει να ρυθμιστεί αυτό το τεράστιο χρέος και να αρχίσει η νέα φάση του Εθνικού Συστήματος Υγείας και των ασφαλιστικών ταμείων από βάση εξυγίανσης. Βέβαια, αυτό δεν μπορεί να είναι απλώς μία εφάπαξ ρύθμιση. Δεν μπορεί να έρθουμε εδώ μετά από ένα διάστημα και να είμαστε στην ίδια θέση. Γι’ αυτό, συνδυάζεται με δύο κινήσεις.
Πρώτα απ’ όλα, και αυτό είναι το δεύτερο δείγμα γραφής, συνδυάζεται με την αλλαγή της πολιτικής για το φάρμακο. Ήδη, με το συνάδελφο Υπουργό Εργασίας και την Υπουργό Οικονομίας, είχαμε την ευκαιρία στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου να παρουσιάσουμε την τροπολογία όσον αφορά την επαναφορά της λίστας φαρμάκων, αλλά και ένα πλέγμα άλλων πολιτικών, τα οποία στοχεύουν στην ανακοστολόγηση φυσικά προς τα κάτω και στην τακτική ανακοστολόγηση και τις σαφείς δεσμεύσεις από την πλευρά μας στο χώρο της υγείας, ότι πλέον τα δημόσια νοσοκομεία θα κάνουν ανοιχτούς μειοδοτικούς διαγωνισμούς, ηλεκτρονικούς διαγωνισμούς για το φάρμακο και θα επιβάλλουν τη νοσοκομειακή συσκευασία, η οποία θα επιφέρει εξοικονόμηση όσον αφορά το φάρμακο.
Το τρίτο δείγμα γραφής, το οποίο είναι αλληλένδετο με τη ρύθμιση χρεών, έχει να κάνει με την αλλαγή του συστήματος προμηθειών με την ολοκλήρωση επιτέλους του διπλογραφικού συστήματος στα νοσοκομεία και με τη σύζευξη όλων αυτών των συστημάτων. Δυστυχώς, μέχρι σήμερα έχει επιλεγεί να είναι ασύμβατα μεταξύ τους, ώστε να μην μπορεί να εξασφαλιστεί ο σωστός έλεγχος από το Υπουργείο Υγείας και από το Υπουργείο Οικονομικών. Έτσι, θα λειτουργήσει το σύστημα αποτελεσματικά με διαφάνεια και με ισχυρή εξοικονόμηση.
Συγκεκριμένο δείγμα γραφής το τέταρτο, είναι αυτό που αφορά τις προσλήψεις πρώτα απ’ όλα σε ιατρικό προσωπικό, για να μπορέσει να ομαλοποιηθεί το σύστημα των εφημεριών και να λειτουργήσουν σωστά τα περιφερειακά νοσοκομεία. Επιτέλους, θα μπει μόνιμο ιατρικό προσωπικό, Επιμελητές Β΄. Με διάταξη που ψηφίστηκε στον πρώτο νόμο που έφερε η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., συστάθηκαν χίλιες νέες θέσεις, πέραν των οργανικών θέσεων. Όπως γνωρίζετε, είναι πεπαλαιωμένα τα οργανογράμματα των νοσοκομείων. Αγγίζοντας και ξεπερνώντας το στόχο των δύο χιλιάδων θέσεων, φθάσαμε στις δύο χιλιάδες ενενήντα τρεις, ώστε να μπορέσουν να στηριχθούν αποτελεσματικά με μόνιμο ιατρικό προσωπικό οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας.
Επόμενο δείγμα γραφής είναι οι προσλήψεις νοσηλευτών. Ακούγαμε όλα αυτά τα χρόνια για χιλιάδες προσλήψεις νοσηλευτών. Ακούγαμε το πρόσχημα ότι φταίει το ΑΣΕΠ που καθυστερούν οι προσλήψεις των νοσηλευτών. Όταν υπάρχει ισχυρή βούληση και η καλή συνεργασία με το ΑΣΕΠ, αποδεικνύουμε στην πράξη ότι μπορούν γρήγορα να προχωρήσουν οι διαδικασίες. Έτσι, μέσα από μία εξαιρετική συνεργασία με τον Πρόεδρο του ΑΣΕΠ, μπορέσαμε μέσα σε είκοσι μέρες να προσλάβουμε –έχουν ήδη φύγει με ΦΕΚ στα νοσοκομεία- διακόσιους έντεκα μόνιμους νοσηλευτές. Άλλοι τετρακόσιοι με την ίδια μέθοδο των κυλιόμενων πινάκων του ΑΣΕΠ θα έρθουν τον Ιανουάριο. Προχωρήσαμε με γρήγορες διαδικασίες σε επικουρικό νοσηλευτικό προσωπικό άλλων διακοσίων θέσεων, για να στηρίξουν τη λειτουργία των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας και λόγω της αντιμετώπισης της πανδημίας, αλλά και ευρύτερα για τις ανάγκες που υπάρχουν.
Ταυτόχρονα, με αγώνα δρόμου κυριολεκτικά εντός των επόμενων ημερών και πριν λήξει η χρονιά για να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε την ήδη υπάρχουσα πίστωση που έχουμε εξασφαλίσει από το Υπουργείο Οικονομικών, πρόκειται να γίνει μία μεγάλη προκήρυξη για τρείς χιλιάδες εκατό δύο νοσηλευτές στους οποίους συμπεριλαμβάνονται και εκατό δεκαέξι των ειδικών διατάξεων για τους πολύτεκνους και για τα άτομα με αναπηρία. Ταυτόχρονα, είναι ισχυρή η δέσμευση και αποτυπώνεται στον Προϋπολογισμό του 2010 για νέα μεγάλη προκήρυξη τριών χιλιάδων νοσηλευτών και λοιπού προσωπικού, αναγκαίου για τη λειτουργία των νοσοκομείων, πέραν των συνταξιοδοτήσεων με τη νέα χρονιά.
Επόμενο βήμα γραφής για το οποίο πραγματικά μπορέσαμε σε αυτούς τους δύο μήνες να κινηθούμε γρήγορα είναι η ενεργοποίηση κρεβατιών στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Η καταγραφή που έχει γίνει, δείχνει ότι εκατό πενήντα κρεβάτια σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας δεν λειτουργούσαν είτε λόγω απουσίας ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, είτε λόγω προβλημάτων εξοπλισμού. Με γρήγορες κινήσεις μπορέσαμε να ενεργοποιήσουμε απ’ αυτή τη βδομάδα εξήντα κρεβάτια σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας σε ολόκληρη τη χώρα. Σταδιακά έχουν αρχίσει να ανοίγουν και να λειτουργούν από τη Δευτέρα μέχρι της 10 Ιανουαρίου. Αμέσως μετά θα προχωρήσουμε στην επόμενη φάση για τα υπόλοιπα κρεβάτια.
(BA)
(5XP)
Και ξέρουμε ότι αυτό είναι μια ισχυρή ένεση για το Εθνικό Σύστημα Υγείας, είναι ανθρώπινες ζωές που θα μπορούν να βρουν πραγματικά την περίθαλψη που πρέπει, για να έχουν τη δυνατότητα να σωθούν.
Από εκεί και πέρα, όσον αφορά τα θέματα της λειτουργίας των νοσοκομείων, μπορέσαμε –και εδώ θέλω να αναγνωρίσω άλλη μια φορά τη στήριξη που μας έδωσε ο Υπουργός Οικονομικών, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου- να βρούμε επιτέλους λύση και να μπορέσουμε πραγματικά να κόψουμε το Γόρδιο Δεσμό για τις εφημερίες. Και αυτό έχει σημασία ότι έγινε σε μια δύσκολη οικονομική συγκυρία και μπορέσαμε πραγματικά να σπάσουμε το νομικό και οικονομικό θέμα που υπήρχε με το πλαφόν των αποδοχών των γιατρών, και εκεί που ήταν καθηλωμένο στις 5.150 ευρώ, να πάει στις 6.500 ευρώ, σε συνδυασμό βέβαια με σωστή διοίκηση στα νοσοκομεία, με σωστό προγραμματισμό των εφημεριών, με τις αναγκαίες προσλήψεις του ιατρικού προσωπικού, για να μπορέσει να λειτουργήσει ομαλά το σύστημα των προμηθειών.
Αυτά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι τα πρώτα δείγματα γραφής της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ., όπως είπε και ο Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου στο Ζάππειο, ότι σ’ αυτή την οικονομική δύσκολη συγκυρία η υγεία παραμένει σταθερά στις προτεραιότητες με ένα διπλό στόχο που αποτυπώνεται στο συγκεκριμένο Προϋπολογισμό του 2010: Αφενός, προχωράμε και έχουμε εξασφαλίσει τις πιστώσεις για τις προσλήψεις του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, για να μπορέσει να ενδυναμωθεί το Εθνικό Σύστημα Υγείας και οι πολιτικές υγείας και πρόνοιας.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, σε ένα λεπτό.
Και έτσι έχουμε μια αύξηση 3,1% στις δαπάνες για την υγεία και την πρόνοια, όπως επίσης έχουμε και αύξηση 1% όσον αφορά το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, για να μπορέσουν να λειτουργήσουν και οι αντίστοιχες πολιτικές. Και για να απαντήσω στον Εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας, τον αγαπητό συνάδελφο Μανώλη Κεφαλογιάννη, ο οποίος την πρώτη μέρα αναρωτήθηκε «Μα πώς είναι δυνατόν σ’ αυτό τον Προϋπολογισμό να σημειώνεται τέτοια μείωση όσον αφορά τις προμήθειες και τις δαπάνες των δημόσιων νοσοκομείων;», θα του απαντήσω ότι εμείς κάναμε επιλογή να αυξήσουμε τις πιστώσεις που αφορούν πραγματικά τη λειτουργία του Εθνικού Συστήματος Υγείας, το προσωπικό, τις επενδύσεις για την υγεία και την πρόνοια, αλλά είμαστε αποφασισμένοι να βάλουμε το μαχαίρι στο κόκαλο και να σπάσουμε τις εστίες εκείνες της σπατάλης, τις παρατυπίες και τις γκρίζες ζώνες στο φάρμακο και στις προμήθειες των νοσοκομείων. Εκεί θα τα εξασφαλίσουμε. Γι’ αυτό αποτυπώνεται στον Προϋπολογισμό…
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Δεν αποτυπώνεται στον Προϋπολογισμό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Κύριε Κεφαλογιάννη, δεν έχετε το λόγο.
ΜΑΡΙΑ-ΕΛΙΖΑ ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Και απαντώ στο ερώτημά σας, γιατί έχει προβλεφθεί ένα μειωμένο κονδύλι.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πραγματικά με αίσθημα ευθύνης λέμε ότι με αυτά τα πρώτα δείγματα γραφής και με αυτές τις πιστώσεις και με αυτή τη δέσμευση που αποτυπώνεται στον Προϋπολογισμό, ανοίγουμε ένα δρόμο για μια νέα αφετηρία για τη δημόσια υγεία, για την περίθαλψη του ελληνικού λαού, για την πρόληψη, για τις δομές της πρόνοιας και της ψυχικής υγείας. Για να το πετύχουμε, χρειαζόμαστε και οικοδομούμε μια ισχυρή κοινωνική συμμαχία για την υγεία μέσα από διάλογο, μέσα από συμπαράταξη, μέσα από τη στήριξη των πρωταγωνιστών της υγείας, των γιατρών, των νοσηλευτών, των εργαζομένων, με επίκεντρο πάντα τον πολίτη, για την υγεία ως δημόσιο αγαθό και την υγεία ως δικαίωμα.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βαϊτσης Αποστολάτος): Ευχαριστούμε πολύ την κ. Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
Στο σημείο αυτό έχουν ζητήσει το λόγο, κάνοντας τη χρήση της πρωτολογίας που έχουν, ο κ. Μαρκόπουλος από τη Νέα Δημοκρατία, ο κ. Ροντούλης από το ΛΑ.Ο.Σ. και ο κ. Χαλβατζής από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος.
Ο κ. Μαρκόπουλος έχει το λόγο για δώδεκα λεπτά.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, χαίρομαι ειλικρινώς -και χαιρόμεθα όλοι πιστεύω- για τις καλές προθέσεις των συναδέλφων Υπουργών της Κυβέρνησης, Βουλευτών και της κατελθούσας φιλτάτης κυρίας Ξενογιαννακοπούλου, όπως και του κ. Παπακωνσταντίνου και ευχόμαστε ειλικρινά πάντοτε ο Υπουργός Οικονομικών να χαμογελάει, όπως χαμογέλασε πριν από λίγο διαλεγόμενος με ευτυχία για το γεγονός ότι η MOODY’S δεν μας υποβάθμισε πολύ, μας υποβάθμισε λίγο λιγότερο από ό,τι περιμέναμε. Δεν είναι ευχάριστη κουβέντα και είναι για μια ακόμη φορά ένα εξαιρετικά λανθασμένο μήνυμα και γι’ αυτή την Αίθουσα και για τον κόσμο που είναι έξω από αυτή την Αίθουσα. Και είναι λανθασμένο μήνυμα, διότι πίσω από αυτό το μήνυμα κρύβεται πιθανότατα και η πιο απαισιόδοξη δική σας εκτίμηση για την ελληνική οικονομία, ενώ θα έπρεπε να πιστεύουμε στις δυνατότητες και της υπομονής και της επιμονής αυτού του λαού και της δυνατότητάς του να παράγει πλούτο, αρκεί να του δώσουμε την ευκαιρία.
Η Υπουργός Υγείας έκανε διαπιστώσεις. Του χρόνου τέτοια εποχή αυτές τις διαπιστώσεις θα τις κρίνουμε. Τούτη την ώρα δεν θα κρίνουμε τις διαπιστώσεις, δεν θα κρίνουμε ούτε καν τις προθέσεις, για τις οποίες ασφαλώς λέμε ότι είναι καλές, αλλά θα πούμε τι έχει γίνει μέχρι τώρα στην υγεία σε δυόμισι μήνες.
Σ’ αυτό το δύσκολο έργο που έχετε αναλάβει, το πρώτο πράγμα που έχει γίνει είναι ότι με τις εξαγγελίες του οικονομικού επιτελείου της Κυβέρνησης για τους ήδη κακοπληρωμένους γιατρούς του ΕΣΥ -ξέρουμε ότι ο μισθός τους με την υπαγωγή των εφημεριών πάνω από το 20% και των επιδομάτων στη μείωση και στη φορολόγηση- οι γιατροί του ΕΣΥ θα βρίσκονται στο -14% στην πιο υψηλή κλίμακα και στο -8% στη καλύτερη των περιπτώσεων. Με αυτή την αρχή και με αυτή την οικονομική πολιτική καλείστε να κάνετε πολιτική υγείας στο χώρο των νοσοκομείων.
Κατά τα άλλα, ήδη ομολογήθηκε από αυτό εδώ το έδρανο και από αυτή τη θέση ότι εγγραφή των χρεών των νοσοκομείων γίνεται το 2009, για να πληρωθούν το 2010. Ήδη πριν από λίγο δηλαδή ανακοινώθηκε επισήμως από μέλος της Κυβέρνησης –και συμφωνεί νομίζω ολόκληρη η Κυβέρνηση- ότι η πρώτη λογιστική αλχημεία αυτού του Προϋπολογισμού έγινε προδήλως.
Και λέμε –και έχουμε κάθε λόγο να λέμε: είναι δυνατόν να συζητάμε για ένα Προϋπολογισμό ο οποίος έχει τόσο κίβδηλα νούμερα μέσα; Είναι δυνατόν να συζητάμε για ένα Προϋπολογισμό που στις 15 Ιανουαρίου θα αλλάξει και πάλι στον πυρήνα του, σε ό,τι αφορά την ουσία της ποιότητας ζωής των Ελλήνων πολιτών; Διότι περί αυτού πρόκειται. Και αναρωτιέται ο πολίτης, γιατί γίνεται αυτό. Μα, είναι προφανές. Γιατί η πικρή αλήθεια όταν δίνεται κομματιαστά, καταπίνεται πιο εύκολα, κύριοι συνάδελφοι. Περί αυτού πρόκειται. Πρόκειται περί μιας πικράς αλήθειας η οποία έρχεται με δόσεις.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α' Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΩΤΗΣ)
Ο θεμελιωτής του Ταοϊσμού, Λάο Τσε, είπε ότι τα αληθινά λόγια δεν είναι πάντα ευχάριστα και τα ευχάριστα λόγια δεν είναι πάντα αληθινά. Υποσχεθήκατε αυξήσεις μισθών, για να αντιμετωπίσετε την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας για πάγωμα, γιατί μιλούσαμε αληθινά και δεν μας ακούγατε. Είχατε αυτιά κλειστά και πολιτικά μυαλά αποκλεισμένα. Υποσχεθήκατε αυξήσεις, κάνετε μειώσεις. Σπείρατε ανέμους σε συντεχνίες και θερίζετε θύελλες στο λιμάνι. Τους ακριβοπληρώνετε, διότι έτσι προσπαθείτε να στήσετε, κατά τη δική σας εκτίμηση, την πρόοδο. Κλείνετε το μάτι στην κομματική σας πελατεία, που σήμερα ουρές μαζεύεται έξω από τα πολιτικά γραφεία των συναδέλφων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Αντισταθήκατε στην ασφαλιστική μεταρρύθμιση και σήμερα καλείστε να την συνεχίσετε.
Ο Πλάτωνας έχει διδάξει ότι οι δημαγωγοί, για να γίνουν συμπαθείς στο λαό, συνήθως υβρίζουν τον πλούτο. Δεν έχουμε καμία αντίρρηση αυτούς που κλέπτουν το ελληνικό κράτος, που κλέπτουν οπώρας, αυτούς που φοροδιαφεύγουν, μαζί να ενώσουμε δυνάμεις να τους κυνηγήσουμε. Το είπαμε πρώτοι ότι σ’ αυτό τον τομέα πρέπει να γίνουμε πιο δυνατοί ως πολιτεία, όχι, όμως, να επιτεθούμε στους τίμιους, στους μισθωτούς, τους έντιμους, αυτούς τους πολίτες που είναι η εύκολη λεία και με άμεση φορολόγηση και με αύξηση των αντικειμενικών κριτηρίων και με αύξηση γονικών παροχών και με έμμεσους φόρους. Είναι ό,τι πιο άδικο γι’ αυτή την κοινωνία.
Δεν είχατε καλύτερη συγκυρία από τις 4 Οκτωβρίου. Είχατε μεγάλη νίκη, είχατε ανοχή και εμπιστοσύνη του λαού, είχατε γνώση της αλήθειας και ας κάνατε ότι δεν γνωρίζατε. Γνωρίζατε πολύ καλά και από τον κ. Αλμούνια και από τον κ. Προβόπουλο. Είχατε μπροστά σας έσοδα τεκμηριωμένα, υπογραφέντα από την προηγούμενη Κυβέρνηση, χωρίς πολιτικό και κοινωνικό κόστος. Τι δεν κάνατε; Πολύ απλά δεν υλοποιήσατε –ακυρώσατε πλήρως- το τελευταίο πακέτο μέτρων εισπρακτικών και διαρθρωτικών. Είχε εξασφαλιστεί και ικανοποιητική αξιοπιστία με σταθεροποιημένο Χρηματιστήριο, με 50% ξένους θεσμικούς επενδυτές μέσα, με χαμηλά επιτόκια δανεισμού. Είχε διασφαλιστεί παράταση διετής για την εξισορρόπηση της ελληνικής οικονομίας και διατήρηση της βαθμίδος αξιοπιστίας.
(PM)



(6BA)
Δεν σκέφτηκε κανείς από τα μέλη της Κυβέρνησης να πει πώς δεν υποβαθμίστηκε η ελληνική οικονομία σ’ όλο αυτό το διάστημα που είστε εσείς Κυβέρνηση; Με άλλους ρυθμούς «έτρεχε» η οικονομία; Ξαφνικά μπήκε η κρίση στις 4 του Οκτώβρη, άνοιξε την πόρτα και μπήκε στην ελληνική κοινωνία και την οικονομία και ξαφνικά καταβαραθρώθηκε η οικονομία; Όχι, είναι πολύ απλό. Ακυρώσατε ένα σταθεροποιητικό πρόγραμμα το οποίο οφείλατε να ακολουθήσετε και βεβαίως να κάνετε κι εσείς τη δική σας πολιτική. Το γιατί το κάνατε, αν δηλαδή το κάνατε από λάθος εκτίμηση, αν το κάνατε από πολιτικό κόμπλεξ, αν το κάνατε από περισσή αλαζονεία δεν ενδιαφέρει εμένα παρά μονάχα την ιστορία. Αυτό που ενδιαφέρει είναι ότι το ένα δις το οποίο είναι πρόσθετο από τα αυξημένα επιτόκια με τα οποία δανείζεται και θα δανείζεται η χώρα από το άνοιγμα των spreads είναι δικιά σας δουλειά, ότι η μείωση της αξιοπιστίας της Ελληνικής Κυβέρνησης είναι δικιά σας δουλειά ως προς την αντίδραση αυτών των δυόμισι μηνών.
Στην πραγματικότητα δεν κάνατε ζημιά στη Νέα Δημοκρατία. Ζημιά κάνατε στον ελληνικό λαό ο οποίος επί ενάμισι, δύο χρόνια τώρα μετά την αύξηση της τιμής του πετρελαίου, μετά την παγκόσμια κρίση έτσι όπως προχώρησε, μετά απ’ όλο αυτό το «πακέτο» των δεδομένων που συνέβησαν στο παγκόσμιο και στο ευρωπαϊκό επίπεδο κάνει αρκετές θυσίες για να αντιμετωπίσει την κρίση. Αυτές τις θυσίες πετάξατε στα σκουπίδια. Δεν κάνατε ζημιά σε μας, σ’ όλους τους πολίτες αυτής της χώρας κάνατε γιατί η εξισορρόπηση αναγκαστικά περνάει από τις θυσίες των πολιτών.
Σ’ όλο αυτό το διάστημα λοιπόν με όλα αυτά τα δεινά –η ανεργία παρέμεινε σταθερή γιατί εμείς επιλέξαμε να επιδοτήσουμε την εργασία και όχι την ανεργία ενώ σε ολόκληρη την Ευρώπη είχαμε μία διαφορετική εικόνα- όλα αυτά «εξαερώθηκαν». Μετατρέψατε το οικονομικό πρόβλημα της χώρας σε ταμειακό. Το καταλαβαίνετε αυτό; Μετατρέψατε τα διαρθρωτικά προβλήματα της οικονομίας σε «πρόβλημα συρταριού» του Υπουργείου Οικονομικών. Αυτή είναι η «προσφορά» των δυόμισι μηνών και τώρα βεβαίως τρέχετε για να το λύσετε. Δικιά σας δουλειά είναι η αποχώρηση του 10% των ξένων επενδυτών από το Χρηματιστήριο, δεν είναι δικιά μας. Δικές σας είναι οι δηλώσεις του Υπουργού Οικονομικών κυρίου Παπακωνσταντίνου στο Λονδίνο προχθές ότι θα εισάγει το ιρλανδικό μοντέλο μέσω της μείωσης των επιδομάτων για να μειώσει τους μισθούς.
Γιατί δεν τα λέτε αυτά στους Έλληνες πολίτες, αφού θα φανούν σε λίγες μέρες; Στις 15 Γενάρη, μετά και το πόρισμα των φορολογικών επιτροπών που «χτίζετε», θα φανεί προδήλως ότι θα πάτε να ζητήσετε από τους Έλληνες πολίτες πολύ περισσότερα χρήματα απ’ όσο περιμένει κανείς και ασφαλώς πολύ περισσότερα απ’ αυτά που δεν είπατε προεκλογικά.
Επιτίθεστε εν μέσω κρίσης στα παιδιά των STAGE των 500 ευρώ και σε χιλιάδες συμβασιούχους οικογενειάρχες; Για ποιο λόγο; Τους απολύετε και την ίδια στιγμή -έχουμε σημερινές δηλώσεις του Υπουργού Εσωτερικών- ανοίγετε τη χαραμάδα και την κερκόπορτα για νέους συμβασιούχους με σύμβαση έργου για να ικανοποιήσετε την κομματική σας «πελατεία». Επειδή τους απολύσατε και τους διαγράψατε από το μυαλό σας, νομίζετε ότι δεν υπάρχουν; Εκεί έξω είναι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και περιμένουν κι εμείς είμαστε εδώ για να τους στηρίξουμε διότι αυτή είναι η δουλειά μας, να στηρίξουμε αυτούς που αδικούνται από μία πολιτική.
Σας εμπόδισε κανείς να εισπράξετε το ΕΤΑΚ, τους φόρους από το «Ξυστό» που δεν τους ματαιώσατε αλλά τους πήγατε για το 2010; Πήγατε τα έσοδα στο 2010 και φέρατε την εξόφληση το 2009. Αυτή είναι η λογιστική «αλχημεία» την οποία κάνατε. Αιχμάλωτοι της «Κίρκης» του λαϊκισμού και της δημαγωγίας επιθυμείτε να είστε περισσότερο ευχάριστοι παρά αποδοτικοί. Στήσατε και τις πέντε εξεταστικές επιτροπές για να δημιουργήσετε όλο εκείνο το πλαίσιο του θεάματος για τον ελληνικό λαό και νομίζετε ότι μ’ αυτό τον τρόπο θα συγκαλύψετε αυτό που έρχεται. Είναι λάθος στρατηγική. Είναι πολύ απλό να πούμε την αλήθεια στον ελληνικό λαό και πολύ απλό να ενώσουμε δυνάμεις για να το υλοποιήσουμε. Νομίζετε ότι κάνετε ζημιά στη Νέα Δημοκρατία; Όχι βεβαίως διότι η σχέση μας με τη διαφάνεια δεν απέχει χιλιοστό. Ο βασικός σας αντίπαλος είναι οι πολίτες, είναι ο λαός, όλος ο λαός, όχι οι άλλοι, και οι άλλοι και οι δικοί σας και κυρίως οι δικοί σας, αυτοί οι οποίοι σας ψήφισαν και ελπίζουν σε σας και οι οποίοι σήμερα διαπιστώνουν κάτι εντελώς διαφορετικό απ’ αυτό που τους είπατε πριν από δύο μήνες ενώ ξέρατε την αλήθεια.
Είναι προφανές ότι έχετε αποφασίσει να εφαρμόσετε το ιρλανδικό μοντέλο, δηλαδή μέσω της μείωσης των επιδομάτων να μειώσετε τους μισθούς. Τη συντριπτική πλειοψηφία των επιδομάτων όμως εσείς την έχετε νομοθετήσει. Δεκέμβριος του 2003, τρεις μήνες πριν από τις εκλογές του 2004: Μισθολογικές ρυθμίσεις λειτουργών και υπαλλήλων του Δημοσίου, νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, ΟΤΑ, μονίμων στελεχών κ.λπ. Εδώ βρίσκεται η ρύθμιση των περισσοτέρων επιδομάτων με ένα από τα τελευταία νομοσχέδια της δικής σας κυβέρνησης. Δεν χρειάζεται καν να το καταθέσω. Είναι ο ν. 3205 του Δεκεμβρίου του 2003 σε μια προσπάθειά σας να μοιράσετε χρήμα και επιδόματα για να γλιτώσετε την ήττα. Τελικά διδαχθήκαμε κι εσείς κι εμείς ότι οι πολίτες δεν ψηφίζουν με «αντίδωρο» αλλά με προοπτική και με όραμα και χάσατε τις εκλογές και τώρα όλα τα επιδόματα «χλωρά-ξερά» στο ίδιο «καμίνι», όλα 10% κάτω και όλα στη φορολόγηση με τον ίδιο συντελεστή. Μα, τι είναι τα επιδόματα; Τα περισσότερα απ’ αυτά βεβαίως είναι αποτελέσματα αγώνων και διεκδικήσεων, είναι είτε ανταποδοτικά, είτε ιδιαιτέρως κοινωνικά, είτε είναι για να «αντιηρωοποιήσουν» και να εξισορροπήσουν μισθολογικές αδικίες. Δεν εξαιρείτε ούτε τα επιδόματα των τριτέκνων, ούτε καν τα επιδόματα των παραμεθορίων περιοχών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σ’ αυτή τη Βουλή νομοθετούμε με μία προοπτική. Δίνουμε στους ανθρώπους ένα όραμα και μία ελπίδα. Δεν μπορούμε να τους τα κόβουμε συλλήβδην και ισοπεδωτικά. Τετρακόσιες χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι καλούνται να μειώσουν το μισθό τους από 4% μέχρι 12%. Εγώ δεν θα σας πω όχι. Για κάποιους οι οποίοι πληρώνονται πολλά και αδίκως ως προς τους άλλους ενδεχομένως πρέπει να γίνει, αλλά πρέπει να ξέρετε ότι τετρακόσιες χιλιάδες οικογένειες το μόνο το οποίο θα καταφέρουν θα είναι να μειώσουν την κατανάλωση, να εισάγουν τη χώρα στην ύφεση, να μειώσουν το τζίρο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που θα κλείσουν. Χωρίς τζίρο δεν υπάρχουν επιχειρήσεις, δεν υπάρχουν εργαζόμενοι, άρα θα ανέβει η ανεργία, άρα μπαίνουμε σ’ ένα φαύλο κύκλο και βέβαια τα φορολογικά έσοδα του 2010 και του 2011 είναι από τώρα καταδικασμένα.
Πολύ φοβάμαι ότι το σχέδιο θα αποτύχει. Δεν το ευχόμαστε αλλά προειδοποιούμε διότι οι αγορές κρίνονται από την προοπτική τους. Την προοπτική την κρίνουν οι πολίτες, την κρίνουν τα κόμματα, την κρίνουν οι ξένοι επενδυτές, την κρίνουν οι αγορές.
Πολύ φοβάμαι ότι δεν είναι σωστός ο τρόπος με τον οποίο ξεκινάει αυτή η Κυβέρνηση η οποία είναι υποχρεωμένη να επιτύχει στην περιδίνηση της κρίσης και θα μας έχει κοντά της σ’ ό,τι πιο δίκαιο μπορεί να γίνει για να στερήσουμε -αν χρειαστεί να στερήσουμε- από δέκα ανθρώπους αυτά που αδίκως ή υπερβολικώς πήραν, αλλά όχι συλλήβδην από ολόκληρο τον ελληνικό λαό και όχι ισοπεδωτικά. Πολύ φοβάμαι λοιπόν ότι το σχέδιό της είναι εξαιρετικά λανθασμένο. Οι πολίτες αναρωτιούνται: «Εμείς θα πληρώσουμε τις golden κάρτες του κράτους. Τις δικές μας κάρτες ποιος θα τις πληρώσει;» Περί αυτού πρόκειται.
Τέλος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, άθελά σας θέλω να πιστεύω –γιατί δεν μπορώ να πιστέψω κάτι άλλο- αλλάζετε και το αξιακό σύστημα της χώρας. Εισάγατε εκείνο τον περίφημο άτυπο διαγωνισμό για τους Γενικούς Γραμματείς των Υπουργείων και μόλις σήμερα αποκαλύφθηκε ότι ένας Γενικός Γραμματέας, αυτός του Υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης, μετά από την κοπιώδη και βασανιστική επιλογή δεν έχει καν πτυχίο πανεπιστημίου. Ο συνάδελφός σας Υπουργός Τουρισμού ήταν το πρωί στην Αίθουσα και δεν είπε τίποτα ενώ ξέρει πολύ καλά το δημοσίευμα και την αποκάλυψη και την απάντηση του Γενικού Γραμματέα –δεν τον γνωρίζω, δεν έχω τίποτα μαζί του- ο οποίος είπε ότι «υπό τη στενή έννοια όπως το λέτε του πτυχίου εγώ δεν έχω». Δεν ξέρω ποια είναι η «στενή» και ποια είναι η «φαρδιά» έννοια του πτυχίου, αλλά ο προϊστάμενος διοικητικών και οικονομικών υπηρεσιών ενός Υπουργείου, ο Γενικός Γραμματέας, δεν μπορεί να είναι Δ.Ε.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ολοκληρώστε, κύριε συνάδελφε. Η ανοχή έχει ξεπεραστεί ήδη και σας παρακαλώ να τελειώσετε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, και ευχαριστώ για την ανοχή.
Ο κοινωνικός φιλελευθερισμός στηρίζεται στον πλούτο και στον άπλωμά του στην ευρύτερη κοινωνία. Η διαφοροποίηση της κερδοσκοπίας από την κερδοφορία και η στήριξη από ένα κράτος άγρυπνο «φρουρό» και ρυθμιστή είναι για μας «όχημα» επιτυχίας. Θα σας στηρίξουμε μόνο σε επιμέρους ζητήματα όπου ίσως θα συμφωνήσουμε, αλλά στο σχέδιο και στο σκεπτικό αυτού του Προϋπολογισμού δεν μπορούμε για ευνόητους λόγους να συμφωνήσουμε και γι’ αυτό θα τον καταψηφίσουμε.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Η Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κυρία Ξενογιαννακοπούλου έχει ζητήσει να κάνει μία παρέμβαση. Ορίστε, κυρία Υπουργέ, έχετε τρία λεπτά.
ΜΑΡΙΑ-ΕΛΙΖΑ ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Ένα λεπτό θέλω, κύριε Πρόεδρε.
Απλώς θα ήθελα να πω στους αγαπητούς συναδέλφους ότι περίμενα περισσότερη μετριοπάθεια και αυτοκριτική από τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας όταν τα τελευταία χρόνια από τη διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είδαμε το Εθνικό Σύστημα Υγείας κυριολεκτικά να βυθίζεται, όταν τα διαπιστωμένα χρέη των δημόσιων νοσοκομείων είναι στο 6,2 δις, όταν κυριολεκτικά η ασυδοσία στις προμήθειες και στο φάρμακο έχουν «γονατίσει» τα νοσοκομεία και τα ασφαλιστικά ταμεία.
(ΜΤ)




