ΠΡΑΚΤΙΚΑ

Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Περίδος: ΙΒ, Σύνοδος: Α΄, Συνεδρίαση: ΟΓ΄ 25/01/2008

(Σημείωση: Ο παρακάτω πίνακας περιεχομένων δεν αποτελεί το τελικό κείμενο, διότι εκκρεμούν ορθογραφικές, συντακτικές και νομοτεχνικές διορθώσεις)

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
Η’ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΒ’
ΣΥΝΟΔΟΣ Α’
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΟΓ’

Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2008

ΘΕΜΑΤΑ
Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1. ‘Αδεια απουσίας της Βουλευτή κ. Α. Περλεπέ-Σηφουνάκη, σελ.
2. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές, από το Τ.Ε.Ε. Ειδικής Αγωγής Νέας Ιωνίας Μαγνησίας, το 42ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών, το Γυμνάσιο ‘Αστρους Αρκαδίας και το 2ο Γυμνάσιο Καρδίτσας, σελ.
3. Επί Διαδικαστικού Θέματος, σελ.

Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
1. Κατάθεση αναφορών, σελ.
2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών, σελ.
3. Ανακοίνωση του δελτίου επικαίρων ερωτήσεων της Δευτέρας 28 Ιανουαρίου 2008, σελ.
4. Συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων:
α) Προς τον Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, σχετικά με την ιδιωτικοποίηση του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης κ.λπ., σελ.
β) Προς τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών, σχετικά με την επέκταση των αστικών συγκοινωνιών σε όλη την Αττική κ.λπ., σελ.
γ) Προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων ‘Εργων,
i. σχετικά με το περιβάλλον κ.λπ., σελ.
ii. σχετικά με τη λήψη μέτρων για τη λειψυδρία στην Ιεράπετρα κ.λπ., σελ.
δ) Προς την Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, σχετικά με τον πλασματικό χρόνο ασφάλισης των μητέρων κ.λπ., σελ.
5. Συζήτηση επερώτησης Βουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων σχετικά με την Τεχνική και Επαγγελματική Εκπαίδευση, σελ.

Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
Κατάθεση Εκθέσεως Διαρκούς Επιτροπής:
Η Διαρκής Επιτροπή Εθνικής ΄Αμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων καταθέτει την έκθεσή της στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εθνικής ΄Αμυνας: «Ρυθμίσεις θεμάτων αναπήρων πολέμου, προσωπικού του Υπουργείου Εθνικής ΄Αμυνας και άλλες διατάξεις», σελ.

ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Α. Επί Διαδικαστικού θέματος:
ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ Γ., σελ.
ΝΙΚΟΛΑΙΔΟΥ Β., σελ.

Β. Επί των επικαίρων ερωτήσεων:
ΚΑΛΑΝΤΖΑΚΟΥ Σ., σελ.
ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ Σ., σελ.
ΚΑΜΜΕΝΟΣ Π., σελ.
ΚΟΥΜΠΟΥΡΗΣ Δ., σελ.
ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ Ι., σελ.
ΜΑΝΙΑΤΗΣ Ι., σελ.
ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ Θ., σελ.
ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ Ε., σελ.
ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ Α., σελ.
ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ Κ., σελ.

Γ. Επί της επερώτησης:
ΑΗΔΟΝΗΣ Χ., σελ.
ΑΛΥΣΑΝΔΡΑΚΗΣ Κ., σελ.
ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ Δ., σελ.
ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ Α., σελ.
ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ Β., σελ.
ΚΟΥΡΑΚΗΣ Τ., σελ.
ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ Α., σελ.
ΜΠΟΛΑΡΗΣ Μ., σελ.
ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ Α., σελ.
ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ Μ., σελ.
ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ Α., σελ.
ΣΑΚΟΡΑΦΑ Σ., σελ.



ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
Η΄ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗ
ΙΒ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΟΓ΄
Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2008
Αθήνα, σήμερα στις 25 Ιανουαρίου 2008, ημέρα Παρασκευή και ώρα 10.30΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία της Ε΄ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΒΕΡΑΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
(Ανακοινώνονται προς το Σώμα από τον κ. Δήμο Κουμπούρη, Βουλευτή Νομού Αττικής, τα ακόλουθα:
Α. ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΩΝ
1) Ο Βουλευτής Φθιώτιδος κ. ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Μώλου Νομού Φθιώτιδας διαμαρτύρεται για την αλλαγή δρομολογίων του Κ.Τ.Ε.Λ..
2) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ένωση Υπαλλήλων Πυροσβεστικού Σώματος Νομού Μαγνησίας ζητεί την κάλυψη των κενών οργανικών θέσεων στις υπηρεσίες και τα κλιμάκια του Νομού με πυροσβέστες.
3) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Φερών Νομού Μαγνησίας ζητεί την εγκατάσταση σταθμού μέτρησης ρύπων στην περιοχή της Β΄ ΒΙ.ΠΕ. του πολεοδομικού συγκροτήματος Βόλου.
4) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο όμιλος Ερασιτεχνών Αλιέων και Ναυτικών Αθλημάτων Βόλου ζητεί επιχορήγηση.
5) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η «Ελληνική Εταιρία Προστασίας και Αποκατάστασης Αναπήρων Παίδων» ζητεί τη χορήγηση χρηματικού ποσού για την επισκευή κτηρίου.
6) Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Μουρεσίου Νομού Μαγνησίας ζητεί τη δημιουργία πρατηρίων πώλησης υγρών καυσίμων στην περιοχή.
7) Ο Βουλευτής Σερρών κ. ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΚΟΥΤΜΕΡΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η «Εταιρία Ελλήνων Σκηνοθετών» ζητεί την αντικατάσταση του Προέδρου και Αντιπροέδρου του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου.
8) Ο Βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης κ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΓΕΡΑΝΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η «Ένωση Ελλήνων Χημικών» διαμαρτύρεται για την επιχειρούμενη εξίσωση των τίτλων σπουδών που χορηγούν τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών με τους αντίστοιχους τίτλους των Α.Ε.Ι..
9) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Νομάρχης Λασιθίου ζητεί την προώθηση του έργου της κατασκευής τουριστικού καταφυγίου στο Μύρτο Νομού Λασιθίου.
10) Ο Βουλευτής Χανίων κ. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία οι διευθυντές της Ψυχιατρικής Κλινικής του Γενικού Νοσοκομείου Χανίων ζητούν την ενίσχυση της κλινικής με το αναγκαίο προσωπικό και τη διαμόρφωση των κατάλληλων υποδομών νοσηλείας.
11) Ο Βουλευτής Χανίων κ. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο σταθμός αιμοδοσίας του Γενικού Νοσοκομείου Χανίων ζητεί την ενίσχυσή του με προσωπικό.
12) Η Βουλευτής Πέλλης κ. ΠΑΡΘΕΝΑ ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΔΟΥ - ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ κατέθεσε αναφορά με την οποία η Ένωση Ταδιτών Ελλάδος ζητεί τη διεύρυνση του θεσμού των «Τμημάτων Αθλητικής Διευκόλυνσης και Ειδικής Αθλητικής Διευκόλυνσης».
13) Ο Βουλευτής Πιερίας κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία η κ. Ευαγγελοπούλου Φρειδερίκη, ζητεί την απολαβή αγροτικών δικαιωμάτων.
14) Ο Βουλευτής Λασιθίου κ. ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Επιμελητήριο Λασιθίου ζητεί τη χρηματοδότησή του από το Δ΄Κ.Π.Σ. για την εκτέλεση αναπτυξιακού έργου.
15) Ο Βουλευτής Λαρίσης κ. ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ελαιοπαραγωγοί του Νομού Χαλκιδικής ζητούν τη διαγραφή των χρεών προς το δημόσιο του «Αγροτικού Συνεταιρισμού Ορμυλίας».
16) Ο Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς και Βουλευτής Ηρακλείου κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο δήμαρχος Ηρακλείου Κρήτης ζητεί τη νομοθετική ρύθμηση του ζητήματος της διαχείρισης της περιουσίας του «Πανανείου».
17) Ο Βουλευτής Αχαΐας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο πολιτιστικός σύλλογος «Παραλίας Κάτω Αλισσού» Νομού Αχαΐας ζητεί την προστασία της περιοχής από τα απόβλητα του εργοστασίου επεξεργασίας λυμάτων της βιομηχανικής περιοχής Πατρών.
18) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Γιαννιτσών ζητεί τη στελέχωση του Ι.Κ.Α. Γιαννιτσών με ειδικευμένους γιατρούς.
19) Ο Βουλευτής Πέλλης κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ κατέθεσε αναφορά με την οποία ο Δήμος Μενηΐδος Πέλλας ζητεί τη χρηματοδότηση της δημιουργίας δημοτικού παιδικού σταθμού στο δημοτικό διαμέρισμα Καλλίπολης Μενηΐδος Πέλλας.
Β. ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
1. Στην με αριθμό 3278/13.12.07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Κυριάκου Βελόπουλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 143497/28.12.07 έγγραφο από τον Υφυπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην ερώτηση με αριθμό 3278/13-12-07, την οποία κατέθεσε Βουλευτής κ. Κυριάκος Βελόπουλος, σχετικά με τα ναρκωτικά, και στα θέματα της αρμοδιότητάς μας, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Το ΥΠ.Ε.Π.Θ., μέσω των προγραμμάτων Αγωγής Υγείας, που υλοποιούνται από τους Υπεύθυνους Αγωγής Υγείας και Συμβουλευτικών Σταθμών Νέων, περιέλαβε παρεμβάσεις σε μαθητές Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της χώρας, αναφορικά με την πρόληψη της ουσιοεξάρτησης.
Στόχος των προγραμμάτων είναι το σχολείο να συμβάλλει, μέσα από την ενεργητική και βιωματική μάθηση, στην αλλαγή στάσης και συμπεριφοράς των μαθητών, με σκοπό την ενίσχυση της υπευθυνότητας, της αυτοεκτίμησης και την ευαισθητοποίησή τους για την υιοθέτηση θετικών τρόπων και στάσεων ζωής.
Στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους 2004-2005, σε παρεμβάσεις πρόληψης συμμετείχαν συνολικά 1.134 εκπαιδευτικοί και 17.703 μαθητές, σε 581 σχολεία Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
Στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, .κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους 2004-2005, σε παρεμβάσεις πρόληψης συμμετείχαν συνολικά 2.238 εκπαιδευτικοί και 35.165 μαθητές, σε 166 σχολεία Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Τα τελευταία χρόνια πρόληψη έχει επεκταθεί και στα Νηπιαγωγεία. Έχουν υλοποιηθεί από φορείς πρόληψης εκπαιδευτικά σεμινάρια για Νηπιαγωγούς, με παιδιά προσχολικής ηλικίας, καθώς και σχετικά με την ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών. Κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους 2004-2005, συμμετείχαν σε σεμινάρια 137 νηπιαγωγοί και εκπαιδεύτηκαν 120 παιδιά προσχολικής ηλικίας, σε 6 νηπιαγωγεία.
Επιπλέον, στα σχολεία Π/θμιας και Δ/θμιας Εκπ/σης εφαρμόζονται προγράμματα πρόληψης χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών στο πλαίσιο της Αγωγής Υγείας και καταλαμβάνουν δύο βασικούς άξονες, τον άξονα « Ψυχική Υγεία-Διαπροσωπικές Σχέσεις» και τον άξονα «Πρόληψη χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών».
Σκοπός των προγραμμάτων αυτών είναι η ανάπτυξη προσωπικών και κοινωνικών δεξιοτήτων για επιλογές που προασπίζουν και προάγουν την ψυχική, σωματική και κοινωνική υγεία των μαθητών, με την υιοθέτηση θετικών στάσεων και συμπεριφορών.
Για τα θέματα αυτά έχει παραχθεί από το ΥΠΕΠΘ εκπαιδευτικό υλικό με θέμα «Ψυχική Υγεία - Διαπροσωπικές Σχέσεις» και έχει αγοραστεί το εκπαιδευτικό πακέτο «Στηρίζομαι στα πόδια μου» του ΟΚΑΝΑ-ΕΠΙΨΥ, τα οποία έχουν εγκριθεί από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο ως εργαλεία στήριξης των εκπαιδευτικών και των μαθητών που συμμετέχουν σε προγράμματα πρόληψης. Επίσης, τα θέματα πρόληψης χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών έχουν συμπεριληφθεί και εγκριθεί με τις Πράξεις 17/4-12-2001 του Τμήματος Π/θμιας Εκπ/σης, 21/24-09-2001 του Τμήματος Δ/θμιας Εκπ/σης και 24/6-09-2001 του Τμήματος ΤΕΕ του Π.Ι στα Προγράμματα Σπουδών Π/θμιας και Δ/θμιας Εκπαίδευσης όλων των βαθμίδων και στο Διαθεματικό Ενιαίο Πλαίσιο Προγραμμάτων Σπουδών, τα οποία έχουν διαβιβαστεί στα σχολεία με τα αριθμ.Φ11.2/818/78436/Γ1/25-7-2002, Γ2/6006/7-11-2001, Γ2/43520/25-4-2002 (ΦΕΚ 543/τ.8/1-5-2002), Γ2/21072β (ΦΕΚ 304/13-03-2003 τ.8).
Τα κύρια σημεία του πλαισίου δράσης του ΥΠ.Ε.Π.Θ., για την αντιμετώπιση των ναρκωτικών, είναι τα ακόλουθα:
1. Η πλήρης ανάπτυξη του δικτύου των Συμβουλευτικών Σταθμών Νέων (Σ.Σ.Ν.). Από το ΥΠ.Ε.Π.Θ. έχουν ιδρυθεί 43 νέοι Σ.Σ.Ν., έτσι ώστε το δίκτυο των 58 Σταθμών να καλύψει όλες τις Νομαρχίες της χώρας. Ταυτόχρονα το δίκτυο των Σ.Σ.Ν. θα επεκταθεί και στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.
2. Η δημιουργία έντυπου και οπτικοακουστικού υλικού (φυλλάδια και σποτς στην τηλεόραση σχετικά με τις συνέπειες χρήσης του αλκοόλ, του τσιγάρου και των ναρκωτικών). Δημιουργία σχετικών εκπομπών με τη μορφή ελκυστικών τηλεοπτικών παιχνιδιών, στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής τηλεόρασης.
3. Η πρόταση προς τα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα για τη δημιουργία γραφείων στήριξης των φοιτητών σε κάθε σχολή.
4. Η βελτίωση του περιεχομένου του Μνημονίου Συνεργασίας του ΥΠ.Ε.Π.Θ., του Υ.Υ.Κ.Α. και του Ο.ΚΑ.ΝΑ., με στόχο την οριοθέτηση των ρόλων των εμπλεκομένων φορέων και τη διαμόρφωση σαφούς πλαισίου συνεργασίας, έτσι ώστε να επιτευχθεί το μέγιστο δυνατό όφελος.
Ο Υφυπουργός
ΑΝΔΡΕΑΣ Θ. ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ»
2. Στην με αριθμό 3270/13.12.07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Κυριάκου Βελόπουλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Φ900α/5675/9416/7.1.08 έγγραφο από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της υπ' αριθμ. 3270/13-12-2007 Ερώτησης της Βουλής των Ελλήνων, που κατέθεσε ο Βουλευτής Kυριάκος Βελόπουλος, με θέμα τις επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης στο χώρο του Αιγαίου, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Σε ό, τι αφορά τον ηρωικό Σμηναγό (Ι) Αθανάσιο Μπατσαρά, σας γνωρίζουμε ότι ήταν έμπειρος χειριστής αεροσκαφών και εκπαιδευτής πτήσεων με γενικό σύνολο ωρών πτήσης χίλιες οχτακόσιες (1800), εκ των οποίων οι 1385 επί των αεροσκαφών F-16. Επισημαίνεται δε ότι τη συγκεκριμένη άσκηση, στο πλαίσιο προετοιμασίας αξιολόγησης, την είχε εκτελέσει τέσσερις φορές συνολικά με το ίδιο σενάριο και τα ίδια μέλη πληρώματος όπως την ημέρα του ατυχήματος.
Κατά την προκαταρκτική διερεύνηση του ατυχήματος διαπιστώθηκε ότι ο πιλότoς κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης πτήσης φορούσε τον ρουχισμό που προβλέπεται από τις οικείες Διαταγές της Π.Α. για τις συγκεκριμένες καιρικές συνθήκες. Εξάλλου, τα μέτρα ασφαλείας που λαμβάνονται, οι προβλεπόμενες διαδικασίες και η άρτια εκπαίδευση των χειριστών της Π.Α. έχουν ως αποτέλεσμα το υψηλό επίπεδο επιχειρησιακής ετοιμότητας και τον πολύ χαμηλό δείκτη ατυχημάτων.
Η τουρκική φρεγάτα, η οποία περισυνέλεξε τον χειριστή του αεροσκάφους, συμμετείχε στο πρώτο σκέλος προγραμματισμένης αεροναυτικής δραστηριότητας του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού και της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας στα διεθνή ύδατα του Βορείου Αιγαίου και στα χωρικά ύδατα της Τουρκίας από 3 έως 7 Δεκεμβρίου 2007 με την ονομασία «CEVIC ΡΕNCE». Στην εν λόγω εκπαιδευτική δραστηριότητα συμμετείχαν συνολικά πέντε φρεγάτες, δύο κορβέτες και αριθμός βοηθητικών σκαφών.
Οι διεξαχθείσες ασκήσεις κινήθηκαν στα πλαίσια συνήθους δραστηριότητας, χωρίς να υπάρξει παραβίαση των ελληνικών χωρικών υδάτων, και περιέλαβαν τεχνικά εκπαιδευτικά αντικείμενα εντός των περιοχών που είχαν δεσμευθεί σε διεθνή ύδατα.
Η περιοχή της ασκήσεως είχε εγκριθεί και δεσμευθεί από την ελληνική Υ.Π.Α. κατόπιν αιτήματος της τουρκικής πλευράς για τις εναέριες δραστηριότητες με έκδοση σχετικής Notice to Airmen (ΝΟΤΑΜ), σύμφωνα με τις προβλεπόμενες διεθνείς διαδικασίες (ICAO). Η αντίστοιχη θαλάσσια περιοχή βρίσκεται στα Διεθνή Ύδατα εκτός Ελληνικών Χωρικών Υδάτων, όπου η ναυσιπλοΐα είναι ελεύθερη και χωρίς περιορισμούς. Το συγκεκριμένο σκέλος της άσκησης τελούσε υπό διακριτική παρακολούθηση, με την κατάλληλη για την περίπτωση ανάπτυξη πολεμικών πλοίων του Π.Ν. στον εγγύς θαλάσσιο χώρο και με εξασφαλισμένη παράλληλα τη συνεχή παρακολούθηση και θετική αναγνώριση από το Εθνικό Σύστημα Επιτηρήσεως.
Η αντίδραση με τη διαπίστωση της πτώσεως του αεροσκάφους υπήρξε ακαριαία και η κινητοποίηση από πλευράς ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων άμεση. Διατέθηκαν τρία ελικόπτερα Έρευνας-Διάσωσης Super Puma, ένα αεροσκάφος C-130, τα οποία κατέφθασαν άμεσα στο χώρο του ατυχήματος, καθώς και ένα ελικόπτερο S-70B της φρεγάτας «ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΦΩΚΑΣ», η οποία επίσης έσπευσε πάση δυνάμει στην περιοχή.
Όλα τα παραπλέοντα σκάφη είχαν ειδοποιηθεί από το Ε.Κ.Σ.Ε.Δ. και έσπευσαν σε βοήθεια, ακολουθώντας τους κανόνες του διεθνούς γραπτού αλλά και εθιμικού ναυτικού δικαίου. Συνυπολογιζομένων των εξαιρετικά δυσμενών συνθηκών, ήταν καθαρά θέμα τύχης το ποιο πλοίο ή αεροπορικό μέσο θα προέβαινε στον εντοπισμό. Ως εκ τούτου, η περισυλλογή της σωρού του άτυχου Σμηναγού από την τουρκική φρεγάτα αντί από ελληνικό μέσο αποτελεί τυχαίο γεγονός.
Σύμφωνα με την Κοινή Υπουργική Απόφαση Υ.ΕΘ.Α και Υ.Ε.Ν υπ' αριθμ. 1432.52/93 από 26 Ιουλ 93 (Κανονισμός Οργάνωσης και Λειτουργίας του Ε.Κ.Σ.Ε.Δ), η έρευνα και διάσωση αποτελεί αρμοδιότητα του Υ.Ε.Ν/Ε.Κ.Σ.Ε.Δ (Ενιαίο Κέντρο Συντονισμού Έρευνας-Διάσωσης), το οποίο είναι το μόνο διεθνώς αναγνωρισμένο αρμόδιο όργανο.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις συνδράμουν στο έργο του Ε.Κ.Σ.Ε.Δ. κατόπιν αιτήσεώς του, με τη διάθεση των κατάλληλων μέσων. Εναέρια μέσα, ελικόπτερα τύπου «Super ΡυΜΑ», που έχουν διατεθεί από το Γ.Ε.Α., ευρίσκονται ανεπτυγμένα σε νήσους του Αιγαίου, σε ετοιμότητα ανάληψης αποστολών έρευνας και διάσωσης, ενώ κατά τη διάρκεια μειζόνων στρατιωτικών δραστηριοτήτων των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στον θαλάσσιο και στον εναέριο χώρο του Αιγαίου, προβλέπεται εκτός των αεροπορικών μέσων και η ύπαρξη Μονάδων του Πολεμικού Ναυτικού για πιθανή επιχείρηση έρευνας και διάσωσης. Παράλληλα, οι Ένοπλες Δυνάμεις προβαίνουν σε διάταξη πρόσθετων μέσων όταν οι ανάγκες το επιβάλλουν.
Τέλος, διαφωνούμε με τη διαπίστωσή σας περί «αδυναμίας της χώρας στην αντιμετώπιση αεροναυτικών ατυχημάτων». Αντιθέτως, θεωρούμε ότι η πατρίδα μας έχει την ικανότητα να εκτελέσει αποστολές αυτού του είδους με επιτυχία, όπως πολλές φορές έχει αποδείξει στο παρελθόν. Σας διαβεβαιώνουμε ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις, με το δίκτυο επιτήρησης που έχουν αναπτύξει και τη διάθεση προσωπικού και μέσων, καλύπτουν πλήρως και αποτελεσματικά το F.I.R. Αθηνών και συνδράμουν στο έργο του Ε.Κ.Σ.Ε.Δ άμεσα και αποτελεσματικά, όποτε απαιτείται.
Ο Υπουργός
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ-ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Ι. ΜΕΪΜΑΡΑΚΗΣ»
3. Στην με αριθμό 2801/4-12-07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Κυριάκου Βελόπουλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 1122074/2383/Α0012/19-12-07 έγγραφο από τον Υφυπουργό Οικονομίας και Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην με αριθ.2801/4.12.07 ερώτηση που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Βελόπουλος Κυριάκος, σχετικά με το πιο πάνω θέμα, σας γνωρίζουμε τα εξής:
1. Με τις διατάξεις του ν.3522/2006 (ΦΕΚ 276Α122.12.2006) «Μεταβολές στη φορολογία εισοδήματος, απλουστεύσεις στον Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων και άλλες διατάξεις», προβλέπονται φορολογικές ρυθμίσεις στα πλαίσια των δημοσιονομικών δυνατοτήτων, οι οποίες αποβλέπουν στη δικαιότερη κατανομή των φορολογικών βαρών.
Ειδικότερα, προβλέπεται μεταξύ άλλων:
α) Αύξηση του αφορολόγητου ποσού της κλίμακας από 1.1.2007 (οικ. έτος 2008) για τους μισθωτούς και συνταξιούχους από 11.000 ευρώ σε 12.000 ευρώ και για τις ατομικές επιχειρήσεις από 9.500 ευρώ σε 10.500 ευρώ.
β) Διεύρυνση του κλιμακίου εφαρμογής του κεντρικού φορολογικού συντελεστή 30% μέχρι ποσού εισοδήματος 30.000 ευρώ (έναντι 23.000 ευρώ που ίσχυε το 2006) και περαιτέρω σταδιακή μείωση αυτού σε ποσοστό 29% για το έτος 2007, σε 27% για το έτος 2008 και σε 25% για το έτος 2009.
γ) Σταδιακή μείωση του συντελεστή 40%, για το τμήμα του εισοδήματος από 30.000 μέχρι 75.000 ευρώ, σε 39%, 37% και 35% για τα έτη 2007, 2008 και 2009 αντίστοιχα.
δ) Διατήρηση του συντελεστή 40% για τα εισοδήματα άνω των 75.000 ευρώ.
Επίσης, προβλέπεται να φορολογούνται με την κλίμακα των μισθωτών οι φορολογούμενοι των οποίων το εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες είναι ίσο ή μεγαλύτερο του 50% του συνολικού τους εισοδήματος.
Για κοινωνικούς λόγους, ειδική μέριμνα λαμβάνεται για τους συνταξιούχους, οι οποίοι εκτός από τη σύνταξη έχουν εισόδημα και από ακίνητα ή και από γεωργικές επιχειρήσεις. Το εισόδημα των συνταξιούχων αυτών θα φορολογείται με την κλίμακα των μισθωτών χωρίς τον παραπάνω περιορισμό του 50% ως προς τη σύνθεσή του. Με τον τρόπο αυτό επιδιώκεται οι συνταξιούχοι που συμπληρώνουν το εισόδημά τους με εισόδημα από ακίνητα ή γεωργική δραστηριότητα να φορολογούνται με την κλίμακα των μισθωτών ακόμη και αν συνολικό τους εισόδημά τους από τις πηγές αυτές είναι ανώτερο από τη σύνταξη.
2. Περαιτέρω, με το φορολογικό νόμο 3296/2004 μειώθηκε σταδιακά το φορολογικό βάρος των επιχειρήσεων.
Ειδικότερα, μεταξύ άλλων, έχουν ληφθεί τα εξής μέτρα:
α) Εξομοιώθηκε η φορολογική μεταχείριση της ζημιάς που προκύπτει στις επιχειρήσεις με βιβλία δεύτερης κατηγορίας του Κ.Β.Σ. με εκείνη που προκύπτει στις επιχειρήσεις με βιβλία τρίτης κατηγορίας του Κ. Β. Σ. και η ζημία μεταφέρεται στα πέντε επόμενα οικονομικά έτη αντί των τριών οικονομικών ετών που ίσχυε.
β) Μειώθηκε σταδιακά ο συντελεστής φορολογίας καθαρών κερδών των εταιρικών επιχειρήσεων και συγκεκριμένα:
βα) Των ομόρρυθμων και ετερόρρυθμων εταιριών και κοινωνιών αστικού δικαίου που ασκούν επιχείρηση ή επάγγελμα από 25% σε 24% για τη χρήση 2005, σε 22% για τη χρήση 2006 και σε 20% από τη χρήση 2007 και επόμενες.
ββ) Για τις κοινοπραξίες, τις αστικές εταιρίες και τις συμμετοχικές ή αφανείς από 35% σε 32% για τη χρήση 2005, σε 29% για τη χρήση 2006 και σε 25% από τη χρήση 2007 και επόμενες.
3. Επιπλέον με τις διατάξεις της περ. ιδ' του άρθρου 18 του Κ.Φ.Ε. θεσπίστηκε για την τόνωση της επιχειρηματικότητας πλήρης απαλλαγή από το τεκμήριο της δαπάνης που καταβάλλεται για την αγορά πάγιου εξοπλισμού επαγγελματικής χρήσης από πρόσωπα που ασκούν ατομική εμπορική ή γεωργική επιχείρηση ή ελευθέριο επάγγελμα και εξομοιώνονται έτσι οι ατομικές επιχειρήσεις προς τις εταιρίες ως προς το θέμα αυτό.
4. Μειώθηκε κατά ποσοστό 50% (από 55% σε 27,5%) ο συντελεστής προκαταβολής φόρου εισοδήματος που βεβαιώνεται για τα εισοδήματα που αποκτώνται από 1.1.2005 και μετά από τους υπόχρεους της παρ.4 του άρθρου 2 του ν.2238/94 (προσωπικές εταιρείες, κοινοπραξίες κ.λ.π.) και τα νομικά πρόσωπα του άρθρου 101 του ν. 2238/1994, κατά τα τρία πρώτα έτη από την έναρξη της δραστηριότητάς τους.
5. Επίσης, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 22 του ν. 3296/2004 καταργήθηκαν από 1.1.2005 τα τέλη χαρτοσήμου για τα καθαρά κέρδη των ομόρρυθμων, ετερόρρυθμων και περιορισμένης ευθύνης εταιριών, κερδοσκοπικών συνεταιρισμών, κοινοπραξιών, καθώς και αστικών εταιριών και κοινωνιών αστικού δικαίου που ασκούν επιχείρηση.
6. Τέλος, με τις διατάξεις του άρθρου 8 του ν.3610/22.11.2007, που πρόσφατα ψηφίστηκε στη Βουλή, θεσπίζεται έκπτωση σαράντα τοις εκατό (40%) από το ακαθάριστο εισόδημα μέχρι ποσού οκτώ χιλιάδων (8.000) ευρώ:
α) για τις δαπάνες δεξιώσεων γάμων και βαπτίσεων, καθώς και σε ταβέρνες και εστιατόρια και σε κάθε είδους χώρους εστίασης και ψυχαγωγίας, με εξαίρεση τα εστιατόρια ταχείας εξυπηρέτησης και τα εντός ξενοδοχείων και πλοίων ευρισκόμενα,
β) για τις δαπάνες που καταβάλλονται σε μεσίτες ακινήτων, ωδεία, σχολές χορού και ρυθμικής, σχολές πολεμικών τεχνών, γυμναστήρια, κολυμβητήρια, ινστιτούτα ή κέντρα αδυνατίσματος και αισθητικής, κομμωτήρια, διαιτολόγους, διατροφολόγους, ομοιοπαθητικούς, λογοθεραπευτές και μασέρ,
γ) για τις δαπάνες που καταβάλλονται για παροχή υπηρεσιών επισκευής κλιματισμού (ψύξης - θέρμανσης) και εξαερισμού,
δ) για τις δαπάνες που καταβάλλονται για παροχή υπηρεσιών σε υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους, ελαιοχρωματιστές και λοιπά επαγγέλματα που αφορούν επισκευή και συντήρηση οικοδομών.
Ο Υφυπουργός
ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΠΕΖΑΣ»
4. Στην με αριθμό 2700/30-11-07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Κυριάκου Βελόπουλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. ΑΠΦ21/150/ΑΣ 3539 δις/21-12-07 έγγραφο από την Υπουργό Εξωτερικών η ακόλουθη απάντηση:
«Το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών γνωρίζει το θέμα και το παρακολουθεί σύνεγγυς.
Η κατασκευή αγάλματος του Μεγάλου Αλεξάνδρου σε κεντρική πλατεία των Σκοπίων περιορίζεται, προς το παρόν, στο στάδιο των προπαρασκευαστικών διαδικασιών. Πληροφορίες αναφέρουν ότι οι καλλιτεχνικές προτάσεις που κατετέθησαν προς υλοποίηση του έργου, δεν ικανοποίησαν αρκούντως τους αρμόδιους φορείς.
Η Ελληνική Κυβέρνηση έχει εγκαίρως και κατ' επανάληψη καταγγείλει στα διεθνή φόρα, αλλά και διμερώς προς τις χώρες της διεθνούς κοινότητος, την προκλητική αυτή συμπεριφορά των Σκοπίων και θα συνεχίσει, μετ' επιτάσεως, να το πράττει. Εισπράττει, μάλιστα, από τους συνομιλητές της την αίσθηση ότι, προϊόντος του χρόνου, ολοένα και περισσότερο οι διεθνείς παράγοντες αντιλαμβάνονται τα πραγματικά κίνητρα προβολής της ιστορικής φυσιογνωμίας του Μεγ. Αλεξάνδρου από τις σκοπιανές αρχές.
Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάς θεωρεί ότι η ανέγερση – ανδριάντων προσωπικοτήτων της αρχαίας Μακεδονίας αποτελεί μέρος της διαχρονικής αλυτρωτικής προπαγάνδας των Σκοπίων εναντίον της χώρας μας και συνιστά παραβίαση του γράμματος και πνεύματος της Ενδιάμεσης Συμφωνίας και των όρων καλής γειτονίας.
Η Υπουργός
ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ»
5. Στην με αριθμό 1664/8-11-07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Ντίνου Βρεττού δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 48969/1131/3-12-07 έγγραφο από τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στην παραπάνω ερώτηση με θέμα την κρατική χρηματοδότηση των κοινωνικών δαπανών στην Ελλάδα, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Σύμφωνα με τα πλέον πρόσφατα στοιχεία της EUROSTAT ESSPROS το σύνολο των κοινωνικών παροχών στη χώρα μας (στις οποίες περιλαμβάνονται και οι συντάξεις των ΟΚΑ και του δημοσίου) ανήρχοντο το 2004 στα 42.397 εκατ. ευρώ.
Στο πλαίσιο της προσπάθειας για την μείωση του υπερβολικού ελλείμματος της ελληνικής οικονομίας οι προτεραιότητες που έχουν τεθεί για την ενίσχυση των ασθενέστερων οικονομικά στρωμάτων υλοποιούνται στο ακέραιο. Συγκεκριμένα οι δαπάνες για την αύξηση των συντάξεων του ΟΓΑ και του ΕΚΑΣ αυξάνονται σημαντικά. Ειδικότερα, ενώ την περίοδο 2001 - 2004 οι δαπάνες για ΟΓΑ και ΕΚΑΣ αυξήθηκαν μόνο κατά 1.520 εκατ. ευρώ, την περίοδο 2005 -2008 οι δαπάνες αυτές αυξήθηκαν κατά 2.273 εκατ. ευρώ, γεγονός που αποδεικνύει την υλοποίηση των προτεραιοτήτων που έχουν τεθεί, ώστε αφενός μεν να ενισχυθούν οι ασθενέστεροι, αφετέρου δε να περιοριστούν οι καταναλωτικές δαπάνες του δημοσίου και να περιορισθεί ασφαλώς το έλλειμμα.
Από τον κοινωνικό προϋπολογισμό (που παρέχει σειρά στοιχείων μέχρι και το 2007) προκύπτει ότι οι δαπάνες για κοινωνική προστασία την τριετία 2005 -2007 αυξήθηκαν κατά μέσο όρο κατά 3.453 εκατ. ευρώ, έναντι 2.326 εκατ. ευρώ ετησίως την περίοδο 1994 - 2004.
Όπως ήδη έχει προβλεφθεί στο σχέδιο του προϋπολογισμού του 2008, οι επιχορηγήσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό για την κάλυψη των συντάξεων του ΟΓΑ και του ΕΚΑΣ θα είναι αυξημένες κατά 16,5%, συμβάλλοντας έτσι στην περαιτέρω άνοδο των δαπανών για κοινωνική προστασία.
Ο Υπουργός
Γ. ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ»
6. Στην με αριθμό 1977/15-11-07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Μιχάλη Καρχιμάκη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. Φ 90022/30486/1985/29-11-07 έγγραφο από τον Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ως άνω ερώτησης, την οποία κατέθεσε στη Βουλή των Ελλήνων ο βουλευτής κ. Μιχάλης Καρχιμάκης και αφορά στο ασφαλιστικό καθεστώς των υπαλλήλων των Δήμων, σας γνωρίζουμε τα εξής:
Για την ασφάλιση των τακτικών (μονίμων, με σχέση εργασίας Δημοσίου Δικαίου) δημοσίων υπαλλήλων, την αρμοδιότητα έχει το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών και ειδικότερα, το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Οι δημοσιοϋπαλληλικές διατάξεις εφαρμόζονται ανάλογα και για τους υπαλλήλους των Οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης (Δήμων, Κοινοτήτων, Συνδέσμων Κοινοτήτων κλπ.) και των άλλων Ν.Π.Δ.Δ., που διέπονται από το ίδιο με τους δημοσίους υπαλλήλους συνταξιοδοτικό καθεστώς, είτε οι συντάξεις τους βαρύνουν το Δημόσιο είτε άλλους φορείς.
Στο ΙΚΑ. - Ε.Τ.Α.Μ. ασφαλίζονται οι εργαζόμενοι που παρέχουν εξαρτημένη εργασία, ανεξάρτητα από τη νομική μoρφή του εργοδότη και εφόσον γι’ αυτήν την εργασία δεν υπάγονται στην ασφάλιση κάποιου άλλου φορέα κύριας ασφάλισης. Στην κατηγορία αυτή, υπάγονται και οι υπάλληλοι με σχέση εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου (π.χ. υπάλληλοι ορισμένου ή αορίστου χρόνου), οι οποίοι εργάζονται στο Δημόσιο, νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου ή νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου και ΟΤΑ.
Όσον αφορά στο καθεστώς επικουρικής ασφάλισης και εφάπαξ βοηθήματος των νεοπροσλαμβανομένων υπαλλήλων των Δήμων, σας γνωρίζουμε ότι, οι μόνιμοι υπάλληλοι των Δήμων ασφαλίζονται υποχρεωτικά για επικουρική σύνταξη και εφάπαξ βοήθημα στο Ταμείο Ασφαλίσεως Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων (ΤΑΔΚΥ). Οι με σύμβαση ορισμένου ή αορίστου χρόνου υπάλληλοι ασφαλίζονται για επικουρική σύνταξη στο Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Μισθωτών (ΕΤΕΑΜ) και, κατά την αποχώρησή τους, λαμβάνουν από τον οικείο δήμο αποζημίωση βάσει τον ν.993179 (Αρμόδιο για τις προϋποθέσεις καταβολής της αποζημίωσης αυτής είναι το ΥΠΕΣΔΔΑ).
Τέλος, το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών προς το οποίο κοινοποιείται το παρόν, μαζί με φωτοαντίγραφο της ερώτησης, παρακαλείται για την ενημέρωση της Βουλής, επί του θέματος της ασφαλιστικής κάλυψης των μονίμων υπαλλήλων των ΟΤΑ.
Ο Υπουργός
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Ν. ΜΑΓΓΙΝΑΣ»
7. Στην με αριθμό 1542/5-11-07 ερώτηση των Βουλευτών κυρίων Αθανασίου Λεβέντη και Παναγιώτη Λαφαζάνη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 202/30-11-07 έγγραφο από τον Υφυπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων η ακόλουθη απάντηση:
«Σε απάντηση της ανωτέρω σχετικής ερώτησης και σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΥΔΑΠ Α.Ε., σας ενημερώνουμε για τα εξής:
1. Οι εγκαταστάσεις πόσιμου νερού της ΕΥΔΑΠ τροφοδοτούνται με ανεπεξέργαστο νερό που προέρχεται από επιφανειακούς ταμιευτήρες. Αυτό το επιφανειακό νερό δεν έχει καμία σχέση με τα νερά υπόγειας προέλευσης της ευρύτερης περιοχής της Αττικής, όπου σύμφωνα με το ΙΓΜΕ εντοπίζονται σοβαρά προβλήματα μόλυνσης.
Θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι το πόσιμο νερό με το οποίο υδροδοτεί η ΕΥΔΑΠ τις περιοχές αρμοδιότητάς της πληροί όλες τις απαιτούμενες προδιαγραφές, έτσι όπως αυτές έχουν ορισθεί από την Υπουργική Απόφαση Υ2/2600/2001.
Το πόσιμο νερό της ΕΥΔΑΠ πληροί τις υγειονομικές διατάξεις, υφίσταται διαρκείς ελέγχους και δεν συνιστά επ’ ουδενί λόγω κίνδυνο για τη δημόσια υγεία.
2. Σε ότι αφορά στην ποιότητα του νερού της λίμνης του Μαραθώνα και στην ανησυχία για την δημόσια υγεία των κατοίκων της Αθήνας, ουδείς κίνδυνος υπάρχει.
Όπως αναφέρθηκα, στην παρέμβασή μου στη Βουλή την 8η/11/07, απαντώντας σε Επίκαιρη Ερώτηση, οι Υπηρεσίες της ΕΥΔΑΠ πραγματοποιούν ανά τακτά χρονικά διαστήματα ελέγχους και εκτελούν όλες τις αναλύσεις παραμέτρων στο νερό όλων των ταμιευτήρων, όπως αυτές ορίζονται στην Ελληνική Νομοθεσία κατ’ εφαρμογή της Κοινοτικής Νομοθεσίας, (έχουν κατατεθεί τα στοιχεία στα Πρακτικά της Βουλής) και ελέγχουν καθημερινά και σε 24ωρη βάση το παραγόμενο πόσιμο νερό το οποίο είναι αρίστης ποιότητας και απόλυτα ασφαλές για τους καταναλωτές.
Αν και μερικά λύματα (βοθρολύματα) πέφτουν στους χειμάρρους της περιοχής τα νερά του Μαραθώνα παραμένουν από τα καθαρότερα νερά που υπάρχουν, διότι έχουμε σταθερές παραμέτρους ποιότητας, πολύ κάτω των ορίων που θέτουν οι Κοινοτικές Οδηγίες και επί πλέον, δεν υπάρχουν διακυμάνσεις σε περιόδους καλοκαιρινές ή άλλες.
Ανεξαρτήτως αυτών έχει ήδη δρομολογηθεί η δημοπράτηση του Παρακηφίσιου Συλλεκτήρα Ακαθάρτων με την λειτουργία του οποίου θα λυθεί οριστικά το όλο πρόβλημα της ασφαλούς αποχέτευσης των αστικών υγρών αποβλήτων της περιοχής.
Ο Υφυπουργός
Θ. ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ»
8. Στην με αριθμό 1670/8-11-07 ερώτηση του Βουλευτή κ. Ευστάθιου Κουτμερίδη δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 393Β/29-11-07 έγγραφο από τον Υφυπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων η ακόλουθη απάντηση:
«Σχετικά με τα ερωτήματα της ανωτέρω σχετικής ερώτησης σας γνωρίζουμε τα εξής:
Όσον αφορά τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το Πρωτόκολλο του Κυότο, σύμφωνα με τον καταμερισμό που απεφασίσθη στο Συμβούλιο Υπουργών Περιβάλλοντος της Ε. Ε. τον Ιούνιο του 1998, η Ελλάδα δεσμεύεται να περιορίσει την αύξηση των εκπομπών της στο +25% για το διάστημα 2008-2012, και αυτό αποτελεί τον εθνικό μας στόχο.
Η τήρηση του στόχου αυτού θα διαπιστωθεί με τη σύγκριση των εκπομπών της χώρας (κατά τη περίοδο αυτή) σε σχέση με το επιτρεπόμενο ποσοστό που έχει καθοριστεί. Συνεπώς δεν ισχύουν τα αναφερόμενα στην ερώτηση ότι δήθεν «η Ελλάδα παραβίασε τη Συνθήκη του Κυότο», αφού δεν έχουμε καν εισέλθει στο έτος 2008!
Το ΥΠΕΧΩΔΕ, είναι υπεύθυνο για τη σύνταξη των ετήσιων απογραφών εκπομπών και των Εθνικών Εκθέσεων Προόδου που υποβάλλονται προς την Ε.Ε. και διεθνείς Οργανισμούς, μέσω των οποίων παρακολουθεί την πορεία των εκπομπών και των περιλαμβανομένων στο Εθνικό Πρόγραμμα μέτρων. Συντονίζει επίσης τις δραστηριότητες των συναρμοδίων Υπουργείων για την εφαρμογή του ισχύοντος Εθνικού Προγράμματος μείωσης εκπομπών αερίων φαινομένου θερμοκηπίου για την περίοδο 2000-2010, στους βασικούς τομείς του: οικιακό και τριτογενή τομέα, μεταφορές, βιομηχανία, ηλεκτροπαραγωγή, διαχείριση απορριμμάτων, γεωργία, βιομηχανικές διεργασίες.
Παράλληλα με την παρακολούθηση του εν ισχύ Εθνικού Προγράμματος, το ΥΠΕΧΩΔΕ δρομολόγησε αξιολόγηση και αναθεώρηση του Εθνικού Προγράμματος προκειμένου να εντοπισθεί εάν υπάρχει ανάγκη υιοθέτησης περαιτέρω πολιτικών και μέτρων για την επίτευξη του στόχου της χώρας.
Η Ελλάδα συμμετέχει στο κοινοτικό σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου που θεσπίστηκε με την Οδηγία 2003/87/ΕΚ και θεωρείται από τη Ε.Ε. ως ένα βασικό εργαλείο για τον περιορισμό των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου. Για την εφαρμογή του συστήματος στην Ελλάδα με την ανωτέρω ΚΥΑ ορίστηκε ως αρμόδια αρχή το ΥΠΕΧΩΔΕ, με τη σύσταση ειδικού Γραφείου Εμπορίας Δικαιωμάτων εκπομπών (Γ.Ε.Δ.Ε.). Το ΥΠΕΧΩΔΕ συντονίζει τα συναρμόδια Υπουργεία και φορείς του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για τη λήψη των αναγκαίων μέτρων που απαιτούνται για την εφαρμογή του συστήματος.
Σε εφαρμογή της Οδηγίας 2003/87/ΕΚ και της ΚΥΑ 54409/2632/2004, η Ελλάδα κατήρτισε και εφαρμόζει το Εθνικό Σχέδιο Κατανομής για την περίοδο 2005-2007, το οποίο εγκρίθηκε με την ΚΥΑ 36028/1604/2006 (ΦΕΚ 1216 Β΄). Το Εθνικό Σχέδιο Κατανομής απαιτεί από τις εγκαταστάσεις που εντάσσονται στο σύστημα να επωμιστούν πλήρως το βάρος που τους αναλογεί στη συνολική μείωση των εκπομπών, προκειμένου η χώρα να προχωρήσει προς το στόχο του Κυότο. Για το λόγο αυτό, μέσω της κατανομής των δικαιωμάτων, απαίτησε από τις επιχειρήσεις την περίοδο 2005-2007 μείωση κατά 2,1% σε σχέση με τις προβλεπόμενες για την ίδια περίοδο εκπομπές τους.
Για την περίοδο 2008-2012 η Ελλάδα πρότεινε ακόμη αυστηρότερη κατανομή, απαιτώντας από τις επιχειρήσεις της μείωση των εκπομπών κατά 8,9%.
Όσον αφορά τους ελέγχους σε βιομηχανικές δραστηριότητες η Ειδική Υπηρεσία Επιθεωρητών Περιβάλλοντος (ΕΥΕΠ)/ΥΠΕΧΩΔΕ (που άρχισε να λειτουργεί το 2004), έχει πραγματοποιήσει μέχρι τον Οκτώβριο 2007, περισσότερους από 600 ελέγχους, έχουν βεβαιωθεί περίπου 900 παραβάσεις σε 306 περιπτώσεις και έχει εισηγηθεί συνολικά πρόστιμα άνω των 10 εκατ. ευρώ.
Ο Υφυπουργός
ΣΤΑΥΡΟΣ ΕΛ. ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ»
9. Στην με αριθμό 1904/14-11-07 ερώτηση της Βουλευτού κ. Χρύσας Αράπογλου δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 456Β/6-12-07 έγγραφο από τον Υφυπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων η ακόλουθη απάντηση:
«Απαντώντας στο ανωτέρω σχετικό, σας γνωρίζουμε ότι η εξυγίανση και αποκατάσταση χώρων που έχουν ρυπανθεί από επικίνδυνα απόβλητα-συμπεριλαμβανομένης και της ευθύνης συλλογής και απομάκρυνσης τυχόν αποθηκευμένων αποβλήτων -βαρύνει τον κάτοχο των αποβλήτων. Η εμπλοκή του Δημοσίου και ειδικά των Υπουργείων ΠΕΧΩΔΕ, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και Μακεδονίας-Θράκης, στο θέμα της απομάκρυνσης των αποβλήτων του πρώην εργοστασίου ΔΙΑΝΑ ΑΒΕΕ, στη Ν. Ευκαρπία Θεσσαλονίκης, και η διάθεση από μέρους των, σχετικών πιστώσεων, προέκυψε λόγω της έκτασης του προβλήματος και της ανάγκης λήψης μέτρων για την προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας. Διευκρινίζεται ότι ιδιοκτήτης του χώρου, άρα και κάτοχος των αποβλήτων, δεν είναι η Εθνική Τράπεζα αλλά έχει οριστεί από το Πρωτοδικείο Πτωχεύσεων Σύνδικος Πτώχευσης.
Διαβιβάζονται συνημμένα έγγραφα των αρμοδίων Υπηρεσιών της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Θεσσαλονίκης για την ενημέρωσή σας επί των τεθέντων ερωτημάτων του θέματος.
Ο Υφυπουργός
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ»
Σημ.: Τα συνημμένα σχετικά έγγραφα ευρίσκονται στο αρχείο της Δ/νσης Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (Τμήμα Ερωτήσεων).
10. Στις με αριθμό 1805/13-11-07 και 2154/20-11-07 ερωτήσεις των Βουλευτών κ.κ. Μαρίας Δαμανάκη και Ιωάννου Δημαρά δόθηκε με το υπ’ αριθμ. 425Β-507Β/6-12-07 έγγραφο από τον Υφυπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων η ακόλουθη απάντηση:
«Αναφορικά με τις παραπάνω σχετικές ερωτήσεις, σας ενημερώνουμε τα ακόλουθα:
Με το Π.Δ. αριθ.184, που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 172Α΄/26.7.02 συστάθηκε ο «Οργανισμός Διοίκησης και Διαχείρισης του Πάρκου Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης Αντώνης Τρίτσης» ο οποίος είναι αρμόδιος για θέματα διαχείρισης, συντήρησης και βιωσιμότητας του Πάρκου.
Σύμφωνα με το άρθρο 6 του ίδιου Π. Δ/τος πόροι του Οργανισμού Διοίκησης και Διαχείρισης είναι η επιχορήγηση από: το Π.Δ.Ε., το Ε.Τ.Ε.Ρ.Π.Σ.Ι Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., άλλα Υπουργεία, την Περιφέρεια, τους Ο.Τ.Α., διάφορους Κοινοτικούς πόρους, από εκπόνηση προγραμμάτων καθώς και έσοδα από τις δραστηριότητες του Οργανισμού σύμφωνα με τους σκοπούς που περιγράφονται στο άρθρο 3.
Οι απαραίτητοι οικονομικοί πόροι για τα λειτουργικά έξοδα καθώς και για τα έξοδα συντήρησης του Πάρκου, σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του «Οργανισμού Διαχείρισης» έχουν εξασφαλισθεί από το Υ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ..
Το Δ.Σ. του πάρκου με ομόφωνη απόφασή του στις 11-12-2006 υπέβαλε πρόταση στον Αναπτυξιακό Σύνδεσμο Δυτικής Αθήνας (ΑΣΔΑ) , για την ένταξη του Πάρκου στις προτάσεις του ΑΣΔΑ στα πρότυπα καινοτόμα σχέδια ανάπτυξης του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών (επιχειρησιακό σχέδιο), ο οποίος κατέθεσε την πρόταση για ένταξη την 31η /01/2007.
Ο μηχανισμός εποπτείας και ελέγχου του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. προς τον Οργανισμό Διαχείρισης (ΝΠΙΔ) περιγράφεται από το άρθρο 4 παρ.1, 2 , 5ε , από το άρθρο 6ε , το άρθρο 8 παρ.3 και 4 και το άρθρο 9 παρ.2 του ως άνω Π.Δ/τος.
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού που ορίστηκε με Απόφαση του Υπουργού ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ. (ΦΕΚ 16878/1.12.05) μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, διαπίστωσε μια σειρά προβλημάτων, ελλείψεων ή δυσλειτουργιών που αφορούν θέματα Οικονομικά, Διοικητικά και Υποδομής.
Ειδικότερα με την υπ’ αριθμ. 5 Απόφασή του (έγγραφο προς Υπουργό ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. με αρ. πρωτ. 81/8-10-2007), ζήτησε έκτακτο έλεγχο της οικονομικής διαχείρισης του Οργανισμού, όπως ορίζεται από το άρθρο 8 του Π.Δ/γματος 184/18-7-02 (ΦΕΚ 172/AI26-7-02) περί σύστασης, οργάνωσης και λειτουργίας του. Το θέμα έχει αναλάβει ως προς την εφαρμογή της διαδικασίας, η Δ/νση Νομοθετικού Έργου του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε..
Ο Υφυπουργός
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ»)

