Συνεδριάσεις Ολομέλειας

Ι, Σύνοδος: Α1' (Συνέχιση Ολομέλειας), Συνεδρίαση: ΚΣΤ' 05/10/2000

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΚΣΤ'
Πέμπτη 5 Οκτωβρίου 2000
ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΘΕΜΑΤΑ

Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

1. 'Αδεια απουσίας των Βουλευτών Χ. Μαγκούφη, Κ. Κουλούρη, Θ. Κατσανέβα, Ι. Τσακλίδη,
2. Ανακοινώνεται ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν μαθητές από: το

Δημοτικό Σχολείο Κάτω Σουλίου Μαραθώνα Αττικής, το 22ο Δημοτικό Σχολείο Περιστερίου και το Ενιαίο Λύκειο Δερβενίου Κορινθίας,
Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
1. Κατάθεση αναφορών,
2. Απαντήσεις Υπουργών σε ερωτήσεις Βουλευτών,
3. Ανακοίνωση του δελτίου επικαίρων ερωτήσεων της Παρασκευής
6.10.2000,
4. Συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων:
α) Προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων 'Εργων Ι) σχετικώς με τη λήψη μέτρων γαι την αναθεώρηση των περιβαλλοντικά επιζήμιων χωροθετήσεων για την Ολυμπιάδα του 2004 στα Σχοινιά Αττικής,
ΙΙ) Σχετικώς με την οικοδόμηση του οικοπέδου Θων, στη συμβολή των
οδών Λεωφόρου Αλεξάνδρας και Κηφισίας κλπ.,
β) Προς τον Υπουργό Γεωργίας σχετικώς με τις προθέσεις του Υπουργείου για την αναμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος της αγροτικής παραγωγής,
γ) Προς τον Υπουργό Ανάπτυξης σχετικά με τις προθέσεις της Κυβέρνησης για μείωση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης και κίνησης αγροτικών και φορτηγών αυτοκινήτων,
δ) Προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικά με την αναβάθμιση της λειτουργίας των Ιντιστούτων Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΙΕΚ) κλπ.,
Γ. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
1. Συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης:"Δικαστική προστασία κατά το στάδιο
που προηγείται της σύναψης συμβάσεων φορέων, οι οποίοι λειτουργούν στους τομείς του ύδατος, της ενέργειας, των μεταφορών και των τηλεπικοινωνιών σύφμωνα με την οδηγία 92/13/ΕΟΚ",
2. Κατάθεση εκθέσεων Διαρκούς Επιτροπής:
α) Η διαρκής επιτροπή παραγωγής και εμπορίου καταθέτει τις εκθέσεις
της στα σχέδια νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης.
i) Κύρωση της συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας με συνεργασία στον τομέα του Τουρισμού,
ii) Κύρωση της συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής
Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Εσθονίας με συνεργασία στον τομέα του Τουρισμού,
iii) Κύρωση της συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής
Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Ουγκάντα με συνεργασία στον τομέα του Τουρισμού,
β) Η διαρκής επιτροπή παραγωγής και εμπορίου καταθέτει την έκθεσή της στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Γεωργίας.
Κύρωση της συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Μολδαβίας με συενργασία σστον τομέα της κτηνιατρικής,
ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Α. Επί των επικαίρων ερωτήσεων:
ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ Μ.,
ΕΥΘΥΜΙΟΥ Π.,
ΚΑΛΟΣ Γ.,
ΚΟΥΒΕΛΗΣ Φ.,
ΛΑΛΙΩΤΗΣ Κ.,
ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ Α.,
ΣΤΡΙΦΤΑΡΗΣ Σ.,
ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΛΗΣ Φ.,
ΦΩΤΙΑΔΗΣ Η.,
Β. Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης:
ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ Α.,
ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ Α.,
ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ Ε.,
ΓΚΑΤΖΗΣ Ν.,
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ Κ.,
ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ Β.,
ΚΟΥΒΕΛΗΣ Φ.,
ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ Π.,
ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ Α.,
ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ Μ.

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
Ζ' ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗ
Ι' ΠΕΡΙΟΔΟΣ (ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ)
ΣΥΝΟΔΟΣ Α'
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΚΣΤ'
Πέμπτη 5 Οκτωβρίου 2000
---------------------

Αθήνα, σήμερα στις 5 Οκτωβρίου 2000, ημέρα Πέμπτη και ώρα 10.25'
συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε ολομέλεια, για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Α' Αντιπροέδρου αυτής κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΓΕΙΤΟΝΑ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
αρχίζει η συνεδρίαση.
Παρακαλείται ο κύριος Γραμματέας να ανακοινώσει τις αναφορές προς το Σώμα.
Ανακοινώνονται προς το Σώμα από τον κ. Ηλία Φωτιάδη, Βουλευτή
Ημαθίας, τα ακόλουθα:
(Το κείμενο των ανακοινώσεων υπάρχει στο τεύχος των Πρακτικών της
Βουλής).
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα το Δελτίο των Επικαίρων Ερωτήσεων της Παρασκευής 6 Οκτωβρίου 2000.

Α. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Πρώτου Κύκλου ('Αρθρο 130 παρ. 2 & 3 Καν. Βουλής).
1. Η με αριθμό 108/3-10-2000 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του
Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Δημητρίου Γεωργακόπουλου προς τον

Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικώς με την πλήρωση των κενών θέσεων καθηγητών στο Λύκειο Νέας Φιγαλείας Ηλείας.
Β. ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ Δεύτερου Κύκλου ('Αρθρο 130 παρ.2 & 3
Καν.Βουλής)
1. Η με αριθμό 105/2.10.2000 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του
Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος κ. Παναγιώτη Κουρουμπλή προς τον Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας, σχετικώς με τη λήψη των αναγκαίων μέτρων για την ομαλή λειτουργία και ασφάλεια των δρομολογίων της πορθμειακής γραμμής Ρίου-Αντιρρίου.
2. Η με αριθμό 110/4.10.2000 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή της Νέας
Δημοκρατίας κ. Νικήτα Κακλαμάνη προς τον Υπουργό Ανάπτυξης, σχετικώς με τα χρέη των νοσοκομείων προς τις φαρμακοβιομηχανίες κλπ.
3. Η με αριθμό 113/4.10.2000 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του
Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Αντωνίου Σκυλλάκου προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης, σχετικώς με τη δικαστική δίωξη των ψαράδων-σφουγγαράδων της Καλύμνου, για τη συμμετοχή τους στις κινητοποιήσεις του Ιανουαρίου 1999, για παρακώλυση συγκοινωνιών.
4. Η με αριθμό 117/4.10.2000 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του
Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου κ. Μαρίας Δαμανάκη προς τον Υπουργό Εθνικής 'Αμυνας, σχετικώς με την εκπαίδευση των πληρωμάτων για τα ελικόπτερα παντός καιρού τύπου SUPER PUMA κλπ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι την Παρασκευή 13 Οκτωβρίου 2000 θα διεξαχθεί συζήτηση επί της προτάσεως του Προέδρου της κοινοβουλευτικής ομάδας της Νέας Δημοκρατίας και των Βουλευτών του κόμματός του για σύσταση εξεταστικής επιτροπής, προκειμένου
να ερευνήσει σε βάθος προβλήματα, πράξεις και παραλείψεις που οδήγησαν την Ολυμπιακή Αεροπορία στο σημερινό αδιέξοδο.
Ακόμη έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι ο Βουλευτής κ. Χρήστος Μαγκούφης ζητά ολιγοήμερη άδεια απουσίας στο εξωτερικό.
Εγκρίνει η Βουλή;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συνεπώς η Βουλή ενέκρινε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
εισερχόμαστε στη συζήτηση των
ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
Επίκαιρες ερωτήσεις πρώτου κύκλου:
'Εχει γίνει συνεννόηση και παρακαλώ το Σώμα να εγκρίνει να συζητηθεί πρώτα η τρίτη επίκαιρη ερώτηση πρώτου κύκλου.
Εγκρίνει το Σώμα;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Το Σώμα ενέκρινε και επομένως
προχωρούμε στη συζήτηση αυτής της επίκαιρης ερώτησης.
Τρίτη, λοιπόν, επίκαιρη ερώτηση πρώτου κύκλου είναι η με αριθμό 102/2-10-2000 του Βουλευτή του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου κ. Φωτίου Κουβέλη προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων 'Εργων, σχετικώς με τη λήψη μέτρων για την αναθεώρηση των περιβαλλοντικά επιζήμιων χωροθετήσεων για την Ολυμπιάδα του 2004 στο Σχοινιά Αττικής.

Η επίκαιρη ερώτηση του κυρίου συναδέλφου έχει ως εξής:
"Θέμα: "Υδροβιότοπος Σχοινιά και Ολυμπιακά 'Εργα".
Η κατασκευή κωπηλατοδρομίου μήκους δύο χιλιάδες διακοσίων μέτρων,
μιας βοηθητικής πίστας, καθώς και εγκαταστάσεων για τα αθλήματα κανόε-καγιάκ και σλάλομ, θα σημάνουν την οριστική υποβάθμιση του οικοσυστήματος στην περιοχή του Σχοινιά.
Ο Σχοινιάς είναι από τα τελευταία καταφύγια βιοποικιλότητας στην
Αττική και φιλοξενεί ποικιλία από σημαντικούς οικοτόπους.
Επειδή η απόφαση της Κυβέρνησης να κηρύξει την περιοχή "εθνικό πάρκο", προωθώντας παράλληλα τόσο σοβαρές επεμβάσεις, υποβαθμίζει τη σημασία ενός εθνικού πάρκου, ερωτάται ο κύριος Υπουργός:
Ποια μέτρα θα λάβει για αναθεώρηση των περιβαλλοντικά επιζήμιων
χωροθετήσεων για την Ολυμπιάδα του 2004;
Ποια μέτρα θα προωθήσει για Ολυμπιακούς Αγώνες που θα σέβονται το
φυσικό περιβάλλον;"
Ο Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων 'Εργων κ. Λαλιώτης έχει το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων 'Εργων): Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 αποτελεί κοινό τόπο, κοινή διαπίστωση και κοινή ομολογία ότι ήταν και είναι μια εθνική υπόθεση.
'Ολοι οι 'Ελληνες, είτε ζούμε στην Ελλάδα είτε ζούμε οπουδήποτε
αλλού, ο Ελληνισμός, η Ελλάδα και οι 'Ελληνες έχουμε μία και μόνη
επιλογή, μία και μόνη δυνατότητα, μία και μόνη υποχρέωση: να πετύχουμε. Πιστεύω ότι έχουμε όλες τις δυνατότητες, με κοινή προσπάθεια, με ευρύτατη συμμετοχή των πολιτών, με ευρύτατα πολιτική και κοινωνική συναίνεση, να διοργανώσουμε τους καλύτερους Ολυμπιακούς Αγώνες από την εποχή της

αναβίωσής τους.
Κύριοι συνάδελφοι, ο κ. Κουβέλης θέτει ένα θέμα, πώς σχεδιάζουμε, πώς προωθούμε και πώς κατασκευάζουμε έργα που έχουν σχέση με την Ολυμπιάδα και πώς αυτά τα έργα μπορούν να συνδεθούν με τη βιώσιμη και την ισόρροπη ανάπτυξη και με την προστασία του περιβάλλοντος.
Εδώ θα ήθελα να σας πω πως ο σχεδιασμός για τους Ολυμπιακούς Αγώνες
του 2004 είναι σχεδιασμός που έχει συνδεθεί άρρηκτα με την προβολή της χώρας και το συγκριτικό πλεονέκτημα που μπορεί να έχει η Ελλάδα και ο Ελληνισμός από τώρα μέχρι το 2004, αλλά και από το 2004 και μετά. 'Εχει συνδεθεί άρρηκτα με τη βιώσιμη και την ισόρροπη ανάπτυξη -γιατί δεν είναι μια υπόθεση της Αθήνας, είναι μια υπόθεση της Ελλάδας- έχει συνδεθεί άρρηκτα η διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων και των έργων για την Ολυμπιάδα με τη βιώσιμη και την ισόρροπη ανάπτυξη, μια ανάπτυξη που σέβεται τη φύση, σέβεται τον άνθρωπο και βεβαίως σέβεται την πολιτισμική κληρονομιά.
Είναι γεγονός ότι αυτό που λέμε ως γενική αναφορά βρίσκει την
πρακτική κατοχύρωση στην περιοχή του Σχοινιά, όπου θα γίνει το
κωπηλατοδρόμιο και ορισμένες άλλες εγκαταστάσεις. Η περιοχή εκείνη έχει ανακηρυχθεί, με πρόταση του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων 'Εργων, μετά από τις εξειδικευμένες μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων, σε "Εθνικό Πάρκο", "Πάρκο" που κατοχυρώνεται με προεδρικό διάταγμα, το οποίο έχει περάσει και από το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Είναι σαφές, κύριοι συνάδελφοι, ότι η περιοχή του Σχοινιά μπορεί να
θεωρηθεί ότι είναι ένας οικότοπος και βιότοπος με ποικιλότητα, αλλά η πραγματική εικόνα δεν είναι αυτή. Είναι κατ' ευφημισμόν και κατ' όνομα οικοσύστημα, είναι λεηλατημένος χέρσος χώρος, έχει μπάζα, έχει σκουπίδια, έχει καταπακτές, έχει ένα αεροδρόμιο με δέκα χιλιάδες πτήσεις το χρόνο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Παρακαλώ, ολοκληρώστε, κύριε
Υπουργέ.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και
Δημοσίων 'Εργων): Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Σε αυτόν το χώρο θα προστατευθεί το οικοσύστημα, το πευκοδάσος, η παράκτια ζώνη, θα προστατευθούν ο λόφος της Δακονέρας, η χερσόνησος της Κυνόσουρας, θα δημιουργηθεί υγρότοπος και βιότοπος που ενισχύει την πανίδα, τη χλωρίδα και την ποικιλότητα. Αυτή η συνολική παρέμβαση κατοχυρώνει αυτήν την κρίσιμη περιοχή για την Αττική σε οικοσύστημα με έμφαση στις ισορροπίες, που προστατεύονται, αναδεικνύονται και ενσωματώνονται στο χωροταξικό και περιβαλλοντικό σχεδιασμό της Αττικής.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο κ. Κουβέλης έχει το λόγο.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, εάν υπάρχουν μπάζα, χέρσα και ό,τι άλλο σχετικό, τότε επιβεβαιώνεται η άποψη ότι ψευδεπίγραφα ανακηρύξατε ως εθνικό πάρκο τη συγκεκριμένη περιοχή. Αλλά πέραν αυτού την ανακηρύξατε ψευδεπίγραφα ως εθνικό πάρκο για να την καταστρέψετε.
Εάν οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι εθνική υπόθεση, θεωρώ ότι θα συμφωνήσετε μαζί μου, πως εθνική υπόθεση είναι και η προστασία του περιβάλλοντος. Αλλά όταν στην εν λόγω περιοχή προβλέπεται ότι θα δημιουργηθούν δύο τεχνητές λίμνες κωπηλασίας μήκους δυόμισι χιλιομέτρων, δύο πύργοι αφετηρίας και τερματισμού τριών και τεσσάρων ορόφων αντίστοιχα, εγκαταστάσεις φιλοξενίας και σίτισης αθλητών, ελικοδρόμιο και βενζινάδικο, κερκίδες για δεκατρείς χιλιάδες θεατές, μόνιμες και προσωρινές επί μονίμων τσιμεντένιων βάσεων, θα δημιουργηθούν χώροι στάθμευσης μέσων μαζικής μεταφοράς θεατών, διερωτώμαι, τι προστασία του περιβάλλοντος εξασφαλίζεται με ένα γιγαντιαίο έργο, το οποίο όχι μόνο δεν θα προωθήσει εθνικό πάρκο, αλλά αντίθετα θα καταστρέψει τη συγκεκριμένη περιοχή.
Μιλήσατε, εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων, για τη συναίνεση των
πολιτών, την οποία θέλετε. Σας ερωτώ όμως: Συναίνεση συνιστά από τη μεριά σας και διάλογο η άρνησή σας να ακούσετε τις εναγώνιες φωνές των μη κυβερνητικών οργανώσεων, που έχουν συγκεκριμένο ενδιαφέρον για το περιβάλλον, όπως για παράδειγμα της "WWF", της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας, της Ελληνικής Εταιρείας Προστασίας της Φύσης, της Ελληνικής Εταιρείας Προστασίας του Περιβάλλοντος και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς;
Τι είναι όλοι αυτοί, κύριε Υπουργέ; Είναι κάποιοι ιδιόρρυθμοι, οι
οποίοι απεργάζονται σχέδια καταστροφής των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004; Δεν είναι συμπολίτες μας οι οποίοι έχουν συγκεκριμένο ενδιαφέρον για την προστασία του περιβάλλοντος, όπως οφείλουμε να έχουμε όλοι;
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του
κυρίου Βουλευτή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Παρακαλώ, ολοκληρώστε.

ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Θα μου δώσετε τον ίσο χρόνο, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Δεν είναι θέμα ίσου χρόνου. Παρακαλώ, συνεχίστε. Μην δημιουργείτε πρόβλημα με το Προεδρείο.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Εσείς δημιουργείτε, κύριε Πρόεδρε. Αφήσατε ένα λεπτό
επιπλέον τον κύριο Υπουργό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Δεν άφησα ένα λεπτό. Τον διέκοψα επανειλημμένα. Συνεχίστε, παρακαλώ.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μη με επιπλήττετε, όταν παραβιάσατε
ήδη εσείς προηγουμένως το χρόνο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Δεν παραβίασα σε τίποτα τον
Κανονισμό και, παρακαλώ, ολοκληρώστε.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Αφήστε τότε το ύφος το σκληρό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Νομίζω ότι δεν προσιδιάζει στον

χαρακτήρα σας...
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Ούτε σε σας, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Εγώ εφαρμόζω τον Κανονισμό.
Δεν προσιδιάζει ούτε στο χαρακτήρα σας ούτε στην ιστορία σας αυτή η
συμπεριφορά, και παρακαλώ, να ανακαλέσετε.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Δεν ανακαλώ τίποτε, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Δικαίωμά σας. Τότε σας επιστρέφω το χαρακτηρισμό για το ύφος.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Εγώ δεν έκανα χαρακτηρισμούς. Σας παρεκάλεσα να μου
μιλάτε με το οικείο ύφος που μου μιλάτε άλλες φορές.
Τελειώνω, όμως, κύριε Πρόεδρε, διότι δεν έχω καμία διάθεση να
αντιδικήσω μαζί σας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κι όμως αντιδικείτε.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Δεν είναι στις επιλογές μου.
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, αν έχετε την καλοσύνη, σε μισό λεπτό.
Είναι χαρακτηριστικό, κύριε Υπουργέ, ότι δεν θέλετε εθνικό πάρκο, διότι δεν εντάξατε στον εθνικό σχεδιασμό αυτήν την περιοχή για το "NΑΤURA 2000". Εάν ήταν άλλη η επιλογή σας, θα το είχατε πράξει κι αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο και
παρακαλώ να μην παρατείνετε καθόλου το χρόνο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων 'Εργων): Κύριε Πρόεδρε, πιστεύω -και ο κ. Κουβέλης θα συμφωνείότι έχουμε όλη την ίδια αγωνία και την ίδια ευαισθησία για το τι πρέπει να γίνει και το πώς πρέπει να γίνει. Δεν θεωρώ ότι πρέπει μέσα στο Κοινοβούλιο να υπάρχουν διαβαθμίσεις ως προς την πρόθεση ή ως προς την ευαισθησία και την αγωνία για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, που πρέπει να σχεδιαστούν και να γίνουν με σεβασμό στους πολίτες, στη φύση και στην πολιτισμική μας κληρονομιά.
Για τις μη κυβερνητικές οργανώσεις, είναι αγαπητοί και εκλεκτοί
φίλοι, κοιτάξτε όμως ποια είναι η αλήθεια. Δεν σημαίνει ότι όποιος φωνάζει έχει πάντα δίκιο. 'Εχουν άδικο στην προκειμένη περίπτωση και πολλοί εξ αυτών των αγαπητών φίλων ήταν αρνητές, δεν ήθελαν να γίνουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Αφού δεν τους "πέρασε", προσπαθούν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο να ανατρέψουν βασικές επιλογές.
Δεν είναι ψευδεπίγραφο το προεδρικό διάταγμα, κύριε Κουβέλη. Αν
θέλετε, να πάμε εκεί. Δεν ξέρω αν έχετε πάει. Πολλοί συνάδελφοι καταθέτουν ερωτήσεις για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, με την ευαισθησία που τους διακρίνει, αλλά δεν έχουν την απαιτούμενη γνώση πώς είναι σήμερα ένα λεγόμενο κατ' ευφημισμόν οικοσύστημα και πώς μπορεί να γίνει και θα γίνει με δεσμεύσεις που περιλαμβάνονται στο προεδρικό διάταγμα για την ανάδειξη του Σχοινιά σε Εθνικό Πάρκο, σε οικοσύστημα με κρίσιμες και ευαίσθητες ισορροπίες, που προστατεύουν τη βιοποικιλότητα στην περιοχή.
Εμείς ως ΥΠΕΧΩΔΕ ξεκινήσαμε αυτήν την προσπάθεια από το 1994, κύριε Κουβέλη, και δεν μπορεί κανείς να είναι τιμητής αυτών που έκαναν και κάνουν αυτήν την προσπάθεια προστασίας και αναβάθμισης του οικοσυστήματος.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του
κυρίου Υπουργού)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ολοκληρώστε, κύριε Υπουργέ, σας
παρακαλώ.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και
Δημοσίων 'Εργων): Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι σήμερα στην περιοχή Σχοινιά δεν υπάρχει οικοσύστημα. Υπάρχουν πτυχές οικοσυστήματος, όπως είναι το πευκοδάσος, οι πηγές της Μακαρίας Πηγής, η παράκτια ζώνη αλλά με τους Ολυμπιακούς Αγώνες θα ανατραπούν όλα όσα κακά έχουν γίνει σε δεκαετίες. Αναφέρομαι στο αεροδρόμιο και σε άλλες αρνητικές
δραστηριότητες.
Θα δείτε το 2004 ότι θα υπάρχει ένα πραγματικό οικοσύστημα, που θα
κοσμεί την Αττική και τη χώρα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για τον ίδιο λόγο, επειδή ο κύριος Υπουργός πρέπει να πάει στο Υπουργικό Συμβούλιο, παρακαλώ να εγκρίνετε να συζητηθεί στη συνέχεια η δεύτερη επίκαιρη ερώτηση του δευτέρου κύκλου.
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συζητείται λοιπόν η δεύτερη με αριθμό 94/2.10.2000 επίκαιρη ερώτηση του δεύτερου κύκλου του Βουλευτή του
Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Αντωνίου Σκυλλάκου προς τους Υπουργούς Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων 'Εργων, Πολιτισμού, σχετικώς με την οικοδόμηση του οικοπέδου Θών, στη συμβολή των οδών Λεωφόρου Αλεξάνδρας και Κηφισίας κλπ.
Η επίκαιρη ερώτηση έχει ως εξής:
"Σκανδαλώδης μπορεί να χαρακτηρισθεί η όλη διαδικασία που ακολουθήθηκε τόσο από τα Υπουργεία που εμπλέκονται στην υπόθεση όσο και από την πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου της Αθήνας, με αποτέλεσμα να ανοίγει δρόμος για την οικοδόμηση και του υπόλοιπου μισού οικοπέδου Θών στη συμβολή των οδών Λεωφόρου Αλεξάνδρας και Κηφισίας και την εξυπηρέτηση του μεγαλοκατασκευαστή Βωβού. Αφού με σκανδαλώδεις διαδικασίες οικοδόμησε ήδη τη μισή έκταση, τώρα μεθοδεύεται η οικοδόμηση και του άλλου μισού.
Παρά τη δήλωση τον περασμένο Δεκέμβρη του κ. Λαλιώτη ότι ο χώρος θα
γίνει πράσινο, ο Γραμματέας του Υπουργείου δήλωσε ότι δεν διαθέτουν τα απαιτούμενα χρήματα για τις απαλλοτριώσεις, που είναι προϋπόθεση για να γίνει το πράσινο.
Από την άλλη το Υπουργείο Πολιτισμού και η Αρχαιολογική Υπηρεσία συμφώνησαν να οικοδομηθεί η περιοχή, σύμφωνα με τα σχέδια του κ. Βωβού, παρά το γεγονός ότι στο συγκεκριμένο χώρο υπάρχει ναός, που φτιάχτηκε από τον Τσίλερ.
Η πλειοψηφία του Διοικητικού Συμβουλίου του Δήμου της Αθήνας άλλαξε
τα αρχικά σχέδια και αντί για πράσινο, συμφώνησε και αυτή με τα σχέδια του μεγαλοκατασκευαστή κ. Βωβού.
'Ετσι είναι ορατός ο κίνδυνος να οικοδομηθεί και ο τελευταίος
ακάλυπτος χώρος στην περιοχή αυτή των Αμπελοκήπων, παρά τις προτάσεις των κατοίκων που ζητούν ο χώρος να γίνει πράσινο.
Ερωτώνται:
Ο κύριος Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ: τι μέτρα θα πάρει για να μην οικοδομηθεί ο χώρος και να αποδοθεί στους κατοίκους;
Θα δοθούν τα χρήματα για τις αναγκαίες απαλλοτριώσεις και πότε;
Ο κύριος Υπουργός Πολιτισμού: αν σκοπεύει να επανεξετάσει την απόφαση της πρώην Υπουργού κ. Παπαζώη που έδωσε την άδεια οικοδόμησης της περιοχής."
Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων 'Εργων): Κύριε Πρόεδρε, ό,τι είπα και πριν στον κ. Κουβέλη, ισχύει και για τον κ. Σκυλλάκο, ότι έχουμε ευαισθησίες και αγωνίες για το περιβάλλον, την προστασία και την ανάδειξή του, σε συνδυασμό με την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής και στην Αττική και παντού σε όλη την Ελλάδα.
Υπάρχει μια αναφορά στην επίκαιρη ερώτηση του κ. Σκυλλάκου, που
συμπυκνώνεται σε μία λέξη "σκανδαλώδης".
Αυτή η λέξη δεν έχει καμία σχέση με την αλήθεια και την πραγματικότητα και με τα έργα και τις ημέρες του Υπουργείου ΠΕΧΩΔΕ για τη συγκεκριμένη υπόθεση, για τη συγκεκριμένη περιοχή από το 1994 και μετά.
Θέλω να διαβεβαιώσω τον κ. Σκυλλάκο, αν θέλει να κάνει κριτική στο
Δήμο των Αθηναίων, να κάνει, όχι διά του Υπουργείου, να κάνει ευθύτατες αναφορές.
Πώς έχει το θέμα αυτό. Η ερώτηση του κυρίου συναδέλφου αναφέρεται σε μια κρίσιμη περιοχή στο τρίγωνο, στο σταυροδρόμι, στη συνάντηση της Κηφισίας με τη λεωφόρο Αλεξάνδρας, είναι ένας συγκεκριμένος χώρος που είναι πολεοδομικά κρίσιμο σημείο αναφοράς για την πόλη της Αθήνας και δύο χιλιάδες κατοίκους της περιοχής των Αμπελοκήπων. Πρέπει κατά την άποψη, κατά την πρόταση και κατά την παρέμβαση του ΥΠΕΧΩΔΕ, που δεν μπορεί να την αμφισβητήσει κανείς, να οριοθετηθεί σε κοινόχρηστο χώρο και να αναδειχθεί σε χώρο πρασίνου, με την αξιοποίηση και του Ιερού Ναού του Αγίου Νικολάου. Ακριβώς γι' αυτόν το λόγο εμείς ως ΥΠΕΧΩΔΕ έχουμε εγκρίνει αποφάσεις, όπου αναστέλλουν τη χορήγηση οικοδομικών αδειών στην περιοχή και ανανεώνονται αυτές. Και από το Δεκέμβριο του 1999 υπάρχει η απόφαση του Κεντρικού Συμβουλίου Χωροταξίας και Περιβάλλοντος που οριοθετεί την περιοχή αυτή ως χώρο κοινόχρηστο, ως χώρο ελεύθερο, ως χώρο πρασίνου. Και εστάλη στο Δήμο Αθηναίων να γνωματεύσει σύμφωνα με αυτά που απαιτεί η πολεοδομική νομοθεσία. 'Επρεπε να γνωματεύσει περίπου σε ένα με δύο μήνες -τόσο είναι το χρονικό διάστημα- εν τούτοις οκτώ μήνες δεν είχε πει ούτε ναι ούτε όχι, αν συμφωνεί δηλαδή με την πρόταση του ΥΠΕΧΩΔΕ.

Αντιθέτως, πριν από ορισμένες εβδομάδες, μέσα σε μία νύχτα δεκαεφτά σύμβουλοι μιας συγκεκριμένης παράταξης, της παράταξης του Δημάρχου κ. Αβραμόπουλου και της παράταξης της Νέας Δημοκρατίας, ανέτρεψαν την παλιά ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αθηναίων. Αυτή είναι η αλήθεια. Εμείς επιμένουμε στην πρότασή μας και για την ανάδειξη του χώρου
και την κατοχύρωση ως ελεύθερου χώρου και χώρου πρασίνου, να διασφαλίσουμε πόρους που να ανέρχονται περίπου στα δύο δισεκατομμύρια δραχμές. Αυτή είναι η πρότασή μας και είναι μια πρόκληση και προς το δήμο να δούμε αν θα βάλει έστω και μία δραχμή.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
Ο κ. Σκυλλάκος έχει το λόγο.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Τη μάχη τη δίνουμε και στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας και υπάρχουν αποτελέσματα.
Ενημερώθηκα ότι προτίθενται να την αλλάξουν την απόφαση. Ενημερώθηκα
ότι υπάρχουν τέτοιες δηλώσεις από την πλειοψηφία στο Δημοτικό Συμβούλιο. 'Ομως η Κυβέρνηση και το Υπουργείο σας δεν είναι υπεράνω κάθε υποψίας, με
την εξής έννοια. Ο συγκεκριμένος χώρος πριν μερικά χρόνια είχε οκτώ
στρέμματα. Το μισό το επιτρέψατε σαν Υπουργείο και κτίστηκε από το Βωβό. 'Εμεινε το υπόλοιπο μισό. Για το υπόλοιπο μισό που συζητάμε τώρα, γιατί

το άλλο μισό έχει κτιστεί, έρχεται το Υπουργείο Πολιτισμού και λέει ότι συμφωνώ να κτιστεί. Δεν βλέπει την αρχαιολογική σημασία του χώρου. 'Ερχεστε εσείς και αναστέλλετε τις οικοδομικές άδειες και καλώς κάνετε για ένα χρόνο. Τι δεν κάνετε όμως; Δεν βγάζετε το προεδρικό διάταγμα -και γιατί δεν το βγάζετε;- που να χαρακτηριστεί σαν χώρος πρασίνου. Και αν για να βγάλετε το προεδρικό διάταγμα -δεν ξέρω καλά τη νομοθεσίαχρειάζεστε γνωμοδότηση και αν δεν βγάζει ποτέ το Δημοτικό Συμβούλιο γνωμοδότηση και αν βγάλει αρνητική γνωμοδότηση, είναι δεμένα τα χέρια σας για να μη γίνει και ο τελευταίος χώρος του κέντρου της Αθήνας, τσιμέντο; Δεν υπάρχουν άλλες διαδικασίες; Και αν από τη συγκεκριμένη νομοθεσία χρειάζεται σύμφωνη γνώμη του Δημοτικού Συμβουλίου της Αθήνας, δεν μπορείτε να φέρετε άλλες διατάξεις, να λύσετε το ζήτημα ή να φέρετε νομοσχέδιο εδώ στη Βουλή, να το λύσουμε; Εδώ μαζί με τη Νέα Δημοκρατία αλλάζετε τη νομοθεσία κατά βάση, για να οικοπεδοποιηθούν όλα τα δάση στις περιοχές, στο άρθρο 24. Και δεν μπορείτε να βγάλετε προεδρικό διάταγμα για το Θών της περιοχής εκείνης; Εδώ θέλουμε μία δημόσια δέσμευση, πότε
βγάζετε το προεδρικό διάταγμα και, δεύτερον, αν θα δώσετε τα χρήματα. Γιατί αν δεν τα δώσετε μέσα σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, είναι άνευ σημασίας και το προεδρικό διάταγμα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ευχαριστώ, κύριε Σκυλλάκο, και
πιο πολύ γιατί κρατήσατε το χρόνο.
Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο για δύο λεπτά.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και

Δημοσίων 'Εργων): Κύριε Πρόεδρε, ο κ. Σκυλλάκος δεν μπορεί να είναι ο μόνος προστάτης και θεματοφύλακας του περιβάλλοντος ή των δασών στη χώρα, είτε ο ίδιος προσωπικά είτε το κόμμα του. Υπάρχουν και άλλοι κοινοβουλευτικοί και άλλοι Βουλευτές, πιστεύω όλοι οι Βουλευτές και όλα τα κόμματα. Μπορεί να υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις και διαφορετικές θεωρήσεις. Μην αποδίδετε στους άλλους πρόθεση.
Για το συγκεκριμένο θέμα, το προεδρικό διάταγμα ακολουθεί μία διαδικασία. Υπάρχει η απόφαση του Κεντρικού Συμβουλίου Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιβάλλοντος, κατατίθεται πότε στη Νομαρχιακή και πότε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, ανάλογα με τα επίπεδα. Πρέπει η Τοπική Αυτοδιοίκηση να εκφέρει γνώμη που προσδιορίζεται σε χρόνο. Ο Δήμος Αθηναίων είχε πάρει ομόφωνη απόφαση με όλες τις παρατάξεις πριν από δύο χρόνια, την οποία ομόφωνη απόφαση την ανέτρεψε μέσα σε μία νύχτα με την ψήφο μιας παράταξης, ενώ εμείς περιμέναμε οκτώ μήνες να μας πει το ναι ή το όχι.
Εν πάση περιπτώσει, συνεννοήθηκα και με τον κ. Αβραμόπουλο -λείπατε σε εκείνη τη συνεδρίαση- να δημιουργηθούν όροι και προϋποθέσεις για να αλλάξει. Εμείς έχουμε καταθέσει την πρότασή μας. Αυτή η πρότασή μας ισχύει μαζί με τη δέσμευση ότι μπορούμε να διασφαλίσουμε πόρους περίπου δύο δισεκατομμύρια, να γίνει μία σημαντική παρέμβαση σ' αυτήν την περιοχή. 'Εχω δει τους συλλόγους και τους εκπροσώπους των συλλόγων, των κατοίκων. Δεν είναι ένας σύλλογος, είναι πολλοί σύλλογοι. 'Ενας σύλλογος
συμφωνεί με την πρόταση -και έχω εδώ και εγγράφως αυτό που έχει διατυπώσει- που έχει κάνει η τεχνική εταιρεία. Ο άλλος σύλλογος διαφωνεί, το Δημοτικό Συμβούλιο ήταν με ομόφωνη απόφαση σύμφωνο με τη δική μας θέση. Ανετράπη αυτή η απόφαση και είναι σε μία μεταβατική περίοδο να προσδιορίσουμε με θετικό τρόπο τι πρέπει να γίνει. Ο κ. Πάγκαλος με έχει ενημερώσει, αναλόγως με το τι θα κάνει ο Δήμος και τι πρόταση θα υιοθετηθεί, μπορεί το κράτος να επανεξετάσει τη θέση του. Αυτή είναι η δική μας θέση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ολοκληρώστε, παρακαλώ, κύριε
Υπουργέ.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων 'Εργων): Αλλά το Υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ έχει κάνει την πρότασή του να οριοθετηθεί αυτός ο χώρος ως χώρος ελεύθερος, ως χώρος κοινόχρηστος και ως χώρος πρασίνου και διασφαλίζοντας δύο δισεκατομμύρια για τις απαλλοτριώσεις.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επανερχόμεθα στη συζήτηση των επικαίρων ερωτήσεων του πρώτου κύκλου.
Πρώτη είναι η με αριθμό 97/2-10-2000 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή
της Νέας Δημοκρατίας κ. Ηλία Φωτιάδη προς τον Υπουργό Γεωργίας, σχετικώς με τις προθέσεις του Υπουργείου για την αναμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος της αγροτικής παραγωγής, κλπ.
Η επίκαιρη ερώτηση του κ. Φωτιάδη έχει ως εξής:
"Πληροφορίες που πληθαίνουν όλο και περισσότερο τον τελευταίο καιρό αναφέρουν ότι στα άμεσα σχέδια του Υπουργείου Γεωργίας είναι και η αναμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος της αγροτικής παραγωγής και η παραχώρηση μεγάλου μέρους της στον ιδιωτικό τομέα.
Την ίδια στιγμή, όμως, οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, δηλαδή οι 'Ελληνες παραγωγοί, δεν έχουν καμία ενημέρωση για τις όποιες προθέσεις, αφού οι εκπρόσωποί τους στα τριτοβάθμια συνδικαλιστικά όργανα δηλώνουν άγνοια του θέματος. 'Οπως γίνεται αντιληπτό, έκδηλη είναι η ανησυχία του για το τι θα προβλέπουν οι σχετικές νομοθετικές ρυθμίσεις, οι οποίες προετοιμάζονται χωρίς να έχει προηγηθεί διάλογος με τους ενδιαφερόμενους.
Ερωτάται ο κύριος Υπουργός:
1. Ποιο κομμάτι της αγροτικής παραγωγής προτίθεται η Κυβέρνηση να
παραχωρήσει στον ιδιωτικό τομέα;
2. Ποιοι είναι οι ασφαλιστικοί φορείς που θα κληθούν να υλοποιήσουν
αυτές τις αποφάσεις;
3. 'Εχει γίνει κάποιου είδους διάλογος για το θέμα αυτό με τους άμεσα ενδιαφερόμενους;
4. Μία τέτοια ρύθμιση είναι υποχρεωτική από κάποια σχετική κοινοτική οδηγία για εναρμόνιση των ασφαλιστικών συστημάτων αγροτικής παραγωγής στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση;"
Ο Υφυπουργός Γεωργίας κ. Χατζημιχάλης έχει το λόγο.
ΦΩΤΙΟΣ ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΛΗΣ (Υφυπουργός Γεωργίας): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Ο τρόπος διατύπωσης της ερώτησης δημιουργεί ένα κλίμα θα έλεγα ή
ψευδείς εντυπώσεις, εντυπώσεις ότι κάποιοι βυσσοδομούν πίσω από τις πλάτες των αγροτών, των τριτοβάθμιων συνδικαλιστών τους οργανώσεων, για να φέρουν κάποιο νομοσχέδιο το οποίο κρύβει, τι; Παγίδες, κινδύνους;
Νομίζω ότι ο τρόπος διατύπωσης και όχι το ενδιαφέρον αυτό καθαυτό
υποβαθμίζει μια προσπάθεια σημαντική που έγινε και γίνεται για την αλλαγή στο σύστημα των αγροτικών και γεωργικών ασφαλίσεων, στην αλλαγή και στον εκσυγχρονισμό του συγκεκριμένου οργανισμού, του ΕΛΓΑ, όπως επίσης και σε μια δημοκρατική καθ' όλα διαδικασία η οποία αναπτύχθηκε εδώ και ένα χρόνο.
Για να είμαι σύντομος και αποτελεσματικός, θα ήθελα να πω τα εξής:
Πρώτα απ' όλα έχει γίνει διάλογος εδώ και ένα χρόνο με όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς και με τις τριτοβάθμιες οργανώσεις των αγροτών. Υπάρχουν συμφωνίες ή διαφωνίες στο θέμα της αναδιοργάνωσης του ΕΛΓΑ αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι γίνεται κάτι εν κρυπτώ, χωρίς να ξέρει κανείς
τίποτα. Δεν παραχωρείται καμιά από τις αρμοδιότητες στον ιδιωτικό τομέα. Ο ΕΛΓΑ διατηρεί τις αρμοδιότητες κάλυψης που έχει μέχρι τώρα.
Οι ασφαλιστικοί φορείς, ο ιδιωτικός τομέας, θα κληθούν να καλύψουν
κάποιες ανάγκες που δεν καλύπτει ο ΕΛΓΑ. Δεν θα είναι υποχρεωτική η ασφάλιση απο τους αγρότες σε αυτούς τους φορείς.
Παράλληλα με το νομοσχέδιο θα δημιουργηθεί κρατικός οργανισμός

αντασφαλιστικός, ο οποίος θα καλύπτει απολύτως τον ΕΛΓΑ, πράγμα που δεν γίνεται σήμερα και δεν είναι εφικτό να γίνει. Οι ρυθμίσεις οι οποίες προβλέπονται δεν είναι ρυθμίσεις υποχρεωτικές από την Ευρωπαϊκή 'Ενωση, γιατί δεν υπάρχει κοινό πλαίσιο στον τομέα αυτόν των ασφαλίσεων των αγροτικών και γεωργικών προϊόντων. Επομένως δεν υπάρχει καμιά δέσμευση από την Ευρωπαϊκή 'Ενωση. Είναι πολιτική επιλογή της Κυβέρνησης και έχει σαν στόχο να διευρύνει την κάλυψη ζημιών και την αντιμετώπιση προβλημάτων των Ελλήνων παραγωγών.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ, και για τη συνέπεια στην τήρηση του χρόνου σας.
Ο κ. Φωτιάδης έχει το λόγο.
ΗΛΙΑΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, κύριοι συνάδελφοι, η γεωργία και η κτηνοτροφία είναι η σπονδυλική στήλη της οικονομίας μας, γι' αυτό τις θεωρούμε και πιστεύουμε ότι είναι εθνική υπόθεση όλων μας. Και γι' αυτό πρέπει να είναι τόσο μεγάλο το ενδιαφέρον όλων μας. Δεν υπάρχει κανένας ιδιαίτερος λόγος να δημιουργήσουμε εντυπώσεις, γιατί έχω την αίσθηση ότι είναι πολύ μικρός ο χρόνος που βρισκόμαστε εδώ, για να αρχίσουμε να δημιουργούμε τις εντυπώσεις που λετε.
Ενημερωτικά σας λέγω ότι είμαι και γεωπόνος και κατάγομαι από μια περιοχή, που έχει φοβερά προβλήματα, όπως είναι ο Νομός Ημαθίας, με το ροδάκινο, που τα προβλήματά του θα τα δείτε στη συνέχεια και εσείς σαν Υπουργός. Σας αναφέρω όμως δύο πράγματα. Πρώτον, το κόστος παραγωγής που συνεχώς αυξάνεται λόγω των υψηλών κοστολογιών των φυτοφαρμάκων, του υψηλού ΦΠΑ στα μηχανήματα και, δεύτερον, γιατί οι τιμές των αγροτικών προϊόντων συνεχώς μειώνονται. Θυμηθείτε ότι από το Δεκέμβριο του 1993 με την συμφωνία της GATT μέχρι σήμερα πληρώνουν και θα πληρώνουν.
Πέραν όμως όλων αυτών, ο 'Ελληνας αγρότης αντιμετωπίζει και τα προβλήματα που δημιουργούνται από τις καιρικές συνθήκες, όπως χαλάζι, παγετός, καύσωνας κλπ. Εδώ χρειάζετα η προστασία και η παρουσία του Υπουργείου Γεωργίας, την οποία και επιζητούμε.
Δυστυχώς από το 1996 μέχρι σήμερα έχουμε σοβαρά προβλήματα όσον
αφορά το ασφαλιστικό σύστημα της αγροτικής παραγωγής. 'Εχουμε περιορισμένη ασφαλιστική κάλυψη σε όλες τις καλλιέργειες. Και αν πάρουμε την δενδροκομία, θυμηθείτε ότι τα στάδια της ανθοφορίας δεν καλύπτονται σχεδόν καθόλου.
'Ενα άλλο σοβαρό πρόβλημα είναι η καθυστέρηση στην καταβολή των
αποζημιώσεων. Υπήρξαν περιπτώσεις που είχαν να πάρουν χρήματα οι παραγωγοί πάνω από ένα χρόνο. 'Αλλο πρόβλημα η αδυναμία της έγκαιρης και σωστής εκτίμησης των ζημιών από την έλλεψη επιστημονικού προσωπικού. Παίρνει δυστυχώς νέους άπειρους γεωπόνους ο ΕΛΓΑ, οι οποίοι δεν μπορούν να κάνουν και σωστά τη δουλειά τους και έγκαιρα.
Αντιλαμβάνεσθε, λοιπόν, ότι σε μια χρονιά με παγετό ή οποιαδήποτε άλλη θεομηνία, όχι μόνο την επόμενη χρονιά δεν μπορούμε να κάνουμε τις απαραίτητες φροντίδες, αλλά θα έχουμε και πρόβλημα επιβίωσης των παραγωγών. Γι' αυτό ο στόχος πρέπει να είναι μια ολοκληρωμένη ασφάλιση, με καλύτερους όρους από τους ήδη ισχύοντες.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο κύριος Υφυπουργός έχει το λόγο. ΦΩΤΙΟΣ ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΛΗΣ (Υφυπουργός Γεωργίας): Κύριε Πρόεδρε, θεωρώ ότι το
συγκεκριμένο θέμα δεν προσφέρεται για αντιδικίες, γιατί ενδιαφέρει το σύνολο των Ελλήνων παραγωγών χωρίς χρώματα και κομματικές αντιπαραθέσεις.
Είναι γεγονός ότι ο ΕΛΓΑ, με το σύστημα στο οποίο βασίζεται σήμερα,
δεν μπορεί να καλύπτει περιόδους δύσκολες, με μεγάλες εκτάσεις καταστροφών, αποζημιώνοντας για αυτές τις καταστροφές. Γιατί οι οικονομικές δυνατότητες που έχει είναι συγκεκριμένες και προσδιορίζονται από τις εισφορές που εισπράττει.
Η Κυβέρνηση δεν έχει τη δυνατότητα, το κράτος, η πολιτεία, να ενισχύσει έστω και κατά μια δραχμή τον ΕΛΓΑ για να συνεχίσει τις αποζημιώσεις, άρα για να καλύψει ένα μεγάλο εύρος καταστροφών.