(PM)
Θα περίμενα λοιπόν από τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας περισσότερο να αναγνωρίσει την ασυδοσία που έχει διαμορφώσει αυτή η συγκεκριμένη πολιτική επιλογή, η οποία υποβάθμισε το κοινωνικό κράτος και την υγεία.
Κύριε συνάδελφε, αυτά που είπαμε ως πρώτο δείγμα γραφής αυτούς τους δυόμισι μήνες, δεν είναι απλώς λόγια και ωραίες υποσχέσεις, είναι συγκεκριμένες δεσμεύσεις και μέτρα που ήδη υλοποιούνται. Είναι μονάδες εντατικής θεραπείας που ενεργοποιούνται, είναι το πλαφόν των γιατρών στο οποίο επιτέλους μπορέσαμε να δώσουμε λύση και να λειτουργήσουν οι εφημερίες, για να μπορούν να λειτουργούν τα περιφερειακά νοσοκομεία, είναι μόνιμες προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών. Αν μπορέσαμε σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα να τα κάνουμε αυτά πράξη, είναι για έναν απλό λόγο, γιατί έχουμε την πολιτική βούληση, γιατί εμείς πιστεύουμε στο Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Κύριε Κοινοβουλευτικέ Εκπρόσωπε του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας έχετε αποδεχτεί να προταχθεί ο κ. Ροντούλης του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ: Δεν έχω αποδεχτεί τίποτα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Δεν έχετε αποδεχτεί; Έτσι με ενημέρωσε το Προεδρείο.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ: Κακώς.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Θέλετε να προηγηθείτε;
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ: Είναι η κοινοβουλευτική τάξη, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Η κοινοβουλευτική τάξη θα τηρηθεί.
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Χαλβατζής για δώδεκα λεπτά.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, η νέα Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. χρησιμοποιεί λέξεις, συνθήματα, εικόνες που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα, όπως διαβούλευση, διάλογο, συναίνεση, συμμετοχή, ηλεκτρονική διακυβέρνηση. Δηλαδή αν μάθουν οι εργαζόμενοι ότι ακρωτηριάζονται τα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα από το internet, θα τους έλθει μαλακότερα απ’ ό,τι αν το άκουγαν ή το διάβαζαν στις εφημερίδες;
Εδώ και μήνες, κυρίες και κύριοι, αναπτύσσεται μια συστηματική προσπάθεια με δημοσιεύματα, ομιλίες, συζητήσεις στην τηλεόραση, με στόχο την κατατρομοκράτηση των εργαζομένων, του λαού, της νεολαίας, με τα ελλείμματα και το δημόσιο χρέος. Πάμε για πτώχευση, λένε, η οικονομία είναι στην εντατική, είμαστε λίγο πριν την κατάρρευση. Κινδυνεύει η εθνική κυριαρχία, είπε ο Πρωθυπουργός.
Προηγούμενοι ομιλητές του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας έδωσαν ολοκληρωμένες απαντήσεις σ’ όλα αυτά, γιατί επωδός όλων αυτών –και από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και από τη Νέα Δημοκρατία- είναι ότι όλοι πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας, όλοι θα πρέπει –λένε- να πληρώσουν για να βγει η χώρα από την κρίση. Η ιδεολογική τρομοκρατία, με την απειλή ότι δεν θα πληρωθούν μισθοί και συντάξεις, αποσκοπεί στο να περάσει ένα κλίμα φόβου, να περάσει η λογική της υποταγής και του συμβιβασμού. Ας μιλήσουμε για την πραγματικότητα με συγκεκριμένα στοιχεία. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι.
Κουβέντα δεν είπαν τρεις μέρες τώρα -ούτε από τη Νέα Δημοκρατία ούτε από το ΠΑ.ΣΟ.Κ.- για το βασικό ζήτημα της μείωσης της φορολογίας των μεγάλων επιχειρήσεων. Επί ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήταν 45%. Μειώθηκε στο 35%. Από τη Νέα Δημοκρατία έφθασε στο 25% και τώρα πάμε στο 20%. Με επίσημα στοιχεία και μόνο από αυτή τη μείωση της φορολογίας, από το 45% στο 25%, το δημόσιο έχασε περίπου 27 δισεκατομμύρια ευρώ. Το έλλειμμα είναι 27 δισεκατομμύρια ευρώ, γι’ αυτό κουβεντιάζουμε και εσείς το χαρίσατε στους μεγαλοκαπιταλιστές. Σήμερα ζητάτε να πληρώσουν αυτό το έλλειμμα οι εργάτες, οι εργαζόμενοι, οι άνθρωποι των 500, 600, 800 και 1.000 ευρώ. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Ο Υπουργός Οικονομίας και όλοι λέτε ότι είναι δύσκολος ο Προϋπολογισμός. Δεν είναι απλά δύσκολος, είναι όπως συνήθως ένας σκληρός, ταξικός προϋπολογισμός. Στο πρόσφατο παρελθόν υπήρξε ανάπτυξη και μάλιστα σε υψηλά επίπεδα. Ποιοι ωφελήθηκαν απ’ αυτήν; Ωφελήθηκαν οι κεφαλαιοκράτες και όχι οι εργάτες.
Για ποιον ήταν δύσκολος ο προϋπολογισμός; Επί δεκαετίες είναι δύσκολος ο προϋπολογισμός για την εργατική τάξη, για τα πλατιά λαϊκά στρώματα και τη νεολαία. Και αυτή η χρονιά θα είναι μια ακόμα δύσκολη χρονιά, όσο δεν ανασυντάσσεται σε ικανοποιητικό βαθμό το εργατικό λαϊκό κίνημα
Μιλάτε για φοβερά δεινά που απειλούν τη χώρα. Ποιος αλήθεια απειλείται; Ποιος υφίσταται, ποιος πληρώνει τις συνέπειες αυτής της αντεργατικής πολιτικής; Τις πληρώνουν οι εργάτες, όλοι οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι νέοι των 400 και 500 ευρώ για τους οποίους όλοι χύνουν κροκοδείλια δάκρυα –και όμως τόσο τους πληρώνετε- όπως επίσης τις πληρώνουν οι συνταξιούχοι, αυτοί που δούλεψαν 30, 40 και 45 χρόνια, αυτοί που έβαλαν πλάτη για να οικοδομηθεί η χώρα, αυτοί που δημιούργησαν τον πλούτο τον οποίο νέμονται σήμερα οι μεγαλοκαπιταλιστές.
Ποιος κερδίζει απ’ αυτή την πολιτική; Και αυτό είναι γνωστό. Τα επίσημα στοιχεία και εδώ είναι αμείλικτα. Κέρδιζαν στη διάρκεια της ανόδου οι καπιταλιστές, κερδίζουν στη διάρκεια της καπιταλιστικής κρίσης και προετοιμάζονται και την επόμενη μέρα να ανοίξουν πανιά.
Λέτε ότι σήμερα είναι πρωτοφανής αυτός ο Προϋπολογισμός. Όταν μπήκαμε στην ΟΝΕ, όταν είχαμε την Ολυμπιάδα, την επιτήρηση, δεν ήταν αντίστοιχα δύσκολοι οι προϋπολογισμοί για τους εργαζόμενους; Ο προσανατολισμός δεν άλλαξε, παραμένει σταθερός και από εσάς και από τη Νέα Δημοκρατία. Για παράδειγμα, πού διαφωνεί το ΠΑ.ΣΟ.Κ., πού διαφωνεί η Νέα Δημοκρατία, πού διαφώνησε το ΛΑ.Ο.Σ. …
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Σε όλα.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ: …με τις αποφάσεις του Συμβουλίου Κορυφής του Ιουνίου του 2009 στην Πράγα; Δεν είναι αυτές οι αποφάσεις που εκτός των άλλων ακρωτηριάζουν εργασιακά, ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά δικαιώματα;
Η κυριαρχούσα πολιτική είναι η σταθερή προσήλωση στην ενίσχυση των κερδών του κεφαλαίου, των επιχειρηματικών ομίλων. Είναι η συνέχιση της ίδιας πολιτικής κατεύθυνσης. Λέγαμε πέρυσι ότι η Νέα Δημοκρατία προχωρούσε πιο γρήγορα, πιο βίαια, πιο αποτελεσματικά σ’ αυτή την κατεύθυνση. Έπρεπε να έλθει η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για να διαπιστώσουμε ότι τα περιθώρια αύξησης της επιθετικότητας του κεφαλαίου και της κυβερνητικής πολιτικής είναι πολύ μεγάλα.
Έχετε ακρωτηριάσει –και η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑ.ΣΟ.Κ.- ασφαλιστικά, εργασιακά, συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Έχετε καταργήσει σε πάρα πολλούς τομείς το οκτάωρο, το πενθήμερο, τη μόνιμη και σταθερή δουλειά, τις συλλογικές συμβάσεις. Έχετε διαμορφώσει εγκληματικές καταστάσεις σε ό,τι αφορά τις εργασιακές σχέσεις. Έχετε στηρίξει και στηρίζετε –και η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑ.ΣΟ.Κ.- τους άρπαγες της εργατικής δύναμης. Στηρίζετε όλους αυτούς που ληστεύουν, που λεηλατούν και την τελευταία ικμάδα των εργατών, όλων των εργαζομένων.
Απέναντι σ’ αυτή την κατάσταση, όμως, να είσθε σίγουροι πως δεν είσθε μόνοι. Μπορεί να έχετε το κράτος, τις δυνάμεις καταστολής, τον ΣΕΒ, τα μεγάλα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης -κρατικά και ιδιωτικά- για την προώθηση αυτής της αντεργατικής πολιτικής, ωστόσο δεν παίζετε μόνοι σας. Στο γήπεδο της πάλης καθημερινά μπαίνουν νέες εργατικές λαϊκές δυνάμεις. Μπαίνουν στην ταξική πάλη. Συμμετέχουν δραστήρια εργάτες και άλλοι εργαζόμενοι, οι οποίοι στις πρόσφατες εκλογές μπορεί να ψήφισαν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ή τη Νέα Δημοκρατία;
Είναι εργαζόμενοι που κατανοούν ότι τα δικά τους συμφέροντα και τα συμφέροντα των παιδιών τους βρίσκονται στην αντίπερα όχθη από αυτά που προωθεί η σημερινή Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Αυτός είναι ένας από τους βασικούς λόγους που ο αντικομμουνισμός αναπτύσσεται και εκφράζεται πιο έντονα, πιο συχνά από κυβερνητικά στελέχη, γιατί βλέπουν ότι πείθονται καθημερινά –ίσως αργά, βασανιστικά, αλλά πείθονται- εργάτες και άλλοι εργαζόμενοι ότι η πολιτική του Κ.Κ.Ε., η αγωνιστική του δράση, η συνέπεια και σταθερότητά του είναι μονόδρομος για την εργατική τάξη, για τα πλατιά λαϊκά στρώματα.
Ίσως να δυσκολεύονται ακόμη να κατανοήσουν την πάλη για βαθύτερες αλλαγές, για να προωθηθούν οι στόχοι για ανατροπή της ισχύουσας πραγματικότητας, ωστόσο τους εκφράζει η μαχητικότητα, η ανιδιοτέλεια, η οργανωτικότητα, η πάλη, για να μην περάσουν σε πρώτη φάση τα αντεργατικά, αντιλαϊκά μέτρα.

(MB)



(MT)
Και περπατούν στο δρόμο του αγώνα με το Κ.Κ.Ε., γιατί αυτό εκφράζει τις αγωνίες, τις ανησυχίες, τους πόθους τους. Δεν μπορεί φυσικά να τις εκφράσει άλλη πολιτική δύναμη, όπως λόγου χάρη ο ΛΑ.Ο.Σ., ο οποίος συμφωνεί με την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την πολιτική της πλουτοκρατίας. Και ασφαλώς δεν μπορεί να τις εκφράσει ο Συνασπισμός, που μέχρι σήμερα κριτικάρει την Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. γιατί τάχα δεν εφαρμόζει το προεκλογικό της πρόγραμμα. Μα, ποιο είναι το προεκλογικό της πρόγραμμα; Αυτό που εκφράζει. Άλλωστε αυτή είναι η λογική του οπορτουνισμού.
Μ’ αυτόν τον κόσμο θα συνεχίσουμε τη δράση μας κι αυτόν τον κόσμο της δουλειάς θα παλέψουμε να τον κερδίσουμε στο δρόμο της βαθύτερης πάλης για τη συσπείρωση ευρύτερων αγωνιστικών εργατικών δυνάμεων, για τη διαμόρφωση ενός αντιιμπεριαλιστικού, αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου πάλης, για την πραγμάτωση της λαϊκής εξουσίας, για την απόδοση του παραγόμενου πλούτου σ’ αυτούς που μοχθούν για την παραγωγή του, στους εργάτες, στα πλατιά λαϊκά στρώματα.
Σύγκρουση με άσφαιρα πυρά αναπτύχθηκε αυτές τις μέρες ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. για το δημόσιο χρέος. Αυτοί που το πληρώνουν δεν ενδιαφέρονται ποιος το έφτιαξε αυτό το χρέος, αλλά και η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κρύβουν ότι πάνω από το 25% περίπου του δημόσιου χρέους οφείλεται στις ΝΑΤΟϊκές πολεμικές δαπάνες, στα εξοπλιστικά προγράμματα, διαχρονικά. Και αυτό το 25% διαχρονικά πληρώνεται από τον ιδρώτα και από το αίμα των εργαζομένων. Και γι’ αυτό έχετε τεράστιες ευθύνες.
Με την ευκαιρία θέλουμε ξανά να πούμε ότι αυτά τα οποία γίνονται και μέχρι σήμερα, δηλαδή η αποστολή ελληνικών στρατευμάτων στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Σομαλία, στη Μέση Ανατολή, στα Βαλκάνια, στην περιοχή του Καυκάσου, δεν έχουν καμία σχέση με τα εθνικά συμφέροντα. Οι στρατιωτικές δυνάμεις που βρίσκονται εκεί υπηρετούν τα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών, του ΝΑΤΟ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα συμφέροντα των πολυεθνικών. Για άλλη μια φορά ζητούμε να γυρίσουν πίσω.
Δεν θα αποφύγω τον πειρασμό να κάνω ένα σχόλιο. Ήθελα να πω στον κ. Βούρο ότι το κόκκινο δεν είναι απλά ένα χρώμα. Συμβολίζει το αίμα των εργατών, που έβαψαν χρόνια και χρόνια τους δρόμους των αγώνων. Συνεχίζουν να ποτίζουν με το αίμα τους γιαπιά, εργοστάσια, καράβια, άλλους τόπους δουλειάς, στα λεγόμενα εργατικά ατυχήματα, που είναι καθαρά εγκλήματα της αστικής τάξης, λόγω έλλειψης μέτρων υγιεινής και ασφάλειας για την προστασία των εργαζομένων στους τόπους δουλειάς.
Δεν είναι απλό χρώμα το κόκκινο, σαν αυτό που χρησιμοποιούσε ο μόλις προχθές αποβιώσας σπουδαίος Μόραλης, ο Γουναρόπουλος, ο Γύζης. Εσείς, κύριε Βούρο, είστε ένας απ’ αυτούς που στηρίζουν μια πολιτική, η οποία εμπορευματοποιεί τον Πολιτισμό, την Παιδεία, τη γνώση, που ιδιωτικοποιεί την Παιδεία και τη γλώσσα, με βάση τις επιλογές της Ευρωπαϊκής Ένωσης των μονοπωλίων, επιλογές που ψηφίζετε και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η Νέα Δημοκρατία. Και αυτό το κάνετε ανερυθρίαστα. Ναι, δεν κοκκινίζετε, γιατί θεωρείτε ότι αυτά για τα οποία αγωνίστηκαν, θυσιάστηκαν, έχυσαν το αίμα τους και πολλοί άνθρωποι της Τέχνης και του Πολιτισμού σήμερα πρέπει να τα παραδώσετε βορά στο μεγάλο κεφάλαιο, στα μονοπώλια, στον πολιτιστικό ιμπεριαλισμό.
Στους σημερινούς χαλεπούς καιρούς εμείς αγωνιζόμαστε για όλα αυτά. Θα συνεχίσουμε ως Κ.Κ.Ε. σταθερά, αταλάντευτα, σ’ αυτό το δρόμο. Το καραβάνι θα συνεχίσει ακούραστα την πορεία του και θα φθάσει μέχρι το τέλος, όσα εμπόδια και αν συναντήσει στο δρόμο του.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Σχετικά με την πρόταση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για την εξαγορά της εταιρίας ΓΕΡΜΑΝΟΣ από την COSMOTE θα ήθελα να υπενθυμίσω στο Σώμα ότι ως Κ.Κ.Ε. είχαμε ζητήσει επίσημα την προώθηση μιας τέτοιας διαδικασίας. Έχουμε επανειλημμένα ζητήσει να προχωρήσει η Εξεταστική Επιτροπή. Από την πλευρά μας, η συμμετοχή μας σ’ αυτές τις επιτροπές –γιατί είναι η πέμπτη που καταθέτει το ΠΑ.ΣΟ.Κ.- θα αποσκοπεί στο να ριχθεί όσο γίνεται περισσότερο φως και να αποκαλυφθούν όλες οι πτυχές και, εκτός των άλλων, για να κονιορτοποιηθούν οι συκοφαντίες και από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και από τον ΛΑ.Ο.Σ..
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Αστέριος Ροντούλης έχει το λόγο για δώδεκα λεπτά επίσης.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Εμείς, όπως γνωρίζετε καλά, ως ορθόδοξοι είμαστε στο πνεύμα των Χριστουγέννων, αγαπητοί συνάδελφοι. Υπ’ αυτήν την έννοια και επειδή εκτιμούμε πάρα πολύ την κυρία Διαμαντοπούλου, την αξιότιμη Υπουργό Εθνικής Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, θέλουμε να σας κάνουμε ένα δώρο, κυρία Υπουργέ. Είναι το βιβλίο «Τι είναι η Πατρίδα μας;» της κυρίας Δραγώνα. Το δίδω για να σας το μεταφέρουν.
Γιατί το κάνουμε αυτό, αγαπητοί συνάδελφοι;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Είναι για την κυρία Διαμαντοπούλου ή για τα Πρακτικά; Για να ξέρω τι θα το κάνω.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Είναι για την κυρία Διαμαντοπούλου, όχι για τα Πρακτικά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης):Το δίδετε στην κυρία Διαμαντοπούλου.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Είναι για την αξιότιμη Υπουργό Εθνικής Παιδείας. Εμάς μας αρέσει να λέμε «Εθνικής».
Και αυτό, αγαπητοί συνάδελφοι, διότι φαίνεται ότι η Κυβέρνηση έχει προσβληθεί από τον «δραγώνειο ιό»! Τι έγινε σήμερα; Σήμερα κατετέθη στο Υπουργικό Συμβούλιο νομοσχέδιο, για να αρχίσει μία «φάμπρικα» ελληνοποίησης χιλιάδων αλλοδαπών, προκειμένου κατ’ αυτόν τον τρόπο να επιλυθεί το οξύ μεταναστευτικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα.
Κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., και αξιότιμοι κύριοι και κυρίες Υπουργοί, νομίζω ότι έχει ανοίξει μια σύγχρονη «κερκόπορτα» για τον ελληνισμό. Έχετε επεξεργαστεί τις συνέπειες αυτών που πάτε να υλοποιήσετε;
Συνέπεια πρώτη: Εθνολογική αλλοίωση τεραστίου βαθμού. Συνυπολογίστε το οξύ δημογραφικό πρόβλημα που έχουμε, για να καταλάβετε τι πρόκειται να γίνει στα επόμενα δέκα με δεκαπέντε χρόνια.
Δεύτερη συνέπεια: Αλλοίωση του εκλογικού σώματος. Και βεβαίως το ΠΑ.ΣΟ.Κ. μπορεί να το επιδιώκει αυτό, δηλαδή την αλλοίωση του εκλογικού σώματος, διότι αυτοί οι χιλιάδες αλλοδαποί που θα γίνουν Έλληνες θα μετατραπούν σε μια στρατιά πραιτοριανών που φανατικά θα ψηφίζουν ΠΑ.ΣΟ.Κ., είτε στις εκλογές που θα γίνουν για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, είτε αργότερα, μέσω βεβαίως της ελληνοποίησης, στις εθνικές εκλογές.
Και αναμέναμε σήμερα από το κόμμα της Μείζονος Αντιπολιτεύσεως, από τον κ. Μαρκόπουλο, να πει μία κουβέντα γι’ αυτό το μείζον ζήτημα, να τοποθετηθεί ως Νέα Δημοκρατία. Μπορεί να συμφωνεί, μπορεί να διαφωνεί. Να ακούσουμε όμως ποια είναι η θέση της Νέας Δημοκρατίας στο μείζον αυτό ζήτημα.
Αντ’ αυτού σιωπή, τσιμουδιά! Κοινώς, το κάνουν γαργάρα!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Πάντως ομιλούμε για τον Προϋπολογισμό, κύριε Ροντούλη.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Βεβαιότατα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Συγγνώμη που σας διακόπτω. Παρακαλώ να μπείτε τώρα στον Προϋπολογισμό.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Μισό λεπτό. Είμαι Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Δεν θα μετατρέψουμε όμως σε επερώτηση…
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ:...και σας αρέσει, δεν σας αρέσει, θα μάθετε να ακούτε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Σας παρακαλώ να τηρήσουμε την κοινοβουλευτική τάξη.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Δεν είστε αυτή τη στιγμή εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ.!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Σας σέβομαι απολύτως, αλλά σεβαστείτε τη διαδικασία.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Δεν είστε εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Είστε Προεδρεύων αυτή τη στιγμή!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Σας άφησα τρία λεπτά να το κάνετε. Θέλετε να ολοκληρώσετε με δώδεκα λεπτά;
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Να τα αφήσετε αυτά. Δεν είστε εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ.!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Σας παρακαλώ, κύριε Ροντούλη! Μη δημιουργείτε εντυπώσεις.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Να κρατηθεί ο χρόνος, παρακαλώ πάρα πολύ, γιατί αυτό που γίνεται είναι τραγικό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Σας σέβομαι απολύτως.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Κι εγώ σας σέβομαι, κύριε Νιώτη, αλλά μέχρις ενός ορίου!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ωραία. Το όριο να το τηρήσετε εσείς. Να τηρήσετε το όριο, παρακαλώ.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Το ερώτημα λοιπόν, αγαπητοί συνάδελφοι, είναι το εξής. Ζητάει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. συναίνεση, ζητάει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. συνδρομή. Ωραία.
(GK)








(6MB)
Προεκλογικά, κάποιους μήνες πριν, όταν δια του περιστρόφου που είχε στο χέρι του και κράδαινε ζητώντας εκλογές, επ’ ευκαιρία της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας και μετά οτιδήποτε άλλο, δεν υπήρχε ανάγκη συναινέσεως; Δεν υπήρχε ανάγκη συνδρομής; Δεν υπήρχε ανάγκη σοβαρότητας; Αλλά βεβαίως τώρα άλλαξαν οι ρόλοι και ζητάμε τη συνδρομή, για να ανορθώσουμε την ελληνική οικονομία, ενώ είχαμε μία εκβιαστική συμπεριφορά στο παρελθόν.
Και το ερώτημα συνεχίζεται. Να συνδράμουμε, γιατί υπάρχει και μια πατρίδα που θα καταντήσει να γίνει μουσειακό είδος. Διότι, κυρία Υπουργέ, αν διαβάσετε το βιβλίο θα δείτε πώς προχωρά ο αφελληνισμός στο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Να συνδράμουμε, λοιπόν. Αλλά να συνδράμουμε για τι; Για να κερδίσει ο Χασάν; Για να κερδίσει ο Αχμέτ;
Ζητάτε θυσίες από τον ελληνικό λαό και είναι διατεθειμένος ο ελληνικός λαός να κάνει τις θυσίες αυτές, τις οικονομικές! Όμως, ποιος τελικά θα ωφεληθεί από τις θυσίες αυτές που θα κάνει ο ελληνικός λαός; Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι μιλάμε για τον προϋπολογισμό, κύριε Πρόεδρε!
Έρχομαι τώρα σε ένα άλλο ζήτημα που είναι πάρα πολύ σημαντικό για μας. Τα δύο κόμματα εξουσίας –αφήνω τη Νέα Δημοκρατία, διότι τιμωρήθηκε προσφάτως από τον ελληνικό λαό και έρχομαι στο ΠΑ.ΣΟ.Κ.- χρωστάνε 130 εκατομμύρια ευρώ στις τράπεζες! Τα χρωστάνε τα κόμματα αυτά του κατεστημένου.
Και πάλι ο ελληνικός λαός διερωτάται: Μας ζητάνε να κάνουμε θυσίες. Ωραία. Εμείς, όμως, ως Έλληνες πώς να εμπιστευθούμε ανθρώπους που δεν μπορούν να κάνουν οικονομικό κουμάντο ούτε στα κόμματά τους; Και δεν μπορούν να κάνουν οικονομικό κουμάντο στα κόμματά τους, γιατί τα έχουν βάλει μέσα 130 εκατομμύρια ευρώ! Μάλιστα, αγαπητοί συνάδελφοι, έχουν ενεχυριάσει την κρατική επιχορήγηση μέχρι και το έτος 2016!
Άρα, λοιπόν, ο ελληνικός λαός διερωτάται: Από εμάς γιατί ζητάνε θυσίες, όταν αυτοί στα του οίκου τους δεν μπορούν να βάλουν μία τάξη;
Συγκρατήσαμε όμως και μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση μία καταπληκτική ρήση του κ. Παπανδρέου, ο οποίος είπε ότι το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας εγείρει και ζητήματα εθνικής κυριαρχίας.
Εμείς θα το μεταπλάσουμε το ερώτημα. Όταν κάποιος χρωστά στις τράπεζες, μπορεί να ασκήσει μία αδέσμευτη πολιτική ή είναι εξαρτημένος από τις τράπεζες; Όταν ένα ολόκληρο κράτος το εμφανίζει ο κ. Παπανδρέου –αυτό είπε- να σύρεται ετσιθελικά από κάποιους, διότι αντιμετωπίζει δημοσιονομικό πρόβλημα, δικαιούμαι και εγώ να πω ότι τα δύο μεγάλα κόμματα σύρονται από το τραπεζικό κατεστημένο, διότι χρωστάνε, οφείλουν! Και εδώ θέλουμε μία απάντηση αν σύρεστε από το τραπεζικό κατεστημένο, ναι ή όχι!
Και επειδή βλέπω εδώ τον αξιότιμο κ. Λοβέρδο, επιτρέψτε μου να πω κάποια πράγματα για το οξύ ασφαλιστικό ζήτημα που αντιμετωπίζει η χώρα. Αν δείτε τα ποσά του προϋπολογισμού, θα διαπιστώσετε, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι θα δαπανήσουμε για συντάξεις 7,11 δισεκατομμύρια ευρώ. Το σύστημα θα εισπράξει από εισφορές των ασφαλισμένων 1 δισεκατομμύριο ευρώ, δηλαδή το κράτος, ο τακτικός προϋπολογισμός, θα κληθεί να καταβάλει 6,11 δισεκατομμύρια ευρώ. Φανταστείτε δε ότι προϊόντος του χρόνου θα οξύνεται το πρόβλημα περαιτέρω, διότι θα έχουμε έναν πληθυσμό σταδιακά γερόντων. Η Ελλάδα γερνάει. Άρα, το πρόβλημα θα οξύνεται.
Τι κάνουμε, λοιπόν; Πρέπει να βρούμε κάποιες λύσεις. Και βεβαίως ακούγεται από την Κυβέρνηση –και σωστά- να λέει «θα καταπολεμήσουμε την εισφοροδιαφυγή, θα εφαρμόσουμε την ηλεκτρονική συνταγογράφηση» και όλα τα γνωστά. Να συμφωνήσουμε εμείς, είναι θετικά βήματα. Άλλωστε το έχουμε συζητήσει και στην επιτροπή.
Θέλουμε, όμως, να σας κάνουμε ακόμα μια πρόταση, με την οποία –αν την υλοποιήσετε- θα βρείτε πάρα πολλά δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία πιστεύουμε ότι θα πρέπει να τοποθετηθούν στο λεγόμενο ΑΚΑΓΕ, στο Αποθεματικό Κεφάλαιο Αλληλεγγύης Γενεών. Τι εννοώ;
Εννοώ, κύριε Υπουργέ, ότι θα πρέπει με μία τολμηρή πολιτική να αποφασίσετε τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων. Μπορεί η πρόταση εν πρώτοις να ξενίζει. Ας την επεξεργαστούμε, όμως, λογικά. Μπορούμε να τα γκρεμίσουμε; Δεν μπορούμε! Δεν μπορούμε όχι για λόγους πολιτικού κόστους –έστω ότι βγαίνει η κυβέρνηση και λέει «εγώ τα γκρεμίζω»- αλλά γιατί δεν μπορούμε να το κάνουμε.
Θέλουμε χιλιάδες μηχανήματα και εκτός αυτού φανταστείτε τι θα κάνουμε τα δισεκατομμύρια κυβικά μπάζων. Θα επιβαρύνουμε και το περιβάλλον και θα μας κυνηγάει η κυρία Μπιρμπίλη.
Άρα, λοιπόν, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Αφού δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα έναντι των αυθαιρέτων, θέτοντας κάποιες εξαιρέσεις, όσον αφορά χώρους περιμετρικά αρχαιολογικών χώρων κ.λπ., μπορούμε να τα νομιμοποιήσουμε και θα πρέπει να καταβληθεί αντίτιμο από τους αυθαιρετούντες, ανάλογα με την εισοδηματική τους στάθμη. Για παράδειγμα: Έχει κάποιος υψηλά εισοδήματα; Τριακόσια ευρώ το τετραγωνικό. Έχει κάποιος χαμηλά εισοδήματα; Τριάντα ευρώ το τετραγωνικό.
Θα μου πει κάποιος: Γιατί, αφού δεν θα μου το γκρεμίσουν, εγώ θα πρέπει να προχωρήσω στη νομιμοποίησή του; Απαντούμε. Διότι ο δρακόντειος νόμος που θα συνοδεύει ένα τέτοιο μέτρο θα προβλέπει –εκτός από το ότι θα γίνει άπαξ μια τέτοια ενέργεια και ότι από εδώ και πέρα γκρεμίζεται το οποιοδήποτε αυθαίρετο- και κάτι ακόμα: το κόψιμο των κοινοχρήστων υπηρεσιών. Φως, νερό, τηλέφωνο κ.λπ. κόβονται! Άρα, λοιπόν, θα εξαναγκασθεί ο έχων το αυθαίρετο να κινηθεί σε διαδικασία νομιμοποίησής του.
Προσέξτε όμως και κάτι άλλο. Αυτό το μέτρο που εισηγούμαστε για την ενίσχυση του ΑΚΑΓΕ επιδρά και στη ρευστότητα της οικονομίας. Να σας πω πώς επιδρά.
Έχοντας ο πολίτης νομιμοποιήσει ένα περιουσιακό του στοιχείο, ξέρετε τι θα κάνει; Μπορεί να πάει να το υποθηκεύσει, να πάρει ένα δάνειο από μία τράπεζα. Όταν όμως πάρει το δάνειο από μία τράπεζα έχοντας βάλει υποθήκη, θα μπορεί να το ρίξει στην αγορά και έτσι να ενισχύσουμε τη ρευστότητα, Υπουργέ των Οικονομικών.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Θα μου δώσετε και μένα δύο λεπτά, κύριε Πρόεδρε.
Άρα, λοιπόν, τι θέλουμε να πούμε; Θέλουμε να πούμε ότι λύσεις υπάρχουν, μόνο που πρέπει να είναι λύσεις έκτακτης ανάγκης και με τολμηρά μέτρα να τις προσεγγίσουμε.
Όμως, υπάρχει και κάτι ακόμα. Γιατί, κύριε Υπουργέ –αναφέρομαι στον κ. Παπακωνσταντίνου- για δύο χρόνια δεν παίρνουμε ένα μέτρο που να προβλέπει την αναστολή του πόθεν έσχες για την οικοδομή και μόνο; Διότι αν κινηθεί η οικοδομή, που έχει εκατό επαγγέλματα από πίσω, τότε θα ξεπαγώσει η αγορά, τότε θα πέσει το χρήμα και τότε θα πέσει το χρήμα που κάποιοι –και σας δίνουμε δίκιο αν δεν το κάνετε προπαγανδιστικά και για επικοινωνιακούς λόγους- το έχουν σωρεύσει στα σεντούκια όλα αυτά τα χρόνια!
Ούτως ή άλλως το έχουν σωρεύσει το χρήμα, το χάσαμε! Το θέμα είναι να τους δώσουμε κίνητρα, να τους κινητροδοτήσουμε ,ούτως ώστε το χρήμα αυτό να βγει έξω και εκεί να χρησιμοποιηθεί ως μοχλός ανάπτυξης!
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Πρόεδρος της Βουλής κ. ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ)
Άρα, λοιπόν, υπάρχουν λύσεις. Υπάρχουν λύσεις πρακτικές, λύσεις έκτακτης ανάγκης. Και έχουμε κουραστεί να ακούμε, όταν έρχεται το ζήτημα «πείτε μας το νέο παραγωγικό μοντέλο που θα εφαρμόσουμε για την Ελλάδα», πράσινη ανάπτυξη, πράσινη ανάπτυξη, πράσινη ανάπτυξη!
Σας το ξαναλέμε. Η πράσινη ανάπτυξη είναι προβληματική για δύο λόγους:
Πρώτον, διότι για να εκκινήσει ο μηχανισμός –διότι εδώ μιλάμε για αλλαγή ολόκληρης της ενεργειακής και όχι μόνο υποδομής της χώρας- πρέπει να πέσει πολύ χρήμα, που δεν το έχουμε. Η οικονομία μας είναι στην εντατική, κατά τη ρήση του αξιοτίμου Πρωθυπουργού.
Δεύτερον, είναι μακροπρόθεσμης απόδοσης. Το ζήτημα όμως επείγει. Η οικονομία μας είναι στην εντατική! Τώρα πρέπει να λάβουμε μέτρα πρακτικά, έγκαιρα.
(DP)
(6GK)
Άρα, θεωρούμε ότι αυτή την ώρα βάζοντας, μέσα τη χρονική παράμετρο, η πράσινη ανάπτυξη είναι «πράσσειν άλογα». Και δεν λέω «πράσινα άλογα»…
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κύριε Ροντούλη, σας παρακαλώ να ολοκληρώνετε.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: …εννοώ το «πράσσειν άλογα», απαρεμφατικά το λέω.
Συνεπώς, για να τελειώσω, αξιότιμε κύριε Πρόεδρε, θεωρούμε ότι πρέπει με τολμηρότητα να προσεγγίσετε πράγματι τα οξυμμένα προβλήματα που έχετε μπροστά σας και να μην ακολουθήσετε την πεπατημένη, διότι αν ακολουθήσετε την πεπατημένη, ο γκρεμός είναι μπροστά.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Το λόγο έχει ζητήσει η Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων κυρία Άννα Διαμαντοπούλου.
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η παιδεία αφορά τα παιδιά μας. Όταν σκεφτόμαστε όλοι τα παιδιά μας, υπάρχει χαρά και αισιοδοξία. Είμαστε σε μία εξαιρετικά δύσκολη περίοδο που όλοι οι γονείς ανησυχούμε για το μέλλον των παιδιών μας, για το αν θα έχουν τις ευκαιρίες που του αξίζουν στη ζωή τους, για το αύριο τους.
Ανησυχία σημαίνει για τους πολιτικούς πρώτα απ’ όλα ανάληψη ευθύνης, σχέδιο, δράση και αποτέλεσμα. Η προοπτική της χώρας, η προοπτική των παιδιών μας στην πιο δύσκολη περίοδο που ζούμε μετά τη Μεταπολίτευση κρίνεται από την πολιτική της Κυβέρνησης, κρίνεται από τον Προϋπολογισμό τον οποίο συζητούμε σήμερα. Έναν Προϋπολογισμό που έγινε με τις δυσμενέστερες συνθήκες των τελευταίων δεκαετιών. Αυτός ο Προϋπολογισμός σε αυτή τη συγκυρία δίνει ένα εγερτήριο λάκτισμα στα θέματα παιδείας. Με απλά λόγια, κάναμε ως Κυβέρνηση αυτό που κάνει κάθε ελληνική οικογένεια. Μέσα στην κρίση, μέσα στις οικονομικές δυσκολίες προσπαθούμε να τα βγάλουμε πέρα δίνοντας προτεραιότητα και φροντίζοντας τα παιδιά, εξαιρώντας τα παιδιά από τη συνολική κρίση και τη συνολική μείωση των δαπανών ή των επενδύσεων.
Ο Προϋπολογισμός του 2010 σηματοδοτεί μία προσπάθεια να βγούμε από το λάκκο που έσκαψαν οι παλινωδίες, οι επιλογές, οι εσκεμμένες πολιτικές της προηγούμενης Κυβέρνησης, αλλά και οι παθογένειες δεκαετιών. Η Κυβέρνηση αυτή έχει να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη και την αξιοπιστία της χώρας. Τι καθήκον και αυτό! Σε μία χώρα που το 2004 ήταν νούμερο ένα στον κόσμο σε όλα τα επίπεδα με όσα είχε επιτύχει, σήμερα να χρειάζεται να δίνουμε μάχη για να αποκαταστήσουμε την αξιοπιστία και την εμπιστοσύνη.
Αγαπητέ κύριε Μαρκόπουλε, είπατε ότι εκεί έξω υπάρχουν τα χιλιάδες παιδιά στα οποία εσείς είστε δίπλα τους. Και εμείς είμαστε δίπλα τους, μόνο που είμαστε δίπλα και σε εκατοντάδες χιλιάδες άλλα παιδιά, τα οποία και αυτά θέλουν και δουλειά και επιλογή και ευκαιρίες και δεν είχαν τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν με τον τρόπο που χρησιμοποιήθηκε το κράτος για μια πενταετία.
Η εμπιστοσύνη αφορά την κάθε κίνησή μας, μέσα και έξω. Η προσπάθεια αυτή είναι συλλογική, με πρώτο τον Πρωθυπουργό, με επικεφαλής τον Υπουργό Οικονομικών, αλλά με όλους μας στην πρώτη γραμμή, γιατί όλοι κρινόμαστε: Ο κάθε ένας που είναι σε Υπουργείο, ο κάθε Βουλευτής, το κάθε πολιτικό κόμμα σε μία περίοδο όπου η κρίση είναι η μεγαλύτερη που μπορούσαμε να φανταστούμε. Στη δίνη της κρίσης κάθε ημέρα είναι ημέρα της κρίσης.
Η Κυβέρνηση έχει ένα χρέος να ανατρέψει την υπάρχουσα κατάσταση, έχει υποχρέωση να βάλει ξανά τη χώρα στις ράγες της ανάπτυξης. Ο Πρωθυπουργός κατέθεσε ένα σχέδιο βραχυπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο.
Ποια είναι η διαφορά αυτού του σχεδίου και αυτού του Προϋπολογισμού; Αυτός ο Προϋπολογισμός δεν είναι σε μία λογική, όπως ξέραμε: να αλλάξουμε λίγο τους κωδικούς, να κόψουμε και να ράψουμε για να παρουσιάσουμε ένα αποτέλεσμα και να πάμε παραπέρα. Αυτός ο Προϋπολογισμός –και έτσι πρέπει όλοι να τον αντιληφθούμε- είναι στοιχείο μιας διαφορετικής πολιτικής.
Υπάρχει, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ένα ιδεολογικό σαφές στίγμα. Η συζήτηση για τον Προϋπολογισμό δεν είναι μόνο τα νούμερα των κωδικών, ούτε γενικές φιλολογίες. Υπάρχει ιδεολογικό στίγμα, το οποίο καθορίζει την πολιτική και η οποία διαφοροποιεί τις παρατάξεις, τα κόμματα και κάνουν υγιή τη συζήτηση. Το ιδεολογικό στίγμα απαντάει στα μεγάλα ζητήματα της εποχής, που βεβαίως είναι και τα μεγάλα προβλήματα της χώρας:
Είναι το θέμα των ανισοτήτων που γίνονται όλο και μεγαλύτερες και που η κρίση τις κάνει χαώδεις.
Είναι το θέμα των περιβαλλοντικών προβλημάτων. Αυτά που εσείς λέτε, αγαπητέ συνάδελφε, «πράσσειν άλογα», είναι τα μείζονα ζητήματα που υπονομεύουν το σχέδιο ανάπτυξης της χώρας, που υπονομεύουν το μέχρι σήμερα μοντέλο ανάπτυξης. Μήπως ο τουρισμός, η ναυτιλία, η αγροτική ανάπτυξη δεν είναι ζητήματα που όλα είναι σε κρίση λόγω των περιβαλλοντικών προβλημάτων; Το δεύτερο, λοιπόν, θέμα είναι τα τεράστια περιβαλλοντικά προβλήματα και η απάντηση.
Και το τρίτο είναι η συνολική αλλαγή στο μοντέλο ανάπτυξης, που έχει να κάνει με τις αλλαγές στο κράτος και τη σχέση του με τον ιδιωτικό τομέα.
Αυτά αποτυπώνονται στις επιλογές μας, αυτά δίνουν το ιδεολογικό στίγμα, αυτά είναι τα στοιχεία με βάση, τα οποία θα κινηθούμε.
Γίνεται πολλή συζήτηση για το αν θα αποδώσουν ή όχι, για το αν είναι αποδεκτά στις αγορές ή όχι. Χρειάζεται και ανατροπή και άμεση απόδοση. Δεν είναι δευτερεύον θέμα ούτε οι αγορές, ούτε τα spreads, ούτε οι οίκοι. Είναι στοιχεία ενός παγκόσμιου συστήματος που αντιμετωπίζουν και εμάς, όπως και όλους τους άλλους. Η επιλογή, όμως, αν είναι μόνο να απαντήσουμε στα spreads ή να απαντήσουμε μόνο στους οίκους σημαίνει ότι σε λίγα χρόνια θα είμαστε πάλι στην ίδια φάση που είμαστε σήμερα. Το ζητούμενο είναι να έχουμε και άμεσα μέτρα και να απαντήσουμε στις αγορές, γιατί είμαστε μέρος του παγκόσμιου συστήματος, αλλά ταυτόχρονα να έχουμε και ένα πολιτικό βάθος, να πάμε σε μία αλλαγή που δεν θα επιτρέψει ξανά τη χώρα ποτέ να βρεθεί σε αυτή τη φάση που είναι σήμερα. Και αυτό μπορούμε να το κάνουμε.
Σε αυτές τις πολιτικές, σ' αυτό το πολιτικό σχέδιο η προτεραιότητα είναι βεβαίως η παιδεία. Είναι η προσαρμογή ενός συστήματος εκπαίδευσης που αφορά την παιδεία, που αφορά την έρευνα και την τεχνολογία και τη δια βίου εκπαίδευση. Είναι μία νέα επιλογή που αφορά ενιαία το χώρο της εκπαίδευσης και του εκπαιδευτικού συστήματος και ξεκινάει από την ηλικία των τριών και φθάνει μέχρι την τρίτη ηλικία. Είναι μία από τις πολύ σημαντικές επιλογές που έγιναν στην αρχή αυτής της διακυβέρνησης και που δεν αντιληφθήκαμε τη σημασία τους, γιατί τα λίγα Υπουργεία δεν είναι απλά λίγα Υπουργεία, είναι άλλες πολιτικές.
Η παιδεία σήμερα είναι το μεγάλο στοίχημα σε όλες τις χώρες. Αν δει κανείς τις επιλογές των χωρών θα τις κατατάξει σε αυτές που έχουν επιλέξει ως πρώτη προτεραιότητα την παιδεία μέσα στην κρίση και σε αυτές που δεν την έχουν επιλέξει. Οι προοδευτικές χώρες, οι χώρες που ανατρέπουν τα δεδομένα έχουν βάλει επενδύσεις για την παιδεία μέσα στην κρίση. Αυτό που κάνει και η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Σ' αυτό το νέο τοπίο όπου η παιδεία πρέπει να αντιμετωπίσει και τα θέματα της κοινωνικής συνοχής και τα θέματα της ανάπτυξης ο πολιτισμός μας και τα συστήματα οργανώνονται με βάση την ψηφιακή πληροφορία. Υπάρχει ανάγκη τα εκπαιδευτικά συστήματα, οι εκπαιδευτικοί μηχανισμοί να προσαρμοστούν στην ψηφιακή κοσμογονία. Σήμερα η γνώση κινείται με ραγδαίους ρυθμούς που πολύ δύσκολα μπορούμε να τους πλησιάσουμε. Αυτές οι μείζονες όμως, προκλήσεις σαφώς σχετίζονται ευθέως και με τη συγκρότηση και ενδυνάμωση της εθνικής συνείδησης των νέων γενιών. Είναι σαφές ότι τα παιδιά μας σήμερα πρέπει να μεγαλώνουν μέσα στο παγκόσμιο περιβάλλον, έχοντας την αίσθηση το που ανήκουν και την αίσθηση της εθνικής ταυτότητας όντας πολίτες οι οποίοι ανήκουν σε μία χώρα όπου μορφώνονται, παίρνουν τις απαιτούμενες εκείνες γνώσεις που είναι αναγκαίες για να δουλέψουν και να ζήσουν, αλλά ταυτόχρονα γίνονται πολίτες του κόσμου που ξέρουν να σέβονται τον άλλον, να δουλεύουν με αλληλεγγύη, με συλλογικότητα, με σεβασμό.
Όλα αυτά έχουν μια αφετηρία, την εθνική αυτογνωσία που σημαίνει σέβομαι την πατρίδα μου, αλλά ταυτόχρονα αναγνωρίζω και τον άλλον. Θα έλεγα με απλά λόγια, αυτό που σήμερα θέλουμε να κάνουμε μέσα από την παιδεία μας είναι ότι όλοι πρέπει να αισθανόμαστε –και κυρίως η νέα γενιά- ότι είμαστε περήφανοι που είμαστε Έλληνες –και ό,τι αυτό σημαίνει με την ταυτότητά μας, με την ιστορία μας- και την ίδια στιγμή να είμαστε περήφανοι που ζούμε στην Ελλάδα. Δηλαδή, σε μια χώρα που πρέπει να εξασφαλίζει απολύτως τα ατομικά δικαιώματα, να σέβεται το διαφορετικό και το άλλο, μια χώρα που ξέρει να σέβεται την ιστορία, τα δημιουργήματα και τα θετικά όλων των λαών.
Αυτή είναι η Ελλάδα που θέλουμε, αυτή είναι η αντίληψη που έχουμε για την παιδεία. Και βέβαια είναι μια σαφής ιδεολογική και πολιτική θέση. Βεβαίως, μέσα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο υπάρχουν και άλλες απόψεις και καλό είναι κανείς να τοποθετείται για να ξέρουμε ότι στην ελληνική κοινωνία, στην ελληνική πολιτική υπάρχουν απόψεις και θέσεις.