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Κουμπούρη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το δελτίο επικαίρων ερωτήσεων της Δευτέρας 28 Ιανουαρίου 2008.
Α. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Πρώτου Κύκλου (Άρθρο 130, παράγραφος 4 του Κανονισμού της Βουλής)
1. Η με αριθμό 452/21-1-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Δημητρίου Βαρβαρίγου προς την Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, σχετικά με την καθυστέρηση παράδοσης των εργατικών κατοικιών στη Ζάκυνθο κ.λπ..
2. Η με αριθμό 482/22-1-2008 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Λίλας Καφαντάρη προς τον Υπουργό Ανάπτυξης, σχετικά με τα ορυχεία εξόρυξης χρυσού στον Έβρο κ.λπ..
3. Η με αριθμό 479/22-1-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αθανασίου Λεβέντη προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με την αναδάσωση του Εθνικού Δρυμού της Πάρνηθας κ.λπ..
4. Η με αριθμό 477/22-1-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Μαυρουδή Βορίδη προς τους Υπουργούς Εσωτερικών και Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικά με τη μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα στα Μεσόγεια κ.λπ..
Β. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Δεύτερου Κύκλου (Άρθρο 130 παράγραφος 4 του Κανονισμού της Βουλής).
1. Η με αριθμό 453/21-1-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Κωνσταντίνου Σπηλιόπουλου προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με την εφαρμογή των μέτρων για τους πυρόπληκτους κ.λπ..
2. Η με αριθμό 481/22-1-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Νικολάου Μωραΐτη προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με τη λήψη μέτρων μείωσης του κόστους της αγροτικής παραγωγής και προστασίας του αγροτικού εισοδήματος κ.λπ..
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στη συζήτηση των
ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
Επίκαιρες ερωτήσεις πρώτου κύκλου:
Πρώτη είναι η με αριθμό 471/22-1-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Ιωάννη Μαγκριώτη προς τον Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, σχετικά με την ιδιωτικοποίηση του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης κ.λπ..
Η επίκαιρη ερώτηση του κυρίου συναδέλφου έχει ως εξής:
«Η Κυβέρνηση με αλαζονεία και αυταρχισμό προχωρά σε πολύ κρίσιμες αποφάσεις για την Θεσσαλονίκη, τη Βόρεια Ελλάδα, την οικονομία, την παραγωγή και την απασχόληση.
Ειδικότερα, όταν οι κυβερνήσεις αντί διαλόγου χρησιμοποιούν βία κατά των εκπροσώπων του Κοινοβουλίου, της Αυτοδιοίκησης και των εργαζομένων, έχουν χάσει την ηθική και πολιτική τους νομιμοποίηση και τίποτα καλό δεν μπορούν να προσφέρουν.
Η εταιρεία «Οργανισμός Λιμένος Θεσσαλονίκης Α.Ε.», κερδοφόρα, με δημόσια εποπτεία, είναι μία εταιρεία εισηγμένη στο Χ.Α.Α., η οποία συνεχώς βελτιώνει τα αποτελέσματά της. Παρά την καθυστέρηση που υπάρχει στην κατασκευή της έκτης προβλήτας, με την επέκτασή της το λιμάνι θα υπερδιπλασιάσει τη δυναμικότητά του.
Επιπλέον χάθηκαν τέσσερα χρόνια και τίποτε ακόμη δεν έχει ξεκινήσει για την κατασκευή του Εμπορευματικού Σταθμού, που θα αναβάθμιζε το λιμάνι και την οικονομική δραστηριότητα της Θεσσαλονίκης, δημιουργώντας ταυτόχρονα και πολλές θέσεις απασχόλησης.
Επειδή το λιμάνι Θεσσαλονίκης έχει ιδιαίτερο γεωοικονομικό και γεωστρατηγικό ρόλο για τη χώρα μας, γιατί είναι πόλος εισόδου και εξόδου για άλλες χώρες της περιοχής.
Επειδή με την επιλογή παραχώρησης του Σ.ΕΜΠ.Ο. του λιμανιού Θεσσαλονίκης σε ξένη εταιρεία, θα δημιουργηθεί μονοπωλιακή διαχείριση των εγκαταστάσεων εις βάρος των εξαγωγικών, αλλά και εισαγωγικών επιχειρήσεων, δηλαδή της οικονομίας και της απασχόλησης της Θεσσαλονίκης και της ευρύτερης περιοχής.
Ερωτάται ο κύριος Υπουργός:
1. Εάν επιμένει η Κυβέρνηση στην ιδιωτικοποίηση του Ο.Λ.Θ. και για ποιους λόγους.
2. Με ποιον τρόπο θα διασφαλιστούν τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων και γιατί καθυστέρησε η κατασκευή της επέκτασης του 6ου προβλήτα και του εμπορευματικού κέντρου;»
Στην επίκαιρη ερώτηση του κ. Μαγκριώτη θα απαντήσει ο Υφυπουργός κ. Καμμένος.
Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ (Υφυπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριοι συνάδελφοι, ο στόχος του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής είναι η ανάπτυξη του λιμένος της Θεσσαλονίκης και η ενίσχυση του ηγετικού ρόλου του λιμένος της Θεσσαλονίκης σε μία περιοχή που αναπτύσσεται με πολύ μεγάλες ταχύτητες.
Βλέπουμε ότι στα ανταγωνιστικά λιμάνια της Θεσσαλονίκης, όπου έχει γίνει παραχώρηση σε εταιρείες, σε μεγάλους διακινητές containers, μέρους των λιμανιών, έχουμε αύξηση της τάξεως του 100%, του 200%, του 300% και του 700%. Βλέπουμε περιοχές στην Τουρκία, στη Βουλγαρία, στην Αλβανία, λιμάνια τα οποία εδώ με αυτούς τους διεθνείς διακινητές έχουν γίνει ουσιαστικά οι πύλες εισόδου στα Βαλκάνια.
Η Ελλάδα δεν μπορεί να μείνει πίσω από αυτήν τη διεθνή εξέλιξη. Το 90% των εμπορευμάτων διακινούνται από τους διεθνείς διακινητές. Εάν επιμείνουμε στο να κρατούμε μακριά την Ελλάδα από τις διεθνείς εξελίξεις στην ανάπτυξη των Σ.ΕΜΠ.Ο., τότε θα έχουμε καταδικάσει τη χώρα και τη Θεσσαλονίκη.
Ως προς το πρώτο ερώτημά σας, λοιπόν, κύριε συνάδελφε, πρέπει να σας πω ότι η Κυβέρνηση επιμένει πως και η Θεσσαλονίκη και ο Πειραιάς θα πρέπει να ακολουθήσουν αυτές τις διεθνείς εξελίξεις και να μην μείνουν πίσω σε μία Ευρώπη που αναπτύσσεται, σε μία Ελλάδα που αποτελεί την κύρια πύλη εισόδου.
Όσον αφορά στη διασφάλιση των εργαζομένων, εγώ δεν πιστεύω ότι έχει υπάρξει μεγαλύτερη διασφάλιση εργαζομένων τα τελευταία χρόνια απ’ ό,τι υπάρχει αυτήν τη στιγμή με την παραχώρηση μέρους των δύο προβλητών στον Ο.Λ.Π. και του προβλήτα στον Ο.Λ.Θ.. Οι εργαζόμενοι –πρέπει να γίνει αντιληπτό από όλο τον ελληνικό λαό- έχουν τις δυνατότητες να παραμείνουν στην εταιρεία, να συνεχίσουν να εργάζονται με τις ίδιες εργασιακές σχέσεις, με τα ίδια δικαιώματα στον Οργανισμό Λιμένος Θεσσαλονίκης.
Επίσης, έχουν τη δυνατότητα να προχωρήσουν σε μετάταξη σε οποιαδήποτε υπηρεσία του δημοσίου επιλέξουν. Σε οποιαδήποτε υπηρεσία του δημοσίου μετατάσσονται όσοι υπάλληλοι το επιθυμήσουν.
Εκείνοι που είναι κοντά στη σύνταξη έχουν τη δυνατότητα να πάρουν πρόωρη σύνταξη, παίρνοντας το σύνολο του εφάπαξ άμεσα και κατευθείαν τη σύνταξή τους, σαν να εργάζονταν κανονικά για τα επόμενα πέντε χρόνια.
Παράλληλα με αυτό, δίνουμε δυνατότητα στα παιδιά των εργαζομένων να μπορούν να προσληφθούν και υποχρεούται η εταιρεία, η οποία θα πάρει το συμβόλαιο, να απορροφήσει τουλάχιστον το 10% από τα παιδιά των σημερινών εργαζομένων. Δεν πρόκειται κανένας εργαζόμενος να χάσει ούτε εργασιακό ούτε συνταξιοδοτικό δικαίωμα. Εμείς διασφαλίζουμε τους εργαζομένους με οποιονδήποτε από αυτούς τους τρεις τρόπους.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
Τέλος, όσον αφορά στην καθυστέρηση της κατασκευής της επέκτασης του έκτου προβλήτα και του εμπορευματικού κέντρου, θέλω να πω ότι εγώ χαίρομαι που ο κ. Μαγκριώτης κάνει αυτήν την ερώτηση, διότι το 1999 είχαμε ένα έργο που είχε την εξής παγκόσμια πρωτοτυπία: Ανακοινώθηκε από την Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. το έργο, βρήκαμε τον εργολάβο, του αναθέσαμε τη δουλειά και δεν είχαμε τη χρηματοδότηση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Υφυπουργέ, ολοκληρώστε. Θα δώσετε λεπτομέρειες στη δευτερολογία σας.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ (Υφυπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής): Κλείνω, κυρία Πρόεδρε, αμέσως.
Μπλόκαρε δε η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. τότε τους πόρους και τη δυνατότητα χρηματοδότησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από το ελληνικό δημόσιο.
Εμείς, λοιπόν, αυτό το ξεμπλοκάραμε. Ήδη έχει ξεκινήσει η θεμελίωση και ο νέος επενδυτής θα αποτελειώσει αυτό το μεγάλο έργο πνοής για τη Θεσσαλονίκη.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
Το λόγο έχει ο κ. Μαγκριώτης.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: Η τελευταία αποστροφή του λόγου του κυρίου Υπουργού είναι χαρακτηριστική. Ο νέος επενδυτής θα αποτελειώσει τον έκτο προβλήτα, όπως ακριβώς το είπε.
Κύριε Καμμένε, θα ξεκινήσω από το τελευταίο. Δεν μπλόκαρε το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Ήταν η αλλαγή του θεσμικού καθεστώτος μετά από προσφυγή, δηλαδή η εισαγωγή στο Χρηματιστήριο -θα σας το πει ο κ. Χατζηδάκης που κάθεται δίπλα- και έτσι δεν επέτρεψε η Ευρωπαϊκή Ένωση τη χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό και το Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, γιατί πλέον ήταν Α.Ε.. Ετσι, αναζητούσε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. –γιατί αυτό έγινε το 2003- άλλη πηγή χρηματοδότησης ή την αλλαγή του θεσμικού καθεστώτος. Ήρθατε εσείς αμέσως μετά, γίνατε Κυβέρνηση και μετά από τρία χρόνια, αφού το ψάχνατε και δεν κάνατε τίποτα, ο κ. Κεφαλογιάννης ήρθε εδώ και μας είπε για ένα μεγάλο δάνειο 6.000.000.000 ευρώ που έκαναν τα λιμάνια της χώρας με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και από τα οποία θα χρηματοδοτούσε και το Λιμάνι Θεσσαλονίκης.
Πρώτον, τα 6.000.000.000 τελείωσαν. Γιατί τα πουλάτε τα λιμάνια. Άρα δεν τα χρειάζεστε. Ήταν η οραματική σας πολιτική για τα λιμάνια και τώρα επιλέξατε να τα πουλήσετε μια και καλή. Αυτό είναι το πρώτο, για να τελειώνουμε με το θέμα του έκτου προβλήτα.
Δεύτερον, όσον αφορά το εμπορευματικό κέντρο, θέλω να σας πω ότι είχε χωροθετηθεί με νόμο στη Βουλή το εμπορευματικό κέντρο και είχαν βρεθεί και τα χρήματα. Με νόμο ο κ. Λιάπης ως Υπουργός Μεταφορών κατήργησε τα εμπορευματικά κέντρα. Έξι ήταν να γίνουν σε όλη τη χώρα και δεν έγινε κανένα εμπορευματικό κέντρο, ούτε βέβαια και στη Θεσσαλονίκη. Έμεινε πίσω η ανάπτυξη του λιμανιού και των συνδυασμένων μεταφορών, καθώς και η ανάπτυξη της οικονομίας της περιοχής.
Είναι αποκλειστικά, λοιπόν, δικές σας ευθύνες. Είστε καινούργιος στο Υπουργείο, φαντάζομαι θα ενημερωθείτε καλύτερα, δεν σας καταλογίζω πρόθεση σε καμμιά των περιπτώσεων.
Ειδικότερα τώρα, είπατε ότι το λιμάνι της Θεσσαλονίκης θα αποκτήσει ηγετικό ρόλο. Χαίρομαι που αποκαλύπτει η πολιτική σας ότι μέσω των Κινέζων ή των Αράβων που θα μεταφέρουν τα δικά τους προϊόντα -ειδικά οι Κινέζοι- και θα περιθωριοποιηθούν τα προϊόντα των επιχειρήσεων της περιοχής -γι’ αυτό και ο Σύλλογος Εξαγωγέων διαφωνεί- θα αποκτήσει η Θεσσαλονίκη ηγετικό ρόλο. Δεν μπόρεσαν οι Ελληνικές Κυβερνήσεις, δεν μπορεί η δική σας και θα μας το κάνουν οι Κινέζοι και οι Άραβες. Χαίρομαι που παραλληλίζετε τα λιμάνια της πατρίδας μας, της ανεπτυγμένης ευρωπαϊκής χώρας, με το Δυρράχιο, με τα λιμάνια της Τουρκίας, της Βουλγαρίας. Χαίρομαι πάρα πολύ που μας πήγατε τριάντα και σαράντα χρόνια πίσω. Εσείς είχατε πει ότι θα μας πηγαίνετε πολύ πιο μπροστά όταν θα γίνετε Κυβέρνηση.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Δογματικά κινείστε και μάλιστα με έναν αυταρχικό και αλαζονικό τρόπο ο κ. Βουλγαράκης ήρθε στη Θεσσαλονίκη και από τη σουίτα του «Μακεδονία Παλλάς» πεντέμισι τα ξημερώματα…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Πρέπει να ολοκληρώσετε, κύριε συνάδελφε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ: …με κυβερνητική πλειοψηφία πήρε τις αποφάσεις μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Οι Βουλευτές, Εκπρόσωποι των Κομμάτων της Αντιπολίτευσης, οι Εκπρόσωποι της Αυτοδιοίκησης, εκπρόσωποι των εργαζομένων με βία αντιμετωπίζονταν και ο κ. Βουλγαράκης αλαζονικά γύρισε την πλάτη, αφού είχε δώσει αυτές τις εντολές κι έφυγε πίσω για την Αθήνα. Αυτή είναι η πολιτική σας. Ούτε το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, ούτε την οικονομία της περιοχής, ούτε τους εργαζόμενους και τα εισοδήματα, διασφαλίζει. Λυπάμαι πολύ. Απλώς οι υποσχέσεις του κυρίου Πρωθυπουργού, πριν δύο χρόνια, σε ξένες πρωτεύουσες να τους δώσει τα λιμάνια…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Έχει προ πολλού τελειώσει ο χρόνος σας. Ευχαριστώ.
Ο κύριος Υφυπουργός έχει το λόγο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ (Υφυπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής): Θα σας στείλω αύριο μία φωτογραφία δίπλα από τον κ. Πάχτα, όταν ανακοινώνατε τη χρηματοδότηση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την επόμενη εβδομάδα το ΠΑ.ΣΟ.Κ. προέβη σε μία ανακοίνωση ενός νέου «mea culpa». Αφήσατε με την πολιτική σας τα λιμάνια να μαραζώνουν. Ε, αυτή τη χάρη δεν θα σας την κάνουμε, να συνεχίσουμε το δικό σας έργο. Εμείς θα προχωρήσουμε στην ανάπτυξη του λιμανιού της Θεσσαλονίκης. Να ξέρετε ότι και οι εργαζόμενοι πλέον έχουν αντιληφθεί ότι αυτά τα οποία τους λέτε, περί ξεπουλήματος των λιμανιών, δεν έχουν να κάνουν με την πραγματικότητα, αλλά με την φαντασίωση, την οποία κάποιοι συνεχίζουν να προβάλλουν προς τα έξω, ως πολιτική. Δεν υπάρχει καμμία ιδιωτικοποίηση, δεν υπάρχει αποκρατικοποίηση, είναι η παραχώρηση ενός μέρους του λιμανιού, σε έναν διεθνή διακινητή. Όπως γίνεται σε όλο τον κόσμο, το ελληνικό δημόσιο έχει την ευθύνη, έχει τον έλεγχο, το ελληνικό δημόσιο είναι εκείνο, το οποίο θα κοντρολάρει και τον Πειραιά και τη Θεσσαλονίκη.
Δεν ξέρω, κύριε συνάδελφε, τι έχετε με τους Κινέζους ή με τους Άραβες, αλλά θα πρέπει να σας ενημερώσω ότι οι Κινέζοι, οι Άραβες και άλλες τρεις μεγάλες εταιρείες είναι διεθνείς διακινητές, οι οποίοι κινούν το 90% του διεθνούς εμπορίου. Απ’ ό,τι αντιλαμβάνομαι, δεν επιθυμείτε η Θεσσαλονίκη, να αποτελέσει πύλη εισόδου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα θέλατε το λιμάνι της Θεσσαλονίκης να παραμείνει μία είσοδος για την εσωτερική διακίνηση εμπορευμάτων. Εμείς έχουμε διαφορετική πολιτική. Πράγματι, διαφωνούμε. Εμείς πιστεύουμε ότι η Θεσσαλονίκη, ο Πειραιάς, τα ελληνικά λιμάνια, θα πρέπει να είναι οι πύλες εισόδου για την Ευρωπαϊκή Ένωση, οι πύλες εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ένωση και πιστεύουμε ότι η Ελλάδα έχει να παίξει ένα σημαντικό και γεωστρατηγικό ρόλο και στην Ευρώπη και στα Βαλκάνια. Αυτό το ρόλο θα τον παίξει από τη στιγμή που θα μπορέσουν να αναπτυχθούν τα λιμάνια μας, με νέες μεθόδους, με επενδύσεις, με χρήματα τα οποία δεν τα υποσχόμαστε τη μία ημέρα και την άλλη ημέρα λέμε ότι δεν μπορούμε να τα πάρουμε, αλλά με επενδύσεις που θα γίνουν με δικό μας προγραμματισμό και θα αποδώσουν στη πόλη. Σε λίγα χρόνια θα είμαστε εδώ, κύριε Μαγκριώτη και θα δείτε ότι και πάλι θα έρθετε να παραδεχθείτε ότι αυτές οι κινήσεις που κάνει η Κυβέρνηση, αυτές οι μεταρρυθμίσεις της Κυβέρνησης, είναι εκείνες που οδήγησαν τη χώρα, στο να έχει έναν ηγετικό ρόλο στα Βαλκάνια και στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κι εμείς σας ευχαριστούμε.
Στη συνέχεια θα συζητηθεί η δεύτερη με αριθμό 484/22-1-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, κ. Δήμου Κουμπούρη προς τον Υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών, σχετικά με την επέκταση των αστικών συγκοινωνιών σε όλη την Αττική κ.λπ..
Η επίκαιρη ερώτηση του κυρίου συναδέλφου έχει ως εξής:
«Χιλιάδες εργαζόμενοι, μαθητές και φοιτητές του Νομού Αττικής που καθημερινά βιώνουν το άγχος της κυκλοφορίας, σαν επιβάτες χρησιμοποιούν για τις μετακινήσεις τους από τον τόπο κατοικίας στον τόπο εργασίας ή μάθησης και αντίστροφα, μέσα μαζικής μεταφοράς που ανήκουν όμως στον ιδιωτικό τομέα, χρησιμοποιούν δηλαδή τα λεωφορεία του Κ.Τ.Ε.Λ. Αττικής, γιατί δεν υπάρχει τις περισσότερες φορές άλλος τρόπος μετακίνησής τους εκτός από αυτόν.
Το αποτέλεσμα είναι να αναγκάζονται να πληρώνουν για μια απλή διαδρομή πανάκριβο εισιτήριο που ξεκινά από τα 1,20 ευρώ και φτάνει στα 5,50 ευρώ (11 φορές ακριβότερο από το εισιτήριο των 0,50 ευρώ των αστικών συγκοινωνιών της Ε.ΘΕ.Λ.). Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι από τις τριάντα σημαντικότερες διαδρομές που πραγματοποιούν τα Κ.Τ.Ε.Λ. Αττικής σε αστικές περιοχές του νομού μόνο σε τέσσερις διαδρομές το εισιτήριο είναι κάτω από 2 ευρώ, ενώ σε οκτώ διαδρομές το εισιτήριο είναι πάνω από 4 ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι ένας εργαζόμενος που χρησιμοποιεί για τη μεταφορά του τα Κ.Τ.Ε.Λ. Αττικής ξοδεύει κατά μέσο όρο τη μέρα 6,06 ευρώ και το μήνα 151,50 ευρώ, τη στιγμή που ο καθαρός βασικός του μισθός δεν ξεπερνά τα 700 ευρώ.
Επειδή ο αστικός ιστός έχει πια επεκταθεί σε όλη την Αττική και επειδή οι υπηρεσίες των αστικών συγκοινωνιών έχουν κοινωνικό χαρακτήρα και αποτελούν κοινωνικό δικαίωμα όλων των εργαζομένων,
Ερωτάται ο κύριος Υπουργός:
1. Προτίθεται η Κυβέρνηση να προχωρήσει στην επέκταση της Ε.ΘΕ.Λ. σε όλο το εύρος του Νομού Αττικής, έτσι ώστε, χωρίς την ανάμειξη του ιδιωτικού κεφαλαίου, να μπορούν εργαζόμενοι, μαθητές, φοιτητές να μετακινούνται χωρίς να πληρώνουν πανάκριβα εισιτήρια;
2. Προτίθεται η Κυβέρνηση να προχωρήσει στη δωρεάν χρήση των δημοσίων αστικών συγκοινωνιών ορισμένες ώρες (5-8 π.μ.) που πηγαίνουν οι εργαζόμενοι στις δουλειές τους, να καθιερώσει ενιαίο και φτηνό εισιτήριο με το οποίο να μπορούν οι εργαζόμενοι να μετεπιβιβάζονται από τη μια γραμμή και μέσο στο άλλο και να αυξήσει τις ειδικές κατηγορίες μειωμένου εισιτηρίου;»
Στην ερώτηση του κ. Κουμπούρη θα απαντήσει ο Υπουργός κ. Χατζηδάκης.
Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο κ. Κουμπούρης θέτει δύο διαφορετικά θέματα με την ερώτησή του. Σε σχέση με τις περιοχές, κατ’ αρχάς, που καλύπτει ο Ο.Α.Σ.Α. με το έργο του.
Πράγματι, η πόλη εξελίσσεται, θέλω να ξέρετε, όμως, κύριε συνάδελφε, ότι το συγκοινωνιακό έργο στην περιοχή που καλύπτει ο Ο.Α.Σ.Α. έχει καθιερωθεί δια νόμου και για να έχουμε αλλαγές θα χρειαστεί τροποποίηση αυτού του νόμου. Αυτό δεν σημαίνει, βεβαίως, ότι εμείς είμαστε αρνητικοί. Το αντίθετο. Πριν από δύο ημέρες είχα παραστεί στις εργασίες της πρώτης διαβούλευσης του Ο.Α.Σ.Α. για το Γενικό Σχέδιο Μεταφορών της Αττικής και εκεί, ένα από τα θέματα τα οποία εθίγησαν, ήταν αυτό που θίγετε και εσείς στην ερώτησή σας.
Είναι σε εξέλιξη αυτήν την ώρα, πέραν της διαβούλευσης με τους αρμόδιους φορείς και έξι μελέτες που είχε παραγγείλει από το παρελθόν ο Ο.Α.Σ.Α. Με βάση, λοιπόν, τη διαβούλευση και τις μελέτες, θα οδηγηθούμε σε συμπεράσματα τα οποία θα είναι επωφελή για τον πληθυσμό συνολικά της Αττικής.
Σημείο κλειδί, ξέρετε, είναι η διασύνδεση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, έτσι ώστε να έχουμε ένα λειτουργικό δίκτυο Μέσων Μαζικής Μεταφοράς στο Λεκανοπέδιο Αττικής. Αναφέρομαι στις μετεπιβιβάσεις, στη σύνδεση των μέσων σταθερής τροχιάς με τα λεωφορεία και τα τρόλεϊ κ.ο.κ..
Μια και αναφέρεστε στην περιφέρεια Αττικής, έχουμε δύο έργα τα οποία προγραμματίζουμε. Το ένα έργο είναι του Η.Σ.Α.Π., από την Κηφισιά μέχρι τον Άγιο Στέφανο και το δεύτερο έργο είναι η επέκταση του Προαστιακού μέχρι την Κερατέα και το λιμάνι του Λαυρίου. Το δεύτερο έργο προγραμματίζεται να τελειώσει το 2013.
Σε σχέση τώρα με την πολιτική του εισιτηρίου, πρέπει να ξέρετε, κύριε Κουμπούρη, ότι είναι πολύ απλό να είναι δωρεάν όλα τα εισιτήρια, όχι μόνο στις πρωινές ζώνες, αλλά σε όλες τις ζώνες της κυκλοφορίας, υπό την προϋπόθεση ότι θα έρθουν εδώ όλα τα κόμματα για να μας πείσουν ότι οι κάτοικοι του Ηρακλείου της Κρήτης, της Αλεξανδρούπολης, των Ιωαννίνων κ.λπ., θα έρθουν –ενώ οι ίδιοι δεν έχουν δωρεάν συγκοινωνίες- να επιδοτήσουν από τον προϋπολογισμό τις συγκοινωνίες της Αττικής ή και της Θεσσαλονίκης. Νομίζω ότι αυτό είναι κάτι που πρέπει να το συζητήσετε στο κόμμα σας, να καταλήξετε και εσείς, να καταλήξουν και τα υπόλοιπα κόμματα, και με θάρρος να πούμε στους κατοίκους της επαρχίας ότι θα πρέπει να επιδοτούν τις συγκοινωνίες της Αθήνας.
Εμένα, ως Βουλευτή της Β΄ Εκλογικής Περιφέρειας Αθηνών, ατομικά, θα με βόλευε μια τέτοια λύση, αλλά δεν νομίζω ότι είναι μια ισορροπημένη λύση.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
Εν πάση περιπτώσει, ξέρετε ότι έχουμε ειδικές πολιτικές για συγκεκριμένες ομάδες πληθυσμού, τους μαθητές, σπουδαστές, τα άτομα με ειδικές ανάγκες.
Αυτές οι πολιτικές ορθώς ισχύουν και θα εξακολουθήσουν να ισχύουν. Και έχουμε πάντοτε μια ευαισθησία σε θέματα τιμολογιακής πολιτικής στα εισιτήρια. Ξέρετε ότι, εάν συγκρίνετε με τις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, οι τιμές που ισχύουν εδώ είναι από τις χαμηλότερες σε όλη την Ευρώπη. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να αλλάξουμε άρδην πολιτική και να πάμε στο αντίθετο άκρο, αλλά σε σχέση με τα εισιτήρια, θα πρέπει να κάνουμε έναν ειλικρινή διάλογο και να έχουμε μια σοβαρή και αξιόπιστη πολιτική η οποία να λαμβάνει υπ’ όψιν της όλες τις παραμέτρους…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Υπουργέ, να συνεχίσετε στη δευτερολογία σας τα υπόλοιπα.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.
Να λαμβάνει υπ’ όψιν της την ανάγκη να μην επιβαρύνονται υπέρμετρα ευαίσθητες ομάδες του πληθυσμού, αλλά και την αλήθεια ότι τα ελλείμματα των συγκοινωνιών είναι και δικά μας ελλείμματα, όλου του ελληνικού λαού.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Το λόγο έχει ο ερωτών Βουλευτής κ. Κουμπούρης.
ΔΗΜΟΣ ΚΟΥΜΠΟΥΡΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, ο κύριος Υπουργός διαπίστωσε και αυτός ότι υπάρχει αντίφαση όσον αφορά την αύξηση του αστικού πληθυσμού με το πώς εξυπηρετούνται σήμερα κυρίως τα λαϊκά στρώματα –γιατί λαϊκά στρώματα κατοικούν σε αυτές τις περιοχές- από τις αστικές συγκοινωνίες. Η θέση μας στο να επεκταθούν σε όλη την Αττική, κύριε Υπουργέ, είναι θέση ρεαλιστική και πηγάζει από τις ανάγκες των ίδιων των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων που κατοικούν σε αυτές τις περιοχές, είτε αυτοί είναι οι ίδιοι που εργάζονται είτε τα παιδιά τους που φοιτούν.
Αυτό όμως δεν μπορεί να παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες. Δεν μπορεί να διαιωνίζεται αυτή η υπόθεση. Γιατί κοιτάξτε τώρα: Έγιναν και ορισμένα νέα μέσα συγκοινωνίας, έγιναν και ορισμένοι περιφερειακοί δρόμοι. Ένας εργαζόμενος που μένει στα Μέγαρα και χρειάζεται να εργαστεί στην Αθήνα, αν πάρει το αυτοκίνητό του μέσω της Αττικής Οδού ή μέσω της Αθηνών-Κορίνθου, θέλει μαζί με βενζίνες τουλάχιστον 18 ευρώ. Αν παίρνει 25 ευρώ καθαρά, αυτή είναι η κατάσταση.
Πρέπει να επεκταθεί και πρέπει να επεκταθεί παντού, γιατί θα εξυπηρετήσει πραγματικά λαϊκά στρώματα, που έχουν ανάγκη αυτό το εισιτήριο, το οποίο είναι από το υστέρημά τους. Και από ό,τι κατάλαβα, κύριε Υπουργέ, δεν ξέρω αν το πήγατε δια νόμου –δια νόμου, εγώ δεν έχω αντίρρηση- για να υπάρξει μεγαλύτερη καθυστέρηση.
Επίσης, εμείς λέμε να καταργηθούν τα εισιτήρια από τις ώρες που λένε, για να εξυπηρετηθούν πάλι λαϊκά στρώματα. Επικαλείστε τον προϋπολογισμό. Από πού αλλού να δοθούν; Από τον κρατικό προϋπολογισμό να δοθούν. Και γιατί να μην δοθούν για όλες τις αστικές συγκοινωνίες; Ο κρατικός προϋπολογισμός από πού κυρίως εισπράττει; Εισπράττει κατά κύριο λόγο -να μην πω το μεγαλύτερο ποσοστό- από τα λαϊκά στρώματα. Αυτοί φορολογούνται, αυτοί πληρώνουν: οι συνταξιούχοι, τα λαϊκά στρώματα, οι άνθρωποι του μόχθου καθημερινά. Από τα στοιχεία που καθημερινά γνωρίζουμε, αυτοί είναι που συμβάλλουν κατά κύριο λόγο στον κρατικό προϋπολογισμό.
Το αίτημά μας είναι σε σωστή κατεύθυνση, καθώς επίσης και η θέση μας να καταργηθούν τα διόδια, όπως λέμε, στις εθνικές οδούς, γιατί είναι φτιαγμένα με χρήματα των ίδιων των εργαζομένων, είναι με αυτοχρηματοδότηση και λίγο έχουν συμβάλει, αυτές οι εταιρείες που έχουν συμβάλει και έχουν πάρει την κύρια μερίδα για πάρα πολλά χρόνια.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Σας ευχαριστώ.
Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο για δύο λεπτά.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ (Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών): Κύριε Κουμπούρη, δεν θέλουμε να καθυστερήσουμε. Απλώς δεν θέλουμε να κάνουμε και αυτοσχεδιασμούς. Κάνουμε σας είπα δημόσια διαβούλευση, προχωρούμε με βάση μελέτες και ό,τι κάνουμε θέλουμε να έχει τη στήριξη της επιστήμης και την αποδοχή της κοινωνίας. Λαμβάνουμε όμως υπ’ όψιν την πραγματική ανάγκη που θέτετε σε σχέση με την περιφέρεια Αττικής και την οποία δεν μπορούμε να υποτιμήσουμε.
Δεύτερον, σε σχέση με την περιφέρεια Αττικής πρέπει να ξέρετε ότι τα μέσα σταθερής τροχιάς που επεκτείνονται προς αυτήν την περιφέρεια θα αλλάξουν το τοπίο των συγκοινωνιών. Ήδη ο Προαστιακός, που τη διασχίζει προς δυσμάς, έχει δημιουργήσει μία νέα πραγματικότητα.
Η επέκταση του Προαστιακού στο Λαύριο και η επέκταση του Η.Σ.ΑΠ. προς τον Άγιο Στέφανο θα είναι μία ιδιαίτερα θετική εξέλιξη για την περιφέρεια αυτή, αλλά και για το Λεκανοπέδιο της Αττικής συνολικότερα.
Τώρα, σε σχέση με το εισιτήριο των αστικών συγκοινωνιών, το επιδοτούμε από τον προϋπολογισμό και ορθώς το επιδοτούμε. Απλώς, επαναλαμβάνω, πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν μας ότι αφορά συγκεκριμένες περιοχές της Ελλάδας, την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Μία πολιτική σαν και αυτήν που αναφέρετε, ουσιαστικά σημαίνει μεταφορά πόρων από φτωχά λαϊκά στρώματα της περιφέρειας στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη και δεν μπορεί να θεωρηθεί κοινωνικά δίκαιη πολιτική.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Σας ευχαριστώ.
Η τρίτη με αριθμό 480/22-1-2008 επίκαιρη ερώτηση του Προέδρου του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξανδρου Αλαβάνου προς τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών σχετικά με την εκποίηση της έκτασης της πρώην αμερικανικής βάσης Γουρνών Ηρακλείου δεν συζητείται, λόγω κωλύματος Υπουργού. Ενημερώθηκε ο κ. Αλαβάνος.
Η τέταρτη με αριθμό 472/22-1-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Κωνσταντίνου Αϊβαλιώτη προς τον Υπουργό Εσωτερικών, σχετικά με την αρμοδιότητα για απάντηση στο θέμα της ελεύθερης πρόσβασης στα Ίμια των Ελλήνων κτηνοτρόφων και ψαράδων επίσης δεν συζητείται λόγω κωλύματος Υπουργού. Ενημερώθηκε ο Βουλευτής.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Κυρία Πρόεδρε, τι είναι αυτά;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Δεν έχετε το λόγο. Σας παρακαλώ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Φοβάται η Κυβέρνηση να αντιμετωπίσει το θέμα των Ιμίων; Ξεπουλιούνται τα Ίμια;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Καρατζαφέρη, δεν έχετε το λόγο. Σας παρακαλώ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Έχουμε δημοκρατία και είναι η τέταρτη φορά που η Κυβέρνηση αποφεύγει να απαντήσει!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Μπορείτε να με ακούσετε; Δεν σας έδωσε κανένας το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Είναι αδιανόητο!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Με βάση το άρθρο 131, έχετε το δικαίωμα να επαναφέρετε την ερώτηση. Από τη στιγμή που δηλώνεται κώλυμα Υπουργού, θα διαμαρτυρηθείτε στον Υπουργό.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Αυτές οι πράξεις είναι προδοσία!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Συνεχίζουμε, κυρίες και κύριοι…
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Είναι τέσσερις Υπουργοί και κρύβονται!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Σας παρακαλώ, σεβαστείτε τη διαδικασία.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Κρύβονται!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Δεν σας έχει δοθεί ο λόγος. Να κάνετε τα παράπονά σας στην Κυβέρνηση.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Παραδίδονται τα Ίμια;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Με βάση τον Κανονισμό, όταν υπάρχει κώλυμα Υπουργού, έχετε το δικαίωμα να επανέλθετε.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
Επίκαιρες ερωτήσεις δευτέρου κύκλου:
Πρώτη είναι η με αριθμό 475/22-1-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Ιωάννη Μανιάτη προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικά με το περιβάλλον κ.λπ.
Η επίκαιρη ερώτηση του κυρίου συναδέλφου έχει ως εξής:
«Κύριε Υπουργέ,
Σε διεθνή διασυρμό έχετε οδηγήσει ουσιαστικά τη χώρα σε θέματα περιβάλλοντος, σύμφωνα και με τον Έλληνα Ευρωπαίο Επίτροπο για το Περιβάλλον, κ. Σταύρο Δήμα. Ουσιαστικά ο Επίτροπός σας απηύθυνε αυστηρή προειδοποίηση ότι με την απαράδεκτη στάση σας του «μαγειρέματος» των μετρήσεων των εκπομπόμενων ρύπων στις εκατόν πενήντα μεγάλες ελληνικές βιομηχανίες, κινδυνεύει να τιναχθεί στον αέρα ολόκληρο το ευρωπαϊκό σύστημα εμπορίας ρύπων του θερμοκηπίου. Αποκαλυπτικός, όμως, ήταν ο Επίτροπος και στο ζήτημα της μείωσης των εκπομπών CO2 που προβλέπει η Ελλάδα για την περίοδο 2008-2012. Το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. λανθασμένα υποστηρίζει ότι οι εκπομπές θα μειωθούν κατά 16,6%, όταν στην πραγματικότητα θα μειωθούν κατά πολύ λιγότερο. Επιπλέον, ουσιαστικά κατακεραύνωσε το Ειδικό Χωροταξικό Σχέδιο Τουρισμού, σημειώνοντας ότι με τέτοιες λογικές υπάρχουν σοβαροί κίνδυνοι ο συγκεκριμένος τόπος να ερημοποιηθεί πλήρως.
Απόδειξη προκλητικής κυβερνητικής αδιαφορίας αποτελεί και το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καταδίκασε πρόσφατα τη χώρα για τη μη συμμόρφωση με την οδηγία 2002/91/ΕΚ που αφορά περιορισμό της ενεργειακής κατανάλωσης των κτηρίων.
Εξίσου σημαντικό με τα υπόλοιπα, όμως, θεωρώ και το γεγονός της προσωπικής σας απουσίας από την πρόσφατη συνεδρίαση της Επιτροπής Περιβάλλοντος.
Ερωτάται ο κύριος Υπουργός:
1. Αληθεύει ή δεν αληθεύει ότι εξαιτίας των πλασματικών μετρήσεων που παρουσιάζει η Ελλάδα μας εγκαλεί η Επιτροπή Συμμόρφωσης του Ο.Η.Ε.;
2. Αποτελεί ή όχι προσβολή προς το Εθνικό Κοινοβούλιο αλλά και προς τον μοναδικό Έλληνα Επίτροπο η απουσία σας από τη συνεδρίαση της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής;».
Στην ερώτηση του κ. Μανιάτη θα απαντήσει ο Υφυπουργός κ. Καλογιάννης.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Κύριε συνάδελφε, επιτρέψτε μου να σας πω κατ’ αρχάς ότι διαφωνώ με το ύφος του κειμένου. Κανένα διασυρμό δεν έχει υποστεί η χώρα. Επειδή σας γνωρίζω προσωπικά απορώ , πώς συντάξατε ένα τέτοιο κείμενο ερώτησης, το οποίο έχει εξαιρετικά σημαντικές ανακρίβειες, πράγμα που θα αποδείξω αμέσως τώρα.
Σχετικά με τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, ένα θέμα το οποίο βρίσκεται το τελευταίο χρονικό διάστημα μετά τις ανακοινώσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο επίκεντρο των συζητήσεων σε παγκόσμιο επίπεδο θέλω να ξεκαθαρίσω ορισμένα πράγματα.
Όσον αφορά τη χώρα μας, την ευθύνη για τη συλλογή, τη διασφάλιση της ποιότητας και την αξιολόγηση των στοιχείων, καθώς και τη σύνταξη των εκθέσεων από το 1990 μέχρι και το 2004 είχε ερευνητική ομάδα από το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών υπό τον καθηγητή κ. Λάλα. Το Σεπτέμβριο του 2006, υποβάλαμε ως χώρα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή το δεύτερο εθνικό σχέδιο κατανομής δικαιωμάτων εκπομπών, προτείνοντας τις εκατόν πενήντα υπόχρεες βιομηχανίες σε μείωση κατά 8,9%. Συγκεκριμένα, από 82,8 εκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακος που είναι οι μέσες ετήσιες προβλεπόμενες εκπομπές περιόδου 2008-2012, προτείναμε μείωση στους 75,5 εκατομμύρια τόνους, δηλαδή μείωση 8,9%.
Στη συνέχεια, λόγω και των αποφάσεων που πήρε η Ευρωπαϊκή Ένωση για περαιτέρω μείωση των εκπομπών μέχρι το 2020, αποφασίσαμε να μειώσουμε τις εκπομπές στους εξήντα εννέα εκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα. Δηλαδή η συνολική μείωση από 82,8 εκατομμύρια στους εξήντα εννέα εκατομμύρια είναι 16,6%. Με το ποσοστό αυτό καλύπτουμε όλες τις υποχρεώσεις μας. Αυτή είναι η αλήθεια.
Εξάλλου αναφέρεται στο κείμενο της ερώτησής σας ότι σύμφωνα με τον Επίτροπο οι εκπομπές μειώθηκαν από τους εβδομήντα ένα στους εξήντα εννέα εκατομμύρια τόνους. Μια απλή αριθμητική πράξη, δείχνει ότι αυτή η μείωση είναι της τάξης του 2,8%. Είναι προφανές ότι υπάρχει κάποιο πολύ σημαντικό λάθος στους υπολογισμούς στους οποίους παρουσιάζετε.
Όσον αφορά τον Ο.Η.Ε., οι λανθασμένες εκτιμήσεις έχουν δοθεί στον Ο.Η.Ε. από το 1995. Όταν μας γνωστοποιήθηκαν την περασμένη χρονιά οι παρατηρήσεις του Ο.Η.Ε., ζητήσαμε από το Αστεροσκοπείο το οποίο είχε την ευθύνη για όλα τα προηγούμενα χρόνια, να τεκμηριώσει αυτές τις τροποποιήσεις, πράγμα το οποίο δεν έγινε. Εμείς ενημερώσαμε γραπτώς και προφορικώς τον Ο.Η.Ε. ότι αποδεχόμαστε τις παρατηρήσεις τις οποίες κάνει και ότι τις έχουμε ενσωματώσει στον σχεδιασμό μας ήδη από τον περασμένο Δεκέμβριο. Επίσης ανακοινώσαμε επισήμως και στον Ο.Η.Ε. ότι υποστηρίζουμε με ειδικευμένο τεχνικό προσωπικό την αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου, που ασχολείται με την κλιματική αλλαγή και ότι προσλαμβάνουμε ως τεχνικό μας σύμβουλο τη σχολή Χημικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσοβείου Πολυτεχνείου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Ο κ. Μανιάτης έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, ο κύριος Υφυπουργός με το γνωστό ευγενικό του τρόπο, προσπάθησε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Επί της ουσίας όμως, δεν απάντησε σε καμμία από τις ερωτήσεις που έθεσα.
Κύριε Υπουργέ, γνωρίζετε πολύ καλά όπως και όλη η Ελλάδα ότι αυτόν τον καιρό, ζούμε δυστυχώς στον αστερισμό του διασυρμού των θεσμών της χώρας ενός διασυρμού, που έχει φθάσει πολύ βαθιά στην κορυφή της Κυβέρνησης, βαθιά μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου και ακουμπά πια τον ίδιο τον Πρωθυπουργό και την οικογένειά του. Σαν να μη μας έφθανε αυτό, την προηγούμενη βδομάδα είχαμε τον περιβαλλοντικό διασυρμό της χώρας και μάλιστα όχι μόνο σε επίπεδο Ευρώπης, αλλά δυστυχώς σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ο Υπουργός κ. Σουφλιάς, μετά την παρουσία του Επιτρόπου κ. Δήμα στην Επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής, εξέδωσε μία μακροσκελέστατη ανακοίνωση, η οποία ουσιαστικά έλεγε ότι ο Ευρωπαίος Επίτροπος, δεν ξέρει τι του γίνεται και ότι λέει ψέματα. Προχθές ήλθε η απάντηση, με δημοσίευμα της εφημερίδας «Η ΑΥΓΗ». Θα καταθέσω το συγκεκριμένο δημοσίευμα για τα πρακτικά. Έχει τίτλο «Μάγκας στο χωριό ο Σουφλιάς» και υπότιτλο «Την ώρα που επιτίθεται στον Σταύρο Δήμα, η Ελλάδα παραπέμπεται στα Ηνωμένα ΄Εθνη για τα αέρια του θερμοκηπίου». Το συγκεκριμένο δημοσίευμα, έχει φωτοτυπία του εγγράφου που απεστάλη στις 22 Ιανουαρίου από τα Ηνωμένα Έθνη από την Επιτροπή Συμμόρφωσης προς την ελληνική Κυβέρνηση, για να δημιουργήσουμε ένα αξιόπιστο σύστημα μέτρησης των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, διότι άλλως θα καταρρεύσει το ευρωπαϊκό σύστημα.