Το νομοσχέδιο που θα έρθει και που θα αναφέρεται στο συγκεκριμένο οργανισμό, δημιουργώντας τον κρατικό αυτόν οργανισμό αντασφάλισης, θα μπορεί να καλύψει και αυτές τις περιπτώσεις. Αυτό είναι μια μεγάλη τομή κατά τη γνώμη μου. Δεν θέλω να επιμείνω ή να απαντήσω σε αναφορές που έχουν σχέση με τη νέα αγροτική πολιτική, την GATT και όλο αυτό το σύστημα, γιατί θα πάμε πολύ πίσω. Θα έχουμε όμως τη δυνατότητα άλλες φορές να συζητήσουμε και για ευθύνες και για προκλήσεις στις νέες
εποχές.
Εκείνο που θέλω να πω είναι ότι, επειδή πρόκειται για ένα θέμα κοινού ενδιαφέροντος, επειδή έχει ολοκληρωθεί αυτός ο διάλογος και επειδή το νομοσχέδιο που θα κατατεθεί σύντομα από το Υπουργείο Γεωργίας θα αναφέρεται στην αναμόρφωση του συστήματος των αγροτικών ασφαλίσεων και στον ΕΛΓΑ ως το βασικό κορμό αυτού του νομοσχεδίου, θα έχουμε τη δυνατότητα εκεί να τα συζητήσουμε. Εκεί θα αναζητήσουμε και τις συμφωνίες και τις διαφωνίες και εκεί θα δούμε πόσο το ενδιαφέρον όλων μπορεί να αποτυπωθεί σε μια ενιαία και κοινή πολιτική, που θα έχει σαν στόχο την υπεράσπιση των Ελλήνων παραγωγών.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Δεύτερη είναι η με αριθμό 95/2.10.2000 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Σπυρίδωνος Στριφτάρη προς τον Υπουργό Ανάπτυξης, σχετικώς με τις προθέσεις της Κυβέρνησης για μείωση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης και κίνησης αγροτικών και φορτηγών αυτοκινήτων.
Η επικαιρη ερώτηση του κ. Στριφτάρη λιτή, όπως προβλέπει ο Κανονισμός, στο περιεχόμενο και σαφής στο ερώτημα, έχει ως εξής:

"Οι συνεχείς ανατιμήσεις των καυσίμων και ειδικά του πετρελαίου
θέρμανσης και κίνησης τινάζει στον αέρα το ήδη συρρικνωμένο εισόδημα των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Το πρόβλημα θα οξυνθεί ακόμη πιο πολύ με την έναρξη του χειμώνα με τους καταναλωτές πετρελαίου θέρμανσης.
Ερωτάται ο κύριος Υπουργός εάν είναι στις προθέσεις της Κυβέρνησης να πάρει μέτρα και ποια για τη μείωση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης και κίνησης που χρησιμοποιούν οι αγρότες και οι ιδιοκτήτες αγροτικών αυτοκινήτων".
Η κυρία Υφυπουργός έχει το λόγο.
ΜΙΛΕΝΑ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Κύριε Πρόεδρε, μια παγκόσμια ενεργειακή κρίση πλήττει τις οικονομίες της υφηλίου και τα εισοδήματα των εργαζομένων.
Η Κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή με συντονισμό αναλαμβάνει με
πρωτοβουλίες για να μειώσει τις επιπτώσεις αυτής της κρίσης, τόσο σε ό,τι αφορά τη δημοσιονομική σταθερότητα της χώρας όσο και τα εισοδήματα των εργαζομένων.
Ποιο συγκεκριμένα, όπως γνωρίζετε, τόσο για το πετρέλαιο κίνησης όσο και για το πετρέλαιο θέρμανσης, ο ειδικός φόρος κατανάλωσης που ισχύει στη χώρα μας 83.000 και 6.100 ανά χιλιόλιτρο αντίστοιχα αγγίζει τα κατώτατα επιτρεπόμενα όρια στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση και έτσι δεν υπάρχουν δυνατότητες περαιτέρω μείωσής του.
Σε ό,τι αφορά το πετρέλαιο κίνησης και τους αγρότες, όπως γνωρίζετε στους αγρότες, στο σύνολό τους υπάρχει μια επιστροφή φόρου της τάξης του 40% . Ειδικά λοιπόν σε αυτόν τον τομέα η Κυβέρνηση θα προχωρήσει σε μια
αύξηση των ποσοστών της επιστροφής, η οποία θα περιλαμβάνεται στο υπό κατάθεση φορολογικό νομοσχέδιο.
Σε ό,τι αφορά τους ιδιοκτήτες φορτηγών αυτοκινήτων, είναι νομίζω πολύ πρόσφατα και επομένως πολύ επίκαιρα τα μέτρα που πήρε η Κυβέρνηση καλύπτοντας ένα σύνολο θεσμικών αιτημάτων της. Επιπροσθέτως και σε ό,τι αφορά τη μείωση των τιμών που ισχύει από τα μεσάνυχτα χθες μετά από πρωτοβουλία της Κυβέρνησης και σε συνεννόηση με όλο το κύκλωμα εμπορίας και διάθεση πετρελαιοειδών, ειδικά σε ό,τι αφορά το πετρέλαιο κίνησης, επήλθε μια αύξηση της αναμενόμενης μείωσης, που ανήλθε στις 11 δραχμές.
Σε ό,τι αφορά το πετρέλαιο θέρμανσης, η Kυβέρνηση μελετά το
ενδεχόμενο χορήγησης ενός εφάπαξ βοηθήματος, το οποίο θα περιληφθεί στο τελικό σχέδιο κατάρτισης του προϋπολογισμού. Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ο κ. Στριφτάρης έχει το λόγο. ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΣΤΡΙΦΤΑΡΗΣ: Κυρία Υφυπουργέ, αναφορικά με τα μέτρα που
είπατε σε σχέση με το πετρέλαιο θέρμανσης, θα έχουν αναδρομική ισχύ; 'Ηδη τώρα αρχίζουν και αγοράζουν πετρέλαιο. Εσείς λέτε ότι θα πάρετε τα μέτρα με την κατάρτιση του προϋπολογισμού. Θέλουν ακριβώς το διπλάσιο ποσόν, ίσως και παραπάνω απ'ό,τι χρειαζόταν πέρυσι. Και αυτό είναι σίγουρο ότι δημιουργεί προβλήματα.
Αναφορικά με το θέμα των φορτηγατζήδων, δεν ξέρω πώς τα κανόνισε η Κυβέρνηση. Είναι θέμα των φορτηγατζήδων αν ικανοποιήθηκαν ή όχι τα αιτήματά τους και αν θα βγουν ξανά στους δρόμους.
Εγώ θα ήθελα να αναφερθώ και στο θέμα των ψαράδων, διότι γενικά στους αγρότες περιλαμβάνονται και οι ψαράδες. Και αυτοί είναι αναγκασμένοι να παίρνουν το πετρέλαιο σε πολύ μεγαλύτερες τιμές απ' ό,τι πέρυσι. Δεν ξέρω
τι προβλέπετε γι'αυτούς. Πέρα από την επιστροφή και τη χορήγηση αυτού του εφάπαξ βοηθήματος, θα μπορούσε να πάρει και άλλα μέτρα η Κυβέρνηση. Να μειώσει το ΦΠΑ. Και ας αφήσει η Κυβέρνηση το σλόγκαν ότι δεν αφήνει η Ευρωπαϊκή 'Ενωση. Στο ρεύμα που ζήτησε η Κυβέρνηση από την Ευρωπαϊκή 'Ενωση να μειωθεί ο ΦΠΑ, εκεί μειώθηκε. Μην ισχυρίζεται, λοιπόν, η Κυβέρνηση ότι η Ευρωπαϊκή 'Ενωση δεν αφήνει να μειώσουμε το ΦΠΑ στο πετρέλαιο. Θα μπορούσε να μειώσει ακόμα και τον ειδικό φόρο. Το κυριότερο όμως είναι ότι θα πρέπει η Κυβέρνηση να κάνει αυτά που λένε οι βενζινοπώλες. Ας μας πει πόσο κερδίζουν τα διυλιστήρια και πόσα οι εταιρείες που διακινούν τα πετρελαιοειδή σήμερα, για να μάθει πραγματικά ο κόσμος πού οφείλεται η μεγάλη τιμή του πετρελαίου και της βενζίνης. Και άλλες φορές έφθασε σ' αυτά τα επίπεδα η διεθνής τιμή του πετρελαίου. 'Εφθασε και στα τριάντα έξι δολάρια το βαρέλι. Τώρα έχει τριάντα δολάρια το βαρέλι. Και αυτό που είπατε, κυρία Υφυπουργέ, για τη συναίνεση, θα ήθελα να σας πληροφορήσω ότι σήμερα τα βενζινάδικα πωλούν τη βενζίνη όσο και χθες. Και είναι ψέμα αυτό που λέτε στον ελληνικό λαό ότι μειώθηκε η τιμή του πετρελαίου κατά έντεκα δραχμές. Τώρα, πώς το δικαιολογούν; 'Οτι είχαν πάρει τη βενζίνη και το πετρέλαιο πριν εξαγγελθούν οι μειωμένες τιμές. Και αυτά τα περί ενδεικτικών τιμών αφήστε τα. 'Η θα βάλετε πλαφόν πραγματικά ή θα κοροϊδεύετε τον κόσμο. Η ενδεικτική τιμή δεν λέει τίποτα, διότι μπορεί να πουλάει όσο θέλει ο καθένας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Το λόγο έχει η Υφυπουργός
Ανάπτυξης κ. Αποστολάκη.
ΜΙΛΕΝΑ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ (Υφυπουργός Ανάπτυξης): Κύριε Στριφτάρη, όπως γνωρίζετε, μετά το πρόσφατο Συμβούλιο Υπουργών Οικονομικών στις Βρυξέλλες, στο ΕΚΟΦΙΝ, η δυνατότητα περαιτέρω μείωσης του ειδικού φόρου κατανάλωσης αλλά και του ΦΠΑ είναι ένα ενδεχόμενο το οποίο αποκλείστηκε από την Ευρωπαϊκή 'Ενωση.
Θεωρώ, λοιπόν, εξαιρετικά ανεπίκαιρη και θα έλεγα εντελώς αβάσιμη την εμμονή σας σε μια δυνατότητα η οποία εκ των πραγμάτων δεν υφίσταται για τη χώρα μας.
Σε ό,τι αφορά τις υπόλοιπες παρατηρήσεις, σας επαναλαμβάνω ότι η Κυβέρνηση θα προχωρήσει σε μια αύξηση του ποσοστού επιστροφής σε ότι αφορά το πετρέλαιο κίνησης των αγροτών, η οποία θα περιληφθεί ως ρύθμιση στο υπό κατάρτιση φορολογικό νομοσχέδιο. Το ίδιο ισχύει και σε ό,τι αφορά το ενδεχόμενο και τη δυνατότητα να δοθεί μια εφάπαξ έκτακτη βοήθεια για το πετρέλαιο θέρμανσης, η οποία μελετάται και η οποία θα οριστικοποιηθεί στη φάση της τελικής κατάρτισης του προϋπολογισμού. Υπάρχουν παράμετροι, υπάρχει δημοσιονομική σταθερότητα, υπάρχει ένα πλαίσιο το οποίο δεν μπορούμε να υπερβούμε.
Θέλω, όμως, να έρθω και στην τελευταία σας επισήμανση σε σχέση με τους βενζινοπώλες και τις τιμές, παρ'ότι δεν αποτελεί περιεχόμενο της ερώτησής σας, αλλά οφείλω και θέλω να δώσω μια απάντηση.
Η Κυβέρνηση, κύριε Στριφτάρη, έκανε και κάνει μια προσπάθεια με στόχο τη διαφυλαξη του εισοδήματος των Ελλήνων καταναλωτών. 'Οπως γνωρίζετε, οι
τιμές των πετρελαιοειδών είναι απελευθερωμένες στη χώρα μας από το 1992. Το πλαφόν στο οποίο αναφερθήκατε είναι μια δυνατότητα η οποία παρέχεται
από ένα συγκεκριμένο θεσμικό πλαίσιο με περιορισμένο χρονικό ορίζοντα. Είναι συζητήσιμη η αποτελεσματικότητά του. Είναι συζητήσιμες οι

ενδεχόμενες παρενέργειες της αγοράς. 'Οταν οι τιμές κλιμακώθηκαν, η Κυβέρνηση τόνισε ότι αποτελεί ένα από τα όπλα της, αλλά, εν πάση περιπτώσει, για να γνωρίζουν όλοι μέσα στην Αίθουσα τι συμβαίνει, σας λέγω ότι οι τιμές είναι απελευθερωμένες από το 1992 και το πλαφόν έχει χρονικό ορίζοντα διάρκειας.
Σε ό,τι αφορά τους βενζινοπώλες και τις αιτιάσεις τους, η Ομοσπονδία των Βενζινοπωλών συμμετείχε στο διάλογο την Τρίτη το απόγευμα με την Κυβέρνηση. Αποδέχτηκε όλη τη ρύθμιση. Θεωρώ ότι στην πλειοψηφία τους οι βενζινοπώλες δεν θα επιδείξουν αυτήν τη συμπεριφορά που αδικεί τον κλάδο σε σχέση με τη συνέπεια που έχει δείξει μέχρι σήμερα. Γνώριζαν πολύ καλά ότι από χθες οι τιμές πέφτουν οκτώμισι δραχμές στη βενζίνη και έντεκα δραχμές στο ντίζελ. 'Αρα, όλοι θα προγραμματίσουν την τροφοδοσία τους από τα μεσάνυχτα και μετά, ώστε οι μειώσεις αυτές να μετακυληθούν και στον καταναλωτή. Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΣΤΡΙΦΤΑΡΗΣ: Δεν αφήνουν οι εταιρείες να πάει στους

καταναλωτές.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Σας παρακαλώ, δεν έχετε το λόγο. Νομίζω ότι η κυρία Υφυπουργός σας κάλυψε.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΣΤΡΙΦΤΑΡΗΣ: Δεν μας κάλυψε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Δεν αναφέρομαι στην ουσία. Αναφέρομαι στην απάντηση επί όλων των ερωτημάτων που θέσατε. Η ουσία της απάντησης είναι πολιτικό θέμα και δεν μπορεί να υπεισέλθει το Προεδρείο, θα το κρίνετε εσείς.
Προχωρούμε στις επίκαιρες ερωτήσεις δευτέρου κύκλου.
Πρώτη είναι η με αριθμό 99/2-10-2000 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή
της Νέας Δημοκρατίας κ. Γεωργίου Καλού προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σχετικώς με την αναβάθμιση της λειτουργίας των Ινστιτούτων Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΙΕΚ) κλπ.
Η επίκαιρη ερώτηση του κ. Καλού σε περίληψη έχει ως εξής:
"Η αυξανόμενη ανεργία στη χώρα μας και οι συνθήκες που σήμερα επικρατούν στην εσωτερική αγορά εργασίας, καθιστούν την κατάρτιση σημαντικότατο παράγοντα της οικονομίας, συμπληρωματικό της επαγγελματικής εκπαίδευσης σε όλα τα επίπεδα.
Η εκμετάλλευση των πόρων που διέθετε για τον τομέα αυτόν η Ευρωπαϊκή 'Ενωση οδήγησε το 1992 στη δημιουργία του Οργανισμού Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (ΟΕΕΚ) και στο θεσμό των Ινστιτούτων Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΙΕΚ), με τα οποία το ΥΠΕΠΘ προχώρησε στην υλοποίηση των σχετικών προγραμμάτων για την εκπαίδευση και κατάρτιση χιλιάδων νέων σε πολλές σύγχρονες επαγγελματικές ειδικότητες.
Τα είκοσι τρία δημόσια ΙΕΚ του 1993 έγιναν σαράντα επτά μέχρι το 1996 κι έφτασαν σε εκατόν σαράντα πέντε περίπου το 1999. Η πορεία τους φέτος είναι εμφανέστατα φθίνουσα εξ αιτίας των μειωμένων εγγραφών, συνέπεια και αυτό... της "μεταρρύθμισης". Οι ελλείψεις στις αναγκαίες υποδομές είναι μεγάλες, όπως μεγάλες είναι και οι ανάγκες όλων των ΙΕΚ σε εργαστήρια και μονάδες Πληροφορικής.
Οι πόροι που απορροφήθηκαν από το Β' ΚΠΣ έφθασαν τα 64 δισ. δραχμές
περίπου και κάλυψαν τις σχετικές ανάγκες μέχρι τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους.
Από τότε μέχρι σήμερα οι οφειλές προς τρίτους του ΟΕΕΚ (λειτουργικές ανάγκες των ΙΕΚ, πληρωμή του διδακτικού προσωπικού κλπ.) ξεπερνούν τα 10 δισ. δραχμές. Και ενώ για την περίοδο 2000-2008 είχαν προγραμματιστεί
πόροι 230 δισ. δραχμές, από το Γ' ΚΠΣ δίνονται τελικά μόνο 68 δισ. δραχμές.
Με δεδομένο όμως ότι ο ΟΕΕΚ δεν έχει ακόμα κλείσει τα βιβλία του για
την οικονομική χρήση 1998 και 1999 (!), γεννώνται προφανή τα ερωτηματικά
για την ταχύτητα και το ποσοστό των σχετικών απορροφήσεων.

Ερωτάται ο Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων:
1. Πώς διαγράφεται σήμερα το μέλλον των ΙΕΚ ως μονάδων μεταλυκειακής κατάρτισης και ποια είναι η θέση του ΥΠΕΠΘ όσον αφορά στις εγγυήσεις επαγγελματικής κατοχύρωσης που πρέπει να παρέχονται στους αποφοίτους των;
2. Υπάρχει ή όχι σχεδιασμός για την παροχή δικαιώματος διεξόδου προς
την τριτοβάθμια εκπαίδευση (π.χ. προς τα ΤΕΙ) στους κατόχους του σχετικού τίτλου πιστοποίησης σπουδών ΙΕΚ;
3. Με ποιον τρόπο και πότε θα βρεθούν οι ανύπαρκτοι σήμερα πόροι για την επιβίωση αυτού του θεσμού, δεδομένου ότι το τελευταίο εξάμηνο δεν έχουν καν καταρτιστεί τα απαραίτητα τεχνικά δελτία για τη δέσμευση των απαιτούμενων πιστώσεων".
Ο Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Ευθυμίου έχει το
λόγο.
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ (Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Κύριοι συνάδελφοι, είναι κοινή παραδοχή νομίζω ότι από το 1992 ο ΟΕΕΚ με τη σφραγίδα τότε του Γεωργίου Σουφλιά αποδείχτηκε σε όλη αυτήν την πορεία ένας Οργανισμός πολύτιμος για την αρχική επαγγελματική κατάρτιση και υπηρετήθηκε σωστά και από τον ιδρυτή του και απ' όλους όσους ακολούθησαν στην ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας ως σήμερα.
Η εικόνα που παρέχει η ερώτηση του κ. Καλού δεν ειναι ακριβής σε
ορισμένα κρίσιμα σημεία. Για παράδειγμα ξεκινώ από την πρωταρχική παράθεση στοιχείων ότι υπάρχει μείωση των σπουδαστών των ΙΕΚ. Αντιθέτως, κύριε Καλέ, φέτος αναφέρω χαρακτηριστικά, ότι οι αιτήσεις εγγραφής στην Αττική που είναι ο σαφέστερος δείκτης σε όλη τη χώρα, είναι εννιάμισι χιλιάδες αυτήν τη στιγμή, ενώ πέρυσι το ίδιο διάστημα ήταν εξίμισι

χιλιάδες. Οι ίδιοι ακριβώς δείκτες υπάρχουν και για τη Θεσσαλονίκη. και σ'όλη την Ελλάδα η εικόνα είναι αντίστοιχη.
'Αρα όχι απλώς δεν έχουμε μία απομείωση της προσέλευσης στα ΙΕΚ, αλλά
έχουμε και αύξηση την οποία σκεφτόμαστε να αντιμετωπίσουμε με μία

προσαύξηση του αριθμού των θέσεων στο δεύτερο εξάμηνο, το εαρινό.
Το ίδιο ισχύει και για τις παρεχόμενες ειδικότητες. Στα εκατόν
τριάντα εννέα ΙΕΚ που λειτουργούν σήμερα παρέχονται εκατόν δέκα ειδικότητες και το ίδιο ισχύει και για την υποδομή. Στα πλαίσια και του πρώτου και του δεύτερου ΕΠΕΕΚ υπήρξαν εκταταμένα προγράμματα υποδομής σε εργαστήρια, ενώ από το 1997 και μετά υπάρχει μία σταθερή αναμόρφωση του προγράμματος σπουδών. Και υπάρχει πρόβλεψη για τη συνέχιση της αναμόρφωσης του προγράμματος σπουδών και στο Γ' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης.
Από κάθε λοιπόν σκοπιά η λειτουργία των ΙΕΚ κρίνεται αποτελεσματική και ουσιώδης, ενώ έχουμε και διασφάλιση των επαγγελματικών δικαιωμάτων. 'Οπως γνωρίζετε, με το ν. 2738/99 το δίπλωμα επαγγελματικής κατάρτισης αναγνωρίζεται πλέον ως τυπικό προσόν διορισμού στο δημόσιο. 'Εχουμε ήδη εκδόσει προεδρικά διατάγματα για αναγνώριση δεκαοκτώ ειδικοτήτων ως προς τα επαγγελματικά τους δικαιώματα και αυτή τη στιγμή βρίσκονται υπό επεξεργασία τα προεδρικά διατάγματα για άλλες σαράντα ειδικότητες.
'Αρα και από αυτήν την άποψη τα ζητήματα αντιμετωπίζονται ορθά.
Βεβαίως υπάρχει ένα θέμα που είναι η διασφάλιση πρόσβασης μέσω των ΙΕΚ στα ΤΕΙ. 'Ενα θέμα πάρα πολύ λεπτό που συνδέεται, όπως ξέρετε πολύ καλά, και με τις συναποδοχές των ίδιων των ιδρυμάτων, όπως επίσης είναι ένα θέμα που πρέπει να ιδωθεί και μέσα από την ιδιαιτερότητα, ότι με ομόφωνη απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου κατεύθυνσή μας είναι η ανωτατοποίηση των ΤΕΙ σε μια μορφή ανώτατης μη πανεπιστημιακής εκπαίδευσης.
Επομένως τα θέματα που θίγονται δεν ανταποκρίνονται σε μία αρνητική εικόνα, αλλά αντίθετα σε μια εικόνα ενός οργανισμού με καλή και σταθερή ανάπτυξη. Νομίζω ότι το γεγονός ότι ο ΟΕΕΚ έχει 65% άμεση απορρόφηση των αποφοίτων του στην αγορά εργασίας καταδεικνύει και την ορθότητα και τη λειτουργικότητα του θεσμού.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ευχαριστώ.
Το λόγο έχει ο κ. Καλός.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, θεωρώ μη ικανοποιητικά τα όσα είπε ο κύριος Υπουργός απαντώντας στην ερώτησή μου. Νομίζω ότι εκείνο που ενδιαφέρει αυτήν τη στιγμή είναι να στηρίξουμε ουσιαστικά και όχι με παραπειστική εικόνα και με λανθασμένες, αν θέλετε, θεωρήσεις του συνολικού status σήμερα του ΟΕΕΚ την ουσία της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης που προσφέρεται σε χιλιάδες νέους ανθρώπους.
Κύριε Υπουργέ, πουθενά στην ερώτησή μου δεν αναφέρεται ότι έχουμε φθίνουσα πορεία του μαθητικού δυναμικού. 'Εχουμε φθίνουσα πορεία των ΙΕΚ και εξηγώ: Εννοώ ότι, πρώτον, οι υποδομές αντί να βελτιώνονται πηγαίνουν προς το χειρότερο. Οι ανάγκες πολλαπλασιάζονται. Λειτουργείτε με προγράμματα το 1992 και δεν πείθετε κανέναν, όταν λέτε ότι από το 1997 και μετά σχεδιάσατε νέες ειδικότητες. Δεν έχουν γίνει και δεν μου απαντήσατε πότε έγιναν τα νέα τεχνικά δελτία για να μπορείτε να πάρετε πιστώσεις. Δεν μου απαντήσετε για το μεγάλο έλλειμμα από τον Απρίλιο και μετά, αφού εσείς καθηστερήσατε -εσείς είστε υπεύθυνος- να βάλετε νέα διοίκηση στον ΟΕΕΚ επί πέντε μήνες σχεδόν. Δεν μου απαντήσατε για τα 10.000.000.000 που οφείλει σε καθηγητές, σε τρίτους, τέλος πάντων, ο ΟΕΕΚ. Και δεν μου απαντήσατε κυρίως, όπως δεν είπατε και χθες στην ελληνική κοινή γνώμη και στην εκπαιδευτική κοινότητα, τι είναι εκείνο το περιβόητο 8% όταν πέρσι είχαμε αύξηση των δαπανών για την παιδεία 7,9 στον κρατικό προϋπολογισμό. Φέτος επαίρεσθε για 8%.
Να μας πείτε λοιπόν, γιατί, ενώ υποσχεθήκατε 230.000.000.000 από το Γ' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, καταλήγετε να δίνετε 68.000.000.000. Πώς θα φθάσουν αυτά μέχρι το 2008; Πώς θα λειτουργήσει ο ΟΕΕΚ και τα ΙΕΚ; γιατί και εμείς τον θεωρούμε σημαντικό. Και να μου απαντήσετε βάζοντας το δάκτυλό σας επί τον τύπον των ήλων, τι θα γίνει όσον αφορά όχι στην υποβάθμιση των ΤΕΙ με το πέρασμα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση όλων αυτών των ανθρώπων μετά από εξετάσεις, αλλά με τη διέξοδο σε αυτούς, ώστε να έχουμε μία πλήρη ευκαιρία τρίτου βαθμού εκπαίδευσης στους αποφοίτους των ΙΕΚ. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ευχαριστώ.

Το λόγο έχει ο Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Ευθυμίου
για δύο λεπτά.
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ (Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Ούτε σε αυτό το πεδίο, κύριε Καλέ, είναι ακριβής η εικόνα που σας έχει παρασχεθεί από τα στοιχεία που προφανώς αντλήσατε. Είναι ακριβές ότι υπήρξε μία απορρόφηση των πόρων του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου, που είχε προσδιοριστεί σε 55,8 δισ. που έφθασε τα 112%. Είναι ακριβές.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ: Τώρα τι θα γίνει.
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ (Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων): Αυτό οφείλεται σε μία επέκταση των ΙΕΚ με βάση τις ανάγκες που υπέδειξαν οι τοπικές κοινωνίες. Αυτό καλύπτεται αυτήν τη στιγμή με τεχνικά δελτία γέφυρας και καλύπτεται ...
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ: Δεσμεύσατε κάποιες πιστώσεις; Αποτελέσματα θέλουμε.
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ (Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων):
Βεβαίως. Είναι υπογεγραμμένα τα τεχνικά Δελτία και είναι στη διάθεσή σας. Είναι υπογεγραμμένα Τεχνικά Δελτία Γέφυρας και με βάση αυτά καλύπτουμε όλες τις προηγούμενες υποχρεώσεις. Επίσης ξέρετε ότι αυτήν τη στιγμή τελειώνει η διαπραγμάτευση στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση και η εγγραφή στον ΟΕΕΚ είναι βέβαιο ότι θα είναι μεγαλύτερη της εγγραφής των 68.000.000.000 που είχαμε στο προηγούμενο ΕΠΕΑΕΚ. Είναι πιθανόν ότι όταν θα ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή 'Ενωση, θα έχουμε ένα ποσό που θα προσεγγίζει ίσως τα 90.000.000.000.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΣ: Το κρατώ και θα τα ξαναπούμε.
ΠΕΤΡΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ (Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων):
Βεβαίως.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.

Η τρίτη με αριθμό 103/2-10-2000 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του
Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου κ. Ασημίνας Ξηροτύρη Αικατερινάρη προς τον Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας, σχετικώς με τους κανόνες και τα πρότυπα ασφαλείας των επιβατικών πλοίων, τις διαδικασίες ελέγχου κλπ., διαγράφεται λόγω κωλύματος του κυρίου Υπουργού.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ολοκληρώθηκε η συζήτηση των επικαίρων
ερωτήσεων.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε
στην ημερήσια διάταξη της
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης: "Δικαστική προστασία κατά το στάδιο που προηγείται της σύναψης συμβάσεων φορέων οι οποίοι λειτουργούν στους τομείς του ύδατος, της ενέργειας, των μεταφορών και των τηλεπικοινωνιών σύμφωνα με την οδηγία 92/13/ΕΟΚ".
Η Διάσκεψη των Προέδρων αποφάσισε σε συνεδρίασή της στις 14.9.2000 τη συζήτηση του νομοσχεδίου αυτού σε μία συνεδρίαση και έτσι θα προχωρήσουμε.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να έχω το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ορίστε, κύριε Παυλόπουλε. Πριν
δώσω το λόγο στους εισηγητές για ένα λεπτό, ποιο είναι το θέμα;
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Το θέμα είναι διαδικαστικό, κύριε Πρόεδρε. Πράγματι στη Διάσκεψη των Προέδρων κατ'οικονομία αποφασίστηκε, μολονότι το νομοσχέδιο είναι ιδιαίτερα σημαντικό, να υπάρξει συζήτηση σε μία μόνο συνεδρίαση. Ο κύριος Υπουργός όμως έφερε μία τροπολογία, στα άρθρα 30 και 35 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Μια τροπολογία που δεν είναι καθόλου απλή και μια τροπολογία, η οποία είναι ένα θεσμικό ζήτημα, το οποίο δεν ήλθε καν στην επιτροπή. Και είναι φανερό, αν δει κάποιος το περιεχόμενό της, ότι είναι απόρροια της τελευταίας συνάντησης του Πρωθυπουργού με τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Είναι ένα ζήτημα που θίγει τις σχέσεις μεταξύ εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Συζητάτε επί του περιεχομένου της τροπολογίας, κύριε Παυλόπουλε; Σας παρακαλώ! Βάλατε διαδικαστικό θέμα. Τι εννοείτε; Είναι άσχετη η τροπολογία με το νομοσχέδιο;
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: 'Οχι, κύριε Πρόεδρε, αλλά είναι τόσο σοβαρή η τροπολογία, ώστε δεν μπορεί να ισχύσει η συμφωνία η οποία έγινε στη Διάσκεψη των Προέδρων, διότι στη Διάσκεψη των Προέδρων δεν είχε τεθεί το θέμα μιας τόσο σημαντικής τροπολογίας. Δεν πρόκειται, λοιπόν, να δεχθούμε από πλευράς Νέας Δημοκρατίας μετά την αλλαγή αυτή να συζητηθεί σε μία συνεδρίαση. Επομένως εμείς -σας το λέω- διαδικαστικά, με βάση τον

Κανονισμό της Βουλής, θα χρησιμοποιήσουμε ό,τι διαθέτουμε, ώστε να μη συζητηθεί σε μία συνεδρίαση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ευχαριστώ, κύριε Παυλόπουλε. Το λόγο έχει ο εισηγητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Κωνσταντίνος Διαμαντής. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε
σήμερα για το σχέδιο νόμου "Δικαστική προστασία κατά το στάδιο που προηγείται της σύναψης συμβάσεων φορέων, οι οποίοι λειτουργούν στους
τομείς τους ύδατος, της ενέργειας, των μεταφορών και των τηλεπικοινωνιών σύμφωνα με την οδηγία 92/13/EOK".
Η Ευρώπη σταδιακά αλλά σταθερά προχωρεί στην ενοποίηση όλων των λειτουργιών που διέπουν την οικονομία της και θεσπίζει ενιαίους κανόνες για να μπορέσει ο ανταγωνισμός στα κράτη-μέλη να γίνεται με ίσους και ίδιους όρους. Μέσα στην έννοια της ευρωπαϊκής αγοράς ενυπάρχει και η απελευθέρωση της αγοράς των δημόσιων συμβάσεων για τα έργα και τις προμήθειες. Γι'αυτό ήδη έχει προβλέψει το ελληνικό κράτος και η Βουλή ψήφισε το 1997 το ν. 2522 του 1997, ο οποίος προβλέπει όλες αυτές τις διαδικασίες.
Με το παρόν νομοσχέδιο καλύπτουμε σήμερα τους λεγόμενους εξαιρούμενους τομείς, οι οποίοι είναι οι τομείς του ύδατος, της ενέργειας, των μεταφορών και των τηλεπικοινωνιών.
Πρέπει να σας πω ότι στα πλαίσια της Ευρώπης αυτό αντιπροσωπεύει ένα πολύ σημαντικό κομμάτι, είναι μία ενδιαφέρουσα αγορά. 'Εχει εκτιμηθεί -παλαιότερα βέβαια, το 1991- ότι αυτό είναι μία αγορά, η οποία αντιπροσωπεύει περίπου το 15% του Ακαθάριστου Εγχώριου Κοινοτικού Προϊόντος, αφού καλύπτει περίπου εξακόσια δισεκατομμύρια ECU.

Με το παρόν νομοσχέδιο βέβαια, επιδιώκεται η προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας προς τις διατάξεις της οδηγίας 92/13/ΕΟΚ που έχει θεσπιστεί από τις 25 Φεβρουαρίου 1992 και αφορά την ενιαία λειτουργία όλων αυτών των τομέων.
Υπόψιν ότι για όλες τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης αυτή η αναγκαία προσαρμογή έπρεπε να γίνει μέχρι την 1η Ιανουαρίου 1993. Για την Ελλάδα και την Πορτογαλία υπήρξε μία εξαίρεση και η προσαρμογή αυτή έπρεπε να συντελεστεί μέχρι τις 30 Ιουνίου 1997. Δηλαδή ήδη σήμερα που συζητάμε είμαστε εκπρόθεσμοι.
Η οδηγία αυτή επαναλαμβάνει σε ένα πολύ μεγάλο μέρος τις ρυθμίσεις
της οδηγίας 89/665, που αναφέρεται στις προμήθειες και τα έργα του δημοσίου και όπως είπα προηγουμένως εντάχθηκε στην ελληνική έννομη τάξη με το ν. 2522. Ουσιαστικά δηλαδή το σημερινό συζητούμενο νομοσχέδιο αποτελεί μία επέκταση, μία συμπλήρωση αυτού του νόμου και καλύπτει αυτούς τους εξαιρούμενους τομείς.
Ο στόχος είναι ότι θα πρέπει αυτή η τεράστια οικονομική σημασία, που έχουν αυτοί οι τομείς να γίνει με τέτοιο τρόπο, ούτως ώστε να υπάρξει ωφέλεια και για τους καταναλωτές, στους οποίους απευθύνονται όλα αυτά τα σημαντικά έργα και για τις εταιρείες και να υπάρξει ισχυροποίηση της ευρωπαϊκής οικονομίας.
Γιατί γίνονται αυτά; Διότι στην πορεία διαπιστώθηκε ότι παρ' όλο που όλες οι χώρες έχουμε συμφωνήσει πως πρέπει να απελευθερώσουμε τις

αγορές, να γίνεται επί ίσοις όροις ο ανταγωνισμός και να έχουμε ίδιους νόμους και διατάξεις, στην ουσία αυτά καταστρατηγούνταν, γιατί υπάρχει αυτή η πολύ ισχυρή τάση των κρατών-μελών να αποκλείουν τις δικές τους, τις εγχώριες αγορές, αυτό που λέμε μία τάση εθνικού προστατευτισμού. Θεωρήθηκε ότι είναι ένα προνομιακό, ένα πρόσφορο πεδίο για να ασκηθεί μέσα από αυτούς τους τομείς οικονομική, κοινωνική, αλλά και περιφερειακή πολιτική από τα κράτη-μέλη. Και βεβαίως η Ευρωπαϊκή 'Ενωση θυμίζει ότι η αγορά μας θα πρέπει να είναι ενιαία και ίδια για όλους.
Η απελευθέρωση όμως της αγοράς, των δημοσίων συμβάσεων, οφείλει να έχει πλεονεκτήματα που το Κοινοτικό Δίκαιο πρέπει να τα διαφυλάξει. Αυτά είναι η ανταγωνιστικότητα των κοινοτικών επιχειρήσεων, η βελτίωση των όρων λειτουργίας, η μείωση του κόστους των προϊόντων και των υπηρεσιών και η καλύτερη τυποποίηση της ευρωπαϊκής οικονομίας.
Για να λειτουργήσει όλο αυτό το σύστημα επιβάλλεται να υπάρξει μία ομοιομορφία κανόνων. Και αυτό επιτυγχάνεται με αλλεπάλληλες οδηγίες και κανονισμούς, για να πετύχουμε την ελεύθερη κυκλοφορία όχι μόνο των κεφαλαίων και των ανθρώπων, αλλά και των επιχειρήσεων, να υπάρξει η διαφάνεια σε αυτούς τους τομείς και να υπάρξουν και ισότιμοι όροι ανταγωνισμού.
Ποιες είναι οι γενικές αρχές; 'Ολες αυτές οι προαναφερόμενες οδηγίες έχουν εφαρμογή για συμβάσεις οι οποίες έχουν οικονομική σημασία κοινοτικού μεγέθους. Και για να το προσδιορίσουμε ακριβέστερα θα πρέπει να πω ότι το κοινοτικό μέγεθος, η κοινοτική διάσταση δηλαδή, αναφέρεται σε έργα, προμήθειες και συμβάσεις, οι οποίες κινούνται στο επίπεδο των διακοσίων χιλιάδων έως τετρακοσίων χιλιάδων ECU κατά περίπτωση -στο νερό έχουμε διακόσιες χιλιάδες και στις τηλεπικοινωνίες έχουμε τετρακόσιες χιλιάδες ECU- ως ελάχιστο όριο που υπόκεινται σε αυτές τις διατάξεις.
Η δεύτερη γενική αρχή είναι ότι θεσπίζονται κοινοί κανόνες διαφάνειας. Μέσα σε αυτό προβλέπεται η έγκαιρη δημοσιότητα, ανεξαρτήτως δηλαδή τόπου και έδρας, που σημαίνει ότι προβλέπεται από ειδική οδηγία για τον κάθε φορέα στην αρχή του κάθε έτους να προβλέπει, να προϋπολογίζει ποια έργα σκοπεύει να κάνει στον τομέα αυτό, ούτως ώστε να είναι εύκολη η πρόσβαση από τις εταιρείες, οι οποίες πιθανόν ενδιαφέρονται, να λάβουν γνώση όλων αυτών των διαδικασιών.