(DE)


(6DP)
Στο Υπουργείο Παιδείας ο σχεδιασμός είναι διαφορετικός από τα άλλα Υπουργεία. Θα ξεκινήσω με μια βασική αρχή. Θεωρώ ότι ο Υπουργός Παιδείας πρέπει να καταλάβει από την πρώτη μέρα της θητείας του ότι δε μπορεί να δρέψει τους καρπούς των επιλογών της Κυβέρνησης και της δουλειάς του.
Η χώρα έχει ζήσει δεκάδες μεταρρυθμίσεις, νομοθετήματα τα οποία έφεραν μετωπικές συγκρούσεις σε όλη την κοινωνία. Ποια είναι τα αποτελέσματα; Τι ήταν το αποτέλεσμα μιας μετωπικής σύγκρουσης των εκπαιδευτικών με την κυβέρνηση σταδιακά και διαχρονικά;
Η παιδεία θέλει άλλου είδους προσέγγιση. Δεν είναι ο Υπουργός Παιδείας για να βάζει λαμπάκια στο ρετιρέ μιας πολυκατοικίας που πέφτει. Είναι για να μπουν τα θεμέλια ενός καινούργιου συστήματος. Και αυτό το ξέρουμε όλοι καλά.
Γι’ αυτό και οι επιλογές μας -και επιμένω πολύ σε αυτό- ανατρέπουν τη συνήθη αντίληψη, που είναι τι; Να λύσουμε το σύστημα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Οι εξετάσεις: Πέντε μαθήματα, επτά μαθήματα, δώδεκα μαθήματα, τρία μαθήματα. Λύθηκε ποτέ το θέμα των εξετάσεων; Όχι, βεβαίως. Διότι πρέπει να ξεκινήσουμε από το Νηπιαγωγείο, το Δημοτικό, το Γυμνάσιο και το Λύκειο.
Έχουμε σε πλήρη εξέλιξη και θα παρουσιαστεί στο τέλος Γενάρη το συνολικό σχέδιο για την αλλαγή που αφορά το νέο σχολείο και ξεκινά από το Νηπιαγωγείο, συνεχίζει στο Δημοτικό, πάει στο Γυμνάσιο και σημαίνει αλλαγή αναλυτικών προγραμμάτων, τα οποία πρέπει να αλλάξουν μετά από σαράντα χρόνια. Νέος τρόπος διοίκησης του σχολείου και αυτόνομης ή, πιο σωστά, αυτοδιοίκητης λειτουργίας. Τα σχολεία δε μπορεί να είναι ομοιόμορφα. Πρέπει να υπάρχει μια αίσθηση λογική προσαρμογής στο περιβάλλον που ζει το κάθε σχολείο. Χρειάζεται προφανώς ένα σχέδιο που θα φέρει τα σχολεία μας όλα και χωρίς εξαιρέσεις στην ψηφιακή εποχή. Χρειάζεται ένα νέο σύστημα συνεχούς αξιολόγησης του εκπαιδευτικού συστήματος, των σχολείων, των εκπαιδευτικών. Χρειάζεται ένας νέος τρόπος επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών που πρέπει να είναι συνεχής, που πρέπει να ανταποκρίνεται στις εξελίξεις της παιδαγωγικής επιστήμης, αλλά και της τεχνολογίας. Και αυτό σημαίνει και για τους εκπαιδευτικούς νέες επιλογές για το πώς, πότε γίνεται αυτή η επιμόρφωση.
Το δεύτερο μεγάλο σχέδιο αφορά -και αυτό θα ανακοινωθεί μέσα στο Γενάρη και ξεκινούν πιλοτικά όλα από το Σεπτέμβρη, ώστε να μπορούμε να τα αξιολογούμε, να τα διορθώνουμε και να συνεχίζουμε ώστε από χρονιά σε χρονιά να έχουμε πολλαπλασιασμό της υλοποίησής τους, ώστε να φτάσουμε στο τέλος της τετραετίας- βεβαίως, τις νέες τεχνολογίες.
Είχαμε πει πέρσι από αυτό το Βήμα ότι η Ελλάδα είναι εικοστή πέμπτη στις είκοσι επτά χώρες όσον αφορά τη χρήση της τεχνολογίας στο μάθημα και στην εκπαιδευτική διαδικασία. Και αυτό δε σημαίνει να βάλουμε κομπιούτερ στα σχολεία. Σημαίνει μια αλλαγή της προσέγγισης, όπου τα νέα εργαλεία, η νέα τεχνολογία χρησιμοποιείται οριζόντια, για να διδαχθούν όλα τα μαθήματα.
Στο τέλος της επόμενης χρονιάς θα έχουμε ένα από τα ισχυρότερα δίκτυα υποδομών στην υπηρεσία των Ελλήνων μαθητών. Ο συνδυασμός του δικτύου του ΕΔΕΤ, το e-school, που είναι ένα πολύ σημαντικό δίκτυο που μέχρι το τέλος Γενάρη θα λειτουργεί άψογα σε όλα τα σχολεία, το e-university, μεγάλα δίκτυα τα οποία θα συνενωθούν, ώστε να ξέρουμε ότι πράγματι, σε ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα όλα τα σχολεία θα λειτουργούν διαφορετικά, οι νέοι μας, τα παιδιά μας σε κάθε γωνιά της πατρίδας θα μπορούν να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες και τα ίδια μέσα που έχουν τα παιδιά σε όλη την Ευρώπη.
Ξεκινήσαμε πολύ γρήγορα, προτείνοντας ένα σχέδιο διαβούλευσης για το θέμα του εργασιακού βίου των εκπαιδευτικών, το θέμα των προσλήψεων, το θέμα των μεταθέσεων, το θέμα των αποσπάσεων ή της εξέλιξής τους. Πολλοί έκαναν κριτική. Είπαν: «Γιατί έπρεπε να αρχίσετε με αυτό;».
Εάν δε λύσουμε αυτό -και θα εξηγήσω γιατί- δε μπορούμε να πάμε μπροστά σε καμία μεταρρύθμιση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όταν υπάρχει ένα θεσμικό πλαίσιο που επιτρέπει σε νομούς της χώρας να έχουν το 50% των διορισμένων εκπαιδευτικών στο συγκεκριμένο νόμο εκτός της τάξης -και επαναλαμβάνω, δεν οφείλεται ούτε στην αυθαιρεσία ούτε στον ειδικό τρόπο λειτουργίας του εκπαιδευτικού, αλλά είναι το θεσμικό πλαίσιο το οποίο επί είκοσι πέντε χρόνια κάνει εξαίρεση στην εξαίρεση, αλλαγή στην αλλαγή- φτάνει σε ένα χάος που μας οδήγησε τον Οκτώβριο να έχουμε πεντέμισι χιλιάδες κενά στη χώρα, με δεκαοκτώ χιλιάδες αποσπασμένους την ίδια στιγμή, τους οποίους ο Υπουργός δεν έχει τη δυνατότητα να μετακινήσει.
Το νομοσχέδιο θα έλθει και θα το συζητήσουμε εδώ. Θα ήθελα, όμως, πολιτικά να πω το εξής. Όταν είπαμε ότι το σύνθημά μας είναι «πρώτα ο μαθητής», αυτό σημαίνει μια συνολική αλλαγή που είναι πάρα πολύ δύσκολη. Γιατί; Όταν λέμε «πρώτα ο μαθητής», σημαίνει ότι όλες οι πολιτικές έχουν ως τελικό στόχο το μαθητή και την ποιότητα στο σχολείο. Δεν έχουν τον εκπαιδευτικό, δεν έχουν τον Υπουργό, δεν έχουν τον Υπουργό Παιδείας, δεν έχουν κανέναν άλλον. Δε γίνεται να έχει εξαίρεση αυτός που δουλεύει στην Αυτοδιοίκηση και να μπορεί να φεύγει από το σχολείο. Δεν είναι δυνατόν να ασκούμε κοινωνική πολιτική σε όλα τα σχολεία και να φεύγουν οι εκπαιδευτικοί. Δεν είναι δυνατόν να λύνουμε όλα τα επιμέρους ζητήματα της χώρας, βάζοντας ως τελευταία προτεραιότητα το σχολείο.
Λέμε, λοιπόν -η διαβούλευση βρίσκεται σε εξέλιξη- η συζήτηση που θα γίνει στη Βουλή μεθαύριο για το νόμο που θα έλθει στις αρχές Μαρτίου θα έχει ένα βασικό πλαίσιο και εκεί, με βάση αυτό το πλαίσιο, είναι αποδεκτές όλες οι προτάσεις. Ό,τι προτείνεται θα πρέπει να έχει άμεση ανάλυση επιπτώσεων στην τάξη και στην ποιότητα της εκπαίδευσης. Οτιδήποτε αφορά προτεραιότητες που έχουν πρόβλημα στο σχολείο δε θα μπορούν να νομοθετηθούν.
Νομίζω ότι κατανοούμε όλοι ότι αν δεν μείνει ο εκπαιδευτικός στην τάξη, αν δε γεμίσουν τα σχολεία όπως πρέπει, δε μπορεί καμία μεταρρύθμιση να αλλάξει.
Και έρχομαι τώρα στις βασικές αρχές. Οι προσλήψεις των εκπαιδευτικών προφανώς πρέπει να γίνονται με το Α.Σ.Ε.Π. Είναι εκατοντάδες χιλιάδες οι εκπαιδευτικοί, οι απόφοιτοι καθηγητικών σχολών που θέλουν να εισέλθουν. Πρέπει να υπάρχουν κριτήρια. Στο Α.Σ.Ε.Π. θα μετρά και η προϋπηρεσία, όποια και αν είναι αυτή η προϋπηρεσία, είτε αναπληρωτές είτε ωρομίσθιοι. Αυτοί οι άνθρωποι που επί χρόνια συγκεντρώνουν τα μόριά τους, όλα αυτά θα αναγνωρίζονται και βεβαίως, θα υπάρχει και μεταβατική περίοδος.
Η επόμενη αναφορά μου είναι ότι, για να γίνουν όλα αυτά που είπαμε, πρέπει να ξέρουμε με ποιους θα τα κάνουμε.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Υπουργού)
Θέλω δύο λεπτά, κύριε Πρόεδρε.
Δεν υπάρχει καμία εκπαιδευτική μεταρρύθμιση χωρίς εκπαιδευτικούς. Με ποιους εκπαιδευτικούς; Υπάρχει η αντίληψη, πολλές φορές δίκαια, ότι υπάρχει απογοήτευση, απελπισία, παραίτηση των εκπαιδευτικών για πολλούς λόγους, από το μισθολογικό τους μέχρι τον τρόπο που λειτουργεί το εκπαιδευτικό σύστημα.
Όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπάρχουν εκατοντάδες εκπαιδευτικών οι οποίοι πραγματικά επιτελούν έργο που δε μπορεί κανείς μας να φανταστεί. Πρόσφατα, προσπαθούμε να ανακαλύψουμε όλους τους εκπαιδευτικούς στη χώρα που έχουν βραβευθεί, που κάνουν οι ίδιοι καινοτομία, που αλλάζουν τα δεδομένα στο σχολείο τους. Έχω δει εκπαιδευτικούς στη Φλώρινα, σε νησιά, στο Πήλιο, σε όλη την Ελλάδα που κάνουν καινοτόμα προγράμματα, με δικά τους έξοδα πολλές φορές.
Θέλουμε, λοιπόν, μια πανστρατιά νέων εκπαιδευτικών, νέων στην ψυχή, στο μυαλό, που θα ξεχωρίσουν, τους οποίους θα καλέσουμε, τους οποίους θα βραβεύσουμε -γιατί πρέπει να επιβραβεύονται- και αυτοί θα είναι οι επικεφαλής των αλλαγών σε όλη τη χώρα, οι άριστοι και αυτοί που θέλουν.
Το Υπουργείο Παιδείας -και με αυτό τελειώνω- έχει ένα πάρα πολύ μεγάλο έργο. Υπάρχει σε εξέλιξη και ξεκινάει η διαβούλευση την επόμενη εβδομάδα, ένα νέο θεσμικό πλαίσιο που αφορά τη διά βίου εκπαίδευση και την επαγγελματική κατάρτιση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το μεγαλύτερο πρόβλημα και ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα της χώρας είναι τα επαγγελματικά δικαιώματα, είναι ο τρόπος που δίνονται τα επαγγελματικά δικαιώματα, όπου δημιουργούνται ασυνέχειες, ασυνέπειες, αδικίες.
Αλλάζουμε, λοιπόν και φέρνουμε ένα νέο θεσμικό πλαίσιο όπου συνδέονται όλες οι βαθμίδες της εκπαίδευσης, σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά δεδομένα και το ευρωπαϊκό πλαίσιο δικαιωμάτων, με τα προσόντα και τα επαγγελματικά δικαιώματα, όπως και όλες οι άλλες χώρες. Διότι είμαστε η μόνη χώρα, εκτός από τη Μολδαβία και τα Σκόπια, στην Ευρώπη που δεν έχουμε ευρωπαϊκό πλαίσιο επαγγελματικών προσόντων. Να συνδέσουμε συνειδητά για πρώτη φορά στη χώρα και μετά από την επιλογή που έκρινε το Υπουργείο Παιδείας να έχει αυτήν την ευθύνη, όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης από την τεχνική εκπαίδευση και τα Ι.Ε.Κ. και τα Κ.Ε.Κ. μέχρι τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών, αλλά και τα Τ.Ε.Ι. και τα Πανεπιστήμια και τα μεταπτυχιακά, να ξέρουμε σε ένα συνολικό πλαίσιο πώς μπορεί ο κάθε πολίτης ο οποίος παίρνει πτυχίο, παίρνει δίπλωμα, συνεχίζει την εκπαίδευσή του, έχει εμπειρία, πώς καταλήγει τελικά και με ποιες διαδικασίες να έχει επαγγελματικά δικαιώματα.
(LM)
(6DE)

Θεωρούμε ότι η σύνδεση αυτών των δύο τομέων, αλλά και της έρευνας και της τεχνολογίας –είχα την ευκαιρία να παρουσιάσω τις βασικές αρχές του εθνικού σχεδίου για την έρευνα και την τεχνολογία την προηγούμενη εβδομάδα- είναι αυτό που θα κάνει τη διαφορά.
Η τελευταία μου λέξη είναι για τον Προϋπολογισμό. Έχετε όλοι τη δυνατότητα, βεβαίως, να δείτε τον Προϋπολογισμό ο οποίος κατατέθηκε. Αρκεί να πω ότι έχουμε συνολική αύξηση 1.135.000.000, δηλαδή είναι περισσότερο και απ’ αυτό που είχαμε πει, γιατί μέσα σε αυτά τα χρήματα δεν εντάσσεται ο ΟΣΚ και ο προϋπολογισμός του, που όπως ξέρετε έχει πάει στο Υποδομών.
Στην πιο δύσκολη περίοδο το μήνυμα είναι σαφές. Ο Γιώργος Παπανδρέου, η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., θέτουν ως κύρια προτεραιότητα της επόμενης περιόδου το πιο σημαντικό που έχει το έθνος, ο λαός μας και η χώρα, τους νέους, τις νέες, τα παιδιά μας.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Ευχαριστούμε και εμείς την κ. Διαμαντοπούλου.
Το λόγο έχει τώρα η Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο Νομό Έβρου κ. Ρενταρή-Τέντε Όλγα. Αμέσως μετά θα μιλήσει ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Ανδριανός.
ΟΛΓΑ ΡΕΝΤΑΡΗ-ΤΕΝΤΕ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουμε μπροστά μας το σχέδιο Προϋπολογισμού για το 2010. Είναι το κορυφαίο οικονομικό γεγονός, αλλά δεν έχω πειστεί ακόμα αν θα πρέπει να μιλήσουμε οικονομικά με αριθμούς ή θα πρέπει να μιλήσουμε για ψυχολογία και μάνατζμεντ.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ)
Ελάχιστη σημασία έχει αν για ένα χρόνο οι αριθμοί παίξουν πέντε πάνω, πέντε κάτω. Το σημαντικότερο είναι να αποτυπωθεί η αλήθεια και πάνω σε αυτή την αλήθεια να χαράξουμε πολιτικές για τα επόμενα χρόνια. Το μεγαλύτερο άυλο κεφάλαιο που μπορεί να διαθέτει ένας οργανισμός ή επιχείρηση είναι η εμπιστοσύνη. Αυτό το κεφάλαιο κατασπαταλήθηκε τα τελευταία χρόνια χωρίς φειδώ.
Μετά από μία σειρά με αναληθείς και εικονικούς προϋπολογισμούς των τελευταίων χρόνων, ο σημερινός Προϋπολογισμός καλείται πρώτα να αντικαταστήσει το ψεύδος με την αλήθεια, να υποκαταστήσει την αναξιοπιστία με την εμπιστοσύνη, να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη των συμπολιτών μας στους θεσμούς και των εταίρων μας απέναντι στη χώρα.
Τελικά, κύριοι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, η απόδρασή σας από την Κυβέρνηση έκρυβε και δόλο και σκοπιμότητα, γιατί πέρα από την ανικανότητά σας να διοικήσετε το κράτος, προκαλέσατε μεγαλύτερη ζημιά, η οποία δεν μπορεί να αποτιμηθεί άμεσα σε χρήμα, έχει, όμως, μεγάλο κόστος για τη χώρα. Είναι η υποθήκη που βάλατε στην εθνική μας ανεξαρτησία. Πληγώσατε τον εθνικό μας εγωισμό. Αισθανόμαστε πολύ άσχημα κάθε φορά που οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης υποβαθμίζουν την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας. Τραυματίσατε την αξιοπρέπειά μας, κλαδέψατε τις ελπίδες χιλιάδων συμπολιτών μας οι οποίες είχαν δημιουργηθεί με την ένταξή μας στο σκληρό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για όλα αυτά τουλάχιστον χρωστάτε μία συγγνώμη στον ελληνικό λαό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μέσα σε ένα τέτοιο δυσμενές κλίμα, η οργανωτική δομή του κράτους, η ανασυγκρότησή του είναι μεγαλύτερης συνεισφοράς από τα ίδια τα οικονομικά και προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει να καταβάλουμε όλες μας τις προσπάθειες. Σε έναν Προϋπολογισμό έκτακτης ανάγκης με στόχο την ανάκτηση της αξιοπιστίας, οι αριθμοί για περισσότερα ή λιγότερα χρήματα στα Υπουργεία έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Η αποτελεσματική τους αξιοποίηση αναγορεύεται σε κυρίαρχο θέμα.
Σε αυτή τη δύσκολη στιγμή, η οργάνωση προέχει της οικονομίας. Η αποτελεσματικότητα είναι πλέον θέμα δικαιοσύνης για τους νόμιμους φορολογούμενους. Νέοι πρόσθετοι φόροι δεν έχουν κανένα νόημα, αν δεν βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα του φοροεισπρακτικού μηχανισμού. Οι προϋπολογισμοί προγραμμάτων είναι στη σωστή κατεύθυνση, γιατί δένουν το αποτέλεσμα με τις δαπάνες, αρκεί να διευρυνθούν σε όλους τους τομείς του δημοσίου με τριετή προγραμματισμό.
Η καταπολέμηση της διαφθοράς, της γραφειοκρατίας, της πελατειακής σπατάλης, δεν είναι απλά θέματα ηθικής, αλλά είναι σημαντικά οικονομικά μεγέθη, στα οποία πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη βαρύτητα. Με τα ελάχιστα έσοδα του Προϋπολογισμού, η Κυβέρνηση καλείται να καλύψει τις τεράστιες ανάγκες της χώρας σε μία πολύ δύσκολη συγκυρία. Καλείται με λίγα λόγια, να τετραγωνίσει τον κύκλο. Σε αυτή την περίπτωση οι αριθμοί αποκτούν τη δική τους συμβολική αξία.
Η αύξηση των δαπανών για την υγεία και την παιδεία δείχνει, όχι μόνο τη σημασία των προεκλογικών μας δεσμεύσεων, αλλά και τη μακροπρόθεσμη βούληση της νέας Κυβέρνησης να επενδύσει στο μέλλον των παιδιών μας και την αξιοποίηση του ερευνητικού και διδακτικού προσωπικού της χώρας στη διαδικασία της ανάπτυξης.
Ο περιορισμός των λειτουργικών δαπανών στα Υπουργεία δείχνει ότι με λιγότερα χρήματα, περισσότερη τεχνολογία, μεγαλύτερη φαντασία μπορεί να αναπληρωθεί το κενό. Η δημοσιονομική τάξη θα φέρει το νοικοκύρεμα των οικονομικών, θα θέσει τις βάσεις για την ορθή λειτουργία του κράτους, θα αποκαταστήσει την πληγωμένη εικόνα της χώρας στο εξωτερικό.
Για εμάς στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., στόχος είναι η παραγωγικότητα, ο μόνος δρόμος υγιούς ανάπτυξης που πατά πάνω στη βάση των συγκριτικών μας πλεονεκτημάτων και οδηγεί στην αυτάρκεια. Ο Προϋπολογισμός αυτός είναι το πλαίσιο της υλοποίησης του προγράμματός μας. Είναι η προϋπόθεση για να προχωρήσουμε σε ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης που θα συνδυάζει, την ανάκαμψη της ανταγωνιστικότητας, το άνοιγμα της αγοράς εργασίας, το πρασίνισμα της οικονομίας και τη στήριξη της επιχειρηματικότητας.
Και σ' αυτό το τελευταίο θέλω να σταθώ. Σήμερα υπάρχει φόβος για την ανάληψη πρωτοβουλιών επιχειρηματικού τύπου. Υπάρχει φόβος για την αυτοαπασχόληση, ο οποίος εντείνεται από τον όγκο και τις καθυστερήσεις της γραφειοκρατίας που αποτρέπει τον οποιοδήποτε να ανοίξει τη δική του επιχείρηση. Αυτό πρέπει να αλλάξει. Έχουμε όλα τα εχέγγυα για να γίνουμε μία χώρα παραγωγική και το σχέδιο νόμου του Προϋπολογισμού που καλούμαστε να ψηφίσουμε, είναι το κύριο βήμα προς την κατεύθυνση αυτή. Ενισχύουμε τη μικρομεσαία επιχείρηση, τη ρευστότητα στην αγορά, αλλά κυρίως δημιουργούμε τις προϋποθέσεις για την άνθιση της επιχειρηματικότητας σε όλη την επικράτεια με στόχο την περιφερειακή ανάπτυξη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχουμε ένα όραμα, να αποκτήσει ο Έλληνας εμπιστοσύνη στον εαυτό του, στη χώρα μας και αυτό θα το πετύχουμε, γιατί το οφείλουμε.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Και εμείς ευχαριστούμε.
Το λόγο έχει τώρα ο κ. Ιωάννης Ανδριανός, Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στο Νομό Αργολίδος.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω καταρχάς με την ευκαιρία της πρώτης μου αυτής ομιλίας από το Βήμα του Κοινοβουλίου, να ευχαριστήσω τους πολίτες της Αργολίδας που με τίμησαν με την εμπιστοσύνη τους και με όρισαν με την ψήφο τους αντιπρόσωπό τους.
(TS)