Όμως νομίζω, κυρία Πρόεδρε, ότι αυτή η χωρίς επιχειρήματα και με πολύ μεγάλο εκνευρισμό επίθεση του κ. Σουφλιά απέναντι στον κ. Δήμα, δείχνει κάτι πολύ βαθύτερο. Δείχνει ουσιαστικά, την ανικανότητα του Έλληνα Πρωθυπουργού να νουθετήσει και να καθοδηγήσει έναν κορυφαίο Υπουργό του σ’ ένα ζήτημα, που άπτεται άμεσα του παγκόσμιου κύρους της χώρας.
Επιτρέψτε μου πολύ συνοπτικά να πω δυο φράσεις μόνο επιπλέον. Το επιχειρησιακό πρόγραμμα «ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ» είναι το τελευταίο σε απορροφητικότητα με ποσοστό μόλις 63%, το τελευταίο από τα είκοσι πέντε. Φέτος, με βάση τον προϋπολογισμό του 2008, το «ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ» θα χάσει εξασφαλισμένα κονδύλια από το Γ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης ύψους 80.000.000 ευρώ.
Δεύτερο παράδειγμα: Στο Εθνικό Χωροταξικό, που με πολλές τυμπανοκρουσίες, κύριε Υπουργέ, προσπαθείτε να μας πείσετε ότι θα διορθώσει πάσαν νόσον και πάσαν παρανομίαν, ο ίδιος ο μελετητής τον οποίο εσείς επιλέξατε και τον πληρώσατε και σας παρέδωσε το έργο του, σας κατηγορεί ότι αγνοείτε τις προτάσεις του…
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Κύριε συνάδελφε, πρέπει να ολοκληρώσετε. Καταθέστε τα υπόλοιπα.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.
Και ένα τελευταίο: Για την υιοθέτηση της οδηγίας για την ενεργειακή κατανάλωση των κτηρίων, κύριε Υπουργέ, για πολλοστή φορά σας λέω το εξής. Είμαστε η μοναδική ίσως χώρα, που δεν έχει υιοθετήσει την οδηγία. Αν την υιοθετήσουμε η χώρα κερδίζει, πρώτον, 300.000.000 ευρώ το χρόνο από πετρέλαιο.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει επανειλημμένα το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Παρακαλώ ολοκληρώστε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Σ’ ένα δευτερόλεπτο.
Δεύτερον, θα έχουμε μείωση κατά 40% των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα από τα κτήρια.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Έχετε υπερβεί κατά πολύ το χρόνο σας.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Και τρίτον και σημαντικότερο, κυρία Πρόεδρε, δεκαπέντε χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας στο χώρο της οικοδομής.
Ευχαριστώ πολύ.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Ιωάννης Μανιάτης, καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν δημοσίευμα, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων κ. Καλογιάννης έχει το λόγο.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Οι ανακοινώσεις, τα δελτία Τύπου που έγιναν από το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., είναι εξαιρετικά τεκμηριωμένα, αγαπητέ κύριε συνάδελφε. Ανέφερα στοιχεία προηγουμένως, τα οποία βρίσκονται και στις ανακοινώσεις του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.. Δεν είπα κάτι καινούργιο. Και πώς θα μπορούσα να πω κάτι διαφορετικό, τη στιγμή που αυτή είναι η αλήθεια, αυτή είναι η πραγματικότητα, αυτά είναι τα πραγματικά στοιχεία, βάσει των οποίων γίνεται η διαβούλευση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή; Δεν υπάρχει απολύτως κανένα λανθασμένο στοιχείο, τόσο στις ανακοινώσεις του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. όσο και στα στοιχεία που σας έδωσα αμέσως προηγουμένως.
Σ’ ό,τι αφορά το επιχειρησιακό πρόγραμμα για το περιβάλλον, το οποίο αναφέρατε, σας ενημερώνω ότι η απορροφητικότητα είναι 70%, κύριε συνάδελφε. Έχουμε όλα τα επίσημα στοιχεία και μπορώ να σας τα δώσω αύριο το πρωί. Και βεβαίως υπενθυμίζω ότι το 2004 η απορροφητικότητα, τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, ήταν στο 20%. Αυτή είναι η αλήθεια.
Σ’ ό,τι αφορά την ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας 2002/91 για την ενεργειακή απόδοση των κτηρίων, όπως επανειλημμένα έχω τονίσει σ’ αυτήν την Αίθουσα, είναι μια οδηγία, η οποία κινείται εξαρχής από το Υπουργείο Ανάπτυξης. Έχει ετοιμαστεί σχέδιο νόμου, το οποίο βρίσκεται στο στάδιο συνυπογραφής από τους αρμόδιους Υπουργούς, έτσι ώστε να κατατεθεί το συντομότερο δυνατό στη Βουλή.
Ερωτώμεθα επίσης, γιατί δεν ήρθε ο Υπουργός κ. Σουφλιάς στην Επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής. Απάντησα –ήσασταν και στη συνεδρίαση της Βουλής- ότι η πρόσκληση απευθύνθηκε προς εμένα και εγώ ήρθα, ήμουν εκεί και πραγματικά πιστεύω ότι έγινε μια πολύ καλή συζήτηση.
Σ’ ό,τι αφορά επίσης τα γήπεδα γκολφ, που αποτελεί κι αυτό σημείο κριτικής στο κείμενο της ερώτησής σας, θέλω να επαναλάβω –διότι το είπαμε πάρα πολλές φορές ως Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., τα είπα κι εγώ στη Επιτροπή Περιβάλλοντος- και λέω και σήμερα ότι σ’ ό,τι αφορά την ανάπτυξη γηπέδων γκολφ αυτό, εφόσον γίνει, θα γίνει με πλήρη εξασφάλιση του περιβάλλοντος. Εξασφαλίζουμε τους απαιτούμενους υδατικούς πόρους, με χρήση και ανακυκλωμένου νερού μετά από τριτοβάθμια επεξεργασία. Δεν υπάρχει, λοιπόν, κανείς απολύτως λόγος να κινδυνολογούμε και γι’ αυτό το θέμα, για το οποίο, πραγματικά, σας λέω ότι έχουν ληφθεί μέσω του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου, όλες οι απαραίτητες προϋποθέσεις.
Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαϊδου): Κι εγώ σας ευχαριστώ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής, τριάντα μαθητές και μαθήτριες και δέκα συνοδοί καθηγητές από το Τ.Ε.Ε. Ειδικής Αγωγής Νέας Ιωνίας Μαγνησίας.
Επίσης, ότι ένας μαθητής παρακολουθεί τη συνεδρίαση από την Αίθουσα των συνεδριάσεων.
Τους καλωσορίζουμε ιδιαίτερα στη Βουλή.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Ακολουθεί η δεύτερη με αριθμό 483/22-1-2008 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Ελπίδας Παντελάκη προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, σχετικά με τη λήψη μέτρων για τη λειψυδρία στην Ιεράπετρα κ.λπ..
Η επίκαιρη ερώτηση της κ. Παντελάκη έχει ως εξής:
«Η ολιγωρία των κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Νέας Δημοκρατίας να εφαρμόσουν ένα ολοκληρωμένο σχέδιο διαχείρισης των υδάτινων πόρων στον πιο ξηροθερμικό Νομό -Λασίθι- της χώρας (λόγω κλιματικών συνθηκών και έλλειψης βροχοπτώσεων), έχει φέρει σε απόγνωση τους παραγωγούς της Ιεράπετρας και όχι μόνο.
Το φράγμα των Μπραμιανών, ενώ είναι ανολοκλήρωτο εδώ και είκοσι πέντε χρόνια από τη μη δημιουργία προφραγμάτων του Μύρτου και Καλαμαυκιανού, που θα ενίσχυαν τη διαθεσιμότητα του κεντρικού φράγματος, «κινδυνεύει» σήμερα λόγω μη αντικατάστασης της υφιστάμενης φθαρμένης προσαγωγού διώρυγας του Μύρτου, με νέα.
Η ένταξη νέου έργου για το φράγμα του Αγίου Ιωάννη, ενώ υπάρχει μελέτη, παρά τις υποσχέσεις, δεν εντάχθηκε στο Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Με δεδομένο ότι στο φράγμα Μπραμιανών στηρίζεται η ζωή της Ιεράπετρας, το οποίο καλύπτει τις ανάγκες άρδευσης δωδεκάμισι χιλιάδων θερμοκηπιακών στρεμμάτων και εξαρτώνται από αυτό εξίμισι χιλιάδες παραγωγοί, ενώ συμπληρώνει τις ανάγκες ύδρευσης τους θερινούς μήνες,
Ερωτάται ο κύριος Υπουργός τι μέτρα θα πάρει, ώστε το συντομότερο δυνατό να αντιμετωπιστεί η κρισιμότητα της κατάστασης από τη λειψυδρία στην Ιεράπετρα.»
Στην ερώτηση της κ. Παντελάκη, θα απαντήσει ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων έργων κ. Θεμιστοκλής Ξανθόπουλος.
Κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Το μείζον κομμάτι της ερώτησής σας θα ήταν αρμοδιότητας του Υπουργείου Ανάπτυξης, αλλά πήρα όλα τα στοιχεία, ώστε να δώσω μια πλήρη απάντηση σήμερα.
Πράγματι, όπως σωστά επισημαίνετε στην ερώτηση, ο πιο ξηροθερμικός Νομός είναι το Λασίθι και πράγματι, πάσχει από λειψυδρία -θα έλεγε κανένας- πρώτης, επικινδυνότητας. Έτσι είναι.
Το φράγμα στα Μπραμιανά, όμως, αυτήν τη στιγμή αναβαθμίζεται. Συγκεκριμένα, γίνονται τα εξής. Πρώτα-πρώτα, υπάρχει το πρόβλημα της βελτίωσης των δύο υδροληψιών του, από το Μύρτο και από τον Καλαμαυκιανό. Το έργο αυτό υλοποιείται ήδη. Η σύμβαση έχει υπογραφεί, προχωρεί με ταχείς ρυθμούς και πιστεύουμε ότι στο τέλος του 2008, θα έχει ολοκληρωθεί.
Με το έργο αυτό γίνονται δύο πράγματα. Πρώτον, αυξάνονται σημαντικά οι εισροές στο φράγμα, λόγω του ότι αναβαθμίζονται οι υδροληψίες και δεύτερον, συντηρείται το φράγμα, που είχε, πράγματι, ανάγκη συντήρησης, δηλαδή, η σήραγγα εκτροπής, ο αγωγός άρδευσης και τα φίλτρα κατάντη του φράγματος.
Ορθά επισημαίνετε ότι υπάρχει μείζον πρόβλημα με τον προσαγωγό του Μύρτου, έναν παλιό χαλύβδινο αγωγό τριαντακονταετίας, που έχει πάθει μεγάλες ζημιές. Εκεί, έκανα και μια προσωπική έρευνα αυτές τις μέρες, επί τη ευκαιρία αυτής της ερώτησης. Διαπιστώνεται ότι, ενώ φροντίσαμε έγκαιρα από το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και έχουμε ήδη πάρει 5.000.000 ευρώ με αύξηση της πίστωσης της ΣΑΕ 072, δυστυχώς, ακόμα δεν έχει ξεκαθαρίσει η επιλογή της κατάλληλης λύσης. Γιατί; Διότι, αν κάνουμε νέο αγωγό δίπλα, κόβουμε τα θερμοκήπια. Τεράστιες οι αντιδράσεις. Εάν θέλουμε να φτιάξουμε τον αγωγό αυτό, διακόπτουμε πρακτικώς τη λειτουργία, η οποία είναι συνεχής επί εικοσιτετραώρου βάσεως, όλους τους μήνες του χρόνου.
Συνεπώς υπάρχει μείζον θέμα εκεί. Βρίσκεται, όμως, η λύση. Σας ενημερώνω σήμερα ότι μεταξύ των τριών εναλλακτικών λύσεων, εντός των επομένων ημερών, θα έχει επιλεγεί η βέλτιστη. Χρήματα υπάρχουν, ώστε να γίνει και αυτό το πράγματι σημαντικό μέτρο αναβάθμισης της προσαγωγής νερού στο φράγμα.
Επίσης μια ανακούφιση, όπως ορθά επισημαίνετε στην ερώτηση, θα ήταν να γίνουν τα δύο προφράγματα σε Μύρτο και Καλαμαυκιανό. Έχουν γίνει οι προμελέτες. Δυστυχώς το 2003, με κάποια απόφαση που ελήφθη από το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., δεν προχώρησε η οριστική μελέτη, με το αιτιολογικό -που ήταν σωστό- ότι το έργο αυτό ανήκει πρακτικώς στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Ο αρμόδιος Υπουργός με τον οποίο επικοινωνήσαμε, αναλαμβάνει την υποχρέωση αυτή, δηλαδή, να προχωρήσει η οριστική μελέτη, ώστε να μπορούν πράγματι αυτά τα έργα να δημοπρατηθούν. Ελπίζουμε ότι πολύ σύντομα αυτό θα ξεκινήσει, ώστε να ενταχθεί στο Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης δηλαδή στην Δ΄ Προγραμματική Περίοδο.
Έχω και άλλες δυο-τρεις επισημάνσεις, κυρία Πρόεδρε, αλλά για να μην ξοδέψω άλλο από τον πολύτιμο χρόνο σας, θα τις πω στη δευτερολογία μου.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ, κύριε Υφυπουργέ.
Η κ. Παντελάκη έχει το λόγο.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, καταλαβαίνετε από αυτά που επιχειρηματολογήσατε μέχρι τώρα, ότι η Κυβέρνησή σας είναι εκτεθειμένη. Πρέπει να σας πω ότι στις 17 του μήνα, η οργάνωσή μας πραγματοποίησε εκεί μια σύσκεψη φορέων. Εκεί ήρθαν όλοι, δεν έλειψε κανείς. Υπάρχει λαϊκή κατακραυγή από τον κόσμο. Ήταν και ο δήμαρχος εκεί, ήταν όλος ο κόσμος σ’ αυτήν την πρωτοβουλία που είχαμε πάρει. Να μιλήσετε μαζί τους. Λένε «ξεραινόμαστε, εδώ και τώρα θέλουμε λύση».
Αυτήν τη στιγμή μιλάει η Κυβέρνηση. Μετά από είκοσι ένα χρόνια που υπάρχει το πρόβλημα, από την προηγούμενη κυβέρνηση μέχρι τώρα –και δεν έχει αντιμετωπιστεί συνολικά για το Νομό του Λασιθίου, που έχει τόσο μεγάλο πρόβλημα- έρχεστε εσείς μου λέτε για προμελέτες, για μελέτες, για εκταμίευση του Δ’ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης.
Τώρα χρειάζονται χρήματα, τώρα χρειάζεται εκταμίευση χρημάτων από τον κρατικό προϋπολογισμό, από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, από τα χρήματα που έχετε να δώσετε για την επιχειρηματικότητα, για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας. Από κει πρέπει να φύγουν τώρα τα χρήματα. Αυτό είναι το ζήτημα.
Εδώ μιλάμε για ζήτημα ζωής. Αν υπάρχει, ο μη γένοιτο, ζημιά σ’ αυτόν τον αγωγό, έχουν τελειώσει τα εξήμισι χιλιάδες μέλη, που είναι στον τοπικό οργανισμό εγγείων βελτιώσεων. Αυτοί οι παραγωγοί έχουν τελειώσει. Τα δωδεκάμισι χιλιάδες θερμοκήπια θα ξεραθούν. Για τέτοιο ζήτημα συζητάμε αυτήν τη στιγμή. Δεν συζητάμε γενικώς για να αναπτυχθούν έργα, για τα οποία είναι φανερό ότι η Κυβέρνηση, αν θέλετε -και με το ίδιο το περιφερειακό επιχειρησιακό πρόγραμμα που ανακοίνωσε και ο ίδιος ο Γενικός Γραμματέας Περιφέρειας για το σύνολο του νησιού της Κρήτης- αυτό που έχει να δώσει είναι ψίχουλα.
Και αποδεικνύεται για άλλη μια φορά μύθος, αυτό το 80% του Δ’ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης που θα πάει στην περιφέρεια. Δεν μπορούμε να τα εναποθέτουμε όλα εκεί. Υπάρχει πλούτος, υπάρχουν χρήματα. Να εκταμιευθούν χρήματα εδώ και τώρα από τον κρατικό προϋπολογισμό. Αυτό είναι το ζήτημα, αυτό ζητάει ο κόσμος.
Δώστε τους, αν θέλετε, στη δευτερολογία σας μια απάντηση, η οποία να δίνει λύση εδώ και τώρα, γιατί ο κόσμος σας ακούει. Είστε εκτεθειμένοι, αλλά βεβαίως πρέπει να βγάλει και συμπεράσματα ο κόσμος ότι πρέπει να μπει στη δράση, για να αναγκάσει την Κυβέρνηση εδώ και τώρα να δώσει λύση. Είναι σαφές ότι δεν υπάρχει πολιτική βούληση, γιατί μιλάμε για ένα ζήτημα που έπρεπε να είχε αντιμετωπιστεί χθες.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ευχαριστώ, κυρία συνάδελφε.
Ο κύριος Υφυπουργός έχει το λόγο.
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Κυρία Παντελάκη, δεν αμφισβητώ ότι επί είκοσι πέντε χρόνια υπήρξε μια καθυστέρηση των πραγμάτων, σε μια περιοχή που πράγματι είχε απόλυτη ανάγκη από φράγματα για αποθήκευση χειμερινού νερού, το οποίο έχει ανάγκη τους καλοκαιρινούς μήνες.
Είναι, όμως, τελείως ανακριβές το λεχθέν ότι η Κυβέρνηση αυτή ολιγωρεί. Αντιθέτως, όπως θα σας πω και στη συνέχεια, το ανακίνησε το ζήτημα που είχε πράγματι σταματήσει για πολλά χρόνια και πέραν των άλλων, αυτήν τη στιγμή γίνονται δύο άλλα μικρά φράγματα. Ένα φράγμα στην περιοχή του Δήμου Σητείας στο Λασίθι, με προϋπολογισμό συνολικό γύρω στα 6.000.000 ευρώ, που έχει ουσιαστικώς ξεκινήσει από το 2006 και ολοκληρώνεται σε δεκατέσσερις μήνες από σήμερα, με το οποίο η περιοχή της πηγής Ζου και του χείμαρρου Πατελή του Δήμου Σητείας, αξιοποιούνται και ανακουφίζεται κάπως, τοπικά τουλάχιστον το όλο σύστημα.
Επιπλέον, στο Νομό Λασιθίου έχει εκπονηθεί μια άλλη μελέτη, για ένα πολύ μεγαλύτερο φράγμα στα Τρισινά, επίσης μεγάλης χωρητικότητας, το οποίο θα καλύψει την περιοχή στο μέλλον.
Πέραν αυτών, όμως –και αυτό έχει σημασία- αναφέρεστε στο τι γίνεται με το φράγμα του Αγίου Ιωάννη. Σας λέω, λοιπόν, ότι δεσμεύθηκε το αρμόδιο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, το φράγμα αυτό προχωρεί και θα κατασκευαστεί στα πλαίσια του Δ’ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, μέσα στα επόμενα δύο με τρία χρόνια. Αυτή είναι μια μεγάλη επένδυση, η οποία θα γίνει, διότι μπήκε στο πρόγραμμα. Συνεπώς δεν λέμε μόνο λόγια.
Αλλά θα πω και κάτι άλλο. Λέτε –και σωστά- «χρήματα τώρα». Απαντώ, λοιπόν, δυστυχώς σαν τεχνοκράτης, βεβαίως χρήματα τώρα και δώσαμε ήδη 5.000.000. Δεν μπορούν να αξιοποιηθούν, όμως αν δεν υπάρχουν ώριμες μελέτες. Υπάρχει μείζον θέμα στην Ελλάδα. Νομίζουμε ότι με τα χρήματα λύνεται το πρόβλημα. Δεν λύνεται το πρόβλημα. Πρέπει να υπάρχει η μελέτη και να μπορεί, πράγματι, να γίνει το έργο. Δυστυχώς τα χρήματα, παραμένουν τρία χρόνια ανενεργά, διότι ακόμη και τώρα δεν έχει ολοκληρωθεί μια σειρά μελετών, που έπρεπε να είχαν γίνει προ δεκαετίας βεβαίως.
Παρά ταύτα, επειδή το θέμα μ’ έχει και εμένα προσωπικά ευαισθητοποιήσει, κυρία Παντελάκη, σας βεβαιώνω ότι σε συνεργασία και με τις αρμόδιες υπηρεσίες τις δικές μας, αλλά και της περιφέρειας, θα βοηθήσω και προσωπικά, ώστε, πράγματι, γρήγορα και αποφασιστικά, τα χρήματα που μπήκαν, να αξιοποιηθούν και να γίνουν κάποια πρώτα έργα για την ανακούφιση της περιοχής.
Σας ευχαριστώ.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ: Μόνο να σκεφθείτε, κύριε Υπουργέ, ότι το 50% της παραγωγής οπωροκηπευτικών προϊόντων είναι από την Κρήτη και το μεγαλύτερο κομμάτι από το Λασίθι. Καταλαβαίνετε τι αλυσιδωτές επιπτώσεις θα έχουμε σε όλη τη χώρα!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Επόμενη είναι η τρίτη με αριθμό 476/22-1-2008 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Αστέριου Ροντούλη προς την Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, σχετικά με τον πλασματικό χρόνο ασφάλισης των μητέρων κλπ.
Η επίκαιρη ερώτηση του κ. Ροντούλη έχει ως εξής:
«Στην κοινή συνεδρίαση των Διαρκών Επιτροπών Οικονομικών και Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής, ο Υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, τόνισε τη σημασία που έχει η προστασία της μητρότητας για την άμβλυνση του οξυτάτου δημογραφικού προβλήματος της χώρας.
Παράλληλα, στην ίδια συνεδρίαση, ο αξιότιμος Υπουργός ομολόγησε ότι τα μέτρα προστασίας της μητρότητας, από πλευράς κοινωνικής ασφάλισης, είναι εμβαλωματικά και δεν συνδράμουν αποτελεσματικά στη διευκόλυνση των εργαζομένων μητέρων και στην τόνωση του οικογενειακού θεσμού.
Δυστυχώς όμως, η διάγνωση και η ομολογία του δημογραφικού προβλήματος από τον κ. Υπουργό, δεν μετουσιώνεται και σε μια μακροπρόθεσμη σφριγηλή πολιτική αντιμετώπισης του πληθυσμιακού κατήφορου της χώρας. Έτσι η Κυβέρνηση, φαίνεται να υιοθετεί τον περιορισμό του πλασματικού χρόνου ασφάλισης των μητέρων μόνο για τα τρία πρώτα παιδιά και μόνο σε πέντε συνολικά χρόνια. Αντιστοίχως, μάλιστα, προσανατολίζεται στη μείωση των εισφορών στο διάστημα ενός μόνο χρόνου μετά από τη γέννηση του κάθε παιδιού και μόνο, πάλι, για τα τρία πρώτα παιδιά.
Συνεπώς ερωτάται η κυρία Υπουργός:
1. Γιατί η Κυβέρνηση καταδικάζει και τιμωρεί εμπράκτως την κάθε μητέρα που θα τολμήσει να κάνει περισσότερα από τρία παιδιά, μολονότι αναγνωρίζει τη βιολογική συρρίκνωση του γηγενούς ελληνικού πληθυσμού;
2. Γιατί η Κυβέρνηση δεν τολμά να προτείνει ουσιαστικά κίνητρα στον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης, προκειμένου να δώσει ώθηση στη δημιουργία πολύτεκνων οικογενειών;»
Στην ερώτηση του κ. Ροντούλη, θα απαντήσει η Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας κ. Καλαντζάκου.
Κυρία Υφυπουργέ, έχετε το λόγο.
ΣΟΦΙΑ ΚΑΛΑΝΤΖΑΚΟΥ (Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριε συνάδελφε, κατ’ αρχάς θα ήθελα να υπογραμμίσω το πόσο σημαντική θεωρούμε την παρουσία του κόμματός σας στην πρόσκληση της Υπουργού κ. Πετραλιά προς τις γυναίκες Βουλευτές, για να ανταλλάξουμε απόψεις πάνω σε μέτρα που μπορεί να στηρίξουν όχι μόνο τη μητρότητα, αλλά και τη γενικότερη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας.
Θα μου επιτρέψετε να επισημάνω, πως με την ευκαιρία της αναγκαίας ασφαλιστικής μεταρρύθμισης, δίνεται για πρώτη ίσως φορά σε μια ελληνική κυβέρνηση, αλλά και στην ελληνική κοινωνία, η ευκαιρία να εκπονήσει μια συνολική, σφαιρική πολιτική για τις γυναίκες-μητέρες-εργαζόμενες –συμφιλίωση, δηλαδή, της οικογενειακής και εργασιακής ζωής- αλλά και για εκείνες τις γυναίκες, που ζητούν ευκαιρίες να μπουν στην αγορά εργασίας.
Ιδιαίτερα για τις τελευταίες, να επισημάνω πως με τη βοήθεια των εργαλείων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αυξάνεται σταδιακά η απασχολησιμότητα των γυναικών, που ακόμα στην πατρίδα μας βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα.
Από την ερώτησή σας, όμως, αναρωτιέμαι το εξής: Μας μέμφεστε που επεκτείναμε την επιπλέον στήριξη της ελληνικής οικογένειας και στους τρίτεκνους;
Είναι γεγονός ότι πανευρωπαϊκά και για διάφορους λόγους –όχι μόνο οικονομικούς- οι οικογένειες μικραίνουν σε αριθμό. Γι’ αυτό και οι τρίτεκνοι, πρέπει να στηρίζονται με μια σειρά από μέτρα. Θα αναφερθώ ενδεικτικά σε μερικά μέτρα που έχει πάρει το Υπουργείο μας για τους τρίτεκνους.
Οι τρίτεκνοι, υπάγονται πια στις προστατευτικές διατάξεις του ν. 2643, ο οποίος αφορά διορισμό ή τοποθέτηση σε θέσεις εργασίας του δημόσιου τομέα, των δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών και του ιδιωτικού τομέα.
Εν συνεχεία, ας μην ξεχνούμε ότι το ετήσιο επίδομα που λαμβάνει ένας ασφαλισμένος με τρία παιδιά από τον Ο.Α.Ε.Δ., ανέρχεται στα 700 ευρώ και 80 λεπτά.
Ο Οργανισμός Εργατικής Εστίας, δίνει τη δυνατότητα κάθε χρόνο σε τρίτεκνους, να λαμβάνουν παροχές κοινωνικού τουρισμού.
Επιπλέον, προβλέπεται από το σχεδιασμό του οργανισμού, εγγραφή των προστατευόμενων μελών τρίτεκνων οικογενειών στους βρεφονηπιακούς σταθμούς του.
Επίσης, βάσει υπουργικής απόφασης, οι τρίτεκνοι εντάχθηκαν στο ειδικό πρόγραμμα πολύτεκνων για παροχή κατοικίας και δανείων από τον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας. Αυτά, για να δείτε ότι πέραν των πολύτεκνων, στηρίζουμε εμπράκτως και τους τρίτεκνους.
Σ’ ό,τι αφορά το ασφαλιστικό, θα έχω την ευκαιρία να σας πω περισσότερα στη δευτερολογία μου. Όμως γνωρίζετε, πως πολύ σύντομα διοργανώνεται και συζήτηση στη Βουλή σε επίπεδο πολιτικών Αρχηγών, όπου θα αποκρυσταλλωθούν και οι πολιτικές και τα μέτρα που προτείνουμε και για τις γυναίκες.
Σίγουρα, όμως, η κυρία Υπουργός, έχει πολλάκις τονίσει ότι μέσα από συνεχή διάλογο επιδιώκουμε να προχωρήσουμε σε μία ασφαλιστική μεταρρύθμιση κοινωνικά δίκαιη για τον εξορθολογισμό του συστήματος που θα καθιστά βιώσιμη την κοινωνική ασφάλιση για τις επόμενες γενιές.
Σήμερα υπάρχουν πολλές προτάσεις στο τραπέζι που κοστολογούνται και αξιολογούνται. Υπογραμμίζω ότι επιθυμούμε να στηρίξουμε ακόμη περισσότερο τη γυναίκα-μητέρα-εργαζόμενη.
Στη δευτερολογία μου θα σας δώσω περισσότερες λεπτομέρειες.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εγώ σας ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο ερωτών Βουλευτής κ. Ροντούλης.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, να επισημάνω το εξής: Ο αξιότιμος κύριος Πρωθυπουργός στην Άγκυρα καταθέτει στεφάνι στον Κεμάλ Ατατούρκ, στο σφαγέα του ποντιακού Ελληνισμού…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Συνάδελφε, επί της ερώτησης.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Σας παρακαλώ, κυρία Πρόεδρε. Πρέπει να το πω, για να μείνει στα Πρακτικά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Πάντως είστε εκτός θέματος και ο χρόνος σας περνάει.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: …των Αρμενίων και των Κούρδων. Στην Αίθουσα δε αυτή Υπουργοί της Κυβέρνησης αποφεύγουν να απαντήσουν για τα Ίμια, δημιουργώντας κλίμα αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας στην περιοχή.
Έρχομαι τώρα στην επίκαιρη ερώτηση που αφορά τη μητρότητα.
Γνωρίζετε πολύ καλά, κ. Καλαντζάκου, ότι η γενεσιουργός αιτία του ευρυτέρου συνταξιοδοτικού προβλήματος της χώρας είναι το δημογραφικό πρόβλημα. Αυτό δεν το λέμε εμείς. Το λένε οι μελέτες.
Βεβαίως, γνωρίζετε, επίσης, πάρα πολύ καλά ότι για να είναι υγιές ένα ταμείο, πρέπει να υπάρχει αναλογία 1:4. Δηλαδή να καλύπτεται η σύνταξη ενός συνταξιούχου από τις εισφορές τεσσάρων εργαζομένων. Η αναλογία αυτή τη στιγμή στον Ο.Γ.Α. είναι 1:1,4 και στον Ο.Α.Ε. –αναφέρω ενδεικτικά κάποια ταμεία- είναι 1:2,72. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, την οξύτητα του προβλήματος.
Βεβαίως, όλο αυτό που σας είπα μόλις τώρα μας οδηγεί στη μητρότητα και στην αντιμετώπιση που πρέπει να έχει από το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης της χώρας.
Βεβαίως και δεν σας μέμφομαι για όποια μέτρα νιώσατε την ανάγκη να μας απαριθμήσετε σχετικά με τους τριτέκνους. Και βεβαίως τα είπατε σε λάθος άνθρωπο, διότι από το 2000 προσωπικά μάχομαι για την υπόθεση των τριτέκνων –το ξέρετε πάρα πολύ καλά- και ό,τι επετεύχθη επετεύχθη υπό την πίεση των τριτεκνικών συλλόγων όλης της χώρας.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Αυτό, όμως, για το οποίο σας μέμφομαι και το οποίο δεν αντιληφθήκατε είναι το εξής: Σταματάτε τα όποια μέτρα –τον πλασματικό χρόνο ασφάλισης ή τη μείωση εισφορών- στο τρίτο παιδί. Και εγώ ερωτώ: Γιατί καταδικάζετε τη μητέρα που θέλει να γεννήσει πάνω από τρία παιδιά; Γιατί δεν ακολουθείτε μια σφριγηλή δημογραφική πολιτική, να δώσετε κίνητρα μέσα από το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης της χώρας, ώστε να πάμε πάνω από το τρίτο παιδί; Διότι όταν λέτε «μέχρι το τρίτο παιδί πλασματικός χρόνος», «μέχρι το τρίτο παιδί μείωση εισφορών»,…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Έχει τελειώσει ο χρόνος σας, κύριε συνάδελφε.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Μισό λεπτό, κυρία Πρόεδρε.
…καταλαβαίνετε ότι εκεί είναι το μυστικό, για να μπορέσουμε να ανακάμψουμε.
Η κραυγή αγωνίας που βγάζουμε, ως Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός, είναι κραυγή αγωνίας του Ελληνισμού. Ο Ελληνισμός πεθαίνει. Γινόμαστε κάθε μέρα που περνάει ένα έθνος γερόντων. Η κατάσταση τείνει να γίνει μη αναστρέψιμη.
Η θέση μας, ως κόμμα, είναι ξεκάθαρη: Άμεση συνταξιοδότηση, ανεξαρτήτως ηλικίας τέκνων, στη μητέρα που θα γεννήσει το τέταρτο παιδί και πάνω. Άμεση συνταξιοδότηση στην πολύτεκνη μητέρα!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κυρία Καλαντζάκου, έχετε το λόγο.
ΣΟΦΙΑ ΚΑΛΑΝΤΖΑΚΟΥ (Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Κατ’ αρχάς, κύριε συνάδελφε, θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι δεν επιτρέπεται λαϊκισμός σε θέματα εξωτερικής πολιτικής.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Λαϊκισμός είναι αυτός;
ΣΟΦΙΑ ΚΑΛΑΝΤΖΑΚΟΥ (Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Θα μου επιτρέψετε. Είπατε τη γνώμη σας και εγώ απαντώ.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Όμως, χωρίς ταμπέλες!
ΣΟΦΙΑ ΚΑΛΑΝΤΖΑΚΟΥ (Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Λάθος! Δεν υπηρετείτε την υπόθεση της χώρας μ’ αυτόν τον τρόπο!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κυρία Υφυπουργέ, παρακαλώ επί της ερώτησης!
ΣΟΦΙΑ ΚΑΛΑΝΤΖΑΚΟΥ (Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Η πολιτεία…
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Να μάθετε να ακούτε και να κάνετε την αυτοκριτική σας!
ΣΟΦΙΑ ΚΑΛΑΝΤΖΑΚΟΥ (Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Εγώ φώναζα, όταν μιλούσατε; Σας παρακαλώ!
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Δεν σας απέδωσα εγώ καμμία ταμπέλα!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Έχει λήξει το θέμα, κυρία Καλαντζάκου. Προχωρήστε.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Να ανακαλέσει, κυρία Πρόεδρε, τα περί λαϊκισμού!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Ροντούλη, παρακαλώ!
ΣΟΦΙΑ ΚΑΛΑΝΤΖΑΚΟΥ (Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Η πολιτεία, αναγνωρίζοντας…
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, ασκήσαμε μια κριτική με βάση το θεσμό του κοινοβουλευτικού ελέγχου.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κοιτάξτε, νομίζω ότι κρίνονται οι πάντες μ’ αυτά που λένε.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Τέρμα ο λαϊκισμός εδώ!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κυρία Καλαντζάκου, σας παρακαλώ, διορθώστε!
ΣΟΦΙΑ ΚΑΛΑΝΤΖΑΚΟΥ (Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Δεν μίλησα προσωπικά για τον κύριο συνάδελφο, κυρία Πρόεδρε. Μιλώ για τον τρόπο…
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Μιλήσατε για το κόμμα μου, κυρία Υπουργέ!
ΣΟΦΙΑ ΚΑΛΑΝΤΖΑΚΟΥ (Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Σας παρακαλώ! Σας παρακαλώ!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κυρία Καλαντζάκου, σας παρακαλώ, επί του θέματος!
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Την καραμέλα του λαϊκισμού να τη σταματήσετε! Κάντε την αυτοκριτική σας!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Ροντούλη,…
ΣΟΦΙΑ ΚΑΛΑΝΤΖΑΚΟΥ (Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Κυρία Πρόεδρε, θα παρακαλέσω να μηδενίσετε το χρόνο, για να αρχίσουμε από την αρχή, γιατί το θέμα που ενδιαφέρει…
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Αφού ζητήσετε συγγνώμη, να αρχίσουμε από την αρχή.
ΣΟΦΙΑ ΚΑΛΑΝΤΖΑΚΟΥ (Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Σας παρακαλώ πολύ, κύριε Ροντούλη!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κυρία Καλαντζάκου, σας παρακαλώ, επί του θέματος! Μηδενίζω το χρόνο σας και ξεκινάτε από την αρχή απαντώντας.
ΣΟΦΙΑ ΚΑΛΑΝΤΖΑΚΟΥ (Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Επί του θέματος, γιατί θέλω να μιλήσω για την ελληνική οικογένεια και για τη μητρότητα.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Εσείς εδώ τι υπαινιγμό αφήσατε, κύριε Ροντούλη;
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Δεν καταλάβατε τι είπατε!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Υφυπουργέ, σας παρακαλώ!
Νομίζω ότι δεν χρειάζεται συνήγορο η κ. Καλαντζάκου!
Ορίστε, κυρία Καλαντζάκου, έχετε το λόγο.
ΣΟΦΙΑ ΚΑΛΑΝΤΖΑΚΟΥ (Υφυπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας): Η πολιτεία αναγνωρίζοντας το θεσμικό ρόλο της μητρότητας στην ελληνική κοινωνία σκοπεύει να αναμορφώσει το θεσμικό αυτό πλαίσιο μέσω της επέκτασης της δυνατότητας αναγνώρισης πλασματικού χρόνου σε όλους τους ασφαλιστικούς οργανισμούς, της αύξησης του αναγνωριζόμενου πλασματικού χρόνου -ο χρόνος που πλέον θα αναγνωρίζεται θα ανέρχεται κατά ανώτατο όριο σε πέντε έτη, αυτός είναι ο προσανατολισμός- της ουσιαστικής αξιοποίησης του αναγνωριζόμενου χρόνου, ο οποίος θα χρησιμοποιείται τόσο για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος όσο και για την προσαύξηση του ποσού της σύνταξης, ενώ σήμερα προσμετράται μόνο για τη θεμελίωση του δικαιώματος και επίσης εξετάζεται η μείωση των εισφορών που καταβάλλουν οι ασφαλισμένες μητέρες για κάθε παιδί.
Η αντιμετώπιση όμως και πάλι του δημογραφικού προβλήματος, που είναι υπαρκτό σε όλη την Ευρώπη και στη χώρα μας, σχεδιάζεται σε πολλά επίπεδα. Δεν υπάρχει ένα μέτρο πανάκεια, ούτε ένα μεμονωμένο μέτρο που να δίνει κίνητρο για την απόκτηση περισσότερων παιδιών.
Στο πλαίσιο του εφικτού αλλά και με γνώμονα τις πραγματικές ανάγκες της ελληνικής οικογένειας σχεδιάζουμε τα μέτρα που παίρνουμε όχι μόνο στο πλαίσιο της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης αλλά και παντού αλλού σε πάρα πολλούς τομείς.
Πιστεύω βαθιά, ότι χρειάζεται περισσότερη στήριξη της μητέρας, γυναίκας εργαζόμενης. Αντιλαμβανόμαστε τα προβλήματα. Πιστεύω ιδιαίτερα ότι αυτή είναι μία τεράστια ευκαιρία που έχουμε να αντιμετωπίσουμε σφαιρικότερα και συνολικότερα το θέμα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Σας ευχαριστώ.
Ολοκληρώθηκε η συζήτηση των επικαίρων ερωτήσεων.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη των
ΕΠΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
Θα συζητηθεί η υπ’ αριθμόν 19/17-12-2007 επερώτηση των Βουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κυρίων Μάρκου Μπόλαρη, Χρήστου Αηδόνη, Αθανασίου (Νάσου) Αλευρά, Μιλένας Αποστολάκη, Δημητρίου Βαρβαρίγου, Αγγελικής Γκερέκου, Άννας Διαμαντοπούλου, Θάλειας Δραγώνα, Κωνσταντίνου Καρτάλη, Βασιλείου Κεγκέρογλου, Γεωργίου Λιάνη, Δημητρίου Λιντζέρη, Μιχαήλ Παντούλα, Ιωάννη Ραγκούση, Σοφίας Σακοράφα, Βασιλείου Τόγια και Τηλέμαχου Χυτήρη προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με την Τεχνική και την Επαγγελματική Εκπαίδευση.
Κατά τη συζήτηση της επερώτησης έχουν οριστεί: από το Γραμματέα του Προεδρείου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Δημήτριο Ρέππα ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος ο κ. Αηδόνης, από τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Σπύρο Χαλβαντζή έχει οριστεί ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος ο κ. Κωνσταντίνος Αλυσανδράκης, από το Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς ο Πρόεδρός του κ. Αλέξανδρος Αλβάνος έχει ορίσει ως Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο τον κ. Αναστάσιο Κουράκη και από το ΛΑ.Ο.Σ. ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος κ. Αϊβαλιώτης ορίζει ως Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο το Βουλευτή κ. Ροντούλη.
Ο πρώτος επερωτών, κ. Μάρκος Μπόλαρης, έχει το λόγο.
ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είναι μία συνεπής Κυβέρνηση, η οποία ανέλαβε να υπηρετήσει τα τελευταία χρόνια τα συμφέροντα των λίγων και ισχυρών απέναντι στα συμφέροντα των πολλών. Το κάνει με συνέπεια. Για να ανταποκριθεί στην υλοποίηση του πραγματικού σχεδιασμού της, που βέβαια βρίσκεται σε απόλυτη αντίθεση με τις εξαγγελίες της, επέλεξε τη στρατηγική του φαίνεσθε. Άλλη είναι η πολιτική που υλοποιεί, άλλα είναι αυτά που επιχειρεί να περάσει στους πολίτες χρησιμοποιώντας τη λεγόμενη επικοινωνιακή στρατηγική της. Σημασία, σύμφωνα με το δόγμα της Κυβέρνησης, δεν έχει το τι κάνουμε, αλλά το τι προσλαμβάνει ο πολίτης, τι φαίνεται στο λαό. Με τη λογική αυτή, η οποία υιοθετήθηκε και επεβλήθη από το ισχυρό επιτελείο προπαγάνδας της Κυβέρνησης, μπήκαμε σε μία εποχή εκπτώσεων και καταλήξαμε στην περίοδο των πτώσεων.
Οι εκπτώσεις στη λειτουργία της θεσμικής λειτουργίας των θεσμών, είτε πρόκειται για τα παραμάγαζα που είχαν στηθεί δίπλα στη διοίκηση από τον κ. Χούπη είτε πρόκειται για την παρωδία των δήθεν συνεντεύξεων προκειμένου να γίνουν προσλήψεις ή διορισμοί είτε πρόκειται για την ακύρωση στην ουσία των ανεξάρτητων αρχών, όπως είναι το Α.Σ.Ε.Π. και το συνακόλουθο όργιο ρουσφετιού σε βάρος των ανέργων με τα STAGE, ο ευτελισμός της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών στην περίπτωση των υποκλοπών που αναγγέλθηκε πομπωδώς με επικοινωνιακό υπουργικό τρίο, για να καταλήξει, όπως μάθαμε προχθές, στο αρχείο, οι απαράδεκτες παρεμβάσεις που έχουν γίνει μέχρι σήμερα στη δικαιοσύνη και προχθές η επίθεση του κυρίου Υπουργού της Δικαιοσύνης στο Συμβούλιο της Επικρατείας, η υποβάθμιση της λειτουργίας μέσα στο Κοινοβούλιο σε επίπεδο κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος, όπως την Επιτροπή για την Αναθεώρηση του Συντάγματος και όπως προχθές είδαμε και στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, είναι ενδεικτικά αυτής της κυβερνητικής πολιτικής.