Το τρίτο είναι η επικοινωνία, η οποία θα πρέπει να είναι σωστή, να
είναι ισότιμη και να καλύπτει μεταξύ του αναθέτοντα το έργο και του διεκδικώντα το έργο.
Αυτά όλα, λοιπόν, τακτοποιούνται με το παρόν νομοσχέδιο. Και αυτό επιτυγχάνεται μέσα από τα έξι άρθρα, στα οποία περιλαμβάνονται όλες εκείνες οι αναγκαίες λειτουργίες για να έχουμε καλύτερη εφαρμογή του Κοινοτικού Δικαίου.
Το νομοσχέδιο αυτό έχει έξι άρθρα.
Το πρώτο, το οποίο είναι το λεγόμενο πεδίο εφαρμογής, αναφέρεται στις διαφορές που αναφύονται και εμπίπτουν στις διατάξεις της οδηγίας 93/38.
Το άρθρο 2 προβλέπει την έκταση της δικαστικής προστασίας, δηλαδή
προσδιορίζονται τα πρόσωπα, τα οποία δικαιούνται να ζητήσουν δικαστική προστασία, ορίζονται οι προϋποθέσεις για τη νομιμοποίησή τους, προβλέπονται τα δικαιώματά τους, η δυνατότητα να ζητήσουν προσωρινή δικαστική προστασία, να ζητήσουν αποτροπή εκτέλεσης του έργου, ακύρωση και εν τέλει αποζημίωση εάν κάτι δεν πάει καλά. Το άρθρο αυτό παραπέμπει βέβαια στις διατάξεις στο ν. 2522, που αφορά το δημόσιο για να πετύχουμε μία αποφυγή επαναλήψεων σε νόμους για το ίδιο περιεχόμενο, εκτός από ορισμένες εξαιρέσεις που αφορούν μόνο τις προθεσμίες.
Το άρθρο 3, το οποίο έχει την επωνυμία "Διαπίστωση", προβλέπει την
ευχέρεια στους αναθέτοντες φορείς να απευθυνθούν σε διαπιστωτές. 'Ετσι το λέει το νομοσχέδιο. Πιστεύω ότι καλύτερος όρος είναι "πιστοποιητές", να πιστοποιούν δηλαδή εάν τηρήθηκαν σωστά όλες οι προβλεπόμενες διατάξεις είτε αυτό αφορά τη δημοσιότητα είτε αφορά τη θέσπιση των κανόνων. Θα έλεγα ότι είναι και σοφή η διάταξη, γιατί καθιστά προσεκτικούς και τους αναθέτοντες φορείς, για να διασφαλίσει έτσι με τον καλύτερο τρόπο την απαιτούμενη νομιμότητα.
Το άρθρο προβλέπει βέβαια ότι υπάρχει η δυνατότητα οι διαπιστωτές
αυτοί να είναι είτε από το Σώμα των Ελλήνων Πιστοποιητών είτε από οποιοδήποτε άλλο κράτος-μέλος της άλλης Ευρώπης, που έχει τον αντίστοιχο θεσμό.
Το τέταρτο άρθρο αναφέρεται στη συνεργασία των ελληνικών αρχών με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Βέβαια κάνει πάλι παραπομπή στο ν. 2522 με τις απαραίτητες εξαιρέσεις.
Το άρθρο 5, που είναι ένα από τα σημαντικότερα άρθρα αυτού του νόμου, προβλέπει την εξωδικαστική επίλυση των τυχόν διαφορών, που προκύπτουν μεταξύ του φορέα, που αναθέτει ένα έργο και της διεκδικήτριας εταιρείας, με μία εξωδικαστική και με αμοιβαία εμπιστοσύνη επίλυση των διαφορών, μέσω των διαιτητών, των διαμεσολαβητών.
Το ακροτελεύτιο άρθρο -είναι πολύ τυπικό- αναφέρεται στην έναρξη
ισχύος εφαρμογής αυτού του νόμου.
Αγαπητοί συνάδελφοι, αυτό το μικρό νομοσχέδιο περιλαμβάνει όλες αυτές τις ρυθμίσεις, οι οποίες είναι αναγκαίες για να έχουμε μία ενιαία
εφαρμογή του Κοινοτικού Δικαίου σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης. Η Ελλάδα σήμερα, με αυτήν την ψήφιση του νόμου προσαρμόζεται και στον τομέα αυτό στο κοινό Ευρωπαϊκό Δίκαιο, ενσωματώνει δηλαδή σταδιακά τις λειτουργίες της με μία προοπτική ευρωπαϊκής διαδρομής για να μπορέσουμε έτσι σταδιακά να ενοποιήσουμε όλες μας τις λειτουργίες σύμφωνα με αυτά

που απαιτεί η Ευρωπαϊκή 'Ενωση, στην οποία έχουμε αποδεχθεί ότι ανήκουμε και πρέπει να ανήκουμε σωστά.
Κλείνοντας, πιστεύω ότι η ψήφιση και αυτού του νομοσχεδίου θα μας

οδηγήσει σε ένα ακόμη βήμα να απαλλαγούμε ενδέχεται -γιατί ακούστηκαν και φωνές τα άκουσα και στην επιτροπή- από μία τάση εθνικού προστατευτισμού που έχουμε.
Πρέπει να πω το εξής: Σε κάθε τέτοια προσαρμογή δεν υπάρχουν μόνο κίνδυνοι, αλλά υπάρχουν και ευκαιρίες. Θα μπορούσε, δηλαδή συνοπτικά κάποιος να ισχυριστεί ότι, αφού η Ελλάδα αντιπροσωπεύει το 3% του κοινοτικού μεγέθους, άρα οι όποιοι κίνδυνοι -καταλαβαίνω ότι είναι απλοϊκό- που περιέχονται από τέτοιες απελευθερώσεις, αντιπροσωπεύουν το 3%, αλλά και οι ευκαιρίες που ανοίγονται αντιπροσωπεύουν το 97%, το υπόλοιπο κομμάτι δηλαδή της ευρωπαϊκής αγοράς.
Εμείς οι 'Ελληνες έχουμε αποδείξει ότι όταν μας προσφέρονται
ευκαιρίες, τα καταφέρνουμε. Μ' αυτήν την έννοια, λοιπόν θεωρώ και εγώ ότι αυτό είναι μια ευκαιρία για την ελληνική οικονομία και για τις ελληνικές εταιρείες, οι οποίες έχουν αναβαθμιστεί και με καλύτερους όρους πλέον αντιμετωπίζουν τον ευρωπαϊκό ανταγωνισμό και σ' αυτόν τον τομέα θα είναι και για τη χώρα μας και για τις εταιρείες και για όλους ικανοποιητικά τα αποτελέσματα.
Σας καλώ λοιπόν, να στηρίξετε το παρόν νομοσχέδιο. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας "ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ", "Πεντακόσια χρόνια έντυπης παράδοσης του
Νέου Ελληνισμού" δεκατέσσερις μαθητές και ένας συνοδός-δάσκαλος από το Δημοτικό Σχολείο Κάτω Σουλίου Μαραθώνα Αττικής.
Τους καλωσορίζουμε.
(Χειροκροτήματα στην Αίθουσα)
Επίσης, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι το Κομμουνιστικό
Κόμμα Ελλάδος ορίζει ως ειδικό αγορητή για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης, που συζητούμε σήμερα, το συνάδελφο κ. Νικόλαο Γκατζή.
Ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας κ. Ανδρεουλάκος έχει το λόγο.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το συζητούμενο σχέδιο νόμου επαναλαμβάνει τις ρυθμίσεις του ν. 2522/1997, με ευθεία παραπομπή στις διατάξεις του και με ελάχιστες, ασήμαντες διαφοροποιήσεις.
Ο νόμος αυτός αναφέρεται στη δικαστική προστασία, κατά το στάδιο που
προηγείται της σύναψης συμβάσεων δημοσίων έργων, κρατικών προμηθειών ή υπηρεσιών, σύμφωνα με την οδηγία 89/665, ενώ το συζητούμενο σχέδιο νόμου διαπραγματεύεται τα της δικαστικής προστασίας κατά το στάδιο που προηγείται της σύναψης συμβάσεων φορέων, οι οποίοι λειτουργούν στους τομείς του ύδατος, της ενέργειας, των τηλεπικοινωνιών και των μεταφορών, σύμφωνα με την οδηγία 92/13.
Η σημερινή συζήτηση γίνεται υπό το φως των πενιχρών, εάν όχι

αρνητικών δυστυχώς, αποτελεσμάτων, της τριετούς εφαρμογής του ν. 2522/1997.
Πράγματι, κατά τη διαρρεύσασα τριετία εφαρμογής αυτού του νόμου,κ όχι μόνο δεν είδαμε εδραιούμενες τις εγγυήσεις διαφάνειας κατά τη σύναψη συμβάσεων δημοσίων έργων, κρατικών προμηθειών ή υπηρεσιών, απεναντίας πάγκοινη είναι η διαπίστωση ότι έχουμε έξαρση των φαινομένων αδιαφάνειας, διαπλοκής και διασπάθισης των κοινοτικών και εθνικών πόρων στον αμαρτωλό χώρο των δημοσίων έργων, κρατικών προμηθειών και υπηρεσιών.
Οι εγγυήσεις διαφάνειας και νομιμότητας, που υποτίθεται ότι
προωθούσαν οι ρυθμίσεις του ν. 2522 προσέκρουσαν, όπως άλλωστε
αναμενόταν, στον ύφαλο των διατάξεων του περιβόητου άρθρου 4, σύμφωνα με

τον οποίο εάν μία σύμβαση δημοσίου έργου κρατικής προμήθειας ή υπηρεσίας είχε προσβληθεί ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου και είχε ακυρωθεί η σχετική απόφαση για τη σύναψη της σύμβασης, τότε η σύμβαση εκτελείται, παρά τη δικαστηριακή διαπίστωση της παρανομίας. Δηλαδή, αυτός που παράνομα αναδείχθηκε μειοδότης και συνεβλήθη με το ελληνικό δημόσιο, εκτελεί τη σύμβαση και πλουτίζει, ενώ αυτός ο οποίος αδικήθηκε, κατά παράβαση της κοινοτικής και της εσωτερικής νομοθεσίας, μένει εκτός νυμφώνος και απλώς, μπορεί να διεκδικήσει στα δικαστήρια αποζημίωση αρνητικού διαφέροντος, δηλαδή τις δαπάνες της οποίας υποβλήθηκε, συμμετέχοντας στη διαδικασία του διαγωνισμού.
Η Κυβέρνηση διατείνεται ότι αυτού του είδους η ρύθμιση επιβάλλεται
τάχα από το Κοινοτικό Δίκαιο, από τη σχετική κοινοτική οδηγία 89/665. Τίποτα δεν είναι αναληθέστερο αυτού, διότι η οδηγία αυτή αναφέρει ότι αφήνει στη διακριτική ευχέρεια του κράτους μέλους τη συνέχιση ή μη της

σύμβασης, όταν ο δικαστικός αγώνας είχε την παραπάνω έκβαση. Και αυτό, γιατί ενδέχεται σε ορισμένες περιπτώσεις να έχει προχωρήσει τόσο πολύ η εκτέλεση της σύμβασης, ώστε να είναι αδύνατον να ανατραπούν τα αποτελέσματα, που έχουν παραχθεί και να είναι ασύμφορο για το δημόσιο να επαναληφθεί από την αρχή η όλη διαδικασία.
Η Κυβέρνηση όμως και το 1997 με το ν. 2522 και σήμερα με το προτεινόμενο και συζητούμενο σχέδιο νόμου, αντί να εισηγηθεί μία ρύθμιση σύμφωνα με την οποία, ανάλογα με το σημείο στο οποίο βρίσκεται εκάστοτε η εκτέλεση της σχετικής συμβάσεως, να σταθμίζεται το δημόσιο συμφέρον και να συνεχίζεται ή όχι η σύμβαση, έχει νομοθετήσει και νομοθετεί και σήμερα, πως ό,τι και να γίνει, οποιαδήποτε παρανομία και να έχει συντελεστεί και να έχει διαπιστωθεί δικαστικά και σε οποιοδήποτε στάδιο τέλεσης και αν βρίσκεται η αμαρτωλή σύμβαση, εξακολουθεί να την εκτελεί εκείνος που παράνομα την πήρε.
Είναι απαράδεκτη και σκανδαλώδης νομοθετική ρύθμιση που υποθάλπει και δικαιώνει την αδιαφάνεια, τη διαπλοκή και τη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος.
Η Νέα Δημοκρατία με πρόσφατη νομοθετική της πρωτοβουλία προσπάθησε,
χωρίς αποτέλεσμα, γιατί προσέκρουσε στην κυβερνητική πλειοψηφία, να εξαλείψει το νομοθετικό άγος των ρυθμίσεων του άρθρου 4. Πρόκειται για την πρόταση νόμου "εγγυήσεις διαφάνειας κατά τη σύναψη συμβάσεων δημοσίων έργων, κρατικών προμηθειών και υπηρεσιών" η οποία πρόσφατα στις 31 Αυγούστου απορρίφθηκε απο την κυβέρνητική πλειοψηφία.
Σύμφωνα με τις προταθείσες ρυθμίσεις, σε αντικατάσταση του άρθρου 4 του ν. 2522, η προτεινόμενη ειδική τριμελής επιτροπή εκτέλεσης δικαστικών αποφάσεων, η οποία θα ήταν επιφορτισμένη με την εκτέλεση των εκδιδομένων σχετικών ακυρωτικών ή αναγνωριστικών αποφάσεων, αποφασίζει είτε την εξ υπαρχής επανάληψη του διαγωνισμού είτε την επανάληψή του ύστερα από ορισμένο σημείο της όλης διαδικασίας είτε την ανάθεση της εκτέλεσης της σύμβασης στον κατά την απόφαση δικαιωθέντα είτε τέλος κατ' εξαίρεση όλως, τη συνέχιση της εκτέλεσης αυτής από εκείνον υπέρ του οποίου αρχικώς κατακυρώθηκε το αποτέλεσμα του διαγωνισμού, παρά την ύπαρξη κάποιας παρατυπίας ή παρανομίας.
Η Κυβέρνηση διατείνεται, προς αντίκρουση των παραπάνω αιτιάσεων, ότι το πεδίο εφαρμογής του άρθρου 4 περιορίζεται τάχα δραστικά, αφού με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις επεκτείνεται η προσωρινή δικαστική προστασία των ασφαλιστικών μέτρων και στις διοικητικές συμβάσεις. Δηλαδή, ενώ στα διοικητικά δικαστήρια και δη στο Συμβούλιο της Επικρατείας, η αναστολή ήταν κάτι το σπάνιο, έχει αρχίσει τάχα να εφαρμόζεται σε μεγάλη έκταση. Η ακολουθούμενη όμως, δικαστηριακή πρακτική του Συμβουλίου της Επικρατείας κατά τη διαρρεύσασα τριετία που εφαρμόζεται ο ν. 2522 δεν επιβεβαιώνει τις αισιόδοξες προσδοκίες και διαπιστώσεις του κυρίου Υπουργού της Δικαιοσύνης, δοθέντος ότι ασήμαντο είναι το ποσοστό των χορηγούμενων αναστολών και τούτο, διότι εν όψει του ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας λειτουργεί κατά το ανακριτικό σύστημα και για τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων απαιτείται πιθανολόγηση ότι θα ευδοκιμήσει η αίτηση ακύρωσης, το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο είναι άκρως φειδωλό στη χορήγηση αναστολών, αφού η χορήγηση συνιστά πρόκριση για την κυρία δίκη, στην οποία πρόκριση το Συμβούλιο της Επικρατείας είναι πολύ διστακτικό για να προβεί.
Συνεπώς τόσο οι ισχύουσες όσο και οι προτεινόμενες ρυθμίσεις
δικαστικής προστασίας κατά το στάδιο που προηγείται της σύναψης συμβάσεων, τόσο του δημοσίου όσο και των φορέων, οι οποίοι λειτουργούν στους τομείς ύδατος, ενέργειας, μεταφορών και τηλεπικοινωνιών εν όψει του άρθρου 4 και της παραπάνω δικαστηριακής τακτικής του Συμβουλίου της Επικρατείας στο θέμα των αναστολών έχουν καθαρά φιλολογικό χαρακτήρα και ουσιαστικά λειτουργούν ως άλλοθι διαφάνειας και νομιμοφάνειας, ενώ στην πράξη είχαμε και θα έχουμε καθεστώς θεμιτής παρανομίας με έξαρση του φαινομένου της αδιαφάνειας, της διαπλοκής και της διασπάθισης του δημοσίου χρήματος. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος για τον οποίο η Νέα Δημοκρατία καταψηφίζει επί της αρχής το προτεινόμενο σχέδιο νόμου, διότι εφόσον παραμένουν οι σκανδαλώδεις ρυθμίσεις στο άρθρο 4 και μάλιστα διά του προτεινόμενου σχεδίου νόμου επεκτείνονται και στις συμβάσεις των παραπάνω φορέων, αποθαρρύνονται οι μη διαπλεκόμενοι ενδιαφερόμενοι,

περιορίζεται ο υγιής ανταγωνισμός εις βάρος των φορολογουμένων και των καταναλωτών, ενισχύονται τα βρώμικα κυκλώματα που λυμαίνονται τα έργα, τις προμήθειες και τις υπηρεσίες τόσο στο δημόσιο όσο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και βέβαια συνεχίζει η Κυβέρνηση, με το αζημίωτο, το μοίρασμα της πίτας εις δόξα της αδιαφάνειας και της διαπλοκής.
'Ενας άλλος λόγος, όχι λιγότερο σημαντικός, είναι η αντίθεσή μας προς τη διαφαινόμενη προσπάθεια του σχεδίου νόμου να παρακάμψει τη δικαστική προστασία και αντίστοιχα να ενδυναμώσει μία διαδικασία συμβιβασμού, που υποκρύπτει η διαιτησία, προσπάθεια την οποία στηλίτευσε πρόσφατα με δηλώσεις του και ο Πρόεδρος του Αρείου Πάγου.
Τώρα, κύριε Υπουργέ, θα τοποθετηθώ προοιμιακά στις προτεινόμενες
τροπολογίες του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας των άρθρων 30 και 35, που έχουν να κάνουν κατά την εισηγητική έκθεσή σας με την προώθηση της ταχύτητας απονομής της ποινικής δικαιοσύνης σε μερικές υποθέσεις, οι οποίες διαταράσσουν την κοινωνική και οικονομική ζωή. Είναι απαράδεκτο να διασαλεύουμε την οικονομία και την ισορροπία ενός κώδικα, όπως είναι ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας, υπό το κράτος ταραχής και προς εξυπηρέτηση του εντυπωσιασμού και του διαβουκολισμού της κοινής γνώμης.
Δεν μπορείτε να μας πείσετε ότι αυτές οι ρυθμίσεις δεν έρχονται μετά την πρόσφατη επαφή που έκανε ο Πρωθυπουργός της χώρας με τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και μάλιστα εν απουσία σας.
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): 'Ημουνα στο εξωτερικό.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Μπορούσε το θέμα να περιμένει ένα εικοσιτετράωρο για να επιστρέψετε, αν θέλουμε πράγματι να εξυψώνουμε το κύρος της δικαιοσύνης και να μη διαπλέκουμε κατά τρόπο μειωτικό την εκτελεστική και τη δικαστική εξουσία, μειωτικό βεβαίως για το κύρος της δικαιοσύνης και για το κύρος της ανεξαρτησίας της.
Αυτές οι ρυθμίσεις, λοιπόν, έρχονται κατόπιν αυτής της εξωθεσμικής
παρέμβασης του Πρωθυπουργού της χώρας στο χώρο της δικαιοσύνης. Και έρχονται αυτές οι ρυθμίσεις για να ικανοποιηθεί η κοινή γνώμη. Λυπάμαι που το λέω, αλλά για να ικανοποιηθεί η κοινή γνώμη, η δικαιοσύνη δέχτηκε επίσης να κάνει και νομικές κατασκευές στην άσκηση των ποινικών διώξεων, δηλαδή να δεχτεί για παράδειγμα ότι υπάρχει ενδεχόμενος δόλος και στις ανθρωποκτονίες αλλά και εις την έκθεσιν εις κίνδυνον ζωής. Και τούτο, ξέρετε γιατί κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Διότι το 1996 ο τότε Υπουργός Δικαιοσύνης του ΠΑΣΟΚ κ. Βενιζέλος έφερε μία τροποποίηση του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, που απαγορεύει πλέον την προφυλάκιση, την προσωρινή κράτηση για τα πλημμελήματα. Επιτρέπεται μόνο για τα κακουργήματα.
'Οταν συνεζητείτο κύριε Υπουργέ αυτή η τροποποίηση του Κώδικα
Ποινικής Δικονομίας εν αναφορά με τη δυνατότητα προσωρινής κράτησης είχα επισημάνει -υπάρχουν τα Πρακτικά της Βουλής- "τί θα γίνει, κύριε Υπουργέ, αν έχουμε ένα πολύνεκρο δυστύχημα και ο λαός βοά; Τι θα πούμε στον ελληνικό λαό; 'Οτι για εκάτό, διακόσιους ή πεντακόσιους νεκρούς, όταν υπάρχει βαρύτατη εγκληματική αμέλεια, δεν μπορεί ο ανακριτής και ο εισαγγελέας να προφυλακίσουν";
Τότε η κυβερνητική πλειοψηφία και ο εισηγούμενος αυτήν την απαράδεκτη τροποποίηση του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας Υπουργός εκώφευσαν. Η ελληνική δικαιοσύνη για να εξοικονομήσει τα πράγματα προέβη σε μία νομική κατασκευή, η οποία λέει ότι ο πλοίαρχος και ο υποπλοίαρχος που είχαν το κουμάντο του πλοίου εξετίμησαν ως ενδεχόμενο την πρόκληση του ναυαγίου από τις πράξεις ή παραλείψεις τους και απεδέχθησαν το εγκληματικό αποτέλεσμα, επιδοκίμασαν δηλαδή ψυχικά το εγκληματικό αποτέλεσμα. Δηλαδή οι διακινδυνεύοντες τη ζωή τους απεδέχθησαν και υιοθέτησαν το εγκληματικό αποτέλεσμα, γιατί αυτό σημαίνει ενδεχόμενος δόλος. Δεν σημαίνει μόνο να εκτιμήσω ότι ενδεχομένως να επέλθει το εγκληματικό αποτέλεσμα, αλλά να το
επιδοκιμάσω αποδεχόμενος, ενώ στην αντίθετη περίπτωση έχουμε αμέλεια. Μπορεί να το προβλέψω ως ενδεχόμενο, αλλά να πω μέσα μου ότι τελικά δεν
θα επέλθει. Φθάσαμε, λοιπόν, σε τέτοιες νομικές κατασκευές, ακριβώς διότι
δέσαμε τα χέρια της δικαιοσύνης με την τροποποίηση, που έκανε ο νόμος
2408/96.
Αντί εδώ να έχετε την παρρησία να ομολογήσετε ότι εγκληματίσατε
έναντι της εννόμου τάξεως και του ελληνικού λαού, αποθωρακίζοντας πλήρως

την ελληνική δικαιοσύνη από τη δυνατότητα να διατάξει προφυλάκιση σε τέτοιες ακραίες περιπτώσεις αμελείας, μας φέρνετε εδώ τις τροπολογίες, οι οποίες δήθεν θα συντομεύσουν την απονομή της δικαιοσύνης. Αυτά είναι προς το θεαθήναι, αυτά είναι προς εντυπωσιασμό για να πει ο ελληνικός λαός ότι κάτι κάνει η Κυβέρνηση.
Να τις πάρετε πίσω αυτές τις τροπολογίες. Υπάρχει το άρθρο 29, που
εφαρμόστηκε και μάλιστα άνευ βραδύτητος. Τι θέλετε να πείτε, κύριε Υπουργέ, με αυτές τις τροποποιήσεις; 'Οτι ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ή ο εισαγγελέας εφετών κατά τόπους δεν έχει την ευαισθησία, όταν υπάρχει ένα πολύνεκρο ναυάγιο ή ένας εκτροχιασμός μιας αμαξοστοιχίας με δεκάδες θύματα ή οτιδήποτε άλλο ατύχημα, να προτείνουν την εφαρμογή του άρθρου 29, ώστε να παρακαμφθεί ο πρώτος βαθμός κρίσεως και να έχουμε συντόμευση της διαδικασίας;
Εδώ θέλετε να θεσπίσετε τα αυτονόητα. Η ελληνική δικαιοσύνη έχει ευαισθησία. Της δέσατε τα χέρια και προβαίνει σε νομικές κατασκευές, οι οποίες δεν θα σταθούν. Απλώς διατάσσονται αυτήν τη στιγμή οι προσωρινές κρατήσεις, ικανοποιείται η κοινή γνώμη ότι κάτι γίνεται, κάτι λειτουργεί και με βούλευμα μετά, κύριε Υπουργέ, θα τοποθετηθούν τα πράγματα βάσει της πάγιας ελληνικής νομολογίας και βιβλιογραφίας, ότι είναι αμέλεια και όχι ενδεχόμενος δόλος.
Φέρτε εδώ ουσιαστικές διατάξεις ήρεμα και όχι υπό το κράτος ταραχής
και προς εντυπωσιασμό της κοινής γνώμης και εμείς τότε θα τις δούμε θετικά. Κάτω όμως από αυτές τις συνθήκες και με αυτές τις μεθοδεύσεις θεωρούμε απαράδεκτη την τροπολογία σας και να την πάρετε πίσω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Πάντως στην Ελλάδα από τα
αυτονόητα πάσχουμε, κύριε Ανδρεουλάκο.
Το λόγο έχει ο ειδικός αγορητής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας
κ. Γκατζής.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, επειδή αυτήν τη στιγμή βρισκόμαστε στο "ξεφούρκισμα" που κάνουν τα αλληλοπλεκόμενα συμφέροντα, έχουμε την άποψη ότι παρά τις όποιες ειλικρινείς προθέσεις μπορεί να έχει ο κύριος Υπουργός για να καθιερώσει ουσιαστικά κανόνες διαφάνειας, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες, παρά τα μέτρα, που μπορεί να θέλει κανείς να πάρει, δεν είναι δυνατόν να εξασφαλίσουν ούτε τη διαφάνεια ούτε πολύ περισσότερο τα συμφέροντα του δημόσιου χρήματος, τα συμφέροντα της χώρας.
Οι όποιες οδηγίες έρχονται δεν εξασφαλίζουν αυτά ακριβώς τα συμφέροντα της χώρας, των πολιτών, την ποιότητα των έργων, την ποιότητα των προμηθειών και την ακριβή πληρωμή του κόστους αυτών. Αλλά είναι ακόμη ένα μέτρο που ανοίγει, αν θέλετε, ακόμη μία πόρτα προς όφελος των συμφερόντων των μεγαλοκατασκευαστών και ιδιαίτερα των ξένων μεγαλοκατασκευαστών που με τις οδηγίες -αλλά και πιο μπροστά απ'
αυτές- μπορούν να παίρνουν μέρος σε διαγωνισμούς έργων και προμηθειών και μέσα από τους συμβιβασμούς και μέσα από τις άλλες διαδικασίες ποτέ να μην είναι αυτοί, οι οποίοι κάτι δεν θα πάρουν, κάτι δεν θα "τσιμπήσουν" όταν δεν θα μπορούν να δαγκώσουν γερά το σβέρκο του ελληνικού χρήματος και των ελληνικών έργων.
Κύριοι Βουλευτές, είναι γνωστές οι θέσεις του κόμματός μας σχετικά με την Ευρωπαϊκή 'Ενωση. Είναι γνωστές οι διαδικασίες ενσωμάτωσης της χώρας μας στις επιταγές της που πρόθυμα η Κυβέρνηση προστρέχει να υπογράψει σε όλες αυτές τις οδηγίες και κατευθύνσεις, όπως επίσης και τα άλλα κόμματα που στηρίζουν το ευρωπαϊκό αυτό όνειρο.
Επίσης είναι γνωστή και η θέση του κόμματός μας για το δημόσιο
χαρακτήρα του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των επιχειρήσεων, που αναφέρονται στο άρθρο 1 και όχι μόνο σ' αυτό. Εμείς είμαστε υπέρ της διατήρησης του δημόσιου χαρακτήρα όλων των ΔΕΚΟ, αυτών που έχουν σχέση με την ανάπτυξη αλλά και την παραγωγική διαδικασία. Είμαστε υπέρ αυτών των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, που μπορούν να οδηγήσουν τη χώρα σε μια άλλη πολιτική, στη γρήγορη ανάπτυξη σε όφελος του λαού. Επομένως είναι γνωστά και δεν θα τα αναπτυξω. Τα έχουμε πει πολλές φορές.
Κύριε Υπουργέ, θα θέλαμε να πούμε ότι η επέκταση αυτή που γίνεται του ν. 2522/97 έρχεται να ολοκληρώσει την ενσωμάτωση της χώρας μας στα πλαίσια που καθορίζει η Ευρωπαϊκή 'Ενωση, όχι σ'αυτά που λέει η εισηγητική έκθεση. 'Οχι δηλαδή την αποφυγή διακρίσεων κατά τη σύναψη
συμβάσεων φορέων κλπ. που λειτουργούν στις προαναφερόμενες επιχειρήσεις.

'Ερχεται καθαρά ως δικονομική οδηγία, που εντάσσεται στη γενικότερη κατεύθυνση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και του δημόσιου πλούτου με όλα τα επακόλουθα. Εδώ τα επακόλουθα, σε σχέση με τη διαφάνεια είναι αυτά τα οποία ζούμε. Θα σας πω ορισμένα παραδείγματα.
Κύριοι Βουλευτές, ξέρουμε τι γίνεται με τα έργα. 'Οσοι δεν τα
γνωρίζουμε τα έχουμε οσφρηστεί είτε από δημοσιεύματα είτε από πληροφορίες κάποιων ειδικών ή φίλων κλπ. Αλλά και κατ'επανάληψη γίνονται συζητήσεις με ερωτήσεις εδώ στη Βουλή είτε επίκαιρες είτε απλές. Είναι ξεκάθαρο ότι ο τρόπος της ανάθεσης των έργων είναι αυτός που ουσιαστικά παραδίνει τα μεγάλα έργα στα μεγάλα αυτά συμφέροντα, στα διαπλεκόμενα συμφέροντα, τα οποία δεν είναι μόνο κατασκευαστές, αλλά έχουν στην εξουσία τους και μια σειρά άλλων μέσων πίεσης προς την πολιτική ηγεσία, προς την Κυβέρνηση.
Γνωστό είναι επίσης τι γίνεται και με τις προμήθειες. Να σας πω,
κύριε Υπουργέ, ότι για τα ελικόπτερα παντός καιρού και οι τέσσερις εκπρόσωποι των κομμάτων μεταξύ των οποίων και ο εκπρόσωπος της Κυβέρνησης είχαν αντίρρηση μ'αυτά τα ελικόπτερα, τα οποία προμηθεύτηκε η Κυβέρνηση. Η Κυβέρνηση δεν λογάριασε αυτήν την επιτροπή. Αυτά τα ελικόπτερα είναι πολλαπλάσια, ακριβότερα και δύσχρηστα για το σκοπό τον οποίο πάρθηκαν. Η Κυβέρνηση απέρριψε άλλη πρόταση με πολύ λιγότερο κόστος και καλύτερα σε ποιότητα ελικόπτερα, όπως έκριναν οι εκπρόσωποι με τους εμπειρογνώμονες που είχαν. Τι να πούμε τώρα για τη διαφάνεια των προμηθειών κλπ., όταν δισεκατομμύρια πετιούνται στον κάλαθο της μικροπολιτικής και των μικροσυμφερόντων, αλλά και των μεγαλοσυμφερόντων.
Απ'αυτήν την άποψη, λοιπόν, θέλουμε να τονίσουμε ότι το σύστημα που
γεννά τις διαπλοκές, το καπιταλιστικό σύστημα και αυτοί που κυβερνούν και που θέλουν να περάσουν τις οδηγίες τους, δεν τις κάνουν για να ωφεληθεί το ελληνικό δημόσιο ή ο ελληνικός λαός ή για να έχουμε ποιότητα ή για να έχουμε φθηνότερο ή γρηγορότερο έργο, όπως είναι η φιλοδοξία του κυρίου Υπουργού. Μας είπε στην επιτροπή ότι είναι μια προσπάθεια για να μπορέσει έτσι να έχει διαφάνεια, νομιμότητα και τη γρηγορότερη πρόοδο του έργου χωρίς καθυστερήσεις κλπ.
Επίσης θα θέλαμε να πούμε ότι το σκάνδαλο των σκανδάλων αυτήν την
περίοδο είναι αυτό του ξεπουλήματος, που γίνεται της δημόσιας περιουσίας, είναι του ΟΤΕ που παραδόθηκε ουσιαστικά στα μεγαλοσυμφέροντα. 'Εφθασε το τέλος από οκτώ δραχμές το τρίλεπτο, να είναι είκοσι επτά δραχμές το τρίλεπτο και τώρα είκοσι εννιά δραχμές το τρίλεπτο. Καταλαβαίνετε τίνος συμφέροντα εξυπηρετεί. Δεν εξασφαλίζουμε τίποτε ούτε με τη συζήτηση που έγινε, κύριε Υπουργέ. Σας το λέω για να ενημερωθείτε, γιατί δεν ξέρω αν το ξέρετε ή όχι. Γιατί έχει αρθεί ακόμα και εκείνη η διάταξη, που προστάτευε τα συμφέροντα της χώρας σε μία επικίνδυνη περίοδο κρίσης, δηλαδή πολέμου κλπ. Και αυτό το δικαίωμα έχει αφαιρεθεί από την ελληνική Κυβέρνηση που το είχε ο Υπουργός και έχει περάσει μέσα σε μια διαδικασία, την οποία θα ελέγχει ουσιαστικά ο ιδιώτης.
Καταλαβαίνετε, λοιπόν, πώς προχωράει όλη αυτή η κατάσταση. Γι'αυτό λέμε ότι θα πρέπει να το αντιμετωπίσουν αυτό οι εργαζόμενοι. Αυτό το δόγμα του ξεπουλάμε και τα δίνουμε όλα στους ιδιώτες, αυτή η διαδικασία που γίνεται με την εφαρμογή όλων αυτών των διατάξεων, που εξυπηρετεί όχι τα ελληνικά συμφέροντα, όχι τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, αλλά μιας συγκεκριμένης μερίδας πλουτοκρατίας της χώρας και ξένων συμφερόντων, δεν μπορεί να είναι καλό για το λαό, δεν μπορεί να είναι καλό για την ανάπτυξη και την ασφάλεια της χώρας.
Επίσης, είναι φανερό πως οι ρυθμίσεις που αναφέρονται στο ν. 2522 και στο συζητούμενο νομοσχέδιο θα μπορούσαν να γίνουν, κύριε Υπουργέ, στα πλαίσια του εθνικού σχεδιασμού και της νομοθεσίας και όχι κάτω από τη δρακόντεια πίεση που ασκεί η Ευρωπαϊκή 'Ενωση.
'Εχει κατ'επανάληψη λεχθεί και απο εκπροσώπους της Κυβέρνησης, από
τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, από άλλες διαδικασίες συζήτησης, ότι η ελληνική νομοθεσία προστατεύει τελικά την ειλικρινή διαδικασία ως προς τα θέματα της ανάθεσης και προμήθειας έργων και υλικών και ότι είναι αρκετή για να μην υπάρχουν αυτά τα προβλήματα. Εμείς φυσικά το αμφισβητούμε, γιατί εκεί είναι άλλα κριτήρια, τα οποία περνάνε. 'Ομως δεν αλλάζει τίποτα με αυτήν ακριβώς τη διαδικασία, γιατί θα είναι πάλι οι ίδιοι μηχανισμοί, οι ίδιες
διαδικασίες. Η προσφυγή και τότε θα μπορούσε να γίνει, υπήρχαν όλα τα ένδικα μέσα. Φυσικά η διαμεσολάβηση, όπως είπα και θα τονίσω διεξοδικότερα είναι ένα άλλο ακόμα κανάλι για την απομύζηση του δημόσιου πλούτου.
Δεν παρέχεται, λοιπόν, προστασία του δημόσιου συμφέροντος μ'αυτήν τη διαδικασία, αλλά αντίθετα θέτει ένα άνοιγμα των έργων και προμηθειών. Και ξέρετε γιατί, κύριοι Βουλευτές;
Γιατί στον κοινοτικό ανταγωνισμό η διείσδυση των ξένων πολυεθνικών στους τομείς αυτούς θα έχει κύριο χαρακτήρα το κτύπημα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και την αποσάρθρωση όποιας υποδομής, τεχνικής κλπ., πάει να γίνει από τις μικροεπιχειρήσεις, τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, οι οποίοι θέλουν να ασχοληθούν σε ειδικότερους τομείς κατασκευαστικών έργων κλπ.
Διεξοδικά τώρα για το άρθρο 5 και στα άρθρα 4 και 5 του ν. 2522.
Κύριε Υπουργέ, με την προσωρινή δικαστική διαδικασία, για την εξασφάλιση των εγγυήσεων, τους δίνετε ακόμα μία δυνατότητα. Ποια είναι αυτή: Να επενδύσουν κεφάλαια στους τομείς δημοσίων έργων και προμηθειών και θα μπουν ακόμα περισσότερο στην ανατροπή του δημόσιου αγαθού που γίνεται.
Κύριοι Βουλευτές, για όλα τα νομοσχέδια που κατέθεσε η Κυβέρνηση για
τη διαδικασία ανάθεσης των δημοσίων έργων και προμηθειών -επειδή ακόμα και το Συμβούλιο Επικρατείας είχε τονίσει ότι τα συμφέροντα εξασφαλίζονται για όλους, ότι γίνεται καθαρή η διαδικασία- εμείς επιμένουμε ότι τέτοιες προσαρμογές δεν έχουν καμία θέση, να βγούμε και να πούμε ότι μέχρι τώρα δεν ήμασταν εντάξει, κάτι πρέπει να αλλάξει κλπ.
Επίσης μία διαδικασία που ενισχύει ακόμα περισσότερο, αν θέλετε, τα
ξένα πολυεθνικά συμφέροντα, που θα έλθουν για τα έργα και ιδιαίτερα για τις μεγάλες κρατικές προμήθειες, που έχουν σχέση με το στρατό, το ναυτικό, εμπορικό, πολεμικό, με τις υπηρεσίες ΔΕΗ, ΟΤΕ έχει να κάνει με την αίτηση ακύρωσης ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, την άσκηση του κύριου ένδικου βοηθήματος μέσα στις προθεσμίες, που προβλέπει ο σχετικός νόμος. Η αίτηση αυτήn την οποία θα κάνουν τους δυσκολεύει μέσα σ' αυτά τα χρονικά όρια, που υπάρχουν σήμερα στη νομολογία. Τι θέλουν; Θέλουν το βοήθημα της προσωρινής προστασίας. Από κει και πέρα, λοιπόν, επειδή δεν είναι διατεθειμένοι να τρέχουν στα δικαστήρια, να προσφεύγουν κλπ. με τις χρονοβόρες διαδικασίες και τις αμφίβολες εξελίξεις, ζητούν και την άσκηση του βοηθήματος της προσωρινής προστασίας και από κει και πέρα περνάμε με το συμβιβασμό σε μια άλλη κατάσταση.