(6 LM)
Στην κυρία συνάδελφο που μόλις κατέβηκε από το Βήμα, το μόνο που θέλω να της επισημάνω είναι ότι όσο επαναλαμβάνετε αυτό που είπε ο Πρωθυπουργός ότι κινδυνεύει η εθνική ανεξαρτησία, κινδυνεύετε να το πιστέψετε κιόλας. Και αυτό είναι πολύ επικίνδυνο. Καλό είναι να σκεφτόμαστε καλά πριν μιλήσουμε και εντός και εκτός Αιθούσης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι αποφάσεις που καλούμαστε να πάρουμε εν μέσω κρίσης δεν θα κρίνουν μόνο την έξοδό μας από αυτή. Θα κρίνουν πολύ περισσότερο το νέο αναπτυξιακό μοντέλο της Ελλάδας, θα κρίνουν τις συνθήκες της ζωής των Ελληνίδων και των Ελλήνων για τις επόμενες δεκαετίες.
Η Νέα Δημοκρατία μίλησε προεκλογικά τη γλώσσα της αλήθειας. Ο Κώστας Καραμανλής έκανε μία ιστορική υπέρβαση. Τόλμησε να μιλήσει για δύσκολα και δυσάρεστα, αλλά απολύτως αναγκαία μέτρα εν μέσω της προεκλογικής περιόδου. Αντίθετα, ο κ. Παπανδρέου, ενώ είχε ενημερωθεί από τον πλέον αρμόδιο, τον κ. Προβόπουλο, για την οικονομική κατάσταση, έταζε στους πάντες τα πάντα. Έλεγε ανεύθυνα ότι χρήματα υπάρχουν.
Σήμερα, λοιπόν, δεν μπορείτε να επικαλείστε δήθεν άγνοια. Επιλέξατε συνειδητά να παραπλανήσετε τους πολίτες και τώρα πρέπει να αντιμετωπίσετε τις συνέπειες της προεκλογικής σας ανευθυνότητας.
Δυστυχώς για τον τόπο τα μέχρι σήμερα δείγματα γραφής της Κυβέρνησης είναι ανησυχητικά. Μέρα με τη μέρα γίνεται ολοένα και πιο σαφές ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ανέλαβε την εξουσία εντελώς απροετοίμαστο. Θυμίζω ενδεικτικά την παλινωδία της εισοδηματικής πολιτικής με αυτά που εξαγγέλλει τη μία μέρα ο Υπουργός Οικονομίας, να τα ακυρώνει την επομένη ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, την απαράδεκτη στάση απέναντι στους συμβασιούχους και στους απασχολούμενους με STAGE, στους οποίους η Κυβέρνηση δεν καταβάλλει ακόμα και τα δεδουλευμένα, την πλήρη απουσία σχεδιασμού για το πώς θα καλυφθούν οι άμεσες και πιεστικές ανάγκες στελέχωσης των δημοσίων υπηρεσιών που λειτουργούσαν και λειτουργούν με απασχολούμενους μέσω STAGE και συμβάσεων, την ακύρωση της συνέχειας του κράτους, όταν καταργείται εν μέσω της εφαρμογής του το μέτρο της απόσυρσης, ένα μέτρο που θα συνέβαλε στον περιορισμό της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Από την άλλη μεριά, όμως, τα τέλη κυκλοφορίας αυξήθηκαν υπέρμετρα, με αποτέλεσμα να πλήττονται οι ιδιοκτήτες αυτοκινήτων που δεν έχουν πλέον το κίνητρο, τη δυνατότητα να τα αντικαταστήσουν.
Θυμίζω, επίσης, το φιάσκο της προκήρυξης των θέσεων των Γενικών και Ειδικών Γραμματέων. Χιλιάδες άνθρωποι κατέθεσαν τα βιογραφικά τους για να επιλεγούν εν τέλει κομματικά στελέχη, πρώην Βουλευτές και Υπουργοί. Βέβαια, είναι θεμιτό και λογικό να θέλετε να στελεχώσετε αυτές τις θέσεις με ανθρώπους που συμμερίζονται τις κεντρικές πολιτικές σας επιλογές. Είναι, όμως, απαράδεκτο να παίζετε με τα όνειρα και τις φιλοδοξίες χιλιάδων ανθρώπων.
Θυμίζω, τέλος, την ατυχή επιλογή των λέξεων με τις οποίες ο ίδιος ο Πρωθυπουργός περιέγραψε την οικονομική κατάσταση, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στους κερδοσκόπους να παίξουν τα παιχνίδια τους εις βάρος της Ελλάδας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με ενδιαφέρον περιμέναμε όλοι να εξηγήσει η Κυβέρνηση τι συγκεκριμένο εννοεί ως πράσινη ανάπτυξη. Περιμέναμε μία αναπτυξιακή κατεύθυνση με προγραμματισμό έργων, προτεραιότητες, μετρήσιμους στόχους, μία βάση τέλος πάντως με την οποία θα μπορούσε κανείς να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει στη βάση των συγκεκριμένων στοιχείων και των επιχειρημάτων. Τίποτε από αυτά.
Πολύ περισσότερο, όμως, φθάσαμε στο σημείο κατεξοχήν πράσινα έργα, δηλαδή έργα που συνδυάζουν την ανάπτυξη με την προστασία του περιβάλλοντος, να περικόπτονται, παρά το ότι έχει ήδη διασφαλιστεί η χρηματοδότησή τους. Η περιφέρεια που έχω την τιμή να εκπροσωπώ, η Αργολίδα, αντιμετωπίζει λόγω της κλιματικής αλλαγής όσο λίγες περιοχές της χώρας τον κίνδυνο της λειψυδρίας, της υφαλμίρωσης, της ερημοποίησης. Οι συνέπειες της περιβαλλοντικής υποβάθμισης είναι ήδη ορατές στην αγροτική παραγωγή, αλλά και την υγεία των πολιτών.
Το καλοκαίρι του 2008 ο ίδιος ο σημερινός Πρωθυπουργός αναγνώριζε πως η Αργολίδα αντιμετωπίζει κρίσιμες υδρολογικές συνθήκες. Δεσμευόταν ότι το μεγάλο έργο του Αναβάλου, για το οποίο η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας διασφάλισε 47.000.000 ευρώ, θα ολοκληρωνόταν σε κάθε περίπτωση και λίγες ημέρες πριν η Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κοινοποίησε με διαρροές ότι προτίθεται αυτό το μεγάλο έργο πνοής να το σαλαμοποιήσει, να μειώσει τον προϋπολογισμό του από τα διασφαλισμένα 47.000.000 ευρώ στα 26.000.000 ευρώ, να στείλει στις καλένδες την επέκταση του έργου σε ολόκληρο το Νομό. Και αυτό για να υλοποιήσει άλλα, δήθεν πιο ώριμα, έργα σε άλλες περιοχές.
Βλέπουμε, λοιπόν, από νωρίς τι σημαίνει για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. πράσινη ανάπτυξη. Σημαίνει ανάπτυξη μόνο στις πράσινες περιοχές. Σημαίνει την επιστροφή στη λογική της μιας και της άλλης Ελλάδας.
Από αυτό το Βήμα, κύριε Πρόεδρε, καλώ την Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης να ανακαλέσει τον απαράδεκτο αυτό σχεδιασμό, ένα σχεδιασμό που καταδικάζει την Αργολίδα στην περιβαλλοντική υποβάθμιση και τους αγρότες σε μαρασμό και δηλώνω υπεύθυνα πως εάν δεν το κάνει, θα βρει όλους τους Αργολιδείς δυναμικά απέναντι, ό,τι και αν ψήφισε ο καθένας στις εθνικές εκλογές.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η κρίσιμη αυτή οικονομική κατάσταση απαιτεί σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Απαιτεί ειλικρίνεια απέναντι στους πολίτες και σαφήνεια στην άσκηση της πολιτικής. Μισόλογα και παλινωδίες, πειραματισμοί και μικροκομματισμοί δεν χωράνε. Ίσα-ίσα που κάνουν την ήδη δύσκολη συνθήκη ακόμη δυσκολότερη.
Εμείς, η Νέα Δημοκρατία, είμαστε έτοιμοι να στηρίξουμε κάθε αναγκαίο μέτρο για την αντιμετώπιση της κρίσης, για την ουσιαστική στήριξη των αδύναμων, για τη διασφάλιση της επόμενης μέρας. Το αποδείξαμε με τη στήριξη που παρείχαμε στο επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης. Δεν μπορούμε, όμως, να συναινέσουμε σε μία ανακόλουθη και ανεύθυνη πολιτική. Γι’ αυτό και δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να καταψηφίσουμε ένα προϋπολογισμό που ούτε απαντά στα προβλήματα του σήμερα ούτε δίνει διέξοδο για το αύριο.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Και εμείς ευχαριστούμε τον κ. Ανδριανό.
Το λόγο έχει ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Ανδρέας Λοβέρδος.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι, πριν από λίγες μέρες ο Πρωθυπουργός της χώρας κ. Παπανδρέου περιέγραψε τη δεινή οικονομική κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε με τα πιο μελανά χρώματα, αλλά με ένα τρόπο ιδιαιτέρως ακριβή και αξιόπιστο. Στο σταυροδρόμι αυτής της πρώτης μετά το 1974 κατά κυριολεξία κρίσης, βρίσκονται και όλα τα θέματα τα οποία ενσωματώνονται στο κομμάτι εκείνο της διοίκησης του οποίου έχω την τιμή να προΐσταμαι πολιτικά.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, το ασφαλιστικό ως εθνικό θέμα, όπως ο Πρωθυπουργός το έχει χαρακτηρίσει, απειλεί –και μιλάμε σοβαρά- πρώτον, τη μεγαλύτερη κατάκτηση του ανθρώπου τον 19ο και τον 20ο αιώνα, δηλαδή, το κοινωνικό κράτος με την πιο σαφή του μορφή, τη σύνταξη και δεύτερον, την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, που ορισμένες φορές θυμίζουν ζούγκλα στην πατρίδα μας.
Τρίτον, απειλεί με παροξυσμό της ανεργίας, για την οποία κάνει λόγο η ΕΣΥΕ για 12% κατά τις εκτιμήσεις της για το χειμώνα τον οποίο ήδη διανύουμε. Και εάν, όπως έχουμε πει ως ΠΑ.ΣΟ.Κ., προσθέσουμε και τους απασχολούμενους -δύο ώρες την ημέρα, δύο μέρες την εβδομάδα, δύο μέρες το μήνα;- που δεν θέλουν, όμως, να κάνουν αυτή τη δουλειά στη ζωή τους, αλλά αναζητούν μία πλήρη εργασία με όλα τα δικαιώματά της, τότε τα ποσοστά αγγίζουν -12% συν 6%- το 18%. Ένας παροξυσμός ανεργίας, μία μαζική ανεργία με τα πιο σκληρά χαρακτηριστικά.
Και τέταρτον μέσα σε αυτό το περιβάλλον, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, απειλεί την πλήρη αποδιοργάνωση του μοναδικού εργαλείου που το ελληνικό κράτος διαθέτει για να αντιμετωπίσει το θέμα αυτό, του ΟΑΕΔ.
Να τα μεγάλα θέματα του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, τα οποία τα αναφέρω και θα τα ξαναφέρω κατά τη διάρκεια της ομιλίας μου, όχι για να κλαίμε όλοι μαζί αλλά για να δούμε ποιες είναι οι απόπειρες λύσεων που μπορούμε να δοκιμάσουμε και με ποια ποσοστά επιτυχίας. Μιλάμε για προβλήματα δυσεπίλυτα και σύνθετα, για να τα λύσουμε, όμως, όχι για να τα αφηγηθούμε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα παρακαλέσω όσους ασχολούνται με την Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων και έχουν μία σχέση με τα θέματα για τα οποία έχω την τιμή να σας μιλώ, να ρίξουν μία ματιά διαγωνίως, τρέχοντας, στις προγραμματικές δηλώσεις της Κυβέρνησης όπως είχα την τιμή να τις αρθρώσω και να συγκρίνουν τις προγραμματικές δηλώσεις εκείνες πριν από μόλις δυόμισι μήνες με αυτά τα οποία θα σας αναφέρω.
Προσπαθήσαμε να είμαστε συνεπείς. Προσπαθήσαμε αυτά που λέμε να τα κάνουμε και αυτά που κάνουμε να τα λέμε, ετοιμάζοντας την ελληνική διοίκηση σε αυτό της το κομμάτι να αντιμετωπίσει το πολύ δύσκολο έτος 2010 και όχι φυσικά λύνοντας μέσα στους δυόμισι μήνες τα προβλήματα αυτά για τα οποία έχω κάνει λόγο.
(XP)
(TS)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σημασία για ένα πολιτικό έχει η Εθνική Αντιπροσωπεία να τον κρίνει με βάση αυτά που υποσχέθηκε ότι μπορεί να κάνει, τα έκανε ή δεν τα έκανε και για ποιους λόγους. Ξέρουν όλοι στην Ελλάδα ότι οι εργασιακές σχέσεις είναι πλήρως απορυθμισμένες. Και η Αριστερά πολλές φορές έχει δίκιο όταν υπογραμμίζει αυτήν την απορύθμιση. Και εμείς ως ΠΑ.ΣΟ.Κ. στα πεντέμισι χρόνια που ήμασταν στην αντιπολίτευση πολλές φορές μιλήσαμε κριτικά γι’ αυτό το φαινόμενο. Είπαμε ότι μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου θα προσθέσουμε εγγυήσεις στις εργασιακές σχέσεις. Αυτό συντελέστηκε από μία επιτροπή με τον καθηγητή κ. Κουκιάδη με την παρουσία τη δική μου και του κ. Κουτρουμάνη. Κανένα μεγάλο έργο δεν μπορεί στην Ελλάδα ένας πολιτικός να του αναθέτει. Ό,τι είναι να κάνεις θα το κάνεις και εσύ, ειδάλλως τίποτε δεν γίνεται. Στις 15 Ιανουαρίου θα ασκήσουμε τη σχετική νομοθετική πρωτοβουλία που θα προσθέτει εγγυήσεις στα μπλοκάκια και στην ενοικίαση εργαζομένων και σε όλες τις εναλλακτικές μορφές απασχόλησης.
Αμέσως μετά μπήκαμε στο μεγάλο σε σχέση με τις εγγυήσεις, στον έλεγχο της τήρησης των εγγυήσεων, δηλαδή στην επανασύσταση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας. Η σχετική νομοθετική πρωτοβουλία θα ασκηθεί στα τέλη Φεβρουαρίου του 2010. Προσπαθήσαμε την ίδια στιγμή να αναμορφώσουμε τον ΟΑΕΔ. Εγώ δεν θα κάνω αυτό που κάνουν οι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας. Πριν δυόμισι μήνες έχασαν με 10,5% τις εκλογές και τώρα έρχονται εδώ και μας μιλούν όπως μίλησε ο κ. Μαρκόπουλος προηγουμένως. Εμείς δεν έχουμε χρόνο να ασχολούμαστε με τη Νέα Δημοκρατία. Δεν έχουμε χρόνο να τον σπαταλάμε στην αντιδικία που βρήκαμε όταν πήγαμε στο Υπουργείο ανάμεσα στο διοικητή του ΟΑΕΔ που είχε απέλθει και στην πρώην Υπουργό. Δεν θέλουμε αυτού του είδους την πολιτική κερδοσκοπία. Δεν προκάνουμε γι’ αυτά. Έχουμε πράγματα να κάνουμε για τους πολίτες, για την πατρίδα.
Ο ΟΑΕΔ είναι το μοναδικό εργαλείο που διαθέτει η ελληνική πολιτεία για να αντιμετωπίσει μία παροξυσμένη ανεργία με τα πιο σκληρά ποιοτικά χαρακτηριστικά δηλαδή ανεργία που χτυπά έναν άνθρωπο στα 45 και στα 50 του χρόνια, όταν έχει οικογένεια, υποχρεώσεις και είναι ανεπιθύμητος από επόμενο εργοδότη. Προσπαθήσαμε να κάνουμε μια πολύ καλή επιλογή τον Ηλία Κικίλια ως διοικητή του Οργανισμού. Μας επήνεσε η αρμόδια Επιτροπή της Βουλής που εξήτασε την πρότασή του. Ξεκινήσαμε να αντιμετωπίσουμε το κύμα των αιτημάτων που έχουμε κοιτώντας τα άδεια ταμεία μας και προσπαθώντας να συνδέσουμε τα προγράμματα στα οποία θα συμμετάσχει ο ΟΑΕΔ με τη Γενική Γραμματεία Κοινοτικών Πόρων που και αυτή προσπάθησε να μπει στην καρδιά των προγραμμάτων του ευρωπαϊκού κοινωνικού ταμείου.
Δεν θα έπρεπε να έχουν γίνει αυτά κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας; Θα έπρεπε το 65% των χρημάτων για το κοινοτικό πλαίσιο που σχετίζεται με το ανθρώπινο δυναμικό να καταναλώνεται στις ενδιάμεσες υπηρεσίες και όχι σ’ αυτόν που του έχει ανάγκη; Αυτό πρέπει να αλλάξει. Κάναμε μαζί με την κυρία Κατσέλη την προσπάθεια να αναθεωρηθεί αυτό το πρόγραμμα. Πιστεύουμε ότι στα μέσα Μαρτίου θα έχουμε την έγκριση από την Ευρωπαϊκή Ένωση για να επιδιώξουμε τη ρευστότητα στη σχετική αγορά το πρώτο εξάμηνο του 2010. Αλλά λυπάται κανείς να βλέπει αυτή την κατάσταση, ότι έχει δυνατότητες να ανακουφίσει τον πόνο ενός ανθρώπου που χρειάζεται τη μέριμνα του κράτους και να μην έχει λεφτά επειδή αυτά σπαταλήθηκαν σε καταναλωτικές δραστηριότητες και εξαντλούνται πολλές φορές στις διοικητικές όψεις των δράσεων και δεν πηγαίνουν σε ανθρώπους που τα έχουν ανάγκη.
Καταργήσαμε τα stage αυτή την παγίδα για τους νέους ανθρώπους στο δημόσιο που εγκλώβιζε τους ίδιους τους ανθρώπους προσβάλλοντας και την αρχή της ισότητας. Μοριοδοτήσαμε την εργασιακή τους εμπειρία σε λογικά πλαίσια στα πλαίσια του Συντάγματος καταργώντας την υπερβολή.
Όσοι ήμασταν εδώ το 2005 θυμόμαστε πώς ξεκίνησε μια άγονη αντιπαράθεση μέσα στις τράπεζες ανάμεσα στην εργοδοσία και στους εργαζόμενους. Αυτή η άγονη αντιπαράθεση εξελίχθηκε με δραματικό τρόπο τα τελευταία δύο χρόνια. Και μόλις αναλάβαμε καλέσαμε σε συμφιλίωση τα δύο μέρη και πετύχαμε όχι μόνο να προσέλθουν στο ίδιο τραπέζι αλλά να μας αναθέσουν τη διευθέτηση του πώς θα διαμορφώνουν τη συζήτηση και πώς θα καταλήγουν στις κλαδικές συμβάσεις τους. Μας ζήτησαν να παράσχουμε μια καλή υπηρεσία και το κάνουμε προσπαθώντας να καταργήσουμε κάτι που είχε διαμορφωθεί σιγά σιγά τα προηγούμενα έξι χρόνια σε αυτό το χώρο ο μεμονωμένος εργαζόμενος ή το μικρό σωματείο απέναντι στην ισχυρή εργοδοσία.
Είμαι υποχρεωμένος παρότι θέλω να επικεντρωθώ αλλού να αναφέρω ορισμένες επιλογές που είχαμε εξαγγείλει προγραμματικά και τις οποίες εμπεριέχει ο προϋπολογισμός. Είχαμε μιλήσει για αύξηση του επιδόματος ανεργίας για να φθάσει στο 70% του βασικού μισθού. Για το 2010 μέσα σ’ αυτή την κατάσταση το 5% είναι προσδιορισμένο μέσα στον προϋπολογισμό. Η αύξηση των δικαιούχων του ΕΚΑΣ κατά 20.000 προβλέπεται από τον προϋπολογισμό. Η αύξηση των συντάξεων του ΟΓΑ κατά 30 και 20 ευρώ αντιστοίχως από 1ης Οκτωβρίου 2009 και από 1ης Ιουλίου 2010. Το πρόγραμμα της επιδότησης των θέσεων εργασίας για νέους ανθρώπους μέσω της επιδότησης των εισφορών τους. Ο κ. Παπακωνσταντίνου έχει εγγράψει σχετικό κονδύλι από εθνικούς πόρους που υπερβαίνει τα 100.000.000 ευρώ.
Να μην ξεχνιόμαστε καμιά φορά εμείς οι πολιτικοί. Λέμε πράγματα όταν είναι πάνω μας ο φακός της τηλεόρασης και τα ξεχνάμε μετά. Είχαμε πει στην Κωνσταντίνα Κούνεβα ότι θα συνδράμουμε την περίπτωση της οικογένειάς της και το κάναμε όχι μόνο κάνοντας πραγματικότητα την υπόσχεσή μας, αλλά φροντίζοντας με τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου με μία τροπολογία μας να άρουμε όλες τις γραφειοκρατικές δυσχέρειες που θα της έκαναν το βίο αβίωτο μόλις παραλάμβανε αυτό που η ελληνική πολιτεία θα της έδινε γι’ αυτά που έχει πάθει. Με άλλα λόγια επιδιώξαμε να είμαστε συνεπείς με το πρόγραμμά μας. Επιδιώξαμε να δημιουργήσουμε μια τεχνητή κίνηση στην αγορά κάνοντας ταυτοχρόνως σαφείς τις πολιτικές μας προθέσεις για κοινωνική δικαιοσύνη, για αλληλεγγύη. Την ίδια στιγμή ξεκινήσαμε αμέσως να κάνουμε αυτό που είχαμε υποσχεθεί προεκλογικά γιατί το σχέδιό μας ήταν να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας σε αυτούς που έχουν ανάγκη, εν μέσω κρίσης να στηρίξουμε την αγορά με τεχνητό τρόπο όσο μπορούμε και όσο γίνεται περισσότερο και ταυτοχρόνως να δρομολογήσουμε τις μεγάλες ανατροπές και αλλαγές στο καθυστερημένο διοικητικό σύστημα της χώρας που θα απελευθερώσουν την ίδια τη χώρα και θα δώσουν ευκαιρίες στους πολίτες, θα επιτρέψουν την ανάπτυξη και την κίνηση της οικονομίας και θα δώσουν στη χώρα δύο ή τρεις δεκαετίες μέλλοντος.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όσον αφορά το δικό μας Υπουργείο κ. Κουτρουμάνης και εγώ ασχοληθήκαμε αμέσως χωρίς δημαγωγικές αναβολές και χωρίς να υπολογίζουμε καθόλου το προσωπικό πολιτικό κόστος το θέμα του ασφαλιστικού. Στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων στο αντίστοιχο ΚΤΕ, στο Υπουργείο στον κοινωνικό διάλογο στα μέσα ενημέρωσης έχουμε υπογραμμίσει ότι το σύστημα είναι υπό κατάρρευση τώρα που μιλάμε.
(ΖΕ)
(6XP)
Όσοι είχαν προβλέψει ότι θα καταρρεύσει το 2009-2010 δικαιώθηκαν απολύτως. Όσοι έλεγαν ότι το σύστημα έχει είκοσι-τριάντα χρόνια μπροστά του, έλεγαν ψέματα ή μιλούσαν με τρόπο ασυνείδητο. Οκτακόσια πενήντα εκατομμύρια ευρώ χρειάστηκε πέρυσι η προηγούμενη διοίκηση για να συμπληρώσει στα ταμεία της χώρας προκειμένου αυτά να δώσουν συντάξεις. Φέτος στα χέρια του κ. Κουτρουμάνη και τα δικά μου χρειαστήκαμε αίφνης 2.470.000.000 ευρώ. Το σύστημα ξέμεινε τον Σεπτέμβριο. Οι δικές μας εκτιμήσεις είναι ότι του χρόνου θα ξεμείνει από τον Ιούνιο. Και, αγαπητέ κύριε Υπουργέ των Οικονομικών, εάν φέτος σας ζητήσαμε 2,5 δισεκατομμύρια να δώσουμε συντάξεις και δώρο εορτών, θα σας ζητήσουμε, κατά τις εκτιμήσεις μας, 3.800.000.000 ευρώ. Και το 2011 οι εκτιμήσεις ανεβάζουν το ποσό στα 5.200.000.000 ευρώ.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ό,τι και εάν κάνει ο Πρωθυπουργός της χώρας και η Κυβέρνησή μας, ό,τι και εάν κάνει το οικονομικό επιτελείο, ακόμη και εάν υπερβούμε την κρίση και εάν επιτύχουμε 1% ανάπτυξη, 2% επί του ακαθαρίστου εγχωρίου προϊόντος, αυτά δεν θα πάνε ούτε στην παιδεία ούτε στην υγεία ούτε στις υποδομές. Αυτά θα τα απορροφά το ασφαλιστικό για να παρέχει συντάξεις. Αυτά θα μπαίνουν στη χοάνη του συνταξιοδοτικού συστήματος, στη μαύρη τρύπα αυτή που ήδη έχει ανοίξει, αν δεν αντιδράσουμε τώρα, αν δεν αντιδράσουμε αμέσως, αν δεν αντιδράσουμε σε δύο επίπεδα, στο πρώτο επίπεδο εδώ και τώρα για περιορισμό της σπατάλης που έχει παροξυνθεί, εδώ και τώρα στη δομική αλλαγή του ασφαλιστικού συστήματος που θα δώσει μέλλον, όχι μόνο στους συνταξιούχους των επόμενων γενεών αλλά και της παρούσας και όχι μόνο στη γενιά αυτή και στην επόμενη. Γιατί, κυρίες και κύριοι, ας ξεχάσει ο Έλληνας πολίτης το ασφαλιστικό ως πρόβλημα αλληλεγγύης των γενεών και ας το καταλάβει ως πρόβλημα του παρόντος, αυτής της γενιάς, των συνταξιούχων του σήμερα και αυτών που θα βγουν τα επόμενα χρόνια.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Θα ελέγξετε τους κλάδους υγείας; Εκεί τα χάνετε τα χρήματα.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Αγαπητέ κύριε συνάδελφε, κύριε Γιαννόπουλε, χωρίς έγνοια για το πολιτικό μας κόστος, κάναμε τις πρώτες ενέργειες. Επιτύχαμε αυτό που φαινόταν στην αρχή δύσκολο, δηλαδή οι Ελληνίδες, οι Έλληνες με τους εκπροσώπους τους σε κοινωνικό επίπεδο, να καθίσουν γύρω από ένα στρογγυλό τραπέζι. Πρέπει να ξέρετε ότι λόγω της ιδιαιτερότητας του ελληνικού, πολιτικού συστήματος, για να μην το πω αλλιώς, δεν διαθέτουμε ούτε καν συμφωνία πάνω στους αριθμούς. Η πατρίδα έχει θέμα και δεν ξέρει τον αριθμό του. Γιατί, οι παράλληλοι τηλεοπτικοί και κοινοβουλευτικοί και, δεν ξέρω εγώ τι άλλο, μονόλογοι εμπεριέχουν τον λόγο με την αλήθεια του καθενός και δεν έχει επιτευχθεί μέχρι στιγμής μια συμφωνία, βρε αδελφέ, ποια είναι η σχέση εργαζομένων με συνταξιούχους. Ήταν πριν από τριάντα χρόνια, τέσσερις προς ένας και άντεχε το σύστημα. Τώρα, δεν είναι, είναι κάτω από δύο προς ένας και εδώ υπάρχουν οι διαφωνίες: Είναι δύο προς ένας; Είναι 1,7; Είναι 1,49; Επιτέλους, πρέπει να δούμε ποιο είναι το πρόβλημα.
Πάντως, έχετε υπόψη σας, ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά ότι σε λίγα χρόνια θα χρειαστούμε το 24,1% του ακαθαρίστου εγχωρίου προϊόντος της Ελλάδας, για να πληρώνουμε συντάξεις και μόνο συντάξεις. Δεν έχουμε χρόνο, κυρίες και κύριοι Βουλευτές. Ή τώρα ή το 2015 ο συνάδελφός μου στη θέση αυτή θα έρθει εδώ μία ημέρα –δεν θα είμαι εγώ θα είναι όμως άλλος ή άλλη- και θα σας πει ότι δεν έχει να δώσει δεκατέσσερις συντάξεις, δώδεκα συν δύο τα δώρα ετησίως, αλλά θα δώσει έντεκα, δέκα ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο θα μπορεί.
Συνεπώς, ξεκινήσαμε τον διάλογο με τις δυσκολίες που και άλλα Κόμματα –δικαίωμά τους- έθεσαν με τη δυσπιστία, την καχυποψία.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
Θέλω λίγο χρόνο, κύριε Πρόεδρε.
Ξεκινήσαμε αυτή τη συζήτηση, για να συμπέσουμε στους αριθμούς. Και αυτό, έστω, θα είναι ένα δείγμα προόδου. Ήδη, σήμερα το πρωί, κάναμε συμφωνία όλοι οι εταίροι και οι επιστήμονες που δουλεύουμε μαζί. Γιατί, το ασφαλιστικό, δεν ανατίθεται στην επιστήμη. Το ασφαλιστικό είναι πολιτικό θέμα, θα το λύσουν οι πολιτικοί. Δεν θα κρυφτούν πίσω από διαλόγους και πίσω από κανέναν. Ο διάλογος είναι εργαλείο για να δώσει καλύτερο αποτέλεσμα. Οι κοινωνικοί εταίροι είναι εκεί, η πλειοψηφία τους, εμείς είμαστε εκεί, οι επιστήμονες είναι εκεί. Από κοινού θα δοθεί η τεχνική λύση στο πρόβλημα, για να αναλάβουν την πολιτική ευθύνη με θάρρος, οι ίδιοι οι πολιτικοί.
Έχουμε, λοιπόν, συμφωνήσει ότι δεν χρειαζόμαστε τώρα αυτή τη στιγμή να καθυστερούμε για αναλογιστική μελέτη καινούργια. Κάνουμε μία προ-συμφωνία, πάω στους αριθμούς και όταν με το καλό, τον Μάιο, Ιούνιο, είναι εδώ το σχέδιο νόμου, θα το συνοδεύει η σχετική αναλογιστική μελέτη, για την οποία όλοι δηλώσαμε ότι συμφωνούμε.
ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Πόσο το υπολογίζετε το αναλογιστικό έλλειμμα;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Μη διακόπτετε, σας παρακαλώ, κύριε Κεφαλογιάννη.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Κανέναν αριθμό δεν θα δώσω, εκτός του κοινωνικού διαλόγου, γιατί κάθε βήμα γίνεται διαβαίνουμε μέρα με την ημέρα, μέτρο με το μέτρο την απόσταση, επειδή έχουμε τηρήσει ο Κουτρουμάνης και εγώ μία υπόσχεση: Ό,τι λέμε θα το λέμε όταν το έχουμε συγκεντρώσει και το πρώτον στους κοινωνικούς εταίρους και αμέσως μετά στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής. Επιτρέψτε μου, λοιπόν, να πω αυτά για τα οποία υπάρχει συμφωνία.
Υπήρξε, λοιπόν, συμφωνία για την εμπιστοσύνη εκ μέρους όλων, στο γεγονός ότι δεν υπάρχει ένας επιστήμονας, δεν υπάρχει ένα Κόμμα, δεν υπάρχει ένα συνδικάτο, ένας φορέας σημαντικός που να λέει ότι υπάρχει διαφορετική εν γένει, ανάλυση. Όλοι συγκλίνουν, όλοι συμπίπτουν, ότι η κατάσταση είναι αυτή.
Και, ταυτοχρόνως, πρέπει να το μάθετε αυτό, δεν είμαι υπερήφανος που θα το πω, αλλά είναι έτσι: Κάθε διεθνής οργανισμός, η Ευρωπαϊκή Ένωση, της οποίας είμαστε κράτος-μέλος και κράτος-μέλος της ΟΝΕ, διεθνείς αξιολογητές, διεθνείς συνομιλητές μας, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, οι ερωτήσεις που γίνονται στα σχετικά τραπέζια των συζητήσεων και της ενημέρωσης, είναι ερωτήσεις επιτήρησης. Είναι ερωτήσεις του ύφους, αφού το τάδε ταμείο σας ζητάει 1.000.000.000 ευρώ επιπλέον κρατικής χρηματοδότησης, για να δώσει συντάξεις το 2010, γιατί ο Υπουργός του δίνει πεντακόσια; Δεν θα του δώσει και τα άλλα πεντακόσια; Αφού θα του δώσει τα άλλα πεντακόσια, πώς θα μειώσετε το έλλειμμα;
Δεν υπάρχει τίποτε πια κρυπτό. Ό,τι λέμε εδώ, ακούγεται παντού. Το ξέρουν τα μικρά παιδιά, εμείς δεν θα το ξέραμε; Χρειάζεται να προχωρήσουμε με σοβαρότητα, με ενημερωμένους πολίτες. Ή αγαπάμε την πατρίδα ή δεν την αγαπάμε. Ή αγαπάμε τους πολίτες της χώρας αυτής ή δεν τους αγαπάμε. Ή είμαστε πολιτικοί για να δώσουμε τη μάχη ή είμαστε πολιτικοί για να λέμε κουβέντες που τις ακούς καμία φορά επειδή είμαστε εξαναγκασμένοι από αυτά που μας προσδιορίζουν ως ανάγκες προσωπικές, κομματικές, να μιλάμε και να μην καταλαβαίνει κανείς τι λέμε σε συνθήκες, μάλιστα, κρίσης.
Και έχουμε ξεκινήσει, θα τελειώσει ο διάλογος. Σε λίγους μήνες θα έχουμε και το σχέδιο νόμου. Ενημερώνουμε οποιονδήποτε μας ζητά. Έχουμε επαφή με όλον τον κόσμο και θέλουμε να μην προκύψουν διαδικαστικές λεπτομέρειες που να ανατρέψουν –όπως συμβαίνει συνήθως στην Ελλάδα- την ουσία του πράγματος που είναι να κουβεντιάσουμε για να αποφασίσουμε.
Και, ταυτόχρονα –γιατί εδώ θα κριθούμε- δεν λέμε μόνο την αλλαγή του συστήματος. Λέμε να κάνουμε περιστολή των δαπανών το σωτήριο έτος 2010, τώρα, εκεί όπου η σπατάλη είναι πια εκτός ορίου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Κύριε Υπουργέ, θέλετε πολύ χρόνο ακόμη;
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ (Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης): Τελείωσα, κύριε Πρόεδρε.
Υπολογίζουμε 2.000.000.000 ευρώ να συμμαζέψουμε το 2010, από την πολιτική μας στα φάρμακα -σας είπε η Υπουργός Υγείας η κ. Ξενογιαννακοπούλου με ακρίβεια- στα αναλώσιμα υλικά, στις ιατρικές υπηρεσίες, για τα οποία αντικείμενα ασκήσαμε τώρα μία περιορισμένη νομοθετική πρωτοβουλία, αλλά θα ασκήσουμε και τον Φεβρουάριο του 2010 μία ευρύτερη. Και άλλα μέτρα: Συνταξιούχοι που εργάζονται ανασφάλιστοι και είναι εκτός συστήματος, μετανάστες που δουλεύουν παράνομα και θέλουν να τους νομιμοποιήσουν και οι εργοδότες τους και οι ίδιοι. Υπολογίζουμε από αυτές τις δύο κατηγορίες άνω των διακοσίων χιλιάδων να μπουν στο σύστημα και να διευρύνουν τη βάση εσόδων του, χωρίς να ανεβάσουμε τις εισφορές που είναι οι υψηλότερες στην Ευρώπη.
(BA)