Αυτή η πολιτική βέβαια εφαρμόστηκε και στον τομέα της παιδείας. Πολιτική η οποία στηρίζει συγκεκριμένα συμφέροντα, υποβαθμίζει τη δημόσια παιδεία και δημιουργεί προβλήματα στους φτωχούς συμπολίτες μας και στα μεσαία στρώματα.
Θα μου επιτρέψετε προτού αναλύσω πώς αυτό το δόγμα υλοποιείται στον τομέα της τεχνικής εκπαίδευσης, να αναφερθώ σε ένα σχέδιο, το οποίο το βλέπουμε σε εξέλιξη από πλευράς της Κυβέρνησης, σε όλες τις περιπτώσεις που υπάρχει κρίση. Είναι ένα σχέδιο πανομοιότυπο, διαχείρισης κρίσεων της κυβερνητικής πολιτικής, το οποίο το είδαμε στην περίπτωση των υποκλοπών, το είδαμε στην περίπτωση των Πακιστανών, το είδαμε στην περίπτωση των ομολόγων, το βλέπουμε και τώρα σε εξέλιξη στην ιστορία, η οποία προσφυώς ονομάστηκε προχθές από τον Πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., από το Βήμα αυτό, Μαξίμου «γκέιτ»
Πρώτο στάδιο, λοιπόν, όταν ξεσπά το σκάνδαλο είναι η προσπάθεια επικοινωνιακής διαχείρισης από πλευράς Κυβέρνησης. Η δεύτερη φάση που ξεκινά ταυτόχρονα σχεδόν, είναι η επιχείρηση παραπλάνηση της κοινής γνώμης. Αλλαγή τοπίου. Πώς θα μετατοπίσουμε, από το κύριο θέμα, το οποίο αφορά το σκάνδαλο και την Κυβέρνηση, το ζήτημα σε άλλους τομείς, το οποίο γίνεται έντεχνα με τη βοήθεια Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Εμπλοκή άλλων φορέων. Στην περίπτωση, ας πούμε, των υποκλοπών, τη στείλαμε τη δουλειά στη «VODAFONE» και ψάχναμε τη «VODAFONE». Στην περίπτωση τώρα του Ζαχόπουλου, του Μαξίμου και του Ανδριανού, τη στέλνουμε στην περίπτωση του «Πρώτου Θέματος». Το ίδιο και με τα ομόλογα που τη στείλαμε, για να ψάχνουμε την «JP MORGAN». Στο τέλος βέβαια έχουμε εμπλοκή της δικαιοσύνης, η οποία παρεμβαίνει πάντοτε με επικοινωνιακούς όρους. Θυμάστε όλοι τους «Πανάγους» και τους «Αδάμαντες» που οδηγούντο σιδηροδέσμιοι με χειροπέδες στις φυλακές. Είδαμε προχθές την άμεση προφυλάκιση στα γρήγορα και χωρίς να τεθεί η διαδικασία του αυτοφώρου της Τσέκου και το προτελευταίο στάδιο είναι εμπλοκή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. σε όλα τα ζητήματα και πάντα πίσω απ’ όλα τα ζητήματα είναι ανακατεμένο το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Αυτή είναι η οδός διαφυγής. Το τελικό είναι ότι η υπόθεση από τη δικαιοσύνη οδηγείται στο αρχείο και έχει κλείσει η Κυβέρνηση με τη διαχείριση της κρίσης.
Αυτά, όμως, ξέρετε όπως λέει και ο σοφός λαός, «μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις του νοικοκύρη». Κατάλαβε πλέον ο πολίτης τι γίνεται. Κατάλαβε ο πολίτης μέσα απ’ αυτή την άθλια επικοινωνιακή διαχείριση που κάνει η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, πόσο δίκιο είχε ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., όταν σε όλες τις τελευταίες του ομιλίες αναφερόταν στο πρόβλημα, το οποίο υπάρχει, της θεσμικής λειτουργίας της δημοκρατίας μας και πόσο οι παρεμβάσεις ή αλληλεπιδράσεις, της δικαιοσύνης και της Κυβέρνησης, των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και της Κυβέρνησης, υποβαθμίζουν τη λειτουργία της δημοκρατίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στον τομέα της τεχνικής εκπαίδευσης η Κυβέρνηση ήρθε, πριν από ενάμιση περίπου χρόνο, πομπωδώς, επικοινωνιακά, να μας πει ότι κάνει μεταρρύθμιση. Κάνει μεταρρύθμιση και παρεμβαίνει, καταργώντας τα Τ.Ε.Ε. και δημιουργώντας δυο βαθμίδες, δυο είδη σχολείων, τα ΕΠΑ.Λ., τα επαγγελματικά λύκεια και τις ΕΠΑ.Σ., τις επαγγελματικές σχολές.
Πέρασε από τότε περίπου ενάμισης χρόνος –είμαστε στο δεύτερο χρόνο- της εφαρμογής αυτής της παρέμβασης. Λυπούμαι τη λέξη μεταρρύθμιση, γι’ αυτό δεν τη χρησιμοποιώ. Αν και μ’ αυτήν ήρθε εδώ η τότε Υπουργός Παιδείας και ο τότε αρμόδιος Υφυπουργός, μ’ αυτή τη λέξη ήρθαν μπροστά στην ελληνική κοινωνία. Άρα σήμερα μπορούμε να διαπιστώσουμε ποια είναι η τραγωδία της λέξης μεταρρύθμιση και ποια είναι η τραγωδία της παρέμβασης που έκανε η Νέα Δημοκρατία στον τομέα της τεχνικής εκπαίδευσης.
Θα πρέπει, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να θυμίσω σε εισαγωγικά ότι τα κράτη στα οποία η παιδεία βαθμολογείται με τους καλύτερους συντελεστές διεθνώς, τα κράτη στα οποία η παιδεία αξιολογείται με το άριστα, όπως είναι η Φινλανδία και άλλες χώρες –και η Γερμανία και ο Καναδάς- έχουν δώσει ιδιαίτερη βαρύτητα σ’ αυτή την εποχή της παγκοσμιοποίησης, στον τομέα της τεχνικής και της επαγγελματικής εκπαίδευσης. Αυτό στην Ελλάδα γίνεται αντιστρόφως ανάλογα. Ενώ, δηλαδή, τα καλά εκπαιδευτικά συστήματα δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα στην τεχνική εκπαίδευση, εμείς κινούμαστε σε κατεύθυνση εκατόν ογδόντα μοιρών, στην τελείως αντίθετη κατεύθυνση. Αυτό είναι μια κορώνα, την οποία λέει από του Βήματος η Αξιωματική Αντιπολίτευση, κατά τη διάρκεια του κοινοβουλευτικού ελέγχου; Δυστυχώς όχι. Μακάρι να ήταν έτσι. Τα τελευταία χρόνια, οι μαθητές που επιλέγουν τους καινούργιους θεσμούς των ΕΠΑ.Λ. και των ΕΠΑ.Σ., είναι κατά πολύ λιγότεροι αυτών, οι οποίοι πήγαιναν προηγουμένως στην επαγγελματική εκπαίδευση. Δυστυχώς. Είναι τέτοια η απαξίωση με την οποία το Υπουργείο χειρίζεται την επαγγελματική εκπαίδευση, ώστε η μείωση των μαθητών είναι περίπου 30%.
Τα συγκεκριμένα προβλήματα. Υπάρχει μια αλλοίωση στο ωρολόγιο πρόγραμμα σε βάρος των μαθημάτων ειδικότητας. Όταν λέμε ότι στέλνουμε ένα παιδί στο επαγγελματικό σχολείο και όταν θέλουμε αυτό το παιδί να έχει επαγγελματική μόρφωση, όχι επιμόρφωση, τότε υπάρχει μια ιδιαίτερη βαρύτητα στα μαθήματα της ειδικότητας. Αυτό δεν συμβαίνει στα ΕΠΑ.Λ. και δεν συμβαίνει ούτε στις ΕΠΑ.Σ. και θα κάνω ιδιαίτερη αναφορά στις ΕΠΑ.Σ..
Το ωρολόγιο, λοιπόν, πρόγραμμα σπουδών των ΕΠΑ.Λ. έχει αλλάξει σε βάρος των μαθημάτων ειδικότητας από 70% που ήταν, στο 39%. Το αποτέλεσμα είναι οι μαθητές που φοιτούν, να φοιτούν κατ’ ουσίαν στα γενικά λύκεια και να υποβαθμίζεται η τεχνική και επαγγελματική κατάρτιση. Αυτό βέβαια δημιουργεί προβλήματα και στις εξετάσεις, θα τα πούμε όμως, στη συνέχεια. Δείτε εμμέσως μια παράλληλη απώλεια, ένα πρόβλημα που δημιουργείται αμέσως. Χιλιάδες καθηγητές, οι οποίοι υπηρετούσαν στην επαγγελματική εκπαίδευση, αυτή τη στιγμή είναι χωρίς αντικείμενο. Άνθρωποι, οι οποίοι, επί δέκα ή δεκαπέντε χρόνια, προσφέρουν και μορφώνουν τα παιδιά επαγγελματικά, αυτή τη στιγμή είναι χωρίς αντικείμενο και τους λένε κάντε τον γραφιά. Και είναι επιστήμονες, είναι μηχανικοί, είναι γιατροί, είναι πολλών ειδικοτήτων καθηγητές, οι οποίοι είναι άχρηστοι αυτή τη στιγμή. Έχουμε, λοιπόν, ένα εκπαιδευτικό προσωπικό που μπορεί να προσφέρει, πληρώνεται για να προσφέρει και το έχουμε αχρηστεύσει.
Το πόσο το Υπουργείο δίνει σημασία στην επαγγελματική εκπαίδευση, φαίνεται από το πώς διαχειρίστηκε το θέμα των βιβλίων, διότι τι μάθημα θα γίνει στα ΕΠΑ.Λ., όταν δεν έχουμε βιβλία; Για να κάνουμε μια σύγκριση, θα σας πω το εξής εκπληκτικό. Προκειμένου να λειτουργήσει ο προηγούμενος θεσμός, τα Τ.Ε.Ε. είχαν εκπονηθεί και είχαν κυκλοφορήσει στα σχολεία σαν βιβλιογραφία –ακούστε σας παρακαλώ τον αριθμό- τετρακόσια ογδόντα τρία βιβλία. Τα Τ.Ε.Ε. είναι σχολεία επαγγελματικής εκπαίδευσης. Αυτό, κύριε συνάδελφε, να το υπογραμμίσω, γιατί η επιστήμη της εκπαίδευσης, διακρίνει από την επαγγελματική εκπαίδευση, την προ επαγγελματική εκπαίδευση και από την επαγγελματική εκπαίδευση διακρίνει την επαγγελματική κατάρτιση. Επαναλαμβάνω, τα Τ.Ε.Ε. είναι σχολεία επαγγελματικής εκπαίδευσης. Για το λόγο αυτό είχαν γραφεί τετρακόσια ογδόντα τρία βιβλία. Υπήρχαν και τριάντα εννέα βιβλία του ΕΥΓΕΝΙΔΕΙΟΥ Ιδρύματος και χρησιμοποιούνταν και δεκατρία βιβλία του γενικού λυκείου. Συνολικά πεντακόσια τριάντα πέντε βιβλία.
Το Υπουργείο από την ώρα που ψήφισε και έθεσε σε εφαρμογή το θεσμό των ΕΠΑ.Λ. και των ΕΠΑ.Σ., δεν έχει συγγράψει, ούτε ένα βιβλίο. Ούτε ένα βιβλίο! Αλλάζει –λέει- τη φιλοσοφία, κάνει –ισχυρίζεται- μεταρρύθμιση, παρεμβαίνει στον τομέα της εκπαίδευσης, αλλά η παρέμβαση είναι μόνο λόγια. Αντί των τετρακοσίων ογδόντα τριών βιβλίων τα οποία γράφτηκαν για τα Τ.Ε.Ε., κανένα βιβλίο για τα ΕΠΑ.Λ.. Η αποτυχία, λοιπόν, η οποία αποτυπώνεται σε νούμερα, μιλάει για διαρροή, η οποία φθάνει το 30%.
Για να δείτε πόσο υποβαθμίζει η Κυβέρνηση αυτά τα σχολεία, θα σας πω το εξής. Υπάρχει από το Ε.Π.Ε.Α.Ε.Κ., από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα, πίστωση 1.000.000 ευρώ, η οποία υπάρχει για να παρέμβει το Υπουργείο Παιδείας διαφημιστικά και επιμορφωτικά και να αναδείξει τη σοβαρότητα και τη σπουδαιότητα της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης. Αυτό το κονδύλιο του 1.000.000 ευρώ, για το οποίο θα έπρεπε να ενημερωθούν οι οικογένειες και τα παιδιά, είναι παγωμένο, είναι αχρησιμοποίητο. Και θα πει κανείς, γιατί δεν το χρησιμοποιεί η Κυβέρνηση; Γιατί όπως σας είπα, η παρέμβαση που έγινε στον τομέα της επαγγελματικής εκπαίδευσης, δεν είχε στόχο τη μεταρρύθμιση. Είχε στόχο να υποβιβάσει την επαγγελματική εκπαίδευση, είχε στόχο να υποβιβάσει την τεχνική εκπαίδευση σε προεπαγγελματική έτσι ώστε τα παιδιά στη συνέχεια να οδηγούνται στα μεγάλα ιδιωτικά μαγαζιά που υπάρχουν στην Αθήνα, στα Ι.Ε.Κ., προκειμένου από εκεί να πάρουν επαγγελματική εκπαίδευση ή επαγγελματική κατάρτιση.
Δείτε τα προβλήματα πώς αναλύονται και, όπως τα εκθέτουμε, προκύπτουν από το νόμο, προκύπτουν από την κυβερνητική πρακτική και τα επισημαίνουμε με την επερώτησή μας.
Δεν έχει ακόμη ρυθμιστεί με ποιο τρόπο οι μαθητές, οι οποίοι τελειώνουν αυτά τα σχολεία, θα έχουν πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Υπάρχει μία συνέντευξη της προηγούμενης ηγεσίας, της κ. Γιαννάκου και του κ. Καλού, όμως δεν έχει νομοθετηθεί. Είμαστε στη δεύτερη χρονιά, τα παιδιά του χρόνου θα πρέπει να δώσουν εξετάσεις για τα πανεπιστήμια και είναι οικογένειες και παιδιά όμηροι μιας απίθανα ανεύθυνης πολιτικής από πλευράς του Υπουργείου, το οποίο δεν λέει ακόμη στις οικογένειες τι θα κάνει. Η συνέντευξη αυτή έχει δημοσιευτεί στις 5 Φεβρουαρίου 2007, είναι περσινή, αλλά και σήμερα ακόμη γονείς και μαθητές δεν ξέρουν τι θα κάνουν.
Να σημειώσω ότι μέσα στη λογική της υποβάθμισης αυτών των σχολείων, είναι το γεγονός ότι δεν προβλέπεται από το νόμο η δυνατότητα εισαγωγής στις Αστυνομικές ή Στρατιωτικές Σχολές. Δεν έχει θεσμοθετηθεί η δυνατότητα από το ΕΠΑ.Λ. να περνάει κανείς στις Σχολές της Αστυνομίας ή του Στρατού, ενώ οι Σχολές Αστυνομίας και Στρατού, υπαξιωματικοί κ.λπ., έχουν ανάγκη από ειδικότητες, έχουν ανάγκη από παιδιά τα οποία είναι τεχνίτες.
Όταν, λοιπόν, τους κόβεις τη δυνατότητα από σχολές που έχουν μεγάλη ζήτηση, είναι σαφές ότι αυτά τα σχολεία τα υποβαθμίζεις. Και εδώ υπάρχει νομοθετικό κενό.
Η πρώτη γεύση, λοιπόν, τελείως αρνητική. Κι αυτό αποδεικνύεται από τις ελάχιστες εγγραφές οι οποίες έγιναν και φέτος. Και θα ήθελα πάρα πολύ από πλευράς του κυρίου Υφυπουργού να έχουμε τα στοιχεία.
Κλείνω και θα επανέλθω στη δευτερολογία μου. Δεκάδες τεχνικά μαθήματα, δεκάδες τεχνικές ειδικότητες από τις οποίες έχει άμεση ανάγκη η ελληνική κοινωνία. Και ξέρετε πολύ καλά ότι σήμερα στην κοινωνία βρίσκεις πολύ πιο εύκολα δικηγόρο, βρίσκεις πολύ πιο εύκολα γιατρό, βρίσκεις πολύ πιο εύκολα μηχανικό, αλλά δεν βρίσκεις Έλληνες οι οποίοι έχουν γνώση για να χειριστούν απλά επαγγελματικά ζητήματα. Κι αυτά τα απλά επαγγελματικά ζητήματα τα καλύπτουν οι μετανάστες χωρίς γνώση.
Αντί, λοιπόν, να δώσουμε δυνατότητα σ’ αυτά τα σχολεία αναβαθμίζοντάς τα, να παράσχουν επαγγελματική μόρφωση στα παιδιά και να δώσουν διέξοδο στην ελληνική κοινωνία, όπως επέλεξε η Φινλανδία, η οποία ενίσχυσε την τεχνική της εκπαίδευση και σήμερα έχει τα καλύτερα κινητά τηλέφωνα στον κόσμο, η Ελλάδα κινείται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση.
Ευχαριστώ πάρα πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κι εγώ σας ευχαριστώ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής, είκοσι μαθήτριες και μαθητές και ένας συνοδός -δάσκαλος από το 42ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει η κ. Σοφία Σακοράφα.
ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το δίκτυο της επαγγελματικής εκπαίδευσης στη χώρα μας διαλύεται. Ας δούμε συνοπτικά κατ’ αρχάς εάν ισχύει αυτό που λέω ή αν εμπεριέχει δόσεις αντιπολιτευτικής υπερβολής. Το δεύτερο είναι να δούμε από ποιους διαλύεται. Και το τρίτο, γιατί διαλύεται και μάλιστα μέσα σε ποια κρίσιμη συγκυρία.
Η ανακοίνωση της Ο.Λ.Μ.Ε., δηλαδή αυτών που καλούνται να κρίνουν και να εφαρμόσουν την εκάστοτε εκπαιδευτική πολιτική, μετά τις δύο νέες υπουργικές αποφάσεις το Μάρτιο του 2007 για τα ΕΠΑ.Λ., είναι ρητή. Αυτό το γαϊτανάκι του «ράβε-ξήλωνε» αποδεικνύει την προχειρότητα των σχεδιασμών του ΥΠ.Ε.Π.Θ.. Πρόκειται για σχεδιασμούς που ανακοινώνονται, χωρίς να έχει προηγηθεί καμμία σοβαρή και ουσιαστική μελέτη και διάλογος, χωρίς να αναφέρεται ούτε ποια είναι τα κριτήρια γι’ αυτές τις επιλογές.
Κύριοι της Κυβέρνησης, είναι πάγια η τακτική σας σ’ όλα τα πεδία της εκπαιδευτικής πολιτικής σας: προχειρότητα, διορθωτικές κινήσεις προεκλογικού βεληνεκούς, βλέπε το βιβλίο της ιστορίας του δημοτικού, και επίμονη έως ολοκληρωτισμού άρνηση διαλόγου με την εκπαιδευτική κοινότητα.
Άλλωστε, ο ίδιος ο κ. Καραμανλής έδειξε το αληθινό πρόσωπο μιας εξουσίας που απαξιώνει συνειδητά και απροκάλυπτα όποιους αντιστέκονται στα σχέδιά της, όταν χαρακτήρισε τους μαχόμενους καθηγητές και φοιτητές, δηλαδή τους εν δυνάμει συνομιλητές του, ταραξίες της Πέμπτης.
Είναι σαφές ότι εσείς έχετε όχι μόνο την ευθύνη για την κατάσταση αυτή, αλλά λέω ότι σκόπιμα σαμποτάρετε –και αναλαμβάνω την ευθύνη της λέξης που χρησιμοποιώ- την παιδεία.
Τι άλλο εκτός από σαμποτάζ στα θεμέλια της επαγγελματικής παιδείας είναι η ανυπαρξία ειδικών σχολικών βιβλίων, όταν διανύουμε τη δεύτερη χρονιά λειτουργίας του ΕΠΑ.Λ. και της ΕΠΑ.Σ. και δεν έχει εκδοθεί κανένα βιβλίο για τα σχολεία αυτά; Με δανεικά βιβλία από το γενικό λύκειο και από το Τ.Ε.Ε. επιχειρείτε το 2008 να πασαλείψετε την τεχνοεπαγγελματική εκπαίδευση και γνώση.
Τι άλλο εκτός από σαμποτάζ είναι η αλλοίωση του ωρολογίου προγράμματος σε βάρος των μαθημάτων ειδικότητας, όταν τα σχολεία αυτά μετατρέπονται σε γενικά λύκεια, αντικαθιστώντας στο μεγαλύτερο ποσοστό επαγγελματικά μαθήματα με μαθήματα γενικής παιδείας;
Τι άλλο εκτός από σαμποτάζ είναι η ανυπαρξία νομοθετικής ρύθμισης για τον τρόπο εισαγωγής των μαθητών των ΕΠΑ.Λ. στα Α.Ε.Ι. και στα Τ.Ε.Ι.;
Τι άλλο εκτός από σαμποτάζ είναι η οριστική κατάργηση, χωρίς μελέτη και τεκμηρίωση, ορισμένων ειδικοτήτων από το δημόσιο σχολείο, καθώς δεν προβλέπεται να λειτουργούν ούτε στα ΕΠΑ.Λ. ούτε στις ΕΠΑ.Σ., παραδείγματος χάριν ειδικότητες διατροφής, διαιτολογίας, κοινωνικών φροντιστών, με σοβαρές αρνητικές συνέπειες για την Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση και ειδικότερα για το εργασιακό καθεστώς των εκπαιδευτικών αντίστοιχων ειδικοτήτων;
Τι άλλο εκτός από σαμποτάζ είναι η εξαίρεση των εκπαιδευτικών ειδικοτήτων από τις προσλήψεις μόνιμου προσωπικού για τα επόμενα δύο τουλάχιστον χρόνια; Αυτή η εξαίρεση από τη μια αυξάνει την υπηρεσιακή αβεβαιότητα των υπηρετούντων αναπληρωτών και ωρομίσθιων εκπαιδευτικών και από την άλλη επιδεινώνει περισσότερο ακόμη και τη στοιχειώδη παροχή τεχνοεπαγγελματικής εκπαίδευσης.
Τι άλλο εκτός από σαμποτάζ είναι η πλήρης αποσύνδεση από την παραγωγή, αφού δεν προβλέπεται πρακτική εξάσκηση των μαθητών και τα πτυχία τους υποβαθμίζονται διαρκώς;
Τι άλλο εκτός από σαμποτάζ είναι η αποστολή προεδρικού διατάγματος στη μέση της σχολικής χρονιάς, βάσει του οποίου καταργείται η ελλιπής φοίτηση στα ΕΠΑ.Λ.; Τι άλλο σημαίνει αυτό, εκτός από σαμποτάζ και μάλιστα σε βάρος των μαθητών που έχουν επιλέξει τη φοίτησή τους στα ΕΠΑ.Λ., αφού αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι μαθητές που έχουν συγκεντρώσει συγκεκριμένο αριθμό απουσιών, κινδυνεύουν να μείνουν στάσιμοι και αυτό το πληροφορούνται τέσσερις μήνες μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς;
Και αυτό το σαμποτάζ είχε λαμπρά αποτελέσματα, κύριοι της Κυβέρνησης. Ο μαθητικός πληθυσμός μειώθηκε στα ΕΠΑ.Λ. κατά το ένα τρίτο, ενώ στις ΕΠΑ.Σ. είναι ελάχιστοι και δεν έχουν καμμία πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Το ΕΠΑ.Λ. μπορεί να λέγεται ισότιμο με το Γενικό Λύκειο, αλλά οι μαθητές που φεύγουν στις ΕΠΑ.Σ. δεν είναι καθόλου ισότιμοι. Οι γενικές γνώσεις εντός του όλου ΕΠΑ.Λ. είναι σαφώς πολύ λιγότερες από το γενικό λύκειο.
Επιπρόσθετα, είναι σοβαρά συζητήσιμο το αν η γενική παιδεία που προσφέρει το ΕΠΑ.Λ. στους μαθητές είναι επαρκής, δεδομένου ότι και αυτή του γενικού λυκείου είναι υπό αμφισβήτηση σήμερα.
Επίσης, φυσικά και δεν διαφαίνεται ότι η πολιτική βούληση της Κυβέρνησης είναι να ωθήσει τους πιο επαρκείς μαθητές στα ΕΠΑ.Λ.. Οι απόφοιτοι του ΕΠΑ.Λ. ως πτυχιούχοι θα είναι αναγκασμένοι για παραπέρα ειδίκευση και κατάρτιση, πράγμα που σημαίνει ότι θα είναι δέσμιοι του Ο.Α.Ε. και των ιδιωτικών Ι.Ε.Κ., όχι όμως λόγω ευελιξίας και επανακατάρτισης, αλλά λόγω έλλειψης επάρκειας. Οι απόφοιτοι των ΕΠΑ.Σ. δεν έχουν εκπαιδευτικό τίτλο, αλλά μόνον επαγγελματικό, δηλαδή ο απόφοιτοι δεν λογίζονται ως απόφοιτοι της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Με τέτοια λαμπρά αποτελέσματα, ας δούμε τώρα γιατί επιχειρείται αυτή η απροκάλυπτη υποβάθμιση.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πολιτική της διάλυσης των επαγγελματικών σχολών είναι μέρος της γενικής παραγωγικής και μορφωτικής υποβάθμισης που επιχειρεί η Κυβέρνηση.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτού)
Κυρία Πρόεδρε, δώστε μου μισό λεπτό ακόμα.
Η Κυβέρνηση καταργεί κάθε δυνατότητα ανώτερης εξειδίκευσης. Γιατί; Διότι επιδιώκει να βαθύνει τις αντιθέσεις του κοινωνικού καταμερισμού της εργασίας. Πιέζεται από το δόγμα του σκληρού νεοφιλελευθερισμού, ώστε ένα μεγάλο κομμάτι της νεολαίας, με ελάχιστη εκπαίδευση, να κάνει γρήγορη έξοδο στην εργασία, με αποτέλεσμα τη συνακόλουθη και σύντομη απαξίωσή του, λόγω της ραγδαίας ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνολογίας.
Επιδιώκει, ακόμα, να οδηγήσει τους νέους στην αγκαλιά της ιδιωτικής εκπαίδευσης, αφού με την απαγόρευση της οριζόντιας μετακίνησης από το Γενικό Λύκειο σε ΕΠΑ.Λ. και ΕΠΑ.Σ. των μαθητών, τεχνηέντως οι μαθητές οδηγούνται στα Ι.Ε.Κ. και, εφόσον τα δημόσια δεν επαρκούν, οδηγούνται στα ιδιωτικά Ι.Ε.Κ..
Υποχρηματοδοτεί την παιδεία και ακόμη περισσότερο την επαγγελματοτεχνική παιδεία, καθώς, για να λειτουργήσει αυτή, κυρίως χρειάζεται ειδικούς χώρους, ειδικά εργαστήρια, ειδικό εκπαιδευτικό προσωπικό και κυρίως υψηλή χρηματοδότηση.
Και όλα αυτά συμβαίνουν σε μία περίοδο, κατά την οποία η οικονομία και η παιδεία είναι άρρηκτα συνδεδεμένες. Σε μία περίοδο όπου σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες επενδύουν και ρίχνουν στην αγορά ετοιμοπόλεμα τεχνικά και επαγγελματικά στελέχη σε νέους τομείς της οικονομίας, σε μία περίοδο όπου οι σχεδιασμοί οφείλουν να προβλέπουν τις συνεχώς μεταβαλλόμενες ανάγκες, εσείς καταδικάζετε τη χώρα σε υπανάπτυξη, αφού προϋπόθεση της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας στο νέο παγκόσμιο περιβάλλον είναι η επένδυση σε όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης, με ισότιμη αντιμετώπιση και αυτής της επαγγελματικής και τεχνικής εκπαίδευσης.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Σας ευχαριστώ, κυρία συνάδελφε.
Το λόγο έχει ο κ. Δημήτριος Βαρβαρίγος.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Κύριε Υφυπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μία ακόμα από τις λεγόμενες μεταρρυθμίσεις της Κυβέρνησης αποδείχθηκε, όχι μόνο κενή περιεχομένου, αλλά και επικίνδυνη για το μέλλον των μαθητών που επιλέγουν να κατευθυνθούν σε αυτόν τον τομέα, επιδιώκοντας να αποκτήσουν επαγγελματικά εφόδια, που θα τους επιτρέψουν να ασκήσουν κάποιο επάγγελμα και να ενταχθούν στην αγορά εργασίας.
Με το ν.3475/2006 η Κυβέρνηση κατήργησε το προηγούμενο πλαίσιο πάνω στο οποίο λειτουργούσε η τεχνική εκπαίδευση και δημιούργησε ένα καινούργιο, υποτίθεται, καλύτερο πλαίσιο. Ας δούμε, όμως, τα αποτελέσματα αυτής της επιλογής που έκανε η Κυβέρνηση.
Πρώτα-πρώτα, μία άμεση παρατήρηση που μπορεί να δει κανείς είναι η ραγδαία μείωση των μαθητών. Από τους εξήντα δύο χιλιάδες, που ενεγράφησαν το 2004 στην πρώτη τάξη, τώρα πέσαμε στους είκοσι μία χιλιάδες, δηλαδή υποτριπλασιάστηκε το νούμερο. Γιατί τα παιδιά κατευθύνονται πλέον αλλού; Διότι δημιουργήθηκε ένα χάος με τις επιλογές που έγιναν.
Η τεχνική εκπαίδευση σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες –και έτσι θα πρέπει να είναι και στη χώρα μας- παράγει μεσαία στελέχη της οικονομίας και θα πρέπει το κάθε παιδί να κατευθύνεται εκεί σαν να είναι μία θετική επιλογή και όχι σαν να είναι μία λύση ανάγκης για τον αδύνατο, για το μη κατάλληλο, όχι ως ένα, εν πάση περιπτώσει, δεύτερο σχολείο το οποίο συγκεντρώνει τους χειρότερους μαθητές.
Εμείς εδώ, με την επιλογή που έχουμε κάνει, καταλήξαμε, αυτό το σχολείο να είναι το σχολείο που μαζεύει τους αδύνατους, τους μαθητές που δεν έχουν άλλη δυνατότητα να προχωρήσουν πουθενά αλλού. Εν πάση περιπτώσει, σε πολύ λίγες περιπτώσεις μπορεί να το δει κανείς από αυτούς που το επιλέγουν ως θετική επιλογή, ως επαγγελματική επιλογή που τους εκφράζει, που τους ικανοποιεί και τους δίνει μία προοπτική για τη ζωή τους.
Πρώτα-πρώτα, τα Τ.Ε.Ε. που υπήρχαν έδιναν δυνατότητα εισαγωγής στα Τ.Ε.Ι., στην ανώτατη εκπαίδευση και μετά στα Α.Ε.Ι.. Έδιναν ένα πτυχίο το οποίο ήταν ισότιμο με τα υπόλοιπα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, παρείχαν και γενική παιδεία και τεχνική κατάρτιση σε μια αναλογία, που βεβαίως ενσωμάτωνε και τις αξίες που πρέπει να δίνει η γενική παιδεία στα παιδιά, αλλά και τις ειδικές γνώσεις που απαιτούσε αυτό το επίπεδο εκπαίδευσης.
Εδώ ανατρέψατε τα πάντα. Χωρίσατε την τεχνική εκπαίδευση στα δύο, σε επαγγελματικά λύκεια από τη μια μεριά και σε επαγγελματικές σχολές από την άλλη. Οι επαγγελματικές σχολές δεν είναι ισότιμες. Δηλαδή το παιδί που θα επιλέξει να πάει στις επαγγελματικές σχολές, στις ΕΠΑ.Σ. όπως τις λέτε, θα έχει και αυτό κάνει έξι χρόνια δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, τρία στο γυμνάσιο, ένα στην πρώτη λυκείου και δύο στην ΕΠΑ.Σ..
Το πτυχίο του, όμως, δεν θα είναι ισότιμο με τα υπόλοιπα. Δεν έχει ισοτιμία με τα υπόλοιπα παιδιά που αποφοιτούν από τα σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Τους εξαπατήσατε και σε ένα άλλο σημείο. Τους είπατε ότι το πτυχίο τους θα είναι επιπέδου 3 και των παιδιών που αποφοιτούν από τις ΕΠΑ.Σ. και των παιδιών που αποφοιτούν από το επαγγελματικό λύκειο. Λέω ότι τους εξαπατήσατε γιατί σας το είχε επισημάνει τότε και το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής, όπου με την έκθεσή του παρατηρούσε πως με τις προτεινόμενες διατάξεις του νομοσχεδίου ορίζεται ότι θα παίρνουν επίπεδο 3. Αλλά, σχετικά με την αναγνώριση των τίτλων εκπαίδευσης των επαγγελματικών προσόντων, η Οδηγία 36 του 2005 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η οποία πρέπει να ενσωματωθεί στο Ελληνικό Δίκαιο μέχρι τις 7 Σεπτεμβρίου 2007, μαζί με άλλες προϋποθέσεις, προβλέπει ότι το επίπεδο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, δίνει επίπεδο πτυχίου 2. Όποιος, δηλαδή, τελειώνει δευτεροβάθμια εκπαίδευση, παίρνει επίπεδο πτυχίου 2. Για να πάρει 3, θα πρέπει να κάνει ένα ακόμη έτος, μεταδευτεροβάθμιας, αλλά μη τριτοβάθμιας, εκπαίδευσης.
Τους εξαπατήσατε, λοιπόν. Εσείς τους είπατε «θα σας δώσουμε επίπεδο 3», αλλά είσθε υποχρεωμένοι εντός ολίγου να φέρετε στη Βουλή την ενσωμάτωση της οδηγίας και αυτό που νομοθετήσατε θα το καταργήσετε. Τα παιδιά όμως το είχαν σαν κριτήριο για να επιλέξουν να πάνε εκεί.
Βέβαια, τι κάνατε με αυτόν τον τρόπο; Κατευθύνατε τα παιδιά στα Ι.Ε.Κ., γιατί για να πάρουν το 3, θα πρέπει να πάνε μετά σ’ ένα Ι.Ε.Κ. και έτσι δημιουργείτε πελατεία για την ιδιωτική εκπαίδευση.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κυρία Πρόεδρε, θα καλύψω όλο το χρόνο μου.
Κάτι άλλο ακόμη. Το επισήμανε και η συνάδελφος προηγούμενα. Έχετε καταργήσει και την οριζόντια μετακίνηση. Ένα παιδί που αποφοιτά από ένα γενικό λύκειο, δεν μπορεί να πάει, αν θέλει, να γραφτεί σ’ ένα επαγγελματικό λύκειο και να πάρει ειδικότητα. Πρέπει να πάει και αυτό σ’ ένα Ι.Ε.Κ.. Άρα θεσμοθετημένα, σχεδιασμένα δημιουργήσατε πελατεία για την ιδιωτική εκπαίδευση.
Ένα ακόμη στοιχείο, αδυναμίας του νόμου τον οποίο ψηφίσατε, που θέλω να παρατηρήσω, είναι ότι οι επαγγελματικές σχολές δεν έχουν καθόλου μαθήματα γενικής παιδείας. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι δευτεροβάθμια εκπαίδευση, σημαίνει ότι είναι κατάρτιση, αλλά κατάρτιση γίνεται σε απλούς εργαζόμενους και όχι σε μαθητές. Αυτό δεν είναι επίπεδο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Να πούμε για τα βιβλία; Κανένα καινούργιο βιβλίο δεν γράφτηκε. Είχαν γραφτεί τετρακόσια ογδόντα νέα βιβλία για τα Τ.Ε.Ε., αυτά πήρατε και δώσατε, τα οποία δεν προσαρμόσατε στη νέα δομή. Ακόμη, πήρατε τα βιβλία γενικής παιδείας από τα ενιαία λύκεια και τα δώσατε στα ΕΠΑ.Λ., πήρατε από το «Ευγενίδειο» και αυτό το λέτε ποιοτική αναβάθμιση.
Κλείνοντας όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι και, κύριε Υφυπουργέ, θέλω να αναφερθώ, σ’ ένα ζήτημα του νομού μου, που το γνωρίζετε. Είναι η τραγική κατάσταση με το συγκρότημα τεχνικής εκπαίδευσης Ζακύνθου στον Άγιο Κήρυκα. Από τους σεισμούς, που είχαν γίνει εδώ και δύο χρόνια, είχαν δημιουργηθεί φοβερά προβλήματα. Δώδεκα αίθουσες είχαν κριθεί ακατάλληλες για χρήση. Το σχολικό εργαστηριακό κέντρο είχε κριθεί κατεδαφιστέο. Πέρασαν δύο χρόνια. Αλλεπάλληλες επίκαιρες ερωτήσεις, γραπτές ερωτήσεις. Πλήρης αδιαφορία από πλευράς Κυβέρνησης. Εσείς ευαισθητοποιηθήκατε όταν γίνατε Υφυπουργός με τη νέα Κυβέρνηση και έκανα μία ακόμη επίκαιρη και σας είπα «ελάτε να το δείτε». Ήλθατε το είδατε και πραγματικά προσωπικά δείξατε εσείς ευαισθησία, αλλά υπάρχει τεράστια πολιτική ευθύνη από πλευράς Κυβέρνησης. Δύο χρόνια κλείνουν και δεν έχει γίνει ακόμη η μελέτη.
Σας δίνω προχθεσινό δημοσίευμα του τοπικού Τύπου και το καταθέτω στα Πρακτικά. «Σε τέσσερις μήνες η ολοκλήρωση της μελέτης κατεδάφισης των εργαστηρίων».
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Δημήτριος Βαρβαρίγος καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν δημοσίευμα, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Και προσέξτε, ο νόμος λέει πως όταν ένα κτήριο κριθεί κατεδαφιστέο, πρέπει σ’ ένα μήνα να κατεδαφιστεί, γιατί είναι επικίνδυνο για τη δημόσια ασφάλεια. Έχουν περάσει δύο χρόνια και δεν έχουμε κάνει ούτε τη μελέτη κατεδάφισης. Καταλαβαίνετε, κύριε Υπουργέ, την έχετε την εικόνα, και γνωρίζετε τι συμβαίνει εκεί πέρα. Είναι τραγική η κατάσταση.
Θέλω να αναφερθώ όμως και σε μερικά ζητήματα λειτουργίας αυτού του σχολείου. Δεν μπορούμε να τοποθετούμε καθηγητές, να τους αποσπούμε και μετά να πηγαίνουμε να διορίζουμε ωρομίσθιους.
Εδώ θα σας πω συγκεκριμένα πράγματα. Τοποθετήθηκαν καθηγητές Αγγλικών, Κομμωτικής, Νοσηλευτικής. Τους αποσπάσατε με απόφασή σας αλλού, σε άλλους νομούς και μετά ήρθε το Π.Υ.Σ.Δ.Ε. και ζήταγε καθηγητές και διορίσατε ωρομίσθιους. Πέρασαν, όμως, δύο μήνες, τα παιδιά δεν είχαν καθηγητές και έγινε αναστάτωση, είχαμε καταλήψεις.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Τελείωσε ο χρόνος σας, κύριε συνάδελφε.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Κυρία Πρόεδρε, μισό λεπτό ακόμα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Τελείωσε ο χρόνος σας. Έχετε ολοκληρώσει, κύριε συνάδελφε.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Έχουν κατακερματιστεί οι ώρες.
Να πω και κάτι άλλο, κύριε Υπουργέ, που σας το είχα πει και στη Ζάκυνθο. Υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα με το σχολείο Βολιμών, ανόητο πρόβλημα που έχει να κάνει με τη μετακίνηση ενός καθηγητή. Το σχολείο Βολιμών είναι το ορεινό σχολείο της Ζακύνθου. Εγώ καταθέτω την απόφαση της Ε.Λ.Μ.Ε. Ζακύνθου. Να πάει ο καθηγητής στη θέση του να ηρεμήσουν τα πράγματα.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Δημήτριος Βαρβαρίγος, καταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα απόφαση , η οποία βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Τι να κάνουμε σ’ αυτό;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Ολοκληρώσατε, κύριε συνάδελφε.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Εγώ μόνο ως ανοησία μπορώ να το χαρακτηρίσω από εκείνους που το χειρίζονται.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ξέρετε τη διαδικασία και δεν μπορώ να παρέμβω. Παλιά σας είπα ότι είναι μία διαδικασία στην οποία δεν μπορούμε να παρέμβουμε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κύριε Υπουργέ, όταν θα πάρετε το λόγο να απαντήσετε, παρακαλώ.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Συνεχίζουμε με τον κ. Παντούλα Μιχαήλ. Ορίστε, έχετε το λόγο.
ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ: Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, διανύοντας το δεύτερο έτος της εφαρμογής του ν. 3475/2006 για τη δευτεροβάθμια επαγγελματική εκπαίδευση, διαπιστώνει κανείς ότι οι δυσοίωνες προβλέψεις μας επιβεβαιώθηκαν πλήρως.
Ο σημαντικός όσο και ενδιαφέρον αυτός εκπαιδευτικός χώρος απαξιώνεται καθημερινά στη συνείδηση μαθητών και εκπαιδευτικών. Η μείωση του μαθητικού δυναμικού ακολουθεί αύξουσα γεωμετρική πρόοδο, ενώ χιλιάδες εκπαιδευτικοί θεωρούνται υπεράριθμοι. Το Υπουργείο Παιδείας παρακολουθεί την εξέλιξη της κατάστασης χωρίς να είναι σε θέση να αξιοποιήσει προς όφελος της εκπαιδευτικής διαδικασίας τους χιλιάδες σχολάζοντες αυτούς επιστήμονες κρισίμων ειδικοτήτων.
Στην τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση βιώνουμε για δεύτερη συνεχή χρονιά εφαρμογής του νόμου αυτού μία απίστευτη ανικανότητα από την πλευρά της Κυβέρνησης, που όμως, έχει συγκεκριμένο στόχο: Η επαγγελματική δημόσια εκπαίδευση να παραδοθεί βορά στα αδηφάγα ιδιωτικά συμφέροντα. Πτυχές αυτού του σχεδίου βλέπουμε να εξελίσσονται με συνέπεια από την πρώτη εφαρμογή του νόμου. Ταυτοχρόνως με την εφαρμογή του, αποκαλύφθηκε στην πράξη το πρόχειρο, άστοχο, επιπόλαιο, παραπλανητικό και επικίνδυνο των ρυθμίσεών του και τα ψέματα της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας.
Ιδού, κύριε Υφυπουργέ, μερικά κραυγαλέα παραδείγματα.
Πρώτον, ο νόμος απαγόρευσε την εγγραφή των αποφοίτων των Γενικών Λυκείων ή άλλων ισότιμων σχολείων στα επαγγελματικά λύκεια, με το αιτιολογικό ότι δεν μπορούν να αποκτήσουν δεύτερο ισότιμο τίτλο. Όμως, η δυνατότητα εγγραφής στα ΕΠΑ.Λ. δεν αφορούσε το απολυτήριο του λυκείου, αλλά την απόκτηση πτυχίου ειδικότητας για την κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων. Χιλιάδες εργαζόμενοι, νέοι –και το τονίζω, εργαζόμενοι, νέοι- απόφοιτοι των γενικών λυκείων μέχρι την εφαρμογή αυτού του νόμου, φοιτούσαν στα νυχτερινά Τ.Ε.Ε., αντίστοιχα των σημερινών ΕΠΑ.Λ. και σπούδαζαν οποιαδήποτε ειδικότητα. Τι καλύτερο παράδειγμα δια βίου εκπαίδευσης. Τώρα, η μόνη διέξοδός τους είναι τα ιδιωτικά Ι.Ε.Κ., αφού τα δημόσια συρρικνώθηκαν επικίνδυνα και οι ειδικότητές τους είναι ελάχιστες. Ο χορός των εκατομμυρίων ευρώ στις τσέπες των γνωστών κυβερνητικών φίλων και οικονομικών υποστηρικτών της Νέας Δημοκρατίας που νέμονται το χώρο της ιδιωτικής επαγγελματικής εκπαίδευσης, καλά κρατεί. Αυτά τα συμφέροντα, κύριε Υπουργέ, υπηρετεί το Υπουργείο Παιδείας;
Δεύτερον. Στην εισηγητική έκθεση του ισχύοντος νόμου, αλλά και κατά τη συζήτησή του στη Βουλή, η τότε πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας είχε υπερασπιστεί με πάθος την καθιέρωση ΕΠΑ.Λ. και ΕΠΑ.Σ., τη διχοτόμηση δηλαδή του επαγγελματικού σχολείου. Εμείς τότε είχαμε μιλήσει, είχαμε πει, είχαμε υποστηρίξει ότι όλα αυτά ήταν αυτοσχεδιασμοί άσχετων εν πολλοίς ατόμων, που σε καμμία περίπτωση δεν υπάκουαν σε σοβαρή επιστημονική μελέτη.
Ερωτώ, λοιπόν, τον παριστάμενο κύριο Υφυπουργό Παιδείας, κάτω από ποια λογική έγινε –σας αναφέρω ένα παράδειγμα- η κατανομή των επιμέρους ειδικοτήτων των μηχανολόγων στα επαγγελματικά λύκεια και στις επαγγελματικές σχολές; Το σωστό θα ήταν η αντιστοίχιση να υπηρετεί τη διάκριση ανάμεσα σε θεωρητικά προαπαιτούμενα και αντίστοιχα τεχνικού χαρακτήρα. Αυτό, όμως, δεν συνέβη. Αντιθέτως, αντικείμενα που έχουν αντιστοίχιση με την τριτοβάθμια εκπαίδευση εντάχθηκαν στις επαγγελματικές σχολές, από όπου απαγορεύεται η πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και άλλα, με μεγάλες εργαστηριακές απαιτήσεις, λόγω του τεχνικού τους χαρακτήρα, στα επαγγελματικά λύκεια. Δηλαδή, ένα κομφούζιο.
Τρίτον, το αυθαίρετο της διάκρισης μεταξύ ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ φαίνεται επίσης και από κάποια άλλα περιστατικά. Ας πάρουμε την περίπτωση της ειδικότητας του νοσηλευτή που κατατάχθηκε τελικώς μετά από μεγάλη ταλαιπωρία στα επαγγελματικά λύκεια.
Μπορεί, όμως, κύριε Υφυπουργέ, να λειτουργήσει αυτή η ειδικότητα, χωρίς την άσκηση πρακτικής για την απόκτηση εμπειρίας στα νοσοκομεία; Προφανώς, η λογική λέει όχι. Εφόσον, όμως, προβλεφθεί -τώρα δεν προβλέπεται- αυτή η πρακτική άσκηση, τότε ποια η διαφορά με τις επαγγελματικές σχολές; Πείτε μου. Δεν είναι αξιοπερίεργο, δεν είναι σχιζοφρενικό;
Τέταρτον, για την υποστήριξη της διαίρεσης ΕΠΑ.Λ.-ΕΠΑ.Σ. ισχυρίζονταν η Κυβέρνηση ότι στο επαγγελματικό λύκειο θα επικρατήσει η λογική της εξομοίωσης και των ειδικών λογισμικών στα εργαστήρια. Μέχρι σήμερα που μιλάμε δεν έχει ολοκληρωθεί η επιλογή των λογισμικών, δεν έχει γίνει η εκπαίδευση των εκπαιδευτών. Ακούγεται έτσι στους διαδρόμους του Υπουργείου Παιδείας ότι τώρα ξεκινάει και δεν έχει αναπτυχθεί αντικείμενο εξειδικευμένο για τα λογισμικά που συζητούνται.