Θα επιμείνουμε ότι η κατάθεση αίτησης ασφαλιστικών μέτρων του ν. 2522, κύριε Υπουργέ, και η αίτηση για παροχή προσωρινής προστασίας
αποσυνδέουν από το κύριο ένδικο βοήθημα την αίτηση ακύρωσης,
διευκολύνοντας έτσι τη διαδικασία προσφυγών των ξένων πολυεθνικών κατά
της ανάθεσης δημοσίων έργων και προμηθειών δίνοντας έτσι τη δυνατότητα να
ασκούν πιέσεις για την ανάθεση σε αυτές των έργων και προμηθειών ή να
στοχεύουν σε άλλα μελλοντικά έργα.
Επίσης και ο συμβιβασμός δίνει νέα προνόμια -είπαμε και για τις

χρονοβόρες διαδικασίες, που δεν θέλουν να ακολουθήσουν- δηλαδή μία εν στενώ ακόμα διαδικασία, η οποία θα προστατεύσει τα συμφέροντα αυτών.
Πώς όμως θα προστατεύσει, κύριε Υπουργέ, όταν λέτε ότι θα
προστατεύσουμε με όλες αυτές τις διαδικασίες και αυτόν, ο οποίος έχει αδικηθεί και με βάση τις δαπάνες που έχει κάνει θα πάρει τις
αποζημιώσεις; Για πείτε μου, πώς προστατεύεται το δημόσιο χρήμα; Υπάρχει κάποια κύρωση γι'αυτούς; Εγώ δεν θέλω να πω ότι όλες οι αναθέσεις δίνονται με σκοπιμότητα. Αλλά και για να υπάρχει από εκεί και πέρα μία γάτα, όπως λέμε, πάρτε και μια γάτα για τα ποντίκια και δεν φτάνουν τα ευχέλαια, τι θα κάνουμε γι' αυτούς τους λίγους, αν θέλετε, που δίνουν κατά παραγγελία τα έργα εις όφελος λίγων και πολιτικών φυσικά εξυπηρετήσεων, αλλά εις βάρος του δημόσιου, εις βάρος του ελληνικού λαού; Δεν αναφέρετε τίποτε γι' αυτά, που το δημόσιο πληρώνει, θα πληρώσει και ίσως θα ξαναπληρώσει.
Γιατί το λέω αυτό; Γιατί, χωρίς να αμφισβητώ, κύριε Υπουργέ, τις
καλές σας προθέσεις, αυτά συμβαίνουν και υπάρχουν. Θα πρέπει, λοιπόν, να δούμε τι μέτρα θα πάρουμε για να προστατεύσουμε αυτές τις διαδικασίες.
'Οσο δε για τη νέα τροπολογία που φέρατε εδώ, που αφορά την
επιτάχυνση της προόδου της ποινικής διαδικασίας, θα τοποθετηθεί ο Κοινοβουλευτικός μας Εκπρόσωπος κ. Σκυλλάκος, ο οποίος βρίσκεται τώρα σε

μία επιτροπή και θα έλθει πιστεύω.
Θα ήθελα όμως να πω το εξής, κύριε Υπουργέ. 'Εχετε ενημερωθεί, πιστεύω, για τις διαδικασίες με τις οποίες δικάζονται οι αγρότες,
μετά ακριβώς το παράπτωμα, που το θεώρησαν παράπτωμα, των κινητοποιήσεων, γιατί ποινικοποιείται πια σήμερα η πολιτική ζωή και όλες οι διαδικασίες. Μετά την ποινικοποίηση, δηλαδή, των αγώνων τους, ύστερα από ένα μήνα άρχισαν οι δίκες, όταν έχει γραφτεί στον Τύπο για τους εμπόρους ναρκωτικών, ότι έληξε η πενταετία ή ο χρόνος της προφυλάκισης -δεν θυμάμαι- και βγήκαν χωρίς να γίνει η δίκη ή αναβλήθηκε ή κάτι τέτοιο.
'Οταν, λοιπόν, η Κυβέρνηση έχει πολιτική κατεύθυνση να χτυπήσει το
μαζικό λαϊκό κίνημα, να χτυπήσει τις διεκδικήσεις, εκεί τα δικαστήρια λειτουργούν τάχιστα. Να σας πω ότι τρία χρόνια τώρα μέχρι σήμερα έχουν γίνει χιλιάδες δίκες των αγροτών; Και αυτές άρχισαν δύο μήνες μετά. Δεν βρίσκετε καταπληκτικό το πώς τα δικαστήρια ενεργούν σ' αυτήν την περίπτωση;
Φυσικά δεν ήσασταν εσείς Υπουργός Δικαιοσύνης, αλλά δεν είναι θέμα Υπουργού. Είναι θέμα κυβερνητικής ευθύνης και κυβερνητικής πολιτικής να κτυπήσει όσο μπορεί περισσότερο το λαϊκό κίνημα. Εδώ γίνεται λόγος για "διατάραξη κοινωνικής και οικονομικής ζωής της χώρας". Ποιος θα το κρίνει αυτό, ότι έχει διαταραχθεί η κοινωνική και οικονομική ζωή της χώρας;

Ποιος θα κρίνει ότι έχουν κοινωνικό αντίκτυπο, με ευρύτερες κοινωνικές συνέπειες, ορισμένες αξιόποινες ενέργειες που γίνονται;
Και σας λέω: 'Ηταν αξιόποινη η πράξη των αγροτών; Οι φορτηγατζήδες που βρίσκονται σήμερα στα παράπλευρα του δρόμου ή οι ταξιτζήδες ή οι εργάτες αύριο, που θα κάνουν μια πορεία κλπ. και θα διαταράξουν την ησυχία κάποιων, θα θεωρηθούν κατά το κριτήριο της Κυβέρνησης, όποτε αυτή το αποφασίσει -φυσικά δεν συζητάμε τώρα για το νόμο, συζητάμε την επίσπευση αυτών- ότι διαταράσσουν την κοινωνική και οικονομική ζωή της χώρας;
Είναι όμως κρίσιμο, κύριε Υπουργέ, να δούμε πώς θα παρεμβαίνει η πολιτεία κατασταλτικά σε τέτοιου είδους ενέργειες. Γιατί, αυτός ο νόμος εγκυμονεί τέτοιους κινδύνους, κινδύνους εκτροπής των δημοκρατικών θεσμών και της ελευθερίας του λαού και στο συνδικαλίζεσθαι και στο αγωνίζεσθαι, για να ανατρέψει δυσμενείς καταστάσεις απέναντι στην ποιότητα ζωής του, στα οικονομικά και κοινωνικά του συμφέροντα.
'Οταν, λοιπόν, γίνει εφαρμογή αυτού του νόμου με ταχύτητα μάλιστα
-γιατί εμείς και αυτόν το νόμο δεν τον αποδεχόμαστε, τον θεωρούμε αντιλαϊκό, αντιδημοκρατικό, κατασταλτικό, δεν είναι νόμος που προάγει, αν θέλετε, το δίκιο- ποιος θα κρίνει κάθε φορά όταν εφαρμόζεται, όλα αυτά τα οποία βάζει ότι δηλαδή είναι τέτοιου είδους ο αγώνας, ότι είναι ενάντια στα κοινά συμφέροντα, ενάντια στην κοινή ησυχία, ενάντια σε όλα αυτά που αναφέρει;
Είναι επικίνδυνο και δεν ξέρω μήπως συνδεθείτε και σεις -πολύ το
φοβάμαι- με αυτές τις αντιλαϊκές πολιτικές, που ακολουθεί η Κυβέρνηση και που θέλει να πατάξει το λαϊκό μαζικό κίνημα, που αγωνίζεται ενάντια στην αντιλαϊκή της πολιτική.
Κύριοι Βουλευτές, δεν θα ψηφίσουμε το νομοσχέδιο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Ευχαριστούμε, κύριε Γκατζή.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας "ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ", "Πεντακόσια χρόνια έντυπης παράδοσης του Νέου Ελληνισμού", τριάντα έξι μαθητές και δύο συνοδοί - δάσκαλοι από το 22ο Δημοτικό Σχολείο Περιστερίου του Νομού Αττικής.
Τους καλωσορίζουμε στο Κοινοβουλιο.
(Χειροκροτήματα απ' όλες τις πτέρυγες)
Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο. Θα εξαντλήσετε τα πέντε λεπτά;
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Θα αναφερθώ και στην
τροπολογία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Και οι εισηγητές αναφέρθηκαν σ'
αυτήν απ' ό,τι άκουσα.
Ορίστε, έχετε το λόγο.
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Κύριοι Βουλευτές, το συζητούμενο σχέδιο νόμου περιέχει ρύθμιση κοινοτικής προέλευσης. Πρόκειται για προσαρμογή του 'Ελληνα νομοθέτη σε κοινοτική οδηγία. Τα περιθώρια επιλογών του 'Ελληνα νομοθέτη ήταν λίγα, άρα δε νομίζω ότι
υπάρχει λόγος να επιμείνω πολύ επί της αρχής.
Θα ήθελα όμως να τονίσω -και λυπούμαι που δεν είναι εδώ ο κ. Ανδρεουλάκος, γιατί αφορά και τις δικές του παρατηρήσεις- ότι η έμφαση της νέας ρύθμισης δίνεται στην προσωρινή προστασία κατά το διάστημα από την προκήρυξη του διαγωνισμού για ένα δημόσιο έργο ή σύμβαση κρατικών προμηθειών στους τομείς ύδατος, ενέργειας, μεταφορών και των επικοινωνιών, έως τη σύναψη της σύμβασης. Εκεί υπήρχε το πρόβλημα. Στο διάστημα αυτό που τελούνται πολλές πράξεις, ο διαγωνιζόμενος μπορεί να επισημαίνει -εφόσον βέβαια γρηγορεί για την κατοχύρωση των δικών του συμφερόντων, γιατί αν αδιαφορεί και δεν προσέχει εαυτόν ας αιτιάταιοποιεσδήποτε παρανομίες ή παρατυπίες και να μην περιορίζεται στη χρονοβόρο δίκη της τακτικής διαδικασίας, αλλά να ζητεί την προσωρινή του προστασία.
Αυτό ως τώρα λειτουργούσε πράγματι στις πολιτικές δίκες, εκεί που
έχουμε συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου. Στις διοικητικές συμβάσεις, που είναι και περισσότερες, δεν υπήρχε αυτή η προσωρινή προστασία. Μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις το Συμβούλιο της Επικρατείας μπορούσε να δώσει αναστολή υπό το παλαιό καθεστώς.
Σήμερα με το ν. 2522/1997 για τις άλλες συμβάσεις και με τη νέα
ρύθμιση για τις συμβάσεις των τομέων που ανέφερα, υπάρχει για πρώτη φορά αυτή η δυνατότητα. Και σε αντίθεση με όσα είπε ο κ. Ανδρεουλάκος, η πραγματικότητα είναι ότι παρέχεται εκτενως αυτή η προσωρινή προστασία.
'Εχω στατιστικά στοιχεία από το Συμβούλιο Επικρατείας, σύμφωνα με τα
οποία, κατά τα τελευταία τρία έτη ή αν θέλετε δύο έτη, -γιατί ένας νόμος θέλει κάποιο χρόνο για να αρχίσει πλήρως να εφαρμόζεται, χρειάζεται και ενημέρωση των παραγόντων, οι οποίοι εμπλέκονται- έχουν κατατεθεί τριακόσιες ογδόντα τρεις αιτήσεις στα δημόσια έργα που γίνονται, που δεν είναι καθόλου λίγες. Από αυτές υπήρξαν παραιτήσεις σε
πενήντα εννέα περιπτώσεις, άρα διευθετήθηκε το θέμα εξωδίκως, στις υπόλοιπες είχαμε απορρίψεις για λόγους παραδεκτούς σε ένα μεγάλο αριθμό και τελικά οι διακόσιες εξήντα πέντε κρίθηκαν επί της ουσίας και τριάντα μία έγιναν δεκτές, δηλαδή δόθηκε αναστολή.
Αυτό δε σημαίνει ότι δεν παρασχέθηκε δικαστική προστασία στις υπόλοιπες, απλώς κρίθηκε από τα δικαστήρια ότι δεν υπάρχει καμία παρανομία και καμία παρατυπία.
Σημειώστε ότι ο δικαστής στην προσωρινή αυτή παροχή προστασία μπορεί να αρκεστεί σε πιθανολόγηση. Δεν χρειάζεται να αποδειχθεί πλήρως την παρατυπία. Αρκεί η πιθανολόγηση. Και αν πιθανολογήσει ο δικαστής ότι υπάρχει ένα πρόβλημα, οφείλει πλέον να λάβει κάποια μέτρα, τα οποία βέβαια δεν είναι μόνο η αναστολή. Οποιαδήποτε άλλα ασφαλιστικά μέτρα μπορεί να λάβει, τα οποία θα θεραπεύσουν αμέσως το οποιοδήποτε πρόβλημα έχει αναφανεί.
Θα ήθελα να προσθέσω κάτι ακόμη. Υπό το γενικό καθεστώς, που προβλέπεται στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, ο δικαστής που δικάζει ασφαλοστικά μέτρα έχει κάποιους περιορισμούς. Δεν μπορεί να λάβει ένα μέτρο, το οποίο θα συνιστά πλήρη ικανοποίηση του διαδίκου. Αυτός ο περιορισμός δεν υπάρχει εδώ. Θα μπορεί να ικανοποιήσει στη διαδικασία αυτή της προσωρινής προστασίας ο δικαστής πλήρως το διάδικο, τον προσφεύγοντα διαγωνιζόμενο. Αυτή η προσωρινή προστασία δεν πρέπει να υποβαθμίζεται. Αποτελεί τη βασική συμβολή της νέας ρύθμισης.
Βεβαίως υπάρχει και η δεύτερη δυνατότητα προστασίας, οριστική δίκη για την ακύρωση ή αναγνώριση της ακυρότητας μιας πράξης. Αυτή εφόσον έχει προηγηθεί η αναστολή -που πρέπει να έχει προηγηθεί η αναστολή, αν πιθανολογεί απλώς ο δικαστής ότι υπάρχει ένα πρόβλημα παρανομίας- θα οδηγήσει πράγματι σε ακύρωση και σε μη ανάθεση σε εκείνον, ο οποίος έχει επιλεγεί. Αρκεί να έχει προηγηθεί η αναστολή. Αν όμως ο δικαστής στη διαδικασία της προσωρινής προστασίας δεν πιθανολογεί ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα και συναφθεί η σύμβαση και αρχίσει να εκτελείται το έργο, βεβαίως είναι ασύμφορο -και αυτό δεν το κρίνει μόνο ο 'Ελληνας νομοθέτης, αλλά όπως είχα εξηγήσει και στην επιτροπή και οι εθνικοί νομοθέτες των άλλων χωρών, δεν είμαστε οι μόνοι- και τότε δεν μπορεί να ανατραπεί η σύμβαση, παραμένει όμως η δυνατότητα προστασίας εκείνου, ο οποίος αδικείται με την άσκηση της αξίωσης αποζημίωσης.
Αυτή η περίπτωση κατά την εκτίμησή μου θα είναι σπάνια, γιατί δεν είναι δυνατόν, αν όλοι επιτελούν το καθήκον τους, να μην έχει προηγηθεί
αναστολή από το δικαστή, που δικάζει κατά το διάστημα απο την προκήρυξη του διαγωνισμού ως τη σύναψη σύμβασης.
Αν όμως συμβεί σε μια σπάνια περίπτωση να μην έχει διείδει την
παρατυπία ο δικαστής και στη συνέχεια ακυρώνεται μια πράξη της διαδικασίας, έχει τεθεί το ερώτημα "μα, εκείνος ο οποίος έχει αναλάβει το έργο, έχει συνάψει τη σύμβαση και ενδεχομένως εμπλέκεται και δολίως εμπλέκεται σε αυτήν την παρανομία, θα το κρατήσει και θα παραπεμφθεί ο δικαιωθείς μόνο στην αξίωση αποζημίωσης"; 'Οχι, αν υπάρχουν πρόσθετες επιβαρυντικές συνθήκες για τον αναλαβόντα το έργο, βεβαίως μπορεί και η σύμβαση να ανατραπεί και ο ίδιος να έχει οποιεσδήποτε άλλες ευθύνες ακόμα και ποινικές. Το ιδιο ισχύει και για την αναθέτουσα αρχή. Αυτά που κατά το Γενικό Δίκαιο προβλέπονται δεν αναιρούνται εδώ. Εδώ έχουμε πρόσθετη προστασία.
Θα προσέθετα ακόμη και το εξής, απαντώντας στις παρατηρήσεις της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, οι οποίες έφτασαν και σε χαρακτηρισμούς υπερβολικούς για σκανδαλώδεις ρυθμίσεις, για σκανδαλωδεις διατάξεις.
Δεν υπάρχει και το συμφέρον και η ανάγκη να ολοκληρώνονται σε σύντομο χρονικό διάστημα τα έργα, αν έχει συναφθεί η σύμβαση και έχει αρχίσει να εκτελείται ένα έργο; Είναι δυνατόν να θυσιάσουμε το συμφέρον και την πρόοδο αυτών των εργασιών στο ατομικό συμφέρον του αδικηθέντος, ο οποίος δεν χάνει τη δυνατότητα ικανοποίησης, αφού διατηρεί το δικαίωμα της αποζημίωσης και να ξεκινάμε από την αρχή νέες διαδικασίες, διαιωνίζοντας έτσι την εκτέλεση των έργων; Αυτό το υψηλό κοινωνικό συμφέρον δεν πρέπει να ληφθεί υπόψη;
Το οτι και η Αξιωματική Αντιπολίτευση το εκτιμά το συμφέρον αυτό και λαμβάνει πρόνοια για την ικανοποίησή του φαίνεται από το ότι η πρόταση νόμου, την οποία είχε υποβάλει πριν από ένα περίπου μήνα, ανέθετε μεν σε κάποια άλλα όργανα να εξετάσουν την υπόθεση -τα οποία όργανα ήταν αμφίβολης, όπως είχα πει τότε συνταγματικότητας- τους έδινε όμως το δικαίωμα να αποφασίσουν τη συνέχιση του έργου, παρά την παρανομία. Πάλι, λοιπόν έχουμε κι εδώ σωστή αναγνώριση της ανάγκης να μην υπάρχει ως μόνη συνέπεια η ανατροπή της σύμβασης.
Για τις παρατηρήσεις του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας θα ήθελα να πω ότι είναι ιδεολογικής και όχι νομικής φύσεως. Είμαστε ενταγμένοι σε ένα νομικό σύστημα, η χώρα μας είναι μέλος της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης και βεβαίως μας δεσμεύει και το κοινοτικό δίκαιο. Αν όλο αυτό το πλέγμα της έννομης τάξης δεν το αποδέχεται κανείς, προχωρεί πιο πίσω, αλλά εμείς μιλούμε τώρα και νομοθετούμε μέσα στο πλαίσιο της ισχύουσας έννομης τάξης.
Κύριοι Βουλευτές, παρατηρήσεις ειδικότερες για το συζητούμενο σχέδιο νόμου επιφυλάσομαι να κάνω, όταν θα συζητούμε κατά άρθρον. Θα ήθελα τώρα να αξιοποιήσω το χρόνο που έχω στη διάθεσή μου, αναφερόμενος στην πράγματι πολύ σημαντική τροπολογία, την οποία σας προτείνω.
Και οι δύο εκπρόσωποι των κομμάτων, που μίλησαν είπαν ότι θα την καταψηφίσουν και ήρθαν κατά τη γνώμη μου σε κάποια αντίφαση με αυτά τα οποία επιρρίπτουν από καιρό στην Κυβέρνηση.
Ακούμε συνεχώς κυρίως απο τη Νέα Δημοκρατία, τι κάνει η Κυβέρνηση και ολιγωρεί για τις υποθέσεις της "RICOMEX", για τις υποθέσεις του "FALCON" για τις υποθέσεις του Οτσαλάν, για την πρόσφατη τραγωδία του ναυαγίου.
'Ακουσα σε μια τηλεοπτική εκπομπή Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας,
νομίζω ότι ήταν ο κ. Βαρβιτσιώτης, ο υιός Βαρβιτσιώτης, ο οποίος μας κατηγορούσε για ολιγωρία και μας καλούσε να λάβουμε τα απαραίτητα μέτρα εμείς ως Κυβέρνηση για να ζητήσουμε από τη δικαιοσύνη να επισπεύσει τις διαδικασίες. Το πρόβλημα δεν είναι συγκυριακό. Είναι παλαιό και ο ομιλών από την πρώτη στιγμή, που ανέλαβε τα σημερινά του καθήκοντα, ασχολήθηκε με το πως είναι δυνατόν και στις πολιτικές δίκες και στις ποινικές και στις διοικητικές να αντιμετωπισθεί το νοσηρό, θα έλεγα, φαινόμενο των μεγάλων καθυστερήσεων που έχουμε για την απονομή της δικαιοσύνης, για τις οποίες μάλιστα καταδικαζόμαστε απο το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ότι δεν παρέχουμε σε εύλογο χρόνο την απονομή της δικαιοσύνης όπως προβλέπει το άρθρο 6, της ευρωπαϊκής σύμβασης των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Καταδικαζόμαστε διότι παραβιάζουμε τη σύμβαση αυτή. Είναι ένα σημαντικό πρόβλημα, που από τον πρώτο καιρό της ανάληψης των καθηκόντων του το έχω εξετάσει και το έχω αντιμετωπίσει και πολύ
σύντομα θα σας απασχολήσω, κύριοι Βουλευτές, και με νέο νομοσχέδιο, για την επίσπευση των διαδικασιών στις πολιτικές δίκες.
Ειδικά στις ποινικές δίκες υπο το σημερινό καθεστώς δεν μπορούν,
όπως κακώς ακούστηκε, οι αρμόδιοι δικαστικοί και εισαγγελικοί λειτουργοί να απαλλαγούν απο άλλα καθήκοντα. 'Εχω συζητήσει με πολλούς εισαγγελείς για τς υποθέσεις αυτές. Ποιές υποθέσεις; Αυτές που σας ανέφερα προηγουμένως οι οποίες προκαλούν γενικότερες κοινωνικές επιπτώσεις, δημιουργούν μια ανασφάλεια στον πολίτη του κλωνίζουν την εμπιστοσύνη του στην ισχύ της έννομης τάξης και ζητάει γρήγορα απονομή της δικαιοσύνης.
'Εχω συζητήσει με εισαγγελείς. Οι ίδιοι μου λένε βεβαίως έχουμε
κάποια ευχέρεια να προτιμήσουμε την μία ή την άλλη, αλλά δεν είναι απεριόριστη αυτή η ευχέρειά μας.
Πρώτα πρώτα αν έχουν πάρει μια σειρά οι υποθέσεις, θα πεί ο προγενέστερος, έστω και αν είναι το θύμα μιας ατομικής περίπτωσης, κλοπής γιατί κύριε Δικαστά προτάσσεις την άλλη που την κρίνεις σημαντικότερη. Και εγώ θέλω -το θύμα θα το πεί αυτό- την ταχύτερη δυνατή τιμωρία του δράστη. Δεν έχω απεριόριστη ευχέρεια γιατί δεν υπάρχει το νομικό θεμέλιο για να στηριχθούν και να δικάσουν κατά απόλυτη προτεραιότητα. Και επιπλέον έχουν τόσα βάρη, δεν μπορεί ο ανακριτής να αφήσει στην άκρη άλλους φακέλλους και άλλες δικογραφίες.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Ποιος του το απαγορεύει;
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργος Δικαιοσύνης): Αναφέρομαι σε αυτό, κύριε Κουβέλη. Νομίζω ότι η ευχέρειά του πράγματι είναι περιορισμένη αφού τουλάχιστον ρητά δεν του δίνει την ευχέρεια η ποινική δικονομία να κάνει κατά τις δικές του εκτιμήσεις τις προτιμήσεις. Θα μπορούσε να ασκήσει κάποια διακριτική εξουσία, αλλά όχι απεριόριστη. Χρειάζεται κάποια στήριξη στον νόμο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Γείτονας): Δεν θα μπορούσε, κύριε Κουβέλη, έτσι ένας δικαστής να κάνει υπέρβαση; Η απεριόριστή ευχέρεια -έχει δίκαιο ο κύριος Υπουργός- είναι ένα σοβαρό ζήτημα. Θα μπορούσε να γίνει υπέρβαση.
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Επιπλέον έχουμε την πραγματικότητα. Οι δίκες αυτές, οι οποίες έχουν αναστατώσει την κοινωνία μας, έχουν συνταράξει την κοινή γνώμη, δεν το ξέρετε και εσείς, δεν μέμφεσθε την Κυβέρνηση ότι λιμνάζουν, ότι καθυστερούν;
'Αρα η πραγματικότητα είναι ότι και αν είχε τη νομική αυτή ευχέρεια ο δικαστικός λειτουργός δεν την ασκεί. Αλλά εγώ δεν ασκώ αυτήν τη στιγμή κριτική στους δικαστές και στους εισαγγελείς, γιατί πράγματι το νομικό πλαίσιο, το οποίο υπάρχει τουλάχιστον ρητά δεν τους δίνει αυτήν την εξουσία.
Υπάρχει όμως και ένας άλλος λόγος. Ποιες είναι οι δίκες οι οποίες ουσιαστικά δικαιολογείται να έχουν αυτήν την προτεραιότητα κατά την τροπολογία, την οποία σας προτείνουμε να ψηφίσετε. Πρόκειται για αξιόποινες πράξεις, οι οποίες ξεπερνούν την προσβολή ατομικού αγαθού και έχουν ευρύτερες επιπτώσεις. Διαταράσσουν την κοινωνική ή οικονομική ζωή, προσβάλλουν το συμφέρον της ολότητας, όχι μόνο ατομικά συμφέροντα. Ποιος είναι ο φυσιολογικότερος εκπρόσωπος του συμφέροντος της ολότητας; Είναι η πολιτική εξουσία. Αυτό δεν μπορούμε να το αρνηθούμε. Ο δικαστής είναι και πρέπει να παραμείνει κυρίαρχος της ατομικής περίπτωσης. Δεν είναι εκπρόσωπος του γενικού συμφέροντος. Και το Υπουργείο Δικαιοσύνης κατά τον οργανισμό των δικαστηρίων έχει την εποπτεία την γενική για τη διοίκηση της δικαιοσύνης, όχι για την απονομή της δικαιοσύνης. Εκεί πράγματ πρέπει να υπάρχει πλήρης ανεξαρτησία, καμία επέμβαση στην απονομή της δικαιοσύνης, αλλά στη διοίκηση της δικαιοσύνης υπάρχει το Υπουργείο Δικαιοσύνης. Και εμάς κατηγορείτε ότι ολιγωρούμε. Δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς αυτήν την αρμοδιότητα. Αλλιώς θα έπρεπε να καταργήσουμε το Υπουργείο Δικαιοσύνης ή να το περιορίσουμε σε ένα διακοσμητκο ρόλο.

Σε τέτοιες, λοιπόν, περιπτώσεις, που έχουν έντονη την πολιτική
διάσταση, τι προτείνουμε; Μια προσθήκη στο άρθρο 30 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αλλά πρέπει να καταλάβουμε καλά τι περιέχει το άρθρο 30.

Το άρθρο 30 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας ακριβώς μιλάει για το
ποιες είναι οι αρμοδιότητες στην ποινική διαδικασία του Υπουργού Δικαιοσύνης. Και δίνει η ισχύουσα διάταξη του άρθρου 30 την αρμοδιότητα να παραγγέλλει την άσκηση ποινικής δίωξης ο Υπουργός Δικαιοσύνης.
Δεύτερον, στη δεύτερη παράγραφο, του δίνει το δραστικό δικαίωμα να

αναστέλλει την ασκηθείσα ποινική δίωξη αν πρόκειται για πολιτικό έγκλημα ή για έγκλημα, το οποίο κινδυνεύει να διαταράξει τις διεθνείς σχέσεις της χώρας. Δηλαδή όταν πρόκειται για εγκλήματα με έντονη την πολιτική διάσταση. Προσθέτουμε τώρα και την τρίτη αυτήν περίπτωση διατάραξη της κοινωνικής ή οικονομικής ζωής της χώρας, από την τέλεση του εγκλήματος με μια συνέπεια λιγότερο δραστική και λιγότερο έντονη απ' ό,τι αυτή που προβλέπεται στη δεύτερη παράγραφο.
Στη δεύτερη παράγραφο προβλέπεται το δικαίωμα του Υπουργού να αναστείλει, να σταματήσει δηλαδή την ποινική δίωξη. Εδώ μόνο να ζητήσει την κατά προτεραιότητα εκδίκαση της υπόθεσης. Να τη ζητήσει ο ίδιος απευθείας; 'Οχι μέσω του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, δικαίωμα το οποίο και ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου μπορεί να το έχει αυτεπαγγέλτως.
Σημειώνω, κύριοι Βουλευτές ότι με τον κ. εισαγγελέα του Αρείου Πάγου
υπάρχει άριστη συνεννόηση και συνεργασία. Δεν χρειάστηκε να ασκηθεί, στη συγκεκριμένη περιπτωση του ναυαγίου η αρμοδιότητα που έχει ο Υπουργός Δικαιοσύνης κατά το άρθρο 30 να ζητήσει την άμεση άσκηση ποινικής δίωξης. Το ίδιο πρωϊνό μετά τη νύχτα του ναυαγίου απο το γραφείο του κυρίου Πρωθυπουργού τηλεφωνήσαμε στον εισαγγελέα, ο οποίος προλαβαίνοντας μας είπε, βεβαίως εντός της ημέρας θα ασκήσω ποινική δίωξη. Δεν χρειάστηκε γι' αυτό να ασκήσω και εγώ την αρμοδιότητα την οποία είχα κατά το άρθρο 30. Υπάρχει συνεννόηση διότι σε τέτοιες σοβαρές περιπτώσεις δεν διανοούμαι ότι μπορεί να υπάρχει διχογνωμία μεταξύ Υπουργού Δικαιοσύνης και εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Αλλά το να προβλέπεται αυτή η αρμοδιότητα στον εκπρόσωπο του συμφέροντος της ολότητας, νομίζω είναι αυτονόητο.
'Αλλος τρόπος επιτάχυνσης της διαδικασίας, είναι η παράκαμψη, αν θέλετε του πρώτου βαθμού, δηλαδή η παραπομπή της υπόθεσης στο εφετείο, όπως έγινε στη συγκεκριμένη περίπτωση αλλά δεν πρόκειται τώρα για ρύθμιση που αφορά μόνο τη συγκεκριμένη περίπτωση. Είναι γενική η ρύθμιση. Προβλέπεται στο άρθρο 29 ΚΠΔ ότι μπορεί να αναλάβει το εφετείο την υπόθεση, ώστε ένας έμπειρος εφέτης να αναλάβει και την ανάκριση. Αυτήν τη δυνατότητα τη δίνουμε στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και στον Υπουργό Δικαιοσύνης στις περιπτώσεις πάλι των εγκλημάτων, που έχουν αυτήν την έντονη πολιτική διάσταση.
Ερώτησε ο εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος ποιος θα κρίνει ότι συντρέχει αυτή η ουσιαστική προϋπόθεση, διότι πράγματι εκει βρίσκεται το πρόβλημα, αυτή είναι η ουσιώδης αλλαγή που γίνεται, πρέπει να συντρέχει αυτή η ουσιαστική προϋπόθεση, δηλαδή οι ευρύτερες κοινωνικές επιπτώσεις ενός εγκλήματος που δεν περιορίζονται μόνο στην προσβολή ατομικών αγαθών. Ποιος θα το κρίνει. Κάποιος οπωσδήποτε πρέπει να το κρίνει.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική 'Εδρα καταλαμβάνει ο Γ' Αντιπρόεδρος
της Βουλής κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΡΕΤΤΟΣ)
Εφόσον δεχόμαστε -αν το δεχόμαστε- ότι είναι δικαιολογημένο να γίνει η εκδίκαση κατά προτεραιότητα και δεν διανοούμαι να το αμφισβητήσει κανένας αυτό, αφού όλοι το ζητάτε με τις δηλώσεις σας και μέμφεσθε την Κυβέρνηση για το ότι δεν γίνεται αυτή η ταχεία εκδίκαση σ' αυτά ειδικά τα εγκλήματα, εφόσον, λοιπόν, δεχόμαστε είναι ότι είναι δικαιολογημένο σ' αυτές τις περιπτώσεις να γίνεται η κατά προτίμηση εκδίκαση, κάποιος πρέπει να το κρίνει. Στην περίπτωσή μας ο Υπουργός Δικαιοσύνης που εκπροσωπεί το συμφέρον της ολότητας, όπως είπαμε, μπορεί να πάρει την πρώτη απόφαση. Θα το ζητήσει από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Αν ο εισαγγελέας νομίζει ότι δεν εμπίπτει στην κατηγορία αυτή το έγκλημα, διότι δεν συνεπάγεται διατάραξη της οικονομικής ή κοινωνικής ζωής, μπορεί να αρνηθεί.
Επαναλαμβάνω όμως ότι δεν το διανοούμαι σε περιπτώσεις σαν αυτές για τις οποίες μιλάμε ότι θα υπάρχει διχογνωμία. 'Αρα το πολύ σε οριακές περιπτώσεις να αναφανεί ένα τέτοιο θέμα, αν εμπίπτει ή όχι το συγκεκριμένο έγκλημα σε αυτήν την κατηγορία. Στα παραδείγματα που αναφέραμε, δεν νομίζω ότι θα υπάρχει δεύτερη γνώμη. 'Ολοι συμφωνούν ότι εμπίπτει.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Στα προβλήματα που ανέφερα εγώ, όπως για τους
αγρότες;
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Θα αναφερθώ και στο θέμα
των αγροτών. Υπάρχει νόμος ο οποίος προβλέπει την εξάλειψη του αξιοποίνου γι' αυτές τις πράξεις. 'Ηταν τότε αξιόποινες οι πράξεις των αγροτών με

τις καταλήψεις των οδών κλπ. αλλά με νεότερο νόμο, αφού εκτονώθηκε η κατάσταση προβλέφθηκε η εξάλειψη του αξιοποίνου. Είναι γνωστό αυτό.
Γιατί συνεχίζονται οι δίκες; 'Ισως δεν θα είσθε ενημερωμένοι ότι
συγκλήθηκε διοικητική ολομέλεια του Αρείου Πάγου και εξέφρασε γνώμη γι' αυτήν τη διάταξη που εξαλείφει το αξιόποινο των πράξεων των αγροτών.
Σημειώνω ότι αυτή η γνώμη δεν δεσμεύει τα δικαστήρια. Είναι έκφραση
γνώμης, όπως μπορεί και ο Υπουργός Δικαιοσύνης ή οι Βουλευτές να
εκφράσουν γνώμη για το αν είναι ή δεν είναι συνταγματική μια διάταξη. Δεν έχει περισσότερη ισχύ. 'Εχει απλώς το κύρος των αρεοπαγιτών, έγκριτων νομικών, που κάνουν μία ερμηνεία. Αλλά δεν έχει καμία δεσμευτική ισχύ. Γι' αυτό ονομάζεται και διοικητική ολομέλεια. Το ότι επηρεάζονται οι νεότεροι δικαστές είναι άλλο θέμα και δεν το ξέρω αυτό και οι υποθέσεις τους κάποτε θα φθάσουν στον 'Αρειο Πάγο. Αλλά τονίζω επίσημα και από το Βήμα αυτό, ότι η γνώμη του Αρείου Πάγου στη διοικητική ολομέλεια για την αντισυνταγματικότητα αυτής της διάταξης περί εξαλείψεως του αξιοποίνου,

δεν είναι δεσμευτική. Είναι απλώς μια έκφραση γνώμης.
Να σας πω και τη δική μου γνώμη, παρ'όλο που δεν είναι η κατάλληλη στιγμή. 'Ισως να έχει κάποια βάση η πρώτη σκέψη της ολομέλειας του Αρείου Πάγου ότι η διάταξη αυτή κρύβει μια αμνηστεία. Είναι κρυπτοαμνηστεία. Η αμνηστία κατά το Σύνταγμά μας μπορεί να δοθεί μόνο σε πολιτικά εγκλήματα. Δεν προχώρησε όμως ο 'Αρειος Πάγος πιο κάτω να εξετάσει μήπως εδώ στην ουσία πρόκειται για πολιτικό έγκλημα. Ακολουθείται στη νομολογία μας στερεότυπα ένας πολύ στενός ορισμός του πολιτικού εγκλήματος και νομίζω ότι είναι καιρός να αναθεωρηθεί αυτή η άποψη για το τι είναι ή δεν είναι πολιτικό έγκλημα. Τελικά εγώ πιστεύω ότι δεν υπάρχει πρόβλημα συνταγματικότητας σ' αυτήν τη διάταξη και επομένως οι δικαστές πρέπει να την εφαρμόζουν και να απαλλάσσουν τους κατηγορουμένους.
Δεν έχω στοιχεία και ενημέρωση για το πόσες δίκες γίνονται και πού
καταλήγουν.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Κύριε Υπουργέ, αν μου επιτρέπετε, η Κυβέρνηση όταν
θέλει να χτυπήσει κάτι που είναι αντίθετο με την πολιτική της ή την πολιτική στην εφαρμογή της κινητοποιεί μηχανισμούς και νόμους κατά βούληση. Και σας λέω ότι μέσα σε ένα μήνα από τις κινητοποιήσεις των αγροτών οι αγρότες πήγαν στα δικαστήρια. Αυτό, λοιπόν, όταν γενικευθεί με την επίσπευση αυτή θα έχουμε πολλαπλάσιες τέτοιες περιπτώσεις. Και δεν αναφέρομαι μόνο για τους αγρότες, αλλά σας λέω ότι γίνεται με τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων παντός φύσεως επαγγέλματος, που γίνονται καθόλη την περίοδο της ζωής.
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Αν κατάλαβα καλά, θέλετε

σ' αυτές τις υποθέσεις που έχουν αυτή την ευρύτερη κοινωνική σημασία να γίνεται ή να μη γίνεται η επίσπευση...
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Να μη γίνεται.
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Δηλαδή για την υπόθεση της "ΡΙΚΟΜΕΞ" ...
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Για τη συνδικαλιστική δράση μιλάμε.
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Βλέπετε ότι κατά περίπτωση μιλάμε. Αλλού κρίνετε ότι πρέπει να γίνει η επίσπευση και αλλού όχι. Κάποιος πρέπει να το κρίνει αυτό. Και αυτό θα το κρίνει ο αρμόδιος κρατικός παράγοντας. Και σ'αυτά τα θέματα από πλευράς πολιτείας, πολιτικής εξουσίας αρμόδιος είναι ο Υπουργός Δικαιοσύνης. Αν ο Υπουργός Δικαιοσύνης παίρνει αυθαίρετες ή εσφαλμένες αποφάσεις, αυτό μπορεί να συμβαίνει σε όλους τους κρατικούς λειτουργούς της εκτελεστικής ή νομοθετικής ή δικαστικής εξουσίας. Είναι θέμα συνείδησης. Κάποιος πρέπει να λαμβάνει τις αποφάσεις. Είναι θέμα πλέον της προσωπικής εντιμότητας και ακεραιότητας του καθενός.
Θα ήθελα τώρα να αναφερθώ και σε όσα είπε ο κ. Ανδρεουλάκος για την προφυλάκιση. Θεώρησε απαράδεκτη κατασκευή το ότι εδώ παραπέμπονται για την υπόθεση του ναυαγίου εκείνοι για τους οποίους υπάρχουν ενδείξεις σοβαρές ότι τέλεσαν αξιόποινες πράξεις, για κακούργημα, δηλαδή για ανθρωποκτονία από ενδεχόμενο δόλο. Πώς είναι δυνατόν εδώ να υπάρχει δόλος όταν είναι αμέλεια για να πετύχεις στη συνέχεια την κατάργηση της προφυλάκισης στις περιπτώσεις των πλημμελημάτων.
Παραγνωρίζει ο κ. Ανδρεουλάκος, ότι δεν παραπέμπονται μόνο για ανθρωποκτονία από ενδεχόμενο δόλο αλλά και για έκθεση. Είναι το άρθρο 306 του Ποινικού Κώδικα. Και η έκθεση κατά βάση μεν τιμωρείται ως πλημμέλημα
αλλά όταν είναι θανατηφόρος τιμωρείται ως κακούργημα με κάθειρξη τουλάχιστον έξι ετών, για το οποίο προβλέπεται προσωρινή κράτηση. Ως προς τον ενδεχόμενο δόλο, εγώ δεν θα τον απέκλεια. Κανένας δεν μπορεί να προκαταλάβει την κρίση του δικαστηρίου. Αλλά ο εισαγγελέας πιθανολογεί. Δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι είχαν προβλεφθεί τα αποτελέσματα και η μεγάλη αδιαφορία ως προς την αποτροπή τους να έρχεται πολύ κοντά σ' αυτό που λέμε αποδοχή. Αυτό υποστήριξε και ένας εκλεκτός συνάδελφος στο πανεπιστήμιο με άρθρο του που δημοσιεύθηκε, ο κ. Μυλωνόπουλος, την εκδοχή δηλαδή υπέρ του ενδεχόμενου δόλου.
Κύριοι Βουλευτές, θα τελειώσω λέγοντας ότι δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, ότι την απόφαση να εισαγάγουμε στη Βουλή την τροπολογία την πήραμε υπό το κράτος ταραχής ή υπό το κράτος συγκυρίας ή υπό την πίεση της κοινής γνώμης. Σας διαβεβαιώνω ότι είναι ένα μέτρο που το Υπουργείο Δικαιοσύνης το μελετούσε από αρκετούς μήνες και για την ποινική διαδικασία και ανάλογα μέτρα για τις πολιτικές δίκες. Απλώς επισπεύσθηκε για ευνόητους λόγους η υποβολή στην κρίση σας αυτού του πολύ μελετημένου και επεξεργασμένου μέτρου και δεν εντάσσεται τυχαία στην ποινική δικονομία. Εντάσσεται πλήρως το δικονομικό σύστημα το οποίο προβλέπεται στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Το άρθρο 30 είναι το άρθρο το οποίο αναφέρεται στις αρμοδιότητες του Υποργού Δικαιοσύνης για τη διοίκηση της δικαιοσύνης και προστίθεται και αυτή η νέα αρμοδιότητα η οποία παράλληλα δίνεται και στον εισαγγελέα.
Σας ευχαριστώ .
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ευχαριστούμε τον κύριο Υπουργό ο
οποίος σε σχέση με τον Κανονισμό της Βουλής είναι νομοταγής.
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας
κ. Παυλόπουλος.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Το νομοσχέδιο που συζητούμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, φέρνει τον τίτλο "Δικαστική προστασία κατά το στάδιο που προηγείται της σύναψης συμβάσεων φορέων οι οποίοι λειτουργούν στους τομείς ύδατος και ενέργειας των μεταφορών και τηλεπικοινωνιών και άλλα".
Εάν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, το ορθότερον θα ήταν το Υπουργείο να
βάλει πάνω από αυτό όχι δικαστική προστασία, αλλά μάλλον εξωδικαστική προστασία, γιατί βεβαίως είναι πολύ περισσότερα αυτά που αφορούν την εξωδικαστική προστασία, παρά εκείνα που αφορούν τη διαδικασία ενώπιον του δικαστηρίου.
Στην ουσία με αυτό το σχέδιο νόμου επιχειρείται ένα είδος θεσμικού
μπάϊ-πάς, ας μου επιτραπεί η έκφραση, μιας παράπλευρης δικαιοσύνης η οποία δημιουργείται και η οποία υπό άλλες προϋποθέσεις θα μπορούσε να είναι ευεργετική. Υπό τις προϋποθέσεις και τις συνθήκες με τις οποίες γίνεται και πραγματοποιείται αυτού του είδους η υποτιθέμενη τομή, προσωπικά πιστεύω ότι μειώνει σε σημαντικό βαθμό τις εγγυήσεις της δικαστικής προστασίας. 'Ισως να διευκολύνει την επίλυση διαφορών, κύριε Υπουργέ. Αλλά, άλλο η διευκόλυνση της επίλυσης διαφορών και άλλο η απονομή της δικαιοσύνης.
Αν εννοούμε επίλυση διαφορών με εξωδικαστικές μεθόδους, τότε

ενδεχομένως το νομοσχέδιο το οποίο εισάγετε κάπως τα πράγματα τα βολεύει. Εάν εννοείτε όμως ότι διευκολύνεται η δικαστική προστασία, κάθε άλλο. 'Ισα-ίσα οι διατάξεις αυτού του νομοσχεδίου περιέχουν κυριολεκτικώς
αντικίνητρα για να προσφεύγει κανείς στη δικαιοσύνη.
Και έρχομαι στην ουσία των πραγμάτων και στις βασικές αντιρρήσεις
στις οποίες έχουμε επί της αρχής του προκείμενου σχεδίου νόμου.