(ZE)
Θα κάνουμε και άλλα –έχει εξαντληθεί ο χρόνος μου- που πρέπει να γίνουν παράλληλα με την αλλαγή του ασφαλιστικού.
Κυρίες και κύριοι, θέλω να σας πω μία πρώτη εμπειρία και να τελειώσω. Δεν βρήκαμε μέχρι στιγμής σε ορισμένους φορείς, με τους οποίους συνεργαστήκαμε, κατανόηση. Ο Σύνδεσμος Βιομηχάνων στο χώρο του φαρμάκου δεν κατάλαβε την κατάσταση που είναι η χώρα και δεν θέλει να συνεργαστεί. Άλλοι σύλλογοι στο χώρο δείχνουν επίσης απροθυμία. Οι συνάδελφοί σας γιατροί -όσοι στην Αίθουσα αυτή είστε γιατροί και τιμώ το επάγγελμα- δεν δείχνουν την κατανόηση που χρειάζονται τα πράγματα. Και ο κόσμος είναι μπροστά στις εξελίξεις αυτές, τις ακούει. Δημοσκοπούμενος, λέει «ναι» στις αλλαγές, ακόμη και αν θιγεί, και οι μεσολαβητές δεν αφήνουν. Εδώ προειδοποιώ την Εθνική Αντιπροσωπεία, σε ό,τι αφορά τη δική μου πολιτική τακτική -μπορεί να μην αρέσει, εσείς θα το κρίνετε- ότι αν στο πρώτο τρίμηνο του 2010 η χώρα δεν πλοηγήσει τις δυνάμεις της προς την κατεύθυνση των αλλαγών που έχει ανάγκη, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, τα μέτρα μετά θα είναι εξαναγκασμένα και βίαια. Πρέπει να συνειδητοποιηθεί η κρισιμότητα της στιγμής. Λέμε αλλαγές, μαζέματα, χωρίς να θιγεί ο ασθενής, ο ασφαλισμένος, χωρίς να περιοριστεί το φάρμακό του, οι υπηρεσίες που πρέπει να του παρασχεθούν, αλλά λέμε ταυτόχρονα ότι γι’ αυτό πρέπει να βοηθήσουμε πολύ, λέμε ταυτόχρονα ότι όποιος αντισταθεί σε αυτό, θα πρέπει να έχει απέναντί του όλη την Εθνική Αντιπροσωπεία. Και λέμε επίσης ότι αν δεν τα καταφέρουμε –ο κ. Κουτρουμάνης και εγώ δεν έχουμε κανένα προσωπικό θέμα σε αυτή την ιστορία, ούτως ή άλλως για δυσάρεστα πράγματα μιλάμε- είμαστε υποχρεωμένοι να αποπειραθούμε τις λύσεις. Και υπάρχουν λύσεις, κυρίες και κύριοι Βουλευτές. Έχουμε τις λύσεις. Μπορούμε να προχωρήσουμε και πρέπει να προχωρήσουμε. Σε τελευταία ανάλυση, ποιο είναι το καθήκον μας στην Αίθουσα αυτή, όταν η πατρίδα διατρέχει αυτούς του κινδύνους;
Κύριε Πρόεδρε, δεν θέλω να πάρω άλλο χρόνο.
Σας ευχαριστώ πολύ και ευχαριστώ τους συναδέλφους για την προσοχή τους.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Ευχαριστούμε τον κύριο Υπουργό. Το κλείσιμό του μας απάλυνε λίγο τα πράγματα, αφού έχει λύσεις.
Το λόγο έχει ο κ. Τσώνης Νικόλαος, Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στο Νομό Φθιώτιδας.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΩΝΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Να σας δώσει ελεγκτικό σώμα ο Υπουργός Οικονομίας, διαφορετικά θα χάσετε τα λεφτά, δεν θα κάνετε τίποτα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Κύριε Γιαννόπουλε, πατριωτική αλληλεγγύη. Πρέπει να σταματήσετε, για να μιλήσει ο κύριο συνάδελφος.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΩΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, αν θέλετε να μην υπάρχουν διακοπές, καλό είναι να μην αναφέρετε το όνομα αυτού που διακόπτει και οι τηλεοράσεις να μην παίζουν πάνω του.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γνωρίζουμε όλοι ότι ο Προϋπολογισμός του 2010 κατατέθηκε εν μέσω μιας γενικευμένης οικονομικής κρίσης, τόσο σε διεθνές, όσο και σε εθνικό επίπεδο. Κατατέθηκε κάτω από το βάρος των μεγάλων προβλημάτων που η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κληροδότησε στην οικονομία και στη χώρα μας γενικότερα.
Ενέργειες, όπως η απογραφή, η επιβράδυνση της ανάπτυξης στο εσωτερικό, ο άκρατος κομματισμός, η αλαζονεία, η διαφθορά, η αδιαφάνεια, ο αναχρονισμός με την κατάργηση στην ουσία του ΑΣΕΠ, ο εκμαυλισμός συνειδήσεων στις πυρόπληκτες και μη περιοχές, όπως και με τα stage που έστελναν τα παιδιά τις τελευταίες μέρες να πιάσουν δουλειά στους δήμους μας, μας έφεραν στο χείλος γκρεμού.
Η παγκόσμια οικονομική κρίση βρήκε τη χώρα μας τελείως απροετοίμαστη και επιδείνωσε ακόμη περισσότερο την οικονομία μας. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Το έλλειμμα, το δημόσιο χρέος, η πτώση του ρυθμού ανάπτυξης, η αύξηση της ανεργίας, καταμαρτυρούν τη ζοφερή εικόνα τη ύφεσης που διέρχεται η χώρα αυτή τη στιγμή.
«Πιάσαμε πάτο» παραδέχθηκαν οι φίλοι της Νέας Δημοκρατίας και παρέδωσαν τη διακυβέρνηση της χώρας στο ΠΑΣΟΚ και το Γιώργο Παπανδρέου, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι τα πράγματα ήταν ακόμη πιο τραγικά. Τώρα, δε, ποιούνται στην ανάγκη αρετή, μας διατυμπανίζουν το πόσο ειλικρινής ήταν ο κ. Καραμανλής προεκλογικά, χωρίς να μας λένε, όμως, για το ποιος φταίει που φθάσαμε ως εκεί.
Καλείται, λοιπόν, σήμερα η νέα Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, να ακροβατήσει και να ισορροπήσει μεταξύ της κακής οικονομικής κατάστασης στη χώρα μας, της κακής διεθνούς οικονομικής συγκυρίας και της εξαθλίωσης των χαμηλότερων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας. Βαθιά πεπεισμένοι ότι η ανάκαμψη θα έλθει μέσα από την τόνωση της αγορά και την αύξηση της παραγωγής, την καταπολέμηση παθογενειών του παρελθόντος, την εμπέδωση της εμπιστοσύνης μεταξύ των πολιτών και του κράτους, συνέταξε τον Προϋπολογισμό αυτό έχοντας τον πολίτη στο επίκεντρο της πολιτικής της.
Κύριοι άξονες της προσπάθειας αυτής είναι: η προστασία του πολίτη, η ανάταξη και το νοικοκύρεμα της οικονομίας, η ανάπτυξη και η πράσινη ανάπτυξη, το έκτατο επίδομα αλληλεγγύης, η εισοδηματική πολιτική σε μισθούς και συντάξεις, η βοήθεια των νέων ανέργων να εισέλθουν στην αγορά εργασίας, η αύξηση του επιδόματος ανεργίας, η ενίσχυση που δίνεται στην παιδεία και στην υγεία, όπως και τα νομοσχέδια περί διαφάνειας, περί δίκαιης και αναλογικής φορολόγησης, περί προστασίας των φυσικών προσώπων από τις τράπεζες και περί νέων όρων δανεισμού, καταμαρτυρούν το ενδιαφέρον της νέας Κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ για τον απλό και τον αδύναμο άνθρωπο.
Η αύξηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, το σταθερό φορολογικό σύστημα, η διευκόλυνση της εγκατάστασης των επιχειρήσεων, η πάταξη της φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής, η τόνωση του εισοδήματος των αγροτών, καθώς και τα νομοσχέδια, όπως η ρύθμιση των επιχειρηματικών και επαγγελματικών οφειλών, η βελτίωση της «ΤΕΙΡΕΣΙΑ Α.Ε», ο νέος επενδυτικός νόμος, αποδεικνύουν την προσπάθεια που κάνει η Κυβέρνηση αυτή για το νοικοκύρεμα και την ανάταξη της οικονομίας.
Η αύξηση των κονδυλίων για το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, η γρήγορη αναμόρφωση και υλοποίηση του ΕΣΠΑ, το ξεκαθάρισμα με τα έργα που έχουν τάξει, δίχως κωδικούς και χρήματα και που έχουν υποθηκεύσει άλλα τρία ΕΣΠΑ, θα φέρουν ανάπτυξη στη χώρα, με κύριο στόχο την πράσινη ανάπτυξη που έχει ανάγκη όλος ο πλανήτης.
Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός αυτός, μαζί με τα νομοσχέδια που έχουν έλθει και θα έλθουν, πιστεύουμε, θα εμφυσήσουν στους Έλληνες την ασφάλεια και την εμπιστοσύνη, έτσι ώστε να σηματοδοτηθεί η αρχή μιας κοινής προσπάθειας Κυβέρνησης και πολιτών, για να βγει η χώρα από το οικονομικό, και όχι μόνο, αδιέξοδο που έχει περιέλθει, αλλά και να μπει σε μία πορεία που οι δημιουργικές δυνάμεις θα βρίσκουν πρόσφορο έδαφος να επιτυγχάνουν.
Τομείς, όπως η παιδεία, η έρευνα, η τεχνολογία, το περιβάλλον, η ευρεσιτεχνία και ο πολιτισμός, πρέπει να προσεχθούν και αυτό πράγματι επιτυγχάνεται μέσα από τον Προϋπολογισμό αυτό. Το πνεύμα του Έλληνα επιβάλλεται να βοηθηθεί για να βρει το δρόμο του και να ανοίξει νέους ορίζοντες που θα φέρουν την Ελλάδα πάλι στο προσκήνιο και στην πρωτοπορία.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, η προσπάθεια αυτή δεν πρέπει να περιοριστεί ως μία προσπάθεια της Κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ, πρέπει να πάρει διαστάσεις μιας πανεθνικής προσπάθειας. Γι’ αυτό και πρέπει να συστρατευτούμε όλοι.
Είναι εθνική υπόθεση να χτυπηθεί η διαφθορά, η φοροδιαφυγή, η παραοικονομία, η εισφοροδιαφυγή, η διασπάθιση του εθνικού χρήματος. Είναι εθνική υπόθεση η αλλαγή της νοοτροπίας, η αποκατάσταση της αξιοπιστίας μεταξύ πολίτη και κράτους, η ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών.
Είναι εθνική υπόθεση να επανακαθοριστεί ποιο είναι το έξυπνο και ποιο η απατεωνία, ποιο είναι το ηθικό, τι είναι το ηθικό και τι το δίκαιο. Ζούμε, αγαπητοί συνάδελφοι, σε μια κοινωνία όπου αυτά που μας έμαθαν μέχρι κάποια ηλικία οι γιαγιάδες, οι πατεράδες και οι δάσκαλοι να μην τα κάνουμε, είναι κακά πράγματα, όπως να μη λες ψέματα, το να μην κλέβεις, το να μην κοροϊδεύεις, σήμερα θεωρούνται τα προσόντα για ένα πετυχημένο άνθρωπο και δυστυχώς αυτό έχει περάσει και στην πολιτική.
(PM)

(7BA)
Είναι εθνική υπόθεση να εμπεδώσουμε όλοι αλλά κυρίως τα παιδιά μας ότι με οδηγό την τιμιότητα, την ηθική, την εργατικότητα και την επάρκεια μπορούν να πάνε μπροστά. Η σημερινή Κυβέρνηση δείχνει ότι είναι σταθερά προσανατολισμένη στην κατεύθυνση αυτή. Ζητά τη συνεργασία όλων των Ελλήνων, ζητά τον καλύτερο εαυτό όλων μας. Κόμματα και πολίτες αλλά και άνθρωποι του χρήματος πρέπει να συστρατευτούμε έτσι ώστε να πετύχουμε να ανακτήσει η χώρα τη διεθνή αξιοπιστία, το διεθνές της κύρος τόσο σε διαπραγματευτικό όσο και σε πιστοληπτικό επίπεδο. Εντύπωση κάνει -και θα ήθελα να το καυτηριάσω- η αρνητική στάση των τραπεζιτών να συμμετάσχουν στην προσπάθεια αυτή. Πάντως εικόνες σύμπνοιας των πολιτικών αρχηγών γύρω από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας οδηγούν τους πολίτες προς την κατεύθυνση αυτή. Ας ελπίσουμε όμως να μην είναι αυτό ένα αρχικό κομμάτι ενός άγριου αργότερα πολιτικού παιχνιδιού εξουσίας.
Κύριε Πρόεδρε, νιώθω χρέος μου να υπενθυμίσω στο Σώμα την εγκατάλειψη κατά απόλυτο τρόπο του νομού της Φθιώτιδας την τελευταία εξαετία. Προβλήματα όπως η μόλυνση του Μαλιακού, η απονιτροποίηση, η αντιπλημμυρική προστασία του Σπερχειού που πρόσφατα πλημμύρισε, η περάτωση των φραγμάτων Σμποκόβου και Βίστρισας, ο αναδασμός, η εγκατάλειψη του μνημείου των Θερμοπυλών και της Αλαμάνας, οι παράπλευροι δρόμοι και ο κόμβος της Αταλάντης, το απαράδεκτο καθεστώς των παράπλευρων και μετωπικών διοδίων όπως και άλλα που ο χρόνος δεν μου επιτρέπει να αναφέρω περιμένουν τις λύσεις τους.
Κλείνοντας καλώ όλους να ψηφίσουν με τον Προϋπολογισμό αυτό και αν δεν τον ψηφίσουμε όλοι, ας μη σταθούμε εμπόδιο στην προσπάθεια της εθνικής ανάταξης της χώρας μόνο και μόνο για μικροκομματικά οφέλη.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Ευχαριστούμε τον κύριο Τσώνη.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο νομό Λάρισας κύριος Έξαρχος.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΕΞΑΡΧΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση για τον Προϋπολογισμό του 2010 γίνεται δυόμισι μήνες μετά τις εκλογές στις οποίες οι Ελληνίδες και οι Έλληνες με την ψήφο τους έδωσαν ισχυρή εντολή στο Γιώργο Παπανδρέου και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. να προχωρήσει σε μεγάλες αλλαγές εφαρμόζοντας μια πολιτική ριζικά διαφορετική απ’ αυτή που εφάρμοσε η Νέα Δημοκρατία τα προηγούμενα έξι χρόνια, την πολιτική που οδήγησε την οικονομία σε αδιέξοδο, την αξιοπιστία της χώρας στο ναδίρ, τους εργαζόμενους, τους αγρότες, τους μικρομεσαίους, τους εμπόρους και τους συνταξιούχους σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Αυτή την πολιτική καταδίκασε ο ελληνικός λαός και μάλιστα με συντριπτικό ποσοστό, όπως καταδίκασε και την πολιτική πρόταση της Νέας Δημοκρατίας για το μέλλον της χώρας.
Μπορεί βέβαια η Νέα Δημοκρατία για εσωτερικούς λόγους να μην αξιολόγησε τα αίτια της ήττας, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών γνωρίζει ότι έγινε φτωχότερη, την ίδια στιγμή που η κακοδιαχείριση, η σπατάλη, η ανομία, η διαφθορά, η πελατειακή λογική θέριεψαν προκαλώντας αγανάκτηση ακόμα και σ’ αυτούς τους πολίτες που με βαριά καρδιά ψήφισαν τη Νέα Δημοκρατία στις τελευταίες εκλογές.
Μας λένε οι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας: «Γιατί τα θυμίζετε αυτά; Ας κοιτάξουμε μπροστά». Διότι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει με σαφή και κατηγορηματικό τρόπο σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος να πάρει αποφάσεις απ’ αυτές τις πολιτικές. Δεν χωρούν τέτοια φαινόμενα τα επόμενα χρόνια, δεν τα ανέχεται η κοινωνία και γι’ αυτό πρέπει να υπάρξει απ’ όλους μας μηδενική ανοχή σε τέτοια φαινόμενα.
Συγχρόνως το μήνυμα των πολιτών προς το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι σαφέστατο. Τι είπαν οι πολίτες στις εκλογές; Είπαν στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. να συγκρουστεί μετωπικά με όλες τις πρακτικές, με τα «πιράνχας», με τα κατεστημένα συμφέροντα που απομυζούν το εισόδημα όσων δουλεύουν με χέρια καθαρά, όσων δουλεύουν με καθαρό μέτωπο και που είναι η συντριπτική πλειοψηφία των Ελληνίδων και των Ελλήνων.
Μας ρωτούν πολλές φορές και ρωτούν και τους Υπουργούς: «Πού θα βρείτε τα λεφτά για το κοινωνικό κράτος, για την παιδεία και την υγεία; Πού θα βρείτε τα λεφτά για να στηρίξετε αυτούς που σε συνθήκες κρίσης δεν τα βγάζουν πέρα;». Τους απαντάμε λοιπόν και απαντάμε και στους συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας: Από τη «μαύρη» οικονομία που φοροδιαφεύγει, από την καταπολέμηση της σπατάλης στο σύστημα υγείας και στα ασφαλιστικά ταμεία για φάρμακα που δεν χρειάζονται, από ιατρικές πράξεις «μαϊμού» στα ιδιωτικά θεραπευτήρια, από την καταπολέμηση του λαθρεμπορίου στα καύσιμα, από την πάταξη της διακίνησης των αγροτικών προϊόντων χωρίς τιμολόγια, από τις υπέρογκες και προκλητικές αμοιβές υψηλόβαθμων στελεχών στους δημόσιους οργανισμούς, από τις αχρείαστες χιλιάδες επιτροπές στο Δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, από τη μείωση των δαπανών για τους εξοπλισμούς, από την κατάργηση περιττών προσλήψεων και μάλιστα «από το παράθυρο», από την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας που το κράτος ούτε καν γνωρίζει πόση είναι και από το «νοικοκύρεμα» των δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών, κάτι που είναι μια απαίτηση όλων των Ελλήνων και των Ελληνίδων.
Ταυτόχρονα όμως με την καταπολέμηση της σπατάλης και ταυτόχρονα με την αύξηση των εσόδων χρειάζονται και επενδύσεις, χρειάζεται αλλαγή του αναπτυξιακού μοντέλου και πρέπει να το πούμε καθαρά. Ανάπτυξη της χώρας χωρίς παραγωγή νέου πλούτου δεν μπορεί να υπάρξει. Ανάπτυξη της χώρας με τον τουρισμό, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τον αγροτικό τομέα σε κρίση δεν μπορεί να υπάρξει. Ανάπτυξη της χώρας με μεγάλη ανεργία και ιδιαίτερα με ανεργία σε νέους ανθρώπους και σε ανθρώπους που χάνουν τη δουλειά τους μετά τα πενήντα δεν μπορεί να υπάρξει. Ανάπτυξη της χώρας χωρίς σωστή αξιοποίηση των 26 δις ευρώ του εθνικού στρατηγικού πλαισίου αναφοράς 2007-2013 που «λιμνάζουν» δεν μπορεί να υπάρξει. Γι’ αυτό οι αλλαγές πρέπει να είναι γρήγορες και ορατές παντού σε όλους τους τομείς και σε όλη τη χώρα και στα μεγάλα αστικά κέντρα και στην ύπαιθρο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, άκουσα με πολύ μεγάλη έκπληξη συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας να περιγράφουν με μελανά χρώματα την κατάσταση στην ύπαιθρο και στον αγροτικό τομέα. Ναι, είναι αλήθεια ότι οι γεωργοί και οι κτηνοτρόφοι δεν τα βγάζουν πέρα γιατί αυξήθηκε υπερβολικά το κόστος παραγωγής, γιατί η πρακτική των ανοικτών τιμών που εφάρμοσαν οι ενώσεις συνεταιρισμών κατακρήμνισε το εισόδημα των αγροτών, γιατί η κακοδιαχείριση και η σπατάλη κοινοτικών πόρων μείωσε το εισόδημα των αγροτών, γιατί η αδιαφάνεια στη διαχείριση των κοινοτικών ενισχύσεων οδήγησε ανθρώπους να πάρουν από το εθνικό απόθεμα ενώ κάποιοι που το δικαιούνταν δεν πήραν, με τη διαφορά όμως ότι όλα αυτά είναι αποτελέσματα της κυβερνητικής πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας. Και μάγοι να ήταν οι Υπουργοί που είναι στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης δεν θα προλάβαιναν σε δυόμισι μήνες να δημιουργήσουν αυτή τη ζοφερή κατάσταση.
Εμείς λοιπόν έχουμε δεσμευτεί να προχωρήσουμε σε ριζικές αλλαγές στους συνεταιρισμούς που πρέπει να μπουν σε μία νέα βάση. Εμείς έχουμε δεσμευτεί να προχωρήσουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε μάχες για να μπορέσουμε να κατοχυρώσουμε τα δικαιώματα και τις ενισχύσεις και μετά το 2013. Εμείς έχουμε δεσμευτεί σε πολιτικές για τη μείωση του κόστους παραγωγής, για κίνητρα στους νέους αγρότες.
Μας ρωτούν: «Γιατί δεν προχωράτε τα προγράμματα των νέων αγροτών;». Με ποια λεφτά; Μας ρωτούν επίσης οι συνάδελφοι: «Γιατί δεν προχωράτε τα έργα και κάνετε απλώς διαπιστώσεις;». Διότι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ενώ γνωρίζουμε σε όλη τη χώρα ότι τα λεφτά για έργα εγγείων βελτιώσεων είναι 450 εκατομμύρια, οι πολιτικές ηγεσίες του Υπουργείου έχουν δώσει υποσχέσεις για 1 δις 200 εκατομμύρια και πρέπει να βρεθούν τα λεφτά. Βεβαίως μέσα από τη συζήτηση και το δημόσιο διάλογο θα δοθούν οι απαντήσεις για να γίνουν τα καλύτερα έργα, τα έργα που θα βοηθήσουν την περιφέρεια, θα βοηθήσουν τους γεωργούς και τους κτηνοτρόφους να αντιμετωπίσουν τον έντονο ανταγωνισμό που ζουν αυτή την περίοδο.
Είναι σαφές, κύριοι συνάδελφοι, ότι σε συνθήκες μεγάλης οικονομικής κρίσης η Κυβέρνηση με τον Προϋπολογισμό που καταθέτει προσπαθεί με μεγάλες δυσκολίες να βρει τους πόρους για την υγεία, για την παιδεία, για το κοινωνικό κράτος, για τη στήριξη της ελληνικής περιφέρειας, για να δώσει προτεραιότητα σ’ όλα αυτά που κάνουν τη ζωή ανθρώπινη. Γι’ αυτό ακριβώς το λόγο πρέπει να υπερψηφίσουμε τον Προϋπολογισμό.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
(ΜΤ)