Το Υπουργείο Παιδείας, όμως, είναι βαθιά νυχτωμένο. Το 2008 είναι το έτος παράτασης αυτού του έργου. Η έναρξη του είναι το 2004. Και σεις, για τέσσερα ολόκληρα χρόνια τώρα, η Κυβέρνησή σας, δεν έκανε απολύτως τίποτε. Είστε υπόλογοι εάν χαθούν –που θα χαθούν- κρίσιμοι πόροι. Πάντως, κύριε Υφυπουργέ, μέχρι τώρα δεν έχετε εκδώσει ούτε ένα βιβλίο εναρμονισμένο με τα προγράμματα σπουδών και τις ανάγκες των ΕΠΑ.Λ. και ΕΠΑ.Σ.. Θα μου πείτε, γιατί τα λέω αυτά. Μήπως τα λέω σε ώτα μη ακουόντων;
Πέμπτο παράδειγμα. Ο νόμος προβλέπει ότι οι απόφοιτοι των ΕΠΑΛ συμμετέχουν σε κοινές γενικές εξετάσεις με τους αποφοίτους των γενικών λυκείων για την εισαγωγή στα πανεπιστήμια και τα Τ.Ε.Ι., ισότιμα μας είπατε, όχι ο διαχωρισμός που γινόταν πριν, να ορίστε, το προβλέπουμε στο νόμο.
Εμείς υποστηρίξαμε τότε ως ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι η Κυβέρνηση εσκεμμένως εξαπατούσε τους μαθητές της επαγγελματικής εκπαίδευσης και τονίζαμε ταυτοχρόνως ότι η Κυβέρνηση αγνοεί το γεγονός πως κάθε επαγγελματικό σχολείο είναι στη βάση του διαφορετικό από ένα γενικό και ότι η ταύτιση ίσων τρόπων, που έλεγε με την ομογενοποίηση, μετατρέπεται τελικά σε τραγική ανισότητα, αυτή που βιώνουν σήμερα οι μαθητές στην τεχνική εκπαίδευση.
Αυτά σας τα λέγαμε στις 25-7-2006. Η δικαίωση ήρθε, όπως ειπώθηκε ήδη, στις 5-2-2007 όταν η κ. Γιαννάκου, ο κ. Καλός και ο παριστάμενος Ειδικός Γραμματέας κ. Ράμμας ο μόνος που έμεινε από την τριάδα στο Υπουργείο Παιδείας, σε κοινή συνέντευξη Τύπου παραδέχτηκαν ότι έλεγαν ψέματα, ανακοινώνοντας την καθιέρωση ειδικών πανελλαδικών εξετάσεων εισαγωγής των αποφοίτων ΕΠΑΛ στα Τ.Ε.Ι., αυτό δηλαδή που μέχρι τότε κατάγγειλαν.
Καταθέτω στη Βουλή την απομαγνητοφωνημένη συνέντευξη της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Μιχαήλ Παντούλας, καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Πέρασε, όμως, κύριε Υφυπουργέ, ένας χρόνος από την ημέρα εκείνη και δεν γνωρίζει κανένας ακόμη τίποτα. Δεν είναι αυτό απαξίωση της επαγγελματικής εκπαίδευσης; Βιβλία δεν υπάρχουν, εργαστήρια στα χάλια τους, άγνοια για τα επαγγελματικά δικαιώματα και την εξέλιξη των μαθητών αυτών των σχολείων και σεις πιστεύετε ότι θα υπάρξουν μαθητές ή ότι δεν θα φθίνει το μαθητικό δυναμικό, το οποίο επιλέγει την επαγγελματική εκπαίδευση;
Και τέλος, κύριε Υπουργέ, πότε θα μπει μια τάξη στα επαγγελματικά δικαιώματα με ανάλογη αντιστοίχηση των επιπέδων της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Είναι τόσο δύσκολο να δημιουργηθεί μία ανεξάρτητη αρχή –τονίζατε και ξανατονίζατε ως πολιτική ηγεσία και καταγγέλλατε τους προηγούμενους- η οποία, μακριά από συντεχνιακές αντιλήψεις, θα καθιερώσει τους όρους χορήγησης επαγγελματικής πιστοποίησης για όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης; Έτσι θα αποκτήσουν όραμα και προοπτική οι μαθητές της δευτεροβάθμιας επαγγελματικής εκπαίδευσης, γιατί θα γνωρίζουν τα επαγγελματικά δικαιώματα που έχουν και όχι τη σημερινή κοροϊδία όπου με τη βούλα αυτού του νόμου τους δίδεται, υποτίθεται, το επίπεδο 3 της στιγμή που η γνωστή κοινοτική Οδηγία 36/2005 ομιλεί για επίπεδο 2 και η αντίστοιχη υπηρεσία, κύριε Υφυπουργέ, του Οργανισμού Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης τους παραπέμπει σε δικαιώματα, που προβλέπουν βασιλικά διατάγματα πριν από εξήντα χρόνια!
Σήμερα είστε εδώ, για να μας πείτε και να δεσμευτείτε ενώπιον της Εθνικής Αντιπροσωπείας και του ελληνικού λαού, ενώπιον των μαθητών, των εκπαιδευτικών και των γονέων, ποιου επιπέδου είναι τα δικαιώματα του επαγγελματικού πτυχίου ΕΠΑ.Λ. και ΕΠΑ.Σ., πώς αυτά συνδυάζονται με τα αδιαβάθμητα ΙΕΚ. Ποια σχολεία θα ενισχύσετε; Τα Ι.Ε.Κ. που φτιάξατε; Ή τελικά δεν ξέρετε τι σας γίνεται και δεν το έχετε σκεφτεί ακόμη;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Έχει τελειώσει και η δευτερολογία σας, κύριε συνάδελφε.
ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ: Κλείνω, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Κλείνετε, αλλά έχετε υπερβεί κατά πολύ τον χρόνο σας.
ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ: Πείτε μας επιτέλους τι θα κάνετε, γιατί μέχρι τώρα, μέσα από την απραξία σας κάνετε ό,τι μπορείτε, για να απαξιώσετε ακόμη περισσότερο τη δημόσια επαγγελματική εκπαίδευση στη συνείδηση εκπαιδευτικών, μαθητών και γονέων. Και είναι κρίμα.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Το λόγο έχει ο κ. Βασίλειος Κεγκέρογλου.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, είναι κοινά παραδεκτό ότι, για να ανταποκριθούμε ως χώρα στις διεθνείς εξελίξεις με το έντονα ανταγωνιστικό περιβάλλον που διαμορφώνεται, για να αξιοποιήσουμε τη ραγδαία εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, απαιτείται η συνεχής και κατά προτεραιότητα επένδυση στην παιδεία και στην γνώση. Χρειάζεται συγκεκριμένο σχέδιο για την εκπαίδευση με ξεκάθαρους στόχους, αλλά και τους απαραίτητους πόρους, ώστε να συμβάλει στη δυναμική που χρειάζεται η χώρα μας, στην οικονομία, στην περιφερειακή ανάπτυξη, την αγροτική οικονομία, σε όλη την παραγωγική αλυσίδα.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η δευτεροβάθμια τεχνική, επαγγελματική εκπαίδευση έχει ένα ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο, να δώσει εφόδια ζωής στους νέους και στις νέες, ώστε να έχουν ανταπόκριση στην αγορά εργασίας, μια ανταπόκριση που να εξασφαλίζει το εργασιακό τους μέλλον και ταυτόχρονα να συμβάλλει στην επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της χώρας και ιδιαίτερα της ελληνικής περιφέρειας. Όταν, όμως, δεν υπάρχει στρατηγικό σχέδιο για τη χώρα ή όταν αυτό είναι εντελώς ασαφές, όταν δεν μπορούν να προσδιοριστούν οι στόχοι, παρά τις διακηρύξεις, τότε δεν μπορούν να συνταχθούν και πολύ περισσότερο να υλοποιηθούν επιμέρους σχέδια, όπως αυτό για την παιδεία. Όταν η Κυβέρνηση έχει ουσιαστικά κατεβάσει ρολά, όταν η Κυβέρνηση βρίσκεται σε σύγχυση, βυθισμένη σ’ ένα νοσηρό κλίμα, μπορούμε να ελπίζουμε σ’ έναν σοβαρό σχεδιασμό και μάλιστα, μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα υπάρξει αποτελεσματικότητα; Όχι, βέβαια. Γι’ αυτό καθημερινά γινόμαστε όλοι μάρτυρες αντιφατικών επιλογών, οι οποίες στο χώρο της παιδείας είναι ιδιαίτερα έντονες.
Θυμίζω ότι η Κυβέρνηση, μετά από μια δίχρονη αδράνεια, δύο μήνες μόλις πριν από την έναρξη της σχολικής χρονιάς το 2006, χωρίς διάλογο με τους εκπαιδευτικούς φορείς και με την ίδια την κοινωνία, προχώρησε στην ψήφιση του νόμου για τη δευτεροβάθμια επαγγελματική εκπαίδευση, προκειμένου να ιδρυθούν όπως-όπως τα ΕΠΑ.Λ. και οι ΕΠΑ.Σ.. Παρέπεμψε όλα τα ουσιώδη θέματα σε υπουργικές αποφάσεις, η έκδοση των οποίων ακόμη και σήμερα που συζητάμε, ενάμιση χρόνο μετά, δεν έχει ολοκληρωθεί.
Με την προχειρότητα, που διέκρινε την πολιτική αυτή από την πρώτη στιγμή, επιχειρήθηκε η αντικατάσταση των Τ.Ε.Ε., αφήνοντας σημαντικές παραμέτρους της εκπαιδευτικής διαδικασίας να εκκρεμούν για καιρό, προκαλώντας αναστάτωση σε μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς. Με την νέα δομή που επέλεξε και επέβαλε η Κυβέρνηση, τριχοτόμησε ουσιαστικά την τεχνική εκπαίδευση. Τα επαγγελματικά λύκεια και οι δύο ταχυτήτων ΕΠΑ.Σ. αποτελούν ουσιαστικά τρεις ξένους στο ίδιο σπίτι.
Στα επαγγελματικά λύκεια η γενική παιδεία είναι υπερβολικά αυξημένη εις βάρος των μαθημάτων ειδικότητας. Έχουμε ένα γενικό χαρακτήρα -δεν αναγνωρίζεται όμως ως ισότιμος με το γενικό λύκειο ο τίτλος ουσιαστικά- και έχουμε και ολίγη ειδίκευση. Δηλαδή, δεν έχουμε τίποτε.
Η δυνατότητα εισαγωγής στα Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι., που υποτίθεται ότι εξασφαλιζόταν ισότιμα με τα γενικά λύκεια, ήταν ένα καθαρό ψέμα και ακόμη σήμερα δεν έχει προβλεφθεί πώς θα γίνεται αυτή η εισαγωγή στα Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι. της χώρας.
Επίσης, για τις Στρατιωτικές και τις Αστυνομικές Σχολές δεν έχει ρυθμιστεί το θέμα, όπως τουλάχιστον είχαν υποσχεθεί από την αρχή.
Οι Επαγγελματικές Σχολές ενίσχυσαν την πολυδιάσπαση της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης, όπως θεσπίστηκαν. Στις σχολές αυτές τα μαθήματα γενικής παιδείας καταργούνται εντελώς και έτσι δεν μπορεί να συμβάλει στην διαμόρφωση της προσωπικότητας του νέου που θα ακολουθήσει τις ΕΠΑ.Σ. το πρόγραμμα σπουδών το οποίο έχει εκπονηθεί. Δεν υπάρχει καμμιά διέξοδος γι’ αυτούς στα Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι. και έτσι ο απολυτήριος τίτλος δεν τους δίνει το δικαίωμα να μπορούν να διεκδικήσουν μια θέση στο δημόσιο ή στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Οι ΕΠΑ.Σ. κάτω από προϋποθέσεις θα μπορούσαν με την τεχνική κατάρτιση και την ειδίκευση να συμβάλουν στην εργασιακή αποκατάσταση. Όμως και αυτό δεν επιτυγχάνεται με το γραφειοκρατικό τρόπο αντιμετώπισης της ίδρυσης αυτών των σχολών.
Ύστερα από ενάμισι χρόνο καθυστέρηση βλέπουμε υπουργικές αποφάσεις του καλοκαιριού να μειώνουν τους τομείς στην Β΄ Τάξη του ΕΠΑ.Λ. σε σχέση με αυτούς των Τ.Ε.Ε. και να καταργούν πολλές από τις ειδικότητες που προσφέρονται στην Γ΄ Τάξη του ΕΠΑ.Λ., σε σχέση με αυτές που προσφέρονταν στη Β΄ Τάξη των Τ.Ε.Ε.. Όλα αυτά αποφασίστηκαν χωρίς διάλογο και κυρίως χωρίς την έκφραση γνώμης των περιφερειακών οργάνων ανάπτυξης. Πώς, όμως, θα συνδεθεί η Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση στη χώρα μας σε μια περιφέρεια και θα συνδράμει τους κοινωνικούς, πολιτιστικούς και οικονομικούς στόχους, που έχουν τεθεί από τα όργανα για την περιφερειακή ανάπτυξη;
Η αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της κάθε περιφέρειας για την οποία όλοι μιλούμε, η ποιοτική αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος, οι εναλλακτικές μορφές τουρισμού, η ποιοτική γεωργία και ο σύγχρονος αγροτοδιατροφικός τομέας είναι ορισμένοι από τους στόχους που έχουν τεθεί από τα αναπτυξιακά όργανα της Κρήτης και αυτά προκειμένου να μπορέσουμε να συμμετέχουμε ως περιφέρεια στις εξελίξεις μέσα στο έντονα ανταγωνιστικό περιβάλλον που διαμορφώνεται.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ)
Γι’ αυτό οι αποφάσεις σας, κύριε Υπουργέ, με την γραφειοκρατική αντίληψη που ελήφθησαν δεν ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες της ελληνικής περιφέρειας. Ειδικότητες και τομείς, όπως…
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Θα πάρω λίγο χρόνο από τη δευτερολογία μου, κυρία Πρόεδρε.
Ειδικότητες και τομείς, όπως πιστοποίηση ποιότητας προϊόντων, αγροοικολογία, αγροτουρισμός, ελαιοκομία και ελαιόλαδο, ανθοκομία και κηποτεχνία, επεξεργασία κρέατος, γαλακτοκομία-τυροκομία, αμπελουργία-οινολογία λείπουν από την Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση της Κρήτης. Προηγούμενος νόμος για την τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση, τον οποίο καταργήσατε, προέβλεπε -και πολύ σωστά- τη γνωμοδότηση του Νομαρχιακού Συμβουλίου για την ίδρυση και κατάργηση τομέων και ειδικοτήτων, γι’ αυτό ακριβώς το λόγο, για να υπάρξει σύνδεση των αναπτυξιακών στόχων σ’ έναν τόπο της τοπικής κοινωνίας και των ελπίδων της, με αυτά που η εκπαίδευση θα πρέπει να υλοποιήσει με την αξιοποίηση της φορολογίας του Έλληνα πολίτη, με τον καλύτερο τρόπο μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημα.
Γιατί άραγε να αναγκάζεται ο κρητικός κτηνοτρόφος να στείλει το παιδί του που θέλει να ασχοληθεί επαγγελματικά με την τυροκομία ή την γαλακτοκομία στα Γιάννενα; Πολύ καλά τα Γιάννενα, αλλά δεν θα πάει και έτσι θα συνεχίσει να μένει στο περιθώριο των εξελίξεων, χωρίς τη σύγχρονη γνώση που χρειάζεται, προκειμένου να ανταποκριθεί στο έντονα ανταγωνιστικό περιβάλλον που υπάρχει. Το ίδιο για την αμπελουργία και την οινολογία. Γιατί να χρειάζεται να πάει στη Νεμέα που λειτουργεί; Θα πρέπει η αναπτυξιακή ταυτότητα που προσδιορίζουμε για την κάθε περιφέρεια να υποστηρίζεται και να ενισχύεται και από την εκπαίδευση μέσα από αυτές τις δομές. Όταν, όμως, ο συγκεντρωτισμός είναι στο μεγαλείο του, όταν αποφασίζετε χωρίς διάλογο, χωρίς τη γνώμη των τοπικών κοινωνιών, αυτά τα αποτελέσματα έχουμε.
Περιμένεις, βέβαια, θα μου πει κανείς, να έχεις τέτοιο επίπεδο προγραμματισμού στη χώρα, όταν ακόμα και για την εκπόνηση του ωρολογίου προγράμματος των ΕΠΑ.Λ. και των ΕΠΑ.Σ. υπήρξε τέτοια καθυστέρηση και τέτοια προβλήματα; Όταν ακόμα και σήμερα που συζητάμε δεν υπάρχουν διδακτικά βιβλία; Όταν χρησιμοποιούνται αυτά των Τ.Ε.Ε. ή ακόμα και των Τ.Ε.Λ. που έχουν καταργηθεί από το 1997; Όταν ο εργαστηριακός εξοπλισμός δεν έχει προσανατολιστεί προς την αναβάθμιση, την οποία, υποτίθεται, θέλει να κάνει η Κυβέρνηση; Η Κυβέρνηση χωρίς σχέδιο, χωρίς διάλογο, χωρίς μελέτη, χωρίς έρευνα και αξιολόγηση οδήγησε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση σε τέλμα. Η απορύθμιση όμως και η απαξίωση δεν έχει φθάσει στον πάτο, συνεχίζεται. Δεν είμαι σίγουρος, συνάδελφε, κύριε Μπόλαρη, ότι το κονδύλι υπάρχει ακόμα για την εκπαίδευση. Θα πρέπει ο Υπουργός να μας πει αν υπάρχει και πού σκοπεύει να το διαθέσει.
Σε σχέση με την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών είμαστε ενάμισι χρόνο…
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Ολοκληρώνω, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Έχει εξαντληθεί και ο χρόνος της δευτερολογίας σας, κύριε Κεγκέρογλου. Παρακαλώ. Πρέπει να τελειώνετε άμεσα, τώρα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΗΔΟΝΗΣ: Άλλαξε ο Πρόεδρος!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Δεν πειράζει!
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Είναι όμως και αυτός από τη Β΄ Περιφέρεια Πειραιώς!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε Κεγκέρογλου, σας παρακαλώ έχετε τελειώσει.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Αμέσως όμως αν έχετε την καλοσύνη, γιατί ήδη μιλάτε επί οχτώ λεπτά.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Το ολοκληρώνω, έχει σχετικό χρόνο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Για σας, όχι για το Προεδρείο.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ: Το αμέσως, είναι απαγορευτικό. Ευχαριστούμε για τις απαγορεύσεις.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Και εγώ ευχαριστώ.
Εξαντλήθηκε ο κατάλογος των πρωτολογιών των επερωτώντων.
Το λόγο έχει ο Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Λυκουρέντζος.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο ρόλος του εκπαιδευτικού συστήματος στην οικονομική ανάπτυξη είναι καταλυτικής σημασίας διότι στοχεύουμε η επένδυση στο ανθρώπινο δυναμικό να αντισταθμίσει τις εγχώριες αδυναμίες στο πεδίο του ανταγωνισμού. Οι παρωχημένες διαδικασίες παραγωγής με προφανή την υστέρηση στην ενσωμάτωση νέων τεχνολογιών και επιτευγμάτων, η άκαμπτη γραφειοκρατία, η συντεχνιακή λογική και η κρατικοδίαιτη διασύνδεση της αγοράς με την κατανάλωση ακυρώνουν τη δυνατότητα του ελληνικού ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος. Η οικονομική ανάπτυξη και όχι μόνο η μεγέθυνση είναι συνάρτηση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας. Οι δυο τελευταίες αξίες δεν παράγονται παρά μόνο ως προϊόν ενός εκπαιδευτικού συστήματος το οποίο ακολουθεί τους ρυθμούς της οικονομικής εξέλιξης και αφομοιώνει τη νέα γνώση που την μετατρέπει σε επιστημονική ικανότητα και σε επαγγελματική δεξιότητα.
Αυτή η ποιοτική προδιαγραφή της εκπαίδευσης καθιερώνεται από ασυμβίβαστους ηγέτες της πολιτικής και της κοινωνίας οι οποίοι εκφράζουν το πρωτοπόρο πνεύμα της ψηφιακής εποχής και τολμούν καινούργια και περισσότερα βήματα εμπρός. Αυτή άλλωστε είναι η επιλογή της Κυβέρνησης του κ. Καραμανλή. Αυτή η εκτίμηση καθιστά αδήριτη την ανάγκη στρατηγικής για την εκπαίδευση της καινοτομίας στην αγορά και της ευελιξίας στο εργατικό δυναμικό της πρωτοποριακής ειδίκευσης. Για τους παραπάνω λόγους στην αυγή του 21ου αιώνα θα ήταν καίριο λάθος να αντιληφθούμε την εκπαιδευτική διαδικασία ξεκομμένη από την ποιοτική κατάρτιση του εκπαιδευτικού δυναμικού. Εύστοχα, λοιπόν, η καινοτομία θεωρείται ως προαπαιτούμενο για τη βελτίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας σε όλες τις βαθμίδες.
Σε ό,τι αφορά την δευτεροβάθμια επαγγελματική εκπαίδευση και την καθοριστική της σημασία στην προώθηση καινοτόμων επαγγελμάτων και δράσεων στη χώρα μας στόχος της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου είναι η συνέχιση της μεταρρύθμισης που ξεκίνησε με τη ψήφιση του ν. 3475/2006. Η φιλοσοφία του νέου νόμου είναι να προσφέρει αξιόπιστες λύσεις, εκπαιδευτικές προτεραιότητες μαθητών, να εξειδικεύσει τα επαγγελματικά τους δικαιώματα στο πλαίσιο της σύγχρονης ζήτησης της αγοράς.
Η ποιοτική κατάρτιση του εκπαιδευτικού δυναμικού, του επαγγελματικού δυναμικού περνά μέσα από την προσφορά των ειδικοτήτων στα ΕΠΑ.Λ.-ΕΠΑ.Σ., οι οποίες ανταποκρίνονται στις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας. Είναι ειδικότητες που στοχεύουν να καταστήσουν τους σημερινούς μαθητές επαγγελματικής εκπαίδευσης περιζήτητους στην αγορά εργασίας και ταυτόχρονα ικανούς να συμμετάσχουν στη διαδικασία βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.
Όλα αυτά δεν τα αντιμετωπίζουμε σήμερα ξεκομμένα από την ιστορική πορεία του τόπου και του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Πριν από τριάντα χρόνια ο αείμνηστος Γεώργιος Ράλλης τότε Υπουργός Παιδείας τόλμησε την πρώτη σοβαρή μεταρρύθμιση στον τομέα της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης. Ο ίδιος στο τελευταίο βιβλίο του με «ήσυχη τη συνείδηση» ενδεικτικώς ο τίτλος της αίσθησης ότι ο κύκλος της πολιτικής του προσφοράς είχε ολοκληρωθεί σημειώνει «Θεωρώ καίρια την επιλογή μας που θεσμοθετήθηκε με το ν. 576/77 για την τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση. Ήταν εύστοχη αυτή η καινοτομία και αποδεικνύεται από το γεγονός ότι η μεταγραφή μαθητών τότε από το γενικό στο τεχνικό επαγγελματικό λύκειο από χίλιους πεντακόσιους που ήταν το 1980, έφτασε το 1981 στις επτάμισι χιλιάδες». Και επικαλείται βεβαίως και μια μεταγενέστερη δήλωση του Προέδρου της Ο.Λ.Μ.Ε. του 1992, ο οποίος είπε ότι οι μαθητές μπροστά στο φάσμα της ανεργίας, μαθητές που δεν έχουν την πραγματική δυνατότητα για υψηλές βλέψεις, θέλουν ολοκληρώνοντας την εκπαίδευση να έχουν κάποιο χαρτί στα χέρια τους που θα επιτρέψει την επαγγελματική τους αποκατάσταση το συντομότερο δυνατόν.
Αν λοιπόν από τότε μέχρι σήμερα σε αυτές τις τρείς δεκαετίες εξετάσουμε τη στάση σας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης θα δούμε ότι πάντα ήσασταν αντίθετοι στις μεταρρυθμίσεις.
Είσαστε αντίθετοι σ’ εκείνες τις επιλογές τις οποίες υιοθετούν οι μαθητές κι εμπιστεύονται οι γονείς, διότι μειώνουν το χρόνο αναμονής στην ανεργία για τους αποφοίτους των τεχνολογικών επαγγελματικών σχολών και βεβαίως δίνουν μια διέξοδο στο ζήτημα της επαγγελματικής αποκατάστασης.
Και θα γίνω περισσότερο συγκεκριμένος, διότι η επερώτησή σας και ο τρόπος με τον οποίο την αναπτύξατε μας αποδεικνύει ότι διακατέχεστε από αβεβαιότητα για τις θέσεις σας. Είναι αντιφατικές και κυριαρχείται η προσέγγισή σας από μια κομματική λογική και όχι από μια ειλικρινή αγωνία για την υπόθεση της τεχνολογικής επαγγελματικής εκπαίδευσης στη χώρα μας.
Να διαβάσω από την επερώτησή σας. «Δεν έχουμε τεχνίτες, εξειδικευμένους εργαζομένους γενικά». Πότε συνέβη αυτό; Τα τελευταία τριάμισι χρόνια συνέβη να μην έχουμε τεχνίτες;
Είπε ο εκλεκτός κύριος συνάδελφος, ο πρώτος επερωτών Βουλευτής, ότι «υπήκοοι τρίτων χωρών καταλαμβάνουν τις θέσεις στην αγορά εργασίας χωρίς να έχουν και πτυχία». Εμείς φταίμε γι’ αυτό;
Λέτε παρακάτω ότι όποιος παρακολουθεί τις εξελίξεις στην τεχνολογική εκπαίδευση πρώτη φορά βλέπει τέτοια διάλυση. Ποια διάλυση; Μία μεταρρύθμιση, η οποία στηρίζεται σε δομές που εσείς έχετε ιδρύσει και θα δούμε την ποιότητά τους παρακάτω; Διότι εύκολα είναι τα λόγια, αλλά να πιάσουμε και μερικές από τις κραυγαλέες αντιφάσεις. Από τη μια πλευρά ζητάμε να υπάρχει περισσότερη γενική παιδεία στα σχολεία, για την ενίσχυση της δυνατότητος των μαθητών και από την άλλη κάνουμε κριτική γιατί υπάρχουν οι ώρες γενικής παιδείας. Θα τα πω παρακάτω με νούμερα. Δεν μπορεί να συμβαίνουν όλα ταυτοχρόνως.
Και θα έρθω σε συγκεκριμένα στοιχεία, τα οποία έχετε πει. Όσον αφορά τα υπόλοιπα, κατ’ αρχάς αυτά περί νεοφιλελευθερισμού δεν είναι άξια απαντήσεως. Τα υπόλοιπα, ότι υπηρετούμε ιδιωτικά συμφέροντα, επίσης δεν είναι άξια απαντήσεως, διότι γνωριζόμαστε πάρα πολύ καλά. Άλλωστε εάν θέλουμε να δούμε, μιας και ο υπαινιγμός έγινε για το χώρο των Ι.Ε.Κ., πότε διογκώθηκε ο χώρος των ιδιωτικών Ι.Ε.Κ. θα διαπιστώσουμε ότι είναι στην τελευταία δεκαετία τη δική σας. Αν θέλουμε να μιλήσουμε για τα «αμαρτωλά» Κ.Ε.Κ., πάλι στην εποχή τη δική σας έχουν συμβεί. Μην ανοίγετε τέτοιες συζητήσεις. Δεν είναι στις προθέσεις μου, δεν είναι στις διαθέσεις μου να συγκρουστούμε σε μια άγονη αντιπαράθεση που δεν ωφελεί την παιδεία. Εγώ είμαι εδώ σήμερα για να σας δώσω συγκεκριμένες απαντήσεις σε συγκεκριμένες ερωτήσεις που έχετε θέσει και θα σας τις παράσχω.
Βεβαίως τιμώ το συνάδελφο κ. Βαρβαρίγο, χάριν του οποίου πήγα στη Ζάκυνθο, διαπίστωσα μια κατάσταση η οποία δεν περιποιεί τιμή σε ό,τι αφορά το συγκεκριμένο ΕΠΑ.Λ., αλλά γνωρίζετε πολύ καλά, κύριε συνάδελφε, ότι εμείς από το Υπουργείο Παιδείας κάναμε παν ό,τι είναι δυνατόν για να ανταποκριθούμε σ’ αυτές τις ανάγκες. Εγκρίναμε δύο φορές 120.000 ευρώ συνολικά για την δημοπράτηση της μελέτης. Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση δύο ή τρεις φορές, αν ενθυμούμαι καλά, κήρυξε άγονο το διαγωνισμό. Δεν ευθύνεται το Υπουργείο Παιδείας. Και, εν πάση περιπτώσει, σας λέω και πάλι ότι το παρακολουθώ από κοντά και η τελευταία μου πληροφόρηση είναι ότι τη Δευτέρα επιτέλους υπογράφεται αυτή η μελέτη για την κατεδάφιση των κτηρίων. Και είναι και πολλά άλλα τα οποία εκεί είδαμε και θέλουμε να αντιμετωπίσουμε με τη δράση μας.
Επίσης μην μας λέτε πολλά για τις αδυναμίες των επαγγελματικών λυκείων, τη στιγμή που εσείς έχετε αποδεχθεί στο πρόγραμμά σας αυτήν ακριβώς τη λογική κι αυτήν τη στρατηγική. Και βεβαίως, αν διαβάσω τη μία παράγραφο που αφιερώνετε από το πρόγραμμά σας για την παιδεία, στην επαγγελματική εκπαίδευση πέρα από μια γενικολογία δεν προσθέτετε τίποτα. Θα διαβάσω όμως μια παράγραφο γιατί κάνατε τον υπαινιγμό ότι εμείς σπρώχνουμε τους μαθητές προς χάριν των συμφερόντων στα Ι.Ε.Κ. και μάλιστα στα ιδιωτικά. Τι λέτε στο τέλος; «Η αρχική κατάρτιση συνδέεται με τα Ι.Ε.Κ. οργανωμένα και αποτελεσματικά, με την τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση, προσφέροντας περαιτέρω ευκαιρίες επαγγελματικής και εργασιακής εξέλιξης και ασφάλειας».
ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Άλλο η κατάρτιση και άλλο η εκπαίδευση, κύριε Υπουργέ. Μην διαστρέφετε την αλήθεια.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε συνάδελφε, σας παρακαλώ μην διακόπτετε.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Πού είσαστε αντίθετοι σ’ αυτό το οποίο εμείς δίνουμε; Πού είστε αντίθετοι σ’ αυτό το οποίο κάνουμε εμείς με τις ΕΠΑ.Σ., να τους δίνουμε τη δυνατότητα να έχουν προοπτική συνέχειας της μόρφωσής τους και της επαγγελματικής τους σταδιοδρομίας και μέσω των Ι.Ε.Κ.; Δεν είστε αντίθετοι, αλλά τώρα, για να χτυπηθεί η Κυβέρνηση, βρίσκουμε επιχειρήματα τα οποία είναι αβάσιμα.
Ας έρθουμε τώρα σε αριθμούς. Αναφέρεστε σε ένα νούμερο στην επερώτησή σας σχετικά με τους μαθητές το 2001. Δεν είναι σωστός ο αριθμός. Είναι το 1999 – 2000 που, πράγματι, υπήρχε ένας αριθμός περί τις εξήντα χιλιάδες.
Δύο χρόνια μετά, το 2003-2004, έχουμε μείωση 38%. Έχουν πέσει οι εγγραφές στις τριάντα επτά χιλιάδες επτακόσιες δεκαοκτώ Θέλετε να μάθετε τι συνέβαινε τότε; Δεν σας το λέω εγώ. Το λέει η Ο.Λ.Μ.Ε. σε συνέντευξή της, την οποία δίνει στις 25-7-2003. Τι λέει; Τα Τ.Ε.Ε. δεν αποτέλεσαν μια αξιόπιστη εναλλακτική επιλογή. Στη συνέχεια, εξηγεί ότι η αύξηση των μαθητών στην Α΄ τάξη των Τ.Ε.Ε., τη σχολική περίοδο 2001-2002, έναντι των τεχνικών λυκείων που προϋπήρχαν, οφείλεται στο σκληρό εξεταστικό σύστημα, που είχε επιβάλλει τότε η δική σας μεταρρύθμιση για τους αποφοίτους των γενικών λυκείων, σύστημα το οποίο κατήργησε η Νέα Δημοκρατία. Διαμορφώσαμε πολύ καλύτερες συνθήκες για τα παιδιά τα οποία επιλέγουν το γενικό λύκειο.
Θέλετε κι άλλα στοιχεία; Αναφερθήκατε στις 980.000 ευρώ του διαγωνισμού. Κύριε συνάδελφε, πρέπει να μας επαινείτε σήμερα, γιατί ακυρώσαμε ένα διαγωνισμό στον οποίο είχε εμφανιστεί μόνο ένας ενδιαφερόμενος για να αναλάβει το έργο. Εάν είχαμε κάνει αυτήν την ανάθεση, θα είχατε κάθε δικαίωμα σήμερα να έρθετε εδώ και να μας επικρίνετε για τέτοιους διαγωνισμούς.
Επιτέλους πείτε και μια καλή κουβέντα! Σταματήσαμε 1.000.000 ευρώ να δοθούν σε έναν ενδιαφερόμενο. Άψογος ήταν ο διαγωνισμός, αλλά δεν θέλουμε σκιές. Έχουμε κινήσει τις διαδικασίες. Προ ημερών, είχα καλέσει τον κ. Ζαχαράκη, υπάλληλο του Υπουργείου, ο οποίος μου συνέταξε συγκεκριμένη έκθεση. Τον κάλεσε ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου, ο κ. Πλατής. Ζητάμε από την υπηρεσία -ελπίζουμε να καταλαβαίνει αυτή η υπηρεσία το άγχος μας- να τρέξουμε τον διαγωνισμό εγκαίρως, έτσι ώστε τέλος Ιουνίου, να μπορεί να γίνει η εκστρατεία, την οποία ορθώς επικαλεστήκατε. Υπάρχει ανάγκη…
ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Μετά από δύο χρόνια, λέτε «εγκαίρως»;
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Βεβαίως, κύριε συνάδελφε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε συνάδελφε, σας παρακαλώ.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Θα περίμενα να πείτε μπράβο στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου, που δεν δέχεται σκιές. Όχι να έρχεται και να λέει και άλλος συνάδελφος «αν υπάρχει ακόμα το 1.000.000 ευρώ». Δηλαδή, γιατί; Υπάρχει κάποια διαδικασία που μπορεί να εξαφανιστεί 1.000.000 ευρώ από το Υπουργείο Παιδείας;
Λοιπόν, τι άλλο κάναμε; Είναι η πρώτη χρονιά που ξεκίνησε η μεταρρύθμιση, χωρίς διαφημιστική προβολή, όπως συμφωνούμε και βεβαίως, δεν δόθηκε η δυνατότητα να γίνει γνωστός ο θεσμός. Όμως, αυτό δεν σηματοδοτεί αυτομάτως και την αποτυχία του θεσμού. Είναι πολύ αυθαίρετη αυτή η εξήγηση την οποία δίνετε.
Επίσης αν δούμε και τα φετινά στοιχεία και με μία άλλη πρόσθετη παράμετρο, ότι τώρα τα παιδιά πηγαίνουν μετά, αφού κάνουν το πρώτο γενικό έτος, στις ΕΠΑ.Σ. Τι σημαίνει αυτό; Ότι αποκλείεται αυτό το οποίο συνέβαινε, δηλαδή, να υπάρχουν εγγραφές, για να εξασφαλίζουν αναβολή στρατεύσεως λόγω σπουδών. Διότι, όταν έχει πάει στην Α΄ τάξη, είναι συγκεκριμένο ποιος πάει στην Α’ τάξη. Άρα, όταν πηγαίνει στη Β΄ τάξη, μετά την Α΄ τάξη, για να πάει στην Α΄ τάξη της ΕΠΑ.Σ. ή να συνεχίσει τη Β΄ τάξη του ΕΠΑ.Λ., εκεί, τα νούμερα δεν είναι αποκαρδιωτικά, όπως τα παρουσιάζετε.
Τώρα σε ό,τι αφορά την αλλοίωση του ωρολογίου προγράμματος, επιτέλους, θα σας πως τα εξής: Στην Α΄ τάξη, απλά για να μην γίνομαι κουραστικός: σύνολο ωρών διδασκαλίας τριάντα τέσσερις, είκοσι πέντε ώρες γενικά μαθήματα, εννέα ώρες ειδικότητες. Είναι η Α΄ τάξη στην οποία όλοι, όπως προκύπτει από τα Πρακτικά του διαλόγου ο οποίος προηγήθηκε -και προηγήθηκε διάλογος- ήθελαν να ενισχυθούν τα μαθήματα γενικής παιδείας, για να έχουμε μαθητές οι οποίοι συγκροτούν κριτική σκέψη, μορφώνονται πάνω στις παραδοσιακές αξίες της ελληνικής παιδείας, των γραμμάτων, του πολιτισμού, αποκτούν γνώσεις επάρκειας στην ελληνική γλώσσα. Διότι είναι ζήτημα για τη σημερινή πολιτική ηγεσία η διασφάλιση της ακεραιότητος της ελληνικής γλώσσας, στο πλαίσιο της στρατηγικής μας για τη γλωσσομάθεια και την ενίσχυση των μαθητών και με άλλες γλώσσες.
Β΄ τάξη: ώρες τριάντα πέντε, δεκαεπτά γενικά μαθήματα, ειδικότητες δεκαοκτώ. Που είναι το εβδομήντα έως τριάντα που λέτε;
Γ΄ τάξη: ώρες τριάντα πέντε. Δώδεκα ώρες γενικά μαθήματα, είκοσι τρεις ώρες ειδικότητος. Νομίζω ότι, εάν δεν θέλουμε να είμαστε κακόπιστοι, οι αριθμοί δίνουν την απάντηση.
Σε ό,τι αφορά τα βιβλία, επίσης, αποφασίστε τη σχέση με την ερώτησή σας. Μας εγκαλείτε, διότι εμείς αγνοήσαμε το σπουδαίο έργο το οποίο έγινε, με την παραγωγή τριακοσίων τίτλων βιβλίων για τα Τ.Ε.Ε. και σήμερα που τα χρησιμοποιούμε, είναι κακό. Απαντήστε με ποια θέση είστε.
Με τη θέση ότι άξιζαν τα βιβλία των Τ.Ε.Ε. ή τα απαξιώνετε εσείς οι ίδιοι;
Εμείς λέμε το εξής. Μπορεί να αλλάζουν οι δομές του εκπαιδευτικού μας συστήματος, δεν αλλάζει όμως το γνωστικό, το επαγγελματικό και το επιστημονικό αντικείμενο.
ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ: Δηλαδή αλλάξατε το όνομα μόνο;
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κύριε συνάδελφε, σας άκουσα τι είπατε. Δεν γράφουν τα βιβλία οι Υπουργοί, τα κόμματα, οι κυβερνήσεις. Γνωρίζετε ότι υπάρχει ο θεσμός του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, το οποίο είναι υπεύθυνο γι’ αυτή τη διαδικασία. Με κάθε απόφαση που έρχεται από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, ο εκάστοτε Υπουργός, Υφυπουργός, έχει την ευθύνη να παραγγείλει με υπογραφή του στον Οργανισμό Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων την παραγωγή του βιβλίου. Και αυτό κάνουμε. Μην προσπαθείτε, λοιπόν, με τις αντιφάσεις σας να δημιουργήσετε ευθύνες τις οποίες δεν έχουμε και σε αυτό το θέμα.
Σε ό,τι αφορά την εισαγωγή στα Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι., βεβαίως όποιος διαβάσει το άρθρο 7 του ν. 3476 βγάζει το συμπέρασμα ότι αυτά τα οποία ισχύουν για το γενικό λύκειο θα ισχύουν και για τα επαγγελματικά λύκεια.
Και συμφωνώ μαζί σας ότι δεν έχει γίνει μέχρι στιγμής η εξειδίκευση, η περιγραφή ακριβώς της διαδικασίας, παρ’ ότι από την ώρα που αναφέρεται ρητά στο άρθρο ότι ισχύουν τα ίδια με αυτά των γενικών λυκείων, είναι προφανές ότι η διαδικασία έχει οριστεί. Αυτό το οποίο θα γίνει στη συνέχεια με νομοθετική ρύθμιση, είναι ο καθορισμός των μαθημάτων της γενικής παιδείας και των ειδικοτήτων, στα οποία θα κληθούν να δώσουν εξετάσεις οι απόφοιτοι των ΕΠΑ.Λ..
Σε ό,τι αφορά τις ΕΠΑ.Σ., κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να ξέρετε ότι αν κάτι μας χαρακτηρίζει, είναι ότι λέμε την αλήθεια και δεν καλλιεργούμε ουτοπίες. Και επειδή πολλές φορές συμβαίνει να σας επικρίνω για τις ουτοπίες τις οποίες καλλιεργήσατε στην ελληνική κοινωνία, είμαι υποχρεωμένος, παρ’ ότι δεν το επιθυμώ -γιατί αισθάνομαι ότι επαναλαμβάνομαι- να το κάνω και τώρα.
Εμείς για την ΕΠΑ.Σ. είπαμε την αλήθεια στα παιδιά, σε εκείνα τα παιδιά τα οποία για τον άλφα ή βήτα λόγο δεν θέλουν να επιλέξουν την οδό του επαγγελματικού λυκείου και την προοπτική της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και θέλουν να πάρουν στα χέρια τους ένα επαγγελματικό πτυχίο, να βγουν στην αγορά εργασίας με επαγγελματικά δικαιώματα, να διεκδικήσουν την υλοποίηση των ονείρων τους. Δεν θέλουν χρόνια αναμονή στην ανεργία.
Δείτε στατιστικές, την πρόσφατη Έκθεση του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών και θα δείτε ότι οι απόφοιτοι της επαγγελματικής εκπαίδευσης έχουν ένα χρόνο αναμονή στην ανεργία –έχει τίτλο «Ελληνική Κοινωνία το 2006» νομίζω- ενώ οι άλλες βαθμίδες εκπαίδευσης έχουν περισσότερο από δυο χρόνια ή περίπου δυο χρόνια. Άρα, λοιπόν, η ίδια η κοινωνία γνωρίζει αυτό το οποίο σεις δεν θέλετε να της πείτε.
Η κοινωνία ξέρει ότι με τη σπουδή στην επαγγελματική σχολή αποκτώ πτυχίο στα χέρια, είμαι επαγγελματίας, είμαι αυτός που είπατε, κύριε συνάδελφε, δηλαδή ο ψυκτικός, ο υδραυλικός, ο ηλεκτρολόγος. Εμείς δεν του λέμε ότι, ενώ αυτό πρέπει να κάνεις, σου καλλιεργούμε το μύθο, την ουτοπία ότι αύριο είσαι κάπου αλλού και τελικά πουθενά.
Και πάλι παρ’ όλα ταύτα, διαβάστε στο άρθρο 12 και θα δείτε ότι τους δίνεται η δυνατότητα να πάνε και στα Ι.Ε.Κ. και από τα Ι.Ε.Κ. συζητείται ο τρόπος -και σεις είστε σ’ έναν προβληματισμό και εμείς- για το πώς μπορεί να υπάρχει ακόμη και από εκεί πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Και βεβαίως δείτε στο ίδιο άρθρο, παράγραφος 2 που λέει ότι τα επαγγελματικά δικαιώματα καθορίζονται από τις διατάξεις της παραγράφου 3, του άρθρου 6, του ν. 209/92.
ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ: Κύριε Υπουργέ, να βάλετε πιστωτικές μονάδες στα Ι.Ε.Κ.. Γιατί αφήσατε ένα υπονοούμενο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε συνάδελφε, τι είναι αυτό που κάνετε τώρα; Είναι τριτολογία; Ερωτώ για να καταλάβω και εγώ δηλαδή. Σας παρακαλώ!
ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ: Μια μικρή παρέμβαση κάνω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Μα, δεν δικαιούστε. Τι θα πει παρέμβαση; Έτσι το βαφτίζουμε τώρα; Αυτή είναι αυθαίρετη διακοπή. Σας παρακαλώ ιδιαιτέρως, να μην επαναληφθεί. Δεν δικαιούστε παρεμβάσεως.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Υπάρχει στο άρθρο 10, παράγραφος 1, η δυνατότητα περαιτέρω ενίσχυσης των ΕΠΑ.Σ., κάτι το οποίο το συζητάμε, η δυνατότητα για απόκτηση πληρέστερων επαγγελματικών γνώσεων και ασφαλέστερης πρόσβασης στην αγορά εργασίας, με το καθεστώς ενός ακόμη έτους, με προγράμματα μαθητείας και προγράμματα άσκησης στο επάγγελμα.
Προβλέπει ο νόμος. Έχουμε την πρόταση της Ο.Λ.Μ.Ε., η οποία μας μιλάει γενικά για τα επαγγελματικά λύκεια και για τέταρτο έτος, την οποία και δεν απορρίψαμε. Δεν διακατατεχόμεθα από κανένα δογματισμό. Έχουμε ανοίξει μία συζήτηση στο Υπουργείο, δεχόμαστε τους φορείς, τους εταίρους της εκπαιδευτικής κοινότητας και συζητάμε καλόπιστα. Δεν ζούμε στην ανατολική Γερμανία ή σε κάποια άλλη χώρα μιας εποχής που πέρασε, να έχουμε ένα κεντρικό πλάνο, να μη βγούμε από το πλάνο και αμάν τι θα γίνει αν βγούμε απ’ αυτό. Μην κάνετε τέτοιες αναλύσεις. Δεν είμαστε εκεί. Είμαστε σε μία χώρα φιλελεύθερη, σε μία χώρα δημοκρατική, με ελεύθερη, ανοιχτή οικονομία και θέλουμε να παρακολουθούμε τις τάσεις και τη ζήτηση της αγοράς, γιατί εκεί κατευθύνονται οι μαθητές. Πού κατευθύνονται; Δεν υπάρχει κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας και όπου υπήρξε, απέτυχε. Αυτό λέει η αλήθεια της ζωής. Άρα, λοιπόν, εμείς αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να δημιουργούμε προϋποθέσεις για περισσότερες ευκαιρίες.