Θέμα πρώτον, η αρχή αυτού του νομοσχεδίου. Στην ουσία αυτό το
νομοσχέδιο επεκτείνει τις ρυθμίσεις του ν.2522/97 και στους τομείς διοικητικών συμβάσεων ή εν γένει συμβάσεων που αφορούν τους τομείς που ανέφερα προηγουμένως. Ισχύουν εδώ όλες οι αντιρρήσεις τις οποίες έχουμε εκφράσει για τον ν.2522 και ιδίως για το άρθρο 4 του νόμου αυτού.
Δηλαδή, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εδώ συμβαίνει το εξής: Δεν φθάνει που το άρθρο 4 εφαρμοζόταν, θα έλεγα, για τις προμήθειες. Με τις διατάξεις αυτού του σχεδίου νόμου επεκτείνονται οι ρυθμίσεις του άρθρου 4 και σε ό,τι αφορά τις συμβάσεις που αφορούν τους τομείς ύδατος, ενέργειας, μεταφορών και τηλεπικοινωνιών.
Θυμάστε τι έλεγε αυτό το άρθρο και το είχαμε επισημάνει αυτό. Το
άρθρο αυτό λέγει ότι και αν ακόμη προσφύγει κάποιος στη δικαιοσύνη επειδή έχει συναφθεί μια σύμβαση έργων και προμηθειών και το Συμβούλιο της
Επικρατείας ή το αρμόδιο δικαστήριο αποφανθεί ότι ακύρως συνήφθη η σχετική σύμβαση, από εκεί και πέρα η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας δεν έχει καμία απολύτως έννομη συνέπεια. Προχωράει κανονικά η σύμβαση. Αυτός που παρανόμως την πήρε συνεχίζει. Και εκείνος ο οποίος δικαιώνεται έχει δικαίωμα σε αποζημίωση που αφορά -προσέξτε- όχι βεβαίως στο σύνολο της ζημίας, αλλά για τη ζημία εκείνη που υφίσταται επειδή ουσιαστικά συμμετέσχε στο διαγωνισμό. Δηλαδή είναι μια διάταξη που όπως είχα πει και όταν καταθέσαμε την πρόταση νόμου της Νέας Δημοκρατίας, στην ουσία δημιουργεί ένα καθεστώς θεμιτής παρανομίας όπου η διοίκηση μπορεί να επιλέγει όποιους θέλει, όπως θέλει σε τελική ανάλυση, χωρίς να έχει καμία απολύτως έννομη συνέπεια γι'αυτό το οποίο κάνει, πλην του να πληρώσει κάποια αποζημίωση σε εκείνον ο οποίος τελικά δικαιώνεται από το Συμβούλιο της Επικρατείας, με αποζημίωση που, όπως είπα, καλύπτει μονάχα όχι το διαφυγόν κέρδος βεβαίως, αλλά τη σχετική ζημία την οποία υπέστη επειδή μετέσχε σ'αυτό το διαγωνισμό, οτιδήποτε έξοδα έκανε.
Αντιλαμβάνεσθε ότι αυτή η ρύθμιση του άρθρου 4 που επεκτείνεται
-δηλαδή στην ουσία αγγίζει όλες τις συμβάσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα με την επέκταση που γίνεται εδώ- έχει τις εξής συνέπειες.
Πρώτα-πρώτα σας είπα ότι επιτρέπει εν δυνάμει στη διοίκηση να
παρανομεί γνωρίζοντας εκ των προτέρων, ότι δεν έχει έννομες συνέπειες αυτό το οποίο κάνει, αφού εν πάση περιπτώσει αυτός που το πήρε θα το τελειώσει κάποια στιγμή και βεβαίως αποτελεί σαφώς αντικίνητρο έναντι εκείνου ο οποίος θα ήθελε να ζητήσει δικαστική προστασία, διότι γνωρίζει ότι και αν κερδίσει τι είναι εκείνο το οποίο τελικά θα ωφεληθεί; Θα ωφεληθεί την αποζημίωση εξαιτίας των όποιων εξόδων έκανε για να συμμετάσχει στο διαγωνισμό.
Με απλά λόγια ξέρετε τι λέγει σε όλους εκείνους οι οποίοι συμμετέχουν στους σχετικούς διαγωνισμούς; Βρείτε τα μεταξύ σας εκ των προτέρων, γιατί ό,τι και να γίνει η διοίκηση θα επιλέξει αυτόν που θέλει, θα κάνει αυτό που θέλει και δεν έχετε να πετύχετε τίποτα. Και δυστυχώς προς αυτήν την κατεύθυνση κινείται και το υπόλοιπο νομοσχέδιο και θα σας πω στη συνέχεια γιατί.
Είχαμε τότε τονίσει ότι αυτή η διάταξη είναι απαράδεκτη. Είχαμε φέρει ολόκληρη πρόταση νόμου. Η Κυβέρνηση όχι μόνο την αρνήθηκε, αλλά επεκτείνει με το προκείμενο σχέδιο νόμου τις διατάξεις του ν.2522/97 και ιδίως του άρθρου 4 σε όλες αυτές τις συμβάσεις για τις οποίες μιλάμε. Και όχι μόνο αυτό, αλλά μειώνει και τις προθεσμίες για τα ασφαλιστικά μέτρα.
Είχε πει τότε ο κύριος Υπουργός, το είπε και τώρα ότι μα τι λέτε; Δεν
υπάρχει εκ των προτέρων προσωρινή δικαστική προστασία με τον ν.2522, ώστε πριν καν συναφθεί η σύμβαση, πριν καν αρχίσει να εκτελείται, μπορείς να πας στο δικαστήριο να ζητήσεις προσωρινή δικαστική προστασία μέχρις ότου έρθει η οριστική και αυτή η προσωρινή δικαστική προστασία αν επιτευχθεί τελικά να σταματήσει την όλη διαδικασία; Δεν είναι αυτό μια δικαστική προστασία;
Του είχα τονίσει και με την ιδιότητα του Βουλευτή και με την ιδιότητα του ανθρώπου ο οποίος και στην καθημερινή του ζωή έχει ζήσει τις σχετικές διαδικασίες το εξής: Ξέρει κανείς πραγματικά ιδίως πώς το Συμβούλιο της Επικρατείας και τα δικαστήρια λειτουργούν στα θέματα της επίλυσης των διοικητικών διαφορών; Γνωρίζει κανείς πραγματικά πώς το Συμβούλιο της Επικρατείας παρέχει προσωρινή δικαστική προστασία σ'αυτές τις περιπτώσεις;
Πρώτα-πρώτα ο ίδιος ο ν.2522/97 προβλέπει πιθανολόγηση. Δηλαδή πρέπει να πιθανολογεί το δικαστήριο ότι θα ευδοκιμήσει η αίτηση ακυρώσεως για να μπορέσει στη συνέχεια να δώσει την προσωρινή δικαστική προστασία.
'Οποιος έχει δικηγορήσει στα διοικητικά δικαστήρια ξέρει ένα απλό πράγμα. 'Οτι το Συμβούλιο της Επικρατείας συνηθισμένο στην ανακριτική διαδικασία -και όταν λέγω ανακριτική διαδικασία είναι εκείνη η οποία αποφασίζει όχι secumdum allegata et probata, όχι με εκείνα τα οποία του προσκομίζει κανείς και του αποδεικνύει, αλλά με βάση εκείνα που το ίδιο πιστεύει, αλλά και τα στοιχεία του φακέλου- αυτό το δικαστήριο το οποίο εξαιτίας αυτής της ανακριτικής διαδικασίας είναι πάρα πολύ αυστηρό και ορθώς -γιατί μιλάμε για το δημόσιο συμφέρον- τι κάνει; Θέλει συγκεκριμένα στοιχεία για να αποφανθεί. Ε, λοιπόν, τι γίνεται στις περισσότερες των
περιπτώσεων; 'Οταν φθάνει μια υπόθεση στο Συμβούλιο της Επικρατείας για ασφαλιστικά μέτρα συνήθως ο φάκελος δεν είναι πλήρης και το Συμβούλιο της Επικρατείας, επειδή σας ξανατονίζω είναι ένα δικαστήριο με ανακριτικό σύστημα, διστάζει πολύ να προδικάσει και να πει ότι πιθανολογώ ότι θα ευδοκιμήσει δια της ακυρώσεως, γιατί τότε στην περίπτωση αυτή σε σχέση με τη σύμβαση πρέπει να είναι 100% βέβαιο ότι αυτή η υπόθεση θα ακυρωθεί στο τέλος, πράγμα που δεν κάνει -παρά σε πολύ λίγες περιπτώσεις όταν είναι μια νέα κραυγαλέα απλώς και μόνο περίπτωση- με αποτέλεσμα να φθάνουμε στο τέλος να έχουμε την ακύρωση, μετά από τα στοιχεία που έρχονται, μετά από ένα δύο χρόνια, να έχει εκτελεστεί ή να μην έχει εκτελεστεί η σύμβαση και βεβαίως να έχει ωφεληθεί εκείνος ο οποίος την πήρε παρανόμως ή να εξακολουθήσει να συνεχίζει τη σύμβαση και να την εκτελεί παρανόμως.

Αυτό είναι το καθεστώς που εισάγει η ρύθμιση. Και η προσωρινή
δικαστική προστασία, την οποία σας είπα προηγουμένως, σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί εγγύηση. Αλίμονο. 'Αλλωστε, αυτό δεν μπορεί να γίνει και για ένα λόγο. Γιατί κάνουμε τη διάκριση μεταξύ προσωρινή και οριστικής δικαστικής προστασίας; Γιατί ακριβώς η προσωρινή δικαστική προστασία σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να υποκαταστήσει την οριστική. Δηλαδή, στην ουσία το επιχείρημα του Υπουργείου και της Κυβέρνησης είναι ότι ε, αφού έχετε την προσωρινή δικαστική προστασία, τι να την κάνετε την οριστική; 'Οταν έλθει η οριστική προστασία, δεν έχετε να ωφεληθείτε τίποτα.

Μου αντέτεινε ο κύριος Υπουργός εδώ και φαίνεται ότι δεν το αντελήφθη αυτό το πράγμα καλά, όταν συζητούσαμε σ'αυτήν την Αίθουσα. Τι είχαμε πει στη συζήτηση της πρότασης νόμου της Νέας Δημοκρατίας; Είχαμε πει ότι θα πρέπει, όταν βγαίνει η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, να συσταθεί μια επιτροπή αποτελούμενη από δικαστικούς λειτουργούς, από μέλη του Ελεγκτικού Συνεδρίου, δηλαδή από δικαστικούς λειτουργούς, το ξανατονίζω, στους οποίους όμως ανατίθεται κατά νόμο διοικητική αρμοδιότητα, όπως προβλέπεται από το Σύνταγμα, οι οποίοι θα αποφαίνονται τι; Με βάση το δημόσιο συμφέρον και την πορεία εκτέλεσης του έργου, εάν, μετά την έκδοση της απόφασης, θα πρέπει να συνεχιστεί το έργο να εκτελείται ή θα πρέπει στην περίπτωση αυτή από την αρχή να γίνει η σύμβαση ή ενδεχομένως θα πρέπει η διοίκηση, εκτελώντας την απόφαση ανάλογα με αυτό που λέγει το σχετικό της απόφασης, να αποφασίσει ότι πρέπει να το δώσει σε εκείνον ο οποίος δικαιώθηκε.
Μου αντέτεινε ο κύριος Υπουργός. Μα, τι λέτε στην περίπτωση αυτή;
Αφήνετε ανοικτό το παράθυρο να συνεχιστεί η σύμβαση.
Δεν κατάλαβε, νομίζω, τίποτε απ' όσα είπαμε. Πρώτα-πρώτα και να δεχθώ τον ισχυρισμό του τουλάχιστον με τέτοια επιτροπή σε κάποιες περιπτώσεις θα μπορούσε πράγματι να συμβεί αυτό, αλλά όχι σε όλες τις περιπτώσεις όπως λέτε εδώ. Και εκεί θα υπήρχε μια στάθμιση, μια στάθμιση η οποία θα γινόταν με βάση το δημόσιο συμφέρον και την πορεία του έργου.
Αλλά θα πω στον κύριο Υπουργό το εξής: Σήμερα, όπως έχουν τα
πράγματα, η διοίκηση πριν από τον 2522/97, η διοίκηση ήταν εκείνη οποία αποφάσιζε τι πρόκειται να γίνει σε κάθε περίπτωση, αν θα εκτελεστεί ή όχι η απόφαση. 'Αρα, όταν βάζουμε εμείς μία επιτροπή αυτού του είδους, οι προδικαστικές εγγυήσεις και μάλιστα του Ελεγκτικού Συνεδρίου που είναι εθισμένος μηχανισμός στην ελεγκτική διαδικασία, δεν αποτελεί πρόοδο;
Και κάτι άλλο. Τα κριτήρια που είχαμε βάλει στην πρόταση νόμου ήταν
ότι πρέπει να υπολογίζεται η πορεία εκτέλεσης του έργου και το δημόσιο συμφέρον. Αυτό τι σημαίνει; Εάν δεν έχουμε φθάσει σε ένα σημείο που η εκτέλεση του έργου ή της προμήθειας είναι εκεί όπου δεν μπορείς να κάνεις πίσω πλέον, γιατί ουσιαστικά είναι ανέφικτο ή σε βλάβη του δημόσιου
συμφέροντος να γυρίσεις πίσω, από εκεί και πέρα βεβαίως θα συνεχιστεί. Και από την άλλη πλευρά λέγαμε ότι σε όσες περιπτώσεις δεν είχε
συνεχιστεί το έργο τόσο ή η προμήθεια, θα μπορούσε το έργο ή η προμήθεια

να ανατεθούν σε εκείνον που το πήρε. Και ξέχασε ο κύριος Υπουργός και κάτι άλλο, ότι στην πρόταση νόμου βάζαμε ασφυκτικές προθεσμίες εκδίκασης των υποθέσεων, ώστε τουλάχιστον σε ένα πεντάμηνο ή εξάμηνο να αποφαίνεται η δικαιοσύνη, για να μην προλάβει να εκτελεστεί η παράνομη σύμβαση ή η παράνομη προμήθεια.
Η πρόταση νόμου που έκανε η Νέα Δημοκρατία είχε μια λογική. 'Ηθελε να
μην εξομοιώσει προσωρινή και οριστική δικαστική προστασία. 'Ηθελε να επιταχύνει τις διαδικασίες. Και ήθελε να υπάρχει ουσιαστική απονομή της δικαιοσύνης και κυρίως εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων. Γιατί ο ν. 2522 και ιδίως το άρθρο 4 το οποίο μάλιστα εδώ επεκτείνεται σε ένα τεράστιο τομέα συμβάσεων, στην ουσία αναιρεί το ίδιο το άρθρο 95 του Συντάγματος που λέει ότι οφείλει η διοίκηση να εκτελεί τις αποφάσεις των δικαστηρίων και ιδίως των διοικητικών δικαστηρίων. Τι είδους εκτέλεση έχουμε όταν αναγνωρίζουμε ότι η εκτέλεση αυτή δεν πρόκειται ποτέ να υπάρξει;
Μου αντέτεινε επίσης ο κύριος Υπουργός κάτι άλλο: Αμφίβολης, λέει, αντισυνταγματικότητας αυτή η επιτροπή. Είναι -επαναλαμβάνω- επιτροπή εκδικαστών στην οποία ανατίθενται διοικητικά καθήκοντα. Και ρωτώ τον κύριο Υπουργό το εξής: Σήμερα έξω από τον 2522, που η μόνη που αποφασίζει πως θα εκτελέσει μία απόφαση, είναι η ίδια η διοίκηση, αυτό δεν είναι κατά τη γνώμη σας αντισυνταγματικό και είναι όταν βάζουμε δικαστικούς με διοικητική αρμοδιότητα να το κάνουν; Και δεύτερον, δεν γνωρίζουμε ότι στο πλαίσιο του Συμβουλίου της Επικρατείας σήμερα υπάρχει επιτροπή εκδικαστών αλλά με διοικητική αρμοδιότητα ή διοικητικοφανή αρμοδιότητα η οποία αποφαίνεται ως προς το αν ή όχι εκτελούνται οι αποφάσεις και αν υπάρχει παράλειψη της διοίκησης βεβαίως δεν μπορεί να επιβάλλει κυρώσεις. Αλλά τουλάχιστον αποφαίνεται και η αιτίαση. Την εποχή εκείνη που είχε έρθει ο σχετικός νόμος είχαμε πει εμείς ότι έπεται να υπάρχουν κάποιες κυρώσεις γι' αυτό το πράγμα. Εν πάση περιπτώσει, δεν στέκεται ο κύριος Υπουργός να δει τι γίνεται με την Επιτροπή Αναθεώρησης του Συντάγματος όπου ακριβώς στο άρθρο 95 σκοπεύουμε να βάλλουμε κάποιες εγγυήσεις για να μπορέσει ακριβώς η διαδικασία του άρθρου 95 να έχει ένα συγκεκριμένο περιεχόμενο; Γιατί προκαταλαμβάνουμε τα πάντα; 'Αρα, λοιπόν, η πρώτη βασική αιτίαση για την οποία αρνούμεθα το σχέδιο νόμου επί της αρχής είναι, γιατί αντί να πάρει πίσω η Κυβέρνηση το άρθρο 4 του ν. 2522/97 ως αντισυνταγματικό και πολιτικώς άηθες, αφού στην ουσία εξανεμίζεται η δικαστική προστασία, το επεκτείνει σε όλους σχεδόν τους τομείς οι οποίοι αφορούν τις διοικητικές συμβάσεις ή τις συμβάσεις ορθότερα του ευρύτερου δημόσιου τομέα, γιατί δεν είναι όλες διοικητικές συμβάσεις. Αυτό είναι το ένα.
Το δεύτερο είναι ότι στην ουσία με τις ρυθμίσεις οι οποίες βεβαίως
αξιοποιούν Κοινοτικό Δίκαιο, πρέπει να το πούμε αυτό το πράγμα, αξιοποιούν Κοινοτικό Δίκαιο και προσαρμοζόμαστε σε επιταγές του Κοινοτικού Δικαίου. Αλλά τι λένε αυτές οι διατάξεις του σχεδίου νόμου; Στην ουσία αυτές οι διατάξεις, οι υπόλοιπες διατάξεις, δηλαδή αφ' ενός μεν παρέχουν τη δυνατότητα στις ελληνικές αρχές, τις αναθέτουσες αρχές, να προσφεύγουν σε κοινοτική επιτροπή, σε κοινοτικό όργανο το οποίο αποφαίνεται εάν έχουν γίνει οι σχετικές συμβάσεις τόσο από πλευράς ευρωπαϊκού όσο και από πλευράς ελληνικού δικαίου. Και απ' την άλλη πλευρά εισάγουμε ιδιότυπο καθεστώς διαιτησίας που στην ουσία δεν πρόκειται για διαιτησία, πρόκειται για συμβιβασμό και ορθώς επισημαίνει η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής ότι δεν είναι ορθό να μιλάμε για διαιτητές στην περίπτωση αυτή, αλλά για διαμεσολαβητές. Δηλαδή, προσέξτε. Δεν φτάνει που έχουμε το καθεστώς το οποίο σας τόνισα προηγουμένως, δηλαδή την αδυναμία να υπάρχει δικαστική προστασία φθάνουμε και στο εξής: Πρώτα, πρώτα -και το λέω μετά λόγου γνώσεως- ανήκω σ' αυτούς, ξέρετε, οι οποίοι θεωρούν ότι, όσο γρηγορότερα προσαρμοστούμε στο κοινοτικό δίκαιο, τόσο το καλύτερο. Δεν μπορώ όμως να μην επισημάνω τους εξής κινδύνους οι οποίοι προκύπτουν όχι από την προσαρμογή μας στο Κοινοτικό Δίκαιο, αλλά προκύπτουν από το ανέτοιμο του δικαστικού συστήματος στην ελληνική πραγματικότητα να αντιμετωπίσει τα πράγματα, ένα ανέτοιμο που οφείλεται στην εκάστοτε αβελτηρία της πολιτείας να δημιουργεί σταθερές βάσεις οργάνωσης και λειτουργίας της δικαιοσύνης.
Ξέρετε τι σημαίνει όταν έρχεται η επιτροπή και λέει, νομίμως από πλευράς εθνικού και κοινοτικού δικαίου, έγινε η ανάθεση. Υπάρχει ένα τεκμήριο νομιμότητας κατά τη γνώμη μου έτσι όπως ακριβώς τίθεται το θέμα, όχι βέβαια αμάχητο. 'Ελα όμως, που αυτό το τεκμήριο, όπως δημιουργείται, σαφώς επηρεάζει. Μην αστειευόμαστε, σαφώς επηρεάζει τα ελληνικά
δικαστήρια. Στην ουσία δηλαδή, δημιουργείται μία διαδικασία ώστε ο δικαστής να υποστεί ένα είδος προκατάληψης λες και είχε ανάγκη από ποδηγέτηση σχετικά με το Κοινοτικό και το Ελληνικό Δίκαιο. Και με το κοινοτικό θα το καταλάβαινα, αν και είναι κραταιός -θέλω να πιστεύω- και αναγνωρίζει τα πράγματα ο 'Ελληνας δικαστής για να το αντιληφθεί αυτό το πράγμα. Αλλά με το Εθνικό Δίκαιο γιατί; Δεν μπορεί να γνωρίζει περίπου δηλαδή η αρχή ή ο δικαστής στον οποίο θα πάει, ότι αυτό το πράγμα είναι σύμφωνο με το Εθνικό Δίκαιο;
Υπάρχει όμως και το άλλο. Υπάρχει η διαδικασία του συμβιβασμού. Μα, με τη διαδικασία του συμβιβασμού τι γίνεται στην πραγματικότητα; Σας το είπα πριν. Ούτως ή άλλως είναι σαν να τους λέει στην περίπτωση αυτή: Βρείτε τα, γιατί, αν πάτε δια της δικαστικής οδού, δεν έχετε να επιλύσετε τίποτε απολύτως. Δεν έχετε να επιτύχετε τίποτε απολύτως. Δηλαδή, στην ουσία έρχεται και συμπληρώνει τον 2522 και ιδίως το άρθρο 4 το σχέδιο νόμου και λέει: Μην περιμένετε τίποτε από τη δικαστική εξουσία, κοιτάξτε τι θα γίνει με τη διαδικασία του συμβιβασμού, είναι το μόνο πράγμα το οποίο μπορείτε να επιτύχετε. Γι' αυτό μίλησα για ένα είδος θεσμικού μπάι πας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εάν πραγματικά το δικαστικό μας σύστημα ήταν τέτοιο, ώστε να μπορεί να λειτουργεί με ταχύτητα, αυτές οι διαδικασίες που είναι ιδιαιτέρως χρήσιμες για τις οποίες μιλάει το νομοσχέδιο -όχι επαναλαμβάνω το άρθρο 4 του 2522, οι υπόλοιπες διαδικασίες- αυτές οι διαδικασίες θα ήταν πολύ σημαντικές γιατί θα λειτουργούσαν συμπληρωματικά. Και έτσι τις φαντάζεται ο κοινοτικός νομοθέτης, να λειτουργούν συμπληρωματικά όπου το εθνικό σύστημα κάθε φορά χρειάζεται μία ιδιαίτερη ταχύτητα. Αλλά αυτό προϋποθέτει ένα δικαστικό σύστημα που λειτουργεί και παρέχει κατά κανόνα αυτό τη δικαστική προστασία και από εκεί και πέρα κατ' εξαίρεση έρχεται βεβαίως να δώσει και αυτή τη δυνατότητα. Σε μας όμως συμβαίνει το αντίστροφο. Αυτό το σύστημα που είναι η εξαίρεση, με τον τρόπο με τον οποίο δημιουργείται αποτελεί τον κανόνα. Γι' αυτό είπα ότι στην ουσία καταργούμε το άρθρο 20 και τη δικαστική προστασία και εισάγουμε μέσω του 2522/97 και όλων αυτών των προεκτάσεών του αυτό το μπάι πας το οποίο επιτρέπει να λέμε στον καθένα, σ' αυτούς τους κρίσιμους τομείς διαχείρισης του δημόσιου χρήματος, μην εμπιστεύεσαι και τόσο πολύ τη δικαιοσύνη, δεν πρόκειται να σου προσφέρει καμία προστασία. Προχώρησε, πήγαινε σε άλλες διαδικασίες μέσω άλλων διόδων για να κάνεις τη δουλειά σου και άσε τη διοίκηση να παρανομεί ασυστόλως και χωρίς να έχει κανένα φραγμό. Kατ' αποτέλεσμα εκεί οδηγούμεθα. Και αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα. Γι' αυτό επί της αρχής δεν μπορούμε να ψηφίσουμε αυτό το σχέδιο νόμου το οποίο επιβαρύνει την ήδη βεβαρημένη κατάσταση της δικαιοσύνης.

Σ' ό,τι αφορά ένα τελευταίο ζήτημα, στα λίγα λεπτά που μου απομένουν. Το θέμα το οποίο αφορά την τροπολογία την οποία έφερε ο κύριος Υπουργός. Πρώτα απ' όλα θέλω να τονίσω στο σημείο αυτό, ότι η τροπολογία αυτή μας προβληματίζει ιδιαιτέρως. Και στην αρχή, θέτοντας διαδικαστικό ζήτημα
είπα ότι αυτή η τροπολογία δεν μπορεί να έρχεται μ' αυτόν τον τρόπο, όταν η ίδια διάσκεψη των προέδρων έχει αποφανθεί ότι πρέπει να γίνει σε μία μέρα η συζήτηση, ούτε να έχει παρακαμφθεί η αρμόδια επιτροπή. Γιατί σας ρωτώ ευθέως, κύριε Υπουργέ: Τώρα το αντιληφθήκατε το θέμα αυτό; Το έχετε σκεφθεί καιρό; Δηλαδή είναι διάταξη θεσμική την οποία την έχετε σκεφθεί καιρό και τη φέρατε τώρα; Μα αν την είχατε σκεφθεί εδώ και καιρό, μία τόσο σημαντική διάταξη που στην ουσία επιτρέπει στην εκτελεστική εξουσία εμέσως πλην σαφώς να παρεμβαίνει στη δικαστική, αν την είχατε σκεφθεί τόσο καιρό και σας είχε προβληματίσει, γιατί δεν την φέρατε προηγουμένως να τη δούμε και στην επιτροπή, να πει τη γνώμη της και η Eπιστημονική Yπηρεσία της Βουλής για το τι συμβαίνει, μετά λόγου γνώσεως να έχουμε συζητήσει. 'Οχι, το φέρνετε τώρα. Και επειδή σας γνωρίζω και εκτός από την πολιτική σας ιδιότητα είστε ένας άνθρωπος με πανεπιστημιακή ιδιότητα,
θέλω να σας πω το εξής απλό: Δεν το φέρατε, γιατί το σκεφθήκατε από πριν. Το θέμα προέκυψε εξαιτίας του ναυαγίου του "ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ". Και είναι

αποκύημα και αποτέλεσμα της άκομψης και πρωτοφανούς συνάντησης του Πρωθυπουργού με τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Από εκεί προέκυψε το
ζήτημα. Αυτή η τροπολογία είναι ακριβώς το πνευματικό τεκνό αυτής της συνάντησης που έγινε μάλιστα εν τη απουσία σας και εσείς ως καθηγητής νομικού μαθήματος στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών οφείλατε να ξέρετε ή να έχετε προειδοποιήσει τον κύριο Πρωθυπουργό ότι μπορεί να συναντάται με τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου εν τη απουσία σας και
μάλιστα στο εξωτερικό. Και μην μου πείτε ότι ήταν τόσο βιαστικό το θέμα. Μπορούσε να περιμένει. Μία μέρα, απ' όσο ξέρω, λείπατε στις Βρυξέλες.
'Εγινε λοιπόν, αυτή η άκομψη συνάντηση. 'Ερχεται αυτή η τροπολογία...
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Είναι παράνομη ή όχι;
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Θα ήθελα να σας πω το εξής, κύριε Κεδίκογλου:

Σ'αυτήν την Αίθουσα συζητάμε και πολιτικά και όταν βλέπω τον Πρωθυπουργό της χώρας σε μια πρωτοφανή διαδικασία να καλεί στο Μέγαρο Μαξίμου τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και μετά από τη συνάντηση να έρχεται αυτή η τροπολογία η οποία αφορά στις σχέσεις εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας, τότε μου γεννάται ένα ερωτηματικό. Τι συμβαίνει στην περίπτωση αυτή; Νομοθετούμε κατά περιπτωση; Κατά περίσταση; Και πώς θα ενημερωθεί η Βουλή για μια τόσο σημαντική τροπολογία; Δεν έπρεπε να έχουμε χρόνο; Γι'αυτό ζήτησα να μην συζητηθεί σήμερα η τροπολογία αυτή, να έχουμε άλλη μία μέρα, γιατί η συζήτηση είναι σοβαρή. Και είναι σοβαρή, γιατί αφορά στις σχέσεις δικαστικής και εκτελεστικής εξουσίας.
Στην ουσία αυτή η τροπολογία επιτρέπει -βέβαια συμβαίνει σε ορισμένες περιπτώσεις, αλλά σε πολύ συγκεκριμένες, να είναι εντελώς αόριστη η διατύπωση, η διατάραξη της κοινωνικής και οικονομικής ζωής- μια ευθεία παρέμβαση σ'αυτές τις περιπτώσεις, η οποία νομίζω ότι είναι δύσκολο να γίνει αποδεκτή. Και το λέω αυτό το πράγμα, γιατί ο τρόπος που θα χρησιμοποιηθεί κανείς δεν γνωρίζει ως πού θα φθάσει.
Και υπάρχει και ένα άλλο ζήτημα στην περίπτωση αυτή. Είπε ο κύριος

Υπουργός: "Μα, εσείς, η Αντιπολίτευση φωνάζει γιατί αργεί η δικαιοσύνη". Πρώτα-πρώτα, κύριε Υπουργέ, για τη "ΡΙΚΟΜΕΞ" και τις άλλες ξέρετε πάρα
πολύ καλά ότι η δικαιοσύνη άργησε, γιατί άργησαν να υπάρξουν οι σχετικοί
φάκελοι. Και συνηθως η αργοπορία της δικαιοσύνης ιδίως όπου υπάρχει

ανακριτικό σύστημα οφείλεται στο γεγονός, ότι δεν πηγαίνουν τα στοιχεία από τη διοίκηση γρήγορα. 'Αρα ευθύνεται η διοίκηση που δεν τα στέλνει.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Τελειώστε, κύριε Παυλόπουλε. ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Τελείωσα, κύριε Πρόεδρε.
Αν θέλετε να λειτουργήσει γρήγορα η δικαιοσύνη, δεν έχετε παρά να της δώσετε τη δυνατότητα να λειτουργεί γρήγορα κάνοντας καλύτερη την υποδομή της και στελεχώνοντάς την. Με αυτά τα ημίμετρα δεν οδηγούμε πουθενά παρά να μπλέκουμε περισσότερο τα γρανάζια της δικαστικής και της εκτελεστικής εξουσίας σε μια εποχή όπου έχουμε ανάγκη από το κύρος και την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης.
Για όλους αυτούς τους λόγους η Νέα Δημοκρατία δεν θα ψηφίσει
επί της αρχής το σχέδιο νόμου και δεν συνηγορεί στο να συζητηθεί σήμερα η τροπολογία αυτή που είναι κρίσιμη, σημαντική, ιδιαίτερα δε κάτω από τις πολιτικές συνθήκες υπό τις οποίες προέκυψε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Πριν δώσω το λόγο στον κύριο
Υπουργό, θα ήθελα...
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Μήπως θα έπρεπε να ακούσει κι εμάς;

ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Μήπως θα έπρεπε να ακούσει κι εμάς;
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Θα ήθελα να απαντήσω
ειδικά στον κ. Παυλόπουλο, αν μου επιτρέπετε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι, μη
διακόπτετε ούτε εσείς ούτε ο κύριος Υπουργός.
Κύριοι Βουλευτές, πριν δώσω το λόγο στον κύριο Υπουργό, θα ήθελα την έγκρισή σας για ολιγοήμερη άδεια απουσίας στο εξωτερικό του συναδέλφου κ. Κίμωνα Κουλούρη, καθώς και του συναδελφου κ. Θεόδωρου Κατσανέβα. Εγκρίνει το Σώμα;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Το Σώμα ενέκρινε.
Το λόγο έχει ο κύριος Υπουργός για να δώσει μια σύντομη απάντηση. ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Δεν θα έπαιρνα το λόγο,
κύριοι Βουλευτές, αν υπήρχαν απλώς διαφωνίες ως προς αξιολογήσεις και εκτιμήσεις, αλλά, όταν πραγματικά περιστατικά και διαπιστώσεις δεν

ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, αισθάνομαι υποχρεωμένος να κάνω τις σχετικές διορθώσεις.
Πρώτα-πρώτα για την αιτία των καθυστερήσεων και ειδικά για τη
"ΡΙΚΟΜΕΞ" και των άλλων κτισμάτων που κατέρρευσαν από τους σεισμούς, στα οποία αναφέρθηκε και ο κ. Παυλόπουλος: Η καθυστέρηση δεν οφείλεται στο ότι δεν δόθηκαν τα απαραίτητα στοιχεία από τη διοίκηση. Σας ενημερώνω ότι τον Οκτώβριο του 1999, κατά τα στοιχεία που έχω, διαβιβάσθηκε η δικογραφία στον ανακριτή, αλλά ένας ανακριτής ανέλαβε όλες και τις τριάντα μία υποθέσεις, τριάντα ένα κτίσματα, που στην ουσία ήταν τριάντα μία δικογραφίες.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Πόσες φορές ζητήθηκαν συμπληρωματικά στοιχεία
μέχρι τώρα;
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Περιμενέτε να σας ενημερώσω πρώτα, γιατί αν δεν γνωρίζουμε τα πραγματικά περιστατικά καταλήγουμε σε εσφαλμένα συμπεράσματα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Κύριε Παυλόπουλε, μη διακόπτετε.
Σας παρακαλώ πολύ.
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Το Μάϊο παραπέμθηκε από
τον ανακριτή στον εισαγγελέα πλημμελειοδικών η υπόθεση για το χωρισμό της και τον Ιούλιο του 2000 επαναφέρθηκε στον ανακριτή με τριάντα μία δικογραφίες αντί μιας, όσα ήταν τα κτίρια. Αυτός ήταν ο βασικός λόγος. Μια ανακρίτρια που εξέταζε συνολικά εβδομήντα εννέα μάρτυρες, παράλληλα ενδεχομένως με άλλες υποχρεώσεις που είχε, ασχολείτο με τριάντα μία δικογραφίες. Να γιατί χρειάζεται η ανακούφιση των δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών.
Επίσης, θα ήθελα να διορθώσω αυτά τα οποία τελείως αυθαίρετα ίσως ως αποκυήματα φαντασίας λέγονται, ότι δήθεν η ρύθμιση αυτή προέκυψε από τη συνάντηση του Πρωθυπουργού με τον εισαγγελέα, την άκομψη, την άτυπη, δεν ξέρω, αν είπατε και παράνομη. Τι το φυσικότερο, η Κυβέρνηση να θέλει να μιλήσει με τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Το γνωρίζετε, κύριε Παυλόπουλε, ότι ο Υπουργός Δικαιοσύνης της Αμερικής είναι και γενικός εισαγγελέας; Ασκεί και τις δύο αρμοδιότητες.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Το λέει το Σύνταγμά τους, κύριε Σταθόπουλε. ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Με συγχωρείτε, δεν είναι
το Σύνταγμά τους. Θέλω να σας πω ότι δεν είναι καθόλου παρέμβαση, διότι το Υπουργείο Δικαιοσύνης -θα το γνωρίζετε ή αν δεν το γνωρίζετε σας το λέω- κατά τον οργανισμό των δικαστηρίων έχει την εποπτεία για τη διοίκηση της δικαιοσύνης. Είναι δυνατό να μην ενδιαφέρεται να ενημερωθεί αν γίνονται, προχωρούν και σε τι φάση βρίσκονται οι ανακρίσεις;
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Την πολιτική ευθύνη την έχει ο Υπουργός, όχι ο
Πρωθυπουργός. Τα διατάγματα τα υπογράφει ο Υπουργός και όχι ο Πρωθυπουργός.
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Βεβαίως, ο Υπουργός την
έχει. Και σας ενημερώνω ότι ο κύριος Πρωθυπουργός είχε τηλεφωνική επικοινωνία μαζί μου. 'Ημουν στις Βρυξέλλες πριν συναντήσει τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Και βεβαίως ήταν καθόλα θεμιτή η ενέργεια να συναντηθεί ο Πρωθυπουργός με τον εισαγγελέα. Ποιο είναι το παράξενο σ'αυτήν την υπόθεση; Μήπως νομίζετε ότι έπρεπε να επισκεφθεί ο Πρωθυπουργός στον 'Αρειο Πάγο τον εισαγγελέα;
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν μπορούσε να στείλει εσάς;
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Σας είπα ότι έλειπα στο εξωτερικό και είχα τηλεφωνική επικοινωνία. Και δεν προέκυψε από εκείνη τη συνάντηση η ρύθμιση αυτή την οποία σας προτείνω. Υπάρχουν, λειτουργούν στο Υπουργείο Δικαιοσύνης...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Κύριε Υπουργέ, σας παρακαλώ πάρα πολύ, μη κάνετε διάλογο, σας ρωτούν από κάτω και εσείς απαντάτε. Δεν είναι σωστή αυτή η διαδικασία.
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Ενημερώνω ότι λειτουργούν στο Υπουργείο Δικαιοσύνης τρεις επιτροπές -η μία είναι για την ποινική διαδικασία, η άλλη για τη διοικητική και η άλλη για την πολιτική διαδικασία- με σκοπό να βρουν και να προτείνουν μέτρα για την επιτάχυνση των διαδικασιών. Από τα μέτρα που έχει σκεφθεί και έχει επεξεργαστεί η μία επιτροπή για την ποινική διαδικασία αποχωρίσαμε αυτό το μέτρο εν όψει όλων αυτών. Επισπεύδουμε δηλαδή την ψήφιση αυτού του μέτρου. Δεν βλέπω τι το παράξενο υπάρχει.
Εδώ θα ήθελα να κάνω και μια άλλη μόνο διόρθωση, κύριοι Βουλευτές, σε

όσα είπε ο κ. Παυλόπουλος για το νομοσχέδιο, για τη δικαστική προστασία. Ούτε λίγο ούτε πολύ πού κατέληξε; Στο ότι δεν παρέχεται δικαστική
προστασία και ό,τι παρέχεται το πολύ-πολύ να είναι μια εξώδικη επίλυση της διαφοράς. Δηλαδή αγνοούμε τελείως ή το υποβαθμίζουμε, σαν να μην υπάρχει, το άρθρο 3, το οποίο είναι η κύρια ρύθμιση του νομοσχεδίου.
Το άρθρο 3 μιλάει για την προσωρινή δικαστική προστασία, κύριε
Παυλόπουλε.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Το είπα πριν, κύριε Υπουργέ.

ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Μα, λέτε ότι δεν μπορεί να ζητήσει από το δικαστή προστασία. Από το δικαστή θα ζητήσει προστασία κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, από την προκήρυξη του διαγωνισμού έως τη σύναψη της σύμβασης. Θα του ζητήσει δικαστική προστασία. Ο ίδιος είπατε ότι αρκεί να πιθανολογήσει ο δικαστής μια παρατυπία.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ξέρετε τι σημαίνει πιθανολόγηση...
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Δεν χρειάζεται επομένως
100% βεβαιότητα, όπως κατά αντίφαση στα λεγόμενά σας είπατε. Διευκολύνεται ακριβώς ο δικαστής με την απλή πιθανολόγηση, εάν οσφρανθεί ότι κάτι υπάρχει, έστω και αν δεν είναι πλήρη τα στοιχεία, να σταματήσει, να αναστείλει τις διαδικασίες ή ορισμένες πράξεις. Εάν δεν το κάνει αυτό δεν επιτελεί το καθήκον του.
Και δεν μπορείτε να λέτε, κύριε Παυλόπουλε, επειδή γνωρίζετε και από μέσα, όπως λέτε, το Συμβούλιο Επικρατείας ότι δεν είναι σε θέση οι δικαστές, οι Σύμβουλοι Επικρατείας να επιτελέσουν το καθήκον τους. Γιατί, εάν όλοι επιτελούν το καθήκον τους και ο διαγωνιζόμενος, ο οποίος πρέπει να αγρυπνεί, προσφεύγει και ζητάει τη δικαστική προστασία, αλλά και ο δικαστής ο οποίος αρκεί να έχει πιθανολόγηση ότι κάτι συμβαίνει, να οσφραίνεται ότι κάτι συμβαίνει, πρέπει να επέμβει και να δώσει δικαστική προστασία αναστέλλοντας τις διαδικασίες. Οπότε θα είναι δυνατόν να ανατραπεί η σύμβαση έστω και αν έχει συναφθεί.
Συνεχώς επιχειρηματολογούν ότι δεν μπορεί να πέσει η σύμβαση. Μπορεί να πέσει εάν έχει, επαναλαμβάνω, επιτελέσει το καθήκον του ο δικαστής ο οποίος είναι ταγμένος να εφαρμόζει το νόμο να προσφέρει την προσωρινή δικαστική προστασία. Του αρκεί η πιθανολόγηση. Αλίμονο εάν ο δικαστής βλέπει να υπάρχει ένα πρόβλημα και δεν λάβει τα μέτρα του. Οπότε, αν λάβει τα μέτρα, του πέφτει και η σύμβαση. Αυτή είναι η δικαστική προστασία. Είναι το κέντρο βάρους όλης της ρύθμισης, αυτό το οποίο προβλέπεται και στις σχετικές νομοθεσίες των άλλων χωρών-μελών. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): 'Εχουν ζητήσει το λόγο ο κ.
Κουβέλης και ο κ. Σκυλλάκος. Κατά σειρά ο κ. Κουβέλης είναι πρώτος, κύριε Σκυλλάκο. 'Εχει ζητήσει το λόγο από το προηγούμενο Προεδρείο. Συνεπώς, είμαι υποχρεωμένος να του δώσω το λόγο. Καταλαβαίνω ότι έχετε και οι δύο επιτροπή. Τι να κάνουμε; Με τη σειρά θα μιλήσετε.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Θα είμαι σύντομος, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Λέει ο κ. Κουβέλης ότι θα είναι
σύντομος.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Εγώ το δέχομαι αυτό. Δεν αφορά στον κ.Κουβέλη.
'Οταν ζητάει όμως κάποιος πρώτος το λόγο, δεν θα πηγαίνει με τη σειρά των κομμάτων. Γιατί ως τώρα κάναμε πίσω για τη Νέα Δημοκρατία. 'Οποιο κόμμα ζητάει πρώτο το λόγο, αυτό να παίρνει και το λόγο.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΒΑΡΙΝΟΣ: Δεν γίνεται αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Πώς δεν γίνεται; 'Ο,τι λέει ο Κανονισμός θα κάνουμε. Δεν το προβλέπει ο Κανονισμός απ'όσο γνωρίζω. Θα το δούμε...
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΒΑΡΙΝΟΣ: Δεν γίνεται αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Μου ζήτησε, όμως, πρώτος το λόγο ο κ. Κουβέλης. Εσείς θέλετε να το παγιοποιήσετε όποιος ζητάει πρώτος το λόγο να προχωρεί. Εντάξει, θα το δούμε. Αν ο Κανονισμός το λέει, θα το κάνουμε. Είναι απλό πράγμα.
Ορίστε, κύριε Κουβέλη, έχετε το λόγο.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα είμαι σύντομος.
Κύριε Υπουργέ, θέλω να πιστεύω ότι κατά βάθος δεν πρέπει να αισθάνεστε ευτυχής από τη συνάντηση του κυρίου Πρωθυπουργού με τον κύριο Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου σε χρόνο ταραγμένων ημερών. Εάν πράγματι επρόκειτο για μία συνάντηση σε ανύποπτο χρόνο και μάλιστα συνάντηση στο Μέγαρο του Αρείου Πάγου, όπως οφείλει να πηγαίνει ο εκάστοτε
Πρωθυπουργός, δεν θα είχα καμία αντίρρηση.
Πείτε μου, όμως, υπάρχει εχέφρων πολίτης που να έχει δει αυτήν τη συνάντηση, λίγες ώρες μετά την τραγωδία του "ΣΑΜΙΝΑ" και να μην κάνει σκέψεις προς τη μία ή προς την άλλη κατεύθυνση; Εκτός και εάν εμείς είμαστε όλοι οι αφελείς και εσείς βλέπετε -μόνον εσείς- ότι πρόκειται για μία απλή συνάντηση. 'Οταν μάλιστα ο κύριος Πρωθυπουργός δεν έχει συναντήσει άλλες φορές τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να ρωτήσει, να πάρει πληροφορίες -έστω πληροφορίες- για την πορεία και την κατάσταση της δικαιοσύνης, δεν δικαιούμεθα να λέμε ότι αυτή η συνάντηση παρήγαγε κακό πολιτικό συμβολισμό και για την Κυβέρνηση, αλλά και για τη δικαιοσύνη;
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Ο εισαγγελέας γιατί πήγε; Αυτό τι συμβολισμό
παρήγαγε στην επικρατούντα πολιτική και κοινωνική ατμόσφαιρα;
ΦΩΤHΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Εγώ, κύριε Κεδίκογλου, όπως βλέπετε, επιχειρώ -δεν
ξέρω εάν το καταφέρνω- να κυριολεκτώ. Και μίλησα για κακό συμβολισμό και προς τις δύο κατευθύνσεις.
ΒΑΣΙΛHΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Εκ μέρους της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης.
ΦΩΤHΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Σας παρακαλώ μη με διακόπτετε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Κύριε Κεδίκογλου, σας παρακαλεί ο κ.Κουβέλης να μην τον διακόπτετε. Νομίζω ότι πρέπει να το σεβαστούμε.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Ναι, κύριε Πρόεδρε.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: 'Ετσι λοιπόν, κύριε Υπουργέ, ήταν άτυχο γεγονός -και επιλέγω επιεική χαρακτηρισμό- αυτή η συνάντηση, όπως ατυχήσατε να υπερασπισθείτε τις απόψεις σας φέρνοντας, επίσης λίγες ημέρες μετά το τραγικό αυτό συμβάν, τη συγκεκριμένη τροπολογία. Και δεν έχετε λόγο να το κάνετε. 'Ηδη έχει επιληφθεί ανακριτής - εφέτης, ήδη φαίνεται ότι θα επισπευσθούν οι διαδικασίες.
Κατά συνέπεια, δικαιούμαι -επαναλαμβάνω- να διερωτώμαι: Είναι τυχαίο το γεγονός ότι αποσπάτε αυτήν τη ρύθμιση από μία συνολικότερη, όπως μας είπατε και τη φέρνετε σήμερα λίγες ημέρες μετά το τραγικό συμβάν; Φοβάμαι ότι κάνετε λάθος. Και κάνετε λάθος περαιτέρω διότι διευρύνεται το άρθρο 30, κατά την άποψή μου απαραδέκτως, σε ό,τι αφορά το δικαιϊκό πολιτισμό όχι μόνο της χώρας μας, αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης.
Εσείς γνωρίζετε, ως έγκριτος νομικός και πανεπιστημιακός δάσκαλος, ότι ακόμα και η υπάρχουσα διάταξη του άρθρου 30 που δίδει τη δυνατότητα στον Υπουργό να ζητάει την άσκηση ποινικής δίωξης, ελέγχεται από τις σύγχρονες δημοκρατικές κοινωνίες ως παρέμβαση στο έργο της δικαιοσύνης. Και εσείς διευρύνετε τα όρια αυτά και θέλετε να έχει πρωτοβουλία ο εκάστοτε Υπουργός Δικαιοσύνης για την επίσπευση για ζητήματα που αφορούν σε υποθέσεις κοινωνικής ή οικονομικής ζωής της χώρας.
Και πάλι να απευθυνθώ στην πανεπιστημιακή σας ιδιότητα και στην επί σειρά ετών εμπειρία σας ως νομικού. Τι θα πει, κύριε Υπουργέ, κοινωνική ή οικονομική ζωή της χώρας; Με αυτήν τη ρευστή διατύπωση, δεν διευρύνονται τα όρια και μάλιστα με έναν τρόπο εξαιρετικά ελαστικό και πάντοτε διαθέσιμο για τον εκάστοτε Υπουργό να παρεμβαίνει, αξιολογώντας αυτός όπως θέλει τα πράγματα;
Θα σας έλεγα -θα μιλήσω περαιτέρω και θα δείτε ότι δεν υπάρχει
ανάγκη- ότι εάν διαπιστώνετε τέτοια ανάγκη για την επίσπευση, δώστε την στον αρμόδιο εισαγγελέα. Διότι εσείς, ο εκάστοτε Υπουργός Δικαιοσύνης, δεν έχετε τα εχέγγυα και τα χαρακτηριστικά του τρίτου, του ουδέτερου. Ο Υπουργός Δικαιοσύνης είναι μέλος μιας κυβέρνησης. Κατά συνέπεια και η δυνατότητά του να επισπεύδει, σε περιπτώσεις όπως αυτές που αναφέρονται στη συγκεκριμένη τροπολογία, τις διαδικασίες, δεν είναι επίσπευση άμοιρη σκοπιμοτήτων και ενδεχομένως πολιτικής ιδιοτέλειας ή και μεροληψίας. Θέλετε να δώσετε αυτό το δικαίωμα της επίσπευσης, επαναλαμβάνω παρά το γεγονός ότι με βρίσκει αντίθετο; Δώστε το στον εκάστοτε εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. 'Οχι στον Υπουργό Δικαιοσύνης.
Κύριε Υπουργέ, αναφερθήκατε στην "ΡΙΚΟΜΕΞ". Επειδή θητεύω στα
ποινικά ακροατήρια και στην ποινική διαδικασία, πρέπει να σας πω ότι δεν έχετε δίκιο. Σε καμία διάταξη νόμου -θα σας το πουν οι έγκριτοι περί την ποινική επιστήμη συνεργάτες σας- δεν υπάρχει απαγόρευση έτσι ώστε οι τριάντα τρεις φάκελοι που εδόθησαν στην κυρία ανακρίτρια να μην μπορούν να δοθούν σε τριάντα ένα ανακριτές ή σε πέντε ανακριτές ή σε δέκα ανακριτές. Εκτός εάν υπάρχει τέτοια διάταξη την οποία εγώ αγνοώ. Αλλά τότε συμπαθείστε την ελλιπή νομική μου γνώση.
Θα μπορούσε περίφημα και στην περίπτωση των σεισμών και ειδικότερα της "ΡΙΚΟΜΕΞ", να ανατεθούν οι επιμέρους υποθέσεις σε διάφορους ανακριτές ή ακόμα θα μπορούσε να είχε ορισθεί ανακριτής - εφέτης, με βάση τη βαρύτητα και τη σπουδαιότητα του γεγονότος και της υποθέσεως, όπως έγινε εν προκειμένω με το ναυάγιο του "ΣΑΜΙΝΑ".
Δεν είναι επιχείρημα αυτό το οποίο επιστρατεύετε. Δεν υπάρχει απαγόρευση. Αν μου πείτε ποια διάταξη το απαγορεύει θα συμφωνήσω μαζί σας. Αλλά δεν υπάρχει.
Κατά συνέπεια, κοντά στο νου και η γνώση, όφειλε η δικαιοσύνη τις
τριάντα μία υποθέσεις, τις τριάντα μία δικογραφίες να τις κατανείμει από την πρώτη στιγμή σε έναν ικανό αριθμό ανακριτών έτσι ώστε να έχουμε επιτάχυνση των διαδικασιών.
Και είναι ακριβές αυτό που ακούστηκε. Η γενικότερη θεσμική χαλάρωση είναι εκείνη που πολλές φορές δυσχεραίνει το έργο της δικαιοσύνης. Και σας ερωτώ -εάν δεν είστε έτοιμος σήμερα, απαντήστε μου κάποια άλλη φοράτο εξής: 'Εχουν σταλεί οι αναγκαίοι φάκελοι από τις πολεοδομικές υπηρεσίες στην κυρία ανακρίτρια; 'Η εάν έχουν σταλεί, εστάλησαν με όλα τα έγγραφα που έπρεπε να περιέχουν αυτοί οι φάκελοι; Ρωτήστε και θα σας πουν όχι.
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Για ποια υπόθεση λέτε; Της "ΡΙΚΟΜΕΞ";
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Της "ΡΙΚΟΜΕΞ".
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Θα σας απαντήσω.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Επομένως, δεν φταίει μόνο η δικαιοσύνη. Φταίει όλο το πλέγμα της διοικητικής διαδικασίας, της διάρθρωσης των διοικητικών υπηρεσιών που πάρα πολλές φορές δυσχεραίνει το έργο της δικαιοσύνης.
Εγώ δεν μπορώ να πιστέψω ότι υπάρχει ράθυμος δικαστής ο οποίος
καθυστερεί την υπόθεση της "PIKOMEΞ" επειδή ήθελε να την καθυστερήσει. Εκείνο που πιστεύω, όμως, είναι ότι ο δικαστής είναι δέσμιος πάρα πολλές φορές των ανικανοτήτων της Δημόσιας Διοίκησης η οποία σε πολλές πτυχές της είναι βουτηγμένη μέσα στη διαφθορά.
Εκλάπησαν έγγραφα από τη "PIKOMEΞ". Πού να τα βρει αυτός ο έρμος ο
ανακριτής για να τα αξιολογήσει και να τα συνυπολογίσει ως στοιχεία της δικογραφίας; Και επαναλαμβάνω, πολύ δε περισσότερο που υπήρχε και τότε η δυνατότητα των υποθέσεων που αφορούν στους σεισμούς της 7ης Σεπτεμβρίου να ανατεθούν σε ανακριτή - εφέτη, όπως έχει γίνει και σε άλλες περιπτώσεις και να έχουμε επιτάχυνση των διαδικασιών.
Eπομένως, δεν είναι επιχείρημα αυτό που μου λέτε. Και εγώ σας κάνω αυτήν τη στιγμή μια πρόταση: Δώστε την αρμοδιότητα που θέλετε να έχει ο Υπουργός στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Γιατί, ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, ο οποιοσδήποτε εισαγγελέας του Αρείου Πάγου είναι μειωμένης ευαισθησίας έναντι του εκάστοτε Υπουργού; Και δεν μπορεί να αντιληφθεί ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ή και η ίδια, αν θέλετε, η ολομέλεια του αρμοδίου εφετείου ότι πρόκειται για σημαντικές υποθέσεις που απασχολούν και ταράσσουν την κοινωνία ολόκληρη και πρέπει να αντιμετωπισθούν για να αποδοθεί εγκαίρως η δικαιοσύνη;
Φοβάμαι ότι έχετε διολισθήσει σε ένα νομικό αναχρονισμό, σε μία επιλογή η οποία πληγώνει το δικαιϊκό πολιτισμό. Και το κάνετε για να ρίξετε στάχτη στα μάτια του κόσμου, για να βγείτε εάν όχι εσείς, κάποιοι άλλοι κεκράχτες και να πουν: Κοιτάξτε, η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αυτήν την ώρα φέρνει μία διάταξη έτσι ώστε να βάλει μπροστά τη δικαιοσύνη και να τρέχει. Λέτε και φταίει η δικαιοσύνη γι'αυτό και δεν φταίνε όλοι οι άλλοι οι οποίοι στην κυριολεξία υπονομεύουν το έργο της δικαιοσύνης.
Για τους σεισμούς: Κοιτάξτε, κύριε Υπουργέ, όταν μία πολιτεία
νομοθετεί σπασμωδικά τι παθαίνει.
Κύριοι συνάδελφοι, μετά τους σεισμούς ετέθη θέμα παραγραφής των αξιοποίνων πράξεων των μηχανικών, των κατασκευαστών, των προμηθευτών υλικών, με το γνωστό πρόβλημα που υπάρχει αναφορικά με την αφετηρία του ζημιογόνου γεγονότος.
Προς τιμήν του τότε Υπουργού Δικαιοσύνης κ. Γιαννόπουλου, συγκροτήθηκε νομοπαρασκευαστική επιτροπή στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, με τη συμμετοχή μάλιστα εκπροσώπων των κομμάτων της Αντιπολίτευσης, υπήρξαν συνεδριάσεις για την επεξεργασία του συγκεκριμένου νομοθετήματος. 'Εγιναν εκλογές, έφυγε ο κ. Γιαννόπουλος και το θέμα έχει μείνει αρρύθμιστο και επικαλούμε τη μαρτυρία του κ. Γιαννόπουλου.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Τα έχει του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Τα έχει το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. λέει ο κ. Γιαννόπουλος. Εγώ
περί αυτού ομιλώ, κύριε Υπουργέ.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Η απόφαση...
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: 'Εχετε δίκιο, αλλά εγώ μιλάω για τη ραθυμία των αρμόδιων Υπουργείων, μιλάω για το απαράδεκτο του σπασμωδικού της αντιμετώπισης των ζητημάτων. 'Ηδη έχει περάσει ικανός χρόνος από τότε και το νομοθετικό μέρος παραμένει αρρύθμιστο.
'Ερχεσθε σήμερα εσείς και πιστεύετε ότι μ' αυτήν την τροπολογία θα μας πείσετε ότι είναι μια τροπολογία η οποία εισάγεται ανυπόπτως, ότι είναι μία τροπολογία που δεν έχει σχέση με την κρισιμότητα των στιγμών.
Με αυτές τις σκέψεις, κύριε Υπουργέ, και με το δεδομένο ότι η υπόθεση
του ναυαγίου ήδη βρίσκεται στα χέρια ανακριτή εφέτη και ευελπιστούμε ότι θα έχουμε ταχεία διεκπεραίωσή της, δεν έχετε λόγο να φέρνετε εσπευσμένα μία τέτοια τροπολογία. Να την αποσύρετε -δεν είναι προς θάνατον-, να τη φέρετε και με τις άλλες ρυθμίσεις στο πλαίσιο του ολοκληρωμένου, όπως είπατε νομοσχεδίου, να κρίνουμε αυτό το νομοσχέδιο εδώ και να συμβάλουμε όσο είναι δυνατόν στο να εξελιχθεί προς θετική κατεύθυνση.
'Ολα τα άλλα και ειδικότερα η επιλογή σας να φέρετε αυτήν την τροπολογία σήμερα δεν εγείρουν υποψίες, εγείρουν βεβαιότητες ότι το κάνετε για να ρίξετε στάχτη στα μάτια, να αναδείξετε δήθεν ευαισθησία έναντι του ελληνικού λαού και να επιλέξετε διατυπώσεις οι οποίες εγκυμονούν κινδύνους και πέρα από την υπόθεση του ναυαγίου.
Εγώ σας καλώ, απευθυνόμενος στην προσωπική σας ευαισθησία, να αποσύρετε αυτήν την τροπολογία και να τη φέρετε να συζητηθεί σε άλλο χρόνο. Επαναλαμβάνω, κύριοι συνάδελφοι, πως τίποτα δεν θα αντιμετωπίσει αυτή η τροπολογία και αν ακόμα ψηφισθεί. Το ναυάγιο βρίσκεται, ως υπόθεση, στα χέρια ανακριτή εφέτη και το λέω για τους μη επαϊοντες από νομικής απόψεως. Επομένως οι διαδικασίες κινούνται με ταχύτητα, θέλω να πιστεύω και με ευθυβολία δικαιική και από κει και πέρα να συζητήσουμε κάποια άλλη στιγμή αν πρέπει ή δεν πρέπει ο κύριος Υπουργός Δικαιοσύνης -ο οποιοσδήποτε, όχι μόνο ο παρών- να έχει τη δυνατότητα να επισπεύδει διαδικασίες ή να καθυστερεί διαδικασίες.
Θέλω να πω στους μη συναδέλφους εν τη νομική επιστήμη, αλλά συναδέλφους εν τη Βουλή, ότι αυτό πισωγυρίζει το δικαιϊκό μας σύστημα, είναι αναχρονισμός. Η σύγχρονη δημοκρατική τάση σε όλα τα συστήματα δικαίου του πολιτισμένου κόσμου δεν θέλει σε καμία περίπτωση τον Υπουργό Δικαιοσύνης, δηλαδή τον εκπρόσωπο της εκτελεστικής εξουσίας, να έχει άμεση ή έμμεση ανάμειξη στο έργο της δικαιοσύνης. Η Κυβέρνηση διαπράττει σήμερα λάθος, ολισθαίνει προς τα πίσω, διότι έτσι πιστεύει ότι θα καλύψει μέρος τουλάχιστον των τραυμάτων που έχει δεχθεί, για τα τραύματα που προκάλεσαν οι αμέλειές της, οι παραλείψεις της και όλα τα συναφή, σ' αυτούς τους ανθρώπους που έχασαν τους οικείους τους κάτω από συνθήκες που τις γνωρίζετε -δεν τις επαναλαμβάνω- με το τραγικό αυτό ναυάγιο του "ΣΑΜΙΝΑ".
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο κ. Σκυλλάκος έχει το λόγο.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κύριε Υπουργέ, ζητάμε κι εμείς να αποσυρθεί αυτή η τροπολογία. Φοβούμαστε ότι είναι πρόσχημα η επιτάχυνση των διαδικασιών από τους εισαγγελείς με εντολή του Υπουργού και του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου για περιπτώσεις όπως φυσικές καταστροφές ή ατυχήματα είτε πρόκειται για σεισμούς, είτε για πλημμύρες, είτε για πυρκαγιές, είτε για το συγκεκριμένο ναυάγιο.
Είπατε ότι στο Υπουργείο υπήρχε η σκέψη νωρίτερα, πριν προκύψει το
ναυάγιο, να διατυπωθεί μία παρόμοια διάταξη. Εμάς μας δημιουργεί εντονότατες αντιδράσεις η διατύπωση "για διατάραξη της κοινωνικής και οικονομικής ζωής". Ξέρετε ότι ως τώρα όλες οι αστυνομικές απαγορεύσεις που υπήρξαν για πολιτικές διώξεις, για πολιτικές συγκεντρώσεις, για πολιτικές δραστηριότητες ή για συνδικαλιστικές δραστηριότητες έγιναν στο όνομα της διατάραξης της κοινωνικής και οικονομικής ζωής και με βάση διατάξεις αστυνομικού χαρακτήρα, που στηρίζονται σε νόμο της χούντας; Η απαγόρευση της πορείας στην Αμερικάνικη Πρεσβεία με την έλευση του Κλίντον στηριζόταν στην αστυνομική διάταξη που επικαλούνταν τη διατάραξη της κοινωνικής και οικονομικής ζωής.
Αν θυμηθούμε τις καταλήψεις των δρόμων από τους αγρότες και την πολιτική αντιπαράθεση ή την αντιπαράθεση της Κυβέρνησης με το αγροτικό κίνημα, ο πριν από σας Υπουργός Δικαιοσύνης καλούσε τους εισαγγελείς σε
όλους τους τόνους να παρέμβουν. Μιλούσε για κράτος "Πατακιστάν", για το τι κάνουν οι εισαγγελείς, έλεγε ότι το κράτος θα επέμβει. Γιατί γίνονταν υποδείξεις από τον Υπουργό Δικαιοσύνης ότι πρέπει να συλληφθούν ή να κατηγορηθούν και οι ηθικοί αυτουργοί; Και οι δημοσιογράφοι ακόμα ήταν ηθικοί αυτουργοί. 'Εφτανε μέχρι του σημείου να λέει ότι είναι κακούργημα η παρακώλυση των συγκοινωνιών.
'Εχουμε πρόσφατο παράδειγμα της κατάχρησης του δικαιώματος του
Υπουργού να επεμβαίνει και να δίνει οδηγίες από την τηλεόραση μάλιστα στη δικαιοσύνη για το τι πρέπει να κάνει. 'Ενα από τα βασικά επιχειρήματα
τότε της Κυβέρνησης ήταν η διατάραξη της κοινωνικής και οικονομικής ζωής. Δηλαδή σε κορυφαίες πολιτικές ή συνδικαλιστικές αναμετρήσεις Κυβέρνησης συνδικάτων, Κυβέρνησης με άλλα πολιτικά κόμματα το επιχείρημα της Κυβέρνησης είναι ότι θα διαταραχθεί η κοινωνική και οικονομική ζωή.
'Ερχεσθε εσείς και λέτε να επιταχύνει ο εισαγγελέας τις διαδικασίες
δίωξης με εντολή του Υπουργού, όποτε θέλει ο Υπουργός, ο οποίος αν είναι καλόπιστος και έχει δημοκρατική συμπεριφορά θα κινεί αυτήν τη διαδικασία για κάποιο ατύχημα ή για σεισμούς και καταποντισμούς, αλλά αν θέλει ο Υπουργός να κάνει κατάχρηση θα χρησιμοποιεί αυτόν το μοχλό για να επεμβαίνει στο πεδίο της πολιτικής ή συνδικαλιστικής αντιπαράθεσης.

'Ενα μεγάλο μέρος της δικής μας πολιτικής αποτελεί το πώς θα
κατοχυρώσουμε τα ατομικά και συλλογικά δικαιώματα, το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι. 'Εχουμε κάνει και ερώτηση. Δικάζονται την Παρασκευή στην Κάλυμνο οι αλιείς, γιατί έκλεισαν το λιμάνι, δικάζονται οι αγρότες, δικάζονται οι μαθητές σε όλη την Ελλάδα για τις καταλήψεις. Στην Ευρώπη και στην Ελλάδα γίνονται καταλήψεις δρόμων από φορτηγατζήδες και μάλιστα επιλύονται προβλήματα. Οι κυβερνήσεις αποδέχονται μέρος των αιτημάτων. Αυτά δεν είναι διατάραξη της κοινωνικής και οικονομικής ζωής; Πρέπει να αφήσουμε στην καλή θέληση του εκάστοτε Υπουργού Δικαιοσύνης, πώς θα ασκήσει αυτό το δικαίωμά του; Μάλιστα προσθέτετε και τα εγκλήματα της προηγούμενης παραγράφου, δηλαδή τα πολιτικά εγκλήματα.
Αν ήθελε ο νομοθέτης, όταν φτιάχνονταν ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας παλαιότερα, να δώσει τέτοιο δικαίωμα για τα πολιτικά εγκλήματα στον Υπουργό Δικαιοσύνης για επιτάχυνση των διαδικασιών, θα το είχε δώσει. Το μόνο δικαίωμα που δίνει είναι να αναστείλει ή να αναβάλει την έναρξη της ποινικής δίωξης για λόγους δημοσίου συμφέροντος -και καλώς το κάνει- όχι για να τα επιταχύνει.
Εσείς στην ομιλία σας, απανταντώντας στον εισηγητή μας για τους
αγρότες πιθανολογήσατε απ' ό,τι κατάλαβα ότι και τα αδικήματα των αγροτών και των άλλων κοινωνικών τάξεων που χρησιμοποιούν κάποιες μορφές πάλης όπου, κατά την άποψη της Κυβέρνησης, παραβιάζεται ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας ή γίνεται παρακώλυση συγκοινωνιών, υπό την ευρεία έννοια είναι πολιτικό έγκλημα.
'Ερχεσθε λοιπόν, είτε για τα πολιτικά εγκλήματα είτε ευθέως για αδικήματα που είναι όμως στενά συνδεδεμένα με τη συνδικαλιστική και την πολιτική δράση και δεν μπορούν να θεωρηθούν με τη στενή έννοια πολιτικά εγκλήματα, να πείτε ότι τα αφήνουμε στον Υπουργό. Δηλαδή, αύριο κλείνουν οι αγρότες το δρόμο ή κλείνουν οι μαθητές το δρόμο και διατάσσετε να μείνουν όλες οι υποθέσεις στην άκρη και σε δέκα μέρες ή τρεις μέρες ή την επομένη να αρχίσουν οι πολιτικές διώξεις.
Δεν ξέρω αν ανατιλαμβάνεσθε το μέγεθος του προβλήματος...
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Το νόμο "περί τεντιμποϊσμού" τον θυμάσθε;
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Και τέτοια που λέτε. Γι' αυτό λοιπόν, επειδή είναι σοβαρότατο ζήτημα δημοκρατίας, σκεφθείτε το ξανά.
Συμφωνώ με τον εισηγητή μας που είπε ότι δεν πρέπει να συνδέσετε το όνομά σας με μια τέτοια διάταξη. Σήμερα είσθε Υπουργός, αύριο μπορεί να είναι κάποιος άλλος, δεν ξέρω πώς θα αξιοποιηθούν αυτά. Μην υπάρχει τέτοιο οπλοστάσιο σε βάρος των κοινωνικών κινημάτων και σε βάρος πολιτικών κομμάτων και να παίζει ο Υπουργός της Δικαιοσύνης το ρόλο της αιχμής του δόρατος.
Αποσύρτε την και να καθήσουμε μετά, αν θέλετε να το περιορίσετε μόνο στη "ΡΙΚΟΜΕΞ" ή στο ναυάγιο του "EXPRESS ΣΑMINA" ή σε τέτοιες περιπτώσεις, να σκεφθούμε και εμείς να σκεφθείτε και εσείς πως μπορεί να γίνει αυτό.
Θα έρθει ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας που νομίζω ότι είναι υπό τροποποίηση. Γνωρίζω ότι δόθηκε στο Δικηγορικό Σύλλογο σχέδιο του Κώδικα
Ποινικής Δικονομίας και είναι υπό εξέλιξη το θέμα. Εκεί φέρτε μια τέτοια διάταξη να ανταλλάξουμε σκέψεις. Ζητήστε τη γνώμη των Κομμάτων. Αποσύρτε την όμως. Είναι ανάγκη επικοινωνιακής πολιτικής της Κυβέρνησης να απαντήσει με μέτρα για τη ναυτιλία και ότι ένα από τα μέτρα αυτά είναι ότι φέρνουμε μία τέτοια διάταξη. Είναι ανάγκη επικοινωνιακή, εν πάση περιπτώσει αυτή, δεν είναι υπεράνω των δημοκρατικών δικαιωμάτων που φοβούμαστε ότι με κατάχρηση του εκάστοτε Υπουργού Δικαιοσύνης μπορούν να συνθλίβονται αυτά τα δικαιώματα. Είναι υπέρτερο το αγαθό, να το πω έτσι, το κοινωνικό συμφέρον να μην θιγεί η πολιτική και συνδικαλιστική δράση και όχι για λόγους εντυπωσιασμούς να φέρνετε επειγόντως αυτήν τη διάταξη που είναι και άσχετη με το νομοσχέδιο. Μπορεί να είναι του Υπουργείου Δικαιοσύνης, αλλά δεν έχει καμία σχέση η τροπολογία αυτή με το νομοσχέδιο. Ζητούμε να αποσυρθεί και διαφωνούμε επί της ουσίας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο. ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Θα ήθελα πρώτα να δώσω κάποια στοιχεία που ζήτησε ο κ.Κουβέλης, γιατί
πράγματι τα έχω εδώ, αν οι υπηρεσίες του Υπουργείου Χωροταξίας Περιβάλλοντος και Δημοσίων 'Εργων έχουν διαβιβάσει τα στοιχεία στους ανακριτές.
Για την υπόθεση "ΡΙΚΟΜΕΞ" έως το καλοκαίρι στις 4 Ιουλίου 2000 υπήρχε η διαδικασία της επαναφοράς του φακέλου στον εισαγγελέα Πλημμελιοδικών για το χωρισμό της υπόθεσης, ενδοδικαστικό θέμα. Στις 24 Αυγούστου 2000 υποβλήθηκε το προσωρινό πόρισμα της επιτροπής, της ad hoc επιτροπής εμπειρογνωμόνων που είχε συστήσει το ΥΠΕΧΩΔΕ. 'Εχει δηλαδή τα βασικά στοιχεία. Η ανακρίτρια βέβαια επανήλθε και ζήτησε το οριστικό πόρισμα το οποίο, όπως με έχει ενημερώσει ο αρμόδιος Υπουργός, θα υποβληθεί και αυτό σύντομα. Αλλά εν πάση περιπτώσει, ο φάκελος με τα βασικά στοιχεία είναι ήδη από τον Αύγουστο στα χέρια ...
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Τον Αύγουστο του 2000;
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Μάλιστα, του 2000.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Του 2000. Βγάλτε τα συμπεράσματα.
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Για την υπόθεση της
γέφυρας του Λεωφόρου Παιανίας, Αττική Οδός: Στις 25 Νοεμβρίου 1999 διαβιβάστηκε η δικογραφία στον ανακριτή, διατάχθηκε η πραγματογνωμοσύνη, τον Ιανουάριο του 2000 υποβλήθηκε το πόρισμα του πραγματογνώμονα και το Μάρτιο του 2000 υποβλήθηκε και το πόρισμα της τεχνικής επιτροπής, το οριστικό πόρισμα. 'Εχουν εξεταστεί μάρτυρες και κατά τις πληροφορίες που έχω πάρει -εκτός αν το θεωρείτε παρέμβαση στη Δικαιοσύνη να ζητώ πληροφορίες για το που βρίσκεται η ανάκριση-επίκεινται μόνο οι απολογίες των κατηγορουμένων για την περάτωση της ανάκρισης. Υποθέτω πως στο τέλος του έτους, ίσως σε δύο μήνες να έχει τελειώσει η ανάκριση.
Βλέπετε λοιπόν, ότι δεν υπάρχει ολιγωρία των δημόσιων υπηρεσιών να δίνουν τα στοιχεία. Αλλά υπάρχει και εγγενές πρόβλημα στη δικαιοσύνη, το οποίο δεν είναι σε βάρος των δικαστών. Είπαμε ότι λόγω του όγκου των φακέλων...
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: 'Αλλο σας είπα.
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Μου είπατε αν έχω δει τα
στοιχεία. Αυτό δε με ρωτήσατε;
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: 'Αλλο σας είπα. Γιατί τριάντα μία δικογραφίες στον
ίδιο ανακριτή;
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Αυτό, κύριε Κουβέλη, είναι εσωτερικό θέμα της δικαιοσύνης. Ποιος θα είναι ο ανακριτής, αν θα είναι ένας ή τριάντα ένας ανακριτές, δεν είναι θέμα του Υπουργείου.
Τώρα ως προς την ουσία, κύριοι Βουλευτές. Ακούστηκε κριτική προς αντίθετη κατεύθυνση. Ας αναφερθώ πρώτα στην κριτική του εκπροσώπου του Κομμουνιστικού Κόμματος, ο οποίος φοβάται μήπως αυτή η νέα διάταξη δώσει τη δυνατότητα στην πολιτική εξουσία να επισπεύδει δίκες σε βάρος των ατομικών δικαιωμάτων. Το αντίθετο απ' ό,τι δηλαδή εδώ θέλουμε να αντιμετωπίσουμε, την αποτροπή καθυστερήσεων.
Η κοινωνική πραγματικότητα, κύριε Σκυλλάκο, θα έλεγα ότι δείχνει πως οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, δεκαετιών θα έλεγα, μάλλον δεν ποινικοποιούν κινητοποιήσεις, όπως αυτές των αγροτών, μαθητών, φοιτητών, καταλήψεις κλπ. Το ίδιο δε και οι εισαγγελικές αρχές. Βλέπετε ότι και οι εισαγγελικές αρχές ασκούν κάποια πολιτική, διότι αν επρόκειτο να κινείται η ποινική διαδικασία σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, θα είχαμε πολύ περισσότερες δίκες. Και στην περίπτωση των αγροτών, που αναφερθήκατε...
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Καλά, συγκρίνετε το πριν τη δικτατορία;
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης):... θυμόσαστε πολύ καλά ότι στην κινητοποίηση των αγροτών εκτονώθηκε η κατάσταση χωρίς ποινικοποίηση. Εκ των υστέρων άρχισαν οι δίκες, αλλά εσείς εδώ ψηφίσατε, με πρωτοβουλία της Κυβέρνησης το νόμο ο οποίος προέβλεψε την εξάλειψη του αξιοποίνου. 'Αλλο ότι υπάρχει η άποψη της διοικητικής ολομέλειας του Αρείου Πάγου για αντισυνταγματικότητα αυτής της ρύθμισης. Αυτό δεν αφορά την Κυβέρνηση.