(PM)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Και εμείς ευχαριστούμε τον κ. Έξαρχο.
Το λόγο έχει ο κ. Δημητρουλόπουλος Παναγιώτης, Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο Νομό Ηλείας.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κάθε φορά που σ’ αυτή την Αίθουσα συζητείται ο προϋπολογισμός έχουμε συνηθίσει να διατυπώνονται τρεις ή τέσσερις ομάδες επιχειρημάτων υπέρ ή κατά. Μάλιστα τολμώ να πω ότι όλα αυτά τα χρόνια που δεν ήμουν Βουλευτής, έβρισκα αυτήν τη διαδικασία προβλέψιμη έως και βαρετή.
Τώρα που είμαι Βουλευτής και άκουσα τις περισσότερες, θα έλεγα, από τις τοποθετήσεις, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχουν τρεις ή τέσσερις ομάδες υπέρ ή κατά. Υπάρχουν μόνο δύο αντιλήψεις, μόνο δύο αναγνώσεις του θέματος προϋπολογισμός. Η μία θετική, ακόμα και αν είναι κριτική και η άλλη αρνητική. Αρνητική αντίληψη, αρνητική στάση είναι αυτή που φέρνει στο Κοινοβούλιο η Νέα Δημοκρατία κάθε φορά, είτε είναι κυβέρνηση είτε είναι αντιπολίτευση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο προϋπολογισμός σημαίνει ειλικρινής περιγραφή στόχων, σημαίνει δεσμευτική περιγραφή τρόπων, σημαίνει διαφανή μέθοδο εφαρμογής ενός πλαισίου ανάπτυξης και κοινωνικής δικαιοσύνης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όχι μόνο σήμερα που είναι αντιπολίτευση, αλλά και κατά την περίοδο 2004-2009 που η Νέα Δημοκρατία ήταν κυβέρνηση, ούτε ειλικρινείς στόχους είχε, ούτε δεσμευτικούς τρόπους είχε, ούτε διαφανείς μεθόδους είχε.
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς Βουλευτής για να αντιληφθεί ότι εξαιτίας των προϋπολογισμών της Νέας Δημοκρατίας, εξαιτίας των κυβερνητικών πρακτικών και των αδιαφανών μεθόδων της η Ελλάδα άγεται και φέρεται σήμερα ως ο ανυπόληπτος εταίρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αναρωτιούνται οι πολίτες πού πήγε η Ελλάδα της ένταξης στο ευρώ, πού πήγε η Ελλάδα των Ολυμπιακών Αγώνων. Αναρωτιούνται οι πολίτες πού χάθηκε η δημόσια τάξη, η κοινωνική δικαιοσύνη. Αναρωτιέμαι και εγώ βεβαίως αν υπήρχε χειρότερη κατάσταση για να κληρονομήσουμε στις 5 Οκτωβρίου. Η απάντηση είναι ότι δεν υπήρχε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είμαι λάτρης της παρελθοντολογίας, κάποτε όμως σ’ αυτήν τη χώρα θα πρέπει να μάθουμε τι δεν θα πρέπει να ξανασυμβεί και που δεν πρέπει να ξαναγίνει. Στη δημοκρατία κάλπη δεν σημαίνει απαλλαγή, δεν σημαίνει παραγραφή. Οι πλαστοί προϋπολογισμοί και η επίπλαστη διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας συνιστούν ηθική και πολιτική εκτροπή.
Εν τέλει, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι ο προϋπολογισμός πριν από όλα δεν είναι ένα οικονομικό νομοσχέδιο. Είναι το δακτυλικό αποτύπωμα μιας κυβέρνησης, είναι η υπογραφή μιας κυβέρνησης στο συμβόλαιο με τον ελληνικό λαό και όπως σε κάθε συμβόλαιο έχει σημασία ποιοι υπογράφουν. Ο ένας των συμβαλλομένων είναι πάντα έντιμος και ειλικρινής, είναι ο ελληνικός λαός. Ο άλλος συμβαλλόμενος είναι η Κυβέρνηση και η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι εδώ και μ’ αυτόν τον προϋπολογισμό αποδεικνύεται αντάξιος κοινωνικός εταίρος.
Άρα λοιπόν αύριο, κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν θα κληθούμε να ψηφίσουμε ένα οικονομικό κείμενο. Στην πραγματικότητα αύριο θα κληθούμε να καλωσορίσουμε μία υπεύθυνη κυβέρνηση που βάζει τέλος στην παρακμή της Νέας Δημοκρατίας.
Ο προϋπολογισμός αυτός είναι ένα σχέδιο αποκατάστασης του κύρους της χώρας. Είναι ένα σχέδιο επανεγκατάστασης της διαφάνειας, της ισονομίας και του αισθήματος εμπιστοσύνης στη δημόσια ζωή του τόπου. Είναι ένα σχέδιο σταθεροποίησης και αναπτυξιακής αντεπίθεσης, την ώρα που τα διεθνή κέντρα εκμεταλλεύονται την άθλια κατάσταση στην οποία μας έφερε η Νέα Δημοκρατία. Επιδιώκουν την υποδούλωση της χώρας και των Ελλήνων σε επίπεδα διαβίωσης που προσβάλλουν το ευρωπαϊκό κεκτημένο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ευτυχώς στη θέση του Πρωθυπουργού, ένας μαχητής και ένας εργατικός ηγέτης αντικατέστησε έναν αδρανή και χωρίς αποτελεσματικότητα επικεφαλή της Κυβέρνησης. Ευτυχώς χάρη σ’ αυτήν τη διαδικασία ψήφισης του προϋπολογισμού διαπιστώνουμε ότι, στα έδρανα των Υπουργών, πολιτικοί με όραμα και αποφασιστικότητα αντικατέστησαν μία ομάδα χωρίς κουράγιο και χωρίς σχέδιο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η αύξηση των δαπανών για την εκπαίδευση κατά ένα δισεκατομμύριο ευρώ και πλέον δεν είναι η μεγαλύτερη συμβολή αυτού του προϋπολογισμού. Για μας η παιδεία, όπως πολύ καλά γνωρίζετε, δεν είναι μία απλή εκπαιδευτική διαδικασία μεταφοράς μιας άκριτης γνώσης από ένα ανοργάνωτο και αναποτελεσματικό σχολείο. Για μας η παιδεία είναι επένδυση, η μεγαλύτερη επένδυση της ελληνικής κοινωνίας, γι’ αυτό και είναι ένας σαφής στόχος ενός ολοκληρωμένου και ιεραρχημένου σχεδίου για την ανάπτυξη της πατρίδας μας.
Η συμβολή, λοιπόν, αυτού του προϋπολογισμού δεν είναι απλά η αύξηση επιστροφής του Φ.Π.Α. στους αγρότες κατά 150.000.000 ευρώ, δεν είναι οι προσλήψεις νοσηλευτικού προσωπικού ή η αύξηση του επιδόματος ανεργίας κατά 100.000.000 ευρώ ή η αύξηση των αγροτικών συντάξεων κατά 350.000.000 ευρώ. Δεν είναι η αύξηση των δαπανών του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων κατά 800.000.000 ευρώ, δεν είναι η αύξηση των δημοσίων επενδύσεων πάνω από 4% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος.
Όλα αυτά είναι αποδείξεις ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ό,τι λέει το κάνει πράξη. Η μεγαλύτερη συμβολή αυτού του προϋπολογισμού είναι το μήνυμα της αυτοπεποίθησης και της πίστης του αύριο, είναι η ασφάλεια που νιώθουν οι πολίτες ότι στο τιμόνι της χώρας βρίσκεται ένας Πρωθυπουργός και μια Κυβέρνηση που επιτέλους ξέρουν τι κάνουν, ξέρουν τι θέλουν.
Είμαι βέβαιος, λοιπόν, ότι το 2010 το μόνο που θα μπορούμε να πετύχουμε είναι η θετική αντιστροφή των οικονομικών μεγεθών, η στοχευμένη φιλολαϊκή πολιτική υποστήριξη των αδυνάμων και η ριζική αναδιάταξη των φορολογικών βαρών.
Το επίδομα αλληλεγγύης, η ρύθμιση των χρεών, οι αγροτικές ενισχύσεις και η μηδενική ανοχή στους φοροφυγάδες υπερβαίνουν κατά πολύ το σύνολο της προσφοράς των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας στις υποθέσεις του λαού μας.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Είναι απλώς μια αρχή, μια ένδειξη –ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε- του τι μπορεί να πετύχει μια πειθαρχημένη και θαρραλέα διακυβέρνηση. Έχει αποδειχθεί ότι κάθε φορά που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. υπόσχεται τομές, αυτές αποτυπώνονται στους προϋπολογισμούς και γίνονται πράξη. Έχει επίσης αποδειχθεί ότι κάθε φορά που η Νέα Δημοκρατία υπόσχεται κάτι, αυτό αποτυπώνεται απλά σε κάποια δελτία τύπου.
Νομοτελειακά, λοιπόν, η Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί να ψηφίσει αυτόν τον προϋπολογισμό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, γιατί στην πράξη καταστρατήγησε τη διαφάνεια και την ισονομία, καθήλωσε τις θεσμικές αλλαγές που προωθούν τη δημοκρατία, όπως η περιφερειακή αυτοδιοίκηση και οι συνενώσεις των δήμων. Δεν μπορεί η Νέα Δημοκρατία να ψηφίσει έναν προϋπολογισμό που πολεμά τη φοροδιαφυγή και επαναφέρει τη χρηστή διαχείριση, γιατί στην πράξη βαρύνεται με τη διάλυση του κράτους και τον παράνομο πλουτισμό κάθε λογής συμφερόντων.
Το σημαντικό, λοιπόν, είναι ότι αυτό τον προϋπολογισμό τον ψηφίζει ο ελληνικός λαός, χάρη της σοφίας του οποίου διεκόπη στις 4 Οκτωβρίου ο κατήφορος της χώρας.
Σε αυτό το σημείο, κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να μου επιτρέψετε να εκφράσω την έκκληση να σταθούμε -κατά την πορεία εκτέλεσης αυτού του προϋπολογισμού- δυναμικά στο πλευρό της πυρόπληκτης και εγκαταλελειμμένης από τη Νέα Δημοκρατία Ηλείας, όχι γιατί είναι ο τόπος μου –δεν το αναφέρω επειδή είναι η πατρίδα μου- αλλά γιατί η λαίλαπα των πυρκαγιών διόγκωσε βίαια τις επιπτώσεις της καταστροφικής διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Αν η Ελλάδα στις 4 Οκτωβρίου, κύριε Πρόεδρε, απέκτησε νέα περιθώρια, η Ηλεία και οι άλλοι πυρόπληκτοι νομοί της Ελλάδας δεν έχουν πλέον κανένα περιθώριο.
Κύριε Πρόεδρε, η θετική μου ψήφος στον Προϋπολογισμό είναι, θα έλεγα, μια προσωπική διαβεβαίωση ότι κάνω το σωστό, ότι δίνω μία ευκαιρία στον τόπο συμμετέχοντας και εγώ ενεργά στο μόνο σχέδιο διάσωσης και ανάπτυξης της πατρίδας μας. Το «ναι» σημαίνει για πρώτη φορά, μετά από πολλά χρόνια, έγκριση σ’ έναν ειλικρινή, σ’ έναν αληθινό προϋπολογισμό. Αυτό είναι το «ναι», γι’ αυτό και το λέω με πίστη και το συνοδεύω με την ευχή να φανούμε όλοι μας αντάξιοι των περιστάσεων.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Τα δύο λεπτά παραπάνω τα αφήσαμε για την πολύπαθη Ηλεία, όχι για τον κύριο συνάδελφο.
Το λόγο έχει ο κ. Τσιρώνης, Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην Άρτα.
(MB)
(7MT)
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΡΩΝΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πριν από έναν χρόνο, εδώ, σ’ αυτήν την Αίθουσα συζητούσαμε τον τελευταίο Προϋπολογισμό της απελθούσας Κυβέρνησης Καραμανλή υπό τη σκιά της δολοφονίας του άτυχου νέου Αλέξη Γρηγορόπουλου, αλλά και υπό το φως και την ελπίδα που ανέδιδαν οι αγώνες της νεολαίας μας. Και θέλω σήμερα εδώ από το Βήμα της Βουλής έναν χρόνο μετά ως νέος Βουλευτής, αλλά και ως νέος πολιτικός και κυρίως ως νέος άνθρωπος να τους στείλουμε ένα μήνυμα, ένα μήνυμα ξεκάθαρο ότι δεν τους έχουμε ξεχάσει, ότι δεν έχουμε ξεχάσει τους αγώνες της νεολαίας μας, ότι έχουμε λάβει τα μηνύματά τους και μ’ αυτά τα μηνύματα που έχουμε λάβει από τη νεολαία χτίζουμε τις νέες πολιτικές μας, τις πολιτικές για τη νεολαία. Πάνω στις δικές τους ιδέες, τα δικά τους οράματα, τα δικά τους μηνύματα, που λάβαμε πριν από έναν χρόνο, σχεδιάζουμε και οικοδομούμε τις δικές μας πολιτικές: Πρώτον, με την αύξηση των πόρων για την Παιδεία, πάνω από 1 δισεκατομμύριο ευρώ από τον πρώτο χρόνο, απ’ αυτόν τον Προϋπολογισμό του 2010, όπως ανέφερε πριν από λίγο η Υπουργός Παιδείας.
Επίσης, με την κάλυψη από το κράτος των ασφαλιστικών εισφορών των νέων για τη διευκόλυνσή τους στην αγορά εργασίας, με ένα νέο σύστημα προσλήψεων στο Δημόσιο, που ψηφίσαμε την προηγούμενη βδομάδα εδώ στη Βουλή των Ελλήνων, για την αξιοπρέπεια της νέας γενιάς, για ισονομία, ίσες ευκαιρίες, για αξιοκρατία.
Επιπλέον, με τα προγράμματα που σχεδιάζουμε για την ενίσχυση της νεανικής επιχειρηματικότητας, προγράμματα για τις νέες γυναίκες, για τους νέους επιχειρηματίες, για τους νέους επιστήμονες.
Πάνω σ’ αυτά τα οράματα της νέας γενιάς οικοδομούμε.
Η Νέα Δημοκρατία γύρισε την πλάτη στη νέα γενιά, στους νέους και τις νέες της πατρίδας μας. Ούτε στον Προϋπολογισμό δεν αισθάνθηκαν την ανάγκη οι εισηγητές της να ζητήσουν ένα συγγνώμη από τη νεολαία, που την ξεχάσανε, που με τις συντηρητικές και χρεοκοπημένες πολιτικές τους την άφησαν στο περιθώριο.
Εμείς με σοβαρότητα και υπευθυνότητα δρομολογούμε τις λύσεις απέναντι στη νέα γενιά. Και πέρα και πάνω από την καθημερινότητα και πέρα από τα προβλήματα που συζητάμε καθημερινά, κύριε Υπουργέ, της καθημερινότητας και της στενής οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής, οι νέοι είναι εδώ και μας στέλνουν ένα μήνυμα, ότι δεν πρέπει να σταματάμε να προσπαθούμε να αλλάξουμε τον κόσμο, ότι δεν πρέπει να σταματάμε να ονειρευόμαστε, ότι δεν πρέπει να σταματήσουμε να οραματιζόμαστε.
Δυστυχώς, η πλευρά της Νέας Δημοκρατίας αντί να ζητήσει συγγνώμη από τον ελληνικό λαό για όσα δεινά του προξένησε όλα αυτά τα χρόνια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έδειξε ότι είναι αμετανόητη. Ο παρευρισκόμενος Γενικός Εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας κ. Κεφαλογιάννης, με αλχημείες, σ’ ένα παραλήρημα ανευθυνότητας επιχείρησε να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα, παραποιώντας και αλλοιώνοντας βάναυσα την πραγματικότητα της ελληνικής οικονομίας. Καμία σοβαρότητα και καμία υπευθυνότητα εκ μέρους σας!
Δεν ήταν στις προθέσεις μου πραγματικά και θα αντιπαρερχόμουν το να αναφερθώ στο παρελθόν, εάν δεν με αναγκάζατε. Δείχνετε ότι είστε αμετανόητοι, ότι είστε ανεύθυνοι, ότι δεν ξέρετε τι κακό έχετε προξενήσει στη χώρα, ότι δεν το έχετε αντιληφθεί, δεν έχετε κατανοήσει πού την έχετε οδηγήσει. Εδώ και τρεις μήνες, στις 2 Σεπτεμβρίου εγκαταλείψατε το σκάφος λίγο πριν από την πρόσκρουση στα βράχια. Οδηγούσατε τη χώρα με μαθηματική ακρίβεια στην χρεοκοπία, στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, κι εγκαταλείψατε το σκάφος. Και εμείς λέμε: Είναι πολύ θεμιτό. Δεν τα καταφέρατε. Είπατε όχι στην ευθύνη, ότι «δεν θέλουμε να συνεχίσουμε να έχουμε την ευθύνη». Την ευθύνη την έδωσε σ’ εμάς ο ελληνικός λαός, για να συνεχίσουμε εμείς.
Εγκαταλείψατε όλα αυτά τα χρόνια την οικονομία. Χαρίσατε τον δημόσιο πλούτο και την περιουσία στους λίγους και τους ισχυρούς. Τα φορολογικά έσοδα κατέρρευσαν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Διαλύσατε όλους τους ελεγκτικούς μηχανισμούς κι αντί να ζητήσετε συγνώμη για το αδιέξοδο που οδηγήσατε τη χώρα, τα φορτώνετε όλα στη διεθνή οικονομική κρίση αλλά και στη νέα Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. των δυόμισι μηνών. Και δεν άφησε ίχνη στις υπόλοιπες είκοσι πέντε από τις είκοσι επτά χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρά μόνο στην Ελλάδα και στην Ιρλανδία άφησε ίχνη η διεθνής οικονομική κρίση; Δεν φταίει κανείς για τις εφαρμοζόμενες οικονομικές πολιτικές τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα; Αποποιείστε πλήρως αυτών των ευθυνών. Υπάρχει κανείς Έλληνας σήμερα σ’ αυτήν την Αίθουσα ή έξω απ’ αυτήν την Αίθουσα που να πιστεύει ότι αν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. συνέχιζε να κυβερνά και μετά το 2004 θα είχαμε φθάσει εδώ που φθάσαμε, σ’ αυτή την τραγική κατάσταση;
Θεωρείτε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι η αλλαγή του Αρχηγού σας και η μη εκλογή του κ. Αλογοσκούφη σας δίνει άφεση αμαρτιών; Όλα σφουγγάρι δηλαδή; Να τα σβήσουμε, να τα ξεχάσουμε; Και να θέλαμε εμείς να τα ξεχάσουμε δεν μπορεί να τα ξεχάσει ο ελληνικός λαός, δεν μπορεί να ξεχάσει η πλειοψηφία του ελληνικού λαού αυτά τα «δωράκια» που δώσατε στους εφοπλιστές, στους τραπεζίτες, στις μεγάλες επιχειρήσεις. Μπορεί να ξεχάσει κανείς την εγκατάλειψη των χαμηλών και μεσαίων στρωμάτων; Μπορεί να ξεχάσει ο αγροτικός κόσμος την εγκατάλειψή του; Οι συνταξιούχοι μπορούν να ξεχάσουν ότι δεν τους δώσατε ούτε τα 20 ευρώ που τους είχατε υποσχεθεί; Μπορούν να ξεχάσουν οι καταναλωτές την ακρίβεια και την αισχροκέρδεια, την κερδοσκοπία και την ασυδοσία; Μπορούν να ξεχάσουν οι αγρότες και οι παραγωγοί την κατάρρευση των τιμών των αγροτικών προϊόντων και στη δική μου περιοχή, την Άρτα, την κατάρρευση των τιμών στα κτηνοτροφικά προϊόντα, στα ακτινίδια, στα μανταρίνια, στις βρώσιμες ελιές, στο ελαιόλαδο, σε όλα τα αγροτικά προϊόντα; Δεν υπήρχε κανένας έλεγχος, αλλά ασυδοσία πλήρης στην αγορά!
Μπορεί ο εμπορικός κόσμος της δικής μου περιοχής, της Άρτας, να ξεχάσει την εγκατάλειψη, τον «ΤΕΙΡΕΣΙΑ», τις αδικίες του ΤΕΜΠΜΕ;
Μπορούμε να μην επισημάνουμε την εγκατάλειψη του Πολιτισμού, να αγνοήσουμε τις μεγάλες καθυστερήσεις του ΕΣΠΑ και των έργων υποδομής, των αυτοκινητόδρομων, της Ιόνιας Οδού, της εγκατάλειψης της παράκαμψης της Άρτας, ένα μεγάλο έργο, που σκανδαλωδώς έχετε παραχωρήσει τα διόδια στους κατασκευαστές πριν ακόμη παραδώσουν ούτε ένα χιλιόμετρο;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με τον Προϋπολογισμό του 2010 δίνουμε ελπίδα σε όλους τους Έλληνες, σε όλες τις Ελληνίδες και κυρίως σε όλους τους νέους και τις νέες της πατρίδας μας. Με το νέο Προϋπολογισμό στέλνουμε ένα μήνυμα ανόρθωσης και ανάταξης της ελληνικής οικονομίας, μήνυμα γενναίας αναδιανομής του εισοδήματος, με μεγάλη επιβάρυνση για τα μεγάλα εισοδήματα και τη μεγάλη ακίνητη περιουσία, με την κατάργηση του ΕΤΑΚ, την επαναφορά του Φόρου Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας, με τη δίκαιη φορολόγηση των διανεμόμενων κερδών.
Κύριε Υπουργέ των Οικονομικών που παρίστασθε, είπατε πολύ σωστά ότι δεν θα φορολογήσετε τις καταθέσεις, για να μην φύγουν στο εξωτερικό. Αυτές τις καταθέσεις που έφυγαν στο εξωτερικό να τις φορολογήσετε, να βρείτε έναν συντελεστή. Αυτές που φύγανε -όχι τις άλλες που είναι εδώ- εφόσον δεν δικαιολογούνται από πόθεν έσχες να τις φορολογήσετε, κύριε Υπουργέ, για να μην μπορεί ο καθένας σ’ αυτή τη χώρα, εφόσον δεν μπορεί να τα δικαιολογήσει, να τα βγάζει και στο εξωτερικό. Από πού προήλθαν όλα αυτά τα χρόνια αυτά τα εισοδήματα;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτές τις μέρες δυόμισι εκατομμύρια συμπολίτες μας εισπράττουν το έκτακτο επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης. Αυξάνουμε τις αγροτικές συντάξεις 30 ευρώ, 20 ευρώ από το καλοκαίρι, δηλαδή συνολικά 50 ευρώ. Αυξάνουμε το συντελεστή επιστροφής του Φ.Π.Α. για τους αγρότες.
Ενισχύουμε το Εθνικό Σύστημα Υγείας με νέο προσωπικό, ιατρικό και νοσηλευτικό.
Δίνουμε προτεραιότητα στον αγροτικό τομέα. Πληρώνουμε όλες τις καθυστερούμενες αποζημιώσεις του ΕΛΓΑ και των ΠΣΕΑ, αλλά και την προκαταβολή -που δώσαμε αυτό το Σαββατοκύριακο που πέρασε- στην ενιαία ενίσχυση, στους αγρότες. Γιατί δεν θα είχαν πάρει λεφτά. Είχατε υποχρέωση να τελειώσετε την ψηφιοποίηση των αγροτεμαχίων από το Μάιο και είχατε φθάσει στο 28%. Τόσο μας το παραδώσατε και το φθάσαμε μόλις σε δύο μήνες στο 68% και μπορέσαμε έτσι να δώσουμε αυτή την προκαταβολή.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κλείνω, κύριε Πρόεδρε -κι ευχαριστώ και για την ανοχή σας- με το εξής. Ενισχύουμε τη ρευστότητα στην αγορά μ’ αυτά τα νομοσχέδια για τη ρύθμιση των χρεών για τις επιχειρήσεις, για τα φυσικά πρόσωπα, για τα στεγαστικά δάνεια.
Με όλα αυτά τα παραπάνω μέτρα θα αναθερμάνουμε την οικονομία και την τοπική αγορά. Με συναίσθηση της ευθύνης, του χρέους, του καθήκοντος και της αποστολής μας έναντι του ελληνικού λαού, ο οποίος μας έχει αναθέσει την έξοδο από την κρίση, είμαστε υποχρεωμένοι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για το καλό όλων μας να πετύχουμε. Να είστε σίγουροι ότι θα τα καταφέρουμε!
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. )
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Κι εμείς ευχαριστούμε τον κύριο Τσιρώνη.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού στο Νομό Αχαΐας κ. Αλέξανδρος Χρυσανθακόπουλος.
(GK)







(7MB)
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νεόπτωχε ελληνικέ λαέ, λεφτά υπάρχουν. Θα τα δώσεις όλα εσύ από το υστέρημά σου. Ετοιμάσου για μακρόχρονη λιτότητα γιατί τα λεφτά που υπάρχουν, τα λίγα στη τσέπη σου, τα χρωστάς ήδη. Θα σου τα πάρουν με την αύξηση της φορολογίας, της έμμεσης και της άμεσης. Βέβαια τα πολλά λεφτά υπάρχουν στις τράπεζες της Ελβετίας, στις off shore εταιρείες, αλλά ο λογαριασμός αποδίδεται σε σένα, στο μη προνομιούχο Έλληνα.
Ο κύριος Πρωθυπουργός πριν ένα χρόνο ακριβώς, ομιλώντας στη Βουλή για το ζήτημα της οικονομίας, ζήτησε την ενίσχυση του ελεγκτικού και εποπτικού ρόλου της κεντρικής τράπεζας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ακριβώς μετά από ένα χρόνο η Ευρωπαϊκή Ένωση θα του κάνει τη χάρη. Μας στέλνει το Φεβρουάριο τον Ευρωπαίο τοποτηρητή που θα είναι μόνιμα εγκατεστημένος στη χώρα μας, για να είμαστε μειωμένης εθνικής κυριαρχίας –όπως προανήγγειλε και ο ίδιος.
Επίσης, πρότεινε πέρυσι την αναγκαιότητα ενίσχυσης των ελεγκτικών μηχανισμών του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το οποίο είχε καταγγείλει κατ’ επανάληψη ο Ανδρέας Παπανδρέου –και όλοι μας έχουμε ιστορική μνήμη- σαν το υπαίτιο και υπόλογο για δεκάδες δικτατορίες σε όλο τον πλανήτη.
Έτσι, λοιπόν, η Κυβέρνηση επιβάλλει σουηδική φορολογία. Αυτή είναι αντιγραφή του σουηδικού προτύπου. Πολύ μεγάλη φορολογία, αλλά όχι βέβαια αντίστοιχες κοινωνικές παροχές.
Προχωρεί σε άδικες φορολογήσεις, όπως η αύξηση της φορολογίας των αυτοκινήτων μικρού κυβισμού, τα οποία είναι παλαιάς τεχνολογίας. Είναι πάρα πολύ άδικη, γιατί τα αυτοκίνητα αυτά πέρασαν από ΚΤΕΟ, πήραν πιστοποιητικό ότι πληρούν τους όρους και κυκλοφορούν δίχως να ρυπαίνουν.
Πληρώνουν, όμως, το πρόστιμο οι φτωχοί Έλληνες. Αυτοί τιμωρούνται. Και τιμωρούνται οι μη έχοντες Έλληνες από τους κατέχοντες, γιατί ξεκίνησε μία ατελέσφορη συζήτηση και στο Κοινοβούλιο για τη διαφθορά. Τα ελληνικά κόμματα δεν καταμήνυσαν τη SIEMENS για χρηματισμό των στελεχών τους ούτε δέχονται και δεσμεύονται να επιστρέψουν τα κλεμμένα 100 εκατομμύρια ευρώ στα ταμεία του δημοσίου, από τα οποία λείπουν. Αυτή είναι η αρχική ομολογία.
Επειδή η υποκρισία περισσεύει σ' αυτό το χώρο, θα πρέπει να ξεκαθαρίσω με μία πρότασή μου όλο το τοπίο. Προτείνω, λοιπόν, με μία νομοθετική πρωτοβουλία να καταργηθεί ο εμπορικός όρος «αφανής εταίρος», ο οποίος ανάγει απευθείας σε ύποπτες συναλλαγές και οδηγεί στη διαφθορά, την πολιτική και την επιχειρηματική.
Διότι, δυστυχώς, εδώ υπάρχει μια λογική ο πολιτικός κόσμος να φταίει για όλα και να μην τολμά ποτέ να κατηγορήσει τους επιχειρηματίες, οι οποίοι τον έχουν μετατρέψει σε υπηρετικό πολιτικό προσωπικό του. Αυτές είναι οι σχέσεις.
Καταργώντας, λοιπόν, τον όρο «αφανής εταίρος», για να είναι αυτό πρακτικά αποτελεσματικό, θα πρέπει όλα τα ιδιωτικά συμφωνητικά να θεωρούνται άκυρα, αν δεν υπογραφούν με συμβολαιογραφική πράξη. Αυτή είναι η πρόταση, η οποία έρχεται να καταργήσει τις off shore εταιρείες, τις μυστικές και αφανείς συναλλαγές, τους αφανείς εταίρους και πασιδήλως εμφανείς συνεταίρους και του πολιτικού και του επιχειρηματικού κόσμου, οι οποίοι ανακατώνουν την οικονομία και διογκώνουν την παραοικονομία.
Εάν δεν προχωρήσουμε σε τέτοια μέτρα με γενναιότητα, δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα της φτώχειας στη χώρα μας, μιας φτώχειας που αφορά δυόμισι εκατομμύρια Έλληνες και δυο εκατομμύρια από εδώ και μπρος νεόπτωχους μετανάστες, οι οποίοι θα αποτελέσουν από κοινού το 50% και άνω του ελληνικού πληθυσμού.
Σήμερα, σε απευθείας μετάδοση από το Υπουργικό Συμβούλιο μέσω της ΝΕΤ, της κρατικής τηλεόρασης, γνωστοποιήθηκε σε όλους μας η συλλογική συνυπαιτιότητα του Υπουργικού Συμβουλίου για την κατεδάφιση του εθνικού κράτους. Δίνεται με νομοσχέδιο ψήφος σε εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες και μετατρέπει τους Έλληνες σε θλιβερή μειοψηφία στον τόπο τους, σε μια χώρα η οποία κατακλύζεται από μια μετοίκηση, από έναν συστηματικό εποικισμό και μάλιστα από γειτονικούς λαούς.
Ο ελληνικός λαός διαφωνεί σε αυτή την επιλογή και στις σφυγμομετρήσεις. Ακόμα και αν ο ανθρωπισμός μας διακατέχει όλους, πρέπει να σας πω ότι είναι έτερον-εκάτερον. Άλλο η φιλοξενία και άλλο η ξενοφιλία και η δουλοπρεπής στάση απέναντι στο αμερικανικό εγχείρημα να ανατρέψει τους συσχετισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να διασπάσει την κοινωνική συνοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την εισβολή μεταναστευτικών ρευμάτων.
Σε δέκα χρόνια από σήμερα, εδώ, αν περάσουν αυτές οι επιλογές, θα έχουμε εκπροσώπους όχι του έθνους, των πολιτών, αλλά Αλβανούς, ψευτομακεδόνες, Βούλγαρους, Τούρκους και δεκάδες Βουλευτές, οι οποίοι θα υπερασπίζονται τα συμφέροντα των χωρών προέλευσής τους.
Αυτή η εξέλιξη να ξέρετε ότι δεν θα περάσει. Και για να σας προαναγγείλω τη στάση μας, για να μην είστε ιστορικά υπόλογοι, να μη μετατραπείτε, αγαπητοί συνάδελφοι, σε δούρειο ίππο της νέας τάξης πραγμάτων, για να επαναφερθεί η λαϊκή κυριαρχία, ο δρόμος είναι συγκεκριμένος. Είναι μονόδρομος.
Είναι η επιβολή λαϊκών δημοψηφισμάτων! Έχουμε τους εκλογικούς καταλόγους. Θα τα στήσουμε στις πλατείες. Θα πάρετε τη δυναμική απάντηση του ελληνικού λαού απέναντι σε αυτές τις επιλογές! Θα ακυρώσουμε τις επικίνδυνες για τον τόπο εξελίξεις.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
Επίσης, έρχεστε σε ευθεία αναμέτρηση με την ευρωπαϊκή κοινή πολιτική, η οποία στάση σας παραβιάζει το ευρωπαϊκό σύμφωνο για τη μετανάστευση που επί Γαλλικής Προεδρίας το 2008 ξεκαθαρίστηκε ότι καμία χώρα δεν θα προβεί αιφνιδιαστικά σε μαζική νομιμοποίηση μεταναστών.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση –λέει αυτή η απόφαση που υπογράφτηκε και από την Ελλάδα- δεν έχει τους πόρους, ώστε να υποδεχθεί αξιοπρεπώς όλους τους μετανάστες και λαθρομετανάστες που ελπίζουν να βρουν στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης μία καλύτερη ζωή.
Μάλιστα, η απόφαση επισημαίνει ότι η κακή διαχείριση της μετανάστευσης μπορεί να αναστατώσει την κοινωνική συνοχή των χωρών προορισμού και η νόμιμη μετανάστευση θα πρέπει να λαμβάνει υπ' όψιν και τις δυνατότητες κάθε κράτους-μέλους, το οποίο μπορεί να ορίσει και ποσοστώσεις, όπως προτείνει και ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός.
Για να διευκολύνουμε αυτή την εξέλιξη, πρέπει να πούμε ότι όσο και αν κοστίζει, εμείς θα πρέπει να βοηθήσουμε από εδώ, μέσα από εντατική αξιολόγηση των δυνατοτήτων του προϋπολογισμού μας, να χρηματοδοτήσουμε τη διασφάλιση ότι οι παράνομοι λαθρομετανάστες θα επιστρέφουν στις χώρες προέλευσής τους, για να ανατρέψουν τους δυνάστες που τους έδιωξαν από αυτές και να ανασυγκροτήσουν τις οικονομίες των χωρών τους, οι οποίες έχουν κατεδαφιστεί.
Αγαπητοί συνάδελφοι, ολοκληρώνω αυτή την παρέμβαση με το εξής: Ο προϋπολογισμός αυτός γίνεται στα πλαίσια μιας λογικής ότι ανά τρίμηνο θα αναθεωρείται. Άρα, και η ψήφος, η οποία θα δοθεί στον προϋπολογισμό, θα έχει μία αίρεση, την τρίμηνη επαναξιολόγησή του.
Κάτι τέτοιο πιστεύω ότι για εμάς σημαίνει πως μπαίνουμε σε μια οδυνηρή πορεία. Δεν αρνούμαστε την εθνική συνεννόηση και τη λήψη μέτρων που από κοινού μπορούν να οδηγήσουν σε λύσεις.
Αρνούμαστε την ετεροβαρή μεταφόρτωση όλων αυτών των διαχειριστικών, αναποτελεσματικών, λαθεμένων και προνομιακών λογικών που θέλουν τους Έλληνες να τους χωρίζουν σε νέους προνομιούχους που θα φοροδιαφεύγουν και στους σταθερούς, μη προνομιούχους, οι οποίοι θα στραγγαλίζονται οικονομικά μέρα την ημέρα και θα επιδεινώνεται η οικονομική τους κατάσταση.
Με αυτή τη λογική, λοιπόν, είμαστε υποχρεωμένοι να καταψηφίσουμε επί της αρχής αυτή την πρόταση και να ζητήσουμε στην εξέλιξη της πολιτικής πορείας επιμέρους συμφωνίες που θα αυξάνουν τα έσοδα και θα δυναμώνουν την κοινωνική αλληλεγγύη.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Και εμείς ευχαριστούμε.
Το λόγο έχει ο κ. Οδυσσέας Βουδούρης, Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο Νομό Μεσσηνίας.
Κύριε Βουδούρη, φαντάζομαι ότι ο πυρήνας της ανησυχίας σας αν θα μιλήσετε ή όχι πρέπει πια να εκλείπει.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΒΟΥΔΟΥΡΗΣ: Σωστά, εκλείπει απολύτως.
Αγαπητοί συνάδελφοι, είναι βράδυ της τέταρτης μέρας αυτής της συζήτησης και νοιώθω ότι όλοι είμαστε κάπως κουρασμένοι. Θα προσπαθήσω να μην προσθέσω σε αυτή την κούραση.
Ας μην επαναλάβω τα επιχειρήματα, τα οποία έχουν ήδη ειπωθεί και ας κεντρίσω το ενδιαφέρον σας –αν μπορέσω- εστιάζοντας σε τρία ειδικά σημεία.
Το πρώτο σημείο είναι το θέμα της φοροδιαφυγής. Είναι βέβαια η χρόνια πληγή του συστήματός μας και είναι σαφές ότι αν δεν επουλωθεί αυτή η πληγή, κάθε προσπάθεια που θα κάνουμε, θα πέφτει στο κενό.

(DP)
(GK)
Λοιπόν, τι διαφορετικό, τι καινούργιο προτείνει η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. σήμερα; Πιστεύω ότι αυτό το οποίο προτείνεται σήμερα, το καινούργιο και το σημαντικό, δεν περιέχεται υποχρεωτικά μέσα σ’ αυτό το νομοσχέδιο.
Εξηγώ τι εννοώ: Η φοροδιαφυγή είναι ένα χρόνιο πρόβλημα στην Ελλάδα, όχι επειδή οι Έλληνες έχουν το γονίδιο της παραβατικότητας, αλλά επειδή η όποια παραβατικότητα υπάρχει τροφοδοτείται από ένα κρατικό μηχανισμό, ο οποίος λειτουργεί με συνθήκες αυταρχικές, λειτουργεί εκβιαστικά και, δυστυχώς, πολλές φορές λειτουργεί και διεφθαρμένα.
Ένα πολύ μικρό παράδειγμα, μοιάζει μάλιστα σαν ανέκδοτο, αλλά είναι πραγματικό. Πριν κάποιους μήνες στο Νομό μου τη Μεσσηνία ένας εστιάτορας απειλήθηκε –τονίζω τη λέξη- με πρόστιμο 10.000 ευρώ, διότι δεν έκοψε απόδειξη για έξι μπακλαβαδάκια, τα οποία κέρασε σε φίλους που ήταν στο μαγαζί του. Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να το αναλύσω, όλοι καταλαβαίνουμε τι σημαίνει αυτό και δυστυχώς δεν είναι κάτι σπάνιο.
Η θεραπεία, λοιπόν, της φοροδιαφυγής βρίσκεται αφενός στην ικανότητα των ελεγκτικών μηχανισμών, αλλά τελικά βρίσκεται κυρίως στη μεταρρύθμιση του κρατικού μηχανισμού, ο οποίος πρέπει να γίνει φιλικός και συνεπώς, να είναι αξιόπιστος. Σ’ αυτή τη μεταρρύθμιση έχει βέβαια δεσμευθεί η νέα Κυβέρνηση και έχει ήδη δρομολογήσει τις ενέργειες για να πετύχει αυτό το στόχο.
Το δεύτερο σημείο είναι αυτό το οποίο θα ονομάσω «η πέμπτη εξουσία». Όλοι γνωρίζουμε βέβαια ότι εκτός από τρεις θεσμικές εξουσίες, υπάρχει μια τέταρτη εξουσία που είναι τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Ποιος όμως, γνώριζε ότι υπάρχει και μία πέμπτη εξουσία; Εξωθεσμική βέβαια, αλλά πανίσχυρη σε βαθμό που μπορεί να ανεβάσει, αλλά και να κατεβάσει κυβερνήσεις. Είναι κάτι καινούργιο; Όχι και τόσο καινούργιο.
Ακούστε τι έλεγε ο τρεις φορές βραβευμένος με το βραβείο Πούλιτζερ Τόμας Φρίντμαν το 1966. Έλεγε, λοιπόν, ότι υπάρχουν δύο υπερδυνάμεις στον κόσμο: Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και η Εταιρεία Αξιολόγησης Moody’s.
Αγαπητοί συνάδελφοι, οι λεγόμενες «Εταιρείες Αξιολόγησης» είναι συγκροτήματα σήμερα που δεν ασκούν απλώς αξιολόγηση, αλλά ασκούν εξουσία. Και για όσους από μας δεν το έχουν ακόμα συνειδητοποιήσει, αρκεί να διαβάσουμε τις εφημερίδες:
Δημοσίευμα της Κυριακής, τελεσίγραφο της S&P, μια άλλη εταιρεία αξιολόγησης: Πάρτε «μέτρα τώρα». Ποια μέτρα; Εφόσον η Κυβέρνηση ήδη δρομολογεί μέτρα. Όχι, αυτά τα μέτρα τα οποία έχει επιλέξει η εκλεγμένη Κυβέρνηση, αλλά τα μέτρα τα οποία μας λέει ο κ. Μίρσνικ, ο εν Ελλάδι εκπρόσωπος της S&P.
Τι λέει αυτός ο άνθρωπος συνοπτικά; Λέει το εξής: «Πάρτε αυτά τα μέτρα που λέω εγώ, τώρα άμεσα, ειδάλλως θα δείτε τι έχετε να πάθετε, ειδάλλως θα σας υποβαθμίσω πάλι». Αν αυτό δεν είναι εκβιασμός, τι είναι;
Θα ήθελα να καταθέσω το απόκομμα αυτής της εφημερίδας για τα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Οδυσσέας Βουδούρης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν δημοσίευμα, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Αν ο κ. Μίρσνικ ήταν ένας απλός πολίτης, λίγο βέβαια το κακό. Αλλά η S&P έχει τη δυνατότητα –με τη λεγόμενη αξιολόγηση που βασίζεται κυρίως σε υποκειμενικά κριτήρια- να μεταβάλει τους όρους δανειοδότησης του ελληνικού κράτους. Ίσως πείτε ότι δρα εκβιαστικά, αλλά είναι για το καλό μας γιατί αυτοί έχουν τη γνώση. Είναι γνώστες και είναι και αντικειμενικοί.
Το πόσο γνώστες είναι μπορούμε να το κρίνουμε με το εξής: Λίγες μόνο μέρες πριν καταρρεύσει, αν θυμόσαστε, η JP Morgan και βυθιστεί η Αμερική σε αυτή την τρομερή κρίση της οποίας έχουμε τώρα τις συνέπειες, αυτή η ίδια η εταιρεία βαθμολογούσε την JP Morgan και την αμερικάνικη οικονομία με «άλφα, άλφα, άλφα». Και τόσους μήνες εδώ στην Ελλάδα που σιγοβράζει η δική μας κρίση, χωρίς να έχει παρθεί κανένα μέτρο από την προηγούμενη κυβέρνηση, η βαθμολογία ήταν πάλι «άλφα, άλφα, άλφα».
Αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει ότι πάνω στην Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. εξαντλούν καθυστερημένα όλη την αυστηρότητά τους. Και βέβαια δεν είναι τυχαίο, διότι αυτές οι εταιρείες κατ’ επίφαση είναι αντικειμενικές. Στην πραγματικότητα προάγουν συγκεκριμένες πολιτικές και δεν είναι τυχαίο ότι σταθερά λείπουν από το λεξιλόγιό τους οι έννοιες «αναδιανομή του πλούτου», «κοινωνική πολιτική», «αναθέρμανση της πραγματικής οικονομίας», «ενίσχυση της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας».
Θα ήθελα να σας πω ειλικρινά τι νιώθω, αγαπητοί συνάδελφοι, με αυτά τα δημοσιεύματα. Η εκβιαστική παρέμβαση του κ. Μίρσνικ μου θυμίζει –σε άλλη κλίμακα, ευτυχώς- αυτό που ζούσαμε τη δεκαετία του ’50, αν θυμόσαστε, όταν ο περίφημος Πιουριφόϊ ο τότε Αμερικανός Πρέσβης υποδείκνυε δημοσίως στην κυβέρνηση του Συναγερμού τι έπρεπε να κάνει, αν δεν ήθελε να κοπεί η αμερικάνικη βοήθεια.
Από αυτό το Βήμα θέλω να καταγγείλω αυτή την απαράδεκτη και βλαβερή προσπάθεια χειραγώγησης των λεγόμενων «εταιρειών αξιολόγησης».
Και φθάνω στο τρίτο και τελευταίο σημείο το οποίο αφορά το νέο αναπτυξιακό μοντέλο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., το οποίο στηρίζεται στη σωστή αξιοποίηση του ΕΣΠΑ, στην αύξηση των δημοσίων επενδύσεων στο 4,2% του Α.Ε.Π. και επίσης, στο Ταμείο Αναχρηματοδότησης της οικονομίας που θα συγχρηματοδοτεί μαζί βέβαια, με ιδιωτικά κεφάλαια βιώσιμα αναπτυξιακά σχέδια.
Αυτό το σχήμα θέλω να τονίσω, δίνει στην περιφέρεια –και ειδικά στους νομούς, όπως ο δικός μου, η Μεσσηνία- μεγάλες δυνατότητες ανάπτυξης επενδύοντας βέβαια στοχευμένα αφενός τομείς της αγροτικής ανάπτυξης και αφετέρου στους τομείς του τουρισμού, ιδιαίτερα στου ποιοτικού και θεματικού τουρισμού που είναι και το μέλλον της Μεσσηνίας.
Συνεπώς –και θα κλείσω μ' αυτό- ψηφίζω αυτό τον Προϋπολογισμό δια δύο λόγους: Ο πρώτος είναι διότι είναι η σωστή πρόταση και πρέπει να παλέψουμε για την πλήρη υλοποίησή της και ο δεύτερος διότι πρέπει να γίνει σαφές προς κάθε κατεύθυνση ότι η εθνική βούληση ασκείται και στην οικονομική πολιτική. Ο καθένας κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Οι εταιρείες αξιολόγησης θα αξιολογήσουν τα αποτελέσματα, αλλά δεν θα επιβάλλουν τη δική τους πολιτική.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Και εμείς ευχαριστούμε τον κ. Βουδούρη.
Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Τόλκας Άγγελος, Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο Νομό Ημαθίας.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΟΛΚΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός που συζητούμε σήμερα σηματοδοτεί την οριστική και αμετάκλητη ρήξη με τις συντηρητικές λογικές κυρίως της Νέας Δημοκρατίας, αλλά δυστυχώς και τμημάτων της Αριστεράς.
Από τη Νέα Δημοκρατία κάποιες φωνές μας καλούν να υιοθετήσουμε το νέο Ιρλανδικό μοντέλο και κάποιες άλλες να επιμείνουμε στην πολιτική που ακολούθησε η ίδια. Δηλαδή, στη μη ήπια μη προσαρμογή που βύθισε τη χώρα επί έξι χρόνια την αποσύνθεση και στον παρασιτισμό. Δεν αντιλαμβάνονται ακόμη ότι το μήνυμα της 4ης Οκτωβρίου απαιτεί από όλους μας ρήξη. Ρήξη με τις πολιτικές λεηλασίες του εθνικού πλούτου υπέρ των λίγων και κολλητών, ρήξη με επιλογές που δημιουργούν ανομία, ρήξη με όσα έχουν απογοητεύσει και πληγώσει τους Έλληνες και έχουν κάνει τη νέα γενιά να μην πιστεύει στις δυνάμεις της, αλλά να βλέπει δυνάμεις πάνω από αυτή να την εκτοπίζουν και να την κρατούν όμηρο. Εσείς το διδάξατε.
Συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας ομιλείτε σ' αυτό τον Προϋπολογισμό σα να μην μεσολάβησαν έξι χρόνια, σα να μην διαχειριστήκατε αυτή την οικονομία και αλήθεια δεν ακούσαμε καθόλου το δικό σας απολογισμό.
Πολλοί, επίσης από την Αντιπολίτευση και από τα αριστερά και από τα δεξιά αρνούνται ότι το δημόσιο χρέος και το έλλειμμα έχουν σαφή ταξική αναφορά. Πλήττουν κυρίως τα χαμηλότερα εισοδήματα και απειλούν τόσο τις περιφερειακές οικονομίες διεθνώς, όσο και τα κατώτερα οικονομικά στρώματα. Αν δεν νικήσουμε στη δημοσιονομική μάχη, δεν μπορεί να υπάρξει ούτε αναδιανομή ούτε κοινωνικό κράτος, αλλά μοιραία θα παραδοθούμε σε ένα διεθνή οικονομικό έλεγχο με δυσβάσταχτα αποτελέσματα για τους εργαζόμενους. Εμείς δεν θα προσυπογράψουμε ποτέ μία τέτοια εξέλιξη και αναλαμβάνουμε πλήρως το πολιτικό κόστος από αυτή την επιλογή.
Ο Προϋπολογισμός που σήμερα υπερψηφίζουμε αποτελεί συνεπή συνιστώσα του σχεδίου μας για τη χώρα και την οικονομία. Πρώτον, προωθεί άμεσες λύσεις σε συνδυασμό μάλιστα με το φορολογικό νομοσχέδιο που τίθεται σε δημόσια διαβούλευση. Η μείωση των δαπανών εκεί που εντοπίζεται η σπατάλη και η αύξηση των εσόδων από εκεί που το χρήμα κινείται σηματοδοτούν την προσήλωσή μας στην αντιμετώπιση του δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας.
(DE)