Όσον αφορά τα επαγγελματικά δικαιώματα, ήδη έκανα αναφορά. Όμως, για πείτε μου: Όσον αφορά στα Τ.Ε.Ε. για τα οποία μιλάτε με τόση περισσή άνεση, θέλετε να σας θυμίσω τι έχει γίνει για επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων των Τ.Ε.Ε.; Από σαράντα ειδικότητες και με την προσπάθεια τη δική μας, έχουν εκδοθεί περίπου τα μισά επαγγελματικά δικαιώματα σε ό,τι αφορά τον πρώτο κύκλο. Σε ό,τι αφορά το δεύτερο κύκλο, επίσης περίπου τα μισά.
Τι έκανε η νέα πολιτική ηγεσία στο Υπουργείο; Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στις 19 Οκτωβρίου 2007 με έγγραφο του Διευθυντή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης προς τον Οργανισμό των Ι.Ε.Κ. με θέμα «Ισοτιμία Τίτλων Τ.Ε.Ε., νόμος 2640/98» ζητάμε τη γνωμοδότηση της αρμόδιας επιτροπής για τη συμπλήρωση όλων των επαγγελματικών δικαιωμάτων. Εμείς έχουμε προβλέψει ότι τουλάχιστον ο Ο.Ε.Ε.Κ. μπορεί να γνωμοδοτεί για τα επαγγελματικά δικαιώματα. Πολύ αργά θυμηθήκατε την Ανεξάρτητη Αρχή Έκδοσης Επαγγελματικών Δικαιωμάτων. Δεν έπρεπε να σας είχε απασχολήσει, όταν εφαρμόσαμε τη δική σας μεταρρύθμιση; Έρχεστε εκ των υστέρων και βεβαίως, γίνεστε τιμητές των πάντων.
Σε ό,τι αφορά την παροχή επαγγελματικής εκπαίδευσης από φορείς άλλων Υπουργείων, κύριε συνάδελφε, είπατε, ένας που θέλει να γίνει οινοποιός γιατί να πρέπει να πηγαίνει μόνο στη Νεμέα ή ο τυροκόμος μόνο στα Γιάννενα. Θα ήθελα, λοιπόν, να σας πω ότι το Υπουργείο Παιδείας δεν επιθυμεί να αναπτύξει δραστηριότητα σε γνωστικά πεδία τα οποία μέχρι τώρα δεν είχε στην αρμοδιότητά του και στα οποία πεδία άλλοι φορείς έχουν υψηλές επιδόσεις, έχουν επιτυχημένη παράδοση. Ο χώρος της εκπαίδευσης είναι ανοιχτός. Είναι μια συνεχής διεργασία προόδου, αναζητήσεων, αλλά και ανταγωνισμού. Και βεβαίως, μπορεί κάλλιστα να προσφέρει τις υπηρεσίες του το Υπουργείο Γεωργικής Ανάπτυξης στα συγκεκριμένα τμήματα, στις συγκεκριμένες ιδιότητες, με τις δικές του ΕΠΑ.Σ.. Επίσης, μπορεί ο Ο.Α.Ε.Δ. του Υπουργείου Απασχόλησης, όπως επίσης και οι σχολές νοσηλευτικής του Υπουργείου Υγείας.
Ας δούμε, όμως, τι έχουμε κάνει. Έχουμε προβλέψει αυστηρά την τήρηση των προγραμμάτων τα οποία εκδίδονται με συναπόφαση του Υπουργείου Παιδείας. Υπάρχει, λοιπόν, η παρέμβασή μας. Υπάρχει το άγρυπνο μάτι που παρακολουθεί.
Και βεβαίως, θα αναφερθώ και στα γραφεία επαγγελματικής εκπαίδευσης για τα οποία δεν είπατε, αλλά επειδή είναι στην ερώτησή σας, εγώ θα αναφερθώ και σ’ αυτά.
Όσον αφορά, λοιπόν, τα Γραφεία Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, είχαν γίνει ελάχιστα, διότι ο αριθμός των μονάδων που έπρεπε να προϋπάρχουν για να γίνουν Γραφεία Επαγγελματικής Εκπαίδευσης ήταν οκτώ. Εμείς μειώσαμε τις σχολικές μονάδες σε τρεις και συνδυάσαμε και τα Ι.Ε.Κ., για να δώσουμε την ευκαιρία να γίνουν Γραφεία Επαγγελματικής Εκπαίδευσης παντού, όπου υπάρχει δευτεροβάθμια διεύθυνση, προκειμένου να έχουμε τη δυνατότητα και εκεί η επαγγελματική εκπαίδευση να αναπτύσσεται ισότιμα με τη γενική δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Έχουμε ήδη στείλει τα έγγραφα, έχουμε ήδη πάρει απαντήσεις –πλην δύο περιοχών- και οι Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις οι οποίες είναι υπεύθυνες για να καταβάλουν το κόστος, το έχουν αποδεχθεί.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα επαναλάβω για μία ακόμα φορά ότι παρά τις απαντήσεις τις οποίες έχουμε τη δυνατότητα να σας προσφέρουμε, την κριτική σας την καλοδεχόμαστε, αρκεί να είναι αξιόπιστη, να μη γέμει αντιφάσεων και να μη διέπεται από την υστεροβουλία της μικροπολιτικής και του κομματισμού.
Πιστεύω ότι όλοι μπορούμε να συμφωνήσουμε πως αυτό δεν αφορά κανένα. Οι κομματικές μας αντιπαραθέσεις δεν αφορούν τα παιδιά της πατρίδος. Μας ενδιαφέρει πώς θα ανταποκριθούμε στις νέες συνθήκες, οι οποίες διαμορφώνονται, πώς θα τις παρακολουθήσουμε και πώς θα προσφέρουμε δουλειά. Αυτή είναι η αγωνία μου στο Υπουργείο.
Ήδη συνεργάζομαι με το Ε.Κ.Κ.Ε., για να παραγγείλουμε μια έρευνα με την οποία θα αναζητήσουμε τις τάσεις της αγοράς εργασίας. Όπως βλέπετε, απευθυνόμαστε σε αξιόπιστους φορείς. Δεν ψάχνουμε την αγορά. Δεν αναζητούμε να εξυπηρετήσουμε συμφέροντα. Αναζητούμε την αλήθεια. Ψάχνουμε με την αγωνία πώς θα υπηρετήσουμε καλύτερα την ευθύνη στην οποία μας έταξε ο Πρωθυπουργός και ο ελληνικός λαός.
Τι θέλω να πω με αυτό; Θέλω να ξέρω ποια είναι η σύγχρονη ζήτηση στην αγορά, ποιες ειδικότητες απαιτούνται, ποιες μεταβολές πρέπει να κάνουμε…
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε Υπουργέ, θα πάρετε χρόνο και από τη δευτερολογία σας; Τελείωσε ο χρόνος σας.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Μια φράση, κύριε Πρόεδρε… τι πρέπει να προσθέσουμε και τι πρέπει να αφαιρέσουμε, με ένα και μόνο κριτήριο: Την προοπτική της νέας γενιάς και όχι τη δικαίωση του οποιοδήποτε δογματισμού, της οποιασδήποτε ιδεοληψίας ή της οποιασδήποτε υφιστάμενης κατάστασης. Σε αυτήν την προσπάθεια σας προσκαλούμε και σας παρακαλούμε να συνεργαστούμε.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ κι εγώ τον Υφυπουργό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να κάνω δύο ανακοινώσεις.
Κατ’ αρχάς, γίνεται γνωστό στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού πρώτα ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων πενήντα δύο μαθήτριες και μαθητές, καθώς και επτά συνοδοί καθηγητές από το Γυμνάσιο του ιστορικού Άστρους Αρκαδίας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Η Βουλή εκφράζει τη συμπάθειά της για τη σεισμική περιπέτεια που πέρασε η μείζων περιοχή προσφάτως και ευτυχώς χωρίς θύματα.
Επισημαίνει, επίσης, την ευτυχή συγκυρία, την ώρα που επισκέπτονται οι μαθητές από το Γυμνάσιο Άστρους Αρκαδίας τη Βουλή, να βρίσκεται στο Βήμα συμπολίτης τους Βουλευτής, Υφυπουργός Παιδείας.
Και μια πρόσθετη εξήγηση για τους μαθητές που μας παρακολουθούν: Μην επηρεάζεστε από τα κενά έδρανα! Η κενότητα αυτή των εδράνων δεν οφείλεται στην αδιαφορία των Βουλευτών. Απλώς σήμερα είναι μέρα κοινοβουλευτικού ελέγχου. Βουλευτές της Αντιπολιτεύσεως ελέγχουν την Κυβέρνηση σε ορισμένα θέματα και, επομένως, η συζήτηση αφορά τους ελέγχοντες Βουλευτές και την ελεγχόμενη Κυβέρνηση. Παρίστανται δε και οι εκπρόσωποι των κομμάτων. Αυτά, ούτως ώστε να αποκομίσετε μια πλήρη εντύπωση από την πρώτη, ενδεχομένως, επίσκεψή σας στη Βουλή.
Ένα δεύτερο αίτημα, παρακαλώ. Η συνάδελφός μας Βουλευτής κ. Αικατερίνη Περλεπέ-Σηφουνάκη ζητεί άδεια ολιγοήμερης απουσίας στο εξωτερικό. Η Βουλή εγκρίνει;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Η Βουλή ενέκρινε τη ζητηθείσα άδεια.
Το λόγο τώρα έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Χρήστος Αηδόνης.
Ορίστε, κύριε συνάδελφε, έχετε το λόγο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΗΔΟΝΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι γεγονός ότι για άλλη μια φορά σε αυτήν την Αίθουσα συζητάμε ένα πάρα πολύ σημαντικό θέμα, που έχει να κάνει με την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Νομίζω ότι είναι πολύ μεγάλη προτεραιότητα όλων μας. Εκείνο, όμως, που υπάρχει και διακρίνει τον καθένα μας έχει να κάνει με το «γιατί».
Γιατί, λοιπόν, οι κυβερνήσεις, ανάλογα με το ποιες έχουν την πολιτική ευθύνη, επιλέγουν εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις; Υπάρχει μέσα τους πάντα μια ομοιότητα; Όχι. Γιατί σίγουρα οι εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις και στο παρελθόν, αλλά και στο μέλλον -μια και μας ακούει η νεολαία μας- είναι εκείνες οι οποίες εξυπηρετούν μια ταξικότητα. Είναι εκείνες οι οποίες εξυπηρετούν ανάγκες. Είναι εκείνες, όμως, που εξυπηρετούν και συμφέροντα.
Αγαπητέ κύριε Υπουργέ, σας άκουσα με πάρα πολύ μεγάλη προσοχή. Είναι γεγονός ότι αυτή η μεταρρύθμιση, την οποία προχωρήσατε στο σημείο της επαγγελματικής εκπαίδευσης είναι μια μεταρρύθμιση που εξυπηρετεί καθαρά συμφέροντα. Τίποτα παραπάνω.
Μονολεκτικά θα μπορούσε κάποιος να πει ότι είναι μια μεταρρύθμιση που θέλει να οδηγήσει μια ειδική κατηγορία μαθητών στα ιδιωτικά συμφέροντα, στα συγκεκριμένα κέντρα εκπαίδευσης, που ουσιαστικά παρέχουν τη γνώση, αφού κάποιος την πληρώσει και την πληρώσει ακριβά.
Αυτό ακριβώς κάνει το νομοσχέδιό σας, εκεί στοχεύει και όποια και αν είναι η πολιτική σας προσπάθεια να αποκρύψετε την αλήθεια, δυστυχώς, τη συναντάμε στο μαθητικό δυναμικό.
Πριν μπω στην ουσία του περιεχομένου της τοποθέτησής μου, θα ήθελα να πω για ένα μεγάλο θέμα που ταλανίζει σήμερα ή χθες το βράδυ την κοινή γνώμη. Θα ήθελα να μιλήσω για το ζήτημα της επιστολής ενός συναδέλφου Βουλευτή σε τηλεοπτικό σταθμό και συγκεκριμένα σε δημοσιογράφο. Φαίνεται ότι αυτή η Κυβέρνηση για άλλη μια φορά ακολουθεί μια προσφιλή της τακτική, να νομίζει ότι μπορεί πραγματικά να μας εξαπατά όλους και να νομίζει πραγματικά ότι η ελληνική κοινωνία κατοικείται από ηλιθίους.
Είναι αδύνατον να πιστέψει ο τελευταίος νοήμων Έλληνας πολίτης ότι μπορεί ένας Βουλευτής μόνος του να πάρει μια πρωτοβουλία όταν ξέρει ότι υπάρχουν κανόνες λειτουργίας του Κοινοβουλίου και των κομμάτων και να αποστείλει μια επιστολή λέγοντας μέσα σ’ αυτήν την επιστολή ότι ήταν μια δική του πρωτοβουλία και ότι δεν λειτούργησε κάτω από εντολή, γιατί αυτό ήθελε να μας πει ο αγαπητός συνάδελφος. Σε ποιον τα λέτε αυτά τα πράγματα; Σε ποιους απευθύνεστε;
Θέλετε, λοιπόν, να κρύψετε αυτήν την προσπάθεια συναλλαγής η οποία υπήρξε για να σιωπήσουν κάποιοι γι’ αυτό το τεράστιο σκάνδαλο. Και αυτό είναι μια μεγάλη πραγματικότητα δυστυχώς, την οποία την αντιλαμβάνεται καθαρά πια ο ελληνικός λαός.
Ας έρθω, λοιπόν, στο θέμα το δικό μας, γιατί φαίνεται ότι μέσα απ’ αυτές τις τακτικές, ουσιαστικά, κάνετε και μια γενικότερη επαγγελματική φαίνεται εκπαίδευση σε κάποιους για το πώς πρέπει να συμπεριφέρονται στο Ελληνικό Κοινοβούλιο αλλά και στον ελληνικό λαό. Το θέμα, λοιπόν, το σημερινό έχει να κάνει με τη μεταρρύθμισή σας και την ποιότητά της.
Έχουμε εδώ πέρα μπροστά μας δυο περιόδους. Η πρώτη περίοδος είναι 2004-2007. Τι είχαμε, αγαπητοί συνάδελφοι; Έναν νομοθετικό οργασμό του Υπουργείου Παιδείας. Κάθε εβδομάδα, δεκαπέντε ημέρες ήμασταν στην επιτροπή και συζητούσαμε νομοσχέδια που θα έφερναν τις ανατροπές στην παιδεία.
Ξέρετε, αγαπητέ Υπουργέ, που σας εκτιμώ ιδιαίτερα, ποια ήταν η τύχη των δυο συναδέλφων που μπήκαν μπροστά σ’ αυτήν την υπόθεση, της κυρίας Γιαννάκου και του κ. Καλού; Αυτή τη στιγμή τους γύρισε ο ελληνικός λαός την πλάτη γιατί δεν τους αναγνώρισε την καλή προσπάθεια που πρέπει να γίνει στο χώρο της παιδείας. Τους αναγνώρισε την σκοπιμότητα, την αποσπασματικότητα, την προχειρότητα, τον αυτοσχεδιασμό. Αυτά τους αναγνώρισε και τους είπε ότι δεν θα «πάρουμε» απ’ αυτό το φρούτο, αρκετά. Και σήμερα, λοιπόν, παρακολουθούν από μακριά.
Τι έχουμε σήμερα; Έχουμε τη δεύτερη κοινοβουλευτική περίοδο, τη δική σας. Είμαστε τέσσερις μήνες εάν δεν κάνω λάθος στο Ελληνικό Κοινοβούλιο μετά τις εκλογές της 16ης Σεπτέμβρη. Τι βλέπουμε; Δεν έχει έρθει κανένα νομοσχέδιο. Έχουμε ένα νέο Υπουργό, στην ηλικία μας περίπου, ο οποίος ακολουθεί την πολιτική του «δεν υπάρχω». Δεν έχει ανάγκες οι παιδεία; Σταμάτησε ξαφνικά αυτός ο μεγάλος οίστρος μεταρρύθμισης; Τι έγινε από τη μια ηγεσία στην άλλη; Γιατί; Γιατί φαίνεται στο Υπουργείο Παιδείας αποφάσισε ο επικεφαλής Υπουργός να ακολουθήσει το δόγμα ότι υπάρχει μεταβατικός χρόνος παραμονής μου σ’ αυτό το χώρο, αλλά ας ακολουθήσω αυτό που κάνει και ο Πρόεδρος της Κυβέρνησής μου που κάθεται, παρακολουθεί και καμμία φορά άμα χρειαστεί, επεμβαίνει.
Αυτή τη στρατηγική, λοιπόν, ακολουθεί σήμερα ο σημερινός Υπουργός και νομίζει ότι με αυτόν τον τρόπο μπορεί να κρυφτεί από τα πραγματικά προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας. Σήμερα υπάρχει ένα πολύ μεγάλο και τεράστιο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας και αυτό είναι η δυνατότητα στο να μπορέσει το νέο παιδί να καταλάβει τη γνώση. Και να την καταλάβει όχι εδώ μέσα, αλλά πραγματικά, να την κάνει κτήμα του. Αυτό είναι το νόημα αυτού του ρήματος.
Εκείνο το οποίο, πιο πριν εμείς, πρέπει να κάνουμε, αγαπητέ κύριε Υπουργέ, είναι πραγματικά να του δώσουμε αυτό το δικαίωμα. Δίνει αυτό το δικαίωμα στο μαθητή αυτή η δευτεροβάθμια εκπαίδευση; Όχι. Ξέρετε τι θέλετε εσείς; Έναν μαθητή στα ΕΠΑΣ παραδείγματος χάριν, που δεν θα γνωρίζει τίποτε για το τι γίνεται στον κόσμο γύρω του, ούτε θα καταλαβαίνει. Απλά μόνο θα πηγαίνει να ξεβιδώνει βίδες και θα τις αλλάζει πλευρά. Τέτοιους πολίτες θέλουμε στην ελληνική κοινωνία; Όχι, φυσικά. Εκεί είναι η μεγάλη μας διαφορά. Εμείς θέλουμε έναν εξειδικευμένο πολίτη ο οποίος θα μπορεί να αντέξει στην αγορά εργασίας, αλλά θα είναι και πάνω απ’ όλα ένα συγκεκριμένο πολιτικό υποκείμενο, που θα μπορεί να καταλαβαίνει το τι γίνεται γύρω του. Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά στην αντίληψή μας. Και αυτό δεν καταλαβαίνετε.
Γι’ αυτό λέμε, λοιπόν, ότι εδώ πέρα υπάρχουν διαφορετικές αντιλήψεις στην κάθε μεταρρύθμιση. Γι’ αυτό υπάρχουν διαφορετικές ιδεολογικές προσεγγίσεις, γι’ αυτό και υπάρχουν τεράστιες διαφορές, δικές μας και δικές σας, που έχουν να κάνουν με το πώς αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο και πώς αντιλαμβανόμαστε και τον άνθρωπο μέσα στον κόσμο. Αυτή είναι η τεράστια διαφορά.
Ερχόμαστε, λοιπόν, σε κάποια συγκεκριμένα σημεία στα οποία νομίζω ότι συμφωνούμε. Συμφωνείτε, κύριε Υπουργέ, ότι υπάρχουν τρομερές, ραγδαίες εξελίξεις σήμερα στην παγκόσμια κοινότητα. Αυτές δεν μπορεί να τις αρνηθεί κανείς.
Συμφωνείτε, παράλληλα, ότι ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού αδυνατεί να τις κατανοήσει και συμφωνείτε πάλι, πιστεύω, ότι για να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε σ’ αυτές τις προκλήσεις, χρειάζεται να υπάρξει μια γενναία μεταρρύθμιση στο χώρο της παιδείας. Αυτές είναι διαπιστώσεις, είτε ανήκεις στην Αριστερά είτε ανήκεις στη Δεξιά είτε οπουδήποτε, είναι κάτι για το οποίο συμφωνούμε.
Άρα, τι χρειάζεται; Χρειάζεται όταν ερχόμαστε να κάνουμε πολιτικές να μπορούμε να βρούμε τα κοινά πεδία σε ένα πολύ μεγάλο εθνικό στόχο. Κουράστηκε ο ελληνικός λαός όλα αυτά τα χρόνια, κάθε φορά που αλλάζει ένας Υπουργός και επί των δικών μας κυβερνήσεων, να παρακολουθεί διαφορετικές εκπαιδευτικές πολιτικές. Δεν τις αντέχει. Θέλει πραγματικά ένα νέο εθνικό σχέδιο για την παιδεία για να μπορέσουμε πραγματικά να καλύψουμε αυτό το μεγάλο χάος που έχει να κάνει με τη γνώση. Και είναι τρομερό πραγματικά. Έχουμε τεράστια παραδείγματα γύρο μας. Έχουμε χώρες οι οποίες ξεφύγανε, έκαναν άλματα τρομερά και σήμερα είναι μπροστά.
Αν δεν μπορούμε, εμείς επιτέλους, να κατανοήσουμε μερικά πράγματα, είναι εύκολο. Ας «κλέψουμε» τις ιδέες που υπάρχουν γύρω μας. Υπάρχει μια χώρα που λέγεται Φιλανδία και έχει ένα συγκεκριμένο εκπαιδευτικό σύστημα. Πέτυχε το εκπαιδευτικό της σύστημα. Δημιούργησε όχι μόνο πολίτες με νοημοσύνη αλλά δημιούργησε και πολίτες οι οποίοι είναι σήμερα απαραίτητοι στην αγορά εργασίας. Δημιούργησε μια χώρα η οποία ανταποκρίνεται στις προκλήσεις της τεχνολογίας. Ας δούμε, λοιπόν, τι γίνεται γύρω μας, ας πάρουμε αυτό το οποίο υπάρχει και είναι καλό. Ας το τοποθετήσουμε εδώ μέσα σ’ αυτή τη χώρα επιτέλους, για να μπορέσει, αυτή η χώρα, να βρει τις λύσεις οι οποίες χρειάζονται πραγματικά.
Κύριε Υπουργέ, σας άκουσα με πάρα πολύ μεγάλη προσοχή. Σημείωσα κάποια ζητήματα της ομιλίας σας, που μου έκαναν τρομερή εντύπωση πραγματικά. Βέβαια είναι γεγονός ότι στη ρύμη του λόγου πολλές φορές χρησιμοποιούμε κάποιες λέξεις, οι οποίες είναι και περιπαικτικές και μπορεί να τις χρησιμοποιήσει κάποιος κάνοντας αντιπαράθεση. Δεν θα ξεφύγω από τον κανόνα, θα κάνω την αντιπαράθεση πάνω σ’ αυτό.
Είπατε, λοιπόν, ότι η φιλοσοφία του νέου νόμου έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργήσει μαθητές περιζήτητους στην αγορά. Δυστυχώς, κάνοντας περιπαικτικά το λογοπαίγνιο, θα ήθελα να πω ότι αυτός ο νόμος θα αναγκάσει να είναι περιζήτητοι οι μαθητές στην εκπαίδευση! Αυτό είναι το πρόβλημα. Και ήδη είναι. Δηλαδή, σκεφτείτε, εξήντα χιλιάδες μαθητές είχαμε το 2000, αν δεν κάνω λάθος από τα στοιχεία τα οποία υπάρχουν και μας έχει δώσει ο κ. Μπόλαρης και σήμερα είναι είκοσι ένας χιλιάδες μαθητές. Δηλαδή, έχουμε μια μείωση σαράντα χιλιάδες, περίπου, μαθητών σε σχέση με μια πενταετία. Η μείωση, την οποία καταγράφουμε, είναι κοντά στο 35% σ’ αυτό το χρόνο που εσείς έχετε προχωρήσει την εκπαιδευτική σας μεταρρύθμιση.
Άρα, είναι γεγονός ότι, πραγματικά, οι μαθητές πιθανώς στο μέλλον, αν δεν υπάρξουν πραγματικές τροποποιήσεις -και θα σας πω ποιες πρέπει να είναι αυτές από εδώ και πέρα- δεν θα πλησιάζουν σ’ αυτή την Επαγγελματική Εκπαίδευση, την οποία εσείς –όχι εσείς προσωπικά, η Κυβέρνησή σας- νομοθετήσατε. Γιατί; Ένας μαθητής, όποιος κι αν είναι αυτός –γιατί είναι γεγονός ότι στην Τεχνική Εκπαίδευση συμμετέχουν παιδιά που δεν έχουν τη δυνατότητα να «προλάβουν» το τρένο της εκπαίδευσης, όπως παιδιά κάποιων άλλων οικογενειών- που ξεκινάει από την αφετηρία, λέει: «συμμετέχω στο ΕΠΑ.Σ. και δεν μπορώ να γίνω κάτοχος απολυτηρίου δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, αλλά κάτοχος ενός αποδεικτικού σπουδών».
Αυτό και μόνο είναι ταξική διάκριση, κύριε Υπουργέ. Είναι τρομερή η διαφωνία μας. Δεν μπορεί να συμβαίνει. Θέλετε πολίτες από τη μια πρώτης ταχύτητας και από την άλλη όχι δεύτερης, αλλά εκατοστής ταχύτητας. Αυτό χρειάζεται άμεση βελτίωση.
Ένας λόγος, λοιπόν, που αυτά τα παιδιά δεν ακολουθούν αυτό το κομμάτι, είναι γιατί εσείς τα προσδιορίζετε και τα στιγματίζετε κιόλας. Λέτε ότι αυτοί είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας, δεν έχουν τη δυνατότητα να πάρουν στοιχεία γενικής γνώσης και δεν τους τα δίνουμε φυσικά. Παράλληλα δεν τους δίνουμε και τη δυνατότητα να «ξυπνήσουν» και να πάνε πιο πέρα.
Έχετε διαβάσει πιστεύω πάρα πολλά πράγματα και εσείς, όπως και εγώ. Ξέρετε πότε ξύπνησε το φαινόμενο Αϊνστάιν; Όταν μεγάλωσε πολύ. Τότε κατάλαβε τι έχει μέσα του.
Εσείς, λοιπόν, γιατί να στερείτε έστω και στον ένα μαθητή τη δυνατότητα ξαφνικά να «ξυπνήσει» το τέρας μέσα του; Για ποιο λόγο του στερείτε αυτό το δικαίωμα;
Αν προχώρησε αυτή η χώρα, την οποία πριν από λίγο προανέφερα και λέγεται Φιλανδία, είναι γιατί όλο το εκπαιδευτικό σύστημα είναι δομημένο πάνω σε μια αρχή. Δεν υπάρχει απώλεια κανενός μαθητή. Αυτή είναι η αρχή που αναπτύσσει το εκπαιδευτικό τους σύστημα. Δεν υπάρχει άλλη.
Κανείς δεν πρέπει να πάει χαμένος από τη διαδικασία της γνώσης. Πάνω σε αυτό το δόγμα είναι στημένη μία ολόκληρη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Και έχει φθάσει εδώ που έχει φθάσει, γιατί πραγματικά επένδυσε και στον τελευταίο πολίτη.
Κι εσείς, λοιπόν, έρχεστε εδώ και «χαρίζετε» μία ολόκληρη γενιά, την πετάτε στην άκρη. Χιλιάδες παιδιά τους λέτε ότι: «δεν μπορείτε, εσάς σας θέλουμε γι’ αυτό μόνο» και είναι χρήσιμο να τους θέλουμε για κάποια πράγματα. Πρέπει να δημιουργήσουμε επιτέλους ανθρώπους, οι οποίοι θα μπορέσουν να ανταποκριθούν και να μπουν στην αγορά εργασίας με εφόδια. Αλλά τι εφόδια; Εφόδια που θα είναι μόνο ειδικά; Όχι φυσικά. Με εφόδια που θα έχουν να κάνουν με το πώς συμμετέχει αυτός ο μαθητής και στη διαδικασία της ουσιαστικής γνώσης.
Υπάρχουν πάρα πολλά που σας καταλογίζουμε σε σχέση με την επερώτηση την οποία καταθέσαμε και ένα ήταν αυτό το οποίο, πριν από λίγο, εξήγησα και το δεύτερο είναι αυτό το οποίο είναι πάλι στοιχείο αντιπαράθεσης.
Στο ωρολόγιο πρόγραμμα υπάρχει μία ασαφής διαφωνία μεταξύ μας ότι εσείς στοχεύετε με τη μείωση των ειδικοτήτων σε κάτι πάρα πολύ συγκεκριμένο και λέμε ότι αυτό είναι λάθος και ότι θα πρέπει να διορθωθεί, κύριε Υπουργέ. Κι εδώ, ο ρόλος μας εμάς, δεν είναι μόνο να σας κάνουμε κριτική, αλλά να σας προτείνουμε και κάποια στοιχεία τα οποία έχουν πραγματικά να κάνουν με διορθωτικές κινήσεις σε ένα ουσιαστικό πλαίσιο το οποίο πρέπει να ισχύσει στο μέλλον.
Τι ισχύει σήμερα μέσα σε αυτήν την Επαγγελματική Εκπαίδευση; Ποια είναι η υφιστάμενη κατάσταση:
Πρώτον, συμφωνούμε, γιατί τα στοιχεία είναι συγκεκριμένα, ότι υπάρχει μαθητική διαρροή. Αυτό δεν υπάρχει λόγος να το αμφισβητήσετε, είναι δεδομένο.
Δεύτερον, ο επαγγελματικός προσανατολισμός δίνεται με κατεύθυνση προς τη γενική, άρα λοιπόν υπάρχει απαξία της τεχνικής. Πρέπει λοιπόν να διορθωθεί.
Τρίτον, υπάρχει αυτό που είπα πριν από λίγο, μαθητική διαρροή, γιατί δεν υπάρχει επαγγελματική προοπτική.
Τέταρτον, υπάρχει διαρροή προς το δυικό σύστημα του Ο.Α.Ε.Δ. και σε άλλες σχολές άλλων Υπουργείων.
Πέμπτον, το πιο σημαντικό, υπάρχει εγκατάλειψη αυτού του σχολείου για κοινωνικούς λόγους.
Αυτά ο νομοθέτης, εάν θέλει πραγματικά να στέκεται απέναντι στις προκλήσεις, έρχεται και τα διορθώνει. Βλέπει την εφαρμογή ενός νομοσχεδίου και λέει ότι γι’ αυτό το νομοσχέδιο είχα όλη την καλή πρόθεση –δεν τις αμφισβητούμε- και βλέπω τις αδυναμίες κι έρχομαι και τις διορθώνω.
Πότε θα έλθει ο κ. Στυλιανίδης επιτέλους στη Βουλή; Πότε θα αντιληφθεί τι γίνεται στην παιδεία, για να μας κάνει τις διορθωτικές κινήσεις εκείνες που χρειάζεται αυτή η τρομερή μεταρρύθμιση;
Κι επειδή ότι ο χρόνος μου τελειώνει, θα κλείσω με ένα τελευταίο.
Υπάρχει αυτήν τη στιγμή σήμερα μία τρομερή υποχρηματοδότηση, η οποία οδηγεί στην απαξίωση σε σχέση φυσικά με τα γενικά λύκεια κι εδώ υπάρχουν τα οικονομικά στοιχεία που δείχνουν που πηγαίνουμε.
Άρα, λοιπόν, εκείνο που χρειάζεστε σήμερα πραγματικά, είναι ότι πέρα από τις πολιτικές που πρέπει να αναπτύξετε και, δυστυχώς, δεν έχω χρόνο να καταθέσω, είναι ότι πρέπει να πάτε και σε μία γενναία χρηματοδότηση, η οποία επιτέλους θα αποδεικνύει την ουσιαστική σας πρόθεση πέρα από τις όποιες πολιτικές σας επιλογές.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Τον λόγο έχει ζητήσει και τον έχει, όπως άλλωστε δικαιούται, ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής κ. Απόστολος Κακλαμάνης.
Ορίστε, κύριε Πρόεδρε.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, αγαπητοί συνάδελφοι, «πάσχω» από δύο χρόνια νοσήματα, για να το πω όμορφά, από δύο παθιασμένους δια βίου έρωτες. Ο ένας είναι η Βουλή και ο άλλος είναι η Παιδεία.
Την παιδεία ερωτεύτηκα –θα έλεγα- «εξ απαλών ονύχων», από οικογενειακή παράδοση, και έφεση προσωπική.
Δεν εφοίτησα κανονικά, όπως θα έπρεπε, στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Τα πρώτα μου γυμνασιακά χρόνια τα διήλθα ως κατ’ οίκον διδαχθείς, γιατί εργαζόμουν από την ηλικία των δέκα ετών. Ολοκλήρωσα τις γυμνασιακές μου σπουδές στο 7ο Νυκτερινό Γυμνάσιο Παγκρατίου, όπου με μεγάλη θλίψη είδα πως το μεταχειρίστηκαν όχι τα παιδιά αλλά οι μεγάλοι, οι εκτός του σχολείου. Οι εντός του σχολείου ακόμα και ορισμένοι από τους διδάσκοντες αλλά και η διοίκηση του Υπουργείου Παιδείας, αυτά τα γεγονότα τα χρησιμοποίησε περισσότερο για να διασύρει τους νέους.
Και έχω τη γνώμη –επειδή από πολύ νέος ήμουν εξαιρετικά κινητικός και συμμέτοχος σε πάσης μορφής δραστηριότητες χαρακτήρα κοινωνικού, πολιτικού- ότι πρέπει να δίνουμε στους νέους κάθε δυνατότητα, ακόμα και όταν υπερβάλλουν. Να προτιμούμε τις υπερβολές τους παρά τη σιωπή τους.
Και το λέω αυτό, κύριε Πρόεδρε, εξ αιτίας και ορισμένων αρνητικών σχολίων διαφόρων υποτίθεται πεπαιδευμένων και πεφωτισμένων του χώρου των Μέσων Ενημέρωσης, που δεν μπήκαν καν στον κόπο να διαβάσουν κάποιες από τις εργασίες που στέλνουν οι χιλιάδες των νέων που συμμετέχουν στο θεσμό της Βουλής των Εφήβων.
Έχουν φτάσει στις διακόσιες είκοσι χιλιάδες αυτά τα παιδιά. Και δυστυχώς, και επί της Προεδρίας μου και εν συνεχεία της κ. Άννας Μπενάκη και τώρα του κ. Δημητρίου Σιούφα, παρ’ όλο ότι αποστέλλονται οι θέσεις που διατυπώνουν αυτά τα παιδιά, δεν διαβάζονται. Και οι θέσεις αυτές, όπως καταλαβαίνετε, ποικίλουν από τις πλέον ακραίες απόψεις, μέχρι τις πλέον οπισθοδρομικές, αντιδραστικές, από τις πλέον νουνεχείς διατυπώσεις, μέχρι τις πλέον έξαλλες, ίσως και φαιδρές.
Μα, μόνο όσοι πέρασαν από τη βρεφική ηλικία κατευθείαν σε διευθυντικές και στελεχιακές θέσεις των Μέσων Ενημέρωσης δεν θα έχουν να θυμούνται, δικές τους, τέτοιες αδυναμίες!
Λοιπόν, η επαγγελματική και η τεχνική εκπαίδευση είναι το μεγάλο πρόβλημα στη χώρα μας και είναι λάθος αυτό που γίνεται. Είναι λάθος, επειδή, αν θέλετε, για την Ανώτατη Εκπαίδευση υπάρχει περιθώριο και ιδεολογικών αντιθέσεων, διαφορών κ.λπ..
Σε ό,τι αφορά τη δευτεροβάθμια Τεχνική και Επαγγελματική Εκπαίδευση, την κατ’ εξοχήν εκπαίδευση που προετοιμάζει για την παραγωγή –δεν αναφέρομαι καν στο κομμάτι της γενικής εκπαίδευσης, που εκεί μπορεί να έχουμε απόψεις για το τι θα γράφουν τα βιβλία, για την ιστορία, για το πώς θα διδάσκεται η γλώσσα κ.λπ.- νομίζω ότι πρέπει να ξαναγυρίσουμε, κύριε Υπουργέ, σε παλαιότερη εποχή.
Μπορεί να υπήρχαν διαφωνίες. Ιδιαίτερα η Αντιπολίτευση, στην οποία εθήτευσα, αμέσως, μόλις άνοιξε το Κοινοβούλιο, είχε αντιρρήσεις, είχε ένα όραμα όμως. Και πρέπει να σας θυμίσω και τον Γεώργιο Ράλλη, που ήταν ο υπεύθυνος της μεταρρύθμισης μετά τη Μεταπολίτευση. Ήταν μια μεταρρύθμιση, που για να είμαι δίκαιος με την Ιστορία, έχω ξαναπεί εδώ αρκετές φορές ότι είχε την αφετηρία της στο 1959, όταν δημιουργήθηκε η Σχολή Εκπαιδευτικών Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, η ΣΕ.ΛΕ.ΤΕ. όπως λεγόταν.
Στη συνέχεια, στην ολιγόχρονη, δυστυχώς, κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου προχώρησε η προσπάθεια με την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση Παπανδρέου – Ακρίτα – Παπανούτσου.
Και η μεταρρύθμιση εκείνη του Γεωργίου Ράλλη βελτιώθηκε –κάτι που και ο ίδιος ανεγνώρισε- με τη μεταρρύθμιση, της οποίας είχα την πολιτική ευθύνη ως Υπουργός εγώ και με την οποία προχωρήσαμε και στον τομέα της Μέσης Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης σε βαθύτατες αλλαγές, κυρίως σε πόρους. Μιλάω για την πρώτη τετραετία 1981-1982 με 1986, οπότε απήλθα του Υπουργείου και με διεδέχθη, ο μακαρίτης, ο Αντώνης Τρίτσης.
Επίσης, κατά τη γνώμη μου, είναι και η επανάσταση -και ο Υπουργός είμαι βέβαιος ότι το ξέρει, διότι η πορεία του σημαδεύεται και από την παιδεία που είχε και εκεί- στην Τριτοβάθμια Τεχνολογική Εκπαίδευση με τη δημιουργία των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων.
Τι έχω αποκομίσει εγώ και από τη μελέτη των μέχρι της δικής μου προσπάθειας γεγονότων και των, εν συνεχεία, μέχρις ότου, όπως είπα, απήλθα από το Υπουργείο Παιδείας; Μία Κυβέρνηση, ένας Υπουργός θέλει χρόνο. Θέλει προετοιμασία για το τι θα κάνει, χρόνο για να το πραγματώσει και θέλει και την άνεση, την οικονομική στήριξη των Μέσων. Επίσης, χρειάζεται και μία κοινωνία η οποία να ζητά το καινούργιο, την οποία βέβαια πρέπει η υπεύθυνη κυβέρνηση και ιδιαίτερα ο αρμόδιος για την εκπαιδευτική πολιτική να μην την παρακολουθήσει σε ό,τι μπορεί να ζητά, αλλά να προσπαθήσει να συμπορευτεί μαζί της και, ει δυνατόν, να την καθοδηγήσει. Να καθοδηγήσει, ιδιαίτερα, τους νέους ανθρώπους για την καλύτερη επίτευξη του μορφωτικού στόχου.
Γι’ αυτό πίστευα πάντοτε και το καταθέτω και σήμερα εδώ, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι είναι λάθος των κομμάτων να ασχολούνται, δημιουργώντας κομματικές οργανώσεις, πριν ολοκληρωθεί η εφηβεία των νέων. Είναι λάθος πολλαπλό, διότι τη στιγμή που αρχίζει ο νέος να ανοίγει τους ορίζοντές του, τα μάτια του, τα αυτιά του, για να καταλήξει κάποτε σε κάποιο πιστεύω που θα έχει προετοιμαστεί, να γνωρίζει ότι δεν είναι και το οριστικό του «πιστεύω» αυτό, διότι η ζωή φέρνει κύκλους, αλλάζει. Να, ζούμε μία εποχή με τόσες ανακατατάξεις ιδεολογικές, πολιτικές και στο διεθνές περιβάλλον.
Νομίζω, λοιπόν, αγαπητοί συνάδελφοι ότι στην υπόθεση της παιδείας πρέπει να είμεθα πιο συγκεκριμένοι και να είμεθα, επίσης, οραματικοί. Εμένα, κύριε Πρόεδρε, με προσανατόλισε και ως προς το αγαθό της παιδείας και γενικότερα στην πολιτική μου πορεία -διότι από τα πρώτα μου χρόνια για λόγους, τους οποίους φαντάζεστε, κοινωνικούς, προσωπικούς, βρισκόμουν και ήμουν πολύ κινητικός, όπως είπα, στο χώρο της ευρύτερης και της επαναστατικής λεγόμενης Αριστεράς- ο Γεώργιος Παπανδρέου και έχω μέσα μου από τότε τρία πράγματα που έλεγε.
Το πρώτο που έλεγε, ήταν το εξής: «Όσο υπάρχουν άνθρωποι που στερούνται άρτου, στέγης και ιατρού ουδείς δικαιούται να είναι πλούσιος».
Το δεύτερο που έλεγε, αντιπαρατιθέμενος και προς τη Δεξιά και προς την άκρα Αριστερά, ήταν το εξής: «Ο ελληνικός λαός δεν κάνει επιλογή τυράννου, αρνείται την τυραννία».
Το τρίτο που έλεγε και έχει να κάνει με την παιδεία, είναι το εξής: «Ο νέος που έχει τη σφραγίδα της δωρεάς πρέπει να έχει ακώλυτη την πρόσβαση στο μορφωτικό αγαθό και αυτό είναι υποχρέωση της πολιτείας».
Κύριε Υπουργέ, εδώ, την επερώτηση που γίνεται καθένας την αναπτύσσει με το δικό του τρόπο, τον τόνο και το ύφος του. Αυτό σημαίνει Κοινοβούλιο. Δεν τοποθετούμεθα εδώ με κάποια δεδομένη στις κινήσεις και στην έκφρασή μας και φροντίζουμε, βέβαια, να μην προσβάλλει κανείς εκείνους προς τους οποίους απευθύνεται.
Εδώ, λοιπόν, κύριε Υπουργέ, με λύπη μου διαπιστώνω ότι στα συγκεκριμένα ερωτήματα αυτής της επερώτησης απαντάτε με αναφορές στο τι έκανε το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Θα σας πω εγώ. Μετά το 1986, κάθε Υπουργός είχε και τη δική του πολιτική. Δυστυχώς, αυτό συνεχίζεται και επί των δικών σας ημερών και αυτό είναι μέγα λάθος. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Όσον αφορά την Τεχνική και Επαγγελματική Εκπαίδευση, κύριε Πρόεδρε, δεν ενθαρρύνονται οι νέοι να στραφούν εκεί. Μην αμφιβάλλετε, διότι οι πλείστοι των καθηγητών του Γυμνασίου είναι καθηγητές μαθημάτων όχι τεχνολογικών.
Εγώ ρωτώ πάντοτε διευθυντές γυμνασίου: «Δίνετε στους γονείς τα απολυτήρια να πάνε να γράψουν τα παιδιά τους όπου θέλουν»; Κύριε Υπουργέ εγώ είχα διώξει πειθαρχικώς δύο διευθυντές στην Αιτωλοακαρνανία που έλεγαν «τα στέλνουμε πακέτο στο λύκειο που εμείς νομίζουμε». Ιδού ένα απλό μέσο. Μη λοιπόν μιλάμε μόνο. Έχει βέβαια σχέση και με το τι παιδεία δίνουν τα σχολεία αυτά και τι προοπτική, αλλά και πως φροντίζουμε και διοικητικώς ώστε να γνωρίζουν και οι γονείς και τα παιδιά και βέβαια να δημιουργούμε και προϋποθέσεις ότι έχει προοπτικές η Τεχνική και Επαγγελματική Εκπαίδευση.
Δεν απαντήσατε, κύριε Υπουργέ. Ρωτάμε, «ποια άμεσα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, μέτρα έχετε υπ’όψιν, για να αυξηθεί το μαθητικό δυναμικό;. Εγώ σας είπα τώρα κάτι πολύ απλό, αν το έχετε υπ’όψιν.
Δεύτερον, θα κάνετε αλλαγές στο πρόγραμμα σπουδών ώστε οι επαγγελματικές σχολές να έχουν και την προοπτική της ειδίκευσης; Αυτοί παίρνουν τώρα μία βεβαίωση. Πληροφορούμαι ότι ενώ οι μέσες τεχνικές σχολές εγγράφονταν στο τρίτο έτος του Λυκείου, αυτοί πρέπει να πάνε από την αρχή. Άρα, αυτό είναι ένα αντικίνητρο.
Αυτό που σας ζητάει η Ο.Λ.Μ.Ε., το τέταρτο έτος, είναι το παλιό ενιαίο πολυκλαδικό λύκειο σε ό,τι αφορά την τετραετή φοίτηση. Κάντε το. Στο τέταρτο έτος να παίρνουν κάποια εξειδίκευση οι νέοι, να έχουν κάποια δυνατότητα και αξιοποιήστε τα προγράμματα.
Συγχωρείστε με που μιλώ αρκετά για τον εαυτό μου εδώ, αλλά πρέπει να σας πω ότι τα πρώτα προγράμματα και τα πρώτα χρήματα από την Κοινότητα, τα πήραμε επί Υπουργίας μου για να κάνουμε στα τεχνικά και επαγγελματικά λύκεια τα προγράμματα «σάντουιτς» της κατάρτισης και μάλιστα μετά συνεχίσαμε αυτήν την πρακτική άσκηση, που κάνουν πλέον και οι φοιτητές του Πανεπιστημίου ή οι σπουδαστές των Τ.Ε.Ι..
Για να μην ταλαιπωρήσω άλλο και πάρω περισσότερο χρόνο –δεν είναι σωστό- εγώ αναφέρομαι, κύριε Υπουργέ –και στη δευτερολογία σας θα μπορούσατε μονολεκτικά να απαντήσετε- ότι πέρασαν δύο χρόνια από τότε που ψηφίστηκε ο νόμος και θα έπρεπε να είχατε έτοιμα διατάγματα, αποφάσεις. Εάν δείτε και τον ν. 1404, για τα Τ.Ε.Ι. και τον ν. 1566 για τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, θα δείτε στο αρχείο του Υπουργείου ότι ήταν έτοιμα, πριν ψηφιστούν εδώ οι νόμοι, τα σχέδια διαταγμάτων και υπουργικών αποφάσεων και έτσι προχωρούσαμε. Απαντήστε λοιπόν, στα συγκεκριμένα.
Επίσης, καταθέτω, για τα Πρακτικά, συγκεκριμένα έγγραφα κυρίως για να τα δει ο Υπουργός, διότι ένα εξ αυτών απευθύνεται στον ίδιο και δεν ξέρω αν πράγματι πήγε στα χέρια του. Δώστε μία αξιοπρεπή λύση σε αυτό το «μπάχαλο» –λυπάμαι για την έκφραση, αλλά αυτή είναι- σε ό,τι αφορά τις επιλογές που έχετε κάνει στα στελέχη γενικώς της εκπαίδευσης.
Έχω την περίπτωση ενός εκπαιδευτικού του Βασίλη Καρακατσάνη, σημαντικού μαθηματικού, με τεράστια εμπειρία, όπου μου έκανε εντύπωση πως μπορεί είκοσι πέντε σχεδόν βαθμοί προσόντων να αντιμετωπίζονται με 10,11 και 13 από το Συμβούλιο Κρίσεως. Ένας, εξ αυτών βάζει 20. ‘Η είναι τρελός εκείνος ή είναι εμπαθείς οι άλλοι τρεις. Αυτό δεν είναι απλώς προσωπικό θέμα, είναι γενικό πρόβλημα.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Απόστολος Κακλαμάνης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ και εγώ, κύριε Πρόεδρε.
Η γενναία υπέρβαση του χρόνου εκ μέρους του κ. Κακλαμάνη, συγχωρείται και δικαιολογείται και από το γνωστό πάθος του για την παιδεία, αλλά και από την εμπειρία του.
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κ.Κ.Ε., καθηγητής, κ. Κώστας Αλυσανδράκης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΛΥΣΑΝΔΡΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την αίσθηση ότι με λίγες φραστικές αλλαγές, η επερώτηση θα μπορούσε να είχε γίνει από τη Νέα Δημοκρατία ως αντιπολίτευση, προς το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ως κυβέρνηση, πριν από μερικά χρόνια. Και σήμερα, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ως Αντιπολίτευση δεν ήταν και τόσο Αντιπολίτευση. Το περιεχόμενο των τοποθετήσεων των εκπροσώπων του ήταν ότι εμείς θα κάναμε το ίδιο πράγμα καλύτερα από σας.
Τα δύο κόμματα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ταυτίζονται ως προς την προσέγγισή τους για την τεχνική εκπαίδευση, όπως και ταυτίζονται στο σύνολο των ζητημάτων της εκπαίδευσης. Είναι εντελώς φυσιολογικό, αφού και τα δύο και άλλα βέβαια, όπως ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και ο ΛΑ.Ο.Σ. δεσμεύονται από την ίδια πηγή εκπόρευσης εκπαιδευτικής πολιτικής δηλαδή την Ευρωπαϊκή Ένωση, που μέσα από τη στρατηγική της Λισαβόνας επιχειρεί να μετατρέψει και την εκπαίδευση από κρατική υποχρέωση δωρεάν παρεχόμενη, σε μηχανισμό ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών μονοπωλίων.