Το υπαρκτό πρόβλημα εν πάση περιπτώσει, το κοινωνικό πρόβλημα είναι
οι καθυστερήσεις και όχι ο κίνδυνος επίσπευσης.
Εδώ λοιπόν μας αποδίδετε κακές προθέσεις. Ο κ. Σκυλλάκος το θεωρεί
πιθανόν, το πιθανολογεί, ο κ.Κουβέλης το θεωρεί μαθηματικά βέβαιο 100% ότι έχουμε κακές προθέσεις.
'Εχετε μπει, κύριε Κουβέλη, στο μυαλό μου και πιστεύετε ότι μόνο για εντυπωσιασμό ή δεν ξέρω ...
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Ναι, αυτό πιστεύω.
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Νομίζω ότι
δεν πρέπει να έρθουμε σε αυτό το επίπεδο, γιατί εγώ τουλάχιστον δεν πρόκειται να ανταποδώσω και να εισέλθω μέσα στη σκέψη σας ή στη σκέψη του οποιουδήποτε ασκεί κριτική και να πω ότι το κάνει μόνο για
αντιπολιτευτική διάθεση. Εγώ θεωρώ ότι οι προθέσεις μέχρις αποδείξεως του εναντίου -και κανένας δεν μπορεί να αποδείξει το εναντίον- είναι καλές.
Ας δούμε την ουσία. Και στην ουσία ακούστηκαν πράγματι επιχείρηματα,
εκεί να μείνουμε και αφήστε τις προθέσεις. Προς Θεού! Νομίζω ότι κατεβάζουμε το επίπεδο, όταν σε εκείνους οι οποίοι ασκούν πολιτική εξουσία καταλογίζουμε μόνο κακές προθέσεις. Δεν είναι δυνατόν να γίνεται συζήτηση σε αυτό το επίπεδο.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Δεν είπαμε ουσιαστικά πράγματα;
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Η ρύθμιση προβλέπει κάποια μέτρα για την επίσπευση της ποινικής διαδικασίας σε ορισμένες σημαντικές υποθέσεις, οι οποίες έχουν σοβαρό αντίκτυπο στην κοινωνική και οικονομική ζωή.
Η Αντιπολίτευση, κύριοι Βουλευτές, πρέπει να επιλέξει: 'Η η Κυβέρνηση έχει την πολιτική ευθύνη για την ταχεία απονομή της δικαιοσύνης κατά συνέπεια καλώς φέρουμε την τροπολογία ή η δικαιοσύνη πρέπει μόνη της να ρυθμίζει τα της ταχύτητας στην απονομή της δικαιοσύνης, οπότε κακώς γίνεται η κριτική γι' αυτήν την καθυστέρηση στην Κυβέρνηση. Είναι αντιφατικό, και να μας ασκείτε κριτική και να μας λέτε ότι δεν πρέπει να παίρνουμε μέτρα για την επίσπευση των διαδικασιών.
Είπε ο κ. Κουβέλης και κάτι άλλο, ότι γυρνάμε πίσω. 'Οχι, δεν γυρνάμε πίσω, διότι ο πιο πρόσφατος Κώδικας Ποινικής Δικονομίας είναι γαλλικός, κύριε Κουβέλη, και προβλέπει ρητά ό,τι και το ισχύον άρθρο 30. Το άρθρο
30 επί μισό αιώνα ισχύει. Κανένας δεν το έχει επικρίνει ως αναχρονιστικό. Κανένας δεν έχει πει ότι πρέπει να καταργηθεί. Το άρθρο 30 προβλέπει τι αρμοδιότητες έχει ο Υπουργός Δικαιοσύνης για την κίνηση ή αναστολή της ποινικής διαδικασίας.
Αν θέλουμε να υπάρχει Υπουργείο Δικαιοσύνης με ουσιαστικές

αρμοδιότητες ως προς τη διοίκηση και όχι ως προς την απονομή της δικαιοσύνης, δεν μπορούμε να του στερήσουμε τις αρμοδιότητες. Αλλιώς το υποβαθμίζουμε σ' ένα διακοσμητικό όργανο και τότε καλύτερα να το καταργήσουμε. Αυτοί οι οποίοι έχουν τις ακραίες απόψεις ότι δεν μπορεί κανένας από την πολιτική εξουσία να ασχολείται με θέματα της δικαιοσύνης, υποστηρίζουν και αυτήν την εκδοχή, την κατάργηση του Υπουργείου Δικαιοσύνης. 'Ομως, σε όλα τα κράτη υπάρχει Υπουργείο Δικαιοσύνης. Και σε πολλά κράτη, όπως προανέφερα -έλειπε ο κ. Κουβέλης- ο Υπουργός Δικαιοσύνης έχει και καθήκοντα εισαγγελέα όπως στην Αμερική. Και στην Αγγλία ο Υπουργός Δικαιοσύνης διορίζει όλους τους δικαστές, όχι μόνο την ηγεσία των ανωτάτων δικαστηρίων.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Είναι άλλο σύστημα. Γιατί το επικαλείσθε;
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Σας λέω τι ισχύει σήμερα
επειδή λέτε ότι είναι αναχρονιστικό. Σας λέω τι ισχύει σε άλλες προηγμένες χώρες. Κανένας -και δεν έχει σημασία το σύστημα- δεν έχει υποστηρίξει ότι δεν υπάρχει ανεξάρτητη δικαιοσύνη στην Αγγλία ή στην Αμερική.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Είναι άλλο σύστημα.
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ(Υπουργός Δικαιοσύνης): Μιλάμε τώρα για το αν
υπάρχουν ή πρέπει να υπάρχουν αρμοδιότητες του Υπουργείου Δικαιοσύνης ως
προς τη διοίκηση της δικαιοσύνης. Αυτό είναι όχι μόνο παραδεδεγμένο, πάντοτε υπήρχε, αλλά και σήμερα ισχύει σε όλες τις προηγμένες χώρες.
Διευρύνουμε κάτι το οποίο είναι έλασσον με αυτά τα οποία
προβλέπονται. Αυτά τα οποία προβλέπονται είναι ότι μπορεί να διατάξει την άσκηση ποινικής δίωξης. Ο κ. Κουβέλης είπε ότι αμφισβητείται η συνταγματικότητα. Αμφισβητείται η συνταγματικότητα, αλλά στη θεωρία τουλάχιστον απ' όσο γνωρίζω, μόνο ένας συγγραφέας ο κ. Καρράς το έχει υποστηρίξει ότι, δηλαδή, είναι αμφίβολη η συνταγματικότητα της πρώτης παραγράφου του άρθρου 30. 'Ολοι οι άλλοι συγγραφείς θεωρούν ότι είναι συνταγματική αυτή η διάταξη. Προβλέπεται σε πολλές άλλες έννομες χώρες ότι ο Υπουργός Δικαιοσύνης μπορεί να παραγγείλει την άσκηση ποινικής δίωξης. Από τη στιγμή που θα αναλάβει ο δικαστής να δικάσει -και ο δικαστής δεν παίρνει μόνος του την υπόθεση να δικάσει, κάποιος πρέπει να του την πάει, στις ιδιωτικές διαφορές ο ιδιώτης, στις διοικητικές ο διοικούμενος, στις ποινικές ο εισαγγελέας ή σύμφωνα με το άρθρο 30 ο Υπουργός Δικαιοσύνης- πράγματι πρέπει να είναι ανεπηρέαστος, να μην υπάρχει καμία παρέμβαση, κανείς δεν πρέπει να διανοηθεί να ασκήσει παρέμβαση. Ο δικαστής είναι που απονέμει δικαιοσύνη.
Στην άσκηση των εισαγγελικών αρμοδιοτήτων υπάρχει το ενδιαφέρον και η μέριμνα της πολιτείας. Ειλικρινά απόρησα γιατί την επιχειρηματολογία της κριτικής σας τη στηρίξατε σε κάτι που εμένα μου φαίνεται υποτίμηση όλης της πολιτικής εξουσίας. Ομολογώ ότι δεν μπορώ να το καταλάβω. Ξέρετε ότι προέρχομαι από άλλο χώρο. Δεν μπορώ να καταλάβω να υποτιμάτε τόσο τους εαυτούς σας. Δηλαδή ο Υπουργός Δικαιοσύνης είναι μόνο ένας κομματικός Υπουργός που θα σκέπτεται το συμφέρον του κόμματος ή άλλες σκοπιμότητες; Ο Υπουργός Δικαιοσύνης που είναι ένας κρατικός λειτουργός που πρέπει να μεριμνά για τη δικαιοσύνη, δεν έχει το χρέος και τη δυνατότητα να εξυπηρετεί το γενικό συμφέρον; Ξεκινάμε απο τις παθολογικές
καταστάσεις ότι δεν επιτελείται το καθήκον; Αναφέρετέ μου παραδείγματα. Βεβαίως μπορείτε να βρείτε κάποιες εξαιρέσεις. Αλλά δεν βρίσκετε τέτοιες εξαιρέσεις και σε όλους τους χώρους και στο δικαστικό; Δεν βρίσκετε κακές αποφάσεις; Δεν βρίσκετε κακές εκτιμήσεις και από εισαγγελικούς και άλλους λειτουργούς; Και αλλού υπάρχουν αυτοί οι οποίοι υπολείπονται από αυτό που πρέπει να επιτελούν ως καθήκον τους. Γιατί υποβαθμίζετε τον πολιτικό κόσμο; Γιατί ο Υπουργός Δικαιοσύνης δεν έχει ως πρώτιστο καθήκον να εξυπηρετεί την ίδια τη δικαιοσύνη; Και όταν το ζητάει η κοινωνία, το ζητάτε εσείς σε ορισμένες υποθέσεις οι οποίες επαναλαμβάνω ξεπερνούν την προσβολή ατομικών δικαιωμάτων και έχουν ευρύτατες επιπτώσεις σε όλα, στο κοινωνικό σύνολο...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Κύριε Υπουργέ, δεν σας έχω δώσει
δευτερολογία. Κάνετε μια παρέμβαση.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Παρέμβαση εννέα λεπτών, κύριε Πρόεδρε; ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Κύριε Υπουργέ, τη δευτερολογία των
δεκαπέντε λεπτών τη διατηρείτε;
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Ναι, κύριε Πρόεδρε. Γιατί ειπώθηκε ότι και χωρίς αυτήν την τροπολογία θα μπορούσαν ενδεχομένως οι δικαστές να καταλήξουν στην επίσπευση. Δεν γίνεται τώρα και δεν υπάρχει ρητή πρόβλεψη. Δεν υπάρχει απαγόρευση και συμφωνώ με τον κ. Κουβέλη. Ούτε όμως ρητή πρόβλεψη υπάρχει. Τι βλάπτει, λοιπόν, να δώσουμε με ρητή νομοθετική ρύθμιση τη δυνατότητα αυτή που πράγματι είναι αμφίβολο αν υπάρχει; Βλέπετε ότι δεν έχω διάθεση να μείνω στις θέσεις μου.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Είναι δυνατότητα σκοπιμότητας. Τι μας λέτε τώρα;
Είστε καθηγητής.
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Τι το κακό έχει να προβλεφθεί ρητά η δυνατότητα επιτάχυνσης; Αν διαπιστώνεται καθυστέρηση θα πρέπει να υπάρχει δυνατότητα επίσπευσης ναι ή όχι; Πρέπει να απαντήσουμε σε αυτό.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΚΑΤΖΗΣ: Προσδιορίστε για ποια θέματα μιλάμε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Κύριε Υπουργέ, ολοκληρώστε. Θα
μιλήσετε και αργότερα.
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ(Υπουργός Δικαιοσύνης): Ναι, κύριε Πρόεδρε, απλά
ετέθη και το ερώτημα τι κάνουμε με την παραγραφή της ευθύνης των κατασκευαστών, αν πρέπει να αρχίζει ο χρόνος παραγραφής από την κατασκευή του έργου.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Δεν είπα αυτό.
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ(Υπουργός Δικαιοσύνης): Είπατε ότι εκκρεμεί.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Εκκρεμεί είπα. Είπα ότι ξεκίνησε μια διαδικασία και
ότι σταμάτησε.
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Πράγματι βρήκα ένα προσχέδιο που είχε ετοιμασθεί από μια επιτροπή την οποία είχε συστήσει ο προκάτοχός μου κ. Γιαννόπουλος γι' αυτό το θέμα. Το θέμα αυτό όμως δεν είναι μόνο αρμοδιότητας του Υπουργείου Δικαιοσύνης αλλά και του ΥΠΕΧΩΔΕ. Είμαστε σε συνεννόηση για να προωθήσουμε αυτήν τη διάταξη στο πλαίσιο της επιτροπής. Από τη μια πλευρά λέτε γιατί δεν το φέρνουμε αυτό τώρα γρήγορα μεμονωμένο και από την άλλη μας λέτε γιατί φέρνουμε το άλλο.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Αυτό είπα, κύριε Υπουργέ;
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Είπατε ότι υπάρχει μια
εκκρεμής υπόθεση.
Θα ήθελα να τελειώσω με αυτό που έχει αναχθεί σε μείζον θέμα, τη συνάντηση του Πρωθυπουργού με τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Ειπώθηκε μάλιστα ότι θα έπρεπε να πάει ο Πρωθυπουργός στο γραφείο του εισαγγελέα. Νομίζω ότι αξίζει να μνημονευθεί στην Βουλή ένα επεισόδιο της δεκατίας του '30 όταν ο τότε Πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος είχε ζητήσει να δει τον τότε πρόεδρο του Αρείου Πάγου Ζηλήμονα. Και απήντησε ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου "οι πόρτες του γραφείου μου, κύριε Πρωθυπουργέ, είναι ανοιχτές για εσάς". Δηλαδή, του είπε εμμέσως "ελάτε εσείς σε εμένα". Και πήγε πράγματι ο Βενιζέλος. Δεν ξέρω αν είναι σωστό.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι αληθές αυτό.
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Ναι, αλλά δεν ξέρω αν
είναι σωστό αυτό από έναν εκλεκτό δικαστή, από τους καλύτερους που έχει
να δείξει το δικαστικό μας σώμα. Δεν νομίζω ότι αυτή η αλαζονική συμπεριφορά ήταν η πρέπουσα.
Είπατε, ας δει ο Πρωθυπουργός τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου σε άλλη περίοδο που δεν υπάρχει τίποτα, που θα είναι ήρεμα όλα τα πράγματα. Μα, πολύ περισσότερο υπάρχει λόγος να τον δει σε μια περίοδο κρίσης. Είναι δυνατόν να βλέπουμε κάτι το ύποπτο στη συνάντηση Πρωθυπουργού με τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου; Απορώ γιατί δεν θέλετε να ασκούνται κάποιες ευθύνες πολιτικές εσείς που είστε πολιτικοί από δεκαετίες. 'Ετσι απαλλοτριώνετε τις αρμοδιότητές σας; Είναι δυνατόν να μην υπάρχει επαφή και συνεννόηση της υπεύθυνης κυβέρνησης με την εισαγγελία του Αρείου

Πάγου για τα θέματα που απασχολούν την κοινή γνώμη;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Κύριε Υπουργέ, κάνατε τη
δευτερολογία σας, μιλήσατε δεκαπέντε λεπτά.
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Ευχαριστώ πολύ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Μπορείτε να επανέλθετε με
πεντάλεπτα πλέον για οποιαδήποτε παρέμβασή σας.
Ο κ. Γιαννόπουλος έχει το λόγο.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, αν μου επιτρέπετε να μιλήσω γιατί έχω να πάω και στην Επιτροπή του Συντάγματος.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): 'Εχω δώσει το λόγο στον κ.
Γιαννόπουλο. Αφήστε να μιλήσει και κανένας Βουλευτής. να μιλήσουν πρώτα οι Βουλευτές και μετά οι αξιωματούχοι.
Ορίστε, κύριε Γιαννόπουλε.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, με ηρέθησε η φράση του κ. Κουβέλη όταν είπε "τα κάνετε αυτά για να ρίξετε στάχτη στα μάτια του κόσμου". Βεβαίως ως πρώην Υπουργός της Δικαιοσύνης, ως Βουλευτής, ως νομικός έχω απόψεις και δεν θα σας αποκρύψω ότι χθες είχαμε και μια
συζήτηση με τον κύριο Υπουργό της Δικαιοσύνης για τον οποίο έχω να δηλώσω ότι είναι φίλος μου από τότε που ήταν ακόμη φοιτητής στη Γερμανία, ότι τον εκτιμώ και ότι συνεργαζόμαστε. Δεν έχω καμία οπωσδήποτε διάθεση ή πρόθεση να αναξέσω είτε πληγές είτε οτιδήποτε. Τον τιμώ και ορθώς κατέχει την έδρα του Υπουργού της Δικαιοσύνης.
Το άρθρο 29 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας λειτούργησε από το 1950, όταν τέθηκαν σε ισχύ και οι δύο κώδικες, ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας και ο Ποινικός μας Κώδικας.
Το άρθρο 30 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας επίσης ίσχυσε και ισχύει διαρκώς και αδιαλείπτως και αυτού εγένετο χρήση. Το άρθρο 35 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας -αυτών των δύο άρθρων ζητείται η τροποποίηση- επίσης ίσχυσε.
Ποιο είναι εκείνο που, όπως αντελήφθην, δημιουργεί αντιρρήσεις για να μην περιληφθεί στο νόμο; Είναι η φράση εκείνη για τη διατάραξη της κοινωνικής και οικονομικής ζωής της χώρας. Αυτό είναι που, κατά τη γνώμη

μου και αν ακόμα παραλειφθεί δεν αλλάζει το θέμα, ισχύει η διάταξη. Το μόνο που προστίθεται κατ' εμέ -και θα σας εξηγήσω ευθύς
αμέσως-είναι ο Υπουργός της Δικαιοσύνης να μπορεί να διατάξει την κατ' απόλυτη προτεραιότητα διεξαγωγή της ποινικής διαδικασίας, σε οποιαδήποτε φάση της ή και από το αρμόδιο δικαστήριο των εφετών να εφαρμόσει τις διατάξεις του άρθρου 29 παράγραφος 2 και 3.
Αυτή είναι η διάταξη η οποία ενδιαφέρει, η οποία και αυτή

εφαρμόζεται, χωρίς να περιληφθεί ακόμα, κατά τη γνώμη μου, η διατάραξη της κοινωνικής και οικονομικής ζωής της χώρας μας.
Τι λέει το άρθρο 30, κύριοι συνάδελφοι, ή και το άρθρο 29 και το
άρθρο 35;
Το άρθρο 30 λέει ότι ο Υπουργός Δικαιοσύνης έχει το δικαίωμα να παραγγέλλει την ποινική δίωξη κάθε αξιόποινης πράξης κλπ. Στα πολιτικά εγκλήματα αλλάζει το θέμα.
Στο άρθρο 35 η ανώτατη διεύθυνση στην ανάκριση ανήκει πλέον στην Εισαγγελία Εφετών, που επιπλέον έχει το δικαίωμα να ενεργεί προσωπικά ή με κάποιον από τους εισαγγελείς κλπ. Είναι οι ίδιες διατάξεις.
Τι λέμε εδώ και τι πρέπει να γίνει; Υπάρχει η διαδικασία του άρθρου
29, η οποία έχει εφαρμοσθεί και έχει επιλύσει το θέμα. Τι λέει το άρθρο 29; Λέει ότι το δικαστήριο των εφετών εν συμβουλίω δύναται να πάρει την απόφαση στα χέρια του, να ορίσει ανακριτή εφέτη, ο οποίος ανακριτής εφέτης θα εισαγάγει την πρότασή του στο Συμβούλιο Εφετών, το οποίο θα εκδόσει βούλευμα. Το βούλευμα είναι αμετάκλητο. Κατά του βουλεύματος δεν υπάρχει ούτε αίτηση αναιρέσεως στον 'Αρειο Πάγο, οπότε γίνεται η δίκη. Αυτή η είναι η διαδικασία του άρθρου 30 και του άρθρου 29 παραδείγματος χάρη, που εδώ εφαρμόστηκε.
Αν με ακούσατε από τις πρώτες ημέρες, εμμέσως πλην σαφώς είπα ότι
είναι άλλη η διαδικασία, η οποία θα φέρει γρήγορα το θέμα αυτό στο ακροατήριο. Είναι η διαδικασία του άρθρου 29 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, διότι δεν έχει εφέσεις. Παραδείγματος χάρη κατά του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών δύναται ο κατηγορούμενος σε βαθμό κακουργήματος να ασκήσει έφεση, να πάει στο Συμβούλιο Εφετών, από εκεί να πάει στον 'Αρειο Πάγο. Δύο χρόνια τουλάχιστον υπόθεση. Ενώ τώρα, η απόφαση ή το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών είναι αμετάκλητο και οδηγείται η υπόθεση στο ακροατήριο. Αυτό είναι το ένα θέμα.
Το άλλο θέμα που μπαίνει με τις διατάξεις αυτές είναι ότι δύναται ο Υπουργός της Δικαιοσύνης να παραγγείλει στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, για ορισμένες υποθέσεις εγκλημάτων. Δεν χρειάζεται να πούμε, δηλαδή, της οικονομικής και κοινωνικής διαταράξεως της χώρας. Διότι το άρθρο 29, παραδείγματος χάρη, κύριε Υπουργέ, λέει: "Το δικαστήριο των εφετών, συνεδριάζοντος ως συμβούλιο σε ολομέλεια με την παρουσία και του εισαγγελέως έχει το δικαίωμα να ακούσει τις ανακοινώσεις ... και να παραγγέλλει στον αρμόδιο εισαγγελέα ... 'Εχει ακόμα το δικαίωμα να διατάξει τον εισαγγελέα εφετών να κινήσει ποινική δίωξη για κάθε έγκλημα και κάθε υπαίτιο, αν έχουν ήδη έχει ασκηθεί ...". Λέει "για κάθε έγκλημα". Δεν είναι το ναυάγιο ή μάλλον τα εκ του ναυαγίου αποτελέσματα. Ο πνιγμός δεν είναι έγκλημα εξ αμελείας, με τον ενδεχόμενο δόλο, σε βαθμό κακουργήματος; 'Εγκλημα είναι. Δεν χρειάζονται όλα τα άλλα.
Επίσης είναι έγκλημα, κύριε Σκυλλάκο, κατά το άρθρο 292 και 293 του
Ποινικού Κώδικα και η παρακώλυση συγκοινωνιών.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Στη Γαλλία ...
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Λέμε τι ισχύει εδώ. Δεν ξέρω τι γίνεται στη Γαλλία. Λέω τι λέει ο δικός μας κώδικας. Και εγώ έλεγα "βρε παιδιά, δεν σταματάτε, μήπως κάποιοι εισαγγελείς" -και αρχίσανε οι εισαγγελείς και πριν πω εγώ είχαν ασκήσει ποινικές διώξεις- "σας κουβαλάνε στα δικαστήρια". Και πού κατήντησε το θέμα, κύριε Πρόεδρε; Ολόκληρη η Βουλή ομόφωνα να παραγράφει το αδίκημα. Υπάρχουν δεκαεννιά περιπτώσεις πριν από τη δικτατορία, άλλες εννιά μετά τη δικτατορία παραγραφές εκγλημάτων και ο κ. Ματίας μαζί με τον κ. Δημόπουλο να λένε ότι αυτό δεν είναι παραγραφή, αλλά ότι είναι αμνηστία και αμνηστία δεν έχει δικαίωμα να δώσει η Βουλή, διότι δεν πρόκειται περί πολιτικών εγκλημάτων.
Είναι τα νομικά. Τα έχω πει επανειλημμένως εδώ μέσα και έξω. 'Εκανα και εγώ το δάσκαλο στα εκτός του πανεπιστημίου. "Πανεπιστημιακό" έλεγε ο αείμνηστος Ράμος, Ποινικό Δίκαιο, Ποινική Δικονομία, Συνταγματικό Δίκαιο, τα ξέρει ο κ. Σταθόπουλος αυτά, τα έχω διδάξει και τα έχω μάθει.
Εγώ κουβέντιασα χθες με τον κ. Σταθόπουλο και του είπα ότι έχω
αντιρρήσεις πάνω σε αυτά τα θέματα και να τα κοιτάξει, για να περιορίσουμε και εκείνο το θέμα. 'Ηρθε η υπόθεση εδώ και νόμιζα ότι θα κουβεντιάσουμε, όταν έρθει το θέμα της τροπολογίας. Εσείς μπήκατε σε αυτά τα θέματα, το άλλο το αφήσατε -δεν ξέρω πώς- και αναγκάστηκα, κύριε Πρόεδρε, να πάρω το λόγο.
Εάν, λοιπόν, η διάταξη ορίσει "Στα εγκλήματα της προηγούμενης παραγράφου... ο Υπουργός Δικαιοσύνης", όπως είπα και το ναυάγιο είναι έγκλημα και τα προηγούμενα εγκλήματα. Αλλά εκεί ανάγονται σε κάποια μεγάλη δυσκολία για το πότε αρχίζει η παραγραφή παραδείγματος χάρη, γιατί κατά την άποψη την κρατούσα είναι παραγεγραμμένα αφού πέρασαν δεκεπέντε χρόνια κλπ. Είπαμε να πούμε κάποια άλλη άποψη, τη διατύπωσε η επιτροπή την οποία εγώ όρισα και βρίσκεται ακόμα στο Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. -δεν ξέρω πού βρίσκεται, αλλά εμείς τη στείλαμε-ότι ο Υπουργός Δικαιοσύνης μπορεί να ζητήσει από τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να διατάξει την κατ' απόλυτη προτεραιότητα διεξαγωγή της ποινικής διαδικασίας. Αν το Συμβούλιο Εφετών παραδείγματος χάρη της λειτουργίες του άρθρου 29 -έχει και άλλες υποθέσεις- μπορεί λέει να τις αφήσει και να βάλει αυτή η οποία πράγματι έχει δημιουργήσει αυτό το θέμα. Αυτό είναι όλο, δεν είναι τίποτα άλλο.
Αλλά δεν είναι εδώ ο κ. Κουβέλης για να πω και κάτι παραπάνω πάνω σε
αυτά τα θέματα. Δεν μπορεί να αρχίζουμε και να λέμε ότι εμείς πάμε να ρίξουμε στάχτη στα μάτια. Είναι μια εύλογη και έντονη συγκίνηση της κοινής γνώμης.
Εγώ δεν θα έλεγα ούτε αυτό να μπει μέσα, ότι όταν υπάρχει εύλογη
συγκίνηση από ένα έγκλημα της κοινής γνώμης και εξεγείρεται η κοινή γνώμη κλπ. Φρονώ ότι δεν χρειάζεται, διότι σαν έγκλημα αυτό περιλαμβάνεται. 'Η το εφετείο παραδείγματος χάρη Αιγαίου πήρε απόφαση, όρισε ανακριτή, ο ανακριτής πήρε τη δικογραφία -αν δεν την πήρε, θα την έχει πάρει- μπορεί να ζητήσει και επικουρία από τα άλλα όργανα, θα βγάλει βούλευμα το Συμβούλιο και από εκεί η υπόθεση πάει στο ακροατήριο. Θα ορίσει ο εισαγγελέας δικάσιμη. Δεν έχει ούτε έφεση ούτε αναίρεση. Αυτή είναι η διαδικασία.
'Ερχομαι σε ένα άλλο θέμα για να πληροφορήσω τη Βουλή και διά της Βoυλής τον ελληνικό λαό. Μεταξύ της αναμορφώσεως πολλών κωδίκων που παρήγγειλα ως Υπουργός της Δικαιοσύνης -και είναι πάρα πολλοί, δεν είναι ανάγκη να το αναπτύξω εδώ, δεν φθάνει και η ώρα- είναι και ο Κώδικας της Ποινικής Δικονομίας. Ορίζω μια νομοπαρασκευαστική, θα έλεγε κανείς, επιτροπή και τι διαβάζω σε μια εφημερίδα του Πειραιά; Διαβάζω ότι ο εισαγγελέας του Πειραιά ζήτησε την κατάργηση του άρθρου 30, γιατί λέει ότι η διάταξη αυτή είναι αντισυνταγματική. Αυτός ήταν μέλος της επιτροπής. Ενέργεια του Υπουργού; Κατήργησα την επιτροπή.
Και λέω "φέρτα πίσω εδώ, εάν έχετε αυτές τις απόψεις εσείς πέρα από
εκείνες τις οδηγίες που σας έδωσα" και μου λέτε ότι είναι το άρθρο 30; Δηλαδή ο Υπουργός της Δικαιοσύνης να μην έχει δικαίωμα να παραγγείλει γι' αυτά τα θέματα ποινική δίωξη; Και η νομολογία ερμήνευσε ότι ο Υπουργός Δικαιοσύνης μπορεί να παραγγέλλει και προκαταρκτική εξέταση.
Τα άρθρα 30 και 35 χρειάζονται μια προσθήκη ότι όταν λέμε ποινική διώξη εννοούμε και την προκαταρκτική εξέταση.
Δυστυχώς τα πήρα πίσω. Και γιατί τα πήρα πίσω; Πληροφορήθηκα ότι και ο κύριος εισαγγελέας του Αρείου Πάγου έχει την ίδια άποψη. Και με ανάγκασαν να το πω. Βεβαίως, δεν πέρασαν από τη διαδικασία της εισαγγελίας την οποία υπερασπίζομαι. Αστικολόγοι και οι δύο βλέπουν ότι και ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου δεν τα χρειάζεται και νομίζω ότι το είχε γράψει και αυτό.
Είμαι υποχρεωμένος, λοιπόν, να ενημερώσω το Σώμα γιατί το δόγμα της λαϊκής κυριαρχίας εκπηγάζει από τη δύναμη που του δίνει ο λαός να πει
τις απόψεις του πάνω σ' αυτά τα θέματα.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να πω και κάτι άλλο, κύριε Υπουργέ της Δικαιοσύνης, που δεν ξέρω εάν το δέχεσθε αυτό ή αν δεν το δέχεσθε. Από τη στιγμή που λέει το άρθρο 29 ότι δύναται να παραγγείλει ποινική διώξη για κάθε έγκλημα, να πάρει την υπόθεση στα χέρια του, τελείωσε. 'Εγκλημα είναι και το αποτέλεσμα της προσκρούσεως αυτής του πλοίου με δέκα οκτώ δέκα εννέα μίλια στο βράχο, εκ της οποίας προσκρούσεως έχουμε τέλεση του εγκληματικού αποτελέσματος, είτε πρόκειται εξ αμελείας με ενδεχόμενο δόλο είτε πρόκειται περί κακουργήματος και τελείωσε το θέμα και όλα τα άλλα.
Σε τι συνήνεσα; Να έχει ο Υπουργός της Δικαιοσύνης το δικαίωμα να
παραγγείλει στον εισαγγελέα ποινική δίωξη, να μπορεί να πει κατά προτεραιότητα δικάστε αυτήν την υπόθεση. Γιατί; Είχαμε την υπόθεση Οτσαλάν. Η υπόθεση αυτή καθ' οιονδήποτε τρόπο, είτε συγκλόνισε είτε δεν συγκλόνισε τον ελληνικό λαό, όποια άποψη έχει ο καθένας, ακόμα δεν ξέρω πού βρίσκεται. Αυτή η υπόθεση πρέπει να έλθει ταχέως ενώπιον του ακροατηρίου να κλείσει και αυτό το θέμα. Και αν υπάρξουν και άλλες ευθύνες, κύριοι συνάδελφοι, μετά την απόφαση της δικαιοσύνης, εάν υπάρχει κάποια παράλειψη, εκείθεν γεννάται και το θέμα περί ευθύνης Υπουργών. 'Οχι τώρα που έγινε το ναυάγιο να λέμε φταίει ο Παπουτσής ή φταίει ο Σουμάκης.
Αμύνομαι από την πρώτη στιγμή και λέω ότι δεν είναι έτσι. Εάν οι ανακριτές δεν ήταν του κύρους και της δυνάμεως της δικαστικής και της επιστημονικής να κοιτάξουν το καθήκον τους, απ' ό,τι λένε οι σταθμοί πρέπει να αφήσουν και τον πλοίαρχο και τον υποπλοίαρχο και τους άλλους. 'Αρα φταίει κάτι άλλο. Δεν είναι έτσι.
Δεν ξέρω, κύριε Υπουργέ, αν συμφωνείτε αλλά νομίζω ότι καλύπτεται το θέμα. Εάν επιμείνετε να μπει η διάταξη για την κοινωνική ή την οικονομική ανατάραξη αυτό γεννάει πολλά θέματα και πρέπει εδώ να συμπληρωθεί, να τροποποιηθεί με κάποια δήλωση, αν επιμένετε. Δεν ξέρω αν επιμένετε, Υπουργός είσθε.
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Θα σας απαντήσω. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Θα απαντήσετε μετά, κύριε Υπουργέ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Σύμφωνα με τα κρατούντα, με τις παραδόσεις
και με τη νομολογία, νομίζω ότι δεν υπάρχει φόβος ή κίνδυνος είτε να διαλάθει κανείς της προσοχής της δικαιοσύνης ή των εισαγγελέων είτε αυτή η διαδικασία να δημιουργήσει κάποια προβλήματα.
Νομίζω ότι αναπτύχθηκαν εκτενώς τα θέματα. Εγώ μιλώ από επιστημονικής και από ποινικολογικής πλευράς και ως εκπρόσωπος του λαϊκού
παράγοντα και της κοινής γνώμης. 'Ολοι εδώ στο Κοινοβούλιο είμαστε
εκφραστές της λαϊκής κυριαρχίας, όπως ορίζει το άρθρο 1 του Συντάγματος. 'Ολες οι εξουσίες εκπηγάζουν εκ του λαού, ασκούνται υπέρ του έθνους
και του λαού όπως το Σύνταγμα ή ο νόμος ορίζει.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Δόθηκαν μερικά λεπτά παραπάνω στον κ. Γιαννόπουλο γιατί ήταν Υπουργός Δικαιοσύνης. Νομίζω ότι έχουμε την κατανόησή σας, κύριοι συνάδελφοι.
'Εχω την τιμή να σας ανακοινώσω ότι τη συνεδρίαση παρακολουθούν από
τα άνω δυτικά θεωρεία αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας "ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ", "Πεντακόσια χρόνια έντυπης παράδοσης του Νέου Ελληνισμού" σαράντα επτά μαθητές και πέντε συνοδοί καθηγητές από το Ενιαίο Λύκειο Δερβενίου του Νομού Κορινθίας.
Τους καλωσορίζουμε.
(Χειροκροτήματα στην Αίθουσα)
Να τους υπενθυμίσω ότι οι Βουλευτές που είναι εδώ στη Βουλή από το
Νομό Κορινθίας είναι οι κύριοι Σταύρος Δήμας, Θεόδωρος Κοτσώνης, Αναστάσιος Παπαληγούρας και Αναστάσιος Χωρέμης, κατ' αλφαβητική σειρά.
'Εχει ζητήσει το λόγο ο κ. Κεδίκογλου. Θα μιλήσει για τρία λεπτά. ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Δε θα μιλήσω εγώ τώρα, κύριε Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Να τελειώσουμε πρώτα με τους
Βουλευτές. Τρία λεπτά είναι.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Δεν κατάλαβα, κύριε Πρόεδρε. Θα δευτερολογήσει
ο κ. Σκυλλάκος και δεν θα πρωτολογήσω εγώ;
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Εγώ πήρα μια φορά το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): 'Εχει να πρωτολογήσει και ο κ.
Ακριβάκης.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Ο Κανονισμός λέει ότι ο Κοινοβουλευτικός
Εκπρόσωπος και ο Υπουργός μπορούν να πάρουν το λόγο όποτε θέλουν. Είμαι στην Επιτροπή του Συντάγματος. Συζητούμε τα άρθρα περί Βουλής και δεν μπορώ να πάω να προτείνω τις τροποποιήσεις. Θέλω δύο λεπτά να μιλήσω επιτέλους για να φύγω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Σας άκουσα, κύριε Σκυλλάκο.
Καθίστε κάτω να σας εξηγήσω.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Εγώ πότε θα μιλήσω;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Μισό λεπτό, κύριε Κεδίκογλου.
Ο κ. Ακριβάκης έχει ζητήσει το λόγο προ πολλού. Αυτό είναι το πρώτο.
Δεύτερον, δεν είμαστε εμείς υπεύθυνοι στο Κοινοβούλιο εάν το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος δεν έχει εκπροσώπηση τέτοια ώστε να μπορεί να

αντιμετωπίσει και τα δύο θέματα.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Για τον Κανονισμό μιλάω, κύριε Πρόεδρε. Θα
εφαρμόσετε τον Κανονισμό; 'Εχω δικαίωμα να μιλήσω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): 'Εχετε το δικαίωμα να μιλήσετε αλλά μετά τον κ. Ακριβάκη, αφού έχει ζητήσει το λόγο πριν από εσάς.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Δεν θα αποφασίσετε εσείς πότε μιλάει ο
Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΚΚΕ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Μα έχει ζητήσει το λόγο πριν από
εσάς και είναι Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος παίρνει το λόγο
όποτε τον ζητήσει.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): 'Οχι δεν θα μιλήσετε όποτε θέλετε. ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: 'Εχω ζητήσει το λόγο. 'Εχω το δικαίωμα να μιλήσω. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): 'Εχετε το δικαίωμα να μιλήσετε
αλλά προηγείται ο κ. Ακριβάκης γιατί έχει ζητήσει το λόγο πριν από εσάς. ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Τι λέτε; Ο Κοινοβουλετικός Εκπρόσωπος παίρνει το
λόγο όποτε τον ζητήσει και μένουν στην άκρη τα υπόλοιπα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Αυτό λέμε και εμείς.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Γιατί το κάνετε αυτό σε βάρος του Κομμουνιστικού
Κόμματος;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Εγώ δεν έχω μιλήσει καθόλου, κύριε Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Σας παρακαλώ, κύριε Ακριβάκη. 'Εχετε καταλάβει, κύριε Σκυλλάκο, ότι ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος
του ΠΑΣΟΚ είναι ο κ. Ακριβάκης;
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Εγώ θα είχα τελειώσει, κύριε Πρόεδρε. Δεν το
καταλαβαίνετε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Κύριε Σκυλλάκο, το έχετε κατανοήσει ότι ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ είναι ο κ. Ακριβάκης;
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Αυτό δεν το κατάλαβα. Συγγνώμη. Νόμισα ότι θα
μιλήσει ως Βουλευτής.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ελύθη η παρεξήγηση.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Συγγνώμη κύριε Ακριβάκη.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, επί της αρχής δεν τελειώσαμε. Να
τελειώσουν οι Βουλευτές.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Κύριε Κεδίκογλου, οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι ασκούν το δικαίωμά τους. Αν θέλει να μιλήσει ο κ. Ακριβάκης...
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Να τελειώσουν οι Βουλευτές, κύριε Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ωραία. Θα μιλήσει ο κ. Κεδίκογλου
μετά ο κ. Ακριβάκης και εσείς θα δευτερολογήσετε μετά, κύριε Σκυλλάκο. Oρίστε, κύριε Κεδίκογλου, έχετε το λόγο.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κατά παραχώρηση γίνεται αυτό;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Δεν είναι κατά παραχώρηση. Είναι σύμφωνα με τον Κανονισμό. Θα δευτερολογήσετε, κύριε Σκυλλάκο. Είναι ο κ. Ακριβάκης και μετά εσείς.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, δεν ασκείτε καλά τα καθήκοντά σας και λυπάμαι πολύ γι' αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Τα ασκώ πολύ καλά.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Λυπάμαι πολύ. Είναι ντροπή αυτό!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ορίστε, κύριε Κεδίκογλου, έχετε το λόγο.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, υπήρξε μια διαφορά μεταξύ των
πολιτικών θέσεων ως προς το νομοσχέδιο του κυρίου Υπουργού της Δικαιοσύνης και του κ. Παυλόπουλου. Νομίζω ότι η ουσία της διαφοράς δεν έγινε κατανοητή στην Αίθουσα.
Ο κύριος Υπουργός της Δικαιοσύνης λέει "τι θέλετε; Δεν πήγε καλά η
σύμβαση, προσφεύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας και έχει δικαίωμα προσωρινής δικαστικής προστασίας". Και έρχεται ο κ. Παυλόπουλος απαντώντας ότι δεν έχει ουσιαστική αξία αυτό που προσφέρει το νομοσχέδιο.
Ποιο είναι το θέμα, κύριε Υπουργέ της Δικαιοσύνης, κύριε καθηγητά;
Καθηγητής είναι μια άλλη ιδιότητα, δεν είναι απλός πολίτης, είναι ταγός, έστω και αν είναι σε θέση σκοπιμότητας γιατί η Κυβέρνηση έχει ως σκοπιμότητα την κοινωνική εξέλιξη, σύμφωνα με το πρόγραμμά της ή τουλάχιστον πρέπει να έχει.
Ποια είναι η ουσία της διαφοράς και ποια είναι η κατηγορία που
απευθύνεται σήμερα; Η κατηγορία που διαχέεται από το λαό σήμερα είναι ότι η δικαιοσύνη δεν είναι ανεξάρτητη. Ποια είναι η άλλη κατηγορία; 'Οτι χρησιμοποιείται η δικαιοσύνη για θέματα διοίκησης υπό το μανδύα της ανεξαρτησίας. Αφ' ότου ήλθε η χούντα και εξακολουθεί ακόμα να χρησιμοποιείται, τοποθετούμε προέδρους επιτροπών δικαστές, τάχα για το δίκαιο, τάχα για το αντικειμενικό. Μία άλλη κατάσταση την οποία εισήγαγε η χούντα.
Ποια είναι η διαφορά; Μ' αυτό που υποστηρίζετε εσείς αναθέτετε την ευθύνη στη δικαιοσύνη. Τι ζητάτε; Να αναλάβει η δικαιοσύνη την ευθύνη του σκοπού του νομοσχεδίου όπως το λέτε; Το νομοσχέδιο είπατε εσείς και το Υπουργείο της Δικαιοσύνης σκοπό έχουν να πετύχουν την ταχύτερη δυνατή εξέταση της νομιμότητας ώστε να μην υπάρχει καθυστέρηση στην εκτέλεση των έργων.
Με αυτόν τον τρόπο, λέτε στο δικαστή να αναλάβει την ευθύνη της
καθυστέρησης ή μη των έργων.
Ο κ. Παυλόπουλος, λέγει: όχι, την ευθύνη της καθυστέρησης την έχει η διοίκηση, δική της είναι η ευθύνη. Συνεπώς δώστε αυτό που λέτε, προσωρινή δικονομική προστασία αλλά αν το Συμβούλιο Επικρατείας κηρύξει παράνομη την σύμβαση να διακόπτεται αυτή σε ένα σημείο λ.χ. στο τέλος των εσκαφών ή του σκελετού μιας οικοδομής μια επιτροπή λ.χ. -το Συμβούλιο των Δημοσίων 'Εργων- θα κανονίζει που το έργο αυτό θα σταματήσει και να ξεκινάει η επόμενη φάση με τον νόμιμο ανάδοχο. Τότε θα είχε νόημα. Δηλαδή η δική σας πρόταση από τη μία πλευρά δίνει την ευθύνη στην δικαιοσύνη, άρα δεν την ανεξαρτητοποιεί, διότι κανείς δικαστής δεν θα κάτσει να πει για λόγους δικαίου τώρα για ένα δισεκατομμύριο διαφορά μπροστά στα τετρακόσια θα κάτσω εγώ να αναλάβω την ευθύνη, να λύσω αν πρέπει να προχωρήσει το έργο ή να μην προχωρήσει; Σκοπός του νόμου είναι να προχωρήσουν τα έργα. Υποταγή του δικαίου στην σκοπιμότητα.
Η άλλη άποψη είναι ότι δίνεται η ευθύνη στη διοίκηση και η θέση του κ. Παυλόπουλου δημιουργεί διοίκηση, αυτό που δεν έχει η χώρα. Η δική σας πάλι πλευρά ενισχύει τη μη ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, η οποία δεν υπάρχει στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα, κύριε Υπουργέ, γνωρίζετε, είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο στην οποία ποτέ δεν δικάστηκε πολιτικός, δηλαδή οι πολιτικοί της Ελλάδας είναι άγιοι;
Πέρα από αυτό όμως φέρατε και μία τροπολογία και μπήκαν κάποια άλλα
ερωτήματα θέματα νομίζω γενικότερα μεταξύ αδικήματος νομιμότητας παρανόμου και σκανδάλου.
Κύριε Υπουργέ της Δικαιοσύνης, όταν εγώ είμαι Υπουργός Δημοσίων 'Εργων, δεν είναι παράνομο να με καλέσει στο κότερό του ένας μεγάλος εργολάβος. Να με καλέσει και να διασκεδάσω. Είναι όμως σκάνδαλο, Εάν εγώ είμαι δήμαρχος και άρα η προϊσταμένη αρχή κατά το νόμο, των έργων που εκτελούνται στο δήμο και με καλέσει ένας εργολάβος των έργων του Δήμου των οποίων είμαι "προϊσταμένη αρχή", δεν είναι παράνομο, είναι όμως σκάνδαλο. 'Οταν, κύριε Υπουργέ, εκτελείται μια ανάκριση και άρχισε να μπαίνει στην κοινή γνώμη θέμα ευθύνης του Υπουργού, είναι ποτέ δυνατόν, παρά τη νομιμότητα ο Πρωθυπουργός να καλεί τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, που γνωρίζουμε ότι είναι η ανωτάτη αρχή των ανακρίσεων και πιθανώς του είπε -λέω τι λέει ο κόσμος έξω- κανόνισε την ανάκριση όπως θέλεις; Τι μπορεί να πει ο λαός στα καφενεία; Τι του είπε; Κανόνισε την ανάκριση να πάει όπως θέλει, αλλά όχι να την πληρώσει ο Υπουργός. Να πού είναι η διαφορά. Δεν είναι παράνομο, είναι όμως σκάνδαλο.
Πιο κάτω υποστηρίξατε και ερωτήσατε: θέλετε το Υπουργείο Δικαιοσύνης να μην έχει ουσιαστική αρμοδιότητα ως προς τη διοίκηση της. Καμιά δουλειά δεν έχει το Υπουργείο της Δικαιοσύνης στην διοίκηση της Δικαιοσύνης. Στο ρυθμό της έχετε δουλειά. Εκεί, λοιπόν, φέρτε νόμους και κανονίστε το ρυθμό της. Μπορείτε να πείτε: γρήγορα τελειώστε τις ανακρίσεις σε ένα μήνα ή οτιδήποτε άλλο, διαφορετικά σε καταργώ, κύριε εισαγγελέα, αλλά διά της δικαιοσύνης. Δεν έχετε κανένα δικαίωμα επέμβασης στην ουσιαστική διοίκηση της, όταν μάλιστα εσείς οι ίδιοι για να ιδρύσετε εφετεία, απαιτείται την εισήγηση του Συμβουλίου του Αρείου Πάγιου όχι ως απλή γνώμη. Από πού ως πού, λοιπόν, θέλετε να έχετε ουσία επί του ρυθμού και της δικαιοσύνης και από την άλλη προκειμένου να ιδρύσουν το εφετείο στη Χαλκίδα, θέλετε την θετική εισήγηση του Συμβουλίου του Αρείου Πάγου;