(7DP)
Δεύτερον, τα νομοσχέδια που προηγήθηκαν για τη διαφάνεια και στον τομέα της δικαιοσύνης, αλλά και αυτά που έπονται για την αναδιάρθρωση του κράτους συνιστούν τις μεσοπρόθεσμες αλλαγές που διασφαλίζουν το βαθύ εκσυγχρονισμό του κράτους υπέρ του πολίτη.
Τρίτον, η αύξηση των δημοσίων επενδύσεων, τα νομοσχέδια για την προστασία των δανειοληπτών και τη δυνατότητα πτώχευσης φυσικών προσώπων, το έκτακτο επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης, η έναρξη ενός ουσιαστικού διαλόγου για τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος, η ενίσχυση της παιδείας και της υγείας αποτελούν μέτρα ουσιαστικής αναδιανομής εισοδήματος, ανακούφισης από τις διάφορες πτυχές της κρίσης, ενίσχυσης του κοινωνικού κράτους και ενδυνάμωσης των κοινωνικών δικαιωμάτων.
Στην παιδεία, συγκεκριμένα, διορθώνουμε σήμερα την αναλγησία της προηγούμενης κυβέρνησης που είχε μειώσει κατά 200 εκατομμύρια ευρώ τις σχετικές δαπάνες στον Προϋπολογισμό του 2009, σε σχέση με αυτόν του 2008, αλλά και ακόμη παραπάνω κάνουμε πράξη την προεκλογική μας δέσμευση για 1 δισεκατομμύριο ευρώ και παρά την εξαιρετικά δύσκολη οικονομική συγκυρία που όλοι μας γνωρίζουμε.
Ενισχύουμε τη δημόσια παιδεία, διασφαλίζουμε την ποιότητα σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, βάζουμε πρώτα και πάνω απ’ όλα το μαθητή, το σπουδαστή, το φοιτητή.
Τέταρτον, ξέρουμε καλά ότι ο Προϋπολογισμός δεν προβλέπει μια τόσο επεκτατική δημοσιονομική πολιτική όσο και εμείς θα θέλαμε να υλοποιήσουμε. Είναι απαραίτητο, όμως, με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ισότητα στην κατανομή των βαρών να σώσουμε την εθνική οικονομία και να ανατρέψουμε κατεστημένες νοοτροπίες. Δεν πρέπει, άλλωστε, να ξεχνούμε ότι ούτε δυνατότητα τύπωσης πληθωριστικού χρήματος έχουμε πλέον, ούτε το έλλειμμα και το χρέος μάς επιτρέπει εξαιρετικά επεκτατική πολιτική. Η συγκυρία είναι δύσκολη. Οφείλει ο καθένας να τη λαμβάνει υπόψη με υπευθυνότητα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ψήφιση του φετινού Προϋπολογισμού είναι μια συνειδητή πράξη ευθύνης. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Δεν υπάρχει αντοχή για κοινωνικά άδικη πολιτική. Το βλέπει ο καθένας στον τόπο του, το συναντάμε παντού στην Ελλάδα. Το γνωρίζει η Κυβέρνησή μας και έχει δείξει τα πρώτα δείγματα γραφής. Επιτρέψτε μου μόνο μερικά παραδείγματα.
Η προηγούμενη ηγεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης ενέπαιζε τους αγρότες της Ημαθίας για πολλούς μήνες με υποσχέσεις, ανέξοδες ανακοινώσεις, ανυπόγραφες αποφάσεις και κούφιες διακηρύξεις.
Άμεσα η δική μας Κυβέρνηση, με συναίσθηση της ευθύνης και των δυσκολιών, με σεβασμό στους αγρότες, έδωσε λύσεις και άρχισαν οι καταβολές των δικαιωμάτων και αποζημιώσεων των παραγωγών.
Επίσης, η ίδια κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για χρόνια αρνούταν να σκύψει στο οξύτατο πρόβλημα της οικονομικής συρρίκνωσης του χώρου της κλωστοϋφαντουργίας και της ανεργίας, που είχε καταστροφικές συνέπειες για την Ημαθία και κυρίως, στην περιοχή της Νάουσας.
Την Κυριακή και μόλις μέσα σε δυόμισι μήνες, η Υπουργός Ανάπτυξης ανέλαβε πρωτοβουλία για τον ευαίσθητο αυτό κλάδο και την παράλληλη ανάπτυξη των περιοχών που πλήττονται.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας απαξίωσε τη δημόσια υγεία, τα νοσοκομεία Βέροιας και Νάουσας, τα έργα υποδομής και κυρίως, τον κάθετο άξονα στην Εγνατία, αλλά και τον προαστιακό σιδηρόδρομο που τόσο η Ημαθία όσο και άλλοι νομοί χρειάζονται.
Κυρίες και κύριοι Υπουργοί, είναι έργα που οφείλουμε κατά προτεραιότητα να προωθήσουμε. Στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. έλαχε για άλλη μια φορά η ευθύνη της εξόδου της χώρας από την κρίση. Δε δικαιούται κανείς να ολιγωρήσει. Δε διανοείται η Κυβέρνηση να διαψεύσει τις προσδοκίες του ελληνικού λαού. Θα δώσουμε τη μάχη για την οικονομία απέναντι στις κερδοσκοπικές πιέσεις των αγορών και τους ντόπιους υπερασπιστές τους, μέχρι που ο κάθε ένας πολίτης να βγει από την κρίση.
Αυτό ακριβώς, η ευημερία των πολλών, ήταν πάντα το μέτρο της επιτυχίας για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Αυτό είναι και τώρα.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Και εμείς ευχαριστούμε.
Για τον αντίλογο της συζήτησης το λόγο έχει τώρα ο Βουλευτής Επικρατείας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Καζάκος Κωνσταντίνος.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΖΑΚΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριοι Υπουργοί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι τέταρτη μέρα σήμερα και αύριο θα είναι η πέμπτη που συζητάμε τον Προϋπολογισμό. Η συζήτηση έχει εξελιχθεί σε μία διελκυστίνδα ανάμεσα στα δύο Κόμματα που εναλλάσσονται στην κυβέρνηση της χώρας, με κατηγορίες που εκτοξεύονται προς αλλήλους για να μεταφέρουν τα βάρη από τον ένα στον άλλο. Έχει φτάσει μέχρι και τα μέσα ενημέρωσης, ακόμα και τα φιλικά προς τη σημερινή Κυβέρνηση, να σχολιάζουν με σκωπτικό ύφος και διάθεση και να κάνουν απαξιωτικά σχόλια για αυτές τις κατηγορίες που εκτοξεύονται, οι οποίες φτάνουν σε σημείο πολλές φορές να αισθάνεται κανείς αθλιότητα. Ιταμές συμπεριφορές, εκτοξεύονται ύβρεις σχεδόν σε προσωπικό επίπεδο, κατηγορίες για διαφθορά, για διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, για ανικανότητα, για έλλειψη προγραμμάτων και σχεδίων που δίνουν μία εικόνα ότι το πολιτικό μας σύστημα και οι εκπρόσωποί του τι είναι; Αν υπάρχει ίχνος αλήθειας σε αυτές τις κατηγορίες που εκτοξεύονται, τι σημαίνει; Ότι είναι και το σύστημα και οι εκπρόσωποί του ανίκανοι και ανόητοι και εχθροί της πατρίδας ή της ελληνικής πολιτείας; Είναι αυτή η αλήθεια ή αυτό είναι μία τακτική για να θολώνουν τα νερά και να μην καταλαβαίνει ο κόσμος ποια είναι η πραγματικότητα που βιώνει σήμερα;
Εμείς θεωρούμε το αντίθετο ακριβώς ότι συμβαίνει, ότι είναι ικανότατοι οι πολιτικοί, πανέξυπνοι, πεπαιδευμένοι και την πολιτική που έχουν επιλέξει και υπηρετούν με αυταπάρνηση και αυτοθυσία την εφαρμόζουν με απόλυτη συνέπεια, φέρνουν στη Βουλή τους νόμους που θέλουν, τους ψηφίζουν, τους εφαρμόζουν. Τι άλλο θα έκαναν; Πως θα ήταν πιο ικανοί; Και έχουν καταφέρει έναν άθλο, κάτι ακατόρθωτο -θα τρόμαζε και ο Ηρακλής, αν βρισκόταν μπροστά σε τέτοιο άθλο- όλα αυτά τα χρόνια, αυτά τα τριάντα και πλέον χρόνια που σύρουν την Ελλάδα στο άρμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως Αφρικανίδα πριγκίπισσα στο θρίαμβο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όλοι οι Προϋπολογισμοί έχουν μία συνέπεια, έχουν μία στόχευση, έχουν μία κατεύθυνση.
Με απόλυτη συνέπεια και ετούτος ο Προϋπολογισμός σε τι διαφέρει από τους υπόλοιπους; Τι έχουν καταφέρει; Έχουν εισρεύσει όλα αυτά τα χρόνια στη χώρα πακτωλός, εκατοντάδες δισεκατομμυρίων ευρώ ή δραχμών παλιότερα με πολλούς τρόπους, είτε ως συγχρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση για να γίνουν υποδομές είτε ως δανεισμός, εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ, αλλά και τα εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ που παράγει ο τόπος, που παράγεται με τον ιδρώτα και το αίμα των εργαζόμενων, του λαού μας, της πλειονότητας, δηλαδή, του πληθυσμού της χώρας μας.
Και ποιο είναι το αποτέλεσμα; Ποιος είναι ο άθλος; Ότι χρόνο με το χρόνο, μήνα με το μήνα, μέρα με τη μέρα, ο λαός μας, αυτή η πλειονότητα η συντριπτική του λαού μας εξαθλιώνεται όλο και περισσότερο και έχει φτάσει σε αυτήν την απόγνωση, την απελπισία των σημερινών ημερών. Ποιος το κατόρθωσε αυτό; Πώς έγινε; Μόνο του;
Τους αίτιους δεν τους έχουν ούτε μια φορά κατονομάσει από αυτό το Βήμα. Ποιες είναι οι αιτίες που δημιούργησαν όλα αυτά; Αυτός ο λαός; Έχει στριμωχτεί ο λαός στο περιθώριο. Τον πέταξαν έξω από τα τείχη της πόλης, στην άγρια ζούγκλα, εκεί με τα θηρία στον αγώνα της επιβίωσης.
(LM)
(DE)
Και ο αγώνας της επιβίωσης κάνει τη ζωή ζωώδη και τους ανθρώπους τους μετατρέπει σε ζώα. Βγάζει χοντρή τρίχα από το πετσί, όταν είναι ο άνθρωπος στον αγώνα της επιβίωσης. Είναι απροστάτευτοι. Και έχουμε φτάσει στο σημείο, η απόδειξη της ικανότητας να είναι αυτός ο δρόμος ανάπτυξης που έχουν επιλέξει και που την έχουν φτιάξει αυτή την ανάπτυξη. Μαζέψανε όλο το χρήμα σε λίγα χέρια, γιγαντώθηκε το ελληνικό κεφάλαιο για να γίνει αποδεκτό από το κλαμπ της Ευρώπης. Και το πετύχανε αυτό.
Η σύγκλιση που έγινε στην ΟΝΕ, τι άλλο περιεχόμενο έχει; Ποιος συνέκλινε; Η ελληνική κοινωνία, οι εργαζόμενοι της χώρας; Οι Έλληνες κεφαλαιούχοι συνέκλιναν και φθάσανε να γίνουν αποδεκτοί από το κλαμπ της Ευρώπης. Και όποιο μέτρο παίρνετε, ό,τι συμβαίνει όλα αυτά τα χρόνια, είναι προς αυτή την κατεύθυνση της γιγάντωσης των μονοπωλίων, των πολυεθνικών, αυτών των οργανωμένων οικονομικών συμφερόντων, οι οποίοι λυμαίνονται τη χώρα και ουσιαστικά ασκούν και την εξουσία. Όλη η εξουσία είναι στα χέρια τους.
Το αποτέλεσμα είναι να μιλάμε με διάφορες εκφράσεις που τρομάζουν, όπως «εκτροχιασμός» του δημοσιονομικού ελλείμματος. Είτε το μειώσετε, είτε το αυξήσετε το έλλειμμα, η ζωή αυτών των ανθρώπων, της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού μας, θα χειροτερεύει. Μιλάτε για το δημόσιο χρέος. Είτε το πάτε 500 δισεκατομμύρια, είτε το κατεβάσετε στα 100, η ζωή αυτών των ανθρώπων θα χειροτερεύει.
Για την εξυγίανση της δημόσιας διοίκησης, θα πω ότι είτε εξυγιανθεί –ούτε με ατομική βόμβα δεν εξυγιαίνεται, πρέπει να ανατιναχθεί στον αέρα και να ξαναγίνει από την αρχή- είτε όχι, η ζωή των ανθρώπων χειροτερεύει. Τίποτα δεν πρόκειται να δουν στη ζωή τους αυτοί οι άνθρωποι, το πλήθος αυτών των ανθρώπων που παράγει τον πλούτο, ο κόσμος του μόχθου. Και όλα τα άλλα ζητήματα για τα οποία μιλάμε, είναι μακριά από την πραγματική ζωή των ανθρώπων.
Οι άνθρωποι δεν μετατρέπονται σε νούμερα ό,τι και να κάνουμε. Βγάζουν οι στατιστικές υπηρεσίες, είτε η δική μας, είτε η ευρωπαϊκή, ότι είναι 25% οι νεόπτωχοι Έλληνες που ζούνε με κάτω από 400-450 ευρώ το μήνα. Τι νούμερα είναι αυτά; Τι είναι αυτά τα 2,5 εκατομμύρια Ελλήνων; Δηλαδή, αυτοί που παίρνουν 500 ή 600 ή 700 ή 800 ευρώ το μήνα είναι εύποροι, είναι πλούσιοι; Δεν ξέρουν τι να κάνουν, πού να τοποθετήσουν, να επενδύσουν τα αποθέματα που τους μένουν από τα εισοδήματά τους; Είναι η πλειονότητα του λαού μας που στερείται αυτή τη στιγμή τα αναγκαία για την επιβίωσή της.
Αυτός ο κόσμος….
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Είναι προχωρημένη η ώρα. Δεν χρειάζεται να πούμε άλλα.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Ευχαριστούμε τον κ. Καζάκο για την ακρίβεια του χρόνου.
Το λόγο έχει η κ. Κεφαλίδου Χαρούλα, Χαρά, Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στη Δράμα. Η χαρούλα υπολείπεται της χαράς, αλλά το όνομα Χαρούλα είναι πολύ πιο όμορφο.
ΧΑΡΟΥΛΑ ΚΕΦΑΛΙΔΟΥ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ευχαριστώ για την παρουσία σας στην Αίθουσα, παρ’ όλο που η ώρα είναι προχωρημένη.
Ο Προϋπολογισμός που συζητάμε σήμερα, του 2010, είναι η αφετηρία μίας μεγάλης προσπάθειας που ξεκινάει για τη χώρα μας. Θέλω να εστιάσω το ενδιαφέρον σας σε μερικές κοινές διαπιστώσεις.
Κοινή είναι η αγωνία όλων μας για το αύριο του τόπου μας. Η διεθνής κρίση καλά κρατεί και τα αποτελέσματά της τα υφιστάμεθα εντονότερα από τους περισσότερους λαούς της Ευρώπης. Κοινή είναι η διαπίστωση ότι η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση. Κάποιοι μιλούν για κρίση ρευστότητα και δεινή οικονομική συγκυρία. Εμείς μιλάμε για κατάσταση έκτακτης ανάγκης.
Διαφωνεί κανείς ότι υπάρχει τεράστιο δημοσιονομικό έλλειμμα, αυτό που εμείς, χωρίς περιστροφές, ονομάζουμε «δημοσιονομικό εκτροχιασμό»; Διαφωνεί κανείς ότι ζούμε σε μία περίοδο απίστευτης ανασφάλειας και αβεβαιότητας για το μέλλον; Διαφωνεί κανείς ότι υπάρχει ένα τεράστιο έλλειμμα αξιοπιστίας της χώρας μας που επιφέρει αυστηρότερη επιτήρησή μας στα πλαίσια των ευρωπαϊκών συνθηκών; Αμφισβητεί κανείς ότι οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης, ασχέτως των προθέσεών τους, υποβαθμίζουν την πιστοληπτική μας ικανότητα; Τέλος, διαφωνεί κανείς ότι η αναξιοπιστία του κράτους μας δυσχεραίνει τη διαπραγματευτική μας θέση στα διεθνή φόρα και στις αγορές;
Αυτή, λοιπόν, είναι η κατάσταση την οποία ζούμε. Έχουμε πει σε αυτή την Αίθουσα όλοι και σε όλους τους πιθανούς τόνους, ότι οι συνθήκες είναι εξαιρετικά αντίξοες. Η ανάσχεση του κατήφορου της οικονομίας γίνεται έτσι ακόμα δυσκολότερη. Υπάρχει, όμως, ένα πράγμα που οι συνθήκες αυτές το ευνοούν, τις δύσκολες αποφάσεις. Αυτές οι συνθήκες είναι που υποδεικνύουν και το πλαίσιο στο οποίο κινείται ο Προϋπολογισμός του 2010.
Άμεση προτεραιότητά μας είναι η αποκατάσταση της αξιοπιστίας της οικονομικής μας πολιτικής, τόσο απέναντι στους πολίτες που μας έδωσαν σαφή εντολή πριν από δύο μήνες να βγάλουμε τη χώρα από τη δεινή αυτή θέση, όσο και απέναντι στους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στις διεθνείς αγορές.
Μακάρι να μπορούσαμε να κάνουμε άμεσα πραγματικότητα όλες τις προεκλογικές μας δεσμεύσεις. Οι συνθήκες δεν το επιτρέπουν. Μακάρι να γινόταν να στηρίξουμε όσο θα θέλαμε όλους τους συμπολίτες μας που έχουν ανάγκη. Δεν φθάνουν τα χρήματα. Κάνουμε αυτό που μπορεί και που πρέπει να γίνει. Ένα σωστό πρώτο βήμα, την απαρχή μιας συστηματικής προσπάθειας με μακρόπνοο σχεδιασμό και εύστοχα μέτρα. Θα αποκαταστήσουμε την οικονομική σταθερότητα και την αξιοπιστία μας, την οικονομική και κοινωνική δικαιοσύνη. Θα τελειώσουμε μια και καλή με την αναξιοκρατία και την αδιαφάνεια, που έφεραν την πατρίδα μας στη δεινή θέση που είναι σήμερα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο Προϋπολογισμός του 2010 δεν είναι ούτε πείραμα, ούτε άσκηση επί χάρτου. Είναι ένας πραγματοποιήσιμος, μεταβατικός Προϋπολογισμός με αναπτυξιακή στρατηγική που καλείται να συγκεράσει κατεπείγουσες ανάγκες, την ανάγκη για ανάσχεση της οικονομικής κατάρρευσης, την ανάγκη για ανάκτηση της πληγείσας αξιοπιστίας της χώρας, την ανάγκη για δίκαιη κατανομή βαρών και πλούτου, την ανάγκη για ένταξη της χώρας σε τροχιά ανάπτυξης.
Θέλουμε να πετύχουμε σημαντική μείωση του ελλείμματος. Για το σκοπό αυτό, προχωρούμε σε εξορθολογισμό, αλλά και σε μειώσεις. Σε μείωση των πρωτογενών κρατικών δαπανών, πράγμα που γίνεται για πρώτη φορά σε Προϋπολογισμό, κατά 2,3 δισεκατομμύρια ευρώ, μείωση των δαπανών για προμήθειες των νοσοκομείων κατά 1,4 δισεκατομμύρια ευρώ, μείωση των δαπανών για παραλαβές εξοπλιστικών προγραμμάτων κατά 0,5 δισεκατομμύρια ευρώ.
Ταυτόχρονα, αυξάνουμε τα έσοδα του κράτους με μέτρα φορολογικής ισονομίας, με διεύρυνση της φορολογικής βάσης, με πάταξη της φοροδιαφυγής, με αποτελεσματικούς μηχανισμούς είσπραξης ληξιπρόθεσμων οφειλών, με αύξηση έμμεσων φόρων σε ποτά και τσιγάρα, με την έκτακτη εισφορά των επιχειρήσεων.
Η αντιπολίτευση, είναι γεγονός ότι έσπευσε να κατηγορήσει αυτές τις πρωτοβουλίες ως φορολογική επιδρομή. Αν, κύριοι συνάδελφοι, το να μαζέψεις τα χρωστούμενα, το να επιβάλλεις φορολογική ισονομία και το να πατάξεις τη φοροδιαφυγή, αν όλα αυτά τα λέμε φοροεπιδρομή, τότε πρέπει να βρούμε μία λέξη που να περιγράφει την αδιαφορία απέναντι σε όλα αυτά. Και αυτή τη λέξη πρέπει να την πούμε στη Νέα Δημοκρατία για να ξέρει τι ακριβώς έκανε επί τόσα χρόνια, όταν αδιαφόρησε παντελώς για όλα αυτά. Ας δείξουμε επιτέλους λίγη από τη σοβαρότητα που απαιτούν οι περιστάσεις που ζούμε.
Ο Προϋπολογισμός αυτός, φυσικά, υπόκειται στην πολύ δύσκολη συγκυρία που ζούμε σήμερα. Παρ’ όλα αυτά, στα πλαίσια του εφικτού, υλοποιεί τις προεκλογικές δεσμεύσεις μας και αποδεικνύει έμπρακτα τη διάθεση αυτής της Κυβέρνησης να ακολουθήσει το δρόμο της ανάπτυξης, χωρίς όμως να υστερήσει σε κοινωνική ευαισθησία. Δίνουμε αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό. Αυξάνουμε το επίδομα ανεργίας κατά 5%, ώστε να φθάσει στο 70% του βασικού μισθού. Επιδοτούμε τις ασφαλιστικές εισφορές των επιχειρήσεων που προσλαμβάνουν νέους. Αυξάνουμε τις αγροτικές συντάξεις. Αυξάνουμε την επιστροφή του Φ.Π.Α. στους αγρότες από 7% σε 11%. Χορηγούμε έκτακτο επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης.
(TS)
(LM)
Ο προϋπολογισμός αυτός, κύριοι συνάδελφοι, βάζει σήμερα τα θεμέλια για ένα καλύτερο αύριο για όλους τους Έλληνες. Η μείωση του ελλείμματος, το συμμάζεμα των κρατικών δαπανών, η αύξηση των εσόδων του κράτους δεν αποτελούν για την Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αυτοσκοπό, αποτελούν ενδιάμεσους στόχους. Στόχος δικός μας, βασικός, είναι η ανάπτυξη. Και αυτή μόνο με ανάκτηση της αξιοπιστίας μπορεί να επιτευχθεί.
Εκεί κατατείνουν και όλες οι επιλογές μας. Θέλουμε να ξεφύγουμε από τη σπατάλη, από τον παραλογισμό, από την αναξιοπιστία, το άρπα-κόλλα, την ανοργανωσιά. Θέλουμε να πορευτούμε στο δρόμο της ισόρροπης ανάπτυξης με δραστικές πρωτοβουλίες και λεπτομερή σχεδιασμό.
Αυτής της πορείας τα πρώτα βήματα κάνει και ο παρών προϋπολογισμός. Ξέρετε ότι βασικό εργαλείο ανάπτυξης σε αυτή τη λογική είναι το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Η αύξηση των κονδυλίων του ΠΔΕ θα δώσει στους Έλληνες την ώθηση που είναι απαραίτητη για να μπει η χώρα σε τροχιά αναπτυξιακή. Χωρίς ανάπτυξη δεν γίνεται ούτε ολοκληρωμένη κοινωνική πολιτική. Δίνουμε προτεραιότητα στη στήριξη της ανταγωνιστικότητας και στην πράσινη ανάπτυξη. Παραμένουμε συνεπείς στις προεκλογικές μας δεσμεύσεις, αυξάνοντας τα κονδύλια για την παιδεία κατά 1 δισεκατομμύριο ευρώ, στην υγεία κατά 235 εκατομμύρια ευρώ.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ειδικά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, είναι απόλυτη ανάγκη να επιδείξουμε πολιτικό ήθος και σθένος, γενναιότητα και τόλμη. Πρέπει επιτέλους να πούμε την αλήθεια, όσο και αν πονάει, να πάρουμε δύσκολες αποφάσεις και να τις εφαρμόσουμε απαρέγκλιτα. Πρέπει να κάνουμε σε ελάχιστο χρόνο όσα αποφεύγουμε επί δεκαετίες.
Αυτός ο προϋπολογισμός, αν και μεταβατικός, αν και προϊόν ανάγκης σηματοδοτεί μια σοβαρή και ειλικρινή προσπάθεια ανάταξης της οικονομίας μας. Το οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης, τόσο ο Υπουργός κ. Παπακωνσταντίνου όσο και ο Υφυπουργός κ. Σαχινίδης, με επιχειρήματα και ατράνταχτα στοιχεία έκαναν φύλλο και φτερό τις προφάσεις εν αμαρτίαις της Νέας Δημοκρατίας.
Αγαπητοί συνάδελφοι, με όλο το σεβασμό προς όλους σας, εάν δεν παραδεχτείτε τα προφανή, όσο και αν προσποιείστε ότι δεν καταλαβαίνετε τι έγινε τα προηγούμενα χρόνια και όσο αποφεύγετε να διδαχτείτε από τα λάθη σας, θα ξέρετε ότι θα εκπέμπετε πάντα το λάθος μήνυμα και θα πάτε τον τόπο πίσω. Δεν υπάρχει χρόνος για στείρες αντιπαραθέσεις και κομματικές αγκυλώσεις. Κοιτάξτε γύρω σας, αναρωτηθείτε, ρίξτε μια δεύτερη ματιά στον προϋπολογισμό και τολμήστε. Μπορείτε να την εμπιστευτείτε αυτήν την Κυβέρνηση που δεν ζητάει άλλοθι, δεν απεραντολογεί, δεν μιλάει για καμένη γη, αλλά κάνει μια τιτάνια, έντιμη προσπάθεια για το κοινό καλό.
Υπερψηφίζοντας τον προϋπολογισμό, βοηθώντας όλοι ενωμένοι, γράφουμε τον επίλογο μιας θλιβερής περιόδου. Τραβάμε τη γραμμή. Κάνουμε το αποφασιστικό πρώτο βήμα προς την ανάκτηση τόσο της αυτοπεποίθησης όσο και του κύρους της χώρας μας. Τα οφείλουμε άλλωστε και τα δύο και στην πατρίδα μας και στη νέα γενιά.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Και εμείς σας ευχαριστούμε.
Πάντως, για την ιστορία, όσοι ήταν προς το τέλος της συζήτησης του προϋπολογισμού, ήταν πάντα οι αδικημένοι. Μάλιστα, είχαμε και περικοπή του χρόνου από οκτώ λεπτά σε έξι και μετά σε πέντε λεπτά. Τώρα φαίνεται ότι όσοι είναι προς το τέλος, είναι οι ευνοημένοι. Άλλαξε η κατάσταση.
Το λόγο έχει ο κ. Παντελής Ασπραδάκης, Βουλευτής της περιφέρειας Αττικής του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο ελληνικός λαός στις 4 Οκτωβρίου, δίνοντας τη νίκη στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., στήριξε σε μας πάρα πολλές ελπίδες και προσδοκίες για το μέλλον. Ο προϋπολογισμός του 2010 είναι ένας προϋπολογισμός που διαμορφώνεται σε εξαιρετικά δυσμενείς συνθήκες, με ένα τεράστιο έλλειμμα να βαραίνει τις πλάτες του ελληνικού λαού και την οικονομία να βρίσκεται στη μεγαλύτερη ύφεση των τελευταίων ετών. Και αυτό γιατί δυστυχώς στην πατρίδα μας τα προηγούμενα χρόνια τα δανεικά δεν επενδύθηκαν για να διορθωθούν οι «άρρωστες» δομές της οικονομίας μας.
Οι βασικοί άξονες του προϋπολογισμού που φέρνει προς ψήφιση η Κυβέρνηση, εντοπίζονται πρώτον, στην προώθηση μόνιμων μέτρων ενίσχυσης των εσόδων με το δραστικό περιορισμό της φοροδιαφυγής, την έγκαιρη είσπραξη βεβαιωμένων οφειλών, την ορθολογική αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, τη διαμόρφωση ενός νέου, δίκαιου φορολογικού πλαισίου, γιατί ο φτωχός και ο μέσος Έλληνας, ο νέος, ο μικροεπαγγελματίας δεν μπορεί να ανεχτεί άλλο κάποιοι που ζουν με πολυτέλεια να δηλώνουν εισόδημα κάτω των 30.000 ευρώ και η φοροδιαφυγή να αγγίζει τα 30 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο.
Δεύτερον, ο προϋπολογισμός στοχεύει στον περιορισμό των δημοσίων δαπανών, κυρίως μειώνοντας τις καταναλωτικές δαπάνες του ευρύτερου δημόσιου τομέα, αλλά και στη στήριξη του κοινωνικού κράτους και των κοινωνικών ομάδων με συγκεκριμένες κινήσεις όπως η αύξηση του επιδόματος ανεργίας, η αύξηση των αγροτικών συντάξεων και η επιστροφή του Φ.Π.Α., το έκτακτο επίδομα αλληλεγγύης για δυόμισι εκατομμύρια Έλληνες, ρυθμίσεις ευνοϊκές για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, τις επιχειρήσεις και πολλά άλλα.
Τρίτον, στοχεύει στην αύξηση της παραγωγικής απασχόλησης με έμφαση στην ένταξη των νέων στην αγορά εργασίας.
Τέταρτον, στην αναβάθμιση της παιδείας με αυξημένες δαπάνες, όπως άλλωστε είχαμε υποσχεθεί προεκλογικά, αλλά και στην εξυγίανση του ΕΣΥ με ταυτόχρονη ενδυνάμωσή του.
Αγαπητοί συνάδελφοι, η περιφέρεια Αττικής από την οποία προέρχομαι, είναι μια περιφέρεια με πενήντα έξι πόλεις με τεράστιες ελλείψεις υποδομών, για τις οποίες η προηγούμενη κυβέρνηση αδιαφόρησε.
Έργα αστικών αναπλάσεων, ανάπτυξη λιμένων, πολεοδομικού σχεδιασμού είναι πολιτικές και στόχοι που μπορούν να αλλάξουν το μίζερο σκηνικό της υποβάθμισης που βιώνουν οι πολίτες. Η πράσινη και βιώσιμη ανάπτυξη που προωθεί η Κυβέρνηση μπορεί να αποτελέσει την κινητήρια δύναμη σε μια περιοχή όπως η περιφέρεια Αττικής με δυνατότητες αξιοποίησης, γιατί έχει ευρύ θαλάσσιο μέτωπο, με σπουδαίους αρχαιολογικούς χώρους, με θαυμαστό φυσικό πλούτο.
Οι πολίτες της περιφέρειας Αττικής διψούν για δημιουργική αλλαγή. Έχουν ανάγκη να δουν πολιτικές που να αναβαθμίζουν την ποιότητα ζωής. Έχουν ανάγκη ένα νοσοκομείο στην Ανατολική Αττική. Έχουν ανάγκη από αποχέτευση, βέβαια με μεθόδους φιλικές για το περιβάλλον, γιατί δυστυχώς ούτε αυτά τα απολύτως αναγκαία δεν έχουμε σε μια περιοχή που αναπτύσσεται ραγδαία με εκατοντάδες χιλιάδες πληθυσμό.
Ταυτόχρονα, στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος η περίπτωση του Ασωπού στα βόρεια της περιφέρειας Αττικής αποτελεί όνειδος για τη χώρα μας και πρέπει άμεσα να βρεθούν λύσεις.
Στη Δυτική Αττική είναι ανάγκη όσο ποτέ να εκσυγχρονιστεί ο τρόπος λειτουργίας των μεγάλων βιομηχανικών μονάδων, να περιοριστούν οι επεκτάσεις τους που εδώ και πολλά χρόνια υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής των πολιτών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ομιλία του Πρωθυπουργού στο Ζάππειο ενώπιον των κοινωνικών εταίρων έδωσε τόσο δυνατό το μήνυμα ανάγκης για ριζική αλλαγή, που νομίζω ότι ταρακούνησε όλους μας, τον κάθε Έλληνα πολίτη.
Ο φετινός προϋπολογισμός είναι ένας ισορροπημένος προϋπολογισμός. Είναι βέβαια το αποτέλεσμα μιας τεράστιας προσπάθειας της ηγεσίας του Υπουργείου Οικονομικών, που μπορεί να εξελιχθεί σε μία γενική πολιτική αλλαγή. Θα ανανεώσει την εμπιστοσύνη του Έλληνα στο πολιτικό μας σύστημα, αλλά και την αξιοπιστία της χώρας μας στη διεθνή κοινότητα. Ο Γιώργος Παπανδρέου λέει σήμερα όχι στη διαχείριση. Λέει ναι στην ανατροπή. Λέει ναι στη μεγάλη αλλαγή. Το πολιτικό σύστημα πληγώθηκε τα προηγούμενα χρόνια. Πληγώθηκε από τα σκάνδαλα, την αδιαφάνεια, αλλά –το κυριότερο- από έλλειψη σεβασμού προς τον Έλληνα πολίτη.
Η προσπάθεια έχει ήδη ξεκινήσει με τα πρώτα νομοσχέδια, με τη δημόσια διαβούλευση και με τη θέληση όλα να είναι στο φως. Κάποιοι τώρα αναρωτιώνται για τη στάση των πολιτών απέναντι στις μεγάλες αλλαγές.
Πιστεύω ακράδαντα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι ο ίδιος ο πολίτης θα επιβάλει τη νομιμοποίηση και τη στήριξη όλων των προσπαθειών και των ανατροπών που έχει ανάγκη η χώρα, όταν βέβαια διαπιστώσει ότι οι υποσχέσεις υλοποιούνται, ότι οι ριζικές αλλαγές εφαρμόζονται μέρα με τη μέρα.
Η αναμόρφωση της χώρας, η ανασυγκρότηση της Ελλάδας πρέπει να γίνει τώρα, γράφοντας μια νέα σελίδα στην πολιτική ιστορία της πατρίδας μας μέσα από μια εθνική συμφωνία. Ο Έλληνας έχει φιλότιμο. Είμαι σίγουρος ότι όλοι μαζί θα δουλέψουμε σκληρά, θα δουλέψουμε συστηματικά, όπως το απαιτεί η συγκυρία, για να βγάλουμε την Ελλάδα από την κρίση, για ένα σύγχρονο κοινωνικό κράτος όπου ο πολίτης δεν θα χρειάζεται να έχει στην τσέπη του το φακελάκι για το γιατρό προκειμένου να έχει αξιοπρεπή υγειονομική κάλυψη, για μια χώρα όπου σε δημόσια υπηρεσία ο Έλληνας θα γνωρίζει ότι θα εξυπηρετηθεί με σεβασμό, για σχολεία στα οποία τα παιδιά μας θα λαμβάνουν χρήσιμη γνώση για ένα καλύτερο μέλλον, για εργασία για τους νέους και τη γυναίκα και επιλογές για δουλειά μετά το πανεπιστήμιο, μετά το σχολείο, για μια Ελλάδα όπου ο πολίτης θα είναι ασφαλής και θα ξέρει ότι η οικογένειά του και η περιουσία του προστατεύονται.
(TS)
Για όλα αυτά είναι ανάγκη όσο ποτέ να συμφωνήσουμε σε κάποιες βασικές αρχές, που πάνω σε αυτές θα στηρίξουμε το νέο οικοδόμημα, αρχές εμπιστοσύνης, αρχές αξιοκρατίας, διαφάνειας κοινωνικής δικαιοσύνης, ανάπτυξης και παιδείας για όλους. Όλα αυτά θα γίνουν πιο εύκολα αν όλοι μαζί, ανεξάρτητα από κόμματα, συνεργαστούμε και ανταλλάξουμε δημιουργικές απόψεις και προτάσεις με στόχο όχι το τώρα, αλλά το αύριο, το μέλλον της πατρίδος, το μέλλον των παιδιών μας.
Εμπιστεύομαι το Γιώργο Παπανδρέου και ψηφίζω τον προϋπολογισμό. Στηρίζω το κυβερνητικό έργο και πιστεύω ότι παρά τη δύσκολη συγκυρία θα τα καταφέρουμε.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Ο κ. Κρεμαστινός έχει το λόγο.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΡΕΜΑΣΤΙΝΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιτρέψτε μου να περιοριστώ σε γενικότητες επί του προϋπολογισμού γιατί είναι αδύνατον μέσα σε επτά λεπτά να ασχοληθεί κανείς λεπτομερώς. Η κυβέρνηση καλείται σήμερα να συντάξει έναν προϋπολογισμό υπό το βάρος ενός δημοσίου χρέους ρεκόρ, το οποίο ουδέποτε αντιμετώπισε άλλη κυβέρνηση από της ιδρύσεως του ελληνικού κράτους. Στις αρχές Σεπτεμβρίου η απελθούσα κυβέρνηση προκάλεσε εκλογές με τη διαπίστωση ότι η χώρα όδευε προς τη χρεοκοπία. Τότε ζήτησε την εφαρμογή μιας σειράς σκληρών οικονομικών μέτρων προκειμένου να εξέλθει η χώρα από το αδιέξοδο.
Αυτή την πρόταση την απέρριψε ο ελληνικός λαός και έδωσε καθαρή εντολή στη σημερινή κυβέρνηση να συντάξει έναν προϋπολογισμό λιτό με παράλληλη εντολή να διαφυλάξει το κοινωνικό πρόσωπο της χώρας. Αυτή ήταν η επιταγή. Με απλά λόγια έδωσε εντολή να λάβουμε μία σειρά οικονομικών μέτρων, αφού διασφαλίσουμε πλήρως τους οικονομικά αδύνατους. Όλοι θα πρέπει να αντιληφθούμε την κρισιμότητα των στιγμών και την πραγματικότητα. Η πραγματικότητα είναι ότι η Ελλάδα των δέκα εκατομμυρίων κατοίκων δεν είναι παρά μια μικρομεσαία πόλη μέσα στο σύνολο της παγκοσμιοποιημένης ανθρωπότητας. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο η Κωνσταντινούπολη έχει δεκαοκτώ εκατομμύρια κατοίκους, δηλαδή είναι διπλάσια πληθυσμιακά από όλη την Ελλάδα.
Πρέπει να παραδεχθούμε ότι είμαστε μια μικρή χώρα με τεράστιο χρέος που δανείζεται για να πληρώσει τους μισθούς και τις συντάξεις. Οι επιχορηγήσεις και τα προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης όλα αυτά τα χρόνια δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα. Τα καταναλώσαμε χωρίς να αναπτύξουμε την παραγωγή μας, τη βιομηχανία, τη γεωργία, την κτηνοτροφία για τα οποία επιδοτηθήκαμε. Έτσι πάψαμε να είμαστε ανταγωνιστικοί. Χωρίς ανταγωνιστικότητα και ανταγωνιστικά προϊόντα οι επιχειρήσεις είναι καταδικασμένες να κλείνουν η μία μετά την άλλη.
Ο τουρισμός μας που στόχευε να φθάσει στο επίπεδο του τουρισμού της Ιταλίας ή της Ισπανίας σήμερα φθίνει και υφίσταται ισχυρή ανταγωνιστική πίεση από γειτονικά κράτη Τουρκία και Βουλγαρία, δηλαδή εκείνα τα κράτη που πριν μερικά χρόνια από πλευράς τουριστικής παιδείας βρισκόντουσαν στα σπάργανα. Δυστυχώς, δεν παράγουμε, δεν εξάγουμε, ο τουρισμός μας φθίνει και οι μεγάλες ξενοδοχειακές μας μονάδες κινδυνεύουν να πουληθούν στα μεγάλα τουριστικά πρακτορεία της Ευρώπης, όπως δυστυχώς συνέβη με τα πολυκαταστήματά μας και τα σούπερ-μάρκετ.
Δυστυχώς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα. Αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε όλοι καλά. Τα οικονομικά μέτρα που άμεσα θα ληφθούν θα πρέπει να καταστήσουν τη χώρα πλήρως ανταγωνιστική. Παρόλα αυτά σε τέτοιες συνθήκες με το να αυξάνει σήμερα η κυβέρνηση κατά ένα δισεκατομμύριο την επιχορήγηση προς την παιδεία, σηματοδοτεί εμπράκτως τις προθέσεις της για αναβάθμιση της παιδείας και της έρευνας προοδευτικά μέσα στην τετραετία. Αντίστοιχη είναι και η συμπεριφορά της στην υγεία. Με νόμο που πέρασε πριν από δύο εβδομάδες έλυσε θέματα που εκκρεμούσαν για πολλά χρόνια. Με την καταβολή των δεδουλευμένων εφημεριών των γιατρών ξαναλειτούργησαν τα νοσοκομεία που βρισκόντουσαν σε λευκή απεργία.
Αλλά και πέρα των δεδουλευμένων καταβάλλονται σήμερα ειδικά επιδόματα όχι μόνο στους γιατρούς, αλλά γενικότερα σε όλους τους εργαζόμενους για την έκτακτη εργασία τους σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών όπως είναι οι πλημμύρες, οι σεισμοί και οι πανδημίες. Με τον ίδιο νόμο συστάθηκαν χίλιες νέες θέσεις ειδικευομένων γιατρών με στόχο να ανακοπεί το κύμα των νέων γιατρών μας που καταφεύγουν στο εξωτερικό, αφού εδώ παραμένουν σε λίστες αναμονής για πολλά χρόνια. Τώρα ανοίγουν εξήντα νέες εντατικές μονάδες που ήταν κλειστές επί χρόνια γιατί τώρα τους δίνεται το απαραίτητο νοσηλευτικό προσωπικό.
Όλα αυτά τα θέματα που εκκρεμούσαν επί χρόνια αρχίζουν τώρα να επιλύονται. Αναλογιστείτε ότι σήμερα στη Κω ο μοναδικός καρδιολόγος που υπηρετούσε για να καλύπτει όχι μόνο όλο το νησί, αλλά τριπλάσιο τουριστικό πληθυσμό για το καλοκαίρι έλαβε την άδειά του. Και δεν υπήρχε αντικαταστάτης. Και γι’ αυτό αντικαταστάθηκε από έναν άλλο γιατρό που πήγε από το Αττικό Νοσοκομείο. Το Αττικό νοσοκομείο επί πέντε χρόνια δεν μπορεί να εφημερεύσεις επί 24ωρο και εφημερεύει μόνο για 12 ώρες, διότι στερείται νοσηλευτικού προσωπικού και τα μισά χειρουργεία του παραμένουν ακόμα κλειστά. Δηλαδή δεν μπορεί να δώσει την πανεπιστημιακή δυναμική του προς τον Έλληνα πολίτη.
Η Ρόδος, το νησί που είναι γνωστό για τον τουρισμό του σε όλο τον κόσμο, στερείται σήμερα αιμοδυναμικού εργαστηρίου και έτσι όποιος πάθει σήμερα έμφραγμα στη Ρόδο, αντιμετωπίζεται όπως θα αντιμετωπιζόταν ένα έμφραγμα στην Αθήνα ή στην υπόλοιπη Ελλάδα πριν από 25 χρόνια. Και δεν σας μιλώ για το Καστελόριζο που οι κάτοικοί του όταν έχουν σοβαρό πρόβλημα υγείας καταφεύγουν στην Τουρκία για να το επιλύσουν. Και σας μιλώ για τη Ρόδο και τη Κω που εάν τύχει να πάει αρχηγός κράτους σε αυτά τα νησιά και πάθει οτιδήποτε ο γιατρός του θα τον οδηγήσει στην απέναντι πλευρά, γιατί δεν είναι δυνατόν να τον αφήσει αβοήθητο. Αντιλαμβάνεστε τις επιπτώσεις για τον τουρισμό μας και για τη χώρα μας. Δυστυχώς αυτή είναι η θλιβερή πραγματικότητα.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι και η ίδια η κυβέρνηση θα ήθελε να δώσει μεγαλύτερη οικονομική ενίσχυση από αυτή που σήμερα δίνει και ότι η κυβέρνηση επιθυμεί οι οικονομικά ισχυροί να καταβάλουν περισσότερα από όσα καταβάλλουν. Όμως, όταν την ίδια στιγμή εγκαλείται ο Υπουργός Οικονομίας στις Βρυξέλες με την απειλή να ενταχθεί η Ελλάδα σε ειδική διάταξη του Μάαστριχτ, είναι τόσο εύκολο να μπορέσει κανείς να καλύψει όλα αυτά τα μεγάλα θέματα; Μπορεί δηλαδή να δώσει περισσότερα ή μπορεί να επιβάλει μεγαλύτερη φορολογία που να διακινδυνέψει τη χρεοκοπία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, χωρίς να σκεφθεί ότι είναι δυνατόν να πλήξει αυτούς που θέλει να βοηθήσει, δηλαδή τους εργαζόμενους σε αυτές τις επιχειρήσεις; Κατά συνέπεια αντιλαμβάνεστε ότι καλείται η κυβέρνηση να ισορροπήσει πάνω σε ένα τεντωμένο σχοινί. Γι’ αυτό προσωπικά πιστεύω ότι μία είναι η πορεία, είναι μονόδρομος. Αντιλαμβάνομαι την ευαισθησία όλων των Βουλευτών και ειδικά των Βουλευτών των οποίων τα κόμματα παραδοσιακά συνδέονται περισσότερο με την κοινωνική ευαισθησία. Έχω, όμως, την εντύπωση ότι η κυβέρνηση κάνει αυτό που μπορεί και πρέπει να κάνει στον υπέρτατο βαθμό με δεδομένη τη σημερινή οικονομική συγκυρία. Γι’ αυτό το λόγο κατά τη γνώμη μου αυτός ο προϋπολογισμός θα πρέπει να υπερψηφιστεί.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Ο κ. Σκυλλάκος έχει το λόγο.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Όλοι ενδιαφερόμαστε και για να αντιμετωπιστεί το έλλειμμα και για το δημόσιο χρέος. Το ερώτημα είναι ποιος θα πληρώσει για τη δημοσιονομική εξυγίανση. Τελικά το ερώτημα είναι ποιος θα πληρώσει την οικονομική κρίση.
(ZE)