Σημείωσα πως ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ κατηγόρησε το νομοθετικό έργο της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, της προηγούμενης θητείας για προχειρότητα και αποσπασματικότητα, όταν το σύνολο των εμπλεκομένων στην εκπαίδευση, το εκπαιδευτικό κίνημα ήταν στους δρόμους και δεν διαμαρτυρόταν για προχειρότητα, αλλά για το περιεχόμενο.
Πρόσεξα επίσης ότι κατηγόρησε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. την τωρινή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και μάλιστα τον Υπουργό γιατί δεν έχει φέρει κανένα νομοσχέδιο. Ευτυχώς, θα πω εγώ, που δεν έχει φέρει κανένα νομοσχέδιο, γιατί αλίμονο μας! Για την εκπαίδευση εννοώ.
Βεβαίως δεν το κάνει επειδή άλλαξε πολιτική η Νέα Δημοκρατία. Το κάνει επειδή ξέρει ότι θα αντιμετωπίσει, όπως και την προηγούμενη φορά, το διευρυμένο εκπαιδευτικό κίνημα και όταν λέω διευρυμένο εννοώ διευρυμένο στο χώρο του λαϊκού κινήματος.
Τώρα για την Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση. Τόσο το πλαίσιο του ΠΑ.ΣΟ.Κ όσο κα το πλαίσιο της Νέας Δημοκρατίας στηρίζεται στο τεχνητό διαχωρισμό των παιδιών και μάλιστα από την τρυφερή ηλικία των δεκαπέντε χρόνων σε «πρόβατα και ερίφια». Τα μεν «πρόβατα» είναι ικανά για την γενική εκπαίδευση, τα δε «ερίφια» πηγαίνουν στην Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση. Είναι ένας σαφής ταξικός διαχωρισμός.
Στην τεχνική εκπαίδευση δεν πηγαίνουν τα παιδιά που έχουν έφεση για την τέχνη, αλλά πηγαίνουν τα παιδιά που είτε έχουν άμεση ανάγκη εργασίας για να βοηθήσουν την οικογένειά τους, είτε τα παιδιά τα λεγόμενα ότι δεν «παίρνουν» τα γράμματα.
Εδώ κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να πω ότι για το Κ.Κ.Ε. είναι μύθος ότι υπάρχουν παιδιά που δεν «παίρνουν» τα γράμματα, πέρα βέβαια από τις περιπτώσεις με τις οποίες ασχολείται η Ειδική Αγωγή. Ένα παιδί δεν παίρνει τα γράμματα γιατί η οικογένειά του, δύο γονείς, καμμία φορά και ένας γονέας που έχει απομείνει, πρέπει από το πρωί μέχρι το βράδυ να δουλεύουν για να τα βγάλουν πέρα. Ένα παιδί που πρέπει να δουλέψει από τρυφερή ηλικία και πολύ πιο κάτω από τα δώδεκα χρόνια στο χωράφι ή στο μηχανουργείο για να βγάλει τα έξοδά του, δεν παίρνει τα γράμματα; Είναι κοινωνική η προέλευση και της διαρροής από το σχολείο και της μαθησιακής δυσκολίας που εκφράζεται συνήθως με την έκφραση: «το τάδε παιδί δεν παίρνει τα γράμματα».
Τώρα πέρα από αυτόν τον τεχνητό διαχωρισμό και η ποιότητα της παρεχόμενης στην Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση, είτε πολυκλαδικά λύκεια λεγόταν παλαιότερα είτε Τ.Ε.Ε. είτε Τ.Ε.Λ. είτε Τ.Ε.Σ., είναι πολύ χαμηλότερη από την ήδη υποβαθμισμένη γνώση που παρέχεται στην γενική εκπαίδευση.
Όχι ότι στη γενική εκπαίδευση παρέχεται επαρκής γνώση της φύσης και της κοινωνίας που χρειάζεται ο νέος άνθρωπος. Σκόρπιες πληροφορίες παρέχονται μη τυχόν μάθουν και σκέπτονται τα παιδιά και αρχίζουν και αμφισβητούν και ορισμένα πράγματα που η άρχουσα τάξη δεν θέλει να αμφισβητηθούν με κάθε περίπτωση.
Πάντως, θα αναγνωρίσουμε ότι η τωρινή δομή της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης πετυχαίνει κάτι και αυτό είναι να προσαρμόζει τους νέους και τις νέες στις άμεσες ανάγκες των επιχειρήσεων που απαιτούν δεξιότητες μετατρέψιμες σε κέρδη και όχι γνώση, γνώση που είναι επικίνδυνη, γιατί μπορεί ο νέος άνθρωπος, όπως είπα και πριν, να σκεφτεί και λίγο διαφορετικά απ’ ό,τι θέλει η άρχουσα τάξη. Οι δεξιότητες δεν κρατούν πολύ. Χρειάζονται «σοβάτισμα» πότε-πότε, εξ ου και η διαβόητη Δια Βίου Εκπαίδευση.
Έτσι, για μας, η επερώτηση η ίδια και η μέχρι τώρα συζήτηση δεν αγγίζουν την ουσία του προβλήματος. Δεν αναβαθμίζεται, παραδείγματος χάριν, η Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση με τυπική ισοτιμία Τ.Ε.Λ.-Γενικού Λυκείου ούτε με τη δυνατότητα συμμετοχής στις εξετάσεις. Μου έκανε εντύπωση μια φράση: «Έχουμε υπερεπάρκεια πτυχιούχων Ανώτατης Εκπαίδευσης». Τι θα πει «υπερεπάρκεια»; Υπερεπάρκεια σημαίνει πολύ απλά ότι το κοινωνικό σύστημα δεν μπορεί να αξιοποιήσει τις παραγωγικές δυνάμεις που το ίδιο φτιάχνει. Δεν είναι μια διαπίστωση απλή. Και κάτι τέτοιο, όταν ένα κοινωνικό σύστημα δεν μπορεί να αξιοποιήσει τις δικές του παραγωγικές δυνάμεις, σημαίνει ότι έχει φάει τα ψωμιά του και είναι καιρός να φύγει από τη μέση.
Για να μην καθυστερώ, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος έχει μια εντελώς διαφορετική άποψη και πρόταση προς τον ελληνικό λαό για την τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση στο πλαίσιο της γενικότερης πρότασής του για το εκπαιδευτικό σύστημα. Ο λαός μας έχει ανάγκη από ένα άλλο εκπαιδευτικό σύστημα, το οποίο θα βασίζεται σε ένα δωδεκάχρονο σχολείο που δεν θα είναι απλά δωδεκάχρονο σχολείο. Θα είναι ένα σχολείο ενιαίο στη δομή, στο περιεχόμενο και στη λειτουργία του, πολύ περισσότερο στο περιεχόμενό του, καθώς θέλουμε αυτό το σχολείο να δίνει ολοκληρωμένη γνώση της φύσης και της κοινωνίας στους νέους και στις νέες, ώστε να μπορούν να είναι συνειδητοί συντελεστές κοινωνικής προόδου. Μετά από αυτό το δωδεκάχρονο σχολείο, η μια διαδρομή που προτείνουμε είναι προς τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα και η άλλη διαδρομή είναι στις επαγγελματικές σχολές, οι οποίες θα είναι μέσα στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού συστήματος -και όχι όπως είναι τώρα τα Κ.Ε.Κ. και τα Ι.Ε.Κ.- και θα δίνουν από μόνες τους την επαγγελματική πιστοποίηση.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Μισό λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
Και, βεβαίως, καλούμε όλο το λαό να παλέψει σ’ αυτήν την κατεύθυνση.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ και εγώ και για το ότι εξοικονομήσαμε χρόνο.
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κ. Αναστάσιος Κουράκης.
Ορίστε, κύριε Κουράκη.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υφυπουργέ, κυρίες και κύριοι, σχετικά με την επερώτηση που καταθέτουν οι Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ., στο πρώτο σημείο θα έλεγα ότι πράγματι το μαθητικό δυναμικό της τεχνικής εκπαίδευσης έχει μειωθεί με πολύ μεγάλους ρυθμούς. Δηλαδή, από τις εκατόν τριάντα δύο χιλιάδες περίπου των δημοσίων Τ.Ε.Ε. της σχολικής χρονιάς 2001-2002 έγιναν ογδόντα τέσσερις χιλιάδες το 2006-2007 και οι εξήντα χιλιάδες μαθητές στην πρώτη τάξη του Τ.Ε.Ε. το 1999-2000 έγιναν είκοσι μία χιλιάδες το 2006-2007. Εδώ βέβαια θα συμφωνήσω με τον κύριο Υφυπουργό ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι ακριβώς, όπως αναφέρονται στην επερώτηση των Βουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ., γιατί ναι μεν το 1999-2000 στο πρώτο έτος είχαμε εξήντα χιλιάδες μαθητές, αλλά, αν κοιτάξουμε το 2004-2005, είχαμε τριάντα δύο χιλιάδες μαθητές, δηλαδή είχαμε μείωση περίπου στο μισό. Αυτή η μείωση επιδεινώθηκε, και ο αριθμός πήγε από τους τριάντα δύο χιλιάδες στους είκοσι μία χιλιάδες επί κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας. Αυτά για λόγους δικαιοσύνης.
Όσον αφορά το δεύτερο σημείο, για την αλλοίωση του ωρολογίου προγράμματος, που διαμαρτύρονται οι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., θα συμφωνήσουμε στο σημείο αυτό με τον κύριο Υφυπουργό. Κατά την αντίληψή μας είναι λάθος να ωθούνται οι μαθητές στην πρόωρη ειδίκευση και να τους αφήνει έξω από τον αναγκαίο πλούτο της γενικής παιδείας, βομβαρδίζοντάς τους με αυστηρά εξειδικευμένη γνώση. Τα παιδιά αυτά σ’ αυτήν την ευαίσθητη ηλικία όντως έχουν ανάγκη από γενική παιδεία και γενικές γνώσεις, έτσι ώστε να μπορούν να προσαρμόζονται στο περιεχόμενο της νέας γνώσης, που διαρκώς αλλάζει και εξελίσσεται, αλλιώς η στενή ειδίκευση μέσα σε λίγα χρόνια θα εξαντληθεί.
Όμως, επειδή, αν βάλουμε μαθήματα γενικής παιδείας σ’ αυτήν τη βαθμίδα, προκύπτει η ανάγκη μαθημάτων εξειδίκευσης, εκεί λοιπόν τοποθετείται το μεταλυκειακό έτος ειδίκευσης, που νομίζω, κύριε Υφυπουργέ, ότι και ο κύριος Υπουργός αλλά και εσείς έχετε δεχθεί κατά βάση ότι αυτός ο θεσμός δίνει απάντηση σε πάρα πολλά ερωτήματα, όπως ότι μέσω αυτού του έτους θα χορηγεί το δημόσιο σχολείο το πτυχίο επαγγελματικού επιπέδου Γ΄ και όχι τα Ι.Ε.Κ. και τα Κ.Ε.Κ. και κυρίως οι ιδιώτες. Επίσης, είναι γνωστό ότι με τη νέα οδηγία 36/2005 της Ευρωπαϊκής Ένωσης απαιτείται ένα επιπλέον έτος μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Σ’ αυτό το μεταλυκειακό έτος ειδίκευσης μπορούμε να αυξήσουμε τα μαθήματα γενικής παιδείας στο ΕΠΑ.Λ., μπορούμε δηλαδή να βάλουμε αυτά τα μαθήματα χωρίς να χάσουν από τα ζητήματα της ειδίκευσης.
Ακόμη, εάν δεν θεσμοθετηθεί αυτό το έτος ειδίκευσης, το οποίο εκτιμούμε και εμείς και η Ο.Λ.Μ.Ε. ότι είναι απαραίτητο, η ιδιωτικοποίηση μεγάλου μέρους της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης θα καταστεί μία πραγματικότητα, αφού οι απόφοιτοι των ΕΠΑ.Λ. αλλά και των ΕΠΑ.Σ. θα οδηγούνται στα Ι.Ε.Κ., προκειμένου να αποκτήσουν το πτυχίο αυτό. Βέβαια, το γεγονός ότι η Κυβέρνηση ωθεί ολοένα και περισσότερους νέους στα Ι.Ε.Κ. φαίνεται και από το γεγονός πως θεσμοθετήθηκε για πρώτη φορά με το ν. 3475/2006 η απαγόρευση σε αποφοίτους των γενικών λυκείων να εγγραφούν στο ΕΠΑ.Λ. για απόκτηση ειδικότητας, καθώς και στους αποφοίτους μιας ειδικότητας του ΕΠΑ.Λ. να ξαναεγγραφούν σ’ αυτό για απόκτηση δεύτερης ειδικότητας.
Ακόμη, το θέμα αυτό γίνεται πιο σοβαρό, κύριε Υφυπουργέ, αν λάβει κανείς υπ’ όψιν του πώς σχεδιάζει η Κυβέρνηση –και εδώ θα ήθελα μία απάντηση- να δώσει στα Ι.Ε.Κ. -προφανώς και στα ιδιωτικά- ως μπόνους για την αύξηση των κερδών τους, πέρα από το πολύ σημαντικό τμήμα της επαγγελματικής εκπαίδευσης, δηλαδή πτυχίο επιπέδου Γ΄, και το δικαίωμα εισαγωγής των αποφοίτων τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, θεσμοθετώντας ένα σύστημα πιστωτικών μονάδων.
Στο θέμα των βιβλίων, κύριε Υφυπουργέ, είπατε σε ένα σημείο της ομιλίας σας ότι το Υπουργείο δεν έχει ανάμειξη και αφήνει το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο να ασχοληθεί με τα βιβλία. Πάρα πολύ ωραία θεωρητική θέση, αλλά να σκεφθούμε ότι αυτό δεν συνάδει με την πρακτική που ακολουθήθηκε στο βιβλίο της Ιστορίας, όπου η παρέμβαση πάνω στους θεσμούς και ιδιαίτερα στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο από πλευράς του Υπουργείου σας ήταν εξόφθαλμη και νομίζω ότι μας γύρισε πάρα πολλά χρόνια πίσω.
Σε σχέση με το σημείο 4, όσον αφορά την εισαγωγή στα πανεπιστήμια, νομίζουμε ότι εδώ πέρα υπάρχει μία τρομακτική υστέρηση. Να σημειώσουμε ότι η κ. Γιαννάκου στη «Μεγάλη Βρετάνια» είχε εξαγγείλει ορισμένα μέτρα, τα οποία όμως δεν έφθασαν ποτέ στο σημείο να γίνουν νόμος. Αποτέλεσαν εμπαιγμό στους μαθητές που ακολουθούν την τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση.
Όσον αφορά το σημείο 5, είναι σωστή η κριτική που ασκούν οι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι είναι τραγικό μαθητές της τεχνικής εκπαίδευσης να πηγαίνουν στο σχολείο χωρίς ούτε μία ώρα γενικής παιδείας, καταδικάζοντας αυτούς τους μαθητές. Αυτό έρχεται σε αντίφαση με αυτό που είπατε και εσείς και εμείς συμφωνήσαμε προηγουμένως για την ανάγκη γενικής παιδείας στα παιδιά αυτά.
Ακόμη, θέση μας είναι να καταργηθούν όλες οι επαγγελματικές σχολές που λειτουργούν ή εποπτεύονται και από άλλα Υπουργεία -Απασχόλησης, Υγείας και Πρόνοιας, Ανάπτυξης κ.λπ.- και να ενσωματωθούν στο λύκειο του Υπουργείο Παιδείας. Νομίζω, αν δεν με απατά η μνήμη μου, ότι σε μία συνάντηση της Ο.Λ.Μ.Ε. μαζί σας στις 19 Νοεμβρίου είχατε αφήσει την εντύπωση ότι το αίτημα της κατάργησης των σχολών εκτός ΥΠ.Ε.Π.Θ. το βλέπετε μάλλον θετικά εσείς. Περιμένουμε να υλοποιηθεί.
Σχετικά με το σημείο 7, όσον αφορά στη διοικητική αναβάθμιση, που εισηγούνται οι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., η αντίληψή μας είναι ότι δεν συμφωνούμε με το διοικητικό διαχωρισμό της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης. Ακόμη θα έλεγα ότι υποστηρίζουμε ένα νέο επαγγελματικό λύκειο και αυτό στην προοπτική ενός συνολικά ενιαίου τύπου λυκείου, όπου θα πηγαίνουν όλοι οι μαθητές και στο τέλος θα μπορούν να υπάρξουν εξειδικεύσεις.
Το πρόγραμμα σπουδών, οι σκοποί και οι στόχοι του σχολείου θα πρέπει να διαχωρίζονται όσο είναι δυνατόν από τη μεγάλη εξειδίκευση και κατάρτιση. Θα πρέπει να προβλέπεται η ενίσχυση της γενικής παιδείας και των γενικών τεχνολογικών γνώσεων, ώστε ο μαθητής να αποκτά μία σοβαρή γνωσιακή υποδομή αλλά και επαγγελματικά εφόδια για να είναι ικανός, εφόσον το επιθυμεί, είτε να συνεχίσει τις σπουδές του στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είτε να συνεχίσει σε μεταλυκειακή ειδίκευση για την απόκτηση αντίστοιχων επαγγελματικών δικαιωμάτων.
Σχετικά με την πρόσβαση στα πανεπιστήμια, στην τριτοβάθμια εκπαίδευση εκτιμάμε ότι η πρόσβαση των αποφοίτων της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης σε Α.Ε.Ι., Τ.Ε.Ι. πρέπει να είναι χωρίς φραγμούς και αναλογικά με το μαθητικό δυναμικό της, με ενιαίο σύστημα εξετάσεων, όσον αφορά τη δομή και τον αριθμό των μαθημάτων, αλλά και με τα μαθήματα που διδάσκονται μαθητές του αντίστοιχου τομέα ειδικότητας του λυκείου.
Τέλος, για να έχει θετικά χαρακτηριστικά οποιαδήποτε αλλαγή στην τεχνολογική εκπαίδευση προϋποθέτει μία υψηλού επιπέδου σταθερή χρηματοδότηση κυρίως των υποδομών, κτηριακών εργαστηριακών, υλικοτεχνικών, επιμόρφωση των εκπαιδευτικών -παιδαγωγική και επαγγελματική- του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα όλου του συστήματος εκπαίδευσης και κατάρτισης και διασφάλιση της μόνιμης εργασιακής σχέσης των εκπαιδευτικών χωρίς μείωση των θέσεων εργασίας με πρόσχημα την κατάργηση των ειδικοτήτων. Περιμένουμε το Υπουργείο να απαντήσει σε όλα αυτά.
Και, τέλος, θα ήθελα ένα σχόλιο από τον απόλυτα σεβαστό κ. Κακλαμάνη. Αν κατάλαβα καλά το τρίτο σημείο που αναφέρατε ότι υιοθετείτε, του Γεωργίου Παπανδρέου, ότι –το έχω σημειώσει κατά λέξη- οι νέοι που έχουν τη σφραγίδα της δωρεάς πρέπει να έχουν απρόσκοπτη εξέλιξη στην παιδεία και στη γνώση. Αν μου επιτρέπετε, θα έλεγα ότι όλοι οι νέοι έχουν τη σφραγίδα της δωρεάς και όχι ορισμένοι.
ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Αυτό εννοούσε ο κύριος Πρόεδρος.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ: Η σφραγίδα αυτή είναι η νεότητά τους και σε όλους πρέπει να δίνεται η δυνατότητα. Αν το εννοείτε έτσι, συμφωνούμε απολύτως.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Γίνεται γνωστό στο Σώμα ότι από τα άνω δυτικά θεωρεία παρακολουθούν τη συνεδρίασή μας, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, τριάντα έξι μαθήτριες και μαθητές και δύο συνοδοί καθηγητές από το 2ο Γυμνάσιο Καρδίτσας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΛΑ.Ο.Σ. κ. Ροντούλης έχει το λόγο.
Πόσο χρόνο θέλετε, κύριε Ροντούλη;
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Οκτώ λεπτά, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Έλεγα μήπως μας κάνετε καμμιά έκπτωση, αλλά είσθε άτεγκτος.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Θα ήθελα και δύο λεπτά ακόμη, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Α, όχι. Με την ίδια αυστηρότητα, που το είπατε, θα σας στερήσω τη δυνατότητα για παραπάνω.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κατ’ αρχάς να πω ότι χαίρομαι γιατί παρακολουθούν τη σημερινή συνεδρίαση παιδιά από τη Θεσσαλία.
Επίσης χαίρομαι διότι στην Αίθουσα βρίσκεται ο αγαπητός κ. Κακλαμάνης. Κύριε Πρόεδρε, πρέπει να σας πω ότι όταν πήρα τον πρώτο μου έπαινο αυτός ήταν υπογεγραμμένος από εσάς. Είδατε πώς φέρνει τα πράγματα η ζωή. Είμαστε στην Αίθουσα του Κοινοβουλίου, ο άνθρωπος που έχω κορνίζα την υπογραφή του και ο τότε μαθητής που σήμερα είναι Βουλευτής.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Νιώθετε ακόμα τόσο νέος όπως νιώθω εγώ, όπως ήσασταν τότε;
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Είμαι σαράντα ενός χρονών ακόμα, κύριε Πρόεδρε.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Κοιτάξτε, υπάρχουν νέοι και γέροι κάθε ηλικίας. Εγώ είμαι εβδομήντα ενός ετών αλλά νιώθω νέος.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Εσείς πάντα είσθε αειθαλής.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ώριμος νέος είσθε, κύριε Πρόεδρε! Είναι γνωστό αυτό.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Έρχομαι στο θέμα της συζήτησης.
Κύριε Υφυπουργέ, μιλάμε για ένα μεγάλο θέμα. Μιλάμε για την τεχνική και την επαγγελματική εκπαίδευση, που μπορεί να γίνει μηχανισμός καταπολέμησης της ανεργίας, ένας μηχανισμός που θα πυροδοτήσει θετικές εξελίξεις στην ελληνική οικονομία. Νομίζω ότι μιλάμε για ένα θέμα υψίστης σημασίας.
Μιλάμε όμως κυρίως, αγαπητέ κύριε Υφυπουργέ, για τη φτωχολογιά, διότι στα σχολεία αυτά της επαγγελματικής εκπαίδευσης πηγαίνουν κυρίως παιδιά ανθρώπων που στερούνται βασικά πράγματα. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε, ότι δηλαδή υπάρχει μια ισχυρή ταξική διάσταση επί του θέματος που συζητούμε και νομίζω ότι το γνωρίζετε πάρα πολύ καλά.
Υπάρχει ο ν. 3475/2006 με πολλά κενά. Εγώ, αγαπητέ κύριε Υφυπουργέ, δεν θα σας φορτώσω το νόμο αυτόν, διότι γνωρίζω τις αγωνίες σας για την αναβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος. Γνωρίζω επίσης ότι έχετε και προσωπική, συναισθηματική εμπλοκή στα θέματα παιδείας, μιας που ο πατέρας σας θήτευσε στο Υπουργείο Παιδείας. Άρα, λοιπόν, εγώ να σας αναγνωρίσω την καλή διάθεση που υπάρχει. Όμως θα πρέπει να αναγνωρίσετε κι εσείς κάποιες πραγματικότητες.
Ας δούμε, λοιπόν, αυτός ο νόμος πού οδήγησε τα πράγματα. Στην τριετία που πέρασε, κύριε Υφυπουργέ, κατά 29,7% μειώθηκαν οι μαθητές στο επίπεδο αυτό της εκπαίδευσης. Είναι αναντίρρητο γεγονός. Προς επίρρωση, δε, των όσων λέω θα σας πω ότι κατά το εκπαιδευτικό έτος 2006- 2007 μειώθηκε η πρώτη τάξη ΕΠΑ.Λ. κατά 30% σε σχέση με την πρώτη τάξη Τ.Ε.Ε. του 2005-2006. Αυτά λένε τα μαθηματικά. Είναι μια αναντίρρητη πραγματικότητα. Δεν υπάρχει λόγος να διαφωνήσουμε.
Έρχομαι, λοιπόν, τώρα να δούμε την ουσία του νόμου αυτού. Δημιουργείτε το επαγγελματικό λύκειο και τις επαγγελματικές σχολές. Ας δούμε λοιπόν τις επαγγελματικές σχολές. Φυτοζωούν, κύριε Υφυπουργέ. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Η ΕΠΑ.Σ. Χαλανδρίου όταν λειτούργησε ως Τ.Ε.Ε. είχε εκατό παιδιά. Όταν λειτούργησε ως ΕΠΑ.Σ. ξέρετε πόσα είχε; Πέντε! Είναι αναντίρρητο γεγονός. Να πάτε να ελέγξετε.
Ποια είναι τα δομικά προβλήματα που μπορεί κάποιος να συναντήσει στις επαγγελματικές σχολές; Εθίγησαν και από άλλους συναδέλφους. Εγώ θα είμαι σύντομος.
Πρώτη μεγάλη και δομική αδυναμία: Τα παιδιά αυτά δεν παίρνουν πτυχίο ισότιμο του ΕΠΑ.Λ. ή του γενικού λυκείου. Άρα, λοιπόν, εγώ ρωτώ με κάθε καλή διάθεση. Γιατί ένα παιδί να πάει σε μια τέτοια διετούς φοίτησης επαγγελματική σχολή, τη στιγμή που το αποδεικτικό σπουδών που λαμβάνει ούτε για έναν απλό διορισμό δεν θα μπορέσει να το χρησιμοποιήσει; Γιατί αν πάει να διοριστεί κάπου θα του πουν: «Απολυτήριο λυκείου». Δεν έχει. Άρα, λοιπόν, πρόκειται για ένα μείζον πρόβλημα.
Δεύτερον, έρχομαι στην ποιότητα των μαθημάτων. Κάνατε μια μεγάλη προσπάθεια, κύριε Υφυπουργέ, και είπατε εν τη ρύμη του λόγου σας για διά βίου εκπαίδευση -εγώ θα πω για σχολεία δεύτερης ευκαιρίας- είπατε και για την ελληνική γλώσσα, ότι θα πρέπει ο μαθητής να έχει ένα στέρεο υπόβαθρο μόρφωσης ολοκληρωμένης πλέον. Συμφωνούμε και μπράβο σας που τα είπατε αυτά. Εγώ όμως σας ρωτώ: Τα παιδιά των επαγγελματικών σχολών, που καθόλου δεν έχουν μαθήματα γενικής παιδείας, είναι παιδιά ενός κατώτερου θεού; Μα, αντιφάσκετε. Με αυτά που μόλις είπατε και επικροτήσαμε η πρακτική αντιφάσκει.
Έρχομαι σ’ ένα τρίτο σημαντικό ζήτημα. Επειδή εμείς στο Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό, κύριε Υφυπουργέ, είμαστε πολιτικοί βιωματικοί, δεν είμαστε της θεωρίας, δεν θέλουμε να κλειστούμε σ’ έναν γυάλινο πύργο και να το παίζουμε πολιτικοί, θα σας πω το εξής. Ξέρετε τι γίνεται, στην πραγματικότητα, όταν ένα παιδί τελειώνει την επαγγελματική σχολή ή το επαγγελματικό λύκειο; Ψάχνει να βρει έναν εργοδότη, πληρώνει τα ένσημα το ίδιο το παιδί αυτό, για να μπορέσει να πάρει άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι επανερχόμαστε σε δομές μαθητείας, παιδικής εργασίας παρελθόντων ετών. Αυτό σημαίνει. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Θα σταματήσει αυτό το δουλεμπόριο της νέας γενιάς; Διότι περί αυτού πρόκειται. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Οι οικογένειες πληρώνουν οι ίδιες τα ένσημα.
Έρχομαι όμως τώρα να σας πω για τα ΕΠΑ.Λ..
Πού είναι το πρόβλημα; Υπάρχει πάλι μία αντίφαση στο σύστημα.
Κύριε Υπουργέ, πείτε μου -και να το καταλάβω και εγώ- με ποια λογική δημιουργείτε ένα σχολείο, το ΕΠ.Α.Λ., το οποίο είναι ισότιμο του γενικού λυκείου; Ωραία μέχρι εδώ. Πείτε μου γιατί πρέπει να υπάρχει στο γενικό λύκειο τεχνολογική κατεύθυνση και να υπάρχει και το ΕΠΑ.Λ.. Εδώ, πρόκειται για πράγματα τα οποία είναι παρεμφερή. Δηλαδή, με ποια λογική είναι και ισότιμα το ΕΠΑ.Λ. και το γενικό λύκειο; Γιατί πρέπει να υπάρχει τεχνολογική κατεύθυνση και ΕΠΑ.Λ. ταυτοχρόνως; Υπάρχει, λοιπόν, ένα πρόβλημα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
Επίσης, διατυμπανίστηκε -όχι επί των ημερών σας, επί των ημερών κάποιων άλλων, που πήραν την απάντησή τους από τον ελληνικό λαό- ότι δίδεται επισήμως η δυνατότητα τώρα στα παιδιά του ΕΠΑ.Λ. να περάσουν σε Α.Ε.Ι.. Μα, εδώ και τριάντα χρόνια υπήρχε αυτό. Αν δείτε το νόμο του 1977, θα δείτε ότι υπήρχε η δυνατότητα αυτή. Άρα προς τι αυτές οι τυμπανοκρουσίες και όλα αυτά τα πράγματα;
Για να καταλήξω, κύριε Υπουργέ, θα πω το εξής. Η νέα γενιά χρειάζεται ένα σχολείο κριτικής σκέψης, χρειάζεται ανθρώπους σκεπτόμενους, χρειάζεται να δημιουργήσει η ελληνική πολιτεία ένα κριτικά σκεπτόμενο πολίτη. Και επειδή ο Μαρξ συνήθιζε να λέει ότι η συνείδηση των ανθρώπων είναι ως βουνό, δηλαδή, δύσκολα μετακινείται, εγώ είμαι πεπεισμένος ότι η δική σας συνείδηση, επειδή είστε άνθρωπος ευαίσθητος επί των εκπαιδευτικών ζητημάτων, θα μετακινηθεί και θα κατεβάσετε ένα νέο θεσμικό πλαίσιο, διότι η κατάσταση έχει βαλτώσει, κύριε Υφυπουργέ. Πρέπει να περάσετε ένα νέο θεσμικό πλαίσιο, για να δώσετε μία νέα ανάσα και ιδίως στα παιδιά που προέρχονται από κατώτερες οικονομικά οικογένειες.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ, κύριε Ροντούλη.
Θα μου επιτρέψετε, χαριτολογώντας, να παρατηρήσω ότι, όταν το έλεγε αυτό ο Μαρξ, για δυσκολία μετακινήσεως των βουνών, δεν είχε υπ’ όψιν του κάτι που λέγεται σήμερα στην πρακτική, πως μετακινούνται τα βουνά.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Η συνείδηση δεν μετακινείται.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Μετά την αγόρευση του κ. Ροντούλη, έληξε ο κύκλος των πρωτολογιών. Δικαίωμα δευτερολογίας έχει ο κ. Μάρκος Μπόλαρης.
Ερωτάται: Θα το ασκήσει;
ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Μάλιστα, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ορίστε, κύριε Μπόλαρη, έχετε το λόγο για το υπόλοιπο της ομιλίας σας, γιατί έχετε αναλώσει και ένα τμήμα αυτής στην πρωτολογία σας. Έχετε επτά λεπτά.
Παρακαλώ.
ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, δεν νομίζω ότι εδώ θα ασκήσω…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Παρακαλώ, έχει αρχίσει ο χρόνος. Αν έχετε την καλοσύνη, τρέχει τώρα ήδη.
ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Είναι γνωστό, κύριε Πρόεδρε, ότι, όταν ασκείται κοινοβουλευτικός έλεγχος με τις ερωτήσεις και τις επερωτήσεις, ασκείται σε βάρος της Κυβέρνησης. Είναι η Κυβέρνηση αυτή η οποία έρχεται να δώσει λόγο για την πολιτική της.
Σήμερα, στην Αίθουσα αυτή από τους προλαλήσαντες Κοινοβουλευτικούς Εκπροσώπους, τόσο του Κομμουνιστικού Κόμματος όσο και του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., είδα ότι η διαδικασία αυτή έχει επεκταθεί. Γίνεται ταυτόχρονα κοινοβουλευτικός έλεγχος στην Κυβέρνηση, αλλά γίνεται και κοινοβουλευτικός έλεγχος στην Αντιπολίτευση. Το επισημαίνω, διότι μας ακούει ο κόσμος και καταλαβαίνει.
Κύριε Πρόεδρε, ο παριστάμενος Υφυπουργός στην πρωτομιλία του σιώπησε για την υποβάθμιση της επαγγελματικής εκπαίδευσης. Σιώπησε για την τεράστια μείωση των μαθητών στα επαγγελματικά λύκεια και στις επαγγελματικές σχολές και προσποιήθηκε ότι δεν άκουσε τίποτα για την ανυπαρξία νέων βιβλίων, τα οποία πρέπει να στηρίξουν το θεσμό. Επίσης, δεν θεώρησε ότι έχει καμμιά υποχρέωση η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας να αναλάβει δεσμεύσεις για τη συγγραφή νέων βιβλίων που πρέπει να στηρίξουν το θεσμό ή να ξεκαθαρίσει τη θέση της και να μας πει ότι ο καινούργιος θεσμός των ΕΠΑ.Λ. και των ΕΠΑ.Σ. θα στηριχθεί με τα προηγούμενα βιβλία. Είναι και αυτό ένα θέμα συνέπειας.
Βεβαίως, καλά έκανε ο κύριος Υφυπουργός και δεν απάντησε στις επανειλημμένες και ευθείες βολές που έγιναν από τους Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ., για το ότι ο ν. 3475/2006 έγινε για την υπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων, έγινε για την υπηρέτηση των κυρίων οι οποίοι έχουν τα μεγάλα Ι.Ε.Κ., για να υπηρετούν την επαγγελματική εκπαίδευση, κατάρτιση, μετεκπαίδευση κ.λπ., υποβαθμίζοντας τα δημόσια σχολεία, τα οποία πρέπει να ασχολούνται με την επαγγελματική εκπαίδευση.
Μας είπε ο κύριος Υπουργός πριν από λίγο ότι εγκαίρως το Υπουργείο Παιδείας ασχολείται με το διαγωνισμό για τη διαφήμιση και την ενημέρωση των οικογενειών των ελληνοπαίδων, για την αξία που έχουν τα επαγγελματικά σχολεία. Υπογραμμίζω το «εγκαίρως», διότι ο νόμος ψηφίστηκε πριν από δύο χρόνια, ήδη λειτουργούν τα σχολεία αυτά ενάμιση χρόνο και η Κυβέρνηση «εγκαίρως» ασχολείται με την ενημέρωση των Ελλήνων πολιτών για την τρίτη εκπαιδευτική χρονιά, αφού υπάρχει μία πραγματική κατάρρευση.
Ο κύριος Υφυπουργός δεν ασχολήθηκε καθόλου με το γεγονός ότι ο νόμος, όπως εισήχθη, στερεί τη δυνατότητα στα παιδιά να έχουν ισότητα ευκαιριών και κοινωνική δικαιοσύνη για την ανέλιξή τους.
Κύριε Υπουργέ, επειδή κάνατε κάποιες αναφορές στο ζήτημα, θέλω να σας πω πως είναι σκόπιμο να δείτε τα επιτυχημένα εκπαιδευτικά συστήματα για τα οποία έγινε αναφορά στην Αίθουσα αυτή, όχι μόνο σήμερα. Το φιλανδικό σύστημα, μετά την εννεαετή υποχρεωτική μόρφωση, στέλνει τα παιδιά στο λύκειο γενικής μόρφωσης και στο επαγγελματικό λύκειο.
Και έχουν τη δυνατότητα, τόσο οι απόφοιτοι του γενικού λυκείου, κύριε Πρόεδρε, όσο και οι απόφοιτοι των επαγγελματικών λυκείων, σχολών –όπως θέλετε ας τις πούμε- να συνεχίσουν τις σπουδές τους, να έχουν ανέλιξη. Και μπορούν και από τα δύο σχολεία να πάνε και στο πανεπιστήμιο και στα Τ.Ε.Ι.. Εδώ μπαίνει φραγμός και αυτός ο φραγμός είναι αντισυνταγματικός. Χωρίζει τη νεολαία. Στερεί από τα παιδιά αυτό το δικαίωμα.
Για ποιο λόγο θα πρέπει να πούμε σε ένα παιδί, το οποίο θα πάει σε ένα επαγγελματικό σχολείο και θα έχει μία μόρφωση για το επάγγελμά του, «εσύ δεν μπορείς να πας στο Τ.Ε.Ι. και να συνεχίσεις το αντικείμενο με το οποίο ασχολείσαι στο επαγγελματικό σχολείο»; Ή για ποιο λόγο θα του πούμε «δεν μπορείς να πας στο πανεπιστήμιο και να συνεχίσεις αυτό το οποίο θέλεις ως προοπτική, ως φιλοδοξία, ως όνειρο»;
Ενώ, δηλαδή, σε όλο τον κόσμο συζητούμε για τη διά βίου μάθηση, έρχεται το Υπουργείο, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, μ' αυτόν το νόμο που ψήφισε πριν από δύο χρόνια και στερεί από τα παιδιά το δικαίωμα της ανέλιξης στη συνέχεια. Δεν είχαμε απάντηση γι’ αυτό.
Θα πρέπει να πω, κύριε Υπουργέ, ότι δύο χρόνια μετά την ψήφιση αυτού του νόμου και μία μέρα μόλις πριν από τη συζήτηση αυτής της επερώτησης, χθες, ξεκίνησε στο Ηράκλειο της Κρήτης η πρώτη διημερίδα για την επιμόρφωση εκπαιδευτικών που ασχολούνται και δουλεύουν στην επαγγελματική εκπαίδευση. Είναι η πρώτη διημερίδα μετά από δύο χρόνια. Εγκαίρως θα μπορούσα να πω σχολιάζοντας!
Θέλω να σας πω, κύριε Υπουργέ, ότι οι εισηγητές εκεί –έχω εδώ μία περίληψη εισήγησης- οι οποίοι ενημερώνουν από πλευράς Υπουργείου τους εκπαιδευτικούς, τους ενημερώνουν και σχετικά με το χαρακτήρα και τις λεπτομέρειες της σχεδιαζόμενης αναβάθμισης σ’ αυτά τα σχολεία.
Αν, λοιπόν, κύριε Υπουργέ, προτίθεστε πράγματι να κάνετε αναβάθμιση, είναι καλό στη δευτερολογία σας να ζητήσετε συγγνώμη από την ελληνική κοινωνία για το ότι δύο χρόνια ταλαιπωρείτε την επαγγελματική εκπαίδευση με αυτού του είδους τους πειραματισμούς. Είναι πολύ καλό και σκόπιμο, προτού κάνετε την αναβάθμιση –οι λέξεις χάνουν το νόημά τους τελικά, όταν γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από την προπαγάνδα της Κυβέρνησης- αν προτίθεστε να κάνετε παρέμβαση στα σχολεία, να κάνετε πραγματικό διάλογο. Όχι σαν και αυτόν που έγινε τα προηγούμενα χρόνια, όπου η κ. Γιαννάκου συζητούσε με τον Υφυπουργό και αυτός με τον κ. Καλό και κάναμε κωμωδίες και τραγωδίες διαλόγου.
Αν θέλετε να συζητήσουμε σοβαρά για την επαγγελματική εκπαίδευση, είμαστε εδώ. Θα πρέπει να σας πω ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ., με το πρόγραμμά του, δεν λέει αυτά τα οποία διαβάζατε, επιχειρώντας να παρερμηνεύσετε και να κάνετε κακή ενημέρωση του Σώματος, γιατί εκείνα που διαβάζατε αφορούν την επαγγελματική κατάρτιση. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην πρότασή του για το επαγγελματικό σχολείο μιλάει για έναν τύπο επαγγελματικού σχολείου σε επίπεδο λυκείου, το οποίο είναι ανώτερη, δευτεροβάθμια εκπαίδευση, αντίστοιχη του επαγγελματικού επιπέδου «2» της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και αυτό είναι ένα σχολείο το οποίο απαντά στην ισότητα των ευκαιριών, σε κοινωνική δικαιοσύνη, απαντά στην υποχρέωση της πολιτείας να προσφέρει ευκαιρίες μάθησης που να ανταποκρίνονται στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και τις μαθησιακές ανάγκες του κάθε ατόμου.
Αυτή είναι η ανάγκη που έχει η κοινωνία και θα ήταν πολύ χρήσιμο, αφού υπάρχουν σκέψεις τις οποίες εκ πλαγίου μαθαίνουμε από τους εισηγητές στο Ηράκλειο Κρήτης, να ανοίξετε κύκλο διαλόγου επί της ουσίας, αναγνωρίζοντας τα μέχρι σήμερα λάθη και προχειρότητες.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε και εμείς, κύριε συνάδελφε.
Εκ των υπολοίπων επερωτώντων, η μοναδική η οποία έχει δικαίωμα δευτερολογίας, αλλά βραχύτατης –διάρκειας δύο λεπτών- είναι η κ. Σακοράφα.
Κυρία Σακοράφα, θα ασκήσετε το δικαίωμά σας;
ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ: Μάλιστα, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ορίστε, έχετε το λόγο.
ΣΟΦΙΑ ΣΑΚΟΡΑΦΑ: Κύριε Υπουργέ, στην τοποθέτησή σας είπατε ότι ακολουθήσατε δομές που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχε ρυθμίσει και συνεχίσατε τη δική σας μεταρρύθμιση.
Θα ήθελα να σας επισημάνω ότι η όποια μεταρρύθμιση, αφού σχεδιαστεί, εξαγγελθεί ολοκληρωμένα, ενημερωθεί και πειστεί η εκπαιδευτική κοινότητα, στη συνέχεια προετοιμαστεί η κοινωνία και «περπατήσει» ένα διάστημα, πρέπει να αξιολογηθεί και να βελτιωθεί προς τη σωστή κατεύθυνση, αντί να καταργείται με κάτι νέο. Διότι το νέο μπορεί να στρεβλώνει κι άλλο το σύστημα, προσθέτοντας νέα προβλήματα. Αυτή είναι η διεθνής πρακτική.
Η τεχνική εκπαίδευση στην Ελλάδα ταλαιπωρείται, γονατίζει και δεν θα σηκωθεί αν δεν καταλάβουμε ότι ο σχεδιασμός πρέπει να γίνει με χρονικό ορίζοντα δεκαετίας που συνεχώς θα αξιολογείται και θα βελτιώνεται, αλλά δεν θα ξεριζώνεται από τα θεμέλιά της και φυσικά, θα γίνεται αντικείμενο βαθιάς και ορθής επιστημονικής μελέτης με εργαλείο κυρίως την επιστημονική έρευνα.
Ωραία τα είπατε περί λειτουργίας των σχολείων και της γνώσης, αλλά καλό θα ήταν να πάτε μία βόλτα μέχρι τα ΕΠΑ.Λ.-ΕΠΑ.Σ. για να συζητήσετε και με τους μαθητές και με τους καθηγητές και να δείτε ότι όντως υπάρχουν τεράστια προβλήματα.
Επιτέλους, θα πρέπει να δώσετε λύση στον ερασιτεχνικό και αναποτελεσματικό σχεδιασμό της τεχνικής εκπαίδευσης, να βελτιώσετε τις υποδομές, να δώσετε τα βιβλία έτσι όπως σας είπαμε από την αρχή, να δώσετε μεγάλο κονδύλιο, να αυξήσετε τις δαπάνες γύρω στο 5%, να ξεχωρίσετε τους ρόλους του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και του Υπουργείου Εργασίας –τι θα κάνει το καθένα- να ξεκαθαρίσετε το τοπίο των ΕΠΑ.Λ. όσον αφορά στο τι μέλλει γενέσθαι τα επόμενα χρόνια και κυρίως να δημιουργήσετε διεύθυνση στο Υπουργείο Παιδείας και γραφεία επαγγελματικής εκπαίδευσης σε κάθε νομό.
Βεβαίως θα πρέπει να βοηθήσετε να λύσουν οι γονείς και οι μαθητές το γρίφο «σε ποιο σχολείο θα πρέπει να πάνε τα παιδιά τους», ώστε αυτό να καταλήξει αύριο σε επάγγελμα. Διότι έχουν να επιλέξουν μεταξύ ενός σχολείου που δίνει απολυτήριο και πτυχίο ή μόνο πτυχίο, χωρίς να μπορούν να φανταστούν τις επιπτώσεις της πρώτης επιλογής αν δεν συνεχίσουν σπουδές στην ανώτατη εκπαίδευση, μεταξύ ενός σχολείου που εικάζεται πως θα δίνει επαγγελματικές γνώσεις και δεξιότητες -στο ΕΠΑ.Σ.- και ενός που θα δίνει λιγότερες -στο ΕΠΑ.Λ.- μεταξύ ενός σχολείου που θα δίνει στέρεη γενική παιδεία και ενός άλλου που δεν θα δίνει καθόλου, μεταξύ ενός σχολείου που πιθανόν γνωρίζουν τους τομείς και τις ειδικότητές του και ενός που δεν γνωρίζουν ακόμα και μεταξύ ενός σχολείου που θα χρειάζεται εντατική φροντιστηριακή υποστήριξη -στο ΕΠΑ.Λ.- και ιδίως στα θέματα γενικής παιδείας -αφού θα είναι ίδια μεταξύ ενιαίου λυκείου- και ενός που πιθανολογείται πως δεν του είναι απαραίτητη, και αυτό είναι το ΕΠΑ.Σ..
Η επαγγελματική εκπαίδευση, κύριε Υπουργέ, αφορά μεγάλο μέρος της νεολαίας μας, στην οποία οφείλουμε να παρέχουμε τα πάντα και να λύσουμε όλα τα προβλήματά της, αν πραγματικά πιστεύουμε ότι είναι το μέλλον της χώρας μας.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Και εμείς ευχαριστούμε, κυρία Σακοράφα.
Με την αγόρευση αυτή έκλεισε ο κύκλος των δευτερολογιών των επερωτώντων Βουλευτών.
Το λόγο έχει ο Υφυπουργός κ. Λυκουρέντζος προκειμένου να απαντήσει στα τεθέντα ερωτήματα των επερωτώντων και κατ’ εξοχήν δε του Προέδρου κ. Κακλαμάνη.