Πιο κάτω είπατε κάτι για τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, σας μίλησα.
Ο δικαστής, κύριε Υπουργέ, είναι άλλη εξουσία και άλλη είναι ο Υπουργός. Ο Υπουργός είναι πολιτικός. Υπηρετεί σκοπιμότητα βεβαίως εντός του νόμου. Ο δικαστής υπηρετεί το νόμο, την κοινωνική εξέλιξη και οφείλει βεβαίως να παρακολουθεί την Κυβέρνηση στην πολιτική της ως προς την εφαρμογή των νόμων και ακόμα με τις αποφάσεις του βάσει της αρχής ότι "η πράξη προηγείται του δικαίου", να δίνει τις παραινέσεις του. Είναι, λοιπόν,

πολύ μεγάλη διαφορά μεταξύ νομιμότητας και σκανδάλου και σήμερα λυπούμαι, αυτή η διάκριση δεν έγινε. Τα όσα έπραξε ο Πρωθυπουργός ήταν σκάνδαλο. Από την ώρα που διαχέεται ότι είναι πιθανόν να είναι υπεύθυνος στο βάθος και ο Υπουργός της Ναυτιλίας, ο οποίος ευδόκησε ή ατύχησε να δοθεί η έγκριση σε αυτό το καράβι, το οποίο έφερε το μεγάλο δυστύχημα. Επίσης η μεγάλη διαφορά είναι ότι πρέπει επιτέλους η χώρα να αποκτήσει διοίκηση και με τις διατάξεις σας να μην ανατρέπεται η Σύμβαση αυτό δεν εξυπηρετείται, δεν προωθείται. Αποφασίζοντας πάρε μια αποζημίωση για όσα έξοδα έκανες που ήρθες να λάβεις μέρος, δεν δημιουργείται διοίκηση και με την άλλη θέση σας δίνετε στη δικαιοσύνη και την εξάρτηση όταν τη θέτετε και προπομπό και φράγμα οσάκις θέλετε να πάρει αυτή αποφάσεις που ανήκουν στη διοίκηση. Για να δω, λοιπόν, θα τολμήσετε να κάνετε εφετείο στη Χαλκίδα αν έχει αντίρρηση το Συμβούλιο του Αρείου Πάγου;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): 'Εχω την τιμή να ανακοινώσω στο
Σώμα ότι η Διαρκής Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου καταθέτει τις εκθέσεις της στα σχέδια νόμου του Υπουργείου Ανάπτυξης
α. Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας για συνεργασία στον τομέα του Τουρισμού.
β. Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Εσθονίας για συνεργασία στον τομέα του Τουρισμού.
γ. Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Ουγκάντα για συνεργασία στον τομέα του Τουρισμού.
Επίσης η Διαρκής Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου καταθέτει την έκθεσή της στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Γεωργίας.
Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Μολδαβίας για συνεργασία στον τομέα της κτηνιατρικής.
Επίσης ο συνάδελφος κ. Ιωάννης Τσακλίδης ζητεί ολιγοήμερη άδεια
απουσίας στο εξωτερικό. Η Βουλή εγκρίνει;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Η Βουλή ενέκρινε.
Ο κ. Ακριβάκης έχει το λόγο.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΚΡΙΒΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα αναφερθώ συντομότατα στην τροπολογία. Οφείλω καταρχήν να εκφράσω την έκπληξή μου γιατί πίστευα ότι η τροπολογία αυτή θα τύχαινε της ομόθυμης αποδοχής της Βουλής. Μετά το θλιβερό συμβάν το τόσο σοβαρό και τόσο οδυνηρό πίστευα ότι όλες οι πτέρυγες της Βουλής, θα ήθελαν την άμεση επέμβαση της δικαιοσύνης και την συντομότατη δικαστική εκκαθάριση. Βρέθηκα όμως μπροστά σε ένα άλλο γεγονός που όλα τα κόμματα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης βάλλουν κατά αυτής της τροπολογίας.
Κύριε Πρόεδρε, θα είμαι σαφής. Αυτές τις τελευταίες μέρες τι είδαμε; 'Ολους τους πολιτικούς παράγοντες κυβερνητικούς και μη να ζητούν να μπει το μαχαίρι στο κόκαλο. Γρήγορη εκκαθάριση της υπόθεσης του ναυαγίου. 'Ομως είχαμε από την άλλη μεριά, κύριε Πρόεδρε, μια διαμορφωμένη αντίληψη στην κοινή γνώμη, μια αντίληψη στη διαμόρφωση της οποίας βοήθησαν τα μέγιστα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ότι και αυτή η υπόθεση θα είναι σαν
τις άλλες, θα ξεχαστεί και θα μείνουν στο απυρόβλητο οι υπεύθυνοι κλπ. Αυτή είναι μια πραγματικότητα και οφείλουμε να την ομολογήσουμε και
φέρνουν και συγκεκριμένα παραδείγματα. Υπόθεση "ΡΙΚΟΜΕΞ", υπόθεση Οτσαλάν και τι απεδείχθη σήμερα από τη σημερινή συζήτηση. Αν θέλετε θα επικαλεσθώ αυτά που είπε ο κ. Κουβέλης ο οποίος σφόδρα επετέθη κατά της τροπολογίας, πλην όμως πιστεύω τα όσα είπε, στήριξαν την τροπολογία. Είπε για τη "ΡΙΚΟΜΕΞ" ότι έπρεπε να χωριστεί η δικογραφία σε τριάντα μία δικογραφίες. Και δεν χωρίστηκε. Σήμερα άκουσα τον κύριο Υπουργό τώρα προ μηνός χώρισαν τις δικογραφίες να πάνε σε τριάνα μία ανακριτές και όχι σε έναν. Ποιος φταίει γι' αυτό; Φταίει η Κυβέρνηση; 'Εχει καμία ευθύνη η Κυβέρνηση γι

αυτό. Είπε επίσης ο κ. Κουβέλης σε αυτήν την υπόθεση της "ΡΙΚΟΜΕΞ" έπρεπε να εφαρμοστεί το άρθρο 29 και να μπει ειδικός εφέτης ανακριτής και δεν έγινε. Ποιος φταίει γι' αυτό; Είχε η Κυβέρνηση τη δυνατότητα ή ο Υπουργός Δικαιοσύνης μέχρι σήμερα να παρέμβει και να παραγγείλει στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να εφαρμοστεί το άρθρο 29; Δεν την είχε. Είχε τη δυνατότητα ο Υπουργός Δικαιοσύνης να ζητήσει το χωρισμό των δικογραφιών που είχε ο ανακριτής τριάντα μία δικογραφίες σε μία; Δεν την είχε.
Ερχόμαστε στην υπόθεση Οτσαλάν. Τρεις φορές έχουν φθάσει στο
ακροατήριο οι υπεύθυνοι και οι δύο αναβολές που έγιναν, έγιναν διότι είς εκ των κατηγορουμένων ισχυρίστηκε ότι ο δικηγόρος του ήταν απασχολημένος σε άλλη υπόθεση. Και ερωτώ. Αυτό το καθεστώς πρέπει να παραμείνει έτσι; Και είναι σωστή η αντίληψη που επικρατεί στον κόσμο ότι η Κυβέρνηση ανεξάρτητα με το πιο κόμμα κυβερνά, πρέπει να κρατήσει αυτό το καθεστώς; Κάτι δεν πρέπει να γίνει; Εμείς ως Βουλή, ανεξάρτητα από τη νομοθετική πρωτοβουλία που έφερε σήμερα ο κύριος Υπουργός, δεν πρέπει να πάρουμε κάποια μέτρα για την ταχύτερη εκδίκαση σοβαρών υποθέσεων;
Και αν δεν είναι εύστοχη η πρωτοβουλία η νομοθετική που έκανε ο
κύριος Υπουργός, ποια άλλη είναι ευστοχότερη; Κάτι πρέπει να κάνουμε εν πάση περιπτώσει.
Είπε επίσης ο κ. Κουβέλης, ότι ο ειδικός εφέτης ανακριτής ορίστηκε χθες από την Ολομέλεια στην υπόθεση του ναυαγίου όπου εφαρμόστηκε το άρθρο 29. 'Αρα, δεν χρειάζεται να σπεύσει ο Υπουργός Δικαιοσύνης να φέρει αυτήν την τροπολογία.
Δεν είναι όμως έτσι για τον εξής λόγο. Το άρθρο 29 αναφέρεται μέχρι
την έκδοση του παραπεμπτικού βουλεύματος το οποίο είναι αμετάκλητο. Συντομεύεται η διαδικασία της ανάκρισης από εφέτη ανακριτή και όχι
πρωτοδίκη, εισηγείται ο εισαγγελεύς στο δικαστικό συμβούλιο των εφετών το
βούλευμα, βγαίνει το βούλευμα και είναι αμετάκλητο. Αυτή είναι η
συντόμευση που γίνεται στο στάδιο της ανάκλησης. Από εκεί και πέρα πότε

θα προσδιοριστεί η δίκη. Τι εχέγγυο έχουμε εμείς, οι απλοί πολίτες, ότι η δίκη θα φθάσει γρήγορα στο ακροατήριο και δεν θα αναβληθεί και δέκα φορές; Γι' αυτό υπάρχει η πρώτη παράγραφος της τροπολογίας που δίνει στον Υπουργό τη δυνατότητα να ζητήσει και να παραγγείλει στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου την κατ' απόλυτο προτεραιότητα διεξαγωγή της ποινικής διαδικασίας σε οποιαδήποτε φάση. Και μετά είναι η δεύτερη παράγραφος όπου θα μπορεί ο Υπουργός Δικαιοσύνης να ζητήσει από τον εισαγγελέα την εφαρμογή του άρθρου 29.
'Αρα, λοιπόν, η τροπολογία αυτή είναι απαραίτητη εκτός των άλλων και για την ταχύτατη δικαστική εκκαθάριση του ναυαγίου. Και δεν το βάζω διλημματικά, γιατί πιθανόν κάποιοι συνάδελφοι νομικοί να μην μπόρεσαν διαβάζοντας την τροπολογία να καταλάβουν τη διαφορά. Οπότε μπαίνει διλημματικά το θέμα: Θέλουμε τη γρήγορη δικαστική εκκαθάριση της υπόθεσης του ναυαγίου; Τότε θα πρέπει να ψηφιστεί η τροπολογία. Εκτός αν δεν τη θέλουμε.
Εγώ πάντως, κύριε Υπουργέ, είμαι από αυτούς που το θέλουν και
υποστηρίζω την τροπολογία σας με ιδιαίτερο πάθος. Γιατί πράγματι έχουν δει πάρα πολλά τα μάτια μου από τις καθυστερήσεις στη δικαιοσύνη που μπορεί να οφείλονται σε πολλούς λόγους, όχι πονηρούς. Αλλά κάποιες
υποθέσεις ιδιαίτερα ευαίσθητες στην κοινή γνώμη πρέπει να προωθηθούν. Διότι διαφορετικά δικαιολογημένα ο κόσμος λέει ότι θα πάνε και αυτές στον

κάλαθο των αχρήστων.
Είστε υποχρεωμένος, κύριε Υπουργέ, να φέρετε αυτήν την τροπολογία. Ο αντίλογος βέβαια είναι ότι έπρεπε να γίνει το ναυάγιο για να ρθει η τροπολογία; Σίγουρα όχι. 'Επρεπε να υπήρχε νομοθετική πρόβλεψη πολύ νωρίτερα. Αλλά εν πάση περιπτώσει το ότι υπήρξε αυτή η ευαισθητοποίηση και τη φέρατε σήμερα νομίζω ότι ουδείς δικαιούται να αρνείται την ψήφισή της.
Αν βέβαια ο κ. Παυλόπουλος είπε ότι τη φέρνετε την τελευταία στιγμή και θέλουμε άλλη μία μέρα για τη συζήτηση της τροπολογίας, θα πω το εξής: 'Εχουμε δει τόσα χρόνια εδώ στη Βουλή χιλιάδες τροπολογίες να έρχονται σε άσχετα νομοσχέδια. Αυτή η τροπολογία ήρθε σε ένα νομοσχέδιο που συνέπεσε να έχει σήμερα το Υπουργείο Δικαιοσύνης.
Σε ένα τόσο, λοιπόν, σοβαρό θέμα δεν μπορεί να μπαίνει μπροστά το ότι η τροπολογία αυτή θέλει μελέτη και χρειάζεται άλλη μία μέρα συνεδρίαση για τη συζήτησή της. Τι να πούμε παραπάνω από αυτά που ελέχθησαν,
δεδομένου ότι σχεδόν όλοι οι συνάδελφοι μίλησαν περισσότερο επί της τροπολογίας παρά επί του συνόλου του νομοσχεδίου;
Κύριε Πρόεδρε, τελειώνοντας θα ήθελα να παρακαλέσω τον Υπουργό να δεχθεί την πρόταση που έκανε ο αξιότιμος κ. Γιαννόπουλος. Δηλαδή, την απάλειψη της φράσεως "που προκαλούν διατάραξη της κοινωνικής και οικονομικής ζωής της χώρας". Δεν είναι απαραίτητο να υπάρχει. Θα είναι όπως είναι το προηγούμενο άρθρο 30. Δεν χρειάζεται να υπάρχει αυτή η φράση, που το ΚΚΕ λέει ότι ενδεχομένως να δημιουργήσει άλλα προβλήματα κλπ. Ξέρω όμως πολύ καλά, ότι οι προθέσεις σας δεν είναι για να χρησιμοποιηθεί αυτή η διάταξη στις περιπτώσεις που είπε ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ. Γι' αυτό, λοιπόν, θα έλεγα να απαλειφθεί αυτή η φράση διότι δεν χρειάζεται. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΚΚΕ έχει το λόγο.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ: Το κόμμα μας, κύριε Πρόεδρε, δεν πρόκειται να παραιτηθεί από κανένα δικαίωμα που του δίνει ο Κανονισμός. 'Οταν παραχωρούμε το λόγο σε κάποιους Βουλευτές, γιατί επιμένουν που δεν είχαν σειρά, αυτό δεν πρέπει να οδηγεί στο συμπέρασμα ότι δεν θα τηρείται ο Κανονισμός ισότιμα και για μας, όπως τα άλλα κόμματα.
Επί της ουσίας τώρα θα ήθελα να πω δυο λέξεις. Αν πάμε με τη λογική, ότι για όλα τα εγκλήματα μπορεί ο Υπουργός Δικαιοσύνης να ζητά κατά προτεραιότητα εξέταση άσκησης δίωξής του, τότε διευρύνουμε τον κύκλο.
Επειδή δεν είναι εύκολο αυτήν τη στιγμή να λυθεί το πρόβλημα της
διατύπωσης που να το περιορίζει σε εκείνο το σημείο που θέλει ο κύριος Υπουργός, τουλάχιστον σύμφωνα με τις δηλώσεις του, εγώ θα έλεγα να υπάρχει και ένα περιθώριο.
'Ακουσα ότι θα υπάρξει ονομαστική ψηφοφορία και επομένως θα συζητήσουμε την τροπολογία την Τρίτη μαζί με τα άρθρα. Είναι, λοιπόν, μια ευκαιρία να επανεξεταστεί το ζήτημα. Να μη γίνουν βιαστικές δηλώσεις και δεν καταλήξουμε πουθενά.
Μια άλλη παρατήρηση θα ήθελα να κάνω πολιτικού χαρακτήρα. Δεν ζούμε
σε συνθήκες παραδείσου. Δεν είμαστε άγγελοι. 'Οταν οξύνεται η αντιπαράθεση της Κυβέρνησης και με τα κόμματα ή και με κοινωνικές οργανώσεις, τότε οι δηλώσεις που κάνουμε εδώ, ότι φέρνουμε αυτήν τη διάταξη για να τη χρησιμοποιήσουμε γι' αυτόν το σκοπό πηγαίνουν στην άκρη. Η Κυβέρνηση θα ζητά τότε από τον εκάστοτε Υπουργό Δικαιοσύνης να ασκήσει όλες τις δυνατότητες που του δίνει το Σύνταγμα και ο νόμος για να φοβηθεί ο κόσμος που αγωνίζεται είτε για συνδικαλιστικά του δικαιώματα είτε για πολιτικά του δικαιώματα.
Γι' αυτό, αν επιμείνει η Κυβέρνηση και ο Υπουργός σε μια διάταξη που να αφήνει τέτοια παράθυρα, εμείς θέλουμε να φύγει εντελώς αυτή η διάταξη, τότε δεν μπαίνει το ζήτημα μόνο της δικιάς μας θέσεως.
Τότε θα πούμε ότι εν γνώσει πάμε σε παραπέρα θωράκιση της εκτελεστικής εξουσίας σε βάρος πολιτικών κομμάτων, σε βάρος πολιτικών οργανισμών, συνδικαλιστικών και άλλων κοινωνικών οργανώσεων.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Απομένει ο συνάδελφος κ. Κεδίκογλου, να δευτερολογήσει για δυο λεπτά και μετά θα κλείσετε εσείς τη συζήτηση, κύριε Υπουργέ.
Ορίστε, κύριε Κεδίκογλου, έχετε το λόγο για δύο λεπτά.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Η πρώτη μου παρατήρηση, κύριε Πρόεδρε, αναφέρεται στον κ. Ακριβάκη, ότι έχει υποστηρίξει πάρα πολλούς ανέργους του Μαντουδίου, θυμάμαι τότε, της Εύβοιας, οι οποίοι είχαν κατηγορηθεί ως τεντιμπόιδες. Αυτόν τον κίνδυνο υποκρύπτει το "η οικονομική και κοινωνική ζωή", να δικάζονται κάποιοι ακόμα και ως τεντιμπόιδες.
Το δεύτερο που έχω να πω. Πράγματι, όπως σας είπα, ο Υπουργός
Δικαιοσύνης πρέπει να έχει την ευθύνη του ρυθμού, της κίνησής της. Καμιά αντίρρηση. Φέρτε όμως διάταξη που να λέτε στον εισαγγελέα του Αρείου
Πάγου ότι ή την τελειώνεις σε τρεις μήνες ή σε τελειώνω εγώ την επομένη. Βάλτε μια τέτοια διάταξη στο Σύνταγμα. Συμφωνώ απολύτως. Δεν μπορείτε

όμως να λέτε εσείς τι θα κάνει ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου. Δεν μπορεί όταν εκκρεμεί στην κοινωνία πιθανολόγηση ευθύνης του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας να καλεί ο Πρωθυπουργός τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και να κουβεντιάζει μαζί του.
'Ενα τρίτο κύριε Πρόεδρε. Θέλω να τονίσω για άλλη μια φορά ότι ο Υπουργός είναι πολιτικό πρόσωπο, υπηρετεί σκοπιμότητα και από την άλλη πλευρά η Κυβέρνηση πρέπει να έχει απαίτηση η δικαιοσύνη να έχει
κοινωνική ευαισθησία. Και αυτό που ζητάτε να κάνει η Κυβέρνηση είναι ζήτημα καθαρά κοινωνικής ευαισθησίας. Δεν είναι εκτελεστική εξουσία. Αυτή η κοινωνική ευαισθησία πρέπει να ανήκει στη δικαιοσύνη. Εάν δεν την τηρεί και δεν την εφαρμόζει, τότε να καταργείτε τον επικεφαλής. Πάρτε αυτό το δικαίωμα. Συμφωνώ απολύτως. 'Ομως, δεν συμφωνώ σε καμιά περίπτωση η εκτελεστική εξουσία, η σκοπιμότητα, να επωμισθεί ρόλο δικαιοσύνης. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Ο Υπουργός Δικαιοσύνης κ.
Σταθόπουλος έχει το λόγο.
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Κύριοι Βουλευτές, θα αναφερθώ πρώτα στην υπόθεση Οτσαλάν, γιατί έχω και απ'αυτήν την υπόθεση τα στοιχεία. Είναι χαρακτηριστική, για το αν εφαρμόζονται οι σημερινές δυνατότητες για επιτάχυνση των διαδικασιών, που μας φέρει η εφαρμογή του άρθρου 29 για παραπομπή κατευθείαν στο εφετείο κλπ.

Στις 19 Μαρτίου 1999 διαβιβάστηκε η δικογραφία στον ανακριτή. Τελείωσε η ανάκριση. Στις 31 Αυγούστου 2000, δηλαδή, μετά από ενάμιση
χρόνο διαβιβάστηκε η δικογραφία από τον ανακριτή, μετά την περαίωση της

ανάκρισης, στον εισαγγελέα πλημμελειοδικών, ο οποίος τώρα θα ετοιμάζει την πρότασή του στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών. 'Οταν τελειώσει αυτή η διαδικασία, έχουμε και β' βαθμό, όπου είναι η προσφυγή στο εφετείο, στο Συμβούλιο Εφετών, και ύστερα αναίρεση πριν φθάσουμε κάποτε, δεν ξέρω μετά από πόσα χρόνια, στο ακροατήριο.
Εάν ίσχυε αυτή η διάταξη σ' αυτήν την υπόθεση Οτσαλάν, η οποία επίσης ανήκει σ'αυτήν την κατηγορία, δεν θα χρειαζόταν ενάμιση χρόνο μόνο για την ανάκριση στον α' βαθμό. Θα μπορούσε να είχε εφαρμοσθεί το άρθρο 29 με τη νέα διάταξη. Δεν το εφήρμοσαν αυτεπαγγέλτως οι εφέτες. Θα μπορούσε να παρακαλέσει ο Υπουργός της Δικαιοσύνης ή ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, που και αυτός δεν έχει σήμερα...
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Μας έλεγαν όλους προδότες τότε.
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Ακριβώς.
Να μια απόδειξη ότι δεν λειτούργησε το σημερινό σύστημα και επί ενάμιση χρόνο σε μια κρισιμότατη υποθεση, η οποία έχει επιπτώσεις και στις διεθνείς σχέσεις της χώρας, δεν είχαμε τη δυνατότητα να επιταχύνουμε τις διαδικασίες, διότι, κύριοι Βουλευτές, δεν μπορεί να αρνηθεί κανένας την πολιτική ευθύνη της Κυβέρνησης και του Υπουργείου Δικαιοσύνης για το
ρυθμό, την ταχύτητα απονομής της δικαιοσύνης. 'Οπως τα λέει ο κ. Κεδίκογλου. Δεν μιλάμε για την ίδια την απονομή της δικαιοσύνης, για τις

αποφάσεις οι οποίες λαμβάνονται. Δεν εισερχόμεθα στην ουσία. Μιλάμε για τη διαδικασία, ευθύνη για το ρυθμό. Δεν μπορεί να αρνηθεί κανένας ότι την έχει το Υπουργείο Δικαιοσύνης. Και αντί να ακολουθούνται ίσως άλλοι μέθοδοι που υπαινίσεσθε ή δεν ξέρω τι εννοούσατε, για την κομματικοποίηση εκ μέρους της Κυβέρνησης κλπ. από παλιά χρόνια, όπου ενδεχομένως αφανώς, ίσως με τηλεφωνήματα ή δεν ξέρω πώς αλλιώς γινόντουσαν παρεμβάσεις...
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥΛΑΚΟΣ: Πάντοτε γίνονται.
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): 'Οχι, κύριε Ανδρεουλάκο. Εμείς θέλουμε διαφάνεια. Και τη διαφάνεια την εξασφαλίζει η θεσμική ρύθμιση που οριοθετεί ακριβώς τις αρμοδιότητες. Και με την τροπολογία αυτή δεν ασκεί απευθείας ο Υπουργός της Δικαιοσύνης την εξουσία επιτάχυνσης. Ζητεί, παρακαλεί δηλαδή, τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, αυτός να λάβει τα κατάλληλα μέτρα με οδηγίες προς τον εισαγγελέα πρωτοδικών ή τον εισαγγελέα εφετών για την κατά προτεραιότητα εκδίκαση της υπόθεσης. Και αυτό είναι ένα δείγμα σεβασμού της δικαιοσύνης και της εισαγγελικής αρχής. Δεν παρεμβαίνουμε απευθείας, αλλά παρακαλούμε τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Ενώ το άρθρο 30 σήμερα δίνει τη δυνατότητα στον Υπουργό της Δικαιοσύνης, όχι μέσω του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου,
αλλά ευθέως ή να παραγγείλει την άσκηση ποινικής δίωξης ή να αναστείλει. 'Ετσι λέγει το άρθρο 30 παρ. 2. 'Οτι δικαιούται ο Υπουργός της
Δικαιοσύνης να αναστείλει την ασκηθείσα ποινική δίωξη. Εδώ γίνεται μέσω του εισαγγελέα. Και σας επαναλαμβάνω, το είπα και προηγουμένως, ότι υπάρχει άριστη συνεργασία με τον κύριο εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, ο οποίος γνωρίζει το θέμα, διότι συζήτησα μαζί του αυτήν τη διάταξη και δεν τη βρίσκει καθόλου αντισυνταγματική, διότι ανήκει στο νομικό μας πολιτισμό, θα έλεγα -είναι απών ο κ. Κουβέλης- να υπάρχει αυτή η πολιτική ευθύνη της Κυβέρνησης, του Υπουργείου Δικαιοσύνης για το ρυθμό απονομής

της δικαιοσύνης.
Θα αναφερθώ τώρα στην πρόταση του κ. Γιαννόπουλου.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν θα συζητηθεί ξεχωριστά η τροπολογία του
κυρίου Υπουργού, κύριε Πρόεδρε;
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Τη συζήτηση και τη διεύρυνση της συζήτησης στην τροπολογία την ανοίξατε εσείς, νομίζω, μάλλον ο κ. Ανδρεουλάκος.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κάνετε λάθος. Οι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ μίλησαν για την τροπολογία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Κύριε Παυλόπουλε, σας παρακαλώ. Ούτως ή άλλως θα ξανασυζητήσουμε το θέμα. Αφήστε τον κύριο Υπουργό να ολοκληρώσει.
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Κύριε Παυλόπουλε, δεν ήσαστε παρών, όταν πρώτος ο κ. Ανδρεουλάκος, μίλησε για την τροπολογία.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: 'Οχι. Αναφερόμενος επί της αρχής μίλησε και
γι' αυτό. Για την τροπολογία μίλησαν μόνο οι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Σας παρακαλώ. Συνεχίστε, κύριε
Υπουργέ.
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Εν πάση περιπτώσει, πριν αναφερθώ στην πρόταση του κ. Γιαννόπουλου, επιτρέψτε μου να πω κάτι ακόμη.
Συνεχώς, επαναλαμβάνετε ως σκανδαλώδη δήθεν τη συνάντηση του Πρωθυπουργού με τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, ότι δήθεν εκεί εξασφαλίστηκε να μη διωχθούν Υπουργοί και δεν ξέρω τι άλλα πράγματα.
Μα, είναι δυνατό να μην καταλαβαίνουμε, ότι όχι μόνο ο Πρωθυπουργός
προσβάλλεται με τέτοιες υποθέσεις, αλλά και ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου; Είναι δυνατόν ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, ο ακέραιος εισαγγελέας Παναγιώτης Δημόπουλος...
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Ποιος σας είπε ότι είναι ακέραιος; Ποιος
εισαγγελέας στον κόσμο θα το δεχόταν αυτό;
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Σας παρακαλώ. Είναι δυνατό να υποστηρίζουμε τέτοια πράγματα; Και εάν υπάρχει επαφή και συνεννόηση ή ακόμη και αν γίνεται ο διορισμός ενός δικαστικού από την Κυβέρνηση, θα σας θυμίσω ότι στην Αμερική στο ανώτατο δικαστήριο ο Πρόεδρος των ΗΠΑ διορίζει τους δικαστές. Ο Νίξον είχε ορίσει τρεις δικαστές...
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι άλλο σύστημα.

ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Αφήστε τα άλλα συστήματα, κύριε Παυλόπουλε. Δεν σας σώζει το ό,τι είναι άλλο σύστημα. Η ουσία είναι ίδια.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κάνετε λάθος. Είναι άλλο σύστημα. Αν αγνοείτε το Σύνταγμα της Ελλάδος και το μπερδεύετε με το Σύνταγμα των ΗΠΑ, είναι άλλο θέμα.
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Ο Νίξον είχε ορίσει τρεις δικαστές στο ανώτατο δικαστήριο οι οποίοι τον παρέπεμψαν. 'Ηταν ομόφωνη η απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου να τον παραπέμψουν.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ: Εκεί οι ομοσπονδιακοί δικαστές εκλέγονται. ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Εγώ σας επαναλαμβάνω ότι
το ανώτατο δικαστήριο των ΗΠΑ ομοφώνως παρέπεμψε το Νίξον και τρεις απ' αυτούς τους δικαστές είχαν διοριστεί από το Νίξον. Αυτό σημαίνει ότι έχασαν την ανεξαρτησία τους; Μην τα λέμε τόσο εύκολα αυτά τα πράγματα.
Τέλος, χαίρομαι που και ο κ. Ακριβάκης και ο κ. Γιαννόπουλος εξ αρχής
δέχονται την ανάγκη να προστεθεί αυτή η ρύθμιση που δίνει την αρμοδιότητα στον Υπουργό Δικαιοσύνης, μέσω του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου...
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Είπαμε, ναι.
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Ωραία.
Τώρα υπάρχει το κριτήριο, πράγματι ρευστό, της διατάραξης της
οικονομικής και κοινωνικής ζωής της χώρας που πρέπει να συντρέχει για να έχει αυτήν την αρμοδιότητα ο Υπουργός.
Να το απαλείψουμε, δεν θα είχα αντίρρηση. Αλλά ξέρετε τι γίνεται
τότε; Σε κάθε περίπτωση, σε οποιοδήποτε αδίκημα -το είπε και ο κ. Σκυλλάκος- σε οποιαδήποτε αξιόποινη πράξη, θα είχε αυτήν την αρμοδιότητα ο Υπουργός Δικαιοσύνης και ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: 'Εχουμε κάνει ολόκληρους αγώνες από την εποχή της χούντας να φύγει.
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Αν μου επιτρέπετε να
ολοκληρώσω την τοποθέτησή μου.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν συζητούμε τροπολογίες, κύριε Πρόεδρε.
Συζητούμε επί της αρχής.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Κύριε Παυλόπουλε, θα πρέπει να
ομολογήσουμε όλοι μας ότι...
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ζητώ από το Προεδρείο να εφαρμόσει τον
Κανονισμό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): 'Επρεπε να το ζητήσετε με άλλον
τρόπο.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
Ξεκίνησε το κακό από τους εισηγητές. Θα παρακαλούσα αν είναι δυνατόν να κλείσουμε το θέμα, διότι θα το ξανασυζητήσουμε πάλι, κύριε Υπουργέ. 'Αλλωστε έχει περάσει και ο χρόνος.
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Κύριε Παυλόπουλε, νομίζω
παραβιάζετε και σεις τον Κανονισμό με τις συνεχείς σας διακοπές.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
Και εν πάση περιπτώσει, εγώ δεν έχω εμπειρία από τον Κανονισμό σας, αλλά δεν χρειάζεται και τόση τυπολατρεία. Βουλή είστε, συζητάτε, άνοιξε η συζήτηση από τον κ. Ανδρεουλάκο και επειδή είναι σημαντικό το θέμα τοποθετήθηκαν όλοι.
Λοιπόν, ολοκληρώνω, λέγοντας το εξής: Δεν θα είχα αντίρρηση να
αφαιρεθεί αυτό το κριτήριο, αν το νομίζετε ρευστό. 'Ομως δίνουμε πράγματι μεγαλύτερη αρμοδιότητα στον Υπουργό Δικαιοσύνης και στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου για κάθε έγκλημα και το κοινό έγκλημα του Ποινικού Δικαίου, κλοπή ή οτιδήποτε άλλο να διατάσσει αυτήν την κατά προτεραιότητα εκδίκαση. Η δική μου πολιτική θέση είναι ότι δεν θα έπρεπε ο Υπουργός Δικαιοσύνης να έχει αυτήν την ευρύτατη εξουσία. Γι' αυτό ψάχνω να βρω ένα κριτήριο το οποίο θα διαχωρίζει τα εγκλήματα ως εξής, κύριοι Βουλευτές. Τα εγκλήματα εκείνα τα περισσότερα που θίγουν ατομικά αγαθά και μένουμε εκεί και τα άλλα εγκλήματα τα οποία και ατομικά βέβαια αγαθά θίγουν, αλλά έχουν ευρύτερες επιπτώσεις στο συμφέρον της ολότητας. Αν διαβάσετε την αιτιολογική έκθεση, εκεί χρησιμοποιούμε και άλλα κριτήρια και άλλες εκφράσεις. Συνεπάγονται σοβαρές επιπτώσεις στο συμφέρον της ολότητας κλπ...
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι άχρηστα αυτά που λέτε. 'Η δέχεσθε ή δεν δέχεσθε.
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Δυοίν θάτερον. Σεις θα το αποφασίσετε. 'Η θέλετε σε κάθε περίπτωση, σε κάθε έγκλημα να έχει αυτήν την αρμοδιότητα ο Υπουργός και ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, οπότε βεβαίως απαλείφεται αυτό το κριτήριο το πράγματι ρευστό ή θέλετε έναν περιορισμό αυτής του της αρμοδιότητας, ανάλογα με τον περιορισμό που προβλέπει η δεύτερη παράγραφος.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Το λέει ο Κώδικας.
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Στο 29 πράγματι δίνεται η αρμοδιότητα στο εφετείο, εκείνο το εφετείο, οι δικαστές δηλαδή να αποφασίζουν σε κάθε έγκλημα την παράκαμψη του πρώτου βαθμού. Εάν θέλετε αυτήν την αρμοδιότητα που την έχουν οι δικαστές να την έχει και ο Υπουργός Δικαιοσύνης σε κάθε έγκλημα, σεις αποφαίζετε, εγώ δεν θα είχα αντίρρηση.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
Σήμερα ούτε ο εισαγγελέας Αρείου Πάγου μπορεί να διατάξει τους
εφέτες.
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, έχουμε ξεφύγει από κάθε όριο
χρόνου και διαδικασίας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Τελειώσαμε, κύριε Υπουργέ. 'Ολα τα όρια της ανοχής εξηντλήθησαν.
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υπουργός Δικαιοσύνης): Ναι, αλλά βλέπετε ότι
διακόπτομαι. Τελειώνω.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Σας έδωσα πέντε λεπτά, έγιναν
διακοπές και φθάσαμε στα δώδεκα λεπτά. Να μην υποτιμάμε και τον Κανονισμό τόσο πολύ.
Επιθυμεί κάποιος κύριος συνάδελφος να ομιλήσει; Κανείς.
Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της αρχής του νομοσχεδίου του

Υπουργείου Δικαιοσύνης: "Δικαστική προστασία κατά το στάδιο που προηγείται της σύναψης συμβάσεων φορέων οι οποίοι λειτουργούν στους τομείς του ύδατος, της ενέργειας, των μεταφορών και των τηλεπικοινωνιών σύμφωνα με την οδηγία 92/13/ΕΟΚ".
Για την ψήφιση του νομοσχεδίου επί της αρχής έχει υποβληθεί αίτηση ονομαστικής ψηφοφορίας από Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, της οποίας το κείμενο έχει ως εξής:
"ΑΙΤΗΣΗ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ
Οι υπογράφοντες ζητούμε να διεξαθεί ονομαστική ψηφοφορία επί της αρχής του υπό συζήτηση σχεδίου νόμου "Δικαστική προστασία κατά το στάδιο που προηγείται της σύναψης συμβάσεων φορέων οι οποίοι λειτουργούν στους τομείς ύδατος, της ενέργειας, των μεταφορών και των τηλεπικοινωνιών σύμφωνα με την οδηγία 92/13/ΕΟΚ"
Αθήνα 5 Οκτωβρίου 2000
Οι αιτούντες Βουλευτές
Προκόπης Παυλόπουλος
Τζαννής Τζαννετάκης
Μαριέτα Γιαννάκου
Γεώργιος Γαρουφαλιάς
Ευάγγελος Πολύζος
Σπύρος Ταλιαδούρος
Ηλίας Φωτιάδης
Αγγελής Ανέστης
Αικατερίνη Παπακώστα
Κωνσταντίνος Κιλτίδης
Αντώνης Μπέζας
Ηλίας Καλλιώρας
Αναστάσιος Λιάσκος
Γεώργιος Κωνσταντόπουλος
Αθηναίος Φλωρίνης
Σοφία Καλαντζάκου
Αθανάσιος Βαρίνος
Ιορδάνης Τζαμτζής
Απόστολος Ανδρεουλάκος
Θεόδωρος Αναγνωστόπουλος
Βασίλειος Τσίπρας
Νικόλαος Αγγελόπουλος
Κωνσταντίνος Καρράς
Θεόφιλος Βασιλείου
Αδάμ Ρεγκούζας
Θεόδωρος Σκρέκας".
Θα αναγνώσω και τον κατάλογο των υπογραφόντων την αίτηση της
ονομαστικής ψηφοφορίας, για να διαπιστωθεί αν υπάρχει ο απαιτούμενος από τον Κανονισμό αριθμός για την υποβολή της.
Ο κ. Προκόπης Παυλόπουλος. Παρών.
Ο κ. Τζαννής Τζαννετάκης. Απών.
Ο κ. Μαριέτα Γιαννάκου. Παρούσα.
Ο κ. Γεώργιος Γαρουφαλιάς. Παρών.
Ο κ. Ευάγγελος Πολύζος. Παρών.

Ο κ. Σπύρος Ταλιαδούρος. Απών.
Ο κ. Ηλίας Φωτιάδης. Παρών.
Ο κ. Αγγελής Ανέστης. Παρών.
Η κ. Αικατερίνη Παπακώστα. Παρούσα.
Ο κ. Κωνσταντίνος Κιλτίδης. Παρών.
Ο κ. Αντώνης Μπέζας. Παρών.
Ο κ. Ηλίας Καλλιώρας. Παρών.
Ο κ. Αναστάσιος Λιάσκος. Παρών.
Ο κ. Γεώργιος Κωνσταντόπουλος. Παρών. Ο κ. Αθηναίος Φλωρίνης. Παρών.
Η κ. Σοφία Καλαντζάκου. Παρούσα.
Ο κ. Αθανάσιος Βαρίνος. Παρών.
Ο κ. Ιορδάνης Τζαμτζής. Παρών.
Ο κ. Απόστολος Ανδρεουλάκος. Παρών.
Ο κ. Θεόδωρος Αναγνωστόπουλος. Παρών. Ο κ. Βασίλειος Τσίπρας. Παρών.
Ο κ. Νικόλαος Αγγελόπουλος. Παρών.

Ο κ. Κωνσταντίνος Καρράς. Παρών.
Ο κ. Θεόφιλος Βασιλείου. Παρών.
Ο κ. Αδάμ Ρεγκούζας. Παρών.
Ο κ. Θεόδωρος Σκρέκας. Παρών.
Κύριοι συνάδελφοι, υπάρχει ο απαιτούμενος από τον Κανονισμό αριθμός
υπογραφόντων την αίτηση ονομαστικής ψηφοφορίας Βουλευτών.
Συνεπώς διακόπτουμε τη συνεδρίαση για δέκα (10) λεπτά, σύμφωνα με τον Κανονισμό.
(Δ Ι Α Κ Ο Π Η)
(ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΙΑΚΟΠΗ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Κωνσταντίνος Βρεττός): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
επαναλαμβάνεται η διακοπείσα συνεδρίαση.
Το Προεδρείο, εκτιμώντας τις ανάγκες του νομοθετικού έργου, σύμφωνα με τον Κανονισμό (άρθρο 72 παράγραφος 3), θα λύσει τη συνεδρίαση για αύριο Παρασκευή 6 Οκτωβρίου 2000 και ώρα 10.00' με αντικείμενο εργασιών του Σώματος κοινοβουλευτικό έλεγχο: α) συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων και β) συζήτηση επερώτησης Βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί.
Λύεται η συνεδρίαση.
'Ωρα λήξης: 14.51'

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ

PDF:

SYN-51000.pdf

TXT:

Es001005.txt

Επιστροφή