(XP)
Η απάντηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Νέας Δημοκρατίας, η απάντηση της Κυβέρνησης με τον Προϋπολογισμό και με όλες τις άλλες επιλογές και προτάσεις, είναι ότι την κρίση, τη δημοσιονομική εξυγίανση, πρέπει να την πληρώσουν τα λαϊκά στρώματα. Αυτό φαίνεται και από την είσπραξη των φόρων μέσα από τον λαό, βασικά –αυτά λέει ο Προϋπολογισμός, δεν προλαβαίνω να αναλύσω- και με τις περικοπές στις κοινωνικές παροχές που ονοματίζονται «σπατάλες» και με το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, δρόμοι, εργολάβοι 23%, βιομηχανία 16% και ανάλογες είναι οι προτεραιότητες στις δημόσιες επενδύσεις.
Τί πρέπει να σημειώσουμε; Πρώτον, ότι και πριν ξεσπάσει η οικονομική κρίση είχαμε ανάλογους προϋπολογισμούς σκληρής λιτότητας, ταξικούς, αντιλαϊκούς, όχι στον ίδιο βαθμό, αλλά σε σημαντικό βαθμό είτε με Κυβερνήσεις ΠΑ.ΣΟ.Κ. είτε με Κυβερνήσεις Νέας Δημοκρατίας. Και η συνηθισμένη πρακτική –με πολύ ωραίο τρόπο το είπε ο σύντροφος ο Κώστας ο Καζάκος- και των δύο Κομμάτων είναι ο ένας να φορτώνει τα βάρη στον άλλον. «Καμένη γη» παλαιότερα, τώρα «Ζητήστε συγνώμη», «Φταίει η Νέα Δημοκρατία». Φταίει η συνολική πολιτική όλων των τελευταίων δεκαετιών, όλη η πορεία της καπιταλιστικής ανάπτυξης και στην Ελλάδα και στα άλλα κράτη –που κυβερνούν και εκεί πότε σοσιαλδημοκράτες και πότε δεξιοί- για τις οικονομικές κρίσεις.
Δεν είναι συγκεκριμένη και περιορισμένη η ευθύνη στην κακοδιαχείριση, στην έλλειψη διαφάνειας ή στο ότι δεν προωθήθηκε η πράσινη ανάπτυξη. Αυτά είναι τεχνάσματα και δικαιολογίες. Δεν προλαβαίνω να κάνω ανάλυση.
Θα σημειώσω μόνο κάτι, ότι σε όλους τους βαθμούς με χαμηλότερους τόνους, με υψηλότερους τόνους εμφανίζεται η Ελλάδα ότι κινδυνεύει με χρεοκοπία. Πώς είναι δυνατόν να κινδυνεύει μία χώρα με χρεοκοπία, όταν τα κέρδη είναι τεράστια; Δεν έχουν επηρεαστεί στις διακόσιες εβδομήντα περίπου επιχειρήσεις που είναι στο Χρηματιστήριο, τράπεζες, κ.λπ., τα κέρδη τους. Ή δεν έχουν περιοριστεί τα κέρδη τους ή έχουν περιοριστεί πολύ λίγο την περασμένη χρονιά. Αυτή είναι η κατάσταση. Για ποιον λόγο μιλάτε για χρεοκοπία; Μιλάτε για χρεοκοπία, για να δικαιολογηθούν τα σκληρά μέτρα σε βάρος του λαού. Αυτή είναι αποκλειστικά η αιτία. Όταν βγαίνετε προς τα έξω όμως και πάτε να δανειστείτε ως Κυβέρνηση λέτε ότι αντέχουμε, ότι μπορούμε να τα φέρουμε βόλτα. Δεν μιλάτε για χρεοκοπία. Υπάρχει διπλή γλώσσα μέσα και έξω.
Έρχομαι στα εργασιακά ζητήματα. Για τα εργασιακά ζητήματα και ό,τι αφορά τους εργατοϋπαλλήλους, έχουν μιλήσει άλλοι. Το ίδιο έχουν μιλήσει συνάδελφοί μου και για τους αυτοαπασχολούμενους και για τους αγρότες. Για τον αγροτικό τομέα άκουσα πολλούς Βουλευτές επαρχιών να λένε ότι η Νέα Δημοκρατία είχε κακοδιαχείριση και λάθος επιλογές. Δεν άκουσα όμως κριτική για την κοινή, αγροτική πολιτική από κανένα από τα άλλα Κόμματα. Κανένα από τα άλλα Κόμματα πλην του Κ.Κ.Ε. δεν λέει ότι η καταστροφή για τον αγρότη είναι η κοινή αγροτική πολιτική, η μη προστασία της ντόπιας αγοράς, οι εισαγωγές που ρίχνουν τις τιμές στα αγροτικά προϊόντα. Και εάν πάμε και στον Προϋπολογισμό, θα δούμε ότι έχουμε σοβαρές μειώσεις σε πάρα πολλά ζητήματα, μεταξύ των οποίων και στο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων για την αγροτική οικονομία και δεν υπάρχει κανένας κωδικός για την μεταφορά υδάτων, από τον άνω ρου του Αχελώου στη Θεσσαλία. Το επαναφέρουμε το ζήτημα. Δεν υπάρχει κανένας κωδικός, δεν περιλαμβάνεται τίποτε στον Προϋπολογισμό.
Θα μιλήσω για τα Σώματα Ασφαλείας. Το Υπουργείο μετονομάστηκε κατ’ ευφημισμόν, κατά την άποψή μας, από «Υπουργείο Δημόσιας Τάξης» σε «Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη». Προστασίας, μάλλον, του συστήματος, από τους πολίτες ή εάν θέλετε, τους εργαζόμενους, οι οποίοι ξεσηκώνονται. Αύριο, μεθαύριο μπορεί να ξεσηκωθούν περισσότερο και γι’ αυτό παίρνονται μέτρα καταστολής. Δεν αλλάζει ο προσανατολισμός της Αστυνομίας με την ευθύνη της Κυβέρνησης και της Νέας Δημοκρατίας παλαιότερα και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. σήμερα. Αυτό φαίνεται εναργώς και από τον Προϋπολογισμό. Κοιτάξτε τα στοιχεία τι λένε: Αυξημένα ποσά θα δοθούν φέτος για εξοπλισμό της Αστυνομίας και για πολεμοφόδια. Ενάντια σε ποιον εχθρό; Τον λαό; Και αυξημένες δαπάνες για σύνθετες δαπάνες που περιλαμβάνουν το C4I δηλαδή, τον μηχανισμό παρακολούθησης, κάμερες και ό,τι έχει σχέση με ταυτότητες και διαβατήρια που ήταν απαίτηση των Αμερικανών και των Ευρωπαίων για λόγους παρακολούθησης, να υπάρχουν καλύτερα στοιχεία για να ελέγχονται και οι Έλληνες πολίτες, όπως οι Ευρωπαίοι. Είναι ένας ολόκληρος μηχανισμός που κοστίζει και γι’ αυτό είναι αυξημένα τα κονδύλια, προσαρμοσμένος αυτός ο μηχανισμός στις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Αμερικανών.
Αντιθέτως, όσον αφορά τα Σώματα Ασφαλείας, γιατί και αυτοί είναι εργαζόμενοι, υπάρχουν μειώσεις σε ό,τι αφορά το εισόδημά τους, σε ό,τι αφορά τη μισθοδοσία τους, σημαντικές μειώσεις γύρω στο 10% με 11%. Περιορισμοί στις αμοιβές από νυκτερινά, από υπερεργασία για το πώς θα πληρώνονται τα Σαββατοκύριακα. Περιορισμοί στις δαπάνες, για πυροσβεστικά, για ανταλλακτικά αεροπλάνων, για νοίκιασμα αεροπλάνων για τις πυρκαγιές, για τα χρήματα που δίνονται στο Πυροσβεστικό Σώμα για τις πυρκαγιές. Να πώς ενισχύεται ο προσανατολισμός της καταστολής σε βάρος του λαϊκού κινήματος. Εχθρός δεν είναι ο εγκληματίας γιατί περιορίζεται η δράση στην κατεύθυνση της εγκληματικότητας. Δυναμώνει ο ρόλος του κράτους καταστολής, απέναντι στους εργαζόμενους και στον ελληνικό λαό.
Και, κάτι τελευταίο. Έχουμε ακούσει πολλά περί διαφάνειας, περί διαβούλευσης. Πριν από λίγο συναντήσαμε τις ομοσπονδίες των Αστυνομικών. Ζήτησαν από τον κύριο Υπουργό να συμμετέχουν στις Νομοπαρασκευαστικές Επιτροπές που αφορούν κρίσιμα ζητήματα για την υπηρεσία τους και για την ζωή τους. Ετοιμάζονται δύο νομοσχέδια. Ένα για τις κρίσεις και τις προαγωγές, κρίσιμο ζήτημα που τους αφορά και ένα για τις πειθαρχικές ποινές και το πειθαρχικό δίκαιο, που αφορά τους Αστυνομικούς. Ζήτησαν να υπάρχει εκπρόσωπος δικός τους στις Νομοπαρασκευαστικές Επιτροπές. Αρνήθηκε και τις συγκρότησε χωρίς να υπάρχει εκπρόσωπος του συνδικαλιστικού κινήματος. Και όταν ρωτήθηκε ο κ. Χρυσοχοίδης τι θα γίνει με το ασφαλιστικό, ποίησε την νήσσαν, δεν είπε τίποτε, είπε: δεν ξέρω γι’ αυτά τα ζητήματα, τα παρέπεμψε σε άλλους Υπουργούς. Αυτό προδικάζει ότι για όλους τους δημόσιους υπαλλήλους και στον ιδιωτικό τομέα μεταξύ των οποίων δημοσίων υπαλλήλων και τα Σώματα Ασφαλείας θα πάθουν μεγάλη ζημιά με αφαίρεση ασφαλιστικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Και εμείς ευχαριστούμε τον κ. Σκυλλάκο.
Θα κλείσουμε τη σημερινή συνεδρίαση, με την κ. Ουρανία Παπανδρέου-Παπαδάκη, Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού στην Εύβοια.
Ορίστε, έχετε το λόγο.
ΟΥΡΑΝΙΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ-ΠΑΠΑΔΑΚΗ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η συζήτηση για τον Προϋπολογισμό αποτελεί μία από τις κορυφαίες κοινοβουλευτικές διαδικασίες που προβλέπει το Σύνταγμά μας, καθώς όλοι εμείς κοιτάμε κατάματα τους Έλληνες και προσπαθούμε να τους ενημερώσουμε γι’ αυτό που λέγεται κρατική δαπάνη και κρατικός Προϋπολογισμός.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, σαν απλός πολίτης, να παρακολουθεί τον Προϋπολογισμό από τηλεοράσεως –από τηλεοράσεως, γιατί είμαι νεοεκλεγείσα ή πρωτοεκλεγείσα Βουλευτής της Εύβοιας- κατέληγα σε ένα συμπέρασμα, που επιβεβαιώνεται και απόψε. Αυτό πιστεύω το συμπέρασμα, είναι και η γνώμη όλων των Ελλήνων πολιτών, δηλαδή ότι οι μεν κατηγορούν τους δε για ό,τι τους άφησαν στο κυβερνητικό τους πέρασμα, οι δε τους μεν για την καμένη γη που βρήκαν αναλαμβάνοντας την εξουσία.
(BA)
(ZE)
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ήμουν νιος και γέρασα ακούγοντας τα τελευταία τριάντα χρόνια, δυστυχώς, ανεφάρμοστες εξαγγελίες από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑ.ΣΟ.Κ., από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τη Νέα Δημοκρατία, καθώς, όπως όλοι βιώσαμε, το ένα κόμμα διαδέχεται το άλλο στην εξουσία. Και τα δύο κόμματα όμως αποποιούνται και μεταθέτουν τις πολύ μεγάλες ευθύνες τους, μα κυρίως -και είναι αξιοσημείωτο- δεν νοιώθουν την ανάγκη να ζητήσουν συγνώμη από τον ελληνικό λαό για το χάλι που βρίσκονται σήμερα, όχι μόνο η υγεία μας, αλλά και η παιδεία μας και η κοινωνική συνοχή στη χώρα μας.
Θα επαναλάβω εδώ την ιατρική μου γνωμάτευση, που την ασπάστηκε προχθές και ο Υφυπουργός Οικονομικών για τη Νέα Δημοκρατία: Η Νέα Δημοκρατία πάσχει από παντελή αμνησία και έχει ξεχάσει τι έχει συμβεί αυτά τα χρόνια και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. πάσχει –και αυτό δεν το αναγνώρισε ο αξιότιμος Υφυπουργός- από πολύ βαριά αγνωσία. Δεν ήξερε τίποτα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι εξαγγελίες του Πρωθυπουργού, τόσο για την υγεία, όσο και για την παιδεία, είναι αρεστές σε όλους εμάς που έχουμε μοχθήσει γι’ αυτά τα δύο αγαθά, την υγεία και την παιδεία. Λυπούμαι, όμως, γιατί δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται λόγος για επενδύσεις στα σχολεία και στα νοσοκομεία. Και ποιες είναι αυτές οι επενδύσεις, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Να μη διαθέτει μονάδα εντατικής νοσηλείας, ούτε μονάδα αυξημένης φροντίδας, αλλά ούτε καν ένα κρεβάτι εντατικής νοσηλείας το Νοσοκομείο της Χαλκίδος που εξυπηρετεί 250.000 κατοίκους και να στεγάζονται τα δημοτικά σχολεία στα υπόγεια των πολυκατοικιών στο κέντρο της πόλης της Χαλκίδος; Γι’ αυτή την κατάντια, νομίζω, το 2009, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν πρέπει να αισθάνονται υπερήφανοι ούτε οι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας που, απ’ ό,τι φαίνεται μας, έχουν εγκαταλείψει, αλλά ούτε οι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Μην αδικείτε τη συνάδελφο της Νέας Δημοκρατίας που είναι παρούσα και ακούει και είναι επιμελής πάρα πολύ.
ΟΥΡΑΝΙΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ-ΠΑΠΑΔΑΚΗ: Την ευχαριστώ ιδιαιτέρως, γιατί είναι τιμή βέβαια.
Τα στοιχεία για τις δαπάνες στην παιδεία δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικά, παρά τις υποσχέσεις, τους προγραμματισμούς και τις αυξημένες χρηματοδοτήσεις. Και ο Πρωθυπουργός χάρισε στην παιδεία λέει 1 δις ευρώ. Κάτι είναι. Η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Η χώρα μας είναι κάτω από το μέσο όρο των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις δαπάνες για την παιδεία. Η χρηματοδότηση για την εκπαίδευση και την έρευνα, αλλά κυρίως για την ειδική εκπαίδευση είναι απογοητευτική καθότι είμαστε τελευταίοι στην ευρωζώνη με δαπάνες 4,2% του Α.Ε.Π., με αντίστοιχες τιμές 5,5% για την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Απλά νούμερα θα πω. Η Ελλάδα διέθετε 4.600 ευρώ το 2005 ανά μαθητή και φοιτητή της, ενώ την ίδια ώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση το ανάλογο ποσό είναι 7.150 ευρώ και η χώρα μας διαθέτει λιγότερα κονδύλια απ’ όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για όλες τις βαθμίδες του εκπαιδευτικού συστήματος. Αλλά έχουμε ακόμη και μία πρωτιά. Είμαστε ουραγοί στη λίστα με τους πτυχιούχους, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του ΟΟΣΑ. Τα παιδιά μας δεν έχουν κίνητρο για περισσότερη μάθηση, γιατί το σχολείο, το πανεπιστήμιο, το Τ.Ε.Ι., έχουν χάσει, σε πολλές περιπτώσεις, το μορφωτικό τους ρόλο και λόγο. Παράλληλα τα παιδιά μας ζουν μέσα στην αβεβαιότητα για το εκπαιδευτικό σύστημα που θα ακολουθήσουν, μιας και κάθε τέσσερα χρόνια αυτό το σύστημα αλλάζει.
Στο χώρο της υγείας τα πράγματα είναι δραματικά, καθώς τέσσερις στους δέκα Έλληνες πρέπει να βάλουν το χέρι πάρα πολύ βαθειά στην τσέπη, όταν χρειάζονται ιατρική, ή νοσοκομειακή περίθαλψη. Όλοι σχεδόν πληρώνουμε εισφορές κοινωνικής ασφάλισης, αλλά η ιδιωτική δαπάνη υγείας είναι πάνω από 40% των συνολικών δαπανών υγείας. Το 7% με 10% των μηνιαίων εσόδων κάθε νοικοκυριού αφορούν επιπλέον δαπάνες υγείας. Από την άλλη πλευρά, ο ασφαλισμένος, ο ασθενής, στερείται καλής πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, στερείται οικογενειακού γιατρού και παιδίατρου, στερείται τη μονάδα εντατικής νοσηλείας όταν θα τη χρειαστεί, το άμεσο ΕΚΑΒ για να τον μεταφέρει στο νοσοκομείο όταν το έχει ανάγκη και βεβαίως φιλοξενείται στο ράντζο του εφημερεύοντος νοσοκομείου. Λείπει ιατρονοσηλευτικό προσωπικό και οι γιατροί απεργούν γιατί δεν έχουν πληρωθεί ακόμα τις δεδουλευμένες τους εφημερίες. Τα νοσοκομεία μας είναι υπερχρεωμένα, οι φαρμακευτικές δαπάνες δυσβάσταχτες, τα ασφαλιστικά μας ταμεία είναι στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Αυτά μας λένε οι ίδιοι οι Υπουργοί. Στην κακοδιαχείριση και στην κακοδιοίκηση έχουμε μία παγκόσμια πρωτιά. Τους μάνατζερ στα νοσοκομεία τους έχουν αντικαταστήσει οι κομματικοί φίλοι. Ναι, αυτή είναι η ελληνική πραγματικότητα. Η έλλειψη διαφάνειας και ελέγχου, η απουσία τεχνολογικού εξοπλισμού και μηχανοργάνωσης χαρακτηρίζει σήμερα το ΕΣΥ που νοσεί βαριά και χρειάζεται επειγόντως θεραπεία, χρειάζεται επειγόντως αναδιοργάνωση, αναμόρφωση, μα κυρίως γενναία χρηματοδότηση.
Επείγει, έπρεπε να είχε γίνει χθες, η ηλεκτρονική μηχανοργάνωση σε όλους τους τομείς της υγείας που μπορεί να εξοικονομήσει, σύμφωνα με διεθνή εμπειρία, μέχρι και 30% της συνολικής δαπάνης, κάτι που δεν μπορείτε να το πετύχετε, κύριοι Υπουργοί, με όποια μορφή λίστας φαρμάκων και αν εφαρμόσετε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τελειώνοντας, χρέος όλων μας είναι να σκύψουμε πάνω στα χρόνια καθημερινά προβλήματα της κοινωνίας μας, να διασφαλίσουμε ένα καλύτερο μέλλον για τις επόμενες γενιές που -να είστε σίγουροι- θα μας κρίνουν πάρα πολύ αυστηρά γι’ αυτά που θα τους κληροδοτήσουμε.
Ας δείξουμε, επιτέλους, στα παιδιά μας και σε όλους τους Έλληνες, χωρίς αλαζονεία –και επιμένω χωρίς αλαζονεία, που δυστυχώς χαρακτηρίζει πολλούς από μας μέσα σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα- ότι τους έχουμε ανάγκη και δεν μας έχουν ανάγκη. Κράτος που δεν επενδύει ουσιαστικά στην εκπαίδευση και στην υγεία των παιδιών του, είναι κράτος χωρίς παρόν, αλλά κυρίως χωρίς μέλλον, γι’ αυτό και θα καταψηφίσουμε τον Προϋπολογισμό.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Κύριοι συνάδελφοι, σας έχουν διανεμηθεί τα Πρακτικά της Τρίτης 8 Δεκεμβρίου 2009 και ερωτάται το Σώμα αν τα επικυρώνει.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ευάγγελος Αργύρης): Συνεπώς τα Πρακτικά της Τρίτης 8 Δεκεμβρίου επικυρώθηκαν.
Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 23.53’ λύεται η συνεδρίαση για αύριο Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009 και ώρα 10.30΄, με αντικείμενο εργασιών του Σώματος νομοθετική εργασία, συνέχιση της συζήτησης επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Κύρωση του Κρατικού Προϋπολογισμού και των Προϋπολογισμών ορισμένων ειδικών ταμείων και υπηρεσιών οικονομικού έτους 2010».
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ





ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρακάτω Πρακτικό δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές, συντακτικές και νομοτεχνικές διορθώσεις.




Τελευταία Αποθήκευση: 22/12/2009 11:11:00 πμ Από: Κεφαλοπούλου Ε.Εκτυπώθηκε: 22/12/2009 11:11:00 πμ

PDF:

es20091222_1.pdf

TXT:

es091222_1.doc

Επιστροφή