Ορίστε, κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρία και κύριοι συνάδελφοι, κατ’ αρχάς τα θέματα και τους υπαινιγμούς οι οποίοι αναπτύχθηκαν από συναδέλφους σχετικά με ζητήματα της δημόσιας ζωής της χώρας, τα αντιπαρέρχομαι λόγω της σημασίας που έχει η επερώτηση, χωρίς να σημαίνει ότι δεν μπορώ να απαντήσω σ’ αυτά.
Και θα ήθελα να δηλώσω ότι το προσωπικό παράδειγμα του καθενός είναι υπόθεση δική του, το πώς το υπηρετεί, τι μήνυμα εκπέμπει το παράδειγμα αυτό στην ελληνική κοινωνία και βεβαίως, ποιες αρχές και αξίες υπηρετεί. Και δεν είμαι εγώ εκείνος ο οποίος θα αξιολογήσει τη συμπεριφορά οποιουδήποτε συναδέλφου. Πάντως σας δηλώνω ότι με τον πλέον σθεναρό τρόπο ανθίσταμαι με όλες μου τις δυνάμεις απέναντι στην οποιασδήποτε μορφής υποβάθμιση του δημοσίου βίου της χώρας και στην οποιασδήποτε απόπειρα να πληγούν οι θεσμοί του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Σε ό,τι αφορά την παράταξή μας, γνωρίζετε ότι οι αρχές της διαφάνειας, του σεβασμού στους θεσμούς, της σύγκρουσης με τα φαινόμενα της διαφθοράς και της διαπλοκής είναι μετωπική και δεν έχουμε εγκαταλείψει αυτήν την προσπάθεια.
Και αν σήμερα συζητάμε για νοσηρά φαινόμενα στο δημόσιο βίο, οφείλεται στο γεγονός ότι εμείς δεν συμβιβαζόμαστε, δεν υποχωρούμε, δεν ανεχόμαστε τη συγκάλυψη, αλλά όλα στο φως, όλα στο διάλογο, όλα παραπέμπονται στους αρμόδιους θεσμούς της πολιτείας, με εξέχοντα θεσμό τη δικαιοσύνη.
Κυρία συνάδελφε, μη μου λέτε αν πηγαίνω στα σχολεία! Αρχίζω απ’ αυτό, γιατί αυτό χτύπησε στην ευαισθησία μου. Είμαστε κάθε μέρα στα σχολεία. Και όχι μόνο στα ΕΠΑ.Λ.-ΕΠΑ.Σ., αλλά και στα άλλα σχολεία, στα δημοτικά, στα νηπιαγωγεία και στα γενικά λύκεια. Ο συνάδελφός μας κ. Βαρβαρίγος επικαλέστηκε ήδη την από κοινού παρουσία μας στη Ζάκυνθο, εις την οποία δημοσίως τον επαίνεσα για την πρωτοβουλία που είχε να φέρει ένα θέμα της εκλογικής του περιφέρειας -του Επαγγελματικού Σχολείου της Ζακύνθου- στη Βουλή και να συζητήσουμε.
Κατά τα άλλα, όταν συζητούμε για την παιδεία, απαιτείται από όλους μας λόγος λιτός, όχι υπερβολές και από εμάς όχι δικαιολογίες. Αν μάλιστα παρακολουθήσατε την τοποθέτησή μου στην πρωτολογία, δεν επιχείρησα να δικαιολογήσω κάτι. Στοιχεία παρέθεσα και έτσι θα συνεχίσω να πορεύομαι και να πολιτεύομαι ως Υφυπουργός Παιδείας. Δεν είμαστε εδώ, για να ωραιοποιούμε καταστάσεις. Είμαστε, για να αντιμετωπίζουμε με ευθύτητα και ειλικρίνεια την πραγματικότητα και να κοιτάμε να τη διορθώσουμε.
Σε ό,τι αφορά την εξυπηρέτηση συμφερόντων, σας επαναλαμβάνω: Μη μας το λέτε! Δεν συμβαίνει. Δεν το επιδιώκουμε, διότι ούτε δεσμεύσεις ούτε εξαρτήσεις έχουμε. Δεν δίνουμε λόγο σε κανέναν άλλο παρά στον ελληνικό λαό, ο οποίος μας στέλνει με την εντολή του στο Κοινοβούλιο, μας συγκροτεί ως Πλειοψηφία, γιατί αυτή είναι η επιθυμία του, και στον Πρωθυπουργό, ο οποίος μας ανέθεσε το καθήκον του Υφυπουργού ή του Υπουργού Παιδείας.
Ούτε είναι επιχειρήματα αυτά τα οποία ακούστηκαν, ότι ο Πρωθυπουργός δεν αναλαμβάνει πρωτοβουλίες ή ο Υπουργός κ. Στυλιανίδης ακολουθεί αυτήν την πρακτική και πού είναι ο Υπουργός. Ο Υπουργός σήμερα βρίσκεται σε τριήμερη περιοδεία στην Ήπειρο. Το Σύνταγμα και ο Κανονισμός της Βουλής επιτρέπει να είναι παρών ο Υφυπουργός. Είμαστε εδώ, για να συζητήσουμε. Δεν μπορεί να κάνουμε τέτοιες αξιολογήσεις.
Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν κρύβεται. Αντίθετα, παίρνει πρωτοβουλίες σε ζητήματα που δεν πήρατε, παραδείγματος χάριν στο ασφαλιστικό πρόβλημα της χώρας, το οποίο γνωρίζετε πάρα πολύ καλά πόσο δύσκολο είναι. Υποκρίνεστε σήμερα ότι υπάρχουν λύσεις, χωρίς να τις παραθέτετε. Βγήκαμε και πήραμε θέση με τη συνταγματική αναθεώρηση για την αλλαγή του άρθρου 16. Άκουσα ωραίες ιδέες για τον εκσυγχρονισμό της παιδείας. Όμως, δεν άκουσα γιατί επιμένουμε να κρατάμε τη χώρα μας «ακίνητη στην ιστορία», όπως συνηθίζω να λέω, την ώρα που οι γειτονικές μας χώρες έχουν αναθεωρήσει τις απόψεις τους. Δεν νομίζω πως η στάση σας εξυπηρετεί το μέλλον του τόπου, σε ό,τι αφορά τη συνταγματική αναθεώρηση.
Άρα, μη λέτε ότι δεν είμαστε παρόντες! Είμαστε παρόντες με τόλμη και με θάρρος, για να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις των καιρών και τις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας.
Επίσης, δεν δέχομαι, κύριε συνάδελφε, ότι δεν απέδωσα σωστά το κείμενο του προγράμματος του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Θα σας το καταθέσω να το διαβάσετε. Κείμενο δικό σας είναι. Εγώ δεν κάνω τίποτα άλλο παρά να διαβάζω ένα κείμενο.
Να σας διαβάσω μια ακόμη φράση; «Το αυτοδύναμο τεχνολογικό λύκειο, ισότιμο με τους άλλους τύπους λυκείων, εξασφαλίζει στους μαθητές του επαγγελματική επάρκεια, γενική καλλιέργεια, δεξιότητες για τη δια βίου μάθηση και τη δυνατότητα συνέχισης των σπουδών στην ανωτάτη εκπαίδευση.»
ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Αυτό το κομμάτι που διαβάσατε τώρα αφορά την επερώτησή μας. Το άλλο αφορούσε επαγγελματική κατάρτιση.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Με συγχωρείτε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Παρακαλώ πολύ, κύριε Μπόλαρη. Αν έχετε την καλοσύνη, μη διακόπτετε τον ομιλητή!
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κύριε συνάδελφε, αυτό σε τι απέχει από το σκεπτικό της αιτιολογικής έκθεσης του ν. 3475/2006; Σε τι απέχει από το γενικότερο προβληματισμό, ο οποίος ανεπτύχθη σήμερα εδώ στη Βουλή;
ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Προφανώς, αν ρωτάτε αυτό, δεν μας ακούσατε τι είπαμε.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Αυτό είναι ένα γενικόλογο κείμενο, το οποίο αποφεύγει και σκοπίμως αποφεύγει, γιατί είναι προεκλογικό πρόγραμμα…
ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Αναφέρεστε σε έναν τύπο.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): ... να δώσει έμφαση σε άλλες πτυχές που θίξαμε σήμερα και για τις οποίες δεν…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Συγγνώμη, κύριε Υπουργέ, αλλά –ακούστε- δεν μπορεί να συνεχιστεί η συζήτηση κατ’ αυτόν τον τρόπο.
Τα ερωτήματα τα οποία θέτει ο Υπουργός είναι ρητορικά και αν θέλετε να δώσετε απάντηση…
ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Μα, κύριε Πρόεδρε, απευθύνεται σε μένα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Παρακαλώ! Δεν έχετε το λόγο, κύριε συνάδελφε! Εσείς μεν δεν έχετε δικαίωμα δευτερολογίας. Έχει δικαίωμα ο Κοινοβουλευτικός σας Εκπρόσωπος. Θέσατέ του υπ’ όψιν τα στοιχεία σας, ώστε να απαντήσει εκείνος. Παρακαλώ πάρα πολύ, μη με φέρνετε στη δύσκολη θέση επαναληπτικά να σας διακόπτω.
Κύριε Υπουργέ, προχωρήστε, αν έχετε την καλοσύνη.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Συνεχίζω, κύριε Πρόεδρε.
Και βέβαια, στο πνεύμα στο οποίο συζητήσαμε, αν και μπορεί να υπάρχουν αυτές οι διακοπές, νομίζω ότι ανεδείχθησαν σημεία στα οποία και ο διάλογος μπορεί να αναπτυχθεί και άλλες επιλογές να κάνουμε.
Αλλά σήμερα δηλώνετε ότι θα είστε παρόντες στον διάλογο. Επιτρέψτε μου να αμφιβάλλω.
ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Εάν υπάρχει διάλογος.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ευκαιρίες διαλόγου η Κυβέρνηση σας έδωσε πολλές, θα έχει και άλλες στο μέλλον, γιατί στη δημοκρατία ποτέ δεν σταματάει ο δημόσιος διάλογος, ποτέ δεν σταματάει η συνεργασία των κοινωνικών εταίρων. Αυτή είναι η προστασία των θεσμών, αυτή είναι η προστασία των αρχών του δημοκρατικού πολιτεύματος. Φροντίστε να είστε παρόντες, να μην απέχετε και να μη βρίσκετε αφορμές για να απέχετε.
Τώρα, σε ό,τι αφορά την πορεία της μεταρρύθμισης για την επαγγελματική εκπαίδευση. Θα συμφωνήσω μαζί σας ότι αναδεικνύεται η κοινωνία σε καθοριστική παράμετρο, διότι η επαγγελματική εκπαίδευση πρέπει να πείσει για την αξιοπιστία της, για να κερδίσει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας, για να έχουμε αυξητική εισροή μαθητών, οι οποίοι θα έχουν πειστεί ότι με αυτή την εκπαίδευση θα έχουν πρόσβαση στην αγορά εργασίας και βεβαίως, διότι έτσι μπορεί να λειτουργήσει αποδοτικά για τη νέα γενιά.
Τι κάνουμε εμείς; Επενδύουμε για την αξιοπιστία της επαγγελματικής εκπαίδευσης. Διατέθηκαν 75.000.000 ευρώ, περίπου 25.000.000.000 δραχμές, για να έχουμε μια αίσθηση σχετική για την αγορά, εγκατάσταση νέων και σύγχρονων εργαστηρίων. Εργαστήρια τα οποία αγοράστηκαν βεβαίως με κοινοτικούς πόρους και τα οποία έχουν σταλεί, έχουν τοποθετηθεί, υπάρχουν ακόμη κάποια τα οποία τοποθετούνται για την εξάσκηση των μαθητών.
Ετέθη ένα ζήτημα από τον κ. Κουράκη και πράγματι έχει δίκιο. Είναι στη σκέψη μας να υπάρξει ενιαίος φορέας εκπαίδευσης, αλλά όπως είπα και στην πρωτομιλία μου υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες. Βεβαίως, κάποια εργαστήρια όπου κάποιοι εκπαιδεύονται, χώρους υγείας δεν είναι εύκολο να αποκτήσει το Υπουργείο Παιδείας δια μιας. Τούτο δεν σημαίνει ότι δεν προοδεύουμε, ότι δεν εποπτεύουμε τα προγράμματα, ότι δεν είμαστε συνυπεύθυνοι. Επιτέλους, έχουμε ένα σύστημα το οποίο βρίσκεται σε μια φάση μετάβασης και μια μεταρρύθμιση σε εξέλιξη.
Είναι προτεραιότητα για εμάς όπως το είπα και στην πρωτομιλία μου το ζήτημα των ειδικοτήτων, τα διδακτικά βιβλία. Βεβαίως, χρησιμοποιούνται αυτά τα οποία προϋπήρχαν, πρώτον γιατί ο χρόνος είναι περιορισμένος. Και γνωρίζετε πάρα πολύ καλά πόσος χρόνος απαιτείται από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο να γίνουν οι προκηρύξεις, να εκδηλωθεί συγγραφικό ενδιαφέρον, να γίνει μετά η επιλογή της συγγραφικής ομάδας, να κατατεθεί το βιβλίο και να πάει μετά στον Υφυπουργό και Υπουργό για υπογραφή για να πάει στο τυπογραφείο. Μην το παραγνωρίζετε. Το εγκαίρως που σας είπα προηγουμένως και το ειρωνευτήκατε θα παρακαλούσα να το σκεφτείτε περισσότερο. Το εγκαίρως αφορά το φετινό σχολικό έτος, το 2008-2009, να έχει γίνει η επικοινωνιακή εκστρατεία. Εκεί πάει το εγκαίρως. Και σας το είπα για τα 980.000 ευρώ. Τι θέλετε να κάνω; Να αφήσουμε να χαθούν ή να δίναμε το διαγωνισμό με έναν ενδιαφερόμενο; Θα είχατε σας είπα κάθε δικαίωμα να έρθετε εδώ και να μας επικρίνετε. Έπρεπε εδώ να μας στηρίξετε και επιμένω ότι και η διοίκηση πρέπει να μας στηρίξει στην κατεύθυνση αυτή, για να μπορέσουμε να επιτύχουμε την υλοποίηση αυτού του διαγωνισμού.
Επίσης, αυτή τη στιγμή έχουν παραδοθεί, μιας και μιλάω για τις υποδομές και την ενίσχυση της αξιοπιστίας, για σχολεία της επαγγελματικής εκπαίδευσης ήδη έξι την περίοδο 2000-2003, είκοσι ένα την περίοδο 2004-2007, κατασκευάζονται ακόμη δέκα έξι, μελετώνται οκτώ. Έχουν προωθηθεί μέσω του Προγράμματος Δ.Ι.Π. δεκαπέντε και είναι στο πενταετές πρόγραμμα του Οργανισμού Σχολικών Κτηρίων άλλα είκοσι πέντε. Αυτή είναι μια προσπάθεια την οποία και να θέλετε να αμφισβητήσετε δεν μπορείτε, διότι είναι μια πραγματικότητα η οποία εκδηλώνεται με δαπάνες και κτήρια. Είναι μια αλλαγή την οποία επιχειρούμε να επιφέρουμε στον χώρο τον συγκεκριμένο.
Βεβαίως, κύριε Πρόεδρε. Κύριε Κακλαμάνη, μας βοηθήσατε πάρα πολύ με το σκεπτικό το οποίο καταθέσατε και καταπραύνατε την παρουσία εδώ όλων, διότι ο στοχαστικός σας λόγος, ο εθνικός σας λόγος μας δείχνει ποιες είναι οι προτεραιότητες, ποιες είναι οι υποχρεώσεις μας. Και βεβαίως θέλω να σας πω ότι σε όλα αυτά τα οποία καταθέσατε, έχουμε όλοι να κερδίσουμε. Αλλά για ορισμένα ζητήματα, όπως αυτό που μου δώσατε με τις φωτοτυπίες, δεν υπάρχει δυνατότητα εκ μέρους του Υπουργού να παρέμβει.
Η εκπαιδευτική κοινότητα έχει αυτούς τους θεσμούς με τους οποίους αποφασίζει αυτά τα περιφερειακά όργανα. Έχουν διατυπωθεί οξύτατες αντιρρήσεις για ορισμένες επιλογές. Είχαμε και χθες μια συζήτηση με την κ. Αντωνίου εδώ. Αλλά αν θέλω να είμαι τυπικός απέναντι στο νόμο κι αυτό οφείλει να κάνει ο εκάστοτε Υφυπουργός και Υπουργός, δεν μπορώ να παρέμβω.
Λυπούμαι γι’ αυτές τις αδικίες, λυπούμαι για τον τρόπο που αξιοποιούν την ευθύνη και την αρμοδιότητά τους ορισμένοι εκπαιδευτικοί. Αλλά πρέπει να σας πω ότι όταν η πολιτεία τους αναθέτει και το ξέρετε πάρα πολύ καλά αυτό, αυτή την αρμοδιότητα εκείνοι είναι οι οποίοι πρέπει να την εκπληρώσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Επειδή και ο χρόνος πιέζει ακόμη περισσότερο, να πω ότι σε όλα τα ζητήματα, τα οποία έχουν τεθεί για να βελτιωθεί η κατάσταση, είμαστε πρόθυμοι να συνεχίσουμε με βελτιωτικά βήματα και εκεί που χρειάζεται να προστεθούν μαθήματα γενικής παιδείας, όπως είπαμε στις ΕΠΑ.Σ.. Δεν το αποκλείουμε και να το συζητήσουμε αν κάποιο μάθημα χρειάζεται ακόμη να προσθέτει σε ό,τι αφορά τη γενικότερη μόρφωση των μαθητών.
Αλλά να συμφωνήσουμε. Μην κάνετε κριτική στην Κυβέρνηση ότι το πρόγραμμα αδικεί τα μαθήματα ειδικότητας. Και την ίδια ώρα πολύ ορθά επισημαίνουμε ότι θέλουμε τον Έλληνα πολίτη, πολίτη της Ελλάδος, πολίτη της Ευρώπης, πολίτη του κόσμου, γνώστη του πνεύματος, του αρχαιοελληνικού πολιτισμού, του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού, της ιστορίας της πατρίδος, της Ορθοδοξίας, όλα αυτά που συγκροτούν την ταυτότητά μας. Άρα, είναι αδήριτος ανάγκη η διδασκαλία μαθημάτων γενικής παιδείας.
Επίσης, για όλα αυτά συζητήσαμε και με τους εκπροσώπους των εκπαιδευτικών, με την Ο.Λ.Μ.Ε., και για να βρούμε τον τρόπο με τον οποίο θα γίνεται αυτή η πιστοποίηση στο τέταρτο έτος, τι μονάδες θα δίνει.
Δεν στεκόμαστε δογματικά, επαναλαμβάνω, απέναντι στα τολμηρά βήματα, τα οποία έγιναν. Πρέπει να γίνουν περισσότερα. Τα βήματα, όμως, πρέπει να είναι σταθερά, σίγουρα και στα οποία σας προσκαλούμε για τη συνεργασία σας.
Κύριε Πρόεδρε, κύριε Κακλαμάνη, ειλικρινώς μας συνδέει αυτή η νοσταλγία των πρώτων βημάτων της τεχνολογικής επαγγελματικής εκπαίδευσης. Είπατε ότι είναι από το ’59. Εγώ υπενθύμισα το Γεώργιο Ράλλη. Έχω υποχρέωση να υπενθυμίσω και εσάς και τη δική σας δουλειά, η οποία έγινε. Εγώ τότε ήμουν μεταξύ εκείνων που ερχόμασταν στο Υπουργείο για να σας πούμε τα αιτήματά μας. Ήμουν μέλος του κεντρικού συμβουλίου της Εθνικής Σπουδαστικής Ένωσης Ελλάδος με εξαιρετικούς συναδέλφους, των οποίων τα ονόματα δεν θα αναφέρω. Αλλά είμαι υπερήφανος που είναι πετυχημένοι στην ελληνική κοινωνία και στην ελληνική οικονομία. Καταλαβαίνετε ποιους συναδέλφους μου εννοώ.
Πιστεύω, όμως, ότι αυτό το εργαλείο της επιστήμης της τεχνολογίας, της οικονομίας -γιατί δεν είναι μόνο οι ηλεκτρολόγοι, οι μηχανολόγοι, έχουμε και τη διοίκηση επιχειρήσεων και όλα τα άλλα- είναι χρήσιμο για την ελληνική κοινωνία, που διασφαλίζει στη νέα γενιά της πατρίδος την πραγμάτωση των ονείρων της. Και σ’ αυτή την πρόκληση καλούμαστε όλοι να συνεργαστούμε.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ και εγώ.
Για λόγους θεσμικής αδιαλλαξίας συμμετοχής μου στη συζήτηση, θέλω απλώς να παρατηρήσω στα όσα εύστοχα είπαν ο κ. Κακλαμάνης και ο κύριος Υπουργός, ότι, προ τριάντα ετών, στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και στο σχετικό νομοσχέδιο, εισηγητής της Πλειοψηφίας ήμουν εγώ, ο υποφαινόμενος, με εισηγητή της Μειοψηφίας ένα σημαντικότατο μέγεθος της ελληνικής διανόησης, τον Ευάγγελο Παπανούτσο, εκ Πειραιώς ομοίως καταγόμενο. Αυτό, για να υπενθυμίσω την ιστορία.
Ευχαριστώ θερμά και τον Υπουργό και όλους τους μετασχόντας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μεγάρου της Βουλής, τριάντα επτά μαθήτριες και μαθητές καθώς και δύο συνοδοί καθηγητές από το 2ο Γυμνάσιο Καρδίτσας.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Επίσης, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι η Διαρκής Επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων καταθέτει την έκθεσή της στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας: «Ρυθμίσεις θεμάτων αναπήρων πολέμου, προσωπικού του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και άλλες διατάξεις».
Έκλεισε ο κύκλος των πρωτολογιών και δευτερολογιών των επερωτώντων και του κυρίου Υπουργού και εκ των Κοινοβουλευτικών Εκπροσώπων ο μοναδικός ο οποίος έχει δικαίωμα δευτερολογίας κατά τον Κανονισμό είναι ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Χρήστος Αηδόνης.
Ορίστε, κύριε Αηδόνη, έχετε το λόγο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΗΔΟΝΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος και να μην ταλαιπωρήσω το Σώμα. Θα ξεκινήσω με μια παρατήρηση ορμώμενος από τα δικά σας λόγια.
Είναι γεγονός ότι υπήρξε ένας πολύ μεγάλος διανοητής ο κ. Παπανούτσος εκείνη την περίοδο. Διάβαζα ένα βιβλίο του όταν ήμουν μαθητής, που μίλαγε τότε για την κρίση των αξιών, την κρίση ηθικής, την κρίση πολιτικής και μια σειρά πράγματα. Δυστυχώς αν ζούσε…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Έχει και έναν άλλο τόμο, με εξίσου, περίφημες μελέτες.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΗΔΟΝΗΣ: Τα έχουμε διαβάσει όλα, κύριε Πρόεδρε. Το ξέρω.
Το θέμα είναι αν θα ζούσε, τι θα έκανε σήμερα!
Ξεκινώ με μία παρατήρηση που έχει να κάνει με τη συζήτηση, που πραγματικά με εντυπωσίασε κι εμένα από τη δική μου πλευρά η στάση των κομμάτων της Αντιπολίτευσης και καλό θα ήταν να τους θυμίσουμε ότι σήμερα δεν συζητούσαμε μία πρόταση νόμου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αλλά μία επίκαιρη επερώτηση προς το Υπουργείο Παιδείας, όπου πραγματικά δεν άκουσα κάποια στοιχεία κριτικής για όλα αυτά τα οποία εν πάση περιπτώσει από την προηγούμενη περίοδο νομοθέτησε αυτή η Κυβέρνηση και την άποψή τους επιτέλους εάν αυτά είναι σε σωστή ή σε λάθος κατεύθυνση! Περιορίστηκαν δυστυχώς -και μάλιστα μέσα και από γραπτές τους ανακοινώσεις και αυτό είναι λυπηρό- να μας αναφέρουν ότι εάν και κατά πόσο άλλαζαν κάποιες λέξεις, όπως είπε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κ.Κ.Ε., μέσα στην διατύπωση της επερώτησης, τότε πιθανά να ήταν μία αντίστοιχη περίπτωση.
Θεωρώ, λοιπόν, ότι στην πολιτική όταν μπαίνεις στη λογική απόλυτης εξίσωσης και εξομοίωσης, εκείνο το οποίο τουλάχιστον κάνεις είναι εκ των πραγμάτων να δίνεις τη δυνατότητα σε αυτούς οι οποίοι κυβερνούν κατά την άποψή μας λάθος, να συνεχίζουν να κυβερνούν κατά τον ίδιο τρόπο. Και επιτέλους το Κομμουνιστικό Κόμμα…
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Μπορεί να…
ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΗΔΟΝΗΣ: Ναι, κύριε Πρόεδρε, αυτό μπορεί φυσικά να είναι επιθυμία του Κομμουνιστικού Κόμματος, αλλά εκείνο το οποίο τουλάχιστον θα πρέπει να καταλάβουμε όλοι, είναι ότι ο ελληνικός λαός αρχίζει πια και καταλαβαίνει έντονα τι πραγματικά γίνεται γύρω του και ποιες είναι οι επιδιώξεις και οι επιθυμίες του καθένα.
Κλείνοντας το πρώτο κομμάτι θα ήθελα να πω σε σχέση με τα ζητήματα που έβαλε ο κύριος Υπουργός, ότι είναι γεγονός ότι η συζήτηση μέσα στην Βουλή όταν υπάρχει ένας ουσιαστικός διάλογος βοηθάει. Και είναι γεγονός ότι η στάση σας βοήθησε αρκετά σε κάποια πράγματα.
Μένω σε κάτι το οποίο δεν πρόλαβα να αναφέρω στην πρωτολογία μου, που έχει να κάνει με τη διαπίστωσή σας ότι στο άρθρο 7 δεν έχει γίνει εξειδίκευση. Άρα αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει ότι εφόσον υπάρχει αυτή η αποδοχή, πρέπει να υπάρχουν επιταχυνόμενα δείγματα για να λυθεί ένα πολύ μεγάλο θέμα. Δεν μπορεί να υπάρχει ανασφάλεια μέσα στην ελληνική οικογένεια για ένα τόσο μεγάλο θέμα. Δεν μπορεί να περιμένει το παιδί για το τι θα ισχύσει.
Επιτέλους, εν πάση περιπτώσει, είναι γεγονός ότι ο κάθε Υπουργός πρέπει να έχει έναν χρόνο για να μπορέσει να κινήσει μία πολιτική διαδικασία, αλλά πιστεύουμε ότι όταν ένα θέμα προϋπάρχει, είναι πάρα πολύ εύκολο να ενημερωθεί και να αποφασίσει για το τι ακριβώς θα συμβεί, γιατί δεν μπορεί η οικογένεια να συνεχίσει να ζει κάτω από το καθεστώς της ανασφάλειας.
Ένα δεύτερο κομμάτι το οποίο τέθηκε και το έθεσε και ο κύριος Πρόεδρος έχει να κάνει με τις επιλογές στελεχών εκπαίδευσης.
Μα, οι επιλογές στελεχών εκπαίδευσης έγιναν με έναν συγκεκριμένο νόμο που τον έφερε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Εάν λοιπόν εδώ πέρα υπάρχουν αδικίες, αλλάξτε το νόμο. Κι εδώ δεν υπάρχουν απλά αδικίες, εδώ υπάρχει σφαγή στην εκπαίδευση.
Είναι ένα θέμα το οποίο το ξανασυζητήσαμε σε αυτήν την Αίθουσα κι εγώ προσωπικά είχα πει ότι επιτέλους γι’ αυτήν την υπόθεση που έχει να κάνει με τα στελέχη της εκπαίδευσης να αποφασίσουμε εάν είναι κομματικά στελέχη να νομοθετήσουμε ότι κάθε φορά που θα αλλάζει μία κυβέρνηση, θα τοποθετεί τα κομματικά της στελέχη. Εάν είναι μία υπόθεση που έχει να κάνει με την παιδεία και τη γνώση, πρέπει επιτέλους να αποφασίσουμε ότι εκεί πέρα πρέπει να υπάρχει μία πραγματική διαδικασία, η οποία θα επιτρέπει σε αυτούς που είναι ικανοί να έχουν την υπόθεση της δίκης στα χέρια τους. Και αυτά είναι πάρα πολύ απλά πράγματα και νομίζω ότι επιτέλους πρέπει να λυθούν σε αυτήν τη χώρα, γιατί αυτή η χώρα πρέπει να σταματήσει να είναι τριτοκοσμική.
Είμαι εκπαιδευτικός και ξέρω τι συμβαίνει, καταλαβαίνω και νομίζω ότι ο εκπαιδευτικός δεν πρέπει πια να συνεχίζει να ζει μέσα σε αυτήν την κατάσταση που επιβάλλει η κάθε κυβέρνηση. Αυτός ο κύκλος πρέπει να σταματήσει. Είναι ένας παρακμασμένος κύκλος, που δεν μας αφορά, δεν αφορά την νέα κοινωνία η οποία εξελίσσεται και έρχεται. Επιτέλους, πρέπει να τελειώσει! Εφόσον, λοιπόν, υπάρχει αποδοχή δική σας ότι εκεί πέρα υπάρχει πρόβλημα, αλλάξτε το, κύριε Υπουργέ! Είναι δικό σας θέμα, όχι δικό μας αυτήν τη στιγμή!
Σε σχέση τώρα με το κομμάτι που έχει να κάνει με το διάλογο, ότι δηλαδή μας δώσατε ευκαιρίες διαλόγου, θα σας θυμίσω ένα πράγμα το οποίο πιθανά να το λησμονείτε.
Είχαμε προστρέξει στο διάλογο ως κόμμα, συμμετείχαμε σε αυτόν μέχρι και την τελευταία στιγμή.
Θα σας θυμίσω ένα παράδειγμα όσον αφορά τη βάση του «10»: Όταν στον έβδομο όροφο –αν θυμάμαι καλά- συζητούσαν κάποιοι για την υπόθεση μεταρρύθμισης στην παιδεία, από πάνω ο Υπουργός αποφάσιζε για τη βάση του «10», χωρίς να ρωτήσει κανέναν.
Πώς θα κάνουμε διάλογο; Ο διάλογος γίνεται όταν υπάρχει μία επιθυμία μεταξύ μας να συζητήσουμε, να πούμε τις απόψεις μας και να πούμε, εκεί συμφωνούμε, εκεί διαφωνούμε. Όταν υπάρχουν μονομερείς αποφάσεις σε καίρια ζητήματα που αφορούν την εκπαίδευση, καταλαβαίνετε λοιπόν ότι ο διάλογος ο οποίος υποτίθεται ότι υπάρχει είναι τελείως προσχηματικός. Και αυτό δυστυχώς εσείς αποδείξατε ως Κυβέρνηση, ότι είναι μία συγκεκριμένη πράξη την οποία ακολουθήσατε την προηγούμενη περίοδο. Άρα, λοιπόν, είναι καλό να λέμε ότι, ναι, θέλουμε το διάλογο, αλλά το διάλογο για να τον θέλει ιδιαίτερα αυτός που κυβερνά, πρέπει να αποδεικνύει ότι τον θέλει, γιατί αυτός είναι υπεύθυνος για την ποιότητα και το περιεχόμενο του διαλόγου, αυτός προσδιορίζει την ατζέντα.
Όταν λοιπόν η ατζέντα αλλάζει καθημερινά και ανατρέπεται με συγκεκριμένα δεδομένα, καταλαβαίνετε ότι από κει και πέρα πια, εμείς που κάνουμε έλεγχο στην εξουσία, δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε, όταν η πρακτική μάς λέει τελείως διαφορετικά πράγματα.
Σε σχέση τώρα με το κομμάτι που έχει να κάνει με το συγκεκριμένο και την ποιότητα της επερώτησής μας, εδώ υπάρχουν συγκεκριμένα πράγματα, κύριε Υπουργέ. Και νομίζω ότι μέσα στην τοποθέτησή σας κι εσείς τα έχετε αποδεχτεί.
Πρώτον, το κεφάλαιο που έχει να κάνει με την υφιστάμενη κατάσταση στην τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση: αποδεχθήκατε και δεν διαφωνήσατε ότι υπάρχει μαθητική διαρροή.
Αποδεχθήκαμε –εσείς όχι- ότι υπάρχει μια απαξίωση της τεχνικής εκπαίδευσης. Υπάρχει αυτή τη στιγμή μια διαρροή προς το διοικητικό σύστημα του Ο.Α.Ε.Δ.. Υπάρχει εγκατάλειψη του σχολείου για κοινωνικούς λόγους.
Δεν είπατε ότι δεν υπάρχει υποχρηματοδότηση σε σχέση με το κομμάτι που έχει να κάνει με το σύστημα της επαγγελματικής εκπαίδευσης, σε σχέση με τα γενικά λύκεια.
Μιλήσαμε για την απαξίωση που έχει κοινωνική αφετηρία, για την αποδυνάμωση πολιτικού χαρακτήρα και ενδιαφέροντος για τα πιστοποιητικά. Δεν υπάρχει σήμερα διεύθυνση τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης, όπως προσδιορίζει ο νόμος σας. Παράλληλα, αντί για τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση, σήμερα έχουμε κατάρτιση χωρίς περιεχόμενο και δικαιώματα. Δεν είναι ελκυστικό το τεχνικό σχολείο, γιατί δεν έχει σύνδεση με την αγορά εργασίας.
Υπάρχει ανασφάλεια, υπάρχει αβεβαιότητα για τις οργανικές θέσεις των εκπαιδευτικών. Υπάρχει απουσία επιμόρφωσης και κατάρτισης, υπάρχει μείωση στις ειδικότητες ορισμένων εκπαιδευτικών, απουσία επιμόρφωσης προσαρμοσμένης στις ειδικότητες των εκπαιδευτικών Τ.Ε.Ε. και επανακατάρτισης σε αυτές τις ειδικότητες, όταν κορεστούν.
Αυτά είναι προβλήματα. Μένει σε σας, λοιπόν, να αποδείξετε, εφόσον λέτε ότι έχετε την καλή διάθεση και ότι το συζητάμε για να διορθώνουμε κάποια πράγματα, τα απολύτως αναγκαία και απαραίτητα.
Και σε σχέση με αυτό που υπήρξε ως αντιπαράθεση με τον κ. Μπόλαρη, εμείς ως ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχουμε πει ότι θέλουμε έναν τύπο επαγγελματικού σχολείου σε επίπεδο λυκείου. Είναι σαφέστατη η θέση μας. Δεν χρειάζεται παρερμηνεία. Δεν χρειάζεται να εξειδικεύσω και να αναφέρω χιλιάδες παραδείγματα. Αυτή είναι η θέση μας. Άρα, δεν χρειάζονται αναφορές, οι οποίες προκαλούν σύγχυση. Ήμασταν πάρα πολύ συγκεκριμένοι σε αυτό το ζήτημα.
Και κλείνοντας θα ήθελα να πω ότι σας θέσαμε πάρα πολλά ερωτήματα. Τα περισσότερα απ’ αυτά δεν απαντήθηκαν εδώ μέσα. Θα έχετε το χρόνο, μια και έχετε και την πολιτική ευθύνη, να τα πάρετε και να τα απαντήσετε, κύριε Υπουργέ, να τα απαντήσετε με πολιτικές πράξεις. Αυτό είναι εκείνο το οποίο έχουμε ουσιαστικά ανάγκη τώρα, για να λυθούν όλα αυτά τα προβλήματα, τα οποία υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστώ, κύριε συνάδελφε.
Κύριε Υπουργέ, έχετε να προσθέστε κάτι;
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ναι, κύριε Πρόεδρε.
Κύριοι συνάδελφοι, κατ’ αρχάς σύγχυση προκαλεί η ασάφεια και οι γενικότητες και όχι το συγκεκριμένο, το οποίο έχετε αποφύγει επιμελώς. Σε ό,τι αφορά τα ερωτήματα τα οποία θέσατε, πήρατε σε όλα απαντήσεις. Απλώς ακολουθείτε μία πρακτική πολύ γνωστή: όταν τα γεγονότα δεν συμφωνούν μαζί σας, τόσο το χειρότερο για τα γεγονότα.
Παραδείγματος χάριν, η μαθητική διαρροή. Είτε επέμενα εγώ να παραθέτω αριθμούς είτε όχι, εσείς επιμένατε στη μαθητική διαρροή. Εξήγησα ότι η όποια μείωση οφείλεται στο ότι σήμερα έχουμε μία πραγματική αποτύπωση των μαθητών και όχι αριθμούς, οι οποίοι είτε είχαν προκληθεί εξ αιτίας ενός άλλου εξεταστικού συστήματος για την τριτοβάθμια εκπαίδευση είτε επειδή χρησιμοποιούνταν οι σχολές για την εξασφάλιση αναβολής στρατεύσεως.
Τώρα, σε ό,τι αφορά τη Φινλανδία, η οποία συζητήθηκε – και δεν το ανέφερα στη δευτερολογία μου το παράδειγμα της Φινλανδίας, όπως και πολλά άλλα επιτυχημένα παραδείγματα, τα οποία συνδέω με την υποχρηματοδότηση, την οποία αναφέρατε. Έκανα την εξής δουλειά στο γραφείο: πήρα τη σχέση του δημοσίου χρέους ορισμένων χωρών και τις δημόσιες δαπάνες ως ποσοστό του Α.Ε.Π. για την παιδεία. Τα στοιχεία δεν είναι δικά μου, αλλά της EUROSTAT για το δημόσιο χρέος και του Ο.Ο.Σ.Α. για τις δαπάνες για την παιδεία, για να μην πείτε ότι χρησιμοποιώ στοιχεία του προϋπολογισμού, τα πλαστογραφώ και λέω ό,τι θέλω.
Η Φινλανδία: 39,2% δημόσιο χρέος, 6,4% δαπάνες για την παιδεία. Η Μεγάλη Βρετανία: 43% δημόσιο χρέος, 5,3% δαπάνες για την παιδεία. Δανία –επιτυχημένο παράδειγμα: 30,3% δημόσιο χρέος, 8,4% δαπάνες για την παιδεία. Σουηδία:47% δημόσιο χρέος, 7,4% δαπάνες για την παιδεία. Ελλάδα: 95,3% δημόσιο χρέος, 3,4% δαπάνες για την παιδεία.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: 2,9%.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κοιτάξτε, τα δικά σας βάρη πληρώνουμε. Εάν δεν είχατε υπερχρεώσει κατ’ αυτό τον τρόπο τη χώρα, θα ήμασταν πολύ πιο γενναιόδωροι από σας στην παροχή δαπανών για την παιδεία.
Επικαλείστε κατά καιρούς ότι έχετε πολύ καλές διεθνείς σχέσεις και είστε καλύτεροι και στα εξωτερικά.
Εάν έχετε τη δυνατότητα…
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Σε άλλους τομείς… Στο Υπουργείο Πολιτισμού….
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Εάν έχετε τη δυνατότητα να μας διαγράψουν τα χρέη οι διεθνείς οργανισμοί, στους οποίους είμαστε χρεωμένοι, πολύ ευχαρίστως.
Θα κάνω δύο ακόμα παρατηρήσεις.
Είπατε ότι παραδέχομαι πως στο άρθρο 7 χρειάζεται να υπάρξει νομοθετική ρύθμιση. Μα, αυτή είναι η αλήθεια και ήδη έχουμε επεξεργαστεί νομοθετική πρόταση, η οποία είναι στο Υπουργείο και πολύ σύντομα θα έρθει στη Βουλή για να ψηφιστεί.
Βεβαίως, είπα στην πρωτομιλία μου ότι όποιος διαβάσει το άρθρο 7 δεν πρόκειται να αιφνιδιαστεί από τη νομοθετική ρύθμιση, διότι ορίζει σαφώς πως αναλόγως με τα όσα ισχύουν στο γενικό λύκειο θα ορίζονται και για τις εξετάσεις από τα επαγγελματικά λύκεια.
Σε ό,τι αφορά το θέμα των στελεχών εκπαίδευσης και επειδή το έχουμε συζητήσει πάρα πολλές φορές εδώ, θα ήθελα να πω ότι η συνέντευξη, η οποία ενοχοποιείται κατ’ εξοχήν από εσάς, διαδραματίζει πολύ μικρότερο ρόλο ως ποσοστό της τελικής βαθμολογίας απ’ ό,τι διαδραμάτιζε, όταν εσείς εισαγάγατε αυτήν τη διαδικασία επιλογής των στελεχών εκπαίδευσης.
ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Πώς χρειάζεται…
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Δεν είναι καινούργια, δεν την έφερε η Νέα Δημοκρατία, την βρήκαμε αυτήν τη διαδικασία.
Τι λέω, όμως, και αυτό με πληγώνει ως Υπουργό; Δεν μπορεί να συνεχίζεται αυτός ο κομματισμός, δεν μπορεί να συνεχίζεται αυτή η εμπάθεια μεταξύ κάποιων, όπου εκδηλώνεται. Επιμένω ότι δεν πρέπει να εκδηλώνεται. Το είπα στην Τρίπολη, όταν έγινε η διάσκεψη των περιφερειακών διευθυντών εκπαίδευση και πολλοί εκπαιδευτικοί, οι οποίοι αισθάνονται αδικημένοι, επικαλούνται τις θέσεις, τις οποίες ανέπτυξα ως Υφυπουργός εκεί, δέχονται την ειλικρίνεια της στάσεώς μας. Δεν υποδείξαμε σε κανέναν να επιλέξει κάποιον κομματικό μας φίλο. Δεν το κάναμε.
ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΛΑΡΗΣ: Έτσι είπε και ο Πόντιος Πιλάτος.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ξέρετε, όμως, τι μας λένε; Όπου, κύριοι συνάδελφοι, εμφανίζονται δυσαρεστημένοι, οι οποίοι ανήκουν στο χώρο της Νέας Δημοκρατίας, ξέρετε τι μας λένε; Εσείς, γιατί δεν κάνατε αυτά που έκαναν οι άλλοι; Μάλιστα, μας λένε και πρακτικές με τις οποίες εγίνοντο και τα αρνούμεθα, γιατί δεν θέλουμε να προσχωρήσουμε σε αυτές τις λογικές, έστω και αν κομματικά μας στελέχη είναι στεναχωρημένα.
Μας στηρίζετε σε αυτήν μας την προοπτική; Εγκαταλείπετε και εσείς την οποιαδήποτε διάθεση κομματικής παρέμβασης στην παιδεία; Ε, τότε είναι βέβαιο ότι θα βρούμε την καλύτερη των διαδικασιών. Θα βρούμε ποια είναι η διαδικασία επιλογής στελεχών εκπαίδευσης μακράν της μορφής και της ποιότητος των σημερινών διαδικασιών. Ελάτε, όμως, να το συμφωνήσουμε και να το κάνουμε πράξη.
Καταλήγω με το θέμα του διαλόγου. Βεβαίως, η συμμετοχή στο διάλογο είναι υπόθεση όλων των πλευρών και συμφωνώ μαζί σας, κύριε συνάδελφε, ότι περισσότερο βαρύνει εκείνον, ο οποίος είναι στην Κυβέρνηση και έχει την ευθύνη της οργάνωσης του διαλόγου. Όμως, για να διαλυθεί κάθε καχυποψία, κάθε αμφιβολία, δεν αποτελεί αφορμή, για να αποχωρήσεις από το διάλογο, μια οποιαδήποτε διαφωνία ή μια εσφαλμένη πρακτική, όπως σ' αυτό που αναφέρεστε για την κατάργηση…
ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΗΔΟΝΗΣ: Δεν αποχωρήσαμε από το διάλογο, κύριε Υπουργέ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε συνάδελφε, έχετε το δικαίωμα τριτολογίας. Θα τα πείτε.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υφυπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Για την επιβολή της βάσεως του «10», εγώ σας λέω το εξής: Είναι τόσο σημαντικά τα ζητήματα που είναι μπροστά μας, που κονιορτοποιούν τις οποιεσδήποτε αφορμές για αποχωρήσεις από το διάλογο και τη συζήτηση. Εκεί, στο οποίο εμείς θα υστερούμε, ελάτε να μας το δείξετε και να το αναδείξετε στην κοινωνία, να μας καταγγείλετε, εάν εμείς δεν είμαστε ειλικρινείς. Όμως, σας διαβεβαιώνω ότι η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου είναι αποφασισμένη για έναν τίμιο, ειλικρινή διάλογο και, μάλιστα, θαρραλέο. Εγώ ομιλώ για θέματα, για τα οποία άλλος δεν θα ομιλούσε, γιατί μερικά εξ αυτών προσπορίζουν κόστος στη σημερινή πολιτική ηγεσία. Θαρρείτε ότι είναι χωρίς κόστος οι σημερινές τοποθετήσεις μου για ορισμένα ζητήματα; Έχω και εγώ ενημέρωση, όπως έχετε και εσείς. Γιατί, όμως, το κάνω; Διότι θεωρώ σημαντικότερη την ευθύνη, την οποία μου ανέθεσε ο Πρωθυπουργός, από την οποιαδήποτε προσωπική πολιτική ή τις οποιεσδήποτε προσωπικές, πολιτικές ή κομματικές σχέσεις. Και εάν σ' αυτό συμφωνήσουμε, τότε νομίζω ότι θα έχουμε φανεί αντάξιοι της αποστολής και του καθήκοντός μας απέναντι στη νέα γενιά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε Αηδόνη, έχετε δικαίωμα τριτολογίας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΗΔΟΝΗΣ: Όχι, κύριε Πρόεδρε, ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της υπ’ αριθμόν 19/17-12-2007 επερώτησης Βουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με την πολιτική της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας που οδηγεί σε διαρκή υποβάθμιση την τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση της χώρας, με ασαφές θεσμικό πλαίσιο, αβέβαιη σχέση με τα Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι., παντελή έλλειψη ειδικών βιβλίων, υποβάθμιση των μαθημάτων ειδίκευσης, διοικητική και οργανωτική υποβάθμιση που οδηγούν σε ραγδαία μείωση των μαθητών και του κύρους των Επαγγελματικών Λυκείων (ΕΠΑ.Λ.) και Επαγγελματικών Σχολών (ΕΠΑ.Σ.).
Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη Συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 14.35’ λύεται η συνεδρίαση για την προσεχή Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008 και ώρα 18.00΄, με αντικείμενο εργασιών του Σώματος: α) κοινοβουλευτικό έλεγχο, συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β) συζήτηση επερωτήσεως, σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ
Συνεδρίαση 25.1.08 σελ.2

Τελευταία Αποθήκευση: 30/1/2008 12:54:00 μμ Από: L.venetikidou
Εκτυπώθηκε: 30/1/2008 12:43:00 μμ


PDF:
ES25012008.pdf
TXT:
ES080125.txt


Επιστροφή
 
Η Διαδικτυακή Πύλη της Βουλής των Ελλήνων χρησιμοποιεί cookies όπως ειδικότερα αναφέρεται εδώ